Skip to main content

Full text of "Lexikon zu den philosophischen schriften Cicero's : mit angabe sämtlicher stellen"

See other formats 









5 


Br. u Zu = 
EEE m, 
ü x m A| n 
N N } y \ 2 
f t a 
UI Aa m umum 
u = . - x h 
> Ee Fr u 








fe a. EEE. da. rn. en. EEE. zu ee a ee ee eg 0 
. 


af 
..ı2 


LEXIKON 


ZU DEN 


SCHRIFTEN CICERO'S 


MIT ANGABE SÄMTLICHER STELEEN — - 


VON RT m een nn 
ee go . 2 
TIER, 
es | 
myWisil | 
H. MERGUET. RT RZss) 


ZWEITER TEIL 


LEXIKON 
ZU DEN 


PHILOSOPHISCHEN SCHRIFTEN. 


SIEBENTES UND ACHTES HEFT. 
(ZWEITER BAND, LIEFERUNG 1-4) 


JENA, 
VERLAG VON GUSTAV FISCHER. 
1590. 


xikon zu den Philosophischen Schriften Cicero’s wird cos. 300 Bogen 
I in ca. 60 Lieferungen a 2 Mark erscheinen. Im Laufe eines Jahres werden 
12 Lieferungen zur Ausgabe kommen. 


Im Jahre 1884 wurde vollständig: 


LEXIKON 


ZU DEN 


SCHRIFTEN CICERO'S 


MIT ANGABE SÄMTLICHER STELLEN 


voN 
H. MERGUET. 


ERSTER TEIL. 


LEXIKON 
ZU DEN 


REDEN DES CICERO. 
VIER BÄNDE. 


1877-1884. PREIS: 190 MARK. 


LEXIKON 


ZU DEN 


SCHRIFTEN CAESARS 
UND SEINER FORTSETZER. 


MIT ANGABE SÄMTLICHER STELLEN 
voN 


Dr. H. MERGUET, 


OBERLEHRER UND DOCENT AN DER UNIVERSITÄT ZU KÖNIGSBERG I. PR. 
1884 — 1886. PREIS: 55 MARK. 


Wie in des Verfassers Lexikon zu den Reden des | gleich beide Werke als gleichartige Teile des ganzen 
Cicero eine erschöpfende Uebersicht des rednerischen | Unternehmens, dessen spätere Ausdehnung über noch 


Sprachgebrauchs dieses Schriftstellers gegeben ist, so 
wird in diesem zweiten Spezial-Wörterbuch der in den 
Schriften Cäsars und seiner Fortsetzer enthaltene 
Sprachstoff in gleicher Weise vorgeführt. Da Cäsar 
einerseits sprachlich ebenso mustergültig ist, andrer- 
seits durch seine objective Darstellungsweise und durch 
den völlig verschiedenen Inhalt seiner Schriften einen 
Gegensatz zu Cicero bildet, so liefert die lexikalische 
Bearbeitung seiner Werke stilistisch, phraseologisch 
und sachlich Ergebnisse, welche von den in dem Cicero- 
Lexikon enthaltenen wesentlich abweichen und somit 
ausser ihrem selbständigen Wert sich zugleich als eine 
wichtige Ergänzung der in Ciceros Reden hervor- 
Zralsaden Spracherscheinungen darstellen. Diese ein- 
ander ergänzende Vergleichung beider Schriftsteller 
und die gleichmässige Uebersicht über ihren Sprach- 
gebrauch wird dadurch eine vollkommene, dass auch 
in dem Cüäsar-Lexikon genau dieselben Grundsätze 
bei der Bearbeitung und Anordnung des Sprachstoffes 
befolgt sind, durch welche in dem früheren Werk die 
klare Uebersichtlichkeit des vollständigen Materials 
ermöglicht ist und die den ungeteilten Beifall der Kritik 
gefunden haben. Durch diese genaue Uebereinstimmung 
in ihrer Disposition und Behandlung erweisen sich zu- 


ur 0 


andere wichtige Schrifiwerke teils vorbereitet wird, 
teils in Aussicht genommen ist. 

Wie in dem Cicero-Lexikon sind auch hier 
beim Substantir die Fälle geschieden, in denen es ge- 
braucht ist I, absolut: 1. als Subjeet, 2. Prädikat, 
3. Ausruf; II. nach Verben: 1. Accusativ, 2, Genetiv, 
3. Dativ, 4. Ablativ, 5. mit Präpositionen; 11. nach 
Adjectiven und Adverbien; IV. nach Substantiven; 
V, Umstand: 1. Ablativ, 2. Präpositionen. Die intransi- 
tiven Verben sind nach den Subjecten, die transitiven 
nach den Objecten geordnet, der absolute Gebrauch 
der letzteren besonders behandelt; die Adjertiva sind 
nach den zugehörigen Substantiven, die Adverbien nach 
ihren Verben aufgeführt. Die Reihenfolge innerhalb 
dieser Abteilungen ist alphabetisch, das die Verbindung 
bestimmende Wort in gesperrter, das die Abteilung 
bezeichnende in fetter Schrift vorangestellt, jede Stelle 
in ihrem vollständigen Zusammenhang angegeben und 
dabei der Text von Nipperdey mit Hinzufügung_ der 
wesentlichen Varianten benutzt; die ganze in- 
richtung und Ausstattung ist genau dieselbe 
wie bei dem Cicero-Lexikon. Den Schluss 
bildet das Verzeichnis der Eigennamen, 


LEXIKON 


| ZU DEN 


PHILOSOPHISCHEN SCHRIFTEN 
 eICERO'S 


MIT ANGABE SÄMTLICHER STELLEN 


H. MERGaUET. 


ZWEITER BAND. 


JENA, 
VERLAG VON &USTAV FISCHER. 
e 1892, 


LEXIKON 


ZU DEN 


SCHRIFTEN GICERO'S 


MIT ANGABE SÄMTLICHER STELLEN 


VON 


H. MERrRGUET. 


ZWEITER TEIL 


LEXIKON 
ZU DEN 


PHILOSOPHISCHEN SCHRIFTEN. 


ZWEITER BAND. 


JENA, 
VERLAG VON GUSTAV FISCHER 
1892, 


Digitized by Google 


Faba, Bohne: abstineo: taba.. Pythagorei 
utique abstinere, quasi vero eo cibo mens, non 
venter infletur; D II, 119. 

vescor: ex quo etiam Pythagoriis |] Pythagori- 
eis |] interdictum putatur, ne faba vescerentur; 

’ 


fabella, Erzäglung, Sage, Märden: I. vi- 
deor: an tibi .. fabellae videntur? N III, 18. 

DO, 1. accommodo: in secundo .. (libro Chry- 
sippus) volt Orphei, Musaei, Hesiodi Homerique 
fabellas accommodare ad ea, quae ..; N I], 4l. 

adfero: adfertur etiam de Sileno fabella quae- 
dam; T I, 114. 

exprimo, lego: cum iidem fabellas Latinas 
En e Graecis expressas non inviti legant; 

‚4. 

profero: nec fabellas aniles proferas; N III, 12. 

2.sum: nihil debet esse in philosophia com- 
menticiis fabellis loci; D II, 80. 

II. auditio: (parvi) fabellarum .. 
dueuntur; F V, 42. 


faber, Schmied, Handwerker: 1. aedificat, 
al.: ut .. faber, cum quid aedificaturus est, non 
ipse facit materiam, ea utitur, quae sit parata, 
etorque item cera, sie ..; N fr 2. 

II. do: quae (centuria) ad summum usum urbis 
fabris tignariis est data; R II, 39. 


fabrica, Bau, Bautunft, Bearbeitung, Kunft- 
fertigteit, Gejchidlichfeit: I. est: qualis ista „fabrica* 
est? ubi adhibita? quando? cur? quo modo? 
A II, 87. z .. admirabilis (sit) fabrica mem- 
brorum; N II, 121. 

habet: ut pietura et fabrica ceteraeque artes 
habent quendam absoluti operis effectum, sie ..; 
N II, 35. 

U, 1. adhibeo: f. I. est; A II, 87. 

dico: omnem .. fabricam (dico) neris et ferri; 
N U, 150. 

effingo: cum artifcium eflingitis fabricamque 
divinam; N I, 47. 

explico: illa potius explicetur ineredibilis fa- 
brica naturae; N II, 138. 

habeo: ut... nec ... materia .. quicquam 
1 a || iuvaret, nisi consectionis eius fabricam 
hbaberemus; D I, 116 

imitor: hanc naturae tam diligentem fabricam 
imitata est hominum verecundia; O I, 127. 

intueor: quibus .. oculis [animi] intueri po- 
tuit vester Plato fabricam illam tantı operis, qua 
Seren a deo atque aelificari mundum facit? 

2. praesum: tertius (Volcanus) ex tertio Iove 
et Iunone, qui Lemni fabricae itur praefuisse ; 
N II, 55. j 

8. opus est: nihil opus fuisse fabrien; N I, 53. 

IN. aedificari, construi: f. II, 1. intueor. 

inserere: =hos ille (Mulciber) cuneos fabrica 
erudeli inserens perrupit artus;« T Il, 28, 

II. 


auditione 


a: BEN 
v ar 22 
' "FT TR 
N 


fabricatio, Bindung, Bau: si erit tota 
hominis fabricatio . perspecta omnisque humanae 
naturae figura atque perfectio; N II, 138. 


fabricator, Lerfertiger, Bilner: est: ut 
etiam inter deos Myrmecides aliqui minutorum 
opusculorum fabricator fuisse videatur; A II, 120. 

imitatur: videndum, ille fabricator huius tanti 
operis utrum sit imitatus exemplar, idne, quod 
..., an id, quod ..; Ti 6, 


fabricor, verfertigen, bilden: algd: quae 
talia sunt, ut ea ipsa dei inmortales ad usum ho- 
minum fabricati paene videantur; N I, 4. 

animal: quanto quasi artificio natura fabricata 
esset primum animal omne, deinde hominem ma- 
xime; A II, 30. 

astra: is docuit similem animum suum eius 
Bu qui ea (astra) fabricatus esset in caelo; TI, 


constructionem: quanto artificio esset sensus 
nostros mentemque et totam constructionem ho- 
minis fabricata natura; A II, 86, 

ensem: >ausa .. (proles) funestum prima est 
fabricarier ensem«e; N II, 159 

foramina: quamquam foramina illa ... calli- 
dissimo artifieio natura fabricata est; T I, 47. 

fulmen: non .. te puto esse eum, qui Invi 
art fabricatos esse Cyclopas in Aetna putes; 

hominem: esse aliquam vim, ... quae finxerit 
vel, ut tuo verbo utar, quae „fabricata sit“ ho- 
minem; A 11, 87. f. animal, 

mentem: hunc mundum ... habere mentem, 

une et se et ipsum fabricata sit; A II, 119. 
‘ constructionem. 

mundum: negat (Strato) Ka deorum se uti 
ad fabricandum mundum; A II, 121. f. mentem. 

sensus: f. constructionem. 

signa: qui signa fabricantur; O I, 147. 

verba: fabricemur .., si opus erit, verba; 
A II, 17. 

DO. mit doppeltem Wccufativ: (animantem) 
eiasipe (deus) est fabricatus, quod opaıgosıdig 

raeci vocant; Ti 17. 


fabula, &rzägtung, Erdihtung, Sage, Märden, 
Theaterftüd: I. abfolut: 1. asciscunt: Calchan- 
tem, Helenum, quos tamen augures ne ipsae qui- 
dem fabulae adscivissent, si res omnino repudia- 
ret; N II, 7. 

declarant: quod quam magnum sit, fictae 
veterum fabulae declarant, in quibus tam multis 
tamque variis ab ultima antiquitate repetitis tria 
vix amicorum paria reperiuntur; F I, 65. 
est: Argiae || Argivae || sacerdotis Cleobis et 
Biton filii praedicantur. nota fabula est; TI, 113. 
quamquam et apud Herodotum ... et apud Theo- 
pompum sunt innumerabiles fabulae; L I, 5. 

ferunt: nec .., ut fabulae ferunt, bellis proe- 
liisque (di) caruerunt; N II, 70. aöneum .. equum, 


1 


fabula 


ut ferunt fabulae, animadvertit; O III, 38. si 
nobis ... in beatorum insulis immortale aerum, 
ut fabulae ferunt, degere liceret; fr V, 50. 
habent: num .. me cogis etiam fabulis credere? 
quae delectationis habeant, quantum voles, verbis 
sententiis, numerig, cantibus adiuventur; D II, 118. 
oteat: f. Il, I. probo, 

B. sum: haec ... non somniantium philosopho- 
rum esse commenta nec fabulas ineredibiles, quas 
Epicurei derident, sed prudentium coniecturas; 
R v1, 8, 

II. nach Verben: 1. adiuvo: f. I, 1. habent. 

audio: si fabulas audire volumus; T I, 92. 

derideo: |. I, 2. 

do: annis fer& DX post Romam eonditam Livius 
fabulam dedit ©. Claudio, Caeci filio, M. Tuditano 
consulibus anno ante natum Enniom; T I, 8. 

doceo;: cum Orestem fabulam doceret Euripi- 
des; T IV, 68, qui (Lirins) cum sex annis ante, 

uam ego natus sum, fabulam docuisset Centone 

uditanoque coneulibus; C 50. 

eligo: illi (scaenich) .. non optumas, sed sibi 
accommodatissnmas fabulas eligumt; O I, 114. . 

fingo: f. lego. profero. reeipio. refercio. I, l. 
declarant. 

habeo: tum senex dieitur eam fabulam, quam 
in manibus habebat et proxime Bat; edi- 
pum Coloneum, recitasse iudieibus; Ü 22. 

lego: quid, cum fictas fabulas, e quibus utili- 
ee elici potest, cum voluptate legimus? 

5 





lognor: tragoediss loqui videor et fabnlas; 
D 1,8. 


omitto: omittamus et fabulas et externa; 
Oo III, 99. 
erago: ii mihi videntur fabulam netatin per- 

egisse nec tamquam inexercitati bistriones in ex: 
tremo actu eorruisse; U 64. negue .. histrioni, 
ut placeat, peragenda fatrıla est; C 70. 

probo: vidit Homerus probari fabulam non 
posse; F V, 49. 

profero: philosophi quidan fietam et 
commenticiam fabulam prolatam dicunt a Platone; 
O 111, 39. 

recipio: antiquitas .. 
etiam non numguam incondite, 

.. respuit; R II, 19. 

recito: f. habeo. 

referdio: talibus exemplis non fictae solum 
fabulae, verum etiam historiae referlae sunt; 


recepit fabulas fictas 
sec aetas autem 


‚64. 
repeto: f. I, 1, declarant. 


repudio: his fabulis spretis ac repudiatis; 
respuo: } reeipio. — seribo: f. habeo. 
sperno: j. repudio. 


suppedito: gui (di) induti specie humana fa- 
bülas poftis suppeditaverunt; N Il, 63 

verto: si plane sic verterem Platonem .. 
verterunt, nostri poötae fabulas; F I, 7. 

8. eredo: f. I, 1. habent. 

habeo: cum ... minor .. fabulis nisi de ve- 
teribus rebus haberetur üdes; R II, 18. 

3. abeo a: abeamus a fabulis, propiora viden- 
mus; D II, 22. 

diiungo a: Diogenes Babylonius ... partum 
lovis ortumque virginis ad physiologiam traducens 
diiungit |jdeiungit |} a fabula; N 1, 4l. 

elieio e: f. 1. lego. 

ineledein: en ratio non inelegans inclusa 
est in impias fabulas; N II, 64. 

redeo ad: ut redeamus ad fabulas; OÖ III, 94. 
ut ad fabulas redeam; Lae 75. 

reperio in: f. I, 1. declarant. 


„aut 


2 


in 


facetus 


revoco ad: num te ad fabulas revoco vel no- 
strorum vel Graecorum poötarum? D I, 40 

sum in: ut in fabulis est; O 1,32. parum .. 
esset auctoritatis in fabula; C 8 
Me a: ut iam a fabulis ad facta veniamus; 

I, 4. 

II. nach Adjectip: similis: sive haec in errore 
inperitorum Pe esse et fabularum similia di- 
dieimus; R I, 56. 

IV. nach Subftantiven: auctores: nos .. 
zn esse volumus, rerum auctores, non fa- 
ularuım; N II, 77. 

defectio, defetigatio: senectus .. netatis 
est peractio tamquam fabulae, cuius defeotionem 
I defetigationem || fogere debemus; C 85 

error: nisi caelestium divina cognitio nomen 
eorum ad errorem fabulae traduxisset; T V, 8. 
expliceatio: quid vos illa delectat explieatio 
fahularum et enodatio nominum? N III, 
licentia: quodsi ea ficta credimus licentia fa- 
bularum, Mopsum, Tiresiam, Amphiaraum; N II, 7. 
peraetio: f. defeetio. 

ratio: eommenticiarum fabularum reddere ra- 
tionem; N III, 68. 

somnia; sint hacc ... somnin fabularum; DI, 


V, Umftand: 1. deleotari: 
Euripidis fabulis delectari dicat, 
odent; FI, 4 

refercire: ex eadem Platonis schola Ponticus 
rigen puerilibus fabulis refersit libros; N I, 


nod se ilsdem 
tinas litteras 


videre: quorum (poötarum) fabulis in hoc fla- 
gitio versari ipsum videmus Jovem; T IV, 70. 

2. ex: ut essent ex fabulis tria regna divisa; 
N II, 66. 

in: cum ... ea perferant, quae Philactetam 
videmus in fabulis; F V, non ardentibus 
taedis (eos agitant furine), siout in fabulis, sed 
angore conscientiae fraudisque erueistu; L I, 40. 
qui clamores tota caven nuper in hospitis et amiei 
mei M. Pacuvi nova fabulal Lae 24. ut in fabulis 
... retinent tamen caritatem in pastores; Lae 70. 
haec .. etiam in fabulis stultissima persona est 
inprovidorum et credulorum senum; Lae 100 


facesse, fi) entfernen: algs: ab omni s0o- 
cietate rei publicae ... paulisper facessant roge- 
mus; L I, 39. facessant .. omnes, qui docere 
_ Kae: quo melius sapientiusque vivamus; 
r V, 49. 


facete, Taunig, wigig: dico: multa .. mul- 
torum facete diota, nt ea, qune a sene Cntone 
eollecta sunt; O I, 104. 

inrideo: ut a patre audiebaın facete et urbane 
Stoicos irridente; F I, 39. facete M. Piso ... et 
alia multa et hoc modo |] loco || Stoicos irridebat ; 
F IV, 28. 

ohne Verb: facete is (Lucilius) quidem, sieut 
alia; FI, 7. 


facetiae, Scherz, Big: sale .. et facetiis 
Caesar, Catuli patris frater, vieit omnes; O 1, 188. 


facetus, launig, wigig: alqs: de Graeeis 
.. dulcem et facetum festivique sermonis ... So- 
eratem accepimus; OÖ 1, 108. 

alqd: in quo (Agamemnone) facetum illud Bio- 
nis; T III, 62, 

adsentatio: nec parasitorum in comoediis ad- 
sentatio faceta nobis videretur, nisi essent milites 
gloriosi; Lae 98, 

genus: ipsum .. genus iocandi non profusum 
nec immodestum, sed ingenuum et facefum esse 


facstus 


debet; O I,108. alterum (iocandi genus) elegans, 
urbanum, ingeniosum, facetum ; O 1, 104. 

homo: in quantam hominum facetorum urbani- 
tatem incurratis, non dieo; F II, 103. ladimur 
ab homine non tam faceto quam ad scribendi ]i- 
centiam libero; N 1, 123, 

oratio: uberior oratio L. Crassi nec minus 
faceta; O I, 188. 

po&ta: nova .. deos ... sie gie gernge 
facetissumus po&ta veteris comoediae, vexat, ut. 
L I, 37. 


facies, Sealt, Eriheinung, Antlig: I. est: 
num etiam una est omnium (deorum) facies? nam 
si plures, aliam esse alia pulchriorem necesse est ; 
N I, 80. si una omnium (deorum) facies est; N 
I, &0. quid .. attinet, cum una (deorum) facies 
sit, plura esse nomina® N I, 84. 

exeitat: formam quidem” ipsam, Marce fili, et 
tamquamı faciem honesti vides, „quae si oeulis 
cerneretur, mirabiles amores,* ut ait Plato, „ex- 
citaret sapientiae* ; O I, 15. 

pertinet: quid haec ad vitam membra per- 
tinent? quid ipsa facies? N I, 9. 

H, 1. eerno: j. I, exeitat. 

cogite: num .., cum aut muros Babylonis aut 
Howeri faciem cogito, imago illorum me aliqua 
pellit? D UI, 189. 

ignoro: = eius (dei) ignores et locum et 
facıem; T 1, 

video: u esse deos, quorum insignem vim 
et inlastrem faciem videremus; N II, 80. . I. ex- 
citat. 

2. sum: qua facie . (amimus) sit aut ubi ha- 
bitet, ne quaerendum quidem est; T ], 67 

IH. di: a parvis .. lovem, . . Apollinem reli- 
quosque deos ea facie novimus, qua pictores fioto- 
resque voluerunt, neque solyum fasie, sed etiam 
ornatu, aetate, vestitu; N I, 8. 

iuvenis: ei (Eudemo) visum in quiete egregia 
facie invenem dicere fore ut . 

IV. pelli: cuius (dei) aachen facie pellantar 
animi; NAiı 

similis: Africani fratris nepos, facie vol pabris, 
vita omnium itorum ita similis, ut esaet facile 
deterrimus; T I, 81. 

abi. compar.: f. 1. est; N I, 80, 


mn leicht, ohne Mühe, unbebenttich, un 
bei Werben: accipio: quam (merce- 
den). en Sen ) accipit facile, exigit nom 

e; R Ill, 
scquiesco: facihlime in nomine tuo ac- 

quiesoo; F 
adduco: haec ... facile adduci solent ut in 
nt; P 14. 


bonis rebus esse P 
adsequor: quo ıd facikius adsequatur; A II, 
44. 


a ut advigiletur facilius ad custodiam 
iguis; LU, 

agnosco: a . (eallidus et occultas) facillime 
adgnoscitur; Las 99. 

appareo: quod facillime apparet, cum ..; F 
1, 46. id .. (augurium saecloram futurorum) im 
maziınia ingoniis ... apparet facillime; T I, 38. 
facile ut appareat nostros omnia rg 7 Be 
T IV, 5. ut facile ge zn. filios ann 
IV, 77. si qua est ia magna 


apparet H{apparentil; O1, 145. u acile' earum 
(bestiaram 


) sensus ap ; Lae 27. 
cedo: ut ... verum dicentibus facile cedam; 
T II, 51. BE: 
celo: facile eelare, tacere, gr insidiari, 


praeripere hostium consilia; O I, 108 
cerno: quae (humana natura) quo facilius ex- 


BEER. DR 

25. 
69. 
I, 146. 
RU, 48. 


facile 


ressa cornatur; T IV, 62. id facilivs cernemus; 

u, . 

cognosco: ea saepe audiendo facile eognovit, 
quae vel semel audita meminisse potuisset; A II, 4. 
haeo paulo post facilius cognoseentur ex iis rebus 
ipsis, quaa mundus Be N II, 47. multo id 
Keane cognosces; R II, 30, faeillume .. et in 

tumam partem eogmoscuntur a adulescentes, qui . 

I, 46. unde... facilius ex annaliym mo- 
numentis ... omnis rei pub. = Heilen cogmosti- 
tur? fr V, 26. 

comitor: tardis . 
comitetur; T V, 68. 

compenso: facile iniuriarum omnium compen- 
sarem curaım et molestiam; R I, 7. 

concedo: non . . facile concedo us Bruto 
meo neque ... V Br ih.» V, 80. 
quorum neutrum tam facile, quam E arbitrarie, 
conceditur; D I, 10. 

congrego: pares .. vetere proverbio cum pari+ 
bus facillime congreganter; 67 

eonsequor: quo facilius a. 
num eonsequamur ; F I, 57. inciius .., quod est 
propositum, consequar, si ..; RI, ita faoil- 
lime, quae volemus, ... De oO Il, 24. 

vontexo: neque tam facile interrapta eontexo 
quam absolvo instituta; L I, 9, 


. mentibus virtus non facile 


. summum bo- 


contingo: alioram (animalium) ea est humili- 
er a terrestrem rostris faeile contingant ; 

eonvalesco: ul a facillime iustitia et 
fides convalescit; 

converto: quo facilius animos imperitorum ad 
deorum cultum a vitae pravitate converterent; N 
I, 77. ut (oeuli) . a en vellant, facile 
converterent; N 1,1 illa prima (ge- 
nera) facile in contraria via convertuntur; RI, 


corrigo: faeillame coorriguntur im discendo; O 
’ 

corrumpe: ut profluens amnis aut vix aut 
nullo modo, rg" autem aqua facile conrum- 
pitur, sic ..; N 

credo: quod hr Erica) ne raedicanti tamen 
facile equiden erem; N I, 72. quod in metu 
et periculo cum creduntur tacitius, tum finguntur 
inpumius; D Il, 58. 

decido: quod unius vitio praecipitata (res pu- 
blica) in perniciosissimam partem facillime deciit; 


defendo: erg etiam absentibus nobis varitas 
se ipsa defendet; 

delabor: er (Phalaridis) in similitadinem 
Tg unius proclivi cursu et facile delabitur; 

desisto: cum (ignari) sunt dooti a peritis, de- 
sistunt facile sententia; © IIL, 15. 

destruo: ut aedificium idem destruit facillime, 
qui construxit, sie ..; Ü 72. 

dico: Graeeci .. unde appellent, non 
facile dixerim ; T il, in quo quantum eeteris 
profuturi simus, Br facile dixeim; T V, 121. 
utrom poötae Stoisor depravarint, an Stoiei Kür 
dederint auctoritetem, non facile z— it 


91. haud facile dixerim, our .. *; 
multis mirabilibus exemplis baud facile .h Zimt 
boc exemplo .. lIaudabilius; O II, 110. ut facile 


a Te ducem populi Bomani, non comitem 
iceres; L 
end Da Pay f. oelo. 
dissolvo: numquam nee maius aes alienum 
> nec melius nee facilius dissolutum est; O Il, 
divello: quamquam a Polemonis ... finibus 
non facile divellor; A II, 139, omnis conglutina- 


1* 


facile 
— aegre, inveterata facile divellitur; 
divido: ut facile ... omnia .. 
corpus dividantur; N II, 186. 

edisco: quod (illa) .. tam facile ediscantur; 
TIV,%. 

efficio: efeitur .. in homine virtus; quanto 
igitur in mundo facilius! N II, 39. 

effugio: baee ... facilius effugiunt Academi- 
corum calumniam; N II, 20. 

evado: accedit, ut eo facilius animus evadat 
ex hoc aäöre ... eumque perrumpat, quod ..; TI, 48, 

erenio: id... fachius evenit art 
morte, ut animi futura augurentur; D I, 64. 

evolo: id si ita est, ut optumi cuiusque animus 
in morte facillime erolet; Lae 14. 

excogito: facile ut excogitet, quo modo oc- 
culte ... fallat; F IL, 58. 

expedio: alü ... se... facile . 
Fl, 66. 

expleo: quae .. cupiditates a natura profici- 
seuntur, facile explentur sine ulla iniuria; FI, 58, 

explico: id quale sit, facile a so re) 
explicari putat; Fa 42. quo facilius (geometrae), 
quae volunt, explicent; O III, 33. 

facio: existumant ,. dis inmortalibus se faci- 
lius satis faeturos, si..; T III, 72. facilius com- 
modiusque (mutationem) faciemus; O I, 120, 

fero: ut onera contentis corporibus facilius 
feruntur; Til, 54. quem (dolorem) facile tulerant; 
T II, 65. qui cum multa sint saepe perpessi, fa- 
cilius ferunt, ne sap accidit; TI, 67. quod is 
(M. Cato) tam facile senectutem ferat; C3. quod 
desiderium non facile ferat; Lae 75. 

fundo: facile .. illa (ova) aqua et sustinentur 
et fetum fundunt; N II, 129. 

impello: cum imperiti facile ad credendum 
inpellerentur; R Il, 18. facillime .. ad res iniustas 
inpellitur, ut zu altissimo animo est, gloriae 
eupiditate; O 1, 65. 

impetro: a rege opulento vir summus facile 
impetravit, ut ..; O II, 82. 

neido: facilius in morbos incidunt adulescen- 
incito: facile (opifices) contra vos incitabuntur; 
A II, 144. 

indico: facile indicabat ipsa natura vim suam; 
Las 24. 
induco: etiam temperantiam inducunt non fa- 
eillime illi quidem, sed tamen quoquo modo pos- 
sunt; O III, .18. 

influo: nihil tam facile in animos teneros at- 
97, rg influere quam varios canendi sonos; 


‚® ” 
. in religuum 


. expediunt; 


innascor: quod in hac elatione et magnitudine 
animi facillime pertinacia et nimia cupiditas prin- 
cipatus innascitur; O I, 64. 

insidior: f. oelo. 

insido: facile in animo forti contra mortem 
habita insedit oratio; T IL, 11. 

intellego: quae quo facilius minus docti in- 
tellegerent; AI,8. quo facilius vis verbi intelle- 
gatur; F UI, 51. facile intellegitur nos ad _con- 
iunctionem ... hominum ... esse natos; F IH, 

facilius .. intellegetur a dis inmortalibus 

hominibus esse provisum; N II, 133. 

internosco: sin autem (falsa visa probabilia) 
sunt, cur non etiam, quas non facile internoscan- 
tur? A II, 48. an non videmus hoc usu venire, 
ut... e08 consuetudine adhibita tam facile inter- 
nosceremus, uti ..? A 11, 56. 

invenio: 
putes; R III, 

iudico: ut facilius iudicarem, quam illa bene 
refellerentur; N I, 59. ortum videamus haruspi- 


uod ita facillume verum inveniri | 
T ! 46. ut intellegi facile possit in tantis illie umori- 


facile 


einae; sic facillume, quid habeat auctoritatis, iudi- 
cabimus; DII, 50. ex summissione, ex ceteris si- 
milibus facilo iudicabimus, quid eorum apte fiat; 
O0 I, 148. 

laboro: diserti .. hominis et faoile laborantis 
... patrocinia late patent; O II, 66. 

nosco: omnes .. eius (philosophiae) partes ... 
tum facillume noscuntur, cum .; NL, h 

noto: Phryges et Cilices ... propterea facilius 
cantus avium et volatus notaverunt; D I, 9. 

obliviscor: obliviscor etism malorum, ut iubes, 
eoque faciliue, quod ..; T III, 37. 

obsisto: quoniam eius (roluptatis) blanditiis 
non facile obsistimus; C 44. 

obtineo: quod (testamentum) quo facilius op- 
tinerent; O u, 73. 

patior: id facilius paterer; FII, 20. si... re- 
quietem natura non quaereret ..., facile patere- 
mur; F V, 54. ne bestine quidem ... facıle pa- 
tiuntur sese contineri; F V, 56. ego .. facile 
sum passus ne in mentem quidem mihi aliquid 
contra venire; TI, 55. te de aeternitate dicentem 
aberrare a proposito facile zei, Tı 81. 
dieitur ... carere, cum aliquid ... non habere te 
sentias, etiamsi id facile patiare; T I, 88. facile 
patior te isto modo agere; T V, 15. cum vim 
calorie non facile patiatur; T V, 74. ego .. te 
scire ista melius quam me non fateor solum, sed 
etiam facile patior; N I, 74. facile patior non 
©8386 nos ... eruditos; R II, 29. ut ego non modo 
ad illa non properem ..,, sed facile patiar, te 

.. consumere; L I, 28. quam (legem agrariam) 
.. antiquari (Philippas) facile passus est; O II, 
73. facile patior tum potius Pontium fuisse; 
O1, 75. 

ello: igmis .. 

pellitur; N III, 31. 

perfruor: quae (perfugis) sumunt sibi ad ex- 
cusationem, quo facilius otio perfruantur; R ], 9. 

perrumpo: |. evado. 

perspicio: quas (quaestiunculas), qui a 7 
t non ... per se ipse facile perspieiat; L II, 51. 

persuadeo: quibus, quiequid velim, facile per- 
suadeam; F II, 28. 

possum: quibus rebns facillime possimus eam, 
quam volumus, adipisci ... caritatem; OII, 29 
nullo modo facilius arbitror posse neque herbas 
arescere et interfici neque terram ab sole per- 
coqui; fr I, 12. quod ||qui|j in pueritia facillime 
so arbitrentur || arbitrantur || naturae voluntatem 
posse cognoscere; F V, 55. nulla .. re con- 
eiliare facilius benivolentiam multitudinis pos- 


et sör omni pulsu facillime 


sunt ii... quam abstinentis; O II, 77. umor its 
mollis est, ut facile premi dh ossit; N 
IH, 31. convincere: f, invenire; N I, 91. faci- 


lius me, ... quid non sentirem, quam quid sen- 
tirem, posse dicere; NH, 2. quo facilius (pueri) 
possint maiora discere; R I, 30. Socrates ... 
cum facile posset educi e custodia; TI, 71. qui 
(homo impotens) nec facile efficere P. quod 
conetar, nec obtinere, si effecerit; F I, 52. nihil 
est, quod expedire tam facile possimus; N I, 7. 
censemus .. facillime te id explanare posse; 
FV,8 haec ratione explicarı et ad naturam 
revocari facile possunt; D Il, 145. quanto id in 
hominum consuetudine facilius fieri poterit 
(| potuerit |? F1,69. illi (Epicurei) facilius facere 
ossunt; D II, 40. caecitas ferri facile possit; 

V,113. quibus facillime rationibus ingravescen- 
tem aetatem ferre possimus; C 6. ut facile in- 
tellegi possit eos... non esse; F ll, 2. ut facile 
intellegi possit animum et videre et audire; T I, 


bus esse inclusum calorem; N II, 26. quo facilius 
id, quod docere volumus, intellegi possit; N II, 81. 


facile 


«t facilius intellegi possit tum de Romuli inmor- 
talitate ereditum ; TI, 20. quo facilius ius in 
natura esse positum intellegi possit; L I, 34. 


qualis .. differentia sit honesti et decori, facilius 
intellegi quam explanari potest; O I, 94. inter- 
fiei: j. arescere. ita facillime, quid veri aimilli- 


mum esset, inveniri posse Socrates arbitrabatur; 
T1I,8 utinam tam facile vera invenire possim 
| possem || quam falsa convincere! N I, 91. quis 
fscile praeter hunc (Demetrium) inveniri potest? 
L 11,14. facile, quod cuiusque temporis oflicium 
sit, poterimus ... iudicare; O I, 29. nuda ista 
si ponas, iudicari, qualia sint, non facile possint 
| iudicare ... possim ||; P 24. quam facile (illud) 
vel aliunde vel alio modo || [vel alio modo] || per- 
fiei vel omnino neglegi possit; T IV, 74. qua 
(magnitudine animi) facile ze repugnari ob- 
sistique fortunae; F IV, 17. quibus (vitiis) alii 
non facile possunt obsistere; OÖ I, 37. ego . 
non dubito, .. quin facile (ostendere) possis; 
F 11,7. pereipi: f. pieci; L I, 51. perceo- 
qui: f. arescere. perfici: f. neglegi. extremum 
.. esse bonorum voluptatem ex hoc facillime per- 
spiei potest; FI, 40. quo facilius res perspici 
possit; F III, 54. facilius .. etiam in bestiis... 
vis ipsius naturae perspici potest; TV, 38. animi 
deformitas ..., culus turpitudo ex ipsis vitiis fa- 
eillime perspici || pereipi|] potest; LI, 51. nec 
sapiente ||sapienti | (viro) sapientiorem posse 
fieri facillume potest perspiei; P 21. premi: j. 
eonlidi. quo facilius oratio progredi possit lon- 
gius; T II, 42. repugnari: f, obsisti; F IV, 17. 
nisi videret iis resistı non facile posse; A II, 75. 
quo defenso facile Chrysippo (Epicurei) possent 
resistere; Fa 23. revocari: |. explicari. quod 
... nos probabilia multa habemus, quae sequi 
facile, firmare vix possumus; A Il, 8 bhanc 
rerum tantam potentiam non ferme facilius ulla 
in parte Italise posita urbs tenere potuisset; R 
I, 10. facile me ‘a te vinci posse certo scio; 
N Ill, 95. ge facilius (Samnites, Pyrrhus) vinci 
possent; C 43. 

praeripio: f. celo, 

probo: tale .. est, ut elaborandum sit, quo 
facilius probetur; T V, 1. quo facilius id a quo- 
que probaretur, quod cuique maxime probabile 
videretur; Fa 1. 
San io: * facile in civitatem receptus esset; 

recoquo: f, retraho. 

reperio: quo verum facilius reperiamus; F IV, 

vir is ... non multo facilius tali animo re- 

perietur quam civitas universa? T V, 42. oerte 
un vriram bonum non facile reperimus; O II, 


resisto: non 
tur; RIV, 8. 

retineo: quo facilius decorum illud, quod quae- 
rimus, retineatur; ÖO I, 110. 

retraho: quo .. me proficiscentem haud sane 
quis facile retraxerit nec tamquam Peliam recoxe- 
nt; C 88, 

sano: ut Ptolomaeum || Ptolem, || facile sana- 
ret; D II, 185. 

satis facio: j. facio; T Il, 72. 

sentio: quod facile sentio, quam multorum ... 
seribendi studia commoverim; N I, 8. 
: .- ervo: ut quam facillume ova serventur; N Il, 

sum: etsi minime facile eas (commutationes) in 
ea re publica futuras puto; RI, 65. quod secum 
u (caelum) propter virtutem facile esse posset; 


.. facile valenti populo resisti- 


supero: iniurias ,. fortunae facile veterum 
philosophorum praeceptis instituta vita superabat; 


facilis 


F IV, 17. Sisenna ... omnes adhuc nostros scri- 
ptores ... facile superavit; L 1, 7. 

sustineo: ut... facilius ab utraque parte ad- 
sensio sustineretur; A I, 45. f. fundo. 

taceo: f. celo. 

teneo: qui (vir) modica libertate populo data 
facilius tenuit auctoritatem principum; R II, 55. 

trado: ferocitatem .. eius (Viriathi C. Laelius) 
ita repressit, ut facile bellum reliquis traderet; 
O1, 40, 

tutor: angustia .. conclusae orationis non fa- 
cile se ipsa tutatur; N Il, 20. 

venio: mihi .. non tam facile in mentem ve- 
nire solet, quare verum sit aliquid, quam quare 
falszum; N 1, 57 

video: homo ... 
videt; O I, 11. 

videor: ut facillime, quales simus, tales esse 
videamur; O II, 44. 

vinco: non ... dubito, quin ... usu .. in re 
ublica rerum maximarum facile omnis viceris; 
R I, 37. stellarum .. globi terrae magnitudinem 
facile vincebant; R VI, 16. qui omnes superiores, 
a honore par esset, scientia facile vieisset; 

H, 65. illius (Orassi) vendibilem orationem re- 
ligio deorum inmortalium nobis defendentibus fa- 
cile vincebat; Lae 986. 

vito: invidiam facile vitabis; F II,84. ut (acies) 
ea, quae nocere possint, facile vitet; N II, 142. 

II. bei Adjectiven: acutus: cum M. Varrone, 
homine omnium facile acutissimo; A fr 22, 

contentus: quoi (homini) tanta possessio sit 
lest ||, ut ad liberaliter vivendum facile conten- 
tus sit; P 42. 

deterrimus: Africani fratris nepos, ... vita 
omnium perditorum ita similis, ut esset facile de- 
terrimus; T I, 81. 

princep s: quem (Themistoclem) facile Graeciae 
prinsipem ponimus; A II, 2, Eudoxus, .,. in 
astrologia iudieio doctissimorum hominum facile 
rinceps; D Il, 87. fuisse .. quendam ferunt 
emaratum Corinthium .. honore ... facile eivi- 
tatis aune princeipem; R U, 34. Cratippus, Peri- 
pateticorum omnium ... meo iudicio facile prin- 
ceps; Ti 2. 


facilis, seit, bequem, willig, bereitwillig, 
nacgiebig, umgänglid, gefällig: A. algs: re .. in- 
tellecta in verborum usu faciles esse debemus; 
F III, 52. etiamsi faciles nos ad concedendum 
habuerit; D II, 107. conveniet .... in omni .. re 
contrahenda, vendundo emendo, conducendo lo- 
cando, vieinitatibus et confiniis, aequum, facilem 
(esse); O II, 64. 

algd: quae (turpitudines) ... cur non cadant 
in sapientem, nun est facile defendere; F II, 117. 
facilimum id quidem est; F III, 15. non facile 
est invenire, qui ... non tradat ..; F II, 66. 
facile est hoc cernere in primis puerorum netatu- 
lis; F V, 55. in quo erat facile vincere non re- 
ugnantes; TI,3. quod non modo facile ad cre- 
m est, sed 80 concesso, quod volunt, conse- 
quens; TI, 78. erat facile sequentem enm ratio- 
nem ... negare umquam laetitis adfei posse in- 
sipientem; T IV, 66. reliqua ex conlatione facile 
est conterere atque contemnere; T V, 85. in 
huius modi sermone et consessu facillimun (ost 
negare); N I, 61. erat .. non facile ntis ali- 
quid ... deos in aliarum formarum Iimitatione 
servare; N I, 77. superstitione ... facile est 
liberari; N I, 117. quae sunt minus operosa et 
multo quidem faciliora |j [faciliora] |] ; II, 9. 
sint haec, quae quaerimus, faciliora; D I, 117. 
quanto id deo est facilius! D I, 120. facile id 
quidem fuit, quattuor (partis), quas nos habemus, 


facile totius vitae cursum 


facilis 


duplicare; D U, 42. quas quidem (dissimilis ho- 
mintm procreationes) percurrere oratione facile 
est; D Ih 96. ex quo facile intelleetu est ... 
verbis eos, non re dissidere; Fa 44. cave putes 

. mare ullum aut flammam esse tantam, quam 
non faeilius sit sedare quam effrenatam insolentia 
multitudinem; RI. 65. quod ei fuit illa manu 
eopiiaque faeillimum, ut ... procederet; R II, 5. 
quae faciliora sunt philosophis; O 1, 73. in quo 
falli facile est; O I, 91. quod erit facilius; O I, 
122. baec ad iudieandum sunt faeillima; O II, 
80. facile id quidem fuit, iustitiam iustissimo viro 
defendere. — quid? amicitiam nonne facile ei, 
qui ..? Lae 25. ad quas (calamitatum societates) 
non est facile inventu qui descendant; Las 64. 

adversarius: pugnas omnino, sed cum adver- 
sario facili; A I, 

ascensus: hoc iis (animis) faciliorem adacen- 
sum et reditum in caelum fore; fr V, 97. 

belua: ea (pars animi).... non unam (beluam) 
aut facilem ad subigendum frenat; R II, 67. 

causa: quamquam nostra quidem causa facilis 
est; A U, 7 

cibus: utebatur ... eo cibo, qui et susrissimus 
rg et idem facillimus ad coneoquendum; F II, 


cognitio: ea ... cognitionem habent facilio- 
rem; F' V, 34. quod ... orae ..., quo faciliorem 
nobis cognitionem rerum caelestium, eo maiorem 
cognoscendi capiditaten dabunt; T ], 44. 

comparatio: sit .. tam facilis, quam vultis, 
comparatio voluptatis; F Il, 92. 

conclusio: Stoicorum quidem facilis conclusio 
est; T V, 82, 

eoncordig: facillimam .. in ea re publica esse 
En in qua idem conducat omnibus; R I, 
49. 

coniectura: quibus expositis facilis est eon- 
iectura e® .. esse expetenda; F V, 38. facilis 
coniectura huius somnü; D I, 58. 

contraetio; digitorum .. contrastio faecilie 
faeilisgue porrectio ... nullo in motu laborat; 
N it, 150. 

eopia: quam multa ex terra arboribusque gi- 
gg cum copia facili, tum suavitate praestanti! 

‚9. 


cursus: cui censemus oursum ad deos facilio- 
rem fuisse quam Scipioni? Lae 14. 

distinctio: harum .. rerum facilis est et ex- 
pedita distinetio; F I, 38. facilis... est distinctio 
ingenui et inliberalis ioci; O I, 104. 

emendatio: facilior esset emendatio temerita- 
tis; A fr 16, 1 

equi: ut iis (equis) facilioribus possint uti; 
0 1,9. r 

interrogationes: ita faciles interrogationes 
sunt, ut ..; TI, 87. 

investigatio: qua ex cogmitione facilior facta 
est investigatio rerum occultissimarum; F V, 10. 

lapsus: puros, integros ... leni 
facili Japsu ad deos ... pervolare; fr IX, 12, 

liberalitas: facilior est haec posterior (libe- 
ralitas), locupleti praesertim; O II, 62. 

loeus: diklicilis auguri locus ad contra dicen- 
dum. Marso fortasse, sed Romano facillumus; 
D 1, %. 

mores: quod lenior eorum vita et mores fuerant 
faciliores; I, 112. quid dicam de moribus fa- 
eillimis? Lae 11. 

pater: idemn .. facilem et liberalem rem 
incommodum esse amanti filio disputat; N III, 78. 

perpessio: eonsuetudo .. laborum perpessio- 
nem dolorum eflieit faciliorem; T II, 35. 

porrectio: j. contractio. i 

ratio: corporis bona facilem quandam rationem 


Te... ss u aa 


faeinus 


habere censebant; F IV, 17. ad omnis casus fa- 
eillimn ratio est eorum, qui ..; T V, 108. quid, 
si etiam ratio exstat artificiosae prassensionis fa- 
eilis, divinae autem paulo obseurior? D I, 109. 
reditus: iis (animis) ad illos (deos), a quibus 
essent profecti, reditum facilem patere; T I, 72. 


j. ascensus, 
res: Epicurus ... de (re) illustri et facili ... 
loquitur; F II, 15. non f faciles illas quidem || res, 


facilia illa q.{] nee contemnendas; F IV, 59. tam 
.. eam rem esse facilem,.... ut..; N I, 53. quas 
res a summo philosopho praeteritas arbitror, quod 
essent faciles; O II, 86. 

sapiens: facilior .. (sapiens) erit, ut albam 
esse nivem probet, quam srat Anazagoras; A II, 
1 


vita: et facilior et tutior ... vita est otioso- 
rum; O I, 70. 

voluptates: obscenas voluptates ... 
communis, in medio sitas esse dieunt; T V, 94. 

B. BA a: ut .. a facillimis ordiamur; 
F 1, 18. 


facilitas, Leiätigteit, Willigteit, Umgängli- 
keit, Zeutfeligkeit: 1, 1. exerceo: exercenda etiam 
est facilitas et altitudo animi, quae dieitur; OI, 88. 

nomino: hase in bonis rebus, quod aliı ad 
alia bona sunt aptiores, facilitas nominetur, in 
malis proclivitas; T IV, 28. 

2. pertineo ad: quae (virtutes) perlinent ad 
mansustudinem morum ac facilitatem; O II, 82. 

U, 1. superior: Philippum ... facilitate et 
humanitate video superiorem fuisse; O I, 90. 

2. proclivis ad: amiecitia remissior esse debet 
... et ad omnem comitatem facilitatemque pro- 
elivior; Lae 66. 

HI, propter: ut Aliis imperari corporis mem- 
bris propter oboediendi facilitatem; R III, 37. 


facinorosußs (facinerosus), Hafterhaft: 
A. algs: ut ... facinorosos se csse fatenntur; 
oO Ill, 39. 

vir: ut (civitas) bonum illum virum sceleratum, 
facinorosum, nefarium putet; R II, 27. 

vita: si metus supplicii, non ipsa rer de- 
terret ab iniuriosa facinerosaque vita; L I, 40. 

B. depugno cum: f. 1l. 

vivo cum: vivebat (Dionysius) cum fugitivis, 
cum facinerosie, cum barbaris; T V, 

I. in: digladiari autem semper et depugnare 
in |jeum|j faeinorosis et audacibus; A fr 12. 


facinus, That, Ereignis, Übelthet, Schand- 
that: I, abest: ab hoc nulla fraus aberit, nullum 
facinus; O IL, 75. 

est: occultum facinus esse potuerit, (sapiens) 

udebit; F IL, 57. nullum .. scelus, naullum ma- 
um facinus esse, ad quod suscipiendym non libido 
voluptatis inpelleret; C 40. 

inest: in ipsa .. dubitatione faeinus inest, 
etiamsi ad id non enerint; O ill, 37. 

potest: f. est; F II, 57. 

ohne Berb: quod facinus oceultius? N IU, 74. 

I, 1. admitto: promissum potius non facien- 
dum quam tam taetrum facinus admittendum fuit; 
O II. 95. 

committo: quin .. 
esse facinus; L I, 

contueor: »(me) resupinum in caelo contueri 
maximum sc mirficum facinus«; D I, 44. 

do: iidem etiam di fraudem dederunt, facinus 
ceteraque; N III, 75. 

facio: vide, ne facinus facias; FII, 95. »faci- 
ans fecit maximum«; T IV, 52, ut queritur ille 
„in eivitate fieri facinora eapitalia*,, N 1, 18. 


abnueret a se commissum 


facinus 


perficio: quae .; Hbide, quse araritid, quod 
facinus aut suscipitur nisi consilio capto aut sine 
animi motu et ceogitatione, id est ratione, perfici- 
tur? N III, 71, 

suscipio: f. perfieio. — L est; C40. 

2. impello ad: (Inbidines) ad omne facinus 
zn eos, quos inlecebris suis incenderunt; 

pervenio ad: f. I. inest. 

video in: nec in his eum (Gygen) faecinoribus 
quisquam potuit videre; O IIT; 38. 

UI. defensio: quin ... defensionem .. faci- 
noris a nätorde iure aliguo quaereret; L I, 40. 

munusculum: alieni facinoris munusculum non 
repudiarerunt; O III, 78. 

speculatrices, vindices: Furiae deae sunt, 
speculatrices, eredo, et vindices facinorum et sce- 
leris; N III, 46. 

IV. sine: ut eandem illam rem ... non multis 
partibus mulit ad sese.... sine facinore quam illo 
modo pervenire; F III, 36. 


facio, machen, thun, Gandeln, verfahren, zu 
Bere gehen, jhaffen, bilden, zu ftande bringen, aus- 
richten, bewirken, veranftalten, bdaritellen, erleiben, 
wählen, annehmen, aufftellen, vorausiehen, behaupten, 
adıten (face: |. I, 2, b. algs; F V, 29. faxit: f. II, 
2, b. algs; L IL, 19): I. abfolut: 1. fubftanti- 
vijch: a. Gerundium: «. impello ad: ratio ... 
eg faeiendum inpellens et a delicto avocans; 

sum in: quarom (artium) omne opus est in 
faciendo atque agendo; A II, 22. 

f. consilium: quo sint omnia bene vivendi 
reeteque faciendi consilia referenda; FI, 11, cum 
... consilium ita faciendi per se expetendum ... 
sit; F V, 20. 

adiutores ad: quo pluribus profuerint, eo 
Be En benigne faciendum adiatores habebunt; 


b. Supinum: diffieilis: difieile factu est me 
id sentire, quod tu velis; N II, 1. difhicile factu 
est, sed eonabor tamen; R I, 65. id .. diffieile 
factu est misi educatione quadam et disciplina; 
L III, 29. quoram iudieium in eo ... diflicile 
factu est non probare; OI, 71. difficile factu est 
# deis ortis fidem non habere; Ti 38. 

honestus, turpis: honestumne factn sit an 

dubitant id; O I, 9. 

. verbal: a. ımperjönlih: nisi hoc dieis sua 
(causa), quod interest omnium reote facere; F Il, 
72. ai utilitas ab amicitia, ut ft saepe, defecerit; 
F 11, 79. aliquando posse reete fieri dieunt; FI, 
82. ut, si fieri possit, (sapiene) virtutem in per- 
petuum abicint, ut dolore omni liberetur; F V, 9. 
id .. quasi constet, rationem, cur ita fiat, (Aristo- 
teles) adfert; TI, 80. Pomipeio, nostro familiari, 
cum graviter aegrotaret Neapoli, melius est fa- 
etum; T I, 86. equidem saepe emori, si fieri pos- 
set, vellem; T I, 98. fieri |[ferri|] non potest; 
natura non patitur; T II, 46. quaeramus unam 

>v m religuorum sententiam, si fieri potest; 
1 V,84. ut, quem ad modum ratione recte fiat, 
sic ratione peccetur; N III, 69. Di .. „ice 
fit“, inguit; N TIL, 89. nec tamen, cur ita fiat, 
videmus; D 1, 15. ille .. Graeeus, quid mirum, 
si magnitudine timeris, ut plerumque fit, a con- 
stantia ... discessit? D TI, 114. ut fit in ommi 
oratione |jea ratione, al.|| emepissime; D II, 115. 
si tuo commodo fieri potest; I, 14. quos (ty- 
rannoe) si boni o erunt, tt aaepe fit, reorea- 
tur eiritas; R I, &. sicut erat in simili causn 
antes factum; R Il, 68. cuius (legis) ea vis sit, 
ut recte facere iubeat, vetet delinquere; L I, 19, 
ego .. ita esse faciendum censeo; LI, 20. optime 


facio 


rero, frater, et fieri sie dacet; L II, 8. ne obeit 
benignitas et iis ipsis, quibus benigne videbitur 
hieri, et ceteris; O 1, 42. sie .. est faciendum, 
ut ..; O I, 110, aut opera benigne fit indigenti- 
bus aut pecunia; O Il, 52. faciundum est, modo 
pro facultatibus, nos ipsi ut fecimus; O II, 58. 
neo eas (aures tuas), ai fieri possit, quicquam aliud 
audire; O III, 5. pro omnibus gentibus, ei fieri 
possit, conservandis aut iuvandis maximos labores 
... suscipere; O III, 25. quodai forte, ut fit ple- 
rumque, (fyranni) ceciderunt; Lae 53, sin autem 
aut morum aut studiorum commutatio quaedam, 
ut fieri solet, facta erit; Lae 77. quibus utitur 
ministeriis deus, cum optimi speciem, quoad fieri 
potest, efieit; Ti 50. cum vinolenti adulescentes 
tibiarum etiam cantu, ut fit, instineti mulieria 
pudicae fores frangerent; fr X, 3. 

b. perfönlich: algs: cum tu tardius faceres, id 
est, ut ego interpretor, diligentius; Aep l. bena 
sane facis; A I], 25. si eos (civris) non modo co- 
pia rerum auxeris, uti fecisti |Jut effecisti ||, sed 
eliam verborum; A I, 26. eos ... inscienter fa- 
cere dieobant; A II, 17. faciunt pueriliter; A II, 
33. quod erant qui illum (Antiochum) gloriae 
causa facere |jfecisse, al.|| dieerent; A II, 70. 
vereor, no subadroganter facias, si dixeris tuam 
(disci rue A II, 114. ut fere faciunt, qui ab 
eo (Epicuro) dissentiunt; F I, 14. sic faciam .., 
inquit: unam rem explicabo; F I, 28. ut ego et 
Triarius te hortatore facimus; F I, 72. ut ille 
(Hieronymus) faeit, qui, quid dieat, intellegit; F 
I, 16, sicut faeit re, neque tamen dividit verbis; 
F II, 20. addebat etiam se in legem Voconiam 
iuratum contra eam facere non audere; F Il, 55. 
eui (Pompeio) recte facienti gratia est habenda; 

Il, 57. improbe feceris, niei monueris, ne assi- 
dat; sed impunite tamen; F Il, 59, ut Pythago- 
reus ille Siculo fecit tyranno || [Sio. f. tyr.] ||; 
F II, 79. quamvis eam (amicitiam) Epieurus, ut 
faeit, in oaelum eflerat laudibus; F II, 80. ut 
eeteri dieere existimantur melius quam facere, sie 
hi mibi videntur facere melius quam dicere; F II, 


81. praeclare, inquit, faeis; Ir, 9. ite.. 
feeimus; F IH, 9, alium magis alio vel peccare 
vel recete facere; F II, 48. ut si ipsius 


animi, ut fecit Krillus, cognitionem amplexa- 
rentur, acotionem relinquetent; F IV, 36. faeit 
Lucius noster prudenter; F V, 15. s»mihi 
sic est usus, tibi ut opust facto, face; F V, 
29. cum haec exquirerem, sicutb hie faciebam; 
TI, 98. siout pridie feceramus; TII,9. ut... 
heri feci, sie nurie rationem ... sequar; TI, 15. 
haec .. te, nisi ita facies, custos dignitatis relin- 
quet; T1I,33. sie faciemus tuisque optumis stu- 
diis obsequemur; T II, 67. licet .., ut snepe fa- 
cimus, in Latinum illa convertere; TIII,29, illum 
(maerentem) suo iudieio et, quod se ita putet 
oportere facere, maerere; T III, 79. similiter faeit, 
ut si posse putet eum ... suslinere se; T IV, 41 
cum ... admirans .. Hiero requireret, cur ita 
ee faceret; N I, 60. ut mihi est in animo 
acere; N II, 20. non indocte solum, vernm etiam 
impie faciat, si deos esse neget; N II, 44. er 
similiter facis, ac si me roges, cur ..; N III, 8. 
ut fecimus in lies tribus libris, quos de natura 
deorum scripsimus; D I, 7. ut Posidonius faeit; 
D1,125. ut in haruspieina fecimus, sic videamus, 
elarissumarum sortium quao tradatur inventio; D 
II, 85. Demosthenes quideni ... jam tum gelımil- 
kei Prthiam dicebat, id est quasi cum Philippo 
cere; D II, 118. ut facit apud Platonem So- 
erates; R II, 22, ut iam |] stiam, al.|| Romulum 
patribus lectis feeisse diximus; R II, 50. quad 
cam faciamus, prudenter facere dieimur, iuste nom 
dieimär; R III, 16. non anlli isti ... fasiunt 


facio 


imperite; LI, 4. sie .. fecisse video Platonem 
illam taum; L1 15. ubi .. benefieus, si nemo 
alterius eausa benigne facit? L I, 49. [tu || vero 
facis ||recte |] et merito et pie jli ipse ||; L 1, 68. 
ita .. ut facerem, et orationibus ıinducebar tuis 
et versibus; LI, 2. quom contra fecerint quam 
olliciti professique sint; L I, 11. »qui secus 
Iazi it, deus ipse vindex eritje L II, 19, sie .. fa- 
eiam et dieam de magistratibus; L II, 69. bene 
hercle faciunt; L IH, 1. ut Charondas in suis 
facit legibus; L III, 5. ut in religionis lege fe- 
eisti admonitu et rogatu meo; L Ill, 13. faciam, 
Attice, ut vis; L II, 13. vereor, ne a te rursus 
dissentiam,. — non facies; L III, 33. faciam 
breviter, si consequi potuero; L III, 49. in pri- 
mis, quo quisque animo, studio, benivolentia fece- 
rit, ponderandum est; O 1,49, oflicii conservandi 
am traduntur illa quidem, ut facimus ipsi; 
similiter facere eos ..., ut si nautae 
certarent, quis eorum potissimum gubernaret; Ö 
I, 87. ut stante re publica facere solebamus; O 
U, 3. ut saepe fecimus; O II, 3. a doetis ... 
uaerentibus, satiene constanter facere videamur; 
d I, 7. benivolentise gratis faciunt, cum aliqua 
de causa quempiam diligunt; O II, 21, ut nos et 
saepe alias et adulescentes contra L. Sullae domi- 
Bo opes pro Sex. Roscio Amerino fecimus; 
1,51, quare id, quod feceris, necense fuerit nec 
Ki facere potueris; O1, inhawane fe- 
ceris contraque naturae legem; O III, 30. si is, 
qui non defendit iniuriam neque propulsat, cum 
potest, iniuste facit; O III, 74. facins .. contra 
rem publicam; O III, 95. nec facere aliter ullo 
modo possumus; O III, 101. an ne (Regulus) tur- 
piter faceret? O III, 102. illis .. temporibus 
aliter facere (Regulus) non potuit; O III, 111, 
faciam, ut potero, Laeli; C7. ut et Solonem ver- 
sibus gloriantem videmus ... et ego feci; C 26, 
quos (Xen a Seen) legite, quaeso, studiose, 
ut facitis; tu ... quod mihi tantum tribui 
dieis, ... facis amice; Lae 9. bhercule ita (C. 
Blossius) fecit vel plus etiam, quam dixit; Lae 37. 
si quis contra rem publicam se amici causa fecisae 
fateatur; Lae 40. quod cum ita putarem, feci 
etiam audacius quam ille ipse, de quo loquor; P 
8, nobis sie cerno esse faciendum, ut ..; Ti 51. 
f. barbari. — a, O II, 58. — II. algd, id; LU, 
14. quod; A II, 138. 
barbari, eventa: si ratio mecum faeit, si 
eventa, Bi populi, si nationes, si Graeci, si barbari, 
si maiores etiam nostri ..., si summi philosophi, 
si poötae, si sapientissimi viri; D I, 
boni, docti: sie omnibus bonis et doctis esse 
faciendum; T I, 7 
homo: »homo . 
accendat, facit;« O I, 51 
improbitas: quamvis oceulte (improbitas) fe- 
cerit, numquam tamen id confidet fore semper 
oceultum; FI, 50. 
maiores, al.: f. barbari. 
philosophus: f. vir; L II, 14. 


er nescio quo modo ... popüulus cum 
illis faeit; nn II, _ f. barbari. 

ratio: \ barbari, 

vir: ut vir doctissimus fecit Plato atque idem 


gravissimus philosophorum omnium; L II, 14. 
neque contra jus iurandum ac fidem amici causa 
vir bonus faciet; O III, 48. f. barbari. 


ll. mit Ergänzung: 1. de: ut .. de sensibus 
hesterno sermone vi istis, item faciunt de reli- 
quis; A Il, 42. ut in actionibus praescribi solet, 
„DE EADEM RE [FECIT) ALIO MODO“; FV,88, quae- 
ro, ... tuine versus hanc quercum severint, an 
ite factum de Mario, ut scribis, acceperis; L L, 8. 


‚ quasi lumen de suo lumine | 


8 





‚tanta sit .., 


facio 


sicut de religionum lege fecistı; L II, 2. f. de, 
I. facio (8. Fe 605, a). 

2. BARIEBEHD: au nunc ego intellegam, tu 
quid sentias; N II 

3. ut: es, a potui, . 
nota nostris; A IL, 8. nullo .. modo Sieri potest, 
ut ... aestimet; A II, 28. Geri potest, ut id, 
quod significatur, .. falsum sit; A II, 36, eo fit, 
ut errem; A 11, 66. negatis fieri posse, ut quis- 


.. feci ut essent 


er nulli rei adsentiatur; A 11,107. quia possit 
eri, ut patefacta dt detecta mutentur; A IL, 122. 
fieri potest, ut errem; FI, 28 fieri te "aullo 


pacto potest, ut non dicas ..; F 1, 27. tum fit, 
ut aegritudo sequatur, si illa mala sint; F I, 57. 
sine quo fieri interdum non potest, ut inter eos, 
qui ambigunt, convenist ..; FI, 4 qui ft, ut 
ego nesciam, sciant omnes, quieumque ..? F II, 
12. cum rerum obscuritas, non verborum, facit, 
ut non intellegatur oratio; F UI, 15. tu ... fac 
ut Metrodori tueare liberos; F 1I, 96. [ita fit, ut 
gratulator laetior sit quam is, cui gratulatur]; F 


II, 108. fieri.. non posset, ut (parvi) appeterent 
aliquid, nisi ..; FII,16. quem ad modum saepe 
fit, ut is... pluris eum faciat, cui commendatus, 


quam illum, a quo sit, sie ..; F 1II, 28, ita fit, 
ut, quod bonum sit, id etiam honestum sit; F IL, 
27. ita ft, ut honesta vita beata vita sit; F II, 
28. natura fieri, ut liberi a parentibus amentar; 
F Ill, 62. ex quo fit, ut laudandas ia sit, qui. 
F III, 64. fer . . potest, ut id ipsum, quod in- 
terest, non eit magnum; FW, Io. ita fit, ut, 
quanta differentis est in principiis naturalibus, 
dissimilitudo; F V, 19. ita fiet, ut 
animi virtus corporis virtuti anteponatur; F V, 
38. ita fit, ut duo Ir a so expetendo- 
rum reperiantur; F ‚ fieri ita posse 
negas, ut ii ... beati sint? F v, 71. fieri posse, 
ut sit alius (sapiens) alio beatior; FV,95. Seri 
potest, ut recte quis sentiat et id, quod sentit, 
polite ‚eloqui non possit; TI, 6. ita fit, ut mo- 
tus prineipium ex eo eit, quod ipsum a se move- 
tur; TI, 54 R VI, 27. nec... fieri ullo modo 
osse, ut ... tot ... notiones ... haberemus; T 

‚57. prior .. pars orationis tuse faciebat, ut 
mori cuperem, posterior, ut modo non nollem, 
modo non laborarem; T I, 112, ita fit [detll, I, 
ut omnino nemo esse possit beatus; TII, 

. fit in proelio, ut ignavus miles . . fugiat, . 
sie. ; TII, 54. its fit, ut animus de so ipse tum 
indicet, cum ..; TII,1, ita fit, ut sapientia 
sanitas sit animi; TII, 10. ita fit, ut nn 
aegritudo repugnet lite . ee ven! Ji; TII, 
14. ex quo fit, ut alieno malo gaudent; T III, 19. 
sic perpessio ceterorum faeit, ut en. . multo mi- 
nora ... videantur; T III, 58. ita fit, sensim I ft 
sensim, |] cogitantibus ut, quantum sit ementita 
opinio, appareat; T III, 58. quasi fieri ullo modo 
possit, ... ut quisquam plus alterum diligat quam 
se; T IH, 72. ut.. plus (eos amemus), fieri nullo 
pacto potest; T IUs, 73. ex quo fit, ut pudorem 
rubor ... consequatur; T IV, 19. ita fit, ut in 
altera corruptione opinionum morbus efliciatur; 
T IV, 29. non fortuito factum videtur, sed a te 
ratione propositum, ut... disputaremus; T IV, 88. 
fecimus et alias saepe et nuper in Tusculano, ut 
ad eam consuetudinem disputaremus; T V, 


nec .. fieri potest, ut ... il nihil habeant, quod 
sequantur; 1, 12. ita ft, ut deus ille ... nus- 
quam proraus "appareat; N I, 37. fecerunt .. 

videremus; 


fr o&tae), ut eorum (deorum) bella ... 
Nı. 42, ita fit, ut mediterranei mare esge non 
eredant; N I, 88 casu esse factum, ut essemus 
similes deorum; N 1, 91. ex quo fit, ut illae (an- 
gues) nec morsu vivae noceant neo odore mor- 
tuae; N I, 101. ex eo .. fieri, ut ... mens ... 


facio 


utet; N I, 105. num eadem .. ista (innumera- 
Bilitas) faciet, ut sint omnia sempiterna? N 1,109, 
ita fit, ut... ipsi dei inter se ab aliis alii negle- 
gantur; N 1, 121. nec .. dici potest vi qu 
maiore fieri, ut contra naturam astra moveantur; 
N Il, 44. posse fieri, ut (mundus) sit alia Agura; 
N 11, 48. ita fit, ut ne ignem quidem_ eflicere 
possitis aeternum; N Il, 36. ita non fit ex eo, 
quod datur, ut voluntas eius, qui dederit, appa- 
reat; N III, 70. nobismet ipsis ... faciendum 
videtur, ut diligenter ... argumenta cum argu- 
mentis comparemus; D I, 7. ut sint di, potest 
fieri, ut nulla ab iia divinatio generi humano tri- 
buta sit; D I, 10. ex quo factum est, ut eum 
(Attum Navium) ad se rex Priscus arcesseret; 
I, 32, quae .. (sortes) ductae ut in rem apte 
eadant, fieri eredo posse divinitus; DI, 34. quod 
te in nte factum est, ut .„.. anguis emerge- 
ret; DI, 72, fit etiam saepe specie quadam, saepe 
vocum gravitate et cantibus ut lantur animi 
vehementius; D I, 80. ex quo factum, ut |[et, ut 
et|] viderentur ki, ul ferre arma contra; DJ, 
8. ita ft, ut..o atione notari possit, quae 
res .„.. consöquatur; DI,126. ex quo fit, ut he- 
mines ... non dubitent, quin di illad exaudiant; 
D I, 129. qui fit, ut alterum intellegas, ... alte- 
rum non yidens? D II, 37. ut Demosthenem scri- 
bit Phalereus, cum RHO dicere nequiret, exercita- 
tione fecisse | effecisse ||, ut planissume diceret; 
DI, 9. an natura fieri, ut mobiliter animus 
agitatus, quod vigilans viderit, dormiens videre 
videatur; I, 1%. ita fit, ut commutatio ex 
vero in falsum ne in futuro quidem ulla fieri pos- 
sit; Fa 17. fiebat, ut soli luna totidem conver- 
sionibus in aere illo, quot diebus in ipso caelo, 
succederet; RB I, 22. senatum .. et populum ut 
unum habeamus, et fieri potest, et permolestum 
est, nisi fit; R I, 32. ex quo fit, ut etiam servi 
se liberius gerant; R I, 67. quem virum facite 
ut agmoscatis; R II, 51. fit... fere, ut cogitatio- 
nes sermonesque nostri pariant aliquid in somno 
tale, quale ..; R VI, 10, ita fit, ut nulla sit om- 
nino iustitia, si ..; LI, 42. ita fit, ut mater 
omnium bonarum rerum sit sapientia; L I, 58, 
faciendum tibi est, ut... de potestatum iure dis- 
putes; L III, 48. fit ut distrahatur in deliberando 
animus; O 1, 9. ex quo fit, ut ager Arpinas Ar- 
pinatium dicatur; 0% 21. quamquam omnis vir- 
tus ... facit .., ut eos diligamus; O ], 56. in 
iis ft ut neque quisque altero delectetur ac se 
ipso; O I, 56. ex quo fit, ut. neque disceptatione 
vinci se ... patiantar; O I, 64. its fit, ut ratio 
praesit; O I, 101. fit .. interdum, ut... conse- 
quantur; O I, 116. sie fit, ut modestia haec ... 
scientia sit oportunitatis idoneorum ad agendum 
temporum; O I, 142. fit .. nescio quo modo, ut 
.. eernamus; O I, 146. ita fit, ut vincat cogni- 
tionis studium consocistio hominum; O I, 157. 
[ita fit, ut agere considerate pluris sit quam cogi- 
tare prudenter]; O I, 160. quantum coniti animo 
potes, ... tantum fao ut eflicias; O III, 6. saepe 
-. tempore fit, ut, quod turpe a haberi 
soleat, inveniatur non esse turpe; O IU, 19. ut 
(ea agere) possim, facit acta vita; C 38. invitus 
feci, ut ... T. Flaminini fratrem ... e senatu 
eicerem; C 42. ex quo fit, ut animosior etiam se- 
nectus sit quam adulescentia; C 72. ita At, ut 
illud breve vitae religquum nec avide adpetendum 
senibus neo sine causs deserendum sit; C 72. 
feci non invitas, ut prodessem multis; Lae 4. ex 
eo fieri, ut mulieroulae magis amicitiarum praesi- 
dia quaerant quam viri; Lae 46. ut ... nec fieri 
possit, ut non statim alienatio disiunctioque fa- 
ciunda sit; Lae 76. ita ft, ut is adsentatoribus 
patefaciat aures suns maxime, qui ..; Lae 97. 
1. 


= 


facio 


ex quibus humanae vitse erroribus ... fit, ut... 
videantur; fr V, 95. f. Il. alad; A 1,45. alte- 
rum. hoe; N I, 69. D II, 54, idem; F II, 35. IV, 
87. illad; F III, 53. L II, 39. id; A II, 17. FI, 
34. TI, 44. V, 85, D II, 124. L 11, 14. quod; F 
II, 15. Lae 70. 

4. quin: quin (populi) serviant quidem, fieri 
non potest; R I, 50, 

5. quod: bene facis, inquit, quod me adiuvas; 
F III, 16. percommode factum est, quod ... 
disputatum est; TIV,64. recte eum (Deiotarum) 
facere, quod populi Romani libertatem defendere 
pararet; D OH, 78. facio et lubeuter et, ut apero, 
recte, quod eam (sapientiam) ... non possum si- 
lentio praeterire; L L 63. 

6. accus. e. infin.: fac .. verbi causa Stoi- 
cum adesse sapientem; A fr20(}.6). sed fac ista esse 
non importuna; F 11,:85. ism argumenti ratione 
conclusi — osse faciunt ea, quae perspicun 
dieunt; F IV, 8. sed fac, ut isti volunt, animos 
non remanere post mortem; T I, 82. fao .. sic 
animum interire, ut corpus; TI, 82, [sed fac 
totum dolere corpus] |] si tactum. dolore corpus ||; 
T II, 52. fac sane esse summum bonum non do- 
lere; T III, 40. poötae impendere apud inferos 
saxum Tantalo faciunt; T IV, 35. cum ariete 
etiam conloquentem (Polyphemum Homerus) facit 
eiusque laudare fortunas, quod ..; TV, 115. fuc 
id, quod ne intellegi quidem potest, mihi esse 
wagen N 1,.75. age et his vocabulis esse 

eos facimus, quibus a nobis nominantur? N I, 
88, fac imagines esse, quibus pulsentur animi; 
N 1, 107, quem .. Homerus apud inferos con- 
veniri facit ab Ulixe, sicut ceteros; N III, 41. 
fac (mentem divinam) esse distentam; N III, 93. 
fac in puero referre, ex || referre || qua adfectione 
caeli primum spiritum duxerit; D II, 99. fac dare 
deos (Fine), quod absurdum est; D II, 106. illum 
fortasse (magnitudo divitiarum) adiuvat, qui habet. 
ne id quidem semper; sed fac iuvare; OÖ I, 71. 
fac nihil isto esse jucundius; O III, 117. 

II. mit einfagem Object: alqm: Lysippus 
eodem acre ... centum Alexandros ,.. facere non 

osset? A II, 85. si nihil est, quod tam miseros 
aciat quam impietas et scelus; F IV, 66. cum 
ita nati factique simus, ut ..; FV,43, laudamus 
Athenis Volcanum eum, quem fecit Alcamenes; N 
I, 83. sequitur .. ad partieipandum alium alio 
communicandumque inter omnes ius nos natura 
esse factos; L I, 33. eflieitur .. id, quod Pytha- 
Ben vult in amieitia, ut unus fiat ex plunbus; 

1, 56. ut ad ludum et iocum facti esse viden- 
mur; O I, 108, 

“ algd (vgl. I, 2, a): huic rationi quod erat con- 
sentaneum, faciebat, ut ..; A I, 45. quis .. tibi 
dederit aut omnia deum posse aut ita facturum 
esse, si possit? A II, 50. non facimus; A II, 111. 
si (sapiens) fecerit, solem ipsum, quem deum cen- 
set esse, Contempserit; A II, 116.. esto, fecerit, 
si ita vis, Torquatus propter suas utilitates; F II, 
61. numquam facies; F II, 74, quos (adulescen- 
tes) ... quioquid ipsis expediat, facturos arbitra- 
bimur; II, 117. quod vos quidem adiungere 
soletie, sed fieri non potest; F 11, 118. subvenies, 
si me haerentem videbis. sedulo, inquam, faciam ; 
F Ill, 16. tum ille (Lucius) timide vel potius 
verecunde: facio, inquit, equidem; F V, 6. fiebat 
.. I, ut ... dieerem; TI, 8. feci mehercule, 
et quidem saepius; T 1, 24. totum .. hoc leve 
est, qualecumque est; fit enim ad punctum tem- 
poris; T I, 82. quod .. et postulatur a fortibus 
et laudatur, cum fit; T II, 43. nolim, ... men 
bona, Gracche, tibi viritum dividere libeat, sed, 
si focias, partem petam; T Ill, 48. faciam equi- 
dem; T IV, 10. nostrates philosophi facere non 
2 


facio 


poterunt || ent 1? TV,%. hominum facta 
ess0 causa || hom. a f, &. || iudieandam est; N II, 
155. utrum voles, faciam; N Io, 4. visam esse 
Junonem ... minari .., ei (Hannibal) fecisset, se 
euratoram, ut ... oculum ... amitteret; D I, 48. 
fiat necne Sat, id ‚quaeritur; D 1,86. neque .. 
decorum est neo dis ge nee fHeri ullo paeto 
potest; D I, 118. quodsi haec eaque ... habent 
aliquam talem necessitatem, quid est tandem, q uod 
easu fieri aut forte fortuna putemus? D hr 18. 
illi (Epicurei) facilius facere possunt; D II, 40. 
quod crebro videt, non mirstur, etiamsi, cur fiat, 
nescit; D II, 49. neque .. tanta est infelieitas 
haruspicum, ut na cası quidem umquam fiat, quod 
futurum illi esse dizerint; D1W,62. cum deinceps 
ex primis s cuiusque versus || primis versuum, 
al.}j litteris aliquid oonectitur, u; in quibusdam 
Eonnianis: Q. ENXNIUS FECIT; DIL, 111. a non 
eint futura, posse Seri dicis; Fa 13, futurum .. 
(iä) fuisse ex eo, quis factam est, intellegi debet; 

a 18. * non solum ob eam causam Sieri 2. 


=. ; RI,34. faciam, quod vultis, BA un 

I, 38, fides .. nomen ipsum mihi 
bere, cam fit, quod dieitur; R IV, 7, quibus Fr 
si tu nom faceres, mom liceret; L ı, Demo- 


sthenem, si illa ... pronuntiare volaisset, ornate 


splendideqgue facere potuisse; O I, 4.- credamus 
..., quis fiat, quod dietum est, tam fidem; 
OL23. si... Neptunus, quod Theseo promise- 


rat, non fecisset; O I, 32, ut... 
ofieium non facere, quod dixeris; O I, 32, sin 
erit, eui faciendum “it saepius; OÖ 1, 50. si Pha- 
larim, erudelem tyrannım ..., vir bomus ... 
vestitu spoliare possit, nonne faciat? O III, 29. 
si id dia } hominibusque futurum it semper igno- 
tum, sisne facturus; O III, 89. rin oc tu 
sit, tamen, quoniam expedit, aciam; O Il, 
en 2 un fo) turps sit, non esse faciendum; 
facint,* dixerit quis, „quod 
a Ku and "expediat?" O II, 76. faciat (aa- 
pin) quod promiserit, necne? O III, 98. Sol 
haßthonti filio ... faeturum ss esse dixit, quic- 
quid optasset; O in, 9%. quod .. ita iuratum 
Fr ut mens conciperet fieri oportere, id servan- 
dum est; O III, er faciam vero, Laeli, praeser- 
tim ai utrique vestrum .. . gratum futurum eat; 
C 6. Athenienses scire, quas recta essent, ned 
facere nolle; 3 64. quod tanti Tib. Gracchum fe- 
rer ut, — vellet, sibi faciendum pu- 
; Lae 87, ug ern amice (sunt), cum 
erde funt; Lae 88. hereditatis spes ..., quic- 
quid denuntiatum est, facit; P 38, praseipiunt 
hasc isti, sed facit nemo; fr Y, 4. f[. haecc; T 
IH, 68, idem; P8 id; F IV, 8. nihil; FII, 76. 
TIL 51. IV, 44, quod; FL, 15. N1, 85. 87, 
D I, 49, RI, 16. quae; Au, 52. T IV, 51. 
quaecumgque. quid? D 1, 4. guid; T IV, 52, 
quidque; D Il, 46. quidquid; A II, 121. 'ali- 
quid: cum ... aeque .. nefas sit tale 
facere rogatum et rogare; Las 39. j. dignum. 
tale, mutationem; Fa 47. aliguis, D, b, Il, 1, 
facio (8 &t.) 8.1, ©. 131,a. — alterum: alterom 
fieri profecto potest, ut esrum (opinionum) nulla, 
alterum oerte non potest, ut plus una vera sit; N I, 
5. ub.. et monere et moneri proprium est verae 
amicitiae et alterum libere facere non aspere, alte- 
rum patienter acci non repugnanter; Lae 91. 
meliora: f. es; 017.—dignum: tanto .. munere 
rer semper dignum alıquid et faciet et sen- 
L1L59 — we nescio, ecquid ipsi nos 
fortiter ; in re publica fecerimus; T IV, 52, — gra- 
tum:. etiam gratum mortuia se faoere, si graviter 
eos lugeant, arbitrantur; T III, 72. "feceris, ir 
a, de re publica qguid sentias, explicaris, nobis 
gratum omnibus; k gratissimum nobis ... 


10 


facio 


feceris, si ..; C 6. utrique nostrum gratum ad- 
modum feceris; Las 16. — hoc: hoc idem me in 
obscuris facere non sinis; A Il, 9. quo magis 
hoc philosopho faciendum est; FÜ 4. hoc idem 
faciamus e; F IV, &. sive hoo ita fit for- 
taito; FV, Es hoc in eo libro, in quo. 
TIL 88. maxime R . deelaratur 1 deciarad Il rn 
quasi ofieii iudieio fieri, quod ..; T II, 64. an 
boo nom ita ft omni in populo? Tv, 105. hoc 
facitis, ut . feratis aliquid, quod 
omnino ne fieri quidem y it; N I, 69. hoe idem 
fieri in deo; N I, 106. hoc qui existimat || existi- 
met | fieri potuisse; NH, hoc idem et phi- 
losophi faciunt et ego, ut potui, feei; = ‚8. 
si hoc fieri potuisse dicis, rer Eh 
modo; N III, PR. eur ... Priam Belene 
idem facere non quest; D I, 85. hoe y hominss 
quidem probi faciunt, ut ... calamitates praedi- 
cant; D I, 54. hoo vos dialeetiei non facıtie; D 
u, 104. potius, guam derecto deus ... „hoc fa- 
eito, hoe ne feceris* dioeret; DII, 127. quas est 
ista designandi licentia, ut hoc deus, hoc natura 
fecerit potius quam aut omnia deus, quod negatis, 
aut omnia et D II, 127. adsunt optimates, 
qui se melius hoc idem facere profiteantur; R |, 
55. qui (philosophi) Athenis fuerunt, qui hoe 
facere debent {qui ... debent] ll; L I, 26. 
hoo in Graeeia fit publice constitatia aceusatori- 
bus; L III, 47. hoc idem si in convivio faciat ; 
O I, 144. hoc idem in parentis, in amici re aut 
perieulo fecerit; O 1, 154. sed hoe quidem non 
est saspe faciendum; O II,. 50. modo hoc ita 
faciat, ut ne ... hanc causam habeat ad in- 
inriam; Ö In, 81. — haec: faceres tu quidem, 
Torquate, haec omnia; F Il, 80. haec veteranus 
miles facere poterit, dootus vir sapiensquo non 
terit? T II, 89. haec omnia a faalea opinantes 
ita fieri oportere; T II, 68. haec omnia recta, 
vera, debita putantes faciunt i in dolore; TIL, 64. 
num putamus haec fieri sine summo cupiditatia 
ardore potuisse? TIV,44. hasc ita fieri omnibns 
inter se concinentibus mundi partibus profeeto non 
po wit us quaeris, rg car zn. 
ıta fian we ji} quoquell haec 
privatim et publice Dr m ef fiant«; L II, 20. 
uen ad modum haes fiant; Lae4i. si hase nec 
ecisti nec facere potuisti; 'P 39. — honesta: 
ut... amicorum causa honesta fariamus; Lae 44, 
— idem: videamus, idemne Attico placeat fieri a 
me, quod te velle video; A I, 14. mibi videmini 
facere idem, quod seditiosi eives solent; AI, 
is. quod idem fit in vocibus, in odore,.in sapore; 
AH, 19..mihi .. non idem faciundum puto; A 
IL, 49. idem fecisset E icurus; F IL, 19. fecisset 
pour ut voluptatem illam ee in prima 
one poneret; F uius (ratio- 
nis) ego nunc auctoritatem sequens idem N reenf 


F1I, 39. idem erit Epicuro vestro faciendum, ... 
quod ipioni; F II, 56. quoniam idem tu certe 
fecinsen; II, 58, quaero, nonne tibi faciendum 


idem sit; FL, 13. quod idem in ceteris artibug 
non fit; F EI, 24. non idem facere eas (divitias) 
in virtute neque in ceteris artibus; F III, 49, 
quod idem cum vestri faciant; F IV, 18, utrique 
idem faciunt, nt si laevam partem neglegerent, 
dexteram tnerentar; F IV, 36. non .., quod (na- 
tura) faeit in frugibus, ut. uat et pro 
nibilo habeat herbam, idem faeit in homine, cum 
eum ad rationis habitum perduxit I perduzerit |} ; 
F IV, 37. possem idem facere; T I, 84. faeiunt 
idem, cam exercentur, athletas; T u, 3 vr 
feceramus idem auperioribus diebus; T 

idem fscit (Epicurus) contra dialecticos; - L 70, 
idem facit (Epicurus) in natura deorum; N I, 71. 
quod idem faciunt stellae superiores; ‚58, 


5 


neo ... idem facerem in hac subtilitate sermonis; 


N Ill, 9. idem iam diu (oraclum Delphis) non 
facit; D her Cheysip multis et minutis som- 
niis co is facit quod Antipater; D I, 
39. q an m fac in divinaione; D 1, 86. quod 
etiam idem vo ondam facere Nonis solebatis; 
DIL. facıle ; 


fuit, a yrreng (partis), quas 
nos habemus, duplicare, idem iterum facere; 
DII,42. id..si en causa di secundum quie- 
tem facerent, vigilantibus idem facerent; D II, 
126. quaero, ... cur idem medici, cur geometrae, 
cur reliqui facere non possint; Fa 15. quod idem 


. Platonem idem fecisse; L II, 69, 
tibi canseo faeciendum; OL,1. quod. idem fecit 
Timotheus Cononis flius; Ö1, 116. idem fecit 
adulescens M,. Antonius; O II, 49. nonne idem 
i .. amisso fit 
ipio) natus non esset omnmino ; Las 
s) fecit idem, quod xx || viginti | ll 
it nos fecerat Coriolanus; Lae 42, 
cum e Bi) esset admonitus a quodam, ut idem 
‚a faceret, „ego vero*, inquit, „facio*; P 8. si 
em in decem milibus pondo az Hmäiben, us, mili- 


udo f non idem fecerit; P 21. f. hoc; A II, 
.„ FIV,80. N I, 106. I, 8. DLS.RI, 55. 
O 1, 144. 154. id; L IL, 14. — eadem: eadem 


cum facta sint; Ti 14. — illud: neque .. illud 

heri poterat ullo modo, ut nihil relinqueretur; F 
I, 53. utillad ipsum, quod studet, facere are 
ornatius; F V, 6. quaquo .. modo nos irn 
mus, fiet tamen illud, quod futurum est; D II, 21. 
certo illud tempore fieri et necessario; R L, 25. 
tum fit illud, quod apud Platonem est — 
dietum ; R 1, 65. eo .. munc fit illud, . 
minus multos tabells condemnet, quam volsbat 
vox; L III, 389. — illa: gui illa ... » dis inmör- 
talibus heri existument; N II, 16. ipse ille divi- 

_ dicet facta fortuito; 
a 


_ gg 
f. omnia; .r Fr — ipsum: f, illad; FV,6. — 
u hie neo id ullo modo £ posse disserebat 
..; A I, 38. quod nos facere nunc ingredi- 
Sk ut contra Academicos diseeramus, id quidam 
e philosophis ... faciundum omnino non puta- 
bant; AI, 17, nisi ineptum putarem in tali 
disputatione id facere, quod, cum de re publica 
disceptator, fieri interdum solet; A II, 65. qui id 
me facturum ante dizeris; A II, 87. quod 
is (Panastius) potest facere vel de iis rebus quas 
ll ... certas habuerint |jhabuerunt ||, cur id 
iens de reliquis rebus facere nom possit? A H, 
qui ... moderatius tamen id volunt feri; 
F I, 2. id neque feci adhuc neo mihi tamen, ne 
faciam, interdictum puto; FI, 7. cum ineiderit, 
ut > 3 guide seit; FI, 1. quamquam a ” 
ipso id quidem o voca u ag one mi 
ihre ;:FIL®. u id .. facere non- 
En depravatum; F I, 30. cum .. nihil impedit, 
quo ug id, quod maxime placeat, facere possi- 


mus; F 1,38. ıd ne ferae quidem faciunt, ut ite 
ruant itaque turbent, ut..; FI,34. ne voluptate 
victi faciant id, ||sentiunt || non 


uod sentiant 
esse faciendum; FL 4 si id non faciant; F I, 
quanto id in ini consuetudins facilius 
feri poterit || potuerit|] et iustius? F I, 69. ut 
id meo arbitratu facerem; FI, 72. sensit... (Epi- 
curus) in ommi di tatione ıd fieri oportere; F 
Il, 4. quoniam tibi non omnino displicet definire 
et id facis, cum vis; FIL 5. cur . id [lid 
el. Ange fit? FU, 28. nec.., cur id tam 
tamque restricte faciant, intelle o; F II, 42. id 
Sextilius factum negabat; F Il, 55. id et fieri 
posse et esse factum; F I, 83. cum (sa- 
piens) sit beatisaimus, si id oportune facere possit; 


facio 


F II, 61. qui valent opibus atque id facere pos- 
sunt; F III, 66, si qui eius modi forte casus in- 
eiderit, ut id faciendam sit; F III, 68. id et fit 
ab illis (antiquis) et, quem ad modum fieri opor- 
teat, traditur; F IV, 8. cum er (appe- 
titus animi) id sun causn faciet; F u. 
quo magis quidam ita faoiunt, ut iure etiam re- 
gene FV,31. nisi .. id faceret; F V, 
quod .. nunc Tacimus, ... ub spectare ali- 
quid velimus et visere, id multo tum faciemus 
hiberius; T I, 44. ut, .. si quis universam A run 
sophiaım) velit vituperare, secundo id ee 
possit; T I, 4. hortor omnis, q id. pos- 
sunt, ut ..; TI, 5. neo, si a‘ ipsi minus conse- 
wi possumus, ideirco minus id ia ita facien- 
um es36 sentimus; TII,8. cum id verimus 
ita fieri oportere; T III, 82. id cum constanter 
zen üt; T IV, 12. si id facere possis; 
IV, 56. id nos fechmus; T IV, 63. reliquis .. 
licet facere id, quod, fere faciunt, ut gravitatem 
dignitatemque virtutis exaggerent; TV, 85. cum 


quaesitum .. esset ex e0 (Socrate), quare id 
faceret; TV, 97. curiosius id faciunt, quam ne- 
cosse est; N I, 10. id maxime fieri temporibus 


hibernis; N LU, 2. id non sine divina bonitate 
homines fieri arbitrabantur; N II, 60. id. 
(natura) providit ut identidem fieri ponset cum 
maxima celeritate; N II, 142. sive ex animo id 
fit sive simulate; N II, 168. si id facerem in 
causis forensibus; N 1u, 9. tu reddes |jredde]j 


fecisse rar ans est; N I, Th id quoque L. 
Alenus fecit; N II, 74. quod illi (Panaetio) in 
aliqua re invitiesumis Stoicis Btoico facere licuit, 
id nos ut in reliquis rebus faciamus, a Stoicis non 
eoncedetur? D I, 6. id possetne fieri, consuluit; 
D 1, 32. ei (Hannibali) secundum quietem visam 
esse Junonem praedicere, ne id faceret; D I, 48, 
illum (Hannibalem) .. id diutius facere non po- 
tuisse; D I, 49. qui (Sophocles) ... in somnis 
vidit ipsum deum dieentem, qui id fecisset; D I, 
qui (Simonides) ... moneri visus est, ne id faoeret, 
ab eo, quem s ultura adfecerat; D 1,56. id cum 
BSulla fecisset; I, 72. ut, si ... rationem, cur 
- art adferre nequeam, fieri omnino neges; D I, 
raeterquam quod fieri non potuit, ne 

N em potest; D II, 28. si .. extis pecu- 
niae mihi amplificatio ostenditur idque fit natura; 
D il, 33, Eon (anhelitus terrae) ... eius . . (nu- 
u tenuissimam quamque parteın coeperint divi- 
dere atque disrumpere idque crebrius facere et 
vehementius; D II, 44. tu scilicet mavis numine 
deorum id factum quam casu arbitrari |jarbi- 
trari?j|; D II, 47. nec, si id faotum est, quod 
potuit fieri, portentum debet videri; DII, 61. nec 
ıd, quod non potuerit fieri, factum umquam esse, 
nec, quod potuerit, id portentum esse; D II, 61. 
quasi vero referat, quod fieri potest, quam id 
saepe fiat; D II, 62. neminem .. habemus aucto- 
rem, qui id aut fieri dieat aut factum sciat; D II, 
97. num ... Veneris id inpulsu fieri malumus 
quam casu dicere? D UI, 121. nostra .. causa di 
id facerent, ut providere fütura possemus; Dı, 
124. id in hao disputatione de fato casus quidam 
ne facerem inpedivit; Fa l. omne .., quod falsum 
dicitur in futuro, id fieri non potest; a 12, ille 
(Diodorus) .. id solum fieri posse dieit, quod aut 
sit verum aut futarum sit verum, et, quioquid 
U quidquid |] futurum sit, id dieit fieri necesse esse 
et, Ye ll quidquid || non sit futurum, id ne- 


gut ; Fa 18. placet .. Diodoro id so- 
um fieri posse, gg aut vorum sit aut verum 
faturum sit; Fa Xenocraten, ... cum quae- 


reretar ex 60, aid adsequerentur eius discipuli, 
2* 


facio 

respondisse, ut id sus sponte facerent, quod co- 
gerentur facere legibus; R I, 3. nisi eo loco sis, 
ut tibi id facere liceat; R I, 10. id .. et tum 


factum esse et certis temporibus esse semper fu- 
tarum; R I, 28. id fieri non posse nisi certo inter- 
menstruo tempore; R I, 25. * si fortuito id fa- 
ciet; R I, 51. id fieri potuit sine exemplo; R II, 
66. id quidem fieri non potest; R III, 32. id 
{animus) ocius faciet, si ..; R VI, 29. id fieri 
non potest; L I, 37, fuit .. id ... in hoc ser- 
mone faciandum; L 1,69, ut vir doctissimus fecit 
Plato ..., id |jidem |] mihi eredo esse faciendum, 
ut ... dieam; L U, 14. id quoque |jquodque, 
al.|}] ne fieret, lege sanctum est; LIT, neque 
in philosophia solum, sed etiam in dicendi exer- 
eitatione feci; OI,1. nisi id fecerit; O I, 24. 
aeguius .. erat id voluntate fieri; O I, 28. id 
cum utrique fecissent; O I, 33. modo id facere 
ossit sine iniuria; D I, 48. cavendum (est), ne 
ıd bellandi magis fuga quam utilitatis ratione fa- 
eciamus; OÖ |], &. cum id, quod quaque persona 
dignum est, et fit et dieitur; O 1,97, ut id bono 
consilio fecisse videamur; O I, 121. id .. eodem 
modo fecit Panaetius; O II, 35. en aetate 1. 
Crassus ostendit id se in foro optume iam facere; 
O I, 47. id... sine scelere fieri nullo pacto 
potest; O II, 51. quod libenter facias, curare, ut 
id diutius facere non possis; O ]I, 54. quasi vero 
ille (Plato) aut factum id esse aut fieri potuisse 
defendat! OÖ III, 39. negant id fieri posse; O III, 
39. possitne id, quod utile videatur, fieri non 
turpiter; O III, 40, Bratus ... poterat videri fa- 
care id iniuste; O III, 40. quaero, ... num (ven- 
ditor) id iniuste aut inprobe fecerit; O II, 54. 
ut id, quod utile videntur, non modo faoere ho- 
nestum sit, sed etiam non facere turpe; O IH, 56. 
cum ... id .. venditor ita fecisset; O III, 62. 
qui id facere possit; O III, 83. (filius) obsecrabit 
patrem, ne id faciat; O III, 90. si (sapiens) ... 
id .. se facturum promiserit; O III, 9. quod 
aliter (iuratum est), id si non fecerit, nullum est 
periuriam, O III, 107. ut... nulla fraus sit |] est ||, 
ne si ivoratus quidem id non feceris; O Ill, 107. 
quod EX ANIMI TUI SENTENTIA iuraris, ... id non 
facere periarium est; OÖ Ill, 103. com id parva 
pecunia fieri posset; O III, 114. quam id recte 
faciam, viderint sapientes; Lae 10. concedant, ut 
{illi) viri boni fuerint. ne id quidem facient; Las 
cum homines, quod facere ipsi non possent, 
id recte fieri in altero iudicarent; Lae 24. quam- 
vis honeste id fncerent; Lae 35. quodsai ... 
ange, id .. faciunt cum desiderio et cum qua- 
am similitudine amoris humani, quanto id magis 
in homine fit natura! Lae 81, quiid feri poterit, 
si ..? Lae 92. cum, id quam vere fiat, ignores; 
Lae 97. si, quod recte fit et honeste et cum vir- 
tute, id bene fieri vere dieitur; P 9. quod in 
serro necando, si id fit iniuria, semel peccatur; 
P 25. te id fecisse etiam gloriari soles; P 32. 
id fit, cum speculorum levitas hine illineque 
Nilline || altitudinem adsumpsit; Ti 49. j. idem; 
D Il, 126. — ea: quae .. iurati iudices cogno- 
vissent, ut ea non esse faota, sed ut „videri* pro- 


nuntiarentur; A II, 146. quod ipsi ... en facia- 
tis; F II, 58. etsi facit hie ... ea, quae praeci- 
pis; F V, 6. ut, corpora cremata cum scirent, 


tamen ea fieri apud inferos fingerent, quae sine 
corporibus nec fieri possent } possunt || nec in- 
tellegi; T 1, 37. mihi .. non solum eo videtur 
miser, quod ea fecit, sed etiam quod ita se gessit, 
ut en facere ei liceret; T V, 55. ut... non pos- 
sit ea sine causa fieri iudicare; N U, 15. qui... 
0% .. cası fieri dicat; N II, 97. dubitamus, quin 
ea non solum ratione fiant, sed etiam excellenti 
divinaque ratione? N 11,97. cum ea fiant; N I, 


12 


facio 


16, si ... tantum modo fieri ea, quae comme- 
moravi, doceam; D 1,109. non difficile est, quae 
fieri certe videmus, ea qua ratione fiant, suspicari; 
D I, 118. cur et ea, quae praeterierunt, facta 
sint et, quae instant, Giant et, u sequuntur 
I sequentur ||, futura sint; D I, 126. quid est, 
cur divinitus ea potius quam-casu facta esse dica- 
mus? D II, 67. quae falsa in futuris dicentur, in 
iis babebis, ut en fieri non poseint; Fa 13. ea 
(futura), quorum causas natura ita contineret, ut 
en fieri necesse esset; Fa 32. ut-ea si non de- 
core, at quam minime indecore facere possimus ; 
O I, 114. ut ea facere videamur irati; O I, 136. 
quae .. cum aliqua perturbationse fiunt, ea nec 
eonstanter fieri possunt neque iis, qui adsunt, 
probari; O I, 137. ut en ne conservandae quidem 
pätriae causa sapiens facturus sit; O I, 159. cum 
... Ile (gubernator) ... non faciat || faeit|| en, 
use iavenes, at vero multo maiora et meliora 
acint [facit ||; C 17. — istue: qui istuc fieri 
potest I. Gellio mortao? L I, 53, — ista: si ob 
aliquam causam ista ... fecerint; F I, 35. ne 
iustitia quidem sinet te ista facere; T III, 36. — 
iusta: nec .. eorum ante sepulchrum est, quam 
insta facta et porcus caesus est |[sitj]; L Il, 57. 
— laudabilia: f. multa; F III, 11. — maiora: 


equidem ... feci plus quam vellem; A II, 10. 
»hoc plus .. ne facito«; L II, 59. f. malum. 1, 2, 
b. algs; Lae 37. — multa: quam multa .. in- 


dulgenter vel cum labore, . 
qui sine ulla doctrina naturam ipsam secuti multa 
laudabilia fecerunt; FIII, 11. qua (altera natura) 
impulsi multa faciant || faciunt | nullam quaeren- 
tes voluptatem; F V, 74. quod et insani et ebriüi 
multa faciunt saepe vehementius; T IV, 52. ut 
. multa .. facere inpure atque taetre cum te- 
meritate et inpudentia (videatur); D I, 60. quod 
.. propter aöris orassitudinem de caelo apud eos 
(Etruscos) multa fiebant; D I, 93. maiores suos 
multa mira atıue praeclara gloriae cupiditate fe- 
eisse; R V, 9. videre etiam licet plerosque ... 
facere multa, quae ..; O I, 44. ‚multi .. faciunt 
multa temeritate quadam sine iudicio; O I, 49, 
cum... multa .. fecisset egregie; OI, 84. quam 
multa .., quae nostra |{nostri| causa numquam 
faceremus, facimus causa |] [causa] || amicorum! 
Lae 57. f. fidem; A II, 19. — neutrum: quorum 
neutrum (sol) faceret, nisi esset igneus; N II, 40. 
— nihil: nihil .. poterat fieri illo mitius; A II, 
11. nihil profecit |feeitj; A 1], 45. deeclinare 
dixit atomum perpaulum, quo nihil posset fieri 
minus; F I, 19. cum ego dicerem nihil eum fe- 
cisse sun cAusa omniaque rei publieae, tu contra 
nihil nisei sua; F II, 60. si ... diceres nihil eum 
fecisse nisi voluptatis causa; FII, 60. te..nihil 
fecisse in vita nisi voluptatis causa; F II, 74. 
die te omnia ... utilitetis tuae causa facturum, 
nihil, nisi quod expediat, nihil denique nisi tum 
causa; F ı, 76, quorum sine causa fieri nihil 
utandum est; F V, 42, quae (temperantis) te 
urpiter et nequiter facere nibil patietur; T II, 
36. (sapientem) nihil facere, nisi quod iat; 
TI, 5l. nihbil .. quemquam, nisi quod lubeat, 
praeclare facere posse; TIV,44. nihil ne in u 
quidem pugna iracunde rabioseve fecerunt; T IV, 
49. cum contra nihil sine ratione reote fieri pos- 
sit; T IV, 84. sapientis est .. proprium nihil, 
pr paenitere possit, facere, nihil invitum, 44 
ide, constanter, graviter, honeste omnia; v, 
81. in oculis tale nil ft; TV, 111. mihil .. ra- 
tione in rerum nutura factum esse vultis; N I, 90. 
quo (mundo) nihil excellentius fieri potest; N II, 45, 


facio 


quo nihil fieri potest aptius; N II, 47. nihil .. 
eorum sine eo (aöre) fieri potest; N II, 33. saepe 
dixti nihil fieri nisi ex eo (mundo) ||sine ieh; 
N IH, 23. dixisse te nihil illo Atinati somnio 
fieri posse divinius; D I, 59. nihil est factum, 
uod non futurum fuerit; D I, 125. si .. nihil 
deri potest, nihil accidere, nihil evenire, nisi quod 
... tertum fuerit ..; D I, 19. si... nihil fit 
extra fatum; D UI, 25. nihil feri potuisse sine 
causa; D II, 60. nihil .. fieri sine causa poteat; 
nec quiequam fit, quod fieri non potest; D II, 61. 
horum cum fieri nihil potuerit sine aliquo motu; 
D I, 67. sine qua (arte) nihil earum rerum nec 
feri nec expediri potest; D II, 122, nihil fieri, 
uod non necesse fuerit; Fa 17. si omnia fato 
erent eius modi, ut nihil fieret nisi praegressione 
causae, confitendum esse fato fieri omnia; Fa 44, 


turam aut ...; O III, 26, si nihil existimat contra 
naturam fieri hominibus violandis; O III, 26. nihil 
. avare, nihil iniuste, nihil libidinose, nihil in- 
continenter esse faciendum; OÖ III, 37. sapientis 
esse nihil contra mores, leges, instituta facientem 
habere rationem rei familiaris; O Il, 63. qui 
nibil dieit, nihil facit, nihil cogitat denique nisi 
labenter a6 libere; P 34. soli .. hoc scontingit 
sapienti, ut nihil faciat invitus, nihil dolens, nihil 
cowetus; P 34. — omnia: cum omnia fecerit; A 
ll, 36. omnia nostra causa cum (deus) faceret; 
A II, 120. ut dicas te in eo mäglstratu omnia 
voluptatis causa facturum esse; F II, 74. te om- 
nis facere, ne doleas; F II, 76. illi (propositum 
est) facere omnia. quae = ut conliniet |j [illi 
.. eolliniet] ||; F III, 22. buic in eius modi si- 
militadine omnia sint facienda, ut conliniet; F I, 
ut omnia faciat, quo propositum assequatur; 

F III, 22. ut aut id honestum sit, facere omnia 
voluptatis causa ... aut non dolendi; F V, 19. 
voluptatis causa facere omnia, cum ... illud con- 
silium ... bonum sit, nemo dixit; F V, 20. f 
cere omnia, ut adipiscamur, quae secundum natu- 
ram sunt |jsint|l; F V, 20. quae .. omnia et 
innumerabilia praeteres ... qui fecerint; F V, 64. 
si omnia fugiendae turpitudinis adipiscendaeque 
honestatis causa faciemus; T II, 66. hominem 
frugi omnia recte facere; T IV, 36. an contra 
ab iis (deie) et a principio omnia facta et consti- 
tuta sint; N I, 2. cui (philosophiae) tamquam 
aniculis ... fato fieri videantur omnia; N I, 55. 
ex quo (mundo) et oriuntur et fiunt omnia; N II, 
. omnia ... hominum causs facta esse et pa- 
rata; N Il, 154. cum vos iidem fato fieri dicatis 
omnis; N Ill, 14. fieri .. omnia fato ratio cogit 
fateri; D I, 125. cum fato omnia fiant; DI, 127, 
si fato omnia fiunt; D II, 21. si... forte temere 
casu aut pleraque fierent aut omnis; Fa 6. licet 
.. Epicuro ... non vereri, ne omnia fato fieri 
sit necesse; Fa 19. quod si ita est, omnia, quas 
font, causis fiunt antegressis; id sı ita est, fato 
omnia fiunt; Fa 2l, eam en, ud potius accipiam 
quam fato omnia fieri conprobem; Fa 21. ry- 
sippus metuit, ne... non teneat omnia fato fieri 
et ex causis aeternis rerum futursrum; Fa 21. 
id Demoecritus ... saecipere maluit, necessitate 
omnia fieri; Fa 23. non (Epicurei) concederent 
omnia, quae fierent, fieri causis antecedentibus; 
Fa 23. confeotum negotium, siquidem conceden- 
dum tibi est aut fato omnia fieri aut quicquamı 
fieri posse sine causa; Fa 26. si ommnia antece- 
dentibus causis fiunt, omnia naturali conligatione 
eonserte contexteque fiunt; Fa 31. si ommia fato 
funt, omnia causis antecedentibus fiunt; Fa 31. 


facio 


omnia necasse est conligatione naturali conserte 
contexteque fieri; Fa 32. qui (Btoici) omnia fato 
fieri dicunt; Fa 33. qui (philosophi) censerent 
omnia ita fato fieri, ut ıd fatum vim necessitatia 
adferret; Fa 89. quibus (veteribus) omnia fato 
fieri videbantur; Fa 40. ii .. ita disserebant: 
„si omnia fato fiunt, omnia fiunt causa antece- 
dente, et, si adpetitus, illa etiam, quae adpetitum 
sequuntur, ergo etiam adsensiones“; Fa 40. pro- 
babiliter coneludi putant non omnia fato fieri, 
rose rare fiant; Fa 40. cum dicimus omnia 
ato fieri causis antecedentibus; Fa 4l. si omnia 
fato Sant, sequi illud quidem, ut omnia cansis 
fiant antepositis; Fa 41. si omnia perfectis et 
principalibus causis fieri dioeremus; Fa4l. quodsi 
aliqua res efficeretur sine causa antecedente, fal- 
sum esset omnia fato fieri; sin omnibus, quascum- 
que fiunt, veri simile est caussam an ere, quid 
adferri poterit, cur non omnia fato fieri fatendum 
sit? Fa 43. ut, si omnia fato fiant, oınnia causis 
fiant antecedentibus et necessariis; Fa 44. Chry- 
sippus aestuans laboransque, quonam pacto || hoc 
modo || explicet et fato omnia fieri, et esse aliquid 
in nobis, intricatur hoc modo J|jintricater ||; Fa 
fr. 1. ad finem bonorum (labebar), quo referun- 
tur et quoius apiscendi causa sunt facienda om- 
nia; L I, 52. si omnia facienda sint, quae amici 
velint; O II, 44. illos ... postulatione ipsa pro- 
fiteri omnin se amici causa esse facturos; Lae 35. 
cum ipse (mundus) per se et a se et pateretur 
et faceret omnia; Ti 18. avia mea dicebat hoe, 

od dieis, fato omnis fleri; fr V, 1083. f. hoc; D 
II, 127. hbaec; F II, 80. T III, 63. 64. nihil; FL, 
60. 76. T V,81. Fa 44. quae; D 1, 79. mun- 
dum; N II, 1383. — minus: f. iniuriam; F V, 28, 
T IU, 65. — pergratum: pergratum mihi fece- 
rise, spero item Scaevolae, si ..; Lae 16. — per- 
multa: qui permulta ob eam unam causam fi- 
ciunt, quis decet; F II, 45. aliorum iudicio per- 
multa nobis et facienda et non facienda et mu- 
tanda et corrigenda sunt; OÖ I, 147. pleraque: 
j. omnia; Fa 6. — praeclara: f. multa; RV, 9, 
— quod: quod Graeeci ipsi faciunt; A 1,24. quod 
si Graeci faciunt; AI, 25. quad fieri non potest; 
A 1, 25. F V, 28. N1,27. Fa 28. RU,19. quod 
fieri sine adsensione non potest; A II, 37. quod 
deinceps facere constitui; A II, 46. quod fieri qui 
potest? A II, 50. quod fieri solere concedimus; 
A 1, 5l. quod fieri nullo mode potest; A II, 55 
(54). FI, 3. quod non modo recte fieri, sed 
omnino fieri non potest; A II, 62. quod quidem 
perpetuo Lucullo loquente fecerat; Alı, 63. quod 
ne ıta || [id] II facere erh A 1, 79. quod 
facere eos etiam, qui illud idem (nomen volupta- 
tis) cum honestate coniungerent, nec multo secus 
608, qui ad honestatem prima naturae commoda 
adiungerent; A II, 138. quod fit etiam nunc ab 
Epicureis; F I, 65. quod .. posse fieri intellegi- 
mus; FI,70. quod quidem iam fit etiam in Aca- 
demia; F II, 2, quod duobus modis sine repren- 
sione fit, si aut de industria facias, ut Heraclitus, 
... aut ..; FI, 15. quod non faceret; F II, 25. 
ut ... nihil tam turpe sit, quod voluptatis oausa 
eg non videatur esse facturus; FI, 
quod eo liquidius faciet, si ..; F II, 38. si im- 
peres, quod facere non possim; F Il, 105. quod 
si facerem quasi te erudiens; F III, 6. quod non 
fieret, nisi (parvi) statum suum diligerent; F II, 
16. est .. oflicium, quod ita factum est, ut eius 
facti probabilis ratio reddi possit; F II, 58. quod 
nemo me diutius fecit; T I,7. quod fieri nec sine 
lingua nec sine palato nec sine faucium ... vi 
... potest; T 1, 37. quod si in hoc mundo feri 
sine deo non potest; TI,63. quod si fiat, melior 
Eunii quam Solonis oratio; TI, 117. quod sine 


facio 


hilosophia fieri non potest; T Ill, 18. quod ne 
Ficeret erı ad alterius iniuriam, sanzerunt; 
T IV, 4 quod qui faciet; T IV, 38, est... ali- 
quid, quod perturbata mens melius possit facere 
e. constans? TIV,54. quod fieri posse video; 
IV, 70. an quicguam est secundum naturam, 
quod fit repugnante ratione? TIV,79. quemquam 
paeniteret, _ fecisset per iram? T IV, 79. quod 
pleramque St; T V, 15. D II, 45. quod quidem 
nisi fit, virkutum interitus consequetur; T V, 51. 
praestat ... morti iam ipsi adventanti paulum 
rocedere ob viam, quod fecit Catulus, quam quod 
arius; TV, 56. quod.. fieri nullo paoto potest; 
TV,80. quod facere eloquentes homines copiose 
solent; T V, 85. quod sine ocnlis fieri posse vix 
videtar; T V, 113. quod facere iis neoessa est, 
quibus ..; N I, 11. quod ille (Epicurus) inscitia 
plane loquendi fecerat, fecisse consulto; N I, 85. 
quod fieri non potwuerit; N Il, 87. quod facit ea 
natura; N Il, 115. quod quia ipse duz facere 
non potest; N II, 125. quod vos cum facere non 
potestis; N III, 25. quod fit, cum terra in aquam 
se vertit; N Ill, 81. quod si facimus; N III, 47. 
quod cum facitis; N 111, 68. quod faciebat etiam 
Panaetius requirens ..; DI, 12. quod pri | 
multo magis faciet post mortem; D I, 68. qu 
quidem sexennio post Veios captos factum esse 
videmus; D 1,100. quod fieri more veterum sole- 
bat; D I, 104. quod cum nemo facere nisi deus 
possit; D I, 127. quod temere fit caeco casu et 
volubilitate fortunae; D II, 15. nihil .. est pro 
certo futurum, quod _ aliqua procuratione 
accidere ne fiat; D Il, 21. hoc contra omnia 
ostenta valeat, numquam, quod fieri non potuerit, 
esse factum; D II, 49. quod ni (Caesar) fecisset; 
D II, 52. si, quod raro fit, id portentum an 
dum est, sapientem ‚esse portentum est; D II, 61. 
nibil habendum esse, quod fieri posset, ostentum; 
D II, 62. qui (draco), id quod fieri non potuit, 
lapideus dieitur factus; D 11, 65. quod quoniam 
non fit; D II, 126. etiamsi divinationem tibi esse 
concessero, od numquam faciam; D II, 181, 
quod possit fieri aut non it; Fa 1. quod .. 
in aliis Willis, is |} libris feci, qui sunt de natura 
deorum; Fa 1. quod ... ne fieri quidem potest; 
Fa 12. in qua (contentione), quid valeat id, quod 
fieri possit, anquiritar; Fa 17, quod cum facere 
vellent; R I, 18. quod fieri natura rerum ipsa 
cogebat; BII,57. quod cum faciamus, prudenter 
facere dicimur, iuste non diecimur; RIII, 16. quod 
quidem in terris fiat; R VI, 13. ut vix pede tem- 
ptare id (dumen) possim, quod in Phaedro Plato- 
nis facit Socrates; L 1, 6. quod quidem nö fa- 
cerem, nisi plane esse vellem meus; L II, 17. 
»f quod sine curriculo et aine |}sine curr. sive || 
certatione co m fiat; L 11,22. quod.. nunc 
multis fit in fanis; L II, 41. r. eo (patre fa- 
milias) insciente factum est; II, 50. + quam 
|| quod || y prozumi fecerant obductaque terra 
erat; L Il, 68. quod faciendum fuit Jfquod .. 
fuit] ||, quom de optuma re publica quaereretur; 
L ll, > re Fer Perg zur erat; L III, . 
eccante senatu {quo ambitione saspissime ); 
v if, 40. medium .. ofiecium id esse dicunt, 
a cur factum sit, ratio 
1,8. hoc ipsum ita ius 
si est voluntarium; O 1, 28. quod contra fit = 
plerisque; O I, 49. quod animo magno elatoque 
... factum sit; OL, 61. quod .. vinliter animo- 
que magno fit; O 1, 94. quod contra (fit), id ut 
tarpe, sic indecorum (videtur); O 1], 94. quod .. 
facere t non est, modo occulte, id dicere ob- 
sconum est; O I, 127. quod alio quodam libro 
fecimus; O Il, 6. quod eo firmiore animo facient, 
quin ..; O IL, 45. quod quidem volgo solitum 


robabilis reddi possit; 
aan est, quod recte fit, 


14 


facio 


fieri ab ordine nostro; O Il, 68. x qui faciunt, 
plurimum gratiae consequuntur; O II, 67. quare 
id, > ge feceris, necesse fuerit; O II, 68. quod 
apud maiores nostros saepe fiebat propter asrarii 
tenuitatem; O II, 74. quod cum omınibus est fa- 
ciendum, ... tum haud scio an nemini potius 
quam tibi; O III, 6. quaero, quod negant (fieri) 
posse, id si posset, quidnam facerent; O Ill, 39. 
.. sine alterius iniuria fiat; O I, 42. id quod 
ecit; O III, 99. quod quidem esset factum; Ö 
1, 121. quod eum fecisse Booratem in fidibus 
sudirem; © 26. non lubet .. mihi deplorare vi- 
tam, quod multi, et ii doeti, saepe fecerunt ; © 84. 
quod (maiores) non fecissent profeoto, si ..; Lae 
13. quod (virtus) non faceret profecto, si ..; Lae 
50. - faciendum imitandumque est omnibus; 
Lae 70. quod est multo profecto magis in veris 
patribus certisque faciendum; Lae 70. si habere 
se putant, quod oflieiose et amioe et cum labore 
aliquo suo Deka rag dicere; Lae 71. quod 
persaepe fit; Lae 75. quod cum feceris, culpa 
commissa est; P 20. quod quidem faciam; fr IX, 
11. quod cum illa (tibicina) feeisset; fr X, 8. 
f. hoc; N I, 69. idem; A II, 19. F IL, 56. III, 24. 
IV, 13. 397, TIV,7. N 1, 58. D I, 39. 86. 90. L 
I, 14. O I, 116. III, 82. Lae 42. id; A 11,17. 65, 
107. F 1,48. T I, 44. V, 85. D I, 6. II, 61. 62. R 
1, 3. L UI, 60. O II, 54. Lae 24. P 9. nibil; DIL, 
61. mentionem; C 14. — quae: ne vinulenti 
I vinolentijj] quidem, quae faciunt, eadem adpro- 
batione faoiunt, qua sobrii; AI, 52. quo ommia, 
use rocte fierent, referrentur; F II, 5. quae fa- 
eis, quae cogitas; F II, 74. in illis (artibus) quae 
reote facta sunt; F III, 24, quae.. nos aut recta 
aut recte facta dicamus, sı placet; F III, 24. 
(parvi) animadvertunt .. ea, quae domi fiunt, cu- 
niosius; F V, 42, quae sins venditatione et sine 
end teste fiunt; T Il, 64. nisi forte, quae ve- 

menter, scriter, animose fiunt, irscunde fieri 
suspicamur; T IV, 51. quae... ut fierent ratione 
eguerunt; N II, 115. quae ex empto aut vendito 
aut conducto aut locato contra fidem fiunt; N 
III, 74. quae omnis fiunt et ex caeli varietate 
et ex disparili adspiratione terrarum; D I, 79. 
si ... ommia, quae finnt quaeque futura sunt, ex 
omni aetemitate definita dicis esse fataliter; D 
Il, 19, dicebas omnia, quas flerent futurave essent, 
fato contineri; D Il, 19. si .. prorideri nihil 
ger futurum esse eorum, quae casu funt; D II, 

. remex ille de olasse Coponii nonne ea prao- 
dizit, quae facta sunt? D II, 114. neo magis 
ri ex veris in falsa posse es, quae futura, 
quam ea, quae facta sunt; Fa 17. quas a Romulo 
casu aut necessitate facta sunt; II, 22. quas 
non solum ficta |] facta || esse, sed ne fieri quidem 
otuisse cernimus; BR II, 28. sunt inlustriora, quae 
publice fiunt; R II, 24. er (ratio) iubet ea, 
quae facienda sunt; LI,18. (honestum versatur) 
in omnium, quse fiunt quaeque dicuntur, ordine 
et modo; O I, 15. quae in rebus inanimis quas- 
ue in usu et Lars et] || tractatione beluarum 
nt utiliter ad hominum vitam; O I, 17. homini 
es, quae fiunt, iudicio certo ponderanti; O I, 
57, QUAE SALYA FIDE (index) FACERE POSSIT; OÖ 
II, 44. hase oonsideremus, quas faciunt ii, qui 
habentur boni; O 1II, 73. quse timido animo, 
humili, demisso fractoque fiant; O ll, 115, cum 
dicere omnis, quae faceremus, ad voluptatem 
esse roferenda; C 43. omnia .., quae secundum 
naturam fiunt, sunt habenda in bonis; C 71, quae 
in nostrie rebus non satis honeste, in amicorum 
fiunt bonestissime; Lae 57. f. ea; T 1,87. DI, 
118. O I, 137. mults; Lae 57. ommia; F V, 64. 
Fa 21. 23. — quaecumque: efücitur .. fato fieri, 
quaecumque fiant; Fa 21. ut... Epicurus veretur, 


ceomm 


facio 
ne, si hoc ooncesserit, conoedendum sit fato fieri, 
usecumque flant; Fa 21. misi concesserimus 
fato Seri, q ue fiant; Fa 26. non .. fato 
fiunt, quaecumgue t; Fa 81. f. omnia; Fa 40. 
48. — quiddam: bestiae simile quiddam faciunt; 
T IV, 31. — quaedam: apes, ciconise aliorum 
etiam causa quaedam faciunt; F III, 63. — quid? 
quid! quid eum facturum putem de abditis rebus 
et obseuris? A Il, 30. quid .. faceret (hrysip- 
- huic conclusioni? AII,96. quid fiet artibus? 
I, 107. in iis non deerit sapienti, nec quid 
faciat nee quid dest; A II, 110. nunc quid 
facere possum? A II, 112. Diodoto quid faciam 
Stoieo? A 11, 115. nee .. satis est iudieare, quid 
faciendum non faciendumve, sit; F I, 47. nunc 
vides, quid faciat; F II, 30. cum vacui curis 
etiam, quid in caelo fiat, scire avemus; F II, 46. 
quid facies? F II, 58. videsne, ut. icuum 
sit, quid iis faciendum sit aut non faciendum? F 
IV, 46. quid censes eos esse facturos? F IV, 49. 
quid possumus facere zen F IV, 80. si ad 
vitem sensus accesserit, ... quid facturam putas? 
FV, - uid facere nos ? FV,93. quid 
te et Platone profectis Philosophie 
ee indicas || vides, Kr I? TV, 119. 
tu .., Epicure, ‚quid facies? N I, 112. quid Chal- 
eidico Euripo in motu identidem reciprocando 
utas fieri posse constantins? quid freto Siciliensi ? 
R III, 24. cuius Fr si di natura est, quid 
facies nubibus? II, 51. quid Veiovi facies, 
uid Volcano? N IIl, 62. »quid igitur faciam ?« 
IH, 72. hoc sum contentus, quod, etiamsi, cur 
Ir -. quo ee R Fugen 7 fiat, ignorem, quid 
fiet, in ya quid retro atque a tergo 
fieret, ne ( ibal) Bee, DI,49. Flaminius 
= eo (pullario) quaesivit, si ne postea quiden 
tur, quid faciendum coenseret; D I, 
27. nee . (Tuppiter) fulminibus homines, quid 
aut faciendum esset aut cavendum, moneret; D II, 
44. quid fieret, non cur fieret, ad rem inere; 
D I, 46. in qua (necessitate) quid facere potuis- 
sem? R I, 10. an tu ad domos nostras non cen- 
ere scire, quid et quid fat domi? 
RL 19. »astrologorum signa in caelo quid fit 
Neit}} observationis | quaesit, observat lovia N, | 
com ..ie R !, 30. vident, quid se putent esse 
facturos; R ill, fr 2. quid faciet is Koma in te- 
nehris? ... quid in-deserto quo loco nactus .. 
insecillum? L 1, 41. altera (pars posita est) in 
ne quae docet ..., quid faciendum fugien- 
dumque |j-vell sit; ) I, 101. facile indicabimus, | 
quid eoram apte fat; O I, 146. cum . quaeri- 
mus, si celare possint, quid faoturi sint; oO Il, 
39. dixit .., quid eos (piscatores) facere vellet; 
O II, 58. stomachari Canius; sed quid faceret ? 
O III, 60. quid faciendum sit; O II, 92, quid 
(Regulus) fecit? O III, 100. stantes Eleadebant 
in re ficta; quid arbitramur in vera facturos fuisse ? 
Lae 24. quid in amieitia fieri rtet? Lae 97. 
numquam, nec quid facins, considerabis, nec quid 
loquare? P 30. — quae? audire te arbitror, ... 
Masinises quae facist hodie nonaginta natus an- 
nos; C4 — quid: ut Klanc au caveret, ne 
quid faceret imprudens, ... aut quicquam, e quo . 
F II, 69. ut ne quid ab eo (animali) fieret nisi 
honeste ac decore; F IV, 18. hoc ... est provi- 
„ag ne quid abieete, ne qui timide, ne quid 
ave, ne quid serviliter muliebriterve faciamus; 
ne N si quid in domestico luctu hilarius ab 
factum est aut dietum; T III, 64. si 
ui Port ter) fecimus, oerte irati non feeimus; 
Tv, 52. nequid humile, summissum, molle, ec- 
feminatum, fractum abiectumque faciamus; T IV, 
64. tu, Rn es factarus, nova aliqua oonquiras 
oportet; Trıs nec frustra ac sine causa quid 


1 facio 


facere um deo est; DI, 125. huie (Socrati), 
sive quid fecerit sive non fecerit, finitus est mo- 
riendi dies; Fa 30. cavet .. (natura ue), 


ne quid indecore effeminateve faciat, tum in om- 
nibus et opinionibus et factis ne quid lubidinose 
aut facist aut cogitet; O I, 14. si quid Socrates 
aut Aristippus contra morem consuetudinemque 
eivilem fecerint locutive sint; O I, 148. — quid- 
nam? quidnam faciendum est iis, qui ..? T V, 
75. quidnam beneficio provocati facere debemus? 


01,48. |. quod; O III, 39. — quippiam: quo- 
rum etiamsi inprudentes (Ae ii) quippiam fe- 
cerint; TV,78. si ostenti simile natum factumve 


quippiam; D 11, 149. ex quo existet, ut de nihilo 
quippiam fiat; Fa 18. nec id, sine quo quippiam 
non fit, causa est; Fa 36. — quicquam: quo 
nihil turpius physico, quam er Ben das 


causa dicere; FI, 19. quando . 
quiequam tale fecit? FIL 1. Nager quicquam 
aut facere aut eloqui; F II, 47. ea (prudentia) 


patieturne te quieguam facere nihil proßicientem 
.„ an tem erantia sinet te inmoderate facere 
quioquam? ! II, 31. qui... neque eos existumet 
sine rabie quiequam fortiter facere posse; T IV, 
53. quiequam potest casu esse erg mod om- 
nes habet in se numeros veritatis? D ], 23. ut 
. neque in eo 3.18. cası et fortuito factum 
esse appareat; I, 185. si dicamus quioquam 
fieri sine causa; Fa 25. potest . rg fa- 
ctum esse, quod non verum fuerit turum esse 
Il [esse] |? Fa 27. ut intersit rei publieae quic- 
quam rem facere sapientem; O I, 159. talis 
vir non modo facere, sed ne co quidem 
quioquam audebit, quod ..; O III, no I|ne- 
que || quicquam insipiente. "Tortahato Tntoleratiies 
fas .. neo est neo umquam 
ulcherrimum facere ei, qui 
f. nihil; D I, 61. omn 
Fa 26. quid; FII, 69. iniuriam; 0 II, 92. — 
ge Dr quam multae . et causae, cur quid- 
que fiat, et demonstrationes, quem ad modum 
an hat! FIV,13. cur fiat quidgue, quaeris; 
si nihil queam disputare, quam ob rem 
quidque fiat; D I, 109. quasi ego aut fleri con- 
cederem aut esset "philosophi eausam, cur quidque 
fieret, non quaerere! D Il, 46, f. quid? DI, 16. — 
quiequid: quidquid aut sit aut fiat, nataralibus 
deri aut factum esse docet ponderibus st motibus, 
A If, 121. qui (vir), quiequid fecerit, ipse se cru- 
eiet; FI, 3. sive celare poterit || potuerit |]; 
sive opibus magnis, quicquid fecerit, obtinere; 
I, 71. gquiequid ita fit aut dieitur; F II, 59. 
cum, quieqguid factum sit [lest ar se speotatum, 
non fortunam putet || putat ||; O II, 70. quicquid 
guidquid || fieri Rune id aut esse jam nut fu- 
turum esse; Fa 17. arbitrum illum adegit, QUID- 
QUID SIBI DARE FACERE OPORTERET EX FIDE BONA; 
O III, 66. — ratum: quid (habet) augur, cur a 
dextra corrus, a sinistra cornix faciat ratum? DI, 
85. — simile: f, quiddam, — tale: f. aliquid. — 
tantum: omnino tantum se negat facturum com- 
pendii sui causs, quod non liceat; O III, 68. — 
utrumque: tu mihi videris utrumque facturus; 


feri potest; Lae 54. 
fuit quicquam nisi 
esset optumus; Ti 10. 


abscessionem: cum .. ad corpora tum ac- 
cessio fieret, tum abscessio; Ti 44 

accessionem: f. nocensio, ı. facio (9 ©t.) 
8. 1, ©. 25, n. 

accessus: aestus maritimi vel Hispanienses vel 
Britannici eo ue certis temporibus vel acces- 
a vel recessus sine deo fieri non possunt? N III, 


admirabilitatem: ri 
mirabilitatem magnam facit; O II 
admirationem: in quo (Telamone) hasc ad- 


facio 


miratio fiebat: »hieine est ille Telamon«? T III, 
39. f. mirationem, 

adsensionem; f, adsensio, II, 1. facio (4 &t.) 
32.1, ©. 82, b. 

aedem: eundem ... aedem .. in Capitolio Iovi 
optimo maximo bello Sabino in ipsa pugna vovisse 
faciendam; R H, 86 

aöra: quodsi non est a deo materia facta, ne 
terra quidem et aqua et aör et ignis a deo factus 
est; N fr. 2, 

aestus: f, Accessus. 

alienationem: ut... nec fieri possit, ut non 
BEN alienatio disiunctioque faciunda sit; Las 


amieitiam: Stoieci ... amorem ipsum „conatum 
amicitiae faciendae ex pulchritudinis specie* de- 
finiunt; T IV, 72, 

anhelitum: evanuisse niunt vetustate vim loci 
eius, unde anhelitus ille terrae fieret; D IL, 117. 

animantem: quatenus non ipse (animans) bene 
er sun culpa sibi aliquid miseriae quaereret; 
r i , 

animum: cum amicitiae vis sit in eo, ut unus 
quasi animus fiat ex pluribus; Lae 92, 

aquam: f. aöra. 

appetitum: f. alqd, omnia; Fa 40. 

arcam: eorum .. (haruspicum) iussu ex illa 
oles arcam esse factam; D n, 86. 

argentariam: qui ai, argentariam face- 
ret Syracusis; O 11, 58. 

artem: ita facta est ... ars quaedam philoso- 
phise et rerum ordo et discriptio disciplinae; A 
1, 17. observatio diuturna ... notandis rebus fecit 
artem; D II, 146. 

audientiam: facit .. per se || persaepe || ipsa 
sibi audientiam diserti senis compta |j conposita |] 
et mitis oratio; Ü 38. 

aures: aures et tegendi causa factas tutandi- 
que sensus, et ne .. voces laberentur, N II, 144. 

auspicium: f, auspieium, II, 1. facio (3 ©t.) 
2.1, e. 288, b. 


bellum: ne posset aliquando ad bellum facien- 
dum locus ipse adbortari; O I, 35 

bilem: sanguinem, bilem, pituitam, ossa, ner- 
vos, venas, omnem denique membrorum et totius 
corporis figuram videor posss dicere, unde con- 
creta et quo modo facta sint; TI, 56. 

bonum: quor ... bonum endem (lex) faoere 
non possit ex malo? L I, 44. 

buculam: (Hunnibalem) ex eo auro, quod ex- 
terebratum esset, buculam curasse faciendam; 
D 1, 48. 

cacdem: caedem in foro feeisti; P 30, 

celeritates: quae (celeritates) cum funt; OI, 

columnam: 7. (re}cmptor) columnam illam 
” > et de Torquato conduxerat faciendan:; 

‚a7. 

comwitium: fecit .. idem et saepsit de manu- 
biis |] manibiis|| comitium et curiam; R II, 81 

commendationem: quae (commendatio) a na- 
tura nostri facta est nobis; F V, 4l. 

comm Sure commautatio, II, 1. fü- 
cio (3 &t.) ®. I, ©. 460, a. 

comparationem: quarum (rerum) qualis com- 
paratio fieri soleat et debeat, non est necesse dis- 
putare; O II, 74. 

eomparationem: si contentio quaedam et 
compaeratio fiat, quibus plurimum tribuendum sit 
ofiei; O 1, 58, ex quo et multis aliis intellegi 
zu utilitatum comparationes fieri solere; O II, 

eomprehensionem: quod ... comprehensio 
facta sensibus et vera esse illi et fidelis videba- 
tur; A 1], 42, 


16 





facio 


conelusionem: ita fit illa conclusio non solum 
vers, sed ita perspicua, ut ..; F IV, 55. 
concursum; concursum esse factum; D II, 50. 

congressus: primos tongressus copulstiones- 
que et consuetudinum instituendarum voluntates 
fieri propter voluptatem; F I, 69, 

coniectnuram: f. eoni 
(4 &.) 8. I, ©. 488, a. 

consultum: ut audivisses in monumento Marii 
de tuo reditu magnificentissumum illud senmatus 
consultum esse factum; D I, 59. 

contentionem: f. contentio, II, 1. facio 
(5 ©t.) ®. I, 527, a. 

contractionem: contractionem animi recte 
fieri numquam posse, elationem posse; T IV, 67. 

conversionem: cum solis et lunae et quinque 
errantium ad eandem inter se comparationem ... 
est facta conversio; N II,5l. cum } tempore 
||temporam || anni tempestatamque |] tempesta- 
tum atque |] caeli conversiones commutationesque 
tantae fiant accessu stellaram et reoessu; D II, 89, 

copulationes: f. congressus. 

curiam: f. comitium. 

eursum: tum progressio admirabilis incredibi- 
a — ad omnem excellentiam factus est; 

decessionem: haec decessio capitis aut acces- 
sio subitone fieri potest? D II, 36. neque .. ulla 
decessio fieri poterat neque accessio, nec vero erat 
unde; Ti 18. 

declinationem: quae declinatio cum ratione 
fiet, cautio appelletur ...; quae autem sine ratione 
et cum exanımatione humili atque fracta, nomine- 
tar metus; T IV, 13. quam declinationem sine 
causa fieri si minus verbis, re cogitur (Epicurus) 
eonfiteri; Fa 22, 

deductionem: ex quo illa admirabilis [] mira- 
be a maioribus Albanae aquae facta deductio 
est; D I, 100, 


‚1, 1. facio 


defectionem: quae (defectio solis) Astyage 
nante facta est; DI, 112. ex quo .. in [caelo] 

sphaera solis fieret eadem illa defectio; R I, 22. 

delubrum: ut sibi eo in colle delabrum fieret; 
R II, 20. 

deminutionsm: ut suum quisque tenent ne- 
que de bonis privatsrum pablice deminutio fiat; 
01,73 

discessum: f. diseensus, Il, 1, facio (3 St.) 
8.1, ©. 717, b. 

diecidium:; docere, quod ot qua de causa disci- 
diaum factum sit; A I, 43, primum danda opera 
est, ne qua amicorum digeidia fiant; Lae 78, 

diseriptionem: quae sit ab Atto |] Attio, al. |] 
Navio per lituum rn facta discriptio; D 1, 
31. |. artem; A I, 17. 

disiunetionem: f. alienationem. 

dissensionem: haec est illa, quae videtur 
utilium fieri cum honestis saepe dissensio ; O III, 56. 

dissimilitudines: quid mirum est has dissi- 
Ben ex differentibus causis esse factas? 

a8, 

distinetionem: recte .. haec faota distinetio 
est; F III, 54. 

effusiones: quae (pecuniarum effasiones) Aunt 
ad multitudinem deliniendam; O II, 56. 

elationem: f. contractionem. 

equites: prioribus equitum partibus secundis 
additie oo IOCCC fecit equites; R II, 36. 


facinne: vide, ne facinus facias; FI, 95. »fu- 
einus fecit maximum«; T IV, 52. ut queritur 
ille „in civitate Beri facinora capitalia*; N 1, 18. 


factionem: fit illa factio, genus aliud tyran- 
norum; R I, 68. 

factum: illo .. addito „iuste* fit recte factum; 
F III, 59. 


facio 


facio 


fanum: illud vitiosum, Athenis quod ... Epi- 
menide Crete auadente fererunt Contumeliae fanam 
ot Inpudentine; L II, 28. 
fidem: multa .. facimus usque eo, dum aspe- 
ctus ipse fidem faciat sui iudieii; A II, 19. harım 
.. dusrum (rerum) ad fidem faciendam institia 
plus pollet; O 11, 34.. pradentia sine institia nihil 
valet ad faciendam fidem; O II, 34. intellegentiae 
iustitia coniuncta, quantum volet, habebit ad fa- 
ciendam fidem virsum; O II, 34. 
fides: ut fides ., et tibias eorum causa factas 
dieendum est, ... sic ..; N II, 157. 
figuram: ut eam (figurum) factam a Scopa di- 
ceres; D I, 23. f. bilem. e 
finem: quae cum dixisset ille, finem feeit; A 
I, 62. finem fecimus et ambulandi et disputandi; 
F II, 119. quem (finem bonorum) vos facitis; F 
IV, 68. nos paucis ad haec additis finem faciamus 
aliqnando:; IV, 73. (animus) finem altius se 
IN [se] | eeferendi fasit; TI, 48. quintus hie dies 
.., finem faciet Tusculanarum disputationum; T 
V,1. finis disputandi in eum diem factus est; 
R II, 70. neque necesse est edisseri a nobis, quae 
finis funestae familiae, quod genus sacrifieii Lari 
vervecibus ||[verbecibus] |] fiat; L 11, 55. si ne 
tum quidem finem vitioruam faciet; Ti 45. 
flagitium: quasi vero ipse non propter lubi- 
dinem tanta flagitia et faciat et dieat; T IV, 73. 
si quis occentavisset sive carmen condidisset, quod 
infamiam faceret flagitiumve alteri; R IV, 12, 
foedus: alios foedus quoddam inter se facere 
sapientis, ut ..; F II, 88. hoc foedus facere si 
potuerunt, faciant etiam illud, ut aequitatem ... 
diligant; F U, 83. quis ignorabat Q. Pompeium 
fecisse foedus? R III, 28. quibuseum (Numantinis 
C. Mancinus) sine senatus auctoritate foedus fece- 
rat; O III, 109. cum sententia senatus inclinaret 
ad pscem cum Pyrrho foedusque faciendum; C 16, 
funus: »homini .. mortuo ne ossa legito, quoi 
pos ||quo post || funus faciat;« L Il, uod 
erat factitatum, ut uni plura funera fierent; 1 II, 
60. j. deeoro alqm (3 &t.) ®. I, ©. 621, b. 
furtumz inde illa actio: OPE CONSILIOQUE TUO 
FURTUM AIO FACTUM ESSE: N III, 74. 
genus: quae ( nera ostentorum) cum facta 
sunt; D II, 66. illod: „morietur in mari Fabius* 
ex eo genere est, quod fieri non potest; Fa 12. 
f. factionem. finem; L II, 55. 
iacturam: quid, si non modo utilitatem (ami- 
cus) tibi nullam afferet, sed iacturae rei familiaris 
erunt faciundae? F II, 79. etsi magnam iacturam 
causae fecero, si ullam esse convenientiam naturae 
cum extis concessero; D II, 4. qui ... iidem 
Dein iscturam ne minimam quidem facere vellent; 
I, 84. quaerit, si in mari iactura facienda sit, 
u pretiosi potius iacturam faciat an servoli 
vilis; O III, 89, 
ignem: f. aöra. 
impetum: sicine eos (Torquatos) censes 
armatum hostem impetum fecisse ..., ut..? FI 
34. his .. subtrahendi sont ei. in quos impetum 
conantur facere; T IV, 78. qui iniuste impetum 
in guempiam facit; OI,23. in quem (Phalarim) 
ne Agrigentinoram multitudo impetum fecit; 
incendium: + appellet inimicus |jeeuwl non 
appelletur is |], ... qui incendium fecerit? P 31. 
indicium: quo (tempore) fieret indicium con- 
iurationis in senatu; D II, 46. 
indutias: cum triginta dierum essent cum hoste 
indutiae factae; O 1, 383. 
infamiam: j, flagitium; R IV, 12. 
initis: initiis factis a P. Crasso et; Appio Clau- 
dio; R I, 31. 
iniuriam: alienum .. esse a sapiente non modo 
U. 


.. in 


ee WI v0 
Te 
| 


iniuriam cui facere, verum etiam nocere; F III, 71. 
ui „decrevit tantisper se minus iniurise suo nato 
acere“, ut ait ipse, „dum fiat miser*; F V, 28. 

non iusta causa, cur Laomedonti tanta fieret in- 
iuria; T 1, 65. »decrevi tantisper me minus in- 
iurine, Chremes, meo to facere, dum fiam 
miser;« TIII,65. cam re quam facere prae- 
stat iniuriam, tum ..; TV, 56. cum de tribus 
unum est optandum, aut facere iniuriam nec ac- 
eipere aut et facere et aceipere aut neutrum, opti- 
mum est facere, impune si possis, secundum nec 
facere nec pati, miserrimum digladiari semper tum 
füeiendis, tum aeccipiendis iniuriis; RIH, 23, qui 

(Sulla) tribunis plebis sua lege iniuriae Tuchndas 
potestatem ademerit, auxilii ferendi religuerit; 
L III, 22. maximam .. partem ad iniuriam fa- 


ciendam adgrediuntur, ut ..; O 1, 24. utrum 
perturbatione aliqua animi ... an conaulto et 
cogitata fiat inioria; O 1, 27. qui... nec facere 
euiqnam videantur iniuriam; I, 29. cum .. 


duobus modis, id est aut vi aut fraude, fiat in- 
inria; O 1, 41. fortes .. et magnanimi sunt ha- 
bendi, non qui faciunt, sed qui propulsant iniu- 
riam; O I, 65. quos improbos, maledicos |] male- 
fieos ||, fraudulentos putant et ad faciendam in- 
iuriam instructos; O Il, 36. eam .. iniuriam in 
||iniuriam j] deterrenda liberalitate sibi etiam fieri 
eumque, qui faciat, communem hostem tenuiorum 
putant; U, 68. magis fugiendam censet ... 
amissionem .. liberorum, propinquorum, amico- 
rum quam facere cuiquam iniuriam; O II, 26. 
ovi fit iniuria? O HI, 51. cum ... nec ei quic- 
quam fiat iniuriae; O Ill, 92. hie honos veteri 
amicitiae tribuendus, ut is in culpa sit, qui faciat, 
non, qui patiatur iniuriam; Lae 78. 

interitum: facto interitu universo; T I, W. 
ut easdem tenebras efhciat, quas eflecit in interitu 
Romuli, } qui |[qui in|] obscuratione solis est 
factus | + factus, raptus |; fr V, 54 

intermissionem: # qua {actione) .. fit inter- 
missio saepe; O1, 19, nec ullo cası arbitror hoc 
constanti homini posse contingere, ut ulla inter- 
missio fiat oflicii; Lae 8. 

interpretationem: eius somnii » con- 
nr. quae sit interpretatio fucta, videnmus; 

I, 45, 

iocum: alter (iocus) est, si |si in|] tempore 
fit, ut Jaut|| si remisso animo, gravissimo || ma- 
gnoj homine dignus; OL 1 

iter: Eudemum Cyprium ... iter in Macedo- 
niam facientem Pheras venisse; D1,53. cum duo 
quidam Arcades familiares iter una facerent et 
Megaram venissent; D 1,57. qui (Dionysius) cum 
per agrum Leontinum iter faciens equum ipse de- 
misisset in Aumen; D 1, 78, ille (M. Marcellus) 
dieebat, ... ne impediretur auspiciis, lectica operta 
facere iter se solere; D II, 77. 

indieia: quid opus esset eloquentia, cum iudi- 
eia nulla fierent? fr V, 50. 5 

ius: quor ius ex iniuria lex facere possit? L I, 


labem: ut ... multis locis labes factae sint 
terrneque desederint || desiderint ||; DI, 78. wi- 
detis, in tabella iam ante quanta sit facta labes, 
primo Gabinie lege, biennio autem post Cassin; 
Lae 41. 

laetitiam: diei ab illo (Epicuro), recta et ho- 
nesta quae sint, ea facere ipsa per se laetitiam, 
id est voluptatem; F I, 25. en 

largitionem: Ü. Gracchus cum Jargitiones 
maximas fecisset et efludisset aerarium; T I, 48, 
largitio .., quae fit ex re familiari, fontem ipsum 
benignitatis exhaurit; O 11, 52. 

levationem: levatio vitiorum magna fit 
in Wfitl} iis; F IV, 66. vestri .. progressionem 

3 


facio 


ad virtutem fieri aiunt, levationem vitiorum fieri 
negant; F IV, 67. 
litteram: quodsi ... ne litteram quidem ullam 
fecimus nisi forensem; A II, 6. 
ludos: cum bello Latino ludi volivi maxumi 
genen Serent; D 1, 55. qui (ludi) ante quam 
erent; D 1, 55. quos (ludos) tum primum anni- 
versarios in eirco facere instituisset; R II, 12. 
eundem primum Iudos maximos, qui Romani dieti 
sunt, fecisse accepimus; R II, 36. 
lunam: quando illa (luna) e regione solis facta 
ineurrat in umbram terrau; D UI, I 
malum: mibi .. hoc plus mali facere videtur, 
qui oratione, quam qui pretio iudicem corrumpit, 
quod .;RV, 11. 
materiam: ut..faber, cum quid aedificaturus 
est, non ipse faeit materiam, ... sie ..; N fr 2. 
non quam (materiam) ipse faceret, sed quam ha- 
beret paratam; N fr 2, f. aöra. 
mentionem: ipse .. hie radiatus (sol} me 
intueri videtur admonens, ut crebro faciam men- 
tionem sui; A II, 126. quarum ({virtatum) modo 
feci mentionem; F DI, 25. a te oportune facta 
mentio est; FV, 8. nego.. eius esse, qui dolore 
summum malum metiatur, mentionem facere vir- 
tutis; T III, 49. cuius (Protagorae) a te modo 
mentio facta est; N I, 63. cum... regis est facta 
mentio; R III, 47, Phalereus ille Demetrius, de 
uo feci supra mentionem; L III, 14. quod non 
aciebat is, cuius modo mentionem feci, Ennius; 
C 14. cuius (Lysandri) 'modo feci mentionem; 
C 63. quoniam amicitiae mentionem feeisti; Lae 
16. cuius (equi) modo feci mentionem; Lae 68. 
mercaturas: qui honeste rem quaerunt merca- 
turis faciendis; P 46. 
mirationem: causarum .. ignoratio in re nova 
mirationem || admirationem || facit; D H, 49. 
modum: Gellium ... ipsis .. II iis, al. || (philo- 
sophis) magno opere auctorem fuisse, ut aliquando 
controversiarum aliquem facerent modum; LI, 58. 
molitionem: propter paucos .. tanta est facta 
rerum molitio; N I, 23. hie quaeret || quaerat || 
er cuiusnpam causa tantarım rerum molitio 
acta sit; N II, 183. : 
motum: eo tempore ipso, cum hoc calamitosum 
roelium fieret, tantos terrae motus in Liguribus, 
ia comploribusque insulis totaque in Italia 
factos esse, ut multa oppida conruerint; D I, 78. 
cum terrae motus factus esset; D I, 101. quod, 
cum factus est || .. motus, dicere audent, 
quae vis id effecerit; D UI, 81. 
mundum: qua (fabrien Plato) construi a deo 
atque aedifican mundum facit; NI, 19. qui non 
modo natum mundum introduxerit, sei etiam manu 
nene factum; N 1,20. deorum et hominum causa 
actum esse mundum quaeque in eo [mundo] sint 
omnia; N Il, 183. principio ipse mundus deorum 
hominumque causa factus est; N II, 154. unus 
profecto (mundus), siquidem factus est ad exem- 
plum; Ti 12, 
mutationem: cum mentis, a qua is (voltus) 
fingitur, nulla fieret mutatio; TII,31. tum ipsam, 
cum immolare velis, extorum fieri mutatio potest; 
D 1, 118. cum immolare quispiam velit, tum fieri 
extorum mutationem; D II, 35. necin ipsa atomo 
mutationis aliquid factum est, quam ob rem na- 
turalem motum sui ponderis non teneret; Fa 47. 
facienda morum institutorumque mutatio est. eam 
mutationem si tempora adiuvabunt, facilius com- 
modiusque faciemus; sin minus, sensim erit pede- 
temptimgue facienda; O I, 120. 
naufragia: illi .. nusquam pieti sunt, qui 
naufragia fecerunt in marique perierunt; N Il, 89, 
navıgia: magnos .. usus (materia) adfert ad 
navigia facienda; N II, 152. 


18 





facio 

vexvonarreia: inde ea, quae ineus amicus 
Appius vexvonerreia faciebat; 7 1, 37 

nervos: f, bilem. 

nomen: aut .. nova sunt rerum novarım fa- 
cienda nomina aut ex aliie transferenda; A I, 25. 
vos ex his tam dissimilibus rebua non modo no- 
men unum ..., sed etiam rem unam ex duabus 
facere conamini; F II, 20. cum (Zeno) uteretur 
in lingua copioss factis tamen nominibus ac no- 
vis; F III, 51. ita factum est in superstitioso et 
religioso alterum vitii nomen, alterum laudis; N 
II, 72. nomina facit, negotiaum conficit; O III, 59. 

notiones: cum .. rerum notiones in animis 
Sant; F III, 38. 

notitiam: hoc quarto ... boni notitia facta 
est; F Ill, 38. 

obscurationem: quibus .. 
obscuratio non ft; F IV, 80 

occasus: necense est ortus occasusgque siderum 
non fieri eodem tempore apud omnis; D II, 92, 

opera: quid .. aut in natura ... aut in operi- 
bus manu factise tam compositum ... inveniri 
potest? F III, 74. quibus (rusticis) absentibus 
. fere ulla in agro maiora opera fiunt; 

4. 

ordinem: j. artem; A I, 17. 

ortus: j. occasus. — ossa: j. bilem. 

pactionem: cum alius alium timet, ... tum 
... quasi pactio fit inter populum et putentis; 
R III, 28. 

pacta: QUAE (pacta, promissa) NEO VI NEC DOLO 
MALO, ut praetores solent, FACTA SINT; O Ill, 92. 

palpebras: palpebrae ... aptissime factae et 
ad claudendas pupulas, ne quid incideret, et ad 
aperiendas; N Il, 142. 

partom: ie, quo moda equa pariat, aut omnino 
quae natura partum animantis faciat, ignorat; 
DI, 49. 

pacem: quia ... legionibus nostris sub iugum 
missis pacem cum Samnitibus fecerant, dediti sunt 
iis; iniussu enim populi senatusque fecerant; O 
DI, 109, quod eorum auctoritate pax erat facta; 
O III, 109. f. foedus ; C 16, £ 

pecuniam: etiam philosophum, si ei commo- 
dum esset, pecuniam facere posse; D 1, 111. 

perturbationes: omnes perturbationes iadicio 
censent fieri et opinione; T IV, 14. 

piaculum: porco femina piaculum } pati || fa- 
eiundum ||; L Il, 57. 

pituitam: f. bilem. 

placationem: quae tam subito facta est deo- 
rum tanta placatio? D ll, 36. 

po&ma: ipse varium et elegans omni fere nu- 
mero poöma fecisti; A I, 9 


in rebus tanta 


portus: adde ... moles oppositas fluctibus, 
portus manu factoe; O II, 14. 
potestatem: si tui nobis potestas saepius 


fieret; F V, 75. cum tantum modo potestatem 
gustandi feceris; R II, 50. 

prineipia: obliti mihi videntur, quae ipsi fe- 
cerint |liecerint, al. |] principia naturae; F V, 72. 

procurstionem: ut sue plena procuratio 
fieret, vocem ab aede lunonis ex arce extitisse; 

proelium: proelium rectum est hoc fieri; T 
IV, 43. |. motum; D I, 78. 

progressionem: si qua ||quae|| ad virtutem 
est facta progressio; O ih, 17, |. cursum. levatio- 
nem; F IV, 67. 

progressus: philosophine .. ipsius principes 
numquam in suis studiis tantos progressus sine 
fiagranti cupiditate facere potuissent; T IV, 44. 

promissum: cum e& ... commutantur fiunt- 
que contraria, ut reddere depositum, facere pro- 
missum; O 1,81. promissum potias non faciendum 


facio 
quam tam taetrum facinus admittendum fuit. ergo 
et promissa non facienda non numquam, neque 
senper deposita reddenda; O III, 95. facere pro- 
missa, stare conventis, reddere deposita commu- 
tata utilitate Bunt non honesta; O III, 95. j. pacta. 

proposita: si responderint se IBRREN pro- 
posita facturos, quod expediat; O III, 39. 

proverbium: ex quo illud „summum ius sum- 
ma iniuria* factum est iam tritum sermone pro- 
verbium; OÖ 1, 33. 

pugnum: tum cum plane (digitos) compresserat 
pugnumque fecerat, comprensionem illam esse di- 
cebat; A II, 145. 

recessum: f. accessum. 

recordationem: non .. id quaeritur, qualis 
recordatio fieri soleat eorum; A II, 9. 

renovationem: a quo (igne) rursum animante 
ac deo renovatio mundi fieret; N Il, 118. 

rem: cui (Nationi) ... rem divinam facere so- 
lemus; N II, 47, ut (Boöthus) saram rationem 
rerum explicaret, quae in mari caelove fierent; 

1, 18. ex te ipso non commenticiam rem, sed 
factam eiusdem generis audivi; D ], 68. cum .. 
eodem tempore apud Lebadiam Trophonio res 
divina Sieret; D 1, 74. rebus .. divinis, quae 
publice fierent, ut „FAVERENT LINGUIS*, impera- 
batur; D 1, 102. res mirabilis, propteren quia non 
saepe fit; sed si fieri non potuisset, facta non 
esset; D II, 49. alteri censent ... eas (res) fato 
fieri; Fa 45. ad rem fuctam nostramque venia- 
mus; O Il, 99. haec.. lex in amicitia sanciatur, 
ut neque rogemus res turpes nec faciamus rogati ; 
Lae 40. |. nomen; F II, ». 

reversionem: ut omnium siderum eodem, unde 
profecta sint, fiat ad unum tempus reversio; F II, 
102. (sol) binas in singulis annis reversiones ab 
extremo tontrarias facit; N II, 102, 

sacrificia: »nocturna mulierum sacrifieia ne 
— Reue olla, quae pro populo rite fient;« 

’ [3 

sanguinem: |. bilem. 

satietatem: omnino ... studiorum |] rerum || 
omnium satietas vitae facit satietatem; © 76. 

satis: ils igitar est difieilius satie facere, qui 
se Latina scripta dieunt contemnere; F I,4. re 
mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluri- 
bus. — ... quam ob rem tandem, inquit, non 
satisfacit? F I, 15. quam saepe apparet nihil 
eos (gladiatores) malle quam vel domino satis 
facere vel populo! T II, 41. si satis iie (dominis) 
factum sit, se velle decumbere; T Il, 41. existu- 
mant .. dis inmortalibus se facilius aatis facturos, 
si.; TIU, erit abunde a»atis factum toti 
huie quaestioni; D 11, 3. potes .. tu profecto 
satis facere in ea (historis); L I, 5. nec .. satis 
fieri censent huic loco ... nisi .; LI,36. ut 
sine ils, qui sscrie publice praesint, religioni pri- 
vatae satis facere non possint; L II, cum 
gravibus seriisque rebus satis fecerimus; O I, 108, 
danda omnino opera est, ut onın) generi »atis fa- 
cere possimus; O 1I, 71. iudieavit neque illis 
adimi nec iis non satis fieri, quorum illa fuerant, 
oportere; O II, 8 

scelus: nonne caveam, ne scelus faciam? A II, 


seditionem: magnam seditionem in castris 
eius (Hamilcaris) inter Poenos et Siculos milites 
esse factam; D I, 50. invito eo, qui cum populo 
ageret, seditionem non posse fleri; L III, 42. 

sementim: hanc .. tantam a dis inmortalibus 
Ti malorum sementim esse factam? N III, 


SONSUS: seneus ... mirifice ad usus necessarios 
et facti et conlocati sunt; N II, 140. 
sepulcru m: quae (Artemisia) nobile illud Hali- 


facio 

rarnasi fecit sepulerum; T UI, 75. non esse ius 
in loco publico fieri sepulchrum; L 1I, 58. »ne 
quis sepulchrum taceret operosius, quam quod 
ecem homines effecerint trıduo;« L II, 

significationem: Lacedaemoniis paulo ante 
Lenctriceam calamitatem quae signifeatio facta 
est! DI, 74. aut .. divina vis quaedam consu- 
lens nobis somniorum significationes facit, aut ..; 
D II, 124. ex quibus magna signifcatio fit non 
adesse constantiam; O 1,131. ipsi .. intellega- 
mus natura gigni sensum dili eg et benivolen- 
tias caritatem facta signifieatione probitatis; 
Lane 32. 

silentium: quamquam iter instaret, ||te, se || 
tamen silentium fieri iussisae se; D L, 59. 

similitudinem: ea sunt.., quaecumque sunt, 
quae similitudinem faciant f faciunt Il; T 1,80. 

sola: illi aurata teeta in villis et sola marmo- 
ren facienti; P 49. 

speciem: divinae animationie maxime speciem 
faciebat ex igne; Ti 35. 

spectaculum: crudele gladiatorum spectaculum 
‚.. videri solet, et haud scio an ita sit, ut nun 
Kt; TI, AL 

aphaeram: quam (sphaeram) ab eodem Archi- 
mede factam posuerat in templo Virtutis Marcel- 
ius idem; R 1, 21. 

sponsionem: cum is (Lutatius) - Tan fe- 
cisaet, NI VIR BONUS ESSET; O IU, 77. 

summam: eorum omnium est aliqua summa 
facienda; F IV, 32. summa ea fieret, quae non 
sustineretar; T IV, 40. ut ... addendo deducen- 
doque videre (possimus), quae reliqui summa fiat; 

svundteiav: en (svumadsıe), quo zum sponte 
maior est, eo minus divins ratione fleri existi- 
manda est; N III, 38. 

tecta: f. sola. 

tegumenta: pennarum .. contextu corpori te- 
gumenta (Pbiloctetes) faciebat; F V, 32. 

temperationem: quae a luna ceterisque side- 
ribus caeli temperatio fiat; D II, 94. 

tenebras: cum obsourato sole tenebras faotas 
essent repente; R I, 25. 

terram: f. aöre. 

testamentum: quodsi || quid si || hoc, qui 
testamentum faciebat, cavere noluisset; [I II, 38. 

tibias: f. fides. 

tragoedias: Sophocles ad summam senectutem 
tragoedias fecit; C 22. 

transitionem: fluentium frequenter transitio 
fit visionum, ut e multis una videatur; N I, 109; 

tripudium: quod .. scriptum habetis } aut 
Ilavi|] tripudium fieri, si ..; DI, 28 etiamsi 
tripudium solistumum pulli feoissent L. Iunio et 
P. Claudio |j Clodio |] consulibus } [L. ... cons.] }, 
classes tamen interissent; D II, 20. quod deere- 
tum collegii vetus habemus omnem avem tripu- 
dium facere posse; D II, 73. 

varietatem: esse in motu voluptatem, quas 
I qui} faciat varietatem voluptatum; F II, 10, 
nomen imponis, in motu ut sit (voluptas) et faciat 
aliquam varietatem; F II, 75. idem (aär) annuas 
frigorum et oalorum facit varietates; IL, 101, 

vela: utrum .. mavis? statimne nos vela facere 
an ... remigare? T IV, 9. 

venas: f. bilem. 

verbum: non alienum est ... rationem huius 
verbi || huius |} faciendi Zenonis exponere; F III, 
51. multa verba fecisti te, cum res videres, ratio- 
nem causamque non quaerere; D II, 46. de qua 
(utilitate stercorandi) doctus Hesiodus ne verbum 
quidem feeit; © 54. 

versus: Pyrrhi temporibus iam Apollo versus 
facere desierat; D II, 116. 

3 


facio 

vim: cur deus ... tantam vim natricum vipe- 
rarumque fecerit; A H, 120; ut (vis hominis) ad 
.. virtutem percipiendam facta videatur; 

ultima: facit .. ille duo seiuneta ultima bo- 
norum; F IV, 40, 

voluntates: f. congressus. 

voluptatem: qua (voluptate) fieri nulla maior 
valaad; F 11, 11. qui fatentur se virtutis causa, 
nisi ea voluptatem faceret || crearet, al. ||, ne ma- 
num quidem versuros fuisse; F V, 9. f. laetitiam. 

vota: vereor, ne non kam virtutis fducia niten- 
dum nobis ad spem beate vivendi quam vota fa- 
cienda videantur; T V, 2. 

IV. mit Object und präadicativem Yufak: 
1. Genetiv: algm — pluris: [. I, 3. FU 
nec .. ignoras, quanti fecerim Cnepionem; N m 
8. quem (Platonem) tu quanti facias scio; T L, 
39. tertiam (sententiam video ferri), ut, quanti 
quisque se ipse facit [| faciat ||, tanti fiat ab 
amiceis; Lae 56. tertius .. ille finis deterrumus, 
ut, quanti quisque se ipse faciat, tanti fiat ab 
amicis; Lae 59. quod tanti Tib, Gracchum fe- 
eisset, ut, quidquid ille vellet, sibi faciendum 
putaret; Lae 37. j. quanti; Lae 56. 59. 

bellum: nec pluris nunc facere M. Camillum 
hoe civile bellum, quam Y E (M. Camillo) vivo 
fecerim Romam tam; T 

dolorem: eum (dolorem) bin facit; FII, 88. 

manceipia: quae (mancipia) sunt dominorum 
facta nexo aut aliquo iure civili; P 35. 

Romam: f. bellum. 

virtutem: a (voluptatem) unam virtus 
minimi facit; 2 

2. Ablativ: militem: quod idem in dilectu 
conaules observant, ut primus miles fiat bono no- 
mine; D I, 102. 

3. Dativ: domum: aliter ampla domus dede- 
cori suepe domino fit; O I, 139. 

4. mit dboppeltem Aecufativ: alqm: apud 
quem (M. Catonem) Laelium et Scipionem facimus 
admirantes, er ... ferat, eisque eum respon- 
dentem; C 3. deinde (L. Lucullus) absens factus 


aodilis, continno praetor; A I, 1, altiores 
fieri videmur; A II, 127. tanta vis inerat i in verbis, 
. ut altior fieres; E I, 5l. quin ipse ... sum 


li ville amicior modo factus atque huic omni 
solo; L II, 4. honestum ... nos movet atque illi, 
in quo id inesse videtur, amicos facit; Ö I, 55. 
quicquam bonum est, quod non eum, qui id pos- 
sidet, meliorem facit? P 14. nec bono viro 
meliorem nec temperante temperantiorem nec forti 
fortiorem nec sapiente || sapienti Il sapientiorenm 
posse fieri facillume potest perspiei; P 21. quam 
scite per notas nos certiores facit Iuppiter! D 
U, 47. Homerus ... Laärtam lenientem deside- 
rium ... colentem agrum el eum stercorantem 
facit; C 54. conloquentem: f. II, 6. TV, 115. 
consulem: [. eonsul, II, 1. facio (9 ©t.) ®. I, 
©. 519, a. fit. ‚ deterior, qui aceipit, atque 
ad idem semper exsp ectandum paratior; O II, 53. 
quem pe on si deum facimus; N III, 49. 
ui dii ex hominibus facti esse dicuntur; R Il, 18. 
siquidem aranti L, Quinctio Cincinnato nuntiatum 
est eum diotatorem esse factum; C 56. faeit 
- (Xenophon) ... Socratem disputantem for- 
mam dei quaeri non oportere; I, 31. fer .. 
studebam eius ({Scaevolae) prudentia doctior; 
Lae 1. propter humanitatem atque dootrinam 
Anco regi familiaris est factus usque eo, ut. 
R Il, 85. fecit etiam iste me epilogus Hımlo- 
rem; TI, 119. fortiorem:; f. meliorem; P 21. 
cum Basilius ... eum .. (M. Satrium) fecisset 
heredem; O Il, 74. quod nulla gens tauı fera, 
nemo omnium tam sit ||ftj] inmanis, cuius 


Li 


facio 

mentem non imbuerit deorum opinio; T 1, 30. 
in Asiam faotus imperator venit; A 1I, 2, qui 
(Archytas) cum vilico factus esset iratior; T IV, 
78. Dicaearchus .. in eo sermone ... doctorum ho- 
minum disputantium primo libro multos loquen- 
tis facit; in 1,21. miserum: f. Il. iniuriam; F 
v, 28. T III, 65. Manlium missum feeit; O Ill, 
112. paratiorem: f. deteriorem. ut, qui asoti 
esse velint, philosophi ante fiant; FI, 80. qui 
(L. Metellus) eum quadriennio post alterum con- 
sulatum pontifex maximus faotus esset; C 30. 
qui (P. Scipio) his paueis diebus pontifex maxi- 
ah factus est; C 50. praetorem: f. aedilem, 
rag deinde quadriennio post factus sum; 
respondentem: j. admirantes, si eu 
medicamento sanus factus esset; O III, 92. si 
eo medicamento sanus factus sit; O IIl, 92. finge 
eliquem nune fieri sapientem, nondum esse; A 
II, 117. quodsi dies notandus fuit, eumne potius, 
quo natus, an eum, quo sapiens factus est?” non 
potuit, inquies, fieri sapiens, nisi natus esset; F 
ll, 103. neque Herculi quisquam decumam vovit 
umquam, si sapiens factus esset; N IIL, 88. j. me- 
liorem; P 21. bis in die saturum feri; TV, 
100. quoniam speramus, volumus quidem certe 
senes feri; C 6. qui (Solon) se cotidie aliquid 
addiscentem dieit senem fieri; C 26. quod (pro- 
verbium) monet „mature fieri senem, si diu velis 
senex esse“; ca». fac .. antiquos illos Servilios, 
qui gemini ober tam similes, quam dieuntur ; 
A II, 56. stercorantem: f. colentem. ex quo 
equidem existimo tardiores ad hanc sententiam 
profitendam multos esse factos; N I, 68. tem- 
perautiorem: j. meliorem; P 21. ante quam 
tribunus plebi C. Gracchus factus esset; D I, 56. 
ut ... vas factus sit alter eius sistendi; 0 II, 
45. qua (oratione) facit- eum (Soeratem) Plato 
usum Neger iudices iam morte multatum; 'T 1,97. 


algd: omnis nostros aut invenisse per se sa- 
pientius quam Graecos aut accepta ab illis fecisse 
meliora; T I, 1. quod multa intelle etiam 
aliande sumta meliora apud nos multo Mmuito] | 


esse facta, quam ..; I, 30. »incerta haecc sı 
tu postules ratione certa facere«s; TIV,76. nunc 
fit illud Catonis certius; R Il, 37. conditiora 
facit haec supervacaneis etian operis aucupium 
atque venatio; C56. contraria: f. Ill. promies- 
sum; O 1, 31. ita fit credibile deorum et ho- 
minum causa factum esse mundum; N II, 138. 
si qua in iis (physicis Epicurus) corrigere voluit, 
deteriora fecit; F I, 26. si quis corrigere ali- 
quid volet, aut deterius faciet aut id, quod fieri 


non otuerit, desiderabit; N II, 87. quae .. om- 
nia duleiora fiunt et moribus bonis et artibus; 
065. ut.., quod turpe est, id, quamvis occulte- 


tur, tamen honestum fieri nullo modo potest, 
sic ..,; O II, 73. sic multa, quae honesta natura 
videntur esse, -temporibus fiunt non honesta; O 
Ill, 95. (hoc) fit non honestum; Ö III, 103. addunt 
etiam, quiequid valde utile sit, id heri honestum, 
etiamsi anten non videretur; O Ill, 103. quod 
alunt, quod valde utile sit, id fieri honestum, immo 
vero esse, non fieri; O III, 110. f. IIL. promissum; 


oO, 9%. ut hoc quoque pluribus nominibus 
insigne faciamus; F Ill, 14. omne, quod erat 
concretum atque corporeum, (deus) substernebat 


animo interiusque faciebat; Ti 26. tum... illud 
fit, quod ab amico est profeetum, iucu ndum, 
si cum studio est profectum; Lae5l. ea ET 
interdum et non servare fit iustum; 01,31. 

ea .. omnia aut nimis tristia aut nimis Inota 
errore fieri; T IV, 39, si ,. (malum) a ro esset, 
cur fierent provisa leviora? T 1, nihil 
opus est exemplis hoc facere er F Y, 16. 
non faciam lungius; LI, 22, ne longum fiat, 


facio 


videte. — utinam quidem! quid enim agere malu- 
mus? L 11, 24. ut .. oportunitas illa, sie haec 
... non fiunt temporis productione maiora; 
F ll, 46. velut in hoc ipso genere quam ma- 
gnum illud Scaevolae faciunt, pontifices ambo! 
L 1, 47. id si nec maius nec minus umquam 
fieri potest; P 20. qui .. semper cogitavisset 
»ccidere posse aliquid adverai, ei fieri illud sem- 
piternum malum; T Ill, 32. id, quod medium 
est, tum primum fit, tum postremum, postrema 
autem et prima wedia fiunt; Til4. qua (actate) 
progrediente omnia fiunt in dies mitiora; Ü 45. 
pertimuit Freamı ne ... alterutrum fieret ne- 
cessarium; N I, 70. fit etiam, quod consequi- 
tur, necessarium; Fa 14. omnia infima summis 
paria fecit; L III, 19. quae (causa) quoniam 
utro accessit, id fit propensius, si utroque adiuncta 
est, paria fiant necesse est; P 24. minus: j. ma- 
gnum; P 20. postremum, primum: f. media, 
nihil est tam incredibile, quod non dicendo fiat 
probabile; P 3. propensiua: f. paria; P 24. 
quia suum cuiusque fit eorum || fit, eorum ||, quae 
natura fuerant communia; OÖ I, 21. cur .. hase 
tanta facimus? L U, 47. tristia: f. laeta. ita 
fit verum illud, quod initio dixi, amicitiem nisi 
inter bonos esse non posse; Lae 65. quue duo 
sunt, unum facit; F 11, 80. 

aciem: hebeten facit (ratio) aciem ad mise- 
rias contemplandas; T III, 33. 

aegritudinem: quasi culpa contractum malum 
aegritudinem acriorem facit; T III, 52. defeti- 
gatio .. miseriarum negritudines cum faciat le- 
niores; T Ill, 67. 

amicitiam: si nulla caritas erit, quae faciat 
amicitiam ipsam sun sponte ... expetendam; 
F II, 83. sunt .. quidam, qui molestas amici- 
tias faciunt, cum ipsi se contemni putant; Lae 72, 

animal: qui satis viderit ... illud animal, 
quod fuerit, factum esse nibil; T I, 9%. 

animum:quodexcellentes animos et humana 
eontemnentes facit; O I, 67. quae cura exsu- 
scitat etiam animos et maiores ad rem gerendam 
facit; O I, 12. hie .. (animus) si est excultus, 
... fit perfecta mens; T V, 39, 

celeritates: eorum .. trium (orbium deua) fecit 
pares celeritates; Ti 25. 

ceivitatem: primum videtur insitivae quadamı 
disciplina doctior facta esse civitas; R II, 34. 

corpus: alteram (reperio causam), quod (sene- 
ctus) corpus faciat infirmius; C 

eursorem: ad interpretem (cursor) detulit 
EunUne se in s0omnis visum esse factum; D II, 
44. 
deos: magna stultitia est earum rerum deos 
facere effectores, causas rerum || [rerum] || non 
quaerere; D II, 55. 

dolorem: quem .. (dolorem) vos, cum impro- 
bis poenam proponitis, impetibilem faeitis; F 
I, 57. baec cogitatio ... ipsum etiam dolorem 
nescio quo pacto mitiorem facit; T II, 53 

draconem: qui (draco), id quod fieri non po- 
tuit, lapideus dieitur factus; D Il, 65. 

exspectationem: ut etiam maiorem exspe- 
ctationem mei faciam, quam modo fecit Horten- 
sius; A II, 10. 

filiam: se audisse eum (filium) missum factum 
esse a consule; OÖ I, 37. 

fortunam: ita fit beatae vitae domina for- 
tuna; F II, 89. 

funera: postenquam ||postea cum|| ... sum- 
er fieri funera et lamentabilia coepissent; 

gentem — feram: [. algam —immanem. 

genera: divisit ineleganter; duo enim genera 
quae erant, fecit rin, P Il ? 


21 








facio 


bominem: eadem .. ratio fecit hominem ho- 
minum appetentem; FIl,45. homo ...sapiens 
fieri potest; N II, 36. 

intemperantiam: quod ... senectus ... facit 
adulescentium inpudentiorem intemperantiam; 
O1, 128. 

investigationem: qua ex cognitione faci- 
lio - facta est investigatio rerum oceultissimarum ; 
F V, 10. 

laborem: quod ipse honos laborem leviorem 
faceret imperatornum; TU, 62, omnes clari et 
nobilitati labores F contemplo eontendendo | 
fiunt etiam tolerabiles; T II, 62. 

Lirem: Lirem .. (Fibrenus) multo gelidiorem 
facit; L II, 6. 

lumen: cuius (lunae) tenuissimum lumen 
facit proximus accessus ad solem, digressus autem 
longissimus quisque plenissimum; N II, 50. 

malum: neque vetustate minui mala nec fieri 
praemeditata leviora; T II, 32. 

membranas: quas erg natura) primum 
II Tprimun] |} Darin as fecit; N II, 142, 

nortem: quam (mortem) qui leviorem faciunt, 
somni simillimar volunt esse; T I, 92, 

multitudinem: brevi multitudo dispersa atque 
vaga concordia civitas facta erat; R I, 40. 

mundum: sin (Pronoes) alia est, cur morta- 
lem fecerit mundum, non, quem ad modun Pla- 
tonicus deus, sempiternum; N I, 20, Plato ex 
materia in se omnia recipiente ımundum factum 
esse censet a deo sempiternum; A II, 118. 
f. mortalem. 

naturam: fac (animi naturam) igneam, 
spirabilem; T I, 70. 

oculos: lubricos oculos (natura) fecit et mo- 
biles; N II, 142. 

opinionem: nonne (Democritus) deum omnino 
ita follit, ut nullam opinionem eius reliquam 
faciat? N 1, 29. 

oportunitatem: quem ad modum oportunitas 
lopp-I| -... non fit maior productione temporis, 
... Sic ..; F II, 45. 

orationem: ita üt cum gravior, tum etiam 
splendidior oratio; F III, 19. 

orbes: quattuor (orbis deus fecit) et inter ss 
dispares et dissimilis trium reliquorum; Ti 25. 

partem: qui animum in duas partes dividunt, 
alteram rationis participem faciunt || [faciunt] ||, 
alteram expertem; T 2 10. 

patrem: nisi (Pomponius) ius iurandum sibi 
Dean se patrem missum esse facturum; O III, 


fac 


pecuniam: ei ... ea .. pecunia non minor 
esset facta cum superiore exactione, quam heredi- 
bus omnibus esset relicta; L II, 51. 

pontes: pontes etiam lex Maria fecit angu- 
stos; L III, 38. 

populum: noster hic populus ... iustitia an 
sapientia ert e minimo omnium maxi mus factus? 
R III, 24 

rationem: quae (ratio) conixa Ir se et pro- 
gressa longius fit perfecta virtus; T II, 47. 

rem: rem .. mea sententia minime dubiam 
argumentando dubiam facis; N ID, 10, et se- 
cundas res splendidiores facit amicitia et ad- 
versas partiens communicansque leviores; Lae 22, 

regem: fit (rex) continuo tyrannus; RI, 48. 

rusticum: tum illum (rusticum) etiam debilem 
factum rem ad amicos detulisse; D I, 55. 

sapientem: qui eum (sapienten) heredem 
faciat; O III, 9. 

sapientiam: ipsam sapientiam nobis cario- 
rem fieri, quam illa sint; F III, 28, 

semina: quod ... ea (semina) Cleanthes paulo 


! uberiora fecisset; D I, 6. 


facio 


senectutem: Cyrus t se umquam 
sensisse senectutem suam ae liorem factam, 
quam adulescentia fuisset; C 30. ut ... levior 

fit senectus eorum, qui a iuventute "eoluntur 
et diliguntur; C 26, 

sermonem: feci .. sermonem inter nos habi- 
tum in Cumano; A ep. 1. 

sidus: quia bifariam contrarie simul proceden- 
tia (sidera) eficiebant, ut, quod esset tardissimum, 
id proximum fieret celerrimo; Ti 81. 

tempus: minui . BE gT et, quod erat infini- 
tum, annuum feci; E II, 

terram: quid ego en quid fossiones 
agri repastinationesque proferam, quibus fit multo 
terra fecundior? fo 58. 

tibias: ipsas 
L 1,11. 

verbum: faciamus .. tractando usitatius hoc 
verbum et contritius |Jtritiusjl; A 1, 27. 

vim: quod magna vis terrae cavernis continea- 
tur caloris ‚eaque hieme sit ||ft]| densior; N 
II, 25. opinio facit, non natura, ig doloris aut 
maiorem aut minorem; F III, 

vitam: ne eorum quidem a: . frequen- 
tin beatiorem vitam fieri aut magis espetendam 
aut pluris aestimandam; F III, 498, vobis vo- 
lInuptatum perceptarum recordatio vitam beatam 
facit; F II, 106. ita fit semper vita beata sapien- 
tis; TV, 82, f. aentimandam. eorum neque acces- 
sione meliorem vitam fieri nec decossione peio- 
rem; OÖ Ill, 12. expetendam: f. aestimandam. 
quoniam ... nec diuturnitas magis ei vitam fu- 
giendam facit; F III, 61. peiorem: f. melio- 
rem. 

ultima: multi ... philoso 
norum iuncta fecerunt; F 

voluptatem: etsi li can etiam voluptates 
faciunt interdum gloriosas; F IV, 51. negat 
infinito tempore aetatis voluptatem fieri maiorem 
quam finito atque modico; F If, 88. voluptatem 
non optabiliorem diuturnitas facit? F II, 88. 


factio, Partei, Anhang: 1,1. eat: ill. 
Massiliensium paucorum ... administrationi ciri- 
tatis finitimus est, qui fuit quodanı tempore apud 
Athenienses triginta rirorum consensus et factio; 


tardiores fecerat tibias; 


. haec ultima bo- 


exsistit: ut existat ex rege dominus, ex opti- 
matibus factio, ex populo turba et confusio; RI, 
69. 


oritur: fit illa factio, genus aliud tyrannorum, 
eademgue oritur etiam ex illo saepe optimatium 
praeclaro statu; R I, 68. 

rapiunt: tamquam pilam rapiunt ... rei pu- 
blicae statum tyranni ab regibus, ab iis autem 
ea aut gro # quibus aut factiones aut 
tyranni; R 

2. sum: Felg . eerti propter divitias aut genus 
aut aliquss opes rem publicam tenent, cat factio, 
sed vocantur ılli optimates; R III, 28. 

I. faeio: f. I, 1. oritur. 

III. potestas: vides... ne illam quidem, quae 
tota sit in factionis potestate, posse vere dici rem 
publicam; R III, 44, 


factiosus, parteifüchtig: A. *- deterrimus 
et ex hac vel optimatium vel factiosa tyrannica 
a vel regia vel etiam persaepe popularis; RI, 
4 


B. exsistunt: existunt .. in re ee ple- 
rumque largitores et factiosi; O I, 


factito, häufig, gewöhnlid tun: I. ut: quod 
erat factitatum, ut uni plura funera fierent lecti- 
que plures sternerentur; L II, 60. 


22 factum 


HI. algd: studiose .. id factitabat; T V, 60. 
quod idem faetitatum in Umbria accepimus; D I, 92. 
si... esset factitatum, non esset desitum; D II, 37. 
hasc apud maiores nostros factitata; O II, 85 


factum (gen. factum: f. 11,2), That: I. ab: 
olnt: 1. conducunt: neque homini infanti aut 
u iniuste facta conducunt; F I, 52. 

ebent: quoniam pares virtutes sunt, recte 

facta, quando ||quoniam |] a virtutibus profici- 
scunter, paria esse debent; P 22. 

discrepant: ut inellegas facta eius (Epicuri) 
cam dietis discrepare; F 

est: recte facta omnia ae aequalia (esse); F IV, 55. 
orationi .. faota (esse) similia, factis vitam; TV, 
47. nullum obscarum potest nee dietum eius esse 
nec factum; O II, 44. nullum .. eorum factum 
otest utile esse, cum sit tot vitiis inquinatum ; 
d U, 60. quale fuisset Reguli factum; O II, 
115. 
bent. 
exstat: vestrorum deorum non modo beneficium 
nullum extare, sed ne factum quidem omnino; 
N 1, 101. 

oriuntur: quod ita fungi oflicio in recte factis 
est, quae sunt orta a virtutibus; F V, 6 

placet: huic (Hecatoni) Soaerolae factum, de 

o Bar ante dixi, placere nullo modo potest; 


hat, f. est; O IE, Pe ar 60. placet. 

proficiscuntur: rd 

videtur: quod ei (A ea) talia facta 
digna viro videbantur; F II, 73. 

volunt: omnia .. bene facta in luoe se con- 
loeari volunt; T U, 64. 

ohne Berb: in primis .. 
factum Solonis; O I, 108. 

2. Brädicat: sum: f. 1. est; P 22. 

videor: furum id magis factum quam deorum 
videtur; D IL, 68. 

11. nach Verben: 1. appello: recta effeotio 
rg enim un net quoniam rectum 
actum xar 45. esse quiddam, 
quod recte factum De F III, 59. 

arbitror: praeolare Ennius: »bene facta male 
locata male facta arbitror; O II, 62. 

audio: si quando eorum ipsorum (virorum) aut 
facta audiamus aut seriptum aliquod legamus; 

cerno: magnitudinem animi (cognitio rerum 
caelestium affert) deorum opera et faota cernenti- 
bus; F IV, 11. 

cognosco: ceterorum .. virorum fortium .. 
facta, dieta, consilia cognoscens; F II, 37. 

conloco: f. I, 1. volunt, 

conquiro: tu me ... adhortatus es, aliorum 
ut facta et Ye eonquirerem; fr V, 


si bene facta reete facta sunt; P 22. f. de- 


versutum et callidum 


existimo: 'o ei gone Romanus) ex omnibus 
praeclaris face pulcherrimum existimat; 
O II, 19. 

facio: illo .. addito „iuste* fit recte factum; 
F III, 59. 

habeo: recte .. facta et peccata non habentur 


communia; F III, 89. 

imitor: quod quidem eius (P. Decii) factum 
nisi esset iore Jaudatum, non esset imitatus quarto 
consulatu suo filius; F Il, 61. studiose .. pleri- 
que praesertim in hanc partem facts principum 
imitantur; Oo 1, 140. 

inquino: f. I, 1. est; O III, 60. 

insequor: plerumque improborum facta primo 
suspicio insequitur, dein sermo atque fama, tum 
accusator, tum index |liuder ll; FI, 

interpretor: quorum (Torganiorun) facta 
quem modum .. interpretaris 


factum 


laudo: eorum .. (virorum) factis non emolu- 
mento aliquo, sed ipsius honestatis decore laudan- 
dis; FI, 36. id... eius (Fabrici) factum lauda- 
tum a senatu est; ÖO III, 86. huius (Catonis) .. 
Br illius dieta laudantur; Lae 10, j. imitor; 

‚61. 

loeo: j. arbitror. 

memini: cum senex ... omnin .. eius (Afri- 
cani) non facta solum, sed etiam dieta meminis- 
set; R VI, 10. 

obruo: si prima quaeque bene ab eo (sapiente) 
consulta atque facta ipsius oblivione obruentur; 
F II, 105. 

observo: nec ii (vowopviaxes) solum litteras, 

. sed etiam facta hominum obserrabant ad 
legesque revocabant; L III, 46, 

pango: »hic (Ennius) vestrum panxit maxima 
facta patrume«e; T I, 34 

pono: inter recte factum Ben eccatum ofli- 
cium et contra officium media locabat quaedam, 
recte facta sola in bonis aetionibus ponens, prave, 
id eet peceata, in malis; A 1, 37. 

prodo: qua (oratione animus) ... facta .. et 
eonsulta fortium et sapientium cum improborum 
en sempiternis monumentis prodere (pos- 
sit); u I, 

Blu, quo omnia referenda sunt || ref. s. om. |] 
honeste facta ipsumque honestum; F III, 21. 

revoco: |. observo. 

video: quid verba audiam, cum facta videam? 
T UI, 48, 

2. pudet: »virgines vereor aequalis, patris mei 
meum factum pudet, optumi virie; D 1, 66. 

3. exsto: si in ern (domo, re publica) nec recte 
faetis praemia extent ulla nec supplicia peccatis; 
N III, 85 

invideo: recte factis commodisque amicorum 
necesse erit || [nec. erit] || angi, dolere, imwwidere; 
Lae 59. 

4. opus est: »mihi sic est usus, tibi ut opust 
facto, face;« F V, 29, 

5. appareo in: in factis inmutabilitatem ap- 
parere, ın futuris quibusdam, quia non apparet, 
ne inesse quidem videri; Fa 17. 

cerno in: quoniam decorum illud in omnibus 
factis, dietis ... cernitur; OÖ I, 126. 

defendo contra: tu .. animum induces ... 
causam istam et contra facta tua et contra scripta 
defendere? D II, 46. 

dico de: de clarorum hominum factis illustri- 
bus et gloriosis satis hoc loco dietum sit |] est |]; 


F 1,37. f. I, 1. placet. 

inudico ex: qui cum ex sun vita, tum ex eius, 
quem dico, Deci, facto indicabant esse ... ali- 
quid ..; C 48. 


loco inter: f. 1. pono, 

pono in: vera ... animi magnitudo honestum 
illud ... in factis positum, non in gloria iudicat; 
O1, 65. 

reddo pro: scui nemo civis neque hostis quivit 
» ag reddere par ||operae, opis || pretium ;« 

ri. 

sum in: si iuste dapositum reddere in recte 
factis sit; F IH, 589. f, I, 1. oriuntur. 

renio ad: ut iam afahulis ad facta veniamus; 
RU, 4. 

voco ad: vim habere ad recte facta vocandi 
et a peccatis avocandi; L II, 9. 

EL nach Adjectiv: similis: [. , 1, est; T V, 
4 


IV. nach Snbftantiven: 1. comes: quae (glo- 
ria) quia recte factorum plerumque comes est, 
non est bonis viris repudianda; T III, 3. 

conscientia: quae .. tanta ex improbis factis 
ad minuendas vitae molestias accessio potest fieri, 


factum 


quanta ad augendas cum conscientia factorum, 
tum poena legum odioque civium? F 1,51. quam- 
quam sapientibus conscientia ipsa factorum egre- 
giorum amplissimum virtutis est praemium, ta- 
men .; R VI, 

constantia: decorum ... movet adprobatio- 
nem ... ordine et constantia et moderatione di- 
ctorum omnium atque factorum; O I, 98. 

controversia: quiequid quaeritur, id habet 
... faeti aut juris aut nominis controversiam; 

’ 

historia: cum omnium factorum, cum regionum 
eonquiris historiam; F II, 107. 

honestas: transitum est ad honestatem dicto- 
rum atque factorum; F II, 47, 

imitatio: ad quem et hereditas huius gloriae 
et factorum imitatio pertinet; O 1, 78. 

impotentia: color, vox, oculi, »piritus, inpo- 
tentia dietorum ac factorum quam partem habent 
sanitatis? T IV, 52. 

moderatio, ordo: j. constantia. 

pulchritudo: opifex plus sibi proponet ad 
formarum quam civis Suse ad factorum pul- 
chritudinem®? F II, 115. 

ratio: est .„. oficium, quod ita factum est, ut 
eius facti probabilis ratio reddi possit; F III, 58. 

recordatio: quia conscientin bene actae vitae 
multorumque bene factorum recordatio iucundis- 
sima est; C 9. 

2. accessio ex: f. 1. conseientia. 

modus in: quid sit, quod deceat, in factis 
dietieque qui quid|]| modus; O1, 14. 

V. Umftandb: 1. aequiperare: ut Africanus: 
»a sole exoriente supra Maeotis paludes nemo est, 
qui factis [| me|] aequiperare queat;« T V, 49. 

angi: f. II, 3. invideo. 

comprobare: nee .. hoc oratione solum, sed 
multo ımnagis vita et factis et moribus (Epicurus) 
comprobarvit; F I, 65. 

consequi: ut honestis consiliis iustisque factis, 
non fraude et malitia se intellegant ea ... con- 
sequi posse; O II, 10. tantum remanet, quod vir- 
tute et recte factis consecutus sis; C 69. 

deleri: quo eius (P. Deeii) facto superati sunt 
et deleti Latini; D 1, 51. 

distinguere: an tu civem ab hoste natura 
| natione, fortuna |] ac loco, non anime factisque 
distinguis? P 29. 

dolere: ut (is) dolere alterius improbo |] im- 
probe || facto videatur; F II, 54. eo facto sic 
(Dionysius) doluit, nihil ut tulerit gravius in vita; 
TV, 60, } II, 3. invideo. 

frangi: quo facto frangi Lacedaemoniorum 
opes necesse esset; O III, 49. 

inlustrari: vita atque factis inlustrata sunt 
summorum virorum haec, quas verbis subtilius, 
zen satis est, disputari videntur ||[haec ... vi- 

entur] }; P 10. 

intellegi: quod (honestum) quale sit ..., 
communi omnium iudicio et optimi cuiusque stu- 
diis atque factis {intellegi potest); F I, 45. 

iudicare: quo facto .. vidit iudieavitque idem, 
quod Spartae Lycurgus paulo ante viderat; RI, 

. cum re ac factis (maiores nostri) longe aliter 
iudicavissent; P 7. 

nocere: non audet cuiquam aut dieto protervo 
aut facto nocere; F Il, 47. 

nominari: quo facto fanum illud Indieis Her- 
culis nominatum eat; D ], 54. 

percelli: »quo facto pater rex ipse Priamus 
somnio mentis | wentem |] ınetu pereulaus«; D I, 42. 

superari: j. deleri. 

suppetere: »non potis || potest|| ecfari tan- 
- u; quantum factis suppetit laboris;« 


factum 


videre: f. iudicare; R II, 15. 

2, ex: f. Il, 1. existimo. 

in: ut in omnibus factia re, non teste moven- 
mur; F II, 52. multo etiam magis (natura ratio- 
que) pulchritudinem, constantiam, ordinem in con- 
siliis factisque conservandam ||conservanda, a). |] 
putat; O I, 14. in omnibus et opinionibus et 
factis ne quid (natura ratioque) Jubidinose aut 
faciat aut eogitet; O 1, 14. 

pro: cum mihi nihil inproviso nec gravius quam 
TE, pro tantis meis factis evenisset; 


facultas, Fäsigteit, Anlage, Möglichteit, Be- 
legenheit, pl. Vermögen: I. est: popnlaris est .. 
illa facoltas; T II, 3. ne maior benignitas sit 
quam faecultates; O I, 42. alter locus erat can- 
tionis, ne benignitas ımaior esset quam facultates; 
O1], 44. ut facultas sit, qua in nostros simus 
liberales; O I, 52, huie artı finituma est dicendi 
[gravior] facultas et gratior et ornatior; O II, 66, 
videmos, ... quam in pancis opes, quanto in pau- 
cioribus facultas, quam in multis sit audacia, O 
11,67. singulorum .. facultates et copiae divitiae 
sunt civitatis; O III, 63. quae est in me facultas? 
Lae 17. en facultas nostris maioribus erat, qni 
confectis senatus consultis; fr V, 88. 

II, 1. accipio: eam .. facultatem disserendi, 
quam tibi a rhetoricis exercitationibus acceptam 
(lexereitationibus || amplifßcavit Academia, potiur 
huc conferas; N II, 168. 

adfero: plures .. deorum omnium, singuli sin- 
gulorum sacerdotes et respondendi iuris et con 
fieiendarum || confitendarum |] religionum faculta- 
tem adferunt; L II, 29, 

amplifico: . accipio, 

assequor: quibus .. rationibus hanc faculta- 
tem assequi possimus, ut ..; OÖ 11, 19 

augeo: nec ea, quae nune tracto, minuunt, sed 
augent potius illam facultatem; Fa 3. ut aliorum 
spoliis nostras facultates, copias, opes augeamus; 
0 II, 22, 

commodo: ut dando et accipiendo mutuandis- 
que || mutandisque || facultatibus et commodandis 
(lcommodis || nulla re egeremus; O 11, 15. 

confero: quia nihil conferunt in eam (vitae 
societatem) studii, nihil operae, nihil facultatum; 
O I, 29. f. accipio, 

consequor: cnius rei tantae tamque difheilis 
facultatem consecutum esse me non profiteor, se- 
eutum esse prae me fero; N I, 12. 

do: f. do, III. facultatem (4 &t.) B. 1, ©. 749, a. 

expeto: Spei, Salutis, Opis, Vietoriae facultas 
a dis expetenda est; N III, 88. 

habeo: ut habeat efliciendi facultatem; O 1,73. 

minuo: f. augeo; Fa 3 

mnto, mutuor: f. commodo. 

puto: talium .. sumptuum facultatem fructum 
divitiarum putat; O II, 56. 

reperio: nos causa aegritudinis reperta me- 
dendi facultatem reperiemus; T Ill, 23. 

sequor: f. consequor. 

Züden: ut ... in explicandis rationibus rerum 
civilium quandam facultatem non modo usu, sed 
etiam studio discendi et docendi F essemus aucto- 
res; R I, 13. hie facultatem cum *; R IL, 52. 

2. sum: utinam esset etinm facultatis mene! 
L 1, 58, 

3. sum: (Carneades) incredibili quadam fuit fa- 
cultate et copia dicendi; A 1, 46. 

4. accommodo ad: ratio talium largitionum 

.. et ad facultates accommodanda et mwediocri- 
tate moderanda est; O II, 60. 

conduco ad: ad facultates rerum atque copias 

. eonducat id; O I, 9, 


fallacia 
pertineo ad: quae (oficiorum genera) perti- 
nent ... ad earum rerum, quibus utuntur homi- 


nes, facultatem, ad opes, ad copias; OTL,1. qua- 
rum (rationum) ... dune ad commoda vitae, copias, 
opes, facultates (pertinerent); O II, 9. 

profiteor de: quod (philosophi) de sapientium 
perpetua bene vivendi facultate dignum quiddam 
philosophorum voce profitentur; T V, 120. 

refero ad: modus adhibeatur, isque referatur 
ad facultates; O II, 55. 

specto ad: in ils pecunise cupiditas spectat 
ad opes et ad gratificandi facultatem; O I, 25. 

Ill, 1. par: ratio ... certe est communis, do- 
etrina differens, discendi quidem facultate par; 
L 1, 80. 

2. par in: ut par sis in utriusque orationis fa- 
eultate; O 1, 1. 

IV. algd: f. II, 1, confero. 

V, 1. devineire: tum artibus, tum opera, tum 
facultatibus devincire (debemus) hominum inter 
homines societatem; OÖ 1, 22, 

efferre: cuius (caeli) omnem ornatum et de- 
scriptionem non erg ic scientia, sed 

oötica quadam facaltate versibus Aratum extu- 
isse; R |, 22, 

posse: cum plurimum copüs, facultatibus, opi- 
bus possint; Lae 55. 

redimere: liberales 
tatibus .. 
56 (55). 

zum Saß: f. I. O I, 52. 

2, pro: pro sua quisque facultate parat, a qui- 
bus (canibus) lanietur; T I, 108. faciundum est, 
modo pro facultatibus, nos ipsi ut fecimus; 
oO II, 58. 


faelis, flape: 1. colo: qui canem et fuelem 
ut ded® colunt; L, I, 32. 

repono: pisces, canes, lupos, faelis, multas 
praeterea beluas in deorum numerum reponemus; 
N I, 47. 

violo: prius .., quam ibim aut aspidem aut 
faelem aut canem aut crocodilam violent; TV, 78. 
ne fando quidem auditum est crocodilum aut ibin 
| ibim || aut faelem violatum ab Aegyptio; N 1,82, 

U. utilitas: possum de ichneumonum utilitate, 
de erocodilorum, de faelium dicere; N I, 101. 


faeneratio, Austeigen gegen Sins: nec 
.., cum tus causa cui commodes, beneficium illud 
habendum est, sed faeneratio, nee ..; FI, 117. 


faenerator, Seldverleiher, Wucerer: qui 
(quaestus) in odia hominum incurrunt, ut portito- 
rum, ut faeneratorum; O I, 150. 


faeneror, auf Zinjen ausleihen, mwuchern: 
I. abfolut: cum ille, qui quaesierat, dixisset: 
„quid faenerari?* tum Cato: „quid hominem‘“, in- 
quit, „ocecidere?* O II, 39. 

II. benefieium: neque .. beneficium faenera- 
mur, sed natura propensi ad liberalitatem sumus; 
Lae 31. 


faenus, Bins: I. exiguus ad: illi... non 
modo ad sumptum ille est fructus, sed etiam ad 
faenus exiguus; P 49. 

U. eum: quae (terra) ... nec umquam |j cui- 
quam || sine usura reddit, quod accepit, sed alias 
minore, plerumque maiore cum faenore; C 51. 


fallacia, Täufhung, Berftellung, Inteigue: 
l. possunt, sunt: quid ergo? isti doli, quid? 
machinae, quid? fallaciae praestrigineque |] Der 
stig. || num sine ratione esse potuerunt? N III, 78. 


.. (sunt), qui suis facul- 
captos a praedonibus redimunt; O II, 


fallacıa 


Il. praestringo: »ita omnes meos dolos, falla- 
eins, praestrigias |] praestigias || praestrinxit com- 
moditas Bird Ze N III, 73. 

II. inveniri: tota res est inventa fallaciis aut 
ad ao. aut ad superstitionem aut ad erro- 
rem; D II, 


fallaciloquus, betrügerifh redend: ex 
es dificultate illae „fallaciloquae*, nt ait Attius, 
„malitiae* natae sunt; F IV, 68. 


fallaciter, betrügeriih: interpretor: 
aut eandem gentem in fulgoribus errare aut falla- 
eiter portenta interpretari, D I, 35. 
elliptiij: ratio .. boc postulat, ne quid in- 
SR quid simulate, ne quid fallaciter; 
I, 


fallax, trügerifö, betrügeriih, ränfevoll: A. 
EEBARE: age, barbari vani atque fallaces; DI, 


conclusiunculae: sophismata; sic enim ap- 

pellantur fallaces conelusiunculae; A II, 75. 
herbae: noritates .. si spem adferunt, ut tam- 

_ a herbis non fallacibus fructus apparenat; 


homines: quamvis .. multis nominibus est 
hoc vitium notandum levinm hominum atque falla- 
cium; Lae 91. 

imitatio: ea non est virtus, sed fallax imita- 
tio simulatioque virtutis; A II, 140. 

interrogationes: fallacibus et captiosis inter- 
Ta eircumscripti atque decepti quidam; 


iudieia: emolummta ., 
dieiis vident; O III, 36. 

ratio: est .. malitia versuta et fallax ratio 
nocendi; N II, 75. 

sensus: (Chaldaei) oculorum fallacissimo sensu 
iullicant ea, quae ratione atque animo videre de- 
bebant; D II, 91. 

simulatio: f, imitatio, 

viri: viros fortes ... veritatis amicos minime- 
que fallaces esse volumus; O 1, 68. 

B. genus: non viri boni (hoc genus est), ver- 
suti potius, obscuri, nastuti, fallacis, malitiosi, cal- 
lidi, veteratoris, vafri; O III, 57. 


fallo, täufchen, Bintergehen, betrügen, fich irren: 
I. abfolnt: 1, a. suscipi: non necesse est füteri 
partim horum errore susceptum esse, partim super- 
stitione, mults fallendo? D II, 88. 

b. verbal: in quo falli facile est; O1, 91. falli, 
errare, labi, decipi tam dedecet quam delirare et 
mente esse captam; O I, 94. cadit .. in virum 
bonum mentiri emolumenti sui causa, criminari, 
praeripere, fallere? O III, 31. 

2. algs: ita teneri (quemque voluerunt), „si 
sciens falleret*; A II, 146. facile ut excogitet, 
uo modo oceulte, sine teste, sine ullo conscio 

lat; F II, 53. quod ainnt quadringenta septua- 
ginta milia annorum in periclitandis ... pueris, 
quicumgque essent nati, Babylonios posuisse, fal- 
lunt; D II, 97. qui tum, cum maxime fallunt, id 
agunt, ut viri boni esse videantur; O I, 41. quodsi 

. non existimantur fefellisse, ... multo minus, 
qui domum non laudarunt; O III, 55. 

algd: vana, falsa, fallentia odimus, ut fraudem, 
periurium, malitiam, iniuriam; F II, 46 

aves: Aves.. si prosperos eventus ostenderunt, 
certe fefellerunt; D II, 79. 

coniectura: en (coniectura) fallit fortasse non 
numquam; D I, 25 

I, mit Object: 
17. gquae nos 


Il. 


rerum fallacibus iu- 


algm: ne qui fallerentur; A II, 
fallerent probabilitate magna; 


9 


falsus 
A 1, 75. vide, quantum .. fallare, Torquate; 
F 1,15. falli... possumus; F I, 15. nere um- 


quam captiosa probabilitate fallamur; F DI, 72. 
sine hac arte quemvis arbitrantur a vero abduci 
fallique posse; F III, 72. ua (spe) possumus 
falli; N III, 76. quia multa Cn. Pompeium, quae- 
dam M. Catonem, non nulla etiam te ipsum fefel- 
lerunt; D I, 24. ea (sigma) quibus bene percepta 
sunt, ji non saepe fallantur; D I, 118. etiamsi 
multa fallant eos, ... esse tamen divinationem ; 
D I, 124. nibil eum (mortalem) profecto fallat; 
D I, 127. ii ipsi saepe falluntur, qui nihil sine 
certa ratione opinantur; D I, 16. quodsi fallun- 
tur ii, qui nihil sine aligua probabili coniecturä 
ac ratione dieunt; DU, 16. illa amphibolia, quae 
Croesum decepit, vel Chrysippum potuisset fallere, 
haee vero ne Epicurum quidem; D II, 116. hoc 
loco Chrysippus aestuans falli sperat Chaldaeos 
ceterosque divinos; Fa 15. errore quodam falli- 
mur ita disputando; R II, 47. ista sententia 
maxime .. fallit imperitos; L IH, 34. nec eum 
fefellit; O II, 25. f. deum. 
agricolam: non numquam tamen (agricola) 
fallitur; D TI, 16. 
deum: deus falli qui potuit? an ut Sol... 
aut Neptunus? N TIL, 76. 
divinos: f. algm; Fa 15. 
fidem: (Regulus) ad vi ser redire maluit 
quam fidem hosti datam fallere; O I, 39. 
gubernatores: gubernatores nonne falluntur? 
D 1, 24. 

bomines: hi .. (homines) optuma petentes 
non tam voluntate quam cursus errore falluntur; 
TI, 4. bomines .., ut in ceteris artibus, sic 
in hac posse falli; D I, 124. 
ius: »fide sacratae ius perpetuo (Ulixes) falle- 
ret;« O III, 98. 
medicinam: quam (mediecinam) tamen multa 
fallunt; D I, 24. 
medicos: medici quoque ... 
N II, 15. 
patrem: »tu illum (patrem) fructu fallas«; N 
II, 73. »quem (patrem) neque quo pacto fallam 
.., seioze N III, 
sapientem: sapientis .. hane censet Arcesilas 
vim esse maximam ..., cavere, ne capiatur, ne 
fallatur, videre; A Il, 66. a (sapiens) 
numquam fallitur in iudicando; F III, 59. 
sensum: fallet .. (similitudo) sensum, et si 
una fefellerit similitudo, dubia omnia reddiderit; 
ATI, 84. 


falso, färihlich, faljh: dico: cum Tarquinius 
ex vulnere aeger fuisse et vivere falso diceretur; 
R I, 88. 

voco: quas (stellae) falso vocantur errantes; 
N IL 51. 

elliptifch: id quidem non falso; A 1, 22. qui 
(Democritus) ( vere falsone, quaerere nolumus || non 
quaeremus [) dieitur se oculis privasse; F V, 87. 
in talibus rebus aliud utile interdum, aliud hone- 
stum videri solet: fulso; O Ill, 75 (74). 


falsus, fat, unmwahr, trügeriih: A. bei 
Subftantiven: algd (vgl. B, 1, 1. est): quid 
verum, quid falsum, quid rectum in oratione pra- 
vumve (esset); A I, 19. in quibus non, si fulsa 
||si non, al. || fuerint, vinci me malim quam vin- 
cere; A 11, 10. ut quicequam possit Ita verum 
videri, ut non eodem modo fülsum etiam pessit 
videri; A II, 33. id... quaero, quod ita mihi 
videatur verum, ut non possit item falsum videri; 
II, 34. fieri potest, ut id, quod significatur, 
aut falsum sit aut nihil eit || [sit] | omnino; A 
11, 86. eorum, quae videntar, alia vera sunt, alia 
4 


saepe falluntur; 


talsus 


falea, et, quod falsum est, id percipi non potest; 
A I, 40. quae videantur, eorum alia vera esse, 
alia falsa; A II, 41. qui clament nihilo magis 
vera illa esse quam falsa; A1l,43. illad primum 
... falsum esse .. Stoiei dieunt; A II, 67. cum 
tam vitiosum esse constet adsentiri quiequam aut 
falsum aut incognitum; A 11,68. in geometriane 
quid sit verum aut falsum, dialecticus indicabit, 
an in litteris, an in musicis? A II, 91. funda- 
mentum dialecticae est, quidquid enuntietur, ... 
aut verum esse aut falsum; A II, 95. haec vera 
an falsa sunt? A II, 95. ut respondere possitis, 
verane an falsa sint; A II, 95. ubi est illa defi- 
nitio, ecfatum esse id, quod aut verum aut falsum 
sit? A II, 95, qui (Stoici) multa falsa esse dieunt; 
A 1,101. hoc... si ita sit, ut unnm modo sen- 
sibus falsum videatur; A II, 101. sint (haec) falsa 
sane, invidiosa certe non sunt; A Il, 105. „tale 
verum (comprehendi potest), quale falsum esse 
von possit;* A II, 113. verum falsumne sit, si 
quid ita conexum est, ut hoc: „si dies est, lucet“, 
quanta contentio est! A II, 143. Talsum est, 
uod negas animi ullum esse gaudium; F II, 98. 
Alec est omnis animi voluptater esse e corporis 
societate; F 11. 106. ita falsa sunt ea, quae con- 
sequuntur, ut ..; F IV, 54. si en, quae rem ali- 
quam sequantur, falsa sint; F IV, 55. cum con- 
sequens aliquod falsum sit; F IV, 68. id... est 
ronuntiatum, quod est veram aut falsum; TI, 
4. ut possit iudicari, verum id falsunne sit; 
TT,14. quod (hace) falsa esse cognoverit; T 1, 
48. falsum esse arbitror; TI, 82. ut ... falsum 
.. (est) illud Aceii ..., sie.; TIL, 13. ipso in 
eialatu (Heracleotes Dionysius) clamitabat falsa 
esse illa, quae ..; T II, 60. quae et per se sunt 
falsa perspieue et inter se vehementer repugnan- 
tin; N I, 30. mihi .. non tam facile in mentem 
venire solet, quare verum sit aliquid, quam quare 
falsum; NI,57. quod cum leve per se, tum etiam 
falsum est; NIT, 6 urguebat Arcesilas Zenonem, 
cum ipse falsa omnia diceret, quae sensibus vide- 
rentur, Zenon autem non nulla visa esse falsa, non 
omnia; N 1, 70. quid, si etiam .. falsum illud 
omnino est? N I, 81. quae .. his vacant emen- 
tita et falsa plenaque erroris; N 11, 56. eorum, 
uae in geometria describunter, quae vera, quae 
pe sint; D II, 10. quae .. vel ipsa falsa esse 
ve) ea, quas praedicta sunt, fortuito ceeidisse po- 
tuerunt; D II, 66. de ipso Roscio potest illud 
uidem esse falsum, ut circumligatus fuerit anguj; 
d II, 66. quid est perspicuum? „multa vera*, 
ingquit, „eyadere*, quid, quod multo plura falsa? 
D II, 109. videri possunt permulta somniantibus 
falsa pro veris; D II, 120, quid dicam, insanis, 
quid ebriis quam multa falsa videantur? D 11, 120. 
potest omnino hoc esse falsum, potest verum; sed 
utrum est, von est mirabile; D I. 141. omne .., 
uod falsum dieitur in futuro, id fieri non potest; 
Ya 12. quae falsa in futuris dicentur, in iis ha- 
bebis, ut ea fieri non possint; Fa 13, causas .. 
eficientis quod non habebit, id nec verum nec 
falsum erit; Fa 20, si (Chrysippus) non obtinuerit 
omne, quod enuntietur, aut verum esse aut falsum ; 
Fa 21. an hoc falsum potuisset esse, si esset sc#- 
centis saeculis ante dicetum? Fa 27. si ex aeter- 
nitate falsum hoc fuit: „ex isto morbo convale- 
sces*; Fa 29. necesse est .. in rebus contrariis 
duabus ‚.. invito Epieuro |j[inv. Ep.]il alterum 
verum esse, alterum falsum, ut „sauciabitur Philo- 
eteta* omnibus ante sacculis verum fuit, „non 
sauciabitur* falsum; Fa 37. si .. aliquid in elo- 
quendo nec verum nec falaum est, certe id verum 
non est; quod autem verum non est, qui potest 
non falsum esse? aut, quod falsum non est, qui 
potest non verum esse? Fa 38. quodsi aliqua res 


26 falsus 


eficeretur sine causn antecedente, falsum esset 
omnis fato fieri; Fa 49. fulsum est ,.. id totum; 
RI,28. nisi erit confirmatum non modo falsum 
illud esse, ... sed hoc verissimum esse; R II, 70. 
omnes aiunt esse beatos, qui vivant, ut ipsi velint. 
falsum id quidem; fr V, 39 

adsensio: a falsa .. 
alienatos esse quam a ceteris rebus .. 
tur; F III, 18. 

afiona: contendit omnis nervos Chrysippus, 
ut persuadest omne «floue aut verum esse aut 
falsum; Fa 21. 

erimen: nee .. (fortis civis) eriminibus falaia 
in odium aut invidiam quemquam vocabit; O I, 
86. qui (Marius) optimum ... civem ... in in- 
vidiam falso erimine adduxerit; O III, 79, 

decretum: non potest ,. dubitari, quin deere- 
tum nullum falsum possit esse sapientis neque 
satis sit non esse falsum, sed stiam stabile, äxum, 
ratum esse debeat; A IL, 27. 

di: dum, qua eloquentia (Cotta) falsos deos sus- 
tulit, eadem veros inducat; N II, 

disiunctio: si e contrariis disiunetio 
potest esse, nulla vera est; A II, 97. 

enuntiatio: [. ennntiatio, I. est (5 St.) ©. 1, 
©. 815,a. — enuntiatum: j. emuntio, II. algd; 
Fa 19. 28. x. (8. I, ©. 815, b). 

fama: quorum (versuum) interpres nuper falsa 
quadam hominum fama dieturus in senatu puta- 
batur eum ... appellandum .. esse regem; D II, 
110. non tam ista me sapientiae ... fama de- 
lectat, falsa praesertim, quam, quod ... spero ..; 
Lae 15. 

geometria: is (Polyaenus) posteaquam Epicuro 
adsentiens totam geometriam kan esse credidit; 
A II, 106, 

loria: nonne verendum est, ... 

phiam falsa gloria exornes? T II, 12. 

initia: quae .. a falsis initiis profeeta vera 
esse non possunt; F I, 72, i 

indicia: ubi (iudicia) sunt, tamen persaepe 
falsa eunt; LI, 4 

nota: quae (nota) falsa esse non posset; A II, 
84. ut non possit esse eiusdem modi (nota) falsa ; 
ATI, 34. 

notitiae: quodsi essent falsae notitiae ..., si 
igitur essent eae falane aut eius modi visis jm- 
pressae, qualia visa a falsis dicerni non possent; 
A Il, 22, 

obnuntiatio: quae (obnuntiatio) si falsa fuis- 
set, nullam adforre potuisset causam calamitatis; 


assensione magis nos 
. arbitran- 


+. . falsı 


ne philoso- 


opinio: omnium falsaram opinionum temeritate 
derepta; F 1, 43. rn (ratio, oratio) simul et 
opinionem falsam tollit et aegritudinem detrahit; 
T IV, 60. eorum vitia constant 6 falsis opinioni- 
bus rerum bonarum et mulorum; TIV, 81. quae 


| res genuit falsas opiniones erroresque turbulentos; 


N Il, 70. bona ratio (opinio est), si vera, mala 
autem, si falsa est opinio; N III, 71. 

oracula: vera an falsa (oracula), nescio; N I, 
66. oraculis ... volumen inplevit partim falsis, 
ut ego opinor, partim casu veris, partim 
flexiloquis et obscuris, ... partim ambiguis; D II, 
115. 


principia: si a falsis prineipiis profeeta con- 
gruunt ipsa sibi; F IV, 53, 

pronuntiatio: quid est, cur non omnis pro- 
nuntiatio aut vera aut falsa sit? Fa 26, 

res: cum aut falss aut incognita res approba- 
retur; A I, 45. nisi iis rebus adsensus sit, quae 
falsae esse non possint; A II, 23. sapientem nihil 
opinari, id est numquam adsentiri rei vel falsne 
vel incognitse; A Il, 59. si Polemoneus (sapiens 
est), peccat Stoicus rei falsne adsentiens; A II, 132. 


falsus 


falsam illam ipsam (rem) ess, quam (ea) sequan- 
tur; F IV, 55. nobismet ipsis ... verentibus .., 
ne temere vel falsae rei vel non satis cognitae 
adsentiamur; D 1, 7. 

signu: male coniecta maleque interpretata 
(signa) falsa sunt non rerum vitio, sed interpretum 
inseienutia; D I, 118, 

somnia: at multa (somnia) falsa. immo ob- 
scura fortasse nobis. sed sint fulsa quaedam; 
contra vera quid dieimus? D I, 60. quae (som- 


nia Ennius) vera, quae falaa habet? et, si vera a | 


deo mittuntur, falsa unde nascuntur? D II, 127. 
quae (somnia) si alia fulsa, alia vera, qua nota 
internoscantur, scire sane velim; D II, 128. quo 
modo .. distingui possunt vera somnia a falsıs ? 
DI, 146. 

species: falsa .. eius visione et specie moveri 
homines dico vehementiu; T U, 42. eam (utili- 
tatis speciem), ut res declarat, falsam iudicavit; 
O Ill, 99. apud superiores utilitatis species fulsa 
ab honestatis auetoritate superata est; O III, 109. 

testamentum: ius esset latrocinari, ius adul- 
terare, ius testamenta falsa supponere; LI, 8. 
bine siene, binc venena, hinc falsa testamenta 
nascuntar; O III, 36, L. Minuci Basili ... falsum 
testamentum quidam e Graecia Romam attulerunt; 
O0 11, 73. qui cum illud (testamentum) falsum 
esse suspicarentur; O III, 73. 


testes: qui (testes) aut casu veri aut malitia 
falsi fictique esse possunt; D II, 27. 

testimonium: eum (testem) non sine causa 
falsum testimonium dicere ostenderis; A U, 81. 

visio: f. species; T IL, 42. 

visum: ut ea (visa) vel falsa esse possent, ne- 
que ea posset ulla notio discernere; A Il, 27. 
qui illa visa ... negant quieguam a falsis inter- 
esse; A Il, 27. quae visa falsa sint, ea percipi 
non posse; A Il, 4l. sin autem negabunt vera 
visa a falsis posse distingui; AII,44. esse quas- 
dam falsa visa; A Il, 44. inter falsa visa et vera 
nibil interesse; A Il, 44. quaerant, quonam modo, 
falsa visa quae sint, ea deus eflicere possit proba- 
bilia; A U, 47. ut (mens) non modo non inter- 
noseat, vera illa visa sint anne falsa, sed ut ..; 
A II, 48. si nulla visa sunt probabilis, quae falsa 
sint, alia ratio est; A Il, 48. nec (sapientem) 
umquam ulli viso adsensurum, nisi quod tale 
fuerit, quale falsum esse non possit; A U, 57. 
habeo .. regulam, ut talia visa vera iudicem, 
unlim falsa esse non possint; A Il, 58. si eius- 
em modi esset visum verum, quale vel falsum; 
AI, 77. tu .., qui visa sensibus alia vera dicas 
esse, alin falsa, qui en distinguis? A I, 80. e 
> (capitibus) primum ost esse aliquod visam 
alsum, secundum non posse id percipi; A II, 83. 
.- nulla nota verum (visum) distinguebatur a 
also; A II, 84. inter visa vera et falsa ad animi 
adsensum nihil interesse. vos autem nihil agitie, 
cum illa falsa vel furiosorum vel sommniantium re- 


cordatione ipsorum refellitis; A II, 90. si ullum 
sensus visum falsum est, nihil Pa otest; A 
I, 101. sunt falsa senaus visa; A U, cum 


sumeretur unum, esse quaedam falsa viaa, 
alterum, nibil ea differre a veris; All, 111. eam 
(diferentiam) tolli altero, quo neget visa a falsis 
vera differre; A II, 111. timuit Kpicurus, ne, si 
unum visum esset falsum, nullum esset verum; N 
1, 70. quodsi ceteris temporibus falsis visis ore- 
dendum non est, non video, quid praecipui som- 
aus habeat, in quo valeant falsa pro veris; D II, 
121. quodsi insanorum visis fides non est habenda, 
quia falsa sunt; D II, 122. quid imsecitius .. est 
quam mentes mortalium falsis et mendacibus visis 
eoncitare? D II, 127. sin vera visa divina sunt, 


27 





‚ A Il, 4. 


falsus 


falsa autem et inania humana; D II, 127. f. alqd; 
N 1, 70. notitiae; A 11, 22. 

voces: »quae (stellae) verbo et falsis Graiorum 
vocibus errant;« D I, 17. 

B, allein: I. abfolnt: 1. differt: iis omnibus, 
quae visa sint, veris adiuncta esse falsa, quae a 
veris nihil difforant; A II, 42. quale non otiam 
falsum nihil ab eo differens esse possit; A II, 99. 

distant: qui potestis non impediri, cum a 
veris lalsn non distent? A If, 59. 

est: qui .. potest quidquam comprehendi, ... 
quod est tale, quale ve) falsum esse possit? A II, 
18. ut falsa eiusdem modi nulla possint esse; 
ita .. finitima sunt falsa veris eaque, 
gnae percipi non possunt, dis, quae possunt, ut ..; 
A 11,68. neque .. falsnm percipi posse neque 
verum, si esset tale, quale vel falsum; A II, 
noli mecum (certare), qui hoc quidem certe, falsi 
esse aliquid in sensibus, tibi adaentior; A II, 101. 
quod ınulta falsa probabilia sint; A II, 108. quod 
esset verum tale, quale falsum esse non posset; 
AH, 113. ut (Stoiei) negent quicquam posse per- 
eipi nisi tale verum, quale falsum esse non pos- 
sit; F V, 76. 

exsistit: quia possit eiusdem modi exsistere 
falsum aliquod, euius modi hoc verum; A II, 101. 
j. differt; A II, 99, 

potest: f. est. exsistit. 

valent: }. A. visum; D IL, 121. 

videtur: quod .. verum visum est, id omne 
tale est, ut eiusdem modi falsum etiam |jetiam 
falsum |} possit videri; A II, 40. 

2. sum: pgl. A. alqd. 

IL nad Verben: 1. adiungo: ii (sumus), qui 
omnibus veris falsa quaedam adiuncta esse dica- 
mus tanta similitudiue, ut ..; N 1,12. f. 1. differt; 
AI, 42. 

approbo: ipse sapiens sustinet se, in furore 
[se in furore, {| ne adprobet fulsa pro veris; A 
1, 53. nec ... ego is sum, qui nihil umquam 
falsi adprobem; A II, 66. 

cerno: tam vera quam falsa cernimus; AIIL, IN. 

cognosco: quod ... nihil .. falsi perceptum 
et cognitum possit esse; A II, 103. 

comprehendo: falsi .. comprendi nihil poteat ; 
A II, 108. 

convinco: utinam tam facile vera invenire 
possim |] possem |] quam falsa convincere! N I, 91. 

diiudico: quae (artes) ... nec habent istam 
artem vestram, qua vera et falsa diiudicent; A II, 
107. quae (disserendi ratio et scientia) ... vera 
et falsa diiudieat; T V, 72. 

distinguo: posse .. sum (sapientem) falsa a 
veris ... distinguere; A II, 67. 

habeo: quid... stultius quam incerta pro certis 
habere, falsa pro veris? C 38, 

invenio: nemo invenit falsa; A II, 26. 

iudico: ut vera et falsa, ut consequentia et 
contraria sua sponte, non aliena indicantur, sic ..; 
L 1,45. haec (animus) ... vallabit ... veri et 
falsi iudicandi scientia; L 1, 62. 

iuro: non... falsum iurare periurare est, sed ..; 
oO II, 108, 

odi: vana, falsa, fallentia odimus, ut fraudem, 
periurium, malitiam, iniuriam; F II, 46. 

pereipio: f. cognosco. — 1,1. est; A II, 77. 

praedico: deforme etiam est de se ipsum pra6- 
dicare falsa praesertim; O I, 13 

probo: pro veris probare falsa turpissimum 
est; A II, 6 quibus (sensibus) si semel aliquid 
falsi pro vero probatum sit, sublatum esse omne 
indieium veri et falsi (Epicorus) putat; FI, 22. 

puto: quis cotgit eos falsum putare? © 4. 

sentio: quid tam temerarium (est) ... quam 
.. falsum sentire? N 1, 1. 


4* 


falsus 


sequor: quis .. ista tam aperte perspicueque 
et perversa et falsa secutus esset, nisi ..? A 11, 60. 

video: neque tam quererer cum deo, quod pa- 
rum longe, quam quod falsum viderem; A II. 81. 

2. adsentior: quod ... ego nihil eius modi 
esse arbitror, cui si adsensus sim, non adsentiar 
saepe falso; A II, 141. quod habeat rationem, ne 
cui falso assentiamur; F Ill, 72. 

3. commuto in: nec magis commutari ex veris 
in falsa posse ea, quae futura, quam ea, quae facta 
sunt; Fa 17. 

confundo cum: quas (philosophia) confundit 
vera cum falsis; A II, 61. 

eonverto in: j. eonverto, |. (4 &t.) ®. I, ©. 
543, a. 

discerno a: si id, quod visum erit, discerni 
non poterit a falso; A II, 25. 

distinguo a: ad ceteras res (sapiens) habet 
quandam artem, qua vera a falsis possit distin- 
guere; A II, 57. 

efficio ex: ex falsis . 
est; D II, 106, 

internosco a: quae aut nulla sunt aut inter- 
nosci a falsis non possunt; A II, 

intersum inter: interesse oportet, ut inter 
rectum et pravum, sic inter verum et falsum; 
A Il, 33. 

scparo a: quoniam vera a falsis nullo diseri- 
mine separantur; A U, 141, 

sum a: omne visum, quod sit a vero, tale esse, 
quale etiam a falso possit esse; A II, 41, ut do- 
ceret nullum tale esse visum a vero, ut non eius- 
dem modi etiam a falso posset esse; A II, 77. 

transfero in: quoniam vera || [vel] illa vera |] 
definitio transferri non possit in falsum; A II, 43. 

11. nach Adjectiven: communis cum: quas 
(opinio) esset imbeecilla et cum falso incognitoque 
communis; A I, 41. 

immutabilisin: nec magis inmutabile ex vero 
in falsum „necatus est Sciplo* quam „necabitur 
Seipio*; Fa 18. 

IV. nah Eubftantiven: 1. algd: f. L, 1. est; 
A II, 101, — II, 1. approbo; AII, 66. cogmosco. 
comprehendo. probo; F I, 22. 

cognitio: veri .. et falsi non modo cognitio, 
sed etiamı natura tolletur; A II, 58, 

constitutio: hane.. esse lam totius phi- 
losophiae, constitutionem veri falsi, cogniti inco- 
gniti; A II, 29, 

disceptatrix, iudex: dialecticam inventam esse 
dieitis veri et falsi quasi disceptatricem et iudicem. 
cuius veri et falsi? et in qua re? A II, 91. 

indieium: hoc ipsum, ex quo omne veri falsi- 
que iudicium esset, percipere eos debuisse; A II, 
29. quod iudieium est veri, cum sit commune 
falsi? A IL, 59. f. B, IL, 1. probo; F I, 22, 

memoria: quae potest .. esse memoria falso- 
rum? A II, 22. 

natura: f. cognitio. 

nota: propria veri, non communi veri et falsi 
nota; A ıl, 3. quae (visa) fidem nullam habe- 
bunt sublata veri et falsi nota; A Il, 58. qui 
dies) illi ostenderit eam ... veri et falsi notam; 

II, 69, 

notio, regula: quae ista regula est [veri et 
falsi], si notionem veri et falsi, propteren quod 
ea non possunt internosci, nullam habemus? A II, 


. verum effici non pot- 


visio: cui est visio veri falsique communis; 
A li, 33. 

2. communitas cum: in eo 
communitas cum falso; A II, 34. 

ceommutatio in: ita ft, ut commutatio ex vero 
- Tag ne in futuro quidem ulla fieri possit; 

a . 


.. (viso) si erit 


28 


fama 


j STRONG a: veri a falso distincetio traditur; 


‚64. 

V. Umftand: 1. moveri: apud Euripidem Her- 
eules ... non perinde movebatur falsis, ut veris 
moveretur? A II, 89. 

2. a: nihil ita signari in animis nostris a» vero 
posse, quod non eodem modo posset || possit || a 
falso; A I, 71. qui (Peripateticus) ... neque ad- 
deret illam magnam accessionem: „quo modo im- 
primi non posset a falso;* A II, 112. 


falx, Eichel: inmissi cum faleibus multi 
er al.|] purgarunt et aperuerunt locum; 


fama, Gerücht, Gerede, Sage, Auf, Seumund, 
Ehre, Ruhm: I. conlocat: quem (Herculem) homi- 
num fama beneficiorum memor in concilio caele- 
stium collocavit; O III, 25. 

consentit: iure .. gravis, cuius de laudibus 
omnium esset fama consentiens; C 61. 

eorrumpit: illa..., quae se eius (gloriae) imi- 
tatricem esse volt, temeraria atque inconsiderata 
et plerumque peccatorum vitiorumque laudatrix, 
fama popularis, simulatione honestatis fornam 
eins pulchritudinemque corrumpit; T II, 4. 

deleetat: non tam ists me sapientiae, quam 
modo Fannius commemorarvit, fama delectat, falsa 
praesertim, quam, quod ... spero ..; Lae 15. 

deserit: multo .. tardius fama deseret Curium, 
Fabricium, Calatinum duo Seipiones, ... innume- 
rabilis alios; T I, 110. 

est: f. corrumpit. 

fert: quibus cum esse praestantem Numam 
Pompilium fama ferret; R 11, 25. 

honorat: Amphiaraum .. sic honoravit fama 
Graeciae, deus ut haberetur; D I, 88, 

insequitur: plerumque improborum facta primo 
suspicio insequitur, dein sermo atque fama, tum 
accusator, tum index Jjiudex ||; F I, 50. 

postulat: ab iis .. (voluptatibus) abatinere 
mwinime esse difficile, si aut valetudo aut oficium 
aut fama postulet; T V, 94. 

volt: f. corrampit. 

I, 1. ago: in quibus (amicorum voluntatibus) 
eorum aut caput agatur aut fama; Lae 61. 

appello: de bona .. fama (quam enim ap- 
ellant etdofla», aptius est bonam famam hoc 
oco appellare quam gloriam) Chrysippus quidem 
et Diogenes detracta utilitate ne digittum quidem 
eius causa porrigendum esse dicebant; F III, 57. 

commemoro: f. I. delectat. 

eustodio sanciendum est, ut mulierum famam 
multorum oculis lux clara custodiat; L II, 37 

defendo: tibi ... illud .. superius sicut caput 
et famam tuam defendere necesse erit; A IL, 119. 

dieo: hanc, quam dixi, bonam famam ipsam 
ig . praepositam et sumendam esse dixerunt ; 

excito: omitto nobilitatem famamque popula- 
rem stultorum improborumque consensu excıtatam; 

invetero: concedamus famae hominum, 
praesertim non inveteratae solum sed etiam sa- 
pienter a maioribus proditae, ... ubt..; RII, 4, 


neglego: nec .. neglegenda est fama; Lae 61. 
omitto: f. excito. — praepono, sumo: f. dico. 
Bean j. invetero. 

. adsentior: „Romulus in caelo cum dis agi 
aevum*, ut famae adsentiens dixit Ennius; T 1.8. 

concedo: f. 1, invetero. 

consulo: dieunt ... futurae post mortem fa- 
Eu ur esse propter rem ... consulendum; 


fama 2 


do: quantum .. conauetudini famaequo dandum 
sit, id curent vivi; T I, 109. 

3. spolio: ne .. spoliaret fama probatum ho- 
minem, si contra iudicavisset; O III, 77. 

4. conligo ex: baee .. aliaque eius modi ex 
vetere Graeciae fama collecta sunt; N II, 60. 

eonsto ex: quod (poena divina) constet || eam- 
que constare et || ex vexandis rivorum animis et 
ea |jex|] fama mortuorum, ut eorum exitium ... 
conprobetur; L II, 44. 

dico de: si pauca ante quasi de fama mean 
dixero; A II, 64. j. II, 1. appello. 

Il. sordidus ad: id cum periculosum ipsi est, 
tum etiam sordidum ad famam, committere, ut 
accusator nominere; O II, 50. 

IV, 1. celebritas: hine Liber Scmela natus 
(deus habetur) eademque famae celebritate Tyn- 
daridae fratres; T I, 28. 

certamen: cum altero certamen honoris et 
dignitatis est, cum altero capitis et famae; OI, 


fundamentum: fundamentum .. est perpetuae 
commendationis et famae iustitia; O II, 71. 

2. portenta: »haec portenta .. dedit.... tarda 
et sera nimie, sed fama ac laude perenni«; DII, 64. 

YV, 1. aceipere: si ... accepissent .. faına et 
auditione esse quoddam numen et vim deorum; 
N I, 95. 

caecari: qua caecitate ||qua (fama populari) 
caecati || homines ... funditus ., everterunt zuas 
civitates; T II, 4. 

commoveri: vehementer .. amor multitudinis 
commovetur ipsa fama et opinione liberalitatis, 
beneficentiae; O II, 32. 

constare: f. II, 4. consto ex. 

gloriosus: id solum dieitur honestum, quod 
est populari fama gloriosum; F II, 48, 

metiri: non eam Ir rgererreg Dn populari, 
sed vera bonorum laude metiens; T I, 110. 

moveri: fama et multitudinis indieio moventur; 
TI, 6 

putari: quorum (versuum) interpres nuper falsa 
quadam hominum fama dieturus in senatu puta- 
ru eum ... appellandum .. esse regem; D II, 

superior: multi .. Gnathonum similes cum 
sint loco, fortuna, fama superiores; Lae 94. 

tollere: ut beneficiis excellentis viros in caelum 
fama ac voluntate tollerent; N II, 62. si Cadmi 
rogenies aut AmphiltryJonis aut Tyndari in cae- 
um tollenda fama fuit; fr IX, 11. 

videri: contingebat in eo, quod plerisque contra 
solet, ut maiora omnia re quam fama viderentur; 
fr VI, 14. 

vivi: ergo ita: non posse honeste vivi, nisi ho- 
neste vivatur? an nisi populari fama? sine ea 
igitur iucunde negat posse se vivere? F II, 50. 

2. causa: f. II, I. appello. — sine: j. 1. vivi. 


fames, Hunger, Hungersnot: I. deeat: la- 
bor in venatu, sudor, cursus ad Eurotam, fames, 
sitis (defuerunt); T V, 98. 

est: id .. Socratem ... audio dicentem, cibi 
condimentum esse famem, potionis sitim; F II, 90. 
mihi .. est ,.. cubile terra, pulpamentum fames; 
TV, @. 

IE. depello: cum cibo et potione fames sitis- 
que depulsa est; F I, 37. 

malo: qui ... ieiunitatem et famem se malle 
quam ubertatem et copiam dicerent; T II, 3. 

obsono: Socraten ||Socratem | ferunt ... re- 
spondisse se, .% melius cenaret, obsonare ambu- 
lando famen; T V, 9 

atior: bestise non frigus, non famem ... 

patiuntur? T V, 79. 


familia 

perfero: videmuane, ut pueri ... ob eam .. 
rem vel fümem et sitim perferant? F V, 48 

propulso: si nihil interesse nostra putemus, 
... frigus, famem propulsare possimus necne pos- 
simus; F IV, 69, 

HI, 1. eonfieci: si fame ipse (sapiens) confecia- 
tur; Ö III, 29. 

eruciari: cum (M. Regulus) vigiliis et fame 
cruciaretur; F II, 65. 

debilitari: ut fame debilitetar eculeorum nimis 
effrenata vis; fr V, 85. 

enecari: incluea {avis) in cavea et fame enecta 
si in offam pultis invadit |[Jinvasit ||; D II, 78. 

2. in: in Rhodiorum inopia et fane summaque 
annonae caritate; O III, 50. 


familia, Dienerihaft, Sefinde, Hausgenoffen- 
ihaft, Hausftand, Familie, Bhilofophenschufe: l.audit: 
quia animum adverti nuper ... te familine valde 
interdicere, ut uni dicto audiens esset. — quippe 
vilico; R |, 61. 

dat: Aristoteles, Xenocrates, tota illa fanilia 
(istud) non dabit; F IV, 49. 

est: f, audit. 

praestant: Elis in Peloponneso familias duas 
certas habet, Jamidarum unam, alteram Clutidarum, 
haruspieinae nobilitate praesstantes; D I, 91, 

I, 1. alo: sitne boni viri in maxima caritate 
annonae familiam non alere; O III, 89. 

censeo: »censores populi aevitates, suboles, fa- 
milias pecuniasque censento«; L III, 

decerno: in eo, qui in nave necatus, deinde 
in mari || mare || proiectus esset, decrevit P. Mu- 
cius faniliam puram; L II, 57. 

duco: quae (sententia) familiam dueit; F IV, 


everto: quae (cupiditates) non modo singulos 
homines, sed universas familias evertunt; F 1,48. 

habeo: f. I. praestant. 

impertio: quod molestiis |] molestias || sone- 
ctutis suae vestras familias |[ vestris familiis || im- 
pertire posset; R V, 10. 

2. impertio: f. 1. impertio. 

interdico: f. I. audit. 

rodo: ut conserventur semper et deinceps fa- 
miliie prodantur et ... perpetua sint sacra |] [sa- 
era] |]; L II, 47, 

. deligo ex: (Dionysius) iis, quos ex familiis 
locupletium servos delegerat, . . corporis custo- 
diam committebat; T V, 58. 

discrepo a: quia ... valde a Xenocrate et 
ee et ab illa Platonis familia discreparet; 
u], 55. 

dissideo a: plebeii philosophi (sic enim ii, 
vi a Platone et Socrate et ab ea familia dissi- 
ent, appellandi videntur) ; T I, 55. 

mano.a: ab ||} ab|] hac familia magis ista 
manarunt Platone principe; L III, 14. 

nascorin: L, Pauli nepos, hoc avunculo, no- 
bilissima in familia atque in hac tam clara re 
ublica natus; R 1, 31. etismsi in amplissima 
amilia natus sit; P 36. 

sum cum: ista bellatrix iracundia ... qualis 
est cum uxore, cum liberis, cum familia? IV, 
54. — in: ut in magna familia sunt alii lautiores, 
ut sibi videntur, servi, sed tamen servi, ut atrien- 
808, ... sic ..; P 37. 

venio in: quasi in familiam patriciam venerit, 
(Fibrenus) amittit nomen obseurius; L II, 6. 

UI, 1. amicus: Masinissam .. regem, familise 
nostrae iustis de causis amicissimum; R VI, 9. 

2. contentus: brevitatis causa familia contenti 
erimus una; Ö li, 48. 

3. primus ex: qui (Cn. Octavius) primus ex 
illa familia consul factus est; O 1, 138. 


familia 


princeps ex: P, Decius, princeps in ea familia 
coneulatus; F II, 6 

IV, finis: neque necesse est edisseri a nobis, 
quae finis funestae familiae ... fiat; L II, 55. 

hospes: C. Blossius Cumanus, hospes familiae 
vestrae, Scaevola; Lae 37. 

laudationes: lege (laudationes) vestrae fami- 
liae; F II, 116. 

mater: ubi eum de matre familias Taquiniensi 
duo filios procrearisset; R II, 34. 

matrimonia: cum ... ens .. (virginer) in fü- 
miliarım amplissimaraom matrimoniis collocavit; 
R II, 12. 

pater: ut bono patri familias colendi, aediß- 
candi, ratioeinandi quidaın nsus opus est; R V, 4. 
ne morte patris familias sacrorum memoria occi- 
deret ||[ne ... occideret] |; L II, 48. quod pater 
familias in eius donatione, qui in ipsius potestate 
est, adprobarvit, ratum est; L II, 50. 

pax: pace familiae dixerim; L III, 35. 

ritus: »ritus familiae patrumque servanto;«e L 


Il, 19. jam ritus familiae patrumque servare id 
est ... a» die quasi traditaın religionem tueri; 
L I, 27. 


status: quod in ciritatibus ratione quadanı 
... agnntionibus familiarum distinguuntur status; 

votustates: quae fumiliarum vetustatibus aut 
pecuniis ponderantur; R I, 47. 

V,1. delectari: delector .. 
et nomine; F I, 72. 

2. a: locus.... a Platone, Aristotele, Theophra- 
sto totaque Peripateticorum familie tractatus uber- 
rime; D U, 3. 

causa: coniugum et liberorum et familiarum 
suarum (causa frumentum condunt); N Il, 157. 

in: quis.. honesta in familia institutus et edu- 
catus gi pp non ipsa turpitadine ... offenditar? 


et familia vestra 


F III, 38. optimum .. et in privatis familiis et 
in re en vectigal duco esse parsimoniam; 
R IV, nonne (M’. Curius} hunc hominem ita 


seryum iudicet, ut ne in familia quidem digmum 
maiore aliquo negotio putet? P 38. 


familiaris, zum Haufe, zur Familie ge- 
örig, vertraut, befreundet, freund: A. bei Sub- 

antiven: alqs: propter humanitatem atque 
doctrinam Anco regi familinris est factus usque 
eo, ut ..; R II, 35. videmus Papum Aemilium 
1C.1 Luscino fawniliarem fuisse; Lae 39. 

eaelum: quod (caelum) nec desideraret alterum 
satis sibi ipsum notum et familiare; Ti 20 

fissum: fissum familiare et vitale (haruspices) 
tractant; D II, 32. 

homo: quod potest maius esse scelus quam 
non modo homimem, sed etiam familiarem homi- 
nem oceidere? O III, 19. 

Lares: diseripta |] deser. |] ratio est legitimis 
liberis, sanctis penatium deoram Larumque familia- 
rium sedibs; R V, 7. vexati nostri Lares fami- 
liares; L II, 42. . 

locus: quoniam et locus ut sermo familiaris 
est; L II, 18. 

parricidiem: »sibi saluteım ut familiari pareret 
parrieidio«; N III, 67. 

pars: quo modo est conlatum || conlata || inter 
ipsos (haruspices), quae pars inimica, quae pars 
familiaris esset? DA, 28. 

res: guid, si non modo utilitatem (amicus) tibi 
mullam afferet, sed incturne rei familiaris erunt 
faciundae? F II, 79. tollitur ... diligentia rei 
familiaris; F IV, 68, eos nee valetudinie nec rei 
familiaris habere rationem; F V, 48. mores et 
instituta vitae resque domesticas ac familiaris nos 

. melius tuemur; TI, 2.- eum # re familiari, 


EL 


familiaris 


quae est ministra et famula cörporis, ... 
mus animum; TI, 75. aut honoribus auecti aut 
re familiari; N III, 87. nec .. rei familiarie am- 
plificatio nemini nocens vituperanda est; O I, 25. 
qui .. studio rei familiaris tmendae ... suum se 
negotium agere dieant; O I, 29. vixerunt.... non 
aulli (philosophi, homines) in agris delectati re 
sua fawiliari; O I, 69. qui ... delectarentur re 
sua familiari; O I, 92. a quo .. rei familiaria 
ad paucos, cupiditatum ad multos inprobos venit 
hereditas; ou, 28. largitio .., quae ft ex re 
familiari, fontem ipsum benignitatis exhaurit; O 
H, 52. saepe idoneis hominibus indigentibus de 
re familiari inpertiendum; O IL, 54. nec ita elau- 
denda res est familiaris, ut eam benignitas aperire 


BOVOCH- 


non possit; O II, 55. habenda .. ratio est rei 
familiaris; O H, 64. res .. familiaris quaeri de- 
bet iis rebus; O Il, 87. 


a quo (Catone) cum 
quaereretur, quid maxume in re familiari expe- 
diret, respondit: „bene pascere*‘; O II, 89. sa- 
iermen esse nihil contra mores, leges, instituta 
acientem habere rationem rei familiaris; O III, 
63. hie alio res familiaris, alio ducit humanitas; 
O II, 89. quod propter studium cum (Sophocles) 
rem neglegere familiarem videretur; Ü22. ut... 
illum (Sophoelem) quasi desipientem a re familiari 
removerent iudices; C 22. qui (liber) est de 
__ re familiari, qui Oesconomicus insceribitur; 
59. 


sermo: cärere societate victus, sermone 
omnino familiari; T V, 69. ut (homo) habeat, 
quibuscum possit familiares conferre sermones; OÖ 
II, 39. f. locus. 

tyrannus: num .. se astrinxit scelere, si qui 
tyrannum occidit quamvis familiarem? O III, 19. 

vir: vir iste fuit ille quidem prudens et acutus 
... mihique ... familiaris; L 1, 54. 

B. allein: 1. abfolut: 1. adfirmat: ego ... 
non nimis adsentior in omni isto genere nostro 
illi familiari, qui, quae vix coniectara qualia sint 
possumus suspicari, sic adfirmat, ut ..; RI, 15. 

adsunt: aderant mei familiares, docti homines, 
P. et C. Selii et Tetrilius Rogus; A II, 11. 

aegrotat: f. II, 2. facio. 

antefert: saepe .. de familiari illo tuo videor 
audisse, cum te togatis omnibus ... anteferret et 
paucos tecum Epicureos .. compararet, sed, quod 
ab eo te mirifice diligi imtellegebam, arbitrabar 
illam pe benivolentiam uberius id dicere; 

T, 58. 


canit: f. remittit. — comparat: f. antefert. 

eonvocat: Gellium, familiarem tuum, ... Athe- 
nis philosophos, qui tum erant, in locum unum 
CONVOCASSE ; ‚» 

dieit: hie cum quidam familiaris jocans dixis- 
set: „huic quidem certe vitam tuam committis*; 
TV,60 cum... familiarissimi .. eius (P. Afri- 
cani) ad eum frequenter per eos dies ventitaturos 
se esse dixissent; R Il, 14. Pannetius .. Africa- 
num, auditorem et familiarem suum, solitum ait 
dicere, ... homines ... duci oportere; O 1, W. 
nescio quo modo verum est, quod m Andria fa- 
miliaris mens dieit; Lae 89, f. antefert. 

disserit: quod familieris omnium nostrum 
Posidonius disseruit in libro quinto de natura 
deorum; N I, 123. 

efficit: quam (sphaeram) nuper familiaris 
noster effeeit Posidonius; N II, 88. 

est: erat iam antea Alexandriae familisris An- 
tiochi Heraclitus Tyrius; A H, 11. in Tusculano 
cum essent complures mecam familiares; T 1, 7. 
cari sunt parentes, cari liberi, propingqui, familia- 
res; OI, 57. cum et ego essem una et pauci admo- 
dum familiares; Lae 2. 

facit: cum (Aristoteles) scribit Eademum Cy- 


familiaris 31 


privm, familiarem suum, iter in Macedoniam fa- 
cientem Pheras venisse; D1,53. cum duo quidam 


Arcndes familiares iter una facerent et Megaram 
venissent; D I, 57. 

fert: famiharissimus tuus de te privilegium tu- 
lit, ut P 32, 
Ab, UL „.,;3: oo, 


habent: cuius ieuri) imaginem non modo 


in tabulis nostrı famıllares, sed etiam In poculıs 
et in anulia habent; £ V 8. 








- . ( 
müs |] in studio dimetien I paene caelı atque terrae 
. Galum, familıarem patrıs tui, Scipio; 3 
robant: Pen alehien. famillares nostri, ... 
iudicerlinies vel perturbationem vel morborum 
aAnimi mihi non sane probant; T III, 22. 


villus, familie- 






j : F u ie nA 
lius, eollega et famılıarıs meus, protulerät de dolo 
wnalo as: O III, 60. 

remittit: quem ad modum Roscius, familiaris 
tuus, ın senectute numeros in canlu remiserat 
Weecinerat, al.|l, ... sic .:L 1, 11. 


repetit: L. .. Tarutius Firmanus, familiaris 
noster, ın in Thaldaicis ]] Chaldueicis ]] ratio- 
r 





rit; 8. 

scribunt: hunc (Stilponem) scribunt ipsius fa- 
miliares ebriosum et mulierosum fulisse, neque 
haec scribunt vituperantes, sed potius ad er 


solet: j. dieit; O I, W, 


trıbuit: Cratippus .., familiaris noster, ... 
isdem Feenn hdem bot DI E 









; e quo ( a sims) praeclare fa- 
miliaris noster Ennius: »sunns homo _..;« C 10 


conficio: 
familiarem meum, confict vidı; F II 
dedoceo Epicurus) a Polyaeno, familiari 


dedoceo: ai (Epicurus) a Polyaeno, familiari 
suo, geometrica discere maluisset quam illum etiam 
ipsum dedocere; F I, 20, 

desidero: nıhil est, quod Pisonem, familiarem 
tuum, desideres; N T, CH 

dico: familiares noatros, credo, Sironem dieis 
et Philodemum; F II, 119, 

erudio: f. I, 1, repetit. — facio: vgl. A. algs; 
R II, 35. — icio: f. I, 1. moritur; D II, 135. 

interimo: qui cum interemisset Clitum familia- 
rem suum; T IV, 79. 

invito: invitat Canius postridie familiares suos; 
O 1, 59. 

lego: legimus ... Panaetium, multos alios in 
primisque familiarem nostrum Posidonium; FT, 6, 

nomino: possum nominare ex agro Sabino 


musticos Romanos, vicinos et familiares meos; C 24. 
sustineo: sustinuero Epicureos, tot meos fa- 





miliares; A Il, 115. 
video: Puteolos videmus, at faniliarem nostrum 
C, Ayianium E 


... non videmus; A II, 80.°. I. mo- 








ntur; 





’ ‘ 
11er nn m nn nn 


| 


familiaritas 


2. adsentior: sies adsensus Antiocho, fauiliari 
tuo; A II, 187, _adsentiris Antiocho, familiari meo 
magistro enim non audeo dicere); L I, 54. j. I, 


dieo: est apud Platonem Rocrates ... dieens 
Critoni, suo famiharı, sibi post tertium diem esse 
moriandum; D 1, 52 

facio: Pompeio, nostro familiari, cum viter 
aegrotaret Neapoli meine, est factum; T 7 55. 

Tri Antiocho id magis Iicuerit, nostro fami- 


liarı 


in. ut E Antiocho, nostro familiari, placebat; 
8 Ih, 1 


dis uto cum: quae a nobis cum familiaribus 
nostris in Tusculano erant disputata; T II, 6. 

venio ad: veniamus nunc aa optumum viram 
familarem nostrum, Cratippum; D II, 107. 
video In: saepe vidi ... in Aesopo, Tamiliari 


tuo, tantum ardorem vultuum atque motuum, ut ..; 


II. nach Enbftantiven: congressionos: sermo 
in circulis, disputationibus, congressionibus fami- 
Tharıium versetur; U I, 132, 

oculns: cum Critonis, sui familiaris, oculum 
alligatum vidisset, (Socratem) quaesivisse, quid 
esse; . 

pater: Q. N huius collegae et familiaris 
nostri pater, dilexit municipem tuum Koscium; 
NI7, 

IV. Hnftand: a: haec ab Antiocho, familiari 
nostro, dicuntur m melius; { ua 
nos consuetudinem a familiaribus nostris adducti; 


TH,9 5. I, 1. antefert, 

















apudt "cum apu . Cottam, familiarem meum, « 
acchrate sane A diligenter de dis inmortalibus 


lsputatum est; E 
n eius C. Lac) familieri Scipione ambi- 
tio maior, vita tristior (erat); Ü 08. 


familiaritas, Vertraulichkeit, Seeund- 


: 1. declarant: quod ... declarant ... do- 


cetissimorum hominum familıarıtates, quibus sem- 
r domus nostra Horuit; N T, 6. 
est: multa .. sunt civibus ... communia, ... 


iudicia, suffragia, consuetudines praeterea et fami- 


i 

Haritates; O r 55. cum accepissemus a patrıbus 
maxıme memorAbilem Pinurz et P. Scipionis fa- 
miliaritatem fuisse; Lae 4, 


R- 1. efficio: cum .. 















kam, ut. ı FF], 69. 
exstinguo: eorum querela inveterata non modo 
famihariteies exstingui solere, sed odia etiam 


etiam odıs | giguı sempiterna; Lae 


n0s amicorum ; O II, 30. 

supero: summäas familiaritates praediorum fru- 
etuosorum mercede superari; FIT, 8. 

2. delubor a: a sapientium familiaritatibus ad 
ir ares amicitias oratio nostra delabitur; Lae 76. 

III. dignus: homo ... dignus illa familiaritate 
Scipionis et Laelii, Panaetius; F IV, 23. digna 
mihi res cum ommium cognitione, tum nostra fa- 
miliaritate visa est; Lae 4. 

IV, abundare: cum ee ... abundaret 

et aequalium damuları us et consueludıne 
propinquorum; T V, 58. 

coniungi: cum viri boni moribus similes sunt 
familiaritate coniuncti; O I, 55. 

delectari: equidem etiam admodam adule- 
scentis P. Rutili, . Virgini familiaritate delector; 
Lae 101, 


florere: f. I, deolarant, 


familiariter 32 


familiariter, feeundihaftlih: nihil est 
. turpius quam cum eo bellum gerere, quocum 
familiariter vixeris; Lae 77, 


famosus, berüchtigt: si qua erat famosa, 
ei cognati osculum non ferebant; R IV, 6. 


famula, Dienerin: sum: cum a re fumiliari, 
quae est ministra et famula corporis, ... sevoca 
mus animum; T I, 75. sin autem virtus subiecta 


sub varios incertosque casus famula fortunae est; 
TV2 


famularis, eines Dieners: Codram (rhe- 
tores) commemorant, qui se in medios inmisit hostis 
voste famulari |] [Codrum ... famulari] |; TI, 116. 


famulatus, Dienftbarteit, Knechtihaft: 
1. abfolut: quam miser virtutis famulatus servien- 
tis voluptatil O III, 117. 

I. sum in: qui aliquamdiu propter ignora- 
tionem stirpis et generis in famulatu fuerunt 
I faerint ||; Lae 70. 


famulor, dienen: cum .. 
R III, 37. 


famulus, »iener, Knecht: 1. tuen tur: f. II, 
l. revoco, 

N, 1. paro: quid .. stullius quam ... cetera 
pärare, quae parantur pecunia, equos, famulos, 
vestem egregiam? Lae 55. 

revoco: hos quidem ut famulos vinclis 
prope atque custodia, qui autem erunt firmiores 

.., hos admonitu oportebit ... revocatos digni- 
tatem tueri; T II, 48. } 

2. prodo: quae a maioribus prodita est quom 
dominis, tum famulis ... religio Larum; L 11, 27. 

3. sum in: ut eris in famulos, si aliter teneri 
non possunt; O II, 24. 

Ill. numerus: qui cum famulorum in numero 
educatus ad epulas regis adsisteret; R Il, 37. 

IV. in: »eas .. (ferias) in famulis operibus pa- 
tratia habento«; L I, 19. 

praeter: »praeter Idaeae matris famnulos, eos- 
que iustis diebus, ne quis stipem cogito«; L II, 22. 


fanaticus, jgwärmeriih: isti philosophi 
superstitiosi et paene fanatici quidvis malle viden- 
tur quam se non ineptos; D Il, 118. 


fanum, Heiligtum, Tempel: 1. est: quarum 
(Eumenidum) .. Athenis fanum est; N III, 46. 
qui praeerant Lacedaemoniis, non contenti vigi- 
lantibus curis in Pasiphaae fano, quod est in agro 
Pe* urbem, somniandi causa excubabant; D 
‚86. multa .. sunt civibus inter se communia, 
forum, fana, porticus, vine; O 1, 53 

I, 1. adamo: si loca, si fana, si urbes, si gym- 
nasian ... adamare solemus; F I, 69. 

ecircumeo: cum fana circamimus in agro Ar- 
deati; N III, 47, 

compilo: alii omnia, quae possunt, fana con- 
pilant; N I, 86. 

eontemno: ut illa plurima in sua patria sacri- 
ficia et fana contemneret; F II, 68. 

deflagro: »fana famma deflagrata, tosti alli 
stant parietes deformati«; T III, 44. 

depeculor: ut peccatum est patriam Des, 
pärentes violare, fana depeculari, sie ..; F III, 32, 

expilo: Dionysius, ... cum fanum Proserpinae 


ii famulantur *; 


Locris expilavisset, navigabat Syrmeusas; II, 
83. si pater fana expilet; O III, 90. 
facio: illad vitiosum, Athenis quod ... Epi- 


menide Crete suadente fecerunt Contumeline fanum 
et Iupudentiae; L II, 28. 


fascea 


inflammo: eam .. unam ob causam Xerses 
inflammari Atheniensium fana iussisse dieitur, 
quod ..;R III, 14 

nomino: quo facto fanum illud Indicis Herculis 
nominatum est; D I, 54. 

poenio, reficin: quod vellet Graeciae fana 
poenire; Er ne reficienda quidem Graii putave- 
runt; R III, 15. 

spolio: fana multa spoliata et simulacra deo- 
rum de loeis sanctissimis ablata videmus a nostris; 


N I, 82. 

video: Febris .. fanum in Palatio et Orbonae 
ad aedem Larum ... videmus; N III, 63. j. spolio. 

2. infero: cum (Brennus) fano Apollinis Del- 
pbiei nefarium bellum intulisset; D I, 81. 

3. adrehor in: ita sacerdos advecta in fanum 
..,. precata a dea dieitur, ut ..; T I, 118. 

congrego in: qui (magi) congregantur in fano 
en causa atque inter se conloquendi; 

I, %. 

exeubo in: j, 1. DI, 9. 

refero in: ut... id ante diem certam in suum 
quidque fanum referret; N III, 84. 

sum in: cum in omnibus fanis pater inberbis 
esset; N III,883. cum (Hannibal) columnam auream, 
une erset in fano Iunonis Laciniae, auferre vellet; 

1, 48. fore .. omnis castiores, veluti quom in 
fanis essent maxime religiosis; L II, 26. 

tollo de: eundem .. (Dionysium) ferunt haec, 
z. dixi, sublata de fanis in forum protulisse; 


vebor ad: cum .. illam (sacerdotem) ... curru 
vehi ius esset satis longe ab oppido ad fanum; 
T 1, 113. 

venio in: cum (Dionysius) ... in fanum venis- 
set Iovis Olympii; N IK. 83. 

II, instrumenta: iam aes atque ferrum duelli 
instrumenta, non fani; L II, 45. 

pulchritudo, vetustas: fani pulchritudo et 
vetostas Praenestinarum etiam nunc retiuet sor- 
tium nomen; D II, 86. 

IV. in: cum in Herculis fano arma sonuerunt; 
D I, 74, Lacedaemoniis in Herculis fano arma 
sonuerunt; D II, 67. quod .. nunc multis fit in 
fanis; L II, 41. aurum .. et argentum in urbibus 
et privatim et in fanis invidiosa res est; L II, 45. 


farcio, anfüllen, mäften: »iecore opimo farta 
(lovis satelles) et satiata adfatim clangorem fun- 
dit vastuın;« T II, 24. 


fartor, Bogeimäfter, Wurftmader: quae (ar- 
tes) ministrae sunt voluptatum: »cetarii, lanii, 
eoqui, fartores, piscatores,« ut ait Terentius; 


’ 


fas, Medt: sum: si hoc fas est dietu; T V, 
38, sin secus (est), quod ne dietu quidem fas est; 
Tı 6. — Infinitiv: »si fas endo plagas caelestum 
ascendere cuiquam est;e R fr 6. neque .. ei fas 
erat (dieere); OIII, 34. quid (Scipio) non adeptus 
est, quod homini fas esset optare? Lae 11. fas 
.. nec est nec umquam fuit guicquam nisi pul- 
cherrimum facere ei, qui esset optumus; Ti10. — 
acc. c. inf.: huie legi nec obrogarı fas est ne- 
que ..; R III, 33. quo ne inprudentiam quidem 
oculoroum adici fas fuit? L 1, 36. tanta religio 
est sepulchrorum, ut extra sacra et gentem inferri 
fas negent esse; L II, 55. nec id, quod vere ho- 
nestum est, fas est cum utilitatis repugnantia com- 
parari; O III, 117. 


fascea, Gurt: defert ad coniectorem quidam 
somniasse se ovum pendere ex fascen lacti aui 
eubicularis; D II, 134. 


fasciculus 33 


fasciculus, Strauß: fasciculum ad naris 
sdmovebis? T III, 43. 


fascis, Autenbündel: I, 1. demitto: tum 
demissi populo fasces; R I, 62. eadem .. mente 
P,. Valerius .. fasces primus demitti iussit, cnm 
dicere in contione coepisset; R Il, 53, 

2. demo de: Publicola lege illa de provocatione 

BE statim securis de fascibus demi iussit; 

U. algs cum: visum tibi esse ... C. Marium 
cum fascibus laureatis quaerere ex te, quid tristis 
esses; D I, 59. ego (habeo dicere) de Mario cum 
fascibus laureatis me in suum Jdeduei iubente mo- 
numentum; D II, 136. 

lietores cum: ut sibi duodecim lietores cum 
fascibus anteire liceret *; R II, 31. 


fastidiosus, verwöhnt, reigbar: ut ita 


fastidiosae mollesque mentes eyadant civium, ut 
. nequeant; R |], 67, 


fastidium, et, BWiderwille, Überbruß, 
Sohmut: I. est: unde hoc sit tam insolens do- 
mesticarım rerum fastidium; F I, 10. 

II, 1. fugio: etiam in rebus prosperis ... su- 
perbiam || [superbiam] || magnopere, fastidium ar- 
rogantiamque fugiamus; O |, 90. 

abeo: quae habent ad res certas vitiosam 
offensionem atque fastidium; T IV, 28. 

2. sum: rudem .. esse omnino in nostris po&tis 
aut inertissimae segnitiae est aut fastidii delica- 
tissimi; F 1,5 

3. nascor ex: tum ex eorum fastidio et super- 
bia nata esse commemorant; R I, 48. 

III efferri: efferantur fere fastidio et contu- 
macia; Lae 54. 


fastigium, Sichel, Giebelbadh: l.impono: 
quoniam operi inchoato, prope tamen absoluto 
tamquam fastigium inponimus; O III, 38. 

algs in: cum Summanus in fastigio lovis 
optumi maxumi ... e cnelo ictus esset; D I, 16. 


fastus, pl. Kalender: I. habeo in: horum 
annorum, quor in fastis habemus, magnus Xfi 
DCCCOLIV amplectitur; fr V, 35 

Il. dies: cum videmus ... lunam .. aceretione 
et deminutione luminis quasi fastorum notantem 
et significantem dies; T I, 68. 


fatalis, vom Sciejat beftimmt, verhängnis- 
voll, verderblih: algd: sin autem ideirco possunt 
provideri, quia certa sunt et fatalia; D II, 25. 
tam .. est fatale medieum adhibere quam conva- 
lescere; Fa 30. 

causae; neque tamen erant causae fatales, cur 
ita accideret; Fa 19, 

eontinuatio: quasi fatalem et immutabilem 
EUENEE UN ordinis sempiterni (appellant); 

exitus: non .. fatalis exitus habuermnt; D II, 

leges: commonstravit .. leges fatales ac ne- 
cessarias; Ti 49. 

monstrum: ortus Sy ie nonne fatale quod- 
dam monstrum fuit? D I, 9. 

necessitas: fatalem vim || F umbram, normann |] 
et necessitatem rerum futurarom (Chrysippus deum 
dieit esse); N I, 39. eandem .. (legis vim) fata- 
lem necessitatem appellat, sempiternam rerum 
fnturarum veritatem; N I, 40. hine vobis extitit 

imum illa fatalis necessitas, quam eluaondene 

jeitis; N I, 55. 

norma: f. necessitas; N I, 39. 

u. 


| animi .. 


fateor 


summa: cum ... duo .. ii numeri.... circuitu 
naturali summam tibi fatalem confecerint; R VI, 
12. 

vis; * quorum im aliis, ... ut in u 
naturae contagio valet, ... 
Fa 5. j. necessitas; N I, 39. 


fataliter, nah dem Verhängnis: si... 
omnia, quae fiunt quaeque futura sunt, ex omni 
aeternitate definita dieis esse fataliter; D IL, 19, 


fateor, geftegen, betennen, einräumen, zugeben: 
1. abfolnt: alqs: quia virtus, ut omnes fatemur, 
altissimum locum in homine ... tenet; F IV, 87, 
ne tu quidem, Vellei, (intellegere potes,) sed non 
vis fateri; N I, 71. efliciam profecto, ut fateare; 
N III, 65. 

U. mit Ergänzung: 1. Ynufinitiv: nescio, nec 
me |jnec || pudet, ut istos, fateri neseire, quod 
nesciam; T I, 60, : 

2. acens. e.infin.: a. vollftändiger Infini- 
tiv: fatendum sit, ... quod ea definitione expli- 
cetur, id pereipi posae; A II, 43, comprendere 
eu se posse fatebuntur; A II, 44. fateare (oportet 
esse ei (memoriae) locum; A II, 106. quae (artes 
ipsae fatentur coniectura se plus uti quam scien- 
tia; A Il, 107. ut hoc ipsum decretum ... fate- 
retur esse perceptum; 11, 109, vides .. iam 
me fateri aliquid esse veri; A II, 119. fatendum 
est summum esse bonum iucunde vivere; F I, 42. 
voluptates et doleres nasci fatemur 
e corporis voluptatibus et doloribus; FI, 55. quid, 
si efficio, ut fateare me ... scire? F II, 75. hi 
quoque posteriores fatentur alienum esse ..; FIH, 
70. fatebuntur Stoiei haec omnia dieta esse prae- 
clare; F IV, 19, ut nibil intererse nostra faten- 
mur, sint illa necne sint; F IV, 29, fateri .. 
coepit sapienti ... commodius tamen esse, si ..; 
F iv, 56. qui (Aristoteles) bonum esse divitias 
fateretur; F IV, 73. ut ipsae vites, si loqui 2 
sint, ita se tractundas ... esse fateantur; V, 
39. quae secundum naturam illi ipsi gloriosi esse 
fateantur |] fatebantur, fatentur ||; F V, 72. qui 
fatentur se virtutis causa, nisi ea voluptatem fa- 
ceret || crearet, al.||, ne manum quidem versuros 
fuisse; F V, 98. quoniam extorsisti, ut faterer, 
qui omnino non essent, eos ne miseros quidem 
esse posse; TI,14. ut victum, si quando, se esse 
fateatur; T III, 14. quid tergiversamur .. nee 
fatemur eam nos dicere voluptatem, quam ..? 
TI, 41. et |jüi, hif] tamen fatentur graviores 
segritudines suscipi, quam natura cogat; T III, TI. 
si eorum (deorum) pl perculsi adflietos se et 
stratos esse fateanntur; TIIl, 72. quod esse sum- 
mum malum [Cleanthes] ipse fateatur |] fatebatur ||; 


ibus, ... 
vis est nulla fatalis; 


T III, 77. haee .. ita disputant, ut resecanda 
esse fateantur; T IV, 46. potes, ... quem bene 
fateare, eum negare beate vivere? T V,12. quod 


erit .. honestum, certe fatebuntur esse me ius; 
TV,50. cum fatentur satis magnam vim esse in 
vitiis ad miseram vitam, nonne fatendum est ean- 
dem vim in virtute esse ad beatam vitam? TV, 
50. fateor ea (saecla) sine mundi conversione 
efici non potuisse; N I, 21, fateamur constare 
illud etiam, .. nos habere ..; N I, 44 ego .. 
te scire ista melius quam me non fateor solum, 
sed etiam facile patior; N I, 74. deorum .. in- 
terpretes sunt; deos igitur esse fateamur; N II, 
12. iis fatendum est eos (deos) aliquid agere; N 
I, 76. nescire me fateor; D 1, 283. ficta haec 
esse dicamus, quidvis denique potius quam deos 
res humanas curare fateamur; D I, 33. fleri .. 
omnia fato ratio cogit fateri; D I, 125. non ne- 
cesse est fateri partim horum errore susceptum 
esse, partim superstitione? D II, 88. nihil... a 
5 


fateor 34 


deo somniis eignißcari fatendum est; D U, 125. 
nunc vero fatemur, acuti hebetesne ... simus, 
non esse id in nobis; Fa 9. quid adferri poterit, 
cur non omnia fato fieri fatendum sit? Fa 43. 
+ fateantur tamen eas (adsensiones) non sine viso 
antecedente fieri; Fa 44. qui (Epicurus) aliter 
obsistere fato fatetur se non potuisse, nisi ..; 
Fa 48. iam ista video fateorque osse magma; L 
U, 32. quae fateor humana esse; L Il, 43. ego 
.. fateor in ista i poteatate inesse quiddam 
mali; L II, 28, ut ... facinorosos se esse fa- 
teantur: O IH, 89. is se, quid sit vir bonus, ne- 
scire fateatur; O III, 75. qui.. fatetur honestum 
non esse ..; O III, 883. potius ..., quam, cum 
(causam) utilem non esse diceret, esse sequam 
Iinon ut. dic., esse „ al. |} fateretur; O IL, 88. 
si quis contra rem publicam se amici causa fecisse 
fateatur; Lae 40. ımm fateris .. non esse te di- 
vitem; P 45. j. III. algd; A 11, 98. 

b. Barticip: ut ille rex... hune a se maiorem 
ducem cognitum ... fateretur; A II, 8. cum 
(aduleseentes) exanimarentur prius, quam vietos 
se faterentur; T V, 77. hominum .. causa ens 
rerum copias comparatas fatendum est; N II, 


II. mit Object: algd: hoc .. fateris, neque 
ultimum te paucorum neque primum multorum 
respondere posse; A II, 93. quod ipsi etiam fa- 
tentur constatque inter omnis; F IV, 33. faten- 
dum est .., quod sentio; F V, 88. 


fatidicus, weisfagend, Wahrjager: A. 
anus: nec (audite) anum fatidicam, Stoicorum 

jrorcv, quam Latine licet providentiam dicere; 
N 1,18. anum fatidicam moovosa» a Stoicis in- 
duei, id est providentiam || [id est providentiam] |] ; 
N 11, 73, 

B. ecfata: »quod (genus sacerdotum) interpre- 
tetur fatidicorum et vatium ecfata incognita, quo- 
rum |jquse eorum |] senatus populusque adacive- 
rit;« L li, 20. 


fatigo, bebrängen, heimjuchen, aufeßen: alqm: 
qui non verbis sunt et disputatione philosopho- 
rum, sed vinclis et carcere futigandi; O III, 78. 

irecundias, al.: domini .. servos ita fatigant, 
ut optima pars animi, id est sapientia, eiusdem 
animi vitiosas imbecillasque partes, ut libidines, ut 
iracundias, ut perturbationes ceteras; R Ill, 87. 


fatum, Beisfagung, Beltimmung, Geichid, 
Schidfal, Verhängnis: I. abfolut: 1. abest: hanc 
distinctionem utrique adprobant, sed alteri censent 
... eas (res) fato Geri; quae autem in nostra po- 
testate eint, ab iis fatum abesse *; Fa 45. 

adfert: qui (philosopbi) censerent omnia ita 
ap Ayai, ut id fatum vim necessitatis adferret; 
a 39. 

est; ex quo intellegitur, ut fatum sit non id, 
quod superstitiose, id, quod physice dicitur, 
causa „eterna rerum, cur .. ea ... facta sint; 
D 1, 126. sin autem id potest flecti, nullum est 
fatum; D II, 21. si ita fatum erit |]sit, estl}: 
„nascetur Oedipus Laio*, non poterit diei: „sive 
faerit Laius cum muliere sive non fuerit;* Fa 30. 
via ita fatum sit .. concubiturum ... Laium; 

#30. fatum est conexio rerum per aeternitatem 
se invicem tenens; Fa fr. 2, 

habent: »auguris ut nmostri Calchantis fata 
queamus scire ratosne habeant an vanos pectoris 
orsuse; D II, 

impendent: haec ita multa quasi fate inpen- 
dere amicitiie, ut omnia subterfugere non modo 
sapientiae, sed etiam felicitatia (Seipio) diceret 
sibi videri; Lae 35, 





fatum 


perimunt: neutiquam .. dissolvemini, neque 
vos ulla mortis fata periment || perement ||; Ti 40. 

poasunt: f. II, 1. mutn, 

videtar: f. Il, 1. inrideo, 

2. sum: quod .. semper ex ommni aeteritate 
verum fuerit, id esse fatum; N TU, 14. id neque, 
si fatum fuerat, rege effugisset nee, si non 
fuerat, in eum casum incidisset; D II, 20. si... 
fatum fait classes ze Romani bello Punico 
Ps ... interire; I, 20. quodsi fatum fait 

ello Punico secundo exercitum populi Romani 
ad lacum Trasumennum || Trasumenum || interire; 
D 1, 21. si Daphitae fatum fuit ex equo cadere 
atque ita perire; Fa 5. si fatum tibi est ex hoc 
morbo convalescere, ... convalesces; item, si fa- 
tum tibi est ex hoc morbo non convalescere, ... 
non convalesces; et alterutrum fatum est; medicam 
"r adhibere nihil attinet; Fa 28. 29. 

I. nad Verben: 1. adhibeo: qui .. ab iis 
(veteribus) dissentiebant, fato adseneiones libe- 
rabant negabantque fato adsensionibus adhibito 
necessitatem ab his posse removeri; Fa 40, 

appello: fatum .. id appello, quod Graeci 
eluogasvne, id est ordinem seriemque causarum; 
D 1, 125 

cano: nec eius (Romae) fata canere dubitabat; 
DU, 38 

confirmo: its et necessitatem et fatum con- 
firmari (Epicurus) putat; Fa 21. nec.. quisquam 
magis confirmare mibi videtur non modo fatum, 
verum etiam necessitatem et vim ompium rerum, 
... quam hic; Fa 48. 

contemno: fatum .. illud, quo omnia conti- 
neri dieitis, contemao; A Il, 126. 

extimesco: neo, cum haec ita sint, est causa, 
car Epicurus fatum extimescat; Fa 18. neo ob 
eam causam fatum aut necessitas extimescenda 
est; Fa 238, 

»Apollo fatis fandis dementem invitam 
ciet«; D I, 66. 

habev: f. IV, 2, ex. 

inculco:; quid .. adtinet inculcare fatum? Fa 6. 

inrideo: totum omnino fatum etiam Atellanio 
versu iure mihi esse inrisum videtur; D II. 25. 

introduco: qui ita fatum introducunt, ut ne- 
cessitatem adiungant; Fa 42. 

muto: mutari .. fata non possunt; D li, 21. 

retineo: Chrysippus ... causarum genera di- 
stinguit, ut et necessitatem efflugiat et retineat 
fatun; Fa 41. 

scribo: f. IV, 2. ex. 

subterfugio: f. I, 1. impendent, 

video: ne hercule Icadii quidem praedonis vi- 
ng N aaa ullum; nibil enim seribit eı praedietum ; 

ud. 

2. obsisto: qui (Epicurus) aliter obsistere fato 
fatetur se non potuisse, nisi ad has commenticias 
declinationes confugisset; Fa 48. 

3. libero: j. I adhibeo, 

4. adiungo de: quibus (libris), ut estin animo, 
de fato si adiunxerimus; D II, 3. 

dico de: apud Stoicos de isto fato multa di- 
euntur; de quo alias; D II, 19. 

duco a: haeo .. et quaedam eiusdem modi 
argumenta, cur sit divinatio, ducuntur a fato; 
Di 128. duxisti... divinationem omnem a tribus 
rebus, a deo, a fato, a natura; D Il, 27. 

habeo in: in isdem .. fatis scriptum Veientes 
aa ut breri a Gallis Roma caperetur; 

I, 100. 

repeto a: primum mihi videtur ... a deo,.. 
deinde a fato, deinde a natura vis omnis divinandi 
ratioque repetenda; D I, 125. 

Il. nach Subftantiven: natura: si fati om- 
nino nullum nomen, hulla nature, nulla vis esset; 


fatum 


Fa 6. quae tollunter omnia, si vis et natura fati 
ex divinationis ratione firmabitur; Fa 11. 

necessitas: nee ii... fati necessitatem con- 
firmant, sed verborum vim interpretantur; Fa 20. 
ii mentem hominis voluntate Jibera spoliatam ne- 
cessitate fati devinciunt; Fa 20. Epicurus deeli- 
natione atomi vitari necessitatem fati putat; Fa 
22. en non esse nexa causis aeternis et a fati 
necessitate esse libera; Fa 38. (Chrysippus) de- 
labitur in eas diffieultates, ut necessitatem fati 
confirmet invitus; Fa 89. 

nomen: anile sane et plenum superstitionie 
fati nomen ipsum; D Il, 19. ut fati nomen ne 
adiungas; Fa 29. f. natura; Fa 6. 

numen: »Euthynous potitur fatorum numine 
leto ;« TI 115. 

via: eius temporis ancipilem video quasi fato- 
rum viam; R VI, 12. 

vis: f. natura, 

2. disputatio de: id in hac disputatione de 
fato casus quidam ne facerem inpedivit; Fa 1, 

res de: maximae res tacitae praeterierunt, de 
divinatione, de fato; N III, 19. 

IV. Umftanb: 1. contineri: dicebas omnia, 
quae fierent futurave essent, fato contineri; D II, 
19. f. D, 1. contemno. 

_evenire: vultis .. exenire omnia fato; D II, 24. 
ita, com jlita cum || evenerint, fato evenerint; 
Fa 26, 

expendere: »eum (ignem cluet) doctus Pro- 
metheus clepsisss dolo poenasque lovi fato ex- 
pendisse supremo;« T II, 23. 

fieri: qui negant adsensiones fato fieri; Fa 44, 
si concedunt anteire vira, nec tamen fato fieri 
adsensiones; Fa 44, dicent, si omnia fato fierent 
eius modi, ut nihil feret nisi praegressione causae, 
conätendum esse fato fieri omnia; Fa 44. j. I, 1. 
abest. — facto, III. algd, omnia (22 &t.) ©. 19, 
a. quaecumque (4 ©t.) €. 14, b. 

figi, fundarı: »haec fixa gravi fato ac fundata 
tenerie; D I, 20 

interire: sin, cum auaspiciis obtemperatum 
esset, interiturae classes non fuerunt, non inter- 
ierunt fato; D U, 20. aut .. non fato interiit 
exercitus, aut, si fato, ... idem eventurum fuis- 
set; D II, 21. 

linquere: »qui non funestis liquerunt lumina 
fatis«; D IL, 68. 

nasci: ut praediei posset, quid cuique eventu- 
rum et quo quisque fato natus esset; D I, 2 

elliptijh: si omnia fato, quid mihi divinatio 

t? DI,20. vultis autem omnia fato; nulla 
igitur est divinatio; D II, 20. 

2. contra: quod (Iuppiter) Sarpedonem Alium 
a morte contra fatum eripere non posset; D II, 
25 


de: f. H, 4. dico de. 

ex: eum .. (Veientem) dixisse ex fatis, quae 
Veientes scripta haberent, Veios capi non posse; 
D I, 100. 

extra: ei... nihil fit extra fatum, nihil levari 
re divina potest; D II, 25 

sine: cum sine fato ratio omnium rerum ad 
naturam fortunamve referatur; Fa 6. quibus 
(philosophie) viderentur sine ullo fato esse animo- 
rum motus voluntarü; Fa 39. 


fatııus, törit: nisi (luxuriosi) plane fatui 
sint, id est nisi aut cupiant aut metuant; FI, 70. 


fauces, Sälımd, Kehle, Höhle, Zugang: I. ex- 
arescunt: cum ... inexplebiles populi fauces ex- 
aruerunt libertatis siti, ... tum ..; R I, 66. 

I, 1. habeo: dentes, N fauces (habebit 
deus) nullum ad usum; N I, 9, 


fax 


intendo: qui volmt exolamare maius, num 
satis habent latera, fauces, linguam intendere, e 
quibus eici vocem et fundi videnus? T II, 56. 

patefacio: aliquo tempore patefactis terrae 
faucibus; N II, 95. 

2. eieio, fando e: f. 1. intendo. 

emitto: »quam mox (consul) emittat piotis e 
faucibus ourrus«; D 1, 1 

Ill. figura, vis: quod fieri ... nec sine fau- 
u. laterum, pulmonum vi et figura potest; 

I, 87. 

IV. farere: qui (galli) ... »favent fancibus 
russis cantu plausuque premunt alas; D II, 57. 


faveo, günftig fein, begünftigen, fi) Hingeben: 
I. alge: rebus .. divinis, quae publice fierent, ut 
„FAVERENT LINGUIS“, imperabatur; D I, 102. iam 
illa: „favete linguis* el „praerogativam, omen 
comitiorum*; D II, 88. 

Il. aetati: quia non modo non invidetur illi 
aetati, verum etiam faretur; OÖ II, 45 

cantui: qui (galli) ... »favent faucibus russis 
cantu plausuque premunt alase; D II, 57. 

sententiae: ita isti fareo sententiae; TI, 55. 


* 
favonius, Wetwind: insusurrat: quo- 
niam ‚.. Favonius ipse insusurrat navigandi no- 
bis .. tempus esse; A Il, 147, 
nascitur: mare illud, quod nune favonio na- 
scente purpureum videtur; A II, 105. 


favor, Gunft, Begünftigung: favore magis 
quam re legum nomen tenent; L II, 11. 


faustus, günftig, Gfüd bringend: algd: id- 
eirco (maiores nostri) omnibus rebus agendis 
„QUOD BONUM, FAUSTUM, FELIX FORTUNATUMQUE 
ESSET" praefabantur: D 1, 102. 

dies: ut horribilem illum diem aliis, nobis 
faustum putemus; T I, 118, 

signa: »ubi ... Marius ... fausta .. signa 
suse laudis reditusqus notavit;« D I, 106, 


fautrix, Beihügerin: amicitise non modo 


fautrices üdelissimae, sed etiam efleotrioes sunt 
voluptatum tam amicis quam sibi; F I, 67. 


favus, Honigideide, Wabe: ut apium examina 
non fingendorum favorum causa congregantur, 
sed, _ REEN natura sint, fingunt favos, 
sic ..; ‚157. 


faux ;. fauces. 
fax, Fadel, Feuerjcein, Reiz, Dual: I, adest: 


»adest, adest fax obvoluta sanguine atque incen- 
dio! multos annos latuit; eives, ferte opem et re- 
stinguite«; D I, 67. 

ardet: is (dolor) ardentes faces intentat; T V, 
76. quia »mater gravida parere ex se ardentem 
facem visast in somnis Hecuba+; D I, 42. 

latet: f. adest. 

petessit, volat: »quid vero Phoebi fax, tristis 
nuntia belli, quae magnum ad culumen fammato 
ardore volabat, praecipitis caeli partis obitusque 
petessens«? D I, 18. 

terrent: ita te ... nec traiectio stellae nec 
faces visas terrebunt, D II, 60. 

II, 1. admoveo: cum .. quasi faces ei (Posi- 
donio) doloris admoverentur; T II, 61. dolorum 
cum admoventur faces, praeter modum plerique 
exterrentur; O II, 87, 

fero: si (Tib. Graechus) te in Capitolium faces 
ferre vellet; Las 37, 

iacio: »Diana facem iacit a Iaeva;« A II, 89. 

5* 


fax 


infero: cum parietes disturbabas aut cum tectis 
sceleratas faces inferebas; P 28, 

intento: f. I. ardet; T V, 76. — obrolvo, 
Dr zeneı j. L adest. — pario: f. I, ardet; 

video: quae (cansa) terreret animos ... facibus 
visis caelestibus; N II, 14. et cum duo visi soles 
sunt ||essent|] et cum tres lunae et cum faces; 
D 1, 97. f. 1, terrent. 

U. incendi, inflammari: cum .. corporis 
facibus inflammari soleamus ad omnis fere cupi- 
ditates eoque magis incendi, quod ..; T I, 44. 

terrere: f. U, 1. video; N Il, 14. 


febris, Sieber: I. est: vide, quaeso, ... ne 
tertianas quoque febres et quartanas divinas esse 
dicendum sit, quarum reversione et ınotu quid 
potest esse constantius? N III, 24. 

II. habeo: si cui venae sie moventur, is habet 
febrim; Fa 15. non et |lei, eui|] venae sic cwi 
moventur, et is febrim non habet; Fa 15. 

Ill. motus, reversio: j. I. 

IV. in: cum (carere) sic tamquam in febri dici- 
tur alia quadam notione verbi; T I, 


feeunditas, Zructbartet: 1. do: nos 
aquarum inductionibus terris fecunditatem damus; 
U, 1, pereipi: quae (commoda) percipiuntur 
caeli temperatione, fecunditate terrarum; N II, 13. 

2. propter: in quibus (agris) multa propter 
fecunditatem fingi gignique possunt; D I, 9. 


fecundus, fruchtbar, ergiebig, reich: alqd: 


gr Brmne +. nibil genuit natura fecundius; 
I, , 
pectus: »qui ... in .. Academia umbrifera 


nitidoque Lyceo fuderunt claras fecundi pectoris 
artie«s; D I, 22. 

terra: quid ego irrigationes, quid fossiones 
agri repastinationeaque proferam, quibus fit multo 
terra fecundior? C 58. 


fel, Galle: cum rerum natura ... quid habere 


potest commune non dicam gallinaceum fel, ... 
sed ..? D II, 28. 


felicatus, mit Farntrant verziert, Aunftvotl 
earbeitet: quid? a Numa Pompilio minusne gratas 
Gin immortalibus capudines ac fictiles urnulas 
fuisse quam felicatas Saliorum |] aliorum || pateras 
arbitramur? P 11. 


felicitas, Stüd, Gebeigen: I. exstat: si 
multo maiore ex parte exstat in utraque (merca- 
tura, aratione) felicitas; T V, 86. 

Il, 1. dico: an senatus ... „quod eius virtute* 
aut „felicitate* posset dieere, si neque virtus in 
ullo nisi in ||niei]j sapiente nee felicitas vere 
dici potest? F IV, 22. 

habeo: cuius (belli) altera para sceleris nimium 
habuit, altera felieitatis parum; O II, 45. 

2. videor: ut omnia (quasi fata) subterfugere 
non modo sapientiae, sed etiam felieitatis (Seipio) 
diceret sibi vıderi; Lae 85. 

III. algd: f, II, 1. habeo, 

IV. sequi: non nmulli .. sive felicitate qua- 
dam sive bonitate naturae ... rectam vitae secuti 
sunt viam; O I, 118. 

elliptifch: f. IL, 1. dico. 


feliciter, glüdlih: evenio: migrationem 
et emptionem feliciter evenire volo; A ep 2. 


gero: bella cum finitimis felicissime multa ges- 
sit; R II, 15. 





fensstra 


morior: cur .. Marius tam feliciter septimum 
consul domi suse senex est mortuus? N III, 81. 
vivo: necessario sequitur omnes sapientes sem- 
per feliciter, absolute, fortunate vivers; F IH, 26. 


felis ;. faelis. 


felix, gtüdtih: algs: Polyoratem Samium 
felicem appellabant; F V,92. ergo infelix (Poly- 
erates) una molestia, felix rursus, cum ... anulus 
... Inventus est? F V, 92. si minus felices in 
diligendo |[deligendo || fuissemus; Lae 60. 

alqd: (maiores nostri) ommibus rebus agendis 
„QAUOD BONUM, FAUSTUM, FELIX FORTUNATUMQUE 
ESSET“ praefabantur; D I, 102. 

eoncursus: unde tam felix concursus atomo- 
rum, ut repente homines deorum forma nasceren- 
tur? N I, 91 (90). 

praedo: qui (Harpalus) temporibas illis praedo 
felıx habebatur; N III, 88. 


femina, Weib, Frau, Weibhen: 1,1. ap- 
pellat, dieit: vidisse se in somnis pulehritudine 
eximia feminam, quae se nomine appellans diceret 
Homericum quendam eius modi versum; D I, 52, 

sunt: cum .. et mares et feminas complures 
ex hominibus in deorum numero esse videamus; 
fr IX, 11 

2. sum: quod et maris deos et feminas esse 
dieitis, quid sequatur, videtis; N I, 95. aliae 
(bestiae) mares, nliae feminae sunt; N II, 128. 

U, 1. emitto: si marem (anguem) emisisset, 
uxori brevi tempore esse moriendum, si feminam, 
ipsi; D I, 36. feminam (anguem) emisit; DI, 36. 

occulo: quod Spartiatae etiam in feminas trans- 
tulerunt, quae ceteris in urbibus mollissimo cultu 
„parietum umbris occuluntur*; T II, 36. 

video: j. I. appellat. 

2. statuo: si pecuniae modus statuendus fuit 
feminis; R III, 17 

8. transfero in: f. 1. occulo. 

UI. congressio: ut a prima congressione ma- 
ris et feminae ... ordier; RI, 38. 

emissio: si emissio feminae anguis mortem ad- 
ferebat Ti. Graccho; D II, 62. 

manus: »feminae ||feminea || vir feminea in- 
terimor manu«; T Il, %. 

natura: ut ... sentiant mulieres naturam || in 
naturam || feminarum omnem castitatem pati; 

IV, l, immolari: quibus hostiüs immolandum 
quoique deo, quoi maioribus quoi lactentibus, quoi 
maribus, quoi feminis; L II, 29. 

2üde: porco femina piaculum } pati || faciun- 
dum I; L Il, 57. 

2. in: quae (vita) in claris viris et feminis dux 
|Iredux || in caelum soleret esse; T I, 27. et in 
mare ||mari|j et in femina commiscendorum cor- 
porum mirae libidines; N II, 128. } 


femineus, eines Beides: »fominae |] femi- 
nea || vir femines interimor manu«; T II, 20. 


femur, Oberföentel: I. redundo: tuus .. 
deus ... redundat ... manibus, pedibus, femini- 
bus, eruribus; N I, 9. 

ll. percussiones: ex hac opinione sunt illa 
... genera en ... pectoris, feminum, capitis 
percussiones; T III, 62. 


fen— ;. faen— ß 


fenesträa, jenftr: quae (partes) quasi 
fenestrae sint animi; T 1, 46. 


ferax 


ferax, frudtber: nullus feracior in ea (phi- 
_ locus est nec uberior quam de officiis; 
5. 


ferculum, Zragbahre: ut pomparum fer- 
culis similes esse videamur; O I, 131. 


fere, jaft, ungefähr, beinahe, gewöhnlich, in ber 
Regel, meifiens: I, bei Subftantiven: aequalis: 
confer[am] avum tuum || M.|| Drusum cum C, 
Graccho, eius fere aequali; F IV, 66. qui (Cato) 
fuit eius {Scipionis) fere aequalis; O IH, 1. quae 
C. Salinator, quae Sp. Albinus, . . nostn fere 
aequales, deplorare solebant: C 7. 
; ne hie (pater) fere aetatem egit in litteris; 


annus quae (stella) auno fere vertente signi- 
ferum lustrat orbem; N 11,53. cum legatus noster 
esset anno fere ante, quam consul est declaratus; 


R1l, 23. 

Il. bei Zahlwörtern; annis fere DX_ post Ro- 
mam conditam Livius fabulam dedit; T1,5. si 
haee post trecentos et quinquaginta fere annos 
eventura putaret; TI, 90. quarta fere diei parte 
addita; II, 49, ea (stella) ... xxx fere annis 
corzum suum confieit; N ll, 52. cum .. exper- 
rectus esses hora secunda fere; D I, 59. qui 
(Ennius) ut seribit, anno trecentissimo quinqua- 

simo | quing. COC, an fere post Romam con- 

itam »Nonis Tanis soli luna obstitit et nox;« R 
I, 25. nec tantum Kartbago habuisset opum ses- 
centos fere annos sine consiliis et disciplina; R 
I, fr 3 Homerum .., qui minimum dicunt, Ly- 
eurgi aetati triginta annis anteponunt fere; RI, 
18, anno fere centesimo et quadragresimo post 
mortem Numae primum Italiam Pythagoram atti- 
gisse; R II, 29. illa praeclara constitutio Romuli 
cum ducentos annos et viginti fere firma mansis- 
set *; B 1, 53. dietator .. est institutus decem 
fere annis post primos conaules; R Il, 56. sexto 
decimo fere anno, Postumo Cominio Sp. Cassio 
eonsulibus; R II, 57. in hoc fere uno (oflicio et 
wunere) aunt cetera; R II, 69. virtus omnis tri- 
bus in rebus fere vertitur; O II, 18. 

II. bei Üdjectiven und Pronomina: ceteri: 
est forma eius disciplinse, sicut fere ceterarum, 
triplex; F V, 9. 

communis: haec laudabilia et locupletibus 
fere cum plebe communia; L II, 59. 

contrarius: sic omnia nimia .. 
fere convertuntur; R ], 68, 

eunctus: deos ea facie novimus ...; at non 
degyptü nec Syri nec fere cuncta barbaria; N I, 


. in contraria 


dimidiatus: apparebat epigramma exesis po- 

en partibus versiculorum dimidiatis fere; 
‚ 66. 

hie: haeo fere de moribus; A 1,39, in his fere 
eommutatio constitit omnis dissensioque Zenonis 
& superioribus; A I, 42, haec Antiochus fere et 
Alexandreae tum et multis annis post multo etiam 
adseverantius; A II, 61. scripsit .. bis fere ver- 
bis; A Il, 102. Metrodorus ... beatum esse de- 
scribit his fere verbis; F II, 92, haec sunt fere 
de animo sententiae; T I, 22. haec fere hoc 
tempore putavi esse dieenda; T II, 67. haec .. 
fere sunt eius modi, quae Graeci md®n appellant; 
TII,7. hoc... fere tum habemus in promptu, 
nibil oportere inopinatum vwideri; T III, 55. in 
qua (epistula) scriptum est his fere verbis; T V, 
100.. mihi fere in mentem veniebant; N II, 
168. haeo fere dicere babui de natura deorum; 
N Ill, 98. omne .. genus coniecturale in hoc fere 
ymers ponebas; D U, 26. haec fere .. et quae- 
am eiusdem generis ab ils ... disputari solent; 


R I, 58. ie (Plato) ... his fere verbis utitur; 
L II, 45. haec est .. fere diseriptio oficii; OÖ I, 
101. iam de artificiis et quaestibus ... haec fere 
O 1, 150. baec fere contra Regulum; 
O Ill, 108. haec Platonis fere; C 78. 

idem: quoniam ... endem fere contra eos dici 
ossunt; IU, 2. de vacuitate doloris eudem 
ere dici solent, quae de voluptate; F V, 21. 
[quae contra voluptatem dieta sunt, eadem fere 
cadunt contra vacuitatern doloris]; F V, 21. eis- 
dem fere verbis, ut actum disputatumque est; T 
IL, 9. ceteri ... idem fere, quod modo ta, malum 
illud quidem, sed alia peiora; T IL, 15. mihi . 
videtur idem fere accidere iis, qui ante meditan- 
tur, quod iis, quibus medetur dies, niei quod ..; 
TII, 58 etiam Xenophon paucioribus verbis 
endem fere peccat; N I, 31. quae sunt isdem in 
erratis fere, quibus ea, quae de Platone diximus; 
N I, 31. antiquissimus ille Lycurgus eadem vidit 
fere; R II, 42. haee ... quibus rebus pariuntur 
a singulis, eisdem fere a multitudine; O II, 81. 
floret Epicurus, eiusdem fere adiutor auetorgue 
sententiae; OÖ IL, 116. 

ille: artificiosa |Jartifieiosne || divinationis illa 
fere genera ponebas: extispicum eorumque, qui ..; 

is: ea fere sunt et Graecis litteris celebrata et 
Latinis; AUT 4. ea... fere artis sunt; D I, 12 

iste: ists fere aetate cum essemus, qua &s tu 
nunc; O II, 87. z 

magnus: in hac ratione tota de maximis fere 
rebus Stoiei illos secuti sant; F IV, 12, 

medius: subter mediam fere regionem sol ob- 
tinet; R VI, 17. 

nemo: quo (Catone) erat nemo fere senior tem- 
poribus illis, nemo prudentior; Lae 5. 

nihil: de maxumis .. rebus nihil fere inter- 
ınisimus postes nee disputare nec scribere; T II, 
6. nibil ut fere interent aut admodum paululum 
!paulumf; N II, 118. nihil fere quondam maio- 
ris rei nisi auspicato ne privatim quidem gereba- 
tur; DI, 28. in qua (disputatione) nihil fere, 
quod magno opere ad rationes omnium rerum 
I publicarum , eivilium || pertineret, est praeter- 
ınissum ||pr. puto]f; R I, 18. censoris iudicium 
oihil fere damnato nisi ruborem offert |jadfert, 
al.J; R IV, 6. 

nullus: illius verae elegantisque philosophine 
.. ’nulla fere sunt aut pauca admodum Latina 
monumenta; T IV, 6. 

omnis: ipse varium et elegans omni fere nu- 
mero poöma fecisti; A I, 9. hie in omnibus fere 
sermonibus ... ita disputat, ut ..; AI, 16. id 
.. commune omnium fere est artium; A I, 25. 
Theophrastus .. (persecutas est) stirpium naturas 
omniumgue fere rerum ... causas atque rationes; 

V, 10. omnium fere civitatum ... ab Aristo- 
tele mores, instituta, disciplinas ... cognovimus; 
FW, 11. constitit .. fere inter omnes ... opor- 
tere ..; F V, 17. quia fere sic afficiuntur omnes; 
FV,8l. u fere omnia appellantur uno ingenii 
vomine; V‚,36. cum .. corporis facibus in- 
flammari soleamus ad omnis fere cupiditates; T 
I, 44. quod natura fert in omnibus fere rebus; 
TD,5. est in animis omnium fere natura molle 
quiddam; TIL,47. ut ... in omnibus fere rebus 
mediocritatem esse optumam existiment || existi- 
mant|l; T IV, 46. sunt .. omnino omnes fere 
(definitiones) similes; T IV, 58. ommnes fere phi- 
losophi omnium disciplinarum . eodem hoc 
animo esse potuerunt; T V, 90. quod quoniam 
fere eonstat inter omnis non philosophos solum, 
sed etiam indoctos; N I, 44. omnibus fere in 
rebus, sed maxime in physicis, ... dixerim; N I, 
60. placet.. omnibus fere mihique ipsi in primis 


fere 


deos esse; N I, 62, eorum (mundorum) ortus, 
interitus, omnia fere, quibus naturne ratio conti- 
netur; N I, 73. (semen) rapit omnem fere cibum 
ad sese; N II, 128. in iis animantibus, quae lacte 
aluntur, omnis fere cibus matrum lactescere inci- 
pit; N II, 128. omne fere genus bestiarum Aegy- 
tii consecraverunt; N III, eum Stoiei omnia 
ere illa defenderent; D I, 6. extis .. omnes fere 
utuntur; D I, 16. vides .. omnia fere (responsa) 
contra, ac dieta sint, evenisse; DI, omnibos 
fere avibus utuntur, nos admodum paueis; D I, 
76. superstitio fusn per gentis oppressit omnium 
fere aninıos; D II, 148. cum pe en (philosophie) 
omnis fere nobis disceptatio contentioque est; D 
II, 150. omnis fere nostra in his deliberationibus 
eonsumebator oratio; Fa 2. septem ..., qui nu- 
merus rerum omnium fere nodus est; R VI, 18. 
Lacedaemonios iniuste imperantes nonne repente 
omnes fere socii desernuerant? O II, 26. tertiam 
(reperio causam), quod (senectus) privet fere om- 
nibus ||om. f. | voluptatibus; © 15. 

plerique: non sunt vitiosiores quam fere ple- 
rique, qui avari avaros ... reprehendunt; T 111,73. 

reliqui: Zenoni et reliquis fere Stoicis aether 
vidstur summus deus; A 11, 126. 

similia: similia fere diei possunt; F I, ®0. 

singuli: haeo .., quae dixi, cor, cerebrom, ani- 
mam, ignem vulgo; reliqua fere singuli; T I, 19. 
quod in illis (eivitatibus) singuli fuissent fere, 
qui ... constituissent; RI, 2. ceterae res, quae 
expetuntur, ae sunt singulae rebus fere 
singulis; Lae 22, 

totidem: quam (epistulam) modo totidem fere 
verbis interpretatus sum; F Il, 100. 

totus: ut tota fere quasstio tractata videatur; 


A U, 10. ipsa Peloponnesus fere tota in mari 
est; R II, 8. 
ullus: totas noctes somniamus [tot noctes 


dormiraus ||, neque ulla est fere, qua non dormia- 
mus |somniemus ||; D 11, 121. 

IV. bei Adverbien: amplius: iis .. regiis 
quadraginta annis et ducentis paulo cum inter- 
regnis fere amplius praeteritis; R II, 52. 

eo: maior .. pars eo fere deferri solet, quo a 
natura ipsa deducitur; O I, 147. 

haud: quorum (tyrannorum) haud fere quis- 
quam talem interitum effugit; O II, 28. 

ita: ita fere oflicia reperientor, cum quaeretur, 
quid decent; O I, 125. 

non: Epicurus .., in quibus sequitur Democri- 
tum, non fere labitur; F1,18. rationem illi (Py- 
thagorei) sententiae suae non fere reddebant, nisi . .; 
T1,88 ut ... Epicarum .. et Metrodorum non 
fere praeter suos quisquam in manur sumit; T 
1,8. quod volgus, quid absit a perfecto, non 
fere intellegit; O Ill, 15. quod non fere contingit 
nisi jis, qui etiam contemnendos ee arbitrantur; 
Lae 72. 

numquam: videmus haec signa numquam fere 
mentientia; D I, 15. quibus (rustieis) absentibus 
numquam fere ulla in agro maiora oper“ fiunt; 
c 24 


satie: ab iis rebus ... quem ad modum duca- 
tar honestum ..., satis fere diximus; O I, 60. 
semper: semper .. fere bella gerebantur; O Il, 


sic: illud superius (decorum) sie fere definiri 
solet; O I, 96. 

tantum: temporum illorum tantum fere regum 
inlustrata sunt nomina; R II, 33. 

tum: qui (sermo) tum forte || fere || multis erat 
in ore; Lae 2. 

V. bei Verben unb Säten (vgl. III. singuli): 


nos .. banc omnem quasstionem ... fere a nobis 


38 


ferio 


ut fere faciunt, qui ab eo (Epicuro) dissentiunt; 
FI, 14 animum .. alii animam, ut fere nostri; 
TI, 19. est naturale || naturabile, natura, natura 
fere, al.|| in animis tenerum quiddam atque 
molle; T III, 12, ut fere nos in Consolatione 
omnia in consolationem unam coniecimus; T IL, 
76. reliquis .. licet facere id, quod fere faciunt; 
TV,85. nostri Graece fere neseiunt nec Graeci 
Latine; TV,116, an haec, ut fere dieitis, homi- 
num causa a dev constituta eunt? N I, 23. ex- 
posui fere non philosophorum iudieia, sed deliran- 
tium somnia; N I, 42. eam.. disputationem tris 
in partes nostri fere dividunt; 
re) constat fere e nervis; NIT, 136, etsi nobis, 
ui id aetatis sumus, eriligatum fere est, tamen ..; 
IN, 41. Sit .. fere, ut cogitationes sermones- 
que nostri pariant aliquid in somno tale, quale ..; 
R VI, 10. erunt (leges) fere in more maiorum, 
qui tum ut lex valebat; L II, 23. cetera in xın 
... translata de Solonis fere legibus; L II, 59. 
ge (magmificentia) nuno fere Romae est; L II, 
6. quae si opposits sunt ambitiosis, ut munt 
fere, non reprehendo; L III, 39. qui (libri) iam 
illis (orationibus) fere se aequarunt; OL,3. quod 
statuns quoque videmus ornata fere militari; O I, 
61. in eum fere est voluntas nostra propensior; 
0 11, 69. cuius disputationis fuit extremum fere 
de inmortalitate animorum; Lae 14. efferuntur 
fere fastidio et contumacia; Lae 54. 


ferine, Feiertage: I. dant: dabant .. has 
ferise tibi oportunam |[Jopp.|]| sane facultatem 
ad explicandas tuas litteras; R I, 14. 

sunt: eas (denicales) in eos dies conferre ius 
jl est ||, wt nec Jut | ipsius neque publicae feriae 
sint; L Il, 55. quaerit ex proximo vicino, num 
ferine qusedam piscatorum essent; O II, 59, 

II. aseribo: quod pontifices ... isdem .. fe- 
rias |} hereditates || et caerimonias adseribendas 
putant; L II, 50. 

confero: ut hae ferine nobis ad utilissimos 
rei publicae sermones potissimum conferantur; 
R 1, 38. feriorum festoramque dierum ratio in 
liberis requietem litium habet et iurgiorum, in 
servie operum et laborum; quss conpositio anni 
conferre debet ad perfeetionem operum rustico- 
rum; L II, 29. 

habeo: »ferliis iurgia amovento | ne movento N 
easque in famulis operibus patratis habento ;« 
ll, 19. habendas triduum ferias; L II, 57. 

impero: in .. feriis imperandis, ut „LITIBUS 
men SE ABSTINERBENT“ (imperabatur); D I, 
102. 

nomino: nec .. tam denicales ... quam cete- 
u quieti dies feriae nominarentur; 

IH, 1, ratio: f. II. confero; L II, 29. 

2. ius de: id.. (ius) quantalum est! de sucris, 
eredo, de votis, de feriis et de sepulchris; L II, 47. 

IV, 1. Ublativ: cum feriis Latinis ad eum (C, 
Cottam) ipsius rogatu ... venissem; NI,15. cum 
P. Africanus bie ... feriis Latinis Toditano cons. 
et Aquilio || Tad. et Ag. cos. || constituisset in 
hortis esse; R I, 14. f. II, 1. habeo; L II, 19. 

2. praeter: si in mari mortuus esset, endem 
praeter piaculum et ferias; L II, 57. 


ferio, jhlagen, treffen, töten, Hinrichten: L 
alqs: illud .., ut feriat, quasi seligendum, non 
expetendum; F III, 22. 

algd: etiam Chrysippo ita videri scio, quod 

rovisom ante non sit, id ferire vehementius; T 
II, 52. feriunt .. (ista necopinata) fortasse gra- 
vius, non ||nam || id efhiciunt, ut es, quae acci- 


u, 75. quae 


explieatam esse his litteris arbitramur; FI, 12. | dant, maiora videantur; T III, 55. 


ferio 


il. algm: iopelluntur, feriuntur, abiciuntur, c#- 
dunt; T UI, 86. ille (L. Flamininus) ... exoratua 
in convivio a scorto est, ut securi feriret aliquem 
eorum, qui ..; C 42. 

algd: mibi .. videtur ... Chrysippus tamquam 
arbiter honorarius medium ferire voluisse; Fa 39. 
quo minus multa patent in eorum (philosophorum) 
vita, quae fortuna feriat; O |, 73. 

adversarium: pugiles .., etiam cum feriunt 
ar ag in inctandis caestibus ingemescunt; 

I, 56. 


ferior, feiern, müßig fein: algs: tum Lae- 
lius: non inpedio, praesertim quoniam feriati au- 
mus; RI,20. tum Scipio: patimini me, quoniam 
tertium diem iam feriati sumus; R VI, 3. 

deus: deum sie feriatum volumus cessatione 
torpere, ut ..? N I, 102. 


feritas, #itgeit: I, 1. est: in qua (parte 
animi) feritas quaedam sit atque agrestis inmani- 
tas; D I, 60 

2. sum: magnitudo animi remota ||a]| com- 
munitate coniunctioneque humana feritas sit quae- 
dam et immanitas; O I, 157. 

II. propono: utrumque immanitate et feritate 
quadam proponenda castigari solet; T IV, 66. 

segrego: ista in fgura hominis feritas et in- 
manitas beluae a communi tamquam bumanitatis 
corpore segreganda est; O IL, 32. 


ferme, fafl, heinaße, gewöhnlich, meiftens: 
l. dirus: »quod ferme dirum in tempus oecidere 
Latinae«; D I, 18. 

idem: superioris .. permixtionis reliquias fun- 
N agknigige eodem modo ferme, nisi quod ..; 

i 42. 

U. non: sapientis .. cogitatio non ferme ad 
investigandum adhibet oculos advocatos; T V, 111. 
quod ... hoc in hac ... conformatione rei publi- 
cae mon ferme sine magnis principum vitiis evenit; 
R1,69. hanc rerum tantam potentiam non ferme 
facilius ulla in parte Italiae posita ucbs tenere 
potuisset; R II, 10. 

satis: de oculorum .. 
esse dietum puto; Ti 52, 

Di. bei Säßen: quem (tyrannıum) si optimates 
oppresserunt, quod ferme evenit; R I, 65. quod 

voluptatibus erant inferiores nec pecuniis 
ferme superiores; R II, 59. vgl. I. dirus. 


fero, tragen, bringen, barbringen, mit fid 
bringen, entnehmen, davontragen, erhalten, ertragen, 
zufrieden fein, aushalten, Gebuld Gaben, treiben, hin» 
treiben, beberrichen, erzählen, erwähnen, melden, berid- 
ten, nennen, rühmen, beantragen: |. abfolnt: 1. un« 
perfönlich: iidem, si puer parvus oceidit, aequo 
animo ferendum putant; TI, 93. f. algs; TH, 46. 

2. perfönlid: algs: quo modo eum tandem 
laturum fuisse existimas? F II, 60. vide quam 
non flebiliter respondeat, rationem etiam adferat, 
eur aequo animo sibi ferendum sit; 'TII,39, ferre 
non posse se clamabit; T II, 40. tune ... excla- 
mabis ut mulier, non constanter et sedate feres? 
— fieri || ferri|| non potest; natura non patibur. 
— audio. pueri ferunt gloria ducti, ferunt pu- 
dore alii, multi metu, et tamen veremur, ut hoc 
... natura patiatur? T U, 46. nos, si m con- 
doluit, si dens, ... ferre non possumus; TH, 52, 
quodsi aegre ferre sapiens soleret, misereri etiam 
soleret; T III, 21. dicuntur non nulli in maerore 
... gravius etiam tulisse; T II, 59. ut.. tulerit 
quisque eorum, qui sapienter tulerunt, non quo 
quisqgue incommodo adfectus. sit, praedicandum 
est; T IH, 79. tertius (Aesculapius) Arsippi et 


causis ... satis ferme 


39 


SAUBESRBEIE — a ee ——— 
mt ke sen 


fero 


Arsinoae, qui primus purgationem alvi dentisque 
evolsionem, ut ferant, invenit; N III, 57. discoes- 
sit (Dionysius), ut ait Philistus, aegre ferens; DI, 
73. qui (acupenser) ... est piscis, ut ferunt, in 
rimis nobilis; Fa fr 5. post .. ab Eudoxo 

nidio, discipulo, ut ferebat, Platonis, eandem 
illam (sphaeram) astris stellisque Ijastris|| ... 
esse deseriptam; RI, 22. nec ferent, si audierint 
te Tr caput libri ||viri|] optimi prodidisse; 
LI, 21. si... tribunicia .. vis in me populum 
... jncitasset, ferremus; L Il, 26. j. III algd; 
TV, 61. 

algd: cui viro ex s»0 ipso apta sunt 
omnis, quae ad beate vivendum ferunt; T V, 86. 

ambitus: (animi diviniambitus) vimagna tam 
ferebant, tum ferebantar; Ti 48. 

fabula: f. fabula, I, 1. ferunt (5 6t.) ©. 1,b. 

natura: ut, quo natara ferat, eo (res) possint 
ire; F V, 39. cum, quo natura fert, liber animus 
pervenerit; TI, 46. plus in illo Siculo ingenii, 
quam videretur natura humana ferre potuisse, iu- 
dicavi |[indieabam, al.j| fuisse; R I, 22, 

opinio: qui (Caepio), ut opinio mea fert, in 
rineipibus iam esset, si viveret; F III, 8. cum 
Krisen non multum, ut opinio mea fert, men- 
tiente; T IV, 70. cumulate munus hoc, cui me 
u... praeposuit, ut opinio wea fert, effecero; 
Rl, 

poötae: quas (Cretum leges) sive Iuppiter sive 
Minos sanxit de Iovis quidem sententia, ut poötae 
ferunt; T II, 34. 

pueri: f. algs; T II, 46. 

res: fidenti animo, si ita res feret, gradietur ad 
mortem; T 1, 110, 

viae: quae (sapientia) ... omnis monstret vias, 
quae ad quietem et tranquillitatem ferant; FI, 
46 


usus: ut (milites), si usus fuerit |] feratj], ab- 
iectis oneribus expeditis armis ut membris pugnare 
PO. mis Gepängung: 1. de: ferri de singel 

I. mit Er s 1. de: ferri de singulis 
nisi Beer. eanikiie noluerunt; L Ill, 43. »de 
capite civis nisi per maximum comitiatum ollosque 
... ne ferunto«; L III, 11. 

2. indirecte Frage: utanno proximo P. Scae- 
vola tribunus plebis ferret ad plebem, vellentne ..: 
FI, 54 nee.., cum (hostis) venit, prae se fert, 
aut qui |[[quie |] sit aut unde veniat; R II, 6. 

3, auodı moleste .. se .. ferre, quod eum 
non posset audire; TII,61. ad oflicium pertinere 
aegre ferre, quod sapiens non sis; T ILl, 63. j. II. 
algd; F IV, 62. 

4. ut: natura fert, ut extrema ex altern 
graviter, ex altera autem acute sonent; R VI, 18. 
»i natura non feret, ut quaedam imitari possit; 
OL 121. f. IH, legem; L I, 42. privilegium. 

5. nomin. ec. infin: quintus (Sol), qui Colchia 
fertur Aeetam et Circam procreavisse; N Ill, 54. 
idem (Thales) primus defectionem solis ... prae- 
dixisse fertur; D I, 112. (Romulus) Amulium . 
m ur interemisse fertur; R Il, 4. qui (Prooulus 
lulius) inpulsu patrum ... in contione dixisse 
fertur a se visum esse ..; R Il, 20. ut Themisto- 
gr fertur Seriphio cuidam in iurgio respondisse; 


6. aceus,. «.infin.: a. vollftändiger Infinitiv: 
quam (memoriam) fuisse in Themistocle ... sin- 
gularem ferunt; A II, 2, Thales, unus e septem, 
cui sex reliquos concessiese primas ferunt; A Il, 
118. non moleste .. fero nos haec contulisse; 
A Il, 148. Platonem ferant, ut Pythagoreos co- 
gunosceret, in Italiam venisse; T 1,39. ut ego me 
tardiorem esse non moleste feram; T I, 80. tum 
Cleanthem ... versum ex Epigonis ferunt dixisse; 
T U, 60. quem (Anaxsgoram) feruit nuntiate 


fero 


40 


fero 


morte filii dixisse: „sciebam me genuisse morta- 
lem*; T III, 30. cum ... graviter feras te, quod 
utendum ac ris, reddidisse; T Ill, 36. si quis 
aegre ferat nmıhil in se esse virtutis; T IV, 61. 
quem (Pythagoram) Phliuntem ferunt venisse; 
T V, 8 Soeraten |] Socratem || ferunt ... re 
spondisse se, quo melius cenaret, obsonare ambu- 
lando famem; T V, 97. Timotheum, clarum ho- 
minem Athenis et prineipem civitatis, ferunt ... 
dixiese: „vestrae .. cenae..*; T V, 100, Ascle- 
piadem ferunt, non ignobilem Eretrieum philoso- 
pham, ... respondisse ..; T V, 113. cuius rei 
tantae ... facultatem consecutum esse me non 
profiteor, secutum esse prae me fero; NL, 12, ut 
moleste ferrem tantum Ingenium ... in tam leves 
. sententias incidisse; N I, 59. hoc Orphicam 
carmen Pythagorei ferunt cuiusdam fuisse Cerco- 
pis; N 1,107. etiam Philo noster ferre non pote- 
rat aspernari Epicureos mollis et delicatas volu- 
ptates; N I, 113. noli .. prae te ferre vos plane 
expertes esse doctrinae; I, 47. quem (Apolli- 
nem) ex Hyperboreis Delphos ferunt advenisse; 
N IL, 57. quod abeo (Apolline Arcades) se leges 
ferunt accepisse; N II, 57. eandem .. (Diony- 
sium) ferunt haec ... sublata de fanis in forum 
protulisse; N III, 84. tum .. ferunt ex oraclo 
ecfatam esse Pythiam: »ego providebo ..;« DI, 
81. quin etiam Xenocratem ferunt, nobilem in 
primis philosophum, ... respondisse ..; R I, 3. 
uibus cum esse praestantem Numam Pompilium 
ama ferret; R II, 25. fuisse .. quendamı ferunt 
Demaratum Corinthium ... facile eivitatis suae 
principem; R IL, 34. Damonem et Phintiam Py- 
thagoreos ferunt hoc animo inter se fuisse, ut ..; 
16) ll. 45. qui (maiores nata) se .. libidinum 
vinculis laxatos esse non moleste ferrent; U 7. 
quod Targuinium dixisse ferunt exulantem, tum 
||tum exal., [exsol.] || se intellexisse ..; Lae 58. 
anne .. 86 non anguntur, obiurgari moleste 
erunt; Lae 90. |. b. Lae 24. III. algd; T IV, 59. 
b. ®articip: quos (Pythagoreos) ferunt ... re- 
spondere solıtos: „ipse dixit“; N 1,10. quos om- 
nis Erebo et Nocte natos ferunt; N III, 44. ex 
quo (Aethere) etiam Proserpinam natam ferunt et 
Liberum; N III, 58. ex quo (Mercurio) et Pene- 
lopa Pana natıum ferunt; N III, 56. quem (Ser- 
vium Tullium) ferunt ex serva Tarquiniense || Tar- 
— | natum; R Il, 37. Agrigentinum .. 
octum quendam virum carminibus (sraecis vati- 
einatum |lesse|] ferunt ... ea contrahere amici- 
tiamı; Las 24. vgl. II. algm; FIV,21. concentum. 
II. mit einfachem Object: alqm: ferres me, 
si ego idem dicerem? tu, ne si dubitarem quidem; 
A II, 72. quis.. ferre posset ita loquentem eum? 
FIV,21. cum illuc ex his vinclis emissi feremur; 
TIL75. talis innumerabilis nostra eivitas tulit; 
TI, 101. ad quam (gloriam) fertur optumus quis- 
que; T III, 3. qui pecuniae cupiditate, qui volu- 
ptatum libidine ferontur; T Ill, 4 et invidi et 
malivoli ... et misericordes, quis proclives |] pro- 
clive, al.|} ad eas perturbationes, non quia sem- 
per, feruntur |}semper feruntur ||; T IV, 28. ty- 
rannum Cypselum quod ferre (Damaratus) non 
poterat; T V, 109. eos .., qui in magistratu 
privatorum similes esse velint, eosque privatos, 
qui efficiant, ne quid inter privatum et magistra- 
tum differat, ferunt laudibus et mactant honori- 
bus; R |], 67. qui (Demaratus) cum Corinthiorum 
tyrannum Cypselum ferre non potuisset; RI, 84. 
pluris .. haeo tulit una civitas, si minus sapientis, 
... at certe summa laude dignos; R III, 7. vir 
magnus et nobis omnibus amicus, L. Lucullus, 
ferebatur, quasi commodissime respondisset; L IM, 
uis .. ferret istos? L III, 81. alii multitu- 

dinise iudicio feruntur; O I, 118, 


alqd (vgl. I): comprendibile — (feretis hoc? 
nos vero, inguam); A I, 41. quod gravius ferre- 
mus; A Il, 7. illad ferre non possum; A II, 114. 
illa .. ferre non possum; A 1l, 186. qui (Chre- 
mes) novum vieinum non vult »fodere aut arare 
aut aliquid ferre denique-; F 1,3. si omnia de 
orsus || deorsum || e regione ferrentur et, ut dixi, 
ad lineam; F I, 19, cur fortior sit, si illud ... 
asperom et vix ferendum putabit? FIV, 53, hoc 
.. te ferre non potuisse, quod ... erediderint; 
F IV, 62. illud ... esse ferendam viro; F V, 94. 
quod natura fert in omnibus fere rebus; T II, 5. 
quod ii ferunt animo iniquo, qui ..; TIL, 5. vix 
quod ferri tolerarique possit; T 11,30. qui labor, 
let|} quantus agminis, ferre plus dimidiati men- 
sis cibaria, ferre, si quid ad usum velint, ferre 
vallum; T Il, 37. id aut extimescere veniens aut 
non ferre praesens nonne turpe est? T II, 48. 
nibil est, quod ... non parati simus et ferre et 
pepeN: TI, 58. quod humana humane || bumana, 
umanae || ferenda intellegit; T III, 34. significat 
(ea disputatio) tolerabilia esse, quae et tulerint et 
ferant oeteri; T IM, 57. ut ille, qui maeret, 
ferendum sibi id censeat, quod vident multos mo- 
derate et tranquille tuliese; T III, 60, ad oflieium 
pertinere ferre illud aegre, quod acciderit; T III, 
61 (62). qui cum multa sint saepe perpessi, faci- 
lios ferunt, quiequid aceidit; T II, 67. ut... 
aliter ferant inveterata, nliter recentia; T IV, 39, 
cum id ferret modice; T IV, 40. utrum illudne 
non videatur aegre ferundum, ex quo suscepta sit 
aegritudo, an ..; TIV,59. ut, si quis aegre ferat 
se pauperem esse, idne disputes, paupertaten: ma- 
lum non esse, an hominem aegre ferre nihil opor- 
tere; T IV, 59. est utilis persuadendum es, 
quae aceiderint, ferri et posse et oportere enume- 
ratio eorum, qui tulerunt; T IV, 63. quibus .. 
rationibus instantia feruntur, eisdem contemnuntur 
pequentia; T IV, 64. quid, qui non modo ea fu- 
tura timet, verum etiam fert sustinetque praesen- 
tia? TV, 16. quod.. laetabile, id praedicandum 
et prae se ferendum; T V, 43. est in aligua vita 
praedicabile aliquid et gloriandum ac prae se 
terendum; TV, 49. nihil est .. aliad, quod prae- 
dicandum et prae se ferendum sit; T V, 50. eo 
facto sic (Dionysius) doluit, nihil ut tulerit gravius 
in vita; TV, 60. haec aut pondere deorsum aut 
levitate [in] sublime ferri; Il, 44. quae .. in 
medium locum mundi ... et quae a medio in su- 
erum gqunaeque conversione rotunda circum me- 
iom ferantur; N II, 84. accipiendi aliquid ex- 
trinsecus, id est quasi ferendi et patiendi, neces- 
sitatem; N III, %. populus id non tulit; R II, 
23. ea sunt.. demum non ferenda in mendacio; 

II, 28. eos ... populis ostendisse ea se scri- 
pturos atque laturos, quibus ..; L II, 11. »iidem 
ee ad plebem, quod oesus erit, ferunto«; L 
I, 10, »quid .. ferat Fors, virtute experiamar ;« 
O 1, 38. ea, quae videntur acerba, ... ita ferre, 
ut nihil ... discedas, ... robusti animi est; OI, 
67. titur (hoc) consuetado, fert etiam humani- 
tas; O IL, 51. quod (vietum et caducum) ferundum 
est molliter sapienti; C 5. quae contra rem pu- 
blicam ferrentur, contra auspicia ferri; C 11. fe- 
rendum id Scipio potius quam inimieitiarum tem- 
pus cogitandum putabat; Lae 60. f. legem; L II, 
1l. onus; C 2%, 

acta: multa eius (Catonis) et in senatu et in 
foro vel provisa prudenter vel acta constanter vel 
responsa acute ferebantur; Lae 6. 

aculeum: apis aculeum sine clamore ferre non 
possumus; T II, 52. 

ara: ie... (aör) tum fusus et extenuatus subli- 
me fertur, tum ..; 2 huic (man) .. 
continens aör fertar ille quidem levitate subime 


fero 


Nsublimi, al.||; N if, 117. (aör) et mari conti- 
nuatus et iunctus est et natura fertur ad caelum; 
N U, 117, 

aerumnam: somnis ... meditari secum opor- 
2 quo pacto adversam aerumnam ferant;« T III, 


aetatem: si ... multo ante a te didicerimus, 
quibus facillime rationibus ingravescentem aetatem 
ferre possimus; C 6. 

ambitus: f. I, 2. ambitus. 

asnimum; perspicuum debet esse animos, cum 
e corpore excesserint, ... sublime fern; TI, 40. 
necesse est (animus) ita feratur, ut ..; T I, 48. 

aquam: qui (Demosthenes) illo susurro delectari 
se dıcebat aquam ferentis mulierculae; T V, 108, 

Arctos: hune eircum (polum) Arctoe duae fe- 
runtur numquam occidentes ; N Il, 105. 

arma: f. arma, II, 1. fero (4 &t) 8.1, ©. 


4 


sine dolore; T IV, 45. 


vi | 
asperitatem: de asperitate .. eius (doloris) 


fortiter ferenda (Peripatetici} praecipiunt eadem, 
quae Stoici; F V, M. 

atomum: j. atommns, II, 1. fero (7 &) ®. 1, 
@. 254, a. 

Aurigsm: Auriga »sub laeva Geminorum ob- 
ductus parte feretur«; N II, 110. 

auxilium: f, auxilium, 1, 1. fero (3 &t.) ®.1, 
©. 323, b. 

beluas: illae (beluae) nihil sentiunt nisi volu- 
ptatem ad eamque feruntur omni impetu; O 1,105. 

caecitatem: caecitas ferri facile possit, si ..; 
TV, 118. 

caelestia: »cum caelo .. simul (caelestia) no- 
etesque diesque feruntur«; N II, 104. 

casum: j. ensua, II, 1. fero (4 St)B.1 ©. 
388, a. 

causas: multae .. causae suspicionum offensio- 
numque dantur, quas tum evitare, tum elevare, 
tum ferre sapientis eut; Lae 88. 

cibaria: j. algd; T II, 37. 

cladem: »quae (classes) Priamo cladem et Troiae 
pestemque ferebant«; D II, 68. 

concentum: quem (concentum) inmutatum aut 
discrepantem aures eruditae ferre non possunt; 
R II, 69. 

eondicionem: necessitas ferendae condicionis 
Bar quasi cum deo pugnare prohibet; T III, 


consilia: cuius omnia consilia resque omnes, 
quas gerit, ab ipso profieiscuntur eodemqus refe- 
runtur || feruntur ||; P 34. 

corpora: j. eerpus, II, 1. fero (5 &t.) ©. 1, 
©. 5il, a. 

desiderium: quas (res) qui impedire vult, quod 
desiderium non facile ferat; Lae 75. desiderium 
coniunetissimi atque amantissimi viri ferre nullo 
modo possem; Lae 104, 

deos: illi ( ... ita feruntur moderanturque 
eursus, ut ..; N II, 60. 

dolorem: j. deler, II, 1. fero (18 &t) ®. 1, 
©. 760, a. 

egestatem: istam paupertatem vel potius ege- 
statem ac mendieitatem tuam numquam obseure 
tulisti; P 45. 

epistulam: illius (Anacharsis) epistula fertur 
bis verbis; T V, 

equos: equos sustinebo, eoque magis, si locus 
is, quo ferentur equi, praeceps erit; A Il, 94 

exitium: »legum exitiam constanti voce fere- 
bant;« D I, 20, 

faces: si Da Gracchus) te in Capitolium faces 
ferre vellet; Lae 37. 

fidiculas: quid, si 
numerose sonantes? N 

fructum: pauca ... ferunt fructus, si non 


nl. 


vos fidiculas ferrent 
‚22. 


——————— EEE 


fero 


tantos, ... tamen eos, quibus ..; T II, 2, animi 
non omnes ceulti fructum ferunt; T II, 13, haec 
{philosophia) ... ea... mandat iis (animis) et, ut 
ita dieam serit, quae adulta fructus uberrimos 
ferant; T II, 13. non diuturmum benefieii mei 
patria fructam tulisset; L III, 25. 

fruges: quse (terra) oleam frugesve ferret; R 
II, 15. quae ., terra fruges ferre ... possit; 
u II, 67. 

furecam: servus per eircum, cum virgis caede- 
retur, furcam ferens ductus est; D I, 58. 

genus: hoc etiam magis necesse est (haec duo 
genera) ferantur ad caelum; T [, 42. quamquam 
potest id (gen) lenius ferri, quam tu soles ferre, 
tamen I, 

ignominiam: inpunitas .. peccatorum data 
videtur eis, qui ignominiam et infamiam ferunt 


... 


imaginem: quo modo .. probas continenter 
imagines ferri? N I, 109. quam (imaginem) .. 
Graeei »Engonasin vocitant, genibus quia nixa 
ferature; II, 108. feruntur .. ee) ex 
optimis naturae et. veritatis exemplis; III, 69. 

incommodum: qui tolerabilius feret incom- 
modum, qui cognoverit necesse esse homini tale 
aliquid aceidere? T IH, 55. ut ... stulti nee vi- 
tare venientia (incommoda) possint nec ferre prae- 
sentia; N 1,23, suum cuique incommodum feren- 
dum est potius quam de alterius commodis detra- 
hendum; O III, %. 

ineconstantiam: nec .. 
atantia ferenda est; N I, 35. 

individuum: cum duo individua per inanita- 
tem ferantur; Fa 18. eam., ipsam esse causam, 
eur (individuum) ita feratur; Fa 25. 

inediam: aniculae snepe inediam biduum aut 
triduum ferunt; T II, 40. 

infamiam: f. ignominiam. 

ingenuitatem: ut probitatem quandam prae 
se et ingenuitatem ferat ||ferret]; A I, 33. 

inimieitias: quae (inimicitiae) .. si tolera- 
biles erunt, ferendae |] ferundae, al. || sunt; Lae 78. 

iniurism: quae (sapientia) ... ipsius fortunae 
modice ferre me: iniurias; F I, 46. iniurias 
fortunae, quas ferre nequeas, defugiendo relinquas ; 
TV, 118. neque (esse) liberi ... exspectare || ex- 
ceptare | sapienti non ferendas iniurias; R I, 9. 
(Themistocles) ingratae patriae iniuriam non tulit, 
quam ferre debuit; Lae 42. qui cum publicas in- 
iurias lente tulisset, suam non tulit; fr V, 86. 

laborem: ferre laborem, contemnere volnus 
consustudo docet; T II, 38. »ferte, viri, et duros 
animo tolerate labores«-; D II, 68. 

latorem: ferretne civitas ulla latorem istius 
modi legis, ut condemnaretur filius? N III, 90. 

laudem: non intellego, cur, qui ea pecunia 
corruperit, poena u sit, qui eloquentia, lau- 
dem etiam ferat; R V, 11. 

legem: qui (C. Flaminius) legem agrariam ali- 
quot annis ante secundum Punicum bellum tribu- 
nus plebis tulerit invito senatu; AII,13. is (Piso 
Frugi) lege lata consularis ad frumentum scei- 
piundum venerat; T III, 48. idem .. (P. Valerius) 
... legem ad populum tulit eam, quae centuria- 
tis comitiis prima lata est; R II, 59. nondum 
Voconia lege lata; RIII, 17. illa (lex), quam in- 
terrex noster tulit, ut dietator, quem vellet civium, 
indemnatum ... posset occidere; L 1, 42. ex quo 
intellegi par est eos ... quidris potius tulisse 
quam leges; L II, 11. ea (lex) est Gabinia, lata 
ab homine ignoto et sordido; L III, 35. (lex) a 
nobili homine lata, L. Cassio, sed ... dissidente 
& bonis; L III, 35. restitit M, Gratidio ... ferenti 
legem tabellariam; L III, 36. quo (Scipione) 
auctore (lex) lata esse dieitur; L II, 37. tu ai 

6 


Theophrasti incon- 


fero 


tabellariam (legem) tuleris, ipse praestabis; L ID, 
37. quae (leges) postea latae sunt; L II, 38. in 
privatos homines leges ferri noluerunt; id est 
enim privilegium; LIII,44. in tribunatu (Philip- 
pus) cum legem agrariam ferret; O II, 73. quam 
egem tulerunt sapientissimi consules Crassus et 
Scaevola; O LI, 47, j. enriatus, lex (3 &t.) ®. 1, 
- ee b. de, Ill. legem fero (5 &t) 82.1, ©. 

lunam: docet ,. ratio mathematicorum, ... 
quanta humilitate luna feratur terram paene con- 
tingens; D II, 91. 

mala: qui... mala... ferenda .. aequo aniımo 
arbitrantur; T IV, 60. 

mendicitatem: f. egestatem. 

morbos: eidem (Graeei) morbos toleranter at- 
que humane ferunt; T II, 65. 

mortem: qui alterius mortem aequo animo 
ferant, eos putant vituperandos; T III, 72, quo 
modo ille (Q. Maximus) mortem filii tulit; C 12, 
ex me quaerunt, ... quonam to mortem Afri- 
cani feras; Lae 7. quo modo ... mortem filü 
(Cato) tulit! Lane 9. 

mores: quidam homines severi et graves nec 
populi neo principum mores ferre potuerunt; Ol, 
69. 


motum: quod eorum (astrorum) motus in orbem 
eircumque ferretur; N Il, 44 

naturam: quo naturae vi (natura) feratur; 
N III, 34 

nomen: cum Basilus M. Satrium, sororis filium, 
nomen suum ferre voluisset; O III, 74. 

odorem: quod omnis odor ad supera fertur; 
N I, 141. 

oleatn: f. fruges; R III, 15. 

onera: ut onera contentis corporibus facilius 
feruntur, remissis opprimunt; TII, 54. etsi te.. 
id (onus senectutis) modice ac sapienter sicut 
omnia et ferre et laturum esse certo | certe || scio; 
C 2. (Emnius) ita ferebat duo, quae maxima pu- 
tantur, onera, paupertatem et senectutem, ut eis 
paene delectari videretur; C 14. 

opem: cum opem indigentibus salntemque 
ferres; F Il, 118. misericordiam (utilem esse) ad 
opem ferendam; T IV, 46. cur misereare potius 
quam feras opem? T IV, 56. ste, Apollo sancte, 
fer opem, teque, omnipotens Neptune, invoco«! T 
IV, 73. »cives, ferte opem et (faceın) restinguitee; 
D 1, 67. Fortunaque sit || quae est || vel Huiusce 
| Huius |] diei ... vel Respiciens ad opem feren- 
dam vel Fors; LII, 28. e quibus (caeli partibus) 
saepe opem rei publicae ferre posait; L III, 43. 

optimates: optimatis .. quis ferat, qui ..? 
R I, 50. 

orationem: cum .. fertur quasi torrens oratio; 
FL, 3. 

orbitates: eorum .., qui (orbitates liberum) 

ravius ferunt, luctus aliorum exemplis leniuntur; 

Ill, 58. 

osculum: si qua erat famosa, ei cognati oscu- 
lum non ferebant; R IV, 

partes: ut illae (partes) superiores in medium 
-_ aaa gravitate ferantur et pondere, sic ..; 

paupertatem: quidnam diei potest, quam ob 
rem C. Fabrieio tolerabilis ea (paupertas) fuerit, 
alii negent se ferre posse? T III, 56. f. egestatem. 
onera; C 14, 

peccata: quae (peccata) ille (Zeno) veri investi- 
gandi cupidus nullo modo ferre potuerit; F IV, 20. 

pestem: f. cladem. 

plagas: cum pueros Lacedaemone, adulescentis 
Olympiae, barbaros in harena videris excipientis 
gravissimas plagas et ferentis silentio; T II, 46. 

pondas: quod omne pondus nulla re inpediente 


42 


ar fero 
moveatur et feratur nocesse est; Fa 48. tellus 
... infima est, et in eam feruntur omnis nutu 
suo pondera; R VI, 17. 

potentiam: hine opum nimiarum, 
non ferendae ... existunt cupiditates; 

privatos: f. algm; R I, 67. 

privilegium: familiarissimus tunus de te pri- 
vilegium tulit, ut, si in opertum Bonae Deae ac- 
cessisses, exulares; P 32, 

probitatem: j. ingenuitatem. 

provise: f. acta. 

radiculam: secundum gunietem visus ei (Ale- 
xandro) dieitur draco ... radiculam ore ferre; 
D U, 135 

repulsam: aegre tulisse P. Rupilium fratris 
repulsanı consulatus scriptum apud Fannium est; 
T IV, 40. moderatius .. (repulsam) ferre debuit; 
TIV,40. si... non populus [a bono conaule] 
la bono consule |} potius quam ılle (vir) [a bono 
populo] |}a populo |] repulsam fert; T V, 54. 

res: ut adversas res, sic secundas inmoderate 
ferre levitatis est; O1, 90. adversas .. (res) ferre 
difhcile esset sine eo, qui illas gravius etiam quam 
tu ferret; Lae 22, f. consilia. 

responsa: f. acta. 

rogationem: alter, vir optimus, etiam soasit 
rogationem me ex senatus consulto ferente; R III, 
23. quam (rogationem) L. Furius, Sex. Atilius ex 
senatus consulto ferebant; O II, 109 

salutem: f. opem; F II, 48. 

sapientes: j. algm; R III, 7. 

saucium: qui ferunt sauecium; T II, 49. 

senectutem: quod is (M. Cato) tam facile se- 
nectutem ferat; C 3. f. onera; C 14. 

sententias: de quibus (fnibus) tres video sen- 
tentias ferri, quarum nullam probo; Lae 56. 

solem: ut ii, qui sub Noris solem non ferunt, 
item ille (Antiochus) ... umbram secutus est; 
A II, 70. qui (sol) tanta ineitatione fertur, ut, 
celeritas eius quanta sit, ne cogitari quidem pos- 
sit; A II, 82. 

sonum: qui (sonus) natura [in] sublime fertur; 
N II, 141. 

speciem: qui doloris speciem ferre non pos- 
sunt, abiciunt se; T IT, 54. qui (poötae) cum 
magnam speciem doctrinae sapientiaeque prae se 
tulerunt; TH, 3. nisi speciem prae te boni viri 
feras; O II, 39. 

sphaeram: quodsi in Sceythbiam aut in Bri- 
tanniam sphaeram aliquis tulerit hanc; N II, 88. 

stellam: cum videmus ... in eodem orbe in 
duodecim partes distributo quinque astellas ferri ; 
TI, 68. infra .. hanc (stellam) propius a terra 
Iovis stella fertar, quae Gafdor dieitur; N U, 52. 
isdem .. spatiis ene stellae, quas vagas dieimus, 
eircum terram feruntur; N II, 103. »quae (stellae) 
er re vera certo lapsu spatioque feruntur«; D |, 
17. 

suffragia: ferunt .. suffragia, mandant in- 
peria, magistratus; R I, 47. suffragia in magi- 
stratu mandando ac de reo iudicando |Jfin ... 
iudicando] |] sciseendaque in lege aut rogatione 
lin ... rogatione] || clam an palam ferri melius 
esset; L III, 33. 

euperbiam: qui (Tarquinius) bellum en 
cum iis, qui eius non tulerant superbiam; TII, 27. 

torrentem: f. orationem. 

tyrannum: f. algm; T I, 109. R II, 34. 

vallum: j. alad; T H, 37. 

vetustatem: veterrima quaeque (amieitia), ut 
ea vina, quae vetustatem ferunt, esse debet || de- 
bent || suavissima; Lae 67. 

virum: multos .. praeterea et nostra ciritas 
et | — tulit singulares viros; N II, 165. j. algm; 


otentiae 
Ill, 36. 


fero 


43 


fertilitas 


Virginem: cuias (Arcturi) pedibus |jeui } sab- 
iecta fertur — inlustre tenens splendenti cor- 
pore Virgor; II, 110, 

vim: in pompa cum magna vis auri argentique 
ferretur; Tv, 1. aa ia ad Fer mar 
vim externam et ferundam paratum est; N III, 29. 

vitam: beata vita glorianda et praedicanda et 
prae se ferenda est; T V, 50. 
quae ferebatur, ... nullo modo mihi placuit; T 
V, 100. quis tam esset ferreus, qui eam vitam 
ferre posset? Lae 87. 


vıta illa beata, ' 


vitem: vitis .., quae natura caduca est et, nisi | 


fulta est, fertur ad terran; C 52 

volnera: saepe .. multi, qui ... volnera ex- 
ceperunt fortiter et tulerunt, iidem omissn con- 
tentione dolorem morbi ferre non posaunt; T II, 


65. 
IV. mit doppeltem Wcenfativ: algm: rite | 
. te, Cyre, beatum ferunt, quoniam | 


Il reete |] 
virtuti tuae fortuna coniuneta est; C 59. cum 
exisse ex potestate dieimus eos, qui ecfrenati 
feruntur aut libidine aut iracundia; T III, 11, 
cuius (Herculis) Karthaginem filiam ferunt; N 
III, 42, quam (Minervam) prineipem et inven- 
tricem belli ferunt; N III, 58. quam (Minervam) 
Arcades Koglav nominant et quadrigarum inven- 
tricem ferunt; N III, 59. non dubitaverim me 
gravissimis tempestatibus ... obvium ferre con- 
servandorum civium causa; R I, 7. principem: 
j- invrentricen; N III, 53. 
amieum: obsequium multo molestius, quod 
peccatis indulgens praecipitem amicum ferri 
sinit; Lae 89. 
Ante Canem: »hice Geminis est ille sub 
ipsis Ante Canem, IIpoxum» Graio qui nomine 
fertur«; N II, 114. 
scelera: nisi .. 
tulissemus; O II, 28. 
vitam: f. IU. vitam; T V, 100. 
V. Xüde: * ferebant; R Il, 44. 


ferocia, Bilogeit: qui contuderit || com- 
zn ai || eius rim et ecfrenatam illam ferociam; 


feroeitas, üsermut, Trog, Wildgeit: I. ha- 
bet: ut et infirmitas puerorum et ferocitas iuve- 
num... naturale quiddam habeat, quod ..; E88. 

II, 1. reprimo: feroeitatem .. eius (Viriathi 
C. Laeligs) ita repressit, ut facile bellum reliquis 
traderet; OÖ II, 40. 

2. queror de: Homericus Aiax apud Achillem 
re de ferocitate Troianoram nescio quid; 


multorum inpunita scelera 


Ill. exsultare: ut equos propter erebras con- 
tentiones proeliorum feroeitate exultantes domi- 
toribus tradere soleant, sie ..; O 1, 90, 

praestare: perhibetur (Romulus), ut adolererit 
Il adul. |}, et corporis viribus et animi ferocitate 
tantum ceteris prasstitisse, ut ..; R II, 4 


ferox, wild, troßig: gens: posten || post 
[qua] |] bello subegit Aequorum magnam gentem 
et ferocem; R II, 38 

natura: nisi nimis animose ferox natura illum 
nescio quo *; R V, 9. 

güde: illa tenenda est ferox *; R II, 67. 


ferramentum, Eijengerät: quae moli- 


tio, quae ferramenta, qui vectes, quae machinne, 
qui ministri tanti muneria fuerunt? N |], 19. 


ferreus, eifern, farz, gefühltos, Hart: alqs: 

uis tam esset ferreus, qui eam vitam ferre posset? 

87. his oontrarius Aristo Chius, praefractus, 
ferreus; fr V, 38. 


Le EEE nn 


proles: »ferres tum vero proles exorta repente 
est«; N II, 159. 

sceriptor: de quo (Atilio) Lieinus }j Lieinius |] : 
„ferreum scriptorem*! F 1, 5. 

virtus: neque .. sunt isti audiendi, qui virtu- 
a un et quasi ferream esse quandam volunt; 

ae 48. 


ferrum, Eifen, Stahl, Waffe, Schwert, Bilng- 
ihar: I. abjolut: iaım aes atque ferrum duelli in- 
strumenta, non fani; L II, 45. 

U,1. abdo: nec „ferrum, aes, aurum, argentum* 
effoderetur „penitus abditum* sine bominum la- 
bore et manu; O II, 13. 

adlicio, attraho: si magnetem lapidem esse 
dicam, qui ferrum ad se adliciat et attrahat | tra- 
ut]; D I, 86. 

effodio: f. abdo. 

eligo: nos e terrae cavernis ferrum eligimus, 
rem ad colendos agros necessariam; N II, 151. 

gigno: ut aurum et argentum, nes, ferrum fru- 
stra natura divina genuisset, nisi eadem docuisset, 
en modum ad eorum venas perveniretur; 

recipio: quis (gladiator), cum decubuisset, fer- 
rum recipere iussus collum contraxit? T II, 41. 
removeo: ab his ipsis (Äliabus), cum iam essent 
adultae, (Dionysius) ferrum removit; T V, 58 
traho: j. adlicio. 

2. incido in: non (Pompeius) exercitu amisso 

nudus in servorum ferrum et manus incidisset; 


II. fabrica: omnem .. fabricam (dico) seris 
et ferri; N II, 150. 

venae: j. II, 1. gigno. 

IV, 1, amputare: quam (vitem) serpentem 
multiplici lapsu et erratico ferro amputans coörcet 
ars agricolarum; C 52, 

eernere: »ferro, non auro vitam cernamus utri- 
que;« OÖ 1,-38. 

decertare: barbari quidam et inmanes ferro 
decertare acerrume possunt; T II, 65. 

depugnare: cum .. sontes ferro depugnabant; 

parari: »clades patrise flamma ferroque pa- 
ratar; D ], 21. 

pelli: non .. erat illa tum eivitas, ... cum 
ferro pulsis magistratibus senatus ||} senatus || 
nomen in re publica non ernt; P 27 

subigi: si ad cam (terram) utendam ferroque 
subigendam superstitionis aliquid accesserit; L II, 
45 


superare: »quem nemo ferro potuit superare 
nec auros; R III, 6. 

tollere: quia 0. Varius) Drusum ferro, Metel- 
lum veneno sustulerat; N III, 81. 

vinciri: tardius ingrediuntur, ut ii, qui ferro 
vincti multos annos fuerunt; TI, 75. 

2. sine: quos ne depellere quidem a se sine 
ferro potuit res publica; L III, 20. 


fertilis, fruchtbar: ager: ut ager quamvis 
fertilis sine cultura fructuosus esse non potest, 
sic sine doctrina animus; T II, 18. multos fertiles 

os alios aliorum fructuum (proferre possum); 

ll, 131. quod (Telmesses) agros uberrumos 
maximeqne fertiles ineolunt; D I, 94. an imitari 
agros fertiles (debemus)? O I, 48. 

Mesopotamia: Mesopotamiam fertilem eficit 
Euphrates; N Il, 130. 


fertilitas, Srußtbarkeit: »quibus (Lacae- 

nis virginibus) magis ... labor, militia |] militiae } 

studio est quam fertilitas barbara«; T II, 36. 

quorum (extorum) ex habitu ... non numquam 
6* 


fertilitas 44 


etiam (pereipi), quae sit vel sterilitas agrorum vel 
fertilitas ru D 1, 1831. 


fervens, heftig: fortis animus et magnus 
in homine non perfecto nec sapiente || sapienti || 
ferventior plerumque est; O I, 46. 


fervesco, fieben: quae (aquae) eefervescunt 
lleffervescunt, eis fervescunt || subditis ignibus; 


’ . 


fervidus, glügend, Heiß, feurig: Canis: 
quem (Orionem) subsequens »fervidus ille Canis 
stellarum luce refulget«; N II, 114. 

lumina: se trucıbus .. oculis duo fervida lu- 
mina flagrante; N II, 107. 

natura: ea et ipsa tota natura fervida est et 
ceteris naturis omnibus salutarem inpertit ... ca- 
lorem; N II, 27. 


fervor, Bärme, Gut, Braufen, Unruhe: 1. 
est: mundi ille fervor purior, perlucidior mobi- 
liorgue est multo ob easque causas aptior ad sen- 
sus commovendos quam hie noster calor; N Il, 30. 
epulabar .. cum sodalibus omnino modice, sed 
erat quidam fervor aetatis; C 45. 

insidit, inveteraseit: cum .. hic fervor 
eoneitatioque animi inveteravit [|inveteraverit || et 
tamquam in venis medullisque insedit |} inaederit ||, 
tum ..; T IV, 24. 

IL abl. comp.: gen Oceani fervore (putas fieri 
posse constantius) illis in locis, »Europam Libyam- 
que rapax ubi dividit unda%« N II, Pr 


ferus, wild, ungezähmt, unbändig, wildes Tier: 
A. bei Snbftantiven: algs: Polyphemum Home- 
rus cum inmanem ferumque finxisset; T V, 115. 

animus: ad humanitatem atque mansuetudinem 
revocavit animos hominum studiis bellandi iam 
immanis ac feros; R II, 27. quae (res publica) 
... nec puniendo inritet animum inmanem ac 
ferum; R II, 41. 

barbari: quibusdam convenis et feris barbaria 
corporis custodiam (Dionysius) committebat; TV, 


belua: quod, ut feram et immanem beluam, 
sic ex animis nostris adsensionem ... extraxisset; 
A Il, 108. immanes et feras beluas nanciscimur 
venando; N II, 161. 

bestiae: quae.. et quam varia genera bestia- 
rum vel cicurum vel ferarum! N li, 99. quodei 
hoc apparet in bestiis, volucribus, nantibus, agre- 
stibus, cicuribus, feris; Lae 81. 

caprae: capras .. in Creta feras ... herbam 
quaerere, quae diotamnus vocaretur; N 11, 126. 

draco: »cui (genetrici draco) ferus inmani la- 
niavit viscera morsue; D I], 

gens: quod nulla gens tam fera, nemo omnium 
tam sit |jfitj] inmanıs, cuius mentem non im- 
buerit deorum opinio; TI, 80. ipsis .. in ho- 
minibus nulla gens est neque tanı mansueta neque 
tam fera, quae non ..; L I, 24. 

menue: »fera velivolantibus navibus complebit 
manus litorar; D I, 67. 

pastus: »me ... tristi advolatu aduncis lace- 
rans unguibus lovis satelles pastu dilaniat fero«; 
TıI, 24. 

testes: utor neque perantiquis neque inhumanis 
ac feris testibus; R 1, 58. 

vita: haec a vis nos) a vita inmani et 
fera segregavit; N Il, 1 

u Agua) »lovis... pinnata satelles ... subrigit 
ipsa feris transfigens unguibus anguem semiani- 
mume; D I, 106. 

vox: »unde superstitiosa primum saeva evasit 
vox fera |jforas || ;« D II, 115. 


festive 


B. allein: a. mase.: conventus: quas est .. 
eivitas? omnisne conventus etiam ferorum et im- 
manium? P 27. 

b. femin.: I. faciunt: id ne ferae quidem 
faciunt, ut ite ruant itaque turbent, ut, earum 
motus et impetus quo pertineant, non intellega- 
mus; F I, 34, 

horrescunt: quin etiam „ferae*, inquit Pacu- 
vius, »quibus abest ad praecavendum intellegendi 
gs iniecto terrore mortis „horrescunt*; FV, 

1. 

ineidunt: ipsse .. ferae nullo insequente saspe 
incidunt; O III, 68. 

ruunt: f, faciunt, 

sunt: neque ulla re longias absumus a natura 
ferarum, in quibus inesse fortitudinem saepe dici- 
mus, ut in equis, in leonibus, iustitiam ... non 
dicimus; sunt enim rationis et orationis expertes; 


turbant: j. faciunt. 

ohne Verb: »prius quam ferae volucresque— ;« 
TI, 106. 

H, 1. abigo: Diogenes ... proiei se iussit in- 
humatum. tum amici: „volucribusne et feris?* 
„minime vero*, inquit; „sed bacillum propter me, 
quo abigam, ponitote;* T I, 104 

infleeto: qui ... levi admonitu F non actu 
||ae nutu || infleetit illam feram; R II, 67. 

2. absum: f. I. horreseunt, 

proicio: f. 1. abigo. 

sum: libertate ne feris quidem quicquam esse 
dulcius; R I, 55. 

8. insum in: f. I. sunt. 

Ill, 1. figurae: gravius etiam isctabitur et in 
suis moribus simillimas figuras pecudum et fera- 
rum transferetur; Ti 45. 

impetus: f. I. faciunt. 

iudieium: huie (Epieuro) ... non multum 
differenti a iadicio ferarum oblivisei licebit sui? 


TV, 728. 
laniatus: quid .. mihi ferarum lanistus oberit 
nihil sentienti? T I, 104, 


motus: qui motus hominum, qui ferarum non 
ita expictus est, ut ..? TV, 114. . I. faciunt. 

natura: ferarum natura non est illa quidem 
depravata mala disciplina, sed natura sua; F II, 
33. f. I. sunt, 

2. praesidia contra: qui praesidia contra 
feras invenerunt; T I, 62. 

IV. a: magorum mos est non humare corpora 
suorum, nisi a feris sint ante laniats; T I, 108. 

causa: terra ... es ferarumne an hominum 
causa gignere videtur? N I, 156. 


fessus, müde, erihöpft: alqs: nisi de via 
fessus esset, (Varronem) continuo ad nos venturum 
fuisse; A I, 1. cum .. Veientes bello fessi lega- 
tos ad senatum misissent; D I, 100. me et de 
via fessum, et qui ad multam nootem vigilassem ; 


festinanter, jönel, übereilt; illud mibi 
a te nimium festinanter dietum videtur, sapientis 
omnis esse semper beatos; F V, 77. 


festinatio, Eile: ne aut tarditatibus uta- 
mur in ingressu mollioribus ... aut in festinatio- 
nibus suscipiamus nimias celeritates; O I, 181. 


festive, anmutig, artig, wigig: dissolvo: 
quam festive (hoc) dissolvitur! D IL, 35. 

trado: quae (ars) primo progressu festive tra- 
dit elementa loquendi; A II, 92, 

elliptifch: „esse igitar divinationem confitendum 
est.* Testive et breviter; D Il, 107. 


festirus 


festivus, artig, wigig: algd: „nonne 
Inon|| .. sunt illa festiva?* sunt; P 38, 
sermo: de Graeeis dulcem et facetum 
festirique sermonis Socratem accepimmus; 


festus, fehlih: dies: quem Tiberina de- 
scensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto 
L. Paullum ... eodem flumine invectio? F V, 70. 
feriarum festorumque dierum ratio in liberis re- 
quietem litium habet et iurgiorum, in servis ope- 
rum et laborum; L I), 2 


fetialis, fetiarij, Setiale: A. ius: beili .. 
sequitas sanctissime fetiali populi Romani iure 
perscripta est; O I, 36. adversus quem (hostem) 
et totum ius fetiale et multa sunt iura communia; 
0 1H, 108 

religio: quod (ins) per se iustissime inrentum 
sanxit fetiali religione; R II, 31. 

B. disceptant, sunt: »foederum pacis, belli 
I[beili] || , indotiarum ratoram ||} oratorum || fe- 
tiales audices, nontii ||} non || sunto, bella disce- 
ptanto«; L II, 21. 


fetura, Raszust, Jungvieh: »alioa ad dies 
ubertatem lactis foturaeque servanto;« L II, 20. 


fetus, Srußtbarteit, Ertrag, Frucht, Junges: 
l. existit: ex quo triplex ille animi fetus existet, 
unus in cognitione rerum positus et in explica- 
tione naturae, alter in discriptione expetendarum 
fugiendarumque |] fogiendarumve || rerum et in 
ratione vivendi, tertius in iodicando, quid cuique 
rei sit consequens, quid repugnans; T V, "8. 
quia febus extitit in sterilitate naturae; D I, 86. 

IH. fundo: facile... illa er aqua et austinen- 
tur et fetum fundunt; N Il, 129. 

pono= f. I. TV, 68. 

procreo: quae multiplices fetus procreant, ut 
sues, ut canes; N II, 128 

servo: quod ad tempus ut sacrificiorum |] [sa- 
en ‚libamenta serventur fetusque pecorum; 

II. labor in: quarum (bestiarum) in fetu et in 
educatione laborem cum cernimus; F III, 62. 

IV, grandescere: »lentiseus tripliei solita gran- 
descere fetu«; D I, 15, a . 

profundi: quae frugibus atque bacis terrae 
fetu profunduntur; L 1,35. 


fetus, frußtbar: terra .. feta frugibus et 
vario leguminum genere ... ea ferarumne an ho- 
minum causa gignere videtur? N II, 156. 


fibra, Safer: I. exsistit, al: haec sunt 
illae fibrae stirpium, quas initio disi, persequen- 
dae et omnes eligendae |} elidendae ||, ne umquam 
ulla ‚Fre existere; T III, 84. 

valet: similiter, quid fissum in extis, quid fibra 
valest, accipio; D I, 16. 

U. dico, al.: f. I. exsistit. 

evello: nos... audeamus non solum ramos am- 
utare miseriarum, sed omnis radicum fibras evel- 
ere; T III, 18. 

UL niti: quae (viriditas) nixa fibris stirpiun 
sensim adulescit; C 51. 


fietilis, irben, thönern: figurae: „non est 
corpus, sed quasi corpus.* hoc intellegerem quale 
si in ceris fngeretur aut fictilibus äguris; 
‚71. 
Summanus: Summanus in fastigio lovis optumi 
naxumi, qui tum erat Gctilis; D I, 16. 
urnulae: a Nums Pompilio minusne gratas dis 


45 


fides 


inmortalibus capudines ac fictiles urnulas fuisse 
quam felicatas Saliorum |] aliorum || pateras arbi- 
tramur? P 11, 


fictor, Bilder, Bilbhauer: volunt: a parvis 
.. Iovem, ... Apollinem reliquosque deos ea facie 
novimus, qua pietores fictoresque voluerunt; N I, 
8. 


utitur: ut... faber ... non ipse facit mate- 
riam, sed ea utitur, quas ait parata, fictorque 
item cera; N fr 2. 


NHetrix, Bißnerin: eius (materiae) .. uni- 
versae fictriceem et moderatricem divinam esse 
providentian; N Il, 92. 


ficus, Geige: 1, habeo: oleum, ficos, pomn 
non habet; fr I, 18. 

I. granum: quae (terra) ex fici tantulo grano 
aut ex acini vinaceo ... tantos truncos ramosque 
procreet; C 52. 


fidelis, treu, egrlich, zuverläffig: A. algs: 
quod ... multi Epicurei et fuerunt et hodie sunt 
et in amicitiis fideles et in omni vita constantes 
et graves; F Il, 81. ut eos tibi fideles putares 
fore, quos pecunia corrupisses; O II, 53, 

amicitine: multorum opes praepotentium ex- 
cludunt amicitias fideles; Lae 54. 

barbarus: o miserum, qui fideliorem et bar- 
barum et stigmatiam putaret quam coniugem! 

‚25. 

benivolentia: benivolentia fidelis (est) vel ad 
perpetuitatem; O II, 38. 

comprehensio: quod ... comprehensio facta 
wen et vera esse illi et fidelis videbatur; 
AT, 42. 
runlam: consilium fidele deliberanti dare; 

I, 52 

fautrices: amicitiae non modo fautrices fide- 
lissimae, sed etiam effectrices sunt voluptatum 
tam amicis quam sibi; F I, 67. 

stigmatias: f. barbarus. 

B. Siligo: omnia vera 2” da id est fidelia, 
simplicia, constantia; F II, 46, 


fidelitas, Treue, Zuverläffigleit: quae om- 
nia pertinent ad fidelitatem; Lae 65. 


fideliter, getreu, zuverläffig: auguro: cui 

uidem utinam vere fideliter } abundiente || quwi- 
ee certe, al.|| auguraverim; R IV, 

vivo: simpliciter, fideliter, + vere hominum 
amice {licet vivere); O 1, 


fidens ;. fido. 


fidenter, zuverfihtlich, beherat: ago: quo 
modo (sapientia) suscipere aliquam rem aut agere 
fidenter audebit? A ft 24. 

infigo: timide fortasse signifer (eigaum) evel- 
lebat, quod fidenter infixerat; D II, 67. 

inquam: ille (Torquatus) non pertimuit 
saneque fidenter: istis quidern ipsis verbis, inquit; 
F II, 21. tum Velleius fidenter sane, ut solent 
isti, ... audite, inquit ..; N I, 18. 


fidentia, Auverfiät: si fdentin, id est 
firma animi confisio, scientia quasdam est et opi- 
nio gravis non temere adsentientis; T IV, 80. 


fides, Glaube, Treue, Vertrauen, Zuverläffigteit, 
er Feng Kredit, Beriprechen, Zulage, Sicher- 
heit, Schuß (gen. fide: f. IL, 1. sacro): I. abfolnt: 
l. continet: nec .. ulla res vehementius rem 


fides 


publieam continet quam fides, quae esse nulla 
potest, nisi erit necessaria sulutio rerum ceredita- 
rum; O II, 84. 
convalescit: |jin|] quibus facillime justitia 
et fides convalescit; R II, 26. 
debet: cum hoc (pirata) nec fides debet nec 
ius iurandum esse commune; O IH, 107. 


est: quae esset conclusi argumenti fides? A II, 
27. quae tanta constantis, magnitudo animi, 
probitas, fides ... in ullis fuit, ut sit cum maio- 
ribus nostris comparanda? T I, 2. quorum {re- 
gnorum), ut ait Ennius, „nulla [regni] sancta so- 
cietas nec fides est;* RI1,49. qui (optimates).... 
plus .. fore dieant in pluribus consilii quam in 
uno et eandem tamen aequitatem et fidem; RI, 
55. fundamentum .. est iustitine fides, id est 
dietorum conventorumque constantia et veritas; 
0 1, 28. quod... est apud Ennium: »nulla sancta 
societas nec fides regni est;« O1, 26. si hoc sibi 
sument, nullam esse fidem, quae infideli data sit; 
O III, 106. in qua (tyrannorum vita) nulla fides, 
nulla caritas, nulla stabilis benivolentiae potest 
esse fiducia; Lae 52, firmamentum .. stabilitatis 
constantiaeque est eius, quam in amieitia quaeri- 
mus, fides; Lae 65. j. continet. debet. 

habet: mentem, fidem, spem ... rerum vim 
habere videmus, non deorum; N III, 61. fides . 
nomen ipsum mihi videtur habere, cum fit, quod 
dieitur; R IV, 7. 

inest: quodsi inest in hominnm genere mens, 
fides, virtus, concordia; N U, 79. in nobismet 
insunt ipsis, ut mens, ut spes, ut fides; N IIl, 61. 

potest: j. continet. est; Lae 52. 

praestat: »vestri, quorum pietasque fidesque 
et longe vieit sapientia cunctos«; D I, 


profieiscitur: nisi aequitas, fides, iustitia 
profieiscantur a natura; F Il, 59, 

valet: jn quo (bello) et suscipiendo et gerendo 
et deponendo ius ut plurimum valeret et des, 
,.. sanximus; L II, 34. 

videtur: f. habet; R IV, T. 

abl. abs:: QUAE SALYA FIDE (iudex) FACERE 
POSsIT; O III, 44. 


ohne Verb: unde iuatitia, fides, aequitas? R 1, 
2. iratarum melior fides quam senatus; 


0 ll, 87. 
2. Ausruf: pro deorum atque hominum fidem! 
{ quis est, 


parumne cognitum est ..? T V, 48 
pro ||proh || deorum fidem atque hominum! qui 
velit ..? Lae 52. 

I. nach Berben: 1. abrogo: quia iis visis, 
inter quae nihil interest, aequaliter omnibus ab- 
rogatur fides; A II, 36, 

adfero: f. quaero. 

adiungo: vieis non omnibus adiungebat fidem, 
sed iis solum, quae ..; A 1, 4l. auetoritatem .. 
nullam debemus nec fidem commenticiis rebus 
adiangere; D Il, 113. 

adıniror: admiratus eorum fidem tyrannus pe- 
tivit, ut ..; O III, 45 

sestimo: ut quisquam tanti aestimat nequita- 
tem et fidem, ut eius conservandae causa nullum 
supplicium recuset; A II, 23, 

antepono: religio et fides anteponatur amici- 
tiae; O III, 46, 

appello: credamus .., quis fiat, quod dietum 
ost, appellatam fidem; O 1, 23. 

astringo: nullom .. vinculum ad astringendam 
fidem iure iurando maiores artius esse voluerunt; 
oO II, 111. 

celamo:; f. imploro; N I, 18. 

comparo: f. I, 1. est; TI, 2. 

eonficio: iustitia confcit et benivolentiam, 





fides 


2. prodease vult plurimis, et ob eaudem causam 
dem et admirationem; O II, 38 

eonfirmo: si tota oratio nostra omnem sibi 
fidem sensibas confirmat, id est incorruptis atque 
integris testibus; F 1, 71. 

consecro: maiorum-institutis mens, fides, vir- 
tus, concordia consecratae et publice dediestae 
sunt; N II, 79. 

conservo: j. eonservo, II, 2. fidem (4 St.) 
B. 1, ©. 502, b. 

erucio: non fides (Reguli cruciabatur a Poenis), 
non constantia; P 16. 

custodio: »censores ||cesoris || fidem legum 
custodiuntos; L III, 11. 

derogo: quo modo isti ... non ex multis (som- 
niis) potius uni fdem derogent Fa ex uno in- 
numerabilia confirment; D II, 146. 

detraho: si (utilitas ista) boni viri nomen 
eripuerit, fidem iustitiamque detraxerit ; O ILL, 82. 

evincio: quibus (foederibus) etiam cum hoste 

devineitur fides; O Ill, 111. 

do: f. de, III, fidem (6 ©t.) ®. I, ©. 748, a. 

exquiro: ut neque sensuum fidem sine ratione 
nee rationis sine sensibus exquiramus; F IV, 9. 

facio: f. faelo, III. fdem (4 St.) ©. 17, a. 

fallo: (Regulus) ad supplieium redire maluit 
quam fidem hosti datam fallere; O I, 39, 

frango: »fregistin fidem? neque dedi neque do 
infideli cuiquam;« O IL, 102. 

habeo: quae (visa) fidem nullam habebunt aub- 
lata veri et falsi nota; A II, 58. num videtur 
(Iliona) minorem habere visis quam vigilantes 
fidem? A II, 88. quodsi insanorum visis fides 
non est habenda, quia falsa sunt; D Il, 122. ut 
non tam fides non habenda quam ratio quaerenda 
sit; RI, 15. cum ... minor .. fabulis nisi de 
veteribus rebus haberetur fides; R II, 18, cui 
fidem habent et bene rebus suis consulere arbi- 
trantur; O II, 21. si diligit multitudo, si fdem 
babet; O I, 31. fdes .. ut habeatur, dunbus 
rebus efhiei potest; O II, 33. iis fidem habsmus, 
quos plus intellegere quam nos arbitramur; O II, 
3. iustis .. [et fidis] hominibus, id est bonis 
viris, ita fides habetur, ut ..; O H, 33. difficile 
factu est a deis ortis fidem non habere; Ti 38. 

imploro: cum (Alcmaeo) virginis fidem implo- 
rat; A II, 89, illi pugnant, et quidem vicinorum 
fidem inplorant; T u 50. »pro deum, popula- 
rium omnium, ommium udulescentium clamo, po- 
stulo, obsecro, oro, ploro atque inploro fidem«; 

laudo: quorum (decemvirum) non similiter 
fides |jest|| nec iustitia Jaudata; R II, 61, cum 
.. fidem alicuius bonitatsımque laudant; O III, 77. 

loquor: ofliecium, aequitatem, dignitatem, dem, 
... haec cum loqueris; F II, 76. 

neglego: »cuius ipse princeps iuris iurandi 
fait, ... solus neglexit fidem«; OÖ III, 98. 

obsecro, ploro, postulo: f, imploro; N I, 18. 

praesto: quae (virtus) vetat spectare fortunam, 
dum praestetur fides; DII, 79. illa .. praestare 


le ... Jjustitiam, fidem, liberalitatem; O1, 
121. 
probo: qui ... 


ita vivunt, ut eorum probetur 
fides, integritas, aequitas, liberalitas; Lae 10. 

prodo: qui (vir) statuit ... intolerabili dolore 
lacerari potius, quam aut oflicium prodat aut 
fiden; A II, 23, 

quaero: sipudor quasritur, si probitas, si fides, 
Mancinus hasec attulit; R Ill, 38 

retineo: ut et utilitas in amicitia et fides re- 
tineatur; Lae 88. 

s20r0: »fide sucratae ins perpetuo (Ulixes) 
falleret;« O III, 98. 

sequor: quibus (aribus) auetoribus ofieium et 


fides 


fdem secutus esset; D I, 27. quod (Deiotarus) 
fidem secutus amieitiamque populi Romani functus 
sit oflieio; D II, 78 

servo: [est ... ius etiam bellicum fidesque iuris 
iurandi saepe cum hoste servanda]; O III, 

tollo: haud scio an ... fides etiam et "societas 
generis humani . tollatur; N I, 4. 

tribuo: e quo sensibus etiam Ädem tribuebat; 
5 h 42, Cratippus ... isdem rebus fidem tribuit; 

‚5. 

video: an, cum videat me et meos comites, 
... constantiam, gravitatem, fidem, ipsa se sub- 
ducat? fr V, 64. 

2. committo: se ... debere ... 
commissa meminisse; OÖ I, 124. 

3. sum: ut... |jeum|], qui sit improbissimus, 
y existimet esse summa probitate ac fide; 


ea fidei suae 


4. confugio ad: qui ir Ya ad impera- 
torum fidem confugient; O I, 

on 4 (Marius) a fide iustitiaque disces- 
sit; O III, 

ne de: quid de ... nn fide, 
iure iurando ... existimandum sit; N 1, 

facio contra: neque contra ius Bi ac 
fidem amici causa vir bonus faciet; O III, 43, 
f. IV, 3, iudicia de. 

invito ad: invitat .. vera ratio bene SAanos 
ad iustitiam, aequitatem, fidem; F I, 52. 

pertineo as j. ad, I. pertineo ad dem (3 &t.) 
2.1, €&. 45, b 

recipio in: qui civitates aut nationes devictas 
bello in fidem recepissent; O I, 35 

sum contra: quod contra fidem, contra ius 
iurandum, contra rem publicam esset; 39. 

suscipio pro: nullum bellum suscipi a eivitate 
optima nisi aut pro fide aut pro salute; R II, 34. 

valeo ad: quantum .. ad id, quod ortum est, 
aeternitas valet, tantum ad fidem veritas; Ti &. 

versor in: rar Fake, in ... rerum 
eontractarum fide; Ö |, 

I. nad Adjectiv: u quibus (versibus) 
adfatur anlokn siıle vir haud magna cum re, 
sed plenus fidei;« C 1. 

IV. nad) Subftantiven: 1. exemplum: cum 
.. jpse sis quasi unicum exemplum antiquae pro- 
bitatis et fidei; R III, 8 

ins: f. II, 1. sacro. 

nomen: summam vim esse dicebat in omnibus 
iis arbitriis, in quibus adderetur EX FIDE BONA, 
fideique .. nomen existimabat manare latie- 
sine; O II, 

opinio: A .. commovetur ... opinione . 
iustıtiae, fidei omniumque earum virtutum, quae . 

0 II, 32. 

2. vir: quorum alter optimus vir, aequissimus, 
summa justitia, singulari ide; R II, 27. 
3. alqd ex: ag = Min _. 

u et tanta fi corpus 


egrogio tuo 
efers? FI, 


earitas cum: quibas rebus facillime possimus 
eam, quam volumus, adipisci cum honore et fide 
caritatem ; 
iudieia de: "inde tot iudicia de fide mala, tu- 
telae, mandati, pro socio, fiduciae, reliqua, quae 
ex empto aut vendito aut conducto aut locato 
eontra fidem fiunt; N III, 74. 
V. Umftanb: 1. defendere: si provincias, si 
s0ci0o8 uitate et fide defendissent; O 11,27 (26). 
servarı: qui ob eam (amicitiam) summa fide, 
constantia iustitiaque servatam maxumam gloriam 
it; Lae 25. 
cum: tene ... convenire .. eos, qui iuste ef 
cum füide vixerint! T I, 98. 
ex: in quibus (iudieiis) additur EX FIDR BONA ; 


47 


fidieula 


O III, 61. arbitrum illum adegit, QUIDQUID SIBI 
DARE FACERE OPORTERET EX FIDE BONA; O III, 66. 
f. IV, 1. nomen., 

in: [semper .. in fide quid senseris, non quid 
dixeris, cogitandum]; O I, 40. 

praeter: (M. Regulus) nulla vi coactus praeter 
fidem, quam dederat hosti; F II, 65. 

propter: quem (casum) gr: fidem constan- 
tiamque susceperat; F II, UTI NE PROPTER 
re VE TUAM Be © RAUDATOSYE SIM; 


fides, Saite, pl. Zaute, Zitger: I. diserepat: 
ut in fidibus aut tibiis, quamvis paulum disere- 
Be ru id a sciente animadverti solet, sic ..; 

potest: ut... in fidibus plaribus, si nulla earum 
ita contenta nervis sit, ut concentum servare POs- 
sit, omnes aeque incontentae sint, sic peccata, 
quia discrepant, aeque discrepant; F IV, 75. 

praecinunt: quod et deorum pulvinaribus et 
epulis magistratuum fides praecinunt; T IV, 4. 

servat: f. potest. 

sunt: aeque .. contingit omnibus fidibus, ut 
incontentae sint, illud non continuo, ut aeque in- 
eontentae; F IV, 75. f. potest. 

I, 1. coneutio: leniter atque placide fides, 
non vi et Zn eoncuti debere *; R fr 9. 

eontendo: j. I. potest, 

facio: ut fides et tibias eorum causa factas 
m. est, qui illis uti possent, sie .; NII, 

Age ponendae sunt fides et tibiae; fr V, 91. 
. eontingo: f. I. sunt. 
quo modo ... is, qui fidibus utitur, 
explere numeros (potest) et conficere versus? A Il, 
22. an tibieines ıique, qui fidibus utunteor, suo, 
non multitudinis arbitrio cantus numerosque mo- 
derantur? T V, 104. cum (Diodotus) fidibus Py- 
thagoreoram more uteretur; T V, 113. nec .., 


8. utor: 


qui fidibus aut tibiis uti volunt, ab haruspicibus 
pen. earum tractationem, ‚sed a musicis; D 
9..f. 1. facio. 
hi. l. tractatio: [. 1, 3. DU, 9. 
IV, 1. canere: Epaminondas ... fidibus prae- 


clare cecinisse dieitur; T I, 4. si velim scribere 
I aut A aut canere 'vel voce vel fidibus; 


II, 122 

discere: discebant .. fidibus antiqui; C 26. 
fieri: cavea cantu f vice ||ad cantum voce, 
in cavea cantu fiant, al. |] ac fidibus et tibiis; L II, 


traducere: cum .. solıti illi esse dicantur ... 
mentes suas a cogitationum intentione cantu fdi- 
. ad tranquillitatem traducere; T IV, 3. 

2. in: velut in cantu et fidibus quae apuonla 
dicitur; T I, 19. quocirca .. in fidibus testudine 
resonatur aut cornu; N II, 144. nervos in fidibus 
aliis pulsis resonare 'alioe; DII,83, ut... in Kdi- 
bus aut tibiis ... concentus . . tenendaus, sic . 

R II, 69. »loedis publicis .. larem Inetitiam 
in ! [in] }} cantu et fidibus . tbiis moderanto ;« 
‚22. siquidem illa severa Lacedaemo nervos 
u quos ||quo |] plures quam septem haberet, 
in Timothei Kdibus 5 ineidi; L II, 89. ut in fdi- 
bus musicorum aures vel minima sentiunt, sie . 

O I, 146. quod cum fecisse Socratem in Adibus 
audirem; © 26. j. I. discrepant. potest. 


fidieen, Saitenfpieler: ooncedam non modo 
animantem et sapientem esse mundum, sed fidi- 
einem etiam et tubicinem? N III, 28. 

fidicula, Saiteninftrument: si platani fidi- 


culas ferrent numerose sonantes; N II, 22. 


fidius 48 _ 


fidius, medius f., waßrfih: ne ille medius 
fidius vir sapiens laetus ex bis tenebris in Incem 
illam excesserit; TI, 74. 


fido, trauen, vertrauen, part. getroft: L algs: 
qui fortis est, idem est fidens; T III, 14. qui .. 
est fidens, is Ahern non extimescit; T III, 14. 

animus: fidenti animo, si ita res feret, gradie- 
tur ad mortem; T I, 110. 

vox: »tum Calchas hasc est fidenti voce locu- 
tus«; D II, 64. 

U. acc. ec. inf.: fidentium est hominum illa 
vera et firma et certa esse, quae tutentur; A II, 48. 

Ill. consilio: haec sunt operu magni animi et 
excelai et prodentia consilioqus fidentis; O I, 81. 

Cynousura: »qua (Cynosura) fidunt duce nocturna 
Phoenices in slto«, ut ait Aratus; A Il, 66. »hac 

. in hlto«; N II, 106. 

prudentia:; f, consilio, 

somniis: istisne fidentes somniis .. Epicurus 
et Metrodorus et Hermarchus contra Pythagoram, 
Platonem Empedoclemque dixerunt? N I, 8. 


fidueia, Bertrauen, Zuverfict, Bertrag, Sicher 
heit: I. est, potest: in qua (tyrannorum vita) 
nulla fides, nulla carites, nulla stabilis benivolen- 
tine potest esse fiducia; Lae 52. 

II. versor in: id .. (fidei bonae nomen) ver- 
Ben n tutelis societatibus, fiduciis mandatis; O 

III. iudicia: inde tot iudicia de fide mala, tu- 
telae, mandati, pro socio, fiduciae; N III, 74. 

II, 1. niti: vereor, ne non tam virtutis fiducia 
nitendum nobis ad spem beate vivendi quam vota 
facienda videantur; r v,2. 

2. in: in fiducia UT INTER BONOS BENE AGIER; 
oO III, 61 


fidus, treu, zuverläffig: algs: neque .. fidum 
potest esse multiplex ingenium et tortuosum, ne- 
que vero, qui non isdem rebus movetur naturaque 
eonsentit, aut fidus aut stabilis potest esse; Lae 


algd: nihil ädum, nihil exploratum habeas, ne 
amare quidem aut amari; Lae 97. 


a 
’ 


amiei: tum se intellexisse, quos fidos amicos | 


habuisset, quos infidos, cum iam neutris gratiam | 


referre posset; Luae 53. 

custodia: in quibus (animi partibus) ... inest 
ad humanam societatem iustitine fida custodia; 
F II, 113. canum .. tam fida custodia ... quid 
significat? N II, 158. 

familiaritates: familiaritates habere fidas 
amantium nos amicorum; OÖ II, 30. 

homines: iustis .. [et fidis] hominibus, id est 
bonis viris, ita fides habetur, ut ..; O II, 

ingenium: f. algs. 


figo, anheften, aufhängen, richten, durchbohren, 
part. feft, unveränberlih: alqm: illa inania: »ipse 
summis saxis fixus asperis, erisceratus;e T I, 107. 
Zeno quidem non eos solum, qui tum erant, Apol- 
ee Silum, ceteros, figebat maledictis, u NE 
9. 
algd: quod tu ... verum illud, certum, com- 
ET eur ratum, firmum, fixum vis; 
u, 1 um; A fr 17. certa ut sint et fixa, 
uae dixero; TI, 17. hoc .. probe stabilito et 
xo; TI, 88. »nunc ea ... omnia fixa tuus glo- 
meransa determinat annus«; D I, 19. »haec fixa 
gravi fato ac fundata teneri«; D I, %. 
Arma: arıma, .. quae fixa in parietibus fuerant, 
ea sunt humi inventa; D I, 74. 
bonum: nisi stabili et firo et permanente bono 
beatus esse nemo potest; T V, 40. 





figura 


euram: »quae (cura) nunc te coquit et versat 
in peetore fixa«; C 

decretum: quin.... neque satis sit (deoretum) 
non esse falsum, sed etiam stabile, fixum, ratum 
esse debeat; A II, 27. 


globum: cum videmus ... globum terrae emi- 
nentem e mari, fixum in medio mundi universi 
loco; TI, 68. 

modum: siquidem rerum modum figere non 
Be; animorum modum tenere possumus; 


obtutum: »obstipum caput at |]a, ac || tereti 
cervice reflexum obtutum in cauda maioris figere 
dicas«; N II, 107. 

scuta: ea .. scuta, quae fuerant sublime fixa, 
sunt humi inventa; D II, 67. 

stellam: huic .. Booti »subter praecordia fixa 
videtur stella micans radiis, Areturus nomine 
elaro«s; N II, 110. 

tempus: »una fixi ac signati temporis horn 
Iuppiter excelsa elarabat sceptra columna«; DI, 21. 


figura, Weftalt, Seftaltung: 1. abfoint: 
1. accedit: ad similitudinem .. deorum |] deo, 
. l a accedebat humana virtus quam figura; 
, 9%. 


complectitur, continet: quid .. pulchrius 
ea figura, quae sola omnis alias figuras complexa 
continet, quaeque nihil asperitatis habere, nihil 
offensionis potest, nihil incisum angulis, nihil an- 
fractibus, nıhil eminens, nihil lacunosum®? N II, 47. 

conereseit: f. II, 1. faeit. 

effieit: membrorum .. situs et figura corporisa 
vacans animo quam possit harmoniam eflicere, 
non video; T I, 41. 


est: corporis .. nostri partes totaque figura et 
forma et statura quam apta ad naturam sit, ap- 
paret; F V, 35. Xenocrates animi figuram et 
quasi corpus negavit esse; T I, 0. ut corporis 
est quaedam apta figura membrorum cum coloris 
quadam suavitate, eaque dicitur pulchritudo, sie ..; 
T IV, 31. quae conpositio membrorum, quae con- 
formatio liniamentorum, quae figura, quas species 
humana potest esse pulchrior? N I, 47. (deus) 
ea figura Bes est, quae pulcherrima sit |] est |] 
omnium; NI,48. tertiam rationem adfertis, quod 
nulla alia figura domicilium mentis esse possit; 
N 1, 76. ut concedamus eandem hominum esse 
et deorum figuram; N 1,94. mens cuiusque is est 
quisque, non ea figura, quae digito demonstrari 
potest; R VI, 26, j. IV, 1. alqd. 

exsistit: credo, aliquam non dissimilem figu- 
ram (extitisse), sed certe non talem, ut eam fa- 
ctam a Scopa diceres; D I, 23. 

habet: f. complectitur. 

inest: in qua (columella) inerat sphaerae figura 
et cylindri; T V, 65. 

otest: f. complectitur, efheit. est; N I, 46. 76. 

R VI, 26. — II, 1. efficio. intellego. 


significat: nec .. figura corporis nec ratio 


; exoellens ingenii humani significat ad unam hanc 


rem natum hominem, ut ..; FII,41. quae porro 


 animantis figura conformatioque membrorum tan- 


tam naturae sollertiam significat? N II, 85. 

vacat: f. eflcit. 

venit: hoc dico, non ab hominibus formas figu- 
ram venisse ad deos; N I, 

vineit: quodsi omnium animantium forman 
vincit hominis figura; N I, 48 

ohne Berb: inter ipsos homines nonne et si- 
millımis formis dispares mores et moribus similli- 
mis figura dissimilis? N I, 98. 

2. sum: eos .., qui di appellantur, rerum na- 
turas esse, non figuras deorum; N III, 68. 


figura 


U. nach Berben: 1. antefero: an tu aquilam 
aut leonem aut delphinum ullam anteferre censes 


figuram suae? N 1, 77. 


aspicio: eius (Draconis) cum totius est |] sit || 
species, tum in primis aspicienda est 
ra capitis; N Il, 107. 

eircumdo: omni .. totam figuram mundi levi- 
tate (deus) eircumdedit; Ti 18. 

eomparo: j. IV, 1. alqd. 

eompleetor: j. I, 1. complectitur. 

eonglobo: id esse deum neque natum umquam 
et sempiternum, conglobata figura; A II, 118. 

constituo: ut nisi figuris hominum constitutis 
nihil possent de dis inmortalibus cogitare; N II, 
45 


eontineo: f. I, 1. complectitur. 

demonstro: f. I, 1. est; R VI, 26. 

dico: f. L 1. est; T IV, 31. 

do: figuram .. corporis habilem et aptam in- 
genio humano (natura) dedit; L I, 26. 

efficio: ex quo efliciuntur eae rerum formane 
et figurae, quas vos eflci posse sine follibus et 
incudibus non putatis; N 1, 54. nec si- 
tumque membrorum nee ingenii mentisque vim 
talem eflici potuisse fortuna; N Il, 158. 

facio: nervos, venas, omnen denique membro- 
rum et totius corporis fguram videor posse dicere, 
unde concreta et quo modo facta sint; T I, 56. 
j. I, 1. exsistit. 

informo: ut, quae numquam vidimus, ea tamen 
informata habemus, oppidorum situs, hominum 
figuras; D II, 188. 

intellego: qui .. fundus aut quae talis animi 
figura intellegi potest? T I, 61. 

miror: ex qua (quercu) olim evolavit »nuntia 
fulva lovis miranda visa figura;« L I, 2. 

noseo: non ....id praecipit, ut membra nostra 
aut staturam figuramve noscamus; T 1, 52. 

persequor: persecutus est Aristoteles animan- 
tiam omnium ortus, victas, figuras; F V, 10. 

perspicio: si erit tota hominis fabrieatio per- 
specta Fr humanae naturae figura atque 
perfectio; N II, 133. 

pono: quae (natura) formam nostram reliquam- 
que figuram, in qua esset species honesta, eam 
posuit in promptu; O 1, 126. 

quaero: formam aliguam figuramque quasre- 
bant; T I, 37 

suspicor: in quo (orbe) neque figuram divinam 
neque sensum quisquam suspicari potest; N I, 28. 

video: f informo, 

2. antefero: j. 1. antefero. 

3. earso: quae (natura) causas gignendi, Ben , 
minuendi habest, sed careat omni sensu et figura; 

sum: posse fieri, ut (mundus) sit alia figure; 
N Il, 48. qui (tyrannus) quamyuam figura est 
hominis, morom tamen inmanitate vastissimas 
en R 11, 48. f. 1. conglobo. 1, 1. est; 
videor: f. I. miror. 

4. accedo ad: a ratione ad humanam figuram 
quo modo accedis? N I, 89. 

cado er . ee viderunt, anuimi natura 
intellegentis |] et intellegentia |] in quam figuram 
eadere posset; N ], 29. . ki er 

cieo ex: ex corporis totius natura et figura 
.. — cieri tamquam in cantu sonos; 

eonverto in: si nemo est, quin emori malit 
quam converti in aliquam figuram bestiae; RIV, 1. 

dieo de: et de ris deornm et de locis atque 
sedibus ... multa dieuntur; N I, 2 

exsto in: hominum .. similitudo in corporum 
fgura magis exstat; T I, 80 

Hl. 


49 








figuro 


fluo a: a corporibus .. solidis et a certis 
figuris (Demoeritus) vult fluere imagines; D II, 137. 

insum in: quoniam ... nec ratio usquam in- 
esse nisi in hominis figura (potest); N I, 48. tu 

. sumebas nisi in hominis figura rationem inesse 
non posse; N I, 98. 

quaero de: non .. hoc loco de ingeniis aut 
de orationibus nostris, sed de apecie figuraque 
quaeritur; N I, 78. 

seryo in: hanc uabilitatem motus constan- 
tiamque ordinum in alia figura non potuisse ser- 
vari; N 11, 48. 

sum in: nec rationem esse nisi in hominie fi- 
gura; N I, 89. enumerare possum, ad eum pa- 
stum capessendum conficiendumque quae sit in 
figoris animantium ... diseriptio partium; N II, 
121. f. 1. pono. 

transfero in: eum secundus orlus in fguram 
muliebrem transferet; Ti 45. in suis moribus si- 
millimas figuras pecudum et ferarum transferetur; 
Ti 45. 

video in: numquam vidi .. animam rationis 
consiliique participem in ulla alia nisi humana 
figura; N I, 87, 

III. nach Wdjectiven: 1. aptus: motum .. 
(deus) dedit caelo eum, qui figurae eius esset aptis- 
simus; Ti 19, 

2. vacuus: mentem aeternam figura membris- 
que corporis vacuam; N I, 95 

3. vastus ad: f. V, 1. vastus, 

IV. nach Subftantiven: 1. algd: quando .. 
triom vel numerorum vel figurarum vel quorum- 
cumque generum contingit ut, quod medium ait, 

. comparetur; Ti 14. 

decentia, al.: colorum etiam et figurarum *, 
tum |jfigararum [tum] |] venustatem atque ordi- 
nem et, ut ita dicam, decentiam, oculi iudicant; 
N II, 145. 

similitudo: ut (stellae) ex notaram figurarum 
similitudine nomina invenerint; N II, 104. 

2. algs: quid .. interest, utrum ex homine se 
eonvertat quis in beluam an hominis Bgura in- 
manitatem gerat beluse || [utrum ... beluae] |]? 
O III, 82. - 

a deus: vgl. Tl, 1. conglobe. 

83. feritas, immanitas in: ista in figura ho- 
minis feritas et inmanitas beluae a communi tam- 
2 humanitatis corpore segreganda est; O III, 

V. Umftand: 1. intellegi: quod primum in- 
ge debet figura membrisque corporum; F Ill, 

metiri: non genere aut loco aut ordine, sed 
forma, aetate, figura (voluptates) metiendas pu- 
tant; T V, 9. 

sustentare: quae (astra) ... forma ipsa figu- 
raque sus momenta sustentant; N Il, 117. 

vastus: elephanto beluarum nulla prudentior; 
at figura |jad figuram|| quae vastior? N I, 97 

abl. comp.: f. I, 1. oomplectitur, 

2. in: quam sint omnia in hominis figura non 
modo ad usum, verum etiam ad venustatem apta; 
N I, 47. „non est corpus, sed quasi corpus,* 
hoc intellegerem quale esset, si in ceris Ängeretur 
aut fictilibus figuris; N I, 71. quanto est miserius 
in hominis figura animo esse efferato! R IV, 1 

sine: quod fieri ... nec sine faucium, laterım, 
pulmonum vi et figura potest; T I, 37. 


fguro, geftalten, bilden: animantem: hunc 
eigen, ea forma figuravit, qua una omnes 
ormae reliquae coneluduntur; Ti 17. ; 
a a ita figuratum corpus, ut excellat aliis; 
F V, 34. corpus unum et simplex, ita figuratum, 
ut temperstione naturae vigeat et sentiat; T I, 21. 
7 


figuro 


(corpora) se ipsa ... formare, figurare, colorare, 
anpimare non possent; N I, 110. 

terga: quorum (boum) ipsa terga declarant 
non esse se ad onus accipiendum figurata; N 1I, 159. 


filia, Tochter: I, 1. adurunt: ab his ipsis 
BER cum iam essent adultae, (Dionysius) 
errum removit instituitque, ut candentibus iuglan- 
diam putaminibus barbam sibi et capillum adure- 
rent; T V, 58. 

divinat: Asise rex Priamus nonne et Helenum 
filium et Cassandram filiam divinantes habebat? 

est: ob enm .. ipsam causam Erechtheus Athe- 
nis filineque eius in numero deorum sunt; N III, 
50. cur... P.Crassi filıa posset habere, si unica 
patri esset, aeris milliens salva lege, mea triciens 
non posset? R IIl, 17, si, ut aiunt + Danaum 
quinquaginta || aiunt Danaum, q.; aiunt Danao, q. || 
- filiae, tot dotes magnam quaerunt pecunianı ; 

44. 

expetunt; cuius (Erechthei) etiam filiae cupide 
mortem expetiverunt pro vita eivium; TI, 116. 

habet: }. est; R III, 17. 

imponunt: Metellum ., multi filü filise, ne- 
potes neptes in rogum inpoauerunt; T I, 85. 

oppetit: aequius esse censuit se maturam || ma- 
turum || oppetere mortem quam P, Africani filiam 
adulescentem; D I, 86. 

iroede; j. et; R IIL 17. 

. sum: cum (Ino) sit Cadmi filia; N III, 48, 

3. Bocatip: ille (L. Paulus) artius puellam con- 
gg „aecipis*, inquit, „men filia, omen*; D I, 


U, 1. eonloco: cum (Caecilia Metelli) vellet 
sororis suae fillam in matrimonium conlocare; 
D I, 104. qui (Themistocles) cum conauleretur, 
utrnm bono viro pauperi an minus probato diviti 
filiam collocaret; O nz. 

dedo: L. Verginius ... virginem filiam sus 
manu oceidit potius, quam ea Ap. Claudii libidini 
... dederetur; F II, 66. 

doceo: ne tonsori collum committeret, tondere 
filias suas (Dionysius) doeuit; T V, 58, 

fero: cuius (Herculis) Karthaginem Sliam ferunt; 
N II, 42, 

habeo: Ino Cadmi filia nonne Aswoßsde nomi- 
nata a Graecis Matuta babetur a nostris? TI, 28. 
filiam quis habet, pecunia est opus; duas ıwaiore; 
ploris, maiore etiam; P 44. qui .. non filias 

lures, sed innumerabiles cupiditates habet; P 44. 
. 1, 1. divinat. 

interficio: (inventus est,) qui filiam interfice- 
ret, ne stupraretur; F V, 

interimo: cum Decimus quidam Verginius vir- 
ge Pu ... in foro sua manu interemisset; 


laudo: quis Erechthei filias non maxime laudat? 

nomino: f. haheo; T 1,28. — nupta: f. re- 
linquo. — occido: f. dedo. 

odi: maeres videlicet regni desiderio, non filine. 
illam enim oderas, et iure fortasse; T III, 26. 

rego: quattuor robustos filios, quinque filias 
... Appius regebat; C 37, 

relinquo: gui (Q. Metellus) ... 
filias nuptas; F V, 82, 

stupro: |, interficio. 

2. adfero: cum maior eius filius Lucretiae, 
Trieipitini filise, Conlatini uxori, vim attulisset; 
R II, 46. nec ... non contra illam legem sem- 
piternam Sex. Tarquinius vim Lucretiae, Tricipitini 
filise, attulit; L TI, 10, 

reddo: si te amicus tuus moriens rogaverit, ut 
hereditatem reddas suae filiae; F II, 58. 


reliquit .. tria 


filius 


trado: Caecilia se aororis filiae sedes suas tra- 
dere; D II, 88, 

3. nascor: quarta (Minerva) love nata et Cory- 
pbe, Oceani flia; N 111,°59, 

4. nascor ex: Circe .. et Pasiphaö et Aseta 
e Perseide, Oceani filia, nati, patre Sole; N III, 48. 

pervenio ad: ut omnis hereditas ad filiam 
perveniret; F U, 55. 

removeo ab: f. I, 1. adurunt. 

IH. conloeatio: qui ... in fillaram colloea- 
tione adiuvant; O II, 56 (55). 

desiderium: f. II, 1. odi. 

dotes: Atheniensis Clisthenss Iunoni Samiae 
... fliarum dotis eredidisse (dieitur); L II, 41. 

morbus: »damna ... semper secum cogitet ... 
aut uxoris mortem aut morbum filiaee; T II, 80. 

mors: Aeschines in Demosthkenem invehitur, 
quod is septimo die post filiae mortem hostias 
immolavisset; T III, 63. 

somnium: templum Iunonis Sospitae L. Iulius 
... de senatus senientie refecit ex Caeciline, Ba- 
liariei filiae, somnio; DI, 4. Caeeiliae Q. filise 
llell somnio modo Marsico bello templum est a 
senatu lunoni || lunonis || Sospitae restitutum; 
DI, 9. pervulgatum .. recens Caeciliae, Balia- 
riei filiae, somnium; D II, 136. 

2. nepos ex: * us nepos eius, ut diverunt qui- 
dam, ex filia; R 11, 20. Numae Pompili nepos 
ex filia rex a populo est Ancus Marcius constitu- 
tus; R Il, 38. 

cum: nec stellatus Copheus cum uxore, genero, 
filia traderetur; T V, 8. 


filiola, zögtergen: L. Paulus consul iterum 
... Sliolam suam Tertism, quae tum erat admo- 
nr para osculans animum advertit tristiculam ; 
I, . 


filius, So: 1. abfolnt: 1. Subject: 
abundat: [. 3. O1, 1. 

accurrit: quod cum audirisset adulesoens filius, 
negotium exhiberi patri, accurrisse Romam et cum 
primo luei |] prima luce || Pomponi domum venisse 
dieitur; O il, 112. 

accusat: „si patriam prodere conabitur pater, 
silebitne filius?* „immo vero o bit patrem, 
ne id faciat, si nihil proficiet, accusabit, mina- 
bitur etiam, ad extremum ... patrise salutem 
u re saluti patrie*; O II, 90. 

adfert: cum maior eius filius Lucretiae ... 
vim attulisset; R II, 46. qui (Pomponius) illum 
(filium) iratum allaturum ad se aliquid contra 
patrem arbitraretur; O Ill, 112. 

adoptat: ut superiuris Alius Africani, qui hunc 
Paulo natum adoptarit, propter infirmitatem vale- 
tudinis non tam potuit patris similis esse, quam 
ille fuerat sui; O I, 121. quam fuit inbecillus P, 
I Publii || Africani filius, is qui te adoptarit, quam 
tenui aut nulla potius valetadine! C 35. 

aegrotat: si ... interim graviter aegrotare 
filius coeperit; O I, 32. 

amat: idem .. facilem et liberalem patrem in- 
commodam esse amanti Alio disputat; N III, 73. 

anteponit: f. accusst. — audit: f. accarrit. 

eoepit: f. aegrotat, 

coneupiseit: cuius (P. Decii) mors ita gloriosa 
fuit, ut eandem concupisceret flius; D I, en 

consectatur: f, II, 1. accuso. 

eonstituit: cum P., Africanus hic, Pauli filius, 
feriis Latinis ... constituisset in hortis esse; RI, 
14. 

convocat: Ti. Gracchus P. F., ... nonne .. 
duobus anguibus domi conprehensis haruspices 
convocavit? D I, 36 

decertat: non cum Latinis decertans pater 


Glius 


Deeius, cum Etruseis flius, cum Pyrrbo nepos se 
hostium telis obiecissent; T I, 89. 

dieit: T. Torgquatus ... cum illam severitatem 
in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Silano 
emancipaverat, ut eum ... causam apud se dicere 
iuberet reque ex utraque parte audita pronuntiaret 
eum non talem videri fuisse in imperio, quales 
eius maiores fuissent, et in conspectum suum ve- 





nire vetuit; F I, 24. P. Deeius ille Q. F..... 
dixit ... se eibi visum esse ..; D I, 51. 


divinat: Asias rex Priamus nonne et Helenum 
—M u Cassandram fillam divinantes habebat? 

est: nisj forte censes Ti. Gracchum 
beatiorem fuisse quam filium; F IV, 


atrem non 
non Vi- 


51 


deo, cur non Egger patri || patria |] similis esse | 


flius; FV,1 
... Depos multorumque aliorum clarorum virorum 
... nepotes et filii; TI, 81. Aristaeus, qui olivae 
dieitur inventor, Apollinis filius, Theseus Neptuni, 
reliqui ... non erunt in deoram numero? N II, 
45. neque .. convenire barbatum esse fillum; N 
11, 88. Croesi filium, cum esset infans, locutum; 
D 1, 121. M. || Marei|] .. Catonis senis est epi- 
stula [jepistola|]| ad M. Slium, in qua scribit se 
audisse eum missum factum esse a consule, cum 
in Macedonia bello Persico miles esset; OÖ 1, 37. 
j. adoptat. constituit. dieit; F 1,24. — U, 2. dico; 
O III, 112. 

excellunt: student ... excellere, ut Q. Mucius 
P. f. in iure civili, Pauli filius Africanus in re 
militari; O I, 116, 

excitat: quos (fluctus) post filius eius Marius 
1 [Marius] || in Aegaeo excitavit mari; L II, 36. 

acit: quod idem fecit Timotheus, Cononis filius; 


cuius .. similis (fuisset) P. Crassi 


: cum Basilus M. Satrium, sororis filium, 
nomen suum ferre voluisset; O III, 74. 
fungitur: magnificentissima aedilitate functus 
est .. C. Claudius gg f.; O 
loriatur: L. .. Philippus 
solebat se ... adeptum esse omnia, quae . 


„29. 

habet: f. 3. O III, 121. 

hbabitat: criminabatur (M. Pomponius) etiam, 
quod (L. Manlius) Titom filium ... ab hominibus 
relegasset et ruri habitare iussisset; O III, 112. 

imitatur: non eeset imitatus (factum) quarto 
consulatu suo filius; F II, 61. 

imponunt: Metellum .. multi filii Aline, ne- 
potes neptes in rogtm inposueront; T I, 85. 

indicat: indicetne id magistratibus filius? O 


Q. f. ... gloriari 
„Oo 


inquit: „saepe,“ inquit Publii filius, „ex patre 
audivi pontificen bonum neminem esse, nisi qui 
ius eivrile cognosset; L 11, 47. 

loquitur: nonne ita credit Jcredidit $ (Iliona) 
filium locutum, ut experrecta etiam cerederet? A 
I, 88. f. est; D 1, 121. 

militat: [in cuios rn exercitu Catonis 
flins tiro militabat]; I, 86. [Catonie quoque 
Alium, qui in eadem legione militabat, dimisit. 

eum amore pugnandi in exereitu remansisset, 

Cato ad Popilium scripsit, ut, si eum patitur in 
erercitu remanere, secundo eum obliget militiae 
sscramento, quia priore amisso iure cum hostibus 
pugnare non poterat]; O I, 36. 

minatur: f. accusat. 

moribor: qualis (fnuit) M. Cato prastore desi- 

to mortuo filio; T III, 70. exin filium eius 

rustici) esse mortuum; D I, 55, 

nascitur: Metellus ille honoratis quattuor Aliis, 
at gquinquaginta Priamus, e quibus septemdecim 
justa uxore natie; T 1, 85. alter I Cory- 
bantis Glius, natus in Creta; N II, 57, 


hlius 





neglegit: een ut puter fillum metuat, filius 
patrem neglegat; R I, 67. 

obieit: f. decertat. — obsecrat: f. acousat, 

obtinent: Ti. |} Tiberius|| .. Gracchus P, f. 
tam diu Jaudabitur, dam memoria rerum Roma- 
narum manebit; at eius filii nee viri probabantur 
bonis et mortui numerum optinent iure caesorum; 
Oo II, 48. 

optat: f. II, 2. dieo; O 111, 9. 

perdit: ut P. Claudius, Appii Caeei filius, eius- 
que Er L. Tunius classis maxumas perdiderunt; 

otest: j. adoptat; O 1,121. et; F V, 12. 

wilitst, — proficit: f. accusat. — profiscitur: 
j. I, 2. praedieo. — pugnat: f. militat, 

putat: »si Lupus aut Carbo, Neptuni filius,« ut 
ait Lueilius, putasset esse deos; N, 63. 

reddit: j. A 1. relinquo; F II, 58. 

redit: C. Duellium M. f. ||Mareci fllium||, ... 
redeuntem a cena senem saepe videbam puer; 


refert: hie (Scauras), summi et olarissimi viri 
filius, ... repulaam .. rettulit; O I, 138. 

relinquit: ut C. Graechus, filius eius, scriptum 
reliquit; D 1, 86. f. Il, 1. relinquo; F II, 58. 

remanet: f. militat. — silet: f. accusat. 

solet: f. gloriatur. — student: f. excellunt. 

venit: Latinis ipsis ınane ad eum (P. Africanum) 
rimus sororis filius venit Q. Tubero; R I, 14. 
. accarrit. dieit; F 1], 24. 

videt: {. 3. OL 15. 

videtur: f. dieit; F I, 24. 

abl, abs.: Livius fabulam dedit C. Claudio, 
Caeci filio, M, Tuditano consulibus; T 1,8. hic 
(Priamus) ei vivis filiis incolumi regno oceidisset; 


ohne Berb: cum dissolutus filias: »heu me mi- 
serume! tum severus pater: »dum modo ..;« TIV, 


2. Bräbdicat: sum: alternis .. versibus intor- 
wentur inter fratres gravissimae contunieliae, ut 
acile appareat Atrei filios esse; T IV, 77. 

ohne ®erb: alter (Mercurius) Valentis et Coro- 
nidis filius; N ill, 56. 

3. }ocativ: quamquam te, Marce fili, abun- 
dare oportet prasceptis institutisque philosophiae; 
O 1,1. formam ..ipsam, Marce fili, et tamquam 
faciem honesti vides; O I, 15. licet .. mibı, M. 
1 Marce || fili, apud te gloriari; O 1,78. quem 

modum oflicia ducerentur ab honestate, Marce 
Ali; O II, 1. P. Scipionem, M. |] Marce || fili, ... 
dicere solitum seripsit Unto ..; O Til, 1. habes 
a pätre munus, Marce fili, mea quidem sententia 
magnum; OÖ III, 121. nolite arbitrari, o mihi 
| mei |] carissimi Ailii, me ..; C 79 

U. nach Berben: 1. Ucenfativ: accuso: 
raeclare in epistula quadam Alexandrum Alium 

ilippus accusat, quod largitione benivolentiau 
Macedonum consectetur; O U, 53. 

amitto: qualis (fuit) L. Paulus duobus pancis 
diebus amissis fliis; T III, 70. 

condemno: ut condemnaretur filius aut nepos, 
si pater aut avus deliquisset; N II, @. 

conficio: quo dolore ... Cn. Octavium, Marei 
Alium, ... confiei vidi; F II, 98. 

configo: cum (Hercules), ut Kurysthei filios, 
ita suos configebat asgittis; A II, 89. 

designo: f. I, 1. moritur; T III, 70. 

dico: tertii (Jısaxovgor) dicantur a non nullis 
Alco et Melampus et Tmolus, Atrei filit; N III, 59 

dimitto: f. I, 1. militat. , 

doceo: qui (Pelops) non erudierit flium neo 
Te quatenus esset quidque eurandum; TI, 


7° 


Alius 


effero: qualis fuit Q. Mazumus efferens filium 
consularem; TII,70, cur Maximus extulit ülium 
eonsularem? N III, 80. 

emancipo: f. I, 1, dieit; F I, 24. 

eripio: quod (appiter) Sarpedonem flium a 
morte contra fatum eripere non posset; D II, 25. 

erudio: ubi cum de matre familias Tarquiniensi 
duo fillos procreavisset, omnibus eos artibus ad 
Graecorum disciplinam erudiit; RII, 34. f. doceo. 

gigno: quas (Lacaena) cum flium in proelium 
misisset et interfectum audisset, „ideirco*, inquit, 
„genueram, ut esset, qui ..* TI, 

habeo: Leucotheam, quae fuit Ino, et eius Pa- 
laemonem filium cuncta Graecia (habet ex homi- 
nibus deos); N III, 39. Tarquinius ... sic Ser- 
vium dilige at, ut is eius vulgo haberetur filius; 
R I, 37, f. puto; TV, 34. — I, 1. divinat. 

honoro: f. I, 1. naseitur; T I, 85. 

immitto: quae (vis) patrem Decium, quae 
filium devota vita inmisit in armatas hostium co- 
pias? P 12, 

interficio: 
deleto; D II, 22. 0. 

invenio: cum cogniti aunt et aut deorum aut 

m filii inventi; Lae 70. 

audo: j. 1], 1. obtinent. 

lavo: nostro .. more cum parentibus puberes 
filii ... non lavantur; O I, 128. 

metuo: [. L1. neglegit. 

mitto: f. gigno; I, 1. est; O I, 37, 

multo: fillum morte multavit; F I, 85. 

numero: loves tres numerant ag 
Cretensem, Saturni filium; N III, 53, 

obligo: f. 1,1. militat. 

percutio: quod .. (T. Torquatus) securi per- 
eussit filium; F 1, 

erdo: nostros Gracchos, Ti. Gracchi summi 
yiri filios, Africani ae ve nonne agrariae con- 
tentiones perdiderunt? O II, 


praedico: Argine |] Are il sacerdotie Cleobis 
et Biton filii praedicantur; T I, 113. 

probo: f. I, 1. obtinent, 

procreo: f. erudio. 

puto: illum flium Solis nonne patris ipsius 
lnce indignum putas? T III, 26. cum esset ex eo 
(Soerate) quaesitum, Archelaum, Perdiecae filium, 
qui tum fortunatissimus haberetur, nonne beatum 
putaret; T V, 34 (35). 

rego: quattuor robustos filios, quinque filias . 
Appius regebat; C 3 

relego: [. I, 1. habitet 

relinquo: cum Speusi puw, sororis älium, Plato 
philosophiae quasi beredem reliquisset; A I, 17. 
ipee Epi Epicurus fortasse (hereditatem) redderet, ut 

educaeus, Sex. F., is qui hunc nostrum reli- 

uit efügiem et humanitatis et probitatis sune 

lium; F II, 58. qui (Q. Metellus) tris filios con- 
sules vidit, e quibus unum etiam et censorem et 
triumphantem, Fr autem praetorem, eosque 
salvos reliquit; 


teneo: quare rt Aristotelem et eius 
flium Nicomachum; F V, 12. 

tollo: in Eu cum Phaöthontem filium (Sol) 
sustulit; N III, 

mau gi ut de Fe 
singulis Etruriae po 
tur; D 1, 9. ai 

video: cum Rhodius Diagoras .. 


interfecto Publio filio exercituque 


tertium 


um filiis x ex |jsex, x, al. |] 
is in diseciplinam traderen- 


. uno die duo 


suos filios victores Olympise vidiseot; TI 11. 
f. relinquo; F V, 82. — I, 1. redi 

2. Datip: quod kg! M. Bruto 
summo genere nato, illius filio, qui ..; O Il, 50. 


dico: Sol Phaöthonti filio ... faoturum se esse 
dixit, quiequid optasset; O Ill, 94. L. Manlio A. 


hlius 
f., eum dietator fuisset, M. Pomponius tr, pl. diem 


dizit; O III, 112. 


do: sacerdos ..., cum curus esset ductus a 


filiis, preeats a des dieitar, ut id - raeınji 
|| praemium |] daret pro pietate, quod ..; TI, 113. 
ro: haec (ratio) ut imperet ...; "„quonam 


o 
nur inquies. vel ut dominus servo vol ut im- 
perstor ıniliti vel ut re älio; TIL, 8. is.. 
sive em ratio ... aic illi parti im erabit inferiori, 
ut iustus parens nn Als; TU, 51. ut Ali 
imperari corporis membris propter oboediendi fa- 
cilitatem ; R III, 87. 

prascipio: vgl. elliptifch. 

praedico: Polyidum Corinthiam nonne Home- 
rus et aliis multa et filio ad Troiam proficiscenti 
mortem praedizisse commemorat? D E89. 

trado: eam .. potestatem ... quasi iustam 
ru loco (Dionysius) filio tradidit; 

elliptifch: hoc ille IEWIEEen). Tag sed prae- 
ceptum putemus omnibus; O IL, 5 

3. Ablativ: nascor: unus Sram (tum) love 
natus, ... alter Hyperione, tertius Volcano, Nili 
filio; N 11, 54. 

orbo: Theseus Hippolyto filio non esset orba- 
tus; O I, 32. 


4. mit Präpofitionen: capio e: Bote (de- 
siderium Laäörtes) capiebat e filio; C 54 

glorior apud: f. L 3.01, 73. 

nomino ex: ut... ceteri ex patribus, sic hie 
... ex fillo est nominandus; O III, 

sum in: maior etiam (lepos - sque de 
industria in C. Caesare L. filio; O ug 

video in: quod in Catulo, et in patre et in 
filio, ... vidimus; O I, 109. 

vivo cum: regnare et lthacae virere otiose 
cum parentibus, cum uxore, cum filio; O III, 97. 

II. a Mbdjectiven: 1. Dativ: incommo- 
dus: f. I, 1. amat. 

pernieiosus: 
fore illa filiis; N 


2. mit Bräpofition: severus in: qui (vir) 
a "gene, idem acerbe severus in 
lium 


IV. nad nisse: 1. @enetivn: adopta- 
tiones: quid adoptationes |j adoptiones || filiorum, 
quid testamentorum diligentia . (significat), 
nisi ..? TI, 81. 

erudelitas: quod matris Tr inmanis filii 
erudelitas conprobavit; D I, 46 

iniuriae: civitas recordatione superbiae Tar- 
Elan a iniuriarum et ipsius et filio- 

.. jussib; 

ie sidiae: cum Terauinius insidiis Anci Aliorum 
interisset; R II, 88. (Th Hippoly 

interitus: optarvit (Theseus) interitum Hi ti 
fli; O II, 9. e AM 

mors: cum (Elysius) graviter filii mortem mae- 
reret; T I, 115. quem (Anaxagoram) ferunt nun- 
tista morte filii dixisse: „sciebam me — 
mortalem*; T II, 30. quo modo ille (Q. ri 
mortem filii tulit, elari viri et consularis; C 
quo ver rn ae filii (Cato) tulit! Las Fa 

peccatum; »damna ... zn secum itet 
aut fli peccatum«; T III, 30 Er ja 

sententia: on .. utilis illa L. Philippi Q. f. 


di po&tici si seissent perniciosa 


sententia, ... ; oO III, 87. 

sooer: ih % zebat) L. Paulus, pater tuus, 
socer optimi viri, ülii mei? C 15. 

2. mit Präpofitionen: al .W1. 
trado. — ex: f. I, 1. nascitur; T Ey ı l. re- 


linquo; F V, 82. 
epistulse ad: exstant epistulas et eng 
ad Alexandrum et Antipatri ad Cassandrum et 


ülius 
Antigoni ad Phili flium; O II, 48. f. L, 1. 
een 


sermo cum: Scaevola ... exposuit .. sermo- 
nem Laeli |] Laeliij] de amicitia habitum ab illo 
secum et cım altero genero, C. Fannio Marei 
flio; Lae 3. 

V. Um + stuprata per vim Lucretia a regis 
filio; F Il, 66. exsectum Caelum a filio Saturno, 
vinetum autem Saturnum ipsum a filio love; N 
II, 63. exsectum a filio Caelum, vinctum itidem 
a filio Saturnum; N III, 62. Philippum ... rebus 
gestis et gloris superatum a filio; O I, 90. (So- 

hocles) a filiis in iudicium vocatus est; Ü 22, 
are 2. do; T 1, 118. 

in: sensi ego in optimo filio, tu in ... fratri- 
bus, Seipio, mortem omni aetati esse communem; 

68. f. I, 1. dicit; F 1, 24. 


filum, Faden, Form: sed aliud quoddam 
filum orationis tuae; Lae 25. 


findo (vgl. issum), fpalten:; hoc quasi rostro 
finditor Fibrenus; L II, 6. 


fingo, bilden, fchaffen, vorftellen, erbichten, er- 
finnen, erfinden, vorgeben, lügen: I. abfolnt: 1, a. 
aptus ad: ad pingendum, ad fingendum, ad scal- 
pendum ... apta manus est; N II, 150. 
jan ratio: ut fingendi proclivis esset ratio; R II, 


locus ad: ut iam doctis hominibus ac tempo- 
ribus ipsis eruditis ad fingendum vix quicquam 
esset loci; R II, 19. 

2. algs: etiamsi id (animal) sine corpore sit, 
ut fingimus; FIV,28. num fingo, num mentior? 
cupio refelli; T III, 46. fungar .. iam interpretis 
munere, ne quis me putet fingere; T III, 41. 

I. mit @rg : 1. de: num minus ille 
(Herodotus) potuit de Croeso quam de Pyrrho 
De Ennius? D II, 116. f. II. algd; F V, 49, 
D II, 48. 


2. indir. frage: veteres ., philosophi in bea- 
torum insulis fingunt qualis futurs sit vita sapien- 
tium; F V, 58. 

3. nomin. c. infin.: ex se .. natos (Saturnus) 
comesse fingitur solitus; N II, 64. 

4. accus. ec. infin.: finge aliquem nunc fieri 
sspientem, nondum esse; AII, 117. si hoc finga- 
mus esse quasi finem et ultimum; F III, 54. ut 
+. e& fieri apud inferos fingerent, quae ..; TI, 
37. Hecubam .. putant propter anımi acerbita- 
tem quandam et rabiem fingı in canem esse con- 
versam; T III, 63, quam (Proserpinam) frogum 
semen esse volunt absconditamque quaerı a matre 
fingunt; N Il, 66. fingebat Carneades in Chiorum 
lapieidinis saxo diffisso caput extitisse Panisci; D 
I, 8. quem paulo ante Banken digitorum per- 
eussione hereditates omnium posse converrere; 


0 I, 78. 
UI, mit einfa Object: alqm: quid alti- 
net ... fingere aliquos, qui cum luxuriose vive- 


rent, a summo philosopho non reprenderentur? 
F Il, 21. (Archytas) fingere animo iubebat tanta 
incitatum aliquem voluptate corporis, quanta per- 
eipi posset maxima; CO 41. f. algd; N II, 7. 
algd: cam sibi fingit aliquid et cogitatione de- 
pingit; A UI, 5L nec .. quiequam ita dicam, ut 
quisquam id fingi suspicetur; A II,98, nec tamen 
id, cuius causa © finzerat (Epicurus), assecutus 
est; F I, 19. quid eo miserius Sei aut fingi pot- 
est? F I, 41. liceat .. fingere aliquid eius modi; 
F IV, 27. licet.... fingere aliquid docendi causa; 
F IV, 38. quae (Homerus) de Sirenum cantibus 
finzerit ||finxit||l; F V, 49. ut (natura) alia in 
primo ortu perficeret, alia progrediente aetate 


53 





fingo 


fingeret; F V, 59. fingebat hasc Homerus; TI. 
65. nmibil .. est in animis, ... quod ex terra 
natum atque fictum esse videatur; TI, 66. deum 
.. (esse) sam mentem, quae ex aqua cuncta fin- 

ret; N I, 25. quodesi ea ficta credimus licentia 
abularum, Mopsum, Tiresiam, Amphiaraum; N II, 
7. ut id (semen), quamquam sit perexiguum, ta- 
men ... ita fingat et efliciat in suo quidque ge- 
nere, .. ut ...; N II, 81. etiam Spes, Moneta 
(dene sunt) omniaque, quae cogitatione nobismet 
ipsi |ipsis | possumus fingere; II, 47. utii, 
qui ista finxerunt, ... fuisse sapientes videantur; 
N II, 62. numine deorum omnia fingi, moveri 
mutarique posse; N III, 92. ut nibil sit, quod 
non ex ea (materia) quamvis subito fingi conver- 
tique possit; N III, 92. ficta haec esse dicamus; 
DI, 3. haec, etiamsi ficta sunt a poöte, non 
absunt tamen a consuetudine somniorum; D I, 42. 
in quibus (agris) multa pre fecunditatem fingi 
ignique possunt; DI, 94. id, praeterquam quod 
fieri non potuit, ne fingi quidem potest; D II, 28. 
idem Carneadem fingere dicis de capite Panisci; 
D U, 48. sit hoc fictum; D II, 49. accedit illud 
etiam, quod in metu et periculo cum creduntur 
facilius, tum finguntur inpunius; D II, 58. ut, 
quae ipse reperias, tribuere aliis malis quam ... 
ipse fingere; R II, 22. neque solum fictum (id 
est), sed etiam imperite absurdeque fictum; R II, 
28. quae non solum ficta || facta || esse, sed ne 
fieri quidem potuisse cernimus; R II, multa 
useruntur in Mario fictane an vera sint; L I, 4. 
illa ... ficta esse dicimus; L I, 47. ficta omnia 
celeriter tamquam flosculi decidunt; O ll, 43. non 
ea, quas finguntur aut optantur, spectare debe- 


mus; Lae 18. in’ amicitia .. nihil fictum est 
|fietum ||, nihil simulatum; Lae 26. ne quid 
fietum sit neve simulatum; Lae 65. nihil .. est 


in animis ..., quod ex terra natum atque fictum 
esse videatur; fr IX, 10. 

actionem: ex eo .. ingenia, mores, animum, 
corpus, actionem vitae, casus culusque eventusque 
fingi; D II, 89. 

amicitias: qui utilitatum causa fingunt ami- 
eitias; Lae 51 

animal: (semen) rapit omnem fere cibum ad 
sese eorue saeptum fingit animal; N II, 128. 

animum: f. actionem. 

artus: f. finio, II. artus. 

asotos: nolim .. mihi fingere asotos, ut sole- 
tis; F II, 28, 

a uguratum: nec fictus (Romuli auguratus) ad 
opiniones inperitorum, sed a certis acceptus et 
posteris traditus; D I, 107. 

casus: f. actionem. 

causam: non .. obnuntiatio Ateii causam fin- 
zit calamitatis, sed ..; DI, 30. quin ... iusti 
sui doloris causam aliquam fingeret; L I, 40. 

eivitatem: recte... a Platone (poötae) eiciun- 
tur ex ea civitate, quam finzit ille; T II, 27. 

cognomina: quodsi fingenda nomina, Vicae 
Potae potius vincendi atque potiundi, Statae 
standi || [vinvendi]...[ eben 2 Inge [| cogno- 
minaque Statoris et N avieti ovis rerumque ex- 
petendarum nomina, Salutis, Honoris, Opis, Vioto- 
riae; LO, 38 

corpus: „non est corpus, sed quasi corpus.* 
hoc intellegerem quale esset, si in ceris fingeretur 
aut fietilibus fguris; N I, TI. |. actionem. 

declinationem: ipsa declinatio ad libidinem 

itur; F I, 19. 
eum: ut & physicis ... tracta ratio sit ad 
commenticios et fietos deos; N II, 70. 

eventusa: f. actionem. 

fabulam: quod quam magnum sit, fictae vete- 
rum fabulae declarant; F I, 65. quid, cum fietas 


fingo 


fabulas ... cum voluptate legimus? F V, 51. 
talibus exemplis non fictae solum fabulae, verum 
etiam historiae refertae sunt; F V, 64. antiquitas 

. recepit fabulas fictas etiam non numquam in- 
eondite; RII, 19. philosophi quidam ... fictam 
et commenticiam fabulam prolatam dicunt a Pla- 
tone; OÖ III, 39. 

favos: ut apium examina non fingendorum fa- 
vorum causa congregantur, sed, cum con - 
bilia natura sint, fingunt favos, sie ..; Ol, 157. 

formam: idem .. (Cleanthes) quasi delirans 
tum fingit formam quandam et speciem deorum, 
tum ..; N I, 37. quodsi fingere nobis et iungere 
formas velimus; N I, 78. oculi ... in pictis, 
fietis caelatisque formis ... multa cernunt sub- 
tilius; N OD, 145. quae est .. forma tam invisi- 
tata, tam nulla, quam non sibi ipse fingere ani- 
mus possit? D II, 138. 

formidines: cuius ignoratio finzit inferos eas- 
que formidines; T I, 

Fortunam: si, ut ||sicut |] sapiens poäta dixit, 
‚ruis ea (Fortuna) cuique fingitur moribus*; P 34. 

hominem: esse aliquam vim, ... quae „finxe- 
rit vel, ut tuo verbo utar, quae „fabricata sit* 
hominem; A IL, 87. 

incessum: quodsi vultum tibi, si incessum fin- 
geres; F II, 77 


icia: deorum immortalium iudicia solent in 
ig morte, nec vero ea fingere ipsi, 
sed ..; R 1 


materiam: quae (physica) cum contineantur 
ex effectione et ex materia eu, quam fingit ct for- 
mat effectio; A I, 6. 

mentem: actor .. moderatur et fingit non 
modo mentem ac voluntates, sed paene vultus 
eorum; L III, 40. 

molestiam: quos intellegimus nec sibi fingere 
ullam molestiam nec alteri quaerere; N I, 56. 


mores: ut mores fingas; A II, 114. f. actionem. 
mundum: videndum est, cuiusnam animantium 

a. fingendo mundo similitudinem secutus sit; 
i 11. 


nomina: f. cognomina. 

operta: quorum (Apollinıs opertorum) partim 
ficta aperte, partim effutita temere numquam ... 
probata sunt; D II, 118. 

opinionem: qui dixerunt totaın de dis inmor- 
talibus opinionem fictam esse ab hominibus sa- 
pientibus rei publicae causa; N I, 118. videmus 
ceteras opiniones fictas atque vanas diuturnitate 
extabuisse; N II, 5. 

opera: an (veritas est) in individuis corpuscu- 
lis tam praeclara opera ... fingentibus? N 1, 67, 

principatum: quem ar ns sibi ipse 
opinionis errore finzerat; O I, 26. 

religiones: sapienter aiebant ad opinionem 
imperitorum esse fictas religiones; D I, 105. 

rem: Z cum res tota ficta sit pueriliter, 
tum ..; F I, 19. stantes plaudebant in re ficta; | 
quid arbitramur in vera facturos fuisse? Lae 24. 
in 2. (contione) rebus fictis et adumbratis loci 
plurimum est; Lae 97. 

rem publicam: facilius,.... quam si mihi ali- 
quam (rem publicam), ut apud Platonem Socrates, 
ipse finxero; R II, 3. 

sententias: ut apud Ennium est, »qui aui 
quaestus causa fictas suseitant sententias«; DI, 88, 

sermonem: ficto non modo sermone, sed etiam 
voltu; Oll,43. his fictus ad ipsorum voluntatem 
sermo cum adhibetur; Lae 98. 

simulacra: ut ad errorem multitudinis religio- 
nis simulacra fi t; DI, 108. 

simulationem: in specie .. fictae simulationis, | 





54 


& i 


sicut reliqusae virtutes, item pietas inesse non 
potest; N 1, 3. 

somnia: non nulla (sumnia) etiam fieta for- 
tasse; D II, 136. 

speciem: f. formam; N I, 37. 

testes: qui (testes) aut casu veri aut malitia 
falsi fictique esse possunt; D Il, 27. 

verba: verba tu fingas? F II, 77. nova verba 
fingunt, deserunt usitata; F IV, 7. dum res ma- 
u verba fingant (docti) arbitratu suo; F V, 


virum: is... iD) animo parumper et cogita- 
tione fingatur; ‚68. sapientem et bonum 
viram fingimus; O III, 50. 

vocem: es (lingua) vocem inmoderate profusam 
fingit et terminat; N II, 149. 

voluntates: f. mentem. 

urbem: quo ille (Plato) Homerum ... emittit 
ex ea urbe, quam sibi ipse fingit; R IV, 5. 

vultum: cum mentis, a qua is (voltus) fingitur, 
nulla fieret mutatio; T IIl, 31. f. incessum. men- 


| tem. sermonem; OÖ II, 48. 


IV. mit Doppeltem Wcenfativ: alqm: finge 
non solum callidum eum, ... verum etiam prae- 

tentem; F II, 57. Polyphemun Homerus cum 
inmanem ferumque finzisset; T V, 115. Nioba 
fingitur lapidea propter aeternum, credo, in lactu 
silentium; Fu, 63. praepotentem: f, callidum. 
quem (augurem Tiresiam) sapientem fingunt 
poötae; T V, 115. 

alqgd: quod (Stoiei) ea non occurrentia fin- 
gunt, vincunt Aristonem; F IV, 48 

animum: Plato tripliceom finxit animum; 
TI, 20. 

augurem: f. algm; T V, 115. 

deum: ut homunculi similem deum (Epicurus) 
fingeret, liniamentis dumtaxat extremis, non habitu 
solido; N I, 128. 

providentiam: ab iis (Stoieis) providentiam 
firgi quasi quandam deam singularem; N II, 78. 

virum: non oportet timidum aut imbecill 

i non bonum illum virum, ... sed .. 


animo Angi 
callide referentem ..; F II, 58. 


finio, begrenzen, beichränten, :L1. 


unperjönlid: »sic fait utilius finiri ipsique tibi- 


que; T I, 115. 
2. orbes: er {orbes) a Graseis öpifovreg nomi- 
nantur, a nobis „finientes* rectissume nominari 


possunt; D II, 92, 

II. algd: „quod finitum est“, inquit (Epicurus); 
„Hid|] habet extremum*; D Il, 108. 

annum: ab hominum genere finitus est dies, 
mensis, annus; N Il, 158. 

artus: (ossa) commissuras habent et ad sta- 
bilitatem aptas et ad artus finiendos |] fingendos || 
adcommodatas; N II, 189. 

bonum: quorum omne bonum convenientia 
atque oportunitate finitur; F III, 46. qui... 
adiungunt ei (virtuti) .. aliquid summo in.bon 
finiendo; F IV: 51. 

cupiditatem: f. empiditas, II, 1. finio (5 St.) 

. I, ©. 586, b. 


cursus: »ad eam rem, rationem || ratione || our- 
sus annuos sacerdotes finiunto;« L II, 

diem: huic (Socrati), sive quid fecerit sire non 
fecerit, finitus est moriendi dies; Fa 30. f. annum. 

delores: ut (animus) meminerit maximos (do- 
lores) morte finiri; F I, 49, 

enus: hoc .. sphaerane genus in illa 

sphaera solida non potuisse finiri; R I, 22. 
A Em »qui labores morte finisset gravis ;« 
"I, 115. 

linguam: in ore sita lingua est finita dentibus ; 
N II, 149, 


finio 


luctum: »quo magis est uum .. 
lacrimis finire an! TI Tr 
magnitudinem: dicunt .. voluptatis magni- 
tudinem doloris detractione finiri; OÖ II, 108, 
mensem: f. annum, 
modum: sepulchris .. 


. luctum 


. novis finivit modum; 


mortem; >mors .. est finita omnibus, quae 
Fr Bene angorem nequicquam adferunte; 
59. 


motus: cum vidissent motus eius (mundi) fni- 
tos et aequabiles; N II, 90. 

tempus: maiorem voluptatem ..., quam ex 
hoc a go percipiatur, quod videamus esse 
finitum; F I, 63. negat infinito tempore aetatis 
voluptatem fieri maiorem quam finito atque mo- 
dico; F II, 88. 


finis, Ende, Grenze, Höchfte, Zwei, Biel: 1. 
abfolut: 1. consequuntur: f. est; F II, 34. 

consistit: in ea .. expletione naturae suinmi 
boni finem consistere; F V, 40. 

crescit: qui illum bonorum finem, quod ap- 
pellamus extremum, quod ultimum, crescere putent 
posse; F ll, 48. ar crescere bonorum finem non 
putamus; F III, 48. 

debet: f, est; O III, 119. 

declarat: f. est; F IV, 14. 

est: duo esse haec maxima in philosophia, iu- 
diecium veri et finem bonorum; A II, 39. iam 
illud perspicuum est, omnibus his finibus bonorum, 
exposui, malorum fines esse contrarios; A II, 
32. quod his libris quaeritur, qui sit finis, quid 
extremum, quid ultimum; FI, 11. nisi contuleri- 
mus inter nos, cum finem bonorum dixerimus, quid 
finis, quid etiam sit ipsum bonum; FIl,4. hunc 
para sive finem sive extremum sive ultimum de- 
niebas id esse, quo omnia ... referrentur; F II, 
5. siea ... (luxuriosos) docerent .., qui essent 
fines cupiditatum; F II, 21. his omnibus, quos 
dixi, consequentes sunt fines bonorum; F II, 34. 
ita tres sunt fines expertes honestatis, unus Ari- 
stippi vel Epicuri, alter Hieronymi, Carneadi ter- 
tius, tres, in quibus honestas cum aliqua acces- 
sione, Polemonis, Calliphontis, Diodori, una sim- 
plex, cuius Zeno auctor, posita in decore tota, id 
est in honestate; F II, 35. cum sit is bonorum 
finis, quem Stoiei dieunt; F III, 45. qui sit .. 
finis bonorum, mox; F IV, 5. hunc ipsum Zeno- 
nis aiunt esse finem, declarantem illud, quod a te 
dietam est, convenienter naturae vivere; F IV, 14. 
cum omnium artium finis is esset, quem natura 
maxime quaereret, FIV, 19. illi animo non esset 
bie vester finis; FIV, 27. ail in una virtute finis 
bonorum ; FIV, 41. necesse est finem .. omnium 
(animantium) hunc esse, ut |[|ut sua cuiusque || 
natura expleatur; F V, ut necesse sit om- 
nium rerum, quae natura vigeant, similem esse 
finem, non eundem; F V, 26. ita similis erit ei 
(viti) finis boni, atque antea fuerat, neque idem 
tamen; F V, 40. esset... miseriae finis in morte; 
T 1, 9. mors si est misera, finis esse nullus pot- 
est; T I, 100. fore aliquando finem huius lucis; 
TIL, 10. illad.. sic babeto, nisi sanatus animus 
sit, ... finem miseriarum nullum fore; T III, 13. 
qui sit finis bonorum; O III, 52. sit iam huius 
loei finis; O Ill, 115. nec vero finis bonorum [et 
malorum], qui simplex esse debet, ex dissimillimis 
rebus misceri et temperari potest; O III, 119. vi- 
vendi est finis optimus, cum ... opus ipsa suum 
.. natura dissolvit; C 72. constituendi .. sunt, 
qui sint in amicitie fines et quasi termini diligendi 
I deligendi, al. |; Lae 56. 

exsistit: ita finis bonorum exsistit secundum 
naturam vivere sic affectum; F V, 24, 


65 


potest: f. crescit. est; T I, 100. O III, 119. — 
II, 1. cognosco; T IV, 82. invenio; FI, 46. 

videtur: communis haec ratio et utrisque hic 
bonorum finis videbatur; A I, 22. 

ohne ®Berb: tertius .. ille finis deterrumus, ut, 
rg quisque se ipse faciat, tanti fiat ab amicis; 

e 59. 


2. sum: constituebant .. extremum esse rerum 
espetendarum et finem bonorum adeptum esse 
omnia; A l, 19. quaestionis .. finis (est) inven- 
tio; A ll, 26. alii voluptatem finem esse volue- 
runt; A I, 131. voluptatem .. et honestatem 
finis ||inem || esse Callipho censuit; A II, 131. 
honeste .. vivere, quod ducatur a conciliatione 
naturae, Zeno statuit finem esse bonorum; A II, 
131. aut... honestatem esse finem (bonorum) aut 
voluptatem aut utrumque; A II, 138, qui finem 
rerum expetendarum voluptatem esse dicat; F II, 
6. augendae voluptatis finis est doloris omnis 
amotio; F II, 9. qui vacuitatem doloris finem 
bonorum esse voluerunt; F III, 2. si hoc finga- 
mus esse quasi finem et ultimum; F III, 54. gui 
finem bonorum esse dixerunt honeste vivere ; FIV, 
48. honeste .. vivere (esse) bonorum finem; F 
IV, 45. vitae miserae mors finis esse videtur; 
T I, 100. qui finem bonorum voluptatem esse 
dixerit; TV, 26. qui (Stoici) cum finem bonorum 
esse senserint Congruere naturae cumque ea con- 
venienter vivere; TV, 82. cuius (domus) finis est 
usus; O I, 138. 

videor: teneo ... finem illi (Hieronymo) videri 
nihil dolere; F II, 8. 

II. nach Verben: 1. adfero: Paulus tantum 
in aerarium pecunise invexit, ut unius ie 
praeda finem attulerit tributorum; O II, 76. 

apiscor: ad finem bonorum (labebar), quo re- 
feruntur et quoius apiscendi causa sunt facienda 
omnia; L I, 52. 

appello: f. I, 1. crescit. 

cognosco: cognitis .. rerum finibus; F V, 15. 
cognitis, quoad possunt ab homine cognoseci, bo- 
norum et malorum finibus; T IV, 82. 

constituo: finem .. sibi constitueret (animus) 
secundum naturam vivere; F IV, 27. j. eonsti- 
tuo, III. fnem (8 &t.) ®. I, ©. 513, a. 

eontineo: hi.. ita non sola virtute finem bo- 
norum contineri putant, ut ..; F IV, 49. 

derigo: qui sibi alios proposuerunt fines bo- 
norum, quos utilitate aut voluptate derigunt; 

‚ 57. 
dico: ut finem bonorum dicerent secundum na- 
turam vivere; FIl,34. finis hie bonorum et quis 
II quij] & Stoicis et quem ad modum diceretur; 
F IV, 14. f. dieo, Ill. finem (4 &t) ®.I, ©. 
‚b. 

expono: f. I, 1. est; A II, 132, 

facio: f. facio, Ill. finem (9 &t,) ©. 17, a. 

habeo: naturam ... id .. habere propositum 

uasi nem et extremum, se ut oustodiat; F V, 
6. nec (vitis) eundem finem habebit, quem cul- 
tor eius habebat, sed ..; F V, 40. quod.. ipsum 
agitatur aliunde, quando finem habet motus, vivandi 
finem habeat necesse est; TI,58. R VI, 27. finem 
haberet prius, quam esset ulta, uleiscendi libido ? T 
IV, 79. ne finem quidem (animum) habiturum esse 
motus, quia numquam se ipse sit relicturus; © 78. 

invenio: inanium .. cupiditatum nec modus 
ullus nec finis inveniri potest; F I, 46 (45). ne- 
que .. umquam finem inveniet libido; T V, 20. 

misceo: f. I, 1. est; O III, 119. 
use: finis bonorum nobis mutandus est; F 
IV, 68. 

peto: non esse verum aliunde finem beste vi- 
vendi ... peti; F IV, 47. 

pono: Stoici .., quod finem bonorum in una 


finis 


virtute ponunt, similes sunt illorum; F IV, 48. 
si .. Stoici finis bonorum recte posiverunt; T V, 
88. rl 1. est; FL, en. u 
rofero: sapientia jubet augere opes, amplifi- 
un divitiss, proferre finis; R Hu, 34. 
propago: FINIS IMPERII PROPAGAYIT; KIII, 24. 
propono: qui... quem .. sperandi sibi, eun- 
dem bene dicendi finem proponerent; T II, 8. 
propositis bonorum et maloraum finibus; O 1, 5. 


f. derigo. 

quaero: quaerimus .. finem bonorum; FII, 4. 
\. I, 1, est; F IV, 19. 

rego: nec Mamilia singuli, sed e XII tres 


arbitri finis regemus; L |, 55. 

sequor: si istum |} ipsum || finem velim se- 
qui; A I, 189. si (Epicurus) suum finem bono- 
rum sequi volet; F II, 56. 

tempero: f. I, 1. est; O Ill, 119. 

teneo: hunc .. finem illi tenuerunt; F IV, 26. 

termino: illorum finis sie, ut ipsi dixerant, 
terminavit; O 1, 88. 

transeo: ji (appetitus) sine dubio finem et mo- 
dum transeunt; 6 I, 102, 

: si qui Carneadeum finem tueri volunt; 
F IV, 4. 

elliptifjch: tum ille en: finem, inguit, 
interrogandi, si videtur; FII,17. quae cum dıxis- 
set, finem ille; FIV,1. quae cum dixisset, Cotta 
finem; N III, 94. 

2. utor: propteres singulis finibus utuntur; FIL, 
19. his .. finibus utendum arbitror, ut, cum emen- 
duti mores amicorum sint ||sunt||, tum sit ... 
omnium rerum ... comımnunitas; . 

3. accedo ad: guiane ad finem quidem bono- 
rum eum, gr vos facitis, quioqguam potest ac- 
cedere; F IV, 68. 

adiungo ad: quod .. (Stoici) en . 
iongunt ad finem bonorum; F IV, 48. 

divello a: quamquam a Polemonis et Peripa- 
teticoram et Antiochi finibus non facile divellor; 
A II, 139. 

habeo ad: qui ita talus erit iactus, ut cadat 
rectus, praepositum quiddam habebit ad finem, 
qui aliter, contra; F III, 54. 

labor ad: f. II, 1. apiscor. 

permano ad: ut (natura) a principiis perma- 
naret ad fines; F IV, 42, 

PrEand Be f. ad, I, pertineo ad finem (3 ©t.) 

ono in: cum .. fundamentum esset philoso- 
ar zm in finibus bonorum et malorum; 


veforo a j. ad, I. refero ad finem (4 ©t.) 


. non ad- 


segrego a: qui Omnino virkutem a bonorum 
fine segregaverunt; F IV, 49. 

ssiungo a: ea (prima naturae Stoici) seiungunt 
a finibus et samma bonorum; F IV, 43 

sum in: nullus in ipsis error est finibus bono- 
rum et malorum, id est in voluptate aut in do- 
lore; FI, 55. ut... tanta eit in finibus bono- 
run: malorumque dissimilitudo; F V, 19, eorum 
nihil est eius generis, ut sit in fine atque extremo 
bonorum; F V, 67. 

venio nd: ego .. ut agitator callidus, ev 
quam ad finem veniam, equos sustinebo; All, 94. 

II. nach Adjectiven uud Mbverb: 1. contra- 
rius: f. I, 1. est; A II, 132. 

2. contentus: ut sapiens solum ... naturse 
finibus contentus sine segritudine possit et sine 
metu vivere; F ], 44. 

3. usque ad: usque ad eum finem, dum pos- 
sint ss ipsn defendere; N il, 129, 

x ii: u. Subftantiven: 1. aucetor: f. 1,1. est; 
‚85. 


firmamentum 





eognitio: rerum natura nullam nobis dedit 
cognitionem finium; A II, 92. 

natura, vis: e8, quae sunt praeposita, referun- 
tur illa quidem ad finem, ad eius vim natu- 
ramque nihbil pertinent; F II, 54. 

2. arbiter de: Q. Fabium Labeonem seu quem 
alium ... arbitram Nolanis et Neapolitanis de 
finibus a senatu datum; O I, 83, 

eontroversia de: ex hac .. non rerum, sed 
verborum discordia controversia est nata de fini- 
Pe iberi de legi t d 

iber) de: quia legi tuum nuper quartum de 
wo h v, 38. 

quaestio de: j. de, Ill. quaestio de finibus 
(3 &t.) ®. I, ©. 612, a, — sententia de: f. de, 
IL. sententia de finibus (5 ©t) ®. I, ©. 612, ®. 


Y. Umftanb: 1. Er quam uno 
fine utrumque concluderent; F IV, 99. 

eontinere: qui ... aese... suarum rerum fini- 
bus continerant; O 1, 92. 

tenere: (voluptatem) suis se finibus tenere iu- 
beamus; F III, 1. 

terminare: isdemne ut finibus nomen suum, 
quibus vita, terminaretur? T I,32. si isdem fini- 
bus gloriam meam, quibus vitam, essem termina- 
turus; C 82. 

2.in: f. I, 1. est; F II, 85, 


finite, mäßig: avarus erit, sed fnite; F II, 27. 


finitimus (initumus), benadhbart, angren- 
send, ähnlich, Grenznabar: A. algd: ita.. finitima 
sunt falsa veris eaque, quae percipi non possunt, 
üis, quae sub ..; I, tibi ... 
ne OHREN finituma vestris ignota esse nolui; 

II, 8. 

aör: mari finitumus |]Änitimusfj aör die et 
nocte distinguitur; N If, 101. 

consenaus: illi .. Massiliensium paucorum et 
prineipum sadministrationi civitatis finitimus est, 
qui fuit ... apud Athenienses triginta rirorum 
consensus et factio; R 1, 44. 

dolor: (labor et dolor) sunt finitima omnino, 
sed tamen differt |jdifferunt |} aliquid; T IL, 35. 

factio: f. consensus. 

facultas: huic arti finituma est dieendi [gra- 
vior] facultas; O II, 66. 

genus: est idem ille (rex) en deterrimum 
genus et finitimum optimo; I, 69. 

labor: f. dolor. 

malum: nullum est .. genus illarum rerum 
publicarum, quod non habeat iter ad finitimum 
quoddam malum praeceps; R I, 44, 

metus: metus non est morbi admodum similis, 
quamquaın aegritudini est finitimus; T III, 28. 
aegritudini ... finitimus est metus; T IV, 64. 

Pamphpylia: Cilicum .. et Pisidarum gens et 
his fnituma Pamphylia; D I, 2, 

partes; perinde ut quaeque stellae in bis fini- 
tum;sque partibus sint quoque tempore; DU, 89, 

regiones: quantae (tenebrae) quondam eru- 
ptione Aetnaeorom ignium finitimas regiones ob- 
scuravisse dicuntur; N Il, 96. 

B. bella cum: bella cum finitimis felicissime 
multa gessit; R II, 15. 


firmamentum, Stüge, Stärke: I. sum: 
id illi firmamentum esse diseiplinse putant; T IV, 
7. firmamentum . . stabilitatis constantiaeque 
est eius, quam in amicitia quaerimus, fides; Lae 


OD. pario: Romulus cum ... haec ia duo 
firmamenta rei v.. peperisset, auspicia et se- 
natum; R II, 17. 


firme 


firme, feft, beftimmt: comprehendo: qui | 


hac exaudita quasi voce naturae sic eam firme 
graviterque comprehenderit, ut ..; FI, 71. f. con- 
eipio. 

Basslsie: nisi mihi viderer habere bene cogni- 
tam voluptatem et satie firme conceptam anımo 
atque comprensam; F II, 6. 

eredo: nos vellem praemio elicere possemus, 
qui nobis er attulisset, quo hoc firmius crede- 
remus; T V, 20. 

maneo: ut maneamus in perspicuis firmius et 
constantius; A II, 45. 

sustineo: summum munus esse... ASSENSUS .. 
suos firme sustinere; F III, 31. 


firmitas, Zeftigteit, Stärke, Standhaftigfeit: 
I. accedit: cum .. paulum firmitatis accessit; 
F V, 42. 

constat: cuius (virtutis) omnis constantia et 
firmitas ex jis rebus constat, quibus adsensa est; 


A II, 39. 

est: sunt .. in corpore praecipus, valetudo, 
vires, zeleantsde || pul. vir. val.f, firmitas, velo- 
eitas; T IV, 30. 


inest: inesse .. necesse est in e0 ... firmita- 
7 u nec mortem nec dolorem timentis; 

DO, 1. comparo: nec ... sibi 
... firmitatem animi; T V, 74. 

complector: quod virtus stabilitatem, firmita- 
Eon constantiam totius vitae complectatur; F III, 


.. comparavit 


babeo: cum his Regen: .. amieitiam na- 
tura ipsa-peperit; sed ea non satis habet firmita- 
tis; Lae 19. ut quisque minimum firmitatis ha- 
beret minimumque virium, ita amicitias adpetere 
maxime; Lae 46. 

teneo: dum modo plus in virtute teneamua, 
quam ille tenuit, firmitatis et roboris; F V, 12. 

2. intendo ad: ut se intendat ad firmitatem ; 
T IL, 56. 

loquor de: quid .. loquar de firmitate sapien- 
tis? A II, 66. 

pertineo ad: oris .. habitus ad vitae firmi- 
tateın nihil pertinet; N I, 99. 

UI. algd: f. I, accedit. II, 1. babeo, teneo. 

iudieium: quaerimus gravitatis, constantiae, 
firmitatis, sapientiae iudicium; A II, 58. 

IV, 1. beatus: saepe etiam tristes firmitate et 
constantia sunt beati; F II, 65. 

confidere: x .. poterit .. corporis firmitate 

. confidere? T V, “. 

2. cum: aequabilitas et constantia cum firmi- 
u et stabilitate virtutem subsequens; 

‚ 31. 

propter: quae ille 

tem oregfurse appellat; 


firmiter, jet, dauerhaft: colloco: ubi in 
suo quisque est gradu firmiter collocatus; RI, 69. 

stabilio: firmiter .. maiores nostri stabilita 
matrimonia esse voluerant; R VI, 2. 


firmitudo, Seftigteit, Dauerhaftigfeit: baec 
Constitutio .. habet ... firmitudinem; R I, 69. 


firmo, befeftigen, fräftigen, ftärten, befräftigen: 
alqd: quom intellegat, quam multa frmentar iure 
inrando; L II, 16. 

animum: nec tam quaerendum est, dolor ma- 
lumne sit, a. firmandus animus ad dolorem 
ferendum; T oO, 28, 

civitatem: ad firmandam novam civitatem 
re Fine ».. consilium ... secutus est; 


(Epicurus) propter firmita- 
N I, 49. Ru 


I. 


57 


firmus 


corpora: illi ... corpora iuvenum firmari Ia- 
bore voluerunt; T Il, 36. 

naturam: quae tolluntur omnia, si vis et na- 
tora fati ex divinationis ratione firmabitur; Fa 11. 

omen: »sic aquilae clarum firmavit Iappiter 
omen;* D I, 106. 

opinionem: en .. (opinio) et populi Romani 
et omnium gentium firmata consenau; D I, 1. 

opes: ut ea (vie iustitiae) etiam latronum opes 
firmet atque augeat; O II. 40. 

patientiam: quam (patientiam dolorum) s 
iam animi intentione dıxi esse firmandam; Tu 

rem publicam: urbem auspieato condere et 
firmare dieitur primum cogitavisse rem publicam ; 
R Il, 4. ad res publicas firmandas ... pergit 
oratio; L I, 37. 

vim: f. naturam, 

urbem: ad ostium Tiberis urbem condidit co- 
lonisque firmarvit; R II, 88. 


firmus, fe, ftart, unwandelbar, zuverläffig, 
fiher: A. algs: discedet .. nihilo firmior ad do- 
lorem ferendum, quam venerat; F IV, 52. fecit 
etiam iste me epilogus firmiorem; T I, 119. qui 
.. erunt firmiores nec tamen robustissimi; T I, 


alqd: fidentium est hominum illa vera et firma 
et certa esse, quae tutentur; A 1], 43. quod tu 

.. verum illud, certum, comprehensum, perce- 
ptum, ratum, firmum, fisum vis; A Il, 141, quis 

. eonfidit semper sibi illud stabile et firnum 
permansurum? F II, 86. cum certe superiora firma 
ac vera sint; FIII,48. ut porro firmissimum hoc 
adferri videtur, cur deos esse oredamus, quod ..; 
T I, 30. concordi populo ... nihil esse inmnta- 
bilius, nihil firmius; R I, 49. 

adfectio: qui ... definierie summum bonum 
firma corporis adfectione explorataque eius spe 
contineri; T V, 27. 

adsensio: quas essent aliena firmas et con- 
stantis adsensionis; A I, 42, tum opiniones ad- 
sensionesque firmae veraeque gignuntur; Ti 28. 

animus: numguam quemquam stabili et firmo 
et magno animo ... efliei posse, niei ..; F II, 
29. »quo magis est aequum tumulis mandare per- 
emptos firmo animo«; TIU,65. quod eo firmiore 
animo facient, quia .; OI, 

civitas: quaetam firma civitas est, quae non ..? 
Lae 23. 
confisio: fidentia, id est firma animi confisio; 
T IV, 80. 

consensio: cum ... maneat .. 
nium firma consensio; N 1, 44. 

consolatio: ne illa quidem firmissima conao- 
latio est ...: „non tibi hoo soli*; T III, 79, 
Chrysippi (consolatio) ad veritatem frmissima est, 
ad tempus aegritudinis difkicilis; T III, 79. 

constitutio: illa praselars constitatio Romuli 
cum ducentos annos et viginti fere firma mansia- 
set *; RI, 53. si... vita omnis beata corporis 
firma constitutione ... continetur; O III, 117, 

contemptio: in quibus err partibus) ... 
inest ... firma et stabilis dolorie mortisque con- 
temptio; F II, 118. 

fortuna: quis ... firmiore fortuna (quemquamı 
putet), quam qui ..? RI, 28. 

jucunditas: quodquia nullo modo sine amici- 
tia firmam et Ar Bau iucunditatem vitae tenere 
possumua; F I, 67. 

membranae: firmas .. (membranas natura 
fecit), ut continerentur; N II, 142, 

natura: multo .. (natura) et firnior est et 
eonstantior; O I, 120. 

opiniones: firmiores 


ad unum om- 


.. videas apud eos opi- 


firmus 


niones esse de bestiis quibusdam quam apud nos 
de sanctissimis templis et simulacris deorum; N1, 
81. f. adsensio; Ti 28, 

populi: omnibus bonis firmisque populis leges 
damus; L U, 35. 

praecepta: neque ulla oficii praecepta firma, 
stabilis, coniuncta naturae tradi possunt; O I, 6. 

praesidium: laudem et caritatem (consecutus 
est), quae sunt vitae sine metu degendae praesi- 
dia firmisesima; F I, 35. in hoc ipso vitse spatio 
amicitise praesidium esse firmissimum; F I, 68. 

ratio: rationem .. eam ... non satis firmam 
puto; N I, 62, ea .. ratione stabili firmaque 
contemnere fortis animi .. ducendum est; O I, 87. 

res publica: si nostram rem publicam vobis 
et nascentem et crescentem et adultam et iam 
firmam atque robustam ostendero; R II, 3, 

societas: omnium societatum nulla prasestan- 
tior est, nulla firmior, quam cum ..; O I, 56. 
inter quos ea (beneficia) sunt, firma devinciuntur 
societate; O I, 56. 

vita: ut (civium vita) opibus firma, copiis lo- 
cuples ... sit; R V, 

. eligo: sunt .. 

tes eligendi; Las 62. 


fissio, Spalten: cum terrae subigerentur 
fissione glebarum; N II, 159. 


fissum, Spalt, Einfhnitt: I. convenit: 
qua ex coniunctione naturae ... convenire potest 
.. fssum iecoris cum lucello meo? D II, 34. 

est: nondum dico, quam haec signa nulla sint, 
fissum iecoris, corvi cantus, volatus aquilae; DI, 
16. num etiam, si fissum cuiusdam modi fuerit 
in iecore, lucrum ostenditur? D II, 34. 

ostendit: quod fissum periculum, quod com- 
modum aliquod ostenderet; D I, 28. 

poteat: f. convenit. 

valet: similiter, quid fissum in extis, quid fibra 
valeat, aceipio; D I, 16. 

U, 1. invenio; quis invenit fissum iecoris? 
N III, 14. 

traoto: fissum familiare et vitale (baruspioes) 
tractant; D II, 82, 

2. intersum: non placet Stoicis singulis ieco- 
e. Tr aut avium cantibus interesse deum; 


Habilis, luftförmig: nihil (est in animis) 
ne aut umidum quidem aut flabile aut igneum; 
T I, 66. fr IX, 10 


Naccus, jälappogrig: ecquos (deos) silos, 
flaccos, frontones, capitones (arbitramur), quae 
in nobis? N I, 80. 


Nlagitiose, jgimpfiih, jhmadvoll: deseci- 
sco: nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose 
descivisse videtur a Stoicis propter oculorum do- 
lorem; F V, 94, Aagi 

vivo: quem impure ac itiose putet vivere; 
FIN, 98. - e j 


Nagitiosus, mit Schande beladen, fhimpf- 
ih, Shmasooll: algs: ut turpes sunt, qui ecferunt 
se laetitia tum, cum fruuntur Veneriis voluptati- 
bus, sic en ge eas inflammato animo con- 
eupiscunt; T IV, 68, 

algd: an est aliquid per se ipsum flagitiosum? 
F 11, 60. si nihil malum, nisji quod turpe, inho- 
nestum, indecorum, pravum, flagitiosum, foedum; 
F IL, 14. qui (Cymici) ... inrident, quod es, 

use turpia non sint, ||nominibus ac|| verbis 
Daitioes ducamus [| dicamus ||; O I, 128. sunt 


Irmi et stabiles et constan- 


flagro 


.. quaedamı ge ita foeda, partim ita flagitiosa, 
ut ..; O I, 159. quam {rem familiarem) .. dilabi 
II delabi || sinere flagitiosum est; O II, 64. ea... 
En... utilia, quia sint flagitiosa, foeda, turpia; 
‚115. 

genus: unum (iocandi TE, inliberale, petu- 
lans, flagitiosum, obacenum ; O 1], 104. 

libido: mihi ... neutiquam probari potuit tam 
flagitiosa et tam perdita Tibide: C 42. 

res: videas rebus iniustis iustos maxime dolere, 
inbellibus fortes, flagitiosis modestos; Lae 47. 

vita: ımniser (Cn. rn: si in flagitiosa at- 
que vitiosa vita afllueret voloptatibus; F II, 98. 


tlagitium, Stmad, Schande, Shändlicteit, 
Schanbthat: I. abjolut: magnum dedecus et flagi- 
tium, ... eum non virtute, sed scelere superatum; 
O II, 86. 

IH, 1. coneipio: necesse fuit aut haec Aagitia 
concipere animo aut susceptae philosophiae nomen 
amittere; N I, 66 

dico: quasi vero ipse non Porz lubidinem 
tanta Nagitin et faciat et dieat; T IV, 73. por- 
tenta .. ab Br (po&tis, Stoicis) et flagitia 
dicuntar; N II, 91. 

excito: stupra .. et adulteria et omne tale 
fagitium nullis excitari aliis inlecebris nisi volu- 
ptatis; C 40 

faeio: si quis occentavisset sive carmen condi- 
disset, quod infamiam faceret flagitiumve alteri; 
R IV, 12. f. dico; T IV, 73. 

perduco: ista .. flagitia Democriti . 
ad hanc aetatem perduxisti; N I, 66. 

probo: quae (comoedia), si haec flagitia non 
probaremus, nulla esset omnino; T IV, num- 
quam comoediae, nisi consuetudo vitae pateretar, 
probare saa theatris flagitia potuissent; R IV, 11. 

2. revoco a: qua (oratione animus) hortari ad 
decus, revocare a jjab || flagitio .. possit; L I, 62. 

versor in: quorum euer fabulis in hoc 

itio versari ipsum videmus lovem; T IV, 70. 

. auctor: quae (poötica) amorem flagitii et 
leritatis auctorem in concilio deorum conlocan- 
dum putet; T IV, 69. 

principium: bene .. Ennius: »flagiti princi- 
pium est nudare inter eivis corpora«; T IV, 70, 

IV. inquinare: quibaus (libidinibus animi) cae- 
cati .. domesticis vitiis atque flagitiis se inquina- 
vissent; T I, 72. 

abl. comp.: quid .. minus est dignum, quam 
tibi peius quicquam videri dedecore, itio, tur- 
pitudins? 7 u,1 


.. usque 


Nagito, pringend fordern, verlangen, mahnen : 
alqm: ego exspectatione promissi tui movesor, ut 
admoneam te, non ut flagitem; A ep. 1. ex en 
-. (Academia) media excitatos misi, qui metuo 
ne te forte flagitent; A ep. 1. 

alqd: ista quidem ... iam diu exspectans non 
audeo tamen flagitare; A I, 3 

eloquentiam: si (philosophus eloquentiam) 
non habeut, non admodum flagitem; Ft 15, 

historiam: postulatur a te iam diu vel |jet |] 
u potius historia; L I, 5. 

egem: quam (legem) populus liber numquam 
desiderarit, idem oppressus dominatu ... princi- 
pum flagitarit; L III, 34. 

mercedem: mercedem gloriae Tg ab iis, 
quorum patres adfecerat gloria; T I, 34. 

munus: etsi munus itare ... ne populus 
quidem solet nisi concitatus; A ep. 1. 

regem: populus ... desiderio .. Romuli postea 
regem flagitare non destitit; R II, 28, 


flagro, brennen, glühen: algse: maxume .. 


flagro 
omnium flagrasse amore Reginum Ibycum apparet 
ex scriptis; T IV, 71, quibus (oratoriis studiis) 
etiam te incendi, quamquam flagrantissumum ac- 
ceperam; Fa 3. cum omnes flagrarent cupiditate 
audiendi; R II, 1. 
cupiditas: philosophiae ... principes num- 
quam in suis studiis tantos progressus sine fla- 
granti cupiditate facere potuissent; T IV, 44. 
lumins: »e trucibus .. oculis duo feryida lu- 
mina flagrant«; er ei 
naves: noctu ad oppidum icientes flagran- 
tis (naves) onerarias ” videbata; DI, 8. 
sones: 808 omnes ... his studiis flagrantes se- 
nes vidimus; C 50. 


flamen, digenpriefter: I. dieit: f. I. 
audio. 

sunt: »divis .. aliis alii sacerdotes, omnibus 
pontifices, singulis flamines sunto;« L II, 20. 

H. adiungo: adiunxit ... flamines, Salios vir- 
irng Fon Vestales; R II, 26. 

audio: L. Flaccum, flaminem Martislem, ego 
audivi, cum diceret ..; D I, 104. 


flamen, Beben: »quem (Persea) summa ab 
la || regione aquilonis Aamina pulsant«; N II, 112, 


flamma, Flamme, Feuer, Brand: I. con- 
sumit: quod astrorum ignis et netheris famma 
consumit; N II, 118. 

est: quae flamma est, per quam non cucurre- 
rint [jeucurrerunt || ii, qui ..? T Il, 62. cava 
putes .. mare ullum aut flammam esse tantam, 
quam non facilius sit sedare ze. effrenatam in- 
solentia multitudinem; R I, 65. 

exsistunt: exaethere .. innumerabiles lammae 
siderum exsistunt; N Il, 92. 

oritur: ipse Alcmaeo tuus ... non ibidem in- 
eitato furore: »unde haec famma oritur% A II, 


IL, 1. quatio: — Leo tremulam quatiens 
e corpore flammam«; N II, 110. 

sedo: f. I. est; R I, 65. 

2. eripio: »templa deumque adeo flammis urbem- 
que iubebant eripere«; D I, 20 

3. applico ad: cum .. ad flammam se adpli- 
eaverunt, sine gemitu adarantur; T V, 77. 

curro per: |. I. est; T II, 62. 

eluceo inter: erat .. is splendidissimo can- 
dore inter flammas cireus elucens; R VI, 16. 

IV, vis: adulescentes mihbi mori sic videntur, 
ut cum aquae multitudine fammae vis opprimi- 
tur; C 71. 

V, 1. deflagratus: »fana famma deflagrata-; 
TI, 44. 

r BESEH »clades patriae Aamma ferroque parata«; 


flammeus, feurig, glänzend: orbis: »dex- 
trorsum orbem flanmeum radiatum solis liquier 
cursu novo«; D I, 44. 

stellae: sunt .. 
N I, 118. 


Nammifer, srennend: »pestem abige a 
Ye Yale hanc vim, quae me excruciat!« 


llammo, entflammen: ardorem: »quae 
(Phoebi fax) magnum ad columen flammato ardore 
volabat«; D I, 18. 

ictum: »quae (altrix) tum cum pueris Aammato 
fulminis icta concidit«; D I, 20. 

Iovem: |— aetherio fammatus Iuppiter 
igni vertiture; D I, 17. 


stellae natura flammeae; 


59 


fletus 


flammula, Fämmgen: Timagoras Epi- 
cureus negat sibi umquam ... duas ex lucerna 
flammulas esse visas; A II, 80. 


fHlatus, chen: I. utor: cum prospero flatu 
eius (fortunae) utimur, ad exitus pervehimur opta- 
tos; O II, 19. 

I. permulcere: »quam (Aram) flatu permulcet 
spiritus austri;«e N II, 114. 

temperari: quorum (ventorum Etesiarum) flatu 
nimii temperantur calores; N II, 131. 


flebilis, flogend, jammernb: aegritudo: 

maeror (est) aegritudo flebilis; T IV, 18, 
emitus: sin erit ille gemitus elamentabilis, 

ei inbecillus, si abieetus, si Hebilis; T 11, 57. 

modi: haec cum pressis et flebilibus modis 
... eoneinuntur; T I, 106. 

voces: »quod (saxum) eiulatu, questu, gemitu, 
frewitibus resonando mutum flebiles voces refart;« 
F II, 94. »qaod (tectum) ... flebilis ..;« TIL, 38. 


flebiliter, Magend, Häglih: cano: nec 
tam fAebiliter illa canerentur: »haec omnia ..;« 
lamentor: apud illum (Sophoclem) .. par 
flebiliter Ulixes lamentatur in volnere; II, 49. 


respondeo: vide quam non flebiliter respon- 
deat; T II, 39 


flecto, biegen, ummenden, Ienten, richten, ver- 
ändern, umftimmen, mjegeln: alqm: si te ,. 
Luculli her zug er &. a 

algd: sin autem id potest flecti, nullum est 
fatum; D II, 21. 

animos: qui teneros et rudes Tem 
acceperunt, inficiunt et flectunt, ut volunt; LI, 47. 

arcum: »Scorpios .. posteriore trahens plexum 
Ildexum |] vi corporis arcum«; N II, 

ceurrum: >»brumali flectens (Titan) contorquet 
tempore currum«; N II, 112. 

imbecillitatem: si opinionum vanitas non in- 
becillitatem animorum torqueret et flecteret, quo- 
cumque coepisset; L 1, 29. 

membra: si animal omne ... membra .., quo- 
cumqus vult, fleotit, contorquet; D I, 120. 

mentes: »quo vobis mentes ... dementes sese 
flexere viai ?« C 16. 

motus: flexi fractique motus ... 
ram sunt; F V, 35. 

promunturia: cum in flettendis promunturiis 
ventorum mutationes maxumas saepe sentiunt ; 
D II, 94. A Argoli . ’ 

uppim: »o decus Argolicum, quin puppim 

Aektis, lixes!« F V, 49. 

sinus: »Draco serpit ... 
eorpore flexos«; N II, 106. 


fieo, weinen, beweinen: I. algs: cum salvam 
0386 en) flentes sui respondissent; F II, 97. 
etsi .. fNemus, cum legimus, tamen non misera- 
biliter vir clarus emoritur; TI, 96. ille (Paulus 

ater) .. me complexus atque osculans flere pro- 

ibebat; R VI, 14. 

” miserias: »gentes nostras febunt miserias;« 
TI, 21. 


Hetus, Weinen, Jammer: I. est: illa lugubris 
lamentatio fletusque maerens ex eo est, quod ..; 
TI, 30. bie nimiram est fletus, quem duodecim 
tabulae in funeribus adhiberi vetuerunt; TIL, 55. 

IL addo: »id viri est ofhieium, fletus muliebri 
ingenio additus;« T Il, 50. 

adhibeo: f, I, T II, 55. 


contra natu- 


conficiens .. sinus @ 


5 


tletus 


reprimo: ego ut primum fletu ropresso loqui 
posse coepi; R VI, 15. 

II facere: j. deooro alam (8. 1, S. 621, b). 

abl comp.: quid est .. fletu muliebri viro 
turpius? T DO, 57. 


flexanimus, im Herzen gerührt: qualia 


est illa »flexanima Iymphata aut Bacchi 
sacris commota«; D I, 80. 


flexibilis, viegjam, geichmeidig, Yaltios: 
alqgd: quid .. potest esse tam flexibile, tam de- 
vium quam animus eius, qui ..,? Lue 98. 

genus: (iudicatur genus) grave acutum, floxi- 
bile durum; N II, 146. 

materia: materiam .. rerum ... totam esse 
flexibilem et commutabilem; N II, 92, 


flexiloquus, jweideutig redend; oraculis 
. volumen inplevit ... partim flexiloquis et 
obscuris, ... partim ambiguis; D IL, 115. 


flexio, Bindung, Modulation: ut ... cervices 
oculosque pariter cum modorum flexionibus tor- 
queant |jtorquent? ||; L IL, 39, 


Hexuosus, gemunden: fexuosum iter 
(auditus) habet, ne quid intrare possit; N I, 144. 


flexus, Wendung, Bindung: I. video: id.. 
est caput civilis prudentise, ... videre itinera 
flexusque rerum publicarum; R [I, 45. 

introitus cum: duros et quasi corneolos (aures) 
habent introitus multisque cum flexibus; N II, 144. 


floreo, florens, stägen, in Blüte, An- 
f Rra n, glänzen, part. ausgezeichnet, 5 
Id Aa I en 
modum floruerunt; A II, 16. cum (M. Crassus) 
mazumis opibus fortunisque florebat; D If, 22. 
ratio ... eius, qui nunc floret, Cratippi; D II, 100. 
tum fjtane|]| .. quis te possit esse florentior? 
R 1, 71. floret Epicurus, eiusdem fere adiutor 
auctorgue sententise; O III, 116. qui... in ipsa 
senectute praeter oeteros floruisset; Lae 4. te 
aerumnas premunt omnes, qui te beatum, qui te 
ae putas; P 18 

alqd: (non intermittunt) »segetes largiri fruges, 
florere omniar; T I, 69. cum is (sol) .. efhciat, 
ut omnis floreant et in suo quaeque gemere pu- 
bescant; N II, 41. qua (pbilosophia) nihil a dis 
inmortalibus uberius, nihil florentius, nihil prae- 
stabiliua hominum vitae datum est; L I, 58. 
quam ob rem, quicquid est laudabile, idem et 
en et florens et expetendum videri decet; 

Academia: florere in caelo Academiam necesse 
est; N I, 80. 

adiutor: f. algs; O II, 116. 

aetas: temeritas est videlicet florentis aetatis, 
prodentia senescentis; C 

arbor: ne hoc || bien uidem quaero, cur haec 
arbor una ter floreat; TI 16. 

auctor: f. algs; O III, 116. 

auctoritses: quorum auctoritas maxime flore- 
bat; N II, 59. 

castra: (Sulla) ante oppidum Nolam florentis- 
— I! fortissuma |] Samnitium castra cepit; DI, 


doctrina: quibus temporibus (doctrina) florere 
in foro maxime potuit; A Il, 1. 
domus: quibus (familiaritstibus) semper domus 
nostra floruit; N I, 6 
fortuna: ||quamquam optatissimum est per- 
CT Fa quamı florentissimam permanere; 
r . 


60 


| 

T V, 37 
d 
907 


fluotus 


Graecia: cum floreret in Italia Grascia poten- 
tissimis et maximis urbibus; T IV, 2. quae (ma- 
gna Graecia) nunc quidem deleta est, tum flore- 
bat; Lae 18. 

imperium: cum florebat imperium; D I, 92. 

mousici: in Graecia musici floruerunt; TI, 4. 

nomen: neque Atti Navii nomen memoria flo- 
reret tam diu; L U, 38, 
een ante quam (olea) florere coepisset; D I, 

populus: Sp. Cassium ... summa apud popu- 
lum gratia florentem; R II, 80, 

ratio: cuius ... ratio quamguam floruit cum 
acumine — tum admirabili quodam lepore 
dicendi; A II, 16. 

terra: possetne uno tempore florere, dein vi- 
cissim horrere terra? N II, 19. 

urba: se contulisse (Demaratus ung 
nios, in urbem Etruriae florentissimam; IL, 34. 


floresco, aufslügen: puleium aridam Aore- 
scere brumali ipso die; D II, 88. 


Hloridus, bläfend: expones, quae spectet, 
florida et varia? T II, #8. 


los, Blume, Blüte, Blütezeit, Glanz: I, 1. 
fundo: quod non ita vigeat interiore quodam 
motu, ut aut flores aut fruges fundat aut bacas; 

invideo: ut est in Melanippo: »quisnam florem 
liberam invidit meum?« male Latine videtur, sed 

rasclare Accius; ut enim „videre“, sic „invidere 
Ina" rectius quam „flori*; T III, 20. 

sequor: Cato ... in ea est: haeresi, quae nul- 
lum sequitur florem orationis; P 2. 

video: ut agricola, cum florem oleae vidst, 
bacam quoque se visurum putat; D II, 16. f. in- 
video. 

2. invideo: f. 1. invideo, 

83. adfluo ex: cum .. admiraretur Lysander 

.. susvritatem odorum, qui adflarentur ex flori- 
bus; C 59. 

sum in: quam multos (annos) ante hung (Dio- 
nysium) in ipso Graeciae flore Pisistratus (tyran- 
nus fuit)! N I, 82. 

II. signum: cur (haec arbor) arandi maturite- 
tem ad signum floris accommodet; D I, 16. 

varietas: quas vocum aut florum varietates 
... adhibebis ad deos? N I, 112. res rusticae 
laetae sunt ... forum omnium varietate; C 54. 

UI, 1. vestiri: terra... vestita floribus, herbia, 
arboribus, frugibus; N II, 98. 

2.a: »8 ar ereptum primo iam a flore iu- 
ventae te«; D I, 22 


flosculus, »tüte: ficta omnia celeriter 
tamquam floseuli decidunt; O II, 48. 


fluetuor, ihwanlten: non debere eos (Aca- 
demicos) in suo decreto, sicut in ceteris rebus, 
finctuari; A II, 29. 


Hluetus, Flut, Welen, Bogen: I, 1. com- 
moveo: ut maris... tranquillitas intellegitur nulla 
- er quidem aura fluctus commorvente, sic ..; 

excito: j. exeito, II. fluctus (? St.) 8. 1, ©. 

‚& 

recipio: »cornix ... demersit caput et fluctum 
cervice recepit«; D I, 14. 

8. immolo: nostri .. duces mare BE nen 
inmolare hostiam fluctibus coonsuerunt; N IIL, 51. 

mando; »qui |jquis || salsis Auotibus mandet 
me ex sublimo vertice saxi?« T II, 19. 


fluetus 





oppono: adde ... moles oppositas fluctibus, 
portus manu factos; O II, 14. 

83. dimico cum: illi (Ulixi) .. non modo cum 
hostibus, verum etiam cum fluctibus ... dimicare 
melins fuit quam ..; O III, 99. 

I, 1. cingi: quae aa fluctibus einctae na- 
tant paene ipsae; R II, 8, 

2. ad: quo in loco ad Auctum aiunt declamare 
solitum Demosthenem; F V,5 


Muito, treiben, jhwimmen, wogen: alydı 
quicequid erat, ... id sibi (deus) adsumpsit non 
tranquillum et quietum, sed inmoderate agitatum 
et fluitans; Ti 9 

beluae: quot genera ... partim submersarum, 
Be Buitantium et innantium beluarum! N I, 


flumen, Fluß, Strom: I. fluunt: ut ... 
fumina .. in contrarias partes fluxerint; DI, 78. 

serpit: »has inter (stellas), veluti rapido cum 
gurgite fumen, torvus Draco serpit«; II, 106, 

sunt: ergo et flumina et fontes (dei sunt); 
N III, 52. 

Il, 1. arceo: nos Äumina arcemus, derigimus 
(dir. |}, avertimus; N II, 152. 

attingo: nec .. ullum hoc frigidius flumen 
sttigi, quom ad multa accesserim, ut vix pede 
temptare id possim; L II, 6. 

averto, derigo: f. arceo. 

fundo: veniet flumen orationis aureum fundens 
Aristoteles; A II, 119. 

tempto: f. rg 

2. sum: sd illi alteri Aumini nomen est; LIE, 1. 

8. exsisto: quae terra, mari, paludibus, flumi- 
nibus exsistunt; N I, 97. 

4. accedo ad: f. 1. attingo. 

delabor in: cum tu equo advectus ad quan- 
dam magni fuminis ripam provectus subito atque 
delapsus in flumen nusquam apparuisses; D 1, 58. 

demitto in: qui a cum .., equum 
ipee demisisset in fumen; D 1,7 

emergo e: Dionysii eguus quid attalit admira- 
tionis, quod emersit e fumine? DI, 67. tibi.., 
subito sum visus emersus e flumine; D II, 140, 

immergo in: illi (ambitus) in fumen inmersi; 

48 


III. longe a: cuius (Aesculapii) in Arcadia non 
longe a Lusio Humine sepulerum et lucus osten- 
ditur; N IH, 57, 

IV, 1. algs: qui (Indus) est omnium Auminum 
maximus; N II, 130. 

derivationes: adde ductus aquarum, de- 
rirationes fluminum, agrorum inrigetiones; O II, 
14. 


nomina: in augerum precatione Tiberinum, 
Spinonem, Almonem, Nodinum, alia Bere 
fuminum nomina videmus; N III, 52, 

oportunitates: enumerari .. 
fAuminum oportunitates; N II, 182. 

ripa: f. Il, 4. delabor in. 

strepitus: propter hune concentum avium 
dee or fuminum; L I, 21. 

. sceipere: eodem ., ut Humine res ad victum 
eultumque maxime necessarias ... invectas acci- 
peret ex terra; R II, 10. 

eircumfundi: sese aliquando in Arpinati nostro 
gelidis fluminibus eircumfusum fuisse; T V, 74 

conturbari: neque .. flumine conturbor ina- 
num verborum; N IL, 1, 

dilui: orationis flumine reprensoris convicia 
diluuntur; N 11, 20. 

inveetio: quem Tiberioa descensio festo illo 
die tanto gaudio affecit, quanto L. Paullum .. 
eodem flumine invectio? F V, 70. 


non possunt 


fluvius 


invehi: f. acei i 
abl. comp.: f. U, 1. attingo. 


fluo, fließen, ftrömen, hervorftrömen, entjtehen, 
fi verbreiten, zerfliehen, erfchlaffen, vergehen: alge: 
qua ar cum liquescimus fluimusque mol- 
htie; 'T I, 52. 

algd: quia continenter laberentur et fluerent 
omnia; AI, 31. ea, quae natura fluerent atque 
manarent, ut et aquam et terram et aöra, (Chry- 
sippus deos dieit esse); N I, 89. ut, quieguid 
accidat, id ex asterna veritate causarumque con- 
tinustione fluxisse dicatis; N I, 55. multa .. ab 
ea (luna) manant et fluunt; N I, 50. haec unde 
Auxerunt; N III, 47. haec .. omnin ex eodem 
fonte fluxerunt; N III, 48. 

Acheron, al.: illi, qui fluere apud inferos di- 
euntur, Acheron, Cocytus, Pyripblegethon; N III, 48. 

anhelitus: placet .. Stoicis eoa anhelitus 
terrae. qui frigidi sint, cum fluere ooeperint, ven- 
” esse; D II, a. r u 

octrina: rae .. doctrina cum 

lateque flueret; v2. Ko 

eloquentia: eloquentiam sine maiore quadam 
vi fuere abundantem sonantibus verbis uberibus- 
que sententiis; T I, 64. 

flumina: ut ... flumina . 
tes fluxerint; D I, 78. 

fluvius: quid? cum fuvius Atratus sanguine 
Auxzit? DI, 9. Atratum etiam flurium fuxisse 
sanguine; D II, 58. 

genera: ista duo (divinandi genera), furoris et 
somnii, quae a libera mente fluere viderentur; 


. in contrarias par- 


imagines: a corporibus .. solidis et & cer- 
tis figuris (Democritus) vult fluere imagines; DI, 
137. nullae... imagines obrepunt in animos dor- 
mientium extrinsecus, nec omnino fluunt ullae; 
D II, 139. 

lacus: si lacus Albanus redundasset isque in 
mare fluxisset; D II, 69. 

mel: eodem .. tempore in eo loco, ubi For- 
tunse nunc est aedes, mel ex olea Aluxisse dicunt; 
D 11, 86. 

multitudo: alia quoque ex ratione, et quidem 
physica, magna fluxit multitudo deorum; N II, 68. 

oratio: ut nit Homerus, „ex eius (Nestoris) 
lingos melle dulcior fluebat oratio*; C 31. 

ratio: ab isto capite fluere necesse est omnem 
rationem bonorum et malorum; F II, 34. 

res: quibus (rebus) ab aeterno tempore fluenti- 
bus in aeternum ratio tamen mensque moderatur; 
TV, 70. in rebus prosperis et ad voluntatem 
nostram fluentibus; O 1. do. 

sanguis: initio belli Marsici et deorum simula- 
cra sudavisse, et sanguinem fluxisse; D I, 99, 

sermo: multum .. fluxisse video de libris no- 
stris ... variumque sermonem; N |, 6. 

veritas: ea est ex omni aeternitate fluens veri- 
tas sempiterna; D I, 125 

visiones: fluentium frequenter transitio fit vi- 
sionum, ut e multis una videatur; N I, 109. 

voluptasa: fluit .. voluptas corporis et prima 
quaeque avolat; F H, 106. 


Huviatilis, in Slüffen febend: veluti cro- 
eodili fiuvistilesque testudines ... aquam perse- 
quuntur; N II, 124. 


NMuvius, Zu, Strom: I. fluit: j. fine, 
Huvius (2 ©t.). 

influit: qui rd Sp flurius) ab Europas parte 
in Pontum influit; T I, M. 

II. resisto ex: »0 gnata, tibi ... post ex fuvio 
fortuna resistet«; D |, 41. 


fluvius 62 B= 


III. ad: cum nd fluvium Sagram Crotoniatas 
Locri maximo proelio devieissent; N II, 6. 

apud: apud Hypanim fluvium ... Aristoteles 
ait Dentiolas quasdam nasci, quae unum diem vi- 
vant; T ], 49. 


foCUS, Zeuerftätte, Herd: I. est: terra .. ut 
focus domiciliorum sacra deorum omnium est; 
L 1, 45. 

U, 1. complector: .. .. Vesta quasi focum 
urbis ... conplexa sit; L U, 29. 

viso: cuius etiam focum Cato ille noster ... 
visere solebat, apud quem sedens ille |Jille se- 
dens || Samnitium ... dona repudiaverat; R II, 
40. 


2. pertineo ad: vis .. eius (Vestae) ad aras 
et focos pertinet; N II, 67. 

sedeo ad: Curio ad focum sedenti magnum 
auri pondua Samnites cum attulissent, repudiati 
eunt; C 55 (56). — apud: f. 1. viso. 

II, 1. gigni: »virgines .. Vestales in urbe 
eustodiunto ignem foci publici sempiternume; 
L U, 20. 

2. certamen pro: est .. mihi tecum pro aris 
et focis certamen; N IL, 94. 

IV. ad: ubi ad focum angues nundinari solent; 
D II, 66. 


fodico, wügten: fodicantibus iis rebus, quas 
maulas esse opinemur; T III, 35. 


fodio, graben, wüplen: algs: fodit, invenit 
auri aliquantum; D II, 134. 

dolor: pungit dolor, vel fodiat sane; T II, 38. 

vieinus: qui (Chremes) novum vieinum non 
vult »fodere aut arare«; F 1, 3. 


foede, ihmählid: »relliquias ... per terram 
sanie delibutas foede divexarier;« T I, 106, 


foedifragus, bundbrägig: algs: || foe- 
difragos Afros; R fr 7 ||. Poeni foedifragi; O I, 38. 


foeditas, Avigeuligteit, Entftellung, Schänd- 
fihleit: 1. debet, videtur: quanta illa deprava- 
tio et foeditas turpificati animi debet videri! O II, 
105. 

II. habeo: aegritudo maiora quasdam (habet), 
tabem, oruciatum, adfliotationem, foeditatem; 
T Il, 27. 

lli. depellere: multae (bestiae) etiam inse- 
ctantis odoris intolerabili foeditste depellunt; 
N 11, 127. 

deterrere: nisi eos (homines) Pr se foeditate 
sun turpitudo ipsa deterreat; F IIl, 38. 


foedo, ihänben: »quae (custos) me perenni 
vivum foedat miseria«; T II, 24. 


foedus, garftig, gräßlih, abfeulih: alqd: 
si nihil malum, nisi quod turpe, inhonestum, in- 
decorum, pravum, flagitiosam, foedum; F III, 14. 
quid .. est non miserius solum, sed foedius etiam 
et deformius quam ..? T IV, 85. quid Achille 
Homerico foedius, quid Agamemnone in rg 
T IV, 52. quid .. ea (vita beata) foedius? T V, 
80, quid .. foedius araritia ... diei potest? L 
I, 51. sunt .. quaedam partim ita foeda, partim 
ita flagitiosa, ut ..; O I, 159. quibus nihil nec 
taetrius nec foedius excogitari potest; OÖ III, 86. 
ea ... non esse utilin, quia sint flagitiosa, foeda, 
turpis; O IH, 115. 

animal: quo (tyranno) neque tastrius neque 
foedius ... anımal ullum cogitari potest; R II, 48. 

aspectus: quae partes .. corporis ... aspectum 


fons 


essent deformem habiturse atque foedum || tur- 
pem ||; O I, 126, 

luxuria: luxuria .. cum omni aetati turpis, 
tum senectuti foedissima est; O I, 123. 

parrieidium: ern ... euiquam esse utile 
Tee et taeterrimum parrieidium patrise? 
O III, 883. 

perturbatio: ee ipsa mentis in aınore 
foeda per se est; T IV, 75. 

puer: multo .. taetrior et foedior (puer) rena- 
tus est; L IH, 19. 

religiones: sacerdos ... audaciam in * et in- 
mittendis |jin admittendis |} religionibus foedis 
Il foedas || damnet; L II, 37. 

victoria: secutus est, qui in oausa impia, vi- 
ctorin etiam foediore non singulorum civium bona 
publicaret, sed ..; O II, 27. 

vitium: er nullum (vitiam) erat iracundia 
foedius; T IV, 54. 


foedus, Yündnis, Bund, Bundesvertrag: 
Il. est: sunt .., qui dicant foedus esse rear 
Een, ut ne minus amicos ... diligant; 

indicant: id indicant leges in duodecim tabu- 
lis, indicant sacratae, indicant foeders, quibus 
etiam cum hoste devincitur fides; O II, u. 

UI, 1. facio: f. faeio, III. foedus (5 St.) &.17, a. 

a 1 ag T. Tatio, rege Sabinorum, foedus ieit ; 

infitior: qualis Q. Pompeins in foedere Nu: 
mantino infitiando fuit; F Il, 54. 

neglego: sociorum nominisque Latini iura ne- 
glexit ac foedera; R III, 41. 

violo: foederibus violatis; R I, 31. 

2. sum: qua quisque sit lege, condicione, foe- 
dere; L Ill, 41. 

3. quasero de: consul ego quassivi ... de Nu- 
mantino foedere; R IH, 28. 

IlI. domini: qui (populi) domini sint legum, 
iudiciorum, belli, pacis, foederum; R 1, 48. 

iudices, nuntii: »foederum pacis, belli 
1 [belli] |, indotiarum ratorum ||} oratorum || fe- 
tiales iudices, nontii || non|| suntos; L II, 21. 

oratrices: quae ex Sabinis virgines raptae 
posten fuerant oratrices pacis et foederis; R II, 14. 

religiones: quantae saluti sint foederum reli- 
giones; L II 16. 

IV. asciscere: quo foedere .. Sabinos in civi- 
tatem adseivit; R II, 13. 

devinciri: f. 1. indicant. 


folium, Statt: »qui (draco) platani in ramo 
foliorum tegmine saeptos corripuit pullos«; D II, 68. 


follis, Blafebalg: quas (rerum formas et 
figuras) vos efici posse sine follibus et incudibus 
non putatis; N I, 54. 


fomentum, 2inderungsmittel: I. sunt: 
haec sunt solacia, haec fomenta summorum dolo- 
rum; T U, 59. 

U. mitigari: virtutis, magnitudinis animi, pa- 
—. fortitudinis formentis dolor mitigari solet; 


fons, Quelle, Uriprung: I, 1. emanat: »fons 
ande emanat aquai«; D II, 68. 

est: idem fons erat utrisque; A 1, 18. fontem 
omnium bonorum in corpore esse; A II, 140. oe- 
teris, quae moventur, hic fons, hoc principium est 
movendi; T ], 53. R VI, 27. sit .. hie fons; T 
IV, 11. in ea itudine) est .. fone miseriarum 
et caput; T IV, ergo et flumina et fonter 
(dei sunt); N III, 52, 


fons 


potest: f. Il, 1. invenio; L I, 16. 
scatent: (non intermittunt) »fontes scatere 
herbis prata convestirier;« T I, 69. 


2. sum: quae (mena) sensuum fons est atque 
etiam ipsa sensus est; A II, 30. intellegi necesse 
est non rem ipsam causam atque |] jan at- 
que] || fontem esse maeroris; T II, 67. omnium 
.. perturbationum fontem esse dieunt intempe- 
rantiam; T IV, 22, quoniam iuris natura fons 
sit; O II, 72. qui fons est fraudium, maleficio- 
rum, scelerum omnium; OÖ ll, 75. vgl. 1. est. 


UI, 1. aperio: multo studiosius philosophiae 
fontis aperiemus, e quibus etiam illa manabant; 

eieo: »cum ... absurdo .. sono fontis et stagna 
cietis«; D I, 15. 

constituo: benivolentiam, qui est amicitisne 
fons a natura constitutus; Lae 50. 

contineo: omnis istorum disputatio quamquam 
uberrimos fontes virtutis et scientiae continet, 
tamen .; RI], fr 5. fr V, 42. 

exhaurio: largitio .., quae fit ex re familiari, 
fontem ipsum benignitatis exhaurit; O II, 52. 

habeo: hunc fontem habent disciplinae; D I, 
50 


invenio: quo (fonte) ınvento; F V,17. bis 
.. explicatis fons legum et iuris inveniri potest; 
L I, 16. visne .. ipsius iuris ortum a fonte re- 

tamus? quo invrento non erit dubium, quo sint 
Iose referenda, quae quaerimus; L I, 20. 

perspicio: fontis .. earum (legum) utique 
perspexerit; R V, 5. 

reperio: totius .. quasstionis eius ... fons re- 
periendus est, in quo sint prima invitamenta na- 
turae; F V, 17. 

2. abundo: locum ., delegit .. fontibus abun- 
dantem; R U, 11. 

3. dico de: de primo 
01, 19. 

duco a: pleraeque .. quaestiones, quae ad vi- 
tam moresque pertinent, a virtutis fonte ducuntur; 
F IV, 34. quoniam a quattuor fontibus honesta- 
tis primo libro oflicia duximus, in eisdem verse- 
mur; OÖ II, 9%. 

fluo ex: haec .. 
runt; N Ill, 48. 

haurioa,e: j. ex, I. haurio e fonte (4 ©t.) 
2. 1,©. 88, b 

mano ex: ex hoc .. Platonis ... fonte nostra 
omnis manabit oratio; T V, 36 er & 1. aperio. 

repeto a: f. II, 1. invenio; L I, 20. 

revertor ad: ad eundem fontem revertendum 
st, aegritudinem omnem procul abesse a sapiente; 
T ıI, 82. 

sam in: f. 1. reperio. 

versor in: f. duco a; O III, 9. 

UN. perennitates: adde huc fontium gelidas 
perennitates; N TI, 98. 

IV. inrigare: cuius (Democriti) fontibus Epi- 
curus hortulos suos inrigavit; N I, 120. 


for, fagen, fpredhen, verfünden: I, 1. terribi- 
en »neque tam terribilis ulla fando oratio est«; 


«, oflieü fonte diximus; 


omnin ex eodem fonte fluxe- 


2. audiri: ne fando quidem auditum est cro- 
codilum aut ibin |jibim |] aut faelem violatum 
ab Aegyptio; N I, 82 

ll. bireete Rebe: ad eos (deos) is deus, qui 
omnia genuit, fatur: „haec vos ..;“ Ti 40, 

II, algd: »fabitur haec aliquis, mea semper 
gloria vivete; fr VII, 9. 

fata: er fatie fandis dementem invitam 
aet«; D I, 66. 


63 


foris 


foramen, Öffnung: nunc .., quamquam 
foramina illa, quae patent ad animum a corpore, 
callidissimo artificio natura fabricata est, tamen 
terrenis concretisque corporibus sunt intersaepta 
quodam modo; T I, 47. 


foras, nach außen, hinaus: do: »candida se 
radiis dedit icta foras lux«-; D I, 108, 

emineo: si iam tum, cum (animus) erit inclu- 
sus in corpore, eminebit foras; R VI, 

evado: »unde superstitioss primum saeva eva- 
sit vox fora || foras || ;« D II, 115. 

evolo, excurro: quorum animi spretis corpori- 
bus evolant atque excurrunt foras; D I, 114. 

serpo: quae (caritas generis humani) nata a 
primo satu ... serpit sensim foras; F V, 65 

speceto: quando .. inest in omni virtute cura 
quacdam quasi foras spectans; F V, 67. iustitin 
— spectat et proiecta tota est atque eminet; 

«3l 


forensis, auf dem Markt, gerichtlich, öffent- 
ih: artes: quae (rhetorum artes) sunt totae fo- 
renses atque populares; F II, 4. 

causae: si ıd facerem in causis forensibus; 
N II, 9. 

genus: ut ... sequeretur 
dicendi et hoc quietum dieputandi genus; O I, 3, 
ei (Pluto) genus forense dicendi tractare voluisset ; 
01,4 ut in illo ipso forensi genere dicendi 
contentiones alioram sermone vinceret; O I, 133. 

labores: quoniam forensibus operis, laboribus, 
er non deseruisse mihi videor praesidium; 


.. et illud forense 


littera: quodsi ... ne litteram quidem ullam 
fecimus nisi forensem; A II,6, illae scilicet litte- 
rae conticuerunt forenses et senatoriae; O II, 3. 

negotia: a re publica forensibusque negotiis 
... #1 .. prohibiti; O II, 1. 

opera: qui adulescentiam in forensi opera ... 
consumpserat; A I, 2. nunc .. propter inter- 
missionem forensis operae .. lucubrationes detraxi ; 
DU, 142. 

opera: f. labores. 

ornamenta: et domesticis et forensibus solaciis 
ornamentisque privati; T I, 84. 

pericula: f. labores. 

res: neque publicis neque privatis neque foren- 
sibus neque domestieis in rebus; O I, 4. 

rhetorica: hacrhetorica POSTER Em OGEnN: 
non nostra illa forensi; F U, 17. 

sententia: ut vestitum, sic sententiam habaas 
aliam domesticam, aliam forensem? F IL, 77. 

solacia: f. ornamenta. 

vestitus: j. sententia. 

usus: viene .... quaeramus isdem de rebus ali- 
quid uberius, quam forensis usus desiderat? LI, 
15. Catonem ... locos ... tractare abhorrentes 
ab hoc usu forensi et publieo; P 1. 


foris, Iür, Öffnung: I. patent: »adveniens 
digito impellam ianuam, fores patebunte; T IV, 67. 

sunt: söneum .. equum, ut ferunt fabulse, 
animadvertit, cuius in lateribus fores essent; qui- 
bus apertis corpus hominis mortui vidit; O III, 38, 

u, 1. aperio: ! I. sunt, 

claudo: cum forem cubiculi elauserat (Diony- 
sius); T V, 59. 

frango: cum vinolenti adulescentes ... mulieris 
pudicae fores frangerent; fr X, 3, 

nomino: ex quo transitiones 
foresque in liminibus profanarum 
nominantur; N II, 67. 

2. resisto extra: nec (vita beata) ... resistet 
extra fores ... limenque carceris; T V, 


rrise „iani* 
um „ianuae*® 


foris 


foris, draußen, auswärtd! cognosco: non 
cognoscebantur (illi Servilii) foris. at domi. non 
ab alienis. at a suis; A Il, 56. 

iacto: neo eae (cupiditates) se foris solum 
iactant ..., sed intus etiam ... dissident; FI, 44. 

peto: ut in ipsa (arte) insit, non foris petatur 
extremum, id est artis effectio; F NI, cuius 
(philosophise) auxilium non ut in corporis morbis 
petendum est foris; TI, 6. 

zum Saß: parvi .. sunt foris arma, nisi est 
eonsilium domi; O I, 76. 


forma, Weftalt, Figur, Bild, Schönfeit: 
I. Subject: cadunt: unde .. ortae illae quin- 
que formae, ex quibus reliqua formantur, apte 
cadentes ad animum aficiendum |j eficiendum |} 
pariendosque sensus? N I, 19, 

cogunt: saepe visae formae deorum quemvis 
non aut hebetem aut impium deos praesentes esse 
confiteri coßgerunt; N 1 6. 

consentit: Platonis .. auctoritate ... uns et 
eonsentiens duobus vocabulis philosophiae forma 
instituta est, Academicorum et Peripateticorum; 
a1. 

conturbat: quid est, quod te forma una con- 
turbet? N I, 98. 

debet: quod ... forma quoque (divina) esse 
pulcherrima debeat, nec esse humana ullam pul- 
ehriorem; N I, 76. 

deelarat: nec 
declarat; R VI, 26. 

definiunt: in quo (caeli complexu) cum ad- 
mirabilitate maxima igneae formae cursus ordina- 
tos definiunt. e quibus sol... eircum eam ipsam 
(terram) volvitur; N Il, 101. 102. 


est: haec... fuit ... eius parties, quam primam 
posui, forma atque discriptio; AI, 23, est forma 
eius disciplinae, sicut fere ceterarum, triplex; FV, 
9. corporis .. nostri partes totaque figura et 
forma et statura quam apta ad naturam sit, ap- 
aret; F V,35. cum .. ea sit, quamı exposui, 
orına naturse; F V, 4l. quod ea forma n 
ullam esse pulchriorem Plato. at mihi vel eylın- 
dri vel quadrati vel coni vel pyramidis videtur 
esse formosior; N I, 24. senau .. deum (Ponticus 
Heraclides) privat et eias formam mutabilem esse 
vult; N 1, 34. quibus (rationibus) docere velitis 
humanas esse formas deorum; N 1, 76. cum .. 
duae formae praestantes sint, ex solidis globus, 
... ex planis autem circulus aut orbis ..., his 
duebus formis contingit solis, ut omnes earum 
partes eint inter se simillumae; N I], 47. et for- 
mae nobis deorum et aetates et vestitus ornatus- 
que noti sunt; N II, 70. obiciuntur etiam saepe 
formae, quae reapse nullae sunt, speciem autem 
offerunt; DI, 81. geminorum formas esse similis, 
vitam atque fortunam plerumque disparem; D II, 
90. quas est .. forma tam invisitata, tam nulla, 
uam non seibi ipse fingere animus possit? D II, 
158. ea .. forma civitatis mutabilise maxime est; 
R II, 43. hie mibi ... Africanus se ostendit ea 
forma, quae mihi ex imagine eius quam ex ipso 
erat notior; R VI, 10. melius esse aliquid ...; 
pecuniamne igitur an honores an formam an vale- 
tudinem |jvalit. |? L I, 52. ut videas, quae sit 
in es (intellegentia tua) [species] forma ls ies 
[forma] || et notio viri boni; O III, 81, j. debet. 

moneont: »variae nocturno tempore visae terri- 
biles formae bellum motusque monebant«; DI, 18. 

oceurrit: quae .. forma alis occurrit umquam 
aut vigilanti cuiquam aut dormienti? N I, 46. 
ut bomini, cum de deo cogitet, forma occurrat 
humana; N I, 76. 

offerunt: f. est; D I, 81. 


.. tu is es, quem forma ista 


forma 


oriuntur: ex iis .. ortae animantium formae 
earumque rerum, quae gignantur e terra; A I, 26. 
f. cadunt. 

possunt: f. Il, 1. eficio; N I, 54. intellego. 

praestant: f. est; N II, 47. 

versantur: in eo (animo) et formae versantur 
et actiones; D Il, 139. 

videtur: f. est; N I, 24. 

abl. aba.: inter ipsos homines nonne et similli- 
wis formis dispares mores et moribus simillimis 
figura dissimilis? N 1, 98. 

ohne Berb: ante igitur humana forma quam 
homines es, qua |jeaque|| erant forma di inmor- 
tales; N 1, % 

Il. nach Berben: 1. absolro: divinissima . 
dona aves et formae ab uno pictore uno absolutae 
die; L II, 45. 

animadverto: in nubibus numquam animad- 
zn leonis formam aut hippocentauri? D II, 


anquiro: anguirit animus et formam et vitae 
actionem ... in deo; N I, . 

aspicio: »aspicite, o cives, senis Enni imaginis 
ferne; Tı LT’ 

eselo: oculi ... in pietis, fictis caelatisgue 
formis ... multa cernunt subtilius; N H, 145. 

cedo: cedo mihi istorum adumbratorum deorum 
liniamenta atque formas; N I, 75. 

eerno: quot .. et quales animalium formas 
mens in speciem rerum intuens poterat cernere, 
totidem et tales in hoo mundo secum cogitarit 
effingere; Ti 3. 

concludo: hunc (animantem) sa forma figura- 
u, 2. una omnes forınae reliquae concluduntur; 

3:17. 


eonicio: si innumerabiles unius et viginti for- 
mae litterarum vel aureae vel qualeslibet aliqno 
coiciantur, posse ex iis in terram excussis annales 


Enmnii ... efiei; N II, 98 
contueor: cum ... contueri licebit eius .. 
gr ‚. situm, formam, circumscriptionem; 
I, 


corrumpo: fama popularis simulatione hone- 
statis formam eius (glorine) pulchritudinemque 
eorrampit; T II, 4. 

describo: (eum) animadvertisse dieunt in arena 
geometricas formas quasdam esse descriptas; quas 
ut vidisset ..; RI, 


dico: dicis ... 5 udinem, vires, staturam, 
formam ... bona; FV, 80. non .. illorum (deo- 
rum) humana forma, sed nostra divina dioenda 


est; N I, 90. 

do: qui Graeciae formam rerum publicarum de- 
derunt; T II, 36. formam .. et maxime cogna- 
tam et decoram (deus) dedit; Ti 17. 

efficio: ex quo efhciuntur eae rerum formae et 
figurae, quas vos efici posse sine follibus et in- 
eudibus non putatis; N I, 54. grues cum loca 
calidiora petentes maria transmittant, trianguli 
efficere formam; N II, 125. 

effingo: quis... non videt et formas et mores 

effingere a parentibus liberos? D II, 9 

f. cerno. 

excutio: f. conicio. 

expingo: quae species formaque pugnae (non 
ita expieta est, ut ..)? T V, 114 

Rn, Fo habes undique expletam et perfectam 
.. formam Eomsbetie, Fr m, 48. 

expono: habes ... formam eorum, de quibus 
loquor, philosophorum. qua exposita ..; FIV,19. 
f. Lest F V, 41. 

exprimo: habes formam Epicuri vitae beatas 
verbis Zenonis expressam; T III, 38. 

fingo: f, Ango, III. formam (4 ©t.) ©. 54, a. 

habeo: quid? aör ... quem sensam habere 


forma 


potest aut quam formam dei? N I, 29. f. expleo. 
expono. exprimo, 

ignoro: animum tibi tuum notum esse opor- 
tere, etiamsi ignores et locum et formam; T I, 70. 

instituo: f. I. consentit. 

intellego: qui (Aristo) neque formam dei in- 
tellegi posse censeat neque in deis sensum esse 
dicat; N 1, 37. 

invenio: prima sit haec forma et species et 
origo tyranni inventa nobis in ea re publica; 
RU, 51 


iungo: |. fingo; N I, 78. 

laudo: qui eam formam rei publicae maxime 
laudant; R |, 58. 

muto: neque solum eius (lunae) s 
mutatur, ... sed etiam regio; N Il, 

obıeio: f. I. est; DI, 

orno: cum videmus ... nocturnam .. ceneli for- 
mam undique sideribus ornatam; T I, 68 

perficio: f. expleo. — pingo: f. caelo. 

pono: quae (natura) formam nostram reliquanı- 
que fguram ... posuit in promptu; O 1, 126. 

quaero: formam aliquam figuramque quaere- 
bant; T I, 37, facit (Xenophon) ... Socratem 
u formam dei quaeri non oportere; 


cies ac forma 


servo: ut formam saltem eius (picturae) et ex- 
een liniamenta || lineam. || servaret; 

teneo: »stella .. iungens una tenet duplices 
eommuni lumine formass; N I, 111. 

trado: haec erat illis forma |]prima|] a Pla- 
tone tradita; cuius quas acceperim dissupationes 
| dieputationes, al.], si vultis, exponam; A I, 33. 

video: non videt (animus) ... formam suam; 
T 1, 67. formam .. ipsam ... et tamquam faciem 
honesti vides; O1, 15. f. describo. I. cogunt. mo- 
nent. 

vinco: quodsi omnium animantium forman 
vincit hominis figura; N I, 48. 

elliptifh: „saporem*, inquit (Epicurus), „et 
corporum complexum et ludos atque cantus et 
formas eas, quibus oculi iucunde moveantur“; 
TIU, 46. 

2. sum: innumerabiles .. 
esse formarum; N II, 48. 

8. contingo: f. L. est; N IL, 47. 

n0c080: sunt .. (astra) rotunda, quibus formis 

. minime noceri potest; N IL, 11 

4. sum: innumerabiles paribus in locis esse 
eisdem ... ingeniis, formis, astatibus? A II, 125. 
omnium |jhominum |} in me ineidere imagines, 
Homeri, ... Platonis, nec ea forma, qua illı fue- 
runt; N I, 107. 5. I, 1. ohne Berb. 

5. admoneo de: de forma .. (deorum) partim 
natura nos admonet, partim ratio docet; N I, 46. 

cerno in: f. 1. caelo. 

do ad: appetitio animi ... non ad quodvis 
gen vitae, sed ad quandam formam vivendi vi- 
etur data; F III, 28. 

doceo de: f. admoneo de, — efficio ex: f. 1, 
conieio., — formo ex: . |], 1. cadunt. 

insum in: in formis aliis dignitatem inesse, 
aliis venustatem; O 1, 107. 

intersum inter: inter ipsas impressiones nihil 
interesse, sed inter species et quasdam formas 
eorum (visorum); A II, 58. 

percipio ex: detrahens eas etiam, quae ex 
formis percipiuntur oculis, suavis motiones; T II, 

perspicio ex: qui (Zopyrus) se naturam cuius- 
que ex forma perspicere proßtebatur; T IV, 80, 

removeo &: a forma removeatur omnis viro 
non dignus ornatus; Ö I, 130. 


u. 


mundos alios aliarum 





formido 


rerertor ad: ut ad ofhcii formam revertamur; 

sum in: quae (mundi volubilitas) nisi in globoss 
forma esse non posset; N II, 49. 

venio ad: de contrariis, a quibus (antiqui) ad 
genera formasque generum venerunt; F IV, 8 

I. nach Wbjectiv: praeditue: illi .. (di) 
pulcberrima forma praeliti; N Il, 60. 

IV. nach Subftantiven: 1. dignitas: cuius 
(generis) similitudine perspecta in formarum specie 
ac dignitate; FII,47. cur non etiam ... propter 
se formae dignitatem sequamur? F V,47. formae 
.. dignitas coloris bonitate tuenda est; O I, 130. 

dissipationes: f. Il, 1. trado, 

figura: non ab hominibus formae figuram ve- 
nisse ad deos; N I, 9. 

imitatio: erat .. non facile agentis aliquid 
a in aliarum formarum imitatione serväre ; 

partes: f. I. est; N II, 47. 

pulchritudo: ergo opifex D- sibi 
ad formarum quam eivis excellens ad 
pulchritudinem? F II, 115. 

species: f. dignitas; F II, 47. 

2. algs: [. I, ae? R VI, 10. 

animane: f, II, 1. coneludo. 

homines: unde tam felix concursus atomorum, 
ut repente homines deorum forma nascerentur? 
N I, 91 (M). 

imagines: f. II, 4. sum; N I, 107. 

pueri: ad mensam eximia forma pueros dele- 
ctos iussit consistere; T V, 61. 

3. aör sine: quasi .. aör sine ulla forma deus 
esse possit; N I, 26. 

V. Umftanb: 1. concludo: f, II, 1. concludo. 

metiri: forma, aetate, figura (voluptates) me- 
tiendas putant; T V, 94. 

moveri: f. Il, 1. elliptild. 

per: cur igitur, cum ceteris rebus inferiores 
simus, forma pares aumus? N I, 96. 

praestare: an dubitas, en prasstans valetu- 
dine, viribus, forma —? T V, %5. 

sustentare: quae (astra)... forma 2. figura- 
que sun momenta sustentant; N II, 117. 

abl. comp.: j. I. debet. est; N I, 24, 

2. e: f. I, 1. definiunt, est; N II, 47. 

propter: nec Homerum audio, qui Ganymeden 
ab dis raptum ait propter formam; T 1, 65. 

sine: sine ullo certo exemplari formaque rei 
publicae; R II, 22. 


formica, Umeife: I. congerunt: Midae 
illi Phrygi, cum puer esset, dormienti formicae in 
08 tritici grana congesserunt; D 1, 78. 

est, vult: formica formieae (similis esse vult); 
N I, 79 (78). 

faciunt: formicae, apes, ciconise aliorum etiam 
causa quaedam faciunt; F III, 68. 

Il. antepono, sum in: num ideirco existimas 
formicam anteponendam esse huic pulcherrumae 
urbi, quod ... in formica non modo sensus (sit), 
sed etiam mens, ratio, memoria? N III, 21. 

1ll. similis: f. I. est. , 

IV. perfeetio: cuius (dei) .. vos maiestatem 
deducitis usque ad apium formicaramque perfectio- 
nem; A Il, 

V. causa: neque .. hominss murum aut formi- 
in causa frumentum condunt, sed coniugum ..; 

I, 157. 


formido, erseben: qui (vir), quiequid fece- 
rit, ipse se craciet omniaque formidet; F II, 58. 


formido, Zucht, Graujen, Schredbild: 
I. eadit: videtur mihi cadere in sapientem aegri- 


roponet 
actorum 


formido 


tudo.. — num reliquae quoque urbationea 
animi, formidines, libidines, iracundiae? T III, 7. 
in quem .. metus (cadit), in eundem formido, 
timiditas, pavor, ignavia; T V, 52. 

est: (perturbationes) sunt ... aegritudo, for- 
mido, libido; F III, 35. 

exsistunt: e qua ipsa (ignoratione rerum) 
horribiles exsistunt sn formidines; F I, 68. 

videntur: f. cadit; T III, 7. 

U. contemno: cuius ignoratio finxit inferos 
easque formidines, quas tu contemnere non sine 
causa videbare; T I, 36. 

definio: formidinem metum permwanentem (de- 
finiunt); T IV, 19. 

extimesco: quia — post mortem formi- 
dines extimescant; F V, 31. 

fingo: f. contemno. 

oppono: turpis .. ab his formido mortis for- 
tibus virie opponitur; R I, 4. 

eubicio: sub metum .. subiecta sunt pigritia, 

udor, terror, timor, pavor, exanimatio, contur- 

atio, formido; T IV, 16. 

IV. levatio: quae levationem habeant aegritu- 
dinum, formidinum, cupiditatum; T I, 119. 

terror: sapientiam .. esse solam, quae nos 

.. & formidinum terrore vindicet; F I, 46. 


formidolosus, geaufig, furgtbar: vel 
fortitudo est ... conservatio stabilis iudicii in eia 
rebus, quae formidolosae videntur, subeundis et 
repellendis vel scientia rerum formidolosarum con- 
trariarumque aut Jet|| omnino neglegendarum 
conservans earum rerum stabile judiciam; T IV, 53. 


formo, silden, geftalten, fhaffen: algd: ex 
quibus (formis) reliqus formantur; NI,19, »quid- 
quid est hoc, omnia animat, format, alit, auget, 
creat«; D I, 131. 

eonsuetudinem: quam (consuetudinem) partim 
adsiduitate exereitationis Be adsid. ||, partim 
ratione formabant; A I, 20. 

corpus: natura .. corpus .. hominis sic et 
genuit et formarit, ut ..; F V, 59. (corpora) se 
ipsa ... formare, figurare, colorare, animare non 
possent; N 1, 110. 

draconem: »hunc Pen ... itor Ba- 
turnios idem abdidit et Juro formarıt tegmine 
saxie; D II, 64, 

materiam: quae (physica) cum contineantur 
ex effectione et ex materia es, quam fingit et 
format effectio; A I, 6. 

notiones: Cleanthes ... quattuor modis for- 
matas in animis hominum putat deorum esse no- 
tiones; N II, 16. 

pueros: perinde, utcumque temperatus sit aör, 
ita pueros orientis animari atque formari; D 11, 89, 

speciem: »ni prius excelsum ad columen for- 
mata decore saneta lovis species elaros spectaret 
in ortus;« D I, 20. speciem (natura) ita formavit 
ie = in 6& penitus reconditos mores eflingeret; 

terram: Parmenides ignem (dixit esse), qui 
moveat terram, quae ab eo formetur; A Il, 118. 


formositas, Schönfeit: quoniam ... id 
.. (decorum) positum est in tribus rebus, formo- 
sitate, ordine, ornatu ad actionem apto; O 1, 126. 


formosu8S, mohlgeftaltet, {Hön: forma: 
mihi vel oylindri vel quadrati vel coni vel pyra- 
mwidis (forma) videtur esse formosior; N I, 24 


homo: quotus .. quisque (homo) formosus est? 
NL@. ua 


ae adsint etiam formosi pueri, qui ministrent; 
5 y ir cum ... casu formosus puer praeteriret; 


66 


fors 


sapiens: illi umquam dicerent sapientes ... 
solos formosos? A II, 136. solum (sapientem) 
praeterea formosum; F IV, 74. 

senex: cur neque deformem adulescentem quis- 
guam amat neque formosum senem? T IV, 70. 


formula, Aegel, Borigrift: I est: erit .. 
haec formula Stoicorum rationi disciplinaeque 
maxime consentanea; OÖ Ill, %. 

I, 1. compono: certam quandam disciplinae 
formulam composuerunt, et eam quidem plenam 
sc refertam; AI, 17. an (hortaris) ut stipulatio- 
num et iudiciorum formulas conponam? L 1, 14. 

constituo, sequor: formula quasdam consti- 
tuenda set, za si sequemur in Comparatione 
rerum ..; OÖ III, 19. 

profero: nondum C. Aquilius ... protulerat 
de dolo malo formulas; in quibus ipsis, cum ex 
- quaereretur, quid esset dolus malus ..; O II, 


9. redeo ad: redeo ad formulam; O III, 20. 
Il. in: ut quibusdam in formulis EA RES AGE- 
TUR; FI, 8. }, II, 1. profero. 


fornax, Ofen: quae (bestiae) ... appareant 
. ardentibus fornacibus saepe volitantes; N I, 


for8, gufall, abl. zufällig, etwa, vieleicht: 
I. est: quid est .. aliud fors, quid fortuna, quid 
casus, quid eventus, nisi cum sic aliquid cecidit, 
... ut ..? DU, 15. vgl. fortuna, I, 1. est; 
LI, 28. 

II. forte: quid est tandem, quod casu (haec 
fieri aut forte fortuna putemus? D II, 18. v 
ei—forte; Fa 6. — ntantibus nobis, ecquid 
forte Roma novi; A \ 2. »constiteram exorientem 
Auroram forte salutans«; N 1, 79. adlatus est 
forte Seipioni acupenser || aceip. ||; Fa, fr 5. qui 
sermo) tum forte |[jfere|] multis erat in ore; 
se 2. velim dari mibi .. iubens indicem ni 
corum, ut sumam, qui |[si qui|] forte mihi de- 
sunt; fr V, 48. 
Er RRmaR etiamsi res forte non suppetit; OÖ II, 


ne: qui metuo ne te forte _— Aopl. 
ne nos duriores forte videamur, L1l, 37. videndum 
est in vita ne forte quid discrepet; O I, 145. 

ni: f. nisi; N II, 158. 

nisi: nisi forte, quod gloriosum sit in m. 
id honestum velimus dicere; A IL, 140. ho 
quid sit ..., nisi forte illud, quod multitudinis 
rumore laudetur; F II, 49. eum (dolorem) dieis, 
qui ..; FI, 98. oeonses Ti um patrem 
non beatiorem fuisss quam filium; F IV, 65. ut 
se intendat ad firmitatem; T Il, 56. temporis 
causa nobis adsentiebare; T IV, 8. quae vehe- 
menter, scriter, animose fiunt, iracunde fieri su- 
spicamur; T IV, 51. ne hoc quidem attendis; N 
I, 99. Diagoram aut Theodorum ... censes super- 
stitiosos esse potuisse; N I, 117. nisi ||nmij| forte 
tanta ubertas et varietas pomorum ... dubitatio- 
nem adfert, quin ... donaverit; N Il, 158. mari- 
tumae nuptiae terrenis anteponuntur; N III, 45. 
dieitis cam (providentiam) nescisse; N III, 78. 
putamus neminem eodem tempore ipso et con- 
ceptum et natum, quo Africanum; DII, 95. con- 
cessuros tibi existumas eos, qui somnia pro s0om- 
niis habent, ... non id fortuito accidisse; D I, 
108. volumus Epicureorum opinionem sequi; Fa 
37. Manilius interdietum aliquod inter duos soles 
putat esse componendum, ut..; RI,20. Athense 
tugse sempiternam in arce oleam tenere potuerunt; 
L I, 2. sapienti illi Catoni fuit patrianon Roma, 
sed Tusculum; LIL,5. quid desideratis; L Ill, 47. 


fors 


Demetrius Phalereus in hoc numero haberi potest; 
01,3. se intellexerit errasse in deligendo genere 
vitae; O I, 120. (calamitosi) erunt digni calami- 
tate; O II, 62, eam pecuniam in rei poblicae 
magnum aliquod tempus contulerit; O III, 98. 
ego vobis ... cessare nunc videor, cum bella non 
gero; C 18, adulescentes pueritiam ... debent 
requirere; C 33. cum parietes disturbabas, ... 
meorum aliquid ruere aut deflagrare arbitrabare; 
P 28. idem hostis esse et civis potest; P 29. — 
nisi in voluptatis locum dolor forte successerit; 
I, 56. nisi memoria forte defecerit; F II, 44. 
nisji quae (sententiae) me forte fugiunt; T I, 22. 
»nisi quas terrestris pontus strages conciet, aut 
forte Triton ... molem ex profundo snxeam ad 
caelum ernit |[erigit|];« N II, 89. nisi ista (som- 
Sg casu non numquam forte termere concurrerent ; 
DI, 141. nisi qui (scriptores) forte nondum 
ediderunt; L 1,7. 
Lae 32. 
quodsi: 
ceciderunt; 
ai: eas (virtutes) excita, si forte dormiunt; T 
III, 36. si f. de paupertate non persuaseris; T IV, 
59. si f. eos (philosophos) priinus aspectus mundi 
conturbaverat; N II, 90. si quando, si f. |I[si 
forte] || tibi visus es irasci alicui; R I, 59. quod 
... ’ın uno illo aut, si f., in liberis eius manet 
gratia; O 11, 70. quocirca si f.... minus id, quod 
avemus animo, consequemur, ut ... oratio sibi 
constet; Ti 8. si te Latina (verba) forte de- 
ficient; AI, 25. si aut in sensibus ipsius (sapien- 
tis) est aliqua f. gravitas aut tarditas; A Il, 58. 
si qui eius f. casus inciderit, ut id faciendum sit; 
F Iil, 68. exponamus adulescenti, si quae f. pos- 
sumus; F V,8® si te hoc f. delectat; T I, 24. 
si te f. dolor aliquis pervellerit; T II, 46. si qui 
f., cum se in luctu esse vellent, aliquid fecerunt 
bumanius; T II, 64. si cantus eos f. delectant; 
TV,116. si en in eam (asperam arteriam) eibi 
f. incidisset; N II, 136. quae si singula vos f. 
non movent; N II, 163. si fati omnino ...nulla 
vis esset et f. temere casu aut pleraque fierent 
aut omnia; Fa 6. si quae (leges) f. a me hodie 
rogabuntur; L II, 23. si qui (homines) f. his 
legibus parere voluerint; L III, 29, neque .. (te- 
nuis) verbis auget suum munus, si quo f. fungi- 
tur; O II, 70. ut sepeliatur, si sit f. victus; fr 
VII, 9. f. forte; fr V, 48. 
sin: sin forte longingquitate 
vehementius tamen torquent; T 


forsitan, vielleit, etwa: is forsitan con- 
cedendum sit rem publicam non capessentibus; 
0 I, 71. forsitan quispiam dixerit; O III, 29. 
atqui ceteris forsitan vitio datum easset, si se in- 
teremissent; O I, 112. quae (fortuna) perrellere 
te forsitan potuerit et pungere, non potuit 
certe vires ;T Fu. 6. illud forsitan 
quserendum seit, num ..; O I, 159, 


fortasse, vieleicht, wohl, etwa: I. bei Ber: 


ben und @lten: accessit etiam ista opinio 
fortasse; N 1,77. illum f. gemie divitiarum) 
adiuvat, qui habet; O II, 71. quod uterqu 
vestrum arripiet f. ad reprendendum; N II, 162. 
(corpora) pellere se ipsa et agitari inter se con- 
cursu f. possent; NT, 110. C. Aviunium f, in 
orticu Neptuniambulantem; AIL,80. angor: 
[. Buias. animadverterat (Thales) f. quadam 
scientis olesrum ubertatem fore; DI, 112. con- 
temnar atef,; RI,3]. bonum ipsum etiam 
quid esset f., si opus fuisset, definisses, aut 
quod esset natura appetendum, aut ..; FIL5. 
non .. hominum interitu sententine quoque occi- 


nisi quid ad haec forte vultis; 


. forte, ut fit plerumque, (tyranni) 
ae 53. 


ET (dolores) 
MT; 


67 





fortasse 


dunt, sed lucem auctoris f, desiderant; NL11. 
in quo defuit f. ratio; R II, 57. dicet (deue) 
me acrius videre quam illoa pisces f; AI, 
f. etiam ... aliquid de maioribus tuls et de te 
ipso diees; F II, 74. de qua {educatione, disei- 
plina) dicemus aliquid f,; LIII,29. non honestum 
consilium, at utile, ut aliquis f. dixerit || consi- 
lium. at utile, [ut ... dixerit] |]; O III, 97. f. di- 
xerit quispiam ..; . rectene ... adiunxerit 
an secus, de eo f. disputari potest; O IH, 11. 
si (animus) anima est, f, dissipabitur; T I, 24. 
dolent f. et anguntur; T I, 30. alterum f. du- 
bitabunt, ... alterum non dubitabunt; F V, 85. 
de L. Bruto f. dubitarim, an . ecfrenatius in 
Arruntem invaserit; T IV, 50. exspectas f., 
dum dicat: „(sapiens) patietur“; TI, 17. latet 
(causa) f. obseuritate involuta naturae; D I, 35, 
pelle: h ra sed tu f. in sententia perma- 
nes; T II, 67. possum: j. En disputo. ca- 
tum me f. .. putas; fr V, 68. quaesivit de 

enone f., quid futurum esset, si ..; A II, 77, 
quaeres f., quo modo, et recte; TII, 43. simulas 
.. quaerere te de sapiente, quaeris autem f. de 
te; T IV, 59. ipse Epicurus f. (hereditatem) red- 
deret; F II, 58. tamen aliquid relinquetar f.; 
T III, 18. reperiam f., sedillud ante; T IV, 47. 
responderet enim alius f. se ... anteponere; 
TV,55. + fuerat f. aliqua ratio maioribus no- 
stris in illo aere alieno |] consilio aeri alieno || 
medendi; R Il, 59. cuius (voluptatis) est f. qui- 
dam naturalis modus; C 46. f. etiam inexorabıles 
iadices, Minos et Rhadamanthus (te terrent)? 
T I, 10. prodest .. mihi eo esse animo. immo 
videri f.; F II, 78. in quo (genere) esse vide- 
buntur f. angustiae; KR III,45. velle f. (imitari); 
L I, 17. in quibus ro are utendum 
est f. .. vocis contentione maiore ; O I, 136. 

Il. bei Abjectiven, Pronomina, Bahlwörtern: 
quod alio loco fortasse tractabimus; T II, 84. 
cuius (Pythagorae) de diseiplina aliud tempus 
fuerit f. dicendi; T V, 10. quae alioram causa f. 
conplecteris; L I, 38. f. id optimum; F II, 9. 
ita f. (oratio) etiam brevior videbitur; O Il, 20. 
banc .. rationem naturae difficile est f. tra- 
ducere ad id genus divinationis, quod ..; DI, 130. 
etei erit hoc f. durius; T III, 18. quamquam 
hoc videbitur f. cuipiam durius; O I, 23. haec 
f. metuis; T I, 10. in hominibus est hoc f. vi- 
tium; L JII, 18. mibi ., erit isdem istis (nomi- 
nibus) f, iam utendum; F II, 40. qui morum ac 
temporum vitio aliquantum etiam ipse f. in huiua 
saeculi errore verser; P 50. quamquam f. id quo- 
que; sed relinguamus; T I, eo ..fui f. lon- 

ior; T I, 111. maiora f. quaeris; A 11, 82. 

iffieilis auguri locus ad contra dicendum. Marso 
f., sed Romano facillumus; D II, 70. molestus: 
f. odiosus. quod et scripts multa sunt ... et 
scribentur f. plura; Fl, 11. auribus f. multae, 
oculis quidem nulla poterat esse fortior contra 
dolorem et mortem disciplina; T 11,41. et multa 
f. (videt), quae volt! C nihil f. respondeam; 
N 1,57. (voluptas) condimenti f. non nihil,.. 
utilitatis certe nihil habebit; O IU, 120. non 
nulla (somnia) etiam ficte f.; D II, 136. sustines 
... expectationem ... magnam honorum, non 
nullam f. nominis (nostri); OÖ INT, 6. ille (Africa- 
nus) vicieeim opinione f. non nulls, quam 
de meis moribus habebat, me dilexit; Lae 30. at 
multa (somnie) falsa. immo obscura f. nobis; 
D 1.60. cupidis rerum talium odiosum f. et 
molestum est carere; C 47. vendo meum non 
Pe quam ceteri, f. etiam minoris; OÖ II, 51. 
uie (Epicuro sol) pedalis f. (videtur); F I, 20. 
in qua (area) ciritatem extrusret arbitratu suo, 
praeclaram ille quidem f, sed ..; RU, 21. 

g* 


fortasre 


68 


fortis 


rudentem f, quaeris? tum ille: istum ipsum; 
R IL, 67. tu f. verum dicis, sed requiram dili- 
gentius; A fr 20 (3 37). res enim f, verae, certe 
ves, non ita tractantur, ut debent; F IV, 7. 
III. bei Ubverbien: hoc melius ea fortasse, 
quae erant vera, (antiquitas) cernebat; T I, 26. 
vestri haec vereenndius, illi f£e constantius; F 
U, 114. feriunt enim (ista necopinata) f. gra- 
vius; TII,55. sed iam decantaverant f,; TII, 
59. haec dieuntor f. ieiunius; F II, 19. quos 
(versus) dicam, ut potero, incondite f., sed ta- 
men, ut res possit intellegi; O III, 82. cur non 
etiam, ac f. magis, propter se formae dignitatem 
sequamur? F V, 47, adulescentia voluptater pro- 
pter intuens magis f. laetatur; C 48. nescio quid 
.., quo me plus hic locus f. delectet; L II, 3. 
stultam .. etiam esse meditationem futuri mali 
aut f. ne futuri gquidem; T Ill, 32. nec nos f. 
(verbam voluptatis) intellegimus; F Il, 75. magna 
haee, et nimium f., Graeci putant; TI, 111. 
ili ... non dabunt f. vitam beatam habere, in 
uo possit iure gloriari; F IV, 51. etsi hoc .. 
f non poterit sic abire, tamen ..; F 
V,?7. non dico f. etiam, quod sentio; TI, 12. 
vides, .. ut Epicurus cupiditatum genera divise- 
rit, non nimis f, subtiliter, utiliter tamen; TV, 
95. at f. non omnia erveniunt, quae praedicta 
sunt; N Il, 12. £. j|fore iam, al. || non tam illius 
te rei publicae paenitebit; RI, 47. leves etiam, 
non ||quam || bonos f. plures (reperies tribunos); 
III, 24, honore et gloria et benivolentia civium 
f, non aeque omnes egent; O II, 31. in quibus 
re peccari volgus hominum f. non putet; 
Ill, 78. ea (coniectura) fallit f. non num- 
quam; D I, 25. huius .. setati || aetati et huic |] 
nune haec primum f. audientis ||audienti || aer- 
vire debemus; F V, 27. quem (virum) quadam 
admiratione commotus saepius f. laudo, quam 
necesse est; L II, 1. posthao... quam plurima, 
s) videtur, et de nobis ınter nos, sero f.; Aep?2. 


nobis f. sie occurrit, ut dieis; N I, 81. respon- 
debit Diogenes f. sie: „aliud est“ ..; O III, 52. 
et tamen f. (res) servata est; A II, 10. timide 


f. signifer (signum) evellebat, quod fidenter infixe- 
rat; D U, 67. qui haec subtilius disserunt, f. 
vere,sedad communem utilitatem parum; Lae 18. 

IV. bei Subftantiven: hoc Herculi „lovis satu 
odito“ potuit fortasse contingere, nobis non item; 
OL118. f. casa, qui nullo modo est ex hoc 
genere tollendus; D Il, 75. conceptio contra 
naturam f., sed päartus prope necessarius; D II, 50. 
[bodie apud inferos f. cenabimus]; TI, 101. et 
quidem iure f. (se probavit), sed tamen non gra- 
vissimum est testimonium multitudinis; F Il, 81. 
Pomponius quidem .. noster iocari videtur, et f. 
suo iure; F V, 4. illam (fliam) .. oderas, et 
iure £,; T IU, 26. quod ex aliorum et ex no- 
stra f. mollitia, non ex ipsa virtute, de virtutis 
robore existumo; T V, 4. hoc f. rei publicae 
causa constitutum est; D II, 43. adhuc, meo f. 
vitio, quid ego quaeram, non perspieis; F V, 78. 


forticulus, gar ftandgaft: quamris idem 
forticulum se in torminibus et in stranguria zua 
praebeat; T Il, 45. 


fortis, ftart, tühtig, fraftvoN, energiih, mutig, 
tapfer, helbenmütig: A. bei Enbftantiven: fortemne 
ossumus dicere eundenı illum Torquatum? F U, 
2. (A. Torquatum) fortem non puto; F II, 73. 
tu .. negas fortem esse quemquam posse, qui 
dolorem malum putet. cur fortior sit, si illud 
‚. asperum ... putabit? F IV, 53. me... for- 
tiorem .. in patiendo dolore (fore), ... si let] 
(eum) contra naturam esse quam si malum dixero; 


FIV,72. esto, fortes et duri Spartiatae; TI, 102. 
ille certe non fortis, qui incet »in tecto | lecto | 
umido«s; T II, 33. ille exercitatus et vetus ob 
eamque rem fortior ...inquit ..; TIL, 38. homo 
sane levis, Heracleotes Dionysius, cum a Zenone 
fortis esso didieisset; T II, 60. qui fortis est, 
idem est fidens; T III, 14. nemo sapiens nisi for- 
tis; T III, 14. necesse est, qui fortis sit, eundem 
esse magni animi; TIIE, 15. nec Marcellum apud 
Clastidium ideo fortem fuisse, qnia fuerit iratus; 


T IV, 49. semper Aiax fortis, fortiesimus tamen 
in furore; T IV, 52. fortis .. dolorem summum 
malum iudicans ... esse .. nullo modo potest; 


01,5. fortes ... et magnanimi sunt habendi, 
non qui faciunt, sed qui propulsaut iniuriam; 
O I, 65. vidi in dolore podagrae nihilo ... Po- 
sidorfium quam Nicomachum Tyrium, hospitem 
meum, fortiorem; fr V, 
alqgd: sequemur ... 
forte (est); OÖ I, 100 
Animus: qui magno sit animo atque forti; F 
II, 29. [„pergite animo forti, Lacedaemoniüi“]; 
TI, 101. K e in animo forti contra mortem 
habita insedit oratio; T II, 11. fortis animus et 
magnus in homine non perfecto nec sapiente |] sa- 
pienti || ferventior plerumque est; O I, om- 
nino fortis animus et magnus duabus rebus maxime 
cernitur; O I, 66. ea .. ratione stabili frmaque 
contemnere fortis animi magnique ducendum est; 
O 1, 67. fortis .. animi et constantis est non 
perturbari in || perturbari |] rebus asperis; O 1, 80. 
castra: tum (Sulla) ante oppidum Nolamı flo- 
rentissuma || fortissuma || Samnıtium castra cepit; 


id, quod vehemens atque 


civis: quae (bella civilia) gravis et fortis eivis 

fugiet; O 1, 86. 

deus: fortis deus intellegi qui potest? in do- 
lore? an in labore? an in periculo? N III, 38. 

diseiplina: auribus fortasse wultae, oculis 
quidem nulla poterat esse fortior contra dolorem 
et mortem diseiplina; T II, 41. 

equus: »sicut fortis equus ... munc senio con- 
fectus quieseit.« equi fortis et vietoris senectuti 
comparat suam; © 14. 

exercitus: ob has ipsas causas et parentiores 
habuerunt exercitus et fortiores; O I, 3 

gens: [fuit haec gens fortis, dum Lyourgi leges 
vigebant]; T 1, 101. 

homo: f. algs; T IL, 60. 

ratio: prudens, temperata, fortis, iusta ratio; 
FV,58. qui maxime forti et, ut ita dicam, virili 
utuntur ratione atque sententia; T III, 22, 

sapiena: si (sapiens) fortis ost in perforendo; 
T II, 18. omnes .. sapientes fortes; T III, 15. 

seneckus: ex quo fit, ut animosior etinm se- 
nectus sit quam adulescentia et fortior; C 72, 

sententia: f. ratio; T III, 22. 

wir: claris et fortibus viris commemorandis; 
F I, 36. fortes viri voluptstumne calculis sub- 
ductis proelium ineunt? ll, 60. quem (consu- 
latum) cum ad patrem tuum rettulisses, fortissi- 
muın virum; F Ir, 62. quos bonos viros, fortes, 
iustos, moderatos audivimus in re publica 
fuisse; F IM, 11. quem fortem virum dicimus; 
F III, 29. vir ... magno anime, vere fortis; F 
III, 29. ceteroram .. virorum fortium ... faote, 
dieta, consilia cognoscens; F III, 37. servari .. 
justitia nisi a forti viro ... non potest; F V, 66. 
lamentantis (po&tae) inducunt fortissimos viros; 

1, 27. „o virum fortem!* T II, 82, num .. 
fortem virum ... potes dicere .. Philoctetam ? 
TI, 33. est... intemperans militaris in forti 
viro glorie; T II, 39. virorum esse fortium et 
magnanimorum ... toleranter dolorem pati; TII, 
48. nee .. umquam ne ingemescit quidem vir 


fortis 


videremus, quid esset 


fortis ac sapiens; T I, 56. 
non sentiunt viri 


fortis et animosi viri; T II, 57. 
fortes in acie volnera; T II, 58. non cadunt . 
haec in virnm fortem; T ll, 14. ex quo eflicitur 
fortem virum aegritudine numquam adfiei; T IH, 
15. an vero vir fortis, nisi stomachari coepit, non 
potest fortis esse? TIV, 48. quem magnanimum 
et fortem virum dieimus; T IV, 61. fortis vir in 
sua re publica cognitus ... Alcaens; TW, n. 
qui .. fortis ... viros tradunt post mortem ad 
deos perrenisse; N 1, 119. virorum fortium ıne- 
— honore deorum immortalium consecratam ; 
N III, 50. cur .. duo Scipiones, fortissimos et 
- ptimos viros, in Hispania Poenus oppressit? N 

{, 80. quoniaın philosophia vir bonus efieitur 
e fortis; D Il, 3. turpis .. ab his formido mor- 
tis fortibus viris RP onitur; RI, 4. defugit |] fu- 
git ll apa vir = ac fortis; R Il, 34. ma- 

. res temporibus illise a fortissimis viris . 

belli gerebantur; R II, 586. numguam viri fortis- 
simi fortitudinis, inpigritatis, patientiae *%; R II, 
40. viros fortes et magnanimos eosdem bonos . 
esse volumus; O1, 63. qui ... id... wagnanimi 
et fortis viri esse censebunt; O I, 88. ut alios 
fortea, alios viros bonos, alios prudentes esse di- 
camus; OÖ U, 35. illa (liberalitas) ... viro forti 
elaroque dignior; O Il, 52. cum duo Decii aut 
duo Seipiones fortes viri commemorantur; O IL, 
16. ut ab homine inerti ... ad sapientem, bo- 
num, fortem virum transferantur res ad vivendum 
necessariae; O III, 31. quasi vero forti viro vis 
possit adhiberi; O III, 110. invitus feci, ut for- 
tissimi viri T. Flaminini fratrem ... e senatu 
eicerem; C 42. praeter oflicium fortis et magni 
riri; P 12. bonus vir et sapiens et fortis miser 
esse nemo potest; P19. nec forti (viro) ge 
u nes eri facillume potest perapici; P 

B. allein: I. dolent: vıdeas rebus iniustis Ei 
maxime dolere, inbellibus furtes; Lae 47. 

est: hic est ille moderatus, hie fortis, bie sa- 
piens; T V, 36. 

tuentur: ‚sapientissimis et fortissimis et armis 
et consilio civitatem tuentibus; R II, 59. 

II, 1. adiuvo: sed „fortuna fortis‘; F III, 16. 

„fortis* .. non modo „fortuna adiuvat* ‚ut est 
ri vetere proverbio, sed multo magis ratio; T II, 

cognosco: fortem i rien timidum- 
que (oculi) cognoscunt; N Il, 

2. sum: proinde quasi ‘et fortibus ... 
ulla sit ad rem publicam adeundi causa iustior, 
quam .; RI, 9. 

Da a: quod ... postulatur a fortibus; 

‚#8. 

IN. animi: lex... indicat omnium quidem ani- 
mos inmortalis esse, sed fortium bonorumque di- 
vinos; L Il, 27. 

consulta, facta: qua (oratione animus) ... 
facta .. et consulta fortium et sapientium ... 
sempiternis monumentis prodere (possit); LI, 62, 


fortiter, träftig, mutig, emergif, tapfer: 
dieo: haec ab Antiocho ... dieuntur multo me- 
lius et fortius, quam a Stasea dicebantur; F V, 
75. habes, quae fortissime de beata vita diei u- 
tem; T V, 82. quamria .. multis locie dicat Epi- 
eurus ... satis fortiter de dolore; O III, 117. 


excipio: ie ... volnera exceperunt fortiter et 
talerunt; T II, 
facio: Kg "eequid ipsi nos fortiter in re 


publica fecerimus; T IV, 52. qui ... 
esistamet sine rabie quioquam fortiter facere posse; 
TIV, 5 

fero: de asperitate .. eius (doloris) fortiter 
ferenda (Peripatetici) praecipiunt eadem, quae 


neque eos | 
' metu vindicet; T V, 42 


fortitudo 


Stoiei; F V, 9. quem ego meum casum fortiter 
ferre visus sum; C 84. |. excipio. 

gero: quae magno animo et fortiter excellen- 
terque geste sunt; O I, 61. 

sentio: eisdem .. de rebus SOBRT o 
sensisse gravius et fortius; FW, 

vivo: satis est . ran in virtute, ot 
fortiter vivamus; si fortiter, etiam ut magno animo ; 
TV,53 satis .. virtus ad fortiter vivendum 
potest; T V, 53. vgl. elliptiich. 

elliptiijh: dum modo intellegas, quid nunc 
dicam „bene*. dieo u Furl graviter, 
sapienter, fortiter*; TV, 


fortitudo, sStärte, Unerfprodenpeit, Ener- 


gie, Tapferkeit: I. abfolnt: 1. adest: iam tibi ad- 
erit princeps fortitudo , quae te anımo tanto esse 
coget, ut omnia ... contemnas; T II, 36. 


sdlieit: ne fortitudo quidem (per se ipsa allı- 


eit); FI, 49. 
aspernatur: ut bonitas malitiam A NE 
atque odit), ... ignaviam fortitudo ; Lae 47. 
coepit: an fortitudo, nisi insanire coepit, im- 


petus suos non habet? T IV, 50. 

co git: f. udest. 

desiderat: non .. desiderat fortitudo advoca- 
tam iracundiam; satis est instructa, parata, armata 
per sese; T IV, 52. 

eget: tracta definitiones fortitudinie, intelleges 
enm stomacho non egere; 'T IV, 53 

est: viri .. propria maxime est fortitudo, cuius 
munera duo sunt maxima, mortis dolorisque con- 
temptio; T II, 43. quem (Herculem) in caelum 
ista ipsa, quam vos iracundiam esse vultis, sustu- 
lit fortitudo; T IV, 50. vide, ne fortitudo minime 
sit rabiosa; T IV, 50. neque .. est ulla fortitudo, 
quase rationis est expers; T IV, 50. tum est ro- 
busta illa et stabilis fortitudo; T IV, 51. forti- 
tudo est .. adfectio animi legi summae in per- 
reger rebus obtemperans vel conservatio sta- 

ilis iudieii in eis rebus, quae formidolosae viden- 
tur, subeundis et repellendis vel scientia rerum 
formidolosarum eontrariarumque aut |[jet|| om- 
nino neglegendarum conservans earum rerum sta- 
bile indieiun; T IV, 53. fortitudo est .. scientia 
Fer rferendarum vel adfectio animi in patiendo 

erendo summae Iegi parens sine timore; T 

IV, v3. quae est .. alia fortitudo nisi animi 
adfectio cum in adeundo periculo .. patiens, 
tum ..? TV, 41. probe definitur a Stoleis for- 
titudo, cum eam virtutem esse diennt propugnan- 
tem pro aequitate; O I, 62. sunt .. domesticae 
fortitudines non inferiores militaribus; in quibus 
plus etium quam in his operae studiique ponen- 
dum est; O1, 78. apud eum quem habet locum 
fortitudo, quae est dolorum laborumque contem- 
tio? O IL, 117. 

excandeseit: baec nullam habent rt N 
vim, nisi ira excanduit |jexcanduerit || fortitado; 
T IV, 4. 

habet: f. coepit. est; O II, 117. 

inest: in quibus (ferie) inesse fortitudinem 
»aepe dicimus, ut in equis, in leonibus; O 1, 50. 

insanit: f. coepit. 

negat: wagnitudo wi et fortitudo negat 
a. esse utilia); O III, 

odit: f. aspernatur. — ai f. I, 1. laudo. 

potest: f. II, 1. co "- 

tollit: f. est; TI 

vindicat: quem fortitudo ab aegritadine et a 


ohne Berb: unde in laboribus et periculis for- 
titudo? nempe ab iis, qui .; RI, 
2. sum: vgl. 1. est, 


fortitudo 


I. nach Verben: 1. amitto: amittenda . 
fortitudo est aut sepeliendus dolor; T II, 82. 

sappello: quas (virtutes) appellamus voluntarias, 
ut prudentiam, temperantiam, fortitudinem, iusti- 
tiam; F V, 86. 

armo: f. 1, 1. desiderat. 

cerno: ut furtitudo in laboribus periculisque 
cernatur; F V, 67. 

complector: eo tris virtutes, fortitudinem, 
iustitiam, prudentiam, frugalitas complexa est; 
Tın, 17. 

eopulo: ut... sapientiam, temperantiam, forti- 
tudinem copulatas esse docui cum voluptate, ut 
ab ea nullo modo nec divelli nec dietrahi possint, 
sie ..; FI 50. 

debilito: is (dolor) fortitadinem, magnitudinern 
animi, patientiam se debilitaturam minatur; TV, 
76 


definio: f. I, 1. est; O I, 62. 

desidero: non ego dolorem esse nego (cur 
enim fortitudo desideraretur?); T 11, 83. 

distraho, divello: f. copulo. 

expedio: fortitudinem quoque aliquo modo 
expediunt; O III, 118. 

expeto: expetenda .. mugis est decernendi 
ratio quam decertandi fortitudo; O I, 80. 

instruo: f. I, 1. desiderat,, 

laudo: nec fortitudinem patientiamque laudari 
suo nomine, sed ... bas optari, gquia voluptatem 
(periant); F I, 49. 

opto: f. laudo. — paro: f. I, I. desiderat, 

proseguor: (vita asia) in primis .. fortitu- 
a asien animi, patientiam prosecuta; 

‚80. 

rapio: cum constantia, gravitas, fortitudo, sa- 
a virtutes rapiantur ad tortorem; 

sumo: sic e physicis .. fortitudo sumitur con- 
tra mortis timorem; F 1, 64. 

video: cum videst me et meos comites, forti- 
tudinem, magnitudinem animi; fr V, 

roco: quae virtus fortitudo vocatur, in qua est 
magnitudo animi, mortis dolorisque magna con- 
temptio; R V, 9, 

2. repugno: ita fit, ut fortitudini aegritudo 
repugnet lite ... repugnet] |]; T III, 14. 

respondeo: quid? fortitudini comitibusque 
eius, magnitudini aniwi, gravitati ... quo modo 
respondebis? T II, 32. 

3. egeo: nee... fortitudine egeremus nullo pro- 
posito aut labore aut periculo; fr V, 


4. adiungo ad: ad hanc fortitudinem, de qua 
loguimur, temperantia adiuncta; T V, 42. 

dico de: ea ... quam magnilice sunt dieta 
= " iustitia, de temperantis, de fortitudine! 

‚6. 

loquor de: f. adiungo ad, — pono in: [. L1. 
est d I, 78. — sum in: f. I. voco. 

I. nach WUdjectiven: 1. dignus: quid patien- 
tie, quid fortitudine, quid magnitudine anımi di- 
gnissimum eit; T I, 53. 

2. aptus ad: ut... ad scientiam, prudentiam, 
fortitudinem aptos animos haberemus; F V, 

utilis ad: isto .. modo licet dicere utilem 
vinulentiam ad fortitudinem, utilem etiam demen- 
tiam; T IV, 52. 

IV. nad Subftantiven: 1. amor: istorum .. 
verborum amore, ... sapientise, fortitudinis, iusti- 
tise, temperantiae; F Il, 51. 

cos: ipsam iracundiam fortitudinis quasi cotem 
esse dicebant; A II, 135. irseundiam ... cotem 
fortitudinis esse diecunt; T IV, 48. 

definitionee: f. I, 1. eget. 

exemplum: nec ... aut ab illis (Deciis) forti- 


70 


fortuitus 


tudinis aut ab hoc (Fabricio) iustitise tamquam 
a sapiente petitur exemplam; O III, 16. 

fomenta: patientise, fortitudinis fomentis do- 
lor mitigari solet; F H, 95. i 

loria: qui fortitudinis gloriam consecutus est 

insidiis et malitia; O 1, 62. 

imperium: Coclitem illam rem gessisse tantaın 
fortitudinis lege atqae imperio; L II, 10. 

leges: fortitudinis quaedam praecepta sunt ac 
paene leges; F Il, 9. j. imperium. 

munera: f. I, 1. est; T II, 48. 

nomen: animus paratus ad periculum ... auda- 
ciae potius nomen habeat quam fortitudinis; O1, 
63 


praecepta: nec ... sibi .. compararvit ... 
[praecepta fortitudinis]; T V, 74. f. leges. 

ratio: endem fortitudinis ratio reperietur; F 1, 
49. excitaret (sapiens) omınes rationes fortitudinis 
ac patientiae; F IV, 31. similis est ratio fortitu- 
din; O I, 9. 


vis: quae (ratio) quibusdam quasi praeceptis 
1 


| confirmat vim fortitudinis; T IL, 11. 


Züde: numguam viri fortissimi fortitudinis, in- 
pigritatia, patientiae *; R III, 40. 
. notio de: quam (notionem) habemus omnes 
de fortitudine tectam atque involutam; T IV, 58. 
V. Umftanb: tegi: ai nudus es, da iugulum; 
sin tectus „Volcaniis armis*, id est fortitudine, 
resiste; T II, 38, 


fortuito, zufälig, planlos: accido: nec 
mihi ipsi boc aceidit fortuito; TI,99. si quando 
aliquo somnium verum evaserit, non id fortuito - 
sccidisse; D II, 108. 

adduco: cum fortuito hostise adducantur; 
D II, 28. 

ago: ut ne quid temere ac fortuito, inconside- 
rate neglegenterque agamus; O I, 108. 

Antegredior: interest inter causas fortuito 
ant et inter causas cohibentis in se efh- 
cientiam naturalem; Fa 19. 

cado: ut nihil fortuito cecidisse videatur; D I, 
71. es, quae praedicta sunt, fortuito cecidisse 
potuerunt; D II, 66. nihil ut fortuito cecidisse 
videatur; D II, 107. 

eonfirmo: intell .. non fortuito populum 
Romanum, sed consilio et diseiplina confirmatum 
esse; R Il, 30. 

creo: non .. temere nec fortuito sati et creati 
sumus; T I, 118. 

dieco: non .. fortuito hunc artificem dicemus 
esse, illum negabimus; A II. 22, 

facio: sive hoc ita fit fortuito; F V, 38. non 
fortuito factum videtur, sed a te ratione proposi- 
tum, ubt..; TV, ut ... neque in eo quic- 
quam casu et fortuito factum esse appareat; DI, 
125. ipse ille divinationis auctor numquam illa 
dicet facta fortuito; DII, 61. * si fortuito id fa- 
ciet; R I, 51. 

moveo: totum animal morebatur jllud quidem, 
sed inmoderate et fortuito, ut sex motibus vehe- 
retur; Ti 48. 

nascor: ut es, quae gignuntur, donata consulto 
nobis, non fortuito nata videantur; L I, 25. 

nego: f. dico. — sero: f. creo. 

sum: quid casu et fortuito futarum sit; DU, 18, 


fortuitus, zufälig: algd: quarum rerum 
aspectus ipse satis indicaret non esse e# fortuita; 
N II, 15. in quo (ordine) nihil est temerarium, 
nihil varium, nıhil fortuitum; N II, 48. videamus, 
utrum ea fortuitane sint an eo statu, quo ..; N 
0, 87. ut intellegamus nihil horum esse fortui- 
tum; N II, 128. etsi haec ipsa fortuita sunt; D 
II, 14. ita relinguitur, ut ea fortuita divinari 


fortuitus 


possint, quae nulla nec arte nec sapientia provideri 
possunt; D II, 14. quae .. fortuita aunt, certa 
esse non possunt; D Il, 24. in aliis .. fortnita 
quaedam esse possunt, ut in illo naufrago; Fa 5. 
aut nihil omnino est fortuitum, aut hoc ipsum 
potuit evenire fortona; Fa 6. quamquam fortuita 
sunt, tamen sine hominum opibus et studiis neu- 
tram in partem effici possunt; O II, 20. 
aspersio: num etiam Veneris Coae pulchritu- 
— ya efhici posse aspersione fortuita putas? D I, 


bonum: si aliud quippiam nacti sumus fortuiti 
boni aut depulimus mali; N II, 87. 

causse: fortuitae sunt causae, quae eficiant, 
ut ..; Fa 28. 

concursio: quid est .. magnum ... de cor- 
pusculorum ... concursione fortuita loqui? A I, 
6. illam .. funditus eiciamus individuorum cor- 
porum lerium et rotandorum || rat. |] concursio- 
nem fortuitam; T I, 42. mundum .. eflici orna- 
tissimum et pulcherrimum ex eorum corporum 
concursione fortuita; N II, 93. 

concursus: Demoeritum, ... levibus et rotun- 
dis corpusculis efhicientem animum concursu quo- 
dam fortuito; T I, 22. ex his (corpusculis) effe- 
etum esse caelum atque terram nulla cogente na- 
tura, sed concursu quodam fortuito; N I, 66. 

malum: f. bonum. 

praesensiones: sunt .. innumersbiles prae- 
sensiones non fortuitae; D II, 109. 

res: quae (divinatio) est earum rerum, quae 
fortuitae putantur, praedictio atque praesensio; 
DI,9. divinationem esse earum rerum praedictio- 
nem et praesensionew, quae essent fortuitae; D 
I, 18. et gubernatoris et imperatoris praesensio 
est rerum fortuitarum; D II, 18. ubi versatur 
fortuitarum rerum praesensio? D II, 14. rerum 
.. fortuitarum nulla praesensio est; D IT, 18. 
quam (divinationem) dicebas praesensionem esse 
rerum fortuiterum; D II, 19. quae (divinatio) a 
te fortuitarum rerum est dieta praesensio; D II, 
19. eam (divinationem) .. tu fortuitarum rerum 
esse dicebas; D II, 25. 


fortuma, Scidfal, Los, Glüd, Unglüd, Bu- 
fall, Lage, Stellung, Umftänbe, Giüdsgüter, ® en, 
Stüdsgöttin: I. abfolnt: 1. Subject: aceidit: 
etiamsi |jetiam, si|| qua fortuna aceiderit ut mi- 
nus iustae amicorum voluntates adiuvandae sint; 
Lae 61. f. labitur. 

adfert: plus .. mali pravitas voluntatis affert 
quam fortuns cuiquam boni; fr V, 39. 

adiuvat: „fortis* .. non modo „fortuna nadiu- 
vat*, ut est in vetere proverbio, sed multo magis 
ratio; T II, 11. vgl. oßne Verb; F III, 16. 

adversatur: nec .. adversante fortuna; R II, 


cedit: cui (vitae) refertae tot tantisque gaudiis 
Fortuna ipsa cedut necesse est; T vn. eu .. 
etiam, Aus vim habere maximam dieitur, Fortuna 
ipsa it, si, at [[sicat|] sapiens poöta dixit, 
‚suis ea cuique fngitur moribus®; P 34. 

eomitatur: illi iniusto domino ... aliquam 
dia in rebus gerundis prospera fortuna comitata 
est; R II, 4. 

convertit: »cum fortuna mutata impetum con- 
vertat [|convertit];« T II, 71. consolatores ipsos 
eonfiterı se miseros, cum ad eos impetum suum 
rn z It, 78. £ 

efit: »pol mihi fortuna magis nunc defit quam 

genus ;« 7, 44. er x 

est: si .. tot sunt in corpore bona, tot extra 
eorpus in casu atque fortuna, nonne consentaneum 
est plus fortunam, quae domina rerum sit et ex- 
ternarum et ad corpus pertinentium, quam con- 


71 


na — 
mm] 


fortuna 


silium valere? TV, 25, illud quaero, quae fuerit 
tanta fortuna; N I, 90. quid est... aliud fors, 
quid fortuna, quid casus, quid eventus, nisi cum 
sie aliquid cecidit, ... ut ..? DH, 15. nibil .. 
est tam contrarium rationi et constantiae quam 
fortuna; D II, 18. sin Jsif (illud) certe eveniet, 
nulla fortuna est; est autem fortuna; D II, 18. 
si negas esse fortunam; D II, 19. Tr potest 


esse fortuna? qua sublata qui locus est divinationi? 
nonne ipsa varietas, quae est propria fortunae, 
puli, quae posita est in unias ... rel voluntatn 
opem ferendam vel Fors ... vel Primigenia a gi- 
(propinguis) communis etiam fortuna plerumque 
menter exercoit; T V, 3. 

ge 

floret: |. permanet, 

tuit certe vires frangere; T II, 

. rationem quoniam maximam vim natura habet, 
magie; O I, 120. haec .. ipsa fortuna ceteros 
meritas nec erratio nec vanitas inest; N Il, 56. 
(fortunam) Epicurus ait exiguam intervenire sa- 

invehit: ut, quemcumgue casum fortuna in- 
quantis opibus, quibus de rebus lapsa fortuna oc- 

"Nvirtutef] belli for- 
tuna pepereit;« O I, 38. 


D II, 19. geminorum formas esse similis, vitam 
atque fortunam plerumque disparem; D 11, 90 
fortunam esse causam, non naturam esse |] [esse] || 
docet? D II, 109. est .. fragilis ea fortuna po- 
vel moribus; R II, 50. Fortunaque sit || quae est 
vel Huiusce | Huius || diei ... vel Respieiens 
gnendo, F comes tum *%; L II, 28, est .. infima 
condicio et fortuna servorum; OI,41. quibuscum 
est; 

exercet: in quibus (casibus) me fortuna vehe- 

ferit: quo minus multa patent in eorum 
a vita, quae fortuna feriat; O I, 

frangit: cur succumbis cedisque fortunae? quae 
pervellere te forsitan potuerit et Kanne, non po- 

6, 

habet: in utroque eandem habuit fortuna po- 
testatem, sed usa in altero est; TI,85. ad hanc 
fortuna proximam, utriusque omnino habenda ra- 
tio est ın deligendo genere vitae, sed naturae 
casus rariores habet; O II, 19. f. cedit; P 34. 

inest: nulla .. in caelu nec fortuna nec te- 

intervenit: optime... Epicurus, am exiguam 
dixit fortunam intervenire sapienti; FI,63. quam 
pienti; 11, 89. quid melius quam fortanam 
exiguam intervenire sapienti? T V, 26. 
vexerit, hunc apte et quiete ferat; T IV, 38. 

labitur, occidit: »ut scias, quanto e loco, 
cidat |Jaccidat ||;« T III, 44 

parcit: »quorum virtuti 

permanet: ||quamquam optatissimum est per- 
nn quam florentissimam permanere; 


ll- 

pervellit: f. frangit. 

potest: quod nescio an ne in uno quidem versu 
ossit tantum valere fortana; N I, 93. j. est; D 
I, 19. frangit. 

pugnat: ul fortuna non numquam tamquam 
ipsa mortalis cum inmortali natura pugnare vi- 
eatur; OÖ I, 120. 

pungit: f. frangit. 

reflat: magnam vim esse in fortana in utrum- 
que partem ... quis ignorat? nam et, cum pro- 
spero flatu eius utimur, ad exitus perrehimur opta- 
tos et, cum reflavit, erg ri 0 U, 19. 

regit: »vitam regit fortuna, non sapientia«; 
TV, 25. 

reservat: „utinam*, inquit C. Pontivs Samnis, 
ru illa tempora me fortuna reservarisset*! O II, 
5 


resistit: »so gnata, tibi sunt ante gerendas 
serumnae, post ex fluvio fortuna resistet;« DI, 41. 

respuit: ordo .. siderum et in omni aeter- 
nitate constantia neque naturam significant 


fortuna 


neque fortunam, quae amica varietati constantiaın 
respuit; N I, 48. 

tribuit: quas (res) mihi aut fortuna aut natura 
tribuit; Lae 103. 

valet: si .. id, quod eventurum est, vel hoc 
vel illo modo potest evenire, fortuna valet pluri- 
mum; D II, 24. j. est; T V, 25. potest. 

videtur: f. pugnat. 

utitur: f, habet; T I, 85. 

ohne Berb: sed „fortuna fortis‘; F II, 16. 
»ubi fortuna Hectoris nostram acrem aciem in- 
elinstam-«; T II, 39. qui (Laco) ... „non sane 
optabilis ista quidem*, inquit, „rudentibus apta 
fortuna‘; T V, 40. 

2. Bocatin: f. II, 1. capio. 

U. nach Verben: 1. Yccufativ: admiror, 
adulor: quod ... neque porro ita aut adulatus 
aut admiratus fortunam sum alterius, ut me meae 
paeniteret; D II, 6, 

amplifico: saepe .. in quibusdam ... 
amplificandse fortunae fractior (est); Lae 59. 

anteeo: »Fortunam ipsam anteibo fortunis 
meis«; T IV, 67. 

appello: non numquam eandem fortunam (ap- 
pellant); A I, 29, 

capio: quod idem melioribus etiam verbis Me- 
trodorus: „occupavi te*, inquit, „Fortuna, atque 


spes 


cepi*; T V, 27. 

committo: his (hominibus) salutem nostram, 
- fortunas ... rectissime committi arbitramur; 
oO II, 33. 


coniungo: rite || recte || vero te, Cyre, beatum 
ferunt, quoniam virtuti tuae fortuna coniuncta 
est; C 59 

conqueror: »conqueri fortunam adversam, non 
lamentari decet;« T II, 50. 

constituo: ibi (Damaratus) suas fortunas con- 
stituit; T V, 109. 

contemno: tum fortunam contemnere, cum ..; 
eontineo: quod .. continet non magis eum 
disciplinam ... quam vitam fortunasque nostras; 
F Ill, 26. 

dieo: varii mores, varia fortuna, voluptas etiam 
varia diei solet; F II, 10, 

dimitto: miserum esse verbi causa M. Crassum, 
qui illas fortunas morte dimiserit; T I, 12, 

experior: viene ... fortunaın experiri meam? 
TV, 6. 
I ita fit beatae vitae domina fortuna; F 
II, 89. 

fingo: f. I, 1. cedit; P 34. 

intueor: nomen invidiae, quod verbum ductum 
est a nimis intuendo fortunam alterius; T Ill, &0. 

lamentor: |. conqueror. 

laudo: eorum .., qui exacta netate moriuntur, 
fortuna laudatur; TI, 98, cum ariete etiam con- 
loquentem (Polyphemum Homerus) facit eiusque 
laudare fortunas, quod ..; T V, 115. 

malo: ne ego haud paulo bune animum malim 
quam eorum omnium fortunas, qui ..; TI, 9. 

muto: f. I, 1. convertit; T IIL, 71. 

occupo: f. capio. 

peto: fortunam a deo petendam, a se ipso su- 
mendam esse sapientiam; N III, 88. 

pono: f. I, 1. est; R II, 50. 

possideo: [non fortunae omnes a victoribus 
possiderentur]; T I, 86. 

revoco: |jcum ex saevis et perditis rebus ad 
meliorem statum fortuna revocatur; R fr 5 |. 

sequor: se in beneficiis collocandis mores ho- 
minum, non fortunam sequi; O II, 69. 

significo: f. 1, 1. respuit. 

specto: quae (virtus) vetat spectare fortunam, 
dum praestetur des; D II, 79. cum in hominibus 


12. 


FL———— Er rn re m 


fortuna 


iuvandis aut mores spectari aut fortuna soleat; 
O0 II, 69. cum, quicequid factum sit |lest|l, se 
spectatum, non fortunam putet |] putat ||; O1, 70. 
A Metelli sperat sibi quisque fortunam; 

tollo: f. I, 1. est; DI, 19. 

video: nusquam se fortunatiorem quam Prae- 
neste vidisse Fortunam; D II, 87. 

2. Genetiv: paenitet: f. 1. admiror. 

3. Dativ: cedo: f. I, 1. frangit. 


do: in g- {libro) multum admodum fortunae 
datur; F V, 12, . 
obieio: is .„.. eunctari illum (Diagoram) diu- 


tius in vita fortunae obieetum inutile putabat 
ipsi; TI, 111. 

obsisto, repugno: qua (magnitudine animi) 
facile posset repugnari obsistique fortunae; FIV, 17. 

succumbo: hominem ... nulli .. neque ho- 
mini neque pertarbationi animi nec fortunae sub- 
cumbere (oportere); O I, 66. f. I, 1. frangit. 

4. Ablativ: fruor: bac .. fortuna frui licet 
senibus; C 60, 

utor: animi, si quando vel vatieinando vel 
somniando vera viderunt, usi sunt fortuna atque 
casu; D 1I, 108. 

5. mit Präpofitionen: aceipio a: qui ... 
nullum a fortuna volnus acceperit; T ], 85. 

accommodo ad: ut se exta ad immolatoris 
fortunam accommodent? D II. 36. 

armo contra: qui legibus suis paruisset, ut 
esset contra fortunanı semper armatus; T V, 19, 

dico de: qguae Theophrastus de fortuna ... 
dixit; F V, 77. 

glorior contra: qui... toto corpore opprimi 

ossit doloribus acerrumia tum, cum maxime contra 
ortunam glorietur; T V, 26. 

interest ad: ut ad prosperam adversamve for- 
tunam, qualis sis aut quem ad modun vixeris, 
nibil intersit; N II, 89. 

obduresco contra: qui ... obduruisse .. iarm 
sese contra fortunam arbitrantur; T III, 67. 

pendeo ex: cui spes omnis et ratio et cogite- 
tio pendet ex fortuna; P 17. 

pono in: qui multum in fortuna secunda aut 
adversa ... ponerent; F V, 75. talium .. rerum, 
quae in fortuna positae sunt, praesensio divinatio 
est; D II, 14. 

refero ad: cum sine fato ratio omnium rerum 
ad naturam fortunamve referatur; Fa 6. 

sum in: f. I, 1. est; T V, 25. reflat. — supra: 
etsi haec commemoratio vereor ne supra hominis 
fortunam esse videatur; L II, 41, 

versor in: quae multa et varia in huminum 
vita fortunaque versantur; O 1, 67. 

viro in: quod in illa fortuna (Harpalus) tam 
diu viveret; N III, 88. 

II. nach WUdjectiven: 1. Gemetiv: commu- 
nis: (calamitatem) communem fortunae bellicae 
indicantem (Regulum) tenere consularis dignitatis 
gradum; O il, 99. 

4 rius: f. I, 1. est; D Il, 109. 

. Ablativ: dignus: ut ... (improbus) di- 
ge omni fortuna optima iudıcetur; R III, 
7. quem ,. dignum fortuna quam amplissima 
putant; O II, 21, 

IV. ng Enbitantiven: 1. Genetiv: aditus: 
tu vero, Metrodore. ... Fortunae aditus interclu- 
sisti? T V, 27. 

aedes: in eo loco, ubi Fortunae nunc est aedes; 
D II, 86 

bona: quae bona corporis et fortunae putantur; 
T I, 30 

condicio: cuj cum liceret ... non praecipuam, 
sed En cum ceteris fortunae condicionem sub- 
ire; i 


fortuna _ 73 


contemptio: 


sapientis animus ... contem- 
ptione fortunae 


... sa6ptus vincetur? P 27, 


diserimen: tolli _— discrimen in ||dis- 
erimen || morte; L I, 
dona: Xerxe .. ie omnibus praemiis 


donisque fortunae; T V, 20. 

famula: sin autem rirtus subiecta sub varios 
incertosque casus farnula fortunse est; T V, 2. 

flatue: f. I, 1. reflat. 

fulmina: fulmina fortunae contemnamus lice- 
bit; T II, 66. 

gremium: qui (Iappiter) lactens j] [lactens] |] 
eum Junone Fortunae in gremio sedens mammam 
adpetens; D II, 85. 

impetua: se neque fortunae impetu nec multi- 
tudinis opinione .. terreri; TV, 30 

incendium: si natus sis, quam primum || mori 
et|| tamquam ex incendio fugere |] effugere vio- 
lentiam || fortunae; fr IX, 9. 

incommoda: asgritudinem ... moveri fortunae 
et corporis incommodis, non animi malis; T III, 78. 

injuria: quae (sapientia) ... ipsius fortunae 
modice ferre doceat iniurias; F 1, 46. varietates 

. iniuriasque fortunae facile veterum philosopho- 
ram praeceptis instituta vita superabat; F IV, 17. 
sie iniurias fortunae, 2 ferre nequeas, defu- 
giendo relinquas; T V,118. animi aegritudo for- 
tunae magna et gravi commota iniuria; N I, 9 

liberalitas: opes vel ya vel ingenü 
liberalitati magis conveniunt; F ], 

ludibria: ille (Bias) haec er fortunae ne 
sua quidem putarvit, quae nos appellamus etiam 
bona; P9 

mala: qui cum dicat esse quaedam et corporis 
et fortunae mala; A Il, 134. si essent ulla cor- 
poris aut fortunae mala; TV,22. si omnia mala 
et fortunae et corporis ex altera parte ponantur; 
N II, 79. 

monitus: eo .. conditas sortis, quae hodie 
Fortunae monitu tolluntur; D II, 86. quae (sortes) 
Fortunae monitu pueri manu miscentur atque du- 
cuntur; D II, 86. 

motus: qui omnis motus fortunae .. 
imbecillos fore intellegant; F V, 71. 

naufragia: in malis (esse) naufragia fortunae; 
TV, 25. 

potestas: cum sit omne et bonum eius (Epi- 
curi) et malum in potestate fortunae; T V, 

praemia: f. dona. 

praestantia: ei quam praestantiam virtutis, 
ingenii, fortunae consecuti Sr I|sunt j}; Lae 70. 

ratio: f. I, 1. habet; O I, 

stabilitas: qu .. oterit =; eorporis firmi- 
tate aut fortunae stabilitate confidere? T V, 40. 

temeritas: illa .. superiora ... posita non 
tam in consiliis nostris quam in fortunae temeri- 
tate; Lae 20. quem (statum) neque fortunae te- 
meritas neque inimicorum labefactaret iniuria; 

tormenta: propter tam varia et tam multa 
tormenta fortunae; T V, 1. 

varietas: ut perspicerent rerum humanarım 
inbeeillitatem eg fortunae; O I, 90. 
f, iniuria; F IV, 17. 
violentia: bi incendium. 
vis: negat (Epicurus) ullam in sapientem vim 
esse fortunae; T III,49. quodsi est, qui vim for- 
v1 qui omnis humana ‚.. tolerabilia ducat; 

vitium: quod ullum aut corporis aut fortunae 
vitium vitiis animi gravius existumat; O III, 26. 

volubilitas: quod temere fit caeco casu et 
volubilitate fortunae; D II, 15. 

ae fortunse gravissimo percussus vulnere; 


I. 


. levis et 


fortunatus 


2. Ablativ: algs: quis ... firmiore fortuna 
(quemguam putet), quam qui en possident, quae 
B ut aiunt, vel e naufragio possit ecferre? 

I, 28, 

homo: quid, quod homines infima fortuna, ... 
opifices denique delectantur historia? F V, 52. 
Cailisthenem incidisse in hominem summa poten- 
tia summaque fortuns; T II, 21. 

propinqui: si Form habeant inbecilliore 
Il Hbecillioren || vel animo vel fortuna; Lae 70. 

8, mit Bräpofition: bella cum: cum fortuna 
bella restabant; T I, 109, 

V. Umftand:- 1, Ablativ: anteire: [£ I, 1. 
anteeo. 

distinguere: an tu civem ab hoste natura 
|| natione, fortuna |] ac loco, non animo factisque 
distinguis? P 29. 

effiei: neo figuram situmque membrorum nec 
ingenii mentisque vim talem eflici potuisse for- 
tuna; NIL, 1 

evenire: aut nihil omnino est fortuitum, aut 
hoe ipsum potuit evenire fortuna; Fa 6. 

fieri: quid est tandem, quod rg (haec) fieri 
aut forte fortuna utemus? D II, 

florere: cum ( en) Ana opibus for- 
tunisque florebat; D u, 2 

habere: si quis . Babet causam celebritatis 
... aut a patre accoptam ... aub aliquo casu 
atque fortuna; oO, 

princeps: fuisse RN ferunt Demaratum 
Corinthium et honore et auctoritate et fortunis 
_ eivitatis suse prineipem; R II, 34. 

erior: multi .. Gnathonum similes cum 
Ps 000, fortuna, fama superiores; Lae 94. 
superare: hie .. (Diogenes) disputare solebat, 
quanto regem Persarum vita fortunaque supera- 
ret; T V, 92. inferiores non dolere (debent) se & 
suis aut ingenio aut fortuna aut dignitate supe- 
rari; Lae 71. 

talis: vita .. talis fuit vel fortuna vel gloria, 
ut nihil posset accedere; Lae 12. 

2. Präpofitionen: cum: eum, quem illa 
Kern: mater) peperisset, elarissimum Graecias 
iuturns cum fortuna fore; D I, 39, 

in: qui (Pompeius), si mortem tum obisset, in 
amplissimis fortunis oceidisset; T I, 86. ut om- 
nia advorsa sint in fortuna; T V, 23, est magni 
viri ... in omni fortuna recta atque honesta re- 
tinere; O I, 


fortunate, glüdlih: necessario sequitur 
omnes sapiontes semper feliciter, absolute, fortu- 
nate vivere; F 


fortunatus, glüdtid, geiegnet, begütert: 
A. algs: proinde || perinde |] Aue .. plures for- 
tunati sint quam infelices; T 1 (Arche- 
laus) tum fortunatissimus haberetur; V,34 ve 
fortunatus sibi Damocles videbatur; 
quam est hic fortunatus putandus! Rl, Fr "mihi 

. et Con. et P, Seipiones et avi tui duo, L. Asmi- 
lius et P. Africanus, comitatu nobilium iuvenum 
fortunati videbantur; C 29. 

algd: ideirco (maiores nöstri) omnibus rebus 
agendis „QUOD BONUM, FAUSTUM, FELIX FORTUNA- 
TUMQUE ESSET* raefabantur; D I, 102. 

avi: j. algs; de’. 

Fortune: nusquam 86 fortunatiorem quam Prae- 
neste vidisse Fortunam; D II, 87. 

homines: qui (C. Marius) mihi secundis rebus 
unus ex fortunatis hominibus, adversig unus ex 
summis viris videbatur; P 16. 

negotium: ineptum sane et Grascu- 
lum, sed tamen fortunatum; T 

senex: qui (rex) laudat senem et fortunatum 

10 


fortunatus 
esse dieit, quod sr sit ... ad supremum 
diem perventurus; T III, 57. 


vir: qui inopis et optimi viri causae non ante- 
ponat in opera danda gratiam fortunati et poten- 
tis; O II, 69. 

B, I, 1. defendo: si opulentum fortunatumque 
defenderis; O II, 70. 

2. conloco apud: melius apud bonos quam 
apud fortunatos beneficiam collocari puto; O IH, 71. 

I. abl. comp.: nec [|neque || gquiequam insi- 
piente fortunato intolerabilius fieri potest; Lae 54. 


forum, Markt, Warktplag, Geridtöftätte: 
I. est: multa .. sunt civibus inter se communie, 
forum, fana, porticus, viae; OÖ |, 

sentit: sentit domus unius cuiusque, sentit 
forum, ... ut.; N II, 

II, 1. capio: quod .. (lex} »forums, id est ve 
e sepulchri, »bustumve usu capi« vetat; 

‚61. 

recordor: qui denique omnia venalia (recor- 
detur), ... alienam suam sententiam, forum do- 
wum; 8 

2. adripio de: de qua (philosophia) disserens 
arripere verba de foro non potest; F III, 4 

eonstituo in: praedonum ille conoursus et te 
duce latrocinium ın foro constitutum, ... non 
civitas erat; P 27. 

descendo in: ut... eotidiano in forum mille 
hominum cum palliis conchylio tinctis descende- 
rent; R VI, 2, 

habeo in: qui in foro tarbaque, quiecnum con- 
logui libeat, non habeant; R I, 28. 

pono in: non, ut bis iam vidimus, hastam in 
>. ponere; O Il, 83. in foro castra poauiati; 

profero in: enndem .. (Dionysium) ferunt 
haec, quae dixi, sublata de fanis in forum protu- 
lisse; N III, 84. temptare volui possentne proferri 
in lucem [id est in forum]; P 4. 

proicio in: quas (sicas C. Gracchus) ipse se 
proiecisse in forum dixit; L III, 20. 

venio in: si quis in domum aliquam aut in 

mnasium aut in forum venerit; II, 15. ve- 
niamus in forum; N III, 74. 

versor in: quid .. exspeotamus? an dum in 
foro nobiscum di immortales, dum in viis versen- 
tor, dum domi? D |, 79. 

verto in: is (Crassus) primus instituit in forum 
versus agere cum populo; Lae 96. 

video in: cum uut in foro magistratus aut in 
curia senatum video; D II, 42. 

II, 1. oculi: diutius, quam vellem, tanta vis 
virtutis ... peregrinsta afuit ab oculis et fori et 
euriae; A II, 3 

2. aditus in: quae (emendatio philosophiae) 
omnino aditum nullum habere potest in urbem, 
in forum, in curiam; F IV, 21. 

IV. a: 7 iam conticuerant paene ab ipso foro 
inrisi; T U, 3. 

in: quibus temporibus (doctrina) florere in foro 
maxime potuit; A II, 1. neque (visa illa) ita ha- 


bemus, ut ea, quae in foro gessimus; A II, 51. | 


quae (philosophia) communi more in foro loqui- 
tur, in libellis euo; F IV, 22. nee ego solus (bo- 
num appello), sed tu etiam, Chrysippe, in foro, 
domi; in schola desinis; F V, 89, cum in foro 
diceres; N III, 8, nonne ab A. Postumio aedem 
Castori et Polluei in foro dedicatam ... vider? 
N II, 18. cum Decimus quidam Verginius virgi- 
nem filam ... in foro sun manu interemisset; R 
II, 63. quo minus in vulgus et in foro diceret; 
R III, 42. ut si qui in foro cantet; O I, 145. 
hasta posita cum bona in foro venderet .. bono- 
rum virorum; O Il, 27. ea aetate L. Crassus osten- 





74 frango 


dit id se in foro optume iam faoere; OÖ II, 47. 
quid est quod dignum nobis aut in curia nut in 
foro re possimus? O III, 2. in foro, mihi 
crede, (M. Crassus) saltaret; O III, 75. ut (sa- 
iens), ante quam hereditatem adeat, luce palam 
in foro saltet; O III, 98. si (sapiens) saltare in 
foro turpe ducet; O III, 93. multa eius (Catonis) 
et in senatu et in foro vel provisa prudenter vel 
acta constanter vel responsa acute ferebantur; 
Lae 6. caedem in foro fecisti; P 30. 


forus, Schiffsgang: cum alii ınalos scandant, 
alii per foros cursent; C 17. 


fOSSA, Graben: I. eircumdo, II. transi- 
tus: cum (Dionysius) fossam latam cubiculari lecto 


' eircumdedisset eiusque fossae transitum ponticulo 


ligneo coniunzisset; T V, 5 
III. eingi: ut unus aditus ... maximo aggere 
obiecto fossa cingeretur vastisima; R II, 11. 


fossio, Sraben: I. profero, Il. fieri: quid 
ego irrigationes, quid fossiones agri repastinatio- 
... proferam, quibus fit multo terra fecundior? 
53. 


Il. fumare: recenti fossione terram fumare ca- 
lentem; N II, 25. 


foveo, mwärmen, begen: pullos: a quibus 
matribus pulli) exelusi |jexeusi || fotique sunt; 

I, 124. ita (pullos) tuentur, ut .. pinnie fo- 
veant, ne frigore Iaedantur; N II, 129, 


fragilis, gebregtih, jhwad , unbefländig: 
alqd: quod fragile et caducum sit; F II, 86. quae 
fragilin essent et caduca; L I, 24 

corpus: fragile corpus animus sempiternus mo- 
vet; R VI, 26. in fragili corpore odiosa omnis 
ren est; C 65. 1 z r 

ortuna: est is ea fortuna populi; 
R II, 50. Eins 2" 

res: quoniam res humanae fragiles caducasque 
sunt; Lae 102. 


fragilitas, Hinfänigteit: ineipio ... hu- 
mani generis imbecillitatem fragilitstemque exti- 
mescere; T V, 3. 


fragmentum, Brucdftüd: non ita diei- 
mus, ut glaebam aut fragmentum lapidis; N II, 82. 


fragor, Getöfe: terra continens adrentus 
hostium ... quasi ore quodam et sonitu ipso 
ante denuntiat; R II, 6. 


frango, srehen, zerbrehen, fhmwäden, ent- 
fräften, verweichlichen, bezwingen, bänbigen, bemätigen, 
entmutigen: I. abfolut: hoc est non dividere, sed 
frangere; F Il, 26. turpe esse, viri non esse de- 
bilitari dolore, frangi, succumbere; F 11, 95. dum 
tibi turpe ... videbitur lamentari, frangi, debili- 
tari dolore; T 11, 81. - 

I. mit Object: alqm: ipsa auctoritate (Plato) 
me frangeret; TI, 49. qui (Hercules) tum dolore 
frangebatur, cum ..; T 11, 20. saepe .. videmus 
fractos pudore, qui ratione nulla vincerentur; T 
Il, 48. cum videas eos ... in eo persequendo ... 
dolore non frangi; T Il, 66. tamne .. abiectus 
tamque frastus? T III, 26. Oileus, ... cum audi- 
visset de auo (Aiace), fractus est; TIIL,71. »qui 
aliorum aerumnam dictis adlevans non idem ... 
clade subita frangatur suan«s; T III, 71. ut nec 
tabescat molestiis nec frangatur timore; T IV, 37. 
qui rebus his fractus itudine eliditur; T V, 


16. qui ... gloriam n t, frangantur infa- 
mia; O I, 71, quem : C lius ... 
praetor fregit et comminuit; O II, 40. 


frango 


algd: ne quid humile, summissum, molle, ecfe- 
minatum, fractum abiectumque faciamus; T IV, 
64. quod (turbulentum) vel exultat voluptate vel 
molestia frangitur; R Ill, fr 1. 

setatem: nec (aetas) subito frangitur, sed diu- 
turnitate extinguitur; C 38. 

animum: qua .. re audita fractum animuım 
Hannibalis senbit idem; O III, 114. quae timido 
animo, humili, demisso fraetoque fiant; O III, 115. 
si servitus sit ... oboedientia fracti animi et ab- 
ieeti et [abieoti || arbitrio carentis suo; P 85. 
omnis animi debilitati et humilis er fracti timidi- 
tas servitus est; P 41. 

aras: »cui nec arae patriae domi stant, fractae 
et disiectae iacent«; T II, 44. 

r varıtiam: frangere avaritiam, scelera ponere ; 
A fr 5. 

„uctoritatem: Theophrastus ... vehementius 
etiam fregit quodamı modo auctoritatem veteris 
disciplinae; A I, 33, 

coagmentationem: omnis .. cosgmentatio 
corporis vel caloris vel frigoria ri || vi cal, vel fr., 
al.|j vel aliqua inpulsione vehementi labefactatur 
et frangitur; Ti 17. 

columnam: poena ., est, »si quis bustum ... 
aut monimentum .. aut columnam violarit, lae- 
serit || deiecerit ||, fregerite; L II, 64. 

exanimationem: quae (declinatio fiet) ... 
cum exanimatione banili atque fracta, nominetur 
metus; T IV, 18. 

fidem: »fregistin fidem?« O Ill, 192. 

fores: cum vinolenti adulescentes ... 
pudicae fores frangerent; fr X, 3. 

gemmam: tu, .. quae non sint future, posse 
feri dieis, ut frangi hanc gemmam; Fa 13. 

impetus: accipio ... haee arma contra casus 
et eventus, quibus eorum advenientes impetus diu- 
turna Fragen ge frangantor ; T II, 31. 

libidinem: quod eam (hbidinem) animus coßr- 
cet et frangit; R Ill, 37, quis non frangeret eorum 
libidines, nisi illi ipei, qui eas frangere deberent, 
eupiditatis eiusdem tenerentur? L Ill, 31. 

monimentum: f. columnam. 

motus: flexi fractique motus ... 
toram sunt; F V, 35. 

opes: quo facto frangi Lacedaemoniorum opes 
necesse esset; O III, 49. 

ova: miluo est .. bellum ... cum corvo; ergo 
alter alterius ubicumque nanctus est ova frangit; 
N IH, 125. 

sectam: sive etiam Aristonis ... iam .. fra- 
etam et convictam sectam secuti sunt; L I, 38, 

soritas: frangite .. eos (soritas), »i potestis, 
ne molesti sint; A II, 983. 

spem: saepe .. in quibusdam aut animus ab- 
iectior est aut spes amplificandae fortunae fractior; 
Lae 59. 
vires: quae (fortuna) ... non potuit certe vires 

; i\ 1, 


mulieris 


contra na- 


frater, Bruder, Better: 1. abfolnt: 1. aegro- 
tant: * quorum in aliis, ... ut in simul un. 
— tribus, ... naturae contagio valet; 

a5. 
‚anteit: Q. Maximum fratrem, ... quod 
is anteibat netate, tamquam zsuperiorem (Seipio) 
eolebat; Lae 69. 

audit: (cam audissent Antiochum) una .. no- 
biscum Q. frater et T. Pomponius Luciusque Ci- 
cero, frater noster cognatione patruelis, amore 
germanus; F V, 1. 

dieit: sibi in somnis ... Ti. fratrem visum 
esse dicere ... eodem sibi leto, quo ipse interis- 
set, esse pereundum; D 1, 56. 

dubitat: accusat .. Timocratem, fratrem suum, 


75 





| 


frater 


tin; NL 1 

est: duo... sapientissimos et olarissimos fratres, 
P. Crassum et P. Scaevolam, aiunt Ti. Graccho 
auctores legum fuisse; A II, 18. hince Liber Se- 
mela natus (deus habetur) eademque famae oele- 
britate Tyndaridae fratres, qui non modo adiutores 
in proeliis vietorise populi Romani, sed etiam 
nuntii fuisse perhibentur; T I, 28. si hi fratres 
sunt in numero deorum, num de patre eorum 
Saturno negari potest? N III, 44, quo in genere 
Marcios quosdam fratres, nobili loco natos, apud 
maiores nostros fuisse scriptum videmus; DI, 89. 
hie (L. Flamininus) Tito fratre suo censore, qui 
proximus ante me fuerat, elapsus est; C 42. id 

. cum in vita, tum in scaena intellegi potest ex 
iis fratribus, qui in Adelphis sunt. quanta in 
altero diritas, in altero comitas! GC 65. |. II, 2. 
respondeo. 

hortatur: »ipsus hortatur me frater, ut meos 
malis miser mandarem natos«; T IV, 77, 

interit: . dieit. — nascuntur: f. est; DI, 
89. — putat: j. 3. LI, 5. — repetit: j. 3. LI, 
jr — seit: f. 3. LI, 26. — sentit: f. 8, LIU, 


Metrodorus, une dubitet omnia ... ventre me- 


sequitur: Tib. Gracchum sequebantur C. Carbo, 
C. Cato, et minime tum quidem C. |] Gaius || fra- 
ter, nunc idem acerrimus; Lae 39. 

versatur: f. 3. LI, 17. — videtur: f, dieit. 

vineit: sale .. et facetiis Caesar, Catuli patria 
frater, vieit omnes; O I, 138, 

abl. abs: Q. Maxumo, fratre Scipionis, et L. 
Mancino consulibus ; Lae 98. f. est; © 42, 

ohne Berb: ergo etism ÖOrcus, frater eorum, 
deus; N Ill, 43 

2. sum: frater ee; eo vereor; DII,46. Procles 
et Eurysthenes, Lacedsemoniorum reges, gemini 
fratres fuerunt; D II, 9. 

ohne Verb: secundus (Aescalapius) secundi Mer- 
curüi frater; N UI, 57. 

3. Bocativ: si tibi, Quinte frater, plasebit; D 
il, 150. intellego te, frater, alias in historia leges 
observandas putare, alias in poömate; LI,5, a 
capite, frater, repetis, quod quaerimus; L I, 18. 
libenter .. frater, 7 quod istam orationem tecum 
prolaber; L I, 52. praeclare, frater, iam nunc a 
te verba usurpantur civilis iuris et legum; L 1,56. 
optime vero, frater; L II, 8. adsentior, frater, ut ..; 
LII, 11. habeo vero Een: frater; LI, 17. 
equidem ista agnosco frater; L Il, 43. habetis .. 
explicatum ... locum. — nos vero, frater; L II, 69. 
quam brevi, frater, in conspectu posita est a te 
ownium magistratuum discriptio || deser. ||; L IIL, 
12. ego, frater, quaero, de ista potestate quid 
sentias; LIII,19. quae (causa), optume et duleis- 
sume |] dulcissiwe || frater, ineidit in tribuniciam 

testatem; L II, 25. ferremus, o Quinte frater; 

III, 26. scia solere, frater,.... diei ..; L III, 26, 
praeclara vero, frater, ista lex |jestjj; L IL, 28, 

vi, frater, bona tua venia dixerim; L III, 34, 

I. nach Verben: 1. accuso: f. 1, 1. dubitat. 

adhibeo: adhibito Heraclito doctisque com- 
pluribus et in iis Antiochi fratre Aristo; A II, 12. 

adiuvo: ut vicinum citius adiuveris in fruoti- 
bus percipiendis quam .. fratrem; O I, 59. 

appello: quos (deos) fratres inter se agnatos- 
que usurpari atque appellari videmus; Ti 39. 

audio: Aristum Athenis audivit aliquam diu, 
euius tu fratrem Antiochum; AI,12. qui fratrem 
eius Aristum frequenter audieris; F V, 8. 

eolo: f. I, 1. anteit. 

concido: cum Epicurus Metrodori .. 
fratrem, Timocraten, ... totis voluminibus conci- 
derit; N I, 98. 

efficio: at Scipio P. Rupilium potuit consulem 

10* 


frater 


76 


fraus 


Ins 78. fratrem eius L. || Lucium || non potuit; 
ao 

eicio: invitus feci, ut fortiesimi viri T. Flami- 
ne fratrem, L. Flamininum, e senatu eicerem; 

expeto: exsistit illud, ut amiei, ut fratres, I, 
propinqui ... propter se expetendi sint; F V, 

exspeoto: in expectatis ad amplissimam lgni- 
tatem fratribus; C 68. 

habeo: Caeli quoque parentes di habendi sunt, 
Aether et Dies, eorumque fratres et sorores; N 
DI, 4.5. I 1. est; TI, 28. 

interimo: fratrem interemit; oO III, 41. 

laudo: mihi .. videris fratrem laudando suf- 
fragari tibi; L I, 1. 

usurpo: f. appello. 

2. comparo: ille funestas epulas fratri conpa- 
rans; N III, 68. 

concedo: qui eius hereditatis Q. Maximo fratri 
partem suam concessit; 

detraho: parenti se aut fratri nihil detrneturos 
suj commodi causa; O III, 28. 

do: datum est . Neptuno, alteri |} alterum |] 
Iovis, ut volunt, fratri, maritimum omne regnum; 


placeo: f. 1,3. D II, 150. 

praesto: multum ,. is (Procles) fratri rerum 
gestarum gloria praestitit; D II, 91 (90). 

probo: mihi .. 73 valde probata sunt, quod 
item fratri puto; F V, 76. 

respondeo: quid huius (Medeae) Absyrto fratri 
re qui est apud Pacuvrium Aegialeus? 

3. convenio cum: hoc mibi cum tuo fratre 
convenit; F V, 87. 

dico de: quid dieitis .. de fratribus? N Ill, 44. 

dissero de: cum de divinatione Quintus frater 
ea disseruisset; D Il, 8. 

habito cum: ibi .. adulescens ur ua (Epi- 
curus) cum patre et fratribus; NI 

intellego ex: |. I, 1. est; C Fu 

sum cum: cum essem cum Q. fratre in Tuscu- 
lano; D I, 8. 

valeo in: f. I, 1. aegrotant. 

vivo cum: quem ad modum sit cum parenti- 
vn cum ftatribus, cum amieis vivendum; DU, 11. 

II. nad Snbftantiven: 1. coniunctiones: 

sequuntur fratrum coniunctiones, post consobrino- 
rum sobrinorumque; OÖ I, 54. 

consulatus: tulisse P. Rupilium fratris 
repulsam consulatus; T IV, 40. 

arius: e& .. (querous), ut ait Scaevola de 

fratris mei Mario, »canescet saeclis innumerabili- 
bus;« LI, 1. 

nepos: cuius suorum similis 
fratris nepos; T I, 81. 

patria: quia ... haec est mea et huius fratris 
mei germana patria; LI, 3. 

sententia: me quoque adscribe || adseribito, 
al. |] fratris sententiae; L 1, 

. contumeliae inter: alternis .. versibus 
intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae, 
ut .; TIV, 77 

iurgium inter: euius (irae) in . existit 
etiam inter fratres tale iurgium; T I 

poena in: eius (Atrei) qui N laker ER 
in fratrem novam; T IV, 77. 

IV. Umftand: a: ab uxoris fratribus interfectum 
tyrannum; D I, 58. j. 1, 3. L I, 56. III, 12. 

cum: cum fratre pari pietate et industria prae- 
dito; A Il, 1. Romulus augur, ut apud Ennium 
est, cum fratre item augure ... »dant ip 
D 1, 107. is ... cum Remo Be Rt: . @X- 
poni iussus esse; R II, 4. |. I, 3. 

in: sensi ego in optimo io, & In ... 


fuisset Africani 


fratri- 


bus, Scipio, mortem omni aetati esse communem; 
068. 1,1. est; C 65. II, 1. exapeoto. 

secandum: quibus le ae fratrem plu- 
rumum tribuebat; A II, 


fraudatio, Betrügerei: UT INTER BONOS 
BENE AGIER OPORTET ET SINE FRAUDATIONEı 


fraudo, öetrügen, Hintergehen, übervorteilen: 
I, 1, a. spes: fraudandi .. spe sublata solvendi 
neoessitas consecuta est; O H, 84. 

b. verbal: latrocinari, fraudare, adulterare re 
turpe est, sed dieitur non obscene; O I, 128. 

2. algs: si cotidie fraudas, decipis, poscis, pa- 
cisceris, aufers, eripis; P 

I. alqm: UTINE PROPTER TE FIDEMVE TUAM 
CAPTUS FRAUDATUSVE SIM; OÖ III, 70, 

algd: nee (audebo cetera) fraudare suo vetere 
nomine potius quam aliquod || quam aliquid po- 
tius || movum exquirere; } 91. 


fraudulentus. beträgeriih: alqs: quos 
improbos, Tu II maleficos ||, fraudulentos 
putant; O] 

disc quid .. minuts colligimus, he- 


al mercaturas, venditiones fraudulenta®? 


fraus, Betrug, Hinterlift, Übervorteilung, Tän- 
hung, Übertretung, Vergehen: I. abest: ab hoc 
nulla fraus aberit, nullam facinus ; O Ill, 75. 

astringit, dissolvit: fraus .. astringit ka 
stringit ||, non dissolvit periurium; O III, 113. 

est: quis nulla sit in dolore nec fraus nec im- 
probitas; F IV, 52. »ast quid turbassitur in 
agendo, fraus actoris estor; II, 11. quod .. 
actoris iubeo esse fraudem; L HI, 42. ibi fraus 
venditoris quae potest esse? Ö III, 55. ut. 
nulla fraus sit || u. ne si iuratos quidem id 
non feceris; O III, 

evenit: si quid postea fraudis aut vitii evenis- 
set; Ti 46 

perimit: neutiguam .. dissolvemini, neque vos 
ulla mortis fata periment Il perement |] nec fraus 
valentior quam consilium meum; Ti 40. 

potest: j. est; O III, 55. 

videtur, ohne Berb: cum .. duobus modis, 
id est aut vi aut fraude, fiat iniuris, fraus quasi 
vulpeculae, vis leonis videtur; utrumque homine 
alienissimum, sed fraus odio digna maiore; OI, 
41. 
I, 1. “re public quibus (libidinibus animi) ene- 


cati ... re publica ZOmaae fraudes inexpiabiles 
concepissent; 

do: iidem aaa ai fraudem dederunt, facinus 
ceteraque; N III, 75. 


exclado: neo .. in praediis solum ius civile 
... ’malitiam fraudemque vindicat, sed etiam in 
mancipiorum Es venditoris fraus omnis 

exeluditur; O III, 

odi: vana, ie fallentia u ut fraudem, 
periurium, malitiam, iniuriam; FI 

vindico: f. excludo, 

2. converto in: si homines rationem . 
fraudem malitiamque convertunt; N III, 78. 

deterreo a: quae (lex) ... vetando a fraude 
deterreat; R III, 

impello in: maxuma .. eulpa in eo, qui ... 
in fraudem obsequio inpellitur; Lae 89. 

impertio ad: ut donum hoc divinum rationis 
et consilii ad rn  asnee ... Impertitum 
esse videatur; N III, 7 

incurro in: ne pati ... per errore 
in maximam fraudem incurrere; f) ıl, 55 (d4). 


. in 


fraus 


sum se: »ast im cum illo (auro) |. a 


|| sepelirei ureive ||, se fraude esto«; 

Dil. algd: f. 1. evenit. 

eruciatus: eos agitant ... furiae ... angore 
conscientiae fraudisque eruciatu; L I, 40, 

fons: qui fons est fraudium, muleficiorum, sce- 
lerum omnium; O III, 75. 

inimici: sunt alüi ... 
dis inimiei; O I, 108. 

pars: in eo, QUOD MELIUS AEQUIUS, potest ulla 
pars inesse fraudis? O II, 61. 

suspicio: ut nulla sit in iis (hominibus) frau- 
dis iniuriseque suspicio; O II, 38. 

IV, 1. consequı: ut honestis consiliis instis- 
que faotis, non fraude et malitia se intellegant 
e& ... consequi posse; O Il, 10. 

fieri: f. I. videtur. 

invenire: [qui iuris jurandi fraude culpam in- 
venerat]; O I, 40. 

obligari: ne 
que dirinis) impia fraude . 


veritatis eultores, frau- 


.. neglectis iis (auspieiis rebus- 
. obligemur; D I, 7. 


reverti: qui in oustra revertissent eadem fraude, 


ut iure iurando liberarentur; O III, 115. 

2. sine: quod »coronam virtute partam« et ei, 
qui risset, et eius parenti sine fraude esse 
lex inpositam iubet; L, ni 60. 


fremibundus, sraufend: »tanta moles 
labitor fremibunda ex alto ingenti sonitu et spi- 
ritas; N II, 89. 


fremitus, Braufen, Raufcen, Getöfe, Särm: 
J. praedicunt: cum terrae saepe fremitus, saepe 
mugitus, saepe motus multa nostrae rei publicae 
... gravia et vera praedixerint; D I, 86. 

terret: num te illa terrent, ... Cooyti fremitus, 
traveetio Acherontis? T I, 10. ita te neo terrae 
fremitus nec caeli discessus (terrebit); D II, 60. 

II. audio: nec ... fremitum murmurantis ma- 
ris (audiont); T V, 116. cum e caelo fremitus 
auditus (est); D I, 97. 

vinco: ut (Demosthenes) fremitum assnsaceret 
voce vincere; F V, 5. 

III. resonare: »quod (saxum) eiulatu, questu, 
gemito, fremitibus resonando mutum flebiles voces 
refert;e F II, 9. »quod (tectum) ... febilis« ..; 
TIL 38. 

terrere: quae (causa) terreret animos ... terrae 
motibus et saepe fremitibus; N II, 14. 


frendo, tirjhen: »vestrone pressu quondam 
Nemeneus leo frendens efllavit graviter extremum 
halitum?« T II, 22, 


freno, zügeln: ea (pars animi).... non unam 
ven aut facilem al subigendum frenat et 
omat; R U, 67. 


frenum, Bügel: inicio: »ut inieeto eculei 
freno repente tactu eragitantur novo ;« T IIl, 67. 

teneo: ne Lycurgi quidem diseiplina tenuit 
illos in hominibus Graecis frenos; R II, 58. 


frequens, zahlreich, gedrängt vol, Häufig, 
oft: alqe: venio in senatum frequens; C 38. 
adulescentes: quibuscum (viris adulescentes) 
&ı frequentes sunt; hy I, 46. 
consessus: frequens .. consessus theatri ... 
moretur audiens tam grande carmen; T 1, 37. 
ordo: gravitatem res habet, quom frequens ordo 
est; L III, 40. 
“ Bepnin caret (senectus) ... frequentibus pocu- 
is; . 
senatua: 


adprobante senatu frequentissimo; 
L III, 18 


fretus 


stellae: eius (Tauri) caput atellis conspersum 
est frequentibus; N II, 111. 

thestrum: id .. (senatus consultum) frequen- 
tissimo theatro incredibili clamore ... (esse) com- 
probatum; D I, 59. 


frequenter, gäufig, oft: audio: eos ... 
frequenter audivi; F I, 16. qui fratrem eius Ari- 
stum frequenter audieris; F V, 8. quem (Philo- 
nem) nos frequenter audivimus; TIIL,9. Zenonem 

. audiebam frequenter; N I, 59, 

dico: hoc frequenter diei solet a vobis; FII, 12. 

duco: ut frequenter ducatur cibus animalia; 
N II, 136. 

facio: fluentium frequenter transitio fit visio- 
num; N I, 109. 

ventito: cum ... familiarissimi .. eius (P. 
Africani) ad sum frequenter per eos dies ventita- 
turos se esse dixissent; R I, 14. 


frequentia, Menge, Mafe: I. ost: ost 

.. ad air Agragentinas || Agragiauss, al. |] 
na frequentia sepulerorum; T V, 65. 

Il. reeipio e: ille (Africanus) e coetu hominum 
frequentiaque interdum tamquam in portum se in 
solitudinem recipiebat; O Ill, 2. 

tollo ex: ut aliquis nos deus ex hac hominum 
frequentia tolleret; Lae 87. 

III, 1. deterreri: num .. eorum freguentia 
Stoici de sententia deterrentur? D II, 81. 

fieri: ne eorum quidem bonorum ... frequen- 
tia beatiorem vitam fieri; F III, 48. 

2. ex: ne illi quidem septem (sapientes fuerunt), 
sed ex mediorum || meliorum |] oficiorum frequen- 
tia similitudinem quandam gerebant ... sapien- 
tium; O III, 16. 


frequento, oft befuchen, bevöffern, wieder- 
holen: ia ei »ea ... haec fore perpetuis signis 
clarisque frequentans . deum genitor ... cane- 
bat«; D I, 19 

domum: si aliquando alio domino (domus) so- 
lita est frequentari; O I, 189, 

exempla: quae (exempla) nata et frequentata 
apud illos (Athenienses); R L, 5. 

urbes: urbes .. sine hominum coetu non po- 
tuissent nec aedificari nec frequentari; O Il, 15. 


fretum, Brandung, Meer, Meerenge: I. un- 
dat: »Triton fuscina evertens specus subter radices 
penitus undanti in froto«; N N 89, 

U, 1. video: qui Oceani freta illa viderunt; 
TI, 4. 

2. dieo de: quid de fretis aut de marinie aesti- 
bus plura dicam? D II, 34. 

Il. angustiae: (possent)} sestus maritimi fre- 
torumque angustiae ortu aut obitu lunae commo- 
veri? i\ Hd, 19. 

IV, 1. Ort: s»navem ut horrisono freto noctem 
paventes timidi adneotunt navitae«, T II, 23. 
abl. comp.: quid Chaleidico Euripo in motu 
identidem reciprocando putas fieri posse constan- 
- quid Bm Sieiliensi? N III, 24. 
‚in:f.I 


fretus, vertrauend, fid) verlaffend, teopend: 
alqgs: »quo .. nune auxilio + |[Jant|] exili aut 
fuga freta eim?«e T III, 44. fretus intellegentia 
vestra dissero brevius, quam causa desiderat; 
N 1,49. cum (Solon) illı (Pisistrato) quaerenti, 
qua tandem re fretus sibi tam audaciter obsisteret, 
respondisse dieitur || respondit |]: „senectute® ; U 72, 

scaenici: qui (scaenici) voce freti sunt, Epi- 

nos Medumque (eligunt), qui gestu, Melanippam, 
Iytemnestram || Clytaem. }; O I, 114. 


frigeo 


frigeo, frieren: ex quo illud Terentii: »sine 
Cerere et Libero friget Venus«; N II, 60. 


frigidus, falt: A. ar: qui (ar) natura 
est maxime frigidus; N II, 26. 

amiculum: nestate grave esse aureum aunico- 
lum, hieme frigidum; N III, 88. 

anhelitus: placet Stoieis eos anhelitus 
terrae, qui frigidi sint, cum flaere coeperint, ven- 
tos esse; D II, 44. 

flumen: nec .. 
tigi; L II, 6. 

B, I. sunt: si esset (ius naturale), ut calida et 
en ut amara et dulcia; R III, 13. 

L sentio: sentit .. (animal) et calida et fri- 
gida et duleia et amara; N IIl, 32, 


frigus, Kälte, Froft: 1. adicio: |. IV. 


ullam hoc frigidius flumen at- 


astringi. 
anhelo: »gelidum valido de pectore frigus an- 
helans ... Capricornus«; N II, 112, 


patior: bestiae non frigus, non famem ... pa- 
tiuntur? T V, 79. 

pello: ut tectis saepti frigora caloresque pella- 
mus; N II, 151. 

propulso: si nihil interesse nostra putemus, 
... frigus, famem propulsare possimus necne pos- 
simus; F IV, 

sentio: quae sentiuntur, ut frigus, ut calor; 
N I, 34. 

II. tutus a: obdueuntur .. libro aut cortice 
tranci, quo sint a frigoribus et caloribus tutiores; 
N II, 120. 

UI. appulsus: ut ... omnes .. minimos et 
"77 ig et caloris adpulsus sentire possimus; N II, 
4 


modas: solis tum wccessus modici, tum reces- 
er et frigoris et caloris modum temperant; N II, 
49. 


varietates: idem (aör) annuas frigorum et ca- 
lorum facit varietates; N II, 1 

vis: cum ... contueri licebit ... regiones ... 
omni cultu propter vim frigoris aut caloris vacan- 
tis; TI, 45. quibus (tectis) et frigorum vis pel- 
leretur et calorum molestiae sedarentur; O Il, 13. 
omnis .. congmentatio corporis vel caloris vel 
frigoris vi ||vi cal. vel fr., al.]| ... labefactatur 
et frangitur; Ti 17. 

IV. adduei: nullo Mi (Masinissam) adduci, 
ut capite operto eit; C 34. 

astringi: aquilonibus reliquiaque frigoribus 
adstrietus |] adiectis |] durescit umor; N Il, 26 

confici: ne ipse (vir bonus) frigore conficiatur ; 
oO Il, 29, 

conglaciare: quae (aqua) neque conglaciaret 
frigoribus; N II, 26. 

aedi: ita deren, tuentur, ut... pinnis foveant, 
ne frigore laedantur; N II, 129. 

rigere: cum videmus ... ceteras partis incul- 
tas, quod aut frigore rigeant aut urantur calore; 
Tı, ®. 


frondeseco, grünen: arbores, al.: (non 
intermittunt) »arbores frondescere, vites laetificae 
pampinis pubescere«; T I, 69. itaque et arbores 
et vites et ea, quae sunt humiliora, ... alia sem- 
er virent, alia hieme nudata verno tempore tepe- 
Facta frondescunt; T V, 37. 


frons, Stirn, Beihtsausdrud: I. est: neque 
est dubium, quin, frons, oeuli, aures et reliquae 
artes quales propriae sint hominis, intellegatur ; 
F V, 85. nec .. ea frons erat, quae M. Crassi 
illius veteris, ... sed tranquilla et serena; T III, 


78 








fruotus 


31. praeclara .. est asquabilitas in omni vita et 


‘ idem semper vultus eademque frons; O I, 9%. 


I. defluo a: superiora supereiliis obdueta su- 
En eapite et fronte defluentem repellunt; 

pernosco ex: qui (Zopyrus physiognomon) se 
profitebatur hominum mores naturasque ex cor- 
pore, oculis, vultu, fronte pernoscere; Fa 10. 

sum in: ut in fronte ostentatio sit, intus veri- 
tas occultetur? F II, 77. 

Ill. oceultare; aperte .. vel odisse magis in- 
genui est quam fronte occultare sententiam ; Lae 65. 


fronto, breitfticnig: ecquos (deos) ailos, fac- 
cos, frontones, capitones (arbitramur), quae sunt 
in nobis? N 1, 80. 


fructuosus, fruchtbar, ergiebig, gewinn- 
reih: algd: est .. non modo liberale paulum 
non numquam de suo iure decedere, sed interdum 
etiam fructuosum; OÖ U, 64. plerique neque in 
rebus humanis quiequam bonum norunt, nisi quod 
fructuosum eit; Lae 79. 

ager, animus: ut ager quamvis fertilis sine 
eultura fructuosus esse non potest, sie sine do- 
ctrina animus; TIL, 1 

aratio: ut quaestuosa mercatura, fructuosa ara- 
tio dieitur; T V, 86. 

ars: an ille ... virendi artem tantam tamque 
= et perinde fructuosam relinqueret? FI, 


philosophia: cum tota pbilosophis, mi Cicero, 
frugifera et fructuosa ... sit; OÖ IL, 5 

praedia: summas familieritatee praediorum 
fructuosorum mercede superari; F II, 85. 

res: qui sibi eam rem fractuosam putabit fore; 
L 1,42. soli .. possident res et fructuosas et 
sempiternas ; P 52. 

vita: fructuosior .. hominum generi ... eorum 
(vita est), qui ..; O I, 70, 


fructus, Rupung, Ertrag, Frucht, Zins, Ger 
winn, Vorteil, Genuß, Erfolg: 1. abfolut: 1. appa- 
ret: novitates .. si spem adferunt, ut tamquam 
in herbis non fallacibus fructus appareat; Lae 68, 

delectat: quamqusam me .. non fructus modo 
... delectat; C 51. 

est: qui omni e philosophia |lomnis philoso- 
phise |] est fructus uberrimus; T I, 119. in eo 
cum ex ipso (bono viro) fructus est, tum etiam 
ex ceteris; O Il, 63. qui |iquis|] esset tantus 
fructus in prosperie rebus, nisi haberes, qui illis 
aeque ac tu ipse gauderet? Lae 22. divıtiarum 
est fructus in copia; P 47. illi... non modo ad 
sumptum ille est fructus, sed etiam ad faenus 
exiguus; P 49. 

inest: amicitiam, ... quod onınis eius fructus 
in ipso amore inest, expetendam putamus; Lae 31. 

pertinent: quarum (vitinm) uberrumi laetis- 
sumique fructus nihil omnino ad bestias pertinent; 
N I, 156. 

potest: f, II, 1. percipio; T II, 2. O II, 14. 

videtur: quod earum rerum videatur ei levis 
fructus, exiguus usus, incertus dominatus; R I, 27. 
mibi .. ille fructus liberalitatis, cuius pauca exem- 
m ra multo et maior videtur et certior; 

Il, 56. 

2. sum: ut oficii fructus sit ipsum oflicium; 
FU, 72. posse .. liberalitate uti ... nimirum 
est pecunise fructus maximus; O II, 64. fruotus 

. senectutis est ... ante partorum bonorum me- 
moria et copia; C 71. 

I. nach Verben: 1. adiungo: adiunge fructum 
amicitiarum, in quo doctis positam est .. con- 
silium omnis vitae consentiens; T V, 72. 


fruetus 


aufero: quis tam esset ferreus, ... cmi .. non 
anuferret fructum voluptatum omninm solitudo? 
Lae 87. 

Eu j. eapio, II. fructum (7 &)®8. 1, ©. 

‚a 

colo: neque .. serendi neque colendi nec tein- 
pestive demetendi pereipiendique fructus neque 
condendi ac reponendi ulla pecudum scientin est; 
N II, 156 

eondo: numquam ,.ulla ... opera fiunt, non 
serendis, non percipiendis, non condendis fructi- 
bus; C 24. f. colo. 

confero: fruotus .. ingenii et virtutis omnis- 
que praestantiae tum maxumus capitur, cum in 
proxumum quemque confertur; Lae 70. 

demeto: reliqusa .. tempora demetendis fru- 
ger et percipiendis accommodata sunt; 0 70, 

colo. 

despero: qui meer etiam deserendus . 
est desperatis emolumentis et fructibus; L I, 49. 

edo: quae (oves) quidem neque ali neque sus- 
tentari neque ullum fructum edere ex se ... po- 
toissent; N II, 158. 

effero: quae (artes ee virtutum) 
in omni aetate cultae ... mirificos ecferunt fru- 
etus; C 9. 

fero: f. fero, III. fructum (4 ©t.) ©. 41, a. 

genero, gigno: omnin aliorum causa esa6 ge- 
nerata, ut eas fruges atque fructus, quos terra 
gignit, animantium causa; N II, 37 

ostendo: ver... tamquam adulescentiam signj- 
ficat ostenditque fructus futuros; C 70. 

percipio: pauca ... ferunt fructus, si non 
tantos, quanti ex universa philosophia pereipi pos- 
sunt, tamen eos, quibus ... metu liberemur; TII, 
2. ut vicinum citius adiuveris in fructibus perci- 
piendis quam .. fratrem; O I, 59. qui fructus 
quaeque utilitates ex rebus iis, quae sint |] sunt/l 
inauimae, percipiantur; O II, 14. qui... ex bestiis 
fructus aut quae commoditas, nisi homines adiu- 
varent, percipi posset? O II, 14. f. colo. condo. 
demeto. 

perdo: — fructunm vitae superioris perdi- 
dissent; DI 

peto: Au .. utilitatem 
petentes scire cupimus ..? FI 

puto: talium .. sum peuum Keılkakem fructum 
divitiarum putat; O 11, 

repono: f. colo. 

sequor: neo est dubium, 
non fructum sequatur; L I, 

sero: f. colo. condo. 

2. fallo: »tu illum (patrem) er fallase; N 
II, 73. 

83. habeo in: partus ancillae sitne in fructu 
habendus ; F I, 12. 

invenio, paro ad: 
minum et inventa sunt ||[en .. 
154. 


TR R- os fructum 


uin is ... oflieium, 


ea parata ad fructum ho- 
‚ sunt)]; N I, 


pono in: f. 1. adiungo. 

proereo ad: . partim esse ad usum 
hominum, partim ad fructum, partim ad vescen- 
dum procreatas; L I, 25. 

refero ad: quam (amieitiam) si ad fructum 
nostrum referemus; N I, 122. 

sum in: necesse fuit esse aliquid ... tamquam 
= en bacis terraeque fructibus maturitate 

uasi vietum et caducum; C5. 
gr 5 Subftantiven: agri: multos fertiles 

nos air alioram fructuum (proferre possum); 

L, 131. 

eonservatio: nequeagri cultura neque fragum 
fraetuumgue reliquorum perceptio et conserratio 
sine hominum opera ulla esse ET OI, 12. 

exempla: j. I, I. videtur; O II, 56. 


79 


frumentarius 


perceptio: f. conservatio, 

ubertas: ubertatem frugum et fructuum ... a 
dis se habere; N III, 886. 

IV. Umftand: 1. alere: cuius (pecuniae) fructi- 
bos exereitum alere non posset; OÖ I, 25. nemi- 
nem esse divitem, nisi qui exereitum nlere posset 
suis fructibus; P 4. 

colere: si fructibus et emolumentis et utilita- 
tibus amicitias colemus; F 1I, 88. 

laetus: qua (uva, vite) quid potest esse cum 
fructu laetius, Km aspectu pulchrius? C 58. 

liberari: f, O, 1. percipio; T II, 2. 

moveri: qui non i so honesto movemur, ut 
boni viri simus, sed utilitate aliqua atque fructu; 

sine: sine ullia praemiis fructibusve; F II, 45. 
ne sine fructu alligatus sis; F II, 79. 


frugalitas, Bicerteit: 1. adversatur, 
al: f. est. 

l. complectitur: eo tris virtutes, fortitudinem, 
era prudentiam frugalitas complexa est; 

continet: omnis .. abstinentia, omnis inno- 
centia ... — reliquss etiam virtutes frugalitas 
continet. quae nisi tanta esset, et si iis angustiis, 
quibus plerique putant, teneretar ..; T Ill, 16 

est: reliqua .. est, quarta virtus ut sit, ipsa 
frugalitas. eius enim videtur esse proprium mo- 
tus animi adpetentis regere et sedare semperque 
adversantem Gibidini moderatam in omni re ser- 
vare constantiam; cui contrarium vitium nedquitia 
dieitur; T III, 17. f. continet. 

potest: f. I. appello; T III, 16. 

ohne Berb: frugalitas, ut en & fruge, qua 
nihil melius jest] e terra; T III, 

II. appello: haud scio, an recte x virtus fru- 
galitas appellari possit; T III, 16. wmoderatio a 
- quidem paulo ante appellata frugalitas; T II, 


teneo: f. I. continet. 

IH, 1. proprius, 2. contrarius: f. I. est. 

IV. nomen: non numquam hasc eadem voca- 
bula ad frugalitatis nomen tamquam ad caput 
referre volumus; T IV, 86. 


frugaliter, brav, bieder: loquor: non 


solum ut reeta sequamini, sed etiam ut loqui de- 


cent fı iter; F U, 25. 
ellipt 16: auin quod bene, id recte, frugaliter, 
a II, 


frugi, reitihaffen, brav, bieder: alqs: quia, 
nec qui ... praesidium reliquit, ... nec qui . 
depositum non reddidit, ... neo qui ... male rem 
Kae. gi a solet; TI, 17. qui sit 
Lig” si mavis, moderatus eb temperaus; 


a qui frugi bomines zongi vg appellant, 
id est tantum modo utilis; at illud est latius; 


T IN, 16. „bominem frugi omnia recte facere*; 
T IV, 36. 

frugifer, frugtbar: agri: ut agri non 
omnes frugiferi sunt, qui coluntur, ... sie ..; 


philosophia: cum tote philosophia, mi Cicero, 
frugifer et fructuosa ... sit, tum ..; O II, 5. 
spatis: cernes r TE frugifera atque in- 
mensa camporum; N 


Pie all das Getreide betreffend, 


@etreibehänbler: A. largitio: C. Gracchi frumen- 
taria magna largitio; OÖ Il, 72. 
lex: 


iso ille Fr semper comira Mage fru- 
mentariam dixerat; in 


frumentarius 


B. celat, al: non .. videtur .. frumentarius 
ille Rhodios celare .. debuisse; O III, 57 

tacet: non recte frumentarius ille ... 
O II, 67 


frumentum, @etreibe: I, consternit: 
ex horreis direptum effusumgue frumentum vias 
omnis angipurtusque constraverat; D I, 69. 

I. aceipio: is (Piso Frugi) lege lata consularis 
ad frumentum aceipiundum venerat; T II, 48. 

eondo: negque .. homines murum aut forınica- 
rum causa framentum eondunt; N II, 157. 

diripio, effundo: |. |. 

peto: cam ea lege framentum petat, quam dis- 
suaserit; T III, 48. 

quaero: Galli turpe esse ducunt frumentum 
manu quaerere; R III, 15. 

vendo: ei ... naves .. in cursu frumento onu- 
stas petentes Rhodum viderit, dieturnsne sit id 
Rhodiis an silentio suum quam plurimo venditu- 
rus; O III, 50. 

I. similis: m 
framenti similium ( 
130. 

II. numerus: si . vir bonus Alexandrea 
Rhodum magnum frumenti numerum adrvexerit; 
O Il, 50. 

IV. onustue: f. II. vendo, 


fruor, genießen, fich freuen, bemußen, haben: 
1. abfolut: 1. unperfönlid: a. gieno ad: quas 
ar ee ad fruendum; L 
. levitate cu iditas est in appetendo, 
ei , laetitie i in fruendo; T ıv 
b. verbal: satiatis .. et lat iueundius est 
earere quam frui; C 47. 


2. perfönlid: algs: quod .. ne vivus quidem 
diutius sentire poterat, quam dum fruebatur; 
F Il, 106, quae ne vivus quidem diutius habebat 
quam fruebatur; T V, 101. f. siegen 
bestiae, domini: bestiae furtim . 
domini palam et libere; N II, 157. 
homines: nonne melius tenues homines fraun- 
rt illi, qui iis (signis, tabulis) abundant? 


tacuit; 


.. vim seminum secum 
ndus) dieitur deportare; N II, 


. fruuntur, 


U. mit Object: 


1. Hceufatin: agrum: ad 
... (sagrum) fruendum ... 


adlectat senectus; 


iustitiam: mihi ... institinse fruendae causa 
1 olim bene morati reges constituti; O II, 
ientiam: non paranda nobis solum ea (en- 
Be, ‚ sed fruenda etiam est; F I, 3. 
voluptatem: diligenter ei tenendum esse eius 
(voluptatis) fruendae modum; O I, 


2. Ablativ: algq. re: (sapiens) Bernd praesen- 
tibus; F I, 62. id est virtute adhibita frui primis 
a natura datis; FII,34. qui pluribus naturalibus 
frui possint; F II, 61. bie .. iam gg 
magna, quibus frui coeperat; TI, 93. ut. 
me invito fruare meo? O II, 883, ut iis amiei A 
tius quam ipsi (viri boni) fruantur; Lae 57. 

acıe: optima .. parte hominis, ... ingenil et 
mentis acie fruuntur; F V, 57. 

saeternitate: quorum cum remanerent animi 
atque aeternitate fruerentur; N II, 62. 

aevo: ubi beati sevo sempiterno fraantur; 
R VI, 18. 

bono: f. bonum, B, b, II, 4. fruor (7 &t.) ®. 
I, ©. 358, a. 

eaelo: alles (bestias natura voluit) volucres 
caelo frui libero; T V, 38. 

1 nos campis, nos montibus fruimur; 
N I, 152 


frustra 


commodis: qui.., eui alterins commoda nihil 
noceant, tamen .. Er iis [| his || frui, is in- 
videat profecto; T I 

dolore: f. Folpie; NE II, 88. 


ö fortuna: . fortuns frui licet senibus; 
60. 
generibus: quod (hominum u. pluribus 


generibus fruitur voluptatum; N I, 

levatione: ea..ipsa ee Bk ratione 
melius frui potui; N N Le. 

montibus: f. campis. 

moribus: ut et usu eius, quem diligere coepe- 
runt, fruantur et moribus; Lae 32, 

offieio: ut .. considerandis rebus humanis 
proprio pbilosophiae fruatur oflicio ; T III, 34. 

otio: otio fruor, non illo quidem, quo "delebat 
is, qui ..; O II, 3 

parte; |. acie. 

prineipiie: ut... Carneadi frui prineipiis na- 
turalibus esset extremum; FU, 

pulohritudine: Zr 
chritudine), qui . ‚#1 

recordatione: yseisilies nostrae amicitiae 


. fruentur ea (pul- 


. vivere fruentem rebus iis, 
quas primas homini natura conciliet; A II, 131. 
summum bonum esse frui rebus iis, quas primas 
natura conciliavisset; A I, 131. omnibus aut 
maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, 
fruentem vivere; FIV,15. fruendi rebus iis, quas 
rimas secundum naturam esse diximus, Carneades 
efensor disserendi causa fuit; F V, 20. plurimis 
‚. maritimis rebus fruimur atque utimur; N II, 
152. quodsi istis ipsis voluptatibus bona astas 
fruitur libentius, primum parvulis fruitur rebus, 
deinde iis, quibus . 48 

securitate: v- (securitate) frui non possit 
animus, si ..; Lae 4 

sermone: cuius & Maximi) sermone ita tum 
cupide fruebar; C 12, 


studio: hodie, utro (studio) frui malis, optio 
sit tua; Fa 3, 
en quod (genus vitae) virtute fruitur; 


voluptate: oonstituamus aliguem magnis, mul- 
tis, perpetuis fruentem et animo et corpore volu- 
ptatibus; F I, 40. qui .. ita frui volunt volu- 
ptatibus, ut nulli propter ease consequantur dolo- 
res; F I, 48. quibus (voluptatibus amioitise) non 
solam praesentibus fruuntur, sed ..; FI, 67. ad 
unam hanc rem natum hominem, ut frueretur vo- 
luptatibus; F II, 41. uterque .. summo bono 
fruitur, id est voluptate. at enim hic etiam do- 
lore; F II, 88. eum esse beatum, qui praesenti- 
bus voluptatibus frueretur confideretque se fruitu- 
rum aut in ompi aut in magna parte vitae dolore 
non interveniente; T III, 38, qui ecferunt se lae- 
titia tam, cum fruuntur Veneriis voluptatibaus; T 
IV, 68. quem ad modum hie frueretur Pompuate 
amatoria; TIV, 73. aut... fruatur aliquis 
cum alüs voluptate potandi aut. Tre 
etiam (solem dıcam) beatum ? quibus "rabnten, 
voluptatibus? N I, 84. sapientia iubet ... frui 
voluptatibus; R 1, 24. f. rebus; C 48. 

usu: f. moribus. 


frustra, erfolglos, umfonft, vergeblich, zweck» 
los: I. addo: in quo frustra iudices solent ... 
addere: „si quid mei iudicüi est“; F II, 86. 
Ei a f... animalia et animantis appellari ; 

appeto: ter eum (solem) scribit f. adpetivisse 
manibus; D I, 46. 

conficio: summam esse stultitiam f. confici 
maerore; T II, 77. 


frustra 


eonsumo: multam ... operam .. f. consumpsi; 
TI, 109. f. .. consumptae tot noctes; D Il, 141. 

deporto: f. se triumphum tertiam deportaturum 
fuisse, nisi ..; O I, 78, 

emitto: rcilicet, si ista Iuppiter significaret, 
tam multa f. fulmina emitteret! D II, 44. 

eo: »praesagibat animus f. me ire, cum exirem 
domo«; D I, &. 

facio: nec f. ac sine causa quid faoere dignum 
deo est; D II, 125. 

gigno: ut aurum et argentum, aes, ferrum f, 
natura divina genuisset, wisi .; DI, 11 

habeo: quae .. (membra) procreationis causn 
natura corpori adfinzit, ea f. habebit deus; N I, 92. 
quae (disputatio) ne f. haberetur; R I, 12, 


intueor: ut ... nec f. siderum motus intuere- 
mur; R III, 8, 
iubeo: 


une (lex) .. neque probos f, iubet aut 
vetat; R nl. 33. 

laboro: ea (prudentia) patieturne te quioquam 
facere nihil profieientem et frustra laborantem ? 
T II, 31. de qua (disciplina puerili) Graeci mul- 
tum f. laborarunt; R IV, 8. 

nascor: rag ita vixi, ut non f. me natum 
existumem; Ü 84. 

significo: f. .. (di futura) significarent; DI, 

studeo: f. se aut pecunise studuisse aut im- 
perüis; F I, 60. 

suscipio: ut f. omnis suscipiatur labor; A 1,5. 
f. suscipi miseriam voluntariam; 'T III, 8 nil 
profici et f. (dolorem) esse susceptum; T III, 66. 
quod (segritudo) inanis sit, quod f. suscipiatur; 
T II, 82. f. suseipiatur labor; Ti 37. 

venio: nec commitiam, ut dolor corporis efhi- 
eiat, ut f. tantus vir ad me venerit; T II, 61. 

veto: f. iubeo. 

utor: aut nescit hoc deus aut f. somniorum 
significatione utitar; D 11, 125. 

. torpis: cum .. (gemitus) nihil imminuat 

doloris, cur frustra turpes esse volumus? T IL, 57. 


frustror, täufgen: frastrari cum alios, tum 
etiam me ipsum velim? A II, 65. 


frustum, Broden: necesse est .. offa ob- 
iecta cadere frustum ex pulli ore; D 1, 27. 


frux, Frucht, Feldfrußt, Getreide: 1. enitent: 
illad Accii: »probae etsi in segetem sunt deterio- 
rem datae fruges, tamen ipsae suapte natura eni- 
tente; T II, 13. 

U. appello: cum fra 
vinum autem Liberum; 

concipio: cum .. autumno terra se ad conci- 
piendas fruges patefecerit, hieme nd + conecipien- 
das |] conficiendas || relaxarit; R IV, 1. 

dico: cum fruges Cererem, vinum Liberum dici- 
mus; N Ill, 41. 

do: ut ... natura... nec fruges terrae bacasvo 
arborum chm utilitate ulla generi humano dedis- 
set, nisi earum cultus et conditiones tradidisset; 
D 1, 116. [. I. 

fero: quae (terra) oleam frugesve ferret; R II, 
15. quae .. terra fruges ferre ... possit; L Il, 67. 

fundo: quod non ita vigent interiore quodam 
motu, ... ut aut flores aut fruges fundat aut ba- 
eas; T V, 37. »lentiscus ... ter fruges fundens 
tria tempora monstrat arandi«; D I, 15. ex lle|l 
quibus (vaginis viriditas) cum emersit, fundit fru- 
gem spiei ordine stractam; C 51. 

genero; omnia aliorum causs esse generata, 
ut ens fruges atque fructus, quos terra gignit, 
animantium causa; N II, 37. 


IL 


5 Cererem nappellamus, 
II, 60. ie 


8 


TE nn nn nn mn 


fuga 


gero: mater .. est a gerendis frugibus Ceres 

tamquam „Geres®; N II, 67. 
igno: f. genero. 

invenio: omnes magni, etiam superiores, qui 
fruges, qui vestitum ... invenerunt; T I, 62 

largior: (non intermittunt) »segetes largiri 
fruges«; T I, 69. 

lıbo: »certas .. fruges certasque bacas sacer- 
dotes publice libanto« ; L IL, 19. 

meto: »vita omnibus metenda, ut fruges«; T III, 


perduco: quod (natura) faeit in in ut, 
cum ad spicam perduxerit ab herba, relinquat et 
pro nihilo habeat herbam; F IV, 37. 

sero: nos fruges serimus, nos arbores; N 11, 152, 

struo: f. fundo; C 51. 

tribuo: et ei 1m et reliqus, quae terra pariat, 

.. & die inmortalibus tribui ... putant; NI, 4. 

ll. fetus: terra .. feta frugibus et vario legu- 
minum genere; N II, 156. 

IV. conditiones, eultus: f. Il. do. 

conservatio: neque frugum fructuumqueo reli- 
quorum perceptio et conservatio sine hominum 
opera ulla esse potuisset; O II, 12, 

maturitas: cum videmus ... commutationes 
.. temporum quadrupertitas ad maturitatem fru- 

m... aptas; TI, 68. 

perceptio: quorum patrocinio maxime cultus 
agrorum perceptioque frugum defenditur; R II, 26. 
f. conservatio. 

semen: quam (Proserpinam) frugum semen esse 
volunt; N h. 66. quae (terra) ... ex ceterarum 
frugum aut stirpium minutissimis seminibus tan- 
tos truncos ramosque procrest; C 52. 

ubertas: ubertatem frugum et fructuum ... a 
dis se habere; N III, 86. 

V, 1. expiari: solum .. frugibus expiatum ut 
vivis redderetur; L II, 63. 

obseri: fragibus (terra) obserebatur; L 11, 69. 

profundi: quae a atqne bacis terrae 
fetu profunduntur; L I, 25. 

vestiri: terra ... vestita floribus, herbis, ar- 
boribus, frugibus; N II, 98, 

2. a: frugalitas, ut opinor, a fruge, qua nihil 
melius [jest || e terra; T IIl, 18. 

in: f. IL perduco, 


fuco, jöminten, fälfgen: secerni .. blandus 
amicus a vero ... tam potest ... quam ommnin 
fucata et simulata a sinceris atque veris; Lae 95. 


fuga, Flucht, Entweigung, Berbannung, Shen: 
I. po BEL nt — OL, e ü 

ohne Verb: unde ... fuga turpitudinis, adpe- 
EN laudis? R 1, 2. EN 

I, 1. commemoro: vel Opimii damnatio (com- 
memoratur) vel fuga Metelli; R I, 6 

effieio: ut... metus reoessum quendam animi 
et fugam (efficiat); T IV, 15. bene meritorum 
saepe civium expulsiones, calamitates, fugae ... 
sine hominum opibus ... eflici (non) possunt; 
O II, 20 

gigno: hine gignebatur foga desidise volupta- 
tumque contemptio; A I, 38. 

meditor: »aut mortem acerbam aut exili mae- 
stam fugam ... meditabar mali;« T III, 29. 

PEePEnS cum esset proposita aut fuga turpis 
aut glorioaa mors; F II, 97. 

significo: ut ea, quae stant, simoveri || mov. si || 
videantur, terrae motum significare || en 
dicas aut repentinam aliguam fugau; D II, 120. 

2. scio de: qui .. scire debuit de sanitate, de 
fuga, de furtis; O II, 71, 

venio ex: paucis sane post diebus ex Phaursa- 
lisa fuga venisse Labienum; D I, 68. 

11 


fuga 


UI. fretus: »quo .. nunc auxilio + |jaut|] 
exili aut fuga freta sim?« T III, 44. 

IV, 1, adipisei: ut salutem adipiscerentur fuga; 
T Io, 66. 

committere: numquam. omnino perieuli fuga 
committendum est, ut inbelles timidique viden- 
wur; O I, 8. 

deserere: qui oflicis deserunt mollitia animi, 
id est laborum et dolorum fuga; F 1, 38. 

facere: enrendum (est), ne id bellandi magis 
fuga quam utilitatis ratione faciamus; O I, 80. 

tutari: aliae (bestiae) fuga se, aliao oceulta- 
tione tutantur; N II, 127. 

2. cum: rapinas Dyrrhachii et conscensionem 
in naves ||naris || cum fuga ... fore; D 1, 68. 
in: Darius in fuga cum aquam turbidam . 
bibisset; T V, 97. in illa fuga nobis gloriosa, 

patrise calamitosa; D 1, 59. 


fugio, fliegen, entfliehen, enteilen, jchreinden, 
entgehen, meiden, vermeiben, ausweichen: I. abfolnt: 
1. unperfdnlid: a. officinm: necesse est om- 
nino ofieium aut fogiendi aut sequendi ad eorum 
aliquid referri; F V, 18, 

b. exsultare: qui appetitue ... tamquam ex- 
ultantes sive cupiendo sive fugiendo non satis a 
ratione retinentur; O I, 102. 

2. perfönlidh: algs: non (Pompeius) ex Italia 
fugisset; TI, 86. Damaratus .., Tarquinii nostri 
regis pater, ... fugit Tarquinios Corintho; T V, 
108. fogienlibus .. miserabilem respectum incen- 
diorum fore; D I, 68. Socrates, cum ... fugeret 

. cum ipso Lachete, ut ventum est in trivium, 
eadem, qua ceteri, fugere nolnit; D I, 123. qui 
alia via fugerant; D I, 123. fugit (Deiotarus) e 
proelio cum Pompeio; DI, 79. fugisse (Demara- 
tus) cum magna pecunis dieitur; R II, 34. se fu- 
gere sine suo dedecore non posse; O I, 84. ab 
omni, quod abhorret ab oculorum auriumque ap- 
probatione, fugiamus; O I, 128, qui (Salinator) 
amisso oppido fugerat in arcem |} fuerat in arce ||; 
CO 11. quom ... ceteri .. ita fugerent, ut multa 
de suis rebus asportareut; P8. si natus sis, quam 
primum |]mori et!] tamquam ex incendio fugere 
Il effugere violentiam |} fortunae; fr IX, 9. 

animal: omne animal adpetit quaedam et fugit 
a quibusdam; N IIl, 88, 

animus: si nibil haberet animus 
nisi ut appeteret aut fugeret; T I, 56. 

bubulens: illum (bubuleum) perterritum fugisse; 


hominis, 


: »cana fulix itidem fugiens e gurgite 
pontie; D I, 14. j z 

imperator: quia summus imperator nuper 
fugit amisso exereitu; D I, 24. 

miles: ut ignavus miles ... abieeto scuto fu- 
giat, quantum possit; T II, 54. 

natura: naturam .. illam, quam alterius dixi- 
mus, vi cum eadem (deus) coniunxit fugientem et 
eius copulationis alienam; Ti 22, 

pater: f. alge; T V, 109. 

vinum: qui vinum fugiens vendat sciens, de- 
beatne dicere; O III, 91. 

11, mit Object: alqm: quam multa, quae nos 
fugiunt in cantu, exaudiunt in eo genere exerci- 
tati! A II, 20. illos .. id fugerat superiores; F 
IV, 63. ut ... fugere plane se ipse ... videatur; 
F V, 35. nisi quae (sententiae) me forte fngiunt; 
TI, 22. quod videlicet Democritum fugerat; N 
1, 69. id .. posten ne nostrum quidem Ennium 
fugit; R I, 25. ut, quem res nulla a ee quis- 
quam aliquando fuisset; R II, 2, quod fugit La- 
cedaemonsum Lycurgam; R II, 24. gune (ratio) 
neque Solonem Atheniensem non longis tempori- 


82 


fugio 


bus ante fugerat neque post aliquanto nostrum 
senatum; R II, 59. ipse se fugiet; R III, 883. 

alqgd: qguid fugiat (naturs) ut extremum malo- 
rum; FI, 11. ad haec, et quae sequamur, et quae 
fugianmus, (Epicurus) refert omnia; FI, ea 
(natura) ... quid iudieat, quo aut petat aut fu- 
ist aliquid, praster voluptatem et dolorem? FI, 
0. ut (cetera) nec expetenda nec fugienda, sed 
eligenda modo aut reictenda sint; F II, 38. quid 
praeterea dices esse fugiendum? F III, 14. haec 
reicienda esse, non fugienda? F IV, 22. quid se- 
qui, quid fugere debeant; F IV, 46. contraria . 
non (dico me) fugere, sed quasi secernere; F IV, 
72. cum id fugiunt; F IV, 78. eum, ... quae 
ger fugere et, quae fugienda, appetere; F 
‚28. ita taetra sunt quaedam, ut ea fugiat et 
reformidet oratio; TI, 108. natura .. omnes ea, 
quae bona videntur, sequuntur fugiuntque contra- 
ria; T IV, 12, omnis, quae sequantur in vita 
m... fugiant; L 1,39. fugiendum illud etiam, 
ne offeramus nos periculis sine causa; OÖ I, 88, 
quid faciendum fugiendumque |] -re |] sit; O I, 101. 
uibus in rebus duo maxime sunt fugienda, ne ...; 

I, 129. ut hoc fugiendum est; I, 51. sin 
fugiendum id quidem censet, sed multo illa peiora, 
mortem, paupertatem, dolorem; O Ill, 26. ex 
quibus aa || perspiei possit, quid sit propter 
turpitudinem fugiendum, quid sit, quod ideirco 
re non sit, quod omnino turpe non sit; 

aciem: an tanta sit eius (animi) tennitas, uf 
fugiat aciem; T I, 50, 

adrogantiam; in rebus pros 
I [superbiawmj || magnopere, FA 
que fugiamus; O I, 90. 

aegritudinem: quam (aegritudinem) nos ut 
taetram et inmanem beluam fugiendam diximus; 
T IV, 45. 

amicitins: partim fugiendas esse nimias ami- 
citias, ne ..; Lae 45. 

amissionem: magis fugiendam censet ... amis- 
sionem etiam liberorum ... quam facere euiquam 
iniuriam; OÖ III, 26. 

asperitatem: quam illorum (Stoicorum) tristi- 
>. atque asperitatem fugiens Panaetius; F IV, 

bella: quae (bella eivilia) gravis et fortis civis 
... fugiet atque oderit; OÖ TI, 

beluam: f. aegritudinem, . 

eoncrelionem: dum (Epicurus) individuorum 
eorporum concretionem fugit; N I, 71 

congressus: congressus ut hominum fugiat 
atque oderit; Lae 87. 

conspeetum: nunc fugientes conspectum scele- 
ratorum ... abdimus nos, quantum licet; O III, 3. 

eupiditatem: et haec (voluptas) vitanda et 


ria ... superbiam 
atidium arrogantiam- 


. peeuniae fugienda cupiditas; O I, 


curam: quodsi curam fugimus, virtus fugienda 
est; Lae 47 

dedecus: * civitatibus, in quibna expetunt lau- 
dem optumi et decus, ignominiam fugiunt ac de- 
decus; R V, 6. 

defectionem, defetigationem: senectus .. 
aetatis est peractio tamquam fabulae, cuius de- 
fectionem || Sefstigntionen || fugere debemus; C 85. 

dissolutionem: f. mortem; L 1, 31. — dolo- 
rem: j. dolor, Il, 1. .. (6 St.) ®. I, &. 760, a, 

extremum: f. alad; FI, 11. 

fastidium: | adrogantiam. 

hospitem: nt inhospitalitas sit opinio vehe- 
mens valde fugiendum esse hospitem; T IV, 27. 

ignominiam: f. dedecns. 

imminutionem: si pravitatem imminution em- 
que corporis propter se fugiendam pıtamus; FV, 
47. 


fugio 


improbitatem: non ob ea solum incommoda 
... fugiendam improbitatem putamus; F 1, 58. 

iniurjam: fugienda semper iniuria est; O I, 25. 

iniustitiam: atultitiam 
iniustitiam et intemperantiam cum dieimus esse 
fugienda propter eas res, quae ..; F I, 39. 

insipientiam: insipientiam propter molestias 
esse fugiendam; F I, 46. 

intemperantiam: ex quo intellegitur nec in- 
temperantiaım propter se esse fugiendam; F ], 48. 
j. iniustitiam. 

laborem: sic .. maiores nostri labores non 
fugiendos ... nominaverunt; F II, 118. nec vo- 
luptatem requirentes nec fugientes laborem; F V, 
57. laboremne (Pronoea) fugiebat? N I, 22. 

molestiam: nos... nullam profecto ınolestiam 
fugere debemus; R Ill, 8. 

mortem: qui ... idcirco mortem fugiant; F 
V,‚3l. simili .. inseitia | inscientia || mors fugi- 
tur quasi dissolutio naturae; L |], 31. 
giendam || fugienda || censet mortem, pauperta- 
tem, dolorem; O III, 

motus: ut perturbationes fugiamus, id est mıo- 
- animi nimios rationi non optemperantes; O I, 
136. 

wultitudinem: philosophia . 
consulto ipsa fugiens; T Il, 4. 

neglegentiam: quas (munditia) fugiat agre- 
stem et inhumanam neglegentiam; O 1, 130, 

nomen: eos invidiosum nomen voluptatis fu- 
gere; A Il, 138. 

notionem: aperta simplexque mens 
intelle 
N 1, 27. 
patrem: eadem Medea patrem patriamque fu- 
giens; N Ill, 67. 

patriam: defugit ||fugit|] patriam vir liber 
ac fortis; R Il, 34. f. patren. 

paupertatem: j. mortem. 

perturbationes: f. motus. 

popularia: non fugiam ista popularia; F IV, 


. multitudinem 


... fugere 
tiae nostrae vim et notionem videtur; 


populum: non quo (pupulus) fugiendus sit; 
T II, 64. 

pravitatem: f. imminutionem. 

rem: (aegritudo res est} omni contentione, velis, 
ut ita dieam, remisque fugienda; T II, 25. quae 
omnes aegrotaliones auimi ex quodam metu na- 
scuntur earum rerum, quas fugiunt et oderunt; T 
IV, 25. quod .. naseitur ex offensione, ita defi- 
niunt: opiniouem vehementem de re non fugienda 
inhaerentem et penitus insitam taımyuam fugienda ; 
T IV, 26. j. expeto, Ill, rem; A 1,6. 18. F 1,47. 
V,73. T V, 68. O0 1, 153 (®. 1, ©. 920, a). 

senatum: f. algm; R II, 59. 

solitudinem: et solitudinem fugeret et socium 
stadii quaereret; OÖ 1, 158. 

sollertiam: in omni est re fugienda talis sol- 
lertia; O 1, 33. 

stoltitiam: j. iniustitiam. 

superbiam: f. adrogantiam. 

tem eritatem: quod me impediat ... adfir- 
RE arrogantiam vitantem fugere temeritatem; 

1, 8, 

timiditatem: j. iniustitiam, 

tristitiam: |. asperitatem. 

turpia: et bonesta expetenda per se et eodem 
modo turpia per se esse fugienda; F Ill, 38. ut 
-.. Omnia turpia per se ipsa fugienda esse con- 
cedant; O 111, 39. 

turpitudinem: si turpitudinem non ipsam per 
se fugiendam esse he en F I, 388. si 
tar pitudinem fugimus in statu et motu corporis; 
F F 47. si omnia fugiendae turpitudinis adipi- 
scendaeque honestatis causa faciemus; T U, 66. 


magis fu- | 


83 


.. et timiditatem et | tas 





fulgor 


virtutem: f. euram. — vim: f. nolionem. 

vitam: quodsi vita doloribus referts maxime 
fugienda est; F I, 4l. quoniam ... nec diuturni- 
magis ei vitam fugiendam facit; F ll, 61. 
quotienscumque dicetur .. quis ... vitam deni- 
que fugere; F Y, 29. neque porro fugienda vita 
est, quae laudanda est; esset autem fugienda, si 
esset misera; T 19, 

vitia: nee tam est enitendum, ut bona ... 
quamur, quam ut vitia fugiamus; O 1, 114. 

voluptatem: nemo .. ipsam voluptatem, quia 
voluptas sit, aspernatur aut odit aut fugit; Fl, 


Li:2 


| 92. temperantiam .. (esse) expetendam, non quia 


voluptates fugiat, sed quia maiores consequatur; 
F 1,48. itaque hac usurum compensatione sapien- 
tem, ut voluptatem fugiat, si ea maiorem dolorem 
effectura sit; T V, 95. 

utilia: quis est, qui utilia fugiat? O II, 101. 


fugitivus, Flüdtling: I. vivo cum: vive- 
bat (Dionysius) cum fugitivis, cum facinerosis, cum 
berbaris; T V, 68. 

II. multitudo: quae est .. coivitas? . oul- 
nisne etiam fugitivorum ac latronum congregata 
unum in locum multitudo? P 27. 


fugo, in die Flucht fhlagen: cuius (T. Manlii) 
tertio consulatu Latini ad Veserim fusi et fugati; 
OÖ Ill, 112. 


fulecio, fügen, unterftügen, aufrecht erhalten: 
alqm: omnibus .. modis fuleiendi sunt, qui ruunt 
nec cohaerere possunt propter magnitudinem aegri- 
tadinis; T 1Ul, 61. (Bomulus) hoc consilio et 
.. en ||sen. quasi] fultus et munitus; 


imperium: quod (imperium) gloria debet fultum 
esse et benivolentia sociorum; ö Il, 88. 
partes: omnes .. partes mundi ... 
fultae sustinentur; N 1, 25. 
porticum: cum habeam Chrysippum, 
eire putatur porticum Stoicorum; A Il, 75 
vitem: vitis .., quae natura caduca est et, 
nisi fulta est, fertur ad terram; Ü 52. 


fulgeo, stigen, glänzen, ftrahlen: 1. unper- 
fönlidh: si fulserit, si tonuerit, si tactum aliquid 
erit de caelo; D 11, 149. 

I. eaelum: dicunt .. „caelo fulgente, tonante*; 


N II, 65. 
sinu fulgens Cratera 


calore 


qui ful- 


Cratera: sin medio .. 
relucet«; N II, 114. 

gladius: fulgentis gladios hostium videbant 
Deci; T II, 59. fulgentem gladium e lacunari 
saeta equina Pete emitti iussit; T V, 62. 

luppiter: hunc etiam augures nostri (nuncu- 
pant), cum dicant „love fulgente, tonante*; N II, 
65 


Nepa: «inde Nepae cernes propter fulgentis 
acumen Aram«; N Il, 114. 

tecta: qui marmoreis tectis ebore et auro ful- 
gentibus ... abundant; P 13. 


fulgor, Stanz, Schimmer, Blig, Wetterleuchten : 
I. est: deinde est hominum generi prosperus et 
salutaria ille fulgor, qui dieitur loris; R VI, 17. 

exsistunt: cum .. (anhelitus terrae) se in 
nubem induerint, ... tum et fulgores et tonitrua 
existere; D II, 44. 

micat: »huic (Andromedae) Equus ille inbam 
quatiens fulgore micanti summum contingit caput 
alvos; N UL, 11. 

IL, 1. dieo: f. I. est. 

2. disputo de: quoniam de extis et de fulgo- 
ribus satis est disputatum; D II, 49. 

11* 


fulgor 84 
erro in: nut eandem gentem in fulgoribus 
errare aut fallaciter portenta interpretari; DI, 85. 


praedico ex: qui ex fulgoribus ostentisque 
praedicerent; D II, 26. 

IH, 1. divinatio: quae (divinatio) artificiosa 
dieiter, extorum, fulgorum, ostentorum signorum- 
que caelestium; D I, 127. 

2. Corona: »hie illa eximio posita est fulgore 
Corona«; N II, 108. 

edere: Homericus Aiax ... hoc modo nuntiat: 
Pr Iuppiter his dextris fulgoribus edit«; 
D II, 82. 

notari: »huic (Draconi) non unn modo caput 
ornans stella relucet, verum tempora sunt duplici 
fulgore notata«; N II, 107. 

praesentiri: quae .. extis, quae fulgoribus, 
rg portentis, quae astris praesentiuntur; D I, 
i 


2. de: de auspiciis alio loco, nune de fulgori- 
bus; D II, 48. 

in: ut certis rebus certa signa praecurrerent, 
alia in extis, alia in avibus, alis in fulgoribus; 


I, 


fulgur (ogt. fulgor), Big, Wetterleucten: 
I. seguuntur: ostenta .. sequuntur et fulgura 
Il falgora ||; D II, 42. 


H, 1. interpretor: quae est .. gens aut quae 


eivitas, quae non aut extispicum aut monstra aut 
a y interpretantium ... praedictione movea- 
tur? DI 12%, 


pio: »idem .. (haraspices) fulgora |] fulgura || 
atque obstita pianto;« L II, 21. 

tempero: »caeli .. fulgora || fulgura || regio- 
nibus ratis (augures) temperanto;« L II, 21. 

2. observo in: quid est .., quod observatum 
sit in fulgure? D II, 42. 

valeo in: valet.. in fulguribus observatio diu- 
turna; D II, 42, 
is: de fulgurum vi dubitare num possu- 
mus? D I, 16. 


fulguralis, ven Big betreffend: quod 
Etruscorum declarant et haruspieini et fulgurales 
et ritusles libri; D I, 72, 


fulgurator, Bligbeuter: non || nonne |} 


intellegis eadem (conelusione) uti posse et harı- 
spices et fulguratores; D II, 109. 


fulguro, oligen: »Iove tonante, fulgurante 
comitia populi babere nefas*; D II, 42. 


fulix, Seehußn: »cana fulix itidem fugiens 
L) gurgite ponti nuntiat horribilis clamans instare 
procellas band modicos tremulo fundens e gutture 
cantus«; D I, 14. 


fulmen, Blig, Bligftrahl: I, 1. concedit: 
caeli .. dietributio ... et certarum rerum notatio 
docet, unde fulmen venerit, quo concesserit; quid 
significet autem, nulla ratio docet; D II, 45. 

est: comitiorum solum vitium est fulmen, quod 
idem omnibus rebus optumum auspicium habemus, 
ei sinistrum fuit; D II, 48, 

significat: f. concedit, 

venit: ut ex eo dicerent, fulmen qua ex parte 
venisset; D II, 42. |. concedit. 

2. sum: si... nubium conflictu ardor expressus 
so emiserit, id esse fulmen; D II, 44 

Il, contemno: non modo stimulos doloris, sed 
.. fulmina fortunae contemnamus licebit; T 
do: dant .. (dis) arcum, sagittas, hastam, cli- 
peum, fuscinam, fulmen; N I, 101. 





fundamentum 


emitto: scilicet, si ista luppiter significaret, 
taım multa frustra fulmins emitteret! D IE 44. 

fabricor: non .. te puto esse eum, qui Iovi 
fulmen fabricatos esse Cyclopas in Aetna putes; 
D II, 43. 

habeo: esset mirabile, quo molo id (fulmen) 
luppiter totiens iacergt, cum unum haberet; D II, 
44. fulmen sinistrum auspieium optumum habe- 
mus ad omnis res praeterquamı ad comitia; D IT, 
74. |. I, 1. est. 

iacio: quid .. (luppiter) profieit, cum in me- 
dium mare fulmen iecit? quid, cum in altissimos 
montis, quod plerumque fit? D 1I, 45. f. habeo. 

II. obvius: non dubitaverim me gravissimis 
tempestatibus ac paene fulminibus ipsis obvrium 
ferre conservandorum civium causs; R |, 7. 

IV. ardor: »divom simulacra peremit fulminis 
ardor«; D I, 19. 

iactus: quod (homines) tonitrua inetusque ful- 
minum extimuissent; D II, 42, 

ictus: »quae (altrix) tum cum pueris flammato 
fulminis iotu concidit«; D I, 20. is (Phaöthon), 
z. quam oonstitit, iotu fulminis deflagravit; OÖ 
III, 94. 

vis: »iace, obsecro, in me vim coruscam falmi- 
nis!« T II, 21. simulacra deorum Romulusque et 
Remus cum altrice belaa vi fulminis icti coneide- 
runt; D II, 45. 

V. iei: Romulus lactens fulmine ietus; DI, 47. 

monere: neo .. (luppiter) fulminibus homines, 
ar aut faciendum esset aut cavendum, moneret; 


percelli: »terribili perculsus |] percussus || ful- 
mine civie«; D I, 18. 

percutere:; is (Aesculapius) fulmine percussus 
dieitur humatus esse Cynosuris; N II, 57. hunc 
(Dionysium) .. nec Ölympius Iuppiter fulmine 
percussit nec ..; N III, 84. f. percelli. 

terrere: quae eg Age animos fulminibus, 
tempestatibus, nimbis; N II, 14. 


fulvus, rotgelb: illa quercus, ex qua olim 
evolavit snuntia fulva lovis miranda visa figura ;« 


+ 


fumo, rauen, bampfen: arae: »nos circum 
latices gelidos fumantibus aris aurigeris divom pla- 
cantes numina tauris«; D II, 
“ a recenti fossione terram fumare calentem; 
l i 


funale, $ade: delectabatur (C. Duellius) 
cereo |] crebro || funali et tibicine, quae sibi nullo 
exemplo privatus sumpserat; C 44, 


functio, erritung: labor est functio quae- 
dam vel animi vel corporis gravioris operis et 
muneris; T II, 


fundamentum, “rund, Grundlage, 
Grunbforberung: I. sum: fundamentum dialecticae 
est, quidquid enuntietur, ... aut verum esse aut 
falaum; IN I, 95. quod .. fundamentum huius 
quaestionis est, id praeelare iactum videtis; N I, 
44. quod fundamentum iuris est; L 1,48. fun- 
damentum .. est iustitine fides, id est dietorum 
conventorumque constantia et veritas; O I, 28. 
id .. est iustitiae fundamentum; OI, 42. funda- 
mentum .. est mes commendationia et famae 
iustitia; O II, 71. pervertunt homines ea, quae 
sunt fundamenta naturae; O II, 101 

I, 1. cognosco: prius oportet vos I] potestis |] 
en a rationis quasi fundamenta cognoscere ; 

‚40. 
enudo: f. inchoo. 


fundamentum 


iacio: paulo ante iacta sunt fundamenta; A II, 
37. Romulam auspiciis, Numam sacris constitutis 
ET iecisse nostrae civitatis; N III, 5. f. I. 

inchoo: rerum plurimarum obscuras nec satis ® 
intellegentias inchoavit || enudavit, al. |] quasi fun- 
damenta quaedam scientiseJL I, 26. 

tabslaste: labefactant fundamenta rei publi- 
ur concordiam primum ..., deinde aequitatem; 
0 

Bose quarum (virtutum) omnium fundamenta 
vos in voluptate tamquam in aqua ponitis; F II, 
72. cum .. fundamentum esset philoso - posi- 
tum in finibus bonorum et malorum; Bil, 2. re 
ferri .. decet ad ea, quae ira rincipio, funda- 
menta iustitiae, .. üb. 1. 

eto: ita sunt alte Fepatita quasi fundamenta 
Pe am verecundiae; R I 

subduco: neque intellegunt se rerum illarum 
pulchrarum ... fundamenta subducere; F IV, 42. 

2. refero ad: f. 1. pono; O I, 31. 

IL constitui: mementote eam me senectutem 
. a fundamentis adulescentiae constituta 
sit; E 


funditus, von Grund aus, völlig, gänzlid): 
concido: quo ostento regnum patris et domum 
funditus concidisse; D 1, 121. 

deleo: qui ... in ea (patria) f. delenda oceu- 
pati .. sunt; O I, 5 

efficio, effingo: nisi si quis Athonem pro 
monumento vult f. eflicere ||} eficere, eflingere || ; 
R IH, fr 5. 

eicio: illam .. f. eiciamus individuorum cor- 
porum ... concursionem fortuitam; T I, 42. ter- 
tias (cupiditates) ... f. eiciendas putavit; TV,9. 

everto: etiam totam vitam evertunt f.; Ä I, 
31. ratio ista, ... praecepta ...f. evertunt ami- 
citiam; F II, 80. qua caecitate ||qusa (fama po- 
pulari) eaecati || homines ... f. alii everterunt 
suas civitates; T III, 4 quae (domus, civitas) 
non odiis et discidiis f. possit everti; Lue 23. 

intereo: neque excessu vitae sic deleri homi- 
nem, ut f. interiret; T I, 27. 

n08co: quae f, s vestra non novit; N 1,89, 

tollo: haec . ofcin sunt consolantium, tollere 

tudinem f. aut sedare; T III, 75. qui sustu- 

t omnem f. reli ionem; N I,115. ii... nonne 
omnem religionem f. sustulerunt? N 1,118. e qui- 
bus ( ep . Colophonius ug ges unus, 

Ts esse diceret, divinationem f. sustulit; D 

NK disputatio Cottae quamquam labefactavit 
sententiam meam, non f. tamen sustulit; D I, 8. 
studio contra Stoicos disserendi deos me. mihi 
ridetur f. tollere; D 1, 8. quod non intellegunt 
seminum vim ...f. tolli; DII, 94. si eam (super- 
stitionem) f. sustulissemns; D Il, 148, extirpari 

(vitia) et f. tolli; Fa ll. Karthaginem et 
mantiam f. sustulerunt; 0 1, 35. L. Mummius 
aumquid copiosior, cum copiosissimam urbem f. 
sustulisset? O Il, 76. qua (societate) sublata 
beneficentia, liberalitas, bonitas, iustitia f. tolli- 
tur; O III, 28. quae causa est, cur amicitiam f. 
tollamus e vita? Lae 48. 


fundo, begründen, befefigen, fihern: algd: 
shaec fixa gravi fato ac fundata teneri«; D I, 20. 

disciplinam: tam .. diligenter ... non modo 
füondatam, verum etiam — disciplinam 
non est facile perdiscere; F IV, 

rem publicam: neque viri ... neque mores 

. aut fundare aut tam diu tenere potuissent 
tantam ... rem publicam; R V,1. qui hanc rem 
publicam- tam praeclare fundatam nobis relique- 
runt; P 10. 


86 


a unsuhlössenis ir 


fundo 


fundo, gießen, ausgiehen, ergiehen, ausftrömen 
laffen, ausbreiten, verbreiten, herborbringen, erzeugen, 
ausfprehen, nieberwerfen, jhlagen: alqm: Sabinos 
... equitatu fudit belloque devicit; R II, 386. 
cuius (T. Manlii) tertio consulatu Latini ad Vese- 
rim fusi et fugati; O III, 112. 

alqd: utrumque eorum fundi quodam modo et 
quasi dilatari putant; F III, 48. semper ..ex eo, 
quod maximas partes continet latissimeque fundi- 
tur, tota res appellatur; F V, 92. quae poötarum 
vocibus fusa ipea suavitate nocuerunt; N I, 42. 
- (terra) gravidata seminibus omnia pariat et 

ndat ex sese; N II, 83. quae (terra) cum maxu- 
ma largitate fundit; N II, 156, 

aöra: is.. (aör) tum fusus et extenuatus subli- 
me fertur, tum ..; N II, 101. aör... in omnes 
partes se ipse fundit; N II, 127. 

aethera: »vides sublime fasum, inmoderatum 
nethera«; N II, 65. 

artes: »qui ... . Academia umbrifera niti- 
doque Lyceo Sodsnk claras fecundi pectoris ar- 
tis«; D I, 22 

bacas: quod non ita vigeat interiore quodam 
motu, ... ut aut flores aut fruges fundat aut ba- 
cas; T 'v, 37. quae (bacae) ex quaque stirpe 
funduntur; N II, 127. 

calidum: calidum illud atque igneum ita in 
omni fusum esse natura, ut ..; N II, 28. 


ealorem: qui (umor, calor) est fusus in cor- 
pore; N II, 18. 

cantus: »fulix ... haud modicos tremulo fun- 
dens e gutture cantus«; D I, 14. 

carmen: ut ego .. pottam grave plenumque 
carmen sine caelesti aliquo mentis instinctu putem 
fundere; T I, 64. 

clangorem: »tum iecore opimo farta 
satelles) ... clangorem fundit vastum«; 

corpus: onen (iydıas) longe corpus Er fusum; 
N Il, 114 

decorum: eflcitur, ut et illud ... decorum 
quam late fusum sit, appareat et hoc; Ki) 1, 98. 

fetum: facile .. illa (ova) aqua et sustinentur 
et fetum fundunt; N II, 129. 

flores: |. bacas. 

flumen: veniet flumen orationis aureum fun- 
dens Aristoteles; A II, 119. 

frugem: |. frux, II. fundo (8 &t.) ©. 81, a. 

genus: illud .. naturale (genus divinandi) . 
ne mentis edi et quasi fundi videbatur; 

I 

hostes: rogavit, essentne fusi hostes; F Il, 97. 

igneum: f. calidum. 

imagines: quae (natura) imagines fundat ac 
mittat; N I, 29, 

iasti tiam: ustitia, ut ipsa fundet se usu || se 
a je) || in ceteras virtutes, sio illas expetet;; 


ia 


naturam: quae (natura) per omnem mundum 
omnia mente et ratione conficiens funditur; N II, 
115. 

oracula: haec ego nunc physicorum oracula 
fundo; N I, 66. »multa .. per terras vates oracla 
furenti pectore fundebant tristis minitantia casuse; 
D I, 18. quae (oracla) instinetu divino adflatuque 
funduntur; D I, 34. credo etiam anhelitus quos- 
dam fuisse terrarum, quibus inflatae mentes oracla 
funderent; D I, 115. 

orationem: non solum illa subtili disputatione 
(animus) sibi utendum putabit, sed etiam fusa la- 
tins perpetua oratione; L I, 62, 


pastus: quibus (bestiis) ipsa terra fundit ex 
sese pastus varios ... nihil laborantibus; FI, 
111. 


rationem: quae (disserendi ratio et scientin) 


fundo 
re omnis partis sapientiae ımanat et funditur; 
v. 72. 


reliquias: superioris .. permixtionis reliquias 
fundens aeqnabat eodem ınodo ferme; Ti 42. 
ruborem: nec ille fusus et candore mixtus 
rubor sanguis est; N I, 75. 
sanguinem: Mercurium e patera . 
visum esse fundere; D I, 46. 
seientiam; f. ralioneım. 
septennarios: cum tam bonos septenarios 
| oetonarios || fundat ad tibiam; T I, 107. 
sonum: fürere tibi Empedocles videtur, at mihi 
dignissimum rebus jis, de quibus loquitur, sonum 
fundere; A II, 74. cum (Epicurus) ... dicat .. 


‚. sanguinem 


nos in vocibus oceupatos inanis sonos fundere; | 


TV,73. 

sortes: auapicia restant et sortes ene, quae 
dacuntar, non illae, quae vaticinatione funduntur; 
D 1, 70. 

studia: sunt alia (studia) liberiora et transfasa 
Ifusa || latius; R I, W. 

superstitionem: superstitio fusa per gentia 
oppressit omnium fere animos; D II, 148, 

tactum: tactus .. toto corpore aequabiliter 
fusus est; N II, 141. 

verba: aliud est .. 
dere, aliund ..; F IV, 10. 

versus: Sibyllae versus observamus, quos illa 
furens fodisse dieitur; D 11, 110. 

vim: vim .. omnem eam ... in omnibus cor- 
poribus vivis aeqnabiliter esse fusan; T I, 21. 

vitem: ne (vitis) silvescat sarmentis et in om- 
nes partes nimia fundatur; C 52. 

umorem: f. calorem. 

vocem: latera, fauces, linguam intendere, e 
quibus eici vocem et fundi videmus; T II, 56. 
nisi si vellent voces inanis fundere; T ll, 42. 
per quam (arteriam) vox prineipiun a mente du- 
cens percipitur et funditur; N I], 149. scum cla- 
more paratis inanis fundero voces«; D I, 15. 


fundus, &rund, Boden, Srundftüd, Landgut: 
J. potest: f, UI, 1. intellego. 

I, 1. aestimo: Q. |] Quintus || .. Scaevola P. 
f. ... dixit se pluris (fandunm) aestumare; O II, 62. 

antepono: an ... dubium est, quin fundos et 
insulas amicis anteponamus? F II, 8. 

emo: ut emas men pecunia fundum, eum tu 
habeas, ego non habeam pecuniam; O Il, 84. 

habeo: omnino meminisse debemus ... „largi- 
tionem fundum non habere*; O II, 55. habuit 
(M’. Manilius) ... fundum in Labicano; P 50. 
j. emo. 

indico: eum postulasset, ut sibi fundus, cuius 
emptor erat, semel indicaretur; O III, 62. 

intellego: qui .. fundus aut quae talis animi 
figura intellegi potest? T I, 61. 

2. queror de: quasi ego paulo ante de fundo 
Formiano P, Rutilii sim questus; N III, 86. 

Ill. eonspectus: posita in fundi villaeque con- 
spectu religio Larum; L 11, 27. 

emptor: f. 11, 1. indico, 


funebris, bein Leidenbegängnis, Beftat- 
tungöfeierlihteit: A, lamentatio: cetera in Xu 
Ben sumptus sunt Jamentationisque funebris; 

‚59. 

vestimentum: se ... suspicari vestimenti nli- 
quod genus funebris; L I, 53. 

B. tollo, al.: cetera item funebris, quibus lu- 
etus augetur, XII sustulerunt; L II, 60. 


funesto, entweihen: turpg putandum est 
. saxum illud Lemnium clamore Philocteteo fu- 
nestare; F II, 9. 


obtarum more verba fun- 


86 





funus 


funestus, durd eine Leiche verunreinigt, 
unheilvoll, verberblich, trauervoll: dies: »iam tertio 
me quoque funesto die ... lovis satelles .. dila- 
niatz« T II, 24 

ensis: »ausa .. (proles) funestum prima est 
fabricarier ensem«; N II, 159. 

epulae: ille funestas epulas fratri conparans; 
N II, 68. 

familia: neque necesse est edisseri a nobis, 
quae finis funestae fawmilise ... fiat; L II, 55. 

fata: »qui non funestis liquerunt lumina fatis«; 
DI, 63, 

nomen: dum aegritudinis nomen absit grave, 
taetrum, a > III, 88. 

fungor, volbringen, Iciften, genügen, erfüßlen: 


I. munus: quem ad modam oculus conturbatus 
non est probe adfecetus ad suum munus fungen- 


dam, ... sie .; TI, 15. qui imperia consula- 
tusque ... muneris fungendi gratia subeundos, 
non ... gloriae causa nadpetendos putet; RI, 27. 


II, aedilitate: paulo post L. Crassus cum ... 
Q. Mucio magnificentissima aedilitate functus est; 
O1, 57. 

munere: cum fungi munere debebamus; A Il, 
6. quid, si u og si || nos non interpretum fun- 

‚6. 


fungar .. iam interpretis munere; T III, 41. ex 
quo {loco oculi wer conspicientes fungantur 
suo munere; II, 140. si... possunt .. ali- 


quando oculi non fungi suo munere; D I, 71. II, 
107. quos ego existimo, etiamsi qui ipsi rem pu- 
blieam non gesserint, tamen ... functos esse ali- 
quo rei publicae munere; R I, 12. vicisaitudines 
.. habebant, quibus mensibus populari munere 
fungerentur, quibus senatorio; R III, 48. etsi hoc 
quoqus munere fangebantur; R V, 3. senectutis 

. non inertis grato atque honesto fungerer mu- 
nere; L I, 10. nisei bis muneribus homines fun- 
gerentur; O II, 13. P. Crassus ... functus est 
aedilicio maximo munere; O II, 57. negue . 
(tenuis) verbis auget suum munus, si quo forte 
fungitur, sed etiam extenunt; O II, 70. valitudo 
{oportuna est), ut dolore careas et muneribns fun- 
gare corporis; Lae 22, 

officio: consentaneum .. est fungi officio; F 
IH, 58. et amici cultus et parentis ei, qui oflicio 
fungitur, in eo ipso prodest, quod its fungi ofhi- 
eio in recte factis est; F V, 69. si (maerens) se 
offiecio fungi putet iusto atque debito;, T III, 76. 
quod (Deiotarus) fidem secutus amicitiamque po- 
puli Romani funotus sit oficio; D II, 78. qui .. 
adipisci veram gloriam volet, iustitiae fungatur 
officiis; O II, 48. ita semper (sapiens vir) ofioio 
fungetur utilitati consulens hominum; OÖ III, 81. 
ne noster quidem Gratidianus officio viri boni 
functus est tum, cum praetor esset; O III, 80. 


funus, Zeichendegängnis, Beftattung: I. coe- 
perunt: f. IL, 1. facio; L II, 64. 

Il, 1. celebro: »linguamus amicis maerorem, ut 
celebrent funera cum gemitu;« T I, 117. 

facio: >homini .. mortuo ne ossa on quoi 
pos ||quo post || funus faciat;« L Il, 60. quod 
erat factitatum, ut uni plura /unera fierent lecti- 
que plures sternerentur; L Il, 60. posteaquam 
ii postea cum ||, ut scribit Phalereus, sumptuosa 
fieri funera et lamentabilia coepissent; L Il, 64 
f. decoro algm (3 &t.) ®. I, ©. 621, b. 

ae füunus ut indicatur, si quid ludorum ; 

‚61. 


funus 87 


furor 


orno: in ||nisil|l bis ... concurau levissimae 
multitudinis et aere congesto funus desubito esaet 
ornstum; R VI, 
Le Solonis lege (funera) sublata sunt; L II, 


2. accedo in: Pittacus omnino accedere quem- 
quem velat in funus aliorum | alienorum |; L II, 


III. dominus: dominus .. funeris (ut) utatur 
accenso atque lietoribus; L II, 61 

iusta: qui (Plato) insta ae reieit ad in- 
terpretes religionum; L Il, 

maeror: quam .. vita (Seipio) un fuerit, 
maerore funeris indiecatum est; Lae 11. 

magnificentia: inerebruisse eam funerum se- 
pulehrorumque magnificentiam, quae ..; L II, 66. 

sumptus: a quo (viro) item funerum sumptus 
praefinitur ex censibos a minis quingue usque ad 
mwinam; L Il, 68. 

IV, 1. aatiari: quae 
exultat, ut vix hominum ncerbis funeribus satie- 
tur; RI 

2. ergo: »mulieres genas ne rmlunto neve les- 
sum funeris ergo habento;« I, II, 59. 64. 

in: bie .. est fletus, qnem duodecim tabulae 
in faneribus adhiberi vetuerunt; T II, 55. 


fur, Dieb, Schurle: I. eanpiunt, commn- 
tant: ut reliqui fares earum rerum, quas ceperunt, 
signa commutant, sic +; FW, 74. 

II, 1, sisto: »prius ... quam gladium in sto- 
macho furi |} } suria, al. f ae pulmonibus sistos; 
TIV, 4. 

2. dissero de: neque .. de ... furibus, pecu 
latoribus hoc loco disserendum est; O II, ”. 

II. factum: furum id magis factum quam de- 
orum videtur; D II, 68. 


furax, diebifch: in mancipio vendundo di- 
cendane vitia, ... mendacem esse, aleatoren, fu- 
racem, ebriosum? O III, 91. 


furca, Sabel, Halsblod: servus per eircum, 
virgis caederetur, furcam ferens ductus est; 
I, 55. 


furia (Furia), Roferei, Furie, Racegöttin: 
l. agitant,inseetantur: poenas luunt non tam 
indieiis ..., sed eos ngitant |jut eos agitent || 
insectanturque furiae non ardentibus taedis, sicut 
in fabulis. sed angore conscientine fraudisque eru- 
eiatu; LI 

vecurrunt: quocumque adapexisti, ut furiue 
sie tune tibi occurrunt iniuriae; P 18. 

sunt: quae (Eumenides) si dene sunt, quarum 

. apud nos (est) ... lucus Furinae, Furiae dene 
ur speculatrices, eredo, et vindices facinorum 

et sceleris; N III, 

I, 1. immitto, incito: quas (perturbationes) 
in vitam hominum stultitia quasi quasdam furias 
inmittit ntque incitat; T III, 25. 

2. converto a: reliquiae coniurationis u Uati- 
a furiis ad tuum scelus furoremque conversae; 


»qua miser sollertia tranaverbe- 
uriarum incolo«; T II, 28. 


farialis, jhredtiih: »haec (Oenei partu 
edita) ne inretivit veste furiali inscium«; TI, 20 


furibundus, begeiftert: mens: quorum 
furibunda mens videt ante multo, quae sint futura; 
D 1, 114. 

praedicti ones: snepe hariolorum etiam et 
vatum furibundas praedietiones ... audiendas pu- 
tarerunt; D 1, 4. 


II. castrum:;: 
ratus castrum hoc 








furiosus, wütend, rafend: A. algs: non 
est a Fa „SI INSANUS®, sed „SI FURIOSUS ESCIT*; 
T Io, 11. 


dominus: libenter I[ego|| vero istine sieut ab 
domino ngresti ac furioso profugi; C 47. 

B, I. sum: insipientes omnes peregrinos, ex- 
sulea, servos, furiosos? A Il, 136. 

Il. videor: quae vel dormientibus vel furiosis 
videntur non numquam; A II, 48 


Ill. bona: cum furiosorum bona legibus in ad- 
gnatorum potestate sint; R Ill, 45. 

exempla: utimor exemplis somniantiurm, furio- 
sorum, ebriosorum; A II, 

visa: dormientium et vinnlentorum et forioso- 
rum visa imbecilliora esse Jdicebas quam vigilan- 
tium, siecorum, sanorum; A 11,88, cum illa falsa 
(risa) vel furiosorum vel somniantium recordatione 


. ipsorum refellitis; A Il, 9 
in omni crudelitate sie | 


furo, rajen, wüten, toben: alys: Empedocles 
quidem, ut interdum mihi furere videatur; A II, 
14. quod idem contingit insanis, ut et incipien- 
tes furere sentiant ... et, cum relaxentur, sen- 
tinnt; A II, 52. furere tibi Empedocles videtur; 
A ll, 74. non .. id quaeritur, qualis recordatio 
fieri soleat eorum, qui experrecti sint, aut eorum, 
qui furere destiterint, sed qualis visio fuerit aut 
furentium aut somniantiam tam, cum moveban- 
tur; A Il, 90. quo genere ... Aiscem, Orestem 
forere dieimus; T III, 11. sie iracundus non sem- 
per iratus est; lacesse, iam videbis furentem; 'T 
IV, 54. quem libidinibus inflanmatum et furen- 
tem videmus; T V,16. qui valetudinis vitio fure- 
rent et melancholici dieerentar; DI, 81. quid.. 
causge est, cur Cassandra furens futura peospiciat? 
D 1, 85. ut certis rebus certa signa praecurre- 
rent, ... alia in somniantium visis, alia in furen- 
tium voeibus; D1,118. nondum dico, quam haec 
signa nulla sint, ... voces furentium, sortes, som- 
nia; D II, 16. Sibyllae versus observamus, quoa 
illa furens fudisse dieitar; D II, 110. non esse .. 
illud carmen furentis .. ipsum podma declarat; 
D Il. 111. hoc scriptoris est, non furentis, udhi- 
bentis |jest non f. adh. || diligentiam, non in- 
sani; D II, = qui (Solon) ... furere se simu- 
larit; 'O I, rw „assimulare, ne coiret, 
(Ulixes) jnstikit, «011, 

animus: id certe erh eh attenti aniıni quam 
furentis; D II, 111. j. modus. 

di: qui (poötae) et ira inflammatos et libidine 
furentis induxerunt deos; N I, 42. 


modus: cum duobus modis animi ... motu 
ipsi suo soluto et libero incitarentur, uno furente 
1 re |, altero somniante |]somniantes ||; 

multitudo: si nos multitudinis furentis inflam- 
mata invidia pepulisset; L III, 26 

pectus: »multa .. per terras vates oracla fu- 
Ich pectore fundebant tristis minitantia casus«; 

18. 

petulantin: gravitate canentis illorum (adule- 
scentium) furentem petulantiam consediase || rese- 
dissell; fr X, 8. 

scriptor: f. algs; D II, 112. 


furor, ftehlen: si quae bestine furantur ali- 
quid ex iis aut rapiunt; N II, 157. qui eorum 
euipiam, qui una latrocinantur, furatur aliquid 
aut eripit; O II, 40, 


furor, But, Raferei, Wahnfinn, Leidenichaft: 
1. cadit: ut furor in sapientem cadere possit, non 
possit insania; T II, 11. 

considit: euius furor consederit, putare non 


furor 88 


futurus 


fuisse ea vera, quae essent sibi visa in furore; 
A I, 88, 

edit: . (etruges) ... furor edere potuit in- 

. a une multorum inflammatus furoribus; 
II, 22, 

est: furorem .. esse rati sunt mentis ad omnia 
eaecitatem; T IH, 11. maxime .. admonendus 
est, quantus sit furor amoris; T IV, 75. 

habet: quid .. habet auctoritatis furor iste, 
quem divinum vocatis? D II, 110. 

potest: f. cadit. edit. 

progreditur: quid est..., quo non progredia- 
tur eodem ira, quo furor? T ıY, 11. 

solet, vaticinatur: ut vaticinari furor vera 
soleut; D I, 67. 

U, 1. appello: ea (praesagitio) si exarsit acrius, 
furor appellatur; DI,66. quem, si placet, appellet 
furorem, dum modo is furor ita laudetur, ut in 
Phaedro Platonis laudatus est; D 1, 80, 

comprimo: qui (Milo) ... omnes P. Clodi 
conatus fororesque compressit; O II, 58, 

incito: ipse Alemaeo tuus ... nonne ibidem 
ineitato furore: »unde hace famına oritur?« A 11, 89. 

inflammo: f. I. edit. 

laudo: f. appello; D I, 80. 

voco: quem nos furorem, welayzolla» illi vo- 
eant; T III, 11. j. I. est; D II, 110. 

2. sum: ut illa praeteream, quae sunt faroris ; 
T IV, 76, 

3. converto ad: ism Atheniensium populi po- 
testatem omnium rerum ipsi ... ad furorem mul- 
titodinis licentiamque conversam pesti *; RI, 44. 
reliquine coniurationis a Catilinae furiis ad tuum 
scelus furoremque conversae; P 27. 

disiungo a: hane .. insaniam, quae iuncta 
stultitia patet Jatius, a farore disiungimus; T III, 
11 


duco a: huic praestantissimae rei nomen nostri 
a divis, Graeci, ut Plato interpretatur, a furore 
duxerunt; D I, 1. 

perduco ad: Aiacem .. ira ad furorem mor- 
temque perduxit; T IV, 52. 

IIL. eomes, dux: neo se comitem illius (Ti. 
Gracchi) furoris, sed ducem (C. Blossius) praebuit; 
Lae 37. 

divinatio: furorie divinationem Sibyllinis 
maxime versibus contineri arbitrati; D |, & 

genera: Dicaearchus Peripateticus cetera divi- 
nationis geners sustulit, somniorum et furoris re- 
liquit; D 1,5. ut... ista duo (divinandi genera), 
furoris et somnii, quae a libera mente fluere vide- 
rentur, probares; D II, 101. 

oracula: exposui ... somnii et furoris orucla 
lloraculal} ; D I, 70. 

IV, 1. incitari: si aut furore divino ineitatus 
animus aut somno relaxatus solute moveatur ac 
libere; D Il, 100. 

inflammari:f. I. edit, 

2. in: cum ipsi dicatis sapientem in furore sus- 
tinere se ab omni adsensu; A II, 48, semper 
Aiax fortis, fortissimus tamen in furore; TIV, 52. 
j. I. considit, . 

per: quod et somniantibus saspe contingit 
(| contigit |] et non numquam vaticinantibus per 
furorem; D 1, 34. qui aut per furorem eas (cau- 
sas) aut in quiete videant; D I, 126 

sine: negat .. sine furore Democritus quem- 
quam pottam magnum esse posse; D I, 80. 


furtim, verfoglen, Heimfi: bestine furtim, 
ut dixi, frauntur, domini palam et libere; N II, 157. 


furtum, Diebftahl, Entwendung: I. nascun- 
tur: hinc furta, peculatus, expilationes direptio- 
nesque sociorum et civium (nascuntur); O Ill, 36. 


II, 1. facio: inde illa actio: OPER CONSILIOQUE 
TUO FURTUM AIO FACTUM ESSE; N Il, 74. 

2. scio de: qui .. acire debuit de sanitate, de 
fuga, de furtis, praestat edicto aedilium; O IH, 71. 

In. ob: quem (dolorem Prometheus) excipit ob 
furtum Lemnium; T II, 38. 


fuseina, Dreijad: I. do: dant (die) ... 
hastam, clipeum, fuscinam, falmen; N I, 101. 

Il, evertere: Triton fuscina erertens specua 
subter radices penitus undanti in freto«; N II, 89. 


fuscus, bunfel, jhwärzlih: cornix: »fusca 
.. Non numquam cursans per litora cornix«; 
DL14 

genus: iudicatur et in vocis et in tibiarum 
nervorumque cantibus ... (genus) canorum fuscum, 
leve asperum; N II, 146. 


fuse, weitläufig, ausfügrlich, ausgedegnt: au - 
geo: potest id... fuse et copiose et omnibus ele- 
ctissimis verbis gravissimisque sententüs rhetorice 
et augeri et ornari; F IN, 26. 

convoco: diseriptas | deser.|| .. populus ... 
plus adhibet ad suffragium consilii quam fuse in 
tribua convocatus; L fi, 44, 

dieo: de cuius (sapientis) excellentia multa 
quidem diei quamvis fuse lateque possunt, sed 
brevissime illo modo; T IV, 57. 
disputo: haec cum uberius disputantur et fu- 
sius; N II, 20. quae fuse olim disputabantur ac 
libere; L I, 36. 

impero: tenere tantaın et tam fuse lateque 
imperantem rem publicam; R V, 1. 

orno: j. augeo, 


fusio, Strömen, Verbreitung: 1. deelarat: 
aquse etiam admixtum esse calorem primum ipse 
liquor aquae declarat et fusio || declarat effusio, 
declarat ||; N IL, 26. 

2. sum: ipsum .. mundum (Chrysippus) deum 
= esse et eius animi fusionem universam; N 1, 


futilis (futt.), nichtig, eitel: A. algd: quid 
. est tam futtile || futile ||, quam quicquam ad- 
probare non cognitum? A II, 59. 
alacritas: ut ... nec sitienter quid expetens 
ardeat desiderio nec alacritate futtili gestiens de- 
liquescat; T IV, 37. 
aruspices: inrideamus haruspices, vanos, fut- 
tiles || futiles |] esse dieamus; D 1, 36. 
laetitise: quos ... nullae futtiles laetitine 
exultantes languidis liquefaciunt voluptatibus; 
’ 
sententiae: audite ... non futtilis || futilis | 
commenticiasque sententias; N I, 18. 
B. odi: quis non odit sordidos, ranos, levea, 
futtiles? F IIl, 88, 


futilitas (tatt.), Riötigleit; hasc ... plena 
._ ne il futil. || summaeque levitatis; 
II, 70, 


futurus, fünftig, zutünftig, Zuhmft (gl. 
sum): A. bei Eubftantiven: alqd: quid, qui 
non modo ea futura timet, verum eliam fert sus- 
tinetque praesentia? T V, 16. ex insanorum aut 
ebriorum visis innumerabilia coniectura trahi pos- 
sunt, quae futura videantur *; D II, 121. ipsa 
_ ea, quae futurs videt, praeterita meminit; 

IV, 1. 

segritudo: est .. metus futurae negritudinis 
sollicita exspectatio; T V, 52. 

bella: qui (Scipio) ... non modo praesentia, 
verum etiam futura bella delevit; Lae 11. 


futurus 89 


bona: futura (bona) modo exspeotant; FI, 60. 
ut sit laetitin — bonorum, libido futu- 
rorum; T IV, 11. 

casus: ut nos longe prospicere oporteat futuros 
easus rei publicae; Lae 40. 

deus: haec deus is, qui erat, de aliquando fu- 
turo deo cogitans; Ti 20. 

dolor: quod sit a dolore corporis praesenti 
futurove seiunetum; F 1, 59. nullo nee praesenti 
neo futuro dolore; F II, 63. cum wet praeteriti 
doloris memoria recens est et futuri atque impen- 
dentis torquet timor; F II, 95. 

eloquentia: ita futura eloquentin provisa in 
infante est; D I, 78. 

fama: futurae post mortem famae 
eonsulendum; F 57 

fruetus: ver... 
c”. 
histrio: miror deos .. histrioni futuro clari- 
tatem ostendisse; D II, 66. 

homines: si cupiat proles illa futurorum ho- 
mwinum deinceps laudes ... prodere; R VI, 28. 
nee his |Jiis|| de hominibus, qui nunc sunt, sed 
de faturis ... baec habetur oratio; L III, 29. 

malum: haec .. praemeditatio futurorum ma- 
lorum lenit eorum adventum, quae ..; T IU, 29. 
stultam .. etiam esse meditationem futuri mali 
aut fortasse ne futuri quidem; T III, 32. ei .. 
ne foturum quidem (malum) sit; T III, 82, ex 
malis metum et aegritudinem nasci censent, me- 
tum futuris, aegritadinem praesentibus; T IV, 11. 
est .. rnetus, ut negritudo praesentis, sic ille fu- 
tori mali; T IV, 64. certe... ignoratio futurorum 
malorum utilior est quam scientin; D II, 28. 

miseriae: »futuras mecum commentabar mise- 
rias;« T' I, 29. 58. 

res: male reprehendunt q icurii) praemedita- 
tionem rerum futurarum; T L 34. necessitatem 
rerum foturarum (Chrysippus deum dicit esse); N 
I, 39. eandem .. (legis vim) fatalem necessitatem 
er sempiternam rerum futurarum veritatem; 

‚ 40. praesensiones rerum futurarum quid aliud 
declarant nisi hominibus ea ostendi? N II, 7. 
- ostenduntur a dis rerum futurarum; N II, 
12. quae (causa) orta esset ex praesensione rerum 
futurarum; N II, 13. quia nihil tam inridet Epi- 
curos quam praedictionem rerum futurarum; N 


.. OB80 . 


ostendit .. fractus futuroe; 


I, 162, haec ... natura ad scientiam rerum fu- 
— homini ... est ... data; N II, 168. 
uod .. 


an etiam significationibus rerum 
turarum; N II, 166. qui (modus) est susceptus 
ex praesensione rerum futurarum; N III,16. quam 
(dirinationem) Graeci uawrınn» appellant, id est 
raesensionem et scientiam rerum futuraram; D 
‚i. volatibus avium cantibusque wt certissimis 
signis declarari res futoras putant; DI2 cum 
+. plurumis .. locie graris auctor Democritus 
er rerum futurarum conprobaret; D ], 
. bello Punico secundo nonne C. Flaminius con- 
sul iterum neglexit signa rerum futurarum? D I, 
77. easdem .. causas veri simile est rerum futu- 
raram cerni ab iis, qui ..; DI, 126. qui .. te- 
neat causas rerum futurarum, idem necesse est 
omnia teneat, quae futura sint; DI, 127. in cau- 
sis conditae sunt res futurae; DI, 128. esse cen- 
set (Posidonius) in natura signa quaedam rerum 
futurarum; D 1, 180. ne divinatio quidem (est), 
quoniam ea rerum futurarum est; D I, 21. ego 
ne utilem quidem arbitror esse nobis futurarum 
rerum scientiam; D Il, 22. ut (adflatus e terra) 
eam (mentem) providam rerum futurarum efliciat; 
Du, 117. hoc inerat in rebus futuris? D II, 143. 


2. (atıöaare) de re futura cum aliquid dicunt; 
a1. ee metuit, ne... non teneat om- 
nia fato Seri ex causis aeternis rerum futura- 


IL 


futorus 


rum; Fa 21. eosdem (deos) ... . nobis signa 
rerum futurarum ostendere; L 1I, 32. per quam 
(rationem homo) ... rebus .. praesentibus adiun- 
git ... futuras; O I, 11. 

saecula: inhaeret in mentibus quasi sneclorum 
quoddam augurium futuroraum; T |], 38. 

venti: »ventos prasmonstrat saepe futuros in- 
flatum mare«; D I, 18. 

veritas: quibus (collegis) nulla videbatur in 
auguriis aut prassensio aut scientia veritatis fu- 
turae; D I, 105. 

B. allein: 1. convertit: nec posse verum fu- 
turum convertere in falsum; Fa 20. 

est: quia futura vera .. non possunt esse ea, 

uae coaueas, cur futura sint, non habent; Fa 26. 
si omne futurum ex aeternitate verum est, ut ita 
certe eveniat, quem ad modum sit futurum; Fa 82. 
ita ne praeterita quidem ea, quorum nulla signa 
... extarent, Apollini nota esse (Carneades) cen- 
sebat; quo minus futura! Fa 33. 

evenit: f, est; Fa 32. 

habent: f. est; Fa 26. 

inest: in qua rerum natura inest id futurum ? 
DH, 18. 

potest: f. convertit. est; Fa 26. — II, 1, signi- 
co; D I, 10. 

II, 1. auguror: id ... facilius evenit adpro- 
Pen morte, ut animi futura augurentur; 

I, 64. 


cogito: quid ... elogia significant nisi nos 
futura etiam cogitare? T I, 31 

copulo: quae (ratio, mens) ... 
tibus fatura copulet; F II, 45. 

declaro: si est in extie aliqua vis, quae de- 
claret futura; D II, 29. 

dico: futura, quorum consequenti tempore vera 
erat instantia, ea vera dicemus; Fa 27. f. dieo, 
IN. futura (8 St.) ®. I, ©. 695, a. 

effieio: multum .. differt, utrum causa natura- 
lis ex aeternitate futura vera efliciat, an ..; Fa 32. 

exspecto: neque ar a pendet ex futuris, 
sed exspectat illa; F I, 62. 

facio: ea (futura), quorum causas natura ita 
contineret, ut ea fieri necesse esset; Fa 32. 

intellego: f. significo; D I, 2. i 

praeeipio: ingenii magni est praecipere cogi- 
tatione futura; O I, 81. 

praedico: non .. credo nullo percepto ... 
eos (artifices), qui divinatione ntantur, futura prae- 
dicere; Fa 11. f. significo; D I, 2. 

praenosco: neque non () possunt futura 
praenoscere; D I, 82. II, 102. 106 (105). 

praenuntio: est .. vis et natura quaedam, 
quae ... futura praenuntiat; D I, 12. 20: 

praesentio: qui... concitatione quadam animi 
aut soluto liberoque motu futura praesentiunt; D 
1, 34. natura futura praesentiunt; D I, 111. 
relinguendam est homini, ut signis quibusdam 
consequentia declarantibus futura praesentiat; D 
I, 127. qui extis aut avibus ant ostentis aut ora- 
elis aut somniis futura praesentiunt; D II, 16. 
qui censent esse in mentibus hominum tamquam 
oraclum aliquod, ex quo futura praesentiant; D 
II, 100. mediei signa quaedam habent ex venia 
et spiritu roti multisque ex aliis futura prae- 
sentiunt; D II, 145. 

prorpieio: quid deinde causse est, cur Ons- 
sandra furens futura prospieiat? D I, 85. quos 
... fütura prospicere credimus; O JI, 33, ınulte 
.. (animi), cum remissi et liberi sunt, fatura pro- 
spiciunt; CO 81, t 

provideo: quod et praeterita teneat et futura 
rovideat et complecti possit praesentia; T I, 68. 
hr IX, 10. tum (animus) meminit praeteritorum, 
praesentia cermit, fotura providet; DI, 63. nostra 

12 


cum praesen- 


futurus 


.. causn di id facerent, ut providere futura pos- 
semus; D II, 124. 

sentio: animo .. et praeterita et futura (sen- 
tire possumus); F I, 55. is .., qui ante sagit, 
quam oblata res est, dicitur praesagire, id est fu- 
tura ante sentire I|[is ... sentire]j]; D I, 65. 
ren admodum sentiens (belua) praeteritum aut 

turum; O I, 11. 

significo: quae (gens) non significari futura 
et a quibusdam intellegi praedicique posse censeat; 
DI, natura aignificari futura sine deo fern 
DI, 10. aut ea (futura) ne ipsi quidem di signi- 
ficare possunt; D I, 82. II, 101. non .. aunt di 
nec significant futura; sunt autem di; significant 
ergo; et non, si significant, nullas vias dant nobis 
ad signißcationis scientiam (frustra enim signi- 
ficarent); DI, 83. profecto hominibus a dis fu- 
tura significari necesse est; D I, 117. non .. di 
sunt nec significant nobis futura; sunt autem di; 
significant ergo; et non, si significant futura, nullas 
dant vias nobis ad significationum acientiam < fru- 
stra enim significarent); D II, 102. ita conelu- 


Galea, Helm: scutum, gladium, galeam in 
onere nostri milites non plus numerant quam 
umeros, lacertos, manus; T II, 


galeo, mit bem Helm bebeden: habebam, in- 
wis, in animo insitam informationem quandam 


ge: et barbati quidem lovis, galeatae Minervae; 
‚i 


gallina, gußn, Henne: I. eonstrunnt, 
al: gallinne avesque reliquae et quietum requi- 
runt ad pariendum locum et cubilia sibi nidosque 
construunt eosque quam possunt mollissume sub- 
sternunt; N II, 129. 

parit: en id (ovum) gallina peperisset, dicere 
solebant; A II, 57. 

H, 1. alo: qui gallinas alere permultas quaestus 
causa solerent; A II, 57. 

effugio,al., 2. suppono: anitum ova gallinis 
saepe supponimus; e quibus pulli orti primo alun- 
tur ab iis ut a matribus, a quibus exclusi ||ex- 
eusi|] fotigue sunt, deinde eas relinguunt et efu- 
giant sequentes; N II, 124. 

3. abundo: villa ... abundat porco, hacdo, 
agno, gallina; © 56. 

II. ab: f. I, 1. 0 

per: hoc .. per inas Iuppiter tantae civi- 
tati signum dabat? D 11, 56. 


gallinaceus, von Hühnern: fel: cum 
rerum natura ... quid habere potest commune 
non dicam gallinaceum fel, ... sed ..? D II, 29. 

galli: f. gallus, I. canunt; D I, 74. — II. 


gallinarius, güsnemärter: quoniam 
gallinarium invenisti Deliacum illum, qui ova co- 
gnosceret; A II, 86. 


gallus, Hahn: I. canunt: gallos gallina- 
ceos in eo loco sic adsidue canere coepisse, ut 
nihil intermitterent; D I, 74. quis galli victi si- 
lere solerent, canere victores; D Il, 56. quasi 
pisces, non galli cecinerint! D II, 56. Democritus 
.. optumis verbis causam explicat, cur ante lucem 
galli canant; D II, 57. 

cantant: quod .. est tempus, quo illi (galli) 
non cantent, vel noctumum sn re DI, 56. 


gaudeo 


dunt: „non igitur et sunt di nec significant futura; 

. sunt autem di, ... significant ergo,“ ne id 
quidem sequitur; possunt enim non significare et 
tamen esse di. „nec, si significant“ ..; DII, 106, 

2. dico de: si vere dicatur de futuro, idque 
ita futurum sit, dicas esse necessarium; Fa 13 
ut, guamgquam de futoro dieitur, tamen ut id non 
poseit convertere in falsum; Fa 17. 

insum in: in factis inmutabilitatem apparere, 
in futuris quibusdam, quia non apparet, ne inesse 
quidem videri; Fa 17. 

pradar ex: f. 1. exspecto. 

IL. oausae: f. II, 1, facio. 

instantia: f. II, 1. dico. 

prudentia: cam tanta celeritas animorum sit, 
tanta memoria praeteritorum futurorumgue pru- 
dentia; C 78. 

IV. in: omne.., quod falsum dicitur in futuro, 
id fieri non potest; Fa 12. quae falsa in futuris 
dicentur, in iis habebis, ut ea fieri non possint; 
Fa 13. ita fit, ut commutatio ex vero in falsum 
ne in futuro quidem ulla fieri possit; Fa 17. 


coeperunt: j. canunt; D I, 74. 

edunt: depulao .. de pectore ... cibo (gallos) 
cantus edere quiete satiatos; D II, 57. 

favent: gui .. (galli) „silentio noctie*, ut 
ait Ennius, »favent faucibus russis cantu plausn- 
que premunt alase; D II, 57. 

intermittunt: f. canunt; D 1, 74. 

premunt: f. farent. 

silent, solent; f. cannnt; D II, 56. 

IL, 1. exeito, moveo: quodsi (galli) victores 
alacritate et quasi lastitia ad eanendum exeitan- 
tur, potuit sceidisse alia quoque laetitia, qua ad 
cantum moverentur; D II, 56. 

satio: j. I, edunt. 

vineo: f. I. canunt; D II, 56. 

2. do: quid in mentem venit Callistheni dicere 
deos gallis signum dedisse cantandi? D II, 57. 

Ill. cantus: ta vates Boetlos credis Lebadiae 
vidisse ex gallorum gallinaceoram cantu victoriam 
esse Thebanorum; D II, 56 


garrio, jhwagen: tanta est inpunitas gar- 
riendi; N I, 108. 


gaudeo, froh jein, fich freuen, gern Haben: 
I. abfolnt: 1. decet: ut eavere ||confidere, pro- 
videre || decet, timere non decet, sic gandere de- 
cet, laetari non decet; T IV, 66. 

est: aliud .. esse (Hieronymus) censet gaudere, 
aliud non dolere; F II, 9. cum in natura tria 
sint, unum gaudere, alterum dolere, tertium nec 
gaudere nee dolere; T Il, 47. 

2. algs: cum gaudenm, si simile veri quid in- 
venerim; A II, 66. gaudere non potes; F II, 98. 
nec gaudere quemguam nisi propter corpus nec 
dolere; F II, 98. ut in ainu gaudeant, gloriose 
loqui desinant; T III, 51. aliter.. Naevianus 
ille gaudet Hector, ... aliter ille apud Trabean ; 
T IV, 67, dum it# gauderet; C 41. voluptates 
(oportunae sunt), ut gaudens; Lae 22, f. III, 1. 

corpus: corpus gaudere tam diu, dum praesen- 
tem sentiret voluptatem; T V, 96. _ 

sapiens: ut non plus habeat sapiens, quod 
gaudeat, quam quod angatur; F I, 62. occultum 
facinus esse potuerit, (sapiens) gaudebit; F U, 57. 

vita: nec eam (beatam vitam) cessando, sive 


gaudeo 9 


udentem, ut Are: sive non dolentem, ut 

ic, ... quaeramus; F II, 41. 

u. mit Grgänzung: 1. quod: sane gaudeo, 
quod te interpellavi; L II 1. 

2. accus. ec. inf.: videmusne, ... at (pueri) 
aliquid scire se gaudeant? F V, 48. ut (Cato) 
eausam moriendi nactum se esse gauderet; TI, 
74. ut ... alteri (obiurgatores) didicisse se gau- 
deant; N 1,5. gaudeo .. me incanabula paene 
men tibi ostendisse; L II, 4. equidem me eognosse 
(ineunsbula) admodum gaudeo; L 11, 5. gaudeo 
nostra iura ad naturam accommodari; L II, 62. 
quem (Scipionem) .. esse natum et nos gaunde- 
mus et hasc civitas, dum erit, laetabitur; Lue 14, 
egone me audisse aliquid.... non gaudeam? P 42, 

II, mit abhängigem Eafns: 1. algd: qui id 
probari potest, ut is, qui propter me aliquid gau- 
deat, plus quam ego ipse gaudeat? F U, 108. 

2. alq re: quoniam ... omne .. id, quo gau- 
demus, voluptas est; F I, 87. 

aequitate: cum homines .. 
tiaque gaudebunt; Lae 82, 

bello: quam gaudebat bello suo Punico Nae- 
vius! quam Troculento Plautus, quam Pseudolo 
N Fralals il! C 50. 

bono: omne animal ... voluptatem appetere 
eaque gaudere ut summo bono; Fl, quodsi 
ee talibus bonis animi, id est virtutibus, 

atum est; T V, 72. 

correetione: quod contra oportebat, delicto 
dolere, correctione gaudere; Lae 90 

doloribus: gaudere noswet omittendia dolori- 
bus; F I, 56. 

genere: cum .. intellexero te hoc scientiae 
genere gaudere; OÖ II, 121. 

iusti tia: f. sequitate, 

laboribus: laboribus hic (Africanus) praeteritis 
gandet, tu iubes voluptatibus; F I], 106. 

liberatione: quoniam ... ipsa liberatione et 
vacuitate omnis molestiae gaudemus; F I, 37. 


m ex quo fit, ut alieno malo gaudent; T 
offieio: qui gaudet ofieio; P 34. : 
praeceptis: adulescentes senum praeceptis 

gaudent; C 26. 
praeteritis: „praeteritis*, inguit, „gaudeo*. 

quibusnam praeteritis? F II, 98. 

Pseudolo, Truculento: f. bello. 
recordatione: quorum recordatione te gaudere 

dieis; F II, 98. 
rebus: qui || re tantus fructus in pro- 

speria rebus, nisi baberes, qui illis aeque ac tu 

ipse gauderet? Lae 22. - 
sapientia: sun sapientia et virtute (deus) gau- 

det; I, 51. 
scientia: quod ... 

gaudeant; F YV, 50. 
vacuitate: f. Jiberatione. 
virtute: f. bono; T V, 72. sapientia. 
vocabulo: caelum sire mundus, sive quo alio 

vocabulo gaudet, hoc a nobis nuncupatus sit; Ti 4. 
voluptate: (animal) gaudet voluptate; F II, 81. 

f. bono; F I, %. laboribus. 


gaudium, Freude, Genuß: I. est: falsum 
est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod 
non referatur ad corpus; F I1, 98, 

I, 1. dico: quod ... non dieitur laetitia nee 
gaudium in corpore; F If, 13, i 


. aequitate iusti- 


animi .. ipsa scientia ... 


cum ratione animus 
movetur placide atque constanter, tum illud gau- 
diam dicitur; T IV, 18, 

occulto: maxime in pecunis creditis ocoultat 
suum gaudium; O II, 79. 

refero: f. I, est. 


gemitus 


2. perfruor: quodsi ... omnes 
his gaudiis perfrauntur; T V, 72. 

3. distinguo a: quoniam docendi causa a 
gaudio laetitiam distinguimus; T IV, 66. 

exsisto ex: ex perpetuis .. plenisque gaudiis 
cum perspicnum sit vitam beatam existere; T V, 


sapientes 


II, 1. plenus: hine omnia, quae pulchra, ho- 
nesta, praeclara sunt, ... plena gaudiorum sunt; 
2. refertus: cui (vitae) refertae tot tantisque 
gaudiis Fortuna ipsa cedat necesse est; T V, 72. 
IV. adficere: quem Tiberina descensio festo 
illo die tanto gaudio affeeit, quanto L. Paullum 
... eodem flumine invectio? F V, 70. quo... 
ee. adfici necesse est sapientis animum! T V, 


eompleri: quonam gaudio (homines) comple- 
rentur? F V,69. ex quo (mens) insatiabili gaudio 
compleatur || completur ||; T V, 70. 

comprobari:; ut eorum exitium et iudicio vi- 
vorum et gaudio conprobetur; L II, 44. 

efferri: Scipio quasi quodam gaudio elatus; 
R III, 42 


BazZa, Shah: omni Macedonum gaza, quae 
fuıt maxima, potitus [est] Paulus; O II, 76, 


gelidus, eisfalt: flumina: sese aliquando 
in Arpinati nostro gelidis Auminibus circumfusum 
rer TV, A r 

rigus: »gelidum valido de pectore frigus an- 
helans ... 7 eereri Nu, Ta. 

latices: »nos circum latices gelidos fumantibus 
aris aurigeris divom placantes numina taurise; 


D II, 68 
Liris: Lirem .. (Fibrenas) multo gelidiorem 
facit; L II, 6. 


nives: »unde horrifer aquilonis stridor gelidas 
molitur nives; T I, 68. 

perennitates: adde huc fontium gelidas per- 
ennitater; N Il, 98, . 

rores: »cum primum gelidos rores aurora re- 
mittite; D I, 14. 


gemino, verboppeln: quae (causs) terret 
animos ... sole guminato, quod ... Tuditano et 
Aquilio conaulibus evenerat; N II, 14 


geminus, voppeit, Swilinge: A. fratres: 
Procles et Eurysthenes ... gemini fratres fuerunt; 
DI, 90, 

lumen: gemino .. lucernae lumine doeclareri 
dissensionem; D II, 120. 

B, I, 1. sunt: conceditur .. (geminos) similes 
esse, quo contentus esse potueras. tu autem vis 
eosdem plane esse, non similes; A II, 54. 55. 

2. sum: fac .. antiquos illos Servilios, qui 
zn foerunt, tam similes, quam dicuntur; A Il, 


Il. internosco: ut mater geminos internoseit 
consuetudine oculorum, sio tu internosces, si ad- 
sueveris; A 11, 57. 

II. formae, al.: geminorum formas esse aimilis, 
vitam atque fortunam plerumque disparem; D II, 
90 - 


similitudines: similitudines .. geminoram ... 
pueriliter consectantur; A 11, 54. 
IV. in: quid tibi vis in geminis? A II, 54. 


gemitußs, Seufgen, Ähzen, Magen: I. ad- 
fert: qui.. gemitus si levationis aliquid adferret; 
T 1, 57. 
est: si gemitus in dolore ad confirmandum 
animum valebit, utemur; sin erit ille gemitus 
12* 


gemitus 





elamentabilis, si inbecillus, si »biectus, si fle- 
bilis, ei qui s6 dederit, vix eum virum dixerim; 


imminuit: Pu r 
doloris; T II, 

valet, II, Fi url: 2. do: f. 1. est. 

IH, 1. mugire: inclusorum hominum gemitu 
mugiebat taurus; R Ill, 42. 

resonare: »quod (saxum) eiulatu, questu, ge- 
mitu, fremitibus resonando mutum flebiles voces 


- (gemitus) nihil imminuat 


refert;« F UI, 94, »quod (tectum) ... flebilis« ..; 
TU, 33. 
2. cum: »linquamus amicis maerorem, ut cele- 


brent funera cum gemita;« T I, 117. 
sine: cum .. ad fammam se adplicaverunt, 
sine gemitu aduruntur; T V, 77. 


gemma, Auge, Knojpe, Ebelftein: I. exsi- 
stit, II, 1. dico: existit tamquam ad articulos 
sarmentorum es, quae gemma dicitur, a qua oriens 
uva se ostendit; 8. 

frango: tu, . quae non eint futura, posse 
fieri dicis, ut fmngi hanc gemmam; Fa 13. 

2. orior a: f. I 

I. ornatus: Lysandrum intuentem purpuram 
eius (Oyri) ... ornatumque Persicum multo auro 
multisque gemnis; 


gemo, jeufzen, ädzen, Hagen: 1. videtur: 
dum tibi Ken nec dignum viro videbitur gemere, 
eiulare; T 

2. alge: hr Philoctetam, cui concedendum 
est gementi; TII,19. his tu praesentibus gemere 
et iactare te non audebis profecto; T 11,45. huic 
Vu) leviter || ig N a illi ... non 

bitant dicere ..; T 


gena, Wange: 1 a tutantur: genae 


. ab inferiore parte tutantur subiectae leniter- 
que eminentes; N II, 148. 
Il. peredo: »lacrimae peredere umore exsan- 


u as; « T II, 26. 
: »mulieres genaa ne radunto«; L II, 59. 64. 
askleis: j. L eminent. 
II. lacerationes: ex hac opinione sunt illa 
. genera lugendi, paedores, muliebres laceratio- 


nes genarum; T Il, 6 
genealogus, Berfafier von Geidlehts- 
eg eorum .. fratres et sorores, 7 3 genea- 
© 


logis antiquis sic nominanutur, Amor, Dolus, Metus 
|| modus, Morbus ||, Labor ..; N IL, 44. 


gener, Schiwiegerfohn, Eibam: I lavo: cum 
soceris generi non lavantur; OÖ I, 129. 


saluto: rn salutavit ... C. Fannium et 
Quintum Scaevolam, generos Laelii; ; RI, 18. 

IL, 1. studia: studiis .. generorum ... dif- 
ficile est ... obsistere; Las 26. 

2. sermo oum: Scaevola . exposuit . 


monem Laeli |] Laelii]j de amicitia al a ab 
illo secum et oum altero genero, C. Fannio; Lae 8, 

IV. cum: neo stellatus Cepheus cum uxore, 
genero, filia traderetur; T V, 8, 


generalis, aligemein: et generale quod- 
dam decorum intellegimus ... et aliud huic sub- 
iectum; O I, 96 


generatim, nad Gattungen: exponam 
. generatim argumenta eorum; A II, 47. 


generator, Erzeuger: nosse .. generato- 
res suos optime poterant; Ti 88. 


gEeMero, erzeugen, erihaffen, Hervorbringen, 


92 generosus 


pass, abftammen: I. alqm: tertia (Minerva) illa, 

uam a ||quam || Iove generatam supra diximus; 
N 1, 59. neque .. ita generati a natura sumus, 
ut ... videamus; O I, 103. 
ciamque Caeli satu Ter ue conceptu generatos 
editosque memoremus, ex his Saturnum et Opem, 
deinceps lovem atque Fe reliquos ... et 
eorum, ut utamur vetere verbo, prosapiam; Ti 39. 

algd: unde essent omnia orta, generata, con- 
creta; T V, 69. praster mundum cetera omnia 
aliorum causa esse generata ; N Il, 37. quo con- 
stituto sequitur ab animantibus principiis ea esse 
generata; N II, 75. quae .. omnia eam vim se- 
minis habent in se, ut ex uno plura generentur; 
N II, 127. ex quo (calore au omnia generari dice- 
bas; N III, 18. ea... © generata e (das: L1, 


ut Oceanum Sala- 


61. omitto ... vim Kam omhium, qua generan- 
tur e terra; CO 52, 
animal: animal hoc providum ... praeclara 


er rate generatum esse a supremo 
e0; LI, 

animantem: nihil,.... quod animi ... est ex- 
pers, id generare ex se potest animantem conpo- 
temque rationis; mundus generat animantis 
compotesque rationis; N II, 22 

bestias: ut ipsas bestias hominum gratia ge- 
neratas esse videamus; N II, 

bovem: equum vehendi A arandi bovem, 
._. et custodiendi canem (esse generatum); 

eanem: »haec (dextra) .. item eduxit 
Hydra generatum canem? ||; ||« ‚22. canum 

. tanta alacritas in venando Zuid signißcat aliud 

nisi se ad hominum commoditates esse generatos? 
N II, 158. f. bovem. 

compotem: f. animantem. 

diem: nox .. et dies... ob has generata cau- 
sas; Ti 32, 

equum: f. bovem. 

exemplar: quod (exemplar) generatum ortum- 
que dicimus; 6. 

exemplum: generatum exemplum (mundi arti- 
fex) est pro aeterno Be Ti 6. 

genus: non est ... ‚vlvag um genus hoc, sed 
ita tum, ut . ; R T 39, ut .. mortali 
condicione (ea genera) Seas Ti ai. 

hominem: homines .. sunt hac | enerati, 
qui tuerentur illum globum ..; R VI, ; . quo- 
niam-hominem, quod prineipium reliquarum rerum 
esse voluit, gemeravit et ornavit deus; L 1, 27. 


- 


— .. hominum causa esse generatos; O |, 
mundum: semperne (mundus) fuerit nullo ge- 


neratus ortu, an ortus sit; Ti5. sic.. generatus 
(mundus) ad id est effectus, quod ratione ... 
conprehenditur; Ti 7. 

naturam: cum sic hominis natura generata 
sit, ut ..; F V, 686. 

noctem: f. diem. 

prosapiam: 8 algm; Ti 39, 

regem: er zen) modo esset Herculis stirpe 
generatus; R 

ssmina: a .. (semina) ipsa ke ex se 
generata atirpibus infixa contineat; 6. 

sidera: quae (sidera) ... mutebili erratione 
rg ita generata sunt, ut supra diximus; 


subolem: »Titanum suboles, socia nostri san- 
guinis, generata Caelo;« T II, 28 

vim: est .. natura sic generata vis hominis, 
ut. 

I. "at boppeltem Aecufjativ: omnia sui simi- 
lia generavit; Ti 9 


generosuß, cel: ortus: humilem sane 


generosus 


relinguont et minime generosum, ut ita dicam, 
ortum amicitiae; Lae 29. 

rex: cum .. de imperio certamen esset cum 
rege generoso ac potenti; O III, 86. 

stirps: Kr {voces) Sa een [2 
[| generosam, al. || sti rofectam vitare ingentem 
an er Ku Feuer! un D I, 20. 

virgo: si (lubido) petulans fuisset in aliqus 
generosa ac nobili virgine; P 20. 

virtus: id quod ... quaedam generosa virtus 
stetim respuit; T II, 16. 


genetrix, Erzeugerin, Mutter: »nona super 
tremulo etrix clangore volabat; cui ferus in- 
mani laniavit viscera morsue; D II, 


geniculatus, tuotig: culmo .. erecta 
geniculato vaginis iam quasi pubescens (viriditas) 
includitur; C 51. 


genitor, Erzeuger, Bater: I, 1. abdit, al.: 
»hunc {draconem) ... qui luci ediderat, genitor 
Saturnius idem abdidit et duro formavit tegmine 
saxi«; D LI, 64. 

canit: »haec fore ... 
terrisgue canebat«; D I, 

2. Bocatip: »0o r, o genitor, o sanguen dis 
oriundum!« R I, 64. 

I. imitor: imitantes genitorem et effectorem 
sui; Ti 47. 

II. ab: quo (animo) nihil est ab optimo et 
praestantissimo genitore melius procreatum ; Ti 27 


gens, Stamm, Geihleht, Berwanbtihaft, Volts- 
famm, Bolt, Schule: I. Subjert: accolit: sicut 
.. ea gens, quas illum locum adcolit, propter 
magnitudinem sonitus sensu audiendi caret; R VI, 
19, 

appellant: quam (voluptatem) omnes gentes 
hoc nomine appellant; F II, 28. 

caret: f. accolit. 

censet: gentem quidem nullam video neque 
tam humanam atque doctam neque tam inmanem 
tamque barbaram, quae non significari futura et 
- Den intellegi praedicique posse venseat; 


eg deum genitor caelo 


consentiunt: f. eonsentio, II, 1 (3 6t.) FIL, 
117 (8. I, ©. 498, b). 

continet: quae (gens Aegyptiorum) plurimorum 
saeculorum et eventorum memoriam litteris con- 
tinet; R II, 14. 

dat: dabit hoc Zenoni Polemo, etiam magister 
eius et tota illa gens; F IV, 5l. 

errat: aut eandem gentem in fulgoribus errare 
aut fallaciter portenta interpretari; I, 35 

est: quod nulla gens tam fera, nemo omnium 
tam sit || fitj] inmanis, cuius mentem non im- 
buerit deorum opinio; TI, 30. [fuit haec gens 
fortis, dum Lyourgi leges vigebant]; T I, 101. 
quae est .. gens aut quod genus hominum, quod 
non habeat sine doctrina anticipationem quandaın 
deorum? N I, 43. quae est .. gens .. 


. exulem ... gentem Targuiniorum esse 
ipsis .. in hominibus nulla gens 
est neque tam mansueta neque tamı fern, quae 
non, etiamsi ignoret, qualem habere deum deceat, 
tamen habendum sciat; L I, 24. permultorum 
exemplorum et nostra est plena res publica et... 
omnes .. populi cunotaeque gentes; L II, 88. 

Pe klaus »gentes nostras flebunt miserias;« T I], 


habet: j. est; N I, 43, — ignorat: f. est; L 
1,24. — imminet: f. II, 1. subigo. 


__.% 


_ gens 
infligit: »hos ... ietus corpori inflixit meo 
. non saeva terris gens relegata ultimis«; T II, 


interpretatur: f. errat. 

noscit: quae funditus gens vestra non novit; 

parent: omnes antiquae gentes regibus quon- 
dam paruerunt; L UI, 4, 

potest: sine quo (imperio) nec domus ulla nec 
civitas nec gens ... stare ... potest; L III, 8, 


otitur: si ad decem milia annorum gentem 
aliguam urbe nostra potituram putem; TI, W. 
putat: Cilicum .. et Pisidarum gens et his 
finrituma Pamphylia ... volatibus avium ... de- 


elarari res futuras putant; D I, 2 
seit: f. est; L I, 24. 
serunt: qui ee pi oleam et vitem 
serere non sinimus; R JIl, 16. 
stant: j. potest. 
utitur: gentem .. Corneliam usque ad memo- 
Es nostram hac sepultura scimus esse usam; 
LH, 56. 
IL nach Verben: 1. conflicto: nee ... ideirco 
. non eadem superstitione, qua ceberae gentes, 
eonflictantur; L I, 32. 
conlustro: quodsiaut... Sabinam aut Volscam 
entem ... conlustrare animo voluerimus; R III, 
. si quis ... multas et varias gentis et urbes 
despicere et oculis conlustrare possit; R II, 14. 
conservo: pro omnibus gentibus, si fieri pos- 
sit, conservandis aut iuvandis maximos labores 
molestiasque suscipere; O II, 25. 
contemno: quodsi has etiam (gentes divina 
providentis) contemnet; N III, 98. 
eontineo: omnes gentes ... una lex... 
tinebit; R II, 33. 
curo: non modo eas ||non ens?|]| (civitates 
divina providentia non curat), ne nationes quidem 
et gentes; N III, 93. 
despicio: f. conlustro. 
effero: equidem arbitror multas esse gentes 
sic inmanitate eferatas , ut apud eas nulla suspi- 
cio deorum sit; N I, 62, 
initio: omitto Eleusinem ..., »ubi initiantur 
gentes orarum ultimae«; N I, 119, 
iuvo: f. conservo, 
moveo: f. I. est; D I, 12. 
perturbo: gentes sibi in tenebris rei publicas 
perturbandas putaverunt; L III, 21. 
quaero: ad hoc, de quo m non quaerimus 
gentem, ingenia quaerimus; R |, 58. 
relego: f. I. pen „on 
subigo: bello subegit Aequorum magnam gen- 
tem et et rebus populi Romani imminen- 
tem; BR II. 36. 
video: f. ]. censet. 
2. sum: interior (societas) eorum, qui eiusdem 
gentis sint [|sunt ||; O III, 69. 
3. impero;: qui (rex) civitatem ... ie 
imperantem servire sibi coßgisset; O IIL, 84. 
4. confero cum: illa ... neque cum Grascia 
neque ulla cum gente sunt conferenda; T I, 2 
undo per: superstitio fusa per gentis oppres- 
sit omnium fere animos; D II, Tas. 
mereor de: cum de omnibus gentibus optime 
mererere; F II, 118. 
reperio in: quem (mucronem tribanicium) 
uom homines scelerati ... nulla in gente repe- 
rirent; L IU, 21. 
sum apud: f. 1, effero. — in: est profecto 
quiddam etiam in barbaris gentibus praesentiens 
atque divinans; D I, 47. 
I. nach Udjectiven und Mbverbien: 1. ubi- 
eumque: quam (virtutem) qui adeptus erit, ubi- 
cumque erit gentium, a nobis diligetur; N I, 121. 


con- 


gens 





a ale quod ubique genitum |j gentium || est; 
‚9. 

usquam: »quis homo te exsuperavit usquam 
gentium inpudentia®%« T IV, 77, 

2. ignotus: nos in exigua eius (terrae) parte 
adfixi plurimis tgnotissimi gentibus; R 1, 26. 

inauditos: euro prudenter illi principes novam 
et inauditam ceteris gentibus interregni ineundi 
rationem excogitaverunt; R II, 38. 


IV. nach Subftantiven: 1. algse: a natura ha- 
bemus omnes omnium gentium speciem nullam 
aliam nisi humanam deorum; N I, 46, inter om- 
nis omnium gentium summa constat; N II, 12, 
nec est quisquam gentis ullius, qui ducem | ducem 
nataram |] nactus ad virtutem pervenire non pos- 
sit; L I, 80. 

complexus: (caritas) serpit .. foras ... deinde 
totius complexu gentis humanase; F V, 65 

consensio: omni .. in re consensio omnium 
gentiam lex naturae putanda est; T I, 30. 

consensus: e& .. (opinio) et populi Romani 
et omnium gentium firmata consensu; D I, 1 
sententiam .. omnium populorum et gentium con- 
sensu conprobatam sequor; D I, 11. 
AR illi maioram gentium di qui habentur; TI, 
dominus: qui rex populi Romani dominnsque 
omnium gentium esse concupiverit; O III, 83. 

haruspex: »quae quondam ... Lydius edide- 
rat Tyrrbenae gentis haruspex«; DI, 19. 

homines: quod .. omnium tium generum- 
que hominibus ita videretur; N I, 62. 

iudieia: nos ... iudicia senatus, Italiae, gen- 
tium denique omnium conservatae patriae conse- 
euti sumus; L II, 42. 

ius: unde ius aut gentiam aut hoc ipsum civile 
quod dieitur? RI, 2. natura, id est iure gentium, 

. constitutum est; O IH, 23. maiores aliud ius 
gentium, aliud ius civile esse voluerunt; quod 
eivile, non idem continuo gentium, quod autem 
gentium, idem civile esse debet; O III, 69. 

mens: f. I. est; T I, 30. 

orse: quid (Iuppiter proficit), cum in earum 
gentium oras (fulmen iecit), in quibus haec ne 
observantur quidem? D II, 45. 

atrer: antiquos patres maiorum ve. ap- 
pellarit, ... a se adscitos winorum; R II, 35, 
salus: gr pro salute gentium summo labore 
gessisset; F II, 119. 

societas: propior est eiusdem gentis, nationia, 

linguae (societas); O I, 583. 
toicus: qui (Cleanthes) quasi maiorum est 
gentium Stoieus; A II, 126, 

vocabulum: Chaldaei non ex artis, sed ex 
gentis vocabulo nominati; D I, 2. 

2. algs extra: tanta religio est sepulchroram, 
” .. sacra et gentem inferri fas negent esse; 

I, 55. 


V. Umfland: 1. teneri: ut homines deorum 
agnstione et gente teneantur; L I, 23. 

2. a: fore ut ab exteris gentibus vincerelur en 
res publica, in qua id contigisset; D I, 121. 

in: in ea .. gente primum ei, er sapientes 
habentur, nudi aetatem agunt; T V, 77. en .. 
divinationum ratio ne in barbarise quidem genti- 
bus neglecta est; D l, 90. in illa incorrupta 
maxime gente Aegyptiorum ... bovem quendamı 
utari deum; R Ill, 14. non modo in tot genti- 
5 (genera iuris) varia, sed in una urbe ... mil- 
liens mutata demonstrem; R Ill, 17. id ... A. 
Torgnatus in gente Popillia iudicavit; L I, 55. 
j. IV. orae. 


gentilis, geihlechtöverwandt: 1. regnat: 


94 genus 


ee. .. (Phereoydes Syrius) meo regnante gentili; 
I, 38. 

2. sum: ut deorum inmortalium quasi gentiles 
esse debeant; Ti 41. 


genUu (genus), fuie: 1.loco propter: „cuius 
(Persei} propter laevum genus omni ex parte lo- 
catas parvas Vergilias ||Iaevum genu Vergilias || 
. videbis«; N II, 112. 
II. niti: quam (imaginem) quidem Graeci »En- 
ATRET aan, genibus quia nixa feratur«; 
tangere: genu mehercule M. Antonium vidi, 
cum contente ” se ipse lege Varia diceret, ter- 
ram tangere; 'T II, 57. 


genuinus, angeboren, eht: dentes: in- 
timi .. (dentes escas) conficiunt, qui genuini vo- 
eantur; N II, 134. 

virtutes: non esse nos tranamarinis nec in- 
portatis artibus eruditos, sed genuinis domesticis- 
que virtutibus; R II, 29. 


genus, Geidleht, Stamm, Bollsftamm, Gat- 
tung, Art, Welen, Element, Kraft: 1. abfolnt: 1. 
Subject: adaequant: quae (genera) a me ipso 
ar s sint, deorum vitam possint adsequare; 


sdmiratur: eam (aeternam naturam) suspicien- 
dam admirandamque hominum generi pulchritudo 
mundi ... cogit confiteri; D II, 148. 

agit: eos (deos Ennius) non curare opinatur, 
quid agat humanum genus; D 1,132, »eos (deos) 
non curare opinor, quid agat humanum genus«, 

anquirit: f, tueter, 

caret: genas id hominum non modo honore 
civium reliquorum carere, sed etiam tribu moveri 
ee censoria voluerunt; R IV, 10. |. est; 


cernit: |, est; A II, 22, 

commeat: rang (siderum) alterum (gemus) 
spatiis inmutabilibus ab ortu ad occasum com- 
means nullum umquam cursus sui vestigium infle- 
etat, alterum autem continuss conversiones duas 
isdem spatiis eursibusque conficiat; N II, 49 

coneidit: vides unıus iniustitia concidiese ge- 
nus illud totum rei publicae; R I, 64. 

conficit: f. comment. 

conserrant: sive (baec duo genera) dissipan- 
tur ..., sive permanent et conservant habitum 
suum; T I, 42. 

constat: artificiosum (genus divinandi) oon- 
stare im ex conieotura, partim ex observatione 
diuturna; D UI, 26. f. est; D II, 1. 

convenit: quod genus conveniens consenta- 
neumque dieimus; F Iil, 24. 

debet: f. est; O1,108. — decolinat: f. tuetur. 

defit: »pol mihi fortuna magis nuno defit quam 
genus;« 'T III, 44. 

desiderant: f. est; O II, 49. 

differunt: si eficeretur, ut inter visa differen- 
tium generum nihil interesset; A II, 50. 

effloreseit: efflorescunt genera partesque vir- 
tutum; T V, 71. ex en genus — eoflorescere 
ex illis, quae ante dixi, solet; R I, 45. 

ost: haec illa sunt tria genera; AI, 22. quin- 
tum genus, e quo essent astra mentesque, singu- 
lare ... Aristoteles quoddam esse rebatur; A I, 
26. cum .. artium alind eins modi genus sit, ut 
tantum modo animo rem cernat, alind, ut molia- 
tur aliquid et faciat; A II, 22. quod tu modo 
dicebas esse vitiosum interrogandi genus; A II, 92. 
duo placet esse Carneadi genera visorum, in uno 
hanc divisionem ..., in altero ..; A Il, 99. qui 


... genus hoo scribendi, etai sit el personae 
tamen et dignitatis esse negent; FI, 1. quod et 
scutum genus est et ad usus civium non inutile; 
F1,12. duo .. gener» quae erant, fecit tris; 
FO, 26. Stoicorum .. non ignoras quam sit 
subtile, vel spinosum potias, disserendi genus; F 
III, 3. cum tria genera bonorum sint; F Ill, 43. 
(sapientis) est ex illo pertinenti genere, quod dixi; 
Fi 55. ut summum bonum in eo genere po- 
nant, quod sit extra nostram potestatem; F \v. 
36. de summo .. bono quia duo genera librorum 
sunt; F V, 12, duo (sunt) u. genera, unum 
earum (virtutum), quae ..., alterum autem || alte- 
rum|] earum, quae ..; FV,36, alterum .. ge- 
nus est magnarum verarumgque virkutum; F V,86. 
quod (genus) est in iis, in quibus completur illud 
extremum ; F V,68., cum apud Grascos antiquia- 
simum e doctis genus sit poätarum; TI,8. no- 
bile .. genus canum illud scimus esse; T I, 108. 
est .. quoddam genus eorum, qui se philosophos 
appellari volunt; T II, 7. ostendi .., quod esset 
imperandi genus; TII, 53. quidam Epicurei, viri 
optimi (nam nullum genus est minus malitiosum ); 
T 111, 50. ex hac opinione sunt illa varia et de- 
testabilia genera lugendi; T IH, 62. tractatum 
est .. a nobis id genus aegritudinis, quod unum 
est omnium maxumum; T III, 81. aive (sit sum- 
mum bonum) horum utramque coniunctum aive 
tria illa genera bonorum; T IV, 62. ut... esset 
.. quoddam genus eorum, idque vel maxime in- 
genuum, qui .; T V, 9. cum .. tria genera 
malorom esse dieant; T V, 28. sint .. tria ge- 
nera bonorum; T V, 76. sint sane illa genera 
bonorum; T V, 76. secundum .. genus cupidi- 
tatam nec ad potiendum difficile esse censet nes 
vero ad carendum; T V, 93. omnino .. genus 
hoc voluptatum av esse, si non obsit, prod- 
esse numquam; V,9. quae est .. gens aut 
quod genus hominum, quod non habeat sine do- 
ctrina anticipationem quandam deorum? N 1, 43. 
si ea genera beluarum, quae in rubro mari Indiave 
gignantur, nulla esse dicamus; N I, 97. cum duo 
sint genera siderum; N II, 49. genera praeterea 
(nobis deorum nota sunt); N II, 70. cum quat- 
tuor genera sint corporum, vicissitudine eorum 
mundi continuata natura est; N Il, 84. ut semper 
essent et bestiarum genera et arborum omnium- 
que rerum; N II, 127. ne genus esset ullum di- 
vinpationis, quod neglectum ab iis videretar; D 1, 
3. si sint ea genera divinandi vera, de quibus 
accepimus quaesque colimus; D I, 9. quöd esse 
clara et perspicus divinationis genera iudico; D 
I, 10. duo aunt .. divinandi genera, quorum 
alterum artis est, alterum naturae; DI, 11, iie 
.. adsentior, qui duo genera diyinationum esse 
dixerunt, unum, quod particeps esset artis, alte- 
rum, quod arte careret; D I, 34. non ridemus, 
quam sint varia terrarum genera? D I, 79. nec 
Er a augen aliud adfertur, cur ea, quae dico, 
divinandi genera nulla sint, nisi quod ..; D 1,85. 
rarım est quoddam genus eorum, qui se a cor- 
pore avocent; DI, 111. si propterea (ea duo 
genera probantur), quod ea proficiscuntur a na- 
tura, sint summa sane, modo ne sola; D I, 113. 
duo .. genera divinandi esse dicebas, unum arti- 
fieiosum, alterum naturale; D II, 26. »ego deum 
genus esse semper dixi et dieam ceaelitum«; D II, 
104, aut es quoque genera dirinandi sunt, quae 
tu rectissume inprobas, aut, si ea non sunt, non 
intellego, cur haec duo sint, quae relinquis. qua 
ergo ratione hase indacis, eadem illa possunt esse, 
quae tollis; D II, 109. quamguam semper fuit, 
ut apud Ennium est, »stolidum genus Aeacıdarum»; 
Di, 116. multa genera sunt enuntiandi nee 
ullum distortius quam hoc; Fa 16, non est .. 


genus 
singulare neo solivagum genus hoc, sed ita gene- 
ratum, ob ... *%; RI, 39. horum trium generum 
quodvis ... non perfeetum illud quidem neque 
mea sententia optimum est, sed || optimunıst || 
tolerabile tamen, ut }Jet, et ut, al. |] aliud alio 
possit esse praestantius; R I, 42. quae genera 
(rerum publicarum) primum sunt in iis singula 
vitiis, quae ante dixi, deinde habent perniciosa 
alia vitia; nullum est enim genus illarum rerum 
publicarum, quod non habeat iter ad finitimum 
quoddam malum praeceps; RI, 44. est idem ille 
{rex) tyrannus, deterrimum genus et finitimum 
optimo; R I, 65. hoc triplex rerum publicarum 
genus videtur mihbi commune nobis cum illis po- 
ulis fuisse; R Il, 42. nullum .. ex eis (generi- 
Bus) unum esse optimum, sed id praestare singu- 
lis, quod ..; RU, 65. est, .. genus iniustae ser- 
vitutis, cum ii sunt alterius, qui sui possunt esse; 
R III, 37. er tandem ista sunt (praemiorum 
genera)? R VI, 8. »eorum .. (sacordotum) genera 
sunto tria, unum, quod praesit caerimoniis et sa- 
eris, alterum, quod interpretetur fatidicorum et 
vatium ecfata incognita; L Il, 20. mihi .. anti- 
quissimum sepulturne genus illud fuisse videtur, 
quo apud Xenophontem Cyrus utitur; L U, 56 
ex eorum (magistratuum) conpositione, quod cuius- 
que rei publicae genus sit, intellegi; L II, 12. 
il octo genera poenarum in legibus esse]; L fr 4. 
unum genus est, quod pertinet ad finem bonorum, 
alterum, quod positum est in praeceptis; OÖ I, 7. 
tertium dubitandi genus est, cum ..; O I, 9. in- 
iustitine genera duo sunt, unum eorum, qui in- 
ferunt, alterum eorum, qui... non propulsant in- 
iuriam; 01,23. cum sint duo genera decertandi, 
unum per disceptationem, alterum per vim, cum- 
we illud proprium sit hominis, hoc beluarum; 
ö I, 34. cum duo genera liberalitatis sint, unum 
dandi benefcii, alterum reddendi; 01,48. ipsum 
.. genus iocandi non profusum nee immodestum, 
sed ingenuum et facetum esse debet; O I, 108. 
duplex omnino est iocandi genus, unum inliberale, 
petulans, flagitiosum, obscenum, alterum elegans, 
urbanum, ingeniosum, facetum; OÖ I, 104. ante 
implicatur aliquo certo genere cursuque vivendi, 
gquam potuit, quod optimum csset, iudicare; O |, 
117. ıillud .. maxime rarum genus est esorum, 
qui ..; 01, 119. cum .. pulchritudinis duo ge- 
nera sint; O I, 130. cum sint plura causarum 
genera, quae eloquentiam desiderent; O II, 49. 
omnino duo sunt genera largorum; OII,55. quod 
(genus) in divisione Panaeti || Panaetii || tertium 
est; O II, 9. est .. totum (hoc genus) scelera- 
tum et impium; O III, 37. hoc .. celandi genus 
quale sit et cuius hominis, quis non videt? O III, 
57. quod (materiae genus) esset eiusdem naturae 
et quod alterius; Ti 1 erant .. animantium ge- 
nera quattuor; Ti35. quod (genus motus) semper 
esset in eodem; Ti 36. tria genera nobis reliqna 
sunt, eaque mortalia; Ti 41. ut praestantius ge- 
nus esset eorum, qui essent futuri viri; Ti 44. 
f. II, 1. probo; R III, 47. video; L III, 41. — IV, 
1. algd; Ti 14. 
excellit: in ofliciis deligendis id genus ofhicio- 
rum excellere, quod teneatur hominum societate; 
0 1, 160 
exoritur: unde erat exortum genus Atticorum 
- Ey qui id saequi se profitebantur, ignotum; 


exsistit: ex quo existit id, quod Scipio lauda- 
bat, coniunctum civitatis genus; R III, 23. 
facit: f. est; A II, 22, 
fluunt: f. II, 1. probo; D II, 101. 
BE ST gl quod (genus vitae) virtute fruitur; F 
babet: nihil .. habent haec duo genera proni 


et supera semper petunt; T 1, 42. haec ostento- 
rum genera mirabile nihil habent; D II, 66. ge- 
nus .. hoc sermonum ... plus nescio quo en 
ar habere gravitatis; Lae 4. f. est; N I, 43 

I, 4. 

inest: ut in hoc universo inessent genera illa 
universa; Ti 16. 

inflectit: f. commest, — interpretatur: |. 
est; L 11, 20. — loguitur: j. IV, 1. interitus. 

molitur: f. est; A II, 22. 

nascuntur: ex singulis certa ofliciorum genera 
nascuntur; Ö I, 15. 

obest: f. est; T V, 9. — parat: f. tuetur. 

perit: cum rex iniustus esse coepit, perit illud 
ilico genus; R I, 66. 

permanent: f. conservant. 

pertinet: negabat (Carneades) genus hoc ora- 
tionis quiequam omnino ad levandam aegritudi- 
nem pertinere; T III, 60. quamquam (genus lega- 
tionis) ad conımodum senatus pertinere videbatur; 
L III, 18. quae (offieciorum genere) pertinent ad 
vitae cultum et ... opes, ad copias; O II, 1. 
f. est; F IIL, 55. O I, 7. 

petunt: f. habet; T I, 42. — potest: f. ad- 
aequant. est; D II, 109. R I, 42. stat, II, 1. ap- 
pello; L I, 24. facio; Fa 12. fero; R II, 47, 
pono; O I, 51. seinngo. 

praeest: f. est; L II, 20. 

praestat: er tribus primis generibus longe 
praestat mea sententia regium, regio autem ipsi 
praestabit id, quod erit aequatum et teımperatum 
= tribus optimis rerum publicarum modis; RI, 
9. 


prodest: f. est; T V, 9. 
roficiscitur: hanc .. rationem naturae dif- 
fieıle est fortasse traducere ad id genus divinatio- 
nis, quod ex arte profectum dieimus; D I, 130, 
er (genus largiendi) a liberalitate profieiscitur; 
U, 61. j. est; D I, 118. 
restat: restat unum genus reprehensorum, qui- 
bus Academise ratio non probatur; A II, 7. re- 
stant duo divinandi genera, quae habere dieimur 
a natura, non ab arte, vaticinandi et somniandi ; 
D U, 100. id .. tibi restat a vitiosissumae 
rei pablicae tertium; R 11, 46. 
retinet: f. II, 1. probo; R II, 48. 
sequitur: quartum (gemus honesti) sequitur et 
in em pulehritudine et aptum ex illis tribus; 
FI, 47, 
serpit: si semel .. suscipimue genus hoc ar- 
gumenti, attende, quo serpat; N I, 98. 
solet: f. efllorescit; R I, 45. — II, 1. proho; 
A 1, 49. 
stat: sine quo (imperio) nec domus ulla ... 
er ae universum genus stare . . potest; 
suspicit: j. admiratur. 
tenet: si (horum trium generum quodrvis) teneat 
illud vinclum, quod primum homines inter se rei 
agieren societate devinzit; R I, 42. hoc loquor 
e tribus his generibus rerum publicarum non 
turbatis atque permixtis, sed suum statum tenen- 
tibus; R I, 44. 
tranat: toto genere hoc er quod tranat 
omnia, aubtilius explicato; N II, 25. 
tuetur: principio generi animantium omni est 
a natura tributum, ut se ... tueatur, declinet ea, 
quae nocitura videantur, omniaque, quae eint ad 
vivendun: necessaria, anquireat et t; O4, 11. 
vacat: quintum g (Aristoteles) adhibet va- 
cans nomine; T I, 22. 
valet: quod (genus) ad disserendum valet; F 
IV, 8, neque tamen genus id orationis in conso- 
lando non valet, sed id |J[id] || haud sciam an 
plurimum; T I, 55. im optuma quaque re pu- 


96 genus 


bliea plurimum auspicia et reliqua divinandi genera 
valuisse; D I, 95. 

videtur: illud naturale (genus divinandi) aut 
concitatione mentis edi et quasi fundi videbatur 
aut animo per somnum sensibus et curis vacuo 
provideri; D II, 27. novum .. id genus imperü 
visum est et proximum similitodini regiae; RI, 
56.1. et; DI,8 R Il, 42. L II, 56. habet; Lae 
4. pertinet; L 111, 18. — II, 1. probo; D II, 101. 


ohne Berb: tria genera cupiditatum, naturales 
et necessariae, naturales et non necessariae, neo 
naturales nee necessariae; F II, 26. duo genera 
eupiditatum, naturales et inanes, naturalium duo, 
necessariae et non necessariae; F II, 26, tria 
genera bonorum; F V, 84. tria genera bonorum, 
maxuma animi, secunda corporis, externa tertia; 
TV, 85. hie sacra, hie genus, hic maiorum multa 
vestigia; L ll, 3. odiosum sane genus hominum 
officia exprobrantium; Lae 71. digni .. sunt ami- 
eitia, quibus in ipsis inest causa, cur diligantor. 
rarım genus; Lae 79. animantium genern .., 
quorum unum divinum atque caeleste, alterum 
pinnigerum et atrium, tertium aquatıle, terrestre 

uartum; Ti 35, confirmandi genera compluria; 
r I, 5. f. II, 1. inelino. obseuro. 

2. Brädicat: sum: rotam z est genus quod- 
dam tormenti apud Graecos]; T V, 24. 

3. Ausruf: vitiosum sane et captiosum genus! 
A 11, 49. quae vero et quam varia genera bestia- 
rum vel cicurum vel ferarum! N II, 99. quot ge 
nera quamgne disparis ... belusrum! N U, 100. 


1. nach Verben: 1. Accufativ: adamo: id 
sibi quisque genus aetatis degendae constituit, 
quod maxime adamarit; O I, 117. 

Ee f. adhibeo, |. genus (3 &t.) 8. |, 

. 70, a. 

adiungo: reete.. hoc adiuncetum esse quartum 
exquirendorum officiorum genus; O II, 89 

admisceo: tertinm materiae 2 ex duobus 
(deus) in medium admiscuit; Ti 21. 

adripio: naturale (genus divinandi), quod ani- 
mus arriperet aut exciperet extrinsecus ex divini- 
tate; D II, 286. 

adsequor: alterum [iustitine genus] assequun- 
tar, ... in alterum ineidunt Jin altero delin- 
quunt|]; OT, 3. 


verss a medicis herbarım genera, quae radicum; 
DI1,13. quae .. (genera divinandi) aut con- 
iectura explicantur aut eventis animadversa ac 
notata sunt; D I, 72. 

antepono: quoniam .. nullum (genus) ... 
er anteponoque singalis illud, quod eonflatum 

erit ex omnibus; R], 54. haud scio an ({regale 
A ag simplicibus longe anteponendum; 


aperio: tu omnium divinarum humanarumque 
ag nomina, genera, oflieia, causas aperuisti; 
sappello: unum (genus librorum) populariter 
scriptum, quod F£wregınd» appellabant, alterum 
limatius; F V, 12. ut in causis non sermper uti- 
mur eodem statu (sic enim appellamus contro- 
versiarum genern) ; T III, 79. ex quo vere vel 
agnatio nobis cum caelestibus vel genus vel stirps 
appellari potest; L I, 24. 
arbitror: quod genus philosophandi minime 
adrogans maximeque et conatans et elegans arbi- 
TaEeR: quattuor Academicis libris ostendimus; 
L 1. 
augeo: quod (genus hamanum) sparsum in terras 
nr ur rag divino auetum sit animorum munere; 
‚2. 


genus 


celebro: nec unum genus est zu pu- 
blice privatimque celebratum; D I 

cognosco: quorum ex prima « inchoata in- 
tellegentia genera (natura) cognovit; L I, 27. 

colo: hoe quoque colendum est aequabile et 

temperatum orationis genus; O1, 3. |. est; DI, 9. 

commuto: quod. a genera generibus saepe 
conmutantur novie; R I, 69. commutato .. ge- 
nere vitae; O I, 121, 

comparo: f. IV, 1. algd; Ti 14. 

complector: Aristoteles ... cum quattuor 
nota illa genera principiorum esset complexus; 
T I, 22. noster (populus) ya multa genera 
(divinationis) conplexus est! D I, 

conflo: f. antepono; R I, 54. 

eonfundo: philosophi haec tria genera 
I genere || confusa cogitatione distinguunt; O II, 
10. 


coniungo: f. I, 1. exsistit. 

conligo: sunt etiam qui haec omnia genera 
eonsolandi eolligant; T IIL, 76 

consecro: omne fere genus bestiarum Aegyptii 
consecraverunt; N IIl, 

consequor: & quibus (generibus) nos id potis- 
simum consecuti ra quo Socratem usum arbi- 
trabamur; T V, 

constituo: 1. ls 

eonseumo: quarum (beluarum) impetu docet 
gg howinum genera esse consumpta; O II, 
16. 

contemno: quarum ee) genera non 
I{mon] || contemnunt; T V quid mirum est 
omne ab ea (divina providentia) genus humanum 
esse STE ge NI 


eontineo: erpesite Es _ genus illud 
optumum rei publicae contineant; L Il, 38. 
eonverto: quod .. illa prima dr _. 


in contraria vitia convertuntur; R I, 69 
unius 
terrumum conversum sit; R II, 47 

declaro: extorum ... declarari ... pa- 
buli genus; D II, 

dedo: j. video; in I, 91. 

defero: quod genus imperii primum ad homi- 

nes iustissimos et sapientissimos deferebatur; 


L 11, 4. 
definio: eorum . . (visorum) et vim et genera 
definiunt; A II, 40. numero definieram genera 


eivitatum tria probabilia, perniciosa autem tribus | 


illis totidem contraria; R II, 

degusto: degustabis genus exercitationum ea- 
rum, quibus uti consuevi; P 5. 

delıgo: utriusque (naturae, fortunse) omnino 
habenda ratio est in deligendo genere vitae; O I, 
120. nisi forte se intellexerit errasse in deligendo 
genere vitae; O ], 120. 

demonstro: f. muto. 

jrecor: qui (Anaxarchus) .. 
ii deprecatus est neque recusavit; T 

er genera .. si velim iuris, instituto- 
En morum consuetudinumque describere; R 1, 

desidero: nec (virtus) triumphos arescentibus 
laureis, sed stabiliora quaedam et EVER prae- 
miorum genera desiderat; R VI, 

dieo: f. dieo, Ill. un (6 ei), IV. genus 
(2 St.) ®. I, ©. 695, a. 699, b. 

diepertio: quae (üimerendi ratio et rcientia) 
rem definit, dispertit; T V, 72 

dissipo: |. I, 1. ring 

dietinguo: Chrysip .. 
distinguit; Fa 41. |. 

aan ij. 1,1. an; Fa 16. 

ivido: viden, „. ut icurus € itatum 
nera diviserit; T V, 98. = a Re 
HI, 


. cAusArUm genera 





RI, 6. gen 
w [vorbecibas] Il fiat; L II, 55. f. 1,1. est; F II, 26. 


.. vitio genus rei publicae ex bono in de- 


. nullum er | 





genus 


do: j. de, III. genus (3 &t.) ®. I, ©, 748, b. 
edo: f. 1, 1. videtur; D Il, 27. 
efficio: cuius (Soeratis) multiplex ratio dispu- 
tandi rerumque varietas . lura genera effecit 
dissentientium philosophorum; T 11. 1. I, 1. 
adaequant. 
everto: ut ... 
tis everterit; R II, 
excipio: quod PER ipse Cassius exceperat; 


ru genus hoc regise civite- 


| 1 O1, 36. f. adripio. 


explico: f. explieo, Ill. genus (3 &t.) ®. I, 

i ‚a. 

explodo: hoc .. genus divinationis vita iam 
communis explosit; Dı, 

exquiro: sin autem sine ullius Do exemplo 
genus ipsum exquiris optimi status; 

exspecto: ego vero istud ipsum genus nn 
nis, quod polliceris, expeoto; ki istud ma- 
xime expecto en ge genus; v u, 18. 

extermino: hoc omne genus pestiferum atque 
impium ex hominum communitate exterminandum 
est; O III, 32. 

facio: quae (genera ostentorum) cum facta 
sunt, tum ad coniecturam aliqua interpretatione 
revocantur; D II, 66. illud: „morietur in mari 


‘ Fabius* ex eo genere est, quod fieri non potest; 


Fa 12, fit illa faotio, genus aliud tyrannorum; 
quod us sacrifieii Lari vervecibus 


fero: necesse est (hasc duo genera) ferantur ad 
caelum; T I, 42. quamquam potest id (genus) 
lenius forri, quam tu soles ferre; R II, 47. 

finio: hoc .. sphaerae genus ... in illa sphaera 
solida non nn finiri; R I, 

fundo: j. I, 1. videtur; DI, 27. 

genero: ut... mortali condieione, (ea genera) 
generentur; Ti 41. .L, 1. et; RI,3 

gigno: vor susci ite, . illa Fehl gignatis; 
ur I, 1. est; N 1, ai R ; 

abeo: 08 .., quod genus sapientium e 

doctorum Kabehsler & in Persis | Te . Per- 
sie] II; D 1, 46. |. I, 1. restat; D 
‚ Imitor: unum illod mihi videris imitari, ora- 
tionis genus, — Hart“ fortasse; quis enim id potest 
... imitari? L II, 

immuto: lieet nn (genus hoc interrogatio- 
nis) inmatare; Fa 29. 

improbo: \. l,1.e; DU, Fig 

inelino: sane bonum wre publicae genus, 
sed tamıen inclinatum et quasi es ad perni- 
ciosissimum statum; R U, 47. 

ind uoco: f. I, 1, est; Du, 109, 

infirmo: his de generibus quid sentias et qui- 
bus ea rationibus infirmes, audire sane velim; DU, 
100. 

instituo: quod ... aliud dieendi instituisti 
genus; L 1, 11. 


interieio: id (materiae genus) interiecit 


‚ (deus) inter individuum atque id, quod dividuum 


esset in corpore; Ti 21. 

iudico: quo (aurium iudicio) iudioater ... va- 
rietas sonorum, intervalla, distinetio et vocis ge- 
nera permulta, canorum fuscum, leve asperum, 
grave acutum, flexibile durum; N u, 146, 

laudo: f. I, 1. exsistit. 

limo: j. appello; F V, 12, 

misceo: »eontaminari stirpem ac misceri genus«; 
N II, 68. 

moderot: quod (genus rei publicae) est ex his, 
tTE prima dixi, moderatum et permixtum tribus; 


moveo: f. infige. — I, ]. caret. 

muto: non modo in tot gentibus (genera juris) 
varia, sed in una urbe ... milliens mntata de- 
monstrem; R III, 17, 


18 


genus 


neglego: j. L, 1. et; DI 3. 

nomino: recte genus hoc interrogationis igna- 
vum atque iners nominatum est; Fa 29. 

noto: his tribus generibus honestorum notatis; 
F I, 47. f, animadverto; D I, 72. 

obscuro: actionum autem genera plura, ut ob- 
scurentur etiam maioribus minora || minora maio- 
ribus ||; F V, 58, 

omitto: hoc divinationie genus omittamus; D 
II, 87. adhibendumne fuerit hoc genus ... an 
plane omittendum; O III, 9. 

pello: hoc .. deliberantium genus pellatur e 
medio; O IIL,87. quod (genus motus) in anticam 
er a conversione eiusdem ei similis pelleretur; 

i 86 


perficio: f. I, 1. est; R I, 42. 

permisceo: f. moderor. — I, 1. tenet; RI, 44. 

perscribo: omnium .. rerum publicarum re- 
etionis genera, status, mutationes ... perscripsi- 
mus; F IV, 

persequor: sequitur, ut hasc officiorum genera 
persequar; O Il, 1. baec genera ofliciorum qui 
persequentur || persequuntur |; O Il, 85. 

pollieeor: j. exspecto; R I, 38. 

pono: qui (Epieurus) unum genus posuit earum 
eupiditatum, quae ..., alterum ..., tertium ..; 
FI, 4. 
illa fere genera ponebas: extiapicum eorumque, 
qui ..; DI, 26. omne .. genus coniecturale in 
hoc fere genere ponebas; D II, 26. quod (genus) 
ab Ennio positum in una re transferri in permul- 
tas potest; O I, 51. ratione .. utentium duo ge- 
nera ponunt, deorum anum, alterum hominum; 
O0 I, 11. genus .. hoc sermonam positum in 
hominum veterum auctoritate; Lae 4. 1. I, 1. est; 
017. — IV, 1. oficium; F III, 58. 

praetermitto: quaero, quid sit, cur ... hoc 
genus praetermittas; A I, 3. discriptio |] deser. || 
.. sacerdotum nullum iustae religionis genus prae- 
termittit; L II, 80. quibus (generibus) praeter- 
missis caeli absolutio perfecta non erit; Tı 41. 

probo: quod genus minime in philosophia m 
bari solet; A II, 49. probatis certe genus; A I, 
96. ea duo genera » Dicaenrcho probantur et 

. a Cratippo nostro; D I, 113. ut... ista 
duo (divinandi genera), furoris et somnii, quae a 
libera mente fluere viderentur, probares; D II, 101. 
Carneades genus hoc totum non probabat; Fa 31. 
quartum quoddam genus rei publicae maxime pro- 
bandum esse sentio; R I, 45. e tribus istis (ge- 
neribus) quod maxime probas? — recte quaeris, 
quod maxime e tribus, quoniam eorum nallum 
ipsum per se separatim ||separatum || probo; R 
I, 54. si unum ac simplex (genus) probandum 
sit, regium probem *; R1,54. cum de illo genere 
rei publicae, quod maxime probo, quae sentio, 


dixero; RI, si ullum probarem simplex rei 
publicae Bas sed ita, quoad statum suum reti- 
net; R ll, 48. adsentior nullum esse de tribus 


his generibus, quod sit probandum minus; RB III, 


47. quoniam regale eivitatis genus probatum 
quondam posten ... repudiatum est; L II, 15. 
f. antepono; R I, 54. 


prodo: (id genus imperii) etiam deinceps po- 
steris prodebatur; L III, 4. 

profundo: [. I, 1. est; O I, 108. 

pronuntio: eo .. loco et Prognostica nostra 
pronuntiabas et genera herbarum; D II, 47. 

propono: quando || quoniam|]| .. duobus ge- 
neribus iniustitiae propositis adiunximus causas 
utriusque generis; OÖ I, 29. 
genera quattuor, e quibus honestas oflieiumque 
manaret; OÖ I, 61, tribus generibus propositis; 
011,7 

provideo: f. I, 1. videtur; D Il, 27. 


* 


artificiosa || artificiosae |] divinationis 


cum proposits sint | 


genus 

recuso: f. deprecor. 

reicio: Cratippus . 
nera reiecit; D |], 5. 

relinquo: ut omnes istos aculeos et totum 
tortuosum genus disputandi relinguamus; A II, 98, 
totum genus hoc ... aut non potuerunt tweri aut 
noluerunt, certe reliquerunt; F IV, 7. quod 
er librorum) in eommentariis reliquerunt; F 
IV, 12. Dicaearchus Peripateticus cetera divina- 
tionis genera sustulit, somniorum et furoris reli- 
quit; I, 5. alterum dubitari non potest, quin 
a Panaetio (hoc genus) susceptum sit, sed reli- 
etum; OÖ Il, 9. f. I, 1. est; D II, 109. 

reperio: ita fit, ut duo genern propter se ex- 
petendorum reperiantur; F Y, 68. 

reprehendo: ipsum regale genus civitatis non 
modo non est Du gerne sed ..; RI, 48. 

repudio: Scylax Halicarnassios || Halicarna- 
sius || ... totum hoc Chaldaicum |] Chaldaeicam || 
praedicendi genus repudiavit; DI, 88. quoniam 
regale eivitatis genus non tam regni quam regis 
vitiis repudiatum est; L II, 15. negant oportere 
indomiti Pen vitio genus hoc totum liberi populi 
repudiari; R 1,49. neo hoc benignitutis genus om- 
nino repudiandum est; O 11, 54. j. probo; LIT, 15. 

revoco: f. facio; D II, 66. 

seribo: f. appello; F V, 12. 

seiungo: cum ....illi ea genera virtutum, quar 
supra dixi, seiungi posse arbitrarentur; A I, 38 

sentio: qui (gustatus) sentire eorum, quibus 
vescimur, genera debet; N II, 141. 

separo: Kr R I, 54. 

sequor; aliud iam argumentandi usamur 
genus, ut ..; F V, 46. cum hoc genere philoso- 
phise, quod nos sequimur, magnam habet orator 
societatem; Fa 3. ut idem ... sequeretur .. et 
illud forense dicendi et hoc quietum disputandi 
genus; O I, 8. f. I, 1, exoritur. 

sero: disputari solet ... perpetuis cursibus 
I| [eursibus] || conversionibusque caelestibus ezti- 
tisse quan maturitatem serendi generis humani; 
L I, 24. f. augeo. 

servo: ü ... ad servandum genus hominum 
natura ineitantur; F III, 66. +Komulus pulcher 
in alto quaerit Aventino, servat genus altıvolan- 
tum«; D I, 107. 

s0cio: quom omne genus hominum sociatum 
inter so esse intellegatur; L I, 32. 

spargo: j. augeo. 

suscipio: f, relinguo; O Ill, 9. — I, 1. serpit. 

suspicor: se ... suspicari vestimenti aliquod 
genus funebris; L II, 59. 


. reliqus divinationis ge- 


tempero: quod us) e tribus primis esset 
modice temperatum; R IL, 65. f. colo. I, 1. praestat. 
teneo: omnia .. genera animalium (caelum) 


complexu non tenebit; tenent autem oportebit; 
Ti 41. f. I, 1. excellit. 

tollo: ut eo (genere aegritudinis) sublato re- 
liquorum remedia ne magnopere quaerenda arbi- 
traremur; T IU, 81. quod .. genus legationis 


ego consul ... sustulissem; L III, 18. j. relinquo; 
D1LS.—I,1. est; D Il, 109. 
tracto: quoniam . saepius .. genus eius 


hominis erit in reliqua nobis oratione tractan- 
dum *; RU,51. si (Plato) genus forense dieendi 
tractare voluisset; O I, 4. [. , 1. est; T IH, 81. 

transfero: f. pono; O 1, 51. 

tueor: f. relinquo; F IV, 7. 

turbo: haec duo genera, voluptas gestiens et 
libido, bonorum opinione turbantur, ut duo reli- 
qua, metus et aegritudo, malorum; T III, 25, f I, 
1. tenet; R 1, 44. 

video: multa eius modi proferre possum, sed 
genus ipsum videtis; N II, 126. licet .. videre 
et genera qnaedam et nationer huie scientiae de- 


genus 


ditas; D I, 91. videtis iam genus hoc omne 
lomne esse || scientine, diligentine, memoriae; 
L II, 41. 

vito: quod genus 
in rebus em 10) 

2. Genetip: appello: divini generis appellen- 
tur; Ti 41. 

sum: cuius generis Xenocrates et superiores 
etiam animum esse dixerant; A I, 39. omnia 
dicis sui generis esse; A ]I, 85. est .. eius ge- 
neris actio quoque quaedam, et quidem talis, 
ut ..; F II, 58. in quo etiam de animis, cuius 
generis essent, quaereretur; F IV, 12. prioris 
generis est, docilitas, memoria; F V, 36. quue. 
sunt generis eiusden:; F V, 65. eorum mihil ost 
eius generis, ut sit in fine atque extremo bono- 
rum; F V, 67. qui (animus) si est horum quat- 
tuor generum, ex quibus omnia constare dicun- 
tur; T I, 42. sunt ... eius generis innumerabilis; 
D I, 71. II, 107. eiusdem generis etiam illud est, 
quod scribit Herodotus; I, 121. quodsi haec 
eaque, quae sunt eiusdem generis, habent aliquam 
talem necessitatem; D II, 18. superioris generis 
huius modi sunt exempla; 01,7. quae sunt ge- 
neris eiusdem; O I, 7. omnium .. communia 
hominum videntur es, quae sunt generis eius, 
quod ..;O I, 51. (animus) discernit .., quid sit 
eiusdem generis, quid alterius; Ti 27. 

3. Datin: adfero: »mors .. est finita omni- 
bus, quae generi humano angorem nequiequam 
adferunt«; T II, 59 quicquid .. magnam utili- 
tatem generi adferret humano; N II, 60. 

adfın quis in malorum non ad- 
fingitur illa opinio .. 68, 

antepono: f. 1. en — consulo: f. 
eonsulo, Ill. generi (5 St.) ®. I, ©. 521, a. 

dedo: maiore .. studio Lucullus .. omni litte- 
eneri ... deditus fuit, quam ..; AI, 4. 
8, quaeso, te huic etiam generi litteraram; 
AT, d scio an melius fuerit humano ge- 
neri motum istum celerem SMBEN EIN, acumen, 
sollertiam, quam rationem vocamus, ... nun dari; 
N III, 69. non dari illam (ulouen) <u org dari 
humano generi melius fuit; N III . 8- 
tura ... nec fruges terrao bacasve ans cum 
utilitate ulla generi humano dedisset, nisi ..; D 
I, 116. tantam esse necessitatem virtutis generi 
hominum a natura tantumque amorem ad com- 
munem salutem defendendam datum, ut ..; RI, 
il. animos munere deorum hominum generi da- 
tos; R VI, 17. illa lex, quam di humano generi 
dederunt, recte est laudata; L II, 8. tecta . 
unde aut initio generi humano dari potuissent 
aut postea subvenire || subveniri ||? O 11, 13. quo 
bono nullum optabilius, nullum raestantius ne- 
que datum est mortalium generi deorum concessu 

. neque dabitur; Ti 52. 

dono: mazuma .. eorum (oculorum) utilitas 
donata hominum generi deorum munere deinceps 
ezplicetur; Ti 52. 

evenio: 
nerit; N II, 

noceo: 
quasi noceri 
praesto: |. I, 1. est; R II, 65. praestat, 
rovideo: nec .. universo generi hominum 
solum, sed etiam singulis . dis inmortalibus con- 
suli et provideri solet; N II, 164. 

quaero: semper .. huic 'generi ... salutis om- 
nium causa Er sublevatio et medicina quae- 
sita est; R II, 

satis erh danda omnino opera est, ut omni 
generi satis facere possimus; O II, 71 

subicio: quae .. pars subiecta generi est; 


+ 


vu vitandum est etiam 


. hoc idem generi humano eve- 


PUR ei 


«ae: possessionum minime 
ir 


9 








| 
| 
! 


genus 


subvenio: f. do; O II, 18. 

sum: honorem .. huic generi non fuisse de- 
clarat oratio Catonis; TI, 3 

tribuo: si est aliquid a deis inmortalibus ho- 
minum generi tributum; N I, 3. caeli .. muta- 
tiones ... a dis inmortalibus tribui generi humano 
utant; N I, 4. quid censes? si ratio esset in 
eluis, non suo quasque generi plurimum tribu- 
turas fuisse? N L 78. ut sint di, potest fieri, ut 
nulla ab iis divinatio generi humano tributa sit; 
D I, 10. f. 1, 1. tuetor. 

4. Ablativ: egeo: homines externos hoc libe- 
ralitatis genere in urbe nostra non egere; Ol, 64. 

fruor: quod (hominum |. pluribus generi- 
bus fruitur voluptatum; N I, 

libero: hoc genere Ach Me sic . 
ratus, ut .; TI, 10. 

nascor: cum esset habendus rex, quicumque 

nere regio natus esset; R I, 50. qui (homines) 
ignoratione virtutis ... genere nobili natos esse 
optimos putant; RI, 51. rg eontigit M. Bruto 
summo genere nato; O II, 50. 

sum: bene meriti de a communibus ut ge- 
nere etiam putarentur, non solum ingenio euse 
divino; R ] 4 

vaco: qui Kiss genere iniustitiae vacant, in 
alterum incurrunt; OÖ 

utor: quod ca )tiosissimo genere interrogationis 
utuntur; A II, . enere nos quidem sermonis 
utimur usitato; N III, 41. Anchialum et Cassan- 
drum ... hoc praedictionis genere non us0s; D 
II, 88. confugiendum est ad posterius (genus 'de- 
certandi), si uti non licet superiore; O I, 34. j. 1. 
consequor. — I, 1. est; L II, 56. 

5, mit Präpofitionen: absum a: ab hoc 

. genere largitionis, ut aliis detur, aliis auferatur, 
aberunt ii, üi.;OH, 

accipio de: f. L, 1. st; DL9E. 

accomodo ad: quoniam ... ommes .. leges 
a ae (sunt) ad illud civitatis genus; 

adhibeo ad: ad quod (gemus) est adhibenda 
actio quaedam, non an mentis agitatio; O I, 17. 

appareo in: x similitudo in genere etiam 
humano apparet; F V, 42. 

cerno ee. sive in singulis sive in univerao ge- 
nere (animal) cernatur; Ti 11. 

compleo ex: (hoc) completur et ex eo 
genere vitae ... et ex iis rebus; T IV. 15 

confero ad: qui .. ad naturae suae non vi- 
tiosae Er consilium vivendi umne contulerit; 


. sum libe- 


conflo ex: j. 1, antepono; R I, 54. 

confugio u; f. 4. utor; O I, 34. 

confundo ex: quae (res publica) ex tribus ge- 
neribus illie, regali et optumati et populari, con- 
fusa modice; R II, 41. 

coniungo ex: 'quod (Epieurus) e dapliei genere 
voluptatis coniunctus est; F II, 44. 

eonligo, conquiro de: quam multa ab iis 
conquisita et eollecta sunt de omnium animantium 
genere, ortu, membris, setatibus! F IV, 13. 

consto ex: ex levissimo .. et indoctissimo 
genere (isti) constant; D II, 129. f. 2. sum; T1,42. 

converto ex, in: f. 1. eonverto; R II, 47. 

deduco ad: quod ad cumque Jegin genus me 
disputatio nostra deduxerit; 2 ur 

elinquo in: f. 1. adseg 

dico de: j. de, |. dico ı Fonsre (8 8) 8.1, 
©. 601, b. 

discedo a: ubi ea (disciplina) nn cum 
ab hoc discendi genere discesseris? O II, 

dispertio inter: ut... extreme illa et summa 

u r animalium genera distineta et dispertita 
sint; F V, 25. 
13* 


genus 

disputo de: de hoc ere toto in iis libris, 
quos de re publicn scripsi, diligenter est disputa- 
tum; O II, do. toto hoc de genere ... commo- 
dius ... disputatur; O Il, 87. 

dissero de: de quibus (divinandi generibus) 


“+. disseramus; D Il, 100. reliqui disseruerunt 
... de generibus et de rationibus eivitatum; R II, 
22 


distinguo inter: f. dispertio inter. 

do ad: appetitio animı ... non ad quodvis 
enus vitae, sed ad quandam formam vivendi vi- 
etur data; F II, 28. 

dubito de: ut de ceteris divinandi generibus 
dubitares; D II, 101. 


duco a: quem ad modum ofieia ducerentur ... 
ab omni genere virtutis; O II, 1. 

elaboro in: ut idem utroque in genere elabo- 
raret; O 1,3. 

evado ex: quorum generum nullum est, ex 
quo nom aliquid, sicut praedictum sit || eat ||, eva- 
serit; D II, 

excello in: cum .. ipse in eo (genere) excel- 
las; A 1,3. quae tam excellens in umni genere 
virtus in ullis fuit, ut sit cum maioribus nostris 
— TI, 2. ut (Q. Lucilius Balbus) cum 
excellentibus in eo genere Ürsecis compararetur; 
N 1, 15. ii student pleruinque eodem in genere 
laudis excellere; O I, 116. 


explico de: Pannetius ... de duobus generi- 
bus primis tribus libris explicavit; O III, 7. 

exsisto in: si qui magnis ingeniis in eo ge- 
nere extiterunt; T |, 8. 

habeo in: an dubium est, quin nihil sit ha- 
bendum in eo genere, - vita benta compleatur 
Hl completur, al. |], si id possit amitti? TV, 40. 

habito in: Theophrastus ... habitarit ... in 
eo genere rerum; L III, 14. 

incido in: f. 1. adsequor. 

incurro in: f. 4. vaco. 


ingredior ad: ita audies, ut Romanum homi- 
nem, ut timide ingredientem ad hoc genus dispu- 
tandi; Fa 4. 

insum in: in quo (genere honesti) inest ordo 
et moderatio; Fl, 47. haec et similia eorum in 
borum quattuor generum inesse nullo putat; TI, 
22. quodsi inest in hominum genere mens, fides, 
virtus, concordia; N Il, 79, in quo (sphaerae ge- 
nere) solis et lunae motus inessent; R I, 22 

intellego ex: non nullas etiam valetodinis 
ignificationes ... ex quodam genere somniorum 
intellegi posse (medici) dieunt; D II, 142. 

iudico ex: hunc ex maxime raro genere ho- 
mwinum iudicare debemus et paene divino; Lae 64. 

laboro de: qui ... 
genere nihil laborare; T I, 103. 

loquor de: de hominum genere aut omnino 
de animalium loquor? FV, 38. f. I, 1. tenet; RI, 


manco in: (aestimatio) in suo genere manebit; 

mano e: f. 1. propono; O 1, 61. 

mereor de: eosdem .. {deos) optime de genere 
hominum mereri; L II, 15. 

moderor ex: j. 1. moderor. 

numero in: vitiosum est .. in dividendo par- 
tem in genere numerare; F II, 26. cur non eodem 
in genere Serapim Isimque numeremus? N III, 47. 
quo i ai vel maxime est Fortuna numeranda; 
N I, 61. 

orior a: quae (oflicia) orinntur # suo cuiusque 
enere virtutis; F V,69. — ex: e quibus (generi- 
us principiorum) omnia orerentur; T I, 22. 

partior in: sunt .. omnia (animantia) in 
quaedam genera partita; Ti 11. 


se ostenderit de hoc toto 


100 


genus 

pecco in: in gubernando nihil, in oflicio 
rimum interest, quo in genere peccetur; F IV, 76. 

perficio in: quae (natura) ... in suo quid- 
que genere perfectum esse voluit; T V, 37. wir 
iste fuit ille quidem prudens et acutus et in suo 
genere perfectus; L1,54. nec quicquam difheilius 
quam reperire, quod sit omni ex parte in suo ge- 
nere perfectum; Lae 79. 

permaneo in: animantium ... quanta ad eam 
rein vis, ut in 2uo quaeque genere permancat! 
N II, 121. 

permisceo ex: f. 1. moderor. 

perspicio ex: ex hoc genere toto perspici 
potest levitas orationis eorum; A II, 58. 

pertineo ad: quarum (rerum caelestium) ape- 
ctaculum ad nullum alind genus animantium per- 
tinet; N II, 140. 

placeo de: nec .. alienum ost ..., quid iis 
(doctis hominibus) de quoque oflicii genere placeat, 
exquirere; OÖ I, 147. 

pono in: cum .. hominem in eo genere posuis- 
set, ut ei tribueret animi excellentiam; F IV, 28, 
omne .. genus coniecturale in hoc fere genere 
ponebas; D II, 26. f. I. pono; DIL, 26. — 1,1. 
est; F IV, 36. 

possum in: ut nuper.... temptari, quid in eo 
genere possem, T I, 7. 

praecipio de: nec omnino de eo genere quic- 
quam praecipiendum fuisse; O III, 18. 

praesto ex: f. I, 1. praestat. 

procedo in: qui cum in pbhilosophia, tum in 
SER BR philosophiae tantum processeris; 


profero de: quo de genere Apollinis operta 
prolata sunt; D I, 115. 
roficio in: quo in genere tantum profecisse 

videmur, ut ..; N I, 

qusero de: de quo (genere) instituaerat paulo 
ante Tubero quaerere; R 1, 17. 

relinquo in: uno in | errr relinqui videbatur 
vocis suffragium, ... perduellionis; L III, 36. 

seiungo a: audet dicere ne suspicari quidem 
se ullum bonum seiunetum ab illo Aristippeo ge- 
nere voluptatis; F II, 20. 

sentio de: de quibus (divinationis generibus) 
> ipse sentiam, ... exponam; DI, 10. f. 1. in- 
rmo. probo; R I, 65. 

specto in: quod er) spectatur in uno 
quoque genere virtutis; OÖ I, 98. 

sum de: si quae sunt de genere eodem; T IV, 
16. quo de genere illa sunt: »eheu videte«r! D 1, 
114. — ex: |. ex, 1. sum e genere (12 &t.) ®. I, 
©. 898, b. — in: reperirentur, quae et in suo 
geners essent et in alieno; A Ill, 50. ut non in 
suo quidque genere sit tale, quale est; A II, 54. 
quae (res) sint in genere contrario; A 11,95. qui 
unum diem totum velit esse in genere isto vola- 
ptatis; F II, 114. commoda .. et incommoda in 
eo genere sunt, quae praeposita et reiecta dieimus 
I|diximus ||; F II, 69. non sunt in eo genem: 
tantae commoditates corporis; F IV, 29. cum 
praesertim ipse quoque animus non inane nescio 
uid sit, ... sed in quodam genere corporis; F 
‚86. sunt illa quidem sua sponte sed 
eudem in genere, quo illa, non sunt; F V, 68. 
quae est melior .. in hominum genere naturis 
quam eorum, qui ..? T 1,32. in ıllo genere si; 
sane Pacideianus |] Pacidianus || aliquis hoc animo, 
ut narrat Lueilius; T IV, 48, quo nihil in quo- 
ue genere nec potest nec debet esse praestantius ; 
N II, 29. sequitur, ut eadem sit in iis (dis), quae 
humano in genere, ratio; N II, 79. quo in ge: 
nere Marcios quosdam frutres ... apud maioren 
nostros fuisse seriptum videmus; D I, 89. sole 
. tu haec studiose investigare, quae sunt in how 


genus 


genere; R I, 17. in ipsius paterno genere fuit 
noster ille amicus; R 1 30. - uo (genere) esse 
videbuntur fortasse angustine; II, 45, neque 
(virtus est) alio ullo in genere |]ingenio || prae- 
terea; L I, 25. quod argumenti satis est nullam 
dissimilitudinem esse in genere; L I, 30. quos 
nos et quales esse velimus et in quo genere vitae; 
O 1, 117. quorum (generum pulchritudinis) in 
altero venustas sit est], in altero dignitas; O 
I, 130. in utroque genere quae sunt recta et sim- 
plicis, laudantur; O I, 180. quo in genere multum 
mali etiam in exemplo est; O I, 1 quo in ge- 
nere est in primis senectus; C 4. ut (Graeci), 
quod in eo genere minimum est, id maxime pro- 
bare videsntur; © 45. nihil esse eorum, quae na- 
tura cernerentur, Er intellegente in toto 
genere praestantius; Ti 10, 

sumo e: quom .. alia, quibus cobaererent ho- 
mines, e mortali genere sumpserint; L I, 24. 

tempero e: f. 1. tempero. 

tollo ex: qui m) nullo modo est ex hoc 
genere tollendus; D IL, 75. 

traduco ad: f. I, 1. proficiscitur; D I, 130. 

transfero ad: cum es, quae dicuntur in scho- 
lisa Serixog, ad nostrum hoc oratorium transfero 
dicendi genus; P5. — de, in: nihil est .., quod 
de suo genere in aliud genus transferri possit; A 
1, 50. — ex: qui hos |jeos || deos ex hominum 
genere in caelum translatos non re, sed opinione 
esse dicunt; L II, 58. 

venio ad: f, ad, I. venio ad genus (8 &t.) ®. 
1, ©. 52, a. 

versor in: si diutius in hoc genere verser; R 
1, 70. ordo.... et constantia et moderatio et ea, 
quae sunt his similia, versantur in eo genere; 
1, 17. qui et miles et tribunus et legatus et con- 
sul versatus sum in vario genere bellorum; C 18, 

video in: videmus in quodam volucrium genere 
non nulla indicia pietatis, cognitionem, memoriam; 
FU, 110. 

videor de: dicam .., de istis ipsis duobus ge- 
neribus mihi quid videatur; D II, 101. 

IL. nad Adjectiven: 1. Genetin: copiorus, 
intellegens: erat (L. Thorius) et cupidus volu- 
ptatum et eius || cuiusvis |] generis intellegens et 
copiosus; F II, 

issimilis: eorum .. quattuor (generum), quae 
supra dixi, dissimile; A 1, 26. 

2. Dativ: amicus: sunt .. (di) benefici ge- 
nerique hominum amiei; D I, 82. II, 102, 

bonus: f. II, 3. do; N II, 69. 78. 

finitimus: f. I, 1. est; R I, 65. 

fructuosus: fructuosior .. hominum generi 

. eorum (vita est), qui ..; O I, 70. 

infensus, inimicus: nec tam fuit hominum 
u infensa atque inimica natura, ut ..; T IV, 


rosperus: est hominum generi prosperus et 
salutaris ille fulgor, qui dieitur Iovis; R Vl, 17. 
salutaris: quam salutares (natura dedit) non 
modo hominum, sed etiam pecudum generi ... 
ventos Etesias! N II, 131. quod hominum generi 


universo cultura agrorum est salutaris; 56. 
f- prosperus, 
simılis: huie .. alteri generi similis est ea 


ratio consolandi, quae docet humana esse, quae 
aceiderint; T IH, 57. 

3. Ablativ: contentus: quo (genere enun- 
tiandi) Chrysippus sperat Chaldaeos contentos 
Stoicorum eausa fore; Fa 16. 

dignus: regalis sane et digna Aencidarum ge- 
nere sententia; O I, 38, 

fetus: terra .. feta frugibus et vario legami- 
num genere; N II, 156. 

refertus: quo genere (iocandi) non modo 


101 


Plautus noster et Atticorum antiqua comoedia, 
sed etiam philosophorum Socraticorum libri referti 
sunt; O I, 104. 

4. mit Bräpofitionen: aequabilis in: ut 
haec patientia dolorum ... in omni genere se 
aequabilem prasbeat; T II, 65. 

bonus in: cum ... artiicem ... nihil aliud 

. meditari, curare videam, nisi quo sit in illo 
genere ımelior; R I, 35. 

communis cum: haec .. oflicia ... esse ... 
cum omni hominum genere communia; OÖ III, 15. 

exercitatus in: quam multa, quae nos fugiunt 
in cantu, exaudiunt in eo genere exercitati! A II, 
20. earum .. rerum scientiam non doctis homini- 
bus ..., sed in illo genere exercitatis conceden- 
dam putant; R I, 11. 

incolumis in: ut (omne animal) se salvam in 
suo genere incolumeque vellet; F IV, 19. 

inlustris in: Panaetius ... fuit .. in altero 
genere mitior, in altero illustrior; F IV, 79, 

laudabilis in: quo perfectiores sint (partes) 
et mngis in suo genere laudabiles; F V, 37. 

magnus in: quorum rg in utroque mi- 
gaus noster Cato est; L III, 40. 

mitis in: f. inlustris in, 

nimius in: quamquam .. vereor, ne nimius in 
hoc genere videar; F V, 55. 

nullus de: f. Il, 1. probo; R Ill, 47. — ex: 
ex tot generibus nullum est animal praeter homi- 
nem quod ..; LI, 24. j. I, 1. est; R II, 65. 

patiens in: quo in genere versutissimum et 
patientissimum Lacedaemonium Lysandrum acce- 
pimus; O I, 109. 

perfectus in: j. Il, 5. perficio in. 

perspicuus in: maxime .. in hoc quidem ge- 
nere vis est perspicua naturae; F V, 32. 

prudens in: nec.... Xenocrates in hoc genere 
prudentior jest; N I, 34. 

aalvus in: f. incolumis in. 

solus ex: solum ... ex tot animantium generi- 
bus atque naturis; L I, 22. 

tantus in: tantus... imperator in omni genere 
belli fuit, ut ..; A II, 3. 

versutus in: f. patiene in. 

IV. nach Subftantiven: 1. Gemetin (vgl. II, 
2): algs: ad quae (artificia) pauci accedunt, no- 
stri quidem generis admodam ; A II, 86. 

alqd: in quibus (primis naturse) numerant ... 
viris, pulchritudinem, cetera generis eiusdem; F V, 
18. qui (Parmenides) cupiditatem ceteraque gene- 
ris eiusdem ad deum revocet; N I, 28. hacc et 
alias generis eiusdem ita defenditis, ut ..; N LIE, 
62. honos et vietoris et multa generis eiusdem 

ua cum somniis naturali cognatione innguntur? 
D Il, 142. haec fere .. et quaedam eiusdem ge- 
neris ab iis ... disputari solent; R I, 58. ut... 
omnia ... paret, ut pastum, ut latibula, ut alia 
generis eiusdem; OÖ I, 11. sunt inanima, ... ut 
ea, qune gignuntur e terra, ut alia generis eius- 
dem; O ıı [detrahere .. de altero ... i 
est contra naturaın quam mors, quam dolor, quam 
cetera generis eiusdem]; OÖ Ill, 24. quae .. vi- 
dentur utilie, bonores, divitine, voluptates, cetera 
generis eiusdem; O Ill, 43. quid .. interest ... 
inter hominem et truncum aut saxum aut quidvis 
generis eiusdem? Lae 48. quando .. trium vel 
numerorum vel figurarum vel quorumeumque ge- 
nerum contingit ut, quod medium sit, ... com- 
paretur; Ti 14. 

animantes: deinde disputat, quod cuiusque 

eneris animantium statui deceat extremum; F IV, 
3 ad quas (bestiae) se adplicent eiusdem gene- 
ris animantis; Lae 81. 

asoti: nemo nostrum istius generis naobos iu- 
eunde putat vivere; F Il, 28, 


genus 
belua: an putas ullam esse terra eg be- 
luam, quae non sui generis belua maxime delecte- 
tur? N 1, 77. apud eosdem (Aegyptios) .. cuius- 
rg beluas numero consecratas deorum; 
bestiae: quibus bestiis erat is cibus, ut aliis 
alius ]| [generis] bestiis vescerentur; N IH, 128. 
captiones: omnes .. istius generis captiones 
eodem modo refelluntur; Fa %. 
caritas: quod latius quam 
ritas generis humani; F V, 65. 
causae: f. II, 1. gt ger OÖ I, 239. 
cognitio: non .. id solum continet ea dispu- 
tatio, ut cognitionem adferat generis humani; T 


... jpen ca- 


eommoditas: quae (res) inessent in omni 
mundo cum m usu et commoditate generis 
humani; N Il, 80, 

communitas: nos ... natos .. esse ... ad 
societatem communitatemque generis humani; 
F IV, 4. 

conciliatio: commounem totius generis homi- 
num concilintionem et consociationem colere ... 
debemus; O I, 149. 

conclusio: cum probaveris eiusdem generis 
superiorem (conclusionem); A II, 96. 

coniunctio: quae ... de coniunctione generis 
humani ... dieuntur; F IV, 19. 

conservatio: quid loquar, quanta ratio in 
bestiis ad perpetuam conservationem earum gene- 
ris appareat? N II, 128, 

consociatio: f. conciliatio. 

controversia: id habet aut generis ipsius eine 
personis temporibusque aut iis adiunctis ... con- 
troversiam; F IV, 6. 

error: cuits generis error ita manat, ut ..;; 
A1l, 9, 

exempla: cuius generis duo sint ex multis 
exempla; D I, 101. 

formae: item de contrariis, a quibus (antiqui) 
ad genera formasque generum venerunt; F IV, 8 

fragilitas: incipio ... humani generis imbe- 
cillitatem fragilitatemque extimescere; T V, 3 

grana: ne, ut acervun ex sui generis granis, 
sic beata vita ... eflici debeat; T V, 45. 

homines: quod .. omnium gentium generum- 
que hominibus ita videretur; N I, 62. in quam 
{(domum) ... admittenda hominum cuiusque modi 
| generis || multitudo; O 1, 139. 

ignoratio: qui aligquamdiu propter ignoratio- 
nem stirpis et generis in famulata fuerunt || fue- 
rint ||; Lae 70. 

imbeecillitas: qui inbeeillitatem generis hu- 
mani cogitat; T II, 34. f. fragilitas. 

imitatio: hunc Crassum, qui lentius ... dicere 
solebat, ad imitationem quasi nostri generis con- 
tendisse; fr V, 22, 

interitus: quae... cuiusque generis vel inanimi 
vel animantie vel muti vel Toakanis origo (esset), 
quae vita, qui interitus, quaeque ex nlio in aliud 
vieissitudo atque mutatio; T V, 69 

iudieium: ut nemo sit nostrum, qui in sensi- 
bus sui cuiusque generis iadieium requirat acrius; 

jus: ego ... tractabo .. 
ius civile nostrum; L I, 46. 

laus: ut hoius quoque generis laudem iam lan- 
Serge Graeciae eripiant; T Il, 5. laudemus 
rius legem ipsam veris et propriis generis sui 
udibuse L ur 2. er ® 

mala: 
geatur; T 

natura: quorum (generum radicum) vim atque 
naturam ratio numquam explicavit; DI,13. cum 
duplex esset natura generis humani; Ti 44. 


. eius ipsius generis 


wi zu generum malis omnibus ur- 


102 


genus 


odium: similiter .. definitur et mulierum odium, 
ut IURUONyn, et, ut Timonis, generis humani; T 
IV, 27. 


officium: est .. oflicium eius generis, quod 
nec in bonis ponatur nec in contrariis; F III, 58. 

onus: cuius generis onus navis vehat; F IV, 76. 

opes: quoniam maxime rapimur ad opes augen- 
das generia humani; R I, 38. 

oracula: cuius generis oracla etiam habenda 
sunt ... illa, quae ..; D I, 34, 

orbis: cum ... orbis illius generis alterius in- 
mutatus et rectus omnia animo mentique denun- 
tiat; Ti 28. 

origo: j. interitus. 

pars: hominem .. esse censebant quasi partem 
quandam ciritatis et universi generis humani; A 
I, 21. singulis perturbationibus partes eiusdem 
generis plures subiciuntur; T IV, 16. ut nulla 
pars huiusce generis excederet extra; Ti 16. 

penuria: sunt .. firmi et stabiles et constan- 
tes eligendi; cuius generis est magna penuria; 
Lae 62. 

praeceptum: huius generis totius breve et 
non diffieile praeceptum est; O IH, 48. 

quaestiones: huius generis quaestiones sunt 
omnes eae, in quibus ex tempore ofhcium exquiri- 
tur; O III, 32. eius generis hae sunt quaestiones; 
© LI, 50. 

ratio: quorum amborum generum una ratio 
est; D I, 70. hoc in ratione utriusque generis 
interfuit, quod ..; R IH, 7. 

re medıa: f. Il, 1. tollo; T IH, 81. 

res: cum ... nequo .. Peripatetici plus tri- 
buerent divitiis, bonae valetudıni, ceteris rebus 
generis eiusdem quam Stoici; T V, 120. ex te 
Ipso non commenticiam rem, sed factam eiusdem 
generis audivi; D I, 68. 

scripta: nos .. ea scripta reliquaqud eiusdem 
generis .. legimus libenter; F I, 12. 

signa: idem .. (deus) mittit .. signa nobis 
eins generis, qualia permulta historia tradidit; 
D 1, 121. 

similitudo: ceuius (generis) similitudine per- 
specta in formarım specie ac dignitate; F II, 47. 
nec solum in rectis, sed etiam in pravitatibus in- 
signis est humani generis similitudo; L I, 31. 

societas: & quo initio profeetam communem 
humani generis societatem persequimur; F III, 62. 
quod (ins hominum) situm est in generis humani 
societate; T I, 64. haud scio an ... fides etiam 
et societas generis humani ... tollatur; N I, 4 
est... primum (principiam), quod cernitur in uni- 
versi generis humani societate; O I, 50. artior 

. colligatio est societatis propinquorum; ab illa 
enim inmensa societate humani generis in exi- 
guum ... concluditur; O I, 53. pertinet .. (actio) 
ad societatem generis humani; O I, 159. quae 
(virtus) constat ex hominibus tuendis, id est ex 
societate generis humani; O 1,157, disrumpi ne- 
cesse est, ... hamani generis societatem ; O II, 
21. ii dirimant communem humani generis socie- 
tatem; O III, 28. quae (virtutes) in communitate 
cernuntur et in societate generia humani; O III, 
118. quod ex infinita societate generis humani 

ita contracta res est ..., ut ..; Lae 20. 

f. communitas. 

status: se ut custodiat (natura) quam in opti- 
mo sui generis statu; F V, 

stirpes: terrae eiuadem generis stirpium reno- 
vatione conplentur; N II, 127. 

verecundiß: retinenda .. 
verecundis; O I, 129. 

vieissitudo: f. I, 1, est; N II, 84. 

virtutes: iustitiam dico, temperantiam, ceteras 
(virtutes) generis eiusdem; F IV, 4. quas (virtu- 


est huius generis 


genus 


tes) appellamus voluntarias, ut prudentiam, tem- 
perantiam, fortitudinem, iustitiam et reliquas ge- 
neris eiusdem |jeiusdem gen.||; F V, 36. 

vis: f. natura, D I, 13. — visa: j. I, 1. diffe- 
runt. — vita: f. interitus. 

universitae: licet .. 
generis humani; N Il, 164. 

voluptates: quae sunt onmınes unius generis 


103 


| 


contrahere universitatem 


ad perfundendum animum tamquam inliquefactae | 


voluptates; T IV, 20 

usus: f. commoditas. 

utilitas: quorum (generum radicum) ... utili- 
tate et ars est et inventor probatus; D I, 13. 

elliptifh: similis .. est eiusdem generis de- 
finitio religquarum; T IV, 26. 

2, mit Präpofitionen: algs ex: quod .. 
ex hominum 
et ceteros, coli lex iubet; L IT, 27. Plato Titanum 
© genere statuit eos, qui ... adversentur magi- 
stratibus; L II, 5. vgl. II, 5. iudico ex. 

algd ex: quid .. ab antiquis ex eo genere 
... praetermissum est? F IV, 8. 
numerabilia ex eodem genere qui videat; N II, 12. 
j. I, 1. consequor. anche: R I, ö4. 

communio cum: qui (sibi) .. cum omni ho- 
minum genere nullam juris commanionem, nullam 
humanitatis societatem velit; R II, 48. 

communitas cum: multa ruunt et maxime 
communitas cum hominum genere; A II, 140. 

eoncubitus cum: ut ... (deoram) cum hu- 
mano genere concubitus (videremus); 1, 42. 

copis in: ea .. disciplina effecit tantam illo- 
ram utroque in genere dicendi copiam; F IV, 6. 

dementis in: cum po@tarum .. errore con- 
iungere licet portenta ınagorum Aegyptiorumque 
in eodem genere dementiam; N 1, rt 

disputatio de: quo de genere expecto dis- 
putationem tuam; L 1, 56. 

ius cum: ut ei (homini) cum genere humano 
quasi eivile ius intercederet; F III, 67. 

mutatio ex, in: f. 1. interitus. 

odium in: ut (odium) in hominum universum 


genus, quod imus de Timone, qui woardom- 
#o; appellatur; T IV, 25. 
oratio de: mihi .. haec oratio suscepta non 


de te est, sed de genere toto; O II, 45. 

pars ex: ex quibus (terrarum generibus) et 
mortifera quaedam purs est, .... et sunt partes ..; 
DI. 
ker ex: ex quo 
nolorum etiam et vatum foribun 

. audiendas putaverunt; D 1, 4. 

Bea ad: _ .. proclivitas ad suum 
uodque genus a similitudine corporis otatio 
EN Ä IV, 28, N, 


nere saepe ha- 
praedictiones 


catur; 

societas cum: f. communis cum. — II, 1. se- 
quor; Fa 3. 

vieissitudo ex, in: f. 1. interitus, 

V. Umftand: 1. Ablativ: agi: vita agenda 
est certo genere quodam, non quolibet; F III, 24. 

cerni: quae genere, non Numero cermerentur; 
TV, 2. 

eommutari: f. II, 1. commuto. 

compleri: totum prope caelum ... nonne hu- 
mano genere completum est? TI, 28 f. I, 5. 
habeo in. 

eonfici: quia corpora nostra terreno princi- 
ar Lazaeie confecta ardore animi concalescunt; 


eonfundi:f. Il, I. confundo, 
‚declarare: quin coniunctionem studiorum amo- 
Aisque nostri, quo possem litterarum genere, de- 
m; A ep. 1. 
differre: ut ea (honesta, commoda) inter se 
magnitudine et quasi gradibus, non genere differ- 


nere consecratos, sicut Herculem | 


haec et in- | 


genus 


rent; N I, 16. sive Aristotelem et Theophrastum 
cum illis congruentis re, genere docendi paulum 
differentis secuti sunt; L 1.38. 

diiungere: qui (Stoici) honesta a commodis 
non nomine, sed genere toto diiungerent; N 1, 16. 

excellere: Brutus ... excellens omni genere 
laudis; A I, 12, 

furere: quo genere Athamantem, Alcmaeonem, 
Aiacem, Orestem furere dieimus; T ID, 11. 

gaudere: cum .. intellexero te hoc scientine 


‚ genere gandere; O III, 121. 





| genere quattuor, partibus plures; F IL, 35. 


implicari: f. I, 1. est; O I, 117. 

metiri: non genere aut loco aut ordine, sed 
forma, netate, figura (voluptates) metiendas pu- 
tant; T V, 94. 

obscurari: j. Il, 1. obscuro. 

pervenire: ut suo genere perveniant ad extre- 
muın; F V, 26. 

prodesse: consilio iuvare || [cons. iuv.] || atque 
hoc scientine genere prodesse quam plurimis; 
OU, 65 

quattuor: omnes .. eae (perturbationes) sunt 
age 
(perturbationes) sunt genere quattuor, partibus 
plures; T II, 24. 

regius: uti consules potestatem haberent tem- 
.- REN annuam, genere ipso ac jure regiam ; 


sentiri: ut .. mel, etsi daleissimum est, suo 
tamen proprio genere saporis ... dulce esge sen- 
titur; Fin. 34. e 


superare: doctrina Graecia nos et omni litte- 
rarım genere superabat; T I, 3 

valere: en aestimatio genere valet, non magni- 
tudine; F Ill, 34. quae {aestimatio virtutis) ge- 
nere, non crescendo valet; F III, 34. 

vitiosus: tota .. ratio talium largitionum ge 
nere vitiosa est, temporibus necessaria; O II, 60. 

vulnerari: qui (milites) erant eodem genere 
teli vulnerati; D II, 135. 

zum Sa: eademne (sitienti voluptas est), quae 
restincta siti? — immo alio genere; F Il, 9. 

abl. comp.: Democritus tamen non inseite 
nugatur, ut physicus, quo genere nihil adrogan- 
tius; D II, 80. 

2. Präpofitionen: ab: necesse ent ... ab 
iis (duobus generibus) perrampatur et dividatur 
crassus hie... aör; T I, 42, ab hominum genere 
finitus est dies, mensis, annus; N II, 153. quibus 
{bubus) ... ab illo aureo genere ... via nulla 
umquam adferebatur; N II, 159. armis et castris 


temptata res est ab omni genere hominum et or- 
dine; O II, 84. 


ad: duo (einguli) sunt habitabiles, quorum 
eg ille ... nihil ad vestrum genus; R VI, 
l. 


ex: quo e genere nobis notitine rerum impri- 
muntur; A Il, 21. neque ... se .. e continenti 
ya tertiam vietimam rei publicae praebuisset; 

IL, 61, quo ex genere Cupidinis et Voluptatis 
et Lubentinae Veneris vocabula consecrata sunt; 
N U, 61. vgl. IV, 2. algs ex; L II, 27. 

in: illud attendimus, in hoc omni genere quam 
inconstanter loquamur? A Il, 58. ut (natura) et 
salva sit et in genere conservetur suo; F IV, 16. 
ne quo ornamento in hoc genere disputationis 
careret Latina oratio; T Il, 26. quod in suo ge- 
nere expletum atque cumulatum est; T V, 39. in 
hoc .. genere nescio quo pacto . quam in 
aliis suum cuique pulchrum est; T V, 63. cum 
is (sol) quoque efliciat, ut omnia floreant et in 
3uo quaeque genere pubescant; N II, 41. ut id 
(semen) ... ita fi et eficist in suo quidque 
genere, .. ut ..; 1,81. ego ... non nimis 
ndsentior in omni isto genere nostro illi familiari; 


genus 


RI, 15. ut me sic audiatis, neque ut omnino 
expertem Graecarum rerum neque ut eas nostris 
in hoc praesertim genere anteponentem, sed ..; 
R I, 36. ut in omni genere huius Pia consue- 
tadinem videretur imitatus; R II, 35, ut in hoc 
etiam genere Graecine nihil cedamus; L I, 5. 
nullo in genere disputando + honesta ||si ullo in 
genere dispuatandi, in hoc ista, al. |] patefieri, quid 
sit ... tributum; L I, 16. quo in genere severi- 
tatem maiorum senatus vetus auctoritas de Bac- 
chanalibus ... declarat; L Il, 37. velut in hoc 
ipso genere quam magnum illud Scaevoluse fa- 
eiunt! L 11, 47. in hoc genere et naturali et ho- 
nesto duo vitia vitanda sunt; O 1, 18, est .. in 
hoc genere molestum, quod ..; 01,26. quo ma- 
gie cavendum est, ne quid in eo genere peccetur; 
I, 26. quo in genere etiam in re publica multa 
peccantur; O I, 33. in quo genere Graeci The- 
mistoclem et Pheraeum Iasonem ceteris antepo- 
nunt; O I, 108. ut in illo ipso forensi genere 
dicendi contentiones alioram sermone vinceret; 
O I, 188. quo in genere non est incommodum, 
quale quidque eorum sit, ex aliis indicare; O1, 
146. in illo .. altero genere largiendi ... non 
uno modo in disparibus causis adfecti esse debe- 
mus; O II, 61. in quibus (generibus) deliberare 
homines et consultare de officio solerent; O 1IL, 7. 
in his .. tribus generibus, en modo possunt, 
non incallide tergiversantur; ul, 118. quo in 
genere sperare videor Scipionis et Lueli |} Laelüi |] 
amicitiam notam posteritati fore; Lae 15. in qui- 
bus (generibus) qui tales creabuntur, ut ..; Ti 4l. 
j. I, 1. est; A II, 9. 
propter: cum ...certi propter divitias aut genus 
aut alıquas opes rem publicam tenent, est factio; 
I, 23. propter hoc iniurise genus Lacedae- 
monii Lysandrum epborum expulerunt; O II, 80. 
sine: ei (di) sine eo genere voluptatis beati 
sint [jsunt |; F I], 115. sine quo (genere) parn- 
tus esse senator nullo pacto potest; L III, 41. 


geometres, Feldmefler, Mathematifer: 1. 
cernit, al.: quo modo .. geometres cernere ea 
potest, quae .. nulla sunt? A II, 22. 

cogunt, al.: geometrae providennt, quise pro- 
fitentur non persnadere, sed eogere, et qui omnia 
vobis, quae deseribunt, probant. non quaero ex 
his illa initia mathematicoram, quibus non con- 
cessis digitum progredi non possunt; A II, 116. 

dicit: geometres non ita dieet: „in sphaera“ 
..., sed potius illo modo: „non ..;* Fa 15. 

docent, al.: geometrae cum aliquid docere 
volunt, si quid ad eam rem pertinet eoram, 
quae ante docuerunt, id sumunt pro eoncesso et 
probato, illud modo explicant, de quo ante nihil 
scriptum est; T V, 18. ut geometrae solent non 
omnia docere, sed postulare, ut qunedam sibi con- 
cedantur, quo facilius, quae volunt, explicent, 
sic ..; O III, 33, 

faciunt, al: quaero, ... cor idem medici, cur 
geometrae, cnr reliqui facere non possint; Fa 15. 

loquuntur: geometrae .. et musiei, mm&- 
tiei etiam more quodam loquuntur suo; F III, 4. 

I, 1. concedo: f. I. docent; O II, 88. 

2. quaero ex: f. I. cogunt. 


geometria, Grometrie: I. est: is (Polyae- 
nus) posteaquam Epieure adsentiens totam geo- 
metriam falsam esse credidit; A II, 106. in summo 
apud illos (Graecos) honore geometria fuit; TI, 5. 

II, H adhibeo: adhibenda etiam geometria est; 
eoniungo: ut (Socrates) ... numeros .. et 
geometriam et harmoniam student Pythagorae 
more coniungere; R 1, 16. 


104 


gero 


enuntio: quam — quibusnam quis- 
quam (poterit) enuntiare verbis? A 1, 6 

2. utor: quibus (verbis) Instituto veterum nti- 
mour pro Latinis, ut ipsa philosophia, ut rhetorica, 
... geometria, musica; F III, 5. 

9. eontero in: an ille.... se, ut Plato, in 
ae geometria, numeris, astris contereret? F 

invenio in: quamquam Pythagoras, som in 
eometria quiddam novi iuvenisset, Musi® bovem 
immolasse dieitur; N III, 88. 

perfectus in: sol Democrito magnus videtur, 
yet homini erudito in geometriaque perfecto; 


II. munus: (Diodotus) geoimnetriae munus tue- 
batur; T V, 113. 


IV. in: in geometriane quid sit vervm aut fal- 
sum, dialeeticus ivdicabit? A II, 91, ut in geo- 
metria, prima si dederis, danda sunt omnia; FV, 

eorum, quae in geometria deseribuntur, quae 
vera, qune falsa sint; D II, 10. ut ... in 
metria Sex. Pompeium ipsi cognovimus, multos 
in dialectieis; O I, 19. 


geometricus, geometriid: A. formae: 
en) animadvertisse dicunt in arena geometricas 
ormas quasdam esse descriptas; R 1, 29. 

rationes: quodsi geometrieis rationibus (sa 
piens) non est crediturus; A II, 117. 

B. disco: si (Epicurus) a Polyaeno, familiari 
suo, geometrica discere maluisset quam illum 
etiam ipsum dedocere; F1,20. ut (pusio) grada- 
tim respondens eodem perveniat, quo si geome- 
trica didieisset; T I, 57. 

explico: si velim ... geometricum quiddam 
aut physicum aut dialecticum explicare; D U, 122. 

interrogo: pusionem 'quendam Socrates inter- 
- 20 agagesege geometrica de dimensione quadrati; 

‚ Wi. 


germanus, Leiblih, wirfich, echt, Bruder, 
Schweiter: A. frater: Lucius ... Cicero, frater 
Ey cognatione patruelis, smore germanus; 


iustitia: nos veri iuris germanseque iustilise 
solidam et expressam efligiem nullam tenemus; 
O IH, 69. 
patria: quia ... baec est mea et huius fratris 
mei germana patria; LII, 38. hunc locum, id est 
er inum, germanam patriam esse vestram; 
‚s 


soror: »ita sola postilla, germana soror, errare 
videbar«; D I, 40, 

Stoicus: qui (Antiochus) appellabatur Academi- 
m erat quidem ... germanissimus Stoicus; A Il, 


B, a. arietat, al: »eius (arietis) germanım 
cornibus conitier, in me arietare«-; DL, 44, 


b. Bocativ: »haec ecfatus pater, germana, re 
pente recessit«; D I, 4l. 


germen, em: sunt .. prims elementa 
naturae, er auctis virtutis quasi germen effi- 
eitur; F VW, 6. 


Kerd, tragen, führen, ausführen, verwalten, 
leiten, bringen , hinbringen,, verfeben, Halten, fidh be 
nehmen: I. abfolut: 1,a. sum a: iam si est Ceres 
a gerendo (ita enim dicebas) ; N III, 52. 

b. probabilis in: cum superiores ... alii 
(fuissent) in gerendo probabilee, in disserendo 
rudes; R I, 18. 

c. spes: f. H. rem; F V, 52. 

d. a: Ceres a gerendo; N III, 62. 


gero 


gero 


2. algs: cum Persis et Philippus, qui oogitavit, 
et Alexander, qui gessit, hanc bellandi causam 
inferebat, quod ..; R IIl, 15. 

II. mit Objeet: alqm (se vgl. parteın. Br: 
quod ita se gessit, ut ea facere ei liceret; T V, 
55. quod ... neque ita (me) gessi, quasi homini 
aut temporibus iratus; D II, 6. quoquo .. modo 
nos gesserimus; D H, 21. omitto, quem ad mo- 
dum isti se gerant atque gesserint; L III, 18. ut, 
quanto ee simus, tanto nos geramus sum- 
missius; 1,90. cum ., eadem natura doceat 
non neglegere, quem ad ımodum nos adversua ho- 
ınines geramus; OÖ I, 98. qui ita se gerunt, ita 
vivont, nt eorum probetur fides, integritas; Lae 19. 

algd: negue (visa ille) ita habemus, ut ea, quae 
in foro gessimus; A Il, 51. quo quidem aucture 
nos ipsi ea gessimus, ut ..; F Il,62. nisi vererer, 
ne Herculem ipsum ea, quae pro salute gentium 
summo labore gessisset, voluptatis causa gessiase 
diceres; F II, 119. qui quid gesserint; F V, 52. 
ant privatim aliquid gerere malunt aut ..; F V, 
57. quae aut ita in animis sunt aut ita gerun- 


tur; F V, 60. ab ea .. (natura sentiente) omnia 
pulcherrume geri; N II, 75. ea... ab ea (natura) 
pulcherrime quae quanto consilio 


geri; N II, 81. 
rantur, nullo consilio adsequi possumus; N II, 
exactis regibus nihil publice sine nuspiciis 
nee domi nec militise gerebatur; D I, 3. qui .. 
gesseris ea, quae gessisti; DI, 22. qui (Deiotarus 
rex) nibil umquam nisi auspieato gerit; D I, 26. 
nihil fere quondam maioris rei nisi auspicato ne 
privatim quidem gerebatur; D I, 28. quae ab 
Aenea gesta sunt; D I, 43. cum omnis per po- 
pulum geruntur quamvis iustum atque moderatum, 
tamen ..; R 1,43. ut in populo libero pauca 
per popnlum, pleraque senatus auctoritate et in- 
stituto ac more gererentur; RII, 56. ea .., quae 
gerantor, eorum (deorum) geri indicio || vi, di- 
cione || ac pumine; L 11, 15. nihil domi, nihil 
militine per magistratus gestum sine eorum (nugu- 
rum) suctoritate posse cuiquam probari; L II, 31. 
apud eosdem (censores) , qui magistratn abierint, 
t et exponant, quid in magistratu gesserint; 
L IIl, 47. quae magno animo et fortiter excellen- 
terque gesta sunt; OÖ], 61. id ipsum est gestum 
consilio urbano sine exercitu; 2. 76. em 
auspiciis ea ‚ quae pro rei publicae salute ge- 
rerentur; © 1 u el DI, 77. 
serumnas: »0o gnata, tibi sunt ante gerendae 
aerumnae«; D I, a. 
animum: »vos enim, iuvenes, animum geritis 
muliebrem, illa« virgo »virie; O I, 61. gere .. 
animam laude dignum; P 37. 
arme: quae... (arma) ita ntur apte, ut..; 
T et: na e 
ellum: f. bellum, II, 1. gero St.) 8.1, 
©®. 3831. vgl. duella. En 
comitia: praeter .. quam quod comitia || om- 
nia |} illa essent armis gesta servilibus; L III, 45. 
eonsulatum: quem (consulatum) ita gessit, ut 
diligentiam admirarentur omnes; A II, 1. 
dietaturam: quod is (L. Manlius) paucos sibi 
dies ad dietaturanı gerendam addidisset; O III, 112. 
duella: »imperia, potestates, legationes ... 
duella iusta iuste geruntor; L III, 9. 
fruges: mater.. est a gerendis frugibus Ceres 
tamquam „Geres*; N II, 67. 
immanitatem: quid .. interest, utrum ex 
homine se convertat gquis in beluam an hominis 
fgurs inmanitatem gerat beluae? |j[utrum ... 
belune] |; O III, 82. 
magistratum: quem magistratum gessi con- 
sulibus Tuditano et Cethego; C 10. apud Lace- 
daemonios .. ü, qui amplissimum magistratum 
gerunt, ut sunt, sic etiam nominantur senea; C 20. 
1. 


mentem: scite .. Euripides: »iuravi lingua, 
mente iniuratam gero;« O II, 

morem: confuse loquitur; gerendus est mos, 
modo recte sentiat; F 1, 27. geram tibi morem; 
T117. NII,3. geram morem vobis; R III, 8, 

negotium: quo plus in negotiis gerendis res 
quam verba prosunt; A II, 2. tollitur ... ordo 
gerendorum negotiorum; F IV, 68. si gerendis 
II gerundis || negotiis orbatus possit paratissimia 
vesci voluptatibus; F V, 57. qui suum negotium 
gerunt otiosi; Lae 86. 

partem: si turpissime se illa pare animi geret, 
quam dixi esse mollem; T II, 48. 

pectus: »vide ne ... is sapientia munitum pe- 
ctus egregie || egregium || gerat«; D I, 45. 

personam: ipsi .. gerere quam personam ve- 
limos, a nostra voluntate proficiscitur; O I, 115. 
est .. proprium munus magistratus intellegere se 
gerere personam civitatis; O I, 124. 

potestatem: »donum ne capiunto neve danto 
. ri neve gerenda neve gesta potestater; 
d ’ * 

proeurationem: procuratio rei publicae ad 
eorum utilitstem, qui commissi sunt, non ad eorum 
quibus commissa est, gerenda est; O I, 85 

rem: iis rebus, si quas dignas laude gessimus, 
hoc in primis consentaneum (est); A 1, 11. cum 
.. iter ... consumpsisset ... partim in rebus 
gestis legendis; A Il, 2. innumerabiles paribus 
in locis esse eisdem naminibus, honoribus, rebua 
gestis? A II, 125. tu tam egregios viros censes 
tantas res gessisse sine causa? F I, 34. rerum 
gerendarum initia proficiscuntor aut a voluptate 
aut # dolore; F I, 42. sublata cognitione et 
scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae 
et rerum gerendarum; F 1,64. a se prineipia rei 

ndae peti; F IV, 47. quid, quod homines in- 

ma fortuna, nulla spe reram gerendarum ... de- 
lectantur historia? maximeque eos videre possumus 
res gestas audire et legere velle, quia spe gerendi 
absunt confocti senectute; F V, 52. quandoqui- 
dem honestum aut ipsa virtus est aut res gesta 
virtute; F V, 66, (ubi sint) res... m ae et 
summe laudabiles virtute gestae; F V, 95. qui 
propter temeritatem male rem gessit; T III, 17. 
(Dionysiom fuisse) in rebus .. gerundis virum 
sacrem et industrium; T V, 57. et ex magistrati- 
bus et ex rebus gestis intellegimus; T V, 112. 
qua (vi) tantas res sustineant et gerant; N II, 77. 
praeclara vero auspicia, si esurientibus pullis res 
geri poterit, suturis nihil geretur! D I, 77. eo 
.. die rem ya esse gestam non haruspieis 
consilio, sed imperatoris; D II, 65. ut ad rem 
gerendam non superstitionem habeas, sed ratio- 
nem ducem; D Il, 83. multum .. is . 
fratri rerum gestarum gloria praestitit; II, 9 
(90). quas (res animus) vigilans gesserit aut co- 

taverit; D II, 128. cum superiores alü fuissent 
in disputationibus perpoliti, quorum res gestae 
nullae invenirentur; Bı 13. (populus) sua re 
gesta lastatur; R I, 65. illi iniusto domino ... 
aliquam diu in rebus gerundis prospera fortuna 
comitata est; RII, 44, magmae .. res temporibus 
illis a fortissimis viris summo imperio praeditis, 
dietatoribus atque consulibus, .. gerebantur; RH, 
56. nec, quia nusquam erat scriptum ..., ideirco 
minus Coclitem illam rem gessisse tantam fortitu- 
dinis lege atque imperio putabimas; L II, 10. 
quas (res) pro salute rei publicae gessimus; L III, 

.  quae cura ... animos .. maiores ad rem 
gerendam facit; O 1, 12. cuius (veri) studio a 
rebus gerendis abduci contra ofieium est; O1, 19. 
quod vix invenitur, qui ... non quasi mercedem 
rerum gestarum desideret gloriam; O I, 65. ut 

. res geras magnas illas quidem et maxume 


14 


gero 





106 


gigno 


utiles [ut) vehementer arduas; O 1,66. qui se ad | insolenti alacritate gestire non sinat; T V, 42. 


rem publicam et ad magnas res gerendas accom- 
modaverunt; O I, 70. qui habent a natura adiu- 
menta rerum gerendarum; O 1,72. ad rem geren- 
dam .. qui accedit; 01,73. quorum rebus gestis 
quamqguam imperium Lacedaemoniis partum puta- 
tur; O 1, 76. quae res.. gesta umquam in bello 
tanta? O 1,77. Philippum ... rebus gestis et 
gloria superutum a filio; O 1, 90. wmaximas geri 
res et maximi animi ab iis, qui res publicas re- 
gant; O I, 92. optuma .. hereditas a patribus 
traditur liberis ... gloria virtutis rerumque gesta- 
rum; O1, 121. in omni re gerenda consilioque 
capiendo servare constantiam; 01,125. neminem 
neque ducem bello |jbellij| nec principem domi 
magnas res et salutares sine hominum studiis ge- 
rere potuisse; O II, 16. iis etiam, qui vendunt 
emunt, ... iustitia ad rem gerendam necessaria 
est; O II, 40. qui are) cum maximas res ges- 
serit in bello; O III, 98. cum iusto ... hoste 
res Uniegesuicd O IN, 108. quod (senectus) avocet 
a rebus gerendis; C 15. a rebus gerendis sene- 
ctus abstrahit. quibus? an iis, quae jurentute 
geruntur et viribus? C 15. nihil .. adferunt, qui 
in re gerunda versari senectutem negant; C 17. 
non viribus aut velocitate aut celeritate corporum 
res magnae ntur, sed consilio, auctoritate, 
sententia; C 17. quem ad modum nostro more 
male rem gerentibus patribus bonis interdici solet, 
sic ..; C 22. eum (animum) esse in hoc corpore 
ex iis rebus, quas gerebam, intellegebatis; C 79. 
nec mediocre telum ad res gerendas existimare 
oportet benivolentiam civium; Lae 61. quibus .. 
dibus Romulus escendit || ascendit |] in caelum ? 
iisne, quae isti bona appellant, an rebus gestis 
atque virtutibus? P 11. nescis ... meum illud 
iter ob praeclarissimas res a me gestas esse sus- 
ceptum? P 80. cuius omnia consilia resque om- 
nes, quas gerit, ab ipso proficiscuntur; P 34. 
rem publieam: consentaneum est huic natu- 
rae, ut sapiens velit gerere et administrare rem 
publicam; F Ill, 68. num propterea nulla est rei 
ublicae gerendae ratio atque prudentia, quia ..? 
b 1, 24. etiamsi qui ipsi rem publicam non ges- 
serint; RB I, 12. quoniam nobis contigit, ut ... 
in gerenda re publica aliquid essemus memoria 
dignum consecuti; RI, 13. quam (rem publicam) 
et domi et militine cum optime, tum etiam diu- 
tissime gesserat; R II, 1. cum ille Romuli sena- 
tus .. 


sine summa lustitia rem publicam geri nullo 
modo posse; R II, 70. iis ... adipiscendi magi- 
stratus et gerenda res publica est; O1,72. maiora 
.. studia || maior .. cura || (concitantur) eficiendi 
rem publicam gerentibus quam quietis; OÖ 1, 73. 
quam diu res publiea per eos gerebatur, quibus 
se ipsa commiserat; O II, 2. vgl. rem; O I, 70. 
servos: ex quo fit, ut etiam servi se liberius 
gerant; R I, 6 
similitudinem, speciem: ne illi quidem se- 
tem (sapientes fuerunt), sed ex mediorum |] me- 
ni oficiorum frequentia similitudinem quan- 
dam gerebant speciemque sapientium; O II, 16. 


gestio, fid freuen, froßloden, begehren: I, 1. 
unperjönlid: misereri, invidere, gestire , laetari, 
haec omnia „morbos* Graeci en motus 
animi rationi non obtemperantis; T IH, 7. 

2. alqs: quorum alter laetitia gestiat, alter do- 
lore orucjetur; FI, 14. ut... nec alacritate 
futtili gestiens deliquescat; T IV, 37. talis ... 
nee cupiens nec gestiens esse quisquam potest; 
T IV, 61. inani .. laetitia exultans et temere 
gestiens; T V, 16. quem ... temperantia ... 


. temptaret post Romuli excessum, ut ipse | 
regeret || gereret|] sine rege rem publicam; RI, | 


—mm———mTpyjzjzkyyjkhunm hr Zppassrjpjzjzıl DD nn 





EEE 


hac (eloquendi vi) gestientes conprimiusus; N II, 148. 
qui ... voluptste nimia gestiunt; O I, 102, 

animus: quam (perturbationem) ego malo lae- 
titiam appellare, r- gestientis animi elntionem 
voluptariam ; F IIl, 36. 

equus: ‚cur non gestiret taurus equae contre- 
ctatione, equus vaccae? N 1, 77. 

laetitia: habet ardorem libido, levitatem lae- 
titia gestiens; T III, 27. restant duse perturba- 
tiones, laetitia gestiens et libido; T IV, 8. cum 
-.. laetitia ut adepta iam aliquid concapitum 
ecferatur et gestiat; T IV, 12, cum... e 
animus exultat, tum illa laetitis gestiens vel nimia 
diei potest; T IV, 13. inanis itas, id est 
laetitia gestiens, (non multum differt ab amentia); 
T IV, 36. in eis ipsis potiundis ezultans gestiens- 
que laetitia turpis est; T IV, 66. quod ... in 
bonorum .. errore laetitia gestiens libidoque ver- 
setor; T V, 43 

taurus: f. equus. 

voluptas: inmoderata laetitia, quae est volu- 

tas anımi elata et gestiens; T II, 38, quarım 
perturbationum;) altera, voluptas gestiens, id est 
praeter modum elata laetitia, Trage praesentis 
magni alicuius boni, altera ... bbido diei potest; 
Tal, 24. haec duo geners, voluptas gestiens et 
libido, bonorum opinione. turbantur; T IH, 25. 
iactatio est voluptas gestiens et se efferens inso- 
lentius; T IV, 20. 

IL mit Infinitiv: in his file] .. partibus 
duabus nihil erat, quod Zeno commutare gesti- 
ret; F IV, 8. videmusne, ... ut (pueri) id alim 
narrare gestiant? F V, 48. 


gestus, Geberbe, Haltung: 1, 1. vacant: 
ag non nulli gestus ineptiis non vacant; 
1, 180. 
2. cerno in: oculi ... in corporum etiam mo- 
tione atque gestua multa cernunt subsilius; N II, 146. 
ll. fretus: qui (scaenici) voce freti sunt, Epi- 
ee Medumque {eligunt), qui gestu, Melanippam, 
2 re I Clytaem. I; O I, 114. 
U, 1. conficere: hoc .. Zeno gestu conficie- 
bat; A II, 145. 
abl. comp.: 
. esse debet; 
2. in: huic simile vitium in gestu motuque ca- 
veatur; O 1, 130. 


gigno, erzeugen, gebären, herborbringen, ver- 
urjachen: 1. abfolut: 1. unperfönlid: a, «. pro- 
gredior ad: ut eam (naturam Zeno) dicat ignem 
esse artificiosum, ad gignendum progredientem. 
via; N II, 57. 

valeo ad: quae (seminum vis) ad gignendum 
procreandumque plurimum valaat;.D II, 9. 

ß. causa: quas (natura) causae gignendi, au- 

di, minuendi habeat; I, 85. .ut in eo (ca- 
ıdo, igneo) insit procreandi vis et cause gignendi; 
N II, 88. 

maturitates: ut ... ab eo .. (Sole) Luna 
inluminata graviditates et partus adferat maturi- 
tatesque gignendi; N II, 119. 

y. &: Fortanaque sit | quae est|| ... vel Fors 

. vel Primigenia a gignendo ; L 28, 

in: ei etiam bestiae mults faciunt ... indul- 
genter vel cum labore, ut in gignende, in edu- 
cando; F II, 109. ) 

b. verbal: censet .. artis maxume proprium 
esse creare et gignere; N II, 57. 

2. perfönlid: algse: si haec non vis et natura 
re efliceret, sed temperatio lunse; D II, 

. duleis .. non multo secus est ea. (patria), 
quae genuit, quam illa, quae excepit; L N 5. 


ge (vita) omni gestu moderatior 
26. 


gigno 


107° 


gigno 


N. mit einfachem Object: algm: ad maiors 
A am nos natura genuit et conformavit; F 
I, 3. (nos) a natura ipsa, ut eos, quos genueri- 
mus, amemus, impelli; F III, 62. »ego cum genui, 
tum moritoros scivie; T III, 28. quem (Anaxago- 
ram) ferunt nuntiata morte filii dixisse: „seiebam 
me genuisse mortalem*; T Ill, 30. hoc idem .. 
Telamo ille declarat: »ego cum genui—+ ... et 
Anaxagoras: „sciebam ıne genuisse mortalem*; T 
II, 59. quem (Herculem) Iuppiter genwit, sed 
tertius Iuppiter; N III, 42. qui (Iuppiter) genuisse 
Minervam dieitur; N III, 59. quae N jans) pinna- 
tum Copidinem genuisse dieitur; III, 58. qui- 
cumque gignantur in omni terra, quae incolatur; 
D il, 92. sı iam concedamus aliquid vim caelestem 
ad eos, qui in terra gignuntur || gignantur||, per- 
tinere; ) II, 98. nec Hecubam causam interitus 
fuisse Troianis, quod Alexandrum genuerit, nec 
Tyndareum Agamenınoni, quod Clytaemnestram; 
Fa 34. neque .. bac nos patrin lege genuit aut 
educarit, ut ..;R I, 8. ego, qui te genui; RVI, 
16. quibus (vinculis) estis tum, cum gignebamini, 
conligati; Ti 40. 

alqd: quae (natura) quidque gigneret et men- 
tem atque sensus; A 1, 39. unde omnia Demo- 
critus gigni adfirmat; A Il, 55. is.. (Anaximan- 
der) infinitatem naturae dixit esse, e qua omnia 
giguerentur; A II, 118. gigni .. terram, aquam, 
ignem, tum ex his omnia; A II, 118. quae gi- 

untur e terra; F V, 26. ea, quae terra gignit; 

V,33. eam .. naturam esse quattuor omnia 
gignentium corporum, ut .; TI, 40. quae gi- 
gauntur in corpore; T I, 80. quae (vie) ... nec 
1d . meine aut aleret, quod ..; TI, 118. quic- 
quid (natura) genuit, non modo animal, sed etiam 
quod ita ortum esset e terra, ut stirpibus suis ni- 
teretur; T V,37. quam multa ex terra arboribus- 
que gignuntur cum copia facili, tum suavitate 

raestanti! T V, 99. omnia, quae terra gignat; 

1,4. & natura sustineri ea, quae gignantur 
IIgignunter || e terra; N II,33. quae terra mari- 
que gignuntar; N II, 49. quae (natura) per sese 
omnis gigneret; N II, 64. ut moveri etiam ... 
possint et ex sese similia sui gignere; N II, 81. 
quae gignuntur e terra; N II, 1 quas easdem 
(mammas) paucas habent eae bestiae, quae pauca 
gignunt; N, 128. quod (natura) tam multa ad 
vescendum, tam varia et tam iucunda gignit, ne- 
que ea uno tempore anni; N I, 181. terra ... 
ea ferarumne an hominum causa gignere videtur? 
N II, 156. 1 pecude ... nihil genuit natura 
fecundius; II, 160. in quibus (agris) multa 
rap fecunditatem fingi gignique possunt; DI, 

- quod ubique genitum | eigen N et; RI, 
9. ut ea, quae gignuntur, donata conaulto nobis, 
non fortuito nata videantur; L I, 25. quem .. 
ea, quae gignuntur nobis ad fruendum, non gra- 
tum esse cogunt; L II, 16, quae in terris gi 
gnantur, ad usum hominum omnia creari; O 1, 22. 
es, quae gignuntur e terra; O Il, 11. ex quo 
quaeque gignantur; O Il, 18. quid est, ... quod 
gigustur nec umquam sit? Ti 3. id gignitur et 
interit; Ti 3. omne .., quod gignitur, ex aliqua 
causa gigni necesse est; Ti3. quae ortum habere 
gignique diximus, nihil autem gigni posse sine 


causis; Ti 5. quae ... distinctio sit Inter ea, quae 
ignantur, et ea, quae eint .- eadem; Ti 
7. is deus, qui omnia genuit; Ti 40. f. aegro- 
tationem. 
adsensiones: tum opiniones adsensionesque 
firmae veraeque gignuntur; Ti 28 


aegritudines: et aegritudines et metus ot re- 
liquae perturbationes omnes gignuntur ex ea (in- 
temperantia); T IV, 22. 

segrotationem: illa duo, morbus et aegro- 


tatio, ex totius veletudinis corporis conquassatione 
et perturbatione gigmuntur; T IV, 29 

aes: ut aurum et argentum, ass, ferrum frustra 
natara divina gennisset, nisi ..; DI, 116. 

amjeitiam: haec ipsa virtus amicitiam et gi- 
gnit et continet; Lae 20. 

animal: absurdum esse Aristoteli videtur in ea 
parte ... animal gigni nullum putare; N II, 42. 
quod animal in eo (aethere) gignatur; N II, 42. 
j. alad; T V, 37. 

animantia: quae (pre) sit ad gignenda ani- 
mantin aptissima; N Il, 42. 

animum: animum .. cum ille procreator ınundi 
deus ex sua mente et voluntate genuisset; Ti 26, 

aquam: f. algd; A II, 118, 

argentum, aurum: j. aes, 

astra: cum in sethere astra gignantur; N II, 
42. 

bestias: quae (bestiae aquatiles) gignuntur in 
terra; N II, 124. 

caritatem: natura gigni sensum diligendi et 
benivolentiae caritatem facta significatione probi- 
tatis; Lae 32, 

civitatem: quae causa genuit civitaten; RI, 41. 

contemptionem: hinc gignebatur fuga desi- 
diae voluptatumque contemptio; A I, 28, 

contumelias: ex quibus erg | iurgia, 
maledicta, contumeliae gignuntur; Lae 78. 

corpus: natura .. corpus .. hominis sic et 
genuit et formavit, ut ..; F V, 59, 

deum: eum .. (deum) gigni esseque inmensum 
et infinitum et semper in motu; NI, 26. qui (di) 
intra eaelum gignerentur; Ti 37, 

errores: quae res genuit falsas opiniones erro- 
resque turbulentos; N II, 70. 

ferrum: f. nes. 

filium: quae (Lacaena) ... „ideirco*, inguit, 
‚(Hlium) genueram, ut esset, qui ..;" TI, 

fructas, fruges: omnia nr causa esse 
generata, ut eas fruges atque fructus, quos terra 
gignit, animantium causa; N II, 37. 

ugam: j. contemptionem. 

genera: ea genera beluarum, quae in rubro 
mari Indiave gignantur; N I, 97. vos suscipite, 
ut illa (genern) gignatis; Ti 41. 

hominem: non .. ipsa (sapientia) genuit ho- 
minem, sed accepit a natura inchoatum; F IV, 34. 

ignem: j. algd; A II, 118, 


ingenia: sunt partes agrorum ... aline, quae 


scuta ingenia giarsst, aliae, quae retunss |[re- 
tusa ||; D I, 79. 
iurgia, maledicta: f. contumelias, — men- 


tem: f. algd; AI, 39. — metus: f. aegritudines. 

morbum: f. aegrotationem, 

mundum: haec nimirum gignendi mundi causa 
iustissima; Ti 9. ut (mundus) unus esset nulla 
parte, unde alter gigneretur, relicta, Ti 16. 

naturas: ut ceterae naturae suis seminibus 
quaeque gignuntur ...,se.; N, 

odia: eorum querela inveterata non modo fa- 
miliaritates exstingui solere, sed odia etiam || etiam 
odia|| gigni sempiterna; Lae 35. 

opiniones: f. adsensiones. errores. 

ova: etsi pisces, ut aiunt, ova cum genuerunt, 
relinquunt; N II, 129. 

perturbationes: |, aegritadines, _ 

prineipium: nec .. esset id principium, quod 
gigneretur aliunde; T I, 54. R VI, 27. 
rem: quae (res) gignuntur e terra; A I, 26. F 
IV, 18. N I, 29. quae (res) e terra greebei 
F V, 10. quas (res) terra giguit; F V, 39. NI, 
130, quas .. res violentissimas natura genuit; 
N Il, 152, cum causae causa nexa rem ex se 
gignat; DI, 125. quas (res) ad communem homi- 
num usum natura genuit; ÖO I, 5l. 

14° 


gigno 


sensum: f. algd; A I, 39. caritatem. 
servitutem: ex hac maxima libertate tyrannus 
Kiss. et illa iniustissima et durissima servitus; 


sidera: quae (sidera) ex ak purissi- 
maque aetheris parte gignuntur; N II, 

speciem: sin autem eam (speciem Infnehitan), 
quae gignitur; Ti 4. 

superstitiones: quae res genuit . 
stitiones paene aniles; N II, 70. 

terram: f. algd; A II, 118. 

tyrannum: j. serritutem. 

virtutes: N (virtutes volunterine) ex ratione 
gigmuntur; F 

voluptates: sive quae aliae voluptates in toto 
homine gignuntur quolibet sensu; T Ill, 41. 

utilitates: qui (di) utilitates quasque gigne- 
bant; N II, 62. 


ID. mit doppeltem Wlccnfativ: alqm: te na- 
tura excelsum quendam videlicet et altum et 
humana despieientem genuit; T II, 11. qui 
natura boni sapientesque gignuntur; N U. 

»o Romule, Romule die, qualem de patriae ou- 
stodem di genuerunt!« R],64. mortalem: vgl. 
il, algm; Tu, 30. 58. quodsi talis nos natura 

Te ut eam ipsam intueri . 

I, 

lee deus .. et ortu et virtute antiqui- 
orem genuit animum; Ti 21. 

materiam: we (materia) in corporibus divi- 
dua gignitur; 


gladiator, Sedhter: I. accipiunt, al.: 
gladiatores, aut en homines aut barbari, quas 
plagas perferunt! quo modo illi, qui bene insti- 
tutı aunt, accipere plagam melunt quam turpiter 
vitare! quam saepe apparet nibil eos malle quam 
vel domino satis facere vel populo! mittunt etiam 
volneribus eonfecti ad dominos, qui quaerant, 
quid velint; si satis iis factum sit, se velle decum- 
bere. quis mediocris gladiator ingemuit, quis 
vultum mutayit umquam? quis non modo stetit, 
verum etiam decubuit turpiter? quis, cum decu- 
buisset, ferrum recipere jussus oollum contraxit? 
TI, 4. 

II, 1. conficio, al.: . 1. 

PR qui (Milo) gladiatoribus emptis rei publi- 

causa ... omnes P, Clodi conatus ... com- 

ee O II, 58. 

2. video in: quamquam in eis ipsis BISEBEN 
bus) videmus saepe constantiam ; R IV, 48. 

Ill, munera: prodigi (sunt), qui ... gladinto- 
rum muneribus ... pecunias profundunt; 0 II, 55. 

spectaculum: crudele gladiatorum spectacu- 
lum et inhumanum non nullis a solet, et haud 
scio an ita sit, ut nunc fit; TU, 


gladiatorius, jestermäßig, bei den Gla- 
biatorenfpielen: alqd: an vero vir fortis, nisi sto- 
machari coepit, non er fortis esse? gladiato- 
rium id quidem; T IV, 48. 

iracundia: sine hac gladiatoria iracundia vi- 
demus progredientem apud Homerum Aiacem multa 
cum hilaritate; T IV, 49, 

sibili: in Tusculanum mihi nuntiabantur gla- 
diatorü sibili; fr VIII, 11. 


gladius, Säwet: I. fulget: fulgentis 
gladioa hostium videbant Decii; T II, 59. in hoc 
medio apparatu fulgentem gladium e lacunari 
saeta equina aptum . Eae ut impenderet 
ar beati cervicibus; T V 
u ee f. fulget; T v 68. 
accommodo: »nec longiue quieguam nobin, 


. super- 


. possemus; 


108 


globus 


ITS dextrae gladium dum accommodet alter«; 


Behikler f. I. fulget. 

depono: si gladium quis apud te sana mente 
deposuerit, repetat insaniens, reddere peccatum 
sit, ofiecium non reddere; O II, 95. 

destringo: barbarum ... destrieto gladio iu- 
bebat anteire; O II, 25. ille ee. ... COR- 
festim gladium destrinzit; O III, 112. 


infigo: cum ... gladium .. hosti in pectus 
infixerit; T IV, 50. 
numero: scutum, gladium, galeam in onere 


nostri milites non plus numerant quam umeros, 
lacertos, manus; T II, 87. 

reddo, repeto: f. depono. 

sisto: »prius ... quam gladium in stomacho 
furi ||} suria, al, I ac pulmonibus sisto«; T IV, 


trado: adulescentulo, quem amabat, tradidisse 
gladium dieitar; T V, 60. 

video: f. IL fulget; T II, 59. 

2. utor: nee (avus) eminus hastis aut comminus 
gladiis uteretur; C 19. 

II, 1. aperire: qui gladio vomicam eius (Ia- 
sonise) aperuit; N III, 70 

2. causa: scite .. Chrysippus, ut clipei causa 
involucrum, vaginam autem gladii, sic ... ommia 
aliorum causa esse generata; N I{, 37. 


glandifer, eigen tragend: „glandifera* 


illa quercus ... nunc sit haec; L I, 2 


glans, Eichel: ut sues quasi caprae ex ramir 
glande pascantur; fr XII. 


gleba (giaeva), Scholl, Erdigole: 1. com- 

lectitur: prius quam in os iniecta gleba er 

ocus ille, ubı erematum est corpus, nthil be, 
religionis; iniecta gleba } tum et illis een 
est, et gleba vocatur ac tum denique multa reli- 
giosa iura conplectitur; L IL, 57. 

I. dico: non ita gig ut aan aut frag- 
mentum lapidie ..., NH, 82 

inicio, voco: f. 1 

II. fissio: cum terrae subigerentur fissione gle- 
barum; N II, 159, 


glisco, aufflammen: ad iuvenilem lubidinem 
copis voluptatum ||si ... accessit, al.]j, gliseit 
illa [Jita || ut ignis oleo; fr V, 74. 


globosus, tugelförmig, rund: animans: 
(animantem), globosum ar Ber fabricatus, quod 
opaposıdi; Graeci vocant; Ge 

forına: quae (mundi volubilitae) nisi in globosa 
forma esse non posset; N II, 49. 

mundus: si mundus globosus est ob eamque 
TER omnes eius partes ... continentur; N II, 

stellae: quae (stellae) globosae et rotundae 
... eirculos . issue eonficiunt celeritate 
mirabili; R VI, 

terra: terra ... . solida et globosa ge ig suane 
ipsa in sese nutibus suis conglobata; N I 

turbines: »globosos turbines existere ie un- 
dis concursantibus«; N II, 89. 


globus, Kugel: I. complectitur: novem 
tibi orbibus vel potius globis conexa sunt omnia, 
quorum unus est ensitee, extumus, qui reliquos 
ownes complectitur, summus ipse deus arcens et 
eontinens ceteros; in quo sunt iofixi illi, qui vol- 
vantur, stellarum cursus sempiterni; cui subiecti 
annt septem, qui veraantur retro Contrario motu 
atque cnelum; ex quibus unum globum possidet 


globus 


illa (stella), quam in terris Saturniam nominant; 

eminet: cum videmus ... globum terrae emi- 
nentem e mari, fixum in medio mundi universi 
loco, duabus oris distantibus habitabilem et oul- 
tom; Tl, 

est: cum .. duse formae praestantes sint, ex 
solidis globus (sie enim opeipar interpretari pla- 
cet), ex planis autem circulus aut orbis; N II, 47. 

versantar: f. complectitur. 

vincunt: stellarum 
nem facile vincebant; R 

I, 1. animadrerto: cum caelum discessisse 
visom est || esset || atque in eo animadversi globi; 
colo, figo: f. I. eminet. — possideo: Sf. I. 
complectitur. — subicio: f. I, versuntur. 

tueor: homines .. sunt hac lege generati, qui 
toerentur illum globum, quem in hoc templo me- 
dium vides, quae terra dieitur; R VI, 15. 

video: f. tueor. I. eminet. — 2, conecto, sub- 
ieio, 3. infigo in: f. I. complectitor. 


glomero, zufammenbrängen, häufen: alqd: 
»nunc ea ... omnia fira tuus glomerans determi- 
nat annuse; D I, 19. 

eladem: »haec vetusta scaelis glomerata hor- 
Er aa elades nostro infixa est corpori«; 


gloria, Rum, Ehre, Ehrgeiz, Ruhmjucht, 
Ruhmredigkeit: I. Subject: adiuvat: quandoqui- 
dem ea (gloris) in rebus maioribus administrandia 
sdiuvat plurimum; O II, 31 

agit: vera gloria radices agit atque etiam pro- 
pagatur; O II, 48. 

elaret: »postque |] plusque, priusque, al. || ma- 
gisque viri nunc gloris claret;e O I, 84. C 10. 

eonsequitur: quam (virtutem) necessario glo- 
rin, etiamsi tu id non ages, consequatur; TI, 91. 

constat: summa .. et perfecta gloria constat 
ex tribus his; O II, 31. 

dat: tantumı licentise dabat gloria; C 44. 

effert: »hicine est ille Telamon, modo quem 
gloria ad caelum extulit?« T III, 39. 

effieit: num .. vetus gloria civitatis . 
publicam efliciebat? R III, 44. 


est: videsne verborum gloriam tibi cum Pyrrhone 
et cum Aristone ... esse communem? F II, 11. 
wi... divitias, gloriam, multa alia bona esse 
icant, laudabilia non dicant; F IV, 49. sic est 
.. intemperans militaris in forti viro gloria; T II, 
39, est... gloria solida quaedam res et expressn, 
»on adumbrata; ea est consentiens laus bonorum, 
ineorrupta vox bene indicantium de excellenti vir- 
tute, ea virtuti resonat tamquam imago. quae 
quia recte factorum plerumque comes est, non est 
bonis riris repudianda; T Ill, 8. antiquiorem .. 
sibi fuisse possessionibus suis gloriam; D I, 27. 
antiquiorem .. sibi fuisse laudem et gloriam quam 
regnum et possessiones suas; D Il, 78. quorum 
suuma est auctoritas apud doctissimos homines 
et gloria; R I, 12. quanti tandem est ista homi- 
num gloria? R VI, 25. scelus absit, in quo non 
potest esse gloris; O I, 87. 
excellit, exsistit: cuius (Tulli Hostilii) ex- 
eellens in re militari gloria magnaeque extiterunt 
res bellicae; R II, 31. 
habet: quae (gloria) habet speciem honestatis 
®t similitadınem; F V, 69. etsi .. nibil habet in 
se gloria, cur ex r, tamen virtutem tamquam 
umbra sequitur; T I, 109. vide, ne haee, quae 
itor, we (plas) molestiae habeat quam 
roluptati»; T V, 108, 


. rem 


ein 2 er terrae magnitudi- | 


109 











| 
= 


gloria 


inest: in qua (societate) omnia insunt, ... ho- 
nestas, gloria; Lae 84, 

levat: his (Deeciis) levabat omnem volnerum 
metum nobilitas mortis et gloria; T II, 59. 

pertinet: cetera .. pertinere ad id (summum 
bonum) ... tenendum, ... ut opes, ut gloriam; 
A I, 21. quae (gloria) pertinere vix ad unius anni 
partem exiguam potest; R VI, 26. 

potest: |. pertinet; R VI, 25. eat; O III, 87 
II, 1. somparo. — resonat: f. est; T III, 3. 

sequitur: f. habet; T I, 109, 

vivit; »mea semper gloria vivet;« fr VIII, 9. 

vult: cernis profecto quantis in angüstiis vestra 
se gloria dilatari velit; k vi, 28. 

L nach Verben: I, Uccufativ: adicio: 
(Thimotheus) ad eam laudem doctrinae et ingenii 
gloriam adiecit; O I, 116. 

adipiscor: f. adipiseor gloriam (3 &t.) 8 I, 

. 72, b. 

adsequor: non modo [non] aeternam, sed ne 
diuturnam quidem gloriam adsequi possumus; R 

amplifieo: vereor interdum, ne talium perso- 
narum cum amplificare velim, minuam etiam glo- 
riam; A U, 5. 

antepono: ut gloria divitiis, vectigalia urbana 
rustieis (anteponantur); O II, 88, 

appello: quam .. appellant evdofler, aptius 
est bonam famam hoc loco appellare quam glo- 
riam; F Ill, 57. 

augeo: gloriam .. non modo non minui, sed 
etiam augeri arbitramur eorum ..; A II, 6. »im- 
peria, potestates, legationer ... populi sui gloriam 
augento ;« L II, 9, 

eapio: qui ob eam (amicitiam) summa fide, 
constantia iustitisque sorvatam maxumam gloriam 
ceperit; Lae 25. 

communico: cum Cimbricae victoriae 
cum collega Catalo communicavit; T V, 

comparo: prima .. est adulescenti commen- 
datio ad gloriam, si qua ex bellicis rebus compa- 
rari potest, in qua multi apud maiores nostros 
exstiterunt; O II, 45. 

eonloco: er et quaerenda et collocanda ra- 
tione est; O II, 42. 

sonsequor: tu... quamı expetendam consequi 
gloriam potes? R VI, 20. qui fortitudinis gloriam 
consecutus est insidiis et malitian; O I, 62. quodsi 
qui simulatione ... stabilem se gloriam consequi 
posse rentur, vehementer errant; O I, 48. 

contemno: nostri philosophi nonne in iis libris 
ipsis, quos soribunt de contemnenda gloria, sua 
nomina inscribunt? Tl, 34. quod gloriam con- 
temnant et pro nihilo putent; O I, 71. 

eumulo: ut hic idem Africanus eloquentia cu- 
mulavit bellicam gloriam; O I, 116. 

desidero: quod vix invenitur, qui 


loriam 


. non 
u mercedem rerum gestarum desideret gloriaın ; 


dilato: f. I. vult. 

do: da divitiss, honores, imperia, opes, gloriaın; 
TV,4. 

excito: ea (oratio) saepe universam rim 
nem) excitat [gloriam] |] exeitat |]; O IT, 48. 

expeto: j. expeto, III. gloriam (4 St.) B. |, 

# 

exspecto: a quibns expectare gloriam corte 
nullam potestis; R VI, 20. 

habeo: quamqguam nostri casus ... neque tan- 
tum molestiase (habuerunt), quantum gloriae; RI, 7. 

minuo: f. amplifico. augeo; A II, 

neglego: qui ... gloriam neglegant, frangan- 
tur infamia; d 1, 71. 
nomino: ex maiore parte ee = nomi- 


nari, ... ut honorem, ut gloriam; 


gloria 


pario: qua gloris parta; RU, 5. maxume 
et glorie paritur et gratia defensionibus, eoque 
maior, i .; Ol, 

peto: ut illie alii corporibus exereitatis 
et nobilitatem coronae peterent, alüi ..; 

propago: f. I. agit. 

propono: magna gloria proposita; F I, 56. 
- bella, quibus imperii proposita gloria est; OT, 


puto: f. eontemno; O I, 71. 
usero: cum ... bello .. quaeritur gloria; O 
I, 38. f. conloco. 

repudio: f. I. est; T II, 8, 

termino: si isdem finibus gloriam meam, qui- 
bus vitam, essem terminaturus; C 82. 

tollo: prius .. Boeotia Leuetra tollentur quam 
pugnae Leuctrieae gloria: T I, 110. 

trado: optuma hereditas a patribus traditur 
liberis ... gloria virtutis rerumque gestarum; 
O1, 121. 
vineo; non modo opinionem vicit omnium ..., 
sed etiam gloriam superiorum; A II, 1. 
2. Dativ: responden: nee .., si qui ... ex- 
titerunt, non satis Graecorum glorine responde- 
rant; TI, 3. 
servio: nos... 
cunjae; T V, 9. 

studeo: frustra se . 
bus aut gloriae; F I, 60. 

„sum: cvi (glorine) dedecori esse nefas [...] iu- 
dicandum est; O I, 121. 

3. Ablativ: abutor: an abutimur gloria no- 
minis? A 11, 148. 

eareo: non possum .. dieere .„.. Lycurgum, 
Solonem legum et publicae diseiplinae carere glo- 
N IRRE EEE paminondam bellicae virtutis; 

‚110. 

egeo: honore et gloria et benivolentia civium 
fortasse non aeque omnes egent; O |JI, 31. 

orbo: miserum (esse) Cn. Pompeium, qui tanta 
gloria sit orbatus; T I, 12. 

sum: maxima fuit (Anaxagoras) et gravitatis 
et ingenii gloria; A II, 72. 

4. mit Präpofitionen: ahsum a: constan- 
tem hominem et gravem, qui glorietur a gloria 
se afuisse! T V, 104. 

dico de: nune dicamus de gloria; O II, 31. 

dimico de: dimicare .. (debemus) paratius de 
honore et gloris quam de ceteris commodis; OÖ 1,88. 

exsisto in: f. 1. comparo. 

fero ad: ad quam (gloriam) fertur optumus 
quisque; T III, 3. 

nascor ad: vir natus ad gloriam; T II, 41, 

nitorad: haud optimi cuiusgne animus maxime 
ad inwortalitatem et |}inmortalitatis || gloriam 
niteretur; C 82 

pertineo ad: erst... ex iis tribus, quae ad 
gloriam pertinerent, hoc tertium, ut ..; O II, 36 

pono in: sapiens animi magnitudo honestum 
illud ... in factis positum, non in gloria iudicat; 
0 I, 65. 

röpono ud: quae proposita sunt ad gloriam; 
01,8 


alios gloriae servire, alios pe- 


. studuisse ... aut opi- 


sum in: (Attus Navius) erat in magno nomine 
et gloria; D I, 31. ut .. (oraclum Delphis) nunc 
in minore gloria est, ... sic tum nisi summa 
veritate in tanta gloria non fuisset; D I, 38. ut, 

ui illam (vitam) eripuerit, in maxima et gratia 
uturus sit et ber O II, 8... 

III. nach Abdjectiven: 1. Genetin: cupidus: 
videre licet ... alios (philosophos) pecunise cupi- 
dos, glorise non nullos; TII, 12, qui avari ava- 
ros, gloriae cupidos gloriosi reprehendunt; T III, 
73. sunt .. multi,. et quidem cupidi splendoris 
et gloriae, qui ..; O I, 43. 





110 
.. | 


121 


gloria 


2. Ablativ: dignus: gloria .. huius senten- 
tise quis est illo viro dignior? T V, 34. 

8 mit Präpofition: insignis ad: quoniam 
is ... babet insigne quiddam ad decus et ad glo- 
riam; F III, 28. 

IV. nach Subftantiven: 1. Genetin: algd: 
f. II, 1. habeo, 

u retinenda iustitia est ... propter 
amplificationem honoris et gloriae; O II, 42. 

bona: suis et propriis bonis laudis et glorise, 
gan non sentiant, mortai non carent; TI, 
108. 


certamen: pestem .. nullam maiorem esse 
amicitiis quam ... in optimis quibusque honoris 
certamen et glorine; Lae 34. 

eupiditas: animi .. morbi sunt cupiditates 
immensae et inanes divitiarum, gloriae; F 1,59. 
aeterna moliri, non glorise cupiditate, quam sen- 
surus non sit, sed virtutis; T I, 91. aut Pr 
vietoriae cupiditatem aut propter glorine; T II, 
65. similiter... ceteri morbi, ut gloriae cupiditas, 
ut mulierositas ..., nascuntur; n\ WV, 25. qualis 
est °. gloriae cupiditas; T IV 79. adde imperii, 
adde gloriae cupiditatem; R I, 60. maiores suos 
multa mira atque praeclara gloriae cupiditate fe- 
cisse; RV,9. cum in imperiorum, honorum, glo- 
rise cupiditatem inciderunt; O [, 26. quod in 
maximis animis ... erg existunt .honoris, 
imperii, potentise, glorise cupiditates; O I, 26. 
facillime .. ad res iniustas inpellitur, ut quisque 
altissimo animo est, gloriae ‚copiditate; O I, 65. 
cavenda etiam est gloriae cupiditas; O 1, 68. 
multi .. bella saepe quaesiverunt propter glorine 
u pe O1, 74 

orma: illa .., quae se eius rege imitatri- 

cem esse volt, ... vitiorum laudatrix, fama po- 
pularis, simulatione honestatis formam eius pul- 
chritudinemque corrumpit; T III, 4. 

hereditas: ad quem .. hereditas huius gloriae 
... pertinet; O L, 78. 

isctura: qui ... iidem gloriae iacturam ne 
minimam quidem facere vellent; O I, 84. 

imago: consectatur .. (optumus quisque) nullam 
eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam ima- 
ginem gloriae || [gloriae] |}; T III, 3. 

imitatrix: f, forma. % 

mercea: mercedem glorise Hagitat ab iis, quo- 
rum patres adfecerat glorin; T I, 34 

pulchritudo: f. forma. 

similitudo: propter .. honestatis et gloriae 
similitudinem beati, qui honorati sunt, videntur; 


ı LI, 82 


studium: declaratur .. 
riae, quod ..; O I, 61. 

elliptifch: in aliis satis esse causae ..., ut in 
doloris vacuitate, ut gloriae, divitiarum, similium 
rerum; F III, 51. 

2. Ublativ: algs: te isto nomine, ingenio, 
gloria, ... quid-... iudices, non audere in con- 
ventu dicere; F II, 74. 

augur: quod auctor ei summa augur gloria 
Attus Navius non erat; R II, 36. 

8. mit Präpofitionen: commendatio ad: 
j. II, 1. comparo. 

discrimen de: alii de vita, alii de gloria et 
benivolentia civium in discrinen vocantur; OL, 88. 

mors cum: sunt ‚multi, quibus videmus opta- 
bilis mortes fuisse cum gloris; T 1, 116. 

via ad: hanc viam gloriam proximam ... 
esse; O.Il, 48. 

V. Umftandb: 1. Ablativ: adficere: j. IV, 1. 
merces, 

adsequi:;: cum ille (Seriphius) dixisset non eum 
(Themistoclem) sus, sed patriae gloria splendorem 
adsecutum; C 8. 


studium bellicae glo- 


gloria 


ali: (principem cirtatis) alendum esse gloria; 
R V, 9. prineipem eivitatis gloria ense alendum; 
RV,9 


amplificari: pauci honore et gloria ampliß- 
eati vel corrumpere mores civitatis vel corrigere 
possunt; L III, 32.: 

amplus: ut (civium vita) 
virtute honesta sit; R V, 8. 

eommoveri: qua gloria commotus Epicurus 
exoritur; T V, 31. 

decorari: quae Bene gloria decorari in 
Locullo debuerunt; A II, 4. 

delectari: verborum magnificentia est et glo- 
ria delectatus; F IV, 60. delectari ... inanimis 
||inanibus || rebus, nt honore, ut gloria; Lae 49. 


... gloria ampla, 


1 





duci: pueri ferunt gloria ducti; T UI, 46. non | 


tam natura liberales quam quadam gloria ductos, 
ut benefici videantur; O I, 44. 

excellere: Laelius ... amicitise gloria ex- 
cellens de amieitia loquetar; Lae 5. 

excitare: homines .. ingeniis excellentibus 
praediti excitantur aaepe gloria; F V, 69. 


exornare: nonne verendum est, ... ne philo- 
sopbiam falsa gloria exormes? T II, 12. 
erre: neque .. illum (dolorem) ... ratione 


y sapientia tulerant, sed studio potius et gloria; 
I, 8. 

fuleiri: quod (imperium) gloria debet fultum 
esse et benivolentia sociorum; O III, 88, 

ineendi: omnes ,. incenduntur ad studia glo- 
na; TI, 4. 

laetari: an Cn. Pompeium censes ... maxi- 
ee rerum gloris laetaturum fuisse, si sciret . .? 

I, 22. 

moveri: cam (Aristoteles) motus esset Isocratis 
thetoris gloria; T 1, 7. 

praestare: quid ego Socratem aut Therame- 
nem, praestantis viros virtutisa et sapientiae glo- 
ria, commemoro? TI, 100. multum .. is er 
fratri rerum gestarum gloria praestitit; D II, 9 
(90). quorum .. patres aut maiores aliqua gloria 

iterunt; O I, 116. Cyrum minorem, ... 

praestantem i io atque imperii gloria; C 59. 

superari: Philippum ... rebus gestis et gloria 
superatum  filio; ö 1, ©. 

telis: vita .. talis fuit vel fortuna vel gloria, 
ut nibil posset accedere; Lae 12. 

abl. comp.: qui nihil melius homini, nihil ma- 
gis expetendum, nihil praestantius honvribus, im- 
perüis, populari re iodieaverunt; T III, 8. 
2 Präpofitionen: oausa: quod eraut qui 
illom (Antiochum) causa facere || fecisse, 
a.j] dicerent; A li, 70. qui inperia consulatus- 
que ... muneris fungendi gratis subeundos, non 
Kseım aut gloriae causa adpetendos putet; 

1,27. si mn causa Imperium expetundum 
est; O III, 87. 

eum: ut .. (L. Lucullus) admodum adulescens 
-.. paternas iniwicitias magna cum gloria est 
persecutus; A Il, 1. P. Decius ... dixit ... se 
sibi in somnis visum esse... occidere cunı maxu- 
ma gloria; D I, 5l: apud ... homines .. in 
marima re publica summa cum gloria belli domi- 
que versatos cum loquar; R I, 3 
‚gratia: quae perferant ... laudis studiosi glo- 
nae gratin; T V, 79. 

‚Propter: ut militise propter eximiam belli glo- 
nam Africanum ut deum coleret Laelius; RI, er 
tuius ego sphaeras cum perssepe propter Archi- 
wedi ara nomen u I, 2l. 

sine: qguam opinionem nemo umgquam mortalis 
.- potuit sine eximia virtutis gloria; R I, 


v1. 2üde: statuerunt + gloria leaena |jneream 
iesenam (5; fr VII, 12. 


i quodam modo 


gloriosus 


gloriatio, Nühmen: digmus: ex quo efli- 
eitur gloriatione, ut ita dicam, dignam esse bea- 
tam vitam; F III, 28. gloriatione dignam esse 
beatam vitam; F IV, 50. si .. virtas digna est 
gloriatione, ut est; F IV, 51. 


glorior, ji rühmen, prahlen: 1. abfolnt: 
il. ecferre: an quisquam in potiendis voluptati- 
bus gloriando se et praedicatione ecfert? P 15. 

2. algs: tu ipse mihi gloriari videbare; F il, 
5l. quod non possit sine honestate contingere, 
ut iure quisquam glorietur; FIV,50. re succum- 
bere non oportebat verbis gloriantem; T II, 30. 
qui ... toto corpore opprimi possit doloribus 
acerrumis tum, cum maxime contra fortunam glo- 
rietur; T V, 26. licet .. mihi, M. [}Marce |] äili, 
apud te gloriari; O1, 78. Salinatori ... glorianti 
atque ita dieenti: „mea opera, Q. Fabi, Tarentum 
recepistit; C Il. ut.. Solonem versibus glorian- 
tem videmus; C 26. 

hostis: cam Perses hostis in conloquio dixisset 
glorians: „solem ... non videbitis;“ TI, 101. 

I. mit x: ng: 1. de: j. de, I. glorior 
(8 &) 8. 1, ©. 605, a. 

2. in: illi ... non dabunt fortasse vitanı bea- 
tamı habere, in quo possit iure gloriari; F IV, 51. 
non pudet philosophum in eo gloriari, quod haec 
non Eimeat? T 1, 48. nobis quoque licet in hoc 
lorieri; O 11, 58. 
recte gloriamur; N III, 87. 

3. quod: qui (Laco) glorianti cuidam mercatori, 

uod multas navis in omnem oram maritimam 

imisisset, ... mquit .; TV, 40. f. in; TI, 4. 

4. acc. c. inf.: in quo (epigrammate) ille rex 
Syriae glorietur .. se ... abstulisse; II, 106. 
constantem hominem et gravem, qui glorietur a 
gloria se afoisse! T V, 104. cum .. (Epicurus) 

loriaretur ... se mäagistrum habuisse nullum; 

I, 72. sicut mali aedificii domino (crederem 

orianti se architeetum non habuisse; N I, 72. 
isti ... in eo multum etiam gloriari solent, se 

. nee didicisse ..; RI, 11. L... Pbilippus ... 
gloriari solebat se ... adeptum esse ..; ) IL, 59. 
te id feeisse etiam gloriari soles; P 32. 

II. mit Object: 1. alqd: nee in misera vita 
quicequam est — aut gloriandum; T V, 
49. est in aliqua vita praedicabile aliquid et 
gloriandum ac prae se ferendum; T V,49, super- 
stitione, quod gloriari soletis, facile est liberari; 
N 1, 117. vellem equidem idem possem |] posse |] 
gloriari, quod Cyrus; C 32. 

vitam: beata vita glorianda et praedicanda et 
prae se ferenda est; T V, 50 

2. copia: videat (M'. Curius) aliquem . 
renarum copia gloriantem ; P 38. 

physicis: in physicis, yuibus (Fpicarus) maxime 
gloriatur, .. totus est alienus; F I, 17. 


gloriose, rugmredig, praßleriih: loquor: 
quid .. attinet gloriose loqui, nisi constanter lo- 
uare? F H, 89. 'tantum admonebo, ... ut in 
sinu gaudeant, gloriose loqui desinant; T II, 51. 


gloriosus, rugmooN, rühmlic, ruhmrebig, 
prahleriih: A. bei Subftautiven: alqs: si nulla 
est (patientia), quid exornamus philosophism aut 
quid eius nomine gloriosi sumus? T II, 38. 

alqd: nisi forte, quod gloriosum sit in vulgus, 
id honestum velimus dicere; A 11, 140. quod tale 
.. (est), id etiam gloriosum; si vero gloriosum, 
certe laudabile; T V, 43. magnificum illud etiam 
Romanisque hominibus gloriosum, ut Graecis de 
philosophia litteris non egeant; DIT, 5. quod 
nobis quidem egregium et ad inmortalitatem me- 


moriae gloriosum; L II, 21. vgl. B, b, 1. 


in virtute 


.. Mü- 


gloriosus 


accusatio: peperit maximam laudem ex illa 
accusatione nobili et gloriosa; O 11, 47. 

facta: de clarorum hominum factis illustribus 
et gloriosis satir hoc loco dietum sit jest ||; FI], 
37 


fuga: in illa fuga nobis gloriosa, patriae cala- 
mitoss; D I, 59. 

labores: quorum omnis vita consumpta est in 
laboribus gloriosis; F II, 67. 

miles: deforme .. est... cum inrisione audien- 
tiom* imitari militem gloriosum; 0 1, 137. nec 
parasitorum in comoedüs sadsentatio faceta nobis 
videretur, nisi essent milites gloriosi; Lae 98. 

mors: cum esset ng aut fuga tarpis aut 
gloriosa mors; F Il, 97. clarae .. mortes pro 
patria oppetitae non solum gloriosne rhetoribus, 
sed etiam beatae videri solent; T I, 116. cuius 
(P. Decii) mors ita gloriosa fuit, ut eandem con- 
cupisceret filius; D L 51. 

opiniones: quae (opiniones) honestae, quae 
laudabiles, quae gloriosae (sint); F II, 77. 

oppressio: earum .. (legum, libertatis) op- 
pressionem taetram et detestnbilem gloriosam pu- 
tat; O III, 88. 

ostentatio: gloriosa ostentatio in constituendo 
summo bono (causa est); F IV, 68. 

philosophi: Aristoteles veteres philosophos 
secusans ... sit eos aut stultissimos aut glorio- 
sissimos fuisse; T III, 69. 

reditus: reditum tibi celerem et gloriosum pa- 
ratum; D 1, 59. reditum mihi gloriosum iniuria 
tua dedit; P 29. 

sapientia: ne ista gloriosa sapientia non ma- 
gno aestimanda est; T III, 8. 

virtus: ne ego istam gloriosam memorabilem- 
g era non magno aestimandam putem; 

voluptates: etei illi .. etiam voluptates fa- 
ciunt interdum gloriosas; F IV, 51. 

B. allein: a. mase.: fatentur: quae secun- 
dum naturam illi ipsi ng esse fateantur || fa- 
tebantur, fatentur ||; F V, 72. 

reprebendunt: non sunt vitiosiores quam fere 
plerique, qui avari avaros, gloriae cupidoa gloriosi 
reprehendunt; T III, 73. 

b. neutr.: 1, 1. est, 2. sum: id solum dieitur 
bonestum, quod est populari fama gloriosum. 
„quod*, inguit, „quamquam voluptatibus quibus- 


dam est saepe iucundius, tamen expetitur propter: 


voluptatem;*“ F II, 48. 
U. expeto: ! I. 
habeo: quid habet ista res aut laetabile aut 
gloriosum? T I, 49, 
puto: quid .. aut praeclarum putet in rebus 
humanis, qui ..., aut gloriosum, qui ..? RI, 26. 
quaero: est.. philosophi ... non tam gloriosa 
quam vera quaerentis; F V, 72 


gnata, Toäter: »0 gmate, tibi sunt ante 
gerendae serumnae, post ex fluvio fortuna re- 
sistet-; D I, 41. 


gnatus, Sohn; »decrevi tantisper me minus 
iniuriae, Chremes, meo gnato facere, dum fiam 
miser;« T Ill, 65. 


grabatus, niedriges Bett, Schragen: deosne 
inmortalis concursare circum omnium mortalium 
.. mon modo lectos, verum etiam grabatos et 
... obicere iis visa; D II, 129. 


gradatim, Säritt für Söritt, ftufenweife: 
addo: cum aliquid minutatim et gradatim additur 
aut demitur; A II. 49. 

debeo: ut prima (ofieia) dis inmortalibus, 


112 





gradus 


secunda patriae, tertia parentibus, deinceps gra- 
datim reliquis debeantur; O I, 160. 

deduco: licet ... eam .. (universitatem ge- 
neris humani) gradatim ad pauciores, postremo 
deducere ad singulos; N II, 164, 

demo: f. addo, 

interrogo: cum (Chrysippus) gradatim inter- 
Ta Aa i causa, tria pauca sint anne multa; 


pervenio: quid opus erat te gradatim istuc 
pervenire? sumpsisses tuo iure. quid autem est 
istuc gradatim? N 1, 89. 

respondeo: ut (pusio) gradatim respondens 
perveniat, quo si geometrica didicisset; 


gradior, jöreiten: I. accodere: alia ani- 
malia gradiendo, alia serpendo ad pastum acce- 
dunt, alia volando, alia nando; N II, 122 

II. algs: fidenti animo, si ita res feret, gradie- 
tur ad mortem; T I, 110. 

bestise: alias (bestias natura voluit) volucres 
caelo frui libero, serpentis quasdam, quasdam esse 
gradientis; T V, 38 


gradus, Sritt, Stufe, Staffel, Brad, Rang: 
1. est: quartus .. gradus est et altissimus eorum, 
qui ..; N Il, 34. necesse est esse quartam illum 
et altissimum gradum; N IL, 35. is... est gradus, 
in quo rerum omniam natura ponitar; N II, 36. 
us .. plures sunt societatis hominum; OL, 
53. non iidem erunt necessitudinem gradus , qui 
temporum; O I, 59. in ipsa .. communitate sunt 
us ofheiorum, ex quibus, quid cuigue praestet, 
intellegi possit; O 1, 160. 


interit: ut (interit) Er unus in ea vis, 
quae est binc in Indiam; F III, 45. 

ohne Verb: dein reliqui gradus; F IV, 50. 

II, 1. ascendo: qui se adiuvari volent, ... ut 
altiorem gradum ascendant; O II, 62. 

deleo: nunc, ... ut omnes dignitatis gradus, 
sic huius scientise splendor deletus est; O II, 65. 

habeo: cum tam || cum || doeuerim gradus istam 
rem non ||non magis || habere quam virtutem; 
FV, 84, ipsa sequabilites est iniqus, cam habet 
nullos gradus dignitatis; RI,48. quoniam distin- 
ctos dignitatie Bra (Athenienses) non habebant 
| habebat ||; R I, 48. 

teneo: (Regulum) tenere consularis dignitatie 
gradum ; O IH, 99. 

2. ageo: quae (0onversio) pedibus et gradu non 
egeret; Ti 19. 

3. conloco in: quos populus Romanus hoc in 
gradu conlocavit; A Il,6. ubi in suo quisque est 
gradu firmiter collocatus; R 1, 69. 

deicio de: fortis .. animi ... est ... nec 
tumultuantem de gradu deici, ut dicitur; O I, 80. 

demoveo de: viri fortes ... mori malunt 
- ET en modo de digaitatis gradu demoveri ; 

intellego ex: f. I. est; O I, 160. 

infero ad: ut (Scipio) ex tam alto dignitatis 

u ad superos videstur deos potius quam ad 
inferos pervenisse; Lae 12. 

Pens in: . I. est; N I, 36. 

l. ascensus ad: »ollis .. (aedilibus) ad ho- 
— MEERE gradum is primus ascensus esto«; 
IL, 7. 

IV. ascendere: (extremum appetendorum) mul- 
tis gradibus adscendit; F V, 40. j. escendere. 

differre: ut ea (honesta, commoda) inter se 
magnitudine et quasi gradibus, non genere differ- 
rent; N I, 16. 


escendere: quibus tandem ve Romulus 
escendit || ascendit || in cnelum? P 11. 


gradus ai 
pervenire: endem ratio perfecta his gradibus 
ad sapientiam pervenit; A II, 30, 
venire: a beatis ad virtutem, a virtute ad ra- 
tionem video te venisse gradibus; N I, 89. 


Graece, griehiih, in griehiiher Sprade: 
dico: pina .. (sic enim Graece dieitur) ; N II, 
123. id optime adsequitur, quae Graece avaloyle, 
erg ... conparatio proportiove diei potest; 
i 18. 

loquor: scis .. me Graece loqui in Latino 
EETE non plus solere quam in Graeco Latine; 

‚15. 

nescio: nostri Graece fere nesciunt nec Graeci 
Latine; T V, 116. 

sum: argumenti conclusio, quae est Graece 
amödsıfıs; A 11, 26. 

elliptifh: est .. (aniımus) unus ex omnibus 
rationis concentionisque, quae &puori« Giraece, 
sempiternarum rerum ... compos; Ti 27. 


grammatica, Spraötunde, Philologie: 
quibus (verbis) instituto veterum utimur pro La- 
tinis, ut ips® u ut rhetorica, dialectica, 
grammatica; F III, 5. 


grammaticus, Spradtundiger, Gelehr- 
ter: I. accedunt: quorum omnium interpretes, ut 
grammatici poötarum, proxime ad corum, quos 
interpretantur, divinationem || divinitatem |] viden- 
tor accedere; D I, 84 

loquuntur: geometrae .. et musici, gramma- 
tici etiam more quodam loquuntur suo; F II, 4. 

sunt: exoritur.... somniorum [..] interpretatio 
eodemque modo ... vatieinationum [sunt enim 
explanatores, ut grammatici poötarum]; D I, 116, 

II. profiteor: si grammaticum se professus 
quispiam barbare loquatur; T II, 12, 


granarium, Kornipeiser: num... utilio- 
rem tibi hune Triarium putas esse posse, quam si 
tua sint Puteolis granaria? F II, 84, 


grandesco, wadjen: »lentiscus tripliei 
solita grandescere fetu«; D I, 15. 


grandiloguus, großfpregeriih: qui 
tandem isti grandiloqui contra haec duo ... me- 
lius se babent quam Epicurus? T V, 89. 


gramdis, groß, anichnlic, bedeutend, heran- 
gewachien, an Jahren vorgerüdt, bejahrt: A. alqs: 
quamquam eonm (Q, Maximum) colere coepi non 
admodum grandem natu, sed tamen iam astate 
provectum; C 10. hie (Q. Maximus) .. bella ge- 
rebat ut adulescens, cum plane grandis esset; C 
10. ex quo intellegitur Pyrrhi bello (Appium Clau- 
dium) grandem sane fuisse; CO 16. 

algd: quid erit in philosophi graritate quam 
in volgi opinione stultorumque turba quod diea- 
tur aut gravius aut grandius? T V, 46. 

carmen: frequens .. conaesaus theatri ... mo- 
vetar audiens tam grande carmen; T 1, 37. 

conchae: pina ... duabus grandibus patula 
conchis; N II, 193. 

exempla: exemplis grandioribus decuit uti; 


Mbri: alter .. deipsa iustitia quattuor imple- 
rit sane grandis libros; R III, 12. 


‚ Peceunia: a rege opulento vir summus facile ! 
impetravit, ut grandi pecunia adiuvaretur; O II, 82. 


pondus: aureum ei (loyi) detrazit amiculum 
grandi pondere; N III, 88. 
a cum de rebus grandioribus dicas; F II, 


u, 


113 





gratia 


B, a. venit: eum Athenis ludis quidam in 
theatram grandis natu vanisset, magno consessu 
loeuım nusquam ei datum a suis oivibus; cum 
autem ad Lacedaemonios accessisset ..; C 68. 

b. dieo: qui grandia ornate vellent, enucleate 
minora dicere; F IV, 6. 


grando, Hagel: I. nocet: si uredo aut 
grando quippiam || cuipiam |] nocuit; N III, 86. 

II terrere: quae (causa) terreret animos ful- 
minibus, tempestatibus, nimbis, nivibus, grandini- 
bus; N Il, 14. 


granum, forn, Kern: I. est: nullum esse 
pilum omnibus rebus talem, qualis sit pilus alius, 
uullum granum; AT, 85. ut illa tritici grans in 
os pueri Midae congesta aut apes ... non tam 
mirabilia sint quam coniecta belle; D II, 66. 

ll, 1. addo: soritas hoc vocant, quia acervum 
efhiciunt uno addito no; A II, 49, 

congero: Midae illi Phrygi, cum puer esset, 
dormienti formicae in os tritici grana congease- 
runt:; DI, 78.5. L DI, 66. 

conicio: j. I. DI, 66. 

2. efficio ex: ut acervus ex sui generis granis, 
sie ... efliei debeat; T V, 45. 

procreo ex: quase (terra) ex fici tantulo grano 
... tantos truncos ramosque procreet; C 52 


grassator, Wegelagerer, Räuber: hoc .. 
modo viator quoque bene vestitus causa grassa- 
tori fuisse dicetur || dieeretur ||, cur ab eo spo- 
liaretur; Fa 34, 


grate, gem, banfbar: (sapiens) praeterita 
grate meminit; F I, 62. 


grates, Danf: grates .. tibi ago, summe 
Sol, vobisque, reliqui Caelites, quod ..; R VL, 9. 


gratia, Dont, Dankbarkeit, Gunft, Gnade, 
Einfluß, Einvernehmen, reundichaft: I. est: negat 
idem (Epicurus) esse in deo gratiaum; N I, 121. 
quoniam, ut dieitis, omnis in imbecillitate est et 


ag et caritas; N I, 124. f. II, 1. tollo; F IL, 


manet: quod ... in uno illo aut, si forte, in 
liberis eius manet gratis; O II, 70. 

pertinet: cetera .. pertinere ad id (summum 
bonum) ... tenendum, ... ut gloriam, ut gratiam ; 

videtur: nec gratia deberi videtar ei, qui sus 
causa commodarverit; F II, 117, 
: uns Verb: integra valetudo, summa gratia; 


U, 1. adipiscor: cum summa utilitate rei pu- 
blicae magnam ipsi adipiscentur et gratiam et 
Peer, U, 85. 

ago: f. ago, Ill. gratias (7 &t.) ®. I, ©. 116, u. 

antepuno: qui inopis et optimi viri causae 
non anteponat in opera danda gratiam fortunati 
et potentis; O II, 69. 

augeo: bgl. 3. pertineo ad. j 

consequor: quod qui faciunt, plurimum gra- 
tiae consequuntur; O II, 67. in hac pernicie rei 
publicae ne illam quidem consequuntur, quamı pu- 
tant, gratiam; O U, 79. 

an j. debeo, IV. gratiam (3 &t.) 8. I, ©. 
616, b. 

exigo: ut .. benefici liberalesque sumus, non 
ut exigamus gratiam, ... sic ..; Lae 31. 

habeo: nonne ei maximam gratiam habere de- 


‚ bemus, qui ..? F I, 71. cui (Pompeio) recte fa- 


eienti gratia est habenda; F II, 57. ut... (Lace- 


‚ daemonius) responderit: „ego vero illi maximanı 


15 


gratia 


gratiam habeo, qui ...;* T I, 100, dabunt .. mihi 
veniam mei cives vel gratiam potius habebunt, 
quod ..; DI, 6. habeo maximam gratiam Lae- 
lio; Ri, 37. inops ille ... etiamsi referre gra- 
tiam non potest, habere certe potest; O 11, 69. 
gratiam .. et, qui rettulerit, habere et, qui habeat, 
rettulisse; 0 1, @. 
Il esse hab, || senectuti gratiam; C 42. habeo .. 
senectuti magnam gratiam, quae ..; U 46, 

ineo: magnam ineat gratiam; F IV, 31. j. re- 
fero; O I, ri 

ario: maxume .. et gloria paritur . gratia 

defensionibus, eoque maior, si ..; O II, 

praeripio: ut Mario praeripere olacle . 
a gratiam non ita turpe ... videbatur; 


refero: ut ... et liberalitatis et referendae 
gratiae principia in nobis contineremus; F V, 43. 
guae memoria est in iis (pueris) bene merentium, 
quae referendae gratine cupiditas! F V, 61. ubi 
aut bene merendi de altero aut referendae gratiae 
voluntas poterit existere? L I, 43. ubi gratus, 
f si non eum ipsi |lipsum || cernunt grati, quoi 
referunt gratiam? L 1, 49, ut non ineunda, sed 
referenda sit tia; OÖ 1, 47, nullum .. ofieium 
referenda gratia magis necessarium est; O I, 47. 
in collocando beneficio et in referenda gratia ... 
hoc maxumne oflieii est; O I, 49. tum se intel- 
lexisse, quos fidos amicos babuisset, quos infidos, 


cam iam neutris gratiam referre posset; Lae 53. 
f. habeo; O II, 69, >». 
removeo, segrego: intellegitur .. a beata 


inmortalique natura et iram et gratiam segregari; 
, remotis nullos a superis impendere metus; 


tollo: tollitur beneficium, tollitur gratia, quae 
sunt vincla concordiae; F 11, 117. cum (Epicurus) 
cum in] dis inmortalibus et opem et gratiam 
sustulit; N I, 121 

tribuo: non satis magnamn tribuunt inventori- 
bus gratiam; FIV, 18. huie - laus magna tri- 
buenda nec gratia est; O Ill, 

2. trado; hoc retento Bröng yoluntas auctori- 
tati aut gratiae traditur; L IIl, 

3. pertineo ad: in iure Beruhese . vehementer 
5 a opes augendas pertinet et ad gratiam ; ol, 

Sur in: ut... in gratiam iam cum voluptate 
redeamus; C 56. 

sum in: ut, qui illam eye eripuerit, in 
eins et ein futurus sit et gloria; O III, 85. 

II. alqgd: f. I, 1. consequor; O II, 67. 

IV, 1. florere: Sp. Cassium ... 
populum gratia florentem; R II, 60. 

raestabilis: quid. 

vd spe indigentium vel eorum, qui defensi sunt, 
gratia? O Il, 66. 

teneri: id ... neque ira neque gratia teneri; 
N I, 45. si maxime talis est deus, ut nulla tia, 
nulla hominum caritate teneatur, valeat; N 1, 124. 

valere: per hospites in externos populos 
valere opibus et gratia; O 

2, cum: Posidonium, sicut seguum est, cum 
bona tia dimittamus; Fa 7. 

V. Xüde: * gratiam; R IV, 2, 


gratia, wegen, um— willen, zu Gefallen: 


l. nah Bronomen: »id en gratia, ut ... ipsn 
interes effugeret«; N Ill, 67. 

DO. nad Subjtantiven: »tu me amoris magis 
quam honoris servavisti gratia-; T IV, 69. aut 
benivolentise g. faciunt ... aut honoris; g u - 
[neminem ut violem commodi mei g.]; ou 


quae perferant ... 


laudis studiont Sr 
amore incensi cupiditatis; T V, 79. 


"ji unus quis- 


magnam habendam esse | 


114 








summa apud 


. eloquentia praestabilius 


gratulator 


. detrahat ..., emolumenti ui g.; O II, 
2. si "exempli g. vir bonus ... magnum frumenti 
numerum advexerit; O III, 50, gloriae: j. cupidi- 
tatis. ipsas bestias homionm g- generalas esse; 
N II,158. honoris: f. amoris. benivolentiae. quae 
(virgines) Romam ludorum g. venissent; R II, 12. 
sin autem usque ad novem verbi g. sine dubita- 
tione respondes pauca esse; A II, ut propter 
aliam quampiam rem, verbi. g- propter voluptatem, 
nos amemus; F V, 30. lex utilitatis virorum g. 
rogata; R in, 17. 

II. nad Gerundien: multa .. saepe ad te 
cohortandi g. seripsimus; O III, 6. »si violan- 
dum est jus, regnandi g. violandum est;« O III, 82. 

IV. nad @erumbiven: ut ... dolores susei- 
er maiorum dolorum effugiendorum g.; FI, 

quae .. is (Epicurus) de deis inmortalibus 
dixerit, invidiae detestandae g. dixisse; N I, 123. 
augendae virtutis g. ... virorum fortium memo- 
riam ... consecratam; N II, 50. qui imperia 
ge ... wuneris fungendi g. subeundos 

. putet; R 1,27. exercendae memorise g., quid 
quoque die... egerim, commemoro vesperi; 38. 


gratificatie, Befälligkeit: cum «ne in- 


becillitate ee et benivolentiam poni- 
tis; N I, 122 


gratificor, gefällig fein, darbringen, mit- 
teilen: 1, 1. facultas: in iis N aeg cupiditas 
re! al opes et ad gratificandi facultaten; 


‚potestas: in quo populu Bora honeste bo- 
nis gratificandi datur; L III, 

voluntas: quamquaın .. in ara Il re il 
inest gratificandi liberalis voluntas ; 

2. slgs: adgredere, quaeso, et El rei 
publieae; fr V, 61. 

Il, de: de.. eo, ee ipsis superat, (parvi) aliis 
gratificari volunt; F V 2 

UI. algd: ut. deum fingeret ... nihil gra- 
tificantem, omnino H gratificantem omnino [ij nihil 
euranten; 1, 125. aliqui .. dux populo 
gratificans et allena et sua; R I, 68. qui gratifi- 
cantur cuipiam, quod obsit illi; O 1, 42. 


gratiosus, in Gunft fiedend, einflußreic: 
ie (Pythius) esset ut argentarius apud owmnes or- 
ines gratiosus; OÖ Ill, 58. 


gratis, umjonf: diligo: ut ... virtutes 
omnes per se ipsas gratis diligant; F lI, 88. 
habito: habitent gratis in alieno; O IT, 83, 


gratuito, unentgeltlich, uneigennägig: homi- 


nis ... multorum causas et non ne et gra- 
or RR benefieia late patent; 


gratuitus, unentgeltlich, uneigennüßig:ami- 
oitia, caritas: hominam caritas et amicitia gra- 
tuita est. quanto igitur magis deorum! N I, 122. 

liberalitas: liberalitas gratuitane est an mer- 
connaria? si sine praemio benigna |j benignus |] 
est, gratuita, si cam mercede, conducta; LI, 

probitas: innatam esse homini probitaten gra- 
tuitaın, non invitatam voluptatibus nec praemio- 
rum mercedibus evocatam; F 1], 9. 

virtus: quarum (virtutum) esse nulla potest, 
nisi erit Bes: A Il, 140. quod idem (Epi- 
De) nullanmı censet gratuitam esse virtutem; 

I, 87. 


gratulator, ®tid wünjgend: (ita fit, ut 


En der laetior sit quam is, cui gratulatur]; 


gratulor 


115 


gratulor, ji freuen, &füd wünfden: 1. | 


algs: volgo ex oppidis publice gratulabantur; 
T 1,86. qui (Laco).... accessit ad senem et gra- 
tulatus: „morere, Diagora*, inquit; T I, 111. 

I. alicui: gratulemur nobis, quoniam ..; Lfrl. 
j. gratulator, 


gratus, angenehm, erfreulich, danfenswert, 


banfbar: A. alqs: qui volo et esse et haberi gra- | 


tus; F II, 72. quem 
ad fraendum, non gratum esse cogunt; L II, 16. 
ille tenuis 
vgl. B, u. 

algd: quae mihi ipsi ... grata non essent, 
nisi ..; F II, 72. eine | .. adprobaris, id gratum 
acceptumque habendum; T V, 45. mihi .. gra- 
tum est, quod ..; T V, 120. quia maius est 
certeque gratius prodesse vınnibus quam opes 


r 


.. ed, quae gignuntur nobis | 


... gratum se videri atudet; O II, 70. | 


magnas habere; N II, 64. Hirtius: „gratissumum*, | 


inquit, „et tuorum omnium simile*; Fa 3 an 
mihi potest quicquam esse molestum, quod 
tibi gratum futurum sit |jest]]? Fa 4 quam 
multi ... homines immolare et pium et dis im- 
mortalibus gratissumum esse duxerunt! R TI, 15. 
quom ipsi deo nihil minus gratum futurum sit 
quam non omnibus patere ... viam; L Il, 25. 
volam .. hoc, quod loquar, diis inmortalibus gra- 
tum potius videri quam grave |J]hominibus |]; L 
II, 41. haec pueris et mulierculis et servis et ser- 
vorum simillimis liberis esse 
in posterum gratiora; O II, 60. si utrique vestrum 
... gratum futurum est; C 6. mihi vero erit 
gratum ||vero |]; Lae 16. — facio: f. B, b. 


adventus: cum ... Lucullo .. noster adven- 
tus et gratus et iucundus fuisset; fr V, 18 

animus: quae .. natio ... 
mum et beneficii memorem diligit? L I, 32, 

benefieia: quas (beneficia) el mutua et grata 
dum sunt; O I, 56. quae (beneficia) sunt etiam 
gratiora; O 11, 72. 

eapudines: quam simpuria ||simpula, al. || 
pontiicum dis immortalibus grata sint Samiaeque 
Er ag rer llcupedines, al.||; R VL, 2 a 
Numa Pompilio minumme 
capudines ac fictiles urnulas fuisse quam felicatas 

iorum |jaliorum || pateras arbitramur? P 11. 

casus: quodsi is casug fuisset reram, ... ut 
non omnibus gratus esset; L III, 26. 

cupedines: f. capudines; R VI, 2. 

facultas: huic arti finituma est dieendi [gra- 
vior] facultas et gratior et ornatior; O II, 66. 

hortatio: mihi grata hortatio tun est; FV,6. 

hostiae: »quae .. quoique divo decorae gru- 
taeque sint hostiae, providento;« L 1, 20 

lex: gratam ... ıllam legem |] rem || . de 
multa et sacramento ... tulerunt; R II, 60, 

liber: quamquam a te ipso id .. facio provo- 
catus gratissimo mihi libro; F |, 8. 

liberalitas: temeritate .. remota gratissima 
est liberalitas; O II, 68. 

medicina: cur ... animi .. medicina ... 
tam multis grata et probata (sit); T IIL, 1. 

memoria: etsi tuus est totus ordo gratissimam- 
que memoriam retinet consulatus twi; L Ill, 29. 

munus: seneotutis .. non inertis grato atque 
honesto fungerer munere; L ], 10. 

opera: haec .. opera grata multis; O II, 65. 

probitas: (ler) significat probitatem gratam 
esse deo; L Il, 25. 

recordatio: sapientes bona 
recordatione renovata delectant; 

res: eae res, quas ingenio ac ratione persequi- 
Fra ra sunt quam illae, quas viribus; OÖ II, 

. f. lex. 


nec 


nu grata 
I, 57. 


non gratum ani- | 


rata; OIll,57. haec | 





I 


atas dis inmortalibus ' 








gravis 


simpuvia, simpula: f. ecapudines; R VI, 2. 

vir: quod .. tributum est bono viro et gıato; 
O1, 68. 

virtas: eo .. erat cuiusque gratior in re pu- 
blica virtus, quod ..; R Il, 59, 

urnulae: f, capudines; P 11. 

B, a. cornunt: ubı gratus, } si non eum ipsi 
ken || cernunt grati, quoi referunt gratiam? 

‚#9. 


ohne Berb: melius Graii | grati, Graeci || atque 
nostri, qui ... easdem illos (deos) urbis quas nos 
incolere voluerunt; 1 II, 26. 

b. facio: f. facie, Ill. algd, gratum (4 St.) 
©. 10, a. 


gravate, ungern: defendo: hominis ... 
multorum causas et non gravate et gratuito de- 
fendentis benefieia ... late patent; O II, 66. 

elliptifh: Canius .. contendit a Pythio, ut 
venderet; gravate ille primo; O Ill, 59. 


gravedinosus, mit Schnupfen behaftet: 
dieimus gravedinosos quosdam, quosdam torınino- 
#03, non quia iam sint, sed quia saepe; TIV, 27. 


graviditas, Schwangerigaft: ut ... ab 
eo .. (Sole) Luna inluminata graviditates et par- 
tus adferat maturitatesque gignendi; N II, 11. 


gravido, ihwängern, befruditen : quae (terra) 
gravidata seminibus omnia pariat et fundat ex 
sese; N Il, 


gravidus, ichwanger, voll: corpus: »cum 
se gravido tremefeeit corpore tellus«; DI, 18. 
mater: quia »mater grayida parere er se ar- 
dentem facem visast in somnis Hecuba«; D I, 42, 
ubera: »altrix, Martis, quae parvos Mavortis 
re uberibus gravidis vitali rore rigabat«; 


gravis, jdwer, gewiätig, nahbrüdlic, bebeu- 
tend, ernft, würdig, gewaltig, drüdend, hart, jchmerz- 
lich, fhwer verdaulich, bumpf, tief: A. bei Eubftan: 
tiven: algqs: quo gravior viderere; F II, 77. quod 
multi Epieurei ... sunt ... in omni vita 
constantes et graves; F II, 81. constantem .. 
quendam volumus, sedatum, gravem ... illum 
esse; T IV, 61. nisi idem placeret graviesimo 
Stoieorum, Panaetio; O II, 51. in huius modi 
eausis alind Diogeni Babylonio videri solet, magno 
et gravi Stoico, aliud ..; O III, 5l. iure .. gra- 
vis, cuius de laudibus omnium esset fama consen- 


tiens; C 61. qui .. utraque in re gravem, con- 
stantem, stabilem se in amicitia praestiterit; 
Lae 64. 


algd: ait ille (Hercules): »0 multa dietu gravia, 
perpessu aspera, quae corpore exanclata atque 
animo pertuli« T II, 20. quibus (Peripateticis) 
nihil est uberius, nihil eruditius, nihil gravius; T 
III, 22. videntur .. omnia repentina graviora; 
TUI, 28. id .. non dubium, quin omnia, quae 
mala putentur, sint inprovisa graviora; T IIl, 30. 
sentit (po@ta) omnia repentina et necopinata esse 
graviora; T II, 45. nihil est... omnium, ... 
quod gravius magnificentiusque dicatur; T v.t 
nihil gravius, nihil philosophia dignius; TV, 26. 
quid erit in philosophi gravitate quam in volgi 
opinione stultorumque turba quod dieatur aut 
gravius aut grandius? T V, 46. cum terra® ... 
... saepe motus multa nostrae rei publicae ... 
gravia et vera praedixerint; D I], 35. cum mihi 
nibil inproviso nec gravius, quam exspectavissem, 
pro tantis meis factis evenisset; RI, 7. quid 
gravius (est) quam rem susceptam dirimi? L II, 31. 

15* 


gravis 


gravis 


volam .. hoc, quod loquar, diis inmortalibus gra- 
tum potius videri quam grave ||hominibus ||; L 
H, 4l. com multa sint in philosophia et gravia 
et utilia accurate copioseque a philosophis dispu- 
tata; O I, 4. etiamsi sint alia gravıora atque 
meliora; OÖ I, 110. quid .. aut Herodoto dulcios 
u Thucydide gravius ... inveniri potest? fr V, 

accusatores: qui (acceusatores) quidem 
esse non possunt, nisi sont volantarii; L IIL, 47, 

actio: quid? vestra oratio in causia, quid? 
ipsa actio potest esse vehemens et gravis et co- 
pioss, nisi est animus ipse commotior? D I, 80. 

adversarius: perfuga unus .. gravem adver- 
sarium imperii sustulisset; O III, 86. 


TaVeR | 


‚ dolor |! Ph.! si gravis dolor, brevis, al. || ;* 


adulescens: C. Triarius, in primis gravis et | 


doctus adulescens; F 1, 13. 

segritudo: haec .. bona sunt, quibus aegri- 
tudines gravissimae detrahantur; T III, 46. cum 
... opinio accessit, ... tum denique eflieitur illa 

vis aogritudinis perturbatio; T II, 61 (62). 
atentur graviores aegritudines suscipi, quam na- 
tura cogat; T III, 71. 

aetas: eis omnis aetas gravis est; Ü 4. 

amiculum: aestate grave esse aureum amicu- 
lam, hieme frigidum; N III, 83 

argumentum: ve... argumentum tibi vide- 
a quod ..; N In, 11. 

artes: sapientem plurimis et vissimis arti- 
bus atque virtutibus instructum; F II, 112. 

aspiratio: ut eius er) adspiratio gruvis et 
pestilens futura sit; D I, 1 

auctor: gravissumus auctor in Originibus dixit 
Cato morem ... fuisse; T IV, 3. cum... pluru- 
mis .. locis gravis auctor Democritus praesensio- 
nem rerum futurarum conprobaret; D r 5. 

auctoritas: quae .. (potentia atque auctori- 
tas senatus) gravis et magna remanebat; R II, 59, 

beilum (duellum): ut exercitum .. in 

vissimo bello animadversionis metu contineret; 

1, 35. gravioribus .. bellis etiam sine collega 
oımne imperium nostri penes singulos esse volue- 
runt; RI, 63. »quando duellum gravius, discor- 
dise civium escunt;* L II, 

carmen: ut ego .. poötam grave plenumque 
carmen sine caelesti aliquo mentis instinclu putem 
fundere; T I, 64. 

casus: his gravissimis casibus in eundem por- 
tum ... magna iactati tempestate confugimus ; 
TV,5. mihi.. explicandae philosophiae causam 
adtulit casus gravis civitatis; D II, 6. quam ille 
(Marius) Er. suum Casum wagno aniıno ... 
tulisset; ll, 140. cum eos (amicos) gravis alı- 
quis casus experiri cogit; Lae 34. 

causa: nisi quae causa gravior obstitisset; D 
HJ, 4. qui ... aliqua graviore causa impediti a 
re publica recesserunt; O I, 71. hbae .. causae 
diligendi gravissimae ; O II, 82. 

certamen: »nos grave certamen belli cladem- 
que tenemus«; F V, 49. 

cibus: negat .. esse ullam eibum tam gravem, 
quin ... concoquatur; N Il, 24. 
eivis: dum modo haec era Dir timo cuique 


et ge civi ostendatur; 1, 39. quae 
(bella eivilia) vis et fortis civis ... fugiet; 
O1, 86. qui (Marius) optimum et gravissimum 
eivem ... in invidiam falso erimine adduxerit; 


O II, 79. quid intersit inter popularem, id est 
adsentstorem et levem civem, et inter constantem, 
severum ||et severum al. || et gravem; Lae 95. 
eivitas: quae (exempla) nata ... apud illos 
(Athenienses) etiam in gravissumam eivitatem no- 
stram dicuntur redundasse; R |, 5. 
clades: f. certamen, 





coneitatjones: his tu tam gravibus concita- 
tionibus ... quem vacuum .,. videris; T V, 43. 

concursus: »conceursus ,. gravis stellarum ar- 
dore micantis tu quoque ... vidistie; DI, 18. 

contumeliae: alternis ., versibus intorquen- 
tur inter fratres gravissimae eontumeliae; T IV, 
77 


curaus: f. plaga; T II, 57. 

disciplina: cum iam philosophorum disciplinae 
gravissimae constitissent, A 1 15. ut ... in- 
tellegatur .. ea (disciplina) ... quam gravis, quamı 
eontinens, quam severa sit; F I, 87. 

dolor: si (dolor) gravis, brevis; si longus, levis; 
FI, 22. 95. sic Epicurus: „Philocteta st! brevis 
FI, 
94. quid, si deinde dolores graves corporia (ac- 
cessissent)? T IV, 40. nderit ... amissio suorum, 
graves dolores corporis; T V, 29, f. iracundia. 

dominae: graves .. dominae cogitationum lubi- 
dines infinita quaedanı cogunt; R VL 1. 

domini: liberatos se per eum (inventorem;) di- 
cunt gravissimis dominis, terrore .„. et ... metu; 

emissiones: ut tormenta telorum ® 
graviores emissiones habent, quo sunt ... adducta 
vehementius, sic .; TIL, 57 

exempla: unde ... copia depromi maior gra- 
vissimorum exemplorum ... poteat? fr V, 27. 

exitus: clarissimorum hominum nostrae civi- 
tatis gravissimos exitus in Consolatione collegimus; 
D I, 22. 

facultas: huic arti finituma est dicendi [gra- 
vior] facultas et gratior et ornatior; O II, 66. 

fatum: »haec fixa gravi fato ... teneri«; DI, 


genus: (iudieatur genus) grave acutum, Hexi- 
bile duram; N II, 146, 

homo: homo in primis ingenuus et gravis, ... 
Panaetius; F IV, 28. constantem hominem et 
gravem, qui glorietur a gloria se afuisse! T V, 104. 
neque oratio abhorrens a persona hominis gravis- 
simi; R I, 24. quidam homines severi et graves 
nec populi nee principum mores ferre potuerunt; 
01,89. alter (iocus) est ... grarissimo || magno || 
homine dignus; OÖ 1, 104. haeec ... vi... bo 
mini ... probari posse nullo modo; O II, 517. 
haec (benignitas) est gravium hominum atıque ma- 
guorum; O II, 63. 

honeatas: si ... ea (honestas) ... omıni pon- 
dere gravior habenda (est) quam reliqua omnia; 
0 1Il, 85. 

inimieitiae: carendum .., ne etiam in grares 
inimieitiae convertant se amicitine; Lae 78. 

iniuria: animi aegritudo fortunae magna et 
gravi commota iniuria; N I, 9. 

iracundia: quasi vero atra bili solum mens 
ac non saepe vel iracundia graviore vel timore 
vel dolore moveatur; T III, 11. 

iudicia: graviora iudicia de potentissimis ho- 
minibus extant vocis quam tabellae; L III, 34. 

labores: »qui labores morte finisset gravis;« 
T 1, 115. quod (Xenophon) diceret eosden labo- 
res non aeque gravis esse imperatori et militi; 
T 11, 62. 

lex: ille vir bonus ... cur has sibi tam graves 
leges imposuerit; A 11, 23. gravis et... praeclara 
lex; L II, 40. 


loci: animadverti .. saepe Catonem ... locos 
graves ex philosophia tractare; P 1. 
morbus: plerique ... ob eam .. causam ..: 


in morbos gravis ... incurrunt; F I, 47. quodsi 
corporis gravioribus morbis vitae iucunditas im- 
peditur; F I, 59. seit... idem caecus, debilis, 
morbo gravissimo aflectus; F V, 84. quibns duo- 
bus morbis, ... segritudine et cupiditate, qui 


gravis 


tandem possunt in corpore esse graviores? 'T Ill, 
5. more insecuta Gracchum est. causa quidem, 
credo, aliqua morbi gravioris; D II, 62. qui sunt 
morbo gravi et mortifero adfecti; D 1, 63. qui 
{medici) ... gravioribus .. morbis periculosas cu- 
rationes ... adhibere coguntur; O I, 88. 

munus: labor est functio quaedam vel ... gra- 
vioris operis et muneris; T Il, 35. 

nomen: dum aegritudinis nomen absit grave, 
tastrum, fanestum; T III, 83. 

onus: quod onus est ei, 4 rm de rebus 
dieturus est, gravissimum; 1, 37.  suscepisti 
onus praeterea grave et Athenarum et Cratippi; 
0 IN, 6. quae .(senectus) plerisque senibus sie 
odiosa est, ut onus se Äetna gravius dieant 
sustinere; Ü 4. 

opinio: si fidentia ... scientia quaedam est 
. opinio gravis non temere adsentientis; T IV, 


opus: munere quodam necessitatis et gravi 
opere perfungimur; C 77. 

oratio: ita fit cum gravior, tum etiam splen- 
didior oratio; F Ill, 19. quae requirebant oratio- 
nem ornatamı et ray IV, 6. f. actio, 

ortus: erit eius (amicitiae) ortus a natura quam 
ab inbecillitate gravior et verior; Lae 32. 


pars; si multo maiore et graviore ex parte | 


bona propendent; T YV, 86. 
patera: cum ex aede Herculis patera nurea 
gravis subrepta esset; D I, 54. 
ericulam: neque .. periculum in re publica 

fuit grarius umquam; O 1, 77. 

persona: qui sermonibus eius modi nolint per- 
sonas tam graves inligari; A II, 6. quam gravia 
.., guam magnifica, quam constans confieitur per- 
sona sapientis! F III, 75. 

perturbatio: etei... omnis animi perturbatio 
gravis est; T IV, 82. vgl. aegritudo; 'T ill, 61. 

philosophus: quod solum bonum severus et 
gravis philosophus novit; F II, 29, iure .. gra- 
vissimi philosopbi initium summi boni a natura 
petiverunt; F V, 33. a gravibus illis antiquis 
philosophis petenda medieina est, |jest, sij| non 
ab his voluptariis; T III, 40. ex ceteris philoso- 
phis nonne optumus et gravissumus quisque con- 
fitetur multa se ignorare? T II, 69. quid ... 
rohibet ... Xenocratem illum gravissimum phi- 
sophorum ..? TV, 5l. ut... fecit Plato ... 
gravissimus philosophorum omnium; L II, 14. 
plaga: cum ... barbaros in barena videris ex- 
eipientis gravissimas plagas; T II, 46. sie vox, 
sic carsus, sic plaga hoc gravior, quo est missa 
eontentius; T Il, 57. graviorem .. plagam (Epi- 
euros} accipiebat, ut leviorem repelleret; N I, 70. 


117 








poenae: (Ü. Blossius) poenas rei publicae gra- | 


ves iustasque persolvit; Lae 37. 
‚ pondus: nisi et virtutis et vitiorum ... grave 
ipsius conseientiae pondus esset; N III, 85. 

potentia: f. auctoritas. 

ratio: nonne ipsa veritas et gravis et recta 
ratio mihi adrersetur? A II, 139. 

res: cur in gravissimis rebus non delectet eos 
sermo patrius; F I, 4. maximas .. ab eo |lfab 
eo] |] (sapiente) et gravissimas res consilio ipsius 

- sdministrari; FL 63. res .. fortasse verae, 
certe graves, non ita tractantur, ut debent; F IV, 
7. quae (vita) constaret ex iis rebus, quaa dixi, 
aut plurimis aut gravissimis; F IV, 50. res tam 
gravis tamque praeclaras Latinis etiam litteris 
eontineri; I, cum gravibus seriisque rebus 
satis fecerimus; O I, 103. 

senectus: quod numquam tibi senectutem gra- 
vem esse senserim; C 4. qui minus gravis osset 
lis senectus, m ..? C 4. nec insipienti etiam in 
summa copia non gravis (senectus esse potest); 


gravitas 


CS. senectus .. quamvis non sit gravis, ... 
tamen aufert eam viridatem; Lae 11. 

senas: ut... senes.. ad ludum adulescentium 
descendant, ne sint iis odiosi et graves; R I, 67, 

sensus: talis .. interitus non est sine gravi 
sensu; T I, 107, 

sententia: breviter comprehensis gravissimia 
sententiis; F II, 20. quia gravissimae sint ad 
beate vivendum breviter enuntiatae sententine; 
F II, 20. potest id ... omnibus eleetissimis ver- 
bis gravissimisque sententiis ... augeri et ornari; 
F nt. 26. gravissimam illanı vestram sententiam 
... communem fore vobis cum omnibus, qui ..; 
F IV, 45. 

societas: omnium societatum nulla est gravior, 
nulla carior quam ea, quas ..; OÖ I, 57. quam 
graves, quam difhciles plerisque videntur calami- 
tatum societates! Lae 64. 

somnia: nec .. somnia graviora ... & suUmmo 
eonsilio neglecta sunt; D I, 4. 

sonus: gravissimo .. (sono) hie lunaris atque 
infimus (cursus movetur); R VI, 18. 

studia: ad quaedam studia graviora atque 
maiora (facti sumus); O 1, 103. 

tempestates; non dubitaverim me gravissimis 
tempestatibus ac paene fulminibus ipsis obvium 
ferre; RI, 7. 

tempus: fugit (Deiotarus) e proelio cum Pom- 
peio; grave tempus! D 11, 79. nobis ... certamen 
fuib cum gravissimo rei publicae tempore; 
L IN, 25. 

testimonium: non gravissimum est testimo- 
nium multitudinis; F II, 81. 

testis: testem non mediocrem, sed haud scio 
an gravissimum; O HI, 105. 

timor: f. iracundia, 

vir: num gravem (vyirum), num humana conteu- 
nentem potes dicere |[aut Prometheum |] aut Phi- 
loctetam illum? T II, 33. parumne deolaravit vir 
gravis et sapiens en gi Sempronia patrimonium 
publicum dissupari? T III, 48. 

virtutes: f. artes. 

vita: minus aliis gravıs aut molesta vita est 
otiosorum ; O I, 70. 

vitium: errat in eo, quod ullum aut corporis 
aut fortunae vitium vitiis animi gravius existumat ; 
oO Il, 26. 

vox: j. plaga; T Il, 57. 

vulnus: fortunae gravissimo pereussus vulnere; 
AI, 1l. cum ... ipse (Epaminondas) gravi vul- 
nere exanimari so videret; F II, 97, 

B. allein: ®. animadrertunt, al: tamen 
etiam graviores constantioresque admonendi sunt, 
ut animadvertant, ne callida adsentatione capian- 
tur; Lae 99. 

b, I. abfolut: nihil ad rem! — ne sit sane; at 
certe gravius; F IV, 73. 

I. tempero eum: qui (sonus) acuta cum gra- 
vibus temperans varios aequabiliter concentus eff- 
cit; R VI, 18, 

Il. a: quod a gravioribus leviora natura repel- 
lantur; T I, 40. 


gravitas, Schwere, Schwertraft, Gewicht, 
Nahdrud, Gewalt, Beihmwerbe, Schwerfälligleit, Ernft, 
Strenge, Bebeutung, Würde: 1. Subject: cadit: 
ista potestate nata gravitas optimatium cecidit; 
L II, 17. 

est: si... in sensibus ipsius (sapientis) est ali- 
qua forte gravitas aut tarditas; A II, 53. pluris 
es86 ... laetitiam quam gravitatem animi atque 
constantiam; F II, 1. ea, quae desideratur a 
magno philosopho, gravitas, in eo (Aristone) non 
fuit; F V, 18. quae .. tanta gravitas ... in 
ullis fuit, ut sit cum maioribus nostris compa- 


gravitas 118 graviter 
randa? T I, 2. quanta illa jlilli (Seipioni) || ... IV. nach Subftantiven: 1. algd: f. IL, 1. ha- 
fuit vitas! Lae 96, f. TI, 1. condio, beo; Lae 4. 

habet: ut ... gravitas iam constantis aetatis | 


naturale quiddam habent, quod ..; C 88. 

inest: si inest in oratione mixta modestia gra- 
vitas; O II, 48. 

postulat: mollior .. ratio, quam virtatis vis 
gravitasque postulat; F V, 12. 

I. nach Verben: 1. accuso: si medicus gra- 
vitatem morbi ... aeeuset; N III, 76. 

adfligo: quom (puer) udflixisset principum 
gravitatem; L IH, 

adiungo: clementi castigatione licet uti, gravi- 
tate tamen adiuneta; O I, 137. 

eomparo: f. I. est; T I, 2. 


condio: erat .. in illo viro comitate condita 
gravitas; C 10. 
erucio: non .. magnitudo animi cruciabatur 


eius (Reguli) a Poenis, non 

desidero: f. I, 1. est; F 

effero, exaggero: ut gravitatem di 
que virtutis exaggerent. quam cum 
extulerunt ..; T V, 85. 

habeo: gravitatem res habet, quom frequens 
ordo est; L III, 40. genus .. hoc sermonum . 
lus neseio quo pacto videtur habere gravitatis; 

ae 4. tristitia .. et in omni re sereritas habet 
illa quidem gravitatem, sed amicitin remissior esse 
debet; Lae 66. 

intueor: illi... personae gravitatem intuentes 
non dubitant dicere ..; T II, 49. 

iudico: quod corporis gravitatem et dolorem 
animo iudicamus; Tan. 1. 

laudo: cum... corum gravitatem constantiam- 
que laudamus, qui non turbulente humana patian- 
tur; T IV, 60. 

misceo: f. I. inest. 

perturbo: quid est, quod tantam gravitaten 
constantiamque perturbet? T IV, 57, 

rapio: cum constantia, gravitas, fortitudo, sa- 
ER reliquaeque virtutes rapiantur ad tortorem; 


DT P 16. 

‚38. 

itatem- 
caelum 


repeto: huius sententiae gravitas a Platonis 
auctoritate repetatur; T V, 34. 

retineo: rectum est, ... etiamsi nobis indigna 
audiamus, tamen gravitatem retinere, iracundiam 
repellere; O I, 137. 

roboro, tribuo: Catoni cam ineredibilem tri- 
buisset natura gravitatem eamque ipse perpetua 
constantia roboravisset; O I, 112. 

video: an, cum videat me et meos comites, 
fortitudinem, magnitudinem animi, patientiam, 
constantiam, gravitatem, fidem, ipen se subducat? 
fr V, 64. 

2. sum: id arbitror fuisse gravitatis; O Ill, 98. 

3. respondeo: fortitudini eg eius, 
magnitudini animi, gravitati ... quo modo re- 
spondebis? T Il, 32. 

4. utor: in quibus (obiurgationibus) utendum 
- fortasse ... verborum gravitate acriore; O 1, 
136. 

5. contexo cum: (Plato) leporem Socraticum 
subtilitatemque sermonis cum obscuritate Pytha- 
gorae et cum illa plurimarum artium gravitate 
contexuit; R I, 16. 

discrepo a: eiusdem (Epicuri) testawentum ... 
- LT Watt gravitate ... iudico discrepare; F 

sum in: quod ... dolor in longinquitate levis, 
in gravitate brevis soleat esse; FT 40. uid erit 
in philosophi gravitate ... quod ..? T y, 46. 

II. nach Mdjectiv: indignus: quid tam ... 
indignum sapientis gravitete atque constantia 
(est) quam ..? Ni, 1. 





| vitate et pondere; Fa 24 








contentio: quo labefactari possit tanta con- 
| tentio gravitatis et ponderum ; N If, 116. 
glorıa: maxima fuit (Anaxagoras) et gravitatis 
et ingenii gloria; A II, 72, 
iudicium: quaerimus vitatis, constantiae, 
firmitatis, sapientiae iudieium; A I], 53. 
societas: cuius (Platonis) et vita et oratio 
consecute mihi videtur dificilimam illam socie- 
tatem gravitatis cum humanitate; L II, 1. 
sonus: gravitatis sune liquit illum tristem et 
plenum dignitatis sonum; R VI, 2. 
vir: aliam .. quandam vim motus (atomi) ha- 
bebant a Democrito inpulsionis, ... a te, Epicure, 
gravitatis et ponderis; Fa 46. 
2. cogitatio de: quam ee) habemus 
de vitate sapientis; A II, 66, 

. Umftandb: 1. considere: tarditate modorum 
et gravitate canentis illorum (adulescentium) fu- 
rentem petulantiam consedisse || resedisse || ; fr X, 3. 

deferri: qua omnia delata gravitate medium 
mundi locum semper expetant; T V, 69. 
ferri: ut illae (partes) superiores in mediom 
locam mundi gravitate ferantur et pondere, sic ..; 
T 1,40. ait (Epicurus) atomum, cum pondere et 
gravitate dereeto |j directo || deorsus feratur, de- 
elinare panlulum; N I, 69. corpora quaedam so- 
lida atque individua vi et vitate ferri; N I, 
93. si gravitate feruntur perpendiculum cor- 
ora individus rectis lineis, ut Epicuro placet; 
a 22. si semper atomus gravitate ferretur natu- 
rali ac necessaria; Fa 23. si atomie, ut graritate 
ferantur, tributum est necessitate naturae; Fa #. 
misceri: erat in homine ... gravitate mixtus 
lepos; R IL, 1. 
moveri: cum (atomus) per inane moveatur gra- 
ipsius individui hanc 
ie ut pondere et gravitate moveatur; 
a 25. 
pelli: fit ... saepe vocum gravitate et canti- 
bus ut pellantur animi vehementius; D I, &0. 
praestare: nec in philosophia cuiquam cessit 
et vitae gravitate praestitit; fr V, 66. 
proximus: (Critolaus) est gravitate proximus; 
’ 
residere: f. considere. 
2. cum: siquidem nec anxij futuri sunt et cum 
gravitate constantiaqgue vieteri; O I, 72. 


graviter, jäwer, gewictig, bedeutend, nad 
drüdlich, ernft, würdig, ftreng, heftig, empfindlich, un 
gern, dumpf, tief: 11. bei er : aegroto: ut 
inter optime valere et gravissime rotare nibil 
prorsus dicerent interesse; F II, 43. Pompeio, ..- 
cam rer aegrotaret Neapoli, melius est factum; 
; si ... interim graviter tare flius 
coeperit; O 1, 32. fucilius in morbos ineidunt 


adulescentes, gravius aegrotant; C 67. 
ago: qui se auctorem vitae Ben et sapien- 
ter agendae profiteretur; F IV, 21. utrumque 


(Seipio) egit graviter; Lae 77. 

angor; suis .. incommodis graviter angi non 
amicum, sed se ipsum amantis est; Lae 10. e 

eado: quia, si quid adversi eveniat, (philosophi) 
tam graviter endere non possunt; OÖ 1, 73. 

commoveo: te suspicor eisdem rebus quibus 
me ipsum interdum gravius commoveri; C 1. 

comprehendo: qui hac exaudita quasi voce 
paturae sic eam firme graviterque comprehenderit, 
ut .; FL7M 

defendo: gravissime .. et verissime defenditur 
numquam ... posse ..; F III, 71 

dico: res .. bonas verbis electis 


graviter 
ornateqne dietas quis non legat? FI,3. 


equidem 


graviter 
.. Platonem existumo ... gravissime et copiosis- 
sime potuisse dicere; OJ,4. is (Appius Claudius) 
... non dubitavit dicere illa ..., ceteraque gra- 
vissime; C 16. quae (voluptates corporis) vere et 
graviter a Platone dictae sunt illecebrae esse ... 
malorum; fr V, 81. 

disputo: eum (Posidonium) graviter et copiose 
de hoc ipso ... diaputavisse; T I, 61. 

dormio: ad lucem denique arte et graviter 
dormire te || dormitare || coepisse; D I, 59. 

facio: splendide, constanter, graviter, honeste 
omnia (facere); T V, 81 

ferio: feriunt .. (ista necopinata) fortasse gra- 
vius; T III, 55. 

fero: quod gravius ferremus; A lI,7. cum... 

viter feras te, quod utendum acceperis, reddi- 
isse; T III, 36. qui (orbitates liberum) gravius 
ferunt; T III, 58. dieuntur non nulli in maerore 
... gravius etiam tulisse; T III, 59, eo facto sie 
ee doluit, nihil ut tulerit gravius in vita; 

Y, 60. adversas .. (res) ferre diflicile esset 
sine eo, qui illas gravius etiam quam tu ferret; 
Lae 22. 

frendo: »vestrone pressu quondam Nemeasus 
leo frendens efllavit graviter extremum halitum ?« 

iacto: gravius etiam iactabitur; Ti 45. 

ieo: »quamquam graviter cernimus ictum«; T I, 
9. 


irascor: nec .. audiendi, qui graviter inimieis 
irascendum putabunt; O I, 88, 


laudo: laudata en lest |} (sapientia) a te 


graviter et vere; L ], 

lugeo: etiam gratum mortuis se facere, si 
graviter eos lugeant, arbitrantur; T III, 72, 

maereo: cum (Elysius) graviter fili mortem 
maereret; TI, 115. omnis bonos interitu suorum 
quam gravissime maerere oportere; T II, 63. 

ınico: »lovis ... pinnata satelles ... subrigit 
ipsa feris transfigens unguibus unguem semiani- 
mum et varia graviter cervice micantem«; DI, 108. 

nilor: »ille (Anguitenens) tamen nitens graviter 
vestigia ponit«; N II, 109. 

oftendo: ut, dum ea conservet, (fortis civis) 
quamvis graviter offendat; O I, 86 

queror: gravius etiam de nobis queruntur et 
amantius; R 1. 6. 

reprehendo: quanto Aristoteles grarius et 
verius nos reprehendit! O II, 56. 

secerno: ıta graviter et severe voluptaten: se- 
cernit a bono; F Il, 4. 

sentio: eisdem .. de rebus hos (Stoicos) ... 
sensisse gravius et fortius; F IV, 62. 

sitio: quem ... videmus ..., quo .. aflluen- 
tius voluptates undique hauriat, eo gravius arden- 
tinaque sıtientem; T V, 16 

sono: natura fert, ut extrema ex altera parte 
graviter, ex altera autem acute sonent; R VI], 18. 

traeto: a veteribus Peripateticis Academicis- 


que ... eum locum ... graviter et copiose esse 
tractatum; F IV, 5. 

rindico: viter olim ists vindicabat vetus 
ila Graecia ; Lu 39. 


vitupero: quae (Syracusanse mensae) a Pla- 
tone graviter vituperantur; F II, 92. 

vivo: etiam in tormentis ... bene vivi potest, 
dun modo intellegas, quid nunc dicam „bene*. 
dico enim conatanter, viter, sapienter, fortiter ; 
TV,12. haecc praeseripta sorvantem licet magni- 
fice, graviter animoseque vivere; OÖ 1, 92, 

urgeo: »quae (vestis) ... urguens .. graviter 
pulmonum haurit apiritus; T II, 20. 

elliptifch: non igitur ille (Zeno), ut plerique, 
. isto modo, ut tu, distincete, graviter, ornate; 

‚59. 


119 











gubernatio 


II. bei Udjectiven: aeger: cum audisset eum 
{Posidonium) graviter esse aegrum; T II, 61. in 
eo .. oppido ita graviter aegrum Eudenum 
fuisse, ut ..; DI, 58 

saucius: »graviter saucium (me) ... 

. mirificum facinus«; D I, 44. 


Bravo, beidhweren, befrudten, pass. Schwierig- 
feiten madhen: alqm: non gravarer, Laeli, nisi ..; 
R III, 32, go vero non grävarer, si mihi ipse 
confiderem; Lae 17. 

lentiscum: »semper viridis semperque gravata 
lentiscus«; D I, 15, 


gremium, So: I, 1. mollio, al.: 
quae (terra) cum gremio mollito ac subacto spar- 
sum semen excepit ; © 51, 

tribuo: ut sinus et gremiam quasi matris mor- 
tuo tribueretur ; L II, 65. 

2. sedeo in: qui (luppiter) lactens |] Uastene] | 
cum Iunone Fortunae in gremio sedens; i 

ll. excipere: f. I, 1. mollio. 


BTEX, Herde, Schar, Schwarm, freiß: I. cer- 
tant: adulescentium greges Lacedaemone vidi- 
m. ineredibili contentione certantis pugnis; 


eontueri 


consentiunt: quam magnos quantaque amoris 
conspiratione consentientes tenuit amicorum gre- 
ges! F I, 65. 

Il, 1. consocio: qui videt domi tue pariter 
DER", atque indieum consociatos greges; 

46. 
diligo: prata et arva et pecudum greges dili- 
ne modo, quod fractus ex iis capiuntur; 


teneo: f. I. consentiunt. — video: j. consveio. 


I. certant. — 2. capio ex: f. 1. diligo. 

reperio e: e@ gregibus epheborunm vix singuli 
reperiebantur; N I, 79. 

sum in: saepe .. excellentine quaedam sunt, 


qualis erat Seipionie in nostro, ut ita dieam, 
grege; Lae 69 


grunditus, Grungen: ne stridorem qui- 
dem serrae (audiunt), tum cum acnitur, aut grun- 
ditum, eum iugulatur, suis; T V, 116. 


&ruß8, Sranid: efficiunt, al: grues cum 
loca calidiora petentes maria transmittant, trian- 
guli eflicere forman; eius autem summo angulo 
aör ab iis ([ab iis] || adversus pellitur; N II, 125. 
basis .. trianguli, quem efliciunt gruss, ea tam- 
quam a puppi ventis adiuvatur, eneque in tergo 
praevolantium colla et capita reponunt; N II, 125. 

succedit: in eius (ducis) locum succedit || pro- 
Zune al.|| (grus) ex iis, quae adquierunt; Il, 


sunt: quae (animalia) .. altiora sunt, ut anse- 
res, ut oygni, ut grues; N II, 123 (122). 


gubernaculum, Steuer, Steuercuder, 
eitung: 1. teneo: quos (libros) tum scripsimus, 
cam gubernacula rei publicae.tensbamus; DIL, 3. 

2. accedo ad: quod ... iidem ad gubernacula 
se nccesauros profteantur excitatia maximis flu- 
ctibus; R I, 11. si e vectoribus sorte ductus ad 
gubernacula accesserit; R 1, 51. 


gubernatio, Steuerung, Lenkung, Regie- 
rung: I est: quoniam .., ut medicina valetudinis, 
navigationis gubernatio, sic vivendi ars est pru- 
dentia; F V, 16. usus .. eius ai, est maxi- 
mus civitatis gubernatio; R 1, 2. 

U. similis: nec .. gubernationi aut medicinae 
similem sapientianı esse arbitramur; F III, 24. 


gubernatio 


II. ultimum: inseite .. medicinae et guber- 
nationis ultimum cum ultimo sapientiae compara- 
tur; F III, 25. 


IV. in: si in ipsa gubernatione neglegentia est | 


navis eversa; F IV, 76 


gubernator, Steuermann, Lenter: 1, 1. 
accusat: ut si medicus gravitatem morbi, guber- 
nator vim tempestatis acceuset; N III, 76. 

agit: aimiles .. sunt ||[sim. sunt] ||, nt si qui 
gubernatorem in navigando nihil agere dicant, 
eum ... ille .. clavum tenens quietus sedeat in 
puppi, non faciat || facit ]| ea, qune iuvenes, at 
vero multo ımaiora et meliora faciat j faeit ||; © 17. 

eonieit: num .., quae tempestas inpendeat, 
vates |] vatia || melius coniciet quam gubernator? 
D li, 12. num ... vater ... melius coniecerit 
aut e morbo evasurum aegrotum aut e periculo 
naven . 
D If, 18. 

est: f. II, 2. committo. 


evertit: ut ... gubernator aeque peccat, si | 


palearum navem evertit et si auri; FIV,76. auri 

navem evertat gubernator an paleae, in re ali- 

BEE: in gubernatoris inscitia nihil interest; 
20. 


facit: f. agit. 

peccat: j. evertit; F IV, 76, 

praesentiunt: multa mediei, multa guberna- 
tores ... praesentiunt; D I, 112. 

providet: ımericus morbum ingravescentem 
ratione providet, insidias imperator, tempestates 
gubernator; D Il, 16. 

utant: gubernatores cum exsultantis ne 

> erunt ..., tempestatem significari putant; DII, 
45. 

sedet, tenet: j. agit. 

vident: f. putant., 


abl. abs: si (sapiens) proficiscatur 


probo navigio, bono gubernatore, hac tranquilli- 


tate; A II, 100. 

ohne Verb: noster hie rector, ... (juris) eivilis 
non inperitus, sed ita, ut astrorum gubernator, 
physicorum medieus; R V, 5. 

2. sum: quicumque erit rector et gubernator 
ceivitatis; R II, 51. 
a 1. fallo: gubernatores nonne falluntur? DI, 


2. committo: uni gubernatori, uni medico, si 
digni modo sint iis artibus, rectius esse alteri 
. committere, aegrum alteri quam multis; 

‚62. 

propono: ut .. gubernatori cursus secundus, 
medico salus, imperatori victoria (proposita est), 
sic .; BRV,8. 

IH. ars: ut ... gubernatoris ars, quia bene 
navigandi rationem habet, utilitate, non arte lau- 
datur; F I, 42, hoc non videre, cuius generis 
onus navis vehat, id ad gubernatoris artem nihil 
pertinere! P IV, 76. 

inseitia: f. I, 1. evertit; P 20. 

praesensio: et mediei et gubernatoris et im- 
peratoris praesensio est rerunı fortuitarum; DII, 13. 


guberno, jtuern, leiten, Ienfen, vegieren: 
l, 1,a. intersum ad: nurum paleamne (navis) 
portet, ad bene aut ad male gubernandum nihil 
interesse; F IV, 76. 

b. ars: num .. tot regum .. naufragiam sustu- 
lit artem gubernandi? D I, 24. 

c, in: in gubernando nihil, in officio plurimum 
interest, quo in genere peccetur; F IV, 76. 

2. algs: eo .. dereotius |} direstius || (Phoeni- 
ces) gubernant, quod eam (Cynosuram) tenent; 
A 11,66. ne si navigare quidem velim, ita guber- 


18 





quam medicus, quam gubernator? | 15 











gustatus 


nem, ut somnisverim; D II, 122. an Aesculapius 
potest nobis praeseribere per somnum || som- 
nium |] curationem valetudinis, Neptunns guber- 
nantibus non potest? D II, 123. qui tranguillo 
mari gubernare se negent posse; R I, 11. 
deus: sive in ipso mundo deus inest aliquis, 
qui regat, qui gubernet; N I 52, 

nauta: ut si nauiae certarent, quis eorum po- 
tissimam gubernaret; O 1, 87. 

II. algd: quae (natura) baec effecisset || ecfe- 
cisset ||, moveret, regeret, gubernaret; N I, 100. 
regna, imperia, nobilitas, honores, divitiae, opes 
eaque, quae aunt his contraria, in casu sita tem- 
poribus gubernantur; Ö 1, 115. 

accessus: quorum (aestuum) accessus et re- 
cessus lunae motu gubernantur; D II, 34. 

eivitates: singulari imperio et potestate regis 
tum melius gubernari et regi civitates, si .; RL, 


divitias, honores, imperia: f. algd; O 1,115. 
motus: ab aliqua mente tantos naturae motus 
gubernari; N II, 15. 

munduzm: quae (des) mundum omnem gubernet 
et regat; N II, 73, vgl. I, 2. deus. 

nobilitatem, opes: f. algd; O I, 115. 

rationem: sic omnis ratio vitae gubernabitur; 
A II, 9. 

recessus: |. accessus. 

regna: f. algd; O I, 115. 

rem publicam: cum ... is esset rei publicae 
status, ut eaın unius consilio atque cura gubernari 
necesse esset; N 1, 7, quos (orbes, circumitus) 
prospicere inpendentis in gubernanda re publica 
moderantem eursum ... divini paene est viri; R 
1, 45. virtute .. gubernante rem publicam quid 
potest esse praeclarius? R I, 52. si .. sapientia 
est, quae gubernet rem publicam; R III, 47. si 
ordines reliqui principis ordinis consilio rem pu- 
blicam gubernari velint; L Ill, 28. nobis rem 
publicam gubernantibus nonne togae arıma cesse- 
rant? O 1, 77. qui rem publicam gubernabant; 
O II, 74. nullum .. vitium taetrius est ... quam 
avaritia, praesertim in Per et rem publi- 
eam gubernantibus; O II, 77. 

vitam: quo (bono) vita gubernari possit; FI, 
43. quibus praeposita (ratio) vitam omnem debet 
gubernare; Fıv 39. ut ... vitam .. eius (ani- 
— quam pulcherrime regerent et gubernarent; 

i 46. 


gumia, Schlemmer: »compellans gumias ex 
ordine nostros«e; F II, 24. 


gurges, Steubdel, Schlund, Braffer: 1,1. 
sum: quis .. tantus est gurges, qui dies et no- 
etes ‚.. velit ita moveri suos sensus, ut ..? fr V, 
8. 

2. Bocatip: illud .. 
Galloni!« F II, 24. 

IL fugio e: »cana fulix itidem fugiens e gur- 
gite pontie; D 1, 14. . 

11. flumen cum: >has inter (stellas), veluti 
ra Eng gurgite flumen, toryus Draco serpit-; 

‚ 106. 


gurgustium, Hütte: anten (deus) vide- 
licet tempore infinito in tenebris tamquam in 
gurgustio habitaverat; N I, 22. 


gustatus, Seiämad: I. adfert: nisi forte 
... eorum .. (pomorum) iucundus non gustatus 
solum, sed odoratus etiam et aspeotus dubitatio- 
nem adfert, quin ..; N II, 158 

debet, al.: gustatus, qui sentire eorum, quibus 
vescimur, genera debet, habitat in en parte oris, 


vere: »0 Pabli, o gurges, 


gustatus 
er menabe et potulentis iter natura patefecit; 
‚14. 


N, 1. contineo, saepio: gustatus praeclare 
saeptus est; ore enim continetur et ad usum apte 
et ad incolumitatis custodiam; N II, 145. 

2. loquor de, sum in: nihil necesse est de 
gustatu et odoratu loqui, in quibus intellegentia, 
u vitiosa || vilior |, est guaedam tamen; A Il, 


DI. peracerbus: quae (uva)... primo est per- 
acerba gustatu, deinde || dein || maturata dulce- 
seit; C 583. 


gusto, foften, jämeden, genießen: I. indicin: 
narium ... et gustandi } et gr [arte |] tan- 
gendi wagna indieis sunt; N II, 146. 

potestas: cum tantum modo potestatem gu- 
standi feceris; R II, 50. 

DI. algd: quia ... Stoicorum ista magis gustata 
guam potata delectant; T V, 13. ut en, quae 

temus, olfaciamus, tractemus, audiamus, in ea 
ipes, ubi sentimus, parte versentur; T V, 111. 

herbam: quam (herbam) cum (caprae) gusta- 
vissent; N Il, 126. 

iureneum: »(proles ausa est) gustare manu 
vinetum domitumque iuvencum«; N II, 159. 

partem: quo ıninus animus.... gustare partem 
ullam liquidae volnptatis et liberae potest; F I, 58. 

physiologiam, rationem: hunc censes pri- 
mis, ut dicitur, labris gustasse physiologiam, id 
est naturse rationem? N I, ©. 

res: eas .. (res) cernimus, audimus, gustamus, 


olfacımus, ER u DU, 9. 

sanguinem: si quando ... 4 i 
matium sanguinem gustavit; R |, 65. 

suavitatem: nondunı (puer) gustaverat .. vitae 
snavritatem; T I, 98 

gutta, Tropfen: I. excidunt, al.: »8 quo 


{corpore) liquatae solis ardore excidunt guttae, 
quae saxa adsidue instillant Caucasi«; T II, 25. 


. opti- 


Habena, Bügel: aceipio: neque sapien- 
tis esse accipere habenas; R I, 9. 
adduco, al.: commodissimum esse quam laxis- 


121 


simas habenas habere amicitiae, quas vel adducas, 


cum velis, vel remittas; Lae 45, 


habeo (habessit: f. I. deos; LH, 19), 
haben, befihen, behalten, halten, enthalten, Kae. 
verurfachen, meinen, glauben, Shäßen, annehmen, fennen: 
Il. abfofut: 1. unperfönlich: solum habere velle 
summa dementia est; T IV, 56. 


2. perfönlid: algs: triste... est nomen .. 
carendi, quia subicitur hasc vis: habuit, non ha- 
bet, desiderat, requirit, indiget; TI, 87. quo sis 
.. alacrior ad tutandam rem publicam, sic habeto; 
R VI, 18. 

IL mit 
betote; Lae 10. 

2. Eonjunctin: posteaquam ipse (Antiochus) 
coepit, qui se audirent, habere; A UI, 69. nulla 
ommino in re minutatim interrogati, ... quanto 
aut addito aut dempto certum respondeatmus, 
[non] habemus; A II, 92. si habes, quod liqueat, 
bequs respondes, —; si non habes, ne tu 
quidem percipis; A Il, 9. eum numquam, quid 
in vita sequeretur, habituram; A II, 140. ad hasc 
... haben quae velim; FI, 28. habeo, ... ad 


U. 


ng: 1. de: de me ... sic ha- 


habeo 


II. terrere: quae (causa) terreret animos ... 
lapideis ... imbribus et guttis imbrium quasi 
eruentis; N II, 14, 


guttur, Kehle: »fulix ... haud modicos tre- 
mulo fundens e gutture cantus«; D I, 14. 


gymnasium, Zurmanfalt: I, 1. effi- 
eiunt: num ... aut thieatrom, gymnasia, porti- 
Fr aut arx ... rem publicam efliciebat? R 

2. sum: qui Platonis instituto in Academica, 
quod est alterum gymnasium, coetus erant et ser- 
mones babere soliti; A I, 17. 

I, 1. adamo: si loca, si fana, si urbes, si 
gymnasia ... ndamare solemus; F 1, 6 

voco: euam audıssem Antiochum ... in eo gym- 
nasio, quod Ptolomaeum || Ptolem. {| vocatur; 

2. sum: Lyceum ... (id enim superiori gym- 
nasio nomen est); D I, &. 

3. nascor in: mihi .. haec in Graecorum gym- 
nasiis nata consuetudo videtaur, in quibus iati 
liberi et ooncessi sunt amores; T IV, 70 

venio in: si quis in domum aliquam aut in 
gyınnasium ... venerit; N II, 15. 

II. in: iuventutis .. exercitatio quam absurda 
in gymnasiis! R IV, 4. jjquod (Graecis) Cupidi- 
num et Amorum simulsera in gymnasiis conse- 
erasset||; L fr 2, quae vix in gymnasiis et in 
otio Stoici probant; P 3. f. II, 1. voco. 3. nascor in, 


gymnicus, gymmnaftiiä: |jut, et] apud 
quos eorum ludorum, qui gymnieci nominantur, 
magnus honos sit; T Il, 62. 


SYyrFUußS, reis: ut equos ... domitoribus tra- 
dere soleant, ... sic hominer secundis rebus ecfre- 
natos ... tamquam in gyrum rationis ot doctrinae 
duei oportere; O I, 90, 


uos ista referam; F Il, 119. illi... non dabant 
ortasse vitam beatam habere, in quo possit iure 
gloriari; F IV, 5l. quod .. sapientia, pedem ubi 
oneret, non habebat sublatis ofliciis omnibus; 
IV, 69. ultra .. quo progrediar, quam ut veri 
siwilia videam, non habeo; TI,17. nec vero ego 
is ... habeo quod suseenseam; T1, 99. nec equi- 
dem habeo, quod intellegam bonum illud; T IH, 
41. habes, quae fortissime de beata vita diei pu- 
tem; T V, 82. qui (Protagoras) sese negat um- 
nino de deis habere quod liqueat, sint, non sint 
qualesve sint; N1,29, quia (dux) non habet, ubi 
nitatur |[cuwi innitatur|]; N II, 125. habes, .. 
quid Cotta, quid pontifex sentiat; N III, 6. de 
quibus 2 abeo ipse quod sentiam, non habeo 
autem quod tibi adsentiar; N 111,64. qui in foro 
turbaque, quicum conloqui libeat, non habeant; 
R I, 28. nisi meo in rem publicam beneficio, ubi 
triumpharet, esset habiturus; O I, 78. quorum .. 
animus .. nec habeat umquam, quid sequatur; 
0 II, 7. ut (homo) habeat, quibuscum possit fa- 
miliares conferre sermones; OÖ II, 39. non habeo, 
ad volgi opinionem quae maior utilitag quam re- 
gnandi esse possit; OÖ Ill, 84. senex ne quod 
speret quidem habet; C 63. quid dulejus quam 
habere, quicum omnia audess sic loqui ut tecum? 
Lae 22. nisi haberes, qui illis (rebus) aeque ac 
tu ipse gauderet; Lae 22. si habere se putant, 
16 


habeo 


quod oflieiose et amice ... factum queant dicere; 


Lae 71. 

3. Infinitiv: quid dicere habeant, cur illa 
vera definitio sit? A II, 43. de divis, neque ut 
sint neque ut non sint, habeo dicere; N 1, 63. 
haec fere dicere habui de natura deorum; N II, 
5 de nostris somniis quid habemns dieere? D 

‚136. 

4. acceus. e. infin.: sic habeto, non esse te 
mortalem, sed corpus hoc; R VI, 26. sic habe- 
tote, nullo in genere disputando + honesta ||si 
ullo in genere disputandi, in hoe ista, al. |j pate- 
feri, quid sit ... tributum; LI, 16. sic habe- 
tote, magistratibus ... contineri rem publicam; 
L III, 12. ut ..., sie habendum est nullam in 
amicitiis pestem esse maiorem quam adulationem; 
Lae 91. j. III algd, illud; TI, 13. — IV, 1. alqd 
in annalibus. 

II. mit einfachem Object (vgl. U, 2): alqgm: 
eum (Antiochum) secum ... habuit; A II, 4. ha- 
bebam molestos vobis, sed minutos, Stilponem, 
Diodorum, Alexinum; A II, 75. cum habeam Chry- 
sippum; A II, 75. quod... Staseam Neapolitanum 
multos annos habueris apud te; FV,8. habeo 
.. €. Laelium augurem eundemque sapienten, 
quem .. audiam; II, 5. Dionysos multos ha- 
bemus, primum love et Proserpina natum, secun- 
dum ..; N Ill, 58. quam vellem Panaetium no- 
strum nobiscum haberemus! RI, 15. extrema illa 
persons est, ut is ... proinde habeatur, quasi 
eam pecuniam ceperit; L1I,49. dux ille Graeciae 
nusquam optat, ut Aiacis similis habeat decem, 
sed ut Nestoris; C 31. Laelius .. sapiens (sic 
enim est habitus); Lae 5. quae (ndmiratio) iu- 
eundissima fuisset, ai aliquem, cui narraret, ha- 
buisset; Lae 88, 

se: neminem esse, qui, quo modo se habeat, 
nihil sun censeat interesse; F V, 30. reliqui ha- 
bere se videntur angustius, enatant tamen, Epi- 
curus, Hieronymus; T V, 87. qui tandem isti 
grandiloqui contra haee duo ... melius se habent 
quam Epieurus? T V, 89. multa ... longe .. 
aliter se habere, ac sensibus videantur; AL, 101. 
quod ni ita se haberet; FIT, 66. quod si ita se 
habeat; F V, 12. haec certe non ita se habe- 
rent; T V, 42. quod quidem ni ita se haberet, 
ut animi inmortales essent; C 82, ut .. nune se 
causa habet; A II, 10. quo modo se hoc habi- 
turum seit corpus, non dieo ad annum, sed nd 
vesperum; F Il, 92, num aliud quodpiam mem- 
brum tumidum ae turgidum non vitiose se ha- 
bet? T IN, 19, natura .. »# se sie habet, ut 
... exitum mors gel, T1,91. si... res se 
ita babeant, ut nihil intersit ..; A Il, 54. ita se 
rem habere; A II, 123. si ita res se habeat; FI, 
25. sed res se tamen sic habet, ut ..; F IL, 105. 
res ., se praeclare habebat; F IV, 8. cur ista se 
res ita habeat, ut dixi; F W, 27. se isto modo 
res habet; T I, 78. sic se res habet; T V, 63. C 
65. ut babet se res; T V, 78. ni ita se res ha- 
beret; T V, 115. sed ita tamen se res habet; N 
I, 79. sie .. res se habet, ut ..; N Il, 28. III, 
89. longe aliter se rem habere, atque hominum 
opinio sit; N Ill, 63. sic .. se profeeto res ha- 
bet, ut ..; D I, 28. si ita se res haberet; Fa 9. 
res se sie habet; L I, 36. sed certe ita res se 
habet, ut ..; LI, 56. sed profecto ita se res 
habet, ut ..; LI, 58 ita se res habet, ut ..; 
L O1, 28. sed hoc commodius se res habet, 
quod ..; O I, 159. male .. se res habet; O I], 
22. sie se res habebat, ut ..; Ti 44. ut vitis 
cum oımnibus partibus suis quam optime se ha- 
beat; F IV, 38. ut (vitis) qua optime se habere 
possit; F V, 39, 


alqd: habeo, quod volo; A Il, 34. divitem 


122 


WR 





habeo 





solum esse sapientem, a te quidem apte ac ro- 
tunde; quippe; habes enim a rhetoribus; F IV, 7. 
j. delectationem. vires; O 11, 34, — babet .. (dispu- 
tatio) aligqnantum a physieis; A II, 30. j, pro- 
gressionem. — cum (luxuriosi) ... nec haberent 
ulla ex parte aliquid aut dolens aut aegrum; 
F II, 21. dieitur ... earere, cum alignid non 
habeas et non habere te sentias; TI, 88. quodsi 
haberem aliquid, quod liqueret; N II,3. si vacas 
animo neque habes aliquid, quod ..; D 1,10. 
illa .. sententia habet aliquid disputationia, 
haec vero non est tolerabilis; Fa 21. f. argutias. 
certum; N I, 14. D II, 8. divinum. excusationem. 
offensionem. stabilitatem; T V, 85. taetrum. — 
aliud: f. negotium; F II, 69. — alia: j. resper- 
sionem, — an cetera mundus habebit omnia” N 
I, 18. — hoc unum, quod plurimi est, (mundus) 
non habebit? N II, 18. f. commoditatem. — qui 
haec habet; T V, 45. »haec habeo, quae edı«; 
TV, 101. hasc habere se mortuum dieit; TV, 
101. nec (deos hasc) babere solum, sed ..; NII, 
79. haec habui, .. de divinatione quae dicerem; 
D 1, 131. haec habni, de senectute quae dieerem; 
C 85. haec habui, de nmiecitia quae dicerem; 
Lae 104, j. rationem; N III, 26. — illud .. sie 
habeto, nisi sanatus animus sit, ... finem mise- 
riarum nullum fore; T III, 13. illud .. ipsum, 
quod in iure positum est, habet consul, ut ..; 
L IH, 16, — cum, illa unde habeant, recordan- 
tur; T V, 102. illa qui habeant (habent autem 
omnes boni) ; L II, 23. — quia, cum id non ha- 
beas, quod tibi nec usu nec natura sit aptum, non 
careas, etiamsi »entias te non habere; T 1, 87. 
habebis id quidem; TUI, 15. quod .. est bonum, 
id non quivis habere potest; T V, 46. quae tan- 
dem id ars non habet? DI, 24. j. munus; L Il, 
6. — habere eu, quae secundum naturam sint, 
vel omnia vel plurima et maxima; F IV, 27. si 
(sapiens) ea quoque habeat, quae bona non nudet 
appellare; F IV, 56. quod iis aeımulemur, qui ea 
habeant, quae nos habere cupiamus; T I, 44. 
habes ea, quae de perturbationibus enucleate dis- 
putant Stoiei; T IV, 33. ea qui habent; P 6. — 
nnde habeat ist» deus tuus; N I, 112. habeo 
ista; L IL 45. ista omnia talia videmus, ut et 
Il etiam || inprobi habeant et absint probis; P 7. 
— multum: j. nihil; L III, 12, ut non plus 
habeat sapiens, quod gaudent, quam quod aa u 
tur; FI, 62. cum sapientem semper boni plus 
habere vultis; F II, 57. quam molestum est uno 
digito plus habere! N I, 99. qui in en causa eo 
plus auetoritatis habent, quia ..; R III, 265. quo 
plus auetoritatis habeant; L II, 18. genus .. hoc 
sermonum ... plus nescio quo pacto videtur ha- 
bere gravitatis; Lae 4. |. audaciam. dolores. glo- 
riam. laborem. laetitiam. malum; F V, 93. T II, 
38, molestiam. poenas. pondus; O I, 45. pruden- 
tiam; OÖ L 114. vires; LI, 6. nos igitur divi- 
tiores, qui plura habemus? P 50, — plurimum: 
f. dignitatem; F V, 38. — en .. constantia si 
nihil habeat percepti et cogniti; A II, 23. cum 

. nihil haberet comprehensi, percepti, cogniti, 
eonstituti; A II, 23. nihil haberemua, quod repre- 
henderemus (luxuriosos); F UI, 21. quid .. attinet 
dicere: ‚nihil haberem, quod reprenderem?* FI, 


23. nihil .. iam habes, quod ad corpus referas; 
F I, 9. nihil.. habent haec duo geners proni; 
T 1,42. si nihil haberet animus hominis, nisi ut 


appeteret aut fugeret; T I, 56. qnia ultirm nihil 
ea hoc longum dieimus; T 1, 94. quia 
nihil habet mors, quod sit borrendum; T U, 2. 
nihil .. (natura) habet praestantius, nibil, quod 
magis expetat quam honestatem; T 11, 46. quod 
(insipiens) nihil umquam haberet boni; T IV, 66. 
nec .. fieri potest, ut ... ji nihil habeant, quod 


habeo 


sequantur; N I, 12. quae (species deorum) nihil 
eoncreti habeat, nihil solidi, nihil expressi, nihil 
eminentis; N I, 75. habet .. (deus) nihil aliud, 
quod agitet in mente; N I, 114. quae (figura) 
nibil incisum angulis, nihil anfraetibus, nihil emi- 
nens, nihil Iacunosun: (habere poteat); N II, 47. haec 
ostentorum genera mirabile nihil habent; D II, 66. 
nihil habet .. naturale ins; R II, 18. nihil ha- 
bui sane, non modo multunı, quod putarem novan- 
dum in legibus; L III, 12. nibil.. habeo praeter 
auditam; O 1, 38. cum .. hie locns nihil habeat 
dubitationis, quin ..; O IL, 17. qui (Leontinus 
Gorgias) ... „nihil habeo*, inguit, „quod accusem 
senectutem*; C 13, qna (amicitia) nihil a dis in- 
mortalibus melius habemus, nihil iucundius; Tae 
47. equidem ex omnibus rebus ... nihil habeo, 
quod cum amiecitia Scipionis possinı comparare; 
Lee 108. qui (C. Fabrieius) nihil habuit eorum, nihil 
habere voluit; P 18. f. asperitatem. contentionem. 
insidias. malum; TI, 85. momentum; F II, 38. 
negotium. rationem; DII, 115. religionem. vitium; 
Lae 38. vtilitatem; O II, 120. —- nimium: f. 
felieitatem. — non nihil: f. utilitatem; O Ill, 
%. — si omnia ad intellegendum non habeo, 
quae habere vellem; T1.67. — parum: f felici- 
tatem. — minus: f. laborem. vires; 
minimum: j. firmitatem; Lae 46. — habeo pan- 
lum, quod requiram; T V, 21. — quantum: f. 
eruciatunı. gloriam. delectationem; D Il, 130 
vires; O Il, 34. utilitatem; Lae 27. — „carere* 
.. hoc signifieat: egere eo, quod habere velis; 
TI, 88. quod quisque a sacris || quisque aneri || 
baberet; N III, 84. quoi, quod haberet, esset sa- 
tis; P 52. j. ncerbitatem, — quae {vitis) semper 
habuit; F V, 40, an... ne iis quidem, quae ha- 
beo, mihi per te uti licebit? T I, 67. quae ne 
vivos quidem diutius habebat quam fruebatur; T 
V, 101. quae qui privatim habent; T V, 102. 
ea dant, ... quae ipsi non habent; R 1,47. quae 
unde sine hominum opere || opera || habere posse- 
mus? OÖ II, 14. f. ea; T I, 44. omnia. — etsi ha- 
bet haee Stoicorum ratio difficilius quiddam et 
obseurius; F II, 15. quoniam is ..., habet in- 
signe quiddam ad decus et ad gloriam; F III, 28. 
qui ita talus erit inctus, ut cadat rectus, prae- 
positum quiddam habebit ad finem; F II, 54. 
quae (voluptas) ... habet quiddam simile natura- 
lis boni || naturali bono J; LI, 31. ut et infrmi- 
tas puerorum et ferocitas iuvenum et gravitas iam 
eonstantis aetatis et seneetutis maturitas naturale 
quiddam habeat, quod ..; C 83. — quaedam: 


j. ardorem. — quod sit summum bonum, quid 
habet, ut queat iudicare? A II, 91. quid habent, 
cur Graeca anteponant jis, quae..; F I, 6. quid 


habebis praeterea, quod sequare? F III, 14. quid 
habet ista res aut laetabile aut gloriosum? Tl, 
49. quid haberent, quod in bonis relinquerent; 


TII, 42. aus .. rg habet praeter escam? N 
II, 160. quid .. habet haruspex, cur puimo inei- 
sus ... dirimat tempus ...? quid augur, cur a 


dextra corvos, a sinistra cornix faciat ratum? 
quid astrologus, cur stella lovis ... salutarie sit? 

I, 85. cum rerum natura ... quid habere 
potest commune non dicam gallinaceum fel, ... 
sed tauri opimi iecur aut cor aut pulmo quid ha- 
bet naturale, quod ..? D II, 29. tu vero quid 
habes, quare putes ..? D 11, 37. Nattae .. sta- 
tua aut aera Areas de caelo tacta quid habent 
observatum ac vetnstum? D II, 47. ortum videa- 
mus haruspieinae; sic facillume, quid habeat aucto- 
ritatis, iodicabimus; D II, 50. quid simile habet 
passer annie? D II, 65. quid .. habet; auctoritatis 
furor iste, quem divinum vocatis? DI, 110. quid 
habet illius carminis simile haec oratio? — tan- 
tum, ingnit, ut ..; R 1, 56. quae contemplantes 


123 





habeo 


expendere oportebit, quid quisque habeat si; 
O I, 113. iactabatur ... nummus sic, ut nemo 
posset scire, quid haberet; O III, 80. f. admiratio- 
nem, argumentum. certum; N I, 6. commodum. 
exploratum. lites. milites, praecipuum. venustatem, 
utilitatem; T IV, 56. — nisi quid habes ad haec; 
TI 55. si quid habere velis; T IV, 56, f. inin- 
eunditatem. — neque Saturninus ... simile quid- 
guam habuit veterum illorum; A IT, 14. nec 
gquiequam habeo adhue probabilius; A Il, 189. 
nec .. habet nostra mens quicquam, ubi consistat 
tamquam in extreuo; FI, 41. nec (perturbatio- 
nes) habere quieguam ant naturale aut necessa- 
rium; T IV, 80. nee .. quiequam ingenaum ha- 
bere potest offieina; O1, 150. j. divinum; D II, 78. 
negotium; N I, 45. eorum ... partim satis ha- 
bere causae, qnam ob rem reicerentur; F III, 51. 
eum ea (iustitia) sine prudentia satis habent 
auctoritatis; O Il, 34. f. firmitatem; Lae 19. prae- 
sidium. — quae (nequitas) tollitur omnis, sı ha- 
bere suum euique nen lieet; O II, 78. — tan- 
tum: |, quid? R I, 56. cruciatum. gloriam. libros. 
liceentiam. momentum; F II, 38. opes; R I, fr. 3. 
robur. 

aßlaßsıar: j. nomen; T Ifl, 16. 

actessionem: ipeum bonum ... crescendi ac- 
cessionem nullam habet; F II, 45. habent .. 
(bona corporis) accessionem dignam, in qua ela- 
boretur; F IV, 30. 

acerbitatem: quod acerbitatis habet obiur- 
gatio; O I, 137 

adflietationem: f. ardorem. 

aditum: quae (emendatio philosophiae) omnino 
aditam nullum habere potest in urbem; F IV, 21. 
uia (elephantus) propter magnitudinem corporis 
iii aditus habebat ad pastum; N II, 128 
(122). 

adiumenta: qui habent a natura adiumenta 
rerum gerendarum; O 1, 72. 

adiutores: quo pluribus profuerint, eo plures 
ad benigne faciendum adiutores habebunt; O II, 59. 

admirationem: quid .. habent admirationis, 
cum prope accesseria? F IV, 74. 

adversarium: sive habuerit adversarium sive 
non habuerit (Milo), luctabitur; Fa 30. 

aequabilitatem: haec constitutio primum ha- 
bet aequabilitatem quandam magnam, ... deinde 
firmitudinem: R I, 69. 

sequitatem: quam .. habet aequitatem, ut 

rum ..., qui nullum habuit, habeat, qui autem 
habuit, amittat? O II, 79. 

aes: cur... P. Crassi filia posset habere . 
seris milliens salva lege, men tricions non possot ? 
R III, 17 

seternitatem: ut ipsa varietas habeat aeter- 
nitatem ; Fa fr. 2. 

agrum: f. sequitatem. 

amatores: opprobrio fuisse adulescentibus, si 
amatores non haberent; R IV, 3. 

amicos: si Coriolanus habnit amicos; Lae 36. 
j. amieus, II, 1. habeo; L III, 41. Lae 62. 84. 
(8. I, ©. 159, a). 

animum: quasi animum nullum habeamus; 
A I, 189. si... aeternos animos ac divinos ha- 
bemus; fr V, 97. f. anlmus, II, 1. habeo (4 ©t.) 
®. I, ©. 188, a. 

annos: horum annorum, quos in fastis habe- 
mus, magnus XII DCOCCLIV ampleetitur; fr V, 35. 

anticipationem: quod (genus hominum) non 
habeat sine doctrina antieipationem quandam deo- 
rum; N I, 48. hanc nos Es sive anticipatio- 
nem ... sive praenotionem deorum ... — hanc 
ger habemus, ut deos beatos ... putemus; N I, 


. anulum si habeat sapiens, 
16* 


anulum: hune .. 


habeo 


nihilo plus sibi livere putet peccare 

haberet I[peccare ... haberet] ||; O III, 38. 
appetitionem: |. 

(3 &t.) ®. I, ©.219,b. — appetitum: j. appe- 

titus, I, 1. babeo (4 ©t.) 8 I, ©. 2%, a. 
architectum: sicut mali aedificii domino (ere- 


en glorianti se architectum non habuisse; | 
N I, 72. 


ardorem: habet ardorem libido, levitatem lae- 
titia gestiens, humilitatem metus, sed aegritudo 
maiora quaedam, tabew, cruciatum, adflictationem, 
foeditatem; T II, 27. 

argumentum: tabulae 
argumenti, nisi ut ..? O II, 84. 

argutias: cuius (Macri) loquacitas habet ali- 
quid argutiarum; L 1, 7. 

arma: sibi habeant igitur |lig. hab. || arma, 
sibi equos, sibj hastas, sibi clavam et pilam, sibi 
natationes atque cursus; C 58, 

artem: quae (artes) ... nec habent istam artem 
vestram, qua vera et falsa diiudicent; A II, 107. 
j. ars, II, 1. habeo (4 &t.) 8. I, ©. 239, b. 

aspectum: quae parter .. corporis ... aspe- 
ctum erset deformem habiturae atque foedum 
| turpem ||; O I. 126. 

asperitatem: quae .. (figura) nihil asperita- 
tie habere, nihil offensionis potest; N II, 47, (id) 
nihil asperitatis ut haberet, nihil offensionis, nihil 
ineisum angulis, nihil anfractibus, nihil eminens, 
nihil Ilaeunosum, omnesque partes simillimas om- 


nium; Ti 17. 
f auetoritas, 1I, 1. habeo 
‚& 


.. novae quid habent 


auctoritatem: 
(14 &t.) ®. I, ©. 27 

audaciam: videbatur .. nobis exercitus Cae- 
saris et audacine plus habere 
pter vetustatem; D IL, 114. 

augurem: j, algm; N III, 5. 

surum: non .. aurum habere praeclarum sibi 
videri dixit, sed eis, qui haberent aurum, imperare; 
C 55 (56). 

suspicia: |. auspielum, II, 1. habeo (3 St.) 
2. 1, €. 289, a. 

auxilia: ut ... magna habere possit auxilia 
a reliquorum philosophorum disciplinis; T II, 4. 

beneficium: nec ob eam causam eos benefi- 
cium a patribus nullum habere; N III, 70. 

benivolentiam: ze (benivolentiam) quis- 
que habeat erga nos; OÖ 1, 47. 

bonum: qualia .. ista bona sunt, quae qui 
habeat, miserrimus esse possit? T V, 45. nul- 
lum habendum magnum bonum, nisi quod vere 
laudari sua sponte posset; L 1, 37. neque est 
ullum bonum, de quo non is, qui id habeat, 
honeste possit gloriari; P 15. f. bonus, B, b, II, 
1. habeo (5 &t.) ®. I, ©. 356, b. 

caerimonias: f. confusionem. 

ealorem: et umorem et calorem ... et terre- 
nam ipsam viscerum soliditatem ..., si quis quae- 
rat, unde habeamus; N II, 18. 

capras; capras et oves quot quisque haberet, 
dicere posse |] posset |}; Lae 62. 

casus: quod uno et eodem temporis puncto 
nati dissimilis et naturas et vitas et casus habent; 
D 11, 95. haec .. ipsa fortuna ceteros casus ra- 
riores habet, primum ab inanimis procellas, tem- 
Pe: naufregia, ruinas, incendis, deinde a 
estiis iofus, morsus, impetus; O Il, 19. aetas 
a De plures quam nostra oasus mortis habet; 

causam:; |. enusa, Il, 1. habeo (10 St.) ©. I, 
6. 394, a. 

cautiones: habet (beneficentia, 
multas cautiones; O I, 42. 

centurias: ut f equitum centuriae cum sex 
li} certamine cum et |] suffragiis et prima classis 


... et roboris pro- 


liberalitas) 


sppetitio, Il, 1. habeo | 


‚ quanı si non | addits centuria ... 


N 
h 





habeo 


LAXXVIII centurias’ habeat; 
R Il, 39. 

certum: de dolore certa habet, quae sequatur; 
TV,88. quid quaqgue de re certi haberemus, 
scire cupientium; 1,6. qui se aliquid certi 
habere arbitrantur; N I, 14. si .. aliquid certi 
haberem, quod dicerem; D II, &.. 

cives: ipsi patriae condueit pios habere cives 

arentes; O III, 90. 
elavam: f, arma. 
ceoetus: f. sermonem; A I, 17. 
cogitationem: quam (cogitationem) habemus 
de gravitate sapientis; A II, 66. num ullam cogi- 
tationem habuisse videantur ii ... argenti ad 
avaritiam; P 10. 

cognationem: cum rerum .. natlıra goam 
cognationem (haec) habent? D II, 33, 

cognitionem: ea ... cognitionem habent fa- 
eiliorem; F V, 34. 

cognomen:ut ee) id etiam cognomen 
videatur habiturus; F V, 4. quasi (Cato) cogno- 
men iam habebat in senectute sapientis; Lae 6. 
comitatem: patrem eius (P. Scipionis Nasicae) 
. nullam comitatem habuisse sermonis; O1], 109, 
comitiatus: posse a summis imperiis et sum- 
mis potestatibus comitiatus et concilia vel insti- 
tuta dimittere vel habita rescindere; L II, 31. 
comitia: f. eomitium, I, 1. habeo {3 ©t) 
®. I, ©. 450, a. 
commercium: qui modo cum Musis, id est 
cum humanitate et cum doctrina, habeat aliquod 
commercium; TV, 66. nec habet (voluptae) ullum 
cam virtute commercium; C 42. 
commissursas: quae (ossa) subiecta corpori 
mirabiles commissuras babent; N II, 139, 
commoditatem: hoc .. omnes mortales sic 
habent, externas commoditates, vineta, . 
olivete, ubertatem frugum et fructuum, omnem 
denique commoditatem prosperitatemque vitse a 
dis se habere; N III, 86. 
commodum: quid habet enim || en. hab. || vita 
commodi? quid non potius laboris? sed habeat 
sane, habet certe tamen aut satietatem aut mo- 
dum; C 84. 
comparationem: etsi praestantia debent ea 
diei, quae habent aliquam comparationem; TV, 
38. habebat numerus ad numerum eandem pro- 
portionem conparationemque |] [comparationem- 
que] || in extremis, quam ducenta en 
ser cum ducentis quadraginta tribus; Ti 24. 

conatum: ut allere (appetitu beluae) conatum 
sap ad naturales pastus capessendos; N II, 
122. 
coneilia: f. comitiatus. 
concursationem: &4 .. concursatione, qua 
inter se |jea .. inter se concursationes, al. |] ha- 
bent Lucifer, Mercurius, sol, alii alios vincunt; 
Ti 


in 


condimentunm: f. utilitatem; O III, 120, 
confusionem: suos .. deos aut novos aut 
alienigenas coli confusionem habet religionum et 
ignotas caerimonias } nos || nostrie || sacerdoti- 
bus; L II, 25. 

coniunctionem: bene .. ınaiores accubitionem 
epularem amicorum, quia vitae coniunctionem ha- 
beret, convivium nominaverunt; C 45. 

coniugem: se ug habuisse »illum, 
Amor quem dederat«; T IV, 69, 

consilium: se habere consilium rei publicae 
salutare; O III, 49. 

constantiam: sapientiam (inesse in virtutibus), 
artem virendi, quae ipsa ex sese habeat constan- 
tiaın; A Il, 29, 

contentionem; nostra .. causa ... nihil ha- 
buit contentionis cum tribunatu; L III, 25. 


habeo 


controversiam: quicquid quaeritur, id habet 
m. aut juris aut nominis controversiam ; 
F \ 
cor: hoc est non modo ._ > ge sed ne 
palatum quidem; F I, membra) 
rocreationis casa Be Bi A meer ad it, es 
Buena habebit deus, nec externa on ar in- 
teriora, cor, pulmones, iecur, cetera; 
an babet (sapiens) corpus, habet nn, 


eruciatum: num .. tantum mali 
ista habebat, quantum ille cruciatus? O Ill, 
. ardorem. 

eupiditates: qui .. non filias plures, sed 
innumerabiles cupiditates habet; P 44 


turpitudo 
102. 


eursum: f. eursua, II, 1. nt (5 &.) #8. 1, 
©. 596, a. 

custodiam: legum custodiam nullam habemus ; 
L IU, 46 


deelarationem: quae (visa) propriam quan- 
dam haberent declarationem earum. rerum, quae 
viderenter; A I, 41. 

decretum: f. deeretum, Il, 1. habeo (8 ©t.) 
2.1,©. 622, b. 

delectationem: quae (fabulae) delectationis 
habeant, quantum voles; D II, 113. animadver- 
tendum est etiam, quatenus sermo delectationem 
babeat; O I, 135, 

delubre: ut... urbes, muros, domicilis, deliu- 
bra haberemus; N II, 150. 

dentes: habebit... linguam deus et non loque- 
N dentes, palatum, fauces nullum ad usum; N 


deum: claudum .. habebimus deum; N 1, 88, 
in Graecia multos habent ex hominibus deos, 
Alabandum Alabandis, Tenedii Tennen; N Ill, 39. 
use (gens) non, etiamsi ignoret, qualem habere 

m decest, tamen habendum sciat; LI, 24. 
»separatim nemo habessit deos a. ice nere 
advenas nisi publice adseitos;« L II, 

diem: us est .. 
„at habetur!“ F Il, 102. 

dignitatem: verbum ipsum voluptatis non 
habet arena F u 75. quae plurimum ha- 


bent dignitatis; F 

dileetum: j. dileetus, 1, 1. habeo (5 ©t.) 
8.16. 711, a. 

diligentiam: j. rationem; Lae 89. 

disciplinas: quamquam ab iis rege philo- 
ya] et omnes ingenuas disciplinas habemus; 


cujusquam dies natalis: 


disputationem: in qua (Academia) disputa- 
tionem habitam non quasi narrantes exponimus, 
sed eisdem fere verbis; T II, 9. j. disputatie, 
Il, 1. habeo (5 &t.) 8. 1, ©. 736, a. 

dissensiones: non .. rag vitioum paris ha- 
bet dissensiones; T IV, 

divinstionem: n ai Il, 1. habeo 
8 &) 8.1, 6.738, b 

divinum: id ipsum habet aliquid divini, quae 
cuique hostin a t; D II, 38. hoc auspicium 
divini quieguam habere potest, quod taım sit co- 
atum? D 1, 73. aliquid se habere sentiet divi- 
num; LI, 59. 

divitias: habere divitias, eapere honores; T 
IV, 21. quas (divitias) cum quivis quamvis indi- 
guus habere possit; T V, 46 (45). illum fortasse 
es dıritiarum) adiuvat, gei Tabehı ou, 


dolores: neque „. tempus est ullum, quo (sa- 
au non plus voluptatum habeat quam dolorum; 


domicilia: j. delubra. 
ominatum: index .. 
tum! P 40, 


quantum habet domina- 


125 


nn rn m U nn 








habeo 


donum: si id donum a deo, non a nobis habe- 
remus; N II, 87. 

dubitstionem: f. dubitatio, Il, 1. habeo 
(4 &.) 8. 1, ©. 771, a. 

ducem: quae (vie populi) ducem quod |] quomı || 
habet, interdum lenior est, quam si nullum habe- 
ret; LE II, 

ef erde ut 
artes habent e 
io ..; N 0,3 

effugia: er {aniınantes) habere effugia pin- 
narum; N II, 121. 

eloquentiam: si (philosophus eloquentiau) 
non habeat, non admodum Hagitem; F I, 15 

eminentiam: si tantum modo ad cogitatio- 
nem (di) valent - habent ullam soliditatem nec 
eminentiam; N I 

eınissiones: rn . balistae lapidum et reliqua 
tormenta telorum eo graviores emissiones babent, 


mc et fabrica ceteraeque 
am absoluti operis eflectum, 


quo sunt ... adducta vehementius, sic .; TII, 
57. 
epilogum: habes epilogum; T I, 119. 
equos: f. arma. 
eventus: si (Priamus) ab adulescentia scisset, 


quos eventus senectutis esset habiturus; D Il, 22. 

excusationem: morositas .. et y vitia, quae 
dixi, habent aliquid excusstionis; C6. 

exitum: j. exitus, Il, 1. habeo (5 &.) ®. I, 
&. 915, b. 

exordium: quod habemus .. institutae rei pu- 
blicae tam clarıum ac tam omnibus notum ex- 
ordium quam ..? RI, 4 

explanatorem: 8i kan ea nobis obiciunt, quo- 
rum nec seientiam neque explanatorem habeamus ; 
DI, 131. 

explicatus: quamı Er explicatus (natura 
deorum) haberet; N Ill, 

exploratum: quid he explorati, cur non 
possit tibi Cotta videri, qui non git? A II, 85. 

extremum: j. extremus, B, II, 2. habeo (3 


&t.) B. I, ©. 985, b. 

abricam: ut... materia ... quic- 
quam || quid || a er consectionis eius fa- 
bricam rd Bun D L, 1 


ie ut habeat efficiendi facultatem ; 
familias: Elis in Peloponneso familias duas 
certas habet, l[amidarım unam, alteram Olutida- 
rum, haruspicinae nobilitate stantes; D I, 91. 
familiaritates: familiantates habere fidas 
amantium nos amicorum; O II, 30. 
fastidium: quas habent ad res certas vitio- 
sam offensionem atque fastidium; T IV, 28. 
fauces: f. dentee. 
febrim: si cui venae sic moventur, is habet 
febrim; Fa 15. non et fei, cuil| venne sic cu 
moventur, et is febrim non habet; Fa 
felieitatem: cuius (belli) altera pars sceleris 
nimium habuit, alters felicitatis param; O II, 45. 
ferias: habendas triduum ferias; L II, 57. 
ficos: oleum, ficos, _ non habet; fr L, 18. 
fidem: f, fides, II, 1. habeo (11 ©t.) ©. 46, b . 
filiam: filiam quis abet, pecunia est opus; 
duas, maiore; pluris, maiore etiam; P 44. f. cupi- 
ditates. 
finem: j. Anis, Il, 2. ‚habeo (6 &t.) ©. ge b. 
firmitatem: cum ertrer ggeech ami- 
eitiam natura pe peperit; sed ea non satis ha- 
bet firmitatis; Lae 19. ut quisque minimum fir- 
mitatis haberet minimumque virium, ita amicitias 
maxime; Lae 46. 
irmitudinem: f. aequabilitatem. 
foeditatem: f. ardorem. 
EN ontem: hunc fontem habent disciplinae; DII, 


habeo 


formam: habes ... formam eorum, de quibus 
loquor, philosophorum; F IV, 19. f. sensum; 
1, 29. 


luppiter totiens iaceret, cum unum haberet; D II, 
44 


fundum: omnino meminisse debemus ... „lar- 
gitionem fundum non habere*; O II, 55. f. peen- 
niam; OÖ II, 
genera: restant duo divinandi genera, quae 
habere dicimur a natura, non ab arte, vatieinandi 
et somniandi; D II, 100 
loriaın: quamquam nostri casus plus honoris 
ne quam laboris neque tantum molestine, 
quantum gloriae; R 1, 7. 
gradus: cum tam 


126 





cum |} docuerim gradus | 


istam rem non ||non wagis || habere quam vir- | 


tutem; F V, 84. ipsn sequabilitas est iniqua, 
cum habet nullos gradus dignitatis; R I, 48. 

gratiam: |. gratia, Il, 1. habeo (9 ©t.) ©. 
113, b. — gravitatem: f. gravitas, Il, 1. ha- 
beo (3 &t.) ©. 118, a. — hastae: [, arma, 

honorem: vide .., ne virtutibus hominum isti 
honores habeantur, non immortalitatibus; N III, 
46. cum .. par babetur honos summis et infimis, 
... Ipsa aequitas iniquissima est; R I, 53. j. gloriam. 

humilitatem: f. ardorem. 

ietum: nec ullum habet ietum, quo pellat ani- 
mum, status hie non dolendi; F Il, 42. f. casus; 
oO 11, 19. 

iecur: j. cor; N I, 92. 

imperium: qui (xviri) .. 
haberent; R II, 61, 

impetus: an fortitudo, nisi insanire coepit, 
re suos non haberet? T IV, 50. quae (ani- 
malie) habent suos rn et rerum appetitus; 
O1, 11. f. casus; O Il, 19. 

inanima: quae (inanima) nec haberemus, nisi . .; 


summum imperium 


incendia: f. casus; O Il, 19. 

inflationem: quod habet inflationem magnam 
is cibus tranquillitati mentis quaerenti vera con- 
trariam; D I, 62, 

iniucunditatem: ne quid habeat iniucundi- 
tatis oratio; N II, 138. 

inlecebras: habet etiam || ijam |] amoenitas 
ipsa vel sumptuosas vel desidiosas inlecebras mul- 
tas eupiditatum ; R Il, 8. 

insidias: quae (pax) nihil habitura sit insidia- 
rum; OÖ I, 35. 


instar: ut omnia ex altera parte collocata vix | 


minimi momenti instar habeant; O III, 11. 

instrumenta: quae (instrumenta animi) natura 
quaeque eivilibus institutis habuit; R IH, 5. 
quanta .. instrumenta habent ad obtinendam adi- 
piscendainque sapientiam; L I, 59. 

interpretes: si (di)... neque ea (significant), 
quorınn Interpretes habere possimus; D II, 131 

intervalla: parvos (doloree) multa habere in- 
tervalla requietis; F I, 49. 

introitus: duros et quasi corneolos (aures) 
hbabent introitus; N II, 144. nares ... contra- 
ctiores habent introitus; N II, 145. 

iram: ipsam illam iram centurio habeat aut 
sienifer vel ceteri; T IV, 55. 

iber: flexuosum iter (auditus) babet; N II, 144. 
nullum est .. genus illarum rerum publicarum, 
quod non habeat iter ad finitimum quoddam ma- 
lum praeceps ac lubricum; R I, 44, 

jucundum: f. malum; T III, 38. 

iudicium: nec potest is ... ullum habere iu- 
dieium aut ullam omnino veritatie notam; A II, 
33. novum etiam oculorum iudicium habetis; N 
II, 47. somnes magistratus auspiciom iudieium- 
que habento«; L II, 10. 





habeo 


iugula: stupidum esse Socraten (Zopyrus phy- 
siognomon) dixit ..., quod iugula concava non 


| haberet; Fa 10. 
fulmen: esset mirabile, quo modo id (fulmen) 


ius: habeo ius pontifieium; L Il, 52. »militiae 
summum ius habentos; L III, 8. qui .. haberent 
ins suum disputandi de ofieio; O I, 6. 

labes: hune tu quas conseientise labes in 
animo censes habuisse, quae vulnera? O III, 8. 

laborem: huius (M. Valerii Corvini) extrema 
aetas hoc beatior quam media, quod auctoritatis 
habebat plus, Jaboris minus; C 60. |. commodım, 
gloriam, 

laetitiam: dolor dinturnus habet laetitiae plus 
quam molestiae; T II, 44, 

latebram: si „tuam* (villamı) dieerem, latebram 
haberes; F II, 107. 

lessum: »mulieres genas ne radunto nere les 
sum faneris ergo habento« L II, 59. 64. 

levationem: quae levationem habeant aegn- 
tudinum, formidinum, eupiditatum; T I, 119. 

levitatem: haec ipsa per sese quamı habent 
levitateın, quae videntur esse mediocrin! T IV, 76. 
f. ardorem. 

libros: tu .. 
beas; F IH, 10. 

liberos: qui (Tarquinius) admodum parros tum 
haberet liberos; R Il, 37 

libidinem: cum sit hoc natura comımune aAni- 
mantium, ut habeant lubidinem procreandi; O|, 


cum ipse tantum librorum ha- 


licentiam: tantum Epicuri hortes habuit licen- 
tiae; N 1], 9. 

linguam: j. dentes. 

lites: mecum .. quid habent litium? A Il, ®. 

litteras: si suns (litteras) habent; F I, 10. 

loeum: inter ista ... verba ... non habet 
ullum voluptas loeum; F II, 77. quarum (natura- 
ram) suam quaeque locum habeat, ... alia infi- 
mum, alia summum, alia medium; N III, 34. apıd 
eum qunem habet locum fortitudo? O III, 117. 

lumen: nec (philosophia) ullum habuit lumen 
litteraruın Latinarum; ? T, 5. 

magistrum: cum .. (Epicurus) glorieretur ... 
se magistrum habuisse nullum; N I, 72. 

magistratum: »censores ... bini sunto, ma- 
errang quinquennium habento;« L III, 7. ce 
ere iis (debemus), qui magistratum habebunt; 
0 I, 149. i 

magnitudinem: punetum esse, quod magni- 
tudinem nullam habeat; A II, 116. 

malum: qui, ne malum habeat, abstinet se ab 
iniuria; F 11, 71. omnium bonorum virorum ... 
vitam omnibus partibus plus habere semper bon! 
quam mali; F V, 98. sit... aliquis, qui nihil 
mali habeat; T I, 85. sin (dolor) productior 
(foret), plus habiturum iucundi quam mali; TIL, 

. quod metuat, ne (id) emanet, id est ne ma- 
lum habeat; L I, 41. f. eruciatum. 

matrem: siquidem istius regis matrem habe- 
mus, ignoramus patrem; R II, 38. 

membra: prius, quam didicimus, coius en (mem- 
bra) causa utilitatis II util. causa || habeamus; 
F II, 66. eos .. (deos Epieurus) habere putat 
eadem membra, quae nos, nec usum habere wem- 
brorum; D II, 40. f. cor; N I, 92. 

memorinm: habtit .. (L. Lucullus) divinam 
vandam memoriam rerum; verborum maiorem 
ortensius; A TI, 2, habet (animus hominis) pri» 
mum memoriam, et eam infinitam rerum innume- 
rabilium ; T I, 57. . 

mentem: hunco mundum ... habere mentem, 
quae et se et ipsum fabricata sit; A TI, 119. 
quod (komines) rationem habent » natura datam 
mentemque nerem et vigentem; F II, 45. quod 
animans sit habeatque sensum et rationem et 


habeo 


mentem; N II, 46. quare et mundus universns et 
so! et Juna et stellae sensum ac mentem habe- 
rent; N III, 18. quamvis hominis mentem sit 
habiturus; R IV, 1. 

mercatum: qui (mercatus) haberetur maxumo 
ge apparata totius Graecine celebritate; 
TEL 

milites; quid (ren publica) habeat mililum; 
1 II, 41. 

mwoderationem: enrum (rerum) moderationem 
nos soli habemus, maris atque ventorum; N IL, 
152. 

nodum: adulter (erit), verbom habebit modum; 
F II, 27. habent... suum modum, quae oportuna 
dienntur; F II, 45, habet natura ut aliarum 
omnium rerum |Jrer. om. ||, sie vivendi modum ; 
C 85. j. commodum. 

molestiam: vide, ne plus commendatio in vul- 
gus ... molestiae habeat quam voluptatis; T V, 
108. f. gloriam. laetitiam, 

momentum: cetera aut omnino nihil habere 
momenti aut tantum, ut ... reicienda sint; FIT, 
3%. quia momentum aliquod habeat ad iueundum 
accessio; FIV,30. cum ad beatam vitam nullum 
momentam cetera haberent; F IV, 47. 

monumenta: magnum est .. endem habere 
monumenta malorum; OÖ |, 55. 

morsus: j. casus; O II, 19. 

motum: opus est ea valere et vigere et natu- 
rales motus ususque habere; F V, 35. humani ., 
animi eaım pärtem, quae sensum, quae motum, 
quae adpetitum habeat, non esse ab actione cor- 
re seiugataın; DI, 70. sol, luna quem motum 
abeat? quem quinque stellae, quae errare Jicun- 
tur? D 11, 10. 

munus: tamquam Fibrenus) id habuerit operis 
ac muneris, ut c nobis efliceret sedem ad dis- 
putandum; L II, 6. habes a patre munus, Marce 
fili, mea quidem sententia magnum; OÖ Ill, 121. 

muros: j. delubra. 

mutationes: luna ... 
tiones habet; N II, 108. 

naevum: uor (deos) naevum habere (arbi- 
tramur)? N 8b. 

natationes: j. arma. 

naturam: ut... non intellegat ea ... per- 
fectiores babere naturas quam ea; N Il, 86. cum 
.. omne animal patibilem naturam babeat; N II, 
29, materiam rerum ... babere et habuisse vim 
et naturam suam; N fr 2, j. casus; D II, 95 

naufrugia: f. casus; N II, 19. 

necessitatem: quodsi haec ... habent aliquam 
talem necessitatem; D Il, 18. 

negotium: aliud negotiü nihil habemus; F 
1, 69. quod besatum aeternumque sit, id nec ha- 
bere ipsum negotii quicquam nec exhibere alteri; 


varias ipsa lucis muta- 


N 1,45. quod beatum et inmortale est, id neo | 


127 


| 





habet nec exhibet cuiquam negotiam; N I, 85. | 


nibil habet (deus) .. negotii; I, 102. illius 


(Epicari)} .. deos nihil habens nec sui nec alieni | 
negotii; D II, 40. qui rar gel deum nihil | 


re ipsum negotii dicunt, nihi 

0 Ill, 102. 
nomen: illi (Academici) ... e loci vocabulo 
nomen habuerunt; A I, 17. nostri exercitus .. 


onde nomen habeant, vides; T II, 37. quae (in- 


nocentia) ya Graecos usitatum nomen nullum 
habet, sed habere potest aßlaßeıes; TIL, 16. in 


multis etiam vitiis (haec proclivitas) apparet, sed 
nomen res non habet; TIV,28. qui deus Graece 
id ipsum nomen habet; N II, 64. qui cum equus 
non esset, nomen habebat alienum; Fa 5. fider 
.. Bomen ipsum mihi videtur habere, cum fit, quod 
dieitur; R IV, 7. quoius (vultus) vim Graeci no- 
runt, nomen omnino non habent; 11,27. animus 


exhibere alteri; | 





pe Oo 


habeo 


cher ad perieulum ... audaciae potius nomen 
abeat quam fortitudinis; O 1, 63. sibi habennt 
sapientine nomen et invidiosum et obscurum; 
Lae 18. 
notam: ut ei (sapienti) vera multa videantur, 
neqne tamen habere insignem illam et propriamı 
erregen notam; A 11,101. si (sapiens) in hoc 
aberet cognitionis notam, euadem uteretar in ce- 
teris; quam quoniam non habet, utitur probabili- 
bus; A II, 110. qui potest provideri quiequam 
futurum esse, quod neque causam habet ullam 
neque notam, cur futurum sit? D II, 17. nec 
habere (homines) quasi signa quaedanı et notas, 
quibus eos, qui ad amieitias || amicitiam || essent 
idonei, iadicarent; Lae 62. j. indiecium; A Il, 88. 
notionem: si notionem veri et falsi, propteren 
quod ea non possunt internosci, nullam habemus. 
nam si habemus ..; A Il, 33 
notitiam: quod (animal) 
quaın dei; L I, 24. 
numeros: quicquam potest casu esse factum, 
uod omnes habet in se numeros veritatis? D I, 
23 illud .. ofliciam, ... ut idem (Stoiei) dieunt, 
omnes numeros habet; O 11, 14 
oblectationem: indagatio ipsn rerum cum 
maximarum, tum ebiam occultissimarum habet ob- 
lectationem; A Il, 127. cum .. non habeant in- 
genuas ex doctrina oblectationes; F V, 56. 
offensionem: an corporis pravitates ... ha- 
bebunt aliquid offensionis, animi deformitas non 
habebit? 11,51. quae (turpitudo) si in deformi- 
tate corporis habet aliquid offensionis,; O II, 105. 
f. asperitatem. fastidium. 
oleum: j. feos. — oliveta: j. commoditaten, 
opinionem: eredo Romulum ... habuisse opi- 
nionem esse in providendis rebus augurandi scien- 
tiam; D H, 70. eam (opinionem iustitise) si non 
habebunt, [iniusti zehn OÖ I, 39. ille 
(Africanus) vieissim opinione fortasse non nulla, 
zn de meis moribus habebat, me dilexit; Lae 


"habeat notitiam ali- 


oportunitatem: talis .. inter viros ami- 
eitia tantas oportunitates habet, quantas vix queo 
dicere; Lae 22, 

opes: guia maius est certeque gratius prodesse 
omnibus quam opes magnas habere; N II, nec 
tantum thago habujsset opum sescentos fere 
annos sine consiliisa et disciplina; RLird. si 
opes ımagnas habeant; OÖ ], 70. propter asqua- 
bilem praedae partitionem et Bardulis Illyrius 
latro || [latro] |] ... magnas opes habuit et multo 
maiores Viriathus Lusitanus; O ll, 40. cum pre- 
meretur ir multitudo ab iis, qui maiores opes 
habebant; O Il, 41. 

opus: tu quod opus tandem magnum et egre- 
gium habes, ... ex quo esse deos suspicere? N I, 
100. f. munus; L IL, 6. 

orationem: quae (oratio) est habita ınemoriter, 
accurate, copiose; A II, 63. quae (oratio) via qua- 
dam et ratione habetur; FII,3. facile in animo 
forti contra mortem habita insedit oratio; T II, 
ll. quorum oratio nihil ipsa iudicat, sed habetur 
in omnis purtis; T V, 83. quae .. in multifudine 
eum contentione habetur oratio; OIT,48, si mihi 
epud aliquos agrestes haec habenda esset oratio; 
P 38, j. de, IIl. orationem habeo (4 St.) ®. 1, 
©. 61l, b, 

ortum: habetis .. primum ortum tyranni; R 
MH, 49. quid est, quod semper sit neque ullum 
habent ortum? Ti 3. quae ortum habere gigni- 
que diximus; Ti 5. sic ... horum deorum ortus 
habeatur atque dicatur, ut ..; Ti 39, 

ov&s: |. capras, 

pabulum: si... (animus) habet aliquod tam- 
quam pabulum stadii atque doetriusne; U 49. 





habeo 


palatum: j. cor; F II, 91. dentes. 
parentem: »parentem habere avarum, inlepi- 
dum, in liberos difficilem«; N Ill, 72. 
artem; si (animus) est, trisne partes habeat, 
ut Platoni placait, rationis, irae, cupiditatis, an ..? 
A II, 124. color, vox, oculi, spiritus, inpotentia 
dietoram ac factorum guam partem habent sani- 
tatis? T IV, 52. facile id quidem fuit, quattuor 
(partis), quas nos habemus, duplicare; II, 42. 
patriam: numquid duas habetis patrias®? L II, 
5. ita (Cato) ... habuit alteram loci patriam, 
alteram juris; L 1, 5. 
atronos: si (voluptas) ... nec tam pertinaces 
habent patronos; F III, 1. 
pecuniam: cur .. pecuniam non habeat mu- 
lier? R 111, 17. nihil (est) honestius magnificen- 


128 


tiusque quam pecaniam contemnere, si non ha- | 
beas, si habeas, ad beneficentiam liberalitatemque | 


conferre; O 1, 68. commode .., quieumque dixit, 
„pecuniam = habeat, non reddidisse, qui reddi- 
derit, non habrre*; O Il, 69. ut... eum {fun- 
dum) tu habeas, ego non habeam pecuniam; OÖ I, 
84 


perfugium: quae (domus) speetat in nos solos 
neque alind ullum potest habere perfugium ; O 1,58. 

philosophiam: f. disciplinas. 

pilam: |. arma. 

poenas: quo plus poenarum habeo quam pe- 
tivi; L II, 44. 

poma: f. ficos. 

pondus: quod aliquod pondus habeat dienum 
sestimatione; FII,20. plures causae maioresque 
ponderis plus habebunt; O 1, 45. 

opulum: senatum .. et populum ut unum 

Me .. fieri potest; R I, 32. 

possessiones: quoniam (inprobi et avari) in- 
certas atque in cası positas possessiones habent; 
P 52. 
potestatem: in utroque eandem habuit fortuna 
potestatem, sed usa in altero est; TI, 85. cum 
(Theseus) ter De a Neptuno patre habuisset 
potestutem; II, 76. nostri .. omnes reges 
vocitaverunt, qui soli in populos perpetuam pote- 
statem haberent; R II, 49. non novam potesta- 
tem nactus {| nanctus ||, sed, quam habebat, usus 
inioste; R II, 51. uti consules potestatem habe- 
rent tempore Jumtaxat annuam, genere ipso ac 
iure regiam; R 11,56. cum ipse potestatem sum- 
ınam haberet, quod decemviram sine provocatione 
esset; RII, 61. * sunt.. omnes, qui in populum 
vitae necisque potestatem habent, tyranni; R III, 
23 


praeeipuum: non video, Km praecipui som- 
nus habeat, in quo valeant falsa pro veris; D II, 
121. 

praenotionem: f. antieipationem; N I, 44. 


praesidium: virtus satis habeat ad vilam 
bestam praesidii; T V, 889. 
praestantiam: ut (animus) ... habeat prae- 


stantiam mentis; F V, 
principatum: omnem .. naturam necesse 
est ... habere aliquew in se prineipatum; N II, 29. 
principium: cum ... ea habeas principia na- 
turae, ... ut ..; O II, 52. cam .. semper agi- 
tetur animus nec principiam motus habeat; C 78. 
procellas: f. casus; O Il, 19 
procreationes: dissimilitudo locorum nonne 
dissimilis hominam procreationes habet? D II, 96. 
procurationem: qui (philosophi) omnino nul- 
lam habere ceuserent reram humanarum procnra- 
tionem deos; N 1, 8. : 
progressionem: qui habentad virtutem pro- 
gressionis aliguantum; F IV, 66. 
progressus: qui (Q. Lucilius Balbus) tantos 
progressus habebat in Stoieis, ut ..; N I, 15. 


i 


habeo 
prooemium: habes legis prooemium || pro- 
hoema., al. |]; sic enim A I! appellat Dir 
— habeo vero; L I, 16. 17. 
propinquos: si propinquos habeant inbeeil- 
won Hinbecilliores || vel animo vel fortuna; Laa 


proportionem: f. comparationem; Ti 24. 

prosperitatem: f. commoditatem. 

prudentiam: quam (prudentiam) omnes, qui 
vuique || euicamque |] artıfieio praesunt, debent 
habere; F IV, 76. quae (coniecturae) haberent 
artem atque prudentiam; D II, 13. ne scaeniei 
Urn quam nos videnntur habere pradentiae; O 1, 

pulmones: f, cor; N I, 92. 

quaestionem: quae (quaestio) habetur de fini- 
bus bonorum et malorum; F V, 17. 

rationem: ut ... gubernatoris ars, quia bene 
navigandi rationem habet, utilitate, non arte lau- 
datur; F I, 42. habebat .. rationem valetudinis; 
F Il, 64. quae (membra) ipsa deelarant procre- 
andi a natura habitam esse rationem; F II, 62. 
eas .. aınbas (dielecticam, physicam) virtutum 
nomine a: alteram, quod habeat rationem, 
ne ..; F III, 72. corporis bona facilem quandam 
rationem habere censebant; F IV, 17. eos nec 
valetudinis nec rei familiaris habere rationem; 

V,48, quamquam non tam dieendi ratio mihi 
habenda fuit quam audiendi; N 1,56. intellegere 
se habere sensum et rationem, haec eadem Orio. 
nem et Caniculam non habere; N III, 26. hanc 
videlicet rationem ... bestiae non habent; N III, 
66. a deo tantum rationem habemus, si modo 
habemus, bonam autem rationem aut non bonam 
» nobis; N III, 71. ventorum et imbrium signa 
quae dixi, rationem quam habeant, non satis per- 
spieio; D I, 16. potestne .. earum rerum, quae 
nihil habent rationis, quare futurae sint, esse ulla 
praesensio? D II, 15. (ndsensio) hanc habet ra- 
tionem, ... quam dodum diximus; Fa 42. pio- 
rum .. et impiorum {deos) habere rationem ; En. 
15. quom .. omnia, quae rationem habent, prae- 
stent iis, quae sint rationis expertia; L II, 16. 
eandem .. rationem luci habent in agris; LI, 
27. diligenter habenda ratio interealandi est; L 
II, 29. m impetus periculi rationem sui non 
habet; II, 23. est .., quod differat in homi- 
num ratione habenda inter iustitiam et verecun- 
diam; O 1, 99, utriusque (naturae, fortunne) om- 
nino habenda ratio est in deligendo genere vitae; 
O I, 120. principio corporis nostri magnam na- 
tura ipea videtur habuisse rationem; O I, 126. 
eadem ratio est habenda vestitus; O I, 130. ut 
in ceteris habenda ratio non sna solum, sed etiam 
aliorum, sie ..; O I, 139. habenda .. ratio est 
rei familiaris; OÖ Ik, 6. qui .. civium rationem 
dieunt habendam, externorum negant; O III, 28. 
sapientis esse nihil contra mores, leges, instituta 
facientem habere rationem rei familiaris; O III, 68. 
habenda ratio valetudinis; C 36. habent .. (vo- 
luptates agricolarum) rationem enm terra, quae 
numqunm recusat imperium; C 51. omni .. hac 
in re habenda ratio et diligentia est; Lae 89. 
cum rationem .. (deus) habuisset; Ti 10, hanc 
.. habnit rationem effector mundi et molitor deus, 
ut ..; Ti 17. j. mentem; FII, 45. N I, 46. 

recusationem: poens .. violatae religionis 
iastam recusationem non habet; L II, 41. 

regulam: habeo .. regulam, ut talia visa vera 
indicem, qualia falsa esse non possint; A U, 58, 

religionem: prius quam in os iniecta gleba 
est, locus ille, ubi crematum est corpus, mihil ha- 
bet religionis; L II, 57. 

remedinum: auditum est pantheras ... reme- 
dium quoddam habere; N II, 126. 


habeo 


requietem: feriarum festorumque dierum ratio 
in liberis requietem litium habet et iurgiorum, in 
serris operum et laborum; L II, 29. 

rem: non esse in civitate duo milia hominum, 
qui rem haberent; O II, 73. non erat aeguum 
principes civis rem habere; O III, 74. 

respersionem: habes et respersionem pigmen- 
torum et rostrum suis et alia permulta; DI, 48. 

rem publicam: si non optumam, at aliquam 
rem publicam ... haberemus; O 1, 35. 

regem: si .. et prudentes homines et non ve- 
teres reges habere voluerunt; R 1,58. qui (Lycur- 
gun) regem non deligendum duzit, ... sed haben- 
um, qualiscumque ıs foret; R I, 24. 

robur: qui non tantum roboris habemus, ut 
cogitstione tacita a solitudine abstrahamur; O 
Ill, 4. j. audaciam. 

rostrum: f. respersionem. — ruinas: [. casus; 
0 IL, 19. — sacrum: f. algd, quod; N III, 84. 

sanguinem: nec (ea species) habet sanguinem, 
sed quasi sanguinem; NL 49. num .. censes 
ullum animal, kr sanguinem habeat, sine corde 
esse posse? D |, 119. 

satietatem: j. commodum. 

scelus: f. felicitatem. 

scholas: ut iam etiam scholas Graecorum more 
babere auderemus; T I, 7. 

scientism; f. explanatorem. 

sectam: j. viam; N II, 57. 

securitatem: qui .. illam maxume optatam 
et expetitam securitstem ... habere quisquam 
potest, cui ..? T V, 42. 

segetes: |. commoditatem. 

senatum: cum pomerium postea intrasset ha- 
bendi senatus causa; N II, 11. j. populum. 

sensum: nisi(parvi) sensum haberent suj eoque 
se diligerent; F III, 16. veri simile est ... esse 
aliquid, cuius is (optumus quisque) post mortem 
sensum sit habiturus; TI,35. quo minus (sapiens) 
... posteritatem ipsam, cuius sensum habitarus 
non sit, ad s6 putet pertinere; TI, 9. air... 
erg sensum habere potest aut quam formam 

i? N I, 20. omne .. animal sensus habet; N 
II, 32. nihil esse, quod sensum habeat, quin id 
intereat; N III, 34. quidquid est .., quod sensum 
habest; N Ill, 36. qui vel semel ita est usus 
oculis, ut vera cerneret, is habet sensum oculorum 
vera cernentium; D I, 71. II, 107. |lilla tamen 
aequabilitas vitae non tantum habet sensum, quan- 
tum cum ..; Rfr 5]. si unum quodque mem- 
bram sensum hunc haberet, ut posse putaret se 
valere, si ..; O III, 22. f. mentem; N II, 46. III, 
18. motam; D 1, 70. rationem; N III, 26. 

sententiam: habeo .. sententiam tuam neo 
eam adımodum aspernor; A II, 148. ut vastitum 
sic sententiam habess aliam domesticam, aliam 
forensem? F Il, 77. de dis inmortalibus habere 
non errantem et vagam, ut Academici, sed, ut 
nostri, stabilem ue sententiam; N II, 2. 
id hanc, ut opinor, ap ol, = 

sepulcre: magnum #st ... sepulera || sepul- 
chra || habere communia; O I, 55 

sermonsm: feci .. sermonem inter nos habi- 
tam in Cumano; A ep. 1. qui Platonis instituto 
in Academia ... coetus erant et sermones habere 
soliti; A I, 17. qui (sermo) cum Torquato est 
habitus; F III, 2._ quem Tr — Corinthi ha- 
bitum tribus libris exponit; T I, 21. quem (ser- 
monem Socrates) habuit eo inso die, quo excessit 
e vita; T I, 57. qui (libri) Leebiaci vocantur, 
quod Mytilenis sermo habetur; T 1,77. habentur 
a mque sermones .. de domesticis negotiis; 
01,135. Cyrus .. apud Xenophontem eo _ser- 
mone, quem moriens habait, ... negat ..; C 30. 
Scaevola ... exposuit .. sermonem Laeli |j Laelii |] 

11. 


129 


nn Tl nn 


habeo 


de amicitia habitum ab illo secum; Las 3. ut 
tamquam a praesentibus coram (sermo) haberi 
videretur; Lae 3. 

signum: percipiendi signum nullum habemus; 
AI, 111. mediei signa quaedam habent ex venis 
et spiritu aegroti; D II, 145. mitto, unde (tabu- 
lam, signum) sustuleris, quo modo habeas ; P 37, 
f. notam; Lae 62. 

similitudinem: f. speciem; F V, 69. 

societatem: cum hoc genere philosophiae ... 
magnam habet orator societatem; Fa 3.. 

80cios: quos socios res publica || [res ER. Il 
habeat, quos amicos, quos stipendiarıos; L III, 41. 

sodales: habui semper sodales; C 45. 

solacium: nec habere ne spei quidem extre- 
murm et tamen commune solacium; N III, 14, 

soliditatem: j. calorem. eminentiam. 

spatium: qui ... spatium etiam deliberandi 
habuerunt, quem potissimum vitae cursum sequi 
vellent; O 1, 119. 

speciem: Zeno .., quod suam, quod propriam 
II{quod propriam] || speciem habeat, cur ee 
dum sit, id solum bonum appellat; F IV, 60. 
quae (gloris) habet speeiem honestatis et simili- 
tudinem; F V, 69. eam (tem tiam) subse- 
quentem (esse -— nes habentem ullam spe- 
ciem suam, sed ..; TIV,30. quaedam .. humani- 
tatis quoque habent primam a, ut miseri- 
cordia, aegritudo, metus; TIV, 32. a natura ha- 
bemus omnes omnium gentium speciem nullam 
alilam nisiı humanam deorum; N I, 46. ob eam 
causam, quia speciem habent [| habet|| admira- 
bilem, Thaumante dieitur Iris esse nata; N III, 
51. si id, quod speciem haberet honesti, pugna- 
ret cum eo, quod utile videretur; O II, sin 
autem speciem utilitatis etiam voluptas habere 
dicetur [| dieitur ||; O III. 120, 

spectacula: quam multa, quam varia, quanta 
spectacala animus in locis caelestibus esset habi- 
torus; Tl, 47. 

spem: qui are ac summam spem Civium, quam 
de eo iam puero habuerant, continuo sdulescens 
incredibili virtute superavit; Lae 11. 

stabilitatem: restincta .. sitis stabilitatem 
voluptatis habet; F II, 9. hae sunt sententise, 
quae stabilitatis aliquid habeant; T V, 85. 

statum: habet statum res publica de tribus 
secundarium; R 1], 65. quem (optimum statum 
eivitatis) si habemus; R I, 71. 

stipendiarios: |, aocios. — tabem: f. ardo- 
rem, — tabulam: f,. signum; P 

taetrum: quae profluentia necessario taetri 
essent aliquid habitura; N II, 141. 

tempestates: f. casus; O II, 19. 

terminum: quae .. de deorum ... natura 
prasfati sumus, habeant bunc terminum; Ti 37. 

terram: terra ipsa dea est et ita habetur; 
N III, 52. 

testem: non tu verum te testem habere ... 
ostenderis; A II, 31. 

vacationem: cum sacerdotes deorum vacatio- 
nem habeant, quanto est aequius habere ipsos 
deos! A II, 121. 

verietatem: cum .. illi orbes . 
mazxumam habeant; D Il, 92. 

ubertatem: f. commoditatem. 

venerationem: habet .. venerationem iustam, 
quiequid exoellit; N I, 45. 

venustatem: quae (membra) detracta utilitate 
quid habent venustatis? N I, 92. =. 

verba: multis .. verbis ultro ar habitis 
ille nobis consumptus est dies; R VI, 9. 

verecundiam: scaenicorum .. mos tantam 
. vetere disciplina verecundiam, ut ..; Ol, 


. varietatem 


17 


habeo 


viam: quod (natura) habet en viam quandam 
et sectam, quam sequatur; U, 57. id quoque 

otest, ut (di vias) non dent homini, ipsi habeant; 
b ll, 106. oflieium .., quod ab eo dueitur, hanc 
primum habet viam, quae ..; O I, 100. habet.. 
ıpsa incertam et i nitam viam [|certam et 
defnitam viam ||; fr V, 70. 

vieinos: duo se habere vicinos, superiorem 
a. Romanum, inferiorem libertinum; L III, 


vieissitudines: vicissitudines ... habebant, 
quibus mensibus populari munere fungerentur, qui- 
bus senatorio; R Ill, 48. 

vineta: f. commoditatem. 

viriditatem: ut (malum) vigeat et habent 
quandam viriditatem; T LI, 75. 

virtutem:; eas .. virtutes qui hbabent, inge- 
»iosi vocantur; F V,36. si unam (virtubem) con- 
fessus eris te non habere, nullamı esse te habitn- 
rum; T II, 32. qui unam haberet, ommes habere 
virkutes; O U, 85 

vim: e quibus/elementis) aör et ignismovendi rim 
babent et efiniendi, religua || reliquae || partes ac- 
eipiendi et quasi Seklendi, aquanı dico et terram; 
AI,26. mens... naturalem vim habet; A Il, 30, 
perspicuitae illa, quam diximus, satis ın m babet 
vim, üb ..; A Il, 45. haec ... oonclusio quamı 
habeat vim, eonsiders; A I, 66. Mr sint eitue 
partium, quam vim quasque pars habeat, ignora- 
mus; A Il, 122. quo mode ... nec mihi dabas 
id, quod probabile esset, satise magnam vim habere 
ad artes; A Il, 146, quodsi eos docuisset aliquis, 
quam vim habere diceretur scientia; A II, 146. 
numquam (dolores) vim tantam habent, ut non 
plus habeat sapiens ..; F I, 62. non dolere .. 
istud quam vim habeat, posten videro; F U, 9. 
is |Jis,|| (populus) qui auctoritatem minimam 

,„ maximam vim; F U, 44. divitias .. Dio- 

5: censet non eam modo yim habere, ut ..; 

III, 49. haec (praecepta) sine physieis quam 
vim habeant {et habent maximam ), videre nemo 
potest; F II, 73. nimirum hanc habet vim prae 
ceptum Apollinia, quo monet [|[quo monet] ||, ut 
se quisque noscat; T I, 52. quid est .. ıllud, 
quo meminimus, aut quam habet vim aut unde 
natam? TI, 59. bis .. in naturis nihil inest, 
yo vim memorise, mentis, cogitationis habeat; 

I, 66, frIX, 10. magnam habet vim rei publi- 
cas disciplina; TI, 102. ists necopinata non ha- 
bent tantam vim, ut aegritudo ex iis omnis oria- 
tur; T II, 55. haec nullam habent || habere || 
vim, niei ira excanduit || excanduerit || fortitudo; 
T IV,48 ut, si quam habent ulciscendi vim, 
differant in tempus aliud; T IV, 78. exilia, orbi- 
tates magnam vım habere ad male misereque vi- 
vendum; T V, 24. quo loco quaero, quam vim 
habeat libra illa Critolei; T V,51. haec ipsa qui 
non sentiat deorum vim habere; N II, 55. cum 
.. in omnibus rebus vim haberent maxumam prima 
et extrema; N II, 67. utrum ignorant (di), quae 
rege ımaxuma®e sint, ... an vim non habent? N II, 
77. quae .. omnia “am vim seminis habent in 
se, ut ex uno plura generentur; N II, 127. & 
quo scientia intellegitur quam vim habsat qualis- 
que sit || [qualis sit]]; N II, 147. quod est contra 
naturam, ıd habet vim interimendi | interemendi |] ; 
N II, 38. salutem, concordiam ceteraque eius 
modi rerum vim habere videmus, non deorum; 
N II, 61. id ... videamus quam habeat vim et 
quale sit; D I, 9. quod ostentum habuit hanc 
vim, ut Dionysius ... regnare coeperit; D I, 78, 
quia brevi tempore (Dionysius) regnare ovepit, 
quod acciderat casu, vwim habuit ostenti; D II, 67. 
is, etiam cum pecoet, tamen existumandas sit ha- 
bere vim divinandi; D II, 108, quae (efisuer«) 


_ 10 





habeo 


‚.. quam vim habeant, obscura quasstio est; Fa 
1. „morietur Scipio* talem vim ‚ut..; Fa 
17. aliam .. quandam vim motus (atomi habe- 
bant a Demoerito inpulsionis, ... » te, Epicure, 
gravitatis et ponderis; Fa 46. ite magnam habet 
vim disciplina verecundise; R IV, 6. et hoc et 
alia iussa ac vetita populorum vim habere ad 
recte facta vocandi et a peccatis avocandi; L II, 
9. nec ratio divina non hanc vim in rectis pra- 
visque sanciendie habet; L II, 10. haec differen- 
tia naturarum tautam habet vim, ut ...; OI, 112, 
ad hanc .. rationem quoniam maximam vim na- 
tura habet, fortuna proximam; Ö 1, 120. quin 
contentio orstionis |] [orationis] || maiorem vim 
habeat ad gloriam; O 11,48. si vir bonus habeat 
hanc vim, ut ...; OIll, 75. hoc quam habet vim 
nisi ilam? O II, 77. ui... etiam, quae vim 
habere maximam dicitur, Fortuna ipsa cedit; P 34. 
Lueifer .. et sancta Mercuri stella cursum habent 
solis celeritati parem, sed vim quandam tontra- 
riam; Ti 28. quae vim habeant refrigerandi cal- 
faciendi, concorescendi liquendi; Ti 50. ut (oculi) 
haberent eam vim, quam nunc habent; Ti 52. 
f. naturam; N fr 2, — vires: quamquam ex his 
alius alio plus habet virium; L I, 6. habuit .. 
vires agrestis ille (Antipater) e. atque horri- 
das sine nitore ac palaestra; L 1, 6. im 

tiae iustitia coniunete, quantum volet, habebit ad 
faciendam fidem virium; O IL, 34. minus habeo 
virium quam vestrum uterris. ne vos quidem T. 
Ponti oenturionis vires habetis; C 33, znescis, 
Pe vires virtus habeat; P 17. j. firmitatem; 

ae 62. 


visa: neque (visa illa) ita habemus, ut en, quae 
in foro gessimus; A Il,51. quia (probabilia) visum 
quendam haberent insignem et inlustrem || [quia 

. inlustrem] |}; N I, 12. 

vitas: f. casum; D II, 95. 

vitiam: qguae genera (rerum poblicarum) ... 
habent pernicioea alia vitis; R ], 44. periecta .. 
sapientia si simus [|eumus si, simus, sill, mihil 
habeat res vitii; Lae 88. 

umorem: umorem .. (nares) semper habent ad 
ger multaque alia depellenda non inutilem ; 

IL, 145. f. calorem. 

voluptatem: jf. dolores. molestiam. 

urbes: j. delubra. 

usum: non modo in homine, sed etiam in ar- 
bore, quicquid supervacaneum sit aut usum non 
habeat, obstare; N I, 99. deos ... membris .. 
humanis esse praeditos, sed eoram membrorum 
usum nullum habere; N Ill, 3. quem ex quaque 
belua usum habere possemus; OÖ Il, 14, Cato (sa- 

iens appellabatur), quia rerum usum 
_.: Lae 6. j. membra; D II, 40. motum; 

utilitatem: obtrectare .. alteri aut illa vitiossa 
semulalione ... aemulari quid habet utilitatis ? 
T IV, 56. (voluptas) condimenti fortasse non 
nihil, utilitatis oerte nihil habebit; O III, 120. 
quantum illa res utilitatis esaet: habitura; Lae 27. 
vulnera: j. labes, 

vultum: nec ... (sapiens) similem habeat vul- 
tum et si ampullam perdidisset; F IV, 31. 

uxores: cum .. (Dionysius) duas uxores habe- 
ret, Aristomachen, civem suam, Doridem autem 
Locrensem; T V, 58. - 

IV. mit Object und präbiestivem ‘ 
1. in: alqm: semper Africanus Socraticam - 
phontem in manibus habebat; T II, 62. neque 
.. lovem neque lunonem neque Vestam neque 
quemguam, quı ita appelletur || appellatur |] ,(Zeno) 
in deoram habet numero; N, 86. venerari 
Epicurum et in eorum ipsorum numero, de quibus 
haec quaestio est, habere debeat; N I, 48. Circe 


# 


habeo 


.. et Pasiphaö et Aoeta ... in deorum numero 
non habebuntur? N II, 48. nisi forte Demetrius 
Phalereus in hoc numero haberi potest, disputator 
sobtilis, orator parum vehemens, dulcis tamen; 
013. qui septem appellantur, eos, qui ista sub- 
tilins quaerunt, in numero sapientium non habent; 
Lae 7, Panaetius ... semper .. habuit in ore 
Platonem, Aristotelem, Xenocratem, Theophrastum, 
Diesearchum; F IV, 79. hie in magnis viris non 
est habendus; O I, 65. 
algd: ratio habet in se quiddam amplum atque 
ficam, ad imperandum magis quam ad pa- 
um saccowmodatum, omnia humana ... levia 
ducens, altum quiddam et excelsum, nihil timens, 
nemini cedens, semper invictum; F Il, 46. quod 
{rerum cognitiones) habeant quiddam in se quasi 
complezum et continens veritatem; F IH, 17. ut 
es mens nihil haberet in se, or esset secundum 
naturam, ut: valetudo est; FIV, 28. quae .. se- 
cundum naturam sint, partim nibil habere in sese 
eius appetitionis; F IV, 58. etsi .. nihil hbabet 
in se gloris, cur expetatur; T I, 109. cuius . 
(mundi) administratio nihil habet in se, quod re- 
prehendi possit; N II, 86. quod laudabile bonum 
est jest, bonum ||, in se habeat, quod laudetur, 
necesse est; L I, 46. cum .. anımi .. natura 
neque haberet in ss quiequam admixtum dispar 
soi atque dissimile; C 78. quae falsa in futuris 
dicentur, in iis habebis, ut ea fieri non possint; 
Fa 13. qui (Simonides) cum ... haberet .. in 
animo navem conscendere; D I, 56. Aristoteles 
. e0s etiam, qui ... melancholici dicerentur, 
censebat habere aliquid in animie sagiens at- 
que divinüum; DI,81. quid, quod in annalibus 
babemus Veienti bello ... Veientem quendam ... 
perfugisse? D I, 100. quae (pbilosophia) nihil 
aliud in bonis haberet |] habet || nisi honestum, 
cihil nisi turpe in malis; F Ill, 11. si gr uam 
extra virtutem habestur in bonis; F V, 77. si 
iam difhicile sit persuadere nihil earum rerum ... 
aut in bonis aut in malis esse habendum; T IV, 
65. ommia .., quae secundum naturam fiunt, sunt 
habenda in bonis; C 71, an dubium est, quin 
nibil sit habendum in eo genere, quo ..? N V, 
40. qguae habemus etiam in publicis institutis 
atque legibus; L III, 43. qui illud nescio quid, 
quod in primoribus habent, ut aiunt, labris; > v, 
9%. malis: j. bonis natura: j. bonum. qui 
{Prodicus Cius) ea, quae pr t hominum vitae, 
deorum in numero habita esse dixit; N I, 118. 
(reperiemus asotos) ita mortem non timentes, ut 
illud in ore habeant ex Hymnide; F II, 22. opor- 
tet ... ea ... in promptu habere; A II, 46. 
hoc .. fere tum habemus in promptu, nihil opor- 
tere inopinatum videri; T a 55. pertinet ad 
omnem oflieii quasstionem semper in promptu ha- 


„18 


habeo 


disputatorem: f. algm; O1, 8. 

dolorem: qui dolorem in malis non habent; 
F III, 42. 

domicilium: nulla alia in civitate, nisi in 
qua populi potestas summa est, ullum domicilium 
libertas habet; R I, 47. 

fabulam: quam (fabulam aenex) in manibus 
habebat; C 22. 

ferias: »eas .. (ferias) in famulis operibus 
patratis habento«; L II, 18, 

fundum: f. aediculas. 

imaginem: cuius (Epicuri) imaginem non modo 
in tabulis nostri familiares, sed etiam in pocu- 
lis et in anulis habent; F V, 3, 

legem: propositia legibus his is] |, quas in 
monumentis habemus; R II, necesse 6st 
.. legem haberi in rebus optimis; L I, 12. 
z nun »lucos in agris habento et Larum sedas«; 

malum: quia ... infinitam quoddam et sem- 
Tr malum haberemus in vita || [in vita] il; 


nomen: in neutris habeat superius nomen; 
T iv, 28. 

notam: quam haberet in C. Cotts ... agno- 
scondo eius modi notam, quae ..? A IL, 84. 

notiones: j. c. notionem; T I, 57. 

opus: habeo opus ag in manibus; Al,2, 

orationem: oratio Laelii, quam omnes habe- 
mus in manibus; R VI, 2. 

oratorem: f. algam; O 1, 3. 

partum: partus ancillae sitne in fructu ha- 
bendus; F I, 12 

praesidia: ut omnia praesidia haberet in se 
bene beateque vivendi; T V, 19. 

proavum: eius, quem tu in ore semper ha- 
bes, prosvi mei ... facta, dicts, consilia cogno- 
scens; F III, 37. 

rationem: quae voluptatem habeant in omni 
animante, sed in homine rationem etiam; F IV, 


rem: ut litteris consignamus, quae monumentis 
mandare volumus, sic ille in animo res insculptas 
habebat; A II, 2. philosophi quamcumque rem 
habent in manibus; T V, 18. 

sedes: f. luoos. 

semina: quarum (virtutum parvi) in se babent 
semina; F V, 48. 

simiam: quam 
delieiis habebat; 

sororem: f. aviam, 

versus: socer in ore semper Ütrascos versus 
de Phoenissis habebat; O III, 82. 


rex Molossorum in 
1, 76. 


virtutem: qui illam (virtutem) semper in ma- 
nibus habui; Lae 102. quin etiam ipsi volupta- 
rii ... virtutes habent ||habeanut|| in ore totos 


bere, quantum natura hominia udıbus ... at- | dies; F V, 74. 

tecedat; O L, 105. — quid habemus in rebus vim: eam caloris naturam vim habere in a6 

bonis et malıs explorati? A II, 129. haec habe- | vitalem per omnem mundam pertinentem; N II, 

mus in XII sane secundum naturam; L II, 61, h . 
aedes: qui (Ti. Claudius) aedes in Caelio voluptatem: in animante: f. rationem. ai 

monte habebat; O III, 66. voluptas ... in rebus bonis habenda non est; 

‚ aediculas: habuit .. (M’. Manilius) aediculas | P 15. 

in Carinis et fundum in Labicano; P 50. 2. prot alqd: cur non sanciunt, ut, quae mala 
Er yes Dionysii equus quid attulit admirationis, erniciosaque sunt, habeantur pro bonis et sa- 

q ... habuit apes in iuba? D II, 67. Tnissihagt L 1,44. ceteris oınuibus pro nihilo 
ariam: cuius (M. Gratidii} in matrimonio | habitis; T V, 9. 

sororem, aviaım nostram, habebat; L III, 36. civitatem: quosi eivitas careat, ob eam ipsam 
bonum: non pu cum homine, cur tantum | causam, quod eo careat, pro nihilo habenda sit; 

aberret jjhabeat, al.|] in natura boni; F V, ‚12. 

 eonversionem: quam (conversionem) habebat falsa: quid .. stultius quam incerta pro oertis 

in se ipse eiusdem et similis innatam et insitam ; bere, falsa pro veris? e 68. 

Ti &. herbam: quod (natura) facit in frugibus, ut ... 
delubra: sin wrbibws delubra habento;« LI, | relinquat et pro nihilo habeat herbam; F IV, 37. 

19. incerta: }. falsa. 


| 
| 
| 
2% 
8. | LI 12 
ha 


17° 


habeo 


incognita: ne incognita pro cognitis ha- 
us; O I, 18. 

somnia: qui somnia pro somniis habent; D 

visum: cum ... id .. visam pro nihilo ha- 
bendum esse duxisset; D I, 57. 

3. sine: alqm: sine metu is habendus est, 
non qui parva |] pauca, al, |] metuit, sed qui om- 
Zino metu vacat; T V, 41. 

4. subter: algd: illa (virtus) ... omnia, quae 
ar in hominem possunt, subter se habet; 


eos ||[inter eos] |] communia, ei eivitatis eius- 
dem habendi sunt; L I, 28. 

"astrologos, al.: non habeo .. nauci Marsum 
augurem, non vicanos haruspices, non de circo 
astrologos, non Isiacos coniectores, non interpretes 
somniorum; D I, 182 

deos: ipsi illi maiorum gentium di qui ha- 
bentur, hine a nobis |[hince | profeeti in caelum 
reperientur; T I, 


I, 29. 
. A 
doctorum habebatur in Persis ||[quod ... Per- 


genus: quod genus sapientium et 
sie] ||; D I, 46. 

oracla: cuius generis oracla etiam habenda 
sunt ... illa, quae ..; D I, 34 


6. Datin: algd: nec ... est habendum reli- 
gioni nocentem ... defendere; O II, 51. 

rem: nec eam rem (C. Flaminius) habuit reli- 
Se — signo, ... ne committeret proelium; 


rem publicam: habere .. 
blicam non modo turpe est, s 
et nefarium; O Il, 77. 

7. Ablativ: alqm: »equitatum .. qui regat, 
habeto pari iure cum eo, quicumque erit iuris 
disceptatore; L III, 9. cum ab iis, qui se indi- 
cum numero haberi volunt, evaseris; T I, 98. 

civitatem: lege .. carens civitas estne ob id 
ipsum habenda nullo loco®? L II, 12. 

honestatem: cum honestatem eo loco habeat, 
ut sine ea iucunde neget posse vivi; F II, 50. 

8. Doppelter Hecnfatin: a. Subftantiva: 
alqgm: qui se Graecos magis quam nostros ha- 
ben volunt; F III, 5. Ino Cadmi filia nonne Aev- 
xoffe nominata a Graecis Matuta habetur a no- 
stris? T I, 28. is (Mercurius) qui sub terris ha- 
betur idem Trophonius; N III, 56. in quo adiu- 
tores Stoicos optimos habemus; F V, 9%. tum 
se intellexisse, quos Ados amicos» habuisset, quos 
infidos, cum ..; Lae 53. quamquam miror, illa 
rn ... (Tarquinius) si quemquam amicum 
habere potuit; Lae 54. auctorem: [, anetor, 
I, 1. habeo (4 &t.) 8. I, ©. 272, a. cum (Peri- 
cles) haberet collegam in praetura Sophoclem 
oötam; O I, 144. hi dei sunt habendi mortali- 
us nati matribus? N III, 45. f. deus, II, 1. ha- 
beo; T I, 28. N I, 38. II, 62. Il, 44. D I, 88 (®. 
I, ©. 663, b). quia te habeo aequissimum eorum 
studiorum ... existimatorem et indicem; F 
II, 6. Tarquinius ... sic Serrium diligebat, ut 
is eius vulgo haberetur filius; RII, 87. dum.. 
his [Jiie || (dominis) oboediet, non modo impe- 
rator, sed liber habendus omnino non erit; P 
33. qui (Chrysippus) Stoicorum somniorum vafer- 
rumus habetur interpres; N I, 39. qui (A. Va- 
rius) est habitus iudex durior; FI, 6. f. existi- 
matorem, si absurde canat is, qui se haberi velit 
musicum; TII, 12, necessarioea: f. b. is (Bi- 
senne) .. neque orator in numero vestro um- 
quam est habitus; LI, 7. qui (Harpalus) tempo- 
rıbus illis praedo felix habebatur; III, 88. 
sum, quem re vera regem habebamus, appellan- 
dum quoque esse regem; D H, 110. cum esset 


usestui rem pu- 
sceleratum etiam 


182 





habeo 


habendus rex, quicumque gen regio natus esset; 
RI, 50. sapientem: f. b. qui etiam socerum 
habere voluit eum, cuius ipse andacia potens esset; 
O III, 82. nec vir bonus ac iustus haberi debet, 
qui ..; F II, 71. quod (honestum) eolitur ab iis, 
qui bonos se viros eri volunt; O III, 17. hos 
viros bonos, nt habiti sunt, sic etiam appellandos 
putemus; Lae 19. viros .. bonos eos, qui haben- 
tur, nameremus, Paulos, Catones, Galos, Scipiones, 
Philos; Lae 21. uxores: f. IV. uxores. 

alqd: nec .., cum tua causa cui commodes, 


‚4. ‚ beneficium illud habendum est, sed faeneratio; 
5. Genetip: alqm: quibus .. hase sunt inter ' 
' habendum est; F II, 28, 


F II, 117. quod honestum est, id bonum solum 
non sunt .. ea bona 
dicenda nec habenda, quibus abundantem licet 
esse miserrimum; TV, 44. naturam ... id... 
habere propositum quasi finem et extremum, 
se ut custodiat; F V, 26. faenerationem:f. 
beneficium. nee .. jam aliam esse ullam legem 
puto non modo habendam, sed ne llandamı 
quidem; L II, 13. quartus (Mercurius) Nilo patre, 
quem Aegyptii nefas habent nominare; N III, 56. 
mentiri nefas habebatur; L IL, 68. nihil haben- 
dum esse, quod fiori posset, oatentum; D II, 62. 
ut eorum (boum) visceribus vesci seelus habere- 
tur; N I, 159. 

aöra: earum (aquarıum) . 
aör habendus est; N II, 27. 

agros: »surbem .. et Hrn [et] a To hibe- 
rata et effata (augures) habentor; L II, 21. 

celeritatem: quae (celeritas) eadem ingenü 
etiam laus habetur; T IV, 31. 

eivem: f. II. uxores. — equitem: f. II. vici- 
nos. — filiam: f. algam; T I, 28. 

fratres: hine Liber Semela natus (deus habe- 
tur) eademque famae celebritate Tyndaridas fra- 
tres,; TI, 28. Caeli quoque parentes di habendi 
sunt, Aether et Dies, eorumque fratres et sorores; 
N UI, 4. 5 

fulmen: quod idem (fulmen) omnibus rebus 
optumum auspicium habemus, si sinistram fuit; 
D U, 43. fulmen sinistrum auspieium optumum 
habemus ad omnis res praeterquam ad comitia; 
DI, 74. 

libertinum: f. II. vicinos, 

mundum: et sapiens & a mundus et 
deus habendus est; N II, 36. 

parentese: j. fratres; N III, 44. 

pottam: |, algm — conlegam. 

puerum: Etrusci ,. habent exaratum puerum 
auctorem disciplinae suae; D II, 80. 

rationem: ut ad rem gerendam non supersti- 
tionem habeas, sed rationem ducem; D II, 88 

regem: qui (rex) ... idem .. et rex et pater 
haberetur omnium; R I, 56. 

‚sepulerum: »neque sepulerum, quo recipiat, 
habeat portum corporis;« T I, 107. 
Flag habes somnum imaginem mortis; 

sorores: f. fratres; N IIl, 44. 

BARBTHUSIUBNE: f. rationem. 

tabellam: habeat aane populus tabellam quasi 
vindicem libertatis; L uf 3. 

virtutem: nec .. habere virtatem satis est 
quasi artem aliquam, nisi utare; R I, 2. 

vocem: cum orationis indicem voovem habea- 
mus; O 1, 188. 

urbem: f. agros. 

b. Abjectiva nnd Pronomen: alqm: haec con- 
sideremus, quae faciunt ii, qui habentur boni; 
O III, 78. quos caros habeat tuerique debeat; 
O0 1, 12. metuebant (Appium) servi, verebantur 
liberi, carum omnes habebant; C 37. siquidem, 
ut quisque, quod plurimi sit, possideat, ita divi- 
tissimus |] ditissimus || habendus sit, |jest, pos- 


. quasi vapor quidam 


habeo 


sidet, ... est]|j; P 48. ne Pherscydes quidem, 
ille Pythagoras magister, potius divinus habe- 
bitor quam physicus, qu dixit; D I, 112. 
nec haec, qui divini habentur, profitentur se esse 
dieturos; D II, 10. is ipse mentis expers haben- 
dus est; N Il, 56. etiamsi faciles nos ad con- 
cedendum habuerit; D II, 107. fortes .. et ma 
geanimi sunt habendi, non qui faciunt, sed qui 
propulsant iniuriam; O I, 65. qui (Archelaus) 
tum fortunatissimus haberetur; T V, 34 (35). 
qui volo et esse et haberi gratus; F LO, 72. 
Themistocles ... cum in epulis recusaret lyram, 
est habitus indoctior; T I, 4 sam (opinionem 
iwnstitige) si non habebunt, [iniusti habebuntur], 
011,89. liberum: f. a. algm — imperatorem. 
magnanimos: f. forte. nec ... eos habere 
I debent || necessarioe, quos tum eodem studio 
praeditos dilexerunt; Lae 74. physicum: j. di- 
vinum; DI, 112. is prudentissimus et sapien- 
tissimus rite haberi solet; O 1,16. ut idem etiam 
prudentes haberentur; OII,42. si quis id ageret, 
ot, qualis haberi vellet, talis esset; O Il, 48 
en habendus est is, qui ... adiuvat iniuriam ? 
II, 74. etsi in eo ipso vis maxima est, ut si- 
mus ii, qui haberi velimus; O II, 44. et illos 
septem, qui a Graecie o@ol, sapientes a nostris 
et habebantur et nominabantur |J[qui ... nomi- 
nabantur] || , et multis ante saeculis Lycurgum ... 
et iam heroicis setatibus Ulixem et Nestorem ac- 
cepimus et fuisse et habitos esse sapientis; T V, 
7. a quibus dueti deinceps omnes, qui in rerum 
contemplatione studia ponebant, sapientes et ha- 
bebantur et nominabantur; T V, 8, inen.. 
gente primum ei, ge sapientes habentur, nudi 
aetatem nt; TV, 77. nec ii, qui sapientes 
sunt || habiti et nominati, M. Cato et C. Laelius, 
sapientes fuerunt; O II, 16. quibusdam, quos 
audio sapientes habitos in Graecis, placuisse opi- 
nor mirabilia quaedam; Lae 45. qui Dun) sapiens 
habitus esset unus e septem; Lae 59. f. pruden- 
tem; O I, 16. 
algd: quod .. adprobaris, id gratum acceptum- 
que habendum; TV,45, aliud habitum esse 
elire et urere; L II, 60. se sine ullo munere 
eptum esse omnia, quae haberentur amplisa- 
sima; OÖ 11, 59. ita est, ut id habendum sit 
antiquissimum et deo proximum, quod sit optu- 
mum; L I, 40. baec .. habere d ubia ... ab- 
horrere a sapientia plurimum; A II, 29. nihil 
fidum , nihil exploratum habeas, ne amare quidem 
aut amari; Lae 97. gratum: f. acceptum. ne- 
cesse est deos hasc ipsea habere maiora; N II, 79. 
cur hoc idem non habeatur molestum in deo? 
N I, 24. ut, qui plura habeat ea, quae in cor- 
pore magni sestimantur, sit beatior; F II, 48. 
ropterea illa prima et summa habemus; O II, 
01. quod ... nos probabilia multa habemus, 
quae sequi facile, adfirmare vix possumus; A II, 8. 
proximum: Sf. antiquissimum. ıd habent ratum, 
quod ab eo, quem probant, indicatum vident; N 
1, 10. qui volunt exclamare maius, num satis 
habent latera, fauces, linguam intendere? T II, 
. »qui non sat habuit coniugem inlexe in stu- 
prum«e; N III, 68. summa: j, prima, saepe .. 
tempore fit, ut, quod turpe plerumgue haberi 
soleat, inveniatur non esse turpe; O III, 19. hoc 
gquamquam video propter depravationem consue- 
tudinis neque more haberi neque ..; O IH, 
4 ita venusta habeantur ista, .. ut ..; P 


aedes: (aedes) pestilentes sint et habeantur 
salubres; O II, 54. 

aetatem: quarta restat causa, quae maxime 
. atque sollicitam habere nostram aetatem 
videtur, adpropinquatio ınortis; C 66. 


188 


habeo 


aethera; »hunc (aethera) summum habeto 
divum, hunc perhibeto Iovem«; N II, 65. 

amicum: plerique perverse, ne dicam inpuden- 
ter, habere talem amicum ||tal. am. hab,, al. |l 
volunt, quales ipei esse non possunt; Lae 82. 

animos: ut... ad scientiam, prudentiam, for- 
titudinem aptos animos haberemus a contrariis- 
que rebus alienos; F V, 48. ab altero (duce) 
kan probitatem eius non nimis alienos animos 

abemus; Lae 28. 

EERENkeREN: f. motus, 

bellum: nullum bellum iustum habetur nisi 
denuntistum; R III, 35. 

beneficia: quae beneficia asque magna non 
sunt habenda atque ea; O I, 49. 

bonos: »bonos |nos, soa]| leto datos divos 
habento; L IL, 22. 

calorem: quem (calorem alvus) multum ha- 
bet; N II, 186. 

cognomen: quod een) habes adhuc a 
nobis hereditarıum; R VI, 11. 

comitatum: eorum est habendus ad summum 
naturae bonum optumus beatissimuague comi- 
tatus; Lae 83, 

conatus: f. motus. 

deum: eadem (natura) insculpsit in mentibus, 
ut eos (deos) aeternos et beatos haberemus; 
N 1,45. quae (gens) non, etiamsi ignoret, qua- 
lem habere deum deceat, tamen habendum sciat; 


disciplinam: quae voluptaria, delicata, 
mollis Kbasar disciplina; FL 37. 

divitias: quod ipsa natura divitias ... et 
parabiles et terminatas habet; F I, 46 (45). 

divos: »divos .. eos, qui caelestes semper 
habiti, colunto;« L II, 19. 

exercitus: et parentiores habuerunt exer- 
eitus et fortiores; O I, 76. 

facta: recte .. facta et peccata non habentur 
communia; F III, 69. 

habenas: commodissimum esse quam laxis- 
simas habenas habere amicitiae; Las 45. 

honestatem: si ... ea (honestas) aut aola 
expetenda est ... aut certe omni pondere gra- 
vior babenda quam reliqua omnia; O III, 

hortos: venales quidem se hortos non habere, 
sed ..; O II, 58. 

improbos: inoauti potius 
probi; L 1, 40, 

institutionem: hanc initio institutionem con- 
fusam (animal) habet et incertam; F V, 4. 

leges: num ideirco eae leges iustae haberen- 
tar? L I, 42. 

magistrum: f. algm — divinum; D I, 112. 

mammas: quas easdem (mammas) paucas ha- 
bent ese bestine, quae pauca gignunt; N II, 128, 

mare: quo scelere inpulsus mare haberet in- 
festum uno myoparone; R III, 24. 

motus: natura mundi omnis motus habet vo- 
luntarios conatusque et adpetitiones; N Il, 58. 

mundum: f. a. mundum. 

nsturam: ne natura quidem rationis expers 
est habenda; N II, 87, 

nervos: siquidem illa severa Lacedaemo ner- 
vos iussit, quos || au] plures TE septem 
haberet, in Timothei fidibus incidi; L II, 39. 

numeram: quorum (numerorum) uterque ple- 
nus alter altera de causa habetar; R VI, 12. 

orsus: »auguris ut nostri Calchantis fata quea- 
mus scire ratosne habeant an vanos pectoris 
orsus«; D II, 68. 

partem: quin ... aptas malit et integras 
omnis partie corporis quam ... imminutas aut 
detortas habere; F II], 17. ut... (animus) omnis 
partis suas habeat incolumis; F V,36. vir na- 


habendi sunt in- 





habeo 


tus ad gloriam ullam partem animi tam mollem 
habebit, quam non ... conroboret? T II, 41. 
simillimas: f. III. asperitatem; Ti 17. 
peccata: f. facta. 
iratas: qui piratas inmunes, socios vecti- 

es habemus; OÖ III, 49. 

potestatem: vgl. III. potestatem; R II, 56. 

quaestus: qui ee) liberales habendi, 
qui sordidi sint; Ö I, 150. 

res: ut (res) haberentur aestimabiles || aptae 
ugs | et ad naturam accommodatae; F IV, 

. quas (res) illi ... certas habuerint [| habue- 
runt ||; A II, 107. 

800108: j. piratas. 

somnia: quae (somnia Ennius) vera, qune 
falsa habet? D II, 127. 

sphaeram: habent .. suam sphaeram stellae 
inerrantes ab aetheria coniunctione secretam et 
liberam; N II, 55. 

supelleetilem: ecquid scis || nescis |] ... posse 
habere te reliquam supelleetilem salram? T II, 32, 

teporem: nec .. ille externus et adrven- 
tieins habendus est tepor; N II, 26. 

voluptatem: maxımam voluptatem illam 
habemus, quae ..; F I, 37. 

c. cip: algm: Sibyllam .. sepositam et 
conditam habeamus; D li, 113. Asiae rex Pria- 
mus nonne et Helenum filivm et Cassandram filiam 
divinantes habebat? D I, 89. 

algd: me... actum habiturum, quod egerint; 
TII, 50. cum cognitam habeas, quod sit summi 
rectoris ac domini numen; F IV, 11. quod per- 
ceptum, 7 comprehensum, quod cognitum non 
habet; F V,76. quod nisi cognitum conprehenauın- 
que animis haberemus; N 11,5. sapiens num com- 
prehensum animo habet atque perceptum se ex 
sententia navigaturum? A II, 100. omnia, quae quis- 

ue meminit, habet ea comprenss atque percepta; 

11, 106. j. cognitum. quid habere mundus potest 


cum thesauri inrentione coniuncetum? D II, 38. | 


quae (pars eoniunctum aliquid habeat aut 
consentiens; D Il, 89. qui summum bonum sic 
instituit, ut nibil habeat cum virtute coniunctum; 
O 1,5. innumerabilia, quae conlecta habent 
Stoiei; D II, 145. consentiens: f. coniunctum; 
D U, 89, quid natume copulatum habuit 
Alcibiadis quod seribitur somnium? D II, 148. 
quorum studiis ea, quae natura desiderat, ex- 
leta cumulataque habeamus |} habemus |i; 
5 H, 18. cum ita nati essent, ut qu 
contra naturam depravata haberent; II, 96. 
expleta: f. cumulata. habet (deus) explora- 
tum fore se sem .. in ... voluptatibus; N 1, 
51. illud ., oratum habeto, nihil fieri po- 
tuisse sine causa; D I], 60. non utatur, ne si ex- 
ploratum quidem habeat id omnino neminem um- 
quam suspicaturum; OÖ III, 73. huic nihil potest 
esse certi, nihil, quod exploratum habeat perman- 
surum sibi unum diem; B 17. f. b. algd — fidum. 
ego ... haec inclusa habebam; A I, 11. ut, 
quae numquam vidimus, ea tamen informata 
habsamus, oppidorum situs,, hominum ras; D 
Il, 138. ut (hominis natura) habeat quiddam in- 
genitum quasi civile a populare, quod Graeci 
molırınöov vocant; F V, 66. quae nemo probaret, 
nisi ineitum illud in animis haberemus, . 
oportere; T III, 63. perceptum: f. cognitum; 
F V, 76. comprehensum. ut ea, quae dizi, quam 
perfectissims natura haberemus; FV, 44. pro- 
positum: f. a. algd — extremum. quod .. scri- 
ir habetis } aut |[avi]| tripudium fieri, ei ..; 
I, 28. in isdem .. fatis scriptum Veientes ha- 

bere fore ut brevi a Gallis Roma caperetur; DI, 100. 
in nostris commentariis scriptum habemus: „love 
tonante ..;* D UI, 42, 


184 





habeo 


adulescentes: cum (Dionysius) ... haberet 
etiam more Graeciae quosdam adulsscentis amore 
eoniunctos; T V, 58. 

amicitiam: quam (amicitiam) nec usu nec ra- 
tione habent cognitam; Lae 52. 

animum: unde omnes animos haustos aut ac- 
er... {aut scceptos] || aut libatos haberemus; 
D II, 26. Pythagoreos ... numquam dubitasse, 
quin ex universa mente divina delibatos anımos 
haberemus; C 78. a qua (natura deomm) ... 
haustos animos et libatos habemus; D I, 110. 
f. acceptos. intentum .. animum tamquam ar- 
cum (Appiua) habebat; C 37. 

annum: tum signis omnibus ad principium stel- 
Be revocatis expletum annum habeto; R VI, 


arcum: f. a Ü = 

auspicia: dum a populo auspicia accepta 
iabemss; D I, 76. a 

causam: si quis ab ineunte aetate habet cau- 
sam oelebritatis et nominis ... acceptam; 0 
cognitiones: quoniam insitas eorum (deoram) 
vel potius innatas cognitiones habemus ; N I, 4. 

conversionem: j. 1. conversionem. 

cupiditates: (sapiens) finitas habet cupndi- 
tates; F I, 62. unum nescio, quo modo possit, si 
luxoriosus sit, finitas cupiditates habere; F Il, 22. 
si finitas cupiditates en zes FI, 23. nos... 
habere etiam insitam quandam vel potius in- 
natam cupiditatem scientiae; F IV, 4. 

disciplinam: veteres illoe Platonis auditores 
... satis et copiose et eleganter habuisse con- 
stitutam discıplinam; F IV, 3. 

divitias: f. b. divitias. 

exta: an ... is mibi agnus adfertur, qui habet 
exta rebus accommodata? D Il, 39. 

fata: eum .. (Veientem) dixisse ex fatis, quae 
Den scripta haberent, Veios capi non posse; 

Rue: f. algd — informatum. 

filiam, filium: f, alqm; DI, 89. 

formam: habes undique expletam et per- 
fectam .. formam honestatis; F II, 48. habe 
formam Epicuri vitae beatae verbis Zenonis ex- 
pressam; T III, 38. 

gradus: quoniam distinetos dignitatis gra- 
er (Athenienses) non habebant || habebat RL, 


informationem: habebam, inquis, in animo 
insitam informationem quandam dei; N I, 100. 
institutionem: f. b. institutionem. 


licentiam: apud quos (Eleos, Thebanos) in 
amore ingenuorum libido stiam permissam habet 
et solutam licentiam; R IV, 4. 

locum: habetis .. explicatum omnem ... 
religionum locum; L Il, 65. 

lumina: cum rerum natura ... duo lumina 
ab animo ad oculos perforata nos habere voluis- 
set; N III, 9. 

manus: praetorem .. decat non solum manus, 
sed etiam oculos abstinentes habere; O I, 144. 

materiam: non quam (materian) ipse faceret, 
sed quam haberet paratam; N fr. 2. 

memoriam: publieis litteris consign atam 
memoriam publicam nullam habemus; L Ili, 46. 

momenta: quasi (quattuor rn a a 
habeant inter se ac dıvisa momenta; T I, 40. 

naturam: parere quaedam imatrona cupiens 
... visa est in quiete obsignatam habere na- 
turam; D 11, 145. 

nomen: ut otatio in corpore, sie In Are 
Are nomen habet non seiunotum a dolore; 

=. 


habeo 


notionem: ut a pueris tot rerum atque tanta- 
rum insitas et quasi consignatas in animis no- 
tiones, quas dvvolag vocant, baberemus; T I, 57. 
quam (notionem) habemus omnes de fortitudine 
teetam atgque involutam; T IV, 

oculos: abstinentes; f. manns. 
ooulos eruditos habemus; P 38, 


ostium: cum Aspera arterin . ar habest 
sdiunctum linguae radicibus; N II, 

partes: |. b. : FU, 

pleben: habuit plebem i in ass principum 
diseriptam |jdeser. ||; R II, 16. 

possessiones: j. IIL possessiones. 

praesidia: urbis .. ipsius nativa praesidia 
quis est tam neglegens qui non habeat animo no- 
tata ac ri cognita? R IL, 11. 

probabilia: ut illa un probabilia 
non percepts, sie . 

res: accommodatae: f. b. res; FIV, 56. cum 
ei (sapienti) res similes oecurrant, Nee non habeat 
dinotatas; AL, 57, inscul tas: f. 1. rem in 
animo. haee est illa. . sapientin, et perceptas 
ze pertractatas res humanas habere; 


nos quoque 


sententiam: eam (sententiam) sic animo com- 
prensam Fern ut ea, quae sensibus; A II, 119. 

sphaeram: r> haeram. 

situs: f. alq —in ormatum. 

vitam: quorum ingenjis et inventis omnem vi- 
tam legibns et institutis excultam constitn- 
tamqus habemus; fr IX, 11, di nibus 
legitimis propositam vitam, non poßtarum in- 
geniis, habere debemus; R IV, 12. 

volnptatem: nisi mihi viderer habere bene 
cognitam voluptatem et satis m. sonen tam 
animo atque comprensam; FI 

V. 2üde: * habet civitatis et unam illam eivi- 
tatem putat; L II, 5. 


paflen idt: figura: fguram 
habilis, pafiend, geigidt: figura: 8 
corporis habilem et aptam ingenio hamano 
(natura) dedit; L I, 26. 
res: ut (ree) haberentur aestimabiles IL aptae 
[habiles] || et ad naturam accommodatae; F IV, 56. 


habilitas, geihidte Anlage: omitto opor- 
tunitates habilitatesque reliqui corporis; L IL, 27. 


habitabilis, bewoßnbar: cinguli: duo 
” j) sunt habitabiles; R VI, 21. 
obus: cum videmus ... globum terrae ... 
dvabus oris distantibus habitabilem et cultum; 
regiones: cum ... oontueri licebit ... et ha- 
bitabiles regiones et rursum omni cultu propter 
vim frigoris aut caloris vacantis; T I, 45. 


habitator, Bewohner: 1. inest: inesse 
aliquem non solum habitatorem in hac caelesti ac 
divina domo, sed etiam rectorem; N II, W. 

2. sum: sunt .. ex terra homines non ut in- 
- ue habitatores, sed quasi spectatores ..; 


habito, wonen, fi befinden, fid) aufgalten, 
zu Haufe fein; I, 1. deversorium: commorandi 
.. natura devorsorium jj|divers.|] nobis, non ha- 
bitandi dedit; U 84, 

locus: exilium .. illis (terribile est), Tr 
quasi circumseriptus est habitandi locus; P 1 

2. verbal: habitari ait Xenophanes in Ru A 
u, 123. vides habitari in terra raris et angustis 
in Jocis et in ipsis quasi macuis, ubi babitatur, 
vastas solitudines interiectas; R v1, 20, 





habitus 


II. algs: qui (Diodotus) en we; All, 
115. Circeiis e habitet; F IV, 17. hie .., ubi 
ne: T 1,69. ibi .. adulescens habitabat 

Een) cum patre et fratribus; N I, 72. qui 

terra semper agent ‚bonis et inlustribus 
domiciliis; N II, 95. tii et Babylonii in 
camporum patentium Ber oribus habitantes; D 1, 
93. Theo tus .. institutus ab Aristotele ha- 
bitavit, ut acitis, in eo genere rerum; L III, 14. 
habitent gratis in alieno ; O a 

adulescens: b algs; N 

animus: ubi (aniımus) ha ua ne quaerendam 
quidem est; T I, 67. sapientis animum cum his 
habitantem pernoctantemque euris; T V, E 

sans f. dens, I, 1. habitat (8 ©.) B.L6©. 


filius: quod (L. ee) Titum Alium ... ruri 
habitare iussisset; O III, 112. 


gustatus: gustatus ... habitat in ea parle 
orie, qua ..; N II, 141. 
metus: qui potest . Bere in beata vita 


summi mali metus ? F u, 


nomen: quod Gegen nomen) cum sapien- 
tin esse a -. ut ita dieam, habitare nallo modo 
possit; T ] 

rex: abi = : Tollos habitaverat; R II, 58. 

vir: ubi quisque (vir) habitare, "abi uedere, ubi 
disputare eit sohitus; L II, 4. 

voluptates: cum quidam etiam disputent ce- 
oo. voluptates in ipeis habitare sensibus; T V, 


habitus, srigeimmg, Haltung, Huftand, 
Stimmumg: I, 1. dissentit: vitiositas .. est ha- 
bitus aut adfectio in tota vita inconstans et a se 
ipsa diesentiens; T IV, 29. 

est: nec virtutis usum modo, ... sed ipsum 
habitum per se esse praeclaram; A I per s6 
(sunt praeposite), ut quidam habitus oris et vul- 
tus, ut status, ut motus; F II, 56. moderati 
aequabilesque habitus, affectiones ususque eorporia 


apti esse ad naturam videntur; F V, 36. f. dis- 
sentit. 

pertinet: - .. habitus ad vitae firmitatem 
nihil pertinet; N 


I, 
videntur: j. est; F V,». 
2. sam: f. 1. dissentit. 


II, 1. conservo: sive (haec duo pe: 
manent et conservant habitum suum; T I, 42. 
desero: quae (natura) ... deserat ... eius 
partis habitum aut vim; F IV, ; 
2. converto in: si omnium pecudum exta 
eodem tempore in re habitum se coloremque 
eonverterent; D II, 3 


indico ex: era . prudentem et .., catum 
= ._. nagr? ha ita, sed ex aliqua re externa iu- 
icet 


dlsia gt quorum (extorum) ex habitu at- 
que ex colore tum salubritatis, tum pestilentiae 
signa Kasipiı D 1, 131, 

perduco ad: non ... idem (natura) facit in 
homine, cum eum ad rationis habitum perduxit 
Il perduzerit ||; F IV, 37. 

procedo ad: qui Br aliquantum ad vir- 
tutis habitum; F III, 48 

Il. vis ad: quodsi tanta vis est ad habitum 
mentis in iis, quae gignuntur in corpore; T I, 80. 

IV. declarari: is (Democritus) tamen babitu 
extorum et colore declarari censet hasc dumtazat: 
pebuli genus ..; D IL, 30. quid est, quod decla- 
rari poseit habitu extorum et colore? D II, 30. 

similis: ut homunculi similem denm (Epiourus) 
fingeret, liniamentis dumtaxst extremis, non habitu 
solido; N 1, 123. 


haco 


hae, bier: admoveo: cum (Academicus) et 
hac et illac aurem diligenter admoverit; A fr. 20 
29 | 

pergo: quin ... pergimus? ... — nos vero, 
et hac quidem ad Lirem |] adirem ||, si placet, per 
ripam et umbram; L I, 14. 


hactenus, bis dahin, bis hierher, jo weit, 
in fo fen: ago: qui (Boöthus) hactenus aliquid 
egit, ut ... explicaret; D I, 15. 
dico: hactenus mihi rideor de amieitia quid 
sentirem potuisse dicere; Lae 24. 
ohne ®Berb: sed haec hactenus; F IV, 14.DI, 
53. Fa 20. O I, 140. 1IL, 6. Lae 55. P41. sed de 
rg na h.; A II, 36. nune quidem h.; F IV, 
. verum hasc quidem h.; TIIL,84. et de con- 
iectura quidem h.; T IV, 3. ao de malorum opi- 
nione h.; TIV, 65. de quo dicam equidem panlo 
post; nunc autem h.; N I, 28. 24. sed de hoc 
loco plura in alüs, nunc h.; D II, 76. sed, si 
lacet, in hunc diem h.; R Il, 70. sed haec qui- 
em b.; OI,91. atque haec quidem h.; O I, 160. 


haedus, junger Bot: villa ... abundat 
ru haedo, agno, gallina, lacte, caseo, melle; 


haereo, bleiben, haften, anhangen, ftoden, 
aufhören, fteden bleiben, im Berlegenheit fein: 1. acc. 
e. inf.: nisi haereret in eorum mentibus mortem 
... 8886 ... migrationem; T I, 27. 

II. algs: in quo etiam Democritus haeret; FI, 
20. tu totus haeres in corpore; FII, 106. si me 
haerentem videbis; F III, 16, |jrursus |] endem 
ratione ... haerebitis; F IV, in multis .. 
nominibus haerebitis; N III, 62, qui incolunt eas 
urbes, non haerent in auis sedibus, sed... rapiun- 
tur longius; R II, 7. 

algd: quod haerebant in memoria, quascumque 
audierat et viderat; A II, 2. 

aqua: dicet ille quidem multa, ... sed aqua 
haeret, ut aiunt; OÖ a, 117. 

Aries: »exin contortis Äries cum cornibus hae- 
ret“; N II, 111. 

honestum: quod er iis (virtutibun) 
oritur et in illis ;FV, 64. 

interpretes: sin quaepiam (nota) est, aveo 
N quae sit; sed (interpretes) haerebunt; DII, 

oratio: proclivi currit oratio. venit ad extre- 
mum; haeret in salebra; F V, 84. 

eccatum: ut peccatum haereat non in &o, 
y ri sed in eo, qui non obtemperarit; 


philosophi: cum (Philosophi) se in media 

stultitia ... haerere intellegant; T III, 70. 

Fre cam (physiei) baerent aliquo loco; 
‚14. 


religio: vir sapientissimus . 
... confiteri maluit quam 
religionem; N II, 11. i 

scrupus: quod ... improbis semper aliqui 
scrupus in animis haereat; R III, 26. 

sidera: (sidera) ex alterius naturae motione 
transversa in eiusdem naturae motum incurrentia 
in er haerentia atque inpedita ... moveban- 
tur; Ti 830. 


.. peccatum suum 
in re publica 


stomachus: linguam .. ad radices eins haerens 
excipit stomachus; N II, 135. 

terra: ut videamus, terra penitusne defixu sit 
et quasi radicibus suis haereat an media pendeat; 
A Il, 122. terranona inmobilis manens una sede 
semper haeret; R VI, 18 

vis: »tenta ||meo tanta, vobis || vis sceleris in 
corpore haeret«; T II, 26. 


136 


harmonia 


haeresis, Säule: Cato .., perfectus ... 
Stoicus, ... in ea est hasresi, quae nullum sequi- 
tur forem orationis neque dilatat argumentum, 
minutis interrogatiunculis quasi punctis, quod 
proposuit, eflicit; P 2. 


haesito, foden, jhwanten, in Berlegenheit 
fein: algs: non haesitans respondebo; A I, 4. 
quodsi illi tum in novis rebus quasi modo nascen- 
tes hassitaverunt; A II, 15. quam (voluptatem) 
si (Epicurus) explicavisset, non tam haesitaret; 


F Il, 18. 
ectany, hassitans ... 


ratio: dubitans, circu 
nostra vehitur ratio; T I, 73. 

vinulenti: vinulenti ... dubitant, hassitant, 
revocant se interdum; A II, 52. 

halitus, Yaud, Wem: »vestrone pressu 
quondam Nemeseus leo frendens eflavit graviter 
extremum halitum% T I, 22. 


haluecinoer, Ihmwagen: quae Epieurus osci- 
tana halucinatus est; N I, 72, 


hamatus, gerümmt, Hatenfürmig: cor- 
pora: qui asperis et levibus et hamatis uncinatis- 
que Kr concreta haec esse dicat interiecto 
inani; A II, 121. 

corpuscula: esse corpuscula ... hamata quas- 
dam et quasi adunca; N I, 66 


harena (arena), Sand, Rampfplag: 1. de- 
scribo in: {eum) animadvertisse dicunt in arena 
ometricas formas quasdam esse descriptas; RI, 


II, 1. obruere: ranae .. marinae dicnntur ob- 
ruere sese harena solere; N II, 125. 

2. in: cum ... barbaros in harena videris ex- 
eipientis grarissimas plagas et ferentis silentio; 
TI, 46. 

hariolatio, ®ayriagung: »missa sum su- 
perstitiosis hariolationibus«; D I, 66, 


hariolor, wasrfagen: non me sortilegos 
neque e08, qui quasstus causa hariolentur, ... 
agnoscere; D 1, 132. 

hariolus, BWahrfager: I. sum: (sunt ii) 
»superstitiosi vates inpudentesque harioli«; D 1,132. 

1. 1. adduco: ad negros non vates aut hario- 
los, sed medicos aolemus adducere; D II, 9. 

colo: ut haruspices, augures, harioli, vates, con- 
iectores nobis essent colendi; N 1, 55. 

2. sum: sunt.. ea mathematicorum, non hario- 
lorum; D II, 10. 

UT. praediotiones: ex quo genere saepe ha- 
riolorum etiam et vatum furibundas praedictiones 

.. audiendas putaverunt; D I, 4. 


harmonia, Eintlang, Harmonie: I. sum: 
si era est Aristoxeni harmonia, dissolvetur; 

U. coniungo: ut (Socrates) ... numeros .. et 
geometriam et harmoniam student Pythagorae 
more coniungere; R I, 16, 

dieo: quae harmonia a musicis dieitur in cantu, 
ea est in civitate concordia; R II, 69. 

officio, nosco: harmonian [| harmoniam |] .. 
ex interrallis sonorum nosse possumus, quorum 
varia compositio etiam harmonias eflicit pluris; 
membrorum vero situs et figura corporis vacans 
animo quam possit harmoniam eflicere, non video; 


11. ad: ad harmoniam canerse mundum, ut 
Pythagoras existimat; N 111, 27. 


haruspex 


haruspex, Dpferfhaner, Weidfager: 1. 
&ubject: addunt: addunt (haruspicen) ad extre- 
mum omnia levius casura rebus divinis procuratis; 
DI, 2. 

adiuvant: quid est, quod me adiuvent haru- 
spices? D II, 24. 

cernunt: multa cernunt haruspicer; N II, 163. 
»prodigia, portenta ad Etruscos haruspices || arusp. || 
si senatus iussit, deferunto, Etruriaque principes 
disciplinam doceto. quibus divis creverint, pro- 
curanto, idemque fulgora || fulgura |] atque obstita 
pianto;« L IL, 21. 

conferunt: an haec inter se harıspices Etrusci, 
Eli, Aegyptii, Poeni contulerunt? D II, 28. 

conicit: num .. aut haruspex aut augur aut 
vates quis ... melius coniecerit evasurum 
aegrotum ... quam medicus? D II, 13. 

dicunt: haruspices in Tiberim id (caput) de- 
pulsum esse dixerunt; D I, 16. qui ee) 
cum res tristissimas portendi dixerunt; D II, 24. 
quis hoc physicus dixit umquam? haruspices di- 
eunt; D II, 37. ante... Marsicum bellum quod 
elipeos Lanurii ... mures rosissent, maxamum id 
portentum haruspices esse dixerunt; D II, 58. 
neque .. tanta est infelicitas haruspicum, ut ne 
cası quidem umquam fiat, quod futurum illi esse 
dixerint; D II, 62. (haruspices) non iustum rog#- 
torem fuisse dixerunt. primum vide, ne in eum 
dixerint, qui rogator centuriae fuisset; ... id 
autem sine divinatione coniectura poterant dicere; 
DI, 74. 75. haruspices .. dixisse summa nobili- 
tate illas sortis futuras; D II, 86. 

edit: »Torquato quae quondam et consule Cotta 
ag ediderat Tyrrhenae gentis haruspex«; D I, 
i 


- eunt: tum illos (haruspices) exire iussit; 
IL, 11. 

babet: quid .. habet haruspex, cur pulmo in- 
eisus ... dirimat tempus? D I, 85. 

interpretantur: alios (haraspices) .. alio more 
ridemus exta interpretari; D II, 

monent: si quid papier causa ex por- 
tentis et monstris Sibyllae interpretes haruspicesve 
monuerunt; N III, 5, 

negant: qui (haruspices) recentibus comitiis in 
senatum introducti negaverunt iustum comitiorum 
togatorem fuisse; D ], 33, 

orat: cum .. C. Postumiaus haruspex oraret 
illum (Sullam), ot in expeditionem exercitum edu- 
eeret; DI, 

piant, procurant: f. cernunt; L II, 21. 

Essuat f. dieunt; D UI, 75. sciunt. utuntur. 

respondent: haruspices introducti responde- 
runt non fuisse iustum comitiorum rogatorem; N 
I, 10. qui (haruspices) cum respondissent . 
uxori ... esse moriendum; D I, 36, pater .. 
Roscii ad haruspices rettulit, qui responderunt 
uihil illo puero clarius ... fore; D 1, 79. nonne 
.. haruspices ea responderunt, quae evenerunt‘ 
DI, 9. nihil .. scribit respondisse haruspices, 
si neuter anguis emissus osset, quid esset fulurum; 
D U, 62. quod haruspices responderint || respon- 
derunt || nihil illo (Roscio) clarius ... fore; D Il, 66. 

ridet: mirabile videtur, quod non rideat haru- 
spex, cum haraspicem viderit; N I, 71. qui (Cato) 
mirari se aiebat, quod non rideret haruspex, ha- 
ruspicem cum vidisset; D II, 51. 

sciunt: quid .. scire Etrusci haruspices aut 
de Inbernacale recte capto aut de pomerii iure 
potoerunt? D II, 75. 

sunt: inrideamus haruspices, vanos, futtiles 
ll fatiles || esse dieamus, quorumque disciplinam et 
sapientissimus vir et eventus ac res conprobavit, 
eonteınnamus; D I, 36. 


ul. 


137 


' sulit, quem ad modum sit ... 


haruspex 


videt: f. ridet. 

utuntur: non Änonne | intellegis eadem (con- 
elusione) uti posse et haruspices et fulguratores 
et en ostentorum et augures et sortilegos 
et Chaldaeos? D II, 109. 

ohne Verb: divinationem nego. 
divini; D II, 74. 

U. nad Verben: 1. arcesso: haruspicesne 
ex Etruria arcessentur, an prinoipes statuent et 
delecti yiri periti rerum civilium ? ‚1 

eolo: ut haruspices, augures, harioli, vates, 
coniectores nobis essent colendi; N I, 55. 

consulo: de oficio num quis haruspicem con- 
virendum ? DII, 11. 


at haruspices 


eontemno: f, I. sunt. 

eonvoco: Ti. Graechus ... nonne ... duobus 
anguibus domi conprehensis haruspices convocavit? 
D 1,36. ©. Gracchus ad M. Pomponium scripsit 
duobus anguibus domi conprehensis haruspices a 
patre convocatos; D II, 62 

habeo: non habeo .. nauci Marsum augurem, 
non vicanos haruspices; D I, 132. 

inrideo: f, I. sunt. 

introduco: quos (haruspices) cum Ti. Graochus 
propter mortem repentinam eius, qui ... conci- 
disset, in senatum introduxisset; DIL, 74. f. I. ne- 
gant. respondent; N II, 10, 

numero: in quo haruspices, augures coniecto- 
resque numerantur; D |, ”. 

video: si Chaldaeam, si haruspicem videris; 
D II, 149. f. I. ridet. 

2. oredo: his ereneg ee quam physicie 
credendum potius existumas? D II, 37. 

videor: Lanuvii clipeos, quod haruspiecibus tri- 
stissumum visum osset, a muribus esse derosos; 
D I, 99 

3. accipio ab: nec ... ab haruspicibus acci- 
piunt esrum (Adium, tibiarum) tractationem, sed 
a musieis; D Il, 9. 

audio ab: quando aliquid eius modi ab haru- 
apice inspectis extis audivimus? D II, 32. 

confero inter: quo modo est conlatum || con- 
lata || inter ipsos (haruspices), quae pars inimica, 
quae pars familiaris esset? D II, 

defero ad: f. I. cernunt; L II, 21. 

refero ad: j. I. respondent; D I, 79, 

II. nach Subftantiven: ars: haraspicum ars 
nonne divina? N II, 12. 

consilium: eo... die rem praeclare esse gestam 
non haruspicis consilio, sed imperatoris; D II, 65. 

disciplina: et nostrorum augurum et Etru- 
scorum haruspicum disciplinam ... res ipsa pro- 
bavit; N I, 10. cum... magna vis videretur esse 
et inpetriendis consulendisque rebus et monstris 
interpretandis ac procurandis in haruspicum disei- 
plina; D 1,3. quod scriptum ... est ..., nonne 
et augurum et haruspicum conprobat disciplinam ? 
D 1,33. haruspicum diseiplinse magna nccessit 
auctoritas; D rss. Telmessus || Telmesus, al. ]| 
in Caria est, qua in urbe exeellit haruspicum disci- 
plina; DI, 91. nec esse unam omnium (haru- 
spieum) diseiplinam; D II, 28. j. I. sunt. 

expiationes: f, procurationes. 

infelicitas: f. I. dieunt; D II, 62, 

instituta: illud ex institutis pontificam et ha- 
röspicum non mutandum est; L II, 29. 

iussus: eorum .. (haruspicum) iussa ex illa 
olea arcam esse factam; D Il, 86. 

rocurationes, religio: iam de haraspieum 

religione, de expiationibus et procurationibus sat 
esse plane |] satis esse iam|| in ipsa lege dietum 
puto ; L I, 34. 

responsio: similis est haruspieum responsio 
oınnisque opinabilis divinatio; D I, 24. 

responsa: vera esse haruspicum responsa, 

18 


haruspex 


auspicia, oracula, aomnıa, vaticinationes; A II, 107. 
multa ex haruspicum responsis commemorare pos- 
sum; N II, 10. quantis in rebus quamgque saepe 
(senatus) responsis haruspicum paruit! D I, 97. 
in .. his omnibus responsa hbaruspicum cum Si- 
byllae versibus congruebant; D I, 97. de .. his 
rebus haruspicum extiterunt responsa verissuma ; 
D II, 45. quid ego harıspienm responsa conıme- 
morem (possum equidem innumerabilia ), quae aut 
nullos habuerint exitus aut contrarios? D II, 52. 
quae nobis in Graeciam Roma responsa haruspi- 
cum missa sunt! D II, 53. 

IV. Umftand: ab: persuaderi .. cuiquam potest 
ea, quae significari dieuntur extis, cognita esse 
ab haruspieibus observatione diuturna? D I, 28. 
id .. (caput) inventum est eo loco, qui est ab 
haraspieibus demonstratus; D]1,16. ipse Cae- 
sar cum a summo haruspicee moneretur, ne in 
Africam ante brumam transmitteret, nonne trans- 
misit? D 11, 52. partus hie mulae nonne ... 
praedictus est ab haruspicibus incredibilis par- 
tus malorun? D I, 36. quota .. quaeque res 
evenit praedieta ab istis (haruspicibus)? D II, 52, 


haruspieina, opferihau: I. est: dum 
haruspicinam veram esse vultis, physiologiam to- 
tam pervertitis; D I, 37. 

habet: ortum videamus haruspicinae ; sic facil- 
lume, quid habeat auctoritatis, iudicabimus; DI, 


U, 1. colo: ut ordiar ab haruspieina, quam ego 
rei publicae causa communisque religionis colen- 
dam censeo; D U, 

pertracto: ostenta restant, ut tota haruspicina 
sit pertractata; D II, 49. 

tollo: hac extispicum divinatione sublata om- 
nis haruspicina sublata est; D II, 42. 

2. ordior ab: j. 1. colo. 

II. disciplina: omnem .. orationen fuisse 
eam, qua haruspieinse disciplina contineretur; 
eam postea erevisse rebus novis cognoscendis et 
ad endem illa principia referendis; D II, 50. 

nobilitas: Elis ın Peloponneso familias duas 
certas habet, lJamidarum unam, alteram Clutida- 
rum, haruspieinae nobilitate praestantes; D 1, 91. 

ortus: f. I. habet. 

ratio: a te ralionem totius haruspicinae peto; 
D II, 46. 

IV. in: ut in haruspieina fecimus, sie videamus, 
clarissumarum sortium quae tradatur inventio; 


D II, 85. 
haruspicinus, die Opferjau betreffend: 


quod Etruscorum declarant et haruspieini et ful- 
ke et rituales libri, vestri etiam augurales; 
I, 72. 


hasta, Speer, Zange: 1,1. conlinio: si eui 
propositum sit conliniare || collineare, al. || hastam 
aliquo aut sagittam; F III, 22, 

do: dant .. (dis) arcum, sagittas, hastam, eli- 
peum; N I, 101. 

evello: (Epaminondas) evelli iussit eam, qua 
erat transfixus, hastam; F II, 97, 

habeo; sibi habeant .. 
hastas; CO 58. 

memini: dum homines perditi hastam illam 
eruentam et meminerint et sperabunt; quam P. 
Sulla cum vibrasset dictatore propinquo suo, idem 
sexto tricenaimo anno post a sceleratiore hasta 
non recessit; O II, 29. 

pono: hasta posita cum bona in foro venderet 

.. eivium; OÖ II, 27. non, ut bis iam vidimus, 
hastanı in foro ponere; O II, 83, 

spero, vibro: f, memini. 


arma, sibi equos, sibi | 


138 











haud 


2. utor: nec re eminus hastis aut comminus 
gladiis uteretur; C 1 

3. reeedo ab: f. 1. memini. 

Il. Sospita cum: quam (Sospitam) tu ... vides 
... cum hasta, cum scutulo; N I, 82. 

II. transfigi: f. I, 1. evelio. 


hastatus, Abteilung der Speerträger: si- 
gnifer: quo tempore cum signifer primi hastati 
| astati |] signum non posset movere loco; D 1, 77. 

signum; quod evelli primi hastati signum non 
potuerit; D IE, 67. vgl. signifer. 


haud (haut), nicht, keineswegs: I. bei Mb- 
jectiven und Pronomen: deterior: mit Theo- 
phrastus, nuctor haud deterior mea quidem sen- 
tentia; L li, 15. 

diffieilis: haud sane diffieile dietu est, sed 
tamen praetereundum est; N II, 138, rem haud 
sane dificilem ... admirari videmini; C 4. 

idem: eas .. (particulas) inter se copulabant 
haud isdem vinclis, ... sed talibus, quae ..; Ti47. 

magnus: »ille vir haud magna cum re, sed 
plenus fidei«; C 1. 

medioeris: haud mediocris hie, ut ego quidem 
intellego, vir fuit; R II, 55. 

miras: si ... minus id ... consequemur, ... 
haut |} haud, aut|| sane erit mirum; Ti 8. 

modieus: »fulix haud modicos tremulo 
fundens a gutture cantus«; D I, 14. 

I bei Hdverbien: facile: sed haud facile 
dixerim, cur... *% R 1,6. ex multis wirabilibus 
exemplis haud facile quis dixerit hoc exemplo ... 
praestantius; OÖ III, 110. quo .. me proficiscen- 
tem haud sane quis facile retraxerit; C 88. 

ita: sed animum (deus) haud ita, ut modo lo- 
cuti sumus, tum denique ... inchoavit; Ti 21. 

ohren quod .. pluria est Jeitj| baud paulo; 
F V, 60. ne ego baud paulo hunc animum ma- 


. 


lim quam ..; TI, 99. id .. haud paulo est ve- 
rius, quam ..; L111,32. si ex hac in aliam haud 
paulo meliorem domum ... demigrare (volumus); 
fr V, 78. 


procul: quia sunt haud procul ab aetatis huius 
memoria; RI,1. quod (sepulchrum) haud procul 
a Fontis ara est; L II, 56. quod (senectus) haud 
procul absit a worte; C 15. 

satis: ebur ex inani corpore extractum haud 
satis castum donum deo; L II, 45. 

temere: »di rem tuntamı ||sed in re tanta || 
haud temere inproviso offerunt«; D 1, 4b. 

Ill. bei Verben und Säten: abhorreo: his 
. rebus inbutne mentes haud sane abhorrebunt 
ab utili aut a vera seutentia; L Il, 16. 

adsentior: haud equidem adsentior, tu tamen 
ad reliqua pergas velim; L Ill, 26. 

contemno: eos haud contemnunt quidem || eos 
cont. g. neutiguam ||, sed de iis male existumant; 
O II, 36. 

dubito: ille... haud dubitarit postridie palaın 
in castris docere nullum esse prodigium; R I, 233. 

effugio: giorum (kyrannorum) haud fere quis- 
quam talem interitum efugit; O II, 28. 

erro: haud ergo, ut opinor, erravero; N IL, 57. 

ignoro: quamqusım haud ignoro, quae bona 
Ba sinistra nos dicere, etiamsi dextra sint; D II, 
2. 
intellego: haud sane intellego, eur non idem, 
sol sit an nullus sit, dubitare possit; N Il, 4. 
haud sane intellego, quidnaın sit, quod laudandum 
putet; OÖ II, 5. 

invenio: haec, quae est habita de universitate 
oratio a nobis, haud umquam esset inventa, si ..; 
Ti 52. 

nitor: hand optimi cuiusque animus mariwe 


haud 


ad inmortalitatem et |Jinmortalitatis || gloriam 
niteretur; C 82. 

placeo: (philosopbari) omnino haud placere; 
TI1R1, 80 

seio: velut in Gorgia Socrates ... „hand seio*, 
inquit; TV, 34. f. am, B, b, 1. haud scio (25 St.) 
8.1, ©. 169, b. 

sum: haud erat sane, quod quisquam mtionem 
ae doctrinam requireret; T II, 2. haud sane 
periculum est, ne non mortem .. optandam ... 
putet; T V, 118. 


haudquaquam, teineswgs: bonus: 
sed haudquaquam boni est ratione vinetum velle 
dissolvere; Ti 40. 

mediocris: accedat auaritas quaedam oportet 
sermonum atque morum, haudquaquam mediocre 
condimentum amicitiae; Lae 66. 


haurio, ihöpfen, entnehmen, erihöpfen, ein- 
ihlürfen, erbufden: algd: »hnec habeo, quae edi, 
quaeque exsaturata libido hausit;« T V, 101. |. ex, 
J. haurio (4 &t.) ».1,6. 89, b. 

animos: anımos hominum quadam ex parte 
extrinsecus esse tractos et haustos; D I, ob. % 
qua (natura deorum) ... haustos animos et liba- 
tos habemus; DI, 110. unde omnes animos hau- 
stos aut acceptos |j[aut acceptos] || aut libatas 
haberemus; D II, 26. 

aquam: cam vidisset haustam aquam de iugi 
puteo; DI, 112. qui (Pherecydes) cum aquam ex 
puteo vidisset haustam; D II, 31. 

ealamitates: is (Pompeius) propagatione vitae 
quot, quantas, quam incredibilis hausit calamita- 
tes! TI, 8 

diseiplinam: non .. a praetoris edicto ... 
neque a duodecim tabulis ..., sed penitus ex 
intima philosophia hauriendam iuris disciplinam 
putar; t. I, 17. 

libertatem: cum ille (populus) .. non 
modice temperatam, sed nimis meracam libertatem 
sitiens hausit; R I, 66. 

spiritum: »quae (vostis).... urguens... graviter 
pulmonum haurit spiritus«; T II, 20. in pulmo- 
nibos .. inest ... mollitudo ad hauriendum spiri- 
tum aptissima; N II, 136. 

voluptates: quem .,. videmus ..., quo .. 
afluentius voluptates hauriat, eo gravius 
ardentiusque sitientem; T V, 16. 


hebes, ftumpf, abgeftumpft, fwerfällig, un- 
empfinblih, flumpffinnig: A. alqgs: mihi .. non 
modo ad sapientiam caeci videmnur, sed ad ea ipsa, 
quae ... cerni videantur, hebetes et obtusi; A fr 
18, non sum ita hebes, ut istud dicam; T 1, 12. 
saepe visae formae deorum quemvis non aut hebe- 
tem aut impium deos praesentes esse confiteri 
coögerunt; II, 6. »quem tu esse hebetem de- 
putes aeque ac pecus«; DI,45. quem (Epicurum) 
hebetem et rudem dicere solent Stoici; D II, 108. 
fatemur, acuti hebetesne, valentes inbecilline si- 
mus, non esse id in nobis; Fa 9. 

alqd: illud vero minime consectarium, sed in 
primis hebes; F IV, 50. 
acies: hebes acies est euipiam oculorum; F IV, 
65. hebetem faeit (ratio) aciem ad miserias con- 
templandas; 'T 111, 33. 

eornua: cuius (lunae) et nascentis et senescen- 
Peer hebetiora, alias acutiora videntur cornua; 
A fr. 6. 

ingenium: si fuerit is... hebeti ingenio atque 
nallo; T V, 45. hebetiora ut sint hominum in- 
genia propter caeli pleniorem naturan; N II, 17. 

pecas: f. algs; D I, 45. 

rhetorica: quam (rhetoricam forensem) necesse 


139 





herba 


est, cum populariter loquatur, esse interdum paulo 
hebetiorem; F Il, 17. 

sensus: sensus .. omnes hebetes et tardos esse 
arbitrabantur; A I, 31. nec est ullus hebetior 
sensus in vobis; R VI, 19, 

B, I. ineidunt: quod ingeniosi ... in morbum 
et incidunt tardius et recreantur ocius, hebetes 
non item; T IV, 32, 

Il. interest inter: inter acutos 
hebetes interest, quod ..; T IV, 32. 


hebesco, ftumpf werden, fi abfcwächen, 
erlahmen: algs: qui in eo (otio) ... nosmet ipsos 
hebescere et languere nolumus; A I, 

acies: mentis acies se ipsa intueus non num- 
quam hebescit; T I, 73. nobis ... caventibus .., 
ne quando illa (mentis acies) hebescat; fr V, 97, 


hedychrum , Ntäuderwert: hedychri 
incendamus seutellam; T III, 46, 


.. et inter 


heia, num: et Philus: heia vero, inquit, geram 
worem vobis; R II, 8. 


helica, Scraubengeminde: omnis .. orbia 
TB (siderum) quasi helicae inflexione vertebat; 
i 31. 


helluor, fchwelgen:; quo magis tum in 
summo otio maximaque copia quasi helluari libris, 
si hoc verbo in tam clara re utendum est, videba- 
tur; F II, 7. 


hemieycelium, geniefe: memini domi 
in hemieyclio sedentem, ut solebat ..., in eum 
sermonem illum (Seaevolam} incidere; Lae 2. 


herba, Halm, Gras, Kraut: I. arescunt: 
nullo modo facilius arbitror posse neque herbas 
arescere et interfici neque ..; fr I, 12, 

exsistit: herbam .. asperam || subito || credo 
avium congestu, non humano satu (extitisse); 

possunt; f, arescunt. 

saunt: quae (herbae) quamqnam sine sensu sunt, 
tamen a natura sustinentur; N II, 1 

II, 1. gusto, al.: capras .. in Creta feras ... 
herbam quacrere, quae dietamnus vocaretur, quam 
cum gustavissent, sagittas excidere dieunt || [di- 
cunt] || e corpore; N II, 126. 

habeo, al.: quod (natura) faeit in frugibus, 
ut ... relinquat et pro nihilo habegt herbam; 
FW, 37. 

inferficio: f. I. arsseit, 

sustinse: f. I. sunt. 

2. eligo ex: sicut ex quibusdam stirpibus et 
herbis (remedia eligimus), quarum utilitates lon- 
er usu et periclitatione percepimus; 


exsisto in: in Lysandri ... status ... in ca- 
pite corona subito exstitit ex Asperis herbis et 
agrestibus; D ], 75. in Lysandri statune capite 
Delphis extitit corona ex asperis herbis; DII, 68, 

perduco ab: cum (natura fruges) ad spicam 
perduxerit ab herba; F IV, 37. 

III. causa, effectus: j. genera; D II, 47, 

corona: censes ante coronam herbae extitisse, 
quam conceptum esse semen? D II, 68. 

genera: mirari licet, quae sint animadversa a 
medicis herbarum genera; D I, 13. pronuntiabas 
.. genera herbarum, scammoniam aristolochiamt 
que radicem, quarum causam ignorares, vim 6- 
effectum videres; D II, 47. 

vis; f. genera; D II, 47. 

utilitates: f. I, 2. eligo ex. 

18* 


herba 


IV, 1. convestiri: (non intermittunt) »herbis 


prata convestiriere; T I, 69. 

vestiri: terra ... vestita lloribus, herbis, ar- 
boribus, frugibus; N II, 98. 

2. causa: cuiusnam causa tantarum rerum mo- 
litio facta sit; arborumne et herbarum? N II, 138, 

in: novitater .. si spem adferunt, ut tamguam 
in herbis non fallacibus fructus appareat; Lae 68. 


herbesco, Halme treiben, hervoriprießen: 
elicit (terra) herbescentem ex eo (semine) viridi- 
tatem; C 51. 


herbigradus, im Graje wandelnd: ut 
(segrotus) sumat »terrigenam, herbigradam, domi- 
portam, sanguine cassam«; D ]], 138. 


herbula, Meines Straut: cervae .. paulo 
ante partaum a ar se quadam herbula, quae 
seselis dicitar; N II, 127. 


herecule (hercle), wahrlich, wirtfi: 1. her- 
ele: unde isti versus? — ... dicam hercle; T II, 
26. Apim ... nonne deum videri Aegyptiis? 
tam hercle quam tibi illam vestram Sospitam; 


N I, 82. videamus ... naturam legis .... — 
sane en herele || hercule |}, et est ista recta 
docendi vis; L Il, 8. credo hercle ita esse; L II, 


34. bene hercle faciunt; L III, 1. 

2. hercule: et hercule, ... si summum bonum 
voluptas est, rectissime (reprendendam) non putat; 
F1l,23. et hercule mihi vir optimus ..., A. Tor- 
quatus, versatur ante oculos; Fu 72. et hercule 

.. mirabilis est apud illor (Stoicos) contextus 
rerum; F V, 83. male hercule narras; TI, 10. 
nec hercule invenio, quo nomine alio (amor) pos- 
sit u. enge TIV,68. non mihi videtur ad beate 
vivendum satis posse virtutem. — at hercule Bruto 
meo videtur; T V, 12. eadem erit Hieronymi et 
Carneadis causa et bercule omnium religuorum; 
TV, 88, ne hercule Icadii quidem praedonis vi- 
deo fatum ullum; Fa 5. ac me quidem, ut her- 
cule etiam te ipsum, Laeli, ... cognitio ipsa re- 
rum ... delectat; R I, 19. non hereule ... dubito, 
quin tibi ingenio praestiterit nemo; R]J, 87. nec 
hereule, .. si ego Seriphius essem, nec tu si Athe- 
niensis |jesses$, clarus umquam fuisses; C 8, 
Africanus indigens mei? minime hercule! Lae 30. 
et hercule ita (C. Blossius) fecit; Lae 37. num- 
quam hercule ego neque pecunias istorum neque 
tecta magnifica ... in bonis rebus ... esse duxi; 
P 6. „Socrates disputabat isto modo*. bene 
hercule narras; P 28. 

3, mehercle: et meherele |] mehereule || si me 
audiatis, ne experiamini quidem (salem consumere); 

‚74, 

4. mehercule: sed mehercule ... etsi (causa) 
hesterno sermone labefactata est, mihi tamen vi- 
detur esse verissima; A II, 10. non mehercule, 
inguam, soleo temere contra Stoicor; F IV, 2. 

mehercule pergrata mibi |jmihi fuit|] oratio 
tua; F V, 96. feci mehercule, et quidem saepius; 
T 1, 24. errare mehercule malo cum Platone, ... 
quam cum istis vera sentire; T 1,39. magna ıne- 
hercule laus et eo ipso, per quem kare Hesale 
I [Hereule] | digna! T h. 17, genu mehercule 
M. Antonium vidi, cum contente pro se ipse lege 
Varia diceret, terram tangere; T II, 57. at meher- 
eule ego, ... quamyis amem ipse me, tamen non 
audeo dicere ..; N 1, 78. sic mehercule, inquit, 
Vellei; N II, 3. quarum (stellarum) te cursus 
sequabiles ... delectabant, nec mehercule iniuria; 
N II, 23. atqui nactus || nanotus || es (me otio- 
sum), sed mehercule otiosiorem opera quam animo; 
R I, 14. dicam mehercule et contemnar a te for- 


140 


hereditas 


tasse; RI,31. quid? tum, cum tu es iratus, per- 
mittis illi iracundiae dominatum animi tui? — 
non mehercule, inquit; R I, 59. cognoscere me: 
hereule, inquit, eonsuetudinem istam et studium 
sermonis ||sermonemque|l; RI, fr4. et meher- 
cule ego me cupio non mendacem putari; L 1. 4. 
at mehercule ego arbitrabar posse id ng nostro 
robari; L I, 12. ego mehercule et illi et omni- 
ir munieipibus duas esse censeo patrias; L Il, 5. 
at mehercule ego, frater, quaero, de ista potestate 
quid sentias; II, 19. nec mehercule ego sane 
a Quinto nostro dissentio; L III, 26, ita meher- 
cule attendi nee satis intellexi, quid ... vellent; 
L II, 33. 


hereditarius, erblid: erit .. cognomen 
id tibi per te partum, quod habes adhuc a nobis 
hereditarium; R VI, 11. 


hereditas, &rbiaft: I. pertinet: ad 
quem et hereditas huius gloriae et factorum imi- 
tatio pertinet; O I, 78. ö 

pervenit: ut omnis hereditas ad fillam perve- 
niret; F II, 55. 

venit: qui thesaurum inventum iri aut heredi- 
tatem venturam dieunt; DII, 18. aquo .. rei 
familiaris ad paucos, ee ad multos in- 
probos venit hereditas; O II, 28. 
“videntur: mihi ... etiam verae hereditates non 
honestse videntur, si sunt malitiosis blanditiis, 
oficiorum non veritate, sed simulatione quassitae; 
O III, 74. 

U, 1. adeo: ut (sapiens), ante quam heredita- 
tem adent, luce palam in foro saltet; O III, 9. 

aestimo: utrum ... hereditatem L. Pauli an 
liberalitatem Africani (pluris aestimemus), qui eius 
hereditatis Q. Maximo fratri partenm suam conces- 
sit? P 48, 

ago: si magna res, magna hereditas agetur; 
F h 56. 


ascribo: quod pontifices ... isdem .. ferias 
Il hereditates || et cwerimonias adscribendas putant; 
L U, 50, 

conligo: quid .. minuta colligimus, heredita- 
tes, mercaturas, venditiones fraudulentas? O III, 88, 

converro: quem paulo ante fingebam digito- 
rum percussione hereditates omnium posse con- 
verrere; O III, 78. 

denuntio: tum hereditates, tum damna (ha- 
ruspices) denuntiant; D II, 32. 

iungo: thensaurus .. et hereditas et honos ... 
. com somniüs naturali cognatione iunguntur ? 

I, 142. 

persequor: qui legatione hereditatis aut syn- 
graphas suas persequuntur; L III, 18. 

quaero: f. I. videntur. . 

reddo: si te amicus tuus moriens rogaverit, ut 
hereditatem reddas suae Alise, ... quid facies? 
tu quidem reddes; ipse Epicurus fortasse redde- 
ret; F II, 58. ei... (mulieri) nihil opinanti viri 
mandatum exposuit hereditatemque reddidit; FII, 
58 


solvo: quod eo loco res est ita soluta heredi- 
tate, quasi ea pecunia legata non esset; L II, 51. 
F : eneo: tenuit permagnam Sextilius hereditatem ; 

1, 55. 

trado: optuma .. hereditas a patribus traditur 
liberis ... omnique patrimonio praestantior gloria 
virtutis rerumque gestarum; O 1, 121. . 

2. capio ex: (sapiens) honestivsa mentietur, si 
ex hereditate nihil ceperit, quam si ceperit; OlII, 
93. 
II, 1. locus: eam potestatem ... quasi 
iustam et legitimam hereditatis loco (Dionysius) 
filio tradidit; N III, 84. 


hereditas 


pars: f. Il, 1. aestimo. 

spes: hereditatis „> quid iniquitatis in ser- 
viendo non suscipit? P 89. 

2. iura de: alia ... iura .. esse de mulierum 
legatis et hereditatibus; R III, 17. 

V. astringi: tribus modis sacris adstringi, 
aut Jjladstringitur, al.|| hereditate, aut si ..; 
LU, 49. 

dives: (Sextilius) illa hereditate dives; F II, 55. 

teneri: quod tam longo spatio multa heredi- 
tatibus ... tenebantur sine iniuria; O II, 81. 


heres, Erbe: I, 1. capiunt: qui morte 
testamentove eins tantundem |tantumdem || ca- 
piat, quantum omnes heredes; L II, 48. qui tan- 
ge caperent, quantum omnes heredes; L Il, 
52. 

dant: ut Amynomachus et Timocrates, heredes 
sui, de Hermarchi sententia dent, quod satia sit; 
FI, 101. 

exigit: f. 2. L II, 51. 

2. sum: se esse heredem Q. Fadio Gallo; F IL, 
55. cur virgini Vestali sit heres, non sit matri 
sune? R III, 17. si nemo sit heres; L II, 48. si 
... post de eius heredibus aliquis exegisset pro 
sua parte id, quod ab eo, quoi | quoius, al. ipse 
heres esset, praetermissum fuisset, eaque pecunia 
non minor esset facta cum superiore exactione, 
quam heredibus omnibus esset relicta; L Il, 51. 
qui [|cui|] re vera non esset heres; O III, 75. 

I, 1. facio: cum Basilus ... eum .. (M. 8a- 
trium) feeisset heredem; O Iil, 74. qui eum {sa- 
pientem) heredem faciat; O IIL, 9. 

moveo: qui quodam quasi veneno perficiat, ut 
veros heredes moveat, in eorum locum ipse suc- 
cedat; O III, 76. 

relinquo: cum Speusippum ... Plato philo- 
sophise quasi heredem reliquisset; A I, 17. 

scribo: scripserunt heredes secum M, Crassum 
et Q. Hortensium; O III, 78, ut (M. Crassus) di- 
ER percussione heres posset scriptus esse; 

Il, 75. quod aliter heredem eum (sapientem) 
scripturus ille non esset; O III, 98. 

solro: cavent, ut... is per nes et libram he- 
redes testamenti solvat; L II, 51. ut per am et 
libram heredem testamenti solvant; L Il, 53. 

2. contraho: porcam heredi esse contractam; 
L U, 57, 

relinquo: si ... ipsi .. minus ceperint, quam 
ompibus heredibus relinguatur; LII, 50. ut minus 
capiat, quam omnibus heredibus relinquatur; L II, 
53.1. 1,2. LI, 51. 

IL, 1. causa: heredum causs iustissima eat; 
L II, 48. heredum alia causa est; O III, 71. 

locus: j. I, 1. moreo, 

2. algs de: f. I, 2. Lil, 51. 


heri, geftern: Carnendem etiam heri 
saudiebamus solitum esse eo delabi interdum, 
ut diceret ..; A II, 59. quae heri Catulus com- 
memoravit a patre suo dieta Philoni; A II, 12. 
use sunt heri defensa; A II, 12. de quibus 
ibris) heri dietum a Catulo est; Al, 11. heri 
non necessario loco contra sensus tam multa dixe- 
ram; A ll, 79. cum heri ipse dixeris te nobis 
etiam superfaturum; R III, 32. ut heri dicebam; 
RIlIl,43. etsi heri .. id, quod quaerebatur, paene 
explicatum est; A II, 10. ut .. heri feei; T 
H, 15. beri mirabar, quid accidisset; O III, 59. 
heri .. ludis commissis ex urbe profeetus veni 
ad vesperum; F Ill, 8. quibus (rationibus) heri 
usi somus; T IV, 59. 


hermes, Herme: nec hermas, quos vocant, 
lieebat inponi; L II, 65. 


1a 





hic 


heroicus, ven Heroen, Haldgöttern angehörig: 
aetates: et iam heroicis aetatibas Ulixem et 
Nestorem accepimus et fuisse et habitos esse sa- 
pientis; T V, 7, 

personae: Medea modo et Atreus commemora- 
bantur a nobis, heroieae ringen N III, 71. 

tempora: quartus (Sol) is, quem heroicis tem- 
poribus Acantho Rhodi peperisse dieitur; N III, 
54. velus opinio est iam usque ab heroicis ducta 
temporibus, ... versari ... divinationem; DI, 1. 


heros, geb, Halbgott: I. sum: illorum fuit 
er eam virtutem ... excitare iacentem; R 
II, 12, 

H. principes: ut principibus heroum, Ulixi, 
Diomedi, Agamemnoni, Achilli, certos deos ... 
periculorum comites adiungeret; N Il, 166. 


heroußs, geroifd, epiih: quod capiat laudem 
mortui incisam ne plus rege herois versibus, 
quos „longos* appellat Ennins; L Il, 68. 


hesternus, geftrig: cenula: vos hesterna 
> TR non intellexistis me pecunis non egere? 

a 4 velut a te ipso hesterno die dietum est ..; 

disputatio: diei non potest, quam sim he- 
sterna disputatione tus delectatus; TIL,10. cum 
paratum sit illud ex besterna disputatione perfu- 
gium; T II, 66. »egritudine .. hesterna disputa- 
tione videbatur (posse sapiens vacare); T IV, 8. 
etai aegritudinis sedatio .. hesterna disputatione 
explicata est; T IV, 68, 

sermo: etsi (causa) hesterno sermone labefa- 
ctata est; A II, 10. hoc pro gasrasi« verbum 
satis hesterno sermone trivimus; A II, ut... 
de sensibus hesterno sermone vidistia, item faciunt 
de reliquis; A Il, 42. quem (populum) Africanus 
hesterno sermone a stirpe repetivit; R III, 24. 


heu, aß! wege! »heu! qui || quis |} salsis 
fluctibus mandet me ex sublimo verlice saxi?« T 
II, 19. sheu! virginalem me ore ploratum edere!« 
TI, 21. »heu miserum me! excrucior;« T II, 50, 
»heu me miserum«! TIV, 45. >heu me infelicem«! 
TIV, 73. »o domus antiqua, heu quam dispari 
dominare domino«! O I, 139. 


hiatus, Öffnung, Shtund, Kluft: 1.descendo 
ir - Grse) ».. descendit in illum hiatum; 


II. capessere: cibum .. (animalia) Pan oris 

hiatu et dentibus ipsis capessunt; N Il, 122. 
terrere: quae {causa) terreret animos ... la- 

bibus aut repentinis terrarum hiatibus; N II, 14. 


hibernus, winterlih: ignis, sol: me 
(deleotat) ... refrigeratio nestate et vicissim aut 
sol aut ignis hibernus; C 46 


tempus: id maxime fieri temporibus hibernis ; 
N Il, 25. quod erat hibernum tempus anni; 
R 1, 18 


hic, diejer, folder, folgend (hic — ille: AI, 10. 
>. x. 11,21. 22. 49. 96. 121. 134. 135. FI,2, 12. 
18. 25. IL, 16. 17. 18. >. 55. 63. 77. III, 26. IV, 


| 12. 55. 66. 73. TI, 23. 40. 107. II, 87. III, 40. 58 
' IV, 30. 22, 60. V, 16. 18. >. 51. 66. 116. N I, 47. 


86. 90. ><. II, 5. 30. 49. B8. 95. 165. IL, 44. 45. 
D I, 62. 120. II, 24. 81. 93. 116. Fa 21. 33. R II. 
70. 111, 7. LI, 1. 28. 55. I, 5. I1,5. O1 3. 34, 
75. ><. 84. 98. II, 2. 16. 25. 383, 49. 57. 78. 81. 
C 68. Lues 10. 18. P48. Ti 21. 25): A. bei Sub: 
ftantiven: 1. attributiv: 1. ohne Zufas: 
a. Eigennamen: P. Atricanus hie, Paulı älius; 


his 


RI, 14. ad hunc Balbum; N I, 16. hunc Cras- 
sum; fr V, 22. cum hoc C. Laelio; C 4. hunc 
.. Liberum; N II, 82. hie T. Manlius; O III, 112. 
ab hoc Polemone; F IV, 61. ex hoc.. Scaevola; 
Lae 7. huius P. Scipionis; C50. hunc Triariun; 
F II, 84. huie Triario; F I, 25. — hos Latinos; 
TU,8 hune Platonicum; N 1,73. huic Stoico; 
A I, 137. ab his ... Stoieis; A II, 133, — huie 
.. Booti; N II, 110. »huic Helicae«; N II, 110. 
— hane Academiam; A I, 46. huius adulescen- 
tioris Academiae; A ep. 1. ab bac Academia 
nova; F V, 7. — Caucasum hunc, quem cernis; 
R VI, 22. — haee Democritea; N 1, 78. 

b. Gattungsnamen: accessio:j. decessio. haec 
(actio); O I, 153. hanc aflectionem animi; F V, 
63. ex hac animorum affectione; F III, 65. huec 
admiratio; T III, 39. ab his (adsensionibus); Fa 
40. huius adulescentis; N II, 6. aedis haee; L 
ll, 58. hane (aegritadinem); TIIIl,27. huic negri- 
tudini; T III, 68. his (aegrotationibus); TIV, 23. 
hane aequabilitatem; N Il, 4. hanc maximi 
animi aequitatem; T I, 97. crassus hie et con- 
cretus aör; TI,42, hie ar; TI,42. hunc (aöra); 
N IL, 91. ex hoc aöre; TI, 43. nera ..., sum- 
mam, quae ex his confecta sit; fr V, 59. haec 
aetas; R Il, 19. O I, 122. baee .. aetas; fr V, 
32. haec quadringentorum annorum aetas; RI, 
58. aetatia huius; R I, 1. huivus aetatis; O I, 2, 
huic aetati; A I, 11. vsque ad hanc aetatem; T 
1,5. N I, 66. ex hac aetate; C 88. +hunc 
(aethera)«; N Il, 65. hac amentia; Lae 37. haee 
amieitin; Lae 98, in hac (amicitin); Lae 108. 
sine hac Pyladea amieitia; FIIl,84. hos (amicos); 
Lae 9%. horum (amieorum); Lae 23. et amoeni- 
tatem |} banc|| et salubrilatem hanc; L II, 7. 
huie amoenitati; L II, 7. hie amor; T IV, 69, 
haec (amphibolia); D U, 116. hanc amphibo- 
liam; D II, 116. propter has amplitudines se- 
pulchrorum; L Il, 6. hoc anapaesto; F II, 
18. ex his |jistis(] angustiis; F IV, 69. hoc 
divinum anımal; F II, hoe animal; DI, 
57. animal hoe providum; L 1, 22. hune (ani- 
mantem); Ti 17. huic animanti; Ti46. hie (ani- 
mus); T V, 39. hunc (animum); T I, 52. hune 
animam; TI, 99. hoc animo; T IV,48. © ILL, 45. 
hi (animi); D II, 139. fr V, 97. ab his (animis); 
N U, 32. horum annorum; fr V, 35. hane ... 
anticipationem; N I, 44, hanc (anticipationem) ; 
N I, 45 (44). huius anuli; O III, 39. hoc anulo; 
A II, 86. in hoc medio apparatu; T V,62. haec 
appetitio; F IV, 47. his (adpetitionibus); N II, 
58. hic .. primus ... appetitus; F V, 24, ab 
his novellis arboribus; L fr 4. argumentum hoc; 
F 11,32, hoc ... argumentum; T I, 88. hoc 
argumento; O I, 153. haee ... argumenta; D ], 
128, his .. argumentis; N II, 24. haec arma; 
T II, 83. hbaec... ars; N II, 163. LII, 38. banc 
em (artem); F IV, 10. hanc .. artem; 

I, 112. hane amplissimam omnium artium; T 
IV, 5. buius artis; TI,5. huic arti; O II, 66, 
has maximas artis; F Il, 115. has artis elegantes 
et ingenuas; F III, 4. in hac maiore et uberiore 
arte; T 1,7, »in hac farte); TI, 41. in hac 
(arte); D 1, 124. sine hac arte; FIN, 72. in his 
artibus; fr V, 97. hos .. asotos; F I, 283. his 
et talibus auetoribus; T 1,116. his... auctoribus; 
a on hoc auspieium; D II, 73. hoc avunculo; 
hoe eivile bellum; T 1, %. hoc civili bello; 
D1,53. haec (belun): Ol, 11. haec benignitas; 
O II, 63. haec (benigmitas); O II, 68. huius 
aeterni beneficii; P 29. haec (benefivia); O II, 65. 
haec (benivolentia}; Lae 101. hanc benivolentium ; 

‚34. hac... benivolentia; Lae 101. ir [hie 
(bestiis); T V, 38 ex his (bestiolis); TI, 94. 


142 





hie 


hoc biennio; R VI, 11. hoc summum bonum; 
F IV, 15. hoc {summo bono); FV, 15. ab his 
(bonis animi); T V, 119. ad haec bona; T II, 


37. in his (bonis); F V, 17, 

eaelum .. hoc; Ti 12, hoc nebuloso et cali- 
ginoso caelo; T1,60. haec caligo; TV, 6. haec 
calliditas; DI, 105. hoc enlore; N II,81. ab his 


eantoribus Euphorionis; T III, 45. hi (cantus); 
TV, 116. his (cantibus); T V, 116. »hoc caput«; 
N II, 108. hoc Orphicum carmen; N 1, 107. 
scastram hoc Furiarum«; TII,28. hunc (casum); 
T IV, 38. his gravissimis casibus; T V, 5. haec 
(cansa); F 1, 25. hanc causam; Fa 46, O III, 31. 
hane bellandi eausam; R If, 15. hanc, ut sibi 
ignoscerem, causam; Lae 37. hac, de qua expomi, 
causa; RI, 41. hae causae; Fa 45. im haec .. 
causa; F IV, 51. in hac causa; T III, 36. ob 
hanc causam; RII, 2. hanc ob causam; R II, 48. 
hane .. ob causam; O II, 73, ob has .. causas; 
Ti 32. has .. ob causas; Ti 34. huie talium 
virtutum choro; O III, 116. hic eivris; R VL, 1. 
huius eivia; R V, 3. haec civitas; Lae 14. 28. 
huius eiritatis; F V, 54. huie eivitati; RL ILL 
III, 26. harum (eivitatum); R VI, 13. in hane 
eivitatem; T IV, 1. 2. in hac ciritate; R II, 42. 
46. »haec vetusta sasclis glomerata horridis Iucti- 
fica clades-; T I, 25. in has clades; O II, 29. 
hi coetus; R I, 4l. in hbune coetum; R VI, 16. 
haec cogitatio; T U, 53. in hoc conspectu et 
eognitione natarae; L I, 61. hoc .. cognomen; 
F 1, 23. hoe cognomen; T IV, 49. hasc coımme- 
moratio; L II, 41. hae tantae commendationes: 


F IV, 26. iis || his || (commodis); TIV, 17. haec 
communitas; O I, 159. in his compagibus corpo- 
ris; C 77. hanc comparstionem; O IH, 13. in 


hac comparatione; O IH, 18. aequabilis haec ... 
conpensatio et juris et oflicii et muneris; R II, 57. 
hac .. compensatione; T V, 95, hanc (bonorum 
complexionem); TV, 29. propter hunc concentum 
avium; L I, 21. hie fervor coneitatioque animi; 
T IV, 24. his... tam gravibns coneitationibus; 
TV,43. haec.. conelusio; A II, 66. haec (con- 
elusio); A II, 96. huec conslusio; Fa 31. hanc 
eonelusionem; ATI, 67. 96. hanc (conelusionem) ; 


A II, 96. huie conclusioni; A 1, hac .. 
eonclusione rationis; F III, 59. de hac com- 
mnuni hominum eondicione: T III, 59. in hac 


iuneta moderateque permixta conformatione rei 
publicae; R I . haec coniunctio confusio- 
que virtutum; F V, 67. ante hanc confusionem 
temporum; O 11,65. haec coniunetio confusioque 
virtutum; FV,67. haes .. coniunctio; Fa 12. 


hane .. (coniunotionem) eitimam; Ti 25. hac .. 
mentis ... coniunetione cum externis mentibus; 
DU,119, ex his conligationibus; Ti 23. ex haec 


turba et conlurione; C84. consilium hoc; O III, 
40, hoc consilio; R II, 15. O I, 75. hoc (con- 
silio); O 1, 75. haec consilia; P 29. hnaec (con- 
solatio), TITI,79. in hoc conspectu et cognitione 
natuorue; L I, 61. hano ... constantiam .. ordi- 
num; N 11, 48. hanc .. in stellis constantiam; 
N II, 54. hasc eonstitutio; R1,69%. ab hac anti- 
qua constitutione; F IV, 19, haec ... consue- 
tado; T IV, 70. hane consuetudinem; D II, 150. 
O 1, 27. hane Academicorum contra propositum 
disputandi consuetudinem; Fa4. hanc.. consue- 
tndinem benignitatis; O II, 68. hie consul; LTII, 
37. hi consules; C 14. haee acrior ... conten- 
tio; F II, 2. hane continentiam in vietu; T V, 
99. has contortiones orationis; Fa 17. hane 
(contractinneulam animi); TII,83. ad hanc con- 
troversiam; A Il, 78. haee (conubia); R IL, 68. 
hanc tantam tam variis cursibus in omni aeterni- 
tate convenientiam temporum; N II, 54. ad hane 
.‚. conversionen; Ti 19. his (copie); O 1, 52. 


hie 


hoe ... eorpus; F Il, 92. corpus hoc; R VI, 26. 
corpora et inane, quaegue his |Jiis|| accidant; 
N II, 82, in hoc corpore; C 79. ex his (corpus- 
eulis); N I, 66. hac duleedine corruptelaque; L 
It, 38. huius culpae; TV, 5. »hos .. cuneose; 
T1,3%. hanc eupiditatem; O III, 83. huic eu- 
iditati; T V, 60. huie veri videndi cupiditati; 
1,13. haece .. eura; L III, 47. cum his ... 
euris; T V, 69. haec.. curatio; T IV, 74. hanc 
novam (curiam); F V,2. in his (currieulis); C 38. 
hie lunaris atque infimus (cursus); R VI, 18. ex 
hoc cursu atque impetu animorum; TUI,58. haec 
.. eostos dignitatis; T IL, 33, »hanc custudem 
maesti cruciatus«; T II, 24. 
horum (xvirum); R II, 693. haec decessio ca 
pitis aut accessio; D II, 36. hanc quasi senilem 
declamationem; T Il, 26. ad has commenticias 
declinationes; Fa 48. sine hac commenticia de- 
elinntione; Fa 23. hoc praeclarum quasi decre- 
tom beatae vitae; T V, 84. huius deditionis; O 
il, 109. haee .. est perfacilis .., defensio; F 
II, 36. has (definitiones rerum); A I, 32. ad 
hanc definitionem; TIII, 75. ad has definitiones; 
TIV, 48. haec (delectatio) aurium; T IV, 20. 
huie discendi quaerendique divinse delectationi; 
TV. 115. in his deliberationibus; Fa 2. in hoc 
desiderio; Lae 104, haee animi despieientia; O 
1,38. hunc deum; N I, 52. hunc perfecte bea- 
tum deum; Ti 21. huic (deo); L Il, 8. hos 
leoa|] deos; N ll, 53. horum deorum; Ti 39. 
in his (deis) colendis; L Il, 37. »haec dextra«s; 
TI, 22. »haec (dextra); T II, 22. =. >». >. 
huie (dialeeticae); A 1, 32. in hac (dietatura); O 
0, 29, boe dietum; F II, 52. shoe ... dietume; 


01,38. cuius hoc dieto; T I, 102. hune .. 
diem; LI, 13. ae sit ||quae est |j 
Huiusce |] Huius |] diei; 1, 28. hoc .. die; 


L 11, 69. ex hoc die; R I, 25. in hunc diem; R 
11,70. haee differentia natararum; OI, 112, in his 
(diiunetionibus); Fa 37. earum rerum hie ... di- 
leetus [jdel. ||; F 1, 33. haec disciplina et ars 
augurum; L II, 33. hanc ..diseiplinam; N I, 11. 
hane ceonsuetudinem et diseiplinam; O II, 27. 
haius diseiplinae; F 1,29. huic diseiplinae; F III, 
’0, base disciplinae; O I, 6. ab hac (disciplina); 
FIL 114. ex hac .. non rerum, sed verborum 
discordia; L 1, 55. huie caelesti diseriptioni || de- 
ser.||; L I, 23. ex hac diseriptione; A I, 23. 
huius disputationis; T IV, 82. N IL, 57. LI, 27. 
huius ,. disputationis; L 1,58. huic disputationi; 
F 1,65. D II, 34. hac disputatione; T V, 71. N 
Il, 19, D Il, 148. has quinque dierum disputa- 
tiones; T V, 121. ab hac disputatione; F V, 28, 
ad hane disputationem; N Ill, 7. in hac dispu- 
tatione; TV, 28. Fa l. L1, 17. in his disputa- 
tionibus; F H, 80. hace ... dissensio; F V, 76. 
haec de summo malo bonoque disseusio; L I, 57. 
in hae dissensione; RIV,8. has dissimilitudines; 
Fa 8. hie error ac dissipatio civium; R II, 7. 
haec .. distinctio; F II, 54. Fa 45. hanc distin- 


etionem; Fa 45. de hac distinctione; O I, 122. | 


haee .. somniorum divinatio; D II, 148. huius 
(divinationis); L 1, 32, hac extispieum divina- 
tione; D Il, 42. hac mundi divinitate; N II, 39. 
hac .. mentis ... divinitate; D Il, 119. hanc 
divrisionen; A Il, 99. |lin|l bac divisione; O1, 
10. in haec divisione; F II, 27, »de his divitiise; 
D 1,132. hanc a Socrate adventiciam doctrinam ; 
R III, 5. hie dolor; F I, 86. doloris huius; T 
I, 23. huic (dolori); TV, 77. ><. in hia (dolo- 
nbuos); T U, 16. bis [Js (deminis); P 38. 
hanc sedem et aeternam domum; R VI, 25. hanc 
(domum); ÖO I, 138. ex hac (domo); fr V, 97. in 
hac eaelesti ac divina domo; N II, 90, donum 
boe divinum rationis et consilii; N III, 75. huio 


143 


hic 


divino muneri ac dono; C40. »hunc (draconem)r; 
D II, 64. dulcedine hac; LI,47. hac dulcedine; 
L I, 38. 

has peconiarum effusiones; O II, 56. in hac 
elatione et magnitudine animi; CI, 64. hoc (elo- 
gium) ad portam; F II, 116. huie (eloquentiae); 
O11,66. hasee enuntiatio; Fa 27. x. >». 37. hoc 
enuntiatum; Fa 28. in hne praeclara epistuls; 
F IL, 99. ex hoc .. equo; Fa 5. hie .. error; 
T IV, 65. hic error; T V, 6, f. dissipatio,. hune 
errorem; T IV, 88. C 85. hoc errore; R 1, 51. O 
I, 148, hos siderum errores; Ti 33. de his erro- 
ribus; D II, 120. hoc eius eventu; Lae 14. pro 
hac evidentia; AL, 17. hanc (svraeflev); O I, 142. 
huius exempli; L 11, 45. O Ill, 39. hoc exemplo; 
O II, 110. his laboriosis exercitationibus; u, 
36. in his (exereitationibus); C 38. haec exta; 
D Il, 29. 

hane naturae tam diligentem fabricam; OT, 
127. his fabalis; N UI, 71. in his ... facinori- 


bus; O III, 38. hane facultatem; O IL, 10. ab 
It ab|| hac familis; L IH, 14. hoc .. tam in- 
solens domesticarum rerum fastidiun; F I, 10. 


hae feriae; R I, 14. 33. hic fervor concitatioque 
animi; T IV, 24, finis hie bonorum; F IV, 14. 
hune .. finem; F IV, 26. his .. finibus; Lae 6l. 
haeo flagitia; T IV, 69. N I, 66. in hoc Hagitio; 
TIV, 70, »haec flammar; A 1,89. nee... ullum 
boe frigidius Aumen attigi; L 11, 6. hoc foedus; 
F IL 8. hunc fonten; D Il, 50. ex hoc... Pla- 
tonis ... fonte; T V, 36 (37) haec ... forma 
I! prima ||; AI, 33. haee formula; O IL, 20. has 
(fortitudinem patientiamque); F 1, 49. ad hanc 
fortitudinem; T V, 42. in his (militaribus forti- 
tudinibus); O 1, 78. hac .. fortuna; C 60. hi 
fratres; N IIL, 44. ex hac homiaum frequentia; 
Ine 87. shis dextris fulgoribus«; D II, & 
bis gaudiis; T V, 72. hanc gemmam; Fa 13. 
nee gens]; T I, 101. has (nationes et gentes); 
III, 93. hoc .. genus divinationis; D Il, 86, 
hoc (genus enuntiandi); Fa 16. genus hoc inter- 
rogationis; Fa 29. genus hoc; R |, 59. hoc... 
sequabile et temperatum orationis genus; O I, 3, 
hoc (genus decertandi); O I, 34. hoc benignitatis 
genus; O II, 54, hoc genus; O Ill, 9. hoc de- 
liberantium genus; O Ill, 87. hoc .. celandi 
genus; O IL, 57. genus .. hoc sermonum; Lae 4. 
hoc genus (acc); A ], 3. genus hoc scribendi; 
F 1,1. genus hoc orationis; T Ill, 60, genus 
hoc voluptatum; TV, 94. genus hoc argumenti; 
N I, 98. hoc divinationis genus; D U, 87. hoc 
. sphaerae genus; R I, 22. hoc quietum dispu- 
tandı genus; O 1,3. huius .. generis; 'T IL 5. 
huius generis; O I, 129. II, 32, huic .. generi 
litterarum; A,l, 12. huie generi; T 1,3. R II, 59. 
huic generi malorum; T Ill, 68. hoc genere mo- 
lestiae; T II, 10. hoc praedictionis genere; D II, 
88. hoc liberalitatis genere; O IL, 64. hoc scien- 
tiae genere; O 11, 65. II, 121. haee ostentorum 
nera; D Il, 66. hasc (genera divinandi, ace.); 
Tl, 109. haec ofliciorum genera; O II, 1. hasc 
genera ofliciorum; O II, 85. ab hoc discendi ge- 
nere; O II, 6. ab hoc.. genere largitionis; OU, 
85. ad hoc genus disputandi; Fa 4. ad hoc ge- 
nus cnstigandi; O 1, 136, cum hoc genere philo- 
sophiae; Fa 3. hoc de genere; R Il, 48. his de 
reger D II, 100. hoc genere; T I, 67. ex 
oc genere; D II, 75. Fa 35. in hoc .. genere; 
FV,32. TV, 63 DI26. R1L36 LL5 in 
hoc genere; FV,55. NL34 RI, 17. %. Ol, 
26. in hoc genere disputationis; T II, 26. [lin 
hoc (genere disputandi) |}; LI, 16. in hoc genere 
et naturali et honesto; O I, 18. propter hoc in- 
iurine genus; O II, 80, ex his (geometris); A I, 
116. haec, quae expetitur, gloria; TV,103, huius 


hie 


loriae; O I, 78. hoc in gradu; AII,6. his gra- 
ibus; A II, 80. 
his (haruspieibus); D II, 87. nune j[ hune || 
tantum hominem; T Il, 45. hunc hominem; 
pP 38. huie homini; F IV, 85. hoc homine; N 
II, 74. his .. hominibus (dat.); N II, 164. Ais 
(hominibus); N II, 165. his hominibus; D II, 185. 
hie (hominibus); OÖ Il, 88. ab hoc acuto homine; 
L 1,55. de hoc homine; T V, 57, his |[[iis |] de 
hominibus; L II, 29. homunecio hie; A Il, 134. 
hanc (honestatem); F Il, 48. hie honos; Lae 78, 
in his inmanibus iactaris; O IL, 56. shos... 
ietus«s; T II, 20. horum ignium; N Il, 41. hanc 
imaginem urbis; R II, 66. has .. imagines; TI, 
37. in hac .. inmensitate Iatitudinam; N 1. 54. 
contra hanc immortalitatem; T 1, 77. huic im- 
perio; Lae 11. impetos: j. cursus. hasec incon- 
stantia mutabilitasque mentis; T IV, 76. his ini- 
tiis; F II, 46. IV, 18. ab his initiis; F IV, 17. 
hanc .. insaniam; T III, 11. hance .. institutio- 
nem; F V, 24. hoc institatum; FI, 1. hac (in- 
sula); L II, 6. hoc interdietum iustitiae; R III, 26. 
haec juris interpretatio; L I, 12. sine hac gla- 
diatoria irneundia; T IV, 49. hoc iter vitae; fr 
IX, 17. hane .. incunditatem; F II, 14. huic.. 
iudieio; L III, 36. hoc (ins) eivile; L I, 17. hoc 
ius ||corpnas |} terra bumandi; L II, 63. hoc (ius) 
eivile (acc); L I, 14. huius iuris; LI, 55. haec 
iura; L II, 48. haec ... iura et iussa populorum; 
LT, 17. et hoc et alia iussa ... populorum; L 
II, 9. huie {iustitiae); O I, 20. 
hanc labem; L II, 89. in his studiis labori- 
busque; C 88, haeo lastitia; T IV, 68. latera 
haec; L II, 6. haec .. laus Academine; D I, 7. 
hanc (laudem); T II, 62. has .. minus nolas 
(laudes); A II, 6. ad hanc (levationem); N 1, 9, 
huic levitati; T I, 95. haec lex; L III, 82. haec 
.. lex; Lae 40. legis huius; R III, 33. huie legi; 
R III, 88. LU, 26. hac nova lege; FIV,1. hac 
... lege; R I, 8. hac lege; R III, 38. VI, 15. L 
III, 42. has .. tam graves leges; A Il, 28. his 
geben L I, 19, 29. legibus his || fhis] [| (abl.); 
26. ante hanc legem; ‚ ex hac 
ax R III, 83. hunc librum; C3. huius libri; 
hoc libro; T IV, 7. O1, '87. Lae 3. 5. hos 
hilosophia libros; 01,3. horum librorum; 
D a °£ R IH, 5. his libria (dat); DII,3. his 
libris (abl.); FI, 11. 11,8. DI, 3. R1, 12.01 
7. III, 14. 15. 20. his .. libris; T III, 6. in his 
libris; N 1,4, O II, 60. in his (libris); N I, 115. 
haec posterior (liberalitas); oO II, 52. haec (liber- 
tate); R I, 55. ex hac maxima libertate; R I, 68. 
hane libidinem; TIV,44. haec licentia; N I, 107. 
hanc licentiam; O I, 148. ex hac infinite . . licen- 
tin; RI,67. ex hac "nimia licentis; R1,68. hanc 
(linguam); F IH, 51. in hac inopi lingua; F III, 
5l. his litteris; F I, 12. hic locus; NıL, 63. II, 
79, LIL,38. Lfr. 4 OT, 161, II, 17. 88. hunc 
loeum; T V, 120. DI, 117. RIV, 1. L1, 27. U 
4,5. huius loci de magistratibus ||[de mag.] ||; 
L II, 13. huius loci; II, 115. huic loco; 
II, 112. N III, 70. L I, 1 (2). 36. hoc loco; A Il 
19. F 1,37. 1, 8. 21. 30. 50. IIE 57. IV, 5. 64. 
V, 50. 'T III, 84. IV, 17. 28. V, 33. 94. N I, 76. 
78. 85. II, 104. D II, 117. Fa 15. 37. RI. 3. L 
I, 39. Il, 2, III, 48. O 1,93. 94. II, 16. 35. III, 89, 
59. 73. Lae 67. hoc modo || enge, F IV, 78. 
* hoc loco; R I, 54. hoe .. loco; IV, 14. V, 
6. TIW,2 LI4. OL, 143. I, 67. "hoc v. 
loco multisque aliis; L II, 52. hos locos; P 4. 
ad hune loeum; O 1, 151. de hoc loco; D II, 76. 
ex hoc loco; A II, 80. 100. R VI, 16. in alium 
quendam locum ex his loeis; T I, 97. in hunc 
locum; F V, 88. N IH, 43. RVI 18. 25. hunc in 


locum; R VI, 28, in haec loca; NII,95. in hoc 


14 


| 
A|oxh 


bie 


loco; N II, 85. in hia locis; DI. in is 
hie || locis; R I, 16. his in locis; L I, 2. II, 2. 
hasc ludibrin fortunae; P 9. huius solis) hane 
lustrationem; N I, 87. huius Iueis; TII, 10. hac 
luce; T I, 12. 

bis lüisf} (magistratibus); L III, 5. in hac 
. magnificentia rerum; L I, 61. in hac elatione 
et magnitudine animi; OÖ I, 64. hoc malum; RI, 
67. O II, 75. haec mala; TI, 26, his .. ma- 
lis; T IV, 84. in his (bonis et malis); F V, 17. 
ad hanc ınansuetudinem; OÖ 1, 37. huie (mari); 
N II, 117. hune mathematicum; TV,66. huie 
(Dionysii matri); D I, 39. haee ... membra; N 
I, 99. hacc (membra); D II, 139. huios memo- 
rise; O A 5. in hac memoris; L 1,8 hanc 
(menten); N II, 18. hac mente; R II, 53. de 
moderatione et rn et harum similibus 
virtutibus; OÖ 1, 1438, huic moderatori rei publi- 
eae; R V, 8, modestia haec, quam ..; O I, 142. 
huius modi; A Il, 64. 98. 100. 145. > F v, 49. 
T115.V,%8.N 1,61. 70. Fa12. 33. L II, 26. 
O 1, 7. II, 51. 67. hoc... modo; A II, 299. FIV, 
76. Fa 34. hoc modo; F IV, 73. TI, 9. IV, 16 
(17). 0. N II, 22. ><. 89. III,23. DI, 71. II, 73. 82, 
101. 109. 130. Fa 20. 29. 46. Fa fr 1. O II, 88. 
Nocoll; F IV, 73. [hoc modo]; O II, 88. 
hoc vel illo modo; D II, 24. modo hoc, modo 
illo modo; D II, 98. ad hunc modum; T u, 10. 
Ti 82. hasce .. moles; T IV, 77. hasc monstra; 
N II, 44. hoe morbo; Fa 17. |jhill (morbi); 
T IV, 82. horum morborum; FI, his mor- 
bis; T II, 9. ex hoc morbo; Fa 28. 29. hune 
morem veterem Graeciae regum; R V, 3. his .. 
moribus; D II, 4. ad hunce morem; R 11, 3%. 
hune .. motam ; N II, 32. hoc .. motu rei pu- 
blieae; RI, 14. "hos perturbatos motus; T II, 10. 
iis |J his fi (motibus); Ti 44. hie (mundus); L IH, 
8. bie mundus; 12. hbunce mundum; A II, 
119. 126, R VI, 26. Ti 10. 12. hunc, quem cemi- 
mus, mundum; Ti 7. huius mundi; N 1,30. hoc 
mundo; Ti 11. in hunc mundam; N 1,95. in 
hoc tanto mundo; A II, 55. in hoe mundo; TI, 
68. N II, 132. 154. Ti 34. mundum praeter hune 

B vidisti? N I, 86. huie muniecipio; L II, 6. 
in hoc munieipio; L III, 86. munus hoc; L L 7. 
14. hoc munus; Ol, 15. munus hoc, cui ..; 
(acc.); R 1, 70. hoc munus; L 1,5. huius mu- 
neris; OÖ ll, 74. huie divino muneri; Ü 40. hoc 

munere; R V, his (muneribus); T II, 48. 
his muneribus; O Il, 18. hos ... musculos; R 
II, 25. haec inconstantia mutabilitasque mentis; 
T IV, 76. hoie mutationi; L II, 88, 

has (nationes); N III, 98. haec .. sive vis 
sive ars sive natura; N Il, 168. hanc (naturam); 
F IV, 834. hanc naturam; TI, 54. RVI,28. hanc 
(naturam animi A vim); R VI, 29. huie na- 
turne; F IH, ac animali ||animabili |} spi- 
rabilique natura; N, 91. naturis his |jiis ||, ex 
quibus ..; N II, 84. his naturis; N II, 144 
his usitatis notisque naturis; TI, 66. 
ex hac ... terrena mortalique natura; T 1, 62, 
in naturis; TI, 66. frIX, 10. nomen hoc; 
T IW, 17. hoc nomen beati; TV 85. nomen 
hoc (ace.); A I, 41. »hoc nomen«; ? I, 20. hoc 
pulcherrimum nomen; T V, 7. hoe nomen; T V, 
78. NL37. RI,49 hoc... nomen; R E 50. 
hoe nomine; F II, 28, P 38. fr I, ?7. hoe (no- 
mine); N II, 71. haec nomina; A fr 19. haec.. 
nomina; T II, 10. haee ... nomina; N I, 86. 
his .. nominibus; N Il, 62. hane quasi natura- 


his .. 


lem ... inesse notionem; F I, 31. 80... 20- 
titia«; F II, 14. his iam contractioribus noctibus; 
F 1,14 ex hoc numero; Lue 38. in hoc nu- 


mero; O I, 3. his nuntüs; D II, 58. . 
his oculis; AIL, 81. ex hac tamquam omnium 


hie 145 hie 
artiieum |jartium|] oflieina; F V, 7. hoc .. | in his .. utilitatum p tis; O II, 86. haec 
commune ofieium; O I, 8. haec... oficia; O III, | Chaldaeorum anialieier praedicta; D II, 89. haec 


14. kos boo .. onere ... senectutis; C 2. haec 
; O1, 65. ad hanc en operam; 

ou, 4. haec .. opinatio; T IV, 26. haec .. 
opinio; T IV, 65. vetus haee opinio; N II, 63. 
haec opinio; L II, 26. O I, 74. hanc opinionem; 
T I, 30. 38. hanc .. opinionem; TI, 111. N I, 
66. hac opinione; Lae 72. has opiniones; L II, 
16. ad hanc opinionem magni mali; T III, 61 
6 ad hanc confirmandam opinionem; N I, 45. 
ce opinione; T Ill, 62. pro .. hac opinione 
omnium ceivium; R Ill, 27. hac oportunitate 
anuli; O III, 38. hoc (optatum) erat tertium; O 
1,32. hoc .. opus; P 5. huius operis; RI, '22. 
huius operis maximi; R V,8. huius tanti operis; 
Ti 6. haec pulcherrima opera; N II, 76. haec 
tanta opera; N II, 95. hoc parvum opusculum; 
P5. hoc (oraclum); D U, 116. haec ... physi- 
corum oracula; N I, 66. haec ... oratio; F IL, 
39. P 33. haec .. oratio; T I, 60. III, 55. LI, 
29.P 6. haec oratio; T III, 13. V, 34. N I, 102 
R 1, 56. O II, 45. haec, quae est habita.... ora- 
tio; Ti52. buius orationis; P 13. hunc (orbem) ; 
Ti25. in hunc orbem; F V, 23. hunc (ordinem); 
Ti 47. hic ornatus; A HU, 119. omatus hie; A 
IL, 125. hie tantus caeli ornatus; N II, 115. hunc 
mundi ornatum; FI, 20. hunc admirabilem caeli 
omatum; N II, 94, hoc (ostento); D II, 69. hoc, 
euienimodi est, otium; T III, hoc otium; O 
II, 2. hoc, cuicuimodi est, otio; T V, 121. hoc 


otio; R I, 14. 
hoe parricidio; TV,6. hanc (partem); N 


II, 168. hanc .. partem; O III, 34. huic (parti 
animi); D I, 60. (p artes); T I, 40. de hac 
parte; O III, 9. 34, his 2.55. 08 _ Partibus; NI, 


49. ex his partibus; N II, 138. in hanc partem; 
0 1, 140. in hac ... parte; D I, 120. in hac 
parte honestatis; O I, 94. in hac .. parte; O I, 
100. maximae rei ai partes, in his bella; 
N1I9. in his... partibus; D Il, 89. partus 
hie mulae; DI, 36. kacc patefactio quasi rerum 
0 rum; F Il, 5. haec Detientin dolorum; T 

65. has (förtitudinem vueragagen nd F 1, 49, 


haec (patria); L II, 5. Bemsatn 
hp oO ıH, 74. ER ii, 


1tio; TI, 9. hunc (pertugam); O 
U, in hac pernicie rei publicae; 

haec ... tum serenitas, tum perturbatio caeli; e 
I, 9. his rturbationibus); F III, 35. TW, '38. 
his .. perturbationibus; T III, 25. in his || iie |] 
(perturbationibus) partiendis; T IV, 9. in his 
(perturbationibus) explicandis; T IV, 10. in his 
pertorbationibus discribendis; T IV, 11. haec 
Kephie): T 1, 64. I, 13. haee 2° Philosophie; 


1,55. hanc ‚Pbilosophiam); F 96. huic 
(gkünsophiae);, 2 hanc philoso- 
‚65. hie... 


elegantissimus ser 
er T V, 24. hunc philoso - ar 

73. hos minutos philoenphos; DI PDL, 62. ab his 
voluptariis er is); II cum hoc 
ea o 107. haec . ‚nl; o I, 84. in 
oc (poämate); L I, 5. has . 2. 
his poenis; ® In, 34. hunc ne olum), N II, 
105. de hoc (pontifice nt ae l. hunc 
nimis liberum populum; R I, 68. huius popell; 
62. hoc 


RI, 35. huic populo; R I, 
Ol, 37. ex hoc . . populo indomito; 


inter has procerissimas populos; L I, 15. "haec 
poötarım et pietoram portenta; T I, 11. »haec 
portenta«; D II, 64. hanc rerum tantam poten- 
tiam; R IL,10, 'hoc acrioris cuiusdam animi prae- 
ceptum; T 1, 52. hoc praece we TU,58. hoc 
En ofhcii; O 1m 51. .. praeceptum; 

. ehe F In, 73. 0 I, 182. 


praemeditatio futurorum malorum; TI, 29. hanc 
sive anticipationem sive praenotio- 

nem deorum ... —, hanc ..; N I, 44. 45. hasc 
raescripta; O I, 92. his rerum raesensionibus; 
b I, 13. »huie (prastori); LI, R ab his prin- 
cipiis naturae; F Ill, 20. haec (probabilitas); A 
11, 104. haec aliorum ad alios morbos proclivitas; 
T' IV, 27 (28). haec .. proclivitas; T IV 
huic procurationi; L II, 66. proelium ... hoc; 
T IV, 43. hoc calamitosum proelium; DI, 78. 
cum his (propinquis); Lae 19. his propositis; F 
IV, 54. hoc contritum vetustate proverbium; F 
U, 52. hoc Be O Ill, 78. hanc (divinam 
providentiam); N II, 92. ad hanc providentiam 
naturae tam diligentem; N II, 150. ab hoc (puero); 
TI, 9%. haec . pulchritudo; TI 4. 

hoc quadriduo; T IV, 82. has .. in capulo 
quadrigulas; Fa 5. haec ... quaestio; T v 15. 
haec quaestio; N I, 43. haec . quaestio; o I, 
5. hanc quaestionem; Fa 17. huius quaestionis; 
F IV, 5. NI,44 hac quaestione animorum; TI, 
23. . quaestiones; O III, 50. ab hac. 
quaestione; N III, 19. ad hanc de dis inmortali- 
bus quaestionem; N I, 14. in hac quaestione; z 
IV, 11.47. N I, 2. hac in quaestione; O |, 
haec Ärpinatium quereus; LI, 1. hanc en: 
L1I,3. hace querela; F v, 29 hac recenti que- 
rella Lucretiae patris; R II, 46. 

haec ratio; A I, 22. FI, 86. T UI, 66. Fa 30, 
haec Stoicorum ratio; F III, 15. baec ... ratio; 
FV, 12. R 1,25. hace (ratio); T II, 47, haec 


in philosophia ratio; N I, 11. Peripate- 
ticorum nn D II, 100. haec eivilis (vitae ra- 
tio); R II, haec .. ratio; O III, 104. hanc 


.. rationem; On II, 66. DI, 130. Fa 23. 42. hanc 
rationem; Fa 31. hanc ... rationem; Ti 17. 
huius (rationis); F II, 39. IV, 38. huic rationi; 
AI,45. L III, 14. hac .. ratione; F V, 69. 
1, 57. hac ratione; N I, 12. DI, 84. hac Stoi- 
corum ratione; DI, '32. rationes has latiore spe- 
cie; A II, 66. his rationibus tam certis; R I, 4. 
his et talibus rationibus (abl.); TI. 71. ad hanc 
. rationem; OÖ 1, 120. huius rectoris; R VI, 1. 
haec deorum regna; R I, 26. ab hao ee A 
I, 58. harum .. religionum ; N I . 


res; O 1, 76. in his (rebus) hanc .. sanciendam 
putaverunt; R IV, 12. huic (rei); A I, 24. huic 
uie rei; DL 5. 


TREE rei; DI, 1. 
Ins .. 28; DU, 7. hae (res); FIV,77. has res; 
FL 6. mL 76. O II, 87. harum .. rerum; FI, 
33. harum rerum; TI,65. O II, 18. his nn 
ericulosis rebus; R I, 31. his rebus abl.); 2 
b>. V, 64. T II, 9. his .. rebus; F ‚70. Tr 
98. L II, 16. C 85. rebus his; TV, 16. P 6. ad 
hanc rem; F IV, 16. L1,6. hac de re; A II, 108, 
DL 86. hac.. dere; FII, 119. L II, 32. de hac 
re; N I, 12. de his rebus; A II, 69. de... hi 
rebus; F II, 59. DI, 45. O I, 126. his de rebus; 
FV,1l. ex his tam dissimilibus rebus; F II, 20. 
hac in re; RI, 25. Lae 89. in his rebus; AI, 
25. II, 130. F III, 58. IV, 77. V, 46. 47. DI, 9. 
in his nn 1 78. R IV, 12. in his (rebus 


terrestribus); N 120. his in rebus; R I, 38. 
hoc .. responso; 5 II, 62. hanc rem 1, pablicam; 
P 10. huius regiae (rei Sry Sr in 
hanc rem publicam; O II, in hac re gablien; 
TI, 32. in hac tam .. re ublica; I, 31. 
hie rex; R II, 48. hie (rex); O III, 41. hac 'rhe- 
torica philosophorum ; II, 17. haec rogatio; O 


II, 44. in hac .. rogatiuncula; F I, 39. hoc 


quasi rostro; L II, 6. 
huius saeculi; P 50. salubritatem hanc; LI, 
haec (sapientia); 


3. hie sapiens; A II, 105. 
19 


hie 146 hie 


R III, 47. hane (sapientiam); O II, 5. hanc ... 
sapientiam; Lae 7. ad hanc (sapientiam); F II, 
23. de hac 


pientiam); T IV, 57. »hanc (lovis satellitem)e; D | .. 
I, 106. dulcedine hac et acabie; L I, 47. horum | 


scelerum; LIH,42. his sceleribus; N III, 69. haec 
scientia: O 1, 142. hanc rerum civilium 

. secientiam: R I, 11. bane scientiam; L II, 33. 
huius seientiae; O Il, 65. huie acientiae; D I, 
9. hac acientia; L Il, 52. in hos scopulos; 
fr IX, 9. hane ... sedem; L1Il,6. hanc se 
dem; R VI, 25. his initiis et seminibus; 
F IV, 18 hanc .. tantam ... malorum semen- 
tim; N II, 75. hoie (senatori); L III, 40. hoe 
consilio et quasi senatu ||sen. quasil]; R II, 
15. de hoc senatu; L II, 29. hie (senex); C 68. 
><. hos ||hoe || (senes); C 36. sensum hanc; O 
III, 22. hos sensus; L I, 47. baee ... sententia; 
F Il, 86. haec antiquorum (sententia); F V, 28, 
haec (sententis); Fa 21. hanc ... sententiam; 
F I, 34. O IH, 13. sententiam hane, quae ..; F 
II, 19. hanc sententiam; FH, 20. TI, 111. L IIE, 
38. hanc eorem .. sententiam; F II, 12. hanc 
. sententiam; TI, 65. huius sententiae; T V, 
31. 34. >. huius orationis ac sententine; P 18. 
huic certae stabiligue sententiae; F I, 55. huic 
. sententiae; T V, 3. 76. huic incredibili sen- 
tentiae; N IH, 73. hac sententin; P 23, has sen- 
tentias eorum philosophorum; F III, 41. barum 
sententiarum; T I, 23. ad hanc enervatam mu- 
liebremque sententian; T Il, 15. ad hanc sen- 
tentiam profitendam:; N 1, 63. in hanc senten- 
tiam; F III. 38. DH, 12. in hac ita exposita 
sententia; N I, 85. inter has sententias; T I, 28. 
hac sepultura; L II, 56. haec ... tum serenitas, 
tum perturbatie caeli; DII,94. hie sermo; FI, 
40. LIE, 18. O I, 134. hoius sermonis; R I, 17, 
L 1, 37. huie sermoni; D I. 10. huie (sermoni); 
OÖ T, 132. hoc sermone; N U, 3. LI, 17. 56. ab 
hoc sermone; Lae 32. in hoc sermone; F III, 33, 
T1,76. R138 LI 63. post hune Phliasium 
sermonem; T V, 10. horum (siderum); T V, 69. 
hoc ... signum; D II, 56. haec signa; D II, 16. 
(ace) DI, 15. his (signie et tabulıa); T V, 102, 
in his (signis); N II, 12. hanc, quam dieo, socie- 
tatem coniuncetionis humanae; F V, 65. in hos 
(socios); O 111, 88. hunc {s0olem); R VI, 17. huius 
(solis); A UI, 126. N 1, 87. haec sulitudo; O III, 
2. hoc ... somnium; D Il, 134. huius somnü; 
D 1,58. hoc ... somnio; D I, 57. hoc somnio; 
D 1,58 haee (somnia); D U, 136. horum som- 
niorum et talium; D II, 144. his (somniis); DI, 
43. praeter hoc Marianum (somnium); D II, 141. 
hie ... sonitus; R VI, 19. in his |[iis || (sorti- 
bus); D If, 86. »haec tardata diu speciese, D I, 
21. hanc speciem; D 1, 79. sphaeram ... hanc, 
quam ..; NII,88. hanc sphaeram; RI, 22, sta- 
tus hic non dolendi; F II, 32. hune statım cor- 
oris; F V, 47. hunc optimum statum; RI, 51. 
une .. rei publicae .. statum; R II, 57. hoc 
statu; F 1,40. hoc (statu); F II, 32. hoc in 
statu; R II, 56. in hoc statu rei publieae; R H, 
62. huic (stellae lovis); N II, 53. »has.. steflas«; 
N IL 111. his JJäis|l (stellis)}; N IL 119, in his 
stellis; N IT, 51. in his (stellis); N II, 55. infra 
.. hanc (stellam); N II, 52, infra hanc (stellam); 
N 11,53. »has inter (stellas)«; N II, 106. propter 
hunc concentum avium strepitumque fluminum; 
L 1, 21. hoc (studium sapientiae); T I, 1. hoc 
al er ... studium; N I, 6. huic studio; 
I, 7. huic rationi studioque; L II, 14. haec 
studia; T II, 6. haec ... studia (acc.); A ep. 2. 
haec studia; D II, 7. Fa 4 his studiis; Fa 2. 
bis (studiis, abl.); Aep. 2. his studiis; C 50. ad 
hoc studium; F IL, 86, ad hoc ... studium; OÖ 


11,6. ad haee studia; TI, 6. DU, 5. in his 
studüs; O II, 4. C 38. P 33. fr V, 97. sine his 


.. sapientia; Lae 100. in hanc (sa- | (studiis); A ep. 2. hoc subsidium; OII,22, hane 


subtilitateın; A TI, 43. in hac aubtilitate ser- 
monis; N III, 9. haec summa; R I, 67. in his 
inmanibus jactaris infinitisgae sumptibus; O ll, 56. 
his superstitionibus; D II, 83. 

haec (tabella); L II, 39. in ... his teotis; 
R VI, 9, hovie (temperantiae); TIV, 22. f. mode- 
ratio. in his undis et tempestatibus; RL, 1. in 
hoc templo; R VI, 15. huias disputationis ac 
temporis; LI, 27. hoc tempore; A I,8. FV, 
79. TI, 67. III, 80. W,3. N 1,64. LIE, 4 O 
1, 4. HM, 14. hoc .. tempore; FV,4 TI, 85. D 
IL, 11.01,6. II, 6. hoc tempore anni; L II, 38. 
hase (tempora); A ep. 2, his ... moribus atque 
temporibus; D II, 4. his szubsieivis ... tempori- 
bus; L I, 18, bis temporibas; OÖ I, 139. ab hoe 
tempore; RI, 58. ad hoc tempus; LIL33. ante 
hoc tempus; A I, 3. FI, 72. ex hoc (tempore); 
F I, 63. ex his temporibus; T II, 5. ex his te- 
nebris; T I, 74 hune terminum; Ti 37. hane 
(terram); N I, 108. has terras; T I, 45. has... 
terras; N Il, 164. in hac terra; Lae 13. hoc 
terrore; O Ill, 112. his terroribus; N I, 56. fitu- 
las hie .. insignis; T V, 30. haec tranquillitate; 
A II, 100. cam hac trangquillitate; O Ill, 97, ex 
hae (aequali tributione); N I, 50. hoe .., quod 
dixi, coactum tripudium; D I, 28. ex hac turba; 
C 34. huius tyranni; O II, 28. 

hie aedium venditor; OIII, 57. hoc verbum; 
N1,113. O III,39. hoc verbum {acc.); A I, 27. 40. 
P42. hoc ... verbum; A II, 18. hoc... verbam; T 
1, 75. N II, 91. huios verbi |} haius || faciendi; F 
IIl,51. huic verbo; FIT, 13. T V, 29 (28). hoc verbo; 
FIN, 7. hoc... verbo; T Ul, 23. huee verba; 
F II, 17. O IH, 61. his fere verbis; A II, 102. 
F II, 92. T V, 100. L II, 45. his paene verbis; 
F 1,68 verbis his; FII, 8. his verbis; F II, 20. 
51. IV, 14. T II, 42. V, @. DIL, 130. L II, 49. 
his prope verbis; F IV, 15. »his verbie«; DI, 41. 
hanc (verecundiam); R V, 6. hune versum; F H, 
105. et hoc et alia iussa ac vetita populorum; 
L 1,9 hane ... vam; OIl,1 hance viam; 
O I, 493, hie nunc vietor; O Il, 84. hasc villa; 
A II, 31. hane .. villam; L II, 8. hae villa; O 
II, 59. ex his vinclis; T 1,75. hiewir; TV, 
114. RV,5. LO, 66, hie...vir; RI, 55. 
hune virum; T II, 19. hune (virum); OÖ II, #8, 
hoius ... summi viri; L II, 68. hoie .. viro; R 
IH, 40. huie .. viro bono; OÖ IH, 77. hi viri; 
R V,1, his (viris bonis); Lae 21. de his (virie); 
F 1, 68. haec (virtus); F IN, 50. huius ., vir- 
tntis; T IV, 34. hoie (rirtuti); O I, 16. hac 
(virtute); T V, 67. harum virtutum; O I, 148. 
harum ... virtutum; OÖ II, 100. virtutibus his 
lenioribus; O I, 46. f. moderatio. hase ... vis; 
T 1,65, haec vis; TI, 87. haec eius (philoso- 
phiae) vis; T II, 11. haec (eloquendi vis); N II, 
148. >. haec vis amicitise; Lae 80. »+Bammi- 
feram han«e vim«e; A II, 89. hanc vim; FV, 8. 
T II, 74. DI, 73. L II, 10. OÖ IH, 75. ><. hane 
.. vim; TI, 52. hanc (naturam animi atque vim); 
R VI, 28. hac (eloquendi vi); N II. 148. =. x. 
><. ><. ><. hac vi; O II, 75. ab hac vi; N II, 68. 
has corporis ... vires; © 83. hoc (visum); A II, 
49. haec (visa); AI, 47. haee .. vita; TI 75. 
Y, 72. haec vita; T V, 61, hane (vitam); F V, 
88. huius .. vitae; T III, 89. huic vitae; T V, 
100. huic (ritae); O IH, 25. ex hac vita; R VI, 
9. L II, 55. fr V, 50. im hanc ritam ex alia rite; 
TV,9. inhacvita; C55. hoc... vitiem; L II, 18. 
hoc vitium; Lae 91, huius vitii; L EI, 27. bwie 
simile vitiom; O 1,130. haee .. vitia; F IV, 77. 
haec ... vitin; Fa Il. haeo (vitia); O LI, 54. 98. 


nen 


hic 


his vitis; N IH, 71. 
his undis; RI 1. 
{rocabulo); Ti 4. 
voluminibus; O III, 121. haec (voluptas); F II, 32, 
77. TV, 108. 01,68. hanc dulvem (voluptatem); 
FI, 16. banc in motu voluptatem; F Il, 30. 
hane voluptatem .. nihil dolendi; F Il, 32. has 
suaves et quasi dulces voluptates; F Il, 30, has 

. voluptates; N I, 113. ad hanc voluptatem ; 
B1,3. cum his voluptatibus; C 50. haec vox 
voluptatis; F II, 6. huie voci; F II, 6. huic ne- 
fariae voci; TV,56. hac .. quasi voce naturae; 
FL7TI hac taım praeclara legis vooe; L III, 48. 
has voces; R 1If, 3. ab is |[hie|| (vocibus); N 
II, 144. sub hance vocem honestatis; F Il, 48. 
haec urbs; R Il, 4, hanc urbem; R I, 58. II, 10. 
hance (urbem); R VI, 11. Auwius urbis, F V, 62. 
buius urbis; DI, 3. RI, 1. 71. huius urbis con- 
dendae; R Il, 4. huic pulcherrumae urbi; N III, 
2i. huic urbi; RV,8. his urbibus; R 1,3. ante 
urbem conditam; TV, 7. 
Ril, 3%. in bac urbe; F V, 5. 88. O III, 87. m 
bis urbibus; N IL, 154. ad buno usum popularem ; 
L ill, 14. ab hoc usu forensi et publico; P 1. 


in his vitüs; RI, 9. in 


147 


huius universitatis; Ti6. hoc ! 
his vocabulis; N 1, 883. his | 


in hance urbem; TI, 5. ' 


baec utilitas; O III, 117. hanc utilitatem; R IV, 2. \ 


2. mit Zufag (Pronomina, Zahlen): hie 
alter (cingulus); R VI, 21. huic.. alteri generi; 
T IH, 57. {. quinque. — haec egregia duo firma- 
menta rei publicae; R II, 17, 

. solis; N 
25. haec duo (genera); D II, 109. 
.. partibus duabus; FIV,8. haec duo proposita; 
A Il, 42, harum rerum duarum; Ol, oh Beik 
‚. duarum (rerum); OÖ II, 34. — hie idem Afri- 
eanus; OÖ I, 116. eodem hoc animo; T V, 9%. 
hoe eodem auctore; F II, 29. eadem .. haec 
aris; N II, 124. huie eidem (cursori); D II, 144. 
hoe eodem modo; N I, 77. hos eosdem motus 
eoncitati animi; T IH, 7, boc eodem ornatu; N 
I, 85. isdem his de rebus ; F IV, 74. huius (solis) 
hanc lustrationem eiusdem incensa radiis menstruo 
spatio luna complet; N I, 87. haec eadenı voca- 
bula; T IV, 36. — bonum hoc, de quo agimus, 
est illud quidem pluriıni aestimandum; F Ill, 84. 
— huie ipsi Caesarı; D II, 99. hie ipse Demo- 
eritus; T v. 115. hunc ipsum Dionysium; D 1, 39. 
iuris consultus .. hic ipse Mucius; L II, 53. hie 
ipsee Panaetios; OÖ II, 60. in his jlfiis] || ipsis 


in his |] iis|! 


is duabus formis ' 
II, 47. baec duo geners; TI,42. II, | 


eorporis per se ipsum expetit; F V, 47. cum his 
ipsis (studiis); A ep. 2. haec ipsa in templa; R 
VI, 24, hoc ipso tempore; O I, 7. his ipsis 
temporibus; RI,56. ex his ipsis eultis notisque 
terris; R VI, 22. hie .. tyrannus ipse; T V, 61. 
haec verba ipsa Platonis; D I, 61. his .. ipsis 
verbis; F I, 48. his ipsis verbis; T I, 65. haec 
ipsa virtus; Lae20. in hac ipsa (urbe); RII, 17. 
utilitates: f. opes. — hunc errorem meum; O 85. 
huius fratris mei; LI, 3. — haec ita multa 
quasi fata; Lae 35. hi tanti ignes tamque multi; 
N U, 92. — huius nostri Catonis; OÖ IIL, 6. 
huie Ciceroni nostro; F V, 75. huic nostrae Um- 
briae; DI, 94. hi nostri amici; fr V, 75, hic 
noster calor; N II, 30. hanc nostram comprehen- 
sionem summi boni; F V, 45, huius collegae et 
familiaris nostri; N I, 79. hunc nostrum ... 
ülum; FI, 58 ad nostram hoc oratorium .. 
dicendi genus; P 5. hie noster ignis; N II, 41. 
hie iuris noster interpres; R IL, 17. hie noster 
labor; FI, 1. in hoc .. nostro mundo; A II, 55. 
ad hanc praesensionem notionemque nostram; N 
U, 45. omnis haece nostra .. oratio; RU, 45. 
noster hio populus; R III, 24. praesensio; f. motio. 
noster hie reetor; R V, 5. hic noster (sapiens); 
AII,128, huic nostro (sapienti); AIL, 105. huius 
nostri sermonis; R III, 32. in hoc omni sermone 
nostro; L II, 46. noster .. hie natura iustas vir 
ac bonus; L L, 41. — hoe omne animal; Ti 34. 
haec omnia argumenta; N III, 10. omne caelum 
hoc; T 1, 43, hanc ,. omnem eoniunctionem du- 
plicem; Ti 24. omnis haee, quanı dico, conspira- 
tio consensusque virtutum; F V, 66. haec omnis 
diseriptio siderum; N U, 115. in omni hac dispu- 
tatione; L I, 383. omnibus bis finibus bonorum ; 
A IL, 132. hoc omne genus pestiferum atque im- 
pium; OÖ III, 382. genus hoc omne (ace); L UI, 
41. haee omoia genera consolandi; T II, 76. 
in hoc omni genere; A II, 53. omnium horum 
vitiorum atque incommodorum; Lae 78. omnem 
hune civilem in disputando loeum; L IH, 14. in 
his omnibus (malis); A II, 134. in omnibus his 
(malis); TV, 29. omnibus his quasi morbis; AI, 
38. omnis hie mundus; A II, 119. R IH, 14. 34. 
hie mundus omnis; L II, 26. mundum hunc ou- 
nem; F IV, 7. omnem hunc mundum; R I, 56. 
in his omnibua »fhciis tribuendis; O I, 59. haec 
omnis oratio; T V, 107. omnis haec nostra .. 


{animis); T IV, 58. hunc .. ipsum anulum; oratio; R Il, 45. haec omnis ..,. oralio; L I, 34. 
1,38. has ipsas artes; N Il, 87. cum his ipsis | haec .. omnis oratio; L I, 48. omnis haec ... 
artibus; F Ill, 24. hoc .. ipsum bonum; F Ill, | oratio; L II, 34. hance omnem partem rerum; A 
4. ob has ipsas causas; ö 1, 76. hoc ipsum | I, 31. haec omnie, quae est de vita et de mori- 
decretum; A 109. bi... ipsi di poätiei; N II, | bus, philosophia; TIII, 8. his... omnibus (philo- 
77, hoc ipso die; C 74. hoc ipsum de deis ex- | sophis); F Ill, 30. hane omnem pulchritudinem; 
ordium ; U, 17. hanc, quam dixi, bonam fa- | C 81. omnis haec quaestio; A IL 115. FIL 5. 42. 
man ipsam; F Ill, 57. ab his ipsis fillabus; T | ommnis haec quasstio de finibus; F V,23., omnem 
V,58. bunc ipsum .. finem; FI, 5. haeo... | hanc quaestionem; A II, 40, hanc ownem quae- 
ipsa fortona; O Il, 19. in hoe ipso genere; LU], | stionem; F 1, 12, in omni hac quaestione; F II, 
47. haeo ipsa .. vel instrumenta vel ornsmenta | 41. harum omnium rerum; L 1, 89. ab his om- 
vitee; A U, 31. hoc ipsum civile (ius); R I, 2. | nibus rebus; T V, 89. ın omnibus his rebus; N 
hac ipsa .. iustitia; O I, 46. haec ipsa loca; F | I, 98. omnem hanc ex Etruria scientiam; D 1, 8. 
Y,3. in hoc ipso loco; N U, 137. hoc ipso in | his sententiis omnibus; TIL 24. onmnis hie sermo; 
loco; L II, 3. ex his ipsis (malie); O III, 3. hoc | A U, 57. in hoc omni sermone nostro; L II, 46. 
-. ipso [hi .. ipsifl (morbi) odiosi sunt; T IH, | huie omni solo; LU, 4. his verbis omnibus; N 
5. hune ipsum mundum; N II, 45. 48. in hoc | II, ad has omnes visiones inaner; A LU, 49. 
ipso mundo; T V, 105. ipsum nomen hoc; R VI. | vitia: f. inoommoda. — his paucis diebus; C 50. 
Il, haec ipsa .. reram nomins novarum; F Il, rimam ... hanc... appetitionem; FIV,25. haec 
15. in his ipsis (opibus utilitatibusque) despicien- | prima divisio; F III, 20. prima .. haec forma et 
dia; O 1, 17. ornamenta: f, instrumenta. hanc | species et origo tyranni; RI, 51. hanc.. primam 

in hac ipea philosophis; operam; F IV, 80. hane primam partem; N 


partem; L il, 32. 
V,54. in his ipsis antiquitatum prooemüs; A 
Ll,8. bis ipsis rebus; N II, 147. in his ipsis re- 
bus; L II, 2. bis .. ipsis (sepulcris) legendis; C 
21. ipse .. hic radiatus (sol); A II, 126. 
ipso vitae spatio; FI, 


in hoo 
natura hune statum 


| 
| 
| 
| 
| 
Ö 
72. 
pP 


11, 23. — his annis quadringentis; RI,58. — 

hoc ... quartum exquirendorum ofliciorum ge- 

nus; O II, 89. — horum quattuor capitum; A 

Il, 83. horum quattuor generum; T |, 22. 42. 

iis ||his|| quattuor Academicis libris; N I, 11, 
19* 


hie 


quattuor his virtutibus; F II, 48. — dum modo 
sit haec quaedam ... res ... minime .. con- 
temnenda, ratio civilis; R III, 4. — hos libros 
alterose quinque; T V, 121. — quintus bic dies; 
TV,1. haec (quinta natura); T I, 65. quintam 
hanc naturam; A I, 39. — his sescentis annis; 
RI, 18. — his singulis (philosophis); F III, 31. 
— hoc solum animal; FIV,18, sola haec disei- 
plina; F V, 74. hanc solam (voluptatem); FI, 
37. — in hanc sedem et domum suam; R VI, 29. 
— hanc tertiam partem; OÖ II, 11. hoc tertium 
volumen; T III, 6. — in his tot et tantis (malis); 
T V,29 haee tot ... vitiorum subire nomina; 
O III, 57. has .. tot sententias; A II, 130. ho- 
rum .. tot virorum atque tantorum; A II, 18. — 
tota in hac causa; T I 78. hanc totam copiam; 
F IL, 8 hunc diem vel totum; L1,28. hunc .. 
totum .. diem; L Il, 7. in hac tota discepta- 
tione; O II, 53. totum genns hoc; F IV, 7. to- 
tum hoc Chaldaicum | Chaldaeicum || praedicendi 
nus; DII, 88. genus hoc totum; Fa3l. genus 
oc totum liberi populi; R I, 49. totum genus 
hoc regiae civitatis; R II, 51. huius generis to- 
tius; O III, 43. toto genere hoc igneo; N II, 35. 
de hoe toto genere; TI, 103. de hoc genere toto ; 
O U, 60, toto hoc de genere; O Il, 87. ex hoc 
nn toto; AI, 53. ex tota hac laude Reguli; 
II, 111. totus .. hie loeus; T I, 108, hoc 
malum; O I, 84. hie .. motus animi .. 
T IV, 79. mundus hie totus; R 1, 19. 
totum hune mundum; F IV, 7. hoc .. nomen 
totum; T I, 21. haec tota quaestio; A II, 88. 
totam hanc quaestionem; D I, 117. toti huie 
quaestioni; D Il, 3. in hac ratione tota; F IV, 
12, hanc totam spem inmortalitatis; T I, 39. — 
haec tria genera ||genere|| confasa; O II, 10, 
horum triam generum; R I, 42, his tribus gene- 
ribus honestorum; F 11,47. de tribus his generi- 
bus rerum publicarum non turbatis; R I, 44, de 
tribus his generibus; RIlI,47. ex his (generibus) 
... permixtum tribus; R I, 45. in his... 
neribus; O II, 118. ex his tribus laudibus; F 
1, 47. hi... tres libri; O II, 121. harum trium 
sententiarum; Lae 57. — hoc triplex rerum pu- 
blicarum genus; R II, 42. — avas hie tuus; R 
VI, 16. — hie vester finis; F IV, 27. — uni- 
versus hic mundus; L ], 23. — unum hoe ani- 
mal; O I, 14. haec arbor una; D I, 16. haee.. 
una eivitas; R III, 7. hase una cognitio; F II, 
73. huic ... uni paene (oflicio et muneri) (nam 
in hoc fere uno sunt cetera) ; R II, 69. unum 
opus hoc; R I, 35. haec .. pars una; D II, 146. 
haec .. (philosophia) una; L1,58. haec una res; 
T IU, 80. haec .. una res; OÖ II, 30. 
hbane rem; F II, 41. de hac una re; A II, 49. 
ex hac una re; O II, 27 (26). 
tiam; TI, 79. haec .. 
hoc uno vitio; F IV, 78. 
II. prädicativ: 1. ohne Zufag: certe Eury- 
pylus hic quidem est ||»certe ... este|l; TII, 38. 
— er caelum. est hoc... illius rei signum 
aut argumentum; A II, 36. quia comimune hoc 
est argumentum aliorum etiam philosophorum; 
N I, 64. aut haec ars est aut nulla omnino; OÖ 
ID, 6. non .. fortuito hunc artifieem dicemus 
esse, illum negabimus; A II, 22. haec Ijhae || 
sunt .. aves internuntise lovis! D II, 72, hoc 
tu auspieium ... putas? D II, 73. haec ... 
simulacra sunt auspiejiorum, auspicia nullo modo; 
DII, 71. necesse est nec bonum esse nec malum 
hoc; F III, 58. roges .. Aristonem, bonane ei 
videantur haec: vacuitas doloris, divitise, valetudo; 
F IV, 69. hoc (non dolere) Hieronymus summum 
bonum esse dixit; F V, 73, haec cum corporis 
bona eint; FV,81. haec tandem bona sunt, qui- 


totum 
totas; 


una virtus; O Il, 28. 


tribus | 


148 





hie 


bus ..; TIII, 46. haee, quae sunt minima, tamen 
bona dicantur necesse est; T V, 46. alii (philo- 
sophi) .. haec ne bona quidem ducunt; T V, 119. 
etsi interpretatur Pacuvius: »hoc, quod memoro, 
nostri caelum, Graii perhibent aethera«; N II, 91. 
hanc credo causam de illo (Mario) somniandi 
foisse; D II, 140. hae _— causae diligendi 
gravissinae; O II, 32. haec nimiram gigmendi 
mundi causa iustissims; Ti 9. haeo inter eos sit 
lest |] honesta certatio; Lae 32. haec ... non 
somniantium philosophorum esse comments nec 
fabulas incredibiles, ... sed prudentinm coniectu- 
ras; R VI,3. quod in desiderio et lucta haec est 
consolatio maxıma; TI,11l. hasc est copia ver- 
borum; T II, 80. haec videlicet est correctio 
philosophiae veteris et emendatio; FIV,21. haec 
|| hae || sunt exercitationes ingenii, haee curricula 
mentis; C 38. haec mihi nunc senilis est deela- 
matio; T 1,7. est .. Zenonis haec definitio, ut 
erturbatio sit ..; T IV, 11. appellat haec desi- 
eria naturae; F I, 27. hi sunt di et homines; 
N II, 183. haee ... fuit ... eins partie, quam 
rimam posui, forma atque discriptio; A I, 9. 
aec est .. fere diseriptio ofieii; OL, 101. haec 
.. ast non verborum parva, sed rerum 
dissensio; N I, 16. haec quanta dissensio est! D 
II, 88. haec somniantis est divinatio; D I, 118. 
nos ... hanc eruditionem liberalem et doctrinam 


| ee T II, 27. decretum (sentitis enim iam 


oc me doyue a A I, 29. haeo .. sunt 


domieilia vitae; 99. hie est .. dominus 
opuli, quem (raeci tyrannım wvocant; R 
Hr, 47. emendatio: |. correetio. eruditio: f. do- 


etrina, exercitationes: f. curricula. hoc maxumum 
est experimentum; T II, 74. haec est undique 
completa et perfecta explicatio summi boni; PYV, 
72, fabulae: j. commenta. haec in bonis rebus 
... facilitas nominetur, in malis proclivitas, ut 
significet lapsionem; T IV, 28. communis haec 
ratio et utrisque hie bonorum finis videbatur; A 
1, 22. necesse est finem quoqne omnium (animan- 
tinm) hune esse, ut ||ut sus cuiusque | natura 
expleatur; F V,25. hic nimirum est fletus, quem 
duodecim tabulae in funeribus adhiberi vetuerunt; 
T II, 55. haec sunt solacia, haec fomenta sum- 
morum dolorum; T II, 59. ceteris, quae moven- 
tur, hie fons, hoe prineipium est movendi; T], 
58, R VI, 27. sit .. hie fons; TIV, 11. forma: 


j. discriptio; A I, 28. quis .. hunc hominem 
| dixerit, qui..? N II, 97. quis .. hune hominem 
rite dixerit, qui ..? RII,48. hunc hominem om- 


ad unam | 


hanc unam senten- ' 





nino numerari qui decet? L II, 16. f. di. etsi bi 
quidem homunculi, sed tamen ridieuli; N II, 76. 
hane illi Zöde» appellant, ... nos recte speciem 
possumus dicere; A I, 30. laudetur .. hie impe- 
rator aut etiam appelletur! P 83, haec, opinor, 
incommoda sunt carentis; T I, 87. haec quidem 
fuit apud eos morum institutio; AI, 23. quoram 
fuit haec institutio; F IV, 3. hanc de ap- 
ellat Epieurus, id est aequabilem tributionem ; 
IT, 50. iudieium hoc omnium mortalium est; 
N IIL, 88. haee sunt quasi controversa iura Stoi- 
corum ; O III, 91. ut hunc varietate distinotum 
bene Graeci xöono», nos lucentem mundum nomi- 
naremus; Ti 35. quae servitus est, si haeo liber- 
tas existimari potest? P 40. non est omnino hic 
docendi locus; F I, 10. neo vero hic locus est, 
ut ... loquamur; TIV,1. illi Mr tamen 
hoc lumen videbatur; N I, 79. malum: f. bonum; 
F III, 53. haec .. merces erat dislecticorum; A 
1l, 98. morem apud maiores hunc epularum fuisse, 
ut ...; TIV,3 hunc naturalem esse omnium 
eorporum motum; F I, 18. mundus: f. xoaog. 
hoc sapientiae munus esse dicebant, ut ..; F IV, 
17. cuius (culturae vitium) hoc munus est, ut ...; 


hic 


F IV, 38. eius .. virtutis hoc munus est pro- 
priom; O 1, 15. haec est propris natura animi 
atque vis; TI, 54. R VI, 28. ipsius individai 
hanc esse naturam, ut ... gravitate moveatur; 
Fa 25. vide, ne... non sit hoc proprium nomen 
omnium; T Il, 43. hane normam, hanc regulam, 
hanc praescriptionem esse naturae; A Il, 140 
otii obleetationem hanc honestissimam iudico; A 
L 11. haec .. oflieie sunt consolantium; T III, 
75. haec sunt opera magni animi et excelsi; Ol, 
81. haec ego nunc physicorum oraculo fundo; N 
1, 66. haec est nes omnia spernentis praeter vir- 
tutem et virtotem Ey suis laudibus amplifican- 
tis oratio; F V, 72. haec .. de libidine oratio 
est; T IV, 72. haec wagedoge illi, nos admira- 
bilia dieamus; F IV, 74. est... haec partitio 
illorum; A I, 22. haec, si recte memini, partitio 
fuit; N IH, 6. haec .. etiam in fabulis stultis- 
sima persons est ... credulorum senum; Lae 100. 
hanc .. perfectam philosophiam semper iudicavi, 
quae ..; T I, 7. quid Zeno? portenta hascc 
lifhaec] || esse dieit; F IV, 70. quamquam haec 
quidem „praeposita* recte et „reiecta* dicere lice- 
bit; F III, 15. praescriptio: f. norma. prinei- 
piom: f. fons. proclivitas: j. facilitas, hanc . 
utilem homines existimant veramgue prudentiam; 
01,33. baec et ... vetus et Socratica ratio 
contra alterius opinionem disserendi; TI1,8. hacc 
quidem vatium ratio est; DI, 115. hanc .. esse 

lam totius philosophiae; A II, 29. j. norma, 
reiecta: f. praeposita. haec est certa et propria 
sanatio; T IV, 60. hanc .. video sapientissimo- 
rum fuisse sententiam; L II, 8. hae sunt senten- 
tiae, quae stebilitatis aliquid habeant; T V, 85. 
basc utrum abnndantis an egentis signa sunt? P 
43. j. argumentum; A II, 36. simulacra: f. auspi- 


eum; D II, Tl. latissime .. patens hominibus 
inter ipsos ... societas haec est; O I, 51. hasc 
est .. societas, in qua omnia insunt, quae ..; 


Lae 84. solacia: f. fomenta. sint haec ... som- 
nis fabularum; D I, 43. somnia censet haec esse 
Demoeriti non docentis, sed optantis; A II, 121. 
species: f. (öde, haec quidem studia doctrinae; 
C 50. haec est .., quam Scipio laudat ... tem- 
perationem rei publicae; L Hl, 12. terripaviam 
primo, post terripudium dietum est; hoc quidem 
am tripudium dicitur; D II, 72. tributio: f. Zoo- 
sowie. »bene qui coniciet, vatem hunc perhibebo 
optumum«; D II, 12. quom legis haec vis sit; 

II, 44, haec est vis huius anuli; OÖ III, 39. 
i. natura. sapientis .. hanc censet Arcesilas vim 
esse maximam ..., Cavere, ne capiatur; A Il, 86. 
videtis .. magistratus hanc esse vim, ut praesit; 
L II, 2. quoniam haec est vita; R VI, 15. haec 

. est tyrannorum vita; Lae 52. haec morum 
vitia sunt, non senectutis; C 65. hoc commune 
vitium; illae Epicuri propriae ruinae; FI, 18, 
Yy voluptatem c esse sentiunt omnes, quam ..; 

1,6. ego tibi .. praetor esse non videor, .. 
nec haec urbs; A II, 137. 

2. mit Sufag (Pronomina, Bahlen): haec nalia 
quaestio est; T II, 11, idem: f. ille; T III, 31. 
hie est ille Demosthenes; 'T V, 103. haec est 
illa, quae videtur utilium fieri cum honestis saepe 
dissensio; O Ill, 56. haec illa sunt tria genera ; 
A], 22. haec .. est illa pernicies, quod ..; 
I, 62. si manet illa quercus, huec est profecto ; 
LI,1. „glandifera* illa quereus ... nunc sit 

aec; LI, 2. ninirum haec est illa praestans et 
divina sapientia; T III, 30. hie est... ille (sonus), 
qui ..; VI, 18 hie est .. ille voltus semper 
idem; T II, 31. existimant plerique non haec 
sdiuvantia causarum, sed ipsas esse omnium 
“ausas; Ti 50, bunc ipsum Zenonis siunt esse 
fnem; F IV, 14. quamguam est magnum hoc 


. 
Tr ns 


149 


. DI, 26. haec .. 


hie 


per se ipsum malum; L III, 31. haec .... 
sunt per se u. ce praeposita, Ba quod aliquid 
efhiciunt, partim utrumque; II, 56. quia ... 
hasc est mea et huius fratris mei germana patria; 
L 1,3. ego hanc meam esse patriam prorsus 
I prosus || numquam negabo; LIUI,5. haec .. 
est nostra ratio; F V, 95. omnis: f. unus; A 
I, 16, haec prima definitio est, ut aegritudo 
sit .; T IV, 14. de iis .., quae diximus, hasc 
sit prima distinctio; Ti 7. haec fuerit nobis tam- 
quam levis armaturae prima orationis excenrsio; 
rima lex amicitiae sanciatur, 
ut ..; Lae 44, in ıllis seleotis eius (Epieuri) ... 
sententiis ... haec ... prima sententia est; N I, 
85. fuit .. hoc in amicitia quasi quoddam ius 
inter illos, ut ..; R ], 18. hie .. quis est, qui 
eonplet nures meas tantus et tam duleis sonus? 
R VI, 18 sex .. hae sunt simplices de summa 
bonorum ... sententiae; F V, 21. qui solum 
hoc malum dieit et malorum omnium extremum ; 
TU,17. cuius (avi) a morte tertius hic et 
tricesimus annus est; C 19. tres: f. ille; A ], 
22. quamquam hoc quidem proprium tuum mu- 
aus est; F III, 8. hanc quoque, quae te procrea- 
‚it, esse patriam tunm; L II, 6. sunt haec tua 
verba neene? T II, 4l. hoc .. vestrum lumen 
est; F II, 70. cognitio .. haec est una nostri, 
ut vim corporis animique norimus; F V,44, haec 
est una contentio, quae adhuc permanserit; A Il, 
78. si mures corroserint aliquid, quorum est opus 
hoc unum; D II, 59. quom sit opus ... unum 
hoc oratorium mazime; L 1,5. hanc unam rite 
rem publicam, id est rem populi, appellari putant; 
R 1, 48. quod haec esset una omnis || hominie |] 
sapientia, non arbitrari se scire, quod nesciat; A 
1, 16. haec Academicorun est una sententia; A 
U, 70. de sacris ... haec sit una sententia, ut 
eonserventur; L Il, 47. 

B. bei Ubjectiven, Pronomina, Bablen 
und Genetip: I. Adjectiva, Pronomina, Zab- 
len: 1. attribntiv: a. ohne Zufag: ambo hi 
Peripatetiei; A 1I, 131. hoc amplius; F V, 11. 
haec caelestia ... solet quaerere; Ru 15. semper 
spectato; R VI, 20. »haec .. est transvectus 
eaerula«e; F V, 49, saspice hoc sublime |] subli- 
men || candens«; N II, 4. 65. III, 10. dedue ora- 
tionem ... ad haec citeriora; RI, 34. ut ad haec 
eiteriora veniam; L III, 4. qui haec inbecilla et 
commutabilia [pecuniae membra] verbo „bona* 
putaverunt appellanda; P 7. repete ... haec co- 
tidiana; N IH, 74. ab hoc credulo ... disceda- 
mus; A U, 82. hoc decorum ... movet adpro- 
bationem; O I, 98. pertinet ... hoc, quod dico, 
decorum; O I, 95. quam late fusum sit ... hoc 
{deeorum); O I, 98. aliud huic (generali decoro) 
subiectum; O I, 96. hi duo illos oculos ... eflo- 
derunt; N IH, 91. haec duo levitatis ... pleros- 
que convincunt; Lae 64. haec ... restant duo; 
N III, 65. baec .. duo naturalia putantur; D I, 
12. haec duo ... discrepare; O III, 83. appel- 
lant; T II, 35. quis .. dixit? AIL, 113. sumunt; 
AII, 44. tenere in amieitia; Lae 65. contra 
haec duo ... melius se habent; T V, 89. hoc 
(extremum et ultimum bonorum) ... ponit; FI, 
29. firmissimum hoc adferri videtur; T I, 30. 
quae .. huic (honesto) repugnent; O1, 12. vir- 
tutem .. nixam hoc honesto; F I, 61. haec ho- 
nesta ... adumbrantur; FV,61, esse expetenda; 
FV,6l. bie idem ... dieit; N I, 36. quaero 
.., eur Alexandro tam inlustre somnium ..., nec 
huic eidem alias; D II, 141. de hoc eodem ..., 
quid sentiret, ostendere; L IIL, 45. hoc idem ... 
contingeret; N Il, 96. futurum sit; Fa 17. eve- 
nerit; N II, 17. approbandum sit; F III, 48. si 


partim 


vere dicatur; Fa 17. habeatur molestun; N At 
Re > BEN 
L ur 


Ten, 
ä 


+ 


a 


hic 


Aquidem || ... est providendum; T II, 55. hoe 
idem S rracusis; R Ill, 43. idem hoc visum dice- 
retur; R I, 21. hoc idem in virtute non esse; A 
Il, 39. (finem esse censuit); A II, 131. fuisse in 
P. Scipione Nasica; O I, 109, &eri in deo; N I, 
106. assequuntur; OÖ I, 156. declarat; T III. 58. 
N I, 46. dixerit; F V, 80. dixisset; O 1, 144. 
dicere liceret; O III, 1. faciunt, feci; N IIL 8. 
faciamus; F IV, 80, faciat; O I, 144. fecerit; O 
I, 154. facere non sinis; A II, 94. facere non 
quest; DI, 85. se melius ... facere; R I, 50. 
interrogarem; T V, 55. postulanti; A Il, 28. 
quaesivisset; N I, 60. roga |[rogo]j; TU, 28. 
sensisse; T II, 10. significat; D II, 25. tribait; 
N 1, 36. vocant; C 45. in hoc eodem peccat; F 
ll, 32. haee eadem in artibus esse; F II, 50. 
valere; T Il, 11. auxerunt; N I, 77. dieit; TV, 
118. habere; N III, 26. Demoeritus; F V, 87. 
bi... ponunt illi quiden; F IV, 43. imbecilla: 
f. commutabilia. sincerta haec ... certa faceres; 
T IV, 76. ut excipiantur haec inexplicabilia; A 
H, 97. haec infinita et semper nova ... conplecti; 
D II, 146. haec .. notiora et inlustriora carere 

. videntur; T I, 64. haec interiora ... cogno- 


vimus; A Il, 4. hie .. ipse ... est contentus; 
T V,89 hic ipse ... est reiectus; F II, 43. ad 
hunc .. ipsum ... quaedam institui; A 1,2. hoc 


ipaum eum delectaret; OL, &4. iustum est; Ol, 
38. calamitosum est; OÖ III, 49. potuit evenire; 
Fa 6. impediet; A II, 109. salsum illi ... vide- 
batur; N I, 79 videtur honestum; OÖ III, 108. 
conceedatur; T I, 87. conclusum sit; TI, 55. 
efieitur; F 1,67. intellegi posse; DI, 142, poni 
potuit; F I, 100. non quaereretur; T ul, 80. 
magni aestumo; Ba V, 20. (non attingam); N 1, 
62. concedam; D ‚3. dieit; TI, 28. dicere; 
F I, 55. a riadars L 1, 36. (habet); AU, 
110. percipere eos debuisse; A Il, 29. providens; 
F 1,17. Panaetium ... sensisse; Ö III, 18. si 
tenebis; T U, 28. delectat hoc ipso; [0 II, 98. 
sapientiam ... esse laudandam; R II, 30. Iuet 
. poenas; R III, 33. ||hi.. ipsi |} (morbi) odiosi 
sunt; TU, 5. simillimus; Ti 12. improbitas . 
turbulenta est; F 1, 50 de hoc ipso . . disputa- 
visse; TII, 61. dieseruit; TI, 71. certamen est; 
Fa 13. in hoc ipso quanta contentio est! AI, 
143. ut ... conveniat ..., velut in hoc ipso; F 
II, 4. haec ipsa ... quam habent levitatem! T 
IV, 76. sunt voluptati; F I, 25. erunt in prom- 
ptu; F II, 119. fortuita sunt; DI, 14, sunt ho- 
norabilia; C 69. deorum vim habere: N II, 55. 
{esse sumenda); F IV, 19. haec |jea|| ipsa ... 
fuisse longiora; C 55. didicit; A II, 69, nec... 
distinguit, ut haec ipsa; F II, 18. habere maiora; 
NI,79. te... ‚exquirere; FV,8. illi simplieiter; 
AI 6. his ipsis alias interiecta ... numerabat; 
A I, 36. nos ad haec ipsa via perventuros; R |, 
33. in his .. ipsis; O I, 59. haec leviora po- 
nam; F 11,107. bi maiores natu requirunt; RII, 
64. ab his a3 F II, 60. 
uorsum || quorsus || haec tam multa de Maximo? 
13. hunc Paulo natum; O IL, 121. huie (nau- 
frago) ... praedietum; Fa 5. hie noster ... in- 
guit; T L 117. (interiit); O Il, 26. haec nostra 
... ignota esse; OIL,8. contemnimus; A II, 127. 
ad hos notiores; A Il, 13. haec pervolgata et 
nota quattuor (esse); A U, 118, f. inlustriora. 
nova: f. infinita. hoc nudum relinquitur; T V, 
14 (13). haec ... tam vetera .. et tam obsoleta 
decanto; R II, 55. hi poterant omnes ... deplo- 
rare; T II, 53. intellegebaut; T II, 58. ommnes 
hi Nesi, if . dixissent; L Ill, 59. omnium 
horum magister; F Il, 70. horum omnium ... 
amores; T IV, 71. his omnibus ... consequentes 
sunt fines bonorum; F Il, 84. his |/iis|| omnibus 


150 


bio 


. probentur; LI, 38. in his omnibus; C 28. 
cuius (dei) hoc templum est omne, quod conspieis; 
R VI, 15. haec .. omnia ... Juxerunt; Ti 50. 
ex eo genere sunt; Ti 50. versantur; N II, 25. 
referenda sunt; N I, 14. O I, 42, tribuenda ... 
sunt; N IL 3. omnis haec .. intereunt; N III, 31. 
proferuntar; AI, 90. referantur; FI,59. dieta 
esse praeclare; F IV, 19. »haec omnia vidi in- 
Sammaris; T I, 85. IIL 45. 53. regi natura; FV, 
53. esse opera ... naturas; N IL, „wmorbos* 
Graeei appellant; T IU, 7. complecti ... debe- 


mus; OÖ 1, 117. deßiniunt; T II, 84. faceres; F 
u, 80. feciunt; T Io, 63. recta ... utantes 
faciont; T IU, 64. vineit; N II, 18. va labit; L 


l, 62. ad haec omınia pereipienda; N II, 134. his 


.. omnibus ... adiunctis; N I, 98. exquisitis; 
FI, 23. compensabatur ... cam his omnibus; 
F U, 96. in his omnibus; D I, 97. in omnibus 


. his elaborandum .est; O 1, 133. pervolgata; 
" nota. hbaec pleraque sunt . disserentium; T 
IV, 48, hi .. posteriores fatentor; FI, ”o. 
quorsum haec 'praeterita? Fa 35. his (proximis) 

. suppeditari; O I, 44. hoc quarto ... boni 
notitia facta est; F II, 33. bie nescio qui . 
solas invenit; D II, 134, aliud humanius horum 
recentiorum; F II, 82. hoc simile ponitur; F II, 
54. hos contra singulos diei; F V, 22. haec . 
spinosiora ... me cogunt; TI, 16. hoc ... om- 
nlium rerum ... summum et ultimum; F V,4l. 
haec tanta facimus; L I, 47. in bis tot et tan- 
tis; T V, 289. erit .. hoc totum ... perfectius; 
T IV, 8 quale sit; N II, 37. totum hoc displi- 
cet, philosophari; F 1,1. contra vos est; A Il, 
58, leve est; T I, 82. u TV,9. hoc 
totum .. tollunt; 23. horum .. trium 
praestantissimum; Mr I, 141. ex his tribus; F VW, 
18. constat ex tribus bis; O IL 31. in his .. 
tribus continetur; OÖ I, 126. praeter haec tria; 

V, 18. hoc verum (exsistit); A II, 101. vetera: 
j. obsoleta. haec ultims bonoram iuncta fecerunt; 
F II, 19. j. extremum, summum. in hoc universo 
inessent genera illa; Ti 16. haec unirersa con- 
eidunt; AII,42. „hunc unum [|unam hunc |] . 
fuisse“; F IL, 116. C 61. hoc unum . . perceptum 
esse; A II, 29. unum hoc voluntatis " (esse); AI, 
29. hoc unum ... non habebit? N IL, 18. te«- 
nuit; F V, 73. tollere; A Il, 88. defendo unum 
hoc; D I, 37. definio; R I, 1. hoc uno posito; 
L Il, 48. gg = V, 73. differant; F II, 45. 
tenetur; P 0. equam ... indi ns On, 28. 

b. mit Aujag Ticnssmiar, gab en): qui hase 
disciplinis informata alia morıbus confirmarunt, 
sanxerunt autem alia legibus; R1,2. an »utinam 
ne in nemore« nihilo minus legimus quam hoc 
idem Graecum? F I,5. huncı m sive finem 
sive extremum sive ultimum A Lerch id esse, 
quo omnia ... referrentur; F Il, 5. haec ipsa 
nimia in quibusdam futura non fuisse, nisi quae- 
dam essent modica natura; F V, 31. quod hoc 
ipsum probubile elucere non posset; O II, 8. haec 
scilicet in inbecillo remissoque animo multa om- 
nibus modis conlusa et variata versantur; D U, 
140, cum (Epicurus) ... haec nostra honesta, 
turpia inrideat; T V, 73. in his primis nature- 
libus voluptas insit necne, magna quaestio est; 
F 11, 34. hoc ... decorum totum illud quidem 
est cum virtute confusum, sed ..; O I, 95. 

2. prüdicatip: a. ohne Aufay (Apjectiva: . D, 
e): non haec adiuvantia (esse) causarum; Ti 
haec ... nos admirabilia dieamus; F IV, 74. duo 
esse haec maxima in philosophia, indicium veri et 
finem bonorum ; A 11,29. hoo extremum eorum est; 
A U, 97. cum... hoc eit extremum; F III, 26. >. 
hoc iis bonorum videbatur extremum; F IV, 26. 
j. A, Il. solus. hos .. quasi eosdem esse vultis; 


bic 


AI,136 nibilo ||nihil|| .. magis adsentiri par 
est hoc illud esse, quam si [[quasi|] ..; A II, 58. 
hoc illud est, quod Theophrastus sustinere non 
potuit; T V, 24. hoc nimirum est illud, quod de 
Socrate accepimus; DI, 122. hoc illud est, quod 
Pisistrato tyrauno a Solone responsum est; C 72. 
hos insanos nappellari necesse est; T UI, 11. 
sunt haec; A II, 41, »ea ... haec fore ... deum 
genitor ... eanebat«; D 1, 19. hoc primum est 
in quo admirer; F I, 4. quo modo hoc nihil ne- 
gotü est? T 1, 16. hoc nihil ad auspicia; D II, 
78. hoe .. mihil ad pontifieium ius; L II, 58. 
guis est hic? A II, 72. quid hoc? TI, 25. ei, 
$ sit hoc, non vides; n 1, 60. quid est hoc? 

II, 59. »quidquid est hoe«; D 1, 131, de di- 
visione hoc secundum est; DI, 142. esse in na- 
tora rerum trie: ... tertiom hoc; F Il, 16. erat 
. ex jis tribus, quae ad gloriam pertinerent, hoc 
tertiom, ut ..; O 1. 36. hiaec esse in natura 
rerun tria; F II 16. haee quidem vestra, Lucili; 
N I, 25. haec vestra aunt; N I, 84. ut hoc sit 
benorum ultimum; F III, 22. sit hoe quasi ulti- 
mum; F III, 22, sit hoc ultimam bonorum; F IV, 
46 


b. mit Zufag: hoc credo illud esse »sublime 
candens, quem invocant omnes lovem«; N III, 40. 
haec ... aunt illa quidem sua eponte cara; F V, 
68. hic est ille moderatus, hie fortis, hic anpiens; 
TV,36. hoc ... id ipsum est, quod utile ap- 
pellatur; O IL, 9. 

Il. @enetiv: 1. attributiv: haec ... Epicuri 
non probo; F ], 26. qui hoc Stoicorum verum 
esse declaravit; T IV, 51. hoc .. boni asseecuti 
nidemur, ut ..; O II, 5. hoc ei muneris pro ua 
missione dedissee scribitur; TI, 114. rei publicae 
tribuat hoc muneris; OÖ Il, 50. si volumus hor, 
quod datum est vitae, tranquille ... traducere; 
TUI, 25. 

2. prädicativ: Catonis hoc senis est; RI, 1. 
baee ... veteris sunt Graeciae; R II, 9. haec 
Platonis fere; C 78. Zenonis est .. hoe Stoici; 
P II, 17. haec non erant eius, qui ..; F Il, 102. 
eorum .. baec sunt, qui ..; T IV, 61. hoc seri- 
ptoris est, non furentis, adhibentis || est non f. 
adh. || diligentiam, non insani; D II, 112. quam- 
guam hoc animi, illud etiam ingenii magni est; 
01,81. fuerit hoc cemsoris; D I, 29, haec ego 
non possuum dicere non esse hominis quamvis et 
belli et humami; F II, 102. haee magnorum ho- 
minum sunt; O Il, 85. haec... sunt .. ignoran- 
tis ... de mente diei; TI, 80. ingenii: f. animi. 
Plato .. hoc quogque legis putawit esse, persua- 
dere aliquid; L Il, 14. haec .. fere sunt eius 
modi, quae Graeei z«®n appellant; T III, 7. an 
hoc einsdem modi est, quale Pherecydeum illud? 
D II, 31. haec obleetationis; illa necessitatis; 
N IL 150. hoe .. inchoati ceniusdam ofheii est, 
non perfecti; F IV, 15. hoc maxume oflicii est, 

. opitulari; O I, 49. hase otüi; T V, 72. hoc 
ego philosophi non esse arbitror, testibus uti, 
qui ..; DH, 27. scriptoris: f. furentis. senia: f. 
Catonmis. esse .. hoc boni viri et iasti, tribuere ..; 
R II, 18. nemo est, qui hoc viri boni fuisse ne- 
get, sapientis negant; O II, 62. 

C. bei Infinitiven, Säten und Wr: 
tern: I. attributiv: 1. ohne Zufag: [hoc se 
Ipsum posse cognoscere]; T I, 52. hoc non desi- 

re dico esse incondius; C 47. dolere: f. A, II, 
1. bovum; F V,73. quid est .. aliud erranti 
rıam non monstrare, ... si hoc non est? OÖ III, 
55 (54). — aör (hoe quogue enim utimur dam 
> Latino); A I, 26. comprendibile <feretis 
?): A 1,41. 


2. mit Zufag: per se. 
in oficio ponitur; Fin, 59. 


. hoc ipsum reddere 


151 


nisi idem (Epicurus) 


hie 


hoc ipsum „honeste, sapienter, iuste* ad volupta- 
tem referret; T V, 26. hoc non dolere solum 
voluptatis nomine appellaret; F II, 18. ut totam 
hoc beate vivere in una virtute poneret; T V, 33. 
totum hoc „aut etiam aut non* (Epicurus) negn- 
vit esse necessariom; N I, 70. 

Il. prädicatin: hoc est vim afferre .. sensibus; 
F il, 16, vim hoe quidem est adferre; Lae 26. 
hoc est verum esse, confidere suis testibus et f 
inportata insistere! A IL, 80. hoc est non con- 
siderare, sed quasi sortiri, quid loquare; N I, 98. 
erit hoc quasi provincias atomis dare; FI, 20. 
deeipere hoc quidem est, non iudicare; OÖ I, 383. 
hoe est dieere: „non reprenderem asotos, si non 
essent asoti*; F II, 23. optare hoc quidem est, 
non disputare: Fa 46. hoc est non dıyvidere, sed 
frangere; F Il, 26. optare hoc quidem est, non 
docere; T II, 80. hoc est non modo cur non ha- 
bere, sed ne palatum quidem; F II, 91. hoc est 
in tenebras extinetum lumen inferre; fr V, 99, 
hoc quidem est nimis exigue et exiliter ad calcu- 
los vocare nmieitiam; Las 58. hoc est ipsum 
esse contra se copiosum et disertum; D ll, 83. 
f. ATI,80. — qui ipse sibi notus sit, hoc est qui 
suam naturam sensumque perspexerit; F Il, 16. 
si vera sunt ea, .... hoc est, si vera sunt tua scri- 

ta et inventa; FIl,98. fateri .. eoepit sapienti, 

oc est summe beato, commodius tamen esse, si ..; 
F IV, 56. media illa ... eius modi sunt, ut ...., 
hoc est, nt eorum alia velis, alia nolis, alia non 
eures; FIV, 71. quod (homines) in terra, hoc est 
in crassissima regione mundi, conlocati sint; N II, 
17. 

D. allein und anf Eigennamen be: 
augen: a. mase.: |. &ingular: 1. hie: 
a. Hctin: adsit; FV, 7. censet; T I, 107. U, 17. 
eolere possit; O 1,5. concedat; T I, 4l. con 
firmasse videtor; N I, 119. sibi constat; D II, 40. 
sibi constet; A II, 134. »hic (Anguitenens) ... 
... eöntinet«; N II, 109. debuit uti; F Il, 20. 
dixit; TI, 20, dieat; L I, 55. ><. dividere didi- 
eisset; F II, 30. disputat; AI, 16. disputare so- 
lebat; T V, 92. disserebat; AI,38. non dubitat 
.. tollere; D II, 40. edit; TII, 20. elapsus est; 
C 42. est prudentior; A II, 132. est sapiens; T 
IV, 37. suus est; F V, 14. miser sit; 7 ul, 65. 
sit ... aimilis; A I, 80. qualis .. futurus sit; 
T II, 51. Peripateticus faisset; F V, 94. facit; 
FV,6. (fruitur); F II, 88, frueretur; T IV, 78, 
gaudet; F II, 106. gerebat; C 10. ignoret; N 1, 
17. imperabit; P 33. imponebat; F IV, 66, in- 
talit; O II, 76. loquebatur; F IV, 57. mallet 
non dolere; F V, 94. molliebat; C 10, morietur; 


Fa 17. noceat; O Ill, 76. oboediet; T V, 36. 
oceidisset; T I, 85. z=bie ... panxite; T I, 34. 
arebit; T V, 36, perfecit; O II, 84. ponebat; 

I, 38. videtar ... ponere; T V, 35 38). pu- 


tat; N II, 90. T IH, 47. putet; A U, 17. puta- 
rit; L I, 54. recessit; TI, 20. rettulit; O 1,138. 
revocat; F II, 106. seribit; Fa 5. sentiebat; F 


IV, 57. uebatur; L II, 54. serviet; T V, 52. 
sperabat; TI, 93. venit adiutor; NI,17. vexat; 

ll, 119. insanus videtur; T IV, 73. uleiseitur; 
T 1,105. volait; A I, 38. 


b. Waifiv: avocari potest; T IV, 60. capitur; 
T V,31. est habendus; O 1, 65. est nominan- 
dus; O III, 66. est fortumntus putandus; Rl, 27, 
shic nl ... teneture; N II, 114. vince- 
tor; TV, 52. 

c. Eilipfem: hic pauca primo; A I, 2. neo ..., 
ut hie, ... quseramus; li, 41. magno hie in- 
genio; F IH, 105. recte hic quiden; T V, 115. 
sextris (Hercules) hie ex Alcmena; N III, 42. nec 
.. quisquam magis ... videtur ... sustulisse, quam 
hie; Fa 48. honestius hie; O III, 108. 


hie 


152 


bio 


d. 2üde: hie facultatem cum *; R II, 52. 

2. hune: a. Subject im acc, c, inf.t conäteri; 
P 46. consecutum; R III, 6. mulierosum fuisse; 
Fa 10. extitisse; Ti 1. gustasse; N I, 20. ha- 
buisse; O TU, 85. mentiri; FIL, 55. reputavisse; 
N II, 119. subvenire; RI, 31. — maiorem ducem 
eognitum; A II, 8. 

b. Object: est admiratus; A II, 73. (Cepheum) 
antecedit; N II, 111. antepone; D I, 62. ap- 
pello; F II, 102. quem .. appellas? ' F V, 84. 
appellant; N III, 56. rn divitem; P 44, 
coner avellere; O II, 83. coägit.... obmutescere; 
C 23. miserum (dieimus); T I, 25. beatum di- 
cere; TV, dixerit divitem; P 46. duco si- 
millimun; T V, 56. extulit; fr V, 21, shunc. 
exsequis; T I, 115. est .. imitatus; O II, 57. 
virum bonum iudieare; O II, 81. ex maxime 
raro genere hominum iudicare; Lae 64. iuvare 
potuisset; Lae 11. nuncupat, (puncupant); N II, 
65. its TUI, 45. percussit ; N III, 84 
prohibet ... ponere; TV, 51. secuti; Lae 4l. 

{ Ellipfe : huno vos beatum; F II, 65. 

d. mit Präpofitionen: ante: N I, 82. 

in: conieiuntur; O II, 44 

post: hunc post; TIL, 15. 

raeter: L II, 14. 

. huius: ad h. adulescentiam; F V, 6. 
F V, 27. extrema aetas; C 60, animi pars; TIL, 
50. definitiones; A II, 16. facta; Lae 10, morti; 
F HU, 97. wmores; Lae 54. oflieium; F II, 60. =. 
(posterus); F V,183.><. salus; Lae 90. senten- 
tram; TI, 79. vita; T V, 64. 

4. huier a. nad Verben: adsentior; LI, 8. 
anteponam; F I, 65. committis; T V, 60. con- 
cederem; F II, 9%, denuntistum est; O II, 66. 
defuit; N III, 68. deesse; T V, 28. dicere; TIL, 
49. dabis? T III, 43, datos; T 1, 115. veniam 
dari; O III, 78. summum bonum est; A IL, 130. 
erit tanti; TII, 16. nihil potest esse certi; P 17. 
finitus est; Fa 30. impingendus est; T III, 44, 
oblivisei licebit? T V, 73. obsequor; F V, 8. 
sit .. oppositus; R Il, 51. opus est; N III, 38. 
placere; O III, 63. praecentet; F I, 94. shuie 
(Draeoni) ... relucet, ... sunt ... notata«; NU, 
107. restare; O III, 9. servire debemus; F V, 27. 
successere; LI,6. suscensere; TV,25. tribuenda 
... est; O IH, 63, adiutorem .. venisse; N I, 
17. (videtur); F I, 20. pulchrior (visus est); N 


1, 79. 
b. a huic ille classem . 
c. 2 Updjectiven: optimum esse; F IV, 56. 
caras esse; F V, 37. erat miserum; T V, 63. si- 
milis; A II, 118. 
- „togiiges Subject beim Baffiv: comparata 
36. — sint facienda; F III, 22, dignus 
na imitandum; R IL, 30. sunt iudicanda; F I, 


aetati; 


. incendi posse; 


5. hoe: a. abl, comp.: hoc miserior; F U, 68. 
b. Präpofitionen: ab: aberit; O II, 75. dis- 
sentire; A U, 68. dissentiunt; Fa 44. petitur; O 
IH, 16. — dicta; F V, 88, FW,9 vi 
tuperatum; FI, 21. iih: F IV, 9. 
enm: gnent; A I, 97. euiptifg: AN, 71. 
de: heraus; Ti, 99. mentiuntur; A II, 13. 
elliptiih: Lae 1. 
in hoc; N 1, 28. O III, 9. 
ro: respondeo; Lae 32, 
. Pintal: 1. hi: a. Mctiv: adversantur; L II, 
5. agunt; T II, 51. aluerunt; R III, 7. atti 
runt; F IV, 10. videntur facere, dicere; F II, 81. 
dubitant; N II, 88, fecerunt; T IV, 49. et Ijii, 
hi] fatentur; TIII,71. imitentur; AI, 10. mor- 
tui .. sunt; C 27. obtinere; T V, 85. 
parere .. velint; R putant; F IV, 49. 





TV, 47. 
28. sunt en 

sunt .. di; Il, iR Hill - 
II, 12. venerunt; R I, 19. viderunt; F II, &. 
N vivunt; R VI, 14. utunter; F IV, 11. ati 

; putabantor; O1, 188. 

b. Waffiv: coluntur; N II, 45. ü fhif .. 
eruditi; FI, 1. dei sunt habendi; N IIL, 45. je 
vantur; F IV, 65. urguentur; Fa 38. 

e. Elipfen: A II, 129. O III, 49. Lae 9. prin- 
eipes; FV,20. miseri; TV,16. surdi; T V, 116, 

2. hos: a. Subject im are. c, Inf.: se appellare; 
TV,9. disseruisse; F IV, 62, esse deos; N IL, 
80. mentiri, pertimescere; D I, 36. sensisse; F 
IV, 62. oportebit tueri; T II, 48. velle; R IIL 
32. — appellandos; Lae 19. 


IE T Br 


statuunt; O III 
..sunt; N IIL 45. 
. sustulerunt; F 


b. Object: condemnemus; D I, 36. contemni- 
mus; A IH, 130. interfeeit; T V, 55. laudas; F 
II, 12, placavit; TI, 71, ET Lae 32, 
sanat; T II, 58, terret; N I, 

e. @lipfe: quid hos? T II, Fin 

d. Präpofitionen: ante; DI, 88. 

apud: reperiemus; F IV, 12 (13), sum; F V, 


12. 
in hos cadere; T V, 40. 
ost: N II, 165. 

3 horum: a. nad Pronomina: alicuius; P 13, 
nemo; O II, 16, numquis? TI,89. quemquau; 
Lae 39. 

b. nad Subftantiven: adsentatio; Lae 9. 9. 
aetates; P 12. auguris; D I, 111. suribus: RI, 
19. [jveram|] ... correctionem, disciplinam; A 
I, 48. — F V,13. ratione; T str 
nectus; C 56. sententiae; N I, 117. sermone; T 
V, 116. + in servitatem; R IV, 6. 

4. his (dat,): a. nad) Verben: Jüs] ... est 
adhibenda; T II, 4 adhibetar; Lae 98, adsen- 
tiebatur; A I, 39. quibusdam, et iis [bis]| qui- 
dem non admodum indoctis ... displicet; F I, 1. 
adiutor ... inventus est; Lae 42. levabat; TI, 
59. placet; F II, 16. iis |[his|| ... placet; L 
II, 18. propositum fuit; O I, 70. iis [his || re- 
sistatur; Lue 41. subtrahendi sunt; T IV, 78. 

b. nad Adjectiven: contrarius; fr V, 38. dis- 
ver O 1, 109. Anitama; DI, 2, similes; FIV, 


ce. Ingtiches Subject beim Baffin: est tuenda . 
Stoieis |jhis|!; F II, 36. 
5. his (bb): 8. Subject im abl. abs.: 
ee TI, 4 
. nad Verb: utamur; FL2. 
Wbjectiv: contenti; F V, 18. 
ü abl. comp.: his || mihi, al. || minores; A II, 


113, £ 

e. Präpofitionen: ab: dissentientes; O II, 7. 
Ist ül ... disesentiunt; Lae 32. exstiterunt; F 
‚7. ><. oritur; Lae 5. postulandum; A II, 29. 
profecti sunt; TII,8. repellere; TIIL,66. Jüsf 
.. removendum; A U, 74. — iis || bis || .. com- 
prenditur; A II, 40. dieuntur; A II, 45. iis | his |) 
dieitur; A_ II, 93. disputari solent; A II, 40. op- 
ponitur; R I, 4. pulsa; A II, 30. iis his |) ost 
traditum; Ti '39, 

cum: agamus; A II, 32, decertandum est; O 
HI, 116. pugnemus; D E 113, 

ex: (generatos editosque); Ti 39. eliget; A IL, 
118. — alius; L I, 6. 

in: iis (hie) ... fuisse; A II, 7. — zum Gap: 
F V, 14. 0 I, 69. 

pro: dicam; R I, 34. : 

b. femin.: 1. & ; 1. haee: uhr 
N III, 46. ><. »haec (Cynosura) . Te 
N II, 106. >haec (Capra) est . Ir ita«; N I 
110. »haec me inretivit«; T ul, (Academia) 
nominetor; A1,46. — elliptijch: Ksuası N 11,108. 


prae- 


hie | 153 


2. hane: deam duces? N III, 48. (Academiam) 
exoremus; L I, 39. »hanc .. tegit«; NII, 114. — 
»hanc (Cassiepiam) ... propter«; N II, 111. 

3. huius: fratri; N III, 48. 


4. huie: »huic (Andromedae) ... eontingite; 
N IL 111. dicandus est; fr IX. 11. eripiamus; 
T IH, 46. erat ... recens; T IH, 75. subvenire 


debemus; T III, 44. 
5. hae: »hac (Cynosura) fidunt«; N II, 106. — 
susus in hac (Uynosura) este; N II, 106, 


D. ®inral: Arctoe dune .... sex his altera«; 


N II, 105. 
e. neutr,: |. @ingular: 1. hoc (nom.): a. 
Actio: poterit .. abire; FV, 7. Pi T ? 99, 


apparet; F V, 58. Lae 81. constat; TI, 43. Lae 
eonstet; N III, 11. contingit; P 34. conti- 

gi: FV,92. O II, 65. potuit .. contingere; O 
‚118. eonvenit; F IV, 25. V,87., TV, NL, 
74. poterat convertere; Fa 37. delectat; TI, 4. 
differt; F V,33. displicet; AIL,133. =»hoc dolet«; 
DI686. sit; T IV, 80. erat; D II, 35. ita sit; 
AI, 101. F VW, 27. in Sileni ... historia est; D 
1, 49. est in lbris; D II, 110. in Lycurgi pote- 
state potnit esse; R II, 24. est in vitio: F ‚8. 
fas est dietu; T V,38. aptum est; Al, 11. aspe- 
rum (est); A II, 21. mortale et caducum est; fr 
V, 97. certum ... sit; O II, 80. commune est; 
T II, 17. O III, 102, sit ... commaune; O I, 54. 
commune sit; O I, 70, consentaneum (est); A 1, 
11. sit consequens; F V, 18. difficile est; FL, 3, 
diesimile est; F IV, 15. dulce (est); A II, 21. 
erit ... durius; T III, 18. est ... evidentius; N 
U, 5, test ... esse falsaum, potest verum; DI, 
141. falsum potuisset esse; Fa 27. falsum .. 
fuit; Fa 29. est ... inopinstam atque mirabile; 
P 35. mirum est; CO 24. modieum est; F II, 62. 
bene olens rs AU, 21. perspicuum est; FIV, 
67. T III, 28, OÖ I], 42. perspieuum sit; N III, 11. 
larissimum est; DI, 27. proprium sit; F III, 

2. N I, 104. esset ... proprium; Lae 26. quale 
est? A II, 115. N 1, 105. quale sit; FI, ur y, 
12. Fa 40. quale esset; N I, 71. videtur... satis 
esse; A II, 102. testium satis est; F II, 82. est 
. satie; T II, 17. satin est? O IN, 78. simile 
. est? F IV, 81. erit ... simile; TI, 75. si- 
mile sit; N I, 90. suave est; TV,31. turpe sit; 
0 II, 53. erst... verum; Fa 38, verum .. fuit; 
Fa 29, (mit Bronomen: f. B, I, 2. Genetiv: |. B, 
1, 2. Smfinitiv, Sag: j. C, IN. evenit; T II, 68. 
R 1, 69, expedit; III, 75. habet; O III, 77. 
habebat, inerat; D II, 143. interest; F II, 13. O 
L 11. intersit; A 11, 37. RI], 50 interfuit; R 
M,?. Lil, 38. licet; A II, 106. O II, 33, mi- 
mit; L III, 16. movet; NI, 92. patent; TI, 29. 
tebit; Fa 6. pertinet; L I, 62. placet; N IH, 
laceat; F |, 2. proderit; Ol], 75. sequere- 

tur; Fa 41. serpet; N III, 52. speotabat; D II, 
118. terreat; A 11, 69. valet; TI, 87, valeat; 
DI, 49, tuit valere; D II, 99. videtur valere; 
AI, 86. Fal4. est... versatum; RII,29. recte 
eonversum videri potest; Ti 38. videbitur ... 
derias; O I, 23. mirabilius (videtur); N I, 71, 
wirum videri solet; R I, 11. probabilius videtur; 
au 121. 134. O III, 38. visum est utile; O III, 


b. Baffiv: aceipietur; T I, 110. est ... admi- 
randum; R il, 18. agitur; F V, 68. concedater; 
PA, 15. est concedendum; D II, 103. conclu- 
sum videtur; F III, 27. concluditur; T V, 49, 
a quid ita conexum est, ut hoc; A II, 143. con- 
frmatum videtur; F V, 9%. ceonfitendum est; D 
H, 127. constitutom est, DI1,43, O I, 23. de- 
liberetur |] deliberatur ||; O II, 40. dieitur; F V, 
%. 72. TI,47. dici solet; FI, 12. diei ... 
potest; T I, 88. diiudieari ... potest; LI, 56. 

1. 


hie 


disputatur; T I, 88, editur; F V, 79. effcitur; 
TV,71, efectum sit Nest; O 1,160. ft; F 
v,‚33 TV, 105. LIO, 47. faciendum est; F IH, 
4. est ... faciendum; O II, 50. 
DI, 49 fugiendum est; O 1, 51. 
A II, 104. intellegi potest; T V,98. indicaretur; 
Lae 87. iudicandum est; 01,75. meditatum ... 
debet esse; C 74. negarı potest; D II, 108. ob- 
tineatur; F III, 11, erit .. perceptum; F YV, 90. 
sit ... persuasum; L II, 15. est positum; F IV, 
15. praeeipitur; T II, 47. proditum est; RU, 
28. putatum est; DI, 84. refellatar; N I, 91. 
reprendi potest; F 11,82. reprehendendum; A II, 
49. ({respondetur); C 20. traditur; TI, 14, tri- 
buebatur; Lae 6. tributum est; LIT, 58. tribuen- 
dum sit; D I, 81. videndum et; FV,87. est 
.. usurpatum; P 33. 

e. Ellipfen: nec hoc in aceryo tritici solum; A 
II, 92. hoc quoque alienum; FI, 26, praeclare 
hoc quidem; F Il, 5. hoc vero .. optimum; FII, 
6. quam hoc suave! F II, 88. si illud hoc; non 
autem hoc; igitur ne illud quidem; F IV, 55. nec 
tamen ille erat sapiens (quis enim hoc?) ; FIV, 
65. tibi hoe incredibile; F V, 85. an hoc usque 
quaque, aliter in vita? F V, 91. quamquam hoc 
quideın minime; TI, 40. quamquam hoc quidem 
nimis sanepe; T I, 90. durum hoc sane; T I, 107. 
hoc eodem tempore; TI, 67. non tibi hoc soli; 
T Id, 79. nimirum hoc melius; T IV, 59. hoc 
quidem commune malorum et bonorum, ut ..; T 
IV, 65. veram hoc alias; N I, 17. verum hoc 
quidem, ut voletis; N I, 90, sed hoc ıninus ad 
rem; D I, 66. non sane mirabile hoc quidem; D 
I, 67. sed hoc posterius; LI, 18. »libanto. hoc 
I libanto |} certis sacrificiis ac diebus«; L II, 19. 
hoe quidem sane lueulente; O TI, 60. quorsus 
hoc Tommas baec |? C 42. multa ... prae- 
elara, sed hoc... in primis, quod ..; C64. 7 qui 
|leui|] non tum hoc, tum illud ..., sed idem 
semper; Lae 13, beluarum hoc quidem extremum; 
Lae 20. 

2. hoe (acc,): a. Subject im acc. ce. inf.: a. 
Activ: accidere posse; II, 27. cadere; F V, 
93. posse contingere; Lae 8. et fuisse semper 
et fore; A Il, 118. secundum naturam esse; O 
II, 72. esse praestantius; Ti 9. proprium ... 
esse virtutis; Il, 17. pulcherrimum esse; A Il, 
66. turpe esse; F II, 49. verissimum esse; R II, 
70. esse quasi finem et ultimum; F II, 54. vgl. 
B, 1, 2. 1,2. C II. licere; A U, 17. pertinere; 
DU, 9. ita visum; T III, 8. gratum potius vi- 
deri quam grave; L II, 41. ineredibile .. videri; 
O Il, 56. usu venire; A II, 56. F V, 4. 

“ Bafjfiv: conelusum esse; A II, 96. posse 
deberi; T I, 67. diei; FI, 76. dietum; O I, 2. 
esse dietum |[d. essej]; Lae 59. disputatum; A 
II, 78. datum; F V, 2. expetendum .. esse; F 
II, 29. fieri; T II, 64. fieri potuisse; N Il, 9. 
IH, 12. turpe haberi; O III, 69. intellegi; F II, 
66. Fa 4l. L 1,38. Il, 24. intellegendum; O I, 
46. probatum; A II, 78. esse ee: TI, 
81. retinendum .. esse; N I, 9. 

b. Object: «. tibi adsentior; A II, 101. carere 
noluisset; L II, 53, Anaximandro ... non per- 
sussit; A II, 118. persuaderi mihi . velim; 
N 1,61. 

ß. accepimus; A II, 57. adfert; T III, 34. ad- 
ürmare; A Il, 87. admiratur; O 75. asse- 
quamur; F IH, 5. agunt; TV, 19. ait; D I, 62. 
»hoc animadvertit«; T IV, 55. haec ||hoe || ap- 
pellat; L II, 16. adprobare; A II, 96. adproba- 
vissent; R II, 4. attendis; N I, 99. audisse; D 
1, 56. audivimus; R II, 28. cernunt; A II, 54. 
cernere; F V, 55. N III, 20. ewcogitavit || cogita- 
vit||; D I, 47. commentemur; TI, 75. compro- 


sit .. fictum; 
intellegatur; 


hic 


bavit; FI, 65. concedis; F V, 98. concedit; AI, 
113. concedunt; L II, 1. concedamus; F II, 27. 
eoncesserit; Fa 21. conficiebat; A II, 145. con- 
secuti sunt; L II, 58. contendere; T IL, 38. 
erederemus; T V, 20. curo; T II, 17. declarant; 
F 1, 24. defendit; FI, 25. »hoc deputo miserri- 
mums; C 25. dico; N, 90. LI, 54. dieis; FH, 
72. TI, 14. dieit; A IL, 73. FÜ, 20. V, 98. TI, 
52. II, 44. III, 38. V, 26, longum dieimus; TI 
94. dieitis; F II, 75. dicebat; fr V, 108. dixit; 
Tı, ı11. DI, 37. dixerut; RL 18. o I, 67. 
dieet; P 24. dicemus; T II, 31. dieat; NIT, 91. 
diceret; FiV, 41. N 1. 38. dixerim; DI, 25. 125. 
dixerit; FU, 41. T UI, 31. dicere; A II, 1283. T 
II, 38. V, 75.N I, 70. D IE, 27. 133. C 82. Lae 
12. 39. dixisse; D1,56. dieturam; FI,39. esse 
dieturi; F II, 47. didicerit; O II, 76. didicie- 
set; F V, 94. dasne? LI, 21. dant; LI, 50. 
{dedit; N II, 34. dabit; F IV, 51. D II, 104. 
dabitis; FU, 86. demus; TV, 34. DI, 34. de- 
derit; D Il, 103. dare; F V, 87, daturum: N, 
89. doce; T II, 29. docebit; N I, 96, docere; 
R 1 238, alieuum ducunt; D L 82. II, 102. efh- 
eit; TU, 11. O IT, 238. C 51, efüciet; A II, 44. 
effecerit; FIV, 41. erit effectura; Fa 27. eflicere; 
T II, 71, effecturum; R I, 38. excogitarit || eo- 
gitavit ||; D II, 47. explicemus; N II, 19. E rasl 
expressimus; Tı ‚ 65. »exsecrabor hoc; 
facitis; N I, 89. D IL, 104. faciunt; > I, 54. 
fecimus; T I, 83. faciat; O II, 31. insigne fa- 
ciamus; F III, 14. facito, feceris; D II, 127. fe- 
cerit; DI1, 127. >. facere; L III, 26. facere lon- 
gius; F V, 16. fateris; A II, 93. fert; OÖ IL 51. 
tulerit; RI, 51. ferre; F IV, 62. habemus in 
promptu; T II, 55. sie habent; N III, 86. im- 
probare; A II, 96. infirmat; A II, 18. intellegi- 
mus; N II, 17. intellegunt; Lae 24. intellegant; 
F V, 33. L II, 62. intellegere; N II, 48. D Il, 72. 
L U, 59. interpretantur; L II, 50. iudicabo; A 
II, 98. x, iudicaremus; F IV, 59. loquor; RI, 
44. negatis; A UI, 113. nescit; DII, 125. omitto; 
A Il, 95. ostendere; T V, 32. patitur; O II, 51. 
patistur; TI, 46. pateretur; AII,146. pervide- 
rit; OÖ III, 75. possunt, poterunt; T II, 34. po- 
jan A II, 107, poterit; TI, 41. postulat; OÖ 
‚68. praescribit; O Ill, 27. probas; F V, 88. 
L 52. Lae 24. probavit; F I, 4. 
Be R proßteatur; AIIl,44. propino; 

I, 96 Be 11,64. putarem ...di num; 
FW, 52. [hie || .. quaero; di, 16. haec [| hoc || 

j quaero; L18. quaeramus; T V, 14. quae- 
rentes; F IV, 47. queritur; T III, 18. incohatum 
reliqueris; R I, 55. remittam; L II, 24. repu- 
diare; A II, 119. sciat; O III, 54. sentio; LI, 

sentit; T V, 21. DII, 25. sentiebat; 
sensit; R II, 5. sentiemus; T III, 31. 
gignificat; T 1, 88. spectant; O II, 23. sumitis; 
N II, 36. DU, 104. sument; Ö II. 106. suscepi; 
R 1, 38. tenebo; F 1,35. tenere; T IH, i 
tollit; A 11-18. tribuit; OL, 78. vides; N L 77, 
videt; T V, 14. 97. vidit; FIV, 60. RIL 5. wi- 
derunt; F IV, 63. videbit; O I, 114. videro; T 
U, 26. videamus; R I, 15. 38. viderit; A II, 19. 
viderint; R II, 81. videre; F IL, 29. IV, 76. DI 
15. Lae 54. vidisse; T IL, 77. vocant; A 11,49, 
vis; Fa 13. vult; F II, 31. 73. OL, 51. volunt; 
O DI, 23. vellem; T IL 42. velle; T V, 88. 

e, Ellipfen: hoc melius nos; FI, 61, nunec. 
hoc, illud alias; T 1, 33. Pacuvius hoc melius; 
T U, 49. Cotta .. modo hoc, modo illud; N I, 
47. "Eurip ides .., ut multa praeclare, sie hoc 
breviter er {be [brev.] |; N I, 65. omnes hoc histo- 
rici; jraeci hoc diligentius; L IU, 46. 
in lie, 0 ll, 34, 

mit Präpofitionen: ad hoc probandum; DI, 





154 hie 


124. quaerimus; R I, 58. satis est ... 
sum; F II, 82. 

contra hoc |jhaee || ... dicere; F V, 85. 

3. huius: vis; O I, 98, 

4. hnie: a. nach Verben: huc un huie || addi 
potest; P 22. (sit consequens); 

b. nad WAbjectiven: similis est; F ıv "2. (si- 
mile) esse; N I, 90. simile est; D I, 77. aunt 
... similiora; F IV, 30. 

5. hoc (abl.): a. Subject im abl. abs.: addito; 
FO, 36. cognito; O II, 20. concesso; DI, 118. 
detracto; T IT, 83. dato; FV,83. fixo; TI, &. 
posito; F III, 58. TIL,80. D1,118. Till. + hass 
posite || hoc ven I; LI, 48. probuto; T V, 
18. proposito; retento: L II, 39. sta 
bilito; T18 


b. nad) Kbjectiv: sum contentus; D I, 16. 

c. abl, eausae: efhceitur; T II, 59. moveri; A 
II, 32. praestat; Lae 19. hos || hoc|| significat; 
C 36. 

d. bei Eomparativen: «. abl. mensurne: be 
tior; C 60. melior; F IV, 43 melius; TI, 2. 
IV, 58. commodius; O I, 159. faciliorem; fr V, 
97. gravior; T II, 57. invisior; O II, 34. liberio- 
res; A II, 8. magis; F V,31. T1,42. L II, 4. 
major; F Il, 81. plus... negotüi; FII,44. mali; 
R V, 11. praeclarius; O I, 64. prasstantior; A 
II, 2. solutiores; A TI, &, suspectior; O II, 
taetrior; R Ill, 45. turpior; T II, 12. >. 

ß. abl. comparationis: artius; Fa 32. diri- 


respon- 


nins; F II, 16. levius; TV, 108. =hoc Axt; 
L U, 59. tristius; D I, 79. turpius; A 
DI, 87. 


e. mit Präpofitionen: de: dissentiant; F V, 38. 
dubitare; TI, 73. sentirem; RI, 19. eli iptife: 
de hoc alias; TI, 78. alio loco pluribus; Dil, 
119. 

ex: evenit; T IH, 63. intellegi; N II, 32. Lae 
20. movebit; A Il, 46. nascitur; F III, 63. est 
natum; A 11, 28. perspici; FI, 40. tollendus 
est; F II, 22, elliptiih: ex hoc illud etinm; N 
IIl,10. credo equidem ex hoc, quod ..; R VI, 10. 
— zum Sag: AI, 35 TI 28. „87. in, 3. 

in: delector; L U, 17. erro; C 85. gloriari; 
O 11, 59. haberet; A II, 110. inest; TI, 9%. 
resisto; F IV, 50. sunt; T II, 52. valet; Lae 
68. — pertinscem; F II, 9. Ey C5. 3- 
milis; A II, 118. — zum Saß: F IV, 30. TI, 8. 
v4OLl 29. UI, 34. 

sine: FL 70. 

11. Binural: 1. hase (nom.): a. Activ: adsint; 
Lae 84. cadunt; T II, 14. cuhaerere possunt; 
N III, 34. concinent; F V,83. congruere pos- 
sent; F IIl, 62. convenient; F V, 77. defiuere 
potuerunt; N II, 79. (mens, ratio) deesse non 
ossunt; NII, 38. differunt; T IV, 24. efugıunt; 

il, 20. emergunt; OÖ IL, 24. fluxerunt; N II, 
47. habent; D II, 18. |jhabere ||; TIV, 43. ha- 
berent; T V, 42. manant; N Ill, 49. nata sunt; 
F IV, 54 TI, 70. N II, 47. nascuntur; L1,8. 
pertinent; R V, 6. O Il, 86. placent; L II, 45. 
pugnant; Fa 12. >. repugnent; T III, 72. se 
quuntur; A II, 38. sunt; O III, 81. erant; DIE, 
4. fuerunt; T I, 70. ita non sunt; A I, 1. ita 
sunt; © 81. ita sint; Fa 18, sunt in legibus; L 
11,60. in promptu fuerint; DI, 124. Chrysippes 


sunt; A Il, 96. apta sint; o I, 129. meliors 
sunt; N L, 21. aunt ... communia; LI, 3. 
sunt contraria; F Il, 29. sunt .. cotidiana; DI, 


62. dissoluta (sint); O I, 129. haev magna, 
divina, haec sempiterna sont; TIL 67. siat. 
faciliora; D I, 117. sunt facillime; O 111, 30. in- 
audita non sind; P 33. sunt indiesoluta; Ti 4. 
sunt ... magna; L I, 28. sunt ... maiora; L I, 
28. nota esse debebunt; F v, 21. plausibilia 


bio 

non sunt; TI, 51. plena sunt futtilitatis; N II, 
70. probabilia .. sint; A II, 135. iustitiae pro- 
pria sunt; F V, 65. sunt... propria pbilosopho- 
ram; D Il, 10. qualia sunt; A Il, 21. uberiora 
. aunt; FI, 12. vera an falsa sunt? A II, 9. 
vera sunt; F II, 80. utilia non sunt; O III, 85. 
(vgl. B, I, 2. 11,2). suppetunt; OII,31. in men- 
tem veniebant; N Il, 168. »haec bene verruncente; 
D 1,45. in errore versentur; T I, 107. maiora 
videntor; DII,58. videri possunt odiosiora; P 10. 
vigent; N UI, 30. 

. Baffiv: aceipienda (sunt); Lae 88, adiecta 
sint; F IV, 30. essent ea adiuneta |l[haee ad- 
iuncta] ||; LII, 48. aestimanda sunt; P48. sunt 
... animadversa; D I, 12. anteponenda sunt; OÖ 
II, 43. circumspicienda sunt; Ö I, 59. coiciun- 
tur; T V, 18 (12). cognoscentur; N 11,47, com- 
parentur; O 1,152. concedantur; N III,41. con- 
ednuntur; TI, 106. coneluduntur; TUlI,22. con- 
fitenda sunt; T III, 44. collecta sunt; N III, 60. 
constituta sunt; T IH, 51. N 1, 23. R I, 56. cre- 
duntur; N II, 70. deducuntar; F V, 47. defen- 
duntur; D I, 72. sunt defendenda; A II, 137. 
delata sunt; F V, 88. dieuntur; T III, 71. erant 
dieenda: F IV, 62. V, 36 (37). f. dico, III. algd, 
haec (18 ©t.) B. I, ©. 689, b. disputentur; N Il, 
%. disputari solent; R I, 53. O II, 6. disputari 
ridentur  [disp. vid.]|]; P 10. disseruntur |] dis- 
serentur ||; O Sr, 20. darentur; D II, 123. efi- 
eiontur; T V, 17. eflicianter; F I, 55. effugiun- 
tur; T I, 86. expetantur; O III, 118. explanata 
sunt; O Il, 8. explicanda sunt; F V, 27. expli- 
eari ... possunt; D UI, 145. sint ... explicata; 
Fa 44. (mens, animus) extinguuntur; C36. fiunt; 
F III, 46. Giant; DI, 28. Lae4l. shaec ... fiante; 
L IL 20. factitata; O II, 85. firta sunt; DI, 42. 
inprobantur; D I, 72. ingenerata ... essent; D 
I, 96. iudicantur; O Il, 79. mixta fuerunt; R 
Il, 42. neglegentur; F 1,12, neglecta sunt; LII, 
63. notata sunt; T Il, 10. D I, 109. sunt ... 
notata; D I, 12. novantur; Ti 13. obscurentur; 
FIV, 31. observantur; D 11,45. observata sunt; 
DI 12. observari ... potuerunt; D Il, 33. pa- 
riuntur; O Il, 31. parata sint; N 1], 158. quue 
... percipi dieuntur, ... ut baec; A II, 21. per- 
fecta eint; L I, 35. perpolita; F V, 88. perspiei 
possint; D I, 23. praeparantur; L1,28, proben- 
tar; L 1, 38. probarentur; L 1, 43. proposita .. 
eint; Lae 63, quaeri coepta; F V, 88. refelli 
possunt; A Il, 85. TI, 80. referri solent; D II, 
11. sint .. referenda; L 1,20. referantur; O II, 
118. regantur; N II, 4. III, 10. retinentur; NIT, 
30. revocari .. possunt; D II, 145. esint ... si- 
mulata; N II, 88. sunt sumpta; A II, 98. tem- 
perata .. fuerint; R II, 42, teneantur; OL 51. 
tractantur; A I, 24. tractata sunt; L III, 32. 
tradita essent; D II, 96. sunt vituperanda; F II, 67. 

ec. Ellipfen: sed haee coram et srepius; A ep. 2. 
ergo haec animorum; A I, 21, haec fere de mo- 
ribus; A 1, 39. atque haec contra Aristippum; 
FI, 41. sed haec nibil sane ad rem; F II, 82, 
ergo haec in animis; F I, 113. atque haec qui- 
dem de rerum nominibus; F IIl,5. sed haec hac- 
tenus; F IV, 14 D UI, 53. Fa 20. O 1, 140. III, 
6. Lae 55. P 41. verum haec quidem hactenus; 
TI, 84. sed haece quidem hactenus; O I, 91. 
atque haec quidem hactenus; O I, 160. sed haec 
in pueris; F V, 62. sed haec etsi praeclare, non- 
dum tamen perpolita; F V, 88. sed haec et ve- 
tera et a Graecis; T I, 74. et haec quidem hoc 
modo; T I, 99. atque ut haec de honesto, sic de 
turpi eontraria; T II, 46. atque haec quidem his 
verbis; T III, 42, haec igitur simplieia, illa mixta; 
TV, 84 (85). et haeo quidem in primo libro de 
natura deorum; N I, 41. nec vero hasc solum 


hie 


admirabilia; N II, 115. red haec vetera; N II 
80. haec de Indie et magis; D I, 47. sed haec 
alias pluribus; D II, 7. haec laudabilia et locu- 
letibus fere cum plebe communia; L Il, 59. sed 
sec .. nune satis; LIII,32. atque haec in mo- 
ribus; O I, 46. haec ergo ... rariora; O IT, 19. 
tamen haec in posterom gratiora; OÖ II, 60. sed 
hase quidem de iis, qui conservatione oficiorum 
existimantur boni; O III, 17. quorsus haec? O 
III, 68. quorsum haec? Lae 42. quid si haec 
Ben in utroque? O HI, 90. haec fere contra 
egulum; O III, 108. 

. haee (ace,): a. Subject im ace. e. inf.: 
@. Wetiv: esse in deo; N I, 92. in bonis rebus 


esse; P 14. esse .. acerba; T III, 30. esse ca- 
riora; F V, 40. »communia esse haec«; T IIl, 30. 
eonereta ., esse; A II, 121. falsa esse; TI, 48, 


esse grata; O Il, 57. inexplicabilia esse; A II, 95. 
esse nota; RI, 66. sita; N II, 88. vera esse; 
ATI, 116. esse utilia; O II, 99, evenire: DL 23. 
eventura; T I, 90. habent [Jhabere ||; T IV, 48. 
inesse; TI, 22. N IL, 18. 30. mirabilia videri; 
F II, 48. vivere; T I, 56. 

ß. Baijip: (appellari); TIV, 73. »haec audita« ; 
T II, 29. esse ... constituta; D Il, 105. posse 
contemni; DI, 104, declarai; DI. 30. esse 
dicenda; TII, 67. eflici potuirse; AIL,120. evelli 
... posse; T IV, 46. explicari; FI,5. fieri; T 
IV, 44. NH, 19, DI, 18. feri; N IL 44. Siecta 

. esse; D I, 33. intellegi; O 1, 97. inventa; D 
I, 80. nihil ... posse ... utilius optari quam 
haec; T IV, 82. posita esse; R I, 56. probari; 
A II, 47. probari posse; O ll, 57. quaerenda; 
R I, 81. reicienda esse; F IV, 22. rider; DI, 
104. sentiri; F I, 80. >»haec .... tenerie; DI, 20. 

b. Object: accepimus; D I, 50 O I, 150. aceci- 

ere; O IH, 5. C 25. attnlit; RII,28. admirans; 

VI, 19. adgnoscere; TI, 58. agit; T V, 88. 
egit; C 16. agamus; T I, 119. aiebat; N III, 44. 
appellat; Fa 30. L IL, 16. appellata; F V, M. 
attendite; Ti 40. »audisne haeu«? T IL, 60. au- 
diam; A IL, 141. audiat; O III, 98, audierit; F 
IV, 52. audientis |] audienti ||; F V, 27. audire; 
O IH, 5. cugitat; T II, 35. cogitans; Ti 20. 
eogitantem; T III, 38. cogitanti; T V, 70. com- 
mutaverat; A I, 37. comparare; O II, 18. con- 
cedat; TIL, 41. contulerunt; DI, 28. contulisse; 
A U, 148. confecit; R IL, 12, colligebant; T II, 
62. conservant; D II, 50. consideremus; O II, 
73. eontemnimus; D I, 101. credis; T I, 10, 
erederet; A II, 90. eredituri fuerunt || fuerint ]]; 
T1,48. curaturos; A I, 4. defenditis; N III, 62. 
definiunt; T IV, 16 (17). desiderant; C 56. Lae 
82. dieis; T IH, 41. dieit; L H, 67. C 79. dixe- 
rit; O II, 54. habui dieere; N II. 93. diligere; 
F IV, 25. I|haec, quae|| ... didicimus; L II, 49. 
didicerunt; F II, 26. dispertiunt; T III. 81. dis 
putant; TIH, 71. IV, 46. disserunt; Lae 18. dis- 
serens; Fa 9. disserere; Lae 193. distinguit; P 
24. distipguunt; A II, 32. distraxissent; OÖ II, 
ll. doceo; A I, 18. dubitare; O III, 77. edisei- 
mus |]discimus, al.|} »edidit haec-; D II, 64. 
eficeret; D II, 94. eflecisset |jeck.||; N I, 100. 
eficere; T Y, 42. N II, 115. III, 25. >»haec ecfa- 
tuse; N I, 41. enucleare; T V, 38. existimant; 
D II, 36. exguirerem; T I, 98. conditiora faeit; 
C 56. facere; T II, 39. P 29. fecisti; P 29. fin- 

bat; TI, 65. Sinxerat; F1,19. „fabitur hacc«; 
r VII, 9. »haec habeo«; T V, 101. habet; TV, 
45. habemus; L II, 61. inclusa habebam; AL, 
1l. habui; D I, 181. C 85. Lae 104. habere; T 
V, 101. habere dubia; A II, 29. ignoremus; R 
I, 19, importat; T V, 29. improbent; AI, 5. 
indicavit; LIU, 25. intuens; TV, 71. investigare; 
RI,17. iudieat; A U, 91. iudicare; A U, 91. 

20” 


hic 


legimus; TIL, 27. legere; Fl,11. »haeo legere«; 
RI, fr 1. loquor; A II, 73. loqueris; F I, 76. 
loquitur; F Il, 24. shaec est ... locutuse; DI, 
64. locutum; C 41. loqui; T V,31. machinatus 


sit || est ||; Ti 9. mandaremus; N I, 7. metuis; 
I, 10. maiors nectens, ut haec; A II, 21. omit- 
tam; Lae 64. omittas; T IV, 75. omittamus; F 


V, 76. N III, 32. persecutus .. esset; A II, 74. 
osuiati; F II, 31, praecipiunt; fr V,41. premae- 
at; N II, 20. probamus; A II, 105. probent; 

T 1,76. probaverunt; DI, 5. prodere; C 25. 

protulisse; N III, 84. providet; N Il, 58. magna 

... putant; TI, 111. pulchra putet; T IV, 67. 

| boc|| quaero; L I, 3. quaeret; A Il, 128. quae- 

remus; A Il, 147. refellunt; N Ill, 60. renova- 
bam; A I, 11. ||hoc)) reprehendat; A IL, 102. re- 

utent; T I, 5l. requiro; Il, 97. scire; N 1, 

scribunt; Fa 10. scribebamus; F Il, 96, scri- 
bam; FI, 6. secuit; Ti 24. |hoc| sentimus; 

T 1, 30. suscipiet; OÖ I, 159. suscipiens; T V, 

71. suspicati .. sint |sunti; N I, 41, tenemus; 

AI, 21. DI, 117. timeat; T I,48 tollit; F 

II, 72. tractare; A 1,25. F I, 67. tractanti; 

T V, 70. tradere; F I, 31, vendidiese; N III, 84. 

videtis; N II, 48. »haec ... videre; D I, 21. 

videat; N IL, 12, LI, 2. videamus; A II, 130. 

videre; A UI, 89. 

c. Ellipfen (vgl. 1, c): aut.. Graeca legere ma- 
lent, qui erunt eruditi, aut ne hasc quidem, qui 
illa nescient; A I, 10. immo vero et haec, qui 
illa non poterunt, et ..; AI, 10. haec Antiochus 
fere et Alexandrese tum et multis annis post 
multo etiam adseverantius; A II, 61. vestri haec 
verecundius, illi fortasse constantius; F II, 114. 
multo haec coniunctius homines || multo * haec 
coniunctio est hominis ||; FIII,63. sed haee qui- 
dem, quae dixi, cor, cerebrum, animam, ignem 
vulgo; T I, 19. quanto melius haec vulgus im- 

itorum; N I, 101. atque haec quidem ille; N 
I, 96. haec igitur indocti; N III, 40. ideirco 
haee tecum, quia ..; N Ill, 9. atque haec qui- 
dem Ennius; D I, 132. haec igitur Athenienses 
tui; L U, 67. Cyrus quidem haec moriens; C 81 


82). 
X. mit Präpofitionen: ad: additis; F IV, 73, 
adiungit; A 1, 40. conferrem; N I, 9. dicere; 
F IV, 44. diei; R III, 26. habeo; F 1,28. ha- 
bes; T I, 55. inpellere; LII,69. opus est; D Il, 
130. opus esse ad haec refellenda; N II, 61. 
opus est ad haec refellenda; D I, 51. refert; F 
1, 23. referri; F Ill, 22. revocetur; O I, 135. 
transferre; TI, 41. vis; TIIl,42. vultis; Lae 32. 
contra: sit ... armatus; R VI, 1. 
in: intenta; N 1, 105. invaserit; L I, 39, 
inter: interieetam; F II, 16. interesse; A LU, 
ne vivere; L 1, 56. — est ... similitudo; T II, 


8. horum: a. nad) Pronomina: aliquid; A II, 
124. TI, 4l. neutrum; A II, 118. DIL, 125. ni- 
hil; N 1, 70. II, 119. 128. III, 30. 52. ><, D II, 67. 
L 11,7. quid? P 15. 39, num quid? A I, 148. 
»quid horum«; T III, 30. quid; N II, 167. quid- 


nam; F IV, 19. quiequid; N I, 104. utrumque; 
T IV, 62. 

b. nad Adjectiven:; plena; D 1, 16. simile; T 
II, 36. similia; A I, 91. F III, 51 

ce. nad Subftantiven: errore; D II, 83. insi- 
gnia; N I, 100. luminibus; A Il, 43. (conailii, 


rationis, mentis) potestas; T IV, 77. de... veri- 
tate; F III, 48, 

4. his (dat.): a. nah Verben: \iis|| accidant; 
N II, 82. adsentior; D II, 100. respondent; FI, 
23. tribuendum est; F V, 72. 

b. nad Wdjectiven: consentaneum; F III, 48. 
T V, 82. consentanea; F Ill, 48. sint ... con- 


| hibebatur peritus; D II, 71. 


186 __ hie 


sequentia; F III, 26. 48. contraria; F IV, 6. T 
IV, 25. V, 80. O I, 115. >. II, 38. similia; TV, 
97. O0 I, 17. 

5. his (abl,) a. Subject im abl. abs.: auditis; 
T 1, 76. cognitis; A II, 37. explicatis; LI, 16, 
expositis; OÖ I, 99. positis; FI], 41. propositis; 
F IV, 54. L II, 51. 

b. nad ®erben:; careat; N II, 46. iis |his] 
carentia; N II, 21. vacant; N II, 56. uti; DL 
35. iis Ibis | uti; N II, 79. utendum est; O1, 52. 

ec, nad Mbjectiv: contentus; R I, 36. 

d. abl. causae: capiuntur; T V, 28 
territas; N I, 86, 

e. bei Eomparativ: esse potiora; FI, 11. 

f. mit Präpofitionen: ab: ordiamur; F V, 3%. 

de .. his Jüis{ ... certatur; N 1, 2. 

ex: est concretum ex his Jjiis||; N III, 30. con- 
stituere; F IV, 25. iis | hie | erantur; NII, 86. 

igmi; A II, 118. nata est; A II, 59. — duo; A 
ne quid; TV, 40. — zum Gaß: ex iis ||his|; 


in: addubitare; O Ill, 18. consistit; A I, 42. 
discrepant; A I, 134. inesse; N II, 97. est oocu- 
pata; N II, 58. ni; F1II,58. esse in iis || « 
... positam; F IV, 59. — zum Sag: A II, 40. 
U, 60. C 24. 

sine: Lae 34. 

E. ältere $ormen: I, 1, a. »Huiusce jHuins] 
dieie; L II, 28. huiasce generis; Ti 16. huncine 
hominem? D II, 30. huinsce modi; A I, 25. fr 


esse per- 


1,3, haec ... sententiae; T V, 84. huiusce 

terrae; N II, 164. ad hancine... vitam? TIIL,43. 

a hisce .. pluribus |] [pluribus] || nominibus; 
II, 46, 


2. »hicine est ille Telamon«; T Il, 39. hacc 
lihael| aunt .. aves internuntiae lovis! D II, 72. 
hnec |] hae || sunt exercitationes ingenii, hasc cur- 
ricula mentis; C38. ut haec tabificae mentis per- 
turbationes sunt, siec..„TIV,36. haec sunt fere 
. animo sententiae; I, ug — haec sunt 

rae stirpium, quas initio dixi, persequendae; 
TAI, Fr i ne 

II. haecine .. 
II, 8, 

F. $ragment, Lüden: * deterrimus et ex 
hac vel optimatium vel factiosa tyrannica ills 
vel regia vel etiam persaepe popularis; R I, 45. 
si  slonlecte animo voluerimus) Assyrios, sl 
Persas, si Poenos, si haec *; RIM, 7. in ||nisill 
his ... aere congesto funus desubito esset orna- 
tum; R VI,2. } haee posite || exposite |]; L II, 48. 


hie, gie, Hierbei, Hierin, bei biefer Gelegenheit: 
nihil huc |jhie, huic |] addi potest, quo magis 
virtus sit; P 22. hic mihi adferunt mediocr- 
tates; T III, 74. hio apud maiores nostros ad- 
hic primum si 
are. mihi libeat adsentiri Epicuro; Fa 
1. hic (pater) fere aetatem egit in litteris; 
Il, 3. licet hic rursus ea commemores; FI, 4. 
hic Socrates commemoratur, hic Diogenes, hie 
Caecilianum illud; T III, 56. »hoc caput bic pau- 
lum sese subito aequore condit«; N II, 108. 
considamus ||} consid.|| hic; Fa 4. consida- 
mus bic in umbra; L O, 7. hic primum Catulus 
delectatus ipso loco; fr V,19. hic cum quidem 
familiaris iocans dixisset .; T V, 60. quem 
(Platonem) sccepimus primum hic disputare 
solitum; F V, 2. hic alio res familiares, alio du- 
cit humanitas; O III, 89. »hic sese infernis e 
partibus erigit Hydra«; N II, 114. hie cum ex- 
clamasset Lo ingemuissentque vebementius 
ceteri; R VI, 12. hic magna quaedam exoritur 
... somniorum [Antiphontis] interpretatio; DI, 
116. cum haec exquirerem, sicut hic faciebam; 


cadere in sapientem putas? T 


hic Re. 


T1,9%. »dic, hospes, 8 nos te hic vidisse 
iacentis«; T I, 101. hic Catulus: etsi heri, in- 
quit, id ... paene explicatum est ..; A II, 10. 
hie ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari 
videtur; F V, 4. hie ego: etsi facit hie quidem, 
inquam, ... ea, quae praecipis; FV,6. hic Vel- 
leius: nescis, inquit, quanta cum exspectatione .. 
sim te auditurus; N 1II, 2. hic Philus: non her- 
eule, inquit, Scipio, dubito, quin ..; RI,37. hic 
Seipio: en inquit, tuum morem istum, 
Spuri; R II, 47. vgl. ohme Verb. hic.., ubi habi- 
tamus, non intermittit suo tempore »caelum 
nitescere« ; T I, 69. hie cum uterque me intue- 
retur; FI, 1. hic quam volet Tupine ioce- 
tur; N II, 46. non animadvertunt hic eum (Epi- 
curum) ambigue locutum esse; N I, 86. hic 
smbiguo ludimur; FIV,75. hicego non mirer 
esse quemquam, qui ..? N II, 93. quid tibi hie 
tandem nocet? DII, 46, hie .. orti stirpe an- 
tiguissima sumus; L1I,3. hie mibi.... Africanus 
se ostendit ea forma, quae ..; R VI, 10. hie 
tu, Africane, ostendas oportebit patriae lumen 
animi ... tui; R VI, 12. bie piscari nulli (pis- 
catores) solent; O III, 59. »hic illa eximio posita 
est fulgore Corona«; NIT, 108. hic pugnes licet; 
A 11, 57. hic homo severus luxuriam ipsam per 
se reprendendam non putat; FII,23. hie quae- 
ret ||quaerat |] quispiam, cuiusnam causa ..; N 
I, 133. ne hoc |jhic|| quidem quaero, cur ..; 
DI16. hie ... quaesivi .., viveretne; R 
VI, 14. quos (bros) nic tandem requiris? FI, 
10. hie est ille situs; L II, 57. »hio situs est 
..., qui Er E Hectoreo percussus concdit 
ense«; fr ‚9. »hic loris altisoni subito pin- 
nata satelles ... subrigit ... transfigens ungui- 
bus anguem«; D I, 106. hie nihil fuit, quod 
(verbum Latinum) quaereremus; F II, 13. quos 
(commentarios) hic sciebam esse; F III, 10. »hie 
Geminis est ille sub ipsis Ante Canem«; N II, 114. 
»bie silvestris erat Romani nominis altrix, Martia«; 
DI 20. hie... quanta pugna est doctissumorum 
hominum! D II, 105. * obis non placuit Syracu- 
sis fulsse rem publicam ..., cum essent tyranni, 
nec hie, cum decemviri; R III, 45. hoc loco est, 
ee quiequid est piscium, hic aquatio; OT, 

. hie ea, quae videbatur utilitas, plus valuit 
quam honestas; O II, 109. hie ille iam verte- 
tur orbis; RI, 45. hic Zenonem vidisse acute 
nullum esse visum, quod ..; A II, 77. hoc || hie || 
quidem videre licet ..; Lae 54. quid ego hic 
sceleratorum utar exemplis? L I, 41. — ohne 
Berb: hie Speusippus, hic Xenocrates, hic eius 
auditor Polemo; F V, hic sacra, hic genus, 
bie maiorum multa vestigia; L II, 8. hie Scipio: 
quam vellem Pansetium nostrum nobiscum habe- 
remus! RI, 15. hie Laelius: quid tandem ba- 
ts? RI, 19. hie Scipio: faciam, quod vultis, ut 
potero; R1,38. hic Laelius: scio tıbi ita placere, 
Africane; R I, 46. hie Africanus: puto nobis 
... fore; R II, 65. hic Laelius: praeclare intel- 
lego ..; R IV, 4, 


hiemalis, winterlid: tempus: arbores .. 
ut hiemali tempore ... tempestive caedi puten- 
tur; DI, 38. 

‚vis: Oaucasi nives hiemelemque vim perferunt 
sine dolore; T V, 77. 


hiems, Winter: L senescit, al,.: inflectens 
.; sol cursum tum ad septentriones, tum ad me- 
fidiem aestates et hiemes eflicit et ea duo tem- 
pora, quorum alterum hiemi senescenti adiunctum 
est, alterum aestati; N II, 49. 

U. Seit: alia semper virent, alia hieme nudata 
veruo tempore tepefacta frondesceunt; T V, 37. 


157 


bino 


quod magna vis terrae cavernis contineatur calorıs 
eaque hieme sit |jfit || densior; N II, 25. aestate 
n esse aureum amiculum, hieme frigidum; N 

‚83. campos et montes hieme et aestate per- 
agrantes; D I, 94. cum ... terra se ... hieme 
ad A a || confieiendas | (fruges) relaxa- 
rit; | 


hilare, geiter, fröglih: dieo, facio: si quid 
in domestico luctu hilarius ab iis (pueris) factum 
est aut dietum; T II, 64. 

loquor: si hilarius locuti sunt; T III, 64. 

vivo: dieimus aliquem hilare vivere; F V, 92. 


hilaris, hilarus, geiter, frögli: per- 
turbationes: hilariores illae (perturbationes) ... 
non multum differunt ab amentia; T IV, 36. 

vita: ergo, si semel tristior effectus est, hilara 
vita amissa est? F V, 92, 

voltus: cum (Lacedauemoniue) ... 
bilari atque laeto; T I, 100. 


hilaritas, geiterteit, Sroffinn: I. est: in 
C. Laelio multa hilaritas (erat); O I, 108. 

U, 1. efficio: ut ... laetitia profusam hilari- 
tatem (efliciat); T IV, 15. 

2. iadico ex: ex masstitia, ex hilaritate, ex 
risu ... iudicabimus, quid .. apte fiat; OI, 146. 

II, 1, beatus: non .. hilaritate nec lascivia 
nec risu aut ioco ... sunt beati; F II, 65. 

conspergere: quas Menippum imitati ... qua- 
dam hilaritate conspersimus; A 1, 8. 

2. cum: sine hac gladiatoria iracundia videmus 
progredientem apud Homerum Aiacem multa cum 
hilaritate; T IV, 49. 

sine: Pythagoram et Periclem summam aucto- 
ritatem consecutos sine ulla hilaritate; O I, 108. 


hilaro, erheitern: sensum: iucundum mo- 
tum, quo sensus hilaretur, Grasce 7dornv, Latine 
voluptatem vocant; F II, 8. 

terram: ut (terra) cum caelo hilarata videatur; 
N I, 102 


hilus, Saar: »Bieyphus versat saxum sudans 
nitendo neque proßcit hilum;« T I, 10. 


hinc, von Hier, von, auf biefer Seite, baher: 
I. bei Verben: tempus est .. iam hinc abire 
me; TI, 9. hinc ceteri particulas arripere 
conati; F V, 72. cum speculorum levitas hine 
illinoque jJilline]] altitudinem adaumpsit; Ti 
49. hinc... aspicitur, »ut sese ostendens emer- 
git Scorpios alter; N Il, 113. Critoni ... non 
persussi m& hine avolaturum; TI, 103. hine 
capiämus exordium; F V, 28. vetat ... deus 
iniussu hinc nos suo demigrare; TI, 74. f} »in 
monte ||hinc]| Remus auspicio se derovet«; D 
I, 107. hinc, quodeumque in solum venit, ut di- 
eitur, effingis atque efficis; N 1,65. cum hince 
excessero; T I, 108. hinc est illud exortum, 
quod .; F II, 51. bine illa cognitio virtutis 
existit; T V, 71. hinc vobis extitit .. illa fa- 
talis necessitas; N I, 55. f. nascor; O II, 36. 
hince gignebatur fuga desidiae; A I, 23. hinc 
ille Gyges inducitur a Platone; O II, 38. hinc 
sicae, hinc venena hino falsa testamenta nascun- 
tur, hinc furts, peculatus, expilationes direptio- 
nesque sociorum et civium, hince opum nimiarum 
potentiae non ferendae, postremo etiam in liberis 
civitatibus regnandi existunt cupiditates; O II, 
36. hine patriae proditiones, hino rerum publica- 
rum eversiones, hino cum hostibus clandestina 
colloquia nasci; C 40. hinc .. est ordiendum; 
F II, 16. ipsi illi maiorum gentium di qui ha- 


esset voltu 


hinc 

bentur hinc a nobis || hine|] profecti in caelum 
reperientur; T I, 29. harum (civitatum) rectores 
et conservatores hinc profecti huc revertuntur; R 
VI, 18. ut quosdam hine libros promerem; F 
III, 8. ut (interit) ... gradus in ea via, quae 
est hine in Indiam; F ii, 45. 

I. zum Sag: hinc omnia, quae pulchra, ho- 
nesta, praeclara sunt, ... plena gaudiorum sunt; 
TV, 67. vgl. UL TI, 28. 

III. elliptifh: »bince hostis mi Albucius, hinc 
inimicus«; F 1, 9. ex hoc... Hercules tantus ... 
habetur deus; hinc Liber Semela natus eademque 
famae celebritate Tyndaridae fratres; T I, 38. 
hinc ille Agamemno Homericus; T III, 62. hine 
Hercules, hine Castor et Pollux, hinc Assculapius, 
hinc Liber etiam ..., hince etiam Romulus; I, 
62. hine .. illa et apud Graecos exempla; RL 5. 
hine rhetorum campus de Marathone, Salamine, 
Plataeis, Thermopylis, Leuetris, Aine noster Cocles, 
hine Decii, hine En. et P. Scipiones, hine M, Mar 
cellus, innumerabiles alii; O I, 61. hinc apud Athe- 
niensis magnas discordiae; O.I, 36. 


hinnitus, ®iehern: subito (Dionysius) ex- 
audivit hinnitum; D I, 73. 


hio, offen ftehen: cum piscieuli parvi in con- 
cham hiantem innataverunt; N II, 128. 


hippocentaurus, gippocentaur: in 
nubibus numquam animadvertisti leonis formam 
aut hippocentauri? D II, 49. 


hirsutus, ftruppig: quarum (animantium) 
alise coriis tectae sunt, alise villie vestitae, aline 
spinis hirsutae; N II, 121. 


historia, Gesicht, Erzäglung: I. abest: 
abest .. historia litteris nostris; L I, 5. 

adfert: quid huic Triario litterae, quid histo- 
riae cognitioque rerum ... voluptatis affert? FI, 
25. omnia tollamus .., quae aut historia nobis 
aut ratio nova adfert; N I, 88. 

deleotat: quid historia delectet; F V, 51. 

est: in vestris disputationibus historia muta 
est; F II, 67. talibus exemplis non fictae solum 
fabulae, verum etiam historıae refertae sunt, et 
quidem maxime nostrae; F V, 64. plena exem- 
Sucher est historia, tum referta vita communis; 

I, 50. obscura est historia Romana; R II, 33. 

indicat: ut indicat ipsius (Albini) historia sori- 
pta Graece; A II, 187. 

loquuntur: cum ... P. .. Africani historiae 
loquantur in legatione illa nobili ... Panaetium 
unum onınino comitem fuisse; A II, 5. 

mentitur: num etiam Graiorum historia men- 
tita est? D I, 37. 

potest: f. II, 1. absolvo. sumo. 

prodit: cuput arsisse Servio Tullio dormienti 
quae historia non prodidit? D I, 121. 

tradit: qualia (signa) permulta historia tradi- 
dit; DI, 121, 

IL, 1. absolvo: historia .. nec institui potest 
nisi praeparato otio neo exiguo tempore absolvi; 

conquiro: cum omnium faetorum, cum regio- 
num conquiris historiam; F II, 107. 

flagito: postulatur a te iam diu vel |[et]j fla- 
gitatur potius historia; L I, 5. 

instituo: f. absolvo. 

persequor: quam (historiam) solemus persequi 
usque ad extremum; F V, 5l 
: ARE ER nisi omnem historiam perverterimus; 


postulo: f. flagito. 


158 


hodie 





sceribo: Cn. Aufidius ... Graecam scribebat 
historiam; TV, 112. qui (C. Acilius) Graece scri- 
psit historiam; OÖ IH, 115. f. I. indicat. 

sumo: ex eorum .. scriptis ... omnis historia, 
omnis sermo elegans sumi potest; F V, 7 

tracto: te illam (historiam) tractante efici 
posse, ut .; LL 5. 

2. mando: simiae .. Dodonaese improbitaten 
historiis Graecis mandatam esse demiror; D II, 69. 

3. pono in: quacumque .. ingredimur, in ali- 
qua historia vestigium ponimus; F V, 5. 

profero ex: multa etiam sunt a te ex historiis 
prolata somnia; D II, 136. 

satis facio in: potes .. tu profecto satis fa- 
cere in ea (historia); L I, 5. 

sum in: nes .. sum nescius esse utilitatem in 
historia, non modo voluptatem; F V, 51. hoc 
item in Sileni ... Graeca historia est; D I, 4. 

IH, curiosus in: permulta alia colligit Chry- 
sippus, ut est in omni historia curiosus; TI, 108, 

IV. pater: apud Herodotum, patrem historiae, 
... sunt innumerabiles fabulae; v I, 5. 

V, 1. delectari: quid, quod homines infima 
fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices deni- 
que delectantur historia? F V, 52. 

2. in: qui (Timaeus) cum in historia dixisset ..; 
N II, 69. apud Agathoclem scriptum in historia 
est Hamilcarem ... visum esse audire vocem; D 
I, 50. ut in Sullae scriptum historia videmus; 
D I, 72. intellego te, frater, alias in historia leges 
observandas putare, alias in poömate. — quippe, 
quom in illa omnia ad veritatem |jeuncta || .. 
referantur, in hoc ad delectutionem pleraque; L 
I, 5. in historia puerile quiddam (Sisenna) con- 
sectatur; L I, 7, 


historieus, &efsiätiäreiser: negant: 
negant historici Lacedaemoniis ullum ostentum 
hoc tristius accidisse! D Il, 69, 

volunt: Apollinem eum, cuius in tutela Athe- 
nas antiqui historici esse voluerunt; N {Il, 55. 

ohne Verb: omnes hoc historici, Fabii, Gellü, 
sed proxume Coelius; D I, 55. 


histrio, Sgaufpieler: I. corruunt: ii mihi 
videntur fabulam aetatis peregisss nec tamquam 
u histriones in extremo actu corruisse; 


placet: neque .. histrioni, ut placeat, per- 
agenda fabula est, modo, in quocumque fuerit actu, 
probetur; C 70. 

videt: ergo histrio hoc videbit in scaena? OL 


H, 2. explodo, al.: histrio si paulum se morit 
extra numerum, aut si versus pronuntiatus est 
syllaba una brevior aut longior, exsibilatur, ex- 
ploditur; P 26. 

gro: f. I. placet. 

. concedo, sum: nee .. histrionibus oratori- 
busque concedendum est, ut iis haec apta sint, 
nobis dissoluta; O I, 129. 

do: ut .. bistrioni actio, saltatori motus non 

re sed certus quidam est datus, sie ..; FI, 


oatendo: miror deos immortales || inmortalis |} 
histrioni futuro olaritatem ostendisse, nullam osten- 
disse Africano; D II, 66. 

II. gestus: histrionum non nulli gestus ineptüis 
non vacant; OÖ 1, 130, 

IV. ab: aguntur ista praeclare, et ab oratore 
quidem melius ... quam ab ullo histrione; T IV, 
55. 


hodie, heute: quod hodie apparet apud 
Regillum tamquam vestigium ungulae; N II, 11. 


hodie 


[hodie apud inferos fortasse cenabimus]; TI, 
101. hospes tuus avitus Masinissa quae faciat 
hodie nonaginta natus annos; C 34. qui cum 
hodie belum cum mortuo gerant; frV, 47. sut 
me hodie ante omnes comicos stultos senes ver- 
saris atque inlusseris |j elusseria || lautissumer; 
Lae 99. quod Homericus Ulizes Deli se proceram 
... palmam vidisse dixit, hodie monstrant ean- 
dem; L1,2. ut saepe alias, aic hodie ita nosse 
ista visus es, ut ..; F V, 75. id quod retine- 
mus hodie magna cum salute rei publicae; R II, 
16. si quae (leges) forte a me hodie rogabun- 
tur; LI, 23. is est hodie locus saeptus reli- 
giose propter lovis pueri; D II, 85. ut hodie stet 
Asia Luculli institutis servandis; A II, 3. prae- 
potentem ..., ut hodie est noster Pompeius; F 
II, 57. quod ... multi Epicurei et fuerunt et ho- 
die sunt .. in amicitiis fideles; F II, 81. erat 
(Roscius), sieuti hodie est, perversissimis oculis; 
N 1,79. hodie, utro (studio) frui malis, optio sit 
tus; Fa3. qui tum eos agros, ubi hodie est haecc 
urbs, ineolebant; RI, 4. quae (iudicia) quondam 
nusquam erant, hodie multifariam nulla sunt; L 
I, 40. mihbi .. non minori curae est, qualis res 
publica post mortem meam futura ||sit|], quam 
qualis hodie sit; Lae 43. eo .. conditas sortis, 
quae hodie Fortunae monitu tolluntur; DII, 86. 
sille traversa mente mi hodie tradidit repagula«; 
N Ill, 66. ohne Verb: num quis horam miser 
hodie? ne tun quidem post spiritum extremum; 


hodiernus, beutig: sermo: te existimo 
quom populis, tum etiam singulis hodierno ser- 
mone | vivendi et disciplinam daturum; L I, 


57. hodierno sermone conficiam, spero, hoc prae- 
sertim die; L II, 69, 


homo, Wenih, Wann, pl. Leute: I. abfolnt: 
1. Subject und Appofition: aberrat: non 
pugnem cum homine, cur tantum aberret |] ha- 
beat, al.|] im natura boni; F V, 80 

abhorrent: quoniam in naturis hominum dis- 
similitudines sunt, ut alios dulcia, alios subamara 
delectent, alii libidinosi, alii iracundi aut erudeles 
.- -—n eint, alii # talibus vitiis abhorreant; 
a 


absolvunt: extrui .. vetat (Plato) sepulchrum 
altius, guam quod quinque homines quinque diebus 
absolverint; L II, 68. 

abstinent: quo minus homines tenebras et 
solitudinem nacti nullo dedecore se abstineant; 
F II, 38. 

abutitur: mandare quemguam litteris cogita- 
tiones suas ... hominis est intemperanter abuten- 
tis et otio et litteris; T I, 6, 

accedunt: accedere ad rem publicam plerum- 
que homines nulla re bona dignos; R I, 9. 

sccendit: »homo ..., quasi lumen de suo lu- 
wine accendat, facit;« O 1, 51. 

adfert: ibidem homo acutus ... attulit rem 
commenticiam; F I, 19. f. sentit; P 28 

adfieit: non > riana ut dolorem eisdem verbia 
adficias, quibus Be [voluptatem], homo, ut 
scis, voluptarius; T II, 18. 

adhaerescunt: ut homines ad earum saxa 
discendi eupiditate adhaerescerent; F V, 49. 

adhibent: sic homines, ac multo etiam magis 
natura congregati adhibent agendi cogitandique 
sollertiam; O 1, 157. 

adiungit: homo ..., quod rationis est particeps, 
per quam consequentia cernit, causas rerum videt 
earumque praegressus et quasi antecessiones non 
ignorat, similitudines comparat rebusque praesen- 
tbas adiungit atque adnectit futuras, facile totius 


BB .. EE 


homo 


vitae cursum videt ad eamque degendam praeparat 
res necessarias; OÖ I, 11. 

adiuvant: qui .. ex bestiis fructus aut quae 
commoditas, nist homines adiuvarent, percipi pos- 
set? O II, 14. 

admiratur: nihil hominem, nisi quod honestum 
decorumque sit, aut admirari aut optare aut ex- 
petere oportere nullique neque homini neque per- 
turbationi animi nec fortunae subcumbere; 5 I, 
66. admirantur .. communiter illi (homines) .. 
omnia, quae ..; O Il, 36, 

adnectit: j. adiungit. 

adripit: „unde .. hans (mentem) homo arri- 
pvit?* ut ait apud KXenophontem Socrates; N II, 
18. 

adsentantur: videamus, ne haee oratio ait 
hominum adsentantium nostrae inbecillitati et in- 
dulgentiam mollitudini; T II, 18. 

adsunt: aderant mei familiares, docti homines, 
P. et C. Selii; A I, 11. 

agit: »quas .. (homines) agunt vigilantes agi- 
tantque«; DI, 45. Numerium Suflustium Prae- 
nestinorum monumenta declarant, honestum ho- 
minem et nobilem, ... perterritum visis irriden- 
tibus suis eivibus id agere coepisse; D II, 
etiam solitario homini atque in agro vitam agenti 
opinio iustitine necessaria est; O II, 

agitant: [. agit; D I, 45. 
. agnoscit: ut per biduum nemo hominem homo 
agnosceret; N II, 96. 

amant: industrioe homines illi (Graeci) studio- 
sos vel potius amantis duloris appellant, nos com- 
u aboriosos; T II, 35. f. I, 1, amo; AI, 
113. 

anquirit: qui (homo) et se ipse diligit et 
alterum anquirit || diligat.... anquirat ||, cwus ..; 
Lae 81. 

antecedunt: [homines omnibus bestiis ante- 
cedunt]; N fr 4. 

aperiunt: quod docti homines nervis imitati 

ue cantibus aperuerunt sibi reditum in hunc 
locum, sicut alii, qui ..; R VI, 18. 

appellant: idem (Chrysippus) disputat 
aethera esse um, quem homines lovem appella- 
rent; N I, 40. ceterorum .. siderum ambitus 
ignorantes homiues praeter admodum paucos ne- 
que nomine appellant neque inter se numero com- 
metiuntur; Ti B 

appetit: eadem .. ratio fecit hominem homi- 
num appetentem cumque iis natura et sermone et 
usu congruentem; F Il, 45. j. est; P 42, 

arbitrantur: nihil erat, quod homines iis 
auctoribus non posse consequi se arbitrarentur; 
O1, 42 

aspiciunt: Graeci .. homines, non satis ani- 
mosi, prudentes, ut est captus hominum, satis, 
hostem aspicere non possunt; T Il, 65. 

aucupatur: (lex) a nobili homine lata, L. Cas- 
sio, sed ... dissidente a bonis atque omnis ru- 
musculos populari ratione |j popularis aurae || 
aucapante; L III, 

wudiunt: ne curiosissimi quidem homines ex- 
quirendo audire tam multa possunt, quam sunt 
multa; N I, 97. 

auget: hominem hominis 
commodum augere; O III, 21. 

capit: simul .. (homo) cepit intellegentiam 
vel notionem potius; FIII, 21. ut (homines) deo- 
rum cognitionem caslum intuentes capere possent ; 
N U, 140. 

eernunt: homines existimare oportere omnia, 
quae cernerent, deorum esse plena; LII, 26. f ad- 
iungit. 

clamant: definitiones .. et partitiones et hos 
rum luminibus utens oratio, tum similitudine 


incommodo suum 


homo 





dissimilitudinesque et earum tenuis et acuta distin- 
etio fidentium est hominum illa vera et firma et 
certa esse, quae tutentur, non eorum, qui clament 
nihilo magis vera illa esse quam falsa; A I, 49. 

coepit: homo natura lenissumus ... stomachari 
tamen coepit; AII,11. postea tuus ille Poenulus, 
... homo igitur acutus, ... verba versare coepit ; 
F IV, 56. postquam homines minus creduli esse 
coeperunt; D Il, 117. f. agit; D II, 85, 

cogitat: homines ea aibi accidere posse non 
cogitant; T I, 86. ut homini, cum de deo cogi- 
tet, forma occurrat humana; N I, 76. »quae in 
vita usurpant homines, ceogitant, curant, vidente; 

cohaerent: quom .. alia, quibus cohaererent 
homines, e mortali genere sumpserint; L I, 24 

colunt: qui (homines) has nobiscum terras ab 
oriente ad occidentem colunt; NIT, 164. qui (ho- 
mines) praestantibus ingeniis in vita humana di- 
vina studia coluerunt; R VI, 18. cum homines 

. neque solum colent inter se ac diligent, sed 
etiam verebuntur; Lae 82. 

commetiuntur: f. appellant; Ti 38. 

comparat: j. adiungit. 

conatur: qui (homo impotens) nec facile efli- 
cere possit, quod conetur, neo obtinere, si effece- 
rit; F I, 52. 

concupiscit, condolescit: cum ... natura 
.. (hominem) et condolescere et concupiscere et 
extimescere et efferri laetitia dieerent; A I, 38, 

eondunt: neque .. homines mnrum aut for- 
micarım ceausa mentum condunt, sed coniu- 
gum ..; N II, 157. 

confert: istorum .. verboram amore ... prae- 
stantissimis ingeniis homines se ad philosophie 
studium contulerunt; F II, 51. quoniam ... id 
.. unum expetentes homines se ad hoc studium 
contulerunt; F II, 86, ut (homo) habeat, quibus- 
cum possit familiares conferre sermones; OÖ II, 39. 

congruit: f. appetit. 

econieit: eonsules ... homo omnium infimus 
et sordidissimus, tribunus plebis C. Curiatius, in 
vineula conieeit; L III, 20. 

conligit: ita cognitione et ratione (homo) col- 
legit, ut statueret ..; F IIl, 21. 

consectantur: inertissimos homines nescio 
qua singulari nequitia praeditos videmus tamen 
et corpore et animo moveri semper et, cum re 
nulla impediantur necessaria, aut alveolum poscere 
aut quaerere quempiam ladum aut sermonem ali- 
_ requirere, cumque non habeant ingenuas ex 
octrina oblectationes, circulos aliquos et sessiun- 
culas consectari; F V, 56. 

consequuntur: homines eos, qui inmortalits- 
= — conseouti (Chrysippus deos dieit esse); 

constat: perspicuum est hominem e corpore 
animoque constare; F V, 34. ipsum .. hominem 

.. non eonstare natura; N II, 86. 

consuetus; quae Carneades, Graecus homo et 
consuetus, quod commodum esset, verbis *; R 
consultant: in quibus (generibus) deliberare 
homines et consultare de oflicio solerent; O III, 7, 

contemnit: quam .. certationem homo et 
acutus et diligens, Chrysippus, non contemnit; 

convertunt: si homines rationem ... in frau- 
dem malitiamque convertunt; N III, 78. 

eredunt: quod multis iam ante saeculis nullo 
alio de mortali homines credidissent; R II, 20. 
f. IV, 1. admiratio; D Il, 42. 

ceupiunt: cum (homines) quaedam etiam prae- 
clara cuperent eaque nescirent neo ubi neo qualia 
essent; T III, 4. 


160 _ 


homo 


eurant: f, cogitat; D I, 45. 

defendit: diserti .. hominis et facile laboran- 
tia ..., multorum causas et non gravate et gra- 
tuito defendentis beneficia et patrocinia late pa- 
tent; O II, 66. 

definit: superiores definitiones erant Sphaeri, 
hominis in primis bene definientis; T IV, 58. 

deliberant: f. conaultant. . 

deplorant: quae C. Salinator, quae Sp. Albi- 
nus, homines consulares, nostri fere aequales, de- 
plorare solebant; © 7. 

descendunt: ut ... cotidiano in forum mille 
hominum cum palliis conohylio tinctis descende- 
rent; R VI, 2. 

desistunt: ut homines mortem vel optare in- 
eipiant vel certe timere desistant; T I, 117. 


detrahit: esse contra naturam hominem ho- 
mini detrahere sui commodi causa; O III, 8. 
homo .. iustus ... nihil cuiquam, quod in se 
transferat, detrahet; O II, 75 

dicit: A. Albinum, ... doctum sane hominem, 
... locantem dixisse Carneadi ..; A II, 137, equi- 
dem e Cn. Aufidio, praetorio, erudito homine, 
oculis capto, saepe audiebam, cum ... diceret; 

V, 54 Timotbeum, claram hominem Athenias 
et prineipem eivitatis, ferunt ... dixisse ..; TV, 
100. Chrysippus tibi acute dicere videbatur, homo 
sine dubio versutus et callidus; N II, 25. com 
mendaci homini ne verum quidem dicenti credere 
soleamus; D II, 146 


differunt: homines .., etsi aliis Ahultis, tamen 
hoc uno plurimum a bestiis differunt, quod ratio- 
nem habent a natura datam mentemque acrem et 
vigentem; F ll, 45. quantum inter se homines 
studiis, moribus, omni vitae ratione differant; 
fr V, 37. 

diffluunt: f. habet; Lae 52. 

diffugiunt: qui (homines) periculo mortis dif- 
fugissent; D III, 114. 

diligit: j. anquirit. colunt; Lae 82, 

discit: e quibus (philosophis) homo sane levis, 
Heracleotes Dionysius, cum a Zenone fortis esse 
didicisset, a dolore dedoctus est; T II, 60. 

disputant: Dicaearchus .. in eo sermone ... 
doctorum hominum disputantium primo libro mul- 
tos loquentis facit; T I, 21. f. habet; Lae 52. 


dissentiunt: duo vel principes dialecticorum, 
Antipater et Archidemus, } opinosissimi homines, 
nonne multis in rebus dissentiunt? A II, 18. 
ownes homines inter se natura confusi pravitate 
dissentiunt nec se intellegunt esse consanguineos 
et subiectos sub unam eandemque tutelam; L fr 2. 

dissidet: f, aucupatur. 

dolent: inter haee tantam multitudinem homi- 
num interieetam non vides nec laetantium nee 
dolentium? F II, 16. ut homines castigationibus, 
reprehensionibus, ignominiis adfici se in delicto 
dolerent; T IV, 45, 

dominatur: cur... regem appellem ... homi- 
nem dominandi cupidum ..., populo a aa do- 
minantem, non tyrannum potius? R |, 50. 

dubitant: ex quo fit, ut homines, etiam cum 
taciti optent quid aut voveant, non dubitent, quin 
di illud exaudiant; D I, 129. non solum id ho- 
mines solere dubitare, hönestumne an turpe sit, 
sed ..; O I, 161. cum (Panaetius) dixerit homi- 
y solere in hac comparatione dubitare; O III, 
1 


ducunt: an ea ... quicequam significant nisi 
hominum ex similitudine aliqua oonieoturam modo 
huo, modo illuo ducentium? D II, 145. 

edunt: quid .. homines doectissimi et summi 
a de se ipsis et carminibus edunt et canti- 

us? T IV, 71. 


homo 


eifieit: si aliquid est, .. 
non possit; N III, 25. homo .. haec, quae in 
mundo sunt, eflicere non potest; N Ill, 25. »ne 


quis sepulchrum faceret operosius, quam quod 


decem homines eflecerint triduo;«e LII, 64. cuius 
{alterius) anımum (homo) ita cum suo misceat, ut 
eiieiat paene unum ex duobus; Lae 81. f. conatur. 

egent: homines externos hoc liberalitutis genere 
in urbe nostra non egere; O Il, 64. j. III, 2, glo- 
riosus. 

emit: emit homo cupidus et locuples tanti, 
quanti Pythius voluit, et emit (hortos) instructos; 
oO UI, 59. 

enuntiat: an coli iustitia poterit ab homine 
propter vim doloris enuntiante commissa, prodente 
conscios, multa oflicia relinquente? T I, 31. 

errant: »ignaris homines in vita mentibus 
errant;« T I, 115. nullam dieere maxumarum re- 
rum artem esse ... hominum est parum conside- 
rate loquentium afque in maxumis rebus erran- 
tium; O II, 6. 

est: hominem .. esse censebant quasi partem 
quandam eivitatis et universi generis humani; A 
l, 21. erat ... Alexandriae ... Heraclitus 'Tyrius, 
... bomo sane in ista philosophia ... probatus 
et nobilis; All,il. si homo est, animal est mor- 
tale, rationis particeps; A 11, 21. innuinerabiles 
esse mundos ... ita pares, ut inter eos nihil pror- 
sus intersit [...], iteıngue homines; A II, 55. 
qui (Clitomachus) .., cum Carneade fuit, homo 
et acutus, ut Poenus, et valde studiosus ne dili- 
gens; A 11, 9. homines sceleribus et parricidüs 
inguinatos nihilo miseriores esse quam eos; F IV, 

cum ipsi homines sibi sint per se et sun 

sponte cari; F V, 37. quin earum (virtutum) 
compotes homines magno animo erectoque viven- 
tes semper sint beati; F V, 71. 


TV,47. ut homo nemo velit nisi hominis similis 
esse .... sed tamen cuius hominis? quotus enim 
quisque formosus est? N 1,78. 79. omnium || ho- 
minum || in me incidere imagines, Homeri, . 

Platonis, nec ea forma, qua illı fuerunt; N I, 107. 
isto modo, quuniam homines mortales sunt, sint 
aliqui inmortales; N I, 109, ne bomines quidem 
censetis, nisi inbecilli essent, futuros beneficos et 
benignos fuisse? N 1, 122. esse... hominem, qui 
nihil in omni mundo melius esse quam se putet, 
desipientis adrogantiae est; N II, 16. hominem, 
qui est mundi pars, quoniam rationis est parti- 
ceps, ar esse quam mundum omnem oporteret; 
N II, 32. homo ortus est ... nullo modo per- 
fectus, sed est quaedam particuln perfecti; N II, 
37. sunt ex terra homines non ut incolae 
atque habitatores, sed quasi spectatores superarum 
rerum atque caelestium; N Il, 140. qui (homines) 
ubique sunt quacumque in ora ac parte terrarum; 
N IL, 164. quos (homines) videmus, si modo ulli 
sunt, esse perpaucos; N III, 70. quod et ipse ho- 
ninem diligebam et in primis patri meo Paulo 
probatum et carum fuisse cognoveram; R I, 23. 
in ipsius paterno genere fuit noster ille amicus, 
... »egregie cordatus homo, catus Aelius Sextus 
Nlegregie ... Sextus] ||;« R I, 30. qui (bomines) 
igenoratione virtutis ... opulentos homines et co- 
Piosos, tum |jetj| genere nobili natos esse opti- 
mos putant; R I, 5l. quoniam hominem, quod 
principium reliquarum:rerum esse voluit, generavit 
et ornavit deus; L 1, 27. nec his |jüis || de ho- 
minibus, qui nune sunt,: sed de futuris ... haec 
habetur oratio; L IH, 29. in quibus (hominibus) 
praeclare agitur si sunt »imulacra virtutis; O1, 
46. secundum deos homines hominibus maxume 


Il 


quod homo eflicere | 





si et endem res | 
est et idem est homo; T III, 74. qualis euiusque | 
animi adfectus esset, talem esse hominem; qualis | 
autem homo ipse esset, talem eis esse orationem; | 


161 


i 
1 





| habent cognitam, disputabunt; Lae 52. 
; bere (homines) quasi signa quaedam et notas, 


homo 


utiles esse possunt; OIl,11. non esse in eivitate 
duo milia hominum, qui rem haberent; O II, 73. 
Se querebatur, quod omnibus in rebus homi- 
nes diligentiores easent; . in amicis eligendis 
I delig. dilig. || neglegentis || ne legentes Il esse; 
Lae 62. quem .. intellegimus dirstem aut hoc 
verbum in quo homine ponimus? opinor in eo, 
quoi tanta possessio sit |jest |], ut ad liberaliter 
vivendum facile contentus sit, qui nihil quaerat, 
nihil appetat, nihil optet amplius; P 42, j. abhor- 
rent. adiungit, coepit; D II, 117. consequuntur. 
diseit. volt; O III, 27. 

evertunt: qua cnecitate || qua (fama populari) 
enescati || homines ... funditus alii everterunt suas 
eivitates, alii ipsi oceiderunt; T III, 4. 

existimant: hanc .. utilem homines existi- 
mant veramque prodentiam; O II, 38. f. cernunt. 

expetit: |. admiratur; O I, 66. confert; FI, 
86, — III, 2. bonus; T UI, 3. 

exprobrant: odiosum sane genus hominum 
ofhein exprobrantium; Ime 71. 

exsistunt: sic homines patrum similes exti- 
tisse? N I, 91. 

exsuperat: »quis homo te exsuperavit usquam 
gentium inpudentia? — quis autem ||item | ma- 
litia te% T IV, 77. 

extimescunt: quod (hominss) tonitrua iaetus- 
que fulminum extimuissent; D II, 42. j. concu- 
piseit. 

facit: hominem frugi omnia recte facere; TIV, 
36. quod facere eloquentes homines copiose so- 
lent; TV,85. hoc ne homines quidem probi 
faciunt, ut ... calamitates praedicant; D Il, 54. 
quid faciet is homo in tenebris, qui nihil timet 
nisi testem et iudicem? quid in deserto quo loco 
nactus ... inbeeillum atque solum? L I, 41. cum 
homines, quod facere ipsi non possent, id recte 
fieri in altero iudiearent; Lae 24, j. accendit. 

fert: (Marius) ut homo maiorem (dolorem) 
ferre sine causa necessaria noluit; T II, 53. ho- 
minem argre ferre nihil oportere; TIV, 59. qui- 
dam homines severi et graves nec populi nec prin- 
cipum mores ferre potuerunt; O I, 69. 

fidunt: f, elamant. 

fruitur: ad unam hanc rem natum hominem, 
ut fraeretur voluptatibus; F II, 41, nonne melius 
tenues homines fruuntur quam illi, qui iis (signis, 
tabulis) abundant? T V, 102. 

funguntur: nisi his muneribus homines funge- 
rentur; OÖ II, 18. 

gaudent: cum homines ... 
que gaudebunt ; Lae 82. 

gloriatur: constantem hominem et gravem, 
qui glorietur @ gloria se afuisse! T V, 104. 

habet: si .. et prudentes homines et non ve- 
teres reges habere voluerunt; R I, 58. non . 
erunt homines delieiis difliuentes audiendi, si 


quando de amicitis, quam nec usu nec ratione 
nec ha- 


aequitate iugtitin- 


quibus eos, qui ad amicitias || amicitiam || essent 
idonei, iudicarent; Lae 62. f. aberrat. confert; O 
II, 39. consectantar. differunt; F IL, 45. est; 
OU, 73. 

ignorant: vel si ignorarent id homines, vel si 
obmutuissent; F Il, 49. j. adiungit. appellant; 
Ti 38. 

imitantur: f. aperiunt. 

imperant: cum homines benivolentia coniuncti 
.. oupiditatibus iis, quibus ceteri serviunt, impe- 
rabunt; Lae 82, 

implieat: ut (homo) ... se implicet primum 
eivium, deinde omnium mortalium societate; F II, 
4b. 

incipiunt: j. desistunt. 

21 


homo 


incolunt: qui (homines) er magnam quan- 
dam insulam ıncolunt; N II, 165. quam parva 
sit ... ea 8 eius (terrae), gquam homines inco- 
lant; RI, ri 

indigent: saepe idoneis hominibus indigentibus 
de re familiari inpertiendum, sed diligenter atque 
moderate; O II, 54. 

indulgent: f. adsentantur. 

inferunt: f. sentit; P 28. 

ingreditur: ita audies, ut Romanum hominem, 
ut timide ingredientem ad hoc genus disputandi, 
ut longo intervallo haec studia repetentem; Fa 4. 

insultat: (convenit in) hominem sine arte, 
sine litteris, insultantem in omnes; N II, 74. 

intellegunt: homines optimi non intellegunt 
totam rationem everti; F |, 25. qui (maerores) 
ezedunt animos conficiuntque curis hominum non 
intellegentium nihil dolendum ense ..; FI, 59. 
non intellegunt homines, quam magnum vectigal 
sit parsimonie; P 49. f. dissentiunt; L fr 2, 

interit: neque excessu vitae sic deleri homi- 
nem, ut funditus interiret; T I, 27. 

intuentur: f. capit; N II, 140. 

iocatur: Epienrus iocetur, homo non aptissimus 
ad iocandum minimeque resipiens patriam; N II, 
46. f. dieit; A II, 137. 

iubet: C. Sulpieium Gallum, doctissimum, ut 
scitis, hominem, ... sphaeram ... iusaisse pro- 
ferri; RI, 21. 

iudioant: f. facit; Lae 24. habet; Lae 62, 

laborat: f. defendit, 

laetantur: cum (howines) tantopere eius (ho- 
nestatis) adumbrata opinione lastentur; F V, 69, 
f. dolent; F II, 16. 

loquuntur: aliter homines, aliter philosophos 
loqui putas oportere? F V, 89. hue vitium ... 
hominum ... ad voluntatem loquentinm omnia, 
nihjl ad veritatem; Lae 91, f. errant; O II, 6. 

mavult: homo demens, ... cum cogeret eum 
necessitas nulla, in his undis ... maluit inctari 
quam in illa tranguillitate ... iucundissime vi- 
vere; RI, 1 

meditatur: sint semper omnia homini humana 
meditata; T III, 30. 

meminit: ut (homo) ... non sibi se soli na- 
tum meminerit, sed patrise, sed suie; F Il, 45, 
dam homines perditi hastam illam eruentam et 
meminerint et sperabunt; O II, 29. 

metiuntur: homines .. populariter annum 
tantum modo solis, id est unius astri, reditu me- 
tiountur; R VI, 24. ex eo, quantum cuique aatis 
est, metiuntur homines divitiarum modum; P 44, 

miscet: f, eflcit; Lae Bl. 

monstrat: »qui (homo) erranti comiter monstrat 
viame; OÖ], 

moritur: »hominem mortuum,e inquit lex in 
x |[jtabulis|] »in urbe ne sepelito neve urito«; 
L 11,58. »hominie, inquit, »mortuo ne ossa legito, 
quoi pos ||quo post || funus faciate; L IL, 60. 
corpus hominis mortui vidit magnitudine invisi- 
tata; O IIl, 38. 

nanciscitur: f, abstinent. facit; L 1, 41. 

naseitur: hominem natum ad nihil aliud esse 
quam |jad|| honestatem; A fr 20 (8. 14). homi- 
nen ad duas res, ut ait Aristoteles, ad intellegen- 
dum et |jetad || agendum, esse natum quasi mor- 
talem deum; F II, 40. eos (homines) .. commu- 
nitatis et societatis sune (causa natos FI, 
67. cum .. ad tuendos conservandosque homines 
hominem natum esse videamus; F IIl, 68. homi- 
nes nati; N I, 90. unde tam felix concursus ato- 
morum, ut repente homines deorum forma nasce- 
rentur? N I, 91 (90). quoniam (homines) nascun- 
tur in terra, nascantur in aqua; N I, 109. quos 

. ta Tyndaridas appellabas, id est homines ho- 


162 


homo 


mine natos; N III, 11. homines seire pleraqus 
ante, quam nati sint; C 78. [. et; RI, FM frui- 
tur; FI, 41. 

negant: quanta pugna est doctissumorum ho- 
minum negantium esse haec a dis inmortalibus 
eonstituta! D II, 105, 

nesciunt: nesciunt (homines) hos siderum erro- 
res id ipsum esse, quod rite dieitur tempus; Ti 33. 
j. eupiunt. 

nocet: ex quo eflicitur hominem naturae oboe- 
dientem homini nocere non poase; O III, 25. 

non vult: f. fert; T II, 58. 

nudant: ea .. quam magnifice sunt dicta ab 
illie! ... bominum nee [| non || spinas vellentium, 
ut Stoici, nee ossa nudantium, sed eorum, qui ..; 
FIWV, 6. 

obmutescunt: f. ignorant. 

oboedit: f. nocet. 

obsequitur: tunc obseqguatur (homo) naturae, 
cum sine magistro senserit, quid natura desideret; 
fr V, 82. 

obsunt: iis (dis) exceptis homines hominibus 
obesse plurimum arbitrantur; O II, 12. quin bo- 
mines plurimum hominibus et prosint et obsint; 
oO IL 17. 

obtinet: f. conatur. — occidunt: j, erertunt. 

occultant: videsne, ut, si quae in membris 
prava ... eint, occultent homines? F V, 46. 

opinatur: posse hominem nihil opinari, nee 
solum posse, sed ita necesse esse sapienti; A II, 77. 

optat: j. admiratur; O I, 66. desistunt. dubi- 
tant; D I, 129. at; P 42. — II, 38. fas est. 

oritur: ut se conservaret in en natura, in qua 
(homo) ortus esset; F IV, 41. ipse.. homo ortus 
est ad mundum contemplandum et imitandum; 
N II, 87. j. est; N r 37. 

parent: si qui (homines) forte his legibus pa- 
rere re II, 29. f. II, 1. capio; O II, 22. 

patiuntur: qui (homines) ... non patiantur 
eam (terram) .. inmanitate beluarum efferari; N 
II, 99. quem (regem) Romae posthac nec di nec 
homines esse patientur; D II, 112. 

pereipit: id .. homo acutus cum bene plane- 
Er in eadem sententia perseverabat; 


perferunt: gladiatores, aut perditi homines 

aut barbari, quas plagas perferunt! T U, 41. 
erfugit: Veientem quendam ad nos hominem 

ucbilem perfugisse; D I, 100. 

perit; summo coruciata supplieioque Q. Varius, 
homo importunissumus, perüit; N Ill, 

perseverat: f. pereipit. 

pervertunt: ertunt homines ea, quas sunt 
fundamenta naturae; O III, 101. 

petunt: hi .. (homines) optuma petentes non 
TE Yan quam cursus errore falluntur; T 

placent: semper mihi et doctrina et eruditi 
homines ... placuerunt; R I, 29 

ponderat: haec ... gravi .. homini et es, 
quae fiunt, iudicio certo ponderanti probari posse 
nullo modo; O II, 57. 

poscunt: f. consectantur. 

potest: ut bestiis homines uti nd utilitatem 
suam possent || possint|| sine iniuria; F III, 67. 
hoc poterit »Samnis, spurcus homo, vita illa di- 
gaus locoque«; T II, 41. ut ipsi ige inter 
se aliis alii prodesse possent; O I, 22. guia se- 
quantur, quantum homines possunt, naturam opti- 
mam bene vivendi ducem; Lae 19. f. aspiciunt. 
audiunt. capit; N II, 140. conatur. confert; O II, 
39. efheit; N II, 25. >. est; O Il, 11. faeit; 
Lae 24. fert; O1, 69. nocet. opinatur. — II, 1. 
facio. fallo. 

praedicunt: f. facit; D II, 54. 


homo 


praeparat: |. adiungit. 
raesentit: relinquendum est homini, ut signis 

quibusdam consequentia deolarantibus fotora prae- 
sentiat; D I, 127. 

praestat: qui Pe ceteris animantibus plu- 
rimum praestat; F II, 

praeterit: me... Ser Luculli de ipsa re ita 
morit, ut docti hominis et —. et Ban et 
nihil praetereuntis eorum, quae ..; A II, 

prodit: f. enuntiat. 

profieiscitur: ut (homo) profeetus a caritate 
domesticorum ac suorum serpat longius; F Il, 45. 

proponunt: cum reges popularesve homines 
largitiones aliquas proponunt; Ö II, 21. 

prosunt: f. obsunt; ON, 17. potest; O I, 22. 

providet: subagreste consilium, sed... magni 
er et iam tum longe providentis secutus est; 

‚12. 

putat: hic homo severus luxuriam ipsam ei 
se reprendendam non putat; F II, 23. quid . 
mirum, si hoc eodem modo homini natura prae- 
scripsit, nt nihil eageiirn quam hominem puta- 
ret? N I, 77. id .. putare quemguam hominem, 
nihil homine esse melius II[nibil ... melius] |j, 
summae adrogantiae censet esse; N III, 26. quodsi 
homines ner Pr potta, ‚nihil a se alie- 
num putarent*; use putant homines 
expetenda ; Lae Pr ni jur N 1, 16.R 1,5 

quaerit: etsi duce natura congregabantur ho- 
mines, tamen spe custodise rerum suarum urbium 
praesidia quaerebant; O II, 73. f. consectantur. 
est; P 42. 

raptat: »me visus homo pulcher per amoena 
salicta et ripas _— D14 

relinquunt: quae de ista consultatione seripta 
nobis sunımi ex Tascia sapientissimique homines 
reliquerunt; R I. 36. f. enuntiat. 

reperiunt: quem (mucronem el quom 
homines EN. ” perditi ... nulla in gente 


reperirent; L III, 
upeisı f. ee nditer: — repugnat: f; 3, a. 
‚100. — reguirunt: f. consectantur. 


resipit: j. iocatur. 

restituit: de quo (Q. Maximo) Ennius: »unus 
homo nobis eunctando restituit rem;« O 1,84. de 
quo ... Ennius; C 10. 


sapit: nunc || hunc l ego Ta tantum 
hominem nihil sapere dicere; T I 

seit: utrum .. sit melius, Ar u ER . 
scire arbitror neminem; Tl, 99, f. nascitur; C 78. 

scribit: homo in primis ingenuus et gravis, 

— cum ... de dolore patiendo scri- 

beret; FI 

ee "com (homines) utilitatem ab ho- 
nestate seiungunt; OÖ III, 101. 


sentit: cum homines bestiaeque hoc calore te- 
neantur et propteres mmoveantur ac sentiant; N 
1, 31. utrum nobis est quaerendum, quid baioli 
atque operarüi an quid homines doctissimi sense- 
rint? P 23. quae vis est .., quao magis arceat 
homines ab improbitate omni, quam sı senserint 
aullum in delictis esse discrimen ? Beqyue peccare 
se, si privatis ac si magistratibus manus ad- 
t? quamcumque in domum stuprum intu- 
int, eandem esse labem lubidinis? P 23. |. ob- 
sequitur. 
serpit: j. proßiiscitur. 
solent: ut ad illa elementa revolyar, quibus 
uti doeti homines his in rebus solent; R I, 38. 
|. eonsultant. yazierım. dubitant; O ], 161. III, 
18. faeit; T V, 85. 
somniant: tribus modis (Posidonius) censet 
rum adpulsu homines somniare; D I, 
sonant: eadem .. cum accepisset homines in- 


163 homo 


conditis vocibus inchoatum |[incohatum || quid- 
dam et confusum sonantes; ‚8. 

ae rgge f. meminit; 0 U, 29. — statuit: !. 
co ve sy — stomachatur: f. eoepit; A II, 11. 

eiunt: subiciunt se homines imperio alte- 

rius et potestati de causis pluribus; O II, 22, 

suceumbit: f. adıniratur; O I, 66. 

suspicantur: quibus exterriti homines vim 
quandam esse caelestem et divinam suspicati sunt; 
N II, 14. quode genere mortis difficile dietu est, 
quid homines sus ker, videtis; Lae 12. 

tenent: qui (homines) partes eius u. te- 
nent, Europanı, Asiam, Africam; N II, 

terminat: homo catus || eautus II ers) 
terıninat - DR nec diuturnitatie mo- 
dum; TIL, 

timet: an ... et homo hominem et ordo or- 
dinem (timet); R IIl, 23. f. desistunt. faeit; LI, 41. 

transfert:; f. detrahit; . It, 75. 

tribuunt: quaecumgu . homines homini tri- 
buunt ad eum augen ie atque honestandum; 
01, 21. 


tuentur: homines .. sunt hac lege generati, 
qui tuerentur illum globum, ... quae terra diei- 
tur; R VI, 15 


tutantur: f. clamant, — vellunt: f. nudant. 

venit: venit Epicarus, homo minime malus vel 
potius vir optimus; TI, 44. C. Coponium al te 
venisse Dyrrhachium, ... cumprime |Jcum primo, 
cum primis || hominem prudentem atque doctum; 
verentur: f. colunt; Lae 82. 

versat: f. coepit; F IV, 56. 

versantur: in summo errore necesse est ho- 
mines a g in maximarum rerum ignoratione ver- 
sari; N apud prudentes .. homines et in 
maximn re aan summa cum "gloria belli do- 
ınique versatos cum ‚loquar; R I, 88. doctiesimos 
homines non nimis in re publica versatos multos 
commemorare possumus; L III, 14. cum homines 
inflati opinionibus turpiter irridentur et in maxi- 
mis versantur erroribus; O I, 91. 

vescuntur: est... omne, quo vescuntur homi- 
nes, penus; N II, 68. isdem .. seminibus .. ho- 
mines adfatim vescuntur; N II, 

videt: miror Antiochum, hominem in primis 
acutum, non vidisse ..; N I, 16. huncine homi- 
nem tantis ||tantum |] delectatum esse nugis, ut 
videret ..? D II, 30. f. adiungit. oogitat; D 

videtur: ut oporteat hominen ab homine ... 
non alienum videri; F III, 68. j. dieit; N III, 25. 
raptat. 

vigilant: f. agit; D I, 45. 

vivit: soli. homines) ratione utentes iure 
ac lege vivunt; N II, 154. deorum profecto vitam 
homines viverent; L fr 2, vixerunt .. non nulli 
en in agris delectati re sun familiari; ol, 
8. f. est; F V, 71. marult. 

vovent: f. dubitant; D I, 129. 

usurpant: f. cogitat; D1, 45. 

utuntur: ut doctissimi homines de rebus non 
pervagatis inusitatis verbis uterentur; F II, 5. 
uo utantur homines acuti argumento ad proban- 
eo operae pretium est considerare; F IV, 67. 
quibus utantur homines; N II, 154. quibus (rebus) 
utuntur homines; O II, 1. ratione .. utentium 


duo genera gi deorum unum, alterım homi- 
num; 1 II, 11. f. potest; F 1II, 67. solent. vivit; 
N I, 


ut Pl: ... impellit .., ut (homo) homi- 
num coetus et celebrationes et esse et a se obiri 
velit; O 1,12. si hoc natura prasscribit, ut homo 
homini, quicumgue eit, ... consultum velit: 
0 I, 27. j. est; N I, 79. habet; R I, 58. parent. 


21* 


homo 


ohne Berb: sed quot homines, tot sententiae; 
FI, 15. multo haec coniunetius homines || multo 
* haec coniunetio est hominis ||; F II, 63. ante 
.. humana forma quam homines ea, qua || eaque || 
erant forma di inmortales; N I, 90. f. II, 1. amo; 
N II, 121. 

2. Prädicat: sum: ses homo miser, inquits; 
F 11, 24, ob id ipsum, quod homo sit; F IIL, 63. 
sumus .. homines; F IV, 25. si (docti) homines 
essent, usitate loquerentur; F V, 89. siquidem 
homo esset; T II, 39, necessitas ferendae con- 
dicionis humanae ... admonet ., esse hominem; 
T 111,60. cum Socrates Alcibiadi persuasisset ... 
eum nihil hominis esse; T IIl, 77. hi sunt di et 
homines, quibus profecto nihil ert melius; N Il, 
133. quales (homines) ieti Tyndaridae fuerunt; 
N II, 12. nostri .. publicani ... negabant in- 
ınortalis esse ullos, qui aliquando homines fuis- 
sent; N JIl, 49. si .. homo ille Tages fuit, quo- 
nam modo potnit terra oppressus vivere? D Il, 51. 
cui persuasum sit appellari ceteros homines, esse 
solos eos, qui essent politi propriis humanitatis 
artibus; R |, 28. sint nobis istı... magni homi- 
nes, ut sunt; R II, 4. si ita sensit, ut loquiter, 
est homo impurus; RIIL, 32, sunt... quidam ho- 
mines non re, sed nomine; O 1,105. qui principes 
inveniendi fuerunt, ... homines certe fuerunt; O 
1, 14. quod is homo sit; O Il, 27. aequum est 

. meminisse eb me, qui disseram, hominem esse et 
vos, qui iudicetis; Ti 8. vgl. 1. est; A Il, 21. 

videor: Academicos .. prae illis (Stoicis) mo- 
destos cautosque homines videri Epicuro; A fr 20 
(3. 4). 
nn abs.: ut iam doctis hominibus ac tempori- 
bus ipsis eruditis ad fingendum yix quiequam esset 
loci; R II, 19. 

ohne ®erb: nos vera iustissimi homines; R Ill, 


3. Ansruf: a. Accufativ: miserum hominem! 
F I, 96. certe Eurypylus hie quidem est. homi- 
nem exercitum! |[»certe ... exereitum« |}; TIL, 
38. o acutos homines! D II, 1083, „o stultum ho- 
minem,* dixerit quispiam, „et repugnantem utili- 
tati sune!* OÖ III, 100. f. 1. gloriatur. 

b. ®orativ: Laeli vosque homines amicissimi 
ac prudentissimi; R I, 70. quaero a vobis, Scae- 
volae, pontifices maximi et homines meo quidem 
iudicio acutissimi; L Il, 52. numquamne, homo 
amentissime, te circumspieies? P 30, 

II. nach Berben: 1. Keenfativ: acceio: eum 

(Numam) ad regnandum Sabinum hominem 
Romam Curibas aceivit; R Il, 25. 

accipio: non .. ipsa (sapientia) genuit homi- 
nem, sed accepit a natura inchoatum; F IV, 34. 
f. I, 1. sonant. 

adhibeo: nec alienum est ad en eligenda ... 
adhibere doctos homines vel etiam usu peritos; 
O1, 147. 

adiungo: adiungamus philosophis doctissimum 
hominem, ... Sophoclem; D I, 54. 

admiror: ii saepe versutos homines et callidos 
admirantes malitiam sapientiam iudicant; O II, 10. 

agnoseo: f. I, 1. agnoseit. 

amo: quod amavi hominem, sieut ille me; A 
U, 113. neminem deo nec deum nec hominem 
carum, neminem ab eo amari, neminem diligi vul- 
tis; N I, 121. 

ango: cum... angantur appropinqnatione mor- 
tis confeeti hoınines senectute; F V, 32. 

animatus: f. V, 1. abl. comp.; R 1. 60. 

appello: qui frugi homines {uovg Aappel- 
lant, id est tantum modo utilis; Lu 16. 5. Li. 
._ dominalur, nascitar; N TIL, 11. — 2, sum; 

28 


arceo: quodsi homines ab iniuria poena, non 


164 





ng — 


; homo 
natura arcere deberet; L I, 40. f. I, 1. sentit; 
P3. 

aspieio: ut ... deus homines omnino 
aspicıendi potestatern eriperet; Lae 87. 


audio: f. I, 1. habet; Lae 52. ingreditur. 

augeo: f. J, 1. tribuunt. 

ceaeco: f. |, il. evertunt. 

capio: decuntur .. (homines) aut benivolentia 
aut |jet|| benehciorum magnitudine aut dignita- 
tis praestantia aut spe sibi id utile futurum aut 
metu, ne vi parere cogantur, aut spe largitionis 
promissisque capti aut postremo ... mercede eon- 
ducti; O 11, 22. octo hominum milia tenebat 

Hannibal, non quos in acie cepisset, ... sed qui 

relicti in castris fuissent; OÖ II, 114. quod ea 

(voluptate) videlicet homines capiantur ut pisces ; 

C 44.5. I, 1. dieit; F V, 54. 
celo: si omnes deos hominesque celare possi- 

mus; O 111, 37. ta ... celabis homines, quid iis 

adsit commoditatis? O III, 52. 
cogo: f. capio; O IL, 22. — 1, 1. manrult. 
cohortor: oratio ... in hominibus ad virtutis 

studium cohortandis consumebatur; A 1, 16. 

ER ae cum dei ... homines non colant; N, 
commemoro: f. I, 1. versantur; L III, 14. 
compleo, quonam gaudio (homines) compleren- 

tur? FV, 69. 
comprehendo: omnes .., qui animo cernun- 

tur ..., animantes conplexu rationis et intellegen- 

tiae sicut homines hoc mundo ... comprehendun- 

tur ; Ti 11. 
concilio: eadem .. natura vi rationis homi- 

nem eonciliat homini et ad orationis et ad vitae 

societatem; O I, 12. quae (ratio, oratio) docendo, 
discendo, communicando, disceptando, iudicando 

conciliat inter se hominses; O I, 50, 
conduco: f. capio; O 1, 22. 
eonficio: qui (dolores) primum per se ipsi 

plerumque confieiunt hominem; TV, 117, f. ange. 
confundo: f. I, 1. dissentiunt; L fr 2. 
conglutino: hominem eadem optime, quae 

conglutinnvit, natura dissolvit; C 72. 
congrego: |, congrego homines (3 St.) ©. |, 


‚486, a. — coniungo: f. eoniunge hominem 
(6 St) 8. 1, ©. 490, b. 
conligo: homines .. anten dissociatos iucun- 


dissimo inter se sermonis vinclo conligavit; R 
II, 3. . 

eonloco: conlocari iussit hominem in aureo 
lecto; T V, 61. 

conservo: qui se natos ad homines iuvandos, 
tutandos, conservandos arbitrantur; T 1, 32. j. I, 
l. nascitur; F Ili, 68. 

consocio: lege consoeinti homines cum 
dis putandi sumus; L I, 23. 

eonstitno: qui (homines) quasi cultores terrae 
eonstituti; N II, 99. quae ({providentia) primum 
eos (homines) humo excitatos celaos et erectos 
eonstituit; N Il, 140. 

convoco: qui dissipatos homines congregavit 
et ad societatem vitae convocarit; T I, 62. tu 
dissipntos homines in aocietatem vitae convocasti, 
tu eos inter se primo domiciliis, deinde coniugüis, 
u. litterarum et vocum communione iunxisti; 

‚d 

eopulo: tu ||tum, tun|| ... honestatem cum 
voluptate tamquam hominem cum belua copula- 
bis? A 11, 189. 

euro: non curat (divina providentia) singulos 
homines; N III, 93. 

dedoceo: f. I, 1: diseit. —- delecto: |. de= 
leeto, |]. hominem {4 &t.) 8. I, ©. 837. b. 
Ga f. deleo, Il. hominem (8 &t.) 8. I, ©. 

on“ 





homo 


deterreo: nisi eos (bomines) p. se foeditate 
sua turpitudo ipsa deterreat; F Iil, 38. 

derineio: quod (vinclum) primum homines 
inter se rei publicae societate devinxit; R I, 42. 
sangninis .. coniunctio et benivolentia devinecit 
homines et caritate; O 1, 54. 

dieo: familiares nostros, credo, Sironem dicis 
et Philodemum, cum optimos viros, tum homines 
doetissimos; F Il, 119. si quando naturam homi- 
nis dieam, bominem dicere me; F V,38. aliis 
eor ipsum animus videtur, ex quo „excordes . 
dieuntur ... et negregie cordatus homo, catus 
Aslius Sextus;« T I, 18. cur maluerit Epieurus 
deosa hominum similes dicere quam homines deo- 
rum; NI, quis .. hunce hominem dixerit, 
qui ..? N II, 97. estne quisquam ita desipiens, 
qui credat exaratum esse, deum dieam an homi- 
nem? D II, 51, quis hune hominem rite 
dixerit, qui ..? R Il, 48. f. 5. sum in; T III, 18. 

digno: homo ex eo numero hominuın, qui apud 
nos hoc nomine dignantur; fr I, 7. 

diligo: f. dilige, li. hominem (8 &t.) 8. 1, 
©. Tld, a. — dissipo: f. convoco, — dissocio: 
j. conligo. — dissolro: j. conglutino. 

doceo: docere hoc poterat ille homines paene 
agrestes? R 1, 23 

dono: iie solis (hominibus mens divina) consu- 
loit, quos bona ratione donavit; N IH, 70. 

duco: homines secundis rebus ecfrenatos sibi- 
que prarfidentes tamquam in gyram rationis et 
ae duei oportere; OÖ 1, %. j. capio; O II, 


educo: f, 2. sum; F III, 57. 

effero: f. I, 1. concupiseit. 

efficio: haec oratio ... homines inertis eflicit; 
N 1, 102. quod recte vivendi ratio ||omnis, al. |] 
(homines) meliores efficit; L 1, 32. . 

erigo: solum hominem (natura) erexit; LI, 26. 

Aa erudio, ll, hominem (8 St.) ®. I, ©. 

ererto: quae (cupiditates) non modo singulos 
homines, sed universas familias evertunt; FI, 48. 

exaro: f. dieo; DII,51. — excito: f. exeite, 
II. hominem (4 &t.) ®.1, ©. 907, a. — exerceo: 
.1,3,a. TI, 38 — exereito: f. 3. concedo. 

exterreo: f. ], 1. suspicantur; N II, 14. 

exno: ut ... hominem exuens ex homine na- 
toram odisse videatur; F V, 35. 

fabricor: quanto quasi artificio natura fabri- 
cata esset primum animal omne, deinde hominem 
maxime; A 11, 30. esse aliquam vim, ... quae 
finxerit vel, ut tuo verbo utar, quae „fabricata 
sit‘ hominem; A II, 87. 

facio: homo .. sapiens fieri potest; N II, 86. 
1. vppeik, 
‚ fallo: homines .., ut in ceteris artibus, sic 
in hac posse falli; D I, 124. j. I, 1. petunt. 


fingo: f. fabricor; A II, 87. — genero: f. 
geris I. hominem (3 ©t.) ©. 9%2,b. — gigno: 
. Becipio. — honesto: f. I, 1. tribuunt. 


honoro: dicendum est etiam, qualem hominis 
honorati et principis domum placeut esse; O I, 138. 

iacto: f. I, 1. manrult. 

ico: cum in Capitolio ietus Centaurus e caelo 
est, in Aventino portae et homines; D I, 8. 

jmitor: videorne tibi non, ut Saturninus, no- 
minare modo inlustres homines, sed etiam |} sed || 
a numquam nisi clarum, nisi nobilem? A II, 


‚Immolo: quam multi... homines immolare ... 
ni Trasse gratissumum esse duxerunt! R 
impedio: j. I, 1. consectantur, 
Incendo: homines .. Romanos instituto Ro- 
muli bellicis studiis ut vidit incensos; R II, 22. 


18 





homo 


inchoo: qualem .. hominem natura inchoavit ? 
F IV, 35. f. accipio. 

ineludo: f. IV, 1. gemitus. — inflo: f. I. 1. 
versatur; O 1, 91. — inquino: f. I, 1. est; F IV, 
63. 

invito: ad cenam hominem in hortos invita- 
vit; O III, 58. 

irrideo: f. I, 1. versantar; O I, 91. 

inudico: nonne (M' Curius) hunc hominem ita 
servum iudicet, ut ne in familia quiden dignum 
nyniore aliquo negotio putet? P 38. 

iungo: virtus ... udum illos motus esse 
dieit, hominem iungit deo; A Il, 139, |. convoco; 
TV,5, 

iuvo: cum in hominibus iuvandis aut mores 
speetari aut fortuna soleat; O II, 69, f. conservo, 

laedo: populares homines inprobos, in re pu- 
bliea seditiosos, Cleonem, Cleophontem, Hyper- 
bolum (camoedin) laesit; R IV, 11. 

laudo: veteribus displieuisse Romanis vel lau- 
dari quemguam in seaena vivum hominem vel vi- 
tuperari; R IV, 12. 

moneo: te, hominem amieissimum ... et ali- 
quot annis minorem natu, non dubitabo monere; 
A Il, 61. nee .. (luppiter) fulminibus howines, 
er ri faciendum esset aut cavendum, moneret; 


noveo: fulsa .. eius visione et specie moveri 
hotines dico vehementius; T II, 42. quibus me- 
diocres homines non ita valde moventur; N 1, 86: 
j. I, 1. conseetantur. sentit; N II, 81. 

naneiscor: eum tu hominem terreto, si quem 
eris nanctus, istis mortis aut exilii minis; P 17. 

neglego: ita fit, ut ... homines a deis .., 
neglegantur; N I, 121. Telamo .. uno versu lo- 
cum totum conficit, cur di homines neglegaut; 
N IL, 79, 

nomino: f. imitor. 

numero: hunc hominem omnino numerari qui 
decet? L II, 16. 

obstringo: haece .. opera ... ad beneficiis 
obstringendos homines accommodata; OÖ II, 65. 

oceido: tum Cato: „quid hominem*®, inquit 
„oceidere?* O U, 89, quod potest maius esse 
scelus quam non modo hominem, sed etiam fa- 
miliarem hominem oceidere? O 11,19. + appellet 
inimicus |jexw! non appelletur is||, ... qui ho- 
minem oceiderit? plurimos occidisti; P 31. 

odi: »odi hominem«; T IV, 48 

offendo: iustitiae partes sunt non violare ho- 
mines, verecundiae non offendere; O 1], 9. 

omitto: Dicaearchum ., cum Aristoxeno, ... 
doctos sane homines, omittamus; T I, 41. 


orno: ipsum .. hominem eadem natura non 
solum celeritate mentis ornavit, sed ..; L I, 26. 
. L1. est; LI, 27. 

perditus: f, I, I. meminit; O Il, 29. reperiunt. 

perduco: non ... idem (natura) facit in ho- 
mine, cum eum ad rationis habitum perduxit 
I perduxerit |]; F IV, 37. 

perficio: non perfeeti .. homines et tamen 
ingeniis excellentibus praediti exeitantur saepe 
gloria; F V, 69. j. 3. videor; F I, 20. — 5. sum 
in; OI,46. vivo cum; OL4. — IL 1. est; N 
It, 37. — IV, 1. amieitia; Lae 100, 

permoveo: vita mors, divitise paupertas omnes 
homines vehementissine permovent; O II, 37. 

perterreo: Marcum .. Varronem et M. Cato- 
nem, ... doctos homines, vehemmter esse per- 
territos; D I, 68, f. I, 1. agit; D II, 85. 

erturbo: quod hominibus perturbatis inanem 

religionem timoremque deiecerat; R I, 24. 

pono: cum .. hominem in eo genare porninet, 
ut ei tribueret animi excellentiam; F IV, 28. 


homo 


posco: qui (C. Iulius) hominem nobilem, L. Se- 
stium, ... vades tamen poposcit; R II, 61. 

praetereo: praetereo multos, in his doctum 
hominem et suavem, Hieronymum; F V, 14 

privo; cum (homines) ... ob eum .. errorem 
et voluptatibus maximis saepe priventur et duris- 
simis animi doloribus torqueantur; F I, 48, hoe 
ipsum concedatur, bonis rebus homines morte pri- 
vori; T I, 87. 

probo: non eos tibi non probatos, tantis in- 
geniis homines tantaque auctoritate, sed ..; F IV, 
62. Stilponem, ... acutum sane hominem et pro- 
batum temporibus jllis accepimus; Fa 10. f. spo- 
lio. — 8. mitto. — I, lest; A II, 11. RI, 28, 

procreo: quoniam earum quoque artium homi- 
nes ex eo (mundo) oe N HL, i 

puto: plerique ... homines dignos, quibuscum 
disseratur, putant; A Il, 18. nec me minus homi- 
nem quam te putaveris; A Il, 141. |. consocio. 
indico. — I, 1. putat; N I, 77. 

rapio; una pars ..., quae est öpun Graece, 
quae bominem huc et illue rapit; O ], 101. 

receordor: f. tollo; P 46, 

redimo: eos (homines) senatus non censuit 
redimendos; O III, 114. 

relinguo: quo mode .. evenit, ut hominis 
natura sola »sset, quae homineın relinqueret? F IV, 
33. j. capio; O III, 114. 

repono: homines iam morte deletos reponere 
in deos; N I, 38. 

revoco: existimavit eos (homines Romanos) 

aulum ab illa consuetudine esse revocandos; 

Il, 25. 

scribo: scripserunt heredes secum M, Crassum 
et Q. Hortensium, homines eiusdem aetatis poten- 
tiesimos; O III, 73. 

sepelio: f, I, 1. moritur; L I, 58. 

spolio: ne .. spoliaret fama probatum homi- 
nem; O III, 77. 

teneo: ut homines deorum agmatione et gente 
teneantur; L I, 23. f. capio; O II, 114. — I, 1, 
sentit; N II, 31. 

terreo: j. naneiscor. — timeo: f. 1, 1. tiınet, 

tollo: qui omnino hominem ex homine tollat; 
O III, 26. tot qui sublatos homines (recordetur); 
P 46. 
BurgesE: f. privo; FI, 48. 
trudo: in quorum (pecorum) societatem et ho- 
minem et sapientem trudere nefas esse; A fr. 20 
(8. 19). 


tueor: quae (virtus) constat ex hominibus tuen- 


166 








dis, id est ex societate generis humani; O I, 157, ! 


f. I, 1. nascitur; F III, 68. 

tutor: j. conservo. 

vestio: ut earum (ovium) villis confectis atque 
eontextis homines vestiantur; N 11, 158. 

video: quin videremus hominem nobiscum et 
studiis eisdem et vetustate amicitiae coniunctum; 
AI, ]. cum videmus ... hominem .. ipsum quasi 
contemplatorem caeli ac deorum cultorem; T 1, 
69. si solitudo tanta sit, ut hominem videre non 
possit; O I, 153. f. incendo. 

violo: si nihil existimsat contra naturam fieri 
hominibus violandis; O III, 26. |. offendo. 

visito: cum ... visitasset .. hominem Ühar- 
a Epicureus |] Epicuri || perfamiliaris; F V, 


vitupero: f. laudo. 

voco: animal hoc providum, sagax, multiplex, 
acutum, memor, plenum rationis et consilii, quem 
vocamus hominem; L 1, 22. 

uro:f. I, 1. moritur; L II, 58. 

2. Genetiv: interest: quod (natura) ... ho- 
minibus, quorum maxime interfuisset, tam exiguam 
vitam dedisset; T III, 69, aut (di) existumant 


homo 


nihil interesse hominum scire, quid sit futurum, 
aut non censent esse suae maiestatis praesigni- 
ficare hominibus, quae sunt |jsint || future; D I, 
82. II, 101. 

puto: guaecumque sunt in omni mundo, deo- 
rum atque hominum putanda sunt; N II, 154. 

sum: haec ego non possum dicere non esse ho- 
minis quamvis et belli et humani; F Il, 102. esse 
. hominis ingenui et liberaliter educati velle 
bene audire; F II, 57. quales (motus) protervo- 
rum hominam aut mollium esse solent; F V,35. 
earum .. omnium rerum hominum est et usus 
et cura; N Il, 156. estne sanoruom hominum hoc 
ad nascentium ortus pertinere non dicere? D II, 
94. acupenser || aceip. || iste paucorum hominum 
est; Fa, fr. 5. nee temporis unius nec hominis 
esse constitutionem rei publione; RI,37, si iusti 
hominis et si boni est viri parere legibus; R II, 
18. haec (benignitas) est gravium hominum atque 
magnorum; OÖ Il, 63. laus abstinentiae non ho- 
minis est solum, sed etiam temporum illorum; O 
U, 76. haec magnorum hominum sunt; O II, 85. 
hoe .. celandi genus quale sit et cuius hominis, 
quis non videt? O III, 57. ista laus non est ho- 
minis, sed temporum; O III, 111. f. I, 1, abutitur. 
clamant, definit. errant; O II, 6. 

videor: duri... hominia vel potius vix hominis 
videtur periculum capitis inferre multis; O II, 5%. 

83. Dativ: accido: omnia, quas homini acci- 
dant; F III, 25. necesse esse homini tale aliquid 
accidere; T UI, 55. ea, quae homini accidere 
possunt, omnia parya ducens; T V, 42. quo quid 
accidere potuit homini praeclarius? LII, fi} nıhil, 
sn homini aceidere possit, intolerandum putare; 


adfero: istorum disputatio ... vereor ne non 
tantum videatur adtulisse negotii hominibus, quan- 
tam oblectationem; R I, fr 5. frV, 42. quam ad 
rem nos ... magnum attulimus adiumentum ho- 
minibus nostris; OÖ I, 1. Mamerco, homini diri- 
tissimo, Bares aedilitatis consulatus repul- 
sam attulit; O II, 58, . 

adhibev: omnis cultus et curatio corporis erit 
an adhibenda deo, quae adhibetur homini; 

‚ 94. 

adsum: f. 1. celo; O III, 52. 

attribuo: et |jeij| (homini natura) sensus 
tamquam satellites adtribuit ac nuntios; L I, 26, 

aufero: nonne .. sapiens ... abstulerit cibum 
alteri homini ad nullam rem utili? O III, 29. 

eommitto: his (hominibus) salutem nostrum, 
his fortunas, his liberos rectissime committi arbi- 
tramur; OÖ Il, 

concedo: earum .. rerum scientisun non doctis 
hominibus ac sapientibus, sed in illo genere exer- 
eitatis conceden utant; RI, 11. 

concilio: quas (res) primas homini natura 
coneiliet; A II, 131. j. 1. coneilio; O 1, 12. 

conduco: neque homini infanti aut impotenti 
iniuste facta conducunt; F I, 52, ‚ 

conservo: ut .. conservetur omnis homini 
so hominem societas, coniunctio, caritas; F IH, 

consulo: f. eonsule, Ill. homini (8 6t.) 8. 1, 
©. 521, a. 

contingo: quod non singulis hominibus, sed 
potentibus populis saepe contigit; T V, 15. nee 
ullo casu arbitror hoc constanti homini posse con- 
tingere, ut ulla intermissio fiat oflicii; Lae 8. _ 

credo: ut id de Romulo Proculo Iulio, homini 
> F erederetur; R II, 20. f. I, 1. dieit; DI, 


declaro: si sunt di neque ante deolarant ho- 
minibus, quase futura sint; D 1, 82. 11, 101. 
deicio: f. 1. perturbo. 


homo 


167 


homo 


detraho: f. I, 1. detrahit; O III, 28. 
dispertio, divido: quo modo ... iidem voltis 
# dis inmortalibus hominibus dispertiri ac dividi 
somnia? N III, 98. 
do: nec ullum arbitror ... mains aut melius a 
dis datum munus homini; A I, 7. homini ... 
praecipue |] en || a natura nihil datum esse 
dicemus? F 11,110. si Fabio, nobilissimo homini, 
landi datum esset, quod pingeret; TI,4. ut id 
illis (fliis dea) praemii || praemium |} daret; pro 
ietate, quod maxumum homini dari posset a deo; 
I, 118. ut bestiis aliud alüi praecipui a natura 
datum est, ... sic homini multo quiddam prae- 
stantius; T V, 38. hoc homini amplius (natura 
dedit), quod addidit rationem; N II, 34. quam 
.. aptas quamque multarum artium ministras 
manus natura homini dedit! N II, 150. haec .. 
sive vis sive ars sive natura ad scientiam rerum 
foturarum homini profecto est nec alii cuiquam 
a dis inmortalibus data; N II, 163. non .., ut 
re relinquitur, sic ratio est homini bene- 
cio deorum data. quid enim potius hominibus 
dedissent, si jis nocere volwissent? N III, 71. si 
‚. rationem hominibus di dederunt, malitiam de- 
derunt; N III, 75. istam calliditatem hominibus 
di ne dedissent! N IIL, 75. eam dedisses homini- 
bus rationem, quae vitia culpamque excluderet; 
N 1, 76. cum omni utilitate, quam di homini- 
bus dederunt, ars aliqua coniuncta est; D I, 116. 
id quoque potest, ut (di vias) non dent homini, 
ipsji habeant; D II, 106. illum (Platonem) se et 
hominibus Pythagoreis ot studiis illis dedisse; R 
1,16. quam (verecundiam) natura homini dedit 
quasi Pe vituperationie non ininstae timo- 
rem; R V,6. iis... (hominibus) animus datus 
est ex illis sempiternis ignibus, quae sidera et 
stellas vocatis; R VL. 15. qua (philosophis) nihil 
a dis inmortalibus uberius, nihil florentius, nihil 
praestabilius hominum vitae datum est; L I, 58. 
spropter quae datur homini ascensus in caelum«; 
LI, 19. qua (mente) nihil homini dedit deus 
ipse divinius; O III, 44. nullam capitaliorem pe- 
stem quam voluptatem corporis hominibus dicebat 
(Archytas) a natura datam; C 39. cum... homini 
sive natura sive quis deus nihil mente praestabi- 
lius dedisset; C db. qun (amieitia) .. haut scio 
an excepta sapientia nihil melins homini sit || sit 
hominibus || a dis inmortalibus datum; Lae 20. 
1. 2. interest; T III, 69. 
dono: quin hominibus solis ea natura dona- 
verit; N II, 158. 
effieio: id hominibus effici ex re publica debet 
partim institutis, alia legibus; R IV, 3, 
evenio: omnia, quae possint homini evenire; 
T II, 36, quod homini evenire possit; T IV, 57. 
explico: ipsius rei publicae causa philosophiam 
nostris hominibus explicandam putavi; N 1, 7. 
exsisto: cui (homini) ea existant; N II, 86. 
facio: f. I, 1. moritur; L II, 60. 
fas est: quid (Scipio) non adeptus est, quod 
homini fas esset optare? Lae 11. 
habeo: iustis .. [et fidis] hominibus, id est 
bonis virie, ita fides habetur, ut nulla sit in iis 
fraudis iniuriaeque suspicio; O II, 38. 
impero: cur .. deus homini, animus imperat 
eorpori? R III, 86. 37. 
impertio: ut donum hoc divinum rationis et 
consilii ad fraudem hominibus, non ad bonitatem 
impertitum esse videatur; N III, 75. illius (Epi- 
son) .. deus ... non potest hominibus divina- 
tionem inpertire; D II, 40. j. indigent. 
ingenero: in tanta animantium varietate ho- 
mini ut soli cupiditas ingeneraretur cognitionis 
et scientiae; A fr 14. 





m rn nn 
_ 


ingigno: quoniam eadem natura cupiditatem 
ingenuit homini veri videndi; F II, 46. 

innascor: innatam esse homini probitatem 
gratuitam; F II. 9. 

intercedo: quoniam .. ea natara esset homi- 
nis, ut ei cum genere humano quasi civrile ius in- 
tercederet; F III, 67. 

largior: si mens voluntasque divina ideirco 
consuluit hominibus, quod iis est lurgita rationem; 
N II, 70. 

lego: f. I, 1. moritur; L Il, 60. 

licet: M. .. Catoni, homini ignoto et novo, 
= certe lienit Tusculi se in otio deleetare; 

AL 

mitto: Cethego, homini non probatissimo, (illa 
cupiditas) servire coögit eos, qui sibi esse amplis- 
simi videbantur, muners mittere, noctn venire 
domum ad eun, precari, || precibus || denique sup- 
plicare; P 40. 

monstro: hominibus ca» ostendi, monstrari, 
portendi, praedici; N II, 7. 

nascor: nulla tam detestabilis 
non homini ab homine nascatur; 
necesse est: de homine .. dieitur, cıi necesse 
est mori; Fa 17, 
noceo: f. do; N II, 71: 
nuntio: e08 ... victoriam populi Komani Va- 
tinio potius, homini rustico, quam M. Catoni ... 
nuntiavisse? N III, 
obsum: f. I, 1. obaunt. — ocecurro: f. I, 1. 
cogitat; N I, 76. — ostendo: f. monstro. 
pateo: latissime .. patens hominibus inter 
ipsos, omnibus inter omnes societas haec est; O 

laceo: quid iis (doctis hominibus) de quoque 
ofheii genere placeat; O 1, 147. 
portendo: quae (signa) a dis hominibus por- 
tendantor; D II, 130. j. monstro. 
praebeo: circumitus ... siderum . 
colum hominibus praebent; N II, 155. 
praedico: j. monstro. — praescribo: [. 1,1. 
putat; N I, 77. — praesignifico: |. 2, interest. 
praesto: qui potuit .. (haec eflicere), is prae- 
stat homini; homini autem praestare quis possit 
nisi deus? N Ill, 25. 
probo: f. J, 1, ponderat. 
prosum: f, I, 1, obsunt. 

rovideo: facilius .. intellegetur a dis inınor- 
ibus hominibus esse provisum; N II, 133, 
relinquo: ut perexigua pars ipsi (homini) re- 
linguatur; F II, 45. f. 1, 1. praesentit. 

resisto: quibus (hominibus) ita restiti, ut hoc 
totum malum de re publica tolleretur; O II, 84. 

servio: j. mitto. 

significo: hominibus a dis futura significari 
necesse est; D I, 117. quae a dis hominibus si- 
gnificentur in somnis; D II, 130. 

succumbo: f. I, 1, admiratur; O I, 66, 

suffragor: sufiragata (domus) domino, novo 
homini, ad consulatum putabatur; O I, 138. 

sum: quo modo hominum inter homines iuris 
esse vincula putant, sie homini nihil juris esse 
cum bestiis; F III, 67. necesse est huic een 
ultimam esse ex virtute agere; FIV,35. ut aliu 
= sit e natura, aliud bovi, aliad homini; FYV, 
26, homini id esse in bonis ultimum,' secundum 
naturam vivere; F V, 26. ut verear, ne homini 
nihil sit non malum aliud, certe sit nihil bonum 
aliud potius; T I, 76, qua ee nullam 
hominı malum maius est; T IV, 82. loquor .. 
de docto homine et erudito, cui vivere est cogi- 
tare; T V, ill. cum homini nulla cum deo sit 
communitas; N I, 116. est... prima homini 
cum deo rationis societas; LI, 23. est.. homini 
cum deo similitudo; L I, 25. quae (coniunctio) 


De est, quae 
IT. 16, 


. apocta- 


homo 


est homini cum deo; L 1,43. qua (hominum 
utilitate) nihil homini esse debet antiquius; O 1, 
155. quae est ista servitus tam.claro homini 
tamque nobili? P 41. f. I, 1, est; P 42. 
supplico: f. mitte. 
trado: idem nonne poterat deus hominibus 
diseiplinam superiore e loco tradere? D II, 51. 
tribuo: vide, quid homini tribuam; TI, 49. 


e quibus intellegatur, quantae res hominibus [a 


dis] ||a dis|] quamque eximiae tributae sint; 
Il, 140. quam {rationem) vos divino beneficio 
homini solum tributam dicitie; N II, 66. quid 
sit homini a ||homini |] natura tributum; LI, 16. 
ut en (vis, sententia) non homini quoipiam, sed 
Delphico deo tribueretur; L I, 58. |. I, pono. — 
1, 1. tribuunt. 

videor: sol Democrito magnus videtur, quippe 
homini erudito in geometriaque perfecto; FI, 20. 
quod .. omnium gentium generumque hominibus 
ita videretur; N I, 62. quod homini bomine pul- 
ehrius nihil videbatur |1 videatur, videtur ||; N 1, 
77. ut olim deficere sol hominibus exstinguique 
visus est; R VI, 24. aliud Antipatro (videri 
discipulo eius (Diogenis), homini acutissimo; Ol 
51. u ill, 2. gravis. 

4. Ab 
11 


fativ: nascor: f. I, 1. nascitur; N II, 


5. mit Präpofitionen: accipio ab: quia 
sic ab hominibus doctis accepimus ..; O 1, 8. 
ago cum: cum simplici homine simpliciter age- 
rem; A II, 112. 
audio ex: f. I, 1. dieit; F V, 54. 
cado in: quanti (dolores) in hominem maximi 
cadere possunt; F 1,41. quae cadere in hominem 
possint; F III, 29. omnia, quae cadere in homi- 
nem possunt; T V,4. de hac dico sapientia, quae 
videtur in hominem cadere posse; Lae 100. 
cerno in: si iam possent in homine vivo cerni 
omnia, quae nunc tecta sunt; T I, 50. 
comparo cum, confligo cum: cum quibus 
(hominibus) comparari sordidum, confligere autem 
... perieulosum sit; R I, 9. 
congruo cum: f. 1, 1. appetit. 
' coniungo cum: eum .. (hominem) esse con- 
iunctum cum hominibus communi |]omnibus hu- 
mana|] quadam societate; A 1, 21. 
consto inter: inter omnis .. hoo constat, 
nee doctos homines solum, sed etiam indoctos, 
virorum esse fortium ... dolorem pati; T I, 43, 
convenio in: f. I, 1, inaultat. 
converto ex: quid .. interest, utrum ex ho- 
mine se convertat quis in beluam an hoıninis 
fgura inmanitatem gerat beluae? || [utrum ... 
boluae] $; O III, 82. 
copulo cum: si cum honestate voluptatem 
en cum homine pecudem copulavissent; OÖ 
‚119. 
defero ad: quod genus imwperii primum ad ho- 
a iustissimos et sapientissimos deferebatur; 
‚4. 
demigro ab: mortemne mwihi minitaris, ut om- 
nino ab hominibus, an exilium, ut ab inprobis 
demigrandum sit? P 18. 
detrabo ab: si quid ab homine ad nullam 
Ben utili utilitatis tuae causa detraxeris; Ol, 
, — de: quoniam detractis de homine sensibus 
reliqui nihil est; FI, 
dico de: de hominibus dici non necesse est; 
F 1, 65. j. 3. necesse est. 
disco ab: civitas ... monumentum ignorasset, 
er ab homine Arpinate || Arpinati || didicisset; 
" V, 66, 
dissero cum: f. 1. puto; A IL, 18. 
existimo de: de homine minime vufro male 
existimant; N 1, 85. 


Pr. IE 





homo 


exsisto in: ({animoram marbi et perturbatio- 
nes) in hominibus solum existunt; T IV, 31. 

exuo ex: f. 1. exuo. 

facio ex: qui dii ex hominibus facti esse di- 
cuntur; R II, 18. 

gero alversus: 
homines geramus; OÖ 

gigno in: sive quae alise voluptates in toto 
homine gignuntur quolibet sensu; T III, 41. 

ineido ın: dicit Callisthenem incidisse in ho- 
minem sumima potentia summaque fortuna, sed 
ignarum, quem ad modum rebus secundis uti con- 
veniret; T HI, 21. utinam res publica ... nee in 
homines non tam commutandarum quam everten- 
darum rerum cupidos ineidisset! O II, 3. 

insum in: neque in homine inesse animum vel 
animamn nec in bestia; TI, 21. nisi in homine 
atque mortali (rationem inesse non posse); N I, 
98. quae (res) inesse in homine perspiciantur ab 
iis, qui se ipsi velint nosse; L I, 62. 

interest inter: inter hominem et beluam hoc 
maxime interest, quod ..; O I, 11. quid... inter- 
est motu animi sublato non dico inter pecudem 
et hominem, sed inter hominem «et truncum aut 
saxum aut quidvis generis eiusdem? Lae 48. 

loquor apud: j. 1,1. versantur; R I, 38. — 
Er e hominibus loquor; T V, 79. f, 3. sum; T 

‚ıu. 

wisceo cum: ut aut cum matre corpus miscere 
videstur aut cum quovis alio vel homine vel deo, 
saepe belua; D 1, 60. 

nascor ab: j. 3. nascor. — ex: si quando ali- 

ua portentosa aut ex pecude aut ex humine nata 

icuntur; D II, 60. 

pertineo ad: prudentiam ... procurantem ... 
ea, quae perlineant ad homines; A I, 29. 

pervenio ab: quos ab hominibus pervenisse 
dicis ad deos; N III, 41. — ad: prudentiam .. 
et mentem a deis ad homines pervenisse; N II, 79. 

peto ab: nisi communis vita ab hominibus 
harım rerum auxilia petere didieisset; O 11, 18. 

pono in: quae (hominis natura) summum bu- 
num non in toto homine, sed in parte hominis 
poneret; F IV, 38. f. I, 1. est; P 42. 

pugno cum: f. I, 1, aberrat. 

puto supra: quae (ratio recta) supra hominem 
ra est deoque tribuenda, id est mundo; N 

’ 


- ad modum nos adversus 
‚98. 


relego ab: criminabatur (M. Pomponius) etiam, 
quod (L. Manlius) Titum filium ... ab hominibus 
relegasset; O III, 112. 

relinquo in: qui ... nullam in eo (homine) 
neque animi neque eorporis partem vacuam tutela 
reliquerunt; F IV, 36. 

scribo apud: ut scriptum apud Philistum est, 
et doctum hominem et diligentem et aequalem 
temporum illorum; DI1,39. — de: de hoc homine 
Saga auctoribus sic seriptam accepimus; T V, 
5 


sum apud: quorum summa est auctoritas apud 
doctissimos homines et gloria; R I, 12. — in 
(scc.): hoc si est in libris, in quem hominem et 
in quod tempus est? DII, 110. — (abl.): in ipsis 
hominibus vırtus nisi voluptatis cause nulla erit? 
F 1I, 110. qua (ratione) nihil est in homine di- 
vinius; F V, 38. iu homine .. summa omnis 
animi est; F V, 38. sunt ... indicia naturae, 
maxime seilicet in homine, sed in omni animali, 
ut appetat animus agere ..; F V, 55. quod .. 
in homine praestantissimum atque optimum est, 
id (natura) deseruit; F V, 59. nequitia ... ab eo, 
quod nequiequam est in tali homine, ex quo idem 
nihili dicitar; T 1Il, 18. quae pars optuma est 
in homine; TV, 67. quid est.. in homine s 
ac bona mente melius? T V,67. ut mihbı .. 


homo j 169 


homo 


admirari luberet in homine esse Romano tantam 
scientiam; N I, 91. vos .. considerantis, quae 
sit utilitas ae oportunitas in homine mem- 
brorum; N I, 92. in homine rationem esse et 
mentem videbas; N I, 98. in eo... (homine) solo 
est mtio; N II, 16. terrenorum .. commodorum 
omnis est in homine dominatus; N 1], 152. tan- 
tus erat in homine usus rei publicae; KII,1. est 
‚. quiddam turbulentum in hominibus singulis; 
R II, fr 1. quid est... non diecam in homine, 
sed in omni caelo atque terra ratione divinius? 
L1. 22. quoniam nihil est ratione melius eaque 
est jJeetque || et in homine et in deo; L 1, 38. 
ipsis .. in hominibus nulla gens est neque tam 
wansueta neque tam fera, quae non ..; 1, 24. 
virtus eadem in homine ac deo est; L1,25. quom 
(dirina mens) in homine est perfecta; L Il, 11. 
in hominibus est hoc fortasse vitium; L III, 18. 
fortis animus et magnus in homine non perfecto 
nec sapiente || sapienti |] ferventior plerumqus est; 
01,46. qaod in homine multo est evidentius; 
Lae 27. j. 3. habeo, — inter: (Hercules) cum 
inter homines esset; T I, 32. 


teneo in: quia virtus altissimum lacum in ho- 
mine et maxime excollentem tenet; F IV, 37. 

tollo ex: cum .. perturbationem animi illi ex 
. non tollerent; A I, 88. f. 1. tollo; O III, 


transfero ab: ut ab homine inerti atque in- 
utili ad sapientem, honum, fortem virum trans- 
ferantur res ad vivendum necessariae; O II, 31. 

valeo in: valeat id necesse est non in homini- 
bus solum, verum in bestiis etiam; D Il, 98. 


venio ab: non ab hominibus formae figuram 
venisse ad deos; N 1,90. — ad: nec invenietur 
umgquam, unde ad hominem venire possint nisi a 
deo; T I, 66. fr IX, 10. f. 3. mitto. 

versor in: quod et in recenti memoria et in 
Arpinati homine versere; LI, 4. — inter: ver- 
sarı quandam inter homines divinationem; DI, 1. 

vivo cum: quoniam .. vivitar non cum per- 
fectis hominibus planeque sapientibus, sed cum 
üs ..; O0], 46 


II. nach MAdjectiven und Adverb: 1. Gene 
tiv: appetens: [, I, 1. appetit. 

‚tommunis: omnium .. communis hominum 
videntur ea, quae ..; O 1, 5l, 

Proprius: neque est dubium, quin, frons, oculi, 
aures et reliquae partes quales proprise sint ho- 
minis, intellegatur; F V,835. in primis .. hominis 
est propria veri inquisitio atque investigatio; OI, 
13. cum .. illud (genus decertandi) proprium sit 
hominis, hoc beluarum; O I, 34. 

‚similis: [eam esse causam, cur deos hominum 
similis putaremus]; N I, 77. f. I, 1. est; N I, 79. 
II, 1. diıeo; N I, W, 

2. Dativ: aptus: quod (pecus) erat ad vescen- 
dum homwinibus apta; N Il, 160. 

‚bonus: cum .. certe nihil homini possit me- 
line esse quam vacare omni dolore et molestia: 
F 1, 57. (Trophonius et Agamedes) petiverunt 
merceden non parvam ..., sed quod esset optu- 
mum homini; TI, 114. (Silenum) docuisse regem 
son nasci homini longe optimum esse, proximum 
sutem quam primum mori; TI, 114. illud ho- 
mil longe optumum eese, quod ..; Til,46. qui 
sihil melius homini, nihil magis expetendum, nibil 
praestantius honoribus, imperiis, populari gloria 
indicaverunt; T III, 8, quid (est) praestantius 
(sapientia), quid homini melius, quid homine di- 
gnuus? OÖ IL, 5. 

‚carus: homuncio hic, qui multa putat praeter 
Yirtutem homini partim cara esse, partim etiam 
hecessaria; A 11, 134. 

1. 


communis: nihil .. prohibet quaedam esse 

‚. cam bestiis homini communia; F V, 25. 

dissimilis: quis est tam dissimilis bomini, qui 
non moveatur ..? FV, 82. 

dulcis: nihil .. est profeeto homini prudentia 
duleius; T 1, 94. 

gloriosus: magnificum illud etiam Romanisque 
bominibus gloriosum, ut Graeeis de philosophine 
litteris non egeant; D II, 5. 

See volam .. hoc, quod loquar, diis inmor- 
talibus gratum potius videri quam grave |] homi- 
nibus ||; L II, 41 

ignotus: si id dis hominibusque futurum sit 
semper ignotum; O III, 39. 

invisus: quo (tyranno) neque taetrias neque 
foedius nec dis hominibusque invisins animal ullam 
cogitari potest; R II, 48. 

iratus: quod ... neque ita (me) gessi, quasi 
homini aut temporibus iratus; D II, 

longus: gtiiae .. aetas longa est, aut quid om- 
nino homini longum? T I, 94. 

miser: quam .. erat miserum ... homini prae- 
sertim docto a puero et artibus ingennis eradito! 
TV, 68. 

necessäriua: f. carıım. I, 1. agit; O Il, 39. 

notus: quae si hominibus solis nota sunt; N 
II, 155, 

optabilis: quodsi non sumus inmortales futuri, 
_— extingui homini suo tempore optabile est; 

5. 


par: ita ut constantibus hominibns par erat; 
D II, 114. 

praestans: f. bonus; T III, 3, 

satis: Epicuro, homini aspero et duro, non est 
hoc satis; T II, 17. 

utilis: f. 1, 1. est; O II, 11. 

3. Ablatip: alienus: utrumque homine alie- 
nissimum; OÖ I, 41. 

dignus: omnis liberalis et digna homine nobili 
ab eo (L. Lucullus) percepta doctrina; AI, 1. 
si ea bona esse sentires, quae essent homine 
dignissima; T III, 35. quae maxiıme videntur 
digna esse iusto homine eoque ..; O1, 31. alter 
(iocus) eat ... grarissimo || magno || homine di- 
guus; O 1, 104. omnium .. rerum ... nihil est 
agri eultura ... homine libero dignius; O 1, 151. 
praeclarum responsum et docto homine dignum; 
b 13. j. 2. bonus; O II, 5. 

indignus: quod ... eius modi esse ijudico, ut 
nihil homine videatur indignius; F 1,23. de burpi 
eontrarin, nihil tam taetrum, ... nihil homine 
indignius; T II, 46. nec me angoribus dedidi .... 
nes rursum indignis homine docto voluptatibus; 
O1, 2. indigna homine dubitatio! Lae 87. 


4, mit Bräpofitionen: alienus ab: [. I, 1. 
videtur. 

beneficus in: si sunt di, benefiei in homines 
sunt; D II. 104. Be 

bonus, magnus inter: huius .. operis maximi 
inter homines atque optimi illum (moderatorem) 
esse perfectorem volo; R V, 8. E e 

primus ex: ad quem (Velleium) tum Epieurei 
primas ex nostris hominibus deferebant; N 1, 15. 

IV. nach Subftantiven: 1. Gemetin (vgl. II, 
2. sum): algs: L. Crassus cum omnium hominum 
moderatissimo Q. Mucio magaificentissima aedili- 
tate funetus est; O Il, 57. 

alqd: f. I, 2. sum; T Il, 77. 

abundantia: magnae .. oportunitates ad cul- 
tum hominum atque abundantiam alise aliis in 
locis reperiuntur; N II, 130. 

scumen: f. I, 1. ducunt. & 

adiumenta: quos negat sine adiumentis homi- 
num tantas res eficere putuisse; O II, 16. omınis 

22 


homo 


ratio atque institutio vitae adiumenta hominum 
desiderat; O II, 39. 


administratio: quae (inanima) nec haberemus 
... nec jis sine hominum administratione utere- 
mur; OÖ II, 12. 

admiratio: nonne perspieuum est ex prima 
admirsatione hominum |jhomines || ... eredidisse 
en efficere ... lovem? D II, 42. ut cum admira- 
tione hominum honore ab iis digni iudicaremur; 
O II, 36. meministi ..., quanta esset homiuum 
vel admiratio vel querella; Lae 2, 

aestimatio: f. existimatio. 


setas: quorum (hominum) si netas potuisset 
esse longinquior; TIII,69. nec (opinio) una cum 
saeclis aetatibusque hominum inveterari potuisset; 
N I, 5. tertiam iam .. aetatem hominum vide- 
bat |j vivebat |]; © 31. 


amicitisa: hominum caritas et amieitia gratuita 
est. quanto igitur magis deorum! N I, 122. ne- 
scio quo pacto ab amicitiis perfectorum hominum, 
id est sapientium, ... ad leves amicitias defiuxit 
oratio; Lae 100. 

animus: quem (Epicurum) arbitror 
maximis .. erroribus animos hominum liberavisse; 
F I, 14. quod offenderet animos hominum; F II, 
69. quid, si non sensus modo ei (viti) datus sit, 
verum etiam animus hominis? F V, 40. Phere- 
cydes Syrius primum || primus j| dixit animos 
esse hominum sempiternos; T I, 38. quae decla- 
rant inesse in animis hominum diviva quaedam; 
T 1,56. si nihil haberet animus hominis, nisi ut 
appeteret aut fugeret; TI, 56. si deus aut anima 
aut ignis est, idem est animus hominis; T 1, 65. 
eur .. quiequam ignoraret animus homivis, si 
easet deus? N I, 28. Epicurus .. ex animis ho- 
minum extraxit radicitus religionem; N I, 121. 
Cleanthes ... quattuor de causis dixit in animis 
hominum informatas deorum esse notiones; N II, 
13. animum ipsum mentemque hominis, rationem, 
eonsilium, prudentiam ... divina cura perfecta 
esse; N II, 147. animos praeclarorum hominum 
... divinos esse et aeternos; N III, 12. Cieanthes 
... quattuor modis formatas in animis hominum 
utat deorum esse notiones; N II, 16. animos 
ominum quadam ex parte extrinsecus esse tractos 
et haustos; D I, 70. nee ,. umquam animus ho- 
minis naturaliter divinat, nisi cum .. solutus est; 
D I, 113, aniwi hominum ... cernunt ea, quae 
permixti cum corpore animi || [animi] || videre 
non possunt; D 1, 129. cum .. animi hominum 
semper fuerint futarique sint; DI, 131. si in 
animis homiuum regale [[si|] imperium sit; RI, 
60. ad humanitateın atque mansuetudinem revo- 
cavit animos hominun; K UI, 27. quae latet in 
animis hominum 4quaeque pars animi mens voch- 
tur; R 11, 67. proprium hoc statuo esse virtutis, 
eonciliare animos hominum; O 11, 17. qui animos 
hominum inmortules esse credam; U 85. animos 
hominum esse divinos; Lae 13. quid mirum est, 
si animi hominum moveantur, cum ..? Lae 29. 
animus hominis dives, non area, quae appellari 
solet; P 44. f. I, 1, intellegunt; F I, 59. 

auctoritas: an hominum consentiente 
auctoritate contenti non sumus? D I, 84. genus 
.. hoc sermonum positum in hominum veterum 
anctoritate, et eorum inlustrium; Lae 4. 

aures: nostrorum hominum ad eorum doctis- 
simas voces aures clausas fuisse; T IV, 2, quae 
hominum solum auribus indicantur; N II, 146. 
hoc sonitu oppletae aures hominum obsurduerunt; 

VI, 19. ut eum (sonitum) aures hominum ca- 

pere non possint; R VI, 19. 

beneficia: f. I, 1, defendit, 

bonum: pecudis .. et hominis idem bonum 


170 








F 


homo 


esse censent; A I, 6. aliud aliquod .. hominis 
summum bonum reperiendum est; FII, 109. nee 
.. ullo modo summum pecudis bonum et hominis 
idem mihi videri potest; F II, 111. ut statueret 
in eo collocatum summum illud hominis per « 
laudandam et expetendum bonum; F II, 21. 
quodsi non hominis summum bonum quaereremns, 
sed ceuiusdam animantis; F IV, 27. nunc de ho- 
winis summo bono quaeritur; F IV, 35. cum de 
hominis summo bono quaererent; F IV, 36. 


ealamitates: misericordiam {ulilem esse) ad 
... hominum indignorum calamitates sublevandas: 
TIV, 46. 

eaptus: |. ], 1. aspiciunt. 

eaput: Cinna ... conaulis On, Octavii praecidi 
caput iussit, P. Crassi, L. Caesaris, nobilissimorum 
hominum; T V, 55, 

caritas: si maxime talis est deus, ut nulla gra- 
tia, nulla hominum caritate teneatur, valeat; N I, 
124. f. amicitin; N I, 125, utilitas; O 1, 155. 

celebrationes: f. I, 1. vult; O I, 12, 

civitas; eum .. (mundum) esse quasi comme- 
nem urbem et civitatem howinum et deorum; F 
Il, 64. ut iam |Jest igitur|| universus hie mun- 
dus una eivitas sit communis deorum atque ho- 
minum existimanda; L I, 


coetus: populus .. non (est) omnis hominum 
coetus quoquo modo congregatus, sed ..; RI, 39. 
nihil est .. illi prineipi deo ... acceptius quam 
coneilia coetusque hominum iure sociali; R VI, 
13. urbes .. sine hominum coetu non potuissent 
nee aedificari nec frequentari; O1,15. ille (Afri- 
canus) e coetu hominum frequentiaque interdum 
tamquam in portum se in solitudinem recipiebat; 
oO 11, 2.5. 1,1. vult; OÖ 1, 12. 

eognitio: vis et natura quaedam significans 
aliquid per se ipsa satis certa, cognitioni autem 
homintum obseurior; D I, 15, 


ecommendatio: ut etiam communis hominum 
inter homines naturalis sit commendatio; F III, 


commoditates: canım ... tanta alacritas in 
venando quid significat aliud nisi se ad hominum 
commoditates esse generatos? N II, 158. ad ho- 
minum commoditates et usus tantam rerum uber- 
tatem natura largita est, ut ..; L 1], 35 


commoda: qui (deus) ... terras et maria con- 
templans hominum commoda vitasque tueatar; 
N 1,52. ex .. actio in hominum commodis tuen- 
dis waxime cernitur; O I, 158. illi... ab augen- 
dis hominum utilitatibus et commodis non reces- 
serunt; OÖ 1, 155. 

eommunitas: hominum .. societas et com- 
munitas .., iustitiam procreavit; N III, 38. in 
qua (sapientia) continetur deorum et || [devram 
et] || hominum communitas et societas inter ipsos; 
O1, 153. ita fit, ut vincat cognitionis stadium 
consociatio hominum atque communitas; O1, 157. 
societas hominum et communitas evertatur necesse 
est; O III, 22. hoc omne genus ... impium ex 
zen eommunitate exterminandum est; O II, 
32. 

eonceptus: quaedam (invisitata) etiam ex ho- 
Den pecudumve conceptu et satu (oriebantur); 

conciliatio: prima est .. conciliatio hominis 
ad en, quae sunt secundum naturam; F III, 21. 
conetlium: qui ... quasi doctissimorum ho- 
minum in concilio adsint; R I, 28. j. coetus; RI, 


concursus: auge .. luctum concursus homi- 
num; L II, 65 

eondicio: cum de hac communi hominum con- 
dieione audivissent; T III, 59, 





homo 


congregatio: facile intellegitur nos ad con- 
ianctionem congregationemque hominum ... 386 
natos; F III, 65. nos ... nmatos .. esse ad con- 
gregsationem hominum et ad societatem communi- 
tatemque generis humani; F IV, 4, eius (populi) 
.. prima causa coöundi est non tam inbecillitas 
quam naturalis quaedam hominum quasi congre- 
gatio; R I, 39. 

congressus: congressus ut hominum fugiat 
atque oderit; Lae 87. 

coniectura: non deorum natura, sed hominum 
coniectura peccavit; N II, 12. 

eoniunetio: nee (est) quod latius pateat quam 
coniunctio inter homines hominum; F v. 65. quae 
sit coniunctio hominum, quae naturalis societas 
inter ipsos; L I, 16. si hominum inter ipsor so- 
cietatem coniunctionemque perspexeris; I, 28. 
ut .. societas hominum coniunctioque servetur; 
0 I, 17. optime .. societas hominum coniunctio- 
que servabitur; OÖ I, 50, quod (oflicium) ad con- 
innetionem hominum et ad societatem tuendam 
valet; O 1, 158. f. congregatio; F II, 65. I 1. 
ohne Verb; F III, 68. 

eonlocutio: nec .. id conlocutio hominum 
aut consessus || [aut consensus] |] effecit; T I, 30. 

conscientia: quodsi qui satis sibi contra ho- 
minum conscientiam saepti esse et muniti viden- 
tur, deorum tamen horrent; F I, 51. hominum 
conscientia remota; F II, 28, 

consensus: ut magnas utilitetes adipiscimur 
ceonspiratione hominum atque consensu, sic ..; 
O II, 16. j. conlocutio. 

conservatio: eloquentiam a natura ad salutem 
hominum et ad conservationein datam; O II, 51. 

consesstus: f. conlocutio. 

consilium: f. animus; N II, 147. — 1, 1. pro- 
videt. 

consociatio: sequemur ... id, quod ad ho- 
minum consociationem accommodatum (est); Ol, 
100. f. communitas; O 1, 157. 

conspiratio: f. consensus; O I], 16, 

constantia: quod abhorret etiam ab hominis 
constantia; D II, 125. 

constructio: quanto artificio esset sensus 
nostros mentemque et totam constructionem ho- 
minis fabricata natura! A II, 

consuetudo: quanto id in hominum consue- 
tudine facilius fieri poterit || potuerit |]? F I, 69. 

continentia: ego ... adınirari salis non pos- 
sum vel hominis ipsius continentiam vel temporum 
diseiplinam; C 55. 

convictus: (animal) appetens 
hominum ac societatem; F IV, 18. 

eorpus: alii.., quasi corpus nullum sit homi- 
nis, ita praeter animum nihil curant; F IV, 36, 
natura .. corpus.. hominis sic et genuit et for- 
marit, ut ..; F V, 59. . I, 1. moritur; O III, 38. 

corruptela: vidimus ... judicia perrupta ab 
isdem corruptela || [corrupta] || howinum, non deo- 
rum; ‚#8. 

culpa: hominum esse istam calpam, non deo- 
rum; N ill, 76. 

cultus: omne ofhieium munusque sapientiae in 
hominis cultu esse occupatum; F IV, 36. quorum 
(hominum) omnis eultus esset futorus in luctu; 
N I, 38. neque .. fructum edere ... sine cultu 
hominum et curatione potuissent; N II, 158. j. ab- 
undantia, 

cura: * eosdem terminos hominum curae atque 
vitae ; R IV, 8. 

euratio: f. eultus; N II, 158. 

custos: cum sapientiam totius hominis custo- 
dem et procuratricem esse vellent; F IV, 17. 

definitio: ut, quodcumque accidisset, prae- 
dietum videretur hominum et temporum definitione 


convietum 





homo 


sublata; D II, 110, quaecumque est hominis de- 
finitio, una in omnis valet; L I, 29. 

dileetus: est in ipsis (populis) magnus dilectus 
hominum et dignitatum; R 1, 58. 

diligentia: accedit ad... earum rerum, quas 
terra gignit, conservationem et salutem hominum 
etiam sollertia et diligentia; N II, 130, 

disputatio: quae in hominum doctorum dis- 
putatione versantur; L ], 28. vereor, ne cui ve- 
strum ex Soecraticorum |jotiosorum, al.|| homi- 
nom disputationibus, non ex meo sensu deprompta 
II depromta || haec videatur oratio; P 6. 

dissensio: eos ipsos ... addubitare coget do- 
ctissimorum hominum de maxuma re tanta dis- 
sensio; N 1,14. perturbat nos opinionum varietas 
bominumque dissensio; L I, 47. 

doetores: audiamus communis quasi doctores 
eruditoram hominum; R I, 56. 

domus: est.. mundus quasi communis deorum 
atque hominum domus aut urbs utroramque; N li, 
154. sentio .. te sedem etiam nunc hominum ac 
domum contemplari; R VI, 20. in domo clari 
hominis ... adhibenda cura est laxitatis; O I, 139. 
est ... valde decorum patere domus hominum 
inlustrium hospitibus inlustribus; O II, 64. [. II, 
1. honoro, 

effigies: sit sane .. 
imago; N I, 109. 

error: quantus iste est hominum et quam in- 
veteratus error! R Il, 29. error hominum non 
proborum ... id (utile) continuo secernit ab ho- 
nesto; O III, 36. quo minus (animi) se admiscue- 
rint atque implicuerint hominum vitiis et errori- 
bus; fr V, 97. 

excellentia: decorum id esse, quod consenta- 
REN hominis excellentiae in eo, in quo ..; 

I, 96. 

exempla: inlustribus in personis temporibus- 
que exempla hominum rerumque definio; RI, 55. 

existimatio: quicumque epulis et conviviis et 
sumptibus existimationem |[]aestimationem || ho- 
minum sibi conciliant; R fr 8, 

exitus: elarissimorum hominum nostrae civita- 
tis gravissimos exitus in Consolatione collegimus; 
D 1, 22. 

fabriostio: si erit tota hominis fabricatio per- 
specta; N 11, 133 

facta: de clarorum hominum factis illustribus 

‚ satis hoc loco dietum sit Jest]; FI, 37. 
nec ji (vonopvkaneg) solum litteras, ... sed etiam 
facta hominum observabant; L III, 46. 

fama: quorum (versuum) interpres nuper falsa 
quadam hominum fama dicturus in senatu Ber 
batur eum ... appellandum .. esse regem; D II, 
110. concedamus .. famae hominum ..., ub ..; 
R II, 4. quem (Herculem) hominum fama bene- 
fiiorum memor in concilio caelestium collocavit; 
O Il, 25. 

familiaritates: quod ... declarant ... do- 
ctissimorum hominum familiaritates; N I, 6. 

fides: pro deoram atque hominum fidem! TV, 
= m proh || deorum fidem atque hominum! 

ae 52. 


. deus efligies hominis et 


figura: quam sint omnia in hominis figura 
non modo N usum, verum etiam ad venustatem 
apta; N 1, 47. quodsi omnium animantium for- 
mam vincıt hominis figura; N I, 48. quoniam 
..., ne0 ratio usquam inesse nisi in hominis figura 
(potest); N I, 48. nec rationem esse niai in ho- 
minis ügura; N I, 89. ut concedamus eandem ho- 
minum esse et deorum figuram; N I, 94. nisi in 
hominis figura rationem inesse non posse; N 1, 98. 
ut nisi figuris hominum constitutis nibil possent 
de dis inmortalibus cogitare; N I, 45. ut, quae 
numquam vidimus, ea tamen informata habsamus, 
22* 


homo 





oppidorum situs, hominum figuras; D II, 188. 
qui (tyrannus) quamquam figura est hominis, mo- 
rum tamen inmanitate vastissimas vineit beluas; 
R U, 48. quanto est miserius in hominis figura 
unimo esse efferato! R IV, 1. ista in figura ho- 
minis feritas et inmanitas beluse a communi tam- 
quam humanitatis corpore segreganda est; O II, 
32. f. II, 5. converto ex. 

fortuna: etsi haec commemoratio vereor ne 
supra hominis fortunam esse videatur; L II, 41. 
quae multa et varia in hominum vita fortunaque 
versantur; O I, 67. f. mos; O II, 69. 

frequentia: ut aliquis nos deus ex hac homi- 
num frequentia tolleret; Lae 87. j. coetus; O III, 2. 

fructus: ea parata ad fructum hominum ... 
sunt |{[ern ... sont]; N Il, 154. 

funera: quae in omni crudelitate sic exultut, 
ut vix hominum acerbis funeribus satietur; R II, 

gemitus: inclusorum hominum gemitu mugie- 
bat taurus; R III, 42, 

genus: 
cum hominum genere; A II, 140. ü ... ad ser- 
vandum genus hominum natura incitantur; F II, 
66. de hominum genere aut omnino de animalium 
loquor? FV, 33. quae est melior... in hominum 
genere natura quam eorum, qui ..? T I, 82. 
(odium) in hominum universum genus, quod ac- 
cepimus de Timone, qui wodsdgonog appellatur; 
T IV, 25. nec tam fuit hominum generi infensa 
atque inimica natura, ut .; TIV, 58. siest 
aliquid a deie inmortalibus hominum generi tri- 
butum; N I, 3. quae est.. gens aut quod genua 
hominum, quod non habeat ..? N I, 43. quodsi 
inest in hominum genere mens, tides, virtus, con- 
cordia; N II, 79. quid iam de hominum genere 
dieam? N Il, 99. quam salutares (natura dedit) 
non modo hominum, sed etiam pecudum generi 
... ventos Etesias! N II, 131. ab bominum ge- 
nere finitus est dies, mensis, annus; N II, 158. 
nec .. universo generi hominum solum, sed etium 
singulis a dis inmortalibus consuli et provideri 
solet; N II, 164. qui hos |jeos || deos ex homi- 
num genere in caelum translatos non re, sed opi- 
nione esse dieunt; N III, 53. siquidem (di) homi- 
num generi coneulebant; N III, 79. sunt .. (di) 
benefici generique hominum amici; DI, 82, U, 
102. eam (aeternam naturam) suspiciendam ad- 
mirandamgue hominum generi pulchritudo mundi 
... cogit confiteri; D I], 148. tantam esse ne- 
cessitatem virtutis generi hominum a natura ... 
(datam), ut ..; RI, 1. qui (sibi) .. cum omni 
hominum genere nullam iuris Communionem, 
nullam humanitatis societatem velit; R II, 48. 
quoniam ... saepius .. genus eius hominis erit 
in reliqua nobis oratione tractandum *; R Il, 51. 
iustitia .. praeeipit ... consulere generi homi- 
num; R uf 24. genus id hominum ... tribu 
moveri notatione censoria voluerunt; R IV, 10. 
est hominum generi prosperus et »salataris ille 
fulgor, qui dieitur lovis; VI, 17. animos mu- 
nere deorum hominum generi datos; R VI, 17. 
quibus ex rebus quom omne genus hominum so- 
ciatum inter se esse intellegatur; LI,32. eosdem 
.. (deos) optime de genere hominum mereri; L 
U, 15. quod .. ex hominum genere consecratos 
... coli lex iubet; L II, 27. (deos) hominum con- 
sulere generi; L II, 32. sine quo {imperio) nec 
domus ulla nec civitas nec gens nec hominum uni- 
versum genus stare ... potest; L III, 3. fructuo- 
sior .. hominum generi ... eorum (vita est), 
qui ..; O I, 70. communem totius generis homi- 
num conciliationem ... servare debemus; O I, 
149. quarum (beluarum) impetu docet quaedam 
hominum genera esse consumpta; O Il, 16. armis 


12 


; earuim, 


multa ruumt et maxime communitas | 


u homo 
et castris temptata res est ab omni genere homi- 
num et ordine; OÖ II, 84. .. oflcin ... ee 


... cum omni hominum genere commaunia; O III, 
15. quod hominum generi universo cultura agro- 
rum est salutaris; C 56. hunc ex maxime raro 
genere hominum iudicare debemus et paene di- 
vino; Lae 64. maxuma .. eorum (oculorum) utili- 
tas donata hominum generi deorum munere dein- 
- ai Ti 52. f. exprobrant. utuntur; 

gloria: quanti . 
R VI, 25. 

gratin: f. caritas; N I, 124. 

ignoratio: quorum | quarumf .. prima aetas 
.., in hominum ignoratione versatur; O II, 45. 

imagines: quid, quod eiusdem hominis in 
meum (animum imagines ineurrunt) aliae, aliae in 
tuum? ... quid, quod hominum, locorum, urbium 

- Er vidimus? N I, 108. f. efü- 

gies. — ], 1. est; N I, 107. 

imbecillitas: superstitio fusa per gentis ... 
hominum inbecillitatem occupavit; D II, 14. 
j. congregatio; R I, 39. 

immortalitates: f, virtus; N III, 46. 

impetus: (Dieasarchus) ... comparat, quanto 
plures deleti sint homines hominum impetu ... 
quam omni reliqua calamitate; O IL, 16. 

incommodum: f. I, 1. auget. 

ingenia: multis locis nostrorum hominum in- 
genia virtutesque .. soleo mirari; TIV,1. hebe- 
tiora ut sint hominum ingenia propter caeli ple- 
niorem naturam; N II, 17. coniectura omnis ... 
ingeniis hominum in multas .. partis saepe di- 
dueitur; DIl,55. legem neque hominum ingeniis 
excogitatam nec scitum aliquod esse populorum, 
sed aeternum quiddam; L 1 8. 

institutio: ipsa hominis institutio || inst. hom, || 
si loqueretur; F IV, 41. 

interitus: non... hominum interitu sententiae 
quoque oceidunt; N I, 11. nullus interitus est rei 
publicae naturalis ut hominis; R III, 34. sermo 
... iMle ... obruitur hominum interitu; R VI, 25. 
7 Dicaearchi liber de interitua hominum; O Il, 


est ista hominum gloria? 


inventa: cum eorum (doetissimorum hominum) 
inventis scriptisque se oblectent; R I, 28. 

iudiecium: Eudoxus, ... in astrologia iudicio 
doctissimorum hominum facile princeps; D 11, 87. 
j. For erg 

ius: haec (philosophia) nos primum ad illorum 
(deorum) eultum, deinde ad ius hominum ... ert- 
divit; T I, 64. qui ... inpulsu .. libidinum . 
deorum et hominum iura violaverunt; R VL 29. 

labor: nec „ferrum, aes, aurum, argenlum* eflo- 
deretur „penitus abditum“ sine hominum labore 
et manu; O II, 13, 

laudationes: lege (laudationes) nostrorum ho- 
minum; F II, 116, 

laudes: hominis amicissimi, Cn. Pompeii, Iaudes 
inlustrabit; L I, 8, 

lex: Lucii .. Valerii Potiti et M. Horatii Bar- 
bati, hominum concordiae causa sapienter popu- 
larium, consularis lex sanzit, ne..; R II, 54. ad 
quam (naturam) leges hominum derigantur |]di- 
rig.||; L O0, 18 

linguse: quot hominum linguae, tot nomina 
deorum; N I, 84, 

manus: operibus ||operis|| hominum, id est 
manibus, cibi etiam varietas invenitur; N II, 151. 
eas (utilitates) nos nullo modo sine hominum 
manu atque opera capere potuisse; O Il, 14. 
f. labor. 

membra: qui (imperiti) non membra solum 
hominis deo tribuant, sed usum etiam membro- 
rum; N I, 101. ut... deum fingeret ... membris 





homo 


bominis praeditum omnibus, usu membrörum ne 
minimo quidem; N I, 128. ut.. hominum mem- 
bra nulla contentione mente ipsa ac voluntate 
moveantur, sic ..; N III, 92. 

memoria: de communi hominum memoria lo- 
quor, et eorum maxume, qui ..;T1 59 

mens: ad rerum scientiam ... aptissima cum 
sit mens hominis; A Il, 831. sie mentem hominis 
... adgnoseito; T I, 70. quod hominis mens, 
quod ratio, quod vis, quod potestas humana effi- 
cere non possit; N I, 16. esse in mentibus ho- 
minum tamgquam oraelum aliquod; D II, 100. ii 
mentem hominis voluntate libera spoliatam neces- 
sitate fati devinciunt; Fa 20. »tales aunt homi- 
oom mentes, quali pater ipse Juppiter auctiferas 
lostravrit lumine terrase; Fa fr 3. quamvyis homi- 
nis mentem sit habiturus; R IV, 1. eadem ratio 
quom est in hominis mente confirmata; L 1, 18. 
hominis .. mens discendo alitur et cogitando; Ö 
1, 105. f. animus; N II, 147. constructio. 

milia: f, I, 1. descendunt. est; O II, 78. — II, 
l. capio; O II, 114. ’ 

miseriae: morte aut dolore corporis aut luctu 
soimi aut offensions indicii hominam miserias 
ponderamus; L II, 48. 

mos: hoc non ex hominum more solum, sed 
eliam ex bestiis intellegi potest; T V, 9. ut ei 
quis medicus aegroto imperet, ut sumat »terrige- 
name ... potius quam hominum more cocleam 
dieeret |} dicere, [dicere] ||; D 11, 133. qui (Zopy- 
rus physiognomon) se profitebatur hominum mores 
naturasque ex corpore, oculis, vultu, fronte per- 
noscere; Fa 10. civitatem ... a vita bominum 
abhorrentem et ||a|] moribus [jmaioribus ||; R 
11,21. se in beneficiis collocandis mores hominum, 
non fortunam aequi; O Il, 69. mutari etiam mo- 
tes hominum saepe dicebat; Lae 33. 
„motus: qui motas hominum, qui ferarum non 
ıta espictus est, ut ..? T V, 114. 
‚ wultitudo: propter huius modi sententias 
istorum hominum est multitudo; T V, 28. in 
quam (domum) ... admittenda hominum ceuiusque 
modi I neris |] multitudo; O I, 189; j. I, 1. do- 
lent; Ar. 16. 

municeps: »Graecum te, Albuci, quam Roma- 
num atque Sabinum, municipem Ponti, Tritanni 
venturionum, praeclarorum hominum ac primorum 
signiferumgque maluisti diei;e FI, 9. 

natura: utrum conveniat necne natura hominis 
cum universa; F Ill, 73. iidem .. diviserunt na- 
turam hominis in animum et corpus; F IV, 16. 
quid .. dubitamus in tota eius ge natura 
quaerere quid sit effectum? F IV, 36. vivere ex 
hominis natura undique perfecta et nihil requi- 
rente; F V, 26. videndum est, ... quae sit ho- 
minis natura; F V, 34. cui (menti) tota hominis 
natura pareat;-F V, 34. ut... in corpore immu- 
tari ||mutari|] hominis natura videatur; F V, 85, 
quibus quasi informatum est, quid hominis natura 
postulet; F V,36 (37). quin ad eas res hominum 
natura nullo emolumento invitata rapiatur; F V, 
4. cum sic hominis natura generata sit, ut ..; 
"V, 66. loeupletior .. bhominum natura ad beate 
virendum est quam deorum; N 1, 112. quae (cause) 
terreret animos ... praeter naturam howinum 
pecudumque portentis; N II, 14. nec .. hominis 
natura perfecta est; N 11, 39, satis docuisse vi- 
deor, hominis natura quanto omnis anteiret ani- 
mantes; N 11,153. quam (vim di immortales) tum 
terrae cavernis includunt, tum hominum naturis 
implicant; DI, 79. naturam hominis aspernatus 
hoc ipso luet maximas poenas; R III, 33. natura 
- iuris explicanda Ar est eaque ab hominis 
repetenda natura; L I, 17. quom de natura ho- 
minis quaeritur; L 1, 24. quod verum, simplex 


homo 


sincerumque sit, id esse naturae hominis naptissi- 
mum; O I, 13. qua (beneficentia, liberalitate) .. 
nihil est naturae hominis aecommodatius; O 1, 42. 
in quo natura eius (hominis) a reliquis animanti- 
bus differat; O I, 96. quantum natara hominis 
pecudibus reliquisque beluis antecedat; O I, 105. 
quae sit in natura Ahominis | excellentia et di- 
gnitas; O I, 106. est .. hominum naturae ... 
maxime inimiea erudelitas; O III, 46. quid est 
in hominis natura ||vitaf] diu? C 69. cum ho- 
minis natura morte dissolvitur; C 80. f. mos; Fa 
10. — 1, 1. abhorrent. — II, 1. dieo; F V, 33, 
relinquo. — 8. intercedo. 

nepos: P, Crassi, et sapientis et eloquentis et 
primi hominis, nepos; T I, 81. 

nomen: quis est .. dignus nomine hominis? 
F It, 114. 

numerus: f. II, 1. digno. 

oceupatio: propter magnitudinem rerum 0c- 
eupsationemque hominum; T IV, 6. 

odium: qui ... odio quodam hominum suum 
se negotium agere dieant; O I, 29. qui (quaestus) 
in odia hominum incurrunt, ut portitorum, ut fae- 
neratorum; OÖ 1, 150. tyranniı ... interitus de- 
tr" Vaageua odium hominum valent ad pestem; 


opera: neque agri cultura neque fragum ... con- 
servatio sine hominum opera nlla esse potuisset; O 
II, 12. quae unde sine hominum opere || opera |] 
habere possemus? O II, 14. nec hoc tempore sine 
hominum opera .. pascere eas (bestias) ... pos- 
semus; OÖ Il, 14. j. manus. 

opinio: longe aliter se rem habere, atque ho- 
minum opivio sit; N III, 63. hunc optimum sta- 
tum pravis hominum opinionibus eversum esse 
dieunt; R I, 5l. 

opes: quamquam fortuita sunt, tamen sine ho- 
minum opibus et studiis neutram in partem efliei 
possunt; O II, 20. 

opus: quorum .. (hominum) operibus agri, in- 
eulae litoraque colluceut distincta tectis et urbi- 
bus; N II, 99. ea ..ipsa, quae inanima diximus, 
leraque sunt hominum operis eflfecta; O II, 12. 
P manus; N Il, 151. opera; O II, 14. 

oratio: maxime .. hoc in hominum doctorum 
oratione mihi mirum videri solet, quod ..; RL, 11. 
f. I, 1. adsentantur. est; T V, 47. praeterit. 

ordo: f. genus; O II, 84, 

pars: optima .. parte hominis, .. 
mentis acie fruuntur; F V, 57. 

pater: illum ..., ut idem Ennius, »patrem di- 
vumque hominumquer chemie N 11,4. Iuppiter 

.. & poötis „pater divomgue |] divumque || ho- 
minumque* dieitur; N II, 64. 

patrocinia: f. I, 1. defendit. 

erfamiliaris: * doetum hominem sane, cuius 

fuit Accius perfamiliaris; L II, 54, 

persona: neque oratio abhorrens a persona 
hominis gravissimi; R I, 24. 

pietas: praestans deorum natura hominum pie- 
tate coleretur; N I, 45. 

possessio: quod earum rerum videatur ei .. 
saepe etiam deterrimorum hominum inmensa pos- 
sessio; R I, 27. 

praestantia: corporis voluptstem non satis 
esse dignam hominis praestantia; O 1, 106. 

procreationes: dissimilitudo locorum nonne 
dissimilis hominum procreationes habet? D II, 96. 

procuratio: quao (pecudes, stirpes) sine pro- 
mans hominum salvae esse non possunt; I, 
130. 

procuratrix: j. custos. 

proles: si cupiat proles ills futurorum homi- 
num deiuceps laudes ... prodere; R VI, 23, 

prudentia: in quo equidem continentissimorum 


. ingenii et 


homo 


hominun, maiorum nostrorum, 
dentiam; P 7. f, animus; N II, 

pugna: j. I, 1. regant. 

querella; f. admiratio; Lae 2. 

ratio: hominum ratio non in caelum usque 
penetravit? N II, 153. ene (aves) ne caperentur 
quidem nisi hominum ratione atque sollertia; N 
II, 160. qui (Socrates), ... quae de natura quae- 
rerentur, .. maiora quam hominum ratio consequi 
ae [| possit |, ... dixerit; R I, 15. unam esse 
ominum inter ipsos vivendi ar communemque 
let communen: || rationem; L1,35. est.., quod 
differat in hominum ratione habenda inter iusti- 
tiam et verecundiam; 01,989. j. animus; NII, 147. 
mens; N II, 16. 

religio: ut eine, Stoicorum magis argumenta 
confutet quam hominum deleat religionem; DI 8. 
Fa res tota .. non doctorum hominum; Fl, 
103. 

rex: quem unum omnium deorum et hominum 
regem esse omnes docti indoctique F expoliri 
[| pariter || consentiunt; R 1, 56. 


saecula: quod ceteri ... minus eraditis homi- 
num saeculis fuerunt; R II, 18, in quo (anno) 
vix dicere audeo quam multa hominum saecula 
teneantur; R VI, Di 

salus: salutem hominum in eius (lovis) esse 
tutela; F Ill, 66. f. conservatio. 

sapientia: quod haec esset una omnis || ho- 
minis || sapientia, non arbitrari se seire, quod 
nesciat; A I, 16 

satus: f. conceptus. — scripta: j. inventa, 

sedes: f. domus; R VI, 


sensus: omnis .. sensus hominum multo ante- 
cellit sensibus bestiarum; N 11, 145. »quae (mens 
ee sensus hominum vitasque retentat«; 

sententia: tu mihi videris Epicharmi, acuti 
nec insulsi hominis ut Siculi, sententiam sequi; 
TI,15. de qua (quaestione) tam variae sunt 
Il sint |} doctissimorum hominum ... sententiae, 
ut..; N I,1. quibus (portentis) cognitis multae 
saepe res er hominum sententia atque utilitate 
partae (sunt); N 11,163, id totum dixi ex Crassi, 
sapientissimi hominis, sententia; L III, 42. 

sermo: tu .. quam celebritatem sermonis ho- 
minum ... consequi .. potes? R VI, 20. animus 
oportet tuus se iudicet divitem, non hominum 
sermo; P 48, f. I, 1. disputant. 

similitudo: si hominum similitudo tanta esse 
non potest, ne signorum quidem? A 11, 85. ho- 
minum .. similitudo in corporum figura magis 
exstat; T I, 80. 


societas: quoniam unam societatem hominum 
esse volumus; F V, 67. est .. unum ius, quo 
I quoijl devineta est hominum societas; L I, 42. 
societas .. hominum et aequalitas et iustitia per 
se est expetenda; L I, 49. (honestum versatur) 
in hominum societate tuenda; O I, 15. qua (ra- 
tione) societas hominum inter ipsos et vitae quasi 
communitas continetur; OÖ I, 20. tum artıbus, 
tum opera, tum facultatibus devincire (debemus) 
hominum inter homines societatem; O I, 22. gra- 
dus .. plures sunt societatis hominum; O 1, 58. 
in ofliciis deligendis id genus ofliciorum excellere, 
quod teneatur hominum societate; Ö 1, 160. qui 
multam utilitatem rei publicae atque hominum 
societati ... adferre possis; O 11, 30. j. com- 
munitas; N III, 38. O I, 158, Il, 22. coniunctio. 
convictus. 

sollertia: ex ipsa hominum sollertia esse ali- 
quam mentem .., existimare debemus; N Il, 18. 
j. diligentia. ratio; N Il, 160. 

solutio: ex quo ipsam aegritudinem Avmm» 


süepe requiro pru- 
143. : 


110 


homo 


Chrysippus quasi solutionem totius hominis ap- 
pellatam putat; T lil, 61. 

species: hominis esse »pecie deos confitendum 
est; N I, 48, ut non videret species istas homi- 
num conlatas in deos aut consilio quodam sapien- 
tium ... aut saperstitione;, N I, 77. nullam aliam 
vobis de deo cogitantibus apeciem nisi hominis 
oeeurrere; N I, 81. 
stadia: ne movere hominum studia viderer, 
retinere non posse; F |, 2, neminem ... magnas 
res et salutares sine hominum studiis gerere po- 
tuisse; O Il, 16. hominum .. studia .... [virorum 
praestantium] sapientia || morum praestantia [ss- 
pientia] || ... exeitantur; O II, 17. ut hominum 
studia compleotamur; OÖ Il, 19, quonam modo 
hominum studia ad utilitates nostras ... excitare 
possimus; OÖ 11, 20. j. open. 
tarditas: quod non Academiae vitio, sed tar- 
ditste hominum arbitror contigisse; N I, 11. 
tenuitas: ne ars tanta propter tenuitatem ho- 
minum a religionis auctoritate abduceretur ad 
mercedem; D I, 92. 
testamentum: L. Minuei Basili, locupletis ho- 
gg falsum testamentum ... attalerunt; O II, 
3 


verecundia: hanc naturae tam diligentem fa- 
bricam imitata est hominum verecundia; O I, 127. 
vestigia: »ipse (Bellerophon) ... hominum ve- 
stigia vitans«; T III, 63, videre se hominum ve- 
stigia; R 1, 29, 

vietus: quae (res) ad vietum hominum, ad 
cultum etiam deorum pertinent; C 56. 

vinceula: j. II, 3. sum; F III, 67. 

virtus: solitos esse in epulis canere convivas 
ad tibieinem de celarorum hominum virtutibus; 


TI,3. quorum (hominum) virtus fuerat domi 
militiseque cognita; T V, 55. vide .., ne vir- 
tutibus hominum isti bonores habeantur, non im- 


mortalitatibus; N III, 46. f. ingenie; T IV, 1. 
vis: est .. natura sic generata vis hominis, 
ut.; FV,4. 

vita: cum ignoratione rerum bonarum et mala- 
rum maxime hominum vita vexetur; F 1,48, tam 
natura putarem hominis vitam sustentari quam 
vitis, quam arboris; T I, 56. quid ego nunc lu- 
geam vitam bominum? T I, 83. quas (perturba- 
tiones) iv vitam hominum stultitia quasi quasdam 
furias inmittit; T IIL, 25. futurum fuisse ut om- 
zibus perfectis artibus omni doctrina hominum 
vita erudiretar; T Ill, 69. quid non modo nos, 
sed omnino vita hominum sine te esse potuisset ? 
TV,5. ut (philosophia) proinde, ac de hominum 
est vita merita, laudetur; T V, 6. a quibus vita 
hominum instructa primis sit; T V, 6, thago- 
ram .. respondisse similem sibi videri vita ho- 
minum et mercatum eum, qui .; T V,9. non 
. cum huius vita ... vitam comparabo docto- 
rum hominum et plane sapientium; TV,64. quod 
ab iis (deis) ad hominum vitam permanare possit; 
N 1,3. ab isdem (deis) hominum vitse consuli; 
N I, 4. qui (Prodicus Cius) ea, quae prodessent 
hominum vitae, deorum in numero habita esse 
dixit; N I, 118. suscepit .. vita hominum con- 
suetudoque communis, ut ..; N II, 62. qui (di) 
... hominum .. vitam superstitione omni refer- 
serunt; N Il, 63. esse quandam vim divinam ho- 
minum vitam continentem; D I, 118. quoniam 
... studemus .. nostris consiliis ... tutiorem et 
opulentiorem vitam hominum reddere; R I, 3. 
qui (Socrates) ... e& ... nihil omnino ad vitam 
hominum adtinere dixerit; R1,15. quod ... nostra 
. res publica ... esset ... nec una hominis vita, 
sed aliquot constituta saeculis et aetatibus; R Il, 
2. omni... illo antiquo ex inculta hominum vita 
errore sublato; RL, 18. cum iam inveterata vita 


homo 


hominum ... esset; R Il, 20. nec iniussu eius 
... ex hominum vita migrandum est; R VI, 15. 
ad... vitam .. hominum quietam et beatam in- 
ventas esse leges; LIL, 11. mihbi... multa eximia 
‚.. videntur Athenae tuae ... in vitam hominam 
attulisse; L1l,86. hominum vita iussis supremase 
legis obtemperat; L IIl, 3, qua nulla pernicies 
maior hominum vitae potuit afferri; O1l,9. quae 
.. ad vitam hominum tuendam pertinent; Ö II, 
11. quarum (pecadum) opere |jopera || eflieitur 
aliquid ad usum hominum atque vitam; O II, 11. 
quibus rebus exculta hominum vita tantum distat 
II destitit || a vietu et cultu bestiarum; O II, 15. 
quae in rebas inanimis quaeque in um et | [usu 
et]|} tractatione beluarum fiunt utiliter ad homi- 
num vitamı; O II, 17. negat .. (Panaetius) ullam 
pestem maiorem in vitam hominum invasisse quamn 
eorum opinionem; OÖ Ill, 34. cum hac sententia 

. ne utilior quidem hominum vitae reperiri ulla 
possit; P 283. f. conımoda; N I, 52. cura. fortuna; 
01,67. mos; R II, 21. natura; ( 69. sensus; 
D 1, 17. 

vitium: in hominum vitiis nis esse culpam; N 
II, 76. ego ... vel hominum vitiis vel subsidüs 
\insidiis || temporum vietus; L IT, 45. quamvis 
. mmaltis nominibus est hoc vitium notandum 
levium hominum atque fallacium; Lae 91, nee 
.. peccata rerum eventis, sed vitiis hominum me- 
tienda sunt; P 20. f. error; fr V, 97. — 1, 1. lo- 
quuntur; Lae 91. 


vox: neque solum deorum voces Pythagorei 
observitaverunt, sed etiam hominum, quae vocant 
omina; D I, 102, quae .. mihi vox pecudum vi- 
detur esse, non homwinum; P 14. 

urbanitas: in quantam hominum facetorum 
urbanitatem incurratis, non dico; F Il, 103. te 
.. unum moribus domesticis ac nostrorum homi- 
num urbanitate limatum; N II, 74. 

urbs: f. eivitas; F III, 64, domus; N II, 154. 


usus: ut en ipsa dei inmortales ad usum ho- 
minum fabricati paene videantur; N I, 4. quae 
(utilitates mulorum et asinorum) certe ad hominum 
usum ira sunt; N Il, 159. quae (utilitas) ad 
asum hominum orta ab hominibus solis invenitur; 
N II, 162. pecudes ... partim esse ad usum ho- 
minum, partim ad fructum, partim ad vescendum 
procrentas; L I, 25. ut placet Stoicis, quae in 
terris Auen, ad usum hominum omnia creari; 
0 1,22. quas (res) ad communem hominum usum 
natura genuit; O I, 51. j. commoditates; L I, 25. 
nita; O II, 11, 

utilitas: cum videmus ... hominis utilitati 
agros omnis et maria purentia; TI, 69. quae 
(offieia justitine) pertinent ad hominum utilitatem 
lcaritatern ||; O I, 155. ita illi ipsi ... ad ho- 
minum utilitatem suam prudentiam ... potissimum 
eonferunt; OÖ 1,156. qune (lex naturae) utilitatem 
hominum conservat; O IIL,31. ita semper (sapiens 
ir) offiecio fungetur utilitati consulens hominum 
etei... humanae societati; OÖ III, 31. f. com- 
moda; O I, 155. sententia; N II, 168. 

vulgus: in quibus (exemplis) peccari volgus 
bominum fortasse non putet; O II, 73. 

elfiptijch: f. I, 1. nudant. 

2 mit Bräpofitionen: algs ex: qui (C. Ma- 
fios) mibi secundis rebus unus ex fortunatis ho- 
an adversis unus ex summis viris videbatur; 


auctoritas apnd: f. II, 5. sum apud. 
bonitas erga: id non sine divrina bonitate 
erga homines fieri arbitrabantur; N II, 60, 
caritas erga: f. II, 3. conservo. 
ecommendatio inter: f. 1. commendatio. 
communitas cum: propter necessitatem vitae 


175 


homo 


... initam esse cum hominibus communitatem et 
societatem; O I, 158. 

coniunctio erga: |. Il, 3. conservo, — inter: 
j. 1. coniunctio; FV, 65. LI, 8. 

di ex: in Graecia multos habent ex hominibus 
deos; N III, 39. 

disputatio cum: disputationem se habuisse cum 
M. Varrone, homine omnium facile acutissimo et 
sine ulla dubitatione doctissimo; A fr 22. 

dissensio inter: est... inter magnos homines 
summa dissensio; A Il, 117. 

feminae ex: cum et mares et feminas 
complures ex hominibus in deorum numero esse 
videamns; fr IX, 11. 

gloria apud: f. II, 5. sum apud. 

iniuria in: ad impietatem in deos in homines 
adiunxit iniuriam; N III, 84. 

indicia de: graviora indieisn de potentissimis 
hominibus extant vocis quam tabellae; L IT, 34. 

ius inter: f. IL, 8. sum; F IIl, 67. 

leges in: in privatos homines leges ferri no- 
luerunt; L IIl, 44. 

nmares ex: f. feminae ex. 

mens erga: dei erga homines mente qua sint; 
D I, 130. 

moderatio in: mundi divina [in homines] 
moderatio profeeto nulla est; N III, 85. 

obsequiain: neque solum in homines obseqnia, 
sed etiam in deos caerimoniae religionesque tol- 
luntur |}tollentur]]; LI, 48, 

oratıo de: f. I, 1. est; L III, 29. 

praeceptum ab: quod praeceptum quia maius 
erat, quam ut ab homine videretur, ideirco assi- 
gnatum est deo; F V, 44. 

reverentia adrersus: adhibenda est... quae- 
dam reverentia adversus homines ||[ndversus ho- 
mines] || et optimi cuiusque et reliquorum; O1, 
99. 


scelera in: scelerum in homines atque in deos 
re | impietatum || nulla expiatio est; 
+ 1, 40. 

societas cum: f. communitas cum. — erga: 
f. II, 3. conservo. — inter: ab iis (dis) constitu- 
tam inter homines societatem evertunt; O III, 28. 
siquidenm meministi esse inter homines natura con- 
innetam societatem; O III, 53. j. communitas; OÖ 
ae eoniunctio; L 1, 16. 28. societas; O I, %. 


vinceula inter: vgl. II, 3. sum; F III, 67. 

V. Umftanb: 1.ablat. compar.: si (in animis) 
nihil esset aliud, nihil esset homine deformius; 
TI, 47. est certe id, quod illad effieit, honine 
melius; N II, 16. est .. id, a quo illa conficiun- 
tur, homine melius; N II, 16. quid esse potest 
in rerum natura homine melius? N II, 16. ita 
(wundus) erit homine deterior; N II, 36. esse 
aliquid homine melius; N III, 18. qui id efficit, 
melior est homine; N II, 25. idem .. (Chrysip- 
pus), si dei non sint, negat esse in omni natura 
quiequam homine melius; N III, 26. quid hoc 
homine sollertius? N III, 74. nihil ita animato 
homine miserius ducerem; R I, 60. |. I, 1, putat; 
N II, 26. 2. sum; N TI, 188. — II, 3, nndeor; 
N 1, 77. 

2, Präpofitionen: ab: cognitis, quoad pos- 
sunt ab homine cognosci, bonorum et malorum 
finibus; T IV, 82. quid est .., cur deos ab ho- 
minibus ecolendos dicas? N I, 115. f. enuntiat. 
res caelestes omnesque eae, quarum est ordo sem- 

iternus, ab homine confici non possunt; N II, 
6. accurate .. quondam a L. Torquato, homine 
omni doctrina erudito, defensa est Epicuri sen- 
tentia de voluptate; FI,13. in qua (controversia) 
... depasci veterem possessionem Acahdemiae ab 
hoc acuto homine non sinemus; L I, 55, nos nb 


homo 


eo (homine) derideri puto; T II, 45. quoniam 
esset aliquid in rerum natura, quod ab homine 
effici non posset; N Ill, 18. ea (lex) est Gabi- 
nia, lata ab homine ignoto et sordido; L III, 35. 
j. I, 1. aucupatur, qui dixerunt totam de dis in- 
mortalibus opinionem fictam esse ab hominibus 
sapientibus rei publicne causa; N I, 118. quae 
(res) est: a nostris hominibus adhuc aut ignorata 
aut relieta; L I, 6. ab eisdem .. (hominibus 


bestine) et ... interficiuntur et ... capiun- 
tur; O II, 4 inveniri: f. IV, 1. usus; I, 
162, ludimur ab homine non tam faceto quam 


ad seribendi licentiam libero; N 1, 128, id... 
ab homine acuto non esse neglectum; D I, 
48. quod ab homine non potuerit praestari; 
T UI, 34. relingui: f. ignorari. quae a Graeeis 
hominibus |] # nobis || seripta aunt; RI, 37. 
a magno homine et in primis eradito, Panaetio 
(tractata sunt); L III, 14, id quod a nostris 
hominibus saepissime usurpatum iam in pro- 
verbii consuetudinem venit; O II, 55. elliptijd: 
hoc quidem sane laculente ut ab homine perito 
definiendi; O III, 60 

causa: cetera nnta esse hominum causa et 
deorum; F III, 67. an haec ... hominum causa 
na deo constituta sunt? sapientiumne? ... an 
stultorum? N I, 28. omnia aliorum causa esse 
generata, ut eas fruges atque fructus, quos terra 
gignit, animantium causs, animantes autem ho- 
minum; N II, 37. deorum et hominum causa fa- 
etum esse mundum; N II, 133. omnia ... homi- 
num causn facta esse; N 11,154. mundus deorum 
hominumque causa factus est; N II, 154. hominum 
facta esse causa || hom, ce. f. e. || iudieandum est; 
N Il, 152. terra ... ea ferarumne an hominum 
causa gignere videtur? N II, 156. hominum .. 
causa eas rerum Copias comparatas fatendum est; 
N II, 158. homines .. hominum causa esse ge- 
neratos; O I, 2383 

gratia: ut ipsas bestias hominum gratia ge- 
neratas esse videamus; N II, 158. 

in: si nihil in eo (homine), quod |Jin eo; in 
quo] perficiendum est, praeter motum ingenii 
quendam; F IV, 35. in homine perfectio ista in 
eo potissimum, quod est optimum, id est in vir- 
tute, laudatur; FIV,37. quae voluptatem habeant 
in omni animante, sed in homine ralionem etiam; 
F IV, 58, non modo in homine, »ed etiam ın ar- 
bore, quicequid supervacaneum sit ..., obstare; 
N 1,99. habere ... prineipatum, ut in homine 
mentem, in belua quiddam simile mentis; N II, 
29. eficitur .. in homine virtus, quanto igitur 
in mundo facilius! N II, 39. ne Lycurgi quidem 
Jiseiplina tenuit illos in hominibus Graecis frenos; 
R II, 58. in quo (homine) mors non modo ne- 
cessaria est, verum etiam optanda persaepe; R III, 
34. in cive excelso atque homine nobili blandi- 
tiam, adsentationem, ambitionem } meam esse le- 
vitatis; R IV, 7. multae etiam, ut in homihe 
Romano, litterae; C 12. quanto id magis in ho- 
mine fit natura! Lae 81. |. I, 1. est; O I, 46. — 
II, 1. perduco. 

inter: inter ipsos homines nonne et simillimis 
formis dispares mores ot moribus simillimis figura 
dissimilis? N I, 98. paupertatem quom divitiis 
etiam inter homines esse nequaleın velimus; L II, 
r 


per: utrum tandem, 
magis veri simile est .. 

praeter: ex tot generibus nullum est animal 
praeter hominem, quod ..; L I, 24. qui (vultus) 
nullo in animante esse praeter hominem potest; 
L 1, 27. f. I, 1. appellant; Ti 38. 

VI. 2ide: simpliciter, fideliter, } vere hominum 
amice (licet vivere); O I, 92. 


er deos atque homines! 
5 u, 114. 


176 


honestas 


homuneio, iöwader Menfh: homuncio 
hie, qui multa putat praeter virtutem homini par- 
tim cara esse, partim etiam necessaria; A Il, 134. 


homuneculus, jöwager, armer Wenig: 
Il, 1. est: ex eadem urbe humilem homunculum 
a pulvere et radio exeitabo, qui multis annis post 
fuit, Archimedem; T V, 64, 

explieat, sequitar: nec .. (ea explicabo) 
quasi Pythius Apollo, ... sed ut homuncolus unus 
e multis probabilia conieotura sequens; T I, 17. 

2. Bräbicat: etsi hi quidem homuncali, sed 
tamen ridieuli; N III, 76. 

II. exeito: f. I, 1. est. 

II. similis: ut homunculi similem deum (Epi- 
curus) fingeret, liniamentis dumtaxat extremis, non 
habitu solido; N I, 1283. 


honestas, Ehre, Eprenhaftigkeit, Sittfichkeit, 
Zugend, Würde, Anftand: I. Smbjert: adest: dum 
honestas, dum dignitas, dunı deeus aderit; TI, 31. 

antegreditur: quiequid est .., quod deceat, id 
tum apparet, cum antegressa est honestas; O I, 4. 

aspernatur: non recipit istam coniunctionem 
honestas, aspernatur, repellit; O III, 119. 

consistit: cum honestas in voluptate contem- 
nenda consistat; A II, 139. 

decernit: tantam vim esse honestatis, tantum- 
que eam rebus omnibus praestare et excellere, ut 
nullis nec suppliciis nee praemiis demoveri possit 
ex eo, quod rectum esse demerseit: F IV, 58. 

ducit: hominem natum ad nihil aliud esse quam 
Ilad|| honestatem, ipsam suo splendore ad se 
animos ducere; A fr 20 (2. 14). 

est: voluptatem .. et honestatem finis | finem || 
esse Callipho censuit, vacare omni molestia Hie- 
ronymus, hoc idem cum honestate Diodorus, ambo 
li Peripatetici; A 11, 131. aut .. honestatem 
esse finem (bonorum) aut voluptatem aut utrum- 
que; A If, 138. habes undique expletam et per- 
fectam .. forımnam honestatis, quae tota quattuor 
his virtutibus ... continetur. hanc se tuus Epi- 
curus omnino ignorare dicit quam aut qualem 
esse velint jiijl; F Il, 48. si quis aegre ferat 
nihil in se esse virtatis, nihil anımi, nihil oflcii, 
nihil honestatis; T IV, 61. est... virtus perfecta 
ratio, quod certe in natura est; igitur omnis ho- 
nestas eodem modo; L I, 45. in &» .. (officio) 
et colendo sita vitae est honestas omnis et negle- 
gendo turpitudo: O 1,4. f. IV, 1. pars; O II, 9. 

excellit: f. decernit. 

inest: in qua (societate) omnia insunt, ..- 
honestas, gloria, tranquillitas animi atque incun- 
ditas; Lae 84, 

manat: cum proposita sint genera quattuor, e@ 
quibus honestas ofliciumque manaret; O I, 6l. 
cum oımnis honestas manet a partibus quatiuor; 
0 1, 152, 

potest, praestat: f. decernit. 

recipit, repellit: f. aspernatur. 

repugnat: ea (utilitas) nulla erat repugnante 
honestate; O Ill, 48. 

revocat: cum .. utilitas ad se rapere, honestas 
contra reyocare ad se videtur; O I, 9. 

valet: nisi honestas natura plurimum valeat; 
F II, 117. isceat utilitatis species, valeat ho- 
nestas; O III, 46. hic ea, quae videbatur utilitas, 
plus valuit quam honestas; O III, 109. 

videtur: j. revocat. 

vineit: viecit utilitas honestatem? immo 
vero bonestas utilitatem; O III, 19. 

ohne Berb: f. UII, 1. expers; F II, 35. 

U. nad Verben: 1. Acenujativ: absolvo: 
temperantia, modestia, iustitia et omnis honestas 
perfbcte absoluta est; F IV, 18, f, video; F V, 69. 


honestas 


adipiscor: si omnia fugiendae turpitudinis 
RER honestatis causa faciemus; T II, 


amo: qui honestatem ipsam per se non amatis; 
FI, 94. 

anquiro: veram .. illam honestatem expetens, 
quam unam natura maxime anquirit, (optumus 
quisque) in summa inanitate versatur; T II, 3. 

complector: quorum uterque honestatem sic 
complectitur, ut omnia, quae eine ea sint, longe 
retro ponenda censeat; T V, 87. 

r sr honestatem et decus conservabimus; 

ceontineo: f. 1. est; F II, 48. 

eopulo: tu [jtum, tun || ... honestatem cum 
voluptate tamquam hominem cum belua copulabis ? 
A II, 139. 

defendo: in quibusdam causis dubiis ex altera 
parte defenditur honestas, ex altera ..; O III, 56. 

demoveo: j. I. decernit. — expeto: f. expete, 
IL. honestatem (4 &t.) 8. 1, ©. 919, b. 

habeo: cum honestatem eo loco habeat, ut 
sine ea iucunde neget posse vivi; F II, 50. nihil 
.. (natura) habet praestantius, nibil, quod magis 
expetat quam honestatem, quam laudem; TII, 46. 
si ad honestatem nati sumus eaque aut sola ex- 
petenda est ... aut certe omni pondere gravior 
habenda quam reliqua omnia; O III, 35. 

laudo: laudari honestatem et iustitiam ali- 
quando ab Epicuro; F II, 51. Callipho et post 
eum Diodorus ... neuter honestate carere potuit, 
quae est a nostris laudata maxime ; F V, 78. 

omjtto: omitto dignitatem, honestatem, speciem 
Tene virtatum, de quibus ante dietum est; F Il, 
107. 

perficio: f. video; F V, 69. 

relinguo: cum hoc deliberetur || deliberatur |], 
relinquendane sit honestas propter utilitatis magni- 
tudinem; O A. 

retineo: si honestatem tueri ac retinere sen- 
tentia est; O 1Il, 116, 

secerno: consuetudo ... sensim .. eo deducta 
est, nt honestatem ub utilitate secernens consti- 
tueret esse honestum ..; O II, 9. 

sequor: utilitas secuta est; O III, 

tueor: f. retineo. 

video: quodsi ipsam honestatem undique per- 
fectam atque absolutam, reın unam praeclarissi- 
mam omnium maximeque laudandam, penitus vi- 
derent; F V, 69, hoc evenit, ut in volgus insi- 
pientium opinio valent honestatis, cum ipsam vi- 
dere non possint; T 11, 63. 

vinco: j. I. vineit. 

2. Dativ: adhaeresco: ita iustitiae honesta- 
tique (fortis civis) adhaerescet, ut ..; O I, 86. 

adiungo: indolentinm .. honestati Peripateti- 
cus Diodorus adiunxit; T V, 85. 

repugno: cum repugnare utilitas honestati vi- 
deatur; O III, 50. si quando es, quae videtur 
utilitas, honestati repugnat; O III, 120. 

tribuo: plurimum se et longe longeque pluri- 
mum tribuere honestati; F II, 68, 

3. WUblativ: careo: qui nihbil expetendum, 
nihil in bonis ducendum, quod honestate careat, 
existumant; T V, 75. f. 1. laudo; F V, 73. 

vacC0: quocumque .. modo summum bonum 
sic exponitur, ut id vacet honestate; F V, 22, 

4 mit Präpofitionen: addo ad: ut ... 
Diodorus ad eandem honestatem addidit vacuita- 
|. Fi 19, ar 

adiungo ad:j. I. adiungo onestatem 
5 &.) 2.1, ®. ne - 

Bere ad: ne illo quidem modo, ut (voluptas) 
ad honestatem applicetur; F Il, 37. 

I. 


Lu 


honestas 


coniungo cum: j. emm, I. coniungo cum ho- 
nestate (3 St.) B. I, ©, 578, a, 

consisto in: nisi omne bonum in una hone- 
state consisteret; T V, 42. 

contemno prae: illa praeclara, in quibus pu- 
blicae utilitatis species prae honestate contemni- 
tur; OÖ Ill, 47. 

eontendo cum: dubitandum non est, quin 
numquam possit utilitas cum honestate conten- 
dere; O Üll, 11. 

copulo cum: voluptatem cum honestate Dino- 
machus et Callipho copulavit; T V, 85. si cum 
honestate voluptatem tamquam cum homine pecu- 
dem copulavissent; O III, 119. 

depugno cum: unum .. par, quod depugnet, 
religuum est, voluptas cum honestate; A II, 140. 

dico de: quae .. ab isdem de temperantia, de 
modestia, de magnitudine animi, de omni hone- 
state dieuntur; EV, 19. 

disputo de: [quoniam .. et de voluptate cum 
Torquato et de honestate, in qua una omne bo- 
num poneretur, cum Catone est disputatum]; F 


duco ab: quem ad modum ofhicia ducerentur ab 
honestate; O IL, 1. 

exsieto ex: Een, ut ea (vita beata) existat 
ex honestate; T V, 67. 

insum in: si ad honestatem .. omnia referan- 
rg neque in ca voluptatem dieant inesse; F II, 


nascor ad: f. 1. habeo; O III, 35. 1. dueit. 

pertineo ad: f. ad, I. pertineo ad honestateın 
Y &t.) ®. I, ©. 46,a. — pono in: f. disputo de. 
II, 1. expers; F II, 35. — pugno cum: f. eum, 
I. pugno cum honestate (3 &t.) ®. I, ©. 580, b. 

refero ad: ad honestatem .. (Scipio) illum 
omnem conatum suum referebat, non volupta- 
tem; F II, 56. j. insum in. 

reperio in: quia nusquam possumus nisi in 
laude, decore, honestate utilia reperire; O III, 101. 

seiungo ab: quod (bonum) non possit ab ho- 
nestate seiungi; AI, 7. cum (homines) utilitatem 
ab honestate seiungunt; O IIl, 101. 

sum sine: f. 1. complector. V, 2. propter; O 
II, 40 

transeo ad: transitum est ad honestatem di- 
ctorum atque factorum; F II, 47, 

versor in: quod (decorum) in omni honostate 
versatur; O 1, 96. 

II. nach Adjectiven: 1. Genetiv: appetens: 
sumus .. natura ... studiosissimi adpetentissi- 
mique honestatis; cuius si quasi lumen aliquod 
aspeximus ..; T II, 58. 

expers: ita tres sunt fines expertes honestatis, 
unos Aristippi vel Epicuri, alter Hieronymi, Car- 
nendi tertius, tres, in quibus honestas cum aliqua 
sccessione, Polemonis, Calliphontis, Diodori, una 
simmplex, cuius Zeno auctor, posita in decore tota, 
id est in honestate; F Il, 35. ratio aut volupta- 
tis non dolendive particeps aut honestatis expers; 
F II, 38, 

studiosus: j. appetens. k f 

2. Dativ: coniunctus: talis .. simulatio 
vanitati est coniunetior quam aut liberalitati aut 
hbonestati; O I, 44. 

contrarius: ut utilitatem nullam esse docui- 
mus, quae honestati esset contraria, sic omnem 
ur ae dicimus honestati esse contrarianı; 

111, 119, 

IV. na Subftantiven: 1. Genetiv; algd: 
f. IL est; T IV, 61. f 

actiones: quae (ludendi licentia) ab honestatis 
actionibus non sit aliena; O ], 103. 

appetentia: unde pudor, continentia, fuga tur- 
‚ pitudinis, adpetentia laudis et honestatis? R I, 2. 
23 


honestas 


auctoritas: videre || videre esse || tantam vim 
virtutis tantamque, ut ita dieam, auctoritatem 
honestatis Jesse], ut ..; F V, 72, apud supe- 
riores utilitatis species falsa ab honestatis auctori- 
tate superata est; O III, 109. 

comparatio: honestatis comparatione ea, quae 
videntur utilia, vincuntur; O Ill, 114 

eomprobatio: qui non moveatur et offensione 
turpitudinis et comprobatione honestatis; F V, 62. 

ecus: eorum .. (viroram) factis non emoln- 
mento aliquo, sed ipsius honestatis decore laudan- 
dis; F I, 36, 

fontes: quoniam a quattuor fontibus honesta- 
tis primo libro oflieia duximus; O TII, 96. 

forma: f. I. est; F II, 48, 

lum en: f. II, 1. en 

nomen: qui nomen honestatis a se ne intellegi 
quidem dicant; A II, 140. 

opinio: cum (homines) tantopere eius Dr 
statis) adumbrata opinione laetentur; F V, 69. 
j. I, 1. video; T II, 63. 

pars: sequitur, ut de una reliqua parte hone- 
statis diceendum sit; O I, 99. non solum in hac 
parte honestatis, ... sed etiam in tribus superio- 
ribus quid deceat apparet; O I, 94. quod (deco- 
rum) pertinet ad singulas partes honestatis; O I, 
96. ab iis partibus, quae sunt honestatis; O ], 
152. honestatis pars confecta est, quam quidem 
tibi cupio esse notissimam; O 11, 9. reliquae sunt 
duae partes honestatis; O III, 96. 

regula: eadem utilitatis, quae honestatis, est 
regula; O 111, 75 (74). 
similitudo: quae (gloria) habet speciem ho- 
nestatis et similitudinem; F V, 69. propter 
honestatis et gloriae similitudinem beati, qui ho- 
norati sunt, videntur; L I, 32. 
simulatio: illa ... vitiorum laudatrix, fama 
popularis, simulatione honestatis formam eius 
(gloriae) ... corrumpit; T II, 4. 
species: muri causam opposuit, speciem ho- 
nestatis nec probabilem nec sane idoneam; O III, 
41. f. similitudo; F V, 69. 
splendor: obscurantis est omnem splendorem 
honestatis, ne dicam inquinantis; F V, 22. 
vis: mihi ... hoc videtur maior vis honestatis 
et minor voluptatis; F II, 81. f. I. decernit. 
vox: sub hanc vocem honestatis quae sit aubi- 
cienda sententia; F II, 


2. mit Präpofitionen: algqdcum: j. I. est; 
AI, 131. 

coniunctio cum: coniunctio .. cum honestate 
vel voluptatis vel non dolendi id ipsuns honestum 
... eficit turpe; F V, 22. nulla potest esse ei 
(voluptati) cum honestate coniunctio; O III, 120. 

cursus, impetus ad: ex hoc cursu atque im- 
petu animorum ad veram laudem atque honesta- 
tem .. pericula adeuntur; T II, 58, 

V. Umftand: 1. Ablativ: cerni: si beata vita 
honestate cernitur; F I1I, 238. 

contineri: ex quo eflieitur honestate una vitam 
contineri beatam; T V, 44. 
derigenda |] dir. || utilitas 


derigi: honestate .. 
est; O III, 8. 
duei: nos .., cum ea laudemus, nulla alin re 


nisi honestate duci; F V, 64. 

metiri: qui honestate summum bonum metian- 
tur; FI, qui ... id .. (summum bonum) 
suie commodis, non honestate metitur; O I, 5. 

ornari: quam (rationem) cum honestate orma- 
tissimam, tum etiam ipsis ıinitiis naturne ... lo- 
cupletatam videbit; F II, 38, 

praeponderari: qui ... neque ea volunt prae- 
ponderari honestate; O III, 18. 


2. Präpofitionen: causa: ut .. illie ... 


178 


honeste 


adeunda sunt quaevis ti | pericula decoris 
honestatisque causa; F II, 56. 

praeter: cui praeter honestatem multa bona, 
praeter turpitudinem multa mala videntur; A II, 
135. 

propter: qui maxime honestatem propter se 
dicant [| ducant |] expetendam; OÖ I, 6. utilitas 
valuit propter honestatem, sine qua ne utilitas 
quidem esse potuisset; O III, 40. 

sine: quod non possit sine honestate contin- 
gere, ut iure quisquam glorietur; F IV, 50. 5. II, 
1. habeo; F II, 50, 


honeste, esenvol, anftändig, ehrbar, fttlih: 
ago: acta netas honeste ac splendide tantam ad- 
fert consolationem, ut..; T1Il, 61. honeste acta 
an aetas fructus capit auetoritatis extremos; 


concedo: quae paulo ante dixi honeste amico 
a iudice posse concedi; O III, 44, 

conficio: qui recte atque honeste curriculum 
vivendi a natura datum confecerit; Ti 45. 

depono: existimavi honestissime molestias 
arm Faaes) si me ad philosophiam rettulissem; 


dieo: si ne hoc quidem satis ample, aatis ho- 
neste diei putas; F h. 76. sive, ut honestius, di- 
cam, en nihil facere, nisi quod expediat; 
T II, 51. nihil .. dieitur a philosophis, quod 
ae recte honesteque dicatur, quod non ..; 


distinguo: philosophi severe sane atque ho- 
neste haec tria genera || genere || confusa cogita- 
tione distinguunt; O II, 10. 

facio: quo omnia referenda sunt |[ ref. ». om. ||, 
honeste facta ipsumque honestum; II, 21. ut 
ne quid ab eo (animali) fieret nisi honeste ao de- 
eore; F IV, 18. quis nostrum dixerit ... melius 
esge turpiter aliquid facere cum voluptate quam 
honeste cum dolore? F V, 93. splendide, con- 
stanter, graviter, honeste omnia (facere); TV, 81. 
quod qui recusarent, quamvis honeste id facerent, 
ius tamen amicitiae deserere arguerentur |} ar- 
guerentur ||; Lae 35. quae in nostris rebus non 
satis honeste, in amicorum fiunt honestissime; Lae 
57. si, quod recte fit et honeste et cum virtute, 
id bene fieri vere dicitur; P 9. 

glorior: neque est ullam bonum, de quo non 
is, qui id habeat, honeste poseit gloriari; P 15, 

gratificor: in quo populo potestas honeste 
bonis gratificandi datur; L III, 3. 

mentior: (sapiens) honestius mentietur, si ex 
BEER nihil ceperit, quam si ceperit; O III, 

orior: cum Sabinas honesto ortas loco |jho- 
neste ortas|]| virgines ... rapi iussit; R Il, 12. 

possum: qui honeste posse multum volunt; 
011, 64. 

quaero: qui honeste rem quaerunt mercaturis 
faciendis; P 46. 


vivo: honeste .. vivere fruentem rebus iis, 
quas primas homini natura conciliet, .. vetus 
Academia (finem esse) cenauit; A Il, 131. honeste 


. vivere, quod ducatur a conciliatione naturae, 
Zeno statuit finem esse bonorum; A II, 131. cla- 
mat Epicurus ... non posse iucunde vivi, nisi 
sapienter, honeste iusteque vivatur, nec sapienter, 
honeste, iuste, nisi iucunde; F I, 57. quod esse 
volunt e virtute, id est honeste, vivere; F II, 34. 
non posse iucunde vivi nisi etiam honeste; F II, 
49. non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur; 
F U, 50. non posse iucunde vivi, nisi honeste et 
sapienter et iuste viveretur; FII,51. negat Epi- 
curus .„.. Quemquam, qui honeste non vivat, iu- 
cunde posse vivere; FI ‚70. honeste, id est cum 


honeste 


virtute, vivere; F IH, 29. in qua una (voluptate) 
... vacui negotiis honeste ac liberaliter possimus 
vivere; F IV, 12. ut honeste vivere.... summum 
bonum sit; F IV, 26. qui finem bonorum esse 
dixerunt honeste vivere; F IV, 43. honeste .. 
vivere (esse) bonorum finem; F IV, 45. qui ho- 
neste viveret; F IV, 62, ad recte, honeste, lau- 
dabiliter, postremo ad bene vivendum satisne est 
praesidii in virtute? TV, 12. etiam in tormentis 
recte, honeste, laudabiliter et ob eam rem bene 
viri potest; TV,12. negat (Epicurus) quemquam 
iucunde posse vivere, nisi idem honeste, sapienter 
iusteque vivat; T V,26. cetera quam sint provisa 
sapienter ad illam civium beate et honeste vivendi 
societatem; R IV, 3. quibus illi (populi) adseitis 
susceptisque honeste beateque viverent; L II, 11, 
a quibus (officiis) constanter honesteque vivendi 
praecepta ducuntur; O Ill, 5. breve .. tempus 
actatis satis longum est ad bene honesteque viven- 
dam; C 70. nihil est aliud bene et beate virere 
nisi honeste et reote vivere; P 15. 

ohne Berb: quia, quod bene, id recte, frugaliter, 
honeste; F Il, 25. quid nunc „honeste“ dieit? 
iderane, quod ‚„iucunde?* FII,50. nisi (Epicurus) 
idem hoc ipsum „honeste, sapienter, iuste* ad 
voluptatem referret; T V, 26. honestius hie (C. 
Mancinus) quam Q. Pompeius; OÖ III, 109, 


honesto, ehren, zieren: domum: nee domo 
gg sed domino domus honestanda est; OI, 
hominem: quaecumque .. homines homini 
a ad eum augendum atque honestandum; 


honestus, ehrenvoll, ehrenhaft, anftändig, 

idfich, würbig, edel, fittlih: A. bei Subftan: 
tiven: algs: utentior |] opulentior|] sane sit, 
honestior vero quo modo? O II, 71. 

algd (vgl. B, I, 2): peccata paris. — quonam 
modo? — quia nec honesto quiequam honestius 
nec turpi turpius; F IV, 75. duobus propositis 
honestis utrum honestius (sit deliberari solet); O 
1,10. nihil (est) honestius magnificentiusque quam 
peconiam contemnere, si non habeas; O I, 68. 
sine qua (verecundia) nihil reotum esse potest, 
nihil honestum; O 1, 148. de duobus honestis 
utrum honestius; O I, 152. non solum id homines 
solere dubitare, honestumne an turpe sit, sed 
etiam duobus propositis honestis utrum honestius 
sit; O I, 161. nibil honestum, quod non idem 
utile sit, saepe (Panaetius) testatar; O III, 34. 
‚setio: quamquam tum quidem vel aliae quae- 
iam rationes honestas nobis et couras et actiones 
er A ep 2. quod non inest in primis natu- 
rae conciliationibus honesta actio; F Ir, 22. quae 
et honesta actio sit et sine dolore; F IIl, 44, de 
pertinentibus nibil est bonum praeter actiones 
honestas; F II, 55. quod .. (sapientia) honestas 
actiones affert et eflicit; F III, 55. ex ea (virtute) 
proficiscuntur honestae voluntates, sententiae, actio- 
nes; T IV, 34. neque .. est consentaneum ullam 
bonestam rem actionemve, ne sollicitus sis, .. non 
suscipere; Las 47. 

artes: eae (artes) sunt iis, quorum ordini con- 
veniunt, honestae; OÖ I, 

benignitas: quin illa benignitas ... 
nestior sit et latius pateat; O 1], 54. 

bona: vgl. B, 1, 2. sum; T V, 49, 

causa: in illo (Sulla) secuta est honestam cau- 
sam non honesta victoria; O II, 97. 

certamen: et certamen honestum et disputatio 
splendida! F II, 68. 

certatio: haec inter eos sit |[est|] honesta 
vertatio; Lae 32. 


et ho- 


179 


honestus 


consilium: cum ... consilium ita faciendi per 
se expetendum et honestum et solum bonum sit; 
F V, 20. ut honestis consiliis iustisque factis, non 
fraude et malitia se intellegant ea ... consequi 
posse; O II, 10. dixit .. perutile esse consilium 
uod Themistocles adferret, sed minime honestum ; 


III, 49. non honestum consilium, at utile || con- 
silium. at utile|| ..., 5 ers a 

cupiditas: hanc cupiditatem si honestam quis 
esse dicit, amens est; O II, 83. 


curae: f. actio; A ep. 2. 

domicilium: Lysandrum ... dicere aiunt so- 
litum Lacedaemonem esse honestissimum domici- 
lum senectutis; C 68. 

eques: ©. Fimbriam consularem audiebam ... 
iudicem M. Lutatio Pinthiae fuisse, equiti Romano 


'sane honesto; OÖ III, 77. 


exempla: suppeditant .. et campus noster et 
studia venandi honesta exempla ludendi; O I, 104. 

familia: quis .. honesta er DN in nee 
eatus ingenue non ipsa turpitadine ... offenditur 
Fi, Fr 


genus: in hoc genere et naturali et honesto 
duo vitia vitanda sunt; O I, 18. 

hereditates: mihi .. etiam verae hereditates 
non honestas videntur; O III, 74. 

homo: Numerium Suffustium ..., honsstum 
hominem et nobilem, ... perterritum visis ... id 
agere coepisse; D II, 85. 

locus: qui (Dionysius) cum esset bonis paren- 
tibus atque honesto loco natus; T V, 58. cum 
Sabinas honesto ortas loco || honeste ortas || vir- 
gines ... rapi iussit; RII,12. qui (servi) ungunt, 
qui verrunt, qui spargunt, non honestissimum lo- 
cum servitutis tenent; P 87. 

munus: semectutis .. non inertis grato atque 
honesto fun munere; L I, 10. 

obleetatio: otii oblectationem hanc honestis- 
simam iudico; A L, 11. 

opiniones: quae (opiniones) honestae, quae 
laudabiles, quae gloriosae (sint); F II, 77. 

oratio: honesta oratio, Socratica, Platonis 
etiam; F V, 84. honesta oratio est; O II, 69. 

quaeatus: cum isti ordini ne honestus quidem 
(quaestus) esse ullus; P4. 5 

res: quod in rebus honestis et cognitione dignis 
operae curaeque ponetur; ÖO I, 19. omnis .. co- 

tatio motusque animi .. in consiliis capiendis 
e rebus honestis ... versabitur; O I, 19. caveat, 
ne id modo consideret, quam illa res honesta sit; 
01,73. quoram vita perspecta in rebus honestis 
atque magnis est; O I, 149. |lin || quibus .. ar- 
tibus ... utilitas quaeritur, ut medicins, ut archi- 
teetura, ut doctrina rerum honestarum; O I, 151. 
cum .. aliqua iis ampla et honesta res obieota 
est || obiecta ||; O II, 37. f. actio; Lae 47, 

seneckus: ita .. senectus honesta est, si 36 
ipsa defendit; C 38, 

sontentia: visa est Arcesilae cum vera son- 
tentia, tum honesta et digna sapiente; A II, 77. 
f. actio; T IV, 34. 

species: obversentur species honestse verae 
|| vero, viro, al. ||; T II, 52. in qua (figura) esset 
species honesta; O I, 126. 

studia: quid tanto concursu (opus est) hone- 
stissimorum studiorum? F Il, 111. a 

tranquillitas: quoniam, em (tranquillitas) 
honests non sit, ne utilem qui esse arbitror; 
oO II, 97. 

victoria: f. cause, u 

vita: quod non possit nisi honestae vitae iure 
contin ; FIM, 28. ita fit, ut honesta vita 
sit; F III, 28. vita ... recta et honesta et con- 
stans et naturae congruens existimari potest; F 
V,66. et vita... laudabilis boni viri, et honesta 

23* 


honestus 180 honestus 
ergo, quoniam Ilnudabilis; T V, 47. nisi ea vita | esse optabilia per sese; F II, 09. quicquid .. 
beata est, quae est eadem honesta; TV, 50. qui | praeter id, quod honestum sit, expetendum esse 
vitam honestam ingredi cogitant; O III, 6. ut | dixeris; F IH, 10. id solum bonum esse, quod 


(civium vita) id firma, copiis locuples, gloria 
ampla, virtute honesta sit; R V, 8 

voluntates: j. actio; T IV, 34. 

B. allein: I. abfolnt: 1. cadit: tam .. id 
honestum, quod in nostram intellegentiam cadit, 
tuendum conservrandumque nobis est quam illud, 
quod proprie dieitur vereque est honestum, sapien- 
tıbos; O UI, 17. 

erescit: cum... nec virtus, ut placet illis (Stoi- 
ee: nec honestum crescat; F V, 83 

ifferunt: qui (Peripatetici) honesta commi- 
scerent cum commodis, ut ea inter se magnitudine 
et quasi gradibus, non genere differrent; N 1, 16. 
est: honestis similia sunt quaedam non ho- 
nesta; A II, 50. aut... stataet nihil esse bonum 
nisi honestum, ... aut ...; FI, 38. eo (honesto), 
quale sit, breviter ... constituto; F II, 44. quod 
(honestum), quale sit, non tam definitione ... in- 
tellegi potest, ... quam communi omnium iudicio; 
FI, philosophus nobilis ..' honestum quid 
sit, si id non sit in voluptate, negat se intelle- 
gere; F II, 49. non is vir est, ut ... illud bo- 
nestum, quod Depcee sit, sentiat; FII, 50. qui 
(Stoici) nihil alivd in bonorum numero nisi ho- 
nestum esse voluerunt; F III, 36. tale est illud 
ipsum honestum; F V, 66. quibus ex rebus con- 
atur et eflieitur id, quod quaerimus, honestum, 
quod etiamsi nobilitatum non sit [jest|, tamen 
honestum sit, quodque vere dieimus, etiamsi a 
nullo laudetur, natura esse laudabile; O I, 14. 
sive honestum solum bonum est, ut Stoicis placet, 
sive, quod honestum est, id ita summum bonum 
est, quem ad modum Peripateticis vestris videtur, 
ut .; O IH, 11. illud .. honestum, quod pro- 
prie vereque dieitur, id in sapientibus est solis 
neque a virtute divelli umquam potest; O III, 18. 
in is ... ipsum illud quidem perfectum honestum 
nullo modo, similitudines honesti esse possunt; 
oO Il, 13. 

facit: j. inest. 

haeret: et virtutes omnos et honestum illud, 
quod ex iis oritur et in illis haeret, per se esse 

ndum; FYV, 64. 

inest, movet: illad .. honestum, quod saepe 
dieimus, etiam si in alio cernimua, [tamen] nos 
movet atque illi, in quo id inesse videtur, amicos 
facit; O I, 55. 

oritur: cum ..in eo sit id bonum, quo omnia 
referenda sunt || ref, s. om. |], honeste facta ipsum- 
que honestuu, quod solum in bonis ducitur, quam- 
quam post oritur, tamen id solum vi sua et digni- 
tate expetendum est; F III, 21. f. haeret. 

potest: f. est; OÖ II, 13, — II, 1. detraho. 

videtur: nec .. ignoras iis istud honestum 
non summum modo, sed etiam ... solum bonum 
videri; F II, 12. quibus et |aut|] honestum 
aliquid non utile et [aut|| utile non honestum 
(videtur); O III, 20, j. inest. 

ohne Verb: nihil bonum nmisi honestum, ut 
Stoiei; T V, 84 

2. sum: honestum quod esset, id bonum solum 
esse; A II, 71. diei ab illo (Epieuro), recta et 
honesta quae sint, ea facere ipsa per se laetitiam, 
id est voluptatem; FI,25. si honestum esse ali- 
quid ostendero, quod sit ipsum sua vi propter se- 
que expetendum; F II, 44. qui permulta ob eam 
unam causam faciunt, quia decet, quia rectum, 

uia honestum est; FII,45. non ob cam causam 
illud dici esse honestum, quia laudetur; F II, 49. 
recta et honesta quas sunt; F II, 56. alteri ne- 
gant quicquam esse bonum, nisi quod honestum 
sit; F II, 68. quae honesta et recta sint, ipsa 


ee: sv 


honestum sit; F III, 11. quod non rectum ho- 
nestumque sit; F III, 13. ıd est ut, quod hone- 
stum sit, id solum bonum indicemus; F II, 26. 
quod .. laudabile est, omne est honestum; bonum 
igitur quod est, honestum est; F III, 27. quod 
laudabile sit, honestum esse conceditur; F III, 27. 
ita St, ut, quod bonum sit, id etiam honestum 
sit; F III, 27. ita ... quod honestum est, id 
bopum solum habendum est; F III, 28. solum 
bonum esse, quod honestum eit, idqyue esse beate 
vivere; F III, 29. omne .., quod honestum sit, 
id esse propter se expetendum; F III, 36. quod 
honestum esset, id esse solum bonum; F III, 39. 
intellegi necesse est pluris id, quod honestum sit, 
saestimandum esse quam illa media, quae ex @ 
comparentur; F Ill, 39. id solum esse bonum, 
quod esset ||quod|| honestum; F III, 50. cum, 
quod honestum sit, id solum bonum esse dicamus; 
F III, 58. quiequid aeqaum iustumque esset, id 
etiam honsstum vieissimque, quicquid esset ho- 
nestum, id iustum etiam stque aequum fore; F 
II, 71. cum ratio docuerit, quod honestum esset, 
id esse solum bonum; F III, 75. honestum quod 
sit, id esse solum bonum; FIV,45. si quicqunın, 
nisi quod honestum sit, numeretur; F IV, 
eum docuistis, ut vobis videmini, solum bonum 
esse, quod honestum seit; F IV, 46. si .. omne 
bonum laudabile est, omne honestum est; F IV, 
48. cum (Zeno) ... nec quicquam aliud esse bo- 
num dixisset, nisi quod esset honestum, nec ..; 
FIV, 54 omnium .. eorum commodorum . 
longe nn esse, quod honestum eauset 
atque laudabile; F IV, 59. cum .., quod hone- 
stum sit, id solum bonum esse confirmatur; FIV, 
68, quod honestum sit, solum id bonum esse; F 
IV, 78. ut autid honestum sit, facere omnia vo- 
luptatis causa ... aut non dolendi ... aut .;; 
F V, 19, id esse et honestum et solum per se 
expetendum et solum bonum Stoici dieunt; F V, 
20. in quibus (rebus) nihil aut honestum aut 
turpe sit; F V, 23. quandoquidem honestum aut 
ipen vistus est aut res gesta virtute; F V, 66. 
quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud 
bonum; F V, 79. concede nihil esse bonum, nisi 
quod honestum sit; F V, 83. „nihil bonum, nisi 
quod honestum, nihil malum, nisi quod turpe.* 
optare hoc quidem est, non docere; T II, 30. quw- 
bus, quod honestum sit |] est]|, summum bonum, 
quod turpe, summum videtur malum; T II, 4. 
plurimum proficit toto pectore, ut dieitur, cogitare, 
quam id honestum sit; T IL, 58. nihil esse bo- 
num, nisi quod esset honestum; T II, 61. saive, 
quod honestum est, id sit summum bonum, sive ..; 
T IV, 62. nihil bonum esse, nisi quod honestum 
esset; T V, 18, ut, ... nisi honestum quod sit, 
nihil aliud sit bonum; T V, 18. si, quod hone- 
stum ait, id solum sit bonum; T V, 21. bonum 
esse solum, quod honestum esset; T V, 33. ex 
bonis, quae sola honesta sunt, efliciendum est 
beatum; T V, 45. ex quo efleitur, ut, quod sit 
honestum, id sit solum bonum; T V, 4. quod 
erit .. honestum, certe fatebuntur esse melius; 
TV, 50. hince omnia, quae pulchra, honesta, 
raeclara sunt, ... plena gaudiorum sunt; T V. 
7. quod honestum nos et laudabile esse dieimus; 
TV, 119. quom ... hie (Zeno) wihil, nisi quod 
honestum esset, putarit bonum; L 1,54. ut Chius 
Aristo dixit solum bonum esse, quod honestum 
esset, malumgque, quod turpe; L I, 55. honestumne 
factu sit an turpe dubitant id; OIL,9. nec. 
solum utrum honestum an turpe sit, deliberari 
solet; O 1, 10. omne, quod est honestum, id 


honestus 


guattuor partium oritur ex aliqua; O 1,15. nihil 
.. honestum esse potest, quod iustitia vacat; O 
1, 62. nihil hominem, nisi quod honestum deco- 
rumque sit, aut admirari aut optare aut expetere 
oportere; O I, 66. si..solum id, quod honestum 
sit, bonum iudices; OÖ I, 67. et, quod decet, ho- 
nestum est et, quod honestum est, decet; OÖ I, 94. 
quam .. honestum (sit) parce, continenter, severe, 
sobrie (vivere); O 1, 106, privatum .. oportet 
... ’in re publica en velle, quae tranquilla et ho- 
nesta sint; O 1, 124. liberis dare operam re ho- 
nestum est, nomine obscenum; OÖ I, 128. eorum 

. ipsorum, quae honesta sunt, potest incidere 
saepe contentio et comparatio; 1, 152, esse 
houestum aliquid, quod utile non esset, et utile, 
quod non honestum; O 11, 9, [ex quo efheitur, 
ut, quicquid honestum sit, idem sit utile]; O II, 
10. cum dubitarent, honestumne id esset, de quo 
ageretur, an turpe; O Ill, 7. ut (Stoici) et, quic- 
quid honestum esset, id utile esse censerent nec 
utile quiequam, quod non honestum; OÖ Ill, 11, 
cum (Panaetius) sit is, qui id solum bonum iu- 
dicet, quod honestum sit; O II, 12. in qua (de- 
liberatione), quod utile videretur, cum eo, quod 
bonestum est |[|esset||, compararetur; OÖ II, 12, 
haec .. offieia ... quasi secunda quaedam ho- 
nesta esse dieunt; OÖ IL, 15. nec id, quod vere 
honestum est, fas est cum utilitatis repugnantia 
comparari, nec id, quod communiter appellamus 
honestum, quod colitur ab iis, qui bonos se viros 
haberi volunt, cum emolumentis umquam est com- 
parandum ; O III, 17. pluris putare, quod utile 
videatur, quam quod honestum sit jest], .-. 
turpissimum est; OÖ III, 18. quamquam et a ve- 
teribus Academicis et a Peripateticis vestris ..., 
quae honesta sunt, anteponuntur iis, quae viden- 
tar utilia, tamen splendidius haec ab iis disserun- 
tur, quibus, quioquid honestum est, idem utile vi- 
detur nec utile quioquam, quod non honestum; 
0 Ill, 20. neque est contra naturam spoliare 
eum, ei possis, quem est honestum necare; oO II, 
32, nihıl praeter id, quod honestum sit, propter 
se esse expetendam; OÖ III, 33. quod honestum 
sit, id esse maxume propter se expetendum; OÖ 
III, 33. nihil vero utile, quod non idem honestum; 
O III, 34. nmecesse est, quod honestum sit, id 
esse aut solum aut summum bonum; OÖ III, 35. 
qui deliberant, utrum id sequantur, quod honestum 
esse videant, an se scientes scelere contaminent; 
0 II, 37. quod erat utile, patriae consulere, id 
erat ita honestum, ut ..; O III, 40. cum .. id, 
quod utile videtur in amieitis, cum eo, quod ho- 
nestum est, comparatur; OÖ Ill, 46. cum .. in 
amicitia, quae honesta non sunt, postulabuntur; 
0 III, 46. Athenienses, quod honestum non esset, 
id ne utile quidem putaverunt; OÖ III, 49. ut id, 
quod utile videatur, non modo facere honestum 
sit, sed etiam non facere turpe; O III, 56. quia 
semper est honestum he He esse, semper 
est utile; O III, 64. est istuc quidem honestum, 
verum hoc expedit; O III, 75. huie .. viro bono 

. nullo oc videri potest quicoquam esse utile, 
quod non honestum sit; O II, 77. ut .., quod 
turpe est, id, quamvis occeultetur, tamen honestum 
ferı nullo modo potest, sic, quod honestum non 
est, id utile ut sit, eflici non potest; O III, 78. 
honestum non esse in eu civitate.... regnare, sed 
ei ... esse utile; O II, 83. satis persuasum esse 
debet nihil esse utile, quod non honestum sit; O 
III, 85. sic multa, quae honesta natura videntur 
esse, temporibus fiunt non honesta; facere pro- 
missa, stare conventis, reddere deposita commu- 
tata utilitate fiunt non honesta; O IH, 95. ad- 
dunt etiam ... sic se dicere videri quaedam ho- 
nesta, quae non sint; OÖ Ill, 103. quod aiunt, 


181 


honestus 


quod valde utile sit, id fieri honestum, immo vero 
esse, non fieri. est enim nihil utile, quod idem 
non honestum, nee, quia utile, honestum, sed, quia 
honestum, utile; OÖ III, 110. ut honestum illud 
Solonis sit, ... senescere se multa in dies addi- 
ecentem; C 50. ut neque reotum neque honestum 
sit nec fieri possit, ut non statim alienatio ... 
faciunda sit; Lae 76, quod reotum et honestum 
et cum virtute est, id solum opinor bonum; P 9. 
his contrarius Aristo Chius, praefractus, ferreus: 
nihil bonum, nisi quod rectum atque || et || hone- 
stum est || esset ||; fr V, 38. j. 1. cadit. est; O I, 
14. III, 11. — A. algd; OÖ I, 161. 

videor: in talibus rebus aliud utile interdum, 
aliud honestum videri solet; O III, 74. ut hoc 
ipsum videtur honestum; O0 Ill, 103. addunt 
etiam, quiequid valde utile sit, id fieri honestum, 
etiamsi antea non videretur; OÖ III, 108. j. sun; 
O III, 108. — 1. videtur; O III, 20. 

ohne Verb: id autem honestum; F II, 27. 
bonum omne laudabile, laudabile autem omne ho- 
nestum, bonum igitur omne honestum; F IV, 48, 
quod laudabile autem, profecto etiam honestum; 
quod bonum igitur, id honestam; T V,43. solum 
igitur bonum, quod honestum; T V, 44, [quod 
honestum, idem iustam {esse censent)]; O Il, 10. 
ita, quiequid honestum, id utile; O III, 85. quo- 
usque audebunt dicere quioquam utile, quod non 
honestum? O Ill, 87. 

I. nach Verben: 1. adumbro: in qua (optima 
indole) haece honesta, quaes intellegimus, a natura 
tamquam adumbrantur; F V, 61. 

ampleetor: coniunetio .. cam honestate vel 
voluptatis vel non dolendi id ipsum honestum, 
er amplecti vult, id eflicit turpe; F V, 2%, 

antepono: qui honesta et recta emolumentis 
omnibus et commodis anteponerent; F II, 55. 

appello: qui ... id appellaret honestam, quod 
esset simplex quoddam et solum et unum bonum; 
A 1,35. quod appellant honestum non tam solido 
quam splendido nomine; F I, 61. unum istud, 
quod honestum appellas, rectum, laudabile, deco- 
rum, ... id... si solum est bonum; F Ill, 14. 
quod honestum, quod rectum, quod decorum ap- 
pellamus; T II, 30. . I, 2. sum; O II, 17. 

cerno: f. I, 1. inest. — colot f. I, 2, sum; O 
I, 17. — commisceo: j. I, 1. differunt. 

comparo: ii solent in deliberando honestum 
cum eo, quod utile putant, comparare; OÖ III, 18. 

econflo: f. I, 1.est; O I, 14. — conservo: 
f. I, 1. cadit. — constituo: f. I, 1. est; F II, 44, 

ceredo: (Regulus) sibi honestum et sentire illa 
et pati credidit; O Il, 110. 

esero: ipsum illud honestum, in quo uno 

vultis esse omnis, deserendum eat; F IV, 68. 

detraho: ea (bona) mixta ex dissimilibus si 
erunt, honestum ex iis efliei nihil poterit; quo 
detracto quid poterit beatum intellegi? T V, 45. 

dieco: f. diee, III. honestum (8 &t.) ®. I, ©. 
695, a. IV, 2. algd— honestum (8 St.) 8.1, ©. 
698, a. — diiudico: f. diimdice, IL honesta 
(3 &t.) 8. I, ©. 710, b. 

diiungo: qui (Stoici) honesta a commodis non 
nomine, sed genere toto diiungerent; N I, 16. 

discerno: aequa iniqua, honesta turpis, utilin 
inutilia, magna parva (discernere) poterat; T V, 

14 


divello: f. I, 1. est; O IL, 18. 

duco: ab jis rebus ... quem ad modum duca- 
tur honestum, ex quo aptum est officium, satis 
fere diximus; O 1, 60. f. I, 1. oritur. 

effieio: omnino illud honestum, quod ex animo 
excelso magnificoque quaerimus, animi eflicitur, 
non corporis viribus; OÖ 1, 79. f. amplector, de- 
traho. — 1, 1. est; O I, 14. 





honestus 


expeto:; f, expeto, III. honestum (7 &t.) 8.1, 
©. 919, b 

exquiro: honestum .. id, quod exquirimus, 
eg est positum in animi cura et cogitatione; 

exstinguo: honestum ipsum quasi virtutis lu- 
men exstinxeris; F III, 10. 

facio: ut ... amicorum causa honesta facia- 
mus; Las 44. f. facio, IV, 3. algd — honestum 
(5 St.) ©. 20, b. 

habeo: quae (philosophia) nihil aliud in bonis 
haberet ||habet j} nisi honestum, nihil nisi turpe 
in malis; F II, 1 

inrideo: cum (Epicurus) ... haec nostra ho- 
nesta, turpia inrideat; T V, 73 

intellego: honestum .. id intellegimus; F II, 
45. quid .. hoc loco (philosophus) intellegit ho- 
nestum? FI, 50, ut ... qmcquam aliud bone- 
stum intellegat, nisi quod sit rectum; F II, 50. 
si quando cum illo, quod honestum intellegimus, 
vn id videbitur, quod appellamus utile; O 
II, 198. f. adumbro. 

laudo: f. I, 1. est; O I, 14, 

loquor: recta, bonesta, digna imperio, ... 
cum loqueris; F II, 76. 

nee qui omnia recta et honesta negle- 
gunt; O III, 82. 

nobilito: f. I, 1. eat; O I, 14. 

nomino: ea honesta, ea pulchra, ea laudabilia, 
illa autem superiora nu Pe nominantur, quae 
coniuncta cum honestis vitam beatam perficiant 
et absolvunt; F IV, 58. 

patefacio: nullo in genere disputando } ho- 
nesta ||si ullo in genere diaputandı, in hoc iesta, 
al.j] patefieri; L 1, 16. 

perficio: f. I,1. est; O II, 18. 

peto: haec .. prima lex amicitiae sanciatur, 
ut ab amicis honesta petamus; Lae 44. 

pono: honesta in virtute ponuntur |] ut honesta 
... ponantur ||, in vitiis turpia; ea autem in 
opinione existimare, non in natura posita dementis 
est; L I, 44. 45. vera ... animi magnitudo ho- 
nestum illud, quod maxume natura sequitur, in 
factis positum, non in gloria iudicat; O IL, 65. 
j. exquiro. 

postulo: cum ... neque quicequam umquam 
nisi honestum et rectum alter ab altero postula- 
bit; Lae 82, 

propono: quibus nihil est aliud propositum 
nisi rectum atque honestum; F IV, 46. si duo 
honesta proposita sint, alterum cum valetudine, 
og cum morbo; F IV, 59. f. A, algd; O I, 10. 


haec 


puto: cum id honestum putent, quod a pleris- 
que laudetur; T II, 63. ut Cretes et Aetoli latro- 
einari honestum ze R Il, 15. qui (philoso- 
zu ullum |}} ullum || iudicium vitare nisi vitio 
pso vitato honestum putant; L I, 50. 

quaero: honesta .. bonis viris, non occulta 
quseruntur; O III, 38. f. efieio. — I,1. est; OI, 14. 

refero: an ea non aliter (iudicari), honesta et 
turpia non ad naturam referri necesse erit? L 1], 
46. certe honesta quoque et turpia simili ratione 
diiudicanda || iudicanda || et ad naturam referenda 
sunt; L I, 46, j. I, 1. oritur. 

retineo: est magni viri ... in omni fortuna 
recta atque honesta retinere; O |, 82. 

sentio: f. I, 1. est; F II, 50. 

sequor: f. pono; O I, 65. 

traho: a qua (praestantia) omne honestum de- 
corumque trahitur; O I, 107. 

tueor: f. 1, 1. cadit, 

2. antepono: (voluptas) si honestis iucunda 
anteponat; F III, 1. non ut aliquando antepone- 
remus utilia honestis; O III, 34. 


182 


honorarius 


repugno: quao .. huic (honesto) repugnent 
specie quadam utilitatis; O III, 12. 

3. comparo ex: f. I, 2. sum; F Ill, 39. 

coniungo cum: f. l. nomino. 

dissero de: primum .. est de honesto, sel 
duplieiter, ... disserendum; O 1, 10. 

intersum inter: sed dicere |lsed differre || 
inter honestum et turpe nimium quantum, nescio 
quid immensum ... interesse; F IV, 70. 

loquor de: in omni .. honesto, de quo loqui- 
mur, nihil est tam illustre ... quam coniunctio 
... hominum; F V, 65. 

pono in: in virtute .. sola et in ipso honesto 
cum sit bonum positum; F V, 83. 

ugno cum: f. cum, I. pugno cum honesw 
(3 &t.) ®. I, ©. 580, b. 

secerno ab: error hominum non proborum ... 
id (utile) continuo secernit ab honesto; O III, 36. 

separo ab: huius vis en est, ut ab honests 
non queat separari; O I, 9. 

sum in: f. loquor de. — 1. desero. 

II. nach Wdjectiven: 1. similis: f. I, 1. est; 

1, 50. 

2. aptus ex: f. II, 1. duco. 

IV. nad & : 1. differentia: qua- 
lis .. differentia sit honesti et decori, facilius in- 
tellegi quam explanari potest; O I, 9. 

facies, forma: formam .. ipsam . 
quam faciem honesti vides; O I, 15. 

genera: his tribus generibus honestorum no- 
tatis; F II, 47. 

natura: in quos (locos) honesti naturam vim- 
que divisimus; O I, 18. 

nomen: honesti inane nomen esse, voluptatem 
esse summum bonum; A IL, 71, 

ratio: ex eo ... exsistet recti etiam ratio at- 
que honesti; F V, 19. 

similitudines: f. I, 1. est; O III, 18. : 

species: si id, quod speciem haberet honesti, 
pugnaret cum eo, quod utile videretur; O III, 7. 

vis: tanta vis est honesti, ut speciem utilitatis 
obscuret; O III, 47. |. natura. 

2. algd de: f. A. algd; O I, 152. 

dissensio cum: haec est illa, quae videtur 
utilium fieri cum honestis saepe dissensio; O 111,56, 

libri de: et de honesto et de summo bono se- 
paratim libri sunt; T V, 19. 

V. Umftand: 1. moveri: qui non ipso honesto 
movemur, ut boni viri simus, sed utilitate aliqua 
atque fructu; L 1, 41. 

niti: virtutem .. nixam hoc honesto nullam 
requirere voluptatem; F I, 61. 

abl. comp.: f. A. algd; F IV, 75. L 

2. causa: ex quo laborum dolorumque susceptio 
multorum magnorumque reoti honestique causs; 
AI, 28. 

de: ut haec de honesto, sic de turpi contraria; 
Ti, 46. 

prae: neque magnum bonum (esse divitias) et 
prae rectis honestisque contemnendum ac despi- 
eiendum; F IV, 73, W 

praeter: cui (Zenoni) praeter honestum nihil 
est in bonis; A 1I, 135. nisi statuerit nihil esse, 
quod intersit aut differat aliud ab alio, praeter 
honesta et turpia; F 11I, 25. 


honorabilis, cesrenvol: haec .. ipsa 
sunt honorabilia, ... salutari, adpeti, decedi, ad- 
surgi, deduci, reduci, consuli; C 63. 


honorarius, Ehre Halber: quorum (phi- 
losophorum) controversiam solebat tamquam ho- 
norarius arbiter iudicare Carnendes; T YV,120 
wihbi .. videtur ... Chrysippus tamquam arbiter 
honorarios medium ferire voluisse; Fa 39. 


. et tam- 


honorificus 


honorificus, erenvol: quem (philoso- 
phum) ut vidisset et salutavisset honorificisque 
verbis prosecutus esset; T II, 61. 


honoro, ehren, auszeichnen, Ehrenämter ver- 
leihen: alqm: quod dives, quod honoratus, quod 
incolumis (esset, gratias dis egit); NIII,87. Am- 
phiaraum .. sic honoravit fama Graeciae, deus 
ut haberetur; D 1, 88. propter .. honestatis et 
loriae similitudinem beati, qui honorati sunt, vi- 
entur; L I, 32, qui se locupletes, honoratos, 
beatos putant; O II, 69. 

filios: Metellus ille honoratis quattuor filiis, 
at quinguaginta Priamus; T I, 85. 

hominem: qualem hominis honorati et prin- 
eipis domum placeat esse; O I, 138. 

senectutem: habet senectus honorata prac- 
sertim tantam aucotoritatem, ut ..; C 61. nus- 
quam est senectus honoratior; C 69. 

viros: honoratorum viroram laudes in contione 
memorentur; L II, 62. neque ea (ingenia manent) 
solum in claris et honoratis viris, sed in vita etinm 
privata et quieta; C 22. 


honos (honor: f. IL, 1. exhibeo), Ehre, Aus- 
zeichnung, Ehrenftelle, Amt: I. Subject: alit: honos 
alit artes; T I, 4. 

est: honorem .. huic generi non fuisse decla- 
rat oratio Catonis; TI, 3. quo minus .. honoris 
erat poötis, eo minora studia fuerunt; TI, 3. 
apud quos eorum ludorum, qui gymnici nominan- 
tur, magnus honos sit; T II, 62. sint sane ista 
bona, quae putantur, honores, divitiae, voluptates, 
cetera; T ıY 66. ex quo efheitur, ut nee lauda- 
tiones iustae sint nec vituperationes nec honores 
nec supplicia; Fa 40. melius esse aliquid ..-; 
pecuniamne igitur an honores? L I, 52, honores 
(oportuni sunt), ut laudere, voluptates, ut gau- 
deas; Lae 22. 

facit: quod ipse honos laborem leviorem face- 
ret imperatorium; T II, 62. 

habet: mentem, fidem, spem, virtutem, honorem 
= Een vim habere videmus, non deorum; N 

permanent: nec .. clarorum virorum post 
wortem honores permanerent, si ..; Ü 80. 

prosequitur: tantus eos (mortuos) honos, me- 
moria, desiderium prosequitur amicorum; Lae 23. 

tenent: dum me ambitio, dum honores, dum 
eausae (temebant); A I, 11. 

videntur: quae .. videntur utilia, honores, 
divitiae, voluptates, cetera generis eiusdem, haec 
amieitise numquam anteponenda sunt; OÖ III, 48. 


II. nach Verben: 1. adamo: qui... serius ho- 

ae adamaverunt, vix admittuntur ad eos; 
4. 

adhibeo: quid est quod ullos deis inmortali- 
bus cultus, honores, preces adhibeamus? N I, 3, 

adipiscor: honoribus imperiisque adipiscendis; 
F V, 57. pro amplitudine honorum, quos cunctis 
suffragiis adepti sumus nostro quidem anno, sane 
exiguus sumptus aedilitatis fuit; O II, 59. 

antepono: ubi eos inveniemus, qui honores, 
magistratus, ... opes amicitiae non anteponant? 
lae 69. ubi .. istum invenias, qui honorem 
amiei anteponat euo? Lae 64. f. I. vıdentur, 
„mpie: bere divitias, capere honores; T IV, 


confero: ut ... omnes ad eum (improbum) 
honores, omnia imperia ... conferantur; R III, 27, 

eontemno: f. econtemno, 1]. honorem (5 St.) 
8.1, ©. 524, a. 

defero: ille (vir sapiens) ... honores .. populi 
etiam ultro delatos repudiabit; T V, 104. 


183 


honos 


deleo: nune, ut honores, ut omnes dignitatis 
rien sic huius scientise splendor deletus est; 
‚65 


dieo: si Cadmi progenies ... in caelum tol- 
lenda fama fuit, huic idem honos certe dicandus 
est; fr IX, 11. 

do: da divitias, honores, imperia, opes, gloriam; 
TV,45. vitam, honorem, deeus sibı datum esse 
iustitia rogis existimabant |jexistimant ||; R 1, 64. 

efficio: quid .. efhieitur ..? divitiae, potesta- 
tes, opes, honores ; R III, 24. secundae res, ho- 
nores, imperia victorise ... sine hominum opibus 

. efliei (non) possunt; O Il, 20. 

eripio: qui (puer) primum ... patribus omneın 
honorem eripuit; L Ill, 19. 

exhibeo: tam diu stare rem publicam, quaın 
diu ab omnibus honor prineipi exhiberetur; R V,9. 

guberno: regna, imperia, nobilitas, honores, 
divitiae, opes eaque, quae sunt his contraria, in 
casu sita temporibus gubernantur; O I, 115. 

habeo: vide .., ne virtutibus hominum isti 
honores habeantur, non immortalitatibus; N Ill, 
46. quamquam nostri casus plus honoris habue- 
runt quam laboris; R I, 7, eum .. par habetur 
honos summis et infimis; R IL, 53. 

iungo: thensauras .. et hereditas et honos 
... qua cum somniis naturali cognatione iungun- 
tur? D II, 142. 

nomino: ex maiore parte plerasque res nomi- 
nari, ... ut divitias, ut honorem, ut gloriam; T 

numero: in bonis numerabis amicus, liberos, 
propinquos, divitins, honores, opes; F V, 81. 

opto: nut optandae nobis sunt, ut honos, ut 
salus, ut vietoria; N IIL, 61. 

praefor: quae si appelles, honos praefandus 
sit; F II, 29. 

praepono: divitias alii praeponunt, .. 
honores, multi etiam voluptates; er 20. 

refero: omnis honos, omnis udımiratio, omne 
studium ad virtutem ... refertur; F V, 60. 

repudio: f. defero. 

trıbuo: physicae .. non sine causa tributun 
idem est honos; FI, 73. hic honos veteri ami- 
eitiae tribuendus, ut is in culpa sit, qui faciat, 
non, qui patiatur iniuriam; Lae 78. 

volo: yult plane virtus honorem, nec est vir- 
tutia ulla alia merces; R 11l, 40. 

2. antepono: f. 1. antepono; Lae 64. 

inservio: posteaquam honoribus inservire coepi 
meque totum rei publicae tradidi; O II, 4. 

sum: Un. Octavio ... bonori fuisse accepimus, 
quod „.; O 1, 1388. ut Oresti nuper prandia in 
semitis decumae nomine magno honori fuerunt; 
O U, 58. honori sammo nuper nostro Miloni 
fuit; O II, 58, ea res ... ei (Mario) magno ho- 
nori fuit; O II, 8. ut ... eorum (parentum, 
ng ei rer 3 | opes eisque honori sint 
et dignitati; Lae 70. 

3. careo: genus id hominum non modo honore 
eivium reliquorum carere, sed etiam tribu moveri 
notatione censoria voluerunt; R IV, 10. cuius 


. alii 


: (M. Marcelli) interitum ne crudelissimus quidem 


hostis honore sepulturae carere passus est; U 75, 

egeo: honore et gloria et benivolentia civium 
fortasse non aeque omnes egent; OÖ II, 31. 

sum: innumerabiles paribus in locis esse eisdem 
nominibus, honoribus? A II, 125. 

utor: quem ad modum utendum (sit) pecunia, 
quem ad modum honore; D UI, 11. 

4. admitto ad: j. 1. adamo. 

contendo de: ita, credo, de honore aut de 
ae TE eontendimus; T III, 50. 


imico de: dimicare .. (debemus) paratius de 


' honore et gloria quam de ceteris commodis; O I, 88, 


honos 


horreum 


inngo cum: »eam ..(popularem laetitiam) cum 
divum honore inungunto«; L Il, 22. 

perduco ad: neque tu possis ... omnes tuos 
ad honores amplissimos perducere; Lae 73. 

pervenio ad: per quem (vitae cursum) equestri 
yi gg pervenirem ad honorem amplissimum ; 

‚10. 

sum in: qui in aliquo honore sunt; F III, 52. 
in summo apud illos (Graecos) honore geometria 
fuit; TI, 5. im ipsa... Graecia philosophia tanto 
in honore numquam fuisset, nisi .; T IL, 4 
nullius philosophiae || org | j| earum qui- 
dem, quae in honore sunt, vacaret locus; N I, 16. 
quod optime constituti juris civilis summo semper 
- honore fuit cognitio atque interpretatio; O1, 


versor in: verae amicitiae dificillime reperiun- 
tur in iie, qui in honoribus reque publica versan- 
tur; Lae 64. 

I. nach Adjectiv: dignus: si (multitudo) cum 
admiratione quadam honore dignos putat; O I, 
31. ut cum admiratione hominum honore ab iis 
digni iudicaremur; O IL, 36. 

V. nach Subftantiven: 1. algd: j. I. est; T 
1,3. — U, 1. habeo; R |, 

amplificatio: retinenda iustitia est cum ipsa 

seße ..., tum aa amplificationem honoris 
et gloriae; OÖ II, 42, 

amplitudo: f. II, 1. adipiscor; O II, 59. 

certamen: cum altero certamen honoris et 
dignitatis est; O I, 38. pestem .. nullam maio- 
rem esse amicitiis quam ... in optimis quibusque 
honoris certamen et gloriae; Lae 34. 

contentio: miserrima omnino est ambitio ho- 
norumque contentio; O I, 87. si in honoris con- 
tentionem incidissent; Lae 34, 

eupiditas: quid de cupiditate honorum lo- 
quar? T UI, 62. ut... vis capite, avaritia multa, 
honoris cupiditas ignominia sanciatur; L III, 46. 
cum in imperiorum, honorum, glorise cupiditatem 
inciderunt; O 1, 26. quod in maximis animis ... 
plerumque existunt honoris, imperii ... cupidita- 
tes; O I, 26. quorum (honorum) cupiditate qui- 
dam inflammantur; Lae 86. illa cupiditas ... 
honoris, imperii, provineiarum, quam dura est do- 
mina! P 40. 

ceursus: tantus illi (M. Valerio Corvino) cursus 
honorum fuit; C 60. 

exspectatio: sustines . 
magnam honorum; O III, 6. 

gradus: »ollis .. (aedilibus) ad honoris am- 
plioris gradum is primus ascensus estor; L II, 7. 

indigentia: ut ... indigentia rerdim ipsarum 
sit |Jest|}, ut honorum, ut pecunise; T IV, 21. 

modus: in quibusdam neque pecuniae modus 
est neque honoris; Fl, 51. 

2. caritas cum: quibus rebus facillime possi- 
mus eam, quam volumus, adipisci cum honore et 
fide caritatem; O II, 29. 

suffragia de: emergunt .. haec aliquando 
aut iudieiis tacitis aut occultis de honore auffra- 
güs; O II, 24. 

V. Umftand: 1. adficere: quo quid absurdius, 
quam .. res sordidas atque deformis deorum ho- 
nore adficere? N I, 38. eos... sic ut aliquo ho- 
nore aut imperio affectos observare et colere de- 
bemus; O I, 14 

amplificari: pauci honore et gloria amplifi- 
cati vel a mores civitatie vel corrigere 
possunt; L III, 32. 

antecedere: quod ... neque solum honore 
antesedentibus, sed iis etiam, qui cum imperio 
sunt, maiores natu ee. anteponuntur; C 64. 

antecellere: cum honore longe untecellerent 
ceteris; R II, 58. 


.. expectationem ... 


augeri: aut honoribus aucti aut re familiari; 
N ll, 87 

consecrari: virorum fortium memoriam honore 
deoraum immortalium eonseeratam; N IH, 50, 

delectari: delectari ... inanimis || ioanibus |] 
rebus, ut honore, ut gloria; Lae 49. 

mactare: 608.., qui in magistratu privatorum 
similes esse velint,.... ferunt laudibus et mactant 
honoribus; R I, 67. 

par: qui omnes superiores, quibus honore par 
esset, scientia facile vicisset; O II, 65. 

princeps: fuisse ... Demaratum Corinthiam 
et honore et auctoritate et fortunis facile eivitatis 
suae principem; R ll, 34. 

tenere: (Pythagoras 
Graeciam cum [honore 
auctoritate; T I, 88 

abl. comp.: qui ... nihil praestantius honori- 
m. imperiis, populari glorıa iudicaverunt; T 

’ 

2. causa: omitto, quae perferant quaeque pa- 
tiantur ambitiosi honoris causa; T V, 79. 

gratia: »tu me amoris magis qua honoris 
servavisti gratia«; T IV, 69. honoris (gratia fa- 
ciunt), si cuius virtutem suspieiunt; OÖ II, 21. 


hora, Stunde, pl. Uhr: I. cedunt: horae.. 
cedunt et dies et menses et anni; C 69. 

U, 1. declaro: intellegere declarari horas arte, 
non casu; N II, 87. 

destino: cum ... alter ... praesto fuisset ad 
horam mortis destinatam; T V, 63. 

moveo: cum machinatione quadam moveri ali- 
quid videmus, ut sphaeram, ut horas; N II, 97. 

2. reservo ad: redemptor ... a deis inmor- 
talibus ad istam horam reservatus est [jest? ||; 
D U, 47. 
III. praesto ad: f. II, 1. destino. 
IV. Hblativ: cum ego te... videam ... tribus 
horis perorare; FIV,1. ex his (bestiolis) .. hora 
octava quae mortua est, provecta aetate mortus 
est; T I, 94. »una fixi ac signati temporis hora 
Iuppiter excelsa clarabat sceptra columna«; D|l, 
21. cum .. experrectus esses hora secunda fere; 
D 1, 59. tribus iis horis coneisus exercitus atque 
ipse (C. Flaminius) interfectus est; D I, 77. si 
eadem hora aline pecudis iecur nitidum atque ple- 
num est, aline horridum et exile; D II, 80. mor- 
tem .. omnibus horis inpendentem timens qui 
poterit animo consistere? C 74. 


horreo, von Froft ftarren, [aubern, fürchten: 
I. terra: possetne uno tempore florere, dein vi- 
eissim horrere terra? N II, 19. 

MH. algd: quia nihil habet mors, quod sit hor- 
rendum; T ı 2. 

conscientiam: quodsi qui aatis sibi contra 
hominum conscientiam saepti esse et muniti viden- 
tur, deorum tamen horrent; F I, 51. j 

dolorem: si qui illam apa) secuti 
mein horrent dolorem et reformidant; T V, 


tenuit magnam illam 
disciplina, tum etiam 


non et dies et no- 


numen: quis .. potest ... 
ut ne- 


etes divinam numen horrere? A II, 121. 
que divinum numen horreat; F I, 41. 


horresco, anfwallen, jchaubern: ferne: 
quin etiam „ferae*, inquit Pacuvius, ... iniecto 
terrore mortis „horrescunt“; F V, 31. 
A eg cam subito mare coepit horrescere; 


horreum, Speiher, Magazin: ex horreis 
direptum effusumque frumentum vias omnis . 
eonstraverat; D I, 69 


horribilis 


horribilis, furdtbar, järedfic, entfeplic: 
algd: istis, quaeso, .. ista horribilia minitare 
purpuratis tuis; TI, 102, cum id, quod mihi hor- 
ribile videtur, tu omnino malum negas esse; 
cenecitas: horribilis ista caecitas quibus tan- 
dem caret voluptatibus? T V, 111. 

caedes: »iubebant ... stragem horribilem cae- 
demque vererie; D I, 20. 

clades: »sic corpus clade horribili adsumptum 
extabuit«; T II, 20. 

dies: ut horribilem illum diem aliis, nobis fau- 
stunı putemus; T 1, 118. 

formidines: e qua ipsa (ignoratione rerum) 
horribiles exsistunt saepe formidines; F 1, 63 

fulgor: tum (est fulgor) rutilus horribilisque 
terris, quem Martium dieitis; R VI, 17. 

procellae: »fulix ... nuntiat horribilis clamans 
instare procellas«; D 1, 14. 

stragee: f. caedes. 

tempestas: ut (arx) etiam in illa tempestate 
horribili Gallici adventus incolumis ... perman- 
serit; R Il, 11. 


horridus, ftruppig, rauf, roß, ungebildet, 
jhredfich: algs: (Stoici) horridiores evadunt, as 
riores, duriores et oratione et moribus; F IV, 78, 

alyd: quod inciderint in inculta quaedam et 
horrida, de malis Graecis Latine scripta deterius; 
F 1,8. nihil (est) tam horridum, tam incultum, 
quod non splendescant oratione et tamquam ex- 
ceolatur; P 3. 

barba: »situm inter oris barba paedore horrida 
Iatque || intonsa infuscat pectus«; T III, 26. 

jiecur: si eadem hora alıae pecudis iechr niti- 
dam atque plenum est, aliae 
D II, 30. 

saecula: »haec vetusta saeclis glomerata hor- 
ridis luctifica clades nostro infixa est corporie«; 
T II, 25. 

vires: habuit .. vires agrestis ille (Antipater) 
. atque horridas sine nitore ac palaestra; LI, 6. 


horrifer, ihaurig Halt: aurae: »alter 
(piscis) ... magis horriferis aquilonis tangitur 
auriss; N II, 11 

stridor: »unde horrifer aquilonia stridor gelidas 
molitur nives;« T I, 


horrisonus, jgaurig braufend: »navem 


ut horrisono freto noctem paventes timidi adne- 
etunt navitae«; T II, 23. 


hortatio, Ermunterung, Ermahnung: 1. est: 
mihi grata hortatio tua est; F V, 6. 


U. adhibeo: nec adhibetur ulla sine anapaestis 
pedibus hortatio; T II, 87. 


hortator, Mahner: ut ego et Triarius te 
hortatore facimus; F I, 72. 


hortor, ermahnen, aufmuntern, auffordern, 
antreiben: I, 1. opus est ad: quom tanta causa 
est, ut opus sit oratoris copia vel ad hortandum 
vel ad docendum; L II, 40. 

specto ad: quod vereris, ne non conveniat no- 
stris netatibus ista oratio, quae spectet ad hortan- 
dum; fr V, 57. 

2. algs: rettuli me, Brute, te hortante maxime 
ad ea studia, quae .; TI,1. num te emere 
eodgit, qui ne hortatus quidem est? O III, 55. 

animus: qua (oratione animus) bortari ad de- 
cus, revocare a |jabj] flagitio, conaolari possit 
adflictos ; R 


II. 


orridum et exile; 





hortus 


II. ut: hydrauli hortabere ut audiat voces potius 
quam Platonis? T III, 48. hortata etiam est, ut 
me ad hnec conferrem, animi segritudo; N I, 9. 
quid hortaris? ut libellos confieiam de stillieidio- 
rum ac de parietum iure? an ut stipulationum et 
BR formulas conponam? L I, 14. f. II. 

m. 

I. algm: multo .. nos (honesta actio) ad se 
expetendam magis hortatur quam superiora om- 
nia; F III, 22. utrum hortandus es nobis, Luei, 
inquit, an etiam tur sponte propensus 08? F V, 
6. ad quam (pbilosophiam) te hortamur; F V, 54. 
vgl. I, 2. alge; O III, 55. — ut: Hortensius . 
me quoque ... coepit hortari, ut sententia desi- 
sterem; A II, 63. te .. hortamur omnes, curren- 
tem quidem, ... ut e08 ... imitari .. velis; F 
V,6. hortor omnis, qui facere id possunt, ut... 
laudem ... Graecise eripiant; T II, 5. >»ipeius 
hortatur me frater, ut meos malis miser manda- 
rem natos«; T IV, 77. quod paulo ante Peripa- 
teticos veteramque Academiam hortari videbare, 
ut ... dicere auderent; T V, 82. magnopere 
|| magno opere || te hortor, mi Cicero, ut... hos 
etiam ... libros ... legas; OI, 3. ego vos hor- 
tari tantum possum, ut amicitiam omnibus rebus 
humanis anteponatis; Lae 17. vos hortor, ut ita 
virtutem locetis, ... ut ..; Lae 104. 

algd: f. I. LI, 14. 

Academiam: f. algm; T V, 82. 

remiges: constabat eos ... nibil aliud tum 
egisse, nisi ut remiges hortarentur; T III, 66. 


hortulus, &ärthen: I. adferunt, al.: 
euius (Platonis) etiam illi propinqui hortuli non 
memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum viden- 
tur in conspectu meo ponere; F V, 2. 

IL, 1. emo: se hortulos aliquos emere velle; 
oO Ill, 58 

inrigo: cuius (Democriti) fontibus Epicurus 
hortulos suos inrigayit; N I, 12 

2. convello ex: qui (Antiochus) me ex nostris 
paene convellit hortulis; L I, 54. 

convoco de: contra ille (Epicurus) convocata 
de hortulis in auxiliam quasi Liber |jlibera |j 
turba temulentorum ... instat; A fr 20 (8. 20). 

IH. ante: ab iis green petivit, ut ante 
suos hortulos postridie piscarentur; O III, 58. 


in: omnis ... voluptstibus et doloribus pon- 
rn ... in hortulis suis iubeamus dicere; 
‚39. 


hortus, Sarten, Cartenanlagen, Bart: I. ha- 
an tantum Epicuri hortus habuit licentise; N I, 


U, 1. appello: iam hortum ipsi agricolae suc- 
cidiam alteram appellant; C 56. 

ceapio: se... recordatum esse vitio sibi taber- 
naculum captum fuisse [hortos Scipionis]; N IL 11. 

emo: homo cupidus et locuples ... emit (hor- 
tos) instructos; O III, 59. 

habeo: Pythius ei (Canio) quidam ... venales 
quidem se hortos non habere, sed licere uti Canio, 
si vellet, ut suis; OÖ III, 58. 

instruo: f. emo. 

praetereo: e .. sum multum equidem cum 
Phaedro ... in Epieuri hortis, quos modo prae- 
teribamus; F V, 8, 

2. utor: f. 1. habeo, 

3. ambulo in: cum in hortis cum Servio Galba 
... ambulavisset; A II, 51, i 

invito in: ad cenam hominem in hortos invi- 


tavit; O III, 58. 

sum in: cum P. Africanur hie ... feriis La- 
tinis ... constituisset in hortis esse; R 1, 14. j.1. 
praetereo, 


24 


hortus 


venio in: cum in hortos D. Bruti auguris com- 
mentandi causa ... venissemus; Lae 7. 

II, 1. laetus: nec ., segetibus solum et pratia 
... re8 rusticae laetae sunt, sed hortis etiam et 
pomarüs; C 54. 

2. in; si nuper in hortis Scipionis, cum est de 
re publica disputatum, adfuisser; Lae 25. 


hospes, Gaftfreund, Gaft, Frembling: 1, 1. 
saccusat: in qua (disciplina puerili) una Polybius 
noster hospes nostrorum institutorum neglegentiam 
sccusat; R IV, 3. 

adeunt: »nolite .. 
T IU, 26. 

desiderant: non curia vires mens desiderat, 
... non clientes, non hospites; C 32. 

dieit: haec ... locutum Archytam Nearchus 
Tarentinus, hospes noster, ... ee a maioribus natu 
accepisse dieebat; C 41. 

errant: f. II, 1. reduco. 

faeit: audire te arbitror, Scipio, hospes tuus 
avitus Masinissa quae faciat hodie nonaginta na- 
tus annos; C 34. 

nolunt: f. adeunt, 

venit: C. Blossius Cumanus, hospes familiae 
vestrae, Scaevola, quom ad me ... deprecatum 
venisset; Lae 37. 

2. Bocativ: »die, hospes, Spartae nos te hic 
vidisse iacentie;« T I, 101. 

1, 1. cognosco: e quibus (Druidis) ipse Divi- 
tiacum Haeduum, hospitem tuum laudatoremque, 
cognovi; D I, W. 

commemoro: 
commemorem? D 

fugio: ut inhospitalitas ait opinio vehemens 
valde fugiendum esse hospitem; T IV, 27. 

recipio: in quam (domum) .. hospites multi 
recipiendi; O 1,139. quamquam hi tibi tres libri 
inter Cratippi commentarios tamquam hospites 
erunt recipiendi; O IH, 121. 

reduco: nos ... errantis... tamquam hospites 
tui libri quasi domum reduxerunt; A ], 9. 

relinquo, spolio: (Caesar) spoliatum reliquit 
et hospitem et regem; D II, 79. 

video: Caesarem eodem tempore hostem et 
hospitem (Deiotarus) vidit; D II, 79. vidi in do- 
lore podagrae nihilo illum ... Posidonium quam 
Nicomachum Tyrium, hospitem meum, fortiorem; 
fr V, 44. 

2. pateo: est ... valde decorum patere domus 
hominum inlustrium hospitibus inlustribus; O II, 


hospites ad me adire!« 


uid ego hospitem nostrum ... 
26. 


8. deverto ad: neque (me) ad hospitem ante 
devertisse, quam ..; F V, 4. alterum (Arcadem) 
ad cauponem |jcop.|] devertisse, ad hospitem 
alterum; D I, 57. 

venio ad: is .. (Aratus) celeriter ad Ptolo- 
maeum |j Ptolem. ||, suum hospitem, venit; O II, 
82 


Il. fabula: qui clamores tota cavea nuper in 
hospitis et amici mei M. Pacuri nova fabula! 
Lae 24. 

IV. per: per hospites Em externos populos 
valere opibus et gratia; O II, 64. 


hospitalis, gaftfreundtic, gaftlih: alge: 
Theophrastus .. seribit Cimonem Athenis || [Athe- 
nis] || etiam in suos curiales Laciadas || [Lacia- 
das] || hospitalem fuisse; O II, 64. 

luppiter: cum .. eundem (lovem) Salutarem, 
Hospitalem, Statorem (dieimus); F III. 66. 


hospitalitas, saeftigteit, Gaftfreund- 
lichkeit: recte etiam a Theophrasto est laudata 
hospitalitas; O II, 64. 


186 


hostis 


hospitium, &aftreundfhaft, Serbere: 
l, discedo ex: quoniam ... ex vita ita discedo 
rg ex hospitio, non tamquam e domo; 


sum in: concubia nocte visum esse in somnis 
ei, qui erat in hospitio, illum alterum orare, ut 
subveniret; D ], 57. 

II. aceipi: cum .. (Caesar) ab eo (Deiotaro) 
magnificentissumo hospitio acceptus esset; D II, 79. 


hostia, Opfertier: I. balant: »rex... Pris- 
mus ... curis sumptus suspirantibus exsacrificabat 
hostiis balantibus«; D I, 42, 

convenit: f. Il. immolo; D II, 35. 

lactent: quibus hostiis immolandam quoigque 
deo, quoi maioribus, u laetentibus, quoi mari- 
bus, quoi feninis; L II, 2 

obtingit: quid est tam perspicuum quam ... 
talia cuique exta esse, qualis cuique obtigerit ho- 
stia? at enim id ipsum habet aliquid divini, quae 
Be obtingat; D 2 - 

sunt: »quae .. quoique divo decorae ue 
sint hostine, providento«; L II, 20. m 

II. adduco: cum fortuito hostiae adducantur; 
D 11, 38. 

deligo: j. delige, Ill. hostiam (3 &t.) 8. 1, 
©. 639, b. 

duco; cum imperator exercitum, censor popu- 
lum lustraret, bonis nominibus, qui hostias duce- 
rent, eligebantur; D I, 102. 

immolo: Aeschinves in Demosthenem invehitur, 
quod is septimo die post filiae mortem hostias 
immolavisset; T III, nostri .. duces mare in- 
gredientes inmolare hostiam fluctibus consuerunt; 
N Il, 51. quoniam ille (Pythagoras) ne Apollioi 
quidem Delio hostiam immolare voluit; N 111, 88. 
quod (Etrusei) religione inbuti studiosius et ore- 
brius hostias immolabant; D I, 93. Democritus 

. censet sapienter instituisse veteres, ut hostia- 
rum immolatarum inspicerentur exta; D I, 131. 
qui evenit, ut is, qui impetrire velit, convenientem 
hostiam rebus suis immolet? D II, 85. 

Ul. causa, al.: quamquam tu .. non hostis- 
rum causam |jcasum|j| confirmas sortium simili- 
tudine, sed infirmas sortis conlatione hostiarum; 

exta: f. II. immolo; D I, 1831. 

IV. exsacrificare: f. I. balant. 

immolari: f. I. lactent. 

litari: proxuma hostia litatur saepe pulcher- 
rime; D Il, 86, 

parentare: hostia .. maxima 
.. esse adiunctum |] [adiunetum] |] 

I, 54. 


hostilis, jeindtid, der Feinde: condicio- 
nes: Regulus... non debuit condiciones pactiones- 
in bellicas et hostiles perturbare periurio; O Ill, 
108. 
dextra: »hos non hostilis dextra ... ictus cor- 
pori inflixit meo«; T II, 20. 

manus: Priamum tanta Be orbatum ... 
hostilis manus interemit; T I, 85. »prius quam 
u an pestem mandatam hostili manu«; 


parentare pie 
putabat; 


pactiones: j. condiciones. 


hostis, $rembling, Feind: L abfolut: 1. ad- 
est, advolat: neque .. quisquam potest hostis 
advolare terra, quin eum uon modo esse, sed etiam 

uis et unde sit, scire possimus, maritimus vero 
ille et navalis hostis ante adesse potest, quam 
quisquam venturum esse suapicari queat, nec vero, 
cum venit, prae se fert, aut qui |jquis | sit aut 





hostis 
unde veniat aut etiam quid velit, denique ne nota 
uidem ulla, pacatus an hostis sit, discerni ac iu- 

icari potest; R II, 6. 

capit: cuius (Biantis) quom patriam Prienam 
cepisset hostis; P 8, 

dieit: cum Perses hostis in conloquio dixisset 
glorians: „solem ... non videbitis*; T I, 101. 

est, fert: f. adest. — gloriatur: f. diecit. 

infert: [ne hostis quidem et: potentis et bellum 
ultro inferentis interitum cum scelere (senatus) 
approbavit]; O I, 40. 
atitur: cuius (M. Marcelli) interitum ne cru- 
iseimus quidem hostis honore sepulturae carere 
passus est; C 75. 

potest: j. adest. 

quit, reddit: »cui nemo civis neque hostia 
quivit pro factis reddere par ||operae, opis|| pre- 
tiam ;« IR fr 7. 

venit, vult: f. adest. 

2. sum: quotienscumque dicetur .. quis ... 
sibi .. inimicus esse atque hostis; F V,29. pirata 
non est ex perduellium numero definitus || [de- 
finitus] |}, sed communis hostis omnium; OÖ III, 107. 
nisi forte idem hostis esse et civis potest; P 29. 
i. 1. adest. 

ohne Verb: »hine hostis mi Albucius, hinc 
inimious«; F I, 9. cur hostis Spartacus, si tu 
«vis? P 30. 

IL nach Verben: 1. armo: sicine eos (Torqua- 
tos) censes .. in armatum hostem impetum fe- 
cisse? F 1, 34. 

aspicio: Graeei .. homines 
cere non possunt; T II, 65. 

dieo: hostis .. apud maiores nostros ia dice- 
batur, quem nunc peregrinum dieimus; O I, 37, 

fundo: rogavit, essentne fusi hostes; F II, 97. 

propulso; extra uleiscendi aut propulsandorum 
hostium causam bellum geri iustum nullum potest;; 
R III, 35. 

puto: eum .., qui (eam iniuriam) faciat, com- 
munem hbostem tenniorum putant; O II, 68. 

video: ignavus miles ..., simul ac viderit ho- 
stem; T II,54. Caesarem eodem tempore hostem 
et hospitem (Deiotarus) vidit; D II, 79. 

F0c0: quod, qui proprio nomine perduellis esset, 
is hostis vocaretur; OÖ I, 37. 

elliptifh: itaque beatior Africanus cum patria 
illo modo loquens: »desine, Roma, tuos hostes —-;« 
F U, 106. 

2. adfero: cuius (Aiacis) ... ingressio laetitiam 
attulit sociis, terrorem autem hostibus; T IV, 49. 

dedo: numquam claros viros senatus vinctos 
hostibus dedidisset; O IIl, 108. qua (rogatione) 
en (C. Mancinus) est hostibus deditus; O III, 
1 


... hostem aspi- 


detraho: neque eum Torquatum ... torquem 
illum hosti detraxisse ... propter voluptatem; 
FI, 23. torquem detraxit hosti; F I, 35. 


do: (M. Regulus) nulla vi coactus praeter fidem, 
quam dederat hosti; F II, 65. (Regulus) ad sup- 
rung redire maluit quam fidem hosti datam 
allere; O 1, 39. qui (M. Atilius) ad supplieium 
2 u, ut fidem hosti datam conservaret; 

infigo: cum ... gladium 
infixerit; T IV, 50. 

obsisto: ut tamquam hosti sic obsistat dolori; 
Tu, 51. 

oppono: Leonidas ... se in m. tre- 
centosque E08 ... u ron hostibus; F Il, 97. 

promitto: si qu ur temporibus adduecti 
hosti promiserunt; O I, 39. 

3. certo cum: utrum igitur utilius vel Fabricio 
-.. vel senatui nostro ... armis cum hoste oer- 
tare an venenis? O III, 87. 


‚. hosti in pectus 


187 








ss ee 





hostis 


eonfero ad: ad hostes (C. Blossius) se con- 
tulit; Lae 37. 

confligo cum: manu cum hoste confligere 
immane quiddam et beluarum simile est; O 1, 81. 

dimico cum: illi (Ulixi) ... cum hostibus.... 
dimicare melius foit quam ..; O 

distinguo ab: an tu civem ab hoste natura 
Ilnatione, fortuna || ac loco, non animo factisque 
distinguis? P 29. 

immitto in: qui (Codrus) se in medios inmisit 
hostis veste famulari ||[qui ... famulani] |}; TI, 
116. imperatorem equo incitato se in hostem in- 
mittentem; N III, 15. 

proficiscor ad: neque... tum (Regulus) igno- 
rabat se ad crudelissimum hostem ... proficisci; 
O III, 100. 

pugno cum: re priore (militise socramento) 
amisso iure cum hostibus pugnare non poterat]; 
O 1,36. negat .. ius esse, qui miles non sit, 
cum hoste pugnare; O I, 37. 

reporto ex: nihil .. praeter laudem bonis 
atque innocentibus neque ex hostibus neque a 
sociis reportandum; L TIT, 18. 

versor in: cum (P. Decius) in mediis hostibus 
versaretar; D 1, 51. 


UL nach Subftantiven: 1. acies: fulgentis 
gladios hostiam videbant Decii, cum in aciem 
eorum inruebant; T II, 59. 

adventus: hostium repens adventus magis 
aliquanto conturbat quam expectatus; T III, 52. 
terra continens adventus hostium non modo ex- 
pectatos, sed etiam repentinos multis indicüs ... 
ante denuntiat; R II, 6. 

elaasis: quod se classe hostium circumfusos 
viderent; T III, 66. 

consilia: facile celare, tacere, dissimulare, in- 
sidiari, praeripere hostium consilis; O I, 108, 

copiae: quia nusquam erat scriptum, ut contra 
omnis hostium copias in ponte unus adsisteret; 
L Il, 10. quae vis Coclitem contra omnes hostium 
copias tenuit in ponte solum? quae patrem De- 
eium, quae flium devota vita inmisit in armatas 
hostium copias? P 12. 

dona: apud quem (focum) sedens ille ||ille se- 
dens|| Samnitium, quondam hostium, tum iam 
clientium suorum, dona repudiaverat; R IH, 40. 

equitatus: cum .. ii, qui alia via fugerant, 
in hostium equitatum inciderunt; D 1, 123. 

ladii: f. acies. 

interitus: f. I, 1. infert. 

ius iurandum: quam diu iure jurando hostium 
teneretur, non esse se senatorem; O II, 100. 

moenia: nee id (incendium belli) ... a portis 
huins urbis avolsum P. Africanus compulisset intra 
hostium moenia; RI, 1. 

potestas: cum in potestate essent hostium aut 
tyrannorum; F V, 53. qui (Regulus) in Bauen 
hostium vigiliis et inedia necatus est; F V, 82, 

tela: non cum Latinis decertans pater Decius 

. se bostium telis (obiecisset); TI, 89. Miltia- 
dem ... vitam ex hostium telis servatam in ci- 
vium vinclis profudisse; R I, 5. j 

vis: (rex) hostium rim se rprer putarvit, 
pervertit autem suam; D Il, 115. quis, quod per 
vim hostium esset actum, ratum esse non debuit; 
O II, 103. f i 

elliptifh: Iphigenia Aulide duci se immolan- 
dam iubet, „ut hostium elieiatur suo*; T I, 116. 

2. auctoritas adversus: indieant duodecim 
tabulsae ...: ADVERSUS HOSTEM AETERNA AUCTORI- 
TA8; O 1, 37, 

colloquia cum: hine cum hostibus elandestina 


| eolloquia nasci; C 40. 


et in hostem et in in- 
24* 


impetus in: multo .. 


hostis 


188 


humanitas 


probum civem vehementiores iratorum impetus 
esse; T IV, 48. j. II, 1. armo. 

indutiae cum: cum triginta dierum essent cum 
hoste indutiae faotae; O I, 39. 

ius adversus: cum iusto .. et legitimo hoste 
res gerebatur, adversus quem et totum ius fetinle 
et multa sunt iura communia; OÖ Ill, 108. 

iustitia in: [maximum .. exemplum est iusti- 
tise in hostem a maioribus nostris constitutum, 
cum ..;] O I, 40. 

res cum: f. ius adversus. 

IV. Umftand: ab: qui ab hoste obsidentur; 
0 II, 56. 

eum: indicant duodecim tabulae: AUT STATUS 
DIES CUM HOSTE; OÖ 1, 87. [est .. ius etiam belli- 
cum fidesque iuris iurandi saepe cum hoste ser- 
vanda]; I, 107. quibus (foederibus) etiam 
cum hoste devineitur fides; O III, 111. 

in: ut eam (probitatem) ... in hoste etiam 
diligamus; Lue 29, 


hue, hierher, Hierzu: I. accedo: Aristoteles 
eiusque amici huc proxime videntur accedere; A 
U, 181. quid est, quod huc possit, quo || quod || 
melius sit, Fee FL, 41. quid huc accessit 
ex iure civili? L II, 583. accedat huc suavitas 
usedam oportet sermonum atque morum; Lae 


addo: adde buc fontium gelidas perennitates; 
N IL, 98. huc adde nervos ... eorumque ur 
eationem corpore toto pertinentem; N II, 139. 
sadde [[addo || .. huc, quod mihi portento cae- 
lestum pater prodigium misit;« N III, 68. adde 
huc, si placet, unguentarios, saltatores; O I, 150. 
nihil huc ||hic, huic|| addi potest, quo magis 
virtus sit; P 22. 

adhibeo: quid .. huc adhibetis iram? T IV, 50. 

adripio: >huc arripe ad me manibus abstractam 
(matrem) piis«; T II, 20. 

confero: eam .. facultatem disserendi ... po- 
tius huc conferas; N II, 168. 

curso: ex corporibus huc et illuc casu et te- 
mere cursantibus; N II, 11 

declino: ego huc declinabam, nec invitus; 

‚ 


digredior: eo iam, unde hue digressi sumus, | 


revertamur; N III, 60. ut, unde huc digresaa est, 
eodem redeat oratio; D IL, 109. 

duco: acumen hominum ex similitudine aliqua 
coniecturam modo huc modo illuc ducentium; 
DU, 145. 

effluo: (aör) efluens huc et illuc ventos eflicit; 
N II, 101. 

ertineo: huc .. pertinet, animal hoc pro- 
vidum ... generatum esse ..; L I, 22 
ervenio: huc si perveneris me tibi primum 

quidque concedente; A II, 49. nihil illinc huc 
pervenit; F V, 94. 

rapio: quae (pars) hominem huc et illuc rapit; 
O 1, 101. 

revertor: harum (civitatum) rectores et con- 
servatores hinc profecti huc revertuntur; R V1, 18, 

traho: quae agır, disputationibus huc et 
illue trahuntur; A II, 116, 

transfero: meliorn, quam ibi fuissent, 
unde huc translata essent; R II, 0. quae modo 
huc, modo illuc transferuntur; P 14. 

vagor: quae est .. natura, quae volucris huc 
et illuc passim vagantis effieiat ut significent ali- 
quid? D II, 80. 

venio: causa .. fuit huc veniendi, ut ..; F 
II, 8. me ipsum huc modo venientem cönverte- 
bat ad sese Coloneus ille locus; F V, 3. me . 
ad altiorem memoriam Oedipodis huc venientis 
... species quaedam commovit; F V, 3, qui 


' artibus; R 


{(Numa) ut huc venit; RI, 25. quin huc ad vos 
venire propero? R VI, 15. qui nunc potissimum 
huc venerim; L II, 2. cur huc libentius venias; 
verso: huc et illuc, Torquate, vos versetis 
licet; F Il, 99. in quo ... verses te huc atque 
illuo necesse est; F V, 86. ille ... nonne versat 
huc et illuc cogitatione rationem? N III, 68. 

volo: eadem .. efieit in avibus divina mens, 
ut tum huc, tum illuc volent alites; D I, 120. 

ohne Berb: quid ta, inquit, huc? a villa enim, 
eredo; F II, 8. 

Il. aditus: huc tibi aditus patere non potest; 
R VI, 15. 

IH. Lüde: et sursum et deorsum, modo huc, 
modo illue *; Ti 48, 


humane, menfhlic, vernünftig, menicen- 
freundlih: excipio: videte, quam humane excipiat 
altera lex; L Il, 60. 

facio: si qui forte, cum se in luctu esse vellent, 
aliquid fecerunt humanius; T III, 64. 

fero: eidem (Graeci) morbos toleranter atque 
humane ferunt; T II, 65. quod humana Ahumume 
| humana, humanae |] ferenda intellegit; T IH, 3. 


humanitas, Nenfgennatur, Denichlicteit, 
Menjhenfreunblichkeit, Milde, feine Bildung: I. du- 
cit: hie alio res familieris, alio dueit humanitas; 
O II, 89. 

fert: patitur (hoc) consuetudo, fert etiam hu- 
manitas; O II, 5 

patitur: tanta .. poena (eos) adficiamus, 
quantum aequitas humanitasque patitur; O II, 18. 

IL, 1. deporto: te .. non cognomen solum 
Athenis deportasse, sed bumanitatem et pruden- 
tiam intellego; C 1. 

exstirpo: nisi ex eius (sapientis) animo extir- 
patam humanitatem arbitramur; Lae 48. 

omitto: omisit hic (rex) et pietatem et huma- 
nitatem; O III, 41. 

repello: est potius inmanitatis omnem huma- 
nitatem repellentis; O I, 62, 

2. sum: te ... nec potuisse non commoveri 
nes fuisse id humanitatis tuae; Lae 8. 

3. discrepo ab: ea, quae multum ab humani- 
tate diecrepant; O I, 145. 

excolo ad: quibus (myateriis) ex agresti im- 
manique vita exculti ad humanitatem et mitigati 
sumus; L Il, 36. 

revoco ad: ad humanitatem atque mansuetu- 
dinem revocavit animos bominum studiis bellandi 
er ac res: RI, ai 

. expers: placet .. humanitatis expertis 

habere ivintias aneieet D II, 80. 

IV, 1. artes: appellari ceteros homines, esse 
solos eos, a politi propriis humanitatis 


eibus: animi cultus ille erat ei quasi quidam 
humanitatis cibus; F V, 54, 

corpus: ista in figura hominis feritas et in- 
manitas beluae a communi tamquam humanitatis 
corpore segreganda est; O III, 32. 

effigies: is (Sex. Peducaeus) qui hunc nostrum 
reliquit or et humanitatis et probitatis suae 
filiam; F II, 58. 

societas: qui 
genere ... nullam 
R I, 48, 

species: quaedam .. humanitatis quoque ha- 
bent primam speciem, ut misericordia, aegritudo, 
metus; T IV, 32. 

specimen: C. Caesaris, in quo mihi videtur 
specimen fuisse hamanitatis, salis, auavitatis, le- 
poris; T V, 55. 


. .. cum omni hominum 
umanitatis societatem velit; 


humanitas 

2. commercium cum: qui modo cum Musis, 
id est cum humanitate et cum doctrina, habeat 
aliquod commercium; T V, 66. 

societas cum: cuiug (Platonis) et vita et ora- 
tio consecuta mihi videtur difheillimam illam so- 
eietatem gravitatis cum humanitate; L III, 1. 

V,1. derigere: ad extremun: utilitate ... ofh- 
cium derigit ||dir.|| magis quam humanitate; 
oO Il, 89. 

superior: Philippum ... facilitate et humani- 
tate video superiorem fuisse; O 1, 90, 

2. propter: propter humanitatem atque doctri- 
nam Anco regi familiaris est factus; R II, 35. 


humanus, menjölih, menihenfreundlid, 
gebildet: A. bei Enbftantiven: algs: Cyrum ... 
et ceteris in rebus comem erga Lysandrum atque 
humanım fuisse et ..; C 59. 

algd: attulisti aliud humanius horum recentio- 
rum; F Il, 82. hbumanım id quidem, quod ita 
existimas; T Il, 12. ea ratio consolandi, quae 
docet humana esse, quae acciderint; T II, 57. 
Phaedro nihil elegantius, nihil humanius; N I, 98. 
ui en putat humana, sua bona divina iu- 
icat; 40. quae fateor humana esse et 
multis bomis viris accidisse; L IL, 48. nihil minus 


et || minus |] civile et humanum quam ... quic- 
quam agi per wim; L lil, 42, 
smor: quodsi ... (bestise) id .. faciunt ... 


cum quadam similitudine amoris humani; Las 81, 

animus: utriusque harım rerum humanus ani- 
mus est expers; T 1, 65. humanus .. animus ... 
cum alio nullo nisi cum ipso deo ... comparari 
potest; T V, 38. Pythagoras ... non vidit dis- 
tractione humanorum anımorum discerpi et lace- 
rarı deum; N 1,27. ex quo intellegitur esse extra 
dirinum animum, humanus unde dueatur; D I, 70, 
hbumani .. animi eam partem, quae sensum ... 
habeat, non esse ab actione corporis seiugatam; 
D I, 70. necesse est cognatione | cognitione, con- 
tagione || divinorum animorum animos humanos 
commoveri; D I, 110, quantum .. esset religuum 
ex humano animo; Ti 46. 

earitas: . societas; F V, 66. 

casus: ea .. despiciens (virtus) casus contemnit 
humanos; T V, 4. ut ... humanos .. casus vir- 
tute inferiores putes; Lae 7. 

communitas: j. coniunctio; O I, 157. socie- 
tas; F V, 66. O I, 50. 

compositio: f. species; N I, 47. 

eondicio: ecquid .. intellegis, quantum mali 
de humana condicione deieceris? I, 15. nibil 
est .., quod tam obtundat ... aegritudinem .. 
quam meditatio condicionis humanae; T III, 34. 
necessitas ferendae condicionis humanae quasi cum 
deo pugnare prohibet; 'T III, 60. nec...non sit 
deterior mundi potius quam humana condicio; 
N I, 86. 

conformatio: f. species; N I, 47. 

eoniunctio: animi affeotio ... hanc ... so- 
cietatem coniunctionia humanae ... ue tuans; 
FV, 65. magnitudo animi remota |ja|| com- 
munitate coniunotioneque humans feritas sit quae- 
dam; O I, 157. 

consilium: 
lom; D I, 122. 

consortio: dissolvetur omnis humana consor- 
tio; O III, 26. 

eonvictus: ST tollit convictum humanum 
et societatem; O III, 21. 

corpus: qui (animi) ... essent .. in corpori- 
bus humanis vitam imitati deorum; T 1,72. Tri- 
ton .. natantibus invebens beluis adiunctis hu- 
mano corpori; N I, 78. deus inclusus corpore 
bomano iam, non Cassandra loquitur; D I, 67. 


nostrum ... humanum est consi- 


189 


humanus 


credo deos inmortales sparsisse animos in corpora 
humana, ut essent, qui terras tuerentur; GC 77, 

cultus: f. victus. 

eventus: qui eventus humanos superiores quam 
suos animos esse ducunt; T IV, 61. 

exitus: quibus .. Romulum tenebris etiamsi 
natura ad humanum exitum abripuit, virtus tamen 
in eaelum dieitur austulisse; R r. 25. 

Fides: bene vero, quod Mens, Pietas, Virtus, 
Fides conseoratur manu || humana |]; L II, 28. 

figura: numquam vidi .. animam rationis con- 
siliique partieipem in ulla alia nisi humana figura; 

1,87. a ratione ad humanam figuram quo 
modo necedis? N I, 89. ad similitudinem .. deo- 
rum |] deo, al. || propius accedebat humana virtus 
quam figura; N 1, 96. j. species; N I, 47. 

forma: quibus (rationibus) docere velitis huma- 
nas esse formas deorum; N 1,76. ut homini, cum 
de deo cogitet, forma occurrat humana; N I, 76, 
nec esse humana (forma) ullam pulchriorem; N I, 
76. ante igitur humana forma quam homines ea, 
qua |jeaque || erant forma di inmortales; N 1,90. 
non .. illorum (deorum) humana forma, sed nostra 
divina dicenda est; N I, W. 

gens: (caritas) serpit .. foras... deinde totius 
complexu gentis humanae; F V, 65. gentem .. 
nullam video neque tam humanam atque doctam 
neque .; DI, 2 

genus: hominem .. esse censebant quasi par- 
tem quandam eivitatis et universi generis humani; 
Al 3. ut ei (homini) cum genere humano quasi 
civile ius intercederet; F III, 67. nos ... natos 
.- 8886 ... ad societatem communitateınque ge- 
neris humani; F IV, 4. quae... de coniunctione 
generis humani ... dieuntur; F IV, 19. quae 
similitudo in genere etiam hunano apparet; F V, 
42. quod latius pateat quam ... ipsa caritas 
generis humani; F V, 65. totum prope caelum 

. nonne humano genere completum est? TI, 
28. fuit quaedam vis, quae generi consaleret hu- 
mano; T I, 118. qui inbecillitatem generis hu- 
mani cogitat; T IIl,34. non..id solum continet 
ea disputatio, ut cognitionem adferat generis hu- 
mani; T IIl, 57. »quae generi humano angorem 
nequiequam adferunte; T III, 59. similiter .. de- 
finitur et mulierum odium, ut Hippolyti, et, ut 
Timonis, generis humani; T IV, 27. ineipio ... 
humani generis imbecillitatem fragilitatemque ex- 
timescere; T V, 3. caeli .. mutationes ... a dis 
inmortalibus tribui generi humano putant; N I, 4. 
ut ... (deorum) cum humano genere concubitus 
(rideremus); N I, 42, ut ob eam ipsam causam 
... hoc idem generi humano evenerit; N II, 17. 
quiequid .. magnam utilitatem generi adferret 
humano; N II, 60. sequitur, ut eadom sit in iis 
(dis), quae humano in genere, ratio; N II, 79. 
quae (res) inessent in omni mundo cum magno 
usu et commoditate generis humani; N II, 80. 
licet .. contrahere universitatem generis humani; 
N II, 164. haud scio an melius fuerit humano 

neri motum ... cogitationis ... non dari; N. 
I, 69. non dari illam (rntionem) quam dari hu- 
mano generi melius fuit; N III, 78. quid mirum 
est omne ab ea (divina providentia) genus huma- 
num esse contemptum®? N III, 93. ut sint di, 
potest fieri, ut nulla ab iis divinatio generi hu- 


mano tributa sit; DI, 10. ut... natura ... 
nec fruges terrae ... cum utilitate ulla generi 
humano dedisset, nisi ..; D I, 116. eos (deos 


Ennius) non curare opinatur, quid agat humanım 
genus; D I, 132. »eos (deos) non curare opinor, 
quid agat humanum genus«; DI, 104. quoniam 
maxime rapimur ad opes augendas generis hu- 
mani; RI, 3. conversionibus .. caelestibus ex- 
titisse quandam maturitatem serendi generis hu- 


humanus 


190° 


humanus 


mani; L I, 24. nec solum in rectis, sed etiam in 
Bes insignis est humani generis simili- 
udo; LI, 31. illa lex, quam di humano generi 
dederunt; L II, 8, tecta ... unde .. initio ge- 
neri humano dari potuissent? O Il, 13. cum da. 
plex esset natura generis humani; Ti 44. f. ge- 
mus, IV, 1. societas (11 &t.) ©. 102, b. 

homo: haec ego non possum dicere non esse 
hominis quamvis et belli et humani; F II, 102. 

imbeeillitas: genera .. (nobis deorum nota 
sunt), coniugia, cognationes omniaque traducta 
ad similitudinem inbeeillitatis humanae; N II, 70. 

ingenium: ut nulla acies humani ingenii tanta 
sit, quae ..; A II, 122, nec ratio excellens ingenii 
humani signißicat ..; F II, 41. figuram .. cor- 
poris habilem et aptam ingenio humano (natura) 
dedit; L 1, 26 

iura: qui (C. Caesar) omnia iura divina et hu- 
mana pervertit; O I, 26. 

lex: quae (naturae ratio) est lex divina et hu- 
mang; ö II, 38. 

mala: quae (laudatio mortis) constat ex enu- 
meratione humanorum mwalorum; T 1, 116. 

membra: ut iudicetis membris humanis deos 
non egere; N ], 92. deos ... membris .. huma- 
nis esse praeditos; N II, 3. 

mens: eadem e natura est humana mens; Tl, 
67. quo longius mens humana progredi non 
potest; T1V,47. quantam vim rerum optimarum 
ınens humana contineat; L I, 16. f. Fides. 

mores: ooörcet beluam, et eam docilem et hu- 
manis moribus adsuetam; R II, 67. 

munus: ne munus humanum || [humanum] |] 
adsignatum a deo defugisse videamm; R VI, 15. 
iucundum nobis perfunctis muneribus humania 
occasum ... fore; fr V, 97. 

natura: continet .. omnem sedationem animi 
humana in conspeotu posita natura; T IV, 62. 
»quod (malum) non natura humana patiendo ecfe- 
rat-e; T IV, 63, si erit ... perspecta omnis .. 
humanae naturse figura atque perfectio; N II, 188, 
> in illo Sieulo ingenii, quam videretur natura 
umana ferre potuisse, .. fuisse; R I, 22. ex 
quattuor .. locis ... primus ille.... maxime na- 
turam attingit humanam; O I, 18. 

opiniones: consolabitur eam |] eum || 
en opinionum alta quaedam despectio; 
r V, 69. 

Pietas: f. Fides. 

poena: »periuri poena divina exitium, humana 
dedecus«; L II, 22. 

potestas: quod hominis mens, quod ratio, 
quod vis, quod potestas humana efficere non pos- 
sit; N 11, 16. 

praemia: nec in prasmiis humanis spem po- 
sueris rerum tuarum; R VI, 25. 

ratio: horum sunt auguria non divini impetus, 
sed rationis humanae; D I, 111. f. potestas. 

res: tu omnium divinarum humanarumque re- 
rum nomina, genera, oflieia, causas aperuisti; A 
I, 9. adhibita.. divinaram humanarumque rerum 
secientia; F II, 37. multa dieta sunt ab antiquis 
de conteminendis ... rebus humanis; F V, 73. an 
dubium est, quin virtus ita maximam partem ob- 
tineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? FV, 
91. proinde || perinde |] quasi ... certi quicquam 
sit in rebus humanis; T1, 86. totam... vim bene 
vivendi ... in omnium rerum humanarum con- 
temptione ... ponamus; T 1, 95. patientiae, re- 
rum humansrum despicientiae quo modo respon- 
debis? 'T II, 32. qui invictus sit, eum (necesse 
est) res humanas despicere; T III, 15. hacc est 
illa ... sapientia, et perceptas penitus et pertra- 
ctatas res Enns; habere; T ih, 3%. ut.. con- 


siderandis rebus humanis proprio philosophise | magnum sapienti videri potest? T IV 


Te ———————————————————————— nn nn 


frustur oficio; T IU, 34 hi .. omnes diu cogi- 
tantes de rebus humanis intellegebant ..; T III, 
58. is est beatus, cui nihil humanarum rerum .. 
intolerabile ad demittendum animum ... videri 
otest. quid enim videatur ei magnum in rebus 

umanis? T IV, 37. contemnendae res humunae 

sunt; TIV,51. sapientiam esse rerum divinarum 
et humanarım scientiam; T IV, 57. quae (sapien- 
tia) divinarum humanarumque rerum ... cogni- 
tione hoc .. nomen ... adsequebatur; T V, 7. 
qui (philosophi) omnino nullam habere censerent 
rerum humanarum procurationem deos; N I 3. 
consulere eoa (deos) rebus humanis; N II, 3. IIL, 6. 
deorum providentia conauli rebus humanis; N II, 
162. quodsi tales dei sunt, ut rebus humanis in- 
tersint; N III, 47. videamus ... consulantne di 
rebus humanis; N IIl, 65. si (di) vident res hu- 
manas; N II], 82. aut (divina providentia) negle- 
git res humanas; N Ill, 92. cur non (mens di- 
vina) rebus humanis aliquos otiosos deos praeficit? 
N III, 98. et esse deos et eos consulerse rebus 
humanis; D I, 10. quidvis .. (dieamus) potius 
quam deos res humanas curare fateamur; D I, 33. 
eosdem .. (deos) consulere rebus bumanis; D I, 
117. quid ... gg putet in rebus huma- 
nis, qui ..? RI, 26. ex quo magnitudo animi 
exiatit humanarumque rerum contemptio; O I, 18. 
quod animo magno elatoque humanasque res de- 
seipiente factum sit; O I, 61. despicientia adhi- 
benda est rerum humanarım; O I, 72. ut Br 
spicerent rerum humanarum inbecillitatem; I, 
90. illa .. sapientia ... rerum est divinarum et 
sspientia .. est 


humanaruın scientia; O I, 153. 
... rerum divrinarum et humanarum ... scientia ; 
O5. ut amicitiam omnibus rebus humanis 
auteponatis; Lane 17. est .. amieitia nihil alind 
nisi omnium divinarum humanarumque rerum cum 
benivolentia et caritate consensio; Lae2%0. pleri- 
que neque in rebus humanis quiequam bomum 
norunt, nisi quod fructuosum sit; Lae 79. una 
est .. amicitia in rebus humanis, de cuius utili- 
tate omnes uno ore consentiunt; Lae 86. quo- 
niam res humanae fragiles caducaeque sunt; Lae 
102. sapientis animus ... tolerantis rerum hu- 
manarım ... saeptus vincetur? P 27. 

satus: herbam .. asperam ||subito || eredo 
avium congestu, non humano satu (extitisse); 

sensus: ut ... ie, qui humanog sensus amise- 
rit, divinos adsecutus sit; D II, 110. 

simulacra: videat ... Graecise ... delubra 
magnifica humanis consecrata simulacris; R II, 14. 

societas: in quibus (animi partibus) ... inest 
ad humanam societatem iustitine fida custodia; 
F1,113. id a communitate et es, quam exposui, 
earitate ac societate humana non abhorrebit; F 
V,66. omitto.... orationis vim, quae conciliatrix 
est humanse maxime societatis; L I, 27. violabit 
ius humanse societatis; O I, 21. quae naturae 
rincipia sint communitatis et societatis humane ; 
b I, 50. quae (res) sunt in iure societatis huma- 
nae; OL, &. ita semper (sapiens vir) ofieio fun- 
getur utilitati consulens hominum et ei ... hu- 
manae societati; O 111, 31. tu cum hominibus 
consulere debeas et; servire humanae societati; OÖ 
IL, 52. f. convictus. 

species: a natura habemus omnes omnium 
gentium speciem nullam aliam nisi humanam deo- 
rum; N I, 46. quae conpositio membrorum, quae 
conformatio liniamentorum, quae figura, quae spe- 
cies humana potest esse pulchrior? N I, 47. qui 
(di) induti specie humana fabulas poötis suppedi- 
taverunt; N II, 68. 

studia: quid... in etudiis humanis || a H .»-.. 


humanus 
Ü 


vietas: omni cultu et viotu humano (Dionysius) 
carebat; T V, 63. 

vir: geis ... illum (Epicurum) negat et bonum 
virum et comem et humanım fuisse? F I, 8. 
quo (dolore) optimum atque humanissimum virum, 
Cn. Octavium, ... conficı vidi; F IL, 98. 


virtus: in bestiis erunt secreta a voluptate hu- 
manarım quaedam simulacra virtutum? F II, 110. 
neque .. est ulla res, in qua propius ad deorum 
numen virtus accedat humana, quam civitatis . 
eondere; R I, 12. f. Fides, figura; N I, 96. 

vis: f. potestas. 

visa: sin vera visa divina sunt, falsa autem et 
inanie humana; D II, 127. 

visus: 8i .. nee humano risw . 
quo (di sunt); N I, 85. 

vita: vitae humanae enumerat incommoda; T 
1, 84. »ubi remissa humana vita corpus requiescat 
malis;« T I, 107. »nos ... humanae vitae varia 
reputantis mala;« T I, 115. qui (homines) prae- 
stantibus ingeniis in vita humana divina studia 
eoluerunt; R VI, 18. ex quibus humanae vitae 
erroribus et aerumnis fit, ut ..; fr V, 9 

vitia: qui (animi) se humanis vitiis contamina- 
vissent; T 1, 

voluptas: humanissima completur animus vo- 
loptate; A II, 127. 

B. allein: I. considero: haec ille intuens ... 
quanta rorsus animi tranguillitate humana et ci- 
teriora considerat! T V, 71. 

eontemno: f. oontemmeo, Il. humana (3 St.) 
8.1, €. 524, a. 

curo; quae .. potest esse sanctitas, si dei 
humana non curant? N I, 128, 

despicio: f. despieio humana (4 &t.) ©. 1, 
©. 651, b. 

duco: vir ... mäagno animo, vere fortis, infra 
se omnia humana ducens; F II, 29. f, duco, IV, 
5. humana (4 ©t) ®. I, ©. 775, b. 

fero: quod humana humane || humana, huma- 
nae || ferenda intellegit; T Il, 34. 

meditor: sint semper omnia homini humana 
meditata; T II, 30. 

arglego: qui deos putas bumana neglegere; 

patior: cum ... eorum gravitatem constan- 
tiamque laudamus, qui non turbulente humana 
patiantur; T IV, 60. 

puto: quodsi homines „humani*, ut ait poöta, 
‚nuihil a se alienum putarent*; LI, 33. quam- 
quam Terentianus ille Chremes „humani nihil a 
se alienum putat*; O I, 30, 

sperno: volumus ... humana omnia spernen- 
tem illom esse; T IV, 61. 

transfero: Homerus... humana ad deos trans- 
ferebat; divina mallem ad nos; T I, 65. 

vinceo: virorum esse fortium ... et humana 
vincentium toleranter dolorem pati; T II, 48, 

I. algd: f. I. puto. 


humatio, Beerdigung: I. dico, sentio 
de: ut aliquid etiam de humatione et sepultura 
dieendum existimem, rem non difficilem . de 
qua Socrates quidem quid senserit, apparet in eo 
libro, in quo moritur; T I, 102, 

Il. ratio: tota .. de ratione humationis unum 
tenendum est, ad corpus illam pertinere; TI, 104. 


humerus (unerus), Säulter: I. numero: 
scutum, gladium, galeam in onere nostri milites 
Fr plus numerant quam umeros, lacertos, manus; 
‚97. 
obtineo: »Capra laerum umerum clara obtinets; 


+ 


. neo tali ali- 


_BI_ 





‚ L adest: aderit .. malorum 
| paupertas, ignobilitas, humilitas; T V, 





humilitas 


Il. latitudines, vires: tum vires umerorum 
et latitudines ad aratra [exjtrahenda; N II, 159. 

III. sustinere: ia a per studium ingresaus 
esse Milo dieitur, cum humeris |[umeris || susti- 
neret bovem; C 33. 


humidus {umidus), fendt: A. alqd: nihil 
(est in animis) ne aut umidum quidem aut flabile 
aut igneum; TI, 66. fr IX, 10. sive illud aridum 
est eire umidam; N II, 186, 

caelum: quod et umidum et caliginosum (cae- 
lum) est propter exhalationes terrae; T 1, 43 

eorpora: vgl. B. — lectus: f, tectum. 

natura: ut (natura) vel terrena sit vel ignen 
vel animalis vel umida; N III, 

teetum: ille certe non fortie, qui incet »in 
tecto ||leeto j| umido«-; T II, 38. 

B. fero: eam .. naturam esse quattuor omnia 
gignentium corporum, ut ... terrena et umida 
suopte nutu et suo pondere ad paris angulos in 
terram et in mare ferantur; T I, 40. 


humifer (um.), feucht: »boves ... naribus 
umiferum duxere ex aöre sucume; D 1, 15. 


humilis, nievrig, gering, unbedeutend, Hein 
mätig: A. algs: Amphiaraus et Tiresias non hu- 
Dim Ey obscuri ..., sed clari et praestantes viri; 

I, 88. 

alqd: nibil abiectum, nihil humile cogitant; F 
V,57. est in animis ... quiddam humile, 
enervatum quodam modo et languidum; TU, 47. 
ne quid humile, summissum, molle, ecfeminatum, 
fractum abiectumgque faciamus; T IV, 64, quas 
sunt humiliora neque se tollere a terra altios 
possunt; T V, 37. quae et consceripta a multis 
ur TENSENE et aunt humiliora quam illa, quae..; 

I, 14. 

animus: ut succumbere doloribus eosque hu- 
mwili animo imbeeilloque ferre miserum est, ... 
sic ..; F 1,49. quae timido animo, humili, de- 
misso fractoque fiant; O III, 115. omnis animi 
debilitati et humilis et fracti timiditas servitus 
est; P 41. 

exanimatio: quae .. (deelinatio fiet) sine ra- 
tione et cum exanimatione humili atque fracta 
nominetur metus; T IV, 13. 

homunculus: ex eadem urbe humilem homun- 
culum a pulrere et radio excitabo, ... Archime- 
dem; T v 64. 

ortus: humilem sane relinquunt et minime ge- 
nerosum, ut ita dicam, ortum amicitine; Lae 29. 

parentes: si parentibus nati sint humilibus; 
Lae 70. 

quadrupes: 
humilis, aspera«; 

res: qui suas omnes cogitationes abiecerunt in 
rem tam humilem tamque contemptam; Lae 32, 

B. allein: a. vident: omnes non inprobi hu- 


ee tardigrada, agrestis, 


miles ... praesidium sibi paratum vident; O UI, 
70. 

b. duco ab: oratorum .. laus ita ducta ab 
humili venit ad summun, ut .; TIL, 5. 


humilitas, Niedrigteit, Xcmut, Berzagtfeit: 
... turba R 


est: aliorum (animalium) ea est humilitas, ut 
Tg terrestrem rostris facile contingant; N II, 

prohibet: num .. ignobilitas aut humilitas 
aut etiam popularis offensio sapientem beatum 
esse prohibebit? T V, 108. 

I. habeo: habet ardorem libido, levitatem lae- 


 titin gestiens, humilitatem metus; T Ill, 27. 


humilitas 

II, 1. distare: septem alia (sidera) auos quae- 
que tenere cursus multum inter se aut altitudine 
aut humilitate distantis; T V, 69. 

ferri: docet .. ratio mathematicorum, 
quanta humilitate luna feratur terram paene con- 
tingens; D II, 91. 

2. propter: quorum || quarum |] .. prima netas 

ropter bumilitatem et obscuritatem in hominum 
ignoratione versatur; OÖ II, 45. ut ... neque te- 
nn propter humilitatem eircumveniantur; 


humiliter, teinmütig: cum humiliter de- 
misseque sentiret; T V, 24. 


humo, beerdigen, begraben: I, a. ius: Athe- 
nis iam ab illo priino rege Gecrope, ut aiunt, per- 
mansit hoc ius || corpus || terra humandi; L II, 63. 

b. verbal: iis .. (corporibus) humo tectis, e 
quo dietum est „bumari*; T I, 36. 

U. alqm: is (Aesculapius) fulmine percussus 
dieitur humatus esse Cynosuris; N III, 57. qui 
(Simonides) cum ignotum quendam proiectum mor- 
tuum vidisset eumque humavisset; DI, 56. ut ab 
eius (Amphiarai) solo || solio ||, in quo est huma- 
tus, oracla peterentur; D I, 88. quale (est som- 
nium) de Simonide, qui ab eo, quem bumarat, ve- 
titus est navigare; b I, 135. quod nunc com- 
muniter in omnibus sepultis venit usu ||usu ve- 
nit ||, wt humati dicantur, id erat proprium tum 
in ils, quos humus iniecta contexerat; L II, 57. 
iniecta gleba + tum et illis humatus est, et gleba 
vocatur; L II, 57. quod .. (lex) addit: „neve 
urito,“ indicat, non qui uratur, sepeliri, sed qui 
humetur; L II, 58. 

corpora: magorum mos est non humare cor- 
eg suorum, nisı a feris sint ante laniata; T I, 

08.5.1, 

liberos: »multis sunt humandi liberi, rursum 

ereandie; T II, 59. 


humor (umor), Feudtigkeit, Nah, MWaffer: 
I. adlabituar, al: umor ||humor |] adlapsus ex- 
trinsecus, ut in tectoriis videmus austro, sudorem 
videtar imitari; D II, 58. 

durescit: aquilonibus reliquisque frigoribus 
adstrictus |}adieetis|| durescit umor; N II, 26 

est, potest: umor ita mollis est, ut facile 
premi conlidique possit; N Ill, 31. 

tabescit: idem (umor) vicissim mollitur tepe- 
factus et tabescit calore; N II, 26. 

IH, 1. amitto: quo modo ... corpora .. non 
intereant umore aut spiritu amisso; N III, 35. 

eonlido: f. I, est. 

conligo: ut (di) aut nimis acres aut nimis 
concretos umores conligant; N II, 59. umorem 


Iaceo, liegen, gefallen fein, ruhen, barnieber 
liegen, machtlos, unbeachtet fein: alge: iam decimum 
annum (Philoctetes) in spelunca iacet; F II, 94. 
dic, hospes, Spartae nos te hie vidisse iacentis;« 
T1,101. adflictusne et incens et lamentabili voce 
deplorans audies: „o virum fortem!*? T II, 32. 
ille certe non fortis, qui iscet »in tecto |] lecto || 
amidor; TII, 33, ita adflicti et exanimati iacent; 
T 1, 54 quid iaces aut quid maeres? T III, 36. 
quid .. est ... deformius quam ragen quis 
adflietus, debilitatus, iacens? T IV, 35. quo .. 
oppressus iaceas; T IV, 39, fore ut (Caesar) ... 


192 


iaceo 
su colligens (aör) terram nuget imbribus; N II, 
101, 


consumo: cum umore consumpto neque terra 
ali posset nee remearet aör; N II, 118. . 

extenuo: quae (sidera) ... marinis terrenisque 
umoribus longo intervallo extenuatis alantur; 
N II, 483, 

habeo: quin et umorem et calorem ... et ter- 
renam ipsam viscerum soliditatem ..., si quis quae- 
rat, unde habeamus, apparet, quod aliud a terra 
sumpsimus, aliud ab umore, aliud ab igni, aliud 
ab aöre eo; N II, 18, umorem .. (nares) semper 
habent ad pulverem multaque alia depellenda non 
inutilem; N II, 145. 

mollio, tepefacio: f. I, tabescit. 

premo: j. I. est, 

profundo, secerno: ab eo cibo cum est »e- 
ereta bilis ug umores, qui e renibus profundan- 
tur; N II, 187. 

2. vaco: ut illa natura caelestis et terra vacat 
et umore, sic ..; T I, 65. 

3, inceludo in: ut intellegi facile possit in 
tantis illis umoribus esse inclusum calorem; N IL, 


sumo ab: f. 1. habeo; N II, 18. 

II. ali: cum sol igneus sit Oceanique alatur 
umoribus; N II, 40. j. U, 1. extenuo. 

peredere: »lacrimae peredere umore exsanguis 
genas«; T III, 26. 


humus, &rbe, Erdboden, Boden: I. con- 
tegit: id erat proprium tum in iis, quos humus 
iniecta contexerat; L II, 57. 

II, admiror, subigo: cum admiraretor 
Te . humum subactam atque puram; 

59. 

inieio: [. I. 

UT, 1. tegi: iis .. (corporibus) humo tectis, ® 
quo dietum est „bumari*; TI, 36. 

2, a. humi: quousque humi defixa tua mens 
erit? R VI, 17. dum corporis (bona) et externa 
iaceant humi; T V, 76. sus rostro si humi A 
litteram inpresserit; DI, 233. arma, .. quae 
fixa in parietibus fuerant, ea sunt humi invrenta; 
DI, 74. ea .. scuta, quae fuerant sublime fixa, 
sunt humi inventa; D II, 67. Theodori .. nihil 
interest, humine an sublime putescat; TI, 102. 
quae (vita) ... in ceteris humi retineretur et 
permaneret tamen; T I, 27. 

b. humo: quae (providentia) primum eos (ho- 
Er ggg excitatos celsos et ereetos constituit; 

1, 140, 


hydraulus, aferorgel: hydrauli hor- 
a = audiat voces potius quam Platonis? 


trucidatus ita iaceret, ut ..; D II, 28. is (Alci- 
bindes) cum esset proiectus inhumatus ab omni- 
busque desertus isceret; D II, 148. partim ex illis 
distraeti ac dissipati iacent; L II, 42. C. Marius 
eum ... iam septimum annum post praeturam 
iaceret; O UI, 79. vitiis et sceleribus contamina- 
tos ... in caeno incere docuerunt; fr IX, 12. 

algd: existimo ... iacere vestra omnin; F IT, 44. 
silla sacent multa et praeclara relicta«; T V, 101. 
qua (conscientia) sublata iacent omnia; N III, 85. 
dgl. studia. 

snimus: (amici est) efficere, ut amici incentem 
animum excitet; Lae 59, 


1080 





arae: »cui nec arae patriae domi stant, fractae 
et disiectae iacent«; T III, 44. 

bona: dum corporis (bona) et externa iaceant 
humi; T V, 76. 

concelusio: incet .. tota conelasio; D II, 106. 

torpus: iacet... Corpus dormientis ut mortui; 
D1,63. iscente et mortuo paene corpore; D |, 
115 


disciplinae: ut... jacere necesse sit tot tam 
nobiles diseiplinas; A II, 147. 

indieie: cum iudicia iacebant; P 27. 

institia: f. virtas; O III, 118. 

mens: ne |jnee|| tam vegeta mens aut in 
eorde cerebrove aut in Empedocleo sanguine de- 
mersa iaceat; TI, 41. 

parvi: parvi .. primo ortu sie iacent, tamquam 
omnino sine animo sint; F V, 42, 

patroeinium: vides.... iacere iam illud tuum 
perspieuitatis patrocinium; A II, 105. 

philosophia: philosophia iacuit usque ad hanc 
aetatem; T 1, 5. 

rami: ibi quercorum rami ad terram iacent; 
fr XIL 

ratio: si mala non sunt, iacet omnis ratio 
Peripateticorum; F V, 86. 

res publica: quod ... exsanguen: iam et ia- 
centem (rem publicam) doctus vir Phalereus sus- 
tentasset Demetrius; R II, 2. 

sollertis: quoquo sese verterint Stoiei, iaceat 
necesse est omnis eorum sollertia;, D II, 4. 

species: inceat utilitatis species, valeat hone- 
stas; O III, 46. 
re omnes NE stadia gloria, 
iacentque ea semper, quae apud quosque impro- 
bantur; TI, 4 r sa 

virus: nisi alterutrum sit, virtutem iacere 
plane puto; A II, 134. maximas .. virtutes ia- 
eere omnis necesse est voluptate dominante; F II, 
117. illorum fuit heroum eam virtutem ... exci- 
tare jacontem; RIIl,12. iustitia vacillat vel incet 
potius omnesque eae virtutes; O III, 118. 


iacio, werfen, fchlenbern, Tegen, ausftohen, 
16 ums: facenı: »Dians facem iacit a laeva;« 

fulmen: esset mirabile, quo modo id (fulmen) 
luppiter totiens iaceret, cum unum haberet; D II, 
4. quid .. (Tuppiter) profieit, cam in medium 
ware fulmen jecit? D II, 45. 

‚fundamentum: f. fundamentum, Il, 1. is- 
«io (3 ©.) ©. 85, a. 

‚ignem: »Haedi exiguum iaciunt mortalibus 
igneme; N II, 110. 

‚iniuriam: iactam et inmissam a te nefariam 
'n me iniuriam semper duxi; P 28. 

principie: obliti mibi videntur, quae ipsi fe- 
eerint ||iecerint, al.|| principia naturae; F V, 72, 

querellas: »acredula ... adsiduas iacit ore 
querellas«; D I, 14. 

talum: ita iacere talum, ut reotus assistat; F 
Il, 54. qui ita talus erit iactus, ut cadat rectus; 
F II], 54. quattuor tali iacti casu Venerium efli- 
aunt; D I, 23. si quadringentos talos ieceris; D 
1,23. Venerium iaci posse casu quattuor talis 
ıactis,; D I], 48. quid .. sors est? idem prope 
modum, 1. micare, quod talos iacere, quod tes- 
seras; D II, 85. 

tesseras: f. talum; D II, 85. 

Venerium: nemo est, quin saepe inetans Ve- 
serium jaciat aliguando, non numquam etiam ite- 
ram ac tertium; D II, 121. f. talum; D II, 48. 

‚rim: »ince, obsecro, in me vim coruscam fulmi- 
nael« TIL, 21. 


iaetatio, Brahlerei: I, est: inctatio est 
U. 


193 


a LLLLLLLL——L——— aaa a en Bund 





ae gestiens et se eflerens insolentius; T IV, 


relinquunt, #l.: quia motus turbulenti iacta- 
tionesque animorum ... incitatae et impetu incon- 
siderato elatae rationem omnem repellentes vitae 
beatae nullam partem relinguunt; T V, 15. 

II. efferri, al.: f. [. relinguunt. 

subicio: voluptati (subiecta sunt) malivolentia 
IImalev. || ..., delectatio, iactatio; T IV, 16 

IH. philosophi: videre licet alios (philosophos) 
tanta Bvitate et iactatione, ut iia fuerit non di- 
dicisse melius; T II, 12. 


iacto, werfen, würfeln, umberjdleudern, in 
Munde führen, rühmen, prablen: I. alqa: nemo est, 
quin saepe inctans Venerium inciat aliquando; 
DI, 121. 

Il, algm, se: his tu praesentibus gemere et 
inetare te non audebir profecto; T U, 45. hi 
gravissimis casibus in eundem portum ... magna 
iactati tempestate confugimus; T V,5. gravius 
etiam inetabitur et in ... figuras udum .,. 
transferetur; Ti 45. nec eae (cupiditates) se 
foris solum iactant; F ], 44. perturbationem ia- 
etantibus se opinionibus inconstanter et turbide 
in motu esse semper; TIV, 24. in quo... maxime 
consuevit iactare vestra se oratio ... claris ... 
viris commemorandis; F I, 36, 

caestus: pugiles .. in inetandia caestibus in- 
gemescunt; T Il, 56, 

hominem: homo demens ... in his undis et 
tempestatibus ad summam senectutem maluit ia- 
ctarı; RL 1. 

lapathum: »o lapathe, utiactare, nec es satis 
cognıtus qui sis!« F II, 24. 

nummum: iactabatur .. temporibus illis num- 
ug sic, ut nemo posset scire, quid haberet; O III, 

0. 


partem: exsultare eam (partem animi) in somno 
inmoderateque iactari; D I, 60 


iactura, Naöteil, Opfer: facio: f. faclo, 
II. iacturam (4 &t.) ©. 17, a. 

I, I. liberare: se... invidia nec turpi iactura, 
Fuge erat acdilis, nec maxima liberavit; O II, 
58. 

2. in: in his inmanibus iacturis infnitiaque sum- 
ptibas nihil nos magnopere mirari; O II, 56 


iactus, Wurf, Schleudern: I. est: quid est 
tam incertum quam talorum iactus? D II, 121. 

Il. extimesco; quod (homines) tonitrua iactus- 
que fulminum extimuissent; D Il, 42. 


iaculor, nad dem Ziel werfen: I. conse- 
qui: magnam faudem ... eonsequebare equitando, 
iaculando; O II, 45. 

I. algs: quis est .., qui totum diem iaculans 
non sliquando conliniet? D II, 121. 


iaculum, Burffpieß: I. multitudo: solem 
prae iaculorum multitudine et sagittarum non vi- 
debitis; T I, 101. 

II, traicere: si Hannibal ad portas venisset 
murumque iaculo traiecisset; F IV, 


Am, fon, bereits, no, num, joeben, fogleich, 
dann, ferner, außerdem, fogar, neg. nicht mehr, nod 
nicht: 1. im affirmativen Say: 1. bei Verben 
(Süßen) und Barticipien: hos si contemni- 
mus et iam abiectos putamus; A 1, 130. iam 
abscedet (cor), simul ac molam et vinum insper- 
seris; DIl, 37. sed cum (visum) ncceptum jam 
et approbatum esset; A I, 41. satis enim mihi 
est te iam bene accepisse, quid dieam; A fr 19. 

25 


i _ 1% 


uti |Jut|| iam videar adduci hanc quoque .. 
esse patriam tuam; LIl,6. cum ex eo (Sophocle) 
quidam iam adfecto aetate quasereret ..; C 47. 
deligitur.... dux contra illos principes adflietos 
iam et depulsos loco audax; R I, 68. cum... 
laetitia ut adepta jam uliquid concupitum ecfe- 
ratur; T IV, 12. iam enim (dolor) adesse pote- 
rit; F Il, 92. iam tibi aderit princeps fortitudo; 
T 111, 36. quod (bonum) sit ex usu iam praesens 
esse atque adesse; T IV, 14. praestat ... morti 
iam ipsi ad ventanti paulum procedere ob viam; 
TV, 56. iam adgnosco Graecum; T I, 15. de 
quibus acturi iam sumus; LI, 63. cum (M. Va- 
lerius Corrinus) esset neta jam netute in agris; 
c 60. an aret enim ijamı „cor cum oculis con- 
sentire;* A JI, 90. quando ad maiors quaedam, 
ut iam apparebit, nati sumus; F V,21. ıam hor- 
tum ipsi agricolae succidiam alteram appellant; 
C 56. approbo: f. aceipio; A I, 41. qui (catu- 
lus) iam appropinguat ut videat; F III, 48. 
qui ad summam aquam iam appropinquent; F IV, 
64. nostri consules regem inimicissimum moeni- 
bus iam »appropinquantem monuerunt, ... ut ca- 
veret; F V, 64. ascendo: f. ineo. iam Polemo- 
nem audiverant ndeidue Zeno et Arcesilas; A 
1, 34. »iam cernam, mene an illam (matrem 
potiorem putes«; T II, 20. iam illa cernimus; 
II, 127. cernes iam spatia frugifera ... campo- 
ram; N II, 161. »omnia iam cernes divina mente 
notata«; D I, 17, iam si pudor, si modestia, ei 
udieitia ... infamiae metu coßrcebuntur; F 
I, 78. sed cognita iam causa perturbationum; 
T IV, 82. f. invetero. animo iam haec tenemus 
comprehensa, non sensibus; AI, 21. age, iam 
concedo non esse miseros, qui mortui sint; TI, 
14. si iam concedamus aliquid vim caelestem ... 
pertinere; D II, 98. iam enim concludatur 
oratio; F IV, 78. sequitur, ut conclusa mihi iam 
hasc sit omnis oratio; LI,48. civitatis aut con- 
dere novas aut conservare iam conditas; R I, 12, 
per .. eam (venam) ad cor confectus iam 6o- 
ctusque (cibus) perlabitur; N II, 137. seiam con- 
fectum (esse) senectute; O III, 100. sed iam con- 
firmata causa; A II, 61. in iie aotatibus, quae 
iam confirmatae sunt; F V, 62. conroboratis iam 
confirmatisque et ingeniis et aetatibus; Las 74. 
consecro: f. 2. vetus. iam solis annuos cursus 
spatiis menstruis luna consequitur; N II, 50. 
iam diei noctisque vieissitudo conservat ani- 
mantes; N II, 132, cum .. iam populus conse- 
disset; D I, 55. cum iam philosophorum disci- 
plinae gravissimae constitissent; AIL 15. cum 
perturbare ... vos philosophian bene iam con- 
stitutam velitis; A II, 14. id, quod iam con- 
tritum est vetustate, proverbium; O 111, 77. cum 
(vir egregius) jam praecordiis conceptam mortem 
contineret; TI,96. opusculum lucubratum his 
iam contractioribus noctibus; P 5. ad te 
igitur mihi iam convertenda omnis oratio est; 
IV, 59. iam Atheniensium populi potestatem 
... ad furorem multitudinis licentiamque conver- 
sam pesti *; RI, 44. cogquo: f. conficio; N II, 
137, ad quorum ... usum iam corroborati natura 
ipsa praeeunte deducimur; F V, 58. f. confirmo; 
Lae 74. sed iam decantaverant fortasse; T 
II, 53. sed iam .. de provinciis decedatur; 
L III, 18. iam ipaae defluebant coronae; T V, 
62. iam enim a sapientium familiaritatibus ad 
volgares amicitias oratio nostra delabitur; Lae 
76. homines jam morte deletos reponere in 
deos; N I, 38. depello: f. adfligo. Pyrrhi tem- 
en iam Apollo versus facere desierat; D II, 
16. de quibus iam diximus; A Il, 46, quae 
iam dieam; A 11,98. at enim [nam] dieitis |] iam 
dicetis |] virtutem non posse constitui; F IV, 40. 





quam haee pulchra putet, ipse iam diest; T IV, 
67. quid iam de hominum genere dicam? N 1I,%. 
ut iam jjetiam, al.|| Romulum patribus leetis 
fecisse diximus; RII,50. quid iam de Saturnino, 
Sulpieio, reliquis diceam? L III, ®. catali, qui 
iam dispecturi sunt; F IV, 64. iam ommnis 
conglutinatio recens a ‚ inveterata facile di- 
vellitur; C 72. iam ludi publici quoniam sunt 
cavea circoque divisi; L II, 38. quasi iam di- 
vinarem ... fore ..; C 12. >quoniam ||quom 
iam || quieti corpus nocturno inpetu dedi«; DI, 
44. ut iam docebo; N II, 42. iam se ipse do- 
ceat sum virum bonum esse; O II, 76. iam effi- 
cies, ut mundus optime librum legere videatur; 
N II, 23. iam explosae eiectaeque sententiae 
Pyrrhonis, Aristonis, Erilli ... adhibendas omnino 
non fuerant; F V, 28. erudio: f. 2. doctas. 
pieturam .. u pe sed iam evanescentem 
vetustate; R V, 2, quin haec ... ars augnrum 
evanuerit iam; L II, 38. et ii, quibus evegit 
iam, ut morerentur, et ii, quibus eventurum est, 
miseri; TI,9. haec aetas .. iam [jtamj| er- 
eulta; R II, 19. Laelium domo .. iam exisse; 
R 1,18. quae iam explicata sunt; A II, 8i, 
isın explicata tota Carneadis sententin; A II, 9. 
iam enim ipsius Catonis sermo explicabit nostram 
. sententiam; C 3. sed hoc quidem genns di- 
vinstionis vita iam communis explosit; DI, 86. 
. eicio. ijam explorata nobis sunt en, quae ..; 
I, 19. quod iam expolitum sit; D II, 48. 
expositis iam igitur sex de summo bono sen- 
tentüs; F V,20, sed iam exprome.. istas leges 
de religione; LII,17. »iam decolorem sanguinem 
omnem (vestis}; exorbuit;«e T II, 20. isto enim 
bono iam expoliari potes; T V, 27. iam arge- 
menti ratione conclusi caput esse faciunt es, 
quae perspicua dicunt; FIV, 8. si iam fieri . 
sit vera coniectura somnioram; D II, id se 
in foro optume iam facere; O II, 47. vides enim 
iam me fateri aliquid esse veri; A IL, 119. iam 
fateris igitur non esse te divitem; P 45. f. video; 
L II, 32, fungar enim iam interpretis munore; 
TIII, 41. atque habet etiam [[jam || amoenitas 
ipsa ... inlecebras multas copiditatum; RB II, 8. 
iam ... apud eum quem habet locum fortitado? 
O II, 117. (Cato) quasi cognomen iam habebat 
in senectute sapientis; Lae 6. iam gustatus ..-. 
habitat in ea parte oris; N II, 141. vide .. 
iacere iam illad taum perspicuitatis patrocinium; 
A II, 105. f. 2. exzsanguis, ut (antiqui mores) non 
modo non colantur, sed iam ignorentur; RV,2. 
quam (augurandi scientiam) vel usu iam vel do- 
ctrina vel vetustate immutatam videmus; D II, 
70. iam istuc te quoque impediet in ur rec 
A UI, 109. inelinato ism in postmeridianum 
tempus die; T IU, 7. iam cum magistratum in- 
ieris et in contionem ascenderis; Il, 74. sed 
tamen (puer) iam infici debet iis artibus; FI, 
9. faciam ... et ||iam|} ingrediar in dispu- 
tationem; R I, 38. »iam instructa sunt mi in 
corde consilia omnia«; N Ill, 73. iam virtutem 
ex consuetudine vitae ... interpretemur; Lae 
21. parentem huius universitatis invenire difhcile 
et, cum iam inveneris, indicare in vulgus nefas; 
Ti 6. iam inveteratis litteris atque doctrinis; 
R li, 18. cum iam inveterata vita hominum ae 
tractata esset et cognita; R II, 20. iam Pytha- 
oras et Plato ... praeparatos (nos) ... pro- 
cisci ad dormiendam iubent; D II, 119. iam 
vel ipsi (inrisores) iudicent, utrum ..; P 13. 
ut huius quoque generis laudem iem languenti 
Graeeiae eripiant; T II, 5, qui etiam liberata 
iam civitate dominationes adpetiverant; R II, 48. 
ut iam liceat una comprehensione omnia com- 
plecti; F V, 26. qui iem licet nobis a natura 


leges et iura seiungere? L I, 35. inm enim cum 
ipso Epieuro loquar; N 1,87. deus inelusus 
7 humand ıam, non Cassandra loquitur; D 
1, 67. pudet etiam |Jiam, al,|] loqui de 


udici- 
tia; L1,50. ut iam cum utroque loquar; er 10. 
iam mallem Cerberum metueres; TI, 12. ü... 


* 


i (parietes) iam extrema scelera metuentes; 
Il, 29. qua (oratione) facit eum (Socratem) 
Plato wsum apud iudices iam morte multatum; 
TI, 97. quem necassem iam verberibus, nisi 
iratus essem; R I, 59. quem ee KT iam 
eur Peripateticum appellem, nescio; FV,14. id 
f iam corpus et quası qualitatem quandam nomi- 
nabant; A IL, 24 qui ... obduruisse .. iam 
sese contra fortunam arbitrautur; T III, 67. ut 
iam proverbii locum obtineret; T IV, 36. »sed 
iam subactus miseriis obtorpuis; T III, 87. 
amicitiae nomen iam occeiderit; L I, 34. ut 
Hetj| iam omittam alios (populos); R I]l, 24. 
j. reprehendo. sed inm ordire explicare, .. de 
jare eivili quid sentias; L I, 14. ıd iam pate- 
bit; LI id enim jam perfeotum arbitran- 
tor; D Il, 106. quom haec iam perfecta sint; L 
I, 35. sed iam ad religua pergemus; O I, 161. 
sed iam ad instituta pergamus; OIl,8. Epicurus 
... de (re) illustri et facili et iam in vulgus per- 
vagata loguitur; F II, 15. pervulgatum iam 
illud de praesule, C. Gracchi etiam ... somnium; 
D UI, 186. quae ism posui; F III, 26. sed iam 
... ponam in medio sententias philosophorum; 
N I, 13. iam aut Callipho aut Diodorus quo modo 
poterunt tibi istud concedere? F IV, 50. si iam 
possent in homine vivo cerni omnia; TI,50. iam, 
quiequid |jquidquid || in capite est, id coronae 
sımile videri potest; D 1], 68. iam ex insanorum 
aut ebriorum visis innumerabilia coniectura trabi 
possunt; D II, 121. iam sensus moriendi aliquis 
esse potest; C 74. praetereo:.f. transigo. qui 
iam processerint; RI,3. sed si iam ex hoc 
loco {sapiens) proficiscatur Puteolos stadia tri- 
ginta; A Il, 100. qui philosophiam iam profes- 
sus sim populo nostro me exhibiturum; A I, 18, 
atqui ... profligata iam haec et paene ad exi- 
tum adducta quaestio est; T V, 15. cum iam 
progressus asset (Deiotarus rex) multorum die- 
rum viam; D I, 27. quos enim ad sumptus pro- 
gressa iam ista res sit; L 11, 62. iam doloris 
snedicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio 
zoment; FU, Fri prospicere enim iam ri- 
eor ... quasi perfectam rem publicam; R Il, 22. 
qui iam profuerunt; Ol], qui iam aetate 
proveecti in nostris libris adquiescunt; D II, 5. 
— eum (Q. Maximum) colere coepi non 
admodum grandem natu, tamen iam netate 
proveetum; C 10. culmo .. ereeta geniculato va- 
inis iam quasi pubescens (viriditas) includitur; 
51. ut ıam a laqueis Stoicorum ... receda- 
mus; T V, 76. ad nostra iam redeo; D I, 97. 
ut ... in tiam iam cum voluptate redeamus; 
C 56. omitto illa, quae relicta iam videntur; A 
II, 129. iam remota subtilitate disputandi; N 
II, 98. atque etiam ... quanta iam reperiatur 
virorum excellentium multitudo! R III, 7. og 
reprehensa in alio iam in hoc omittantur; N I, 
28. reprimam iam |jiam me|| et non insequar 
ias; L II, 44. iam gallinse ... quietum re- 
quirunt ad pariendum locum; N Il, 129, iam 
nervos in fidibus aliis pulsie resonare alios; D 
IH, 33. sed eo iam, unde huc digressi sumus, re- 
vertamur; N Ill, 60. ut iam ad sermonis mei 
auctorem || morem |] revertar; R I], 68. sed iam 
ad propositum revertamur; O Ill, 39. ad me 
ipsum iam revertar; © 45. »(lovis a jam 
satiata Amimos, iam duros ulta dolores«; DI, 106. 
ut (oratorum laus) iam ... senescat; TI, 5. 


195 iam 


sentitis enim iam hoc me döyne dicere; A IL, 29. 
sed iam sentio me esse longius proveetum; FIH, 
74. nune autem aliud iam argumentandi sequa- 
mur genus; F V, 46. sperantem [cum spera- 
ret iam, al.f (Antiochum) fore ut ..; A II, 70. 
hie autem iam sperabat ns; TI, 98. erit 
igitur res iam in disorimine; A 11,132, erit enim 
iam de omnium virtutum oursu ad voluptatem 
proprius disserendi locus; F I, 37. qui (Ene io) 

. in principibus iam esset,'si viveret; F u. 8. 
nisi ... nos Iam longiores sumus; FIV,44. iam 
insipientes alios ita esse, ut ..; F IV, 56. qui 
nondum nati sunt, ıniseeri iam sunt, quia non sunt; 
TI, 13. sed tempus est .. iam hinc abire me; 
TI, 9. dieimus gravedinosos quosdam, quosdam 
torminosos, non quia iam sint, sed quia snepe; 
T IV, 27. si iam difhicile sit pereuadere ..; Tv. 
65. sit iam huius disputationis modus; T IV, 82. 
iam de Platonis inconstantia longum est dicere; 
N I, 30. iam Apollinis nomen est Graecum, quem 
Solem esse volunt; N II, 68. iam si est Ceres a 
gerendo; N III, 52, ut enim iam sit aliqua in 
natura rerum contagio; D 11,33. quicquid || quid- 
quid |] fieri possit, id aut esse iam aut futurum 
esse; Fa17. iam ritus familiae patrumque servare 
id est ... a dis quasi traditam religionem tueri; 
L II, 27. inm cetera in XIl minuendi sumptus 
sunt; L II, 59. illa iam significatio est laudis 
ornamenta ad mortuos pertinere; L II, 60, sit 
iam huius loci finis; O IH, 115. iaw illa cupidi- 
tas ... honoris ... quam dura est domina! P 40. 
f. elliptiih; F IV, 50, N II, 67. — vgl. 2 u. 4. inm 
partis singulas ... (deus) temperavit; Ti 22. 
euius rad imperio iam orbis terrae tenetur; 
R III, 24. f. comprehendo. ex quo illud „sum- 
num ius summa iniuria* factum est iam tritum 
sermone proverbium; OJ, 33. »iamque mari ına- 
gno classıs cita texitur; DI,67. sinmque mari 
magao—«; DII,112. tracto: f. invetero; RB II, 20. 
cum iam rebus transactis et praeteritis oratio- 
nes scribimus; T IV, 55. ut iam ad vestros .. 
veniam; N1,36. sed iam ad te venio, =0 sancote 
Ilsancte || Apollo«; DI, 115. venit enim iam in 
contentionem, utrum sit probabilius ..; D II, 129. 
ut iam a fabulis ad facta veniamus; RU, 4. ad 
ipsas iam leges veniamus; L III, 5. id quod ... 
iam in proverbii consuetudinem venit; OÖ II, 55. 
venio enim iam ad sumptuosos; P 49. hic ille 
iam vertetur orbis; R II, 45. si modo ea sunt 
quaedam; jam enim videbimus; A II, 68. quam 
autem ego dicam voluptatem, iam videtis; FI, 48. 
iam ruinas videres; F V,83, iracundus non sem- 
pe iratus est; lacesse, iam videbis furentem; T 
V, 54 quod quidem quale sit, iam videbimus; 
N Ill, 27. quam sapienter iam reges hoc nostri 
viderint; R II, 31. video iam, illum ... virum 
cui praeficias oflicio; RB Il, 69, etenim video ium, 
quo pergat oratio; R III, 44. age, iam ista video 
fateorque esse magna; L 11,32. videtis iam genus 
hoc omne [|omne esse || scientise; L ILL, 41. iam 
membrorum ... alia videntur ... esse donata, ... 
alia ..; F III, 18. iam videbuntur monstra dicere; 
TIV, 54 iam ipsa terra ita mibi parva visa est, 
ut ..; R VI, 16. videre iam videor populum a 
senatu disiuncetum; Lae 41. qui jiam vixerunt 
et corpore laxati illum incolunt locum; R VI, 16. 
uleiscor: f, satio. urgebor iam omnium ve- 
strum convicio; A II, 125. cum... iam moriendi 
tempus urgueret; T I, 103. onere ... aut iam 
orgentis |] urguentis || aut certe adventantis se- 
nectutis .. te ... levari volo; C 2. quibus (ver- 
bis) ut aliis multis consuetudo iam utitur pro 
Latinis; A I, 25. aör (hoc quoque enim utimur 
iam pro Latino); A 1, 26. mihi enim erit isdem 
istis (nominibus) fortasse iam utendum; F III, 40. 

25* 


iam 


elliptifd: iam illa praeclara, quanto artificio 
esset sensus nostros ... fabricata natura! A II, 
86. iam id ipsum absurdum, maximum malum 
neglegi; F II, 98. inm ille sorites |lest||, quo 
nihil putatis esse vitiosius; F 1V, 50. iam qui 
magna verteret, Mavors; N II, 67. nam N iam |] 
Vestae nomen a Gracecis |jest|}; N IL, 67. iam 
Musae primae quattuor Iore altero natae; N III, 
54, iam illa: „favete linguis* et „praerogativam, 
omen comitiorum“; D 11, 83. iam aes atque fer- 
rum duelli instrumenta, non fani; L II, 45. 

2. bei Adjectiven: cum inm essent adultae 
(äliae); T V, 58. neque (populum) ut in cunabu- 
lis vagientem relictum, sed ndultum iam et paene 

uberem; R II, 21. iam illud apertum est pro- 
ecto; L III, 18. quod....complures iam men- 
ses Athenis haec ipsa te ex Antiocho videamus 
exquirere; F V, 8. quod conploribus iam libris 
me arbitror consecutum; DI, 1. ut... gravitas 
iam constantis aetatis ... naturale quiddam 
habeat, quod ..; C 33. sunt ineuntis adulescen- 
tine (studia certa); num ea constans iam requirit 
aetas? C 76. iam doctis hominibus ac tempori- 
bus ipsis eruditis; RII, 19. guamquam id nomen 
durius effecit iam vetustas; O I, 87. quod ... 
exsanguem jam et incentem (rem publicam 
doctus vir Phalereus sustentasset Demetrius; R II, 
2. ad humanitaten ... revocavit animos homi- 
num studiis bellandi iam immanis ac feros; R 
Il, 27. si nostram rem publicam vobis et nascen- 
tem ... et iam firmam atque robustam osten- 
dero; RII,3. immanies: f. ferus, quem (Philum) 
video maioribus iam de rebus quam me. .con- 
suli; R I, 20. »edidit haeo Calchas; quae iam 
matura videtis«; D II, 64. iam Clitomacho Philo 
vester operam multos annos dedit; A II, 17. 
multa jau wihi dare sigua puerum et pudoris et 
ingenii; FIII,9. quod multi iam esse hıbri Latini 
dicuntur scripti inconesiderate; T I, 6. id multo 
iam beatius est; T1,98. de quo {libro) iam taın 
multa diximus; TI, 102, nimis multis iam stulte 
hanc utilitatem tolli cupientibus; R IV, 2. cum 
(Pericles) iam suae civitati maxima auctoritate 
plurimos annos ... praefuisset; R IV, il. sei .. 
isdem imperiis ... parent, multo ianı magis (civi- 
tatis eiusdem habendi sunt); LI, 283. de qua 
(iustitia) multa iam dieta sunt; O 1, 46, et qui- 
dem .. hanc totam copiam iam Lucullo nostro 
notam esse oportebit; F III, 8. ut iam omnes 
insipientes sint miseri; F IV, 66. noster .. po- 
pulus sociis defendendis terrarum iam omnium 
potitus est; R III, 35. ita permistum illud, ex 
quo haec secuit, (deus) iam omne consumpserat; 
Ti 24. de quo quom perpauca dixero .... — tu 
vero iam perpauca scilicet; L I, 35. iam illud 
perspicuum est; AII, 182. perspicuum est iam, 
-. quid mibi videatur; O III, 92. cum iam plena 
Graecia poötarum et musicorum esset; R II, 18. 
praesens: f. 1. adsum; T IV, 14, quae iam 
reg videntur propter vetustatem; L Il, 20. 
octos adulescentes, iam aetate quaestorios; 
R1,18. robustns: f. firmus. hand scio an soli 
iam philosophi iudicarentur; D II, 150. iam tanta 
religio est sepulchrorum, ut ...; LIl, 55. vetera 
iam ista et religione omnium consecrata; T I, 82. 
res iam universas profundanı; A 11, 87. ut iam 
lest igitur || universus hic mundus una civitas 
es Me deorum atque hominum existimanda ; 

3. bei Zahblwörtern (complures, multus n. 
a. |. 2): non, ut bis iam vidimus, hastam in foro 
ponere; O U, 83. at iam decimum annum 
(Philocletes) in spelunca iacet; F II, 94. »e quibus 
ereptum primo iam a flore iuventae te«; DI, 22. 
j. 4. algs.; L II, 69. quartum iam annum re- 


196 


iam 
gnante Lucio Tarquinio Superbo; R II, 28. C. Ma- 
rius cum ... iam septimum annum post prae- 
turam iaceret; O III, 79. venio enim iam ad 
tertiam partem philosophiae; A II, 142, siam 
tertio me quoque funesto die ... Iovis satelles ... 
dilaniat;« T II, 24. quoniam tertium diem jam 
feriati sumus; R VI, 3. tertiam iam enim Jenim 
iam |] aetatem hominum videbat || vivebat [} ; C31. 
qui (Graeci) in his rebus tot iam saecula ver- 
santur; A I, 25. 

4. bei Subftantiven: nam et Athenis iam 
ab illo primo rege Cecrope ... permansit hoc 
ius | corpus || terra huamandi; L II, 68. nam ex 
acuminibus quidem, quod totum auspicium mili- 
tare est, iam M. Marcellus ... totum omisit; DU, 
77. fuit ergo iam eg a Platone philoso- 

handi ratio triplex; A I, 19. Zödar .. [im a 

latonse ita nominatam]; A I, 30. repetunt jam 
a P. Valerio; A II, 13. et iam heroıcis aeta- 
tibus Ulixem et Nestorem accepimus ... habitos 
esse sapientis; T V, 7. . annum iam au- 
dientem Cratippum; ©&1, 1. apud quem (focum) 
sedens ille } ille sedens || Samnitium, quondam 
hostium, tum iam clientium suorum, dona re- 
pudiaverat; R III, 40. nam |}iam |] « patribus 
acceptos deos ita placet coli; LI, 26. sit igitur 
hoc iam a principio persuasum civibus; L II, 15. 
qui (Scipio) summam spem civium, quam de eo 
iam puero habuerant, continuo adulescens ... 
superavit; Lae Il. quod iam pweri, cum artes 
difficiles discant, ita celeriter res innumerabilss 
arripiant, ut ..; C 78. qui (Milo Crotoniates) cum 
iam senex esset; C 27. vetus opinio est iam 
usque ab heroicis dueta temporibus; DI, I. 
in nostra civitate inveterasse iam bonis tempo- 
ribus, ut ..; O II, 57. 

5. bei Adverbien: controversam rem ..., sed 
aliquando iam iudicandam; L I, 52. defexit 
iam aliquantum | seen de spatio 
eurrieuloque consuetudo maiorum; Lae 40. ali- 
quotiens iam iste locus a te tactus est; LII, 9. 
use (res) ad confessionem ignorationis adduxerant 
ee an et iam ante Socratem Demuvcritum; 
AI, 44. iam || nam |] istuc coacti a te paulo ante 
concessimus; T 1, 25. |. ante, B, a, Il. iam (8 &t.) 
8.1, ©. 204, b. antea: f. auten, Il. iam (2 &t.) 
B.1, ©.206, b. bis: f. 3. diu: f. die, Il. etiem. 
iam (15 ©) 8. I, ©. 785, b. dudum: f. dadum 
quaero, tracto (3 ©&t.) ®. I, &. 776, a. de quo 
iam nimium etiam diu disputo; A II, 59. quod 
quidem iam fit etiam in Academia; F II, 2. ut 
iam etiam scholas Graecorum more habere aude- 
remus; TI, 7. f. 1. libero. reperio. qui (libri) iam 
illis (orationibus) fere se aequarunt; O1, 3. iam 
de artificiis et quaestibus ... haec fere accepimus; 
O I, 150. ut iam iamque possint emergere; 
F II, 48, iam iamque esse moriendum; T I, 14. 
»iarn iam absumore; TI, 19. f. tandem; TII, 5. 
congressune aliquo inter se (bestiolae) an iam 
inde ab ortu natura ipsa congregatae sint; N II, 
124. quam (rem publicam) patres nostri nobis 
acceptam iam inde a maioribus reliquerunt; R |, 
70. iam similitudo magis apparet in bestüs; 
TI 80. . 2. multus; LI, 23. nimie: f. 2. multus; 
R. IV, 2, nimium: f, etiam. praeclare .. iam 
nunec a te verba usurpantar civilis iurie; L I, 56. 
qui iam conticuerunt paene ab ipso foro inrisl; 
TU, 3. »postquam || posquam || pater adpropin- 
quat iamque puene ut conprehendatur parate; 

II, 67. Socrates ... tum paene in ımanu iam 
mortiferum illud tenens poculum; TI, 71. cur in 
una re republica duo senatus et duo paene ijam 
populi sint; R I, 31. quoniam sol paululum a 
meridie jam devexas videtur; L fr 4. id quod 
iam persaepe perfecit; R II, 4. iam in alters 


philosophiae parte ... iste vester (Epicurus) plane 
... inermis ac nudus est; F I, 22. an hanc iam 
artem plane relinguimus? T I, 112. sed habeo 
opus magnum in manibus, idque iam pridem; 
Al, 2. ex Antiocho ijam pridem audita recordari; 
Al, 14. recte iam pridem contra eos desitum est 
disputari; F Il, 48, itaque hic ipse (Erillus) ijam 
pridem est reiectus; F II, 43. desertae .. disci- 
plinae et iam pridem relictae patrocinium neco- 
pinatum a nobie esse susceptum; N I, 6. rem 
publicam verbo retinemus, re ipsa vero iam pridenm 
amisimus; R V, 2. gquoniam Aristonis, Pyrrhonis, 
Erili iam pridem explosa sententia est; O I, 6. 
quod populus Romanus tantis vectigalibus iam 
pridem vix potest; P 45. »hic situs est vitae iam 
pridem lumina linquens, wi quondam Hectoreo 
pereussus concidit ense«; fr VIII, 9. ut ijam pro r 
modum appareat multitudo .. deorum; N Il, 59. 
cum vero adfecta iam prope aestate uvas a sole 
mitescere tempus est; fr I, 17. »interea prope 
iam oceidente sole inhorreseit mare«; DI, 24. qui 
(philosophi) prope iam absolutiet perfecti putantur; 

II, 150. prope senescente iam Graecia; RI, 58 
jam illud quidem perspieuum est; FI, 56. iam 
illa externa parce tu quidem; FV, 81. qui (error) 
mihi quidem iam sublatus videtur; T I, 97. sed 
hie quidem locus concludi iam potest; N III, 79. 
terripavium primo, post terripudium dietum est; 
hoc quidem iam tripudium dieitur; D II, 72. at 
hi (lacerti} quidem mortui iam sunt; C 27. J. 
etiam; F U, 2, tum; D II, 118. 2. notus. 4. algs; 
D 1, 77. quem (statum) dixi iam saepe non posse 
esse diuturnum; R II, 62. ut saepe iam dixi; 
AU, 115. F V, 43. quod (bonum, malum) saepe 
iam dietum est; F III, 681. de qua (appetitione) 
saepe jam diximus; F IV, 58. quem (aöra) saepe 
iam appello; TI, 43. quam (patientiam dolorum) 
saepe iam animi intentione dixi esse firmandam; 
TII, 65. iam enim hoc pro garrasig verbum 
satis hesterno sermone tririmus; A II, 18. iam 
de haruspicum religione ... sat esse plane || satis 
esse iam || in ipsa lege dietum puto; L 11, 34. 
quoniam .. satis iam ambulatum est; LI], 1. sed 
satis iam disputatum est de magistratibus; L III, 
47. illud iam supra diximus; T IV, 67. Graecum 
illud quidem (nomen), sed perceptum iam tamen 
usu a nostris; N II, 91. sive etinm Aristonis difhi- 
cilem atque arduam, sed iam tamen fractam et 
eonrietam sectam secuti sunt; L I, 38. iam illud 
quale tandem est? F II, 104. »operite, absce- 
dite, iam tandem jJiam iam || mittite;« T II, 50. 
iam aegritudinem laudare ... quorum est tandem 
philosophorum? T IV, 55. f. vero; T V, 107. 
eondi iam tum solitum esse carmen; T IV, 4. 
Demosthenes quidem ... inm tum gilmmifer 
Prthiam dieebat; D II, 118. ut mihi iam tun 
divinasse ille videatur ..; RII, 10. consilium ... 
hominis .. iam tum longe providentis secutus est; 
R H, 12. non latuit scintilla ingenii, quae iam 
tum elucebat in puero; R 11,37. si iam tum, 
cum (animus) erit inclusus in corpore, eminebit 
foras; R V1, 29. f. 4. clientes. iam vero physica 
... possem scribere ita plane, ot Amafinius; AI, 
6. animus non esse solum, sed etiam cuiusdanı 
modi debet esse; F V, 36. qui potest vir bonus 
non ad id, quod laudabile sit, omnia referre, 
quse ..? TV, 48. exilium ... quantum tandem 
“ perpetua peregrinatione differt? T V, 107. 
motus animi, sollicitudines aegritudinesque obli- 
vione leniuntur; T V, 110. Chrysippus ... ma- 
u turbam congregat ignotorum deorum; N I, 

. venae et arteriae micare non desinunt quasi 
quodam igneo motu; N II, 24. reliqua quarta 
pars mundi, ea et ipsa tota natura fervida est 
& ..; N II, 27. vites sic claviculis adminicula 


197 


tamquam manibus adprehendunt; N II, 120, alia 
animalia iendo, alia serpendo ad pastum ac- 
cedunt; II, 122. illa etiam notiora; N Il, 126. 
rationem, consilium, prudentiam qui non divina 
cura perfecta esse perspieit; N II, 147. domins 
rerum ... eloquendi vis, quamı est praeclara quam- 
que divina! N II, 148. operibus | operis | homi- 
num ... cibi etiam varietas invenitur; N II, 151. 
eircumitus solis et lunae ... spectaculum homini- 
bus praebent; N II, 155. immanes et feras beluas 
nancıscimur venando; N II, 161, in Graecia mul- 
tos habent ex hominibus deos; N III, 39. quid 
vos illa delectat explicatio fabularam? N IIL, 62, 
»iam vero semper viridis semperque gravata len- 
tiscus ... monstrat ..;« DI, 15. »iam vero variae 
nocturno tempore visae terribiles formae bellum 
motusqus monebant«; D I, 18. coniectura omnis 
... ingeniis hominum in multas ... partis saepe 
didueitur; D II, 55. quid opus est circumitione 
et anfractu? D II, 127. quis dicere audeat vora 
omnia esse sommin? D 11, 127. quo pertinent ob- 
scuritates et aenigmata somniorum? D Il, 132, 
virtus eadem in homine ac deo est; L 1,25. illud 
stultiesimum; L I, 42. permultorum exemplorum 

. nostra est plena res publica; LI, 33. earum 
rerum ... exportatio ... nulla esaet; OÖ 11, 183. 
videtis nibil esse morti tam simile quam somnum; 
C80. terram ... antiquissimam deorum omnium 
voluit esse; Ti 37. f. prope; fr 1, 17. 

II. im negativen Say: iam illa perfugia ... 
certe minime sunt audienda; RI, 9. multo iam 
id in regnis minus; R I], 49. haec iam ... ne 
aniculae quidem existimant; D II, 36, a quibus 
(physieis) ne tu guidem iam te abstinebis; A II, 
55. jam illa .‘. nequo cum Graecia nequo ulla 
cum gente sunt conferenda; T I, 2. nec littera- 
rum Graecarum nec phbilosophiae iam ullum aucto- 
rem requiro; A Il, 5. nec vero iam meo no- 
mine abstinent; R I, 6. intellego nec vero iam 
alianı esse ullam legem puto non modo habendam, 
sed ne appellandam quidem; LI, 13. quas (X) 
iam nemo diseit; L II, 59, cum iam neutris 
gratian referre posset; Lae 53. iam istuc quidem 
nihil negotii est; T I, 16. iam ut nihil possit 
esse contemptias; D Il, 117. infra autem iam 
nihil est nisi mortale et caducum praeter animos; 
R VI, 17. iam de periuriis ... nihil sane hoc 
quidem loco disputandum est; L Il, 41. cum eius 
iam nihil interesset; O II, 84. f. I, 5. vero; C 80. 
nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; 
F il, 98. nibil enim iam acquirebatur; T I, 109, 
quod iam a me exspectare noli; F Il, 118, si 
iam ipsa illa accusare nolis; T IV, 75. quod iam 
beatus nollet esse; T V, 62. quae iam non ad 
multitudinem, sed ad vosmet ipsos ... pertinent; 
AI,144. quae iam oratio non a philosopho ali- 
quo, sed a censore opprimenda est; FII,30. iam 
contemni non poteris; F II, 84. iam non dubita- 
bis, quin ... sint beati; FV, 71. alterum autem 
iam integrum non est; T V, 17. iam de caelo 
servare non ipsos censes solitos, qui auspicaban- 
tur? D II, 74. iam qui incolunt eas urbes, non 
haerent in suis sedibus, sed... rapiuntur longius; 
R U, ?. fortasse ||fore iam, al.|| non tam illius 
te rei publicae paenitebit; R Ill, 47. sed haee 
[|hoe]| iam non ex te, Quinte, quaero, verum ex 
ipso poöta; L 1,3. ut iam oratio tua non mul- 
tum a philosophorum lenitate absit; LI, 11. iam 
illud ex institutis pontificum et haruspicam non 
mutandum est; L l 29, iam illis promissis stan- 
dum non esse quis non videt? OI,32. qui (con- 
sobrini, sobrini) cum una domo.iam capi non pos- 
sinut; O I, 54. iam illud non sunt admonendi; O 
I, 68. iam enim (ius iurandum) non ad iram 
deorum, ... sed ad iustitiam ... pertinet; O IL, 


iam 


Amrauması 


104. quae ism agere non possem; U 38. loquor 
epim jam ... non de sapientium, sed de com- 
munibus amicitiis; Lae 77. diutius enim iam in 
hoc desiderio esse non possum; Lae 104. f. nihil; 
DU, 117. 1, 1. eieio. 5. vero; F V, 36. N II, 24. 
non ego iam Epaminondae, non Leonidae mortem 
huius (Epicuri) morti antepono; F Il, 97. non 
ego tecum iam ita iocabor, ut. ..; F IV, 74. non 
enim iam stirpis bonum (vitis) quaeret, sed ani- 
malis; F V, 40. non quaero iam, verumne sit; 
F V, 79. non ego iamı cum hoius (Dionysii) vita 
... Platonis ... vitam comparabo; T V, 64. iam 
adsumptione non concessa nulla conclusio est; 
D II, 109. in qua (re publica) ... intellegi iam 
licet nullum fore, quod praesit, inperium; RI, 60. 
j. 1,5. vero; O II, 13. 

111. Lüde: cum furiosorum bona legibus in ad- 
gnatorum potestate sint, quod eorum jam *; 


iambus, Jambus: quem Hipponactis iam- 
bus laeserat; N Ill, 91. 


ianua, Thür: impello. »adveniens digito 
impellam ianuam, fores patebunt«; T IV, 67. 

nomino: ex quo transitiones pervise „iani* 
foresque in liminibus profanarum aedium „ianune* 
nominantur; N II, 67. 


ianus, Durdgang: f. Janum, nomino, 


ibi, dort, da, dafeldft: quando .. sibi |Jibi, 
unum || quodque eorum siderum cursum decorum 
est adeptum; Ti 30. veni Athenas, ... neque 
me quisquam ibi adgnovit; T V, 104. ibi (Da- 
maratus) suas fortunas constituit ac liberos 
procreavit; T V, 109. ibi cum palam eius anuli 
Imam converterat; O Ill, 38. ibi hoc 
dieit, ubi ..; FU, %0. »ibi ex oraclo voce di- 
vina edidit Apollo, puerum ... teımperaret tol- 
lere«; D I, 42. eripio: f. suppedito. ibi .. adu- 
lescens habitabat (Epicurus); N I, 72. ibi 
quercorum rami terram iacent; fr XI. ibi 
rmultos ||per multos|]| annos admirabili qua- 
am laude provinciae praefuit; A ll, 1. pro- 
ereo: f. constituo. Herculem ... exisse in soli- 
todinem atque ibi sedentem diu secum multum- 
ue dubitasse ..; O I, 118. quem (M. Catonem) 
ibi esse nescieram; F III, 7. ei ibi te esse scis- 
sem; F Ill, 8. ut, ubi virtus sit, ... ibi esse 
miseria et aerumna non possit; F V,95. ut, cum 
ibi essem, audiebam; TI, 34. qui tum ibi erant; 
D 1,68. qui ibi tum eramus; D II, 114. meliora, 
... quam ıbi fuissent, unde huc translata essent; 
R Il, 30. ubi tyrannus est, ibi ... dicendum est 
plane nullam esse rem publicam; R III, 48. ubi 
turpitudo sit, ibi utilitatem esse non posse; Ol, 
35. ibi fraus venditoris quae potest esse? O III, 
55, si ibi eum legibus esse non oportebit; P 32. 
ut aliquis nos deus ... in solitudine uspiam col- 
locaret atque ibi suppeditans ... copiam ho- 
minis omnino aspieiendi potestatem eriperet; Lae 
87. ut, quocumque hasc (voluptas) loco suppedi- 
tetur, ibi beate queant vivere; T V, 108. 


ibidem, even dort, eben dafeldft, dabei: de- 
inde ibidem homo acutus ... titaque attulit 
rem commenticiam; F I, 19. primus rogator, ut 
eos rettulit, ibiderm est repente mortuus; N II, 
10. portus .. praesto est, [(quoniam mors ibidem 
est); TY,117. elliptifch: haec duo ..., primum 
esse quaedam falsa visn, ... deinde ibidem, inter 
falsa visa et vera nihil interesse; A Il, 44. ipse 
Alemaeo tuus ... nonne ibidem incitato furore: 
sunde haeo flamma oritur?« A II, 89. 


198 


idcireo 


ibis, bis: I. avertunt, al.: velut ibes 
maximam vim serpentium conficiunt, cum sint aves 
excelsae, eruribus rigidis, corneo proceroque ro- 
etro; avertunt pestem ab Aegypto, cum volueris 
anguis ex vastitate Libyae vento Africo inrectas 
interficiunt atque consumunt; N I, 101. 

purgant: quod ... purgantes ||purgare|| .. 
ibes Aegyptise curantur |jcurant|; N, 
126, 

Il, euro: f. I. purgant. 

repono: ibis, accipitres, aspidas, crocodilos ... 
in deorum numerum reponemus; N Il, 47. 

violo: prius .., quam ibim aut aspidem aut 
faelem aut canem aut crocodilum violent; T V, 78. 
ne fando quidem auditum est crocodilum aut ibin 
Il ibim |] aut faelem violatum ab Aegyptio; N 1,82, 


ichneumon, $haraonsratie: possum de 
ichneumonum utilitate ... dicere; N I, 101. 


ÄCO, treffen, jhlagen, ftoßen, fließen: alqm: 
»quamquam graviter cernimus ictum«; T II, 49. 
cum Summanus in fastigio lovis optumi mazumi 

‚ @ caelo ictus esset; DI, 16. cum in Capitolio 
ictus Centaurus e caelo est, in Aventino portae 
et homines, Tusculi aedes Castoris et . Pollucis 
Romaeque Pietatis; D I, 98. tum siatua Nattas, 
tum simulaora deorum Romulusque et Remus cum 
altrice belua vi fulminis icti conciderunt; D IL, 45. 
Romulus lactens fulmine ictus; D IL, 47. cum 
Ptolomaseus |] Ptolem.||, faniliaris eius (Alezandri), 
in proelio telo venenato ictus esset; D II, 135. 

aedes: f. algm; D I, 98. 

fawiliarem: f. algm; D U, 135. 

foedus: cum T, Tatio, rege Sabinorum, foedus 
ieit; R II, 13. 

hominee: f. algm; D I, 9. 

lucem: »exin candida se radiis dedit icta foras 
lux«; D I, 108. 

portas: j. algm; D I, 9. 

simulacera, statuam: f. algam; D II, 45. 

turbines: »globosos turbines existere ictos 
undis coneursantibus«; N II, 89. 


ictus, Stoß, Stid, Schlag, Hieb: I. exti- 


mesco: ut (di) casus aut ictus extimescant; N I, 
59. 


habeo: nec ullum habet ictum, quo pellat ani- 
nıum, status hic non dolendi; F U, 82. fortuna 
.. casus rariores habet, ... bestils ictus, morsus, 
impetus; O II, 19. 

infligo: »hos non hostilis dextra, non Terra 
edita moles Gigantum, non biformato impetu Cen- 
taurus ictus corpori inflixit meo«; T II, 20. 

reformido: ut (bestiae) ... nullos impetus, 
nullos ietus reformident; T V, 7 

sentio: ut omnes iclus ... sentire possimus; 
N II, 141. 

U. eadere: video utrumque 
ietu cecidisse contrario*; T IV, 50. 

concidere;: »quae {altrix) tum cum pueris 
fammato fulminis ictu concidit«; D IL, 20. 

dari: »eo .. ietu me ad casum dari«; DI, 44. 

deflagrare: is (Phaöthon), ante quam consti- 
tit, ictu fulminis deflagravit; O IIL, 94. 

pelli: f. I. habeo; F II, 82. 

jum Saß: rudem illum ... (videmus) quamvis 
levi ictu ploratus turpissimos edere; T II, 38 


ideirco, veswegen, deshalb: I. bei Werben: 
nec, si ... nulla erat ... lex ..., ideirco non 
contra illam legem sempiternam Sex. Tarquinius 
vim Lueretiae ... attulit; LIl, 10. quod prae- 
coptum quia maius erat, quam ut ab homine 


‚„comminus 


ideirco 


videretor, i. aesignatum est deo; FV,44. num 
i. existimas formicam anteponendam esse huic 
puleherrumae urbi, quod...? N III, 21. i. mortem 
censes esse sempiternum malum; TI1,10. quod- 

via nullo modo sine amieitia frmam ... iucun- 

itatem vitae tenere possumus, ...i. et hoo ipsum 
efieitur in amieitis, et amicitia cum voluptate 
eonectitur; F 1,67. neo ... i. ... non eadem 
soperstilione, qua ceterae gentes, conflictan- 
tor; LI, 32, si mens voluntasque divina ji. con- 
suluit hominibus, quod ..; NIIU,70. quod quia 
patriae non utile putavit, j. sibi honestum .. 
sentire illa ... credidit; O III, 110. i... (ma- 
nus) non desideraret, quis, quod dolore caret, 
id in voluptate est; FI, 39. quod ne ita || [id] Ij 
facere posses, i. heri non necessario loco contra 
sensus tam multa dixeram; A II, 79. qui igitur 
exisse ex potestate dicuntur, i. dicuntur, quia ..; 
TI, 11. quia (honestum) per se nobis placet, 
.. 4. illos, in quibus eas virtutes ease remur, a 
natura ipsa diligere eogimur; O II, 32. qui 
(Stoici) ... id non eoncedant |lideirco non dant, 
id eircameidant, al. ||, ut... (animus) ne intereat; 
TI, 78. nee, si is, qui accepit, bene utitur, j. is, 
qui dedit, amice dedit; N 111, 70. efficio: f. 
eonecto. non intellegunt i. esse ea (studia) pro- 
pter se expetenda, quod ..; FV,50. nec, si id 
ipei minus consequi possumus, ji. minus id || [id] l 
ita faciendum esse sentimus; T 11,8. qui, quin 

. arbitrentor, aut quin ... extimescant ..., ij. 
mortem fugiant; F V, 31. quid sit, quod i. fu- 

iendum non sit, quod omnino turpe non sit; Ö 

1,38. i... (äliuom) genueram, ut esset, qui ..; 
T 1, 102. si omnes Athenienses deleotarentur ty- 
rannieis legibus, num i. ene leges iustae haberen- 
tur? LI, 42. quod ea ... consequi sine aliis 
... NOn possemus, j. initam esse cum hominibus 
eommunitatem; OÖ], 158. ut non solum quia nor 
diligamus, sed quia ... sit, i. ... moveamur; 
FY,46. quod ex nobis natos „liberor“ appella- 
mus, i. Cerere nati nominati sunt Liber et Li- 
bera; N 1I,62. non .., si omnia non sequebator, 
i. non erat ortus illinc; FIV, 13. quae (omina) 
maiores nostri quia valere censebant, i. omnibus 
rebus agendis „QUOD BONUM, FAUSTUM, FELIX FOR- 
TUNATUMQUE ESSET“ praefabantur; D |, 102. 
ut hie mundus esset animanti absoluto simillimus, 
... i. singularem deus hunc mundum ... pro- 
ereavit; Ti 12. non i, non optume nobis a dis 
esse provisum, quod ..; ‚70. sin autem 
i. possunt provideri, quia certa sunt et fatalia; 
DU,25. num .. i. in urbe esse rationem, cogi- 
tationem, mentem putas? N Ill, 21. nec, quia 
nusqguam erat scriptum ..., i. minus Coeclitem 
illuom rem gessisse tantam fortitudinis lege ... 
putabimus; L UI, 10. sum: f. II m. Il. nec, si 
plures sunt ii ..., i. plus etiam valent; O II, 79. 

U. bei Adjectiven: negant sapientem ji. viram 
bonum esse, quod ..; R III, num ji. est ille 
(T. Pontius centurio) praestantior? C 33. quin 
natura mutari non potest, i. verae amicitine sem - 
piternae sunt; Lae 32. 

II. bei Sägen: ne aegri quidem quia non om- 
nes eonvalescunt, j. ars nulla medicina |] mediei- 
nae|| est; N II, 12. non .., si ... propensiores 
sunt ..., j. etiam nostrarum voluntatum atque 
adpetitionum sunt causae naturales; Fa 9. vgl. I. 


censeo. 

IV. elliptifch: i. haec tecum, quia vestra est de 
somniorum veritate sententia; N III, 93. illud ... 
i. recte a poöta, quia ... personse serviendum 
fuit; O III, 106. 


idem, verfeibe, eben berfeibe, eben biefer, der 
nämfiche, zugleih: A. bei Subftantinen: ]. attri- 


199 


idem 


butiv: 1. ohne Zufay: a. Eigennamen: idem 
Aquillius; N II, 74 ab eodem Archimede; RI, 
21. ab eodem .. Aristotele; L III, 14. idem 
Caecilius; C 25. idem Chrysippus; N II, 38. apud 
eundem Coelium; D I, 56. eundem ... Cottam; 
N 11 2. idem Demetrius; L II, 66. idem Ennius; 
N I,4. idem Lucilius; F I, 9. ab eodem Ly- 
eurgo; R II, 18. Marcellus idem; R I, 21. idem 
Marius; T II, 53. eadem Medea; N III, 67. ab 
eodem Philone; N I, 17. ab eodem Platone; L III, 
14. apud eundem .. Platonem; O I, 87, idem .. 
Pompilius; R II, 26. »genitor Saturnius idem ;« 
D I, 64 idem .. Socratos; D I, 123. idem 
Terentius; Lae 983. idem Theophrastus; TV, 25. 
iidem Tyndaridae; N II, 6. eiusdem Zenonias; 
1, 38. ab eodem Zenone; N II, 58. — iidem 
Peripatetiei; T IV, 43. isdem Spartiatis; D I, 76. 
b. Gattungönamen: endem actio; F II, 4. 
cum isdem (aequalibus); Lae 101. eandem .. 
sequitstem; R I, 55, aecquitate eadem; O IL, 88, 
idem (aör); N II, 101. ><. eodem aere; A II, 85, 
eiusdem aetatis; O II, 73, eisdem ... aetatibus; 
AII,125. in eadem (amieitia); ILae 109. eandem 
animam); N Il, 136. idem (animus); T IV, 38. 
I, 61. eundem (animum); C 79. eiusdem animi; 
R II, 37. x. eodem .. anno; RU, 20. eadem 
adprobatione; A II, 52. eadem (aqua); N II, 26. 
isdem argumentis; F IV, 45. eadem .. arma; 
11,58, eandem artem; DI,2. in eandem arcem; 
TI, 58. — eodem bello; N U, 7. C 32. in ea- 
dem propemodum brevitate; T I, 94. — eodem 
enelo; AIIL,58. ex eodem (caelo); Ti4l. nd idem 
eaput; Ti33. in eundem carcerem; T 1,97. ean- 
dem eausam; N II, 168. easdem .. causas; D I, 
126. causas ... easdem; O1,38. isdem de cau- 
sis; O I, 89. in eadem causa; F I, 49. IV, 65. O 
IIT, 109. [in eadem causa]; O I, 112. eadem .. 
in eauss; F IV, 56. eadem in causa; R III, 28. 
ob eandem causam; D IL, 93. O U, 88. eadem .. 
famae celebritate; T I, 28. apud eosdem (censo- 
res); L III, 47, civitatis eiusdem; L I, 28. eius- 
dem .. civitatis; O 1, 58. eiusdem civitatis; O 
Il, 69. coloribus eisdem; RV,2. in eundem ... 
eolorem; D II, 80. enndem .. conparationem 
II[comp.] Il; Ti 24. ad eandem inter se compara- 
tionem; N Il, 51 in eandem |jeam|j (concham); 
FI, 63, eadem (conelusione); D II, 109. eadem 
eondicione; DII, eiusdem consilii; P12, una 
eonversione atque eadem; Ti 19. cupiditatis eius- 
dem |cupiditatibus eisdem |; L UI, 31. omnis 
cultus et curatio corporis .. eadem; N I, 94. 
idem (cursor); D Il, 144. eundem cursum; fr IX, 
12. eosdem cursus; T I, 68, isdem spatiis cur- 
sibusque; N Il, 49, in eodem cursu; N III, 89. — 
iidem (xviri); R II, 62. idem (deus); DI, 121. 
idem ... deus; D II, 51. eiusdem .. dei; DI, 
67. iidem .. di; N IH, 75. eosdem (deos); D I, 
117. LH, 15. eosdem || eorum numen, al. || (deos); 


L O,32, ab isdem (deis); N I, 4. iidem (dia- 
lectiei); D II, 108. idem ... dies; F II, 102. 
idem dies; NII,6, eodem die; FIV,1. eiusdem 
disciplinne; DI, 6. enndem .. totius oaeli di- 
scriptionem || deser, ||; R VI, 24. endem divinitas; 


‚89 dolores eosdem; F II, 42. — eudem 
{eloquentis); N II, 2, eodem .. equo; DI, 58. 
isdem in erratis; N I, 31. in eodem ... errore; 
N II, 25. ad eundem exitum; Fa 44. in eadem 
explicatione naturse; F IV, 12. — iisdem Euripi- 
dis fabulis; F 1, 4. endem (factio); R I, 68. in 
isdem .. fatis; D I, 100. eandem ... fiden; R 
I, 55. eundem finem; F V, 40. eundem bene di- 
cendi finem; T II, 3, isdem ... firibus; T I, 32. 
isdem finibus; C 82, eodem flumine; F V, 70. 
eodem ... flumine; RII, 10. ad eundem fontem; 
T II, 82. ex eodem fonte; N II, 48. in eisdem 


idem 200 idem 
(fontibus); O III, 96. eisdem ... formis; A 11,125. | eundem .. orbem; N II, 53. in eodem orbe; T 
endem fraude; Ö II, 115. endem .. frons; O I, ! 1, 68. idem Iran N II, 118. — u. pacto ; 
90. — »genitor Saturnius ideme; D II, 64. ean- | AI, dir eandem [ almam); L I, endem 
dem gentem; D I, 35. eiusdem ent ; O1, 53. arte ... eademque; Ii 2. ab A parte; R 
III, 69. eiusdem generis; A II, F112. TIV, 1, 24. “jdem (pastor); N If, 89. eiusdem (patris 
16. 26. N II, 127. DI, 88. 121. 9, 18. RI, 58. familis); L II, 48. eadem (philosopbia); TI, 64. 
Lae 81. Ti 97. En eiusdem ; F IV, 4. V, 18. a ilosophus); FII,29. 49. ab eodem poäta; 
65. TV, 120. N I, 28. III, 62. D I, 142. O 1, . TI, apud eundem” po&tam; fr VIII, 9. idem 
11. I, 11. II, 48, Lae 48. [generis einsdem]; O pomerium; N II, 11. .. {populus); L III, 34. 
IH, m. Jleinsdem 8 eneris]|; F V, 36. eodem | eundem populum; RIV, easdem .. portas 
genere; I, 185 = genere eodem; TıV, 16. iecoris; N H, 187. in Kun portum; TV,5 
ex eodem genere; F IV, 50. N II, 12. eodem in | eandem ... potestatem; TI, 85. isdem ... po- 
genere; F V,68. N II. 47. O 1,116. in eodem | testatibur; L I, 23. eadem ‚praece ta); O 1, 132. 
genere; N I, "43. — in eundem habitum; DII, 80. | eaedem ... ira Pe 8. ex eisdem 


»idem (haruspices)e; L 1, 21, 

18, eiusdem hominis; N I, 108. ab eisdem ne 

minibas); O II, 14, adeandem honestatem, F II, 
19, idem . honos; F II, 73. idem honos; fr 
IX, 11. eisdem s honoribus; A II, 125. endem 
hora; D II, 30. idem {nmor); N II, 26. — idem 
(ignis); N I, 41. eadem ignoratio; D II, 49. 
eadem imbecillitate; F IV, 77. isdem imperiis; 
L 1,28. eadem .,. inconstantia; F IV, 77. eis 
dem ... ingeniis; A II, 125. in eadem .. in- 
iustitin; O II, 42, idem (ius); O III, 69. ><. eo- 
dem iure; R I, 67. * sanxisset iura nobia, ut 
omnes isdem ... uterentur; R III, 18. — eosdem 
(labores); F I, 68. eosdem labores; T II, 62. 


idem (homo); T II, 


Inetitiam .. eandem; FII,13. [in eadem legione]; 
O0 I, 36. eodem ‚. leto; D 1, 56. eadem .. le 
vitate; T IV, 66, enden Bu lex; N II, 79. eadem 


den: LI, 44. una ... et endem lege naturae; 
Ill, 27. eandem licentiam; T I, 6. eiusdem 
... lingune; O 1, 53. eundem locum; N I, 97. 
eodem loco; I, II, 53. eodem in loeco; T V, 11. 
isdem in locis; Fa 2. eodem (luctu); T TIL, 75. 
idem (lumen); Lae 100. eadem luna; D II, 17. — 
seumdem magistratum«e; L III, 9. indem malis; 
T II, 583. eadem .. mediocritas; O 1, 140. ea- 
dem membra; DI, 40. eandem mentem; N II, 
54. eadem mente; T I, 46. eadem .. mente; R 
II, 58. idem rei ‚publicae modus; R I, 68. 
dem modi; A 11,40. ><. 44. 51. 77. ><. ><. 84. 85. 
86. 101. 102, a D T, 128. IL, 81. 34. eiusdem 
modi; N I, 28. eodem modo; A II, 33. 40. 47. 
71. 93. 96. 98. 107. 122. 128. FI, 68. II, 27. 8. 
II, 38. IV, 12. N 1, 77. D 1,25. 29. II, 146. Fa 
80. LI, 45. 0 ul, 35. II, 23. C 8. Lae 56. Ti 42. 
eodem .. modo; F IV, 50. N II, 108. D I, 114. 
116, 125. IL, 113. O I, 4, Ti 24. eadem .. monu- 
menta; OÖ 1, 55. in eundem morbum; O III, 92. 
eandem (mortem); DI, 51. iidem (animorum mo- 
tus); T IV, 84. eosdem motus; T 1,63. eandem 
(mutationem morum); L III, 31. — eiusdem .. 
re O 1,53. eadem natura; FIM4.NI, 


L 1, 26. O I, 98. Lae 88. eadem (natura); 
R 1,45. D I, 116. eadem .. natura; O I, 12. 
endem ... 


natura; C 72. >. eiusdem naturae; 
Ti 21. 25. 30. unius eiusdemgue naturae; Ti 30. 
eadem (natura, abl.); TIII,2. una eademque na- 
tora; Lfr2. cum endem (natura); Ti 22. eadem 
e natura; T I, 67. ex eadem alteraque ... 
Pi 27. secundum eandem naturam; O II, 

in eandem navem; N Ill, 89. eodem n0mine; F 
II, 9, 20. eodem .. nomine; N II, 56. eisdem 
nominibus; A II, 125. isdem nominibus; N en 
54. endem (nota); A II, 110, eadem wre 
II, 69. D 1,47. eodem numero; N II, 54. in 
eundem numerum; A II, 18. in eundem "librorum 
numerum; DI, 4. — jisdem ... oeulis; A II, 105. 
ex eadem oflieina; P 5. oflicia non endem; O I, 
122, Tg og TI,52. esdem (opinione); 
LI 45 em ... oratio; TıV, 62. idem et 
semper sui similis orbis; Ti 38. eundem orbem; 
N I, 87. eundem Xli signorum orbem; N IL, 52. 


verborum praesti gie: FIV, In ab isdem (prin- 
cipiis naturae); II, 32. ab isdem principiis; 
F IV, 26. N 1, 87. isdem a principüs; F V, 19. 
eandem proportionem; Ti 24. enndem ... pru- 
dentiam; N II, 54. in eadem pulchritudine; F II, 
47. uno et eodem temporis puncto: D II, 9. — 
eadem ratio; A II, 30. Fl, 46. N 11, 893. LI, 18. 
O 1,130. eadem fortitudinis ratio; FL 49. eadem 

. ratio; F II, 45. eanden .. rationem ; L 11, 27 
eiusdem .. rationie; T IV, 7. eadem .. ratione; 
F147. TV,9.N I, 116. O Il, 13, eadem ra- 
tione; F IV, 68. Fa 29. eadem (ratione); D II, 
109. 'eisdem (rationibus); T IV, 64. rationibus 
eiadem; R Il, 52. in eadem [..] ratione; AI, 46, 
eadem ... religione; DI, 9. res eadem; T IY, 
89, eaedem res; F IV, 22. easdem res; F IV, 2, 
V,22. T II, 8. Fa 16. easdem .. res; FIV, 2, 
ne (res); T III, 14. isdem rebus (dat.):;: DI 


.R 1,1. isdem rebus (abl); TI, 43. Lae 65. 
eisdem (rebus); O II, 31, eisdem .. rebus; O II, 
87. eisdem rebus; C 1. rebus isdem; Lae 65. 


eadem de re; AII,10. DE EADEM RE {FECIT) ALIO 
MODO; F V, 38. iisdem de rebus; A I, 12, II, 102. 
F1,6. eisdem de rebus; A II, 125. de iisdem 
rebus; F 1,8. isdem de rebus; F IV, 10. TIH, 
32. L I, 15. O I, 135. eisdem .. de rebus; F IV, 
62. in endem re; A I, 45. O III, 35. eisdem ... 
rebus gestis; A Il, 125. in eadem re publica; R 
I, 49. eodem .. ritu; L II, 56. — eodem sacer- 
dotio; D 1,89. C 61. idem (sapiens); T V, 34. 
eodem scelere; T I, 97. eodem (scelere); R III, 


24. ex eadem Platonis schola; N I, 34. in eun- 
dem ... soyphum; TI, 97. isdem .. seminibus; 
N II, 127. eandem (senectutem); C 4. iisdem 


sensibus; A Il, 105. endem .. 
eandem .. sententiam; A I,12, eiusdem fere . 

sententiae; O Ill, 116. isdem .. sententiis; F IV, 
45. in endem sententia; T III, 42. N III, 88. 
isdem signis; DI, 25. eiusdem .. solis; N II, 49. 
eadem (somnia); DI, 146, | spatia; N 1, 
87. isdem Kr N It, 49. 108, em .. spa 
tiis; N II, eodem in spatio; E 1, 9. eadem 
species; Mi Pr eandem (speciem dei); N I, 105. 
eodem statu; T Ill, 79. eodem statu caeli et stel- 
larım; D in, 92. eodem studio; T II, 1. Lae 74. 
eadem studia; O I, 56. studiis eisdem; A L,1 
endem superstitione; L I, 82, — eadem tempera- 
tione; A Il, 85. eadem .. tempestate; D |, 75. 
eodem tempore; T u, 67. D 1, 4. >. IL. 30. 47. 
68. 79. 92. 98. >, 95. OL, 76. eodem .. tem- 
pore; N III, 18. D II, 86. R VI, 24. O III, 109. 
temporibus isdem ; T IV, 2. iedem temporibus; 
N U,52.01, 108. indem . . temporibus; O-I, 91. 
in idem tempus; N III, 18. easdem tenebras; fr 
V,54. eosdem terminos; R IV, 8, eandem ter- 
ram; R VI, 21, eiusdem terrae); N II, 83, eas- 
dem terras; N Il, 49. »iidem (tribuni)e; LiIL, 10. 
sub unam eandemque tutelam; L fr 2. — easdem 
.. varietates; N Il,52. ab isdem (ventis Etesiis); 
N Iı, 131. eisdem fere verbis; T II, 9, eisdem 
verbis; T II, 18. prope verbis isdem; L II, 17. 


sententia; FI, 68. 


idem 


201 


idem 


eisdem prope verbis; L II, 64. eadem veritas; N 
II, 79. iidem versus; D II, 111. versibus eisdem; 
C 1. eundem caeli verticem; N Il, 106. eadem 
(via); D I, 128. eadem via; DI, 123. isdem vin- 
culis; Ti 47. idem (vir bonus); O III, 50. idem 
(rir); O IH, 112, iidem (wir); LI, 18. vis le- 
gendi eadem; N II, 72. eandem .. vim volupta- 
tis; FI1,8 eandem vim; F IV, 21. T V, 50. 
eandem (legis vim); N I, 40. endem vi; N II, 88. 
eiusdem (vitiositatie); T IV, 29. eodem .. vitio; 
T IV, 66. eundem vitulum; D II, 36. idem ... 
ultimoum bonorum; F II, 35. umor: f. humor, in 
eodem universo; N I, 120. eadem voluntas; R I, 
64. eaedem voluntates; O I, 56. in eadem volu- 
ptate; F 11,17. una atque eadem voce; O II, 42, 
easdem .. urbis; L II, 26. ex eadem urbe; TV, 
64. eodem usu; F III, 17. eadem (utilitas); F 
il, 78. Lae 32, eaedem .. utilitates; F III, 70. 
endem (vulners); F IV, 66. idem semper vultus; 
O I, 90. eodem (voltu); T UI, 31. 

2. mit Bufag: bie: f. hide, A, 1, 2. idem (11 
&t.) ©. 147, a. — eundem illum Torquatum; F 
il, 72. endem illa ars; A II, 95. eadem illa ato- 
morum ... turbulenta concursio; FI, 20. eadem 
illa individua et solida corpora; F I, 18. eadem 
illa defectio; R I, 22. idem ille liber; T III, 54. 
illud idem (nomen ea A II, 188 ad e- 
dem illa principis; D Il, 50. eandem illam rem; 
F III, 36. idem ille (rex); RI, 65. iidem illi sa- 
pientes; fr IX, 12. eandem illam (sphaeram); R 
1, 22. hic est .. ille voltus semper idem; T III, 
31. — eadem .. ista (innumerabilitas); N I, 109, 
isdem istis (nominibus); F III, 40. eadem ista 


porta; R fr 6. idem iste sapiens; T V, 72. — 
Koeovog .. (deus) dieitur, qui est idem yodvog; 
N II, 64. quae eadem Diana „omnivaga* dieitur; 


N II, 68. is (Mercurius) qui sub terris habetur 
idem Trophonius; N III, 56. tertius (Cupido), qui 
idem est Anteros; N III,60, quam (beneficentiam) 
eandem vel benignitatem vel liberalitatem appel- 
lari licet; O I, une (celeritas) eadem ingenii 
etiam laus habetur; TIV,831. quod (commodum) 
idem adipisci So pen non posset; 34. qui 
(caeli complexus) idem aether vocatur; N II, 101. 
quod idem (falmen) omnibus rebus optumum auspi- 
cium habemus, si sinistrum fuit; D II, 48. insa- 
nitas quaedam (animi), quae est insania eademque 
dementia; T III, 10. qui (locus) est idem infimus 
in rotundo; T V, 69. quas easdem (mammas) 
paucas habent ene bestiae, quae pauca gignunt; 
N II, 128. quae (natura) sit eadem sempiterns; 
A 1, 29. quod nes prope idem Graecum non in- 
terpretatum nomen tenemus; L II, 29. qui (rex) 
... idem .. et rex et pater haberetur omnium; 
R I, 56. quam eandem (sententiam) Aristoteli 
fuisse et Polemonis docet; F V, 14. aderit tem- 
perantia, quae est eadem moderatio; T III, 36. 
nisi ea vita beata est, quae est eadem honesta; 
TV, 50. 

II. eopnulativ (vgl. I, 2. qui): Aristoxenus, 
musicus idemque philosophus; T I, 19. hino ille 
Agamemno Homericus et idem Accianus »scindens 
dolore identidem intonsam comam;« T III, 62. 
qui cum Academico et eodem rhetore congredi 
eonatus sim; N II, 1. habeo ... C. Laelium augu- 
rem eundemque sapientem, quem ., audiam; N 
IH, 5. ut ait idem augur et censor; D1,29. Ti. 
Gracchus P. F., qui bia consul et; censor fuit, 
idemque |Jitemque || et summus augur et vir s%- 
piens civisque praestans; D I, 36. Amphilochus 
et Mopsus Argivorum reges fuerunt, sed ildem 
augures; D I, 88. Seylax, ... excellens in astro- 
logia idemque in regenda sua ceivitate princeps; 
Dil, 8. ex acuminibus ... iam M. Marcellus 
ille quinquiens consul totum omisit, idem impera- 


* 


! quos dolores; F II, 


tor, idem augur optumus; D II, 77. ut vestri 
Attici ... et sui erant iidem et Attici, sic nos ..; 
LU,5. ut vir doctissimus fecit Plato atque idem 
ravissimus philosophorum omnium; L II, 14. 

caevolae .., pontifices ambo et eidem juris peri- 

tissimi; L II, 47. udmonet iuris consultus hie 
quidem ipse Mucius, pontifex idem, ut minus ca- 
pist; L N 58. quod animi adfectionem lumine 
mentis carentem (maiores) nominaverant amentiam 
eandemque dementiam; TIL, 10. qui animantem 
inmortalem et eundem beatum rotundum esse ve- 
lint: N ], 24. qui (mundus) integro et libero et 
puro eodemque acerrimo et mobilissimo ardore 
teneatur; N Il, 31. utebatur ... eo oibo, qui et 
suavissimus esset et idem facillimus ad concoquen- 
dum; FI, 64. cultus .. deorum est optimus 
idemgue castissimus atque sanctissimus plenissi- 
musque pietatis, ut ..; I, 71. cum ageremus 
.. vıtae beatum et eundem supremum diem; FI, 
96. video .. et magnos et eosdem bene longin- 
9. Tib. Gracchum sequeban- 

tur C. Carbo, C. Cato, et minime tum quidem C. 
| Gaius || frater, nunc idem acerrimus; Lae 39. 
num quod |[quid || esset malum, nisi quod idem 
dici turpe posset; T 11, 80. isto modo etiam 
disertus et quidem jjatque idem || mathematicus, 
musicus ... erit mundus; N III, 23. praestan- 
tissumam naturam ... eandem esse pulcherrimam; 
N 1, 47. Olympias .. secunda et sexagesima 
eadem Superbi regni initium et Pythagorae decla- 
rat adventum; R II, 28. in res obscuras ... eüs- 
demque non necessarias; O I, 19. terram, ... 
diei noctisque eflectricem eandemque custodem; 
Ti 37. arunculus meus, vir innocentissumus idem- 
ve dootissumus, P. Rutilius; N III, 80. viros 

ortes et magnanimos eosdem bonos et simplices 
... esse volumus; O L, 63. vitis,.. quae natura 
caduca est et, nisi fulta est, fertur ad terram, 
eadem ..., quicquid est nacta, complectitur; C 52, 
Fr . quem eundem sapientem licet dicere; 


ae 65. 

IL. präbicativ: 1. ohne Zufag: num censes 
(illos a. etiam eosdem fuisse? A II, 56. 
non .., ut tu Velleius, quocumque veneris, sic 
idem in Italia Volcanus, Dema in Hispania; N 1, 
84. Dianam .. et Lunam eandem esse putant; 
N II, 68. qui (Peripatetici) quondam idem erant, 
qui Academici; O III, 20. noctumorum .. spa- 
tiorum endem est nequabilitas, quae diurno- 
rum; N II, 49. si deus aut anima aut ignis est, 
idem est animus hominis T I, 65. si ne in 
uno quidem quoque unus animus erit idemque 
semper, sed varius; Lae 92. si ars, si ratio, si 
vis, si vis denique conclusionis valet, eadem est 
in utroque; A Il, 96. pecudis .. et hominis idem 
bonum esse censent; A I,6. qui id bonum solum 
esse dicebant, quod esset unum et simile et idem 
semper; A II, 129. cui (Hieronymo) summum bo- 
num est idem, quod vos ... dieitis, nihil dolere; 
FI, 41. nec tamen ullo modo summum pecudis 
bonum et hominis idem mihi videri potest; F II, 
11ll. es, quae Zeno uestimanda ... esse dixit, 
endem illi bona appellant; F IV, 60. se non pu- 
tare idem esse arietis et P. Africeni bonum; R 
IV, 1. eadem erit Hieronymi et Carneadis causa 
et hercule omnium reliquorum; T V, 88. eadem 

. et Pisidiae causa fuit et huic nostrae Umbriae; 
D I, 94. eadem cause vigilantibus esse poterat; 
D U, 126. vide, ne non eadem sit illorum causa 
et Stoicorum; Fa 33. eadem .. omnium virtutum 


causa atque sententia est; L I, 48. eadem .. 
constituendarum legum fuit causa, quae regum; 
O II, 41. cum, quaecumque bona Peripateticis, 


eadem Stoicis commoda viderentur; T_V, 120. 
potest endem esse prudontiae definitio; O 1, 143. 
26 


idem 


202 


idem 


earum .. item rerum, quae noceant et obsint, 
eadem divisio est; O II, 12. quod (exemplar) sem- 
per unum et idem et sui simile (dieimus); A . 
exitus .. omnium unus et idem fuit; II, 
eandem hominum esse et deorum figuram; N I, v 
omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse 
finem, non eundem; F Y, 26. similis erit ei (viti) 
finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; 
V, 40. idem fons erat utrisque; A I, 18. non 
numquam eandem fortunam (appellant); AI, 29, 
tu .. - {geminos) eordem plane esse, non simi- 
les; A II, 55. non iidem erunt necessitudinum 
gradus, ui temporum; O1, 59, si et endem res 
est et idem est homo; T IH, 74. non eandem 
esse vim neque integritatem dormientium et vigi- 


lantium nec mente nec sensu; A II, 52. ut idem 
interitus sit animorum et corporum; Lae 14. 
eandem esse labem lubidinis; P23. ut... eadem 


veritas utrobique sit endemque lex; N I, 79. ut, 
si lupi ennibus similes jjsunt ||, eosdem dices ad 
extremum; A II, 50. eandem .. esse mentem 
sapientiamque perfectam; A I, 29. ut eandem 
nos modestiam appellemus; O I, 142, cum arbo- 
rum et stirpium endem paene natura sit; FV,38. 
cum idem obtutus esset amborum (oeulorum); N 


II, 9. commutatur ofieium et non semper est 
idem; 01,31. endem rerum expetendarum fugien- 
darumque partitio (erat utrisque); AI,18. s»reeci- 


it .. in sese omnia omniumque idemst patere; 
L, 131. eadem ratio est somniorum; A II, 51. 
virtutis .. non sit eadem ratio; F III, 50. sequi- 
tor, ut eadem sit in iis (dis), quae humano in ge- 
nere, ratio; N II, 79. eadem in litteris ratio est 
reliquisque rebus, quarum est disciplina ; D II, 10, 
uoniam .. eadem est ratio iuris in utroque; R 
fın, 4 ars. eadem utilitatis, quae honestatis, 
est re ; 0 I, 75 (74). res: f. homo. sapien- 
tin: f. mens. de vacuitate doloris endem senten- 
tin erit; F II, 37, eadem Calliphontis erit Dio- 
dorigue sententia; T V, 87. f. causa; LI, 48. 
em est in somnig species eorumque, quae vigi- 
lantes videmus; A II, 52. quae (species) somper 
eadem est; Ti4. in quibus... eadem studia sunt, 
eaedem voluntates; O 1,56. via: f. ars. una do- 
mus erat, idem re Lae 103. virtos eadem in 
homine ac deo est; L I, 25. cum .. paupertatis 
una eadernque sit vis; T II,56. qui potest eadem 
vis esse nascentium, cum cavli tanta sit dissimili- 
tudo? D II, 98. in quibus (cureibus) eadem via 
est duorum; R VI, 18, ita videtur eadem vis or- 
dinie et collocationis fore; O I, 142. f. ars. inte- 
gritas. voluntates: j. studia. eademne (sitienti 
voluptas est), quae restincta siti? F II, 9. ut 
eadem sit utilitas unius cuiusque et universorum; 
n II, 26. iure... erat semper idem voltus; T III, 


Te mit Zunfag (Pronomina, Zahlen): mare illud, 
quod nunc favonio nascente purp rpureum videtor, 
idem huic nostro (sapienti) videbitur; A II, 105. 
endem nune mea adversum te oratio est; F v, 80. 
mea zen eadem sententia est; L II, 24. cum 
dieunt ,.. omnis ommnium ortus . . eosdem es86; 
DU, 92. quam interdum eundem necessitatem 
appellant; A 1,29. eandem in somnis admonitio- 
nem fuisse tertinm; D1,55. Pronoea .. vestra 

. si est eadem; N ] 

B. mit Bronomina, Mulreiiven au» 
Genetin: I. Pronomina nnd Mbjectiva: 1 
attributiv: a. ohme Zufag: a . (verus ami- 
cus) is, qui est tamquam alter idem; Lae 80. ut 
ego Ne idem ae te aceipio dicere; LI, 5. 
hie: f. 1, a, idem (44 &t.) & ©. 149, b. 
eundem en visum esse rogare, ut . D I, 57. 
indicio ab eodem illo [jeadem illa || Emsillkie: 
F 1,64 iidem illi Megarici dieti; A I, 129, 


dicendum idem illud ... videtur; T V, 67. in- 
tellegitur; F III, 29. desiderent; O 11,55. secuti 
atque interpretati; R II, 50. quaeram; N III, 19. 
illud idem denuntiatum est; O II, 66. ceadem 
- +. deplorare; T III, 53. dicit; L 11, 68. 
osita nominas; F IV, 23. ab isdem 6m 
Bis) Tace scerari rem publicam; RI,9. utis. ide 
censent ..; TV, 31. es... endem nO8 ... „vi- 
deri* dieimas; A Il, 105. idem iste... quid sen- 
tit? F II, 8 cum "eodem isto non invitus erra- 
verim; T 1, 40. idem istue .. dieunt; D II, 35. 
me .. istud idem sentire; F V, 8. eadem ista 
die; F II, 74. »iteradum eadem ista |jet ista, 
istaec||«; A II, 88. T II, 44. multi ... iidem ... 
dolorenı morbi ferre non possunt; T I, 65. om- 
nes erant iidem tum de plebe, tum senatores; R 
II, 48. eadem omnia a L I, %. 


eadem efici omnia, quae ..; A 11, 128, dieis ea- 
dem omnis et bona et mala, m ..; FV, 8. 
pleraque dieit eadem; N I, qui non idem 


pradens sit; O II, 35. Romulus, quem .. eundem 
ens0 Quirinum putant; N II, 62. qui iidem miseri 
sint; F II, 61. qui iidem gloriae iacturam ne 
minimam quidem facere vellent; O I, 84. qui 
Surıs qui [iden), al.|} ... nequeant iudicare; 

TU, 15. quos eosdem Academicos et Peripateti- 


cos nominamus; F V, 21 uod idem contingit; 
AII,52, C 71. [Icontigit |}; F III, 25. continget; 
A Il, 22, in artibus non sit; F IH, primum 


est; F V, 27. nimium esse possit; T IV, 57. 
non honestum; O IU, 110. videbatur; Lae 14. 
item, autem|]| ... usu venit; O III, 15. abso- 
luta ratio, quod est idem virtus; T V, 39, quod 
non idem iustum; O I, 48. honestum; 1) un 34. 
utile sit; O III, 34. quod idem diei ... otest; 
D II, 69. fit; A I, 2. F III, 24. quo item 
Lidem || est reprehendendum ; FV, uod idem 
factitatum ... accepimus; D I, fingimus; 
T II, 68. amplectimur || elmerg: TI, 
30. dieit ; D 1, 80. dicunt; T IV, 386. facis; D 
I, 86. faciunt; N 11, 53. fecit; O 1, 116. "fa- 
eiant; F IV, 18. fecisse; Lu, 14. observant; D 
I. 102. tenent; F III, 44. licet transferre; Fi, 
55. Metrodorus: „occupavi te*, inquit; T v, 27. 
C. Mancinus; O Ill, 109. quod etiam idem vos. 


facere .. solebatis; D 1, 9%. quod vides idem 
significare Pomponium; A 1,35. quod sperare 
idem senex non potest; C 68. quae possunt 


endem ... diei; FH, 42. quae dici eadem ... 
ssunt; F I, 72. ut in eodem simili verser; T 
I, 13. ut diceres pro me tu idem; F IV, 62. 
soles dieere; T III, 41. ut scribas; L I, 15. eo- 
dem te actore; P 46. ut ea (patria) ... per te 
eundem sit ornata; L I, 5. cum vos iidem Er 
dieatis; N III, 14. non 'eisdem vobis placet ..? 
N III, 37. ultimum: f. A. 
b. mit Bufag: an —. ne in nemore« nihilo 
are legimus quam hoc idem Graecam? F 1, 5. 
raeclarum non idem arduum? T II, 84. 
ur präbicatin: alterum signifieari idem, ut si 


diceretur ..; F IV, 15 (14). hos .. quasi eosdem 
esse valtis; A I, 186. ut nihil um uam unum 
esset et constans, ne idem quidem; A ‚3l. quo- 


niam in eo est pecoatum, si non licuit, "quod sem- 
per unum et idem est; P 20. quorum alterum 
intellegentia et ratione conprehenditur, quod unum 
atque idem semper est; Ti 3. 

I. Genetip: »oenus ne amplius sex menses ... 
idem iuris, quod duo consules, teneto«r; L III, 9, 

C. allein: nm, mase.: I Singular: 1. 
# Yctiv: accusavit; A II, 69. attualisti; A I 
adiunzit; R II, 83. ait; FV,92& TI, 74. III, ©. 
47. audiret; F IV, 62. auspicaretur; D I, 77. 
Il item |} censeres; N II, 22, censet; D H: 87. 
eonelusit; N II, 22. concupiscat; T V, 17. (con- 


idem 


seripsit); L II, 14. consistere non auderet; T V, 
59. definias; F II, 5. definit; D IL, 180. de- 
struit; C 72. dieas; A II, 114. dixisses; A II, 63. 
dieit; N I, 30. 40, sensus quidem |] sensusque 
idem || ... dieit; A IE, 73. (dieit); T IL, 44. di- 
cebat; RI, 30. disputat; N I, 40, III, 73. DI, 99. 
dissolvit; A II, 75. docet; N II,91. dolet; T II, 
21. dubitare possit; N Il, 4. elaboraret; O |, 3. 
exponit; D I, 99. fecit; R II, 31, fecerit; P 21. 
tulit; RI, 593. fingit; N I, 37. intendit; T IV, 
38. invenit; RII, 27. iussit; N II, 83. negares; 
A 1, 68. negat; N I, 121. III, 26. neget; N 1, 
29. ostendit; N III, 89. per ib; N I, 22, per- 
sequetur; T Il, 1. praebeat; Il, 45. praecipit; 
01,87. praedixisse fertur; D I, 112. putet; T 
V, 52. N II, 98. quaereret; N I, 60, recessit; O 
II, 29. recipiat; 11, 14. referret; T V, 26. 
reppulisset; R II, 36. saepsit; RU, 31. scribit; 
O IH, 114, est fidens; T IL, 14. sit „.. caccus, 
debilis; FV,84. copiosus esset; F IV, 62. hostis 
esse et civis potest; P 29. timet; g% V 15. tolle- 
bat; N III, 84. tribuit; N I, 36, tenent; DI, 127. 
vivat; T Y, 26. vult; N IL 33. urguet; N II, 22. 
usus est; AL 4l. 

un Baifiv: captus sit; T V, 117. 

‚ 17. »idem ... fi ture; T II, 71. 
er T V, 117. videbatur; fe) IL, 88. 
TV, 52. 

e. Ellipfen: idem in Epicharmo; AI, 51. idem 
adhuc; F IV, 71. idemque; T I, 34. in Epita- 
phio - „modo idem ? V, 36. idemque hoc 
modo; N zu. ({nuncupat) quam alio 
loco idem; u: Ti, melius Caecilius ... quam 
illud idem; C 25. 

2. eundem: a. Subjectimacc. c. inf.: dicere; 
F IV, 78. N 1,31. esse; TI, 12. beatum esse; 
FV, 77. esse magni animi; T III, 15. (fuisse) 
maleficum; T V, 57. fecisse, vovisse, mortuum 


ecferatur; T 
prema- 
vincator; 


.. esse; R II, 36. protulisse; N III, 84. 
b, Dbject: (dieimus); F III, 66. norat; C 48, 
i possumus; fr V, 92, 


perci 
e. mit räpofitionen: ad: venire; N Ill, 36. 
— in: it; TIII, 14. 21. (cadit); T "I, 14. 21. 
V, Saar cadere; T III, 14. V, 52. 
. eiusdem: in eiusdem (potestate); TV, 82. 
en F II, 100. 
4. sidem; detraxisset; DI, 79. 
5. eodem: ab: sunt. ndi capienda primor- 
dia; LI, 7. emerat; 01 ‚67. — Sushi: Ti 15. 
iussum esse; D I, 55. — in: prudentia fuit; A 


II, 8. 

U. $iural: 1. iidem: abeunt; F IV, 7. cen- 
semus; F III, 44. essemus ... consecuti; RI, 13. 
dieitis; N IIl, 98. ><. dicunt; fr V, 99, dicant; 
T V, 30. videantur ... esse dicturi; F III, 47. 
diviserunt; F IV, 16. ferre non possunt; T II, 65. 
interpretantur; L II, 50. iudicabant; R II, 48. 
legant; F 1, 4. perpetiuntur; F 1,48. petebant; 
D 1, 95. profiteantur; R I, 11. putant, T I, 98. 
Er LI,4. estis peritissimi; L II, 52. tene- 

t; DI, 89. voltis; N IH, 98, uterentur; RI, 
18. ecce ... iidem internperantes; F I, 61. 

2. idem: appellant, dieunt; O IH, 14. deside- 
rent; O Il, 55. elaborant; C 24. — haberentur; 
oO Il, 42. 

3. eidems dieunt; L I, 42, ferunt; T Il, 65. 

4. eosdem: metuant; 014. — apud: con- 
seeratas; RB III, 14. — inter: communis; L I, 8. 
Be propulsemus; O II, 18. 

eorundem: »e. libertatie; 0 1, 88, 

s. isdem {dat.): adscribendas; L 11, 50. data 
est; L I, 38. evadant; D II, 146, placere; FI, 
48. videntar; L1, 47. 

. iisdem (abl.): ab: discre yo A I, 38. 

8. indem: ab: dieuntur; F IV, 19, perrupta; 


203 


idem 


LI, 238. est ... relata; F V, 11. sunt tradita; 
FV,10. 


9. eisdem: ab: disputantur; O I, 128. 


b. femin,: 1. oadem: accepisset; R II, 3. 
efieiat; R IV, 1. (Etraria) interpretatur; D I, 92, 
(Luna) est .. Lueina; N II,68. paulo post: seheu 
videte —; D II, 112. 


2. einsdem: (Italiae) Sabinam ... gentem; R 
7 


e, neutr.: 1. Singular: 1. idem (nom.): 
a. Subject: aceidebat; N I, 59. accideret; T I, 
73. videtur ... accidere; T IU, 58. conduecat; 
R I, 49. contingit; L I, 47. eventurum fuisset; 
DU, 21. expedire Lae 33 placeret; O II, 51. 
est; R IH, 28, [idem sit Stile]? O H, 10. fuerit; 
A IL, 15. utile videtur; O IH, 20. videretur; F 
III, 10. — dicetur; F III, 28. 'w, 45. dicendum 


est; Fa 33. existimandum est; T I, 35. fit; Lae 
14. erit ... faciendum; F II, 56. faciendum .. 
sit; F Il, 18. propositum fuit; O 1,70, sentire- 
tur; Lae 38. transferetur; Lae 80. — ubi idem 
saepius; D I, 54. + qui |[cwi|| ... idem semper; 
Lae 13. 

b. Bräbdicat: idem voluptas est; F II, 11. ut 


... vacuitas doloris et voluptas idem esse videa- 
tur; F II, 16. quid .. sors est? idem prope mo- 
dum, is micare; D Il, 85. — ea, quae semper 
idem; 

2. idem (acc.): a. im acc. c. inf.: contingere; 
N I, 116. iustum aeg O IL, 10. lieere; Ol, 
148. videri; P 19. — fieri; A L, 14. faciundum; 
AU,49. faciendum; O I, 1. id | u gi 
esse faciendum; L II, 14. statui debere; IV, 
19. — nihil esse idem, quod sit aliud; A II, 85. 
idem esae || [esse] || .. voluptatem; F ir, 13, pri- 
mum et tertium ... idem esse; T III, 47. 

b. Object: adsequi a N II, 8. amarent; 
T IV, 76. concedis; consecrato; L u, 
45. se... consecutum; r I 46. declaret;; F I, 
13. II, 15. declarantibus; F II, 14. En N 
III, 64. dieit; F II, 50. j. dico, III. al 1. idem 
at &.) 2.1, ©. 689, b. Kemper, N 
eit; T I, 68. soleo ... onere; 
cio: f. facio, II. Ar em (25 ©. 10, b. 
fingere; DI, 48. possem "Baiei; C32. wsse. 
iussum; D I, 55. iudicavrit; R II, 15. iurante; 
R 1,7. potest; T UI, 11. possit . Pen 
R 1, 27, putare pulcherrizmum; Tu, velit 
referre; a 32. requiramus; respon- 
debo; D I, 16. sentit; LI, ker a 9 117 
Lae 86. sentiebat; F IV, 57. sentiret; F IV, 21. 


sensisse; T I, 39 idem sentiens; TI 104. signi- 
ficantibus; F V, 90. transfer; F II, 60. valent; 
TV,2%4. valeat; FII,13. vidit; R II, 15. item 
|idem || ... vidimus; O I, 109. velle;, F V, 8. 
ceteri ... idem fere; T II, 15. 

e. mit Bräpofitton: ad: redierint; R VI, 24. 


exspectandum; O II, 
a t de quo et idem omnibus ... 
ret; Ti 36 
8. eiusdem: quae (coniunctio) erat eiusdem; Ti 
25. a conversione eiusdem et similis; Ti 36. quam 
(conversionem) ... eiusdem et similis; Ti45. ab 
eiusdem mota et ab eius, quod simile enset; Ti 31. 
4. eodem: ex eodem et ex altero; Ti 22. — in 
eodem erat; Ti 24. esset in eodem; Ti 36. in 
eodem st in altero; Ti 38. 
Il. $lural: 1. eadem (nom.): a. Subject: (ac- 
zn. DI, 115. adficiunt; T IV, 11. cadunt; 
‚21. commeant; N II, 31. considunt; Ti5. 
exultent |jexultant]]; L II, 39. oriuntur; DI, 
131. sunt vitiosa; T IV, 41. essent iusta et in- 
iusta; R II, 18, usu venirent; © 7. — animad- 
vertantur; D II, 58. dicenda sunt; F I, 68. dici 
26* 


cela- 


idem 


solent; F V, 21. f. dico, III. algd, 1, idem (6 &t.) 
2. 1, ©. 6%, a. facta sint; Ti 14. 

b. Bräbdicat: ut endem sint; A II, 50. Ti 14. 
quae sint semper eadem; Ti 27. quae sunt sem- 
per eadem; Tı 28. quae (res) manentes semper 
eadem |]enedem, eodem ||; Ti 28. 

2. em (acc.): aceidere; D II, 92. — animad- 
vertendo; D I, 25. a T I, 42. defen- 
dunt; F IV, 78. dieit; A II, 69. FIV, 13. „prae- 
eipua* vel „producta* dicunt; T V, 47. dicere 
posses; F III. 12. dicere; L II, 17. licet ... di- 
cere; O I, 76. didieisti; AL,5. (efleit); N I, 28. 
efücit; D I, 120. efficiat; N II, 52. notando; D 
1,25. numerare; TV,31. peccat; NI,31. prae- 
eipiunt; F V, 9. refundunt; N II, 118. remo- 
vent; OÖ I, 127. requiro; NI, 20. trahunt; NI, 
118. vidit; RII, 42, eliptiih: si in muri mortuur 
essot, eadem praeter piaculum; L II, 57. 

3. iisdem: de iisdem ... scribore; F I, 6. 


identidem, wieverholt, oft: hoc identidem 
dieitis, non intellegere nos; F II, 75. id.. 
(natura) providit ut identidem fieri posset cum 
maxima celeritate; N II, 142, quid Chalcidico 
Euripo in mota identidem reciprocanda putas 
fieri posse constantius? N II, 24. referebam 

. oculos ad terram identidem; R VI, 19. hinc 
ille Agamemno ... »scindens dolore identidem 
intonsam comaın;« T III, 62. urgetis identidem 
hominum esse istam culpam, non deorum; N Ill, 
76. 


ideo, deshalb: ex quo magis emergit, quale 
sit decorum illaud, ideo quia nihil decet invita Mi- 
nerva, ut aiunt; O1, 110, — nec Marcellum apud 
Clastidium ideo fortem fuisse, quia fuerit iratns; 
TıVv, 49, 


idoneus, geeignet, paffend, tauglich, gefdhiekt, 
würbig: alqs: in deligendis idoneis iudiciam et 
diligentiam adhibere (debemus); O II, 62. quibus 
(notis) eos, qui ad amicitias || amieitiam |] essent 
idonei, iudiearent; Lae 62, 

alqd: animi (esse) .., quae essent ad compre- 
hendendam virtutem idonea; A1,20. nisi adıun- 

... cetera ... ad virtutis usum idonea; 

‚22. 

homines: saepe idoneis hominibus indigentibus 
de re familiari inpertiendum; O II, 54. 

locus: de qua (ratione) dicetur idoneo loco; 

mens: mentem ... solam censebant idoneam, 
eui crederetur; A I, 30. est .. (illa lex) ratio 
mensque sapientis ad iubendum et ad deterrendum 
idones; L Il, 8. 

natura: tum (philosophia) valet multum, cum 
est idoneam conplexs naturam; T II, 11. 

persona: idonea mihi Laeli persona visa est, 
quae de amicitia ... dissereret; Ins 

ratio: f. mens; L IL, 8, 

res: plerique ... rem idoneam, de qua quaera- 
tur, ... putant; A II, 18. 

sensus: sensibus .. (natura animum) ornavit 
ad res percipiendas idoneis; F V, 59. 

species: muri causam opposuit, speciem ho- 
Bu. nec probabilem nec sane idoneam; O III, 

tempora: fit, ut modestia haec ... scientia sit 
Tu idoneorum ad agendum temporum; 


YIdus, Zus: ut ... 
Kalendis (ambulemus); Fa 8. 


iecur, Reber: I. est: si eandem hora aline 


Idibus potius quam 


204 


igitur 


pecudis iecur nitidum atque plenum est, aline 
horridum et exile; D II, 30. 

habet: tauri opimi iecur aut cor aut pulmo 
uid habet naturale, quod declarare possit, quid 
uturum sit? D II, 29, 

pertinet: magis illa (ad vitaın BE, 00- 
rebrum, cor, pulmones, iecur; N I, 9. 

U, 1. adedo: »cum 
tumst iecur«; T II, 24. 

habeo: nec externa (membra) magis (frustra 
babebit deus) quam interiora, cor, pulmones, iecur, 
cetera; N I, 92 

inrenio: an censes, eundem vitulum si alius 
delegerit, sine capite iecur inventurum || inventum 
iri |], si alius, cam capite? D II, 36 

renovo: f. adedo. 

2. adhaereo: 2... (rise) portinent ad iecur 
ey adhaerent; N II, 137. 

‚ dilabor a: per quas (vias) cadit cibus a 

iecore dilapsus; N II, 187. 

influo a: in quem (ventriculum cordis) sanguis 
& Ra per venam i cavam influsit; N II, 
138. 

permaneo ad: ex intestinis .. secretus a 
reliquo cibo sucus is, quo alimur, permanat ad 
iecur per quasdam a medio intestino usque ad 
portas iecoris ... ductas ... vias; N 7. 

pertineo ad: f. 2. 

sapio ex: »qui ... plus ., 
sapiunt quam ex suo«; D I, 131. 

sum in: postero die caput in iecore non fuit; 
D I, 119. num etiam, si fissum cuiusdam modi 
fuerit in iecore, lucrum ostenditur? D II, 4. 
caput est in iecore, cor in extis; D II, 37. 

Il. caput: caput iecoris ex omni parte diligen- 

tissime (haruspices) considerant; D III 32. 

fissum: |. fissum (4 ©t.) ©. 58, a. 

portae, vise: religua ... ad easdem .. por- 
tas iecoris confluunt, ad quas omnes eius viae 
pertinent; N II, 137. j. II, 3. permano ad. 

IV. farciri, satiari: »iecore opimo farta (lovis 
satelles) et satiata adfatime; T II, 24 


iecusculum, tieine 2eber: musculorum 
iecuscula bruma dicuntur augeri; D II, 38. 


ieiune, troden, matt: ago: mihi videor 
nimis etiam nunc agere ieiune; A II, 112. 
dico: hasc dieuntur fortasse ieiunius; F II, 19, 


ieiunitas, Wagerkeit: qui ... ieiunitatem 
et famem se malle quam ubertatem et copiam 
dicerent; T IL, 8. 


ieiumußs, taftlos, troden, mager: algs: 
huius jesrerae) Lyco, oratione locuples, rebus 
ipsis ieiunior; F V, 18, 

alqd: post annalis pontificum maximorum, qui- 
ar eg potest esse jeiunius [| iniucundius, al.]]; 

‚6. 

cognitio: solivaga cognitio et ieiuna videatur; 
O1 A57. 


.. adesum inflatu renora- 


ex alieno iecore 


igitur, otfo, daher, denn, demnach, folglid: 
A. am Anfang ded Sayed: igitur semper 
auctorem habes Net || eum, qui magno suo peri- 
culo causam agat; A II, 79. i. neque stultorum 
quisquam beatus neque sapientium |] sapientum || 
non beatus; F I, 61. i. ne dolorem quidem (cre- 
scere); F UI, 88, si illud, hoc; non autem hoc; 
i. ne illud quidem; FIV,55. ji. [ergo |j instituto 
veterum ... hinc capiamus exordium; F V, 3. 
nemo nimium beatus est; igitur || et, ergo || nemo 
beato beatior; F V, 81. ı. .. Epaminondas ... 
fidibus praeclare cecinisse dieitur; T 1, 4. non 


igitur 


cadunt .. haec in virum fortem; i. ne aegritudo 
quidem; T II, 14. ji. etiam susceptae (perturba- 
tiones) continuo in magna tis parte versantur; 
T IV, 42. ergo omnia profluenter, absolute, pro- 
spere, i. beate; T V, 53. i. aliquis non pulcher- 
rimus deus; NI,80. i. mundi est propria virtus; 
N II, 39. ergo etiam Lucifer ceteraeque errantes 
numerum deorum obtinebunt; i. etiam inerrantes; 
N IU, 51. i. alte spectare si voles; R VI, 25. i. 
doctissimis viris proficisci placuit a lege; LI, 18. 
est .. virtus perfecta ratio ...; i. omnis honestas 
eodem modo; LI, 45. i. ne suspicari quidem 
possumus ..; Lae 39. i. omnes improbi servi 
II servi ig. om, imp. ||; P 35. — i. ne esse quidem 
(miseros putas)? T I, 11. i. tu Titias et Apuleias 
Iogen nullas putas? L IL, 14. 
im Sat (an vierter Stelle: f. I, 1. sum; 
TI, ig‘ videor. — 2. ag A a 110. Payrgue 
u — 8. frugi. — 4. ego; +8. — 5. ne — 
ehem: — II, 1, dd. hie, D II, 188. ta; T IV, 
57. — e.ne; A Il, 16. FII, 76. TII, 43. ne — 
quidem. nonne; O IH, 29. num; TI, 7. — 
2, O ILL, 120. — an fünfter Stelle: |. I, 1. fruor. — 
5. ne — quidem; T I, 82. — II, 1, d. qui; AI, 
129. — e, ne — gaidem): I. Undfage: 1. nad 
Verben: sunt illa sapientis; aberit igitur a 
sapiente aegritudo; 'T II, 18. accipies ij. hoc 
parvum opusculum; P 5. ediar i., si pauca 
ante ... dixero; A Il, 64. ibenda est i. quae- 
dam reverentia; O 1,99. talis est i. ordo actionum 
adhibendus, ut ..; O1, 144. admirantur i. commu- 
niter illi (homines) quidem omnia; O II, 36. agam 
i, sicat Antiochus agebat; A II, 10. amittenda 
i. fortitudo est; T II, 32. animadvertebas i. ... 
versus ab iis (philosophis) admisceri orationi; 
T II, 26. aperiendum est i., quid sit voluptas; 
F I, 18. attendes i. ... diligenter; F IIl, 6. 
audebo i. cetera ... bons appellare; F V, 91. 
audit i. mens divina etiam de singulis; N II, 
9%. — omnes .. sapientes fortes; non cadit i. 
in sapientem segritudo; T II, 15. cadit i. in 
eundem et misereri et invidere; T II, 21. „carere* 
i. hoc significat: egere eo, quod habere velis; 
T L 88 circumscriptie i. iis sententiis, quas 
posui, et üis; F II, 31. componunt i, primum 
artem quandam de iis, quae visa dieimus; A I, 
40, concedam i. ex individuis constare omnia; 
N 1, 67. concluduntur i. eorum (Stoicorum) 
enta sie; F II, 27. contempto i. honore; 
TV, 106. contineo i. me, ne incognito adsentiar; 
A ll, 1383. curandum est i., ut cogitatione ad res 
quam optumas utamur; ÖO 1, 182. — detrahere 
i al aliquid ... magis est contra naturam 
quam mors; OÖ Ill, 21. non sunt i. ea bona di- 
cenda nec habenda, quibus abundantem licet esse 
miserimum; T V, 44, dicemus i. idem, quod in 
Venere Coa; N I, 75. dico i. providentia deorum 
mundum ... administrari; N II, 75. dicamus i... 
oportet contra illos etiam; N III, 53, dieam i., 
de istis ipsis duobus generibus mihi quid videatur; 
DI, 101. dietum est i. ab eruditissimis viris nisi 
sapientem liberum esse neminem; P 33. datum 
est i, Neptuno ... maritimum omne regnum; N II, 
66. dabunt i. mihi veniam mei cives; D II, 6. 
danda i. o est, ut .; OL 135. IL, 68. — 
effieitur i. fato fieri, quaecumque fiant; Fa 21. 
epulabar i. cum sodalibus omnino modice; Ü 45. 
exhauriebat i. (C. Gracchus) aerarium; O II, 72. 
existimo ji. ... sauditores ... habuisse; F IV, 8. 
non est i. tam explorata ista ratio ad id... con- 
firmandum; N I, 64. exponam i. generatim argu- 
menta eorum; A II, 47. osits ji. .. termi- 
natione rerum expetendarum; F V, 27. extenuato 
i. sumptu tribus riciniis; L U, 59. — feci i. ser- 
monem inter nos habitum in Cumano; A ep. 1. 


205 igitur 


sie faciam i.,; FI, 28. facit i. Lucius noster pru- 
denter; F V, 15. fieri i. omnia fato ratio cogıt 
fateri; D I, 125. fallet i. (similitudo) sensum; 
A II, 84, falli i. possumus; F I, 15. iam fateris 
ji. non esse te divitem; P 45. ad ferendum i. do- 
lorem placide ... plurimum profieit ..; T II, 58. 
fluit i. voluptas corporis; F II, 106. eius (bonae 
mentis) bono fruendum est i., si beati esse volu- 
mus; T V, 67. — gaudeo i. me incunabula paene 
ınes tibi ostendisse; L II, 4. — habebit i, linguam 
deus et non loquetur; N I, 92. habent i. suam 
sphaeram stellae inerrantes; N II, 55. habeant i, 
causag necease est ea, quae vera sunt; Fa 26. 
habetis i. primum ortum tyranni; R. II, 49, nihil 
habet i. naturale ius; R III, 18. habemus i. huius 
uoque auctoritatem de sepulchris summi viri; 
I, 68. habetis i. I figitar Il explicatum omnem... 
religionum locum; LII, 69. — iacet i. tota con- 
elusio; D II, 106. incendit i. eos, qui audiunt; 
FW, 7. est i. ambulantibus ad hunc modum 
sermo ille nobis institutus; T II, 10. inest i. in 
animis praessgitio extrinsecus iniecta; D I, 66. 
intellegatur i. perturbationem ... in motu esse 
semper; TIV, 24. intellegendum est i. nec gloriam 
opularem ... expetendam; T V, 104. intrandum 
1. est | est igitur || in rerum naturam; FV,44. in- 
ventum i. |] est igitur, cum exigitur |], quo quidque 
referatur; F V, 16. invitat i. vera ratio bene 
sanos ad iustitiam; F I, 52. iubet i. nos Pythius 
Apollo noscere nosmet ipsos; F V, 44. iubet i. 
Plato sic ad somnum proßeisci corporibus ad- 
fectis, ub ..; D I, 62, iudicat i. (sapiens), cum 
agit, officium illud esse; F III, 59. iurgare i. lex 
utat inter se || vetat || vicinos, non litigare; R IV, 
B — sic est i. (Piso) locutus; F V, 9 (8). dieis 
.. nune Äucere et verum dieis; lucet i.; A II, 96. 
si lucet, lucet; lucet autem; lucet i,; A IL, 96, — 
dicis .. te mentiri verumque dieis; mentiris j.; 
A II, 96. si mentiris, mentiris; mentiris autem; 
mentiris i.; A ll, 96. monet i., ut caveat, ne 
roelium ineat; OÖ 1, 37. — necesse est i. legem 
beri in rebus optimis; L II, 12. negabat i. 
ullam esse artem, quae ..; F V, 16. nego i. eius 
esse ... mentionem facere virtutis; T II, 49. — 
obsequar i. voluntati tuse; F II, 17. oportet i. 
.. 8% ... in promptu habere; A II, 46. — cum 
ateat i. aeternum id esse, quod ..; Tl, 54. 
YI, 28. peccavit i. (rex); O II, 41. pertinet 

i. (actio) ad societatem Bau humani; O 1, 158. 
lacet i. Diodoro id solum fieri posse, quod ..; 
a 17. placet i. ... ante definire, quid sit ofü- 
cium; O I, 7. placet i. aptiora esse. naturae ea 
ofliein, quae ..; O I, 153. non potest i. dubi- 
tari, quin ..; A II, 27. non potest i. uterque esse 
sapiens; A II, 132. a” potuit i. (haec eflicere), 
is praestat hominj; II, 25. potest i. tale ali- 
quid etiam sus sponte ... extitisse; D II, 49. 
potest i. ..., veritatem casus imitari; D II, 49. 
potest i. exercitatio ... etiam in senectute con- 
servare aliquid pristini roboris; C 34. praobebo 
i. ego me tibi vicissim attentum contra Stoicos 
auditorem; N III, 2. praecipiendum est ij. bonis, 
ut..; Lae 42. pugnant i. haec inter se; Fa 12. — 
a i. haec et vester sapiens et hic noster; 
I, 128. quaerimus i., quid sit extremum ... 
bonorum; F I, 29. quaero i., quo modo hae 
tantae commendationes ... subito a sapientia 
relictae sint; F IV, 26. quaerendum i., quem ad 
modum aegritudine privemus eum; T III, 44. quae- 
rebam i., utrum panderem vela oralionia statim 
an .; T IV, 9. quaero i., vester deus .. ubi 
habitet; N I, 104, quaero i, ... num aliter ... 
evenirent; Fa 6. quaero i.a te...: estne nume- 
randum ..? L II, 12, quassitum i. ab illis est, 
placeretine ..; L ll, 15. querebatur i. (Theo- 


igitur 


206 


extingui; T III, 69. — 
.. sic de magistratibus ut dis- 
pntes || [ut disputea] I; L II, 13. responderem i. 
andacter isti vestro deo ..; A II, 81. restatis i, 
vos; F II, 48. restat i., ut motus astrorum sit 
voluntarius; N II, 44. retinenda i. est huius 
generis verecundia; O1, 129. revocari i. oportere 
a maerore ad cogitationem bonorum conveniret 
mihi cum Epicuro; T IU, 46. scripsit i, his 
fere verbis; A II, 102. semovenda est i. voluptas; 
F IH, 25. sentit i. animus se moveri; TI, 55, 
sentit i. (animal) et calida et frigida; N III, 82, 
sequor j. ens vins, quas ..; A II, 98. sequetur i. 
horum ratione vel ad supplicium beata vita vir- 
tutem; T V, 87. sequitur i. ad ee 
alium alio ... ius nos natura esse factos; L I, 38. 
sequari. ... divinum illum virum; L IH, 1. seque- 
mur i. potissimum Stoieos; O I, 6. sequitur i,, 
ut etiam vitia sint paris; P 22. erit i. res iam 
in diserimine; A II, 132. non est i. voluptas 
bonum; F I, 39. nullus est ij. cuiusqguam dies 
natalis; F Il, 102. non est i. summum malum 
dolor; F II, 104. alia est i. propria aestimatio 
virtutis; F II, 34. est i. oficium eius generis, 
quod ...; FIN, 58. quae sunt i. communia vobie 
cam antiquis; F IV, 24 sumus i. homines; 
F IV, 25. paria sunt i. pusteka]: F IV, 75. 
tantus est i. innatus in nobis cognitionis amor 
et scientiae, ut ..; F V, 48. nemo est i., quin 
hanc affeotionem animi probet; F V, 63. qualis 
est i. omnis haec .. conspiratio ... virtutum, 
tale est ... honestum; F V, 66. singularis est i. 
quaedam natura atque vis animi; T I, 66. fr IX, 
10. malum est i. dolor; T II, 60. veri simile est 
i., in quem cadat aegritudo, cadere in eundem 
timorem; T Ill, 14. est i. causa omnis in opi- 
nione; T III, 24. duplex est i. ratio veri repe- 
riendi; T II, 56. erit i. in consolationibus prima 
medicina docere ..; TIL, 77. esti. Zenonis haec 
definitio, ut ..: T IV, 11. est i, metus a ratione 
aversa cautio; T IV, 18. fortitudo est i. adfectio 
animi legi summae in perpetiendis rebus obtem- 
erans; IV, 58. esse i. deos confitendum est; 
1, 44. verius est i. nimirum illud; N I, 128. 
est i. id ... homine melius; N II, 16. est i. pro- 
fecto deus; N II, 16. animans ent j. mundus; 
N II, 22. natura est i., quae continest mundum; 
N Il, 29. sapiens ost i. (mundus); N II, 39. pro- 
babile est i. praestantem intellegentiam in sideri- 
bus esse; N II, 43. esse i. deos ita perspicuum 
est, ub ..; N U, 44 non est i. natura deorum 
praepotens; N IL, 77. non est i. mundus deus; 
N ul, 23, eat i. deus; N III, 25. 
natura ignem sempiternum; N III, 87. esse i. 
divinationem confitendum est; D J, 71. II, 107. 
est ı. divinatio; D I, 83. I, 102 
i., ut mirandum sit ea praesentiri ..; D I, 128. 
sunt i. artis inventa, non vetustatis; D II, 38, 
haec er || sunt i, aves internuntiae lovis; DI, 
72. fuit ı. divina beneficentia |] beneficientia |] 
dignius ..; D II, 126. non sunt i. neque adsen- 
siones neque actiones in nustra potestate; Fa 40. 
est i. ... res publica res populi; R I, 39. est i. 
fragilis ea fortuna Rep R II, 50. scelus est i. 
nocere bestise; R ‚19 est i. quddam tur- 
bulentum in hominibus singulis; R III, fr 1. est 
i. ... prima homini cum deo rationis societas; 
L1, 23. utiam || est igitur || universus hie mundus 
uns civitas sit ... existimanda; L 1, est i. 
homini cum deo similitudo; L I, 25. sunt i. do- 
mesticae fortitudines non inferiores militaribus; 
01,78. est i. adulescentis maiores natu vereri; 
O0 1, 122. est i. proprium munus magistratus in- 
tellegere ..; O 1, 124. erat i. ex iis tribus ... 
hoc tertium, ut ...; O Il, 36. fait i. stulta calli- 


phrastus) se tum ... 
reddes i. nobis, . 


er in nn 


igitur 


ditas perverse imitata prudentiam;.O II, 113. 
nulla est i. excusatio peecati; Lae 37. non est 
i. amiei talem esse in eum, qualis ille in se est; 
Lae 59. sunt i. firmi ... eligendi; Lae 62. est 
i. prudentis sustinere ... impetum benivolentiae; 
Lae 88. nulla est i. hacc amieitia; Lae 98, j.3, 
primus; O II, 45. — tenendum est i. nihil cu- 
randum esse post mortem; T I, 107. tenebitur 
igitur id, quod a Chrysippo defenditur; Fa 38, 
tenuit i. hoc in statu senatus rem publicam; R ll, 
56. eublata i. aegritudine sublatus est metus; 
T IV, 8 tollendum est i. ex rebus oontrahendis 
omne mendacium; O III, 61. tribuendum est i, 
his aliquid; F V, 72. — vetat i. ratio intueri 
molestias; T III, 33. vides i. ... nihil esse prae- 
stantius; F Il, 85. vides i. te aut ea sumere ... 
aut ea; F IV, 52. videmus i., ut conquiescere ne 
infantes quidem possint; F V, 55. vides i. ne 
illam quidem ... posse vere diei rem publicam; 
R III, 44. videtis i. omnis pendere ex uno illo, 
quod ..; LI, 50. videtis i. magistratus hanc 
esse vim, ut praesit; L III, 2. videndum est i, 
ut ea liberalitate utamur; OI, 43. ille (Deiotarus 
rox) mihi videtur i. vere augurari; D I, 27. volo 
i. videre, quid invenerint; A II, 60. utendum est 
i. his (muneribus); TII, 43. utar i. (hie); D1,35. 

2. nah Subftantiven: Aristoteles igitur 
primus species ... labefactavit; A I, 33. Panas- 
tius i. ... de duobus Sei primis tribus. libris 
explicavit; O IT, 7. ‚Piso i. hoc modo; F IV, 8. 
Zeno i. nullo modo is erat, qui..; A I, 35. Zeno 
i. naturam ita definit, ut ..; N I, 5%. —ex 
sethere i. innumerabiles flammae siderum exsi- 
stunt; N II, 92. animum ji. cum ille procreator 
mundi deus ex sus mente et voluntate genuisset; 
Ti 26. bonum i. quod est, honestum est; F II, 
27. bonum omne laudabile, laudabile autem omne 
honestum, bonum i. omne honestum; F IV, #8. 
quod bonum i., id honestum; T V, 48. bonum 
i. omne laudabile; TV, 45. boves.i. et equos ... 
in deorum numerum reponemus; N III, 47. non 
sine causa i. Epicurus ausus est dicere ..; T V, 
110. causam ji. investigato in re nova; D II, 60. 
causa i, largitionis est, si aut neoesse est aut utile; 
O Il, 58.. causs i, haec, non natura distinguit; 
P 24. hi coetus i. hac.... causs instituti sedem ... 
constituerant; RI, 41. cogitatio i. diuturna nihil 
esse in re mali dolori medetuor; T III, 74. collatio 
j. ista te nihil iuvat; F IV, 75. corporis i. nostri 


partes totaque eo. ... quam apta ad naturam 
sit, apparet; F V, 55. delotigatio i. miseriarum 


segritudines cum faciat leniores; T III, 67. deo- 
rum .. interpretes sunt; deos i. esse fateamur; 
N II, 12. deorum i. consilio (mundus) administre- 
tur; N 11, 76. hbae disciplinae i. si sibi consente- 
neae velint esse; O I, 6. dolor i. ... metuetur 
semper; F Il, 92. ut fides i. et tibias eorum causa 
factas diceendum est, ... sie ..; N II, 157. tuus 
ille Poenulus, ... homo i. acutus; F IV, 56. ho- 
minum i. causa ens rerum copias comparatas fa- 
tendam est; N Il, 158. honestate i. derigenda 
II dir. |] utilitas est; O III, 88. initiis i. ita con- 
stitutis, ut ..; F Ill, 20, iure i. gravissimi philo- 
sophi initium summi boni a natura petiverunt; 
FV, 33. iure i. alter (consul) populi iadicio dam- 
natus est; DI, 71. ıus i. datum est omnibus; 
L 1, 33. iure i. pleotimur; O ll, 28. iure i. gra- 
vis, cuius de laudibus omnium esset fama consen- 
tiens; C61l. qui ius i. iurandum violat, is Fidem 
violat; O Ill, 104, levatio i. vitiorum magna fit 
in Jfitf} iis; F IV, 66. magistratibus i. opus 
est; L III, 5. a malis i. mors abducit, non a bo- 
nis; T1,83. ut maris i. tranguillitas intellegitur 
nulla ne minima quidem aurs fluctus commorente, 
sie .; TV,16. huius modi i. vieis (sapiens) 


igitur 


consilia capiet; A II, 100. er ad modum i. 
membris utimur prius, quam didieimus, ... sic ..; 
F II, 66. quem ad modum ji. temperantia sedat 
adpetitiones ..., 8iO ..; IV, 22. qui modum 
i, vitio quaerit; T IV, 4l. eius modi ı. credo res 
Panaetium persecuturum fuisse; OÖ III, 33. mors 
i. ipsa ... quid sit, primum est videndum; TI, 


18, eum morem ji, ... consequar; L Il, 18. na- 
tura i. corpus quidem hominis sie ... formarit, 
ut ...; FV, 59. Pinarii Nattae nobiles; a nobili- 


tate i. periculum; D II, 47. nox i. et dies ... 
unum circumitum orbis efheit; Ti 32. in ea parte 
i. ... haec inesse necesse est; N 11,30. nec pro- 
missa i. servanda sunt ea; OÖ I, 32. qualitaten i. 


appellavi, quas »owörneas Graeci appellant || vo- 
cant I: AI, 25. ratione i. mundus utitur; ll, 
21. III, 22. ratio i. eventus aperit causam; Fa 


37. cum rationem i. (deus) babuisset; Ti 10. ra- 
tione i. et mente divina ad originem temporis eur- 
rieulum inventum est solis et lunae; Tı 29. ad 
rerum i. seientiam ... Aptissima cum sit mens 
hominis; A Il, 31. est autem fortuna; rerum ji, 
fortuitarum nulla praesensio est; D UI, 18. ruina 
i. (Deiotarus) oppressus esset; D II, 20. terra i. 

. saera deorum omnium est; L II, 45. virtuti- 
bus i. reetissime mihi videris ... vitia posuisse 
contraria; F III, 40. expers virtutis i. (deus); N 
1, 110. visom i. impressum efhietumque ex eo, 
unde esset; A II, 18. et vita i. laudabilis boni 
viri, et honesta ergo, quoniam laudabilis; T V, 47. 
in umbra i. .. pugnabimus; T I, 101. voluntate 
i. et indicio suscipi aegritudinem confitendum est; 
Ti, 66. Romulus lactens fulmine ictus; urbi i. 
periculam ostenditur; D 1], 47. utilitatum i. ma- 
gnitudine constituti sunt ei di; N II, 62. 

3. nah Wdjectiven und Zahlwörtern: 
absurdum igitur est dicere ... mundum esse 
sine senau; II, 31. aequam i. pronunliabit 
sententinm ratio; F II, 37. alind i. esse (Hiero- 
nymus) censet gaudere, aliud non dolere; F II, 9. 
alius ı. finis verae amicitiae constituendus est; 
Lae 59. beata i, vita laudabilis; T V, 48. beata 
i. vita virtute confieitur; T V, 48 bonus: f. 2. 
elaudum i. habebimus deum; N I, 83. com- 
muni ji. consuetudine sermonis abutimur, cum 
ita diecimus; Fa 24. |jdignis i. largiendum est |]; 
L fr 5. diserti i. hominis ... patrocinia late pa- 
tent; O Il, 66. facilis i. est distinstio ingenui et 
inliberalis ioci; O I, 104. fortes i. et magnanimi 
sunt habendi, ... qui propulsant iniuriam; O |, 
65. qui sit frugi i,. vel, sı mavis, moderatus et 
tem s; TI, 18. honestum i. id intellegimus; 
FI, 45. inproborum i. prosperitates ... redar- 
gaunt ... vim omnem deorum; N Ill, 88. {lin |] 
inlustribus i. rebus insistis; A Il, 94. [omnes in- 
sipientes i. insaniunt]; T III, 9. liber i. a tali 
inrisione Soorates; A Il, 123. litteratus i. est 
mundus; N III, 23. locupletior i. hominum na- 
tara ad beate vivendum est quam deorum; N |, 
112. maximis i. in ınalis hoc tamen boni asse- 
cuti videmur, ut ..; OU, 5. est miserum i. (more), 
quoniam malum; TI, 9. mortale i. omne animal 
... dividuum sit necesse est; N III, 29. nullo i. 
modo fieri ya ut ..; A Il, 28. nullum ji. est 
visum, quod percipi possit; A II, 40. nulli i. rei 
(sapiens) adsentietur; A ll, 67. nullo i. modo in- 
mortalem deum eflcitis; N I, 110. nulla i. in 
eaelo nec fortuna nec temeritas ... inest; N II, 
56. nulli i. est naturae oboediens aut subiectus 
deus; N II, 77. nullum i. animal aeternum est; 
N I, 33. 34. nullum i. animal est sempiternum; 
N II, 34. ad nullam ji. earum rerum, quae sensu 
accipiuntur, divinatio adhibetur; D II, 9. vultis 
.. omnis fato; nulla i. est divinatio; D Il, 20. 
aulla i. portenta sunt; D II, 61. nmulla i. earum 


igitur 


est causa; Fa 36. nullum i. vitium taetrius ... 
quam avaritia; O II, 77. nullum i. eorum faetum 
potert utile esse; O III, 60. nulla i. vis fuit reli- 
gionis, quae tantam utilitatem perverteret; O III, 
102. inter omnis i. hoc constat; T li, 43. ommne 
i., quod vivit, ... id vivit propter inclusum in eo 
calorem; N II, 24. omnes i. partes mundi . 
calore fultae sustinentur; N Il, 25. omne i. cor- 
os mutabile est; N III, 80. omne i. animal con- 
tendum est esse mortale; N III, 32. omnis i. 
talis a philosophia pellatur error, ut ..; N III, 64. 
ro omni i. divinatione idem ... respondebo; D 
‚16. omnia i., quae volumus, nota nobis esse 
possunt; D II, 139. omnes i. istius generis ca- 
ptiones eodem modo refellantur; Fa 30. in om- 
nibus i. his elaborandum est; OÖ I, 138. ommi i. 
ratione colenda ... iustitia est; O Il, 42. omni 
i. hac in re habenda ratio et diligentia est; 
Lae 89. omne i. caelum sive mundus, sive quo 
alio vocabulo gaudet, hoc a nobis nuncupatus 
sit—; Ti 4. omnes i., qui animo cernuntur ..., 
animantes conplexu rationis ... comprehendun- 
tar; Ti 11. quo minus i. honoris erat poötis, eo 
minora studia fuerant; T I, 3. propter paucos i, 
tanta est facta rerum molitio; N I, 23. praecla- 
ram i. illud Platonis; O I, 68. in prima i. con- 
stitutione Zeno tuus a natura recessit; F IV, 54. 
primum ji. quidque f quidquid | considera quale 
sit; NL, 1. rima i. est Jest i.|] adulescenti 
commendatio M gloriam; O 11,45. prima i. com- 
mendatio profieiscitur a modestia; O II, 46. prom- 
ptiores i. debemus esse ad nostra pericula quam 
ad communia; O 1,83. quinque i. rationibus pro- 
positis ofhieii persequendi; O 1], 9. quot ı. et 
quales animalium formas mens in speciem rerum 
intuens poterat cernere, totidem et tales ..; Ti 34. 
recta eflectio ..., recta i. eflectio ... crescendi 
accessionem nullam habet; F II, 45. reliqua i. 
est, quarta virtus ut sit, ipsa frugalitas; T III, 17. 
sex i. hae sunt simplices de saumma bonorum ma- 
lorumque sententiae; F V, 21. de sola i. beata 
(vita gloriari potest); F III, 283. solum i., quod 
se ipsom movet, ... numquam ne moveri quidem 
desinit; TI, 58. solum i. bonum, quod honestum? 


TV, 44 solum i., quod sese movet || de se mo- 
vetur |, ... numquam ne moveri quidem desinit;, 
R VI, 27. soli i. hoc contingit sapienti, ut nihil 


faciat invitus; P34. summa i, et perfecta gloria 
constat ex tribus his; O II, 31. talis i. mens 
mandi cum sit; N II, 58. talis i. inter viros ami- 
eitia tantas oportunitates habet, quantas vix queo 
dicere; Lae 22. tales i. amicitine sunt remissione 
usus eluendae; Lae 76. cum tantum i. in virtute 
ponant ii; F V, 93. tanta i. calamitatis prassen- 
tis adhibetur a philosopho medieina, quanta ..; 
T III, 54. totum i* lud philosophiae stadium 
mihi quidem ipse sumo; A 1, 7. totus i. hie lo- 
cus est contemmendus in nobis, non neglegendus 
in nostris; T I, 108. totum i. in eo est, ut tibi 
imperes; 'T II, 53. totum i. id, o_ quaerimus, 
uild et quale sit, verbi vis ipsa declarat; T III, 
1. totam i. expectas prudentiam huius rectoris ; 
R VI, 1. tota i. ratio talium largitionum genere 
vitiosa est, temporibus necessaria; O IL 60. toto 
i,. omni constituto; Ti 48, in tres i. partes 
... distributa sapientia est; A II, 116. tribus i. 
modis video esse a nostris de amicitia disputa- 
tum; F I, 66. triples i. est ... consilii capiendi 
deliberatio; O 1,9. vera i. illa (Epicuri dogmata) 
sunt nunc omnia; A Il, 106, verum autem pri- 
mum; verum i. extremum; ÖO 11,27. unum ji. par, 


| quod depugnet, reliquum est, volnptas cum hone- 


state; A ll, 140. una i. essemus beati cognitione 
naturae et scientia; fr V, 50. at aucta vectigalia, 
utile i.; O II, 87. 


igitur 208 igitur 
4. nah Pronomina (alius f. 3): me igitur | i. conversionem ... ingrediendi membra non dedit; 


ipsum ames oportet, non mea; F Il, 85. dicendum 
est mihi i. ea, quae sunt a te diceta; DIL, 8. 
no i. modo potius erst ab his postulandun, 
; A Il, 29. haeec i. Epicuri non probo; FI, 
6. "hoc i. ... idem (philosophus) non videt ne 
expetendum quidem esse; F Il, 29. his i, ita po- 
sitis; F III, 41. in his lliis || i. partibus duabus 
nihil erat, quod ...; F IV, 8. hoc i. loco ... 
tamen ego quoqus "exponam; F IV, 14. hune i. 
finen: illi tenuerunt; F IV, 26. hoc i. quaerentes 
omnes; F IV, 47. haee i. nobis explicanda sunt; 
F V, 27. haec i. tot nominibus a Stoicis 
appellata; F V, @. haee i. est nostra ratio; F V, 
95. laetor .. enm philoaophiam ... — hanc i. 
laetor etiam acatiorem repertam quam ceteras; 
F V, 96. hunc (animum) i. nosse nisi divinum 
esset; T I, 52. haec i. cum cernimus; TI, 70. 
hoe i. probe stabilito et fixo; TI, 88, ex bis 
(bestiolis) i. hora octava quae mortua est, pro- 
vecta aetate mortua est; T 1, 94. has 2. Vvenas 
endens (Prometheus) . dieit haec; T U, 238. 
dolori huius i. origo nobis explicanda est; TIU, 
haec i. praemeditatio futurorum malorum 
ve eorum adventum, quae ..; T II, 29. huie 
i, alteri generi similis est ea ratio consolandi, 
quae ..; TII,57. hoc i efheitur, ut ex illo nec- 
opinato "piaga maior sit; T II, 59. haec i. ofli- 
cıa sunt consolantium; T II, 75. huius i. virtutis 
contraria est vitiositas; T IV, 34. hie i. error est 
eripiendus; T IV, 65. ex hoc i. Platonis ... fonte 
nostra omnis manabit oratio; T V, 36 (37). hie 
i. (animus) si est excultus, ... fit perfecta mens; 
‚839. haee i. simplicia, illa mixta; TV, 84 
(85). hanc i. (anticipationem, praenotionem) habe- 
mus, ut deos beatos ... putemus; N I, 45 (44). 
ex hac igitur (aequali tributione) illud efficitur, ... 
esse ...; N 1, 50. in haci. inmensitate latitudinum 
...infinita vis innumerabilium volitat atomorum; 
N1,54. hanci.in stellis constantiam ... non possum 
intellegere sine mente; N Il, 54. hune (lovem)i. En- 
nius ... nuncupat ita dicens; N 11,65. haee i. sive 
vis sive ars ... nd scientiam rerum futurarum 
*homini ... est ... data; N Il, 163. haec i. in- 
doeti; quid vos philosophi? N II, 40. oe 
(Dionysium) i. nec re lup „Amen fulmine 
eussit nec ..; N Il, hanc (divinam provi wi 
tiam) i., es so moveat, efficere posse, 
quiequid velit; N III, 92. haec i. cum sit tum 
serenitas, tom perturbatio caeli; D II, 94. hac i. 
mentis ... coniunetione cum externis mentibus 
cerni, quae sint futura; D II, 119, hanc i. video 
sapientissimorum fuisse sententiam; L IL, 8, haec 
i. Athenienses tui; L II, 67. haec i. et talia eir- 
eumspicienda sunt in omni officio; O I, 59. his 
i. expositis; O1, 99. haee i’omnia ... eomplecti 
animo ... debemus; O I, 117. haeo i. agesacn 
non suscipiet rei publicae causa; O I, 159. hanc 
(sapientiam) i. qui expetunt, philosophi nomi- 
nantur; O II, 5. haec i. ipsa fortuna ceteros casus 
rariores habet; O II, 19. hoc i. cognito dieendum 
est ..; O II, 20. harum i. duarum (rerum) ad 
fidem faciendam iustitia plus ern oO I, 4. 
haec ji. opera grata multis; O 65. ab hoc i. 
genere largitionis ... aberunt ii, qui ..; O II, 85. 
haec ji. offecia . . quasi secunda quaedam honesta 
esse dieunt; OÖ N, 15. hanc i. partem relictam 
explebimus nullis adminiculis; O III, 84. hune i. 
ipsum anulum si habeat war Ö N, 38. haec 
i. est jlla pernicies, quod ..; O II, 62. huie i. 
viro bono ... nullo modo videri potest quicquam 
osse utile, quod non honestum sit; O IH, 77. hac 
i. fortuna frui licet senibus; C 60. his i, finibus 
utendum arbitror, ut ..; Lae 61. hane i. habuit 
rationem effector mundi ..., ut..; Ti17, ad hanc 


Ti 19. hanc i. omnem coniunctionem duplicem 
in longitudinem (deus) difüdit; Ti 24. has i ob 
causas nata astra sunt; Ti34. illi i. antigui non 
tam acute optabiliorem illam vitam potant; * "ı 
68. ille i. vidit, quot fuissent adhuc 
sophorum de summo bono (sententiae) ; F V, 16. gr 
i. ratio concladitur; DIL, 61. ex ea i. (A eademin) 
media exeitatos misi; A ep. 1. earum i. quali- 
tatum sunt aliae prineipes, alise ex iis ortae; 
AI, 26. is i. est ius satis facere, > .. 
F 1,4. unum istad, quod honestum ap 
id i., inquam, si solum est bonum; PL. 1. 
rerum autem cognitiones ..., eas i. i ropter 
1, ıdısi 
is ji. sire en 


se adsciscendas arbitramur: F Ill, 
acciderit, simus armati; T I, 78. 
ratio ... sic illi parti imperabit inferiori, ut. 
TIL, 51. eorum ji, malorum in una virtute panda 
sanatio est; T IV, 85. earum ij, perturbationum... 
variae sunt curationes; T IV, 59. ab eo (deo) i. 
muudum necesse est regi; N II, 77, is (Chrysippus) 
i.: „si aliquid est*, inquit; N IH, 25. ex eo (love) 
i. et Lysitho® est is eroules; "N II, 42. üsi. 
adsentior, qui ..; D I, 34, in eo i. op ido ita 
raviter aegrum Todeam fuisse, ut . DL 
18 i., qui ante u quam oblata res est, ik 
praesagire; DI necesse est .. in rebus con 
rin duabus, ... ex iis i. necesse est invilo 
un I} [inv. Ep.} || alterum verum esse, alterum 
Fa. 37, = 1. (Romulus), ut natus sit, cum 
Remo fratre dieitur ..; R Il, 4. is i. (Demetrius) 
sumptum minuit; L Il. 66. is (M. Cato) i. index 
ita pronantiavit; O III, 66. isto i. tam inmenso 
eg quaero, .. cur Pronoea vestra cessaverit; 
22. nemo ij. stulius ||est | non miser; Fl, 
59. nemo i. esse beatus potest; F II, 86. nemo 
i. vir Tr sine aliquo adflatu divino umquam 
fuit; N Il, 167. nihil i, te contra soritas ars ista 
adiuvat; A II, 94. nihil i. adiuvat procedere et 
progredi in virtute, quo minus miserrimus sit; F 
IV, 64. nihil i. hune virum sagittae ... tum con- 
solantur, cum .; TI, 19. nihil i. adfert 
iste Stoicorum, quare . ; NIH, 23. nihil i. (quod 
omne est) cum habeat extremum, infinitum sit 
necesse est; D II, 103. nihil i. » deo somniis 
sigmificari fatendum est; D II, 125. nihil i. ad- 
ferunt, qui in re gerunda versari senectutem negant; 
C 17. ad nostra Il zu (le IN i. eher 
L II, 37. gqei i. P. Servilium Geminum vide 
A u, 8. qui i. id wen quasi are, 
nullam rem percipit; A 128, qui i. axisse ex 
otestate dicuntur, ideirco dicuntur, quia ..; TI, 
1. in quem i. endit misereri, in eundem eliam 
invidere; T III, 21. quibus i. rationibus instantia 
feruntur, eisdem contemnuntur sequentia; TIWV, 
64. quod i. fundamentum huius quaestionis est, 
id praeclare iactum yidetis; N I, 44. quos i. fu 
Tyndaridas appellabas; N IH, 11. = quas i. res 
aptissimi erimus, in iis potissimum elaborabimus; 
O1, 114. qui i. ad naturae suae mon vitiosae 
genus consilium vivendi omne contulerit; O I, 120. 
quod i. latissume patet; O II, 24. qui i. adipisei 
veram gloriam volet, iustitiae fungatur ofliciis; O 
U, 43. qui ji. utraque in re gravem ... se in 
amieitia praestiterit; Lae 64. qui i. non filias 
plures, sed innumerabiles cupiditates habet; P 
4. ee i. homines homini tribuunt ad 
eum augendum; O Il, 21. suum quisque i. noscat 
ingenium; O I, 114. aut quidgud i. eodem 
modo eoncluditor, probabitis, aut ars ista nulla 
est; A II, per se i. ius est expetendum; 
LL 48. per se i. (iustitia) expetitur; L I, 48. 
ad te i. mihi iam convertenda omnis oratio est; 
T IV, 59, eas tu i. leges rogabis videlicet, quae 
numquam abrogentur; L Il, 14. utrum i. eorum 


igitar 
Bin: verum oraclum joraculum | fuisset; 
D IL, 116. 
5,.nah Abverbien und Bartileln: aliun- 
de igitur est quaerenda medicina; T II, 45. ante 
i, humana forms quam homines ea, qua |] eaque |] 
erant forma di inmortales; N I, 90. aut i. hoc 
et illud aut, nisi hoc, ne illad quidem iudicabo; 
AN, autin us quiequam ratione con- 
hei... aut ..; T IV, 84. aut i. nihil est, quod 
eentiente natura regatur, aut mundum regi con- 
fitendum est; N II, 85. aut i. haec monstra pro- 
bands sunt aut prima illa tollenda; N III, 44. 
aut i. non fato interiit exercitus, aut, si fato, ... 
idem eventurum fuisset; D II, 21. bene ji. nostri 
... iracundos solos morosos nominaverunt; T IV, 
54. bene i. idem Chrysippus, qui ..; N II, 38. 
eerte i. ignoratio futurorum malorum utilior est 
quam scientia; D II, 8. cum: f. enm, A, II 
igitor (6 &t.) ®. I, ©. 573, b. deinceps ji. omni- 
bus magistratibus auspieis ... dantur; L III, 27, 
frustra 1. consumptae tot noctes; D II, 141. ex- 
itis iam ji. sex de summo bono sententiis; F 
‚2%. inde i. ordiendum est; F V, 88. item i. 
... anti est ad confrmandam divinationem ..; 
DI, 71. I, 107. item i. somniis ... explanationes 
sdhibitae sunt interpretum; D I, 116. longe i. 
abest (Philoctetae dolor) a summo dolore; T II, 
4. ınoderatios j. (repulsam) ferre debuit; T IV, 
4. nimirum i. ut in causis non semper utimur 
eodem statu, ... sic ..; T III, 79. nimirum i. 
eonfeeta res est; T V, 18, ille (Gallonius) ... 
turpiter cenabat; non igitur bene; F II, 25. de 
improbo, sed de callido improbo quaerimus; F II, 
54. potestis voluptate omnia derigentes ... re- 
tinere virtutem; } I, 71. Hectora traxisti, sed 
eorpus; T I, 105. desiderat fortitudo ndrocatam 
iracundiam; TIV,52. facile concedo neque Bruto 
meo neque ... veteribus ..., ut ..; TV,30, ex 
singulis vocibus philosophi spectandi sunt, sed ex 
itate atque constantia; TV,31, ille(Zeno), 
ut plerique, sed isto modo, ut tu; N I, 59. sint 
sane (di) ex atomis; non i. aeterni; N I, 68. ca- 
ret sensu mundus; N II, 22. adhuc ... intellego 
deos esse; N III, 15. obnuntatio Ateii cnusam 
Änzit enlamitatis, sed ... monuit ..; ‚DW. 
sunt di nec significant futurs; D I, 88. fatalis 
exitus habuerunt; D II, 24. di sunt nec signi- 
feant nobis futurs; D II, 102. et sunt di nec 
significant futura; D II, 106. fato fiunt, quaecum- 
que funt; Fa 31. potestas est ex tempore ... 
i rei publicae; R I, 10. magis est con- 
tra naturam morbus; O III, 80. videtur ... hie 
sedium venditor celare ermptores debuisse; O III, 
57. utilis illa L. Philippi Q. f. sententia; O II, 
87. utilitatem amiecitia, sed utilitas amioitiam se- 
euta |jconsecuta || est; Lae 51. erat illa tum 
eivitas; P 27. ubi quisgue erit, eius loci ius te- 
nebit; P 32. dubium, quin (mundi artifex) neter- 
nitatem maluerit exsequi; Ti 7. sapientis animus 
ita semper adfectus est, ut ratione optime utatur; 
zumquam ji. est perturbatus; T III, 15. at iratus 
animus eius modı est; numquam ij. sapiens irasci- 
tar; T III, 19. .. i. est utile peccare, quia 
semper est turpe; III, 64. numquam ij, digne 
watis laodari ||land. ». d. || philosophia poterit; 
C2. primum igitur perspicuitas ılla ... entis 
habet vım, ut ..; A 11, 45. sic agam, 
ut .; F I 2%. de inbecillitate multorum ... 
philosophorum loquar; T II, 15. aut negandum 
est esse deos ... aut ..; N II, 76. non est pro- 
babile eam materiam rerum ... esse dirina pro- 
videntia effectam, sed ..; N fr 2. intellegendum 
est nullam vim esse divinam eflectricem somnio- 
rum; D II, 124. est de honesto ... disserendum; 
01,10. quamvis i. (Antiochus) fuerit acutus; A 
u. 


BR. EEE 








igitur 


I, 69. quando igitur potest tibi P. Geminus 
Quintus videri; A II, 85. inest in omni virtute 
eura quaedam; F V, 67. sibi |Jibi, berg quod- 
ue eorum siderum cursum decorum est adeptum; 
i 30. omnes (di) ... creati sunt; Ti40. quando 
..., quando i. virtus est adfectio animi constans; 
T IV, 34. quando || ee ij. adiunzimus 
causas utriusque generis; O I, 29. ne vitia qui- 
dem j. crescere poterunt; F IV, 67. ne sogen 
quidem i. spicis uberibus ..., si avenam uspiam 
videris; F V, 91, certe (animus) nec secerni nec 
dividi ... potest, ne interire quwidem i.; T I, 71. 
ne in animo quidem i. sensus remanet; T I, 82. 
ne carere quidem i. in mortao est; T I, 88. ne 
Orcus quidem i. (deus an N II, 4. quoniam 
igitar omnis summa p* osophise ad beate viren- 
dum refertur; F II, 86. aliquid omnes, quid Lu- 
cius noster? F V, 5. vivendi ars est prudentia; 
F V, 16 tantum natura a natura distat; Fa 8. 
eius rei en ... tenendus est nobis ... ste 
tus; L I, 29. [quoniam i. ... est disputatum]; 
F V, 21. recte i. haec facta distinetio est; F II, 
54. rectei. ... ars ea ... virtus nominata est; 
F II, 72. recte i. a Platone (poötae) eiciuntor 
ex en eiritate; T II, 27. recte i. Magnus ille 
noster me andiente posuit in indieio ..; L II, 6. 
»rite i. veteres ... gene colaere vigenti nu- 
mine divos;« D I], 21. rursus ji. videndum, ille 
fabrieator huius tanti operis utrum sit imitatus 
exemplar; Ti 6. saepissime i. mihi de amiecitia 
cogitanti maxime illud considerandum videri solet ; 
Lae 26. sapienter i. illi veteres *; RI,63. semel 
ji. aut non saepe certe; O II, 50. at aegritudo 
erturbatio est animi; semper i. en sapiens vaca- 
it; T II, 15. atqui sapiens semper ita adfectus 
est; semper ij. sapiens tus est; TV,4. at 
semper sapiens talis; semper i. beatus; T V, 48. 
sero i. a nostris poßtae vel cogniti vel recepti; 
T1,8. si igitur essent eae (notitine) falsae; A 
II, 22. memoria eptarum comprensarumque 
rerum est; A II, 106. ut si cultura vitium .. 
— si i. illa cultora vitium in vite insit ipsa; F 
IV, 88. non sunt, nihil possunt esse; TI, 
De deponi potest, etiam non suscipi potest; 
III, 66. nec humano visw ... nec tali aliquo 
(di sunt); N I, 85. meliora sunt ea, quae natura 
. perfecta sunt; N II, 87. (animal) volaptati 
sensum capit, doloris etiam capit; N III, 82. ne- 
ue deus est effector somniorum neque .; DI, 
47. quod primum in conexo est, necessarium 
est; Fa 14. non poterit sive causas defensitare 
sive ..; O I, 121. neo certi est quidquam nec 
opinari sapientis est; fr V, 100. sic igitur in- 
ducto et constituto probabili; A II, 105. in ho- 
mine perfectio ista in eo potissimum, quod est 
optimum, id est in virtute, laudatur; F IV, 37. 
inflatus et tumens animus in vitio est; T III, 19. 
adfecto haec adhibenda curatio est, ut ..; T IV, 
74. mundum deorum domum existimare debemus ; 
N III, 26. faciam et dican de magistratibus; L 
II, 69. similiter i. ... nullum corpus esse potest 
non mutabile; N III, 30, tum i. cum .. Heracli- 
tum studiose audirem contra Antiochum disseren- 
tem; A If, 12. tum i, esset auspicium ... se 
ostendisse; D II, 78. vix i. posse videmur ita ad- 
fectum non miseram dicere; T II, 25. ut igitur 
illis ... adeunda sunt quaevis || swepe || pericula 
..., 80 ..; FI, 56. metus, sie ag + pertur- 
bationes sunt in malo; T Iv, 80. Athenas ... 
Atheniensium ... cansa putandum est conditas 
esse, ... sic...; N II, 154. faber ... non ipse 
facit materiam, ... sic..; Nfr2. (oraclum Del- 
his) nune in minore gloria est, ... sie..; DI, 
Be, qui se tradidit ||tradet, al.|] quieti prae- 
vera cernit in somnis, sic ..; 
27 


parato animo, ... 


igitur 


D 1,121. ad quasdam res natura loci reg 
aliquid, ... sic ..; Fa8. qui protrusit cylindrum, 
dedit ei principium motionis, ... sic ..; Fa 48, 
in reliquis rebus multo maiora opera sunt animi 
quam corporis, sic ..; O II, 46. ii, qui sunt ... 
superiores, exaequare se cum inferioribus debent, 
sic inferiores ..; Lae 71. et monere et moneri 
proprium est verae amicitiae, ... sic ..; Lae 91. 
domitores equorum ... cibum etiam saepe subtra- 
hunt; fr V, 85. mortali condicione (ea genera) 
generentur; Ti 41. 

II. $rage: 1. direct: a. nad Verben (vgl. d): 
eredamus igitur Panaetio a Platone suo dissen- 
tienti? T I, 79. non dicis i.: „miser est M. Cras- 
sus*, sed tantum: „miser M. Crassus? TI, 18. 
dicamus ji. utilem insaniam? T IV, 53. dicendum 
i. putas de sortibus? D II, 85. exaggeratis i. 
regüs opibus ... quid adiungit? T III, 45. per- 
suaderi i. cuiquam potest ea ... cognita esse ab 
haruspicibus observatione diuturna? DII,28. pla- 
cet i. tibi, Cato,... ex illis (rebus non concessis) 
eficere, quod velis? F IV, 50. placet i. tantas 
res opinione stultorum iudicari, vobis praesertim? 
N ur 11. placet i. humanitatis expertis habere 
divinitatis auctores? D II, 80. potes i. .., qui 
male vivat, non eum miserum dicere? T V, 12. 

ssum ij. ... huic suscensere dicenti non omnis 

nis esse beatos? T V, 25. potest i. quicquam 
factum esse, quod ..? Fa 27. potest j. quicquam 
utile esse, quod ..? O III, 116. probas i. animum 
ita adfectum? RI], 60. non ar i. physicum 

. ab animis consuetudine inbutis petere testi- 
monium veritatis? N I, 83. est i. aliud, quod 
perturbata mens melius possit facere quam con- 
stans? T IV, 54. 

b. nad Subftantiven Cogt. d. ei? Epicurum 
igitur audiemus potius? D I, 62, Theophrasti i. 
.. tibi liber ille placet de beata vita? F V, 85. 
mortem i. omnibus horis inpendentem timens 
qui poterit animo consistere? C 74. in philoso- 
phia i. (dialecticus iudicabit)? A II, 91. nec ra- 
tione i. utentem ... deum intellegere qui possu- 
mus? NIIIL,39. sub ie i. tibi esse placet om- 
nis animi partes? RI, 60. timor i. ab his aegri- 
tudinem potuit repellere, ratio ab sapienti viro 
non poterit? TIL, 66. vir i. temperatus, constans 

. nonne beatus? T V, 48. 

e. nad Abdjectiven: libidinosum igitur et ira- 
eundum ... censemus esse sapientem? T IV, 57. 

uid ergo id esset? visum, credo. quale i. visum ? 

Il, 77. qualem i. hominem natura inchoavit? 
F IV, 35. qualia i. ista bona sunt, quae..? TV, 
45. quotus i. est quisque, qui somniis pareat? 
DI, 125. 

d. nad Pronomina: ecquid scis || nmescis || 
igitur ... posse habere te reliquam supellectilem 
salvam? Tu, 32. nos i. divitiores, qui plura ha- 
bemus? utinam quidem! P 50. hie i. neutri ad- 
sentiens ... nonne utroque est prudentior? A II, 
182. huic (dolori) i. succumbet virtus? T V, 77. 
his i. auctoribus nonne debes moveri? N III, 13, 
hanc i. tantam a dis inmortalibus arbitramur ma- 
lorum sementim esse factam? N III, 75. haec i. 
... eontemnimus? D I, 101. his (baruspicibus) 
i. quam physicis credendum potius existumas? D 
U, 37, hoc i. per gallinas luppiter tantae civitati 
signum dabat? D Th. 56. non potueras hoc i, a 

rincipio .. dicere? D II, 133. sine ea ulari 
ama) ji. iucunde negat posse se virere? ‚50. 
sit .. summum malum dolere; in eo i. qui non 
est, si malo careat, continuone fruitur summo 
bono? T IL, 40. ista i. est veritas? N I], 67. 
ista j. me imago Marii in campum Atinatem per- 
sequebatur? D II, 137. nibil i. cernis? A II, 102 


nihil i. me putatis ... moveri? A 11, 141, num 


210 


igitur 
quis? f. e. num (3 &t.). quod i. vi naturas ... 
videmus eflci, ex eo significationem reram conse- 
quentium quserimus? DU,44. quod i. adulescen- 
tes ... contemnunt, id dooti senes extimescent? 
C 75. quod est ji. istuc vestrum probabile? A II, 
35. qua ij. notione discerneres? A II, 85. quo 
modo ji. hoc concelusum esse iudicas? A IL, %, 
qua de re est i. inter summos viros maior dissen- 
sio? A II, 129. g i. re ab |Ja|| deo ae 
vineitur? F II, 89. quae est ı, ista philosophia 
FIV, 22. quo modo i. evenit, ut hominis natura 
sola esset, quae hominem relinqueret? F IV, 38. 
quae est ji. causa istarum angustiarum? F IV, 68. 
quo modo ij. .. verum esse poterit omnia referri 
ad summum bonum? F V, 69. quo modo i. aut 
cur mortem malum tibi videri dieis? TI, %. 
quae est melior i. in hominum genere natura quam 
eorum, qui ..? TI, 32. in quo igitur loco est 
(mens)? T I, 70. quae est i. eius (Socratis) ors- 
tio? TI,97. quae est i. amentia? T III, 71. quo 
modo i. Chrysippus? T IV, 58. quo mode i. iu- 
eunda vita potest esse, a qua absit prudentia? T 
V, 101, quem cibum i. ... adhibebis ad deos? 
N I, 112. quam i, a me rationem ... desideras? 
N 111, 6. quae est i. ista calliditas? D I, 35. 
quae est i. aut ubi versatur fortuitarum rerum 
praesensio? D Il, 14. quae est i. natura, quae 
volucris huc et illuc passim vagantis eflciat ut 
significent aliquid? D II, 80. quae potest i. com 
tagio ex infinito paene intervallo pertinere ad la- 
nam? D II, 92. quod i. Marii corpus erat? D II, 
137. .. i natura obtulit illam speciem Simo- 
nidi? ll, 148. quo modo i. haec infinita ... 
observando notare possumus? D II, 146. quam 
i. relinquis populari rei publicae laudem? R Ill, 
48. quae res ji. gesta umquam in bello tanta? 0 
I, 77. quae sunt i. epularum ... voluptates cum 
his voluptatibus comparandae? C 50. quae sunt 
i. voluptates corporis cum auotoritatis praemiis 
comparandae? C 64. quo modo i. tot legibus 
eiectus in exilium nomen exulis non perhorrescis? 
P 32. quae i. potest esse indignitas voluptatis ad 
molestiam nisi ..? frll,4. quae est i. philosophia, 
Socrate? fr V, 43. quo modo i. ambigus ambi- 
guis explicabunt? fr V, 99. quamnam i, senten- 
tiam dicimus? L I, 56. quis igitur tibi istod 
dabit praeter Pyrrhonem? F IV, 49. Epicurum 
sequitur dolor? T II, 8. elicere oausas praesen- 
sionum potest? DI, 18. prudentem ... ex aligua 
re externa iudicet? L I, 45. virit, ut volt, nisi 
qui recte vivit ||} recta sequiturj]? P 34. dabi- 
tet, quin in virtute divitise sint? P 48. quis est 
i., qui suorum mortem primum non eo lugeat, 
quod ..? TI, 30. cuius i. potius opibus utamur 
__ tuis? T V, 5. quorum ji. causs quis 
ixerit effectum esse mundum? N II, 188. quid 
igitur? haec vera an falsa sunt? A II, 9. 
utrum capacitatem aliquam in animo putamus 
esse? ... an ..? TI, 61. solane beata vita ... 
relinguitur ..? TV, 13. contra Brutumne me di- 
cturum putas? T v, 21. Marcone Crasso putas 
utile fuisse ..? D II, 22. possumusne ... Marium 


virum bonum iudicare? O III, 81. quid i. loquar 
de firmitate sapientis? A II, 66. (dialecticus) ia- 
dicabit? A II, 91. est? FI, 17. |jergo|jj dubi- 


tamus in tota eius (hominis) natura quaerere quid 
sit efectum? F IV, 36. voluit sibi, qui illa mu- 
taverit? F IV, 57. eos (Stoicos) responsuros pu- 
tas? F V, 83, mihi feraram laniatus oberit nihil 
sentienti? T I, 104. huc adhibetis iram? T IV, 

mirum, si ..? N I, 77. censes? N I,82. ia- 
vat .... seire aliquid faturam? N III, 14. >»quid i. 
faciam?« N III, 72. expectamus? DI, 79. mimus 
a physicis dici debet quam ..? D II, 43. ostents 
».. nostros adiuverunt? D IL, 55. in his Jliis|) 


igitar 
(sortibus) potest esse verti? D II, 86. eflicitur, si 
sapientine parens? R III, 24. minuta colligimus? 
01,8. timeam, si... beatus etiam futaras 
som? 067. hunc (Sceipionem) paucorum annorum 
secessio iuvare potuisset? Lae 11. pro deum in- 
mertalium! primum eam docebas, quaeso? fr I, 8. 
quid est ıgitur, .. quod requiras? F II, 8. 
cor ita semper deum appellet Epicurus bestum? 
Fl, 88. quod querare, si (natura vitam) repe- 
tit, cum volt? TI, 98. quod occeurrat in hac 
quaestione? T IV, 47. car dubitandum sit, quin 
sint ea ... verisesima? D I, 84. cur ii, quid ex 
quoque eveniat, ... perspicere non possint? D 1, 
181. quod observatum sit in fulgure? D II, 42. 
eur his hominibus consulens deus somniis moneat 
eos, qwi..? D II, 125. quod me impediat ea ... 
sequi? O II, 8. in iure iurando? O III, 102. 
bonum? P 9. quid dubitamus i. adfirmare nihil 
inter haec interesse? A II, 50. quid pugnas i.? 
AU,54. quid mei. .. in invidiam ... vocas? 
AT, 14. quid dubitas i. ... id tenere unum? 


FI, 11. quid mereri velis, ... ren merearis i., 
at dieas ..? FH, 74. quid dubitas i. mutare 


i. ila eloquentissimi viri ... co 
P 4]. quae sequuntur i.? F IV, 55. SR 
ipsum per se nihil delectat? F II, 107. hoc tu i. 


tamquam in mare ... 
dizisti videri? TIV, 57. tu i. ne de Persaram quidem 
rege magno potes dicere, beatusne sit? T V, 35. 
tu i. animam poteris inducere contra ea ... di- 
cere? D I, 22. tu i. animum induces ... causam 
istam ... defendere? D II, 46. utrum i. mavis? 
TIV, $ uter i. melior? D II, 133 (132). uter i. 
est divitior, cui deest an cui superat? P 49, 

e. mad Abverb und Partifeln: rhetorice igitur 
.. 208 mavis quam dialectice disputare? IH, 
17. — cur? f, eur, A, II igitur (16 St) ®. I, 
©. 5%0, a. nihilne est i. actum, quod investigata 
sunt? A II, 16. potestue i. quisquam dicere ... nihil 
interesse? A 11, 21 (20). tenesnei. ..., Hieronymus 
Rhodius quid dieat esse summum bonum? FI, 8. 
satisne i. videor rim verborum tenere, an ..? F 
II, 15. eamne rationem i. sequere? F II, 76. hosne 
i. laudas? F I, 12. baecine i. cadere in sapientem 
putas? — prorsus existimo; T III, 8. ad hancine 
ı, vitam Telamonem illom revocabis? T III, 43. 
beatusme j., qui hos interfecit? T V, 55. potestne 
i. earum rerum ... esse ulla praesensio? D II, 15. 
nemone ji. umquam alius ovum somniavit? D II, 
194. dasne i. hoc nobis? LI, 21. melius esse 
aliguid ...; pecuniamne i. an honores an ..? L 
I, 52. suntne i. insidise tendere plagas? O III, 68. 
aullaene ij. res sunt seniles, quae ..?C 15. ni- 
hilne i. interest, ... patrem quis necet anne ser- 
ram? P 24, rectene i. unum mundum dixzimus, 
an ..? Ti 12. videsne igitur Zenonem tuum 
com Aristone verbis concinere || consistere |], re 
dissidere? F' IV, 72. quantum breviter admonitus 
de doloris terrore deieceris? T U, 14. opinionis 
esse, non naturae malum? TII, 53. quanto munere 
deorum simus adfecti? N III, 67. deorum iudicio 
+... discrimen esse sublatum? N III, 82. quae 
dubia sint, ea sumi pro certis? D II, 106. minus 

gentorum annorum esse hanc urbem, ut 
regibus sit? RI, 58. videtisne- igitur, 


igitur 
ut ... tracta ratio sit? N II, 70. unius viri con- 
silio non solum ortum novum pulum, 
sed ..? RI, 21. ut de rege dominus extiterit? 
R U, 47, visne igitur ... ipse eam (vitam 
degustare? T V, 61. hoc primum .. videamus 
RI,15. ut ille ... disputat, sic nos ... quae- 
ramus ..? LI, 15. descendamus ad Lirim? L fr 


4. hi .. (Panisci et Satyri di) non sunt; ne Nym- 
phae [dese] quidem i.? N III, non igitur 
existimas cadere in sapientem aegritudinem? T 
IV, 8 faciat, ... quod utile sit? O III, 76, 
patria prasstat omnibus offciis? O III, 90. nonne 
, tibi (ista) videntur mala? F V, 86. nonne 
verendum est i., ... ne philosophiam falsa gloria 
exornes? T II, 12. nonne i. sapiens ... abatulerit 
cibum alteri homini ad nullam rem utili? O III, 29. 
nonne || non || i. sunt illa festira? P 38. j, b. vir. 
num igitur eum (Sextilium) 1 censes anxio 
animo aut sollicito fuisse ? II, 55. utiliorem 
tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua 
eint Puteolis naria? F Il, 84. dubium est, 
vin.... verbis ılli (superiores) commodius utantur? 
r IV, 58. dubitamus? TI, 40. aliquis dolor aut 
omnino | Bier mortem sensus in corpore est? TI, 82. 
eum (Endymionem)curare censes, cum Luna laboret? 
TI,92. etiam rhetorum epilogum desideramus? an..? 
T1, 112. fortem virum, num magno animo, num 
atientem ... potes dicere .. Philoctetam? T II, 
3. ignobilitas aut humilitas ... sapientem beatum 
esse prohibebit? T V, 103. (Iovem, Minervam) 
esse talis putas? N I, 100, ideirco in urbe esse 
rationem ... putas? N JII, 21. tot clarissimorum 


ducum ... naufragium sustulit artom gubernandi? 
D I, 24. censes ullum animal, v sanguinem 
habeat, sine corde esse posse? DT, 119. quas 


tempestas inpendeat, vates | vatis || melius coni- 
ciet quam gubernator? D II, 12. aut haruspex 
aut augor ... melius coniecerit ... evasurum 
segrotum ... quam medicus? D II, 13. eorum 
frequentia Stoici de sententia deterrentur? D II, 
81. me cogis etiam fabulis eredere? D II, 118. 
at inepti, Veneris id inpulsu fieri malumus quam 
easu dicere? D UI, 121. valde Heraclitus obscurua, 
minime Democritus. num j, conferendi? D II, 133. 
cum aut muros Babylonis aut Homeri faciem cogito, 
imago illorum me aliqua pellit? D II, 139. se 
astrinxit scelere, si qui tyrannum oceidit quamria 
familiarem? O Ill, 19. tantum mali turpitudo 
ista habebat, quantum ille cruciatus? O II, 102. 
si (avus) ad centesimum annum vixisset, sensctutis 
sum suae paeniteret? C 19. censetis sum (The- 
mistoclem), cum aetate processisset, qui Aristides 
esset, Lysimachum salutare solitum? U 21, hunc 
Gophoclem), num Homerum, ||num|j Ilesiodum, 
imonidem, Stesichorum ... co&git ... obmute- 
scere senectus? C 23. horam senectus miserabilis 
fuit, qui se agri cultione oblectabant? C 56, sunt 
ueritiae studia certa; num i. ea desiderant adu- 
escentes? C 76. num non vis i. audire, cur .. 
mors „.. non sit in malis? T I, 77. num censes 
i. subtiliore ratione opus esse ad haec refellenda? 
N IH, 61. num quid i, est causae, quin amicos 
nostros Stoicos |] [Stoicos] || dimittamus? TI, 78. 
nam guis j. quiequam decernit invitus? T III, 65. 
num quis i. talis fuit? D IT, 95. quare i. pluris 
adiungimus deos? N III, 40. hoc negas te posse 
nec Br ee nec improbare; qui igitur magis 
illud? A II, 96. convenit ab alia roluptate dicere 
naturam proficisci? F II, 32. potest ei (mundo) 
deesse id, quod est optimum? N II, con- 
venit ... scıra adhibitam esse artem? N II, 87. 
convenit aegros a coniectore somniorum potius 
quam & medico petere medicinam? D II, 123. 
qui potest i. habitare in beata vita summi 
mali metus? F II, 92. qui potuit i. divinius 
37* 


igitur 


et utilitates conpleti maritimas Romulus et vitia 
vitare quam quod ..? R II, 10. f. b. mors. ratio. 
ne — guidem: f. ne. quin ta ji. concedis idem in 
re publica? RI, 61. guin i. ista ipsa explicas 
nobis bis subsicivis, ut ais, temporibus? L I, 13. 
uin i. ad illa spatia nostra sedesque pergimus? 
1 14. quo ij. haec erumpit moles? T IV, 77. 
quorsus i. haee spectat oratio ? TI, 60. quorsum 
Il quorsus || i. haec tam multa de Maximo? C 13. 
uorsus || quorsum || i. tam multa de voluptate? 
&4. ubi igitur virtus, si nihil situm est in 
ipsis nobis? A II, 39. illud est „semel‘? A II, 
2. aut qualis est ista mens? T I, 67. malum 
est, quoniam nihil tertium est? TI, 82. illad 
vestrum beatum et aeternum? N I, 68. locus fuit 
errori deorum? N III, 76. illae minae superiorum 
extorum? D II, 36. ubi est ı. ista divinatio Stoi- 
corum? DIL, 21. unde i. ordiar? T II, 42. unde 
ji. ordiri rectius possumur quam & communi pa- 
rente uatura? T V, 37. utrum? f. an, B, a, Il, 
FI, 28. IV, TI 28. 86. 


67. 77. DI, 120 (8. I, ©. 169). 

2. indirect: sitne igitur malum dolere necne, 
Stoici viderint; T II, 42, quid cuique i. consen- 
taneum sit, alio loco; T V, 22. eius j. somnii & 
coniectoribus quae sit interpretatio facta, vide- 
amus; D I, 45. quem ad modum i. ... diiudi- 
canda res sit, salis est supra disputatum; O IL, 120, 
quid sentiam i., cognoscite; Ti 41. vgl. I, 4. iste. 

Il. Unsraf: quo tandem igitur gaudio adfici 
nocesse est sapientis animum! T V, 69. quantis 
i. molestiis vacant, qui nihil omnino cum populo 
eontrahunt! T V, 105. hominum caritas et ami- 
citia gratuita est. quanto i. magis deorum! N I, 
122. et eficitur tamen in homine virtus; quanto 
1. 1 -. tan an er ® e; 

. Aufforderung, Wunfch (vgl. I, 4. is; TI, 
78. qui; P\ II, 48, — I, 2): agamus igitur, ut 
coepimus; T II, 138. agamus i. pingui, ut aiunt, 
Minerva; Lae 19. animadveıte i., rectene hanc 
sententiam interpreter; F II, 20. audii. .., Luci; 
FV,86. certa i. cum illo, qui a te totus diversus est; 
A IL, 101. quid .. interius mente? eingatur i. oor- 

ore externo; N I, 26. conprehende i. animo ... 
eum nihil aliud ... cogitantem; N I, 114. con- 
cludatur i. ratio; DII, 25. couferamus i. in pauca; 
O 111, 118. contemnamus i. omnis ineptias; T 1, 
95. die i. .. quid, requiras; N III, 8. demus i. 
nos huic (philosophiae) excolendos; T IV, 84. doce 
me i., unde (di) sint; N I, 65. experiamur i.; F 
II, 15. nondum .. explanatum satis erat, quid 
maxime natura vollet. explanetur i.; F IV, 41. 
ezplodatur igitur haec quoqus somniorum divi- 
natio; D 11, 148. one i. ... Animos remanere 
ost mortem; TI, 26. facessant i. omnes, qui ..; 
r V, 49. frangite i. eos (soritas), si potestis; A 
Il, 98. gere i. animum laude dignum; P 37. sibi 
habeant i. |Jig. hab. || arma; C 58. laudemus i. 
prius legem ipsam; L IIf, 2. nitamur i. nihil posse 
ercipi; A II, 68. omittamus hunc i. nihil prorsus 
icenten; D II, 45. omitte i. lituum Romuli; D 
1I, 80. ordiamur i. a sensibus; A II, 19. ordire 
ji; L II, 7. patere i, rationem meam cum tua 
ratione contendere; N III, 10. pe BB 2 
Yoga placet; A I, 18, progrediamur i.; F III, 

0). quaeramus i. causam, quae inpulerit eum; 
Ti 9. quiesce i. et volnus on T h, 89. suade 
i. ... istam ipsam legem; LI, 24. simus i. con- 
tenti his; F V, 13. vale i, mi Cicero; O IH, 121. 
veniant i. isti inrisores huius orationis; P 18, 
vide igitur, no non debeas verbis nostris uti, 
sententüs tuis; F II, 77. ne virtutibus hominum 
isti honores habeantur, non immortalitatibus; N 
II, 46. ne nulla sit divinatio; D IL, 12. ne ... 





22 


ignaria 
neminem tamen divinum reperire possimus; D II, 
131. videamus i. sententias eorum (superiorum); 
F. IV, 58. videamus i. rarsus ... vim us 
legis; L 11,8. utamur i. libertate; T V, 88. utem 
j. argumento, Laeli, Lute ipse sensus tui; R I, 59, — 
certum igitur hoc sit, idque ... mazume me 
cossarium, familiaritates habere; O II, 30. — cum 
his igitur agamus; A II, 32. cum hoc (Epicuro) 
i. dialeetici pugnent; A IL, 97. has i. tot senten- 
tias ut omittamus; A II, 130. hoc i. tibi propone; 
TI, 64. haec i. proclivitas ad suum ze 
y a similitudine corporis aegrotatio dicatur; 
IV, 28. haec i. lex in amicitis sanciatur, ut ..; 
Lae 40. haeo i. prima lex amicitiae sanciatur, 
ut ..; Lae44. eundem (animum) i. esse creditots; 
C 79. ad eos i. converte te, quaeso; F V,?. de 
iis i., quae diximus, haeo sit prima distinctio; 
Ti 7. deum te i. scito esse; VI, 26. — sio 
igitur, ut ab iis || his || est traditum, horum de- 
orum ortus habsatur atque dicatur, ut ..; Ti 39. 
»utinam« igitur ... =ne ... actidissent abi 
|laccidisset abiegna|| ad terram trabes«; N IH, 75. 
V. @inri ? sit igitur hoc iam a prin- 
.; LO, 15 siti 


«ipio persuasum civibus; 

perturbatio; F IH, 35. sit i. aliguis, qui nibil 
mali habeat; T 1, 85. sit i. hie fons; T IV, 11. 
ne sit i. sol, ne luna, ne stellae; N I, 88. sint i. 


astrologorum percepta huius modi; Fa 12. horum 
A aliquid sit animus |janimus est, dabimusi|; T 
‚4. 


ignarus, nicht wiffend, unkunbig, umerfahren: 
A. algs: quamquam non sumus ignari multos 
studiose contra esse dieturos; T II, 3. Carneades 
. nullius philosophise partis i s; AI %. 
ei ‚Ti dicunt physicae rationis ignari; N 


boni: si (boni) in eius modi amicitias ignari 
casu aliquo inciderint; Lae 42. 

homo: Callisthenem incidisse in hominem ... 
ignarum, quem ad modum rebus secundis uti con- 
veniret; T III, 21. 

mentes: »ignaris homines in vita mentibus 
errant;« T L, 115, 

vir: vir bonus et sapiens ... et civilis officii 
non ignarus; F III, 64 

B, I. discunt: »quo .. haec ... modo ... fiant, 
discunto i i a publicis sacerdotibus«; LU, %. 

ll. capio, al.: quod insit in iis aliquid probi, 
quod capiat ignaros, qui .., quid in una quaque 
re vitii sit, nequeant iudicare; itaque, cum 
m ea a peritis, desistunt facile sententia; O 

15. 


ignave, jeig: ne quid abiecte, ne quid 
timide, ne quid ignave, ne quid serviliter mulie- 
briterve faciamus; T II, 55. 


ignavia, Zräggeit, Mutlofigleit, Feigfeit: 
I. apparet: ne ... aut pigritia aut ignavia aut 
tale aliquid appareat; O Piss. 

cadit: in quem .. metus (cadit), in eundem 
forınido, timiditas, pavor, ignavis; T V, 52. 

est, exceruciat: quem ad modum temeritas 
et libido et ignavia semper animum excruciant et 
ne sollicitant turbulentaeque sunt, sic ..; F 

50. 


parit; neo timiditatem ignaviamque vituperari 
nec fortitudinem patientiamque laudari suo nomine, 
sed illas reici, quia dolorem pariant; F I, 49, 

ae LER 2 

I, 1. approbo: an (adprobent) ... 
ignaviam PR IV, 42. r 

&spernor, odi: ut bonitas malitiam (mper 
natur atque odit), ... ignaviam fortitudo; 4 


moderatam 


ignaria 


recipio: m idem necesse est timiditatem 
et iguaviam; T III, 14. 

reicio, vitupero: |. I. 

2. sum: qui propter metum ne RE EER reliquit, 
quod est ignaviae; T III, 17. 

U, 1. abiei: esse ... abieotas timiditate et 
iguavia) R II, 68. 

2, propter: ne .. er Berger propter 
igpaviam; O I, 78. ut ad eam .. (ra 
tionem) ... nec propter a serien "aut ignaviaın 
deserant; 0 ‚102. 


igmavus, träg, feig: A. algs: occe ... alüi 
-— protervi, iidem intemperantes et ignavi; 

fenus: recte genus hoc | tionis ignavum 
es iners ned, bern eat; D. 


a ut ignavus miles e imidus . - fugiat; 
54. 

ua: nec nos impediet illa ignava ratio, quae 
dieitur; Fa 28. 


re quae vitia aunt non senectutia, sed 
inertis, ignavae, somniculosae senectutis ; C 36. 

B, I. cedunt, al.: cedentibus igmavis et inbe- 
Tr j adrogantiae divitum succumbentibus; 

Il. cognosco: fortem ignavum, audacem timi- 
dumque (oculi) cognoscunt; N II, 145. 


igneSco, in Brand geraten: ut ad extremum 
omnis mundus ignesceret; N II, 118. 


igneus, jeurig: algd: nihil (est in animis) 
ne aut umidum quidem aut fabile aut igneum; 
TI, 66. fr IX, 10. omne, quod est calidum et 

eum, cietur et agitur motu suo; N II, 23. ca- 
hdum illud atque igneum ita in omni fusum esse 
natura, ut in eo insit procreandi vis et causa 
gignendi, a quo et animantia omnia et es, quo- 
syn stirpes terra continentur, et nasci sit neceese 

anıimi: sive illi (animi) eint animales ... 
ignei; T I, 40 

eeleritas: cum cor animantis aliouius evolsum 
ita mobiliter aha ut imitaretur igneam ce- 
leritatem; N 

formae: in quo (caeli complexu) ... igneae 
formae cursus urdinatos definiunt; N II, ion 

genus: toto Tg hoc igneo ... subtilius 
eıplicato; N 1J, 

motus: venae arteriae micare non desinunt 
quasi quodam igneo motu; N II, 24. 

natura: fac (animi naturam) igneam; T I, 70. 
eaelestem .. altissimam aetheriamqus naturam, 
id est Done: N IL 64 . vacare voluerunt ea parte cor- 

64. ut naturs) vel Ba sit vol 

nd vel animalis vel umida; N II], 

pars: ut ... reliquae duse 
altera animalis, ... subvolent; 

sidera: es (sidera) .. tota u ignea; N, 


sive 


‚ una ignes, 


. sol: nisi 2 esset igneus; N III, 40. cum sol 
Igneus sit; N 

vis: quae a te, in dieta sunt de vi ignea; 
N I, 18. ge vestri .. solent ad igneam vim 
u N u, 35 Ans vim esse igneam; 


igniculus, Sunfe: I. sunt: quorum si- 
milia zunt prima in animis quasi virtutum igni- 
culi et semina; F V, 18. 

IL do, al. "parvulos nobis (natura) dedit igi- 
eulos, quos celeriter ... sic restinguimus, ut . 
Tıu, ut ab ea (vorruptela) tamquam igniouli 
extinguantur a natura dati; L I, 88, 


213 


ignis 


ignmis, feuer, Brand: I. abfolnt: 1. adfi- 
eit, alit, auget; ille (ignis) oorporeus vitalis et 
salutaris omnia conservat, alit, auget, austinet 
sensuque adficit; N II, 41. 

adsunt: Cimmerlis .. ignes 
rum illie uti lumine licebat; A u, 


calet: sentiri haec putat Ti [putat] }, ut 
calere ignem; FI, 30. 

cedit: iguis .. et aer ... natura 
est mazume et dissupabilis; N III, 31. 


celuet: »unde ignis cluet mortalibus clam divi- 
sus;e T II, 233. 

confert, confundit: cum ignis oculorum cum 
eo igne, qui ost ob os offusus, se confudit et con- 

tulit; Ti 49, 

conservat: f. adficit. 

consumit: quod astrorum ignis et aetheris 
famma consumit; N II, 1 

delectat: me (delectat) ... 
hibernus; C 46. 

dissipat, disturbat: idem .. (ignis), quo- 
ceumque invasit, cuncta disturbat ac dissipat; 
N II, 41. 

efficit: id ınulto artificiosius naturam eflioere, 
id est, ut dixi, ignem artificiosum, magistrum ar- 
tium "roliquarum; N II, 57. quoniam is (ignis), 
cum inest in corporibus nostris, eficit, ut sentin- 
mus; N III, 386. 


eat: atr ... et ignis et aqua et terra prima 
sont; A I, 26. statuebat .. ignem esse ipsam 
naturam, quae .; Al, 39. Parmenides ignem 
(dixit esse), Wr moveat terram, quae ab eo for- 
metur; A II, 118. Heraclitus ignem (dixit esse) ; 
A II, 118. Zeno id dixit esse ıgnem; F IV, 12. 
u rauen (Chrysippus deum dieit esse); N 
noster ignis, quem usus vitae EEReIU, 

er est et consumptor omniun; N II, 41. 
cum solis ignis similis eorum ignium sit, qui sunt 
in corporibus animantium; N quodsi ignis 
ex sese ipse animal est; N Ill, 36. mon potest 
ipse (ignis) esse sine sensu; N III, 36. non esse 
.. natura ignem sempiternum; N III, 37. causa 
‚. es est, quae id ® it, cuius est causa, ut . 
ignis ardoris; Fa 34. ignis, anima, aqua, terra 
ee sunt, eaque cernuntur; Ti 50. f. cedit. — 
II, 4. facio ex. 

gliseit: ad iuvenilem lubidinem copia volupta- 
tum ||si ... accessit, al.||, gliseit illa [lite |] ut 
ignis oleo; fr V, 74. 

habet: e quibus (elementis) aör = ignis mo- 
vendi vi habent et efliciendi; A I, 

indiget: non eisdem vobis placet Ar ignem 
pastus indigere nec permanere ullo modo posse, 
nisi alatur? N III, 37. 

inest: f. _ N III, 36. 


HR nem .. interiturum esse, nisi ala- 
tur; N 

at, u dissipat. 

movet: f. est; A II, 118. 

nocent: hi tanti i es tamque multi non modo 
nibil nocent | | terrestribus, sed ita 
prosunt, ut . 

oboedit: quem er as .. oboedire et pa- 
rere voluntati Era aör, ignis, aqua, terra 
potuerunt? N I, 


parent: cum omnes naturas numini Mk 
caelum, ignes, terrae, ınaria, parerent; N I, 22, 
j. oboedit. 

permanet: quie nullus ignis rer aliquo 
posset || possit|] permanere; N f. indiget. 

potest: f. est; N Il, 36. indiget. oboedit. per- 
manet. — progreditur: f. 2 sum; N IL, 57. 

prosunt: f, nocent, 


1 OSRAM: quo- 


.. cedena 


aut sol aut ignis 


ignis 


reddit: ut, quem ad modum ignis animae, 
sic anims aquae ... proportione redderet; Ti 15. 

sustinet: f. adfeit. 

2. sum: si simplex (animus), utrum sit ignis 
an anima? A ]I, 124. si (animus) ignis (est), ex- 
tinguetur; T I, 24. sive anima sive ignis sit 
lest |] animus; T J, 60. si deus aut anıma aut 
ıgnie est; T I, 65. ut eam (naturam Zeno) dicat 
ignem esse artificiosum, ad gignendum progre- 
utes via; N II, 57. omne corpus aut aqua 
aut aör aut ignis aut terra est aut ..; N III, 30, 
nibil esse animum nisi iguem; N HI, 86. vgl. 1. 
est; A 1, 39. F IV, 12. 
rn Zenoni Stoico animus ignis videtur; 

U. nach Verben: 1. adhibeo: f. adkibeo, 
l. ignem (3 &t.) ®. I, &. 70, a. 

»lo: f. I, 1. indiget, 

R nr pati ab ıgne ignem capere, si qui velit; 


cerno: f. 1, 1. est; Ti 50. 

clepo: »eum rar cluet) doctus Prometheus 
clepsisse dolo«; T II, 23. 

consumv: senes sic (mori videntur), ut cum 
. q sponte ... consumptus ignis extinguitur; 


contineo: qui (ignis) corporibus animantium 
continetur; N Il, 40 

custodio: »virgines .. Vestales in urbe custo- 
diunto ignem foci publici sempiternum«; L II, 20. 

distinguo, distribuo: cum .. eum (ignem) 
similem universi naturae eficere vellet, ad volu- 
bilitatem rotundavit comitemque eum sapientine 
quam optimae mentis effecit circumque omne cae- 
lum sequaliter distribuit, ut hunc varietate Jdistin- 
ctum bene Graeci xdopor, nos lucentem mundum 
nominaremus; Ti 35. 

divido: f. I, 1. cluet. 

efficio: ita fit, ut ne ignem quidem eflicere 
possitis aeternum; N III, 36, j. distinguo. 

elicio: lapidum conflictu atque tritu elici ignem 
videmus; N h. 25. 

exstinguo: f, consumo. 

facio: ne terra quidem et aqua et aör et ignis 
a deo faotus est; N fr 2. 

igno: gigni .. terram, aquam, ignem, tum ex 

his omnia; A If, 118, 

iacio: scontra Haedi exiguum iseiunt mortali. 
bus ignem«; N II, 110. 

inicio: »pater altitonane ... Capitolinis iniecit 
sedibus ignis«; D I, 19. II, 45 

iungo: iunctis ex anima tenui et ex ardore 
solis temperato ignibus (animus) insistit; T I, 48. 
mundum eflicere moliens deus terram primum 
ignemgque iungebat; Ti 13. 

nomino: f. distinguo. 

offundo: f. I, 1. confert. 

ello: ne .. et aör omni pulsu facillime 

pellitur; N II, 31. 

requiro:f. I, 1. et; N I, 41. 

rotundo: f. distinguo. 

subdo: quae (aquae) ecfervescunt |] effervescunt, 
eis fervescunt || subditis ignibus; N II, 27. 

voco: f. 4. do ex. 

elliptifh: anımum autem alii animam .... 
sed hacc quidem, quae dixi, cor, crebrum, animann, 
igoem vulgo; T I, 19 

2. reddo: ut ... superior aöri, astheriis || su- 
perior astheri, al.|| ignibus altissima ora redda- 
tur; N I, 108. 

3. nascor: sunt quaedam (bestiae) etiam, quae 
in || igne nasci putentur; N I, 108. 

utor: non aqug, non igni, ut ajunt, locis plu- 
arg utimur quam amicitia; Lae 22, f. I, 1. ad- 
sun 


214 


ignobilitas 


4. capio ab: f. 1. capio. 

confero, confundo cum: f. |, 1. confert. 

consto ex: oe {asther) constat ex altissimis 
ignibus; N II, 91. 

do ex: iis .. (hominibus) animus datus est ex 
illis Er ignibus, quas sidera et stellas 
vocatis; VI, 15. 

facio ex: divinae animationis maxime speciem 
faciebat ex igne, ut et splendidissimas esset et 
aspeetu pulcherrimus; Ti 35. 

gigno ex: |. 1. gigno. 

insido ex: quae ex igni, anima, aqua, terra 
turbulenta et rationis expertia insederint; Ti 45. 

nascor in: f. 3, nascor. 

orior ab: & quo (igne) rursum animante ac deo 


| renovatio mundi fieret atque idem ornatus orere- 


tur; N II, 118. 

pono inter: ita contigit, ut inter ignem atque 
terram aquam deus animamque poneret; Ti 15 

sumo ab: quod aliud a terra sumpsimus, aliad 
ab umore, aliud ab igni, aliud ab aöre eo; N IT, 18, 

tempero ex: tale quiddam esse animum, ut sit 
ex ini atque anima temperatum; N TII, 36. 

Il. nah Ubdjectiven: 1. similis: [. I, 1. 
N I, 41. 

2. similis: necesse est (sol) aut ei similis ait 
igni, quem adhibemus, ... aut ei, qui..; NII,40 
negat .. (Cleanthes) esse dubium, horum ignium 
sol utri similis eit; N II, 41. 

3. vacuus: nihil .. 
deri potest; Ti 13. 

IV, nad Subftantiven: 1. candor: solis .. 
candor inlustrior est quam ullius ignis; N 11, 40. 

eustodia: ut adrigiletur facilius ad custodiam 
ignis; L II, 29. 

eruptio: quantae (tenebrae) quondam eruptione 
Aetnaeorum ignium finitimas regiones obscuravisse 
dieuntur; N II, 96. 

particulae: particolas ignis et terrae et aquae 
et animae a mundo ... mutuabantur; Ti 47. 

pericalum: vel propter ignis periculum; LI, 


ost; 


igni vacuum aspici ao vi- 


vis: animae |janima|| sit (illa vis) ignisne, 
nescio; T I, 60. 

2. pericula ab: ab aqua aut ab igni periculs 
(baruspices) monent; D II, 32. 

V. Umftand: 1. calescere: ubi .. potest illa 
en .. caluscere vel apricatione melius vel igni? 

eremari: (Sulla) primus e patriciis Corneliis 
igni voluit eremari; L II, 57. 

effervescere: f. II, 1. subdo, 

flammari: »principio setherio lammatus lop- 
piter igni vertiture; D I, 17. 

insistere: f. II, 1. jungo; T I, 48. 

spectari: hunc (virum) igai spectatum arbi- 
trantur; O Il, 38. 

2. ab: f. I, 1. est; AIL 118. — UI, 4. orior ab. 

praeter: ita relinqui nibil praeter ignem; N 
if, 118. nihil esse animal || animale || intrinsecus 
in natura atque mundo praeter ignem; N III, 36. 


ignobilis, unbelaunt, unberühmt: opifex: 
Zeno Citieus, advena quidam ot ignobilis verborum 
opifex; T V, 34. 

philosophus: Cyrenseum Tbeodorum, philo- 
sophum non ignobilem, nonne miramur? T I, 102. 
Asclepiadem ferunt, non ignobilem Eretricum 
philosophum, ... respondisse ..; T V, 118. 

senex: qui (ex) .. senem .. fortunatum ssse 
dieit, quod inglorius sit atque ignobilis ad supre- 
mum diem perventurus; T III, 57. 


ignobilitas, underügmtheit, NRiebrigteit 
ber Wblunft: I. adest: aderit .. malorum. :.. 


ignobilitas 
Ei a paupertas, ignobilitas, humilitas; 


prohibet: num .. ignobilitas aut humilitas 
... sapientem beatum esse prohibebit? T V, 108. 

II. extimesco: intellegendum est .. nec glo- 
riam popularem ipsam per sese expetendam nec 
ignobilitatem extimescendam; T V, 104. 


ignominia, Shmadh, Schande, Entehrung: 
l. est: ||octo genera poenarum in legibus esse, 
damnum, vinc verbera, talionem, ignominiam, 
exilium, mortem, servitutem ||; L fr 4. 

habet: f. II. reicio. 

grugie si ignominia pupugit; T IU, 82. 

. dico: ut omnis ea Iudicatio versatur tantum 
modo in nomine, animadversio illa ignominia dieta 
est; R IV, 6. 

fero: qui ignominiam et infamiam ferunt sine 
dolore; T IV, 45. 

fugio: * civitatibus, in quibus expetunt laudem 
optumi et decus, ignominiam fugiunt ac dedecus; 

3 

perfero: guam .. quis ignominiam, quam tur- 
FETT non pertulerit, ut effugiat dolorem? 

quaero: si rerum naturam, non ignominiam 
nominis quaerimus; T V, 107. 

zefero: hie ... in domum multiplicatam non 
repulsam solum rettulit, sed ignominiam etiam et 
a esta 0 1, 138. 
+... partim satis habere causae, 
. paupertatem, 


reicio: eorum 
quam ob rem reicerentur, ut .. 
ignominiam; F III, 51. 

timeo: qui pertatem, qui ignominiam, qui 
mortem, qui dolorem timerent; IV, 46. quid, 
si idem ... päupertatem, ignominiam, infaniam 
timet? T V, 15. videntur ... offensionum et re- 
pulsarum quasi quandam ignominiam timere et 
infamiam; OÖ 1, 71 

JUL, 1. adfici: ut homines castigationibus, re- 

rebensionibus, ignominiis adfici se in delicto do- 

nt; T IV, 45. j. 2, sine. 

notari: eos.. a censoribus omnibus ignominiis 
notatos; O II, 115, 

sanciri: ut ... vis capite, avaritia amulta, 
honoris cupiditas ignominia sanciatur; L III, 46, 

2. cum: sibi ... trans nun cum igno- 
minia et dedecore esse pereundum; DII, 22. qua 
(oratione animus) ... facta .. et consults fortium 
et sapientium cum improborum ignominia sempi- 
ternis monumentis prodere en ; L I, 62, 

in: qui (L. Paulus) morte luit | a eollegae 
in Cannensi ignominia temeritatem; C 75. 

sine: at enim sine ignominia *||an potest 
exilium ignominia |] adficere sapientem? TV, 107. 


ignorantia, untenntnis, Unmifienkeit: er- 
rorem .. et temeritatem et ignorantiam ... a 
virttte ... removebat; A 1, 42. 


ignoratio, untenntnis, Unknde: I. est: 
si.omnibus in rebus temeritas Mpberahaye vitiosa 
est; F III, 72. certe .. ignoratio futurorum malorum 
utilior est quam scientia; D Il, 23. causarum .. 
iguoratio in re nova mirationem || admirationem|| 
facit; eadem ignoratio si in rebus usitatis est, 
non miramur; D II, 49. ignoratio rerum aliena 
naturge deorum est; N II, 77. Be ignoratio 
iuris litigiosa est quam scientia; L I, 18. 

facit: f. est; D II, 49. 

fingit: cuius ignoratio finzit inferos easque 
formidines; T I, 36. 

tenet: nescio qui nos teneat error we || aut|| 
miserabilis ign veri; fr IX, 8. 

II, 1. propono: qui impunitate et ignoratione 


215 


ignoro 


ra proposita abstinere possit iniuris; O 
tollo: omnium reram occultarum ignoratione 
sublata; F I, 64. 

2. exsisto ex: non conturbamur ignoratione 
rerum, e qua ipsa horribiles exsistunt saepe for- 
midines; F |], es 

versorin: in summo errore necesse est homines 
a. in maximarum rerum ignoratione versari; 
N I, 2. quorum I quaram || .. prima aetas ... 
in hominum ignoratione versatur; O II, 45. 

IL confessio: quae (res) ad confessionem igno- 
rationis adduxerant Socratem; A I, 44. 

IV, 1.dispertiri: juris consulti ... ignoratione 
docendi ... dispertiuntur; L II, 47. 

putare: qui (homines) ignoratione virtatis ... 
opulentos homines esse optimos putant; R I, 51. 

sapere: plerosque in magistratibus ignoratione 
juris sui tantum sapere, quantum apparitores velint; 
L II, 48. 

versari: quae (opiniones) in maxima incon- 
stantia veritatis ignoratione versantur; N I, 48. 

vexari: cum ignoratione rerum bonarum et 
malarım maxime hominum vita vexetur; F I, 48. 

2. propter; quod efficiat multa improvisa ... 
nobis propter obscuritatem ignorationemque cau- 
sarum; A I, 29. est .. eorum (Peripateticorum) 
consnetudo dicendi non satis acuta propter igno- 
rationem dialeeticae; F III, 41. timentibus ceteris 
propter ignorationem locorum; R I, 29. qui ali- 
quamdiu propter ignorationem stirpis et generis 
in famulatu fuerunt {j fuerint ||; Lae 70, 


ignoro, nicht wifien, nicht kennen, unlunbig 
fein: I. mit Ergänzung: 1. indirecte Frage: 
apud mostros .. non ignoras quae sit ... sub- 
tılitas; A I, 6. y rien te non arbitror, quae 
contra [Philonis] Antiochus scripserit || seripsit |] ; 
AI, 13. (sapientia) ignorans, quo omnia refe- 
rantur, qui poterit ease sapientia? A Il, 24. quam 
vira quaeque pars habeat, ignoramus; A II, 122, 
constituam, quid et quale sit id, de quo quaerimus, 
non quo ignorare vos arbitrer, sed nt ..; FI, 29. 
cum, e quibus hasc efficiantar, ignorant; F I, 56. 
hanc (honestatem) se tuus Epicurus omnino ignorare 
dicit quam aut qualem esse velint |Jii}] ; F II, 48. 
Stoicorum .. non ee. quam sit subtile ... 
disserendi genus; F II, 3. nec... ignoras, quanti 
fecerim Caepionem; F 11, 8. non ignoranti tibi, 
.. quid sim.dicturus, ... respondebo; F III, 14. 
sid sentiant ii, ... nemo ne mediocriter quidem 
octus ignorat; T II, 7. cum ignorem, (rex Per- 
sarum) quam sit doctus; T V, 85. ut hie... ne 
ignoret, quae res agatur; N I, 17. utrum igno- 
rant (di), quae res maxumae sint, ... an ..? N 
U, 77. non .. ignoro, quanti eius (providentiae) 
nomen putetis; III, 78. etiamsi, cur ||} quo, 
uo mo PR am fiat, ignorem; D I, 16. quae 
roeso Pythius Apollo ... responderit, quis igno- 
rat? D I, 37. aut (di) non diligunt homines aut, 
quid eventurum sit, ignorant; D I, 82. Il, 101. 
.. ignoras, quam (Epicurei) ista derideant; 
D II, 39. is, ... quae natura partum animantis 
faciat, ignorat; D Il,.49. nec .. ignorare deus 
potest, qua mente quisque sit; D Il, 125. quae 
(gene) non, etiamsi ignoret, qualem habere deum 
ecest, tamen habendum sciat; L I, 24. bonis 
ignorantibus, quid quisque sentiret; L III, 84. 
ignorante rege, uter Orestes esset; Lae 24. cum, 
pam vere fiat, ignores; Lae 97. nomen tantum 
virtatis usurpas, quid ipsa valeat, ignoras; P 17. 
f. II. sapientiam. 

2. acons, ce. infln.; nec .. ignoras iis istud 
honestum ... solum bonum videri; F III, 12. 
nec .. ignoro varias philosophorum fuisse senten- 


ille 


218 


ille 





nam illam; DI, 47. | ||omnia || illa, L 
III, 45. illa (comoedia); R IV, 11. illa magna 
commoditas; R II, 9. illn (eommoditas); Lae 23, 
illa communitas; fe) I, 56, comprehensionem illam; 
AI, 42. in illud divivum animorum concilium 
coetumque; C 84. illa concitatio; D I, 80. con- 
elave illud; DI, 26. illa eonelusio; A 11, 128. 
F IV, 55. Fa 42. illa vetus Zenonis ... con- 
clusio; N III, 22. Socratica illa conclusione; T 
V,47. ab illa conelusione; A Il, 96. illam . 
individuorum corporum ... concursionem fortui- 
tam; TI, 42. ille... concursus; T Il, 37, prae- 
donum ille concursus; P 27, ille (coniector); D 
H, 62. 134. 144. illa ordinum coniunctio; O II, 
88. illa ... consolatio; T III, 79. 
illa; T III, 55. illa praeclara constitalio Romuli; 
RU, 58. illam .. Socraticam dubitanter ... con- 
suetudinem disserendi; A I, 17. ab illa consue- 
tudine; R II, 25. consul ille; T I, 3. consulatus 
ille antiquus; TI, 41. magnificentissumum illud 
senatus consultum; DI, 59 ad illam Diodori 
contentionem; Fa 17. in illis contentionibus; OÖ 
1, 137. illam ... eonversionem; Ti 45. ex illa 
erudita Graecorum copia; LI, 7. cotem ..illam; 
D 1, 88. ille erueiatus; OÖ III, 102, illa cultura 
vitium; FIV, 38. animi cultus ille; F V, 54. illa 
eupiditas; P 40. illi (eupiditati); T V, 60. cura 
.. la; O 1, 126. illo Facuviano .. ‚alitum an- 
guium eurru“; R Ill, 14. ille cursus; T II, 37, 
summus ille caeli stellifer eursus; RVI, 18, ill. 
stellarum cursus sempiterni; R VI, 17. illam 
custodem urbis; L 11, 42. 

li (zviri),; RI, 68. ex illis xviris; R II, 68. 
illa admirabılis . "deduetio; D I, 100. ad illam 
(solis defeetionem); RI 25. illa ich ALU, 
43. 95. illa.. definitio; A II, 43, har vera 
definitio; A 11, 43. illa (delubra); L illa 
depravatio; O III, 105. deus ille; A IL, 134. N 
I, 37. Ti 21. ille ... Platonis deus; TI, &. 
dominans ille in nobis” deus; TI, 74. ille (deus); 
N 1,52. Ti 42, ille prince Er R VI, 26. f. 
procreator. illum (deum); ‚33. illius cacluoı 
... regentis dei; LU, 9. illi Belsdpt deo; RVI, 
13. illi (di); N IL, 60. 11, 79. illos (deos); LI, 
26. illorum (deorum); TI, 64. NI, 90. ad illos 
(deos); T 1, 72. in illis (dis); N 1,80. ad illum 
(dialeeticum); AU,91. in illa dietatura; O II, 29, 
Laconis illud dietum; TV,40. »illa ad alios dieta 
et praecepta«; T IT, 71. supremus ille dies; T 
I, 117. le ... dies; R VI, illum diem; TI, 
118. Lae 7. 12. festo illo die; FV, 70. illo die; 
N II, 6. D1, 119. Fa 3%. ille legis huius in- 
ventor, disceptator, lator; R Ill, illam ... 
disciplinam; AII,2, illam (Pythagoreorum disci- 
plinaw); Til illarum disciplinarum; R II, 34. 
veterem lan ... Platonis disenptionem; T IV, 
10. disputatio copiosa illa quidem; A 1, 30. 
illa ... disputatio; F IUI, 3. illa subtili dispu- 
tatione; L I, 62. illa, quae videtur .. fieri ... 
dissensio; O III, 56, illa distinetio; T IV, 59. 
illa divisio; F III, 55. illam (dolorem); F In, 93. 
TU, 65. illum .. et lovem et dominstorem re- 
rum; NII, en illi iniusto domino; RU, 44. illam 
(domum);. N 1, 17. in illa domo; © 37. [ille 
ux Leonidas]; TI, 101. dux ille Graeciae; O 31. 
ducem illum; DI, "49. 

ad illa elementa; R 1, 38. illud en C 
61. enodativ; i. explicatio. illa ... 2xog 
59. dmoyme illam; A II, 148. equi eg illi 
Neptun; T 11, 67. "in illo errore diuturno; O |], 
113. illa. . exceptio; R], 10. excusationis non 
illius quidem iustae; C 65. illo .. exemplo; D I, 
64. i R exempla; RI, 5. illis (exercitatio- 
nibus); Fa 3. illa.. exhedra; FV,4. illa..ex- 
plicatio fabularum et enodatio nominum; N II, 62. 


consolatione- 


illa ... ineredibilis fabrica naturae; N II, 188. 
fabrieam illam tanti operis; N I, 19. ille fabri- 
eator huius tanti operis; Ti 6. illa factio; RI, 
68. illud (factum); OÖ III, 19. illa facultas; TII,3 
illam facultatem; Fa 3. fama: f. laudatrix. tota 
illa familin; F IV, 49, ab illa Platonis familia; 
L 1,55. ex illa familie; O I, 188. illum (fami- 
liarem); N I, 58. illa familiaritate; F IV, 9. 
fanum illud; D I, 54. fatum .. illud; A II, 126. 
illam feram; RU, 67. ecfrenatam illam ferocian; 
R VI, 1. mundi ille fervor; N II, 80. illae fibrae 
stirpiam; T III, 84. illis (idibus); N II, 157. illam 
(&liam); 'T III, 26. illum filium Solis; 'T IU, 26. 
illum (flium); O II, 112, illis (flüs); TI, 118. 
illum bonorum finem; F IIl, 48. finem illum summi 
boni; F IY, 25. ad illum Enni finem; OÖ 1, 32. 
fletus: f. lamentatio. illa depravatio et foeditas 
turpificati animi; O III, 105. foramina illa; TI 
47. illa ... fortitudo; T IV, 51. illas fortunas; 
TI, 12. in illa fortuna; N II, 83. illos ... 
frenos; R II, 58. Oceani freta illa; T I, 45. ille 
fructus liberalitatis; O II, 56. ille .. fructus; P 
49, frumentarius ille; O II, 57. 67. in illa fuga ; 
D 1,59. ille fulgor; R VI, 17. 

gallinarium .. Deliacum illum; A I, 86. illi 
(galli); D IL, 56. ille emitus; TIL 57. tota illa 
gens; F IV, 5l. a incorrupta maxime gente 
Äegyptiorum ; R In, 14. illud .. naturale (genus 
divinandi); D II, 27. illud .. genus; R I, 65. 
illud (genus decertandi); OL 84. illud.. maxime 
m genus; OÖ I, 119, illud (genus, acc.) ; Rl, 

genus illud totum rei publicae; R I, 64. 
genus illad optumum rei publicae; LI, 33. illud 
orense dieendi ... genus; OI, 3. illa varia ... 
ge lugendi;, T III, 62. illa nera bonorum; 

‚76. illa (genera divinandi); Du, 109. genera 
la 'universa; Hi 16. divinationis illa fere generä 
(acc); D II, 26. illa (genera); Ti 41. ab illo 
Aristippeo genere voluptatis; F IT, 20. ab illo 
aureo genere; N II, 159. ad illud eivitatis nus; 
L 1, 20. de illo genere rei publicae; R I, 66 
illo pertinenti genere; F uf, 55 ex illis ie Gene 
ribus); R I, 45. in illo genere; T IV, 


11.35. ii ( Iadiatores) ; 2: en in gi lobum:; 
R VL 15. illa tritiei grana; D illam u. 
gratiam; O II, 79. quanta Al 1 Kir I -.. fait 
gravitas, quanta . . maiestas! Lae 96. cum illa 


plurimarum artium "gravitate; RI, 16. ille (guber- 


nator); C 17, 

illos (haruspices); N II, 11. hastam illam 
cruentam; 01.8 29. illa hereditate; F U, 55. 
illorum . La R II, 12. in illum hiatum; 


Ol, 38. illam ee; L 1,5. in illa (hi- 
storia); LI, 5. illi (homines); O II, 36. illis (ho- 
minibus); N II, 165. veram . ‚illam honestatem; 
TII38. ill propinqui hortuli; FV, 2. mari- 
timus .. Ile et navalis hostis; R I, 6. illam 
ran T1, 104, in tantis illis umoribus; 

illas (timiditatem ignaviamque); F I, 49. ille 
(ignis) corporeus; N II, ex illis sempiternis 
ignibus; RB VI, 15 de illa immortalitate rei 
publicae ; R IU, 41. illae impensae; O II, 60. 
ılla ... inportunitate; Lae 54. pro illa indolen- 
tia; F Il, 19. divina illa ingenis; FI,7. illos 
(acerbos inimicos); Lae 90, illa initia mathemati- 
coram; A II, 116. illae .. iniuriae; O I, 24. ob 
illam iniuriam; RI, 46. de ille insula; N IU, 57. 
in illa insula; N III, 53, ille (interpres); DU, 62. 
144. veteres illi sive vates sive ... divinae mentis 
interpretes; fr V, 95. ie wg ille an. optu- 
marum ... inventor; R III, 16. inven- 
tore veritatis et quasi architecto Endes vitae; F 
I, 32. f. disceptator, ex illa investigatione na- 
turae; F V, 87. ioco .. illo; OI, 108. illa (ira- 


ille m ille 
eundia); O I, 89. illi iracundiae; RI, 59. illud | N 1, 55. illa (nix); A II, 100. illud nomen; N 
iter; TI, 96. indicio illo; A II, 84. iniustum | IIT, 48. illud .. regium nomen; R 11, 48. insi- 


illud durae servitutis ivogum; R II, 46. iure illo 
nigro; T V, 98. ius .. illod; L III, 17. 
illa lugubris lamentatio fletusque maerens; 
T1, 30. illam [boni lancem]; T V, 51. lator: f. 
disceptator, illa ... temeraria ... vitiorum Jau- 
datrix, fama popularis; T III, 4. laus .. illa .. 
C. Jalii; R II, 61. illa Zaus; R III, 24. illam 
(laudem); T V, 85. in legatione illa nobili; A II, 
5. vera illa et summa lex; F IV, 11. illa lex; 
TV,118 LIL,8 lex illa tota; RII, 58. illa 
(lex); LI, 42. =. II, 18. lex .. illa; LIT, 14. 
illam legem frem|l; RII, 60. legem illam prae- 
claram; RII, 61. lege illa de provocatione; R II, 
55, ab illa summa lege; LI, 19. contra illam 
legem sempiternam; L II, 10. liber ille; F V, 85, 
ilo libro; A II, 102. de moribus libri dieuntur 
illi -quidem esse Aristoteli; F V, 12. illi (libri); 
RI, 14. illos libros; O III, 8. ex illis lbris; D 
I, 112. in illo libro; TI, 57. in illis libris; D 
1, 9. L III, 13. 32. 38. in aliis || illie, iie |] libris; 
Fa l. in illis de re publica librıs; L II, 28. in 
ellıs libris; L IM, 12, illa (liberalitas); O 11, 52. 
nimia .. illa libertas; R 1, 68. illa ||ita || (lubido); 
fr V, 74. libra illa Critolai; T V, 51. illae .. 
litterae .. forenses et senatoriae; O II, 3. illas 
{ütteras); F I, 10. Atti Navii lituns ille; NIT, 9. 
Coloneus ille locus; F V, 3, locus ille; L II, 57. 
illum .. locum; R VI, 16. illum locum; R VI, 
19. illo ... loco; R1L,4 illo leo; LIT 1. f. 
vita; T II, 41. locorum illorum; TI, 44. in illo 
loeo; D II, 86. illis in loeis; N III, 24. lucus .. 
ille; L 1, 1. ludo ... illo quidem; O I, 108. 
ludos illos; DI, 55. illud lamen; O III, 66. illud 
(lumen); Lae 100. illa (luna); DII, 17. in lacem 
ilam; TI, 74. 

Pherecydes .., ille Pythagorae magister; DI, 
112, maiestas: f. gravitas. illae „fallaciloquae ... 
malitiae*; F IV, & bonum illud et malum; F 
II, 61. iltud malum; T IV, 24. (acc.) T III, 58. 
illa gr T IH, 82, in illo opinato malo; T 
II, 75. illa manu copilsque; RI, 5. mare illud; 
AU, 105. illo mari; R VI, 21. illa (Dionysü 
mater); DI, 39. »illam (matrem)«; T II, 20. illam 
(materteram); D I, 104. illi (mathematici); T I, 
40. illo medicamento; OÖ III, 92. doloris medi- 
camenta illa Epicures; F II, 22. illa medieina; 
T IV, 61. medıocritatem illam; O I, 89. memo- 
riailla; A II, 2. ille divina mens; L II, 11. illam 
mentem; P 29. illius (mentis); T V, 70. in illis 
{mercennariis); O I, 150. illa (meretrieula); N 1, 
%. illam Sullani temporis messem; P 46. ille 
(metus); T IV, 64. epheborum illa militin; R IV, 
4. illae minae superiorum extorum; D II, 86. pul- 
chros illos ministratores; T V, 62. illam (mode- 
ratorem); R V, 8. »sapiens illa virginalis mo- 
destin«; D I, 66. illo modo; A IL, 109. F II, 106. 
It, 36, T IV, 57. D II, 24. 98. 120. Fa 15. =. 
18. >, ne illo quidem modo; FI, 37. illo morbo; 
D Il, 54. illum motum naturalem; FI, 19. illud 
(mulsam); FH, 17. illa esgramee L TU, 63. 
ille (mundus); N II, 81, illum (mundum); N III, 
2%. Ti 20. illud maiorum vigiliarum munus; P 5, 
illud munus (don); Lae 7. ad illud munus; T IV, 
5. auguste illa mysteria; L II, 35. illis myste- 
rüis; L II, 86, 

in nasturcio illo; F II, 92. ferarum natura 
non est illa quidem depravata; F I, 38. illa 
natura caelestis; T I, 65. illa (natura); T II, 46. 
N TI, 28. illam (naturam); F IV, 38. illam 
naturam; N I, 29. 105. naturam .. illaın; Ti 22. 
ad illam antiquissimam .,. natoram; L II, 18. 
ille .. »Tantalo prognatus, Pelope natus«; T III, 
26. navem illam; AI, 81. illa fatalis necessitas; 


pereipiendi notam; A TI, 101. 
illae (novitates); Lae 68. 
illa 


goem illam ... 
certa illanota; AI, 71. 
illam pristinum patrum numerum; R II, 35. 
apud Ennium nutrix; T III, 63. 

illa obnuntiatio; D I, 30. illos oculos orae 
maritamaes; N III, 91. illud .. offieium; O III, 14. 
illi ofieio; O I, 158. ex illa olen; D H, 86. ad 
illam causarım operam; L I, 12. illi (opifices); 
R 1,85. illa opinio; T IT, 68, 72, 75. >. illa.. 
opinio; T III, 61 (62). illam opinionem; T II, 76. 
oportunitas illa; F II, 46. opus illud; Ti 10. 
illud oraelum; D 1, 37. oraclorum illorum; DI, 
87. illa ... oratio; T IV, 9. N II, 28. illa 
eloquentissimi viri ... copiosa ... oratio; P 41. 
illa (oratio); Ti 8. illam ... orationem; T IH, 
60. orstionem illam vanam; Lae 98, illis (ora- 
tionibus); O I, 8. in illa oratione nobili; N II, 
5. in illis (orationibus); O I, 3. in illa aureola 
oratiuncula; N TU, 48. ille ... orbis; R II, 45. 
illi orbes; D IL, 92, ille mel: L It, 29. illo 
yall O II, 3. in illo calamitoso otio; F V, 54. 
. trangquillitas. vita; R 1], 6. illa {ova); N II, 
129. ova illa (ace.); A II, 58. 
AI, 58. 

tremor ille et pallor; A II, 48. illo pane; T 
V, 97, illum .. quasi parentem huis universitatis; 
Ti 6. illa pars animi; T U, 48. animi pars illa 
mollior; T II, 50. illa gr animi); I, 60. 
illam partem bene vivendi; A I, 19. illi parti 
animi; T II, 47. illi parti .. inferior; T II, 51. 
illae (partes) superiores; TI, 40. illis ex parti- 
bus; If, 48. in illa parte; DI, 120. illa (par- 
titio); FI, 45. illa partitio; Ti 22. ille apud 
Accium pastor; N II,89. in pastoribus illis; DI, 
105. ille (pater); A I, 148, »illum (patrem)«; N 
III, 67. 73. illum (patrem); O0 1,109. illi (patres); 
R II, 20, illa (patria); LI, 5, =. illam (pa- 
triam); F IV, 66. illa .. diuturna pax Numae; 
RV,3, illam (pecuniam); F IV, 72. illam pe- 
cuniam; P 48, ılli pecudi; F V,38. illud ex he- 
sterna disputatione perfugium; T II, 66. illa 
perfugia; RI,9. illa pericula; TII, 58. illa per- 
nicies; O II, 62, perspieuitas illa; A II, 45. illa 

avis aegritudinis perturbatio; T II, 61 (62). 

ilariores illas (perturbationes); T IV, 36. cum 
illa .. peste; L Ih. 25. philosophiam .. veterem 
illam; A IL, 3. „patritam* illam „et avitam* ... 
philosophiam; 'T I, 45. illius verae elegantisque 
philosophiae; TIV, 6. illi (philosophi); T V, 119. 
philosophi quidam, minime mali illi quidem; O II, 
39. veterum .. illorum (philosophoram); L I, 36. 
a gravibus illie antiquis philosophis; T III, 40. 
ab illis (philosophis); O I, 4. inter illos (philoso- 
phos); A II, 70. illos pisces; A II, 81. illis (pi- 
scibus); A II, 81. placatione .. illa; T IV, 60. 
illa (plaga); O IL, 84. platanis .. illis; LIE 7. 
mortiferum illud .. pocalum; TI, 71. illi (po®- 
tae); T II, 26. R IV, 9. ille (populus): RI, 66. 
novus ille populus; R II, 24. illı (popali); L II, 
11. cum illis populis; RII, 42. illa... portenta; 
N II, 5. tota illa porticus; A fr 20 (8. 13). to- 
tam illam porticum; A fr 20 (8. 38). illam po- 
testatem; L III, 26. praeceptum illud Atrei; T 
V, 52. praecepto illi veteri; T V, 36. E Heron 
‚Ile; $1 60. f. dieta. illa praedieta Veientium; 
DI, 69. illa praepositio tali; F III, 54. einer > 
ille; T IV, 69. V, 47. RII, 21. principes illi; 
N 1,6. illi prineipes; R I, 51. II, 23. contra 
illos principes; R I, 68. probabilitati illi; A II, 
99. ille procreator mundi deus; Ti 26. difficile 
illud ... proelium; FIV,31. prognatus: f. natus. 

roles illa; R VI, 38. illa... promissa; OÖ IL, 94. 
ılla (promissa, acc); O II, Y illis promissia; 

28* 


inter illa (ova); 


ille 220 ille 
O I, 32. in praeclara illa propylaea; O II, 60. | tatem; R IV, 3. ab illa infinita (societate); O I, 
veteri illi ... proverbio; C '2. illo Graecorum | 53. ab illa... inmensa societate humani generis; 0) 
roverbio; TI, 41. illa E ar rer FV,18 cum | 1,53. ille sol; AII,82. in solem illun; N I, 95. 
Hlis (publicanis); Oo, ille (puer); L II, 19. illo solacio; Lae 10. cum illa (solitadine); 0’ II, 
illo puero; D 1, 79. illi (pueri); F V, 61. =. | 2. in illo divino solio; R III, 12. illud (somnium):; 
illum pugn um; A II, 145. illam pulchritudinem; | DI, 42. illud de praesule ... somnium; D II, 
Ti 4. I euer); DI, 74. u illum | 136. illud somnium (acc.); D I, 58. illo Atinati 


as I, 48. ille (pusio); TL somnio; DI, 59. ex illo somnio; DI, 53. somno 
illa quereus; LI, 1. 2. illo; A II, 88. ille (sonus); R VI, 18. illum tri- 
illa (radicula); D II, 135. illam radiculam; | stem ... sonum; R VI, 2. illum (sophistam); F 


DI, 135. illa ratio; T I, 53. illa (ratio); TI, | II, 2. ille sorites; F IV, 50. illa sors; DII, 115. 
33. "ille infinita ratio su green N 1Il, 52. | illae (sortes); D II, 70. illas sortis; D I, 86. illa 
illa .. ratio; D II, 61. fr ratio; Fa 28. (phnen) R 1, 51. illam speciem; D 11,143. illa 
illa ... quieta vitae ae III, 6. perfectam sphaera); R1, 21. in illa sphaera solida; RI, 22. 
illam ... rationem; N II, 34, illam (rationem); e (status); F Il, 42. ille moderatus ... civitatis 
N III, 78. illi rationi; Fa 41. ille rector rerum Sa L II, 28. ad illum ... civitatis statum; 
ublicarum; R V, 6. illum .. patrine reetorem; | L 111,4. ex illo .. optimatium praeclaro statu; 
v,8 illa... Tegula; FT; 8. illa .. reme- | RI, 68. illa (stella); R VI, 17. totum .. illud 
dia; TV,74. remex ille; D m 114. ille ent hilosophiae studium; Al, 2. oratoria illa stu- 
D IL 114. illam .. reprehensionem ; AU, hin; Fa studiis illis; RI, 16. illa... subtili- 
puli res ... illa; RI,43, illares; R 1, 63. | tas; 2 I. 35. illud suggestum; DI, 1%. ill 
j 73. 141. Lae 27. rem .. ilam; N II, 10. superbia; Lae 54. illa suspieio; TI, 111. illo 
illam legem [rem |]; R II, 60. illam rem; Ö II, susurro; T V, 108. 
3 illius rei; A II, 36. la || illae (res) 1; Fa illius tabulae; FI, 69. ille .. taurus; N J, 
45. illae (res u, % Ei =. t faciles illas quidem | 78. in illa we horribili; R U, 11. tem- 
Ilres, al.]l; 9, . magnas illas qui- | porum illorum I, 39. R II, 33. O II, 76, tem- 
dem; O I, 66. Mine Biere Lae 22. illarum .. re- Be, [-» or] Il. iloram I; f) 1, 74. 
rum pulcherrimarum; A II, 62. rerum_illarum mporibus illis; F 11, 72. T IV, 5. V, 91. N 1,68. 
pulchrarum; F IV, 42. rerum illarum; 0 I, 127. | II, DI, 140. Fa 10. R IL, 4. 56. x. O III, 80. 
ıllis re FV, '89. rebus illis (abl.); A I, 57. 112. Lae 5. illie . . temporibus; O III, 111. ad 
illis (rebus); Lae '92. de illis .. rebus; D 1. 10. | illa tempora; O II, 75. ille ... tepor; N U, 26. 
ex Als (re .i F IV, 50. io illare; T IO, RT illud (testamentum); O III, 73. illis (tibiis); N II, 
in illis rebus; Ti 28. illam (rem publica Yes 157. illa (tibieina); fr X, 3. illas (timi itatem 
47. illius .. rei publicne; R III, illa (re = u = ue); FI,49. ille ... timor; R II, 50. 
bliea); R III, 46. illae (res ublicne);, R R 1, 50. | torquem illum; Fi, 23. in illa tranquillitate; R 
illarum rerum ee Bı in ille re I, 1. illum transfugamn ; D I, 100. tremor ille; 
publica; R II, 5l. revocatio illa; r m, 85. ille | A II, 48. illius .. tribunatus; R I, 31. ille (tri- 
rex; AIL,3. F II, 106. ille A T V, 92. rex | bunus); L III, 22. tristitia: j. severitas; Lae 66. 
ille; 2 ‚I 2 illi BE el: 5 ii regi ... | illum tyrannum; TV, 66. 

. ur ilud; D II, 86. usque illam (vanitatem); Lae 9. vas illud; DI 
ad Aa a a Mei exstructum rogum; F III, 76. | 76. vates: f. interpretes. per venam illam cavam; 
ille u ... rubor; N 1, 75. illum (rusticum); | N II, 138. ıllud verbum; D I, 65. verba illa; OÖ 
a Ben I, 70. illa (verba); O II, 70. Graecus ille ... 

am (sncerdotem); 7 I, 113. illa (sacra); | versus; D II, 25. ille veterator et callidus; O III, 
L II, 36. ille (sapiens); A II, 107. 117. ille sa- | 113. illum (vieinum); F I, 3. victuma illa; D L 
iens; F IV, 31. TI, 117. ille sapientissimus | 119. IT, 36. post navalem illam victoriam; = 

Brussels; T 1, 48. illam (Stoicum sapientem); | 75. illa Curiana (villa); L 11, 3. illa (villa); O 
All, 119. ilum N graer T IV, 58. sapien- | II, 55. illi villae; L II, 4. illud vinelum; R I, 
tem illum; P 8. illa (sapientia); F U, 52. illa | 42. illa vincla carceris; T I, 74. ille vir bonus; 
praestans et divina - Beeei T II, 30. illa sa- | A II, 23. tantus ille vir; F IV, 21. ille ... 2 

pientia; O I, 153 u. sapientin; O1, 153 We TI, 74. ille (doctus vir sapiensque); T 
perfectam illam s Ser F IV, 68. illi (scae- ‚39. ille (vir); T V, 54. 78. ille (vir sapiens); 
ich); O I, 114. illam been); L II, 52. se- T V, 104. bonus ille vir; R III, 27. ille sapien- 
zum lad its: II, 94. saxum .. illud; tissimus vir; LI, 8. ille . ; sapientiseimus rae- 
Fa 6. illam maxume optataın ... securitatem; | ciae vir; L II, 39. »ille vir. . plenus fideie; C 1. 
TYV,42 ex illis abditis sedibus; N II, 95. ille | vir ille; Til. bonum illum viram; FH, 53. R 
Romuli senatus; RIL, 23. ille acriculus ... senex | II, 27. Democritum .., mwagnum illum quidem 
Zeno; T III, 38. senes illos; Lae 101. caeli di- | viram; T I, 22. illum ... virum; R Il, 69. 
vinus ille sensus; N I, 33. illa perfecta atque | divinum illum virum; L III, 1. illius optimi ... 
zn sententia); F IV, 36. illa sententia; N I, | viri; R VI, 9. illius viri; C 19. Lae 102. illo 
. illa .. sententia; Fa 21. illa L. Philippi 2 viro; TV, 34. bonos illos quidem viros; F Il, 12, 
f. sonkbnlln; O I, 87. illam sententiam; ab optimis illis quidemn viris; TI, 6. in illo viro; 
25. illius sententiae; D II, 112. contra Carnea- | C 10, »illa« virgo; O I, 6l. illa (virtus); F IV, 
zn illam sententiam; F V, 22. in illis gu 4. TV,4 RII 40. x. illa divina virtus; R 
... sententiis; N 7, 85. nobile illud ... VI, 8 illam (rirtutem); Lae 102. illae virtutes; 
pie; T u, 75. sermo ille; T II, 10. ben 0 1,46. illas (virtutes); F V, 66. in illis (vir- 
peripatetico, al. [| illo in sermone; RII,51. | tutibus); F V, 64. illa vis; A T, 28. TI, 60. 61. 

illa Amen errang et durissima servitus; R 1, 68. | vis illa terrae; D I, 88. le .. vis naturae . 
illa ... servitus; P 40. tristitia .. et in omni | rationisque; 01, 14. quam habet vim nisi illam ? 
re severitas habet illa quidem gravitatem; Lae 66. | O IL 7 7 illas leas|| .. vires; C 29. ad illam 
illam severitatem; F I, 24. sigaum ilud; A II, | vim dominationis; RU, 15. visum illad; A II, 
128. institutam illud quasi signum; F IV, 34. | 101. visum ... illud; Fa 48. ille viss; 7 u, & 
illad (signum); DI, 121. illi (signo); D I, 124. | 52. illa (visa); A II, 51. illa visa (acc.); AIL, 27. 
in illa simulatione; O III, 98. diflicillimam 'illam 88. illa (visa); A IL, 47. visa illa; A Il, rn "ille 
societatem; L III, 1. ad illam civium ... socie- | falsa (visa); AU, 90. ad visum illud; A II, 38. 


ille 


illa (beata vita); T V, 80, vita illa beata; T V, 
100, illam vitam; FIV, 20. 63. OT, 25. illam 
(vitam); O III, 85. illi caelesti vitae; T I, 75. 
wita illa dignus locoques; T II, 41. ad illamı 
ritam; F 1V, 80. ad illam abundantem bonis 
vitam beatissimam; N I, 114. in illa vita volu- 
ptaria; F IV, 31. in illa vita atque otio; RI, 6. 
summa illa vitia; TIV, 32. illa (vitia); TIV, 32. 
illa ... vitia (acc.); T IV, 80. illa (vitia); T IV, 
%. in illis alnorum umbraculis; L fr d. umor: 
f. humor. ex illo caelesti Epicuri ... volumine; 
NI 4. illa .. voluptas ipsius restinctionis; F 
11,9. illa (voluptas) stabilis; F II, 32. illa (vo- 
luptas); F U, 77. 87. voluptatem .. illam; A fr 
%0 (8. 17). illam non dolendi voluptatem; F II, 
10. ilam nihil dolentis (voluptatem); F II, 16. 
rer illam; F II, 29, 35. illam (voluptatem); 
FI, 1. V, 30. illa vox; F III, 64. Laconis illa 
vox; TI, 111. illa Pythagorea vox; L I, 34 (33), 
illam vocem; F V, 4. urbs illa; N III, 50. urbs 
illa praeclara; R II, 43. illam urbem; R VI, 11. 
illi urbi; R III, 4. illa urbe; L III, 26. illa uti- 
litas; D I, 116, utilitate illa; L I, 42. 
2. mit Zufag (Pronomina, Bahlen): alia . 
illa divina (bona); Y, 76. illi alteri Aumini; 
U,1. illios generis alterius; Ti 28. in illo .. 
altero genere largiendi; OÖ II, 61. illa... altera 
ratio et oratio; T IV, 60. in illa altern parte; T 
IV, 10. ıllı alterı sententiae; A Il, 148. sphaerae 
ilius alterius solidae atque plenae; RI, 22. in 
een duobus illıs; T V, 6. illos duo 
libros; A II, 11. illa duo somnia; DI, 56. bonum 
hoc, de quo agimus, est illud quidem pluriwi 
aestimandum; FI, 4. idem: f. idem, ATI, 2. 
ille (13 &t.) ©. 201, a. ipsae illae nostrae Athenae; 
LIL 4. ipse ille divinationis auctor; D II, 61. 
illa .. ipsa (Praxitelia capita); D II, 48. ipsum 
illud consilium; F V, 20. ipsa .. illa delectatio 
multitudinis; O Il, 56. ipsa illa eflectrix beatae 
vitae sapientia; F II, 87.- ipsum illud genus .. 
libidinis; T IV, 44. in illo ipso forensi genere 
dicendi; O I, 133. ipsam illam iram; T IV, 55, 
orae ipsum illum locam ... sedemque; F 
v4 ilai res; R I, 88. illam ipsam (rem); 
F IV, 55. illum ipsum sapientem; A Il, 57, aa- 
pientia: f. effectrix. sedes: f. locus. illa ipsa 
sessio; F V, 2. in illo ipso acerbissimo miserri- 
moque spectaculo; T III, 66. vir iste fuit ille 
zudem prudens; L I, 54. meum illud iter; P 30. 
lla plurima ... sacrificia et fana; F II, 6. 
ipsae illae nostrae Athenae; L II, 4. Cato ille 
noster; R III, 40. Magnus ille noster; L I, 6. 
noster ille amicus; R I, 30. nostro illi familiari; 
RI, 15, mostram veterem illam (rem publicam); 
LO, 23. nostra illa forensi (rhetorica); F 11, 17. 
ad illa spatia nostra sedesque; L I, 14, illi .. 
octo cursus; R VI, 18, adsensio omnis illa; T 
l, 24. illum omnem conatum suum; F II, 56. illa 
(Epicuri dogmata) ... omnia; A Il, 106. omni.. 
ilo antiquo ... errore; R 11, 18. omnem illam 
orationem; RI, 70. omnis illa antiqua philo- 
sophia; A I, 22. omni illa qualitate; A 1, 27. 
sermo .. omnis ille; R VI, 25. primus .. appe- 
titus ille animi; FV, 41. prima ılla commendatio; 
F V, 41. constitutio illa prima nuturae; F IV, 
15. illa prima (genera); R 1, 69. primus ille 
(loens); O I, 18. prima illa (monstra); N III, 44. 
ad illum primum motum animi; Lae 29, ab illo 
Primo rege Ceerope; L II, 63. illa prima (sen- 
tentis); Lae 57. quartum illum et altissimum 
gradum; N II, 35. quattuor nota illa era 
pfineipioram; T I, 22. |lin|| quattuor initiis 
rerum illie; Al, 39, illae quinque formae; N 1, 
19. quinia illa ... natura; } I, 41. quae 
(malitia) volt illa quidem videri se esse pruden- 


ille 


tiam; O III, 71. quae sordidissimn est illa quidem 
ratio; O II, 21, quae (somnia) ... deelarant illa 
quidem acumen interpretis; DI, 39. nescio quam 
illam umbram; FI, 61. horum trium generum 
quodvis ... non perfectum illud quidem ... est; 
RI, 42. illarum .. sex et an centuriarum; 
RI, 40. in illis sex libris; L I, 20. sex illa... 
stadia; F V,1. in illum * et | illam!| memorabilem 
annum suum; LI, 8. in illo auo casu; T V, 112. 
illuom omnem couatum suum; F II, 56. tertio 
illo anno; R II, 44. tertius .. ille finis; Lae 59, 
ad tertium genus illud; R III, 45. illa tertia pars 


rationis; D I, 61. illa .. tertia parte animi; DI, 
61. in illa tertia philosophiae parte; AI, 40. illı 
tot di; N I, 33. baec illa sunt tria genera; A 


I, 22. tria illa genera bonorun; TIV, 62. tribus 
illis (generibus eivitatum); RL, 65. ex illia tribus 
(generibus); F Il, 47. ex tribus generibus illis; 
R II, 41, triplex ille animi fetus; T V, 68. 
Platonem illum tuum; LI, 15. tuus ille Poe- 
nulus; F IV, 56. Thyamis Epirotes tuus ille; L 
I, 7. doctorem illum tuum; F V, 75. de fami- 
liari illo tuo; N I, 58. a tua illa antiqua domo; 
L 1,3. illad tuum perspicuitatis patrocinium; A 
II, 105. illam vestram Sospitam; N 1,82. vester 
ille princeps; N ], 95. gravissimam illam vestram 
sententiam; F IV, 45, una illa .. offensio; Lae 
88. uns illa patria; L II, 5. 

HI. prädicativ: 1. ohne Zufag: ubi Nilus 
ad illa, quae Cataduapa nominantur, praecipitat 
| praeeipitatur |; R VI, 19. aemulatio .. du- 
plieiter ılla quidem dieitur; T IV, 17, quid tam 
lanum videtur quam mare? e quo etiam aequor 
ıllud poätae vocant; A fr3. erit aliquid interius, 
ex quo illad animal nominetur; N I, 26, tum ille 
vere vertens annus appellari potest; R VI, 24. 
nec .. illud non eruditoram temporum argumen- 
tum est, quod ..; TIV, 4 non .. fortuito hune 
urtiicem dicemus esse, illum negabimus; A U, 22. 
utrum (L. Mummius) illum civem excellentem an 
atriensem diligentem putaret? P 38. indicetne ei 
vir bonus aurum illud esse? O II, 92, neo ... 
cum tus causa cui commodes, benefcium illud 
habendum est, sed faeneratio; F II, 117. tum fit, 
ut aegritudo sequntur, si illa mala sint, laetitia, 
si bona ||si bona, laetitiaj|l; F I, 57. illa... 
aut bona sunt aut mala; F III, 69. qui illa bona 
esse dieunt; F IV, 59. qui illud non dubitant 
bonum dicere; F IV, 62. nec equidem habeo, quod 
intellegam bonum illud; T IT, dl. an ratio 
parum praecipit nec bonum illud esse ... nec 
ak malum, quo ..? TIV, 39. cum doceas nec 

onum illud esse, ex quo laetitia aut libido oriater, 
nec malum, ex quo aut metus aut itudo; T 
IV, 60. etiamsi vel |nec, et|| ınala sint illa... 
vel |Ineo, et}] bona; T IV, 61. bonum illud 
necne sit, quod lubidinem moveat; T IV, 62. ille 
.. equus est, ille canis; A II, 21. eivem: j. 
atriensem. illa .. est civitas popularis, in qua 
in populo sunt omnia; R I, 42, non .. erat illa 
tum civitas, cum leges in ea nihil valebant; P 27. 
cum ... pugnum ., fecerat, comprensionem illam 
esse dicebat; A II, 145. se „coniugem* habuisse 
»illum, Amor quem dederat«; T IV, 69. consilium 
illad imperatorium fuit, quod Graeei ergarn 
appellant; N Ill, 15. corpus illud non est, sed 
simile corporis, nec ... sanguis est; N I, 75. illi, 

ui Äuere apud inferos dieuntur, Acheron, Uocytus, 
Byriphlegeihon, tum Charon, tum Cerberus di pu- 
tandi; N III, 43. si hidinon sunt, ... quo modo 
illi sunt? N III, 45. si di sunt illi, quos colimus; 
N III, 47. nullam eorum divinationem voco, ne 
illam quidem, qua ..; D I, 112. illa initia et, 
ut e Graeco vertam, elementa dicuntur; A I, 26. 
equus: f. canis. illa est evrafla, in qua intel- 





ille me ille 
ag ae ordinis conservatio; O I, 142. faeneratio: | illam civitatem putat; L II, 5. cum penes unum 
f. benefieium. cum ratione animus movetur pla- | est omnium summa rerum, regem illum unum yo- 
cide ..., tum illud gaudium dieitar; T IV, 18, | camus; R I, 42. 


nobile .. genus canum illud scimus esse; TI, 108. 
mihi .. antiquissinum sepulturae genus illud fuisse 
videtur, quo ..; L Il, 56. imperium: j. patro- 
einium. initia: j, elementa. ut (Persaeus) ne hoc 
bare diceret, illa inventa esse deorum, sed ipsa 
ivins; N I, 38. cum .. inaniter et effuse animus 
exultat, tum illa laetitia gestiens vel nimia diei 
potest; T IV, 18. si cothurni laus illa esset, nd 
‚edem apte convenire; FIII, 46. principem legen 
ıllam et ultimam mentem esse dicebant ... dei; 
LI,8 si... populus plariwmum potest, ... di- 
eitur illa libertas, eat vero licentia; R III, 23. illa 
sunt lumina duo, quae maxime causam istam con- 
tinent; A II, 107. non esse illud malum; F IV, 52, 
illa .., morbum, egestatem, dolorem, non appello 
mala, sed, ei libet, reiectanea; F IV, 72. malum 
illud non esse, quis turpe non esset; F V, 9. 
eeteri ... malum illud quidem, sed alias peiora; 
TI, 15. iudico malum illud opinionis esse, non 
naturae; T II, 31. qui .. semper cogitavisset 
accidere posse aliquid adversi, ei fieri illud sem- 
piternum malum; T III, 32. malum illud omnino 
non esse; T III, 76. qui illa mala esse censent; 
T IV, 60. si mala illa ducimus; T V, 29. f. bo- 
num. est .. illa subiecta quasi materia sapien- 
tiae; FIII, 61. est.. tarda illa quidem medicina, 
sed tamen magna, quam adfert longinquitas et 
dies; TIII,85. mens: f, lex. ex quo fa „ostenta, 
monstra, portenta, prodigia“ dieuntur; N II, 7. 
virtus ... pecudum illos motus esso dieit; A IL, 
139. huius regise (rei publicae) prima et certis- 
sima est illa mutatio; RI, 65. Graecum illud 
quidem (nomen); N II, 91. 
offieium illud esse; F II, 59. vocantor illi opti- 
mates; R III, 23. an ... non dubitamus, quin 
illa opera sint rationis? N II, 97. cuius generis 
oracla etiam habenda sunt ... illa, quae ..; DI], 
34. ostenta: j. monstra. nos et eum patriam du- 
cimue, ubi nati, et illam, a qua excepti sumus; L 
11, 5. illud patrocinium orbis terrae verius quam 
imperium poterat nominari; OÖ Il, 27. extrema 
illa persona est, ut ..; LI, 49. illa, quae in 
eoncha patula pina dieitur; F III, 63, maximum 
.. illud portentum isdem Spartiatis fuit, quod ..; 
D I, 76. j. monstra. quin .. praetor ille easet; 
A II, 147. prodigia: f. monstra. illam rem po- 
En id est rem publicam, quis diceret tum, cum ..? 
II, 43. templa, muri nihilo magis efliciebant, 
Dionysio tenente ut esset illa res publiea; R II, 
43. vides .. ne illam quidem, quae tota sit in 
factionis potestate, posse vere dici rem publicam; 
R III, 44. zum tum .. negare rem esse illam 
‚publicam? K III, 45. cur illa sit res publica res- 
que populi; R III, 46. regem illum volunt esse, 
qui consulit ut parens populo; RI, 47. sed hoc 
commune vitium; illae Epicuri propriae ruinae; 
F 1,18. illa jam significatio est laudis ornamenta 
ad mortuos pertinere; L II, 60. cum illi sanctis- 
simi viri fuerint; Lae 39. nee illam ||ullam || vim 
esse naturae, ut sui diesimilin posset eflingere; N 
II, 23. si illud esset ... tale vienm ..., quale 
esse non posset ex eo, unde non esset; A II, 18. 
en voluptatem illam habemas, quae ..; 
2. mit Zufas (Pronomina, Bahlen): alterum 
illud extitisset Jumen eivitatis; C 35. ipsi illi 
maiorum gentium di qui habentur; 'T I, 29. illa 
.. ipsa praecepta sunt; O I, 148, ea (Natio) si 
dea est, di omnes illi, qui commemorabantur a 
te, Honos, Fides, Mens, Concordia; N II, 47. eum 
(Hannibalem) admiratam quaesisse de deo, quod- 
nam illud esset tale monstrum; D I, 49. unam 


indicat (sapiens) ... 


0 nn nn 17 


B. bet Abdjectiven, PRUESWInS, Bab: 
Ien, Genetiv und Präpofitionen: 1. Ab 
jeetiva, Pronomina, Zahlen: 1. attributiv: 
a. ohne Sufap: illud Aristippeun; F UI, 18. ille 
Caecilianus; F il, 13. Caecilianum illud; TI, 
56. desertum illud Carneadeum; TV, 87. Impe- 
riosum illum; FIL, 60. ille Pacuvianus; DI, 131. 
Phereeydeum illad; D II, 81. ille Terentianns; 
T III, 65. — illud tam ineruditum absurdum- 
que; A Il, 132. ille aeger; R I, 63. esse aliquid 
perspicui, verum illud quidem; A II, 34. illum 
alterum; D I, 57. antiqui illi quasi barbati; F 
IV, 62 ili .. antiqui; F IV, 68. illi (anti- 

ui); L II, 49. ab illis (antiquis); F IV, 8. 9. x. 
illius beati; T V, 62. illi (boni); TI, 110. illud, 
quod quaeris, optumum, bonum: f. A. calidum 
illod atque igneum; N II, 28. ille veterator et 
eallidus; O II, 113. callidus ille et oceultus; 
Lae 99. canorum illud; C 28. illos (captivos); 
O III, 100. cetera illa adhibebat; FII, 64. decvem 
illi; O1, 113. illad superius deeorum) ; 0 1,%. 
illud ... decorum; O I, 98. decorum illud; O I, 
110. ><. 126. illud decorum (ace.); OI, 123. dia- 
leetieus: f. A, 'illud animorum corporumque dis- 
simile; T IV, 81. illa duo; TIV, 29, illa.. duo 
(ace.); A II, 40. ille exercitatus et vetus ob eam- 
ue rem fortior; T II, 38. illa externa; A Il, 4 
N YV, 81. illud extremum; F V, 68. extrema ills; 
F V, 25. facetum illad Bionis; T III, 62. fani- 
liaris: f. A. illa »flexanima tamquam Iymphata«; 
D I, 80. fortis: f. exercitatus, illa (futura); Fl, 
62. hi (Stoiei) ponunt illi quidem prima naturae; 
F IV, 43. haec ... sunt illa quidem sua sponte 
cara; F V, 68. illud honestum; 01,79. illad .. 
honestum; O III, 18. illud (honestum); O II, 17. 
illud honestum (ace.); F II, 50. honestum illud; 
F V,64 01,65, illud .. honestum; OT, 55. 
illa humana; R VI, 20. idem: f. Idem, B, l, 1, 
a. (12 &t.) 8.202, a. calidum illud atque igneum; 
N II, 28. ille improbus; R III, 27. in illo inani; 
Fa 47, ex illis individuis; A II, 55. illud tam 
ineruditum; A IT, 182. rudem illum et inexerci- 
tatum; T II, 38. inops ille; O II, 69. de illo 
interfecto a caupone; D II, 185. illa invidiosa; 
A II, 144. feci .. audacius quam ille ipse; P 3. 
est praetereundus; N III, 68. illum .. ipsum de- 
docere; F 1, 20. illi ipsi ... conferunt; O I, 156. 
non solent dicere; T IE, 17. non dubitant dicere ; 
TI, 49. nihil divinent; D II, 147. tenerentur; 
L III, 31. o insipientior quam illi ipsi; D II, 
5l. ipsi .. illi solent ... loqui; A II, 47. pro- 
fitentur; T II, 7. in illorum ipsorum (artibus); 
F IH, 5. dietum ab ipso illo; F II, 82. illad 
ipsum non accidisset; T V, 108. placet; O II, 32. 
obtineri potest; F Il, 107. significandum est; O 
1, 187. esse; FI, 38. TV,65. (sciri posse); Al, 
45. concedere; N I, 69. facere possit ornatius; 
F V,6. habet; L III, 16. non nimium probo; 
F II, 27. illa ipea ... conieci; P 8. legant; FI, 
10. sunt .. haec maiora, ... quam ipsa illa; L 
1, 28. aceusare nolis; T IV, 75. dixerunt; F IV, 
5. id .. sequens illud etiam ... motum aut sta- 
tum esse dixit e natura abeoluto; F II, 33. qui 
(Stoici) ... illud auteın, quod ... facile ad cre- 
dendum est, ... id non concedant ||ideireo non 
dant, al.||; T I, 78. illa.... complent ea quidem 
beatissimam vitam; FV,7l. ea, quae sunt ar 
posita, referuntur illa quidem ad finem; F Ill, 54. 
esse illum medium; F II, 14. media illa; F IV, 
71. illa media (ace.); F II, 39. hie est ille mo- 
deratus; T V, 36. illi (mortales); D II, 129. illo- 
rum (mortuoram); Lae 23. »illa iscent multa et 


ille 


praeclara relicta«; T V, 101. illa tam multa .. 
efingere; T I, 61. naufragum illum; Fa 5. in 
illo naufrago; Fa 5. ex illo necopinato; T II, 59. 
ille noster; A II, 137. nostri ilh; RI, 24, L III, 
1. callidus ille et oceultus; Lae 99, consurrexisse 
omnes illi dieuntur; C 63. delirare visi sunt; N 
1, 92. videntur ... errasse; F IV, 43. omnibus 
.. Mlis .. jucundus; R I, 18. maneant illa om- 
nia; A 1I, 79. quaerentur; N III, 18. uberiora 
fore ... quam illa ... omnia; R 1, 37. omnia 
illa ... continerentur; F V, 68. pluris aestimavit 
quam omnia illa; F IT, 21. defenderent; D I, 6. 
permixtum illud; Ti 24. pleraque illa Solonis 
sunt; L II, 64. horum posteri meliores illi qui- 
dem; F V, 13. ille ... consulatum primus attu- 
lit; O I, 138, ıllud primum ... falsum esse; A 
II, 67. primum illud concesserit; F IV, 48. deinde 
prima illa, quae ..; F ll, 8, prima .. illa na- 
iarae ... eadont; FIII,61. ad prima illa secun- 
dum naturam obtinenda; F V, 19, ad prima illa 
redeamus; Lae 100. priscis |Jin primis || illis; 
T 1,27, illa pristina manere; F V, 40. ille ne- 
scio qui ... videbat; A II, 81. nescio quem illum 
anteponebas; F IV, 61. illud nescio quid; fr V, 
9%. illud breve vitae reliquum; C 72. ut religqun 
non illa quidem nulla ... sint; F V, 72. rudem 
ilum; TU, 38. illi (seditiosi); AI, 72, septem 

‚il; FIE 7 ii... septem; OÖ III, 16. illos 
septem; T V, 7. illos (atultos); N IH, 11. illi 
(superiores); F IV, 58. illos ... superiores; F IV, 
. superiore illo; F II, 63. auperius illud; A 
1, 111. illad .. saperius; A II, illa .. su- 
periora; F IV, 58. N II, 49. Lae 20. extrema 
llla et summa; F V, 25. suum illud; T I, 99, 
ille tenuis; O 11, 70. totum illud; A IL, 88, FII, 
104. T IU, 64. de illis tribus; O IL, 32. ex tri- 
bus illis; F V, 19. triginta illi; LI, 42. ille 
taus; F II, 73. illad (verum); A IH, 49. doctis- 
simi illi veteres; F Il, 114. veteres illi; Fa 40. 
illi veteres *; R I, 63. veteres ... acute illi qui- 
dem; L III, 14. illos veteres; T V, 69. veterum 
ilorum; A II, 14. veteribus illis; T V, 80, post 
illos veteres; A II, 76. illad ultimum; F IV, 38. 
ilivs ultimi; Ti 12. ad illud ultimum; F III, 55. 
ille unns e septem sapientibus; F II, 76. in uno 
illo ... manet gratia; O II, 70. unum illud erat 
insitum; T I, 27, est admiratione dignum; Ol, 
ll. non celant; A II, 60. dicere; A II, 28. vi- 
deris imitari; L II, 17. omnia pendere ex uno 
llo; L II, 50. illud usitatum; A II, 109. 

b. mit Zufag (Pronomina, Zahlen): hoc decorum 
totum illud quidem est cum virtute confusum; OÖ 
J, 95. quae secundum naturam illi ipsi gloriosi 
esse fateantur ||fatebantur, fatentur||; F V, 72. 
ipsum .. illud honestum ... deserendum est; F 
IV, 68. tale est illud ipsum honestum; F V, 66. 
in iis... ipsum illad quidem perfectum honestum 
nullo modo, similitudines bonesti esse possunt; 
O0 II, 13. Magnus ille noster me audiente po- 
soit ..; L I, 6 in illis veteribus nostris ... 
multa admixta ex intima philosophia; ALS. ut 
omnia illa prima naturas huius (rationis) tutelae 
subieciantur; F IV, 38, illa tria... omnia iustitia 
eonfeit; OÖ 11, 38. num nescio qui ille divinus 
... possit, quae alba sint, quae nigra, dicere? D 
II, 9. ;llud nescio quid tenue ... dicere ad pue- 
rorum ortus pertinere; D II, 94. extrema illa et 
summa ... sua cuique (animali) propria (sint); 
FV,25. nec... (M. Regulus) sua illa superiora 
tam magna ... ducebat; F II, 65. venio ad illa 
tua brevia ... et primum illud; F IV, 48. ubi 
igitur illad vestrum beatum etaeternum? N I, 68. 

2. präbdicativ (Mbjectiva: |. D): hie: f. hie, 
B, I, 2, a. ille (4 &t.) ©. 151, a. propteren illa 
prima et summa habemus; O IH, 101. quid est 


223 





ille 


.. illud, quo meminimus? TI, 59. a ie 
est illud, quod sentit; T I, 66. fr IX, 10. 

Il. Genetiv und PBräpofitionen: 1. attribu« 
tiv: a. ohne Zufag: ut ... falsum .. (est) illnd 
Accii: »probae etsi ..« TIL, 13. ut... illa 
dicant Alcmaeonie: »sed mibi ..;« A II, 52. 
quo illud laudatur Archytae; T IV, 78. ex quo 
et illud est Callani, de.quo ante dixi, et Homerieci 
Hectoris; D I, 65. vetus .. illud Catonis ad- 
modum sceitum est; D IL, 51. nunc fit illud Ca- 
tonis certius; R Il, 37. ex quo genere comparn- 
tionis illud est Catonis senis; 6 I, 89. scitum 
est .. illud Catonis, ut multa: „melius ... me- 
reri ..;* Lae 90. in quem (Roscium) etiam illud 
est eius (Catuli): »constiteram ..; N I, 79. ex 
quo illud Ennius ||Ennii ||: »tum pavor ..;« T 


IV, 19. ex hoc ag illud est Ennii: sutinam 
ne ..!e Fa 35. ılla Lyconis qualia sunt? TIL, 
78. quid, si reviviscant Platonis ıllı? F IV, 61, 


ut mibi Platonis illud, seu quis dixit alius, per- 
elegans esse videatur; RI, 29. praeclarum igitur 
ıllud Platonis; O 1, 63. Pyrrhi quidem de capti- 
vis reddendis illa praeclara; Ol, ut honestum 
illud Solonis sit, ... senescere se multa in dies 
addiscentem; GC 50. ex quo illud Terentii: »sine 
Cerere et Libero friget Venus; N II, 60. hasee 
omnia in eodem, quo illa Zenonis, errore versan- 
tur; NII, 25. — apud: f. apud, IIl algs (4 &t.) 
algd (®. I, S, 226, b). ut illud in ore habeant 
ex Hymnide: »mibi sex menses ..; F II, 22. 
illud ex institutis pontificum ... non mutandum 
eat; L II, 29. parumne subtiliter disputat ille in 
Eunucho? N II, 72. ille... in Syuephebis Aca- 
demicorum more contra communem opinionem 
non dubitat pugnare ratione; N II, 72, illud in 
silice, quod .. apparet ... tamquam vestigium 
ungulae, Castoris equi credis esse? N II, 11. 

b. mit Zufag: illud Antipatri Cyrenaici est id 
quidem paulo obscenius; T V, 112. 

2. präbicativ: ille ... quaerere ex eo, vide- 
renturne illa Philonis; AU, 11. nec iis non satis 
fieri, quorum illa fuerant, oportere; O II, 81. at 
illud non modo non adrogantis, sed potius pro- 
dentis, intellegere ..; N III, 26. illud minime 
auguris, quod adscripsit ..; D I, 29. ne illa qui- 
dem divinantis esse dicebas; D II, 14. eiusdem 
RT etiam illud est, quod scribit Herodotus; 

I, 121. sunt .. illa imperitorum; N III, 39. 
haec obleetationis; illa necessitatis; N II, 150. 
prudentis: j. adrogantis. sunt illa sapientis; TIII,18. 

C. bei Infinitiven und Wörtern 
(Sormeln): 1. ohne Aufag: illo .. addito 
„ıuste* fit recte factum; F III, 59. ut ... desit 
illud „Areopagi*, sic ... deesse arbitrato jarbi- 
trator |] „deorum“; N II, 74. hoc credo illud esse 
»gublime candens, quem invocant omnes lovem;« 
N III, 40. iam illa: „favete linguis“ et „praero- 

tivam, omen comitiorum*; D II, 83. ex quo 
lud „summum ius summa imaria* factum est iam 
tritum sermone proverbium; O I, 38. 

2. mit Zufag: ipsum illud semulari, obtre- 
ctare non esse inutile; T IV, 46. ipsum .. illud 
peccare, quoquo verteris, unum est; P 20. 

D. allein: a. mase,: I. Singular: 1. ille: 
a. Hctiv: egit; C16. egisset; L Il, 36. ait; FI, 
7.23. TI,31. 11,20 DI1,62. RI, 68 Lae 
93. aiat; F II, 70. (amavit); A II, 113. (amet); 
TUI, 73. auteposuit; Lae 69. appellat; F V, 87. 
TI, 58 NI,49. Fa 30. 46. (appellat); A I, 
40. F V, 88. appellavit; R Il, 50. audıvit; D 
II, 141. videtur .. vere augurari; DI, 27. capit; 
P 49. cenabat; F II, 25. censet; Fl, 17. cen- 
seat; T III, 60. elamat; N I, 86. comminisceba- 
tur; F IV, 48 condidit; D II, 47, considerat; 
TV, 71. consumeret; F I, 72, contemnit; F II, 


ille 


26. contereret; F I, 72. defendat; O III, 39. 
dieit; T IV, 11. Fa 13. O IT, 117. (dieit); F 
I, 18. dicebat; D II, 77. Lae 88. dixit; R V, 
2. dixerat; RI, 18. dieat; FI, 15. II, 15. di- 
ceret; A 11, 112. F 1], 27. dixeit; T II, 18. 
(Arcopagun dixerit); O 1, 75. dixisset; A II, 62. 

V,®%. V‚,6. DI, 101. RI, 3. OI, 
89. C 8, (andebat dicere}; RI, 23. dilexit; Lae 
30. discessit; R VI, 29. discedat; O I, 32. dis- 
pertiat; O II, 40. disputat; L 1], 15. divinasse .. 
videatur; R Il, 10. docere .. poterat; RI, 28. 
haud dubitavit ... docere; R I, 28. esse effatus 
videtur; RV, 1. effugit; F V, 88. eget; O 1, 49. 
emittit; R IV, 5. est .. praestantior; C 33. est 
.. prudens; R II, 67. qualis ... est; Lae 59. 
est .. situs; L Il, 57. (est); F III, 48. erat sa- 
piens; F IV, 65. qualis ... consul ... fuit! F 
11,62. qualis .. fuit; TV, 54. aapiens fuit; Lae 


9. smasor ... fuit; C 10, fuerat (similie); O 1, 
121. qualis .. sit; T IV, 36. exclamavit; A IL, 
89. extrueret; R II, 21. faeit; F II, 16. IV, 40. 


(inprobe fecit); O III, 55. fecerat; N I, 85. possem 
idem facere, etsi minus quam jille; T I, 84. prae 
se fert; OU, 79, tulit; C 12. tulisset; D IL, 140. 
ferre potuerit; F IV, 20. finxit; T II, 27. potuit 
... fingere; DII, 116. habebat; A II, 2. habuit; 
L; 1,6. inmolaret; D I, 72. immolare voluit; N 
II, 88. inplorat; R I, 63. incendat; F IV, 7. 
inquit; A 1,2. I, 10.11. FI, 6, 17, 21. II, 
10. 41. IV, 1. 44. 80. V,5. 6.8.86. TII 
61. V,98. NI, 16. 1I,8.6. DI, 8. 10. 108. 
II, 150. Fa 8 RI, 59, 61. 66. VI, 10. 15. O IHl, 
59. [ille]; F II, 11. inquiet; O III, 583. ><, instat; 
A fr 20 (8.24). interpretabatur; RI, 29. iurare 
wre || posset}; A II, 123. liberat; A II, 121. 
oguatur; F II, 15. meminit; O II, 79. mira- 
retur; F I, 16. misit; T III, 54. mortuus (est); 
R II, 20. mortaus est; C 14. neglexit; D I, 54. 
neglegat; F II, 15. negat; A II, 73. F V, 88. 
neget; F II, 70. numerat; TV, 25. paruit; Lae 
37. percontatus est; R VI, 9. peregrinabatur; 
TV, I14. perferebat; FIT, 93. »ille ... perrupite; 
T I, 28. persequeretur; FL 72. rvenerit; N 
Io, 41, sille (Anguitenens) ... ponit«; N II, 109. 
praceipit; T V, 95. praefuit; Lae 37. (probat); 
A II, 143. (probavit); A 1I, 130. flere prohi- 
bebat; R VI, 14. promisisset; O III, 58. pro- 
scripsit; O III, 55. putat; T I, 58. III, 33. V, 
110. N 1,86. putabat; Lae 11. putavit; O 1,10. 
P 9. quaerere; A II, 11. queritur; N I, 13. re- 
eipiebat; O III, 2. regnarisset; R II, 27. relin- 
ueret; F 1, 72, ratus est; Ti 18. repudiaverat; 

DI, 40. respirat; F IV, 65. respondit; D I, 32. 
O I, 84. respondisset; D I, 77. 123. rerertetur; 
Ti 45. revertisset; O III, 45. sanabat; F IV, 66, 
scribit; R VI, 2, seripturus ... esset; O II, 93. 
senserit; F I, 14. separavit; T II, 47, secutus 
est; A 11, 70. F II, 102. sequi videbatur; O II, 
48, solebat; R II, 3. sumebat; O II, 2. susti- 
nere (possit); Lae 79. possit sustinere; Lae 73. 
tenuit; F V, 12. idem tenere debuit ultimum bo- 
norum, quod ille; F II, 35. testatur; N I, 111. 
»ille ... tradidit«e; N III, 66. tribuebat; A II, 12. 
tribwat; A II, 184. F IV, 28. non... magis... 
vacabunt quam ille; T 1, 107. versat; N III, 68. 
in aliis rebus ... versaris atque ille; L II, 17. 
vidit; F IV, 60. V, 16, RII, 52. videat; P4l. 
sult; FI, 25. II, 102. vellet; Lae 37. utebatur; 
DI, 76. 

b. Baiflv: avocari potest; TIV, 60. dietus est 
sapiens; F II, 24. exoratus ... ent; C 42. factus 
est ... consul; O IH, 79. movebatur; D II, 53. 
perculsus; D I, 119. reprehensus ... est; N 1, 
107, tenebitur; C 33. 

ec. Eliipfen: mihi vero (placet), ille; A I, 14. 


ille 


quam multa ille (Chrysippus) contra sensus! A II, 
75, ille, credo, nihil (sapientem) opinaturum; A 
II, 77. quod cum dixissent, ille contra; FI, 2 
sed ille ... vitiose; F II, 41. quae cum dixisset, 
finem ille; F IV, 1, ille vero, si insipiens ..., 
numquam beatus; F V, 92. sed ille certe non 
fortis; TUI, 33. atque ille non inmoderate magno 
in dolore: »retinete« T I, probe et ille: 
ssanun es?« T IV, 73. elatus ille leritate ... 
nonne tanto miserior, quanto sibi yidetur beatior? 
T V, 16. in quo beatior ille, qui ..; TV, 56. 
non igitur ille, ut plerique, sed ısto modo, ut tu, 
distincte, graviter, ornate; N 1, 59. atque haee 
ya ille; N II, 96. at ille uno verbo: „testudo*; 

Il, 133. hoc ille filio, sed praeceptum putemus 
omnibus; O IL, 54, huic ille, elassem ... incendi 
posse; O Ill, 49. gravate ille primo; O II, 59. 
nec vero ille in luce modo atque in oculis ceivium 
magnus; C 12, an ille mihi liber, cui mulier im- 
perat? P 36. et ille; R I, 14. 19. 56. ><. VI, 2. 
tum ille; A 1,4. 18. II, 137. 148. FIU, 10. D 
u, 72. RI, 14. 15. 17. 35. 37. II, 64. 67. II, 
= ut ille; A II, 121. TI, 1. IV, 35. Ol, 


2. illum: a. Subject im ace. eo. inf.: cogitare; 
L II, 5. © II, 1. conquirere; Ti 51. cunetari; 
TI, 111. definisse; A Il, 77, degenerare; T II, 
60. delirare; A fr 20 (3.32). dixisse cum |[illum 
dixisse |; D I, 56. dedisee; R I, 16. ducere; O 
11,79. esse.. medium; F II, 14. constantem ... 
esse; T IV, 61, bonum virum ... fuisse; FI, 80. 
nee otiosam ... fuisse; OÖ II, 4. singulari .. 
suavitate orationis fore; DI, 78. facere || fecisse, 
al.$; A I, 70. facere non potuisse; D I, 49. 
incidere; Lae 2. (locutum esse); N I, 86. locn- 
tum; D II, 50. maerere; T III, 79. {mentiri); F 
TI, 55. progredi coepisse; D I, 49. esse redi- 
tarum; DL 58. — esse ... delectatum; F I, 39. 
inflammatum foisse; T IV, 50. 

b. Object: acuebant; O II, 1. 
66. adiuvat; O UI, Tl. ut... 
(amem) quam me; TI, 73. ames; TV, 12. ap- 
Be sapientem; Lae 1. audiebam; A II, 10, 

I, 80. audierunt; A I, 16. audierant; A I, 4. 
H, 16. audiam; O II, 117. complei; AI, 1. 
miserrimum dixeris; TV, 16. eluditis; A II, 123. 
ut ... pluris eum faciat ... quam illum; F II, 
23. ignorabant; A II, 4. interfecturum; O III, 
112. soccidam illum«; T IV, 48. offendi; Lae 103. 
oppressit; C 49, oraret; D I, 72. perculit; L II, 
24. (percontatus sum); R VI, 9. privabo; AIL,S, 
provocarem; FI,26. quis.... potentiorem (quem- 
gen putet), quam illum? R I, 28. recepissent; 

III, 89, [reliquerunt ... illum]; O I, 40. re- 
moverent; C 22. reprehenderit; I, 32. secati; 
TV, 85. vidi; fr V, 44. viderit; Fa 10. vidisse; 
T II, 31. 

e. Ellipjen: ut illum, maria pedibus peragrantem; 
F II, 112. at illum artem .. se scire nullam; T 
V‚,8&— nisi nimis animose ferox natura illam 


adegit; O III, 
ego ıllum plus 


nescio quo *% R V, 9. 
d. mit Präpofitionen: ad: converte; A fr 20 
(3. 85). redeo; F U, 73. quid? A IL, 9 — 


apud; T Il, 49, — inter: esse; F II, 14. 

3. illius: a. nah Werben: indigens; Lae %. 
magis fuisse vestrum ... quam illius; F II, 108. 

b. nah Subftantiven: comitem; Lae 37. com- 
moda; N I, 122, »illius .. cor«; T IV, 77. N, 
68. deus; D II, 40. dieta; Lae 10. epistula; 
TV,9M. filio; O II, 50. memoriam atque ima- 
ginem; Lae 102. nutum; TV, 61, »studio atque 
odio illiuse; TIV, 48. orationem; Lae 96. scripts; 
F 1,7. sententia; A II, 71. sine illius gullisf 
suffimentis; L I, 40. (vitam); F IV, 62 


ille 


4. 11li: a. nad Verben: »illi accenderit«; O 1, 
51, acciderunt; I, 43. adsentior; L II, 383. 
ablaturum; LI, 41. detraxeris; T III, 77. »illi .. 
dabos; N III, 66. x. ><. erepturum; L I, 41. 
gratiam habeo; T I, 100. imperavit; D II, 72, 
obsit; O I, 42. ostenderit; A II, 69. parermt; 
RIL 4 placet; N II, 46, placent; 1, 45. 
ortendebantur; D I, 119. (propositum est); F 
hr. 22. prosint; O I, 32. respondisse dicitur 
Irespondit ||; C 72. fuit; CO 60. esse; L U, 5. 
li illie || erens N III, 65. aa 
TI, 50. ><, videbatur; AI 42. N I, 79. =. 
videi; FI, 8. OI, 70. — 

b. nad Abjectiven: amicos facit; O I, 55. (opti- 
mum esse); F IV, 56. melius fuit; O II, 99. 
est ... exiguus; P 49. maius est; P 2, similli- 
mum; T V, 56, erat voluptarius; F H, 65. 

c. beim Baffiv: exspectanda fuerunt; O II, 75. 
a. a. abl, absol.: vivo; TI, 90. extincto; 

1 

b. abl. comp.: melius; F I, 26. clarius; DI, 
66. mitius; A H, 11. 

e. Präpofitionen: ab: est; F I, 21. cremari; 
C3. die; Fl, 235. dieta sunt; RI, 68. ha- 
bitum; Lae3. inridemini; A II, 123, cum: actum 
esse; Lae 11. actum .. est; Lael5. certa; Al, 
101. collati; A II, 73. disserere; N I, 61. una 
... Oteidisset; Lae 104. de: somniandi; D II, 
140, auctorem; R I, 16. ex: (percontari); DU, 
76. in: fuit; O II, 75. zum Sa: A IE, 15. F 
V‚8. NI 59 LI, 24 Oli, 27. 76. — pro: 
necaretur; Lue 24. 

T Binral: 1. illi: a. Uctiv: assequebanter; 
01,148. qui, ut illi (Titanes) caelestibus, sic hi 
adversentur magistratibus; L III, 5. aluerunt; RB 
II, 7. appellant; AI, 30. FIN, 21. 24. 32. IV, 
% TU, 385. R II, 58. (appellant); F IV, 60. 
(appellent); L I, 55. audent appellare:; F V, 78. 
arbitrarentur; A I, 38. teuer. 108. coperent; 
L 1, 80. defecerunt; A IL. 7. dicunt; F IH, 35. 
5. IV, 52, V, 90, TV, 47. haec zagddobe 
ill, nos „admirabilie“ dicamus; F IV, 74. dice- 
bant; A II, 135. dicent; Fa 44. dicerent; A II, 
136. FIV, 20. dixerint; D II, 62. digladientur; 


T IV, 47. dissentiunt; F II, 19. (distinguunt); 
TM, 11. dabunt; F IV, 51. dubitant; A II, 8. 
nec ,. minoris aestimanda ducebat ea ... quam 


illi; F IV, 57. effugere ... possint; D II, 54. 
faciunt; F TV, 51. facere possunt; D II, 40. + fa- 
teantur; Fa 44. melius ... fruunter quam illi; 
TV, 102. habnerunt; A I, 17. habuerint |ba- 
boerunt (|; A II, 107. haesitaverunt; A II, 15. si, 
ut illi Aeschylum ..., sic hi Platonem imitentur; 
Al, 10. incidunt; TIV, 32. increpant; A II, 74. 
indacunt non facillime illi quidem; O IH, 118 
intellegunt; F II 18. mutaverunt; F V, 74. ne- 
nt; F 1, 61. nominant; D II, 89. (nominant); 
II, 18. persequantur; Lae 45. (ponunt); L I, 
19. probabant; A II, 185. pugnant; T III, 50. 
tant; F II, 48. T II, 59. IV, 7.12. RI, 68, 
I, 19. putent; A I, 16. quaerunt; F V, 89, 
recesserunt; O 1,155. reddebant; T 1,38. referre 
... solent; A I, 13. scripserunt; FIV,5. LU, 
14. significent ||significant ||; F IV, 22. solent; 
LI, 12. si plores sont ü ... quam illi; O II, 
79. qua (forma) .. fuerunt; N 1, 107, tenent; 
RN, 7. tenueront; FIV, 26. tollerent; AI, 38. 
tradiderunt; FIV, 10. soliti.... esse dicantur ... 
tradere; T IV, 3. tribuunt; F IV, 59. vidissent; 
F IV, 62. possint ... vivere; OÖ II, 40. vocant; 
A I, 17. F II, 20. T II, 11. IV, 28. Fal. (vo- 
kunt); A II, 14. volunt; A II, 48. D II, 93. vo- 
luerunt; T II, 86. >. uterentur; P IV, 45. uti 
solent; F IV, 64, 
b. Baifiv: hi .. 
U, 


eoluntur aeque atque illi; N 


225 


ille 


III, 45. sunt.... constituti; RTI, 58. picti sunt; 
N III, 89. recreantur; T IV, 82. 

c. Ellipfen: haec ipsa de vita et moribus ... 
Mi * illi enim|[ simplieiter; A I, 6. utrum 
igitur nos impudentes ... an illi adrogantes? A 
II, 115. vestri haee verecundius, illi fortasse con- 
stantius; F II, 114. qguod... ego pluribus verbis, 
illi brevius; FIV,26. ergo ut hi miseri, sie con- 
tra illi beati; T V, 16. ergo hi in illoram et illi 
in horum sermone surdi; T V, 116. quo modo 
illi ergo? N I, 107. neque id ad vivum reseco, 
ot illi, qui haec aubtilius disserunt; Lae 18. qui 
.. in virtute summum bonum ponunt, praeclare 
illi quidem; Lae 20. 

2. illos: a. Subject: esse (miseros); TI, 11. 
(esse facturos); F IV, 49. »illos obsequie; D I, 
66. profiteri; Lae 35. »illos prodesse«; D I, 66. 
— conservari; N III, 81. 

b. Object: audi; A II, 140. conrenire areo; C 
83. dedeceat in illis Hıllosj]; O I, 146. despi- 
core debemus; A II, 1 diligere cogimur; O II, 
32. miseros putas; T I, 13. relinguamus; A II, 
32. secuti sunt; F IV, 12. sanat; T II, 58. 
er Apofttio: d: nata et f tata 

c. Bräpofitionen: apud: nata et frequen ; 
R 1,5. reperiemus; FIV, 12 13). ;: FV,88. 
in summo ... honore .. fuit; TIL, 5. zum Sap: 
F IV, 58. — contra: dieamus; N II, 5 — in: 
concesserit; A fr 20 (8. 27). — inter: fuit ... 
ius; RI, 18, 

3. 1llorum: a. nad Abjectiv: similes; FIV, 49. 

b. nad Pronomina: illud; FIV, 50. ista ipsa; 
F IV, 7. nemo; Fa 17. 

e. nad Subftantiven: ab illorum netate; N III, 
11. asperitatem; F IV, 79. ceausa; Fa 33. di- 
cendi copiam; F IV, 6. finis; O I, 39. Br 
N I, 42. oratio; F IV, 5. we Al, 22. 
ratio; Fa 33. ratione; F II, 42. 48. IV, 3. cum 
illorum rege; R II, 13. sententiae; A II, 29. in 
illorum ... sermone; TV, 116. tristitiam; F IV, 


4, illis 8. er. Verben: adimi; O II, 
81. assentiar; FIV,2. defuit; RI, 18. dieta- 
visses; F IV, 62. uti.. Hcebat; AI, 61. liceat; 
FI,68 placet; F V,8. D ll, 93. placuit; F 
V, 11. esse pollicitum; LI, 58. profuisset; DII, 
24. erat ... in conspectu; T IV, sili [illis [| 
supplicarem«; N III, 65. erat.... tradita; AI, 38. 
videtur; F IV, 62. videri; O II, 70. 

b. nad) WApdjectiven: ratio .. inquinatissima; O 
rn sinistra sunt; D II, 76. (terribile est}; 

c. beim ffiv: adeunda sunt; F II, 56. con- 
fitendum En 12 98. 

5. illis u a. abl. absol.: mortuis; RI, 31. 
silentibus; T IV, 6. 

b. nach Verb: iustioribus utamur; F I, 2. 

ec. Präpofitionen: ab: accepta; T I, 1. sunt 
... ducta; T IV. 4. petitur; O III, 16. requira- 
mus; T IH, 71. — constitutn est; N II, M. di- 
eitur; N, 67. DIL, 35. dieuntur; FIV,2. sunt 
dieta; F IV, 6. dicetur; F IV, 45. habetur ora- 
tio; T V, 94. nominata est; N II, 67. positam; 
TV,2. quaesitum ... est; L II, 15. ease tra- 
etatas; F I, 6. — cum: congruentis; LI, 38, 
eonsentire; F IV, 72. faeit; FI, 44. est dissen- 
sio; F V, 76. — de: iudieamus; OL, 30. de illis, 
cum volemus; F V, 22. — ex: partim; L II, 42. 
in: dedeceat in illis |[illos|{]; O I, 146. — prae 
illis modestos ... homines; A fr 20 (8. 39). 

b. femin.: 1. illa: ||turba, al.|| ... discedit; 
TV, 78. re, fadisse dicitur; D TI, 110. 
maeret; T I, 105. »illa (Helice) ... refulget«; N 
I, 106. — (Academia) vetus ,. nominetur; A I, 
46. — tertia (Minerva); N III, 59. 


29 


ille 


2. Illam: (Consolationem) aaa DI, 3. 
(Karthaginem) exeisam esse; 

3. illa (abl.): Numantia) eversa; Fa 27. — 
ex illa vetere er al numeramus; A 1, 46. 


e. neutr.: @ingular: 1. illud (nom.): 
a. Subject: «. Dre re DI, 58. angit; 
T 1,83. videtur ... confirmare: N II, 162. con- 


stabat; T III, 78. contingit; F IV, 15. (contin- 
git); F IV, 75. efluxit; C 69. extra est; F V, 
16. ubi ... est? A 11,82. ubi sit; T IV, 47. 
ex eo genere est; Fa 12. in eo est; O I, 67. in 
eadem causa cat; F IV, 65. est in ofücio; o I, 
47. acute .. disputantis .. est; 
genü magni est; O I, 81. nihili sit; 
erat philosophi; D II, 80. absurdum est; OÖ III, 
8. absurdum sit; A Il, 58. aeternum sit; TI, 
. est album; AI, 21. alienum est; 
apertum est; L 1II, 18. erat aptius; 
F IV, 2. aridum est; N II, 136. optimum est; 
0 1, 77. breve ... est; P 35. caelerte ... sit; 
T I, 66. fr IX, 10. canorum (est); A II, 21. est 
consentaneum; F III, 43. quo modo hoc sit, con- 
sequens illi, sic illud huie; TV, 18. divinum .., 
sit; TI, 66. fr IX, 10. dubium (est); F IV, 67. 
dubium est; D Il, 96. extremum est; L I, 32. 
falsum ... est; N I, 81. potest.... esse falsum; 
D U, 66. honestum quid sit ..., nisi forte illud; 


F U, 49. umidum (est); N II, 136. est latius; 
T II, 16. leve ... sit; T IV, 74. est... maxu- 
mum; T1,52. sit necessarium; fr V, 73. necesse 


est; Fa 48. odiosum est; 01, 64. perspicaum 
est; A II, 24. 132. F 1,56. III, 59. DI, 124. per- 
spicuum sit; L I, 27, praeclarum .. est; T III, 
73. quale est? FI, 104. L u, 5. quale sit; T 
IV, 62. DI, 20. RI, 38. nec.. tantum mali est 

quantum illud; E 11, 81. rectum est; F IV, 
15. satis est; T III, 78. turpe ne sit; Ö un, 81. 
veri .. simile .. est; TIII, 16, (veri 'simile) est; 
N Ill, 47. verum est; Fa 12. Lae 67. 88. verius 
est; N I, 123. verum .. sit; fr V, 95. videatur 
esse utile; O III, 81. eveniet; DI, 18. eveniat; 
Fa 45. excellet; T Il, 30. excruciat; TI, 88. 
est .. exortum; FIII, 51. exsistit; F V, 67. ex- 
stitit; N I, 12, iusit; T II, 74. interest; P 25. 
movet; DU, 9. est natum; A ll, 28. oceurreret; 
FI 18. pertinebat; A II, 78. profuit; O1, 75. 
repugnat; F F V, 77. restat; A II, 60. sequitur; 
AU, 78. FIV, 25. Fa 35. L III, 42. epectat; A 


I, 144. stabit: D 1, 117. (terret); TIL 10. usu 
venire solet; A U, "35. perm . videtur; Ö 
II, 81. probabilius videtur; A I1, 121. O Ill, 38. 

" quale .. vide- 


(probabilius) ad. ALU, MT Y 
tur? FI, 7 

ß. Ballin: assamitur; F III, 29, aperiebatur; 
A II, 37. concludatur; N III, 37. conectitur; Fa 
14. confitendum est; P 85. considerandum videri 
solet; Lae 26. contemnendum ... sit; T IV, 74. 
{(deliberetur); O III, 40. est ... demonstrandum ; 
T IV, 76. dieitur; TI, 88. dietum est; L II, 26. 
diei ... potest; D II, 24, dietum videtur; F V, 
77. dictum videatur; F V, 38. sit disputatum; 
AI, 108. dandum est; FV,88 est ... du- 
ctum; T IV, 45. efäcitur; FI, 24. NI1,50 R 
II, 18. L I, 25. eflieiatur; A II, 90. eflectum .. 
erit; A II, 68. exceptum sit; 01, 121. excutien- 
dum est; TI, 88. expetendum; F II, 22. ex- 
ressum est; D I, 67. videatur aegre ferundum; 


IV, 59. ft; R I, 65. L III, 39. Lae 5l. 65. 
fiet; Din, 21. fieri poterat; FI, 58, fugiendum; 
O1%8. intellegitur; O 1, 108. intelleg endum 
est; FV, 30. intellegi test; Ti33. est eiudien- 
tum; F I, 86. iudicandum est; O1 75 est iu- 
dicandum; O 1, 92. negle possit; T IV, 74, 
nuntiatum est; D 1, 59. m De est; T I, 112. 
perdci . . possit; T IV, 74. perspici .. . potest; 


226 


ille 


Ti 83. pervolgatum .. esset; T IV, 36. positum 
eat; F V, 24. ze iendum fuit; Lae 60. quae- 


rendum sit; seligendum F II, 2%. 
teneatur; A m r ellitur I, 24. videndum 
... est; O IL, 70. 


y. Ellipfen: illud imprudenter; A I, 22. illud 
vero perabsurdum, quod dieitis; A II, 59. illud 
.. vere: =0 Publi, o gurges, Galloni!e FI, 2%. 
sed ubi illad: „plus semper Pulen ı Fl, 9. 
illud autem perabsurdum; FU illud vero 
re eonsectarium, sed in primis hebes; F IV, 

si illud, hoc; non auten hoc; igitur ne illad 

ieh F Iv, 55. unde ergo ilud? T I, 34, 
ind vero perquam inane: »neque sepulerum . 
habeate; T 1, 107. illud et melius et verius, om- 
nia ... esse; T II, 30. ita prorsus, et illud qui- 
dem ante meridiem, hoc eodem tempore; TII, 67. 
nec minus illud acute, quod...; TIL, 10. ex hac 
illud etiam: »aspice hoc sublime candens«; N II, 
10. illud vero quam callida ratione! N II, 6. 
nonne cum age alia mirabilia, tum illud in pri- 
mis? D I, 16. um illud etiam, uod addıdit 
Coelius; Di, 78 illud tamen eius philosophi er 
gnificum ac re divinum, quod ..; DI, 124. 
magnificum illud etiam Romanisque kerdabe 
gloriosum, ut...; DI,5. illud vero multo etiam 
raum DI, 35. mirabile autem illud, quod , 

um lovis ... conlocabatur; D II, 46. illod 

en ridieulum, quod . .; DI, 7%. 
isn vero illud stultissimum; LI, 42. illud vitio- 
sum, quod ... fecerunt ..; L II, 28. in quo 
(libro) multa praeclare, illud "absurde; OA, 56. 
sed cum in ndo multa reg tum illud 
male; O I, atque illud etiam reddi ca- 
ptivos negavit esse utile; OÖ II, 100. illud . 
ıdeirco recte a po8ta, quia ..; 'o III, 106, sed 
illad maxumum; OIII,114. atque illud absurdum, 
quod ..; Lue 9%. 

b, Vrädicat: {animi virtus) sire hoc sive illud 
sit; T IV, 30, 
2. illud (ace.): a. Subject: a. Uctiv: ncci- 
dere; N III, 89. consequi; F Ill, 64. constare; 
I, 44. sillad . fures; T IV, 48. intus foisse; 
D Il, 48, optumum esse; T II,46. esse .. opti- 
mum, ... dignissimum; N II, 29. falsum .. 
esse; RII 70. esse honestum; F Il, 49. recens 
esse; T III, 75. (simile) esse; N I, 90. tantum 
esse; T II, 42. non posse esse verum; F IV, 68. 
eum .. esse; N IIl, 41. firmum permansurum; 
F nn 86. sequi; Fa 4l. 

sale: gr N U, 125. diei; © 
II, 53. efüci; LI 34 Aeri; RI, 25. esse fe- 
rendum; FV, 9. videri; A IL, 25. 
b. Object: « a. adduci vix possum; FI, 14, sunt 
admonendi; O II, 68. adsentior; R II, 47. pu- 
gnare te; N I, 75. 
ß. nddo; F Ill, 9. addimus; Lae 50. adsequi ®; 
R II, ER TV,883 ait; DI, 62. ani- 
ae O1, 37. hoc negas te posse nec adpro- 
bare nec improbare; qui igitur magis illud? A IL, 
96. attendimus; A II, 53. attendere; L III, 26. 
audierat; F V, M. eansuerim; A I, 63. com- 
rehendisset; A II, 71. concedet; FIV, 51. con- 
rmat; F I, 23. confitemini; N III, 63, credere; 
N II, 12. vgl. miror. declarantem; F IV, 14. de- 
fendunt; P 14. dico; F V, 79. dieimus; AL, 
52. dieunt; Fa 37. diximus; T IV, 67. dicant 
FI, 47. dixeris: FI, 25. lud di- 

dicere velit; F V, 30. hoc dicere 

turpius est a illud; N L 0. distinguunt; T 
IV, 21. dabat; A U, 67. dabis; O II, 38. dau- 
bitas; I quid illud? num dubitas? | TI, 32. eff- 
eit; 16. exaudiant; DI, 129. eximis; Ft 


29. aplicant; TV, 18. er: ... 
FU, &. fe ferre bar 


47. faciant; 


ille 227 


ossum; A II, 114. ferre; T IT, 61 (62). sic 

abeto; T III, 13. insitum ... haberemus; T III, 
69. exploratum habeto; D II, 60. improbo: f. 
approbo. intellegas; O III, 68. invenimus; N II, 
4 indicabo; A II, 98. ><. laudabat; T II, 62. 
meditemur; T II, 65. mirarer, si crederem, quod...; 
DU, 63. negatis; D II, 127. nosti; F I, 71. 
nuneupabant; N 11, 60. patitur; O II, 22. per- 
ficiam; F II, 62. (probo); F1, 18. probo; F IV, 
46. probabam; N III, 28. probantes; fr XI, 2. 
vix ferendum putabit; F IV, 58. quaero; A II, 
9. F1,70 NI, 90. (requiro); $ II, 8 re 
quiro; D II, 126. requirere; A I, 8. sentit; TI, 
55. servare; OÖ 1, 97. tenent; P 14. tenebant; 
T IV, 6 teneamus; F IV, 68 illud |jt illud, 
rila|l.. video; L II, 39. vides; R I, 60. 62. 
videbit; R V, 5. (videamus); A II, 116. vide; F 
IV,45. videto; T 1,70. videtote; L II, 60. fixum 
vis; AII, 141. vellem; C 26. urgueam; F V, 80, 

c. Efipfen: ne illud quidem physici, credere 
aliquid esse minimum; F I, 20. nunc, si videtur, 
hoc, illud alias; T I, 28. illud, si ulla alia de re 
obscura adfirmare possem, sive anima sive ignis 
sit |jest|| animus, eum iurarem esse divinum; T 
1,60. ex quo illud Ennius || Ennii ||: »tum pavor ..;« 
TV, 19. reperiam fortasse, sed illud ante; T IV, 
47, Cotta meus modo hoc, modo illud; N I, 47, 
melius Caecilins de sene alteri sneculo prospiciente 
quam illad idem: »edepol ..;« C 25. illud vero 
idem Caecilius vitiosius: »tum equidem ..;«e C 25. 
t qui ||cwi|| non tum hoc, tum illud, ut in |Juti || 
pleriaque, sed idem semper, animos hominum esse 
dirinos; Lae 13 


d. $räpofition: ad: venio ad illa tua brevia ... 
et primum illud; F IV, 48. 

3. illi: sit consequens; T V, 18. 
N I, %. 

4, i1llo: a. assumpto; F II, 118. confirmato; 
T1.8. constituto; F III, 39. — b. est hoc illo 
eridentius; N II, 5. — c. cum: pugnare; F III, 
39. O II, 19. 

Il. Plural: 1.illa (nom.): a. Hetiv: eveniant; 
D1,14 Fa 45. |illae (res); Fa 45. exsistunt; 
DI, 127. maneant; Lae 55. manant; L I, 68. 
manabant; T I, 6. pertinent; N I, 99, profi- 
tiscantur; F III, 22. sequuntor; RI, 67. serpant; 
N II, 51. sint .. necne sint; F IV, 29. quanti 
sunt! C 49. erant (voluptati); F I, 25. quo de 
genere .. sunt; D I, 114. (sunt) ex rhetorum 
pompa; TIV,. 48. eodem in genere, quo illa, non 
sunt; FV, in ore sunt; F II, 76. meliora 
sunt en... quam ille; N II, 87. sapientiam nobis 
esriorem fieri, quam illa sint; F II, 23. sunt .. 
communia; O I, 52. sint... consequentia; F II, 
%6. sunt.... festiva; P 38. sunt humiliora quam 
la; L I, 14. fuerint ... incognita; A II, 16. 
mutabilis .. sant; N III, 30. quod est odiosius 
quam illa; A II, 95. perspicua sint; O II, 16. 
(probabilia sunt); A II, 135. quanta ... sunt; N 
I, 147. sunt similia; FIV, 65. sunt sita; Fa 40. 
summa erunt; F IV, 35. sint .. vendibiliora; F 
I, 12. vera sunt; A II, 38. vera esse non possint; 
F IV, 54. maius est vinculum ... quam illa; Ti 
40. terrent; TI, 10. DU, 60. probabilia vide- 
rentur; P 1. 

.b. Paffiv: haec... pluris aestimanda sunt quam 
la; P48. agmoscuntur; A Il, 38. aluntur ... 
et augentur; Lae 104. canerentur; T I, 85. sant 
eonferende; T I, 2. confeiuntur; N II, 16. di- 
euntur; FW, 68. dieta sunt; FIV, 74. dicantur; 
Fi, 9. diei solent; R III, 26. essent .. di- 
mensa atque discripta; C 59. erunt ... expli- 
eanda; A I, 7. extincta sunt; Lae 104. (fiunt); 
Fa 40. laudantur; T IH, %8. sint .. perfecta; 


simile sit; 


ille 
N II, 88. probabantur; F IV, 61. refellerentur; 
N I, 50. scripta sunt; L I, 8. 

c. Ellipfen: iam illa praeclara; A II, 86, unde 
enim illa: »age adstal« A IL, 88. etilla deinceps: 
»t incede ..;« All, 89. nec tamen nimis eleganter 
(dieuntur); illa subtilius; A II, 146. illa tamen 
simplicia, vestra versuta; F IV, 69. illa inanie: 
:ipse summis ..;« TI, 107, haee mg simpli- 
cia, illa mixta; T V, 84 (85). sed illa palmaria, 
quod ..; N I, 20. iam vero illa etiam notiora; 
N I, 126. atque at quam|) illa mirabilia, quod 

. eurantur; N II, 126. illa praeelara; O II, 47. 
sin autem illa veriora, ut ..; Lae 14. 

2. illa (ace.): a. Subject: «. Activ: vera et 
firma et certa esse; A Il, 43. certiora esse quam 
illa; N III, 13. nibilo magis vera illa esse quam 
falea; A II, 43. falsa esse; T Il, 60. notiora esse; 
A II, 122. perniciosa fore; N IH, 77 

ß. Bafito: pluris aestimanda; F V, 90. appel- 
lari; F IV, 73. die; TO, 8 IV, 7. dici posse; 
NI8 esse ... disputanda; N fr1. effiei; AI, 
28. esse expetenda; F IV, 20. fieri; N II, 16. 
facta; DI, 61. ficta esse; LI, 47. Denn esse); 
T IV, 15. posse .. probanda esse; A II, 133. 

b. Object: adbibentis; F II, 33, adgnoseit; T 
1, 58. (appellemus); F IH, 52. appellemus; Ol, 
128. adprobant; OH, 8 audivises; A U, 11. 
leriora censes; T I, 56. peiora (censet); O III, 26, 
cernimus; N II, 127. cernunt; D I, 114. cogmo- 
veram; A ll, 62. composuit; D II, 110. con- 
sectantur; T II, 8. contemnere; T V, 30. con- 
vertere; T III, 29. coxerat; T V, 98. depulerit; 
Ti 45. deserat; O I, 86. detraxissent; T IL, 42, 
dixit; A II, 12. diceres; N II, 147. dixerimus; 
T IV, 838. dicere; TI, 8. non dubitavit dicere; 
C 16. differemus; N III, 18. diligamos; F III, 17. 
discere; TI, 57. potuit ... didieisse; D IL, 51. 
disputant; RI, 3. dissolvitis; N III, 29. digna 
ducant; D U, 125. debemus effagere; A II, 102, 
expetere; FIV, 72. ferre non possum; A II, 186. 
habet robabilis; A II, 110. habeant; T V, 102. 
LI, malint; Lae 63. metuant; N II, 16. 
mutarerit; F IV, 57. nescient; A I, 10. oblitus 
est; A II, 106. omitto; A II, 129. N III, 40. 
omittamus; TII,58. pati; OII, 110. perdiscere; 
F 1, 27. ınagis ea percipimus atque sentimus ... 
quam illa; O1, 30. perpeti; OI, 113. non pote- 
runt; A I,10. praestare debebit; O I, 121. prae- 
teream; T IV, 76. probare possumus; A II, 135, 

ronuntiare voluisset; O I, 4. recognoscere; T I, 

7. reiciemus; N IU, 47. reiexueris; F V, 84. 
revoces; R II, 22. scitis; T II, 44. seire; A II, 
116. scire cupimus; FIII, 37. sentiat; N III, 33. 
sentire; O III, 110. sensisse; A Il, 69. f. percipio, 
tenebas; F IV, 61. tenuisset; O I, 4. testabor; 
D I, 132. illud ||} illud, f illa|| .. video, LI, 
39. viderunt; R I, 56. videamus; F II, 82. vi- 
dere toepisset; T IH, 69. 

ce. Präpofitionen: ad: iunget; F V,40. ve- 
niam; A II, 144. properem; LI, 28. — inter: 
esse; F III, 50. 

3. illorum: a. neutrum; A II, 63. quiequam; 
O I, 159. — b. imago; D II, 139. 

4. illis (dat,): anteferre; R I, 36, 

5. illis (abl.): a. orbatus essem; Lae 104. 
utitur; R V, 5. — ab: impressa |jexpressa ||; Ti 
34. — in: parandis; Lae 62. — sine: F V, 71. 

E. alte Formen: »ollis (aedilibur)«; L III, 7. 
»olli (patres)«; L II, 9. »praeter olla ai Ti 
L I, 21. — »olli .. optemperanto«; L U, 21. 
»ollos ..., Hereulem, Liberum (colanto)«; L II, 19. 
»ssumptum in ollos ... minuunto«; L II, 22. »nisi 
per ... ollos ... ne ferunto«; L II, 11. sollis 
... lex estor; L II, 8. — »olla, ... Pietatem, 
Fidem, (colunto)«; L II, 19. 
29° 


ille 


F. Lüden: * ... vel factiosa tyrannica illa 
vel ia; R I, 45. et illa tenenda est ferox *; 
R U, 67. iniecta gleba } tum et illis humatus 


est; L II, 57. 


illie, vort: ut illie alii corporibus exereitatis 
gloriam et nobilitatem coronae peterent, 
item ..; TV,9. ut illic liberalissimum esset spe- 
ctare nihil sibi adquirentem, sic .; T V, 9. 


ill— ;. inl— 


Alläm, von dort: illim |} illine, al. |] assumes, 
quae ad hunc locum pertinebant; O I, 151. 


illine, von bort, auf jener Geite: id fit, cum 
speculorum levitas hinc illineque || illine |] alti- 
tudinem adsumpsit; Ti 49. non ... ideirco 
non erat ortus illine; F IV, 18. nihil illine huc 
pervenit; F V, 9. 


illue, dorthin (curso, duco, eflluo, rapio, 
traho, transfero, vagor, verso 3 ©t., volo, LZüde: 
. iluc omnia, unde 


redest illuc, unde deflexit; T V, 80. rapior 
illuc, revocat autem Antiochus; F V,6, probabile 
jlei|| sapienti videatur se illuc venturum esse 
salvum; A II, 


imago, Bit, Wbbifd, Ahnenbilb, Schatten, 
Traumbild: I, 1. accurrunt: istae imagines ita 
nobie dicto audientes sunt, ut, simul atque veli- 
mus, accurrant? D II, 138, 

adfluunt: cum .. ex ipso (deo) imagines sem- 
per afluant; N I, 114. 

attingit: id .. caput »attingens defessa velut 
maerentis imago vertitur«, quam quidem Graeci 
»Engonasin vocitant, genibus quia nixa ferature; 
N IL. 108, 


audiunt: f. accurrunt. 

eomplectuntur: tum animantes imagines, 
quae vel prodesse nobis soleant vel nocere, tum 
ingentis quasdam imagines tantasque, ut univer- 
sum mundum conplectantur extrinsecus, (deos ess6 
dieit); N 1, 120, 

defetiscitur: f. attingit. 

est: quae (Epicurus) sequitur, sunt tota Demo- 
eriti, || Demoeriti. || atomi, inane, imagines, quae 
sföoie nominant; FI, 21. est .. nota imago; 
F V,4, fac imagines esse, quibus pulsentur animi; 
N I, 107. quid, quod, simul a0 mihbi collibitum 
est, prassto est imago? N I, 108. f. accurrunt, 

fluunt: quem tu Marium visum a me 
putas? speciem, credo, eius et imaginem, ut De- 
mocrito videtur. unde profectam imaginem? a 
corporibus enim solidis et a cerlis figuris vult 
fiuere imagines; D II, 137. nullae ., imagines 
obrepunt in animos dormientium extrinsecus, nec 
omnino fluunt ullae; D II, 139. 

incidunt; omniu r hominum || in me incidere 
imagines, Homeri,.... Platonis, net ea forma, qua 
li fuerunt. quo modo illi ergo? et quorum ima- 
gines? N I, 107. 

ineurrit: Orpheus, id est imago eius, ut vos 
vultis, in animum meum saepe incurrit. quid, 
uod eiusdem hominis in meum aline, aliae in 
uum? N I, 107. 108, 

inrumpunt: imagines extrinsecus in animos 
nostros per corpus inrumpere? A II, 125. 

insunt: censet imagines divinitate praeditas 
inesse in universitate rerum; N I, 120, 


228 


imago 


6 rag has .. imagines loqui volunt; 
T 1, 37. 

nititur: f. attingit. — nocent: f. complectun- 
tur. — obrepunt: f. Auunt; D II, 139. 

oceurrunt: iis occurrunt plerumque imagines 
mortuorum; D I, 

pellit: num .., cam aut muros Babylonis aut 
Homeri faciem cogito, imago illorum me aliqua 
pellit? D II, 139. 

persequitur: ista .. me imago Marii in cam- 
pum Atinatem persequebatur? D II, 137. 

perveniunt: Fe een — proficiseitur; 
f., fuunt; DI, 137. — prosunt: f. compleetuntur. 

remanent: tu .. et Gracchi et Octarvii imagi- 
nes remanere (dicis); N I, 106. 

resonat: ea (gloria) virtuti resonat tamquam 
imago; T III, 3, 

solent: f. complectuntur, 

veniunt: quid, quod etiam ad dormientem ve- 
niunt (imagines) invocatae? N I, 108. 

ohne Verb: quae autem istae imagines vestrae 
aut unde? N I, 107. [. incurrunt. 

2, sum: seit sane, ut vultis, deus effigies homi- 
nis et i ; N I, 108. f. complectuntur. 

I, 1. admiror: quis .. istas imagines conpre- 
hendere animo potest? quis admirari? quis aut 
eultu aut religione digmas iudicare? N I, 121. 

adumbro: consectatur .. (optumus quisque) 
nullam eminentem efigiem virtutis, sed adumbra- 
tam imaginem gloriae \ Igloriae] I; Tu, 3. 

comprehendo: f. admiror. 

consector: f. adumbro. 

constituo: velut iste chorus virtutum in ecu- 
leum impositus imagines constituit ante oculos 
eum amplissima dignitate; T V, 13. 

dieo: (Epicurus) dieit endem, atomos, inane, 
imagines; N I, 73 

excito: »sunde animas exeitantur obscura umbra 
Te ex ostio |] I migee hostio, aperto ex ostio || 
altae Acheruntis, salso sanguine,« imagines mor- 
tuorum; T I, 27. 

fero: f. fero, III. imaginem (3 &.) &. 41, b, 

fundo: qui (Democritus) tum imagines earum- 
que ceircumitus in deorum numero refert, tum illam 
naturam, quae imagines fundat ac mittat; N 1, 29. 

habeo: cuius (Epicuri) imaginem non modo in 
tabulis nostri familiares, sed etiam in poculis et 
in anulis habent; F V, 3. habes somnum imagi- 
nem mortis eamque cotidie induis; T I, 92, 

ineulco: vos.. non modo oculis imagines, sed 
etiam animis inoulcatis; N I, 108. 

induco: quod et Democritus eimulacra et Epi- 
. Tg es inducens quodam pacto negat; 

induo: f. habeo; T I, 92. — iudico: f. admi- 
ror. — mitto: f. fundo. — nomino: f, L1. est; 
FL2 


percipio: imaginibus similitudins et transi- 
tione perceptis; N I, 49. 

propono: qui sibi non illius (Scipionis) me- 
moriam atque imaginem proponendam putet; 
Lae 102, 

refero: quae (imagines), in Capitolium cum 
pervenerim Lern ||, tum ad animum meum 
referantur; N I, 106. r fundo. 

sequor: eas ipsas (imagines) utinam sequere- 
mur! O II, 69, ee 

verto, vocito: j. 1, 1, attingit. 

video: f. LI, 1, fluunt; DH, 137. 

2. utor: si imaginibus potius nti quam rebus 
ipsis placet; T V, 14. naturae imagine utendum 
est nobis; RII, 66. umbra et imaginibus utimur; 
O II, 69. 

3. infigo in, intendo in: cum maximis volu- 
ptatibus in eas imagines mentem intentam infixam- 


imago 
gi Be intellegentiam capere, quae sit ..; 
49. 


traduco ab: cum .. animum ab ista picture 
imaginibusque virtutum ad rem veritatemque tra- 
duxeris; T V, 14 (13). 

II, 1. plenus: plena sunt imaginum omnia; 
D II, 137. 

2. notus ex: quae (forma) mibi ex imagine 
eius (Africani) quam ex Ipso erat notior; R VI, 10. 

IV. adventus: vos .. (talem conformationem) 
advrentum in animos et introitum imaginum dici- 
tis; N I, 105. 

eircumitus: j. IL, 1. fundo. 

forma: »aspicite, 0 cives, senis Enni imaginis 
formam«; TI, 

introitus: f. adventus. 

ulsus: nulla .. speoies cogitari potest nisi 

pulsu imaginum; D II, 137. 

series: cum infinita simillumarum imaginum 
series ||species|| ex innumerabilibus individuis 
existat et ad nos ||deos|] adfluat; N I, 49. 

similitudo: ex ea parte deficiebat ad proposi- 
tum exemplar imaginis similitudo; Ti 34. 

= ea f. series. 

‚4. pulsari: f. I, 1. est; N IL, 107. 

2. in: non in umbra et imagine civitakis, sed 
in amplissima re publica enitar, ut ..; R Il, 52 

vi Rüde: quoniam tu hano imaginem urbis et 
populi ni *; RI, 66. 


imbecille, jäwah, jhwantend: adsen- 
tior: iis.., quae videntur, imbecillius adsentiun- 
tur; A II, 52. 

horreo, reformido: si qui illum (Theophra- 
stum) secuti imbecillius horrent dolorem et refor- 
midant; T V, 85 


im beecillis, jöwaö: imbecillis | imbecil- 
lus|| .. est pudoris magister timor; fr V, 72. 


imbecillitas (inv.), Säwäge, Shwäd- 
lichteit, Krankheit, Haltlofigkeit: I. est: eius (populi) 
.. prima causa codundi est non tam inbecillitas 
quam naturalis quaedam hominum quasi corigre- 
gatio; R 1,39. iustitise non natura nec voluntas, 
sed inbecillitas mater est; R IH, 23. ineunte .. 
en cum est maxima inbecillitas consilii; 

117. 

indulget, al: ipsa .. sibi inbecillitas indulget 
in altumque provehitur imprudens nec reperit lo- 
. consistendi; T IV, 42. 

‚1. cogito: qui inbeecillitatem eris humani 

eogitat; TIL, 34. e= 

extimesco: incipio ... humani generis imbe- 
eillitatem fragilitatemque extimescere; T V, 8. 

flecto: quodsi depravatio eonsuetudinum, ei 
opinionum vanitas non inbecillitatem animorum 
a. et flecteret, quocumque coepisset; LI, 


obicio: cum obicimas maerentibus inbecillita- 
tem animi ecfeminati; T IV, 60. 

occupo: superstitio fusa per tis ... homi- 
num inbecillitatem occupavit; D II, 148, 

, perspicio: ut perspicerent rerum humanarum 
inbecillhtatem varietstemque fortunas; O I, 90. 
torqueo: |. flecto. 

2. sum: quoniam .. omne tum imbecilli- 
tatis et inconstantise est; F Fr 77. 

3. adsentor: videamus, ne haec oratio sit ho- 
minum adsentantium nostras inbecillitati et in- 
dulgentiam mollitudini; T II, 18. 

4. sum: eadem imbecillitate et inconstantin L. 


Tubulam fuisse, qua illum ... P, Scaevolam; F 


’ 


5. dieo de: quamquam de ipsius metus incon- 


imbecillus 


stantia, inbecillitate, levitate diceendum est; T IV, 
64 


loquor de: de inbecillitate multorum et de 
variis disciplinis philosophorum loquar; T II, 15. 

pono in: cum in inbecillitate gratificationem 
et benivolentiam ponitis; N I, 122. 

proficiscor ab: quam (benivolentiam) si qui 
putant ab inbecillitate proficisci; Lae 29. 

sum in: gquoniam ... omnis in inbecillitate 
est et gratia et caritas; N I, 124, 

UI, 1. similitudo: genera .. (nobis deorum 
nota sunt), coniugia, cognationes owmniaque tra- 
duota ad similitudinem inbeeillitatis humanae; 
N Il, 70. 

2. morbus cum: aegrotationem 
morbum cum imbeeillitate; T IV, 

ortus ab: erit eius (amicitine) ortus a natura 
quam ab inbecillitate gravior et verior; Lae 32 

IV, 1. impediri: qui .. valetudinis inbecilli- 
tate ... impediti a re publica recesserunt; O I, 71. 

valere: tanta ... expilatio direptioque socio- 
rum, ut inbecillitate aliorum, non nostra virtute 
valeamus; OÖ U, 75. 

2. propter: sustinendi muneris propter inbe- 
cillitatem difieultas winime cadit in maiestatem 
deorum; N II, 77. utraum propter inbeeillitatem 
atque inopiam desiderata sit amiecitia, ... an ..; 
Lae 26. 


(appellant) 
29). 


imbeeillus (inv.), fdhwah, Hinfälig, 
ihwädlich, fräntlich, Haltlos: A. bei Subftantiven: 
algs: faternur, acuti hebetesne, valentes inbecilline 
simus, non esse id in nobis; Fa 9. 

alqd: quod, quae talia essent, imbecilla essent 
omnia; N 1, 45. 

adsensio: opinationem ... 
becillam adsensionem; T IY, 15. 

animus: angustos sensus, imbecillos animos; 
A 1, 44. ut succumbere doloribus eosque humili 
animo imbecilloque ferre miserum est, ... sic ..; 
F1,49. non oportet timidam aut imbecillo animo 
fingi non bonum illum virum; FII, 53. quid mi- 
rum .., 8... in omni divinatione inbecilli animi 
superstitiosa ista concipiant? D Il, 81. quam 
multi .. (sunt), qui eam .. superstitionem ıinbe- 
cilli animi atque anilis putent! D II, 125. haec 
scilicet in inbecillo remissoque animo ... versan- 
tur; DIL, 140. ei range habeant inbecilliore 
||inbecilliores | vel animo vel fortuna; Lae 70, 

filius: quam fuit inbecillus P. |] Publüj Afri- 
cani flius, is qui te adoptavit! C 35. 

fortune: f. animus; Lae 70, 

gemitus: sin erit ille gemitus elamentabilis, si 
inbecillus, si abiectus, si Hebilis; TU, 57. 

homines: ne homines quidem censetis, nisi 
mn essent, futuros beneficos ... fuisse? N I, 


magister:; f. imbeeillis,. — membra: [. B,b« 

mens: in ... imbecilla .. mente vis naturae 
quasi per caliginem cernitur; F V, 48. 

motus, mutationes: qui omnis motus fortu- 
nae mutationesque rerum et temporum levis et 
imbecillos fore intellegant; F V, 71. 

natura: inbecilla .. est natura ad contemnen- 
dam potentiam; Lae 68. 

opinio: quae (opinio) esset imbecilla et cum 

... communis; A I, 41. 

partes; ut optima pars animi... eiusdem animi 
vitiosas imbecillasque partes (fatigat); R III, 37. 

propinqui: f. animus; Lae 70. 

senectus: Cyrus ... negat se umguam sen- 
sisse senectutem suam imbecilliorem faotam, quanı 
adulescentia fuisset; GC 30. 

senes: multi ita sunt inbecilli senes, ut nullum 

. muuus exsequi possint; U 35 


volunt esse in- 


imbecillus 


virtus: apoliavit .. virtutem suo decore im- 
becillamque reddidit; A T, 33. 

vis: benivolentine vim esse magnam, metus in- 
becillam; O II, 29. 

visa: dormientium et vinulentorum et furioso- 
rum visa imbecilliora esse dicebas quam vigilan- 
tium, siccorum, sanorum; A II, 88. 

B. allein: a, I. cedunt: cedentibus ignaris et 
en et adrogantise divitum succumbentibus ; 

nascuntur: ut... et ingeniosi et tardi ita na- 
scantur antecedentibus causis itemque valentes et 
inbecilli; Fa 9. 

parent, al.: f. II. 2, 

succumbunt: j. cedunt. 

valent: et inbeeilli valent et... mortui vivunt; 
Lae 23. 

H, 1. nanciscor: quid (faciet is homo) in de- 
serto quo loco nactus ... inbecillum atqne solum? 
L 1,41. 

2. praesum: non solum ut summi virtute et 
animo praeessent || praeesse || inbecillioribus, sed 
ut hi etiam parere summis velint; R 1, 51. 

b. appello: qui (maiores nostri) haec inbecilla 
et commutabilia membra] verbo „bona* 
putaverunt appellanda; P 7. 


imbellis (inb.), feig: algs: numquam om- 
nino periculi fuga committendum est, ut inbelles 
timidique videamur; O 1, 83. 

res: videns rebus iniustis iustos maxiıne dolere, 
inbellibus fortes; Lae 47. 


imber, Megen, Plaßregen: I. defluit: quid? 
cum saepe lapidum, sanguinis non numquam, terrae 
ng quondam etiam lactis imber defluxit? 

I, 98. 

est: ut in maxumis motibus ... caeli nihil in- 
tersit, qui ventus, qui imber, quae tempestas ubi- 
que sit; D H, 94. 

impendent: ventos aut imbres inpendentes 
quibusdam praesentire signis; D II, 14. 

terret: te nec terrae fremitus nec caeli disces- 
sus nec lapideus aut sanguineus imber (terrebit); 
D II, 60. 

II, 1. cogo: in quo (caelo) nubes, imbres venti- 
que coguntur; T I, 49. 

praesentio: f. I. impendent. 

uto: ergo imbres, nimbi, procellae, turbines 
dei putandi; N IH, 51. 

2. nomino ab: quasi (Hyades) a subus essent, 
non ab imbribus nominatae; N II, 111. 

II. guttae: quae (causa) terreret animos ... 
lapideis .. imbribus et guttis imbrium quasi eru- 
entis; N II, 14. 

signa: ventorum et imbrium signa ... ratio- 
nem quam babeant, non satis perspicio; D I, 16. 

IV. adduei: nullo imbri, nullo fngore (Masinis- 
sam) adduci, ut capite ei Suien sit; CO 34, 

augere: umorem .. colligens (aör) terram auget 
imbribus; N II, 101. 

discedere: cum terra discessisset magnis qui- 
busdam imbribus; O II, 38. 

terrere: f. III. guttae. 


imberbis (inb.), one Bart: algs: isto 
. modo dicere licebit lovem semper barbatum, 
Apollinem semper inberbem ... esse; N |, 


ater: cum in omnibus fanis pater inberbis 
esset; N III, 88. 


imbuo (inb,), beneßen, eintauchen, tränfen, 
befleden, unterrichten, vertraut madyen: alqm: qua 
(superstitione) a” est imbutus, quietus esse nunı- 
quam potest; F I, 60. hoc est... extorquere ex 


230 


imitor 


animis cognitiones verborum, quibus imbuti su- 
mus; F II, 16. an tu dialectieis ne imbutus qui- 
dem es? TI, 14. tum ita variis inbouimur errori- 
bus, ut vanitati veritas ... cedat; T II, 2. qua 
(divinatione) tanta inbueremur superstitione, ... 
ut ...; NL,55. quod (Etrusei) religione inbati 
... erebrius hostias immolabant; D I, 99. erat 
.. (Mummius) odio f quorum rhetorum inbutaus *; 


R V, 11. plerumque .. parentium praeceptis in- 
buti ad eorum consuetudinem deducimur; 
O1, 118. 

animos: non pudet .. physiecum ... ab animis 


consuetudine inbutis petere testimonium veritatis? 
N I, 83. litteris talibusque doctrinis ante excoli 
animos et ad sapientiam concipiendam inbui et 
praeparari decet; fr V, 23. 

mentem: quod .... nemo omnium tam sit |] fit |] 
inmanis, cuias mentem non imbuerit deorum opi- 
nio; TI,30. quoram (Aegyptiorum) inbutae men- 
tes pravitatis || pravis || erroribus nn carni- 
ficinam . subierint, quam ..; TV, 78. his.. 
rebus inbutae mentes haud sane abhorrebunt ... 
a vera sententia; L Il, 16. 

venas: cui ||cum|| »e viperino morsu venae 
viscerum veneno imbutae taetros cruciatus cient«; 

II, 9. cum »e ... inbutae«; T II, 19. 


imitatio, Rahahmung: I. auget: alterum 
exercitatio augebit, alterum imitatio presse loquen- 
tium et leniter; O I, 188. 

est: ea non est virtus, sed fallax imitatio si- 
mulstioque virtatis; A 11, 140. 

pertinet: ad quem et hereditas huius gloriae 
et factorum imitatio pertinet; O I, 78. 

I, 1. dieo: et imitatio virtutis aemulatio dici- 
tur ... et .; TIV, 17. 

omitto: ut non nulli omissa imitstione maio- 
an rag quoddam institutum consequantur; 

‚ 116. 

2. contendo ad: hunc Urnassum ... ad imite- 
tionem quasi nostri generis ceontendisse; fr V, 22. 

voco ad: ut ad ımitationem sui vocet alios; 
R II, 69. 

I. similis ad: ut hoc omne animal, quod vi- 
demus, esset illi animali, quod sentimus, ad aeter- 
nitatis imitationem simillimum; Ti 

IV, 1. consequi: si minus imitatione tantam 
ingenii praestantiam consequi possumus; O III, 1. 

. in: erat.. non facile agentis aliquid et mo- 
lientis deos in aliarum formarum imitatione ser- 
vare; N 1, 77. 


imitator, Nahahmer: exsistunt: quod 
permulti imitatores prineipum existunt; L III, 31. 

vindicat: deinde imitator, ut sibi quidem vi- 
detur, naturse mos vindicat; fr Y, 71. 


imitatrix, Nahaymerin: I, 1. insidet: 
quae penitus in omni sensu inplicata insidet, imi- 
tatrix boni, voluptas; L 1, 47. 
2. sum: illa .., quae se eius 
cem esse volt, ... vitiorum .. 
Pmey: T II, 4 
.implico: f. I, 1. 


imitor, nagahmen: I. abfolnt: 1. deligo 
ad: quos (viros) sibi ipsi (adulescentes) delegerint 
ad imitandum; O Il, 46. 
expono ad: vitam suam exponere ad imitan- 
dum iurentuti; A fr 5. 
dignus ad: in ipsius paterno genere fuit 
noster ıille amicus, dignus huie ad imitandum; 


loriae) imitatri- 
audatrix, fans 


8. consegni: vim, ... cuius sollertiam nulla 
ars, nulla manus, nemo opifex consequi possit imi- 
tando ; N II, 81. 


imitor 


U. mit Object: alqm: quae Menippum imitati, 
non interpretati, quadam hilaritate conspersimus; 
A1,8. si, ut illi Asschylum, Sophoclem, Euripi- 
dem, sic hi Platonem imitentur, Aristotelem, Theo- 
phrastum; A 1, 10. si qui e nostris Hyperidem 
sint []sunt|] aut Demosthenem imitati; A 1, 10. 
postea .. quam fuit, quem (poötae, oratores) imi- 
tarentur; F I, 10, ut eos, quos novisse vis, imi- 
tari etiam velis; F V, 6. ut te imitetur, quem 
amat; F V,6. an malumus Epicurum imitari? 


TV, 26. imitemur |jimitabor || ergo Aratum; 
R I, 56. imitor Archytam illum Tarentinum; R 
1, 59. ut ... eum (Clitarchum) .. velle dumtaxat 


imitari (videatur); L I, 7. quos imitatus Plato; 
LII, 14. audeamus imitari Stoicos; O I, 23. qui 
imitamur, quos cuique visum est; O I, 118. hunc 
{P. Lentulum) est Scaurus imitatus; O 11, 57. 
magis est secundum naturam ... labores ... stis- 
eipere imitantem Herculem illum; O III, 25. 

alqd: quod se imitari posse confiderent; T II. 
3. quod docti homines nervis imwitati atque can- 
tibus; R VI, 18. si natura non feret, ut quaedam 
imitari possit; O I, 121. quod faciendum imitan- 
dumque est omnibus, ut ..; Lae 70. cetera ... 
impressa || expressa || ab illis, quae imitabatur, 
ecfinxerat; Ti 34. j. genus, 

seternitatem: cogitatio de vi et natura deo- 
rum studium incendit illius (mentis) aeternitatem 
|aeternitatis || imitandi; T V, 70. 
zur an imitari agros fertiles (debemus)? 

antiquos: Critolaus imitari voluit antiquos; 
FV,14 

celeritatem: cum cor animantis alicuius evol- 
sum ita mobiliter palpitaret, ut imitaretur igneam 
celeritatem; N Il, 24. 

chirographum: cum chirographum sex primo- 
rum imitatus est; N III, 74. 

eoetum: congregatione aliae (bestise) coetum 
quodam modo civitatis imitantur; F IL, 109. 

consuetudinem: ut in omni genere huius po- 
puli consnetudinem videretur imitatus; R II, 35. 
in adeundis periculis consuetudo imitanda medi- 
corum est; OÖ I, 83, 

eonversiones: Archimedem arbitrantur plus 
valuisse in imitandis sphaerae conversionibus quam 
naturam in efliciendis; N II, 88. 

eorpus: oris .. pulchritudo reliqui corporis 
imitandi spem auferebat; O III, 10. 

divina: ex quo efleitur, ut (sapientia) divina 
imitetur; T IV, 57. 

effectorem: imitantes genitorem et effectorem 
sui; Ti 47. 

exemplar: videndum, ille fabricator huius tanti 
operis utrum sit imitatus exemplar; Ti 6. 

fabricam: hanc naturae taın diligentem fabri- 
cam imitata est hominum verecundia; O I, 127. 

factum: non esset imitatus (factum) quarto 
consulatu suo filius; F II, 61. studiose .. pleri- 
que praesertim in hanc partem facta principum 
imitantur, ut L. Luculli ... virtutem quis? at 
quam multi villarum magnificentiam imitati || [imi- 
tati]]]! O 1, 140. 

genitorem: f. effectorem. 

genus: unum illud mihi videris imitari, oratio- 
nis genus; L II, 17. quis .. id (orationis genus) 
potest aut umquam poterit imitari? 1, II, 17. 

hominem: videorne tibi non, ut Saturninus, 
nominare ınodo inlustres homines, sed etiam || sed |] 
numquam nisi clarum, nisi nobilem? A ll, 


industriam: sustines .. non parvam expecta- 
tionem imitandae industrisae nostras; O III, 6 

ineptias: ut imitetur ineptias Stoicoram; fr 
VII, g 


231 


immanis 


magnificentiam: f. factum; O T, 140. 

msiores: quoniam paulo ante dietum est imi- 
tandos esse maiores; OÖ I, 121, 

militem: deforme .. est ... cum inrisione 
audientium imitari militem gloriosum; O I, 137. 

motus: ne in sphaera quidem eosdem motus 
an sine divino ingenio potuisset imitari; 

mundum: ipse .. homo ortus est ad mun- 
dum contemplandum et imitandum; N II, 37. 

naturam: quam (naturam) imitata ratio res ad 
vitam necessarias sollerter consecuta est; L I, 26. 
n age naturaım imitans omittas tuam; OÖ |, 

nomen: quis nihil ista, quae populi speciem 
et nomen imitatur, immanius belua est; R III, 45. 

ordinem: ut essent, qui .. caelestium ordinem 
vontemplantes imitarentur eum vitae modo atque 
constantia; C 77. 

patrem: imitatus patrem Africanus nihilo locu- 
pletior Carthagine [| Karth.|] everaa; O II, 76. 

prudentiam: quam (prudentiam) vult imitari 
malitia; O 111, 96. fuit .. stulta calliditas per- 
verse imitata prudentiam; O III, 113. 

simulacra: cum .. (oratio) ingressa est, imi- 
tata et eflicta simulacra; Ti 8. 

sollertiam: nulla ars imitari sollertiam na- 
turae potest; N I, 92, 

speciem: (mundi artifex) speciem aeternitatis 
imitari maluit; Ti 6. |, nomen. 

sudorem: umor ||humor || adlapsus extrinse- 
eus, ut in tectoriis videmus austro, sudorem vide- 
tur imitari; D II, 58. 

veritatem: ut numquam perfecte veritatem 
casus imitetur; D I, 23. potest ... veritatem ca- 
sus imitari; D II, 49, 

viros: si (ista studia) ad imitandos summos 
viros spectant; F V, 6. 

vim: vos suscipite, ut illa (genera) gignatis 
imiteminique [[imitaminique || yim meam; Ti 4l. 

vitam: qui (animi) ... essent .. in corporibus 
humanis vitam imitati deoram; T I, 72. 

vitia: illud excoptum sit, ne vitia sint imi- 
tanda; O 1, 121. quorum vitia imitantur emen- 
dandi causa magistri; O I, 146. 


immanis (nm.), jredfic, fürchterlich, wild, 
ungeheuer, unermeßlih: A. ulgs: quod nulla gens 
tam fera, nemo omnium tam sit ||fit]] inmwanis, 
euius mentem non imbuerit deorum opinio; TI, 
30. Polyphemum Homerus cum inmanem ferum- 
que finxisset; TV, 115. qui non crudeles in bello, 
non inmanes fuerunt; OÖ t. 35. 

adqd: } non | sunt || .. multa ecforata et in- 
mania; T IV, 32, quia nihil ista, quae er 
speciem ... imitatur, immanius belun est; III, 
45. quo quid potest diei immanius? L I, 49. 
quid .. foedius avaritia, quid inmanius libidine 
... dici potest? L 1, 51. manu cum hoste con- 
en aan quiddam et beluarum simile est; 

adversarii: neque (esse) liberi cum inpuris at- 
que inmanibus adversariis decertantem .. contu- 
meliarum verbera subire; R I, 9. 

animus: ad humanitatem atque mansuetudinem 
revocavit animos hominum studiis bellandi iam 
immanis ac feros; R II, 27. quae (res publica) 
... nec puniendo inritet animum inmanem ac 
ferum; R Il, 41. 

belua: quod, ut feram et immanenm beluam, 
sic ex animis nostris adsensionem ... extraxisset ; 
A U, 108. quamı (aegritudinem) nos ut taetram 
et inmaneın beluam fugiendam diximus; T IV, 45. 
immanes et feras beluas nanciscimur venando; 
N II, 161. visam beluam vastam et immanem 


immanis 


‚ omnia arbusta ... pervertere; D I, 49. qui 
... immani et vastae insidens belune; R II, 67. 

bestise: immanes quaedam bestiae sibi solum 
natae sunt; F III, 68. inmanis alias (bestias), 
quasdam autem cieures; T V, 38. 

filius: quod matris somnium inmanis fl cru- 
delitas conprobavit; D I, 46. 

gens: neque (gentem ke Sur inmanem tam- 
que barbaram, quae von ..; D I, 2. 

iacturae: in his inmanibus iacturis infinitis- 
ze sumptibus nihil nos magnopere mirari; O II, 


morsüs: »ceui (genetrici draco) ferus inmani la- 
niavit viscera morsur; D II, 683. 

oratio: sin aliter (sensit), .. 
immanis; R III, 82. 

populus: ex hoc... populo indomito vel potius 
immani deligitur aliqui plerumque dux ..; RI, 

species, tortus: »vidimus inmani specie tor- 
tuque draconem terribilem, Iovis ut pulsu pene- 
traret ab ara«; D II, 63. 

tyrannus: si Phalarim, erudelem tyrannum et 
inmanem, vir bonus ... vestitu spoliare possit; 
O II, 29. 

vita: haec (eloquendi vis nos) a vita inmani 
et fera segregavit; N II, 148. quibus (mysteriis) 
ex sti immanique vita exculti ad humanitatem 
et mitigati sumus; L II, 

B, I. aegrotant, al. barbari quidam et in- 
manes ferro decertare acerrume possunt, aegrotare 
viriliter non queunt; T II, 65. 

I. conventus: quae est .. civitas? omnisne 
conventus etiam ferorum et immanium? P 27. 


immanitas (inm.), Wildheit, Rohheit, Un- 
menfhlickeit: T, 1. est: in qua (parte animi) feri- 
tas quaedam sit atque agrestis inmanitas; D I, 60. 
quo est detestabilior istorum inmanitas; O I, 57. 

infligit: »hos ... ictus corpori inflixit meo 
vis, non barbara ulla immanitas«; T 
1, 20. 
repellit: est potius inmanitatis omnem huma- 
nitatem repellentis; O 1, 62. 

2, sum: magnitudo animi remota |ja|] com- 
munitate coniunctioneque humana feritas sit quae- 
dam et immanitas; O 1, 157, 

II, 1. gero: quid .. interest, utrum ex homine 
se convertat quis in beluam an hominis figura in- 
manitatem gerat beluae ||[utrum ... beluae] ||? 
O III, 82. 

propono: utrumque immanitate et feritate 
quadam proponenda castigari solet; T IV, 66. 

segrego! ista in figura hominis feritas et in- 
wanitas beluae a communi tamquam humanitatis 
corpore est; O III, 32. 


. oratio est tamen 


2. sam: f. |, 1. repellit. 
3. sum: si quis asperitate ea est et inmanitate 
naturae, .. ut ..; Lae 87. 


II. merces: istue nihil dolere non sine magna 
mercede eontingit inmanitatis in animo, stuporis 
in corpore; T 1, 12. 

IV, efferari: equidem arbitror multas esse 
gentes sic inmanitate efleratas, ut ..; N I 82. 
qui (homines) ... non patiuntur enm (terram) .. 
inmanitate beluarum efferari; N II, 9. 

vincere: qui (fyrannus) quamquam figura est 
hominis, morum tamen inmanitate vastissimas 
vincit beluas; R II, 48. 


immemor (inm.), wneingedenf: A. alge: 
eos ... dignitatis splendore ductos immemores 
fuisse utilitatum suarum; F V, 64. 

B. odi: omnes .. inmemorem beneficii ode- 
runt; O II, 68. 


232 


imminuo 


immensitaßs (inm.), Unermeßliäteit, un- 
ermeßliche Größe: 1. addo: adde huc ... inpen- 
dentium montium altitudines inmensitatesque cam- 
porum; N Il, 98. 

2, volito in: in hac .. inmensitate latitudi- 
num, longitudinum, altitudinum infinita vis in- 
numerabilium volitat atomorum; N I, 54. 


immensus (inm.), unermeßlic, unendlid: 
A. algd: se dicere |jsed differre || inter hone- 
stum et turpe niwium De: nescio quid im- 
mensum ... interesse; F IV, 70. 

asther: hunc (aöra) rursus amplectitur inmen- 
sus aether; N II, 91. 

eupiditates: animi .. morbi sunt cupiditates 
immensae et inanes divitiarum, gloriae; F I, 59. 

deus: eum .. (deum) gigni esseque inmensum 
et infinitum; N I, 26. 

intervalla: reliqua 
et inmensa; D II, 91. 

magnitudo: quae .. - esse) tam in- 
menss magnitudo, quae illa tam multa possit 
efingere? T I, 61. si inmensam et interminatam 
in omnis partis magnitudinem regionum videretis; 
N I, 54. est princeps sol, ... deinde reliqua si- 
dera magnitudinibus inmensis; N II, 92. 

mare: tamquam in rate in mari inmenso nostra 
vehitur ratio; T I, 73, 

mundus: qui (sol) is inmenso mundo tam 
longe lateque conluceat; N II, 40. 

pondus: pecudes et inmensum argenti pondus 
atque auri qui bona nec putare nec appellare 
soleat; R 1, 27, 

possessio: quod earum rerum videalur ei... 
saepe etiam deterrimoram hominum inmensa pos- 
sessio; R I, 27, 

societas: artior .. colligatio est societatia 
ropinguorum; ab illa enim inmensa societate 
Tre generis in exiguum ... coneluditur; O I, 

spatium: isto .. tam inmenso spatio quaero 

. cur Pronoes vestra cessaverit; N 1.2. cernes 
iam spatia frugifera atque inmensa camporum; 
N I, 161. 

tempus: (coniunctio) permanens ad longinguum 
et inmensum paene tempus; N Il, 85. observata 
sunt haec tempore inmenso; D I, 12. 

vetustas: in quibus (ordinibus) nihil umquam 
inmense et infinita vetustas mentite sit; N II, 15. 

B. serpo in: hoc aut in inmensum serpet, aut 
nihil horum recipiemus; N III, 52. 


immergo (inm.), eintaugen, verjenten: illi 
(ambitus) in flumen inmersi neque tenebant neque 
tenebantur; Ti 48. 


immigro {inm.), einziehen; cum repente 
(animus) in tam insolitum tamque perturbatum 
domicilium inmigravit; T I, 58 


immäÄneo, bevorftehen, drohen: Aegina: 
nimis .. imminebat propter propinquitatem Asgina 
Piraeo; O II, 46. an 2er 

gens: posten |]post [quam] I bello subegit 
Aequorum magnam gentem et ferocem et rebus 
populi Romani imminentem; R II, 36. 

mors: quae (mors) propter incertos casus coti- 
die imminet; T 1, 91. 


imminue (inm.}, vermindern, jtwächen, 
verfümmern, jhmälern: algd: si quae in membris 
rava aut debilitata aut imminuta sint; F V, 46. 
. Seren N 
olorem: cum .. (gemitus) nihil imminnat 
doloris; T II, 57. 


.. tria intervalla iofinita 


imminuo 
ortum: ostendit primum ortum unum fore om- 
nibus, eumque ... constantem nec ab ullo inmi- 
nutum; Ti 43. 
artes: imminutas aut detortas (partis corporis) 
habere; F IH, 17. 


imminutio, Berrüppelung: si pravitatem 
imminutionemgue corporis propter se fugiendam 
putamus; F V, 47. 


immissio (inm.), ®adjenlafien: sarmen- 
torum ea, quam dixi, aliorum amputatio, aliorum 
inmissio (me delectat); C 53. 


immmmitto (inm.). Hineinfdider, hineinftürgen, 
ididen, verurjahen: algm: qui (Codrus) se in me- 
dios inmisit hostis veste famulari Ii(qui ... fa- 
a 1a TIL 116. inmissi cum faleibus multi 
Nfamuli, al} . aperuerunt locum; T V, 65. 
quae (vis) patrem Decium, quae filium devota vita 
inmisit in armatas hostium copias? P 12. 

dolorem: neque ... a deo inmissum dolorem, 
non conceptum a se ipso continebat; N II, 91. 

famuloe: f, algm; TV,65. — filium: f.algm; 
P 12. — furias: f, perturbationes. 

imperatorem: imperatorem equo incitato se 
in hostem inmittentem; N Ill, 15. 

iniuriam: iactam et inmissam a te nefariam 
in me iniuriam semper duxi; P 28. 

patrem: j. algam; P 12, 

perturbationes: quas (perturbationes) in vi- 
tam hominum stultitia quasi quasdam furias in- 
mittit atque ineitat; T III, 25. 

religiones: sacerdos ... audaciam in * et 
inmittendis |jin admittendis || religionibus foedis 
I\ foedas || damnet; L IL, 37. 


immo, im Gegenteil, vielmehr, nein, ja jogar: 
I. allein: „non .. faciat, ... quod ... expediat?* 
immo intellegat nihil .. expedire ..., quod sit 
iniustum; O 111,76. an potest, inquit fille], quic- 
quam esse suavius quam nihil dolere? immo sit 
sane nihil melius, inguam; F Il, 11. prodest, in- 
quit, mihi eo esse animo. immo videri fortasse; 
F 1I, 78. — eademne (sitienti voluptas est), quae 
restincta siti? — immo alio genere; F II, 9. 
esse ergo e08 dicis. — immo, quia non sint, cum 
fuerint, eo miseros esse; T I, 13, sin aliud quid 
voles, postes, immo istud quidem, inquam, quo 
loco quidque *; F1V,2. at multa (somnia) falsa. 
immo obscura fortasse nobis; D I, 

I. mit andern Partikeln: enimvero: [. enim- 
vero (2 ©t.) 8. I, ©. 814, b. 

vero: eam (causam) mihi non sane probas. 
immo vero et haec, qui illa non poterunt, et, qui 
Graeca poterunt, non contemnent sua; A I, 10. 
ignorare te non arbitror, quae scripserit. 
immo vero et ista et totam veterem Academiam 

. renovari a te ... velim; A I, 14. sapientem 
esse non satis esse ad beate vivendum. immo 
vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, 
ad beste satis; F V, 81. libenter tibi .., ut de 
eo disseras, equidem concessero. — immo vero te 
audiamus; R I, 20. domi pluresne praesunt ne- 
gotiis tuis? — immo vero unus, inquit || [in- 
quit)/]; RI, 61. populi nulla res erat, immo 
vero id populus egit, ut rem suam recuperaret; 
R III, 44. quos nos extinetos arbitraremur. immo 
vero, inquit, hi |Jii |] vivunt, qui e corporum vin- 
eulis ... evolaverunt; R VI, 14. vieit ergo utili- 
tas honestatem? immo vero honestas utilitatem; 
0 Ill, 19. „non ,.. idem mihi dicere necesse 
est.* „immo vero*, inquiet ille, „|| vero || mecesse 
est*; OÖ III, 53, „non igitur patris praestat om- 
nibus ofliciis?* immo vero, sed ..; II, 90. 

U. 


233 


immolo 
„silebitne filius?* „immo vero obsecrabit patrem, 
ne id faciat;* O III, 90. quod aiunt, quod valde 


utile sit, id fieri honestum, immo vero esse, non 
fieri; O IH, 110. 

prorsus: an censes ...? — immo prorsus 
|iprosus |] ita censeo; L I, 28. 


immobilis (inmn.), unbewegfi: mundus: 
quinque .. reliquis motibus orbum eum (mundum) 
voluit esse ..., immobilem et stantem; Ti 36. 

terra: terra nona inmobilis manens una sede 
semper haeret; R VI, 18, 


immoderate (inn.), maßlos, zügellos, 
tegellos: agito: id sibi (deus) adsumpsit ... in- 
moderate agitatum et fluitans; Ti 9. 

faeio: an temperantia sinet te inmoderate fa- 
cere quicequam? T Il, 81. 

fero: ut adversas res, sic secundas inmoderate 
ferre levitatis est; O 1, M. 

fluito: f. agito. 

iacto: exsultare eam (partem animi) in somno 
inmoderateque iactari; D I, 60, 

moveo: totum animal movebatur illud quidem, 
sed inmuderate et fortuito; Ti 48. 

profundo: ea (lingua) vocem inmoderate pro- 
fusam fingit et terminat; N II, 149, 

vivo: qui .. inmoderate et intemperate vixerit; 
Ti 45. 
ohne Berb: ille (Ülixes) non inmoderate magno 
in dolore: »retinete!« T II, 50. 


immoderatus (inm.), unmäßig, maßlos, 
regellos, unermeßlih: aether: »vides sublime fusum, 
inmoderatum aethera«; N II, 65. 

sppetitio: quae est inmoderata adpetitio opi- 
nati magni boni; T III, 24. 

cursus: vinetus .. a love (Saturnus fingitur), 
ne inmoderatos cursus haberet; N II, 64. 

epulae: quamquam inmoderatis epulis caret 
senectus, modieis tamen conviviis delectari potest; 
C 44, 

intemperantia: omnium perturbationum ma- 
trem esse arbitrabatur immoderatam quandam in- 
temperantiam; A I, 89. 

laetitia: non similis negrotationis est libido, 
non inmoderata laetitia; T III, 23. 

pastusa‘, potus: illa (pars animi) ... cum sit 
inmoderato obstupefaeta || extumefacta, al. |] potu 
atque pastu; D I, 60. 


immodestus, zügelios: genus iocandi 
non profusum nec immodestum, sed ingenuum et 
facetum esse debet; O ], 108. 


immolatio, Opferung: I. tempus: in- 
tellegendum est in ipso immolationis tempore eas 
partes, quae absint, interisse; D I, 119. 

I. in: tu... quid habes, quare putes ... subito 
id (cor) in ipsa immolatione interisse? D Il, 37. 


immolator, Opferer: ut so exta ad im- 
molatoris fortunam accommodent? D II, 36. 


immolo (inm.), opfern: 1,1. unperjönlid: 
cum pluribus deis immolatur, qui taudem ervenit, 
ut litetur aliis, aliis non litetur? D II, 38. qui- 
bus hostiis immolandum quoique deo, quoi maio- 
ribus, quoi lactentibus, quoi maribus, quoi femi- 
nis; L II, 29. 

2. alqs: qui totos dies precabantur et immola- 
bant, ut ..; N I, 72. cum ille (Sulla) in agro 
Nolano inmolaret ante praetorium; D 1,72. tum 
ipsum, eum immolare velis, extorum fieri mutatio 
potest; D I, 118. qui (Caesar) cum immolnret 


30 


immolo 


illo die; D I, 119. cum immolare quispiam velit, 
tum fieri extoram mutationem; D II, 35. adfers 
in tauri opimi extis immolante Caesare cor non 
fuisse; D II, 36. de angue illo, qui Sullae appa- 
ruit immolanti, utramque memini, et Sullam, cum 
in expeditionem fexercitum | educturus esset, 
immolavisse, et ..; D II, 65. sive tu vatem sive 
tu omen audieris,.sive immolaris sive aveın aspe- 
xeris; D II, 149. 

U. algm: Iphigenia Aulide duei se immolandamı 
iubet; T I, 116. quid, quod Agamemnon ... im- 
molavit Iphigeniam? OÖ IIL, 95, 

Apens qui adferat agnum, quem immolemus; 
D Il, 389, 

arietem: »(arietem) praeclariorem 
immolare me«; D I, 44. 

bovem: quamquam Pythagoras, cum in geo- 
metria quiddam novi invenisset, Musis bovem im- 
molasse dieitur; N III, 88. 

homines: quam multi 
.. pium ... esse duxerunt! R III, 15. 

graka f. hostia, II. immolo (6 &t.) ©. 
186, b. 

vietumam: inudicandum esse tum interisse cor, 

cum (vietuma) immolaretur; D II, 36. 


immortalis (inn.), unfterblih, unvergäng- 
ih: A. alqgs: nostri .. publicani ... negabant 
inmortalis esse ullos, qui aliquando homines fuis- 
sent; N IU, 49. quodsi non sumus inmortales 
futuri, tamen extingui homini suo tempore opta- 
bile est; C 85. quoniam estis orti, inmortales 
- vn esse et indissolubiles non potestis; 

i 40. 

alqd: quod beatum et inmortale est, id nec 
habet nec exhibet cuiquam negotium; N I, 85. 
dubium est .., utrum diest aliquid beatum esse 
et inmortale an, si quid |[quod|| sit; N I, 86. 
vos .. ad id, quod erit inmortale, partem at- 
texitote mortalem; Ti 41. 

aevum: si nobis ... in beatorum insulis im- 
mortale aevum ... degere liceret; fr V, 50. 

animal: si omne animal tale est, inmortale 
nullum est; N III, 29. 

animans: admirabor eorum tarditatem, qui 
animantem inmortalem et eundem beatum rotun- 
dum esse velint; N I, 24. 

animi: quod plenus aör sit inmortalium ani- 
worum; D 1, 64. lex .. indicat omnium quidem 
animos inmortalis esse, sed fortium bonorumque 
divinos; L Il, 27. quod .. ni ita se haberet, ut 
anımi inmortales essent; C 72. quodsi in hoc 
. qui animos hominum inmortales esse credam; 


.. alterum 


... homines immolare 


eorpus: si nullum corpus inmortale sit, nullum 
esse corpus sempiternum; corpus autem inmortale 
nullum esse, ne individuum quidem; N III, 29. 
si esset m aliquod inmortale, non esset omne 
mutabile; N III, 80. 

deus: [. dens (47 St.) 8. I, ©. 655, ff. 

homines: isto modo, quoniam homines mor- 
tales sunt, sint aliqui inmortales; N I, 109 

individuum: f. corpus; N III, 29. 

memoria: si huius aeterni beneficii inmortaleım 
memoriam delevisses; P 29. 

natura: a beata inmortalique natura et iram 
et gratiam segregari; N I, 45. ais, quoniam sit 
natura mortalie, inmortalem etiam esse oportere; 
N I, 109. ut, cum de dis inmortelibus Sispute: 
mus, dieanmus indigna iis |] indigna naturis immor- 
talibus ]]; N III, 64. ut fortuna non numquam 
tamquam ipsa mortalis cum inmortali natura pu- 
gnare videatur; OÖ I, 120. 

principium: cum accepissent inmortale prin- 
cipium mortalis animantis; Ti 47. 


BR. . ZEE 





immortalitas 


B, I. procreo ex: ut... mortalis ex inmortali 
procreatos (videremus); N I, 42. 

II. condicio: qui mortalis natus condicionem 
postules inmortalium; T III, 36. 

multitudo: si mortalium tanta multitudo sit, 
esse inmortalium non minorem; N I, 50. 


immortalitas (inn.), Unfterbtiäteit, Un- 
vergänglikeit: I. consequitur: non censet (En- 
nius) lugendam esse mortem, quam inmortalitas 
consequatur; C 78. 

est: de posteris nostris et de illa immortalitate 
rei publicae sollicitor, quae poterat esse perpetus, 
si..; BR II, 41. 
peccat: f. II, 2. antepono. 
pertinet: quae (immortalitas) nihil ad bene 
vivendum pertinet; N Il, 158. 
potest: f. est. 
II, 1. consequor: homines eos, qui inmortali- 
tatem essent consecuti (Chrysippus deos dieit 
esse); N I, 39. 
do: Crotoniates .. Alemaeo ... non sensit sese 
mortalibus rebus inmortalitatem dare; N 1, 27. 
opto: nisi ... inmortalitatem optare vellet; 
Lae 11. 
quaero: qui (Hercules) tum dolore frangebatur, 
cum inmortalitatem ipsa morte quaerebat; TI, 
repudio: siquidem etiam ille sapientissimus vir, 
Ithacam ut videret, inmortalitatem scribitur repu- 
diasse; L II, 3. 
2, antepono: est .. unus dies bene et ex 
praeceptis tuis actus peecanti inmortalitati ante- 
ponendus; T V, 5. 
habeo: vide .., ne virtutibus hominum isti 
honores habeantur, non inmortalitatibus; N 1II, 46. 


3. cogito de: cam ... mecum ipse de immor- 
talitate animorum coepi cogitare; T I, 24. 
eredo de: ut facilus intellegi possit tum de 
Romuli inwortalitate creditum;, ıl. 20. 
depello de: me nemo de inmortalitate depel- 
let; T 1, 77. 
dico de: quae de animae immortalitate diceren- 
tur eneloque; R VI, 3. deinceps dieit eadem ills 
de inmortalitate animorum |[[deinceps ... ani- 
morom] ||; L II, 68. 
diaputo de: cum .. (Socrates) de inmortali- 
tate animorum disputavisset; T I, 108. 
dissero contra: acerrume .. delicine mene 
Dicaearchus contra hanc immortalitatem disseruit; 
TI, 77. — de: quae Socrates supremo vitae die 
de inmortalitate animorum disseruisset; C 78. 


iudico de: naturam ipsam de inmortalitate 
animorom tacitam indicare; T I, 31 

nitor ad: haud optimi cuiusque animus maxime 
ad inmortalitatem et Jinmortalitatis ] gloriam 
niteretur; C 82, 

sollieito de: f. I. est. 

sum de: cuius disputationis fuit extremum fare 
de inmortalitate animorum ; Lae 14. 


II. gloriosus ad: quod nobis ... ad inmor- 
talitatem memoriae gloriosum; L II, 21. 

IV, 1. gloria: f. Il, 8. nitor ad. 

spes: nFmo umquam sine magna spe inmortali- 
tatis se pro patria offerret ad mortem; T I, 32. 
ar MN ea spem inmortalitatis relinguamus; 
2. sententia de: huius (Platonis) hanc una 
sententiam de inmortalitate animorum (Panaetius) 
non probat; T I, 79. 

V, cedere: vita ... nulla alia re nisi inmor 
talitate ... cedena caelestibus; N II, 153. 

vinci: ut inmortalitate vincamur ab ea natura, 
sic .; N I, 96. 


immunis 


immunis (inm.), abgabenfrei, undienftfertig: 

iratae: qui piratas inmunes, socios vectigales 

bemus; O Il, 49, 

virtus: non .. est inhumana virtus neque in- 
mıunis neque superba; Lae 50. 


immunitas, Befreiung: qui (Strato) det 
isti deo immunitatem magni quidem muneris; 
A II, 121. 


immutabilis (inn.), unveränderlih, un- 
wanbdelbar: alqd: Melissus hoc, quod esset infini- 
tum et immutabile, et fuisse semper (dixit) et 
fore; A II, 118. nec magis inmutabile ex vero 
in falsum „necatus est Scipio* quam „necabitur 
Scipio*; Fa 18. qui dieunt inmutabilia esse, quae 
futura sint; Fa 20. tam est inmutabile (Catonem) 
ventorum, cum est verum, quam venisse; Fa 28, 
concordi populo ... nihil esse inmutabilius, nihil 
firmius; RT 49. 

neternitas; quod .. 
continetur; Ti 7. 

cesusae: nec ... sequitur ilico esse causas in- 
mutabilis, easque aeternas; Fa 28, 


ee) See quam (scientiam) nos non 
comprehensionem modo rerum, sed eam stabilem 
quoque et immutabilem esse censemus; A II, 28. 
constantia: cum vidissent ... omnia .. ratis 
ee moderata inmutabilique constantia; N 
oD, 9%. 
eontinuatio: quasi fatalem et immutabilem 


seternitate inmutabile 


PT Tran ordinis sempiterni (appellant); 
Al, 

cursus: cum ... cernerent ... eorum .. (astro- 
rum) omnium .. in omni aeternitate ratos inmu- 


tabilesque cursus; N II, 95. 

lex: omnes gentes .,. una lex et sempiterna 
et immutabilis continebit; R III, 33. 

res: accessit eo numerus, res ... tina inmuta- 
bilis et aeterna; R Ill, 3. cum de re stabili et 
inmutabili dieputat oratio; Ti 8, 

spatia: quorum (siderum) alterum (genus) spa- 
tiis inmutabilibus ab ortu ad oecasum commeans; 
N II, 49. 

vera: quia (vera in praeteritis) sunt inmuta- 
bilia nec in falsum e vero praeterita possunt con- 
vertere; Fa 14. 


immutabilitas (inm.), Unveränderlid- 
keit: in factis inmutabilitatem apparere, in futuris 
quibusdam, u non apparet, ne inesse quidem 
videri; Fa 17. 


immutsatio, Beränderung: Zenoni ... 
obtrectans nihil novi reperienti, sed emendanti 
superiores immutatione verborum; A II, 16. 


immutatus (iom.), unverändert: cum ... 
orbis illius generis alterius inmutatus et reotus 
omnia animo mentique denuntiat, tum ..; Ti 8. 


immuto (inm.), verändern, umwandeln: 
algqgm: eos, qui antes commodis fuerint moribus, 
imperio, potestate, prosperis rebus inmutari; La« 
54 


alqd: (stells) nihil inmutat sempiternis sneclo- 
rum aetatibus, quin eadem isdem temporibus efli- 
eiat; N II, 52. 

animum: illi regi ... amabili, Cyro, subest ad 
inmutandi animi licentiam crudelissimus ille Pha- 
laris; R I, 44. 

caelum: ut eius orbis una quaeque pars alia 
alio modo movert inmutetque caelum; II, 89. 

concentum: quem (concentum) inmutatum aut 


235 


impedio 


discrepantem aures eruditae ferre non possunt; 
R II, 69. 

genus: licet etiam (genus hoc interrogationis) 
inmutare ... hoc modo; Fa 29. 

litteram: nomen .. produetum, ut Portunus 
a portu, sic Neptunus a nando paulum primis 
litteris immutatis; N 1,66. Ceres tamquam „Ge- 
res“, casuque prima littern itidem immutata, ut a 
Graecis; Tl, 67. 

mores: quarum (civitatum) mores lapsi ad mol- 
litias |Imollitis |] pariter sunt inmutati cum can- 
tibus; L II, 38. 

naturam: ut ... in corpore immautari [| mu- 
tari hominis natura videatur; F V, 35. 

rem: non quo ipsa res immutari soleat aut pos- 
sit; T III, 54. tot rebus ipsis se inmutantibus; 
N II, 19. 

scientiam: quam (augurandi scientiam) vel 
usu iam vel doctrina vel vetustate immutatam vi- 
demus; D II, 70. 

speciem: tum vel eadem species vel interdum 
inmutata redditur, cum ..; Ti 49. 

vocabula: sive, ut Zenoni visum est, rebus 
non commautatis inmutaverunt vocabula; L I, 88. 


impar (inp.), ungleich, ungerade: inter- 
valla: (sonus) intervallis disiunotus inparibus ; 
R VI, 18 

numerus: stellarum numerus par an impar 
sit; A Il, 82. 110. 


imparatus (inp.), unvorbereitet, ungerüftet: 
algs: non (Pompeius) inparatus arma sumpsisset; 
T1,86. »ut... ne me inparatum cura laceraret 
repens;« T III, 29. 


impartio (np. j. impertio. 
impedimentum (inp.), Hindernis: op- 


ponuntur ... labores, ... leve sane inpedimentum 
vigilanti et industrio, neque solum in tantis rebus 
... contemnendum; R I, 4. 


impedio (inp.), verwideln, hemmen, befin- 
bern, abhalten, verhindern: I. abfolnt: alqs: tum 
Laelius: non inpedio, praesertim quoniam feriati 
sumus; R I, 20. de rebus ipsis utere tuo iudicio 
(nibil enim impedio ); 01,2. 

alqd: si... omnia removentur, quae obstant 
et impediunt; A II, 19. hoc .. ipsum impediet, 
quod statuet ..; A Il, 109. 

dolor: nullo dolore nec impediente nec impen- 
dente; F I, 40 

res: quid impediet actionem eius, qui proba- 
bilis sequitur, nulla re impediente? A II, 108. 
quod omne pondus nulla re inpediente moveatur 
... necesse est; Fa 48. si nulla res impediat; 
Lae 68. 

vis: nulla vi impediente; T V, 88. 

Il, mit Ergängung: ne: prohiberi melius fuit 
impedirique, ne (Cinna) tot summos viros inter- 
ficeret; N III, 81. id ın hac disputatione de fato 
casus quidam ne facerem inpedivit; Fa 1, 


quo minus: libero tempore, ... cum .. nihil 
impedit, quo minus ... facere possimus; F I, 38. 
ut ne quid impediat, quo minus suo sensus quis- 


que munere fungatur; F V, 36. nulla res obiecta 
impediet, quo minus (animus) pereipiat, quale quid- 
que sit [lest]; T I, 47. ne impediant divitise, 
quo minus iuvetur; O II, 71. neo aetas impedit, 
- minus ... agri colendi studia teneamus; 


III. mit Object: algm: nec (se) ulla commu- 
nione visorum impediri; A Il, 44. probabilia vos 
sequi, si nulla re ||re nulla|| impediamini. pri- 


impedio 

mum qui potestis non impediri, cum a veris falsa 
non distent? A II, 59. istuc te .. impediet in 
navigando, in conserendo; A II, 109. pudore im- 
pedior; F IV, 2, aut cogitatione aut aliqua vi 
morbi impediti ... nec videmus nec audimus; T 


I, 46. quoniam te nulla vincula impediunt ullius 
certae disciplinae; T V, 82, ille (M. Marcellus) 
dicebat, ... ne impediretur auspiciis, leetica operta 


facere iter se solere; D II, 77. nec nos impediet 
illa ignava ratio, quae dieitur; F 28. se respon- 
sitando et lectitando et scriptitando ne imp 
R V, 5. uterque ... se © Silo manere non inpe- 
dit; R V, 5. auis studiis quibusdam occupationi- 
busye sie impediuntur, ut ..; O I, 28. qui aut 
valetudinis inbecillitste aut aliqua an causa 
impediti a re publica recesserunt; OÖ I, 71, 

aciem: hic vir impediri etiam animi aciem 
aspectu oculorum arbitrabatur; T V, 114. 

actionem: f. IL res; A U, 108 

animum: vigilantes animi ... diiungunt .. se 
a societate divina vinclis corporis inpediti; D I, 
110. neque inpedito animo res tanta suscipi 
potest; L I, 8 

comitiatus: auspicia (dantur), ut multos in- 
utiles comitiatus probabiles inpedirent morae; L 


iat; 


ı MR. 

comprehensionem: (voluptas) nihil impedit 
hane nostram comprehensionem summi boni; F V, 
45. 
ia: impedit .. consilium voluptas; 
42. 

homines: cum (homines) re nulla impediantur 
necessarie; F V, 56. 

iter: si (Neoptolemus) Lycomedem ... multis 
cum lacrimis iter suum impedientem audire voluis- 
set; Lae 75. 

iucunditatem: quodsi corporis "gravioribus 
morbis vitse iucunditas impeditur, gem magis 
animi morbis impediri necesse est! F I, 59. 

naturam: universam .. naturam nulla res 
potsst impedire; N II, 35. ut (natura) et prassit 
omnibus et eam nulla res possit ai ti I, 36. 

philosophos: discendi .. studio ( HR 
impediti, quos tueri debent, deserunt; O I, 28. 

rationem: non impediri rationem amicitine; 
F 1, 70. 

rem: inpediri .. bonam rem melius quam con- 
cedi malae; L III, 42. quas (res) qui impedire 
vult; Lae 75. 

sapientes: sapientes ... nulla re impediri, 
nulla probiberi, nulla re; F III, 26. 

severitatem: ne blanditiis eius ser 
illecebrisque impediatur dieputandi severitas; 
In, 1 


sidera: tum |[jtune|| (sidera) ex alterius na- 
turae motione transversa in eiusdem naturae mo- 
tum incurrentia in — haerentia atque inpedita 

. movebantur; Ti 3%. 

similitudinem: cum (sapiens) possit sine ad- 
sensione ipsam veri similitudinem non impeditam 
sequi; A II, 107. 

spiritum: quod (operculum) ob cam causam 
datum est, ne ... spiritus impediretur; N II, 136. 

visionem: sivo tu probabilem visionem, sive 
probabilem et, quae non impediatur, ... sive aliud 
quid proferes, quod sequare; A II, 38. 

visum: ut sit visum illud probabile neque ulla 
re impeditum; A Il, 101. neque tamen omnia 
eius modi visa adprobari || adprobavit ||, sed ea, 
quse nulla re impedirantur; A II, 104, 

voluptates: quae (voluptates agricolarum) nec 
ulla impediuntur senectute et ..; C 51. 

utilitates: ne intemperata quaedam benivo- 
u .. impediat magnas utilitates amicorum; 


236 


impello 

IV, mit Object und Infinitiv: quid est, quod 

te inpediat aut solem aut mundum aut mentem 

aliquam ge in deorum numero |} natara || 

ponere? N 1, 87. quid est .., quod me impediat 
ea ... sequi? O II, 8. 


impeditio {inp.), Hemmung: viget .. ani- 
mus in somnis liber ab sensibus omnique inpedi- 
tione curarum; D I, 115. 


impello (inp.), bewegen, treiben, antreiben, 
reizen: I. abfolut: 1. satis ad: philosophiam .. 
multis locis inchoasti, ad impellendum satis, ad 
edocendum parum; A 1, 9. 
or ans appetitus inpellit ad agendum; 
132. 


conversiones, dies: dies noctesque oculis 
cognitae, tum mensum annorumque conversiones 
... ad quaestionem totius naturne inpulerunt; 
Ti 52. 

divinum: cui (divino) semper ipse (Socrates) 
we numquam impellenti, saepe revocanti; 

libido: nullum malam facinus esse, ad quod 
een non libido voluptatis inpelleret; 

4 * 
natura: ad id (bonum) adipiscendum impellit 
ipsa natura; T IV, 12, 

noctes: f. conversiones. 

ratio: non .. actionis aut ofieii ratio impellit 
ad ea ... appetenda; F IV, 48. inpellit (ratio) 
rursum et incitat ad conspiciendas ... varias vo- 
luptates; T 1Ii, 388. ratio... ad reote faciendam 
inpellens et » delicto avocans; L UI, 10. 

I. mit ut: quae (res) prima inpulit etiam, ut 

suspiceremus in caelum; R Ill, natura ... im- 

ellit .., ut (homo) hominum coetus ... a se ob- 
iri velit; O I, 12. 

II. mit Object: alqm: . (adpetitione) ad 
agendum impellimur; DO, 24. qua {altera na- 
tura) impulsi multa faciant ffaciunt|] nullam 
quaerentes voluptatem; F V, 74. inpelluntar, fe- 
riuntur, abiciuntur, cadunt; T I, 36. a» quo 
(Bruto) non modo inpulsi sumus ad philosophiae 
ezerrigge || scriptiones, verum etiam lacessiti; 

V, 121. cum imperiti facile ad credendum in- 
rer R IL, 18. quo scelere inpulsus mare 

aberet infestum uno myoparone; RIIL, 24. (lubi- 
dines) ad omne facinus inpellunt eos, quos inle- 
cebris suis incenderunt; RVI,1. quoniam libitum 
est vobis me ad haec inpellere; L II, 69. facilli- 
me .. ad res iniustas inpellitur, ut quisque altis- 
simo animo est, gloriae cupiditate; O I, 65. ad 
eorom studia institutaque impellimur; O 1, 118. 
maxuma .. culpa in eo, qui ... in fraudem 
obsequio inpellitur; Lae 89, quae res ad necem 
Porsennae C. Mucium inpulit sine ulla spe salutis 
sune? P 12. 

animum: ad nullam rem umgquam {animus) 
impelletur; A I, 25. si (animus) sua cupiditate, 
non utilitate communi inpellitur; O I, 68. 

atomum: neque extrinsecus inpulsam atomum 
loco moveri et declinare dieis; Fa 47, 

ianuam: »adveniens digito impellam ianuame; 

imitationem: quae voluptate quasi mercede 
aliqua ad officium u Seren ea non est virtus, 
sed fallax imitatio simulstioque virtutis; A II, 140. 

naturam: necesse est ng vim ullam 
nanciscatur, qua a primo im moveatur; T 1, 
54. a primo inpulsa; R VI, 27. 

BOrIEDELLEERN: (perturbationes) ipsae se im- 
pellunt; T IV, 42. i 

simulationem, virtutem: f. imitationem. 

IV, mit Objert unb ut: (nos) a natura ipsa, 


impello 


ut eos, quos genuerimus, amemus impelli; F II, 
62. impellimur .. natura, ut prodesse velimus; 
F Ill, 65. cum ea causa impulerit eos, ... ut... 
se ... collocarent; T V, 2. horum (siderum) .. 
aspectus impulit illos veteres et admonuit, ut 
plura quaererent; T V, 69. sin autem quis re- 
quirit, quae causa nos inpulerit, ut... mandare- 
mus; N I, 7. quae ratio po@tas maxumeque Ho- 
merum inpulit, ut ... adıungeret; NII, 166. nec 
me solum ratio ac disputatio impulit, ut ita cre- 
derem, sed nobilitas etiam summorum pbhilosopho- 
rum et auctoritas; C 77. quaeramus .. causam, 
quae inpulerit eum, qui haec machinatus sit || est ||, 
ut ... quaereret; Ti 9. 


impendeo (inp.), herüberhangen, föweben, 
bevorftehen, nahe jein, broßen: algd: quorum alte- 
adest, alterum semper inpendet; T V, 


calamitates: ut amieis inpendentis calamita- 
tes praedicant; D II, 54. 

eircumitus: quos (orbes, circumitus) prospi- 
cere inpendentis in gubernanda re publica mode- 
rantem cursum irini paene est vi; RI, 45. 

dolor: nullo dolore nec impediente nec impen- 
dente; F 1,40. cum et praeteriti doloris memoria 
recens est et futuri atque impendentis torquet 
timor; F II, 95. 

fata: hbaec ita multa quasi fata inpendere ami- 
eitiis, ut ..; Lae 35. 

gladius: ut (gladius) impenderet illius beati 
cervieibus; T V, 62, 

imbres: ventos aut imbres inpendentes quibus- 
dam prassentire signis; D II, 14. 

ınalum: si aliquod aeternum et infinitum im- 
pendere malum nobis opinemur; F I, 55. et me- 
tus opinio magni mali inpendentis et aegritudo 
est opinio magni mali praeseutis; T III, 25. me- 
tus (est) opinio impendentis mali; TIV, 14. me- 
tus .. est difidentia expectati et inpendentis mali; 
T IV, 80. neque ... signum sibi ullum ... a 
- quasi mali alicuius inpendentis datum; D I, 


..+ 


metus: quibus (ira, gratie) remotis nullos a 
superis impendere metus; N I, 45. 

montes: adde hoc ... inpendentium montium 
altitudines; N II, 98. 

mors: quas (mors) quasi saxum Tantalo semper 
impendet; F I, 60. redeo ad mortem inpenden- 
tem; C 67. mortem .. omnibus horis inpenden- 
tem timens qui poterit animo consistere? C 74. 

orbes: f, circumitus. 

poena: clamant .. inexpiabilis poenas impen- 
dere iis, a quibus violatum sit animal; R III, 19, 
semper ut adesse, sewper ut impendere aliquam 
poenam putes, damna *; R IL, 26. 

res: quarım .. rerum praesentia sumus in 
segritudine, easdem inpendentes et venientes ti- 
memus; T II, 14, 

saxum: quam vim mali significantes poätae 
er apud inferos saxum Tantalo faciunt; 
T IV, 35. {. mors; FL6 

tempestas: num ..., quae tempestas inpen- 
deat, vates |] vatis || melius coniciet quam guber- 
nator? D U, 12 

terror: omnibus .., quorum mens abhorret a 
ratione, sem aliqui talis terror impendet; T 
IV, 35. satisne videtur declarasse Dionyaius nihil 
esse ei beatum, cui semper aliqui terror impen- 
dest? T V, 62. 

timor: ille .. semper inpendebit timor, ne rex 

.. exsistat iniustus; R II, 50. 

venti: f, imbree. 


impendium (inp.), Yufwanb, Roften: cum 


2 


imperator 


lebes publica calamitate inpendiis debilitata de- 
ceret; R II, 59. 


impendo, aufwenden: cum ego emerim, 
aedificarim, tuear, impendam; O Il, 83. 


impensä (inp.), Aufwand, Koften: 1. abjo- 
Iut: illae impensae meliores, muri, navalia, portus, 
aquarum ductus omniaque, quae ..; O II, 80. 

II, 1. expleri: quarum (cupiditatum) ea ratio 
est, ut necessariae nec opera multa nec impensa 
expleantur; F I, 45. 

. sine: quae perdiscenda quaesque observanda 
Er constituit, sed ea sine inpensa ; 


imperator {inp.— induperator: f. I, 2. 
sum; D I, 107), Gebieter, Befchlöhaber, eldherr: 
I, 1. adsequitur: num ... vates Hj vatıs || . 
belli administrationem ET ren quam inperator 
coniectura adsequetur? D II, 12. 

capiunt: nostri .. magistratus imperatoresque 
ex hac una re maximam laudem capere studebant; 
0 II, 27 (26). 

cedunt: cui (Viriatho) .. etiam exercitus no- 
stri imperstoresque cesserunt; O II, 40, 

conicit: num ... vates ... melius coniecerit 
... evasurum ... ex insidiis exercitum ... quam 
imperator? D Il, 13. 

consequuntur: ut nec medici nec imperato- 
res ... quiequam magna laude dignum sine usu 
et exercitatione consequi possunt, sic ..; O 1, 60. 

consulunt: consilium illud imperatorium fuit, 
quod Graeci ergarmynue appellant, sed eorum im- 
peratorumm, - patrise conaulerent, vitae non par- 
cerent; N II, 15, 

deversatur: nuper, cum Athenis imperator 
apud eum (Aristum) deversarer; T V, 22 

devovent: ut quidam imperatores etiam se 
ipsos dis inmortalibus capite velato verbis certis 
pro re publica devoverent; N II, 10. 

exsistunt: ab his imperatores ac rerum publi- 
carum principes exstiterunt; F V, 7. 

fugit: num imperatorum scientia nihil est, 
quia summus imperator nuper fugit amisso exer- 
eitu? D IL, 24. 

habet: eum (Antiochum) secum et quasstor 
habuit et post aliquot annos imperator; A II, 4. 

immittit: rebantur .. fore ut exercitus impe- 
ratorem equo incitato se in hostem inmittentem 
persequeretur; N Ill, 15. 

imperat: hasc (ratio) ut . ill parti 
animi ... ut imperator militi; T II, 48. 

liberat: qui (Themistocles) cam imperator 
bello Persico servitute Graeciam liberavisset;; Lae42. 

lustrat: cum imperator exercitum, censor po- 
pulum lustraret, bonis nominibus, qui hostias du- 
cerent, eligebantur; D I, 102. 

omittit: ex acuminibus ... iam M. Marcellus 
ille een consul totum omisit, idem impera- 
tor; 11, 77. 

parcunt: f. consulunt. 

possunt: |, consequuntur. 

prodest: nec plus Africanus, singularis et vir 
et imperator, ... profuit; D I, 76. 

providet: medicus morbum ingravescentem ra- 
tione providet, insidias imperator; D II, 16. 

student: f. capiunt. 

tenet: [Popilius imperator tenebat provinciam]; 

triumphant: sine qua (urbe) numquam nostri 
ee ex Transalpinis bellis triumpharunt; 


vovent: nostri ER pro salute patriue 
sua capita voverunt; F V, 


imperator 
2. sum: tantus .. imperator in omni genere 
belli fuit, ut ..; AI, g somnibus cura viris, 
uter esset induperator« ; D I, 107. unus .. erit 
communis quası magister et imperator omnium 
deus; R III, 33. nolo .. eundem populum im- 
eratorem et portitorem esse terrarum; R IV, 7. 
ille videat, quo modo imperator esse possit; Pal. 
abl. abs.: im aigaiane .. patre Hannibalis Ha- 
milcare; O I, 
ohne ‚Berb: alas consulem, praetorem, im- 
peratorem, nescio an ne quinquevirum quidem 
oe er nisi sapientem? A II, 186, 
appeiln: laudetur .. hie imperator aut 

aim appe letur aut hoc nomine dignus putetur! 


"edler in Asiaım factus imperator venit; A II, 2. 
habeo: dum . 
non modo imperator, # 
non erit; 
laudo, puto: j. appello. 
ersequor: f. I, 1. immittit, 
. credo: carunculae vitulinae mavis quam im- 
peratori veteri credere? D II, 52. 
pareo: huius (Ulixi) animi pars illa mollior ra- 
tioni sie paruit, ut severo imperatori miles pudens; 
’ 
propono: ut .. gubernatori cursus secundus, 
re imperatori vietoria ... proposita 
est; 
ee quis est, qui aut bellatori aut impe- 
ratori aut oratori quaerat aliquid? T IV, 58. 
relinquo: ut non multum imperatori sub ipsis 
pellibus otii relinquator; A 11, 4. 
Ill. gravis: quod (Xenophon) diceret eosdem 
De aeque gravis esse imperatori et militi; 


liber habendus omnino 


IV. clades: clades imperatorum ... sine ho- 
minum 0 ibus ... eflici (non) possunt; O II, 20. 
consilium: eo .. die rem praeclare esse ge- 


stam non haruspicis eonsilio, sed imperatoris; D 
II, 65. f. I, 1. consulunt. 

"fides: qui armis positis ad imperatorum fidem 
confugient; O 1, 35 

imperia: sic regum, sic imperatorum, sic ma- 
gistratuum ... imperia civibus sociisque praesunt 
ut corporibus animus; R Ill, 37. 

iniussu: vetat . . Pythagoras iniussu impera- 
in id est dei, de ... statione vitae decedere; 


monimenta: unde .. esset illa laus in sum- 
morum imperatorum incisa monimentis? R III, 24. 

praeda: Paulus tantum in aerarium pecuniae 
invexit, ut unius ER DO praeda finem attulerit 
tributorum; on, 

praesensio: A medici et gubernatoris et im- 
peratoris ERRES est rerum fortuitarum; D II, 18. 

seientia: f. I, 1. fugit. 

V. ab: quae .. a te scis ji scio || et consule et 
- eratore summa cum religione esse servata; D 

08. cum ab eo (Metello), imperatore suo, (Ma- 

oe Romam missus esset; OÖ mi 79. 


imperatorius, ves Feldern: consi- 
lium: consilium illud ee fuit, quod 
Graeci ergarmynue appellant; N II, 

labor: quod ipse 2. laborem ie fa- 
ceret imperatorium; T II, 

laus: quod ab eo aus enireistik non admo- 
dum exspectabatur, qui ..; A II, 2 
e ee praeclarae mortes sunt imperatoriae; 


imperfectus, unvolllommen: imperfecto 


= Tg absoluto simile pulchram esse nihil potest ; 


his |Jiie |] (dominis) oboediet, 


238 


imperitus 

imperiosuß, gebietend, mädtig, herriid;: 
algs: utrum .. censes, Torquate, Imperiosum 
illum ... tuamne de se orationem libentius audi- 
turum fuisse an meam? F II, 60. 

domina: illa eupiditas ... honoris, imperii, 
provinciarum, quam dura est "domine, quam im- 
periosa, quam vehemens! P 40. 

philosophus: ut nimis Hk ae philosophi 
sit vetare meminisse; F II, 

urbes: „urbes uw Be imperiosas“, ut 
appellat Ennius; R I 


imperite, a: einfältig, unkundig: 
exordior: nec .. imperite exoraus es; fr V, 28, 

facio: non nulli istı.... faciunt imperite; LI, 4. 

fingo: neque solum fietum (id hs sed etism 
imperite absurdeque fictum; R II 

vocito: »has Graeci stellas Hyadas vocitare 
suörunt«, [a pluendo; Eur enim est pluere] nostri 
imperite Suculas; N II 


imperitus = unerfahren, unkundig, 
unmiffend, ungebilbet: A. algs: Academicus ... ab 
eis, quos deseret, insanus, temerarius- 
que clamabitur; A fr 20 uos quidem 
video esse multos, sed er rl. 55. quem 
(amorem) Caecilius »deum qui non summum pautet, 
aut stultum aut rerum esse imperitum« existumat; 
T IV, 68 

EBEN EDN 
dinis pendet; O 

rector: noster "hie rector, ... (iuris) eivilis non 
inperitus, sed ita, ” astrorum gubernator, physi- 
corum medicus; RV 

B, 1. er "si quae inscii inperitique 
pro salutaribus mortifera conseripserunt; L II, 13. 

laudant: ut delectentur imperiti Iaudentque 
es, quse laudanda non sint; O A, 15 

tribuunt: qui (imperiti) non I solum 
hominis deo tribuant, sed usum etiam membrorum ; 
N L 101. 


ui ex errore imperitae multitu- 


I, 1. capio: his capiuntur imperiti; T V, 3. 

delecto: f. I. laudant. 

fallo: ista sententia maxime .. 

impello: cum imperiti 
inpellerentur; R II, 18. 

induco: ea dificultas induxit ot vulgo go 
Kae. similes philosophos inperitorum, ut . 

2. sum: sunt .. illa imperitorum; N Ill, 39. 

3. probo: quod imperitis ea probari posse non 
arbitrabantur; T IV, en 

4. consto ex: contio, quas «= im 
constat, tamen iudicare solet . 

dico apud: apud imperitos tum illa dieta 
suut; F IV, 74. a imperitos (ille) audebat 
haeo dicere? R I 

loquor apud: ut apud imperitos isto modo 
loquar; FI 

In. en g’ IL, 1. indaco. 

IV. animi: quo facilius animos imperitorum ad 
win cultum a vitae pravitate converterent; 

elamores: qui clamores FVo atqus imperito- 
rum excitantur in theatris! F 

error: ut tollatur error omnis imperitorum; F 
I, 37. sive haece in errore inperitorum posita 
esse ... didieimus; R I, 56. 

inseitia: nee. . volgi . imperitorum insei- 
tiam despicere possum; N III 

opinio: a wur aiebant ad opinionem impe- 
ritorum esse fietas religiones; D 1,105. nec fiotus 
(Romuli auguratus) ad —— inperitorum, sed 
a certis acceptus; D ], 1 


fallit imperitos; 
facile ad credendum 


ritissimis 


imperitus 


vulgus: quanto melius haec vulgus imperito- 
rom! N I, 101. 

V. ab: quae (nomina) irrideri ab imperitis so- 
lent; F IH, 75. 


imperium (inp.), Befehl, Borfcrift, Herr- 
haft, Kommando, Gewalt, Reich, Regierung, Behörbe, 

fehlhaber: I. Subject: augent, continent: 
»imperis, Pa: egationes, quom senatus cre- 
verit populusve iusserit, ex urbe exeunto, duella 
iusta iuste gerunto, sociis parcunto, se et suos 
continento, populi sui gloriam augento, domum 
cum laude redeunto«; L III, 

est: imperia severiora nulla esse putant sine 
aliqua acerbitate iracundiae; T IV, 48. quod 
imperium, qui magistratus, quod regnum potest 
esse praestantius quam ..? R I, 28. si in animis 
hominum regale ||si|| imperium sit, unius fore 
dominatum, consilii scilicet; R I, 60. in qua {re 
publica), si in plures translata res sit, intellegi 
am licet nullum fore, quod praesit, inperium, 
uod quidem, nisi unum sit, esse nullum potest; 
& I, 60. gravioribus .. bellis etiam sine collega 
omne imperium nostri penes singuloe esse volue- 
runt; RI,63 nihil .. tam aptum est ad ius 
condicionemgue naturae ... quam imperium; L 
II, 3. »iusta imperia sunto;« LIIL,6. numquam 
.. 80 ... imperia (istorum) ... in bonis rebus 
aut expetendis esse duxi; P 6 

exeunt: f. augent. 

floret: bene apud maiores nostros senatus, tum, 
cam florebat imperium, decrevit, ut ..; D I, 92 

gerunt: |. augent. 

nascuntur: ex eisdem verborum prasstigiis et 
regna nata vobis sunt et imperia; F IV, 74. 

parcunt: f. augent. 

potest: f. est; R I, 58. 60. 

praeest: sic regum, sic imperatorum, sic 'ma- 
gistratuum, sic patrum, sie populorum imperis 
eivibus sociiaque ve ut corporibus animus; 
R III, 37. |. est; R I, 60 

redeunt; f, augent. 

I. nadı Verben: 1. abrogo: cum Collatino 
collegae Brutus imperium »abrogabat; O III, 40. 

accipio: nec .. imperia expetenda ac potius 
aut non accipienda interdum aut deponenda non 
numquam; O I, 68, 

adipiscor: honoribus imperiisque adipiscendis; 
F V, 57. 

amitto: ad exemplum amissi imperii portari 
in triumpho Massiliam vidimus; OÖ II, 28. 

antepono: ubi eos inveniemus, qui honores, 
magristratus, re. N aan opes amicitiae 
non anteponant? Lae 69. 

appeto: qui inperia consulatusque nostros in 
necessariis, non in expetendis rebus, muneris fun- 
gendi gratia subeundos, non praemiorum aut glo- 
riae causa adpetendos putet; R I, 27. 

confero: ut ... omnes ad eum (improbum) 
honores, omnia imperia, omnes opes, omnes undi- 
que copise conferantur; R III, 27. 

continuo: ea (imperis) continuantur, praesi- 
diis etiam, ut Athenis Pisistratus, saepiuntur; 


depono: f. depone imperium (3 &t) 2.1, 
©. 645 


despicio: si despicere se dicant ea, quae pleri- 
que mirentur, imperia et magistratus; Ö 1. 

do: da divitias, honores, imperia, opes, gloriam; 
T V, 45. cui (duei) quia privato sunt oppositi 
timores, dantur imperia; R I, 68. 

efficio: quid .. efhcitur ...? imperia, regna 
vel privatis vel populis; R Ill, 24. honvres, im- 

ria, victoriae ... sine hominum opibus ... eflici 
m) possunt; O IL, 20. 


29 


imperium 


0x zen si glorise causa imperium expetundum 
est; O III, 87. j. accipio, 

fulcio: quod (imperium) gloria debet fultum 
esse et benivolentia sociorum; O IH, 

guberno: regna, imperia, nobilitas, honores, 
divitiae, opes enque, quae sunt his contraria, in 
casu sita temporibus gubernantur; O I, 115. 

habeo: qui (xviri) .. summum imperium ha- 
berent; R II, 61. 

mando: mandant inperia, magistratus; RI, 47. 

miror: f, despicio. 

nomino: illud patrocinium orbis terrae verius 
quam imperium poterat nominari; OÖ II, 

obieio: huie tu viro quas divitias obicies? 
quae imperia? quae regna? R III, 40. 

obtineo: ut quisquam inveterata potestate aut 
ad deponendum imperium tardior esset aut ad 
optinendum munitior; R II, 23, 

pario: quorum rebus gestis — impe- 
rium Lacedaemoniis partum putatur; ÖO I, 7 

recuso: habent .. (voluptates agricolarum) ra- 
tionem cum terra, quae numquam recusat impe- 
rium; C 5l. 

saepio: f. continuo. — aubeo: f. appeto. 

teneo: consules summum imperium statim de- 
ponere (maluerunt) quam id tenere punctum tem- 
poris contra religionem; N Il, 11. quam diu im- 
periam populi Romani benefciis tenebatur, non 
inivriis; O II, 26. tenebat (Appius) non modo 
auctoritatem, sed etiam imperium in suos; C 97. 

traduco: si consuetudo ac licentia ... impe- 
en .. nostrum ad vim a iure traduxerit; RIII, 

2. paenitet: ut me imperii nostri, quo quasi 
Erg eius (terrae) attıngimus, paeniteret; R 

3. pareo: si .. isdem imperiis et potestatibus 
parent; L I, 23, siis .. (imperiis) cives modaste 
ac sine recusatione parenlo;«e L III, 6. quando 
... (sidera) animantis orts sunt eaque imperio 
parere didicerunt; Ti 30 

praebeo: hanc urbem sedem aliquando et do- 
mum summo esse imperio praebituram; R II, 10, 

praesum: magnis imperiis et provineiis prae- 
ful; P 37. 

studeo: frustra se aut pecuniae studuisse aut 
imperiis aut opibus aut gloriae; F I, 60. 

subicio: subiciunt se homines imperio alterius 
et potestati de causis pluribus; O II, 22, 

4. careo: usque eo (Dionysius) imperio carere 
non poterat; T III, 27. 

sum: »regio imperio duo sunto;« L III, 8, 

utor: quem ad modum utendum es pecunia, 
ueın ad modum honore, quem ad modum impe- 
rio; DI, 1 

5. constituo contra: ut contra consulare im- 
perium tribuni pl., sie illi contra vim regiam con- 
stituti; R II, 58. 

consulo de: is .. (Tullaus Hostilius) de im- 
perio suo exemplo Pompilii populum consuluit 
curiatim; R II, 31. 

decerto de: cum .. de imperio decertatur; 
01,38. cum duobus ducibus de imperio in Italia 
est decertatum, Pyrrho et Hannibale; Las 28. 

dimico de: cum Latinis, Sabinis, Samnitibus, 
Poenis, Pyrrho de imperio dimicabatur; O ], 38. 

sum cum: qui (Ap. Claudius) tum erat cum 
summo imperio; F II, 66. qui cum imperio sunt; 
C 64. — in: eum (filium) non taleım vıderi fuisse 
in imperio, quales eius mniores fuissent; F 1, 24. 

Il. nad + 1.cupidus: cur.. regem 
appellem lovis optimi nomine hominem dominandi 
eupidum aut imperii singularis, ... non tyrannum 
potius? R 1, 50. 


expers: sunt .. expertes imperüi; R I, 47. 


imperium 


2. contrarine: f. Il, 1. guberno. 

inimieus: duabus urbibus eversis inimicissimis 
huie imperio; Lae 11. 

turpis: ei (Philippo) senatus est assensus. 
turpe imperio; OÖ 11, 87. 

utilis: potest .. ulli imperio ... 
odium et infamia? O III, 88, 

8. dignus: recta, honesta, digna imperio, digna 
populo Romano, ... haec cum loqueris; F II, 76. 

praeditus: magnae .. res...ı%.. viris summo 
imperio praeditis ... gerebantur; R II, 56. 

V. nad Subftantiven: 1. adversarius: per- 
fuga ... gravem adversarium imperii sustulisset; 
oO III, 86. 

eupiditas: adde imperii, adde 
tatem; RI, 60. emm in imperiorum, honorum, glo- 
riae cupiditatem ineiderunt; O I, 26. quod in 
maximis animis ... plerumque existunt honoris, 
imperii, potentiae, gloriae cupiditates; O I, 26. 
illa eopiditas ... honoris, imperi, provinciarum, 
quam dura est domina! P 40. 

dedecus: quae (libido) cum probro privato 
eoniungeret imperü dedecus; 

dignitas: imperii dignitatem suis armis esse 
defensam; D I, 27. 

disciplina: ut dolore suo sanciret militaris 
imperii er Bet F 1, 35. 

exemplum: f. II, 1. amitto. 

fine»: FINIS IMPERII PROPAGAYIT; R II, 24. 

gonus; novum .. id genus imperii visum est 
et proximum similitudini regiae; R II, 56. quod 
genus imperii primum ad homines iustissimos et 
sapientissimos deferebatur; L Ill, 4. 

gloria: ea bella, quibus imperii proposita glo- 
ria est; OÖ 1, 38. Cyrum minorem, ... praestan- 
tem ingenio atque imperii gloria; C 59. 

insignia: ne plura insignia essent inperii in 
libero populo quam in regno fuissent; R II, 55. 

ius: cum (T. Torquatus) ipsi naturae patrioque 
panel ius maiestatisa atque imperi; 

modus: neque imperii nec libidinum (modus 
est); F I, 51. 

spes: qune (urbes) ad spem diuturnitatis con- 
derentur atque ımperü; R II, 5. 

samma: cum imperi summam rex teneret; 
R II, 50. 

vis: si minima vis adhibeator imperü; RI, 67. 
nec .. ulla vis imperii tanta est, quae .; OII, 


utile esse 


zu eupidi- 


5. 

2. bella de: bella aut pro sociis aut de imperio 
gerebantur; OÖ II, 26. 

certamen de: cum .. de imperio certamen 
esset cum rege generoso; O III, 86. 

lex de: is .. ut de suo imperio legem tulit; 
R II, 35. f. enriatus, lex (3 &t.) ®. I, ©. 593, b. 

V. Umftanb: 1. adfici: eos ... sic ut aliquo 
honore aut imperio aflectos observare et colere 
debemus; O I, 149, 

amplificare: eorum imperiis rem publicam 
amplificatam, qui religionibus paruissent; N II, 8. 

attingere: j. II, 2. 

augere: ut... rem publicam angeant imperio, 
agris, vectigalibus; O Il, 85. 

coörcere: vitiosas .. animi partes ut servos 
asperiore imperio eoörceri; R III, 37. qui vi op- 
pressos imperio coörcent; O II, 24. 

cogere: qui (eivis) id cogit omnis imperio le- 
gumque poena, quod vix paucis perauadere oratione 
philosophi possunt; RI, 3. 

gerere: neo, quia nusquam erat seriptum ..., 
ideirco minus Coclitem illum rem gessisse tantam 
NONE lege atque imperio putabimus; L II, 


gubernari: singulari imperio et potestate regia 


240 


impero 





. Tri gubernari et regi civitates, si 
‚15. 

immutari: eos, qui anten commodis fuerint 
moribus, imperio, potestate, prosperis rebus inmu- 
tari; Lae 54. 

prasesse: cum (Ü. Coponius) praetorio imperio 
classi Rhodiae prasesset; D I, 63. libidinose .. 
omni inperio et acerbe et avare populo praefue- 
runt; R II, 68, 

regi: f. gubernari, 

teneri: cuius (populi) imperio iam orbis terrae 
tenetur; R III, 24 

abl. comp.: ae a melius homini, ... nihil 
raestantius honoribus, imperiis, populari gloria 
iudicaverunt; T Ill, 8. öl a 

2. ab: posse a summis imperiis et summis po- 
testatibus comitiatus et coneilia vel instituta di- 
mittere vel habita rescindere; L II, 81. 

sine: sine quo (imperio) nec domus ulla nee 
eivitas ... stare ... potest; L III, 3 


impPero (inp.), befehlen, Herrchen, gebieten, 
anbefehlen: I. abfolnt: 1. unperfönlid: a. fub- 
ftantivifh: «. accommodo ad: ratio habet ... 
quiddam ,‚.. ad imperandum magis quam ad pa- 
rendum accommodatum; F II, 46. 

ar ad: eos ad imperandum deligi solitos; 
O II, 42. 

ß. dissimilitudines: et imperandi et serviendi 
sunt dissimilitudines coguoscendae; R III, 37, 

enus: ostendi .., quod esset imperandi genus; 
TIL, 58. 

modus: divitise, nomen, o vacuae consilio 
et vivendi atque aliis imperandi modo; RI, 5l. 
neque solum his |jiis]] (magistratibus) praescri- 
bendus est imperandi, sed etiam civibas obtem- 
perandi modus; L III, 5. 

ratio: quae lex est recta ratio imperandi atque 
prohibendi; L I, 42. 

sapientia: quod 
dum regeret imperan 
L 1i, 8. 

b. verbal: ast .. inpudens luctus maerore se 
eonficientis, quod rn eg non liceat liberis; T 
II, 26. sapientia iubet .. imperare quam plari- 
mis; R III, 24. ut filiis imperari corporis mem- 
bris propter oboediendi facilitatem; R II, 37. 
non .. aurum habere praeelarum sibi videri disit, 
sed eis, qui haberent aurum, imperare; C 55 (58). 

2. perfönlid: algs: religquum est, ut tute 
tibi imperes; T 11, 47. ut alter imperet, alter 
pareat; T II, 47. cum .. praecipitur, ut nobismet 
ipsis imperemus; T II, 47. is .. sive ea ratio 

. sic ılli parti imperabit inferiori, ut iustus 
parens probis flliis; T II, 51. totum in eo est, ut 
tibi imperes; T II, 53. qui tam scelerate impera- 
vit; T v. 56. illi.., qui in auspieium adhibetur, 
cum ita imperavit is, qui auspicatur: DICITO, & 
SILENTIUM ESSE VIDEBITUR; D Il, 72. iam de 
caelo servare non ipsos censes solitos, qui auspi- 
cabantur? nonc imperant pullario; DU, 74. cum 
is, qui inperat aliis, servit ipss nulli cupiditati; 
R I, 52, et qui bene imperat, paruerit aliquando 
necesse est, et qui modeste paret, videtur, qui 
aliquando imperet, dignus esse. itaque oportet 
et eum, qui paret, sperare se aliquo teımpore im- 
peraturum et illum, qui imperat, cogitare brevi 
tempore sibi esse parendum; L III, 5. »militine 
ab 60, qui imperabit, provocatio nec esto;« L III, 
6. »militine, ige iussi erunt, imperanto ..., 
domi ..;«e LIII,6. ut nemini parere animus bene 
informatus a natura velit niei ... utilitatis causa 
iuste et legitime imperanti; OÖ I, 13. uter esaet, 
non uter imperaret; O I, 38. Lacedaemonios in- 
iuste imperantes nonne repente omnes fere soeii 


gern. universum mun- 
i prohibendigue sapientia; 


impero 241 


impetus 


deseruerunt? O II, 26. non essem passus diutius 
eos (Romanos) imperare; O II, 75. quo modo ant 
cui tandem hie libero imperabit, qui non potest 
eupiditatibus suis imperare? P 33. tum ineipiat 
aliis imperare, cum ipse improbissimis dominis, 
dedecori ac turpitudini, parere desierit; P 38, 
animus: cur .. deus homini, animus imperat 
eorpori, ratio libidini ceterisque vitiosis animi 
partibus? R III, 36. cur .. deus homini, animus 


ey» 


deus, dominus: f. animus; R Ill, 36. 37. 

egestas: sunt ü ... »superstitiosi vater ... 
aut quibus egestas imperat«; D I, 132, 

homines: cum homines benivolentis coniuneti 

. eupiditatibus iis, quibus ceteri serviunt, im- 
perabunt; Lae 82. 

magistratus: si unus omnibus reliquis magi- 
stratibus imperabit; L II, 15. 

mulier: an ille mibi liber, eui mulier imperat? 
P 36. qui nihil imperanti (mulieri) negare potest, 
nihil reocusare audet; P 386. 

animus; R III, 87. 


parens: f. alg; TI, 51. 

patria: imperantem .. patriam Lacedaemoniis 
Measiinseanf relinquebat, quam acceperat ser- 
vientem; T II, 59. 

populus: noster populus in pace et domi im- 
perat; R I, 68. quae si populo Romano iniuste 
imperanti accidere potuerunt; O II, 29. 

ratio: haec (ratio) ut imperet illi parti animi, 
quae oboedire debet, id videndum est viro; T II, 
47. j. algs; T U, 51. animus; R III, 86. 37 

res publiea: tenere tantam et tam fuse late- 
que imperantem rem publicam; R V, 1 

rex: f. animas; R Ill, 37. 

II. mit Ergänzung: 1. ut: lovem imperavisse, 
at (Hannibal) Italiae bellum inferret; D I, 49. 
rebus .. divinis, quae publice fierent, ut „FAVE- 
RENT LINGUIS*, imperabatur inque feriis imperan- 
die, ut „LITIBUS ET IURGIS SE ABSTINERENT;* D 
I, 102. ut si quis medicus aegroto imperet, ut 
sumat »terrigename; D II, 138. ita.. (Cimonem) 
instituisse et vilicis imperavisse, ut omoin prae- 


berentur; O II, 64. 
2. ifip: simperavi egomet mihi omnia ad- 
sentari«, ut ait .. Terentius; Lae 9. qm 


(Agamenmnon) ... ssolyere imperat secundo ru- 
more adversaque avie; D I, 29. 

II. mit Object: algd: quae praescripta et 
quasi imperata sint; A II, 8. si imperes, quod 
facere non possim; F II, 105. eam .. (naturalem 
legem) vim obtinere reeta imperantem prohiben- 
temque contraria; N I, 36. graves .. dominae 
cogitationum lubidines infinita quaedam cogunt 
atque imperant; R VI, 1. »quod... is, qui bellam 
geret, imperassit, ius rmtumque esto;« L III, 6 

ferias: f. I, 1. ut; D I, 102. 


impertio (inp., inpartio: f. IL. algd; R I, 
69), zuteilen, gewähren, wibmen: I,1. unperfönlid: 
saepe idoneis hominibus indigentibus de re fami- 
a inpertiendum, sed diligenter atque moderate; 

IL, 54. B 
2. algs: et amicis inpertientes et rei publicae; 


Il. 


II. algd: quae (iustitia) non modo numquam 
nocet cuiquam, sed contra in ad impertit alıquid 
Ilaliquid adfert ||; F I, 50. placet ... esse alind 
auctoritati prineipum inpartitum ac tributum; R 
1, 69. (mercatura) multa undique apportans mul- 
tisque sine vanitate impertiens; Ol, 151. ut... 
inpertiant ea suis communicentque cum proximia; 
Lae 70. f. ius. potestatem. studia. 

calorem: quarta pars mundi... 
- omnibus salutarem inpertit ... 


ceteris natu- 
eslorem; NI, 


divinationem: illius (Epicori) .. deus nihil 
habens nec sui nee alieni negotii non potest ho- 
minibus divinationem inpertire; vester autem deus 

otest non inpertire, ut nihilo minus ... homini- 
ar consulat; D II, 40. 

donum: ut donum hoc dirinum rationis et 
eonsilii ad fraudem hominibus, non ad bonitatem 
impertitun esse videatur; N III, 75. 

familias: quod molestiis |j molestias || sene- 
ctutis suse vestras familias || vestris familiia |] im- 
pertire posset; R V, 10. 

ius: si aut nihil iuris impertias aut parum; 
R IV, 8. 

molestias: f. familias. 

potestatem: inperti etiam populo potestatis 
aliquid; R H, 50. 

studin: ut aliquid suorum studiorum philoso- 
phise quoque impertiat; F V, 6. 


impetibilis, unerteäglig: quem .. (do- 
lorem) vos, cum improbis poenam proponitis, im- 
petibilem facitis; F II, 57. 


impetrio (inp.), dur günftige Wahrzeichen 
zu erlangen fuchen: I. alqs: qui evenit, ut is, qui 
impetrire velit, econvenientem hostiam rebus suis 
immolet? D II, 35. 

I. rem: cum .. magna vis videretur esse .. 
inpetriendis consulendisque rebus ... in haruspi- 
eum diseiplina; DI, 3. ut nunc extis, ... sie 
tum avibus magnae res inpetriri solebant; DI, 8. 


impetro (inp.), bewirken, erlangen, erreichen, 
Erfolg haben: I. alqs: quid multa? impetrat; O 
II, 59. si contendisset, impetraturum non fuisse; 
Lae 39, 

U, 1. de: [nisi de redimendis iis, qui capti erant, 
impetrassent); O I, 40. nisi de redimendis capti- 
vis impetravissent; O III, 118. 

2. ut: cum ab Epicuro ... non impetrent, ut 
verum esse concedat, quod ita effabimur; A 11, 97. 
a te impetrarim lubenter, ut ...—; TV,82, si 
inpetraritis, ut concedamus ..; N I, 94. a rege 
opulento vir summus facile impetravit, ut grandi 
pecunia adiuvaretur; O II, 82, si... nec ab eo, 
ee pepigerat, impetret, ut . . lieeat; O II, 


III, alqd: quo impetrato in maximos luctus 
ineidit; I, 32. quodsi reetum statuerimus vel 
concedere amicis, quidquid velint, vel inpetrare 
ab iis jjeis ||, quidquid velimus; Lae 38. consi- 
derandum est, eb quid postules ab amico et quid 
patiare a te impetrari; Lae 76, j 

exceptionem: a me istam exceptionem num- 
quam impetrabunt; A II, 97. 

optatum: quo optato impetrato Theseus in 
maxumis fuit luctibur; O ITI, 9. 

rem: re a senatu non impetrata; O II, 113. 


impetus (inp.), Umfhtoung, Ungeftäm, An- 
geil, Andrang, Drang, Trieb: I, adveniunt: qui- 
us (armis) eorum (casuum et eventuum) adve- 
nientes impetus diutarna praemeditatione fran- 
gantur; T III, 81. 
3 


impetus 

ceonficit: cum .. impetum caeli cum admirm- 
bili celeritate moveri vertique videamus |] vide- 
mus|| constantissime conficientem vicissitudines 
anniversarias; N II, 97. 

habet: populi impetus periculi rationem sui 
non habet; L Ill, 23. 

pertinent: ut, earum (ferarum) motus et im- 
petus quo pertineant, non intellegamus; F I, 34. 

sunt: multo .. et in hostem et in inprobum 
civem vehementiores iratorum impetus esse; T IV, 


II, 1. cohibeo: cum (sapiens) insanos atque 
indomitos impetus volgi cohibere non possit; 

converto: »cum fortuna mutata impetum con- 
vertat || convertit ||;« T III, 71. consolatores ipsos 
confiteri se miseros, cum ad eos impetum suum 
fortuna convertenit; T II, 73. 

facio: f. faclo, III, impetum (4 St.) ©. 17, a. 

frango: f. I. adveniunt. — habeo: f. hn- 
beo, Ill. impetus (3 &t.) &. 126, a. 

moveo: f. I, confieit. 

reformido: ut (bestiae) ... 
nullos ictus reformident; T V, 79. 

reprimo: saepe .. populi impetum iniustum 
auspiciis di immortales represserunt; L III, 27. 

sustineo: Athenienses cum Persarum impetum 
nullo modo poasent austinere;, O III, 48. est... 
prudentis austinere ut cursum, sic impetum beni- 
volentiae; Lae 68, 

verto: f. I. confieit. 

2. sum: horum sunt auguria non divini impe- 
tus, sed rationis humanae; D I, 111 

3. libero: * impetu liberavissent, nec C. [| G. |] 
Duelius ... terrore Karthaginis; R I, 

4. vindico ab: sapientiam .. esse solam, quae 
nos a libidinum impetu et a formidinum terrore 
vindicet; F I, 46. 

UI, 1. coneitari: an quodam animi ardore 
atque impetu concitati (fortes viri proelium in- 
eunt)? F 11, 60, 

eoncuti: leniter atque placide fides, non vi et 
impetu, concuti debere *; R fr 9. 

consumi: quarum (beluarum) impetu docet 
rau hominum genera esse consumpta; O II, 
16, 

contendere: ut (tauri) pro vitulis contra leo- 
nes summa vi impetuque contendant; F III, 66. 

deleri: quanto plures deleti sint homines ho- 
ui id est bellis aut seditionibus; 

efferri: iactationes .. animorum ineitatae et 
impetu inconsiderato elatae; T V, 15. 

erri: illae (beluae)... ad eam .. (voluptatem) 

ferantur omni impetu; O I, 105. 

incitari: vel morbo in omnes vel repentino 
gen quasi vento impetu animi incitatı; O1, 


nullos impetus, 


incurrere: nec tantum in alios caeco impetu 
(cupiditates) ineurrunt; F I, 44. 

infligere: =hos ... non biformato impetu 
Centaurus ictus corpori inflixit meo«; T II, 2. 

terreri: se neque fortunae impetu nec multi- 
tudinis opinione ... terreri; T V, 30 

venire: cum (Xerxes) tanto impetu in Graeciam 
venisset; F II, 112. 

zum Gaß: »quoniam || quom iam || quieti cor- 
pus nocturno inpetu dedie; D I, 44. 

2. ex: ex hoc cursu atque impetu animorum ad 
veram laudem atque honestatem illa pericula ad- 
euntur in procliis; T Il, 58. 


impie, gottlos, rudjlos: I. committo: »sa- 
crom commissum, quod neque |jnec|| expiari 
poterit, impie commissum esto;« L LI, 


242 


impius 


eruento: ut ... etiam trucidare aliquem et 
impie cruentari (videatur); D I, 60. 

acio: non indocte solum, verum etiam impie 
faciat, si deos esse neget; N II, 44. 

U. ingratus: tam impie ingratus 0 
ut eam sccuset, quam vereri deberet? T V, 6. 


impietas (inp.), Gottlofigteit, Rucjlofigteit: 
l. facit: si nihil est, quod taın miseros faciat 
quam impietas et scelus; F IV, 66. 

II. adiungo ad: ad impietatem in deos in ho- 
mines adiunxit iniuriam; . 

IIL duces: qui ipei fuerint impietatis duces; 
Lae 42. 

expiatio: scelerum in homines atque in deos 
inpietatum |limpietatum || nulla expiatio est; 


impigritas (inp.), Unermübfiteit: num- 
uam viri fortissimi fortitudinis, inpigritatis, pa- 
tientise *; R II, 40. 


impingo, anfdrängen: quid? huic calix 
mulsi impingendus est, ut plorare desinat, aut ali- 
quid eius modi? T III, 44. 


impius (inp.), gottlos, ruclos, gewiffenfos, 
frevelhaft: A. algs: saepe visne formae deorum 
quemvis non aut hebetem aut impium deos prae- 
sentes esse confiteri coögerunt; N U,6. qui. 

raeter ceteros in omni religione inpii (fuerant); 
L II, 42. quae qui tollunt, etiam adversus deos 
inmortales impii iudicandi sunt; O III, 28. 

algd: cui (gloriae) dedecori esse nefas [et vi- 
tium] |jet impium || iadieandum est; O I, 121. 

arma: a re publica forensibusque negotiis armia 
impiis vique prohibiti; O III, 1 

audacia: sacerdos ... audaciam in * et in- 
mittendis Jin admittendis | religionibus foedis 
|| foedas || damnet atque impiam iudicet; L I, 37. 

bellum: ut omne bellum, quod denuntiatum in- 
diectumgque non esset, id iniustum esse atque in- 
pium iudicaretur; R II, 31. 

causa: secutus est, qui in causa impia ... 
non aingulorum cirium bona publicaret, sed ..; 

consuetudo: mala.. et impia consuetudo est 
contra deos dieputandi; N II, 168, 

fabulae: ie ratio non inelegans inclusa 
est in impiaa fabulas; N II, 64. 

fraus: ne... neglectis iis (auspiciis rebusque di- 
vinis) impia fraude ... obligemur; DI, 7 

genus: hoc omne genus pestiferum atque im- 
pium ex hominum communitate exterminandum 
est; O III, est .. totum (hoc genus) scelera- 
tum et impium; O II, 37. 

manus: si impias propinguorum manus effuge- 
ris; R VI, 12. 

puer: qui (puer) primum, ut impio dignum fuit, 
patribua omnem honorem eripuit; L III, 19. 

rex: illud etiam apud Accium ... quamquam 
ab impio rege dieitur, luculente tamen dicitur; 
O III, 102. 

sententiae: cum (is philosophus) impiis sen- 
tentiis damnatus esaet; D I, 1 

B, L abnuit: guorum (impiorum) tamen nemo 
tam audax umquam fuit, quin ... abnueret ..; 
L 1,40. 

appeliant: quae si appellare audent impii; 

I, 40. 


audent: u ne audeto placare donie iram 
deorum«; L II, 22. donis impii ne placare audeant 
deos, Platonem audiant; L Ir, 41. f. appellant. 

audiunt: f. audent; L II, 41. 

eat: f. abnuit. mutant, 


impius 


wutant: omnes scelerati atque impii, quorum 
tu te ducem esse profiteris, quos leges exilio ad- 
fici volunt, exules sunt, etiamsi solum non muta- 
runt; P 31. 

lacant: f. audent; L II, 22. 41. 
‚1. adficio: f. I. mutant. 

defendo: nocentem aliquando, modo ne nefa- 
rium impiumque, defendere; O II, 51. 

vexo: quaenam sollicitudo vexaret impios sub- 
lato supplieiorum metu? L I, 40. 

2. convenio inter: quod inter omnis nisi ad- 
modum impios convenit; N III, 7. 

dico de: quid de sacrilegis, quid de impia 
periurisque dicemus? N I, 68. 

1. alga: f. I. abnuit. — dux: f. I. mutant. 

poenae: dieit ... de... reliqua post mortem 
tranguillitate bonorum, poenis impiorum |j [dieit 

. impiorum] ||; L II, 68. 

ratio: piorum .. et impiorum (deoe) habere 
rationem; L II, 15. 

IV. ab: qui illam custodem urbis ... 
ab impiis passi non sumus; L II, 42, 


implacabilis (inp.), unverfögntig: =nec 
mihi Iunonis terror inplacabilis .. tantum invexit 
-.. malie; T II, 20. 


impleo (inp.), anfülen, erfüllen: animos: 
implet .. (stips) superstitione animos et exhaurit 
domus; 40. 

libros: alter .. de ipsa iustitia quattuor im- 
rag sane grandis libros; R III, 12. innumers- 
ilia nascuntur, quibus implentur iuris consulto- 
rum libri; L II, 48. 

volumen: de quibus (rebus) volumina impleta 
sunt non a nostris solum, sed etiam a Chrysippo; 
A 11, 87. tuis .. oraculis Chrysippus totum vo- 
lamen inplevit; D II, 115. 


implieatio (inp.), Berfleßtung: huc adde 
nervos ... eorumque inplicationem corpore toto 


pertinentem; N II, 139. 


implico (inp.), verwideln, verfälingen, ver- 
fnüpfen, verbinbin: alqm: dum me ... rei publicae 
... CUr& ... multis officiis implicatum et con- 
striotum tenebat; AI,11. ante implicatur aliquo 
certo genere cursuque vivendi, quam potuit, quod 
optimum esset, iudicare; O 1, 117. qui ... con- 
ducunt locant contrahendisque negotiis implican- 
tur; O II, 40. satis superque esse sibi suarum 
cuique rerum, alienis nimis implicari molestum 
esse; Lae45. implicati ultro et citro vel usu diu- 
turno vel etiam offieiis repente ... amicitias ... 
disrumpimus; Lae 85. 

algd: nec .. in Torquati sermone quiequam 
implicatum aut tortuosum fuit; F III, 3. quae 
quattuor quamquam inter se colligata atque im- 
plicata sunt; O I, 15. 

snimos: ne natura ... animos .. dederit ... 
separstim suis angoribus et molestiis implicatos; 
T V,3. quo minus (animi) se admiscuerint atque 
N hominum vitiis et erroribus, hoc ..; 
r V, 9. 


violari 


deum: nullis occupationibus (deus) est inplica- 
tus; NI,51. ne ille as est inplicatus molestis 
er et operosis! N I, 52. 
ominem: ut (homo) ... se implicet primum 

eivium, deinde omnium mortalium societate; FU, 

imitatricem, matrem: f. volnptatem. 

probabile: eo per .. expedito, soluto, 
libero, nulla re implicato; A II, 105. 

rationem: neglecta (ratio) multis implicatur 
erroribus; T IV, 58. 


20 





D impono 
vim: quam (vim di immortales) tum terrae ca- 
vernis includunt, tum hominum naturis implicant; 

voluptatem: quas penitus in omıni sensu in- 
plicata insidet, imitatrix boni, voluptas, malorum 
autem mater omnium; L ], 47. 


imploro (inp.), anflegen, anrufen: alqm: 
lIovem Olympium ...(athleta) inplorabit; T II, 40. 

fidem: f. fides, II, 1, imploro (3 ©t.) ©. 46, b. 

memoriam: ille Heracliti memoriam implorans; 
AU, 1. 

opem:; ut ille, qui navigat, cum subito mare 
coepit horrescere, et ille aeger aa morbo 
unius opem inplorat, sie ..; R I, 68. 


impono {inp.), auflegen, binauflegen, auf: 
ftellen, fegen, einjhiffen, auferlegen, geben, zufügen: 
alqm: Metellum .. multi Slü filiae, nepotes ne- 
ptes in rogum inposuerunt; T I, 85. qui (Er) 
rogo impositus revixisset; R VI, 

algd: nec e lapide exeitari plus nec inponi, 
quam quod capiat laudem mortui; L II, 

animos: quasi in currum universitatis (animos) 
inposuit; Ti 43. 

apicem: ab aquila Tarquinio apicem inpositum; 

bona: qui (Critolaue) cum in alteram lancem 
animi bona imponat, in alteram corporis et ex- 
terna; T V, 51. 

chorum: iste chorus virtutum in eculeum im- 
positus; T V, 18. 

coronam: quod »coronam virtute partam« et ei, 
qui peperisset, et eius parenti sine fraude esse lex 
inpositam iubet; L II, 50. 

dominum: inposuistis in cervieibus nostris 
sempiternum dominum; N I, 54. 

exercitum: cum M. Crasaus exercitum Brun- 
disii inponeret; D II, 84. 

exspectationem: permagnam tu quidem ex- 
pectstionem ... inponis orationi meae; R I, 37. 

fastigium: quoniam operi inchoato, prope 
tamen absoluto tamquam fastigium inponimus; 
O IH, 38 

hermas: nec hermas, quos vocant, licebat in- 
poni; L U, 65. 

iniurias: cum calamitates clarissimorum viro- 
rum iniuriasque iis ab ingratis inpositas civibus 
colligunt; R I, 4. 

iuga: nos onera quibusdam bestiis, nos iuga 
inponimus; N Il, 151. 

eges: ille vir bonus ... cur has sibi tam gra- 

ves leges imposuerit; A II, 23. qui legibus im- 
positis dieputant; T V, 83. cum is, qui inperat 
aliis, ... nec leges inponit populo, quibus ipse 
non pareat; RI, 52. ei .. illi Athenis leges 
inponere voluissent; LI, 42. cui (mulier) leges 
imponit; P 36. 

mulierem: ea (mulier) laeta prosequentibus 
suis una cum viro in rogum imponitur; T V, 78. 

nomen: qua ex similitudine etiam nomen ei 
rei, quod ante non fuerat, seraimpıs imposuit; 
A U, 145. quibus rebus haec nomina imponam; 
A fr 19. nomen imponis, in motu ut sit (voluptas) 
et faciat aliquam varietatem; F II, 75. nobis, 
quibus etiam verba parienda sunt imponendaque 
nova rebus novis nomina; F II, 8, vide, ne ma- 

is .. tuum fuerit ... non nova te rebus nomina 
imponere; F Il, 10. si .. Zenoni licuit ... in- 
auditum quoqgue ei rei nomen imponere; F III, 15. 
usecumque rebus iis ... nomina imponis, memo- 
riae mando; F III, 40. quis .. ferre posset ..., 
quibus rebus eandem vim tribueret, alia nomina 
imponenten? FIV,21. qui primus, quod summae 
sapientiae Pythagoras visum est, omnibus rebus 

317 


impono 


244 


imposuit nomina; T I, 62. ineptias (quod enim 
levius {]lenius |] huie levitati nomen imponam?) 

onera: f. iugn. 

personam: nobis .. personam imposuit ipsa 
natora magna cum excellentia praestantiaque ani- 
mantium reliquarum; O I, 97, quam (personam) 
casus aliqui aut tempus inponit; O IL, 115. 

pondera: ut .. necesse est lancem in libram 
ilıbra | ponderibus impositis deprimi, aic ..; 

‚88 

BaEanı: supra .. inpositum puteal accepimus; 
D 1, 383. 

vulnera: quae hic (C. Gracchus) rei publicae 
Den De esdem ille (Drusus) sanabat; 


importo (inp.), einführen, bringen, herbei« 
Bas verurfachen: alqd: haee casus importat; T 

‚29. j. incommodum, 

segritudines; inportant .. (animorum motus) 
aegritudines anxias atque acerbas; T IV, 34 

artes: non esse nos transımarinis nec inportatis 
artibus eruditos, sed genuinis domesticisque vir- 
tutibus; R II, 29, 

avaritiam, cupiditates: Poeni primi mer- 
caturis et mercibus suis avaritiam et magnificen- 
tiam et inexplebiles cupiditates omnium rerum 
inportaverunt in Graeciam; R III, fr 3. 

incommodum: si quid importetur nobis in- 
commodi; OÖ II, 18, 

inritamenta: quae (invitamenta) vel capiuntur 
vel importantur; R II, 8. 

magnificentiam: f. avaritiam. 

merces, mores: inportantur non merces solum 
adventicine, sed etiam mores; R II, 7. 

sollicitudines: eas .. ipsas sollieitudines ... 
a dis immortalibus supplici causa importari pu- 
tant; FI 51. 

Lüde: hoc est verum esse, confidere suis testi- 
bus et } inportata insisterel A II, 80. 


importunitas (inp.), Rüdfictslofigteit, 
t: I. est: inportunitas .. et inhumanitas 

omni setati molesta est; U 7. 

DI. alge: quamquam miror, illa superbia et in- 

ortunitate (Tarquinius) si quemquam amicum 
habere potuit; Lae 54. 

III. venire: tu non vides unius inportunitate 
et superbia Tarquinii nomen huic populo in odium 
venisss regium? R I, 62. 


importunußs (inp.), ungünftig, rüdfidts- 
108, ungeftüm: algs: nollem me ab eo ortum, tam 
importuno tamque crudeli; F I, 35. 

alqd: fac ista esso non a around FI, 85. 

homo: summo cruciatu supp Bm Q. Varius, 
homo importunissumus, perüt; N Ill, 81, 

rex, tyrannus: tam .. esse olemens tyrannus 
quam {rex] inportunus potest; R 1, 50. 


impotens, onmädtig, jhwad, zügellos: 
A. homo: ue homini infanti aut impotenti in- 
iuste facta conducunt; F I, 52. 

lastitia: qui ... nulla impotenti laetitia ec- 
ferantur; T V, 17. 

B. cupiditates: sic distrahuntur in contrarias 
partis impotentium cupiditates; T V, 60. 


impotentia (inp.), Unbändigfeit, Bügel- 
Iofigleit: I. adipiscitur, al.: animurum motus 
inflammant ... inpotentiam quandam animi & 
temperantia et moderatione plurimum dissidentem, 
quse si quando adepta erit id, quod ei fuerit 
concupitum, tum ecferetur alacritate, ut „nihil ei 
constet, quod agat“; T IV, 4. 35. 


improbitas 
habet: color, vox, oculi, spiritus, inpotentia 
dietorum ac factorum quam partem habent sani- 
tatis? T IV, 52. 
I. dico al.: f. I. adipisecitur. 
II. ob: »ob scelera animique inpotentiam et 
superbiloquentiam«; T IV, 35. 


impressio, Eindrud, Ausbrud: 1. ex- 
plano: in lingua etiam explanatam vocum im- 
pressionem (eese); A I, 19. 

2. intersum inter: inter ipsas impressiones 
nihil interesse, aod inter species et quasdam for- 
mas eorum (visorum); A II, 58. 


in primis j. in, B, ıv, 7. 


imprimo (inp.), aufbrüden,, eindrüden, ab- 
drüden, einprägen: alqd: esse aliquid perspicui, 
verum illud quidem, |jet|] impressum in animo 
atque mente; A Il, 3. quo modo ista aut per- 
spicus dicemus aut in animo impressa subtiliter ? 
A II, 34, qui (Peripatetieus) id pereipi posse di- 
ceret, quod impressum esset a |je|]| vero, neque 
adderet illam magnam accessionem: „quo modo 
imprimi non posset a falso;* A II, 112, cetera .. 
usque temporis ortum impressa |] expressa | 
ab illis, quae imitabatur, ecfinzerat; Ti 34. 

animum, ceram: an inprimi quasi ceram ani- 
mum putamus? T 1, 61. 

intellegentias: quae .. in animis imprimun- 
tur ... inchoatae intellegentiae, similiter in om- 
nibus inprimuntur; L I, 30. 

litteram: sus rostro si humi A litteram in- 
presserit; D I, 28. 

notionem: unde postes notiones rerum in 
animis imprimerentur; A I, 42, quod in omnium 
animis eorum bamen} notionem inpressisset ipsa 
natura; N I, 43, 

notitias: quo e genere nobis notitiae rarum 
imprimuntur; All, 21. si..essent eae (notitiae) 
falsae aut eius modi visis impressae, qualia ..; 
A II, 22. 

sigilla: quid, si in eiusdem modi cera centum 
sigilla hoc anulo impressero ? A II, 86. 

signa: similitudines .. aut geminorum aut 
signorum anulis impressorum pueriliter consectan- 
tur; A II, 54, ut sıgna quasdam sic verba rebus 
inpressit; R II], 3, 

speciem: visum obieetum inprimet ... 
quasi signabit in animo suam speciem; Fa 48. 

suleum: cum terra araretur et sulcus altius 
esset; impressus; D Il, 50. 

verba: f. signa; R II, 3. 

visum: visum .. impressum eflictumque ex eo, 
unde esset; A II, 18. cum visa in animos || ani- 
mis || imprimantur; A II, 58. (visum) ex eo, quod 
esset, sicut esset, impressum et signatum et efü- 
etum; A II, 77. 


improbe (inp.), unreblid, fäleht: do: si 
lures sunt ii, quibus inprobe datum est, quam 
ılli, quibus iniuste ademptum est; O UI, 79. 
facio: ut (is) dolere alterius improbo |] im- 
probe |] facto videatur; F Il, 54. qui aliquid im- 
probe faciat; F II, 57. improbe feceris, nisi mo- 
nueris, ne assidat; F II, 59. quaero, ... num 
(venditor) id iniuste aut inprobe fecerit; O III, 54. 
pario: quas (cupiditates) nulla praeda umquam 
improbe parta minuit; F 1, 51. 
utor: qua (calliditate) perpauci bene utuntur, 
. innumerabiles autem improbe utuntur; N III, 
75. quae (providentia) rationem dederit iis, quos 
scierit ea perverse et inprobe usuros; N LI, 78. 


improbitas (inp.), Unredligteit, Schled- 
tigkeit, Frechheit: I. adest, al.: improbitas si cuius 


et 


improbitas 


in mente consedit, hoo ipso, quod adest, turbulenta 
est; si vero molita quippiam est, quamvis oceulte 
fecerit, numquam tamen id confidet fore semper 
oceultum; FI, 50, 
est: quia nulla eit in dolore neo fraus nec im- 
probitas; F IV, 52. j. adest. 
sinit, versatur: non ob ea solum incommoda 
fugiendam im = ee putamus, sed multo 
etiam magis, quod, cuius in animo versatur, num- 
quam sinit eum respirare, numquam acquiescere; 


u, 1. fugio: . L sinit, 

mando: simiae Dodonasse improbitatem 
historiis Graecis mandatam esse demiror; D II, 69. 

2. utor: videturne (Atreus) summa in robitate 
usus non sine summa esse ratione? N II, 

3. arceo ab: quae vie est .., quae magis ar- 
ceat homines ab improbitate omni, quam si sen- 
serint ..? P 23. 

Il. patrocinium: cum me improbitatis patro- 
cinium suscipere voltis; R III, 8, 


improbo {inp.), mißbilligen, tabeln, ver» 
werfen: alqd: qui etiamsi baee non improbent, 
tamen ..; AIL,5. hoc negas te posse nec ad- 
probare nec improbare; qui igitur magis illud? 
AI, 96. cum (sapiens) se a respondendo, ut aut 
adprobet .. aut improbet || [ut . robet] ||, 
sustineat; A 11, 104. an est a, eh positum 
(sapiens) vel improbare vel adprobare possit, du- 
bitare non possit? A II, 107. haec inprobantur 
a Peripateticis, a Stoicis defenduntur; D I, 72. 
ea, quae probabilis mihi videantur, sequi, quae 
contra, inprobare; O II, 8. 

definitiones: plerique ... definitiones ipaa- 
rum etiam evidentium rerum non improbant; 
A U, 18. 

dwogr»: Zaoyrp illam omnium rerum improbans 
}| comprobans, non probans ||; A II, 148 

genera: aut ea quoque genera divinandi sunt, 
quas tu reotissume improbas, aut ..; D II, 109. 

necessitatem: Chrysippus .. cum .. necessi- 
tatem inprobaret; Fa 4l, 

quaestus: re | 7 quaestus, qui in odia 
hominum incurrunt; O I 

res: rebus sumptis adiungan ex lis sequendas 
0886 , alias improbandas; A II, 95 

studia: incent.. em studia) semper, quae apud 
quosque improbantur; I, 4. 


improbus (inp.), unreblih, böfe, fchledt, 
ruchlos, re A. bei Subftantiven: alqs 
(vgl. B): . contra .. |leum|], qui sit im- 
undane, (eivitas) existimet esse summa probi- 
tate ac fide; U, 27, quos improbos, maledicos 
ll maleficos |j : fraudulentos putant; O 11,36. om- 
nes non inprobi humiles .. . praesidium sibi pa- 
ratum vident; O Il, 70. ergo et Pythius et omnes 
aliud agentes, aliud simulantes perädi, improbi 
malitiosi; O III, 60. ut inprobo et stulto et in- 
erti nemini bene esse potest, sic bonus vir ... 
miser esse nemo potest; P 19. ego vero te non 
stultum, ut saepe, non inprobum, ut semper, sed 
dementem * |jinsanire *|]; P 27. 

alqd: id .. improbum est; O ILL, 40. 

civis: multo .. et in hostem et in inprobum 
eivem vehementiores iratorum impetus esse; T IV, 
43. Carbonis est tertis (lex) ..., seditiosi atque 
inprobi eivis; L III, 35. 

civitas: qui (viri) illa urbe pulsi carere ingrata 
quam manere in inproba maluerunt; L 

domini: tum incipiat aliis imperare, cum ipse 
improbissimia dominis, dedecori ac turpitudini, 
parere desierit; P 33. 


| eerari rem pu 





improbus 


factum: quae .. tanta ex improbis factis ad 
minuendas vıtae molestias accessio potest; fieri, 
quanta ad augendas? FI, 51. ut (is) dolere alte- 
rıus improbo N improbe || facto videatur; F I, 54. 
homines: populares homines inprobos, ... 
Cleonem, Cleophontem, Hyperbolum (comoedia) 
laesit; R IV, 11. 
tribunus: ut caveres, ne qnis improbus tribu- 
a plebis ... arriperet te; A II, 63 
B. allein: L appetunt: inprobi .. et avari, 
quoniam incertas ... possessiones habent et plus 
semper adpetunt, nec eorum quisquam adhuc in- 
ventus est, quoi, quod haberet, esset satis, inopes 
ac pauperes existimandi sunt; P 52. 
curat: non .. de improbo, sed de cullido im- 
robo quaerimus, qualis Q, Pompeius in foedere 
Numantino inftiando fuit, nec vero omnia timente, 
sed primum qui animi conscientiam non curet; 
habent: ista omnia talia videmus, ut et 
|etiamı |] inprobi habeant et absint probis; P 7. 
h appetunt. 
indicant: multi u etiam, ut te consule, 
ipsi se indicaverunt; F I, 50. 
possunt: nec ob aliam causam ullam boni im- 
probis, improbi bonis amici esse non possunt, nisi 
quod tanta est inter eos quanta maxima potest 
esse, morum studiorumyne distantia; Lae 74. 
sunt: isto modo ne improbos quidem (repreben- 
derem), si essent boni viri; FI, 23. |] eum |] 
animi conscientia improbos exeruciari, tum etiam 
poenae timore, qua aut aficiantur aut semper sint 
in metu ne afliciantur aliquando; F II, non 
. ita dicunt eos (improbos) c8se gervos, ut maAn- 
cipia, ... sed quis neget omnes leves, omnes 
cupidos, omnes denique improbos esse servos? P 
35. f. possunt. — II, 2. statuo. 
timet: j. curat. 
vivit: ut Plato ... nihilo melius quam quivis 
improbissimus nec beatius vixerit; F IV, 21. 
ohne Berb: kyrä omnes improbi servi [| servi 
ig. om. imp.|l; 
‚1. adficio: quae (leges) supplicio u 
BE , defendunt ac tuentur bonos; L UL, 13. 
ji. I sunt; FU 53 
castigo: qua (oratione animus) castiget im- 
probos; L I, 62 
colo, diligo: ut ... contra .. ille improbus 
laudetur, colatur, ab omnibus dili, we omnes ad 
eum honores ... conferantur, vir ue optimus 
omnium existimatione a lisa 2; UL, 27. 
excrucio: f. I. sunt; F II, 58, 
existimo: ita prorsus existimo, bonos beatos, 
"habos: miseros; T V,35. j. colo, — I. appetunt. 
Bee incauti potius habendi sunt inprobi; 


ie: f. 1. appetunt. 

iudico, laudo: ). colo, 

moveo: quae (lex) ... neo improbos iubendo 
aut vetando movet; R LIE, 38, 

reprehendo: f. I. sunt, F II, 23. 

2. evenio: quae Be eveniunt impro- 
bis; F I, 53. nec minus (dies deficiat), si comme- 
morenn, quibus improbis.optime (evenerit); N III, 81. 

haereo: quod ... improbis semper aliqui scru- 
pus in animis hacreat, semper iis ante oculos iu- 
dieia et supplicia versentur; R III, 26. 

päareo: ne pareant inprobis . * isdem la- 
Hiioın patiantur; R I 

propono: quem quidem a vos, cum 
hs. poenam proponitis, impetibilem facitis; 


statuo: inprobis poena statuenda est, 
nec vero minor iis, qui secuti erunt Bere ame 
iis, qui ipsi fuerint impietatis duces; Lae 4 


improbus 246 impulsio 
versor: |. haereo. tem super le er assidere; FII, 59. quo- 
3. confero ad: f. 1. colo. rum eg in 


demigro ab: mortemne mihi minitaris, ut om- 
nino ab hominibus, an exilium, ut ab inprobis 
demigrandum sit? P 18. 

mereor de: causa non fuit, cur (deus) de in- 
probis bene age N I, 

quaero de: fi curat. 

sum inter: |. I. possunt. 

venio ad: a quo .. rei familiaris ad paucos, 
en ad multos inprobos venit hereditas; 


II. amieus: f. I. possunt. 

IV. algs: [. L Ä ngpainie 

consensio: inproborum consensio non 
modo excusatione amicitiae tegenda - Ing sed 
potius supplicio omni vindicanda est; 

consensus: omitto nobilitatem een po- 
pularem stultorum inproborumque consensu ex- 
eitatam; T V, 46. 

f acta: plerumque improborum facta primo su- 
spieio insequitur, dein sermo atque fama, tum 
accusator, tum index |jiudex |; F I, 50, 

ignominia: qua (oratione animus) . i .. 

. et consulta fortium et sapientium cum im 
borum nr sempiternis monumentis pro = 
(possit); LI, 

laetitia: ie .. laetitiam ex destderio 
bonorum ug quam ex laetitia improborum 
dolorem ; 

prosperitates, res: inproborum ., 
tates secundaeque res redarguunt . 
deorum ac potestatem ; N III, 88. 

vita: neque inter eorum vitam et improbissi- 
— — omnino interesse; F IV, 21. 

uom vir nemo bonus "ab in probo 56 
Fe velit; L II, 41. in quod invadi solere 
ab inprobis et invidis audio; O1, 77. lacerari: 
j. U, 2. pareo. 


improvidus (inp.), arglos, unvorfihtig: 


prosperi- 
. vim omnem 


aetas: iis .. (Dionysius) se adulescens inprovida 
aetate inretierat erratis; T V, 62. 
senes: haec .. etiam in fabulis stultissima 


ersona est inprovidorum et credulorum senum; 
ae 100, 


improviso (inp.), unvermutet: evenio: 
cum mihi nihil in gu ... pro tantis meis fa- 
ctis evenisset; R 

Anh nprovio e0s (Syracusanos) in castra 
a ei I, 

fero: »di rem tantaın |[sed in re tanta | 

haud temere inproviso offerunt«; D I, 45. 

‚opprimo: cum .. tyrannum Nicoclem impro- 
viso oppressisset; O u, 81. 


improvisus (inp.), unvorbergejehen, uns 
vermutet: A. alqd: quod efficiat multa improvisa 
et necopinata nobis obseuritatem Ignora- 
tionemque causarum; A id .. non dubium, 
quin omnis, quae mala putentar, sint inprovisa 
graviora; T III, 30. qui (sapiens) semper animo 
sic excubat, ut ei nihil inprovisum accidere ossit, 
nihil inopinatum; 'T IV, 37. quid est, quod tan- 
tam gravitatem constantiamque perturbet? an in- 
provisum aliquid aut repentinum? T IV, 57. 
® a a »de inproviso Chrysis ubi me aspezerit;« 


imprudens (inp.), afnungslos, unabficht- 
li, unvermutet, unvorfichtig, unflug: alqs: ita (Philo) 
imprudens eo, quo minime volt, revolvitur; A II, 
18. qua (definitione) tu etiam imprudens utebare 
non numquam; F U, 5. velle aliguem impruden- 


eerint; T V, 78, cum ta 

naculum vitio cepisset ar een, D 33. si in- 
prudentes (laedunt), neglegentiae est, si scientes, 
temeritatis; I, eam (plagam) aliquis 
incurrat in 


tes (A t iam fe- 
au ns ri ü) u) um über e 


dens? O II, 68. 
imbecillitas: in altum . 
vebitur imprudens; T IV, 4 
sapiens: si sapiens adulterinos nummos acce- 
perit inprudens pro bonis; O II, 91. 
Voluptas: ut Wolaptas) ca caveret, ne quid faceret. 
imprudens, quod 


imprudenter, unmifend, aus Unwifien- 
heit: illud imprudenter, si alios esse Academicos + 
qui dum appellantur ||tum appellarentor, al. |f, 
alios Peripateticos arbitrantur; A I, 22. 


imprudentia (inp., Unabfichtlichteit, 
Unbefonnenheit: adicio: quo ne Tre qui- 
dem oculorum adici fas FR it; L II, 3 

expio, libero: publicus .. an inpruden- 
tiam eonsilio expiataın metu liberet; L II, 37. 


impudens (inp.), unverfgämt, fhamlos : 
algs: utrum .. nos impudentes ... an illi adro- 
gantes? A II, 115. impudentes sumus, qui, cum 
ll oh tam perspicaum sit, non concedamus; 

alqd: Tarquinio .. quid inpudentius? TIIL, 27. 
Metrodori ... multa- inpudentiora recitabat; N I, 
113. qui (Epicurei) ..., cum id pudet, illud tamen 
dieunt, quod est inpudentius; Fa 37. 

harioli: (sunt ii) »superstitiosi vates inpuden- 
tesque harioli«e; D I, 182. 

intemperantia: quod ... senectus ... facit 
7 van inpudentiorem intemperantiam ; O 

luctus: est .. inpudens luctus maerore se con- 
Sn, quod imperare non liceat liberis; T III, 


‚ (imbecillitas) pro- 


negotium: audax negotium, dicerem impudens ; 
voluptas: (voluptas) sit impudens; F III, 1. 


„Impudenter (inp.), unverjhämt, (ham- 
: dico: terrae motum dixit futurum. parum, 

u gr, Fugen DU, 31. 

postulo: quae tu vide ne impudenter etiam 
postules, non solum adroganter; ‚I, 126. 

resisto: ut satius fuerit illud ipsum, de quo 
ambigebatur, concedere quam tam inpudenter re- 
sistere; N I, 69. 

rogo: si irascamur aut intempestive acoedenti- 
bus aut inpudenter rogantibus; O I, 88. 

volo: plerique perverse, ne dicam inpudenter, 
habere I ie amicum ||tal. am. hab,, al. |] volunt, 
quales ipsi esse non possunt; Lae 82. 


impudentia (inp.), Unverfgämtheit, 
Schamlofigteit: I. ohne Berb: in orationibus . 
multa, sed inepta elatio, summa inpudentia |] 
zolas ineptus datio summam inpudentism |] ; 
il. condemno: condemnemus, inquam, hos aut 
stultitise aut vanitatis aut inpudentiae; D I, 36. 
III, 1. exsuperare: »quis homo te ? us 
.. gentium inpudentia«? T IV, 
cum: ut ... multa .. facere in E atque 
Dia cum temeritate et inpudentia P rideatur); 


impulsio (inp.), Einwirtung, Wntrieb: 


I. appello. al.: quos (sensus) iunctos esse consuit 


impulsio 


e quadam quasi impulsione oblata extrinsecus, 
quam ille DEmeRen: nos visum appellemus licet; 
A 1,40. j. I 
U. vis: aliam .. quandam vim motus (atomi) 
babebant a Democrito inpulsionis, quam plagam 
in appellat, a te, Epicure, gravitatis et ponderis; 
a 46 


I, 108. 


talio =. vel caloris vel frigoris wi ||vi cal. 
impulsus (inp.), Wntrieb, Anregung: 1. 
in contione dixisse fertur .; RI 
exsistere: cuius (irse) inpulsu existit etiam 
mus quam casu dicere? D IL, 121. 
violare: qui ... inpulsau .. libidinum ... deo- 
motu atque inpulsu deorum; D I, 109. 
impune si possis; R III, 28. 
lueror: cum lucrari inpune posset auri pondo 
oceido: ut dietator, quem vellet civium, in- 
sum: esse .. quam vellet iniquus (Pompeius) 
tanta est inpunitas garriendi; N 
Nr euius inpunitatem 
do: inpunitas .. peccatorum data videtur eis, 


ul. frangi, labefactari: omnis .. coagmen- 
rel fr., al. |] vel aliqua aa vehementi labe- 
factatur et frangitur; Ti 17, 
dieere: qui (Proculus Iulius) Ren patrum ... 
effici: hie est .. ille (sonus), qui ,.. inpulsu 
et motu ipsorum orbium efheitur; R VI, 19. 
inter fratres tale iurgium; T IV, 77. 
fieri: num ... Veneris id inpulsu fieri malu- 
moveri: quoniam ... is .. ardor non alieno 
inpulsu, sed sua sponte movetur; N II, 32. 
rum 6 hominum iura violaverunt; R VI, 29. , 
2. sine: quae (scientia) potest esse etiam sine 
impune (inp.), ftraflos, opne Gefahr, ohne 
Radteil: facio: optimum est facere (iniuriam), 
ingo: quod in metu et pericnlo cum credun- 
tar facilius, tum finguntur inpunius; D II, 58, 
decem; P 21. 
nego: poterat .. impune {negare); F II, 55. 
aut indieta causa inpune posset occi- 
dere; L I, 42. 
poterat impune; F II, 57. 
impunitas (inp.), Straflofigteit: I. est: 
IL amitto: vim 
amittit hac lege; L I 
ui ignominiam et infamiam ferunt sine dolore; 
Tv, 45. 


propono: aut occultatione un ag aut im- 
punitate aut ||ac{| licentia; F II, 73. omni im- 
punitate proposits; F III, 36, si responderint se 
inpunitate proposita facturos, quod expediat; O 
ut 39. qui impunitate et ignoratione omnium 
rer abstinere possit iniuris; O III, 72. 

II. spes: imbecillis |jimbecillus |] .. est pu- 
doris magister timor, qui si quando paululum ab- 
erravit, statim spe impunitatis exultat; fr V, 72. 


impunite, ungeftraft: improbe feceris, 
—g, monueris, ne assidat; sed impunite tamen; 
I, 59. 


impunitus (inp.), ungeftraft: nisi .. mul- 
torum inpunita scelera tulissemus; O II, 28. 


impure (inp.), jhänblid, lafterhaft: facio: 
ut ... multa .. facere inpure atque taetre cum 
teıneritate et inpudentia (videatur); D I, 60. 
r ei - quem impure ac flagitiose putet vivere; 


impuruß (inp.), jändlid, lafterhaft, ver- 
worfen: A. ver (Carbo) tam periurus aut tam 
inpurus fuisset? N 1, 68. 


247 





in (acc.) 


adversarii: cumi 

kr ier ee une } = 
elua: quas (strages) ... furor edere potait 

inpurae beluae; L III, 2. 

dux: deligitur ... dux contra illos principes 
adflictos iam ... Audax, inpurus; R 1, 68, 

homo: si ita sensit, ut loquitur, est homo im- 
purus; R III, 32, 

B, sententia: impuri cuiusdam aut ambitiosi 

. esse sententiam; Las 59. 


ÄM (vgl. endo, 8. I, ©. 810, a), A. mit He- 
eufatin: in, in — hinein, nad, auf, gegen, für, zu: 
I. nach Verben: abdo: cur (deus) se contra na- 
en terram abdiderat |] abdiderit, abdidit || ? 

abduco: Xenocrates ... abduxit legatos nd 
cenam in Academiam; T YV, 91. 

abicio: quod (Polycrates) anulum .. 
IImare|] abiecerat; F V, 92, quem (Cleombro- 
tum Callimachus) ait ... e muro se in mare ab- 
iecisse lecto Platonis libro; TI, 84. qui suas 
oinnes cogitationes abiecerunt in rem tam humi- 
lem; Lae 32, 

accedo: Pittacus omnino accedere quemquam 
vetat in funus aliorum |jalienorum ||; L II, 66. 
si in opertum Bonae Deae accessisses; P 32, 

accipio: ut maiores nostri Tusculanos, Aequos 
... in civitatem etiam acceperunt; O I, 35. 
»in 08 prius accipiam ipse, quam ..;« T IV, 48. 

accommodo: ut iidem versus alias in aliam 
rem posse accommodari viderentur; D II, 111. 

adduco: quod ex infinita societate generis hu- 
mani ... ita contracta res est et adducta in an- 
gustum, ut..; Lae 20. quid .. necesse est, tam- 
quam meretricem in mafronarum coetum, sic 
voluptatem in virtutum concilium adducere? 
F Il, 12, Carneades tuus ... rem in summum 
discrimen adduxit; F III, 41. cum me in suu- 
mam exspectationem adduxeris; TI, 39. qui 
(Marius) optimum ... eivem ... in invidiam 
falso erimine adduxerit; O II, 79. adducta res 
in iudicium est; O Ill, 67. eas (particulas) pri- 
mum confusas, postea in ordinem ndductas 
mente divina; A II, 118. quiequid erat, ... id 
.. (deus) ex inordinato in ordinem adduxit; Ti 9, 

adfero: eos, qui aut non plus mille quingentos 
aeris aut omnino nibil in suum ||suum in || cen- 
sum praeter caput attulissent, proletarios nomi- 
narit; RII,40. cotem in comitium allatam ... 
novacula esse discissam; D I, 32. ille (On. Octa- 
vius) in uam domum consulatum primus attulit; 
01,138. communes utilitates in medium afferre 
debemus); O I, 22. mihi.. multa eximia ... vi- 

entur Athenae tuae ... in vitam hominum at- 
tulisse; L II, 36, 

adficio: eodem modo sapiens erit aflectus erga 
amicum, quo in se ipsum; F I, 68. 

adhibeo: qui in auspicium adhibetur; D II, 
72. adhibuit sibi in consilium quindecim prin- 
cipes; O II, 82, cum adhibent in pecuda pasto- 
res; R IV, 1. 

admisceo: ex ea materia, quae individua est, 

. et ex ea, quae ... dividus itur, tertium 
materiae genus ex duobus (deus) in medium ad- 
miscuit; Ei 21. »ortus ubi Er obitus partem 
adımiscetur in unam«; N II, 

admitto: qualis quisque sit, quid agat, quid 
in se admittat; L II, 15. in quam (domum) et 
hospites multi recipiendi et admittenda hominum 
euiusque modi ||generis|| multitudo; O I, 139. 
en ita sacerdos advecta in fanum; TI, 


A ing inmanibus ad- 


.‚ in mari 


ago: in crucem qui agitur, beatus esse non 
potest; F V, 84. ai (Polycrates) sapiens, ne tum 


in (acc.) 
quidem miser, cum ab Oroete... in erucem actus 
est; F V, 92. 

animo: ut, quem ad modum (sapientes) sint 
in »e ipsos animati, eodem modo sint erga ami- 
eos; F Il, 8. ut, quem ad modum in se quisque 
sit |] ae |, sic in amicum sit animatus; 
‚ae 57, 

arcesso: accersitus in civitatem sum; P 2. 
a villa in senatum arcessebatur et Curius et 
ceteri senes; Ü 56. 

ariebo: »eius (arietis) germanum cornibus coni- 
tier, in me arietares; D I, 44. 

ascendo: f. ascendo, I. algs in (6 &t.) 8. I, 
©. 248, b. 

ascisco: quo foedere .. Sabinos in civitatem 
adscivit sacris conmunicatis; R II, 13. adseivit 
eos (Latinoe) in civitatem; R II, 38. 

averto: quod L. Papirius P. Pinarius censores 
multis dicendis vim armentorum a privatis in 
publicum averterant; R II, 60. 

aufero: velletne Clazomenas in patriam || [in 
patriam] || ... auferri; T I, 104. $ 

cado: j, aegritudo, 1, 1. cadit (9 &t) ®. I, 
©. 94,b. animus, 1, 1. cadit (2 St.) ©. I, ©. 
181, b. eado (50 &t.) ®. I, ©. 364, f. 

cedo: nimis ;. illa libertas et populis et pri- 
vatis in nimiam servitutem cadit |] cedit, al. ||; 

cogo: quid est .. se ipsum colligere nisi dis- 
supatas animi partis rursum in suum locum co- 
gere? T IV, 78. (aör) concretus in nubes cogi- 
tur; N II, 101. 

committo: ut tam in praecipitem locum non 
debeat se sapiens committere; A II, 68 

commuto: nec magis commutari ex veris in 
falsa posse ea, quae futura, quam ea, quae facta 
sunt; Fa 17. 

compello: cur eam (orationem) tantas in an- 
gustias et Stoicorum ||in|]| dumeta compelli- 
mus? A 1I, 112, cuius (philosophiae) in sinum 
cum ... nostra voluntas studiumgne nos compn- 
lisset; TV, 5. 

concedo: si (Academicus) in illoa aut in istos 
eoncesserit; A fr 20 (8. 27). apes in alvarium 
concesserant |jalvrenrium congesserant |}; fr I, 14. 

concludo: artior .. colligatio est societatis 
propinquorum; ab illa enim inmensa societate hu- 
mani generis in exiguum angustumgque concln- 
ditur; O 1, 53. ut hoc (ius) civile, quod dieimus, 
in parvum quendam et angustum locum conclu- 
datur; L I, 17, 

confero: quom hanc benivolentiam ... vir 
sapiens in aliquem pari virtute praeditum con- 
tulerit; L 1, 34. in quem beneficium conferetur; 
O 1,45. si in eos, quos speramus nobis profutu- 
ros, non dubitamus ofhieia conferre; O I, 48. si, 
ut quisque erit coniunctissimus, ita in eum beni- 
gnitatis plurimum eonferetur; O 1, 50. fructus 
. ingenü ... tum maxumus capitur, cum in 
proxumum quemgue confertur; Lae 70. quae 
(offieia) meminisse debet is, in quem conlata sunt; 
Lae 71. conferamus .. in pauca; O III, 118. in 
“ actiones omnemgue vitam nullam discrepantiam 
conferre debemus; OÖ I, 111. si (mercatura) ... 
ex ipso portu se in agros possessionesque con- 
tulit; O I, 151. si... animum quoque contulisti 
in istam rationem et quasi artem; R1,37. prius 
quam Theseus eos (Atticos) ... in astu, quod 
ara omnis se conferre iussit |Jiussisset |; 
L II, 5. haee (beneficia} tum in universam rem 
publicam, tum in singulos cives conferuntur; O 
II, 65. species istas hominum conlatas in deos 
aut consilio ige sapientium ... aut supersti- 
tione; N I, 77, eas (denicales) in eos dies con- 
ferre ius jjest|], ut ..; LIT, 55, dierum quinque 


248 


in (acc,) 

scholas, ut Grasci appellant, in totidem libros 
contuli; TI,8. ne si in unum loeum quidem 
| quidem locum, neo si in un. loc. || conlata om- 
nia (mala) sint; T II, 80. ut (mercatura) saepe 
ex alto in portum ... se... contulit; O I, 151, 
possessiones: f. agros. rationem: f. artem. 
quod quidam nimis magnum studium ... in res 
obscuras ... conferunt; O 1,19. ego ... omnis ıneas 
curas cogitationesque in eam (rem pnblicam) 
conferebam; O II, 2. j. cives, sun .. vitia insi- 
Er et sunm culpam in senectutem conferunt; 

14. quia nihil conferunt in eam (vitae socie- 
tatem) stadii; O 1,29. nisi forte eam pecunian 
in rei en magnum aliquod tempus contu- 
lerit; O III, 98. vitam: f. actiones, neque cun- 
eta ingenia conlata in unum tantum posse uno 
tempore providere, ut ..; RI, 2. se contulisse 
(Demaratus dieitur) Tarquirios, in urbem Etruriae 
florentissimam; R Il, 34. 

conflno: rapide .. dilapsus (Fibrenus) cito in 
unuın confluit; L II, 6. 

confugio: f. eonfugio (5 &t.) 8.1, ©. 485, a. 

confundo: per quas (vias) lapsus cibus ... in 
eam venam, quae cava appellatur, confunditur; 
N II, 137. 

congero: f. eongero (5 &t.) 8. I, ©. 485, b. 

conglobo: terra ... solida et globosa et 
undique ipsa in sese nutibus suis conglobata; N 

congrego: quae est .. eivitas? ... omnisne 
etiam fugitivorum ac latronum congregata unum 
in loeum multitudo? P 27. 

conicio: (Seipio) convertit se in porticn et 
eoniecit in medium Laelium; RI, 18. in hunc 
oculi omnium coniciuntur; O II, 44. existimare 
debes omnium oculos in te esse coniectos unum; 
Lae 6. (Theramenes) eoniectus in carcerem ftri- 
ginta iussu tyrannorum; TI, 96. (P. Vatinius) in 
earcerem coniectus est; N II, 6. ut fere nos in 
Consolatione omnia in consolationem unam 
eoniecimus; T II, 76. haec etiam in eculeum 
eoieiuntur; T V, 13 (12). te mirificam in late- 
bram conieeisti; D Il, 46. ego tibi illa ipsa ... 
ludens conieci in communes locos; P 3. se in- 
terfectum in plaustrum a caupone ||cop. || esse 
eoniectum; D 1,57. gubernatores cum exsultantia 
lolligines viderunt aut delphinos se in portum 
conieientes; D II, 145. quod (Pericles) tantam 
pecuniam in praeclara illa propylaea coniecerit; 
O II, 60. quam legem (Soloni) eisdem prope 
verbis nostri decemviri in deeimam tabulam con- 
iecerunt; L II, 64. etsi quinquennio ante D. || De- 
cimum |] Brutum et P, Seipionem consules ... 
C. Curiatios in vincula coniecit; L III, 20. 

conligo: cum multa in conrventu vitia conle- 
gisset in eum at) Zopyrus; T IV, 8. 

eonloco: cum (Caecilia Metelli) vellet sororis 
suae Aliam in matrim onium conlocare; DI, 104 

eontendo: Platonem ... primum in Aegy- 
ptum discendi causa, post in Italiam et in Sieilam 
contendisse; R I, 18. 

eontorqueo: ut quosdam amnes .. in 
aliam cursum contortos et deflexos videmus; 

convenio: nec .. hoc in te convenit, unum 
||unum convenit, * |] moribus domesticis ... lima- 
tum, sed cum in religuos vestros, tum in eum 
maxime; N II, 74, totam .. brevi tempore in 
eum locum Etruriam convenisse; D Il, 50. uno 
in loco |junum in locum || omnes adversäriorum 
copiae convenissent; D Il, 52. in eam (rem) quae 
conveniunt, congerunt omnia; T V, 18. 

converto: in te unum atque in fuum nomen 
se tota convertet civitas; R VI, 12, omnia nimin 
. in contraria fere conrertuntur; R I, 68. 


in (ace.) 


atrum ex homine se convertat quis in beluam 
an ..; O III, 82. Hecubam ... in canem esse 
eonversam; T Ill, 63. si omnium pecudum exta 
eodem tempore in eundem habitum se colorem- 
que converterent; D Il, 30. falsum: f. eon- 
verto, 1. (4 &t) ®. I, ©. 549, a. si nemo est, 
quin emori malit quam converti in aliquam figu- 
ram bastiae; R IV, 1. si homines rationem ... 
in franudem malitiamque convertunt; N III, 78. 
ut... units .. vitio genus rei publicne ex bono 
in deterrumum conversum sit; Il, 47. habi- 
tum: f. eolorem. cavendum vero, ne etiam in 
graves inimicitias convertant se amicitiae; Lae 
78. licet ... in Latinum illa convertere; T III, 
29. quem (librum) nos ... e Graeco in Latinum 
convertimus; O 11, 87. malitiam: f. fraudem. 
omnia haec tum intereunt, cum in naturam 
aliam convertuntur; N III, 31. nomen: f. alqm. 
in eadem sunt iniustitia, ut siin suam rem aliena 
convertant; O I, 42, sola .. sapientia in se 
tota conversa est; F III, 24. quod .. illa prima 
(genen) facile in contraria vitia convertuntur; 

convoco: ille (Epicurus) convocata de hortulia 
in auxilium quasi Liber |]libera |] turba temu- 
lentorum ... instat; A fr 20 (8. 20). Gellium 
... Athenis philosophos ... in locum unum con- 
vocasse; L I, 53. tu dissipatos homines in so- 
cietatem vitae convocasti; T V, 5, discriptus 
Ideser. || ... populus ... plus adhibet ad suffra- 
gium consilii quam fuse in tribus wonvocatus; 


correpo: m cum eflicere vultis, in dumeta 
eonrepitis; N I, 68. 

decido: quod unius vitio praecipitata (res pu- 
blien) in perniciosissimam partem facillime de- 
edit; R II, 43. seminane deorum decidisse de 
caelo putamus in terras®? N I, 91. 

deduco: cum ... ea contraherent in angu- 
stumque deducerent; A I, 38, coloniarum .. 
quae est deducta a Graiis in Asiam, Thracam, 
Italiam, Sieiliam, Africam praeter unam Magne- 
siam, quam unda non adlusat? R U, 9. quem in 
locum multis post annis rex Ancus coloniam de- 
duxit; RII,5. ut omnes bene sanos in viam 


lacatae, ... beatae vitae deduceret; F 1, 71. 
? deduco, II. algm in (5 ©t.) ®. I, S, 625, a. 
defero: quorum (amicorum) de sententia lecti- 


cula in curiam (rusticum) esse delatum; D 1, 55. 
qui ... eam .. (custodem urbis) ex nostra domo 
in ipsius patris domum detulimus; L II, 42, 
quem cum ex alto ignotas ad terras tempestas et 
in desertum litus detulisset; R I, 29. deinde 
(haec) in hunc locum delata sunt; F V, 88. 

defigo: f. intendo; A II, 46. 

deflecto: f. contorqueo. 

deflnuo: unde haee in terram nisi ab superis 
defluere a N II, 79. ne quid in terram 
defluat; Lane 58. 

delabor: delabitur (Chrysippus) in eas diffi- 
eultates, ut necessitatem fati confirmet invitus; 
Fa 39. cum tu ... provectus subito atque de- 
lapsus in flumen nusquam apparuisses; D I, 58. 
euius (Phalaridis) in similitudinem dominatus 
unius proclivi cursu et facile delabitur; RI, 44. 
ut ne ... elati .. voluptate in aliguam turpi- 
tudinem delabamur; Ö I, 10%. 

deligo: quamquam cum Tatio in regium con- 
silium delegerat principes; R II, 14. 

demergo: est... animus caelestis ex altissimo 
a depressus et quasi demersus in terram; 


‚demigro: si ex hac in aliam haud paulo me- 
I Inu sine mora demigrare rende 
r V, 97. 


I. 


in (ace.) 


demitto: qui (Dionysius) cum . 
demisisset in flamen; DI, 

depello: haruspices in Tiberim id (caput) 
depulsum esse dixerunt; D I, 1 

eprimo; vitiis et sceleribus contaminatos de- 

primi in tenebras ... docuerunt; fr IX, 12. 
terram: f. demergo. 

derigo: cum .. admiraretur erg et pro- 
ceritates arborum et derectos |[dir.||] in quin- 
euncem ordines; GC 59, 

derivo: cum (sapiens) ... iustitia nihil in suam 
domum inde derivet; T V, 72, 

descendo: f. deseendo, Il. algs in. hominen, 
vita (11 ©.) 8. I, ©. 646, b. 

detorqueo: eam .. (coniunetionem), quae 
erat eiusdem, detorsit a latere in dexteram par- 
tem; Ti 25. 

detrudo: cum speculorum levitas ... ita dex- 
tera detrusit in laevam partem oculorum laeva- 
que in dexteram; Ti 49. 

deveho: qui (lucus Vestae) a Palatii radice in 
novam viam devexus est; D I, 101. 

deverto: quicumque Laciades in villam suam 
devertisset; O II, 64. 

dico: eadem in veteres Academicos Peripa- 
teticosque dicenda; A II, 132, vide, ne (haruspi- 
ces) in eum dixerint, qui rogator centuriae fuis- 
set; D II, 75. cum res ipsa admonuerit, ut in 
eos dicamus, qui ..; R 11, 48. quod apud Plato- 
nem est in philosophos dietum; O 1,28. quod 
item ad contrariam laudem in virtute ||virtu- 
tem] dici potest; L I, 51. 

didueo: coniectura omnis ... ingeniis homi- 
num in multas aut diversas aut etiam contrarias 
partis saepe didueitur; D II, 55. 

differo: reliqua ... differamus in crastinum; 
R II, 70. Zenonis ... conclusiones in eam par- 
tem sermonis, quam modo dixi, differemus; N III, 
18. quae .. eorum (siderum) sit conlocatio, in 
sermonem alium differendum est; Ti 80. in 
aliud tempus ea qunestio differatur; F V, 45, 
ut, si quam habent ulciscendi vim, differant in 
tempus aliud; T IV, 78, tertium et quartum ... 
puto esse in aliud tempus differenda; N II, 3. 
quarum (rerum) consolatio et maior est et in aliud 
tempus differenda; C 1. 

dıffundo: est .. vera lex recta ratio naturae 
co ens, diffusa in omn es, constans, seımpiterna ; 
R 11.88, eo .. modo ex his partibus ... san- 

wis per venas in omne corpus diffunditur; N 
h, 138. cum rerum natura tanta tamque prae- 
clara in omnes partes motusgue diffusa; D Il, 
29 


.. equum ipse 


dilato: haec lex dilatata in ordinem cun- 
ctum coangustari etiam potest; L III, 32, 

dimitto: quod multas navis in omnem oram 
maritimam dimisisset; T V, 40. 

dirigo: f. derigo. 

discedo: animus ... 
cessit, quo ..; C 84. , 

discribo: habuit plebem in celientelas prin- 
cipum disoriptam |jdeser. ||; R II, 16. quamquam 
... populum ... in tribus tris curiasque tri- 
ginta discripserat ||deser. |]; R II, 14. »censores 
Br ger .. partis in tribus discribunto«; L 
II, 


dispertio(r): in aingulis .. rebus, quas in 
minima dispertiunt, volunt eficere ..; A u, 42, 
iuris consulti ... s#epe, quod positum est in uns 
cognitione, id in infinitam dispertiuntur; L II, 
47. haec Graeci in singulas scholas et in sin- 
gulos libros dispertiunt; T III, 81. . 

distinguo: incidit has (voces) et distinxit in 
partis; R II, 3. f 

distraho: sic distrahuntur in contrarias partis 

32 


in ea profecto loca dis- 


in (acc.) 


impotentium cupiditates; T V, 60. in quo con- 
siderando saepe animi in contrarias sententias 
distrahuntur; O I, 9 

distribuo: relicuum populum distribuit in 
quinque elassis; RII, 39. a corde .. in totum 
corpus (cibus) distribuitur per venas; N II, 137. 
in tres .. partes et a plerisque et a vobismet 
ipseis distributa snpientia est; A II, 116. cum vi- 
demus ... in eodem orbe in duodecim partes dis- 
tributo quinque stellas ferri; TI, 68. ita ... 
| in quingue partes distribui debere reperi- 
tur; O I, 10. quarta parte, quae erat religua, in 
regiones ||reliqua in regione || distributa; D 1, 
31 


divido: in alqgd: f. partes; A II, 42. iidem 
.. diviserant naturam homitis in animum et 
corpus; F IV, 16. cum .. omnis populi Romani 
religio in sacra et in auspicia divisa sit; N II, 
5. ut facile ... omnia ... in reliquum corpua 
dividantur; N Il, 136, depulso .. de pectore et 
in omne corpus diviso et mitificato eibo; D II, 57. 
j. animum. in quos (locos) honesti naturam vim- 
que divisimus; O1,18. ea... abiis in naturam 
et |jin]] mores dividebantur; AI, 20. dividunt 

. in partes, et eas quidem magnas, primum in 
sensus, deinde in es, quae ducuntur a sensibus; 
A II, 42, totam philosophiam tris in partis di- 
viserunt; F IV, 4. quod .. est definitioni adiun- 
ctum, ut res in partes dividatur; F IV, 8 qui 
animum in duas partes dividunt; T IV, 10, om- 
nino dividunt nostri totam istam de dis inmor- 
talibus quaestionem in partis quattuor; N II, 8. 
eam .. disputationem tris in partes nostri fere 
dividunt; N II, 75. quoniam quattuor in partes 
totam quaestionem divisisti; N III, 20. cum .. 
in quattuor partis vineam divisisset; D I, 31. 
caelum in sedecim partis diviserunt Etrusci; D II, 
42, tota illius ratio tribunatus divisit populum 
unum in duas partis; R I, 31, divisus (ibrenus 
sequaliter in duns partes latera haec adluit; L IL, 
6. interiorem .. (coniunctionem) cum (deus) in 
sex partis divisisset; Ti 25, de natura ... ita 
dicebant || docebant ||, ut eam dividerent in res 
duas; A I, 24. sacra: f. auspicia. sensus: 
f. partes; A II, 42. 

do: »nec (pater) sese dedit in conspectum 
corde cupituse; D 1, 41. in quam exercitatio- 
nem ita nos studiose || operam || dedimus, ut ..; 
TI,?7. quamquam ||enim ||, quod praesens tam- 
quam in manum datur, iucundius est; O II, 60. 
illud Accii: »probae etsi in segetem sunt deterio- 
rem datae fruges, tamen ipsae suapte natura eni- 
tent; T II, 18. dabit .. se in tormenta vita 
beata; T V, 80. 

dominor: si (senectus) usque ad ultimum spi- 
ritum dominatur in suos; C 38, 


duco: duxerat .. consul ille in Aetoliam .. 
Ennium; TI,3. qui (nervi) ... in corpus omne 
dueuntur; N II, 139. homines secundis rebus ec- 
frenator ... tamquam in gyrum rationis et do- 
cetrinae duci oportere; O I, 90. quae (coniectura) 
in varıas partis duci possit, non numquam etiam 
in contrarias; D Il, 147. in qua (oratione Cato) 
obieeit ut probrum M. Nobiliori, quod is in pro- 
vincinm poötas duxisset; T I, 3. quae spiritu 
in pulmones anima ducitur; N II, 138. 

edo: »ubi esset aliquis in Incem editus;« TI, 
115. simul atque editi in lucem et suscepti su- 
mus; T III, 2. cuius muneris colendi efficiendique 
causs nati et in lucem editi simus; L I, 16, 

edaco: ut inexpeditionem exercitum educe- 
ret; D 1, 72. cam in expeditionem |] exereitum |} 
educturus esset; D Il, 65. 

effero; quamvis eam (amicitiam) Epicurus ... 


a 


in (ace,) 


in caelum efierat laudibus; F II, 80. quorum 
non corpora sunt in caelum elata; R III, 40 

eieio: tot legibus eiectus in exilium; P 32. 

emancipo: quem (flium) in adoptionem D. 
Silano emancipaverat; FI, 

eo: beatam .. vitam ... conantem ire in ecu- 
leum retinet ipsa prudentia || [ipsa prudentia] |]; 
TV 14 

erumpo: erumpunt saepe vitia amicorum tum 
in ipnos amicos, tum in nlienos; L 

escendo: f. eseende (4 6t.) ®. I, ©. 88, b. 

evado: si ... ex illis abditis sedibus evadere 
nr haec loca ... atque exire potuissent; N II, 
5. 

exacuo: nisi mucronem aliquem tribuniciam 
exacuisset in nos; L III, 21. 

excedo: ille ... vir sapiens laetus ex his te- 
nebris in lucem illam excesserit; T I, 74. cum, 
ut Hereuli contigit, mortali corpore cremato in 
lucem animus excesserit; D I, 47. 

excutio: posse ex iis (formis litterarum) in 
terram excussis annales Ennii ... efiei; NII, 8, 

exeo: (consobrini, sobrini) in alias do mos tam- 
quam in colonias exeunt; O 1, 54. loca: j. 
evado. Caeciliam Metelli ... exisse in quoddam 
sacellum ominis capiendi cause; DI, 104. Her- 
culem ... exisse in solitudinem; O I, 118. 

exigo: exacti in exilium innocentes; R I, 62. 

expello: qui (Themistocles) cum ... propter 
.. invidiam in exilium expulsus esset; AR 42. 

fero: qugdsi in Sceythiam aut in Britanniam 
sphaeram alıquis tulerit hanc; N II, 88, si (Tib. 
Gracchus) te in Capitolium faces ferre vellet; 
Lae 37. in privatos homines leges ferri nolue- 
runt; id est enim privile ium; L III, 44. ut iliae 
(partes) superiores in medium locum mundi gra- 
vitate ferantur et pondere, sic .; T 1,40. si 
atomi ferrentur in locum inferiorem suopte pon- 
dere; N I, 69. quae .. in medium locum mundi 
et quae a medio in superum ... feruntur; NI, 
84. ut ... terrena et umida (eorpora) u... Bd 
paris angulos in terram et in mare ferantur; TI, 
40, haec aut pondere deorsum aut levitate u 
sublime ferri; N II, 44. qui (sonus) natura [in 
sublime fertur; N II, 141. in eam (tellurem) 
feruntur omnia nutu suo pondera; RVI, 17. ter- 
ram: f. mare. 

fluo: si lacus Albanus redundasset isque in 
mare fluxisset; D II, 69. ut... flumina .. in 
contrarias partes fluxerint; D I, 78. 

fugio: qui (Salinator) amisso oppido fugerat 
in arcem |] fuerat in arce ||; C 11. 

fundo: aör ... in omnes partes se ipse fun- 
dit; N II, 117. ne (vitis) silvescat sarmentis et 
in omnes partes nimia fundatur; C 52. iustitia, 
ut ipsa fundet se usu [|se fundet [usu] || in ce 
teras virtutes, sic illas expetet; F V, 66 

iacio: siace, obsecro, in me vim coruscam ful- 
minis!« T II, 21. inctam et inmissam a te nefa- 
riam in me iniuriam semper duxi; P28. quid.. 
(Iuppiter) proficit, cum in medium mare fulmen 
iecit? quid, cum in altissimos montis ...? quid, 
cam in desertas solitudines? quid, cum in 
earum gentium oras, in quibus haec ne obser- 
vantur quiden? D II, 45. 

immergo: illi en in flumen inmersi 
neque tenebant neque tenebantur; Ti 48. 

immigro: cum repente (animus) in tam in- 
solitum ... domiceilium inmigravit; T I, 58. 

immitto: in algm: f. iacio; P28. quae (vis) 

trom Decium, quae filiam devota vita inmisit 
in armatas hostium copias? P 12. qui (Codrus) 
se in medios inmisit hostis veste famulari || [qui 
... famulari] ||; T I, 116. imperstorem equo in- 
eitato se in hostem inmittentem; N III, 15. quas 


in (acc.) 


(perturbationes) in vitam hominum stultitia quasi 
quasdam furias inmittit atque incitat; T III, 25. 

impello: qui ... in fraudem obsequio in- 
pellitur; Lae 89. 

impono: ita quasi in currum universitatis 
(animos) inposuit; Ti 43. iste chorus virtutum in 
eceulenm impositus; T V, 13. qui (Critolaus) 
cum in alteram lancem animi bona imponat, in 
alteram corporis et extema; T V, 51. ut... ne- 
cesse est lancem in libram |jlibra || ponderibus 
impositis deprimi, sic ..; A ll, 38. Metellum .. 

. multi Hlii filine, nepotes neptes in rogum in- 
posuerunt; T I, 85. ea (mulier) laeta prosequen- 
ng! suis una cum viro in rogum imponitur; T 

importo: Poeni inexplebiles cupiditates 
"ya rerum inportaverunt in Graeciam; RII, 
r 3. 

imprimo: cum vieain animos |[[animis || im- 
primantur; A II, 58, 

incido: f. imeide (48 &t.). 

ineito: si ... tribunicia .. vis in me popu- 
lum, sicut Gracchus in Laenatem, Saturninus in 
Metellum, incitasset; L Ill, 26. vel morbo in 
omnes vel repentino quodam quasi vento impetu 
animi incitati; O I, 49. vitam: f. immitto in 
vitam. 

inelino: inclinato iam in postmeridianum tem- 
pus die; TI, 7 

includo: in carcerem quodam modo ipse se 
(Dionysius) incluserat; T V, 58. quam (opinatio- 
nem) in omnis definitiones superiores inclusi- 
mus; T IV, 15. physica ratio non inelegans in- 
clusa est in impias fabulas; N II, 64 

incumbo: incubuit... in eas disputationes, 
ut ..; A I, 77. 

ineurro: f. incurre (19 St.). 

induco: rem perniciosissimam in civitatem 
indueunt, seditionem; O 1,85. ut amici iacentem 
animum excitet inducatque in spem cogitatio - 
nemque meliorem; Lae 59. induxit (natura) in 
ea, quae inerant, tamquam elementa virtutie; 
F V, 59. est scientem in errorem alterum in- 
ducere; O III, 55 (54). quae te... ratio in istam 
spem induxit, ut ..? O0 II, 53. f. cogitationem. 

induo: Philo ... in id ipsum se induit, quod 
timebat; A II, 18. cur .. vos induitis in ens 
captiones, quas numquam explicetis? D II, 41. 
cum .. (anhelitus terrae) se in nubem induerint; 
D I, 44 

infero: quamceumque in domum stuprum (ho- 
mines) intulerint; P 23. (Dionysius) in f apr 
dis $ [tyrannidis] | rogum inlatus est; N III, 84. 
qui in sacrificium cogitatam libidinem intulit; 
L 1, 36. hoc est in tenebras extinctum lumen 
inferre ; fr V, 99. 

infigo: in imagines: f. intendo; N 1, 49. 
eum ... gladium .. hosti in pectus infixerit; 
T IV, 50. 

infleeto: simul atque .. se inflexit hic rex in 
dominatum iniustiorem; R II, 48. 

inflno: ut ... in amnes mare influxerit; DI, 
78. nihil tam facile in animos teneros ... in- 
fluere quam varios canendi sonos; L II, 38. ut 
in universorum animos tamquam influere possimus; 
0 IL, 31. quibus blanditiis C. Papirius nuper in- 
fuebat in auris Jaures|| contionis! Lae 96. 
quod urbem perennis amnis ... et in mare late 
influentis posuit in ripa; R II, 10. qui (Hypanis 
furius) ab Europae parte in Pontum influit; T 
l, 94. in quem (rentrieulum cordis) sanguis a 
iecore per venam illam cayam influit; N Il, 138, 
infuxit .. non tenuis quidam e Graecia rivulus 
in hanc urbem; R II, 34. 

infundo: quod (vitiosi principes) ... vitia ... 


251 


in (acc.) 


ortus usque 
ines infusi; 
vaR ea, quae 


infundunt in civitatem; L III, 32, 
in sinus oppidi et ad urbis crepi 
R II, 43. quo tamquam in also 
meminimus, infundantur; T I, 61. 
ingredior: ingrediar in ea, quae nota sunt 
omnibus; RI, 70. ingrediar in disputationem 
ea lege, qua ..; R I, 38. decebit ingredi in ser- 
monem; R |, 38. 
inieio: in quam (magnitudinem regionum) 
se iniciens animus et intendens; N I, 54. »quem 
sanari, quem in morbum inici (velit)«; TIV, 68. 
prius quam in os iniecta gleba est; L II, 57. 
inlabor: quam sensim pernicies inlapsa in 
Bon animos ... totas civitates everteret; L 
inlicio: »qui non sat habuit conjugem inlexe 
in stuprum«; N III, 68. 
inligo: cum Archimedes lunae, solis, quinque 
errantium motus in sphaeram inligavit; TI, 63. 
innsato: cum piscieuli parvi in concham 
hiantem innataverunt; N 11, 128. 
inquiro: in eum, quid agat ..., inquiritur; 
4 I 44. ne nimis diligenter inquiras in ea; 
‚4 
inrepo: ut, si (vir bonus) digitis concrepuerit, 
ossit ın locupletium testamenta nomen eius 
inrepere; O III, 75. 
inrumpo: atrocitas .. ista tun quo modo in 
veterem Academiam inruperit, nescio; A II, 136. 
. Decius) in aciem Latinorum inrupit armatus ; 
I, 5l. imagines extrinsecus in animos nostros 
per corpus inrumpere? A II, 125. inproviso eos 
(Syracusanos) in castra inrupisse; D I, 50. 
inruo: cum (P. Decius) ... in mediam aciem 
Latinorum irmebat; F Il, 61. cum (Deecii) in 
aciem eorum (hostium) inruebant; T II, 59. cum 
in mala scientes irruunt; F V, 29. 
inscendo: cum (Callanus) inscenderet in ro- 
gum ardentem; D I, 47. 
insinuo: si Zeno Citieus ... insinuasse se in 
antiquam philosophiam videtur; T V, 34. 
insulto: (convenit in) hominem sine arte, sine 
litteris, insultantem in omnes; N II, 74. 
intendo: quod parum defigunt animos et in- 
tendunt in ea, quae perspieua sunt; A II, 46. 
ut in haee intenta mens nostra beatam illam na- 
turam ... putet; N I, 105. in eas imagines 
mentem intentam infixamque nostram intellegen- 
tiam capere, quae sit ..; N I, 49. magnitudi- 
nem: f. inicio; NI, 54. idem ita acrem in omnis 
partis aciem intendit, ut ..; T IV, 38. 
intereo: (quae materia possit) interire, non in 
nihilum, sed in suns partes; A I, 27 
intro: nisi animus, ante quam in corpus in- 
travisset, in rerum cognitione viguisset; I, 57. 
intrandum .. est in rerum naturam; F V, 44. 
introduco: et (philosophiam) in urbibus con- 
locavit et in domus etiam introduxit; T V, 10. 
qui (haruspices) recentibus comitiis in senatum 
introducti; D I, 33, quos (haruspices) cum Ti. 
Gracchus ... in senatum introduxisset; D II, 74. 
nos .. consules introduximus paene in urbem 
currum elarissimi viri; A IL, 8 
introspicio: tute introspice in mentem tuam 
ipse; F II, 118. 
intueor: dum ... tu .. in ea intuens te con- 
tinebis; TII,31. quicumque intueatur in aliquod 
maius malum; T III, 8. quot .. et quales ani- 
malium formas mens in speciem rerum intuens 
poternt cernere; Ti 34. 
invado: de L. Bruto fortasse dubitarim, an 
... eefrenatius in Arruntem invaserit; T IV, 
50. in quod (platalea) ipsa invaderet; N I, 
124. si (Academia) invaserit in baec; L I, 39, 
32* 


in (acc.) 


in quod invadi solere ab inprobis et invidis audio; 
0 1, 77. (avis) fame enecta si in offam pultis 
invadit |jinvasit |]; D Il, 73. si in eam (phile- 
sophiam) ... conetur inradere; T II, 4. modo 
.. hoc malum in hanc rem publicam invasit; 
011,75. negat .. (Panaetius) ullam pestem maio- 
rem in vitam hominum invasisse quam eorum 
opinionem; O III, 34. 

inveho: Aeschines in Demosthenem invehi- 
tur, quod ..; T III, 63. quia Carneades lubenter 
in Stoicos invehebatur; N II, 162. acerbius in 
aliquem invebi; Lae 57. Paulus tantum in aera- 
rium pecunise invexit, ut ..; O Il, 76. cum eris 
curru in Capitolium invectus; R Vi, 11. in 
quam (Mesopotamiam Euphrates) quot annos 
quasi novos agros invehit; Il, 130. vehemen- 
tius ... tu .. invectus es in eam Stoicorum ra- 
tionem; N III, 94. 

inverto: idem (Gyges) rursus videbatur, cum 
in locum annlum inverterat; O III, 38. 

invito: simul ad cenam hominem in hortos 
invitavit in posterum diem; OÖ III, 58. 

iuratus: se in legem Voconium iuratum con- 
tra eam facere non audere; F II, 55. 

meditor: eius op qui meditatur poenam 
in fratrem novam; T IV, 77. 

mergo: qui (P. Claudius) ... mergi eos (pullos) 
in aquam iussit; N II, 7. 

migro: video te... velle in caelum migrare; 
T182. ut... in alium quendam locum ex his 
loeis morte migretur; T I, 97, 

mitto: quam .. Graecia coloniam misit in 
Aeoliam, loniam, Asiam, Siciliam, Italiam sine 
Pythio aut Dodonaeo aut Hammonis oraculo? D 
1, 3. cum in Aequimaelium misimus, qui ad- 
ferat agmum; D 11,89. »scibam me in mortiferum 
bellum, non in epulas mittere-; T III, 28. 
meos &Amicos, in quibus est studium, in Grae- 
ciam mitto; A I,8 quae nobis in Graeciam 
Roma responsa haruspicum missa sunt! D II, 52. 
quae (Lacaena) cum filium in proelium misisset; 
T I, 102. luna ... eam lucem, quam a sole ac- 
cepit, mittit in terras; N II, 103. ut id, quod 
agri efferant aui, quascumque velint in terras, 
portare possint ac mittere; R II, 9 

moveo: huic (Aristoni) summum bonum est in 
his rebus neutram in partem moveri; A II, 130. 
tamquam paribus examinatus ponderibus (animus) 
nullam in partem movetur; T I, 43. 
mr nascor: in miseriam nascimur sempiternam; 

1, 9. 

navigo: quod erat constitutum ... Lucullo in 
an itanum, mihi in Pompeianum navigare; 
A1,9. 

numero: si singulos numeremus in singulas 
(civitates); R II, 7. 

nuntio: in Tusculanum mihi nuntiabantur 
gladiatorii sibili; fr VIII, 11. 

obrepo: nullae .. imagines obrepunt in ani- 
mos dormientium extrinsecus; D IL, 1 

occido: erit aliquid, quod aut ex nihilo oria- 
tur aut in nibilum subito oceidat; D II, 37. 

partior: saunt .. omnia in quaedam genera 
partita aut inchoata nulla ex parte perfecta; Ti 
11. idipsum in ea, quae decuit, membra (deus) 
partitus est; Ti 22. 

pello: quod (genus motus) in anticam partem 
a conversione eiusdem et similis pelleretur; Ti 36. 

penetro: ut nulla acies bumani ingenii tanta 
sit, quae penetrare in caelum ... possit; A II, 
122, hominum ratio non in caelum usque pene- 
travit? N 11,153. cum Romuli animus hacc ipsa 
in templa penetravit; R VI, 24. 

peregrinor: ille (Democritus) in infinitatem 
omnem peregrinabatur; T V, 114. 


262 


in (acc.) 


pergo: inoppidum ad Pomponium perreximus 
omnes; F V, 96. 

permano: Pythagorae .. doctrina ... permu- 
navisse mihi videtur in hane civitatem; TIV, 2. 
permanat in venas et inhaeret in visceribus illud 
malum; T IV, 24. 

persequor: ista .. me imago Marii in cam- 
pum Atinatem persequebatur? D II, 137. 

pertineo: (cibus) distribuitur per venas ad- 
modum multas in omnes partes corporis perti- 
nentes; N II, 137. 

pervado: ne quid in eas (nares), quod noceat, 
possit pervadere; N II, 145. 

pervenio: posse animos ... in caelum quasi 
in domieilium suum pervenire; TI, quae 
(imagines), in Capitolium cum pervenerim 
|| pervenerint ||, tum ad animum meum referantur; 

I, 106. non video, quo pacto ille.... „in do- 
mum aeternam patris* ex ıllo ardore pervenerit; 
N II, 41. quam multi ... in portum .. salni 
pervenerint; N III, 89, 

pervolo: quibus an) agitatus 
velocius in hanc sedem et 
volabit; R VI, 20. 
. che nee manum porrigebat in mensam; 

porto: f. mitto in terras. 

BEREBIpESD: (Fibrenus) praecipitat in Lirem; 


... aniınus 
omum guam per- 


procedo: ut in agrum Rutulorum Aborigi- 
numque |[ve|| procederet; R II, 5. 

prodeo: qui (philosophi) in aciem non saepe 
prodeunt; TII, 60. ut in scaenam sine subliga- 
eulo prodeat nemo: O I, 129. 

produco: doctrinam ... non mode in solem 
atque in pulverem, sed in ipsum discrimen 
acıemque produxit; LIIl, 14. sermonem in mul- 
tam noctem produximus; R VI, 10. 

profero: eundem .. (Dionysium) ferunt hasc 
... sublata de fanis in forum protulisse; N III, 
84. j. lucem; P 4, cum res occultissimas aperue- 
ris in lucemque protuleris; A II, 62. temptare 
volui possentne proferri in lucem fid est in forum]; 
P 4 (quam rationem) profteri et in medium 
proferre non audess; . 76, 

proficiscor: (L. Lucullus) in Asiam quasestor 
profectus; A II, 1. ipsi illi maiorum gentium di 
qui habentur, hince a nobis ||hinc || profecti in 
caelum reperientur; T ], 29. nos quasi in mer- 
catus quandam celebritatem ex urbe aliqua 
sic in hanc vitam ex alia vita et natura profeetos 
alios gloriae servire, alios pecuniae; T V, 9. qui 
* Nigidius) cum me in Ciliciam proficiscentem 

phesi expectavisset; Ti 2. o praeclarum diem, 
cum in illud divinum animorum coneilium coe- 
tumque profieiscar! C84. profectusin exsilium 
Tubulus |jest|j; F II, 54. cum legiones scribat 
Cato saepe alacris in eum locum profectas, 
unde ..; T I, 101. cum recorder || recordor |] ... 
legiones nostras ... in eum locum saepe profectas 
alacri animo ..., unde..; C 75. vitam: f. cele 
britatem. 

profugio: qui (Mercurius) .. dieitar ... [in || 
Aecgyptum profugisse; N III, 56. (C. Blossius) 
in Asıam profugit; Lae 37. 

profundo: qui ludorum venationumque 
apparatu pecunias profundunt in eas res, qua- 
rum .;OJU, 55. 

proicio: quas (sicas Ü. Gracchus) ipse se pro- 
iecisse in forum dixit; L III, 20. qui in nave 
necatus, deinde in mari ||mare|| proiectus esset; 
L II, 57 

prospieio: vgl. IV, 2. tempus; R 1, 71. 

provehor:inaltum.. (imbecillitas) provehitur 
imprudens; TIV,42, flamen: vgl, delabor; D 1, 58. 


in (acc.) 


253 


in (acc.) 


provideo: vgl. IV, 2. posterum. 

rapio: opinionibus yulgi rapimur in errorom; 
L U, 43. cur rapior in invıdiam? A II, 126. 
necesse est .. in suum quaeque locum natura 
rapiatur; N III, 34. 

recedo: sinterea sol albus recessit in infora 
noctise; D L, 108. 

recido: in agro ambulanti ramulum adductum, 
ut remissus esset, in oculum suum recidisse; D 
1, 128. quia et recidunt omnia in terras et 
oriuntur e terris; N II, 66. 

receipio: »recipit .. in sese omnia omniumque 
idemst patere; 1, 131. quos quasi novos et 
adscriptieios cives in caelum receptos putant; 
N II, 39. * facile in civitatem receptus esset; 
R 1, 35. qui (pinoteres) ... in eandem || eam || 
‚. (econcham) cum se recepit, includitur; F Ill, 
63. (Gyges) in concilium se pastorum recepit; 

UI, 8. domum: f. admitto; O I, 189. qui 
civitates aut nationes devictas bello id fidem re- 
cepissent; O 1,35. Plato ex materia in se om- 
nia recipiente mundum factum esse censet a deo 
sempiternum; A Il, 118. qui illum in eandem 
navem issent; N III, 89. ut, quem in por- 
tum se recipiant, scire non possint; F V, 15. 
j. solitudinem. ille (Africanus) ... e coetu homi- 
num frequentiaque interdum tamquam in portum 
se in solitudinem recipiebat; Ö Ill, 2. 

recurro: (lunae) forma mutatur tum crescendo, 
tum defectibus in initia recurrendo; N II, 50. 


redeo: se ... in Pyrrbi castra rediturum; O 
Il, 86. se in castra redituros en; O II, 118. 
cum esset spes ex illo somnio in Cyprum illum 
(Eudemum) ex Sicilia esse rediturum; D I, 58. 
ut ... in gratiam iam cum voluptate redeamus; 
C56. his... ipsis legendis in memo- 
riaım redeo mortuorum; G21. in urbem .. redea- 
tur; L II, 18 

redigo: brevi tempore aut vivum aut mortuum 
Ingurtham se in potestatem populi Romani 

acturum; O III, 79. 

redundo: quae (exempla) nata et frequentata 
apud illos (Athenienses) etiam in gravissumam 
eivitatem nostram dicuntur redundasse; R I, 5. 


refero: hoc .. opus in acceptum ut refe- 
ras, nibil postulo; P 5. in eo (tibro Clitomachi) 
est disputatio scripta Carneadis, quam se ait in 
commentarium rettulisse; T Ill, 54. eodem .. 
in libro rursus terram et caelum (Ponticus Hera- 
elides) refert in deos; N ], 34. quodsi nubes 
rettuleris in deos, referendas certe erunt tempe- 
states; N III, 51. hie ... in domum multipli- 
catam non repuleam solum rettulit, sed ignomi- 
niam etiam; I, 138. ut ... id ante diem cer- 
tam in suum quidque fanum referret; N LI, 84. 
illi .. etiam P., Africanum referre in eundem nu- 
merum solent; AI, 13. nostri .. oratorü libri 
2 re librorum numerum referendi videntur; 
, #. 

remigro: Antiocho id magis licuerit, ... re- 
migrare in domum veterem e nova quam nobis 
in novam e vetere? A I, 13. ut... in aeternam 
et plane in || plane |] nostram domum remigre- 
mus; T I, 18. 

remitto: ut (patrie) ... tantum .. nobie in 
nostrum privatum usum, quantum ipsi superesse 
poseet, remitteret; R I, 8. 
‚ repono: homines iam morte deletos reponere 
in deos; N 1, 38. isces, canes, lupos, faelis, 
multas praeterea beluas in deorum numerum 
reponemus; N III, 47. 

reservo: omnia ... in idem tempus reser- 
vabo; N III, 18, 

restituo: is (Tarquinius) cum restitui in re- 


gnum nec Veientium nec Latinorum armis po- 
tuisset; T ILL, 27. 

retraho: si (Scipio) Hannibalem in Africam 
retraxisset; F U, 

revertor: qui in castra revertissent eadem 
fraude, ut iure iurando liberarentur; O II, 115. 
nee (eorum animi) hune in locum nisi multis ex- 
agitati saeculis revertuntur; R VI, 29, ex quibus 
(provinciis) admodum pauei in patriam rever- 
tuntur; TV, 1 

sero: f. spargo; Ti 46. 

serpo: hoc aut in inmensum serpet, aut 
nihil horum recipiemus; N III, 52. statum: f. 
volo. 

spargo: credo deos inmortales sparsisse animos 
in corpora humana, ut essent, qui terras tueren- 
tur; C 77, alios interram, alios in lunam, alios 
iu reliquas mundi partes ... spargens quasi se- 
rebat; Ti 46. tum in optimam segetem prae- 
clara essent sparsa semiua; R V, 11. quod (ge- 
nus humanum) sparsum ia terras atque satum 
divino auctum sit animorum munere; L I, 24. 
j. lunam. 

specto: quae (domus) speetat in nos solos; 
O I, 58, »ni prius ... sancta lovis species olaros 
spectaret in ortus;«e D I, 20, 

subrogo: in annum posterum decemviros 
alios subrogaverunt; R II, 61. 

subvolo: ut ... hae (partes) rursum reetis 
lineis in caelestem locum aubvolent; T I, 40. 

succedo: nisi in voluptatis locum dolor forte 
successerit; F 1, 56. in eius (ducis) locum succe- 
dit || proxima, al. |] (grus) ex iis, qune adquierunt; 
N II, 125. ut... in eorum (heredum) locum ipse 
succedat; O III, 76. 

sum: in quem ({Roscium) etiam illud est eius 
(Catuli): »constiteram ..;« + 79. ut eris in 
famulos, si aliter teneri non possunt; O II, 24. 
hoc si est in libris, in quem hominem et in quod 
tempus est? D II, 110, 

sumo: ut ... Epicurum .. et; Metrodorum non 
fere praeter suos quisquam in manus sumit; 
TI 8. 

suscipio: ut ille Cato ... in populi Romani 
civitatem susceptus est; L II, 5. 

suspicio: quae (res) prima inpulit etiam, ut 
suspiceremus in caelum; R III, 8. 

tempero: ea cum tria (deus) sumpsisset, in 
unam speciem temperavit; Ti 22. 

tollo: in caelum: j. enelum, II, 4. tollo in 
(5 St) 8.1, ©. 369, b. in currum cum Phas- 
thontem filium (Sol) sustulit; N III, 76. opta- 
vit (Phaöthon), ut in currum patris tolleretur; 
O Ill, 94. 

trado: ut de prineipum filiis x ex || sex, x, al. || 
singulis Etruriae populis in disciplinam trade- 
rentur; D 1, 92 

transeo: cum (bestia) in disparis animantis 
vitam transire non possit; T V, 38. 

transfero: si in plures translata res sit; R 
1,60. id... abuat proprie quidem in dispari- 
bus coloribus dicitur, sed transfertur in multa 
disparia; F II, 10. quod nisi idem in amicitiam 
transferetur, verus amicus numquam reperietur; 
Lae 80. hanc quoque jucunditatem, si vis, trans- 
fer inanimuam; F Il, 14. qui hos || eos || deos 
ex hominum genere in eselum translatos non 
re, sed opinione esse dicunt; N Ill, 58. quae 
(studia) sero admodum expetita in hanc civita- 
tem e Graecia transtulerunt; T IV, 1. quoniam 
vera || Be illa vera || definitio transferri non 
possit in falsum; A II, 48. quod Spartiatae 
etiam in feminas transtulerunt; T Il, 36. eum 
secundus ortus in figuram muliebrem transferet; 
Ti 45. in suis moribus simillimas fguras pecudum 


in (a00.) 


et ferarum transferetar; Ti45. nihil est.., quod 
de suo genere in aliud genus transferri possit; 
A I, 50. homo .. iustus ... nibil cuiguam, 
uod in se transferat, detrahet; OÖ 1II,-75. num 
illa definitio possit in aliam rem transferri quam- 
lubet; A 11, 43. quod (genus) ab Ennio positum 
in una re transferri in permultas potest; O I, 51. 
quod idem licet transferre in voluptatem; FI, 
55. ut huius quoque generis laudem iam lan- 
guenti Graeciae eripiant et transferant in hanc 
urbem; TI, 5. 

transmitto: Üsesar cum a summo haruspice 
moneretur, ne in Africam ante brumam trans- 
mitteret; D II, 52. 

tribuo: omnem vim loquendi ... in duas tri- 
butam esse partes; F II, 17. est .. animus in 
partie tributus duas; T II, 47. 

trudo: in quorum (pecorum) societatem et 
ET et sapientem trudere nefas esse; A fr 20 
(8. 18). 
Dede, + vadit .. in eundem carcerem atque 
in eundem paucie post annis acyphum Socrates; 
TI, 97. 

valeo: „vincere te Romanos* nihilo magis in 
se quam in Romanos valere; D Il, 116. qui ita 
fatum introducunt, ut necessitatem adiungant, in 
eos valebit illa conelusio; qui uutem causas ante- 
cedentis non diecent rer neque principalis, 
in eos nihil valebit; Fa 42. quaescumque est ho- 
minis definitio, uns in omnis valet; LI, 29. For- 
tuna .. sit ||qwae est|| .. Huiusce |] Auius || diei 
(nam valet in omnes dies); LII, 28. hoc evenit, 
ut in volgus insipientium opinio valeat honesta- 
tis; T II, 68 

venio: cum (Cato) venerat ad se in Sabinos; 
R lII, 40. cum in Africam venissem; R VI, 9. 
in Asiam factus imperator venit; A II, 2. cum 
(animus) exierit et in -liberum caelum quasi do- 
mum suam venerit; TI, 51. IE ab eo (rege) 
venit in enstra Fabrici; II, 86. si (motus 
fortunae erg rerum) in virtutis certa- 
men venerint; F V, 71, mulieres .. in India 
... in certamen iudiciumque veniunt; T V, 78, 
eum (filium) ... in conspectum suum venire 
vetuit; F 1, 24. id, quod a nostris hominibus 
saepissime usurpatum iem in proverbii consue- 
tudinem venit; O II, 55. venit .. iam in con- 
tentionem, utrum ..; D II, 129. si res in con- 
tentionem veniet; OU, 71. Aristides .. in con- 
tionem magna exapectatione venit; O III, 49. 
quae in controversiam veniunt; FIV,24,. ad 
eam {uxorem Alexander) ex epulis in cubiculum 
veniens; O II, 25. cum ad me in Cumanum 
salutandi causa uterque venisset; F I, 14. cum 
res agatur in discrimengque ventum sit; O II, 
83. si quis in domum aliquam aut in gymna- 
sium aut in forum venerit; N II, 15. quasi in 
familiam patriciam venerit, (Fibrenus) amittit 
nomen obscurius; L Il, 6. cum (Dionysiue) ... 
in fanu m venisset lovis Olympii; N IIl, 88. ve- 
niamus in forum; N III, 74. f. domum. cum. 
De tanto impetu in Graeciam venisset; F 
I, 112. quom (Gellius) - consaule ex praetura 
in Graeciam venisset; I, 53. gymnasium: 
f. domum. cum in hortos D. Bruti auguris com- 
mentandi causa ... venissemus; Lae 7. ventum 
in insulam est; L Il, 6. qui (Pythagoras) cum 
Superbo regnante in Italiam venisset; T I, 38. 
Platonem ferunt, ut Pythagoreos cognosceret, in 
Italiam venisse; T I, 89. qui (Pythagoras) cum 
post hunc Phlissium sermonem in Italiam venis- 
set; T V, 10, iudicium: f. certamen; T V, 78, 
cum ambulandi causa in Lyceum venissemus; D 
1, 8. tum .. primum (isti libri) in Antiochi ma- 
nus venerant; A II, 11. quae in manus meas 


254 


in (ace.) 

venerunt; O III, 84. prima venist in medium 
Epicuri ratio; F 1,18. illud .. mihi ante hoc 
tempus numquam in mentem venit a te requi- 
rere; A l,3. qui, quodcumgue in mentem veniat, 
aut quodceumqus occurrat, se sequi dicent; F IV, 
47. venit .. mihi Platonis in mentem; FV, 2. 
ego .. facile sum passus ne in mentem quidem 
mihi aliquid contra venire; T 1,55. quo (sapiente) 
quid sit beatius, mihi certe in mentem venire 
non potest; T V, 81. mihi .. non tam facile in 
mentem venire solet, quare verum sit aliquid, 
quam quare falsum; NI,57. quia multa venirent 
in mentem acuta atque subtils; N I, 60. hasc 
mihi fere in mentem veniebant; N II, 168. quid 
in mentem venit Callistheni dicere deos gallis 
signum dedisse cantandi? D II, 57. miror, quid 
in mentem venerit Theophrasto in eo libro; du, 
56. ne in odium veniam; F II, 79. ta non 
vides unius ... superbia Targuinii nomen huic 
populo in odium venisse regium? R I, 62. ne 
veniet quidem in eum ordinem quisquam vitü 
particeps; L III, 29. cum .. in eam ipsam par- 
tem orbis venerint, in qua ..., aut in eam, 
quae ..; DII, 89. Sybarim et Crotonem et in 
ens Italiae partis Pythagoras venisse reperitur; 
R II, 28. ut ... videar aliquando .. in portum 
ex longa navigatione esse venturus; Ü tam- 
uam in possessionem suam venerit; OI, 134. 

erinaeum quendam Elysium ... venisse in psy- 
chomantium; TI, 115. Gracchus cum ... rem 
.. illam in religionem populo venisse sentiret; 
N II, 10. si constitueris cuipiam te advocatum 
in rem praesentem esse venturum; O I, 32. cum 
in sua rurs venerunt; T V, 102. quod in eam 
(Samum) Le eius (Epicuri) Neocles agripeta 
venerat; I, 72. veniet in senatum Cato; Fa 
28, in senatum (Regulus) venit; O III, 100. ve- 
nio in senatum frequens; C 38. hinc, quodcum- 
que in solum venit, ut dicitur, efüngis; N I, 65. 
cum .. venissemus in emiae non sine causa 
nobilitata spatia; FV,1. si progredientem rem 
publicam atque in optimum statum .,. venien- 
tem videris; R II, 30. nonne aspicis, quas in 
temp la veneris? R VI, 17. cum Athenis ludis 
quidam in theatrum grandis natu venisset; C 
63. ut ventum est in trivium; DI, 123, vaniet 
in Tusculanum Hortensius; Fa 28. qui quon- 
dam in vacua venerunt; OÖ I, 21, veni in eius 
(pueri Luculli) villam; F III, 7. cum in villam 
Luculli ventum esset; fr V, 17. intelleget, quem 
ad modum a natura subornatus in vitam venerit; 
L I, 59. 

vergo: omnibus eius (terrae) partibus in me- 
dium vergentibus; N II, 116, 

verto: quod fit, cum terra in aquam »e ver- 
tit; N III, 31. forum: vgl. If. versus. semina 
malorum, quae in iis mediis inclusa sint, in con- 
trarias partis se vertere; DII, 33. reliqua se in 
sanguinem vertunt; N II, 137. 

vindico: aligua potestas sit, vindicet se in 
libertatem; Afr 15. his terroribus ab Epicuro 
soluti et in libertatem vindicati; N I, 56. eta 
regum et a patrum dominatione solere in liber- 
tatem rem populi vindicari; RI, 48. in libertatem 
vindicari volt? P 41. 

vivo: nos in diem vivimus; T V, 33. 

voco: Hannibalem ... visum esse in somnis & 
love in deorum econcilium vocari; DI,49. quid 
me ... in invidiam et tamquam in contionem 
vocas? A 11, 144. alii de vita, alii de gloria et 
benivolentia civium in discrimen vocantur; 0 
1, 88. nec .. (fortis civis) criminibus falsis in 
odium aut invidiam quemquam vocabit; O |, 
86. f. contionem. cum (P. Sulpicius) seditiosum 
... eivem, C. Norbanum, in iudicium vocarit; 


in (acc.) 





011,49. (Sopbocles) a filiis in iudicium vocatus 
22. 


est; SI IN IUS VOCAT; L II, 9. odium: j. 
Ben in longum sermonem me vocas; 
L1,18, 

volo: neque .. serpit, sed volat in optimum 


statum instituto tuo sermone res publica; RII, 33. 
vomo: qui (asoti) in mensam vomat; FI, 23. 
utor: qua (beuignitate) quo in plures USUS 

sis, €0 minus in multos uti possis; O II, 52. 

U. nach Üdjeetiven und Abverbien: aequa- 
bilis: quod (status) non esset in omnis ordines 
eivitatis aequabilis; R II, 62. 

beneficus: ü .. arbitrantur se beneficos in 
suos amicos visum iri; O I, 43. si sunt di, be- 
nefici in homines sunt; D II, 104. cum in hos 
{socios) benefici esse deberemus; OÖ III, 88. 

eradelis: eos (Torquatos) ... in liberos at- 
que = Em suum tam erudelis fuisse, .. 

ut n 
difficilise: »parentem habere BEREORN: inlepi- 

dum, in liberos difieilem«; N II, 
gloriosus: nisi forte, quod gloromn, sit in 

rulgus, id honestum velimus dicere; A 140, 
hospitalis: Cimonem Athenis |] Akhenie ll 

etiam in suos curiales Laciadas |] [Laciadas] || 

hospitalem fuisse; O II, 
immutabilis: nec magis inmutabile ex vero 

in falsum „necatus est Scipio‘ quam „necabitur 

Scipio* ; Fa 18, 
ingratus: cum Epicurus ... in Democritum 

ipaum ... fuerit ingratus; N 1, 98. 
iniquns: desitum est .. videri quicquam in 

s0cios iniquum; OL, 27. 
iniuriosus: quod ... primum in eo peccant, 

quod iniuriosi sunt in proximos; O1, 44. 
iniustus: id quam iniustum in patriam et 

quam af I! {et quam inutile] |] esset, non vide- 


ae ui aliis nocent, ut in alios libe- 
rales sint; OI, ». ” sit, qua in nostros 
simte liberales; OI, 

nefarius: a Pastor commemorarem ne- 
faria in socios; OÖ 


nobilis: erat .. Ag 2 De venustior et 
nobilior in volgus; RI 
perindulgens: qui (vir). perindulgens in pa- 


trem, idem acerbe severus in fillum; O I, 112. 

pius: ipsi in eonducit pios habere cives 
in parentes; O Ill 

propensus: in eum fere est voluntas nostra 
ropensior; O II, 69. propensior benignitas esse 
ebebit in calamitosos; O0 II, 62. ut in iis 
rebua, inter quas nihil interest, neutram in par- 
tem propensiores sumus, item ..; F V, 30. 

qualis: quales in oo» esse debemus, qui iam 
profuerant? O I, 48 non est... amici talem esse 
in eum, qualis Her in se est; Lae 59, 

redux: j. II. dux,. — severus: |. 

taeter: qui (Critias) in eum 
fuerat taeterrimus; T I, 96. 

talis: f. qualis; "Lae "59. 

versus: is (Crassus) primus instituit in forum 
veraus agere cum populo; Las 96. 

usque: j. ], infundo in sinus. penetro; N II, 153. 

IT, nah Subftantiven um Verbindungen 
von Subfiantiven und Verben: aditus: quae 
(emendatio philosophiae) omnino aditum nullum 
a potest in urbem, in forum, in curiam; 


erindulgens. 
heramenem) 


adventus: vos .. (talem conformationem) ad- 


ventum in animos et introitum imaginum dicitis; 
N 1, 105 

amor: natura ... ingenerat . 
&ipuum quendam amorem in eos, 
sunt || [ingenerat . 


. in primis prae- 
ui procreati 
.. procrenti sunt I; 0112. 


255 


in (acc.) 

ascensus: »propter quas datur homini agcen- 
sus in caelum«; L II, 19. hoc iis (animis) faci- 
Pa adscensum et reditum in caelum fore; 

auctoritas: tenebat (Appius) non modo aucto- 
ritatem, sed etiam imperium in suos; C 37. 

beneficium: nisı meo in rem publicam 
beneficio, ubi triumpharet, esset habiturus; O I, 
78, 

benirolentia: prima .. commendatio profi- 
eiscitur a modestia cum pietate in parentes, in 
suos benivolentia; O Il, 48, ut nostra in ami- 
cos benivolentia illorum “ps nos et 
pariter aequaliterque respondeat; Lae 5 

bonitas: quid dieam ... de pietate in matrem, 
liberalitate in sorores, bonitate in suos, justitia 
in omnes? Lae 11. 

caerimoniae: neque solum in homines obse- 
quia, sed etiam in deos caerimoniae religiones- 
que tolluntur || tollentur |] ; L I, 43 

caritas: ut in fabulis ... retinent 
tem in pastores; Lae 70 

commendatio: vide, ne plus commendatio in 
vulgus ... molestine habeat; T V, 108. 

commutatio: ita fit, ut commutatio ex vero 
in falsum ne in futuro quidem ulla fieri possit; 
Fa 17, 

eonscensio: conscensionem in naves || navis | 
cum fuga ... fore; D I, 68 

erudelitas: nec.. levitatis Atheniensium eru- 
delitatisque in amplissimos civis exempla defi- 


.. carita- 


ciunt; RI, 5. cum exstitisset in cives tanta cru- 
delitas; oO Il, 27. 
cursus: nec .. omnibus iidem illi sapientes 


ee sunt eundem cursum in caelum patere; 
r . 
dux: quse (vita) in elaris viris et —n dux 
ll redun ji" in caelum soleret esse; T I, 
elogium: in quem (A Atiliom Onlaklnum) 
illud elogium: „hune unum ..;* C 61. 
epigramma: Callimachi quidem en in 
Ambraciotam Cleombrotum est; TI 
imperium: f. auotoritas. 
impetus: multo .. et in hostem et in inpro- 
bum civem vehementiores iratorum impetus esse; 
T IV, 48. j. facto, III. impetum (4 ©t.) &. 17, a. 
impietas: ita ad impietatem in deo» in ho- 
mines adiunxit iniuriam; N III, 84. scelerum in 
homines atque in deos inpietatum (| impietatum |} 
nulla expiatio est; L I, 4 
iniuria: in homines: f. impietas; N III, 84. 
un .. lex ... in mulieres plena est iniuriae; 


Fnlreltes; f. adventus, 

iter: Eudemum Cyprium ... iter in Macedo- 
niam facientem Pheras venisse; D I, 53. 

iussum: quom legis haec wis sit: ||, ut sit || 
scitum eb iussum in omnis; L II, 

iustitia: in algm: f. bonitas. (maximum nr 
exemplum est iustitiae in hostem a maioribus 
nostris constitutum]; O I, 40. 

leges: f. I. fero in homines,. — liberalitas: 
f. bonitas. — luctus: f. sumptus, 

mwigratio: migrationem esse mortem in eas 
oras, quas, qui e vita excesserunt, incolunt; 

moderatio: mundi divina 
deratio profecto nulla est; N I 

mutatio: quae .. ex alio in aliud (genus 
esset) vicissitudo atque mutatio; T V, 69, 

obsequia: f. caerimoniae. 

odium: canum .. tam .. amans dominorum 
adulatio tantumgte odium in externos ... quid 
signihicat? N I, 158. ut odium mulierum, ut in 
hominum universum genus; T IV, 25. 


in homines] mo- 


in (acc.) 


pietas: ut augerent pietaten in deos; LIT, 
26. matrem: f. bonitas, parentes: f, benivo- 
lentia; O II, 46. 

poena: vgl. I. meditor. 

potestas: horum (consilii, rationis, mentis) 
potestas in totum animum esse debet; T IV, 77. 
nostri .. omnes reges vocitaverunt, qui soli in 
populos perpetuam potestatem haberent; R II, 
49. * sunt .. omnes, qui in populum vitae ne- 
cisque potestatem habent, tyranni; R III, 28. 

reditus: iis .. (animis) reditum in caelum 
patere; Lae 13. f. ascensus; fr V, 97. reditu .. 
in castra liberatum se esse iure iurando inter- 
pretabatur; O III, 118. docti homines ... aperue- 
runt sibi reditum in hunce locum; R VI, 18, si 
reditum in hune loeum desperaveris; R VI, 25. 

religiones: f, caerinoniae. — scelera: f. im- 
pietas; L I, 40. — seitum: f. iussum. 

sumptus: »bonos || nos, s»os || leto datos divos 
habento; sumptum in ollos luctumque minuunto«; 
L II, 22. 

tribunum reperio: neminem in nos mercede 
ulla tribunum potnisse reperiri, nisi ..; L IH, 21. 

via: ea vita via est in caelum et in hunc 
soetum eorum, qui ..; R VI, 16. ut (interit) 
... gradus unus in en via, quae est hinc in In- 
diam; F II, 45. 

vieissitudo: f. mutatio. 

vis: negat (Epieurus) ullam in sapientem vim 
esse fortunae; T III, 49. 

IV. zum ganzen Sat gehörige Beftimmungen: 
1. Raum: hanc ... eoniunctionem duplicem in 
longitudinem (deus) difidit mediaeque accom- 
modans mediam quasi decussavit, deinde in orbem 
intorsit; Ti 24. quod eorum (astrorum) motus in 
orbem circumque ferretur; N II, 44. eum (mun- 
dum deus) ... eaelo ... in orbem ineitato con- 
plexus est; Ti 20. f. longitudinem. partem: f. 3, 

2. Zeit: solis defeetiones itemque lunae Be 
dieuntur in multos annos ab jiis, qui ..; I, 
17. vgl. I. subrogo. deorum cultus religionumque 
sanctitates exsistunt in dies maiores atque me- 
liores; N II, 5. j. dies, V, 3. in (7 8) ®.1, ©. 
704, a. ut, si fieri possit, (sapiens) virtutem in 

erpetuum abiciat, ut dolore omni liberetur; 
F V,93. ea lege esse nos natos, ut nemo in per- 
petuum esse posset expers mali; T IIl, 59. quis 
.. te potius ... dixerit ... de consiliis in po- 
sterum providendis? R I, 71. admirandum 
tantum maiores in posterum providisse; L III, 
44. haec in posterum gratiora; O II, 60. quod 
re bonam spem praelucet in posterum; 
‚se 23. quo minus (sapiens) in omne tempus 
rei publieae suisque conaulat; T I, 91. quıbus 
(rebus) ab aeterno tempore fluentibus in aeternum 
ratio tamen mensque moderatur; T V, 70. de- 
fectiones solis et lunae cognitae praedictaeque in 
omne posterum tempus; N II, 153. cum ta duo- 
bus huius urbis terroribus depulsis in omne tem- 
pus prospexeris; R I, 71. 

3. Weife: in utramque partem multa disse- 
runtor; A I, 46. ut (disputationes) in utramque 
partem dieendo et audiendo || dicendo || eliciant 
et tanıquam exprimant aliquid; A IL, 7. en (visa 
relinqui), quae interrogati in utramque partem 
respondere possimus; A Il, 104. hac de re in 
utramque partem et dieta sunt et scripta multa; 
A II, 108. utramqne in partem multa dicuntur; 
A II, 124. quae dieuntur in utramque partem; 
A 11, 133. illa nobis saimplex fuit in utramque 
partem disputatio; F III,3. ut in utramqne par- 
tem ita paria redderent, uti nulla seleetione ute- 
rentur; F III, 12. ab Aristotele .. prineipe de 
singulis rebus in utramqgue partem dicendi exerei- 
tatio est instituta; F V, 10. non sentientis .., 


256 





in (abl.) 


nihil est, ullam in partem quod intersit; T I, 24. 
mihi semper a ge ein Academiaeque con- 
suetudo de omnibus rebus in contrarias partis 
disserendi ... placuit; T II, 9. quorum oratio 
nihil ipsa iudicat, sed habetur in omnis partis; 
TV,&. si inmensam et interminatam in omnis 
partis magmitudinem regionum videretis; N 1, 54. 
quoniam in utramqne partem vobie licet dispo- 
tare; N II, 168. quod in ista partitione |] [per- 
spieuum in istam partem] || ne egere quidem ora- 
tıone dixisses; N III, 8. ut in utramque partem 
perpetus explicaretur oratio; Fa I. cum ... ne 
que sit ignota consuetudo tua contrarins in partis 
disserendi; R III, 8. quorum (sonorum) diei vix 
potest quanta sit vis in utramque partem; L II, 
38. quibus (praeceptis) in omnis partis usus vitae 
conformari possit; O I, 7. ingenii magni est... 
aliquanto ante eonstituere, quid accidere possit 
in utramque partem et quid agendum sit; Ol, 
81. studiose .. plerique praesertim in hanc par- 
tem facta principum imitantur; O I, 140. magnam 
vim esse in fortuna in utramque partem .. quis 
ignorat? 0 1,19. quamquam fortuita sunt, tamen 
sine hominum opibus et studiis neutram in partem 
effici possunt; ) I, 20. quae qui in utramque 
partem excelso animo ... despieiunt; O II, 37. 
testes sunt permulti in utramque partem; OÖ II, 
43. facillume .. et in optimam partem cogno- 
scuntur adulescentes, qui ..; O II, 46. in utram- 
que partem (Hecato) disputat; O III, 89. vgl. I. 
fundo. moveo. innumerabilia dici possunt in hane 
sententiam; F II, 38. est quidam Graecus 
vulgaris in hanc sententiam versus; D II, 12. 
hoc idem sigmificat Graecus ille in eam senten- 
tiam versus; D II, 25. cum... proprium sit Acs- 
demise ... conferre causas et, quid in quamque 
sententiam diei possit, expromere; D II, 150. 
plura .. in eam sententiam ab eisdem contra 
verecundiam disputantur; O1, 128. sunt haec ... 
[in significatione] eventis ||in aignifieationem 
eventus, al.|| animadversa et notata; D I, 12. 
Epicurus ... de 2 illastri et facili et iam in 
vulgus pervagata loquitur; F II, 15. fani pul- 
chritudo et vetustas Praenestinarum etiam nune 
retinet sortium nomen, atque id in volgus; D II, 
86. quo minus in vulgus et in fero diceret; RIIT, 
42. Unto ..., perfectus mes sententia Stoicus, .. 
ea sentit, quae non sane probantur in volgus 
Il volgus I: P 2. illum .. quasi parentem huius 
universitätis ... indicare in vulgus nefas; Ti 6. 
j. I. valeo. II. zloriosus. nobilis. IIL commendatio. 

4, dbietributiv: perspieuum est .., quanta in 
singulos reges rerum bonarum et utilinm fiat ac- 
cessio; R II, 37. vgl. T, numero. 

V. @llipfen: pari animo Lacedaemonii in Ther- 
mopylis occiderunt, in quos Simonides: »dic, 
hospes ..;« T I, 101. post in Africam, inde ad 
consulatum; AII,1. in aurem Pontius: „Scipio*®, 
inquit, „vide, quid agas*; Fa fr 5. Marius nb 
subselliis in rostra recta; O III, 80. 

VI. 2üden: horum f in severitatem dieitur in- 
horuisse primum civitas; R IV, 6. ut... sen- 
tiant mulieres naturam ||in naturam || feminarum 
omnem castitatem pati; L II, 29. + convertem 
lex in omnis est; L III, 17. 

B. mit Ablatip: in, an, auf, unter, bei, wäß- 
rend, hinfichtlih: I. nach Verben: abicio: quod 
(Polycerates) anulum, 1. delectabatur, in mari 
|| mare || abiecerat; F V, 92. unda: f. adfligo. 

abstrudo: naturam accusa, quae in profundo 
en ut ait Democritus, penitus abstruserit ; 

’ 2. 

absum: »vis in populo abesto«; L III, 11. 

scquiesco: senes in adulescentium caritate 
adquiescimus, ut in vestra, ut in Q. Tuberonis; 


in (abl.) 
Lae 101. in cupressetis. Gnosiorum et spatiis 
silvestribus Pe) erebro insistens, interdum ad- 
quiescens; L I, 15. qui iam aetate provecti in 
nostris libris adgquiescunt; DIL, 5. quia facillime 
in nomine tuo acquiesco; F III, 6. spatiis: j. 
rn .. 

adfigo: nos in exigus eius (terrae) parte ad- 
fixi; R I, 26. sei e 

adfligo: »quem (anguem lovis antelles) ... 
abicit |labiecit || ecflantem et laceratum adfligit 
in unda«; D I, 106. 

adsido: in bibliotheca, quae in Lycio est, 
adsedimus; D II, 8, 

adsisto: quia nusquam erat scriptum, ut con- 
tra omnis hostium copias in ponte unus adsiste- 
ret; L II, 10. 

adsum: qui ... quasi doctissimorum hominum 
in eoneilio adsint; R 1, 28. quod .. Nonis in 
conlegio nostro non adfuisses; Lae8. quod ad- 
eram Laenati et Rupilio consulibus in consilio; 
Lae 37. si Auper ın hortis Scipionis ... ad- 
fuisses; Lae 25. in quibus (locis) eorum, quos 
diigimus aut admiramur, 'adsunt vestigia; L II, 4. 
in obsequio .., quoniam Terentiano verbo lu- 
benter utimur, comitas adsit; Lae 89, quod Diana, 
cum in partu Olympiadis adesse voluisset, afuis- 
set domo; N II, 69, 

aedifico: quod in excelsiore loco Veliae coe- 
pisset sedificare eo ipso, ubi rex Tullus habit«- 
verat; R Il, 53. quod praeclaram aedificasset in 
Palatio ... domum; ö I, 138. 

&gnosco: qui illa in Socrate vitia non ugno- 
scerent; T IV, 80, quae (virus) cum ... ostendit 
ua et idem aspexit adgnovitque in alio; 


alo: alterius mens rationibus agitandis ... ale- 
batur ..., alterius in caede et |[in|| iniuriis; 
TV, 66. 

ambulo: f. ambulo, 1. algs, familiaris (5 St.) 
8.1, ©. 152, b. 

animadverto: quod .. quale sit, etiam in 
bestiis quibusdam animadverti polest; Lae 27. 
cum magnam animadverteret in bonis et posses- 
sionibus difficultatem; O Il, 831. cum caelum 
discessisse visum est || esset || atque in eo animad- 
versi globi; D I, 97. in nubibus numquam 
animadvertisti leonis formam aut hippocentauri ? 
D 11, 49. possessionibus: j. bonis, 

sppareo: in quo (Volcano) stante atque ve- 
stito leviter apparet claudieatio non deformis; N 
I, 8. in quo vis morbi tanta non appareat; Fa 
17. in quo aliqua significatio virtutis appareat; 
01,46. in quibus nulla temeritas, sed ordo ap- 
paret et artis quaedam similitudo; N 11,82, quid 
est in his (rebus terrestribus), in quo non naturae 
ratio intellegentis appareat? N II, 120. ut in eo 
moderatio et a en appareat cum specie 
quadam liberali; 1, 96. id .. (augurium sae- 
clorum futurorum) in maximis ingeniis altissimis- 
que animis et exsistit maxime et appuret facil- 
lime; T I, 33. quod plenus aör sit inmortalium 
animorum, in quibus tamquam insignitae notae 
veritatis appareant; D I, 64. similitudo magis 
apparet in bestiis; TI,80. quid loquar, quanta 
ratio in bestiis ad perpetuam conservationenm ea- 
rum generis a t? N IL, 128. quodsi hoc ap- 
paret in bestiis; Lae 81. quae (similitudo) etiam 
ın ingeniis, non solum in corporibus apparent; 
TI, 79. ignoretur in omnibus cubiculis a pr 
rere serpentes Jeep ... serpentes] || ; Ö I, 
54. ut in tantis discriptionibus divina sollertia 
appareat; N II, 110. nec video, qui magis in 
multitudinis dominatu rei publicae nomen ap- 
parest; R III, 45. in factis inmutabilitatem ap- 
parere; Fa 17. quae similitudo in genere etiam 

IL 


257 


in (abl.) 


humano apparet; F V, 42. ut tamquam in her- 
bis non fallacibus fructus appareat; Lae 68. en 
im ter quaque indole maxime apparent; F 
V, 61. ingeniie: f. animis; T I, 38. corporibus. 
de qua (humatione et sepultura) Socrates .. quid 
senserit, TEN in eo libro, in quo moritur; 
TI, 102, locis: f. rebus; N II, 162. quoniam 
illud maiorum vigiliarum munus in tuo nomine 
apparuit; P5. non solum in hac parte honesta- 
tis, ... sed etiam in tribus superioribus quid de- 
cent apparet; 01,9. cum eae (similitudines) 
plurimis in rebus appareant; A II, 54. quae (di- 
vinatio) multis locis, rebus, temporibus apparet 
cum [in] privatis tum maxume ||in || publicis; N 
II, 162. quis nulla in visis distinctio appareat; 
A II, 48. in multis etiam vitiis (haec proclivi- 
tas) apparet; T IV, 28. 

AEBATEO: aspersa temere pigmenta in tabula 
oris liniamenta eflicere possunt; D I, 23. 

aspicio: |. agnosco; Lae 100. 

eaveo: in iure cavere ... vehementer .. 
opes augendas pertinet; O II, 65. 

eedo: nec in philosophia cuiquam cessit et 
vitae gravitate praestitit; fr V, 66. 

cerno: illud .. honestum ... etiam si in alio 
cernimus, [tamen] nos movet; O I, 55. ut magis 
in aliis cernamus quam in nobismet ipsis, si quid 
delinquitur; O 1, 146. sive in singulis sive in 
universo genere (animal) cernatur; Ti 11. id... 
ipsum cernitur in duobus; Ö I, 87, f. bonis, ut 
... justitin in suo cuique tribuendo (cernatur); 
F V, 67. in infirma aetate imbecillaque mente 
vis naturae quasi per caliginem cerpitur; F V, 43, 
facile est hoc cernere in primis puerorum aeta- 
tulis; FV, 55. quam similitudinem cernere pos- 
sumus in iis aquis, quae ..; N II, 27. oculi in 
iis artibus, quaram iudicium est oculorum, in 
pietis, Botis caelatisque formis, in corporum etiam 
motione atque gestu multa cernunt subtilius; N 
II, 145. virtus in animi bonis et in corporis 
eernitur et in quibusdam, quae ..; AI,21. ea.. 
actio in hominum commodis tuendis maxime 
eernitur; O I, 159. quae (virtutes) in communi- 
tate cernuntur et in societate generis humani; 
O II, 118. quaram (partium) altera in animi ex- 
cellentis magnitudine et praestantia cernitur, altera 
in conformatione et moderatione continentiae 
et temperantiae; O Ill, 96. quoniam decorum 
illud in omnibus factis, dietis, in corporis deni- 
que motu et statu cernitur; O I, 126. ut... 
prudentia in dilectu bonorum et malorum (cer- 
natur); F V, 67. quarum (bestiarum) in fetu et 
in eduestione laborem cum cernimus; F III, 62. 
factis: f. dietis.. formis, gestu: f. artibus. 
genere: f. aliquo; Ti 11. si iam possent in ho- 
mine vivo cerni omnia, quae nunc tecta sunt; T 
I, 50. ut fortitudo in laboribus periculisque 
cernatur; P V, 67. quae (animi elatio) cernitur 
in periculis etlaboribus; O 1,62. magnitudine, 
moderatione: f. conformatione. mente: |. 
setate, motione: |. artibus. motu: f. dietis. 
in qua (parte honestatis) verecundis et quasi 
qui ornatus vitas ... cernitur; 0 I, pe®- 
rieulo: f. laboribus., praestantia: f. confor- 
matione. in quibus (pueris) ut in speculis na- 
tura cernitur; F V, 61, ut, quem ad modum 
stellae in radiis solis, sic istae (accessiones) in 
virtutum splendore ne cernantur quidem; F v, 71, 
est .. primum (principium), quod cernitur in uni- 
versi generis humani societate; O1, 50. |. com- 
munitate. ut.., qui se tradidit || tradet ita, al. || 
quieti praeparato auimo, ... certa et vera cernit 
in somnis, sic..; DI, 121. speculis: f. pueris. 
splendore: f. radiis. statu: f. dietis. ut... tem- 
perantia in praetermittendis yoluptatibus 

33 





ad 


in (abl.) 


(cernatur); F V, 67. in ea {voluptate) .. spernenda 
et repudianda virtus vel maxime cernitur; L I, 52. 

cesso: neque (Leontinus Gorgias) umquam in 
suo studio atque opere cessurit; C 13. 

cognosco: quibus (litteris) in hoc ipso mundo 
caelum, terras, maria cognoscimus; T V, 1085. 
multa in eo viro praeclara cognovi; G 12. 

eohibeo: interest inter causas fortuito ante- 
gressas et inter causas cohibentis in se efficien- 
tiam naturalem; Fa 19. 

commentor: satiene vobis videor pro meo iure 
in vestris auribus commentatus? F V, 75. 

commoror: in quibus (locis) diutius commorati 
sumus; Lae 68, 

compareo: cum .. aliquid aetum est, in quo 
media oflicia compareant; O III, 15. 

condo: in causis conditae sunt res futurae; 
DI, 128. qui omne bonum in visceribus me- 
dullisque condideris; T V, 27. ii .. (Amphi- 
lochus et Mopsus) urbis in ora marituma Cilicine 
Graecas condiderunt; DI, 88. ut ... in ostio 
Tiberino ... urbem ipse conderet; R II, 5. in 
||t in]| eo sepulchro ... regem nostrum Nu- 
mam conditum accepimus; L II, 56. visceribus: 
f. medullis, 

congrego: Polemo et Crates unaque Crantor 
in Academia congregati; A I, 34. qui (magi) 
ir in fano commentandi causa; D |, 


congruo: in .. his omnibus responsa haruspi- 
cum cum Sibyllae versibus congruebant; D I, 97. 

eonloco: f. eonloco (30 &t.) B. I, ©. 498 f. 

conquiesco: qui potest esse vita „vitalis*, ut 
ait Ennius, quae non in amici mutuan benivo- 
lentia conquiescit? Lae 22. 

consentio: illa, in quibus consentiunt; A II, 
135. si universi videre optimum et in eo con- 
sentire possent; R I, 52. 

conservo: qui , conservat .. eos, quibus 
est Jeeen, quam optima in condicione vi- 
vendi; R II, 47. 

consido: f. eonsido (12 St.) 8. I, ©. 504. 

consigno: ut ... quasi consignatas in ani- 
mis notiones, quas vvolag vocant, haberemus; 
T 1, 57. er (diem) apud Ennium et in maxi- 
mis annalibus consignatum videmus; R I, 25. 

consisto: f. consisto (17 &t.) ®. 1, ©. 507, b. 

conspieio: quod ... conspicio in meo regno 
et his tectis P. Cornelium Sceipionem; R vL 9. 

constituo: praedonum ille concursus et te duce 
latrocinium in foro constitutum, ... non ciritas 
erat; P 27. qui (Epicuras) omne iedieium in 
sensibus et in rerum notitiis et in voluptate 
eonstituit; A II, 142. qui in una virtute consti- 
tount finem bonorum; F IV, 45. 

consto: nec officia nec virtutes in ea ratione 
nee amicitiae constare possunt; F V, 22. 

construo: dentibus .. in ore constructis man- 
ditur ... cibus; N II, 134. 

eonsumo: f. consumeo (25 ©t.) ®. I, ©. 522, f. 

contero: an ille... se, ut Plato, in musicie, 
zeometzie, numeris, astris eontereret? F V, 
2. quodsi (philosophi) essent eo animo, ut nollent 
astatem in N itibue eonterere; L I, 58. ut eos 

. in rebusa quaerendis explicandisque na- 
turis aetates conterere videamus; F V, 57. 

eontineo: ut ... referendas gratiae prineipia 
in nobis contineremns; F V, 43. ut omnia, 
quae alantor et quae crescant |jalontur atque 
erescunt ||, contineant in ae vim caloris; N II, 23. 
in his .. tribus continetur cura etism illa, ut 
probemor iis; O 1, 126. (deus) animal unum 
rg in quo omnia animalia continerentur, 
effeeit; Ti 12. quod (artes) ... contineant quid- 
dam in se ratione constitutum et via; F Ill, 18. 


258 


in (abl.) 


in quibus (libris) omnis eius loci quaestio con- 
tinetur; D U, 83. motus .. voluntarius eam na- 
toram in se ipse continet, ut sit in nostra pote- 
state; Fa 25. quae Causa in rerum natura con- 
tinebatur, fore ut is (Philoctetes) in insula Lemno 
linqueretur? Fa 36. dum illa (patria) sit maior, 
haec in ea contineatur; L IL, 5. in qua (sapien- 
tia) continetur deorum et ||[deorum et] IN omi- 
num communitas et societaa inter ipsos; O I, 158. 
dolus .. malus in simulstione, ut ait Aquilius, 
continetur; O III, 61. itatio mentis ... potest 
nos in studiis cognitionis etiam sine opera nostra 
eontinere; O I, 19. 

contueor: »(me) resupinum in caelo contueri 
maximum ae mirifieum facinus; D I, 44. 

eanvenio: uno in loco ||unum in locum ff} 
u adversariorum copiae convenissent; D II, 
5 


eubo: in eo conclavi ei (Deiotaro) cubandum 
fuisset. quod proxums nocte corruit; , II, 20. 

eunetor: is... canctari illum (Diagoram) diu- 
-p in vita fortunae obiectum inutile putabat ipsi; 

‚11. 

defigo: ut ... disputes non v ti oratione, 
sed defixa in una re publica; R II, 22. 

defodio: cotem .. illam et noraculam defos- 
saın in comitio ... accepimus; D I, 33. 

deleetor: in hoc admodum deleetor, quod ..; 
L II, 17. qui tuis |jin]| litteris delectantur; 
LI, 5. quae manus sigpificet illum (Chrysippum) 
in hac esse rogatiuncula delecetatum: „numquid=- 
nam ..?“ F I, 38. 

deliro: nec adducar .. 
riam delirare; D I, 35. 

delitisco: qui (Arcesilas) in eorum auctori- 
tate delitesceret || delitisceret ||, qui ..; A IL, 15. 
ut (bestise) in cubilibus delitiscant; N Il, 126. 

demergo: qui demersi sunt in aqua; F III, 
48. cerebro, corde: f. sanguine. (C. Marius) 
expulsus, egens, in palude demersus; F II, 105. 
in profundo veritatem esse demersum; A I, 44. 
ne ||nec|] tam vegeta mens aut in corde cere- 
er in Empedocleo sangüine demersa iaceat; 

‚4. 

depono: Alexander in Cilicis deposuisse apud 
Solensis in delubro uniam dieitur; L II, 41, 

describo: (eum)animadrertisse dieuntinarena 
ee formas quasdam esse deseriptas; RI, 

. qui rer dum in pulvere quaedamı 
describit attentius; T V, 50. 

desudo: in his (exercitationibus, curri- 
culis) desudans atque elaborans; C 

desum: in iis non deerit sapienti, nee quid 
faciat nec quid respondeat; A II, 110. in quo 
defuit fortasse ratio; R II, 57. 

dominor: dominans ille in nobis deus; TI, 
74, - his ipsis rebus ... natura dominatur; 

dormio: Platoni cum in cunis parvulo dormienti 
apes in lubellis consedissent ; D I, 78. 

dnco: f. duco, IV, 1. (9 &t.) 8. I, ©. 775, a. 
bonus, B, b, Il, 5. duco in (4 &t.) 8. I, &. 358, b. 

effingo: speciem (natura) ita formavit oria, 
= in ea penitus reconditos mores efingeret; L I, 


elaboro: f. elabore, II, 2 (11 &t.) 8. I, ©. 


in extis totam Etru- 


eluceo: ut... animi excellentia wagnitudoque 
cum in augendis opibus utilitatibusque et 
sibi et suis comparandis, tum multo magis in 
his ipsis despieiendis eluceat; O I, 17. f. eluceo, 
algd. decorum, liumen. scintilla (8. I, ©. 807, b). 

erro: errat in eo, quod ... existumat; O III, 
26. quodsi in hoc erro, qui animos hominum 
inmortales esse ceredam, libenter erro; C 85. 





in (abl.) 


ut ait Homerus de Bellerophonte: »qui miser in 
campis maerens errabat Aleis«; T III, 63. ean- 
dem gentem in fulgoribus errare; DI, 35. nisi 
forte se intellexerit errasse in deligendo genere 
vitae; O I, 120. cum in locis solis maestus er- 
rares; D ], 59. si aut res ignoratur aut erratur 
in nomine; FIV, 57. errabat .. multis in rebus 
antiguitas; D II, 70. hominum est pnrum consi- 
derate loquentium atque in maxumis rebus erran- 
tium; O II, 6. in his (signis) si qui erraverunt; 
N II, 12. »ignaris homines in vita mentibus er- 
rant;« T I, 115. nos in nostra urbe peregrinan- 
tis errantisque ... tai libri... reduxerunt; A 1,9. 

evigilo: in quo evigilarunt curae et cogita- 
tiones meae? P 17 

exaedifico: in eorum Vd AOE SEAN AESRER: 
ficatum tempfum Licentiae; L II, 42. 

excello: in quo non possint plures excellere; 
01,26. nihil tamen esse, in quo se animus ex- 
cellens tollere; fr V, 62. ut quisque sibi plurimum 
||plurimum sibi|] confdit, ... its in amicitiis 
expetendis colendisque maxime excellit; Lae 30, 
in qua (arte) .. excallis ipse; R I, 20. Scylax, 
... extellens in astrologia; D II, 88. in qua 
(cognitione, scientia) excellere pulchrum puta- 
mus; O I, 18. quae in corpore excellerent; 
F IV, 20. genere: j. genus, Il, 5. excello in 
(4 St.) &©. 100, a. ii student plerumgque eodem in 
genere laudia excellere, ut Q. Mucius P. f. in iure 
aivili, Pauli filius Africanus in re militari; O1, 
116. quarum (virtotum) est excellens in anitmorum 
laude praestantia; F V, 386. si in ceteris.. na- 
turis id cuique esset ultimum, quod in quaque 
excelleret; F IV, 38. in offieiis deligendis id 
genus ofliciorum excellere, quod teneatur hominum 
societate; O I, 160. cum (Anchialus et Cassander) 
im ceterie astrologiae partibus excellerent; D II, 
88. qui (Demetrius) cum in hac ipsa philoso- 
. ... excelleret; F V,54. cuios (Tulli Hosti- 
ii) excellens in re militari gloria magnaeque ex- 
titerunt res bellicae; RII, 31. f. iure. scientia: 
f. eogmitione. in qug (sermone) Socratici maxime 
excellunt; O |], 132 ipsarum .. virtutum in 
alia alios marult excellere; O I, 115. 

excubo: ut (Lacedaemonii) ... in agro ex- 
eubarent; D 1, 112. qui praeerant Lacedaemoniis, 
in Pasiphase fano ... somniandi causa excuba- 
bant; D I, 9. 

exerceo: in utroque exercebantur; F IV, 6. 
bene illo Graecorum proverbio praecipitur: 
»quam quisque norit artem, in hac se exerceat«; 
TI,41. in quibus (casibus) me fortuna vehe- 
menter exereuit; T V, 3. haeo aetas ... exer- 
cenda .. (est) in labore patientiagtue et animi 
et corporis; 01,122. hane (naturam animi atque 
vim) tu exerce optimis in rebus! R VI, 29. M., 
.. Cethegum ... quanto studio exerceri in di- 
cendo videbamus etiam senem! C 50. ut... 
exerceamur in venando ad similitudinem bellicae 
diseiplinse; N II, 161. 

exercito: quam multa, quae nos fugiunt in 
eantu, exaudiunt in eo genere exercitati! A II, 
20. esarum .. rerum scientiam non doctis homi- 
nibus ac sapientibus, sed in illo genere exercitatis 
eoncedendam putant; R 1, 11. in quibus (rebus 
sapiens) versatus exercitatusque sit; A II, 110. 
alı .. in re publica exeroitati; D I, 111. 

exorior: in his locis, quae nos incolimus, 
post solstitinm Canicula exoritur; D II, 93. nonne 
... exortus est, ut in or re publica Ti. 
Gracechns, ... sic Arcesilas? A II, 15, 

exsisto: ineunte vere in iis, gquae relicta sunt, 
existit ... ea, quae gemma dieitur; C 53. Tages 
quidam dieitur in agro Tarquiniensi ... extitisse 
repente; D Il, 50. animis: f. animus, Il, 5. 


Ba. 


in (abl.) 


exsisto in (3 &t.) ®. I, ©. 191, a. in Lysandri 

.. ’statua ... in capite corona subito exatitit 
ex asperis herbis; D I, 75. in Lysandri statuae 
enpite Delphis extitit corona ex asperis herbis; D 
II, 68. hine.... in liberis civitatibus regnandi 
existunt eupiditates; O III, 36. si qui magnis in- 
geniis in eo genere extiterant; T I, 3. in qua 
(gloria) multi apud maiores nostros exstiterunt; 
OÖ U, 45. (animorum morbi et perturbationes) in 
hominibus solum existunt; 7 IV, 31. quae 
(ratio, disciplina) perficit in bonis ingeniia, id 
uod iam persaepe perfecit, ut incredibilis quae- 
am ... virtus exsisteret; R III,4. quod in mazi- 
mis animis splendidissimisgue ingeniis plerumque 
existunt honoris, imperii, potentiae, gloriae cupi- 
ditates; O I, 26. f. appareo in animis; TI, 53. 
E77 ng Carneades in Chiorum lapicidinis saxo 
difisso caput extitisse Panisci; D 1,23. potest.. 
tale aliquid etiam sua sponte in lapicidinis Chio- 
rum extitisse; D II, 49, illa .. tertia parte 
animi, in qua irarum existit ardor, sedata; D ], 
61. si quando aliquod ofliecium extitit amici in 

ericulis aut adeundis aut communicandis; 

se 24. et in nostro populo et in ceteris deo- 
ram oultus ... exsistunt; N Il, 5. quascumgque 
mutatio morum in principibus extiterit; L II, 
31. existunt .. in re publica plerumque largi- 
tores et factiosi; O1, 64. status: Sf, capite. 
. fetus extitit in sterilitate naturae; I, 


exsto: quod extat in annalibus; D I, 51. 
si multo maiore ex purte exstat in utraque (mer- 
catura, aratione) felieitas; T V, 86. si in ea 
(domo, re publica) nec recte factis praemia 
extent ulla nec supplicia peccatis; N III, 85. ho- 
minum .. similitudo in corporum figura magis 
exstat; T I, 80. quod |Jin|j litteris exstet; T 
1, 38. mercatura: f. aratione. re publica: 
j. domo. 

exstruo: io qua (area) civritatem extrueret ar- 
bitratu suo; R h. 21. 

exsulto: in eis ipsis potiundis exultans 
gestiensque laetitia turpis est; T IV, 66. cum sit 
.. campus, in quo exsultare possit oratio; A II, 
112. quae in omni crudelitate sic exultat, ut 
vix hominum acerbis funeribus satietar; R II, 68. 
in qua (virkutum lJaude) maxime ceterorum philo- 
u: orum exultat oratio; F I, 54. 

igo: »obstipum caput at ||a, ac]]| tereti cer- 
vice reflexum obtutum in cauda maioris figere 
dicase; NII,107. cum videmus ... globum terrae 
eminentem e mari, fxam in medio mundi universi 
loco; T I, 68. arma, .. quae fixa in parieti- 
bus fuerant; D I, 74. »quae (cura) nune te co- 
quit et versat in pectore fixas; Gl. 

fingo: in agrie: f. gigno; DI, 9. „non est 
corpus, sed quasi corpus.* hoc intellegerem quale 
esset, si in ceris fingeretur aut fictilibus figuris; 

fundo: rim .. omnem eam ... in omnibus 
corporibus vivis aequabiliter esse fusam; TI, 
21. qui (umor, calor) est fusus in corpore; N II, 
18. calidum illud atque igneum ita in omni fusum 
esse natura, ut ..; N 1], 28. 

gestio: f. exsaulto; T IV, 66. . 

gigno: quod animal in eo (aethere) gignatur; 
N II, 42, cum in nethere astra gignautur; N II, 
42. in quibus (agris) multa ia fecunditatem 
fingi gignique Re D I, 94. quae gignuntur 
in corpore; T I, 80. quae (materia) in corpori- 
bus dividua gignitur; Ti 21. sive quae aliae vo- 
luptates in toto homine gignuntur quolibet 
sensu; T II, 41. si ea genera beluarum, quae in 
rubro mari Indiave gignantur, nulla esse dica- 
mus; N I, 97. ubsurdum esse Aristoteli videtur 

39% 


in (abl.) 


in ea parte ... animal gigni nullum putare; N 
II, 42. quae (bestiae aquatiles) gignuntur in terra; 
Nı1 quicumque je uumirad r omni wen 
D U, 92. qui in terra untur i tur ||; 
D II, 93. quae in terris e ankeri 5 T 22. 

glorior: isti in eo multum etiam gloriari s0- 
lent, se ... nec didieisse ..; R I, 11. . glorior, 
II, 2 (4 ©&t.) ©. 111, b. 

habeo: si (sapiens) in hoc haberet cognitionis 
notam, eadem uteretur in ceteris; ATI, 110. quic- 
quam potest casu esse factum, quod omnes habet 
in se numeros veritatis? D I, 23. quae .. omnia 
eam vim seminis habent in se, ut ex uno plura 

enerentur; N II, 127. hunc tu quas conscientiae 

bes in animo censes habuisse, quae vulnera? 
O ll, 85. omnem .. naturam necesse esl ... 
habere aliquem in se principatum, ut in homine 
mentem, in belua quiddam simile mentis; N II, 
29. quae (turpitudo) siin deformitate corporis 
habet aliquid offensionis; O III, 105. horum an- 
norum, quos in fastis habemus; fr V, 35. qui 
in foro turbaque, quicum conloqui libeat, non 
habeant; R I, 28. homine, natura: f. belua. 
f. insculpo; A II, 2. insero; T I, 57. T III, 68. 
N 1, 100. scribo; D II, 42, 1, 100. habeo, IV, 
1 (66 ©t.) ©. 130, b. f. 

habito: Aegyptii et Babylonii in camporum 
patentium aequoribus habitantes; DJ, 98. ha- 
bitent gratis in alieno; O Il, 83. Theophrastus 
... habitavit ... in eo genere rerum; L III, 14. 
antea (deus) videlicet tempore infinito in tenebris 
tamquam in gurgustio habitaverat; N I, 22, 
vides habitari in terra raris et angustis in locis; 
R VI, 20. habitari ait Xenophanes in luna; A 
II, 123, gustatus ... habitat in oa parte oris; 
N II, 141. cum quidam etiam disputent ceteras 
voluptates in ipsis habitare sensibus; T V, 111, 
tenebris: f. gurgustio. terra: f. locis. qui 
potest .. habitare in beata vita summi mali me- 
tus? F II, 92. 

haereo: f. haereo (15 ©t.) ©. 136, a. 

humo: ut ab eius (Amphiarai) solo |lsolio ||, 
in quo est humatus, oracla peterentur; D I, 88, 


iaceo: sceleribus contaminatos deprimi in tene- 
bras atque in caeno iacere docuerunt; fr IX, 12. 
cerebro, al.: f, demergo; T I, 4. si (Caesar) 
divinasset fore ut in eo senatu ... in curia 
Pompeia ante ipsius Pompeii simulacrum ... tru- 
cidatus .. iaceret; DII, 23, lecto: j. tecto. iam 
decimum annum (Philoctetes) in spelunca iacet; 
F II, 94. ille certe non fortis, qui iacet »in tecto 
Illecto || umido«; T II, 33. 

iacto: in quo .. maxime consuevit iactare 
vestra se oratio; F I, 36. bomo demens ... in 
bis undis et tompestatibus ad summam se- 
nectutem maluit iactari; R I, 1, 

impedio: istuc te... impediet in navigando, 
in conserendo ... in uxore ducenda, in liberis 
procreandis plurimisque in rebus; A II, 109. 

implico: f. insideo. 

impono: inposuistis in cervicibus nostris 
sempiternum dominum; N I, 54. in libram |]li- 
bra|] ponderibus impositis; A II, 38, 

imprimo: quo modo ista aut perspicua dicemus 
aut ın animo imprersa subtiliter? A II, 34, 
j. animus, Il, 5. imprimo in (6 &t.) ®. 1, ©. 
191, &. quid, si in eiusdem modi cera centum 
sigilla hoc anulo impressero? A II, 86. esse ali- 
quid perspicui, ... impressum in animo atque 
mente; A II, 


inambulo: f. Inambulo (3 &t.). 
incido: qui resp og 3 ineidi jussit in 
busto: »haec habeo ..;« T V, 101. unde . 


osset illa laus in summorum imperatorum incisa 


I 


— ee 


in (abl.) 


monimentis? R III, 24. notum est carmen in- 
cisum in sepulero; © 61. 

includo: f. inelude (16 ©t.). 

infigo: in quo (globo) sunt infixi illi, qui vol- 
vuntur, stellarum cursus sempiterni; R VI, 17, 
quo modo .. deus iste ... aut infixus aut infusus 
esset in mundo? N I, 28. est infixum in ipsa 
natura; F V, 27. 

infundo: f. infigo; N I, 28. 

inhaereo: nescio quo modo inhaeret in men- 
tibus quasi saeclorum quoddam augurium futo- 
rorum; T I, 33. permanat in venas et inhaeret 
in visceribus illud malum; T IV, 

inhaeresco: qui (poötae) ... ediscuntur et 
inhaerescunt itis in mentibus; T III 3. ut 
... in sordibus aurium tamquam in visco 
(bestiola) inhaeresceret; N II, 144. * 

inligo: in eo (corpore) influente efluente 
animi divini ambitus inligabant; Ti 4 

innascor: tantus est .. innatus in nobis co- 
gnitionis amor et scientiae, ut..; F 7,48. ani- 
mo: f. insculpo; N II, 12. quod in hac elatione 
et magnitudine animi facillime pertinacia et 
nimia cupiditas principatus innascitur; O I, 64. 

inscribo: nostri philosophi nonne in iis libris 
ipsis, quos scribunt de contemnenda gloria, sua 
nomina insceribunt? T 1, 34. in quibus (mensis) 
cum more veteris Graeciae inscriptum esset BONO- 
RUM DEORUM; NIIl, 84. quos (senariolos) in eius 
monumento esse inscriptos acceperam; T V, 64. 
„quid aliud*, inquit Aristoteles, „in bovis, non in 
regis sepulcro inscriberes?* T V, 101. 

insculpo: ille in animo res insculptas habe- 
bat; AII,2. omnibus ... innatum est et in animo 
quasi insculptum esse deos; N II, 12. eadem (na- 
tura) insculpsit in mentibus, ut eos (deos) aeter- 
nos ... haberemus; N I, 45. perfracto saxo sor- 
tis erupisse in robore insculptas priscarum litte- 
rarum notis; D II, 85. 

insero: ut a pueris tot rerum atque tantarım 
insitas ... in animis notiones ... haberemus; 
T I, 57. quae nemo probareg, nisi insitum illud 
in animis haberemus, ... oportere; T III, 63. 
habebam, inquis, in animo insitam informationem 
quandam dei; N I, 100. si modo ... lex est ra- 
tio summa insita in ||[in]]| natura; L I, 18. 
quod ... calorem insitum in terris Contineat 
[| continet || artius; N II, 25. 

insideo: quae penitus in omni sensu inplicata 
insidet, imitatrix boni, voluptas; L I, 47. 

insido: facile in animo forti contra morten 
habita insedit oratio; T II, 11. cum .. in locis 
semen insedit; N II, 128. cum .. hie fervor con- 
eitatioque animi inveteravit Il inveteraverit|] et 
tamquam in venis medullisque insedit || inse- 
derit; T IV, 24. 

insisto: sin autem usque ad novem verbi gra- 
tia sine dubitatione respondes ca esse, in de- 
cumo insistis; AII, 94. in qua (celeritate) non 
video ubinam mens constans et vita beata possit 
insistere; NI,24. in quo (cingulo) qui insistunt, 
adversa vobis urgent vestigis; R VI,2]. cupres- 
setis, spatiis: j. acquiesco; L I, 15. ut (animus) 
nullam .. oram ultimi |] ultimam || videat, in 
qus possit insistere; N I, 54. |jin || inlustribus .. 
rebus insistis; A II, 94, ille (sapiens) in reliquis 
rebus non poterit eodem modo insistere? A II, 
107. cum in rebus singulis insistas; F II, 3. 

instruo: ut Phormio possit dicere: »cedo se- 
nem; iam instructa sunt mi in corde consilia 
omnia«; N III, 73. 

insum: f. insum (120 6t.). 

intersum: si ne in eius modi quidem rebus 
maiores natu nolent interesse; O I, 122. _ 

invenio: Pythagoras, cum in geometria quid- 


in (abl.) 


dam novi invenisset, Musis bovem immolasse dicitur; 
N 111,88. Tores quoque pluris in priscis Graecorum 
litteris invenimus; N III, 42. quid aut in natura 
...autin operibus manu faetis tam compositum 
. inveniri potest? F Ill, 74. cum in eadem re 
paria contrarlis in partibus momentas rationum in- 
venirentur; A I, 45. cum is ipse anulus in prae- 
cordiis piscis inventus est; F V, 92. si in eius 
modi rebus, veri simile quod ait, invenerit; A II, 
128. |. partibus. nostra in re publica .., quae 
er vim oblatum stuprum voluntarian morte lueret, 
ınventa est; F VW, 64. prima sit haec forma et 
species et origo tyranni inventa nobis in ea re 
publica ..., non in illa; R II, 51. inventus est 
. ordo in is atellis; D II, 146. quae (libido, 
copiditas) in omnibus stultis invenitur; T IV, 12. 
anımoram nulla in terris origo inveniri potest; 
T I, 66, fr IX, 10. inventum est caput in Tiberi; 
D II, 45. 
investigo: causam .. investigato in re nova 
atque admirabili, si poteris; D II, 60. 
invreterasco: quamquam intellego in nostra 
En inveterasse iam bonis temporibus, ut...; 
U, 57. 
laboro: digitorum .. contraotio facilis facilis- 
que porrectio ... nullo in motu laborat; N II, 
150. in enodandis .. nominibus, quod mise- 
randum sit, laboratis; N III, 62, 
lateo: quae latet in animis hominum quaeque 
animi mens vocatur; R II, 67. inest nescio 
quid et latet in animo ac sensu meo; L II, 3, 
omnia latere censebat in occeulto; A I, 45. nec 
.. supra terram, sed etiam in intumis eius tene- 
bris plurimarım reram latet utilitas; N II, 162. 
laudo: nec .. Aristoteles non laudandus est in 
eo, quod ... censuit; N II, 44. ut laudandus 
Ta lus in conservando iure iurando; OIII, 





linquo: fore ut is (Philoctetes) in insula 
Lemno linqueretur; Fa 3 

loeo: te ... »dprobantibus dis inmortalibus 
ipsis in eorum coetu locatam; fr IX, 11. ipsi 
animi magni refert quali in corpore locati sint; 
TIL 80. prudentia est .. locata in dilectu bo- 
norum et malorum; Ö III, 71. tanto in domi- 
natu (ratio) locatur, ut..; F IV, 38. quas (par- 
tis deus) in intervallis ita locabat, ut ..; Ti 28. 
»te patris in media virtutum mole locavit«; D I, 
22. »quos censores in partibus populi locassint 
Illocasınt jj«; L II, 11. quas (partes Plato) suis 
locis, iram in pectore, cupiditatem subter prae- 
cordia, locavit; T I, 20. in - (praesidıo) & 
reg Romano locatus sum; F I, 10. terra ... 
ocata in media sede mundi; N II, 98. »quae 
(stellae) sint signorum in sede locatae«; D I, 17. 
sbaec ... species ... consule te tandem celsa est 
in sede locata«; D I, 21. 

maneo: yo in iis etiam, qui nunc re- 
gnant, manet; L III, 4. quod... in uno illo aut, 
si forte, in liberis eius manet tia; O I, 70. 
sire in Academia vetere cum Speusippo, Xeno- 
erate, Polemone manserunt; L I, 38. qui (viri) 
illa urbe pulsi carere ingrata civitate quam ma- 
nere in inproba maluerunt; L IH, 26. (aestimatio) 
in suo genere manebit; F IIl, 34. ne is (Crito- 
laus) quidem in patriis institutis manet; F V, 
14. ut nibil Hi in patriis institutis ınanere 
integrum; R Il, 7, earum quaeque (bestiarum) 
suum tenens munus ... manet in lege naturae; 
TV,838 liberis: f. aliquo; O II, 70. manere 
in patria; O Ill, 99. ut maneamus in perapi- 
cuis firmius et constantius; A II, 45. mansisset 
eadem voluntas in eorum posteris; RI,64. qua 
in sede (animi) maneant; T I, 36. cum... Zeno 
.» et ii, qui ab eo essent profecti, manerent in 


Bu 


in (abl.) 


antiquorum philosophorum sententia; D 1,5. 
is .., qui cunota conposuit, constanter in suo ma- 
nebat statu; Ti 47. neque .. natura pateretur, 
ut id, quod esset e terra, nisi in terra maneret; 

II, 40, cum ... in villa quadam campi Ati- 
natis maneres; D 1, 59. viris: f. vita; C 22. 
huius offieium est in vita manere; F Ill, 60. et 
sapientis esse aliquando ofiecium excedere e vita 
... et stulti manere in vita; F II, 60. et ma- 
nendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus 

. metienda; F II, 61. perspicuum est etiam 
stultorum ... oflicium esse manere in vita; FI, 
61, non sine causa dieitur üs ... esse in vita 
manendum; F III, 61. neque ea (ingenis manent) 
solum in claris et honoratis viris, sed in vita etiam 
a un quieta; C 22. ut in urbe manerent; 


mergo: quae (aves) se in mari mergerent; N 
moror: quid moror in terris? R VI, 15. 
nascor: vita expetitur, quia nos, in quo nati 
sumus, continet; LI, 31. quoniam (homines) na- 
scuntur in terra, nascantur in aqua; N I, 109. 
Ioves tres numerantur ..., ex quibus primum et 
secundum natos in Arcadia; N III, 58. quem 
ad modum ... in corpore morbi negrotationes- 
yo nascontur, sic ..; T IV, 28. alter (Apollo) 

rybantis filius, natus in Creta; N III, 5 L. 
Pauli nepos, ... nobilissima in familia atque in 
hac tam clara re publica natus; R I, 31. etiamsi 
in amplissima familia natus sit; P 36. mihi .. 
haee in Graecorum gymnasiis nata consuetudo 
videtar; T IV, 70, sunt quaedam (bestine) etiam 
quae |[in || igne nasci putentur; N I, 109. quae 
(bestise) primo, in quo loco natae sunt, ex eo se 
non commovent; F V, 42. hoc ipso in loco ... 
me scito esse natum; L II, 3. licuit vel altius: 
„utinam ne in Pelio nata ulla umquam esset ar- 
bor!* Fa 35. vel innumersbiles potius (mundos) 
in omni puncto temporis alios nasci, alios inter- 
ire; N M 94. Calanus || Callanus || Indus, ... 
in radicibus Caucasi natus; T II, 52. cum (Aga- 
memnon) devovisset Dianae, quod in suo regno 
pulcherrimum natum esset illo anno; O 1II, 95. 
o viram magnum dignumque, qui in re publica 
nostra natus esset! II, 83. f. familia; RI, 31. 
quippe quae (potestas) in seditione et ad sedi- 
tionem nata sit; L Ill, 19. terra: f. aqua. 

navigo: non plus (dominus eripiet) quam navi- 

tem in alto eicere denavi velit, quia sua sit; 

III, 89. 

nitor: tu eris unus, ın quod nitatur civitatis 
selus; R VI, 12. in qua (coniectura) nititur 
divinatio; D I, 55. 

nomino: quinqgue eos (deos esse Xenocrates 
dieit), gui in stellis vagis nominantur; N I, 34. 
“ numero: in quo haruspices, augures coniecto- 
resque numerantur; D I, 72. in qua (Academia 
vetere) ... non ii soli numerantur, qui Academici 
vocantur, ... sed etiam Peripatetici veteres; F V, 
7. in quibus (artibus) ea numeretur in primis, 
quae est vivendi ars; F IV, 16. haec cum corpo- 
ris bona sint, eorum conficientia certe in bonis 
numerabis; F V, 81. f. bonus, B, b, II, 5. nu- 
mero in (9 ©t.) ®. I, ©. 358, b. genere: |, ge- 
nus, II, 5. numero in (3 St.) ©. 100, a. cur neo 
voluptas in bonis sit numeranda nec in malis 
dolor; FI, 31. quae (disciplinae) rem ullam vir- 
tutis expertem aut in bonis aut in malis nume- 
rent; F IH, 11. cum aecstimatio ... neque in bo- 
nis numerata sit nec rursus in malis; F III, 34. 
cum in omnis bonos ea, quae ille in malis nume- 
rat, cadere possint; T V, 25. cum ea, quae supra 
enumeravi, in malis numerent; T V, 30. eadem, 
quae vulgus, in malis et bonis numerare concedi 


in (abl.) 


nullo modo potest; T V, 31. scutum, gladium, 
galeam in onere nostri milites non plus namerant 
quam umeros, lacertos, manus; T Il, 37. eam .. 
(comprehensionem} neque in rectis neque in pra- 
vis numerabat, sed soli eradendum esse dicebat; 
A 1,42. in quibus (primis naturae) numerant 
incolumitatem conservationenque omnium partium; 
FV,18. rectis: f. pravis, quippe qui (Hierony- 
mus) ne in expetendis quidem een: numeret vo- 
luptatem; F ii, 19. nec non saepe laudabo sa- 
pientem illum, Biantem, ut opinor, qui numers- 
tur in septem; P 8. quod (Diana) in septem nu- 
meratur tamquam vagantibus; N II, 68. 

observo: quid est .., quod observatum sit in 
fulgure? D II, 42. 

occulto: non latebra danda (fuit) populo, in 
qua ... tabella vitiosum occultaret suffragium; 
L III, 84. ut ... alites tum in hac, tum in illa 
parte se occultent; DI, 120, ne quod in vesti- 
mentis telam occultaretur; O II, 25, 

occupo: mens mundi ... haec potissimum pro- 
videt et in his maxime est occupata; N Il, 58. 
omne animal ... esse .. in se conservando 
occupatum; F IV, 34. omne officium munusque 
sapientiae in hominis cultu esse ocoupatum; F 
IV, 86. omne animal... in eius unius occupatum 
esse custodia; FIV,34. qui...in ea (patria) 
funditus delenda occupati et sunt et fuerunt; 
0 1, 57. quia Chrysippus et Stoici, cum de animi 

erturbationibus disputant, magnam partem 
ın his |Jiis|]| partiendis et definiendis occupati 
sont; TIV,9. in quibus (rebus) omnes ante eum 
philosophi occupati fuerunt; A I, 15. nos in vo- 
cibus oceupatos inanis sonos fundere; T V, 73. 

orior: quae (astra) oriantur in ardore caelesti; 
NI, 41. ut se conservaret in ea natura, in qua 
(bomo) ortus esset; F IV, 41. in quo (solo) tu 
ortus et procreatus os; L II, 4. 

pecoco: in hoc eodem peccat Hieronymus; F II, 
32. ut haec non in posteris et in consequentibus, 
sed in primis continuo peccata sunt, sic ..; FII, 
32. in quibus si peccetur distortione et deprava- 
tione quadam ac motu statuve deformi; F V, 35. 
quod in eo ipso pecoet, cuius profitetur || profitea- 
tur|| scientiam; T II, 12. quod ... in eo pec- 
eant, quod iniuriosi sunt in proximos; OÖ I, 44. 
quid in eo peccatum sit, exquirunt; O I, 147. in 
quo peccatur, id potest aliud alio maius esse aut 
minus; P 20. quoniam in eo est peccatum, si non 
lieuit; P 20, bi .. ipsi di poötici ... peccase in 
beneficio putarentur; N III, 77. in gubernando 
nihil, in officio plarimum interest, quo in genere 
peccetur; F IV, 76. quo magis cavendum est, ne 
quid in eo genere peccetur; O I, 26. quo in ge- 
nere etiam in re publica multa peccantur; O |, 
33. philosophus in vitae ratione peccans hoc 
turpior est, quod .; TIL, 12. in iis rebus pec- 
cant, cum ..; F 1,55. si in re ipsa nihil pecca- 
tur » superioribus; F IV, 58, quasi nihil inter 
res quoque ipsas, in quibus peccatur, intersit! F 
IV, 77. quae pececentur in his rebus; F IV, 77. 
nec ulla in re peccare posset; F V, 41. f. re pu- 
blica; Lae 48. utilitatis specie in re publica 
saopissime peccatur; O III, 46. ut (boni) ab ami- 
eis in magna aliqua re publica | re, at peccan- 
tibur non discedant; Lae 42, j. genere; O I, 38. 
illud .. interest, quod in servo necando, si id 
fit iniuria, semel peecatur, in patris vita violanda 
multa peecantur; P 25. in vita tu ... in ayl- 
laba te peccasse diees? P 26. vita: f. servo. 
syllaba. 

peregrinor: f. erro in urbe. 

perfioio: ut... omnie... in omnibus, guan- 
tum in u ac lest ||, ... perfecta sint; V, 
37, sol ocrito magnus videtur, quippe homini 


262 


in (abl,) 





erudito in geometriaque perfecto; FI,20. ge- 
nere: f. gemus, II, 5. perficio in (8 &t.) &, 

permaneo: quae (vita) in ceteris humi re- 
tinerstur eb permaneret tamen; TI, 27. quae 
(philosophia) ducta a Socrate in Peripateticis ad- 
huc permansit; T IV, 6. in eo magistra vitae 
philosophia tot suecula permanet; T Il, 16. qui 
(Nearchus Tarentinus) in amicitia populi Ro- 
mani permanserat; C 4l. cum (Cato) ... semper 
.. in proposito susceptoque consilio perman- 
sisset; O I, 112, animantium ... quanta ad eam 
rem vis (est), ut in suo quaeque genere permanent! 
N II, 121. quae (Academia) usque ad Carneadam 
perducta ... in endem [Arcesilae] ratione per- 
mansit; A I, 46. quae cum diceret constanter et 
in ea sententia permaneret; A I, 16. coce ... 
ali .. nuımquam in sententia permanentes; FI, 
61. hie (Heracleotes Dionysius) si Peripateticus 
fuisset, permansisset, credo, in sententia; F V, 9%. 
magis esset pudendum, si in sententia permane- 
res; T II, 14. tu fortasse in sententia permanes; 
T U, 67. perseveras tu quidem et in tua vetere 
sententia permanes; L III, 26. 

pernocto: pernootant venatores in nive in 
montibus; T II, 40, 

perpolio: cum superiores alii fuissent in dis- 

utationibus perp iti, quorum reg gestae nullae 
invenirentar; R ], 13. 

persevero: * Asia Ti. Gracchus, perseverarit 
in eivibus; RIIL,4l. homo acutus ... in eadem 
sententin perseverabat; N II, 83. si (Ulixes) 
in illa simulatione perseveravisset; O III, 9. 

perspicio: in singulis si perspiciunt neco- 
inata quaedam bona; O 11,36. quod in eo quasi 
a aliquod probitatis et virtutis perspicere vi- 
deamur; Lae 27. in quo maxume vis perspicitur 
decori; O I, 99. etiam in bestiis vis nature 
perspici potest; F IT, 62. facilius .. etiam in 
bestiis ... vis ipsius naturae perspici potest; T 
Y, 88. in qua (eivitate) ratio rerum cirilium 
perspici posset; R II, 52. cuius (generis) simili- 
tudine perspecta in formarum specie ac digni- 
tate; F 1r 47. quod en in terrena na- 
tura perspiei potest; N II, 25. quorum vita pi 
specta in rebus honestis atque magnis est; O |, 
149. specie: f. digmitate. in quibus (viris) 
existumant se excellentes quasdam ... perspicere 
virtutes; O Il, 86. quod in quo viro perspectum 
sit |jest||, hune igni spectatum arbitrantur; 

persto: negunt .. (fieri) posse et in eo per- 
stant; O III, 39. tamenne in ista pravitate 
perstabitis? A II, 26. 

pingo: iubebat eos, qui audiebant, secum 
1 cogitare pietam in tabula Voluptatem; 

IL, 69 


pleeto: ut in suo vitio guisque plectatur; 
L III, 46 

pono: quam (adsensionem animorum) esse vult 
in nobis positam et voluntariam; A 1, 40. omnis 

. sibi in sese esse posita; T V, 30. nisi omnia 
sibi in se posita censebit; T V, 42. quoniam cer- 
tum in Fabio ponitur, natum esse eum Canicula 
oriente; Fa 12. ut omnia tua in te posita esse 
ducas; Lae 7. ut nullo . suaque omnia in 
se ipso posita indicet; Lae 30. qui .. in se uno 
sua ponit omnis; P 17. tantum studium tamque 
multam operam ponendam in eo non arbitrantur; 
FL1. in eo..voluptas omnium Latine loquen- 
tium more ponitur, cum percipitur ... iucundi- 
tas; F II, 14. .- (summum bonum) cum posi- 
tum sit in eo; FII,21. in eo .. posıtum est id, 
quod dieimus esse expetendum; F III, 32. quod 
(bonum) in eo positum est, ut naturae consen- 


in (abl.) 


tiat; FI, 45. nec ... nibil in his poni; F III, 
58. quod (oflieium) neque in bonis A reg neque 
in contrariie; F II, 58. est .. oflieium eius ge- 
neris, quod nec in bonis ponatur nec in contra- 
rüs; F III, 58. non esse in iis ||his|| partem 
maximam positam beate aut secus vivendi; 
F IV, 59. omni animali illud, quod appetit, po- 
situm est in eo, quod naturae est accommodatum; 
FV, 24. in eo... summum bonum poni necesse 
est; F V, 37. cum augeri id non possit, in quo 
uno positum est beatum esse; F V, 83. ne in 
eo, quod attingendum fuit, quam in eo, quoius 
causa id attingimus || attigimus ||, longior pona- 
tur oratio; Ti 30. f, voluptate; F II, 86. quorum 
(Eretriacorum) omne bonum in mente positum et 
mentis acie; A II, 129. recte facta sola in bo- 
nis actionibns ponens, prave, id est ta, in 
malis; A I, 37. hoc non est positum in nostra 
aetione; F IV, 15. in qua (aegritudine) operae 
plerimum ponitur; T IV, 40. ut virtutibus ex- 
ceptis atque vitiis cetera in summa nequalitate 
ponerent; L 1,38. animo: f. animus, 11, 5. 
pono in (4 Gt.) 8. I, ©. 191,b. una pars in 
appetitu posita est, ... altera in ratione; O I, 
101. aqua: f. voluptate; F II, 72. quoniam tan- 
tum in ea arte ponitis; A II, 92. cuius (animi) 
principatom, id est rationem, (Plato) in capite 
sieat in arce posmit; TI, 20. non .. est (hoc 
opus) tale, ut in arce poni possit quasi illa Mi- 
nerva Phidiae; P5. genus ... hoc sermonum 
positum in hominum veterum auctoritate; Lae 
4 avrocatione: j. re; T IU, 38, bonis: f. 
konus, B, b, Il, 5. pono in 8 &t.) ®. 1, ©. 
359, a. capite: f. arce; T I, 20. certas scholae 
sunt ... de omni casu, in quo nomen poni solet 
calamitatis; TIL, 81. quoniam (inprobi et avari) 
incertas atque in casıu positas possessiones habent; 
P 52, extirpari .. (vitia) et funditus tolli, ... 
non est id positum in naturalibus causis, sed 
in voluntate, studio, disciplina; Pa 11. hanc vim 
non esse in die positam, sed in cogitatione 
diuturna; T III, 74. bonestum .. id ... totum 
est positum in animi cura et cogitatione; O I, 79. 
eognitione: f. eognitie, II, 3. pono in (6 &t.) 
2.1, ©. 44l, a. fecisset idem, ut voluptatem 
illam [Aristippi] in prima commendutione po- 
neret; F II, 5 totum .. discrimen summi boni 
in earum (virtutis, voluptatis) comparatione 
positum putat; F II, 44. certe in optimorum 
eonsiliis posita est civitatium salus; R I, 51, 
illa .. superiora ... posita non tam in consiliis 
nostris quam in fortunne temeritate; Lae 20, 
econspectu: [. eonspeetus, ||, 2. pono in 
(4 &t.) ®. 1, ©. 509, a. sanitatem .. animorum 
positam in tranguillitate quadam constantiaque 
(maiores) censebant; T III, 9. (vitae ratio) in 
contemplatione et cognitione posita rerum; 
FV,1l. goi in rerum contemplatione studia po- 
nebant; TY. 8 contemptione: f, virtute; #1, 
9%. ewra: f, cogitatione, tres {sunt fines) ..., 
una simplex, cuius Zeno auctor, posita in deeore 
tota, id est in honestate; F II, 35. quarum (re- 
rum) una in reruom externarum despicientia 
ponitur; OÖ 1, 66. f. virtute; TI, 95. die: f. co- 
gitatione; T III, 74. in quibus (diiunctionibus) 
‚aut etiam aut non“ poneretur; N 1, 70. quorum 
alia sunt posita in monumentis et disciplina; 
D1, 72. f. causis. unus ehr fetos) in cognitione 
rerum positus et in explicatione naturae, alter in 
discriptione expetendarum fugiendarumgue 
I fugiendarumve|] rerum et in ratione vivendi, 
tertius in iadicando, quid cuique rei sit oonsequens, 
- repugnans; T v 68, Belaes; j. voluptate; 

I, 86. sive haec in errore inperitoram posita 
esse ... didieimus; R 1, 56. explicatione: j. 


a 


nn nn nn 111 


in (abl,) 


discriptione. vera... animi magnitudo hbonestum 
illad ... in factis positum, non in gloria iudi- 
cat; O 1, 65. cum .. fundamentum esset philo- 
sophiae positum in finibus bonorum et malorum; 
DU, 2. formositate: j. re; O I, 126. in qui- 
bus (domestieis fortitudinibus) plus etiam quam 
in his (militaribus) operae studiique ponendum 
est; O 1, 78, talium .. rerum, quae in fortuna 
ositae sunt, prassensio divinatio eat; D II, 14. 
. malis; F v 75. non ... hastam in foro po- 
nere; Ol, 83. in foro castra posuisti; P 31. im 
quo (fructu amieitiarum) doctis positum est .. 
consilium ommnia vitae consentiens; TV, 72. cam 
.. hominem in eo genere posuisset, ut ei tri- 
bueret animi excellentiam; F IV, 28. ut summum 
bonum in eo genere ri quod sit extra no- 
stram potestatem; F IV, 36. omne .. genus con- 
iecturale in hoc fere genere ponebas; D II, 26. 
gloria: f. factis. is.. est gradus, in qno rerum 
omnium natura ponitur; N II, 36. quacumgue . 
ingredimur, in aliqua historia vestigium poni- 
mus; F V,5. quem .. intellegimus divitem aut 
hoc verbum in quo homine ponimus? opinor in 


eo, quoi ..; P 42. f. parte; F IV, 33. [in qua 
(honestate) una omne bonum poneretur]; F V, 21. 
f. decore, honesto: f. virtute; F V, 88. cum 


in inbeeillitate gratifcationem et benivolen- 
tiam ponitis; N ], 122, non in eis (iudieciia, 
opinionibus) urbationes aolum positas esse di- 
cunt, verum ılla etiamı, quae efliciuntur perturba- 
tionibus; T IV, 15. recte .. Magnus ille noster 
me audiente posuit in iudicio rem publicam ... 
gratias agere posse; L II, 6. illud .. ipsum, quod 
in jure positum est, habet consul, ut ..; L III, 
16, virtatis amplitudinem quasi in altera 
librae lance ponere (audebo); F V, 91. ut illi 
aequitatis, sic nos dilectus ! deleetus || vim in 
lege ponimus; LI,19. ut in ege porui; L II, 47. 
quae (ratio) ... a me posita est in sexto 
libro de re publiea; T I, 59. quo modo .. istae 
{sortes) positae in illo loco? D II, 86. quae .. 
potest esse indignitas voluptatis ad molestiam 
nisi in magnitudine aut longitudine alterius 
utrius posita? fr II, 4. f. virtute; TI, 95. qui 
mortem in malis ponit; F III, 29. qui dolorem 
in malis ponunt; F Ill, 42. cum id officium nec 
in bonis ponamus nec in malis; F III, 58, qui 
multum in fortuna secunda aut adrersa, multum 
in bonis aut malis corporis ponerent; F V, 75. 
obliviscor etiam malorum, ... eoque facilius, quod 
en ne in malis quidem ponenda censeo; T III, 37. 
ponam in medio sententias philosophorum de 
natura deorum; N I, 13. vim divinam in ratione 
esse positam et in universae naturae animo atque 
mente; NI,39, f. acie. monumentis: f. diseci- 
plina. moribus: f. virtute; A I, 34. volantate; 
R II, 50. quo facilius ius in natura esse posi- 
tum intellegi possit; L I, 34. ea (honesta, tur- 
pia)... in opinione existimare, non in natura po- 
sita daementis est; L 1,45. j. numero; N I, 87, 
quid est, quod te inpediat aut solem aut mundum 
aut mentem aliquam sempiternam in deorum nu- 
mero ||natura || ponere? N I, 87. in primis ... 
Cato noster in horum librorum numero ponendus 
est; DII,3. ut... in officiis ponatur deposi- 
tum reddere; F Ill, 59. per se... hoc ipsum 
reddere in oflieio ponitur; F III,59. opinione: 
j. indieio; T IV, 15. natura; L 1,45. ordine, 
ornatu: f. re; O I, 126. quae (hominis natura) 
summum bonunı non in toto homine, sod in parte 
hominis poneret; F IV, 33. in (parte) participe 
rationis ponunt tranguillitatem, ... in illa altera 
motus turbidos cum irae, tum enpiditatis; 'T IV, 
10. hanc rerum tantam potentiam non ferme fa- 
eilius ulla in parte Italiae posita urbs tenere 


in (abl.) 


potuisset; R II, 10. in qua (parte) sapientiam et 
prudentiam ponimus; O I, 15. in qua (patria) 
nostra omnia ponere et quasi consecrare debemus; 
L I, 5. hoc positum in Phaedro a Platone 
probavit Epicurus; F Il, 4. (ne boni viri) miren- 
tur .. in ea (philosophia) tantum me operae 
et temporis ponere; O II, 2. in physicis (Epi- 
curus) plurimum posuit; F I, 63. id oportere to- 
tum poni in potestate sapientis; F II, 86. al- 
terum (genus est), quod positum est in prae- 
ceptis; O 1,7. nec in praemiis humanis spem 
posueris rerum tuarum; R VI, 25. qui eas 
(divitias) in praepositis poneret; FIV,73. cum 
.. (Zeno) summum bonum posuisset in ingenii 
praestantia; F IV, 54. in principiis... na 
taralibus plerique Stoici non putant voluptatem 
esse ponendam; F III, 17. cum Frege in 
rincipio libri sic posuisset: „de divis ..;* N I, 
68. quae (natura) formam nostram ... posuit in 
promptu; OÖ 1, 126. quod aiunt quadringenta 
a trene ren milia annorum in periclitandis ex- 
periundisque pueris, quicumque essent nati, Ba- 
bylonios posuisse, fallunt; D II, 97. hie omnes 
(virtutes) in ratione ponebat; AI, 38. j. appetitu. 
discriptione. mente, non .. in ipsa sapientia 
ositum est beatum esse, sed in iis rebus ..; F 
I, 89. si voluptatem natura posuisse in iis rebus 
videatur; F III, 17. quam (inconstantiam) tu po- 
nis in verbis, ego positam in re putabam; F V, 
90. levationem .. aegritudinis (Epicurus) in du- 
abus rebus ponit, avocatione a cogitanda molestia 
et revocatione ad contemplandas voluptates; T 
III, 33. quod in rebus honestis et cognitione di- 

is operae curaeque ponetur; O I, 19. quod 
Gem ab Ennio positum in una re transferri in 
permultas potest; O I, 5l. quoniam ... id... 
(decorum) positum est in tribus rebus, formositate, 
ordine, ornatu ad actionem apto; OI1,126. totos 
.. nos in contemplandis rebus perspiciendis- 
que ponemus; T I, 44. omnis .. in ea (re pu- 
blica) cogitatio et cura ponenda (est); D II, 7. 
in qua (re publica) omnis mea cura, cogitatio, 
opera poni solebat; OIl,3. revocatione: f. re; 

III, 33. quod urbem perennis amnis ... posuit 
in ripa; R II, 10. robore: f. virtute; T I, 95. 
sapientia: . re; F II, 89. qui (Erillus) in co- 

itione et scientia summum bonum ponit; A 
1,129. nos... beatam vitam in animi securitate 
et in omnium vacatione munerum ponimus; N I, 
53, ut (voluptas) sola ponstur in summi boni 
sede; FI, dr non .. in selectione virtus 
ponenda erat; FIV,46. iudicia rerum (Epicurus) 
ın sensibus ponit; F I, 22. quod sit positum 


iudicium eius ker in sensibus; F III, 8. 
qui (senarioli) declarabant in summo sepulcro 
sphaeram esse positam cum cylindro; V, 64. 


spe beate vivendi tantam in eo studio curam 
operamque posuerunt; T V,2. si quid in his stu- 
diis operae posuerim; P 33, in his studiis nobis 
omnis opera et cura ponenda est; fr V,97. f. cau- 
sis. temeritate: f consiliis; Lae 20. quam 
(sphaeram) ab eodem Archimede factam posuerat 
in templo Virtutis Marcellus idem; I, 21. 
tranquillitate: f. constantia. vacatione: f. 
securitate. in qua (vacuitate aegritudinis) vita 
beata posita est; V,42. verbis: f[. re; F V, 

in una virtute esse positam beataın vitam, 
nec tamen beatissimam, nisi ..; A I, 22. quod 
negavit in ea (virtute) sola positum esse beate 
vivere; A I, 83. quae (pars philosophiae) posita 
est in virtute et moribus; A 1,34, (Zeno is erat), 
qui omnis, quae ad beatam vitam pertinerent, 
in una virtute poneret; A I, 35. Zeno in una 
virtute positam beatam vitam putat; A II, 134. 
id (summum bonorum) qui in una virtute ponunt; 


u > 


| 


in (abl.) 


F 1, 42. qui bonum omne in virtute ponit; F II, 
88, qui (philosophi) summum bonum in animo 
atque in virtute suerunt; F III, 80. uno .. 
modo in virtute sola summum bonum reete pone- 
retur; F IV, 28. quod (Stoici) finem bonorum in 
una virtute ponunt; F IV, 43. totam .. eam 
tam vitam) in una virtute ponitis; F IV, 57. 
in virtute .. sola et in ipso honesto cum sit 
bonum positum; F V, 83. concedendum est in 
virtute positam esse vitam beatam; FV,83. nec 
dubitatum, quin in virtute omnis ut bene, sic 
etiam beate vivendi spes poneretur; FV,88. cum 
tantum .. in virtute ponant ii; F V, 93. totam 
. vim bene vivendi in animi robore ac magni- 
tudine et in omnium rerum humanarum contem- 
ptione ac despicientia et in omni virtute pona- 
mus; T I, 95. quod (beate vivere) est in una vir- 
tute positum; T Il, 29. eorum .. malorum in 
una virtute posita sanatio est; T IV, 35. + tum 
ut [|num, al.|| totum hoc beate vivere in una 
virtute poneret; T V, 33. videturne omnem hic 
Socrates) beatam vitam in una virtute ponere? 
" V, 835 (36). quid ... prohibet.... Xenocratem 
. in virtute non beatam modo vitam, sed etiam 
beatissimam ponere? TV,51. honesta in virtute 
ponuntur |jut honesta ... ponantur|], in vitiis 
turpia; LI, 44. qui .. in virtute summum bo- 
num ponunt; Lae 20. Chrysippus concedens ad- 
sensionis proximam et continentem causam esse 
in viso positam; Fa 44. quoniam „confidens* 
mala consuetudine loquendi in vitio ponitar; T 
1, 14. f. virtute; LI, 44. quae (virtutes) in 
voluntate positae; F V,36. quae (fortuna populi) 
osita est in unius...vel voluntate vel ee: 
Il, 50. f. causis.. hoc (extremum et ultimum 
bonorum) Epicurus in voluptate ponit; FI, 29, 
nec Aristippus ... in voluptate ponit non dolere; 
F II, 19. is haec loquitur, qui ın voluptate nihil 
ponens negat eum bene cenare, qui omnia ponut 
ın voluptate; F II, 24. quarum (virtutam) om- 
nium fundamenta vos in voluptate tamquam in 
aqua ponitis; F II, 72. quoniam ... beate... vi- 
vere alii in alio, vos in voluptate ponitis, item 
contra miseriam omnem in dolore; FII,86. quae 
(vita) posita est in voluptate; F IV, 31. f. be- 
nus, B, b, II, 1. pono; F I, 70. II, 25. 32. 39. 
70. 88. O III, 116. 117 (8. I, ©. 357). virtus in 
usu sui tota posita est; R I, 2, quae (voluptas) 
est a te posita in non dolendo; F II, 31. in 
agendo plus quam in scribendo operae poneremus; 
O II, 3. f. discriptione, 
possum: quid in eo genere possem; TıL7 
procedo: in quibus quamvis multum pro- 
cesseris; F IV, 65. qui cum in philosophia, 
tum in optimo genere philosophise tantum pro- 
cesseris; F It, 6. nihil .. adiuvat procedere et 
3 in virtute, quo minus miserrimus ait; 
F IV, 64. multam in virtute (Ti. Gracchus) pro- 
cesserat; F IV, 65. 
proficio: nos .. quantum in utroque pro- 
fecerimus, aliorum sit iudieium; OÖ I, 3. quo in 
genere tantum profecisse videmur, ut ..; NI8, 
si _. in philosophia aliquid profecimus; O 
I, 87. 
progredior: quatenus amor in amicitia pro- 
gredi debeat; Lae36, virtute: f. prooedo; FIV, 64. 
prosemino: sollertiam .. eam, quae posset vel 
in tegulis proseminare ostreas; fr V, 78. 
rosum: et amici cultus et parentis ei, qui 
oflicio fungitur, in eo ipso prodest, quod ..; F 
V, 69. quo plus in negotiis gerendis res quam 
verba prosunt, hoc ..; A II, 3 nec plus Africa- 
nus ... in excindenda |jexscind.|| Numan- 
tin rei publicae profuit quam eodem tempore P. 
Nasica privatus; O I, 76. cuius mibi consilium 


in (abl.) 


et auctoritas quid tum in maximis rebus pro- 
fuisset, dieerem; A II, 3, 

provehor: quodsi qui longius in amicitia 
provecti essent; Lae 34. 

provideo: futura eloquentia proviss in in- 
fante est; D I, 78 

puto: in quibus nihil virtutis, nibil animi, 
er en putant; O II, 36. ne vitationem 
quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus 
expetendis putarit, Re . FV, 20. qui inperia 
eonsulatusque nostros in necessariis, non in ex- 
petendis rebus ... pulet; R I, 27, 

qusero: firmamentum .. stabilitatis constan- 
tiaeque est eius, quam in amicitia quaerimus, 
fides; Lae 65. |jin|]| quibus .. artibus ... 
utilitas quaeritur, ut medicina, ut architectura, ut 
doctrina rerum honestarum; O I, 151. neque ulla 
alia in re nisi in natura quaerendum esse illud 
summum bonum; AI,13. bonum, quod est quae- 
situm in ea (potestate), sine isto malo non ha- 
beremus; L III, 23. re: j. natura, 

quiesco: si (T. Albucius) in re publica quie- 
scens Epicuri legibus paruisset; T Y 108, 

refero: qui (Democritus) .. imagines earum- 
- circumitus in deorum numero refert; N I, 


regno: honestum non esse in ea civitate... 
regnare; OÖ Ill, 83. 

relinquo: [eos omnes censores ... in aera- 
riis reliquerunt]; O |, 40. quam multa non so- 
lum praecepta in artibus, sed etiam exempla in 
orationibus bene dicendi reliquerunt! F IV, 5. 
quid haberent, quod in bonis relinquerent, si illn 
detraxissent; T III, 42. qui (homines) relieti in 
castris fuissent; O Ill, 114. quod (genus libro- 
rum) in commentariis reliquerunt; F V, 12. 
ut ea (bona corporis) ne in conspeetu quidem 
relinquantur; F V, 93. neque (populum) ut in 
cunabulis vagientem relictum, sed adultum iam; 
R IL 21. uno in genere relinqui videbatur vo- 
eis suffragium ... perduellionis; L III, 36. qui 

.. mullam in eo (homine) neque aniımi neque 
corporis partem vacuam tutela reliquerunt; F [V, 
36. relinquetur in insula Philoctetes; Fa 37. 
is sibi ne in latrocinio quidem relinquit locum; 
OÖ 11, 40. nmeutra .. in mediis relinquebat; A], 
36. ut nihil relinqueretur in medis; F III, 58, 
aliquantum agri in medio relictum est; O I, 38. 
in medio relictum quod erat; O I, 33. oratio- 
nibus: f. artibus, ut nihil in praeteritis re- 
linguamus; A Il, 45. scensores ... probrum in 
senatu ne relinquonto |jrelinguunto ||; L ILL, 7. 
ne relinguatur aliquid erroris in verbo; A 

remaneo: qui (motus) quam diu remanet in 
nobis, tem diu sensus et vita remanet; N II, 23. 
(nomen) proprie in eo, qui arma contra ferret, 
reınanait; O I, 37. ne in animo quidem .. sen- 
sus remanet; T 1,82. [cum amore pugnandi (Ca- 
tonis filius) in exercitu remansisset]; O I, 36. 
pi eum (flium) patitur in exercitu remanere]; O 
‚36. si in vita remaneas; OÖ III, 30, 

reperio: verae amicitise difficillime reperiuntur 
in iis, qui in honoribus ... versantur; Lae 64. 
quae (intellegentia atque ratio) nisi in animo 
nulla alis in natura reperiantur; Ti 50. in eadem 
propemodum brevitate, qua illae bestiolae, 
reperiemur; TI, 94. quia nusquam possumus nisi 
in laude, decore, honestate utilis reperire; Ö 
III, 101. quem (mucronem tribunicium) quom ho- 
mines scelerati ... non modo ulla in domo, sed 
nulla nme reperirent; LIIL,21. epistula: j. 
scribo; U, 99. cum .. eae partes in extis 
non reperiuntur; D I, 119, in quibus (fabulis) 
... fria vix amicorum paria reperiuntur; FI, 65. 
gente: f. dumo. honestate, laude: f. decore. 


a 


in (abl,) 


nonne ... in Sibylias libris esedem repertae 
praedictiones sunt? D1,98. magnae etiam opor- 
tunitates ad oultum hominum ... alise aliis in 
loeis reperiuntur; N II, 130. non nullos in omni 
memoria reperies perniciosos tribunos; L III, 24, 
natura: f, animo, in omnibus jis rebus, quae 
conieetura investigari videntur, anceps reperitur 
oratio; D II, 55. nihil ut tale ulla in re pu- 
blica reperiatur; R Il, 42. negat se reperire in 
asotorum vita, quod reprendat; F II, 70. 
repono: quod semper in se ipse llipso || om- 
nem spem reponet sui; T V,36. alii (philosophi) 
... in &nimo reponunt omnia; TV,119. quem 
(deum) ... in amımi notione tamquam in vesti- 
gio volaumus reponere; N I, 37. quas (stellas) tu 
innumerabilis in deorum numero reponebas; N 
III, 23. cur .. Arqui species non in deorum nu- 
mero reponatur? N III, 5l. non possumus ea ipsa 
(sidera) non in deorum numero reponere; N II, 54, 
eae .. (grues) in tergo praevolantium colla et 
capita reponunt; N UI, 125. vestigio: f. notione. 
requiesco: ut sibi concederet, paulisper ut in 
eius sella requiesceret; D I, 104. requiescere in 
sepulero putat mortuum; T I, 107. 
requiro: in quo equidem maiorum nostrorum 
sacpe requiro prudentiam; P 7. quodsi universi 
corpus planum et aequabile explicaretur neque 
in eo quiequam esset } requisitum; Ti 14. ut 
nemo sit nostrum, qui in sensibus sui cuiusque 
generis iudieiam requirat acrius; A II, 19. 
resideo: in corpore .. perspicuum est vel 
extineto animo vel elapso nullum residere sensum; 
TI, 104. quorum non in sententia solum, sed 
etiam in nutu residebat auctoritas; C 61. 
resido: nos... in viridi opacaqne ripa inam- 
bulantes, tum autem residentes; L I, 15. 
resisto: ego in hoc resisto; F IV, 50. inco- 
lumis in patria Regulus restitisset; O III, 110, 
retineo: ut et utilitas in amicitia et fides 
retineatur; Lae 88. piis omnibus retinendus ani- 
mus est in custodia eorporis; R VI, 15. quam 
.. (iuris cognitionem atque interpretationem) 
ante hanc confusionem temporum In posses- 
sione sus principes retinuerunt; OÖ II, 65. quos 
(orbes, ceircumitus) prospicere inpendentis in 
gubernanda re publica moderantem corsum atque 
in sus potestate retinentem ... divini paene 
est viri; R I, 45, neque * virtute retinetur im 
vita; F II, 61. . j 
scribo: in nostris commentariis scriptum 
habemus: „love tonante ..;* D II, 42. nibil in 
hac praeclara epistula scriptum ab Epicuro ... 
eonveniens decretis eius reperietis; F IL, 99. in 
isdem .. fatis scriptum Veientes habere fore 
ut ..; DI, 100. apud Agathoclem sceriptum ‚in 
historia est Hamilcarem ... visum esse audire 
vocem; D I, 50. ut in Sullae scriptum historia 
videmas; D 1, 72. ad eam (saram) quom lamina 
esset inventa et in ea scriptum lamina |j} do- 
mina ||: „Honoris*; L II, 58. quod ... solitum 
fieri ... in oratione Crassi scriptum copiose vi- 
demus; O Il, 63. 
sedeo: M. Catonem ... vidi in bibliotheca 
sedentem; F Ill, 7. offendi eum (C. Cottanı) se- 
dentem in exedra jjexhedra|]; N I, 15. qui 
(Iuppiter) lactens || [lactens] || cam Iunone For- 
tunae in gremio sedens; D II, 85. domi in he- 
micycelio sedentem (Seaevolam); Lae 2. cum... 
ille .. (gubernator) clavum tenens quietus sedeat 
in puppi; C17. cum virgo staret et Caecilia in 
in sederet; D I, 104. quo (die Caesar) primum 
in sella aurea sedit; D I, 119. Voluptatem pul- 
cherrimo vestitu ... in solio sedentem; FI, 69. 
quo minus more patrio sedens in solio consulenti- 
bus responderem; L I, 10 
84 


in (abl.) 


signo: nihil ita ar mw in animis nostris a 
vero posse, quod non eodem modo posset |] possit |j 
a falso; A II, 71. visum obieetum inprimet ... 
et quasi signabit in animo suam speciem; Fa 
43. an... putamus .. esse memoriam signata- 
rum rerum in mente vestigia? T ], 61. 

sisto: »prius ... quam gladium in atomacho 
fari || # suria, al. ]] acopulmonibus sisto«; TIV, 48, 

specto: quod (decorum) spectatur in uno quo- 
que genere virtatis; O I, 98 

sto: stare etiam oportet in eo, quod sit |[ est || 
indicatum; F 1,47. cum Üsnrneades et Stoicus 
Diogenes ad senatum in Capitolio atarent; A 
Il, 137. quod eos omnes, qui in eontione sta- 
bunt, exsules, servos, insanos esse dicaties; A II, 
144. animum advertit Gracchus in contione Piso- 
nem stantem; T III, 48, 

sum: guam (memoriam) fuisse in Themistoole 

. singularem ferunt; A II, 2. in eodem tanta 
prudentia fuit in constituendia temperandisque 
eivitatibus, tanta aequitas, ut ..; A II, 8. sunt 
etiam, qui negent in iis I his|] ... fuisse earum 
rerum ‚.. scientiam; A 1I, 7. quam (dissimula- 
tionem) ait etiam in Africano fuisse Fannius, id- 
que propterea vitiosum in illo non putandum, 
quod idem fuerit in Socrate; A II, 15. industrise 
luorimum in Clitomacho fuit (declarat multitudo 
ibrorum ), ingenii non’ minus in Hagnone, in 
Charmada eloquentiae, in Melanthio Rhodio sua- 
vitatis; A II, 16. id ... in eo, qui rei nulli ad- 
sentietur, non erit; A II, 38. nisi tanta in Arce- 
sila, multo etiam maior in Carneade et copia re- 
rum et dicendi vis fuisset; A II, 60. quod negatie 
actionem ullius rei posse in eo esse, qui ..; AI, 
108. cum in iis esset tanta sollertia; A II, 146. 
quarum {(litteraraum) summam erat in utroque stu- 
diun; FI, 14 in quibusdam neque pecuniae 
modus est neque honoris; F I, 51. quis est .., 
in quo sit cupiditas, quin reete cupidus dici pos- 
sit? F II, 27. sententias .. eorum, in quibus 
nulla inest jjest|| virtutis adiunetio; F II, 39. 
„oculorum*®, inquit Plato, „est in nobis sensus 
acerrimus®; F I, 52. satis est tibi in te, satis 
in legibus ... praesidii; F II, 84. ert .. in eo 
{M. Catone) aviditas legendi; F III, 7. in quo .. 
lura aunt, quae secundum naturam sunt; F II, 
0. in quo .. aut sunt plura contraria aut fore 
videntur; F II, 60. en... vitas in eo (Ari- 
stone) non fuit; F V, 18, haec ipsa nimia in 
quibusdam futura non fuisse, nisi ..; F V, 31. 
qui duetus oris, qui vultus in quoque sit; F V, 
47. quem .. ardorem studii censetis fuisse in 
Archimede? F V, 50. quae tam excellens in omni 
genere virtus in ullis fuit, ut sit cum maioribus 
nostris comparanda? T I, 2. sed alias, ubi sit 
animus, certe quidem in te est; TI, 70. cum .. 
perspicuum sit nihil posse in eo esse, qui ipse 
non sit, quid potest esse in eo odiosum, qui nec 
careat nec sentiat? T I, 90. in quo .. erit 
perfecta sapientia; T II, 51. quae (ratio) erit in 
eo perfecta atque absoluta; T II, 51. quando .. 
virtus est adfectio animi ... laudabiles efliciens 
eos, in quibus est; T IV, 34. quae (diligentia) 
summa esset in eis, qui ..; T IV, quis .. 
potest, in quo libido cupiditasve sit, non libidi- 
nosus et cupidus esse? in quo ira, non ira- 
cundus? in quo angor, non anxius? in quo 
timor, non timidus? T IV, 57. si quis negre 
ferat nihil in se esse virtutis; T IV, 61. C. Cae- 
saris, in quo mihi videtur specimen fuisse huma- 
nitatis; T V, 55. ecquos (deos) silos, flaccos, 
frontones, capitones (arbitramur), quas sunt in 
nobis? N I, 80. »cui, quod in me est, exsecrabor 
hoc, quod lucet, quicquid est«; N II, 65. cum... 
sint in nobis consilium, ratio, prudentia; N II, 79. 


3 _ 


in (abl.) 


quanta .. intellegentia ... esset in nobis; N II, 
147. quantum .. in te est, Balbe; N II, 15. 
non in eo est culpa, qui obnuntiavit, sed in eo, 
qui non paruit; DI, est... ars in iis, qui 
novas res conieetura uuntur; D I, 34. ne- 
que .. in pastoribus illis... neo in j Romaulo 
haec calliditas ense potuit, ub..; DI, 105. * quo- 
rum in aliis, ut in Antipatro poßta, ut in brumali 
die natia, ut in simn! segrotantibus fratribus, ut 
in urina, ut in unguibus, ut in reliquis eius modi, 
naturse contagio valet, ... vis est nulla fatalis; 
in aliis autem fortuita Tre esse possunt, ut 
in illo naufrago, ut in lcudio, ut in Daphita; Fa 
5. fatemur, scuti hebetesne, valentes inbeeilline 
simus, non esse id in nobis; Fa 9. esse aliquid 
in nobis; Fa, fr 1. plus in illo Siculo ingenii, 
uam videretur natura humana ferre potuisse, iu- 
ieari |liudicabam, al.|| fuisse; R I, 22. quae 
(wirtus) .. in paueis est; RI,51. qui (optimates) 
... plus .. fore dicant in plaribur consılii quam 
in uno; R 1, 55, ai iustitia est in pluribua; R |, 
61. tanta fuit in eo vis ingenii atque virtutis, 
ut ..; RI 2%. erat in eo praeteren summa 
comitas; RII, 385. quid... interest, haec (sapien- 
tia) in unone sit an in pluribus? R III, 47. nec 
est ullas hebetior sensus in vobis; R VI, 19. nihil, 
uantum in ipso sit, praetermittere, quo minus ..; 
L 1, 56. in quibos .. maior est animus; Ol, 25. 
in quibus .. endem studia sunt, esedem volun- 
tates; O I, 56. erat in L. Crasso, in L. Philippo 
multus lepos, maior etiam magisque de industria 
in C. Caesare L. filio; at isdem temporibus in M. 
Scauro et in M. Druso adulescente singularis se- 
veritas, in C. Laelio multa hilaritas, in eius fami- 
liari Seipione ambitio maior, vita tristior; OÖ I, 
108. hoc idem fuisse in P, Seipione Nasica; OL, 
109. nihil fuit in Catulis, ut eos exquisito ivudicio 
putares uti litterarum; O I, 133. illos, in quibus 
eas virtutes esse remur; OÖ Il, 32. in quibus 
nullas labor, nulla industria, nulla cura est; OL, 
36. videmus, quibus exstinctis oratoribus quam 
in paucis sapes, quanto in paucioribus facultas, 
quam in multis sit audacia; O II, 67. siquidem 
in illo (Pontio) tantum fuit roboris; O II, 75. 
nullum .. vitium taetrius est . quum ava- 
ritie, praesertim in principibus et rem publicam 
üubernantibus; Ö II, 77. tanta in eo peccandi 
ibido fuit, ut hoc ... delectaret; O II, 84. in 
iis .., in quibus sapientia seinen non est, ipsum 
illud quidem perfectum honestum nullo modo, 
similitudines honesti esse possunt; O II, 13. in 
quibus est virtutis indoles; O Ill, 16. quod mari- 
mum in eo (Regulo) est, id reprehenditis; O III, 
110. quibus .. nihil est in ipsis opis ad bene 
beateque vivendum; C4. an in omnibus his stu- 
diorum agitatio vitae nequalis fuit? CO 23. sum- 
mam esse in eo (Masinissa) siceitatem corporis 
Ilcorp. s.||; C 84. quanta (auctoritas) fuit in 
L. Caecilio Metello, quanta in A. Atilio Calatino! 
C 61. hanc esse in te sapientiam existumant, 
ut ..; Las 7. quae est in me facultas? Lae 17. 
ut ... nee sit in eis ulla eupiditas, libido, auda- 
cia; Lae 19. ut quisque minimum esse in se ar- 
bitraretur, ita ad amicitiam esset aptissimus; Lae 

2 e .. in quibusdam aut animus abiectior 
est aut spes amplificandae fortunae fractior; Lae 
59. in iis perniciosus est error, qui ..; Lae 83. 
si ne in uno quidem quoque unus animus erit 
idemque semper; Lae 92. ad id (lumen virtus) 
se admovet vicissimgue aceipit illud, quod in 
altero est; I,ae 100. || [in quo virtus sit, ei nihil 
deesse ad beate vivendum]]; P IL. f. populo; R 
II, 28. in quibus erst psa philosophia |] phil. 
ipsa||; A I, 20. in eo, quod efliceret, vim esse 
censebant, in eo autem, quod efliceretur, materiam 


in (abl.) 


quandam, in utroque tamen utrumque; A I, 24. 
nec (ut) sit in duobus aut pluribus nulla re diffe- 
rens ulla communitas; A II, 54. si via, si vis 
denique conclusionis valet, eadem est in utroque; 
A 11, 96. videri oportet |joportere ||, in quo sit 
etiam adsensus; A JI, 108. ın quibus .. (proba- 
bile) est; A II, 110. cum .. in eo sit id bonum; 
F II, 21. in eo vides esse conclusum ; FI, 27. 
uid verum sit in singulis, extrema conclusio est; 
IV, 8. quanta (excellentia) in quoque sit ad 
beate vivendum; F IV, 32, qui (Zeno) ... ad 
appetitionem .. rerum esse in 1is momenta dice- 
ret; F IV, 47. guantum in quoque sit ponderis; 
F IV, 58. zu. quoniam in quo sit mugna dis- 
sensio est; F V,16. in iis esse ad bene vıvendum 
momenta maxima; F V, 37. quod (gemus) est in 
its, in quibus completur illud extremum; F V, 68, 
quodsi tanta vis est ad habitum mentis in iia, 
quae gignuntur in corpore; T 1,80. in quo quid 
potest esse mali? T I, 91. totum .. in eo est, 
ut tibi imperes; T II, 53. non sunt in hoc om- 
nis; T III, 52, duplex est... ralio veri reperiendi 
non in iis solum, quae mala, sed in iis etiam, 
quae bona videntur; T III, 56. in his tot et tan- 
tis ... potest esse sapiens; T V, 29. ut... om- 
nis .. in omnibus, quantum im ipsis sit |lest||, 
. perfecta sint; T V,37. in quo sit totius na- 
turae principatus; N II, 29. quae (libertas) non in 
eo est, ut insto utamur domino, sed ut nullo *; 
R II, 43. guoniam .. eadem est ratio ioris in 
utroque; R Ill, 24. quid in iis mortale et cadu- 
com (sit); L I, 61. in quo uno fuit civitatis sa- 
las; L Ill, 24. ut in eo sit ipso libertas; L III, 
39. in eo est... illud; O I, 67. etsi in eo ipso 
vis mazima est, ut simus ii, qui haberi velimus; 
O Il, 44. in eo cum ex ipso (bono viro) fructus 
est, tum etiam ex oeteris; O II, 63. nequaquam 
in isto sunt omnia; C8. mibi ne diuturnum qui- 
dem quiequam videtur, in quo est aliquid extre- 
mum; C 69. id in quo est omnis vis Amicitiae; 
Lae 15. cum amicitiae vis sit in eo, ut unus 
quasi animus fiat ex pluribus; Lae 92, eo ., 
motu, cuius orbis semper in eodem erat; Ti 24. 
quod (genus motus) semper esset in eodem; Ti 36. 
f. aliquo; Fa 5. integnitate, mundo; N IL 38, 
voloptate; F II, 16. quid dicam, quantus amor 
bestiarum sit in educandis custodiendisque iia, 
quae procreaverunt? N II, 129. modo, in quo- 
cumque fuerit actu, (histrio) Ben C70, gui 
(fratres) in Adelpbis sont; © 65. in iis adule- 
scentibus bonam spem esse dicemus et magnam 
indolem? F II, 117. si ea sunt in adulescente; 
O U, 48. adulescentem, in quo est senile aliquid; 
C 38. f. aliquo; O 1,108. quod est in adulescen- 
tia vitiosissimum; C 39. quarum .. rerum prae- 
sentia sumus in aegritudine; TIIL, 14. {. negri- 
tadeo, li, 5. sum in (5 &.) 8.1, &©.9,b. cum 
. aliorum animantium ortus in terra sit, aliorum 
in aqua, in aöre aliorum; N II, 42. aunt... 
maxumae res in hac memoria atque aetate nostra; 
LI, 8. f. more; C7. in qua (aeternitate) quid 
est boni praeter summam voluptatem? F II, 89. 
quod (Pasiphase fanum) est in agro propter 
urbem; DI1,96. in agris erant tum senatores, id 
est wenes; C56. cum (M. Valerius Corvinus) esset 
acta ism aetate in agris; C 60. qui (exercitus) 
tum erat in Algido; R II, 63, amiecitia:f. 
amieitia, Il, 4. sum in (7 &t.) ®..I, ©. 156, a. 
meos amicos, in quibus est studium, in Graeciam 
mitto; AI, 8 omne animal rag esse ad 
id, quod in eo sit optimum; F ‚34. sunt ... 
indieia naturae, maxime scilicet in homine, sed 
in omni animali, ut appetat animus agere ..; F 
V,55. nullum potest esse animal, io quo non 
et adpetitio sit et declinatio naturalis; N III, 88. 


267 


B in (abl.) 
in omni .. animante est summum aliquid atque 
optimum, ut in equis, in canibus; F IV, 87. qui 
(vultus) nullo in animante esse praeter hominem 
potest; L I, 27. utrum capacitatem aliquam in 
animo putamus esse? T ], 61. quod in pertur- 
bato animo sicut in corpore sanitas esse non pos- 
set; TIII,9. quo maior est in eis (animis) prae- 
stantia et divinior, eo maiore indigent diligentia; 
TIV,58 tum fuit in auribus animisque mutatis 
etiam huic mutationi locus; LII,38. f. animum, 
1,5. sum in (21 ©&t.) ®.I, &.192,a. quod (som- 
nium) in nostri | numerum |} Fabii Pictoris Grae- 
cis annalibua eius modi est, ut ..; DI, 43. 
a. f. aöre. summam vim esse dicebat in om- 
nibus iis arbitriis, in quibus adderetur EX FIDE 
BONA; O II, 70, in omni arte ... multam no- 
vitatem nominum esae; F 11], 3. quia sit in iis 
(artibus) wliquid dignum assumptione; F II, 18. 
quod idem in artibus non sit, ... nec haec eadem 
in artibus esse videamus; F III, 50. qui (Salin«- 
tor) amisso oppido fugerst in arcem || fuerat in 
arcell; C1l. quae (pars) estin avibus ceteris- 
que signis[que] disciplinae nostrae; L I, 32. 
auribus:; j. animo; L 11,38. maius est peccatum 
in auro quam in palea; F IV, 76. Q. Fast, TE 
MIHI IN AUSPICIO ESSE VOLO; DIL, 71. [. auspi- 
eium, II, 5. sum in (3 ©t.) ®.I, ©. 289, b. in 
quo (bello) ita magna rei militaris esse occupa- 
tio solet, ut ..; A Il, 4. [summa erat observatio 
in bello movendo]; O I, 36. si ratio esset in 
beluis; N 1, 78. ut in beneficentia dilectus 
esset dignitatis; O I, 45. in collocando bene- 
ficio et in referenda gratia ... hoc maxume 
ofhicii est ..; O I, 49. bestia: f. bentia, 11,3. 
sum in (3 &t.) ®B. I, ©. 342, a. in quibus (bi- 
bliothecis Graeecis) multitudo infinita librorum 
... est; T II, 6. nisi in bonis amicitiam esse 
non posse; Lae 18. reperiebant esse in iis (animi 
bonis) iustitiae semina; F IV, 17. {. benus, 
B, b, 11,5. sum in (ll &t.) 8.1, ©. 359, a 
caelo: f. eselum, 1, 4. sum in (4 &t.) ®. 1, 
&.369,b. coane: f. animante; F 1V,37. mundo; 
N Il, 38. quam (Fidem) in Capitolio „vicinam 
lovis optimi maximi“ ... maiores nostri esse vo- 
luerunt; O Ill, 104. quicquid |} quidquid |] in ca- 
pite est; D II, 68. f. loco; T I, 70. Telmessts 
II Telmesus, al.|| in Caria est; D I, 91. cum 
pater in Macedonia consul esset et essemus in 
castris; R I, 28. quod externum, id in casu 
est; F 11, 89. si... tot (sunt bona) extra corpus 
in casu atque fortuna; T V, 25. catulo: f. 
mundo; N U, 38. causa: f. enusa, II, 4. sum 
in (8 ©&t.) ®. I, ©. 395, a. Athenis ... statua 
est in Ceramico Chrysippi; FI, 39. alii in 
corde, alii in cerebro dixerunt animi esse sedem 
et locum; TI, 19. quod in illis (eivitatibus) 
singuli fuissent fere, qui ..; R 11, 2. f. elvitum, 
IL, 5. sum in (7 61.) ©. 1, ©. 488, a. columba: 
f. videor; A Il, 79. in ipsa .. communitate 
sunt us oflciorum ; 1, 160. qui in com- 
pedibus a are semper fuerunt; T I, 75. pri- 
mum .. quod est in conexo; Fa 14. quod pri- 
num in conexo ost; Fal4. prima societas in ipso 
coniugio est, proxima in lıberis; O 1,54. quae 
est in collatione ista similitudo? N III, 70. 
conlegio: |. eomlegxium, II, 2. sum in (3 St.) 
2.1, & 492, a. quod (offieii initium) erat in 
conservatione earum rerum, quas natura prae- 
seriberet; A I, 23. in quo (consessu theatri) 
sunt mulierculae et pueri; T I,37. ut et potesta- 
tis satis in magistratibus et auctoritatis in prin- 
eipum consilio et libertatis in populo sit; R II, 
57. cum vos mihi essetis in consilio; R II, 28. 
simile quiddam est in Consolatione Crantoria; 
TL 115 erst... illise paene in conspectu 
34* 


in (abl.) 


268 


im (abl,) 


praestanti Kan et || eapientiae || nobilitate 
Pythagoras; TIV,2. Br est in consuetudine 
sermonis Latini; T III, 11. in qua (contione) 
rebus fictis et adumbratis loci plurimum est; Lae 
97. divitiarum est fructus in copin; P 47. 
corde: f. cerebro. animos, dum in corporibus 
essent mortalibus, virere; C 80. . eorpuns, II, 
5. sum in (22 6t.) ®. I. ©. 558, a. an (veritas 
est) in individuis corpusculis? N I, 67. culpa: 
j. euipa, II, 3. sum in (4 ©.) ®. I, ©. 566, b. 
in Cumano nuper cum mecum Atticus noster 
esset; A I, 1. qui (Roseius) cum esset in Cune- 
bulis; DI1,79. ut in cunis fuerit anguis; D II, 
66. eupiditate: j. ratione; fr V, 97. in lunae 
.. cursu est et brumae quaedam et solstitii 
similitudo; N II, 50, f. ratione; fr V, 97. cum 
(Socrates) esset in custodia publica; D I, 52. 
shaec .. (Cynosura) parva est, sed nautis usus 
in hac este; N II, in ipso .. dedecore 
mali nihil esse, nisi sequantur dolores; T II, 28, 
si (homines) senserint nullum in delictis esse 
discrimen; P 23. iucunditatem .. vietus esse in 
desiderio, non in satietate; T V, 100 (99). diu- 
tius .. iam in hoc desiderio esse non possum; 
Lae 104. quam (vitam beatam) tu ne in deo 
quidem esse censes, nisi plane otio langueat; N 
1, 67. f. deus, II, 5. sum in (11 6) 8.1, ©. 
666, a. in dialectica... vestra (Epicurus) nullam 
existimavit esse .. ad melius vivendum ... vim; 
FI, 68. 1... f. diselplina, II, 3. sum 
in 86t) 8. I, &. 719, b. erit .. res iam in 
discrimine; A Il, 132. in qua (discriptione 
corporis partium) nihil inane, nihil sine causa, 
nibil supervacaneum est; N I, 92. tanta sunt in 
varietate et dissensione, ut ..; N], 2, E 
tum .. in eo (dolore) esset alieni; F IV, 23. 
j. dolor, 11, 4. sum in (6 &t) 8, I, ©. 762, a. 
si est in ea (domo) solitudo;, Ö I, 139. quorum 
in villa ac domo nihil splendidum, nihil ornatum 
a ae ipsos; P eculeo: f. mundo; N 
1I, 38. quae sunt in effectu; FIT, 32, in quo 
(equitatu) suffragia sunt etiam senatus; R IV, 2. 
equo: f. animante; F IV, 37. mundo; N II, 38. 

use sunt isdem in erratis fere, quibus ea, quae 
er Platone diximus; N I, 31. cuius (Zenonis) 
discipuli Aristonis non minus magno in errore® 
sententia est; N I, 87. si in eo sit errore ciritas, 
ut ... putet; R III, 27. quo in genere multum 
mali etiam in exemplo est; O I, 140. in qua 
(explanatione aequitatis) iuris erat interpreta- 
tio; R V, 3. cur avunculus meus, P. Rutilius, in 
exilio est? N III, 80. extis: f, extn, Il, 3. 
sum in (4 &t.) ®. I, ©. 932, b. eorum nihil est 
eius generis, ut sit in fine atque extremo bono- 
rum; F V, 67. ut in fabulis est; O I, 32. pm 
rum .. esset auctoritatis in fabula; C3. si iuste 
depositum reddere in recte factis sit; F Ill, 59. 
quod ita fungi oflicio in recte factis est; F V, 69. 
ut in magna familia sunt alii lautiores, ut sibi 
videntur, servi; P37. familiari: f. aliquo; OI, 
108. qui aliquamdiu ... in famulatu fuerunt 
Ifuerint]]; Lae 70. fano: |. fanum, II, 3. 
sum in (3 &t.) ©. 32, b. quae (inaula) est in 
Fibreno; LII,1. nec rationem esse nisi in ho- 
minis figura; N I, 89, ad eum pastum capes- 
sendum ... quse sit in figuris animantium ... 
discriptio partium; N II, 121. in qua (figura) 
esset gan honesta; O I, 126. filio: f, aliquo; 
O I, 108. fine: j. fimis, II, 3. sum in (3 &t.) 
®. 56, a. quam multos (annos) ante hunc (Dio- 
nysium) in 2 Graeciae flore Pisistratas (tyran- 
nus fuit)! II, 82. in quo (fonte) sint prima 
invitamenta naturae; F V, 17. quae (mundi volu- 
bilitas) nisi in globosa forma esse non ponset; 
N II, 49. nuper, cum essemus in Formiano; 


R 1,61. quod.... in formica non modo sensus 
(sit), sed etiam mens, ratio, memoris; N III, 21. 
in qua (fortitudine) est magnitudo animi; R 
V,® magnam vim esse in fortuna in utrawque 
partem ... quis ignorat? O II, 19. f. casu; T V, 
25. fratribus: j. aliquo; Fa 5. ut m fronte 
ostentatio sit, intus veritas oceultetur? F II, 77. 
siquidem .. in Gallia Druidae sunt; D I, 9. 
cum (I. Flamininus) esset consul in Gallia; C 42. 
est .. quiddam etiam in barbaris gentibus 

raesentiens atque divinans; D I, 47. genere: 
r genus, Il, 5. sum in (25 6©t) ©. 100, b. 
gloria: f. prehrn II, 4. sum in (3 ©t.) ©. 110, a. 
ut mos in Grascia est; T V, 103. ut, qui illam 
(vitam) eripuerit, in maxima et gratia futurus 
sit et gloria; O II, 85. referenda: f, beneficio. 
gravitate: f. opinione; T V, 46. saepe .. ex- 
cellentine quaedam sunt, qualis erat Bcipionis in 
nostro, ut ıta dicam, grege; Lae 69. in quibus 
(gustatu, odoratu) intellegentia, etsi vitiosa 
vilior ||, est qu m tamen; A 1, 20. Cato 
... in en est haeresi, > nullum sequitur flo- 
rem orationis; P 2, quibus (viribus) ... consul 
in Hispania fuerim; Ü 32. nee .. sum neseius 
esse utilitatem in historia, non modo volupta- 
tem; F V, 51. hoc item in Sileni ... Graeca 
historia est; D I, 49. ut nulla eit in iis (homi- 
nibus) fraudis iniuriseque suspieio; O II, 38. 
f. home, II, 5. sum in (23 ©t.) &. 168, b. in 
quo (honesto) uno vultis esse omnis; F IV, 68. 
in omni .. honesto ... nihil est tam illustre ... 
quam conianctio ... hominum; FV,65. honore: 
j. honos, II, 4. sum in (4 ©t.) ©. 184, a. ego 
... sum multum equidem cum Phaedro ... in 
Epieuri hortis; F V,3. cum P. Africanus hic 
... eonstituisset in hortis esse; R I, 14. qui erat 
in hospitio; D I, 57. non perspieitis aleam 
quandam esse in hostiis deligendis? D II, 36. 
iecore: f, Jeeur, II, 3. sum in (8 &t.) ©. 204, b. 
quoniam, ut dieitis, omnis in inbecillitate est 
et gratia et caritas; N I, 124. eum (fillum) non 
talem videri fuisse in imperio, quales eius maio- 
res fuissent; F 1, 24, in quo finani) nihil nec 
summum nec infimum ... sit; FI, 17. negue in 
illo inani ... quicquam fuisse causae (dieis), cur 
ea (atomus) non e regione ferretur; Fa 47. in 
incertis .. nihil est probabile; A II, 110. in 
qua (infinitate) nihil neque sentiens neque con- 
iunetum potest esse; N I, 3. neque motum sen- 
sui iunotum et continentem in infinito ullam 
esse posse; N I, 26. neque (virtus est) alio ullo 
in genere |lingenio|j praeterea; L I, 25. in- 
iuria: f. re; FI1,598. in eadem sunt iniustitia, 
ut si in suam rem aliena convertant; ÖO I, 42, 
neque .. dici potest in ulla rerum institutione 
non esse aliquid extremum atque perfeetum; N II, 
35. qune .. nostimanda essent, eoram in aliis 
satis esse causae, quam ob rem quibusdam ante- 
ponerentur, ut in valetudine, ut in integritate 
sensuum, ut in doloris vacuitate, ut gloriae, divi- 
tiarum, similium rerum; FIII,51. ut videss, quae 
sit in ea (intellegentia tun) [species] forma 
Il species [forma] |] et notio viri boni; O III, 81. 
quas (partis deus) in intervallis ita locabat, ut 
in singulis essent bina media; Ti 28. qui (Pytha- 
goras) fuit in Italia; TIV,2. silis in iudicio 
sit; OÖ I, 59. maxima est admirstio in iudiclis; 
O II, 49. j. re; AU,7. in iugo cum esset luna; 
D II, 98. video, quae #sint in pontifieio iure; L 
I, 58. quae (res) sunt in iure societatis humanae; 
O1, 60. quid est ... in iure iurando? O III, 
102. in qua (iustitia) virtutis est splendor maxi- 
mus; OÖ I, 20. aöneum .. equum ... animad- 
vertit, cuius in lateribus fores essent; O IH, 38. 
ut et in laude et in vitio nomen hoc (aemuls- 


in (abl.) 


tionis) sit; T IV, 17. ille (Epicurus) dixerit sane 
idem in Phalaridis tauro, quod, si esset in le- 
etulo; T I, 18. satis est tibi in te, satis in 
legibus ... praesidii; F Il, 84. an..in legibus 
varietatem esse dicunt? R III, 18. deinceps in 
lege est, ut de ritibus patriis colantur optuma 
Jloptumi |]; L II, 40. quaero, ecquidnam |] quid- 
nam|| sit in legibus; L II, 58. haec praeterea 
sont in legibus } de uneturaque; L II, 60. qua 
in lege quom esset: »neve auram addito«r; L II, 
60. |octo genern poenarum in legibus esse, dam- 
num Fincula verbera, talionem, ignominiam, exi- 
lium, mortem, servitutem ||; I; fr 4. sit ista in 
Grsecorum levitate perversitas; F 11,80. qualis 
(amor) in Leucadia est; TIV, 72. ut in libris 
est Etruscorum; D 11, 50. hoc si est in hbris; 
D I, 110. est hoc in Chrysippi libro somnium ; 
D II, 184. quae (ratio) nusquam est in Graeeo- 
rum libris; R II, 21. liberie: f. coniugio. in 
libidine esse peccatum est etiam sine effeetu; 
F III, 32. extremitaten et quasi libramentum 
(esse), in quo nulla omnino crassitudo sit; A II, 
116. lingua: f. parte; AI,19. litteria: j. re; 
D il, 10. innumerabiles paribus in locis esse 
eisdem mominibus, honoribus? A II, 125. etsi 
multa in omni parte Athenarum sunt in ipsis locis 
indieia summorum virorum; F V,4. in quo .. 
loco est (mens)? credo equidem in capite;, TI, 
70. sin quis extiterit, alio in loco et apud alios 
st; TV, 105. cum ..illi orbes ... varietatem 
masumam babeant aliique in aliis locis sint; D 
Il, 92. quarum rerum in proxumis locis tantae 
dissimilitudines saepe sunt [[sint||, ut ..; DIL, 
%4. cum essem in Puteolano Hirtiusque noster 

. isdem in locis; Fa 2, in aliis (locis) esse 
pitaitosos et quasi redundantis, in aliis exsicoatos 
atque aridos; Fa 7. in quo (loco) omnis sunt 
magnis et praestantibus viris; R VI, 25. erit his 
in loeis quercus, quam Marianam quereum || [quer- 
eum]|| vocabunt; L I, 2. uram in eo loco fuisse 
memorise proditum est; L II, 58. quom multa in eo 
loco sepulchra fuissent; L II, 58, quia (vitia) eunt 
in lubrico; TIV,42. »(oportet) quicequid praeter 

m eveniat, omne id deputare esse in lucroje 

III, 30. si qui forte, cum se in luetu esse 
vellent, aliquid fecerunt humanius; T II, 64. 
quorum (hominum) omnis cultus esset futurus in 
lustu; N I, 38. quo optato impetrato Theseus in 
mazumia fuit lustibus; O III, 34. sic .. percon- 
tantor $ ut |lut|] est in Naevi poötae Ludo 
Ntludoll; C 20. in bibliotheca, quae in Lycio 
est, adaedimus; D Il, 8. cum (filius) in Mace- 
donia bello Persico miles esset; O I, 37. f. ca- 
stris, magistratibus: j. consilio; R II, 57. 
qui ... eum, qui in his omnibus (malis) sit, 
beatum fore censeat, si sapiens sit; A II, 184. 
qui in summo malo est, is tum, cum in eo est, 
non est beatus; F Il, 104. negaret esse in malis 
capi, venire, interfici, patriam amittere? F IV, 22. 
potest is — (beatus) esse, qui est in parvis 
malis; F V, 78. quia, si mala sunt, is, qui erit 
in iis, beatus non erit; F V, 86. cur ... mors 
‚non sit in malis; T I, 77. concesseras .. nullo 
in malo mortuos esse; TI, 111. eos, quibus orbati 
sumus, esse cum aliquo sensu in iis malis, quibus 
volgo opinantur; T I, 111. difficile dietu videtur 
eom non in malo esse, et magno quidem, qui ita 
clamare cogatur; T II, 19. omnia, quae natura 
sspernetur, ın malis esse, quae adaciscat, in bonis ; 
T I, 30. qui (Epicurus) censet neoesse esse om- 
nis in itadine esse, qui se in ımalis esse arbi- 
trentur; T III, 32. sit... summum malum dolere; 
in eo igitur qui non est, si malo careat, conti- 
auone fruitur summo bono? TIII,40. philosophi 
summi mequedun tamen sapientiam comsecuti 


269 


a nn nn nn nn nn, nn nn. on 


in (abl.) 


nonne intellegunt in summo se malo osse? T III, 
68. ut... metus, sic reliquae perturbationes sunt 
in malo; T IV, 80. mihı .. non videbatur quis- 
quam esse beatus posse, cum in malis esset; in 
malis auterm sapientem esse posse; T V, 22. oui 
concesserim in malis esse dolores corporis, in ma- 
lis naufragia fortunae; T V, 25. cum (sapiens) 
vel in omnibus his (malis) uno teımpore esse pos- 
sit; T V, 29. guamquam .. (ij) sint in quibus- 
dam malis; T V, 85. in summis malis omnes su- 
mus; N II, 79. cui (amori) »in manu sit, quem 
esse dementem velit«; T IV, 68. quas (quaestio) 
nune in manibus ost; N III, 19. milites bellum 
illad, quod erat in manibus, reliquisse; R II, 68. 
qui (loous) nune est in manibus; L I, 36. est in 
manibus laudatio; C 12. septimus mihi liber Ori- 
ginum est in manibus; U38,. est in manibus ora- 
tio; Lae 96. f. parte; A I, 19. ipsa Peloponnesua 
fere tola in mari est; R 11.8 quid est illo 
.. divinius, quod apud te in Mario est? 
D I, 106. ex qua (materia) et in qua omnia 
sint; N 11I, 82, maturis: |. mundo; N II, 38. 
in quibus (mediis) ponebat nihil omnino esse 
II fesse] ] momenti; 1 36. in mediis ea mo- 
ments, quae Zeno voluit, nulla esse censuit; A Il, 
130. modo dixeras nihil in istis (mediis) esse, 
quod interesset; FIV, 71. utestin Melanippo: 
»quisnam ..?« T III, 20. memoria: f. netate; 
L 1,8. in qua (mente) sit mirabilis quaedam 
vis rationis et cognitionis et soientiae virtatum- 
que omnmium; F V, 34. qui censent esse in men- 
tibus hominum tamquam oraclum aliquod; D II, 
100. ut illa divina mens summs lex est, item 
... * in mente |jest|| sapientis; L IL, 11. est 
.. quaedam opinione species deorum in oculis, 
non solum in mentibus; L II, 26. sit voluptas 
non minor in nasturcio illo ... quam in Syracu- 
sanis mensis; F 1I, 92, qua (poena improbi).... 
semper sint in metu ne afficiantur aliquando; F 
II, 53. nihilo minus in miseria est quam ille; 
F III, 48. odium mulierum, quale in uısoyv»o 
Atilü est; T IV, 25. si in en (mundi modera- 
tione) discrimen nullum est bonorum et malo- 
rum; N III, 85. sollicitari, dolere, in molestia 
esse (aegritudinis est); T III, 83. C. Marium . 

dixiese in eo (monumento) tibi salutem fore; 
D 1,50. [qui .. in morbo sunt, sani non sunt, 
et omnium insipientium animi in morbo sunt]; T 
1II, 9. qui est .. animus in aliquo morbo, ... 
non magis est sanus quam id Corpus, quod in 
morbo est; T III, 10, esset .. miserise finis in 
morte; T I, 9. esse in morte sensum; T I, 27. 
(eygni) providentes, quid in morte boni sit; T I, 
73. ne si interirent quidem animi, quiequam mali 
esse in morte; T I, 81. quin tantus interitus in 
morte sit, ut ne minima quidem suspicio sensus 
relinquatur; TI, 88, imaginem mortis ... cotidie 
induis, et dubitas, quin sensus in morte nullus 
sit? TI, 92. in qua (morte) aut summum bonum 
aut nullum malum esse cognovimus; TI, 110. ut 
nihil boni est in morte, sic certe nihil mali; Lane 14. 
earere .. sentientis est, nec sensus in mortuo; 
ne carere quidem igitur in mortuo est; T I, 88. 
non est .. vitium in oratione solum, sed etiam 
in moribus; F Il, 30. bene .. nostri, cum om- 
nia essent in moribus vitia, ... iracundos aolos 
morosos nominsverunt; T IV, 54. erunt (leges) 
fere in more maiorum, qui tum ut lex valebat; 
L U, 23. oraclum editum est; „ens (religiones 
tenerent), quae essent in more maiorum*; L II, 40, 
reliqua sunt in more; L II, 61. quod .. in pa- 
triis est moribus; OÖ Il, 66. omnium istius ınodi 
querelarum |j querellarum |] in moribus est culpa, 
non in aetate; C 7. ille.. voluptas ipsius restin- 
etionis in motu est; F Il, 9. cum .. vescamur 


in (abl.) 


270 


in (abl.) 


en nenn 


iis rebus, ... tum esse in motu voluptatem; F 
II, 10. sin sutem (Epicurus) voluptatem putat 
adiungendam eam, quae sit in motu; F Il, 16. 
quod ea voluptss, quae in motu sit, et parvos 
ad se alliciat et bestias, von illa stabilis; F II, 
32. nomen imponis, in motu ut sit (voluptas); 
F U, 75. quam (voluptatem) in motu esse 
dieitis; F II, 77. quae (res) sunt in utriusque 
{corporis, animi) motu et statu; F V, 37. in- 
tellegatur perturbationem iactantibus se 
opinionibus inconstanter et turbide in motu 
esse semper; T IV, 24. eum (deum) ... esse 
.. inmensum et infinitum et semper in motu; N 
1, 26. cum ex illis individuis ... in reliquia 
mundis, et in iis quidem innumerabilibus, in- 
numerabiles Q. Lutatiı Catuli non modo possint 
esse, sed etiam sint; All, 55. cum in uno mundo 
ornatus hio tam sit mirabilis; A Il, 125. ex quo 
efliceretur mundus omnesque partes mundi, quee- 
que in eo essent; F I, 19. ubi est veritas? in 
mundis, credo, innumerabilibus; N I, 67. qui (homo) 
nihil in omni mundo melius esse quam se putet; 
N II, 16. nihil est... in omni mundo, quod non 
pars universi sit; N If, 30. qui (Chrysippus) 
similitudines adiungens omnisn in perfectis et ma- 
turis docet esse meliora, ut in equo quam in ecu- 
leo, in cane quam in catulo, in viro quam in 
puero, item, quod in omni mundo optimum sit, 
ıd in perfecto aliquo atque absoluto esse debere; 
N I, 88 est .. in eo (mundo) virtus; N II, 
39. ut in eo (mundo) eximia pulchritudo sit at- 
que omnis ornatus; N II, 58. eadem ratio in 
religuo mundo est; N 1I,83. deorum et hominum 
causa factum esse mundum quaeque in eo [mundo] 
sint omnia; N II, 133. quae sint in hoc mundo; 
N II, 154. quae .. in eo (mundo) sunt |j[quae 
... sunt]|j]; N II, 154. quaecumque sunt in omni 
mundo, deorum atque hominum putanda sunt; 
N II, 154. homo .. haec, quae in mundo sunt, 
eficere non potest; N III, 25. si nullus (animus) 
fuerit in mundo; N III, 27. nihil esse animal 
lanimale |] intrinsecus in natura atque mundo 
praester ignem; N III, 36. quid in omni munere 
vitae optimum et verissimum sit, exquirere; F |, 
11, in hoc fere uno (oflicio et munere) sunt ce- 
tera; R Il, 69. nasturcio: f. mensis, cum sit 
nihil omnino in rerum natura minimum, quod 
dividi nequeat; A 1,27, negas tantam similitudi- 
nem in rerum natura esse; A II, 84, nulla.. est 
in natura rerum talis necessitas; A II, 97. quis 
.. est, qui non videat haec esse in natura rerum 
tria? F II, 16. reliquas .. naturas nihil aliud 
agere, nisi ut id conservent, quod in quaque 
optimum sit; F IV, 34. in qua (natura) H nihil 
est praeter rationem; F IV, 41. cum in natura 
tris sint, unum gaudere, alterum dolere, tertium 
nec gäudere nec dolere; T III, 47. ex quo intel- 
legitur non in natura, sed in opinione esse negri- 
tudinem; T III, 71. qui (amor) si quis est in re- 
rum natura sine sollicitudine, ... sıt sane; T IV, 
72. an quioguam eximium potest esse in en na- 
tura? N I, 116. si ... est aliquid in rerum na- 
tura, quod ..; N 11, 16. quid esse potest in re- 
rum natura homine melius? NII,16. ut in omni 
natura nihil eo (deo) sit praestantius; N II, 45. 
quoniam esset aliquid in rerum natura, quod ab 
homine eflici non posset; N III, 18. quo (mundo) 
nihil in rerum natura melius esset; N III, 20 
nihil est mundo melius in rerum natura. ne in 
terris quidem urbe nostra; N III, 21. idem .. 
(Chrysippus), si dei non sint, negat esse in omni 
natura quicequam homine melius; N II, 26. est 
. in ea (natura) iste quasi consensus, quam 


srpucduuy Graeci vocant; N Ill, 28. (aniımus) 
omnis, quae in natura reram sunt, videt; D 1, 115. 


esse censet (Posidonius) in natura signa quasdam 
rerum futurarum; DI, 130. ut .. iam sit aliqua 
in natura rerum contagio, quam esse concedo; D 
I, 33. quoniam in naturis hominum dissimilitu- 
dines sunt; Fa 8. quas .. nova causa in natura 
est, quae declinet atomum |]qua .. atomus|? 
Fa 46. quod certe in natura est; L I, 45. quae 
sit in natura |jhominis |] exoellentia et dignitas; 
O I, 106. j. mundo; N IlI,36. naufrago: f. ali- 
uo; Fa 5. qui in navi |[navel] sunt; A II,81. 
(Attan Navius) erat in magno nomine et gloris; 
I, 31. notionibus: f. ratione; A I, 32. qui 
(Stoici) nibil aliud in bonorum numero nisi ho- 
nestum esse voluerunt; F ill, 386. si hi fratres 
sunt in numero deorum; N IIl, 44. quorum patres 
di, non erunt in deorum numero? N II, 45. ob 
eam .. ipsam causam Erechtheus Athenis filiae- 
que eius in numero deorum sunt; N II, 50. nisi 
maiores 608, qui ex hac vita mi sent, in deo- 
rum numero esse voluissent; L II, 55. cum .. et 
mares ot feminas complures ex hominibus in deo- 
rum numero esse videamus; fr IX, 11. sin autem 
nihil esse in En at D 1, 113. 


si in oculia sis multitudinis; T IE, 63. f. mente; 
L 1I, 26. odoratu: f. gustatu. de benivolentia 
| benev. |] ... primum illud est in officio, ut..; 


I, 47. j. munere; R II, 69. in operto fuisti; 

P 32. est.. causa omnis in Opinione, nec vero 
aegritudinis solum, sed etiam reliquarum omnium 
perturbationum; T III, 24. est... aegritudo ... 
in opinione mali recenti; T IL, 26. unde intel- 
legi debet Stage quoque omnem esse in 
opinione; T IV, 79. quid erit in philosophi gra- 
vitate quam in volgi opinione stultorumque turba 
quod dieatur aut gravius aut grandius? T V, 46. 
f. natura; TIU, 71. ora: f. parte; N II, 164. 
er quo licet existumare in aliis quoque oraculis 
Delphicis |] [Delph.] |] aliquid non sinceri fuisse; 
DI, 118, ut in Catonis oratione est; O III, 104. 
quanta illa [jilli (Seipioni) [| ... fuit vitas, 
uanta in oratione maiestas! Lae 96. f. more; 
II, 30. oratoribus: vgl. aliquo; O U, 67. 

vim quandam esse aiunt signifero in orbe .. 
talem, ut ..; D II, 88. in quo (ordine) nihil 
est temerarium; N II, 43. quamquam est in 
Originibus solitos esse ... canere convivas; T 
I, 3. qui in ore sunt ceterorum omnium philo- 
sophorum || phil. omn. ||; F II, 67. at vero illa 
... semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu; 
F II, 76, Harmodius in ore est et Aristogiton; 
T 1,116. oui .. (Aelio Sexto).... in ore semper 
erat ille de Iphigenia Achilles || erant illa ... 
Achillis]]; R I, 30. si ... ad eum, qui tibi sem- 
in ore est, Catonem, ... venias; L I, 6. qui‘ 
sermo) tum forte |lfere|| multis erat in ore; 
ae 2. quae (curia Saliorum) est in Palatio; 
D 1,30. palea: f. aure. corporis... alia pone- 
bant esse ın toto, alia in partibus, valetudinem, 
vires, pulchritudinem in toto, in partibus autem 
sensus integros et praestantiam aliquam partium 
eingularum, ut in ibus celeritatem, vim in 
menibus, claritatem in voce, in lingus etiam ex- 
planatam vocum impressionem; A I, 19. dieitis 
esse © ione nobis in contraria parte terrae, 
qui ..; AIL,123. si (stulti) sint in maiore parte 
rerum earum |jearum rerum|j; F DI, 61. in his 
is || .. partibus duabus nıhil erat, quod Zeno 
commutare gestiret; F IV, 8. qui (homines) ubi- 
que sunt quacumgque in ora a0 re terrarum; 
N II, 164. in qua (parte animi) feritas quasdam 
sit; D I, 60. perinde ut quaeque stellae in his 
finitumisque partibus sint quoque tempore; D II, 
89. in qua (parte orbis) sit ortua eius, qui nasca- 
tur; DI, 89. |. loco; F V, 4. videte, .. guam 
in parvo lis sit; A Il, 83. in quibus (passer- 


in (abl.) 


eulis) nullum erat monstrum; D II, 65. pasto- 
ribus: f. aliquo; D I, 105. quod tum erat res 


in zus et locorum possessionibus; R II, 16. 
pedibus: f. ; A 1, 19. perfeectis: f. 
mundo; N Il, 38. in omni permotione natura- 


lem volebant esse quendam modnm; A II, 185. 
est .. in omnibus quattuor perturbationibus 
Na distinctio, utrum ..; T IV, 59, cum (ceteri) 
sunt in aliqua rbatione aut metus aut laeti- 
tine aut cupiditatis; T IV, 82, duo esse haec 
maxima in philosophia, iudieium veri et finem 
bonorum; ATII,29. quae (res) sunt in philosophia 
nultae atque magnae; A II, 91. nihil debet esse 
in philosophis commenticiia fabellis loci; D II, 9. 
nullus feracior in ea (philosophia) locus est nec 
uberior quam de ofliciis; O II, nullum esse 
locum in tota philosophia tam necessarium; O III, 
8. nemo aliter philosophus sensit, in quo modo 
esset auctoritas; DI, 36. eum ... quaesisse ex 
e0 (bubaleo), quid esset in plaustro; D I, 57. 
po&ta: f. aliquo; Fa 5. an ille tempus .. in 
poötis evolvendis ... consumeret, in quibus 
nulla solida utilitas omnisque puerilis est delecta- 
tio? F I, 72. si puella nata biceps esset, seditio- 
nem in populo fore, corruptelam et adulterium 
domi; DI, 121. illa .. est civitas popularis, ... 
in qua in populo sunt omnia; RI, 42. in libero 
AR ‚populo, ut Rhodi, ut Athenis, nemo est civium, 
qui *; RI, 47. est in ipsis (populis) magnus di- 
lectus hominum et dignitatum; R 1 88. qui 
(summi et infimi) sint in omni populo necense est; 
RI, 53. ita seta pleraque, ut in populo essent 
omnia; R I, 62. ne plnra insignia esaent inperii 
in libero populo quam in regno fuissent; RII, 55. 
quod in singulis, idem est in populis; R III, 28. 
yuon gg in populo, auctoritas in senatu sit; 
LI, humiles, quae magna in populo multi- 
tado est; O II, 70. f. consilio; RI, jr posses- 
sionibus: f. pecore. ut sit aliquid in nostra 
potestate; A II, 38. vitia in ipsorum esse po- 
testate; A 11,39. ee (res) non sunt in potestate 
sapientis; F II, 89. in nostrane est potestate, 
quid meminerimus? F II, 104. quae (res) sunt 
secundum naturam neque aunt in nostra potestate; 
F IV, 15. quod maximae res essent in potestate 
sapientis; FIV, 17. multi cum in potestate essent 
hostiam aut tyrannorum, ... dolorem ... leva- 
rant: F V, 58, m non sint |[sunt|] in pote- 
state mentis; T III, 11. non est .. in nostra 

testate ... dissimulatio vel oblivio; T II, 35. 
in potestate est abicere dolorem, cum velis, tem- 
pori servientem; T III, 66. quoniam .. res in 
nostra potestate est; T II, 66. ut intellagatur, 
non modo quam vitiosae (perturbationes), sed 
etiam quam in nostra sint potestate; T IV, 14. 
omnis eas (perturbationes) esse in nostra potestate; 

IV, 65. cum sit omne et bonum eius (Epicuri) 
et malum in potestate fortunae; T V, 73. sequa- 
tur necesse est, ut, cuius in potestate summum 
bonum, in eiosdem vita beata sit; T V,82. Pau- 
Ius Persi deprecanti, ne in triumpho duceretur, 
‚in tua id quidem potestate est“; TV,118. Epi- 
eurus cum videret, ... nihil fore in nostra pote- 
state; N I, 69. cum esset in unius potestate res 
publica; D II, 6. nihil esset in nostra potestate, 
si ita se res haberet; Fa 9. motus .. voluntarius 
eam naturam ... continet, ut sit in nostra pote- 
state nobisque pareat; Fa 25. id si verum est, 
nibil est in nostra potestate; est autem aliquid 
in nostra potestate; Fa 31. si causa adpetitus 
non est rita in nobis, ne ipse quidem adpetitus 
est in nostra potestate; Fa 40. non sunt-.. ne- 
adsensiones neque actiones in nostra potestate; 
a» 40. quae (causae) si ipsae non sunt |] sint || 
in nostra potestate, non sequitur, ut ne adpetitus 


271 


in (abl.) 


quidem sit in nostra potestate. at hoc sequeretur, 
si omnia perfectis et principalibus causig fleri di- 
ceremvs, ut, cum eae Causas non essent in nostra 
testate, ne ille quidem esset in nostra potestate ; 

a 41. adsensio nostra erit in potestate; Fa 49. 
cum hae cansae antegressae sint, non esse in 
nostra potestate, quin illa eveniant, quorum tausae 
fuerint, quibusdam autem in rebus causis ante- 
gressis in nostra tamen esse potestate, ut illud 
aliter evenist; Fa 45. quibus in rebus, cum causae 
antecesserint, non sit in nostra potestate, ut aliter 
illa |jillae |} eveniant, eas fato fieri; quae autem 
in nostra potestate sint, ab iis fatum abense *; 
Fa 45. si modo hoc in Lycurgi potestate potuit 
esse; R II, 24. ut suffragis non in multitudinis, 
sed in locapletium potestate essent; R Il, 39. 
vides .. ne ıllam quidem, quase tota sit in factio- 
nis potestate, posse vere diei rem publicam; R III, 
cum per populam agi dicuntar et esse in 
populi potestate omnia; R III, 45. cum furioso- 
rum bona legibus in adgnatorum potestate sint; 
RI, 45. quod pater familias in eius donatione, 
qui in ipsius potestate est, adprobarit, ratum est; 
LI, 56. quae (res publica) sit in potestate opti- 
morum; L III, 37. demus (beneficin) neene, in 
nostra potestate est; O I, 48. quae erunt in 
ipsius potestate; O I, 121. quiequid .. esset in 
praedio vitü; O III, 65. nec solum in rectis, 
sed etiam in pravitatibus insignis est humani 
generis similitado; L I, 31. qui (Caepio) ... in 
principibus iam esset, si viveret; F IIL,8. nisi 
in quibusdam principibus temporibus illis fuissent 
studia doctrinae; T IV, 5. quanta differentia est 
in principiis naturalibus; F V, 19. si etiam 
tum essent 2 eg F II, 48. qui sint in 
profundo; F IV, 64. ea dicam, quse mihi sunt 
ınpromptu; AI,4. ame.. ea, quae in promptu 
erant, dieta sunt; A II, 10. haee ipsa mihi erunt 
in promptu; F Il, 119. haece .. in promptu fue- 
rint; nunc interiora videamus; D ıE 124. quae 
uamquam ita sunt in promptu, ut res disputa- 
tione non egeat, tamen ..; OL, in probris 
maxime in promptu est, si quid tale dici potest; 
01,61. ut non recondita quadam ratione (de- 
eorum) cernatur, sed sit in promptu; O I, 95. 
illud non sunt admonendi (est enim in promptu); 
O II, 68. qualis comparatio fieri ... debeat, non 
est necesse disputare; est enim in promptu; O II, 
74. videsne, ut in proverbio sit ovorum inter 
se similitado? A Il, 57. „fortis ... fortuna ad- 
iuvat,* ut est in vetere proverbio; T II, 21. ut 
in Graecorum proverbio est, amicorum esse com- 
munia omnis; O I,5l. qui in provineiis sunt; 
L II, 18, publico: f. urbe; T V, 102. quae 
memoria est in iis (pueris) bene merentium! P 
V, 61. f. mundo; N A 88. Pouteolano: f. loco; 
Fa 2. quae (pars) erat in ratione et in disse- 
rendo; A 1, 30. scientiam .. nusquam ess6 cen- 
sebant nisi in animi notionibus atque rationibus; 
, cum .. superiores non omnem virtutem 

in ratione esse dicerent; A I, 38. ita sunt in 
plerisque contrariarum rationum paris momenta; 
A Il, 124. duplex ratio .. orationis, quarum in 
altera sermo sit |jest|], in alters oontentio; O 
II, 48. quo magis hi (animi) fuerint semper in 
suo curau, id est in ratione et investigandi cupi- 
ditate; fr V, 97. rectis: f. pravitatibas, qui... 
(libertas) aequa potest esse, omitto dicere in 
regno, ... sed .: R 1, 47. f. populo; R II, 55. 
in remo sentio non esse id, quod videatur; A II, 
79. non quod (comprebensio) omnia, quae essent 
in re, comprehenderet, sed ..; A 1, 42. etsi ... 
ea .. est et in ipsis rebus obscuritas et in iudiciia 
nostris infirmitas, ut ..; A II, 7. plus .. in ipsa 
iniaria detrimenti est quam in iis rebus »molu- 


in (abl.) 


menti, quae pari 

quaque re sit; F II, 18, est .. aliquid in his 
rebus probabile; F II, 58. quoniam .. in iis 
rebus ... est .. quiddam, quod usui possit esse; 
F Ill, 58. erit in mediis rebus ofieium; FI, 59. 
si in ceteris rebus esset quieguamı, quod aliud alio 
melius esset aut peius; F IV, qui in rebus 
iis, in quibus nibil aut honestum aut turpe eit, 
negant esse ullam causam, cur aliud alii antepo- 


natur; F V, 238. utrum .. sit voluptas in iis 
rebus ... necne sit; F V, 45. nihilne est in bie 
rebus, quod dignum libero aut indignum esse du- 


camus? F V,47. quia dubitatio in re nulla erat; 
F V, 64. positum est a nostris in iis esse rebus, 
quse secundum naturam essent, non dolere; F V, 
78, si potest esse beatus is, qui est in asperis 
reiciendisque rebus; F V, 78. in his (rebus) est 
.. aliqua obscuritas; TI, 78. proinde |] perinde |j 
quasi ... certi quioquam sit in rebus humanisa; 
T 1,86. quid in quaque re veri simile esset; T 
11, 9. si .. (malum) in re esset, cur fierent pro- 
visa leviora? T II, 31. cogitatio .. diuturna 
nihil esse in re mali dolori medetur; T III, 74. 
in illa re ... mali nihil fuisse? T IH, 77. quid 
sit in quaque re marime grad TIV,?7. quid 
est in his (rebus terrestribus), in quo non naturae 
ratio intellegentis appareat? N II, 120. »quod re 
in summa summum esse arbitror periclum, maires 
eoinguinari regiase; N III, 68. num quid .. in 
his rebus est, quod provisione ... sentiamus? 
DU,9. eadem in litteris ratio est reliquisque 
rebus, quarum est disciplina; D II, 10. in rebus 
tam severis non est iocandi locus; DII,25. eadem 
.. si in rebus usitatis est, non miramur; 
Il, 49, quaedam .. sunt, inquit (Chrysippus 
in rebus simplieis, quaedam copulata; Fa 30. 
quid in re quaque verissimum sit; OIl,16. harum 
rerum doarum splendor omnis, amplitudo ... in 
posteriore est, causn autem et ratio efliciens ma- 
gnos viros in priore; O1, 67. omni..in re quid 
sit veri videre et tueri decet; OÖ I, 94. quarum 
{rerum) una est in perspiciendo, quid in quaque 
re verum sincerumque sit; O II, 18. quid in una 
quaque re vitü sit; O III, 15. in eadem re utili- 
tas et turpitudo esse non potest; O Ill, 35. qui 
I} quis || esset tantus fructus in prosperis rebus, 
nisi . uns est .. amicitia in rebus 
humanis, de cuius utilitate omnes uno ore consen- 
tiunt; 86. numquam .. ego ... neque im- 
peria (istorum) neque ... voluptates in bonis 
rebus aut expetendis esse duxi; P 6, haec ... 
facile adduci solent ut im bonis rebus esse ne- 
t; P 14. f. virtute; F IV, 47. esse in en. 
endis rebus augurandi scientiam; D II, 70. j. P 
6. quos bonos viros ... audivimus in re pu- 
blica fuisse; FIIL, 11. quae essent in re publica 
rerum inclinationes et momenta temporum; F V, 
ll. eur in uns re publiea duo senatus et duo 
paene iam populi sint; R I, 31. miri .. sunt 
orbes et quasi eircumitus in rebus publicis com- 
mutationum et vieissitudinum; R 1, 45. qui sunt 
ceives in eadem re publica; R I, 49. in qua (re 
publica) ... imtellegi iam licet nullum fore, quod 
praesit, inperium; RI, 60. etsi minime facile eas 
(commutationes) in ea re publica futuras puto; 
R 1,65. placet .. esse gquiddam in re publica 
praestans et regale; R I, 69. in qua re publica 
est unus aliquis perpetua potestate, ... quamris 
in ea sit .. senatus ..., tamen ..; RII, 43. quae 
(legen) non sint in nostra re publica nec fuerint; 
‚ 23, quae (tribunorum potestas) est in re 
publica nostra; L1II,19. quandoquidem eos (cen- 
sores) in re publica semper volumus esse; L III, 
47. neque .. periculum in re publica fuit gravius 
umquam; O I, 77. quantam eius (iustitiae) vim 


272 


4 





in (abl.) 


iontar iniuria; FI, 53. quid in | inter leges et iudicis et in oonstituta re pablica 


fore putamus? O IL, 40. propter dissensionem .., 
quae erat in re publica; Lae 77. cum ... sena- 
tus ||} senatus || aomen in re publica non erat; 
17 cum esset in re publica consul; P 38. 
quaero, ... cur similem animi usum in sapiente 
esse nolitis; F Il, 115. nos .. id agimus, ut id 
(malum) in sapiente nullum sit omnino; T Ill, 22. 
eam (voluntatem) illi putant in solo esse sapiente; 
TIWV, 12. es.. (cautio) intellegatur in solo esse 
sapiente; T IV, 13, (virtutem) in solo esse »a- 
piente; T IV, 30. etuns et contextas volu- 
ptates in sapiente fore sewper; T V, 96. illud 
.. honestum, quod proprie ... dieitur, id in sa- 
pientibus est solis; O ill, 13. satietate: f. de 
siderio; T V, 100. scelus absit, in quo non 
potest esse Bien: O III, 87, fuisti ssepe ... in 
scholis philosophorum; T II, 26. quem ad mo- 
dum in senatu semper est aliquis, qui interpre- 
tem postulet, sie ..; F V, 89. cum summa esset 
auctoritas in senatu; R II. 61. f. populo; L II, 
28. non sunt ||ne sint]] in senectute vires; C 
34. quse nisi essent in senibus, non summum 
eonsilium maiores nostri appellassent senatum; 
C 19. senem, in quo est aliquid adulescentis, 
probo; C 38. non est voluptatum tanta quasi ti- 
tillatio in senibus; C 47. mens .. et ratio et 
consilium in senibus est; Ü 67. quamquam ori- 
retur |joreretur || a sensibus, tamen non esse ı0- 
dicium veritatis in sensibus; A I, 30, meo .. 
indicio ita est maxima in sensibus veritas, si ..; 


A II, 19. quis est, quin cernat, quanta vis sit in 
sensibus? A Il, 20. quae vis esset in sensibus; 
A IL, 30. cum vim, quae esset in sensibus, expli- 


eabamus; A II, 37. si .. in sensibus ipsius (sa- 
pientis) est aliqua forte gravitas aut tarditas; A 
H, 53. si parum magnam vim censet in iis (sen- 
aibus) esse ad ea, quae sub cos subiecta aunt, iu- 
dicanda; A IL, 74. falsi esse aliquid in sensibus; 
A I, 101. in sensibus est sus culusque virtus; 
F V,36. eos ... non ipsos in ea sententia 
esse, sed audire velle contraria; FI, 2. quae 
sequuntur, in eadem sententia sunt; T III, #2, 
in qua sententia Democritus, Heraclitus, Empe- 
docles, Aristoteles fuit; Fa 39. ego in ista sum 
sententia, ... ut ..; L II, 83, nec .. in Tor- 
quati sermone quicquam implicatum aut tortuo- 
sum fuit; F III, 3. quid censes in Latino (ser- 
wone) fore? F III, 15. probabile est... praestan- 
tem intellegentiam in sideribus esse; U, 4. 
quo in signo quaeque errantium stellarum quo- 
que tempore futura sit; D II, 17. j. avibus. cam 
in eius (mortis) simulacro videas esse nullum 
sensum; T I, 92. similis est error in somniis; 
DIL, 119. quid in bis |Jiis|| (sortibus) potest 
esse certi? D II, 86. quas (species) wmnirifice 
Plato erat amplexatus, ut in iis quiddam divinum 
esse diceret; A I, 38. nec esse in ea (specie dei) 
ullam soliditatem; N I, 105. etiamsi Icadius tum 
in spelunca non fuisset; Fa 6. non et sunt in 
sphaera maximi orbes, et ji non medii inter se 
dividuntur; Fa 15. possum dicere: „siin sphaera 
maximi orbes erunt*, possum dicere: „quis in 
sphaera maximi orbes erunt“; Fa 16. cuius plari- 
mum intererat esse in optimo statu civitatem; 
R Il, 40. j. mota; F V, 37. in his (stellis) vim 
et mentem esse divinam; N Il, 55, tanta .. est 
vis talibus in studüs, ut ..; F V, 57. in pari 
stultitia sunt, quos signa ... nimio opere de- 
lectant; P 36. in surditate .. qui est 
mali? T V, 116. me ... delectant ... pocula, 
sicut in Symposio Xenophontis est, minuta at- 
que rorantia; C 46. mihi libet exclamare, ut est 
ille|] in Synephebis: »pro deum ..;«e N I, 18. 
in Syria cum (Äntiochus) esset mecum; AI, 61. 


in (abl.) 


in quo (tactu) Cyrenaici solo putant veri esse 
iudicium, cui adsentiatur |] quia sentiatur ||; A II, 
%. in Phalaridis tauro si (sapiens) erit; T II, 
17. si paulo ante cor fuerit in tauro opimo; D 
II, 37. }. virtute; F V,85. in quo (tempore) 
wali nihil esse concedis; TI, 16. dum erimus in 
terris; TI, 75. qui in hac terra fuerunt ma- 
amque Graeciam ... erudierunt; Lae 13. f, aöre. 
natura; N III, 21. qualis (oratio) est in Timaeo 
Platonis; F II, 15. ut in iis (tormentis) beata 
vita... esse non possit; F11,92. toto: f. parte; 
A 1,19. qui potest esse in eius modi trunco 
sapientia? N |, 8. num manus adfeeta recte 
est, cum in tumore est? T III, 19. erat .. in 
tamore animus; T II, 76. turba: f. opinione; 
TV,46. in Tuseulano cum essem; II, 7. 
in Tusculano cum essent complures mecum fami- 
lares; T I, 7. quot dies erimus in Tusculano; 
T 1,119. cum essem cum Q. fratre in Tusculano; 
DI,8 saalutem hominum in eius (lovis) esse 
tutela; FI, 66. Apollinem eum, cuius in tu- 
tela Athenas antiqui historici esse voluerunt; N 
II, 55. vacuitate, valetudine: f. integritate. 
varietate: f. dissensione. in tun villa nos esse; 
All, 145. f. domo; P38. quiin vinculis essent 
damnati rei capitalis; C 42. quae (uva) maxima 
esset in vinea; DI, 31. voltus semper idem, 
quem dicitur Xantbippe praedicare solita in viro 
suo fuisse [Socrate) |] Socratam, Socratem ||; T 
II, 31. in sapientibus viriae ... nihil poteat esse 
tale; O III, 45. erat... in illo viro comitate con- 
dita gravitas; C 10. f. mundo; N II, 88, in qua 
nen etiam nunc erat Seipio; Lae 11. 
oc idem in virtute non esse; A UI, 39. dum 
..in un& virtute sic omnia esse voluerunt, nt ...; 
F II, 48. quae (res) neque in virtutibus sunt ne- 
que in vitiis; F III, 58. sit in una virtute finis 
bonorum; F IV, 41. qui (Zeno) nulla in re nisi 
in virtute aut vitio | [aut vitio] || propensionem 
... 888 diceret; F IV, 47. quid .. esset in vir- 
tute tantum? F IV, 59. ego .. volo in virtute 
vim esse quam maximam; F V, 77. in qua (vir- 
tute) sit ipsum etiam beatum; F V, 84. alterum 
fortasse dubitabunt, sitne tantum in virtute, ut 
ea praediti vel in Pbalaridis tauro beati sint; F 
V,85. magna vis est in virtutibus; T III, 36. 
si praesidii ad beate vivendum in virtute satis 
est; T V, 2. ad bene vivendum satisne est prae- 
sidii in virtute? T V, 12, satis magnam in vir- 


tute ad beate vivendum esse vin; TV, 19, si 
rita beata in virtute sit; T V, 21. si Zenonis 
rationi consentaneum sit satis magnam vim in 


rirtute esse ad beate vivendum; T V, 32. nonne 
fatendum est eandem vim in virtute esse ad bea- 
tam vitam? T V, 50. si in virtute satis est prae- 
sidii ad bene vivendum, satis est etiam ad beate; 
satis est enim certe in virtute, ut fortiter vivamus; 
TV,53. in qua (virtute) plurimum est praesidii; 
Lae 51. in ea (virtute) est... convenientia rerum, 
in ea stabilitas, in ea constantia; Lae 100. quie 
... dobitet, quin in virtute divitise sint? P 48, 
in qua (vi infinitatis) intellegi necesse est eam 
esse naturam; N I, 50, in eo .. (viso) si erit 
communitas cam falso; A Il, 34. quod videretur 
esse quaedam in visis differentia; A II, 111. in 
eorum vita nulla est intercapedo molestine; Fl, 
61. ut quisque optime natus institutusque est, 
esse omnino nolit in vita, si ..; F V, 57. qua 
in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest; 
FV,91. quae .. potest in vita esse iucunditas? 
T114 illud... exeruciat: discessus ab omnibus 
üs, quae sunt bona in vita; T I, 83, nec in mi- 
sera vita quicquam est praedicabile aut glorian- 
dum nec in ea, quae nec misera sit nec beata. 
et est in aliqua vita praedicabile aliquid et glo- 
u. 


__ 113 


in (abl.) 


riandum; T V, 49. quod ita multa sunt incom- 
moda in vita, ub ...; I, quoniam mors aut 
meliorem, qui est in vita, aut certe non deteriorem 
adlatura est statum; L fr 1. esse.. magni animi 
et fuisse multos etiam in vita otiosa; O I, 9. 
cum ex e0 (Leontino Gorgia) quaereretur, cur tam 
diu vellet esse in vita; C 13. quale cuiusque stu- 
dium in superiore vita fuit; C 26. nos .. em, 
use sunt in usu vitaque communi, ... spectare 
Iebsani Lae 18. in qua (tyrannorum vita) nulla 
fides ... potest esse; Lae 52. (cultura vitium) 
statuat .. nihil esse melius in vite quam se; 
IV, 38. etsi hoc .. est in vitio, dissolutionem 
naturae tam valde perhorrescere; F V, 31. infla- 
tus et tumens animus in vitio est; T III, 19. 
cum fatentur satis magnaıı vim esse in vitiis ad 
miseram vitam; T V, 50. in hominum vitiis ais 
esse culpam; N III, 76. quae genera (rerum publi- 
carum) .. sunt in iis singula vitiis, quae ante 
dixi; R I, 44. tam est in vitio, quam si ... pm 
triam deserat; OÖ I, 23. ea animi elatio ... si 


... pugnat ... pro suis commodis, in vitio est; 
0 I, 62. f. laude; T IV, 77. virtute; F III, 58. IV, 
47. unguibus: f, aliquo; Fa 5. prineipia men- 


tis, quae sint in eodem universo, deos esse 
dieit; N I, 120. inter eum, qui doleat, et inter 
eum, qui in voluptate sit, nihil interesse? A II, 
21 (20). quiin ea voluptate velit esse, quam nihil 
molestiae consequatur; F I, 32. eum necesse est 
aut in voluptate esse aut in dolore; FI,38. quia, 
quod dolore caret, id in voluptate est; F I, 39. 
nullus in ipsis error est finibus bonorum et ma- 
lorum, id est in voluptate aut in dolore; F 1, 55. 
his rebus instructus u gm semper est in volu- 
ptate; F I, 62. quod ais, cum dolore careamus, 
tum in summa voluptate nos esse; FIL 10. haec 
esse in natura rerum tria: unum, cum in voluptate 
sumus, alteram, cum in dolore, tertium hoe, in 
uo nung equidem sum, credo item vos, nec in 
Tolors nec in voluptate; ut in voluptate sit, qui 
epuletur, in dolore, qui torqueatur; F IL, 16. om- 
nis .., qm sine dolore sint, in voluptate, et ea 
quidem summa, esse dieo. — o in eadem vo- 
luptate eum ... et eam? F II, 17. quid .. dubi- 
tamus, quin ... non esse in voluptate dolor sit 
maximus? F Il, 28, si id (honestum) non sit in 
voluptate; F II, 49. cui .. in voluptate sum- 
mum bonum est; FIT, 91. siquidem in voluptate 
sunt omnia; FL, 111. quodsı esset in voluptate 
summum bonum; F U, Y14. quibus summa (bo- 
norum) est in roluptate; FIV,46. sin autem est 
in ea (voluptate), quod quidam volunt; F V, 45. 
semper in pluribus bonis esse sapientem, quia 
semper sit in voluptatibus; TV, 110. habet (deus) 
exploratum fore se semper cum in maximis, tum 
in aeternis voluptatibus; N I, 51. quid .. est 
horum in voluptate? P 15. voce: f. parte; A I, 
19. ego tibi, Carneade, praetor esse non videor, 
... nec baec urbs nec In ea civitas; A II, 137. 
est... earum rerum omnium in nostra urbe summa 
in publico eopia; T V, 102. ut... omnia .., 
quse sint in his urbibus, eorum populorum recte 
esse dieuntur; N II, 154. num .. ideirco in urbe 
esse rationem, cogitationem, mentem putas? N III, 
21. quod in urbe senaus sit nullus; N III, 21. 
delubra esse in urbibus censeo; L II, 26. urina: 
j. aliquo; Fa 5. usu: f. vita; Lae 18, quarum 
(artiom) omne opus est in faciendo atque agendo; 
A II, 22. ecquae poterit in oscendo esse di- 
stinctio? A II, 86. estne ... sitienti in bibendo 
voluptas? F II, 9. summo bono a te ita consti- 
tuto, ut id totum in non dolendo sit; F Il, 11 
siquidem nullum esset in experiundo 
L I, 12. f, ratione; A IL, 30. re; O II, 18. 
suspicor: in quo (orbe) neque figuram divinam 


in (abl.) 
ge sensum quisquam suspicari potest; N I, 


teneo: in Nausiphane Democriteo (Epicurus) 
tenetur; N I, 73. est .. boni viri ... haec duo 
tenere in amicitia; Lae 65. in quo (anno) vix 
dicere audeo quam multa hominum saecula tene- 
antuar; RB VI, 24. Epicurus una in domo ... 
quam magnos ... tenuit amicorum greges! FI, 
65. quia virtus.... altissimum locum in homine 
et maxime excellentem tenet; F IV, 37. Socrates 
... tum paene in manu jam mortiferum illud 
tenens poculum; TI, 71. quae vis Coclitem con- 
tra omnes hostium copias tenuit in ponte solum? 
P 12. quod semper in re publica tenendum est; 
RI, 39. tennit .. hoc ın statu senatus rem 
publicam; R II, 56. dum modo plus in virtute 
teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris; 
F V, 12. 

valeo (f. sum in aliquo; Fa5): quamquam hoc 
Chrysippo non videtur valere in omnibus; Fa 
14. nec .. in hoc, quod est animal, sed in jis 
etiam, quae sunt inanima, consuetudo valet; Lae 
68. plurimum in amicitia amicorum bene aua- 
dentium valeat auctoritas; Lae 44. in quo (bello) 
et suscipiendo et re et deponendo ius ut 
plurimum valeret et fides, ... eanximus; L II, 34. 
valeat id necesse est non in hominibus solum, 
verum in bestiis etiam; D Il, 98. num hoc in 
latere aut in caemento, ex quibus urbs effecta 
est, potuit valere? D II, 99. quod in omnibus 
causis et debet et solet valere plurimum; TI, 
26. non .. erat illa tum civitas, cum leges in 
ea nihil valebant; P 27. Archimedem arbitrantur 
plus valuisse in imitandia sphaerae conver- 
sionibus quam naturam in efliciendis; N II, 88. 
valet .. in fulguribus observatio diuturna; D 
11,42. hominibus: f. bestiis, latere: f. cae- 
mento. in qua (re militari) cum virtute nostri 
multum valuerunt, tum plus etiam diseiplina; T 
1, 2. quibus in rebus temeritas et casus, non ra- 
tio nec consilium valet; D 11,85. id.. [ut] ilet]] 
in re ‚ge nostra maxime vyaluit; L II, 4. 
is valebat in suffragio plurimum, cuius ..; R 
II, 40. valet hoc in vivis; T 1, 87. neque .. 
genus id orationis in consolando non valet, sed 
id [id] baud sciam an plurimum; T II, 55. 

vehor: equus, in quo ego vehebar; D II, 140. 
tamquam in rate in mari inmenso nostra vehitur 





ratio; TI, 73. quaesivit .., num etiam in iis | 


navibus Diagoram vehi crederent; N III, 89, 
rate: f. mari. 

versor: ex quo efhcitur (oficium) versari in 
1is, quae media dicamus; F III, 59. in quo pru- 
dentia versaretur et quod assequi vellet; F v,17. 
ratio... vera, quae versatur jn iis, quae sunt sem- 
per eadem, et in iis, quae mutantur; Ti 28. te- 
mere .. in acie versari; O I, 81. in magnis in- 
terdum versatur angustiis; F II, in eo 
{animo) et formae versantur et actiones; D II, 
139. |. animus, II, 5. versor in (4 &t.) ®. I, ©. 
192, b. »mirabile monstrum vidimus in mediis 
divom versarier aris;« D II,64. cum constituan- 
tur earum rerum vocabula, quae in quaque arte 
versentur; F Ill, 3. est... perspicuum nullam 
artem ipsam in se versari; F V, 16. f, ars, Il, 5. 
versor in (8 &t.) ®. I, ©. 240, b. ea versentur 
|| ea, quae versantur || in enelo; F III, 37. sermo 
in circulis, diaputationibus, congressionibus fa- 
miliarium versetur; O I, 132. non possum .. 
dicere me ulla in cogitatione ... diligentius 
solere versari quam in ista ipsa; RI,35. quorum 
studia vitaque omnis in rerum cognitione ver- 
sata est; O I, 155. congressionibus: f. eircu- 
lis. omnis cogitatio motusque animi .. in 
consiliis capiendis de rebus honestis ... versa- 


in (ab].) 


bitar; O 1,19. qui in horum librorum disputa- 
tione versantur; R II], 5. quae in hominum 
doctorum disputatione versantur; L 1, 28. f. cir- 
culis. neque hoc ... ulla est umquam in dubi- 
tatione versatum; R II, 29. errore: f. error, 
Il, 5. versor in (8 &t) ®.I, ©. 826, b. aut... 
(honestum) in perspicientia veri sollertiaque ver- 
satur aut in hominum societate tuenda tribuendo- 
que suum cuigne et rerum contractarum fide aut 
in animi excelsi atque invicti magnitudine ac ro- 
bore aut in omnium, quae Äunt quaeque dicuntur, 
ordine et modo; O I, 15. id .. (fidei bonae no- 
men) versari in tutelis societatibus, fidueiis 
mandatis, rebus emptis venditis; O II, 70. quo- 
rum (po&tarum) fabulis in hoc flagitio versari 
ipsum videmus lovem; TIV, 70. in eisdem (fon 
tibus honestatis) versemur; O 1II,96. quae multa 
et varia in hominum vita fortuna que versantur; 
O I, 67. quid .. exspectamus? an dum in foro 
nobiscum di immortales, dum in viis versentur? 
D I, 79. genere: [. genus, II, 5. versor in 
(3 St.) &. 101,a. quod et in recenti memoria et 
in Arpinati homine versere; LI, 4. quod (de- 
corum) in omni honestate versatur; OÖ I, %. 
honoribus: f. re publica; Lae 64. cum (P, De- 
eius) in mediis hostibus versaretur; D I, 51. 
in summo errore necesse eat homines atque in 
maximarum rerum ignoratione versari; L 2. 
quorum |[|quarum || .. prima aetas propter hu- 
militatem et obscuritatem in hominum ignoratione 
versatur; OÖ II, 45. veram .. illam honestatem 
expetens ... (optumus quisque) in summa inani- 
tate versatur; T Ill, 3. quae (opiniones) in 
maxima inconstantia veritatis ignoratione ver- 
santur; N I, 43. quae omnes arles in veri in- 
vestigatione versantur; OÖ I, 19, quod (philo- 
sophi) in veri investigatione versentur; Ö I, 
es non versari in oculorum ulla iucunditate; 
TV, 111. in quibus (locis) memoria dignos 
viros acceperimus multum esse versatos; F V, 2. 
diffieili in loco versor; NI,78. invita in hoc loco 
versatur oratio; N III, 85. tamquam in clarissima 
luce versetur; O Il, 44. magnitudine: f. fide. 
quod aegritudo et metus in malis opinatis ... 
versetur; TV,43, mandatie: f. fiduciis. aliqua 
ei (divinationi) materia danda est, in qua ver- 
sarı possit; D II, 12. quam (materiam virtus 
tractet et in qua versetur; OL,16. memoria: 
homine. mente: f. ratione; N I, 39. modo: j. 
fide. non .. credo nullo percepto aut ceteros ar- 
tifices versarı in suo munere, aut ..; Fa 1l. 
ut {|} ut|| omnis en iudicatio versatur tantum 
modo |]tantum |] in nomine; R IV, 6. laetitia 
.. et libido in bonorum opinione versantur; T 
IV, 12. ordine: f, fide quaram (rerum) ... 
altera versetur in levissima parte naturae; F V, 
22. non de partibus iis (dicı), in quibus aegritu- 
dines, irae libidinesque versentur; TI,80. etiam 
susceptae erereg continuo in magna pe- 
stis parte versantur, TIV,42. ut ea, quae guste- 
mus, olfaciamus, tractemus, audiamus, in ea ipsa, 
ubi sentimus, parte versentur; T V, 111. eos 
ja magna professos in parvis esse versatos; 
I, 14. perspicientia: f, ide. in omni con- 
tinuo pravitate et in summa opinionum perver- 
sitate versamur; T II, 2. is (Diodotus) ... cum 
in philosophia multo etiam magis adsidue 
quam antea versaretur; T V, 113. de illis .. 
rebus, quae in philosophia versantur; D II, 10. 
quamquam in antiquissima nobilissimaque philo- 
sophia Cratippo auctore versaris; O Il, 8. pra- 
vitate: j. perversitate. in qua (civrili pruden- 
tia) omnis haec nostra versatur oratio; R IT, 45. 
qui (Stoici) mihi videntur in hac quaestione 
versari acutissime; T IV, 11, quorum nunc in 


in (abl.) 


ratione versamur; F V, 58. eius ipsius (mundi) 

rincipatum, qui in mente et ratione versetur; 
N 1,39. levitates comicae parumne semper |] saepe |] 
in ratione versantur? N III, 72. quoniam in po- 
pulari ratione omnis nostra versatur oratio; Li 
19, quoniam omnis haec in religione versatur 
oratio; L II, 34. qui (Graeci) in his rebus tot 
iam saecula versantur; A I, 25. agri cultura ... 
eas res, in quibus versatur, nominibus notavit 
novis; F III, 4. ut illa prudentia ... in earum 
trium rerum aligoa versetur; F V, 18. quod in 
aliis rebus aliisque sententiis versaris atque ille 
{Plato); L I, 17. versabor in re difhieili; L III, 
33, perpaucae res sunt, in quibus non dolus ma- 
lus iste versetor; O III, 64. f. fiduciis. exercito; 
A II, 110. nihil .. adferunt, qui in re gerunda 
versari senectutem negant; C 17. quae (res) in 
re publien versantur; D II, 12. eos .. septem, 
quos Graeci sapientis nominaverunt, omnis paene 
video in media re publica esse versatos; R I, 12. 
apud ... homines... in maxima re publica summa 
com gloria belli domique versatos cum loquar; R 
I, 38. doctissimos homines non nimis in re pu- 
blica versatos multos commemorare possumus; L 
III, 14. utinam ... isto animo atque virtute in 
summa re public nobiscum versari quam in mu- 
nieipali maluisses! L JII, 36. quod ignorari ab 
iis, qui in re publica versantur, turpissimum puto; 
L 11I, 48. cum versaremur in re publica; O I, 76. 
verse amicitiae difhcillime reperiuntur in iis, qui 
in honoribus reque publica versautur; Lae 64 
robore: f. fide. ut omnium artium recte diei 
potest commune esse, ut in aliqua scientia ver- 
sentur, ... sic...; F V, 26. ut in eodem simili 
verser; T II, 13. societatibus: f. fiduciis. so- 
cietate tuenda, sollertia: f. fide. qui in ali- 
quo maiore studio et arte versantur; T I, 59. 
cogitatio motusque animi ... in studiis scientiae 
eognitionisque versabitur; O I, 19. in his studiis 
ab initio versatus aetatis; OÖ II, 4. ea circum 
terras infra lunam ... in terrisque versantur; 
N 11, 56. tutelia: f. Aduciis. a viris in rerum 
ublicarum varietate versatis inventa ... res; 

IN,4. cogitatio in vero exquirendo maxume 
versatur; O1, 138. viie: Sf, foro, eos invidiosum 
nomen voluptatis fugere, sed in vicinitate ver- 
sari; A 11, 138. ea sunt.. maxima, quae in ipso 
animo atque in ipsa virtute versantur; A ], 22. 
quod inscientia multa versaretur in vita; A II, 
146. f. fortuna. optabile esset maxima in |jin 
max.|| voluptate dies noctesque versari; 
F II, 114. tribuendo: f. fide. 

vertor: quod cogitatio in se ipsa vertitur; OÖ 


I, 156. virtus omnis tribus in rebus fere vertitur; 
OI,18 cum .. (ratio) in illis rebus vertitur, 
quae ..; Ti 28. 


video: etiam in te saepe vidi et... in Aesopo, 
familiari tuo, tantum ardorem vultuum atque mo- 
tuum, ut ..; D1,80. ut ... nemo in eo {Stil- 
ee libidinis vestigium viderit; Fa 10. quod in 
’atulo, et in patre et in filio, itemque || idemque || 
in Q. Mucio + Mancia |] Mucio Manceia || vidimus; 
0 I, 109. in eo ipso (Epicurus) arım vidit; F 
I, 26. tu sapientiam malorum ın ıllo vide; L II, 
24. in quibus (bestiis) non corporum solum, ut 
in suibus, sed etiam animorum aliqua ex parte 
motus quosdam videmus; F V, 38. quam simili- 
tudinem videmus in bestiis; F V, 42, quas (Fi- 
dem, Mentem) in Capitolio dedicatas videmus 
roxime a M, Aemilio Scauro; N II, 61. propter 
amplitudines sepulchrorum, quas in Cera- 
mico videmus [| vidimus ||; L II, 64. a se visum 
esse in eo colle Romulum, qui nunc Quirinalis 
vocatur; R II, 20. cum aut in foro magistratus 
aut in curia senatum video; D II, 142, anulum 


25 


in (abl.) 


. aureum in digito (vidit); O III, 38. quam 
multa vident pietores in umbris et in eminen- 
tia! A II, 20. nec in his cum (Orgen) facinori- 
bus quisquam potuit videre; O III, 38. fami- 
liari: f. aliquo; D I, 80. numquam vidi .. ani- 
mam rationis consiliique particıpem in ulla alia 
nisi humana figura; N I, 87. filio: f. aliquo; 
O 1, 109. foro: f. euria. videmus in quodam 
volucrium genere non nulla indicia pietatis, co- 
gnitionem, memoriam; F Il, 110. quamquam in 
eis ipsis (gladiatoribus) videmus saepe con- 
stantiam; # IV, 48. Cn. Aufidius ... Graecam 
scribebat historiam et videbat in litteris; TV, 
112. in qua (natura) egregium nihil videmus 
|videamus ||; N I, 117. Febris .. fanum in Pa- 
latio et Orbonae ad wedem Larum ... videmus; 
N III, 63. patre: f. aliquo; O 1, 109. in s 
rum precatione Tiberinum, Spinonem, ... alia 
ropinquorum fluminum nomina videmus; N III, 
2. non sine causa eas, quas dixi, in pueris 
virtutum quasi scintillas videmus; F V, 43. qui 
mihi videtur ex omnibus in re publica vidisse 
plurimum; RI, 37. ut saepe in nostra re publica 
videmus; O II, 22. ut videmus in scriptis; N 
I, 72, suibus: f. bestiis; F V, 38. umor |jhu- 
mor|| adlapsus extrinsecus, ut in tectoriis vide- 
mus austro, sudorem videtur imitari; D II, 58. 
uem (globum) in hoe templo medium vides; R 
Y, 15. umbris: f. eminentia. in multis (vo- 
lueribus) etiam desideria videmus; F II, 110. 

videor: mihisummum in animo bonum vide- 
tur, illi (Epicuro) autem in corpore, mihi in 
virtute, illi in voluptate; T III, 50. in columba 

luris videri colores nec esse plus uno; A II, 79. 

ixisti plus in dedecore mali tibi videri quam 
in dolore; T II, 47. virtute, voluptate: f. 
animo. 

vigeo: cohortationes, consolationes, interdum 
etiam obiurgationes in amicitiis vigent maxime; 
OÖ 1, 58. nisi animus, ante quam in corpus intra- 
vieset, in rerum cognitione viguisset; T 1, 57, 
vigebat in illa domo patrius mos || mos pat.|I et 
diseiplina; C 37. quorum (Pythagoreorum) disci- 
plina ... cum aliquot saecla in Italia Siciliaque 
viguisset; Ti 1. cum ., eo tempore in iis ! his |} 
locis Pythagorae nomen vigeret; RI, 16. in 
omni natura rerum id vivere, id vigere, quod 
ealeat; N III,35. ut eorum et in bellicis et in ci- 
vilibus officiis vigeat industria; O I, 122. ut 
haec in philosophin ratio contra omnia disse- 
rendi ... viguit; N I, 11. Sicilia: f. Italia, 
viget .. animus in somnia; D J, 115. 

vivo: qui velit ... in omnium rerum abun- 
dantia vivere; Lae 52. vixerunt .. non nulli 
(philosophi, homines) in agris delectati re sum 
familiarı; O I, 69. si .. exetingui tranquille vo- 
lumus, cum in his artibus vixerimus; fr V, 97. 
qui in maxima celebritate atque in oculis 
civium quondam vixerimus; O II, 3. quod in 
illa fortuna (Harpalus) tam diu viveret; N III, 
83. quis tam esset amens, qui semper in labori- 
bus et periculis viveret? 71, 33. semper .. in 
his studiis laboribusque viventi non intellegitur 

uando obrepat senectus; C 38. ut Artemisia 
Ale, ... quam diu vixit, vixit in luetu; T III, 75. 
natura: f. vigeo; N II, 35. oculis: f. celebri- 
tate. homo demens ... maluit iactari quam in 
illa tranquillitate atque otio iucundissime vivere; 
RI 1. quod in patria vivebat; T V, 109. ut 
sine iniuria in pace vivatur; O I, 35. pericn- 
lis: f. laboribus; T I, 33. nobis ... caventibus 

.., ne quando illa (mentis acies) hebescat, id est 
in gleıspllk viventibus, magna spes est ..; 
fr V, 97. bestiarum .. terrenae sunt aliae, partim 
aquatiles, alise quasi ancipites in utraque sede 

g5* 


in (abl.) 


276 


in (abl.) 


viventes; N I, 103. recte .. in ea {senectute) 
vivitur, quoad ..; C 72, vivere in solitudine 
... in maximis voluptatibus abundantem omnibus 
copiis; O III, 25. in quibus (studiis) nos a pue- 
ritia viximus; Fa2. in quibus (studiis) a pueritia 
vixeram; R I, 7, f. laboribus; C 38. etiam in 
tormentis recte ... vivi potest; T V, 12. qua 
(sapientia) praeceptrice in tranquillitate vivi 
potest; FI,48. f. otio. in qua una (voluptate) 
... liberaliter possimus vivere; F IV, 12. f. soli- 
tudine. 

volito: quae (bestiae) ... appareant .. in ar- 
dentibus fornacibus suepe volitantes; N I, 108. 
in bac .. inmensitate latitudinum, longitudi- 
num, altitudinum infinita vis innumerabilium vo- 
litat atomorum; N I, 54. 

U. nad Adjectiven, abjectivifchen Participien 
und Mdverbien: acer: (Dionyaium fuisse) in re- 
bus .. gerundis virum acrem et industrium; 
TV, 57 

acerbus: conveniet .. cum in dando munifi- 
cum esse, tum in exigendo non acerbum, in 
omnique re contrahenda, vendundo emendo, con- 
ducendo locando, vicinitatibus et confiniis, aequum, 
facilem; O II, 64. 

adfabilis: cum (Ulixes) ... in omni sermone 
omnibus adfabilem fet iucundum] esse se vellet; 
O 1, 113. 

sequabilis: ut haec patientia dolorum .,. 
in omni genere se aequabilem praebeat; TI, 
65 


aeguus: f. scerbus, 
alienus: in physicis, 


quibus (Epicurus) 
maxime gloriatur, 


primum totus est alienus; 
’ 


bonus: cum ... artiicem ... nihil aliud ... 
curare videam, nisi quo sit in illo genere melior; 
RL 35. 

caecus: quis tam caecus in contemplandis 
rebus umquam fait, ut non videret ..? N I, 77. 

clemens: etsi satis clemens sum in dispu- 
tanda; F II, 12. 
“ comis: quamvis comis (Epicurus) in amieis 
tuendis fuerit; F II, 80. 

eonstans:qui.. utraque in re gravem, constan- 
tem, stabjlem se in amicıtia praestiterit; Lae 64. 
quid Chaleidico Euripo in motu identidem reci- 

rocando putas fieri posse constantius? N III, 
3. uod ... multi Epicurei et fuerunt et hodie 
sunt et in amicitiis fideles et in omni vita con- 
stantes et graves; F II, 81. 

cupidus: quis .. est tam cupidus in per- 
spicienda cognoscendaque rerum natura, ut ...? 

curiosus: permulta alia colligit Chrysippus, 
ut est in omni historia curiosus; T I, 108, 

diligens: Caria tota praecipusque Telmesses 

.. in ostentis animadvertendis diligentes 
fuerunt; D I, 94. (Scipio) querebatur, quod om- 
nibus in rebus homines diligentiores essent; Lae 
62. quo (Polybio) nemo fuit in exquirendis 
temporibus diligentior; R II, 27. 

effusus: ut ... (deorum) eflusas in omni in- 
temperantia libidines, adulteria, vincula (vide- 
remus); N 1, 42, 

exereitatus: [. I. 

facilis: in re contrahenda, al.: f. acerbus. 
re .. intellecta in verborum uau faciles esse de- 
bemus; F III, 52. 

felix: si minus felices in diligendo ||deli- 
gendo || fuissemus; Lae 60. 

fidelis: f. constans; F II, 81. 

fortis: fortis deus intellegi qui potest? in do- 
lore? an in labore? an in periculo? N III, 38. 
vidi in dolore podagrae nihilo ... Posidonium 


uam Nicomachum Tyrium ... fortiorem; fr V, 

. me ... fortiorem ... in patiendo dolore 
(fore), ... si..; F IV, 72. si Feciens) fortis est 
in perferendo, oflicio satis est; T II, 18. 

gravis: |. constans. 

impius: qui ... praeter ceteros in omni reli- 
gione inpii (fuerant); L II, 42, 

incolumis: ut (omne animal) se salvum in suo 
genere incolumeque vellet; F IV, 19. 

inconstans: vitiositas .. est habitus aut ad- 
feetio in tota vita inconstans; T IV, 29. 

industrius: j. acer. 

inlustris: Panaetius ... fuit .. in altero ge- 
nere mitior, in altero illustrior; F IV, 79. 

intas: intus .. in animis inelusae (cupidita- 
tes) inter se dissident; F I, 44, ea (inembra), 
quae sunt intus in corpore; F III, 18. quia 
rag omne animal in mundo intus incluserat; 
Ti 34. 

incundus: j. adfabilis, 

laudabilis: quo perfectiores sint 
magis in suo genere laudabile; F V, 

longus: in rebus apertissimis nimium longi 
sumus; F II, 85. 

magnus: in quo etsi (Strato) est ınagnus, 
tamen .; FV, 18. eig generum in utro- 

ue magnus noster Cato est; L III, 40. quae 
(iustitia, pietas) cum magna in parentibus et 

ropinquis, tum in patria maxima est; R VI, 
18. mediocriter doctos magnos in re publica 
viros ... multos commemorare possumus; L III, 14. 

malitiosus: f. vafer. 

malus: qui minime sunt in disserendo mali; 
R II, 26. 

mitis: f. inlustris, 

mollis: qui ... voluptatem severissime con- 
temnant, in dolore sint molliores; O 1], 71. 

multus: Antipatrum .. Stoicum, qui multus 
in eo fuisset, reprehendebant; A II, 17. est... 
(Theophrastus) multus in laudanda magnifi- 
centia et apparatione popularium munerum; O 
II, 56. nolo in stellarum ratione multus vobis 
videri; N II, 119. 

munificus: f. acerbus. 


1 ges eb 


neglegens: in amicis eligendis |jdelig. 
ag.) neglegentis || neglegentes ]| (homines) esse; 
ae 62. 


nimius: quamquam .. vereor, ne nimius in 
hoc genere videar; F YV, 55. 

nobilis: qui (Crantor) in nostra Academia 
vel in primis fuit nobilis; T II, 12. homo sane 
in ista philosophia ... probatus et nobilis; 


AI,1. 

occupatus: j. L 

par: ut ... sıint [|aunt|| .. pares in amore; 
Lae 32. ut par sis in utriusque orationis fa cul- 


tate; OL 1. 

paratus: qua in disputatione quoniam tu 
paratior es; R ], 34. 

patiens: animi adfectio .. in adeundo pe- 
riculo et in labore ac dolore patiens; Tv, 
41. quo in genere versutissimum et patientissi- 
An Lacedaemonium Lysandrum accepimus; O 
un tus: »Triton fuscina evertens specus subter 
radices penitus undanti in freto«; N IL, 89. f. 1. 
abstrudo. inhaeresco; T III, 8, insideo, 

perfectus, perpolitus: f. I. 

perspicuus: maxime .. in hoc .. 
vis est perspicua naturae; F V, 82. 

pertinax: reperies .. in hoc quidem pertina- 
cem; F II, 9. contentiones concertationesque in 
disputando pertinaces indignae philosophia 
mihı videri solent; F I, 27. Arcesilas tuus, etsi 
fuit in disserendo pertinacior; F V, 94. 


genere 


in (abl.) 


plumbeus: nisi plane in physicis plumbei 
sumus; T 1, 71, 

praestans: nec .. (Q. Maximus) in armis 
prasstantior quam in toga; C 11. quod (Cala- 
tinus) praestantissimus fuisset in conficiendis 
voluptatibus? F II, 117. princeps ille, quo 
nemo in scribendo praestantior fuit; R II, 21. 

pressus: quis te aut est aut fuit umquam in 
partiundis rebus, in definiendis, in explicandis 
pressior? fr V, 56. 

princeps: Eudozus, ... in astrologia iudicio 
doctissimorum hominum facile princeps; D II, 87. 
Seylax, ... in regenda sua cıvitate princeps; 
D 11,88. P. Decius, princeps in en familia con- 
sulatus; F II, 61. cum in re publica princeps 
esse velles; FIV,61, qualem in re publica prin- 
cipem esse conveniret; F V,11. qui in re publica 
rinceps vellet esse; O I, 25. principem in sacri- 
icando lanum esse voluerunt; N II, 67. 

probabilis: cum superiores ... alii (fuissent) 
Rennes probabiles, in disserendo rudes; RI, 
13. 


probatus: f. nobilis; A IL, 11, 

prudens: nec .. eius (Aristotelis) condiscipu- 
lus Kenocrates in hoc genere prudentior |] est ||; 
NL 34. Acilius (sapiens ap an quia pru- 
dens esse in iure civili putabatur; Lae 6. 

rudis: rudem .. esse omnino in nostris poö- 
tis .. inertissimae segnitise est; F I, 5. disse- 
rendo: f. probabilis. 

salvus: f. incolumis. 

sapiene: in hoc sumus sapientes, quod natu- 
. optumam ducem tamquam deum sequimur; 


seditiosus: opulares homines inprobos, in 
re "A seditiosos ... (comoedis) laesit; 
R IV, 11. 


similis: Democritus huic in hoc similis, uberior 
in ceteris; A II, 118. 

seingularis: licetne (omitto „per Aristotelem*, 
meo iudicio in- philosophia m singularem ) 
per ipsum Antiochum? A II, 132. 

situs: uobi .. virtus, si nihil situm est in ipsis 
nobis? A Il, 39, est .. situm in nobis, ut .. 
adversa ... oblivione obruamus; F I, 57. haec 
in nobis ipsis sita videmus; N III, 88. si causa 
adpetitus non est sita in nobis; Fa 40. ne illa 
quidem, quae adpetitu efficiuntur, sunt sita in 
nobis; Fa 40. tu in eo sitam vitam beatam pu- 
tas? TV,35. summam eruditionem Graeci sitam 
censebant in nervoram vocumque cantibus; T 
I, 4& regna, imperia eaque, quae sunt 
bis contraria, in casu sita temporibus gubernan- 
tur; OI, 115. cum (Romuli lituus) situs esset in 
ceuria Saliorum; DI, 30. existimare omnia iusta 
esse, quae sita ||sancita |] sint in populorum in- 
stitutis aut legibus; L I, 42. obscenas volu- 
ptates ... in medio sitas esse dieunt; T V, 94. 
terram in medio mundo sitam ... puncti instar 
obtinere; TI, 40. qui (Strato) omnem vim divi- 
nam in natura sitam esse censet; N I, 35. nec 
arboris nec equi virkus, quae dieitur, ... in opi- 
nione sita est, sed in natura; L I, 45. cum id 
ait in sapientis situm non officio solum, verum 


etiam potestate; T V, 82, in eo .. (oflicio) et 
colendo sita vitae est honestas omnis et negle- 
ndo itado; O 1,4. opinione: f. natura; 


I, 45. ın ore site lingua est finita dentibus; 
N II, 149. in ea (parte) situm esse necesse est 
illud ... optumum; T V, 67. terra sita in media 
parte mundi; N II, 91. quae (adsensio) est in 
nostra potestate sita; AII,37. sitne ea (beata 
vita) tota sita in potestate sapientis; F V, 12. 
j. ofieio; T V, 82. quod (ius hominum) situm 
est in generis humani societate; TI,64. quod 


In 


L II, 28 
a5 lleg 
p 2 


in (abl.) 


.. sit a virtute profectum vel in ipsa virtute 
situm ; T II; 46. in voluptate corporis .. situm 
est vivere beate; F II, 89. 
sollers: erat in omni vel officio vel ser- 
mone sollers; R II, 37. 
stabilis: f. constans; Lae 64. 
superior: nos non modo non vinei & Graecis 
verborum copia, sed esse in ea etiam superiores; 
FI, 5. 
surdus: hi in illorum et illi in horum ser- 
mone surdi, omnesque item |jid, al.|| nos in iis 
linguis, quas non intellegimus, ... surdi pro- 
focto sumus; T V, 116. 
tantus: tantus .. imperator in omni genere 
belli fuit, ut ..; A 11, 8. 
vafer: quia ... non sunt in disputando vafri, 
non veteratores, non ımalitiosi; R IIL, 26. 
uber: j. similis. 
versutus: in genere: f. patiens; O I, 109, 
neque .., qui defendunt eam (voluptatem), versuti 
in disserendo aunt; F III, 
volutabundus: cupido .. et expetenti et lubi- 
dinoso et volutabundo in voluptatibas; RII, 68. 
III. nat Subftantiven: alqs: quam multi, ut 
Tauri in Axino, ... ut Galli, ut Poeni, homines 
immolare .. pium ... esse duxerunt! R III, 15. 
alqd: multa .. alia in aliis locis commemora- 
bilia proferre possum; N II, 131. quid est .. in 
vita tantopere quaerendum quam cum omnia in 
philosophia, tum id, quod ..? FL 11. omnia 
. vera in praeteritis necessaria sunt; Fa 14. 
iam cetera in XII minuendi sumptus sunt lamen- 
rege funebris; L U, 59. canorum illud in 
voce splendescit etiam nescio quo pacto in se- 
nectute; C 28. vgl. vestigium, 
segritudo, aegrotatio: proprie, ut aegro- 
tatio in corpore, sic aegritudo in animo no- 
men habet non seiunctum a dolore, doloris huius 
igitur origo nobis explicands est, id est causa 
eficiens aegritudinem in animo tamquam aegro- 
talionem in corpore; T III, 28. 
aequabilitas: praeclara .. est aequabilitas 
in omni vita et idem semper vultus; OÖ I, 90. 
aequitas: quis hanc maximi animi aequitatem 
in ipsa morte laudaret, si mortem malum iudi- 
caret? T I, 97. vgl. prudentia, 
alacritas: canum ... tanta alacritas in ve- 
nando quid significat aliud nisi ..? N II, 158. 
Ampsanctus: mortifera quaedam pars est, ut 
S u in Hirpinie et in Asıa Plutonia; 
‚ 79. 
ara: ara vetusta in Palatio Febris et altera 
Esquiliis Malae Fortunae detestataque || dete- 
standa atque|] omnia eius modi repudıanda sunt; 
breviloquentia: breviloquentiam in dicendo 
colat; R V, 11. 
conlega: qui eius (Africani) collega fuit in 
censura, L. Hehe I, 76. videmus Pa- 
pum Aemilium ||C.|] Luscino familiarem fuisse, 
. collegas in censura; Lae 8 
Pe Yan tuum ..inea re consilium probo; 
ep 2. 
constantia: hanc .. in stellis constantiam 
. mon possum intellegere sine mente; N Il, 54. 
continentia: valetudo sustentatur ... conti- 
nentia in yictu omni atque cultu corporis tuendi 
causa; O Il, 86. adde siccitatem, quae conssqui- 
tur hanc continentiam in victu; TV, 99. f. cultu. 
copia: ea .. disciplina effecit tantam_ illorum 
utroque in genere dicendi copiam; F IV, 6. 
cupiditas: pestem .. nullam maiorem esse 
amicitiis quam in plerisque pecuniae cupidita- 
tem; Lae 34, 
dementia: cum poötarum .. errore coniungere 


in (abl.) 
licet portenta magorum 76 Adi in eodem 
genere dementiam; N I, 43. 

Elis: Elis in Peloponneso familias duas cer- 
tas habet ... haruapicinse nobilitate praestantes ; 
D I, 91. 

excellentia: decorum id esse, quod consen- 
taneum sit hominis excellentiae in eo, in quo ..; 
0 I, 96. 

exercitatio: egregia quadam exercitatione in 
dialeceticis ... rem in .. diserimen adduxit; 
F II, 41. 

extremum: cum quaeritur in his (bonis, 
malis), quid sit extremum, quid ultimum; F V, 
17, invenitur, quid sit, quod natura spectet ex- 
tremum in bonis, quid in malis ultumum; TV, 71. 

fana: ut illa plurima in sua patria sacrificia 
et fana contemneret; F II, 69. 

feritas: ista in figura hominis feritas et in- 
manitas beluae a communi tamquam humanitatis 
corpore segreganda est; O III, 32. 

fissum: similiter, quid fiasum in extis, quid 
fibra valeat, accipio; D I, 16. 

fores: ex quo ... fores .. in Jiminibus pro- 
fanarum aedium „ianuae* nominantur; N 11, 67. 

immanitas: istuc nihil dolere non sine magna 
mercede contingit inmanitatis in animo, stuporis 
in corpore; T III, 12, f. feritas. 

iniquitas: hereditatis quid iniquitatis in 
serviendo non suscipit? P 39. 

iveunditas: voluptas, huie verbo ... subiciunt 
laetitiam in animo, commotionem susvem iucun- 
ditatis in corpore; F II, 13. 

labor: labor in venatu, sudor, cursus ad 
Eurotam (defuerunt); T V, 98. 

laetitia: f, iucunditas. 

latrocinia: qui expulsiones vieinorum, qui 
latrocinia in agris ... recordetur; P 46. 

lex: »hominem wmortuum,« inquit lex in XI 
|tabulis|]| »in urbe ne sepelito«; L II, 58. id 
indicant leges in duodecim tabulis, indicant sa- 
eratae; O III, 111. 

locua: Aristoteles inlustravit omnem hune civi- 
lem in disputando locum; L II, 14. 

luci: eandem .. rationem luci habent in agris; 
L II, 27 

mansio: et excessum e vita et in vita man- 
sionem {ad media referri); F III, 60. 

modus: eratin homine ... modus in dicendo; 
RI,1. quid sit, quod deceat, in factia dietis- 
que qui Jquidf modus; O I, 14. 

motus: dolor... (est) motus asper in corpore 
alienus a sensibus; U, 35. est .. (voluptas) 
incundus motus in sensu; F II, 75. 

naevus: wre naevos|| in articulo pueri 
delectat Alcaeum; N I, 79. 

orstio: vestra oratio in causis ... poteat esse 
vehemens et gravis ..., niei ..? DI], &. 

ostentatio: gloriosa ostentatio in consti- 
tuendo summo bono (cAusa est); FIV, 68. quae 
est ista in commemoranda pecunia tua tam 
insolens ostentatio? P 42, 

pactiones: qui (videt) tuas mercedum pactio- 
nes in patrociniis; P 

parasiti: nec parasitorum in comoediis ad- 
sentatio faceta nobis videretur, nisi essent milites 
gloriosi; Lae 98. 

Plutonia: f. Ampsanctus. 

prandia: ut Oresti nuper prandia in semitis 
decumae nomine magno honori fuerunt; O II, 58. 

principatus: quae (bella civilis) gravis et 
fortis civis et in re publica dignus principatu 
fugiet; O I, 86. 

prudentia: in eodem tanta prudentia fuit in 
constituendis temperandisque civitatibus, 
tanta aequilas, ut ..; A II, 38. 


„28 


in (abl.) 


pugna: multa ante Lacedaemoniorum malam 
pugnam in Leuctrieis ||Leuctris|] a Callisthene 
commemorata dixisti; D Il, 54. 

quadrigulae: ae hasne 
quadrigulas vitare monebatur? Fa 5. 

ratio: etiamsi cui videbitur illa in optimis 
studiis et artibus quieta vitae ratio .. bea- 
tior; R III, 6. quae (lex) est recta ratio in in- 
bendo et vetando; L I, 83, 

sacrificia: f. fana. 

severitas: tristitia .. et in omni re severitas 
habet illa quidem gravitatem, sed ..; Lae 66. 

signa: »astrologorum signa in caelo quid fit 
Ilsit|| observationis [| quaesit, observat lovise ||, 
cum .„.!r ‚U. 

silentium: Nioba fingitur lapidea propter 
aoternum, credo, in luctu silentium; T II, 68. 

simulatio: nec ulla pernicies vitae waior in- 
veniri potest quam in malitia simulatio intelle- 
gentiae; OÖ III, 72. 

simulator: in omni oratione simulatorem, 
quem e/pova Graeci nominarunt, Socratem acce- 
pimus; O 1, 108. 

species: dum videntur, eadem est in somnis 
"ya eorumgue, quae vigilantes videmus; A II, 
52. 


ın capulo 


stupor: f. immanitas. 

Summanus: cum Summanus in fastigio lovis 
optumi maxumi ... e caelo ietus esset; D I, 16. 

temeritas: omnibus in rebus temeritas in ad- 
sentiendo errorque turpis est; DI, 7. 

temperantia: summam fuisse eius (Dionysii) 
in vietu temperantiam; T V, 57. 

testamenta: ex quo in procinctu testa- 
menta perierunt; N II, 9. 

vestigium: illud in silice, quod hodie ap- 
per apud Regillum tamquam vestigium ungulae, 

astoris equi credis esse? N III, 11. 

veterator: f, II, vafer. 

villa: quom ... antiquo more parva esset villa, 
ut illa Cariana in Sabinis; L 1", 8. 

ultimum: sicut [[sic|| nos ultimum in bonis 
dicimus; F III, 22. homini id esse in bonis ulti- 
mum, secundum naturam vivere; F V, 26. f. ex- 
tremum. 

voluptas: sic .. (Epicurus) appellat hanc 
dulcem {voluptatem): „in motu“, illam nihil do- 
lentis „in stabilitate*; F JI, 16, hanc in motu 


voluptatem interdum ita extenuat, ut ..; 
F II, 30. 
urbs: Pheras .., quae erat urba in Thessalia 


tum admodum nobilis; D I, 58. 
usus: non .. dubito, quin ... usa .. in re 
Bunlise rerum maximarum facile omnis viceris; 


IV. zum ganzen Sat gehörige Beftimmungen 
(vgl. I. congruo, consentio, excello, exsulto, pro- 
cedo, proficio, progredior, prosum u. a.): 1. ro 
nomina: a. perfönlihe: in nobis; F V, 57. TI 
108. nobismet ipsis; F V, 30. >=. 
se; L I, 59. 

b. pofjeffiv: in nostris; T I, 108. 

c, demonftrative, relative, allgemeine: in alio; 
N 1, 28. aliis; TIV,27, ><, alıs.. compluribus 
(neutr.); OLUII, 15. altero; T 1,85. Lae 24, (neutr.) 
Ti 28, alterum [Jaltero ||; O I, 28. cetero |]ce- 
teris |] (neutr.); L II, 45. ceteris; T I, 27. (neutr.) 
A UI, 110. F III, 16. O I, 139. hoc; NL. O 
III, 94. (neute.) F IV, 80. TI, 89. V,4. O I, 22. 
II, 34. hoc ipso; A II, 148. F II, 4. his; F V, 
14. R VI, 2. © I, 69. (neutr.) A II, 40. 194. F II, 
60. O IH, 18. aliis |[[his||; C 24. his .. ipsis; 
O II, 59. in eodem; Ti 28. illo; A IL 15. F v, 
8, N 1,59. OT, 27. illis Jillos]]; O I, 146. 
(ipso: f. hoc, bis, eo, quo). eo; TIV,16. Fa 17. >. 


’ 


te; TI, 88. 


in (abl.) 


L II, 57. fr VI, a - ” (Argo)«; . ER eo 
(neutr.); A II, 60. ‚6. IV, 22. V,12. 
TV %0.N IL Pe Br 125, u, 39. RL e O1, 
2%. 71. IL, 73. eo ipso; OT, 39. iis; A II, 12. 
P IV, 66. L II, 57. O I, 25. 56. I, 62. eis; Lae 
29, jis (neutr,); A II, 40. F II, 59. V, 49. N, 
31.L1,40. O II, 70. multis; O I, 139. omni- 
bus; D II, 147. LI, 54. O I, 119. (f. quibus). ple- 
risque; T UI, 58. fi) I, 70. ut in JJuti]] Ve 

ue; Lae 13. quo (neutr.); FI 4. II, 36, 
V. 86. 90. T1,8.V ‚56. 121. N 1,26. IL, 45. 124. 
Io, 62. DL 29. II, 14. Fa 10. R II, 40. 53. LI, 
45. II, 28. IU, 39.0 I, 35. ><. 45. 49. 70, 75. 79. 
91. 96. I, 1. II, 81. quibus; FI,4 O1, 147. 
Be AU, 10. F 1, 18. Il, 56. IV, 29. V, 26. 
68. R II, 26. II, 39. 7, 17. O II, 37. 47. qui- 
bus omnibus; ö IH, 57. quo (indef.); F III, 32. 
talibus; Lae 82, ullo; F IV, 22. utroque; TIL 
85. {neutr.); FIV,17. utrisque (neutr.); T IV, 64. 

2, Zablen: in secundo; D I, 117. septem; 
L II, 26. 

3. Eigennamen: a. Länder, Gebiete, Berge, 
Orte: in Academia; A I, 17. II, 55. F II, 2. V,1. 
8. qua (Academia); TI,9 »in.. Academia 
umbrifera«; D I, 22. Aetna; DI, 43 Africa; 
RI, 67. Ö I, 112. Il, 99. Arcadia; N If, 57. 
Arpinati nostro; T V, 7A. Asia; A II, 2. D I, 58, 
Aventino; D I, 98. sin alto .. Aventino«; DI], 
107. Boeotia; N III, 49. Capitolio; N I, 106. D 
IL, 98. R U, 36. Cilieia; L IL, 41. Creta; N I, 
126. R UI, 58. Cumano; A ep. 1. Gallia; D 1, 78. 
Graecia; T t, 4. 29. N II, 39. 46. LII, 38. III, 47, 
Lae 42. 45. ipsa . . Graecia; TII,4. ipsa Grae- 
ea; N L11. media Graecia; L I, 87. reliqua 
Graesid (]Gr. rel. ||; Lae 6 (7). Hispania; N III, 
8%. Hyrcania; T 1, 108. India: TV, 78. Italia; 
T IV, 2. Lae 28. tota.. in Italia; D I, 78. La- 
tino; T I, 92. »in ... nitido . . Lyceo«; D 1, 22, 
Oeta; T I, 19, Peloponneso; T ll, 53. Ponto; 
AI, 2. Sabinis; C 46. Salaria; N II, 11. Si- 
cilia; D 1, 39. Solonio I) Selonio ||; DI, 79. So- 
lonio; D II, 66. Syria; DI, 91. Thermopylis; F 
I, 97. TI, 101. Thessalia; D II, 114. Tuscu- 
lano; T 1, 7.1, 2, 9. UI, 6. IV, 7. v, 11. Tuscu- 
lanis nostris; A II, 148. Umbria; D 1 92. 

b. Bölfer, Klafien: in Liguribus; D I, 78. Persis 
lin Persis] ||; D I, 46. Persis; D1, 90. Pytha- 
riet duobus illis; T V, 63. Stoicis; FI, 6. "NL 


c. einzelne ®Perjonen: in Albucio; O II, 50. eo 
M. Crasso; F 2. Dionysio; D 1 73. Libera, 
Libero; N Il, 62. Lucullo; A I, 4. Romulo; R 


1,18. P. Scipione; Lae 41, 
quo (Telamone); T III, 39. 
d. Schriften, Bild: in Academicis; O II, 8. Ti 
1. Adelphis; C 65. Andria; Lae 89. Bruto Accii 
N Accius, Attijj; DI, 43. Callistbene suo; T V, 
25. Catone maiore; Öl, 151. Lae 4. Chryse; D 
I, 131. Consolatione; TI, 65. 76, IIl, 70. 76. D 
a, 22. Cresphonte; TI, 115. quibusdam Ennia- 
nis; D I, 111. Eunucho; N IH, 72. Gorgia; T 
V, 34 (35). Hortensio; T II, 4. II, 6, Legibus; 
N 1, 30. Leuctricis |] Leuctris |; DIL, 54. Mario; 
L1,1.4. Niptris; T II, 48. extremis Niptris; 
T U, 50. Originibus; T' IV, 83. C 75. Phaedro; 
T I, 53. Phaedro Platonis; DI, 80. LI, 6. Pla- 
tonis Politia; D I, 60. Sib linie; D 11, 112. Sy- 
rn TL 31. N II, © Timaeo; A 
‚123. TI, 68. N 1, 30. x ” Tachiniie: T 1,20. 
— Venere Cosa; N L 75. on Venere; O III, 10. 
4. Gattungönamen: in abundantia; P 7. 
acervo tritici; A UI, 92. acie (6 &t)®.I, ©. 33, a. 
actionibus; F v, 88. quibus (actionibus); L UI, 42. 
actu; C 64. adsensionibus; Fa 40. aedificiis; N 
I, 141. iuris aequabilitate; O I, 88. aerario; 


Tarquinio; TI, 88. 


270 


in (abl.) 


L III, 11. aere illo; R I, 22. illo aere alieno 
|| illo en aeri alieno|l; R II, 59. aetate 
4 . ». 1, 107, b. aeternitate (6 &t.) B. I, 
a. ler, N, 117. ro 8 St.) ®. 1, 
. 111, b. »in altoe; A I, 66. N, 106. alvo; 
x II, 136. ambulatione; Ö I, 144. amicitia (17 
&t.) 8.16. 157, a. amicissimo quoque; Lae88. 
amore (4 St) B. I, ©. 164, b. »in annuis anfra- 
etibus«; L Il, 19. angulis; R I, 2. quantis in 
angustiis; R VI, 22. iis animantibus; IT, 128. 
utroque (animo, corpore); F II, 14. animis; F II. 
114. (13 St.) ®. I, ©. 199, b. binas in singulis 
annis | N IL, 102. hoc medio appa- 
ratu; TV, aqua; F IV, 64. T V,13, Fa 5. 
araneolis ; N a. 123. quibus (arbitriie); 0 II, 70. 
arbore; N I, 99. »in armia«; T II, 49. armis ci- 
vilibus:; D IE, 6, arte (10 &t.) 8. l, ©. Al, b. 
similibus .. artibus; A II, 22. arce; LI,2.0 
II, 66. astrologie; O I, 19. ipsa atomo; Fa 47. 
in |jcum |] facinorosis et audacibus; A fr 12. 
auguriis; DI, a avibus; DI,118. 120. auspi- 
eiis; D II, 71. 
in arborum m. C5. illa barbaria; N UI, 88, 
barbaria; N II, 126. beilo (12 ©&t.) ®. I, ©. 333, 
b. optimis quibusque; Las 34. quo (bono); T 
IV, 14. bonis; TIV, 30. 65. brevitate temporia; 
F Il, 87. tam exigua brevitate vitae; T IV, 37. 
in ecaelo; R VI, 13. (9 &t) ®. I, ©. 371, a. 
inveteratae || in inveterata (calamitate) ||; T III, 54. 
eantu (8 St.) 8. I, ©. 377, a. caritate (d St.) ®B. 
L, ©. 385, b. Aratio carmine; LU, 7. casa; T 
V,97. castris eius; D I, 50. castris; RI, 28. 
illo suo casu; TV, 112. cavea; D II, 72. prima 
caven, ».. ultima; 048. causa (22 &t.) B. 1, = 
396, a, celeritate tanta; NI, 33. cena; FI, 
una nz RI, 40. circo; RII, 12. cive er 
celso; R IV, 7. eivitate; P 37. civitatibus; C 63. 
(15 St.) 8. I, &.429, b. prima classe tota; RU, 
40. omni coetu; F Il, 77. animi .. cognitione; 
T’L ch cognitione Iincogniti, al,jl; LI, 14. 
hoc conspectu et cognitione naturae; L I, 61. 
eoitionibus candidatorum; P 46. eo in colle; R 


II, 20. disparibus ooloribus; F II, 10. rims 
commendatione; F II, 35. suis commentarlis; D 
1, 6. quibusdam commentariis; O II, hac 


comparatione; OÖ Ill, 18. comparatione rerum; 
16) 19. quo Is complexu); N II, 101. con- 
cha patula; F Ill, 63. omni coetu coneilioque; 
F li, 77. omnibus istis conclusionibus; F IV, 52. 
qua (conelusione); DIL summa in pace con- 
cordiaque; R II, 27. 183 iuncta RER per- 
mixta conformatione rei publicae; R I, 69. con- 
zn; FIII, 8. vestro Im ostro || collegio; C 64. 
iarum collocatione; 0 II, 56 (55). 
TI, 101. omni conquisitione; Ti 7. huius modi 
sermone et consessu; N I, 61. eonsiliis; O I, 14. 
f. aere; R II, 59. consolationibus; TI, 77. hoc 
conspectu et cognitione naturae; u I, 61. prima 
constitutione; F IV, 54. consuetudine; AL, 
75. hominum consuetudine; F I, 69, (con- 
tentione); Fa 17. illis contentionibus; O I, 187. 
eontione (11 &t.) 8.1, ©, 533, a. > (contro- 
versia); L I, 55. conventu (4 &t.) ®. I, ©. 542, a. 
conversionumgue || in conversione || caeli; N II, 15. 
convirio (4 . I, ©. 544, b. summo otio 
maximaque copia; F III, 7. summa copia; C 8, 
utroque (corpore, animo); F II, 14. corpore; FV, 
46. (15 ©t.) ®. I, ©. 557, b. altera corruptione 
inionum, ... altera; T IV, 29. ceruciatu; T V, 
is summo ceruciatu; TV, 73. cubiculo auo; Fa 
cuius in cubiculo; R II, 61. agresti oultu; 
R 1, 4. cunis; TI, 93. C 83. ipsa cupiditate; 
T IV, 62. ipsa curia; F II, 7. curis; R Il, 48. 
O III, 2. curriculo; © 27. curau (8 &t. 816, 
597, a. custodia; F V, 53. ceylindro; Fa 43, 


conloquio; 


in (abl.) 


280 


in (abl.) 


in ea des; N II, 87. suo decreto; A II, 29. 
ua deliberatione; O I, 119. qua (deliberatione); 
II, 12. deliberatione; OÖ ih 1. delieto; T 
IV, 45. delubris commounibus; L II, 45. deside- 
rio; TI, 111. deo; N I, 45. (6 &t.) ®.1, ©. 672, 
a. primis dialecticis; TI, 14. dialecticis; O 1, 
19. illa dietatura ..., hac; O 1,29. bis in die; 
T V, 100. omnibus diiunctionibus; N I, 70. his 
(diiunotionibus); Fa 37. dilectu; DI, 102. hac 
tota disceptatione; O III, 53. qua una (disciplina 
werili); RIV,3. iis Graeciae disciplinis; RIV, 4. 
iscordia dominorum; FI, 58. disputatione (12 
&t.) ®. I, ©. 727, a. hac dissensione; R IV, 8 
dissensione civili; R VI, 1. Corinthi disturbatione; 
O III, 46. divinatione; DI, 86. II, 108, omni 
divinstione; D I, Bl. divisione (3 &t.) ®. I, ©. 
743, b. divitiis Croesi; F III, 45. Croesi divitiis; 
F IV, 31. tanta diuturnitate; N II, 28. dolore 
(18 &t.) ®. I, ©. 764, a. optimatium dominatu; 
R I, 43. domo pulchra; N IIl, 18, domo elari 
hominis; O I, 139. donatione; L II, 50. eius 
donatione; L II, 50, 
in elementis: A 11, 148. ipso in eiulatu; T 
II, 60. quo (epigrammate); F II, 106. epilogo; 
IV, 22. m (epistula); T V, 100. 01,87 
epistula quadam; O II, 53. quadam epistula; O 
in, 10. epulis; T1,3.4 Im]! 2 equo; Lae 
68. illo errore diuturno; ÖO I, 113. söraßle, in 
ua..; O 1,142. in iia.. exemplis, in quibus ..; 
d II, 73. dicendi exercitatione; O I, 1. [in 
euius exercitu]; O I, 36. exsilio; F V,58. bonis 
extis; D I, 85. extis; D I, 118. extremis; Ti 24. 
in fabulia . &t) ©. 2, b. in |lcum|] faei- 
norosis; A fr 12, omnibus factis; Fl, 52. con- 
siliis factisque; O I, 14, omnibus et opinionibus 
et factis; I, 14. Rhodiorum inopia et fame; 
O II, 50. honesta in familia; F 111,38. privatis 
familiis; R IV, 7. familia; P 38. sin famulis«; 
L NH, 19. fano (4 &t.) ©. 32, b. febri; TI, 88. 
claris viris et feminis; T I, 27. featinationibus; 
01,131. init ... tanta fide; F II, 98. [in 
fide]; O I, 40. fidibus (10 St.) &.47, b. fiducia; 
O III, 61. hominis fgura; NL47.RIV, 1, alia 
figura; N II, 48. eo flio; FI, 24. optimo filio; 
C 68. foedere Numantino; F II, 54. quibus ipsis 
(formulis); O II, 60. fortuna; T V, 23. omni 
fortuna; O I, 82. amplissimis fortunis; T I, 86. 
foro (17 &t.) ©. 74,a. altero (fratre)...., altero; 
C 65. exepectatis ad amplissimam dignitatem 


fratribus; C 68. arborum bacis terraeque fructi- 
bus; C 5. frugibus; F IV, 37. faga; T V, 97, 
illa fuga nobis gloriosa, patriae calamitosa; D I, 


59, goribus; D I, 118. funeribus; T II, 55, 
furore; A II, 48. 53. 88. TIV, 52, futuro; Fa 12. 
17. futuris; Fa 13, 

in geminis; A I, 54. gente (6 &t.) ©. 9, a. 
utroque genere; O 1, 130. (27 ©t.) ©. 108, b. 
geometria (4 &t.) ©. 104, b. gestu; O 1, 130. 
gravitate; F I, 40. ipsa gubemmatione; F IV, 76. 
gymnasiis (5 ©t.) ©. 121, b. 

in harena; I, 46. harmespieina; D II, 85. 
historia; N Il, 69. L 1, 5. 7. illa (bistoria); L I, 
5. ea(historia); LI,5. homine; Lae 27. (13 ©t.) 
&. 176, a. hortulis suis; L 1,39. hoste; Lae 29. 

in his inmanibus iacturis; O II, 56. Cannensi 
ignominia; C 75. umbra et imagine civitatis; R 

‚52. aliarım formaraom imitatione; N I, 77, 
ipsa immolatione; D II, 37. infinito inani; FI, 
17. maximo incendio, DII, 80. qua (optima in- 
dole); F V, 61. magnis animis ingenüsque; O I, 
74. in ingressu; OÖ I, 131. [in|| quattuor ini- 
tiie rerum illis; A I, 89. omni iniustitia; O 
27. Rbodiorum inopis; OÖ III, 50. summa inopia; 
C 8. gubernatoris inacitias; P 20. qua (institu- 
tione); F IV, 3. nostris institutis; TIV,4. bea- 


torum insulis; F V, 59. fr V, 50. qua (insula); 
N 1,88. illa insula; N III, 53. Liguribus, Gallıs 
eompluribusque insulis; D I, 78. inaula; LIL 1. 
interitu Romuli; ft V, 54. quarum (reversionum) 
in intervallo; N II, 102. primis intervallis; Ti 38. 
ea ipsa (investigatione naturae); A 1,34. itinere; 
A fr 16. O I, 144. iudicio; FI, 74. indielis; 
F I, 76. iudiciis populi; D II, 75. quibus (iu- 
dieiis); O IH, 61. iurgio; T IV, 52, C 8, iure 
legum; D II, 74. iure; L I, 17. iure eivili; Ol, 
19. iure iurando; O III, 104. 

in mediis vitae laboribus; TI, 117. labore; 
N III, 38. agresti cultu laboreque; RII,4. wnti- 
dianis laboribus; O II, 97. laetitia; F IL, 97. T 
IV, 66. »in quo (lapatho)«; F II, 24. laudationi- 
bus; A I, 8. laudibus; 1, 61. suis lectulis; F 
U, 97. suo lectulo; N III, 84. legatione illa no- 
bili; A DI, 5. [in eadem legione]; O I, 36. lege 
(8 ©t.): f. lex. libellis; F IV, libro (66 &t.): 
f. über. liberis; L II, 29. tanta libertate; R 1, 
67. aliqua libidine ..., aliqna; P 21. ea lingua; 
F IH, 5. lingua copiosa; HI, 51. bac inopi 
lingua; F II, 51. litteris; A II, 91. F VW, 50. 
TI, 3. quibus (litterie); F I, 12. istorum otio ac 
litteris; R IH, 4. loco (14 &t.): f. Joems. lon- 

inquitate; F I, 40. maximis lueris; F V, 91. 
esiderio et Juctu; TI, 111. luctu; T III, 62. 63. 
Tre luctu; TIII, 64. luna; NII, 88. luce; 

1 


in macello; D I, 59. ipsis quasi maculis; R 
VI, 0. maerore; TI, 59. medio ... maerore; 
TIV,63. eo magistratu; FII, 74, isto magistrata; 
F II, 76. magistratu; R 1, 67. L II, 47. magi- 
stratibus; L III, 48. hac .. magnificentis; LI, 
61. magnitudine maris Aegaei; F III, 4. « 
(malo); II, 25. malis opinatis; T IV, 14. 65. 
quo (malo); T IV, 14. malis; T IV, 30. O1, 5. 
mancipio; O II, 67. mari (18 &t.): f. mare, 
membris; F III, 63. Y, 46. mendacio; R Il, 38. 
mente; N I, 114. hominis mente; L I, 18. illis 
(mercennariis); O I, 150. meta; D IL, 58. ea 
militia; D I, 52. monte Oetaeo; N III, 41. »Al- 
bano in monte«-; DI, 18. + »in monte«; D I, 107, 
monumento Marii; D IL, 59. morbo; T II, 65. 
corporis morbis; T II, 6. non minus in animo- 
rum morbis quam in eorporum; 'T III, 76. morbo 
levi; RI, 68. morte; TI,88. Lae 14. discrimen 
in |discrimen f morte; L U, 59. mortuo; TI, 

tantis motionibus; N II, 15. statu et mot 
corporis; F V, 47. maxumis motibus ... caeli; 
DI, 9. dissimillimis motibus; RI, 22. gestu 
motuque; OI, 130. muliere ignota; P 20. multa; 
R II, 60. multitudine; O IL, mundo (10 &t.): 
f. mundus. hoc municipio; L III, 36. musicis; 
AII, 91. maxumis motibus mutationibusque caeli; 
DI, 9. 

qua in natione; DI, 2. natara (17 &t.): |. 
natura. navi; R I, 68. nave; L II, 57. qua 
(necessitate); RI, 10. amiecitiae coniunetionieque 
necessitudine; Lae 71. mediocribus vel studiüs 
vel ofliciis vel vero etiam negotüs; RI, 4. omni- 
bus .. negotüs; O I, 73. »in nemore; FLI5S. 
sin nemore Pelioe; N II, 75. Fa 35. notatione 
euiusque vitae; D II, 87. nugis; P 26. quo in 
numero; A U, 93. famulorum in numero; RII, 
87. numero vestro; L 1, 7. 

in quibus (obiurgationibus); OI, 136. [Jin 
obscuratione; fr V, 54. obseuris; A II, 9. oeu- 
lis .. exereitus; F 1, 85. oculis; TV, 111. ocau- 
lis eivium; C 12. odore; AU, 19. ex || gi isto 
egregio tuo oficio; F II, 98. officio;, F IV, 76. 
T ao, 12. oflciis; F V, 10. mediocribus vel stu- 
diis vel officis; RI 4 omni ofücio; O I, 59. 
ullo officio; O I, 119. deorum opinione; N I, 29. 
omnibus .. opinionibus; O I, 14. eo .. oppido; 


in (ab) 


D1,59. optatis; N I, 36. operibus nostrarum 
artium; N II, 57. suo .. opere; RI, 35. ora- 
tione (9 &t.): |. oratio. illa aureola oratiuncula; 
N II,43. eodem orbe in duodecim partes distri- 





buto; TI, 68. infimo .. orbe; R VI, 17. orbi- 
bus eorum (deorum); Ti 87. in ... tam multa- 
rum rerum ... ordinibos, in quibus .; NH, 15. 


primo ortu; F V, 17. 59. 
ostentis; D 1,118. TI, 42. otio (9 &t.): [. otium. 
in parte (10 &t): pars. ista partitione 
I listam partem] |; N ın, 8. sn parvis; FIIL, 17. 
parris; F V, 31, pastu; Nu, 126. »in patribuss; 
L II, 10. 40. veris jeiibes © certisque; Lae 70. 
ace; D I, 95. Il, 58. summa in pace; 

II, 27. ceteris peccatis; Lae "40. peconiis cre- 
ditis; o U, 79. parva PR .-., magma; Lae 
. pecude; N II, 35. -. peregrino; O |, 
149. perioulo; N II, 38. ala et perieulo; DI, 
58. isto periculo; a 4. in parentis, in amici 
re aut perieulo; O1, 154. eotidianis laboribus et 
periculis; OÖ IH, 97. hac pernicie rei publicae; 
0 1, 79. perpetuitate temporis; F II, 87. per- 
etuitate vitne; O1, 119. inlustribus in personis; 


vertro ortu; Ti 4l. 


II, 35. Gnathonis persona; Lae 93. omni per- 
turbatione; T- IV, 76. philitiis; T V, 98. philo- 
sophis (17 ©t.): i. pbilosophia, ipsis .. philo- 
sopbis; F Il, 4. physieis; FI, 26. IV, 18. N I, 
60. 73. sis (physicis); F 1,26. picteris; O IM, 
15. poculo; U 26, poömate; L 1, 5. hoo (po#- 
mate); 1 I, 5. po&matis; OÖ Ill, 15. pompa; T 
v, 9. decem milibus pondo auri; P 21. omni 


in populo; TV, 105. popnlo libero; R IL, 56, 
populis; L il, 18. populo; 1 11,18. II, 31. libe- 
ris .. pop pulis; 04,88. porca; LI, 55. por- 
tin; RI, 18. portu; D II, 84. potestate hostium ; 
F V, 82. his .. utilitatum raeceptis; O II, 86. 
praedietione; D Il, 87. praelii iis; O III, 71. prae- 
sentia; F V, 21. TI, 14. V, 100. praeturs; O I, 
144. preeibus; N 1, 36. athletorum probatione; 
O1, 144. De 0 I, 61. omni procuratione 
negotü; O II, 75. proelio (96t.): |. proellum. 
bis ipsis antiquitatum prooemiis; A I, 8. provin- 
ein; FI, 24. puero; D 11, 99. pwueris; Lae 9. 
pueritia; ar 55. ipsa .. pugna; T IV, 49. qua 
in pugna; DI, 75, mensi pugna; D II, 71. ipsa 
pugna; R II, 36. eadem pulchritudine; F II, 47. 
in quaestione (8 ©t.): f. qunestio. quiete; 
AI, 51. D 1, 58. 58. 126. II, 145. Lae 24. 
»platani in ramo«; D II, 63. hac ratione tota; 
Pi ‚12. tota ratione ea; TIV, 65. regia; F IT, 
"Tregione pestilenti; R it, 11. regmis; N II, 
SG. R I, 43. 49. superstitioso et religioso; N Il, 
72, re (103 &t): f. res. re fümiliari; O II, 89. 
respiratu B Reigen spirituf; N II, 136. re pu- 
blica (26 ©t.): f. res publien. qua (adsensionis 
retentione); A 11, 59. iis (rhetoricıs); Fa8. rivo; 


Fa 5. rogatione |}[in .... rogatione] ||; L III, 33. 
rosa; FI, 65. TV, 713. rotundo; 69, 

in nooturnis (sacrie); L1, 36. sapiente; F 
IV, 22. sapore; A II, 19. scaena; R IV, 11. 12. 


0 I, 114. C 65. Lae 97. scholis; A II, 81. TI, 83. 
113. D il, 31. P5. schola; F V, 89. Epieuri 
schola; FI, 67. ulla in schola; O II,87. in... 
quavis scientia; F Il, 8]. XI scriptis; fr V, 60. 
seditione ; F I, 58. senatu (13 ©&t.): j. wenatus. 
in senecta«; Ü 25. senecotute (11 St.): f. sene- 
etus. senibus; C 35. sensibus; N II, 142. L 1, 
47. ea ipsa sententin; T V,28. illis selectis eius 
ge nl NI, 85. hae ita exposita senten- 
. 86. sententia lin sententia]]; L II, 
- Fi ggg L II, 62. publieis se- 
en aprun sepultis; 1 N, = 
ra ® ar f. sermo. servis; L 
en] hr significationem, al. 1? 
1%. Hg gmo ed, I, 121. quo (simili); TI, fr 


u 


in (abl.) 
eius ımodi similitudine; F III, 22. simpulo; L EI, 
36. sinu; T II, 51. sin medio .. sinu; N II, 


114. qua (societate); O I, 51. 
P 26. sole; F IV, 29. N II, 88. summa solitu- 
dine; F IH, 65. solitudine; D II, 22. O III 1. 
quo (solo); L II, 4. somnis || somniis |]; A II, 47. 
somno (23 &t.): f. sommus. soritis; A II, 107. 
sortibus; D II, 88. hoc ipso vitae spatio; FI, 68. 
aeterno praeteriti temporis et Is, 36, qua 
gen eivitatis); R 1, 51. illo ipso acerbissimo 

taculo; T III, 66. sphaera; TI,68. N, 


vitae societate; 


116. Fa 15. 16. illa sphaera; R I, 22, extremo 
ig "r II, 99. stadio; T II, 56. nataras statu ; 
F III, 20. optimo sui generis statu; F V, 26. 


statu et motu corporis; V,47. quo in stata 
rei publicae; RII,60. hoc staturei publicae; RII, 62. 
his stellis; N Il, 51. quinque »stellis errantibus; N 
11, 88. atellis; D 1, 118. stranguria sua; T II, 45. 
studio (11 St.): |. studium. omnibus stultis; F 
IV, 77. ><. hac subtilitate sermonis; N III, 9. 
suffragiis; LI, 33,39. quo (suggesto); DI, 194. 
summa; F V, 12, his ... infinitis .. sumptibus; 
Oo II, 56. superstitioso; N II, 72. sue; FV, 
in tabellis; TI, 115. tabella; Lae Al. Pie 
laridis tauro; Tı, 18. qua (temperatione); Ti 42. 
tempestate; R 1, 68. - tempestate horribili 
Galliei adventus; R I, 11. templo Herculis; DI, 
TI, 4. "ipeo immolationis tem- 
inlustribus in personis tempori- 
usque; R II, 55. |lin|| tempore; O I, 104. te- 
nebris; L I, 41. O IH, 77. tenebris rei a 
L Ill, 21. terris; A 1, 29. T 1,45. R VI, 13. 17 
21. quibus (terris); N Il, 42. terra; N II, 128. 
continentibus .. terris; fr V, 87. testamento; F 
II, 55. L 1, 50. textili; LII, 45. theatris; F v, 
63. thentro; R nl, 48. Adibus aut tibiis; RU, 
69. O1, 145. »in [Ifin]|| cantu et fidibus et 
tibiise; L Il, 22. maximarum reram timore; FU, 
86. toga; O II, 66. omnibus tormentis; F II, 
42. cruciatu atque tormentis; T V, 73. summo 
erueintu atque tormentis; T V, 73. tormentia; 
N III, 82. torminibus; T II, 45. usu et |[[[usu 
et] |] tractatione beluarom; O0 IL, 17. ea, quam 
snepe usurpabas, tranquillitate; F II, 118. tran- 
io; 01,8 tribunatu; O1, 78. ger 
8, oU. 28. DI8. in 
tuteln; rn II, 61. 
in tanta animantium varietate; A fr44. ma- 


»in tumulise; 


gna varietate personarum; O I, 98. mancipiorum 
venditione; O III, 71. huiusce modi verbis; A I, 
25. quo verho N [verbo] |; OII,9. uno... versu; 


N 11, 98. quo (vestitu); 01,130. ea via; FIN, 
45. nova via; D II, 69. tantis motionibus tantis- 
que vieissitudinibus; N II, 15. laetitia et victo- 


ria; F II, 97. clarissima victeria; R I, 5. Hor- 
tensüi villa; A II,9. villis; P49. eivium vinclis; 
RL5. viola; T V, 73. tanto .. viro; F II, 61. 


elaris viris; Tı, 97. forti viro; TU, 39. bono 
viro; T V, 47, perfecto et spectato viro; Lae 9. 
talibus viris; Lae 39. aliqua generosa .. . virgine; 
P 20. ipsa "virtute; F I, 81. virtate; F III, 49. 
IV, 87. {] virtutem |; L 1, 51. virtutibus; FV, 
80. ommi virtute; O I, 9. iis (visis); A Il, a0. 
48. sommniantium visis; DI, 118. somniorum vi- 
sis; D II, 147. vita (46 &t): f. vita, vite; N 
II, 35. quo vitio; OI,24. vivo; TI,88. umbra; 
T1, 101. umbra et imagine civitatis; R II, 52. 
illis alnorum ambraculis; L fr 4. quibus (amico- 
rum voluntatibus); Lae 61. voluptate; T II, 52. 
istis .. ipsis voluptatibus; C 46. summis volu- 
tatibus; fr V, 81. votis; N I, 36. vocibus; A 
I, 19. furentium vocibus; D I, 118. canta ipso 
ae voeibus; R II, 69. voce; O I, 133. urbe ” 
©&t.): j. urbs, usu; LT,14. in usu et || LK Ie}, 

tractatione beluarum; O II, 17. er Tu 


in (abl,) 


in xysto; A 11, 9. 
5. Gerundinm: »ast quid turbassitur in 
agendo, fraus nctoris estor; L III, 11, eadem 
‚. levitate cupiditas est in appetendo, qua lae- 
titia in fruendo; TIV, 66. an obliviscimur, quan- 
topere in audiendo in |j[in]|| legendoque mo- 
veamur? FV,62. ut in comparando | conp. | 
dificile ad eligendum sit, quid maxime velis; R 
1, 55. iam istuc te quoque impediet in navigando, 
in conserendo; A II, 109. Chrysippus .. caput 
esse censet in consolando detrahere illam opi- 
nionem maerenti; T II, 76. fit ut distrahatur in 
deliberando animus; O 1,9. ii solent in de- 
liberando honestum cum eo, quod utile putant, 
comparare; O III, 18. ruit (Epicurus) in dieendo; 
F U, 18. facillume corriguntur in discendo; OÖ 
I, 146. disputando: j. dispute, I, 1, a, ö, in 
(4 &t.) 8. 1, ©. 727, b. ea..se uti regula et in 
agenda vita et in quaerendo ac disserendo; A 
I, 32. vitiosum est .. in dividendo partem in 
genere numerare; F II, 26. cum praeterire aliquid 
maxumum vitium in dividendo sit; O I, 10. do- 
cendo: j. deeeo, |, I, a, d. in (8 &t.) 8.1, ©. 
751,b. si etiam bestiae multa faciunt ... indul- 
genter vel cum labore, ut in gigmendo, in edu- 
cando; F IL 109. si „. aliquid in elogquendo 
nec verum nec falaum est; Fa 38. fruendo: j. 
appetendo. gignendo: f. educando. in guber- 
nando nibil, in ofieio plurimum interest, quo in 
genere peccetur; FIV, 26. quodquoniam (sapiens) 
numquam fallitur in iudiecando; F II, 59. auf- 
fragia in magistratu mandando ac de reo iudi- 
eando |l[in ... iudicando]|| ... ferri; L IH, 83. 
uasi tibi ipsi in iudicando placeat multitudo! D 
1. 8. legendo: f. audiendo. similes .. sunt 
Ilsim. sunt] |, ut si qui gubernatorem in navi- 
gando nihil agere dieant; C 17. f. conserendo. 
apud nostros Junonem Lucinam in pariendo in- 
vocant; N II, 68. fortituda est... adfectio animi 
in patiendo ac perferendo summae legi pa- 
rens sine timore; IV, 53. quae (oratio) me in 
erorando cohortabatur, ut ..; N III, 5. pro- 
ibenda .. maxime est ira in puniendo; OI, 89, 
omnis .. in quaerendo ... oratio ribere 
primum debet ... EA RES AGETUR; FII,8. f. dis- 
serendo. quod ... in redeundo ... auspicari 
esset oblitus; N Il, 11. Stoici .. tantum modo 
De yeestan in seligendo (illam vitam putant); 
IV, 63. utrum .. censemus dormientium ani- 
mos per sene ipsos in somniando moveri an ...? 
D Il, 120. cum in vendundo rem eam scisset; 
OÖ II, 66, 

6. Gerundiv: en.. se uti regula .. in agenda 
vita; A Il, 382, in rebus aut expetendis aut fu- 
giendis ut rationem sequamur; 1, 47. est... 
tibi edicendum, quae sis observaturus in iure di- 
eendo; F II, 74. quid .. tanto opus est instru- 
mento in optimis artibus comparandis? F II, 111. 
qui... Adiungunt ei (virtuti) .. aliquid summo 
in bono finiendo; F IV, 5l. in enumerandis .. 
corporis commodis si quis praetermissam a nobis 
voluptatem putabit; F V, 45. quem cupiditatum 
incendiis inflammatum in ils potiendis, quae acer- 
rime concupivisset, tanta laelitia perfundi arbitra- 
muür, quanta..? FV,70. in omnibus ofhciis perse- 
quendis animi est adhibenda contentio; T Il, 55. 
Pr ... in inctandis caestibus ingemescunt; 
TU, 56. cum videas eos ... in eo persequendo 
atque adipiscendo dolore non frangi; T II, 66, 
in aegritudine lenienda, quam quisque curationem 
recipere possit, videndum est; T III, 79. in his 
(perturbationibus) explicandis veterem illam ... 
diseriptionem sequar; T IV, 10. utamur... in his 
perturbationibus discribendis Stoicorum definitio- 
nibns; T IV, 11, fortitudo est .. adfectio animi 


282 


in (abl.) 


legi summae in perpetiendis rebus obtemperans; 
T IV, 58. in... feriis imperandis, ut „LITIBUS RT 
IURGIIS SE ABSTINERENT* (imperabatur); D I, 102. 
in lustranda eolonia ... bonis nominibus, qui 
hostias ducerent, eligebantur; DI, 102. ut comi- 
tiorum vel in iudieiis populi vel in iure legum vel 
in creandis magistratibus principes civilatis essent 
interpretes; D II, 74. qui in praerogativa refe- 
renda subito concidisset; D II, 74. cum in fie- 
etendis promuntoriis ventorum mutationes mazu- 
mas saepe sentiunt; D IL 94. ut iidem et in 
gerenda re public» aliquid essemus memoria di- 
gaum consecuti et in explicandis rationibus rerum 
eivilium quandam facultatem ... f essemus aucto- 
res; R I, 13. qua (lege) credo omnibus iu rebus 
disserendis utendum esse; RI, 38, quos (circum- 
itus) prospicere inpendentis in gubernanda re pu- 
blica moderantem cursum .. divimi paene est viri; 
R 1,45. illi iniusto domino ... aliguam diu in 
rebus gerundis prospera fortuna comitata est; R 
Il, 44. in conservanda civium libertate esse pri- 
vatum neminem; R Il, 46. nec ratio divina non 
hanc vim in reotis rip mm sanciendis habet; 
L U, 10. in his (deis) colendis nocturnas per- 
2 rigen sic Aristophanes ... vexat, ut .;; 
LII, 37. sacerdos ... audaciam in * et inmitten- 
dis |jin admittendis || religionibus foedis || foe- 
das || damnet; L II, 37. est iniqua im omni re 
accusanda ... malorum enumerstio; L II, 28. 
suffragia in magistratu mandando ac de reo indi- 
cando sciscendaque in lege aut rogatione || [in 
mag. ... rog]ij clam an palam ferri melius 
esset; L III, 33. in quo considerando saepe animi 
in contrarias sententias distrahuntur; O I, 9, ut 
Lin | inferenda ne cui noceant iniuria; OÖ I, 8. 
in his omnibus ofliciis tribuendis videndum erit, 
quid ..; O 1, 59. ut vieinum citius adiuveris in 
fructibus percipiendis quam .. fratrem; O 1, 59. 
ut (corpus) oboedire consilio rationique possit in 
exsequendis negotiis et in labore tol ; Ol 
79. in adeundis periculis consuetudo imitanda 
medicorum est; O I, 88. est .., quod differat in 
homiuum ratione habenda inter iustitiam et vere- 
cundiam; O 1,99. in tota vita constituenda multo 
est ei rei cura maior adhibenda; O 1,119. utrius- 
que (naturne, fortunae) omnino habenda ratio est 
in deligendo genere vitae; O I, 120, in omni re 

renda consilioque capiendo servare constantiam ; 

I, 125. in omni .. actione suscipienda tria 
sunt tenenda; OL, 141, haec in deligendo oflicio 
saepe inter se comparentur necesse est; Ol, 159, 
ut non diflicile sit in exquirendo offieio, quid cui- 
que sit a are videre; O I, 160. in ac- 
cusando .. M'. Aguilio L. Fufi eognita industria 
est; O II, 50. qui... opitulantur in re vel quae- 
renda vel augenda; O II, 56 (55). in deligendis 
idoneis iudieium ... adhibere (debemus); ON. 8. 
eam .. iniuriam in |jiniuriam |] deterrenda libe- 
ralitate sibi etiam fieri ... putant; O II, 68. 
cum in hominibus iuvandis aut mores spectari 
aut fortuna soleat; O UL, 69. se in beueficiia cool- 
locandis mores Kominum, non fortunsm sequi; O 
I, 69. quis est .., qui inopis et optimi viri 
causae non anteponat in 0 danda gratiam 
fortunati et potentis? O II, 69, fuerat .. (Colla- 


tinus) in regibus expellendis socius Bruti consi- 
liorom; O II, 40. ut in iis (praediis) vendendis 


vitia dicerentur; O 1Il, 65, in mancipio vendando 
dicendane vitia? O Ill, 91. qui (L. Brutas) in 
liberanda patria est interfectus; C 74 (75). ut 
eam diligentiam adhiberemus in amicitiia compa- 
randis, ut ..; Lae 60. in illis .. parandis (ho. 
mines) adbibere curnm; Lae 62. est etiam quae- 
dam calamitas in amieitiis dimittendis non num- 
quam necessaria; Lae 76. cum multis in rebua 


in (abl.) 
neglegentia plectimur, tum maxime in amicis et 
dihgendis || delig. il et colendis; Lae 85. Brutum 
&i qui roget, quid egerit in patria liberanda; P 
12, an guisguam in potiendis voluptatibus glo- 
riando se .. ecfert? P 15. cuiusnam animantium 
deus in fingendo mundo similitudinem secutus sit; 
Till. m . animi contentio adhibenda est 
in explicando Aristotele f Aristoteli, al.]; fr V, 
29. veteres illi sive vates sive in sacris initiisgus 
tradendis divinas mentis interpretes; fr V, 95. 
7.in primis: a, Abjectiva, Participia, Zahl: 
Antiochum, hominem in primis acutum; N 1, 16, 
philosophi .., nec ii quidew contemptissimi, sed 
ı. acati; D II, 150. Polybius, bonus auctor i.; 
0 ID, 118. i. .. versutum et callidum factum 
Solonis; 0 1, 108. L. .. Philippus Q. f., magno 
vir ingenio i.que olarus; Ol, 59. iis rebus ... 
boe i. consentaneum (est); A I, 11. C. Tria- 
rius, i. gravis et doctus adulescens; F I, 13. 
Ponticus Heraclides, vir doctus i.; TV,8 duas 
.. (paxtes) ... i. (animal) amplectitur, animum et 
ee FIL33 L. .. Tarutius Firmanus, ... 
i ldaicis |] Chaldasicis || rationibus erudi- 
tus; DIL, 98. posten a magno homine et i. eru- 
dito, Panaetio (tractata aunt); L II, 14 homo 
i, ingenuus et gravis, ... Panuetius; F IV, 28. 
f. doetus; FI, 13. illud vero minime consectarium, 
sed i. hebes; F IV, 50. ingenuus: j. grarvis, 
iı magna diseensio est: N I, 2. Democritus, vir 
magnus i.; N I,120. T. Munlius is est, qui .. 
us vir i.; O III, 112. aceipite ... orationem 
Archytae .., magni i. et praeclari viri; C 39, i. 
.. (reprehensio Äntiochi) est nobilis; A II, 111. 
Alcıdamas .., rhetor antiquus i. nobilis; TI, 116. 
qui (Crantor) in nostra Academia vel i. fuit no- 
bilis; T II, 12, qui (acupenser) ... est piscis 

. ij. nobilis; Fa fr 5. Xenocratem .., nobilem 
i. philosophum; R I, 3. qui (Brutus) iuris civilis 
i, peritus fuit; O II, 50. praecolarus: f. ma- 
gaus; C 89. versutus: j. callidus. 

b. #bverb: superiores definitiones erant Sphaeri, 
hominis in primis bene definientis; T IV. 58. 

e. Pronomina: placet omnibus fere mihique 
ipsi in primis deos esse; N I, 62. nostrae .. legis 
interpretes ... hoc intell £ ij. sepulchrorum 
magnificentiam esse minuendam; L 11,62. respon- 
dentur et alia et hoc j.: »proveniebant ..;« c b 
mults in vestro |jnostro || collegio prasclara, sed 
boc, de quo agıimus, i., quod ... principatum 
tenet; C 64. quamguam utriusque cum multa 
non probo, tum illud i., quod ... disseruerunt; 
FI, 18. cuius (Xenophontis) i. laudabat illud, 
quod diceret ..; T II, 62. i. meditemur illud, ut 
... 88 .. praebeat; T II, 65. scitis, quae sequan- 
tur, et illa i.: »o pater ..!e TIII, 44. nonne cum 
multa alia mirabilis, tum illud i.? DJ, 16. in 
quibus (artibus) ea numeretur i., quae est vivendi 
ars; F IV, 16. (Scipio) salutavit ... Spurium 
Mummium, quem ji. diligebat; R I, 18. 

d. Subftantiva: hoc ... vos negatis, Antio- 
chus in primis; A II, 118. i. ... Cato noster in 
horum librorum numero ponendus est; D II, 3. 
quol i. Carneades quaerere solebat; DI, 9. f. fa- 
miliaris. pater. quo minus et ceterarum rerum 
eti.agrı colendi studis teneamus usque ad 
ultimum tempus senectutis; C 60, natura ... 
ingenerat .. ji. praecipuum quendam amorem in 
08, qui procreati sunt | [ingenerat ... procreati 
sant] ||; O I, 12. eius (Draconis) cum totius est 
hsitj praeclars species, tum i. aspicienda ent 

ra capitis atque ardor oculorum; N II, 107. 
solebam .. Seipionem, Catonem, Laeliun, postrum 
vero i. avum cogitare; F V,2. ut prodesse veli- 
mus ...i. .. docendo rationibusque prudentiae 
tradendis; F II, 65. dubitationem ad rem 


283 


in (abl.) 


publicam adeundi i. debui tollere; R I, 12. legi- 
mus ... Pansetium, multos alios i.que familia- 
rem nostrum Posidonium; FI,6. figura: f. ar- 
dor. (vita beata) iustitism, temperantiam j.que 
fortitudinem, magnitudinem animi, patientiam 
prosecuta; T V, 80. i. .. hominis est propria 
veri inquisitio atque investigatio; O 1, 13. 
desunt omnino ei populo multa, qui sub rege est, 
i.que libertas; R II, 43, magnitudo: f. forti- 
tudo. medicus i..., quod erit ei persapectum in 
arte, non ita proponet ..; Fa 15. P neretge 
f. fortitudo. quod et ipse hominem diligebam et 
i. patri meo Paulo probatum et carum fuisse 
cognoveram; R I, 233. rationibus tradendis: 
i. ae: quo in genere est i. senectus; C4. 

e. Säge: in primis .. reperiebant esse in iis 
(animi bonis) iustitiae semina; F IV, 17. nos... 
omnes omnis ad huius adulescentiam conferamus, 
i.que ut aliquid suorum stadiorum philosophiae 
quoque impertiat; F V, 6. ij... refutetur ac 
reiciatur Philocteteus ille elamor; TIL, 55. i, 
quo quisque animo, studio, benivolentia fecerit, 
ponderandum est; O 1,49. i. .. constituendum 
est, quos nos ... esse velimus; OÖ I, 117. videat 
i., quibus de rebus loquatur; Ol, 134. i... pro- 
videat, ne sermo vitium aliquod indicet inesse in 
moribus; O I, 134. omnis ratio atque institutio 
vitae adiumenta hominum desiderat, i.que ut ha- 
beat ..; O I, 89. i. .. videndum erit ei, qui 
rem publicam administrabit, ut suum quisque te- 
neat; O II, 73. i. .. operam dabunt | dab. op. ||, 
ut ... suum gquisque teneat; O II, 85. 

Vv. @flipfen: in ar a ee one) facetum 
illud Bionis, perinde ..; III, 6%. sapientiae 
studium vetus id quidem in nostris, sed tamen ..; 
TIV,5. sed in illo (Africano) alia maiora; O II, 
76. quid si haec paris in utroque? 0 I, 90. 
maxuma autem culpa in eo, qui et veritatem 
aspernatur et in fraudem obsequio inpellitur; Lae 
98. vgl. alq re; N I, 97. at mores ın utroque 
dispares; N 1,97. sed de hoc loco plura in aliis, 
nunc hactenus; D II, 76. in omnibus summa com- 
munis, et quidem non solum in animalibus, sed 
etiam in rebue omnibus iis, quas natura alit; F 
V, 26. ergo haec in animis; F II. 113. in ar- 
bitrio rei uxoriae MELIUS AEQUIUS; O IU, 61. 
quartus (Apollo) in Arcadia; N Ill, 57. extre- 
mum autem praeceptum in beneficiis operaque 
danda, ne ..; O Il, 71. an omnia emendata in 
illis (dis)? N 1, 80. atque ille (Ulixes) non in- 
moderate magno in dolore: »retinete!« T II, 50. 
idem (Ennius) in Epicharmo: »nam videbar som- 
niare ıned ego esse mortuume; AI51. in Epi- 
taphio quo mode idem (Socrates)? T V, 36. et 
in mare | mari|| et in fewina commiscendoram 
corporum mirae libidines; N II, 128. tres (sunt 
fines), in quibus honestas cum aliqua acoessione; 
FII,35. ut quibusdam in formulis EA RES AGE- 
TUR; F II, 3. non enim, ut tu Velleius, quocum- 

ue veneris, sic idem in Italia Volcanus, idem in 

ispanin; 1,84. si nihil in eo (homine), 
quod ||in eo; in quo || perficiendum est, praeter 
motum ingenii quendam; F IV,35. quiotus (Her- 
eules) in Tadin; N III, 42. Italia: |. Hispania. 
unde in laboribus et periculis fortitudo? R 1, 2, 
dices: quid in pace, quid domi, quid in lectulo? 
T II, 60. et haec quidem in primo libro de na- 
tura deorum; N 1,41. in quo (libro) multa prae- 
clare, illud absurde; O Il, 56. mare: j. femina, 
atque haec in moribus; O 1,46. opera danda: 
j. beneficiis. in orationibus autem multa, sed 
inepta elatio, summa inpudentia ||} multas ine- 
ptus datio summaın inpudentiam ||; LI, 7. vis 
enim maior in illis (orationibus) dicendi; O I, 3. 
»tum gelidum valido de pectore frigus anhelans 

36* 


in (abl.) 


284 inanis 


corpore semifero magno Üapricornus in orbe«; 
N 112. pace: f. lectule. periculis: f. Ia- 
boribus. deinde nominum non magnus numerus 
ne in pontificiis quidem nastris; N ], 84. ex 
hoc ille animus in proeliis paratus ad volnera; 
TU, 37, sed haec in pueris; F V,62. rebus: 
f. animalibus. hinc ... in nostra re publica 
non solum seditiones, sed etiam pestifera bella 
civilia; O I, 86. at in eo rege, qui urbem con- 
didit, non item; O III, 40, quid in levioribus 
studiis, sed tamen acutis? C 50. unde est hoc 
contritum vetustate proverbium: „quicum in te- 
nebris*? FII,52. atque id in multis (verbis); 
A], 25. et tamen in ıllis veteribus nostris ... 
multa admista ex intima philosophia; AI, 8. 
inde in vicinia nostra Averni lacus, »unde ani- 
mae excitantur«; T I, 37. an hoc usque quaque, 
aliter in vita? F V, 91, sed cum in agendo 
multa populariter, tum illud male; O I, 73. 

VI. Züden: } malcho in opera adfixa; A fr 17, 
ut ne in omnium quidem rerum aflluentia ... *; 
R 1, 39 


inaequabilis, ungleihmäßig: quod (Ar- 
chimedes) excogitasset, quem ad modum in dis- 
simillimis motibus inaequabiles et varios cursus 
servaret una conversio; R I, 22. 


inaestimabilis, nist jhäßenswert: 
aestimabile esse dieunt ... id, quod ..., contra- 
» RER, quod sit superiori contrarium ; 
0, 20. 


inambulo, umbergehen: algs: qui erant 
cum Aristotele, Peripatetici dicti sunt, quia dispu- 
tabant inambulantes in Lycio; A I, 17. cum 
(Seipio) paululum inambulavisset in porticu; RI, 
18. non longe » tuis aedibus inambulans post 
excessum suum Romulus; L I, 8. nos inter has 
procerissimas populos in viridi opacaque ripa in- 
ambulantes, tum autem residentes; L I, 15. 


inanimus, unbefelt, Ieblos: A. algd: 
inanimum est .. omne, quod pulsu agitatur ex- 
terno; TI, 54 R VI, 28. ut hie primo aspectu 
inanimum quiddam sensuque vacuum se putat 
cernere, ...8ic..; N11,90. partim sunt inanima, 
ut aurum, argentum, ut ea, quae gignuntur @ 
terra, ut alia generis eiusdem, partim animalia; 
OI,11. ea .. ipsa, quae inanima diximus, ple- 
raque sunt hominum operis effecta; O II, 12. nec 
.. in hoc, quod est auimal, sed in iis etiam, quae 
sunt inanima, consuetudo valet; Lae 68, quae 
(sollertia) efhicit, ut, inanima quae sint, virere et 
spirare videantur; fr V, 20. 

argentum, aurum: f. algd; O II, 11. 

genus: quae .. (esset) cuiusque generis vel 
inanimi vel animantis vel muti ur Wire origo ; 

r 

natura: sive (est) inanima natura sive neces- 
sitas ... haec pulcherrima opera efliciens; N Il, 76. 

quadrupes: — ... eviscerata, inanima, 
cum animali sono«; D Il, 1383, 

res: (Zeno) rebus inanimis atque mutis per 
quandam significationem haec docet tributa no- 
mina; N 1,86. eos .. (deos) aut beluarum no- 
mine appellas ... aut rerum inanimarum, ut Argo, 
ut Aram, ut Coronam; N III, 40. qui fructus ... 
ex rebus jis, quae sint jJsunt |] inanimae, perci- 
piantur; O II, 14. quae in rebus inanimis quae- 
que in usu et ||[usu et]|| tractatione beluarum 
fiunt utiliter ad hominum vitam; O I, 17. quid 
.. tam absurdum quam delectari multis inanimis 
sag wen || rebus, ... animante ... non adımo- 
um delectari? Las 49, 


B, L intersum inter: cum inter inanimum et 
animal hoc maxime intersit, quod animal agit 
aliquid; A DU, 87. 

loquor de: tamquam de inanimo aliquo lo- 
quantur; F IV, 36. 

ll. incendia, al. ab: fortuna .. casus rariores 
habet, primum ab inanimis procellas, tempestates, 
naufragia, ruinas, incendia, deinde a bestiis ictus, 
morsus, impetus; O II, 19, 


inanis, leer, gehaltlos, jecleulos, nichtig, ver- 
geblih: A. bei Subftantiven: algs: inanem 
redire turpissimum est (te) dedecorantem et urbis 
auctoritatem et magistri; O IH, 6. quamvis illa. 
(arca) sit plena, dum te inanem videbo, divitem 
non putabo; P 44. 

alqgd: tune .. inane quicquam putes esse, cum 
ita completa et conferta sint omnia, ut ..? AU, 
125. cum prassertim ipse quoque animus non 
inane nescio quid sit, ... sed in quodam genere 
corporis; F IV, 36. ille inania: »ipse summis 
saxıs fixus nsperis, evisceratus; T IL, 107. illud 
vero perquam inane: »neque sepulcrum, quo reci- 
piat, ee portum corporis;« T I, 107. in qua 
(diecriptione corporis partium) nihil inane, nıhil 
sine causa, nihil supervacaneum est; N 1,92. alter 
(coniector) praegnantem || praegnatem || (matro- 
nam) esse dixit; nam inane obsignari nihil solere; 
Dil, 145. quibus (physieis) inane esse nihil pla- 
cet; Fa 24. honores ... quam multi ita contem- 
_ ut nihil inanius, nihil esse levius existiment! 

86 


aegritudo: quod (aegritudo) inanis sit, quod 
frustra suscipiatur; T IL, 82, 

alacritas: insnis alaeritas, id est laetitia 
ra (non multum differt ab amentis); T IV, 
6. 


corpus: ebur ex inani corpore extractum haud 
satis castum donum deo; L II, 45. 

cupiditates: inanium cupiditatum nec 
modus ullus nee finis inveniri potest; F 1, 46 (45). 
quae (cupiditates) .. inanes sunt, iis parendum 
non est; FI, 593. animi .. morbi aunt cupidita- 
tes immensae et inanes divitiarum, gloriae; FI, 
59. duo genera cupiditatum, naturales et inanes; 
F II, 26. quod (cupiditates) essent plane inanes 
neque necessitatem ımodo, sed ne naturam quidem 
attingerent; T V, 983. 

laetitia: inani .. laetitia exultans et temere 
gestiens; T V, 16. 

motus: omnem .. talem conformationem animi 
ceteri philosophi motum inanem voeant; N I, 105. 
eum motum animi dico esse inanem; N I, 106. 


nomen: honesti inane nomen esse, voluptatem 
esse summum bonum; A Il, 71. nihil esse om- 
u GERMAN, et hoc esse nomen totum inane; 

, 21 

ostentatio: quodsi qui simulatione et inani 
ostentatione ... stabilem se gloriam consequi 
posse rentur; O II, 48. 

religio: quod hominibus perturbatis inanem 
religionem timoremque deiecerat; R |, 

reprensio: ne reprensionem quidem vulgi ina- 
nem reformidans; F II, 7. 

res: [. inanimus, res; Lae 49. 

sollicitudines: (philosophia) medetur animis, 
inanes sollieitudines detrahit; T II, 11. 


sonus: cum (Epicurus) ... dieat .. nos im 
vocibus occupatos inanis sonos fundere; T V, 73. 
ut ... omne... id illi (philosophi) cassum quid- 
dam et inani vocis sono decoratum esse dicant; 
TV, 119. 

timor: in qua (superstitione) inest timor inania 
deorum; N I, 117, f. religio. 


a tng 


vası nt, cum vas inane dicimus, non ita loqui- 
mur, ub physiei, ... sic ..; Fa 24, 

verba: neque .. fAumine conturbor inanium 
verborum; N II, 1, 

visiones: ad has omnes visiones inanes An- 
tiochus ... permulta dieebat; A II, 49. 

visa; omnium .. inanium visorum una depulsio 
et; AU, 5l. sin vera visa divina sunt, false 
autem et inania humana; D II, 197. 

voluptas: idem ... si... nulla ecferatur animi 
inani voluptate; T V, 17. 

vox: nit eos voce inani sonare ., 
tellegere ..., quae eit aubicienda sententia; FI, 
48, si vellent voces inanis fundere; T II, 42. 
cam clamore paratis inanis fundere voces«; D 1, 


. neque in- 


B. alfein: I, 1. est: Leueippus plenum et ina- 
ne (dixit esse); A II, 118. quae (Epicurus) se- 
quitur, sunt tota Demoeriti, || Demoeriti. i atomi, 
inane, imagines, quae sfdnA« nominant; F 1, 21. 
.. inane, nihil esse individuum potest; N I, 


potest: f. est; N I, 68. 
2. sum: omnium, quae sint, naturam esse cor- 


pora et inane, quaeque his jiiis| accidant; N 11,82, 
U,1. dieo: (Epicurus) dieit eadem, atomos, ina- 
ne, imagines, infinitatem locorum innumerabili- 


tatemqie mundorum; N 1, 78, 

intericio: qui ris et levibus et hamatis 
uneinatiaque corporibus conoreta huec esse dicat 
interieeto inani; A Il, 121. quas (atomi) inter- 
ieeto inani cohaerescunt tamıen inter se; N I, 54. 

2. fero per: neque in illo inani, per quod 
ferator atomus, quicequam fuisse causae (dicis), 
cur ea non e regione ferretur; Fa 47. 

intersum inter: quis.... non ... sentit, quid 
intersit inter perspieua et inania? A II, 51. 

moveo per: de ipsa atomo diei potest, cum 
per inane moveatur gravitate et pondere, sine 
causa moreri; Fa 24. 

sum in: f. fero per. III. 
‚U. in: ille (Democritus) atomos ... censet in 
infinito inani, in quo nihil nec summum neo in- 
fmem nee medium nec intimum }ultimum || nec 
eıtremum sit, ita ferri, ut concursionibus inter se 
vohaerescant; F I, 17. 


inanitas, leerer Raum, Richtigkeit, Eitefleit: 
l. amputo, circumeido: amputata eircumcisa- 
que inanitate omni et errore; F I, 44, 

condemno: cuius (Pannetii).... sententia con- 
demnata mihi videtur esse inanitas ista verborum; 
F IV, 28. 

2. fero per: cum duo individua per inanitatem 
ferantur; Fa 18. 

versor in: veram .. illam honestatem expetens 
--. (optaumus quisque) in summa inanitate versa- 
tur; T II, 8 


inaniter, vergeblih, umäg, ohne Grund: 
commoveo: me ... ÖOedipodis ... species .. 
z—. inaniter scilicet, sed commorit tamen ; 

exsulto: cum .. inaniter et effuse animus ex- 
ultat, tum illa laetitia gestiens vel nimia diei 
potest; T IV, 13. 

moreo: cum sit incertum, vere inaniterne (ani- 
mus) movenatur || moveamur ||; A Il, 34. cum 
animi inaniter moveantur eodem modo rebus iis, 
quae nullae eint, ut iis, quae sint; A II, 47. 


inauditus, unerhört, unbelannt: algd: 
quibus (prudentissimis) haee inaudita non sint; P33, 

nomen: sei .,. Zenoni lieuit.... inauditum quo- 
que ei rei nomen imponere; F 5. 


Bet... 


incendo 


ratio: cum prudenter illi prineipes novam et 
inauditam ceteris gentibus interregni ineundi ra- 
tionem excogitaverunt; R IL, 23. 

sors: ista sors inaudita Graecis est; D II, 116. 

verba: dabitis .. profeeto, ut in rebus inusi- 
tatis ... utamur verbis interdum inauditis; A II, 24. 


inauro, bergolden: columnam: cum (Han- 
nibal) dubitaret, .. utrum oa (columna) solida 
esset an extrinsecus inaurata; D 1, 4 

pellem: quae est nominata »Argo, quia Argivi 
in ea delecti |] dilecti || viri vecti petebant pellem 
inauratam arietis«; T I, 45. 


inauspicato, one Anftellung von Aufpi- 
cien: quod (Ti. Gracchus) inauspicato pomerium 
transgressus osset; D I, 33, 


inb— ; imb— 


incallide, ungefsidt: in his .. tribus 
generibus, quoquo modo possunt, non incallide 
tergiversantur; O III, 118. 


inceautus, unvorfihtig, unbefonmen: algs: 
quae cum Cotta dixisset, tum Velleius; ne ego, 
inquit, incautus! N II, 1. 
ö .. incauti potius habendi sunt inprobi; 


incedo, einhergehen: alqs: illa deincepe: 
st incede, incede |]incedunt, incedunt N; adsunt, 
me expetunt«; A II, 89. »cacruleo incinctae an- 
gr nen circumstant cum ardentibus taedis«; 


belua: visam beluam ..., quacumque incederet, 
omnia arbusta ... pervertere; D I, 49 


incendium, Brand, Slut, Beuersbrunft: 
I. oritur: non duo Scipiones oriens incendium 
belli Punici secundi sanguine sno restinxissent, 
neo id excitatum maioribus copiis aut Q. Maximus 
enervavisset aut M. Marcellus contudisset aut a 
portis huius urbis avolsum P. Africanus compulis- 
set intra hostium moenia; R I, 1. 

I, 1. avello, al: f. L 

excito: hic amor Medeae quanta miseriarum 
excitavit incendial T IV, 69. f. I. . 

facio: } appellet inimicus |jexul non appelle- 
tur is, ... qui incendium fecerit? P 31. 

habeo: fortuna .. casus rariores habet, primum 
ab inanimis procellas, tempestates, naufragia, rui- 
nas, incendia, deinde .;; b II, 19. 

restinguo: f. I. 

vereor: {lex)incendium veretur + acerbum || ut 
arceatur|| vetat; L II, 61. 

2. effugio, fugio ex: si natus sis, quam pri- 
mum ||mori et|| tamquam ex incendio fugere 
Il effugere violentiam || fortunne; fr IX, 9. 

III. respectua: fugientibus .. mirabilem re- 
spectum incendiorum fore; D I, 68. 

IV, 1. amitti: quae (virtus) ... neque naufra- 
gio neque incendio amittitur; P 51. 

inflammari: quem cnpiditatum incendiis in- 
tg ... tanta laetitıa perfundi arbitramur? 

obvolvi: »adest, adest fax obvoluta sanguine 
atque incendio«; D I, 67. 

2. in: omitte .. lituum Romuli, quem in mari- 

mo incendio negas potuisse comburi; D II, 80. 


incendo, anzünden, erwärmen, entzünben, 
erregen: I. alge: j. II. algm; F IV, 7. 

stella: cum summa (stella) Saturni refrigeret, 
media Martis incendat; N II, 119. 

II. alqm: incendit ., eos, qui audiunt. — quid? 
ille inommdat? F IV, 7. beate.. vivendi cupiditate 





incendo 286 inchoo 
incensi omnes sumus; F V, 86. omnes .. incen- | varios incertosque casus famula fortunae est; T 
duntur ad stadia gloria; T I, 4. cum .. corporis | V, 2. Fors, in quo incerti casus significantur 
facibus inlammari soleamus ad omnis fere cupidita- | magis; L IL, 28. 


tes eoque magis incendi, quod..; TI,44. quae per- 
ferant ... laudis studiosi ‚glorine gratis, amore 
incensi eupiditatis; TV, tum Gracchus ... 
incensus ira: „itane vero?* NII,11. quibus (ora- 
torlis studiis) etiam te incendi, quamqvam fla- 
grantissumum acceperam; Fa 3. ut me sic audia- 
tie, ... ut unum e togatis ... studio .. discendi 
a pueritis incensum; R I, 86, ubidines) ad omne 
facinus inpellunt eos, quos inlecebris suis incen- 
derunt; R VI, 1. incensus Canius cupiditate oon- 
tendit a Pytbio, ut venderet; O 11, 59. 

aedes: privatorum domos, nedes sacras incen- 
disti; P 30, 

elassem: classem Lacedaemoniorum .. 
incendi posse; O III, 49. 

domos: f. aedes. 

homines: homines ... Romanos instituto Ro- 
muli bellicis studiis ut vidit incensos; R IL, 25. 

iram: ut auditoris iram oratoris incendat actio; 
T IV, 48. 

lunam: huius (solis) hanc lustrationem eiusdem 
— radiis menstruo spatio luna complet; N I, 
87. 

odores: incendes odores et I 
redimiri iubebis? T III, 43. incen 
Tv, 62. 

onerarias: 
tes; D I, 69. 

philosophiam: haec .. pulchritudo ... philo- 
ar cognitionis cupiditate incensam excitavit; 


. elam 


odores || sertis 
ebantur odores; 


quas (onerarias) incenderant mili- 


populum: non Batiaris eum (populum) libertate, 
sed incenderis cupiditate libertatis; RI, 50. ali- 
quando incenditur. — et quidem saepe 
sedatur; 4. 

scutellam: hedychri incendamus scutellam; 
T II, 46 

studium: cogitatio de vi et natura deorum 
studium incendit illius (mentis) aeternitatem 
|| aeternitatis || imitandi; T V, 70. 

uRIEDIuN: qui tabularium incenderit; N 
II, 


inceptio, Beginnen; quod nulla fuerit 
u zn inito tam praeclari operis inceptio; 
9. 


incertus, unficher, zweifelhaft, ungewiß: 
A algd: nec ea, quae incerta permanent, inventa 
esse possunt; A II, 26. si ea, quas disputentur 
II dieputent ||, vera 'sint, tum omnisa fore incerts; 
A Il, 32. qui eliam queruntur, quod eos insimu- 
lemus omnia incerta dicere; A II, 32. quo omnia 
sic incerta dicunt, ut, stellarum numerus par an 
impar sit; A II, 32. cum sit incertum, vere ina- 
niterne (animus) moveatur ||moveamur |]; A II, 
34. ne hoc quidem cernunt, omnia se reddere in- 
certa; A II, 54. ea dico incerta, quae dänl« 
Graeci; A Il, 54. (sapiens) non metuit, ne con- 
fundere omnia videatur et incerta reddere; AU, 
110. »incerta haec si tu postules ratione certa 
facere«s; T IV, 76. quid est tam -— quam 
talorum iactus? D L 121. cum ... ue con- 
iectura ... quiequam sit incertius; D 1, 147. 
ut ceteri alia certa, alia incerta esse dicunt, sic . 
01,7. moriendum .. certe est, et |jet id N, in- 
certum an hoc ipso die; C 74. illa .. superiora 
caduca et incerta; Lae 20. quia semper, quid fu- 
turum sit, incertum eat; fr Y 83. 

avis: omnibus avi incerta; fr IV, 3. 
 casus: Ir (mors) propter incertos casus cotidie 
imminet; T I, 91. sin autem virtus subieeta sub 


commendatio: prima illa commendatio ... 
incerta et obscura est; F V, 41. 

dominatus: quod esrum ia videatur ei 

.. incertus dominatus; R I 

institutio: hanc initio ai confusam 
(animal) habet et incertam; F V, 24. 

5 ae cum Academieis incerts luctatio est; 
1, 43 

possessiones: quonism (inprobi et avari) in- 
DER »tque in casu positas possessiones habent; 
P5 

res: prudenter .. Academicos a rebus incertis 
adsensionem cohbibuisse; N I, 1. de rebus et ob- 
scuris et incertis ad Apollinem censeo referandum ; 
D I, 122. quid .. minus a physicis diei debet 

uam ze. certi significari rebus incertis? 
d quamquam Ennius recte: »amicus certus 
in re Eu cemitur«; Lae 64. 

status: vel rex aequus ... vel delecti... cives 
vel ipse populus ... posse videtur aliquo esse 
non incerto statu; R I, 4 

via: habet .. ipsa incertam et Tage viam 
|| certam et definitam viam ||; fr V, 

visa: incidit (animus) in visa A et incerta ; 
D 11, 128. 

B, 1, habeo: quid... stultius quam incerta pro 
certis habere, falsa pro veris? © 68. 

2. intersum inter: quantum .. intersit inter 
incertum et id, vr percipi non possit, docere 
eonantur; A II, 

sum in: in incertis 
I, 110 
incessußs, Gang: I. tenet: status inces- 
sus, sessio accubitio ... teneat || teneant || illud 
decorum; O I, 128. 


I. fin 0: N gel vultum tibi, si incessum fin- 
geres; F 


Incostum, Unzudt, Blutfhande: 1. dico: 


.. nmihil est probabile; A 


stupra dieco et corruptelas et adulteris, incesta 
denique; T IV, 75. 

sancio; »incestum pontifices supremo supplicio 
sanciunto«; L II, 22 

2. disp uto de: de periuriis, de incesto nihil 
sane hoc asldai loco disputandum est; L IL, 41. 


incestus, Biutigande: repete ... poste- 
riora, de incestu rogstione Peducaea; N III, 74. 


incho0 (incoho), anfangen, beginnen, Begrün- 
den: I. exordium: »neve inde navis inchoandi 
linchoandae || exordium coepisset |] cepisset || «; 

‘a 35. 

II. alqd: in qua (philosophia) quod inchoatum 
est neque absolutum, progressio quaedam ad vir- 
tutem LEPIREN A 1,20. inchoste persequimur; 
FV, expediri, quae restant, vix poterunt, si 
hoc ae reliqueris; RI, 55. eadem .. cum 
accepisset homines inconditis vocibus inchoatum 
en | quiddam et confusum sonantes; 


animantia: sunt .. omnia (animantia) in 
quaedam genera partita aut inchoata nulla ex 
[Pe perfecta; Ti 11. 

animum: animum (deus) haud its, ut modo 
| Iocuti sumus, tum denique, cum corpus ei effe- 
cisset, inchoavit; Ti 21. 

cognitionem, contemplationem: cognitio 
contemplatioque |rerum | naturae manca quo- 
dam modo atque inchoata sit; O I, 139, 

fundamenta: f. intellegentiam; L I, 26. 





inchoo 


hominem: non .. ipss (sapientia) genuit ho- 

minem, accepit » natura inchoatum; FIV, 34, 
em .. hominem natura inchoavit? F IV, 35. 

intellegentiam: rernm plurimarım obscuras 
nec satis * intellegentias inchoavit |] enudarit, 
al.|| quasi fundaments quaedam scientine; L 1, 
26. quorum ex prima et inchoata intellegentin 
genera (natura) cognovit; L I, 27. quae .. in 
animis inprimuntur ... inchoatae intellegentiae, 
similiter in omnibus inprimuntar; L I, 30. 

mundum: ita a principio inchoatum esse mun- 
dum, ut certis rebus certa signa praecurrerent; 
D 1, 118. 

naturas: si a primis inchostisque naturis ad 
ultimas perfectasque volumus procedere; N II, 33. 

navem: f. I, 

offieium: quoniam .. id est perfectum oflicium, 
erit etiam inchoatum; F II, 59. hoc .. inchoati 
euiusdam oflicii est, non perfecti; F IV, 15. 

opus: quoniam operi inchoato, prope tamen 
absoluto tamquam fastigium inponimus; O III, 33. 

partem: qui (pictor) in Coa Venere eam par- 
tem, quam Apelles inchoatam reliquisset, absol- 
ae . in 

ilosophiam: philosophiam .. 

nt, R 1, 9. ’ ? 

rem: erät... dificile rem tantam tamque prae- 
claram inchoatam relinquere; NI,56. ut ||} et|! 
communis intellegentia nobis notas res eflicit ens- 
que in animis nostris inchoavit; L I, 44. 

signum: ut Phidias ... potest ab alio inchoa- 
tum (signum) accipere et absolvere; F IV, 34. 

vim: ut (naturne vis) u a posait longius, 
per se sit tantum inchoata; F V, 43. 

rirtutem: virtutem ipsam (natura) inchoarvit, 
nibil amplius; F V, 59. 


incido, pineinfallen, falen, hineingeraten, 
trefien, ftoßen, eintreten: I. mmperfänlich : 1. allein: 
non nasci longe optimum nec in hos scopulos in- 
eidere vitae; fr x 2. 

2. ut: cum inciderit, ut id apte fieri possit; F 
I, 7. rel ut non idem expediret, incidere saepe, 
rel ut de re poublica non idem sentiretur; Lae 38. 
vgl. IT. res; Lae 75. 

I. mit Subject: algs: incidebat in eius modi 
visum, quod pereipi non posset; A Il, 84. quod 
inciderint in inculta qu m et horrida, de malis 


multis locis 


Graecis Latine seripta deterius; F I,8. ne... 
incidant in maiorem (dolorem); F1,48. numquam 
in tantas snlebras incidisset; F II, 80. in Aristo- 


nes vitia jet peccata || ineidemus et peccata; 

IV, 40. in Aristonem ineidunt; F IV, 78. non 
Dempeis) exercitu amisso nudus in aervorum 
rum et manus incidisset; T I, 86. quod cum 
exanclavisset omnes labores, tum incideret in mor- 
ti malum sempiternum; T I, 118. qui (Anaxar- 
chus) cum Cypri in manus Timocreontis |] Nieoer. |] 

is incidisset; T II, 52. dieit Callisthenem in- 
idisse in hominem summa potentia summaque 
fortuna, sed ignarum; T III, 21. id... ipsum 
dolendum esse dicebat, quod in tam crudelem ne- 
eesaitatem incidissemus; TIIL, 60, ne sobrius in 
riolentiam vinulentorum incidat; T V, 118. cum 
‚4, qui alia via 1 ger in hostium equitatum 
inciderunt; D I, 128, id neque, si fatum fuerat, 
(Deiotarus) effugisset nec, si non fuerat, in eum 
essum incidisset; D 11, 20. eos, qui nascuntur 
Inascantur j| eodem tempore, posse in dissimilis 
incidere naturas propter eaeli dissimilitudinem; 
D II, 938. ne ipse (Chrysippus) ineidat in Diodo- 
ram; Fa l5. eorum ego in libros incidi; L II, 32. 
sum in ımperiorum, honorum, gloriae cupiditatem 
inciderunt; OÖ I, 26. alterum [iustitiae genus] 
Asseguuntur, ... in alterum incidunt Jin altero 


287 


incido 


ern jgr O1L,3. quo impetrato in maximos 
luctus ineidit; O I, 32. ne ... in morositatem 
inutilem et odiosam incidamus; Ol, 38. ai cave- 
bimus, ne in perturbationes atque exanimationes 
ineidamus; OÖ I, 131. in has clades incidimus; 
O1, 29. si... annis aliquot post inciderit in 
eundem morbum; O IIl, 92, memini ... in eom 
sermonem illum (Scaevolam) ineidere, qune ..; 
Lae 2. tum Scaerola cum in eam ipsam mentio- 
nem incidisset; Lae 3. quodsi qui longius in 
amicitia provecti essent, tamen eaepe labefactari, 
si in honorie contentionem incidissent; Lae 84. 
cum in praedonum Etruscoram manus incidissent ; 
fr V, 95. 
alqd: cum aliquid huius modi inciderat; A II, 
98. quodeumgque in mentem incideret; F IV, 48, 
si quid incidit, (araneolae) arripiunt idque consu- 
munt; N II, 123. si quid in eam (asperam arte- 
riam) cibi forte incidisset; N II, 136. palpebrae 
. aptissime factae et ad claudendas pupaulas, 
ne quid incideret, et ad aperiendas; N II, 142. 
quibus (pilis) .. apertis oculis, si quid incideret, 
repelleretur; N II, 143. ut en ||eam (repugnan- 
tiam)|| sine errore diiudicaremas, si quando in- 
eidissent |jineidisset ||; O III, 34. f, malum. 
adulescentes: facilius in morbos incidunt 
adulescentes; C 67. 
nen: quod ingeniosi, ut aes Corinthium in aeru- 
ginem, sie illi in morbum et incidunt tardius et 
recreantur ocius, hebetes non item; T IV, 82. 
netas: tun .. aetas incidit in id bellum; O II, 


animus: incidit (animus) in visa varia et in- 
certa; D Il, 128, 

bestine: (bestiae) in perturbationes non inci- 
dunt; T IV, 31. 

boni: si (boni) in eius modi amieitias ignari 
casu aliquo ineiderint; Lae 42. 

easus: si qui eins modi forte casıs inciderit, 
ut id faciendum sit; F II, 68 

causa: nostra .. causa, quae ... incidit in 
tribuniciam potestatem; L III, 25. incidunt mul- 
tae saepe causae; OÖ III, 40, incidunt ... sanepe 
causae, cum repugnare utilitas honestati videatur; 
O III, 50 

comparatio, contentio: eorum .. ipsorum, 
quae hönesta sunt, potest incidere saepe conten- 
tio et comparatio; Ö I, 152. 

ferae: suntne .. insidiae tendere plagas ...? 
i 2 | ferae nullo insequente saepe ineidunt; 

imagines: omnium |] hominum || in me inci- 
dere imagines, Homeri, Archilochi, Romuli ..; 
N 1, 107. 

ingeniosi: f. aes. 

ingenium: ut moleste ferrem tantum ingenium 
... in tam leves, ne dicam in tam ineptas senten- 
tias ineidisse; N 1, 59. 

luns: tun ipsa (luna) incidens in umbram 
terrae ... interpositu interiectuque terrae repente 
deficit; N II, 108. ex quo ... incideret luna tum 
in eam metam, quae esset umbra terrae, cum sol 
e regione *; R I, 22, e 

malum: nihil posse mali imeidere sapienti; 
F II, 29. 

obiurgntiones: obiurgationes etiam non num- 
quam incidunt necessariae; O I, 186. 

repugnantia: f. algd; O III, 34. 

res: quae res tandem inciderat? inquit Philos. 
tum ille (Scipio): de solibus istis duobus; RI, 17. 
saepe incidunt magnae res, ut discedendum sit ab 
amicia; Lae 75. 

res publica: utinam res publica ... nee in 
homines non tam commutandarum quam everten- 
darum rerum cupidos incidisset! O I1, 3. 


incido 288 


sapiens: si ista mala sunt |[sint |], in quae 
potest incidere iens; F V, 81. si sapiens in 
segritudinem inceidere posset, posset etiam in 
misericordiam, posset in invideutiam; T II, 20, 

yazum: quid mirum .. ex spelunca saxum in 
crura eius (Icadii praedonis) incidisse? Fa 6, 

semen: si (semen) inciderit in ooncipientem 
eonprendentemque naturam; N 14, 81. 

sententize: quod (sententiae Pyrrhonis, Ari- 
stonis, Erilli) in hune orbeın, e. circumscripsi- 
mus, incidere non possunt; F V, 23. 

tempora: quia non numquam eius modi tem- 
pora incidunt, ut ... quaerat; F I, 32. incidunt 
saepe tempora, cum ea... commutantur; O 1,31. 


incido, einihneiden, zerteilen, fondern, ein- 
ei alqd: qui ee) incidi iussit in 

usto: »haec habeo ..;« T V, 101. quae (figura) 
nihil incisum angulis, nihil anfractibus, nibil emi- 
nena, nihil Jacunosum (habere potest); N II, 47, 
ut (id) baberet ... nihil ineisum angulis, nihil 
anfractibus; Ti 17. 
R el notum est carınen incisum in sepulero; 

laudem: unde ., esset illa laws in summorum 
imperatorum incisa monimentis? R IIl, 24. quod 
capist Iaudem mortui incisam ne plus quattuor 
herois versibus; L II, 68. 

nervos: Zeno .. nullo modo is erat, qui, ut 
Theophrastus, nervos virtutis incideret |]incide- 
ritjl; A 1,35. aiquidem illa severa Lacedaemo 
nervos iussit, quos ||quo]| plures quam septem 
haberet, in Timothei Adibus incidi; L II, 89. 

pulmonem: quid .. habet haruspex, cur pulmo 
incisus ... dirimat tempus? D I, 85. 

voces: incidit has (voces) et distinxit in partis; 
R II, 3. 


ineingo, umgürten: s»cneruleo ineinetae 


angui incedunt, circumstant cam ardentibus tae- 
disje A 89, 


incipio, anfangen, beginnen: I. abfolut: 
1, ratio; ut ineipiendi ratio fuerit, ita sit desi- 
nendi modus; OÖ 1], 135 

2. verbal: qui (Aratus) magnis de rebus dieere 
exordiens a love ineipiendum putat; R I, 56. 

I. mit Infinitiv: quod (initium) sapientia, 
cum quid agere incipiat, uatur; A II, 24. 
(animal) sensim incipit progredi seseque agno- 
scere et intellegere, quam ob causam habeat 
eum ... animi appetitum; F V,24. ut ne quando 
smäre inciperemus eum, queın aliquando odisse 
possemus; 60. incipiunt .. (parvi) conm- 
mentari aliquid et discere; F V, 42. equidem 
huic incipio sententiae diffidere interdum 
et bumani generis imbecillitatem fragilitatemque 
extimescere; T V, 3. ut ne nimis cito diligere 
ineipiant neve non dignos; Lae 78. discere: f. 
commentari. quae cum (animal) leviter agnovit, 
tum ({jtune || discernere incipit; F H, 88. 
quae (ratio) non tum denique incipit lex esse, 
quom scripta est, sed tum, quom orta est; L II, 
10. quo tempore incipiat sepulchrum esse et re- 
ligione teneatur; L Il, 55. extimescere: f. dif- 
üdere. mp idem contingit insanis, ut .. inei- 
pientes furere sentiant; AI, 52. tum .. bella 
gerere nostri duces incipiunt, cum auspicia po- 
suerunt; N 11, 9, tum incipiat aliis imperare, 
cum ipse improbissimis dominis, dedecorı ac tur- 
pitudini, parere desierit; P 33. in qua (selectione) 
rar inesse incipit et intellegi, quid sit ..; 

II, 20. intellegi: f. agnoscere, inesse. in- 
eipit labi, deinde ilico desinit: »operite ..;« 
T I, 50. in jis animantibus, quas lacte aluntur, 


“.. 


ee | 


ineito 
omnis fere cibus matrum lactescere incipit; 
N II, 128, revertitur (Chrysippus) ad cylindrum 
et ad turbinem suum, quae moveri incipere 
nisi pulsa non possunt; Fa 42. ex quo | 
quogue (cives) incipiunt neglegere; RI,67. ut 
homines mortem vel optare incipiant vel certe 
timere desistant; TI, 117. progredi: j. agno- 
scere. tum eu sequi ineipimus, ad quae nati 
sumus; F V, 41. ut hie ... signis certioribus, 
quale sit id, de quo dubitaverat, incipit suspi- 
cari; N II, 90. 


ineitatio, Erregung, Bewegung: L sum: 
est .. (poöma) magis artis et diligentiae quam 
incitationis et motus; D II, 111. 

ll. divinare: Priamus nonne et Helenum . 
et Cussandram .. divinantes habebat, alterum 
auguriis, alteram wmentis incitatione et perimnotione 
divina? D I, 89. 

ferri: qui (sol) tanta incitatione fertur, ut, 
celeritas eius quanta sit, ne cogitari quidem pos- 
sit; A U, 82. 


incito, antreiben, erregen, aufregen, reizen, 
begeiftern, part. jdmell: I. ratio: impellit (ratio) 
rursum et ineitat ad conspiciendas totaque mente 
contreetandas varias voluptates; T III, 33. 

HI. algm: ii... ad serrandum genus hominum 
natura incitantur; Fl, 66. quos.... nullae libi- 
dines incitant; T V, 16. terrae vis Pythiam Del- 
phis incitabat, naturae Sibyllam; D I, 79. ü... 
ardore aliquo inflammati atque incitati; DI, 114. 
qui sono quodam vocum et giis cantibus in- 
eitantur; D I, 114. quo (anhelitu terrae) Pythia 
mente incitata oracla |joracula |] ederet; D II, 
117. quoniam ... ad hanc voluptatem ipsius na- 
turae stimulis ineitamor; R I, 3. (vis sonorum) 
et incitat languentes et languefacit exeitatos; L 
II, 38, Sulla .. acerbiore odio incitatus, quam 
si tam sapiens fuisset, quam fuit vehemens; LA, 
56. aut ıra aut aliqua perturbatione incitatus; 
O 1, 28. vel morbo in omnes vel repentino quo- 
dam quasi vento impetu animi incitati; O 1, 49. 
(Archytas) fingere aniımo iubebat tanta ineitatum 
aliquem voluptate corporis, quanta percipi posset 
maxima; C 4l. 

enimum: animus pertarbatus et incitatus nee 
cohibere se potest nec, quo loco vult, insistere; 
TıIV,4l. cum duobus modis animi sine ratione 
et scientia motu ipsi sao soluto et libero incita- 
rentur, uno furente || furentes ||, altero sommiante 
Ilsomniantes ||; DI,4. cum (animi hominum) ... 
mente permoti per se ipsi liberi || f liberi, libere |] 
ineitati |} [ineitati] || moventur; D IL, 129. si aut 
furore divino incitatus animus aut somno relaxa- 
tus solute moveatur ac libere; D II, 100. 

caelum: eum (mundum deus) ... caelo .. 
solivago et volubili et in orbem incitato conplexus 
est; Ti 20. . 

conversionem: hie .. tantus est totius 
mundi incitatissima conversione sonitus, ut ..; 
R VI, 19. j 

corpus: quod .. in nostro corpore si minima 
ex parte } significetur || sic incitetur ||, molestum 
eit; N I, 24. 

eupiditatem: f. libidinem; T IV, 12. 

cursum: qui (Decii) ad voluntariam mortem 
eursum equorum incitaverunt; C 75. 

eqguum: imperatorem equo incitato se in ho- 
stem inmittentem; N III, 15. 

furias: f. perturbationes. er 

furorem: ipse Alcmaeo tuus ... nonne ibidem 
incitato furore: »unde haec Jamma oritur?« A II, 89. 

iactationes: iactationes .. animorum incitatas 
et impetu inconsiderato elatae; T V, 15, 


moi 


libidinem: quae a ratione aversa incitata est 
vehementius, ea libido est vel cupiditas effrenata; 
T IV, 12. cevius voluptatis || [rolaptatis] || aridae 
ibidines temere et ecfrenate ad potiendum inci- 
tarentur; U 39. 

motas: quarum (stellarum) motus tum incitan- 
tur, tum retardantur, snepe etiam insistunt; N I, 
108. nec..silentio tanti motus inciteri possunt; 
R VI, 18. 

meltitudinem: cum quibus (hominibus) ... 
confligere .. multitudine praesertim incitata mi- 
serum et periculosum sit; R I, 9. 

necessitatem: sive (est) inanima natura sive 
necessitas vi magna incitata haec pulcherrima 
opera eficiens; N II, 76. 

opifices: facile (opifices) contra vos incitabun- 
tar; A II, 144. 

perturbationes: quas (perturbationes) in vi- 
tam hominum stultitia quası quasdam furias in- 
mittit atque ineitat; 'T III, 25. 

physicos: isti physici raro admodum ... ex- 
clamant quasi mente ineitati ... abstruna esse 
omnis; A II, 14, 

plebem: non .. plebes incitata |i [ineitata] |] 
nostris rebus invıdit, sed vincula soluta sunt et 
serritia concitata Jincitata ||; L III, 25. 

opulum: si ... tribunieia .. vis in me po- 
von, sicut Gracchus in Laenatem, Satuminus 
in Metellum, incitasset; L III, 26. 
‚ servritia: f. plebem. 

statum: huic (temperantiae) inimiea intempe- 
rantia omnem animi statum inflammat, conturbat, 
meitat; T IV, 22. 

studium: deinde ad investigandam veritatem 
studio ineitato (is vir sit necesse est); T V, 68. 
quorum studio legendi meum scribendi studium 
rehementius in dies incitatur; D II, 5. 

vitia; quia (vitia) sunt in lubrico ineitataque 
semel proclivi labuntur; T IV, 42. 


incituß, fönel: »+ sicut [sic aut] ineiti 
atque alacres rostris perfremunt delphini«; N II, 89. 


inclinatio, Neigung, Abweihung, Ber- 
änderung: I. sunt: quae essent in re publica re- 
rum inclinationes et momenta temporum, quibus 
. moderandum, utcumque res postularet; F V, 

ü, 1. adhibeo: in us, cursus, accubitio, in- 
elinatio, aessio (erit Fr ve adhibenda deo); N I, 94. 

2. moderor: f. I. 

8. dico de: er ag ante de inolinatione 
somorum dixi; N I, 73. 

inelino, tiwenden, neigen, fid) neigen, wanfen: 
I. algs: »cum Danais inclinantibus summam rem 
perfecit«; T IV, 52, 

ne cum sciatis, quo quaeque res inclinet; R 
sententia: cum sententin senatus inclinaret 
ad pacem cum Pyrrho foedusque faciendum; C 16. 

I. algm: quam vellem .. te ad Stoicos incli- 
navisses! F Ill, 10 

aciem: »ubi fortuna Hectoris nostram acrem 
siem inclinatam —« et cetera explicat in dolore; 
TIL 39. 

‚diem; inclinato iam in postmeridianum tempus 
die; T ID, 7. 

genus: (rei publicae genus) inclinatum et quasi 
pronum ad perniciosissimum statum; R II, 47, 


Amelitus, berügmt: »iudicabit inclitum iu- 
dieinm inter deas tris aliquis«; D I, 114. 
includo, einihtießen, einiperren, umfdhließen, 
: alqgm; ita propter iniaustam dominatus 
I. 


289 


incognitus 


————— ee A — 


coupiditatem in carcerem quodam modo ipse se 
(Dionysius) incluserat; T V, 58. dum sumus in- 
clusi in bis oompagibus corporis; C 77. 

algd: ego ... hasc inclusa habebam; A I, 11, 

anımal: quia nondum omne animal in mundo 
intus incluserat; Ti 34. 

animum: non potuit animus baec in corpore 
inelusus adgnoscere; T I, 58. si iam tum, cum 
animus) erit inclasua in corpore, eminebit foras; 

VI, 29. (deus) intellegentiam in animo, animam 
inelusit in corpore; Ti 10 

avem: inclusa (avis) in cavea et fame eneota 
si in offam pultis invadit ]jinvasit|]; D II, 73. 

cealorem: omne .., quod virvit, ... id virik 
propter inclusum in eo ealorem; N II, ut in- 
tellegi facile possit in tantis illis umoribug esse 
inelusum calorem; N II, 26, 

causas: non inclusae (sunt causae) in rerum 
natura atque mundo; Fa 28. 

cupiditates: intus .. in animis inclusae (cu- 
piditates) inter se dissident; F I, 44. 

deum: deus inclasus corpore humano iam, non 
Cassandra loquitur; DI, 67. quod deos ... in- 
elusos parietibus contineri nefas esse duceret; R 
al I quod (templa) parietibus includerent deos; 

homines: inolusorum hominum gemitu mugie- 
bat taurus; R III, 42. 

intellegentiam: f. animum; Ti 10. 

loca: ex tortuosis locis et inclusis sons referun- 
tur ampliores; N II, 144. 

membra: quas ... (membra) intus incluss sunt; 
N II, 121. 

mentem: »aetheris aeterni suepta (mens divina) 
atque inclusa cavernis«; D 1, 17. 

opinationem: quam (opinationem) in omnis 
definitiones superiores inclusimus; T IV, 15. 

pinoteram: qui (pinoteres) ... in eandem 
com || -- (concham) cum se recepit, incoluditur; 

III, 63. 

pisces: primus balneola suspendit, inclusit 
pisces; fr V, 76. 

praesagitionem: inest .. in animis praesa- 
> rn insecus iniecta atque inelusa divinitus; 

‚ 66, 


rationem: physica ratio non inelegans inclusa 
est in impias fabulas; N II, 64. 

salutem: quod corporum adiuments adhiben- 
tur extrinsecus, animorum salus inclusa in his 
I lüs] || ipsis est; T IV, 58. 

semen: suis in quoque seminibus inclusis; T 
V,87. id.. semen inclusum est in intuma parte 
earum bacarum; N Il, 127. semina malorum, 

use in iis mediis inclusa sint, in contrarias par- 
tis se vertere; D Il, 38. 

speciem: quid .. Phidias sui similem speoiem 
inclusit in clupeo Minervae? T I, 34. 

viriditatem: culmo .. erecta genioulato va- 
Be iam quasi pubescens (viriditas) includitur; 

51. 

vim: quam (vim di immortales) tum terrae ca- 
vernis inoludunt, tum hominum naturis implicant ; 


incognitus, unbelannt, ungelannt: A. 
algd: fuerint illa veteribus, si voltis, inoognita; 
A h, 16. cum tam vitiosum esse constet adsen- 
tiri quieguam aut falsum aut incognitum; A II, 
68. mihi verenti, ne ... aliquid adsciseam et 
comprobem incognitum; A II, 138. 3 

causa: ceteros causs incognits condemnatis; 


N II, 78. 
effata: »quod (genus sacerdotum) interpretetur 
fatidicorum et valium ecfata incognita«; L Il, 20. 


res: cum aut falsa aut incognita res approba- 
37 


FR. 


incognitus 


retur; A I, 45. infirmissimo tempore aetatis ... 
de rebus incognitis iudicant; A Il, 8. sapientem 
... numquam adsentiri rei vel falsae vel incognita; 
A II, 59. si ert ars ulla rerum incognitarum; 
D 1, 33. . 

vocabula: nisi {opffices). vocabulis uterentur 
nobis incognitia, usitatie sibi; F*II, 4 

B, I, 1. habeof ne incognita pro cognitis ha- 
beamus iisqae temere assentiamur; OÖ 1, 18, 

2. adsentior: f. adsentior, |, 2. algs inco- 
gnito (4 &t.) 8. I, ©. 54, b, 

II. eommunis cum: quae (opinio) esset im- 
.. et cum falso incognitoque communis; 

III. constitutio: hanc .. esse regulam totius 
philosophiae, constitutionem veri falsı, cogniti in- 
eogniti; A II, 29. 
u ne iudieium tollit incogniti et cogniti; 

IV, verdorbene Stelle: id .. (ius civile) in 
cognitione ||incogniti de, al. || tenue est; L 1, 14. 


incoho ;. inehoo, algd; R I, 55. III, 3. 


incola, Einwogner, Infoß: I, 1. dubitant: 
sudiebam Pythagoram Pythagoreosque, incolas 
Em nostros, ,.. numquam dubitasse, quin ..; 


versatur: cmius (loci) incola Sophocles ob ocu- 
los versabatur; F V, 3 

2. sum: alias bestias nantis aquaram incolas 
esse (natura) voluit; T V, 88, sunt „. ex terra 
homines non ut incolae atque habitatores, sed 
quasi spectatores ..; N II, 140. 

II. arbitror: totius .. mundi se incolam et 
civem (Socrates) arbitrabatur; T V, 108, 

III. offieium: peregrini .. atque incolae of- 
a ._ nihil praeter suum negotium agere; 


incolo, bewohnen: agros: quod (Telmesses) 
agros uberrumos maximeque fertiles incolunt; D 
I, 94. qui tum eos agros, ubi hodie est haec urbs, 
incolebant; R IL, 4. 

castrum: »qua miser sollertia transverberatus 
castrum hoc Furiarum incolo«; T II, 28. 

eingulum: bie .. alter (cingulus) aubiectus 
aquiloni, quem incolitis; R VI, 21. 

insulam: qui (homines) quasi magnam quan- 
dam insulam incolunt; N U, 165. 

locum: quibus (Cimmeriis) 
emerat .. eius loci, quem incolebant, situs; A U, 
61. ubi sunt .. ii, quos miseros dicis, aut quem 
locum incolunt? T I, 11. quae (loca) nos incoli- 
mus; N1,95. qui iam vixerunt et corpore laxati 
illum incolunt locum, quem vides; R VI, 16. e 
locis .. ipsis, qui a quibusque incolebantur; D I, 
93. in his locis, quae nos incolimus; D II, 93. 

oram: quarım (orarum) altera, quam nos in- 
colimus, »sub axe posita ad stellas septem«; TI, 
68. migrationem esse mortem in eas oras, quas 
qui e vıta excesserunt, incolunt; T I, 98. 

partem: quas (sidera) .. aetheriam partem 
mundi incolant; N Il, qui viderit, quam 
parva sit... ea pars eius (terrae), quam homines 
incolant;. R I, 26. 

regionea: propter planitiam magnitudinemque 
regionum, quas (Asayrıi) incolebant; D 

terram: cum has terras incolentes circumfusi 
erant caligine; T I, 45. qui terras incolant eas, 
in quibus aör sit purus ac tenuis; N II, 42. in 
»-. parte terrarum ab huiusce terrae, quam nos 
incolimus, continuatione distantium ; il, 164, 
quicumque gignantur in omni terra, qnae incola- 
tur; D II, 92. qui incolunt terram; R VI, 20. 


ectum solis ad- 


| 


/ 


incommodum 


|  urbem: quin et praetor ille esset et Roma urbs 
et eam civitas incoleret; A II, 187. qui incolunt 
eas urbes, non haerent in suis sedibus; R I, 7. 
quod ubique genitum ||gentium || est, ut ad sam 
urbem, quam incolas, possit aduare; RII,9. me- 
lius Graii || grati, Graecij] atque nostri, qui ... 
ensdem illos (deos) urbis quas nos incolere volue- 
runt; L Il, 26. 


incolumis, unverept, unverjehet, wohlbe 


incolumis exercitum obaidione liberavit; DI 51. 
incolumis in patria Regulus restitisset; O III, 110. 

acies: bonum incolumis acies, misera casecitas; 
F V, 84. 

animal: ut (omne animal) se salrum in suo 
genere incolameque vellet; F IV, 19- 

arx: ut (arx) etiam in illa tempestate horribili 
Galliei adventus incolumis atque intaota perman- 
serit; R II, 11. 

eoniunctio: hoc .. t „.., IN60- 
lumem esse civium coniunctionem; O III, 28, 

partes: ut .. (animus) omnis partis suss ha- 
beat incolumis; F V, 36, 

regnum: hic u si vivia filiis incolumi 
regno oceidisset; T I, 85 

ragment: quo stante et incolume; fr VII, 10, 


1 

% 

incolumitas, unverlegtgeit, Erhaltung: 

l, 1. numero: in quibus (primis naturae) nume- 

rant incolumitatem conserrationemque omnium 
partium; F V, 18. 

2. consentio ad: quae ... quasi consentiens 
ad mundi incolumitatem cosgmentatio naturss 
quem non movet; N II, 119, 

invenio ad: constat .. 
ceivitstumque incolumitatem .. 
ges; L II, 11 

refero ad: ooncordi populo et omnia referente 
ad incolumitatem et ad libertatem suam nihil esse 

inmutabilius; R I, 49. 

valeo ad: quod ... 
solum, sed etiam ad opes ... 
| 


ad salutem civium 
. Inventas esse le- 


neque ad incolumitatem 
valet plurimum; 


U. custodia: ore .. (gustatus) continetur et 
ad usum apte et ad incolumitatis eustodiam; 
N II, 145. 

vinculum: concordis, ... optimum omni in 
re publica vincalum incolumitatis; R II, 69. 


incommode, ungünfig: cum illo (Sci- 
pione) quidem ... actum optime est, mecum in- 
commodius; Lae 15. 


incommodo, Begierde verurjaden: quod 
... animi .. ipsa acientia, etiamsi incommodatura 
sit, gaudeant; F V, 50. 


incommodum, Unbequemfiäteit, Unan- 
nehmlichleit, Nachteil, Schaden, Ungläd: 1. est: in- 
commoda .. et commoda ... communia esse vo- 
Inerunt, paria noluerunt; F III, 69. commoda .. 
et incommoda in eo genere sunt, - praeposita 
et reiecta dieimus ]j diximus ||; F III, 69. non 
plus incommodi est, quam quanti quaeque earum 
rerum est; F V, 15. haee .. incommoda zsunt 
earentis; TI, 87. quod ita multa sunt incom- 
moda in vita, ut es sapientes commodorum con- 
pensatione leniant, stulti nec vitare venientia pos- 
sint nec ferre praesentia; N I, 33 

ereniunt: quae (incommoda) 

| bis; FI, 58. 


eveniunt impro- 


incoommodum ’ 


veniunt: f. est; N I, 28, 

IL, 1, enumero: quibus (amicis) respondens 
vitae humanae enumerat incommoda; T I, 84. 

fero: f. fere, III. incoommodum (3 ©t.) ©. 41, b. 

importo, Born: per eosdem .., si quid 
importetur nobis incoommodi, propulsemus; O Il, 


18. 

lenio: |. I. est; N I, 28. 

subeo: magis .. esse Contra naturam ... quam 
oınnis incommods subire vel externa vel corporis * 
ll eorporis ||; O TII, 28. 

2. refero ad: quod ea non ad corporis incom- 
modum referuntur, sed ad turpes aetiones; F II, 


II. algd: f. I. est; F V, 15. — I], 1. importo. 

cautio, provisio: omnium horum vitiorum 
atque incommodorum una cautio est atque una 
provisio; Lae 78. 

W, 1. abduei: nec .. ab isto oflicio ... ab- 
duci incommpdo meo debui; Lae 8. 

sdfici: f. adfielo, Il. algm incommodo (3 ©t.) 
8.1,6. 66, b. 

angi: suis .. incommodis graviter angi non 
amicum, sed se ipsum amantis est; Lae 10. 

augere; honinem hominis incommodo suum 
commodum augere; O III, 21. 

contrahi: ut (virtus) et bonis amiei quasi dif- 
fundatur || diffundantur || et incommodis contra- 
hatur || contrahantur ||; Lae 48. 

maerere: nemo .. maäeret suo incommodo; 
moveri: aegritudinem ... moveri fortunae et 
corporis incommodis, non aniwi malis; T 11, 78, 

2. ob: non ob ea solum incommoda ... fugien- 
dam improbitatem putamus; F I, 583. 


incommodus, unbequem, läftig: ulgd: 
quas ... aspera .. et incommoda et reicienda et 
aliena naturae esse concedunt; F V, 78. non est 
incommodum, quale quidque eorum sit, ex aliis 
indicare; O I, 146, 

pater: idem .. facilem et liberalem patrem 
incommodum esse amanti filio disputat; N III, 78. 

res: quom ... paupertatem, debilitateım, dolo- 
rem incommodas (res appellet), non malas; L 1,55. 


incommutabilis, unveränderlih: non 
posse bunc incommutabilem rei publicae conser- 
vari statum; R II, 57. 


incomptus, unbeiänitten: turba . .. 
quaerentium .., quem incomptis unguibus bac- 
chantes asperoque ore discerpant; A fr 20 (8. 22). 


incondite, regeltos, tunftios, plump: co- 
gito: nihil tam praepostere, tam incondite, tam 
monstruose cogitari potest, quod non possimus 
somniare; D II, 146. 

dieo: quos (versus) dicam, ut potero, incondite 
nn sed tamen, ut res possit intellegi; O III, 


f ingo: antiquitas .. recepit fabulas fictas etiam 
non numquam incondite; R II, 19. 


inconditus, regelios, plump: eadem .. 
cum sccepisset homines inconditis vocibus inchoa- 
tum J NE | quiddam et confusum sonan- 
tes; R III, 3. 


inconsiderate, unüberlegt, unbejonnen: 
ag0: ut ne quid temere ac fortuito, inconsiderate 
neglegenterque agamus; O I, 108. 

eoneludo: Carneades ... nimis inconsiderate 
coneludi hanc rationem putabat; Fa 31. 

dieo: nihil potest dici inconsideratius; A II, 132. 


291 


inconsulte 


iam mallem Cerberam metueres quam ista tam 
ineonsiderate diceres; T I], 12. nos multa incon- 
siderate a6 temere dieimus; Ti 21. 

scribo: quod multi iam esse libri Latini dieun- 
tur scripti inconsiderate; D 1, 6. 


inconsideratus; unüberlegt, unbefon- 
nen: alge: nos .. ita leves atque inconsiderati su- 
mus, ut ..? D II, 59. 

impetus: iactationes .. animorum incitatae 
et inıpeta inconsiderato elatae; TV, 15. + 

laudatrix: illa.... temeraria atque inconside- 
rata et plerumque peccatorum ... laudatrix, fama 
popularis; T III, 4. 


inconstans, unbeftändig: A. algd: si en 
(falsa somnia) quoque divina, quid inconstantius 
deo? D II, 127. 

adfectio, habitus: vitiositas .. est habitus 
aut adfectio in tota vita inconstans et a se ipsa 
dissentiens; T IV, 29. 

ratio: quae (ratio) tibi videtur inconstans; 
F V, 95. 

B. efficio: quae (causse) vacantes prudentia 
inconstantis perturbataque efliciunt; Ti 51. 


inconstanter, unregelmäßig, ohne 
Grunbjäge, nicht folgereht: dico: haec dicuntur in- 
constantissime; F LI, 88. 

incto: intellegatur .. perturbationem iactanti- 
bus se opinionibus inconstanter et turbide in motu 
esse gemper; T IV, 24. f) 

loquor: illud attendimus, in hoc omni genere 
quam inconstanter loquamur? A II, 58. 


inconstanmtia, Undeftändigkeit, Beränder- 
licjfeit: IL. deterret: haec inconstantia mutabili- 
Ee mentis quem non ipsa pravitate deterreat ? 
T IV, 76. 


est: quae .. inconstantia deorum est, ut primis 
minentar extis, bene promittant secundis? D II, 
38. inconstantis, quod est vitium, sua natura * 
Iindicabitur ||; L 1, 45. tanta est stultitiae in- 
constantia ue perversitas; O 4. 

U, 1. efficio: ıta ft, ut in altera corruptione 
opinionum morbus efliciatur et ee in altera 
inconstantia et repugnantia; T IV, 29, 

fero: nec .. Theophrasti inconstuntia ferenda 
est; N I, 35. 

iudico: f. L. est; L I, 45. j 

miror: ut mirari satis istorum inconstantiam 
non possim; F IV, 39. u 

pono: quam (inconstantiam) tu ponis in verbis, 
ego positam in re putabam; F v,” 

recipio: nec inconstantiam virtus recipit, nec 
varietatem natura patitur; R III, 18. 

2. sum: quoniam .. omne peccatum imbecilli- 
tatis et inconstantine est; F IV, 77. 

3. sum: eadem imbecillitate et inconstantia 
L. Tubulum fuisse, qua illum ... P. Scaerolam; 
F IV, 77. 

4. dico de: . de, 1. 
&t.) 8.1, ©. 610, b. j 

seiungo ab: quam berg nemo ab incon- 
stantia et temeritate seiunget; N III, 61. 

versor in: quae (opiniones) in maxima ıincon- 
stantia veritatis ignoratione versantur; N I, 48. 

Ill. erimen: vocabulis rerum mutatis incon- 
stantise crimen ille (Zeno) effugit; F V, 88. ve- 
nio ad inconstantiae erimen; F V, 9. 

IV. levari : quamvis .. (Antiochus) fuerit acutus, 
ut fuit, tamen inconstantia leratur auctoritas; 
A II, 69, 


inconsulte, unüerlegt: dieo: ea qui 
37* 


dico de inconstantia (3 


inconsulte 


consideret quam ineonsulte ac temere dieantur; 
N 1,483, 

largior: multi .. petrimonia efluderunt incon- 
sulte largiendo; O II, 54. 


incontentus, ungejpannt: fides: ut .- 
in fdibus plaribus, si nulla earum ita contenta 
nervis sit, ut concentum servare possit, omnes 
seque incontentae sint, sic ..; F IV, 75. aeque 
. eontingit omnibus fidibus, ut incontentae sint, 
illutd non vontinuo, ut aeque incontentae; F IV, 75. 


incontinenter, unentaltfem: nihil 
iniuste, nihil libidinose, nihil incontinenter esse 
faciendum; O II, 87. 


incorrupte, unberfälfcht, unbefangen: ipsa 
natura incorrupte atque integre iudicante; F 1,50. 


incorruptußs, unverdorben, unverfäligt, 
unbeftechlich, rein: alqd: cum .. nibil tam incor- 
ruptum esse debeat in re publica quamı suffragium, 
quam sententis; R V, 1l. quod non ita incor- 
rupta, ut ea, quae semper idem, sed ab iis secun- 
dum sumebat; Ti 42. 

animus: qui (animus) si permanet incorruptus 
suique similis; TI, castor .. [animos], puros, 
integros, incorruptos . deos ... pervolare; 
fr IX, 12. 

ens: in illa inoorrupta maxime gente - 

tiorum ... bovem quendam putari deum; R III, 
4. 

mens: ut eos (deos) semper pura, un 673 in- 
corrupta et mente et voce veneremur; IL, 71. 

sensus: contentane sit (natura) suis integris 
incorruptisque sensibus, an postulet melius ali- 
quid; A II, 19. 

teste»: si tota oratio nostra omnem sibi fiden 
sensibus confrmat, id est incorruptis atque inte- 
gris testibus; F I, 71. 

testimonium: unde ... copia depromi maior 
gravissimorom exemplorum quasi incorruptorum 
testimoniorum potest? fr V, 27. 

vox: ea (gloria) est ... gg vox bene 
iudicantium de excellenti virtute; TIII,8. f. mens. 


increbresco, zunehmen: ait rursus idem 


Demetrius increbruisse eam funerum sepulchrorum- 
que magnificentiam, quae ..; L II, 66. 


incredibilis, unglaubli, außerordentlich: 
algd: tibi hoc incredibile, quod beatissimum. 
quid? tuum credibile? F V, 85. ad usum... ora- 
tionis incredibile est... quanta opera machinata 
natura sit; N II, 149. quod quibusdam inceredi- 
bile videatur, sit autem necessarium; L 1, 34. 
hoc primo ji [auditu] || incredibile nobis videri; 
O0 II, 56. nihil est tam ineredibile, quod non di- 
cendo fiat probabile; P 8. 

saeternitas: neque aliud est quieguam, cur 
incredibilis iis animorum videatur aeternitas, nisi 
quod ..; T I, 50. 
ealamitaten: is here propagatıone vitae 
eg quam incredibilis hausit calamita- 
es! T I, 86. 


‚eeleritas: cernes ... incredibili cursus mari- 
timos coelesitate; N II, 161. ut (animi) vigeant 
vigilantes ... suo motu incredibili qundam cele- 


ritate; D II, 130. 

elamor: id .. (senatus consultum) frequentis- 
simo theatro ineredibili clamore et plausu (esse) 
comprobatum; D I, 59. 

constantia: earum .. (stellarum) perennes 
cursus atque etui cum admirabili incredibili- 
que constantia declarant ... vim ... esse divi- 


inculeo 
nam; N II, 55. caelestium .. admirabilem ordi- 
nem incredibilemgue constantiam ... qui vacare 


mente putat; N Il, 56. sunt .. (stellas) admira- 
bili ineredibilique constantis; N IL, 23. 

contentio: adulescentium greges Lacedaemons 
vidimus a ineredibili contentione certantis pu- 
gnis; T V, 77. 

copia: (Carneades) incredibili quadam fuit fa- 
cultate et copia divendi; A 1, 46. 

cursus: progressio admirabilis incredibilisque 
eursus ad omnem excellentiam factus est; T IV, 1. 

deliratio: o delirationem incredibilem! D II, 


dissimilitudo: ut incredibilis varietas dissi- 
militudoque sit; D II, WM. 

fabrica: illa potius explicetur incredibilis fu- 
brica naturae; N II, 138. 

fabulae: haec ... non somniantium philoso- 
phorum esse commenta nec fabulas incredibiles, 
... sed prudentium coniecturas; R VI, 3. 

facultas: f. copia. 

gravitas: Catoni cum incredibilem tribuisset 
natura gravitatem; OÖ I, 112. 

magnitudo: incredibilis quaedam ingenii ma- 
gritudo non desideravit indocilem usus discipli- 
nam; A II, 2. 

multitudo: quorum omnium ineredibilis mul- 
titudo insatiabili varietate distinguitar; N II, 98. 

vportunitas: urbi .. locum ineredibili 
oportunitate delegit; R IL, 5. 

ordo: incredibilis .. me rerum traxit ordo; 
F III, 74. 

partus: partus hie mulae nonns ... praediotus 
- ar a ui incredibilis partus malorum? 
D 1, 36. 

plausus; j. clamwor. 

sagacitas: canum ... tam incredibilis ad in- 
en sagacitas narium ... quid significat? 

I, 158. 

scientia: adfert .. vetustas omnibus in rebus 

Does observatione incredibilem scientiam; 


sententia: huio incredibili sententise ratiun- 
culas suggerit; N III, 78. 

varietas: f. dissimilitudo. 

virtus: ut incredibilis quaedam et divina virtus 
exsisteret; R III, 4. qui (Scipio) summam spem 
eivium ... continuo adulescens inoredibili virtute 
superavit; Lae 11. 

vis: (venae, arterise) vim quandam incredibilem 
artificiosi operis ... testantur; N 1I. 138, 


incredibiliter, unglaustig , außer: 
orbentlih: cado: |jex|] augurum praedietis multa 
incredibiliter vera cecidisse; L Il, 383. 

delecto: venio nunc ad voluptates agricolarum, 
quibus ego incredibiliter delector; C 51, 


incrementum, Bahstum, Zuwachs: 
adfero: . .. summo bono aflerre incremen- 
tum diem; F Il, 88. 

commemoro: quid ego vitium ortus, satus, 
incrementa commemorem? C 52, 


ÄMCFEPO, ausicelten, tadeln: adrogan- 
tiam: Parmenides, Xenophanes ... versibus in- 
a eorum adrogantiam quasi irati, qui ..; 

1, 74. 


dialeoticam, al.: tum ||tune || pseudomenon 
et soritam et totam dialecticam aut illadis aut 
increpas |[|increpas? |]; fr V, 55. 


inculco, einzwängen, einmifden, aufbrängen: 
fatum: quid .. adtinet incalcare fatum? Fa 6. 


inculeo 


imagines: vos .. non modo ooulis imagines, 
sed etiam animis EuaRen. N I, 10 

verba: ne, ut , Graeca verba inculcan- 
tes iure optimo ri wen 01, ı1. 


incultus, unbebaut, ungepflegt, ungebilbet: 
algd: quod inciderint in incultse quaedam et 
horrida, de malis Graecis Latine scripta deterius; 


F 1,8. nihil (est) tam horridum, tam incultum, 
quod non : Baaaian oratione et tamquam ex- 
eolatur; P 


ey (Demoeritus) agros deseruit inoultos; 


. ceteras partis incultas, 
a aut . ri t aut urantur calore; T I, 

69. cum ... a pars u. (philosophiae) in- 
eulta ac dnste. sit; O IIL, 5 

regiones: terrae maxumas a inhabita- 
bilis atque incultas videmus; N I, 

vita: omni .. illo antiquo ex Bl hominum 
vita errore sublato; RI, 18. ut... vita inculta 
a deserta ab amieis non possit esse iucunda; 

55. 


incumbo, jiö befleißigen, anftrengen: in- 
cubuit .. in eas disputationes, ut doceret ..; 
AL, 77. 


incunabula, &iege, Uriprung: 1. co- 
gnosco, ostendo: deo .. me incunabula 
psene mea tibi -— — equidem ine cognosse 
admodum gaudeo; L II, 

2. accedo ad: omnes nahe Fee maxime 
nostri, ad incunabula accedunt; F V, 


incuria, Bernadhläffigung: quo etiam magis 
vitaperanda est rei maxime necessariae tanta in- 
curia; Lae 


incurro, bineingeraten, angreifen, ftoßen, 
eintreten: 1. unperfönfid: » dubiae salutis in 
apertam perniciem incurrere; N III, 89. 

IL algs: in quorum rixam sei Academicus in- 
eurrerit; A fr 20 (B. 26). plerique ... ob eam. 
causam ... tum in morbos gravis, tum in danına, 
tum in dedeoora incurrunt; F I, 47. in quantam 
hominum facetoram urbanitatem incurratis, non 
dico; F II, 108. sinistra dum non exgquirimus, in 
dira et in vitives incurrimus; D I, 28 (29). in- 
curret etiam in illum * et || illum || memorabilem 
annum auum; LI,8. quialtero genere iniustitise 
vacant, in alterum ineurrunt; I, 29. in eam 
(RER) aliguis incurrat inprudens? O II, 68. 


al ud: omnia ista ... in virtutis tamgquam in 
solis "radios incurrere; F V,». 

adulescentia: in ea, quae non volt, saepe 
etiam adulescentia incurrit; v 

aselli, canes: ut ... in .. tanta libertate 
canes etiam et equi, aselli denique liberi sie in- 
corrant, ut iis de via deendendum sit; R I, 87. 

casus: qui (casus) in sapientem potest incur- 
rere; T V, 29. 

eupiditates: nec tantum in alios caeco im- 
petu (cupiditates) incurrunt; F I, 44, 

dolores: dolores .. si qui incurrunt; F I, 62, 

emptor: emptorem pati ruere et per errorem 
in maximam fraudem incurrere; O II, 55 (54). 

equi: f. aselli. 

imago: Orpheus, id est imago eius, ut vos vul- 
tis, in animam meum saepe incurrit. quid, quod 
eiusdeım hominis in meum aline, aliae in tuum? 
N 1, 107. 108, 

labor: non eram nescius ... 
labor in varias reprehensiones incurreret;; 


pars: cum videmus . 


fore ut hic noster 


FLı. 


inde 


luna: quando illa (luna) e regione solis facta 
incurrat in umbram terrae; D II, 
quaestus: qui (quasstus) in odia hominum in- 
eurrunt, ut portitorum, ut faeneratorum ; O 1, 150. 
sidera: (sidera) ex alterius naturae motione 
transversa in eiusdem naturae motum incurrentia 
. movebantur; Ti 30, 
“ DErsEe subsicivaquaedam tempora incarrunt; 


incursio, Andrang: agitari, al. 
(deus) sine ulla intermissione pulsetur agi 
atomorum incursione sempiterna; N I, 114. 

cogitare, al.: eldnle .., quorum incursione 
non solum videamus, sed etiam cogitemus; F 1,21, 


ÄnCUrVESCo, jid kümmen: (non inter- 
mittunt) »rami bacarım ubertate incourvescere«; 


ÄncurVvo, frümmen: ut bacillum aliud ost 
inflexum et incurvatum de industria, aliud ita na- 
tum, sio.;FI, 


ÄNCUrVUBS, trumm: lituus, id est incurvum 
et leviter « summo inflexum bacillam |[[id . 
bacillum] ||; D I, 30. 


incus, Umboß: quas (rerum formas et fgu- 
ras) vos efici posse sine follibus et ineudibus non 
putatis; N I, 54. 


incutio, ceinfößen: quibus .. temporibus 
-.. (di) rursus .. emersi terrorem incutiant ratio- 
nis expertibus; Ti 37. 


indagatio, Erxforigung: habot: indaga- 
tio ipsa rerum cum maximarum, tum etiam oceul- 
tissimarum habet oblectationem; A IL, 127. 

inest: ex ea parte... inest indagatio atque in- 
ventio veri; O I, 15. 

nascitur: inde est in io nata initiorum et 
tamquam seminum; 'T V, 69, 


indagatrix, &Erforigerin: o virtutis (phi- 
losophia) indagatrix expultrixque vitiorum! 'T V,5. 


Indage, aufipären, entbeden: I. nascor 
ad: ut ... ad indagandum canem, sic hominem 
ad duns res ... esse natum; FI, 

ll. res: quas (res) & natura oceultatas et laten- 
tes indagare ratio potest; FV,58. 

sepulcrum: ceuius (Archimedis) ego quasator 
Em ab Syracusanis ... indagavi sepulcrum; 


cum 


inde, von da, von dort, barauf: 1. accipio: 
quam (rem ublicam patzen nostri nobis u 
iam inde eeleches reliquerunt; R I, 70. 

aufero: »quem (patrem) neque quo pacto 
fallam nec quid |[neque utj| inde auferam ... 
scior; N III, 73. 

capio: si maior pecuniss legata est || [si 
u . legata est] ||, si inde quippiam ceperit; L 

derivo: cum me). . iustitia nihil in suam 
domum inde derivet; T V 
Be »duos conaanguineos arietes inde eligie; 

‚A. 

inchoo: »neve inde navis inchoandi exordium 
coepisset |] cepisset ||;« Fa 35. 

nascor: inde est rn nata initiorum ot 
tamquam seminum; T V, 6 

ordior: inde ... ordiendum est; F V, 88. 

orior: deinde retrorsum vieissim ex aethere aör 
(oritur), inde aqua; N II, 84. 


inde 


pendeo: altera est nexa cum superiore et inde 
apta atque ||apteque, al.|| pendens; fr V, 52. 

perlabor: inde .. perlapsus ad nos et usque 
ad Ocsanum Hercules ... habetur deus; T I, 38. 

pertineo: inde alise (viae) alio pertinentes 
sunt; N Il, 137, 

venio: veniunt (rhetores) inde ad propiora; 
T 1, 116. 

video: »si solisg ad ortum conversa (lovis spe- 
20) inde patrum sedes populique viderets; D I, 


U. aptus: f. I. pendeo. 

Il. intervalla: intervalla infinita ... # sole 
ad Martis, inde ad lovis, ab eo ad Baturni stellam, 
inde ad caelum ipsum; D II, 91. 

IV. zum Saß: inde vario sermone sex illa a 
et Ce stadia confecimus; F V, 1. post vero Le- 
pidum, Carbonem, Gracchos (fuisse), inde its ma- 
gnos nostram ad aetatem, ut ..; TI,5. uri se 
arg Indi ||patiuntur. inde, patiuntur |]; T 
I, 40. inde Anaxagoras ... primus omnium re- 
rum discriptionem ... mentis infinitae vi ac ra- 
tione dissignari et confici voluit; N 1, 26. inde 
in Junae quoque cursu est et bramae quaedam et 
solstitii similitudo; N II, 50. »inde Fides posita 
et leviter [jleviter posita et|| conrexa videtur. 
inde est ales Avis lato sub tegmine caeli«s; N II, 
112. »inde Nepae cernes propter fulgentis acumen 
Arame; N UI, 114. admirandum est, congressune 
aliquo inter se (bestiolae) an iam inde ab ortu 
natura ipsa co tae sint; N II, 124. »con- 
spicit inde sibi data Romulus esse priora«; D 1], 
108. unam principio purtem (deus) detraxit, ... 
deinde tertiam ..., deinde quartam ..., quintam 
ya tum sextam ..., postremo septimam; 

i 22. 

V, elfiptifh: post in Africam, inde ad consu- 
latum; All, 1. inde ad iurgium; A fr 20 (8. 12). 
inde Homeri tota vexvin, inde en, quae meus ami- 
cus Appius vexvonuasrei« faciebat, inde in vicinis 
nostra Averni lacus; T I, 87. inde illa actio. 
OPE CONSILIOQUE TUO FURTUM AIO FACTUM ESSE, 
inde tot iudicia de fide mala, tutelae, mandati, 
pro socio, fiduciae ..., inde iudicium publicum rei 
privatae lege Plaetoria, inde everriculum malitia- 
rum omnium, iudieium de dolo malo; N III, 74. 


indecore, unjsidid: facio: cavet .. (na- 
tura ratioque), ne quid indecore effeminateve fa- 
eiat; 0 I, 14. ut es si non decore, at quam mi- 
nime indecore facere possimus; O I, 114. 


indecorus, unpafiend, unfgidtih: algd: 
si nihil malum, nisi quod turpe, inhonestum, in- 
decorum, pravum, flagitiosum, foedum; F III, 14. 
iniusta .., ut turpia, sic indecora (sunt); O I, 94. 
rin contra (fit), id ut turpe, sic indecorum (rvi- 
etur); O I, 94. si Aeacus aut Minos diceret: 
en dum metuant,« ... 


indefinitus, unsefimmt: babet .. ipsa 
incertam et indefinitam viam |] certam et definitam 
viam |; fr V, 70, 


indemnatus, unverutteilt: ut dictator, 
quem vellet civium, indemnatum aut indicta causa 


inpune posset occidere; L I, 42. f 


index, Angaben, Berkünder, Verzeichnis: 
I. insequitur: plerumque improborum facta pri- 
mo suspicio insequitur, dein sermo atque fama, 
tum sccusator, tum index |iudex |]; FI, 50. 

II. do: velim dari mihi, Lucaulle, iubeas indicem 
tragicorum; fr V, 48. 


indecorum videretur; 


aM 


indi 


ö ange: cum orationis indiceem vocam habeamus; 
I, 133. r 

III. greges: qui videt domi tuse pariter accu- 
satorum atque indieum consociatos greges; P 46, 


indiciwm, Anzeige, Anzeigen, Beweis: 
I. sunt: etsi multa in omni parte Athenarum sunt 
in ipsis locis indieia summorum virorum; F V, 4, 
sunt ... indicia naturse, maxime scilicet in ho- 
mine, in omni animali, ut appetat animus 
agere ..; F V, 55. 

U, 1. cognosco: sin tantum modo (ists studia) 
ad indicia veteris memoriae cognoscenda (spectant), 
curiosorum {sunt); F V, 6. 

do: quae (animi partes) quo sunt excelsiores, 
eo dant clariora indicia naturae; F V, 48 

facio: quo (tempore) fieret indieium coniura- 
tionis in senatu; D II, 46. 

teneo: quibus (notis) et conloquia cum absen- 
tibus et indicia voluntatum ... tenerentur; R III, 3. 

video: videmus in quodam volucrium genere 
non nulla indicia pietatis; F II, 110. 

2. interpretor ex: quae (hominum vestigia) 
videlicet ille ... ex doctrinae indiciis interpreta- 
batur; RI, 

Il. denuntiare: terra continens adventus 
hostium ... multis indiciis ... denuntiat; R II, 6. 


indico, angeben, anzeigen, befannt machen, 
offenbaren, verraten, ben Preis beftimmen: I. histo- 
ria: ut indicat ipsius (Albini) historia scoripta 
Graece; A II, 137, 

pueri: indicant pueri; F V, 61. 

sceripta: ut indicant scoripta Polemunis; A IL, 

1 


II, 1. dbirecte Rebe: indicant duodecim tabulae: 
AUT STATUS DIES CUM HOSTE, itemque: ADVERSUS 
HOSTEM AETERNA AUCTORITAS; O 1,87. 

2. indirecte Frage: quid .. mihi displiceat in 
noctarnis (sacris), po&tae indieant comici; L I, 
36. quam .. civitati (Scipio) carus fuerit, maerore 
funeris indicatum est; Lae 11 

3. aceus. c, infin.: nonne indicat (Antiochus) 
non posse illa probanda esse sapienti? A II, 138. 
ista ... summorum ofliciorum in extremo spiritu 
conservatio indicat innatam esse ..; F 1I, 99. 
quarum rerum aspectus ipse satis indicaret non 
esse ea fortuita; N II, 15. quoniam ... hanc 
Academicorum oontra propositum disputandi con- 
suetudinem indicant te suscepisse Tusculanae dis- 
putationes; Fa4. ab omni iudicio poenaque pro- 
vocari licere indicant XII tabulse conpluribus legi- 
bus; R II, 54. lex .. indicat omnium quidem 
animos inmortalis esse, sed fortium bonorumque 
divinos; L U, 27. quod .. (lex) addit: „neve 
urito,* indicat, non qui uratur, sepeliri, sed qui 
humetur; L II, 58. in primis .. providest, ne 
sermo vitium aliquod indicet inesse in moribus; 
O 1, 184. indicetne ei vir bonus aurum illud esse? 
oO III, 92. 

II. algım: multi (improbi) otiam, ut te oonaule, 
ipsi se indicaverunt; F I, 50. is ... tantum ab- 
est ut se indicet, perficiet etiam, ut ..; F II, 54. 
te .— F = 79. 

algd: ut ipsa picuitas) per sese ea, quae 
sint, nobis, ita ut Ent, indicet; A II, 45. altera 
(admonitione) prompta et aperta iudicari |] indi- 
carill; FI 30. id .. indicatur eorum patientia, 
qui .; TIL, 67. id... cum coniectura proba- 
bile est, tum quibusdam etiam vestigiis indicatur'; 
T IV, 2. haec rerum |jrei]| exitus indicavit; L 
III, 25. indicetne id magistratibus Alius? O III, 90. 
id indicant leges in duodecim tabulis, indicant 
sacratae, indicant foedera ..., indiecant notiones 
animadversionesque oensorum; O IIL, 111. 


indioo 


coniurationem: quo (tempore) coniuratio in- 
dicabatur; D II, 47. 

eonscios: Zeno proponatur Eleates, qui per- 
pessus est omnia potius, quam conscios delendae 
tyrannidis indicaret; T II, 52. 

fundum: cum postulasset, ut sibi fundua, cuius 
emptor ernt, semel indicaretur; O III, 62. 

mores: is, qui appellatur yultus, ... 
mores; L I, 27. 

parentem: illum .. quasi parentem huius 
unirersitatis ... indicare in vulgus nefas; Ti 6, 
rt facile indicabat ipsa natura vim suam; 


indico, anfagen: bellum: f. beilum, II, 1. 
indico (8 ©t.) ®. I, ©. 331, b. 
Rio) yo funus ut indicatur, si quid ludorum; 
‚61 


indictus, unverhört, ohne Verteidigung: ut 
dietator, quem vellet cirium, indemnatum aut in- 
dieta causa inpune posset occidere; L I, 42. 


indidem, ebenbaher: orior: »indidem .. 
a rue il que, quae || oriuntur de integro«; 

traho: refundunt eadem et rursum trahunt in- 
didem; N II, 118. 


indifferens, gieisgüttig: id .. ita de- 
finimus: quod sit indifferens cum aestimatione me- 
dioeri; quod enim illi ads«pogor dieunt, id mihi 
ita oecurrit, ut indifferens dicerem; F III, 58. 


indigentia, Bevürfnis, Hütfsbedürftigkeit, 
Ungerügjamfeit: I. est: ut ... indigentia (sit) 
librdo inexplebilis; T IV, 21. ut ... indigentia 
rerum ipsarum sit [jest], ut honorum, ut pecu- 
niae; T IV, 21. die: 

II, 1. subicio: labidini (subiecta sunt) ira, ... 
iii desiderium et cetera eius modi; T IV, 


indicat 


. 2. nascorex: quam (amieitiam) ex inopia atque 
indigentia natam volunt; Lae 99. 

orior ab: a natura mihi videtur potius quam 
ab indigentia orta amieitia; Lae 27. 

II, 1. Ablativ: amare .. nihil est aliud niesi 
eum ipsum diligere, quem ames, nulla indigentin, 
nulla utilitate quaesita; Lae 100. 

2. propter: tantum .. abest, ut amicitine 
propter indigentiam colantur, ut ..; Lae 51. 


indigeo, bedürfen, brauchen, ermangeln: 
Il. algqs: cum opem indigentibus »alutemque fer- 
res; F II, 118. triste... est nomen .. carendi, 
quia subieitur haec vis: habuit, non habet, desi- 
derat, requirit, indiget; T I, 87. aut opera be- 
nigne fit indigentibus aut pecunia; O II, 52, quid 
.. eloquentia praestabilius vel admirstione audien- 
tium vel spe indigentium? O II, 66. 

bomines: saepe idoneis hominibus indigentibus 
de re familiari inpertiendum; O II, 54. 

II. alieuius: Africanus indigens mei? minime 
bereule! ac ne ego quidem illius; Lae 30. qui 


opibus et copiis maximeque virtute ... minime 
terius indigeant || indigent |]; Lae 51. 
commentationis, exercitationis: quod 


haec (virtus) plurimae commentationis et exerci- 
tationis indigeat; F III, 50. 

opis: ut quisque maxume opis indigeat, ita ei 
potissimum opitulari; O I, 49. 

pastus: non eisdem vobis placet omnem ignem 
pastus indigere? N III, 37. 

U. adiumento: ut (animus) nihil aut non 
multum adiumento ullo ad suam confirmationem 
indigeret; F V, 59. 


individuus 


auctoritate, consilio: continet .. rem pu- 
blicam consilio et auctoritate optimatium sermper 
populum indigare; L II, 30. 

bono: ne virus quidem bono caret, si eo non 
Ber T 1, 88, 

diligentia: quo maior est in eis (animis) prae- 
un Fu divinior, eo maiore indigent diligentia; 


indignitas, Unmwürbigleit: quae .. pot- 
est esse indignitas voluptatis ad molestiam nisi 
in magnitudine aut longitudine alterius utrius 
posita? fr II, 4. 


indignus, unwürdig, unhidlich, fcmad- 
voll, empörend, unverbient: A. algs: quas (divitias) 
cum quivis quamvis indignus habere possit, in 
bonis non numero; T V, 

algd: quod ... eins modi esse iudico, ut nihil 
homine videatur indignius; F I, 23, nihilne est 
in his rebus, quod dignum libero aut indignum 
esse ducamus? F V, 47. de turpi contraria, nihil 
tam taetrum, nihil tam aspernandum, nihil homine 
indignius; TII, 46, quid tam temerarium tamque 
indignum sapientis gravitate atque constantia (est) 
vam ..? N I, 1. si hoc uno quicquam a»ol vi- 
isset indignius; O II, 28. id... eo aan 
quod eo tempore hoc contigit, cum ..; O Il, 65. 

concertationes, al.: maledicta, contumeliae, 
tum iracundiae, [[iracundae || contentiones con- 
certationesque in disputando pertinaces indignae 
philosophia wihi videri solent; F I, 27, 

dubitatio: indigna homine dubitatio! Lae 67. 

filius: illum flium Solis nonne patris ipsius 
luce indignum putas? T III, 26. 

homines: misericordiam (utilem esse) ad opem 
ferendam et hominnm indignorum calamitates aub- 
levandas; T IV, 46. 

voluptates: nec me angoribus dedidi ... nec 
rursum indignis homine docto voluptatibus; O 
u, 2. 

B, a. precor ab: precari ab indigno, suppli- 
care; Lae 57 

b. audio: etiamsi nobis indigna audiamus; 
0 1, 137. 

dieo: ut, cum de dis inmortalibus disputemus, 
dieamus indigna iis |Jindigna naturie immortali- 
bus I; N III, 64 


indisertus, unberebt, wortarm: algs: 
neque indisertum Academicum pertimuissem nec 
sine ista philosophia rhetorem quamvis eloquen- 
tem; N Il, 1. 

interpretes: ut interpretes indiserti solent; 
P II, 15. 


indissolubilis, unauflöslih: quoniam 
estis orti, inmortales vos quidem esse et indisso- 
lubiles non potestis, neutiquam tamen dissolve- 
mini; Ti 40 

indissolutus, wnanflöslig: quorum 
operum ego parens effectorque sum, haec aunt in- 
dissoluta me invito; Ti 40. 


individuwus, unteilbar, unteennbar, neutr. 
Mom: A. algd: nullum-inane, nihil esse indiri- 
duum potest; N I, 66. 

animal: si omne animal secari ac dividi potest, 
nullum est eoram individuum, nullum aecternum; 
N III, 29, 

coniunctio: prineipatum dedit superiori (con- 
iunetioni), quam solam individuam reliquit; Ti 25. 

corpus: atomos quas (Democritus) appellat, id 
est. corpora individua propter soliditatem ; F I, 17. 


individuus 


censet .. (Epieurus) eadem illa individua et solida 
ora ferriı deorsum suo pondere ad lineam; F 
I, 18. illam .. funditus eiciamus individuorum 
corporum levium et rotundorum |] rut.|] concur- 
sionem fortuitam; T I, 42. dum (Epicurus) indi- 
viduorum corporum concrelionem fugit; N I, 71. 
“ omnis .. ista rerum efigies ex individuis quo 
modo corporibus oritur? N 1, 110. corpora quae- 
dam solida atque individua vi et gravitate ferri; 
N II, 98. corpus .. inmortale nullum esse, ne 
individuum quidem; N III, 29. si gravitate ferun- 
tur ad perpendiculum corpora individua rectis 
lineis, ut Epicuro placet; Fa 22. id Democritus 
. sccipere malnit, ... quam a corporibus indi- 
vidnis natoralis motus avellere; Fa 28. 


corpuscala: an (veritas est) in individuis cor- 
zunn taım praeclara opera . fingentibus? 
I, 67. 


materia: quae (materia) individus est et quae 
semper unius modi; Ti 21. cum (animus) mate- 
riam mutabilem arripuit et cum rursus individuam 
simplicem; Ti 27. 

‚I. deelinat: ut, cum duo individua per inn- 
vitatem ferantur, alterum e regione moveator, 
alterum declinet; Fa 18, 

possunt, sunt: „individaa* cum dieitis et „in- 
termundia*, quae nec sunt ulla nec possunt esse, 
intellegimus; F II, 75. 

IT, 1. dico: f. I. possunt. 

fero: ipsius individui hanc esse naturam, ut 
pondere et gravitate moveatur, eamque ipsam 
esse causam, cur ita feratur; Fa 25. f. I. declinat. 

moveo: f. fero. I. declinat. 

2. consto ex: concedam .. 
stare omnia; N 1, 67. 

essisto ex: cum infinita simillumarum imagi- 
num series |] 2 | ex innumerabilibus indivi- 
duis existat; N I, 49. 


intericio inter: id .. (materiae genus) inter- 


ex individuis con- 


iecit (deus) inter individuum atque id, quod divi- 
daum esset in corpore; Ti 21. 
sum ex: cum ex illis indivriduis ... in reliquis 


mundis ... innumerabiles Q. Lutatii Catuli non 
modo possint esse, sed etiam sint; A II, 55, 
II. natura: f. II, 1. fero. 


indoeilis, ungelehrig, unlehrbar: algs: 
quia nimis indociles quidam tardique suut, ad- 
monendi videntur saepius; N I, 12. 

disciplina: incredibilis quaedam ingenii ma- 
gnitudo non desideravit indocilem usus discipli- 
nam; A II, 2. 


indocte, ungebildet: non indocte solum, 
ze Frau, impie faciat, si deos esse neget; 


indoctus, ungelehrt, ungebitbet, ungefchiet: 
A, alqs: quibusdam, et iis ||his]] quidem non 
admodum indoetis, totum hoc displicet, philoso- 
zes FI, 1. addidisti ad extremum etiam in- 

octum fuisse (Epicurum); F 1,26, non .. Epi- 
curus ineruditus, sed ii in i,gui ...; FI, h2. 
Themistocles .. aliquot ante annos [jannis |] cum 
in epulis recusaret Sram, est habitus indoetior; 
T1,4. Calanus |jCallanus || Indus, indoctus ac 
barbarus, ... sua voluntate vivus combustus est; 
T ıI, 52, 

alqd: nibil potest esse indoctius, quam quod a 
vobis adfirmari solet; N II, 48. 

adulescentes: quod .. adulescentes, et ii 
quidem non solum indocti, sed etiam rustiei, con- 
temnunt, id docti senes extimescent? C 75. 

aniculae: cui (philosophiae) tamquam aniculis, 


W_ 


indomitus 


et iis quidem indoctis, facto fieri videantur omnia; 
auriga: ut auriga indoctus e curra trahitur; 
Ri, 68. 

genus: ex levissimo .. et indoctissimo genere 
(isti) constant; D II, 129. 

homines: inter omnis .. hoc oonstat, nee do- 
ctos homines solum, sed etiam indoctos, virorem 
esse fortium ... dolorem pati; T II, 48. 

B, 1. aceipiunt: quae (verba) ... indocti ne 
a» nobis quidem aceipient; A I, 5 

consentiunt: quem unum omnium deorum et 
hominum regem esse omnes docti indoctiqus f ex- 
poliri f pariter | consentiunt; R I, 56. 

dissentiunt: res .. nulla est, de qua tanto- 
ere || tanto opere || non solum indocti, sed etiam 

oeti dissentiant; N I, 5. 

intellegunt: quae nec indocti intellegere pos- 
sent nec docti legere curarent; A I, 4. 

iudicant: si id ipsum rudes et indocti iudicare 
potuissent; A II, 9. 

possunt:; f. intellegunt. iudicant. 

ohne Berb: _. quidque sit, aliter dooti et 
indocti; F V, 8%, haec e. indocti; quid vos 
philosophi? qui meliora? N III, 40. 

II. consto inter: quod quoniam fere constat 
inter omnis non philosophos solum, sed etiam in- 
doctos; N I, 44. , 

II. animi: hie error et haec indoctorum animis 
ofusa caligo est; T V, 6. 

oratio: nec me ex 83 opinions ... ullius um- 
Ser oratio aut docti aut indooti movebit; N 


Pan 7 
IV, ab: quod (illa) et tam facile ediscantur et 
ab indoetis probentur; T IV, 7. 


indolentia, Schmerzlofigteit, Unempfind- 
Tichteit gegen den Schmerz: I. debet, potest: quae 
ran nee potest ulla esse nec debet; T III, 


est: num propterea idem voluptas est, quod, 
ut ita dicam, indolentia? F II, 11. f. debet. 

II, 1. adiungo: indolentiam .. honestati Peri- 
pateticus Diodorus adiunzit; T V, 85. 

laudo: qui istam nescio quam indolentiam ma- 
gno opere laudunt; T III, 12. 

2. utor pro: neque Hieronymus .. 


. volaptatis 
Da umquam utitur pro il 
1 


indolentia; FI, 


II. metiri: ut ü (dieunt), qui res expetendas 
vel voluptate vel indolentia metiuntur; ÖTIII, 12. 


indoles, Antage, Talent : I. est: in iis adu- 
lescentibus bonam spem esse dicemus et magnam 
indolem? FII, 117. iis (ofleiis) omnes, in quibus 
est virtutis indoles, commorventur; O III, 16. 

II, 1. tusor: virtute, labore, industria tueretur 
summi viri indolem; R V, 9. 

2. appareo in: en in optima quaque indole 
maxime apparent, in qua haec honesta, quae in- 
ne, a natura tamquam adumbrantur; 

‚61. 

II, praeditus: ut .. adulescentibus bona in- 
dole praeditis sapientes senes delectantur, .. 
Bio ..; C 28. 

IV. in: j. I, 2. 


indomitus, ungebändigt, wild: impetus: 
cum m insanoa atque indomitos impetus 
volgi cohibere non possit; R I, 9, 
populus: negant oportere indomiti popnli 
vitio genus hoc totum liberi populi repudiari; 
R I, 49. ex hoc .. populo indomito vel potius 
ag deligitur aliqui plerumque dux .; RI, 


indotiae 


indotiae ;. indutiae. 


induco, einführen, vorbringen, veranlaflen, 
verleiten: 1. abfolut: natura: induxit (natura) in 
ea, quae inerant, tamquam elementa virtutis; 
F V, 59. 

I. mit einfachem Object: alqm: his initiis 
inducti omnia vern diligimus; F Il, 46. Sisenna 

. insolenter, eredo ab Epicureo aliquo inductus, 
disputat somniis credi non oportere; D I, 99. 
„quae te, malum!* inquit, „ratio in istam spem 
induzit, ut ... putares?* O li, 53. hine ille 
Gyges indueitur a Platone; O III, 38. est scien- 
tem in errorem alteram inducere; O III, 55 (54). 

animum: (namiei est) eflicere, ut amiei iacentem 
animum excitet indncatque in spem cogitationem- 
que meliorem ; Lae 59. . animms, 11, 1. induco 
(8 ©) 8.1, ©. 188, b. 

deos: dum, qua eloquentin (Cotta) falsos deos 
sustulit, eadem veros inducat; N II, 2. perturbatis 
animis (di) inducuntur; N II, 70. 

disc ordiam: rem perniciosissimam in civita- 
u inducunt, seditionem atque discordiam; O |, 


exordium: sese .. ipse versans (animus) divi- 
num sempiternae sapientisque vitae induxit exor- 
diam; Ti 26, 

genera: qua... ratione haec (genera divinandi) 
inducis, eadem illa pussunt esse, quae tollie; DIL, 
109. 

imagines: quod et Democritus simulacra et 
-arger: imagines inducens quodam pacto negat; 

naturam: sin autem est quinta quaedam na- 
tara, ab Aristotele inducta prımum; 'T I, 65. 

robabile: sie .. inducto et constituto pro- 
babili; A IL, 108. 

rationem: ita tripartita ab iis indueitur ratio 
bonorum; A I, 21. haue Epicurus rationem in- 
duxit ob eam rem, quod veritus est, ne ..; Fa 23. 

rem: f. discordiam, 

repugnantiam: induxit eam, quae videretur 
esse, non quae easet, repugnantiam; O III, 34. 

seditionem: f. discordiam, 

simmlacra: j. imagines, 

temperantiam: etiam temperantiam inducunt 
non facillime illi quidem, sed tamen quoquo modo 
possunt; O III, 118. 

Il. mit Object und ut: alqm: te ipsum, di- 
gnissimum maloribus tuis, voluptasne induxit, ut 

. eriperes ..? FI, 62. ita .. ut facerem, et 
srationibus inducebar tuis et versibus; L II, 2. 
vgl. II. alam; O 11, 58. 

imperitos, philosophos: ea diffieultas in- 
duxit et vulgo inperitos et similes philosophos in- 
peritorum, ut ... possent; N II, 45. 

IV. mit Doppeltem Ncenfativ: alqm: augurem 
Tiresiam ... numquam inducunt deplorantem 
caecitatem suam; T V, 115. duobus (libris) Phe- 
recratem quendam Phthiotam senem ... disse- 
rentem inducit nihil esse omuino animum; TI, 
21. quasi .. ipsos induxi loquentes, ne „in- 
quam* et „inquit“ »nepius interponeretur; Lae 3. 
ut ille Pacuvianus, qui in Chryse physicus in- 
ducitur, minime naluram rerum cognosse videatur; 
DI, 131, hoe sentit Homerus, cum querentem 
lovem indueit, quod ..; D II, 25. is quoque, qui 
a vobis sapiens inducitur, multa seguitur proba- 
bilia; A II, 99. ut in Catone Maiore ... Cato- 
nem induxi senem dieputantem; Lae 4. 
 anum: anum fatidicam weoroıar a Stoicis 
induci, id est providentiam |[[id est providen- 
ttamjjj; N II, 78. 

augurem: f. algm; T V, 115. 

deos: qui (poötae) et ira inflammatos et 

II. 


297 


industria 


libidine furentis induxerunt deos; N I, 42. deos 
.. ipsos iocandi causa induxit Epicaras perluci- 
dos et perflabilis et habitantis ..; D II, 40. 

sapientem: ab Epicuro sapiens semper beatus 
inducitor; F I, 62, 

senem: f. algn; TI, 21. 

viros: lamentantis (po&tae) inducunt fortis- 
simos viros; T II, 27. 


induetio, sineinleiten, Borfag, Entihluß: 
dare: nos aquarum inductionibus terris fecundi- 
tatem damus; N Il, 152. 

languescere: cedet profecto virtuti dolor et 
animj inductione languescet; T II, 81. 


indulgenter, sereitwilig: si etiam be- 
stiae multa faciunt ... indulgenter vel cum labore, 
ut in gignendo, in educando; F II, 108. 


indulgentia, Nasfiät, Güte: 1, dis- 
cedo ab: quom animus a [jab || corporis 
obsequio indulgentiaque discesserit; L 1, 

il. eontineri: omnes inter se naturali quadam 
indulgentia et benivolentia ]] [et benevolentia] ||, 
tum etiam societate iuris contineri; I; I, 35. 


indulgeo, nadjflichtig jein, nachgeben, nad» 
hängen: algs: sibi .. indulgentis et corpori de- 
servientis ... in hortulis suis iubeamus dicere; 
L I, 39. [sperni ab iis veteres amicitias, indulgeri 
novis]; Lae 54. 

homines: videamus, ne haec oratio sit homi- 
num adsentantium nostrae inbecillitati et indulgen- 
tinm mollitudini; T III, 13. 

imbeecillitas: ipss .. sibi inbecillitas indulget; 
TIV, 42. 

obsequium: obseguium multo molestius, quod 
er indulgens praecipitem amicum ferri sinit; 
‚ae . 


induo, anziehen, anlegen, befleiden, einhülfen, 
annehmen, eingehen, fi verwideln: alqm: Philo ... 
in id ipsum se induit, quod timebat; A II, 18. 
eur .. vos induitis in eas captioner, quas num- 
quam explicetis? D II, 41. intellegendum etiam 
est duabus quasi nos a natura indutos esse per- 
sonis; O I, 107. 

anhelitus: cum .. (anhelitus terrae) se in 
nubem induerint; D II, 44. 

anulum: quem (anulum Gyges) ut detraxit, 
ipse indnit; O IIl, 38. 

ceognomen: si ... ex eins (Galli) spolüs sibi 
et torquem et cognomen induit ullam aliam ob 
eausam, nisi quod ..; FIL, 

deos: qui (di) induti specie humana 
poötis suppeditaverunt; N Il, 68. 

imaginei: habes somnum imaginem mortis 
eamque cotidie induis; TI, 92, 

personam: qui (Epicurus) tantum modo induit 
personam philosophi; T V, 73. ponit .. (vir bo- 
nus) personam amieci, cum induit iudieis; O 11,43. 

torquein: f. cognomen. 

tunieam: eui (Herculi) cum Deianira sanguine 
Centauri tinctam tunicam induisset; T II, 20. 


induperator ;. imperator, 
industrin, Züätigteit, Fleiß, Negfamteit: 


I. adlieit: nee patientia nee assiduitas nee vigi- 
line nee ipsa, quae laudatur, industria (per se ipsa 
allieit); F 1, 49. 

est: e quibus industriae plurimum in Clitomacho 
fuit (declarat multitudo librorum); A II, 16, in 
quibus nullus labor, nulla industria, nulla cura 
est; OÖ II, 86, 


fabulas 


38 


industria 

manst: latissime .. eorum manat industria; 
0 II, 67 

patet: quorum N 
late patere poterit industria; D I 

permanet: manent ingenia allen, modo per- 
maneat studium et industria; U 22. 

Ba j. patet. 

et: ut sorum et in bellieis et in eivilibus 

ofheis vigeat industria; O I, 122. 

u, 1. cognosco: in accasando etiam M’. Aqui- 
lio L. Pufi cognita industria est; O II, 50. 

imitor: sustines... non Br = aa 
imitandae industriae nostrae; O | 

laudo: f. I. adlieit. 

2. statuo: sin laboramus, quis est, qui alienae 
modum statuat industriae? FI, 3. 

3. consto ex: quae (benignitas) constet || con- 
stat || ex opera et industria; O II, 54. 

deterreo ab: non .. illum (vieinum) ab in- 
dustria, sed ab illiberali labore deterret; FI, 3. 

duco ad: quo (Catone) omnes, qui isdem rebus 
studemus, quasi raue ad industriam virtutem- 
que ducimur; RL 1 

ıu. praeditus: cum fratre pari pietate et in- 
dustrian praedito; A Il, 1. 

IV. algd: f. I, est; A I, 16. 

V,1. adferre: si aliquid oratoriae laudis no- 
stra attulimus industria; T I, 6. 

beneficus, liberalis: qui opera, id est vir- 
._ et industrig, benefici et liberales erunt; O II, 
[>] 

transferre: sicut reliquas omnis (laudes) ... 
studio atque industria sua maiores nostri transtu- 
lerunt; TIL, 5 

tueri: — 7 N industria tueretur summi 
viri indolem; R 

vinei: 2 i 7 MRSERER dolere se aiebat, si 
ur opificum antelucana victus esset industria; 


u re publica 


2. de: si .. de industria facias, ut Heraclitus; 
FI, 15. ut bacillam aliud est inflexum et in- 
eurvatum de industria, aliud ita natum, sie ..; F 
II, 33. nec .. ab illis (Stoicis) ita dieuntur de 
industria; F IV, 2, quae (iniuriae) nocendi causa 
de industria inferuntur; OT, maior etiam 
(lepos erat) magisque de industris in C. Caesare 
L. filio; O I, 108. 


industrius, tätig, fleißig: A. homines: 
industrios homines illi (Gimeei) studiosos vel po- 
tins amantis . appellant, nos commodius 
laboriosos; T I 


vir: Sr fuisse) in rebus .. gerundis 
virum acrem et industrium; T V, 57. 
B. levis: opponuntur ... labores, ... leve sane 


inpedimentum vigilanti et industrio; R I, 4. 
indutiae (indotiae), Waffenftilftand: I. ab- 


folut: »iniuriae, suspiciones, EEE indutine, 
bellum, pax rursum«! T IV, 

I, facio: cum triginta Heram essent cum hoste 
indutiae factae; O I, 38. 

paciscor: quod u essent pactac, non 
noctium indutiae; O I 

Ill. foedera: Pepe paecis, belli |] [belli] |}, 
indotiarum ratoram ||} oratorum || fetiales iudi- 
ces, nontii ||} non || suntos; L, U, 21 


inedia, Hunger, Saften: I. fero: aniculae 
saepe inediam biduum aut triduum ferunt; T II, 
40. 


II, 1. necari: qui (Regulus) in 
vigiliis et inedia necatus est; F 
per: quo |jin quo |] (libro) a vita quidam 
per inediam discedens revocatur ab amieis; TI, 


u hostium 


_2W8 


BE af a ey ee Sn BT WE a a er a et al a SE u da u N a en en 
-1 . . 


ineptiae 


inelegans, widön: physica ratio non 
inelegans inclusa est in impias fabulas; N II, 6. 


ineleganter, unfhön, mneihtig: divisit 
ineleganter; duo enim genera quae erant, fecit 
tria; F II, 26 


inenodabilis, unerflärbar: cur Epien- 


rus ... uno tempore suscipiat res duas inenoda- 
biles; Fa 18. 


1NEO, betreten, bineingehen, anftellen, beginnen, 
anfangen: I. adulescentia: ineunte .. adulescen- 
tin, cum est maxima inbeeillitas consilii; OT, 117. 
sunt ineuntis adulescentise (studia certa}; num 
ea constans jam requirit uetas, quae media diei- 
tur? © 76. 
aetas: f. netas, 1. init (5 St.) ®. 1, ©. 105, b, 
ver: ineunte vere in iis, quae relicta sunt, exi- 
stit ... ea, quae gemma dicitur; Ü 53. 
Il. certamen: ut magnum et difhcile certamen 
iniens; F IV, 31. 
communitatem: propter necessitatem vitae 
.. initam esse cum hominibus communitaten et 
societatem ; OÖ I, 158, 
consilium: "quod nulla fuerit novo consilio 
inito tam praeclari operis inceptio; A II, 119. 
dificultas ineundi consilii rem a rege ad plures 
. transtulit; R I, 52, 
epulas: sequebantur epulae, quas inibant |[|in- 
irent || propinqui coronati; L II, 
gratiam: magnam ineat gratiam; F ]V, 31. 
ut non incennda, sed referenda sit gratia; O1, 47. 
interregnum: cum prudenter illi principes 
novam ... interregni ineundi rationem excogita- 
verunt; R Il, 23. 
magistratum: cum magistratum inieris; FI, 


pericula: cum (P. Deeins) pericola proelioraw 
iniret audaeius; D I, 5l. 

proelinm: fortes viri voluptatumne caleulis 
subduetis proelium ineunt, ... an .. animi ar- 
dore ... coneitati? F Il, 60. quarum (rationum) 
praesidio (sapiens) iniret dithieile illud ... magnum- 


que proelium; FIV,31. monet .., ut caveat, ne 
proelium ineat; O I, 37. 
rationem: Medea ‚. et Atreus ... inita sub- 


ductaque ratione nefaria scelera meditantes; N 
UI, 71. aliquot ante annis ... inita ratio est, 
ut ... se abdiearent; R II, 61. quis .., cum 
utatur voluptate ea, ... ndtendere animo, inire 
rationem, cogitare omnino quidquam potest? fr 
V,81. non et sine ea cogitatione ineundis sub- 
ducendisque rationibus; fr V, 94. 

societatem: j. communitatem. 


inepte, thöricht, Täppiich: elfiptifch: inepte, 
quisquis Minervam docet; A I, 18. pleni libri 
sunt contra ista ipsa (portenta) disserentium phi- 
losophorum, — inepte sane; TI, 11. 


ineptiae, Thorheiten, Pofien: I, 1. eon- 
temno: contemnamus .. omuis ineptias (quod 
enim a. [Ilenius |] huic leritati nomen impo- 
nan?) T1,9 
imitor: fr 
VII, 8 
pello: pellantur ., istae ineptiae paene aniles, 
ante tempus mori miserum esse; T I, 9. 

2. vaco: histrionum non nulli gestus ineptiia 
non vacant; O I, 130. 
3. redeo ab: ad ineptias redis; T II, 29. 
Il. servus: intuentern te, admirantem, clamores 
tollentem cum video, servum esse inepliarum om- 
nium iudico,; P 37. 


ut imitetur ineptias Stoicorum; 


ineptus 


ineptus, thöriht, albern, ungereimt: A. 
algd: nisi ineptum putarem in tali disputatione 
id facere; A II, 65. 

elatio: in orationibus .. multa, sed inepta 
elatio, summa inpudentia ||  multas ineptus datio 
summam inpudentiam ||; L I, 7. 

negotium: ineptum sane negotium et Graecu- 
lum; T 1, 86- 

philosophi: isti philosopbi superstitiosi et 
paene fanatiei quidvis malle videntur quam se 
non ineptos: D 11, 118. 

sententine: ut moleste ferrem tantum inge- 
nium ... in tam leves, ne dieam in ta ineptas 
sententias incidisse; N |], 59. 

B. elliptifd: num .., ut inepti, Veneris id in- 
pulsu fiers malumus quam casu dicere? D II, 121. 


inermis, twehrlos; iam in alters philoso- 
phiae parte ... iste vester (Epicurus) plane ... 
inermis ac nudus est; FI, 


INeFrrAans,nihtircend,unbeweglid: stellae: 
quae {stellae) inerrantes vocantur; N II, 54. ba- 
bent .. suam sphaeram stellae inerrantes ab 
aetheria coniunctione secretam et liberam; N II, 
55. solem dico et lunam et vagas stellas et in- 
errantes; N 11,80. sequitur stellarum inerrantium 
maxima multitudo; N Il, 104. — etiam Lucifer 
ceteraeque errantes numerum deorum obtinebunt; 
igitur etiam inerrantes; N III, 51. 


INEFS, ungeihidt, unthätig, träg: alqs: qui- 
bus (artibus) qui carebant, inertes a maioribus 
nominabantur; F U, 115. sunt ii ... »supersti- 
tiosi vates ... aut inertes aut insanie; D 1, 132. 
ego ... non me inertiorem esse confitear quam 
opificem quemgquam, si ..? RI, 35. ut inprobo 
et stulto et inerti nemini bene esse potert, sic 
bonus vir ... miser esse nemo potest; P 19. 

genus: recte genus hoc interrogationis ignavum 
alque iners nominatum est; Fa 29. 

homo: inertissimos homines ... videmus tamen 
et corpore et animo moveri semper; F V, 56. 
haec oratio non modo deos spoliat motu et actione 
divina, sed etiam homines inertis eficit; N I, 102. 
ut ab homine inerti atque inutili ad sapientem, 
bonum, fortem virum transferantur res ad viven- 
dum necessariae; O II, 31. 

poöta: a qua (natura) non veri simile est ... 
estremum actum tamquam ab inerti poöta esse 
neglectum ; C 5. 

segnitia: rudem .. esse omnino in nostris 
poätis .. inertissimae segnitiae est; Fl, 5. 

senectus: senectutis ,„. non jnertis grato atque 
honesto fungerer munere; LI, 10. videtis, ut se- 
neetus non modo languida atque iners non sit, 
verum etiam sit operosa; U 26. quase vitia sunt 
non senectutis, sed inertis, ignavae, somniculosae 
seneetutis; C 36. 

servus: quid horum est liberi? quid denique 
servi non inertia? P 39, 


inertia, Trägheit, Verdroffenheit: impe- 
diri; aut .. neglegentia, pigritia, inertia aut suis 
studiis ... impediuntur; O I, 28 

tardus: redemptor ... non inertia aut inopia 
tardior fuit; D II, 47. 


ineruditus, ungebilbet, unviffenfhaftlid: 
algs: non .. Epicurus ineruditus, sed ii indocti, 
qu ..; FI, 72. 

algd: modo ne quis illud tam ineruditum ab- 
surdumque respondeat; A I, 182. 


inexerecitatus, ungeüßt: alqs: rudem 


2% 


infamis 


ploratus turpissimos edere; T II, 38. 
histriones: ii mihi videntur fabulam aetatis 
peregisse nec tamquam inexercitati histriones in 
extremo actu corruisse; U 64. 
miles: addue pari animo inexereitatumn militem, 
mulier videbitur; T II, 37. 


inexorabilis, unerittiß: fortasse etiam 
inexorabiles iudices, Minos et Rhadamanthus (te 
terrent)? T 1, 10. 


inexpiabilis, unjüpndear: fraudes: 
quibus (libidinibus animi) caecati ... re publica 
TR fraudes inexpiabiles concepissent; T I, 
2. 

poenae: elamant .. inexpiabilis poenas impen- 
dere iis, a quibus violatum sit animal; R Ill, 19. 

religio: nec (caerimonias sepulcrorum) violatas 
tam inexpiabili religione sanxissent; T I, 27. 


inexplebilis, unerjätttig: cupiditas: 
quem ... videmus ... omnia rabide adpetentem 
cum inexplebili cupiditate; T V, 16. Poeni ... 
inexplebiles cupiditates omnium rerum inporta- 
verunt in Graeciam; R III, fr 8. 

fauces: cum ... inexplebiles populi fauces ex- 
aruerunt libertatis siti; R I, 66. 

libido: ut ... indigentia (sit) libido inexple- 
bilis; T IV, 21. 


inexplicabilis, unauflösbar: algd: 
haec seilicet inexplicabilia esse dieitis; A II, 95. 
postulant, ut excipiantur haec inexplicabilia; 
I, 97. 


inexpugnabilis, unüberwindiih: vo- 
lumus .. eum, qui beatus sit, tutum esse, inex- 
pugnabilem, saeptum atque munitum; T V, 41. 


infacetus, unfein: C. Canius, eques Ro- 
manus, nec infacetus et satis litteratus; O III, 58. 


infamia, üble: Ruf, Shmadh, Schande: 
I. eomitatur: etiamsi nulla comitetur infamia; 
F II, 60. 

consequitur: quom ipsa infamia propter rei 
turpitudinem consequatur; L 1, 5l. 

est, potest: potest .. ulli imperio .. 
esse odıum et infamia? O III, 88. 

redundat: quorum (vitioram) .. ad amicos 
redundet infamia; Lae 76. 

U, facio: si quis occentarisset sive carmen con- 
u infamiann faceret fagitiumve alteri ; 

fero: inpunitas .. peccatorum data videtur 
eis, qui ignominiam et infamiam ferunt sine do- 
lore; T IV, 45 

timeo: quid, si idem ... paupertatem, igno- 
miniam, infamiam timet? T V, 15. videntur ... 
offensionum et repulsarum quasi quandam igno- 
miniam timere et infamiam; O I, 

UI. metus: si pudor, si modestia, si pudicitia, 
si uno verbo temperantia poenae aut infamiae 
metu coßrcebuntur; F II, 73. infamiaene metu non 
esse petulantis an legum et iudiciorum? L I, 50. 
possumus eos, qui a stupro arcentur infamiae 
metu, pudicos dicere? L I, 51. 

IV, 1. frangi: qui... gloriam neglegant, fran- 
gantur infamia; O I, 71. 

2. cum: non poterunt (opes) utiles esse cum 
infamia; O II, eh. 


infamis, verrufen: invidiosum nomen est, 
infame, suspectum; F II, 12. 


illum et inexercitatum (videmus) quamris levi iotu 
38 


. utile 


38* 


infans 


infans, unberedt, jung, Meines Kind: A. fi- 
lius: Croesi flium, cum esset infans, locutum; 
D 1, 121. 

homo: neque homini infanti aut impotenti in- 
iuste facta conducunt; F I, 52. 

pueri: si infantes pueri, mutae efiam bestiae 
paene loquuntur ; F I, Tl. 

B, I. eonquiescunt, al. videmus .., ut 
eonqywiescere ne infantes quidem possint; cum 
vero paulum processerunt, lusionibus vel laborio- 
sis delectantur, ut ne verberibus quidem deterreri 
possint; F V, 55. 

I, 1. moveo: nec ut voluptatem expetat, na- 
tura movet infantem; F II, 38. 

2. provideo in: ita futura eloquentia provisa 
in infante est; D I, 78. 


infectus, nichtig: quae .. augur iniusta 
nefasta, vitiosa dira defixerit || deixerit ||, inrita 
infectaque sunto;« L IL, 21. 


infelicitas, Unglüd: neque .. tanta est 
infelieitas baruspicum, ut ne cası quidem um- 
quam fiat, quod futurum illi esse dixerint; D Il, 62. 


infelix, ungtüdtiih: algs: infelis (Polyera- 
tes) una molestia, felix rursus, cum ... anulus ... 
inventus est? F V, 92. proinde |] trieeg quasi 
.. plures fortunati sint quam infelices; T 1, 86. 
»heu me infelicem«! nihil verius; TIV, 73. „ate 
infelicem*, inquit vilieo, „quem necussem iam ver- 
beribus, nisi iratus essem“; R 1, 59. nec .. ego 
M. Regulum aerumnosum nee infelicem nec mise- 
rum umquam putavi; P 16. 


infensus, feindfelig: nec tam fuit homi- 
num generi infensa atque inimica natura, ut ..; 
T IV, 58. 


inferiae, Totenopfer: tertius (Hercules) est 
ex Idaeis Digitis, cui inferias adferunt |] adferunt 
Coill; N II, 42. 


infernus, unterirdifdh: >hie sese infernis 
e partibus erigit Hydra«; N II, 114. 


infero, hineintragen, hinbringen, beifegen, er» 
regen, aufügen, anthun: alqm: in suo lectulo mor- 
tuus (Dionyaius) in typanidis | [tyrannidis] il 
rogum inlatus est; Il, 84. tanta religio est 
sepulchrorum, ut extra sacra et gentem inferri fas 
negent esse; L II, 55. 

alqd: quae meditata et praeparata inferuntur; 
O I, 27. turpe ... in re severa convirio digna 
aut delicatum aliquem inferre sermonem; O 1, 144. 
bie (Paulus) nihil domum suam intulit praeter 
memoriam nominis sempiternam; O II, 76. 

alienum: »ne quis ea (sepulchra) deleat neve 
alienum inferate; L II, 64. 

bellum: f. bellum, II, 1. infero (10 &t.) ® I, 
©. 331, b. 

causam: cum Persis ... Alexander ... hanc 
bellandi causam inferebat, quod vellet ..; R II, 15. 

erimina: addendum eodem est, ut ne crimini- 
bus aut inferendis delectetur aut credat oblatis; 
Las 65. 

faces: cum tectis sceleratas faces inferebas; 

iniuriam: iniustitiae genera duo sunt, unum 
eorum, qui inferunt, alteram eorum, qui ab iis, 
quibus infertur, si possunt, non propulsant iniu- 
riam; O I, 23. quae (iniuriae) nocendi causa de 
industria inferuntur; O ], de inferenda ..in- 
iuria snatis dietum est; O 1,27. ut |jin|| in- 
ferenda ne cui noceant iniuria; O I, 28. 


300 


inferus 


lampades: cui „in monte Oetaeo illatae lam- 
pades fuerint || faerunt |j*, ut ait Aceius; N IIL,41. 

libidinem: qui in sacrificium cogitatamn libi- 
dinem intulit; L Il, 36. 

lumen: hoc est in tenebras extinetum lumen 
inferre ; fr V, 99. 

maestitiam: qui (modi) totis theatris maesti- 
tiam inferant; T I, 106. 

periculum: duri .. hominis ... videtur peri- 
ceulum capitis inferre multis; O Il, 50, 

sermonem: f. algd; O I, 144. 

stuprum: hac oportunitate anuli usus (Gyges) 
repinae stuprum intalit; O III, 38, quameumque 
in domum stuprum (homines) intulerint; P 3. 


inferus, untere, untergeordnet, gering, nad» 
ftehend, R Unterwelt: A. bei Subftantiven: algs: 
ipsum (Chrysippum) sibi respondentem inferiorem 
fuisse; A Il, 87. cur .., cum ceteris rebus infe- 
riores simua, forma pares sumus? N 1,96. ceteris 
rebus aut pares aut etiam inferiores reperiemur; 
N 1,8 quod ... voluptatibus erant inferiores 
neo pecuniis ferme superiores; R II, 59. qui (Ti- 
motheus) cum belli laude non inferior fuisset quam 
pater; O I, 116, 
algd: in quo (inani) nihil nec summum nee in- 
fimum ... sit; F1,17. supina etiam ora cernun- 
tur depulsione luminum; quae eonvertens inferigra 
reddit, quae sunt superiora; Ti 49, 


aetas: quis hunc philosophum non anteponit 
Cleanthi, Chrysippo, reliquis inferioris aetatis? A 
II, 73. 
embulatio: ut... in inferiorem ambulationem 
descendimus; T IV, 
ara: ut ... ab infima ara subito anguis emer- 
geret; D I, 72, 
casus: ut ... humanos 
riores putes ; Lae 7. 
eondicio: est .. 
servorum; O 1, 41. 
eursus: gravissimo .. (sono) hie lunaris atque 
infimus (eursus movetur); R VI, 18. 
di: ut (Sceipio) ex tam alto dignitatis grada ad 
superos videatur deos potius quam ad inferos per- 
venisse; Lae 12. 
fortitudines: sunt .. domesticae fortitudines 
non inferiores militaribus; O I, 78. 
fortuna: quid, quod homines infima fortuna 
... delectantur historia? F V, 52, f. condiecio, 
homo: consules ... homo omnium infimus et 
sordidissimus, tribunus plebis C. Curiatius, in vin- 
cula conieeit; L IH, 
humana: ex quo eflicitur, ut (sapientia) divina 
imitetur, humana omnia inferiora virtute ducat; 
T IV, 57. despicientem omnia humana et infe- 
riora sapientia ducentem; R I, 28. 
locus: motum naturalem omnium ponderum 
... @ regione inferiorem locam petentium; FI, 
19. qui nocsa) est idem infimus in rotundo; TV, 
69. si atomi ferrentur in locum inferiorem suopte 
ondere; N I, 69. qui (locus) est infimus; N Il, 
quarım (naturarum) suum quaeque locum 
habeat, ... alia infimum, alia summum, alia me- 
dium; N III, 34. in eivitate, qui se istarum re- 
ram cupiditatibus dediderunt, ipsius serritutis lo- 
cum paene infimum obtinent; P 37, 


orbis: huic .. (stellae lovis) proximum infe- 
riorem orbem tenet TTvgösıg; N II, 53. in infimo 
T orbe luna radiis solis accensa convertitur; R 
5:17. 
ordo: ex summis et infimis et mediis |] et || 
interiectis ordinibus ut sonis moderata ratione 
civitas ... coneinit; R II, 69. quod iis, qui in- 
ferioris ordinis essent, liceret; L IH, 30, numquam 


.. casus virtute infe- 


inima condicio et fortuns 


inferus 


se ille (Seipio) Philo ... anteposuit, numquam 
inferioris ordinis amicis; Lane 69. 

pare: ea ratio ... sie illi parti imperabit in- 
feriori, ut iustus parens probis Aliis; T II, 51. 
enae .. ab inferiore parte tutantur subiectae; 
N II, 143. 

stella: infima est quinque errantium terrasque 
proxima stella Veneris; N II, 53. 

tellua: tellus ... infima est; R VI, 17. 

terra: terram .. esse inimam; N Il, 17. 
aqua terra infima (oritur); N II, 84. 

vieinus: duo se habere vicinos, superiorem 
equitem Romanum, inferiorem libertinum; L II, 
30, 
B. allein: a, mase.: |. debent, dolent: ut 

. ü, qui sunt in amicitine ... mecessitudine su- 
periores, exaequare se cum inferioribus debent, 
sic inferiores non dolere se a suis aut ingenio 
aut fortuna aut dignitate superari; Lae 71. |. ex- 
tollunt. 

extollunt: ut ii, qui superiores sunt, sum- 
mittere se debent in amieitia, sie quodam modo 
inferiores |]se]] extollere; Lae 72. 

sunt: cum .. par habetur honos summis et 
infimis, qui sint in omni populo necesse est, ipsa 
aequitae iniquissima est; R 1, 59. 

I, 1. fingo: cuius ignoratio finxit inferos eas- 
que formidines; T 1, 36. 

2. habeo: f. I. sunt. 

3. ceno apud: [hodie apud inferos fortasse ce- 
nabimus] ; T I, 101. 

exaequo cum: f. |. debent; Lae 71. 

facio apud: ut .. ea feri apud inferos finge- 
rent, quae ..; T I, 37. 

fluo apud: illi, qui fluere apud inferos dicun- 
tur, Acheron, Cocytus, Pyriphlegethon; N III, 48. 

narro de: qui (Er) rogo impositus revixisset 
multaque de inferis secreta narrasset; R VI, 3. 

sum apud:si..apud inferos miseri non sunt, 
ne sunt quidem apud inferos ulli; T I, 11. 

Iu, 1. par: maximum est in amicitia parem 
esse inleriori; Lae 69. 

2, par cum: aequitate constituenda summos 
cum infimis pari iure retinebat; O II, 41. 

IV, 1. calıgo: »ubi rigida constat erassa caligo 
inferum«; T I, 37. 

2. Cerberus apud: num te illa terrent, trieeps 
apud inferos Cerberus, Cocyti fremitus? T I, 10. 

iustitia adveraus: ımeminerimus .. etiam ad- 
versus infimos iustitiam esse servandam; OÖ 1, 41. 

portenta apud: quae quondam credebantur 
apud inferos portenta; N II, 5. 

via ad: undique .. ad inferos tantundem viae 
est; T I, 104. 

V.apud: f, apnd, IV. inferos (3 &t) ©. 1, 
©. 227, b. 

b. neutr,: ], sum: id .. medium infmum in 
sphaera est; N II, 116. vgl. A. algd; F 1, 17. 

Il, 1. concedo: ipsa .. ratio conexi, cum con- 
ee superius, cogit inferius concedere; A II, 


ex 


facio, al: omnia infima summis paria fecit, 
turbavit, miscuit; L Ill, 19. 

teneo: ut terra inimum teneat; N I, 103. 

video: ut omnia supera infera, prima ultima 
media videremus; T I, 64. 

2. recedo in: »interea sol albus recessit in in- 
fera noctis«; D I, 108. 


infestus, unfiher: cum quaereretur ex eo, 
quo scelere inpulsus mare haberet infestum uno 
Tu „eodem*, inquit, „quo tu orbem terrae* ; 
R I, 24. 


inficio, tränfen, befannt machen, anfteden, 


301 


m  —— 


infinitas 


befleten: alqm: tum plane infieimur opinionum 
prayitate a naturaque descischnus; T III, 3. 

animum: nos umbris, deliciis, otio, languore, 
desidia animum infeeimus; T V, 78. qui teneros 
et rudes (animos) quom acceperunt, inficiunt et 
lectunt, ut volunt; L I, 47 

eivitatem: ut .. cupiditatibus principum et 
vitiis infiei solet tota civitas, sie emendari et cor- 
rigi continentia; L IN, 30. . 

puerum: (puer) iam infici debet iis artibus; 
FI, 9. 

Züde: aquae tinctum quodam wodo et infe- 
cetum *; A fr 7. 


infidelis, treulos: A. alqs: »multi iniqui 
atque infideles regno, pauei benivoli, inquit Ac- 
cius; O Il, 84. 

B. do: »fregistin idem? neque dedi neque do 
infideli eniquam«; O Ill, 102. »neque dedi ..;« 
O IL, 106. si hoc sibi sument, nullanı esse idem, 
quae infideli data sit; O II, 106. 


infidelitas, Zreulofigteit: quantopere . 
(Dionysius) amicitias desideraret, quaruın infidelita- 
tem extimescebat, declaravit ..; TV, & 


infidus, treufos: algd: nihil est .. 
bile, quod infidum est; Lae 65. 

amici: tum se intellexisse, quos fidos amicos 
hubuisset, quos infidos, cum ..; Lae 5%. 


infigo, heften, Hineinftoßen, befeftigen, ein» 
prägen, pass. haften: alqm: »Saturnius me sic in- 
fixit Iuppiter«; T Il, 23. 

alqd: est .. infxum in ipsa natura; FV, 27. 

astra: astra suspeximus cum ea, quae sunt in- 
fixa certis locis, tum illa non re, sed vocabulo er- 
rantia; T 1, 62. 

cladem: »haec vetusta saeclis glomerata hor- 
ridis luctifica clades nostro infixa est corporie«; 
T II, 25. j 

cursus: in quo (globo) sunt infixi illi, qui vol- 
vuntor, stellarum cursus sempiterni; R v1, 1. 

deum: quo modo .. deus iste ... aut infixus 
aut infusus esset in mundo? N ], 28. 

ladium: cum ... gladium .. hosti in pectus 

infixerit; T IV, 50. j h 

intellegentiam: cum maximis voluptatibus 
in eng imagines mentem intentam infxamque no- 
stram ietallagentlann capere, quae sit ..; N I, 49. 

semina: quae .. (semins) ipsa (terra) ex se 
generata stirpibus infiza contineat; N II, 

sidera: cum (sapientis animus) ... sidera .. 
viderit innumerabilia caelo inhaerentia cum eius 
ipsius motu congruere certis infixa sedibus; T V, 
69. quae (sidera) infixa caelo sunt; N I, 4. ex 
quo genere ea sunt sidera, quae infixa caelo non 
moventur loco; Ti 36. 

signum: timide fortasse signifer (signum) evelle- 
bat, quod fidenter infixerat; D II, 67. 


infinitas, unendlicteit, unendliche Weite: 
I. est: is .. (Anaximander) infinitatem naturae 
dixit esse, e qua omnia gignerentur; A Il, 118. 

II, 1. cognoseo: quibus (litteris) infinitatem 
rerum atque naturae ... cognoscimus; T V, 105. 

dico: (Epieurus) dieit eadem, atomos, Inane, 
imagines, infinitatem locorum innumerabilitatem- 
que mundorum; N I, 73. 

2. gigno ex: j. 1. est. j 

peregrinor in: ille (Demoeritus) in infinitatem 
omnem peregrinabatur; T V, 114. j 

reprehendo de: Xenophanes ... de ipsa mente 
item reprehenditur, ut ceteri, de infinitate autem 
vehementius; N I, 28. 


sta- 


infinitas 


infirmitas 


sum in: in qua (infinitate) nihil neque sentiens 
neque conionelum potest esse; N I, 

TI. vis: summa .. vis infinitatis et m 
diligenti contemplatione dignissima est; 


Da 80 
I, 50. 


infinite, endlos, bis ins Unendlihe: con- 
eupisco: illi ... sigma, tabulas, suppellectilem 
et vestem infinite concupiacenti; P 49. 

divido: quae (partes) infinite secari ae dividi 
possint; A 1, 27. quae intervalla item infinite 
dividi possint; A 1, 27. 

regredior: similiter .. 
regredi infinite licet; Fa 35. 

seco: f. divido; A I, 27. 


infinitio, Unenblidjfeit: infinitio ipsa, quam 
ansıplav vocant, tota ab illo (Demoerito) est; 
Fl, 21. 


- ® u 

infinitus, unbeftimmt, grenzenlos, unbe: 
ihränft, allgemein gültig, unendblih: A. bei Sub- 
ftantiven: alqd (vgl. B): Melissus hoc, quod 
esset infnitum et immutabile, et fuisse semper 
(dixit) et fore; A II, 113. quamquam id .. in- 
finitum est in hace urbe; F V,5. qui (Xenopha- 
nes) mente adiuncta omne praeterea, quod esset 
infinitum, deum voluit esse; N 1, 28, etiam ea, 
quae conservent, infinita esse debere; N 1, 50. 
viderne Epicurum, ... quem ad modum, quod in 
natura rerum „omne* esse |[ [esse] |} dieimus, id 
infinitum esse concluserit? D II, 103. nihil .. 
(quod omne est) cum habeat extremum, infinitum 
sit necesse est; D II, 103. esset infinitam; L II, 
18. ne esset infinitum; L IH, 80. 

abundantia: ne cum infinita quidem volupta- 
tum abundantia; F III, 65, 

aör: eius (Anaximandri) suditor Anaximenes 
infinitum aöra (dixit esse); A II, 118. 

altitudo: cum ad infinitam altitudinem terra 
desedisset |] desid., disid. ||; D 1, 97. 

eognitio: juris consulti ... saepe, quod posi- 
tum est in una cognitione, id in infinitam || in- 
finita | dispertiuntur; L 11, 47. 

conexa, coniunetiones: si Chaldaei ita lo- 
quantur, ut negationes infnitarum coniunetionum 
potius quam infinita conexa ponant; Fa 15. 

eorpora: ut... neque deliciat umquam ex in- 
finitis corporibus similium accessio; N I, 105. 

eupiditas: ınodo (luxuria) sit vacua infinita 
eupiditate et timore; F Il, 30. quibus rebus efle- 
ctum est, ut infinita pecuniae cupiditas esset; 
O1, 25. 

deus: eum .. (deum) esse .. 
finitum; N I, 26. 

inane: ille (Democritus) atomos ... censet in 
infinito inani ... ita ferri, ut concursionibus inter 
se cohaerescant; F I, 17. 

intervallum: reliqun .. triw intervalla infinita 
et inmensa, a sole ad Martis {stellam), inde ..; 
D II, 91. quae potest .. contagio ex infinito 
paene intervallo pertinere ad lunam vel potius ad 
terram? D 11, 92. 

laus: cum animum infinita quadam laude ante- 
ponerent corpori; F IV, 16. 

licentia: ex hae infinita.. . licentia haec summıa 
eogitur, ub ..; R I, 67. 

malum: si aliquod neternum et infinitum im- 
pendere malum nobis opinemur; FI, 55. quia 

. infinitum quoddam et sempiternum malum 
haberemus in yıta [[[in vital I; T I, 15. 

materia: Anaxagoras materiam infinitam (dixit 
esse); A II, 118, 

memoria: in quibus (animi raigterr inost 
mernoria rerum innumerabilium, in te quidem in- 
finita; F II, 113. habet (animus hominis) „. me- 


snperiora repetentem 


inmensum et in- 


et eam infinitam rerum innumerabilium ; 
‚5 

mens: Anaxagoras ... primus omnium rerum 
diseriptionem ... mentis infinitae vi ac ratione 
dissignari ... voluit; N I, 26. 

multitudo: in quibus (bibliothecis Graecis) 
multitudo infinita librorum propter eorum est 
multitudinem, qui seripserunt; T II, 6. quoniam 
... eorum .., qui his (copiis) egeant, infinita est 
multitudo; O 1, 52. nesciunt (homines) hos side- 
rum errores id ipsum esse, quod rite dieitur tem- 
pus, multitudine infinita ... praeditos; Ti 38. 

odium: propter infnitum odium tyranni; T IV, 

pondus: Xerxes ... non infinito pondere auri 
ceontentus; T V, 20. 

quaestiones: non persequor quaestiones infini- 
tas; A II, 117. 

ratio: nee illa infinita ratio superstitionis pro- 
babitur; N Ill, 52. 

regiones: qui innumerabilis mundos infinitas- 
que regiones ... mente peragravisset; F II, 102. 

res: qui rebus infinitis modum constituant; 
FI 2. 

senator: ut (senator) loco dicat, id est roga- 
tus; at modo, ne sit infinitus; L III, 40 

series: cum infinita simillamarum imaginum 
series | species | ex innumerabilibus individais 
existat; N I, 49, 

sociebas: ut .. ab illa infinita (societate) dis- 
cedatur; O I, 53. quod ex infinita societate ge- 
neris humani ... ita contracta res est el adducta 
in angrustum, ut ..; Lae 20. 

soni: qui sonos vocis, qui infiniti videbantur, 
paneis litterarum notis terminavit; T 1, 62. qui 
(soni) videbantur infiniti; R II, 3. 

species: |. series. 

sumptus: in his inmanibus iacturis infinitisque 
sumptibus nihil nos magnopere mirari; O II, 56 

tempus: neque maiorem voluptatem ex infinito 
tempore netatis percipi posse, quam ..; F 1, #. 
negat infinito tempore asetatis voluptatem fieri 
maiorem quam finito atque modico; FII, 88. an 

. ab iis (deis) .., omnia ... ad infinitum tem- 
pus regantur atque moveantur; N 1,2, fuit quae- 
dam ab infinito tempore aeternitas; N 1, 
antea (deus) videlicet tempore infinito in tenebris 
tamquam in gurgustio habitaverat; N I, 22. mi- 
nuwi .. tempus et, quod erat infinitum, annuum 
feci; L II, 18. 

timor: f. eupiditas; F Il, 80. 

vetustas: in quibus (ordinibus) nihil umquam 
inmensa et infinita vetustas mentita sit; NI, 15. 

vis: in hac .. inwensitate latitudinum, longi- 
tudinum, altitudinam infinita vis innumerabilium 
volitat atomorum; N I, 54. adde etiam infinitam 

. vim marmoris; N II, 98. 

B. allein: 1. cogo impero: graven .. dominae 
eogitationum lubidines infinita quaedam cogant 
atque imperant; R VI, 1. 

compleetor, noto: quo modo .. haec infinita 
et semper nova aut memoria conplecti aut obser- 
vando notare possumus? D II, 146. 

2. sum in: (Änaxagoras) non vidit neque mno- 
tum sensui iunetum et continentem in infinito 
ullum esse posse neque ..; N I, 26. 


infirmitas, Shwäge: 1. est: etsi ... en 
ei . in iudieiis nostris infirmitas, ut ..; 
AI, 7. 

habet: ut et infirmitas puerorum et ferocitas 
iuvenum ... naturale quiddam habeat, quod ..; 
C33. 

II. convrineo: haee duo levitatis et iufirmitatis 
plerosque convincunt; Lae 


infirmitas 


IH. medius inter: inter infirmitatem unius 
temeritatemque multorum medium optimates pos- 
sederunt locum; R I, 52, 

IV. propter: ut superioris flius Africani ... 
propter infirmitatem valetudinis non tam potuit 
patris similis esse, quam ille fuerat sui; Ol, 121. 


infirmo, entträften, erfgüttern: alqd: hoc 
cum infirmat tollitque Philo; A Il, 18, quae vos 
Academici infirmatis et tollitis; N Il, 147. 

genera: his de generibus quid sentias et qui- 
bus ea rationibus Infirmes, audire sane velim; 
D II, 100. 

sortes: tu .. non hostiarum causam |] casum |] 
confirmas sortium siwilituadine, sed infirmas sortis 
eonlatione hostiarum; D IL, 38, 


infi FINMUS, ihwacd, angegriffen, unjelbftändig: 
A. alge: sum admodum infirmus; A 1, 14. 

aetas: in infirma aetate ... vis naturae ... 
cernitur; F V, 43, 

corpus: cum (natur) corpora nobis infirma de- 
disset; TV, 3. qui ex animo constet et corpore 
caduco et infirmo; N I, 98. quod (seneetus) cor- 
pus faciat infirmius; C 15. quae (res) vel infirmis 
corporibus animo tawmen administrentur; C 15. 

senes: quid mirum .. in senibus, si infirmi 
sint |[sunt |] aliquando? C 35. 

tempus: infirmissimo tempore aetatis ... ju- 
dieant; A II, 8. 

valetudo: qui (pater) quoım esset infirma vale- 
tudine; L I, 3. 

B. utilitas: cum summa utilitate infirmorun; 
R Ill, 87. 


infitior, feugnen, wicht anerkennen: algd: 
gquae qui infitiatus esset, dupli poenam subiret; 
oO IL, 65. 

foedus: qualis Q. Pompeius in foedere Numan- 
tino infitiando fuit; F II, 54. 


- 

inflammo, entzünden, entflammen, erregen, 
reizen: alqm: quaram (voluptatum) potiendi spe 
inflammati multos labures magnosque susceperant; 
FT, 60. quem cupiditatum incendiis inflammatuın 

. tanta laetitia perfundi arbitramur? F V, 70. 
cum .. corporis facibus inflammari soleamus ad 
omnis fere cupiditates eoque imagis incendi, quad . .; 
T 1,44. de Africano ... vel iurare possum non 
illum iracundia tum inflammatum fuisse; T IV, 50. 
quem libidinibus inflammatum et furentem vide- 
mus; TV, 16. ii... ardore aliquo inflammati 
atque ineitati; D I, 114. ad quas (res) plerique 
inflamnmati aviditate rapiuntur; O 11,38. quorumm 
(bonorum) cupiditate quidam inflammantur; Lae8b, 

algd: >haec omnia vidi inflammari; TI, 85. 
ItL, 45. 

animam: qui (animus) ... ex inflammata aninın 
eonstat; T I, 42. 

animum: quiens (volaptates) inflammato animo 
eoneupiscunt; 'T IV, 68. multis .. rebus inflam- 
ti tales animi, qui corporibus non inhaerent; 

I, 114. 

eupiditates: quas (cupiditates) nulla praeda 
umquam improbe purta minuit et |sedfj potius 
Er 1,51. quas inflammant cupiditates! 

IV, 9. 

deos: qui (poötae) et ira inflammatos ot libi- 
dine furentis induxerunt deos; N 1, 42. 

fana: eam .. unam ob causam Xerses inflan- 
mari Atheniensium fana iussisse dieitur, quod ..; 
R IH, 14. 

furorem: quas (strages) ... furor edere potuit 
inpurae beluae multorum inflammatus furoribus; 


L Il, 22. 





inflo 


impotentiam: ildem (animorum motus) in- 
flammant adpetitione nimia, quam tum cupidita- 
tem, tum libidinem dicimus, inpotentiam quandam 
animi; T IV, 34. 

invidiam: si nos multitudinis furentis inflam- 
mata invidia pepulisset; L II, 26. 

libidinem: cum libido ad id, quod videtur 
bonum, inleeta et infllammata rapiataur; T IV, 12, 

morem: omnem morem Lacedaemoniorum in- 
flammatum esse cupiditate vincendi; O I, 64. 

statum: huie (temperautiae) inimica intempe- 
rantia omnem animi statum inflammat, conturbat, 
incitat; T IV, 22. 

templa: quibus (magis) auctoribus Xerses in- 
Hammasse templa Graeeiae dieitur; L II, 26, 


inflatio, Blähung: quod habet inflationem 
wagmam is cibus tranquillitati mentis quaerenti 
vera contrariam; D ], 62. 


inflatus, Blajen, Einhauhen, Eingebung: 
praenuntiare: quae (vis et natura) ... aliquo 
a inflatuque divino futura praenuntiat; 

renovari: »cum .. adesum ioflatu renovalumst 
iecare; T Il, 24. 

zum Saß: qui primo inflatu tibieinis Antiopam 
esse aiunt aut Andromacham; A II, 


inflecto, beugen, trümmen, wenden, Ienten, 
verändern: bacillum: ut bacillum aliud est in- 
dexum et incurvatum de industria, aliud ita na- 
tum, sie ..; FI, 33, lituus, id est incurvum et 
leviter a summo inflesum bacillum |[fid ... ba- 
eillum] }; D 1, 30. 

ceursum: infleetens .. sol cursum tum ad se- 
ptentriones, tum ad meridiem aestates et hiemes 
efhcit; N II, 49. 

feram: qui... levi admonitu F non actu || ae 
nutu |] infleetit illam feram; R Il, 67. 

nomen: sic .. auum nomen ex Üraeco nomine 
inflexerat; R II, 35. 

remum: dumm de remo inflexo aut de collo co- 
lumbae respondeam; A Il, 19. 

rerem: simul atque .. se inflexit hie rex in 
dominatum iniustiorem; R Il, 48. 

vestigium: quorumı (siderum) alterum (gemus) 
... nullum umquam cursus sui vestigium inflectat ; 
N I, 49. 


inflexio, Bindung: omnis .. orbis eorum 


(siderum) quasi heliene inflexione vertebat; Ti 31. 


” 
infligo, ichlagen, zufügen: »hos non hostilis 
dextra, non Terra eılita moles Gigantum, non bi- 
formato impetu Centaurus ietus vorpori inflixit 
mco, non Graia vis, non barbara ulla immanitas, 


non saeya berris gens relegata ultimis, ... sed ..;« 
Til, 20. 


inflo, blajen, die Baden voll nehmen, aufblafen, 
aufblägen, übermütig machen: I. alqs: Fannii .. 
netati || aetate || coniunetus Antipater paulo in- 
Havit vehewentins; L IL, 6. 

tibicen: simul inflavit tibicen, a perito carınen 
agnoseitur; A II, 86. 

IL, alqm: estne quisquam tanto inflatus errore, 
ut sibi se illa scire persuaserit? A 1, 116, 

animum: inflatas et tumens animus in vitio 
est; T IL, 19. 

homines: cum homines inflati opinionibus tur- 


, piter irndentur; Ö 1, 9. 


mare: »ventos praemonstrat saepe futuros in- 
flatam mare«; D I, 13. 
mentem: credo etiam anhelitus quosdam fuisse 


inflo 


304 


ingenero 


terrarum, quibus inflatae mentes oracla funderent; | 
Pythagorei utique abstinere, | 
quasi vero eo cibo mens, non venter infletur; D | 


DI, 115. faba. 
11, 119 

ventrem: f, mentem; D II, 119. 

vesiculas: inflatas rumpi vesiculas; D II, 33. 


- 

influo, hineinfließen, eindringen, fich ein« 
fchleihen: algs: ut in universorum animos tam- 
uam infuere possimus; ÖO ll, 81. quibus blan- 
itiis C, pe nuper infuebat in auris |j aures |} 
eontionis! Lae 96, 

algd: nihil tam facile in animos teneros atque 
inolles infduere quam varios canendi sonos; 111,38, 

amnis: quod urbem perennis amnis ... et in 
mare late influentis posuit in ripa; R II, 10, in- 
Auxit .. non tennis quidam e Graecia rivulus in 
hane urbem sed abundantissimus amnis illarum 
disceiplinarum et artium; R II, 34 

corpns: in eo (corpore) influente atque efluente 
animi divini ambitus inligabant; Ti 47. 

fluvius: qui (Hypanis fluvius) ab Kuropae parte 
in Pontum influit; h 

mare: ut ... in amnes mare influxerit; D I, 78. 

rivulus: f. amnis; R II, 34 

sanguje: in quem {ventrieulum cordis) sanguis 
a iecore per venam illam cavam influit; N Il, 188. 

soni: Dead. 


informatio, Borftellung, Begriff: I. ante- 
eapio, appello: quam (antieipationem) appellat 
moolmpır Epicurus, id est anteceptam animo rei 
quandam informationem, sine qua nec intellegi e- 
quam pe Eg nec disputari potest; N ], 43. 

do: .. nobis natura informationem ipso- 
rum Er dedit; N I, 45. 

habeo, insero: habebam, inguis, in anitmo in- 
sitam informationem quandam dei, et barbati 
quidem lovis, galeatae Minervae; N I, 100. 

Il. sine: f. I, antecapio. 


informo, geftalten,, bilden, vorftellen, unter» 
richten: 1. indirecte Frage: quibus quasi infor- 
gg est, quid hominis natura postulet; F V,36 
(37). 

I. alqd: quod ita sit informatum anticipatum- 
que || informatum || mentibua nostris, ut .; N I, 
76. ut, quae numquam vidimus, en tamen infor- 
mata hbabeamus, oppidorum situs, hominum fign- 
ras; DI1,138. qui 
moribus confirmarunt, sanxerunt autem alia legi- 
bus; RI, 2 

animum: ut nemini parere aniımus bene infor- 
matos a natora velit nisi praceipienti; O J, 18. 

deos: turbam ... deorum .. ita ignotorum, ut 
eos ne coniectura quidem informare possimus; 
N I, 39. 

figuras, situs: f. algd; D I, 138, 

notiones: Cleanthes ... quattuor de causia 
dixit in animis hominum informatas deorum esse 
notiones; N II, 

virtutem: quod 
virtutem; F IV, 45. 

visa: sive illa (inania visa) cogitatione infor- 
wantur ... sive in quiete; A Il, 51. 


infra, unterhalb, unter, unten: A. Bräapo: 
fition: I. duco: vir ... magno animo, vere for- 
tis, infra se omnia humana ducens; F It, 29. 

fero: infra hanc (stellam) propius a terra lo- 
vis stella fertur, quae Balder dieitur; N 11, 52. 

pono: qui invietus sit, euın (necesse est) rer 
humanas u ia atque infra se positas arbi- 
trari; T II, 15. 

sum: ut (sapientia) omnia, quae bomini ac- 


.. dieitis, informari non posse 





cidant, infra se esse iudicet; FIII, 25. infra hanc 

.. (stellam) stella Mercurii est; N II, 58. 
versor: en circum terras infra Junam ... 

terrisque versantur; N II, 56. 

Il, stellae: cum ... nl . 
gr Soli uboediant; N II, 

B. Adverb; I. sum: tune .. "ce ... Innt- 
merabilis supra infra, dextra sinistra, ante post, 
alios dissimiles, alios eiuedem modi mundos esse? 
A 1, 125. infra .. iam nihil est nisi mortale et 
caducum praeter animos; R VI, 17. — ipsius (sto- 
machi) .. partes ene, quae sunt infra quam id, 
quod devoratur, dilatantur; N II, 1935, 

I zum Saß: deinde paulo infra: „saepe quae- 
sivi*, inquit (Epicurus) ..; T III, 42 


infractio, Niebergeichlagenheit: cadere in 


eundem timorem et infractionem quidem animi et 


Venedig duse 


‘ demissionem; T Ill, 14. 
| 





sec disciplinie informata alia | 


infringo, brechen: tu... te negas infracto 
remo neque columbae collo commoveri; A Il, 79, 


infundo, eingießen, eindringen lafjen: algd: 
quo tamquam in aliquod vas ea, quae meminimus, 
infundantur; T I, 61. 

deum: quo modo .. deus iste ... 
aut infusus esset in mundo? N I, 28. 

portus: portus usque in sinus oppidi et ad ur- 
bis erepidines infusi; R II, 43 

vitia: quod (vitiosi principes) non solum vitia 
ne ipsi, sed ea infundunt in civitatem:; 


infusco, Ihwärzen, entjtellen: »situm inter 
oris barba paedore horrida || ie Tr ll Frag in- 
fuscat pectus inluvie scabrum; 6. 


Ängemesco, jeufzen, ädjzgen: alqs: »quem 
vidit nemo ulli ingemescentem malo«; T I, 21. 
num tum ingemuisse Epaminondam putas, cum ..? 
T II, 59. hie cum exelamasset Laelius ingemuis- 
sentque vehementius ceteri; R VI, 12, 

gladiator: quis mediocris gladiator ingemuit, 
quis vultum mutavit umquam? T II, 41. 

puer: quorum (puerorum) non modo nemo ex- 
clamavit umquam, sed ne ingemuit quidem; TI, 
34. pueri a . non ingemescunt verberum 
dolore laniati; TV, 

pugiles: pugiles la contusi ne ingeme- 
scunt quidem; T II, 40. pugiles .., etiam cum 
feriunt adversarium, in incetandis caestibus inge- 
mescunt, non quod lauof doleant animove suc- 
eumbant, sed quia ... corpns intenditur; T II, 56. 

vir; ingemescere non numquan viro concessum 
est, idque raro, eiulatus ne mulieri quidem; T Il, 
55. nee vero umquam ne ingemescit quidem vir 
fortis ac sapiens; T II, 56. 


ingenero, einpflanzen, anerihaffen: algd: 
quodsi haec astro ingenerata et tradita essent, 
nulla res ca mutare posset; D Il, 9%. 

amorem: natura ingenerat .. in primis 
praeeipuum quendam amorem in eos, qui pro- 
ereati sunt |] [ingenerat procreati sunt] |}: 


aut infixus 


FE Tas animum esse ingeneratum a deo; 
‚1, 24. 

appetitum: iure ... illum appetitum rerum 
ad naturam accommodatarum ingeneratum puta- 
verunt omnibus; F V, 38. 

eupiditatem: in tanta animantium varietate 
homini ut soli eupiditas ingeneraretur cognitionis 
et scientiae; A fr 14. 

virtutes: quae (virtutes) ingenerantur suapte 
natura appellauturque non voluntariae; F V, 36. 


ingeniose 


ingeniose, geiftvoll: tractantur ista inge- 
niose; A II, 87. 


ingeniosus, geiftvoll, fharffinnig: A. 
algs: eas .. virtutes qui habent, ingeniosi vocan- 
tur; F V, 36. 

genus: alterum (iocandi genus) elegans, urba- 
num, ingeniosum, facetum; I, 10 

B, I. ineidunt: quod ingeniosi ... in morbum 
et incidunt tardius et recreantur ocius, hebetes 
non item; T IV, 32, 

nascuntur: ut et ingeniosi et tardi ita na- 
scantur antecedentibus causis; Fa 9. 

sunt: Aristoteles .. ait omnis ingeniosos melan- 
cholieos esse; T I, 80, 

Il, 1. recreo: f. I, ineidunt. 

2. sum: ista studia ingeniosorum sunt; 
FV, 6. 

Il. animus: nee .. in omnem morbum ac 
perturbationem animus ingeniosi eadit; T IV, 82. 


ingenium, Fähigfeit, Geift, Scharffum, 
Erfindungägeift, Talent, Genie: 1. Subject: caret: 
magnum ingenium L. Luculli ... caruit .. rebus 
urbanis; A IL, 1. 

complectuntur: neque euncta ingenia conlata 
in unum tantum posse uno tempore providere, ut 
omnia complecterentur; R II, 2, 

deest: nec .. illis aut voluntas defuit ... aut 
ingenium; R III, 13. 

est: e quibus industriae plurimum in Clitomacho 
fait. ..., ingenii non minus in Hagnone; A Il, 16. 
hebetiora ut sint hominum ingenia propter caeli 
pleniorem naturam; N II, 17. plus in illo Bieulo 
ingenii, quam videretur natura humana ferre po- 
tuisse, iudicavi [Jiudieabam, al.|] fuisse; R 1, 22. 
si ingenia omnium paria esse non possunt; R I, 
49. neque .. üdum potest esse multiplex inge- 
nium et tortuosum; Lae 65. vgl. II, 1. video. 

exardescit: contra eos (Stoicos) potissimum 
Academicorum exarsit ingenium; A fr 20 (B. 8). 
eontra quorum (Stoicorum) disciplinam ingenium 
eius (Carneadis) exarserat; T V, 83 

excellit: non perfecti .. homines et tamen 
ingeniis excellentibus praediti excitantur saepe 
gloria; F V, 69. qui excellenti ingenio doctrinae 
»ese dediderunt; O I, 71. 

exsistit: neque ullam ingenium tantum exti- 
tisse dicebat, ut ..; R II, 2. 

incidit: ut moleste ferrem tantum ingenium 

. in taın leves ... sententias ineidisse; N |, 59. 

manent: manent ingenia senibus, modo per- 
maneat studium et industria, neque ea solum in 
claris et honoratis viris, sed in vita etiam privata 
et quieta; C 22, 

potest: f. complectuntur. est; R I, 49. Lae 65. 

praestat: j. I], 4 opus est. IV, 2, homines. 

provident: j. complectuntur. 

quaerunt: tot ingeniis tantisque studiis (verum) 
quaerentibus; A II, 76. 

1. wach Verben: 1. acuo: ut, (istae artes) 
paulum acuant et tamquam inritent ingenia pue- 
rorum; R I, 30. 

admiror: cuius (Pythagorae) ingenium et elo- 
quentiam cum admiratus esset Leon; T V, 8. 

ägnosco: quem (consulatum) ita gessit, ut dili- 
gentiam adınirarentur omnes, ingenium agnosce- 
rent; A 11,1. 

eonfero: j. I. complectuntur. 

eonfirmo, corroboro: omnino amiecitine con- 
roboratis iam confirmatisque et ingeniis et aeta- 
tbus iudicandae sunt; Lae 74. 

eonsumo: quantum Aristoxeni ingenium con- 
sumptum videmus in musicis? F V, &. 

declaro:ipsorum interpretum coniecturae nonne 

n. 


u. 


ingenium 


magis ingenin deolarant eoram quam vim Gonsen- 
sumque naturae? D Il, 144 

dico: quod alterius ingenium sic || dulce, aci- 
dum || ut acetum Aegyptium, alterius sic acre, ut 
mel Hymettium, dieimus; fr V, 89, 

fero: |. I. est; R ]J, 22. 

fingo: ex eo .. ingenia, mores, animum, eor- 
us, actionem vitae, casus cuiusque eventusqus 
ngi; D II, 88. 

gigno: sunt partes ram ... aliae, quae 
acuta ingenia gignant, aliae, quae retunsa || re- 
tusa ||; D I, 79. 

inrito: f. acuo. 

iudico: an ingenia natura, virtutes et vitia, 
quae existunt ab ingeniis, aliter jiudieabuntur? 

miror: cum multis locis nostrorum hominum 
ingenia virtutesque .. soleo mirari, tum maxime 
in iis studüs, quae .; T IV, 1, 

n08C0: suum quisque .. noscat ingeniam; O1, 


probo: * probavit, nos |jan arboris aut eqwi 
ingenium nalura probabimus, |j ingenia iuvenum 
non item? L I, 45. 

puto: ingenium .. in se suum sicut simulacrum 
aliquod dieatum putabit; L I. 59. 

quaero: ad hoc, de quo agitur, non quaerimus 
gentem, ingenia quaerimus; R I, 58, 

retundo: j. gigno. 

transfero: si ad eorum (civium) cogmitionem 
divina illa ingenia transferren; F I, 7 

video: licet videre acutiora ingenia et ad in- 
tellegendum aptiora eorum, qui ..., quam illorum, 
qi.; NH, 

2. sum: magni .. est ingenii sevocare men- 
tem a sensibus et cogitationem ab consuetudine 
abducere; T I, 38. quamquam hoc animi, illud 
etiam ingenii magni est, praecipere cogilatione 
futura; OÖ I, 81. sin aliquando necessitas nos ad 
ea detruserit, quae nostrı ingenü non erunt; OI, 
114. est... munus eius (oratoris) non ingenii 
solum, sed laterum etiam et vyirium; Ü 28, 

83. addo: »id viri est ofiecium, fletus muliebri 
ingenio additus;« T II, 50. 

innascor; sunt .. ingeniis nostris semina in- 
nata virtotum; T III, 2. 

propono: iudiciis .. magistratuum, discepta- 
tionibus legitimis propositam vitam, non po&ta- 
rum ingeniis, habere debemus; R IV, 12. 

4. opus est: ad haec mediocri opus est pru- 
dentia an .. ingenio praestanti? D II, 130, 

sum: quamquam fuit acri ingenio; A I, 34. 
sit ingenio divino; A Il, 117. si fuerit is ... 
hebeti ingenio atque nullo; T V, 45. ingenio 
eximio (is vir) sit necesse est; T V, 68. Chry- 
sippus .., quamquam est acerrimo ingenio, tamen 
en dieit, ut ..; N ll, 16. bene meriti de rebus 
communibuas ut genere etiaın putarentur, non 80- 
lum ingenio esse divino; R II, 4. f. V, 2. moveri. 

5. appareo in: id .. (sugurium futurorum) 
in maximis ingeniis altissimisque animis et exsistit 
maxime et apparet facillime; T I, 33. quae (si- 
militudo) etiam in ingeniis, non solum in cor- 
poribus appareat; T I, 79. ’ a 

eluceo In: ea .. in maximis ingeniis maxinıe 
elucere; F IV, 4. 

exsisto ab: f. 1. indioo. — in: f£ iu, B,L 
exsisto in ingeniis (8 ©t.) &. 259, b. en 

quaero de: de ingenio eius (Epicuri) in his 
disputationibus, non de moribus quaeritur; F II, 
8%. non .. hoc loco de ingeniis aut de oratio- 
le sed de specie figuraque quaeritur; 

sum in: neque (virtus est) alio ullo in genere 
lingenio |] prasteres; L I, 25 
89 


ingenium 


III. nach Adjectiven: 1. proprius: naturae 
eeleritatem ad discendum et memorism dabant, 
quorum utrumque mentis esset proprium et in- 
genii; A 1, 20. 

2. aptus: figuram .. corporis habilem et aptam 
ingenio humano (natura) dedit; L I, 26. 

praeditus: tali ingenio praeditus Lucullus 
adiunxerat etiam illam, quam Whniatschts spre- 
verat, disciplinam; A Il, 2. quodetsi ingeniis 
magnis preediti quidam dicendi copiam sine ra- 
tione consequuntur; F IV, 10. quas (caorimonias 
sepulcrorum) maxumis ingeniis praediti nec tanta 
eura coluissent, nee ..; TI, 27. f. I excellit; 
F V, 69. 

IV. sach Subftantiven: 1. algd: f. I. est; A 
I, 16. R 1, 22, 

abundantia: abundantia quadam ingenii prae- 
stabat ... Aristoteles; A I, 18. 

acies: ut nulla acies humani ingenii tanta sit, 
quae penetrare in caelum, terram intrare possit; 
A ll, 122. optima .. parte hominis, ... ingenii 
et mentis acie fruuntur; F V, 57. quom animus 
... exscuerit illam, ut oeulorum, sic ingenii aciem 
ad bona seligenda |jeligenda |] et reicienda con- 
traria; L I, 60 

acumen: cuius ... ratio quamquam floruit .. 
acumine ingeni; A II, 16. 

bonitas: quae (oflicia) et ingenii bonitate multi 
assequuntur || assecuntur || et progressionediscendi; 

calumnia: qui (Carneades) saepe optimas cau- 
sas ingenii calumnia ludificari solet; R III, 9. 

exercitationes: haec ||hae|| sunt exercita- 
tiones ingenii, haec curricula mentis; C 

fructus: fructus .. ingenii et virtutis omnis- 
que praestantiae tum maxumus capitur, cum in 
proxumum quemque confertur; Lae 70. 

gloria: maxima fuit (Anaxagoras) et gravitatis 
et ingenü gloria; A II, 72. (Timotheus) ad eam 
(belli) laudem doetrinae et ingenii gloriam adie- 
eit; I, 116. 

laus: quae (celeritas) endem ingenii etiam laus 
habetur; T IV, 31, 

lumen: hie tu, Africane, ostendas oportebit 
patrine lumen animi, ingenii consiliique tul; R VI, 
12. in ipso ioco aliquod probi ingenii lumen elu- 
ceat; O I, 108. 

magnitudo: incredibilis quaedam ingenii ma- 
gnitudo non desideravit indocilen usus discipli- 
nam; All,2. quem cum eo (Democrito) conferre 
possumus non modo ingenii magnitudine, sed 


etiam animi? A II, 73. a sede .. ipsa tanta in- 
genii magnitudine orbata desiderari illam vocem 
puto; F V, 4. (Socratis) ingenii magnitudo Pia- 


tonis memoria et litteris consecrata; TV, 11. 
qui aut excellenti ingenii magnitudine aut prae- 
celara eruditione atque doctrina ... ornati; OIJ, 119, 

monumenta: nulla .. eius (Africani) ingenii 
monumenta mandata litteris; O III, 4. 

motus: non membra, non sensus, non ingenii 
motum (in primis naturalibus esse); F Il, 34. ai 
nihil in eo, quod |lin eo, in quo|| perficiendum 
est, praeter motum ingenii quendam, id est ratio- 
nem; F IV, 35. 

munus: vgl. II, 2. C 28, 

nomen: quae fere omnia appellantur uno in- 
genii nomine; F V, 36. 

opes: opes vel fortunae vel ingenii liberalitati 
magis conveniunt; F I, 52. 

pabulum: est... animorum ingeniorumque na- 
turale quoddam quasi pabulum consideratio con- 
templatioque naturae; A II, 127. 

partes: ut (patria) plarimas et maximas nostri 
animi, ingenii, consilii partis ipsa sibi ad utilita- 
tem suam pigneraretur; R |, 8, 


306 


ingenium 





praestantia: cum .. (Zeno) summum bonum 
posuisset in ingenii praestantia, quam virtutem 
vocamus; F IV, 54. si minus imitatione fantam 
ingenii praestantism consequi possumus; O III, 1. 
si quam praestantiam virtutis, ingenii, fortunae 
eonsecuti sint ||sunt |; Lae 70. 

ratio: nec.. figura corporis nec ratio excellens 
ingenii humani significat ..; FII,41. utes, quae 
vix summa ingenü ratione comprehendantur |] com- 
prehendat ||, nulla ratione moveri putet; L II, 16. 

scintilla: non latuit acintille ingenii, quae 
iam tum elucebat in puero; R II, 37. 

signa: multa iam mihi dare signa puerum et 
pudoris et ingenii; F II, 9. 

sollertia: in Syria Chaldaei cognitione astro- 
rum sollertiaque ingenioram antecellunt; D I, 91. 

vir: quo verius in causa nostra vir magni in- 
genii summaque prudentia, L. Cotta, dicebat ..; 
L Io, 45. 

vis: diutius, quam vellem, tanta vis virtutis 
atque ingenii peregrinata afuit ab oculis et fori 
et curiae; All, 3, o magnam vim ingenü! FIV, 
21. nec figuram situmque membrorum nee i ü 
wentisque vim talem effici potuisse fortuna; N II, 
153. tanta fuit in eo vis ingenii atque virtutis, 
ut.; RI, 20. utrum.. has corporis an Pytha- 
gorae tibi malis vires ingenii dari? C 33. 

2. algs: tune ... putes ... innumerabiles pa- 
ribus in locis esse eisdem nominibus, honoribus, 
rebus gestis, ingeniis, formis, aetatibus? A II, 125. 
te isto nomine, ingenio, gloris, ... quid ... iu- 
dices, non audere in conventa dicere; F II, 74. 
magno hic (Themistocles) ingenio; F II, 105. si 
qui magnis ingeniis in eo genere extiterunt; T I, 
3. optimo guisque ingenio ... totum se in co- 
gnitione et scientia collocaret; O 1, 158. optimo 
quisque et splendidissimo ingenio longe illam 
Den huic anteponit; O III, 25. f. I. excellit; 

‚71. 

homines: istorum .. verborum amore ... prae- 
stantissimis ingeniis homines se ad philosophiae 
studium contulerunt; F II, 51. non eos tibı non 
probatos, tantis ingeniis homines tantaque aucto- 
ritate; F IV, 62. qui (homines) praestantibus in- 

E. = vita humana divina studia coluerunt ; 

1, 18. 

philosophi: quae summis ingeniis exquisitaqus 
nn philosophi Graeco sermone tractavissent ; 

vir: ut Aristoteles, vir summo ingenio, scientia, 
copia, ... dicere docere coepit adulescentes ..., 
sic ..; T I, 7. acoessit acerrumo vir ingenio, 
Chrysippus; D I, 6. singulari vir ingenio Aristo- 
teles et paene divino ipsene errat? DI,58. L... 
Philippus Q. f., magno vir ingenio in primisque 
elaras, gloriari solebat ..; O II, 5 

V. Umftand: 1. constitui: quod ... nostra 
-. res publica non unius esset (constituta) ingenio, 
sed multorum; R II, 2. adsentiamur eorum sa- 
errue quorum ingeniis et inventis omnem vitamı 
egibus et institutis excultam constitutamque ha- 
bemus; fr IX, 11. 

deduci: coniectura omnis ... ingeniila homi- 
num in multas aut diversas aut etiam contrarias 
partis saepe diducitur; D I, 55. 

eludere: quae est |jista|| ars coniectoris elu- 
dentis ingenio? D II, 145. 

excellere: cum .. e philosophis ingenio scien- 
tiaque putaretur Antiochus, Philonis auditor, ex- 
cellere; A II, 4. quoram aut ingenio aut virtute 
animus excellit; T I, 35. 

excogitari: legem neque hominum ingeniis 
excogitatam nec seitum aliquod esse populorum, 
sed aeternum quiddam; L n. 8. 

exooli: j, constitui; fr IX, 11. 


ingenium 





eıplicari: nihilne tot saeculis summis ingenüis, 
maxumis studiis lieatam putamus? A II, 15. 


moveri: 
zei KL I, B6. EEE 
perfici: qui (veteres philosophi) existimavis- 
Fi „ran suis ingeniis esse perfectam; 


e modo ingenio possit nıoveri || sit 


persequi: ene res, quas ingenio ac ratione 
N gratiores sunt quam illae, quas viri- 


rasstare, praestans: Aristoteles, longe om- 
nibus ... Be et ingenio et diligentia, ... 
censet ..; T I, 22. non ...., Seipio, dubito, quin 
tibi ingenio praestiterit nemo, usu quidem . 
ompis viceris; R I, 87. vir ingenio et, virtute 
praestans, L. Brutus, depuflt ... iogum; R II, 46. 
uo (ingenio) omnibus praestiterunt; R III, 13. 
Oyrum minorem, Persarum regem, praestantem 
ingenio atque imperii gloris, ... agrum ... 
ostendisse; C 59. quem (pontificem Scaevolam) 
unum nostrae civitatis et ingenio et iustitia prae- 
stantissimum audeo dicere; Lae 1. 

reperiri: e& quae nuper, id est paucis ante 
ug medicorum ingeniis reperta sunt; N II, 


seri: sata est .. (quereus) ingenio; L I, 1. 

singularis: qui ingenio atque animo singu- 
lares, num astro quoque uno? D II, 97. 

superari: inferioree non dolere (debent) se a 
suis aut nn sut fortuna aut dignitate supe- 
rari; Lae 71. 

2. in: id in is animis ingeniisque plerum- 
que contingit; OÖ ft 74. a 

sine: ne in sphaera quidem eosdem motus 
Archimedes sine divino ingenio potuisset imitari; 


T168. 
ingens, außerorbentlich, ungeheuer: elades: 


»omnes (voces) civilem ... vitare ingentem cla- 
dem pestemque monebant«; D I, 20 

gratiae: »magnas .. agere gratias Thais mihi?« 
satis erat respondere: „magnas“; „ingentes,* in- 
quit; Lae 98. 

imagines: ingentis quasdam imagines tantas- 
que, ut universum mundum conplectantur extrin- 
secus, (deos esse dicit); N I, 120. 

pestis: |. es. 

sonitus, spiritus: »tanta moles labitar fre- 
mibunda ex alto ingenti sonitu et spiritu«; N II, 89. 


ingenue, anftändig, ebel: quis .. honesta 
in familia institutus et educatus ingenue non ipsa 
turpitudine ... offenditur? F III, 88, 


ingenuitas, Aufriätigteit, Edelfinn: ut 
probitatem quandam prae se et ingenuitatem ferat 
Nferret |; A 1, 33. 


ingenuus, frei geboren, aufrichtig, ebel: 


A. algd: nec .. quicguam ingenuum habere pot- 
est ofieina; O 1, 150, 
artes: ut omittam has artis el tes et in- 


; FI, 4. qui 
us 


ingenuis studiis atque arti- 
‚delectantur; F V, ri 


relinquitur sola haec 
disci digna studiosis ingenuarum artium; F 
V, 74. quam .. erat miserum ... homini prae- 
sertim docto a puero et artibus ingenuis erudito! 
TV, 68. 

delectatio: tum maxums (existit) ingenua de- 
lectatio et digna sapientia; T V, 72, 

disciplinae: ab iis (Graecis) philos 


- an et 


5 a 


omnes ingenuas disciplinas habemus; 
genus: ut ... esset .. quoddam genus eorum, 
idque vel maxime ingenuum, qui .; T V, 


307 


ingravesco 


ipsum .. genus iocandi non profusum nec im- 
modestum, sed ingenuum et facetum esse debet; 
0 I, 108. 

homo: esse .. hominis ingenui et libersliter 
educati velle bene audire; F III, 57. homo in 
primis ingenuus et gravis, ... Panaetius, cum ... 
scriberet; F IV, 238. non aperti (hominis hoc ge- 
nus est), non simplicis, non ingenui, non iusti; 
oO II, 57. 

iocus: facilis .. est distinctio ingenui et in- 
liberalis ioci; O I, 104. 

obleetationes: cum... non habeant ingenuas 
ex doctrina obleotationes; F V, 56. 

studia: f. artes; F V, 48. 

B, I, 1. sum: aperle .. vel odisse magis in- 

nui est quam fronte occultare sententiam; Lae 


2. sum: disciplinam puerilem ingenuis ... nul- 
lam certam aut destinataım legibus ... esse vo- 
laerunt; R IV, 8, 

U. amor: apud quos (Eleos, Thebanos) in 
amore ingenuorum libido etiam permissam habet 
... licentiam; R IV, 4. 


ingigno, einpfanzen: alqd: ut (hominis 
natura) habeat quiddam ingenitum quasi civile 
ak a quod Graeci wolırınde vocant; 
F V, 66. 

cupiditatem: quoniam eadem natura cupidi- 
tatem ne. homini veri videndi; F II, 46. 
custodiam: tantam ingenuit animantibus con- 
servandi sui natura custodiam; N II, 124 
notitias: ingenuit .. (natura) sine doctrina 
notitias parvas rerum maximarum; F V, 59. 
vim: sive ... maior aliqua causa atque divi- 
nior hanc vim ingenuit, sive ..; F V, 38 


inglorius, underügmt, ruhmlos: alge: 
niseri .. (videntur), qui sunt inglorii; L I, 32. 
senex: qui {rex) .. senem .. fortunatum esse 
dieit, quod inglorius sit atque ignobilis ad supre- 
mum diem perventurus; T IIL, 57. 

vita: sunt ... certa, quae de vita inhonorata 
et ingloria diei soleant; T III, 81. 


ingratus, undantbar: A. algs: tam impie 
7 seien esse (audet), ut eam accuset, quam vereri 
deberet? T V, 6. cum Epicurus ... in Democri- 
tum ipsum ... fuerit ingratus; N I, 9. si 
ingrati universi ... suis virtutem praemiis 
er RIII,40. ut iis ingratis esse non liceat; 


eives: cum calamitates elarissimorum virorunı 
iniuriasque jie ab ingratis inpositas civibus colli- 
gunt; RI, 4, 

civitas: qui (viri) illa urbe pulsi carere ingrata 
civitate quam manere in inproba maluerunt; L 
II, 26. mihi... quiequid acciderit in tam ingrata 
civitate; P 17. 

patria: (Themistocles) ingratae patrise iniuriam 
non tulit; Lae 42, 

B. aspernor, odi: quae (natio) ... corudeles, 
quae ingratos non aspernatur, non odit? L I, 32, 


ingravesco, jwerfälig werden, zunch- 
men: aetas: quibus facillime rationibus ingrave- 
scontem setatem ferre possimus; U 6. wulari 
etiam ımores hominum saepe dicebat ... netate 
ingravescente; Lues 33. 

corpora: corpora .. exercitationum defaliga- 
tione || defet. || ingravescunt; U 36. 

morbus: medieus morbum ingravsscentem ra- 
tione providet; D II, 16. ut ... ille asger in- 
Ben morbo unius opem inplorat, sic ..; 


59* 


Ingredi 


ingredior, gehen, Hineingehen, eingehen, 
fi) einlafien, betreten, antreten, anfangen: I, 1, a, 
membra: adhanc .. conversionem ... ingrediendi 
membra non dedit; Ti 19. 


b. verbal: quod si convenerit, tum demum 
[tum demum], et |} decebit ingredi in sermonem; 
2. algs: guacumque .. ingredimur, in aliqua 
bistoria vestigium ponimus; F V,5. si aut ma- 
nibus ingrediatur quis aut non ante, sed retro; 
FV, 35. qui in compedibus corporis semper 
fuerunt, etiam cum soluti sunt, tardıus ingrediun- 
tur; T I, 75. |jiem |I 2 ge in disputationem 
ea lege, qua ..; RI, 38. ingrediar in ea, quae 
nota sunt omnibus; R I, 70. videmus, et te qui- 
dem ingressum ratione ad disputandum nova; RK 
ii, 21. es .. ita ingressus, ut ..; R II, 22, a 
ueritia vestigiis ingressus patris et tuis; R Vl, 
Olympiae per stadium ingressus esse Milo 





6. 
dieitur, cum humeris || umeris |] sustineret bovem; 


adulescens: ille (adulescens), ut ingressus est, 
confestim gladium destrinzit; O II, 112, 

ariesı quod, qua vellet, (aries) ingredi posset; 

homo: its audies, ut Romanum hominem, ut 
rg ingredientem ad hoc genus disputandi; 
y 4, ’ 

U. Infinitiv: quotiens illum (C. Galum) lux 
noctu aliquid describere ingressum ... oppres- 
sit! C 49, quod nos facere nunc ingredimur, ut 
contra Academicos disseramus; A II, 17. ingres- 
sus est sic loqui Scipio; R IL, 1. nunc posten 
guam sum iugressus res eas ... mandare mo- 
numentis; A I, 3. de divinatione ingressi sumus 
his libris scribere; D UI 

II. iter: cum (Masinissa) ingressus iter pedi- 
bus sit, in equum omnino non ascendere; & 34. 

mare: nostri .. duces mare ingredientes in- 
molare hostiam Huctibus consuerunt; N III, 51. 

simulacra: cum .. (oratio) ingressa est imi- 
tata et efficta simulacra; Ti 8 

viam: quam quisque viam vivendi sit ingres- 
surus; O I, 118. erculem ... dubitasse ..., 
utram (viam) ingredi melius esset; O1,118. tam- 
quam longam aliquam viam confeceris, quam no- 
bis quoque ingrediundum sit; C 6. 

vitam: ut, ... quam vitam ingrediar, definias; 
& “ er qui vitaım honestam ingredi cogitant; 


ingressio, Eingerjreiten: cuius (Aiacis) 
... Ingressio laetitiam attulit sociis, terrorem 
autem hostibus; T IV, 49. 


ingressuß, ®ang: I. adhibeo: ingres- 
sus, cursus, accubitio, inclinatio, sessio (erit endem 
adhibenda deo); N I, 94. 
sustineo: ei (mundo deus) nec manus adhixit 
... 266 pedes aut alia membra, quibus ingressum 
corporis sustineret; Ti 19. 
in: ne .. tardıtatibus utamur in ingressu 
mollioribus; O I, 181. 
a quid .. pedibus opus est sine ingressu? 


’ 


ingurgito, üserladen: qui (ati) ... 


eradi .. postridie se rursus ingurgitent; F II, 28. 


inhabitabilis, unvewopnbar: terrae 


maxumas regiones inhabitabilis atque incultas vi- 
demus; N I, 24. 


inhaereo, haften, hangen, jchweben, Heben: 


308 


inhospitalitas 

animi: multis .. rebus inflammantur tales animi, 
qui corporibus non inhaerent; D 1, 114. 

astra: ab Eudoxo Cnidio ... eandem illam 
{sphaeram) astris stellisque |] astris ||, quas oaelo 
inhaererent |jastris caelo inhaerentibus ||, esse 
descriptam; R I, 22. 

sugurium: nescio quo modo inhaeret in men- 
tibus quasi saeclorum quoddam augurium futuro- 
ram; TI, 33. 

beluae: quot genera .. 
... belusarum, partim ad 
haerentium! N II, 100. 

ceursus: nec habent (eae stellae) aetherios cur- 
sus neque caelo inhaerentes; N II, 54. 

linguae: quorum linguae sic inhaererent, ut 
loqui non possent; D II, 96. 

malum: inhaeret in visceribus illud malum; 
T IV, 24. 

opinatio: opinationem ... inhaerentem et 
penitus insitam; T IV, 26. opinatio ... inhaerens 
et penitus insita; T IV, 26. 

opinio: opinionem ... inhbaerentem et penitus 
insitam; T IV, 26. ea .. (opinio) inhaerens et 
penitus insita; T IV, 27. 

reliquiae: incidit (animus) in visa varia ..- 
ex reliquiis ... inhaerentibus earum rerum, quas 
vigilans ... gesserit; D II, 128. 

sidera: cum (sapientis animus) ... sidera .. 
viderit innumerabilia caelo inhaerentia cum eius 
ipsius motu congruere certis iofixa sedibus; T V, 
69. (ea sidera) suis sedibus inhaerent et perpetuo 
manent; Ti 36. 

statuae: illa divina virtus non statuas plumbo 
inhbaerentes ... desiderat; K VI, 18. 

atellae: f. astra. 

stirpes: stirpes .. terrae inhaerent; N II, 88. 

tunica: cui (Herculi) cum Deianira sanguine 
Centauri tinetaın tunicam induisset inhaesissetque 
ea visceribus; T II, 20. 

vestis: »quae (vestis) latere || lateri [| inhaerens 
morau lacerat viscera;« T II, 20. 

virtutes: quem ad modum eae (virtutes) sem- 
per voluptatibus inhaererent; F I, 68. 


inhaeres CO, Hangen bleiben, haften: alqd: 
ut (araneolae), si quid inhasserit, confieiant; N II, 
123 


. partim submersarum 
saxa nativis teatis in- 


bestiola: provisum etiam, ut ... in sordibus 
aurium tamquam in visco (bestiola) inhaeresceret; 
oöthe: qui (poütae) ... audiuntur, leguntur, 
odiscuntur et inhaerescunt penitus in mentibus; 
Ti 8. : 


inhonestus, cos, unfittfih: si nibil 
malum, nisi quod 5 inhonestum, indecorum, 
pravum, fagitiosun, foedum; F lli, 14. 


inhonoratus, ungechrt, ohne Ehrenamt; 
alqs: de contemnendo honore (agitur), mufd in- 
honorati proferuntur, et quidem propter id ipsum 
beatiores; T III, 57. 

vita: sunt ... oerta, 


quae de vita inhonorats 
et ingloria dici soleant; T 


iu, 81. 
inhorresco, wogen, erbeben: civitas: 
horum f in severitatem dieitur inhorraisse prinum 
civitas; R IV, 6. 
mare: »interes prope iam occidente sole inhor- 
rescit mare«; D I, 24. 


inhospitalitas, ungafitihteit: est: ut 
inhospitalitas est; T IV, 25. ut inhospitalitas sit 
opinio vehemens valde fugiendum esse hospitem; 
T IV, 27. 


inhumane 309 inimieus 
inhumane, unnatürlih: dieo: alios .. | I est: ut... inimicitia (sit) ira uleiscendi tempus 


dicere aiunt multo etiam inhumanius; Lae 46. 
facio: inhumane feceris contraque naturae 
legem; O III, 30. 


inhumanitas, unfreundlihfeit: inpor- 


tunitas et inhumanitas omni aetati molesta 
est; C 7. 


inhumanus, unmenfchlich, graufam, roh, 
rüdfichtslos, unfreunblich, ungebilbet: alqs: ut Teren- 
tianus Chremes non inhumanus, ... sio isti cu- 
riosi; F 1,3. inhumanus videatur inseitia tem- 
poris; T 144. cum sit is inhumanus, qui non 
concedat; O III, 92. 

alqd: quid est tam inhumanpım quam eloquen- 
tiam ... ad bonorum pestem perniciemqus con- 
vertere? O II, 51. usu .. urbis Trage pere- 
grinos sane inhumanum est; O II 

lex: quibus serie . haee (conubia) illi 
(xviri) ut ne plebei cum [Jplebi et|l tribus 
essent, inhumanissima lege sanxerunt; KL 

neglegentia: quae re fogiat non 
et inhamanam neglegentiam; O \ 

senes: moderati .. et nec difheiles neo inhu- 
mani senes tolerabilem seneetatem agunt; C 7. 

spectaculum: crudele menge spectacu- 
a et inhumanum non nullis videri solet; -T II, 
4 

testes: utor neque perantiquis neque inhuma- 
nis ac feris testibus; R I, 58. 

virtus: non .. est inhumana virtus neque in- 
munis neque superba; Lae 50. 

vox: quoniam ..illa vox inhumana et acelerata 
ducitur eorum; F ul, 64. 


inhumatus, unbeerbigt : alqs: Diogenes 

proici se iussit inhumatum; T 1,104. difieile 

est non e08, qui inhumati sint, miseros iudicare ; 

T 1, 106. is (Alcibiades) cum 'enset proiectus in- 
humatus; D I, 148. 


inicio, hineinwerfen, werfen, ftürzen, erheben, 
anlegen, einflößen, verurfachen: alqm: »quem sanari. 
guem in morbum inioı (velit)«; T IV, 68, 

amorem: amorem .. eis (civibus) otii et pacis 
iniecit; R II, 26. 

animum: in quam (magnitudinem regionum) 
se iniciens animus et intendens; N I, 

frenum: »ut iniecto eculei freno repente tactu 

itantur novo;e T II, 67. 

glebam: prius quam in os iniecta gleba est; 
L II, 57. iniecta gleba + tum et illis humatus 
est, et gleba vocatur; L Il, 57, 

humum: quos humus iniecta contexerat; L II, 
57. 

ignes: »pater ET £ 
sedibus ignis«; D I, Il, 45. 

pallium: ei. dor) "laneum pallium inieeit; 
N III, 88. 

praesagitionem: inest in animis praesagitio 
extrinsecus iniecta atque inclus« divinitus; D I, 66. 

stercus: se interfectum in plaustrum a cAu- 
pone || cop. || esse coniectum et supra stercus in- 
ıectum; D I, 57. 

terrorem: quin etiam „ferae*, inquit Pacurios, 
... iniecto terrore mortis „horrescunt*; FV, 31. 

vincula: cuius (sapientis) etiamsi corpus con- 
stringatur, animo tamen vincula inici nulla pos- 
sint; FF Il, 76 (75). 


inimice, feindfelig: qui inimice insectan- 
tar, repellendi (sunt); N I, 5. 


inimicitia, Zeindfdaft, Gennerichaft: 


Capitolinis iniecit 


observans; T IV, 21. quae (inimicitiae) .. si to- 
lerabiles erunt, ferendae || ferundae, al.|| sunt; 
Lae 78. 

exsistunk: ex quo inimicitias maximas saepe 
inter amicissimos exstitisse; Lao 34 


ohne Berb: »iniuriae, re: inimicitiae, 
indutiae, bellum, pax rursum!« T IV, 76 

I, 1. fero: f. I. est; Lae 78, 

persequor: ut.. (L. Lucullus) admodum adu- 
lescene ... paternas inimicitias magna cum gloria 
est persecutus; AIL,1. 

subicio: lubidini (subiecta sunt) irn, excande- 
scentia, odium, inimieitia, discordia ..; T IV, 16. 

suscipio: inimieitias aut laborem nut sumptus 
suscipere nolunt; O I,28. cavendum erit, ne non 
solum amieitine depositae, sed etiam inimieitine 
susceptae videantur; Lae 77 

2. converto in, gigno ex: cavendum .., ne 
etiam in graves inimicitias convertant se amici- 
tiae; ex quibus iurgia, maledicta, contumelise gi- 
gnuntur; Lae 78. 


II. stipendia: tamquamı emeritis stipendiis 
a ambitionis, contentionis, inimicitiarum; 

49 

tempus: ferendum id Scipio potius quam ini- 
micitiarum tempus cogitandum putabat; Lae 60. 


inimicus, jeindiic, feindfelig, Feind, Sr 
ner, Feindin: A. bei Subftantiven: alqs: |. B 

alqd: cum docebimus ea, quae videantur esse 
utilia neque sint, quam sint virtutis inimica; O 
III, 96, huic divino muneri ac dono nihil taw 
esse inimicum quam voluptatem; C 40. 

appetitus: quia (appetitus animi) sit sibi ini- 
micus; F V, 28. 

erudelitas: est .. hominum naturae . 
xime inimica crudelitas; O II], 46. 

intemperantia: huie (temperantiae) inimica 
intemperantia omnem animi statum inflammat; 
T IV, 22. 

motus: motus ... contrarios inimicosque ra- 
tioni; T IV, 10. turbidi animorum ... motus, 
aversi a ratione et inimicissimi mentis vitaeque 
tranquillae; T IV, 34. cuius (voluptatis) motus 
ut quisque est maximus, ita est inimicissimus phi- 
losophiae; fr V, 81. 

natura: noc tam fuit hominum generi infensa 
atque inimica natura, ut ..; T IV, 58, 


pars: quo modo est Se Il conlata |] inter 
ipsos (haruspices), . pars inimica, quae pars 
familiaris esset? D I 

ratio: re .. ratio tota est eicienda; 
est enim inimica verecundias; O I, 148. 

res: tristis .. res est sine dubio, aspera, amara, 
inimica naturae; T II, 18. 

rex: nostri consules regem inimicissimum ... 
monuerunt, ... ut caveret; F V, 64 

sententia: quae est tota Diodori vobis inimica 
sententia; Fa 13. 

urbs: duabus urbibus eversis iniwieissimis huic 
imperio; Lae 11. 

voluptas: rationi (voluptas) inimica est; C 42, 

vox: negabat (Scipio) ullam vocem inimiciorem 
amicitine potuisse reperiri quam eius, qui dixis- 
set ..; Lae 59. 

B. allein: na. mase,: |, 1. dieit: cum ... 
dixisset ei (Lacedaemonio) quidam inimicus: „con- 
temnisne leges Lycurgi?* T 1,100. illos (acerbos 
inimicos) verum saepe dicere, hos (dulces amicos) 
numquam; Lae WM. 

merentur: melius de quibusdam acerbos inimi- 
- ig quam eos amicos, qui dulces videantur 


, Ii- 


inimicus 


spoliant: ei... inimici potentes suis virtutem 
praemiis spoliant; R Ill, 40. 

2. sum: quis .. tam inimicus paene nomini 
Romano est, qui ..? F I, 4. »binc hostis mi Al- 
bucius, hinc inimicus«; F I, 9. si quis ipse sibi 
inimieus est; F V, 28. quotienscumque dicetur .. 

wis .. sibi .. inimicus esse atque hostis; F V, 
3. idem (Aelius Sextus) ... Zethum illum Pa- 
cuvii nimis inimicum doctrinae esse dicebat; RI, 
30. qui nisi odissent patriam, numquam inimiei 
nobis fuissent; LIT, 43. quis umquanı tam audaxz, 
tam nobis inimicus fuisset, ut ..? LUL 21 uw 
.. cum eivi aliter contendimus, si est inimicus, 
aliter, si competitor; O I, 38. sunt alü ... veri- 
tatis cultores, fraudis inimiei; O I, 109. cui res 
erepta eat, est inimicus; OÖ II, 79. quonam .. 
modo quisquam amicus esse poterit ei |] eius ||, 
cui se putabit inimicum esse posse; Lae 59 

II, 1. appello: f appellet inimicus || erul non 
en 18 ||, qui cum telo fuerit? ... qui ..? 


nomino: ut nostrum inimicum potissimum no- 
minem; A II, 14 

poenior: cum multi inimicos etiam mortuos 
poeniuntur; T I, 107. 

puto: neque ..., ut |J[ut]]} ille apud Teren- 
tium, ... inimicus ipse sıbi putandus est; F V, 


uleiscor: cuius (rei publicae) inimieos uleisci 
saepius non est reprehendendum; O Il, 50. 

2. irascor: nec .. audiendi, qui grarviter ini- 
micis irascendum putabunt; O I, 38, 

I,1. calumnia: inimicorum calumnia triennio 
tardius quam debuerat triumphavit; A II, 8. 

iniuria: quem (statum) neque fortunae teme- 
ritas neque inimicorum labefactaret iniuria; P 17. 

lis: benivolorum || benev. |] concertatio, non lis 
inimicorum, iurgium dicitur; R IV, 8, 

2. bellum cum: cum Celtiberis, cum Cimbris 
bellum ut cum inimicis gerebatur; O I, 38, 

contentiones cum: in illis contentionibus, 
quse cum inimicissimis fiunt; O 1, 137. 

6b, femin.: est .. temperantia libidinum ini- 
mica, libidines autem consectatrices voluptatis; 
O Il, 117. 

©. neutr.: vgl. A. algd. 


inintellegens, vernunfttos: nihil esse 
eorum, quae natura cernerentur, inintellegens in- 
tellegente in toto genere praestantius; Ti 10. 


iniquitas, Ungleichheit, Unbilligfeit, Härte: 
I. est: quae fuit eorum (deorum) tanta iniquitas, 
ut placarı ... non possent? N III, 15. 
. interieio: nullis interiectis iniquitatibus 
aut cupiditatibus; R I, 42. 
suscipio, Ill. algd: hereditatis spes quid ini- 
quitatis ın serviendo non suacipit? P 39. 


inigquus, ungleich, unbillig, nachteilig, unge- 
zecht, parteiijch, feinbjelig: A. alqs: esse .. quam 
vellet iniquus (Pompeius) poterat impune; F II, 
57. Venerem unam excludit ut iniquam; T IV, 73. 
multi iniqui atque infideles regno, pauci benivoli,« 
inquit Accius; O IL, 84. 

algd: etsi iniguum est praescribere mihi te, 
quem ad modum a me disputari velis; T V, 15. 
qui vetant quicquam age, quod dubites sequum 
sit an iniquum; O I, 30. desitum est .. videri 
quicquam in socios iniquum; O Il, 27. quod .. 
e08, quos ipse restituerat, ... egere iniquissimum 
esse arbitrabatur; O II, 81. in yita sibi quemque 
a pertineat ad usum, non iniquum est; 


sequabilitas: ipsa aequabilitas est iniqua, 


310 


initi 


cum habet nnllos gradus dignitatis; R 1,43. ea 

.., quae appellatur aequabilitas, iniquissima est; 

R 1, 58. 
aequitas: cum 


.. par habetur honos summia 
et infimis, ... 


ipsa sasquitas iniquissima est; 

animus: gr ii ferunt animo iniquo, qui ..; 
TU, 5. quod sapientissimus quisque aequissimo 
animo moritur, stultissimus Elskshen| 83. 

enumeratio: est iniqua in omni re 
praetermissis bonis malorum enumeratio vitiorum- 
que selectio; L III, 28. 

iudicium: cum Palamedem, cum Aiacem, cum 
. Fee iniquo circumventos convenirem; 

leges: duabus tabulis iniquarum legum additis ; 
R II, 68. 

selectio: f. enumeratio. 

vicissitudo: in sermone communi vicissitudi- 
nem non iniquam putet; O I, 1%. 

B, a. eiuro: eiuro, inquit arridens, iniguum, 
hbac quidem de re; F II, 118. 

b. discerno: aequsa iniqus, honesta turpia, 
Ban ra magoa parva (discernere) poterat; 
R ee * nisi iniguum postulo, arbitratu meo; 


initio, weien, einmweihen: alqm: reminiscere, 
uoniam es initiatus, quae tradantur myateriis ; 

I, 29. »neve quem initianto nisi, ut adsolet, 
Cereri Graeco sacro«; L II, 21. excipis, credo, 
illa (sacra), quibus ipsi initisti sumus; L II, 36, 

gentes: omitto Eleusinem ..., »ubi initiantur 
gentes orarum ultimae«; N 1, 119. 

mulieres: ut ... initientur .. (mulieres) eo 
ritu Cereri, quo Romae initisntur; L II, 37. 


initium, Anfang, Urfprung, Grundftoff, 
Weihe, Gottesbienft: I. abfolnt: 1. est: ex hac 
discriptione ... oflicii ipsius initium reperiebatur, 
quod erat in conservatione earum rerum, quas 
natura praescriberet; A 1, 238. quae sint initia 
rerum, ex quibus nascuntur omnis; D IL, 11. 

proficiscuntur: et appetendi et refugiendi 
et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur 
aut a voluptate aut a dolore; F I, 42. 

2. sum: Thales .. Milesius ... aquam dixit 
esse initium rerum; N I, 25. 

I. nach Verben: 1. accommodo: id .. ini- 
tium esse naturse accommodatum; All, 24. dici- 
tis initia proponi necesse esse apta et accommo- 
data naturae; F IV, 46. 

adfero: quaerendi initium ratio attalit; A IE, 
26. ut, quo modo initium nobis rerum omnium 
ortus noster adferat, sic exitum mors; T I, 91. 

appello: initia .. ut appellantur er y 
ita re vera principia vitae cognovimua; II, 36. 

eoncedo: non quaero ex his (geometris) illa 
initia mathematicorum, quibus non concessis digi- 
tum progredi non possunt; A Il, 11 

constituo: constitui necesse esse initium, 
quod sapientia, cum quid agere incipiat, sequa- 
tur; A, 24. initiis .. ita constitutis, ut ..; 
5 Pr lan Olympi RER“ et sexagesi 

eclaro: Olympias .. s a ma 
eadem Superbi regni initium et Pythagoras decla- 
rat adventum; R II, 28. 

dico: illa initia et, ut e Graeco vertam, ele- 
menta dieuntur; A I, 26. quam (iram) bene En- 
vius „initium* dixit „iosaniae*; T IV, 5 

do: his initiis ef, ut ante dixi, seminibus a na- 
tura datis; F IV, 18, 

duco: ita ex quattuor temporum mutationibus 
omnium ... initia causneque ducuntur; N II, 49, 


initium 


facio: initiis factis a P. Crasso et Appio Clau- 
dio; R 1, 31. 

ignoro: nec sapientem posse esse, qui aut 
eognoscendi ng" initium ignoret aut extremum 
expetendi; A II, 29. 

peto: iure .. gravissimi philosophi initium 
summi boni a natura petiverunt; F V, 33. 

propono: f. accommodo; FIV,46. — qunero: 
j. eoncedo, — reperio; f. I, 1. est; A I, 28. 

sequor: f. constituo; A II, 24. 

sumo: quoniam ... tibi aliud dicendi initium 
sumendum est; L II, 1. 

teneo: sic et initium quaerendi et exitus per- 
eipiundi et comprendendi tenetur; A II, 26. 

trado: rn vobis initiam statusque trade- 
tur a me; Ti 4l. ut interdum veteres illi sive 
vates sive in sacris initiisque tradendis divinae 
mentis interpretes ... aliquid vidisse videantur; 
fr V, 95. 

2. adhibeo: us |Jin|| quattuor initiis rerum 
illis quintam hanc naturam ... non adhiberet; 
A 1, 39. 

3. convenio cum: ut extrema cum initiis con- 
venirent; F II, 35. 

loquor de: cum de rerum initiis omnique 
mundo locuti essent; F V, 9. 

nascorex: [. L, 1. et; DI, 11. 

proficiscor ab: f. a, ]. proficiscor ab initio 
(4 &.) 81,69 a. — ex: Pythagorei ex mu- 
meris et mathematicorum initüis proficisci volunt 
omnia; A II, 118 

progredior ab: Zenonem ... 
initiis progredientem; F IV, 45. 

recurro in: (lunae) forma mutatur tum cere- 
scendo, tum defectibus in initia recurrendo; N II, 


50. 2 

II. nad Subftantiven: 1. cognitio: quae 
(sapientia) ... initiorum causarumque cuiusque 
rei cognitione hoc pulcherrimum nomen apud an- 
tiquos adsequebatur; T V, 7. 

indagatio: inde est indagatio nata initiorum 
et tamquam seminum; T V, 69. 

selectio: quorum (initiorum) ex selectione vir- 
tas possit exsistere; F IV, 

2. spatium ad: quantum spatium aetatis maio- 
res ]| nostri || ad senectutis initium esse voluerunt, 


s communibus 


tantus ..; C 60. 
IV. Umftanb: l.induci: his initiis inducti om- 
nia vera diligimus; F Il, 46, 


locupletari: (rationem) ipsis initiis naturae 
et totius perfeotione vitae locnpletatam; F II, 38. 

sum Gah: primum, quod initio dixisti, vi- 
deamus quale sit; A II, 72. Chius Metrodorus 
initio libri, qui est de natura: „nego“ inquit 
‚scire nos ..; All, 73. hane initio institutionem 
confusam (animal) habet et incertam; F V, 24. 
si, ut initio dixi, simul atque ortus esset, se quis- 
que eogmosceret; F V, 41. si, ut initio conces- 
sisti, tarpitudo peius est quam dolor; T II, 31. 
haee sunt illne fibrae stirpium, quas initio dixi, 
persequendae; T IHN, 8. an .. oblitus es, quid 
ımitio dixerim? N Il, 2, quoniam coepi secus 
agere, atque initio dixeram; N II, 23. providen- 
tia deorum mundum et omnes mundi partes et 
initio constitutas esse et omni tempore admini- 
strari; N Il, 75. initio belli Marsici et deorum 
simulacra sudavisse, et..; DI,99. id.. tenetote, 
quod initio dixi; R II, 57. tecta ... unde aut 
initio generi humano dari potuissent aut postea 
subrenire |jsubvenirij|? O 11,13. ita fit verum 
illad, quod initio dixi; Lae 65. 

2. ab: minime mirum est primo nos sapientiae 
commendari ab initiis naturae, post ..; F II, 
= — in bis studis ab initio versatus netatis; 

U, 4. 


311 


iniuria 


iniucunditas, unangenehmes: ne quid 
habeat iniucunditatis oratio; N 11, 138, 


iniucundus, unangenehm: alqd: post 
annalis pontifieum maximorum, quibus nihil potest 
esse jeiunius finiucundius, al]; L IL, 

labor: quos offendit noster minime nobis in- 
iucundus labor; F [, 3, i 


iniuratus, unveredigt: seite .. Euripi- 
des: »iuravi lingun, mentem iniuratam gero«; 
O III, 108. 


iniuria, Unreht, Rechtsverleung, Gewalt- 
that, Beleidigung, Kränfung, Entehrung: I. abfolmt: 
1. dat: reditum mibi gloriosum iniuria tua deldit; 


exardescit: nisi quaedam admodum intolera- 
bilis iniuria exarserit; Lae 76. 

exsistunt: existunt etiam saepe iniuriae ca- 
lumnia quadam; O I, 

labefactat: quem (statum) neque fortunae te- 
a neque inimicorum labefactaret iniuria; 

oceurrunt: quocumque adapexisti, ut furias 
sic tuae tibi oecurrunt iniuriae, quae te suspirare 
libere ||suspirare || non sun P 18. 


pervenit: en ad me (iniuriam) num- 
quam putavi; P 28. 
proficiscuntur; illae .. iniuriae ... saepe a 


metu proficiscuntur; O I, 24. 

sinunt: j. occurrunt. 

ohne Berb: >»iniurine, suspiciones, inimicitiae, 
indutise, bellum, pax rursum!« T IV, 76. 

2. Präbicat: ex quo illud „summum ius summa 
iniuria* factum est iam tritum sermone prover- 
bium; OÖ I, 38. 

I, nach Verben: 1. accipio: f. neeipio, Ill, 
iniuriam (6 ©t.) ®. I, ©. 28, b. 

adiungo: ita ud impietatem in deos in homi- 
nes adiunxit iniuriam; N II, 

adiuvo: qualis habendus est is, qui non modo 
non repellit, sed etiam adiuvat iniriam? O III, 74. 

cogito: utrum perturbatione aliqua animi ... 
an consulto et cogitata fiat iniuria; O I, 27. 

coniungo: nec .. rectum est cum amicis aut 
bene meritis consociare aut coniungere iniuriam; 
F Iu, 71. 

conligo: cum calamitates clarissimorum viro- 
rum iniuriasque iis ab ingratis inpositas civibus 
colligunt; R I, 4. 

consocio: f. coniungo. 

defendo: si is, qui non defendit inioriam ne- 
que propulsat, cum potest, iniuste facit; O III, 74. 
f. 3. obsisto. 

diiudico: nec solum ius et iniuria natura di- 
rg sed omnino omnia honesta et turpia ; 

‚44. 

excepto, exspecto: neque (esse) liberi ... 
exspectare || exceptare || sapienti non ferendas in- 
iurias; RI, 9. 

facio: f. fseclo, III. iniuriam (18 ©t.) ©. 17, a. 

fero: f. fere, III. iniuriam (5 &t.) ©. 41, b. 

fugio: fugienda semper iniuria est; O I, 25. 

iacio, immitto: inctam et inmissam a te ne- 
fariam in me iniuriam semper duxi; P 28. 

impono: f, conligo. 

infero: f. infero, Il iniuriam (4 &t.) ©. 300, a. 

odi: vana, falsa, fallentia odimus, ut fraudem, 
periurium, malitiaw, iniuriam; F II, 

patior: secundum (est) nec facere neo pati 
(iniuriam); R Il, 23. ut is in culpa sit, qui fa- 
ciat, non, qui patiatur iniuriam; Lae 78. 

propulso: qui ab iis, quibus infertur, si pos- 
sunt, non propulsant iniuriam; Ö I, magna- 


iniuria 


nimi sunt Beh. non du faciunt, sed qui pro- 
pulsant iniuriam; OÖ 
relinquo: a 'fortunae, quas ferre nequeas, 
defugiendo relinquas; T V, 118 
repello: f. adiuvo. 
supero: varietates .. 
cile veterum philoso 
vita superabat; F I 
uleiscor: Etruscorum iniurias bello est ultus; 


iniuriasque fortunae fa- 
KT praeceptis instituta 


2. 'paenitet: haud scio an satia sit .. a 
Iacessierit, iniuriae sune paenitere; OÖ I, 33 (84). 


3. obsisto: qui .. - defendit nec or 
si potest, iniuriae; O I, 

4. abstineo: qui las et ignoratione 
a proposita abstinere possit iniuria; O III, 
2 


prohibeo: quicum prohiberet iniuria tenuiores; 

5. abstineo ab: qui, ne malum habeat, absti- 
net se ab iniuria; FI, 

alo in: alterius (mens "alebatur) in caede et 
lin || iniuriis cum et diurno et nocturno metu; 

arceo ab: quodsi homines ab iniuria poena, 
non natura arcere deberet; L I, 40 

eontendo pro: ne quid contra RER 
contendas, ne quid pro iniuria; O II, 71. 

facio ad: quod ne zu. heri ad lee in- 
iuriam, lege sanxerunt; T IV, 4. — ex: quor ius 
ex iniuria lex facare Bossit? L 1, 44. 

sum in: plus .. in ipsa iniuria detrimenti est 
quam in iis rebus emolumenti, quae pariuntur in- 
iuria; F I, 58. 


II. nach Adjectiven: 1. plenus: quae .. ipsu 
lex ... in mulieres plena est iniuriae; R III, 17. 
hoc iter vitae tam confragosum putamus, "tam 

lenum iniuriarum ac miseriarum atque laborum; 
r IX, 17. 

2. tardus ad: ut... 
tardiores; O I, 38 (34). 

IV. nam Gnbnantinen: 1. algd: f. faeio, IIL 
iniuriam ; T I, 65. O III, 92 (©. 17, b). 

cogitatio: dubitatio cogitationem significat 
iniuriae; O I, 30, 

eura: facile iniuriarum omnium compensarem 
curam et molestiam; R I, 7. 

genus: propter hoc iniuriae genus Lacedaemonii 
Lysandrum ephorum expulerunt; Ö II, 80. 

molestia: gr cura. 

recordatio: civitas recordatione superbiae 
Tarquinii multaramque iniuriarum et ipsius et 
filiorum ... iussit; R II, 46. 

regula: ea (lex est) iuris atque iniuriae regula; 

‚19. 

suspicio: ut nulla sit in iis (hominibus) frau- 
dis iniuriaeque suspicio; O U, 

2, adintores ad: ut (amiei). 
ad iniuriam; Lae 35 

causa ad: ut ne... 
ad iniuriam; OÖ UL, 31. 

V. Umftand: 1. accidere: non iniuria sibi illud 
accidere; N Ill, 89 

accusare: quem nenn) non iniuria Dicae- 
archue accusat; T IV, 

adfiei: quod ... ullie raesidiis saepti multia 
affieientuor iniuriia; O II, 39. 

audire: quod (M. Crassus) male Era 
etiamsi, ut mihi videbatur, iniuria; T V, 

commoveri: animi ae BR magna 
et gravi commota iniuria; N I 

delectare: quarum alla) te cursus aequa- 
biles aeternique deleotabant, nec mehercule in- 
iuria; N I, 


. eeteri sint ad iniuriam 


a. adiutores essent 


hanc causam habeat illud 


312 


iniuste 


fieri: quod in servo necando, si id fit iniuria, 
semel peccatur; P 25. 

laborare: misericordia est aegritudo ex miseria 
alterius iniuria laborantis; T IV, 18. 

lacessi: ut ne cui quis noceat nisi lacessitus 
iniuris; O I, 20. qui .„.. noceat nemini nisi la- 
cessitus iniurie; O III, 76. 

Iaedere: ut ira sit libido poeniendi eius, qui 
videatur laesisse iniuria; T IV, 21. 

pari: j. H, 5. sum in, 

pelli: princeps huius civitatis Phalereus ruf 
trius- cum patria pulsus esset iniuria; F V, 

teneri: quam diu imperium rt a 
beneficiis tenebatur, non inivuriis; bu, 

verberare: aeque Bea nr Ark et qui 
servum iniuria verberat; FI 

videri: maxume iustitia ... mirifica quaedam 
multitudini videtur, nec iniuria; O IL, 38, 

2. ob: cum ... mulier .. pudens ... ob illam 
iniuriam ses0 ipsa morte multavisset; R II, 46. 

per: inest .. in tali liberalitate cupiditas ple- 
rumque rapiendi et auferendi per ioiuriam; O1, 44. 

sine: quae .. oupiditates a natura Profieiscun- 
tur, facile explentur sine ulla iniuria; F I, 58, 
ut bestiis homines uti ad utilitstem suam possent 
|| possint |] sine iniuria; F IH, 67. sine iniuria 
(rem publicam geri) non posse; RI, 70. ut sine 
iniurie in pace vivatur; I, 35. modo id facere 
possit sine iniuria; O I, 48. quod tam longo 
spatio multa hereditatibus, multa emptionibus, 
multa dotibus tenebantur sine iniuria; OÖ U, 81. 
quod sine alterius iniuria fiat; O III, 42. et pa- 
renti non numquam adimi vita sine scelere potest 
et servo saepe sine iniuria non potest; P 24 


iniuriosus, ungeredt: algs: quod ... 
primum in eo peccant, quod iniuriosi sunt in pro- 
ximos; OÖ I, 

vita: quodsi poena |] [si ZN, si metus 
supplicii, non ipsa tur wi terret ab iniuriosa 
facinerosaque vita; L 


iniurius, RR negat (Hecato), quia 


sit iniurium; O IIL, 89 


iniussus, ohne Befehl: decedo: vetat . 
Pythagoras iniussu imperatoris, id est dei, de prae- 
sidio et statione vitae decedere; C 73. 

demigro: vetat... dominans ille in nobis deus 
iniussu hine nos suo demigrare; T I, 74. 

facio: u. .. populi senatusque (pacem) 
re ou 

le ut ... iniussu senntus ne legantur qui- 
dem Mibri; D II, 112, 

migro: neo iniussu eius, a quo ille (animus) 
est vobis datus, ex hominum vita migrandum est; 
R a 15. 

el ch post eum Servius Tullius primus iniussu 
populi regnavisse traditur; R II, 87. 


iniuste, ungerecht, unregt: adimo: si plu- 
res sunt ii, quibus inprobe datum est, quam illi, 
quibus iniuste ademptum est; O II, 79. 

consequor: qui id iniuste consecutus sit; OÖ 
Il, 84. 

facio: neque homini infanti aut impotenti in- 
iuste facta conducunt; F I, 52. quam multa .. 
iniuste fieri possunt! F II, 57. qui iniuste impe- 
tum in quempiam facit; O I, 23. nihil iniuste, 
nihil libidinose, nihil ineontinenter esse faciendum ; 
O III, 37. Brutus ... poterat videri facere id 
iniuste; O IL, 40. quaero, ... num (venditor) id 
iniuste aut inprobe fecerit; HI, 54 si is, qui 
non, defendit iniuriam . propulaat, cum pot- 
eat, iniuste facit; O III, 7 


iniuste 


impero: nulla est tam stulta civitas, FT non 
iniuste imperare malit quam servire iuste; RIIL, 28, 
Lacedaemonios iniuste imperantes nonne repente 
omnes fere socii deseruerunt? O II, quae ei 
populo Romano iniuste imperanti accidere potue- 
runt; O I, 29. 

praesum: cum ... triginte viri illi urbi in- 
istissime praefuerunt; R III, 44 

vivo: quos (motus animi) qui ratione rexerit, 
. vizerit, qui autem iis se dediderit, iniuste; 

4. 


otor: nonnovam potestatem nactus || nanctus |], 
sed, quam habebat, usus iniuste; R UI, 5l. 


iniustitia, Ungeregtigteit: I. est: om- 
nium insipientiam, iniustitiam, alia vitia similia 
esse; F IV, 21. 

ohne Berb: totius .. iniustitiae nulla capitalior 
guam eorum, qui tum, cum maxime fallunt, id 
agunt, ut viri boni esse videantur; O I, 41, 

I, 1.approbo: utrum moderatas perturbatio- 
nes adprobent an moderatam iniustitiam; TIV, 42. 

fugio: iniustitiam et intemperantiam cum di- 
cimus esse fugienda propter eas res, quae ex ipsis 
eveniant; F III, 

2. sum: qui propter avaritiam clam depositum 
non reddidit, quod est iniustitiae; T III, 17. 

3. vaco: ipsius animi (ineommoda subire), quae 
vacent iustitia | iniustitia ||; O III, 38. 

4 evenio ex: f. 1. fugio. 

exorior ex: horum (xvirum) ex iniustitia subito 
exoria est maxima perturbatio; R II, 69. 

sum in: in eadem sunt iniustitia, ut siin suam 
rem aliena convertant; O I, 42 

Ill. genus: iniustitine genera duo sunt, unum 
eorum, qui inferunt, alterum eorum, qui ... non 
propulsant iniuriam; O I, 23. qui altero genere 
injustitiae vacant, in alterum incurrunt; O TI, 29. 
guando ||quoniam|| .. duobus generibus iniu- 
stitiae Ru adiunximus causas utriusque ge- 
neris; OÖ I, 29. 

semina: iniustitiae .., intemperantiae, timidi- 
tatis quae semina essent? N III, 71. 

IV, 1. coneidere: vides unius iniustitia con- 
eidisse genus illud totum rei publicae; R I, 64. 

pari: uullum iniustitia partum la tan- 
tum (esse), semper ut timens; R IIl, 26. 

. in: in omni iniustitia permultum interest, 
ulrum ..; O I, 27 


iniustus, ungereht: A. algs: qui id (ius 
eirile) conserraret, eum iustum, qui migraret, in- 
instum fore; F III, 67. quae (iustitia)... ita dicet 
dupliciter esse te iniustum, cum ..; T Ill, 36. 
miser ergo Archelaus? — certe, si iniustus; T V, 
35. si fuerit is, qui haee habet, iniustus, intem- 
perans, timidus; T V, 45. eundem . ionysium 
füisse) maleficum natura et iniustum; TV,57. nemo 
est iniustus; L I, 40. quam (legem) qui ignorat, 
is est iniustus; L],42. eam (opinionem iustitiae) 
si non habebunt, [iniusti Iakebmii: O0 11, 39. 

algd: essent iusta et iniusta eadem omni- 
bus; R IE, 18. id .. iniustissimum ipsum est, 
iustitise mercedem qunerere; L I, 49. quae... 
augur iniusta nefasta, vitiosa dira defixerit |j.dei- 
zerit ||, inrita infectaque sunto; L II, 21. quo 
(privilegio) quid est iniustius? L II, 44. intelle- 
gat nihil nec expedire nec utile esse, quod sit in- 
itustum; O TII, 76, id quam iniustam in patriam 
et quam turpe I|fet quam inutile] || esset, non 
ridebat; O Ill, 82. 
‚ bellum: ut omne bellam, quod denuntiatum 
indietumque non esset, id iniustum esse atque in- 
piuar iudicaretar; R 11, 31. illa iniusta bella 
sunt, quae sunt sine causn suscepta; R III, 35. 

U. 


313 


inlscebra 


eupiditas: propter iniustam dominatus capidi- 
(Arad 4 TV, 58? e Ir 

derelictio: communias utilitatis derelictio contra 
naturam est; est enim iniusta; OÖ III, 

dominatus: simul atque .. se inflexit bie rex 
in dominatum iniustiorem; RB II, 48, 

dominus: illi iniusto domino atque acerbo ali- 
quam diu in rebus gerundis prospers fortuna co- 
mitata est; R II, 44. 

impetus: saepe .. popuali impetum iniustum 
auspiciis di immortales represserunt; L III, 27. 

iogum: depulit a ciribus suis iniustum illud 
durae servitutis iugum; R II, 46. 

iussa: qui eg et iniuste populis iussa 
descripserint; L II, 11. 

res: facillime .. ad res iniustas inpellitur, ut 

uisque altissimo animo est, gloriae cupiditate; 
Ö 1, 65. rebus iniustis iustos maxime dolere; 
Lae 47. 

rex: cum rex iniustus esse coepit; R I, 65. ty- 
ranni; nam hoc nomen Graeci regis iniusti esse 
voluerunt; R UI, 49. ille .. semper inpendebit 
timor, ne rex ... exsistat iniustus; R II, 50. oc- 
eurrit animis rex etiam iniustus; RIII,47. nos... 
de iniusto rege nihil loquimur nunc; R I, 47. 

servitus: ex hac maxima libertate tyrannus 

ignitur et illa iniustissima et durissima servitus; 

A est .. genus iniustae servitutis, cum ji 

sunt alterius, qui zui possunt esse; R III, 37. 

vituperatio: quam (verecundiam) natura ho- 
mini dedit quasi quendam vituperationis non in- 
iustae timorem; R V, 

B, I. sunt: iniusta, ut turpia, sic indecora 
(sunt); O I, 94. 

II. distinctio: est lex iustorum iniustorumque 
distinctio ad illam antiquissimam ... expressa 
naturam; L U, 18. 


inlabor (iı.), ginabgteiten, fid, einfcjleihen: 
algd: quo primum inlabuntur ea, quas accepta 
sunt ore; N Il, 135. 

pernicies: quam sensim pernicies inlapsa in 
civrium animos malis studiis malisque doctrinis 
repente totas civjtates everteret; L II, 39. 

voluptas: quae (voluptas) ad eos (sensus) cum 
suavitate afflueret et illaberetur; F I, 39. 


inlacrimof{r), weinen, Semeinen: I. 
alqs: qui (Milo Crotoniates) ... aspexisse lacertos 
suos dieitur inlacrimansque dixisse: „at bi quidem 
mortui iam sunt*; C 27. 

II. morti: cuius (Socratis) morti inlacrimari 
soleo Platonem legens; N III, 82, 
uyes snate, inlacrima patris pestibus!« 


inlecebra (il), Anregung, Zodung: 1. 
sum: quae (voluptas) etsi est inlecebra turpitudi- 
nis, tamen...; L1,31. quae (voluptates corporis) 
vere ... a» Platone dietae sunt illecebras esse 
atque escae malorum; fr V, 81. 

I. habeo: habet .. amoenitas 2 vel sum- 
ptuosas vel desidiosas inlecebras multas cupidita- 
tum; BR II, 8. 

I, excitari: stupra .. et adulteria et omne 
tale Aagitium nullis exeitari aliis inlecebris nisi 
voluptatis; C 40. 

impediri: ne blanditiis eius (voluptatis) ille- 
cebrisque impediatur disputandi severitaa; F IL 1. 

incendere: (lubidines) ad omne facinus inpel- 
lunt eos, quos inlecebris suis incenderunt; R VI, 1. 
invitari: . invitabantar inlecebris blandis 
voluptatis; T IV, 6. „> , 
trahere: suis te oportet inlecebris ipsa virtus 
trahat ad verum decus; R VI, 25. 
40 


inlepidus 


inlepidus, unfein, ungart: »parentem ha- 
bere avarum, inlepidum, in liberos difficilem«; 
N III, 72. 

inliberalis, unebel, unpafiend, unanftän- 
big: genus: unum (jocandi genus) inliberale, pe- 
tulans, fagitioaum, obscenum; O I, 104. 


iocus: facilis .. est distinctio ingenui et in- 
liberalis ioci; O I, 104. 
labor: non .. illum (viecinum) ab industria, 


sed ab illiberali labore deterret; FI, 3. 
quaestus: inliberale .. et sordidi quaestus 
mercennariorum omnium; OÖ I, 150. 


inliberalitas, sargheit: ut inliberali- 
tatis avaritaeque abeit suspieio; O II, 64. 


inliberaliter, unebel: ut me sic audia- 
tis, ... ut unum e togatis patris diligentisa non 
inliberaliter institutum; R ], 36. 


inlicio, anloden, verloden, verführen: con- 
iugem: Ey non sat habuit coniugem inlexe in 
stuprume; II, 68. 

libidinem: cum libido ad id, quod videtar 
bonum, inlecta et inflammata rapiatur; T IV, 12. 


inlicitator, Sceintäufer: non inlieitato- 
rem || licitatorem || venditor ... apponet; OIII, 61. 


inlido, anftoßen: ut Prometheus ille Aeschpyli 

. respondit: »siquidem qui tempestiram medi- 
einam admovens non adgravescens volnus inlidat 
manu«e; T III, 76. 


inligoe binden, befeftigen, anbringen, verwideln, 
berftriden: algm: »ipse inligatus peste interimor 
Il interemor |] textili;« T II, 20. 

ambitus: in eo (corpore) influente atque ef- 
Auente animi dirini ambitus inligabant; Tı 47. 

motus: cum Archimedes lunae, solis, an 
errantium motus in sphaeram inligavit; 1, 63 

personas: qui sermonibus eius modi nolint 
personas tam graves inligari; A II, 6, 


inliquefacio, in Fuß bringen: cuneo- 
los: crebris quasi cuneolis inliquefactis unum efli- 
ciebant ex omnibus corpus; Ti 47. 

voluptates: quae sunt oınnes unius generis 
ad perfundendum animum tamquam inliquefactae 
voluptates; T IV, 20. 


inluceseo, aufleuäten, anbrehen: dies: 
j. dies, 1, 1. inlucescit (4 ©t.) ®. I, ©. 702, a. 
sol: cum .. tertio die sol inluxisset; N II, 96. 


inludo (ill.), verfpotten, zum Beften haben: 
I. abfolut: f. TI. algm; Lae 99. 

1. algm: ut ... spoliati magnis quibnsdam 
bonis, inlusi destitutique videamur; TI, 95. ut 
is, qui inlusus sit, plus vidisse videatur. quid 
autem lurpius quam inludi? quod ut ne accidat, 
magis cavendum est. »ut me hodie ante omnes 
comicos stultos senes versaris atque inlusseria 
il elusseria |} lautissume«; Lae 99. 

artem: pergisne eam, Laeli, artem inludere, . 
in qua excellis ipse? R I, 20. 

dialeeticam, al: tum ||tune |] pseudomenon 
et soritam et totam dinlecticam aut illudis aut 
increpas |jinerepas® ||; fr V, 55. 

senes: contemni se (senes) putant, despici, in- 
Indi; C 65. 


inlumino, beigeinen: ut ... ab eo . 


(8ole) Luna inluminata gravitates et partus ad- 
ferat; N II, 119. 


314 


inlustris 


inlustris (i.), 9e%, glängend, frafiend, 
beutlih, Mar, offenbar, berühmt, ausgezeichnet: A. 
algs: Panaetius ... fuit .. in altero genere mi- 
tior, in altero illustrior; F IV, 79. 

alqd: si en, quae dizi, sole ipso illustriora et 
olariora aunt; F I, 71. in omnı .. honesto ... 
nihil est tam illustre ... quam coniunctio ..; F 
V,65. nihil mathematicis inlustrius; TI,5. mihi 
.. ne haec quidem notiora et inlustriora carere 
vi divina videntur; T1,64. sunt inlustriora, quas 
publice fiunt; R III, 24. 

Ara: (Centavurus) »inlustrem truculentus osdit 
ad Arame; N II, 114. 

candor: solir ... 
ullius ignis; N II, 40, 

eausae: causarum inlustrium, quascumque de- 
fendi, nune cum maxime conficio orationes; EC 8, 

conspectus: videamus animi partes, quarım 
est conspectas illustrior; F V, 48, 

ecorpus: »hanc (Cassiepiam) .. inlustri versatur 
corpore propter Andromeda«-; N Il, 111. >hanc 
Aries tegit ... Flouminis inlustri tangentem cor- 
pore ripas«; N II, 114. 

domieilia: qui sub terra semper habitarissent 
bonis et inlustribus domiciliis; N II, 95. 

exempla: plurimis nostris exemplis usus es, et 
iis quidem claris et inlustribus; D II, 8. 

facies: hos esse deos, quorum insignem vim et 
inlustrem faciem videremus; N II, 80. 

facta: de clarorum hominum factis illustribus 
et gloriosis satis hoc loco dietum sit [| est [| ; FI, 37. 


ho mines: videorne tibi non ... nominare 
modo inlustres homines, sed etiam (| sed || imitari 
numquam nisi clarum, nisi nobilem? A 11,75. est 
... valde decorum patere domus hominum in- 
lustrium hospitibus inlustribus; O Il, 64, genus 
.. hoc sermonum positum in hominam veterum 
auetoritate, et eorum inlustrium; Las 4, 
hospites: f. homines; O II, 64. 
laudes: quorum ad popularis inlustrisque lau- 
des has etiam minus notas ... adiungimus; AI, 6. 
locus: ostendebat .. Karthaginem de excelso 
2 ze. stellarum illustri et claro quodam loco; 
I, 11. 
nomen: quamvis ... sit eius (Themistoclis) 
nomen quam Solonis inlustrius; O 1,75. 
oratio: orationem nullam putabant inlustriorem 
ipsa evidentia reperiri posse; All, 17. his de rebus 
et splendida est eorum et illuatris oratio; F V, 11. 
personae: inlustribus in personis 4 
que exempla hominum rerumgne deßnio; R II, 55. 
ratio: his rationibus tam certis tamgue inlu- 
stribus opponuntur ab iis, qui contra disputant, 
rimum A res; R I, 4. haee civilis (vitae ratio) 
audabilior est certe et inlustrior; R III, 6. 
res: |jin || inlustribus .. rebus insistis; A II, 
94. earum etiam rerum auctoritatem se, quae in- 
lustriores videantur, amittere; A II, 128. Epicorus 
... de (re) illustri et facili et iam in valgus per- 
vagata loquitur; F Il, 15. ut nemo sine eo in- 
strumento ad ullam rem illustriorem aatis ornatus 
possit accedere; FV, 7. nec ... ita disseram de 
re tam inlustri tamque nota, ut ..: RI,38. non 
committam, ut non sit inlustrior illa ipsa res ..- 
quam oratio men; R I, 38. 
ignum: »haec (Capre) est magno atque in- 
lustri praedita signo«; 1, 110, , 
somnium: quaero .., cur Alexandro tam in- 
Sy ra tam certum, nec huic eidem alias; 
spicum: »spicum inlustre tenens splendenti 
eorpore Virgo«; N II, 110, 
stella: sin inlustris et perlucida stella apps- 
ruerit; D I, 130. 


candur inlustrior est quam 


inlustris 


tewpora: f, personae. 

ver ba: ne tu,.. Cato, verbis illustribus! F III, 40. 

vir: quis vir inlustrior utitur sortibus? D Il, 87. 

virtutes: quae (virtutes) notae illustresque 
sunt; F IV, 

visus: quia era visum quendam haberent 
rn et inlustrem ||[quia ... inlustrem] |]; 

B. cohibeo ab: etiam a certis et inlustrioribus 
cobibes adsensum; A II, 94. 


inlustro, leuchten, beleuchten, aufllären, auf» 
hellen, verherrlichen, berühmt maden: A. stella: cum 
his |jiis || (stellis) interiect# Iovis inlustret 

et tem ret; N Il, 119. 
B. algd: vita atque factis inlustrata sunt sum- 
morum virorum haec, quae verbis subtilius, quam 
.. est, disputari videntur || [haec ... videntur] |]; 


cogitationes: qui eas N ern nec dispo- 
nere nec inlustrare possit; T |, 

dubia: vos .. cum perspicuis dubia debeatis 
illustrare; F IV, 67. 

eloquentiam: etiam P. Sulpiei |j Sulpieii || 
eloquentiam accusatio inlustravit; O II, 49, 
u ra Bi quibus (intellegentiis) inlustra- 

8; 

laudea: hominis amicissimi, Con. Powpeii, laudes 
inlastrabit; L I, 8. 

locum: ut ... nullum philosophiae locum esse 
pateremur, qui non Latınis litteris inlustratus 
pateret; D II, 4. st Aristoteles inlustravit om- 
nem hunc civilem ın nr locum; L III, 14. 

nomina: temporum illorum ra fere regum 
inlustrata sunt nomina; R II, 33 

hilosophiam: philosophiam .. veterem illam 

u Berrais ortam Latinis litteris illustrare ; Al,3. 
quae (pbilosophia) inlustranda et exeitanda nobis 
est; T I, 5. quintus (liber) eum locum conplexus 
a . totam philosophiam maxime inlustrat; 

1, 2, 

studium: hoc (studium sapientiae) mihi Latinis 
litteris inlustrandum putavi; T 

verum: si modo r (verum) patefactum et in- 
lustratum est; Lae 97. 


iniuvies, Schmup: »barba paedore horrida 
Ilatque || intonsa infuscat pectus inluvie scabrum ;« 


” 


inm— ;. imm— 


innascor, angeboren werben: I. acc. c. 
inf.: omnibus .. innatum est et in animo quasi 
insculptum esse deos; N II, 12, 

II. amor: tantus est . . innatus in nobis cogni- 
tionis amor et scientine, ut ..; F V, 48. 

cognitiones: quoniam insitas eorum er 
vel potius innatas cognitiones habemus; N I, 

conversio: quam (conversionem) Yebehet I in 
1 = eiusdem et similis innatam et iusitam; 


eupiditas: nos... habere etiam insitam quan- 
dam vel potius innataın eupiditatem scientiae; F 
IV, 4. quod in hac elatione et magnitudine animi 
facillime, pertinacia et nimia cupiditas principatus 
innascitur; O I, 64. 

pertinacia: f. cupiditas; O I, 64. 

probitas: innatam esse homini probitatem 
gratuitam, non invitatam voluptatibus; F II, 99. 

ratio: u a principio innascitur ratio recta 
constansque; N wer 

semina: mut 
virtotum; T II, 

sermo: ut .. 
natus est nobis, ... sic. 


. ingeniis nostris semina innata 


Enns RT uti, qui in- 


315 


innumerabilis 


innato, Hineinfwimmen: cum piscieuli parvi 
in concham hiantem innataverunt; N II, 123. 


innitor, fi ftügen: algs: »intendit crini- 
tus Apollo arcum auratum, luna innixus«; A II, 89. 

dux: quia N a. habet, ubi nitatur || eui 
innitatur |]; N II, 


inno, barauf EN quot genera ... 
reg submersarum, partim fluitantium et innan- 

um beluarum, m ad saxa nativis testis in- 
haerentium! N Il, 100. 


innocens, unfhuldig, redhtihaffen, unbe» 
fholten, umeigennäßig: A. algs: ut mihi .., qui 
tnın magno animo fuerit, innocens damnatus esse 
videatur; TI, 100. ut.. innocens is dicitur, non 
> leviter nocet, sed qui nihil nocet, sie ..; T 

‚ 41. Conlatinum innocentem suspicione cogna- 
Kante expulerunt; RI, 53, innocentes .. et vere- 
cundi sunt, ut bene audiant; L I, 50. ne quem 
re innocentem iudicio capitis arcessas ; OÖ II, 

vir: cur avunculus meus, vir innocentissumus 
idemque doctissumus, P. Rutilius, in exilio est? 
N Ill, 80 

Lüde: * ... innocentes necarerint; R IV, 8. 

B, 1. reportant: nibil .. praeter laudem bo- 
nis atque innocentibus neque ex hostibus neque 
a sociis reportandum; L UI, 
ar a tum exacti in elle innocentes; 

‚6 


innocentia, Unfhuld, Unbej—oltenpeit, 
Rehtihaffenheit: I. ent, al.: omnis .. abstinentia, 
omnis innocentia (quae apud Graecos usitatum 
nomen nullum habet, sed habere potest aßl«ßeıer; 
nam est innocentia adfectio talis animi, quae no- 
ceat neminui) — reliquas etiam virtutes frugalitas 
continet; T III, 16. 

Il. opinio: P. Rutili Il Rutilii || adulescentiam 
ad opinionem et innocentine et iuris scientiae P, 
Muci |]Mucii|] commendavit domus; O II, 47. 


innoxius, unfguldig: »magistratus neo 
oboedientem et noxium || innoxium || civem multa, 
vinculis verberibusve coherceto«; L III, 


innumerabilis, unzästig, za5lios: A. 
algs: cum ex illis individuis ... in reliquis mun- 
dis, et in jis quidem inhumerabilibus, ianumera- 
biles Q. Lutatii Catuli non modo possint esse, sed 
etiam sint; A II, 55. talis innumerabilis nostra 
civitatis tulit; T L 101. vgl. philosophi. j. alius, 
A, III, innumerabiles (3 8. 1, e. 137, a. 

algd: tu. len, ut ego 'ieta innumera- 
bilia complectens nusquam labar? All, un haec 
et alia innumerabilia cam audiam; A II, 141. 
haec .. et alia innumerabilia cum cernimus; TI, 
70. si, quae interimant, innumerabilia sint; N 1, 
50. ex quo ista innumerabilia rt, ut utilia 
cum honestis pugnare videantur; O III, 

animi: qui (animus) quia versatus .. 
innumerabilibus animis; D I, 115. 

artes: artes.. innumerabiles ropertae sunt do- 
ceute natura; L I, 26. j. utilitates. 

atomi: in hac’.. inmensitate latitudinum ... 
infinita vis innumerabilium volitat atomorum; 

I, 54. 

eupiditates: qui .. non filias plures, sed in- 
numerabiles cupiditates habet; P 44. 

di: qui (di) a te, Balbe, innumerabiles explicati 
sunt; N III, 

dlesimilitudinen: innumerabiles aliae dissi- 
wilitudines sunt nulurae morumque; O 1, 1 


ge cum 


innumerabilis 


fabulae: quamquam et apud Herodotum ... 
et apud Theopompum sunt innumerabiles fabulae; 
LL5. 

flammae: ex nethers .. innumerabiles Aammas 
siderum exsistunt; N II, 92. 

formae: si innumerabiles unius et viginti for- 
mae litterarum ... aliquo coiciantur; N II, 98. 

individua: cum infinita simillumarum imagi- 
num series |» er), ex innumerabilibus indivi- 
duis existat; 

laudes: cum ea res innumerabilibus oficiis et 
laudibus contineretur; O II, 77. 
. b aa quae (libidines) sunt innumerabiles; 

linguae: quas (linguane) sunt innumerabiles; 

v, Tıe. 


milia: cur .. non sescenta milia esse mundo- 
rum, sed innumerabilia ausus es dieere? N I, 96. 

mundi: ais Democritum dicere innumerabiles 
esse mundos; A II, 55. ut inter eos (mundos) 
nihil er intersit [, et eos quidem innumera- 
biles]; AI, 55. innumerabilis ... alios dissimiles 
alios eiusdem modi mundos esse? A I, 125. in- 
finitio ipsa ... tota ab illo (Demoerite) est, tum 
innumerabiles mundi; F I, 21. qui innumerabilis 
mundos infinitasque iones ... mente peragra- 
visset; F II, 102. eos... (deos) innumerabilis esse 
mundos; N I, 25. in mundis, credo, (veritas est) 
innumerabilibus; NI,67. ut innumerabilia natura 
mundos effectura sit, efliciat, effecerit; N I, 58. 
innumerabilese .. mundos alios aliarum esse for- 
marum; N Il, 48. innumerabiles potius (mundos) 
in omni puncto temporis alios nasci, alios interire; 
N II, 94. rectene .. unum mundum diximus, an 
fuit pluris aut innumerabilis dietu melius? Ti 12. 
f. algs; A II, 56. 

nDumerus: nominum non magnus numerus ne 
in Arm _ nostris, deorum autem innu- 
merabilis; N 

officia: f. ie 

oracula: collegit innumerabilia oracula Chry- 
sippus; D I, 37 

pectata: ex quo nascuntur innumerabilia pec- 
cata; O 1, 

philosophi: 
actates suas 
rei 


us (perpetua peregrinatione) 
hiloson De, near serunt, 
rantor, ... innumerabiles alii; T V, 


praesensiones: sunt ET as praesen- 
siones non fortuitae; D L, 


r08: 60 cum Accesit ... rerum .. imnumerg- 
bilium multitudo; A IL, 30. in quibus eg par- 
tibus) inest memoria rerum innumerabilium, in te 
quidem infinita; F II, 113, habet (animus homi- 
nis) primum memoriam, et eam infinitem rerum 
innumerabilium; T I, 57. quod iam pueri ... jta 
celeriter res innumerabilia arripiant, ut ..; C 78, 


responsa: quid ego haraspicum KOnponen com- 
memorem ossum equidem innumerabilia), 
quae ..? DU, 52. 

saecula: cur mundi aedificatores ... innume- 
rabilia saecla dormierint; NI, 21. eandem artem 
etiam Aegyptü longinquitate temporum innumera- 
bilibus paene saeculis consecuti putantur; D I, 2. 
cum ... casus .. innumerabilibus paene sneculis 
in omnibus plura mirabilia quam in somniorum 
vieis effecerit; D II, 147. ea .. (quereus), ut ait 
Scaevola de fratris mei Mario, »canescet saeclis 
innumerabilibus;« L I], 1 (2). 

sidera: sidera ... innumerabilia caelo inhae- 
rentia cum eius ipsius motu congruere; T V, 69. 

somnia: quo modo isti ... non ex multis (som- 
niis) potius uni fidem derogent quam ex uno in- 
numerabilis confirment; D II, 146, 


816 


inopinatus 


stellae: quas (stellas) tu innumerabilis in deo- 
ram numero reponebas ; N III, 23. 

varietates: somnia observari possunt? quo- 
nam modo? sunt enim innumerabiles varietates; 
D II, 146. 

viri: omitto innumerabilis viros, quorum ..; 

utilitates: enumerari .. non possunt ... utili- 
tates |j} artes, all denique innumerabiles ad 
vietum et ad vitam necessariae; N IL, 132. 

B, a, I. nascuntur: quod. ge quo non 
innumerabiles nascantur I nascuntur |] ? DI 9. 

sunt: innnumerabiles paribus in locis esse eie- 
dem nominibus, honoribus ..? A II, 125. 

utantur: qua (alliditate) perpauci bene utun- 
tur, ... innumerabiles autem improbe utuntur; 
N IT, 75. 

u. ri; reperiam multos, vel innumerabiles 
potius; F II, 28. 

b,1. nascuntar: innumerabilia is qui- 
bus implentur iuris consultorum libri; L I 

possunt: j. II. dico. traho. 

significant: an ea, quae dixi, et innumera- 
bilia, quae conlecta habent Stoiei, “Er u signi- 
ficant nisi acamen hominum? D Il, 145. 

sant: ne plura complectar (sunt enim innume- 
en F il 118. innumerabilis sunt, ex quibus 

possit . ; N III, 34. aunt... eius gene- 

ris ne D I, 71. II, 107. 

II. dico: innumerabilia diei possunt in hanc 
sententiam; F III, 38. 

facio: quae..omnia et innumerabilia prasterea 

qui fecerint; F V, 64. 

traho: ex insanorum aut ebriorum visis innu- 
merabilia coniectura trahi possunt, quae futura 
videantor *; D II, 121. 

video: hacc et innumerabilia ex eodem genere 
qui videat; N I, 12, 


innumerabilitas, Unzafl, zahliofe 
Menge: I. facit, al.: innumerabilitas, inquis, sup- 
peditat atomorum. num endem o ista faciet, 
ut sint omnia sempiterna? N 1, 1 

II. dieo: (Epicurus) dieit endem, atlomos, ... 
infinitatem locorum innumerabilitatemque mundo- 
rum; N 1, 73. 


innumerabiliter, unzägligemal: in 
qua (seternitate) cum paene innumerabiliter res 


ar modo evenirent isdem signis antegressis ; 


inopia, Mangel, Armut, Rot: I. nascor ex: 
quam (smicitiam) ex inopia stque indigentia na- 
tam volunt; Lae 29, 

I, 1. eircumveniri: qui aeque vir bonus 
smultis modis« esset, ut Ennii Alomaso, »circum- 
ventus morbo, exsilio atque inopia«; F IV, 62. 

constitui: nostrum .. obium negotii ino '- 
non a gp studio constitutum est; O 

enecari: . parte animi, quae Fels 
alitur, nee inopin. z. nec satietate s»filuenti 
N aßuenti |]; DI, 6 
tardus: redemp Ior ... 
tardior fuit, sed ..; DIL, 4 
‚in: qui „in amore summo summaque inopia 
suave esse* dieit »parentom habere avarum«; N JII, 
72. in Rhodiorum inopia et fame summaque an- 
nonae carıtate; O II, 50. nec .. in summa, ino- 
in levis esse senectus potest ne sapienti qui- 
em; CB. 

propter: utrum propter ep ue 

inopiam desiderata sit amicitia, ... an..; Lac 


inopinatus, unvermutet: A. algd: hoc 


ge inerlis aut inopia 


inopinatus 


.. fere tum habemus in A nihil opor- 
tere inopinatum videri; T LI, 55. qui (sapiens) 
semper animo sic excubat, ut ei nihil inprovisum 
aceidere possit, nihil inopinatum, nibil omnino 
novum; N IV, 37. nihil, cum acciderit, admirari, 
ut inopinatum ae novum accidisse videatur; TV, 
81. nec boe tam re est quam dictu inopinatum 
1% mirsbile; P 35. 

‚IL accidit, Il. algd: sunt qui satis putent 
ostendere nihil inopinati accidisse, ut Cyrenaici; 
T III, 76. 

Ill. ex: ut in araneolis alise quasi rete texunt, 
... aline autem ex inopinato observant; N 11, 128, 


inOPS, Hülfios, maditlos, arm, dürftig: A. 
ayari: ıinprobi et avari... non modo non copiosi 
ac divites, sed etiam inopes ac pauperes existi- 
mandi sunt; P 52. 

Graeecia: o verborum inops interdum, quibus 
abundare te semper putas, Graecia! T Il, 35. 

improbi: f. avari. 

lingua: Latinam li m non modo non in- 
o ..., sed locupletiorem etiam esse quam 
Graecam; F 1, 10. quod nobis in hac inopi lin- 
gua non conceditur; F Ili. 51. 

multitudo: cum premeretur inops multitudo 
ab iis, qui maiores opes habebant; Ö Il, 41. 

tyranni: intellegitur, quam fuerint inopes 
(tyranni) amicorum; Lae 53. 

vir: quis est.., qui inopis et optimi viri causae 
non anteponat in - danda gratiam fortunati 
et potentis? O IL, 69. 

‚I. habet, al.: inops ille, si bonus est vir, 
etiamsi referre gratiam non potest, habere certe 
potest; O II, 69. 

quserunt: ut ... magis amicitiarum praesidia 
guserant ... inopes quam opulenti; Lae 46. 

IL. admoneo: quam wulti inopes digni prae- 
sidio deorum nullo somnio ad tbensaurum repe- 
riendum admonentur! D II, 134. 

defendo: sin autem inopem, probum tamen et 
modestum (defenderis); O Il, 70. 


inordinatus, ungeordnet, Unordnung: 
quicquid erat, ... id .. (deus) ex inordinato in 
ordinem adduxit; Ti 9. 


inp— i. imp— 


inquam, fagen, fprehen, antworten, fragen: 
inguam: quasi .. ipsos induxi loquentes, ne „in- 
quam“ et „inquit* saepius interponeretur; Lae 3. 
— et ego: ista quidem, inguam, Varro, iam diu 
exspectans non audeo tamen flagitare; A I, 3. 
tum ego: aunt, i., ista, Varro; A I, 9. quod au- 
dio. quanam, i. de re? A 1, 13. quid? ergo, L, 
Antiocho id magis licuerit, nostro familiari? A I, 
13. et simul: “dsidamus, i., si videtur; A 1, 14. 
quid me, i., putas? A I, 18. tu vero, i., Varro, 
bene etiam meriturus mihi videris de tuis civibus; 
A I, 26. nos vero volumus, i., ut pro Attico etiam 
respondeam; A 1,38. mihi vero, i,, videtur; Al, 
35. comprendibile — (feretis hoc? nos vero i.); 
A I, 41. breviter sane ... exposita est, i., a te, 
Varro, ... ratio; AI,43. tum ego: cum Zenone, 
i, ... Arcesilas sibi omne certamen instituit; A 
1, 44. non numquam, veri simile est ||non, in- 
quam v. s. sit, al.||; A II, 48. optume, i.; A II, 
148. habeo, i., sententiam tuam; A 11, 148. te- 
neo te, i.; AII, 148. »,zwige*, i., „Tite“le F 1,9. 
vide, quantum, i., fallare, Torquate; FI, 15. nisi 
mihi Phaedrum, i., mentitum ... putas; FI, 16. 
prineipio, i, in physicis, quibus (Epicurus) maxime 
gloriatur, primum totus est alienus; FI,17. haec 
igitar Epicuri non probo, i.; F I, 26, fieri, i., 


317 


ER 


inquam 


Triari, nullo pacto potest, ut..; FI, 27. an me, 
i., nisi te audire vellem, censes haec dieturum 
fuisse? F], 28. tuo vero id quidem, i., arbitratu; 
FI, 28. certe, i., pertinax non ero; F I, 28. ut 
placet, i.; FI, 29. primum, i., deprecor, ne ... 
putetis; F II, 1. me ipsum esse dicerem, i,; FL, 
6. atqui, i., aut Epieurus, quid sit voluptas, aut 
omnes mortales ... nesciunt; F Il, 6. istam vo- 
luptatem, inquit, Epicurus zo: non aemper, 
i; F 11, 7. ego vero non dubito, i., quin ..; F 
U, 7. quid est, ... quod requiras? dicam, i.; 
F Il, 8 tenesne igitur, i., Hieronymus Rhodius 
quid dicat esse summum bonum? F II, 8 idem 
iste ummareme): i., de voluptate quid sentit? 
FU,8. non dolere, i., istud quam vim habeat, 
ostea videro; F 1I, 9. estne, quaeso, i., sitienti 
in bibendo voluptas? F II, 9. cur igitur, i. res 
tam dissimiles eodem nomine appellas? F II, 9. 
nonne meministi ...? memini vero, i.; F UI, 10. 
immo sit sane nihil melius, i.; F II, 11. quid 
dubitas igitur, i. ... id tenere unum? F II, 11. 
rbetorice igitur, i., nos mavis quam dialectice dis- 
putare? F Il, 17. Zenonis est, i., hoc Stoici; F 
If, 17. si (Epicurus) alia sentit, i,, alia uitur; 
Fu, 21. udebit te, i., illius tabulae; F II, 69. 
delector enim, ... delector, j., et familia vestra 
et nowine; F11,72, quam omnes urbani, rustiei, 
omnes, i,, qwi Latino loquuntur, voluptatem vo- 
cant; F II, 77. sit voluptas non minor in nasturcio 
illo ...; sit, i., tam facilis, quam vultis, compa- 
ratio voluptatis; F II, 92. sane, i.; F II, 119, 
beri, i., ludis commissis ex urbe profectus veni ad 
vesperum; F III, 8, aetatem vıdes. video equi- 
dem, i.; FIII,9, commentarios quosdam, i,, Aristo- 
telios ... veni ut auferrem; F III, 10. vide, ne 
magis, i., tuum fuerit ... non nora te rebus no- 
mina imponere; F III, 10. dicuntur ista .. ma- 
ET i; FI, 11. eadem, i., dicere posses; F 
II, 12. hanc eorum, i., sententiam sequi nos cen- 
ses oportere? minime vero istorum quidem, inquit; 
F Ill, 12. istud quidem, i,, optime dicis; F III, 18. 
si quidem, inquit, (discrimen) tollerem, sed relin- 
quo. quonam modo? i; F IH, 13. 14. unum 
istud, quod honestum appellas, rectum, laudabile, 
decorum, ... id igitur, ı., si solum est bonum; 
F ıll, 14, minime id quidem, i., alienum; F Ill, 
14. facillimum id quidem est, i.; F lil, 15. »e- 
dulo, i., faciam; F III, 16. est, ut dieis, i.; F III, 
19. iste vir altus ..., is, i., quem eflicere volu- 
mus; F Ill, 29. ne tu,i., Cato, verbis illustribus! 
F III, 40. ego autem: ne tu, i., Cato, ista o- 
suisti; FIV,1. tum ego: non mehercule, i., soleo 
temere contra Stoicos; F IV,2. cur igitur easdem 
res, i., Peripateticis dicentibus verbum nullum est, 
quod non intellegatur? F IV, 2. atqui, i., Cato, 
si istud obtinueris; FIV,2. immo istud quidem, 
i., quo loco quidque *; F IV, 2: existimo igitur, 
1, Eu veteres illos ..; FIV,3. habes, i,, Cato, 
formam eorum ... philosophorum; F IV, 19, x 
autem a te elegantiora desidero. a wene tu? i.; FIV, 
24. optime, i.; FIV,44. T1,119. scrupulum, i., ab- 
eunti; sed videbimus; F IV, 80, hic ego: Pom- 
re quidem, i., noster iocari videtur; F V, 4. 
ic ego: etsi facit hic quidem, i., Piso, ut vides, 
ea, quse praecipis, tamen ..; FV,6. atque ego: 
scis me, 1., istud idem sentire, Piso; F V,8. ne 
-.. vobis molestus sim. mihi, i., qui te id ipsum 
rogavi? F V,8. ita proraus, i.; F V, 27. »ego 
sum Örestes«, contraque ab altero: »immn enim- 
vero ego sum, i., Orestes;« F V, 63. eb ego: tu 
vero, j., Piso, ... visus es; F V, 75. respondebo 
me non quaerere, i., hoc teınpore, quid virtus efi- 
cere poseit, sed quid constanter dicatur, quid 
ipsum a so dissentiat. quo, inquit, modo? quia, 
cum a Zenone ji. hoc magnifice tamquam ex 


inquam 
oraculo editur: „virtus ad beate vivendum se ipsa 
contenta est*, quare? inquit; respondet: „quia ..;“ 
F V, 79. ego vero isti, i., permitto; V, 76. 
non est ista |jita |], i., Piso, magna dissensio; F 
V, 76. et ego: Piso, i., si est quisquam ..; FV, 
78. animadverti, i., te isto modo paulo ante po- 
nere; F V,81. quid me istud, i., rogas? F V, 83. 
tamen a proposito, i., aberramus; V,83. ne 
longius, prorsus, i., Piso, si ista mals sunt, (liber 
le) placet; F V, 85. id quaeris, i., in quo ..? 
F V, 86. tu vero, i., ducas (discipulum) licet, si 
sequetur; F V,86. atqui iste locus est, Piso, tibi 
etiam atque etiam confirmandus, i.; F V, 95. 
quid aliud agimus, ... quid, i., tum agimus, nisi 
animum ad se ipsum advocamus? TI, 75. aliud, 
i., est dolere, aliud laborare; T Il, 85. dabit, i., 
se in tormenta vita beata; T V, 80. atque |jat- 
qui|] mibi quoque videor, i., venisse ... oportune 
ll na Bir, ; N I, 16. Critolaus, i., evertit Co- 
riotbum; N III, 91. optime vero, i.,; DI,8. ar 
cem tu quidem Stoicorum, i., Quinte, defendis; 
DI, 10. vero, i., philosophiae, Quinte, sem- 
per vaco; D I, 11. condemnemus ... eos, qui..., 
condemnemus i., hos aut stultitiae aut vanitatis; 
D I, 86. tuse partes sunt, tuum, i, auspiciorum 
patrocinium debet esse; D I, 105. quae cum 
dixisset Quintus, praeclare tu quidem, ji, para- 
tus *; DI, 132. atque ego: adcurate tu quidem, 
i., Quinte, et Stoice Stoicorum sententiam defen- 
disti; D II, 8. de quibus (divinandi generibus), 
Quinte, i., si placet, disseramus. mibi vero, in- 
quit, placet; D II, 100. sum exorsus dicere: non 
ignoro, i., Quinte, te semper ita sensisse, ut ..; 
I, 101. tu vero, i., vel audire vel dicere 
(potes); Fa 3. quam ob rem, i., ... hodie, utro 
(studio) frui malis, optio sit tus; Fa3, an mihi, 
i., potest quicquam esse molestum, quod ..? Fa 
.  quaeso, i., pater sanctissime atque optime, .... 
quid moror in terris? R VI, 15. quid? hic, j., 
quis est, qui conplet aures meas tantus ... 80- 
nus? R VI, 18, ego vero, i., Africane, ... enitar; 
R VI, 26. haec est, i., societas, in qua omnia 
insunt, quae putant homines expetenda; Lae 84. 
virtus, virtus, i., |] virtus, i.||, C. Fanni, et tu, 
Q@. Muei, .. eonciliat amicitias; Lae 100. quid? 
tu, i., soles.... summam ... non probare? fr V, 59. 
inquis: si, inquis, deus te interroget ..; A II, 
. an me, i., tam amentem putas, ut ..? F II, 
74. nihil equidem (meream), i., ut rationem vitae 
beatae ... deseram; N I, 67. ratio |lratio, in- 
quis, || docuit; N I, 96. habebam, i., in animo 
insitam informationen quandam dei; N I, 100. 
innumerabilitas, i., suppeditat atomorum; N I, 109. 
quae ergo vita? suppeditatio, i., bonorum nullo 
malorum interventu; N I, 111. evenire .. (haecc) 
te ipsum dico videre casu, i.; D I, 28. f. inquies; 
D 1 117. : 
inquit: Atticus: omitte ista ..., quaeso, inquit; 
Al, sed de te ipso quid est, i., quod audio? 
AI, 13. relictam a te veterem Academiam, i.; 
AI,13. est, i., ut dicis; A I, 13. sane istuc 
quidem, i.; A I, 14. sed quid ?i; AL 18. 
tum Atticus: tu vero, i., perge, Varro; A 1, 18. 
pergamus igitur, i., quoniam placet; A 1, 18. 
audebimus ergo,i.,novisverbisuti te auctore; AI, 26. 
et recte, i.,respondes; AI,33. tum ||tunc || Varro: 
{use sunt nunc partes, i., ... docere ..; A 1, 43 
hie Catulus: etsi heri, i.,id ... paene explicatum est, 
... tamen ..; A Il, 10. tum ille: non sane, i., 
Hortensi, conturbat me exspectatio tua; A II, 10. 
at ille: cum Alexandriae pro quasstore, i., essem; 
A II, 11. non solemus, i., ostendere; A II, 60. 
ut, qui audient, i., ratione potius quam auctoritate 
ducantur; A II, 60. tum mihi Catulus: si te, i., 
Luculli oratio flexit; A II, 68. Chius Metrodorus 


318 


u rrrrrrrr—————— in, 


inquam 


initio libri, qui est de natura: „nego* i., „scire 
nos ..;* A II, 73. nihil me laedit, 1; A II, 9. 
cautum est, i.; A II, 98. sic me, ij, ante sustineo; 
A II, 94. si enim, i., alterutrum concessero ne- 
cessarium esse; A II, 97. mon concedo, i., Epi- 
euro; A 1I, 101. hoc, i., ipsum impediet, quod 
statuet ..; A II, 109. non me quidem, i, sed 
sapientem dico scire; A II, 115. praecide, i.; A 
ll, 133. Zeno in una virtute positam beatam vi- 
tam putat. quid Antiochus? etiam, i., beatam, sed 
non beatissimam; A II, 134. tum Lucullus: non 
moleste, i., fero nos haec contulisse; A II, 148. 
quid Catulus sentit? ... tum Catulus: egone? i.; 
A 11, 148. Synephebos ego, i., potius Caecili aut 
Andriam Terentiı quam utramque Menandri legam ? 
FI 4. Torquatus: uoniam nacti te, i., sumus 
aliquando otiosum; 1, 14. quam ob rem tan- 
dem, i., (Epicurus) non satisfacıt? F 1, 15. quid 
igitur est? i.; F 1,17. quae cum dixissem, .-.. 
tum Triarius leniter arridens: tu quidem, i., -.. 
sustulisti; F I, 26. tum Torquatus: prorsus, i., 
assentior; FI, 28. utrum igitur, i., I igiter ll per- 
eurri omnem Epicuri disciplinam placet, an ..? 
F 1, 28. sic faciam igitur, i.: unam rem expli- 
eabo; F I, 28. tibi,... si mihi probabis ea, quae 
dices, libenter assentiar. probabo, i.; F I, 28. 29. 
primum igitur, i., sic agam, ut ..; FI, 29. „ea- 
dem*, i., „sententia confirmavit animum, ne ..;* 
F 1, 68. quae cum dixisset, explicavi, i., senten- 
tiam meam; F ], 72. quis, quaeso, j., est, qui, 
uid sit voluptas, nesciat? F II, 6. tum ille ri- 
ens: hoc vero, i., optimum, ut is ... nesciat! 
FI, 6. nesciunt. quonam, i, modo? F II, 6. 
quasi vero me pudaat, i., istorum; F II, 7. quid 
est igitur, i., quod requiras? F II, 8. ego quoque, 
i., didicerim libentius, si quid attuleris, quam te 
reprehenderim; F II, 8. teneo, i., finem illi [Hie- 
ronymo) videri nihil dolere; F II, 8. negat (Hie- 
ronymus) esse eamı (voluptatem), i., propter se ex- 

tendam; ’ et quidem, i., vehementer 
Isseyaı) errat; F II, 9. atqui reperies, i., in 
hoc quidem pertinacem; F II, 9. quis istud s- 
sit, i., negare? F Il, 9, restincta .. sitis stabili- 
tatem voluptatis habet |] habet, inquit|l; F II, 9. 
er paulo ante, i., dixerim, nonne meministi? F 
Il, 10. an potest, „Prel, ag meer esse suavius 
quam nihil dolere? F II, 11. plane idem, i., (vo- 
luptas est) et maxima quidem; F II, 11. non 
vides ...? non prorsus, i.; F ]I, 17. tum ille: 
finem, i., interrogandi, si videtur; FII, 17. quasi 
vero, i. perpetua oratio rhetorum solum, non etiam 
hilosophorum sit; F II, 17. obseero, i., Torquate, 
is dieit Epicurus?. ... at ille non zen 
saneque fidenter: istis quidem ipsis verbis, i.; F 
I, 21. »es homo miser, i.«; FII,24. non laboro, 
i., de nomine; F II, 28. „quod (gloriosum)*, i., 
‚quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iu- 
cundius, tamen expetitur propter voluptatem;* 
F II, 48. prodest, i., mihi eo esse animo; F II, 78. 
non minor, i., voluptas percipitur ex vilissimis 
rebus quam ex pretiosissimis; F II, 91. traditur, 
i., ab Epicuro ratio neglegendi doloris; F II, 98. 
maximus dolor, i.. brevis est; F II, 99. „moria- 
tur“, i.,; FII,95. „cum ageremus“, i, ‚vitae bea- 
tum et eundem supremum diem*; FIl,96. „com- 
ensabatur*, i., „tamen cum his omnibus animi 
aetitia; F II, 96. „compensabatur*, i, „cum 
summis doloribus laetitia*; F II, 97. „praeteritis“, 
i., „gaudeo.“ quibusnam praeteritis? F II, 98. 
Themistocles ... „oblivionis (artem)*, i., „mallem*; 
F II, 104. quod .. ne vivus quidem, i. diutius 
sentire poterat, quam dum fruebatur; F II, 106. 
recte, i., intellegis; F IL,119. tum Triarius: post- 
hac quidem, i., audacius; F II, 119, quid tu, i., 
huc? a villa enim, credo; F III, 8. praeclare, i., 


inquam 319 


facis; FIIL, 9. »ed residamus, j., si placet; F IH, 
9. quam vellem, i., te ad Stoicos inclinavissea! 
F Il, 10, egone quaeris, i., quid sontiam? FIII, 
11. non ignoranti tibi, i., quid sim dicturus, . 
respondebo; F III, 14. experiamor igitur, i.; F 
111,15. bene facis, i., quod me adiuvas; F II, 16. 
placet his, i., ... animal ... conciliari; F III, 16. 
vonianı, i., ab bis principiis naturae discessimus; 
III, 20. tum ille: his ıgitur ita positis, i., se- 
quitur magna contentio; F III, 41. ut enim, i., 
nemo dieit in regia regem ... productum esse 
2... 8ic ..; F IM, 52. tum ille: ain tandem? i.; 
F IV, 1. obscura, i., quaedam esse confiteor; F 
IV, 2. easdemne res (dieentibus)? i.; F IV, 2, 
putabam equidem satis, i., me dixisse; F IV, 2, 
ut placet, i.; F IV, 2. mihi vero, i., placet agi 
sobtilius; FIV,24. rogarem te, i., ut diceres pro 
me tu idem; F IV, 62. quarum, i., artium sum- 
mae crescere possunt; F IV, 67. media illa, i., 
... tamen eius modi sunt, ut ..; FIV, 71. ista, 
i., quae dixieti, ... „bona* non dico; F IV, 72. 
ut, j., in Adibus pluribus ... omnes neque incon- 
tentae sint, sie ..; F IV, 75. ut enim, i., guber- 
nator seque peccat, si ..., item ..; F IV, 76. 
tum Piso: naturane nobis hoc, i., datum dicam 
an errore quodam, ut ..? F V, 2. tum Quintus: 
est plane, Piso, ut dieis, i.; F V,3. tum Piso: 
quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? 
i; FV,5. et ille, cum erubuisset: noli, i., ex 
me quaerere; F V, 5. tum Piso: atqui, Cicero, i., 
ista studia ... ingeniosorum sunt; V,6. tum 
ile amicissime, ut solebat: nos vero, i., ... con- 
feramus; F V, 6. sed utrum hortandus es nobis, 
Lonei, i., an etiam tua sponte propensns es? FV, 
6. tum ille ... verecunde: facio, i., equidem; F 
V,6. tam Piso: etsi hoc, i,, fortasse non poterit 
sie abire, ... tamen ..; F V,7. et ille ridens: 
age, age, i., ... exponamus andulescenti, si quae 
forte poasumus; F V, 8. exposita igitur, i., ter- 
minatione rerum expetendarum; F 2 27. quid 
est? i.; F V, 75. est, ut dieis, i.; FV, 75. tum 
mibi Piso: quid ergo? i, dasne adulescenti ve- 
niam? F V,76. an vero, i., quisquam potest pro- 
bare, quod perceptum ... non abeth F V, 76. 
utrum igitur tibi, i, non placet, virtutisne esse 
tantam vim ..., an ..? V,77. atqui, i, si 
Stoicis concedis, ut ..; F V, 78. istic sum, i.; F 
V, 78. immo vero, i., nd beatiesime vivendum 
arum est, ad beate satis; F V, 81. ergo, i., tibi 
. Metellus ... nonne beatior quam ... Regulus? 
F V, 82. quid igitur, i., eos (Stoicos) responauros 
gg FV,83. inde igitur, i., ordiendum est; 
V, 83. audeo dicere, i.; F V, 84. quem hunc 
appellas, Zeno? beatum, j. — etiam beatissimum ? 
quippe, inquiet; F V, 84. Theophrasti igitur, i., 
tibi liber ille placet de beata vita? FV,85. nonne 
igitur, i., tibi (ista) videntur mala? F V, 86, in 
quo ... verses te huc atque illuc nocesse est. 
quo tandem modo? i.; FV,86. et ille ridens: 
video, i., gu agas; F V, 86. audi igitur, i., 
Luci; F V,86. mane, quaeso, i., Charmide noster; 
F V, 94. tum Quintus: mihi quidem, i., satis hoc 
confirmatum videtur; F V, 96. nondum (puer) 
gustaverat, i., vitae suavitatem; TI, 93. quo 
sonitu reddito adridens (Theramenes) „propino“, 
i., „hoc pulchro Critiae*; T I, 96. „magna me*, 
i, „spes tenet, iudices, ..;* T 1,97. „sed tempus 
est“, i., „iam hinc abire me*; T 1, 99. e quibua 
(Lacedaemoniis) unus ... ‚in umbra igitur“, i., 
„pugnabimus*; TI, 101. quae (Lacaena) ... „id- 
eirco*, j., „(flium) genueram, ut esset, qui ..;‘ T 
1,102. „istis, quaeso*, i., „ista horribilia minitare 
purpuratis tuis*; TI, 102. rogatus (Socrates) ... 
‚multam vero*, i, „o ‚ amici, frustra con- 
sumpsi“; TI, 103. Diogenes ... proici se iussit 


inquam 


inhumatım. tum amiei: „volacribusne et feris?"* 
„minime vero*, i.; T I, 104. praeclure Anaxago- 
ras, qui ... quaerentibus amicis, velletne Ciazo- 
menas ... auferri, „nihil necesse est*, j.; TI, 104. 
qui (Laco) ... accessit ad senem et gratulatus: 
„morere, Disgora*, i.; TI, 111. hie .. noster: 
»uemo me lacrimis decoret,« j., »nec funera fletu 
faxit!« TI,117. „nihil est“, i., „malum, nisi quod 
turpe atque vitiosum est‘; T Il, 29. „numquam 
quiegnam (interest, doleas)“, i., „ad beate quidem 
virendum*; T II, 29. ille exercitatus ... medi- 
cum modo requirens ... »0o Patricoles,« i., »ad vos 
adveniens auxilium ... peto;« T11,38. „neglege*, 
i., „dolorem*; TU, 44. „ei summus dolor est,* 
i., „brevem necesse est esse“; T IL, 44. „ergo,* 
i., „dolor diuturnus habet lactitiae plus quam mo- 
lestiae*; T II, 44. »pedetemptime«, i., set sedato 
nisu;e T II, 48. at ille: „tu vero*®, i., „potes (me 
audire)*; T II, 61. nec absurde Crantor ille ... 
„minime*, i., „adsentior iis, qui ..;“ T III, 12, 
„ne negrotus sim; si*, i., „fuero || fuerat; si sim, 
qui fuerat ||, sensus adsit“; T IH, 12. s»nolite«, 
i., »hospites ad me adirc!« TIII,26. deinde paulo 
infra: „sacpe quaesivi*, i., „ex lis, qui ..;* TI, 
42. oxplanavit, quid diceret, „saporem“, i., „et 
corporum complexum*; T II, 46. „nolim*, i., 
„mea bona, Gracche, tibi viritim dividere libeat*®; 
T II, 48. »occidam illum equidem et vincam, si 
id quaeritis, i.e; T IV, 48. „fortitudo est“, i., 
„scientia rerum perferendaram*; T IV, 53. qui 
(Archytas) ... „quo te modo*, i., „accepissenn, 
nisi iratus essem!* TIV, 78. quod idem meliori- 
bus etiam verbis Metrodorus: „oceupavi te“, i, 
„Fortuna; T V, 27. velut in Gorgia Socrates 
... „haud scio*, i.; TV, 85. „cui viro*, L, „ex 
se ipso apta sunt omnia, gquae ..;* TV,36. qui 
{Laco) ... „non sane optabilis ista quidem*, i, 
„rudentibus apta fortuna*; T V, 40, „visne igi- 
tur“, i, „o Damocle ... ipse eam (vitam) degu- 
stare?* TV,61l. „utinam ego*, i., „tertius vobia 
amicus adseriberer!* TV,63. Socrates... „gquam 
multa non desidero!* i.; TV,91. „vos hesterna*, 
i., „eennla non intellexistis me pecunia non egere?* 
T V, 91. Diogenes liberius ... Alexandro ... 
„nunc quidem paululum“, i., „a sole“; T V, 92. 
Socrates quidem cum rogaretur, cuiatem se ess6 
diceret, „mundanum*, i.; V, 108. cuius (Anti- 
patri Cyrenaici) caecitatem cum mulierculae Jamen- 
tarentur, „quid agitis?* i.; T V, 112. Theodorus 
Lysinmacho mortem minitanti „magnum vero*, i. 
„effecisti, a ..;* TV, 117. quas (lex) in Grae- 
corum conviviis obtinetur: „aut bibat“, i., „aut 
abeat*; T V, 118. tum, ut me Cotta vidit, per- 
oportune ||peropportune ||, i., venis; N I, 15 
tum Cotta: si, ı., liber Antiochi nostri ... vera 
lognitur; N I, 16. quam ob rem, i., Vellei, nisi 
molestum est, repete, quae coeperas; N I, 17 
tum Velleius fidenter sane ...: nudite, i, non 
futtilis [| futilis [| sententias; N I, 18. tum Cotta 
comiter, ut solebat: atqui i. Vellei ..; N I, 57. 
„quia, quanto diutius considero,* i., „tanto mihi 
res videtur obseurior*; N 1,60. „numquam vidi,* 
i., „animam rationis ... participem iu ulla alia 
nisi humana figura“; N 1,87. nihil babet (deus), 
i., negotii; N I, 102, quae cum Cotta dixisset, 
tum Velleius: ne ego, ı., incautus! N II, 1. an, 
i., oblitus es, quid initio dixerim® N Il, 2, tum 
Lueilius: ne egere quidem videtur, i., oratione 
prima pare; N II, 4. „si enim*, i., „est aliquid 
in rerum natura*; N II, 16. „nihil*, i, „quod 
animi ... est expers, id generare ex se er 
animantem conpotemque rationis*; N II, 22, 
„ergo*, i, „cum sol igneus sit ..;*“ N II, 40. 
zusam ergo Aristoteles: „si essent*, i., „qui ..;* 

H, 95. atque hoc loco me intuena: utar, i., 


inquam 


carminibus Aratiis |] Arateis]]; N II, 104. quae 
cum Balbus dixisset, tum adrıdens Cotta: sero, i., 
mihi, Balbe, praecipis, quid defendam; N II, 1. 
hic Velleius: nescis, i., quanta cum exspectatione, 
Cotta, sim te auditurus; N III, 2. tum Cotta: 
sic mehercule, i., Vellei; N III, 3. tum Cotta: 
optime, i.; N III, 5. tum Balbus: quam igitur a 
me rationem, i., Cotta, desideras? et ille: quadri- 
pertita, i., fuit divisio tus; N III, 6. tum Cotta: 
rimum quidque videamus, i; N II, 7. tum 
otta: quia sic adgredior, i., ad hanc disputatio- 
nem, quasi ..; N III, 7. die igitur, i, quid re- 
guiras; N III, 8. quia te quoque, i., animadverti, 
Cotta, ... onerare iudicem; N III, 8. tum Cotta: 
quam simile istud sit, i., tu videris; N III, 9. tum 
Lucilius: an tibi, i., fabellae videntur? N III, 13. 
tum Cotta: rumoribus, i., mecum pugnas, Balbe; 
N 111,18. is (Chrysippus) igitur: „si aliquid est“, 
i., „quod homo eflicere non possit*; III, 25. 
„si u pulchra sit, intellegamus eam dominis“, 
i., „nedificatam esse, non muribus“; N III, 26. 
non inurbane Stratonicus ...: „ergo“, i., „mihi 
Alabandus, tibi Hercules sit iratus!® N III, 50, 
tum Balbus: interpellare te, i., Cotta, nolo; N III, 
65. »adde |] addo ||«, i., »huc, quod mihi portento 
caelestum pater prodigium misit«; N III, 68. ri- 
dens (Dionysius) „videtisne“, i., „amici, quam bona 
... navigatio .. detur?“ N III, 88. Diagoras ... 
„ita fit, i,; N II, 89, non animadvertunt, i., 
omnia di; N III, 90. Lucilius autem: vehemen- 
tius, i., Cotta, tu quidem invectus es ...; N III, 94. 
perlegi, [ine] i. |[i. ille||, tuum paulo ante ter- 
tium ..; DI, tum Quintus: dicitur quidem 
istuc, i., a Cotta; D I, 8, atque ille: mihi vero, 
i., satis est argumenti ..; DI,10. nihil, i., equi- 
dem novi; D I, 11. siquidem ad mortem profici- 
scens Callanus Indus ... „o praeclarum discessum®, 
i., „e vita*! DI,47. „optime*, i.; DI,47. „quid 
est*, i,, „mea Tertia? quid tristises?“ „mi pater*, 
i., „Persa periit.* - tum ille artius puellam 
eonplexus: „aceipio“, i., „mea filia, omen*; DI, 
103. Socrates ... „et nostrum quidem*, i., „hu- 
manum est consilium“; D I, 122. haec habui, i., 
de divinatione quae dicerem; D1,181. „ain tu?* 
i., „earunculae vitulinae mavis ... credere?* D 
Il, 52. „tum esset*, i., „ostentum, si anguem ve- 
ctis circumplicavisset*; D II, 62. attulit, i., in 
cavea pullos is, qui ..; D II, 72, „quod finitum 
est“, i., „Jid|] habet extremum“; D II, 103, „si 
eine oculie*, i., non potest exstare oflicium et mu- 
nus ocolorum*; D II, 107, „esi*, i.. „|Jcum|] ali- 
quando oculi peecent, tamen ..;* DII, 108. quid 
est perspieuum? „multa vera“, i., „evadere*; D 
II, 109. tum ille (conieetor): „nihilne*, i., „de 
vitello?* D II, 134. quod .. Marii corpus erat? 
ex eo, i., quod fuerat; D II, 137. at ille (con- 
ieetor): „vinces“,i.; DII,144. is (Antipho) autem: 
„Vincare*, i., „necesse est*; huic eidem (cursori) 
Antipho: „baro*, i., „victum te esse non vides ?* 
D II, 144. tum Hirtius: gratissumum, i., et tuo- 
rum omnium simile; Fa 3. ita, i., audiam te 
disputantem, ot..; Fa4. quoniam igitur, i., tan- 
tum natura a natura distat; Fa 8. quia futura 
vera, i.. non possunt esse ea, quae ..; Fa 26. 
„quaedam enim sunt*, i, „in rebus simplicia, 
quaedam copulata*; Fa 80. „causarum enim,* i., 
„aliae sunt perfectae et principales, aliae ..; Fa 
41, „ut igitur*, i., „qui protrusit cylindrum, de- 
dit ei principium motionis, ... sic ..; Fa 48, 
„declinat*, i., „atomus“; Fa 46. in aurem Pon- 
tius: „Scipio*, ı., „vide, quid agas*; Fafr5. quid 
tu, i., tam mane, Tubero? R er tum Philas: 
non mihi videtur, i., ... alius nobis sermo esse 
quaerendus; R I, 19. tum Laelius: non audeo 
quidem |jequidem ||, i., ad ista, Scipio, dicere; 


320 


inquam 


RI,830. hic Philus: non hercule, i., Scipio, dubito, 
uin ..; RI,37. tum Laelius: quid tu, i., Seipio? 
"RI, 54. credo,i., sed ..; R I, 55. quid habet 
illius carminis simile haec oratio? tantum, i., ut..; 
R 1, 56. dabo tibi testes .... istos, i, volo; 
R 1, 58. ista [jea|j (setas) vero, i., adulta viz; 
R 1, 58. permittis illi iracundiae dominatum animi 
tui? non mehercule, i.; R I, 59. sie, i., est; RI, 
60. probas igitur animum ita adfectum? nihil 
vero, i., magis; R I, 60. pluresne praesunt n 
tiis tuis? immo vero unus, i. || [inquit] |]; RI, 61. 
adducor, i., ut prope modum adsentiar; RI, 
tu non vides ...? video vero, i.,; R I, 62. est, 
i, ut dieis; R I, 62. vides eum (dietatorem), 
Laeli, magistrum populi appellari. video, i.; RI, 
63. vides unius iniustitia concidisse ... . video 
vero, i.; RI, 64. ergo ex hac infinita, i., licentia 
haec summa cogitur, ut..; RI,67. tum Laelius: 
prorsus, i., expressa sunt a te, quae ..; R I, 68. 
tum Laelius: tuum vero, i., Scipio; R I, 7l. co- 
gnoscere mehercule, i., consuetudinem istam; RI, 
fr 4. quod habemus, i., institutae rei publicae 
tam clarum ... exordium quam ..? R II, 4. tum 
Scipio: falsum est enim |lest ||, Manili, i., id to- 
tum; R II, 28. ita est, 1.; R II, 83. et Philus: 
heia vero, i., geram morem vobis; R III, 8, quo 
scelere inpulsus mare haberet infestum ..., „eo 
dem*, i., „quo tu orbem terrae*; R III, 24. Scipio 
uasi quodam gaudio elatus multas ta qui- 
em, i., Laeli, saepe causas ita defendisti, ut ..; 
R III, 42. hie Seipio: adgnosco, i., tuum morem 
istum, Spuri; R III, 47. si iurgant, i.; R IV, 8. 
(senex) suspexit ad caelum et: grates, i., tibi ago; 
R VI, 9. ille (Africanus): A ii i, Anime ..., 
Scipio; R VI, 10. leniter arridens Seipio: at! 
quaeso, i., ne me e somno excitetis; R VI, 12. 
immo vero, i., hi |lii|] vivunt, qui ..; R VI, 14. 
hie est, i., ille (sonus), qui ..; R VI, 18, tum 
Africanus: sentio, i., te seden etiam nunc homi- 
num ... contemplari; R VI, 20. »hoc pluss, i., 
»ne facito«; L II, 59. »hominie, i,, »mortuo ne 
ossa legito«; L 11, 60. poena .. est, »si quis bu- 
stum ... aut monimentume«, i.,, »aut columnam 
violarit«; L 11, 64. ac nostro quidem f qui Javof 
... M. Scaurus consul: „utinam*, i., „M. Cicero. .!* 
L III, 86, praeclarum illud Platonis: „non“, i., 
„solum scientia ..;* O I, 63. „quae te, malum!* 
i., „ratio in istam pe induzit, ut ..?* O II, 59. 
„ego vero*, i., „malo virum, qui pecunis k, 
quam ..;* OII, 71. tum Cato: „quid ee, 
i., „oecidere?* O II, 89. seite Chrysippus, ut 
multa: „qui stadium*, i., „currit ..;* 6 III, 42. 
tum Canius: „quaeso“, j., „quid est hoc, i% 
O II, 59. et ille: „quid mirum®* i.; O 59. 
„nullae (feriae sunt), quod sciam*, i.; O II, 59. 
ut Themistocles fertur ... respondisse ...: 
hercule*, i., „si ego Seriphius essem ..;* C 8. 
qui (Leontinus Gorgias) ‚„nihil habeo*, i., 
„quod accusem senectutem*; C 13. bene Sopho- 
cles.... „di meliora!* i.; C47. „sie me colitote,“ 
i., „ut deum*; C81. „numguam“, i,, „|| numquam |] 
voluisset id quidem*; Lae 37. »magnas vero agere 
gratias Thais mihi?« satis erat respondere: „ma- 
gnas*; „ingentes,* i.; Lae 98, cum (Bias) esset 
admonitus a quodam, ut idem ipse faceret, „ 
vero*, i., „facio*; P 8. parva, 1, est res; P 2%. 
„a philosophis“, i., „ista sumis“; P %. „Romae 
sum*, i.; „at sumus“, i., „prineipes civita- 
tis*; P 36. „magna*, i., „bella gessit; P 37. 
captum me fortasse, i., putas et id, quod nollem, 
confiteri cosctum; fr V, 68. f. inguam; 8. FILT. 
Ill, 12. 13. V, 79. D II, 100. — „cum* enim inquit 
a ug populi fauces exaruerunt libertatis siti*; 
R I, 66. — tantum .. te modo ||non modo, “ 
monuit, inquit adridens, ut caveres ..; A II, 63. 


inquam 


u 


eiuro, ji. arridens, iniquum, hac quidem de re; F | 


II, 119. ambo enim, i. adridens, ab eodem Phi- 
lone nihil scire didicistis; N I, 17. cum ... Sali- 
natori ... ita dicenti: „mea o ‚ @. Fabi, Taren- 
tum recepisti*: „certe,* i. ridens; C 1 
vero, inquit Atticus; A I, 26. uidem, i. Hor- 
tensius, feci plus quam vellem; Ad 10. per me 
vel stertas licet, i. Carneades, non modo quiescas; 
AI, 93. „oculorum*, i. Plato, „est in nobis 
sensus acerrimus*; FII, 52. ei scieris, i. Unarnes- 
des, aspidem occulte latere uspiam; F II, 59. 
habeo, ı. Torquatus, ad quos ista referam; F II, 
119. vives, i. Aristo, magnifice atque praeclare; 
F IV, 69. quin etiam „ferae*, i. Pacuvius, . 
inieeto terrore mortis „horrescunt‘; F V,31. non 
(acutiorem philosophiam) quamı nostram quidem, 
ı. Pomponius iocans; F V, 9. „quid aliud*, i, 
Aristoteles, „in bovis, non in regis sepulero in- 
scriberee?* T V, 101. „veni Athenas*, i. Demo- 
eritus, „neque me quisquam ibi adgnovit*; TV, 
104. mihi vero, i. Cotta, videtur; N 1,17. mini- 
me vero, i. Cotta; NII,$, haec, si recte memini, 
partitio fuit. rectissume, i. Balbus; N III, 6, quid 
est, i. Balbus, ... cur a me velis discere? N III, 
7. optime, i. Cotta; N III, 20. mihi vero, i. 
Velleius, valde videtur; N II, 65. 
Velleius qui etiam somnia putet ad nos mitti ab 
love; N III, 95. „aliquot somnia vera*®, i. Ennius, 
„sed omnia noenum necesse est“; D II, 127, quae 
res tandem inciderat? i. Philus. tum ille: de so- 
libus istis duobus; R 1, 17. ain tandem? i. Tu- 
bero; R I, 23. nec vero, i. Africanus, ita disse- 
ram ..., ot ..; RI, 38. est igitur, i. Africanus, 
res publica res populi; RI, 39. quid® i. Laelius. 
et ille: quid censes, nisi ..? R 1, 56. quinam, i. 
Laelius, isti sunt? et ille: qui ...; R1,56. optime, 
i, Seipio; R I, 60. est vero, i. Scipio, in pace et 
otio; RI,69. ergo, i. Seipio, cum ... temptaret; 
R verene, i. Manilius, hoc memoriae pro- 
ditum est, Africane? R II, 28. di inmortales, i. 
Manilius, quantus iste est hominum ... error! 
R II, 29. atqui multo id facilius cognoaces, i. 
Africanus, si..; RI, 30. ita est, i. Scapio; RII, 
37. sane, i. Scipio, et libenter quidem; R II, 64. 
atqui id tibi, i. Laelius, u ae IInon |] est; 
R If, 8. et multo etiam magis, i. Mummius; R 
II, 46. gen tandem ista sunt (praemiorum ge- 
nera)? ji. Laelius. tum Seipio..; Rvı 8. quaeso, 
i. Africanus, quousque humi defixa tus mens erit? 
R VI, 17. „utinam*, ji. C. Pontius Samnis, ‚ad 
illa tempora me fortuna reseryavisset!* O II, 75. 
„ille vero“, i. Antipater; O III, 55. >»multi inigui 
atque infideles regno, pauci benivoli,« i. Accius; 
O III, &4. — minime vero, inguit ille; A I, 2. 
minime vero, i, ille, gl eonsentit; F II, 10. 
ueutrum vero, i. ille; F IV, verum hoc idem 
faciamus ar nos vero, 1. ille; FIV,80. „con- 
dimenta .. defuerunt.“ „quae tandem?“ i. ille; 
TV, 98. quo de libro, Balbe, velim scire quid 
sentias. egone? ii. ille; N I, 16. qui tandem? i. 
le; N II, 3. mihi vero, i. ille, nihil potest esse 
jucundius; D II, 150. quibus actis, quid ergo? i. 
le, ... possumne aliquid audire? Fa 3 tum 
Seipio: utere igitur argumento, Laeli, tute ipse 
sensus tui. cujus, i. ille, sensus? R 1, 59. non 
desinam te uti teste .... me, i. ille, quonam 
modo? R I, 61. puto .. tibi haec esse nota. 
vero mihi, i. ille, notissima; RI,66. non est ita, 
i, ille; R VI, 15. f. inguit; F IL 11. DI,8 — 
„saepe,“ inquit Pablii filius, „ex patre audivi ..;“ 
L II, 47. »hominem mortuum,« i. lex in XU ||ta- 
bulis |}, =in urbe ne sepelito«r; L II, 58. — „a te 
infelicem“, inquit vilico, „quem necassem ..;“ 
R 1, 59 

inquiunt: cum dicatis, inguiunt, visa quasdam 

u, 


1. — nos 


quippe, i. | 


BEE Lan mn nn m 


inretio 


mitti a deo; A II, 47. ut enim, i, si hoc finga- 
mus 2... Bit 2.5 II, 54. . quoniam, i., omne 
peccatum imbecillitatis ... est; FIV, 77. natura 
adfert dolorem, eui quidem Crantor, i., vester ce- 
dendum putat; T III, 71. cogitat (deus), i., ad- 
sidue beatum esse se; N I, 114. nihil est, i., quod 
deus eflicere non possit; D II, 86. 

inquiebat: cum (Zeno) extensis digitis adver- 
sam manum ostenderat, „visum“, inquiebat, „huias 
modi est“; A II, 145. 

inquies: cur enim, inquies, ... in hoc tanto 
mundo Catulus alter non possit efici? A II, 55. 
neutrum, i., illorum; A Il, 68. nostra, i., sola 
vera sunt; A II, 115. negat .. vos Zeno, negat 
Antiochus scire quicquam. quo modo?i; AI, 
144. age, i., ista parva sunt; F II, 90. non po- 
tuit, i., fieri sapiens, nisi natus esset; F II, 108, 
quo modo igitur, i., verum esse poterit omnia re- 
ferri ad summum bonum? F V, 69. haec (ratio) 
ut imperet .... quonam modo? i.; T IL, 47. 48 
id enim est, i., ostentum; D II, 56. quid? i, re- 
mex ille de classe Coponii nonne ea praedixit, 
quae facta sunt? D1I,114. quae (vis loci divina) 
. tandem modo evanuit? vetustate, i. || inquis |]; 

u, 117. 

inquiet: et nunc idem dico, inquiet; F IV, 71. 
f. inquit; F V, 84. — „immo vero“, inquiet ille, 
„I vero || (dieere) necesse est“; O ILL, 53. 
mini“, i. ille; O IIL, 53, 


inquino, verunreinigen, befleden, bejubeln: 
algw: quisquam ... hoc parricidio se inquinare 
audet ? % V, 6. 

animos: quibus (libidinibus animi) caecati .. 
en vitiis atque flagitiis se inquinsvissent; 

aquam: Darius in fugs cum aquam turbidamı 
et cadaveribus inquinatam bibisset; T V, 97. 

factum: cum (eorum factum) sit tot vitiis in- 
quinatum; O III, 60. 

homines: homines sceleribus et parricidiis in- 
quinatos nihilo miseriores esse quam eos; FIV, 68. 

rationem: quae sordidissima est illa quidem 
ratio et inquinatissima; O UI, 21 

splendorem: ad eas.. res referre, quae agas, 
... obscurantis est omnem splendorem honestatis, 
ne dicam inquinantis; F V, 


inquiro, unterfuhen, nadforfhen: I, 1. 
consumere: ut (sapientes) omne tempus inqui- 
rendo ae discendo in naturae cognitione consu- 
mant; F V, 53, 

2. algqs: ne nimis diligenter inquiras in en; 
LL4 

I, indir. frage: in eum, quid agat, quem ad 
modum vivat, inquiritur; O II, 44. 


inquisitio, &rforihung: in primis .. ho- 
minis est propria veri inquisitio atque investiga- 
tio; O L, 13. 


inquisitor, Grforiger: non voca- 
bulorum opificem, sed rerum inquisitorem decet 
esse sapientem; A fr 19. 


Änrepo, ji einjäleigen: ut, si (vir bonus) 
digitis concrepuerit, possit in locupletium Lesta- 
menta nomen eius inrepere; ÖO IH, 75. 


inretio (irr.), umftriden, fangen: alqm: quid 

.. ad illam, qui te captare vult, utrum tacentem 

inretiat te, an loquentem? AI, 94. »haec (Oenei 

artu edita) me inretivit veste furiali inscium«; 

Mr, 20. is .. (Dionysius) se adulescens inpro- 
vida aetate inretierat erratis; T V, 62, 
4] 


„ine- 


uralin 


322 


insanio 


virum: si cantiunculis tantus vir irretitus || irr. 
vir|| teneretur; F V, 49. 


inrideo (irr.), fpotten, verfpotten, verhöhnen: 
1. alqs: licet inrideat, si qui vult; P 8. 

eives: Numerium Sufustium ... perterritum 
visis irridentibus suis eivibus id nagere coepisse; 
D II, 85. 

ll. quod: qui (Cynici) reprehendunt et inrident, 
quod ea, quae turpia non sint, ||nominibus ac |} 
verbis flagitiosa ducamus |] dicamus |]; O I, 128 

I. algm: qui ita interrogant, ab iis irriden- 
tur; A II, 35. vos ab illo (Elan) inridemini; 
A 11, 123. ut a patre audiebam facete et urbane 
Stoicos irridente; F 1, 89. quis non iure optimo 
irrideatur? F IV, 31. facete M. Piso ... hoc 
modo |Jloco || Stoicos irridebat; F IV, 73. qui 
iam conticuerunt paene ab ipso foro inrisi; T II, 
3. ipsi, qui inridentur, Aegyptii nullam beluam 
nisi ob aliquam utilitatem ... consecraverunt; 
N I, 101. salem istam ... in inridendis nobis 
nolitote consumere; N II, 74. quem (App. Clau- 
dium augurem) inridebant coll tui; D I, 105. 
doleo tantam Stoicos nostros Fpicureis inridendi 
sui facultatem dedisse; D II, 39. ne omnes phy- 
sici inrideant nos | inrideamur ||; Fa 25. 

il tam inridet Epicurus quam 


inridens; N II, 7. 

dialecticam: qui (Epicurus) totam dialecticam 
et contemnit et inridet; A II, 97. 

ductus: ductus .. aquarum ... quis non, quom 
haec videat, inriserit? L II, 2 

errorem: non vereor, ne hunc errorem meum 
philosophi mortui irrideant; C 85. 

fatum: totum omnino fatum etiam Atellanio 
versu iure mibi esse inrisum videtur; D II, 25. 

haruspices: inrideamus haruspices; D I, 36. 

homines: cum homines inflati opinionibus 
turpiter irridentur; O I, 91. 

honesta: cum (Epicurus) ... haec nostra ho- 
nesta, turpia inrideat;, T V, 78. 

nomina: quae (nomina) irrideri ab imperitis 
eolent; F III, 75. 

partum: qui inridetur, partus hic mulae; D I, 


physicos: confugis ad Ps 08, qui maxime 
in Academia inridentur; ‚55. 
praedictionem: f. alqd. 
turpia: f. honesta. 


inrigatio (ir.), Bemäflerung: addo: adde 
ductus aquarum, derivationes fuminum, agrorum 
inrigationes; O Il, 14. 


profero: quid ego irrigationes, quid fossiones 
agri repastinationesque proferam, quibus fit multo | 


terra fecundior? C 53. 


inrigo, bewäflern: Aegyptum: Aegyptum 
Nilus inrigat; N II, 130. 

hortulos: cuius (Demoeriti) fontibus Epicurus 
hortulos suos inrigavit; N I, 120, 


inrisio, Spott, Hoyn: 1. liber ab: liber 
.. a tali inrisione Socrates, liber Aristo Chiua; 
A II, 1%. 

II. cum: deforme .. est ... cum inrisione 
audientium imitari militem gloriosum; O I, 137. 


inrisor, Epötter: veniant .. isti inriso- 
res huius orationis ac sententiae et iam vel ipsi 
iudicent, utram se horum alieuius ... an C. Fa- 
briei ... similes malint; P 18, 


inrito, anregen, reijen: animum: quae (res 
publica) ... nec puniendo inritet animum inmanem 
ac ferum; R II, 41. 

ingenia: ut (istae artes) paulum acuant et 
tamquam inritent ingenia puerorum; R I, 30. 


inritus, ungültig: »quae .. augur iniusta 
nefasta, vitioss dira defixerit |] deixerit ||, inrit« 
infectaque sunto ;« L II, 21. 


inrogo, vorihlagen, burchjegen, auferlegen: 
I. magistratus: »quom magistratus iudicassit 
inrogassitve, per populum multase poenae certatio 
esto«; L II, 8. 
U. privilegia: »privilegia ne inroganto;« 
in, 11. 


inrumpo, einbrehen, eindringen: algs, 
EN: imagines: |. im, A. inrumpo (4 6t.) 
bestiola: si 
inrumpere; N II, 


IMFUO, Hineinftürgen, eindringen: alga: f. im, 
A. inruo (3 &t.) ©. 251, b. 


insanabilis, uneilbar: cum (natura) 


... is.. (corporibus) et morbos insanabilis et do- 
lores intolerabilis adiunxisset; T V, 3. 


insania, Togeit, Thorheit, Wahnfinn: I, 1. 
cadit: ut furor in sapientem cadere possit, non 
possit insania; T III, 11, 

est: quod cum maius esse videatur quam in- 
unuin; TIII, 11. potest utilis esse insania? TIV, 
9 


„ minima  bestiola conarelur 
44, 


patet: banc .. inssniam, quae iuncta stultitia 
patet latius, a furore disiungimus; T III, 11. 

2. sum: insanitas quaedam arte quae ent 
insania eademque dementia; T III, 10. 

videor: tibi omnisne animi commotio videtur 
insania? T III, 8. 

ll, 1. appello: guis nomen insaniae significat 
mentis aegrotationem et morbum[, id est insani- 
tatem et aegrotum animunı, quam appellarunt in- 
saniam]; T II, 8. his rebus mentem vacuam 
(maiores) appellarunt insaniam; T IL, 9. 

dico: dicamus igitur utilem insaniam? T IV, 53. 

disiungo: f. I, 1. patet. 

2. sum: quod velle eflicere non mediocris in- 
sanine est; A IL, 54. 

3. absum ab: quorum .. ita perturbantur animi, 
ut non multum absint ab insanis; T III, 4. qui 
(amor) nihil absit aut non multum ab insania; 

differo ab: siquidem (sapientis) non multam 
differt ab insania; T III, 8. 

IL similie: an est quicquam similius insanine 


 quam ira? T IV, 52. 


IV. dubitatio: ira .., quae quam diu ser 
bat animum, dubitsationem insaniae non t; 
T IV, 77 

initium: quam (iram) bene Ennius „initium* 
dixit „insaniae“, T IV, 52, 

nomen: f. II, I. appello; T III, 8. 

simulatio: insimulant eum (Ulixem) tragoediae 
simulatione insaniae militiam subterfugere voluisse; 
0 II, 97. 

V. per: sive illa (inania visea) cogitatione in- 
AEBaERE ..., Sive per vinum, sive per insaniam; 
A I, 51, 


insanio, trafen, toll fein: algs: ita qui sen- 
tiat || sentiet, sentient ||, non apertissime insaniat? 
A IL, 21 (20). »cum (Aiax)... manu sua restituit 


insanio 


proelium insaniens«; T IV, 52. >nihilo plus agas, 
uam si des operam, ut cum ratione insaniase; 
IV, 76. si gladiom quis apud te sana mente 
deposuerit, repetat insaniens; O III, 95. ego vero 
te non stultum, ut saepe, ... sed dementem * 
Hinsanire * |}; P 27. 
fortitudo: an fortitudo, nisi insanire coepit, 
impetus suos non habet? T IV, 50. 
insipientes: [omnes insipientes .. insaniunt]; 
atulti: sic se dicere omnes stultos insanire, ut 
male olere omne caenum; TIV,54. örı zäg aypw» 
naivsens. || [omnes stultos insanire] ||; P IV. 


insanitas, Ungefunbpeit: 1,1. est, 2.sum: 
ita fit, ut sapientia sanitas sit animi, insipientia 
autem quasi insanitas quaedam, quae est insania 
eademque dementia; T II, 10. 

IL significo: j. imsanis, II, 1. appello; 
TıI, 8. 


INSANUBS, tol, rafend, unfinnig: A. algs: 
quod eos omnes, qui in contione stabunt, exsules, 
servos, insanos esse dicatis; A II, 144, Academi- 
cus ... ab eis, quos deseret, insanus, imperitus 
temerariusque clamabitur; A fr 20 (8. 28). qui 
contra adfecti sint, hos insanos appellari necesse 
est; T II, 11. non est scriptum „SI INSANUS“, 
sed „SI FURIOSUS ESCIT“; T ıh, 11. bie insanus 
videtur etiam suis; T IV, 73. ut ii, qui ista finxe- 
runt, non modo non insani, sed etiam fuisse sa- 
pientes videantur; N III, 62. sunt ii ... >super- 
stitiosi vates ... aut inertes aut insani«; D I, 182. 

impetus: cum (sapiens) insanos atque indomi- 
tos impetus volgi cohibere non possit; R I, 9. 

insipientes: qui (Stoici) omnes insipientes 
insanos esse dieunt; T IV, 54. 

porticus: nonne apertum est totam illam por- 

ticum inmsanam ... videri Epicuro? A fr 20 (B. 


. | BR 

stulti: stultos omnia contraria, quos etiam in- 
sanos esse vultis; F IV, 74. qui illos (stultos) 
insanos esse dicatis; N II, 11. 

B, I, 1. dicunt: quod idem contingit insanis, 
ut et incipientes farere sentiaut et dicant aliquid 
... videri .. et, cum relaxentur, sentiant; A II, 52. 

efficiunt: maiores .. quam ulli insani eflice- 
rent motus somniantes; D II, 122. 

faciunt: quod et insani et ebrii multa faciunt 
saepe vehementius; T IV, 52. 

narrant: an quod insani sua visa coniectori 
aon narrant, narrant, qui somniaverunt? D II, 122. 

sentiunt: f. dicunt. 

videt: ut, quae sapiens non videat, ea videat 
insanus; D II, 110 

2. sum, videor: vgl. A. 

8. Bocativ: nescis, insane, nescis, quantas vires 
virtus habeat; P 17. 

U, 1. relaxo: f. L 1. dieunt. 

2. sum: hoc scriptoris est, non furentis, adhi- 
bentis jest non f. adh. || diligentiam, non insani; 
DI, 112. 

3. contingo: j. I, 1. dicunt. 

videor: ut nihil intersit, utrum ita cui viden- 
tur ut insano, an we sano; A IL, 54. quid dicam, 
insanis, quid ebriis quam multa falsa videantur? 
D UI, 120. 

8. loquor de: quid loquar de insanis? A II, 89, 

Il. viaa: ex insanorum aut ebriorum visis in- 
naumerabilia coniectura trahi possunt, quae futura 
rideantur *; D II, 121. quodsi insanorum visis 
fides non est habenda, quia falsa sunt; D II, 122. 


insatiabilis, unerjätttic, nicht jättigend: 
eupiditas: cupiditates .. sunt insatiabiles; F ], 


88 


inseitia 


43, quod .. natura inest in mentibus nostris in- 
satiabilis quaedam capiditas veri videndi; TI, 44. 

gaudium: ex quo (mens) insatiabili gaudio com- 
pleatur | completur]]; T V, 70. 

pulchritudo: caeli signorum admirabilem or- 
dinem insatiabilemque pulchritudinem magis spe- 
ctat; fr V, 59. 

species: nulla est .. 
Il, 155 

varietas: quorum omnium incredibilis multi- 
tudo insatiabili varietate distinguitur; N II, 98. 

voluptas: inest in eadem explieatione naturas 
insatiabilis quaedam e cognoscendis rebus volu- 
ptas; F IV, 12. 


insaturabiliter, unerfättlih: quia .. 
aetas ... annis .. praeteritis insaturabiliter ex- 
pletur; N II, 64. 


inscendo, yinauffteigen: cum (Callanus) 
inscenderet in rogum ardentem; D 1, 47. 


inscienms, nit twiflend: quod eo (patre 
familias) insciente factum est, si id is non adpro- 
bat, ratum non est; L II, 


inscienter, unverftänbig: eos ... inscien- 
ter facere dicebant; A IL, 17. 


inseientia, Riötwiffen, Untenntnis, Un- 
wiffengeit: 1, 1. est: ut (quaestio) magno argumento 
esse debeat causam et | causa, al.f principium 
philosophiae esse inscientiam; N I, 1. 

versatur: ita teneri (quemque voluerunt), „si 
sciens falleret,“ quod inscientia multa versaretur 
in vita; A II, 146. 

2. Uusruf: o admirabilem licentiam et misers- 
bilem inscientiam disserendi! Fa 38. 

I, 1. nomino: si ita erat comprensum, ut con- 
velli ratione non posset, scientiam, sin aliter, in- 
scientiam nominabat; ex qua exsisteret etiam 
opinio; A I, 4l. 

2. conloco inter: inter scientiam et inscien- 
tiam comprehensionem illam, quam dixi, colloca- 
bat; A I, 42. 

exsisto ex: |. 1. 

II. excusatio: deo ne excusatio quidem est 
inscientiae; N III, 90, 

IV, falsus: male coniecta maleque interpretate 
(signa) falsa sunt non rerum vitio, sed interpretum 
inscientis; D I, 118. 

fugi: simili .. inseitia |jinscientia || mors fu- 
gitur quasi dissolutio naturae; L I, 

erturbari: quodsi vitam omnem perturbari 
videmus errore et inscientia; F I, 46. 


inscite, ungefhidt: comparo:; inscite .. 
medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo 
sapientiae comparatur; F III, 25. 

dico: ut non inscite illud dietum videatur in 
- ;F V, 838. non inseite .. (hoc) dieitur; T II, 

disputo: non inscite Heracleotes Dionysius ad 
ea disputat, quae ..; T II, 18. 

nugor: Democritus .. non inscite nugatur, ut 
physicus; D II, 30, , 

respondeo: quod etiam coniector quidam et 
interpres portentorum non inscite respondisse dici- 
tur ei ||} eill, qui ..; D II, 62. 


inscitia, unwiflenteit, Ungefhid, Unüberlegt- 
heit: I, 1. constituo: ineuntis .. aotatis inscitia 
senum constituenda et regenda prudentia est; 
0 1, 122 
despicio: nec .. volgi atque imperitorum in- 
scitiam despicere possum; N III, 39 
41* 


insatiabilior species; N 


inseitia 324 
rego: f. constituo. 
2. videor: nihil .. putare esse praeter volu- 
m. ... summas mi i videtur inseitiae; FII, 


praedor ex: neminem id agere, ut ex alterius 
praedetur inseitia; O III, 72. 

H, 1. facere: quod ille (Epicurus) ieitia plane 
loquendi fecerat, fecisse consulto; 85. 

fugi: simili .. inacitia |] inscientia | mors fu- 
gitur quasi dissolutio naturae; L I, 

videri: inhumanus videatur inscitia temporis; 
01, 14. 

2. ad: successere huic } belli | Gellius | Clodius, 
Asellio, nibil ad Coelium |] Caelium ||, sed potius 
ad antiquorum languorem et inscitiam; L I, 6 

in: auri navem evertat gubernator an paleae, 
in re en a in gubernatoris inscitia nihil 
interest; 


inscitus, unverftändig: algd: quid . 
inscitins quam eam naturam ... non u 
dici? N II, 36, quid inseitius .. est quam 
mentes mortalium falsis ... visis concitare? DII, 127. 


inseius, uniffend: A. algs: >haec (Oemei 
Fr s edita) n. inretivit veste foriali inscium« ; 

BL attingunt: coteras quidem res ... inscii 
non attingunt; fr V, 24 

eonseribunt: si quae inscii inperitique pro 
salutaribus mortifera conscripserunt; L II, 13 

II. distinguo ab: quam |Jquas|| (perceptio- 
nem) si RE; qui distingues artificem ab 
inscıo? A II, 22 


inseribeo, anfchreiben, auffchreiben, mit einer 
Infgrift, einem Zitel verfehen, bemennen: I. alqd: 

„quid aliud“, inquit Aristoteles, „in bovis, non 
in regis sepulero insceriberes?“ T Y 101. in gui- 
bus (mensis) cum more veteris Grasciae inseriptum 
esset BONORUM DEORUM; N III, 84. 

nomen: cum inscribere nomen non ||nomen |] 
liceret ||{eum ... liceret] ||; T I, 34. nostri phi- 
losophi nonne in iis libris ipsis, quos scribunt de 
contemnenda gloria, sua nomina inseribunt? 'T I, 
34. qui (Epieurus) tantum modo induit perso- 
nam philosophi et sibi ipse hoc nomen inscripsit; 

robur: quis robur illud cecidit, dolavit, inseri- 
psit? D II, 86, 

senariolos: quos (senariolos) in eius monu- 
mento esse inscriptos acceperam; T V, 64. 

Il. librum: quem Diogenes Babylonius conse- 
quens in eo libro, qui inscribitur de Minerva; N 
I, 41. — qui (liber) Sosus inscribitur; A II, 12. 
in illo libro, qui inscribitur Menon, pusionem . 
interrogat; T I, 57. Antisthenes in eo libro, qui 

De inseribitur, ... tollit vim ... deorum; 
N. cohortati sumus ... ad philosophiae 
Ya eo libro, qui est inseriptus Hortensius; 
D II, 1. de amicitia alio libro dietum est, qui 
inseribitur Laelius I} [qui a Lael.] |}; O IL, . 

has res commodissime Xenophon Soeraticus perse- 
entus est in eo libro, qui Oeconomicus inscribi- 
tar; O II, 87. qui (Isoerates) eum librom, qui 
Pansthenaicus inseribitur, quarto et nonagesimo 
II non. quarto || anno scripsisse so dieit; C 13. 
qui (liber) est de tuenda re familiari, qui Oeco- 
vomieus inscribitur; C 59. 


insculpo, eingraben, einprägen: I, 1. ut: 
endem (natura) insculpsit in mentibus, ut eos 
(deos) aeternos et beatos haberemus; N I, 45. 

2. ace. e. inf.: omnibus .. innatum est et in 
animo quasi insculptum esse deos; N II, 12 


insero 


- nis ille in animo res insceulptas habebat; 
Ai perfracto saxo sortis erupisse in robore 
‘ insculptas priscarum litterarum notis; D II, 85. 


insector, verfolgen, bedrängen: I, 1. unper- 
fönlidh: acerbius — aliquem invehi insectarique 
bie ner pärieg, Lae 5 

2. En qui a insectantur, repellendi 
(sunt); N I, 5. multae (bestise) etiam insectantis 
odoris intolerabili foeditate depellunt; N II, 197. 

II. algqm: qui (Graeei) maledictis inseolantur 
eos, a quibus de veritate ee Er I, 
quamvis licet inseetemur istos; T I - 
vos ut deditum Epieuro insectari en Par 
eos agitant ut eos agitent N inseotanturque Po 
riae non ardentibus taedis ..., sed angore con- 
scientiae; L I, 40. 

AveR: Pe . avis insectans alias avis et agi- 
tans; D II, 


Sasealien; unbeftattet: quod insepultos 
reliquissent eos; R IV, 8, 


insequor, folgen, verfolgen, zufepen, er- 
eilen: I. alqs: (Carneades ERRIER quid 
enin? aiebat, si ..? N II, reprimam iam 
! iam me|j et non insequar a 1, DO, 4. 


I, 2 enge nullo insequente saepe incidunt; 
aegritudo: illa opinio mali, quo viso 


ue 

persuaso aegritudo insequitur necessario; T mr 

praedones: si cui naviganti, praedones si in- 
sequantur, deus qui dixerit: „eice te“; T II, 67. 

II. algm: mors insecuta Gracchum est; DI, 62, 

adulescentes: nonne »modo pueros, modo 
adulescentes in cursu a tergo insequens nee opi- 
nantis adsecuta est« senectus? T I, 94. 

facta: plerumque improborum facta primo su- 
spicio insequitur, dein sermo on fama, tum ac- 
eusator, tum index ||iudex |]; FI, 50, 

magistratus, principes: tum (populus) ma- 
gistratus et en: . insequitur, insimulat, 
arguit; RI 

pueros: 1. adulescentes. 


insero, einpflangen, part. angeboren: alqd: 
unum illud erat insitam priscis Jin primis f illis, 
uos „cascos* nppellat jus; TI, 27. nisi in- 
situm illud in animis haberemus, ... oportere; 
T Ill, 68. ut esset insitum militibus nostris aut 
vincere aut emori; Ö III, 114. 
amorem: quod erat insitus menti cognitionis 
amor; F IV, 18. 
anımos: cum .. 
insevisset; Ti 44. 
calorem: quod ... calorem . in terris 
contineat || continet "u artius; N II, 2 
cognitiones: quoniam insitas ee (deorum) 
vel potius innatas cognitiones habemus; N 1, 44. 
conversionem: quam (conversionem) habebat 
er se ipse eiusdem et similis innatam et insitam; 
e 


animos corporibus necessitate 


eupiditaten: nos ... habere etiam insitam 
og m vel potius innatam cupiditatern scientiae; 


eg: habebam , inquis, in animo 
insitam informationem quandam de; N I, 100 

notionem: aiunt hanc quasi naturalem erg 
insitam in animis nostris inesse notionem, ut . 
F131. uta Ben tot rerum ... insitas . 
animis notiones ... haberemus; T 1, 57. 

opinationem: 0 inationem ... inhaerentem et 
penitas insitam; ‚26. öpinatio.... inhaerens 
et penitus insita; 'T IV, 26. 


insero 


opinionem: opinionem 
rens et penitus insita; T IV, 27. 
rationem: si modo ... lex est ratio summa 
insita in |] [in] I natura; L I, 18. 
ritia: cum illa (vitia) sibi imsita, sed ratione 
» se deiecta diceret; T IV, 80. 


insero, einfügen: »hos ille (Muleiber) cuneos 
fabrica crudeli inserens perrupit artus;« T II, 38. 


inservio, dienen, ergeben jein, betreiben: 
alicvi: etiamsi ille jis non eget, tamen ei potis- 
simum inserviunt; O I, 49. 

commodis: quos (adulescentes) suis commodis 
inservituros ... arbitrabimur; F II, 117. 

honoribus: posteaquam honoribus inservire 
coepi; O II, 4. : 

mulieribus: cam (Ulixes) mulieribus ... 
serviret; O I, 11 


insideo, jigen, haften, fid befinden, bejept 
halten: 1. algs: qui... immani et vastae insidens 
belune; R II, 67. 

imitatrix, mater: f. voluptas. 

mala: bis .. malis insidentibus; T IV, 84. 

Penates: sive a penu ducto nomine ... sive 
ab eo, quod (Penates) penitus insident; N II, 68. 

voluptas: quae penitus in omni sensn inpli- 
cata insidet, imitatrix boni, voluptas, malorum 
autem mater omnium; L I, 47. 

I. montem: milites ... primum montem sa- 
. deinde Aventinnm armalos insedisse; 


insidiae, sHinterhait, Rachftellung, Hinterlift: 
I. sum: suntne .. insidiae tendere plagas? O III, 


U, 1. habeo: quae (pax) nibil habitura sit in- 
sidiarum; O I, 35. 

provideo: medicus morbum ingravescentem 
ratione providet, insidias imperator; D II, 16. 

tendo; animis omnes tenduntur insidiae; L I, 47, 

2. evado ex: num ... vates ... melius con- 
iecerit ... ex insidiis (evasurum) exereitum ... 
quam imperator? D II, 13. 

ill. plenus: cum solitudo et vita sine amicis 
insidiarum et metus plena sit; F I, 66. possunt 
. eniquam esse utiles ... diurni et nocturni me- 
tus, vita insidiarum periculorumque plenissima ? 
O II, 8. 

IV. alqd: f. II, 1. habeo. 

metus: etsi eram perterritus non tam mortis 
metu quam insidiarum a meis; R VI, 14. 

V, 1. consequi: qui fortitudinis gloriam con- 
secutus est insidiis et malitia; O I, 62. 

interire: cum Tarquinius insidiis Anci filiorum 
interisset; R II, 38. 

vinci: ego ... vel hominum vitiis vel subsi- 
diis [insidiis | temporum vietus; L I, 45. 

de: qui nihil ex oceulto, nihil de ineidiis 

agendum putant; O I, 109, 

ex: qui (Phalaris) non ex insidiis interiit; O II, 
26. M. Atilius Regulus cum comsul iterum in 
Africa ex insidiis captus esset; O III, 99. 

sine: Diogeni (videtur) venditorem ... dicare 
vitia oportere, cetera sine insidiis agere; OÖ III, 51. 


insidior, nadhftellen: facile celare, tacere, 
dissimulare, insidiari, praeripere hostium consilia; 
0 1, 108. 

insidiose, sintertftig: ratio .. hoc pödtu- 


lat, ne gtid insidiose, ne quid simulate, ne quid 
fallaeiter; O Ill, 68. 


325 


inhaerentem et ' 
penitus insitam; T IV, 26. eu .. (opinio) inhae- | 


insimulo 


insido, jis feitfegen, einprägen: alqd: quae 
ex igni, anima, aqua, terra turbulenta et rationis 
expertia insederint; Ti 45. 

coneitatio, fervor: cum .. hie fervor con- 
eitatioque animi inveteravit [|inveteraverit || et 
tamquam in venis medullisgue insedit {| insederit ||, 
tum ..; T IV, 24. 

oratio: facile in animo forti contra mortem 
habita insedit oratio; T UI, 11. 

semen: cum .. in locis semen insedit; N II, 


insigne, sennzeigen, Wbzeihen, Sierde: 
I, 1. debet: ut .. confdant, notum iis esse de- 
bebit insigne veri, quo obscuro et oppresso quod 
tandem verum sibi videbuntur attingere? A II, 36. 

decidunt: stellae .. aurene, ... eorum in- 
signia deorum, stellae aureae, quas dixi, Deiphis 
ositae ... deeiderunt neque repertae sunt; D I, 
5. 

sunt: ne plura insignia essent inperüi in libero 
mb quam in regno fuissent; R Il, 55. j. debet. 

. sum: lituus, ... quod clarissumum est insigne 
auguratus; D I, 30. 
1, 1. opprimo: f. I, 1. debet. 

pono, reperio: f. I, 1, deeidunt. 

video: cum .. horum insignia, solem, lunam 
stellasque, vidissent; N I, 100, 

2. utor: ne insignibus quidem regiis Tullus 
nisi jussu populi est ausus uti; R II, 81. 

3. absum ab: tincta .. absint nisi a bellicis 
insignibus; L II, 45. 


insignio, deutlich maden: quod plenus aör 
sit inmortalium animorum, in quibus tamquam 
insignitae notae veritatis appareant; D I, 64. 


insignis, tenntlic, auffallend, ausgezeichnet : 
algd: ut hoc quoque pluribus nominibus insigne 
faciamus; FIII, 14. quoniam is... habet insigne 
quiddam ad decus et ad glorian; F Ill, 28. 

audacia: quoram alter optimus vir, ... sin- 
gulari fide, alter insigni scelere et audacia; RTII, 
27 


nota: ut ei (sapienti) vera multa videantur, 
neque tamen habere insignem illam et propriam 
percipiendi notam; A II, 101. 

puer: quom esset cito necatus |] legatus, al. || 
tamquam ex XU tabulis insignis ad deformitatem 
puer; L III, 19. 

scelus: f. audacia. 

similitudo: nec solum in rectis, sed etiam in 
pravitatibus insignis est humani generis simili- 
tudo; L I, 31. 

studium: cuius (A. Torquati) quantum studium 
“ a insigne fuerit erga me temporibus illis; 


temeritas: quae (temeritas) tum esset insignis, 
cum ..; ‚45. 

titulus: quos si titulus hic delectat insignis 
et pulcher; T V, 30 

virtus: (virtus illius viri) etiam posteris erit 
elara et insignis; Lae 102. 

vis: hos esse deos, quorum insignem vim et 
inlustrem faciem videremas; N TI, 80. 

visus: quia (probabilia) visum quendam habe- 
a .n et inlustrem || [quia ... inlustrem] }} ; 

‚ 12. 


insimulo, seiguldigen, verbädtigen: 1. 
alqm: etsi Democritum insimulat Epicuras; T1, 82. 

magistratus, principes: tum (populus) ma- 
gistratus et principes ... insequitur, insimulat, 
argait; RT, &. 

I. alqm: qui etiam qmueruntür, quod eos in- 


insimulo 


simulemus omnis incerta dicere; A II, 32, in- 


simulant eum (Ulixem) tragoediae simulatione in- 
saniae militiam subterfugere voluisse; O III, 97. 
quod ... peccati .. se insimulant, quod dolere 
intermiserint; T III, 64. 


insinuo, eindrängen: se: si Zeno Citieus 
... insinuasse se in antiquam philosophiam vide- 
tur; TV, 34. callidus ille et occultus ne se in- 
sinuet, studiose cavendum est; Lae 9. 


insipiens, unveife, unverftändig, töricht: 
A. bei Enbftantiven: algs: etsi, quamcumque 
(sententiam, disciplinam) eliget, insipiens eliget; 
A 11, 117. iam insipientes nlios ita esse, ut nullo 
modo ad sapientiam possent pervenire; F IV, 56. 
ille (Polycerates) .., si insipiens, (quod certe, quo- 
niam tyrannus), numquam beatus; F V,92, ego 
insipientior quam illi ipsi, qui ..; D 11, 51. 

adfeotio: ut eorum ... adfectio est illa qui- 
dem discrepans sibi ipsa, dum est insipiens; T 

animus, corpus: nec .. tum animum esse 
3 al cum ex insipienti corpore evassisset; 


fortunatus: nec |jneque|] quiequam insi- 
piente fortunato intolerabilius fieri potest; Lae 54. 

mundus: mundus .. si in aeterno praeteriti 
temporis spatio fuit insipiens; N II, 36. 

in aan sunt .. (philosophi) insipientes; 

B. allein: I. comprendit: nos .. defendimus 
etism insipientem multa comprendere; A II, 144. 

conferunt: sus .. vitia insipientes et suam 
culpam in senectutem conferunt; C 14. 

habet: erat facile.... negare umquam laetitia 
adfici posse insipientem, quod nihil umquam ha- 
beret boni; T IV, 66. 

a [omnes insipientes .. 


III, 9. 

potest: f. habet. 

reicit, sumit: tam insipientem quam sapien- 
tem sumpturum, quae secundum naturam sint, 
reiecturumque contraria; F III, 59. 

sunt: ut iam omnes insipientes sint miseri, 
quod profecto sunt; F IV, 66, quod a Socrate 
scceptum diligenter Stoici retinuerunt, omnis in- 
sipientes esse non sanos; T III, 10. qui (Stoich) 
omnes insipientes insanos esse dicunt; T IV, 54, 

ohne Berb: insipientes omnes peregrinos, ex- 
sulea, servos, furiosos? A II, 136. 

I, 1. adficio: f. I. habet. 

2. ee I quod insipientibus contingit om- 
nibus ||[quod ... omnibus] |]; T II, 4. 

sum; nec insipienti etiam in summa copia non 
gravis (senectus esse potest); C 8. 

8. oado in: quod cadere in non nullos insi- 
pientes potest; F IV, 15. est .. quaedam animi 
sanitas, quae in insipientem etiam cadat; T IV, 30. 

UL animi: rag insipientium animi in 
morbo sunt]; T III, 9. 

officium: ita est quoddam commune officium 
sapientis et insipientis; F III, 59. 

opinio: hoc ovenit, ut in volgus insipientium 
opinio valeat honestatis; T II, 

sermo: quid furpius quam sapientis vitam ex 
insipientium sermone pendere? F II, 50. 

vıta: quase (perturbationes animorum) vitam 
insipientium miseram ... reddunt; F III, 35. 


insipienter, ttöriöt: insipienter (adn- 
lescens) aperat; C 68. 


insipientia, ztoreit, Unverftand: I. ost: 


omnium insipientiam, iniustitiam, alia vitia similia 


insaniunt]; 


326 


insolentia 

esse; F IV, 21. ita fit, ut ientia sanitas sit 
animi, insipientia autem quasi insanitas quaedan; 
T m, 10 

U. fugio: insipientiam propter molestias esse 
u FI, 46. 

Il. abl. oa neque insipientia ullum maius 
malum est; T II, 68. 


insisto, auftreten, fiehen bleiben, Halt maden, 
verweilen, beharren: I, 1. unperfönlid: hoc est 
... confidere suis testibus et } inportata insistere! 
AI, 8. 

2. algs: tanta vıs inerat in verbis, .. 
terdum insisteres; F II, 51. Zenonem cum Pole- 
mone disceptantem ... videre, ubi primum insi- 
steret; F IV, 45. quae cum dixisset paulumque 
institieset; F V, 75. in cupressetis Gnosiorum et 
spatiis silvestribus u, erebro insistens, inter- 
dum adquiescens; L I, 15. f. in, B, I. insisto in 
decumo, cingulo, rebus; A II, 9. FII,3 (©. 260, b). 

animus: iunctis ex anima tenui et ex ardore 
solis temperato ignibus (animus) insistit; T I, 48. 
animus perturbatus et incitatus nec cohibere se 
potest nec, quo loco valt, insistere; T IV, 41. 
ut (animus) nullam .. oram ultimi |] ultimam |) 
videat, in qua possit insistere; N I, 54. naturam 
‚. eamı dico, qua numquam animus insistens agi- 
tatione et motu esse vacuus potest; D II, 128. 

mens: in qua (oeleritate) non video ubinam 
rg constans et vita beata possit insistere; N I, 
4, 


. ut in- 


motbus: quarum (stellarum) motus tum incitan- 
- tum retardantur; saepe etiam insistunt; N II, 


sapiens: ille (sapiens) in reliquis rebus non 
poterit eodem modo insistere? A II, 107 

stellae: quia (hae stellae).... tum omnino ne 
moventur quidem, sed ad quoddam tempus insi- 
stunt; N II, 51. 

vita: f. mens. 

U. adsimulare: »furere assimulare, ne coiret, 
(Ulixes) institit;« O III, 98. 


insitio, Einpfropfen: nec consitiones modo 
delectant, sed etiam insitiones, quibus nihil inrvenit 
agri oultura sollertius; Ü 54. 


insitivus, eingepfropft: hoc loco primum 
videtur insitira quadam disciplina doctior facta 
esse civitas; R II, 34. 


insolens, iäfig, reift, übermütig: algs: 
nec erat ei (Nestori) verendum, ne vera praedicans 
.. nimis videretur aut insolens aut loquax; 

alscritas: quem .... temperantia .. 
alacritate ire non ainat; T V, 42. 

fastidium: unde hoc sit tam insolans domesti- 
carum rerum fastidium; F I, 10. 

ostentatio: * neque insolens ostentatio; R |], 
24. quae est ista in commemoranda pecunia tus 
tam insolens ostentatio? P 42. 

superbia: divitiae, nomen, opes vacuae con- 
silio ... dedecoris plenae sunt et insolentis su- 
perbise; R I, 51. 


insolenter, breift, übermütig: dispute: 
Sisenna ... insolenter ... disputat somniis credi 
non oportere; D I, 99. 

effero: isctatio est voluptas gestiens et se 
efferens insolentius; T IV, 20. quod aut cupias 
ardenter aut adeptus ecferas te insolenter; T IV, 39. 


insolentia, überhebung, Übermut: I, mi- 
ror: soleo saepe mirari non nullorum insolentiam 
philosophorum; T I, 48. 


. insolenti 


insolentia 





IL effrenatus: quam (flammam) non facilius 
sit sedare quam effrenatam insolentia multitudi- 
nem; R I, 65. ‘ 

ersultare: Tarquinio exacto mira quadam ex- 
ultasse populum insolentia libertatis; R I, 62. 
vietoriis divitiisque subnixus (rex) exultabat inso- 
lentin; R II, 45. 

insolitus, ungewoßnt: cum repente (ani- 
mus) in tam insolitum tamque perturbatum domi- 
eilium inmigravit; T I, 58. 

insomnia, Sölaflofigkeit: caret .. (sene- 
ctus) etiam vinulentia |} vinol.|] et ceruditate et 
insomniis; C 

inspecto, zufhauen: alqs: quod te inspe- 
ctante factum est, ut ..; D ], 72, 

centuriones: tot centurionibus suis inspectan- 
tibus; D II, 23. 

populus, rex: cotem ... inspectante et rege 
et populo novacula esse discissam; D I, 32. 


sapiens: prius, quam Archimedes eo (sapiente).. 


ins 

II, 116. 
insperatus, unerwartet: Cyrenaici non 

omni malo aegritudinem eflici censent, aed inspe- 

rato et nevopinato malo; T IT, 28. 


inspergo, barauffireuen: iam abscedet 
{caput jecoris, cor), simul ac molam et vinum in- 
sperseris; D II, 37. 

inspicio, heigauen: exta: f. exta, II, 1. 
inspieio (3 &t.) ®. I, ©. 992, b. 

ovum: ji cum ovam inspexerant; A II, 57. 

tabellam: ne quis inspiciat tabellam; L 1]1, 38, 


instantia, Näye, Gegenwart: ut praeter- 
ita ea vera dieimus, quorum superiore tempore 
vera fuerit instantis, sic futura, quorum conse- 
eg ore vera erit instantia, ea vera dice- 
mus; Fa 27, 


instar, wie, jo viel wie: ut omnia ex altern 
arte collocata vix minimi momenti instar ha- 
eant; O IIL, 11. id.. si accidat, mortis instar 
putemus; F V, 55. atrocinio .. se us0s aut 
elientes appellari mortis instar putant; O Il, 69. 
terram ... ad universi caeli complexum quasi 
puncti instar obtinere; T I, 40, 


instaurativußs, ermeuert: ludis inter- 
missis instaurativı constituti sunt; D I, 55. 


instauro, erneuern: somnio comprobato 
a senatu ludos illos iterum instauratos memoriae 
proditum est; D I, 55. 


instillo, einträufein, benegen: oleum: hasc 
(mens, animus) quoque, nisi tamquam lumini oleum 
instilles, extinguuntur senectute; C 36, 

saza: ng {guttae) saxa adsidue instillant 
Caucasie; T II, 25. 


instinctus, Antrieb, Eingebung: 1. con- 
citari: cum & corpore animus abstractus divino 
instinetu concitatur; D I, 66. 

fundi: quas (oracla) instinctu divino adflatuque 
funduntur; D I, 34, 

praenuntiare: quae (vis et natura)... aliquo 
yery infatuque divino futura praenuntiat; 

2. sine: ut ego .. poötam grave plenumque 
carmen sine caelesti aliquo mentis instincetu putem 
fundere; T 1, 64, 


te rationes omnes descripserit eas; Ä 


327 


"Democritus .. 


MR instituo 

instinguo, anzeigen, aufregen: cum vino- 
lenti adulescentes tibiarum etiam cantu ... in- 
stincti mulieris pudicae fores frangerent; fr X, 3. 


institio, Stitftand: qui errantium stella- 
rum u praegressiones, institiones notavit; 


’ 


instituo, einjegen, eintichten, einführen, be- 
ffimmen, feftiegen, orbnen, beginnen, beabfi tigen, 
unterrichten, bilden: I. abfolnt: algs: eigen m 
stituisti; RIL, 22, sequar..., ut institui, divinum 
illum virum; L IH, 1. ut institui, nostra iura 
attingam; L Ill, 13. de iure populi Romani, quem 
ad modum instituisti, dieendum nihil putas? LIII, 


48. 

I. mit Ergänzung: 1. ut: Arcesilas eum (mo- 
rem) revocavit instituitque, ut ii ... non quae- 
rerent, sed ipsi dicerent; F II, 2. instituit (Dio- 
nysius), ut eadentibus iuglandium putaminibus 
barbam sibi et capillum adurerent; T V, 58 
censet sapienter instituisse veteres, 
ut hostiarum immolatarum inspicerentur exta; D 
I, 131. institoit .. primus, ut singulis consulibus 
alternis mensibus lictores praeirent; RII, 55. ita 
.. (Cimonem) instituisse et vilicis imperavisse, ut 
omnis praeberentur; O II, 64. 

2. Infinitiv: is (Crassus) primus instituit in 
forum versus agere cum populo; Lae 96. nec 
dubito, quin ... + lautum victum et el tem 
magnifice ... colere instituissent; fr V, 43. hoc 
ipsum instituamus, ut placuit, pluribus verbis 

icere, quod uno non poterimus; F Ill, 55. id 
.. (Epicurus) instituit docere sic; FI, 29. quasi 
instituit (natura) docere; F V,59. (deus) instituit 
dupla et tripla intervalla explere partis rursus 
ex toto desecans; Ti 23. quos (ludos) tum pri- 
mum anniversarios in eirco facere instituisset; 
R ll, 12. de quo (genere) instituerat paulo ante 
Tubero quaerere; R I], 17. centum et octo 
annis postquam Lycurgus leges acribere insti- 
tuit; u, 18. Philo ... instituit alio tempore 
en praecepta tradere, alio philosophorum; 
T1,9. 

III. mit Object: alqm: quis .. honesta in fa- 
milia institutus et educatus de non ipsa tur- 
pitudine ... offenditur? F II, 38. ut quisque 
optime natus institutusque est; F V, 57. qui ad 
laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus; 
FV, 63. Antiochus, Posidonius, a quibus instituti 
sumus; N I, 6. ut me sic andiatis, ... ut unam 
e togatis patrie diligentia non inliberaliter insti- 
tutum; R I, 86. Theophrastus .. institutus ab 
Aristotele; L III, 14. quae (studia doctrinse) .. 
prudentibus et bene institutis pariter cum aetate 
crescunt; C 50. f. dietatorem. 

algd: ad hunc .. ipsum ... quaedam institui; 
Al,2. ea... nonne ab illis (antiquis) instituta 
sunt [inventa sunt]? F IV, 9. quod.. institutum 
rei publicae causa est; D II, 74. neque tam facile 
interrupta contexo quam absolvo instituta; L I, 9. 

uod institutum te a Numa posteriorum ponti- 

um neglegentia dissolutum est; T II, 29. j. IL, 2. 
dicere, 

adulescentes: ut (senectus) adulescentes do- 
cent, instituat, ad omne oflicii munus instruat; 
29. 

bonum: qui summum bonum sie instituit, ut 
nihil habest cum virtute coniunctum; O I, 5 

certamen: cum Zenone ... Arcesilas sibi omne 
certamen instituit; A I, 44. nullum ut certamen 
instituam; T II, 51. 

cives: quas ad res civis instituit et vocat; 


instituo 


ceivitates: nobis mox de instilugndig ei con- | 
servandis civitatibus aptiorem .. fore disserundi | 
locum; R II, 65. 

coetus: hi coetus . 
R 1,41 

comitiatus, concilia: posse a sunmis im- 
periis et sumınis potestatibus comitistus et con- 
cilia vel instituta dimittere vel habita rescindere ; 
L IL, 31. 

consuetudines: primos congressus copulatio- 
nesque et consustudinum instituendarum volunta- 
tes fieri propter voluptatem; F I, 69. 

dictatorem: his ipsis temporibus dietator 
etiam est institutur, ... T. Lareius; R II, 56. 

disputationem: nunc ad institutam disputa- 
tionem revertamur; D II, 7. quod his libris erat 
instituta et suscepta mihi de re publica disputa- 
tio; RI, 12. 

exercitationem: ab Aristotele principe 
de singulis rebus in utramque partem dieendi 
exercitatio est instituta; F V, 10. 

formam: Platonis .. auctoritate ... una et 
consentiens duobus vocabulis philosophiae forma 
instituta est; A 1, 17. 

genus: quod ... aliud dicendi instituisti ge- 
nus; LI, 11, 

gladiatores: illi (gladiatores), qui bene insti- 
tuti sunt; T II, 41. 

historiam: historia nee institui potest 
nisi praeparato otio nec exiguo tempore absolri; 

magisterin: me... 
maioribus instituta; C 46, 

orationem: tecum .. 
est; F V, 96. 

rationem: male instituta ratio exitum reperire 
non potest; N I, 104. nee .. nostra quaedam 
Tag nova et a nobis inventa ratio; 

| 

res: omnibus publieis rebus instituendis ... 
ex singulis tribubus singulos cooptavit augures; 
R II, 16. quibus rebus institutis; R I, 27. 

rem publicam: quod habemus .. institutae 
rei u tam elarum ... exordium quam ..? 


. hae ... causa instituti; 





megisteria delectant a 


mihi instituenda oratio 


Sabazia: cui (Dionyso) Sabazia sunt instituta ; 
N II, 58. 

sermonem: est .. ambulantibus ad hunc mo- 
dum sermo ille nobis institutus; T 11, 10. volat 
in optimum statum instituto tuo sermone res pu- 
blica; R II, 33. ad rationem instituti sermonis 
sapientius; L I, 20. 

signum: ut Phidias yo a primo instituere 
signum idque perficere; F IV, 34. nr reg de- 
Der institutum illnd quasi signum absolvere; F IV, 


virum: eos (viros) melius a natura institutos 
fuisse, quam institui potuissent a philosophia; F 
I, 11, ws (vir) numquam a se ipso intuendo 
Il instituendo |] eontemplandoque discedat; R II, 69. 

vitam: iniurins .. fortunne faoile veterum 
ger prasceptis institute vita superabat; 

IV, 17. ad euiusque vitam institutam accom- 
modandum est*..; O II, 80. 


institutio, Einriätung, Anweifung, Unter- 
rit: I. debet: omnis .., quae [a] |jjquae|| ra 
tione suscipitur de aliqua re institutio, debet a 
definitione profieisei; O I, 7. 

desiderat, al: omnis ratio atque institmtio 
vitae adiumenta hominum desiderat, in primisque 
ut habert, quibuscum possit familiares canferre 
sermones; OÖ Il, 39. 

dieit: ipsa hominis institutio || inst. hom.|| si 
loqueretur, hoc diceret; F IV, 41. 


m 


institutum 


est: haec .. fuit apud eos morum institutio; 
AI, 23, quorum fuit haec institutio, in qua 
animadvertas velim quid mutandum putes; F v 8. 

a Tape j. diei — potest: [. II, 1. reperio; 
F I, 70. — profieiscitur: |. debet, 

IL, 1. confundo: banc initio institutionem con- 
fusam (animal) habet et incertam; F V, 24. 

contineo: quod earum ipsarum rerunı ... prima 
FT" et quasi discipline illo libro eontinetur; 

, 108, 

habeo: f. confundo. 

reperio: sine hoc inatitutionem omnino ami- 
eitiae non poase reperiri; FI,70. neque reliqua- 
rum virtutum nee ipsius rei publicae reperiatur 
ulla institutio; R I, 41. 

suscipio: f. I. debet. 

2. obliviscor: quae .. natura suse primae in- 
stitationis oblita est? F IV, 32. 

3. specto ad: quia (ea oflicis) magis ad insti- 
tutionem vitae communis spectare videntur; O I, 7. 

sum in: neque .. dicı potest in ulla rerum 
institutione non esse aliquid extremum atque per- 
feetum; N II, 35. 

IL 1. erudiri: complures 
tionibus eraditi; N 1], 8, 

2. in: f. Lest; F IV, 8. 


institutum, Unternefmen, Abficht, Ein- 
richtung, Anorbnung, Grundjap: 1. Subjeet: di- 
stant: vitae .. instituta sic distant, ub ..; RI, 


.. Graeecis institu- 


| 15. 


I. nach Verben: 1. capio: duarum .. vitarum 
nobis erunt instituta capienda; F IV, 40. 

c0gn08c0: omnium fere civitatum ... ab Ari- 
stotele mores, instituta, disciplinas ... cognovi- 
mus; F V, 11. cum Pythagorae disciplinam et 
instituta cognoscerent; IV 3. 

eonsequor: ut non nulli omissa imitatione 
maiorum suum quaddam institutum consequantur; 
O1, 116. 

perfieio: 
perfecero; D 

perscribo: | etiam et instituta ac nores 
eivitatum perscripsimus; F IV, 61. 

retineo: veterem morem ac maiorum instituta 
retinebant exoellentes viri; R V, 1. 

sequor: eorum (virorum) se institutum sequi 
dieunt; A 11, 13. 

sero: vir magnus leges, instituta, rem publicam 
non seret? T I, 31. 

servo: ut bodie stet Asia Luculli institutis ser- 
vandis et quasi vestigiis persequendis; A II, 3. 

teneo: nos institutum tenebimus; T IV, 7. 

transfero: nisi hoo institutum posten transla- 
- ” nostros philosophos |] phil. nostros |] esset; 

I, 

tueor: mores et instituta vitae nos profeeto .. 
melius tuemur; T I, 2. maiorum instıtuta tueri 
sacris casrimoniisque retinendis. sapiantis est; 
D II, 148, 

2. paenitet: eo .. me minus instituti mei 
paenitet, quod .; NIT 8. 

3. abundo: quamquam te ... abundare opor- 
tet praeceptia institutisque philosophiae; OL, 1 

utor: instituto veterum, quo etiam Btoisi: afun- 
tur, hine capiamus exordium; F V, 28. 

4. dico de: quis .. te potius .. de maiorum 
dixerit institutis? R I, 7l. si pauca prius de in- 
stituto ac de iudicio meo dixero; OL, 1. 

disputo de: ut ille (Plato) ... de institutis 
rerum publicarum ac de optimis legibus disputat 
|| disputavit, al.j]; L I, 15, 

facio contra: sapientis esse nihil conira mo- 
res, leges, instituta facientem habere rationem rei 
familiaris; O III, 68, 


- adsequar profecto, si institute 
Il, 6, 


institutum 


329 


instrumentum 


habeo in: 
institutis atque 

impello ad: 
pellimur; O I, 118. 

loquor de: ut de moribus institutisque maio- 
rum ... Joquamur; T IV, 1. 

maneo in: ne is E erg guidem in patriis 
institutis manet; F V, 14. ut nihil possit ın pa- 
triis institutis manere integrum; R Il, 7. 

pergo ad: iam ad instituta pergamus; O U, 8. 

sumo ex: ex eorum .. scriptis et institutis .. 
oınnis doctrina liberalis ... aumi potest; F V, 7. 


II. nad Adjectiv und Hdverb: simul eum: 
quae (insulae) fluctibus cinetne natant panene ipsae 
simul cum civitatum |jeivitatium, al. |} institutis 
et moribus; R II, 8 

situs in: existimare omnia iusta esse, quae 
sita ||sancita || sint in populorum institutis aut 
legibus; L I, 42. 

IV. nad Subftantiven: 1. genera: genera .. 
” velim iuris, institutorum ... describere; R II, 


use habemus etiam in publicis 
24 gehe L IUI, 48. 
eorum studia institutaque im- 


mutatio: facienda morum institutorumgue mu- 
tatio est; OÖ I, 120. 

neglegentia: in qua (disciplina puerili) una 
Polybius ... nostrorum institutorum neglegentiam 
accusat; R IV, 3. 

2, obtemperatio: quodai iustitia est obtempe- 
ratio scriptis legibus institutisgue populorum; 


8. algd ex: illud ex institutis pontifienm et 
haruspicum non mutandum est; L Il, 29. 

V. Umftand: 1. accipere: et mundum deum 
esse et caelum ... et animos et eos, quos maio- 
rum institutis accepimus; N I, 30. 

adduci: ut (plebes) multis institutis praeelaris- 
simis adduceretur, ut auctoritati principum cede- 
ret; L III, 25 

agi: quae .. 
bus; O I, 148. 

alere: quod illi verbis et artibus aluerunt na- 
. ai hi autem institutis et legibus; 


more agentur institutisque civili- 


eapero: f. II, 3. utor. 

eonfirmari: non institutis opinio est confir- 
mata, non legibus; T I, 30. 

eonsecrari: maiorum institutis mens, fides, 
virtus, concordia consecratae et publice dedicatae 
sunt; N II, 79. 

constituere: cum a primo urbix ortu regiis 
institetis, partim etiam legibus auspicia (essent 
eonstituta); T IV, 1. cum .. non instituto ali- 
» sat more aut lege sit opinio constituta; 

I, 44. qui suam quisque rem publicam con- 
stituissent legibus atque institutis suis; R II, 2, 
quorum ingeniis et inventis omnem vitam legibus 
et institutis excultam constitutamque habemus; 
fr IX, 11. 

dedicari: f. eonsecrari. 

effiei: id hominibus eflici ex re publica debet 
partim institutis, alia legibus; R IV, 3. 

erudire: qui in hac terra fuerunt magnamque 
Graeciam ... institutis et praeceptis auis eradıe- 
runt; Lae 13. 

excoli: f. eonstituere; fr IX, 11. 

exornare: exornavit (Pythagoras) eam Grae- 
eiam, quae magna dieta est, ... praustantissimis 
et institutis et artibus; T V, 10. 

geri: ut ... pleraque senatus auctoritate et 
imstituto ac more gererentur; R II, 56. i 

habere: qui Platonis instituto in Academia ... 
coetus erant et sermones habere soliti; A 1, 17. 
quae (instrumenta animi) natura quaeque civilibus 
institutis babait; R III, 5. 

II. 


| 
| 
| 
| 
| 
3. 4) 
d 
L, 1 
DI, 112 


incendi: homines .. Romanos instituto Romuli 
bellicis studiis ut vidit incensos; R II, 25. 

instruere: ut cum maiorum institutis, tum 
doctrina se instrueret; R III, 6. 

mittere: institutis eorum, a quibus ortus erat, 
dona ... misit; R II, 44. 

perficere: ver .. (rerecundiam) institutis 
et diseiplinis; R V, 6. 

temperare: rem .. publicam nostri maiores 
certe melioribus temperaverunt et institutis et 
legibus; T I, 2. 

teneri: opinionibus et institatis omnia teneri; 
vacare: et legibus et institutis vacat netas 
nostra muneribus 1is, quae ..; Ü 34. 

vagari: nostro instituto vagabimar; T II, 13. 

vivere: quis .. tam agrestibus institutis vivit, 

.ut..? FII,37. si patriis vireretur institutis 
et moribus; R III, 41. 

uti: quibus (verbis) instituto veterum utimur 
ra ut ipsa philosophia, ut rhetorica; 


2. in: multa etiam sunt in nostris institutis 
ducta ab illis; T IV, 4, f. III. situs in. 


imsto, vevorftehen, nahe fein, einbringen, 
drängen: algs: ille (Epicurus) ... voluptatis no- 
er ... exaggerans instat acriter, ut ..; A fr 20 
algd: sed id alias, nunc, quod instat; T III, 10. 
quae venientia metuuntur, eadem adfciunt 
aegritudine instantia; T IV, 11. quibus .. ratio- 
nibus instantia feruntur, eisdem contemnuntur se- 
uentia; TIV, 64. cur et ea, quae praeterierunt, 
Acta sint et, quae instant, fiant et, quae sequun- 
tur |] sequentur ||, futura sint; D I, 126, 

acredula: »matutinis neredula vocibus instat, 
er instat et adsiduas iacit ore querellase; 

‚14. 

dolor: premit .. (dolor) atque instat; T III, 71. 

iter: quamguam ıter instaret; D I, 59. 

mors: id ipsum vident, qui sunt morbo gravi 
«+. ®dfecti, instare mortem; D I, 88. 

motus: quod terrae ıwmotus instaret; D I, 112, 
quod (Pherecydes) ... terrae motus dixit instare; 

procellae: »fulix ... nuntiat horribilis elamans 
instare procellas«; D I, 14 

res: no8ß ... earum .. rerum rationem, quae 
nunc instant, explicaturos; R I, 33. 
Arber: instat .. (superstitio) et urget; 


instructio, Aufftellung: quae .. elassium 
navigatio aut quae instructio exercitus ... tantam 


naturas sollertiam significat, quantam ipse mun- 
dus? N II, 85. 


instrumentum, Werkzeug, Hüffsmittel: 
I. abfolut: iam aes atque ferrum duelli instru- 
menta, non fani; L I, 

U, 1. eripio: ii... haec ipsa eripiunt vel in- 
strumenta vel ornamenta vitae; A II, 

habeo: gqase (instrumenta animi) natura quae- 
que civilibus institutis habuit; R III, 5. quanta 

instramenta habeat ad obtinendam adipiscen- 
damque sapientiam; L I, 59. 

2. adiungo ad: quodsi quis ad ea instramenta 
animi ... adiungendam sibi etiam doctrinam ... 
putarit; R IH, 5. 

IIL opus: quid .. tanto opus est instramento 
in optimis artibus comparandis? F II, 111. 

IV, 1. esse: tautus .. imperator ... fuit proe- 
his, oppugnationibus, navalibus pugnis totiusque 
belli instrumento et adparatu; A II, 3 

42 


instrumentum 


2. sine: ut nemo sine eo instrumento ad ullam 
rem illustriorem satis ormatus pomit sccedere; 


v 


instruo, einrichten, verjehen, ausrüften, unter- 
richten, unterweilen: alqm: vellem equidem .. ipse 
(Epicurus) doetrinis fuisset inatructior; F I, 26. 
nee ante aggrediar, quam te ab istis, quos dicie, 
instructum videro; F DI, 119. cum... ad eam .. 
(rem publicam) tuendam ... maxime a nobis or- 
nari atque instrui posses; F IV, 61. eriget ipse 
se, suscitabit, instruet, armabit; T U, 51. omni- 
bus .. virtutibus instructos et ornatos tum sapien- 
tis, tum viros bonos dieimus; T V, 28. video te 
testimoniis satis instractum; RI,59. ut cum maio- 
rum instıtotis, tum doctrina se instrueret; R III, 6. 
quasi muneribus deorum nos esse instructos et or- 
natos; L 1,35. nos..a doctoribus atque doctrina 
instructi ad eam (rem publicam) et ornati accessi- 
mus; OÖ 1,155. qui .. in libera civitate ita se 
instruunt, ut metuantur; O 1], 24. quos improbos 
... putant et ad faciendam iniuriam instructos; 
01, 36 

algd: quae satis scite nobis instructa et com- 
posita videntur; L I, 39. 

adulescentes: ut (senectus) adulescentes do- 
-_ instituat, ad omne ofhicii munus instruat; 


enimum: ut (animus)... sensibus instructus sit; 
F V, 34. 
consilia: ut Phormio possit dicere: »cedo se- 
nem; iam instructe sunt mi in corde consilia om- 
nia«; N III, 72, 
domicilia: quae (domicilia) essent ornata si- 
: atque picturis instructaque rebus iis omnibus; 
‚95 


domum: »o Priami domus! ..., vidi ego te... 
auro, ebore instructam regifice«; T 11, 44. 

fortitudinem: fortitudo ... satis est instructa 
parata, arınata per sese; T IV, 52, 

hortos: emit (hortos) instructos; O III, 59. 

officinas: qui (philosophi) quasi officinas in- 
straxerunt sapientiae; L 1, 386. 

sapientem: his rebus instructus (sapiens) sem- 
er est in voluptate; F I, 62. erit .. (sapiens) 
instructus ad mortem contemnendam, ad exsılium, 
ad ipsum etiam dolorem; F II, 57. sapientem 
plurimis et gruvissimis artibus atque virtutibus 
instructum et ornatum; F II, 112. 

viros: qui (Peripatetici) claros viros a se in- 
structos dicant rem publicam saepe rexisse; A II, 
115. vgl, algm; T V, 28. 

vitam: a quibus vita hominum instructa primis 
sit; TV, 6. 


insuavis, ohne Reiz: insuavem illam ad- 
wirationem ei fore; Lae 88. 


insula, Injel, Mietsgaus: 1, 1. conlucent: 
quorum .. (hominum) operibus agri, insulae litora- 
que collucent distincta tectis et urbibus; N II, 99. 

est: visne ... in inaula, quae est in Fibreno, 
sermoni reliquo demus operam sedentes? L II, 1. 
hac .. {insula) nihil est amoenius; L II, 6 

natant: quid dieam insvulas Graecine? quae 
fluctibus cinctae natant paene ipsae; R Il, 8. 

2. sum: omnis .. terra... parva quaedam in- 
sula est circumfusa illo mari; R VI, 21. 

I, 1. antepono: an... dubium est, quin fun- 
dos et insulas amicie anteponamus? F II, 

cingo,dieo: f, I, 1. natant. — circumfundo: 

I, 2. — distinguo: f. I, 1. conlucent. 

emo: ut ... Claudius proscripsit insulam [ven- 
a IR insulaın ||, emit p Calpurnius Lanarius; 


330 . insum 


ineolo: qui (homines) quasi magnam quandam 
insulam incolunt, quam nos orbem terrae voca- 
mus; N Il, 165, 

nomino, teneo: qui (Volcanus) ... tenuit in- 
sulas propter Siciliam, quae Volcanise nominaban- 
tur; 1. 55. 

en vendo: f. emo. 

. egredior ex: si Seriphi natus esses neo 
umquam egressus ex insula, in qua lepusculos rul- 
peculasque saepe vidissea; N I, 88. 

linquo in: fore ut is (Philoctetes) in insula 
Lemno linqueretur; Fa 36. 

relinguo in: relinquetur in insula Philoctetes; 
Fe 37. 

venio in: ventum in inaulam est; L II, 6. 

II, 1. multitudo, varietas: quae multitudo 
et varietas insularom! N II, 100. 

partes: qui (homines) partes eius insulae te- 
nent, Europam, Asiam, Africam; N II, 165. 

2. certamen de: cuius (Apollinis) de illa in- 
a love ipso certamen fuisse traditur; N 

‚57. 

IV. in: in beatorum insulis .. qualis futura sit 
vita sapientium; F IV, 53, cuius (lovis) in illa 
insula sepulerum ostenditur; N Ill, 53. tantos 
terrae motus in Liguribus, Gallia compluribusque 
insulia ... factos esse, ut ..; DI, e ei nobis 
-.. in beatorum insulise immortale nevum ... de 
gere liceret; fr V, 50. f.L, 1. et; LI, 1. — II, 
2. egredior ex. 


insulanus, ZInfelbewoßner: Achillem Asty- 
palaeenses insulani sanctissume colunt; N III, 45. 


insulsus, geitlos: tu mihi videris Epi- 
charıni, acuti nec insulsi hominis ut, Siculi, sen- 
tentiam sequi; T 1, 15. 


insulto, verhögnen: (convenit in) hominem 
._ arte, sine litteris, insultantem in omnes; 
‚74, 


insum, darin, daran jein, innewohnen, fi 
befinden, beruhen: 1. indir. Frage: in qua (sele- 
cetione) primum inesse incipit et intellegi, quid sit, 
quod vere bonum possit dici; F IU, ®. 

2. Infinitiv: in qua (voluptate) tantum inest 
nihil dolere; F II, 32. cogitare .. et providere 
et discere et docere ... in horum quattuor gene- 
rum inesse nullo putat; T I, 22. inest .. velle 
in carendo; T I, 3 

IL alqgd: partes .. esse mundi omnia, quae in- 
sint in eo; A I, 28. teneatur modo illud, non 
inesse in iis (sensibus) quicquam tale, quale ..; 
A 1,99. iu quibus (animıs) doctissimi illı veteres 
inesse quiddam oaeleste et divinum putaveront; 
F II, 114, omnia ... inesse debent in summa 
bonorum; F IV, 46. in quibus (bestiis) inest ali- 
quid simile virtutis, ut in leonibus, ut ın canibus, 
lut|j] in equis; F V, 38. in motu et in statu 
corporis nihil inest, quod ..? FE V,47. quae sunt 
extrinsecus, id est quae nec ||neque|] in animo 
insunt neque in corpore; F V, 68. c et similie 
eorum in horum quattuor generum inesse nullo 
putat; TI, 22, quae declarant inesse in aniınia 
hominum divina quaedam; T I, 56. his .. in 
natoris nihil inest, quod vim memoriae, mentis, 
cogitationis habeat; T I, 66. fr IX, 10. in gua 
opinione illud insit, ut aegritudinem suscipere 
oporteat; T UL, 74. necesse est haec inense in 
eo, quod optimum esse concedimus; N 1}, 18. in 
en parte ... haec inesae necesse est, et acriora 
quidem atque maiora; N II, 30. quoniam ... 
neque est quicquam, quod non insitin eo (mundo); 

II, 38. quae cum in sideribus inesse videnmus ; 


N II, 54. in qua reram natura inest id futurum ? 
D II, 18. hoc inerat in rebus futnris et causas 
naturalis habebat, an ..? D II, 143. quare inest 


nescio quid et latet in animo ac sensu meo; 
II, 8. fateor in ista ipsa potestate inesse quiddam 
mali; L III, 33. non solum ex malis eligere mi- 


nima oportere, sed etiam excerpere ex his ipsis, 
si quid inesset boni; O III, 3. quod insit in iis 
aliquid probi, quod capiat ignaros; O III, 15. 
haec est .. societas, in qua omnia insunt, quae 
putant homines expetenda, honestas, gloria, tran- 
quillitas animi atque iucunditas; Lae 84. 

sctio: quod non inest in ag naturae con- 
eiliationibus honesta actio; F III, 

adiunctio: in quibus (ententi) nulla inest 
Iiest |] virtatis adiunetio; F II 

aequitas: in quibus (fer) Ger fortitudinem 
saepe dieimus, ut in equis, in leonibus, iustitiam, 
aequitatem, bonitatem non dieimus; O I, 50 

anims, animus: neque in homine inesse ani- 
mum vel animam nec in bestia; T I, 21. 

architectus: inesse aliquem non solum habi- 
tatorem in hac caelesti ac divina domo, sed etiam 
rectorem et moderatorem et tamquam architeetum 
tanti o tantique muneris; I, 

bonitas: f. aequitas, 

bonum: j, algd; O III, 8. 

cealor: cuius (cibi) etiam in reliquiis inest calor 
iis, quas natura respuerit; N II, 24 

capita: quasi... non in omni marmore necesse 
sit inesse vel Praxitelia capita! D II, 48. 

causa: digni .. sunt amicitia, quibus in ipsis 
inest causa, cur diligantur; Lae 79. |. vis; N II, 28. 

certatio: »nequaquam istuc istac ibit; magns 
inest certatio«; N III, 65, 

commoditas: in his vitiis inest illa magna 
commoditas, ut ..; R II, 9, 

concordia: quodsi inest in hominum any 
mens, fides, virtus, concordia; N II, 79. aut . 
nobismet insunt ipsis, ut mens, ut Her ut des, 
ot virtus, ut concordia, aut ..; N IIl, 61. 

eoniectura: in quibus (animi partibus) inest 
nemoria rerum innumerabilium, in te quidem in- 
finita, inest conieotura consequentium non multum 
a divinatione differens, inest moderator cupiditatis 
pudor, inest ad humanam societatem iustitiae fida 
eustodia, inest in perpetiendis Jaboribus adeundis- 
que periculis firma et stabilie doloris mortisque 
vontemptio; F II, 118. 

consilium: in qua (parte animi) inest ratio 
atque consilium; Fu 

constantia: nulla... in caelo nec fortuna nec 
temeritas neo erratio nec vanitas inest contraque 
omnis ordo, veritas, ratio, constantia; N II, 56. 

eontemptio: f. coniectura. 

contractio: quod in hoc inest omnis animi 
contractio ex metu mortis; T I, 90. 

eultura: si .. illa culturs vitiam in vite insit 
ipsa; F IV, 38. 

cupiditas: quod .. natura inest in mentibus 
nostris insatiabilia quaedam cupiditas veri videndi; 
TI, 4. inet... in tali liberalitate eupiditas 
Sr rapiendi et auferendi per iniuriam; 


eura: quando .. inest in omni virtute cura 
quaedsm quasi foras specetans; F V, 87. 

custodia: f. coniectura. 

deus: sive in ipso mundo deus inest aliquis, 
qui regst; N I, 52 

dignitas: in formis as dignitatem inesse, 
aliis venustatem; O I, 107 

effectio: ut in ipsa (arte) insit, non foris pe- 
tatur extremum, id est artis efectio; F II, 24 

elementa: induxit (natura) in en, quae inerant, 
tamquam elementa virtutis; F V, 


331 


insum 


erratio: f. constantia. — extremum: |. effeetio, 


A ie: in ipsa .. dubitatione facinus inest; 
III, 

dan! concordia. 

figura: in qua 1 eizmele) inerat sphaerae 
figura et eylind rn; T 

firmitas: inesse .. necense est in eo ... fir- 


ar animi nec mortem nee dolorem timentis; 

fortitudo: f. aequitas. 

fortuna: f. constantia. 

fruetus: amicitiam, ... quod omnis eius fru- 
ctus in ipso amore inest, expetendam putamus; 
Lae 31. 

genera: ut in hoc universo inessent genera 
illa universa; Ti 16. 

gloria: [. algd; Lae 84. 

gravitas: si... inest in oratione mixta mo- 
destia gravitas; O I, 48. 

habitator: f. architectus. 

honestas: f. algd; Lae 84. 

honestum: honestum ... nos ... illi, in quo 
id inesse videtur, amicos facit; O I, 55. 

ignis: quoniam is {ignis), cum inest in cor- 
poribus nostris, eficit, ut sentiamus; N III, 36. 

imagines: censet imaginer divinitate praeditas 
inesse in universitate rerum; N I, 120. 

immutabilitas: in faotis inmutabilitatem ap- 
parere, in futuris quibusdam, u non spparat, 
ne inesse quidem videri; Fa 17, 

indagatio: velut ex ea parte ..., in qua sa- 
pientiam ... ponimus, inest indagatio atque in- 
ventio veri; 'o I, 15. 

intellegentia: ex hoc quoque intellegi poterit 
in eo (mundo) inesse intellegentiam, quod ..; 
N II, 32. consentaneum est in iis (astris) sensum 
inesse et intellegentiam; N II, 42. 

inventio: f, indagatio. 

invitamenta: intellegi necesse est in ipsis 
rebus ... invitamenta inesse; F V, 52. 

iucunditas: f. algd; Las 34. 

iustitia: f. aequitas, 

lepos: insit in eo (sermone) lepos; O I, 134. 

luctus: in qua (aegritudine) luotus inest; T ul, 


mala: (haec "TR non inerant in iis, quae tibi 
casus invexerat; T III, u f. algd; L III, 39. 

memoria: f. coniecta 

mens: f. concordia. Ta; L IL, 16. 

moderatio: in quo (genere honesti) inest ordo 
et moderatio; F II, 4 

moderator: f, architeetus. coniecturn. 

modestia: in quo inest modestia et tempe- 
rantia; O I, 15. 

modus: modestiam, quo in verbo modus inest; 
0 I, 142 

mollitia: in primo .. 
mollitia quaedam; F V, 58. 

mollitudo: in pulmonibus .. inest raritas 
quaesdam et adsimilis apongiis mollitudo; N II, 136. 

motus: in quo (sphaerae genere) solis et lunas 
motus inessent et earum quinque stellarum, quae . 

musica: idem item I scilicet censeres in pla- 
tanis inesse musicam; N II, 22. 

natura: f. vis; D 1, 15. 

nota: non inesse in iis propriam ... veri et 
certi notam; A II, 108. ut in jis (veris) nulla in- 
sit certa iudicandi et adsentiendi nota; N I, 12. 

notio: siont hanc quasi naturalem atque in- 
En animis nostris inesse notionem, ut . 

1 
obscuritas: 


ortu inest teneritas ac 


inest in rebus ipsis obscuritas ; 


ordo: f. constantia,. moderatio. 
42* 


i 332 


ınsum 


pars: in qua (voluptate) virtutis nulla pars in- 
sit; T III, 49. in eo, QUOD MELIUS AEQUIUS, potest 
ulla pars inesse fraudis? O III, 61. 

pietas: in specie .. fictae simulationis, sicut 
nr virtutes, item pietas inesse non potest; 

‚3. 
raesagitio: inest .. in animis p itio 

Pi 3 Gehe iniecta atque inclusa divinitus; DI], 66. 

principatus: in arborum .. et earum rerum, 
quae gignuntur e terra, radicibus inesse principa- 
tus putatur; N ]I, 29. in qua (parte) mundi in- 
est principatus; N II, 30. 

probum: f. algd; O IIl, 15. 

prudentia: quibus ||in quibus, al.|| .. arti- 
bus aut prudentia maior inest aut non mediocris 
utilitas quaeritur; O I, 151 

pudor: f. coniectura. — raritas: f, mollitudo. 

ratio: quae natura sentiente teneantur, in qua 
ratio perfecta insit; A |, 28. quoniam ... nec 
ratio usquam inesse nisi in hominis figura (potest); 
NI 48. tu .. sumebas nisi in hominis figura 
rationem inesse non posse; N I, 98. videmus .. 
in partibus mundi ... inesse sensum atque ratio- 
nem; N II, 30. in quo (mundo) necesse est per- 
fectam illam atque absolutam inesse rationem; 
N II, 34. qui ... neget in his ullam inesse ra- 
tionem eaque casu fieri dicat; N II, 97. hac in 
re tanta inest ratio atque sollertia, ut ... solis 
defectiones reputatae sint; R I, 25. ut in se m- 
tionem et mentem putet inesse, in caelo mundo- 
que non putet; L II, 16. rationem inesse in ea 
gr omnium rerum) confitendum est; L II, 16. 
. consilium. constantia. 

rector: f, architectus. 

res: quae (res) inessent in omni mundo cum 
magno usu et commoditate generis humani; N II, 
80. quae (res) inesse in homine perspiciantur ab 
iis, qui se ipsı velint nosse; L I, 62. 

scientia: in quibus (vistutibus) solis inesse 
etiam scientiam diecimus; A II, 23. num dubitares, 
.- ga in oliva tibieinii quaedam scientia? 

sensus: f. intellegentia; N II, 42. ratio; N II, 


sententia: f. vis; L II, 11. 

similitudo: inest .. in ea condicione populi 
similitudo quaedam servitutis; R I, 48. 

sollertia: f. ratio; R I, 25. 

sortes: cum .. legati .. vas illud, in quo in- 
erant sortes, collocavissent; D I, 76. 

spes: f. concordia; N III, 61. 

subtilitas:.in quo inest omnis cum subtilitas 
disserendi, tum veritas iudicandi; T V, 68 

temeritas: f. constantia. — temperantia: 
j. modestia. — teneritas: j. mollitia. 

timor: in qua (superstitione) inest timor inanis 
deorum; N I, 117. 

tranquillitas: f. algd; Lae 84. — vanitas: 
f. constantia. — venustas: f. dignitas, 

veritas: f. constantia. subtilitas. 

vestigia: inerant... in utriusque nostrum ani- 
mis vigilantium cogitationum vestigia; D II, 140. 

virtus: ut eos diligamus, in quibus ipsa (Vvir- 
tus) inesse videatur; OÖ I, 56. f. concordia. pietas. 

vis: tanta vis inerat in verbis, ... ut.; FI, 
5l. tanta vis admonitionis inest in locis, ut ..; 
F V,2. in ipsa Ale .. parum magna vis inest, 
ut ... possit; F V,39. quam diu in illo opinato 
malo vis quaedam insit; T Ill, 75. quorum nihil 
tale est, ut in eo vis divina inesse videatur; N I, 
40. quanta vis insit caloris in omni corpore; N 
II, 24. ut in eo (calido, igneo) insit procreandi 
vis et causa gignendi; N IL 28. res ipsa, in qua 
vis inest maior aliqua, sic appellatur, ut ..; Nu 
61. his .. in verbis omnibus inest vis legendi 


integer 


eadem, quae in religioso; N II, 72. quare .. in 
iis (rebus) vis deorum insit, tum intellegam, cum 
cognovero; N III, 61. inest in ||} in re vis et, in 
rubetis et || ranunculis vis et natura quaedam; 
D I, 15. ut in seminibus vis inest earum rerum, 
quae ex iis progignuntur, sic ..; D I, 128, si.. 
|| cum || aliquando oculi peccent, tamen ... inest 
in iis vis videndi; D II, 108. in ipso nomine legis 
interpretando inesse vim et sententiam iusti et 
veri legendi; L II, 11. maxuma vis decori in hac 
inest parte, de qua disputamus; O I, 100, 
vitium: in primis .. provideat, ne sermo vi- 
tium aliquod indicet inesse in moribus; O I, 134. 
voluntas: quamquam .. in utroque || utraque || 
inest gratificandi liberalis voluntas; O II, 52. 
voluptas: in his primis naturalibus voluptas 
insit necne, magna quaestio est; F IL, 34. si... 
negue in ea (honestate) voluptatem dicant inesse; 
F II, 48. inest in eadem explicatione naturae in- 
an quaedam e cognoscendis rebus voluptas; 


insusurro, zuflüftern: L. directe Rebe: 
qui (Demosthenes) illo susurro delectari se dicebat 
aquam ferentis mulierculue ... insusurrantisque 
alteri: „hic est ille Demosthenes“; T V, 108. 

2, acc. c. inf.: quoniam non solum nauta signi- 
ficat, sed etiam Favonius ipse insusurrat navigandi 
nobis .. tempus esse; A h, 147. 


intactus, unverjegrt: ut (arz) etiam in illa 
tempestate horribili Gallici adventus incolumis 
atque intacta permanserit; R II, 11. 


integer, unverlept, unbefhädigt, ungejcpwächt, 
unverjehrt, unverborben, unentfchieben, ftatthaft, unbe- 
fangen, unfhuldig: A. alqs: primus .. appetitus 
ille animi tantum agit, ut salvi atque integri esse 
possimus; F V, 41. quae .. (vera somnia) multo 
re FE asien si ad quietem integri iremus; 

CR multo etiam integriora ac puriora sunt; 
T 1,41, alterum .. iam integrum non est; TV, 
17. ei (Dionysio) ne in m quidem erat, ut ad 
iustitiam remigraret; T V, 62. quoniam est in- 
tegrum, libenter tibi, Laeli, ut de eo disseras, 
equidem concessero; R 1, 20. ut nihil Ta in 
patriis institutis manere integrum; R II, 7. 

animus: qui (animi) .. se integros oastosque 
servavissent; T I, 72. animi .. integri, non yi- 
tiosi est corporis || [corporis] || divinatio; D I, 81. 
cum (animus) omni admixtione corporis liberatus 
purus et integer esse coepisset, tum esse sapien- 
tem; C 80. castos .. [animos], puros, integros, 
incorruptos ... ad deos ... pervolare; fr IX, 12. 

ardor: qui (mundus) rg et libero et puro 
... ardore teneatur; N II, 31. 

aures: saepe.... apertis atque integris et oculis 
et auribus nec videmus nec audimus; T I, 46. 

causa: integram .. (causam) legi, accusatori 
iudieioque servari; L 1Il, 47. 

corpus: ut ignavus miles... pereat non num- 
quam etiam integro corpore; T Il, 54. 

discipulus: rudem me et integrum discipulum 
accipe; N III, 7. 

infans: (natura movet infantem,) ut integrum 
se salvumque velit; F II, 33. 

iudicium: cum .. proprium sit Academiae ... 
nulla adhibita sus auctoritate iudicium audientiam 
relinquere integrum ao liberum; D II, 150. 

lituus: qui .. Romuli lituus ... inventus est 
integer; D I, 30. 

mens: ut eos (deos) semper pura, N in- 
corrupta et mente et voce veneremur; I, 71. 
rex ille ... optimi regis caede maculatus integra 


integer 


mente non erst; R II, 45, cum integra mente 
certisque sensibus opus ipea suum ... natura dis- 
solvit; C 72, 


oouli: f. aures, 
artes: aptas .. et integras omnis partis cor- 

yore u... le; F II, 17. 

potestas: quod integra nobis est iudicandi 
potestas; A II, 8. 

ratio: (animus) concitatus et abstractus ab in- 
tegra certague ratione; T IV, 38, 

res: totam .. rem Lucullo integram servatam 
oportuit; A IL, 10. rem .. integram ad reditum 
suum iussit esse; O II, 82. 

sensus: in partibus .. (esse) sensus integros; 
AI, 19. contentane sit (natura) suis integris in- 
eorruptisque sensibus; A II, 19. sanis modo et 
integris sensibus num amplius quid desideres; A 
ll, 80. alia .. ob utramque rem (praeposita di- 
eentur), ut integri sensus: F III, 56. in quibus 
(priwis naturae) numerant ... valetudinem, sen- 
sus integros; F V, 18. praestans valetudine, viri- 
. Aal acerrumis integerrumisque sensibus ; 

testea: si tota oratio nostra omnem sibi fidem 
sensibus confirmat, id est incorruptis atque inte- 
gris testibus; F I, 71. 

valetudo: color egregius, en im valetudo; 
FII, 64. vitium .. integra valetudine ipsum ex 
se cernitur; T IV, 29. 

vox: f. mens; N II, 71. 

B. de: »indidem .. eadem neque |[que, quae |] 
oriuntur de integro«; D I, 131. 


integre, unbefangen, unparteitfch, unbeihot- 
ten: iudico: ipsa natura incorrupte atque integre 
indicante; F I, 30. 

vivo: qui cum caste et 
F IV, 68. 


integritas, Unverjegrtheit, Unverborbenheit, 
Rebfichleit: I. est: non eandem esse vim neque in- 
itatem dormientium et vigilantium nec mente 
nec sensu; A II, 52. non integritatem corporis, 
non valetudinem (esse); F II, 34, 
ohne Berb: bonum integritas corporis, misera 
debilitas; F V, 84. 
I, Ag do: adde integritatem valetudinis; 


integre viverent; 


dico: dieis ... valetudinem, vires, staturam, 
formam, integritatem unguiculorum omnium bona; 
pono: bonam valetudinem, ... integritaten 
oculorum reliquorumque sensunm ponere in bonis 
potius; F IV, 20. 
robo: qui ... ita vivunt, ut eorum probetur 
es, integritas, aequitas, liberalitas; Lae 19. 
‚2. cumulo ex: quod (summum) cumulatur ex 
oe corporis et ex mentis ratione perfecta; 
FV, 40. 


sum in: satis esse causne...., ut in valetudine, 
at in integritate sensuum; F III, 51. 


intellegenter, mit Einfiät: quod .. 
munus prudentise? an legere intellegenter yolu- 
ptaten ?"O It, 117. er 


intellegentia, einfist, Ertenntnis, Ber- 
Händnis, Erkenntnisvermögen: I. cadit: nullo modo 
viderunt, animi natura intellegentis |j et intelle- 
gentia|] in quam figuram cadere posset; N I, 23. 

capit: cum maximis voluptatibus in eas imagi- 
nes mentem intentam infixamque noustram intelle- 
gentiam capere, quae sit... beata natura; N 1,49, 

‚efficit: ut ||} et|| communis intellegentia no- 
bis notas res eflieit easque in animis nostris in- 
ehoavit; L 1, 4. 


333 





intellegentia 

est: in quibus (gustata, odoratu) intellegentia, 
etsi vitiosa [| vilior ||, est quaedam tamen; A II, 
20. quia difhcilis erat animı, quid aut qualis esset, 
intellegentia; T I, 51. probabile est .. praestan- 
tem intellegentiam in sideribus esse; Il, 48. 
uanta .. intellegentia ... esset in nobis; N II, 
47. nobis ... acuentibus .. intellegentiam, quas 
est mentis acies; fr V, 97. 

inchoat: f. efheit. 

inest: intellegi poterit in eo (mundo) inesse 
intellegentiam; I, 32. consentaneum est in 
iis (astris) sensum inesse et intellegentiam; N II, 
42. 


oritur: ex qua (natura) ratio et intellegentia 
oriretur; F IV, 12 x 
permanat: quod quaedam animalis intelle- 
trag per omnia ea permanet et transeat; A II, 
19. 


potest: f. cadit. — praestat: f, est; N II, 48. 

transit: j. permanat. 

U, 1. acuo: f. I. est; fr V, 97. 

adumbro: quoniam principio rerum omnium 
quasi adumbratas intellegentias animo ac mente 
conceperit; L I, 59 

attingo: istam .. intellegentiam aut maris 
aut terrae non modo comprehendere animo, sed 
ne suspicione quidem possum attingere; N III, 64. 

capio: simul .. (homo) cepit intellegentiam 
vel notionem potius; F III, 21. vgl, I. capit. 

ceieo: qui unus (motus) ex septem motibus men- 
tem atque intellegentiam cieret maxime; Ti 19. 

comprehendo: f. attingo. 

concipio: I adumbro. 

confero: illi ipsi ... ad hominum utilitatem 
suam prudentiam intellegentiamque potissimum 
eonferunt; O I, 156. 

declaro: sensum .. astrorum atque intellegen- 
tiam maxume deeclarat ordo eorum atque constan- 
tia; N Il, 43. 

enudo: f. inchoo; L I, 26. 

excutio, explico: explica atque excute intel- 
legentiam tuam; O II, 8l. 

ımpriıno: quae .. in animis inprimuntur ... 
inchosatae intel "rau similiter in omnibus in- 
primuntur; L I, 30. 

inehoo: rerum plurimarum obacuras nec satis * 
intellegentias inchoarit |jenudarit, al.|| quasi 
fundamenta qu scientiae; L I, 26. quorum 
ex prima et inchoata intellegentia genera (natura) 
cognovit; L I, 27, f. imprimo. 

ineludo: (deus) in tiam in animo, ani- 
mum inelusit in corpore; Ti 10. 

infigo: f. I, capit. 

inlustro: quibus (intellegentiis) 
L I, 59 

refero: qui (Democritus) ... scientiam intelle- 
re nostram (in deorum numero refert); 


inlustratis ; 


reperio: quae ... careant .. omni intelle- 
gentia atque ratione, quse nisi in animo nulla 
alia in natura reperiantur; Ti 50. 

trado: quae (ars) ... tradit ... ambiguorum 
intellegentiam; A II, 92. 

2. coniungo: intellegentiae iustitia coniuncta, 


rar volet, habebit ad faciendam fidem virium; 
[, 


8. eareo: f. 1. reperio. 

opus est, utor: quid .. (bnic opus est) ra- 
tione? quid intellegentia? quibus utimur ad eam 
rem, ut apertis obscurs adsequamur; N Ill, 38. 

4. cado in: quod (honestum) in nostram in- 
tellegentiam cadıt; O IH, 17. — sub: est (ani- 
mus) ... rationis concentionisque ... sempiter- 
naruu rerum et sub intellegentiam cadentium 
compos; Ti 27. 


intellegentia 





334 


intellego 


converto ad: quae nos magis ad cognitionem | T IV, 9. nec consulto dicis oceulte tamquam 


intellegentiamque convertant; T V, 68. 

Bi . de: de quibus (intellegentiis) ante dixi; 
sum in: ut videas, quae sit in es (intellegentia 

tua) [species] forma ||species [forma] || et notio 

viri boni; O III, 

II, 1. particeps: quae .. pärs animi rationis 
atque intellegentiae sit particeps; D I, 70. 

2. fretus: fretus intellegentia vestra dissero 
brevius, quam causa desiderat; N I, 49 

IV, 1. amator: qui intellegentiae sapientiaeque 
se amatorem profitetur; Ti 51. 

complexus: omnes .., qui animo cernuntur 
..., animantes conplexu rationis et intellegentiae 
... eomprehenduntur; Ti 11. 

notio: aperta simplexque mens ... fugere in- 
tellegentiae nostrae vim et notionem videtur; 

simulatio: nec ulla pernicies vitae maior in- 
veniri potest > in malitia simulatio intelle- 
gentiae; O III, 72. 

vis: f. notio. 

2. causae cum: quae (causae) cum intellegen- 
tin sunt eflicientes pulcherrimarum rerum; Ti 51. 

V,1. eomprehendi: quorum alterum intelle- 
gentia et ratione conprehenditur; Ti 3. 

contineri: quae (res) manentes semper eadem 
Il eaedem || non sensu, sed intellegentia continen- 
tur *; Ti 28. 

tenere: leges (tollunt astutias), quatenus manu 
tenere || teneri || possunt, philosophi, quatenus ra- 
tione et intellegentia; OÖ Tu, 68. 

2. cum: virere cum intellegentia reram earum; 
F 11, 34, Neptunum esse dieis animum cum in- 
tellegentia per mare pertinentem; N III, 64. 

ex: f. II, 1. inchoo; L I, 27. 


intellego, zinjegen, merten, wahrnegmen, 
erkennen, begreifen, verftehen, meinen, beurteilen, part. 
g, verftändig, fundig, mit Bernunft begabt: 
I. abfoint: 1. fubftantivifd: a. Gerundtmm: 
«. adduco ad: quem ad intellegendum poterit 
adducere? A I, 6. 
dico ex: ut... ||tamquam || ex diligendo di- 
.. ex intellegendo intellegentes (dieti sunt); 
‚72. 
habeo ad: si omnia ad intellegendum non ha- 
beo, quae habere vellem; T I, 67, 
nascor ad: hominem ad duas res, ut ait Ari- 
stoteles, ad intellegendum et |jet ad|] agendum, 
esse natum quasi mortalem deum; F II, 40. 
ra ad: licet videre acutiora in 
a yet, Apr aptiora eorum, qui ..; N II, 42, 
y. artificium: ut... idem .. etiam dispu- 
tandi et intellegendi iudieium dicas te et artifieium 
traditurum; A II, 114. 
astutis: »quibus (feris) abest ad praecavendum 
intellegendi astutia«; F V, 31 
iudicium: f. artificiam. 
‚ d. causa: sin me interrogsare (voles) non tam 
intellegendi causa quam refellendi; N III, 4. 
b. Supinum: facilis: ex quo facile intellectu 
est ... verbis eos, non re dissidere; Fa 44. 
2. verbal: a. unperfönlih: ut e Socraticorum 
libris maximeque Platonis intellegi potest; A I, 16, 
ut e Platone intellegi potest; F Il, 2. quasi ita 
dixerim, intellegatur; Tı 28. 
b. perfönlih: alqgs: non .. satis intellegebam; 
Il, 63, eam si varietatem diceres, intellegerem, 
ut etiam non dicente te intellego; F II, 10. „in- 
dividua* cum dieitis et „intermundia*, ... in- 
tellegimus; F II, 75. recte .. intellegis; F II, 119. 
sic intellegamus; FIV,38. sic prorsus intellego; 
T IV, 9. quidnam est istuc? non enim intellego; 


ia et 


Heraclitus, sed ... ne ta quidem intellegis; N I, 
74. puderet me dicere non intellegere, si vos ipsi 
intellegeretis, qui ista defenditis; N I, 109, r. 
cuvianus Amphio »quadrupes tardigrada- ... cum 
dixisset obscurius, tum Attiei respondent: »non 
intellegimus, nisi si aperte dixerie«; D II, 138, 
haud mediocris hic, ut ego quidem intellego, vir 
fuit; R II, 55. ut et ipse intellego et ex te per- 
saepe audio; LI, 5. praeclare intellego; L IL 13. 
. 1, a, @. dico ex, 

alqd: nihil esse eorum, quae natura cerneren- 
tur, inintellegens intellegente in toto genere pras- 
stantius; Ti 10. 

animal: hunce mundum animal esse idque in- 
tellegens; Ti 10. 

animus: nullo modo viderunt, animi natura 
intellegentis |jet intellegentia || in quam figoram 
cadere posset; N I, 28. 

dei: si concedimus intellegentes esse deos; 
N II, 77 

mundus: necesse est intellegentem esse mun- 
dum et quidem etiam sapientem; N II, 36. 

natura: quid est in his (rebus terrestribus), in 
quo non naturae ratio intellegentis appareat? N 
II, 120. illum ... necesse est intellegentis aa- 

naturae primas causas conquirere; 

i 51. 
sidera: ut ea (sidera) quoque rectissime ... 
sentire atque intellegere dicantar; N II, 39. 

vir: perspicue (istius modi . dire posse 
doeti et intellegentis viri (est); F III, 19. j 

volgus: quatenus .. (volgus) intellegit, nihil 
putat praetermissum; O III, 15. 

II. mit Ergängung: 1. indirecte Frage: 
magnum est eficere, ut quis intellegat, quid sit 
illad.. . bonum; A I, 7. cam... (vinulenti) edor- 
miverunt, illa visa quam levia fuerint, intellegunt ; 
A II, 52. numquam se intellegere potuisse, quid 
Carneadi probaretur; A Il,139. te, quoquo modo 
loqueretur, intellegere, quid diceret; F I, 26. ut, 
earum (ferarum) motus et impetus quo pertineant, 
non intellegamus; F 1, 34. ut... intellegatur .., 
ea (disciplina) ... quam graris ... sit; FI, 37. 
qui ... splendore nominis capti, quid natura po- 
stulet, non intellegunt; F I, 42. eo .. intellagi 
potest, quanta voluptas sit non dolere; F I, 56. 
cum ... intellegas, quid quisque concedat; F II, 
3. eum (Epicurum) ... non intellegere interdum, 
quid sonet haec vox voluptatis; II, 6. qui 
testificetur ne intellegere quidem se posse, ubi sit 

bonum; F IL 7. non intellegere nos, quam 
dicat Epicurus voluptatem; F II, 12. egone non 
intellego, quid sit ndorn Graece, Latine voluptas? 
F IL, 12. ergo illi intellegunt, quid Epicurus di- 
cat, ego non jr ut scias me intellegere, 
... dieo ..; FI,13. si ego non intellegam, 
quid Epicurus loquatur; F Il, 15. non negatis 
nos intellegere, quid sit voluptas; F II, 15. ut 
nos non intellegamus, quae vis sit istius verbi; 
F II, 15. qui, quid dioat, intellegit; F II, 16. 
numguam intellegam, quid (Epicurus) sentiat; F 
II, 21. quod non iniellegert, quid suavissimum 
esset; F II, 24. qua (voluptate) sublata .- “s 
intellegere omnino, quid sit bonum; F Il, 29. 
quod (honestum) quale sit, non tam definitione 
‚.. mtellegi potest, quamquam aliquantum potest, 
quam communi omnium iudicio; FII,45. sit 608 
... neque intellegere nec videre, ... quae sit 
subicienda sententia; F 11,48. philosophus nobilis, 
... honestum quid sit, ... negat se intellegere; 
F 11, 49. quibus demptis negat se Epicurus in- 
tellegere quid sit bonum; F II, 64. non intelle- 
gere nos, quam dicatis voluptatem; F II, 75. im- 
tellego, quid velit; F II, 101. in qua (selectione) 


intellego 





rimum inesse incipit et intellegi, quid sit, quod..; 

il, 20, quid inter parentem et serrulum inter- 
sit, intellegi et rc et debet; F IV, 76. cum 
intellegitur, quid sit .. bonorum extremum; FV, 
15. nec quid ipsius natura sit, (animal) intellegit; 
FV, 24. (animal) incipit ... intellegere, quam 
ob caussam habeat eum ... animi appetitum; F 
V,2%. intellegi .., quid dicatur, potest; F V, 30. 
neque est dubium, quin, frons, oculi, aures et 
reliquae partes quales propriae sint hominis, in- 
tellegatur; F V,35. dum modo, quantum tribuen- 
dum sit, intellegas; F V, 72. c quo modo 
eonveniant, non sane intellego; F V, 77. non in- 
tellegere eum, quid sibi dieendum sit; F V, 80, 
eequid .. intellegis, quantum mali de humana 
eondieione deieceris? T 1,15. tum denique, quam 
boe late patent, intelleges; T I, 29. quod ne- 
queunt, qualis animus sit vacans corpore, intelle- 

re et cogitatione comprehendere, quasi vero 
intellegant, qualis sit in ipso eorpore; TL50 
nisi |Jsi|| .., quod numquam vidımus, id quale 
sit, intellegere non possumus; TI, 51. ne hoc 
quidem ipsum quam subtiliter conclusum sit, in- 
tellegent; T I, 55. quae sit illa vis et unde sit, 
intellegendum puto; TI, 60. non intellego, quid 
metuat; TI, 107. intelleges, quam sit obsisten- 
dum dolori; T11,28. non..satis intellego, quid 
summum dicas esse; T Il, 44. solent .. isti ne- 
Ti nos intellegere, quid dicat icurus; T II, 
7. quiris ut intellegat, quam voluptatem norit 
Epicurus; T III, 42. ut intellegatur, ... quam 
vitiosae are ... sint; T IV, 14. quis 
.. non intellegit, apud Euripidem .. loqua- 
tur... Laius? T IV, 71. dam modo intellegas, 
quid nunc dicam „bene; T V, 12. qui beatus 
est, non intellego, quid requirat, ut sit beatior; 

V,23. quibus positis intellegis quid sequatur; 
TV,50. epatio .. qualis ea (zeternitas) fuerit, 
intellegi non potest; N I, 21. id quale esse pos- 
sit, intellegi non potest; N I, 30. qui (di) quo 
sensu beati esse poseint, intellegi non potest; N 
I, 34. quam legem quo modo (Zeno) efliciat ani- 
mantem, intellegere non possumus; N 1,36. „non 
est corpus, sed quasi corpus*. .hoc intellegerem 
quale esset, si in ceris fingeretar ...; in deo quid 
sit „quasi corpus“ ..., intellegere non possum; 
N I, 71. corpus quid sit, ... intellego, quasi 
corpus ... quid sit, nullo prorsus modo intellego; 
N 1, 74. qui (di) quam ob rem eolendi sint, non 
intellego; $ I, 116. Epicuros ... dieat se non 
Be intellegere, qualis sit ... rotundus deus; 

II, 46. fac nunc ego intellegam, tu quid sen- 
tias; N III, 6. quae (divinatio) unde oriatur, non 
intellego; N Ill, 15. quod quale sit, ne intellegi 
quidem potest; N III, 34. qui (Heraclitus) quo- 
niam quid diceret intellegi noluit, omittamus; N 
II, 35. ego .. non intellego, quo modo calore 
extineto corpora intereant; N III, 35, quare .. 
in iis (rebus) vis deorum insit, tum intellegam, 
cum cognovero; N UI, 61. non intellego, quid 
intersit, utrom ..; N Ill, 79. ut intellegeretis, 
quam esset obscura (natura deorum); N III, 98. 
quoniam, quid eveniat, intellego; D I, 15. hoc 
sum contentus, quod, ... quid fiat, intellego; DI, 
16. aut semper aut ... plerumque, ... non num- 
quam certe, quid futurum sit, intellegunt; D I, 
128, ut ..., quid contra quemque philosophum 
dieeretur, intellegi poset; D II, 2. ut intellegere- 
mus, quid esset eventarum; D II, 55. ritum .. 
esse necesse est eum, qui, ailentium quid sit, in- 
tellegat; D II, 71. modo intellegatur, quae sit 
causarım distinetio; Fa 43. numquam .., quale 
sit illud, de quo disputabitur, intellegi poterit, 
niei, quid sit, fuerit ıntelleetum prius; R I, 38, 
intelleget, quem ad modum a natura subornatus 


335 


intellego 


in vitam venerit; L I, 59. haec (animus) ... 
vallabit ... arte quadam intellegendi, quid quam- 
que rem sequatur; LI, 62. quom intellegat, quam 
multa firmentur iure iurando; LII, 16. nec satis 
intellexi, quid ... vellent; L III, 33. ut intelle- 
ae quid sit id, de quo disputetur; OI,7. qua 
is .. differentia sit honesti et decori, facilius in- 
tellegi quamı explanari potest; O I, 9. quale ait 
id, ud decere dieimus, intelleetum puto; O I, 
99. intellegemus, quam sit turpe diflluere luxuria; 
O 1, 106. haud sane intellego, quidnam sit, quod 
laudandum putet; O 11,5. quod volgus, quid 
absit a perfeoto, non fere intellegit; O III, 15. 
in iure jurando non qui metas, sed quae vis sit, 
debet intellegi; O III, 104. semper .. in his stu- 
diis laboribusque viventi non intellegitur quando 
obrepat senectus; C 38. avaritie .. senilis quid 
eibi velit, non intellego; C 66. tum intellegitur, 
quam fuerint inopes (tyranni) amicorum; Lae 53, 
tum se intellexisse, quos fidos amicos habuisset, 
quos infidos, cum ..; Lae 53. optume .. (rirtus) 
se ipsa novit, quamgue amabilis sit, intellegit; 
Lae 98. non intellegunt homines, quam magnum 
vectigal sit parsimonia; P 49. tum intellegas, 
ig illud non sit necessarium, quod redundat; 
r V, 73. f. III, 2. algd; Lae 23. pietatem. signi- 
fieationee. -— eur, B, 1. intellego (10 St.) Ö 1, 
©. 5%, b, — ex, I. intellego ex alg. re; T I, 48. 
1V, 86. N II, 140. 147. O I, 59. &sı, Lae 20, 
compositione. convenientia. gradibus. myateriis 
(8. I, ©. 898, b. f.). 

2. ut: in nobismet ipsis .. ne intellegi quidem 
(potest), ut propter alıam quampiam rem, verbi 
grafia propter voluptatem, nos amemus; F V, 30, 
ex quo intellegitur, ut fatum sit non id, quod 
superstitiose, sed id, quod physice dicitur, causa 
seterna rerum; D I, 126. 

8. nt ne: f. III, 2. algd; F IV, 41, 

4. nomin. ce. infin.: ea .. (cautio) intellega- 
tur in solo esse sapiente; T IV, 13. ex quo esse 
beati (dei) atque aeterni intellegantur; I, 106, 
an etiam sine aeternitate naturali, futura quae 
sint, ea vera esse possint intellegi; Fa 32. 

5. aceus, c. infin.: a vollftändiger Imfinitiv: 
quas (partes) a te probari intellexisse mihi vide- 
bar; A ep. 1. (Arcesilan) verum invenire voluisse 
sic intellegitur; A II, 76. ut (sapiens) intellegat 
se opinari; A II, 148. homines optimi non in- 
tellegunt totam rationem everti; I, 25. animo 
.. ac ratione intellegi posse .. voluptatem ... 
esse expetendam; FI,31. saluti prospexit civium, 
qua ara Ar contineri suam; F I, 35. quibus 
rebus intellegitur nee timiditatem ... vituperari 
nec ..; F I, 49. qui (maerores) exedunt animos 
eonficiuntque curis hominum non intellegentium 
nihil dolendum esse ..; FI, 59, quod .. posse 
fieri intellegimus; F 1,70. ut facile intellegi pos- 
sit eos ... non ipsos in em sententia esse; FL 2. 
modo intellegas inter illum .... et eum ... rsse 
illum medium; F U, 14 nonne intellegas eo 
maiorem vim esse naturae, quod ..; F II, 58. ut 
intellegas facta eius (Epicuri) cum dietis disere- 
pare; F II, 96. intellegi necesse est pluris id, 
quod honestum seit, aestimandum esse quam illa 
media; F II, 39. non intellegunt valetudinis 
aestimationem spatio iudicari, virtutis oportuni- 
tate; F III, 47. haec mirabilis videri intellego; 
F III, 48. pertinere .. ad rem arbitrantur intel- 
legi natura fieri, ut ..; F III, 62. facile intelle- 
gitur nos ad coniunctionem ... hominum ... esse 
natos; F III, 65. neque intellegunt se rerum illa- 
rum pulchrarum ... fundamenta subducere; F IV, 
42. ut w wr omne animal se ipsum dili- 
gere; F V, 27. qui potest intellegi aut cogitari 
esse aliquod animal, quod se oderit? F V, 28, 


intellego 
intellegatur aliquam subesse eius modi causam, 
ut ex eo ipso intellegi possit sibi quemque esse 
earum; F V, 29. hoc magis intellegendum est 
haec ipsa nimia in quibusdam futura non fuisse, 
nisi ..; F V, 81. non intellegunt ideirco esse ea 
(stadia) propter se expetenda, quod ..; F V, 50. 
intellegi necesse est in ipsis rebus ... invitamenta 
inesse; F V, 52. quis est quin intellegat .. eos 
... Immemores fuisse ..? F V, 64. qui omnis 
motus fortunae ... imbecillos fore intellegant; 
F V, 71. quod malle te intellego; TI, 28. ut 
facile intellegi -possit animum et videre et audire; 


1, 46. in vivo intellegi .. potest o te ca- 
rere, ... at in mortuo ne intellegi quidem; T I, 
88. intellegamus .., si mors malum sit, esse 


sempiternum malum; T I, 100. id curent vivi, 
sed ita, ut intellegant nihil id ad mortuos perti- 
nere; T I, 109. ıntellegit po&ta prudens ferendi 
doloris consuetudinem esse non contemnendam 
magistram; T Il, 49. hi .. omnes ... intellege- 
bant eas (res humanas) nequaquam > opinione 
volgi esse extimescendas; T II, . ut licere 
quidvis rhetori intellegas; T III, 69. cum ...in- 
tellectum .. est nihil profici maerendo; T III, 64. 
cum est intelleotum nil profici; T III, 66. intel- 
legi necesse est non rem ipsam ... fontem esse 
maeroris; T III, 67. philosophi summi nequedum 
tamen sapientiam consecuti nonne intellegunt in 
summo se malo esse? T III, 68. cum (philosophi) 
se in media stultitia ... haerere intellegant, aegri- 
tudine premuntur; T III, 70. cum intellegas nil 
Nnihil || posse profiei; T III, 77. intellegatur . 
perturbationem inctantibus se opinionibus incon- 
stanter ... in motu esse semper; T IV, 24. tra- 
cta definitiones fortitudinis, intelleges eam sto- 
macho non egere; TIV, 58. unde intellegi debet 
age ger quoque omnem esse in opinione; 
IV, 79. nihil intellego diei potuisse constan- 
tius; T V, 25. vos hesterna .. cenula non intel- 
lexistis me pecunia non egere? TV, 91. tum in- 
telleges, qui voluptateın maxime sequantur, eos 
minime consequi; T V,100 (99). quam (rationem) 
nunc prope modum orbam esse in ipsa ia 
intellego; N I, 11, non intellegens (Aristoteles) 
eaelem mundi esse partem; N 1,33. intellegi ne- 
cosse est esse deos; N I, 44, intellegitur .. a 
beata inmortalique natura et iram et gratiam se- 
gregari; N I, 45. in qua (vi infinitatis) intellegi 
necesse est eam esse naturam; N I, 50. quos in- 
tellegimus nec sibi fingere ullam molestiam nec 
alteri quaerere; N I, 56. quod ab eo (familiari) 
te mirifice diligi intellegebam; N 1, 58. ut... 
esse aliquem intellegat, qui ..; N I, 15. ut in- 
tellegi faeile possit in tantis illis umoribus esse 
inclusum calorem; N II, 26. quod intellegi debet 
calidum illud ... ita ... fusum esse .., ub ..; 


N II, 28. ut ... non intellegat ea ... perfectio- 
res habere nuturas; N II, 86. qui .. convenit 
r intellegere declarari horas arte, non casu? N 


II, 87. philosophi debuerunt ... intellegere inesse 
-.. habitatorem; N II, 90. ut intellegamus nihil 
horum esse fortuitum; N II, 128. facilius .. in- 
tellegetur a dis inmortalibus hominibus esse pro- 
visum; N II, 183. statim nos intellegere esse ali- 
quod numen, quo haec regantur; N III, 10. non 
.. adhuc ... intellego deos esse, quos equidem 
eredo esse; N III, 15. illud non modo non adro- 
gantie, sed potius prudentis, intellegere se habere 
sensum et rationem, haec eadem Orionem ... 
non habere; N III, 26. si domus pulchra sit, in- 
telle us eam dominis .. aedificatam esse, non 
muribus; N Ill, 26. quibus intellegis resistendum 
esse; N III, 60. haece posse contemni vel etiam 
rideri praeclare intellego; DI,104. intellegendum 
est in ipso immolationis tempore eas partes, quae 


336 — 


intellego 


absint, interisse; D I, 119. quarum rerum (divi- 
natio) sit, nihil prorsus intellego; D II, 12. quod 
.. intellegeres fore ut premerere; D II, 46. tum 
intellegas illud, quod iam expolitum sit, intus 
fuisse; D 11,48. ut medici, quamquam intellegunt 
saecpe, tamen numquam aegriıs dicunt illo morbo 
eos esse morituros; D II, 54. quod non intelle- 
gunt seminum vim ... funditus tolli; D I, 94. 
non |jnonne || intellegis eadem (conclusione) uti 
posse .. haruspices? D II, 109. intellegendum 
est nullam vim esse divinam eflectricem somnio- 
rum; D Il, 124. an non intellegis quattuor ante 
te cucurrisse? D II, 144. quaero, quae tu esse 
maiora intell ; RI,31. in qua (re publica) 

. intellegi iam licet nullum fore, quod praesit, 
inperium; R I, 60. quoniam testibus meis in- 
tellexi .. te non valde moveri; R I, 61. ita in- 
tellegimus vulgo existimari; RII,28. quod multa 
intelleges etiam aliunde sumta meliora apud nos 
multo || [wulto] || esse facta ... intellegesque non 
fortuito populum Romanum ... confirmatum esse; 
R II, 30.. ut intellegatis discrepare ab sequitate 
sapientiam; R III, 16. praeclare intellego .. te 
... cum populis nobilissimis ... malle ... lucteri; 
R IV, 4. intellego te .. alias in historia leges 
observandas putare, alias in poömate; LI,5. ın- 
tellego equidem a me istum laborem iam diu po- 
stulari; L I, 8. plane intellegi nos ad iustitiam 
esse natos; L I, = quo Bm in j— 
esse positum intellegi possit; ‚834. intellegi 
sic oportet ,.. hoc ... vim habere ..; L Ta 
quod quom dico, legem a me diei intellegi volo; 
L u, 8. quod exactis regibus intellego isse 
nostris maioribus; L III, 15. nec se (homines) 
intellegunt esse consanguineos; L fr 2. intelle- 

endum .. est ... splendidissimum videri, quod ..; 

I, 61. intellegendum etiam est duabus quasi 
nos a natura indutos esse personis; OI,107. nisi 
forte se intellexerit errasse in deligendo genere 
vitae; O I, 120. est.. proprium munus magistre- 
tus inte se gerere personam civitatis; O I, 
124. quibus rebus intellegitur studiis ofliciisque 
scientiae praeponenda esse oflicia iustitise; O I, 
155. ut honestis consiliis ... se intellegant ea 

. consequi posse; OÖ Il, 10. quamquam intel- 
lego in nostra civitate inveterasse iam bonis tem- 
poribus, ut ..; O II, 57. danda erit opera, ut 
omnes intellegant ... necessitati esse parendum; 
O I, 74. intellegendum (est), ubi turpitudo sit, 
ibi utilitaten esse non posse; intelle- 
gat nihil nec expedire nec utile esse, quod sit in- 
iustum; O IH, 7 cum .. intellexero te hoc 
scientiae genere gaudere; O III, 121. te... non 
cognomen solum Athenis deportasse, sed humani- 
tatem et prudentiam intellego; C 1. nec minus 
intellego me vobis quam mihi vos esse iucundos; 
C 26. ut intellegeretis ... magnam habendam 
esse [esse hab. | senectuti gratiam; C 42. non 
intellego ne in istis quidem ipsis voluptatibus 
carere sensu senectutem; U 46. ut im i 
nihil ei (Xenophonti) tam regale videri quam stu- 
dium agri colendi; C 59. ipsi .. intellegamus 
natura gigni sensum diligendi; Lae 832. ut iis, 
qui honeste rem quaerunt, ... intellegimus opus 
esse quaesito, sie ..; P 46. Sf. III, 2. algd; A II, 
104. F III, 66. V, 30. 38. T III, 58. N II, 17. 48. 
D II, 37. 104. Fa 41. L I, 38. II, 62. O I, 46. 108. 
II, 68. Ti 38, — ex, L intellego ex alq. re, ma- 
gistratibus, rebus (28 6t.) ®. I, ©. 898, b. f. 

b. Sarticip: quibus (laqueis Stoicoram) usum 
me pluribus, quam soleo, intellego; T V, 76. ex 
quo intellegitur ... nos consecutos ..; N II, 150. 
— quam (Epicuri rationem) a nobis sic intelleges 
expositam, ut ..; FI, 13. maioribus .. no- 
stris hoc ita visum intellego multis sseculis ante 


intellego 





Socratem; TIU,8. quorunı exitio intellegi potest 
. rem publicam amplificatam; N II, 8. in ple- 
risque civitatibus intellegi potest augendae virtu- 
tis gratia ... virorum fortium memoriam ... con- 
secratam; N II, 50. ut facilius intellegi poasit 
tum de Romuwli inmortalitate Par Pe il, 20. 
— ex quo intellegitur, ... sapientem sumptu- 
rum ..; F Ill, 59. ex quo debet intellegi talibus 
raemijis propositis numqusm defutura bella civilin; 
I, 29. — quod humana humane || humana, hu- 
manse |] ferenda intellegit; T III, 34. intelle- 
gendum est .. nec gloriam popularem ipsam per 
.- — nec ignobilitatem extimescendam ; 
‚104. 

IL, mit einfachem Object: 1. Genetiv: ge- 
ueris: erat (L. Thorius) et oupidus volaptatum et 
eius || cuiusvis || generis intellegens et copiosus; 


2. Oceufativ: alqm: vide, ne... sit aliqua 
eulpa eius, qui ita loquatur, ut non intellegatur; 

alqd: quae sine eruditione Graeca intellegi non 
possont; AIl,4. quaenec indacti intellegere pos- 
sent nec docti legere curarent; A I, 4. qune quo 
facilias minus docti intellegerent; A I, 8, neque 
esse quidquam, quod cerni aut intellegi posset; 
AI, 4%. eine quibus (notitiie) nec intellegi quid- 
quam nee quaeri disputarive potest; A II, 21. 
cum hoc intellegatur, omnino eum {sapientem) rei 
nulli adsentiri; A 11, 104. (iste philosophus) dieit 
plane, quod intellegam; F I, 15. neque erat um- 
guam controversia, quid ego intellegerem, sed 
quid probarem; FI, 16. qui, quo magis id in- 
tellegat, definitionem aliquam desideret; F II, 6. 
(Epicarus) plane dicit, quod intellegit |] intelle- 
gamjj; F U, 21. si modo id pictura intellegi 

sset; F 11, 69. id .. in parvis ee potest; 

Ill, 17. ex quo intellegitur idem illud, .. bo- 
num esse; F [1], 29. quod primum intellegi debet 
figura membrisque corporuam; F IIl, 62. hoc in- 
tellegi volumus, salutem ... esse; F III, 66. ita 
multa dieunt, quae vix intellegam; FIV,2. quan- 
tum equidem intellego; F IV, 13, neque .. id 
ossum intellegere; IV, 36. quid .. aliud in- 
llegetur, nisi uti ne quae pars naturae neglega- 
tur? F IV, 41. illud quoque intellegendum est, 
neminem esse ..; F V, 80. concedo, ut ... vel 
hoc intellegant, ... hominem dicere me; FV, 33, 
id... cum multis aliis rebus, tum e pontificio iure 
et e cnerimoniis sepulerorun intellegi licet; TI, 
27. quae sine corporibus nec fieri possent | pos- 
nu nec intellegi; T I, 37, id (est memoria, 
inventio), quo ne in deo quidem quiequam maius 
intellegi potest; T I, 65. tantum (Epieurus) mo- 
net, quantum intellegit; T U, 44. intellecto eo, 
quod rem continet, illud malum ... nequaquam 
esse tantum; T III, 58. hoc non ex hominum 
more solum, sed etiam ex bestiis intellegi potest; 
TV, 98. sine qua (informatione) nec . 
quiceguam nec quaeri nec disputari potest; N I, 
4%. quid est, quod Velleius intellegere possit, 
Cotta non possit? N 1, 74. fac id, quod ne in- 
tellegi quidem potest, mihi esse persuasum; N 4, 
75. an ne hoc quidem intellegimus, omnia supera 
esse meliora? I, 17. ne hoc quidem physiei 
intellegere potuistis, ... non potuisse ..? N Il, 48. 
quo facilius id, quod docere volumus, intellegi 
possit; N 11, 81. nihilo probabilius deos .. nihil 
pn (bestiarum) cansa tantum Jaborasse; 
N II, 138. quod .. intellegitur etiam signißica- 
tonibus rerum futurarum; N 166, quae minus 
intellegebam; N Ill, 1. quae minus intellexi; N 
II, 4. qui ista intellecta sint; N III, 14. reliqua 
qui tandem non modo coneedi, sed omnino in- 
tellegi possunt? N III, 41. qui fit, ut alterum 

u. 


337 


ER intellego 
intellegas, sine corde non potuisse bovem vivere? 
D II, 37. quae sine interpretibus non possimus 


intellegere; D U, 54. hoc intellegere perfeoti 
auguris est; D Il, 72, ego id ipsum ... nego 
posse intellegi; D II, 91. illud ... tenue, quod 
sentiri nullo modo, intellegi autem vix potest; D 
II, 94. tantum sat est intellegi, id sumere istos 


ro certo, quod dubium ... sit; D II, 104, quae 
ipsi per nos intellegamus; D II, 131. intellegi .. 
a nobis di velle debebant ea, quae ..; D II, 132. 


mer cAusa ine ınones, quod non intellegan ? quid 
me igitur mones? D II, 133. id .. diligenter in- 
tellegi volo; D II, 148. cum dieimus omnia fato 
fieri causis antecedentibus, non hoc intellegi volu- 
mus: causis perfectis ..; Fa4l. hoc in omni hac 
disputatione sie mug volo, ius ... natura 
I|naturam || esse; L I, 33. hoc oportet intellegi, 
... @8e ... id servandum ..; L II, 24. hoc ve- 
teres interpretes Sex. Aelius, L. Acilius non satis 
se intellegere dixerunt; L II, 59. nostras .. legis 
interpretes ... hoc intellegant in primis, sepul- 
chrorum magnißcentiam esse minuendam; L II, 62. 
quantum e vultu eius intellego; L Ill, 37. etiam 
hoc intellegendum puto, neminem omnino esse 
neglegendum, in quo ...; Ol, 46. est.. quiddam, 
idque intellegitur in omni virfute, quod deceat; 
O 1, 95. haec ita intellegi possumus existimare ..; 
0 1, 97. ex quibus illud intellegitur, ... appeti- 
tus ... sedandos .. esse; O I, 108. nos ... ma- 
saepe intellegemus ex parvis; O1, 146. iis 
dem habemus, quos plus intellegere quam nos 
arbitramur ; O Il, 33. quem (sapienter dicentem) 
qui audiunt, intellegere etiam et sapere plus quam 
ceteros arbitrantur; O II, 48. ut illud intellegaa, 
non placuisse mnioribus nostris astutos; OÖ IL, 68. 
quod quo magis intellegi posset; C 4l. id... 
cum in vita, tum in scaena intellegi potest ex iis 
fratribus, qui in Adelphis sunt; C65. id si minus 
intellegitur, quanta vis amicitiae ... sit; Lae 28. 
illud perspiei et intellegi potest, ... annum ... 
compleri ..; Ti 88. j. significationes. 
amphiboliam: hanc amphiboliam versus (Pyr- 
rhus) intellegere potuisset; b II. 116. 
animantes: omnes .., qui animo cernuntur et 
ratione intelleguntur, animantes; Ti 11. animan- 
tis eos, qui ratione intelleguntur; Ti 12, 
animum: haec reputent isti, qui negant ani- 
mum sine corpore se intellegere posse; videbunt, 
quem in ipso corpore intellegant; T I, dl. 
bonum: quod (sammum bonum) tertia signi- 
ficatione intellegitur; F IV, 15. tu ... ne intel- 
legere quidem te ||te quidem |] alia ulla (bona) 
dicebas; T III, 46. quibus (vocibus) ille (Epicu- 
rus) testatur se ne intellegere quidem ullum bo- 
nom, quod sit ..; N I, 111 
capacitatem: qui .. fundus aut quae talis 
animı figura nr potest aut quae tanta om- 
nino capacitas? T I, 61. 
causam: non sic cause intellegi debet, ut ..; 
Fa 34. 
conservationem: illa est evrafla, in qua in- 
tellegitur ordinis conservatio; O I, 142. , 
constantism, convenientiam: hanc .. in 
stellis constantiam, hanc tantam tam variis cur- 
sibus in omni aeternitate convenientiam temporum 
non possum intellegere sine mente; N II, 54. 
decorum: et generale quoddam decorum in- 
tellegimus ... et aliud huic subiectum; O I, 96. 
delicta: quae .. parva videntur ease delicta 
negue a multis intellegi possunt;, O I, 145. 
deum: deus ipse, qui intellegitur a nobis; TI, 
66. fr IX, 10. vgl. demm, Il, 1. intellego (6 6t.) 
». I, ©. 664, a. i 
dolorem: age, si voluptatem non intellegimus, 
ne dolorem quidem? T III, 49. 
43 


intellego 


figuram: f. capacitatem. 

formam: qui (Aristo) neque formam dei intel- 
legi posse censeat neque ..; N 1, 37 

fundum: f. capacitatem. 

futura: quae (gens) non significari futura et a 

ru intellegi praedicique posse censeat; 

honesta: 
F V, 61. 

linguam: quas (linguas) non intellegimus; 
ag 116. qui linguam avium intellegunt; D I, 
131. 

morbos: mediei ex quibusdam rebus et adve- 
nientis et erescentis morbos intellegunt; D 11,142, 

motum: eum .. motum atomorum nullo a 
prineipio, sed ex neterno tempore intellegi con- 
venire; F I, 17. 

naturam: si... est animus ... quinta illa 
= nominata magis quam non intellecta natura; 

‚4. 

nomen: qui nomen honestatis a se ne intellegi 
quidem dieant; A II, 140. 

orationem: cum rerum obscuritas, non verbo- 
rum, facit, ut non intellegatur oratio; F II, 15, 

pietatem: nec.. pietas adversus || advorsum |] 
deos, nec quanta iis gratin debeatur, sine exph- 
catione ||explanatione || naturae intellegi potest; 
Fl, 78. 

quaestiunculas: quas (quaestiunculas), qui 
intellegat } non, si ad caput referat, per se ipse 
facile perspiciat; L II, 51. 
intellecta in verborum usu faciles 


haec honesta, quae intellegimus; 


rem: re... 
esse debemus; F III, 52, ut res intellegatur; F 
Ill, 55. in .. rebus ... dificilibus ad eloquen- 


dum, sed satis erit intellegi; O1, 126. quos (ver- 
sus) dieam, ut potero, incondite fortasse, sed ta- 
men, ut res possit intellegi; O II, 82. 

sapientem: nemo .. horum sic sapiens, ut 
sapientem volumus intellegi; O III, 16. 

significationes: non nullas etiam valetudinis 
eignificationes, ut hoc ipsum, pleni enectine si- 
mus, ex quodam genere sumniorum intellegi posse 
(medici) dieunt; ß u, 142. 

somnia: quotus . est quisque, qui somniis 
pareat, qui intellegat? D II, 125. 

thensaurum: ut thensaurus ex ovo intellegi 
debeat; D II, 142, 

tranquillitatem: ut maris .. tranquillitas 
intellegitur nulla ... aura fluctus commovente, 
sic .; TV, 16, 

verbum: nec nos fortasse (verbum voluptatis) 
intellegimus; F II, 75. si haec verba ... minus 
intelleguntur; F III, 17. cur ... verbum nullum 
est, quod non intellegatur? F IV, 2, 

virtutem: prudentiamne vis esse, sine qua ne 
intellegi quidem ulla virtus potest? TI, 31. 

vim: quo facilius vis verbi intellegatur; F Ill, 


voluptatem: voluptas ... a nobis intellegi 
non potest? F II, 75. f. dolorem. 

IV. mit Object und prädicativem Iufak: 
1. indirecte Frage: alqd: quod intellegi quale 
sit vix potest; A II, 124. quod .. dieitis, id non 
intellego quale sit; F 11,94. ut plane qualia sint 
intellegantur; F V, 58. quae ... intellegi qualia 
sint sine summa ratione non possunt; U, 115. 
. 1,1 N1, 7. vgl. TI, 51. N III, 34. 

deos: deus pertinens per naturam cuiusque rei, 
per terras Ceres, per maria Neptunus, alii per 
Bun poterunt intellegi qui qualesque sint; N II, 


2. mit boppeltem Mccufatin: alqm: quem 
. intellegimus divitem? P 42. eos .. sanos 
quoniam intellegi necease est, quorum ..; TIII, 11. 
algd: quo (honesto) detracto quid poterit bea- 


jiBR..... RR 


intemperate 


tum intellegi? T V, 45. nec .. habeo, quod in- 
tellegam bonum illud; T UI, 41. honestum: 
f. honestus, B, II, 1. intellego (4 &t.) ©. 182, a. 
quod .. pulcherrimum in rerum natura intel- 
legi potest; Ti 12. istuc „quasi corpus* et „quasi 
sanguinem* quid intellegis? N I, 73. 

appetitum: ut perturbatio sit adpetitus vehe- 
mentior, vehementior autem intellegatur is, qui 
procul absit a naturae constantia; T IV, 47. 
j. deus, II, 1. intellego (7 &t.) 8. I, 
‚& 

obtreetationem: obtrectatio .. est, ea quam 
intellegi £nlorvniar volo, aegritudo ex eo, 
quod ..; T IV, 17 (18). 

proclivitatem: haec .. proclivitas ... aegro- 
tatio dicatur, dum ea intellegatur ad aegrotandum 
proclivitas; T IV, 28. 

prudentiam: prudentiam .., quam Graeci geo- 
vncıw dieunt || pgownsır ||, uliam quandam intel- 
legimus; O I, 15. 


intemperans, ungemäßigt, ohne Mäßi- 
gung, unbeionnen: A. alqgs: ecce ... alii audaces, 
protervi, iidem intemperantes et ignavi; F I, 61. 
si fuerit is ... iniustus, intemperans, timidus; 
TV, 4. 

adulescentia: libidinosa .. et intemperans 
adulescentia effetum corpus tradit senectuti; C 29. 

gloria: sie est... inteınperans militaris in forti 
viro gloria; T II, 39. 

. sum: intemperantis .. arbitror esse scribere, 

quod occultari velit |[velis||; A I, 2. 


intemperanter, ohne Mäßigung: man- 
dare quemyuam litteris cogitationes suas, qui ens 
nec disponere nec inlustrare possit ..., hominis 
est intemperanter abutentis et otio et litteris; 


intemperantia, unmäßigteit, Bügel- 
Lofigkeit: I. accedit: sin autem etiam libidinum 
intemperantia accessit; O I, 128. 

eonturbat, al.: huie (temperantise) inimica 
intemperantia omnem animi statum inflammat, 
eonturbat, incitat; T IV, 22. 

est: omnium perturbationum matrem esse arbi- 
trabatur immoderatam quandam intemperantiam; 
A 1, 39. omnium .. perturbationum fontem esse 
dieunt intemperantiam; T IV, 22. 

IL 1. approbo: an (adprobent) ... moderatam 
ignaviam, moderatam intemperantiam; T IV, 42. 

eaveo: caveant intemperantiam, meminerint 
verecundiae; O I, 122. 

facio: quod ... senectus ... facit adulescen- 
tiam inpudentiorem intemperantiam; O I, 123. 

fugio: nec intemperantiam propter se esse fu- 

iendam temperantiamque expetendam; F 1, 48. 
iniustitiam et intemperantiam cum diciuus esse 
fugienda propter eas res, quae ex ipsis eveniant; 
F III, 39. 
2. avoco ab: ille ab intemperantia ... avocari 
potest Jfille ... potest] ||; T IV, 60. 

effundo in: ut ... (deorum) effusas in omni 
intemperantia libidines, adulteria, vincula (ridere- 
mus); N I, 42. 

evenio ex: [. 1. fugio; F II, 39. 

gigno ex: et aegritudines et metus et reliquae 
perturbationes omnes gignuntur ex ea (intemperan- 
tie); T IV, 22. 

loquor de: cum de avaritia, cum de intempe- 
rantia ... loquetur; F II, 27. 

I. semina: iniustitiae .., intemperantiae, ti- 
miditatis quae semina essent? N II, 71. 


intemperate, unmäßig: qui .. inmo- 
derate et intemperate vixerit; Ti 45. 


intemperatus 


intemperntus, ungemäßigt: ne intem- 
perata quaedam benivolentia .. impediat magnas 
utilitates amicorum; Lae 75. 


intemperies, Sügellofigteit: propter 


unius ex illis xviris intemperiem; R II, 63. 


intempestive, ungelegen: si irascamur 
. intempestire accedentibus; O I, 88. 


intempestivus, unzeitig, ungelegen: 
numquam en intempestiva, numquam mo- 
lesta est; Lae 


intendo, ausdehnen, fpannen, anjpannen, 
rihten: aciem: intendi scies longius non potest; 
A II, 80. idem ita acrem in omnis partis aciem 
intendit, ut .. videat ..; T IV, 38, 

animum: quod param defigunt animoa et in- 
tendunt in ea, quae perspicus sunt; A II, 46. 
qui (Pythagoras) censuit animum esse per naturam 
rerum omnem intentum et commeantem; N I, 27. 
in quam (magnitudinem regionum) se iniciens ani- 
mus et intendens; N I, 54. j. animus, II, 1. in- 
tendo (3 &t.) ®. I, ©. 188, b. 

arcum: sintendit crinitus Apollo arcum aura- 
tum«; A II, 89. intentum .. animum tamquam 
srcum (Appius) habebat; C 37. 

corpus: quia profundenda voce omne corpus 
intenditur; T II, 56. 

fauces, latera, lingusm: qui volunt exela- 
mare maius, num satis habent latera, fauces, lin- 
guam intendere? T II, 56, 

mentem: in eas imagines mentem intentam 
infixamque nostram intellegentiam capere, quae 
sit ..; N 1, 49. ut in haec intenta mens nostra 
bestam illam naturam ... putet; N I, 105. 

sensus: ut sensus ad res percipiendas intende- 
remus; A 11, 30. 

at ut (vir fortis) se intendat ad firmitatem; 

‚56. 

vim: quam (vim mens) intendit ad ea, quibus 

moretur; A II, 30. 


intemtio, Anipannung, Wnftrengung: I, 1. 
elliptifh: ut ... Aristoxenus ... ipsius corporis 
intentionem quandam; T I, 19. 

2. traduco ab: mentes suas a cogitationum 
intentione cantu fidibusque ad tranguillitatem tra- 
ducere; T IV, 8. 

Il. depellere: animus intentione sua depellit 
pressum omnem ponderum; T II, 54. 

firmari: quam (patientiam dolorum) saepe iam 
animi intentione dixi esse firmandam; T II, 65 


intemto, brohend riäten: is (dolor) arden- 
ves faces intentat; T V, 76. 


inter, jiwijhen, unter, während, bei (nadjgeftellt 
j. III. societas; Lae 83. IV. situm): 1. nach Ber- 
ben: cohaereo: ea ... praeclare inter se co- 
hasrere; F V, 79. f. II. aptus; N III, 4. 
, cohaeresco: conversione luminum, cum ea 
inter se non cohaerescunt; Ti 49. ut (atomi) 
concursionibus inter se cohaerescant; F I, 17 
quae (stomi) interiecto inani cohaereseunt tamen 
inter se; N I, 54. 

commetior: ceterorum .. siderum ambitus 
.. bomines ... neque inter se numero commetiun- 
tur; Ti 28. 

eommunico: ad... communicandum .. 
omnes ius nos natura esse factos; L I], 38, 

comparo: haec in deligendo oficio saepe inter 
s® comparentur necesse est; O |, 152. haec inter 
se comparare ... turpissimum est; O III, 18. ut 


inter 


inter 


... deus ... 84... inter se conpäraret et propor- 
tione coniungeret; Ti 15. f. confero; N II, 148. 
ipsa inter se corporis (commoda) ... comparari 
solent .... ipsa inter se corporis sic, ut ..; 
O II, 88. 

complector: nos... 

compono: nisi forte Manilius interdictum ali- 
quod inter duos soles putat esse componendum, 
ut .; RI 20 

concerto: f. controversor. 

coneilio: quae (ratio, oratio) docendo, discendo 
... conciliat inter se homines; O IL, 50 

concino: omnibus inter se coneinentibus mundi 
partibus; N II, 19. 

conecto: ut ... (sint) omnia inter se apta 
et conexa; F IV, 53. cum ... tam .. inter se 
omnia conexa et apta viderit; N II, 97. universa 
.. inter se conexa atque coniuncta; N II, 163 

eonfero: cotidie .. inter nos ea, quae audie- 
bamus, conferebamus; F I, 16. nisi contulerimus 
inter nos, ... quid .. sit ipsum bonum; F II, 4. 
ex quibus conlatis inter se et conparatis artes 
quoque efücimus; N II, 148. quo modo est con- 
latum || conlata || inter ipsos (haruspices), quas 
pars inimica ... esset? D II, 28. an haec inter 
se häruspices Etrusci, Elii, Aegyptü, Poeni con- 
tulerunt® D II, 28. 

confundo: omnes homines inter se natura 
confusi pravitate dissentiunt; L fr 2, 

congruo: neque .. haec inter se congruere 
possent, ut..; F III, 62. cum ea congraunt inter 
se, 6 quibus constamus; T IV,30. omnibus par- 
tibus inter se congruentibus; L fr 2. 

coniungo: inter nos natura ad civilem com- 
munitaterın coniunceti et consociati sumus; F II, 
66. et cum iis et inter se coniunctissimos fuisse 
M’. Curium, Ti. Coruncanium; Lae 39. algd: j. 
comparo; Ti 15. conecto; N II, 163. augures: 
f. convenio; D II, 82. inter se .. (esse deos) 
a ae conciliatione et societate coniunctos; 


inter nos esse conplexos; 


conligo: quae quattuor quamquam inter se 
colligata atque implicata sunt; O I, 15. homi- 


nes .. anten dissociatos iucundiesimo inter se 
sermonis vinelo coonligavit; R III, 3. res: f. II. 
aptus; N I, 9, 


conloco: inter scientiam et inscientiam 
comprehensionem illam ... collocabat; A I, 42. 
eonloquor: hi conlocuti inter se; T IV, 49, 
cum essent perpauca inter so ... conlocuti; RI, 
18. qui (magi) congregantur in fano commen- 
tandi causa atque inter se conloquendi; D I, 90. 
consentio: quod inter se omnes partes cum 


quodam lepore consentiunt; ÖO I, 98, 


consoclo: f. coniungo; F III, 66. 
eonstituo: constituimus inter nos, ut ..; 
FV,1. 


consto: [id quod constat inter une AL 
15. quod ... constat .. inter omnis; F IV, 38, 
cum .. constet inter omnes .. ofieium ... esse 
occupatum; F IV, 36. constitit .. fere inter om- 
nes ... oportere ..; F V, 17. inter omnis om- 
nium gentium summa constat; N II, 12. quod 
esset perspicuum et inter omnis constaret; N III, 
8. quasi vero ... hoc perspicuum sit constetque 
inter omnis, @0# esse deos, quos ..; N II, 11. 
cum constiterit inter doctos, quanti res quaeque 
sit; F V, 89. inter omnis ,. hoo constat, ne do- 
ctos homines solum, sed etiam indoctos, virorum 
esse fortium ... dolorem pati; T II, 43. quod 
quoniam fere constat inter omnis non philosophos 
solum, sed etiam indoctos; NI, 44. cum inter 
omnes philosophos constet ... habere ..; Ol, 
35. f. indoctos, 
43* 


inter 


eontendo: qui inter se contenderent, uter po- 
tius rem publicam administraret; 1, 87. quo- 
niam verbis inter noa contendimus, non pugnis; 
P 28. 


contineo: omnes inter se naturali quadam in- 
dulgentia ... contineri; L I, 85. si ... omnes 
eius (mundi) partes undique aequabiles ipsae per 
se atque inter se continentur; N II, 11 

a : cum .. (di) inter se paene contin- 


gant; Ti 

controversor: ut ... inter vos de huiusce 
_ rebus controversemini, non concertetis; 
fr 11, 3 

convenio: ut inter eos, qui ambigunt, con- 
veniat ..; FIL, 4 ut convenire debet inter nos; 


FIV,32. quod inter omnis nisi admodum impios 
convenit; N III, 7. de quo inter omnis oonveniat; 
N II, 9. si posset inter eos aliquid convenire; 
L 158. algd: f. Il. aptus; OÖ 1, 144. quae . 
est inter augures conveniens et coniuncta con- 
stantia? D Il, 82. inter omnis... (philosophos) 
conrenire oportet commotiones ... esse vitiosas; 
T IW, 61. 

sopulo: > ER 
bant ..; Ti 47. 

decerto: ubi Demosthenes et Aeschines inter 
se decertare soliti sunt; F V, 5. 

devincio: quod (vinclum) primum homines 
inter se rei publicae societate devinzit; R I, 42. 

differo: nihil .. inter Peripateticos et illam 
veterem Academiam differebat; A I, 18. quid 
inter Indos et Persas, Rear ia et Syros differat 
corporibus, animis; ‚ haec oogitatione 
inter se differunt; T IV, 24. Academiam: 
j. alqm; AI, 18, ut ea (honesta, commoda) inter 
se magmitudine ... differrent; N I, 16. eorum 
definitiones paulum oppido inter se differunt; 
F II, 38. si..nihil inter deum et deum differt ; 
NI®&%. uantum inter ss homines studiis, mo- 
ribus ... differant; fr V, 97. honesta: f. com- 
moda. est .., quod differat in hominum rations 
habenda inter iustitiam et verecundiam; O I, 99. 
multa .. sunt alia, quae inter locum et locum 
ze. differant; Fa 7. ne quid inter prira- 
um et magistratum diferat; R I, 67. vere- 
cundiam: f, iustitiam. ut non multum diflerat 
inter summos et medioeris viros; OÖ II, 3%. 

digladior: de ge uibus inter se digladiari so- 
leant; OI, we = us (sieis) digladiarentur inter 
se cives; LI 

diiudico: ro .. inter - sententias di- 
iudicare malumus an ..? TI, 2 

discepto: an Stoicis ipsis fahr se disceptare, 
cum iis non licebit? A II, 126. 

discordo: f. dissideo; FI, 44. 

discerepo: ut haec nz lan inter 86 discore- 

... videantur; O III, 88 


(particulas) inter se copula- 


dispertio: . distinguo. 
dissentio: dissentientium La se reprehensio- 
nes non sunt vituperandas; F I, 27. illi inter se 


dissentiunt; F II, 19. ooneitationibus tam .. 
Va inter se dissentientibus atque distractis; 


eiaeaı inter quos disseritur; F Il, 3. quae 
sime inter me r Seipionem de amieitia dis- 
kur; Lae 33, u an, partus an- 
eillae sitne in fructu habendus, disseretur inter 
rineipes civitatis, P. Scaevolam, M'.que Mani- 
ium? F I, 12, 
dissideo: qui inter se dissident; A II, 148. 
intus .. in animis inolusse (cu iditaten) inter 
se dissident atque discordant; Fi quorum 
opinionmes cam tam varise sint A Be inter a0 
dissidentes; N I, 5, vitium (appellant), cum par- 
tes corporis inter se dissident; T IV, 29. has 


w_ 


inter 


sententias eorum philosophorum ” inter se 
magis quam verbis dissidere; F III, 4 

distinguo: ut ... extrema illa a summa ... 
inter animalium genera distincta et dispertita 
sint; F V, 25, 

d isto: septem alia (aidera) suos quaeque tenere 
cursus multum inter se aut altitudine aut humili- 
tate distantia; T V, 69. 

distraho: f. dissentio; T V, 49. 

divido: momenta: f. partior. in sphaers 
maximi orbes medii inter se dividuntur; Fa 15. 
16. non et sunt in sphaera maximi orbes, * ü 
non medii inter se dividuntur; Fa 15. 

eluceo: erat.. is splendidissimo candore inter 
flammas circus elucens; R VI, 1 

exsisto: exquo inimicitias maximas saepe inter 
amicissimos exatitisse; Lae 34. 

habito: deos ... induxit Epicurus ... habi- 
tantis tamquam inter duos lucos sic inter duos 
mundos; D II, 40. 


inambulo: nos inter has procerissimas popu- 
los in viridi Pe rips inambulantes; LI, 15. 
intericio: al j. philosophos. tu .. inter 


hasc tantam m Kitudinem hominum interiectam 
non vides? F II, 16. j. individuum. inter horam 
aetates interiectus Cato; P 12. aör ... inter 
iectus inter mare et caelum; N II, 66. id... 
(materiaegenus) interiecit (deus)inter individuum 
atque id, quod dividuum esset in corpore; Ti 21. 
mare: f. caelum. qui ... interiecti inter philo- 
om et eos, qui rem publicam administrarent; 


intersum: f. intersum, IV. inter (56 6t.) 

inudico: »iudicabit inclitum indioium inter deas 
tris aliquise; D I, 114. 

iugo: omnes .. inter se nexae (virtutes) et 
ingatae sunt; T IU, 17. 

ı1ungo: ut omnis caritas aut inter duos aut 
inter puucos iungeretur; Lae 20. ut et ipsae 
(coniunmctiones) secnm et inter se ex commis- 
sura, quae © regione esset, iungerentur; Ti 24. 

maxime .. corpors& inter se iuncta permanent; 
N II, 115. tu eos (homines) inter se primo do- 
miciliis, deinde ag . Iunxisti; T V, 5. 

jurgo: iurgare .. lex putat inter se |l vetat || 
vicinos, non litigare; R IV, 8. 

licet: "quod inter nos liceat; N I, 74. 

litigo: f. iurgo. 

loco: inter reote factum atque peccatum 
oficium ” contra ofiecium media locabat quae- 
dam; AI 

loquor: nos id locutos esse inter nos, quod 
numquam loeuti sumus; A ep. 1. a Bae- 
piusque ista ee inter nos; F 2. 

necto: [. i 

partior: ei — sorpors) rg 
habeant inter se ao divisa momenta; T 1, 

pono: ut inter ignem atque terram ee 
deus animamque poneret; Ti 15. 

pugno: inter sese ipsa pugnant; F II, 90. 
pugnant .. haeo inter se; Fa 12. si quando oa, 
quae dixi, Pugnare inter s8 viderentar; oO 11,9. 

reeipio: hi tibi tres libri inter Cratippi com- 
Tg tamquam hospites erunt recipiendi; 

12 

repugno: haeo inter se quam repugment; T 
III, 72. quae et per se sunt falsa um et 
inter sa vehementer repugnantia; = 

serpo: »has inter (stellas) ... torvus Draco 
serpite; N Il, 106. 

80Cio: omne genus hominum soeistum inter 
se esse; L I, 32. 

sum: inter eum, qui potistur .. 
et eum, qui excrucietur .. 
careat; F II, 14. 


. voluptatibus, 
., 0836 eum, qui utroqus 
inter quos .. est communio 


inter 

legis, inter eos communio iuris est; LI, 28 inter 
quos ea (bemeficia) sunt; O I, 56. inter illa ... 
aliquid tamen, quod differret, esse voluerunt; F 
II, 50. quae (mediocritas) est inter nimium et 
parum; O 1,89. amicitiam nisi inter bonos esse 
non posse; Lae 65. ut etiam inter deos Myrme- 
cides aliqui minutorum opusculorum fabricator 
fuisse videatur; A II, 120. cum (Hercules) inter 
homines esset; T I, 32. qui (aditus) esset inter 
Esquilinum Quirinalemque montem; R II, 11. 
inter quas (visa) nihil seit omnino; A II, 47. 

versor: versari quandam inter homines divi- 
nationem; D I, 1. 

vivo: quod inter haec velit virtute tamquam 

e vivere; L I, 56. 

I, nach Adjertiven: aptus: quam .. apta inter 
se et cohaerentia (dieta sint); N IL, 4 ut... 
in vita omnia sint apta inter se et convenientia; 
O I, 144. f. conecto. ut... omnes (res) inter se 
aptse oonligataeque videantur; N IL, 9 

bonus: huius .. operis maximi inter homi- 
nes atque optimi illum (moderatorem) esse per- 
fectorem volo; R V, 8. 

clarus: »agnum inter pecudes aurea clarım 
coma quondam |quem clam, al. | 'Thyestem cie- 
pere ausum esse e regia«; N III, 68. 

communis: inter quos .. ratio, inter eoadem 
etiam recta ratio [et] communis est; LI,23. qui- 
bus .. haec sunt inter eos || [inter eos] |] com- 
munis; L I, 23, quaedam esse .. inter se ani- 
malibus religuis ... communia; FV,25. multa 
.. sunt civibus inter se communia; O I, 58. 
homines: f. par; LI 35. voluptatem .. illam 
Epicuri solis inter se pecoribus ®sse communem; 
A fr 20 (8.18). de ceteris sunt inter illos (phi- 
losophos) non nulla communia; A II, 70. 

contrarius: septem orbis dispares ... (deus) 
moveri iussit contrariis inter se cursibus; Ti 25. 

disapar: quinque stellas ferri eosdem cursus 
constantissime servantis disparibus inter s6 mo- 
tibus; T I, 68. quattuor (orbis deus fecit) et 
inter se dispares; Ti 25. 

diversus: e quibus (cingulis) duos maxime 
nie ” diversos ... obriguisse pruina vides; BR 
zo. Fo j. bonus, 

medius: modo intellegas inter illum ... et 
eum ... esse illum medium; F II, 14. non pla- 
cuit Epicuro medium esse quiddam inter do- 
lorem et voluptatem; FI, inter infirmi- 
tatem unius temeritatemque multorum medium 
optimates possederunt locum; R I, 52 

necessarius: hoc ... eonstet .., bonis inter 
bonos quasi necessariam benivolentiam; Las 50. 

par: nihil est .. unum uni tam aimile, tam 
P% quam omnes inter nosmet ipsos sumus; L 

29. sunt .. omnes pares inter se praeter Su- 
perbum; P 11. unam esse hominum inter ipsos 
virendi parem communemgue {jet communem || 
rationem ; L I, 35. mundoe: f, similis; A II, 585. 
quodsi virtutes sunt pares inter se, paria esse 
etiam vitia nevesse eat; P 21. 

similis: alqm: f. par; L I, 29. sic quosdam 
(mundos) inter sese non solum similes, sed undi- 
r perfecte et absolute ita I fite] || pares, ut ..; 
111, 55. ut omnes earum (formarum) partes 
sint inter se simillumae; N 11,47. ex ea (materia) 
particulss, similes inter se, minutas; A IL, 118. 

UL nach Enbftantiven und BVBerbindungen 
von Snbftantiv und Verb: adhaesiones: ita 
efici complexiones et copulatiunes et adhassiones 
atomorum inter se; F I, 19 

agnati: |. fratres. 

amicitia: talis .. inter viros amicitia tantas 
oportunitas habet, quantas vix queo dicere ; Lae 22. 


341 


inter 





arbiter: ego plane vellem me arbitrum inter 
antiquam Academiam et Zenonem datum; 


bellum gero: quod (bellum) Athenienses et 
Lacedaemonii summa inter se contentione gesse- 
runt; R I, 25. 

benivolentia elucet: haec (benivolentia) 
etiam magis elucet inter nequales, ut inter me 
et Seipionem; Lae 101. 

caritas: nulla est caritas naturalis inter bo- 
nos? N1, 122. quae (caritas) est inter natos et 
parentes; Lae 27, 

certatio: haec inter eos sit |jest|| honesta 
vertatio; Lae 32. 

commendatio: ut etiam communis hominum 
inter homines naturalis sit commendatio; FIIL,63. 

commnnitas: ut ... sit inter eos (amicos) 
omnium rerum, consiliorum, voluntestum sine ulla 
exceptione communitas; Lae 61. deos, homi- 
nes: f. societas; O I, 158, 20. 

comparatio: cum solis et lunae et quinque 
errantium ad eandem inter se comparationem 

.. est facta conversio; N II, 51. 

complexiones: f. adhassiones. 

concertatio: nulla inter eos concertatio um- 
quam fuit; T II, 51. 

concursatio: ea .. concursatione, quam inter 
se [jea .. inter se concursstionea, al.|| habent 
Lueifer, Mercurius, a0l; Ti 29. 

concursiones: lusiones .. deorum et inter 
ipsos deos ||[deos]|| concursiones ... si .. ex- 
plicare conemur; Ti 37. 

congressus: oongressune aliquo inter se (be- 
stiolae) ... con tae sint; N II, 124. 

coniunctio: nee (ent) quod latius pateat quam 
coniunctio inter homines hominum; F v 65. 
j. societas; L I, 16. 28. 

contentio: est .. inter s0s 
sessione contentio; A II, 132. 

controversia: quae sit inter eos philoso- 
phos ... controversia; O III, 92. si perapexerit, 
rerum inter eas (rationes) verborumne sit con- 
troversia; F II, 88. 

contumeliae: alternis .. versibus intorquen- 
ee inter fratres gravissimae contumeliae; T IV, 


... de tote pos- 


copulationes: f. adhaesiones. 

digressus, disceseus: non Jonginquum inter 
nos di um et discessum fore; C 

diserepantia: maiorem multo inter Stoicos 
et Peripateticos rerum esse aio discrepantiam quam 
verborum; F ]JII, 41. 

dissensio: nec ... est... inter ipsos dissen- 
sio; F V, 12. est qusedam inter nos parva dis- 
sensio; L I, 8. esset .. inter eos de re maxima 
... Aissensio; L I, 55. est in conlegio vestro 
inter Marcellum et Appium, optimos augures, 
magna dissensio: L U, 32. qualis foit inter P. 
Africanum et Q. Metellum sine acerbitate dissen- 
sio; O I, 87. augures: f. algm; LI, 32. tanta 
inter eos (deos) dissensio (est), saepe etiam inter 
proxumos, ut ..; D II, 38. qua de re cum sit 
inter doctissimos saomma dissensio; F I, 11. 
eontroversam rem et plenam dissensionis inter do- 
etiseimos; LI, 52. est .. inter magnos homi- 
nes summa dissensio; A II, 117. de .. eo est 
inter philosophos ... omnis dissensio; F V, 17. 
qua de re est .. inter summos viros maior dis- 
sensio? A II, 129. 

distantia: quod tanta est inter eos (bonos 
et improbos), quanta maxima potest esse, morum 
studiorumque distantia; Lae 74. . 

distinotio: quae .. distinctio ait inter ea, 
ne gignantur, et es, quae sint semper eadem; 


inter 


foedus: alios foedus quoddam inter se facere 
sapientis, ut ..; FI, 88. 

Iruteen: quos (deos) fratres inter se agnatos- 
que usurpari atque appellari videmus; Ti 39. 
iurgium: cuius (irae) inpulsu eristit etiam 
inter fratres tala iurgium; Tv. 17. 

ius: fuit .. hoc in amicitia quasi quoddam ius 
inter illos, ut ..; RI, 18. iura certe paria de- 
bent esse eorum inter se, qui sunt cives in eadem 
re publica; R I, 49. quo modo hominum inter 
homines iuris esse vincula putant, sic ..; F III, 
67 


loeum habeo: inter ista ... verba .. 
babet ullum voluptas locun; F II, 77. 

notitia: »quamquam haeo inter nos nuper no- 
titia admodum est«; F II, 14. 

pactio: quasi pactio fit inter populum et 
potentis; R II, 28. 

quaestio: qui (L. Tubulus) cum praetor quae- 
stionem inter sicarios exercuisset; F II, 54. 

repugnantia: pravarım opinionum contur- 
batio et ipsarum inter se repugnantia sanitate 
spoliat animum; T IV, 23. 

seditio: magnam seditionem in castris eius 
(Hamilcaris) inter Poenos et Siculos milites esse 
factam ; D 1, 50. 

sermonem habeo: feci .. sermonem inter 
nos habitum in Cumano; A ep. 1. 

similitudo: est inter hacc quaedam .. simili- 
tudo; TII,35. videsne, ut in proverbio sit ovo- 
rum inter se similitudo? A II, 57, 

societas: societas est ... omnium inter om- 
nes; O Ill, 69. ut inter omnes esset societas 

usedam, maior autem, ut quisque proxume acce- 
er Lae 19. quae si quos inter societas aut 
est aut fuit aut futura est; Lue 83. quam .. 
sancta seit societas civium inter ipsos; IL, 16. 
in qua {sapientia) continetur deorum et ||[deo- 
rum et]|]| hominum communitas et societas inter 
ipsos; O I, 153. quae sit coniunetio hominum, 
quae naturalis societas inter ipsos; L I, 16. si 
hominum inter ipsos societatem coniunctionemque 
perspexeris; LI, 28. qua ({ratione) societas homi- 
num inter ipsos et vitae quasi communitas con- 
tinetur; OÖ I, 20. tum artibus, tum opera, tum 
facultatibns devincire (debemus) hominum inter 
homines societatem; O I, 22. latissime .. patens 
hominibus inter ipsos, omnibus inter omnes socie- 
tas haec est; O I, 51. ab iis (die)... constitutam 
inter homines societatem evertunt; OIIl,28. esse 
inter homines natura coniunctam societatem; O 
II, 58, f. deos. 

vincula: f. ius; F III, 67. 

IV. zum Sat: utinam quietis temporibus ... 
haec inter nos studia exercere possemus! A ep. 2. 
cum ipsi inter nos riles negleotique simus; F III, 

. in eo non numquam variari inter eos et du- 
bitari videtur; F V, 12. cur legendi sint nisi ipsi 
inter se, qui idem sentiunt, non intellego; TI, 7. 
hoc mirabilius (videtur), quod vos inter vos risum 
tenere possitis; N I, 71. cum Achivi coepissent 
sinter se ||sese|] strepere aperteque artem ob- 
terere extispicum«; DI, 29. ea .. (conauetudine) 
inter nos ... quam saepissime utemur; D II, 150. 
»simul inter sese sic memorant: o Romule ..;« R 
1, 64. neque hoo inter eos, qui diligentissime 

ersecuti sunt temporum annales, ulla est umquam 
in dubitatione versatum; RII, 29. ut nibil inter 
ipsos ab aliis nd alios manare possit; R VI, 20, 
Damonem et Phintiam Pyt reos ferunt hoc 
animo inter se fuisse, ut...; O III, 45. vgl. 1. licet. 
ut .. deorum animi ... sentiunt inter se, quid 
quisque sentiat; D1,129. inter arma civium... 
(potestatis ortum) procreatum videmus |] vidimus ||; 
L III, 19. num sortiuntur (atomi) inter se, quae 


. non 


342 





interdioo 


declinet, quae non? Fa 46. INTER BONOS BENE 
AGIER; O 11, 61. >. 70. bene .. Ennius: »flagiti 
en est nudare inter civis corporas; T IV, 
0. (corpora) pellere se ipsa et agitari inter se 
concursu fortasse possent; N I, 110. it« fit, ut 
... ipsi dei inter se ab aliis alii neglegantur; 
N I, 121. qui (di) ... inter se diligunt; N. 19 
ut ipsi (homines) inter se aliis alii prodesse pos- 
sent; O I, 22. cum homines ... neque solum co- 
lent inter se ao diligent, sed etiam verebuntur; 
Lae 82. j. homines, V, 2. inter (2 &t.) 6,176, s. 
quantam eius (iustitise) vim inter leges et iu- 
dieia ... fore putamus? O II, 40. populos: 
vgl. I. inambulo, »situm inter oris barba pae- 
dore horrida .. infuscat pectuse; T III, 26, tam- 
quam |Jtang.|| pilam rapiunt inter se rei publi- 
case statum tyranni ab regibus; R I, 68. susti- 
nnero Epieureos, ... tam inter se amantes viros; 
A U, 115. 

V. ohne unmittelbaren Zufammenbang: ]. 
Ellipfen: posthac .., mi Varro, quam plorima, 
si videtur, et de nobia inter nos; Aep.?. pauca 
primo inter nos de litteris; F I, 14. 

2. Züde: quia nihil aliter possit ... 
I} inter||; A I, 29. 


interaresco, vertrodnen: nihil .. inter- 


arescere, nihil extingni, nihil cadere debet eorum, 
in quibus ..; TV, 40. 


intercalo, einjgalten: diligenter babenda 
ratio intercalandi est; L IL, 29, 


intercapedo, unterbregung: in eorum 
vita nulla est intercapedo molestiae; F I, 61. 


intercedo, vazwiigentreten, vergeben, ein- 
treten, fich wiberfegen: I, 1. unperfönlid: simul 
atque intercessum turbarique coeptum sit; L III, 42. 

2. anni: nisi multa annorum intercesserint mi- 
li; F UI, 102. 

conlega: quod (Ti. Gracchus) potestatem inter- 
cedenti collegae abrogarit; L III, 24. 

dissensio: sin autem ... in rei publicae par- 
tibus dissensio intercesserit; Lae 77. 

I. alieui: nisi mihi levis |]} levis [| tribunus 
plebis tum intercessisset; L II, 18. 

homini: ut ei (homini) cum genere humano 
quasi civile ius intercederet; F III, 67. 


intercessor, &erhinderer: 1. est: »inter- 
cessor rei malas salutaris civis estoe; L II, 11. 
42 (43). 

evertit, al.: Ti. Gracchum non solum negle- 
u. sed etiam sublatas intercessor evertit; L II, 


evenire 


II. päreo: parere iubet intercessori, quo nibil 
praestantius; L III, 42. 


intercludo, veriperzen: aditum: f. adi- 
tus, Il, 1. intercludo (3 &t) ®. I, ©. 73, a. 

adventum: qui (Cn. et P. Scipiones) Cartha- 
giniensium [jKarth.|| adventum corporibus suis 
intercludendum putarerunt; P 12, 


intercurro, fid einmifgen: his laboriosis 
exercitationibus .. dolor intercurrit non numquam; 

1, 36, 

intereus, unter der Haut: si quis medica- 
mentum cuipiam dederit ad aquam intercutem; 
0 III. 92. 

interdico, unterjagen, verbieten, befeblen: 
1. ut: quia animum adverti nuper ... te familiae 


valde interdicere, ut uni dicto audiens esset; 
RI, 861. 


interdico 


2. ne: id neque feci adhue nec mihi tamen, ne 
faciam, interdietum puto; FI,7. ex quo etiam 
Pythagoriis |] Pythagoricis || interdietum putatur, 
ne faba vescerentur; D I, 62. 

8. bonis: quem ad modum nostro more male 
- gerentibus patribus bonis interdici solet, sic ..; 

22. 


interdietum, Verbot: 1. exsistit: qui 
{Arcades et Athenienses), credo, timentes hoc in- 
terdietum iustitine ne quando existeret; R III, 25. 

Il. ecompono: nisi forte Manilius interdietum 
aliquod inter duos soles putat esse componendum, 
ut its caelum possideant, ut uterque possederit; 
R I, 20. 


interdum, zuweilen, mandmal: 1. bei 
Berben: imperia ... potius aut non accipienda 
interdum aut deponenda non numquam; ÖO I, 68. 
in cupressetis Gnosiorum ... (Plato) crebro in- 
sistens, i. adquiescens; L I, 15. ipse mea le- 
gens sie adficior i., ut ..; Lae4. accipio (visa) 
lisque ji. etiam adsentior; A II, 66. quod idem 
i. virtutis nomine ampleotimur |]compleeti- 
mur|{j; T II, 80. quam i. eandem necessitatem 
sppellant; AI, te suspicor eisdem rebus 
quibus me ipsum i. gravius commoveri; Cl. 
eompleector:; f, amplector. Rutilius ... solebat 
mecum i. eius modi aliquid conquirere; RI, 17. 
quid? cum saepe lapidum, sanguivnis non num- 
quam, terrae i., quondam etiam lactie imber de- 
fluxit? DI, 98. Carneadem ... solitum esse eo 
delabi i. ut diceret ..; A Il, 59, quod i. sole- 
tis dicere; A II, 58. quod vos i. vel potius ni- 
mium saepe dieitis; F II, 41. equidem ... huic 
incipio sententise diffidere i.; TV, 3. dirimi 
‚. (amores) i. contentione vel uxoriae condicionis 
vel commodi alicuius; Lae 34. dubito: f. revoco. 
ut neque cessaret umquam et i. conloquio alterius 
non egeret; Oli], 1. quarum (rerum) perturba- 
tione mirabiles i. existunt species somniorum ; 
D I, 128. hane in motu voluptatem ... i. ita 
extenust, ut ..; F Il, 30. quod ... fieri i. 
solet; A 11,65. sine quo fieri i. mon potest, ut..; 
FU,4. etsi illi .. etiam voluptates faciunt i. 
loriosas; F IV, 51. fit... i,ut..; OL, 116. 
mpedocles .. ut i. mibi furere videatur; A II, 
14. hbaesito: f. revoco. tum vel eadem species 
rel i. inmutata redditur, cum ..; Ti49, ut. 
insisteres; F Il, 5l. eum (Epicurum) ... non 
intellegere j., quid sonet haec vox voluptatis; 


F II, 6. ut mihi in hoc Stoici iocari videantur 
i; F IV, 80. ne...labamur i. errore sermonis ; 
L IL, 8 hanc... voluptatem ... i. ita laudat, 


ut..; FII,80. quibus (fructibus) aliqua ex parte 
i. ... metu liberemur; T Il, 2. ea migrare 
i. et non servare fit iustum; O 1, 31. id..i. est 
(lest int. || necesse; FII, 9. i. (istam volupta- 
tem Epicurus) nimis etiam novrit; F IL. i. 
obiciebatur animo metus quidam et dolor; T 
U, 10. quas (causas) i. obtines; FIV,1. si... 
diceret ille sapientem i. opinari; AII, 112. ille 
(Africanus) ... e coetu hominum ... i. tamquam 
in portum se in solitudinem recipiebat; OÖ II, 
2. i....respondent: „quid ergo istud ad nos?“ 
A U, 32. vinulenti ... dubitent, haesitant, re- 
vocant se i.; All, 52. servo: f. migro. i. ao- 
leo subirasei; F IL, 12. vereor i, ne talium 
personarom cum amplificare velim, minuam etiam 
gloriam; A IL, 5. ji. vereor, ne quibusdam bonis 
viris philosophise nomen sit invrisum; O II,2. in 
magnis i. versatur augustiis; F II, 28. uti. 
veteres illi .. vates ... aliquid vidisse videan- 
tur; frV,95. uti. nulli (di) esse videantur; 
N I, 61. ut i. Pronoea nostra Epicurea fuisse 


343 


intereo 





videatur; N II, 160, in talibus rebus aliud utile 
i., aliud honestum videri solet; O III, 74. cohor- 
tationes, consolationes, i. etiam obiurgationes in 
amieitiis vigent maxime; OL,58. ut idem vin- 
caturi.; V,s2. si sibi ipse consentint et 
non i. naturae bonitate vincatur; O1, 5. dabitis 
..., ut in rebus inusitatis ... utamur verbis 
i. mauditis; A I, 24. 

11. bei Udjertiven: est .. non modo liberale 
aulum non og yo de suo iure decedere, sed 
interdum etiam fructuosum; O Jl, quam 
{rhetoricam forensem) necesse est, cum populariter 
loquatur, esse i. paulo hebetiorem; Fu. 17. 
o verborum oega i., quibus abundare te somper 
putas, Graecie! T 11,35. quae (vis populi) ducem 
quod ||quom|]| hbabet, i. lenior est, quam si 
nullum haberet; L II, 23. 

II. bei Übverb: populariter interdum loqui 
necesse erit; L I, 19. 


interea, inzwifgen, unterbeffen: »ut ... ipsa 
interea effugerete; N III, 67. i... noli.. pras 
te ferre vos plane expertes esse doetrinae; N ILL, 
47. »i, prope iam oceidente sole inhorrescit 
mare«; D I, 24. »puerum i. obtruncate; N III, 
67. »i. sol albus recessit in infera noctis«; D 
I, 108. i. hoc tenebo, ... virtutem ... causam 
non fuisse; F I, 35. — elliptiih: i., unde isti ver- 
sus? non enim adgnosco; T II, 26. 


intereo, untergehen, umtommen, vergehen, 
außgehen: alqs: se texit, ne interiret; F I, 35. 
paucis .. diebus interiturum Alexandrum tyran- 
num; DI, 53, cum Targuinius insidiis Anci filio- 
rum interisset; R II, 38, qui (Phalaris) non ex 
insidiis interiit, ut is, quem modo dixi, Alexan- 
der, non a paucis, ut hie noster; O II, 26, 

alqd: non quaerimus, quid obscuretur aut inter- 
eat; F IV, 31. quae si cernerem quem ad ınodum 
nasci possent, etiam quem ad modum interirent 
viderem; T I, 56. nihil .. ille (Plato) putat esse, 
quod oriatur et intereat; TI, 58. volt.. (Panae- 
tios), quod nemo negat, quicquid natum sit, in- 
terire; T 1, 79. quod .. in morbum cadat, id 
etiam interituorum; T 1,79. nihil ut fere interent 
aut admodum paululom |Jpaulum||; N U, 118. 
horum .. nihil est, quin intereat; N IIl, 30. om- 
nia haec tum intereunt, cum in naturam aliam 
convertuntur; N IIl, 31. quodei es intereunt, e 
quibus constat omne animal; N III, 81. nihil 
esse, quod sensum habeat, quin id intereat; N III, 
34. quod interire possit, id aeternum non esse 
natura; N III, 87. ıd gignitur et interit nec um- 
quam esse vere potest; Ti 3 

accessio, aestimatio: ut interit in i- 
tudine maris Aegaei stilla mellis, et ut in divitiis 
Croesi teruneii acceasio et gradus unus in ea via, 
quas est hinc in Indiam, sic... omnis ista rerum 
corporearum aestimatio splendore virtutis et ma- 
gnitudine obscuretur et obruntur atque intereat 
nocesse est; F III, 45. 

animal: omne .. animal intereat necesse est; 
N Il, 88. 

animantes: animantis, cum calor defecerit, 
tum interire; N III, 85. 

animus: j. anlmum, I, 1. interit (10 St.) 8.1, 
©. 185, a. 

classes: f. elassis, I. intereunt (1 &t.) ®. 1, 
©. 492, b. 

eor: iudicandom esse tum interisse cor, cum 
(victuma) immolaretur; D II, 36. tu .. quid ba- 
bes, quare putes ,.. subito id (cor) in ipsa im- 
molatione interisse? D Il, 37. 

er j. eorpus, ], 1. interit (3 &t.) ®. 1, 
©. 550, a. 


intereo 


deus: nee .. video, quo modo non vereatur 
I} pereat, al. || iste deus beatus, ne interest; N], 114. 

exercitus: quodsi fatum fuit bello Punico B0- 
cundo exercitum populi Romani ad lacum Trasu- 
mennum |j Trasumenum || interire; D II, 21. aut 
‚. non fato interiit aut, ei fato, 
idem eventurum fuisset; D I 

frater: eodem sibi leto, n ipse (frater) inter- 
isset, esse pereundum; D I, 56. 

ve f. accessio. 

0mo: neque excesau vitae sic deleri hominem, 

ut funditus interiret; T I, 27 
he ignem .. interituram esse, nisi alatar; 

materia: quae (materia) ... possit ... etiam 
Aare: non in nihilum, sed in suas parten; 


mores: mores .. ipsi interierunt virorum pe- 
nuris; R V, 2, 
mundus: qui (mundi) et oriantur et intereant 


eotidie; F I, 21. innumerabiles .. (mundos) in 
omni puncto temporis alios nasci, alios interire; 
I, d4. si omnis hic mundus intereat et conci- 
dat; R IIl, 34 
nature: nihil 


.. valentius esse, a quo (natura) 
intereat; A I, 28, 


‚partes: intellegendum est in ipso immolatio- 
% Ti ens partes, quae abaint, interisse; 
1, 119 


stilla: f. accessio. 
tyrannus: f. algs; D I, 58. 


interficio, verniäten, umbringen, töten, ex» 
morben: I, 1. unperfönlid: negaret esse in malis 
3 venire, interfici, patriam amittere? FIV, 22. 

dolor: qui (dolor), simul atque arripuit, in- 

terficit; F II, 9. 

IL. alq m: ut (L. Thorius) in acie sit ob rem 
poblionem interfeetus; F II, 69. beatusne .., qui 

os interfecit? TV, 55. utrumque iussit interäei, 
alterum, quia ..., 'alterum, quia .; TV, 60. se 
interfectum in plaustrum a ‚oRupone Il cop. || esse 
voniectum; D 1,57. tribus iis horis concisus exer- 
eitus atque ipse ve Flaminius) interfectus est; 
D 1,77. eherfache blio filio exereitugue deleto: 
D II, 22. quale est (somnium) de illo interfecto 
8 caupone Ders Fear ai DI, 1355 eo 
(Tatio) interfeeto; R { j ab ” (coniuge) est 
.. ipsa propter pelicatus || pael. || gr 
(Alexander Pheraeus) interfeotus; O U, 25. ille 
(adulescens) ... iuravit .. se illum (Piipanlain) 
statim interfectarum ; oO III, 112. E (L. Brutus) 
in liberanda patria est interfectus; 714 (75). 

angues: cum (ibes) volucris angnis ... er 
fieiunt Pr De consumunt; N I, 101. 

archipiratam: (erchipirate) aut interficiatur 
# sociis aut relinquatur; 

bestias: ab eisdem (hominibus) . 
(bestiae) noeent, interfeiuntur; oO II, 14, 

filiam: (inventus est), qui fliam interficeret, 
ne stupraretur; F V, 

filium: quae (Lacaena) eum filium in proelium 
De et interfectum audisset; T 1, 102. f. algam; 


herbas: nullo modo facilius arbitror posse ne- 
que herbas arescere et in neque ..; fr 1,12. 
patrem: cur ab eo (Oedipode) patrem interfei 
un euset; Fa 33. 
uhr Ich si rex interfectus esset, victriees Athe- 
ore Iifsi ... fore]]; TI, 1 
sodalem: cur sodalis meus interfectus domi 
sune, Drusus? N III, 80. 
eg ab wxoris fratribus interfectum 
tyrannum; D I, 53. sin per se populus interfecit 
aut eiecit tyrannum; R |, 65, 


u 


inter; 


viros: qwd in hao re publica tot tantosque 
viros ob rem publicam interfeotos cogitasse arbi- 
tramur? T I, 32. prohbiberi melius fuit impediri- 
we ne (Cinne) tot summos viros Pa sur 


intericio, bazwiigenfiellen, einfügen: alqm: 
qui ... interiecti inter philosophos et eos, qui 
rem publicam administrarent; O I, 9. inter ho- 
rum aetates interiectus Cato; P 12. 

algd: his ipsis alia interiecta et media numers- 
bat; A 1, 36. neque quicquam interiectum est, 


quod obstet; AIIl,80. unum interiectum medium 
et se ipsum = es, quibus esset interpositum, con- 
ligaret; Ti 14. 

aöra: aör ... interiectus inter mare et caelum 


Iunonis nomine "eonsecratur; N I, 


eupiditates: nullis interieotis iniquitatibus 
aut cupiditatibus; R ], 42. 
genus: id (materiae genus) interiecit (deus) 


inter individaum atque id, quod dividuum emet 
in corpore; Ti 21. 

inane: qui asperis et levibus ... corporibus 
concreta haec esse dieat interiecto inani; A II, 
121. quae (atomi) interiecto inani eohaerescunt 
tamen inter se; N I, 54. 

iniquitates: f. cupiditates. 

intervallum: Se intervallo interiecto; FII, 
114. u. u longo intervallo interieeto vide- 
mus; 

librum: interieetus est etiam nuper liber is, 
quem .; DIE 3. 

nultitudinem: tu .. inter haec tantam mul- 
titudinem hominum interiectam non vides neo lae- 
tantium neo dolentium? F II, 16, 

murum: nasus .. ita locatus est, ut quasi 
murus oculis interieetus esse videatur; N IL, 143. 

ordines: ex summis et infimis et mediis |] et] 
interiectis ordinibus ut sonis moderata ratione 
civitas consensu dissimillimorum concinit; R II, 69. 

zu le conplexus .. EEE permittunt 
palliis interieckis; R IV, 4 

solitudines: vides ... in ipsis quasi macalis, 
ey habitatur, vastas solitudines interiectas; RB VI, 


stellam: cum ... his [iis]} (stellis) interiecta 
Iovis inlustret et temperet; N II, 119. 


interi ectus, Daywilchentreten: ipsa (una) 
incidens in umbram terrae ... interpositu inter- 
iectuque terrae repente deficit; N II, 108. 


interim, unterbeffen: si... interim gravi- 


ter aegrotare filius it; O 1, 82. cum in- 
va is silentibus C. Amafinius extitit dicens ; 


interimo (interemo), aus dem Wege räumen, 
befeitigen, vernichten, töten: I, 1. vis: quod est con- 
tra naturam, ıd habet vim interimendi |jinter- 
emendi|l; N "I, 33. 

2. algd: si, quae interimant, innumerabilia sint, 
etiam ea, quae conservent, infinita esse debere; 
N I, 50. quia sunt |]sint || quae interimant, sint 
quae conservent; N I, 109. ea ipen, quas sen- 
tiantor, ... cum am Sum sunt, interimunt 
|| interemunt ||; N III, 

I. alqm: Lucretig ... testata civis se ipsa in- 
teremit; F II, 66, Priamum tanta progenie orba- 
tum ... hostilis manus interemit; F .» 
To. peste interimor |jinteremor |} textili«; 

»feminae | femines | vir femines in- 
terimor manue; T I, 20. qui cum interemisset 
Clitum familiarem suum; T IV, 79. quia vimm 
demonstravisset interimendi sui; TV,60. qui 


interimo 


(Mercurius) Argum dicitur interemisse; N III, 56. 
secundum (Dionysum) Nilo {natum), qui Nysam 
dieitur interemisse; N III, 58. cur Marcellum 
Hannibal interemit? N III, 80. nec (Dionysium) 
Aesculapius misero ... morbo tabescentem inter- 
emit; III, 84. Amuliom .. regem interemisse 
fertur; R II, 4. cum (P. Nasica) Ti. Gracchum 
interemit; O I, 76. ceteris forsitan vitio datum 
esset, si se interemissent; OÖ I, 112. cuius dicta- 
toris iussu magister equitum C. Servilius Ahala 
Sp. Maelium regnum ndpetentem occupatum in- 
teremit; C 56. 

dominum: ea .. (regina) adiutrice regem do- 
minum (Gyges) interemit; O III, 38, 

draconem: »haec (dextra) interemit tortu mul- 
tiplicabili draconem auriferam obtutu adservantem 
arborem«? |);j| T II, 22. 

familiarem: f. algm; T IV, 79. 

fratrem: fratrem interemit; O III, 41. 

filiam: cum Decimus quidam Verginius vir- 
En — -.. in foro sua manu interemisset; 

patrem: quinta (Minerva) Pallantis, quae pa- 
trem dicitur interemisse virginitatem suam violare 
eonantem; N III, 59. f. usorem. 

principes; cur ante etiam tot civitatis prin- 
eipes a Cinna interempti? N III, 80, 

regem: f. alqan; R II, 4. dominum. — virgi- 
nem: f. fillam. — virum: f. alam; T II, 20. 

uxorem: cum (Hercules) uxorem interemebat, 
cum conabatur etiam patrem; A II, 


interior, innere, bertrauter, geheimer: A. 
alqd: erit aliquid interius, ex quo illud animal 
nominetur; quid autem interius mente? cingatur 
igitor corpore externo; N I, 26. interius etiam 
est einsdem esse civitatis; O I, 53. omne, quod 
erat ... corporeum, (deus) substernebat animo 
interiusque faciebat; Ti 26. 

eoniunctio: interiorem .. (coniunctionem) cum 
(deus) in sex partis divisisset; Ti 25. 

ce ursus: (Cynosura) »cursu interiore brevi con- 
vertitur orbe«; A II, 66. N II, 106. 

litterae: qui interiores scrutantur et recondi- 
tas litteras; N III, 42. 

membra: nec externa (menmıbra) magis (frustra 
habebit deus) quam interiora, cor, pulmones, iecur, 
cetera ? A 

motus: quod .. est animal, id motu cietur in- 
teriore et suo; T 1,54. RVI,23. neque est ullum, 
quod non ita vigeat interiore quondam motu, ... 
ut ... fruges fundat; T V, 87. 

orbis: cum (deus) alterum esset exteriorem, 

m interiorem amplexus orbem; Ti 25. 
societas: interior (societas) eorum, qui eius- 
dem gentis sint ||sunt ||; O II, 69. 

tactus: quid de tactu, et eo quidem, quem 
ur interiorem vocant, aut doloris aut vo- 
uptatis? A II, 20, 

B, I. est: f. A. algd; N I, 26. 

I. cognosco: nos .. illa externa cum multis, 
haec interiora cum paucis ex ipso (Lucullo) saepe 
cognovimus; A II, 4. 

video: haec .. in promptu fuerint, nunc in- 
teriora videamus; D II, 124. 


intimus (intumus), innerfte, tieffte: algd: 
in quo (inani) nihil ... nec medium nec intimum 
Hultimum || nec extremum sit; F I, 17. 

‚s»nimus, cor: ut ... discordia (sit) ira acer- 
bior intimo animo || odio, al. |] et corde concepta; 
TW, 21. 

dentes: intimi .. (dentes escas) conficiunt, qui 
genuini vocantur; N II, 184, 

odium: f. animus, 


I. 


345 


interitus 

os: a pulmonibus arteria usque ad os intimum 
pertinet; N II, 149. 

palatum: is (stomachus) ... palato extremo 
atque intimo terminatur; N II, ish. 

pars: ex intimis maris partibus agitatione (te- 
por est) exeitatus; N II, 26. id .. semen inelu- 
2 est in intuma parte earum bacarum; N II, 

permotiones: qui (Cyrenaici) praeter permo- 
tiones intomas nihil putant esse iudicii; A II, 142. 

philosophia: in illis veteribus nostris ... 
multa admixta ex intima philosophin; A 1,8. 
neque a duodecim tabnlis, ... sed penitus ex in- 
tima er Tu hauriendam iuris disciplinam 
putas; L ], 17. 

res: quod (ea dea) est reram custos intumarum ; 

sermo: quae sunt ista arma? contentio, con- 
firmatio sermoque intamus; T II, 51. 

tactas: ea se sola percipere, quae tactu intumo 
sentiant, ut dolorem, ut volaptatem; A Il, 76, 

tenebrae: nee .. supra terram, sed etiam in 
intumis eius tenebris plurimarum rerum latet utili- 
tas; N II, 162. 


interitws, Untergang, Vernichtung: I. ab» 
olnt: 1. adest: aderit ... interitus patriae, exi- 
ium, servitus denique; T V, 29. 

adferunt: ut apud Homerum cotidianae neces 
interitusque multorum sedationem maerendi ad- 
ferunt; T III, 65. 

caret: cuius (M. Marcelli) interitum ne crude- 
lissimus quidem hostis honore sepulturae carere 
passus est; C 75. 

consequitur: quod... nisi fit, virtatum inter- 
itus eonsequetur; T V, 51. dum GE ) indi- 
viduorum corporum concretionem fugit, ne inter- 
itus et dissipatio consequatur; N I, 71. 

declarat: nec .. huius tyranni solum ... in- 
teritus declarat...., sed reliquorum similes exitus 
tyrannorum; O Il, 23. 

debet: f. 2, 

est: est .. interitus quasi discessus et secretio 
ac diremptus earum partium, quae ..; PL-TE; 
quin tantus interitus In morte eıt, ut ne minima 
quidem suspicio sensus relinquatur; TI, 83. talis 
. interitus non est sine gravi sensu; T I, 107. 
unde essent omnia orta ..., quae (cuiusque ge- 
neris) vita, qui interitus; T V, 69. si ortus est 
deorum, interitus sit necesse est; N I, 68. nullus 
interitus est rei publicae naturalis ut hominis; RB 
II, 34. sin autem illa veriora, ut idem interitus 
sit animorum et corporum; Lae 14. 

oritur: ut ex nimia potentia prineipum oritur 
interitus prineipum, sie ..; R I, 68 

sequitur: dolor in maximis malis ducitur ..., 
quod naturae interitus videtur sequi; L I, 31. 

tollit: f. 2. 

venit: ad quem .. dolor veniat, ad eundem 
etiam interitum venire; N II, 36. 

videtur: f. sequitur. ö 

2. sum: mortem non interitum esse omnia tol- 
z—— atque delentem, sed mwigrationem ; 

1, nach Verben: 1. accipio: quod.. dolorem 
accipit, id aceipiat etiam interitum necesse est; 
N Ill, 82 

adfero: quae (philosophia) non interitum affe- 
rat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitio- 
rum; F Il, 27. quae (res) interitum videantur 
afferre; F II, 16. 

approbo: [ita ne hostis quidem ... interitum 
cum scelere (senatus) approbawvit]; O I, 40. 

caveo: f. video; DI, 1 

44 


interitus 


conficio: non .. omnium ortus |jinteritus || 

atque obitus natura conficiet; D II, 87. 
eploro: Theophrastus interitum deplorans 

Callisthenis, sodalis sui; T II, 21. admonsbat me 
res, ut hoc quoque loco intermissionem eloquen- 
tise, ne dieam interitum, deplorarem; O II, 67. 

dico: pleraque dieit endem ..., eorum (mun- 
dorum) ortus, interitus; N I, 73. f. deploro; O II, 67. 

efficio: interitus exercituum, ut proxime trium, 
saepe multorum, ... sine hominum opibus ... 
efhici (non) possunt; O II, 20, 

effugio; quorum (tyrannorum) haud fere quis- 
quam talem interitum effugit; O II, 28. 

facio; facto interita unıverso; T 1, 90. 

nuntio: qui (Labienus) cum interitum exercitus 
nuntiavisset ; D I, 68. 

opto: optavit (Theseus) interitum Hippolyti 

ii; O III, 94. 


Re quod sibi a caupone interitus pararetur; 
‚ 57. 

probo: probat .. legum et libertatis interitum; 
O II, 83. 


timeo: quod mon ÄHeret, misi (parvi) statum 
suum diligerent, interitum timerent; F Ill, 16, 

video: ut ... (deorum) ortus, interitus (vide- 
remus); N I, 42. quae .... portendebantur, ... ut 
(Caesar) videret interitum, non ut caveret; D 1,119. 

2. abhorreo ab: satis argumenti est ab interitu 
nsturam abhorrere; F YV, 31, 

alieno ab: animal ... alienari .. ab interitu; 
FI, . RE: 

opto de: quod de Hippolzti interitu iratus opta- 
vit; 0 1 82. . e 

II. nach Subftantiven: 1. causa: nec Hecu- 
bam causam interitus fuisse Troianis, quod Alexan- 
drum genuerit, nec Tyndareum Agamemnoni, quod 
Clytaemnestram; Fa 34, 

invidisa: quo illi (patres) a se invidiam inter- 
itus Romuli pellerent; R II, 20. 

2, segritudo ex: inctus (est) aegritudo ex 
eius, qui carus fuerit, interitu acerbo; T IV, 18. 

liber de: est Dicaearchi liber de interitu ho- 
minum; OÖ II, 16. 

scholae de: separatim certae scholae sunt de 
exilio, de interitu patriae, de servitute; T- III, 81, 

IV. Umftandb: 1. contaminare: f. obruere; T 
V, 56. — desiderare: f. occidere, 

maerere: omnis bonos interitu syuorum quam 
gravissime maerere oportere; T IH, 

obruere: talis viri interitu sex suos obruere 
consulatus et contaminare extremum tempus neta- 
tie; TV,56. sermo ... ille ... obruitur homj- 
num interitu et oblivione posteritatis extinguitur; 
R VI, 25. 

occidere: non... hominum interitu sententiae 
quoque occidunt, sed lucem auctoris fortasse de- 
siderant; N 1, 11. 

2. ante: f. ante, A, III, 3. interitum (3 &t.) 
81,6. 208, b. 

in: ut easdem tenebras efficiat, quas effecit in 
interitu Romuli; fr V, 54. 

post: cum .. ommes post interitum Oaesaris no- 
varum perturbationum causse quaeri viderentur; 
Fa 2. post interitum .. Tatii cum ad eum (Ro- 
mulum) dominatus || potentatus || omnis receidis- 
set; R II, 14. 


intermenstruus, während des Neu 
monbed: etsi non ommi intermensteuo, tamen id 
= > posss nisi eerto intermenstruo tempore; 


interminsatus, uahbegrenst: ai inmen- 
sam et interminatam in ommpie partis magnitadi- 
nem regionum videretia; N I, 54. 


internosoo 


intermissio, unterbrehung, Berfal: 
I, deploro: admonebat me res, ut hoc quogue 
loco interwissionem eloquentise, ne dicam interi- 
tum, deplorarem; O II, , BR 

facio; a qua (actione) tamen fit intermissio 
sun: 01,19. ut ulla intermissio fiat ofhcii; 

ae 8, 

U. propter: nunc ... zer intermissionem fo- 
ransis ©O ‚. lucubrationes detraxi; D IL, 142. 

sine: cum (deus) sine ulla intermissione pulse- 
tur agiteturque atomorum incursione sempiterua; 
NL 114. dies et noctes sine ulla minimi temporis 
intermissione; fr V, 81, 


intermitto, unterbreden, unteslaflen, auf» 
hören: I. galli: gallos gallinaceos in eo loco sic 
adsidue canere ooepisse, ut nibil intermitterent; 


D I, 74. 

11. Snfinitio (vgl. D: ne quando intermitterem 
consulere rei publicae; II, 1. hie .., ubi 
habitamus, non intermittit suo tempore »caelum 
nitescoere, arbores frondescere, vites laetificae 
pampinis pubescere, rami bacarum ubertate in- 
curvescere, segetes largiri fruges, florere 
omnia, fontes scatere, herbis prata convesti- 
riere; T 1, 69. de maxumis .. rebus nihil fere 
intermisimus postea nec dieputare nec scri- 
bere; T III, B. peccati .. se insimulant, quod 
dolere intermiserint; T III, 64. 

III. algd: audivi ‚,. non te ea intermittere, 
sed accuratius tractare; A I, 38. dgl. L, 

admirationem, investigationem: nec ... 
intermittunt aut admirstionem earum rerum ... 
sut investigationem novarum; F V, 57. 

libertatem: sacriores .. moreus sunt inter 
missas libertatis quam retentae; O UI, 24. 
ludos; ita .. ludia intermissis instaurativi con- 
stituti sunt; D I, 55. 
rrnslen, nullo puncto temporis intermiaso; 
studie; quae (studie) reientea animo, remissa 
uk: ongo interrallo intermissg rewocari; 


intermundia, Rune zwiigeu den Wel- 
ten: ]. sunt, al: „individas* cum dicitis et „in- 
termundia*, quae nec sunt ulla nec poszunt esse, 
intellegimus; F II, 75. 

U. descendo ex: benanass (Velleius) mode ex 
deorum concilio et ex Epicuri intermundiis de- 
scendisset; N I, 18. 


internmecio, Bernihtung, Übergang: »qui- 
nam Tantalidaruım internecioni |] internig. || modus 
paretur?«e N II, 99, 


internosco, unterjheiden: IL. inbir. 
Frage: ut (mens) ... non internoscat, vera ills 
visa sint anne falsa; A Il, 48, 


I. algm: an non videmus hoo usu venire, u 
quos numgquam putassemus a nobis intern 
posse, eos consuetudine adhibita tam faeile inter- 
nosceremus, ui ..? A II, 56. 

algd: quae aut nulla sunt aut internosoi & falsis 
non possunt; A II, 22, si notionem veri et falsi, 

ropterea quod e& non poasunt internosei, nullam 

bemus; A II, 38. quo modo .. sumis, ut, ei 
quid cui simile esse possit, sequatur, ut etiam 
difhieiliter internosci possit re 1? deinde, 
ut ne internosei quidem? A U, 50. 

amicum: secerni .. blandus amicus a vero et 
m tam potest adhibita diligentia quam ..; 

9. 
geminos: ut mater geminos internoseit con- 


internosco 


sustudine oculorum, sio tu Internosces, si adaue- 
veris; A II, 57. 

ova: nobis satis est ova illa non internoscere; 
AI, 58. 

rem: nihil interest, omnibusne partibus visa 
res nihil differat, an internosci non possit, etinmsi 
differat; A II, 8. 

somnis: quae (somnia) si alia falsa, alia vera, 
qua nota internoscantur, seire sane velim; D II, 
128 


visum: our illa (visa deus eflicere) non possit, 
quas perdiflioiliter, internoscantur tamen; A II, 
47. sin nütem (falsa visa probabilia) sunt, cur 
non etiam, quse non facile internoscantur? A II, 
48. cur deinde non ut (visum) diffciliter a vero 
internoscatur? deinde, ut ne internoscatur quidem ? 
A II, 49. 


internuntius, vermitteind, Vote: hacc 
IIhae|] sunt .. aves internuntiae lovis! D II, 72. 


interpellatio, unterbregung: quoniam 


rg) ab ipsa calce eius interpellatione revocati; 
fr 7. 


interpellator, $töre: ubi so oble- 
ctare sine interpellatoribus posset; O III, 58. 


interpello, unterörgen: algm: nihil te 
interpellabo; T I, 16. egone ut te interpellem? 
ne hoc quidem vellem; T II, 42. tum bust 
interpellare te, inquit, Cotta, nolo; N III, 65. 
saue gaudeo, quod te interpellavi; L III, 1, 


interpono, einfalten, verfireichen Iaffen, 
geltend maden, aufftellen: I. alqgd: quasi .. ipsos 
ınduxi loquentes, ne „inquam* et „inquit* saepius 
interponeretur; Lae 3, unum interiectum medium 
et s6 ipsum et ea, quibus esset interpositum, oon- 
ligaret; Ti 14. 

indicium: cum .. propriam sit Academiae iu- 
dieium suum nullum interponere; D II, 150, 

moram: nullam moram interponendam putavi- 
mus, quin videremus hominem; A I, 1, 

versus: cum ipse paucis interpveitie versibus 
dicas ..; DI, 131. 

li. deos: diis innortalibus interpositis tum iu- 
dieibus, tum testibus} L II, 16, 


interpositus, Deogwiigentunft: ipsa (lu- 
na) incidene in umbram terrae ‚.. interpositu in- 
teriectuque terrae repente deficit; N II, 108. 


interpres, Zermittler, Erflärer, Ausleger, 
Dolmetfher: I. abfolnt: 1. accedunt: quorum 
omnium interpretes, ut grammatici poötarum, 
proxime ad eorum, quos interpretantur, divinatio- 
nem |jdivinitatem || videntur accedere; D I, 34. 

sdiuvant: quid .. aut ostenta aut eorum in- 
terpretes vel Lacedaemonios olim vel auper nostros 
adiurerunt? D II, 55. 

congruit: f. discrepat, 

declarat: hoc ille (oonieotor, interpres) re- 
sponso satis aperte deelaravit nibil habendum 
esse, quod Äeri posset, ostentum; D II, 62. 

dicit: quorum (versuam) interpres nuper falsa 
quadam hominum fama dieturus in senatu puta- 
batur eum ... appellandum .. esse regem; D II, 
110. ut bie iuris noster interpres alia nuno Ma- 
nilius iura dioat esse ..., alia solitus sit adule- 
scens dicere; R III, 17. hoc veteres interpretes 
Sex. Aelius, L. Acilins non satis se intellegere 
dixerunt, sed suspicari ..; L II, 59. qui (vates, 
interpretes) nos ob aliqua scelera suscepta in vita 
superiore poenarum luendarum causa nmatos sss0 
dixerunt; fr V, 95. 


347 


interpres 


discrepat: interpres .. mentis oratio verbis 
discrepat sententiis congruens; L I, 30, 

eget: ut interpres egeat interprete; D II, 115. 

haerent: f. II, 1. audio. 

intellegunt: nostrae .. legis interpretes ,.. 
hoc intellegant in primis, sepulchrorum magni- 
un esse minuendam; L Il, 62. |. dieit; DIL, 


monent: si quid praedietionie oausa ex por- 
tentis et monstris Sibyline interpretes haruspicesve 
monuerunt; N III, 5. 

noscunt: ut ne caeli quidem naturam inter- 
pretes istos caeli nosse appareat; D II, 92, 

possunt: f. utuntur. 

respondet: huic (Dionysii matri) interpretes 
pen qui Galeotae tum in Sicilia nomins«- 
antur, resaponderunt ..; D I, 89. quod etiam 
coniector quidam et interpres portentorum non 
inscite respondisse dieitur ei ||} eill, qui quon- 
dam || quodam, a, ad eum rettulisset quasi 
ostentum, quod ..; D II, 62. 

solent: ut interpretes indiserti solent; F IIL, 15. 
f. dieit; R IIL, 17. . 

sunt: quorum .. interpretes sunt, eos ipsos 
esse oerte necesse est; deorum autem imterpretes 
sunt; deos igitur esse fateamur; N Il, 12. eorum 
.. ut publici interpretes essent, lege sanximus; 
L II, 34. f. II, 1. deligo. 

suepicantur: j. dieit; L II, 59. 

vident: »interpretes .. lovis optumi || optimi || 
maxumi, publici augures, 1 et auspiciis } 
posten |jostenta || vıdento«; L II, 80. ut inter- 
dum veteres illi sive vates sive in sacris initiisqgus 
tradendis divinse mentis interpretes ... aliquid 
vidisse videantur; fr V, 95. 

videntur: f. accedunt. vident; fr V, 95. 

utuntur: non || nonne || intellegis eadem (con- 
elusione) uti posse et haruspives et fulguratores 
et interpretes ostentorum? D II, 109, 

ohne Verb: f. Il, 3. defero ad. 3 

2. exsisto: (Etrusei) ostentorum exercitatissimi 
interpretes exstiterunt; D I, 98. 

sum: an vo8 ‚.. barbari ... interpretes esse 
comitiorum potestis? N UI, 11. ut comitiorum 
vel in iudiciis populi vel in iure legum vel in 
creandis ee principes civitatise essent 
interpretes; D II, 74. 

videor: tum avia illa videri posset interpres 
et satelles Iovis; D II, 73, 

IL nach Berben: 1. audio: si nulla (nota) ent, 
quid istos interpretes audiamus? sin q iem 
ei #veo audire, quae sit; sed hasrebunt; I, 


conloco: sensus .. interpretes ac nuntii rerum 
in capite tamquam in arce ... oonlooati sunt; 
N I, 140, 

deligo: eorum (versuum Sibyllinorum) decem 
ee delectos e civitate esse voluerunt; 

’ 

exereito: |. I, 2, exsisto. ö 

habeo: qui (Chrysippus) Stoioorum somniorum 
vaferrumus habetur interpres; NI,39. non (habeo 
nauch) interpretes somnioram; D I, 132. si (di) 
‚+. neque en (significant), quorum interpretes 
habere possimus; IL, 181. 

nöominot fı I, 1. respondet; D I, 39. 

postulo: quem ad modum in senatu semper 
. aliquis, qui interpretem postulet, sio ..ı F V, 


quaseroı u ser ost quaerendus explanator aut 
interpres eius (legis) alius; R III, 88. oemsorem 
quaerit | quaerat | interptetem; L III, 28. 

... Btoioos mon ut inter- 
pretes, sed ..; O I, 6 


2, ogeo: f. 1, 1. eget. 
44* 


interpres 





utor: ut sit utendum interpretibus somniorum 
potius, quam ..; D II, 127. 

83. defero ad: ad interpretem (eursor) detulit 
aquilam se in Tr visum esse factum. at ille: 
„vieistit; DI, 

refero ad: 1. Y 1. respondet; D II, 62. 

reicio ad: qui (Plato) iusta funerum reicit ad 
interpretes religionum; L II, 67. 

I. nach Snbitantiven: acumen: quae (som- 
nia) Antiphontis interpretatione 7’ Ya decla- 
rant ... acumen interpretis; D I, 

coniecturae: ipsorum interpretum conieeturae 
nonne magis ingenia declarant eorum quam vim 
... naturae? D II, 144 

‚explan atienes: somniis, vaticinationibus, ora- 
clis ... explanationes adhibitae sunt interpretum; 
DI 116. 

ingenia: f. coniecturae. 

inscientia: male .. interpretata (signa) falsa 
sunt non reram vitio, sed interpretum inscientia; 
DI, 118. 

munus: quid, si |j|quod si|| nos non interpre- 
tum fungimur munere, sed ..? F I, 6. fungar.. 
iam interpretis munere; T IIl, 41. 

IV. Umftand: cum: isti (Stoici) nobis eum in- 
terprete audiendi sunt; F V,89, 

sine: quae sine interpretibus non possimus in- 
tellegere; D II, 54. similes .. sunt dei, ... tam- 
quam si Poeni aut Hispani in senatu nostro loque- 

rentur sine interprete; D II, 131. 


interpretatio, Ertärung, Deutung, Aus- 
legung: I. aufert: ne... ad illam causarum ope- 
ram ... Adiongatur hasc iuris interpretatio, quae 
non tam mihi molesta sit propter a... quam 
quod dicendi cogitationem auferat; L I, 

est: in qua ange aequitatis) jaria erat 
interpretatio; B 3. quod optime constituti 
iuris oivilis summo semper in honore fuit cognitio 
atque interpretatio;  . quidem ante hane con- 
fusionem temporum in possessione sus principes 
retinuerunt; Ö II, 65. j. aufert, 

exoritur: hic magna quaedam exoritur, neque 
ea naturalis, sed artificiosa somniorum [Antiphon- 
a er terpretatio; D I, 116. 

l, adiungo: i. L aufert. 

explico: quae (somnis) Antiphontis interpre- 
tatione explicata; D I, 39. 

facio: eius .. somnii a conieotoribus quae sit 
interpretatio facta, videamus; D I, 45. 

retineo: f. L est; O II, 65. 

III. exsistere: existunt ... iniurise ... nimis 
callida, sed eg Il [sed malitiosa] N iuris in- 
terpretatione; 013 

revocari: quae en ostentorum) cum facta 
sunt, tum ad coniecturam aliqua interpretatione 
revocantur; D II, 66. 


interpretor, cerfären, deuten, auslegen, 
verftehen, überfegen: I. alqs: cum tu tardius face- 
res, id est, ut ego interpretor, diligentius; A ep 1. 
quarum (Eumenidum) et Athenis fanum est et 
Fe n08, ut ago interpretor, lucus Furinse; N II, 
huic praestantissimae rei nomen nostri & di- 
vis, Graeci, ut Plato interpretatur, a furore duxe- 
runt; DI, 1. si modo interpretari potuero; L II, 
45. neo quiequam aliud est philosophia, si inter- 
pretari velis, praeter studium sepientine; O II, 5. 
DO, 1. direete Rebe: dicatur .. tam „nether* 
Latine, quam dieitar aör, etai interpretatur Pacu- 
vius: »hoc, quod N nostri caelum, Graii 
perhibent era«; N II, 9 
2. inbirecte Frage: Ber hasc ... con- 
firmant interpretando, quorsum quidque pertinent; 
N IU, 60. endem . . (Btrurin) interpretatur, quid 


348 


interpretor 
quibusque ostendatur monstris atque portentis; 
D I, 92. 


8. acc. c. inf. reditu .. in castra liberatum 
se esse iure iurando interpretabatur, non recte; 
oO III, 113. 

II. alqm: quae Menippum imitati, non inter- 
pretati, quadam bilaritate conspersimus; Al,®. 





quem (Euhemerum) noster et in retatus et ee- 
cutus est praeter ceteros Ennius; N 1,119. quem 
ipsum (Heraclitum) non omnes interpretantur uno 


modo ||[{non ... modo]jj; N III, 35. quorem 
omnium interpretes, ut grammatiei poötarum, pro- 
xime ad eorum, quos interpretantur, divinationem 
I divinitatem || videntur accedere; DI, 34. quem 
(Panaetium) multum in his libris seentus sum, 
non interpretatus; O II, 60, 

alqd: e virtute ... vivere, quod ita interpre- 
tantur: vivere cum intellegentia rerum earum, 
quae ..; F U, 34. secundum naturam virvere, 
quod ita interpretemur: vivere ex hominis natura 
undique perfecta; F V, 26. nocere audientibus 
philosophos iis, qui bene dieta male interpreta- 
rentar; N IH, 77. quid ego, quae magi Cyro illi 
ey interpretati sint, ex Dinonis Persicis pro- 
eram? DI, 46. utrum philosop hia dignius, e%- 
garum superstitione ista interpretari an explica- 
tione naturae? D II, 129. ex quo nostri idem 
illud secuti atque interpretati; RII, 50. in dona- 
tione hoc iidem (Scaevolae) secus interpretantur; 
L UI, 50. 

disputationem: quod perverse philosophorum 
disputationem interpretarentur ||[quod ... inter- 
pretarentur] ||; N III, 77. 

effata: »quod (genus sacerdotum) interpretetur 


fatidicorum et vatium ecfata incognita«; L Il, 20. 
epistulam: quam ee N modo totidem 
fere verbis Fe gan sum; F 100. 


oxta: alios . 
exta interpretari; D 

facta: quorum (Torquatorum) facta quem ad 
modum, quaeso, interpretaris? F I, 34. 

fulgora: quae est .. gens aut quae een 
quas non ant oxtispicum aut monstra aut fi 
reg ... praedictione moveatur? L 


(harurpion) ai 'more videmus 


Fa qui (riri) id (ius rn interpretari populo 
et responsitare soliti sint; ‚14. 


modestiam: er” ee ita interpre- 
tamur, ut dixi; O 
monstra: cum .. magna vis videretur esse 


... monstris interpretandis ac procurandis in ha- 
ruspicum diseiplina; D I, 3, f. fulgora. 

nomen: in ipso nomine legis interpretando 
inesse vim et sententiam justi et veri legendi; 
LIL, 11. quod nos prope idem a non inter- 
pretatum nomen tenemus; L II, 

originem: f. theogoniam. 

portenta: eandem gentem ... 
tenta interpretari; D I, 35. 

praedicta: sunt ‚ad pacandos deos alii (sacer- 
dotes) constituti .. interpretanda alii pras- 
dieta vatium neque multorum; 47 I, 30. 

sapientiam: eam sapientiam interpretantur, 
quam adhuc mortalis nemo est consecutus; Lae 18. 

sententiam: animadverte .., rectene hanc 
sententiam interpreter; F II, 20. rectene inter- 
pretor sententiam tuam? T II, 37. sententias 
interpretari perfacile est; L II, 17. 

signa: male conieota maleque interpretata (si- 
gna) false» sunt non rerum vitio, sed interpretum 
inscientia; DI, 118. 

somnium: ex quo ita illud somnium esse in- 
terpretatam, ut ..; D I, 53. cum ... üi, qui 
(somnia) inte retantur, coniecturam adbibeant, 
non naturam; D II, 147. 


fallaeiter por- 


interpretor 


opaiger: | te (sic enim spalpe» interpre- 


tari placet); II, 47. 

theogoniam: cum .. (Zeno) Hesiodi theogo- 
niam [id est originem deorum] interpretatur; N1, 
36 


verbum: poteram ego verbum ipsum interpre- 


tans (perturbationes anımorum) morbos appellare; 
FIII,35. hoc... verbum sic interpretantur, ut ..; 
T I, 75. 


vestigia: quae (hominum vestigia) videlicet 
ille non ex agri consitura, quam cernebat, sed ex 
doctrinae indiciis interpretabatur; R I, 29. 

vim: nee ü ... fatı necessitatenm confirmant, 
sed verborum vim interpretantur; Fa 20. 

virtutem: iam virtutem ex consuetudine vitae 
sermonisque nostri interpretemur; Lae 21. 

IV. straflar: non hanc (söra&lay), quam in- 
terpretamur modestiam; OÖ I, 142. 


interregnum, Zwifgenregierung: I. in- 
eo: cum prudenter illi principes novam et inaudi- 
tam ceteris gentibus interregni ineundi rationem 
excogitaverunt; R II, 28. 

HU. cum: iis .. regiis quadraginta annis et du- 
centis R- cam interregnis fere amplius praeteri- 
tis; R I, 52, 


interrex, Bwifcentönig; fert: quam (le- 
gem) interrex noster tulit, ut ..; L I, 42. 

rogat: mortuo rege Pompilio Tallum Hostilium 
populus interrege rogante comitiis curiatis 
cresvit; R II, 81. 


interrogatio, Frage, Befragung, Shluß: 
L sunt: ita faciles interrogationes sunt, ut ..; 
T I, 57. 

II, 1. dissolvo: cum eas (interrogationes) dis- 
solvere non possunt; A II, 46. 

2. occurro: ut occurrere possimus interroga- 
tionibus eorum captionesque discutere; A II, 46, 

III, 1. genus: quod captiosissimo genere inter- 
rogationis utuntur; A 1 49. recte genus hoc 
interrogationis ignavum atque iners nominatum 
est; Fa 29. 

2. dissimilitudo cum: quanta ... eorum (ar- 

mentorum) .. cum captiosis interrogationibus 

iesimilitudo! F IV, 9, 

IV. circumscribi, decipi: fallacibus et ca- 
ptiosis interrogsationibus ceircumseripti atque de- 
cepti quidam; A II, 46. 

concludere: qui ... 
concludunt; A I, 5. 


interrogatiuncula, turze Frage, 
Schluß: 1, 1. minuo: quae (haeresis) ... minutis 
ui quasi punctis, quod proposuit, 
efhceit; P 2. 

2. adsentior: pungunt quasi aculeis interro- 
gatiunculis a aaa quibus etiam qui assentiun- 
tur ..; F IV, 7. 

1 efficere, pungere: f. I. 


interrogo, fragen, befragen, fließen: 
1. abfolnt: 1, a. finis: tum ille a ren 
finenm, inquit, interrogandi, si videtur; F II, 17. 

genus: quod tu modo dicebas esse vitiosum 
interrogandi genus; A II, 92. 

b. elicere: is (Socrates) .. percontando atque 
interrogando elicere solebat eorum opiniones, qui- 
buscum disserebat; F II, 2. 

2. algs: qui ita interrogant, ab iis irridentur; 

U, 35. me.. ante sustineo nee diutius captiose 
interroganti respondeo; A II, 94. uti oratione 
Br malo quam interrogare aut interrogari; 

I, 29. docet .. (Socrates) quemris ... bene 
interroganti respondentem declarare ..; T IL 57. 


nihil apta interrogatione 


BER... ZUR 


intersum 


U. mit direeter Mebe: sic .. interrogant: „si 
fatum tibi est ex hoc morbo convalescere, ... 
convalesces“; Fa 28, 

II. mit einfachem Object: alqm: sequitur .., 
qui te ex somno excitet et eodem modo inter- 
roget; A 11,93. quae (visa) interrogati in utram- 
que partem respondere possumus; A II, 104. ain 
me interrogare (voles) non tam intellegendi causa 
quam refellendi; N IIl,4. cum me interrogaturus 
esse videare; N III, 19. 5. 1, 2. FI, 29 

IV. mit Object und Ergänzung: 1. birecte 
Rede: ut ... a quibusdam interrogentur: „ergo 
istuc quidem percipis?“ A 11, 35. 

2. de: j. 4. T I, 57. 

3. inbir. Frage: si .. deus te interroget, ... 
num .. quid desideres; A Il, 80. minutatim in- 
terrogati, dives pauper, clarus obscurus sit, multa 
pauca, magna parya; A Il, 92, cum (Chrysippus) 
gradstim interrogetur verbi causa, tria pauca sint 
anne multa; A 11,93. Zeno vel Chrysippus si in- 
terrogetur |Jinterrogarentur ||, quis sit sapiens; 
A fr 20 ($. 8). (Academicus) interrogatus, quid 
ei videatur, dubitare se dicet; A fr 20 (8. 30). 

4. doppelter Mccujativ: pusionem quendam 
Soerates interrogat quaedam geometrica de dimen- 
sione quadrati; T I, 57. non quemvis hoc idem 
interrogarem; TV, 55. vgl. 3, A IL, 92. — IL 
A II, 104. 


interrumpo, unterbrechen, teennen: 
alqm: eos.., qui incolant terram, ... interruptos 
ita esse, ut ..: R VI, 20 

alqd: contingere idem terrae necesse est, ut 
...nihil interrampat; N 11,116. neque tam facile 
interrupts contexo quam absolvo instituta; LI, 9, 

nimbum: »ita dum interruptum credas nimbum 
volvier«; N II, 39. 


intersaepio, veritopfen: nunc ... (fora- 
mina illa) terrenis concretisgue corporibus sunt 
intersaepta quodam modo; T I, 47. 


interscindo, abbregen: ut ... a tergo 
‚. pontem interscindi iuberet; L 11, 10. 


intersum, vazwihen fein, verfchieben fein, 
fi unterjcheiden, gegenwärtig jein, daran gelegen fein: 
1. abfolnt: alqs: non lubet (haruspicum responsa) 
cominemorare, nec vero necesse est, tibi praeser- 
tim, qui interfuisti; D II, 58. 

algd: si nihil interest, nulla regula est; A II, 
33. ut ... nee in iis quicquam intersit; A II, 40. 
nihil interesse .., non modo si omni ex parte 
eiusdem modi sint, sed etiam si discerni non pos- 
sint; A II, 40, quae visa sunt eius modi, ut in 
jis nihil intersit; A II, 40. primum sumpseras, 
tamquam interesset; A II, 44. ut in iis (visis) 
nibil intersit omnino; A 11,48. cur non, ut plane 
nibil intersit? A II, 48. endem est ... species 
.... primum interest; sed id omittamus; A II, 
52. ut tum diceremus interesse, ... tum nihil 
interesse; A II, 58. si .. res se ita habeant, ut 
nihil intersit; A II, 54. ut in hoc quoque nostro 
mundo aliquid alieui sie sit par, ut nihil differat, 
nihil intersit; A II, 55. si mıhil erit, quod inter- 
sit; A II, 58. erst .. veri similins hunc mentiri, 
euius interesset, quam illum; F II, 55. etiamei 
eorum (parvorum) nihil intersit; F III, 17. nisi 
statuerit nihil esse, quod intersit aut differat 
aliud ab alio, praeter honesta et turpia; F III, 25. 
fieri .. potest, ut id ipsum, quod interest, non 
sit magnum; F IV, 30. modo dixeras nihil in 
istis (mediis) esse, quod\interesset; F IV, 71. ad 
virtutes et ad vitia nihil interesse; FIV, 71. qui- 
bus tantum praestat mentis excellens perfectio, ut 
vix cogitari possit, quid intersit; F V,60. quis., 


intersam 


in illa aetate pudorem, constantinm, etiamsi sus 
nihbil intersit, non tamen diligat? F V, 62. non 
sentientis .., nihil est, ullam in partem quod in- 
tersit; TI, 24. quod (natura) oerris et oornicibus 
vitam diuturnam, quorum id nihil interesset, ho- 
minibus, u maxime interfuisset, tam sxiguam 
vitam dedisset; T III, 69. quaeres, quid intersit; 
N 1,90, id quid interest? D II, 42. quodsi inter- 
8560 quippiam tantulum modo potuerit in amicitia; 
L I, 34. quae cogitarat, || cum ipsius intererat, 
tum |] ern perfeoit, cum eius iam nihil interesset; 

anni: »eumdem magistratum, ni interfuerint 
decem anni, ne quis capito;« L III, 9 

visum: qui illa visa ... negant quiequam a 
falsis interesse; A II, 27. cui (viso vero) non ad- 
positum sit visum aliud, quod ab eo nihil inter- 
sit; A II, 88. 

I. mit Ergänzungsfag: 1. quod: tantum in- 
terest, quod tu, cum es commotus, adsciscis, ad- 
sentiris, adprobas; A II, 141. hoc interest, quod 
voluptas dicitur etiam in animo; F II, 18. quid 
interest, nisi quod ego res notus notis verbis ap- 
pello, illi ..? F V, 89. hoc in ratione utriusque 

nerie interfuit, quod ... aluerunt; R II, 7. 
ıllud tamen interest, quod in servo necando, si 
id fit iniuria, semel peccatar, in patris ..; P 25. 
f. IV. inter algm; A II, 8. animal, beluam. 

2. indirecte Frage: si negharet quioquam in- 
teresse ad beate vivendum, quali Slse: victu; 
F U, 90. ut nihil interesse nostra fateamur, sint 
illa necne sint; FIV,29. aurum paleamne ga 

ortet, ad bene aut ad male gubernandum nihi 
interesse; F IV, 76. in gubernando nihil, in oflicio 
ragen interest, quo in genere peccetur; F IV, 

6. neminem esse, qui, quo modo se habeat, nihil 
sun censeat interesse; F V, 30, si ... item in 
nobismet ipsis, quem ad modum affecti almus, 
nihil nostra arbitrabimur interesse; F V,30. utrum 

. sit voluptas ... necne sit, ad id, quod agimus, 
nihil interest; F V, 45. hoc doce, doleam necne 
doleam, nihil interesse. „numgnam quicquam*, 
inquit (Zeno), „ad beate quidem vivendum*; TI, 
29. quin etiam cibo quo utare, interesse aliquid 
ad mentis aciem putant; N II, 49. ut ad pro- 
man adversamve fortunam, qualis sis aut quem 
ad modum vixeris, nihil intersit; N II, 89, ut 
in mazumis motibus ... oaeli nihil intersit, qui 
ventus, qui imber, . tempestaa ubique sit; D 
Il, 94. {. an, B,®, Il, 1, a. pi ee (5 ©t.) b. inter- 
ost (2 ©t.). 2, a. interest (3 ©t.). b, a. interest 
(10 &t) ©. 1, &. 170, f. 

8. Infinitiv: ut in sole ... lucernam adhi- 
bere nihil interest; F IV, 29. civitatum .. hoc 
multarum in Graecia interfuit, antiquom vocum 
conservare ||conservarij| modum; L II, 38. 
quod interest omnium recte facere; F II, 72. 
medici ipsi |Jips#||, quorum intererat ea nosse, 
speruerunt, ut viderentur; A II, 122. nihil inter- 
esse hominum ecire, quid sit futurum; D 1, 82, 
Il, 101. neque nostra nihil interest scire ea, quae 
eventura sunt |[jsintil; D I, 82. 11, 102. nostra 
interest scire ea, quae eventura sunt |[|sint!l; D 
U, 105. quorum intersit id scire; O III, 57. cuius 
magis intersit vel sus vel rei publicae causa vi- 
vere; OÖ II, 9%. 


4. accus. ©. infin.: magni existimans inter- 
esse ad decus et ad laudem civitatis res tam gra- 
vis ... Latinis etiam litterise contineri; N I, 7. 
cuius plurimum intererat esse in optimo statu civi- 
tatem; R Il, 40. quid .. interest ab iis, qui 
postea nascentur, sermonem fore de te? R VI, 28. 
ut intersit rei publicae quioquam illorum facere 
sapientem; O 1, 159, f. 8. vonservare. 


u 


intersum 


II. mit Datis: alc. rei: ut ea conplectatur, 
quibus ipse interfuit; L I, 8. , 
altercationi: cui (altersationi) pro tuo studio 
non est alienum te interesse; N I, 15. 
cantibus: non placet Stoicis singulis iecorum 
fissis aut avium cantibus interesse deum; DI, 118. 
disputationi: oum C. Triarius, in primis gra- 
vis et doctus adulesoens, ei disputationi interesset; 
fissis: f. oantibus, ‚ 
querelis: saepe .. interfui querelis || querel- 
lis |] aequalium meorum; C 7. : 
rebus: quodsi tales dei sunt, ut rebua humanis 
intersint; N II, . 
senibus: Lacedasmonii ... senibus (sic enim 
consilium publioum appellant) augurem interesse 
voluerunt; D I, 35. 
sermoni: cum .. ei sermoni interfuisset Plato 
Atheniensis; C 41. n ü f 
IV. mit Präpofitionen: in: sin? in eius modi 
quidem rebus maiores natu noleut interesse; O I, 
122. 
inter: nec inter nos et eos, qui se stire arbi- 


trantor, quidquam interest, nisi quod .. non du- 
bitant ..; A II, 8. potestne .. quisquam dicere 
inter eum, qui doleat, et inter eum, qui in vo- 


luptate sit, nihil interesse? A IL, 21 (20), quid 
inter eum et vel Pyrrhonem vel Aristonem inter- 
esset? FIV, 60. is plane perspiciet inter Hippo- 
centaurum, qui numquam fuerit, et regem Aga- 
memnonem nihil interesse; TI, 90. neo quieguam 
inter Aleibiadem summo loco natum et quemvis 
baiolum interesse; T II, 77. inter aoutos .. 
et inter hebetes interest, quod ..; TIV,32. quid 
inter eos (pbilosophos) et reliquos interesset; T 
V,8 (9) inter Zenonem et Peripateticos nihil 
praeter verboram novitatem interesse; T V, 32. 
miror Antiochum ... non vidisse interesse pluri- 
mum inter Stoicos ... et Peripateticos; N I, 16. 
quid .. interest inter unum et plures, si iustitia 
est in pluribus? R I, 61, ut nihil inter te utque 
inter quadripedem aliquam putes interesse; P 14. 
quantam .. intersit inter incertum et id, quod 
percipi non possit, docere conantur; A Il, 82. 
quid dubitamus .. adfirmare nihil inter haec in- 
teresse? A II, 50. f. hominem. interesse .. inter 
argumentum conclusionemgue rationis et inter 
ai. Tri animadversionem atque admoni- 
tionem; FI, cum inter inanimum et ani- 
mal hoc maxime intersit, quod animal agit ali- 
quid; A II, 87. baiolum: f. algm; T IL, 77. 
inter hominem et beluam hoc maxime interest, 
quod haec ... #6 accommodat; O I, 11, interest 
inter causas fortuito antegressas et inter causas 
cohibentis in se efhicientiam naturalem; Fa 19. 
quid intersit inter popularem, id est adsentatorem 
et levem civem, et inter constantem, sererum 
let severum, al. |] et gravem; Lae 95. conclu- 
sionem: f. mentum. cum inter duos con- 
sulatus anni decem interfuissent; C 16. cuius 
{M. Valerii Corvini) inter primum et sextum con- 
sulatum sex et quadragints anni interfuerunt; C 
60. interest aliquid inter laborem et dolorem; 
TI, 85. ut inter ebrietatem et ebriosita- 
tem interest; T IV,27, our tantum interest inter 
novum et veterem exercitum, quantum experti 
sumus? T Il, 38. interesse oportet, ut inter re- 
ctum et pravum, sic inter verum et falsum; A 
II, 33. cum visa in animos || animis || impriman- 
tur, non vos id dicere, inter ipsas Impressiones 
nihil interesse, sed inter species et quasdam for- 
mas eorum; A 1, 58. quid .. interest motu 
animi sublato non dico inter pecudem et homi- 
nem, sed inter hominem et truncum aut saxum 
aut quidvis generis eiusdem? Las 48, f. beluam, 


intersum 


se dieare ||sed differre || inter honastum et turpe 
nimium quantum, nescıo quid immensum ... in- 
ee” IV, 70. quis ... non ... sentit, 
quid intersit inter perspicus et inania? A II, 51. 
inanimam; f. animal. incertum: f.algd; A II, 
32. inter quae (media) nihil interest; F IV, 71. 
ut inter eos (mundos) nihil prorsus intersit; A 
1, 55. si mundus ita sit par alteri mundo, ut 
inter 60s ne minimum quidem intersit; A II, 55. 
aid inter naturam et rationem intersit, non 
istinguitur; N III, 26. inter locorum nataras 
quantum intersit, videmus; Fa 7. nihilo .. ma- 
gis ..., quam ei jjquasi|] inter illa (ova) om- 
nino nihil interesset; A II, 58. mihil ut esset, 
qui distingueretur tremor ille et pallor, neque 
ut quieqguam interesset inter intestinum et obla- 
tum; A II, 48. quid inter parentem et servu- 
lum intersit, intellegi et potest et debet; F IV, 
76. pecadem: f. hominem, philosophos: j. 
algm; TV, 8 pravum, rectum: f. falsum. 
quadripedem: f. algm; P 14. rationem: j. 
naturam; N III, 26. cum inter res eas ... nihil 
omnino interesset; F III, 50. nihil omnino inter 
ens res jisque eontrariaa interesse; F IV, 20. nes 
ease res ullas ter virtutes et vitis, inter quas 
quicguam omnino interesset; F 1V, 47. ut inter 
eas res, quas Zeno exaequaret, nihil interesset; 
FIV, 55. ut inter eas (res) nibil interesset; F 
IV, 69. inter ceteras res nibil ommino interesse; 
F IV, 70. quasi nihil inter res quoque ipsas, in 
quibus pescatur, intersit! F IV, 77. qui ... nec 
inter eas res quicquam omnino putant interesse ; 
FV,2. ut in iis rebus, inter quas nihil interest, 
neutrem in partem propensiores sumus, item ..; 
FV,30. regem: f. algm; TI, 90, saxum: f. 
hominem. servulum: f. parentem, species: 
f. formas. tremorem: f, pallorem. truncum: 
f. hominem. turpe: |. honestum. verum: f. 
um. vieum; A Il, 49. quie iie visis, inter 
quse nihil interest, aequaliter omnibus abrogatur 
fides; A II, 36. inter quas visa nihil intersit; A 
ll, 41. 83. inter falsa viea et vera nihil interesse; 
ATI, 44. tremo, ut nihil inter hoc (visum) et 
lud (verum) intersit; A II, 49. si efliceretur, 
ut inter visa differentinm generum nihil inter- 
esset; A II, 50. ei .. inter visa nihil interesset; 
AI, 53. ut tum dieeremus interesse inter vigi- 
lantium visa et sobriorum et sanorum et eorum, 
qui essent aliter adfeeti, tum mihil interesse; 
A II, 58. inter viea vera et falsa ad animi ad- 
sensum nihil interesse; A Il, 90. neque inter 
eorum vitam et improbissimorum quicguam om- 
nino interesse; F IV, 21. ut inter optime valere 
et gravissime segrotare nihil prorsus dicerent in- 
teresse; F II, 48. 


intervallum, entfernung, Swiihenraum, 

, Baufe: 1. abjolut: religua .. tria 

intervalla infinita et inmensa, a sole ad Martis, 

inde ad Iovis, ab eo ad Saturni stellam, inde ud 
caelum ipsum; D II, 91. 

U, 1. anquiro: studiose .. ab iis aideram mu- 
geitudines, intervalla, cursus anquirebantur et 
cunota caslestia; T V, 10. 

contraho, diduco: intervalla aut comtrahimus 
aut didacimas; A I, 19, 

distinguo: (sonue) intervallis disiunetus inpa- 
ribus, sed tamen pro rata parte ratione distinotis; 
R VI, 18. 

divido: quae intervalla item infinite dividi 
possint; A I, 27. 

do: si (deln) longus, levis; dat enim intervalla 
et relaxat; F I, 9. 

‚ ezpleo: deinde (deus) institwit dupla et tripla 
intervalla explere partie rursus ex toto desecans; 


351 


intervenio 


quas in intervallis its locabat, ut in singulia 
essent bina media; Ti 23, f. sumo. 

habeo: Pe (dolores) multa habere intervalla 
requietis; F I, 49. 

intericio: nullo intervallo interieeto; FIT, 114. 
. aa longo intervallo interieeto videmus; 


iudico: quo {iudieio) iudicatur varietas 
sonorum, intervalla, distinotio et vocie genera per- 
multa; N II, 146. 

a eius .. parliculae intervallo relicto; 


sumo: aesqulalteris .. jntervallis et sesquiter- 
tiis et sesquioctavis sumptis ex his conligationibus 
in primis intervallis sesquioctavo Intervalle sesqui- 
tertia omnia a cum particulam singulorum 
relinqueret; Ti 23 

2. loco in: f. 1, expleo, 

nosco ex: harmonian ||harmonian || .. ex 
intervallis sonorum nosse possumus; T I, 41. 

pertineo ex: quae potest .. age ex in- 
fioito paene intervallo a ad lunam vel 
potius ad terram? D II, 92. 

sum in: f. 1. expleo. 

II. particula; j. I, 1, sumo. 

IV, 1. declinare: cum deelinat atomus inter- 
vallo minimo (id (Epicurus) appellat dlggieror); 
Fa 22. cur (atomi) minimo declinent intervallo, 
maiore non? aut eur declinent uno minimo, non 
deelinent duobus aut tribus? Fa 46, 

disiungi: f. IH, 1. distinguo. 

distare: quantum ... (luna) alio intervallo 
distet a sole; D II, 91. 

distingui: illi .. oeto cursus ... septem efü- 
eiunt distinetos intervallis sonos; R VI, 18. 

explere: |. Il, 1, aumo. 

extenuari: quae (sidera) ... marinis terrenis- 
que umoribus longo intervallo extenuatis alantur; 


intermitti: quae (studia) retenta animo, re- 
missa temperibus, longo intervallo intermissa re- 
vocavi; T1, 1. 

abl. comp.: neque (stella Mercurii) a sole lon- 
gius umquam unius signi interrallo discedit; N II, 
53. neque umquam (stella Veneris) ab sole duo- 
rum signorum intervallo longius discedit; N II, 58. 

zum Saß: + satis eum |jtum, al.|} longo in- 
tervallo ad auam villam reduximus; AI, 1. qnae 

. moveantur, omnia intervallia moveri; AI, 
Anaximandri .. opinio est nativos esse deos lon- 
gia intervallis orientis oceidentisque; N 1,25, ita 
audien, ... ut (hominem) longo intervrallo hasc 
studia repetentem; Fa 4. id ... non longo in- 
terrallo ... (populus) consecutus || secutum, al. || 
est; R II, cum ... astra ... eandem .. to- 
tius eneli diseriptionem |] descer, || longis inter- 
vallis rettulerint; R VI, 24, septem orbis dispares 
duplo et triplo intervallo (deus) moveri jussit 
contrariis inter se cursibus; Ti 25. satis .. et 
quasi sparsis animis fore uti certis temporum in- 
tervallis oreretur animal; Ti 49. 

2. in: quarum (reversionum) in intervallo (sol) 
tum quasi tristitia N era contrahit terram, tum 
vieissim laetifieat; N IL, 108. f. II, 1. sumo. 


intervenio, bazulommen, eintreten: alqs: 
ut hie, qui intervenit (me intuens), ne ignoret, 
tur; N 1,17. cui sermoni nos inter- 
I, 19. 

dolor: dolore non interveniente aut, ei inter- 
veniret, #i summus foret, futuraum brevem; T III, 38. 

fortuna: f. fortuna, I, 1. intervenit (3 ©t.) 
®. 71, b. 

vir: intervenit vir prudens .. 


.M'. IM.J M»- 
nilius; R I, 18. 


interventor 


interventor, förender Beiuher: in his 
deliberationibus consumebatur oratio, idque et 
saepe alias et quodam liberiore, quam solebat, et 
magis vacuo ab interventoribus die; Fa 2. 


interventus, Dazwifhenkunft: I. diri- 
mit: num sermonem vestrum aliquem diremit 
noster interventus? R I, 17. 

II, Hblativ: quae .. vita? suppeditatio, ingquis, 
bonorum nullo malorum interventu; N I, 111. 


intestimus, innerlich, Eingeweide: A. pal- 
lor, tremor: neque ut quiequam interesset inter 
intestinum et oblatum (tremorem, pallorem); All, 
48. 

B, 1 astringunt, al.: quem ad modum ., 
reliquiae cibi depellantur tum astringentibus se 
intestinis, tum relaxantibus; N II, 138. 

II. duco ab, al.: ex intestinis .. 
reliquo cibo sucus is, quo alimur, 


secretus & 
parmanat ad 


iecur per quasdam a medio intestino usque ad 
portas iecoris ... ductas et decretas |] dir. || vias; 
N II, 137. 


intexo, einweben, einfügen: utraeque 
{venane, arterine) crebrae multaeque toto corpore 
intextae; N II, 138. 


intimus ;. interior. 


intolerabilis, unerträglig: algd: quid 
.. perversius, quid intolerabilius, quid stultius 
quam bonam valetudinem ... ponere in bonis? 
F IV, 20. beatus, ceui nibil humanarum rerum aut 
intolerabile ad demittendum animum aut nimis 
laetabile ad ecferendum videri potest; T IV, 37, 
nec ||neque || quieguam insipiente fortunato in- 
tolerabilius fieri potest; Lae 54. 

dolor: qui (vir) statuit ... intolerabili dolore 
lacerari potius, quam .. ofieium prodat; A II, 23, 
illa suspieio intolerabili dolore erueiat; TI, 111, 
cum (natura) ... iis (corporibus) ... dolores in- 
tolerabilis adiunxisset; T V, 8. 

foeditas: multae (bestiae) etiam insectantis 
odoris intolerabili foeditute depellunt; N II, 127. 

iniuria: nisi quaedam admodum intolerabilis 
iniuria exarserit; Lae 76. 

malum: quod (malum) intolerabile esse videa- 
tur; T IV, 14. 


intolerandus, unerträglid: nibil, quod 


homini aceidere possit, intolerandum putare; OÖ 
II, 100. 


intoleranter, unerträglih: cum ipsum 
Herculem tam intoleranter dolere videamus; TII, 22. 


intono, bonnern: »partibus intonuit caeli 
pater ipse sinistris«; D I, 106, 


intonsus, unbeihnitten: barba: »barba 
aedore horrida || atque || intonsa infuscat pectus 
inluvie scabrum ;« T III, 26. 

eoma: ille Agamemno Homericus et idem Ac- 
cianus »scindens dolore identidem intonsam co- 
mam;« T III, 62, 


intorgqueo, vreen, wenden, fäleubern: 
anguem: »quem (anguem) se intorquentem lanians 
(lovis antelles) ... abicit;« D I, 106 

coniunctionem: deinde (deus hanc coniunctio- 
nem) in orbem intorsit; Ti 24. 

eontumelias: alternis .. versibus intorquen- 
= inter fratres gravissimae contumelise; T IV, 


m 


introeo 


intra, innerhalb: compello: nee id (incen- 
dium belli).... P. Africanus compulisset intra ho- 
stium moenin; RI 1. 

gigno: qui (di) intra caelum gignerentur; 

i 37. 

produco: »tu produxisti nos intra luminis 
orase; R 1, 64. 

sum: quoniam usus capionem duodecim tabulne 
intra quinque pedes esse noluerunt |] voluerint |]; 


r 


intractatus, nit zugeritten: nemo est, 
quin [qui non |] eo (equo), quo consuerit, liben- 
tius utatur quam intractato et novo; Lae 89. 


intrico, verwideln: Chrysippus . 
catur hoc modo |Jintrieatur |]; Fa, fr 1. 


intrinseecus, innerlih: nibil esse animal 
|animale || intrinsecus in natura atque mundo 
praeter ignem; N III, 36. 


intro, eintreten, eindringen: I, 1. unperfön 
lid: intrandum .. est in rerum naturam; F V,44. 

2, algd: flexuosum iter (auditus) habet, ne quid 
intrare possit; N II, 144. 

animus: nisi animus, ante quam in corpus in- 
travisset, in rerum cognitione viguisset; T I, 57. 

spiritus: qui (pulmones) ... in respiratu |lin- 
trante spiritu || dilatant; N II, 186. 

U. pomerium: cum pomerium postea intrasset 
habendi senatus causs; N II, 11. 

terram: ut nulla aciee humani ingenii tanta 
sit, quae penetrare in caelum, terramı intrare pos- 
sit; A II, 122. 


introduco, gineinfügren, einführen: I, 1. 
indir, frage: Aristo, qui ... introduxit .., qui- 
bus commotus sapiens appeteret aliquid; F IV,43. 

2. acc, c. inf.: introducebat etiam Carneades, 
nou quo probaret, sed ut 2.) "ie Stoicis, sum- 
mum bonum esse ..; A II, 131. 

II. comparationem: putant quidam hanc 
comparationem non recte introductam ; O III, 13. 

eurrum: nos .. consules introduximus paene 
in urbem currum clarissimi viri; A II, 3. 

decelinationem: id fuit defendi melius quam 
introducere declinationem; Fa 28. 

deliberationem: non videtur (Panaetius) de- 
een eius modi deliberationem introducere; O 

fatum: qui ita fatum introducant, ut necessi- 
tatem adiungant; Fa 42, 

haruspices: haraspices introducti responde- 
runt non fuisse iustum comitiorum rogatorem; 
N I, 10. qui (haruspices) recentibus comitüs in 
senatum introducti; D I, 33. quos (haruspices) 
_ = Gracchus ... in senatum introduxisset; 

‚74. 

philosophiam: Socrates ... philosophiam in 
domus etiam introduxit; T V, 10. 

seriem: qui introducunt causarum seriem sem- 


piternam; Fa 20. 
virtus nullo modo 


.. intri- 


virtutem: introduci 
potest, nisi ..;, F IV, 40. 

IH. mundum: qui non modo natum mundum 
ru, sed etiam manu paene factum; 
N 1, 20. 

prudentiam: prudentiam introducunt scien- 
tin - AT Ta voluptates, depellentem dolo- 
res; I, 118. 


introeo, eintreten: quem fuerat aequius, 
n Te introieram, sic prius exire de vita; 
ae 15. 


introitus 


introitus, Eingang, Eintritt: I. dico: vos 
.. (talem conformationem) adventum in animos 
et introitum imaginum dieitis; N II, 105. 

habeo: duros et quasi corneolos (aures) habent 
introitus multisque cum fAlexibus; N 11, 144. si- 
militer nares ... contractiores habent introitus; 
N II, 145. 

ll. potiri: qui (Aratus) ... profectus Argis 
Sicyonem clandestino introitu urbe est potitus; 


011,81. j 


introspicio, Hineinbliden: I. algs: tute 
introspice in mentem tuam ipse; F II, 118. 

I, casas: scilicet casas omnium introspicere, 
ut (di) videant, quid cuique conducat; D I, 105 


intueor, anjehen, Hinfhauen, betraditen, be- 
abten: I. algs: dum ... ta .. in ea intuens te 
continebis; TII, 31. quieumque intueatur in ali- 
quod maius malum; T III, 28. intuentem te, ad- 
mirantem, elamores tollentem cum video; P 87, 

mens: quot .. et quales animalium formas 
mens in speciem rerum intuens poterat cernere; 


IL, indirecte Frage: qualis quisque sit, ... 
qua mente, qua pietate colat religiones, (deos) in- 
tueri; I, II, 15. 


II. alqm: haec cum dixisset Catulus, me om- 
nes intueri; A Il, 63. ipse .. hie radiatus (sol) 
me intueri videtur; A II, 126. hie cum uterque 
me intueretur; F II, 1. ut nos intuens quasi 
testiicarere laudari honestatem; F II, 51. ut bie, 
qui intervenit (me intuens), ne ignoret, quae res 
agatur; N I, 17. hoc loco me intuens: utar, in- 
quit, carminibus Aratiis [J Arateis|]; N II, 104. 
te senatus, te omnes boni, te socii, te Latini in- 
tuebuntur; R VI, 12, 

algd: cum ea, quas praeterierunt, seri animo 
et attento intuemur; F 1, 57. haec ille intuens 
atque suspiciens; T V, 71. quae cum intuerer 
stupens; R VI, 18. 

aciem. mentis acies se ipsa intuens non num- 
quam hebeseit; T I, 73, 

amicum: verum .. amicum ... qui intuetur, 
tamquam exemplar aliquod intuetur aui; Lae 23, 


caelum: j. eselum, Il, 1. intueor (3 ©t.) 
®. 1, ©. 868, b. 

curiam: equidem etiam curieın nostram ... 
solebam intuens Scipionem, Catonem, Laelium ... 
cogitare; F V, 2. 

exemplar: j. amicum, 

fabricam: quibus .. oculis [animi] intueri 
Br ee Plato fabricam illam tantı operis? 


fortunam: nomen invidiae, quod verbum du- 
cum est a nimis intuendo fortunam alterius; 
T Il, 20. 

gravitatem: illi ipsi ... personae gravitatem 
intoentes non dubitant dicere ..; T IL, 49. 

lascivriam: ut (exercitus, rectores) „profectione 
laeti piscium lasciviam intuerentur*, ut ait Pacu- 
vigs; I, 24. 

mare: j. terram; A I, 105. 


molestias: vetat .. ratio intueri molestias; 
T OL, 383. 
motus: ut ... nec frustra siderum motus in- 


tueremur; R III, 3, 

naturam: hanc (naturam) .. intuens (sapien- 
tia) debet institutum illud quasi signum absol- 
vere; F IV, 34. mihi.. naturam animi intuenti; 
TIL 51. quodsi talis nos natura genuisset, ut 
eam ipsam intueri et perspicere ... possemus; T 
I, 2. raros esse quosdam, qui ... rerum natu- 
ram studiose intuerentur; T V, 9, 

IL 


353 


inveho 

nitorem: Lysandrum intuentem purpuram eius 
{Cyri) et nitorem corporis ornatumque Persicum 
... dixisse ..; C 59. 

nutum: eos .. (pueros iussit) nutum illius in- 
tuentis diligenter ministrare; T V, 61. 

ornatum, purpuram: j. nitorem. 

res: mutarı saepe volumus .. situs earum re- 
rum, quas intuemur; A II, 19. 

solem: qui } cum acriter oculis deficientem 
solem intuerentur; T I, 78. sicut intueri solem 
adversum neguitis; R VI, 19. 

speciem: si is ... eam speciem, quae semper 
eadem est, intuebitur ...; sin autem eam, quae 
gignitur ..; Ti 4. 

terram: iisdem .. hic sapiens ... oculis, qui- 
bus iste vester, caelum, terram, mare intuebitur; 
A If, 105. nemo cunctam intuens terram de di- 
vina ratione dubitaret; N II, 99. quam (terram) 
cum magis intuerer; R VI, 17. 

veritatem: ex quo omnibus bene veritatem 
intuentibus videri necesse est (Dionysium) miserri- 
mum; T V, 57. 

virum: ut (vir) numquam a se ipso intuendo 
|| instituendo || contemplandoque discedat; RI, 69. 

voluptas: adulescentia a propter in- 
tuens magis fortasse laetatur; C 48. 


intus, inwendig, darin, innen: I. ineludo: 
intus .. in animis inclusse (cupiditates) inter se 
dissident atque discordant; F I, 44. quase .. 
{membra) intus inelusa sunt; N Il, 121, quia 
_— omne animal in mundo intus incluserat; 

i 34. 
oceulto: ut in fronte ostentatio sit, intus ve- 
ritas occultetar? F IL, 77. 

sum: quas (membra) sunt intus in corpore; F 
III, 18. intellegas illud, quod iam expolitum sit, 
intus fuisse; D II, 48. 

il. praestans: nec .. ille (Q. Maximus) in 
luce modo ... magnus, sed intus domique prae- 
stantior; C 12. 


invado, eindringen, angreifen, losgehen: idem 
.. (ignis), guocumque invasit, cuncta disturbat ac 
dissipat; N II, 41. f. im, A, I. inrado (8 St.) ©. 
251, b. 


invectio, Einfuhr, Einfahrt: adficit: quem 
Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio 
affeeit, quanto L. Paullum ... eodem flumme in- 
vectio? F V, 70. 

est: et earum rerum, quibus abundaremus, ex- 
portatio et earum, quibus egeremus, invectio certe 
nulla esset; O II, 18. 


inveho, einführen, Hineinfügren, einjagen, 
rag eindringen, losjahren: I. unperfönlid: acer- 
ius in aliquem invehi insecetarique vehementius; 
Lae 57. 

Il. alqm falgs): Aeschines in Demosthenem 
invehitur, quod is ... hostins immolavisset. at 
quam rhetorice, quam copiosel T II, 63. Triton 
.. natantibus invehens beluis adiunctis humano 
eorpore; N I, 78. quia Carneades lubenter in 
Stoicos invehebatur; N IL, 162. vehementius . 
tu quidem invectus es in eam Stoicorum rationem; 
N 111,94. si quis illo Pacuviano „invehens alitum 
anguium curru“; R II, 14. cum eris curru in 
Capitolium invectus; R VL, 11. 

algd: f. malum; T II, 20, pecuniam. 

agros: in quam (Mesopotamiam ar quot 
annos quasi novos agros invehit; N 11, 130. 

a cum (ibes) volucris anguis ex vasti- 
tate Libyae vento Africo inveotas interficiunt; 
N 1, 101. 

45 


invreho 


casım: quemcumque vasum fortuna invexerit; 
T IV, 88. 

diritatem: »si qua invecta diritas casu foret;« 
T IL 29, 

malum: »nec mibi Iunonis terror inplacabilia 
nec tantum invexit tristis Eurystheus mali, quan- 
tum una vaecors Oenei partu edita«s; T Il, 20. 
(haee mala) nun inerant in iis, quae tibi casus 
invexerat; T III, 26, »nec sors (est) nec ira cae- 
litum invrectum malum, quod ..;«e T IV, 68. 

metus: quos invehunt metus! R IV, 9. 

pecuniam: Paulus tantum in aerarium pecu- 
niae invexit, ut ..; O Il, 76, 

res: ut .. res ... invectas acciperet ex terra; 
RU, 10. 


INnVvenilo, finden, antreffen, entbeden, aus 
finbig maden, erfinden (sup.: f. III. alym; Lae 64): 
. abfolnt: 1. urs: cum .. duae aint artes, ... 
una inveniendi, altera disserendi; F IV, 10. 

2. Infinitiv: quae .. divina? vigere, sapere, 
invenire, meminisse; T I, 65. 

II. mit Grgänzung: 1. indirecte frage: in- 
ventum igitur jest igitur, cum exigitar ||, quo 
quidque referatar; F V, 16. ita facillime, quid 
veri sımillimum esset, inveniri posse Socrates ar- 
bitrabatur; TI,8. nec invenietur umquam, unde 
ad hominem venire possint nisi a deo; T I, 66. 
fr IX, 10. quod aliter non posset, quid in quaque 
re veri simile esset, inveniri; TII,9. nec hercule 
invenio, quo nomine alio (amor) possit appellari; 

IV, 68. invenitur, quid sit, quod natura spectet 
extremum in bonis; T V, 71, si ... erit Inven- 
tus aliquis, qui, quid verum sit, invenerit; N I, 
13. velut Epicurus ... invenit, quo modo neces- 
sitatem effugeret; N I, 69, qui principes inve- 
niendi furrunt, quem ex quaque belus usum ha- 
bere possemus; d I, 14. 

2. nom. ec. inf.: saepe ,. tempore ft, ut, quod 
turpe plerumque haberi soleat, inveniatur non 
esse turpe; O III, 19. 

III. mit einfachem Object: algm: quamquaın 
aliquid ipse poteram, tamen invenire malo para- 
tiores; F II, 119. non facile est invenire, qui... 
non tradat ..; F 111,66. nostra in re publics ..., 
quae per vim oblatum stuprum voluntaria morte 
lueret, inventa est; F V, 64. qui .. utraque re 
excelleret ..., quis facile praeter hunce (Demetrium) 
inveniri potest? — puto posse, et quidem aliquem 
de tribus nobis; L IU, 14. quod vix invenitur, 
qui ... non quasi mercedem rerum gestarum de- 
sideret gloriam; OÖ I, 65. inventi .. multi sunt, 
qui ... parati essent; OÖ I, 84. ubi eos invenie- 
mus, qui honores, magistratus .. 
anteponant? Lae 63. ubi .. istum invenias, qui 


honorem amici anteponat suo? Lae 64. ad quas | 
(calamitatum societates) non est facile inventu | 


qui descendant; Lae 64. [. avarum. — II, 1. NL 18. 

algd: ut non sine causa antiquissimi et doctis- 
simi invenire se posse, quod cuperent, diffisi sint; 
A 1,7. nec ea, quae incerta permanent, inventa 
esse possunt, sed cum es, quae quasi involuta 
fuerunt, aperta sunt, tum inventa dieuntur; A I, 
26. quo modo quemquam aut conclusisse aliquid 
aut invenisse diceremus? AII,27. volo .. videre, 
quid invenerint; AI, 60. cum gaudeam, si simile 
veri quid invenerim; A II, 66. quid inventum sit, 
paulo post videro; A li, 76. nihil eius modi in- 
venio; A II, 118. si in eius modi rebus, veri 
simile quod sit, invenerit; A II, 128. si quid ra- 
tione per se ipsi (parvi) invenerint; F Ill, 17. 
quid .. aut in natura ... aut in operibus ... 
tamı compositum tamque compactum et coagmen- 
tatum inveniri potest? F III, 74. ea ... nonne 
ab illis (antiquis) instituts sunt [inventa sunt]? 


. amicitise non | 


354 invenio 





F IV, 9. omnis nostros aut invenisse per se sa- 
pientius quam Graecos aut accepta ab illis feciase 
meliora; TI, 1. utar post alio, ei invenero me- 
lius; T I, 14. invenire aliquid et tam multa alia 
meminisse, |jet meminisse, et tam multa alia || 
... in horum quattuor generum inesse nullo pu- 
tat; TI, 22. ut ea, quae dico, mihi liceret in- 
venire; T I, 98. a quibus (haec) inventa, dispu- 
tata, conscripts sunt; T IL, 11. quae talia sunt, 
ut optata magis quam inventa videantur; N 1, 19. 
haec quamquam et inventa sunt acıtius et dieta 
subtilius ab Epicuro, ... tamen...; N I.49, ad 
inventa animo, percepta sensibus adhibitis opi- 
fieum manibus omnis nos consecutos; N II, 18%. 
ea parata ad fructum hominum et inventa sunt 
lea ... sunt]|[; N II, 154 quo sommio quid 
inveniri potest certius? D I, 56. quo modo .. 
haec aut quando aut a quibus inventa dicemus? 
D II, 80. nihil novi vobis adferam, neque quod 
a me sit cogitatum aut inventum; R I, 21. qui 
(Aelius Sextus) ... „catus“ fuit,.... non quod es 
uaerebat, quae numquam inveniret, sed quod ..; 

1, 30. nihil .. inutilius ei, qui id iniuste con- 
secutus sit, invenio; O II, 84. quibus (insitioni- 
bus) nihil invenit agri cultura sollertius; C 54. 
tertium certe nihil inveniri potest; C 66. certe 
ne bono quidem melius quicquam inveniri potest; 
P 22. quid... aut Herodoto dulcius aut Thucydide 
gravius aut Philisto brevius aut Theopompo acrius 
aut Ephoro mitius inveniri potest? v3». 
j. aurum. cogitatıonem. novum. 

adulescentes: mane (adulescentis) inventos 
esse mortuos; T I, 113. 

animal: animal nullum inveniri potest, quod 
negne natum umquam sit et semper sit futurum; 
N III, 32. 

anulum: cum is ipse anulus in praecordiis 
piscis inventus est; F v 92. 

anum: quae.. anus tam excors inveniri potest, 
quae illa ... portenta extimescat? N II, 

aram: f. nomen; D II, 69. 

arma: arma,..quae fira in parietibus fuerant, 
ea sunt humi inventa; D I, 74. 

avarum: quoniam ... nec eorum (improborum 
et avarorum) quisquam adhuc inventus est, quoi, 
quod haberet, esset satis; P 52, 

auctorem: isti rogationi |[rationi|] neque 
lator quisquam est inventus nec suctor umquanmı 
bonus; L III, 34. 

aurum: fodit, invenit auri aliquantum, idque 
eircumdatum argento; D II, 134. 

auspicia: auspiciis maioribus inventis; R II, 


eantus: ante quam hi (cantus) sint inventi; 
U 
caput: cum ... nec usquam eius simulacri 
caput inveniretur; DI, 16. id .. (caput) inven- 
tum est eo loco, qui est ab haruspieibus demon- 
stratus; D I, 16. si .. id (caput iecoris) non eat 
inventum; DII,32. inventum est caput in Tiberi; 
causam: ut medici causa morbi inventa cura- 
tionem esse inventam putant, sic ..; TIL, 28, 
idem .. (Pompilius) mercatus, ludos omnesque 
conveniundi causas et celebritates invenit; R II, 


celebritatea: j. causam; R II, 97. 

cogitationem: illud .., quod vincit haec om- 
nia, rationem dico et, si placet pluribus verbis, 
mentem, consilium, cogitationem, prudentiam, ubi 
invenimus? N II, 18. 

cognomen: [. eognomen, |. invenio (3 St.) 
816. 41l,b 

conformationem: inventa vitae via est con- 
formatioque omnium ofüciorum; F V, 18. 


invenio 


consilium: f. cogitationem. 

copiam: operibus |] operis || hominum, id est 
manibus, cibi etiam varietas invenitur et copia; 

eulpam: [qui iuris iurandi fraude culpam in- 
venerat]; O I, 40. 

eultum: omnes magni, etiam superiores, qui 
fruges, qui vestitum, qui tecta, qui cultum vitae, 
gui praesidia contra feras invenerunt; T I, 62. 

eupiditatem: gquae (libido, cupiditas) in om- 
nibus stultis invenitur; T IV, 12, 

eurationem: f. causam; T II, 23. 

eurriculum: ratione .. et mente divina nd 
originem temporis curriculum inventum est solis 
et lunae; Ti 29. 

erolsionem: tertius (Aesculapius) Arsippi et 
Arsinose, qui primus purgationem alvi dentisque 
erolsionem, ut feront, inrenit; N IIL, 57. 

falsa: nemo invenit falsa; A II, 26. 

finem: inanium .. cupiditatum nec modus 
ullus nec finise inveniri potest; F I, 46 (45). ne- 
que .. umquam finem inveniet libido; T V, 20. 

fissum: quis invenit fissum iecoris? N III, 14. 

fontem: j. fons, II, 1. invenio (3 &t.) ©. 63, a. 

formam: prima sit haec forma et species et 
origo tyranni inventa nobis in ea re publica, 
quam ..; R II, 51. 

fruges: f. cultum. 

allinarium: quoniam gallinarium invenisti 

Deliacum illom, qui ova cognosceret; A II, 86. 

iecur: an censes, eundem vitulum ®i alius de- 
legerit, sine capite iecur inventurum || inventam 
in|j, si alius, cum capite? D II, 

improbum: |, avarum. 

indieium: si... nec eorum ullum iudieium 
invenitur; A II, 95. 

loves: loves quoque pluris in priscis Graeco- 
rum }itteris invenimus; N III, 42. 

ius: quod (ius) per se iustissime inventum san- 
xit fetiali religione; R II, 31. 

laminam: ad eam (aram) quom lamina esset 
inventa et in ea scriptum lamina ||t domina ||: 
‚Honoris*; L II, 58. 

leges: constat... ad salutem civium eivitatum- 
que incvlumitateın ... inventas esse leges; L II, 
11. leges sunt inventae; O Il, 42. 

levationem: nostris .. acerbissimis doloribus 
... alia nulla potuit inveniri levatio; T V, 121. 

libidinem: i cupiditatem. 

locum: nee locus nec materia invenitur, cui 
divinationem praeficere possimus; D II, 12. 

ludos: f. causam; RÄn 27. 

magistros: virtutis magistri, hilosophi, in- 
venti sunt, qui summum malum dolorem dicerent ; 
TI, 28. discentium studiis inreniuntur magistri; 
0 1, 182. 

materiam: j. locum, 

medicinam: cur ... animi .. medieina neo 
tam desiderata sit, ante quam inventa, nec ..; 
TIL, 1. cum ipsam medicinam corporis animus 
Nlanimus] |} invenerit; T II, 5. 

mentem: f. cogitationem. — mercatus: |. 
tausam; R II, 27. — modum: |, finem. 
‚ momenta: cum in eadem re paria contrariis 
- partibus momenta rationum invenirentur; A |, 


‚ munus: neque ullum sapientiae munus aut opus 
inveniretur; F IIL, 50. 
 aaturam: auribus oblectatio magna parta est 
inventa et temperata varietate et natura sono- 
ram; T I, 62, 
nomen: ut (stellae) ex notarum figurarum si- 
militudine nomina invenerint; N II, 104. quod 
(bacillum) ab eius litui, quo canitur, similitudine 
nomen invenit ||{quod ... invenit]|]; D I, 80. 


355 


invenio 


Aius iste Loquens, cum || quom, quo || sum nemo 
norat, et aiebat et loquebatur et ex eo nomen in- 
vonit ||[ex ... invenit]j]; posteaquam et sedem 
et aram et nomen invenit, obmutuit? D II, 89. 
a quoius (sapientine) amore Graeco verbo philo- 
sophia nomen invenit; L I, 58. 

notas: a simili etiam mente vocis ... soni 
paucis notis inventis sunt omnes signati; R III, 3. 

novum: Pythagoras cum in geometria quiddam 
novi invenisset; N III, 88. 

officium: ex qua (praestantia) ratio inveniendi 
ofieii exquiritur; O I, 107. 

opus: f. munus. 

orationem: haec, quae est habita de univer- 
sitate oratio a nobis, haud umquam esset inventa, 
si ..; Ti 52. 

ordinem: inventus est .. 
qui non putabatur; D II, 146. 

originem: aniımorum nulla in terris origo in- 
veniri potest; T I, 66. fr IX, 10, j. formam. 

parentem: illum .. quasi parentem huius uni- 
versitatis invenire diflicile et, cum iam inveneris, 
indicare in vulgus nefas; Ti 6. 

perniciem: neo ulla pernicies vitae maior in- 
veniri potest quam in malitia simulatio intelle- 
gentiae; O Ill, 72. 

philosophiam: quae (philosophia) nuper in- 
venta ost; b I, 86. 

philosophum: quotus .. quisqus philoso- 
phorum invenitur, qui sit ..? TI, 11. ? magi- 
stros; T II, 28. 

praesidia: f. cultum. — pradentiam: f. co- 
gitationem. — purgationem: f. evolsionem, 

radiculam: qua (radicula) inventa .. Ptolo- 
maeus | Ptolem. |] sunatus dieitur; D II, 135. 

rationem: e quibus (notionibus) non principia 
solum, sed latiores quaedam rationem inve- 
niendam viae aperirentur; A I, 42. quam (ratio- 
nem) ut maxime inveneris; A II, 81. ex quo... 
beate vivendi ratio inveniri et comparari potest; 
FV,16 nec .. nostra quaedam est instituenda 
nova et a nobis inventa ratio; R I, 18. inventa 
est ratio, cur pecunia sacrorum molestia liberare- 
tur; L I, 53. f, cogitationem. 

reiectionem: qua inventa selectione et item 
reiectione; F III, 20. 

rem: cum rem aliquam invenisset inusitatam ; 
F II, 15, nec tam fuit hominum generi infensa 
... natura, ut corporibus tot res salutaris, animis 
nullam invenerit; TIV,58. a physicis rebus bene 
atque utiliter inventis; N II, 70. tota res est in- 
venta fallaciis aut ad quaestum aut ad supersti- 
tionem aut ad errorem; DI, 85. cum superiores 
alii fuissent in disputationibus perpoliti, quorum 
res gestae nullae invenirentur, ali ..; RI, 18 
sive & viris in rerum publicarum varietate versatis 
inventa ... res; R III, 4. 

scientiam: si ... neque naturae || est || socie- 
tas ulla cum somniis neque observatione inveniri 
potuit scientia; D II, 147. 

scuta: ea .. scuta, quae fuerant sublime fiza, 
sunt humi inventa; D I, 67. - 

sedem: f. aram. — selectionem: f. reiectio- 
nem, — societatem: f. seientiam. 

epeciem: f. formam. i 

specillum: qui (Aesculapius) specillum inve- 
primusque volnus dieitur obligarisse; N III, 
57. 


ordo in iie stellis, 


auem: sue inventa (Attus Navius) ... dieitur 
constitisse; D I, 31. 

tecta: f. oultum. 

temperamentum: inventum est temperamen- 
tum, quo tenuiores cum principibus aequari se 
putarent; L III, 24. Ex 

thesaurum: qui thesaurum inventum iri ... 


45* 


invenio 


dieunt; D II, 18. cur .. hic nescio qui thensau- 
rum solus invenit? D II, 134. 

tribunos; nondum inventis [| notis || seditio- 
sis tribunis plebis, ne cogitatis quidem; L Il, 44. 

varietatem: . copiam. naturam. 

venas: nos aeris, argenti, auri venas penitus 
abditas invenimus; N II, 151. 

verbum: nullum inveniri verbum potest, quod 
magis idem declaret Latine, quod Graece, quam 
declarat „voluptas*; F II, 18 

verum: qui verum invenire sine ulla conten- 
tione volumus; A II, 7. qui .. possum non cu- 
pere verum invenire? A Il, 66. veri inveniundi 
causa contra omnia diei oportere et pro omnibus; 
A U, 60. nonne putarem post illos veteres tot 
saeculis inveniri verum potuisse; A II, 76. Arcesi- 
lan ... verum invenire voluisse sic intellegitur; 
A UI, 76. nec modus est ullus investigandi veri, 
nisi inveneris; F I, 3. verum .. invenire volu- 
mus; F I, 18. utinam tam facile vera invenire 

ossim |] possem || quam falsa convincere! N I, 
H. quod ita facillume verum inveniri putes; 
R II, 8. 

vestitum: f. cultum. 

viam: f. conformationem. 

virtutem: quodsi ab iis inventa et perfecta 
virtus est; T V, 2. 

voluptstem: ut nulla tam exquisita posset 
inveniri voluptas, qua (L. Thorius) non abunda- 
ret; FII, Xerxes ... praemium proposuit, 
qui invenisset novam voluptatem; T V, 20. 

utilitatem: a quibus magna utilitas ud vitae 
cultum esset inventa; N 1,38. quae (utilitas) ad 
usum hominum orta ab hominibos solis invenitur; 
N II, 162. 

uvam: (Attus no. mirabili magnitudine 
uvam .., invenit; D I, 31, 

IV, mit boppeltem Hecnfativ: alqm: hisadiu- 
tor contra patriam inventus est nemo; Lae 42. 
cum cogniti sunt et aut deorum aut regum filii 
inventi; Lae 70. latorem: f. III. auctorem. 

anum: f, 

columnam: Hannibalem Coelius scribit ... 
ep auream) perterebravisse, cumque soli- 

am invenisset, statuisse tollere; D I, 48 

dialecticam: dialecticam inventam esse dieitia 
veri et falsi quasi disceptatricem etiudicem; 
AI, 91. 

lituum: qui .. Romuli lituus 
integer; D I, 30. 


inventio, Auffindung, Ermittelung, Erfin- 


... inventus est 


bung, Erfinbungsfraft: I. est: quaestionis .. finis 
(est) inventio; A II, 26. quid est .. memoria 
rerum et verborum? quid porro inventio? profecto 


id, quo ne in deo quidem quicquam maius intellegi 
potest; T I, 65. 

inest: ex ea parte . 
inventio veri; O I], 15. 

UI, 1. dico: quae (vis) investigat occulta, quae 
inventio us cogitatio dieitur; TI, 61. 

tollo: Erillus omnem consilii eapiendi 
causam inventionemque oflcii austulit; F V, 28. 

trado: videamus, clarissumarum sortium quae 
tradatur inventio; D II, 85. 

video: illud erat philosophi potius |] philoso- 
pen ||, totius sugurii primum naturam ıpsam vi- 
ere, deinde inventionem; D II, 80. 

2. consecro: cur ... corporis curandi tuendi- 
que causa || [causa] |] men sit ars atque eius 
ea Aanenm inmortalium inventioni consecrata; 


. inest indagatio atque 


9. Agnosco ex: ex memoria rerum et inven- 
tione et celeritate motus ... rim divinam mentis 
adgnoseito; T I, 70. 


356 


inventum 


coniungo cum: quid habere mundus potest 
cum thesauri inventione coniunetum? D II, 38. 

11I. aditus ad: ut ad ofhcii inventionem aditus 
esset; OÖ 1, 6. 


inventor, finder, Begründer, Urheber, Ex- 
finder: ], 1. dat; Lycurgus, .. ille legum optu- 
marum et aequissumi inris inventor, agros locu- 
pletium plebi ut servitio colendos dedit; R III, 16, 

est: unus .. erit ... imperator .. deus, ille 
legis huius inventor, dieceptator, lator; R III, 33. 

reperit: quae (aristolochia) nomen ex inven- 
ae ia rem ipsam inventor ex sonınio; 

2. sum: qui (Zeno) inventor et princeps Stoi- 
corum fuit; A IL, 131. Zeno .., eorum (Stoico- 
rum) princeps, non tam rerum inventor fuit quam 
verborum novorum; F Ill, 5. nec .. Pythagoras 
nominie solum inventor, sed rerum etiam ipsarum 
amplißcator fuit; T V, 10. 

I, 1. dico: Aristaeus, qui olivae dieitur inven- 
tor; N III, 45. 

probo: quorum (generum radicum) ... utilitate 
et ars est et inventor probatus; D I, 13. 

veneror: qui (philosuphi) naturae cognitionem 
admirantur eiusque inventori et principi gratias 
exzultantes agunt eumque venerantur ut deum; 
2. ago: |. 1. veneror. 

tribuo: non satis magmam tribuunt inventori- 
bus gratiam; F IV, 13. 

3. dissentio ab: quid .. attulerit, quam ob 
rem ab inventoribus tamquam a parentibus dis- 
sentiret; F IV, 14. 

reperio ex: f. L reperit. 

U. ab: quae ab illo inventore veritatis et quasi 
architecto beatae vitae dieta sunt; F I, 32. 

per: liberatos .. se per eum (inrentorem) di- 
eunt gravissimis dominis, terrore .. et ... metu; 


+ 


inventrix, Grfnderin, Urheberin: L. sum: 
tu inventrix legum, tu magistra morum ... fuisti; 

U. fero: quam (Minervam) prinueipem et inven- 
tricem belli ferunt; N III, quam (Minervam) 
Arcades Koglaw nominant et quadrigarum inven- 
tricem ferunt; N III, 59. 


inventum, Grfndung: I, 1. est: si vera 
sunt tun scripta et inventa; F II, 98. ut (Per- 
saeus) ne hoc quidem diceret, illa inventa esse 
deorum, sed ipsa divrina; N I, 38. dicebat .. 
Gallus sphaerae illius alterius solidae atque plenae 
vetus esse inventum; RI, 22. cum tanta celeritas 
animorum sit, ... tantae scientiae |j[tanta sc.] |], 
tot inventa; © 78. 

2. sum: philosophis ... quid est aliud nisi, ut 
Plato, donum, ut ego, inventum deorum®? TI, 64. 
sunt .. artis inventa, non vetustatis; D II, 38. 

I. admiror: in eo admirandum esse inventum 
Archimedi, quod excogitavisset ..; R I, 22. 

colo: quoniam sapientium praecepta et invonta 
coluerunt; R II, 7. 

dico: an Pisidarum aut Cilicum aut Phrygum 
ista inventa dicemus? D Il, 80. 

erdisco: Platonem ... in Italiam et in $Si- 
ciliam contendisse, ut Pythagorae inventa per- 
disceret; R I, 16. 

Il, memoria: quam (laetitiam) capiebam me- 
moria rationum inventoramque nostrorun; F IL, 
96. qui... maxumis .. doloribus adfectus eos 
ipsos inventorum suoram memoria et recordatione 
confutat; T V, 88. 

recordatio: f, memoria; T V, 88. 


inventum 
IV. eonstitui, excoli: adaentiamur eorum sa- 
jentiae, quorum ingeniis et inventis omnem vitam 
egibus et institutis excultam constitutamque ha- 
bemus; fr IX, 11. 
oblectare: cum eorum (doctissimorum homi- 
num) inventis scriptisque se oblectent; R I, 28. 


inverecundus, unbeigeiden: dubium 
est, uter nostrum seit, leviter ut dicam, inverecun- 
dior? A II, 126. 


Änverto, umbreen: idem (Gyges) rursus 
a eum in locum anulum inverterat; 


® 

investigatio, Aufipürung, Erforihung: 
l. est: in primis .„. hominis est propria veri in- 
quisitio atque investigatio; O I, 13. 

I, 1. facio: qua ex cognitione facilior facta 
est investigatio rerum occultissimarum; F V, 10 

intermitto: nec intermittunt ... investigatio- 
nem novarum (rerum); F V, 57. 

2. confero ad: cum ... totum .. se ad in- 
restigationem naturae contulisset, in ea ipan plu- 
rimum dissedit a suis; A I, 34. 

consequor ex: (Democritus) ex illa investiga- 
tione naturae consequi volebat, bono ut esset 
animo; F V, 

versor in: quae omnes artes in veri investiga- 
tione versantur; OÖ I, 19. quod (philosophi} in 
veri investigatione versentur; O |, 28. 

II, 1. Ablativ: illum (Africanum) mentis agi- 
tatione investigationeque earum rerum ... nec 
otiosum nec solum umquam fuisse, O III, 4. 

2. in: f. H, 2, confero ad. 


investigator, Grforiker: fuit .. ille 
vir ... acer investigator et diligens earum rerum, 
quae a natura involutae videntur; Ti 1. 


investigo, aufipüren, erforfhen: I, 1. ad- 
hibeo ad: sapientis .. cogitatio non ferme ad 
investigandam adhibet oculos adrocatos; TV, 111. 

2. cupiditas: quo magis hi (animi) fuerint 
semper in suo cursu, id est in ratione et investi- 
gandi cupiditate; fr V, 97. 

sagacitas ad: canum ... tam incredibilis ad 
investigandum sagacitas narium ... quid signi- 
fiat? N II, 158. 

I. algd: nihilne est .. 
vestigata sunt? A II, 16. soles .. tu haeec stu- 
diose investigare; R I, 17. id quod Graecorum 
investigatur annalibus; RI, 18. qui aut investi- 
garent aut conarentor magna quaedam; O I, 9. 
n Tr investigari aliquid conieetura potest: 

i 10. 

causam: causam .. investigato in re nova at- 
que admirabili, si poteris; D II, 60. 

naturam: natura sic ab iis investigata est, ut 
nulla pars ... praetermissa sit; F V, 9. 

occulta: quse (vis) investigat oceulta, quae 
inventio atque cogitatio dieitur; T I, 61. 

res: maxımam tateriam ex rebus per se in- 
vestigatis ad rerum occultarum oognitionem attu- 
lerunt; F V, 9. quae (res) coniectura investigari 
videntur; D II, 55. 

suem: quo (lituo Attus Navius) ad investigan- 
dum suem regiones vinere terminavit; N II, 9. 

veritatem: ad investigandam veritatem studio 
incitato (is vir sit necesse est); T V, 68. sia 
principe investigandae veritatis huius disputationis 
prineipium duxero; N U, 57. ubi .. apud anti- 
quiores latuit amor iste investigandae veritatis ? 
fr V, 32 

verum: nec modus est ullus invextigandi veri, 


actum, quod {illa) in- 


357 





inviotus 


nisi inveneris; F I, 3. quae (peccata) ille (Zeno) 
veri investigandi cupidus nullo modo ferre potve- 
rit; F IV, 20, ut excitaret homines non socordes 
ad veri investigandi cupiditatem; N I, 4. 


inveterasco, alt werben, einwurgeln: 
I. ut: quamquam intellego in nostra civitate in- 
veterasse iam bonis temporibus, ut splendor nedi- 
litatum ab optimis viris postuletar; O IL, 57. 

II. eoneitatio, fervor: cum .. hie fervor 
eoncitatioque animi inveteravit ||inveteraverit || 
et tamquam in venis medullisque insedit |[ inse- 
derit ||; T IV, 24. 

mala: sive illa (mals) ante provisa et expectata 
sint sive inveteraverint; T III, 


inveteratio, eingewurzelter fehler: in- 
veteratio .., ut in en aegrius depellitur 
quam perturbatio; T IV, 81. 


invetero, alt machen, pass. einwurzeln: 
alqd: ut... aliter ferant inveterata, aliter recen- 
tia; T IV, 39. 

aegrotatio; existit .. morbus et aegrotatio, 
quae evelli inveterata non possunt; T IV, 24. 


calnmitas: tanta .. calamitatis praesentis ad- 
hibetur a philosopho medicina, quanta inveteratae 
|linveterata, in inveterata || ne desideratur qui- 
dem; T IL, 

conglutinatio: omnis conglutinatio recens 
aegre, inveterata facile divellitur; C 72. 

octrinae: iam inveteratis litteris atque doc- 

trinis; R II, 18, 

dolor: qui, quod a natura datum est, auxilium 
extorqueas inveterati doloris; T II, 35. 

error: quantus iste est hominum et quam in- 
veteratus error! R II, 29. 

fama: concedamus .. famae hominum, praeser- 
tim non inveteratae solum, sed etiam sapienter 
a maioribus proditae, ... ut ..; RI, 4 

invidia: gr .. se et inveterata invidia 
(M. Seius) ... liberavit; O II, 58. 

ira: ut... odium (sit) ira inveterata; TIV, 21. 

litterae: j. doctrinae. 

malum: inveterato malo, cum tumor animi re- 
sedisset; T IH, 26, 

morbusa: f. aegrotatio. 

opinio: neo (opinio) una cum saeclis aetati- 
busque huminum inveterari potuisset; N II, 5. 

potestas: ut quisquam inveterata potestate .. 
ad deponendum imperium tardior esset; R II, 23. 


querela: eorum querela inveterata ... familia- 
ritates exstingui solere; Lae 35. 

vita: cam iam inveterata vita hominum ac 
tractata esset et cognita; R II, 20. 


invicem, abwesend, gegenfeitig: fatum est 
eng rerum per aeternitatem se invicem tenens; 
‘a, fr 2. 


invictus, unbefiegt, unüberwindlid: algs: 
qui magmi animi sit, (eundem) invietum (esse ne- 
cesse est); qui invietus sit, eum res humanas de- 
spicere; TIII,15. ut nulla re umquam terreamur 
semperque simus invicti; T V, 53. nec (est con- 
sentaneum), qui invictum se a labore praestiterit, 
vinci a» voluptate; O I, 68. 


algd: ratio habet ... altum quiddam et ex- 
celsum, nihil timens, nemini cedens, semper in- 
vietum; F II, 46. 
animns: (honestam versatur) in animi excelsi 
atque invieti magnitudine ne robore; O I, 15. 
ern est .. ea (natura) semper invicte; 
‚78, 


inviotus 

sapiens: reote (sapiens appellabitur) invietus; 
F II, 76 (75). 

vir: numguam ex animo meo discedit illius 
optimi atque invictissimi viri memoria; R VI, 9. 

virtus: nos virtutem semper liberam volumus, 
semper invietam; T V, 52. 

Züde: * rebus ad victum necessariis esse in- 
victus potest; P 27. 


invidentia, Wifgunft, Sceelfugt: I. est: 
quem ad modum misericordia aegritudo est ex 
alterius rebus adversis, sie invidentia aegritudo 
est ex alterius rebus secundis; T III, 21. inviden- 
tiam esse dicunt aegritudinem susceptam propter 
alterius res secundas; T IV, 16 (17). 

I, 1. dieo: ab invidendo .. invidentia recte 
dici potest; T III, 20. 

subicio: ut aegritudini (subieitur) invidentia 
(utendum est enim docendi causa verbo minus 
usitato); T IV, 16. 

2. inceido in: si sapiens in negritudinem in- 
ceidere posset, posset etiam in misericordiam, posset 
in invidentiam; T II, 20. 


invideo, jäet jehen, neibifd fein, beneiden, 
mißgönnen: I, I, o,  cadit: f. ende, II, 2. 
(2 &.) 8. I, ©. 364, a. 

est: et invidere aegritudinis est et nemulari; 
T II, 8. cum invidere aegritudinis sit, malis 
autem alienia voluptatem capere laetitiae; 'TIV, 66. 

f. appello: misereri, invidere, gestire, laetari, 
haec omnia „morbos* Graeci appellant, motus 
animi rationi non obtemperantis; Ill, 7. 

dico ab: ab invidendo .. invidentia recte diei 
potest; T IIL, 20, 

b. verbal: non dixi invidiam, quae tum est, 
com invidetur; T III, 20. 

2. algs: quoniam invidia non in eo, qui in- 
videt, solum dieitur, sed etiam in eo, cui invide- 
tur; T IV, 16. quae (res secundae) nihil noceant 
invidenti; T IV, 16 um. si qui doleat eius rebus 
secundis, a quo ipse laedatur, non recte dicatur 
inridere, ut si Hectori Agamemno; qui autem, cui 
alterius commoda nihil noceant, tamen eum doleat 
iis [| his |] frui, is invideat profecto; T IV, 17. 
alia est .. lugenti, alia miseranti aut invidenti 
adhibenda medieina; T IV, 59. 

II. alieui: probus .. invidet nemini; Ti 9, f. 1, 
2. T IV, 16. 17. 

netati: quis non modo non invidetur illi aetati, 
verum etiam favetur; OÖ IL, 45, 

commodis, factis: recte factie commodisque 
amicorum necease erit |] [nec, erit] |] angi, dolere, 
invidere; Lae 59, 

flori: ut .. „videre“, sic „invidere florem“ re- 
ctios quam „flori“; T III, 20. 

mortuis: qui mihi videntur non solum vivis, 
sed etiam mortuis invidere; A II, 7. 

rebus: non .. plebes ineitata || [incitata] |] 
nostris rebus invidit; L III, 25. 

vivis: f. mortuie. 

II. florem: ut est in Melanippo: »quisnam 
florem liberum invidit meum?« T II, 20, j. II. fori. 


invidia, Red, Mipgunf, Hab, Gehäffigteit, 
üble Radrebe: L adversantur: ut odia, invidine, 
despicationes adversantur voluptatibus, sie ... 
amicitine ... effectrices sunt voluptatum; FI, 67. 

est: f. II, 1. dico; T III, 20. 

obest: ut ... neque locupletibus ad aus vel 
tenenda vel recuperanda obsit invidia; O II, 85. 

pellit: si nos multitudinis furentis inflammata 
invidia pepulisset; L III, 26. 

ossunt; f. II, 1. eflcio. 

lL,1. commemoro: vel offensio commemorstur 
Ahalae vel invidia Nasicae; R I, 6. 


308 


invidus 


deprecor: quia ... collegse .. non modo in- 
vidia pari non erant, sed etiam Claudii invidiam 
Gracchi caritas deprecabatur; R VI, 2. 

deteator: quae.. is (Epicurus) de deis inmor- 
gr Kai invidine detestandae gratia dixisse; 

dieo: non dixi invidiam, quae tum est, cum 
invidetur; T III, 20. guoniam invidia non in eo, 
qui invidet, solum dicitur, sed etiam in eo, cui 
invidetur; T IV, 16. 

effieio: invidise .. multitudinis ... sine ho- 
minum opibus ... eflici (non) possunt; OÖ II, 20, 

inflamm.o: f. I. pellit. 

pello: quo illi (patres) a se invidiam interitus 
Romuli pellerent; H IT, 20 

subeo: ne . invidise (Epicurus) subeat aut 
eriminis; N III, 3. 

timeo: cum Cleombrotus invidiam timens te- 
mere cum Epaminonda conflixisset; O I, 84. 

vito: odium et invidiam facile vitabis; 
F I, 84. 

2. careo: invidia.. summus ordo caret; L III, 24. 

libero: ut omni me invidia liberem; N I, 18. 
magna .. se et inveterata invidia (M. Seius) ... 
liberavit; O II, 58, 

sum: f. 1, deprecor, 

3. adduco in: qui (Marius) optimum ... civem 

.. in invidiam falso crimine adduxerit; O III, 79. 

rapio in: cur rapior in invidiam? A II, 126. 

voco in: quid me... in invidiam et tamquam 
in cuntionem vocas? A II, 144. nec .. (fortis 
eivis) eriminibus falsis in odium aut inridiam 
quemquam vocabit; O I, 86. 

Il. algd: f. UL, 1. subeo. 

metus: invidiae metu non audeant || audent || 
dicere; O I, 84, 

nomen: ut effugamus ambiguum nomen in- 
vidise, quod verbum ductum est a nimis intuendo 
fortunam alterius; T Ill, 20. 

IV, 1. labefactari: ne invidia verbi labefacte- 
tur oratio mea; F I, 48. 

posse: utile ei videbatur plurimum posse alte- 
rius invidia; O III, 82. 

2. propter: qui (Themistocles) cum ... propter 
.. invidiam in exilium expulsus esset; Lae 42. 

sine: licet verum exquirere sine invidia; D II, 28. 


invidiose, gehäffig: num minus haec in- 
vidiose dicuntur? A II, 146. 


invidiosus, gehäffig, mißliebig, Mißgunft 
erregend: alqd: sint (haec) falsa sane, invidiosa 
certe non sunt; A Il, 105. expromam primum 
illa invidiosa, quod ... dicatis; A II, 144. 

nomen: eos invidiosum nomen voluptatis fagere, 
sed in vicinitate versari; A II, 138. invidiosum 
nomen est, infame, suspectum; F II, 12, sibi 
habeant sapientise nomen et invidiosum et ob- 
scurum; Lae 18. 

res: surum .. et otum in urbibus et pri- 
vatim et in fanis invidioss res est; L II, 45. 


invidwus, neibiih, mißgänfig: A. algs: 
quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? F 
1,8. ecce .. alii ... malevoli, invidi, difliciles, 
lucifagi, maledici, morosi || monstrosil]; F I, 61. 
qui .. natura dicuntur iracundi aut misericordes 
aut invidi; T IV, 80. si... invidi multi... suis 
virtutem praemiia spoliant; R III, 40. 

vituperatores: qua.. in causs et benivolos 
I bener. || obiurgatores placare et invidos vitupe- 
ratores confutare possumus; N I, 5. 

B, I. tenent: obtrectatores .. et invidi Seipio- 
nis ... tenent nihilo minus illis mortuis senatus 
| alteram partem dissidentem a vobis; R I, 31. 





invidus 


I, 1. fero: et invidi et malivoli || malev. || ...., 
quia proclives || proclive, al |] ad eas perturbatio- 
nes, non quia semper, feruntur [| semper feruntar |]; 
T IV, 28 

2. sum: maerere hoc eius (Scipionis) eventu 
vereor ne invidi magis quam amici sit; Lae 14. 

III. ab: in quod invadi solere ab inprobis et 
invidis audio; Ö I, 77. 


inviolate, unverlegt: vos ... memoriam 
nostri pie inviolateque servabitis; Ü 81. 


invisitatus, ungejehen, unbefannt, new: 
algd: quod multa invisitata || inusitata |] 
partim e caelo, alia ex terra oriebantur, quaedam 
8 2 hominum pecudumve conceptu et satu; 

1, 98, 

forma: quae est .. forma tam invisitata, tam 
nulla, quam non sibi ipse fingere animus possit? 

magnitudo: fores 
hominis mortui 
O III, 38. 


imviso, erbliden: locum: an eum locum 
libenter inrint? FV, 5. 


natos: »natos Geminos invises sub caput Arctie; 
N II 110. 


ANMViSUus, verfaßt: algs: ut ... eum .... 
aut invisum deo aut negleotum a deo indicemus; 
N Il, 167. quo .. quis versutior et callidior, 
ra invisior et suspectior est || suspectior ||; O II, 


..; quibus apertis corpus 
vidit magnitadine invisitata; 


animal: quo (tyranno) neque taetrius neque 
foedios nec dis hominibusque invisius animal ullum 
cogitari potest; R II, 48. 

medicina: cur ... animi .. medieina ... 
pluribus etiam suspecta et invisa (sit); T III, 1. 

nomen: interdum vereor, ne quibusdam bonis 
viris philosophiae nomen sit invisum; OÖ II, 2. 

philosophia: philosophia ... multitudinem 
consulto ipsa fugiens eique ipsi et auspecta et in- 
via; TI, 4. 


invitamentum, Reiz, Zotung: I. in- 

sunt: intellegi necesse est in ipsis rebus, quae 

diseuntur et cognoscuntur, invitamenta inesse, 

gr ad discendum cognoscendumque moreamur; 
‚Ö 


sunt: in quo (fonte) sint prima invitamenta 
naturae; F V, 17. 

I. adfero: voluptates .. nulla ad res neces- 
sarias invitamenta adferunt senibus; fr V, 80. 

capio, al.: multa etiam ad luxuriam invita- 
menta perniciosa civitatibus subpeditantur mari, 
qune Ei capiuntur vel inportantur; R II, 8. 

III. moveri: f. ]. insunt. 


invitatio, Einladung, Aufforderung: quod 
{segritudo) non natura exoriatur, sed iudicio, sed 
sed quadam invitatione ad dolendum; 


imvito, einladen, ermuntern, auffordern: 1. se- 
neetus: ad quem (agrum) fruendum non modo 
non retardat, verum etiam invitat atque adlectat 
senectus; C 57. 

U. algm: iucunditate quadamı ad legendum in- 
vitati; A I, 8, ita .. (Sirenes) invitant Ulixem; 
F V, 49. qui non levantur, ipsi se ad miseriam 
invitant; T II, 73. quod invitabantur inlecebris 
blandis voluptatis; T IV, 6. cum.. Seipio unum 
et alterum ex iis, qui eum salutatum venerant, 
nvitavisset pluresque etiam iuvitaturus videretur; 


359 


inundo 


Fa fr 5. quoniam .. 
algd: id .. ipsa natura non invitaret solam, 
sed etiam cogeret; R fr 1. 


amicos: quo invitare amicos . 
8 


me quodam modo invitas; 


.. posset; O Il, 


appetitum: ut ipsum per se invitaret et alli- 
ceret appetitum animi; F V, 17. 

familiares: invitat Canius postridie faniliares 
suos; O III, 59. 

hominem: ad cenam hominem in hortos in- 
vitavit in posterum diem; O III, 58. 

naturam: ut nemo dubitare possit, quin ad 
eas res hominum natura nullo emolumento invitata 
rapiatur; F V, 48. 

probitatem: innatam esse homini probitatem 
gratuitam, non invitatam voluptatibue nec prae- 
miorum mercedibus evocatam; F II, 99, 

sanos: invitat .. vera ratio bene sanos ad 
iustitiam, aequitatem, fiden; F I, 52. 

vanitatem: quamquam blanda ista vanitas 
apud eos valet, qui ipsi illam adlectant et invi- 
tant; Lae 99. 


invitus, wider Wilen, ungern, unfreiwillig: 
algqs: cum iidem fabellas Latinas ad verbum e 
Graecis expressas non inviti legant; FI, 4. ego 
. ipse cum eodem isto (Platone) non invitus er- 
raverin; T [, 40. num quis .. quicquam decernit 
invitus? T III, 65. deorum cognationem ngnosce- 
rem non invitus; N I,91. quod illi (Panaetio) in 
aliqua re invitissumis Stoicis Stoico facere licuit; 
D1,6. »Apollo fatis fandis dementem invitam 
ciete; D I, 66. necesse est .. in rebus contrariis 
duabus ... invito Epicuro || [inv. Ep.]|] alterum 
verum esse, alterum falsum; Fa 37. delabitur 
(Chrysippus) in eas difficultates, ut necessitatem 
fati confirmet invitus; Fa 39, ego huc declina- 
bam, nec invitus: L I, 57. invito eo, qui cum 
populo ageret, soditionem non posse fieri; L II, 
42, quia nihil decet invita Minerva, ut aiunt; OÖ 
1, 110. ad hoc genus castigandi raro invitique 
veniemus nec umquam nisi necessario; OÖ I, 136. 
utendum etiam est excusatione advorsus eos, quos 
invitus offendas, quacumque possis; O II, 68, ut 
... tu me invito fruare meo? O Il, 83, invitus 
feei, ut ... T. Flaminini fratrem, L. Flamininum, 
e senatu eicerem; OÖ 42. feci non invitus, ut 
prodessem multis rogatu tuo; Lae 4. quamquamı 
etiam ab istis saepe quaesivi et audivi non in- 
vitus equidem; Lae 25, meis ouris ... stare te 
invitissimo rem publicam ||cum ... staret . 
res publica ||; P quorum operum ego parens 
er sum, baec sunt indissoluta ne invito; 

i 40. 

dominus: quod (lex) . bustumve novume« 
vetat »propius sexuginte Pf es adigi || adiei || aedes 
alienas invito domino«; L Il, 61. 

oratio: invita in hoc loco versatur oratio; 
N II, 85. 

ratio: defervescere .. verte significat ardorem 
animi invita ratione excitatum; T IV, 78. 

sapiens: sapientis est .. proprium nihil, quod 
paenitere possit, facere, nihil invitum;. T V, 81. 
soli .. hoc contingit sapienti, ut nihil faciat in- 
vitus; P 34. 

senatus: qui (C. Flaminius) legem 
... tribunus plebis tulerit invito senatu; 


rariauı 


IL, 13. 


inultus, ungeräät, ungeftraft: ut ... mor- 
tem suam ne inultam ease pateretur; D I, 57. 


inundo, üseriöwemmen: ut ... hanc (ter- 
ram) inundet aqua; N I, 103. 


invocatus 


invocatus, ungerufen: quid, quod etinmad 
dormientem veniunt (imagines) invocatae? N 1, 108. 


invoeco, anrufen: I. alqm: »te, Apollo sancte, 
fer opem, teque, omn Cr Neptune, inroco vos- 
que adeo, ventil« TI ut apud Graecos Dia- 
nam, eamque Lueiferam, sic apud nostros Iuno- 
nem Lucivam in pariendo invocant; N II, 68. 

ventos: f. algn; T IV, 73, 

I. mit doppeltem Wccnjativ: qui potuisset 
adsensu omnium dicere Ennius: »aspice hoc subli- 
me jsublimen | candens, quem invocaut omnes 
loveme«, illum vero et lovem et dominatorem rerum 
et omnia nutu regentem et, ut idem Ennius, »pa- 
trem divumgue ee et rg pa ac 


raepotentem deum? N II, 4. ch lovem«; 
IS I, 65. III, 10, »sublime ... loveme; N ILL, 40. 
— {IN IE 68. 

involuerum, Hülle, Dede: seite .. Chry- 


sippun, ut an causa involucrum, vaginam autem 
Kl il, u . omnia aliorum causa esse generata; 


involvo, einhüffen, verhällen: algd: cum 
ea, quae quasi involuta fuerunt, aperta sunt, tum 
inventa dieuntur; A II, 26. altera (eonclusione) 
occulta quaedam et quasi involuta aperiri; FI, 30. 

causam: latet (causa) fortasse obscuritate in- 
voluta naturae; D I, 35. 

notionem: quam (notionem) habemus oınnes 
de fortitudine tectam atque involutam ; T IV, 58. 

oculos: quibus (pilis) ... somno coniventibus 
(oculis) ... + ut qui || ut qui], al.]]| tamquam 
involuti quiescerent; N Il, 148. 

res: a rebus occultis et abi ipea natura involutis; 
AI 15. fuit .. ille vir... acer investigator .. 
earum rerum, quae a natura involutae videntur; Til. 


inurbane, unigig: apud quos (Alaban- 
denses) non inurbane Stratonicus, ut multa, ...: 
„ergo“, inquit ..; N III, 50. 


inuro, einbrennen, zufügen: proprium est . 
irati cupere, & quo laesus PR, ei quam maxu- 
mum dolorem inurere; T III, 


inusitatus, ungewöhnlich, wuacheinääg: 
algd: quod ... multa invisitata |]inusitata || . 
oriebantur; D L 93. 

res: dabitis .., ut in rebus inusitatia 
mur verbis interdum inauditis; A I, 24. 
aliquam invenisset inusitatam; F Ill, 15. 

verba: ut doctissimi homines de rebus non 
pervagatis inusitatis verbis uterentur; F IH, 5 


inutilis, unbraudibar, unnüß, untauglic, 
nachteilig, [hädlih: A. algd: is ... cunctari illum 
(Diagoram) diutius in via fortunae obiectum in- 
utile putabat ipsi; TI, 111. ipsum illud aemu- 
lari, obtrectare non esse inutile; TIV, 46. ut id 
(prowissum, conventum) effici sit inutile vel ei, 
cui promissum sit, vel ei, qui promiserit; O I, 32. 
is quo tum gquaeri dixi, quid utile, quid inutile]; 
I, 1. cum dubitarent . ‚,„ ütilene (id) esset 
an innutile; O III, 7. hasc tot . ‚ nonne inutile 
est vitiorum subire nomina? O Iı, 57. id quam 
iniustum in patriam et re m [et quam 
inutile] {| esset, non videbat; O II, 82. nihil .. 
inutilius ei, qui id iniuste consecutus sit, inve- 
nio; O III, 84. potest .., quod inutile rei publi- 
cae sit, id cuiquam eivi utile esse? O III, 101. 
civis: cum {P, Sulpieius) seditiosum et inutilem 
eivem, c. Norbanum, in iudiciam vocavit; O II, 49, 
comitiatus: auspicia(dantur), ut multos inutiles 


... ia» 
cum rem 


comitiatus probabiles inpedirent morae; LII,27.; N U 


0 





jocus 

genus: quod ef acutum genus est et ad usus 
eirium non inutile; F I, 12. 

homo: ut ab homine inerti atque inutili ad 
sapientem ... virum transferantur res ad viven- 
dum necessariae; OÖ III, 31. 

leges, mores: cum quaeritur, ... quae leges, 
qui mores ant utiles aut inutiles (sint); DI, 11. 

morositas: ne... in morositatem inutilem et 
odiosam incidamus; 0 I, 

promissa: quae (promissa) sint iis, quibus 
promiseris, inutilia; O I, 32. 

res: si dileetum rerum utilium et inutilium non 
habebit; L fr 3. 

umor: umorem .. (nares) semper habent ad 
pulverem multaque alia depellenda non inutilem; 
N 11, 145. 

B. discerno: aequa iniqua, honesta turpia, 
utilie inutilia ... (discernere) poterat; T V, Ta) 


jOCOr, fherzen: I,1,a. aptus ad: hie qgaam 
volet Epicurus iocetur, homo non aptissimus ad 
iocandum; N II, 

b. genus: ipsum .. genus iocandi nou profusum 
nec immodestum, sed ingenuum et facetum esse 
debet; OI,103. duplex omnino est iocandi genus, 
unum inliberale ..., alterum elegans; O I, 104. 

locus: in rebus tam severis non est iocandi 
loeus; D II, 25 

e. causa: deos .. ipsos iocandi causa induxit 
Epicurus perlucidos; D II, 40. 

2. algs: me appellabat iocans; AIl,17. me .., 
iocansne an ita sentiens .. , (Hortensius) coepit 
hortari, ut .; A II, 689. A. "Albinum, ... doctum 
sane hominem, . locantem dixisse Carneadi: 
„ego tibi ..;“ A II, 137. ut mihi . hoc Stoici 
iocari videantur interdum; F IV, non ego 
tecum iam ita iocabor, ut iedem % de rebus, 
cum ..; F IV, 74. Pomponius ... noster iocari 
videtur, et fortasse suo iure; F V,4 non (aco- 
tiorem philosophiam) quam nostram quidem, 
iaquit Pomponius iocuns; F V, 96. ita iocaris, 
quasi ego dicam eos miseros, qui ..; T I, 18. 

1, a. 

fawiliaris: bie cum quidam familiaris jocans 
dixisset: en quidem certe vitam tuam commit- 
tis“; T v 

homo: |. gr #6; A I, 137. 

I. de: [. I, ‚ alge; F IV, 74. 


iocosus, herzhaft: videat .., quibus de 
rebus loquatur; si severitatem adhibeat, si 
iocosis, leporem; O I 134. 


iocularis, Mpaßteft: alqd: ioeulare istuc 
quidem .. et a mltie saepe derisum; L I, 58. 
licentia: o licentiam iocularem! Fa 15. 


iocus, Scherz: I. est: facilis .. est distin- 
ctio ingenui et inliberalis joci. alter est, si |jsi 
in |] tempore fit, ut |[aut|] si remisso animo, 
Heisgeer ll an li homine dignus, alter ne 

ibero quidem; 

U, 1. facio: |. 1. 

elfiptiich: quicum ioca seria, ut dieitur, quioum 
arcana? F II, 85. 

2. en ludo A 
ol, 

3. pe ceo in: in ug ioco aliquod probi ingenii 
lumen eluceat; O I, . 

facio ad: ut ad I et iocum facti esse vi- 
deamur; O I, 103 

II, 1. beatus: non ... risu aut ioco, comite 
levitatis, ... sunt beati; F Il, 65. 

2. per: qui (P. Claudius) etiam per ioceum deos 
inridens ... mergi eos (pullos) in aquam iuasit; 


et ioco uti illo quidem licet; 


’ . 


ipse 36 


IpSe, jeiöft, im eigner Berion, eben, gerade, fo- 
pi; es: A. bei Subftantiven: I. atiributin: 
. ohne Zufag: a. Eigennamen: ipse Antiochus; 
All, 183. Antiochum ipsum; A II, 68. ipsi An- 
tiocho; A II, 109. per ipsum Antiochum; A II, 
192. ipsius Appi; Ü 16, ipsum Aristotelem; A 
U, 148. ipse Caesar; D II, 52. ipse Carnendes; 
AIL 16 i Cassius; L Ill, 36. ipsius Cato- 
nis; C 3. ipsi Collatino; O III, 40. Coponium 
ipsum; D Il, 114. ipse Cotta; D I, 8. ipse Cy- 
ops; T V, 115. in Democritum ipsum; N I, 98. 
g Epieurus; F li, 58. ipse ... Epicurus; F 
I, 3. Epicurus ipse; N I, 44. ipsum Epicurum; 
F Il, 6. ab ipso Epioure; F L 82, cum ipso 
Epicuro; N 1, 87. ipsum .. Eudemum |j [Eude- 
mum]||; DI, 58. Fortuna ipsa; T V, 72. P 34. 
u ortuns; Lae 54. »Fortunam mn; TW, 
nt 


7. an u Ti. Gracebus; D 1, um Ti. 
Gracchum; L III, 24. ipsum Hectorem; T IV, 49. 
Herculem ipsum; F U, 119. TII, 20. ipsum Her- 


culem; T Il, 19, 22. ipse Iuppiter; N II, 64. »pater 
ipse loppiter«; Fa fr 8. ipsum .. lovem; T IV, 
. eum love ipso; N1Il, 57. cum ipso Lachete; 
D 1, 188. ium .. ipsum; Iae 5. i 
Metrodorus; F II, 92, etrodorum ... ipsum; 
ipen Neptunus; N III, 62. ipso auctore 
; N I, 59. Platoni ipsi; FIV, 61. ipsius 
Pompeii; D II, 28. ipse Postumius; Ö Ill, 109, 
»pater rex ipae Priamus«; D I, 42. ipsi .. Pyrrho; 
43. .- Pythagoras; F V, 87. ıpsius ar 
gorae; T IV, 2. Pytbagorae ipsius; RI, 28. in 
ipso Romulo; D 1, 105. de ipso Roseio; D II, 66. 
Saturnum ipsum;.N Il, 63. Socraten ipsum; N], 
% ab an Socrate; T IV, 80, ipse Sol; N 
J, 119. ipei; N III, 54, Virtus ipsa; TII, 
4. — - -.. Aegyptüi; N I, 101. ipsos Corin- 
thios; T IIL, 58, i ipsi;. A I, 24. ipsos .. 
Graeeos; F 1,6. Lacsdaemoniüi ipsi; R IV, 4, 
Stoiei ipsi; A UI, 15. ab ipsia Stoicis; F IV, 15. 


— ipsi Graeciae; F II, 4. in ipsa .. Graecia; 
TU, 4. in ipsa Graecia; N I 11. ex Pelopon- 
nesuB; 8. Salamina ipsanm; TI, 110, — 


Favonius ipss; A II, 147. »Geminis ... sub ipsis«; 
N IL, 114. — Latinis ipsis; R I, 14. 

b. Gattungänamen: acies .. ipsa; N II, 142. 
in ipsum discrimen aciemque; L III, 14. ipsa 
aotio; D 1, 80. ipsis re FI 117. 
ipsam aegritudinem; T III, 61. IV, 45. 60. ipsa 
sequabilitas; R I, 48. ipsa aeguitas; R I, 58. 
.— aequitatem; L 1, 48. ipse... aör; N II, 26. 

. 88. aetas ipsa; Las 104. ipse (agricola); 
TI, 31. ipsi agricolae; C 56, ipsam amieitiam ; 
FI, 67. in ipsa amicitin; Lae ipsi (amici); 
T I, 73. de ipso amieo; O II, 48. in ipsos 
amicos; Lae 76. amoenitas ipsa; R II, 8, amor 
ipse; F 1, 78. Las 51, amorem ipsum; T IV, 72, 
ipsi natorse patrioque amori; FI, 23, im ipso 
amore; Lae3l. animam ipsam; N 11,160. rn 
.. ’amimal; A II, 31. ipsius (animalis); F V. 24. 
i .. animus; F IV, 36, T I, 19. ipse animus; 
I, 18. 58: ipse (animus); T I, 82, DI, 115. 
seimus ipse; D I, P16 ipsum animum; TI, 
22. snimum ipsum; T I, 56. N II, 147. ipsius 
nit; F IV, 86. O- III, 28, animo'ipso; TI, 52. 
ipsi animi; T I, 80: in ipso animo; A 1, 22. 
ipse .. adpetitus; Fa 40. arcus .. ipse; N II, 
51. arme ipss; O I, 77. artem ipsam; F V, 16. 
a. artis; F 1,42. ipsae rhetorum artes; F III, 

in er arte); F III, 24 aspectun ipse; A II, 
1%: N 1, 15. de ipsa atomo; Fa 24. in ipsa 
stomo; Fa 47. ipsiauctori; F 1, 29. ipsa auctori- 
taste; F 1,49. ipse augur Ti. Graechus; D I, 38. 


de i auspiolis; N I, 14 
en ..ipsis;; RI, 9. in ipso bello; 
IL 


en 1. TE TE an ann 


ipse 
ipsum bonum; 
FII,5. ipsum 





ipsas bestias; N II, 158, 
‚4 111,45. bonum ipsum; 
bonum; L I, 46. 

d caelum ipsum; D II, 91. 


in ipso caelo; 
ab ipsa calde; R fr 7. i 


in cantu ipso; 
ipsa caritas; F 
.. IPs; 
societas ei- 
vium inter ipsos; L I, 16. ipsa .. cogitatio: P 
V, 70. cogitstionis ipsius; A II, 142. cognitio 
ipsa rerum; R 1, 19. ipsa cogmitione; F V, 48 
ipsa commotio; T IV, 61. in ipsa .. communi- 
tate; O I,160. conelusio ipsa; A II, 101. in ipeo 
coniugio; O TI, 54. conseientin ipsa; R VI, 8. 
ipsius conscientiae; N III, 85. cogmitio ipsa rerum 
consideratioque; R I, 19. ipsa consuetudo; A H, 
68. de ipsa contagione rerum; Fa 7. ipsorum 
eonviviorum; C 45. cor ipsum; T I, 18. (acc.) 
TI,19. ipsae .. coronae; TV, 62. ipsius corporis; 
TI, 19. ipsa corpora; T III,5. in ipso corpore; 
FIl, 114 TI 50. 51. »deum .. ipse oreatore; 
D II, 64. cultura et natura ipsa; C 58. im ipsa 
eupiditate; T IV, 62. in ipsa curia; P III, 7. 
psa declinatio; PI 19. deous ipsum; O I, 
141. in ipso .. dedeoore; T II, 28. ipss delibe- 
ratio; O IU, 37, dentibas ipsis; N II, 122, ipss 
detractio molestine; F I, 37, deus ipse; T I, 66. 
74. N I, 22. Fa 33. L II, 35. O III, 44, Ti 31. fr 
IX, 10. »deus ipse«; L II, 19. ipse (dew); N H 
ipse deas; R VI, 17. 26. deum ipsum; T [4 
51. I, 88. ipsum deum; DI, 54. deum ... 
Be O IIL, 102. ipsius dei; N II, 60. ipsi dev; 
U, 25. cam ipso deo; T V,38. ex ipso (deo); 
N I, 114. ipei 3; D 1, 64. ipsi .. di; DI, 88 
II, 101. ipsi (di); D II, 106. Ti 40. ipsos deos; 
A Il, 121. N I, 85. deos ipsos; N I, 77. L II, 28. 
deos .. ipsos; D I, 40. ıpsorum deorum; N I, 
45. 4, 1 dis inmortalibus ipsis; fr IX, 11. ab 
ur (die); D I, 82. II, 102. inter ipsos deos; Ti 
. 1 ipsos deos; N I, 105. brumali ipso die; 
D 11,33, ipse animi diecessus; TI, 82. in ipsum 
discrimen; L Ill, 14. ipsa diutarnitas; T TI, 74. 
dolorem ipsum; F I, 32. ipsum .. dolorem; T 
Il, 53. ad ipsum .. dolorem; F II, 57. domus 
ipsa; O U, 76. in ipsa .. dubitatione; O III, 97. 
ipse dux; N II, 125, ipse (dus); N II, 125. 
ipso in eiulatu; T u . Ma ipso equo; 


Lae 68. ipsa evidentia; 
faber ... ipse; N fr 2. ipsae .. fabulae; N 
U, 7. ipea facies; N I, 99. f. forma. ipsa fama 


et opinione liberalitatis; O'11,82. ipsae .. ferne; 
Oo IH, 68. istum |} ipsum|] finem; A I, 189. 
in’ jpsis ... Anibun; FI, 55. in ipso iae 
fiore; N III, 82. fontem ipsam; O 11, 52. for 
mam .. ipsam'... et tamquam faciem honmesti; 
01,15. fortuna ... tamquam ipsa mortalis; O I, 120. 
ipsius fortunae; FI, 46 (vgl. a), ab ipso foro; TH, 
3. ipse (frater); DI, 56. ipss frugalitas; T III, 17. 
falminibus ipsis; R I, 7. fusio: f. liquor. 

»ipse deum genitor«; DI, 19. ipsum regale 

nus eivitatis; R II, 48, ipsum .. genus iocandi; 
d1. 103. gentis acH (aco.); NI,126. RI, 66. 
nr ipsaus; F IV, 6. regio .. ipsi (gemeri); 

I, 69, genere ipso; R II, 56. ipsa genen; R 


I, 69. in ipea gubermatione; F IV, 76. 

inter ipsos (haruspices); D II, 28. homo 
ipae; TV, 47. er .. homo; N I, 37. homi- 
nem .. ipsum; T 1, 69. ipsum .. hominem; N 
H, 86. L I, 26. hominis ipsius; U 55. ipsi ho- 
mini; F II, 45. ipsi (homines); Lae 24. in ipsis 


hominibas; F II, 110. ipsis .. in hominibus; L 

I, 34. inter ipsos homines; N I, 98. societas 

(hominum)' inter ipaos; L I, 16, hominum!' inter 

ipsos societatem; L I, 8. hominum inter ipsos 

vivrendi rationem; L 1, 35. societas hominam 
46 


ipse 


362 


inter ipsos; O I, 20. patens hominibus inter ipsos 
. societas; 01 ‚51. hominum ... societas inter 
ipsos; OÖ N 158. ipsam Gonmtaien); A1 A fr 20 (8. 
15). TI, ipsam honestatem; F ipsius 
honestatis "F I, 36. ipse honos; T 1, 6 
ve Genie); N III, 86. in ipsa shlans; 
inter ipsas impressiones; A II, 58. in- 
ae ipen; Au, 127. ipsa infamia; LI, 51. 
infinitio ipsea; FI, 21. ipsis initiis naturae; FI, 
38. in ipea iniuria; F I, 53. ex ipsis (intempe- 
rantia, iniustitia); F II, 39. ipsi (inrisores); P 
13. ipsa hominis institutio |] inst. hom. ||; F I, 
41. ipsorum interpretum; D II, 144. in ipso ioco; 
O I, 103. ipsa iracundia; T III, 11. ipsam ira- 
cundiam; A II, 135. F III,85. ius ipsum; L I, 48. 
ipsius iuris; L I, 20. genere ipso ac iure; R II, 
56. de ipsa iustitia; R III, 12. 
ipse labor; TII,36. lex ipsa; O III, 31. ipsam 
legem; L II, 14. legem ipsam; L III, 2. legibus 
ipsis; O I, 51. ad ipsas .. leges; LI, 5. i 
ipea lege; L Il, 34. 35. ipsa liberatione et va- 
euitate omnis molestiae; F I, 37. propter ipsos 
(liberos); F III, 57. libertas ipsa; A II, 120. R], 
68. ipsa libertas; R III, 44. lubido ipsa; T IV, 
62. ipse liquor aquae .. et fusio; N II, 236. Io- 


cus ipse; F II, 28. L III, 47. O I, 35. locus .. 
ipse; L U, 46. OÖ I, 160. ipso loco; fr V, 19, 
locis ipsis; L II, 4. Lae 68. e locis .. ipsis; 4 
I, 98. in ipsis locis; F V, 4. luna sa; N 
Il, 103. x. ipsa relinquenda luce; F v, ». 
in ipsis quasi maculis; R VI, 20. ipsis ma- 
gistratibus; R I, 63. ipsum .. mare; N II, 100. 


ip (mater); D I, 46. materiam ipsam; A I, 4. 
matronis i ur‘ R U, 18, ipsam medicinam 


eorporis; T Ill, mediei ipsi |Jipsa ||; A II, 
122. ipsa ne Il, 32. membra ipsa 
(ace.); F II, 113. mens .. ipsa; A II, 30. mens 


pen; TI, 66. fr IX, 10. ipsa mens; N I, 25. 
Rı ‚1 animum ipsum mentemque hominis; 
N II, 147. cogitationis ipsius et mentis; A II, 142. 
mentis .. ipsius; D Il, ig mente ipsa; N III, 
92. de ipsa mente; N I ipsa, merces; Ol, 
150. metus; T i 2, ipsius metus; 
ipsis movenibus; N I, 94. sub ipsis 
Numantiae moenibus; R I, 17. ipsa sepulerorum 
monumenta |] ([monumenta] II, elogia; T I, 31. 
mors .. ipsa; I, 18. mors ipsa; R 1, 34. 
morti .. ıpsi; T V, 56. morte ipsa; T I, 25. 
ipsa morte; T 1, 20. R I, 46. de ipsa worte; 
V, 118. in ipsa morte; T I, 97. mos ipse 
patrius; R V, 1. mores ipsi; RV, 2. ipse mun- 
dus; N I, 52. II, 85. 154. III, 40. L III, 8. ipse 
(mundus); N II, 86. 88. ipsum ‚(mundum); AI, 
119. mundum ipsum; dis . 33. II, 80. 86. 
: mundum; NL, 37. 100. Se .. mun- 
N I, 39. mundum .. ipsum; N II, 28. 

ipsius . . mundi; N 11,58. in ipso mundo; N 1,52. 
ipsa naturs; A II, 44, FI 3. 46 (45). II, 90, 
V,47. TIL 58. IV, 12, V, 102. N I, 26. 48. 1, 
81. Fa 25. R fr 1. O1 97. Lae 20. 4. natura 
.. ipsa; F IV, 59. T II, 74. ipsa (natura); F V, 
33. natura ipsa; T UI, 16. III, 2, O 1, 126. C 53, 
Lae 19. ipsa ... natura; T III, 2. ipsa (uni- 
versa natura); N II, 35. natura rerum ipsa; R 
2 57. ipsa rerum publicarum natura; R II, 57. 
sam ri AI,39. naturam ipsam; FI, 37. 
32, ‚3. D u, 80. ipsam .. naturam; F 
II, 11. BE ipsius; F III, 62. ipsius age, 
T Y, 98. R I, 3. ipsi naturae; I, 23. ipsa 
natura (abl.); sc 30. TI,40. natura ipse; F Vs 
58. N II, 124. D 11,9. Ol, 129. ab ipsa natura; 
AI, 15. Nu, 16. R III, 37. a natura ipsa; FI, 
30. III, 62. O I, 147. II, 32. Lae 26. in ipsa na- 
tura; F V, 27. vn (nivem); A II, 100. nomen 
ipsum; T L, 87. DIE, 19. ipsum nomen; R I, 63. 


ipse 
nomen ipsum (acc.); R IV, 7. sum nomen; R 
VI, 1. nomine ipso; F IIL 85. BR III, fr 4 RVI, 


9. nominibus ipsis; R II, 40. 
legis interpretando; LI, 11. 

N nn. ficium; F IL, 712. 
F IV, 26. oficii ke Al, 


in ipso nomine 


2a ine de gr 
ius i- 


nionis; AL, aa fama et alas liberali i- 
tatis; O II, 32. ipsae opes; O III, 87. orae 
ipsae; T 1, 44 oratio .. ipaa; T v. 88. »ipsa 
oratio«; N II, 91. ipsa .. oratio; N II, 5. ipso- 
ram orbium; R VI, 18. ora ipsa; O I, er 
Peg parense; O I, 97. »pater ipse«; D I, 
ater ipse Iuppitere; Fa fr 3. Date ip sius; 
n in, 8. ipsius Pen I, 42. ipsius (patris 


familias); L II, 50. 


IE patres ' [patres] I; . u 
26. ipsa patria; F V, 


ipsa (patria); RI, 
ipsius (patriae); TI 9. ipsi (patriae); R I, 8. 
ipsi patriae; O III, 90. sub ipsis pellibus; A II, 4. 
sa ha ag vg A II, 45. perturbatio ipsa; 
Fir de ipsa .. perturbatione; T IV, 62. 
ipsa philosophia IE phil. R II; A I, 20. 
philosophie; ilosophia ... ipsa; T 
II, 4. ipsa ee DI, 11. re 
ipsam; A II, 31. philosophiae .. Ipsius; 
44. ipsa hiloso bia (abl.);, FI, 5. philoso hi 
..ipsi; TV,1 ipsis |] iis, al. |] (pnlionophls); 
L 1, 58. in on . ng is; ipsa 
(platalea); N II, 124. ipsum po&ma; 5) 1, 111. 
so Be L I, 3. ipse populus; RI, 42, 
popular ipse; R II, "48. ns populus Romanas; 
populum ipsum Romanum; O III, 84. 
ipsi .. populi; RI, 58. in ipsis (populis); R- I, 
53. ex ipso portu; ö1, 151. 
T 1, 91. nn ipen; 


posteritatem ipsam; 
Lae 35. x Er 

tate; Tı nl (prineipes); L III, 32. 

ipaos prineipes; R ipsum (erincipium); 7 

I, 54. R VI, 27. ige are 

R VI, 27. prudentia ipen; 

dentia I [ipsa ‚prad.] I; T v 1 


ipsa .. 


rag ; 
ion a 
ibei .. pueri; 


N 1, 102. ini . pugna; T IV, 49. in ipsa 
pugna; R II, 36. 
Pd. Au, 26. T I, 109. ipsa .. ratio; 


I, 96. ipsa veritas et vis et recta ratio; 
i II, 139. ratio ipsa; F L 66. Fa 38. ratio... 
ipsa; N I,46. ipsa naturae ratio; O III, 28. 
ratio et veritas ipsa; P 4l. ipsa remissio luctas; 
T DOI, 64. ipsa res; T III, 54. N II, 61. res 
ipsa; T III, 65. N II, 10. Se R Il, 
48, rem u, FL, 27. T IIL 67. I, 16. 


ipsius rei; T III, 56. re ipsa; R V, 2, ° I, 154, 
reapse || re .. II; Lae 47. ipsae res; F III, 
19. res .. ipsae; D 11, 47. ipsae (res); Ti 51. 
ipsas res; IV, 60. ipsas .. res utiles; NL 


38. ipsarum .. evidentium rerum; A II, 18. 
rerum ipsarum; F IV, 6. TI, 61. IV, 21. rerum 
; ipsarum; T V,10. rebus ipsis; F V, 13. TV, 
14. a re ipss; Al, 70. de ipsa re; A II, 64. 
de ipsis rebus; F UI, 6. de rebus ipsis; O I, 2. 
in re ipsa; F IV, 58. in ipsis rebus; A II, 7. F 
Ai ee in rebus ipsis; F IV, 2. inter res .. 
F IV, 77. propter rem ipsam; F III, 57. 

im u publica); O II, 80. ipsius rei publicae; 
I, 41. ad ipsam rem "publicam; RI,30. ipsius 
rei publicae causa; N I, 7. de ipsa regali re 
publica; BR III, 47. ipsius nd IL, 9. 
ipse rex; R U, 23. ipse (rex); R II, 45. regem 


geil F Io, "52. RII,46. ex ipso (Deiotaro 
rege); D I, 27. 

sacrorum .. ipsorum; R an - sapiens; 
A II, 53. ipse (sapiens); T R; 84. 11. 29 29. 
ipsius rs ‚58. Fi, 105. de ipso 
sapiente; F V, sapientia; A II, 4. 


" ipen .. 


ge (aim); 34. en snpientiam 
>. sapientiam .. ipsam ; 7. sa- 
pientia ipsa (abL); RI,8. in ipsa sapientia; 


ipse 
F Il, 89. »lovis ... pinnata satelles ... ipsa«; 
DI, 106. ipsa saxa; T I, 107. ipsa cognitione 


et scientin; F V, 48 
secientia .. ipsa; RI, 2, 
a sede .. ipsa; F V, 4. ipse (senatus); R II, 23. 
ipsa senectus; O |, 128. in ipsa senectate; Lae 
4. sensus ipsos; Ä II, 108. membra ipsa sensus- 
ve; FI, 118. era ipsis; AI, FI, 36. 
% sonsibus ipsis; A I, 40. im ipsis .. le: 
TV, ı1. sententine: j. summae. ipsis sepul- 
chris; L II, 61. ipsius servitutis; P 87. ipsa . 
similitudo; N I, 97. ipsam veri similitudinem ; 
AIl, 107. ipse... socer; O III, 82. solem ipsum; 
AU, 116. sole ipso; F 1, 71. terrenam ipsam 
viscerum soliditstem; N II, 18. cum ipsa solitu- 
dine; TIII, 68. ex ipsa bominum sollertia; N II, 
18. ipsa sors; D I, 34. sors ipsa; D II, 115. 
sortes ipsas; D I, 76. speciem ipsam; F II, 107. 
RI, 21. ipso ab spiritu; N II, 138. ipsius (sto- 
machi); N II, 185. ex ipsis (stultitia, timiditate); 
Fu, 39. suavitatem ipsam; F II, 25. ipsa sua- 
vitate; N I, 42. ipsae summae rerum atque sen- 
tentise; L II, 18. de ipsa summa mali; T III, 55. 
in summa .. ipsa; F R 
ipse (taurus); DII, 37. vn ar ee 
V, 3%. temporibus ipsis; in ipso 
11189. Is tempore; r 110. N ga; N 
I, 15 on I tergum; I, ı11. 
ipsa terra; Eur VI, 16. terra ipea; N II, 
52. ipsius En © 51. eireum terram ipsam; 
R VI, 29. ipsas ... tibias; L I, 11. ipso trunco; 
TI, 88. ipsa turpitudo; L I, 40. ipsius turpi- 
tudinis; O III, 86. ipsa turpitudine; F tn, 38. 
vacuitas: f. liberatio. ipsa varietas; DU, 109. 
Fa fr 2. verbum ipsum; IL, 75. (acc.) F I, 
35. verba ipsa; I, 9. verbis ac nominibus 
ipsis; R 11, 40. ipsa veritas; A 1], 139. F IV, 55. 
veritas ipsa; O Il, 35. P 41. veritatem .. ipsam; 
AU, 142. verticibus ipsis; R VI, 21. ipse (vir 
bonue); {) I, 29. ipsi . boni); Lae 57. ex 
(bono viro); os 2a z.i FI, 65. 
‚20. V, 66. iv. 3. OR vi 25. 
0 E 56. pP 17. virtus ipsa; Las 
ipseam; F 11, 43, III, 12. V, 59. 
ten; F IV, 39. virtutis ipsius; TW, 
ipsi; F IV, 40. virtute .. ipss; Lae 98. ipene 
(virtutes) ; T V, 81. ipsarum .. virtutum; FI, 54. 
O1 115. m . virtutibus ; tr V, 50. exi 
virtute; T 4 in ipsa virtute; A L, 22. FI, 
8. T HL, 46. praeter virtutem ipsam; F IV, 42. 
raeter ipsam (virtutem); T V, 29. vis ipea; T 
hr, 1l. vim ipsam; TIV, 31. C 52. vita. 
ipsa (abl); T I, 87. de ipsa beata vita; F IV, 
57. ipsae vites; FV, 89. in vite.. ipsa; F Iv, 
38. in ipsa (vite); fi V, 39. vitio ipso; L I, 50. 
ipsorum (vitiorum); A u, 39. ex ipeis vitüis; L 
I, 51. ipsea .. umbra; N II, 49. mente ipsa ac 
voluntate; N III, 92. voluptas ipsa; FI, 37, 
Fe voluptatem; F I, 32. voluptatem ipsam; 
II, 91. de ipsa voluptate; AI, 131. vox ipsa; 


ipen scientia; V, 50. 
‚ipsis scriptis; O II, 8. 


ipsa terga 


(rirtus); 
virtutem 

Am +. Virtu- 
62. virtuti 


L 1, 59. A ey ipso ac vocibus; R II, 69. 
urbis .. i ; RI, 1. ipse usus; F V, 46. 
2. mit 


ufag (Bronomina, Zahlen): aliquod 
(signum) ... ipsum; DI — homines ... 


alıi ipsi; T ‚4 — de istis ipsis duobus ge- 
neribus ; D u, 101. — ego ipse pontifex ... is; 
N 1, 61. — hie: f hie, A, I, 2. ipse (52 St.) 
©. 147, a. — ipea .. endem ... natura; C 72. 

— ille (animus) 


eodem ipso; D II, 85. 
I, 61. j. ite, A, I, 2. ipse (15 &t.) 
Hercule II [Hercule] || ; 
lovem OÖ ium, eum ipsum; T II, 40. 
id ipsum Karen Fis, 23. in his I Güs} Il 1 
(animis); T IV, 58. is ipse anulus; 
sorum .. ipsorum (beneficiorum); O II, 72. 


Tu 17. 


en _ 


ipse 


ge (bestiaram); TV, 38. eius ipsius Er 
V, 69. ob eam ipsam causam; F II, 22 

17, LI, 58. I, 12. O III, 27. Lae 75. 
i AIOmnOm | N II, 50, rerum 
nes ... .. ipsas; F III, 17. ab ea (coniage) 
u. nr ° U, 25. eo ipso die; TI, 57. N II, 6. 
en ipsa die; D I, 103. iis ... ipsis .. . doctori- 
bus; RI, 3. eos ipsos (dolores); T V, "88. eias 
ipsius eris; L II, 46. in eis ipsis (gladiatori- 
bus); IV, 48. eas ipsas (imagines); O III, 69. 
in en ipsa (investigatione) naturae; A I, 34. ea 
.. ipsa (levatione); N I, 9. in iis libris ipsis; 
TI, 34. in excelsiore loc ... 80 ipso; R Il, 53 
eam .. ipsam (wawlen); TIII, 11. in eam ipsam 
mentionem; Lae 3. ei... ipsi (multitadini); T 


ob eam 
.. cognitio- 


I, 4. eius yon (mundi); I, 39. ea (natura) 
i ipsa; NL1 eam i .n (natura); TI, 
2. id ipsum A N I, 64. . ipsi (parie- 


tes); O II, 29, en an mundi) . ipsa tota .. 
fervida est; N Il, 27. in eam ze. partem; D 


Il, 89. in ea ipsa ... parte; T rl eum 
ipsum || ipse | Wenticitam); TV, 'n. © ipse 
pontifex .. ; N I, 69. ea ipsa Pe II, 61. 


earum ipearam Terum; A II, 102. I, 2. ex iis 
rebus ipsis; N II, 47. ob eam .. rem ipsam; O 
I, 109. in ea ipsa sententia; T V, 28. eni 
(sidera); N IL 54. eas .. ipsas sollicitudines; F 
L, 51. ex eo r. (somno); D II, 150. eo tem- 
pore ipso; D I, e0 ipso tempore; D Il, 46. 
circum eam i um (terram); N II, 102, iis 2 
verbis; N I, eorum ipsorum (virorum); F 
V,2.C8. er eas ipsas; F III, 25. eas. 


as virtutes; F IV,4. id... visum .. ipsum; 
I, 4i. ea u. vitia; N II, 61. ea ipsa (volu- 
tas animi); F II, 89. eam ipsam voluptatem; 


U, 20. eas voluptates wer ra F1,66. — 
ista .. avis ... ipsa; D II, in iste ipsa 
Na (ugerge nid RI 35. ipsa ista vr ista ipsa || de- 
ectio virium; c 29. ista ipsa ... fortitudo; T 
IV, 50. istud ipsoam genus orationis; RB 1, 38, 
de istis ipsis duobus generibus; D II, 101. istam 
nr em; L Il, 24. istum ipsum locum; F 

e istis ipsis obscurationibus; F IV, 32. 
contra ista ipsa (portenta); T I, 11. in ista ipen 
potestate; L Ill, 23. ista ipsa de re; Al, 4. 
istam ipsam rem publicam; R II, 64. a ‚ipsam 


I istam | sphaeram; RI, 28. istis .. ipsis ver- 
bis; F Il, 21. istis ipsis voluptatibus; 48. in 
istie .. Ipsis voluptatibus; C 46. — nullus: j 


per se, genus. — quae (medioeris BRee).;; 
ipsa; Lae 22. qui (animus Reguli) ... ipse; 
16. qui (animus) ... ipse; Ti 5. quae (ars 14 
vendi) ipsa; A II, 2. (artes) ı ken AI, 
107. de quo ipso beilo Punico); TI, quod 
(summum bonorum) ipsum; F I, 42. de (sum- 
wum bonum) ... ipsum; F V, 44. a .. ipsae 
(causae); Fa 4. qui (colles) ... ipi; RI, 11. 
ad quas ipsas consultationes; ö tl, 33. qui .. 
ipsi (di immortales); D I, 79. qui (dolores ... 
ipsi; T V, 117. in guibus ipsis ggg II, 
60. qui (homo) . Lu e qua ipsa 
(ignoratione rerum); 1. '63. An (insulae) . 
ipsas; R Il, 8. quae .. ipsa lex; R III, 17. 
quae (membra) ipsa; F III, 62. quas (mens) . 
ipea; A II, 30. qui .. (metus) ipsi; D II, 150, 
quae (natura) ... ipsa; DT], 54. IR VI 28j[. L 
1, 27. qui (philosophus ‚ipse; Til, 11. qui 
All, 81. quae Kar (somnia); 


sk ipsi; 
II, 95. quae 07 ... ipsa; N II, 83. qua 
ipsa (voln me 20. quae (utilitas) 


i —f re quodam et sonitu ipso; 

De 6. — ae 2 sei i interemit; IL, 

66. mentis acies se ipsa intuens; T I, 73. aßr 

in omnes partes se ipse fundit; N u, 117. 

quod se ipsi (amores) contineat; FT IV, %. si 
46" 


ipse 


(amplitudo,oxaggeratio animi) vacet populo neque 
plausum capteans se tamen ipsa delectet; T II, 64. 
angustia .. conclusse orationis non facile se ipsa 
tutatur; N Il, 20. omne .. animal ... et se 
ipsum et omnes partes suas diligit; F II, 33, 
ompe animal se ipsum diligit; F V, 24. ut in- 
tellegamus omne animal se ipsum diligere; F V, 
27, non valet tantum animus, ut se |jipsum || 
ipse videat; T I, 67. ille ae ... quam 38 
ipse noscet! L I, 61. quia (animus) se ipse mo- 
veat; C 78, quia (animus) numquam se ipse sit 
relicturus; C 78. sese .. ipse versans (animus); 
Ti 26. qui (animus) ... se ipse conversans; Ti 
27. quarta .. anzıtudo ... semper .. ipsa se 
sollicitans; R U, 68. quodsi hoc apparet in be- 
etiis, ... ut se ipsse ||se, al.jl diligant; Lae 81. 
copsolatores ipsos confteri se miseros; T III, 73. 
(corpora) pellere se ipsa et agitari inter se con- 
cursu fortasse possent; N I, 110. exaggeratio: |. 
amplitudo. qui (homo) .. se ipse diligit; Lae 81. 
ut quidam imperatores etiam se ipsos die inmor- 
talibus ... devoverent; N II, 10. tantum (uatura 
movet infantem,) ut se ipse diligat; F II, 38. 
vieissim .. justitia, ut ipss fundet se usu |jse 
fundet [usu] || in ceteras virtutes, sic illas expe- 
tet; F V, 66, ut ipsa se mens agnoscat; T V, 
70. ex quo ipse (mundus) se concordi quadam 
amjcitia ... conplectitur; Ti 15. se ipse (mun- 
dus) econsumptione ... alebat sui; Ti 18. quae 
(natura animi atque vis) si est una ex omnibus, 
quae 60 ipsa [semper] moveat; TI, 54. sese || ae 
ipea ||; R VI, 28. quin multi... oorrigerentur ab 
nstura, cum se ipsa revocasset; D Il, 96. (per- 
turbationes) ipsae se impellunt; T IV, 42. tot 
rebus ipsis se inmutantibus; N I], 19. quam din 
res publica per eos gerebatur, quibus se ipsa com- 
miserat; O II, 2. a sapientia praeeipitur, se 
ipsam, ai usus sit, sapiens ut sellamnkı F 11, 61. 
seneotus honesta est, si se ipsa defendit; C 88. 
valvae elausae repagulis subito se ipsae aperue- 
zunt; D I, 74. facile etiam absentibus nobis 
veritas se ipaa defendet; A II, 36. qui (vir), quic- 
wid fecerit, ipse se cruciet; F IL, 53. f. de se; 
8 II, 81. sin autem virtus ... nec tantarum 
viriem est, ut se ipsa tueatur; T V, 2, maxime 
.. 800 decore (virtus) se ipss sustentat; B III, 40. 
optume .. (virtus) se ipsa novit; Lae 98. vis: 
j. natura; T I, 54. qui... constantis quietus 
animo est sibique ipse placatus; T IV, 87. 
Iunius necem eibi ipse conscivit; NIL, 7. in illa 
(re pablica), quam ... eibi ipse Soorates triper- 
tito || peripatetico, al.|] illo in sermone depinze- 
rt; RI 51. quid..iratus luppiter plus nocere 
potuisset, quam nocuit sibi ipse s? OU, 
108. ne iratus quidem IJuppiter plus Ragulo no- 
euisset, quam sibi nocuit ipse Regulus; O IL, 105. 


ut eorum ... adfectio est illa quidem di ans 
sibi ipsa; T IV, 29. quos (viros) sibi ipsi (adule- 
scentes) delegerint ad imitandum; OÖ 11,46, ipaum 


(animal) sibi conciliari et commendari ad se com 
servandum; F UI, 16. Lu omne animal ipsum 
sibi commendatum; F IV, 19. quatenus non ipae 
(animans) bene factus sun culpa sibi aliquid mi- 
seriae quaereret; Ti 40. quae est .. forma tam 
invisitate..., quam nen sibi ipse fingere animus 
possit? DI, 198. quod (caelum) nec desideraret 
alterum satis sibi ipsum notum et familiare; Ti 
%. alter (comsul) wortem sibi ipse conseivit; D 
U, 71. ipsa .. sibi inbecillitas indulget; T IV, 
42. ut (patrie) ... maximas nostri amimi ... 
og ipsa sibi ad utilitatem auam pigneraretur; 

I, 8. qui (philosophus) obtemperet ıpse sibi et 
decretis auis pareat; T II, 11. regem I meer 
ern sibi ipse populus adscirit; R 

‚25. ipsum se combentum esse mundum; Ti 18, 


EU... BER 


ips6 
f. ad, II. contentus (6 &t.) 8.1, &.54,b. vitio- 
sitas .. est habitus aut adfeotio ... a se ipsa 
dissentiens; TIV,29, animus a se ipse diesidens 
secumque discordans; FI, 58. neo accidere pose, 
ut ipse (animus) umquam a se deseratur; TI, 55. 
negabat .. ullam esse artem, quae ipsa a se pro- 
fieisceretur; F V, 16. cum ipse (mundus) we 
et a a6 et pateretur et faceret omnia; er 
quid aliud agimus, ... nisi animum ad se ipsum 
advrocamus? T I, 75. una conversione atque es- 
dem ipse circum se (mundus) torquetur ot ver- 
titur ; Ti 19, quas plagas ipsi contra ae Stoici 
texuerunt; A Il, 147, secum animus: f. a se; 
F 1,58. quod secum ipsum (cselum) propter vir- 
tutem facile esse posset; Ti 20. ut... ipsae (con- 
iunstiones) secum et inter se ... iumgarentur; Ti 
24. ub ... oratio ... ex omni parte secum ipss 
consentiat; Ti8, ut (sapiens) ... [quamris) om- 
nia ... summo olio secum ipse consideret; O |, 
153. Soerates .. de se ipse detrahens; A II, 15, 
ita fit, ut animus de se ipse tum iudicet, cum ..; 
TII,1. si haec ... (dieleetica) indicat, de se 
ipaa indicat; A U, 91. quid .. homines doctis- 
simi et summi poötae de se ipsis .. carminibus 
edunt? T IV, 71. quae (sapientie) neque de se 
ipss dubitare debet neque de suis deeretis; A IL, 
27, ipse (sapiens vir) de se bene existimans ses- 
que diligens; O III, 31. quodsi ignis ox sese 
ipse anımal est; N Il, 36. horum posteri ... 
ita degenerant, ut ipsi ex se nati esse videantur; 
F V, 18. quibus (bestiis) ipsa terra fundit ex 
sese pastus varios; F II, Ill. quas .. (semina) 
ipsa (terra) ex se generata stirpibos infixa con- 
tineat; N II, 26. cui viro... ex se ann ws sunt 
ommnie; T V, 36, vitium .. integra udine 
ipeum ex se cernitur; T IV, 29, eodem modo 
sapiens erit afectus erga amicum, quo in se 
ipsum; F 1, 68. ut, quem ad modum ( jentes) 
sint in se ipsos animati, eodem modo sint erga 
amicos; F 1, 88. est... e.- icuum nullam ar- 
tem ipsam in se versari; ‚ 16. quod vogits- 
tio in se ipsa vertitur; O I, 156. motus .. vo- 
luntarius eam naturam in se ipse continet, ut ..; 
Fa 25. terra ... undique ipss in sese nulibus 
suis conglobata; N U, 98. an Stoicis ipsis inter 
se disceptare, cum iis non ver A 1, 128. 
ipsa inter se corporis (commoda) ... compararı 
solent; O U, 88. ip inter se corporis (commoda) 
sie (comparantur), ut ..; O 1, 88. comcitatiomi- 
bus tam .. ipsis inter se dissentientibus atque 
distraclis; T V, 48. coniunetiones: f. secun; Ti 
24. eorpora: |. se face.) corpors. ita fit, ut ... 
ipsi dei inter se ab aliis alii negleganter; N I 
121. ut ipsi (homines) inter se aliis alii prodemse 
ent; Ö I, 22, pravaram opinionum contur- 
Takte et ipsarum inter sa repugmantia; T IV, 3. 
si ... omnes eius (mundi) partes undique segua- 
biles ipsae per se atque inter se continentur; N 
H, 116, quando .. virkus est adfeetie animi ..- 
ipsa per se sus sponte ... laudabilis; T IV, 34 
sequitas .. lucet ipsa per se; O I, 30. nee iusti- 
tia nec amicitia esse ommino poterunt, nisi 
per se expetuntur || expetanbar ||; F LE, 70, 
ipsum (amicum) amari per se; F II, 82. si non 
ipse amicus per se amatur toto pectore, ut dici- 
tur; LI, 49 animos .. per ww i virentis; 
TI, 37. quod providess animus ipse per sese; 
D 1,64. cam (animi hominum) ... mente per 
moti per se ipsi liberi || + liberi, libere |} incitaki 
I ineitati] || moventer; D I, 129. utrum .. cen- 
sernus dormientium animos per seme ipsos in som- 
niando moveni an ... externs ... visione pulsari? 
DU, 120, sive par se ipsi auimi moventur; DH, 
126. tum agi (animus) ipse per sese; DU, 
139. cum isardor ... per se ipse acmua sponte 


ipse 
moveatar; N Il, 31. dolorem ipsum per se esse 
fogiendum ; FI, 31. qui (dolores) . r se ipsi 
plerumque conficiunt hominem; T V, 117. quo- 
niam eorum (generum) nullum ipsum per se s#- 
paratim |] I A. probo; R I, 54. intelle- 
ersgren est . oriam popularem ipsam per 
Fe 2 Tracbilitatem extimescendam ; 
TV, TV. 104. nec virtutis uaum modo, ... sed ipsum 
habitum per se esse praeclarum ; A I, 38. cum 
ipsi homines sibi sint per se et sus sponte cari; 
"£7 37. ai honestatem ipsam per se non ama- 
tie; F II, 9. ne iustitiam quidem reete quis 
dizerit se ipsam optabilem; F I, 53. reti- 
nenda iustitia est .. ipsa per rese; OÖ II, 42. 
|. amicitia. (mens) istam xaralmpır i 
per se amat; A II, 31. hie homo severus To. 
riam ipsam per se reprendendam non putat; F II, 
ar cum mens moveatur ipen per sese; A II, 48, 
. ipsi (metus) per se minus valerent; D Il, 
10. mundus: f. a se; Til8, ut ea (natura) ) de- 
ee per se nd se coolendam allicere sa - 
tem; N 1,116. vis et natura quaedam signifea 
aliguid per se ipss satis certa; D I, 15. ah 
> naturam longius progredi; quae ... con- 
t ipaa per se rationem; L I, 27. ut ab aliis 
possit (oratio) ipsa per sese nulliae auctoritate 
adiuneta indicarı; T V, 88. facit .. per se || per- 
ssepe || ipea sibi audientiam diserti senis ... mi- 
tis oratio; C 28. guin ... partes quoque et cor- 
Se et animi ... per se ipsae appetantur; FV, 
f. imter ss; N IL, 116. neque laborum per- 


Knetio neque essio dolorum per se alli- 
eit neo patientin nec assidnitas neo vigi neo 
ipsa, quae laudatur, industria; FI, 49. ipsns per- 
—n per se esse vitiosas; T IV, 0. soele- 

-. poena ... per se ipss maxima est; L Il, 


“. eum |jquneque|] (ratio) in eodem et in 
altero movetur ipsa per sese; Ti 28. mirabiliter 
est laudata per se ipsa rerum scientia; F V, 73. 
(natura) hune statum corporis per se ipsum ex- 
petit; F V, 47. si turpitudinem non ipsam per 
se fogiendam esse statuemus; F III, 38. nisi eos 
— Der so foeditate sus tarpitude i ipsa de- 
1, 38. virtutem iis per se ipsam cau- 
ee. garni FI,35 ut... virtutes omnes 
per se ipsas gratis diligant; F Il, 88. quid est, 
cur virtus ipsa per se non efüciat beatos? Y v,17, 
virtutemm ipsam per se beatam vitam eflicere posse; 
TV, 22. quorum (philosophorum) es sententia 
est, ut virtus per se ipsa I valeat; T V, 119, 
vis: f. nators; DI, 15. id... viesm cam ipsam 
. eerneretur; A], 41. ne vitationem quidem 
ris ipsam per »e ro in rebus m 
die putavit, zii ..; ‚, 20. Fe (vitis) . 
se ipea moveatur; r v "40. ba (vitis) en, quae 
per vinitorem antea econsequebatur, per se i 
enrabit? F V, 40. voluptatem i a 


per se esse 
expetendam; F I, 31, ems voluptates ... esse 
per se ipsaa fam zu gun F 1, 66. ut volu- 


ptatem ıipsam per se . per optandam ei eX- 
petendam Heipeiendamguen putet; T V, 95, 
eulps .. ommi carems (virtus) praeter se ipsam 
nihil censet ad se pertmere; T V,4. re 
ipsa pro se loquatur; F III, 1. ut. ‚ipsi amici 
propter se ipsos amentur; F I, 69. "artis etian 
Ipsas propter se assumendas putamus; F III, 18. 
quod (summum bonum) certe universum sun an 
une ezpeti et mesee se u. Frog ‚ 
rerum .. cognitiones ... ems. z. 
sdeciscendas arbitramer; F ii, 17 ae 
nam famasın ur propter se ... sumendam = 
U, 57. quid est cur non recte pul- 
chritudo olinmn ipsa propter se expetenda ducatur? 
FV,47. weistudinem, vires, vaouitatem deloris 
non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas 


MER... SE 


ipse 
— suue: f. per 
si nulla caritas erit, quae faciat 
amicitiam ipsam sun sponte ... expetendam; F 
O, 88. cum duobus modis animi ... motu ipsi 
suo soluto et libero incitarentur; DI 4 quae 
(astra) ... forma i figurague sus momenta 
sustentant; N II, 117. ipsae (fruges) suapte na- 
tara enitent; T II, 18. cum ... yon ipsa suum 
endem, quae coagmentavit, natura dissolvit; C 72. 
»pater altitonans ... ipse suos quondam tomulos 
petivit«; D I, 19. il, 45. sequitur .., ut (si- 
dera) ipsa sus sponte, suo sensu ac divinitate 
moveantur; NII,48. haec est... virtutem ipsam 
suis laudibus amplificantis oratio; F V, 72. |. sibi: 
animans, ria, philosophus. de se; A IL, 27. 
er se: ardor, homines, turpitudo, virtus; T IV, 
- propter se; FIV, 44. — ipse Alcmaso tuns; 
A 2 89. 
I. prädicativ: 1. ohne Zufag: sl. E, Lm. 
2 mit Zufag: hio: f. hie, A II, 2. 7 (4 
&t.) 6. 149, a. ipsi illi maiorum gentium di qui 
habentur; T \ 29. illa .. ipsa praecepta sunt; 
O1,148. eam .. ipsam asse causam, cur (indi- 
viduum) ita feratur; Fa = est .. ipse senator 
is,... qui ..; L IH, 40 . (viros) esse IP8O8, 
quos nos colere ... ee: N I, 119. quis 
ista animi tranquillitas ea est ipsa beat vita; 
F V, 23. tum .. eam ipsam vis, ... tum aliam 
quandam summam voluptatem; F u, 74. istuc 
ipsum vereor ne malum sit; T I, 26. ss; FV, 
23. quod ipsum (weiörng) apud Grascos non est 
vulgi verbum, sed philosophorum; AI,25. quam- 
15 est magnum hoc per se ipsum malum; L 
1. 

. bei Übjectiveun und Bronsmina: 
in v: 1. ohne Zujag: ipsum .. baa- 
tum; F V, 84. bonum: f. A. frustrari ... me 
i ın velim® A H, 65. esse; FIl,6. ames; F 

, 85. convertebat; FV3. abducas hceebit; F 
V, 95. commoveri; C 1. levari volo; © 2. ad 
me ipsum iam revertar; C45. mibi ipsi ... grats 
non essent; F IL, 72, aceidit ; T19%. tempestiva 
fuerunt; T I, 109, placet; N I, 62. muntiatum 
est; D 1, 59. ‚medetur; D1l, 3 esse veniendom; 
CB4 a me ipso Be DU, 54. disputatum 


se temus; F V, 47. 
er 


sit; O II, um recedam; Ü effecta si sint; 
Ti 41. ve dicendum esset; A U, 8. 
viderer au; :o 67. dicere; C 30. ut de me 
ge hen . glorier; C 82, ee y nobis: 

1. ipas (18 wi er 2.1, ©. 802, b. nos 
ne er wobismet: f. v. (32 &) 8.1, €. 
809, a. ipsum (enan et ultimum ge 


F 1,29. vel furiosoram vel somniantium . 
rum; A II, 90. bie: [. ie, B, I, 1, i a 
&t.) ©. 150, a. ipsum .. homestum; F 
honestum ipsum ... exstinzeris; F III, 10. ipso 
_—- movemur; LI,41. m ipso honesto ... 


FV,8, le: f. älte, B, I, I, a. ipes 

I 6) 5) &. 222, b. ipsins individui; Fa 3. 
... servit ipse; u 52. is ipso ... avocetur; 
Fa 11. mentis habendus est; N II, 56; 
eum ipsi |ji ar Il leg LI, 49. eum ipsum 
; Lae 100 . ut... dieerent; F U, 

2. wt H ipei (putaverant); 2 II, 5. fallunter; 


Bil, 16. oos ipsos ... addubitare coget . 
l, 14 esse; F II, 2. N II, 12, rogantem; om, 


67. in eorum ipsorum numero ; N 1,43. tyrammi; 
R 1, 68. ne obsit ... üs ipsis; OÖ I, 42. igno- 
tum; TIL, 8. utilia; O I, 94. se ... ab eo 
ipso .. deseripsinse; A II, 11. dissideret; F IV, 
3. voltie .. is, qui...” P1l, ad oum 

um (tern); FV ‚30. spud eos Ian valere; 
Pin memoriem eonsequi possit; R VI, 24. 


u bella copia; R ul, 67. id 
.. aoquireret; F IV, 46. wegrotet; TIL}. 


ipse 


366 


ipse 


quid et quale sit; FII,6. sit magnum; FIV,30. | ... discedat; R II, 69. a se ipse |jipsojl 


odiosum est; T I, 90. cur ita sit; N IH, 7. est 
deos non putare; D I, 104. quid sit; R I, 38. 
iniustissimum .. est; L I, 49. hoc ... id ipsum 
est; OI,9, siita est; O III, 27. diuturnum 
eit futurum; P 18. miserrimum est; fr V, 39, 
habet aliquid divini; D II, 88. sequitur; F I, 
12. cernitur; O 1,67. est gestum; O 1,76. per- 
vertendum fuit; fr V, 58 referretur; F ıf 5. 
absurdum; F I, 98. quam callide; N III, 68. 
aliquanto minus quam olim; D I, 28. esse dor- 
wire; D II, 119. hos sideram errores id ipsum 
esse, quod ..; Ti 23. habere .. negotii quic- 
uam; N I, 45. comprendi et percipi posse; A 
II, 28. dicere Pe comprendi; Ku 109, > 
intellegi; D Il, 91. dolendum esse; T III, 60. 
natum; L III, 30. conarer; Lae 16. sen- 
sum appellabat; A I, 41. confirmare volo; N II, 
23. didiceram; D II, 6. eflcientes; D I, 125. 
expedire possunt; F I, 64. expecto; L II, 49. 
iudicare potuissent; A II, 9. partitus est; Ti 22. 
rceptum ... diceretis; A Il, 28. rogavi; F V, 
. scire; AI, 16. II, 73. stipulatus est; L II, 58, 
vetat; L II, 59. vident; DI,63. utrum lubebit; 
C 58. id eo ipso vitium nominatam puto; F III, 
40. ea ipsa mihi nota essent; C 26. amplificata 
sunt; N In. 34. dieta; F V,88. fuisse longiors; 
C 55. cogitantem; C38. concludamus; Lae 100. 
consequebatur; T V, 57. contemnere; T IV, 64. 
dixit; F I, 26. dissereret; Lae 4. explicabo; F 
I, 82. fabricati paene videantur; N I,4. nosset; 
L 11, 30. eorum .. ipsorum ... contentio; O I, 
152. pulchritudinem; O 1, 14. ad ea ipsn . 
hebetes et obtusi; A fr 18. de eo ipso ... dixe- 
ris; N II, 8 ex eo ipso intellegi possit; F V, 
29. suseipi; T III, 77. nominatur pullarius; D 
II, 72. in id ipsum se induit; A Y 18. in eo 
ipso parum vidit; F I, 26. prodest; F V, 69. 
pecest; T II, 12. sit .. libertas; L III, 39. est 
... fides conservanda; O I, 39. vis maxima est; 
O I, 44. in eis ipsis potiundis exultans; T IV, 
66. ob id ipsum ... non alienum videri; F III, 
63. miseros (esse); TI, 11. 18. dolorem ... esse 
fugiendum; T V, 95. civitas estne ob id ipsum 
habenda nullo loco? L II, 12. propter id ipsum 
beatiores; T Il, 57. anteponas .. istum .. 
ipsum; Lae 10. (dico); L IIl, 1. (quaero); RB II, 
isti ipsi ... elamant; F V, 3. ut istud 
efiicere possimus ipsum; RI,33. istac ipsum ... 
miserrimum puto; T I, 12. ista ipsa ... ate.. 
spte; FIV,7. quam exilie! FIV,7. contemnit; 
V, 111. explicas; L 1,18. ipsis (paris); FV, 
42. pauca ipsa ... prosunt; T II, in ipso .. 
peregrino; I, 149. ipse privatus; T iv. 51. 
gwi ...i decedens; Ti2., demisisset; D 1, 78, 
non sit; T I, 90. non sitiens; F II, 17. verser; 
P 50. ipse qui... non teneretur; L III, 16. quem 
ipsum ... interpretantur; N II, 35. qui ipsi .. 
adlectant; Lae 99. gesserint; RI, 03 uerint 
.. duces; Lae 42. opprimuntur; N III, 75. in 
quo .. ipso ... memoris .. moriatur; OÖ II, 56. 
quibus in ipsis inest causa; Lae 79. quod .. 
ipsum secundum naturam sit; F III, 20. quale 
eeset; T I, 20. non videtur; N II, 47. agitatur; 
T 1,53. R VI, 27. conceditur; D 11, 106. quae 
... ipsa falsa esse ... potuerunt; D II, 66. in 
quo ıpso considerandum est; O I, 73. potest 
quisquam ... ipse esse non bonus? P 7, sapiens: 
f. A. se ipsum amantis est; Lae 10. [se ipsam 
posse cognoscere]; T I, 52. colligere; v 78 
ut seque quisque altero delectetur ac se ipso; O 
1,56. se ipsos diligant; F 1,70. seipsi fipsos || 
... diligant; F II, 59. perdiderunt; F I, 49. a 
se ipso sumendam esse aapientiam; N III, 88. 
eonceptum; N III, 91. intuendo |] instituendo || 


exigat; Lae 80. a se ipsi |Jipsis|] petunt; G 4, 
ad se ipsos ||se|l pertinere; C 82. de se ipso 
loquitur; TI in se ipse |jipsoll ... re 
ponet; TV,36. in se ipso posita; Lae30. quod 
# se ipso moveatur; R VI, tu ipse ... pre 
bas; N I, 94. existimas; A I, 18. Huf .. ıacis 
... pie |lipse]l; L I, 69. qui .. neque ac tu 
ipse gauderet; Lae 22. gloriari videbare; F Il, 51. 
habeas; F III, 10. (mortuus es); © 27. respon- 
deris; L I, 8. quid sentias; I, 2. te ipsum 
probaturum esse; F I, 28. sumere; N II, 21. 
videre; DI, 38. esse commotum; D 1,68. visuu 
.. deleetari; D I, 59. te ipse |lipsum || cogno- 
sces; Lae 5, delectat; R I, 19. fefellerunt; DL 


24. induxit; F II, 62. tibi ipsi ... placeat; D 
U, 81, est vien propensior; DI, 9. utor te ipso 
duce; T Il, 87. iudice; A 11, 76. vos ipsi ut 


dieitis; A II, 117. dicere soletis; N III, 92, in- 
tellegeretis; N I, 109. vosmet ipsi ... concedi- 
tis; A II, 72. ut vobismet ipais placet; A II, 106. 
& te ipso minuatur; A II, 62. provocatus; F 1,8. 
causam) traetatam; F IV, 1. dietum est; NIL, 
8. res ... mandata monumentis; D 1], 38. or 
diare; R Il, 67. a vobismet ipsis distributa sa- 
pientia est; A II, 116. ad vosmet ipsos ... per- 
tinent; A Il, 144. de te ipso quid est .. quod 
audio? A ], 13. dices; FII, 74. quaerere; TIV, 
58. quid sentiam; N I, 57. audivi .. ex te ipso; 
D 1,59. audivi; D I, 68. cognovi; L I, 56. ad 
verum yr A Il, 86. ipsi volaptarni; FV, 74. 
2. mit Zufaßg: haec ipsa nimia in quibusdam 
futura non fuisse, nisi ..; F V, 31. quod boo 
ipsum probabile elucere non posset; O Il,8. quae 
secundum nataram illi ipsi gloriosi esse fatean- 
tur [|fatebantur, fatentur|]; F V, 72. ipsum .. 
illud honestum ... deserendum est; F IV, 68. 
tale est illud ipsum honesium; F V, 66. in iis 
... ipsum illud quidem perfectum honestum nullo 
modo, similitudines honesti esse possunt; O Il, 
13, quem non ipsum amet propter ipsum; FIl, 
78. coniunetio .. cum honestate vel voluptatis 
vel non dolendi id ipsum honestum ... id efieit 
ve FV, 22. dices ista ipsa obscura planius; 
T IV, 10. ea... ipsa, quae inanima diximas, 
pleraque sunt hominum operis effecta; O II, 12. 
ego, ... quamvis amem ipse me, tamen non 
audeo dicere ..; h 78. quid oz Terinanne 
‚„ipse se poeniens“, id est Juvrör rıumpouusvos 
Tun, 65. multi (improbi) etiam ipsi ende 
verunt; F I, 50. unum interi m medium .. 
se ipsum ... conligaret; Ti 14. neminem esse, 
qui ipse se oderit; F V, 30. quod se ipsum mo- 
vet; TI, 53. quod se ipsum moveat; T 1, 54. 
gei se ipse norit; L I, 59. qui se ipsi velint 
nosse ; L I, 62. } quae se ipsa comest; fr V, 3%. 
f. sibi; Lae 97. quanti quisque se ipse facit 
INfaciat ||; Lae 56. faciat; Lae 59. ipse .. se 
quisque diligit; Lae 80. sui nemo ipse tam simi- 
lis esset, quam omnes essent [suntf| omnium; 
L1I,29. ut non numquam mortem sibi ipse con- 
sciscere alius debeat; O I, 112. neque, ... ut 
Iffut] 1] ille apud Terentium, ... inimicus ipse 
sibi putandus est; F V,28. videmus ea... multa 
quodam modo efficere ipsa sibi per se; F V, 26. 
uod multi ... mortem sibi ipsi consciscerent ; 
I, 83. quid en reperiri, quod ipsum sibi 
repugnet magis? A II, 44. quod ipsi Antiocho 
ingue videbatur et sibi ipsum contrarium; A II, 
09. qui ipse sibi notas sit; F II, 16. qui ipsi 
sibi bellum indixissent; F V, 28. qui en 
... sibi ipse hoc nomen inseripeit; TV. 8. qui 
(sapiens) ipse sibi prodesse non quiret; O III, 62. 
qui ipse sibi adsentetur et se maxime ipse de- 
lectet; Lae 97. si quis ipse sibi inimicus est; 


ipse 


367 


ipse 


F V, 28. quod ... ipsum a se oritur; F II, 78. 
quod ipsum & se movetur; TI, 54. R v1, 27. 
ui .. omnia bona a se ipsi M cd: tunt; 
4. quid ipsum a se dissentiat; ego, 
... quid contra dicerem, mecum ipse meditabar; 
N III, 1. iubebat eos, qui audiebant, secum ipsos 
eogitare pictam in tabula Voluptatem; F II, 69. 
uı nullo arbitro .. secum ipsi loquantur; RI 
tu videlicet tecum ipse rides; F II, 76. quod 
. ex se conexum sit; A II, 98, quod ipaum 
ex se sua sponte moveatur; N II, 32. an est ali- 
quid per se ipsum flagitiosum? F II, 60. haec 
partim sunt per se ipsa praeposita; F III, 56. 
haec ipsa per sese quam habent evitatem! T IV, 
76. quae honesta et recta sint, ipsa esse opta- 
bilia per sese; F II, 99. recta et honesta quae 
sint, ea facere or per se laetitiam; F I, 25. j. 
sibi; F V, 26. . ipsum per se nihil delectat? 
F ll, 107. ei guid' ratione per se ipsi (parvi) in- 
venerint; F il, 17. quae cssent prima natura 
uneque ipsa per sese etenda; A I, 22. quae 
Ben sint ipsa per sese; A II, 45. quod sit ipsum 
per se rectum atque laudabile; F II, 49. quod 
sit .. ipsum .. per se, sua vi, sua sponte, sur 


natura uudabile; F 1, 50 quod . . vituperabile 
est per se ipsum; F UL, 40. quod . ipsum per 
se primum eg F v, quod ipsum sit 


optandum per se; T II, 46. quod .. ipsum per 
= odiosum est; T IV, 42. quod per se ipsum 
laudabile esset; LI, 37. qui per se ipse spectari 
velit; L III, 40. si qui tremerent et exalbescerent 
‚. ipsi per se motu mentis aliquo; A II, 48. om- 
nia turpia per se ipsa fugienda esse; © II, 39, 
tibi ipsi pro te erit maxima corona oausa di- 
cenda; T I, 10. ut ea ... ipsa propter se su- 
menda sint; F III, 20. ea nobis ipsn cara esse 
propter se; F V, 37. quod (honestum) sit ipsum 
sua vi propter seque expetendum; F II, 44. quod 
possit ipsum propter se iure laudari; F Il, 50. 
quod ... mägis .. ipsum propter se expetendum 
(eat); F V, 60. tute introspice in mentem tuam 
ipse; F IL, 118. utere .. argumento .. tute ipse 
sensus tui; R I, 59. suue: f, ge N 11, 32. per 
. r II, 50. propter ae; F II, 

I. präbicativ: ut eg ne hoc 
Pc illa inventa deorum, sed ipsa 
N 1,38. vgl. I, 1. id 

C. bei Infinitiven nnd Wörtern: 1. 

attributis: neque ... pluris sit coniunetum quam 
sapere ipsum separatim IIseparatum |}; F III, 44. 
— per se .. hoc ipsum reddere in oflicio poni- 
tor; F II, 59. ipsum illud aemulari, obtrectare 
non esse inutile; T IV, 46. ipsum .. illud pec- 
eare, quoquo veteris, unum est; P20. — „carum* 
ipsum verbum est amoris; N I, 122. nisi (Epi- 
curus) idem hoc ipsum „honeste, sapienter, iuste“ 
ad voluptatem referret; T V,26, 

IL präbicatib : id ipsum esse dormire; D II, 
119. id ipsum est deos non putare; D I, 104. 

D. bei Abverb: quem Regulum) ... tum 
ipsum, cum vigiliis ... eraciaretur, elamat virtus 
beatiorem fuisse quam ..; F II, 65. tum ipsum, 
cum immolare velis, extorum feri mutatio potest; 
DI, 118. ratio talium largitionum ... tum ipsum 
.. ad facultates accommodanda ... est; OU, 


uidem 
ivins; 


E. allein und auf EEBIRHOMEN be= 


ogen: |. ohne Bufag: a. mase.: 1. Singu- 
lar: gr ipse: a. acceperat; R I, 25. "saccipiam 
ser; V,48 adfrmet; A I, 16. adiuverit; 

1, =. aedifices; O L 140 ait; F V, 28 


ascenderes; fr V, 45. audivri; Lae 108. careat; 
T IV, 17. cognovi; DI, = C83 coluit; FI, 
80. conplezus est; R I, 5 concidit; D I, 77. 
eoncident; D II, 67. Be ner TIW, 18 


condidit; R Il, 16. conderet; R Il, 5. coniunzi; 
01,1. conseripsi; C83. consequatur; 0 III, 26. 
eonstituit; F 1, 19. contempsisset; P 38. co- 
— D II, 23. cuperem; R III, 32. visne 

. degustare? T V,61. deposeit; LI, 8 de- 
promerem; F II, 7. descripserit; A fr 90 (B. 9). 
arit; N 1,33. detraxerat; TV,58. dixisti; 

x 24. dixit; N I 10. L II, 20. dixerat 
H duch N 1, 41. dicet; T IV, 67. dicas; D 
I, 181. dieat; T IV, 73. dieeret; N1,70, dixe- 
ris; R III, 92. dixissem; N II,8. dicere aolebat; 
O III, 58. diligebam; R I, 23. didieisti; A I, 5. 
didieit; A II, 107. didicerat; R II, 37. potuit 

. didieisse; D Il, 51. eruditius .. disputare, 
quam consuerit ipse; C 8. docet; AT, 121. do- 


ceat; TI, 41. eflicere possis; Lae 73. emerat; 
0) I, 67. errat; DI, est: f. sum, excellis; 
RI, 20, excellas; A I, 3. expulerat; 'T I, 89 


exequi nequeas; C 28, fecisti; AL 9. faciat; 
T IV, 73. faceret; N fr 2. P 8, fateatur || fate- 
bstar|]; T I, 77. finxero; R II, 8. ut... tri- 
buere aliis malis quam ... ipse fingere; R H, 22. 
habeat; T IV, 56. haberet; Ru 6l. coepit.. 


habere; A II, 69. incidat; Fa 15. induit; O IH, 
38. intellego; LI, 5. interfuit; L I, 8. loqui- 
tur; D 1,43. loquerer; F I, 26. »ipse manete; 


N II, 109. mentiebatur; D 1, 79. minuit; L 1, 
Erg est ra D 1, 86. erat nanctus; N I, 

84. ee Il, 70. negaret; F IV, 57. non 
vult; 72. norit; O IIl, 54. pareat; RI, 52. 
paruerit; DI, 122. parere desierit; P 83. »ipse 


dens, .. spargens«; TI, 107. persequens; 
A 1, 121. poteram; F II, 119. praestabis; L III, 
37. "probat; N U, 46. redit; dm 100. redi- 


ret; O III, 99. reperins; R II, 22. repperisse 
videatur; N Il, 16. reportaret; R II, 16. resti- 
tuerat; O Il, 81. roborarisset; O I, 112. seit; 
TI 9. sciat; AI 16. FI, 66. scriberem; A 
ep 1, sentiebat; D I, 78 sentiam; N III, 64. 
D 1,10. 11. C77. sentiat; P44. sensisset; TI, 
60. sequeretur; A IL, 7. succedat; O III, 7 
sum .. augur; L 11, 31. erat Pythagoras; N = 
10, erat; D II, 88. (defensor fuit); F II, 44 
bonus vir fuit; F II, 81, »cuius ji princepa 
juris iurandi fuit«; O III, 98. erit; A II, 84. eis 
clarissimis .. maioribus; R I, 71. sis quasi uni- 
cam exemplum; R III, 8, heres esset; L II, 51. 
gg esset; O II, 89, fuisset instructior; FL 
augur fuisset; F V, 82. auctor fuisset; Ö 
II, 110. augur vellet esse; D1,5. optumus 
augur fuisse ‚traditur; D 138. sumpsisset; AI, 
71. suppouis; P 48. triumphasset; F V, 82. 
venit; O II, 59. venissem; F III, 8. O 1ii, 121. 
ventitarem; LI, 18. videbat; ö III, 38. vidi; 
TU, 61. videret; F II, 97. viderit; T V, 34, 
114. vidisset; A II, 146. viveretne; R VI, 14. 
ß. afliciatur; 01 24. diligatur; Lae 52. sum 
... Amicior . factus; L I, 4. »ipse ... fixus 
.., evisceratuse; T I, 107. »ip8e ... interimor 
linteremor ||«; TII, 20. interfectus est; D 1, 77. 
Iaedatur; T IV, 7 I ca Ilipse || ad tergum 
.. vertiture; N IL, 
y, @lipfen; Zn ss ecquid ipse novi; A 
a. = a _ 1 uidem id velint, non modo 
je; . ipse ne quid tale posthac; 
33 (4) 


b. an a. poenas dare; N III, 81. esse au- 
spiciosum; Lae 65. esse virum bonum; Lae 82. 
— f. audiamus; F II, 96. videntur ... ponere; 
FV,2. ea moderantem ... prenderit; 1, 61. 
venientem vidiwus; Al, 1. 

c. ipsius: a. ||ipsius intererat ||; O II, 84. — 
ß. eives; L II, 15. condicione vitae; T III, 77. 
consilio; FI, '68. familiares; Fa 10. feriae; L 
Il, 55. in i. paterno genere; R I, 30. ex i. ba- 


ipse 368 ipse 


bitm; LI, 45. historia; A II, 187. 
R II, 46. indieium; P 34 
in i. potestate; O I, 181. arten FL, 
ratione; FI, 88. 15. scripts; Fiv. 
79. abi, sententia, 11: 100. r vitahe ii; DU, 
79. voluntas; P 34. —y, vu ol, 197. 

d. Ipsi: a. attulit; N II, 7. ai lacet«e; O I, 
51. 52. opüs esse videretur; 6) F I, 115. placet; 
Fa 18. videbanter; D I, 122, — 'B. commodum 
est; N II, 1. inutile; Tı, 111. perieulosum .. 
est; O II, 50. »fuit utilius .. ipsis; TI, 115. 

test utilis esse; O HI, 85. — y. esse moriendum; 
br 96. moriendum esset; O III, 45. 

: ab: proßleiscuntur; P 34. dieitur; A 
Is, 180. DI, 122. dissoluta; A II, 96. ex: audie- 
bam; D1, 27. andiebamus; AI 18 RII, 4. 
cognovimus; A II, 4 erat notior; RVI, 10. in: 


iniuriaram; 
moribus; F II, -- 


quantum ... sit; L I, 56. 

2. Plural: a ipst: a. accepimus; us 86. 
acceperint; O II, 69. adipiscentur; O II, 85. ap- 
ellant; F III, 41. audimus; D I, 86 ae; 


11, 50. eernimus; D ], 86. fipsum ] cernunt; 


L 1,48. cognovimus; 61, 19. reg et 
mus; T II, 8, debeent; C 21. dieitia; F 

diount; P II, 40. T V, 44. D I, 88, u, 91. es 
rant; 0 1, 38. dieatis; A UI, 48. solent dicere; 


A II, 145. dant operam; O I, 127. egeamus; O 
IN, 42. eluditis; A II, 1238. facimus; O I, 60. 
faeiatis; F II, - fecerint I ieoerint, al. |]; FV, 
72. fatentur; F IV, 38, auxilium ferre ... non 
— RI, 9. fingere Ser T 1,118. 
, vellmus; O I, 115. habent; R I, 47. 

us; Lae 382. non laborant; T II, 7. 
I, 86. loquentur; R VI, 22. metuant; O II, 
oocidimus; N II, 23, »ipsi petunt«; D I, 132. 
praestare debemus; A ep 2, praefuimus; D I, 2. 
putent; Lae 72. repperisse || peperisse || puta- 
mur; T IV, 4. sentiamus; N I, 10. statuerunt; 
F1,47. auctores ... fuerunt; T III, 73. di... 
futuri sumus; T I, 76. qui simus; F IV, 25. si- 
miles esse vidsantur; A Il, 13. quales .. . 

non Dg. Las 82. suseipere ... debemus; T 
tenebatis; R 1, 70. tramittant; R1,6. 
tribuunt; Lae 82. vident; R II, fr 2. videbant; 
Tv, 112. vidimus; P II, 11. TV, 77. videant; 
R VI, 25. vitemus; O I, 146. (vivere) velint; fr 
v, 9 — ß. erant conligati; Ti 47. a, 
NI, 2 I, 28. initiati sumus; L IT, 36. — y. 
b: En a. servare ... solitos; D II, 74. — 
ß: induxi loquentes; Lae 3. inter: dissen- 
; PV, 13 manare possit; 6; KV, 20. prae- 

ter: p 88. un on I, % v4. 

e, ipsorum: disciplinam; . 
testate; A II, 39, SE i. voluntatem ; Lae 98, 
d ipsis (dat.): satis; A II, 146. Fl II, 82. 

Be ne AUEL «. mortuis; F IIl, a 
D I, 50. didieimus; D Mi, 10 [ab 
I . ”. sppellantar); P 4. soleat . . explicari; 
13. de: iudieium ... futurum sit; D I, 36. 
in: nihil est ... opis; oA quantum ... sit 
nn: = rg N II, 87 
} “2 »ipsa .. ; i 

_ no Su mortos est; D I, - 

ag: m. mase.: in hve me ipse 
castigo, quod . ; TV,4. me ipse consolabar; 
C 84. me ipse comsolor; Lae 10. tu ... sic te 
ipse mbicies atque prosternes, ut ..? P 14 te 
ipse |jipsum || cognosces; Lae 5. quod te ipse 
mutasti; L I, 11. percontare ipse te; F II, HB. 
si te ipse et tuns cogitationes et studia ze- 
ris; P II, si ipse we audiret; TV, 81 simul 
ae 8@ ipse coommovit atque nd so rerocavit; Al, 
51. iam se ipse docent sum- virum bonum esse; 
OÖ IiL, 76. erigeti ipse se, suscitabit, instruet, 


intelle- 
legimus; 





armabit; TI, 51. ut... fugere plane se ipse 
... wideatur; F V, 35. ipse se fugiet; R III, 38. 
in carcerem quodam modo ipse se (Di ius) in- 
eluserat; T V,58. quom se ipse perspexerit totam- 
us rer || temptarit totumque perspezerit |] ; 
21 59. neo .. sese ipsi aocusarent; F V, 
Au se ipsi continent et coörcmt; T ıv, 70. 
um se ipsi conligant; T IV, 78. quoniam se 
ipei || nu, omnes natura diligant; F III, 59. 
ea commendatione naturae, qua se ipsi diligunt; 
F V, 388. ipsi se ad miseriam invitant; T Ill, 78. 
— si mihi ipse oonfiderem; Lae 17. mihi ipae 
difidens; D II, 8. illud ge studium 
mihi quidem ipse sumo; 7. quarts etiam 
(persons adiungitur), quam nobismet ipsi iudicio 
nostro accommodamus; O I, 115. quae een 
nobismet ipsi ||ipsis |] possumus re er 
47. haec maln ... ipse tibi addidi Tat, 3. 
si sibi ipse oonsentist; O'I, 5. ists effutientem 
... ’ipsum sibi displicere; N I, 8& ex ea urbe, 
quam sibi ipse fingit; R IV, 5. quem ig ri 
tum) sibi ipse opinionis errore finzerat; 
sibi ipse erit maxumam laudem; OH, 47. 
ipsum (Chrysippum) sibi ondentem inferiorem 
fuisse; A 11,87. nee ipsi sibi exemplo sunt; Lae 
80. — »sic me ipse vidaus pestes -.. — 
T I, 25. — ipsi .. quseramus # no 
51. quoniam ipsi a nobis diligamer; F vr = 
si... a constantis . a mente atque a se 
ipse discessit? D II, ipae .. se quisque 
diligit, non ut aliquam a se am Nipso || mer- 
cedem exigat caritatis sune; Lae 80, ita redar- 
guitor ipse (Epiourus) a sese |Isej]; F Il, 99. 
ad se: j. se; All, 5l. hoc est ipsum esse con- 
tra se copiosum et disertum; DII, 83. cum. 
mecum ipse de immortalitate animorum Coepi 
cogitare; TI, 24 sive quid mecam ipse cogito; 


L II, 1. eos casus ... mecum i considerans; 
TV,8. qua (ratione) tecum ipse et cum tuis 
utare; F Il, 76. apud alios loqui videlicet (De- 


mosthenes) "didicerat, non multum ipse secuam; 
T V, 108. si qui ... secum ipse meditetur; © E 
144. quod (Epieurus) secum ıpse pugnat; T III, 
47. potestne magis secum ipse pugnare? T u, 
47. sermo .. "Ti. rg i n ap : „care 

rpe quiequam*; populum de se ipse 
Per ut de ipse ei ipso |] di. 
quid' more sonum eo orme etiam 
est de se ipsum praedicare - rassertim; Ol, 
187. quam (conversionem) habebat in se ipse 
eiusdem et similis gg et insitam; 45. 
quod semper in se ipse |jipso|| omnem spem 
reponet sui; T V, 36. cum ar internos viles 
negleetique simas; F II, car sint 
niei ips- inter se; T 2 7. "quae ipsi per nos 
intellegamus ; D II, 181. quas (quasstiunculas), 
qui intellegat } non ... per se ipse facile per- 
spiciat; L II, 51. quod quisque minus. per se 
- osset; Lae 26. cum contenie pro se ipse 
lege Varia diceret; T U, 57. ipse mea. legens; 
Lae 4. ut nostram ipsi sententiam us; 
TV, 11. sin ipse'tua sponte processeris; A Il, 
4. \. te; F II, 89. teeum. sipse (Bellerophon) 
suum cor edens«; T III, 68. ipse de suo imperio 
curiatam legem tulibz Ru, 2. saos libros ipsi 
legunt cum suis; TI,6. cum ipse nihil ex praeda 
domum suam reportaret; R IL 16, 

». femin;: an, cum:videat me ei-meos camites, 
fortitudinem, ... gravitatem, fidem, i Fe g se aab- 
ducat? fr V, 64. paromne ratioein idetar et 
sibi ipsa nefariam pestem machinari? N- IIL, 66. 

©. mentr.: dum possint. se ipsa defendere; 
N II, 129. — ut non repugnet ipsum sibi; PIW. 
29. ei a falsie principiis profecta congruust ipen 
sibi; FIV, 583. intersene ipsa pugnant; P II, 90. 


ipse u 
ut... per se ipsum possit iure laudari; F II, 45. 
ut ipsum per se invitaret et alliceret appetitum 
animi; F V, 17. et nascuntur et educantur ipsa 
per sese; N II, 129. 

F. alte $ormen: »ipsus hortatur me frater, 
ut ..;« T IV, 77. — »sentire en aetate eumpse 
Hipsum || esse odiosum alteri« ; C 25. vgl. reapse, 
sepse. 


Ära, Zorn, Erbitterung, Race: I, 1. abest: ira 
proceul absit; O I, 186. 

defervescit: dum defervescat ira; T IV, 78. 

est: ut ira sit libido poeniendi eius, qui viden- 
tur laesisse iniuria, excandescentia antem sit ira 
nascens et modo existens, quae Pyuwnsısg Graece 
dieitur, odium ira inveterata, inimicitia ira ulei- 
scendi tempus observans, discordia ira acerbior 
intimo animo |Jodio, al.j| et corde eoncepta; T 
IV, 21. est .. ira... uleiscendi Hbido; T IV, 44. 
an est quicquam similius insaniae quam ira? T 
IV, 52. quis .. potest ..., in quo ira (sit), non 
irscundus (esse)? T IV, 57. si naturalis esset ira; 
T IV, 79. (ius iurandum) non ad iram deorum, 

uae nulla est, sed ad iustitiam ... pertinet; 
h) IL, 104. 

exardeseit: ira exardescit; T II, 58. 

exsistit: ne .. ira existat; O I, 136. post 
{exsistere) iram et metum; Ti 44. f. est; TIV, 21. 

habet: ira .., qguae quam diu urbat ani- 
mum, dubitationem insanise non habet; T IV, 77. 

nascitur, observat: f. est; T IV, 21. 

aret: duas partes ei (rationi Plato) parere 

voluit, iram et cupiditatem; T I, 20. 

perduceit: Aiacem .. ira ad furorem mortem- 
que perduzit; T IV, 52. 

perturbat: f. habet. 

progreditur: quid est .., - non progredia- 
tur eodem ira, quo furor? T IV, 77, 

versantur: in quibus (partibus) aegritudines, 
irae libidinesque versentur; T I, 

2. sum: f. 1. et; T IV, 21. 

U, 1. adhibeo: quid igitur huc adhibetis iram ? 
T IV, 50. 

coneipio: f. I, 1, est; T IV, 21. 

dico: quam ee bene Ennius ‚imitium“ dixit 
„insaniae*; T IV, 52. 

habeo: ipsam illam iram centurio habeat aut 
signifer vel ceteri; T IV, 55. 

incendo: ut auditoris iram oratoris incendat 
actio; T IV, 48. 

loco: quas (partes Plato) swis locis, iram in 
zen cupiditatem subter praecordia, locavit; 


: »impius ne audeto placare donis iram 
deorum«; L II, 22. 
prohibeo: prohibenda .. 
puniendo; O I, 89. 
provideo: »divorum ., 
— : u, 21. 
recludo: »quibus (repagulis) iram omnem 
recludam«; N III, 66. u 
removeo, segrego: intellegitur .. a beata 
inmortalique natura et iram et gratiam segregari; 
yet remotis nullos a superis impendere metus; 


maxime est ira in 


iras (augures) provi- 


subicio: lubidini (subiecta sunt) ira, excande- 
scentia, odium ..; T IV, 16. 
2. sum: comilio .. dominante nullum esse 
De nullum irse, nullum temeritati locum; 
8. differo ab: quae (iracundia) ab ira differt; 
7. IV, 2. 
ertineo ad: }. l, 1. est; O III, 104. 
I, 1. ardor: illa etiam tertia 
qua irarum existit ardor, sedata; 
Il. 


animi, in 
I, 61. 


369 


iracundia 
impulsus: cuius (irae) inpulsu existit etiam 
inter fratres tale iurgium; T IV, 77, 
motus: in illa altera (parte ponunt) motus tur- 
bidos cum irae, tum cupiditatis; T IV, 10. 
para: si (animus) est, trisne partes habeat, ut 
Platoni placuit, rationis, irae, cupiditatis, an ..? 
A II, 124. 
2. metus ab: metus omnis a vi atque ira deo- 
rum pulaus esset; N I, 45. 
IV, 1. efferri: »usque adeo studio atque odio 
illius ecferor irn;« T 1. 48, 
excandescere: haec nullam habent |] habere || 
vim, nisi ira excanduit || excanduerit |] fortitudo; 
T IV, 48, 
incendi: tum Gracchus ... incensus ira: „itane 
vero?* N I, 11. 
incitari: aut ira aut aliqua perturbatione in- 
eitatus; O I, 9. 
inflammari: qui (poötae 
‚.. induxerant deos; N I, 42. 
invehi: »nee sors (est) nec ira caelitum inve 
ctum malums; T IV, 68. 
teneri: (id) neque ira neque gratis teneri; 
turgescere: »cor . 
tristibus iris«; T III, 18. 
2. cum: cum qua (ira) nihil recte fieri, nihil 
considerate potest; O I, 136. 
er: quemquam niteret, quod fecisset per 
AK Sur 5 


iracunde, zornig: ago: bi nimis iracunde 
agunt; T III, 51. 

facio: nibil ne in ipsa quidem pugna iracunde 
rabioseve fecerunt; T IV,49, niei forte, quae ve- 
hementer, acriter, animose fiunt, iracunde fieri 
suspicamur; T IV, 51. 


irscundia, Zorn, Eifer, Jähyorn, Heftig- 
feit: I, 1. adest: quae (iracundia) etiamsi non 
adsit, tamen verbis atque motu simulandam arbi- 
trantur; T IV, 48. 

eadit: videtur mibi cadere in sapientem aegri- 
tudo.. — num reliquae quoque perturbationes 
animi, formidines, libidines, iracundiae? T III, 7. 
sin autem caderet in sapientem negritudo, caderet 
etiam irseundia; T III, 19. 

differt: in aliis iracundia dieitur, quae ab ira 
differt; T IV, 27. 

dissidet: Archytas iracundiam videlicet dissi- 
dentem a ratione seditionem quandam animi vere 
ab animo remorendam || ducebat; R I, 60. 

est: ipsam iracundiam fortitudinis quasi cotem 
esse dicebant; A II, 135. quamquam jipsa iracun- 
dia libidinis est pars; T III, 11. iracondiam ... 
cotem fortitudinis esse dieunt; T IV, 49. ne ... 
sit .. iracundia tota levitatis; T IV, 50. ists 
bellatrix iracundia, cum domum rediit, qualis est 
cum uxore, cum liberis, cum familia? an tum quo- 
que est utilis? T IV, 54. 

redit: f. est; T IV, 54. 

solent, videntur: iracundise, ||iracundae |j 
eontentiones concertationesque in disputando per- 
tinaces indignae philosophia mihi videri solent; 
F 1, 27. 

tenent: non probares, ai consilio pulso libi- 
dines ... iracundiaeve tenerent omnia? R I, 80. 

2. sum: quem aeg in cuelum ista i 

- - irscundiam esse vultis, sustulit fortitudo ; 

U,1. accipio: accepimus .. deorum cupiditates, 
aegritudines, iracundias; N II, 70. 

advoco: f. desidero. 

definio: sic .. definitur iracandia: uleiscendi 
libido; T III, 11. 


. ira inflammatos 


. meum penitus turgeseit 


47 


iracundia 


desidero: non .. desiderat fortitudo advaca- 
tam iracundiam; T IV, 52 

dico: quis .. misericordiam aut ipsam irscun- 
diam morbum solet dicere? F II, ubi sunt 
.. isti, qui iracundiam utilem dieunt ... aut na- 
turalem? T IV, 79. j. 1, 1, differt. 

do: modo ne (Peripatetici) laudarent iracundiam 
et dicerent utiliter a natura datam; O I, 8 

duco: f. I, 1. dissidet. 

fatigo: (ut sapientia vitiosas partes fatigat), 
ut libidines, ut iracundias; R Ill, 37. 

laudo: multis verbis iracundiam laudant; T IV, 
43, f. do. 

removeo: remove perturbationes maxumeque 
iracundiam; T IV, 54. j. I, 1. dissidet. 


repello: rectum est . avitatem retinere, 
er a ra © Ö I, 137. 
udio: ill (iracundia) omnibus in rebus 
Ehuin ianda est; 


restinguo: "hac (eloquendi yR — ira- 
use I e NL, 

simulo: j. I, 1. 

teneo: refrenet .  Nhldlee, spernat voluptates, 
iracundiam teneat; pP 33. 

2. impero: cur... 
cundiseque? R III, 37. 

medeor: »mederi posse rationem || ratione || 
iracundiae«; T III, 76. 

permitto: tum, cum tu es iratus, permittis illi 
iracundiae dominatum anımi tui? RI, 

un vaco: qua (iracundia) quoniam (sapiens) va- 

; T II, 19. vacandum ... est ... voluptate 

ur 1 voluptate ll et iracundia; 01, 9. 

II. acerbitas: imperia severiora nulla esse 
putant sine aliqua acerbitate iracundise; TIV,43. 

aculei: oratorem .. non modo accusantem, sed 
ne ee quidem probant sine aculeis ira- 
eundiae; TI 

IV, 1. duei: quae (leges) ad puniendum non 
iracundia, sed aequitate ducuntur; O I, 89. 

efferri: iracundia etiam multi efferuntur; F 


ferri: cum exisse ex potestate dieimus eos, qui 
ecfrenati feruntur aut libidine aut iracundıs; 
Tıu, 1. 

inflammari: de Africano ... vel iurare pos- 
sum non illum iracundia tum inflammatum fuisse; 


T ıv, 50 
moveri: quasi vero atra bili solum mens ac 
Tiup® .. iracundia grariore ... moveatur; 


abl. comp.: quod nullum (ritium) erat iracun- 
dia foedius; T IV, 54. 

2. cum: nec cum iracundia aut pertinacia reote 
disputari potest; F I, 28, 

sine: nos ... et refellere sine pertinacia et re- 
felli sine iracundia parati sumus; T Il, 5. sine 
hac gladiatoria iracundia videmus progredientem 

“ Homeruom Aincem multa cum hilaritate; 

‚49. 


iracundus, jäszornig, heftig: A. algs: 
est .. aliud iracundum enge, aliud iratum; T IV, 
27. quis .. potest ..., in quo ira (sit), non ira- 
cundus (esse)? T IV, 57. quo modo .., si natu- 
ralis esset ira, . . alius alio magis iracundus esset? 
TW, qui natura dieuntur iracundi; 
T IV, 80. 

contentiones: iracundiae, || iracundae || con- 
tentiones ... indignae philosophisa mihi videri 
solent; F I, 27. 

homines: ut ... alü (homines) libidinosi, alüi 
iracundi aut crudeles aut superbi eint; Fa 8. 

sapiena: libidinosum .. et iracundum . 
semus esse sapientem? T IV, 57. 


. CON- 


370 


iratus 


senes: sunt morosi et anxii et iracundi et dif- 
ficiles senes; C 65 

B, I. est: iracundus non semper iratus eat; la- 
cesse, iam videbis furentem; T IV, 54. 

I. nomino: bene. . nostri, cum Omnia essent in 
moribus vitis, quod nullum erat iracundia foedius, 
iracundoa solos morosos nominaverunt; T IV, 54. 


irascor, zürnen: I. alga: desinerent irasci; 
A 11,146. viram denique videri negant, qui irasei 
nesciat; T IV, 43. an quisquam potest sine per- 
turbatione mentis irasei? TIV,54. an tibi irasci 
tum videmur, cum quid in causis acrius et vehe- 
mentius dieimus? T IV, 55. qui (Iuppiter) neque 
irasci solet nec nocere; O Ill, 104. 

cives: ut, ®i a vis adhibeatar imperii, 
(cives) irascantur; R I 

eondiscipuli: (bondiipuli) solent ..,id quod 
virorum bonorum est, admodum irasci; LI, 21. 

deus: quem (deum) omnino irasci ‚posse nega- 
tis; N IH, 91. age nec irssci deum nec 
nocere; OÖ III, 102. 

orator: oratorem .. irasci minime decet; T IV, 

sapiens: numquam .. ‚sapiens irascitur; nam 
si irascitur, etiam concapiscit; T III, 19. quod 
quoniam non cadit in eapientem, ne ut irascatur 
quidem cadit; T II, 19. 

U. alicui: si quando, si forte [si forte) || 
tibi visos es irasci alicu; R 1, 59. si irascamur 
aut intempestive accedentibus aut inpudenter ro- 
gantibus; O 1, 88. 

inimicis: nec... audiendi, qui graviter inimiois 
irascendum putabunt; O I, 

po&tis: quid poßtis irascimar? T II, 28. 


iratus, zornig, erzärnt: A. alge: Parmenides, 
Xenophanes ... versibus increpant eorum adro- 
gantiam quasi irati, qui .; AU, 74. est... 
aliad iracundum esse, aliud iratum; T IV, 27. 
ut ımagis placati quam irati esse videantur; T IV, 
48. »iratus pugno«; TIV,48. ego ne Torquatum 
quidem illum ... iratum existimo Gallo torguem 
detraxisse, nec Marcellum apud Clastidium ideo 
fortem fuisse, quia fuerit iratus; T IV, 49. Her- 
culem ... iratumne censes conflixisse cum Ery- 
manthio apro aut leone Nemeseo? an etiam The- 
seus Marathonii tauri cornua oonprehendit iratus ? 
T IV, 50. mihi ne Scipio quidem ille pontufex 
nazumus ... iratus videtur fuisse Ti. Graccho 
tum, cum ..; TIV,51. si quid (fortiter) fecimus, 
certe irati non fecimus; T IV, 52. cum iam re- 
bus transactis et praeteritis orationes scribimus, 
num irati scribimus? 'T IV, 55. num aut egisse 
umquam iratum Aesopum aut scripsisse exiatimas 
iratum Accium? T IV, 55. qui (Archytas) cum 
vilico factus esset iratior, „quo te modo*, inquit, 
„secepissem, nisi iratus essem!* T IV, 78. cum 
eivili bello vietor iratus rg neoessarlis Catuli 
deprecantibus ... respondit . . mihi 
Alabandus, tibi Hercules sit. iratus! N 111, 50, 
quod ... neque ita Pr gessi, quasi homini aut 
temporibus iratus; D tum, cum tu es ira- 
tus, permittis illi ala dominstum animi 
tui? RI,59. „a te infelicem*, inquit vilico, „quem 
necassem iam verberibus, niei iratus essom“; R I, 


tum timemus lorem? O IU, 102. quid .. iratus 
Iuppiter plus nocere potuisset, quam nocuit sibi 
ipse Regulus? O III, 102. rn ker lIuppiter me- 
tuendus ne iratus noceret; O UI, 104, ne iratus 
quidem eh lus Beynlo no Beet quam sibi 
nocuit ipse Regal, us; O 


iratus 
animus: iratus animus eius modi est; numquam 
igitur sapiens irascitur; T III, 19. 

deus: hi duo illos oculos orae maritumae effo- 
derunt, non iratus aliqui ... deus; N III, 91. 

filius: a” (Pomponius) illum (filium) iratum 
allaturum se aliquid contra patrem arbitrare- 
tur; O III, 112. 

iracundus: iracundus non senmiper iratus est; 
lacesse, iam videbis furentem; T IV, 54. 

pontifex: f. algs; T IV, 51. 

vietor: f. algs; T V, 56. 

B, I. exeunt: iratos proprie dicimus exisse de 
potestate, id est de consilio; T IV, 77. 

I. cognosco: iratum propitium, laetantem do- 
lentem (oculi cognoscunt); N IL, 145. 

Ill. proprius: proprium est .. irati cupere, a 
quo Iaesus videatur, ei quam maxumum dolorem 
inurere; T III, 19. 

IV, impetus: multo .. et in hostem et in in- 
probum ceivem vehementiores iratorum impetus 
esse; T IV, 48. 

ora: licet ora ipsa cernere iratoram; O I, 102. 


ironia, Ironie: ironiam .. alterius, perpe- 
tuam praesertim, nulla fuit ratio persequi; A Il, 74. 


irr— i. inr— 


iS, er, derjenige, derjelde, jo beichaflen: A. bei 
Subftantiven: 1. attributiv: 1. ohne Zus 
fag: a. Eigennamen: is, quem modo dixi, Alexan- 
der; O Il, 26. Apollinem eum; N Ill, 55. Apol- 
livpum antiquissimus is; N III, 57, ad eum, qui 
tibi semper in ore est, Catonem; L I, 6. is, qui 
... east missus, Ciness; TI, 59, in eo M. Crasso; 
F V, 92. eius, qui nune floret, Cratippi; D II, 
100. eius, quem dico, Deci; © 43. Diogenes, et 
is quidem «dem sentiens; T I, 104. eum, quem 
... vidistis Romae, Diogenem Stoicum; C 23, is, 
cuius modo mentionem feci, Ennius; C 14. eius 
... quem dixi, Hegesiae; T I, &4. is Hercules; 
N u, 42, Lycurgus yegovrag Lacedaemone ap- 
pellavit, nimis is quidem paucos; R II, 50. Mar- 
cellum eum; Fa 33. P. Scipionem ... eum; O 
UL1. is... Tages; D Il, 50. eum Torquatum; 
FI, 238. Volcanum eun; N 1,88. — ab eo ... 
Stoico; A II, ®. — eius Academine; A IL, 118. 
— enm Graeeiam; T V, 10. — ab iis Parilibus; 
DU, 98. 

b. Gattungönamen: en (honesta actio); F III, 
22. en .. actio; O1, 159, eam (actionem); F 
II, 44. eas (actiones); O 1,83. ad eas actiones; 
F V, 60. eius (adfectionis); T V, 27. ea... ad- 
sensio; A II, 37. ea (adsensio); Fa 48, ens (ad- 
sensiones); Fa 40. 44. eam (adsentationem); Lae 
97. ea gpezigrarr Lae 97. adversarius is; 
A ll, 12, eum (adulescentem); F V, 76. adule- 
scentes, et ii quidem ... indocti; © 75. iis (adu- 
lescentibus); R 1, 67. in iis adulescentibus; F Il, 
117. eae (aedes); O II, 67. aedes eas; O Ill, 67. 
aegritudo .., sed ||sit|]| ea modiea; T IV, 40, 
eam (aegritudinem); T Ill, 25. saegritudinem ... 
eam; TI, 78. en (aegritudine); T IL, 15. IV, 
14. in ea en, T IV, 8. ea (semulu- 
tione); T IV, 17. eae (iustitia, nequitas); AI, 28. 
eivs (aequitatis); A II, 23. is (aör); Ii, 101. 
eum (aöra); T 1,48. N U, 66. ei (aäri); N II, 66. 
eo (aöre); N II, 66. ab aöre eo; N II,18. ex eo 
(a&re); AIIL, 118. sine eo (aöre); NIL,83. eorum 
(argenti, aöris); D I, 116. ea aestimatio; F IM, 
34. en (aestimatio); F III, 44, eorum (aestuum); 
N 111,24. ea (aetas); N1 51. ista jjea|| (aetas); 
R 1, 58, eius astatis; 0 76. ea aetate; O II, 47. 
‚ea aetater; C 25. in iis aetatibus; F V, 62. ea 
(asternitas); N I, 2i. eum, quem ante dizi, 


371 





7 [Le La 


FR 18 
aethera; N 1, 39. cum eo (aethere); N II, 66. in 
eo (aethere); N II, 42. eum (agrum); © 54. eos 
(agros); N II, 130. C 60, eos agros; R II. 4. ex 


... 20 (agro); L Il, 67. is... agnus; D II, 39. 
ad eum agnum; D II, 39. ea (alvus); N II, 186. 
eos (ambitus); Ti 33. ene (amieitia, iustitin); A 
I, 23. ea (amieitia); Lae 19. eam (amieitiam); 
F I, 80. eas (iustitiam, amicitiam); F II, 70. 
eius (amicitiae); Lae 31. 32. ex ea (amieitia); 
Lae 82. ob eam (amicitiam); Lae 25. propter 
eam (amieitiam); Lae 48. sine ea (amicitia); FL, 
82. eos (amicos); O I, 43. Lae 84. amicos ... 
eos; Lae 79. eos amicos; Lae MW. eorum (ami- 
eorum); Lae 61. iis (amieis); O 1,91. ab iis 
lleis!} (amieis); Lae 38. ab iis (amicis); Lae 82, 
de iis amieis; Lae 38. inter eos (amicos); Lae 61. 
ea, quam dixi, .. amputatio; C 59. iis (angori- 
bus); O UI, 2. ens angustias; TI, 45. iis angu- 
stiis; T III, 16. angustiis .. is; R VI, 25. eos 
anhelitus; D I], 44. aniculis, et iis quidem in- 
doctis; N 1,55. en (anima); N Il, 138. ex ea 
(anima); N IL, 138. id (animal); F IV, 28. (acc.) 
N I, 42. Ti 10. ei (animali); F V, 24. eorum 
{animalium); N II, 29. ><, O II, 11. ab eo (ani- 
mali); F IV, 18. ab iis animalibus; F UI, 31. in 
eo (animali); F IV, 34. eius (animantis); Ti 46. 
eo (animante); Lae 49. earum (animantium); F 
IV, 28. eorum .. animantiom; N II, 138. in iis 
animantibus; N I, 128. is (animus); F IV, 36. 
TL4. DI, 1238 is .. animus; T I, 42 is 
animus; © 83. eum (aniımum); T I, 60. II, 5. V, 
87. C 66. 78. 79. Ti 21. eius (animi); TI, 50. 62. 
IV, 30. V, 89. ei (animo); A Il, 25. F IV, 58. T 
I, 48. 56. 70. DI, 118. Ti21. eo... animo; FU, 
78. TI, 51. eo... animo; TI, 118. eo animo; 
L I, 58. eo (animo); LI, 60. ei... animi; T 
IV, 80. eos (animos); F1,47. DU,119. iis (ani- 
mis); T I, 72. >. II, 18. Lae 13. fr V, 97. ad 
eum {animum); T I, 46. in eo (animo); T 1, 56. 
II, 76. DIL, 139. in eis (animis); T IV, 58. per 
eum (animum); TI, 56. eo .. anno; O Ill, 95. 
eius anuli; O III, 38. eius appetitionis; F IV, 58. 
eae (adpetitiones); T IV, 22. is (adpetitus); TIV, 
47. eum, quem diximus, .. appetitum; FV, 24. 
eum (adpetitum); T IV, 11, si (appetitus); O I, 
102. earum ({aquaram); N II, 27. in is aquis; 
N II, 27. ad eam (aram); L II, 58. is ardor; N 
I, 81. is .. ardor; N II, 32. eorum (argenti, 
seris); D I, 116. id rn A II, 36. e0- 
rum (argumentorum); F IV, 9. eius (arietis); T 
V, 115, s»eius (arietis)e; D I, 44. arma ... ea; 
DI1,74 eares Jarsj; AI,3. ara en; F Io, 
72. eam .. artem; R 1,20. eius (artis); TIL, 1. 


ea (arte); R I, 2. artes eae; O |, 150. eae (ar- 
En O 1, 151. eas .. artes; F I, 72. eas artis; 
R I, 38. earum (artium); F IV, 67. NII,87. eo 


rum .. artium; N II, 23. D I, 24. iis (artibus, 
abl.); A IL, 107. ><, iis artibus; F I, 26. I, 9. 
R 1,62. in ea arte; A II, 92. in iis (artibus); 
F III, 18. in iis artibus; N II, 145. ea (aspera 
arteria); N II, 186. in eam (asperam arteriam); 
N II, 136. eos (artiices); Fa 11. ex ils (arvis); 
N I, 122. iis (asellis); R I, 67. asperilate es; 
Lae 87. super eam (aspidem); F II, 59. ea (astra); 
TI, 62. >. eorum (astrorum); N II, 43. 44. in 
ii (astrie); N II, 42. ea (atomus); Fa 22. 47. 
eas (atomos); Fa 18. earum (atomorum); N I, 69. 
iis auctoribas; O II, 42. ea (auctoritas); C 61. 
Lae 44. eius (auditus); N Il, 144. eum (App. 
Claudium augarem); DI, 105. eorum (sugurum); 
L IL, 31. id (augurium); T I, 38. eam {avem); 
N 11,124. eius (avis); DU, 73. ei (avi); DI, 73. 
ene (aves); N II, 160. eas aves; D I, 27. earum 
(avium); N II, 124. ad eas avis; N Il, 124. eas 
(aures); O IH, 5. id (aurum); D II, 134. ex eo 
47* 


is 372 is 


auro; D I, 48. eorum auspieiorum; D 1], 27. iis 
.. auspiciis; D 1, 21. iis (auspiciis, abl.); DI, 7. 
H, 76, >. eum (avum); C 19, eius (avi); F IV, 


earum bacarum; NII, 127. earum (bacarum); 
D 1, 116. basis ... ea; N II, 125. ea (sive bea- 
titas sive beatitudo); N I, 95. eius belli; O III, 
49. en bella; O I, 38. in id bellum; OÖ IL 45. 
beluaım, et eam docilem; R II, 67. earum (belua- 
rum); N II, 161. iis (beluis); N II, 161. ex en 
(beloa); N I, 101. ea (beneficia); O 1,49, 56. iis 
beneficiis; O II, 63. de iis (beneficiis); O II, 72. 
eae bestise; N II, 128. |jeae|| (bestiae); O II, 14. 
eas (bestiae); O II, 14. earum (bestiarum); T V, 
38. N II, 128. Lae 27. iis (bestiis); F II, 109. N 
II, 128. sis ]Ibis |] (bestiie); T V, 38. ab iis 
(bestiis); F II, 32. ex iis (bestiis); O 11, 14. in 
bestiis aquatilibus iis; N II, 124. id (summum 
bonum); F II, 42. V, 22, 37. id bonum; F IIL, 
21. bonum ... id; FIN, 33. id... summum 
bonum (ace.); F I, 57. V, 87. id (summum bo- 
nom); O 1,5. eius (summi boni); F V, 44. eius 
(boni); T I, 99. eo (bono); T I, 88, ea (bona); 
FV,9. TV, 45. (acc) TV, 76. eorum .. bo- 
norum; F II, 43. eorum (bonorum); F V, 81. 
iis bonis; F I, 57. ab eo (summo bono); F III, 2. 
ad id (summum bonum); A I, 21. FIV,8. ex iie 
(bonis); F II, 78. T V, 45. in iis (bonis); F IV, 
17. sine iis (bonis); T V, 47. eorum (boum); N 
1, n- ex eo (bubulco); DI, 57. eam (buculam); 


eius (caeli); D I, 130. Ti 19. in eo (caelo); 
I, 97. eas (caerimonias); N III, 5. calorem 
eum; N II, 31. eius caloris; N II, 27. de... 
calore; N II, 18. iis (canibus); RI, 67. eos 
(cantus); T I, 41. capedunculis iis; N III, 48. 
in eas captiones; D II, 41. id... caput; N II, 
108. id {caput); DI, 16. id (caput iecorie); DII, 
32. id (caput, ace.); D I, 16. ia (caput iecoris); 
D II, 37. ab eo quasi capite; F V, 17, eam... 
earitatem; O II, 29. ea, quam exposui, caritate; 
ea (caritate); O II, 80. ex ea caritate; 
ex iis (carıninibus); N II, 104. in castra 
. ea; O III, 113. eos casus; T V, 3. eorum 
(casuum); T Ill, 31. in eum casum; D I, 20. 
is (catulus); F IH, 48. ii (catuli); F IV, 64. eos 
(caules); N II, 120. ea causa; T V, 2. Fa 94. 
eam (causam); A I, 10. TI,90, cam causam; 
F IV, 19. Fa 44. quartam causam esge, eamque 
vel maximam; N Il, 15. eam .. causam; N IH, 
37, eius (causae); L Il, 46. ene causae: Fa 4l. 
eas (causas); D I, 126. esse causas inmutabilis, 
ensque aeternns; Fa 38. nulla.. earum est cause; 
Fa 36. earum ... causarum; Ü 15. ad eam cau- 
sam; RI, 4l. in en causs; R II, 26. ob: f. 
eausa, V, 2. ob (44 ©.) ®. 1, ©. 396, b. ca 
(cautio); T IV, 13. ea celeritate ; N I, 24. eos 
(censores); L II, 47. »ad eos (cenaores)«; L II, 
1. in id certamen; T II, 62. is (cibus); N II, 
24. is cibus; N II, 123. D 1, 62. 
64. N IL, 137. DU, 119. 
is ... circus; R VI, 16. eos (cives); AI, 26. R 
1, 54. II, 26. eorum (civium); FI, 7. eis (civi- 
bus); R Il, 26. eius (eivitatis); O IL, 124, eius 
eivitatis; O II, 81. eae (civitates); OÖ III, 87. eas 
(eivitates); N III, 98. earum (civitatum); O 1, 35. 
iis (civitatibus); O II, 87. ex en eivitate; T II, 
. in ea civitate; R II, 34. O III, 88. in ea 
(eivitate); P 27. in iis eivitatibus; RI, 53. ens 
lleos|} (classis); R II, 39. eas (cogitationes); T 
I, 6. ab ea cogitatione; A II, 66. sine ea cogi- 
tatione; fr V, 94. eius (cognitionis); T I, 48. 
ceognomen id; R VI, 11. id .. cognomen (acc.); 
F v4 in eo colle; R 11,20, >. eam (coloniam); 
D 1, 102. ea (columna); D I, 48. ea (comitia); 


eo cibo; F II, 
eo (cibo); N II, 128. 





R II, 36. es commendatione; F V, 33. ea (com- 
moda); N I, 16. iis |jhis|] (commodies); IV, 
17. eas (commutatione); R I, 65. ea .. conpa- 
ratione; Ti 15. eam (comprehensionem); A I, 42. 
non comprehensionem modo rerum, sed eam ata- 
bilem; AII, 28. in eam (comprehensionem); AI, 
42. is .. concentus; R II, 69. eas (conchas); N 
11, 124. in eandem ||eam || (concham); F 63. 
ex iis (conchis); N Il, 124. in eo conclavi; D II, 
. er conclusio; A II, 40. conclusio ... ea; 
D II, 103. ea (concordia); R II, 69. eam (con- 
eordiam); F III, 21. ea .. concarsatione; Ti 29. 
ea .. condicione; T I, 93. in oa condicione; R 
I, 48. ad eum (coniectorem); D II, 62. ea (con- 
iecture); D I, 25. eam (coniecturam); D IL, 129. 
ab iis coniecturis; D II, 13. eam (coniunctionem); 
Ti 25. ea coniunctione; L1,49. eas (coniunctio- 
nes); Ti 24. ea .. conlatione; T IV, 27. conse- 
etionis eius; D I, 116. id .. consilium; R I, 41. 
id (consiliam, acc.); O UI, 49. conalio .. ei; O 
I, 75. eo .. consilio; FI,72. ea consilia; Fa 2. 
ad eos (consolatores); 'T III, 73. ea .. constan- 
tis; A Il, 23. eas (constantiam, virtutem); O II, 
6. constantiae .. eius; Lae 65. ad eam, quam 
... tracto, constantiam; Lae 65. eam constitu- 
tionem; F V, 45. eius .. constitutionis; O II, 
117. ista consuetudo, eaque Graecorum; Lae 17. 
es (consuetudine); D II, 150. ad eam consueta- 
dinew; TV, 111. ei (consuli); L 1Il, 16. eos 
(consules); D II, 74. ante eum consulem ; C 43. 
unum consulatum .., et eum quidem cum repulsa; 
TV,54 consulatus eius; FI, 76. eius (consul- 
tationis); L II, 46. id (senatus consultum); D I, 
59. eam .. controversiam; F Ill, 6. eam (con- 
troversiam); LI, 54. earum (controversiarum); F 
IV, 57. id (conventum); O I, 32. eo..convirio; 
T V, 100. eas rerum copias; N IL, 158. eas (co- 
pias); O I, 44. in ea (verborum copia); F III, 5. 
eius copulationis; Ti 22. id (eor); DI, 37. >. 
eam (cornicem); A Il, 128. cornibus iis; N II, 
149. id corpus; T III, 10. (acc.) R VI, 26. 
eorporum; I, 98. iis (corporibus); T V, 3. 
al) TI, 36. iis corporibus; N II, 59. 
dba T 1, 72. ex eo (corpore); D IL, 137. 
ex eis a Are C 80. in eo (corpore); Ti 14. 
47. fr V, 96. eam ... correctionem; AI, 835. ab 
eu (corruptela); L I, 83. id (crimen); C 67. in 
ea culpa; R II, 60. ea... eupiditas; FV, 55. 
ea (cupiditas); T IV, 62. eam (cupiditatem); FU, 
27. eam cupiditatem; T IV, 24. eae (cupidita- 
tes); FI,44. earum copiditatum; FI,45. earum 
(cupiditatum); F 1, 64. iis (cupiditatibus); F I, 58. 
cupiditatibus iis; Lae 82. ea (curia); D I, 30. 
eum cursum; RI,3. eum .. cursum; R I, 10. 
lunae cursus ... eique proxima ..; Ti 29. eam 
(custodem); L II, 42. ei (cylindro); Fa 43. 
in ea dea; N II, 67. ob eam .. debilitatem; 
F149. id... decretum; A II, 29. in eo (de- 
ereto) ; A II, 29. eam definitionem; All, 18. ea 
definitione; A II, 48. ea (deleotatio); O II, 56, 
ab iis (delictie); O II, 145. eas (denicales); L II, 
55. eorum (dentium); N II, 134. [ab iis (denti- 
bus)]; N II, 134. ca (detrimenta); F III, 69. 
deus is; R VI, 15. Ti 20. is deus; Ti 40. deum, 
et eum quidem deum; T I, 114. eum (deum); N 
I, 22. 26. 104. eius (dei); T I, 70. >=. N I, 29. 
34, 103. Ti17. ei (deo); AI,29. eo (dev); N Il, 
45. eos (deos); N 1, 25. 39. 45. 112. II, 3. 44. 
71. >. >. 76. III, 6. 40, 64. D I, 10. 132. TI, 40. 
104. hos |Jeos || deus; N III, 53. eorum (deo- 
rum); T III, 72. N I, 42. 49. 44. 116. Il, 45. 60. 
75. 79. III, 15. 40. 44. 70. 84. D 1, 117. L II, 15. 
32. Ti 37. 38, 39, fr IX, 11. eorum .. deorum; 
D 1, 75. eosdem |[jeorum (deorum)||j; L II, 32. 
eoram || eos | (deorum); Ti 37. eorum || [eorum] |] 


is 373 a. is 


(deoram); Ti 38. iis (dis); F II, 73. O II, 12. 
(abl.) 'ın, 64. ab eo an. nu 121. II, 77. 
ab is (dis); F II, 66. N I 3. >, 50. 116. 
Il, 3. 166. III, 6. D I, 10. i0%. 1. 105. O III, 28. 
in jis (dis); N I, 79. inter eos (deos); D II, 38. 
eom (dietatorem); R I, 63. dietum id; T V, 
ea (dieta); O I, 104. is dies; D I, 50. eum 
(diem); F II, 105. >. eum diem; T V, 88. eius 
diei; T a 114. eo .. die; D Il, 65. eorum (die- 
rum); L 1,9. in eum diem; RI, 70. in eos 
dies; L Il, 55. per eos dies; R I, 14. eam (dif- 
ferentiam); A II, 111. ea difhcultas; N II, 45. 
ex ea di cultate: F IV, 68. in ens difieultates: 
Fa 39. eius .. digmitatis; FI, 11. is, quem ex- 
guirimus, dilectus; O IH, 46. eo dilectu; FI, 36. 
eam diligentiam; Lae 60. ea .. diseiplins; A Il, 
114. FIV,6. ea (disciplina); F 1,37. OL, 6. 
eam disciplinam; FI, 13. eam (discipli- 
nam); D 50. eius disciplinae; FV,9.DL6. 
eius .., de qua loquor, disciplinae; T I, 4. ens 
(disciplinan); FIL 11. ab ea Rn AT, 34. 
Il, 7. ad enm (disciplinam); A ad cam 
disciplinam; T IV, 6. in iis .. disciplinis; R 
iv, 4. praeter eam (diseiplinam); A 11,7. is 
(discipulis); R I, 67. ea (discriptio); L ill, 12. 
ea disputstio; T III, 57. eam .. disputationem; 
N, eius disputationia ; Lae 3. ei disputa- 
tioni; F I, 18. eas (disputationes); T1,8. ex ea 
disputatione; TI, 2. in eas disputationes; A II, 
77. ea (dissensio); N I, 2. ea .. dissensio; R 
VI, 1. earum (diseimilitadinam); A 1,43. ea 
dissimulatione; A II, 15. ea divinatio; D 1, 187. 
ea (divinatio); D II, 21. eam (divinationem); D 
II, 13. 25. eius (divinationis); D Il, 130, ei (di- 
vinationi); D II, 12. eas (divitias); F III, 49. IV, 
73. »divos .. eos«; L 11, 19. is (dolor); TV, 76. 
>=. ><. dolorem eum; F I, 32, eum (dolorem); 
F Il, 88. 93. IV, 72. T II, 33. eius (doloris); FI, 


40. V, 9. eos (dolores); F I, 49. III, 42, in eo 
{dolore); F IV, 23. iis (dominis); T II, 41. his 
I iis |] (dominis); P 33. domus ... una, eaque 


communis; D I, 181. eam (domum); N III, 26. 
in domo, et ea 'quidem augusta; FI, 65. in en 
(domo); N II, 85. O 1,139. id donum; N III, 87. 
draco is; D II, 135, ex ea (dulcedine); F II, 1. 
eius (dueis); N II, 125. Lae 28, 

ea animi elatio; O1,62. cum ea (eloquentia); 
fr V, 45. en (emolumenta); F Ill, 69. ea (epi- 
stala); F II, 100. epistulam ... eam; F II, eG 
eo (equo); Lae 68. ıis a RI 67. (abl. 

0. ds... erratis; 2. eo errore; N 
78. Lae 10. erroribus .. ns (dat); A LU, 45. in 
eo .. errore; RIII, 27. ob eum .. errorem; FI, 
43. jis escis; N II, 59. eventis, iis praesertim ; 
D II, 27. praeter eos evrentus; L Il, 438. eorum 
(eventuum); T II, 31. ea, quam ... cominemora- 
bas, eversio; A Il, 99. id... exemplar; Ti 4. 
id (exemplar); Ti 6. plurimis .. exemplis ..., et 
iis quidem claris; D Il, 8, in iis.. exemplis; oO 
IU, 73. exercitationum earum; P 5. iis exerci- 
tationibus; F II, 64. ex e8 (exereitatione); F I, 32. 
eos (exitus); N III, 89. in en .. expletione; F V, 
B1 ne T V, 106. eam (expectationem) ; 

eam fabulam; GC 22, en facie; N 1,81. ad 
id (eine), O II, 37. id ... factum; O III, 86. 
eius facti; F II, 58. eo facto; T V, 60. ea füa- 
eultas; fr V, 85. eam .. facultatem; N II, 168. 
eam facultatem; 2 III, 8. ceius (famae) causa; 
F II, 57. ex... on, |jex || fama; L II, 44. sine 
ca (populari fama); F li, 50. ab es familia; TI, 


55. in en familia; F II, 61, »praeter ... famu- 


los, eosque iustis diebus«; L II, 22. id fatum; 
Fa 39. earum (ferarum); P I, " »eas (ferias)«; 
L Il, 19. 'eorum (neris, ferri); D l, 116. eius 








fidei); A I, 28. ig aeg FVW75 DI, 
ea (figura); T IV, 31. ea figura; R VI, 26. 
eam (figuram); D I, 28. “u fignra (abl.); N L 48. 
II, 47. ene ... figurae; N I, 54. ea (flia); F R-, 
66. eum (flium); FI, 24. =, Ol, 36. >. 
eins (Blii); F I, 24. eos (filios); F V,82, RK 
ei = Slio; FI, 24 eius (finis); F IL, 54 er 
vom disi, finem; F IH, 54. ad finem ... 
; rn) IV, 68. usque ad eum finem; N II, 129. 
id (flumen); L 11,6. ea .. forma; RIL43. eam 
fornam; R 1, 53. ea forma (abl); N I, 24. 107. 
R VI, 10. Ti 17. ea (forma); I, 90. me... 
formae; N I, 54. formas ens; T II, 46. earum 
(formarum); N 11, 47. ex iis (formis); N II, 98. 
eas .. formidines; T I, 36. formulam composue- 
runt, et enm quidem plenam; A I, 17. eam (for- 
titudinem); T IV, 58. O 1,62, eius (fortitudinis); 
T II, 32. ea fortuna; R II, 50. eius (fortunae); 
O I, 19. eius .. fossae; T V, 59. is (frater); 
Lae 69. ex iis fratribus; 0 65. eos (fructus); T 
I, 2. eius ie erh T II, 17. eas fruges 
atque fructus; N II, earum (frugum); DI, 
116. id ea D 1 u ad ea, quae posui .., 
fundamenta; Ye ‚3. eum (fundum); 11, 84. 
is furor; D L, 80 
ens (gallinas); N il, 124. 
II, 24. ille gemitus .... ei qui se 


ab iis (gallinis); N 
dederit ..; 


T 11, 57. ea gens; R vl, 19. earam gentium; 
D II, 45. apud eas (gentes); N I, 62. ınen.. 
gente; T V, 77, quam sit subtile ... disserendi 


genus, idque cum Graecis, tum magis nobis; F 
IH, 8, neque .. genus id ... non valet, sed id 
ll (id) } haud irn an plurimum; T II, 55. id 
genus; T IT, 81. R II, 56. genus .., idque vel 
maxime ei T V, 9. id, quod Seipio lau- 
dabat, ... genus; R Ill, 23. id. . genus; R III, 
46, id (genus); RI, 69. II, 47. en acc); 
RU,65. LU, 17. Ti 21. so; R WW, 10. 
id ... genus; o I, 117. id genus; ol, 160. eius 
| euiusvis || generis; F 11,63. eius generis; F II, 
58. x. V, 67. DI, 71. 121. II, 107. © III, 50. 
generis eius; OL, 51. ei generi; P 51. eo (ge- 
nere); T II, 81. en genera; D1,9. 72. ea, quae 
dieo, .. genera; D I, 85. ea (genera); D I, 113. 
U, 109. ea... genera; DIL, 109. tria genera . 

eaque mortalia; Ti4l. ea genera (acc.); A I, 38. 
N I 97. ea sa): D Il, 100. eorum (gene- 
rum; N IL, 84. RI, 54, ab iis (generibus); TI, 
42. ad id genus; D I, 130. de eo enere: R II, 
31. O U, 72. III, 13. ex eo genere; F III, 70. IV, 
8. 15. Fa 12. Ti 50. ex eis {generibus); R Il, 65. 
in eo (genere); A I, 3. in eo geners; A II, 20. 
F Ill, 69, IV, 28. 29 29. 36. T1,3. 7. V, 40. NL, 15. 
L II, 14. O1, 17. 26. C do. sine eo Rei F 
u, 115. eos (gladiatores); TI, 41. ve: 


TI, 3.>%. O0 IL 31. eius (glorine); T u 
jiis (gradibus); P 11. ab eo (grassatore); Fa 34. 
ea gratia«; N III, 67. ea, quae desideratur ..., 


gravitas; F V, 13, eam (gravitatem); O 1, 112. 
ex is (gregibus); N 1,122. eae (grues); N II, 125. 
grues ...; ab is [ab iis]f; u, In (grus) 
ex iis; N II, 125. in eo (gymnasio); F V, 1. 

in ea .. haeresi; P 2. eorum (haruspieum); 
DI, 86. eam, qua erat transfixus, hastam; F II, 
97. eius hereditatis; P 48. eorum (heredum); oO 
Il, 76. in ea (historia); ar 5. ze eig 
bus); O I, 129, is homo; L I, 41. eh 
UI, 75. eum area Al, 21. F IV, 37. RI, 
l. eum .. hominem; P 17. eius (hominis); F 
IV, 36. T V, 47. O 1,96. eius hominis; R II, öl, 
ei (homini); F II, 67. IV, 28. |lei{] (homini); 
L I, 26. ıusto homine eoque ..; O 1,31. eos 
(homines); F III, 38. 67. TV,5. N II, 140. RII, 
25. O III, 114. homines eos; N I, 39, eorum 
(hominum); A II, 43. R1,28. de... hominum 


ie BE is 


memoria .., et eorum maxume; T I, 59. homi- 
. urbium earum; N I, 108. in hominum 
auctoritate, et eorum inlustrium; Lae 4. iis 

ominibus, dat.); N III, 70. 71. R VI 15. OL 
47. III, 52, ab eo (homine); TIL, 45 ad eum 
(hominem) augendum; O II, 21, cum iis (homi- 
nibus); F II, 45. OÖ I, 46. his Jiis]} de homini- 
bus; L II, 29. in eo (homine); F IV, 86. N I, 
16. P 42, in iis (hominibus); O IE, 33. en (ho- 
nestas); O III, 35. eam (honestatem); F IV, 59. 
eius (honestatis); F V, 69. in ea (bonestate); F 
U, 48. sine ea (honestate); F II, 50. T V, 87. 
eos (honores); T V, 104. ad eos (honores); A fr 
4. eum (hostew); RII,6. eorum (hostiun); TII, 
59, 

»e0 .. ictue; DI, 44. eius (iecoria); N II, 137. 
ei (jecori); N II, 137. is (igmis); N III, 36. «eum 
(ignem)«; T II, 23. eum (ignem); Ti 35. x. aut 
@i ... igni ... aut ei; N II, 40, eorum ignium; 
N II, 41. Beis (ignibus) ||; NIT, 27. ab eo (igne); 
AIL,118. cum eo igne; Ti49. eam (imaginem); 
TI, 92. earum (imaginum); N I, 29. in eas 
imagines; N I, 49, ea... inmanitate; Lae 87. 
en, quam dixi, ... inmissio; C 53. eoram impe- 
ratoram; N III, 15. id (imperium); N II, 11. ea 
(imperia); RI, 68. »iis (imperiis)«; L II, 6. ei 
{inpotentiae); T IV, 35. >. id (incendium); R I, 
1. es (incommoda); N I, 23, ob es .. incom- 
moda; F I, 53, ea ... infirmitas; AI, 7. ea 
i id... initium; A II, 24. eam.. 
iniuriam; O Il, 698. ad ea instrumenta; R II, 5. 
sine eo instramento; F V, 7. eius insulae; N II, 
165. in ea (intellegentia); O III, 81. ex ea (in- 
temperantia; T IV, 22. ad eum (interpretem); D 
U, 62, eorum (interpretum); D IL, 144. mama 
-.., neque ea naturalis ... interpretatio, DI, 116. 
ens interrogationes; A II, 46. eum (inventorem); 
T 1,48. per eum (inventorem); T 1, 48. ob eas 
{invidias); O II, 20. »sis Jiis]| Gris); L II, 21. 


ea, quae ... moveat, iucunditas; FII, 14. iudices 
ü; TI 98 eorum. (iudieum); F II, 36, id (in- 
dicium); Lae 92, ea (iudieia); T I, 113. in eis 


(udieiis); TIV, 15. id (ius); LI, 14. IL, 47, (acc.) 
F III, 67. 71. LL 14 O I, 42. eo (iure); L II, 
16. de... eo (iure); L II, 47. ese (iustitia, 
aequitas); A I, 23. ea (iustitia); L I, 42. 48. O 
II, 34. ens (iustitiam, amicitiam); F III, 70. eam 
iustitiam,.... non eam; R III, 18. eius (iustitine); 
O II, 40. iuvenes ii; T I, 118. 

lacus is; D I, 100. II, 60. »eam (laetitiam)«; 
L II, 22. in ea (lamina); L II, 58. ea lanx; F 
V,92. eas (laudes); L Il, 62. »earum .. laudume; 
L I, 19, ad eam laudem; OI, 116. ad ens lau- 
des; O I, 116. iis (legatis); T V, 91, ex iis 
(legatis); D1,100. ea (lex); L1,19. >. >=. eam 
ren = legem ... eam; RI, = eins 
(legis); ‚33. eius legis ||[legis] |; L II, 14. 
ea lege; T III, 48. 59. R 1,38. IK 2 ea... lege; 
O Il, 52. ene leges; L I, 42. eas (legen); L1, 
42. P34. eas...leges; L Il, 14. earum (legum); 
RV,5. O III, 88. ab ea (lege); L 1, 5%. contra 
eam legen); FU,55. liber is; D II, 3. eum 
librum; TI, 24.013, eo lübro; FL,2. DIL 1. 
eos (libros); F IO, 7. T II, 7. ex eo libro; T V, 
1. in eo libro; A I, 102. F II, 100. TI, 83. 102, 
V, 24. N 1,32. 41. O II, 56. 87, CO 54. 59. =, 
in eo .. libro; T II, 41. in eo (libro); T II, 54. 
in iis libris; N I, 397. DU, 148. R IV, 1. L 1, 27. 
O 11, 60, III, 68. in aliis |Jillis, üs|] Hibris ... 
itemque in iis; Fa l. eam (liberalitatem); O II, 
63. ea liberalitate; O I, 43, earum (legum et 
libertatis); O III, 83. eam (libidinem); R II, 37. 
eas (libidines); L III, 31, eas, quae nullae essent, 
libidines; fr V, 50. eam (licentiam); O I, 108. 
en (lingua); N II, 149. eius (linguae); N II, 135. 


eae (lingune); D II, 96. in en Ningu a); F UL5. 
in iis linguis; TV, 116. iis .. litteris; T V, 108. 
eius litui; D I, 30. eo (lituo); DI, 80. locus is; 
AI,9. islocu; FV,1.DI 2 is... locus; 
DI, 85. eum loeum; FI, 66. IH, 67. IV, 5. V, 
5. DI, 101. W,2. O IH, 9. eius loci; A Il, 61. 
D U,3.P 32. loci eius; D IL 117. eo looo; F 
1, 50.DL16. RI 10.L II, 51. Lae 40. & .. 
loeo; DU,47. ea loca; FV,2. locorum, urbium 
earum; N I, 108. ab eo loco; D Il, 135. ex « 
(loeo); F V, 42. ex iis (loeis); F V, 2. in eum 
loeum; T I, 101. DIL, 50. C 75. ın ea .. loca; 
C 84. in eo loco; D I, 7. 74. 1,86. LI,2.U, 
58. >=. iniir ||his|| locis; R I, 16. eorum lu- 
durum; TI, 62. eo (lamine honestatis); T IL, 58. 
ad id (lumen); Lae 100. eam (lunam); A II, 123. 
D I, 17. eius (lunae); N II, 50. ab es (luna); 
N II, 50. eam lacem; N Il, 108. 

ia (magister populi); F III, 75. eos (magistra- 
tus); L III, 5. eoram (magistratuum); L III, 12. 
his jliis]] (magistratibus); L III, 5. ex... eis 
(magistratibus); L III, 10. in eo magistratu; F 
II, 74. eam ... magmnificentiam; L IL, 66. es... 
malitia; O 11T, 71. ıd (malum); TI, 28. 80. eo 
malo; F II, 4i. ea mala; F V, 92. eorum (ma- 
lorum); T III, 28. eorum .. malorum; T IV, 35. 
in eo (summo malo); F Il, 104. in eo (malo); T 


1 26. 40. in iis (malis); F V,86. in iis malis; 
TI, ı1l. in iis mediis (malis); D II, 3. earum 
(mammarum); N II, 128. eius (maris); A fr 7. 


eam materiam; N fr2. eius (materiae); N III, 92. 
ea (materia, abl.}; N fr 2. ex materin ea; AI, 6. 
ex ea (materia); A IL, 118. N III, 92. ex ea ma- 
teria ... et ex ea; Ti 21. eius (materterae); DI, 
104, eam (matronam); D II, 145. eo medica- 
ınento; O III, 92. >. eo (medicamento); O III, 92. 
ei (medieo}: Fa 15. earum (medietatun); Ti 28. 
r eas (membranas); N Il, 142. ea (membra); 
Fi, 18. (acc.) F III, 66. N I, 92. eorum (mem- 
brorum); F III, 18. V,46. N II, 121. eorum mem- 
broram; N Ill, 3. in ea, quae decuit, membra; 
Ti 22. memoriam, et eam infinitam; T1,57. eam 
(memoriam); C 21. ei (memorise); A Il, 106. ea 
memoria (abl.); A II, 4. ea mens; F IV, 28. ea 
(mens) |Jeas (res) |]; D II, 117. eam (mentem); 
FI, 18 T1L70. NI,98. DIL, 117. eam 
mentem; N I, 25. aliquam mentem, et eam qui- 
dem acriorem; N II, 18. eius (bonae mentie); T 
V, 67. ei (menti); A I, 31. mercatam eum; T 
V,9. in eam metan; R I, 22. ei (militi); TI, 
54. in ea militia; D I, 52. in ea (moderatione); 
N IH, 85, is (modus); O II, 55. eum.. modum; 
A I, 9. eius modi: j. modus (77 &t). eo 
modo; N II, 138. eam molestiam; Lae 90. ea 
moment#s; A II, 130. in eo (monumento); DI, 58. 
ei... morbo; TIV, 24. eorum (morborum); FI, 
96. eis (morbis); T IV, 23. 24. eam .. mortem; 
Fl, 61. eam (mortem); F III, 29. mortem sam; 
T I, 9. eius (mortis); T I, 92. ab ea (morte); 
C 77. ad eam (mortem); T1,100. eum (morem); 
FI,2. O Il, 4. eum möorem; L Il, 18. eom 
. morem; L II, 57. eorum (morum); L II, 38. 
ens ..., eas etiam ... sunvis motiones; T III, 41. 
is .. motus; T III, 24 eum .. motum; F I, 17. 
eum motum; N I, 106. motum ... eum; Ti 19. 
eo .. motu; Ti 24. iie (motibns); Ti44. [his]; 
Ti 44. ea (mulier); TV, 78 eims .. mulieris; 
FI, 66. eius (malieris); F il, 66. ei (mulieri); 
F II, 58. earum (mulierum); T V,78. eius (mul- 
titudinis); 'T II, 68. eum (mundum); A II, 119. 
F Il, 64. N I, 20, II, 29. II, 20. Ti 12. 16. 
19. %. 36. eius mundi; F Ill, 64. eius (mundi); 
F It, 78. IV, 12. N I, 39. 100. U, 90. 115. 116. 
Ti6. 7. ei (mundo); NII,88. Ti 19. eo (mundo); 
N III, 28. eorum (mundorum); N 1, 73. ab eo 


375 


is 


{mundo); Ti 19. nisi ex eo Pe || sine deo ||; 
N OL 3. ex eo (mundo); N Ill, 283. in eo 
(mundo); AI, 28. FI,19. N II, 32. 38,39. 58. 154. 
i in eo [mundo]; N II,133. in religuis mun- 
dis, et in iis quidem innumerabilibus; A II, 55. 
inter eos (mundos) ..., [et eos quidem innumera- 
biles]; A II, 55. inter eos (mundos); A II, 55. 
ex eo (municipio); L II, 6, id munus; RI, 11, 
ei muneri; L L. eo munere; C2, muneribus 
is; C 34. eam mutationem; Ö I, 120. 
earım (narium); N Il, 141. in eas (nares); 
N I, 145. earum (nationum); O I, 35. ea (na- 
tora); FIL,30. V,4. T1,83, V,78 N I, 77, 
I, 28. L 1, 17. 11,67. ea ... natura; FI], 68. 
praestantissims natura .., eaque beata; N I, 96. 
natora ..., et ea quidem non sine aensu; N II, 
29. ea natura; N II, 89. 115. eam (naturam); 
AL 24 N II 36. 57. III, 98. DIL, 148. eam 
naturam; N II, 24. eam naturam; N II, 36. Fa 
25. C 78. naturam .. eam; N II, 30. eius na- 
turae; N L, 117. eius (naturae); L], 56. ei (na- 
turae); A 1, 19, C5. ei vel necessitati vel na- 
turae; N O, 77. ea (natura, abi); O IL, 110. 
earum (naturarum); N Il, 86. iis .. nmaturis; N 
I, 108, naturis his || is || AL): N U, 84. ab es 
(natura); A 1, 39. IL, 19. N 11, 76. 81. Lae 88. 
ab ea natura; N I, 96. ad eam (naturam); L U, 
8, cum .. ea (natura); T V,82. ex ea (natura); 
FIV, 48. exiis .. natoris; N Il, 86. in ea na- 
tura; F IV, 41. N 1, 116. 
%. L 11,16, Ti 80. secundum eam naturam; F 
V,40. eorum {natorum); T IV, 77. ab eis (na- 
tis); Lae 27. id (navigium); N II, 87. in iis na- 
vibus; N IH, 89, eorum (nautaram); O I, 87. ei 
.. necessitati; N II, 77. ea .. necessitate; T U, 
5. ab ea (necessitate); A I, 29. en, quae 
Appius vexvouarrei« faciebat; T I, 87. eorum 
(nervorum); II, 139, eos (midos); N IL, 129, 
id ... nomen; T V,8 id nomen; RI, 58. (acc.) 
R II, 7. 01,37. id Be) O III, 70. 
mine; F II, 21. T IV, 36. D I, 108. R 1, 38. Bl} 
gie Ns; F a nominibus; ; 
0. ii (vouopulameg); II, 46. eam ... notam; 
Al, 69. ea nota (abl.); AIl,84. eae (notitiae); 
A II, 22. iis (notitiis); A II, 22. eius (nubis); D 
I, 44. ad eum numerom; A II, 93. ex eo nu- 
mero; fr I, 7. eos (nummos]; O II, 91. 
ea (obleetatione); N I, 12. 
tas; A Il, 7. eum .. oculum; D I, 48. 
een Ti 52. in iis (oculis); D 1], 108. 
ensiones eae; T IV, 24. 
20. 58. O I, 158. Lae 24. 


in ea (natura); N III, 


20 nO- 


eorum 
of- 
id (ofieium, ace.); F Ill, 

ea (ofieia); O1, 7. II, 


43. III, 14. ea oflicia (acec.); O I, 158. iis. 
ofhieiis; F V, 69. iis (oficiis); O IL, 16. in eo 


toffieio); O I, 4. id (onus); 
C 14 ea (opinio); T IV, 27. DI,1. eam (opi- 
nionem); I, 39. ene ... opiniones; F Il, 77 
earum (opinionum); N I, 5. ex ea opinione; N 
IU, 5. in eis (opinionibus); T IV, 15. ineo... 
oppido; D 1, 53. habeo opus magnum ..., idque 
iam pridem; A I, 2. in eas oras; TI, 98. id 
oraculum; D I, 88. ea (oracla); D I, 34. oratio 
... est ea quidem utilior; TIV, 60. ea (oratio); 
O U, 48. eam (orationem); A II, 112, T IV, 9. 
eo ... voltu, oratione; T III, 53. oratione es; 
N IIL,5. oratorem ..., nec eum primo eruditum; 
T1,5. eius (oratoris); C 38. iis (oratoribus); O 
1, 129. eius orbis; D II, 89. üi (orbes); Fa 15. 
»is ordo«; L III, 10. 28. eum (ordinem); C 77. 
in eum ordinem; LIIl, 29. ortum unum fore om- 
nibus, eumque moderatum; Ti 43. eorum (osten- 
D ı1L, 55. id (otium); R I, 52, in eo 

; earım (oviam); N II, 158. id 
(orum); A II, 57. 


id (pallium); N UI, 83. eorum (parentium); 


2. eis (oneribus); 


O1, 118. eorum (parentum) ... eisque ..; Lue 70. 
eo (parrieidio}; O III, 83. ea pars; A II, 12, 108, 
D1,60. R1,26. ea (pas); FV, 11. RI, 67, 
eam partem; F IV, 5. I, 70. Fa 1. © III, 10. 


Ti 28. eam (partem); D I, 60. 70. O I, 96. eius 
partis; Al, 23. FIV,32, eius.. partis; FV, 36, 
ei (parti); D I, 61. ea parte; N h 64. DI, 61, 


e8 .. parte; DI, 61. 


päartes ene; N Il, 135. eae 
partes; DI, 119. 


eas partis; T 1,46. N I, 38. 
eas partes; D I, 119. Fa 10. O I, 127. eas (par- 
ten); R I, 60. O I, 126. earum partium; T 1, 71. 
earum (partium); N Il, 165. OI, 127. ab iis par- 
tibus; O I, 152. ad eam partem; A 11, 42. L IL 
7. cum ea parte; F II, 115. de partibus iis; T 
1, 80. ex en parte; O I, 15. Ti 34, in eam par- 
tem; N III, 18. in eam (partem); D II, 89. in 
partes, et eas quidem magnas; A Il, 42. in eas 
.. partis; R Il, 28. in ea (parte); T V, 67. in 
en age NI, 30. 42. 141. eius .. particulae; 
Ti 24. eas (particulas); A 11, 118, Ti 47. ii (par- 
tus); N II, 69. pastum ... eum; N II, 121. ad 
eum pastum capessendum; N Il, 121. eo (patre 
familias) insciente ..., si is..; LIT, 50. ad eum 
(patrem); N III, 73. ea (patria); LI,5.>. eam 
(patriem); L II, 5. ei (patriae); R fr 2, O I, 57. 
in eu (patria); L Il, 5. O 1, 57. en (paupertas); 
T IU, 56. eam (paupertatem); L Il, 25. ea pe- 
eunia; L Il, 51. 53. >. ea .. pecunia; L II, 51. 
en (penmia); L II, 58. eam pecuniam; L Il, 49. 
51. O Ill, 93. eam (pecuniam); LII,49. iis (per- 
sonis); F IV, 6. [eae perturbationes]; F III, 35. 
ens N aeirngetsiereg, A 1,39. ess (perturbationes); 
Tı ‚14, earum .. perturbationum; T IV, 589. 
iis (perturbationibus); Fa 2, in bis |liis |] (per- 
turbationibus) partiendis; T IV, 9. ad eas per 
turbationes; T IV, 28. eam philosophiam; A IL 
61. F V, 96. eam (philosophiam); F IL, 11. TII, 
5. 12. N I, 6. eius (philosophine); A I, 4. II, 6. 
Til 11. 33. II, 8. N1,9. OU, 5. ei (philo- 
sopbiae); F Il, 40. V, 96. T III, 13. ea philo- 
sophia (abl.); P2. nullius philosopbiae |] [ hit l 
enrum a, N 1,16. ab ea (philosophie); F 
V, 96. T IV, 84. in eam (philosophiam); T 1], 4. 
in en Te OÖ U,2. II,5. eius philo- 
sophi; D 1, 124. ei (philosopho); D I, 111. qui- 
dam e philosophis, et ii quidem non medioeres; 
AI 1. ü (Philosophi); F II, 31. ii pbilosophi 

‚ ei jletj| ..; T V, 119. alii philosophi, et ii 
quidem magni; N I, 4. philosophi .., nee ü 
quidem contemptissimi; D Il, 150. eos (philoso- 
Pros); F III, 30. T II, 69. N II, 90. D II, 150. O 
‚ 28. philosophorum sententias, eorum dico ..; 
F I, 30. eorum philosophorum; F II, 41. eorum, 
de quibus loquor, philosophorum; FIV,19, eorum 
Dr ehr) T IL 12. Fa 39. L 1, 86. O1.78, 

‚102. iis (philosophis); T II, 12. ipsis || ii, 
al.j| (philosophis); LI, 58. antiquis philosophis, 
isque maximis; fr V, 97. ab iis ( Boeopkie); 
T II, 26. ad eos gel Fa ss. inter eos 
u TV,8(9). inter eos philosophos; 

II, 92. ad yappran eos; A eam (pi- 
eturam); R V, 2. eius (pieturae); RV,2 eam 
(pinam); F II, 63. is (pinoteres); F III, 63. eos 
ne]: O III, 58. ab iis (piscatoribus); O 

‚58. eam plagam; Fa 21. in cam (plagam); 
O II, 68. »eius (plebis)«; L IH, 9. Ijeam (poe- 
nam) j}; L II, 44. ea poena (abl.); TI, 100. ene 
poenae; N Ill, 90. eorum (pomorum); N II, 158. 
eum ipsum |Jipse |] (ponticulum); T V, 59. is 
(populus); F Il, 44. eum (populum); R II, 50. 
eius (populi); RI,39, UI, 23, ei lo; R II, 48. 
eorum populorum; N Il, 154. eis Toyallalı Lae 
50. ab eo populo; R 1,67. »ea .. potestas«; 
L Il, 7. eam .. potestatem; N III, 84. eam ..., 
potestatem; L III, 19. in ea (potestate); L III, 23, 


is 


iis ... potionibus; N II, 59. en pe ol, 


316 





is 





D II, 140. O I, 142. rerum earum |jearum re- 


6, in iise dont); 9 vendendis; O ‚65. eius | mm||; F II, 61. earum (rerum); F V, 39. 58. N 
(Icadii re - ei (praedoni); Fa5. ea | 1 152. DU, 9. LI,62. O1, 11. IL, 13, earum 
1. praein DI ea . prasstantia; F IV, . rerum; O II, 12. iis rebus; A L 11.41.11, 
9 praestantine o: Me ° I, 107. sis (prae- | 3. rebus jis; F IH, 40. IV, 56, iis (rebus); F 

; LI, 8. propter eum ... prineipatum; O | IV, 20. iis .. rebus; O 1, 17. eodem maodo re- 
1 36 ea .. principia; O II, 52, ad eu princi- | bus iis ... ut iis (abL); A II, 47. rebus is; A 
pie; FV, 60. eam (probitatem);, Lae 29. ex iis ! II, 74. 131. =. F iis rebua; F II, 10. II, 
(proletariis); R II, 40. id (promissum); rk =. 61. T IN, 35. O I, '87. quae rebus il u, üs 
promissa ... eR; Öl, 32, ea (promisse); a perfruatur; FV,4. is (rebos); DI,7. C 4. 
eorum (propinquorum) . . eisque ..; Lae 7 a, ab .. iis .. rebus; FII, 16. ab iis u FL, 
uod iam contritum est vetustate, cr el 31.38, DU, 18. O1, 60. ab iis (rebns); Fa 45. 


II, 77. eam (providentiam); N Ill, 78. " 
{ rovidentiae); N II, 78. ab en (providentia); N 
1, 98. ea (prudentia); T Il, 31. eam (pruden- 
tiam); F V, 16. ab ea (prudentia); O II, 7A. 
eo RR D I, 42. eius (pueri Lucalli); 
e08 (pueros); T V,61. ab iis (pueris); 
Tu 64. de eo iam puero; Lae 11. in jis 
(puerie); FV,61 eam pugnam; N I, 6. en 
(pulchritudine); T 1,45 ex eo (pullario); D1, 
77. eos (pullos); N u, 7. eorum {pullorum); N 
11, 129. 


en quaestio; F V, 45. N I, 113. totius .. 
quaestionis eius; F V, 17. in ea quaestione; N 
1, 69. ii quaestus; 01, 150, earum .. qualita- 
tum; A 1, 26. ex iis (qualitatibus); Al, 26. =. 
en (quercus); L 1,1. eam (quereum); L° 1, 2. 
eius nn] DU, 135. ea (ratio); F V, 
45. TI, 15.1138. ea ratio; T ı, 51. II, 57. 
DI 117. O 1,20. illa .. altera ratio et oratio 
. est ea guide utilior; T IV, 60. ea ... ra 
tio; DI, 90. en .. ratio; RV, 7. eam (ratio- 
nem); FI, 38 V,4. OI, 102. eam .. ratio- 
nem; F II, 76. eam rationem; T IV, 66. ratio- 
.. cam; N I, 62, eam ... rationem; N II, 
a eius; O 1, 107. rationis || ser- 
monis|| eius; LI, 8. ei (rationi); T 1,20. ea 
ratione; F IV, 70. | D I, 1151. „g@ (ratione); 
N II, 78. O I, 21. rationes eae; TI, 116. ra 
tiones ens; A II, 116. ens (rationes); N III, 19. 
ab ea ratione; N I, 75. ad eam (rationem); 8) 
I, 21. ex ea (ratione); FIV, 58, in eam .. ra- 
tionem; N III, 94. in ea ratione; F V, 22. in 
tota ratione ea; T IV, 65. inter eas (rationes); 
F IL, 38. ea (regina); O III, 38. earum (regio- 
num); N I, 24 ea... regula; AII,32, ea, quae 
. prodita est ..., religio; L I, 27. eas (reli- 
Bee): N II,5. LI, 40. in reliquiis ... 18; 
N II, 24. eam, quae videretur esse . ..,; Pepugnan- 
tiam; Ö II, 34. eam (requietem); F V, 54. tota 
.. ea res lars||; AI,3 EA RES; FI, 3, ea 
res; T IV, 79, D 1, 65. Il, = R 1, 48. ou, 72. 
Il, 77. 80. unam rem .. ue ımaximam; F 
I, 28. eam rem; N I, 53. pi 7 Fa 36. L 1,42. 
eam .. rem; LLiI eam (rem familiarem); 5) 
I, 82. I, 55. totam .. eam rem; OÖ III, 49. rem 
eam; OÖ III, 66. eius rei; AIl, 35. Fa 25. R1,38. 
oO, 55. eius (rei familiaris); 01,92. eirei; AI, 


145. F II, 15. O I, 119. DI, 35. »ei rei; T II, 
28. eare; AIL,36. 11. F V, 92. IT 1, ss, 
TIV, Oo Iu, 58 ene (res); F II, 89. Es 


ehe res; Fa 35. ON, 5. 46. res ens; AI. C 

eas res; A U, 128. F IL, 4 TIL 15. LU, Fr 
O II, 38. ens (res); FI, 37. IV, 62. Tal, 58. 
D 1,9. 11171. Fa 45, Ri, 86, LI, 44. c# 78, 
eas .. res; OÖ 1, 29. earum rerum; Al, 23. x 
41. 44. I, 5. 7. 19. F I, 88. 50. 0, 51. Ill, 8. 18. 
31. =. IV, 14. 25. 32.39. V, 15.38. 37. 57, 74. 
TW,8. 21. 25. 53. 65. N I, 108. II, 29. 80. 96. 
180, D1,9. 128. II, 9, 12, 13. 15, 30. 55. 122, 128. 
138. R I, 27. O II, 1. 13. 74. II, 4. Lae 38. Til, 
37. 5l. »earum rerume; L III, 11. earum .. re- 
rum; A I, 26. II, 128. F IV, 27. V,38, D 1, 18, 
119. RI, 11. 38. rerum earum; F Il,34. N II, 98. 


a rebus gerendis ... Gas; C 15. 
v,18 NT, 121. II, 38. L II, 65. 
L UI, 20 


ad eam rem; T 
sad ea reme; 
. ad eam rem constituendam; O II, 82 
ad ens .. res; F II, 84. V, 22. ad eas res; FYV, 
48. ad eas res parandas; K“ N 17. cum iis 
Be ne AU, 107. TV,1. 
FI, 54 en .. de re; on, 31. 
Yes Al, 107. ge“ rebus iis; F IV, 13. eis de 
rebus; T IV, 64. iis de rebus; N II, 3. O II, 22. 
er ea (re); Ä 1, 24. ex iis rebus; AI, 39, FW, 
15. 60. N 11, 47. C 79. Ti 15. ex iis (rebus); A 
I, 95. D I, 128, Fa 87. ex rebus iis; OU, 14 
in eam (rem); TV, 18, in eas res; O II, 55. iu 
ea re; A ep. 2, in iis rebus; FI, 58. 55. II, 89. 
IN, 17. 18. V, 30. 86, 45. in rebus iis; F V, 3. 
in iis .. rebus; F V,73. DII,9. O1, 114. in 
eis rebus; T IV, 53. in iis (rebus); N Ill, 61. 
inter res eas; F II, 50. inter eas res; F IV, %. 
55. V, 23, inter eaa (re); F IV, 69. ob eam .. 
rem; AI, 16. E II, 55. 82. II, 30. V. 48. TI ‚66. 
II, 38. fr. IX, 10. ob eam rem; F IH, 56. TI, 
98. 110. V,12. Fa 23. 0 II, 81. 116. ob eas res; 
N IH, 87. pro rebus iis; D I, 16. propter eas 
res; F III, 389. ea res publica; D I, 17 ea (res 
ubliea); R I, 10. eam (rem ublienn); N1LT. 
I, 86. eius rei publicae; RL 42 LI,20. eius 
(rei publieae); R I, 47. L II, 14. 5 1, 71. 
publicae); L III, 4. ene (res ‚Poblione); DU, 6. 
earum (rerum ehem); 92. ad eam (rem 
publicam); F 61. R 1, %. ST. 155. cum ea 
o I RI, 70. in eam (rem COM) 
in ea (re publica); N III, 85. BD 
43. V, 5. in ea re publica; RL 49, 65. wen 
= "(rex); R II, 24. eum (regem); TV, 92. RI, 4. 
65. [O 1, 40]. regis... eius; a 3. eius (reis); 
TV,92. RI,46. >. O II, ei regi; O II, 
84. eos (reger); R Y 3. ab ei (rege); O III, 86. 
apud eum (regem Prusiam); DI, 52. in eo ; 
OÖ III, 40. in iis (rhetoricis); Fa4. eo ritu; L 
87. rogationem .. II, 109. is (rogator 
eenturiae); D II, 75 
ea, quae praeposita erat oraclo, sacerdos; D 
I, 76. »eorum .. sacerdotume; L II, 20. ei sacer- 
dotio; C 30. ea (sacra); L II, 48. en (saecla); 
N 1, 21. in id saeculum; R II, 18. eum (sapien- 
tem); A I, 67. 101. 104. R I, 10. III, 26. O Il, 
93. ><. eius (sapientis); T 'y, 48. Lae 48. ei 
eng A UL, 57. 101. T IV, 3. RL, 11.0, 
9. eo (sapiente); AI, 16. TV, 72. eos (B8- 
3 ; F IV, 20. ab eo || [ab eo] || (sapiente); 
ab eo (sapiente); F Il, 105. ex eo (sa 
piente); A I, 110. ea (sapientie); FI, 8. I, 
153. eam (sapientiam); TV, 5 54. L 1,63. ab es 
gg FiIV, st .. eam sationem; Ti 
ea scientia; scientia .. ea; O |, 
1 ob eam var Fatih R I, 32. ens, quas dixi 
..., seintillas; F V, 48. ea seripta; FLIi2L 
‚. ’scuta; D II, 67. eam (seditionem); B. I, 2%. 
ca sen; N F a ar . (semen); ‚8. id 
. Bemen; 7. id (semen, acc.); G 5l. ea 
(semina); N 1 Fr D1 6. ex eo (semine); C 51. 
is (senatus); L III, 28. »eius (senatus)«; L IH, 10. 
28. senatus eins; O 1,75. in eo senatu; DU, 


de ea 
de iis re- 


ei (re 


eam ; 


is 877 is 
ea (senectus); C 44. eam (seneotutew); C 4. 39. | 102. de tactu, et eo quidem, quem ..; A II, 20. 
. 65. eam .. senectutem; C 62. eius (senectu- | sine iis (talis); C 58. ea, quae est ie. 

tie); C35. ei (senectuti); C 67. inen (seneetute); | tellus, ... in eam..; R VI, 17, eam (temperan- 

C 72. eos (senes); C 56. sensus moriendi A tiam); T IV, 80. eius temporis; R VI, 12. 


isque ad exiguum tempus; C Fe eos (sensus); A 
Il, 73. eorum (sensuum); F V, 40. ad eos (sen- 
sus); FI, 39. in iis (sensibus); i II, 74. 99. sub 
eo8 (sensus); A 11,74. quaram (sententiarum est 
una sola defensa, eaque vehementer; F V, 20 
ea (sententia); L I, 58. eam .. sententiam; A 
11,9. eam (sententiam); A II, 119. 139. 148. eius 
sententiae; F Il, 44, eas sententias; F IV, 36. 
earum sententiarum; T I, 23. earum (sententia- 
rum); N I, 13. iis sententiis ... et iis; F III, 31. 
ad eam (sententiam); F I,34. in eam sententiam; 
DI, 25. OI, 128 in ea sententis; A I, 16. F 
II, 2. id (sepulchrum); LII,65. »en (epulchra).; 
L U, 64. in ||t in] eo ei is 
;C46, ei sermoni; 

. eo sermone; C 30. 
ex eo? F Il, 25. in eum sermonem; Lae P 


sermone e0; OÖ 
»sermune bono«, quid 
in 


eo sermone; F III, 2. TI, 21. 57. in eo (ser- 
mone); O I, 134. iis sieis; L II, 20. id (sidus); 
Ti 831. ea (sidera); N I, 39, i 30 en .. sidera 


. sunt animantia, As divina; Ti 36. 
on ji a acc); N II, 40. Ti 30. en ... sidera; 
eorum (siderum); N II, 155. D II, 98. 
Hi so. 9 eorum siderum; Ti 30. ab 1is sideri- 
be D II, 89. id (rignum); A II, 36. F IV, 34. 
zum DI1,118. easi ma; R1,3. iis signis; 
üs (ei nis, abl. ; T V, 102. eam (8i- 
nilkadisen): L 110 0. ene (similitudines); A IL, 
54. similitudines eas; F1V,64. earum (similitu- 
dinum); A Il, 48. eius simulaeri; DI1,16. ex iis 
(simulacris); DI, 46. ea (societas); 01,57. eius 
(societatis); OI, "50. ei, quam saepe commemoro, 
humanae societati; O II, 31. a communitate et 
ea, quam exposui,.... societate; F V,66. in eam 
(soeietatem); O ], 29. is (sol); N II, 41. 95. 102. 
eum (solem); A 1, 82, DI,46. eius (solis); A II, 
82. I, 40. 95. 108. DI, 17, R VI, 19, eam 
solitudinem; O II, 3. ea (sollertia); fr V, 20. 
sollertiam .. eam; fr V, 78, eius .. somnü; D 
I, 45. ea (somnia); D II, 127. (acc.) D II, 147. 
ei somno; TI,97. eum (sonitum); RVI,19. eos 
(soritas); A II, 98. ene.. sortes; DI, 34. sortes 
eae; Il, 70. in his |liis || (sortibus); D II, 86. 
ea species; N I, 49. ea (species); N I, 107. cam 
(speciem); O I, 99. Ti 4. eam speciem; Ti 4. 
speciem dei ercipi . .., edmque esse eius visio- 
nem; N I, 105. in ea (specie); N I, 105. L I, 26. 
species, quas ... erat am lexatus, ut in jis ..; 
A I, 33. ad eam spem; I, 10, ea sphaera; 
N I. 88. eam (sphaeram); ; RI, 2. eu, quam 
... tractamus, stabilitas; ‚ae 82. astabilitatis ... 
eius; Lae 65. ad eas (statuas); O II, 80. eius 
status; F III, 16. eo statu; N II, 87. 
(stella); N II, 52, >=. 53. >, x. R VI, 16. 2 
stellae; N Il, 54. 108. R VI, 16. eas (stellas); D 
II, 68. earum stellarum); N II, 55. 119, earum 


stellarum; N Il, 106, - Nils] (stellis); N II, 
n stellis iis (abl.); N 14. in iis stellis; 
‚146. eam (stipem); L II, 40. is (stomachus); 


Wıı 135. >. ens (strages); L II, 22. id stu- 
dium; A I, 3. studium vetus id quidem; TIV, 5. 
ea (otadin); T1, 4. IV, 2, C 76, ea studia (ace.); 

‚50. & (studia); ne 50. O I, 19. C 76. =. 
_ studiorum; F III, 6. ad ea studia; Tı1. 
in eo studio; T V, 2. N L,6. OI, 2, in iis stu- 
diis; T IV, 1. eo (subsidio); O II, 22. sucus is; 
N IL, 137. eam (summam bonorum); F IV, 46. 
eam (superstitionem); D II, 148. ab ea (sue); D 
1, 23. una nes iis amissa; DI, 31. ea (ovu- 


zudßsa); N 
eam (tabulam); O II, 89. iis (tabulis); T V, 
I. 





ea (vita); FI, 49, v, 12. 91. 


tempore; D II, 114. RI, 16. O II, 65. 80. eo 
(tempore); C 69. iis (temporibus); F IV, 6. ad 
id tempus; fr V, 16. iis (terminis); LI, 56. eam 
(terram): N 11, 99. L 11, 67. eius (terrae); T I, 45. 
N Il, 116. 162. RI, 26. &. VI, 16. terras.. eas; 
N II, 42. ad eam (terram) utendam; L I, en 
eum .. terrorem; D II, 60, sine iis (tesseris); C 
58. eum (testem); A II, 81. earum (tibierum); 
D II, 9. in iis (tormentis); F II, 92. eam, quam 
dico, tranquillitatem; O 1,69. in ea, quam saepe 
usurpabas, tranquillitate; F II, 118. eius (trian- 
guli); N II, 125. >»ii (tribuni)«; L III, 9. ea (tu- 
nica); T Il, 20. eum .. tyrannum; T I, 89. ab 
iis (tyrannis); R |, 
eam (raletudinem); F III, 44. is (vapor); N 
U, 27. vaporibus .. iis; N II, 118. |j»eorum 
(ration) I; LI, 20. eum (ubertatem orationis) ; 
II, 19. eis (vectoribus); N III, 89. in eam 
venam ... perque eam; N II, 137. id (venenum); 
TI 96. id (verbum); F U, 10. eo verbo; AI, 
41, NI,44 ea verba ..., ea; FIHI,5. ea... 
verba; T III, 84. iis verbis; F II, 51. verbis .. 
iis; F II, 4. ex ea (veritate); Lae 89. eorum 
eye DI,4. una via .., eaque simplex; C 
. eam .. viam; TI, 32. eam vian; T III, 42. 
eas vias; A II, 98. ex en (via); fr V, 70. in ea 
via; F II, 45. en... vicissitudo; N 11, 125. idem 
vietus, isque communis; Lae 103. vinculorum id 
est aptissimum; Ti 13. iis vinclis; A II, 61. eu 
vina; Lae 67. is (vir); F Ill, 29. T V, 68. vir 
is; T V, 42. eius (viri); O III, 50. 75. ei (viro); 
R I, 27. eos (viros); FI, 11. RL 1. LI, 14 
Lae 21. eos viros; O II, 36. viros ... eos; Lae 
21. eorum (rirorum); A I, 13. >. Fl, 36. LI, 
4, iis (viris); RI, 4. eos .. viros; C 84. in 
eo viro; C 12, ea (virgo filia); F II, 66. eas 
(virgines); R II, 12. earum EEE] R 1, 14. 
eamı viriditatem ; L 11. ea (virtus); F V, 93. O 
Il, 12. ea virtus; T IH, 16. O I, 157. eam (vir- 
tutem); F II, 43. IV, 21. T V, 87. Lae 21. eam 
. virtutem; T III, 16. eam virtutem; R III, 12, 
eas (constantiam, virtutem); O II, 6. earum (vir- 
totis, voluptatis); F II, 44. eius (virtutis) .. Br 
piscendae; T II, 47. eius (virtutis); R I, 2, 
45. eius .. virtutis; O I, 15. ei virtuti); F Mr 
43. IV, 51, en (virtute); A I, 38, v‚8. T v, 
87. Lae 84. 104. ene (virtutes); FI, 68. eas (vir- 
tutes); F I, 42. T III, 36. V,13. eas .. virtutes; 
F V,36. eas virtutes; O II, 32, earum (virtu- 
tum); F V, 36, 71. virtutibus iis; F IV, 59. ab 
ea (virtute); TI, 43. ad eam (virtutem); F IV, 
64. nd ens .. virtutes; F II, 72. ad eas virtu- 
tes; F IV, 4. ad ens (virtutes); TV,13 exe 
(virtute) ; T IV, 34. ex iis (virtutibus); F V, 64 


ex iie, quas commemoravi, virtutibus; O II, 2: 
. ea (virtute); Pe I, A Lae 100. ea ... vis; F 
‚63, ea vis; F V,30. RI, 1. ea (vis); T I, 62. 


N II, 25. OII,40. ges vis ..., eaque duplex; 
O I, 132. eam .. vim; F III, 49. D II, 89. vim 
quandam ..., eAmque 'animalem; N I, 82. eam 
vim; N II, 127. Ti 32. eam (vim); D II, 29. illas 
lleas|| . . vires; C 29. iis .. viribus; C32. ad 
eam (rim); L ll, 8. id (visum); N I, 77. id 
visum; Fa 42, id. ‚visum (ace.); DI, 57. II, 127. 
ea (visa); A Il, 27. ea (visa, acc.); AI, 41. 2 
80. 104. x. 111. eorum (visorum); A II, 40. 58 

83. iis (visis); A I, 41. II, 66. (abl.) A, 80. 
visis . „„movebantur, Pre . nocturnis; TL 29. 
ab eo (viso); A ex iis (visis); A II, 41. 
in eo (viso); AII, Er in iis (visis); A II, 40. 48. 
T v, 67. a. 


48 


is 


vita; F IV, 15. V, 37. ea vita; FIV, 68. TV, 
50, R VI, 16. O 1,153. eam (ritam); F II, 41. 
. 81. eam vitam; F IV, 30. 
. eam .. vitam; CO 77, eius 
vitas; F Iv, 3. O1, 8. ei (vritae); F IV, 15. 


TV,14. ei vitae; F V, 88. ea (vita); T V, 80. 
ad eam (vitam); OLMN. inen u TV, 4. 
id (ritellum); DI, 134. eam Se F V, 9. 
eius (vitis); F V, 40. ei (viti); F V, 40. >=. =. 
><. x. id vitiom ; O II, 67. ea (vitia); O Il, 
91. ea vitia; C 65. en (vitia, ncc.); 11, 32. 
iis vitiis; O 11, 37. ab üs .. vitüs; FI, 62. ad 
en (vitin); Fa 11. in is .. vitiis; R I, 44. pro- 
pter en vitia; RU ei .. nmores; N II, 157. 


eam (universitatem 0 Bar humani); N II, 164. 
iis (voluminibns) ; I, 121. en (voluntas); TV, 
106, eam ee TIV, 12. 
F 1,55. IV,31. TV,95. C 41. P 15. 
F IL 32. eam (voluptatem); F II, 9, 13. 16. 29, 
31. 35. x. 61. 75. ><. ><. III, 2, V, 19. O I, 106. 
eam voluptatem; FI, 18. 28. 29. 41. eam, quam 
... eapiant, voluptatem; F V, 48. earum (virtu- 
tis, volaptatis); FIL, 44. eius (voluptatis); 4 m 
1.3. 0 1, 106. C 44. ei (voluptati); F 

UL 120. ea (voluptate); A fr 20 (3. 24). FL so. 
C 44. voluptate ea; fr V, 81. ene voluptates; 
T II, 42. one .. volu tates; T V, 94. eas (vo- 
luptates); F IV, 29. TIV, 63. V,94. C48, ens 
voluptates; T II, 41. volaptates eas; T II, 46. 
eas, quibus .. astrioti sunt, voluptates; P 6 
earum (voluptatum); FI,41, R VI, 29, ab en 
(roluptate); FL, 50. L 1,47. ab iis (voluptati- 
bus); T V,9. adeam tvolu tatem); O I, 105. 
in ea voluptate; F I, 32. I, 89. in voluptate, et 
ea quidem summa; FIL 17. in ea (voluptate); 
FV, 45. LI, 52. praeter sumnıam voluptatem, 
et eam sempiteroam; F Il, 89, propier eam m 
tuptatem); F V, 30. pro En eas (voluptates); F 
1,48. eam (vocem); FI, quarundamn || earum, 


ea (voluptas); 
ea voluptas; 


al. || -. voerum; N I, ıll. er iis || hie || voeibus; 
N IL, 144. eam (urbem); A 11, 187. D II, 98. 
urbi ..., ei quam jlei, quam|j| ille oondidit; D 
U, 47. eas urbes; II, 7. earum urbium; N I, 


165. urbibos eis; RII, 5. ad eam urbem; R Il, 
9. ex ea urbe; RIV,5. O II. 28. in ex (urbe); 
A II, 137. in .. en (urbe); T IL 27. in üis (ur- 
bibus); T IV, 2, eam (utilitatem); Lae 100. eas 
(utilitates); O II, 14. earum (utilitatum); Le 30. 
is (utilitatibus); O II, 42. ad eam (utilitatem); 
Oo 1, 85. II, 101. eo .. vulnere; D Il, 135. vol- 
neribus iis; BR 1, 5, is (voltus); TUI, 31, ab ea 
(uxore); O II, 25. ad eam (uxorem); O II, 25. 
ad ens (uxores); T V, 59. ex ea (uxore); F IH, 
68. Fa B nn elliptifd: in eo (quarto de fini- 
2. 


bus); T 
2. it ufag (Bronomina, Sadlen): alter: vgl. 
il. ratio; TIV,60, eas ambas (dialecticam, phy- 
sicam); F IH, 2 ea duo genera; DI, 113. duo 
.. ü numeri; R VI, 12. in his |Jiis|] .. parti- 
bus duabus; F IV, 8. duabus lis personis; Ol, 
115. ea duo tempora; N II, 49. ego ipse pon- 
tifex ... is; N 161. idem: f. gei; III, 56. 
ipse: f. ipse, A, 1, 2. is (64 St.) ©. 363, a. eins, 
quem tu in ore semper habes, proavi mei; F II, 
formam nostram religquamgue figuram ... 
eam; O I, 126. quod eos (piscatores) nullos vi- 
deret; OÖ II, 59. etiamsi voluptas ea ... nulla 
successerit; F I, 56. ea rg nulla erat; O 
UI, 48. omnis animantie eos; Ti 12. in omni- 
bus iis arbitriis; O II, 70. omnibus iis artibus; 
RB II, 37. omne bellum ...id; RIL 31. omnium 
. eorum commodorum; F IV, 59. deorum om- 


nium ... eorum; Ti 37. omnis en iudicatio; R 
IV, 6. eo ... omni reliquo mota et statu; T III, 
53, ommes .. ene (perturbationes); F IL 85 


mm m Ba 
. 


378 is 


omnis ens  erigiingereer T IV, 65. omnis es, 
quae quaeratur ..., praudentia; F II, 31. quae- 
stiones .. Omnes one; O Ill, 32. rationes omnes 
. eas; A IL, 116. omnes .. eae (res); N II, 16. 
eas omnis (res); RI,52., omnium ewrom (rerum); 
IV, 3. omnium rerum ... earum; F V, 38 
earum rerum omnium; T V, 102, earum .. om- 
nium rerum; IL, 156. oımaibus ... rebus ii; 
F IWW, 15. iis rebos omnibus; F IV, 57. rebus 
iia ommibus; N II, in rebus omnibus üs; F 
Y,26. in omnibus jis rebus; D II, 55. omnis 
eos (sapientes); TV, e08 Ommes ... Bene; 
C 50. status: f. motas. eorum .. omnium (tem- 
porum); T 1,68. ommes .. ene virtutes; OÖ II, 
118. omnium .. y virtutam; O II, 32. vim 
‚21. is visis ... omnibus; 

x nn. vita; FIV, 20. iis ... 
quadragiunta annis et ducentis; R Il, 52. eorum 
quattuor (generum); AI,26. iis || his || quatiuor 
Academicis libris; N 1, ll. earum .. quattuor 
rerum; Ti 16, Atrei..., eius qui meditator poe- 


nam; TIV.77. adL. Censorinum, eum, qui con- 
sul ... fuit; A II, 102. Dionyesii .., eias qui 
Syracosiorum tyrannus fuit; D I, 39. Epieurum 


..., Cum quem ago arbitror unum vidisse verum; 
F1,14. Epieurus, is quem ... esse deditum diei- 
tis; F I, 57. C. Laelius, is qui Sapiens oaurpa- 
tur; O U, 40. Q. Maximum, eum qui Tarentum 
recepit M [eum ... recepit]il; C 10. alter (Mer- 


eurius) ..., is qui sub terris habetur idem Tro- 
honius; N IIl, 56. Sex. Peducaeus ..., is qui 
une .. reliquit . . Slium; FU, 58. Bocraltes 

., i8 qui esset omniom sapientissimus ... iudi- 


catus ; 6 78. Strato, is qui physicus appellatur; 
N135. T, gap is qui consul ... fuit; 
F I, 24. Graecia ..., ea quae magna diote et; 
TIV, 2. animum, eam ae ducta est spiritu; 
N II, 136. P. Africani filius, is qui te adoptarvit; 
C 35. cam quae maxiıne est secundum naturam, 
humani generis societatem ; O UI, 21. urbi . 

ei quam lei, qusu || ille eondidit; DH, a. 
enrum quingne stellarum; NII, 51. RL 22. in 
iis sex lihris; T IV, 1. is solis (hominibus); 
N IL, 70. tribus is horis; D I, 77. in iis tri- 
bus libris; D I, 7, eorum .. trium (orbiam); Ti 
25. iis tribus (philosophis); F IH, 30. trium 
enrunı rerum; F III, earum trium reram; F 
V,18 ea... tua lau; O II, 45. unus: ar qui; 
F 1 14. ae Be SE Ei eam 
. unam ob causam; R Ill, 14. 

I. präbicativ: 1. ohne Zufag: hic T. Man- 
lius is est, qui ..; O Ill, 112. qui .. aör per 
maria ınanaret, eum esse DU NI, n. 
quodsi is esset Panaetius, qui ...; sed cum sit is, 


qui ..; O IU, 12. Saturnum .. eum esse volue- 
runt, qui . NI,6. Zeno .. nullo modo is 
erat, qui..; ALS35. ubeos adversarios ezisti- 


memus, qui arma contra ferant, non eos, qui ..; 
O 1, 87. aethera esse eum, quem homines lorven 
appellarent; N1,40. est.. ea incundissima ami- 
citia, ‚quam ..; 01,58 es. 
is, qui ..; Lae 80, id animal esse non potest; 
N 1, 83. quoniaın . . is animi appetitus a prin- 
eipio fuit, ut ..; FV, 4 i 
mentum esse dixisti, eur ..; 
habes jlet|| eum, gei u. guidquid 
enuntietur (id autem appellant dblape y AIL 9. 
qui summum bonum dicant id esse, si ..; A IL, 
138. quoniam ..id est vel summum vel ultimum 
vel exiremum bonorum; F1,42. non potest esse 
dubinm, quin id - summun atque extremum 
bonorum omnium; FI 54. oum id ne im cema 
. uidem (summum bonum dicere) videamur; 

11,26. qui (Diogenes) bonum definjerit id, quod 
esset natura absolutum; FI, 38. summum bonum 


. (verus amicus) 


379° 


id constituit, ... ut ..; F IV, 28. id esse sum- 
mum bonum; F V, 44. si eu bonn esse sentirea, 
quae ..; T III, 35. sive, quod honestum est, id 
sit summum bonum; T IV, 62. non sunt .. ea 
bona dicends neo habenda, quibus ..; TV, 44. 
ea si bona ducemus; T V, 46. sive, quod hone- 
stum est, id ita summum bonum est ..., ut ..; 
oOM, 11. id .. est caput civilis prudentiae, 
‚ videre ..; RI, 45. id... querebatur caput 
esse exitiorum omnium; L I, 34 (33). quodsı is 
ensus fnisset reram, ... ut .; L II, qui 
quod tibi ve videtor eruditus, ea causa est, 
quod ..; FI, 71. [eam esse causam, cur ..;] N 
1,77. si .. en causa calamitatis fuit; D I, 29. 
eausa .. ea est, quae id eflücit, cuius est causa; 
Fa 4. ea causa fuit, we ...; L II, 58. quae har- 
monia a musicis dieitur in cantu, ea est in ciri- 
tate concordia; RII, 69. cum eius vitae ea con- 
dieio sit, ut ..; O II, 85. >»ii .. a praeeundo, 
indieando, consulendo prastores, iudices, consules 
sppellamino;«e L III, 8. quod ex utrogne, id + 
iam corpus et quasi qualitatem quandam nomine- 
bant; A I, 24. ea libido est vel cupiditas effre- 
nata; T IV, 12. eos dieit esse habitos deos, a 
quibas ..; N I, 38. utilitatom .. magnitudine 
constituti sunt ei di, qui ..; N II, 2083 esse 
deos, quos ..; N III, 11. id .. esse praeeolarissi- 
mum sapientiae munus maximumgque virtutis vel 
documentum vel officium puto: R I, 33. eum 
dominum esse rerum suarum vetant duodecim ta- 
bulae; T III, 11. non eros nec dominos appella- 
bant e08, quibus ..., denique ne reges quidem; 
RI, 64. quae (domus nostra) non ea est, quam 
parietes nostri oingunt; R I, 19. cuius is 
est trackus ductosque muri ..., ui ..; . 
ecfatum esse id, quod ..; AI, 95. erus: f. do- 
minus; R I, 64. fore e0s eventus rerum, qui ac- 
eiderunt; DI, 58. quod esset en mazuma dieendi 
exereitatio; T II, 9. Ijexul non appelletur is? |] 
P 31. furum id magis factum quam deorum 
videtur; D II, 68. fatom .. id appello, quod Graeci 
€ ; D1,125. ut fatum sit non id, quod ..; 
D 1,126. cum sit is bonorum finis, quem Stoiei 


dient; F HI, 45. is... finis bonorum ... a 
Xenocrate ,.. constitutus est; F IV, 15. cum 
ompium artium finis is esset, quem ..; F IV, 19. 


id ili firmamentum esse disciplinse putant; T 


IV, 7. cum .. es sit, quam exposui, forma na- 
turae; F V, 41, nec .. ea fröns ernt, quae ..; 
TI, 31. id esse fulmen; D I, 44. id... est 


iustitiae fundamentum; O I, 42. is... est gra- 
dus, in quo ..; N II, 36. quod is homo sit; 
O II, 27. quod ... is hostis vocaretur; O I, 87. 
hostis .. apud maiores nostros is dicebatur, 
quem ..; O J, 37, eum ... communem hostem 
tenuiorum putant; O 11,63, alioram (animalium) 
es est humilitss, ut ..; N II, 122. imitatio: |. 
virtus; AII,140. iodices: f. conaules, necesse erit 
‚. appellare eam legem, quae ..; LI, 19. quae 

. ita conposita ... essent, ens leges .. nomins- 
rent |jnominarant, al.jj; L Il, 11. ea (lex) ost 


Gabinia; L III, 35. ene leges sunt, quas ..; L 
IH, 46. libido: f. cupiditas. is erat locus 
alter de vitiis senectutis; C 27. »is .. ave ei- 


nistra dietus populi magister asto«; L III, 9. 
erant ... ene mägnitudinss omnium (stellarum), 
..; BVL 16. cum (luxoriosi).... nec haberent 
«.. aliquid ... m, id est autem malum; F II, 21. 
gquia aummoum id malum non erat; F I, 93. ea 
nos mala dieimus; F V, 78. quos non pudet oa, 
quse Stoici aspera dieunt, mala dicere; F V, 98. 
si id summum malum esse decreverit; T II, 16, 
cam id, quod mihi horribile videtur, tu omnino 
malum negas esse; T II, 29. quo modo id, quod 
eg0 miserrimum existimem, ne malum quidem erit; 


is 
T iI, 29. etinmsi, quiegquid |. ... Bit, id 
appellari placest malum; T II, 66. si ea mala 


sunt; T V, 29. id .. non modo [non] summum 
malum, sed ne malum quidem esse; OÖ II, 105. 
munus: f. doeumentum. quoniam .. ea natura 
esset hominis, ut ..; F Ill, 67. eam .. naturam 
esse quattuor omnia gignentium orum, ub ..; 
T1.40. eam esse vim et naturam deorum, ut..; 
N 1,49. eam esse naturnm, ut..; N I, 50, non 
est .. setheris ea natura, ut...; N IL. 54. natu- 
ram .. eam dico, qua ..; D II, 128. animorum 
est ea vis eaque natura, ut..; D II, 189. Lyceum 
».. (id enim superiori gymnasio nomen est); 
DI1,8. «d illi alteri Aumini nomen est; LIL, 1. 
quod .. ratione actum est, id officium appella- 
mus; F III, 58. id .. est perfectum oflicium; F 
Il, 59. sid viri est ofieium«; T U, 50. ut, re 
ctum quod sit, id ofheium perfectum esse defniant ; 
mediam autem ofliecium id esse dieunt, quod ..; 


O IL, 8. j. doeumentum. sudpetitio z. enim 
volumus esse öpurw); A U, 24. id.. est... 
. ostentum; D Il, 56. quamvis is ... ab op- 
pressis civibus parens nominetur; O III, ea 


est .. animi pars optima; R I, 60. eam patriam 
dueimus, abi ..; LI, 5. quod ... nec eos, & 
quibus vita hominum instructa primis sit, fuisse 
philosophos arbitrantur; T V, es communis 
poena stultitiae est; T IV, 35. maxumum id por- 
tentam haruspices esse dixerunt; D I, 58. si, 
quod raro fit, id portentum putandum est; D U, 
61. nec, quod (fieri) potuerit, id portentum esse; 
D U, 61. prastores: |. consules. nec .. esset id 
rineipium, quod gigneretur aliunde; TI, 54. R 
1, 27. quom ... ea sint principia näturae; LI, 
46. id .. est principium urbis et quasi seımina- 
rium rei publicas; OL 54. id est.. privilegium; 
L IH, 44, dum ea intellegatur ad negrotandum 
proclivitas; T IV, 28. non ea ..., sed en... 
nponyadve ... nominentur; F III, 52. es trian- 
la ılli et quadrata nominant; D II, 89. qua- 
tatem: f. corpus. quarom (cupiditatum) en ra- 
tio est, ut ..; FI,45. en... est summa ratio 
et sapientia boni civis; O II, 83, constituere cam 
rem publicam, quae ..; ‚7. eam .. opti- 
man rem publicam esse dico, quam ..; L IH, 37. 
quamquam populus curiatis eum comitiis regem 
esse iusserat; R II, 25. f. dominus; RI, 84. sae- 
ela nunc dico non ea, quae...; N I, 21. respon- 
debit eum esse (sapientem), quem ..; A fr 20 (B. 
9). hie, quisquis est, ... is est sapiens, quem 
quaerimus, is est beatus; T IV, 37. eam sapien- 
tiam interpretantur, quam ..; Lae 18. f. ratio; 
O U, 83. ea .. ei (animo) demum naturalis est 
sedes; T I, 43. seminarium; f, prineipium; O I, 
54. quorum (philosophorum) es sententiu est, 
ut .; TV,119. eam .. optumam illi esse cen- 
sent sepulturam ; T 1,108. id... „silentium* di- 
cimus in suspieiis, quod ..; D II, 71. simulatio: 
f. virtus; A II, 140. qui etiam socerum habere 
voluit eum, cuins ..; O III, 82. solitudo erat ea, 
quam volueramus; F V, 1. cum ... is esset rei 
publicae status, ut .; N I, 7. optimum longe 
statum ciritatis esse sum, quem ı.; RL34. is 
est .. status, ut .; RU, 15 num id studium 
censes esse vilii? BR V,5. summa ea fieret, 


quae ..; T IV, 40. qui .. eam .. superstitionem 
inbeeilli animi ... putent; D II, 125. is eius 
(solis) tactus est, .. ut...; N 11, 40. terram.. 


eam ease, quae Üeres diceretur; N I, 40. ut .. 
nos ex annaliam monimentis testes excitamus 608, 
quorum ..; F ll, 67. traetus: f. ductus. trian- 
gula: f. quadrata. »ei tribuni eius ee er 

II, 9. eam si varietatem diceres; F II, 10. 
sunt ii ... s»superstitiosi vates ... aut inertes 
aut insanie; DI, 132, ea est ex omni aeternitate 


48* 


is 380 ie 


fluens veritas sempiterna; D I, 125. non is vir 
est, ut .; FI, vix eum virum dixerim; T 
U, 57. is est .. (vir), qui... taeri potest; RII, 
5l. sive vir bonus est is, qui prodest, quibus 
potest; O III, 64. eum viram bonum esse, qui 
prosit, quibus possit; O III, 76. ea non est vir- 
tus, sed fallax imitatio simulatioque virtutis; A 
I, 140. en .. animi est virtus; IV, eam 
vim deorum esse, ut ..; II, %. cuius (legis) 
ea vis sit, ub ..; LI, 19. cuius (amieitiae) est 
ea vis, ut ..; LI, 34, huius vis ea est, ut ..; 
O I, 98. f. natura; N I, 49. D II, 139. speciem 
dei ..., eamque esse eius visionem, ut ..; N 1, 
105. vitam .. beatam illi eam (appellant), quae..; 
F IV, 60. id eo ipso vitium nominatum puto; 
F III, 40, id .. non proprium senectutis vitium 
est; C 35. eam nos dicere voluptatem, quam ..; 
TIIH,41. non istam (Epicurus) dieit voluptatem, 
— dieat quamlibet; nempe eam dieit, in qua ..; 
T II, 49. cuius (Solis) urbem Aegyptii volunt 
esse eam, quae Heliopolis appellatur; N III, 54. 

2. mit Zufag (Bronomina, Zahlen): non .. su- 
mus ii nos augures, qui ..; D II, 70. hie T. 
Manlius is est, qui ..; O III, 112. ea, quae Zeno 
saestimanda ... esse dixit, eadem illi bona ap- 
ellant; F IV, 60. ipse: f. ipse, A, II, 2. is 
5 ©&t.) ©. 365, b. utrum ea vestra an nostra 
culpa est? A II, 95. nullum .. id quidem ar- 

mentum est; TI, 13. utidin sapiente nullum 
malum) sit omnino; T III, 22. omnia.. ea 
sunt opiniones ac iudieia levitatis; F Ill, 35. 


omnem .. orationem fuisse eam, qua ..; DII, 50. 
»is primus ascensus estor; L Ill, 7. rimam 
(causam) posuit eam, de qua modo dixi; NII, 13. 


ea est .. prima causa codundi; R IV, 3, sum- 
tiones (ea quae Anuuare appellant dialectici); 
I, 1 obtrectatio .. est, ea quam ey 
regen volo, aegritudo ex eo, quod ..; T IV, 
17 (18). per quas (angustias) penetravit ea, quae 
est nominata »Argo«; T I, 45. ea .., quae er 
pellatur aequabilitas, iniquissima est; R I, 58. 
cum ipsum poöma declarat, ... tum vero ea, quae 
@xeosrizig dieitur; D II, 111. in quibus (artibus) 
ea numeretur in primie, quae est vivendi ars; F 
IV, 16. cum libido ad id, quod videtur bonum, 
inlecta ... rapiatur; T IV, 12. ea est .., quam 
eloquentiam dieimus; O II, 48. pervertunt homi- 
nes ea, quae sunt fundamenta naturae; O III, 101. 
existit tamquam ad aurticulos sarmentorom ea, 
quae gemma dieitur; C 58. sic (vitiositatem) 
malo quam malitiam appellare eam, quam Graeci 
xaxia» appellant; T IV. 34. eam .., quam leni- 
tatem nos dieimus, vitioso lentitudinis nomine 
appellant; TIV,43. mulierositas, ut ita appellem 
eam, quae Graece giloyvrla dicitur; T IV, 25. 
omnibus .. artibus volumus attributam esse eaın, 
quae communis on prudentia; F IV, 76. 
ut ea, quae ille ( ger ropter firmitatem 
srepdune appellat; 1, 49. hic ea, quae vide- 
batur utilitas, plus valuit quam honestas; O III, 
109. si quando ea, quae videtur utilitas, honestati 
repugnat; OÖ III, 120. is, qui appellatur vultus, 
-.. indieat mores; L I, 27. quinque eos (deos 
esse Xenocrates dicit), qui in stellis vagis nomi- 
nantur; N I, 34, quod honestum est, id bonum 
solum habendum est; F III, 28. id solum bonum 
appellat; F IV, 60. si .. solum id, quod hone- 
stum sit, bonum iudicer; O I, 67. qui id solum 
bonum iudicet, quod honestum sit; O III, 12. 
quod rectum et honestum ... est, id solum opinor 
bonum; P 9. f. bonus, B, b, I, 2, sum; A II, 71. 
129. F III, 11. 26. 39. 50. 58. 75. IV, 45. 68. 78, 
V, 20.83. T V, 21.45. O III, 35 (8.1, &. 358, b, ff). 
ea est sola oficii tamquam custodia; T II, 55. 
appellari ceteros homines, esse solos eos, qui ..; 


R I, 28. solum id esse malum, quod turpe sit; 
F II, 89. id (esse) malum solum, quod turpe; 
F IH, 50. solum audent malum dicere id, quod 


turpe sit; OIII, 106, beatam .. vitam eam solauı 
(appellat), quae ..; F IV, 60. si ea sola voluptas 
esset, quae...; F 1,39. vester: f. noster. unus 
is modus est, de quo satis dixi; N III, 16. 

B. bei Adjectiven, Pronomina, Zah: 
len und Genetib (adversarius, propinquus u. 
a.: f. A): I. Mbjectiva, Pronomina, Bablen: 
1. attributiv: a. ohne Zufag: id (adversum); 
A II, 121. eum aegrotum; N Ill, 78. eos (aegro- 
tos); DII, 54. eorum (aequalium); DI,64. cum 
iis (aequalibus); F V, 42. aliquid, quod non sit, 
id videri sibi; A II, 52. id potest aliud alio maius 
esse; P 20. ea ... alia .. virent, alia ... fron- 
descunt; T V, 37. eorum (avarorum); P 52. 
barbarum et eum quidem ... conpunctum; O II, 
25. is (optumus quisque); T I, 35. inter eos 
bonos et improbos); Lae 74. in eo (optimo); R 
‚52. bonum: f. A. eorum (caelestium); TV, 8. 
in eo (calido); N II, 28. id (decorum); O I, 126. 
eius (decori); O I, 96. ex eo decoro; O I, 97. 
eas (denicales); L II, 55. eos (divinos); Fa 15. 
ex iis duobus; F III, 27. id extremum ... bono- 
rum; F II, 6. id (extremum); U 69. ad id (ex- 
tremum bonorum); F I, 29. ab eo (familiari); N 
I, 58. |]»eorum (fatidicoram)« ||; L II, 20. ea 
fortuita; D II, 14. eorum (furiosorum); R III, 45. 
id futurum; D II, 18. sd (futurum); Fa 17. ea 
(futura); Fa 26. 32. (acc.) D I, 82. 101. Fa 27. 
32. >. ea futura; T V, 16. ei (grandi natu); C 
63. id (honestum); FII,49. id, quod quaerimus, 
honestum; O I, 14. id honestum; O IH, 17. eo 
honesto); F II, 44. ea (honesta); LI,45. ex eo 
honesto); F III, 39. es, quae vos „percipi* ..., 
eadem nos ... „videri* dieimus; A II, 105. in 
eo (igneo); N II, 28. ille: f. älle, B, I, 1,a. is 
(4 &t.) ©. 222, b. eos (improbos); P 35. eorum 
(improborum); P 52. iis (improbis); R III, 26. 
iis (inprobis); Lae 42, >. ad eum (imprubum); 
R III, 27. iie (inanimis); O II, 12. ipse: f. ipse, 
B, I, 1. is (106 ©t.) ©. 365, b. eos (luxuriosos); 
FU, 21. ex .. iis (maioribus nato); O I, 122, 
ad ea (magna); O II, 45. malum: [, A. id... 
medium; N II, 116. eorum (mediorum); F IV, 71. 
><, ad ea (media); F III, 60, eum (mendicum); 
F V, 84. eum (mortalem); D I, 127. iis es 
talibus); D II, 129. eum (mortuum); D I, 56. 
eos (mortuos); T I, 108. III, 72, Lane 23. ad eos 
(mortuos); Lae 13. multi, et ii docti; C 84. qui 
plura habeat ea; F III, 43, eorum || bellorum || 
multorum; RI,6. duo naufragi, eique sapientes; 
O III, 90, ex iis (necopinatis); T IH, 55. omues 
bi liil| ... dixissent; L II, 33. eos omnes .. 
insanos esse; A II, 144. [eos omnes ... relique- 
runt]; O I, 40. omnes eos euntemnunt; O II, 36. 
eorum omnium fortunas; T I, 99. sententia; F 
IV, 36. iis omnibus ... — his |jiis|| omnibus 
haec ... probentur; L I, 38. id omne tale est; 
A II, 40. oritur; FI,64. consumebatur; O II, 4. 
Dr Ti 46. omne ..id ... voluptas est; 

I, 37. oritur; O L 15. »omne id .. esse in 
lucro«; TIII, 30. cassum quiddam ... esse; TV, 
119. ea .. omnia ... honesta dicuntur; F V, 60. 
omnia ea ... pugnent; T V, 43. omnia |jeall 
... mutabilia sunt; N III, 30. omnia ... ea... 
tribuenda sunt; N III, 24. ea .. omnia ... esse 
expetenda; F IV, 20, laeta fieri; T IV, 39, »ea 
... omnia ... determinat«;. D I, 19. parva du- 
cens; T V, 42. habere ea ... vel omnia vel 
plurima vel maxima; T IV, 27. omnia ... es 
... obteri posse; F IV, 59. coniungerent; F.I, 
42. deserueritis; F IV, 26. habet .. com s 
A II, 106, eorum .. omnium ... cognitiones; 


is 381 is 
FV,5l. ortus et occasus; N Il, 9. (honestum); F II, 21. FT ei soli (sacrilego) 
A IL, 30. m. T ID, 4. summa; V, 32, | ..., sed eliam ei; LI, 
salutares . .omnibus; N Il, 131. discessus 2. präbicativ Litblectien f. D): ego is sum, 
ab omnibus lie: TL 88, per omnia ea permanet | qui ..; A II, 66. ego sum is, qui .,; TIU, 
et transeat; AII,119. eos (optimates)...., eoram | quae.. (sapientia) me eum, quicumque sum, effe- 
liberos; R IL, 23. cum iis, quos dixi, otioeis; OÖ | cit; LI, 63. en sunt haec; A IL, 41. »er... 
I, 70. eorum ran F ill, 17, iis (parvis); | haec fore«s; D I, 19. ut eadem sint ea, quae FE 
FV, 31. ab iis (parvis); FII,32. non nulla..., | Ti l4. ut omnia ... ea fuerint, quae ..; DI, 48, 
= ea pauca; F iv, 12. eos Gran: O Il, | quartus is (profertur); N II, 54. si modo ea sunt 
eR .. aa permulta ; 1, 159, id (per- | quaedam; A II, 68. a: . id est? L II, 35 (34). 
a), AI ea (perspicua); A II, 46. | quid sit id; F 11, 3.4. 01,7. quid .. id esset; 
physieis, eisque maxume, qui ..; 1, 33. ad | A Il, 77. quae a en? T I, 19, id... quid 
ni sicos eos; A II, 55. in iis (physicis, neutr.); otius dixeris quam deum? N II, 16. quidnam 
1. 26. iis (praecipois); T V, ab eo (prae- | ıd est? L II, 18. mens cuiusque is est quisque; 
cipuo); T V, 38. ea (praeclara); TI, 4. prae- | R VI, 26. is... poterit ... esse ... saus; F IV, 
terita ea; Fa 27. praeterita . . 09; Fa 33. is | 10. is es profecto tu; FV, 78. nec .. tu is us, 
imus; Lae 96. id... primum; T IIl, 13. ea | quem ..; R VI, 26. tu is es, qui ..; LI, 36. 
prima Ey FIiV, 43. >. ad ea (prima Mir sin autem is tu sis, qui ..; O III, 80. non .. te 
turae); F V, 45. eos .. privatos; R1.67 puto esse eum, ani au N u 43. cum ... id... 
(probabili); A II, 105. üs probabiibs) N, 12. sit unum, quod ..; F V, 


[id quod constat]; A I, 15. id quod ... anti- 
gaius est; F IV, 17, est luce clarius; TI, 90. 
maximum est; A Il, 38. turpissimum dietu est; 
L L 52, viroram bonorum est; L I, 21. foit 
eapientis ... viri; O II, &8. ante oculos ... est; 
a8 48. evenit; N III, 15. R I, 65. C 12, fr VI, 
14. in proverbii Sonsuetudinem venit; OÖ II, 55. 
= non potuit; DIE, 65. investigatur; R II, 18. 
. laudatum; F IV, 53. ostendetur; D I, 127. 
un est; D II, 112. acceperat; K I, 25. ad- 
mirari .. aoleo; T IH, 8. dicere necesse est; D 
II, 92. dixi; C 62. existimas; Fa 3. expetunt; 
FV,16. fecit; O IIL, 99. sid quod maluiati«; 
F1,9. perfecit; R III, 4. scriptum reliquit; D 
I, 87. respuit; T 1, 16. retinemus; R IL, 16. 
vultis; N I, 108. id in quo est omnis vis amici- 
tiae; Lae 15. en quae ... reperta sunt; N II, 126, 
es |jea, || quae . . tractari coepta sunt; TI. 
quibusdam, et iis 1 his || quidem non admodum 
indoctis; F I, 1. eum (rustiepm); D I, 55. eiua 
(rustici); D I, 55. sapiens: [. A. eos septem; R 
, 12. ü soli legunt; T IL, 8. numerantur; FV, 
7, eos solos |jsolum || convenire aveo; C 88. 
solos eos diceres miseros; T I, 9. iis solis ... 
esse parata; N II, 157. id solum ya T IV, 62, 
relinguetur; T ll, 13, tollatur; T IV, 62. esse; 
T1,58. fieri posse; Fa 13. 17. percipi posse; 
A IE, 113. continet ea dispulatio; T II,57. ne- 
que vero id solum; N I, 4. ea... sola percipere; 
A li, 76. ad id solum ... se accommodat; O I, 
il. eorum |jquorum | (stultorum); L 1, 44. eo- 
rum (su ne FiV, id (summumn bono- 
rum); ad id (summum bonorum); FI, 
42. talia ee, quae ..; All, 21. totum 
.. id externum est; F II, 89, 'quid et quale sit; 
TIIE, 11. falsum est ... id totum; RII, 28. in 
non dolendo sit; FII, 11. evertitar; F1,36. est 
positum; Ol, 29. dixi; L Ill, 42, poni; F IL, 86. 
trecentos eos .. . opposuit; FU, 97. ea cum tria 
sumpsisset; Ti 22. ex iis tribus; O II, 36, en 


(turpia); L I, 45. ab iis (veteribus); Fa 40. Mer 
üis (veteribus, neutr.); T I, 29. id (verum); 
97. (ace.) AU, 7. in iis (veris); NI, 12, id he 


mum bonoram; FI, ad id (ultimum bono- 
rom); F I, 29. eos aliquid .. esse universos; T 
V, 104. unum accepimus, et eum quidem ... sa- 
pientissimum iudicatum; Lae 7, eum unum se- 
cutus esset; F |, 21. id unum ... exceperit; O 
II, 82. expetentes; F II, 86. sciat; A IL, 16. id 
tenere unum, id taeri, id defendere; F It, 11, 
»unum id sat este; C 25. in eius unius (neutr.) 
... eustodia; F IV, 34. id (utile); O III, 26. em 
(atilia); O II, 101. 

b. mit Zufag: iis omnibus ... veris; A II, 42, 
id... solum (honestum); F II, 14. id solum 


U. Genetiv: 1. aineiie; n. ohne Zufag: 
qui id aetatis eumus; R III, 41. nes, quod in 
campum descenderim, id fuisse causae, cur pila 
luderem; Fa 34. corporis ea, qune diximus; P V, 
60. tamquam (Fibrenus) id habnerit operis ac 
muneris, ut ..; LII,6. ut id illis (üliis dea) 
praewii || praemium || daret ..., quod Bu u} 
113. quod is locus ab omni turba id temporis 
vacuus esset; F V, 1. 

b, mit Bufag: illud N Cyrenaici est id 
quidem paulo obscenius; T 

2. präbicatin: id .. magis est attenti animi 
._ furentis; DU, m. er .. fere artis sunt; 

I, 12. quoniam id est in rerum natura longe 
maximi consilii, constituere ..; R IL, 7. id arbi- 
tror fuisse gravitatis; O Ill, 93. non mod» .. id 
virtutis non est, sel est potius inmanitatis; O I, 
62. sunt.. ea mathematicorum, non hariolorum; 
D I, 10. nee fuisse id humanitatis tuae; Lae 8. 
ub ... vix eum sanae wmentis ezistimem; N 1, 44. 
ea sunt eius modi; A II, 88. id eius modi est, 
ut ..; F II, 100. sin autem id non sit a modi; 
O II, 30. philosophi id quidem; TV, id 
est sapientis, providere; fr V, 33, id... EL ma- 
gni viri || virimagni ll; O1, 82. id.. magnanimi 
et fortis viri esse; O I, 88. virtutie: f. immanitatis. 

Ö. bei Infinitiven: 1. ohne Znjag: si id 
esset carere; 1, 90. neque .. id est celare, 
SEMIRK reticeus, sed ..; O Ill, 57. quiescere, id 

- naugaßsın; AL, '99. Demosthenes quidem 

... jam tum Qilsmziksıw Pythiam dicebat, id est 
quasi cum Philippo facere; D II, 118. est ausus 
... Poscere quaestionem, id est iubere dicere, 
qua de re quis vellet audire; F II, 1, ex natura 
vivere ..., id est vita modios et apta |lell vir- 
tute perfrui; L I, 56. aut naturam sequi et eius 
z.. lege vivere, id est nihil ... praetermittere; 
is dieitur praesagire, id est futura 
sentire] |; D I, 65. iam 
ritus familiae patrunıque servare id est ... a» dis 
quasi traditam religionem tueri; L II, 27. solum 
bonum esse, quod honestum sit, idque esse beate 
virere; F III, 29. id est convenienter congruen- 
terque naturae vivere; F II, 31. id est convenien- 
ter naturae vivere, a natura discedere; F,IV, 41. 

2. mit Znfag: contrahi ,. animum . „et quasi 

. concidere, id ipsum esse dormire; D u, 119. 
id ipsum est deos non putare, quae ab iis signi- 
ficantur, contemnere; D |, 

D. allein und anf Eigennamen be» 
he a, masc.: |. Singular: 1. is: a. Sub» 


ante sentire il Uger 





ect: a. Action: aberat; D 135. addidisset; 6) 


11, 112, attulit; D II, 72, afferre videtur; ol, 
23. (admiscebat); TI, 26. adsecutus sit; D U, 
| 110. agnoscat; L 1, 25. sit acturus; Lil, 41, 


is 382 is 


arderet; F V, 9. audivisset; T II, 71. 
TIL 12. caret; C 47. potest .. carere; T I, 87. 
videtur carero; N II, 147. cavebit; F II, 102. 
censet; D II, 30. censeat; T V, 31. comparat 
lcomparavit |; TU, 2. confessus est; D I, 54, 
eonsuluit; R II, 831. conveniet; F II,88. credidit; 
A U, 106. curarit; A II, 71. deferret; F II, 55. 
deflagrarit; O III, 94. deliberat; F II, 115. de- 
sideret; F IV, 46. detraxieset; D II, 79. dieit; 
A IL, 73. TV, 26. dixit; AI, 118. FI, 2 di- 
cat; T V, 75. dixerit; N I, 20. 123. (diceret); 
TV,23. dixisset; T I, 8 dubitavrit dicere; C 
16. potest dicere; F Il, 88. dicere solebat; R 
11,2. (disputare solitus est); T V,83. dissideret; 
Lae 2. dedit; N III, 70, dedisset; D II, 79, do- 
ceuit; T I, 62. duxisset; T I,3. elicere solebat; 
F li, 2. eripuisset; D II, 79. poterit eruere; F 
IV, 10. non est beatus; F 1I, 104. infirmus est; 
Lae 75. est iniustus; L I, 42. proxumns est; T 
IV, 35. [ut gratulator laetior sit quam is]; F II, 
108. non est .. neque miser ... et is; FIV, 66. 
est antiquior parens quam is; R 1, fr 2, Eretria 
fait; A UI, 129. beatus non erit; F V,86. fuerit 
.. Iniustus; T V, 45. non beatus sit; T V, 17. 
sit eatus; A II, 97, sit .. inhumanus; O IH, 9. 
miser sit; FI, 108. in culpa sit; Lae 78, esset; 
O U, 65. esset nihil nisi animus; F IV, 27. su- 
spectus esset; O III, 94. si potest esse beatus is 
..., potest is wo esse; F V, 78. beatus esse 
non poseit; T V, 24, excaecat; AI, 74 »is... 
expellat«; DI. 45. explere (potest); A II, 22, 
extimescit; T III, 14. facit; O II, 74. idem fa- 
ciunt, quod is; O II, 82, faciat; F III, 28. fe- 
eisaet ; O II, 77, potest facere; A II, 107. fateatur; 
O II, 75. ferat; e 8. tulit; RII,35. debebat Dans 
O III, 8. gaudeat; F Il, 108. »is ... gerate; 
I, 45. possit gloriari; P 15. habet; F III, 28. D 
L, 71. a. 107. Fa 15. potest ... habere; A II, 
83. existumandus sit habere; D Il, 108. hansit; 
T 1,86. ignorat; D II, 49. immolet; D II, 35. 
immolavisset; T III, 69. imperavit; D II, 72, 


canat; 


imperabit; T II, 51. »is ... imperuvissete; L III, 
6. indicet; F II, 54. inferat; IE, 95, inquit; 
A1,73. N II, 25. D I, 144. intuebitur; " 4, 


invidest; T IV, 17. potest .. laudare; O III, 117. 
loquitur; F I, 24. ludere vellet; T V, 60, ma- 
net; FV, 14, manebat; Ti47. meminisse debet; 
Lae 71. minuit; L II, 66, morietur; Fa 12. 
N><. fl. 15. ><. negat; F IL, 25. +nesciat; FI, 6. 
optulit fl optuditf; R VI, 2. omittat is | omit- 
tas, omittat]; T I, 67. opinetur; T LIE, 25. 
orbat; A II, 74. patefaciat; Lae 97. pati non 
possit; Lae 87, pereipit; A II, 128. perceperit; 
A I, 22, perrumpet; L 1, 42. persecutus est; D 
I, 49. perspiciet; T I, 9. postulavisset; O III, 
45, praedicit; D II, 20. dieitur praesagire; D I, 
65. N III, 25. praestitit; D II, 91 (90). 
protulit; F II, 42. pronuntiavit; O III, 66. prod- 
esse (voluit); N III, 70. putat; TI, 80. putabat; 
AI, 89. I, 111. regnavit; Loe 41. reliquit; 
O1, 40. seribit; R VI, 2. scripsit; T IL, 77. 
sensurus esse videntur; N II, 55. sequitur; A II, 
99. R II, 37. segquatur; LI, 48. solvat; L II, 51. 
stipulatus est; L 1, 58. suscipit; T IV, 42. te- 
neat; O 1, 120. teneret; N III, 88. timet; O1, 
24. videtur ... timere; TV,88. tollit; AII, 39. 
valebat; R II, 40. venit; O II, 82. venerat; T 
III, 48, venisset; O II, 99, versaretur; T V, 
113. videt; Fa9. vidisse videatur; Lae 99. vio- 
lat; O II, 104. vivebat; F II, 63. vivere ... 
potest; T II, 2. vult; Lae 98. wtitar; N III, 70, 

ß. Baffiv: adficiatur; T I, 59. angatur; T 
IV, 61. (astringitur); L II, 48. condemnatus est; 
T IV, 77. innocens .. dieitur; T V, 41, dieitur 

. exponi iussus esse; R II, 4. orater ... est 


habitas; LI, 7. inde babeatur, quasi .; L 
II, 49. haberetur filius; R II, 37. sapientiesinus 
.. haberi solet; O I, 16. sine meta .. babendus 
est; T V, 41. qualis habendus est; O IH, 74. 
dieitar humatus esse; N II, 57. laudandus .. 
sit; F II, 64. linqueretur; Fa 86. prohibitun 
esse dicatur; T I, 83, esset proiectus; > IL, 143, 
pulsus; L II, 42. restitui ... potuisset; T II, 27. 
violatur; P 25. >». >». =. 

y. Ellipfen: facete is quidem; FI, 7. is hoc 
melior quam Pyrrbo, quod ..; F IV, 48, in quo 
beatior ille ... quam is, r ..; TV, 56. tum 
is ...: „minime mirum*; T V, 98. 

b. ®rädicat: non .. is sum, qui ..; AI, 19, 
is .. fueram, ei .; RI, 7. 

2. sum: a. Subject im acc. o. Inf.: «. Hctiv: 
adsecutum; C 8, re; A II, 104. appetere; F 
V,28 arbitrari; IH, 15. cenare; FIL 2. 
eurare; T I, 92. despicere; F II, 29. T III, 15. 
dicere; F II, 90. C 48. dixisse; A II, 187. DI, 68. 
100. C 59. dixisse eum; D I, 56. disputarvisse; 
TIL, 61. disseraisse; TV,3 esse; TI, 12, ibi 

. esse; P 32. esse negrum; T Il, 61. beatam; 
FV,85. T IH, 88. eonstantem; T DI, 18. libe- 
rum; P dl. peritan; D II, 71. primam; A fr % 
(8. 4). tutum; TV, 41. nibil hominis; TIIL, 77. 
leum |] esse summa probitate; R III, 27. in summo 
.. bono; FV,22. in malo; T I, 19, in vola- 
ptate; FI, 88, in eadem er zgp FI, 17. x, 
inter eum ... et eum; F II, 17. amicum fuisse; 
F II, 72. auditorem; T IV, 3, ducem; D I, 87. 
perstudiosum; C 3. praesto ad portam; D I, 51. 
studiosum; T I, 5. anxio animo; F II, 55. cum 
Archyta; R I, 16. beatum fore; A II, 134. cl 
rissimum; D I, 89. iustum; F III, 67. excipere; 
A I, 28. facere; D II, 78. fecisss; F II, 60. fa- 
coturum; A I, 30, laturum fuisse; FII,60, frai; 
TIV,17. fogere; FV,28, habiturum; A II, 140. 
intellegere; 1,6. V, 80, laetari; T II, 19. 
loeutum esse; N I, 86. lusisse; R VI, 4. man- 
dasse; R I, 20, natum esse; Fa 12. oceidisse; 
D I, 58. praefuisse; N III, 58. prehendisse; DI, 
59, putare; A II, 88, F V,28. quassisse; D1,49. 
57. recubuisse; D I, 57. salutare solitum ; C 21. 
scire; F II, 12. »eum scire«s; T II, 89. sentire; 
TI,105. sperare; L III, 5. surrexisse; D I, 57. 

oas6 ... mustinere; T IV, 41. venisse; ALI. 

eate vivere; T V, 12. usum; T I, 97. 

ß. Baffiv: appellandum .. esse regem; D Il, 
110. conprehendi; D 1, 54. esse deceptum; O 
Ill, 67. delectari; F III, 8. dietstorem esse fa- 
etum; C 56. frangi; OI, 68, lacerari; T I, 105. 
laudandum; T II, moveri; A II, 104. prira- 


tum: TI, 30. rogatum; F II, 58, euperatum; 
oO III, 86. 
b. Object: abstraxisse ... videretur; D I, 8, 


aceirit; R II, 25. dieitur ... adfatus esse; D II, 
50. adligaret; N II, 64. admirantur; O II, 38. 
aleret; N I, 72. aluissent; R ll, 4. amare inci- 
mus; Lae 60. appellare; O I, 37. arcesseret; 

I, 32. attingat; T Y, 17. audiebant; F II, 2 
posset audire; TII,61. audire; N I,115. celare; 
AI,3. oolere coepi; GC 10. consolabitur eam 
feum J: fr V,69. contineret; FIV, 17. deduxis- 
set; T U, 60. delectabat; R I, 30. C 49, dele- 
etaret; O Il, 84. a O III, 42. (dieo); N 
1, 62. beatum ... dixerim; T V, 76. dubite 
bisne ... miserum dicere? T V, 45. tes ... 
mwiserum dicere? T V, 12, diligam; Li 1. di. 
ligat; Lae 53. >. eradüt; RII, 37. exsecrari .. 
salabatı L I, 38. meliorem facit; P 14. facimus 
.. respondentem; C 8. pluris .. faciat; F II, 
23. fecisset heredem; O Ill, 74. fefellit; O II, 3. 
ferre pusset; F IV, 21. Ange ... oallidum; F U, 
57 Babait, AI,A4 v .. 'imiteri; Li, 7. 


is 388 is 


inpulerit; Ti 9. insimulant; O III, 97. invisum 
deo ... judieemus N II, 167. iuvaret; F IV, 17. 
lassura .. sit; F Ill, 88. laudaveris; L IL 1. 
mactavit; R II, 60. necaturum; O III, 86. mo- 
rat; D U, 69. offendi; NI, 15. oscularetur; TI, 
92. paenitebat; AI, 69. paenitere; O I, 33 (84). 
privemus; T III, 44. beatum putat; TIL, 17. 
divitiorem quemquam putet quam eum; R = = 
eum tum, al.|| ... reduximns; AI, 1. 
henderit; Fi, 32. retimwit; OÖ III, 100. ro 

D 1,47. rogarent; T V, 91. salutavit; R eh 
>. enlutatium; Fa fr 5. secuti sunt; TH, 9. 
secuti; A II, 129. sinit .. reapirare; F 1, 58. 
spoliare; O Ill, 32, supplantare; O III, 42. aus- 
tulissent; R Il, 4. transferet; Ti 45. tueretar; 
F IV, 17. videt; F IH, 88. vidisset; T V, 100. 
potuit videre; O III, 38. 

e. mit Präpofitionen: ad: sit ... admoveanda; 
TIV, 6. ve; All, receidisset; Ru, 14. re- 
; DI, 82. referrent; DI, 31. transire; R 
IL, 55. venit; RI, 14. venissen; N I, 15. ve 
nisset; C 59. venire; RL18. P40. ventitaturos 
.. ee; RL 14. — ante: AL 15.C4H. — 
apud: deversarer; T V, 22. habet locum; OÖ IIL, 
117. polleat; P 34. Ar Sag: T II, 28. LI, 37. 
— in: eonferetur; O I, 50. conlegisset; Tv, 80. 
(convenit); N II, 74. dixerint; D II, 75. inquiri- 
tur; OU, 44. we Ö iL, 69. taeterrimus; 


T1,96. talem; Lae 59. — inter: interesset; F 
IV, 60. interesse; A 121 (22). x. _ F u, 
14. x. ». — post: Y,73. RI 38, 97. 
praester: A II, 


3. eiusı a. ee Verben: owmnia dicentur; F 
1IE, 75. interesset; O II, 84. est istorum quid- 
ue; Lae 55. haec. . erant; F II, 102. quae 
bona) .. fuerint; L Il, 88. esse eum locum; F 
I, 67. esse ... mentionem facere; T II, 49. 
4 esse cuiusqusm nisi eius; R I, 27. 
PR b. nad Pronomina: lud; NI, 79. quid; FI, 


ec. nad Subftantiven: mctionem; A Il, 108, 
acta constanter; Lae 6. de acumine; T III, 46. 
ex e. adsentatoribus; T V, 61. aequalis; O III, 1. 
amieus; L F 7. eins]; Lae 59. amici; A II, 
131. FU, animus; 9. artus; TU, 61. 
adepeclu; D II, 50. auctoritas; Lae 13. auctori- 
tate; AI. 68. auditor; A 1, 34. I, 118. FV, 2, 
u NL 35. DLE. auditori; TV,83. augurio; 

N IL, 9. avis; F II, 108. wi; Fü, 8. bonum; 
TV, 73. caput; N II, 111. in castris; DI, 50. 
eausa; O UI, 61. civem; RL. eivitas; Ö 
8. rw NL34. collega; F II, 61. 

U, 7. I, 76. consilium; OÖ U, 33. 
copias; T V, 61. copüis; D 1, 81. corpus; P 16. 
(acc.) 1,1 »elUs ... COTPpOTe«; I, 109. 
ad e. corpos; D IL, 23. de creditoribus; L I, 48, 
Frege Fi, 15. deoretis; F 11,99. dietum; OIL 
4. dicta; RB VI, 10. diligentiam; C 59. disci- 
pulus; T I 38, diseipulo; O Ill, 51. discipuli 
pL);, BI 3. a discipulo; O Il, 8. doctor; TI, 
20. ine. donatione; L U, 50, uus; DE 77. 
I, 67. evento; Lae 14, factum; 
44. III, 86. facts; F UI, 96. R VI, 10 
DI, 135. familiarissimi {pl.); R1, 14. 
O0 1, 108. felieitate; F IV, 22, ferociam ; 
RB V1, 1. ferocitatem; OU, 40. Hliae; N Ill, 50, 
Glius; D 1, 36. R O1, 87. LIU, 36. Alium; F V, 
12. ‚wi Bi 1,0 I, 43. fratrem; FYV,8. Lae 73. 

16, de e. heredibus; LU,51. imago; 

1, "10i. imaginem; D II, 187. ex imsgine; R 
VL 10. ingeniun; T V, 83. ingenü; O Ill, 4 
che were F U, 80. iniussu; R VI, 10. exe. 

T IV, 18, interp ellatione; R fr. 7. 
ihrem; T T L 24, Nibri (pl.); A AI, 98. N, - in 
liberis; O 1I, 70. libido poeniendi e; V, 21. 


libido e&, ... hy T Mr 21. 
81. mägister; F IV, 51. u animi; P 16, 
TV, 73. morte; T post e, mor- 
tem; C 14. propter mortem; > II, 74. mores; 
O 1,45. nepos eius; R I, 20. nomen; O I, 75. 
oratio; A 1. 16. F II, 20. T 1,97. R II, 64. ora- 
tionew; N III, 4. LI, 69. orationi; DLS. or 
tione; F II, 3. ortus; DIE, 89. Pe LIE, 60, 
pakarı N 1, 72, patrem; N III, 44. O0 1,109, cum 

patre; ca. FSOBR; re 4. cum summa 

&; philoophin; Fl, 100. pieturam, non poßsin; 
T 114. proviea prudenter; Lae 6. dentia; 
Lae ]. purpuram; C 59. rebus; T IV, 17. re- 
sponsa acute; Lae 6. seripta; FI, 99. senten- 
tias; T III, 48. 1. Re sententiis; N 1,85. 
sollertiam C 59. = e. solo jisoliofl; DI, 88. 

ies; N II, 107. speciem; DIL137. ex e. spo- 
Ihe; F IL, 73. superbiam; T III, 27. temperan- 
tiam; T V, 57. testamento; L 1, 48. ine .. 
tutela; F Ill, 66. vas ... eius sistendi; O LII, 45. 
verbum; D II, 8. verba; D II, 50. ad vicem; 
L 1,48 abe. villa; AI 1. virtutis; Lae 30. 
virtute; F IV, 22, de virtute; A II, 1. vin; R 
VL1. vita; OL 108 P 19. vitam; F IV, 62. 
voluntas; N UI, 70. vomicam; N IH, 70, vocem; 
Lae 59. usu; Lae 32. ade.... utilitaten; OL, 
88, e vultu; L II, 37. 

4. ol: u. nad Verben: acciderat; F V,92, ac- 
cidisset; T 1, 84. ve ... aecidere; T I, 85, 
potest accidere ; IV, 57. addatur; F IV, 80. 
attulisset; T V, 113. adtulisset; C 59. attulis- 
sent; T V, 91. eil allatam; O 1,154. adimendus 
est; A Il, 37. ademisse; AII,38. adınoverentur; 
TI, 61. est assensus; O Il, 87. est Sugurntus; 
TI, 96. oanere D It, 78. cedat; O III, 
%. confirmaret; IIL, 50. "eroderem; NI 72. 
credere; A Il, 9. ger L II, 49. debetur; 
N I, 116, deberi videtar; F I, 117. deberi 

otest; N I, 116. deest; T V, 40. potest ... 

se; T V, 42. Iifei .. deesse]lj; P II. de- 
traxit; N I, 83. dixik; D I, 32. dicerent; N 
IL, 89. dixieset; T 1100. dixisse; DI, 46. O 
In, 77. dedit; N II, 70. »ei ... dato«; L IU, 
10. dedisse seribitur; T I, 114. datum; D ], 49, 
eripuisset; D II, 79. evenisset; T I, 85, facit; 
F Ill, 61. fiat; O III, 92, fieri; T III, 32, gra- 
tiaıı habere debemus; F I, 71. inpositam; L II, 
60. indicet; O III, 92. iniecit; N III, 83. insur- 
viunt; O I, 49. inurere; TII, 19, largiar; AI, 
30. legerentur; T Y, 113. liceret; T V, 55. OÖ 
UL 12, et Ilei, evil] ... moventur; Fa 15. 
nocere .. nemini potest nisi ei; Lae 97. obti- 
isset; D I, 108. opitulari; O I, 49, ostendisse; 

59. erit .. persunsum; A II, 119. placebat; 
AI, TI. est pollieitus; O II, "86. po iceretur: 
F II, 104. Begins: DI, 49. prodest; F V, 
89. reliquisti; F ‚26. res lan: N In, 43. 
respondisse Biker ei It el: D II, 62. respon- 
deri || rg Il Be IL, 64. responsum 
(est); FI, 13, sapiat; F II, 24. subveniatur; O 


ex ©. lingua; C 


U, 5l. onus est; R I, 87, Tas .. nec est nec. 
fuit ... facere ..; Ti 10. erat.. cibus; FV, 5 
auctor ».. erat; "R II, 36. ei erat (dicere); O 


III, 3. honori fuit; 0 Il, sei (ius esto)« 
L UI, 10. traditurum; All ig tribuit; N I, 
tribusumus; O I, 47. tribuere voluisset; R 1 16. 
videbatur; D II, 134. O III, 82. vi 
73. visa sunt; DI,43. videstur; A fr 20 (8 % 
TUI, 46, IV, 37. R1,27. videantur; F IV, 69 
76. viseus esset; DI,46. videri; C 59. visus . 
dieitur: D II, 135. vieum; DI,53. visum es88; 
DI, 57. visam esse; DL, 4. — elliptiih: cum 

. ei quidam amicus; N II, 89. Pythius ei qui- 
dam; O II, 58. 

b. nach Wdjertiven: amicus esse poterit ei 


is 384 is 


ll eius|]; Lae 59. nihil esse .. beatum; T V, 62, 
consentaneum sit dicere; F II, 70. O III, 117. 
dieere ... consentaneum esse; A 11, 28. 109. fa- 
cile; Lane 25. fuit ... facilimum; RI, 5. in- 


suavem ... fore; Lae 88, integrum .. erat; T 
Y,62. sit inutile; O 1, 32. imutilius;s O III, 84. 
satis magnam .. esse; O ], 25. esse .. nota; T 


I, 1. esse utile; O III, 83, 

e. beim Baffiv: cubandum fuisset; D 11, 20. 
proficiscendum est; F 111, 73, est ... providen- 
dum; R Il, 5. tenendum esse; O I, 106. erat.. 
verendum; C31. videndum erit; O 11, 78. viden- 
dum fuisse; L III, 26, 

5. 60: a. abl. absol.: invito; L II, 42. 
fecto; RI, 14. 

b. nad ®erb: quam ... delecter; F V, 8. 

e. abl. comp.s quid eo miserine diei ... 
est? F 1, 41. 

d. mit Präpofitionen: ab: accepisse; N III, 57, 
principia ! rincipium || capiamus; R I, 56. dis- 
cessit; D 17. dissentiunt; FI, 14. dissen- 
tiret; A I, 46. dissenserit; A Il, 129. exspecta- 
bator; A li, 2. divinationem babere videantur; 
T 1, 73. impetret; O III, 92. ordiamur; T V,38, 
ortum; F 1, 35. essent profecti; DI,5. esse... 

uaerenda; TII, 45. reguiratur; O1, 121. sunt; 

IV, 7. intervalla; D 11,91. »ab eo... pro- 
vocatio nec estoe; L III, 6. acceptus esset; D 11, 
79. appellari; F IV, 73. armatum esse; A II, 87. 
commemoratur; O II, 16. erant..,. crenti; Ti 47. 
delectari; F I, 14. esse .. delectatos; R III, 42. 
dieuntur; F II, 7. 28. diei; T 11, 46. disputa- 
tum; A 11, 78. disputata; Lae 1, 4. edomitam 
et conpressam esse; Fa 10. eligebantur; DI, 102. 
inluminata; N II, 119. interfici; Fa 38. indica- 
tum; N I, 10. laudatur; C 59. missus est; N I, 
16. missus esset; O III, 79, moneri visus eat; 
D 1, 56. monitum; D If, 84. negarentur; F IV, 
73. percepta; A II, 1. praetermissum fuisset; L 
If, 51. sit probntum; F IV, 19, probatum; AI, 
78. provocatus; O III, 112. repudiati; AI, 118, 
rogatus sit; O III, 93, rogalum; F Il, 55. (tra- 
etata sunt); L III, 14. vetitus est navigare; DI, 
135. — cum: conferre possumus; A Il, 73. con- 
locutus sum; T V, 35, disseras; O III, 26. »pari 
iure cum eo«; L II, 9. una; N 1, 37. bellum 
gerere; Lae 77. zum Gap: R I, 21. C 10, — de: 
quieguam et mutatum; T II, 74. — ex: audivi; 
Lae 103. audientes; CO 48. cognoscerem; A II, 
12. natus; F II, 61. quaererem; TI, 81. quae- 
reret; F II, 112. N I, 60. © 47, quaereretur; RI, 
3. II, 24. O III, 60. C 13. esset ... quaesitum; 
T V, 34 (35). quaesitum .. esset; T V, 97. quae- 
rere; A II, 11. quaesivisse; TV,® est; Tl, 
42. sumerent; A II, 71. — in: haerent; DI, 30, 
inesse; F 1,40, N 1,98, >=. >. ><. perspicere 
videamur;, Lae 27. remansit; O 1,37. est; DI, 
29. >, OÖ III, 110. erat; FIN,7. RI, 35. fuit; 
FV, 18 RI, 20. O II, 84 ert; AI, 88 TI, 
51. esse; A 1, 108. TI 90. >. C 34. viderit; 
Fa 10. efliptiih: Lae 89. zum Sak: T IV, 16. 
Fa 17. >. LI, 57. fr VI, 14 — pro: DI, 79. 
— sine: Lae 22. 

I. Plural: 1. ii: a. Subject: «. Wetio: ab- 
erant; O II, 85. abundant; I, 9%. adficiun- 
tur [jadfciont ||; O II, 37. adhbibeant; DII, 147. 
adipiscuntur ; F I, 48. arbitrantur; O 1, 43. ca- 
piunt; Lae 90. carent; DI, 34. cermunt; DI, 
114, solent ... comparare; O 111, 18, conciliare 
».. possunt; O 11, 77. condiderunt; D I, 88. 
confirmant; Fa 20. debent contendere; O II, 45. 
convenissent; O I, 144. ceucurrerint |] cucurrerunt |]; 
T II, 62. devinciunt; Fa 20. dicunt; F V, &. 
dicent; T I, 17. non dubitant ... dicere; O III, 
106. dirimunt; O III, 8. ab his |jat ill ... 


inter- 


pot- 





diesentiunt; Lae 32, dieserebant; Fa 40. elabo- 


rant; O1, 116. J|jii|| ... emere cogerentur; O 

Il, 56. eripioent, ... evertunt; A II, 31. exae- 

_ .. debent; Lae 71, student... excellere; 
‚ 116. 


expedire Bee F I, 64. exquirunt; 
O 1, 147. faciunt; O II, 73. famulantur; R III, 
87. et ii, bil] .. fatentur; T 11, 71. ferunt; 

1,5. habeant; N I, 12. habuisse videanteur ; 
P 10. inciderunt; DI, 123. inspexerant; A Il, 57. 
interpretantur; Fa 20, iodiesat; O II, 10. ma- 
nerent; D ], 5. wmoderantur; T V, 104. negant; 
D il, 106. numerant; N Ill, 58. ° parere volue- 
runt; L II, 4. videntur ... peregisse; Ü 64. 
en non possint; D I, 181. ponant; FW, 

3. praedieunt; D I, 18. putant; TI, 45. ma- 
gis ... quaerant ... quam ii; Lae 46. quaere- 
rent; F Il, 2. respondissent; F II, 2. (rerertun- 
tur); F IV, 57. (sentiunt); Lae 86. >£, ><. x. 
sentiant; T II, 7. spectare ... debent; O II, 45. 
eufhiciunt; fr V, 283. ubi sunt? TI, 11. divini; 
D 1, 132. alterius; R III, 37. plures; O II, 79. 
><. fuerunt; Lae 19. sapientes; O 11T, 16. beati 
sint; F V, 77. T V, 17. legum similes; O I, 89. 
liberalissimi; Lae 51, patroni essent; OÖ 1, 35. 
fuisse sapientes videantur; N III, 62. summittere 
se debent; Lae 72. tollunt; F V, 23. sustulerant; 
N 1,118 bi JJiill; F Ill, 12. tollere videnter 
iil}; Lae 47. tradunt; N Ill, 42, vident; DI, 
127. bi |Jii]] vivent; R VI, 14. vixerunt; DI, 
91 (90). (vollnt); O I, 147. velint |[ü]]; FL 
48. bi il ... uti .... putabantur; I, 188. 

ß. Baffiv: amarentur; F IV, 17. appellaban- 
tur; A Il, 72. appellandi videntur; TI, 55. con- 
servandi (sunt); O1, 35. contemnuntor; O 11, 36. 
siti dieuntur; L II, 57. erunt .., et ii ||hill 
quidem ernditi ..; FI,1. falluntur; D], 118, 
II, 16, incitantur; F III, 66, nominantur senes; 
C 20. obligari ... volunt; O II, 69. recipiendi; 

I, 85. vocarentur; A II, 70. 

y. Ellipfen: ii indooti, qui .; FI, 72. etü 
... bil... miser; TI,9. ot ii; A II, 70. TI, 
75. D I, 114. O II, 50. III, 12. 

b. Prädicat: non .. sumus ii, quibus ..., sed 

sumus ii, quorum ..; 
O1, 4. 


ii, qui .; N I, 12. non... 
O 11,7. ut simus ji, qui ..; 

2. ei: aetatem agunt; TV, 77. transtulerunt; 
F V, 74. viderentur ... vivere; T I, 29. — ba- 
bendi sunt; L I, 28. subtrahendi sunt; T IV, 78. 

3. eos: a. Subject im acv. ©. Inf.: «. Hetip: 
agere; Fa 9. egisse; T III, 66. ambulare; Fa 9. 
audire ... velle; FV, 52. cernere; TI,35. com- 
pensare; F V, 48, concessuros; D II, 108. se 
conferre; LH, 5. consequi; T V, 100 (99). com 
terere; F V, 57. demigrare; L II, 5. dissidere; 
Fa 44. egere; O Il, 81. egquitare ... posse; N 
II, 12. errare; A II, 108, esse; T I, 12. 18. 
miseros; F IV, 21. T I, 9. 14. 15. L I, 51. in is 
malis; T I, 111; turbulentos; T IV, 9, beatos; 
TV,85. et mundum deum esse ... et eos; N 1,30. 
rerum naturas; N III, 68. in deorum numero; LI 
55. nihilo miserivres esse quam eos; F IV, 68. 
fuisse; L II, 58. >. tam crudelis fuisse; F 1, 34. 
immemores; F V, 64. expertis; L I, 14, iustos; 
O I, 97. propius fore; FIV,64. fideles; O 11,58. 
exisse; T III, 11. peius existimare eos ... quam 
eos; fr VIII, 18. exponere; Fa 15. facere; A Il, 
17. 138. ><. O I, 87. facere posse; T IV, 53. fe 
cisse; F I, 34. esse facturos; F IV, 49, tulisse; 
L II, 11. "debere ... fuctuari; A II, 29. fugere; 
A II, 188. habere; F V, 48. N II, 70. D I, 81. 
ignorare; O Il, 57. imperare; O II, 75. incidere; 

II, 98. inrupisse; I, 50. lamentari .. co® 
pisse; T III, 66. legere velle; F V, 52. nmuntia- 
visse; N IT, 11. ostendisse; L I, 11. percipere 
.. debuisse; A II, 29, perpeti; F V,48. pugnare 


is 385 is 


potuisse; N III, 12. eos ... nihilo magis respi- 
rare posse quam eos; F IV, 64. N nr respondere; 
D Il, 10. responsuros; F V, 83. sedere; Fa 9. 
sensisse; T III, 10, sonare; F II, 48. stare; R 
VI, 20. venisse; N IH, 11. uti; O I, 138. 

ß. Baffin: absolutos putamus; FIV,37. simili 
nos affectos esse supplicio atque eos; fr V, 95. 
adfliotari ... coepisse, T IH, 66. alligari; L UI, 
52. agi |jexagitari, al.]j; R IV, 11. agitari, ... 
appellari; R I, 67. esse anteponendos; RI, 3. 
deligi aolitos; O IL, 42. desertos esse; O I, 28. 
(dicendos esse beatos); T V, 28. frangi; T II, 66. 
iomotari; Lae 54. sanos .. intellegi; T III, 11. 
interruptos .. esse; R VI, 20. notatos; O III, 115. 
orbatos; T I, 30. perfectos putamus; F IV, 37. 
probatos; F IV, 62. (productos esse); F III, 52. 
vituperandos; T IIl, 72. 

b. Object: aecusamus; F I, 33. adficiamus; OÖ 
I, 18. agitant |] agitent ||; L I, 40. agnoscunt; 
FV, 42. oscere ; ‚132. amemus; F II, 
62. T III, 73. anteferre .. debeat; RIIL, 5. ver- 
sutos .. appello; N IH, 25. adscivit; R II, 38. 
attingat; T II, 61. audivi; FI, 16. audiant; R 
I,12. capiat; O 1,26. coöreent; OIII,23. coägit 
.. falaum putare; C 4. servire coögit; P 40. 
colere debemus; O I, 149. complectitur; O 1,156. 
condennemsus || sera 4 a DI,36. colligam; 
A ll, 75. consequuntur; F I, 32. conservat; R 
I, 47. contemnunt; O II, 36. ><. convenire; T 
1,98. delectant; TV, 116. delectet; FI, 4. 
despieiunt; O II, 36. dico; TI,78. dicam mise- 
ros; T I, 18. >. Argivos ... diceres; T III, 58. 
ealamitosos (dicere solemus); T IV, 82. possumus 
Pe ze dicere? L I, 51. diligamus; O I, 56. 
Lae diligere videamur; O I, 136. ens Jeos| 
... disparavit; R II, 39. (datos); L III, 43. do- 
euisset; A II, 146. dignissimos ducimus; F I, 38. 
duceret; N I, 118. efhcit caecos; Lae 54. lauda- 
biles efüciens; TIV, 34. excitemus; T II, 6; ex- 
secrari solitum; O II, 11. fallaut; D I, 124. 
ferunt laudibus; R I, 67. figebat maledictis; N 
1, 93. habent; Lane 7. habere |jdebent || neces- 
sarios; Lae 74. imitari .. velis; F V, 6. inpel- 
lunt; R VI, 1. impulerit; T V, 2. incendit; F 
IV, 7. insectantar; F II, 80. insimulemus; A II, 
82. internosceremus; A 11, 56. inveniemus; Lae 
63. iudicarent; Lae 62. miseros iudicare; TI, 
106. Iaedunt; O I, 68. >. laudant; T IU, 72. 
legunt; T II, 8, maectant honoribus; RL, 67. 
metuimus; N I, 56. moneat; DII, 125. proleta- 
rios nominarvit; R II, 40, novi; C 21. observare 
... debemus; O I, 149. paenitet; D I, 68. pro- 
babat; F IV, 60. pungat; T IU, 61. rettulit; N 
1,10. insepultos reliquissent; RIV,8. revocent; 
RI,3. revocare .. solitae; F V, 49. roget; A 
1, 43. salutavit; R ], 18. cogimur .. sequi; A 
Il, 143. solverent; R I, 30. statuit; L IIL, 5. 
vereri ... videamur; OÖ I, 136. vidimus .. arden- 
tis; L II, 48. vituperabas; N 1,100. ulciscamur; 
OU, 18, 

c. mit PWräpofitionen: ad: adhibemus; A II, 32. 
eonverte te; F V. 7. fatur; Ti 40. pertineut; T 
I, 35. pertinere; D II, 98. venire; TI, 9. — 
adversus: excusatione; OÖ II, 68. ofücia; O I, 
33 (84). — apud: acciderat; O Il, 80. febant; 
D 1,93. est; F III, 40. erat; F IV, 6. fuit; A 
1,23. esse; N I, 81. valet; Lae 99. zum Gap: 
N II, 56. — contra: diei possunt; F IIl, 2. 
disputem; D II, 51. desitum est disputeri; F II, 
43. exarsit; A fr 20 (8. 7). — in: conferre; O 


inter: con- 

veniat; F II, 4. posset ... convenire; L I, 53. 

interiecti; O 1, 92. interest; A 11,8 est; LI, 

23. inter eos |j[inter eos] j| communia; L I, 28. 
u. 


eertatio; Lae 82. concertatio; T III, 51. con- 
tentio; A II, 132, dissensio; L I, 55. zum 
FV,12 RI, 29 — per: O I,2. — post: A 


I, 34. F II, 57. — praeter: TI, 6. L III, 24, 
8. eorumi a. z : Verb: haec aunt; T IV, 61, 
b. nach Abdjectiven: propria; A II, 69. similes; 

F IV, 49, DI, 38. 

c. nach Pronomima: aliquis; P 88. aliquem; 
T II, 7.C 42. alter; TIV, 5. alteri; O III, 45. 
nemo; T V, 87. neminem; TI, 9. D U, 99. ne- 
mini; TV,58 O I, 59 quisqum; F I, 25. 


quemquam; A II, 3. cuiquam; Ö II, 40. quis- 
que; T III, 79. [O I, 40]. unus; N III, 54. uter- 
que; FV,1 


1. 

d. nach Subftantiven: adfectio; T IV, 29. ad- 
rogantiam ; A II, 74. adventus; R I, 18. asqui- 
tas; Lae 19, (amicitia); Lae 22. animi; FI, 51, 
R VI, 29. adprobationem; OI,9. ad e, appro- 
bationem; O I, 143. argumenta; F III, 27. ..) 
A 1, 47, arte; O U, 86. adatipulator; A II, 67, 
auctoritas; N I, 10. Lae 13. auctoritatem; D II, 
81. auctoritate; O IH, 109. in e. auctoritate; A 
II, 15. auditores; F IV, 61. (acc.) FIV, 3. avos; 
C 21. bonitatem; Lae 29, captiones; A II, 46, 

ab e, causag; A II, 43. in 

.. eoetum; R VI, 16. comitatus; Lae 83. de 
ooniectura; D IL. 16. consilium; A II, 32. con- 
silio; O I, 84 (abl.); O I, 79, consolationes; F 
IV, 6. constantiam; T IV, 60. consuetudo; F 
III, 41, controversias; T IV, 6. copiam; R IH, 
13. definitiones; F III, 33. delectationibus; TV, 
66. delubra; fr IX, 11. divinationem; D I, 112, 
ad e. ... divinationem | divinitatem |; D I, 34. 
enumeratio; T IV, 63. ad e. epulas; F II, 101. 
errorem; A I, 13. exempla; Lae 38, exitium; L 
II, 44. extremum; A Il, 97. factum; O III, 60, 
fastidio; RI,48. fides; Lae 19, fidem; O II, 45. 
e fontibus; O IL, 6. fortuna; TI, 98. frater; N 
II, 48. fratres; N 1II, 44. frequentia; D II, 81. 
genus; TIL, 7. V,9. DI, 111. O I, 23. 119. Ti 
44. (genus, acc); D II, 26. gloriam; A II, 6, 
dus; N IL, 84. gratis; O II, 66. gravitatem; 

IV, 60, imperis; N II, 8. industria; O I, 122. 
II, 67. ingenia; N II, 42. iniustitia; OL, 41. 
institutis; R II, 44. ade. .. instituta; O I, 118, 
exe. ... institutis; F V, 7. integrites; Lae 19. 
inte tionibus; A II, 46. iudiecium; A II, 95. 
iura; I, 49. (acc) R V, 3, laudationes; F II, 
116. in libros; L II, 32. liberalitas; Lae 19, 
libidines; L II, 31. luctus; T III, 58. memoriam; 
F II, 9. mentes; L III, 40. in e, mentibus; TI, 
27. metum; F V, 81. mos; FUl,1. more; OI, 
112. multitudo; O I, 52, re e. .. multitu- 
dinem; T IL, 6. munus; LI, 14. (natura); TI, 
32. id .. e. nomen; T V, 8. nomins; F V, 42. 
52. odia; O U, 54. oflicia; F IV, 46. opinio- 
nem; T 1, 86. O II, 34. opiniones; FII,2. or«- 
to; FV, 11. TIV, 9. Ti orationis; A II, 53. 
ora; Ol, 102. patres; C 21. patientia; T III, 67. 
posteri; L Il, in e. posteris; R I, 64. prin- 
ceps; F 1II, 5. querela; F V, 29. (abl.) Lae 35, 
cum ... querela; F III, 5. ratio; F III, 42. TV, 
108, rationis; A II, 40. ratione; A II, 27. r» 
tiuneulas; T IV, 43. recordatio; A II, 90. >. 
cum e, ...rebus; R I, fr 5. fr V, 42. sapientiae; 
fr IX, 11. exe, .. scriptis; F V, 7. ine. sedi- 
bus; L II, 42, senectus; C26. (sententia); F IV, 
36. sententiam; F I, 55. UI, 12. sententias; F 
U, 39. N I, 2. sententis; T III,22. sepulchrum; 
L I, 57. servitus; P 389. similitudo; T I, 
(societas); O III, 69. >. sollertia; D II, 24. so- 
rores; N III, 44. studia; O II, 54. studiis; T V, 
66. LI,5. ade. studia; O 1, 118. cum e. stu- 
diis; O II, 6. ex e. ... superbia: R I, 48. tar- 
ditatem; NL, 24. de temeritate; AIl,31. »eorum 

43 


is 

.. tribunie; L Il, 6. vestigia; L II, 4. villas; 
L Ill, 81. virtutem; Lae 29. inter... visa; AI, 
53. vita; T II, 57. O I, 112. (vita); O1, 70. 
2. Fi,81. in e. vita; F1,61. inter e. vitam; 

IV, 21. vitia; TIV,8], voluntatem; R II, 13. 
voluntates; L III, 40, vox; FI, 64. voce; TII, 
45. ade. .. voces; TIV,2. ade, utilitatem; 
O 1,85. ><. vultus; L II, 40. elliptiih: FIV, 6. 

e. mit Präpofition: causa; N IL, 157. 

4. jis (dat.): a. nach Verben: videtur ... ac- 
eidere; T III, 58. afert; FIV, 11, bis je] 
... est adhibenda curatio; T III, 4. essent 
It estii . adiuneta ||fessent ... adiuncta] |]; 
L U, 48. assentior; FV, 383. O 111,9. sdsentior; 
T ıı, 12. D1,34. Lae 18, assentientem; F V, 75. 
aemulemor; T 1, 44. anteibat; TI, 5. antepo- 
nuntur; Ü 64. esse unteponendos; RI,8. cedere 
(debemus); O I, 149. committebat; TY,58. con- 
ceditur; D II, 108. eoncedendum sit; O I, 71. >, 
eonsulendum est; O 1, 35. esse ... conaulendum; 
F III, 64. non... contingit nisi iis; Lae 72. cre- 
dat; D Il, 99. debentur; O I, 58 dediti sunt; 
O Ill, 109. dederit; N III, 78, vitio dandum; OÖ 
1, 71. eripitur; A 11, 38. fidem habemus; O II, 
33. impendere; R ]Il, 19. lieet dieere; F U, 9. 
lieet ... negare; T V, 85. id... licebit .. existi- 
mare; F 1, 12. ingratis esse non liceat; O Il, 68. 
quod si liceret, at iis; A fr 16. liceret; L III, 30. 
minamur; F V, 31. facere .. necesse est; N |], 
1l. dicere necesse est; D ll, 92. nocere; N III, 
77. ><. obiecta est Jobiecta |; O II, 37. obest; 
N I, 10. oceurrunt; D 1, 68. opus esse; P 46. 
iis {[bis|] ... placet; L Ill, 18. ponatur; Lae 
17. probemur; O I, 126. probatus videretur; F 
1, 2. possunt ... probari; O I, 137. resisti ... 
posse; A II, 75. respondeam; All, 6. responde- 
rem; F IV, 62. satis facere; FI, 4. sutis fieri; 
O1, 81. servire (debeo); FI, 10. causa... fuit; 


R Ill, 18. malum .. videtur esse ınors. iisne, 
qui ..? TI1,9. causam .. fuisse; F ], 35. sus- 
censeam; T 1], 99. tribuebat; A II, 15, _(vide- 


tur); AIL,81,. videtur; FV,58. videbatur; F IV, 
26. videatur; T 1, 50. videri; F III, 12, potest, 
videri; C 4. usu venit; TI, 73. usu venire so- 

let; A II, 85. 
b. nad Udjectiven: esse .. acerba; T 111, 30. 
est ... adversarium; A II, 10. erit ... dulcius; 
sunt ... honestae; 


L II, 19. gravis esset; O4. 
OÖ 1, 151. ratio... inquinatissima; O II, 21, sint 
. inutilie; O I, 32. posset .. esse laetum; D 
TI, 24. necessaria est; O Il, 40. notum .. esse 
similli- 


Jebebit; A II, 36. periculosae; O I, 88. 
lest] terribilis; P 18. >. >=. 


mo; O IL, 8. 
sunt .. utilia; O 1, 52. est ... utile;s O II, 64. 

ce. beim Baffiv: est ... adhibenda; O L 73. 
sit .. adhibenda; O Il, 24. adipiscendi; O I, 72. 
dieendum est; Fa 33. faciendum est; T V, 75. 
faciendum sit; FIV,46, fatendum est; N II, 76, 

erenda ... est; O I, 72. esse ... manendum; 

IH, 61. est oppetenda; F III, 61, 

5. els (dat): »olet ... accidere; T IV, 60. 
adiungimus; FI, 6. data videtur; T IV,45. im- 
perare; C 55 (56). (probentur); L I, 37. respon- 
dentem; C 3. (suscensetis); A II, 123. — gruvis 
est; © 4. — emendum .. sit; FI, 42. 

Pi ils (ab],): a. abl, absol.: auctoribus; O I, 


b. nad Werben: eget; O 1,49. uti; O IL, 18, 

e 2 instrum.: contineri; L III, 12. zum Sag: 
‚65. 

on eomp.: nihil potest esse dementius; O 


F 


'e. mit räpofitionen: ab: potwi cognoscere; T 
III, 42. dissentiet; F I, 12. evaseris; TI, 98. 
fagitat; TI, 34 babemus; F II, 68, nomina- 


886 


Fa a EEE EEE, 


is 

bantur; A If, 129. percipiuntur; Lae 26. »ab iis 
petunt«; D I, 182. propulsaut; O I, %. 
quaeritote; Lae 24. est quaerenda; TII, ab 
his |Jiis |] .. removendum; A II, 74. nolle su- 
mere; N Ill, 84. transferam; F 1, 7. elliptiid: 
R1,2. ab iis ... sermonem fore ..., cum ... 
ab iis nullas fuerit; R VI, 23. administrantur; 
D 11, 77. anquirebantur; T V, 10. arguerentur 
It arguerentur |]; Lae 35, cerni; D I, 126. coli- 
tar; OÖ 111, 17. ab is jJbis|| .. comprenditur; 
A 11, 40. confrmatom .. sit; RI,2. conquisita 
et collecta sunt; F IV, 13. defendatur; T IIL 51. 
devitari; TUI, 62. ab iis [his] dieitur; A Il, 
93. diela sunt; FI,6. diei solent; R Il, 26. 
disputari solent; R I, 53. dividebantur; A I, 20. 
exponitur; F IV, 15. fingi; N II, 73. gen; Ol, 
92. ignorari; L III, 48. indueitur; AI, 21. [in- 
dulgeri]; Lae 54. irridentur; A II, 35. inventa 

.. est; T V, 2. investigata est; F V, 9. digni 
indicaremur; O II, 36. neglectum; DI,3. oppo- 
nuntur; R I, 4. partum ... sit; RI, 2. perfecta 

. est; T V, 2. perscripti ... aunt; A I], 16. 

erspiciantur; L I, 62. ponitur; F II, 54. prae- 
er DU, 17. est praetermissus; OÖ I, 156. 
premeretur; O Il, 41. spernerentur; C 7, [sperui 
ab iis]; Lae 54. tenduntur; L 1, 47. esse subla- 
tum; D I, 50. ab iis || his || est traditum; Ti 39. 
neque ... tradi possunt nisi aut ab iis ... aut 
ab iis; O 1,6. — cum: coniunctissimos; Lae 39. 
(disceptare); A II, 126, discrepare; F IV, 60, 
disputare; A ll, 17. stantemn; IV, 45. vixisse 

. videor; A II, 74. bellum gereret; 'T II. 27. 
— de: male existumant; O 11,36. existimandum 
est; O 11l, 58. [de redimendis iis ... impetras- 
sent]; O I, 40. praeiudicent; L III, 47. iptifch: 
O Ili, 17. — ex: capio; D II, 5. cognovi; A |, 
46. efhcitur; LIII,27. quaesivi; TII,42. uoum 
et alterum; Fa fr 5. principes fnerant; L II, 42. 
quendam; C 64. — in: manet; L Ill, 4. reperiun- 
tur; Lae 64. est; D I, 34. Lae 83. esset; AL, 
146, A 11,7. esse possunt; O II, 18. in its 
Ihis]| fuisse; A II, 7. zum Sag: AH, 12. F IV, 
= L 11,57. O 1, 25. 56. II, 62. — sine: LI, 
0. 
7. eis (abl.): ab: petatis; Lae 17. clamabi- 
tur; A fr 20 ($. 28). disseruntur | disserentur |; 

I, 20. — ex: quaereretur; N 1,10. — in: sit; 
Lae 19. esset; 'T IV, 46. zum Sa: Lae 29. 

b. femin.: I. Singular: 1. ea: dicere audet: 
T IV, 69 si den est; N 1, 47. fingitur; P 34. 
— ea .. (Proserpina) est, quae ..; N II, 66. ea 
est .. (Vesta), quae ..: N II, 67. 

2. oam: curare; T IV, 78. corruptam diceret; 
DIL 118, — accuset; T V, 6. monerent; F 
1, 69. Upim ... sppellant: N III, 58. consola- 
bitur’eam [jeumf|l; fr V, 69. docebas; fr I, 8. 
Dianam, eamque Luciferam, ... invocant; N II, 
68. tenent; AIL, 66. — ad: posset.... pervenire; 
F il, 55. — in: venerat; N I, 72. 

3. eius: aras delubraque; NIW,46. fata; DII, 
98. filium; N II, 89. vis; N II, 67. 

4. ei: non ferebant; RIV,6. colendae ... pras 
sint; L II, 29. reddit; Fa 8. 

5. oa (abl.): ab: susceptum ... est; DI, 3. 
ex: quid ... ceceiderit; D I, 28. ecflorescere ... 

oxcitatos; A ep. 1, natus .. di- 


solet; R I, 45, 
elliptiih: N II, 69. — in: T, 


eitur; N III, 59, 
45. 

IT. Binral: earum: ade. saxa; FV,49. tem- 
pla; N III, 48. 

e, neutr,: 1. Singular: 1. id (nom,): a. Sub» 
jeet: «. Uctiv: abhorrebit; F V, 66. abest; OI, 
43. accidit; Fa 42. accidat; FV,55. accideret; 
C 7. weciderit; T I, 78. accidere non possit; T 
V, 107, non potuerit aceidere; D 1I, 36. accipist; 


is 387 is 


N III, 32. Et OI,7. 9. »itaque | idqne | 
.. eadate; L II, 19. conducat; O I,9, constet; 
T 1, 80. contingit; T IV, 13. O 1, 74 eontigit; 
NL? | ser Lae 48. contingat; TI, 
82. eontingeret; O Il, 42. contigisset; D I, 121. 
eonveniat; N I, 89. decet; OT, 113. 120. potest 
‚. deesse; N 1l, 38. absurdum est; N II, 38. 
beatius; T I, 98. melius; N Il, 16. ><, III, 28. 
id melius est quam id; N II, 21. III, 22. com- 
mune; Al, 25. N II,36. difficile; DL 128. dif- 
Geile factu; L II, 29. dubium; 1, 111,38. O Lt, 48. 
54. exiguum; T I, 82. facillimum; F III, 15. 
facilius; D I, 120. improbum; O II, 40. infini- 
tom; F V,5. magmificentius; L1,23. magnum; 
Til, 52. maximum; C9. periculosum; O II, 50. 
A II, 107. primuam: N II, 7. pro- 
abile; T IV, 2. proprium; TV, 39, LI, ri 6) 
11, 78. quale id comque est; N II, 76. rectius; 
T IV, 10. senile; C 30. sauperbum; TIL, 17. ve- 
rum; Fa 19. 81. 38. Lae 26, verius; L III, 32, 
(mit ®ronomina: j. B, I, 2). extrinsecus; F V, 39, 
ita; Fa 21, Lae 14. satis; F V, 30. satin? N I 
114. causa; Fa 36, x, nefas; O III, 90. (Gene- 
tiv: f. B, II, 2). cordi; Lae 15. ornamento; O 
11, 64. contra nos; A Il, 53. contra naturam; 
N II, 33. in casu; FII,89. in tun... potestate; 
TV,118. in sapientibus; OIIl,13. in voluptate:; 
F 1,39. quae sunt infra quam id; N II, 185. si 
Epicurum, id est si Democritum probarem; A T, 
6. Antiochus; A II, 97. cum Aristotele; TV, 89. 
Arpinum; L Il, 5. udsentatorem; Lac 95. ani- 
mum terrore liberum ; F V, 87. unius astri; R 
VI,24, incarvum ... bacillum ||[id ... bacillam] |]; 
DI,30. bellis; Ol, 16. causa eficiens aegritudinem; 
TII,28. confisio; TIV,80. de consilio; TIV, 77. 
eonstantiam; TIV, 10. constantia; O1,23. in con- 
tione; Lae 97. corpora individua; FI,17. a eor- 
pore; T I, 75. ceulta deorum; NII,8. dei; 073, 
de divinatione; D I, 9. buvröv ruumponusrog: T 
II, 65. eflectio; F III, 24. contemptissimis escis; 
FI, 90. fortitudine; T IL, 33. [id est in forum]; 
P 4. dolorum fuga; F I, 33. [id est genus .. 
tormenti]; F V, 24. homines; N III, 11. in ho- 
nestate; F Il, 35. cum humanitate; T V, 66. 
ignem; N Il, 57. imago; N I, 107. antecoptam 
.informationem; N 1,48, [id est insanitatem]; 
TIE, 8 iure gentiam; O II, 28. laetitin; T III, 
24. Iaetitia gestiens; T IV, 36. de lastitia; T 
IV, 65. summum malom; F Il, 92. manibus; N 
I, 151, mentem; OÖ III, 44. miseria; T III, 27. 
morbum; T Ill, 23. morte; F Il, 101. motus 
animi; O I, 136. mundo; N II, 34. ad naturam 
sui similem; fr IX, 12. oficii; F IV, 48. opina- 
tionem; A II, 108. orationis; A I, 32. ordinem; 
D 1,125. [id est originem deorum]; N 1,36. cum 
animi levissima parte; F II, 115. partium corpo- 
ris; F III, 18. iuvans pater; N II, 64. peccata; 
A 1, 87. quasi perfectio natnrae; A I, 20, in 
Pamoplin viventibus; fr Y, 97. philosophos; T 
‚9. praesensionem; DI, 1. producta; F III, 
52. meonyudvor; F Ill, 52. progenies; R II, 40. 
providentiam |[[i. e. prov.]ii; N II, 78. rationes 
as; A UI, 66. rationem; F IV, 55. TI, 20. N I, 
20. absoluta ratio; T V, 39. ratione; N II, 71. 
in ratione; fr V, 97. rem populi; RI, 48. rem 
publicam; R III, 43, adsensionis retentio; A I, 
59. paucis ante saeclis; N II, 126. sunitate; T 
II, 11. sapientin; R II, 37, sene; Ü 56. ex 
..; OL 157. spatium temporis; N Il, 

64. speculatorem; N 1, eB. incorruptis ... testi- 
bus; FI, 71, aequabilem tributionem; N I, 50. 
vestibulum; L II, 61, bonis viris; O IL 83. cum 
virtute; F II, 29. e virtute; F IV, 26. in vir- 
tute; F IV, 87. virtutibus; T V, 72. virkute; OÖ 
I, 53. vi; OL, 41. voluptatem; F I, 28. 25. 


in voluptate; F I, 55. volaptate; F II, 88. ani- 
malem; TI, 42. beneficentissimus; N II,64. fde- 
la; FIL, 46. ieneam; N II, 64. modesta; L III, 
49. patrium; RI, 65. quasi maxime ratas; F II, 
20. sapientium; F V, 93. Lae 100. spirmbiles; 
T1,40. utilis; T III, 16. melius; F I, 72. dili- 
gentius; A ep. 1. honeste; F II, 34. numquam 
adsentiri; A I, 59. rem declarantibus; F IV, 57. 
quasi ferendi; N III, 29. obsisti; L III, 34. opi- 
nabor; A II, 113. opinaturum; A ll, 148. pecca- 
torum; A Il, 59. poscendo; R IV, 6. providen- 
tes; DI, 111. rogatus; L IN, 40. (Infinitiv: f. 
C). Säße: A I, 8.32. A fr. 19. F IL, 6. 18, 34, 
70. III, 26. V, 68. TI, 16. 75. II, 25. R II, 6. 
L 1,41. OL 110. III, 105. Lae 65. erat ita ho- 
nestun; O IH, 40. proprium; LI, 57, tertium; 
A I, 21. apud maiores; LI, 46. facile ... fuit; 
D II. 42. Lae 25. mirabilius; A II, 1. falsum 
erit; Fa %. verbum e verbo; FIIL, 52. in eo; A 
11,38. futurum est; DIE, 20, id sit melius quam 
id: N II, 46. consequens; F IV, 68. falsum;, A 
II, 36. TI, 14. honestum; F III, 27. V, 19. T IL, 
58. 01.9, certum .. hoe ait, idque .. primum; 
O II, 80. puleherrimum; FI, 3. quale; A II, 40. 
F I, 29. UI, 94. IV, 29. T1,51. NU, 9. D1L9. 
Fa 42. O I, 99. II, 18. situm; T V, 82. utile; 
O IH, 78. ita; A II, 104. satis; O 1,28, cause; 
Fa 34. esset; L I, 16. commune; T I, 56. id 
lid], al.}| consentaneum esset; A II, 28. ho- 
nestum; O III, 7. iniustum; O III, 82, quale; R 
II, 66. simile; F IV, 32, ultimum; F IV, 33, 
ita; A IL, 111, verbum ..e verbo; TIII,7, quo 
iure; O IU, 67. nihil esset in eo nisi id; TI, 56. 
futaram sit; N III, 14. Fa 13. O II, 39, ita; Fa 
13. aogrum esse .. possit; T I, 79. album e. vi- 
deatar; A II, 34. miserum e. .. potest; T I, 119. 
quale e. possit; N I, 30, verum; R VI,4. potest 
... utilee.? OII, 101. non potest e, cum altero; 
Ti 12. fore diceretur; Fa 18. evenit; TI,42. N 
IL, 6. D I, 64. II, 49. R I, 68. eveniat; A II, 105. 
F V, 35. O II, 74, evenerit; T III, 34. D II, 52. 
potest evenire; D II, 24. potuerit .. evenire; D 
11, 48. exhibet; N I, 85, >»id .. exsuperat«; D 
II, 25. fugit; R I, 25. fugerat; F IV, 63. gene- 
rare ... potest; N II, 22. habet; FIV,6, NI, 
85. IH, 3. ID I, 103 |. O III, 18. habebat; Fa 
38. habeat; D I, 9. inesse vidatur; OL,55. in- 
terit; Ti 3. intereat; N II, 34, interest; D II, 
42, interesset; 'T II, 69. liberet; C 42. liceret; 
L II, 30. lieuerit; A I, 19. maneat; D I, 38, 
maneret; R Ill, 40. mori (potest); TI, 54. R VI, 
27. nascitur; Lae 81. natum .. est; N I, 68. 
nasci potest; T I. 54. R VI, 27. est necesse; F 
II, 94. necesse fuerit; O IL, 68. occurrit; F II, 
58. patet; L III, 41. O I, 26. patebit; LI, 28. 
potuit .. permanere; F UI, 106. pertineat; LI, 
22. »id ... portendit«; D I, 45. potest; TI, 
23. IV, 41. D II, 106. (fieri); O III, 39. posset; 
O III, 39. pudet; Fa 37. pugnaret; O II, 7. 
pugnare videtar; O I, 9. pugnare .. videbitur; 
O II, 19. necesse est sentiat; N III, 33. 36. se- 
quitur; D IH, 106. sequebatur; A I, 24. valoit; 
DI 30.LII,4. valeat; TV,23. Fa 17. valeat 
.. necesse est; D Il, 98. magnum videtur; F IV, 
78. decorum videtur; O I, 9. indecorum (vide- 
tur); O I, 94. magnum ... videtur; O III, 81, 
melias videbatar; D II, 82. videatur clarius; DI, 
6. simile videri potest; D II, 68, miserum videri 
solet; RI, 4. vivit; N II, 24. j 
B. Bajjiv: accommodatum ... sit; A U, 25. 
agitur; A II, 88. 126. T I, 52. IV, 8. V, 12. DI, 
86. metum est; Lae 96. agendum; 0 L 136. 
ossit amitti; T V, 40. animadvertendum fuit; 
III, 86. animadverti solet; O I, 145. adpro- 
bandum; T V, 45. adprobari |jadprobare, al.|| 
49* 


is 388 is 





possit; T IV, 56. N ... ’augeri; F III, 26. 
augeri ... possit; F V, 88. cermitur; D II, 108. 
cietur; T I, 54. R VI, 28, rar LU, 833. sid 

. ne committi possit«; L II, 19. comparatur; O 
IN, 46. com tur; Ti 14. est comparandum; 
16) in, 17. ent... compensandum; OIL, 68. con- 
ceditur; D I, 128. C 30. concedatur; F IV, 30. 
concedendum est; A I, 25. est concedendum; F 
II, 5. concedi ... potest; D II, 107. concludi- 
tur; F IV, 34. concoqui possit; N II, 186. con- 
Örmatur; A II, 85. TV, 47. confirmari potest; 
O I. 158. continetur; O I, 98. contineri potest; 
F III, 49. corrigatur; O 1,147. crederetur; RI, 
20, erat ... curandum; T IV, 78. dieitur ho- 
nestum; F II, 48. dicitur; F III, 82. N II, 78. O 
1, 97. Ilid]|| eficiens diei potest; F II, 55. 
discerni non poterit; A II, 25. detur; N 1, 80. 
dubitari poterat; A II, 11. editum esset; Fa 13. 
eficitur; N IL, 77. D II, 108. L II, 383, O I, 56. 
sit ... effeetum; F V, 60. effectum sit; R I, 32. 
efici solet; T 1,30. efüci ... debet; R IV, 8. 
expetendum est; T V, 45. debet expletum esse; 
F IU, 32. explicatum est; A II, 10. exploratum 
.. potest esse; F II, 92. exploratum possit ease; 
T O, 17. honestum fieri ... potest; O II, 78, 


T II, 81. 
tur; O I, 95. Lae 23. intellegi potest; F III, 17. 
C 65. possit; N II, 81. posset; F IL, 69. iudi- 
eatum est; O III, 86. est .. iunctum; L III, 47, 
laudabitur; O I, 19. laudetur; F II, 49. mutari 
. possit; N Il, 186. est .. numerandum; L II, 
12, potest ... ornari; F Ill, 26, pereipi non 
otest; A II, 40, 106. videtur esse perfectum; O 
II, 15. persuaderetur; C 43. positum est; FIII, 
82. est .. positum; Fa 11. praedicandum; TV, 
43. praesentiri et praedici potest; DII, 15. pro- 
baretor; Fa 1. est .. probandum; RI, 42. pro- 
bari potest; F II, 108. est pronuntistum; TI, 14. 
sit |est, fuit]] propositum; T II, 25. melius 
utatur; T I, 93. vitiosum ... TRETEN AI, 
5. quaeritur; A II, 88. 90. N III, 17. DI, 86. 
uid est ... tantopere quaerendum quam ...id? 
I, 11. id .. refellendam est; N II, 167. relin- 
queretur; F III, 53. repudiandum; N III, 44. re- 
quiratur; O I, 121. retinebatur; R II, 56. ser- 
vanduın est; O IH, 107. spectandum est; O III, 
117. temptatur; O II, 22. tenetur; P 20. tene- 
bitur; Fa 38. tenendum est; O III, 104. tollen- 
dum ... est; F III, 58. tribuatur; O I, 51. ve- 
rendum est; R III, 8. videndum est; T I, 47. 
a potuit; D II, 21. vocatur voluptas; T II, 


y. Ellipfen: id quidem non falso; A I, 22. 
atque id in multis (verbie); A 1,25. ei id tantum 
modo, ut taceas, nihil adsequeris; A II, 94. tuo 
vero id quidem .. arbitratu; FI,28. quia, quod 
bene, id reote; F II, 25. fortasse id optimum; 
F II, 95. an eiusdem modi (dies esse potest)? 
ne id quidem; F II, 102. nec id ex animi solum 
partibus; F II, 118. minime id quidem .. alie- 
num; F IH, 14. si id, non etiam diligendum; F 
II, 27. id autem honestum; F II, 27. id... 
propter rom ipsam, non propter usum; F III, 57. 
nec id ob aliam rem, sed ige ipsos; F V, 46. 
absurdum u TI, 61. quamquam fortasse 
id guoque; I, 67. praeclare id Jis] quidem; 

1, 1089. minime mirum id quidem; TU, 11. 
(Ulixes) alios quoque obiurgat, idque moriens; T 
U, 50. ingemescere non numquam viro concessum 
est, idque raro; T II, 55. sed id alias; T III, 10, 
humanum id quidem; T III, 12. ergo id quidem 


non dubium, quin ..; T II, 80. videtur .. ad 
exitum venisse quaestio. — propemodum id qui- 
dem; TV,18. gladiatorium ıd quidem; TIV, 48. 
recte id quidem; T V, 25. quod tale autem, id 
etiam gloriosum; T V, 48. quod bonum igitur, 
id honestam; T V, 43. sapienter id quidem; N 
I, 85. »id ea gratis, ut ..;« N III, 67. siquidem 
(di) hominum generi consulebant, sin id minus ..; 
N II, 80. fani pulehritudo ... retinet sortium 
nomen, un zur id in volgus; D II, 86. in his de- 
liberationibus consumebatur oratio, idque et s 
alias et ..; Fa 2. ut ... nobis.. pareat, nec ıd 
sine causs; Fa 25. multo iam id in regnis mi- 
nus; R I, 49. nec id tamen ex illa erudita Grae- 
corum copis; L I, 7. quid tandem id || [id] |] ad 
rem? LI,53. reddam vero, et id, si potero, brervi; 
L II, 34. id quoque ordine; L Il, 48, te... 
annum iam audientem Cratippum, idque Athenis; 
Ol,1. id... eo indignius, quod ..;5 OU, 68. 
illum fortasse (magnitudo ru) adiuvat, qui 
habet. ne id quidem semper; OÖ Il, 71. quod 
autem bonum, id certe utile; ita, quicquid hone- 
stum, id utile; O 11, 85. vere id quidem; O 
62. moriendum ... est, et [jet id || incertum an 
hoe ipso die; C 74. cuiusnam ... similitudinem 
secutus sit. nullius profecto id quidem, quas ..; 
Ti 11. ut in hoc universo inessent era illa 
universa, id ob eas causas, .. ut ..; Ti 16. fal- 
sum id quidem; fr V, 39. 

b. Vrädicat: bunc ipsum sive finem sive extre- 
mum sive ultimum definiebas id esse, quo omnia 
... referrentur; F II, 5. id est ..., de quo quae- 
rimus; F V, 34. idne est, quo tradueti Ilnetum 
levemus? T III, 40. quid est ... inventio? pro- 
fecto id, quo ..; TI, 65. omne corpus aut aqus 
aut aör aut gi aut terra est aut id, quod ..; 
N III, 380. id .. est profeoto, quod ... conti- 
neat ..; L IL, 69. 

2. id (acc): a im aoc. co. inf. 
a. Wetin: accidere potuisse; N III, 28. accidisse; 
T Ill, 28. D II, 108. posse .. contingere; (8. 
contigisse; O I, 3. aut esse aut on esse; TI, 
14. aut esse jam aut futurum esse; Fa 17. aesti- 
mabile esse; F III, 20. aeternum; T I, 54. NII, 
37. R VI, 28. axara, Ixarainsros ||; All, 
18. alienum; D II, 105. aptum et accommoda- 
tum; F V, 17. aptissimum; OI, 13. certum; Fa 
21. commodius; T I, 28. decorum; O I, 96. x. 
honestum; F V, 20. infinitam; D U, 108. lauda- 
bile; F IV, 50. >. miseram; TI, 87. mutabile; 
A II, 118. naturale; T III, 80. optabile; F IV, 
50. perspieuum; N Ill, 9. rectum; T III, 80. 
salutare; P 34. turpissimum; A II, 114. verum; 
A Il, 105. 142. N I, 44. R VI, 4. ultimam; F V, 
26. [utile]; O II, 10. utile; O III, 11. 49, ita; 
F IIl, 16. TI, 24. satis; A II, 109. deum; All, 
118. fatam; N III, 14. ignem; F IV, 12. motum 
aut statum; F II, 38. ın nobis; Fa 9. in per- 
fecto aliquo atque absoluto; N Il, 88. in remo; 
A UI, 79. sine sensu; F II, 100. =. iustum .. 
atque uum fore; F III, 71. hostestum; F Ill, 
71. oceultum; F I, 50. futurum esse; Fa 17. 
futurum .. veri simile; D II, 30. utile futurum; 
O II, 22. evadere; D II, 121. evanuisse; D II, 
118. posse evenire; T II, 16. eventurum; N II, 
118, ferire; T II, 52. fluxisse; N I, 55. inter- 
iturum; T I, 79. licere; T V, 55. pertinere; F 
U, 83. 100. IV, 76. T I, 109. V,88. videri; T Il, 
28. verum ... videri; A U, 25. id vivere, id 
vigere; N III, 85. 

e. Baljio: asstimandum esse; F III, 39. 41 
pe lari ruaßos; L II, 64. cognitum .. esse: All, 

8. commendari; T II, 8. comparari; O Il, 17. 

sse concedi; Lae 18. esse .. confitendum; DI, 

25. contemnendum; L II, 39. declaratum; RI, 


i 3 
is 389 is 
FERBR......... MASBER 


28. defendi; Fa 23. definitum; A II, 18. eflici 
posse; D II, 5. experiendum |lexperiundum ... 
ıd, al.]]; L I, 12. esse... expetendum; F III, 36. 
IV, 5%. V, 20. O IIL, 33. extinctum esse; D II, 
118. fGieri honestum; O III, 108. 110. f. Tuelo, 
II. algd, id (8 &t.) ©. 11,a. f. ferandum; T 
Il, 60. ferendum; Lae 60. fingi; A II, 98. fu- 
giendum; O Il, 26. tum ... habendum; T 
V,45. iactum; N I, 44. intellegi; T I, 27. DI, 
148. esse mirandum; N ll, 69. esse neglectum; 
D 1, 48. pereipi posse; A II, 49. 112. posse .. 
pereipi; A Il, posse JröR} A II, 109. per- 
ceptum ... esse; A ll, 18. perfectum; DIL, 106, 
esse persuasum; N I, 75. praesteri; O Ill, 65. 67. 
rasstandum ; O III, 55. Be L 1,12. quaeri; 
B I, 9. quaerendum; T V, 83. esse ... servan- 
dum; L IL 24 id IIfid]|| ... esse susceptum; 
O I, 137. teneri; N 1,45. timendum; L Il, 39. 
b. Object: acciperet; Lae 26. videbantur acou- 
sare; C 7. adduxit; Ti 9. adfirmare; D I, 126, 
adepta erit; TIV, 35. adipiscare; O III, 49. ade- 
pti simus; F V, 44. adipisci .. posse; O I, 70. 
volumus adipisci; Lae 84. admirari solere; C 85. 
adsentior; N, 21. adsequitur; Ti 13. assecu- 
tus est; F I, 19. adsequatur; A Il, 44. assequi 
nequeas; F V, 19, assegui posset; O III, dl. 
01,2. adsumpsit; Ti 9. adaumat; O 
‚23. ago: f. age, Ill. algd, id (17 &) ®. 1, 
©. 114, a, aleret; T I, 118. amplectamur; O II, 
24. appellat Zidyıoror; Fa 22. ofxeior appellant; 
AI, 8 appellaret honestun; A I, 35. adpeti- 
mus; A Il, 24. potest ... adpetere; A Il, 88. 
adprobat; A II, 128. L IL, 50. adprobarissent; R 
1, 34. attingimus |jattigimun |; Ti 30. audivia- 
set; F II, 97. velim audire;, T V, 82. aufert; C 
39, auget; Lae 98. cavebit; F II, 102. ceme- 
mus; N II, 25. cerneret; A I, 30. cognosces; R 
I, 80. oogit: RL3. cogeret; Rfr il. com- 
municem; A II, 3, possum .. comprehendere; N 
II, 21. concedo; T V, 17. conceditis; A II, 88. 
eoncupierit; T III, 19, id || Ki ... eoncludi- 
mus; IL, 147. concludant; A II, 41. confteri; 
Y, 63. consensisse; F Il, 117. consecutus 
Nsecutum, al.|| est; R II, 37. consecutus est; 
C 68. consecuti sumus; T V, 11. consequemur; 
Ti 8. consecutus sit; T' IIL, 19. O II, 84, con- 
sequi possumus; T II, 8. conservent; F IV, 34. 
eonsideret; O I, 73. consideremus; Ti 5. consu- 
munt; N Il, 123. potest ... contemnere; F III, 
29. contendimus; FI, 72. contenditis; A IL, 54. 
credo; N III, 88, crederemus; A fr 8. curavit; 
RV,2. curem; F II, 70. curent; T I, 109. 
test ... curare; F Ill, 29. declarant; T IV, 4, 
u O I, 26. declarantibus; F II, 40. 
liceat defendere; O III, 20, definimus; F III, 58, 
deseruit; F V, 59. desiderat; F V, 35. desidera- 
bit; N 1, 87. prineipatum ... dieo; N II, 29. 
dicere .. extremum; F III, 26. honestum velimus 
dicere; A Il, 140. suave dieturum; T Il, 17. f. 
dieo, Ill. algd, id (8 &.) ®. I, ©. 6%, a. di- 
scebant; TI, 4. dispertiuntur; L1I,47. disputes; 


T IV, 59. dissaepiunt; RIV,4 dat; FV, 8. 
damus; N 1,89. nt aliquid, idque non parvum; 
DI, 113. dabas; A II, 146. daturam; TI, 114, 


docet; T III, 54. instituit docere; F I, 29. de- 
sine ... docere; TIl, 29. dubito; Li,3. solere 
dabitare; O I, 161. duceret; F Il, 24. edixit; O 
II, 80. eficit; N III, 25. Fa 34. 36. R IL 87. O 
1, 56. efüciunt; T II], 55. efecit; T 1, 30. efi- 
cietis; F U, 108. effecerit; D II, 31. 143. efli- 
cere; N Il, 57. efüicere potuisset; D Il, 57. efle 
cturam; T II, 84. effugisset; D Il, 20. effugere 

.. potest; N III, 14. efflugere possint; U 35. 
eloqui .. possit; TI,6. exegisset; L II, 51. lice- 
bit .. existimare; F I, 12. explanare velles; F 


1, 60. explanare posse; F V, 8. expleas; P 45, 
explicemus; L I, 32. exprimere .. potuero; RI, 
65. exaolvrit; O Ill, 7. extimescent; C 75. ex- 
timescere; T IL, 43. facio: f. fnelo, III. algd, id 
168 St.) ©. 11, a. f. factitabat; T V, 60. tulit; 
R 1, 8. ferret, T IV, 40. ferre; T II, 43. fu- 
giunt; F IV, 78. gigneret; T1,118. habet; DI, 
24. habent ratum; R I, 10. habebis; T UL, 15. 
habeas; T I, 87. habeat; TIV, 56. P15. habere 
Een quasi finem; F V,26. habere potest; 
TV, 46. ignorarent; F II, 49. ignorare; O IL, 
57. indicant; O II, 111. indieetne? O III, 90. 
honestum ... eier et F II, 45. intellegat; 
F Il, 6. possum intellegere; F IV, 36. invitaret; 
R fr 1. iudieat; O 1, 154, indicavit; L II, 55. 
turpe indicet; L 1, 41. O II, 50. laudo; TI, 78, 
loquitur; T IH, 30, locutos esse; A ep.1l. malis; 
A, 68. metuit; T II, 2. mittere (possint); R 
I, 9. molitus ... est; Ti 21. narrare gestiant; 
FV,48 neget; N II, 44. ><. nesciebam; F IL, 
102. nuntiare; D I, 55. obtinebis; TI,26. pos- 
sis ... optinere; O III, 77. omittamus; A II, 52, 
78. optemus; T II, 4. ostendit; O I, 154. pa- 


tiare; T I, 88. paterer; F Il, 20. percepisset; 
N UI, 83. perfecerit; O Ill, 83. perfeoturi su- 
mus; L I, 56. persequar; R II, 42, rtare pos- 


sint; R II, 9. possidet; P 14. postulo; TI, 16. 
raecipit; T I, 52. videtur ... praedixisse; O II, 
7. probas; F V, 77. probares; F II, 79. pro- 

bare soleo; N I, 10. probare videantur; C 45. 

utile .. putsverunt; O III, 49. honestum putent; 

T 1, 63. turpe putantes; T III, 71. putare; N 

If, 26. quaero; A II, 84. FI, 11. quaeris; F 

V,86. N III, 8. quaerimus; LI, 17. sid quaeri- 

tise; TIV,48. redderet; Lae 26. Ti 15. referret; 

N Ill, 84. reprehenditis; O Ill, 110. reprehen- 

dunt; F I,1. rescierit; O III, 91. reseco ; Lae 

18, respondeo; Lae 8. retinuissent; L II, 33. 

rimatur; D I, 180. rogasse; FU, 55. »id... 

sacrastie; DI, 22. scit; TI, 99. scire non potes; 

T V, 35. scire potuisset; D II, 14. seire; O II, 

57. seripserit; FI, 58. sentire; F IL, 77. TI, 

sequemur; 

, .><. >. sequantur; O 11, 37. sequi; A 

II, 85 (86). T II, 3. sequi volunt; F Il, 48. ser- 

vare ... possunt; F I, 47. sigmificat; D II, 144. 

signifieant; F Il, 116, somniavit; A II, 88. su- 

munt; T V, 18, sumere; D II, 104. suspicemur; 

A Il, 20. suspicaturum; O IH, 75. teneat; O I, 

21. tenetote; R Il, 57. tenere ... possunt; Fl, 

47. tollit; N I, 121, tollere; A II, 146. torna- 

wit; Ti 17, tradidit; TV, 58 attribuito |jid 

tribuito ||; C 3. tribuere; R IIL, 18. «id valent; 

R 1,830. (vide); TI, 60. videmus; F V, 34. 

vidit; R II, 24. videamus; F II, 86. Lae 36. vi- 

dens; N I, 123. videor ... vindicare; O L 2. 

volumus; F II, 72. velint; TI, 92. vellem; TV, 

21. voluisset; Lae 37. 

c. mit Präpofitionen: ad: accedat; A II, 7. 
accommodatur; P 44. ost ,.. accommodatum; L 
I, 48. addueit; A II, 26. applicatum esse; F 
IV, 34. attexitote; Ti 41. disputabam; T 1, 7. 
est effectus; Ti 7. est ... explorata ... ad id 
... eonfirmandum; N 1, 64. ad id adipiscendum 
impellit; T IV, 12. interest; A II, 85. F V, 45. 
pertineat; L I, 57; perveniendum esse; T I, 16. 
ad id ... progredi possumus; T1I,5. potest... 
referre; T V, 48. respondeas; F V, 78. respon- 
disse; R II, 65. valet; Ti 8 veniret; O I, 1182. 
utebantur ad probandum et ad concludendum id; 
A 1, 32. apte ceeiderit; D II, 83. apta (sint); 
FV,25. accessio; F IV, 67, nihil adid; TI, 
70. — inter: interiecit; Ti 21. intersit; A II, 32. 
FT F Ill, 10. O II, 33, — ||propter]|]: 


8. elus: a. mad Adjectiv: similem; Till. eins 
lei || similem ; Tı 12. 
b. nah Subftantiven: ab e. (motu); Ti3l. ab 


e. natura; 11, 51. partes; fr V, 58. pärtis; F 
V,56. ratio: F III, 58. visione et epecie; TII, 
42. . 


A II, 39. 
causn sit; Fa 34. 


comparetur; Ti 
tribuenda 


4. ei: adsentiatur; 
14. eredi; A II, 25. 
est; TV, 45. 

5. eo: a. abl, absol.: concesso; T I, 78. DU, 
35. intelleeto; T III, 58. 

b. nad Werben: careat; T IV, 17. LI, 12. 
egere; T II, 88. potistur; T IV, 17. 18. utetur; 
A II, 99. decet uti; C 27. 

ce. nach Adjectiv: estis contenti; AIL,54. erant 

. eontenti;: O 11, 42. contenta est; T V, 54. 
eontentae; T V, 9. 

d. abl. instrum.: tueri; P 45. 

e. bei Gomparativen: x. abl. meneurue: f. 
e0,B,II,2 (8.1, ©. 816, a. eo... magis; N II, 28). 
ß. abl. comp.: quid eo levius? A II, 35. 

f. mit Brüpofitionen: ab: abducat; F1,3. ab- 
erravit; T III, 80. absum; F III, 6, abest; TI, 
76. appellatur; R |, 63. differens esse possit; 
AU, 53. ducto nomine; N II, 68. duecitur; OT, 
100, ordiamur; F V, 27. ordienda est; L I, 21. 
ordiri volui; O I, 4. proficiscatur; FV, 23. tale 
enset; A II, 77. elliptiih: T III, 18. >. — cum: 
comparatur; O II, 46. compararetar; O Il, 12, 


solent ... comparare; OÖ Ill, 18. pugnaret; O 
II, 7. — de: (dieunt); Fa 1. disputari potest; 
O II, 11. disseras; R I, 20. disseri; L 9. 


gratificari volunt; F V, 42. est mutatum; T II, 
74. neque pelli neque woreri potes; A II, 141. 
est controversia; A II, 68. est ... dissensio; F 
V, 17. — ex: appareat; N ]II, 70. appellatur; 
F V, 92. (appellatum esse); F IV, 73. cogi; Fa 
9. est consecutus; F I, 35. demoveri possit; F 
IV, 59. dicerent; D II, 42. (dieitur); F II, 14. 
eficiator; T V,19. eflietum; A 11,18. 77. evenit; 
D I, 32. exquirimus; O 1,119. exsistet; F V, 19. 
impressum; A II, 18. 77. intellegi debet; Fa 18, 
metiuntur; P 44. nascuntur; L ], 43. nascantur 
IInascuntur |; P%0, oriantur; T IV, 79. paritur; 

III, 81. perciperet; F I, 23. quaerimus; D II, 
44. sciri potest; T I, 42. rsignatum; A II, 77, 
est; TI, sit; TI, 54. R VI, 27. esse non 
posset; A II, 18. aegritudo; T IV, 17 (18). zum 
Sag: FI, 8. II, 28. N I, 105. D Il, 69. =. 89, O 
I, 107. R II, 60. Lae 46. — in: appareat: O I, 96, 
esse conclusum; F Ill, 27. collocatum; F III, 21. 
consistere; F V,44, consumpsimas; TIL,9. con- 
sumeret; F II, 25. elaborant; O I, 116. debeo 
... elaborare; FI, 10. errat; O 111, 26. gloriari; 
T1I,48 RI, 11. inelusun; N II, 24. inesse; N 
1, 40. II, 18. O IH, 61. laudandus est; N Il, 44. 
peccant; O I,44. est peccatum; P 20. peccatum 
sit; O 1, 147. permanet; T II, 16. perstant; O 
II, 39. ponitur; F Il, 14. ponatar; Ti 30. =. 
positum est; F II, 32. 45. V, 24. positum sit; 
F II, 21. poni; F V, 37. ponendaw; Fl, 1. 
sture; F 1,47. est; TI, 53. RI, 43. O1, 67. 
1, 68. sit; F III, 21. Lae 92. esse; A I, 24. . 
multus ... fuiseet; A U, 17. sitam; TV, 85. 
excellentine: O I, 96. zum Sag: A II, 60. FI, 2, 
II, 6. IV, 22, 37. v, 12. T IV, 70. N 111, 8. DI, 
125. II, 89. RI, 22. O1, 26. 71. II, 73. ‚in co 
persequendo; T II, 66. elfiptiih: si nihil in eo; 
F IV, 35. — pro: esse aestimanda; F IV, 58 
sine: F II, 50. 

l!. Binral: 1. ea (nom.): a, Activ: sen ... 
accidunt«; D I, 45. apparent; F V, 61. appe- 
tant; N II, 128. nugent; Fa 3. cadere possint; 
TV, 25. cecidisse potuerunt; D Il, 66. cogunt; 
L Il, 16. cohnerescunt; Ti49. congruunt; TIV, 


wm 


is 


30. deelarant; A Il, 48. docerent; F II, 21. 
efhciunt; N II, 84. eveniunt; D I, 24. existant; 
N II, 86. habent; FV,34. DI, 18. habeant; 
Fa 26. inlabuntur; N IT, 135. intereunt; N II, 
31, liberarent; F Il, 21. minuunt; Fad. mo- 
vent; LI, 30. nasci putantur; T IV, 25. nata 
videantur; L I, 25. ornuntor; T IV, 24. paätere 
videntur; O I, 4. pertineant; FIV, 40. pugnare 

.. viderentur; O II, 9. repugnarent; O Ill, 18. 
sequuniur; FIV,21. significant; D II, 145. spe- 
etant; L II, 58. sunt; TI, 80. L II, 33. absur- 
diora sunt; N I, 42. aperta; A II, 26. meliora 
sunt quam ea; N II, 21. meliora; N II, 87. cla- 
riora; FI, 71. falsa; F IV, 54. fnitima; A IL 
68. sunt in anima, ... ut ea; O IL, 11. leviora 
.. sunt ea ... quam ea; O I, 27. maxima; ATI, 
22. nota; All, 124, vera; FII,98. ut ea sunt; 
T IV, 55. in adulescente; O IL, 48. sunt isdem 
in erratis .., quibus ea; N |, 31. erant ... no- 
tissima; A 11, 102, fuerint ... ampliseima; LI, 
63. consentanea (sint); F III, 48. falsa sint; F 
IV, 55. fortuita; N II, 87. virtutis inimier; OÖ 
IH, 86. quanta; F I, 62. talin; A If, 42. vera; 
A I, 8. 32. verissima; D I, 84. essent nota; A 
I, 8. possunt paria non esse; F III, 69. versan- 

Il, 56. O I, 17. versentur; F III, 37. TV, 
. communia .. videntur; OI,5l. maiora vi- 
deantur; T Ill, 55. minora; T II, 58. vera; F 
I, 14. prima visa sunt; F II, 34. vivant et vi- 
gent; N II, 83, 

b. Paffiv: definiuntur || definiunt||; T IV, 21. 
deliberanda ... sunt; O III, 37. (bona dicantur); 
TV,46. (sunt) dieenda optima; FI, 91. prase- 
stantia debent .. diei; T V, 38. dicuntur: j. 
«dieo, III. algd, ea (10 $t.) 8.1, ©. 6%, b. erant 
diseripta |deser. |; R II, 14. disseruntur; F II, 
2. diridebantur; A I, 20.» donata ... videantur; 
L I, 25. efficiantor; F I, 17. D II, 89. sedatiura 
sunt eflicienda; T IV, 65. expientar; D Il, 130, 
explicari ... possunt; D II, 145. explorata .. 
sunt; R I, 19. explorata .. sint; DI, 117, ex- 
posita sunt; T IN, 6. Aunt: j. faeio, III algd, 
ea (7 St.) ©. 12, a. sunt ... ferenda; R II, 
generata (sint); L I, 61. gubernantur; O I, 115. 
infundantur; T I, 61. instituta sunt; F IV, 9. 

ossunt internosci; A Il, 338. [inventa sunt]; F 
V, 9. inventa sunt |j[es ... inventa sunt] Il; 
A II, 26. inventa esse possunt; A Il, 26. prima 
... sunt iudicanda; F Ill, 32. moveri videntur; 
D II, 120. ea honesta, ea pulchra, ea laudabilia 
... nominantur; F IV, 58. obtineri ne ea non 
ee Il possunt, al, ||; LIll,33. ponderarentur; 

V, 120. procurentur; D II, 130. referuntur; F 
III, 389. revocari .. possunt; D II, 145. sepa- 
rantur; N III, 19. tollonda (sunt); T III, 44. tri- 
buuntur; O I, 17. vincuntur; O III, 114. 

e. Ellipfen: primo ea, quae ..; Fa 2, nihil .. 
tam dissimile quam .. en, quae ..; L Il, 17. 
atque en quidem non satis constanter; O 1, 71. 
sed ea, quae ... diserepant, ... aut si qua est 
alia magna perversitas, facile apparet; O I, 145. 
quod non ita incorrupta, ut ea, quue ..; Ti 42. 

2. ea (acc): a. Subject im acc. o. inf.: a. 
Activ: accidere posse; TI,86. adtinere; RI, 15. 
augescero; N Il, 28. cobaerere; F V, 79. conse- 
eutura; D Il, 22. elucere; F IV, 4. certa esse; 
L 11,88. fortuita; N II, 15. vera; Fa 33. utilia; 
O II, 115. caput; F IV,8. (deos esse); N I, 39. 
infinits esse debere; N I, 50. fuisse .. vera; A 
II, 88. eventurn esse; D II, 114, habere; F V, 
35. e® ... perfectiores habere naturas quam ea; 
N II,86, nasci; N II, 28. nata esse; I, 157. 
pertinere; A II, 99. (pugnare posse); O III, 34. 
significare; D Il, 120. vulere et vigere; F V, 35. 
versari; T V, 111, videri; A Il, 72, 


B. Baflio: aestimanda; F IV, 57. esse nesti- 
manda; F IV, 58, cognita esse; D II, 28. com- 
missa; O 1, 124. commutari ... posse; Fa 17. 
eomprendi; A II, 119. sic... comprensam .., ut 
ea; A II, 119. definita; A II, 118. definienda:; 
A 11, 17. dignanda; A I, 36. discerni; O III, 7. 
esse discenda; F 1,72. expetenda; FI, 56. esse 
expetenda; F V, 38. fie; TI.37. N IL 15. 97. 
DI 109. facta esse: D II, 67. ferri .. posse; 
TIV, 68. Scta; NIT. esse generata; N II, 
75. geri; N II, 81. L IL, 15. C 11, habita esse; 
N 1, 118. intellegi; DI, 132. (iudicari); L 1, 46, 
visa .. mitti ..., velat ea; A 11, 47. monstrari; 

U, 7. woveri; L Il, 16. esse nexa; Fa 38, 
ostendi; N II, 7. esse parata; N II, 157. pereipi; 
A II, 119. percipi .. posse; T I, 17. ponenda; 
T 111, 37. portendi, praediei; N II, 7. praepon- 
derari; O III, 18. praesentiri; D I, 128. prae- 
siari; O I, 65. probari posse; T IV, 6. (esse 
roereata); LI, 25. refern; F III, 22. seiri; D 
I, 55. valida servari; F V, 83. sumi; D II, 106. 
sumenda; A 1,36. sustineri; N 11,33. tribuenda; 
DI, 14. 

b. Object: accipere; N III, 84. addisceret; F 
V, 87. adhibituram; A II, 44, ademisse; A II, 
33. adipiscantor; O I, 24. adiungunt; F IV, 43, 
assequamur; F V, 20. sauferre; N III, 84. aesti- 
mavisset; F IV, 57, possit agnoscere; N I, 49, 
agamus; T I, 119. agerent; D II, 122. animad- 
vertunt; F V, 42, anteferre .. audeo; R I, 36, 
anteponit; O II, 38. praeposita appellabat; A I, 
37. appetat; FI, 38. appetens; F IV, 32. coe 
ptat ... appetere; F V, 24. adtingam; L II, 41. 
attingamus; T V, 68. audemus attingere; F II, 
5. audimus; Lae 88. audiamus; L III, 26. audi- 
visset; AIL, 11. audite; Lae 38. audire voluistis; 
R 1, 70, avertunt; N II, 141. cernimus; T I, 46, 
cernunt; D I, 129. cernebat;: TI, 26. cernere .. 
potest; A II, 22. cernere videntur; RI, 15. co- 
guovit; A IH, 4. cognoscas; F III, 6, licet . 
commemores; F II, 84. commiserat; T V, 62. 
communicent; Lae 70. communicare non poterant; 
N I, 8. conpararet; Ti15. comperisse; A II, 62, 
conplectatur; L I, 8. conprendimus; N II, 147. 
comprendere ... posse; A Il, 44. conprobare; 
N Il, 19. conferebamus; FI, 16. conferamus; F 
IV, 24. NI,85. coniungeret; Ti 15. conligaret; 


Ti 14. conquirens; D I, 39, consequatur; L I, 
56. consequi ... possemus; O I, 158. consegui 
conservet; OI, 86. conservent; 


sse; OÖ II, 10. 
NL 109. considero; N III,39. multa constituit, 
sed ea sine impensa; R II, 27. contemnant; Ol, 
28. possit contemnere; T V, 87. contemnere; O 
I, 67. contemplans; R VI, 29. contineant; FII, 
49, contraberent; A I, 38. contrahere; Lae 24 
corrumpit; F1,21. corruperit; RV,11. credere; 
DI, 118, curabit; F V, 40. declinet; O I, 11. 
deducerent; A I, 38. defendere; T I, 5. de- 
finiunt; TIV, 18 (19). O 1,8. demoliri; O III, 66. 
deponere; A I, 3. depravare videator; FI, 17. 
deserat; F IV, 37. desiderare; P 6. despiciens; 
TV,4. despicere; O I, 71. dico incerta; A II, 
54. contraris ... dieo; A II, 97. Fa 37. dixi; 
F IV, 44 dieam; FI, 28. flagitiosa ducamus 
| dieamus ||; O1, 128. j. dieo, IIT. algd, ea (9 &t.) 
». IL, ©. 690, b, ea |jeam|] ... diindicaremus; 
OsIll, 34. discere; F V, 76. discere ... possi- 
mus; N I, 148. didicisse videamur; T IV, 4. 
disseruisset; D Il, 8, disserere mwalui; N III, 9. 
dissipare; Lae 24. distinguit; F II, 18. distin- 

ere (conantur); A Il, 32. distinguere; FIV, 10, 

ant; R I, 57. doce; R III, 7. docere possimus; 
N IL, 148. donarerit; N II, 158. fHagitioss duca- 
mus ||dieamus ||; O I, 128. pro nihilo ducere; 

V, 80, parva ducere; OI,67. efücit; DI, 120. 


891 


<< En 


i8 


|leal| eficiunt; C 52%, (efüicere) possit; A II, 47. 
efficere .. possemus; O I, 158. efficere; D II, 42. 
eligentem; F II, 34. eruere coner; T I, 29. ex- 
optant; OÖ I, 118. explicabo; T I, 17. exquiri- 
mus; D II, 52. exepecto; A II, 10. facio: f. fa- 
cio, III. algd, ea (7 ©t.) ©. 12,u. ferre; O1, 67. 
laturos; L II, 11. non occurrentia fingunt; FIV, 
43. fugiat; TI, 108. gessimus; FI, 62. ge- 
seris; I, 22. gessisse; F II, 119, tum multa 
... gignit, neque ea uno tempore anni; N Il, 131. 
gignere videtur; N II, 156. habes; T IV, 33. 
neque itn habemaus, nt ea; A II,5l. habent; P 6, 
habeat; F IV, 56. informata habenmus; D II, 138, 
expleta cumulataque habeamus II habemns |]; O 
I, 18, hubeant; T I, 44. quaın perfeclissimn . 
hbaberemus; F V, 44. in promptu habere; A II, 
46. hauriant; AI, 8. ignorant; D I, 82. II, 102. 
inpertiant; Lae 70. inprobare; O IL, 8. indicet; 
ATI, 45. intermittere; AI,3. intuemur; FI, 57, 
liceret invenire; 98. iubet; LI 18. iudi- 
cant; DU, 91. iunget; F V, 40. labefactare 
volet; A II, 36, laudamus; ÖO I, 61. laudemus; 
F V, 64. laudent; O III, 15. lego; Fa 4. man- 
dat; T II, 13. mandaremus; F1l,1 OI,3.5. 
praeterita meninit; R IV, 1. migrare; OÖ 1, 31. 
moderantem; L 1, 61. moderari; O I, 113. mo- 
lientium; N II, 59. mutare posset; D II, 96. ne- 
legemus; F IV, 40. jleall; F IV, 40. nescire; 
d II, 105. novit; A II, 91. nosse; A IL, 122. 
numerent; T V, 30. obieiunt; D U, 131. student 
parare; O I, 12. pereipimus; N II, 147. O 1, 30. 
percontantibus; A I, 2. perferant; F V,32. per- 
fecit; O II, 85. persequamer; persecu- 
tum; O IH, 10. perspicere; A II, 44. pertracte- 
mus; T IV, 23, ponderanti; O II, 57. porsideat; 
R I, 28. praedieunt; D I, 17. praedixit; DI, 
114. (praedixit); D II, 114, praestitisse; N I, 7. 
praetereo; N I, 119. probns; A I, 43. probavit; 
A II, 130. probabis; F I, 28. probaturus sim; 
A U, 10, probare; F II, 40. D II, 150. potest 
... probare; F V, 76. probare possitis; C 85. 
roeurantem; A I, 29. pro nihilo putabit; L 1, 
1. putent; O I, 28. putare; F V, 72. quuere- 
bat; R 1, 30. quaerenti; N III, 4. reddere; Ol, 
48. refers; F II, 107. referunt; T V, 108, re- 
feremus; F IV, 40. perstiteris ... referre; F II, 
107. reformidet: T I, 108. regentem; LI, 61. 
relinguam; L II, 20. relinguamus; F IV, 41. 
cogito ... requirere; N Ill, 4. requirendi (causa); 
N II, 1. respondebat; R I, 30. responderunt; 
D I, 98. restituat; fr V, 68. volunt retinere; F 
IV, 78. seire; D I, 82. II, 102. 105. ><, seripse- 
ris; D I, 22. nolui seribere; A I, 4. scripturos; 
L II, 11. sentit; N III, 33. P 2. sentimus; Ol, 
30, sentiret; F IV, 60. sentirent; F IV, 61. 
sentire; A II, 65. 130. soquuntur; TV, 12 se 
vi incipimus; F V, 41. sequi; O IL 8. servare; 
ö I, 31. significant ||eignificat ||; D Il, 181. &. 
significantes; D II, 54. =. ea ..., non @& ... 
spectare debemus; Lae 18. sumitis; D 1, 104. 
sumunt; D Il. 103. aut en sumere ... aut es; 
F IV, 52. sustinere vix poterant; A II, 18. te- 
nebit; F IV, 41. teneat; F III, 20. tenere .. 


possimus; F III, 72. timeret: N I, 86. timens; 
TV,15. tracare; AIL,3 Rl1,15. transfero; 
P5. tuemur; F I, 6. V, 69. tuebuntur; Al, 34. 


tueretur; N II, 38. tueri .. possimus; F III, 72. 
videt; T 1, 58. videat; D U, 110. videamus; A 
IT, 40. N III, 65. D I, 13, videant; DI, 117, vi- 
tet; N II, 142. velle; O I, 124. 

c. mit Prüpofitionen: ad: accedit; FL 41. ac- 
cedam; F IV, 24. volt... accommodare; N 1,41. 
adgrediar; N 1, 57. ad ea eligenda adhibere; O 
1, 147. commendari ... ad... ea ... diligenda; 
F II, 16. detruserit; O I, 114. diceret; Fil,2. 


is 392 


diei; A II, 17. dicendum est; D II, 8. disputat; 
T II, 18. impellit ad ea ... appetenda; F IV, 
48. intendit; AII,30. pergumus; OI,45. (per- 
tinet); L I, 63. pertinet; OÖ IIl, 44. posset ... 

enire; Lane 88. profecerit; F III, 14. respon- 

et; T I, 57. revocat; F II, 106. veniam; A II, 
87. veniamus; FI, 74 ceoneiliatio; F II, 21. 
vim; A II, 74. en: nune ad ea; A II, 71. 
ad ea primom; F IV, 2, — contra: dicere; D I, 
22, — in: dividunt; A II, 42. incurrit; C 25. 
induxit; F V, 59. ingrediar; R I, 70. inquiras; 
L 1,4. defigunt et intendunt; A II, 46. intuens; 
TU. 3. — inter: distinetio sit inter en ... et 
ea; Ti 27. — ob: F III, 28. 

3. sorum: a. nad Berb: facere omnia volu- 
ptatis causs ... aut non dolendi ... aut eorum, 
m secundum naturam sunt, adipiscendi; F V, 
19. 

b. nad Adjectiv: similia; F IV, 28. TI, 22, 

ec. nad Udverb: eorum ... partim satis habere 
cansae ..., partim non item; F Ill, 51. 

d. nad Pronomina: aliquid; F IIL 58. ade, 
aliquid; F V, 18. alia; A II, 40. >. F III, 50. 
(acc) A II, 40. 41. in alüis; F II, 51. alteram; 
F IV, 9 T V, 21. neutram; DI, 124, (acc.) Fa 
37. nihil; FIN, 21. V, 67. TV,40. NIE, 8.D 
H, 25. (acc.) A II, 64. F V, 31. P 13. Ti 10, quid 
(mterrog.); N 1,60. D If, 11. O I, 146. quae; D 
1, 10. quid (indef.); F V.85. T lit, 82, V, 18. 
geilen; D 1,128. OT, 146. quia suum eniusque 

t eoram | fit, eorum|[; OÖ I, 21. utrum; DI, 
116. ad utrum; F IV, 59. utrumque; FI, 55. 
III, 48. TV, 16. utriusque; F IV, 16. utrumvis; 


‚56. 

e, nah Subftantiven: accessione; O III, 12. de 
comparatione; O I, 10. curs; OL 11. abe. ceu- 
ratione; F IV, 39. decessione; O III, 12. pro- 
pter e. exiguitatem; F IV, 29. genera; N II, 141, 
interpretes; L II, 34. ex aliqua parte; N III, 30. 
Ben. @, ... praestantiam; O III, 10. species; 
A U, 52. astirpes; N Il, 120. virtates; F IV, 19. 

4. iis ne a. nach Verben: his jjiis]| ac- 
eidant; Il, 82. adsentior; N III, 65. adsen- 
tiuntur; A ll, 52. assentiamur; O I, 18. ante- 
pement F 1,6. anteponuntur; OÖ Ill, 20. con- 

dere; A II, 29.. dant; N Il, 120. praestent; L 
II, 16. praesit; TI, 70. iis ||his || resistatur; 
Lae 41. tribuat; F IV, 23. 

b. nah A d: finitima sunt; A II, 68. 

5. ils ab .): [ve abl. absol.: auditie; T I, 88. 
cognitis; T I, 102. probatis; A II, 44. 

b. nadı ®erben: sunt iis || his |] carentia; N II, 
21. confidere: f. 4. fruantur; Lae 57. perfrua- 
tur; F V, 44 potiens; T II, 41. utamur; FIV, 
24. uti licebit; T I, 67. iis [his | uti; N II, 79. 

c. mit Präpofitionen: ab: depellamur; A, 45. 
posse ... distinguere; A II, 67. proficiscuntur; 
FV, 18, ‚profeeta; L 1, 27. secundum, tertium; 
Tı 42, commovetur; F IV, 48, — cum: confera- 
ınus; F IV, 24, — de: his |Jiis]| ... certatur; 
N 1,2. dieamus; Ti 51. dietum; O III, 95. dis- 
seramus; F IV, 24. unum eflieit; Ti 13. est prae- 
eipiendam; O I, 148. quiequam; O III, 34. com- 

onunt ... artem; A II, 40. sit .. distinctio; 

i 7. — ex: est concretum; N II1, 80. iis || his |] 
ecferantur; N 11, 86. aliquid; N II, 157. alia; 
A I, 37. zum Gap: LI, 85. 48. — in: deerit; A 
U, 110. existit; C 58. habebis; Fa 13. inerant; 
T II, 26. insit; O III, 15. inesse; A 1, 108. 
esse ... positam; FIV,59. est; F V, 68. TI,80. 
II, 56. ><. sit in educandis ... ie; N Il, 129. 
sit; L I, 61. esse; F IV, 47. V, 87. valet; Lae 
68. versatur; Ti 28, versari; F III, 59. zum 
a A I, 40. F II, 59. V, 49, N 1,31. L 1, 40. 
oO I, 70, sis potiendis; F V, 70. 


iste 


6. eis (abl.): in eis elaborant; C 24. 

E. alte Formen: =ast im cum illo (auro) se- 

liet uretve, ||sepelirei ureive || se fraude esto«; 

I, 60. »divorum .. iras (augures) providento 
sisque |iisque | apparento«; L II, 21. 


istac, dba, auf dem Wege: »nequaquam istoc 
istac ibit; magna inest certatios; N III, 65. 


iste, istic, diefer, der da: A. bei Sub: 
ftantiven: 1. attributiv: 1. ohne Zufag: Aius 
iste Loquens; D II, 69. »Graiugena de istoc«; N 
IE, 91. isti Tyndaridae; N III, 12. istins veteris, 
quam commemoras, Academiae; F V, 8. — istae 
accessiones; F V, 71. istae (accessiones); F V, 
71. wecupenser |[nccip.4 iste; Fa fr. 5. ista ad- 
sentatio; Lae 97, ista (segritudo); T IV, 8. ista 
aequabilitas; R I, 42. ista .. aequitate; TI,%8. 
isti enallidi .. aestimatores; P 51. ista |lea]] 
{aetas); RI 58. ista .. aetate; O II, 87. quas 
ista amicitia est? FII, 79. quis est... iste amor? 
T IV, 70. amor iste; fr V, 32. isfi ... amores; 
TIV,70. angor iste; Lae 48. istarum angustia- 
rum; F IV, ex his Jistis |] angustiis; F IV, 
69. isto animo; R I, 60. L IH, 36, istarum ar- 
borum; C 59. quae sunt ista arma? TIL 51. 
ars ista; A Il, M. 96. 2 est |[ista]] ars? D 
U, 145, istam (artem); T I, 112, istae .. arte; 
R 1, 30. in istam rationem et quasi artem; RI, 
37. de ista auctoritate; N I, 66. qune .. ista 
auguratio est? D II, 65. ista .. avis; D II, 144. 
auspicia ista; L II, 32. — ista.... belus; R II, 45. 
isto .. bono; T V, 27. isto bono; C 33. ista bona; 
TV,45. — horribilis ista caecitas; T V, 111. quae 
est .. ista calliditas? D I,35. istam calliditaten; 
N Il, 75. ab isto capite; FII,34. ista... caritas; 
F IL 99. quis iste tantus casus? N I, 90, ists 
causa; A II, 79. quae ista causa est? F II, 67, 
LII,3. causam istam; AH, 107. DI, 46. istam 
(causam); F IV, 1. istam causam; LI, 11. iste 
chorus; T V, 13. ista civitas; TV, 109. in istie 
eivitatibus; RB 1, 47. ista commendatio; F 11, 9. 
collatio .. ista; F IV, 75. istam coniuncetionem; 
O 101, 119. in collatione ista; N IU, 70. iste 
quasi consensus; N III, 28. ista ... ofliciorum ... 
conservatio; F II, 99. ista conatitutio; L IL, 3. 
consnetudinem istam; RI, fr. 4. de ista consul- 
tatione; BL 36. iste conventus; RI, 45. istue 
„quasi corpus*; N I, 73. quod est istud crimen? 
C 67. cursus istos; R I, 64. istis ... custodis; 
R VI, 15. — declinationem istam; FI,28. istam 
declinationem; Fa 47. deolinationes istae; Fa 48. 
ista ... defectio; A I, 43. istarum definitionum; 
TIV, 53. denuntiatio: f. significatio. deus iste; 
N I, 28. iste deus; N I,114. isti deo; A II, 121. 
isti rotundo deo; N I, 24. deos istos; N I, 109. 
istorum adumbratorum deorum; N |, 75. ista... 
quasi dictata; N I, 72. ista diseriptio; L II, 13. 
istam disputstionem; F IV, 44. ista dissensio; A 
11, 69. ists ... dissensio; T V, 22. ista distin- 
ctio; D II, 127. ista divinatio; N II, 14 DI, 
21. istum dolorem; F II, 93. cum istis dolori- 
bus; F U, 98. iste dolus malus; OÖ III, 61. dolus 
malus iste; O III, 64. isti doli; N II, 73. — 
quinam est iste epilogus? T I, 112. iste .. epi- 
logus; T I, 119. ad istam epistulam; F II, 104. 
quantus iste est ... error! R IL, 29. istam ex- 
ceptionem; A Il, 97. iste explanatio; F IV, 41. 
— qualis ista „fabrica* est? A II, 87. ista ... 
fama; Lae 15. de isto fato; D II, 19. ista ... 
feritas; O III, 32, istum jjt ipsum || ünem; AL, 
139. ista .. flagitin; N I, 66. forma ists; R VI, 
26. ista ... fortuna; T V,40. furor iste; DI, 110. 
— istud ... genus; L II, 18. istius generis; FL, 
23. Fa 30. quae .. ista sunt (genera)? RB VI, &. 


iste 


in genere isto; F II, 114. ista .. gloria; R VI, 
2. isto nomine, .. gloris; FO, 74. — ab istis 
(haruspieibus); D UI, 52. istorum hominum; TV, 
2. isti honores; N III, 46. ad istam horam; D 
II, 47. — ista ... imago; D II, 137. istae imagi- 
nes; DII, 138. istas imagines; N I, 121. ab ista 
pietura imaginibusque; T V, 14. ista... inmani- 
tas; O III, 32, inanitas ista; F IV, 23. istae in- 
eptiae; T I, 93. isto .. ingenio; F Il, 74, isti 
inrisores; P 18, istam .. intellegentiam; N III, 
64. interpretes istos; D Il, 92. istos interpretes; 
DI, 128. ista bellatrix iracundia; T IV, 54. iu- 
dieia ists; A II, 141. — iste (labor); N I, 22. 
istom laborem; LI, 8. isti (lacerti); C 27. quae 
est ista laus? F II, 50. ista Jaus; O III, 111. 
istam .. legem; L II, 36. istius caelestis legia; 
LI 9. istas leges; LIE, 17, jJista]| libertatemn 
istam; L 111,38. iste locus; F V, 95. L11,9. istum,ubi 
tu es natus, ... locum; L II, 4. istum ... locum; 
L II, 30. istum (locum); L II, 30. ad istum 
loeum; A II, 29. — in isto magistratu; F II, 76. 
sine isto malo; L III, 28. ista mediocritas; T II, 
22. ista ... memoria; F II, 99, qualis est ista 
mens? TI, 67. qualis .. ista mens est? D II, 
191. quae .. esset ista mens? O II, 7. mentem 
istam; N I, 26. istis ... minis; P 17. quis erit 
.. modus iste? T IV, 40. istius modi; F II, 19. 
N II, 90. DU, 81.C 7, isto modo; AI 18. F 
II, 28. 74. 108. V, 27. 81. TI, 11. 14. 78. II, 8. 
W,9 V, 15. 23. 38. N I, 59. 109. 122, III, 23. D 
H, 117. Fa 16. LI, 4. P23. isto.. modo; T IV, 
52. N I, 88. L IU, 23. Lae 74, momenta ista; F 
Y, 72, ex isto morbo; Fa 29. >. motum istum; 
N III, 69. munera .. ista; T V, 90. guae sunt 
.. ista mysteria? A II, 60. — ista (natura); L I, 
20. isto nomine; F II, 74. — quae ista potest 
esse oblectatio? N I, 22, ista (observratio); D II, 
28. ab isto officio; Lae 8. ista opinio; N I, 77. 
ad istas opiniones; N I, 95. ista oratio; L I, 10. 
fr 7, 57. istam orationem; L I, 52. ordo iste; 
LIU, 5. isti ordini; P 49. ista ... ornamenta; 
FI, 14. quae est ista ... ostentatio? P 42. — 


in ista partitione |} [| icuum in istam partem] || ; 
N II, 5 pater iste; R IU, 23. Derfactio ista; 
F IV, 37. im isto periculo; L I, 4. permotiones 
istas; A II, 185. perturbationes istas; T IV, 48. 
ista ... perversitas; F II, 80. qualis ista philo- 
sophia est? FI, 27. ista Eee) F Ih, 4. 
quae est .. ista philosophia? F IV, 22. in ista 
hilosophia; AI, 11. sine ista philosophia; N 
„1. ıstius philosophi; FI,15. isti (philosophi); 
TIU, 40. isti philosophi; D II, 118. istorum 
philosophorum; L I, 50. physicus: f. B. ab ista 
pietura ; TV, 14 (18). ista potestate; L III, 17. 
4. de ista potestate; L II, 19. ista .. divina 
praedicta; Fa 13. in ista pravitate; A II, 26. 
ısta „producta“; F V, 90. isti providentiae; N fr 
2. — istas quaestiones; A II, 127. — ratio ista; 
F II, 80. gnae .. ista ratio est? F II, 99. ista 
ratio; N 1, 64. istam rationem; LII, 69. isti.. 
rationi; L II, 34. isti rogationi || rationi |}; L III, 
%. in istam rationem; R I, 37. ista ... „re- 
dueta*; F V, 90. quae ista regula est? A Il, 38. 
quas est ista relazatio? F 1, 85. ista res; F II, 
719. TI, 49. LI, 62. ista.. res; FV,27. istam 
‚8. »rem istam«; D J, 81. istius rei; 
L II, 62. isti rei; L 1, 10. istarum rerum; DII, 
istie de rebus; L II, 46. in 
. re; L III, 22. in istie rebus medüs; F III, 
istam (rem publicam); R I1I, 45. iste rex; 
U, 83. regem istum Numam; R II, 28. istius 
regis; R Il, 33. isti rogationi |[rationij]; L IL, 
3. — salem istum; Nıl 74. mugvis: 1. GC, 1. 
N 1,73. iste glorioss sapientia; T III, 8. quae 
est .. ista securitas? Lae 47. quae .. est Epi- 
u, 





393 


uns 
a — 


iste 

charmi ista sententia? TI, 15. ista sententis; T 
I, 82. L III, 34. istam sententiam; A Il, 62. isti 
.. sententiae; T 1,55. ad istam sententiam; TI, 
26. contra istam sententiam; T V, 82. in ista 
. sententia; L Ill, 38. in isto sermone; LI, 28. 
quae est ista servitus? P41. quae est... iate ... 
significatio et quasi denuntiatio? D II, 54, ad 
similitudines istas; A Il, 57. ista societas; O III, 
53, ista (somnia); D II, 141. islorum (somnio- 
rum); D II, 186. istis .. somniis; N I, 98. ista 
sors; D II, 116. istae (sortes); D II, 86. isto 
. spatio; N I, 22. species istas; N I, 77, in 
istam spem; O II, 53. consuetudinem istam et 
studium sermonis || sermonemque|l; RI, fr4. »in 
ista .. squillas; I, 24. iste non dolendi sta- 
tus; F II, 28. ista divina studia; C 24. ista se- 
nilis stultitis; C 36. — ista... tela; P 28. istos 
(testes); RI1,58. istam trangquillitatem; O II, 97. 
turpitudo ista; OÖ II, 102. — istam vacuitatem 
doloris; F II, 39. ista vanitas; Lae 99. ista ve- 
rietas qune sit; F Il, 10. istius verbi; F II, 15. 
verba ista; L III, 38, istorum .. verborum; FIT, 
51. inter ista ... verba; F II, 77. isti versus; 
TI, 26. iste vir altus; F III, 29. istum virum 
bonum; O II, 64. istam ... virtutem; F III, 11. 
isto animo atque virtute; L III, 86. ista vis; D 
IL, 117. ista vi; TI, 85. visa .. ista; A 1, 66, 
ista visa (acc.); D II, 126. istius vitii; A II, 92. 
istam voluptatem; F II, 7. 89. utilitas ista; O 


I, 82, 

2. mit Zufag (Pronomina, Zahlen): de isto altero 
sole; R I, 15. ista duo (divinandi genera); D Il, 
101, de istis - duobus generibus; D I, 101. 
isti libri duo; A II, 11. de solibus istis duobus; 
RI 17. istas duas sumptiones; D II, 108, idem: 
f. idem, A, I, 2. iste (4 6t.) S. 201, a. vir iste 
fuit ille quidem prudens; L I, 54. ipse: f, duo; 
D U, 101, is. ipse, A, I, 2. iste (17 ©t.) ©. 863, 
b. quia ista animi tranquillitas ea est ipsa beata 
vita; FV,23. istam nescio quam indolentiam; 
T Io, 12. omnes istos aculeos; AIIL,98. omnis 
ista ... aestimatio; F III, 45. in omnibus istia 
conelusionibus; F IV, 52, omnem istam disputa- 
tionem; R I, 16. omnis ..ista rerum efligies; N 
I, 110. omnis iste .. error; F I, 32. in omni 
isto genere; R I, 15. omnia iste nomina; F II, 
75. de istis omnibus verbis; F IV, 73. quis .. 
iste dies inluxerit; A II, 69, quae .. istae ima- 
ines vestrae? N I, 107. controversiam totam 
ıstam; L I, 54. istum .. looum totum; N III, 22, 
locum istum totum; L Il, 13. totam istam ... 
quaestionem; N II,3. e tribus isatis (generibus); 
RI, 54. ex tribus istis modis; RI,46. atrocitas 
. ista tun; A Il, 1386. tua ista conclusio; DI, 
109. istam paupertatem vel potius egestatem ac 
mendicitatem tuam; P 45. explicatio tun ista; 
F ID, 14. tuum morem istum; R III, 47. er 
lin |} isto egregio tuo officio et tanta fide; FIT, 
tuus iste Stoicus sapiens; A IL, 119. tun ista 
etudia; RI,29. istam artem vestrawm; AI, 107. 
isti vestro deo; A II, 81. quae .. istae imagines 
vestrae? N 1, 107. lituus iste vester; D I, 30. 
vestra ista providentia; N III, 78. iste vester 
(sapiens); A II, 105. istae.. vestrae eximiae ... 
virtutes; F I, 42. quod Zaleucum istum negat 
ullum fuisse; LI, 15. in ista una disputatione; 
A U, 12. una ista in re; L III, 26, 

I. prädicativ: 1. ohne Zufag: non erit ista 
amicitia, sed mercatura quaedam utilitatum 
susrum; N I, 122. ista, sive beatitas sive beati- 
tudo dicenda est, ... ea, quaecumque est, cur ..? 

1, 9. qui ista bona dicit; F vr. 23. ista, .. 
quse dixistı, valere, locupletem esse, non dolere, 
„bona* non dico; FIV, 72. sint sane ista bona, 
quae putantur, honores, divitiae; TIV,66. tibi istam 
0 


iste 


iustam causam puto lessell, cur ..; L II, 4 
doctorum est ista consuetudo, eaque Graecorum, 
ut..; Lae 17. hominum esse istam culpam, non 
deorum; N II, 76. ista.. magna diiudicatio est; 
L 1, 56. non est ista |lita|] ... magna dissen- 
sio; F V, 76. quare sint nobis isti ... magmi 
homines, ut sunt; R III, 4. an Pisidarum aut 
Cilicum aut Phrygum ista inventa dicemus? DII, 
80. levamentum: f. oblectatio. praeclara ... ista 
lex |jest!j; L III, 28, si ista mala sunt |[|sint ||; 
FV,81 sunt; F V, 85. mercatura: f. amieitia, 
eorum erat iste mos; F II, 1. mathematicorum 
iste mos est, non est philosophorum; T V, 18, 
non solum beatae vitae istam esse oblectationem 
videmus, sed etiam levamentum miseriarum; F V, 
53. quod mihi ista zeugadoge quae appellaut 
rend videntur Fr Socratica; P 4 hope ae: 
dicam Graece zgonyafve, Latine autem „producta*; 
F IV, 72. lovis iste quidem pronepos; T II, 26. 
physicorum est ista prudentia; D II, 11. sit ista 
res magna, sicut est; L 1,17. ista Academiae est 
propria sententia; A II, 148. istum non modo 
servum, sed nequissimum servum ... appellandum 
uto; P 36. ista studia ... ingeniosorum sunt; 


V‚,6. iste .. est veritas? I, 67. est ista 
recta docendi vin; LU, 8 cum vitiorum iste 
vis non sit, ut ..; F III, 61. sunt .. ista non 


naturae vitia, sed culpae; T III, 73. sit sane ista 
voluptas; F II, 75. non istam (Epicurus) dieit 
voluptatem,. — dicat quamlibet; nempe eam dicit, 
in qua ..; T IIl, 49. 

2. mit Bufag: istuc ipsum vereor ne malum 
sit, non dico carere sensu, sed carendum esse; 
TI, 26. cum ego ista omnia bona dixero; FV, 
90. totus.. iste, qui volgo appellatur amor, ... 
tantae levitatis est, ut ..; T iv 68. 

B. bei Üildjectiven, Pronomina und Genetin: 
I. Adjectiva, Pronomina: 1. attribntiv: 
a. ohne Zufag: ista Antiochea; A II, 115. ista 
Democritea; D II, 32. istis ... Latinis; F III, 16. 
— ista tam absurda; N 1,81. istis, quae te... 
delectant, brevibus et acutis; F IV, 52. iste 
optimus; R I, 50. ista caelestia; R I, 31. divini 
isti; N III, 14. ista tam aperte ... et perversa 
et falsa; A II, 60. isti grandiloqui; V,89, 
istud honestum; F II, 12, ista horribilia; TI, 
102. idem: f. idem, B, I, 1, a. iste (6 &t.) ©. 
202, b. ista innumerabilia nascuntur; O II, 72. 
complectens; A II, 114. ipse: f. ipse, B,L1. 
iste (10 ©t.) ©. 366, a. quae sunt... ieta maiora? 
TI, 16. quaenam ista (maiora) sunt? RI, 62. 
in istis (mediis); F IV, 71. ista necopinata; T 
II, 55. non nulli isti ... faciunt imperite; L I, 
4. nuda ists si ponas; P 24. omnes isti viden- 
tur ... adfirmare; ATl,14. quid tam exile quam 
isti omnes? L ], 6. omnia ista ... dieuntur; T 
I, 94. sunt ... orta; T IV, 57. latent ista om- 
nia; A II, 122. omnia ista ... obscurari nec ap- 

arere et ... inceurrere; F V, 90. condiri; T V, 
7. ista sum omnis dimensus; © 59. ista omnia 
talia videmus; P 7. perversa: f. falsa. isti phy- 
sici; A I], 14, physica ista; A II, 128. ista po- 
pularia; F 1V, 24. ista praeclara; OI,8. istum 
quaestuosum; P 49, »isti qui linguam avium in- 
tellegunte; D I, 131. superstitiosa ista; D II, 81. 
ista ... sunt tota commenticia; N I, 94. cum 
ista tua mihi ne probabilia quidem videantur; A 


il, 126. iste vester ... nudus est; F I, 22. ista 
vestra ... dietata sunt; F II, 95. 
b. mit Bufaß: dices ista ipsa obscura pla- 


nius; T IV, 10. unum istud, quod bonestum ap- 

las, ... id igitur, inquam, si solum est bonum; 
Fun 14. istis ... ista horribilia minitare pur- 
puratis tuis; T 1,102, nec (virtus) dubitabit isti 
vestro beato M. Regulum anteponere; F II, 65, 


34 


iste 


quod est .. istuc vestrum probabile? AI, 85, 
Antiochea ista conruent universa; A II, 98, 

2. präbicativ (Abjectiva: f. D): vide, ne ista sint 
Manliana vestra; II, 105. est istud ff istue || 
quidem .. aliquid; C 8. iam istac quidem nihil 
negotii est; T I, 16. quis .. est iste? TIL, 17. 
zn ...isti sunt? RI, 56. quidnam est istuc? 

I, Genetiv: sint ista Grascorum; F Il, #8. 
gt - sunt; N III, 27. po&tarum ista aunt; 

c. bei Infinitiven unb Ausdbrüden: I. attri« 
butip: non dolere istud quam vim habeat; FI, 
9. istuc nihil dolere non sine magna mercede 
eontingit inmanitatis ..; T III, 12. — quid .. est 
istuc gradatim? N I, 89. istuc „quasi corpus" et 
„quasi senguinem* quid intellegis? N I, ”. 

I. präbdicativ: Talea istuc quidem est, 
non descendere; N 1, 89. 

D. allein: a. mase.: I. Singular: iudicatur 
iste optimus; RI, 50. ne iste quidem pervetus? 
RI, 58. istum cessare; AI,2. sapientem virum 
fuisse; P 23. appellet; N III, 11. invenias; Lae 
64. sistius ... audaciame: O III, 98. isti. 
permitto; F V, 76, ab isto .. praedicari; LI, 8. 

I. Plural: 1. isti: abiecerunt; FIV,42. ad- 
severant; N II, 94. amplezantur; T II, 30. ap- 
pellant; P11l. avocabant; RI, fr 6. carere non 
posaunt; O 1II, 59. derogent; DII, 146. dicunt; 
A1U,27. TV, 47. dicere ... solent; RI 11. 
disputant; D Dir 100 doceant; F IV, 26. facers 
non poassint; 129. se gerant atque gesserint; 
L III, 18. gloriari solent; RI, 11. solent ... 
negare; T Il, 87. numerant; TV, 44. . 
nant; R I, 2. praecipiunt; fr V, 41. putant; A 
« RIL1. reliquerunt; A II, 61. reputent; 
TI 51. solent; N I, 18 ubi sant? T IV, 9. 
vocant; L I, 2. volunt; T IL, 82. Fa 28. — 
audiendi sunt; F V, 89, sunt .. audiendi; Lae 
48. — curiosi; FI, 3. 

2. istos: id sumere; DII, 104. — (dimittamus); 
T1, 78 ferret; L II, 31. insectemur; T IV, 
nec me ||nec || pudet, ut istos, fateri ..; TI, 60. 
— nihil est .. apud istos, quod ..; T 1,22. in 
istos concesserit; A fr 20 (B. a; 

8. istorum: acutissimus; T II, 38. — aliquem; 
P 38. — artem; DI, 45. omnis i. disputatio; 
RI, fr 5. fr V,42. inmanitas; O I,57. imperia; 
P 6. inconstantiam; F IV, 39. in ji. otio sc 
litteris; R II, 4. ad i, normam; Lae 18. opes; 
P6. oratio; AI, 4. RLB. ini. otio; RII, 
4. pecunias; P 6. (sententiam); F III, 12, tecta, 
voluptates; Pe, 

4. istis (dat.): Zi Saeaainag essom; F IV, 62. 
— notamı esse; D I, 91. 

5. istis Baba: ab: quassivi et audivi; Lae 25. 
instructum; F II, 119. cum: pugnare (Qebeo}; F 
.. cum istis alias; T II, 51. zum Gap: TI, 


b. nentr.: I. Singular: 1. istud (nom.): 
simile .. sit; N II, 9, — quid .. istud ad nos? 
A Il, 32. istod ... arbitratu meo; FIV, 2 

2. istuc (nom.): »nequaquam istuc istac ibit«; 
N IIL 65. est ... honestum; O IH, 75. quale 
est? LI, 1. quale sit; C6. impediet; A II, 109. 
necesse est; Lae 16. ae LIU, 5. — disitar; 
DI,8 feri potest; LI, 58. — sane istuc qui- 
dem; A I, 14. Stoicum istuc |jest, sed est |] qui- 
dem nec admodum credibile; 85. ioculare 
istue quidem .. et a multis snepe derisum; LI 
53. quo tandem istus modo? L I, 53. guorsum 
istuc? L II, 7, 

8. ee Er oterunt ... ooncedere; F IV, 
50. dicis; F IH, E dicam; TI, 12. dicere ne 
cesse est; N I, 84. dabit; F IV, 49. possit .. 


iste 395 ita 

n ; FO, 9. nesciebat; F IV, 72, obtinueris; 

FW. 2. rogas; F V, 88 Ita, fo, alfo, auf diefe Weife, fo jehr, in dem 
4. istuc (acc.): concessimus; T I, 25. consf® | Grabe, in fo fern, unter ber Bebingung: I. allein: 


derabo; A I, 13, dixti; F II, 10. negat; N II, 
70. pereipis; A II, 35. vides; L I, 55. 

5. 1ato: nihil .. esse iucundius; O III, 117. — 
de: concedatis; fr II, 8, conlocuti sumus; LI, 8. 
dissensio est; F IV, 75. — in: sunt omnia; C 8, 

D. $lural: 1. ista (nom.): delectant; AI, 18. 
TV,13. C46, evaserunt deteriora; F IV, 69. 
exciderant; L I], 45. manarunt; L IT, 45. mo- 
vent; T V, 13. moveant; TI, 11. nascuntur; 
AIL,8. aunt; AI, 9. Lae 6. sunt .., ut dieis; 
R 1, 16. parva sunt; FII, 90. similia non sunt; 
FIV,65. vera; A II, 26. sint .. pulchriors; 
N 11,47. aimilia; D II, 108. vera; A II, 118. 
non essent; N III, 76. videantur; A II, 87. — 
adfrmentur; A If, 87. aguntur; TIV, 55. faerint 
... decrets; A II, 135. descripte.... sunt; F IV, 
61. dieuntur; F II, 11. disputantur; A II, 87. 
disserantur; TI, 23. explicari non possunt; A IL, 
9%. venusta habeantur; P 38. intellecta sint; N 
if, 14. quassita, ... notata, praecepts sunt; F 
IV, 61, probata sunt; F V, 76. reciprocantur; 
DI, 10. tractantur; A II, 87. tractata sunt; L 
II, 14. — uberius ists, quaeso; T I, 16. vetera 
iam ista et religione omnium consecrata; T I, 32, 
sed ista mox; R I, 20. 

2. ista (acco.): esse; T I, 10. esse non impor- 
tuna; F II, 85. iucunda; F I, 25. magna; L U, 
32. vera; D II, 48. ista |jitalj diei; A II, 102. 
interpretari; D II, 129, |jista|j patefieri; LI, 16. 
renovari; A I, 14. — agnosco; LII,43, agemus; 
F III, 9. asciveris; A II, 125. aspernor; A II, 
123. audire cupio; LI, 16. cogmovisti; N I, 66. 
cognoverim; TI, 77. condidit; Ti 18. conligunt; 
T IV, 54. ereduont; DI, 51. defenditis; N I, 
109. derideant; D II, 39. perspicus dicemus; A 
II, 8. diceres; TI, 12. diceret; A II, 102, 
dixerit; A Il, 119. dicere; A II, 12, dicere soli- 
tum; F V, 75. didicisset; F I, 25. disputant; 
Lae 24. disserunt; OÖ III, 106. distraxerint; OÖ 
IL, 3. eflutientem; N 1, 84. exposuisti; F IV, 
1. ectans; AIL,3. fecerint; FI, 85. facere; 
T II, 36. finxerunt; N III, 62. non audeo .. 
at AI,$ habeo; LII, 45. habeat; N I, 
112. iunzit; Ti 18. loquemur; F UI, 9. nosse; 
FV,75. observans; D U, 83. omitte; AI 2, 
L II, 29. peperit; N II, 74. probare; F V, 76. 
proßtentur; Lae 17. putat humana; R II, 40. 
quaeris; L I, 4 quaerunt; Lae 7. quaerere; F 
IV, 32. referam; F Il, 119. scire; A II, 115. N 
I, 74. D I, 35. sequimur; F 1,49. D II, 59. si- 

ificaret; D II, 44. sumis; P 23, tetigit; A II, 
36. timeat; TI, 48. tractant; P 37. tes ... 
tueri; F II, 69. aperta et patefacta viderunt; T 
1, 46. vindicabat; L II, 39. voluisse; T III, 46. 
— tu ista lenius, F II, 19. quis .. ista melius? 
F IV, 26. vgl. 1. — ad: dicere; R 1, 30. dicere 
(videntur), itaque expecto, quid ad ista; 
TIV, 46, ad ista alias; N 1 1. contra: dica- 
mus; N III, 94. dicerem; T I, 10. 

3. istorum: nihil; A II, 128. quid? T V, 40. 
quidque; Lae 55. — pudeat; F II, 7. 

istic, ba, bort: sum: istio sum 
que, quid ... repondeas; F V, 78. 
„ohne Berb: »nolite .. ur ad me adire! 
ilico istie Histinc, isti j«; T LU, 26. 

istime, von da, von dort: libenter |] ago || 
vero istine sicht ab domino agresti ... profugi; 
€ 47. [. istie. 

istue, dahin: quid opus erat te gradatim 
istue pervenire? N I, 89, 


.. BX8Pe0to- 


1. bei Verben: ita ... nunc fugientes conspe- 
ctum sceleratorum ... abdimus nos, quantum 
licet; O III, 3. neque .. erant causae fatale, 
car ita accideret; Fa 19. quod ni ita accide- 
ret; C 67. accommodo: f. copulo. ita duae 
res ... illum acuebant; O Ill, 1. adduco: j. 
contraho. ita cum (Epicurus) attulisset nullam 
causam, quae ..; Fa 47. cum (manus) ita esset 
affecta; FI,39. qui ita sit äffeetus; F 1, 40, V, 
85. T I, 11. P35. vix,.. posse videmur ita ad- 
fectum non miserum dicere; TIL, 25. te... ita 
adfectum ne virum quidem quisquam dixerit; T 
Il, 32. snpientis animus ita semper adfectus est, 
ut ratione optime utatur; T II, 15. sapiens sem- 
per ita adfectus est; T V, 43. si modo tempera- 
tis escis ... ita (animus) est adfectus, ut ... vi- 
ilet; D I, 115. probas ... animum ita adfectum? 
KR I, 60. omnino .. ita iustitiae honestatique 
(fortis civis) adhaerescet, ut... offendat; Ol, 
86. ita ad impietatem in deos in homines ad- 
iunxit iniuriam; N II, 84. ut... ne existiment 
ita se alligatos, ut ... non discedant; Lae 42. 
quod ... neque .. ita aut adulatus aut admi- 
ratus fortunam sum alterius, ut me mere paeni- 
teret; D II, 6. itaneque illi adsentior, qui ..; 
L II, 38. cui (Socrati) quidem ita sunt Stoici 
adsensi, ut ... censerent; O II, il. ita... non 
tanta studia assequuntur eorum, quibus dede- 
runt, quanta odia sorum, quibus ademerunt; O II, 
54. semper .. (natura) ita assumit aliquid, ut 
... non deserat; FIV,37. ita sacerdos adyecta 
in fanum .:. precata a dea dieitur, ut ..; TI, 
113. adulor: f. admiror. quae (bestiae) ex se 
natos ita amant ad quoddam tempus et ab eis 
ita amantur, ut... appareat; Lae 27. ita semper 
angi aut aceipiendo aut cogitando malo; T IIL, 
32, nihil ita animato homine miserius ducerem; 
RI,60. quod ita sit informatum anticipatum- 
que |jinformatum || mentibus nostris, ut ... 00- 
currat ..; N I,76. corpusculorum (ita enim ap- 
pellat atomos) ; A J, 6. cur ita semper deum 
appellet Epicurus beatum |] Ep. app. b., al.|| et 
aeternum; F II, 88. recta eflectio (xaröpdmoır 
enim ita appello) ; F III, 45. quae vel ita ap- 
llemus ... vel promota et remota; F III, 52. 
incommoda .. et WERBEN N ita ar * enosTnunRTe 
et 8 ornuere appello); ‚6%. ius.., 
en diei areas possit; FIN, 71. mu- 
lierositas, ut ita ee eam, quae Graece gilo- 
yuvla dieitar ; T IV, 25. qui ita appelletur Nap- 
pellatar ||; N I, 36. cur quidque ita appellatum 
sit; N III, 63. [ita ne hostis quidem ... inter- 
itum cum scelere (senatus) ur ArnlL 0L,40. 
ita mehereule attendi; L Ill, 88. Tem (causa) 
te non attingit, Tite || [ita]]]; L II, 3. istae 
imagines ita nobis dieto audientes sunt, ut... 
accurrant? D II, 138. quod ita cecidit; Fa 19. 
sitaque |Jidque || ut ita cadat in annuis anfracti- 
bus, descriptum esto;« 1, II,19. ita consiliis dili- 
entiaque nostra celeriter ... arma .. ceciderunt; 
ö I, . ita caritate hos capiunt reges, ... ut 
... diffieile ... sit ..; RI, 55. ita pulcherrima 
illa ... carent amicitia per se et propter se ex- 
petita; Lae 80. ita ne praeterita quidem en ... 
Apollini nota esse (Carneades) censebat; Fa 33. 
f. I. que; TI, 72. qui ita clamare cogatur; 
TIL 19. nee ita claudenda res est famıliaris, 
ut eam benignitas aperire non possit, nec ita re- 
seranda, ut patent omnibns; II, 55. levis . 
ratiunculas eorum (esse), qui ita cogitarent; T 
IV, 43. ita cogimur dissensione sapientium do- 
minum nostrum ignorare; A II, 126. ita necessi- 
50* 


ita 


tas cogit, ut endem sint ea, quae Üiiuncota fuerant; 
Ti 14. quod ... mundus .. ita cohaeret ad 
permanendum, ut nihil ne excogitari quidem pos- 
sit aptius; NII, 115. se comparet hie civis ita 
necesse est, ut sit ... armatus; R VI, 1. quo- 
niam .. ita ratio comparata est vitae naturaeque 
nostrae, ut alia ex alia netas oriatur; Lae 101, 
nobis ita conplectenda in hac disputatione 
tota causa est ..., ut ... concludatur; L I, 17. 
cum ita completa et conferta sint omnia, ut 

cedat; A II, 125. quas .. ita conposita 
sanctaque essent; L II, 11, si ita erat com- 
prensum, ut convelli ratione non posset; A I, 
41. ita res somnium conprobavit; D I, 5. 
coneito: f. 2. mobilis. ita concludam; N], 


101. Zeno .. ita comeludit; N II, 22. ita ... 
eoncludere solent; D II, 41. cum (virtutes) ita 
copulatue conexaeque sint, ut ... participes 


sint; F V, 67. si... est verum, quod ita conecti- 
tur; Fa 12, confercio: f. compleo. ita illi ipsi 
... ad hominum utilitatem suam prudentiam ... 
ceonferunt; O I, 156. its sermone confecto 
Catulus remansit; A II, 148. nec iis ita con- 
fidere, ut moveri non possint; A IL, 29. ita et 
necessitatem et fatum confirmari (Kpicurus) 
putat; Fa 21. ita .. (Pomponius) se Athenis 
collocavit, ut sit paene unus ex Atticis; F V, 
4. ita consensisse gentes decretis videlicet 
rincipum, nibil esse rege melius; R I, 56. ita 
acillime, quae volemus, ... consequemur; OI, 
24. summo bono a te ita constituto, ut id 
totum in non dolendo sit; F II, 11. initiis .. ita 
constitutis, ut ... sumenda sint; FII,20. quem 
(finem) ... ita constitui necesse est, ... quam 
mwaxima adipisci; F IV, 25. et ita figuratum cor- 
us, ut excellat aliis, animumque |et et 
ıta constitutum, ut ... instructus sit; F V, 34, 
quodsi omnes mundi partes ita constitutae sunt, 
ut neque ... potuerint; N II, 87. honores ... 
quam multi ita contemnunt, ut ... nihil esse 
levius existiment! Lae86. si nulla earum (fdium) 
ita contenta nervis seit, ut concentum servare 
possit; F IV, 75. its, credo, de honore aut de 
dignitate contendimus; T III, 50. ea (futura), 
quorum causas natura ita contineret, ut ea fieri 
necesse esset; Fa 32. quod ita contigit; DI, 
46. 47. ita contigit, ut... poneret; Til5. quod 
ex infinita societate generis humani ... ita con- 
tracta res est et adducta in angustum, ut ... 
iungeretur; Lae 20. copulo: f. conecto; F V, 67. 
ita, quae (Epicurus) mutat, ea corrumpit; FI, 
21. nonne ıta credit || eredidit |} (Iliona) filium 
locutum, ut experrecta etiam corederet? A II, 88 
ita credo; F I, 39. LII, 46. nec me solum ratio 
... impulit, ut ita crederem; 077. si eius (animi) 
acies ita curata est, ut ne cascaretur erroribus; 
TV,39, *ita aqua Albana deducta ad utili- 
tatem agri suburbani; D II, 69. ego .. a patre 
its eram deductus ad Scaevolam ..., ut... num- 
uaın discederem; Lae il. numquam hoc ita de- 
endit Epicurus; F I, 25. haec ... ita defendi- 
tis, ut... videantur; N III, 62. multas... saepe 
causas ita defendisti, ut ..; RIII,42. ita re ma- 
gie quam summa || quam|| auctoritate causa illa 
efensa est; Lae 96. cum is (P. Sextilius Rufus) 
rem ad amicos itu deferret, se esse heredem; 
FI, 55. argumenti conclusio ... ita defini- 
tur: „ratio ..;* A II, 26. tum illum (Zenonem) 
ita definisse: ex eo ..; A II, 77. id... ıta defini- 
mus: quod sit ..; F III, 53. quod percipiendi vis 
ita definitur a Stoiecis, ut negent ..; F V, 76. 
quse ita definiunt, ut satis o sestimanda 
sint; F V, 90. quam (laetitiam) ita definiunt: 
sine ratione animi elationem; T IV, 13, quod 
.. nascitur ex oflensione, ita definiunt: opi- 


396 






ita 


nionem ..; T IV, 26. ita .. definit, ut pertur- 
batio sit ..; T IV, 47. Zeno .. naturam ıta de- 
it, ut .. dieat .; N IL, 57. te... cam... 
(divinationem) ita definire: divinationem esse ..; 
D II, 18. horum posteri ... ita degenerant, 
ut ipsi ex se nati esse videantur; F V, 13. alter 
(Aristoxenus) ita delectatur suis cantibus, ut 
. eonetur; T |, 4l. quae (carmina Aratie) ... 
ita me delectant, quia Latina sunt, ut... teneam; 
N UL, 104. haec |jhaec, quae|| nos a Scasvola 
didicimus non ita descripta ||sunt|| ab anti- 
quis; L II, 49, estne quisquam ita desipiens, 
qui credat ..? DII,51. de natura ... ita dice- 
bant j] docebant ||, ut eam dividerent in res duns; 
ita cum aliud diceret atque sentiret; 

A II, 15. neo vero quicoquam ita dicam, ut quis- 
quam id fingi suspicetur; A Il, 98. quamquam 
nihil mibi tam mirum videtur quam ista |jita || 
diei; A II, 102. atqui ita dicas necesse est; AL, 
114. quod ita putant diei ab illo (Epicuro), ... 
ea facere ..; F I, 25. de qua (smicitia) Epiourus 
quidem ita dieit, ... nihil esse maius; L, 65. 
ubi .. is, qui audire vult, ita dixit: „voluptas 
mihi videtur ..;* FI, 2. id... si ita dieit, non 
esse reprehendendoss, ... dieit absurde; F II, 21. 
utilitates (malo .. |l ita || dicere quam voluptae- 
tes) ; F II, 61. non ita dieimus, ut cum illo ... 
haec pugnare videatur oratio; FIT, 39. quicquid 
its fit aut dieitur; F IH, 59. nec tamen ab illis 
(Stoicis) ita dieuntur de industria; F IV, 2. cum 
ita dieant, ... sumpturum sapientem; F IV, 30. 
quin potius ite dieis, omne animal applicatum 
esse ..? FIV,34. posthac non ita dicam, miseros 
esse, sed tantum miseros; T I, 13. certe ita di- 
cant necesse est; TI, 87. ita [lea rell careare 
II} carere |] in morte non dicitur; T I, 88. quae 
(iustitia) tamen ita dicet dupliciter esse te in- 
iustum, cum ..; T III, 36. nec vero ita diei 
otest, mentis laetitiam solam esse in bonis; T 
IT, 41. qui ita dieat: »pol mihi ..;« T III, 4. 
apud quem (Homerum) ita dieitur: »namque ..;« 
TII, 65. tamen [its] ceteros ... commotos modo 
... dicere solemus; T IV, 82. ita.. dicebas, non 
corpus esse in deo, sed quasi corpus; N I, 68. 
istud quidem ita vobis dicere necesse est; N I, 84. 
hunc (lorem) .. Ennius ... nuncupat ita dicens: 
saspice ..;« N II, 65. medici quoque (its enim 
dicebas) saepe falluntur; N III, 15. vos .. ite 
dieitis, omnem vim esse igneam; N II], 35. si 
est Cores a gerendo Jite enim dicebas); N II, 
52. quod certe vobis its dicendum est; D II, 21. 
ut ita sua percept« pronuntient: „si quis“ ..., 
sed potius ita dicant: „non .. natus est ..;* Fa 
15. item .. geometres non ita dicet: „in sphaera‘ 
..., sed potius illo modo: „non ..;* Fa 15. cum 
its dieimus, velle aliquid quempiam ... sine 
eausa; Fa 24. its... dieimus „sine causa“, ut di- 
camus: sine externa ... causa; Fa 24. ut vere 
dieantur, quae ita dicentur: „veniet in senatum 
Cato*; Fa cum ita dicant, acoedere ..; BI, 
9. quod si ita recte dieitur; L I, 19. ita princı- 
em legem illam et ultimam mentem esse dioe- 


ant ... dei; L II, 8. ex altera (parte) ita de 
utilitate dieitur, ut ... sit; O III, 56. quasi ita 
dixerim, intellegatur; Ti 23. f. appello; F III, Tl. 


ut ita dicam: [. dieo, 1,2, b, 8. ut mit Eonjunctiv 
(21 &t.) ®. I, &. 677,a. haec duo proposita non 
raetervolant, sed ita dilatant, ut ... adhi- 
eant; A II, 42, ita diligi a sese quemque, ut 

. referatur; F V, 30. ego .. numquam ita te 
in hoc sermone dimittam, .. uti ... possit; 
T 1,76. ita discessimus, ut (rvideretur) ..; 
N III, 95. ita cotem in comitium allataım ... 
novacula esse discissam; DI, 82, quod ita di- 
diei, omme ... verum esse; A II, quarum 


ita 397 


(stellarum) ita ae pn || deser. | distinotio est, 
ut ... invenerint; U, 104. eas Jleosl|| .. 
(elassis) ita disparavit, ut ... essent; R Il, 39. 
hic in omnibus fere sermonibus ... ita disputat, 
ut ... refellat; A I, 16. omnino .. de istis om- 
nibus verbis a Zenone mutatira ita disputabat; F 
IV, 73. haec tamen ita disputant, ut resecanda 
esse fateantur; TIV,46, errore quodam fallimur 
ita disputando ; R III, 47. qui ita disserunt; 
AI, 43. sed ita sentio et saepe disserui, Lati- 
nam linguam ... locupletiorem .. esse; F I, 10. 
nunc .. ita disserunt, .. se dicere ..; T IV, 54. 
ü.. ite disserebant: „si omnia fato fiunt ..;* 
Fa 40. nec vero ... ita disseram de re tam in- 
lustri ..., ut ... revolvar; RI, 38. quae cum 
ita dissignasset |jdesign. ||; Ti 46. ita, nec 
ot emat melius nec ut vendat, quicquam simula- 
bit aut dissimulabit vir bonus; O III, 61. Epi- 
euros, qui ita dividit: . naturam esse ..; 
N II, 82. semel aliquid esse ita divinatum, .. 
ut ... videatur; D I, 71. ita esse; D II, 107. 
ut membra nobis ita data sunt, ut... appareant, 
sic ..; F II, 23. neque umguam mihi visus es 
ita te ad dicendum dedisse, ut ius civile contem- 
neres; L I, 138. doceo: j. dico; A I, %4. orato- 
rum .. laus ita ducta ab humili venit ad sum- 
mum, ut iam ... senescat; T Il, 5. ita me ad 
credendum tus ducit oratio; T II, 42. ita ex 
quattuor temporum mutationibus omnium ... 
initia er per ducantur; N II, 49. ita et na- 
scuntur et educantur ipsa per sese; N II, 129. 
sin autem (lacus) ita esset eductus, ut ad mare 
enire non posset; D I, 100. quod ita effa- 
imur: „aut ...;* AII,97. ita effici complexio- 
nes et copulationes ... atomorum inter se; FI, 
19. quod nisi ita efhcitur; F V, 77. ita efhcitur 
animanteın ... mundum esse; N II, 47. ita efli- 
eitur, ut omne corpus mortale sit; N III, 30. 
f. ingo. quod ita enuntiatur: „descendit ..;* 
Fa 19. ut (Lucullus) ita erudiatur, ut ... re- 
spondest; F Ill, 8, ita sive dissipantur, procul a 
terris id evenit, sive..; TI,42. ita, cum JJita 
cum || evenerint, fato evenerint; Fa 26. et vero 
ita existimo. — humanum id quidem, quod ita 
existimas; T III, 12. tum Varro ita exorsus est: 
„Soerates ..;* A I, 15. cum ita esset exorsus; A 
II, 10. (hoc) ita expedire, ut turpe non sit; OÖ 
III, 53. qui motus hominum ... non ita expi- 
etus est, ut ... eflecerit? T V, 114. haec cum 
ita sint a Chrysippo explicata; Fa 44. in hac 
ita exposita sententia sunt qui existiment ..; 
N 1,85. ita finis bonorum exsistit secundum 
naturam vivere ..; F V, 24. hanc in motu vo- 
laptatem ... interdum ita extenuat, ut .. 
putes; F II, 30. ita facta est ... ars quaedam 
philosophise; A I, 17. quis .. tibi dederit aut 
omnis deum posse aut ita facturum esse, si pos- 
sit? A II, 50. quod ne ita || [id] || facere posses; 
A U, 79. cur non id |Jjid non|| ita fit? F II, 28. 
ita fit beatae vitae domina fortuna; F II, 89. ita 
fit ... splendidior oratio; F III, 19. est .. ofli- 
cium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis 
ratio reddi possit; F III, 58. its fit illa conclusio 
non solum vera, sed ita perspicus, ut ... putent; 
F IV, 55. cum ... consilium ita faciendi per se 
€ um ... sit; F V, 20. id... quo magis 
udam ita faciunt, ut iure etiam reprehendantur; 
V,81. sive hoc ita fit fortuito; F V,33. cum 
ita nati factigue simus, ut ... contineremus; F 
V, 48. rationem, cur ita fiat, (Aristoteles) adfert; 
TI, 8%. nec ... ideirco minus id |I[id] |] it® 
faciendum esse sentimus; TII,8. nisi ita facies; 
TO, 38. hasc omnia faciunt opinantes ita fieri 
oportere; T III, 63. quod se ita putet oportere 
facere; T III, 79. cum id decreverimus ita fieri 


ita 


oportere; T III, 82. ita fit semper vita beata 
sapientis; T V, 82. an hoc non ita fit omni in 
et T V, 105. cur ita (Simonides) faceret ; 
‚60. haec ita fieri ... profecto non possent; 

N II, 19. ita factum est in superstitioso et reli- 
ioso alterum vitii nomen, alterum laudis; N II, 

2. ite fit eredibile ... factum esse ..; N II, 138. 

Diagoras ... „ita fit*, inquit; N III, 89. nec ta- 
men, cur ita fiat, videmus; D I, 15. quaeris, .. 
eur haec ita fiant? D I, 23, qui (philosophi) 
censerent omnia ita fato fieri, ut id fatum vim 
necessitatis adferret; Fa 39. ego vero ita esse 
faciendum censeo; L I, 20. modo hoc ita faciat, 
ut ne ... hanc causam habeat ad iniuriam; OÖ 
II, 31. cum ... id .. venditor ita fecisset; O 
III, 62. et hercule ita (C. Blossius) fecit; Lae 37. 
ita fit verum illud; Lae 65. f. dico; F III, 59. 
fnelo, II, 3 (30 &t.) ©. 8, b. f. ita isti fareo 
sententiae; TI, 55. ille (Democritus) atomos ... 
censet ... ita ferri, ut concursionibus inter se 
cohaerescant; F I, 17. necesse est (animus) ita 
feratur, ut penetret ..; TI, 48. fidenti animo, 
si ita res feret, gradietur ad mortem; TI, 110, 
ita (Marius) et tulit dolorem ut vir et ut homo 
maiorem ferre ... noluit; T II, 53. illi (di) ... 


ita feruntur moderanturque cursus, ut ... con- 
sensisse videnntur; N II, 60. eam .. ipsam esse 
causam, cur (individuum) ita feratur; Fa 25. ea 


... ita ferre, ut nibil ... discedas; O I, 67. 
mag ita ferebat duo ... onera .,, ut eis 
aene delectari videretur; C 14. corpus ... ita 
iguratum, ut temperatione naturae vigeat; TI, 
21. j.constituo; FV,34. ut id(semen) ... ita fin- 
gat et effciat in suo quidque genere, .. ut... alan- 
tur ...,ut... possint; II, 81. speciem (natura) ita 
formavit oris, ut in ea penitus reconditos mores 
efingeret; L I, 26. qui .. ita frui volunt volu- 
ptatibus, ut nulli ... consequantur dolores; F I, 
48. quom ... coteri .. ita fugerent, ut multa 
de suis rebus asportarent; P8. calidum illud ... 
ita in omni fusum esse natura, ut ... insit ..; 
N I, 28. quod ita fungi oflicio in recte factis 
est; F V, 69. ita semper (sapiens vir) oflieio fun- 
tur utilitati consulens hominum; O II, 31. tam 
iu, dum ita gauderet; C 4l. non est .. sin- 
are ... genus hoc, sed ita generatum, ut 

- *; RI, 39. neque .. ita generati a natura 
sumus, ut ... videamur; Ol, 1 quem (consu- 
latum) ita gessit, ut diligentiam admirarentur 
omnes; A Il, 1. quae aut ıta in animis sunt aut 
ita geruntur; F V, 60. quod ita se gessit, ut en 
facere ei liceret; T V, 55. qui ita se gerunt, ita 
vivunt, ut eorum probetur fides; Lae 19. ita... 
quod honestum est, id bonum solum habendum 
est; F III, 28, ita tamen se res habet; N I, 79. 
ita (Cato) ... habuit alteram loci zum alteram 
iuris; L II, 5. iustis ... hominibus ... ita fides 
habetur, ut ... sit; O 11,38. f. kabeeo, III. se, algd 
(4 er Se (9 &t.) ©. 122, a, fore ut (Cuesar) ... 
traci sita iaceret, ut... ne servorum quidem 
quisquam accederet; D II, 23. ita iacere talum, 
ut rectus assistat; F III, 54. qui ita talus erit 
isctus, ut cadat rectus; F III, 54. ita nobilissima 
Graeciae civitas ... monumentum ignorasset; 
TV,66. ili.... cum ita imperavit is, qui 
auspicatur; D II, 72. f. instituo. ita a principio 
inchoatum esse mundum, ut certis rebus certa 
signa praecurrerent; D I, 118. ita cum ea volunt 
retinere ..., in Aristonem incidunt; F IV, 78, 
ita ... in carcerem =. modo ipse se (Dio- 
nysius) incluserat; V, 58. its tripartita ab 
iis inducitur ratio bonorum; AI, 21. informo: 
. antiecipo. @ .. ita ingressus, ut ... malis; 
II, 22. ita .. (Cimonem) instituisse et vili- 
cis imperayisse, ut omnia praeberentur; O II, 64. 


ita 
qui .. in libera civitate ita se instruunt, ut 
metuantur; O IL, 24. haeo ita intellegi 


possumus existimare ..; O1,97. quod its inter- 
pretantur; FII, 34. secundum naturam vivere, 
quod ita interpretemur: vivere ..; F V, 26. ex 
quo ita illud somnium esse interpretatum, ut ... 
videatur; D 1, 58. qui ita interrogant, ab iis 
irridentur; A 1I, 85. eos.., qui incolunt terram, 

‚ interruptos ita esse, ut ... possit; R VI, 
20. qui ita fatum introducunt, ut necessita- 
tem adiungant; Fa 42. ita facillime, quid veri 
simillimum esset, inveniri posse Socrates arbi- 
trabatur; T I, 8. quod ita facillume verum in- 
veniri putes; R II, 8. ita .. (Sirenes) invitant 
Ulixem; F V, 49. quod ita iudico, (Antiochum) 
politissimum ... philosophorum; A II, 118. ita 
priori posterios.... non iungitur; All,44. quod 
.. ita inuratum est, ut mens conciperet feri 
‚oportere; O III, 107. ita []iste | libertatem istam 
largior populo, ut ... valeant ... boni; L Ill, 
38. hanc ... voluptatem ... interdum ita lau- 
dat, ut ... neget; F Il, 80. neminem videbis 
ita laudatum, ut ... diceretur; F II, 116. nasoa 
.. ita locatus est, ut ... interiectus esse vider- 
tur; NO, 143. cum sol ita locatus fuisset, ut ... 
non posset ..; R I, 23. ut ita virtutem locetis, 
... 0b ... putetis; Lae 104. quas (partis deus) 
in intervallis ita locabat, ut in singulis essent bina 
media; Ti23. cum ita loquuntur: „est hoc ..;* 
A I, 36, qui ite loquatur, ut non intellegatur; 
F I, 15. quis... ferre posset ita loquentem eum? 
F IV, 21. quid, si... tecum ita loquantur? „nos 
cam te ..;* F IV, 61. Socrates ... locutus ita 
est, ut ... videretur; T I, 71. quod ar, 
... ita locuti sint: „nemo ... excellat“; T V, 105. 
si Chaldaei ita loquantur, ut negationes .. po- 
nant; Fa 15. illorum (Chaldaeorum) .. nemo 
ita loquitur; Fa 17. cuius (Platonis) in libris 
multis locis ita loquitur Socrates, ut... studeat ..; 
R I, 16. quod quidem ego a principio ita me 
malle dixeram; F I, 17. ita turpitudo manet 


diuturnitate sublata; L III, 18. ouius eris 
error ita manat, ut non videam ..; A II, 98. 


ita (Epicurus) metuit, ne quid umquam didicisse 
videatur; N I, 78. haec ... ita mixta fuerunt 
..., üb... fuerint; RII, 42. cuius (alterius) ani- 
mum (homo) ita cum suo misceat, ut efliciat paene 
unum; Lae 81. quod ita esse dies declarat, quae 
re ita mitigat, ut... leniatur negritudo; 

II, 58. moderor: f. fero; N II, 60. ita ... 
(Epaminondas) in laetitia et vietoria est mor- 
tuus; F II, 97. cum ita moveatur illa vis; A 
I, 28. me .. oratio Luculli de ipsa re ita morit, 
ut docti hominis ..., non tamen, ut ei responder 
| respondere || posse difüderem; A II, 64. cum 
ita movemor, ut in bono simus aliquo; T IV, 18. 
sol ... ita moretur, ut ... opacet; N II, 49. 
adilatus e terra mentem ita movens, ut ... efü- 
eiat; D II, 117. cum ita moveretur animus, ut 
atomorum motu cogeretur; Fa 233, ita totum 
animal movebatur ..., ut sex motibus veheretor; 
Ti 48. f. II. que; F V, 17. ut ita munita arx 
... niteretur; RII, 11. cum N eergg somniarit, 
ita narravit: »visus ..;« ‚5l. ut bacillum 
aliud est inflexum et incurvatum de industria, 
aliud its natum, sic ..; F II, 33. qui cum vide- 
rent ita nos esse natos, ut ... essemus; F IV, 4. 
ergo ita nascetur exordium; TI,8. omnia (mem- 
bra) ... ita nata atque ita locata sunt, ut ... 
sit; N II, 121. cum ita nati essent, ut... habe- 
rent; D II, 96. ut .. et ingeniosi et tardi ita 
nascantur antecedentibus causais; Fa 9. ita natos 
esse nos, ut inter omnes esset societas; Lae 19, 
f. educo, facio; FV,48, ita necesse esse ne id 
ipsum quidem ... percipi ullo modo posse; A II, 


398 ita 


28. hominem nihil opinari, nec solum posse, 
sed ıta necesse esse sapienti; A II, 77. its miser 
sit aliquando necesse est is; F I, 108. ita ... 
illud ... aeternum sit necesse est; T I, 66. fr 
10. haec nunc enuclenre non ita necesse est; 
V, 23. ita necesse fuit aut haec flagitia concipere 
animo aut..; NL 66. ita necesse est illud etiam 
... este ommium dptimum; N II, 29. ita... 
iaceat necesse est omnis eorum sollertis; DI, 4. 
ita vero necesse est; L II, 18. istuc ... ita ne- 
cesse est; Lae 16. ita tu nunc, Üatule, Iucere 
neseis; A II, 145. non vult: f. fero; T UI, 58. 
löfa» .. [iam a Platone ita nominatam]; Al, 
80. qua de causa quaeque essent ita nominata; 
A], 32, ita nosse ista visus es, ut... non... 
utarem; FV,75. laetantem .. mentem ita novi; 
III, 41. quas (res) diuturnus usus ita notarit, 
ut artem divinationis efliceret; N II, 166, tantu- 
lum .. (malum dolorem) esse, ut a virtute ita 
obruatur, ut nusquam appareat; T II, 66. quos 
(antiquos mores) ita oblirione obsoletos vide- 
mus, ut ... iam ignorentur; RV, 2. an dubium 
est, quin virtus ita maximam partem obtineat 
in rebus humanis, ut religuas obruat? F V, 9l. 
quod .. illi ad4«pogo» dicunt, id mihi ita oecur- 
rit, ut indifferens dioerem; F III, 53. quam ob 
rem ita oporteret; A Il, 28. qui (Democritus) 
ita sit |jest|] ausus ordiri: „haec loquor ..;* 
AU, 73. quod ita ortum esset e terra, ut stir- 
pibus suis niteretur; T V, 37. ita orientur ani- 
mantes, quos ... alatis; Ti 41. »proinde its 
parent se in vita, ut vinei nesciant«e; T V, 52, 
cum (robustus animus) ... ad dolores ita paratus 
est, ut meminerit ..; F I, 49. quodsi ita natura 
paratum esset, ut ea dormientes agerent, quae 
somnisrent; D II, 122. qui ita pateretur; TII, 
43. ita perfectum est, ut ... discederent; OÖ 
Il, 82, eam .. (voluptatem) ita persequitur; 
F II, 29. quod tibi ita persuasum est; N I,85 
mibi .. ita persuasi, mulum ... fundamenta 
iecisse; N II], 5. quorum .. ita perturbantur 
animi, ut non multum absint ab insania; T III, 4. 
numquam ita pervolgatum illud esset, ut iam 
proverbii locum obtineret; TIV,36. ita placere: 
tale visum nullum esse; A II, 99. cum ita pla- 


ceat, ... vitam fieri ..; F II, 43. scio tibi its 
era R 1,46. cum ita ur R IL 7%. 
aec .. tu ita posuistj; 11, 31. quod ite 


positum est; F Il, 100. bis .. ita poeitis; F II, 
41, cum ita positum esset, videri ..; T II, 4 
(sapiens) praesentibus ita potitur, ut animadver- 
tat ..; FI,62. ita praecurrit amicitia iudi- 
cium tollitque experiendi potestatem; Lae 62. si 
domini iussu ita praeco praedicet: „domum 
pestilentem vendo;* O IU, 55. si unum aliquid 
ıta sit a praesensumgue, ut... 
cadat; I, 125. »ita omnes meos dolos ... 
praestrinxit commoditas patriss; N II, 73. 
is ... ita probatis, ut ... possint; A II, 4. 
ita plane probo; A II, 113. et tamen ita pro- 
banda est mansustudo ... ut adhibeatur ... se- 
veritas; O I, 88. nescio .. cur ita memorise pro- 
ditum sit, Socratem ... reiecisse; R I, 16. an 
Achivorum exercitus ... non ita profeoti sunt 
ab Ilio, ut ... intuerentur? D I, 24. et adhuc 
quidem ita nobis progressa ratio est, ut... du- 
ceretar; F V, 46. quibus (temporibus iuventus) 
ita prolapsa est, ut ... ooärcenda sit; D II, 4. 
is (M.Cato) ‚.iudex ita pronuntiarvit: me 
steri oportere; O III, 66. j. dico; Fa 15. medicus 

. non ita proponet; „si eui ..;* Fa 15. non 
(bestias) pro suo u. ita propugnant, ut vul- 
nera excipiant? V, 79. hi .. ignes ... ite 
prosunt, ut... mecesse sit; N II, 92. ita futurs 
eloquentia. provisa in infante est; D I, 78. 


ita 390 ita 


errorem .. eorum, qui ita putarunt, eg 
Al, 13. et hi quidem ita non sola virtute finem 
bonorum contineri putant, ut .. tamen ... ante- 
ponant; F IV, 49. si.. hoc semper ita Ren 
est; D I, 84. quod cum ita putarem; P 3. ita 
redarguitur ipse (Epicurus) a sese ||sell; FIL, 
99. nec vero id ita refellendum est, ut... iu- 
diceemus; N II, 187. eas (rationes) tu ita refellis, 
ut... avertas orationem; N III, 19. ita neque 
color neque corpus ... relinquitur; A Il, 34. 
ita tris relinquit sententias; A II, 188. ita relin- 
quet duns (rationes); F II, 38. ita . . relinqui- 
tur ... virtuti cum voluptate certatio; F II, 44. 
ita relinquitur sola haec disciplina digna studiosis 
ingenuarum artium; F V, 74. ita relinqui nihil 
ignem; N II, 118. ita BPRaBnE, ut ea 
ortuita divinari possint, quae ..; D II, 14. ita 
... {ratio) in quinque partes distribui debere re- 
peritur; O I, 10. ita fere officia reperientur, 
cam quaeretur, quid decest; 01,125. ferocitatem 
. eius (Viriathi C. Laelius) ita repressit, ut 
facile bellum reliquis traderet; O II, resero: 
f. elaudo. quibus (hominibus) ita restiti, ut hoc 
totum malum ... tolleretur; O II, 84. ita inco- 
lumis in patria Regulus restitisset; O III, 110, 
ita (Philo) imprudens eo, quo minime volt, re- 
volsitur; AII, 18 ruo: f. Il, que; FI, 34. 
sancio: f. compono. scriptum est ita; A II, 102. 
etsi ... credo .. Clitomacho ita scribenti, . 
laborem exanclatom; A II, 108. ita graviter et 
serere voluptatem secernit a bono; F II, 24. 
ita sensim sine sensu aetas senescit; C 38, ita 
qui sentiat ||sentiet, sentient||; A II, 21 (20) 
iocansne (Hortensius) an ita sentiens; A II, 63 
si (Erillus) ita sensit, nihil esse bonum praeter 
scientiam; F V, 28. haec |jhoc|| ita sentimus 
natura duce; T I, 30, de morte .. ita sentit, ut 
dissoluto animante sensum extinctum putet; TV, 
88. non ignoro ... te semper ita sensisse, ut de 
ceteris divinandi generibus dubitares; D Il, 101. 
ver vero hoc, quia sum % augur, ita sentio, 
.;L% 81. }. dissero; FI, 10. nunc (ultima 
bonorum) ita separantur, ut diiuncta sint; F 
IV, 40. ita sequebatur (sapientem) etiam opi- 
nari; A II, 67. nibil ita signari in animis 
nostris a vero posse, quod non eodem modo pos- 
set |] possit]] a falso; A II, 71. simulo: j. dis- 
simulo. cum (animus hominis) ita solutus est 
et vacuus, ut ei plane nihil sit cum corpore; DI, 
118, si haec ita non sunt; Al, 11. id cum ita 
sit; A II, 104. id ita esset, si ..; A Il, 111. 
haud scio an ita sit; A Il, 126. sit sane ita; A 
II, 189. quod cum ita sit; FL, 42. TI, 71.DI, 
125. Fa 26. RI, 69. O III, 13. quod quom ita 
sit; L 1, 25. si..ita est; F II, 95. quod si ita 
sit; F III, 11. quod si ita est; F III, 12 TV, 
32. 45. ><. N I, 45. II, 32. III, 44. Fa 21. 31. 40, 
L 1,45. O III, 27. 593. quas cum ita sint; F II, 
29. T1, 117. . quom ita sint; LI, 5. quod 
ut ita sit; T I, 49. etiamsi ita sit; T I, 77. si 
its sit; T 1,82. III, 78. si itaest; TV,15. quod 
ni ita esset; T V, 18. N I, 77. I, 4. O III, 108. 
si IInij] ita esset; T V, 33. si... ita esset; N 
1,89. quod ni ita sit; N I, 122. ni ita esset; 
N II, 32. cum haec ita sint; Fa 18. id si ita 
est; Fa 21. ita est; R II, 33. 37. non est ita; 
R VI, 15. sit ita sane; L I, 1 (2). non ita est; 
LI, 18. ni ita esset; LI, 46. quod ni ita est; 
LI49, est vero ita; L U, 7. credo hercle ita 
esse; L II, 34. non est .. ita; L IU, 17, 
est ita; O I, 158. quod ni ita fuisset; C 85. si 
haec ita sunt; C 81. sit ita sane; Las 18. quod 
n ita esset; Lae 29. cum ita negaret quidquam 
esse, quod comprehendi posset; A II, 18. qui 
(Anaxagoras) id non modo "ta esse negabat, sed ..; 


A II, 100. hoc .. si ita sit, ut unum modo sen- 
sibus faleum videatur; A II, 101. tibi aut con- 
cedendum est ita esse ... aut ...; A II, 106. ita 
sunt in plerisque contrariarum rationum paris mo- 
menta; A II, 124. ei ita melius sit; FI, 62. ita 
tres sunt fines expertes honeatatis; FIIL,35. cum 
corpus bene constitutum eit et sit exploratum ita 
futuram; F II, 92. id ita esse sic probant, quod 
... appetant; FI, 16. ita non solum ad discen- 
dam propensi sumus, verum etiam ad docendum; 
F II, 66, ita est quoddam commune oflicium 
sapientis et insipientis; F II, 59. quod si ita 
est, ut ... beati sint; F III, 76. catuli aeque 
caeci, prius quam dispexerunt, ac si ita futuri 
semper essent; FIV,65. ita ne hoc quidem modo 
ige Il modo paris quidem |] peccata sunt; F IV, 
6. rationes .., cur hoc ita sit, afferandas puto; 
FV,27. ita similis erit ei (viti) finis boni, atque 
antea fuerat; F V, 40. si.. non sunt, nihil pos- 
sunt esse; ita ne miseri quidem sunt; TI, 12, 
ita, qui nondum nati sunt, miseri jam sunt, quia 
non sunt; T I, 18, ita ne moriendum quidem 
esse malum est; T 1, 16, id .. primum ita esse 
velim, deinde, etiamsi non sit, mihi persuadari 
tamen velim; T I, 24. ita nihil est aliud discere 
nisi recordari; TI, 58. ut credam ita esse, quam 
est id exiguum! TI,82. ita est utraque res sine 
altera debilis; T II, 13. cui corpus bene consti- 
tutum sit et exploratum ita semper fore; T 11, 17. 
crudele gladiatorum spectaculum ... videri solet, 
et haud scio an ita sit, ut nunc fit; TIL, 41. ita 
esse quattuor (partes); TIV, 11. quod ita rectum 
esse videatur; T IV, 83, ita erit beata vita me- 
lios aliquid; T V, 50. ita perpetuas et contextas 
voluptates in sapiente fore semper; T V,96. cam 
ex eis (Pythbagoreis) quaereretur, quare ita esset; 
N I, 10. ita nullum inane, nihil esse indiriduum 
potest; N I, 65. ita nec beatus est vester deus 
nec aeternus; N I, 114. ita (mundus) erit ho- 
mine deterior; N ]I, 36. ita ... eadem ratio in 
reliquo mundo est; N II, 88. id .. ipsum ... 
cur ita eit, nihil tu me doces; N III, 7, its tres 
(libri) erunt de oratore; D II, 4. argumentis et 
rationibus oportet, ae quidque ita sit, docere, 
non eventis; D II, 27. ita omnino nullum esse 
portentum; D II, 61. si vere dicatur de futuro, 
ıdque ita futurum sit, dicas esse necessarium; Fa 
13, ita et semper verum fuit „morietur Epicu- 
rus ..;* Fa 19. si ita fatam erit jjsit, est||: 
‚„nascetur Oedipus Laio“; Fa 30. quia ita fatam 
sit .. concubiturum ... Laium; Fa 30. et pro- 
fecto ita est, ut id habendum sit antiquissimum; 
L II, 40. quae quamquam ita sunt in promptu, 
ut res disputatione non t; OL,6. ita pro- 
ria est ea praeceptio Stoicorum, Academicorum, 
eripateticorum; O I, 6. ita non iidem erunt 
necessitudinum gradus, qui temporum; O I, 59. 
sive ... id ita summum bonum est ..., ut ... 
habeant; O III, 11, id... ipsum si ita est; O III, 
27. ita... tantus illi (M. Valerio Corvino) cursus 
honorum fuit; C 60. id si ita est, ut optumi 
cuiusque animus in morte facillime evolet; Lae 14. 
quod etsi ita esse pluribus verbis disserendum 
est; P 35. f. gero; F V, 60. mitigo. bellum .. 
jta suscipiatur, ut nihil aliud nisi pax quassita 
videatur; O I, 80. quod ni ita tenebimus; T 
V,46. etiam maria agitata ventis ita tepescunt, 
ut intellegi .. possit ..; N II, 26. ita te... 
nee traiectio stellue nec faces visae terrebunt; 
D U, 60. reperiemus asotoe ... ita mortem non 
timentes, ut illud in ore habeant ..; FIL, 22. 
ita ... ex uno Epicuri capite ... perceptio et 
comprebensio tollitur; A IL, 101. nonne (Demo- 
critus) deum omnino ita tollit, ut nullam opinio- 
nem eius reliquam faciat? N I, 29. its benigni- 


ita 


tate benignitas tollitur; O II, 52, f. praecurro. 
ita sordido ... artilicio regiae virgines ut tonstri- 
eulae tondebant barbam ... patris; T V, 58. 
id .. ita tornarit, ut nibil efficere posset rotun- 
dius || rutundius |]; Ti 17. ut ipsae vıtes, ei .. 
possint, ita se tractandas tuendasque esse fa- 
teantur; F V, 39. ita [...] pro vera... iustitia 
simulationem nobis iustitiae traditis; FI, 71. 
ita nobis maiores nostros tradidisse; N III, 9. 
alterum ita traditum clarım admodum somnium ; 
D 1, 57. qui se tradidit Beeö ita, al. | quieti 
praeparato animo; D I, 121. ita (pullos) tuen- 
tur, ut .. pinnis foveant; N II, 199. f. tracto, 
ut guieguam possit ita verum videri, ut non 
eodem modo falsum etiam possit videri; A II, 38. 
ood ita mihi videatur verum, ut non possit item 
alsum videri; A II, 34. quae ita videantur, ut 
etiam alin eodem modo videri possint; A I, 40. 
si tibi ita videntur; A II, 698. quaere rationem, 
eur ita videator; A II,81. sequentes tantum modo, 
uod ita vieum sit; A II, 104. quod tibi ita vi- 
eri necesse est; F I, 26. mihi ita videtur; TI, 
9. maioribus quoque nostris hoc ita visum in- 
tellego; T II, 8. eum quid ita visum sit, ut 
magnum quoddam malum nadesse ... videatur; T 
II, 28. etiam Chrysippo ita videri scio, quod 
rovisum ante non sit, id ferire vehementius; T 


Il, 52. quod .. omnium gentium ... hominibus 
ita videretur; N I, 62. »ita sola ... errare vide- 
bar«s; D I, 40. its nobis sinistra videntur, Graiis 


... dextra meliora; D II, 82. ita barbarorum 
agris quasi adtexta quaedam videtur ora esse Grae- 
ciae; R II, 9. ita videtur endem vis ordinis et 
collocationis fore; O I, 142. ita fortasse (oratio) 
etiam brevior videbitur; O II, 20. quod non ita 
vigent interiore quodam motu, ... ut... fruges 
fundat; T V, 87, quod (luxuriosi) ita viverent, 
ut persequerentur ... voluptates; F II, 22. is 
(L Mhoriue) ita vivebat, ut ... posset; F II, 68. 
ita .. vivant quidam, ut eorum vita refellatur 
oratio; F II, 81. quasi vero quisquam ita nona- 
inta annos velit vivere, ut ... religquos dormiat! 

I, 92. qui ita vixerint; T III, 61. quoniam 
ite vixi, ut non frustra me natum existumen; C 
84. [. gero; Lae 19, fecerit, si ita vis, Torquatus 
propter suas utilitates; F II, 61. ita voltis, . 
nihıl esse animal ..; N III, 36. vgl. incido. qui 
vel snmel ita est usus oculis, ut vera cerneret; 
D I, 71. Il, 107. 

2. bei Adjectiven: (animatus, desipiens, figu- 
ratas u. a. f. 1): idem ita acrem in omnis partis 
aciem intendit, ut .. videat; T IV, 38. ita sunt 
altae stirpes stultitiae; T III, 18. qua ex con- 
iunctione caelum ita aptum est, ut sub aspectum 

‚ cadat; Ti 15. cum .. ipsa virtus efhiciat ita 
beatam vitam, ut beatior esse non possit; F IV, 
20. ego L. Metellum memini ... ita bonis esse 
viribus extremo tempore aetatis, ut adulescentiam 
non reguireret; C an quod (sapientia) ita 
callida est, ut optime possit architectari volu- 
ptates? F II, 52. quorum (sensuum) ita clara 
iudicia et oerta sunt, ut ... non videam ..; A 
11, 19. quod its naturae consentaneum sit, 
ut ... appareat; O I, 96. qui ... earum rerum 
disputationem principibus civitatis non ita deco- 
rem putent;, A II, 5. ita mihi dives (ea philo- 
sophia) videbatur, ut ab ea petere possem ..; F 
V,96. ita sunt .. dulces (poötae), ut ... edi- 
ecantur; T U, ita .. parvae et exiguae 
sunt istao accessiones bonorum, ut... ne cernan- 
tur quidem; FV,71. ita faciles interrogationes 
sunt, ut ... perveniat; T I, 57. sed ita falsa 
sunt ea, ... ut ... non possint; F IV, 54. ut 
ita fastidiosse mollesque menten evadant cjrium, 
ut ... nequeant; R I, 67. ita .. finitims sunt 


400 ite 


falsa veris ..., ut ... non debeat; A II, 68 
sunt .. quaedam partim ita foeda, partim ita 
flagitiosa, ut... facturus sit; O I, 159, cauius 
(P. ii) mors ita gloriosa fuit, ut eandem 
concupisceret filius; D 1,51. non sum ita hebas, 
ut istud dicam; TI,12. quod erat utile, patrise 
consulere, id erat ita honestum, ut... deberet; 

II, 40. turbam ... deorum .. ita ignoto- 
ram, ut e0s ne coniectura quidem informare pos- 
simus; N I, 89. multi ita sunt inbecilli senes, 
ut nullum ... munus exsequi possint; C 35. nos 
.. ita loves atque inconsiderati sumaus, ut... 
monstrum putemus? D I, 59. insipientes 
alios ita esse, ut ... possent; F IV, 56. mihi.. 
ita incunda huius libri confectio fuit, ut... 
absterserit ..; C 2. levie: f, inconsideratus. de 
qua (morte) non ita longa disputstions opus 
esse videtur; © 74 (75). in quo (bello) ita magna 
rei militaris esse occupatio solet, ut... relinqus- 
tor; A II, 4. non est ista |lita|| magna dissen- 
sio; F V, 76. ita magnos nostram ad aetatem 
(fuisse), ut non multum ... cederetur; TI, 5. 
ita magnam habet vim disciplina verecundiae; R 
IV, 6. cum id ... non ita magpum ... videtur; 
O II, 81. quod (res) aut ita essent parvase, ut 
sub sensum cadere non possent, aut ita mobiles 
et concitatae, ut nibil umquam unum esset; A I, 
31. umor ita mollis est, ut facile premi ... 
possit; N II, 81. f. fastidiosus, nisi ita murata 
civitas fuisset; R V, 1. ita multi sermones per- 
scripti sunt; A I, 74. ita multa dieunt, quae 
vix intellegam; F IV, 2, ita multa meminerant; 
T I, 59. ita sunt multi, gquibus ..; TIL 116. 
contra quos (philosophos) Carneades ita malte 
disseruit, ut exeitaret ..; NI,4. quod ita multa 
sunt incommoda in vita, ut es sapientes commo- 
dorum conpensatione leniant; N I, 28. haec its 
multa quasi fata inpendere amiecitiis, ut ... di- 
ceret; Lae 35. ita taetra quaedam (Posidonius 
ceollegit), ita obscena, ut dieta quoque videan- 
tur turpia; O1, 159, obsoletus: . 1. (mundos) 
undique er et absolute ita || [ita] || pares, 
ut ... nihil .. intersit; A II, 55. si mundaus its 
sit par alteri mundo, ut inter eos ne minimum 
quidem intersit; A II, 55. ut in utramque partem 
ita Nr redderent, uti nulla selectione uterentur; 
F II, 12. ut reliqua non illa quidem nulla, sed 
ita parva sint, ut nulla esse videantur; F v 72. 
ita parvom malum, ut id obruatur sapientia; T 
III, 80. acies .. ipsa, qua cernimus, ... ita parva 
est, ut ... vitet; N Il, 142, iam ipsa terra ita 
mihi parva vis est, ut... paeniteret; R VI, 16. 
j. exiguus. mobilis, ita fit illa conclusio non s0- 
lum vera, sed ita perspicua, ut ... putent; F 
IV, 55. esse .. deos ita perspicuum est, ut ... 
existimem; N II, 44. utuntur non ita proba- 
bili; FII,42. atque haec ita iustitiae propria 
sont, ut sint virtutum reliquaram comwmunia; F 
V, 65. reperiemus asotos .. ita non religiosos, 
ut „edint de patella“; F II, 22. Africanı fratris 
nepos, ... »ita omnium perditorum ita similis, 
ut esset facile deterrimus; T I, 81. quod ita 
stabilis est mundus ..., ut ... posit; N I, 
115. erat (L. Thorius) ... ita non superstitio- 
sus, ut ... contemneret; F II, 63, ita taetra 
sunt quacdam, ut ea fugiat ... oratio; T I, 108. 
f. obsoenus. erat (L. Thorius) ... ita non timidus 


ad gg ut ... .. ER FU, 68. 
ut Mario praeripere collegis .. popularem gra- 
tiam non ita turpe ... videbatur; O II, 81. 


vacuus: f. 1. solvo. ita variis inbuimur errori- 
bus, ut vanitati veritas ... cedat; T III, 2. it« 
venusta habsantur ista non ut vincla rirorum sit, 
sed ut oblestamenta pugrorum; P 38. verue: |. 
1. videor; A II, 33. 84. 


ita 401 


3. bei Abverbien: ita sunt alte Yon | 
quasi fundamenta quaedam verecundiae; R IV, 4. 
ita aperte cepit pecunias ob rem iudicandam, 
ut ... tribunus .. ferret; F TI, 54. quae .. 
ag ita geruntur apte, ut ... possint; T II, 
7. ita apte (mundus) cohaeret, ut dissolvi nullo 
modo queat; Ti 15. quod iam pueri ... ita 
celeriter res innumerabiles arripiant, ut ... vi- 
deantur; C 78. ita graviter aegrum Eudemum 
fuisse, ut omnes medici difiderent; D I, 59. na- 
turam omnem appetendarum rerum ita late pa- 
tere, ut ... permanaret; F IV, 42. animus ... 
its late longeque peregrinatur, ut nullam .. oram 
.‚videat; N 1,54. longer: f. late; NI,54. cum 
eor animantis alicuius evolsum ita mobiliter 
rufe ut imitaretur igneam celeritatem; N II, 

. dieemus, neque ita multo post; O II, 19. 
evius (Calliphontis) .. sententiam Carneades -ita 
studiose defensitabat, ut eam probare etiam 
sideretur; A II, 139. in quam exercitationem ita 
nos stadiose jjoperam || dedimus, ut ... nudere- 
mus; TI, 7. certe ita temere de mundo effu- 
tiont, ut ... videantur; N II, 94. quibus medio- 
eres homines non ita valde moventur; N I, 86. 
Pompeium .. quod una ista in re non ita valde 
probas; L III, 26. 

4. bei Subftantiv: nonne (M’. Curius) hanc 
u ita servum judicet, ut . putet? 








38, 

5, hr &af: ergo ita: non posse honeste vivi, 
nisi boneste vivatur? F II, 50. ergo et proban- 
dum; ita etiam laudabile; F III, 27. ita, quem 
ad modum in senatu semper est aliquis, qui in- 
terpretem postulet, sie ... audiendi sunt; F V, 
». ita male instituta ratio exitum reperire non 
potest; N I, 104. expers virtutis igitur (deus); 
ita ne beatus quidem; N I, 110. doceo deos 
vestros esse voluptatis expertes, ita vestro iudicio 
ne beatos quidem; N I, 118. jta salem istum ... 
in inridendis nobis nolitote consumere; N II, 74. 
:ita dum interruptum credas nimbum volviere; N 
II, 89. ita aut illa obnuntiatio nihil valuit aut ..; 
D I, 30. ita ne divinatio quidem (est), quoniam 
ea rerum futurarum est; » U, 21. ita ... aut 
nescit hoc deus aut frustra somniorum significa- | 
fione utitur; D II, 125. ita nec prohibebatur | 
quisguam iure suffragii, et ..; R II, 40. ita qui 
pe illud adsequi *; R IH, 23. ita, quiequid 

onestum, id utile; O Ill, 35. 

Il. Verbindungen: atque: Chrysippus . 
magnam turbam congregat ignotorum deorum, 
atque ita ignotorum, ut ... possimus; N I, 39. 
l. atque, II, 1. ita (11 &t.) ©. 1, ©. 257,.. 2, i. 
ita (16 ©t.) ®. I, ©. 266, a. 
et: Theophrastus .., vir et oratione suavis et 
ita moratus, ut ... ferat; A 1, 33. neque . 
ortum esse umquam mundum ... et ita esse eum 
undique aptum, ut ... queat; A II, 119. est 
.. aliquid in his rebus probabile, et quidem 
ita, ut ... possit, ergo ut ... possit; F II, 58, 
causam nec perniciosam et ita popularem, ut non 
posset obsisti; L III, 26. j. ut; L I, 24. 1. cousti-, 





wo; FV, 34 &,C, 1l,n,1,k. ita (13 ©t.) ©. 1, 
©. 849, b 
ne: tum Gracchus incensus ira: „itane 


vero?* N II, 11. casu, inquis. itane vero? D I, 
23. extitit corona ex asperis herbis, et quidem 
sobita jjsubito|l. itane? D II, 68. itane? ... 
ea rer tibi .. timorem adferet? D II, 83, 
ME ca non dieis igitur: „miser est M. Crassus*, 
tantum: „miser M. Crassus*? — ita plane; 
T118. 
perinde: f. ut, do; T I, 94. utcumaue. 
prorsus: ita proraus existimo; F 1, 23. TI, 10 | 
(9. 11, II, 14. W, 85. existimarem; N III, 26. 
II. 





ita 


ita prorsus, inguam; F V, 27. ita prorsus, et 
illud quidem ante meridiem; T If, 67. — tum 
prorsus its ncta pleraque, ut in populo emsent 
omnis; R I, 62. immo prorsus |jprosus |j ita 
censeo; L Il, 23. scis solere .. in huius modi 
sermone ... diei „admodum“ aut „prorsus || pro- 
sus |] ita est*; L III, 26. 

quasi: cum dieimus ... extremum esse, ... 
non ita accipiendum est, quasi dicamus unum 
esse ..; F V, 26. alii .., quasi corpus nullum 
sit hominis, ita praeter animum nihil eurant; F 
IV, 36. omne, quod ita disianotum sit, quasi 
„Aut etiam aut non“; A II, 97. sapientis est .. 
proprium ... nihil ita exspectare quasi certo fu- 
torum; T V, 81. cuius (Q. Maximi) sermone ita 
tum cupide fruebar, quasi iam divinarem ..; C 
12. quod ... neque ita (me) gessi, quasi homini 
... iratus; D II, 6. ita iocaris, quasi ego dieam 
eos miseros, qui ..; T I, 19. sed nescio quo 
modo animua erigens se posteritatem ita semper 
prospieiebat, quasi ... vieturus esset; C 82. nune 
ıta seiungam, quasi possit quisquam ... iastus 
esse; OU, quod eo loco res est ita soluta 
hereditate, quasi ea pecunia legata non esset; 
L I, 51, 

que: quod ita moveat itaque a natura in primo 
orta appetatur; F V, 17. »itaque |Jidque|] ut 
ita cadat in annuis anfractibus, descriptum esto«; 
L U, 19. itaque ... admonita .,. pins com- 
primit conchas; N II, 123, ita .. (Socrates) cen- 
sebat itaque disseruit, duas esse vias: T I, 72. 
itaque fecimus; F III, 9. itaque ut facerem, et 
orationibus inducebar tuis et versibus; L II, 2. 
itaque, ut litteris consignamus, quae monumentis 
mandare volumus, sic ille in animo res insculptas 
habebat; A II, 2. itaque insequebatur; N III, 44, 
itaque ludis intermissis instaurativi constituti 
sunt; D I, 55. sex .. reliquos motus ab eo 
(mundo deus) it itaque ab omni erratione 
eum liberavit; Ti 19. itaque eorum vocabula 
nobis prodiderunt; Ti 38. id ne ferne quidem 
faciunt, ut ita ruant itaque turbent, ut .; FI, 
> 


quem ad modum: si oune futurum ex aeter- 
nitute verum est, ut ita certe eveniat, quem ad 
modum sit futurum; Fa 32. 

quid? ecquis id [jsit quid, id quis|] dixerit? 


certe nemo. quid ita? quia ..; TI, 87. neque 
tamen {philosophi) lugent. quid ita? quia ..; 
T III, 68. quam molestum est uno digito plus 


habere! quid ita? quis . ; N 1,99, qui ius civile 
cognosset. totumne? quid ita? quid ..? LE, 47, 
habitent gratis in alieno? quid ita? ut ... tu me 
invito fruare meo? O II, 83 i 

quoad: si ullum probarem simplex rei publi- 
cae genus, sed ita, quond statum suum retinet; 
R II, 48 

sed: ut ... opinaturum sapientem existumen, 
sed ita, ut intellegat ..; A Il, 148. Democritea 
dieit (Epicurus) perpauca mutans, sed ita, ut en 
... depravare videatur; F I, 17. agmoscit ille 
(animus) quidem naturae vim, sed ita, ub ... pos- 
sit; F V, 43. complent es quidem beatissimam 
vitam, sed ita, ut... possit FW Tr. id 
eurent vivi, sed ita, ut intellegant ..; T I, 109. 
dieendum est mihi, ... sed ite, nihil ut adfirmem; 
DI,8 ego ... tractabo ... ius civile nostrum, 
sed ita, locus ut ipse notus sit; L II, 46. habenda 
.. ratio est rei familiaris, ... sed ita, ut... ab- 
sit suspicio; O1, 64. ut etiam singulis consula- 
tur, sed its, ut ... prosit ..; O II, 72. f. quoad, 
ut; R V, 5. vgl. 1. dilato. necesse est; A II, 77. 
n. 0. 

si: a patribus acoeptos deos ita 
si huic legi paruerint ipsi patres; L II, 


51 


lacet coli, 


cetera' 


ita 


autem, quae secundam naturam essent, ita legere, 
si ea virtuti non repugnarent; O III, 13. meo .. 
iudicio ita est maxima in sensibus veritaus, si et 
sani sunt ..., e& ..; A Il, 19. hoc ipsum ita 
iustum est, quod recte fit, si est voluntarium; O 
1, 28. ita .. seneetus honesta est, si se ipsa de- 
fendit; C 88. ita teneri (quemque voluerunt), „si 
sciens falleret*; A Il, 146. haec .. omnia ... 
easte tribuenda deorum numini ita sunt, si anim- 
advertuntur ab iis; N I, 3. f. tamen; D I, 10. 
tamen: hie loeus est ... non neglegendus in 
nostris, ita tamen, ut ... sentiamus ||[ita ... 
posasar ie el T 1,108, de quibus (divinationis 
generibus) quid ipse sentiam, ... exponam, ita 
tamen, si vacas animo; D I, 10. quae {conexio 
rerum) suo ordine ... ||sic|] variatur, ita tamen 
N lite tamen] ||, ut ipsa varietas habeat aeternita- 
tem; Fa, fr 2. 
tamquam: quoniam ... ex vita ita discedo 
tamquam ex hospitio, non tamquam e domo; 
C 8. sensim ab utroque latere, tamquam remis, 
ita pionis curgus avium levatur; N II, 125. tam- 
quam in clarissima luce versetur, ita nullum ob- 
scuarum potest ... eius esse .. factum; O II, 44. 
vero: f. ne; NII, 11. DI, 23. vgl. I, 1. necesse 
est; L II, 18. refello. sum; L II, 7. 
ut: ut (animal) ... ita sit affectum, ut optime 
um naturam affectum esse possit; F 2 24. 
cum ita sis affeotus animo, ut supra dixi; O I, 66. 
qui dixisset ita amare oportere, ut si aliquando 
esset osurus; Lae 59. nisi vero Ennium non pu- 
tamus ita totum illud audivisse: »o pietas animi«, 
... ut si vigilans audiret; A II, 88. ita audies, 
ut Romanum hominem, ut timide ingredientem 
ad hoc genus disputandi; Fa 4, ita .. audiam 
te disputandem, ut ea lego, quae scripsisti; Fa 4. 
ut, cum evenerit, ita cadat, ut praedietum sit; D 
I, 125. initia .. ut appellantur (mysteria), ita re 
vera principia vitae cognovimus; L II, 36. ut, 
quod medium sit, ut ei primum proportione, ita 
id postremo comparetur; Ti 14. si quid ita co- 
nexum est, ut hoc; A II, 148. cum (Hercules), 
ut Eurysthei filios, ita suos configebat sagittis; 
A Il, 89. constituo: f. moratus, regis, ut ex se 
natis, ita consulentis suis civibus; R I, 54. non 
ita dieimus, ut glaebam aut fragmentum lapidis, 
. sed ut arborem, ut animal; N II, 82. ego 
Q. Maximum ... senem adulescens ita dilexi, ut 
saequalem; C 10. omnia ista, perinde ut cuique 
data sunt pro rata parte, ita aut |javita aut |] 
longs aut brevia dicuntur; T I, 94. »qui volt 
esse, quod volt, ita dat se res, ut operam dabit«; 
N III, 66. an ita factam de Mario, ut seribis, 
acceperis; L I, 3. domini autem servos ita fati- 
t, ut ... sapientia ... vitiosas ... partes, ut 
ibidines, ut iracundias, ut perturbationes ceteras; 
R II, 37. quae (sidera) ... mutabili erratione 
labuntur, ita ta sunt, ut supra diximus; Ti 
36, ad iuvenilem lubidinem copia voluptatum 
si... accessit, al. ||, gliscit illa |Jita || ut ignis 
oleo; fr V, 74. ne si navigare quidem velim, ita 
reger ut somniaverim; D 11, 122. neque (visa 
illa) ita habemus, ut en, quae in foro gessimus; 
A II, 5l. animum (deus) haud ita, ut modo lo- 
euti sunius, ... inchoavit; Ti 21. quam (mode- 
stiam) ita interpretamur, ut dixi; O |, 142. non 
ogo tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, 
cum ..; F IV, 74. dum modo is furor ita laude- 
tur, ut in Phaedro Platonis laudatus est; DI, 80. 
ut, cum vas inane dicimus, non ita loquimur, ut 
physici, ... sed ita, ut ... dicamus || dicimus ||, 
sic ..; Fa 24. ut volgus, ita nos hoc loco loqui- 
mur, ut ... dicamus; O Il, 35. qui ... velit ita 
moveri 3u08 sensus, ut moventur in summis vo- 
luptatibus; fr V, 81. j. I, 1. moveo; A II, 64. 


402 





itaque 


animum autem (natura) reliquis rebus ita perfecit, 
ut corpus; F V, 59. ut (duo soles) ita caelum 
possjdeant, ut uterque possederit; R I, 20. ut... 
magistratibus leges, ita ulo praesunt magistra- 
tus; L III, 2. ut ille solebat, ita nunc mea repe- 
tet oratio populi || Romani|] originem; R II, 3. 
ui si ea, en dieit, ita sentiret, ut verba signi- 
cant; FIV, 60. si ita sensit, ut loquitar; R III, 
82. si est ita, ut dieis; TI, 12. et nimirum ita 
est, ut disputatur |j [sunt, ut disputantur] ||; L I, 
24. est ita, ut dieis; LI, 7. ut incipiendi ratio 
fuerit, ita sit desinendi modus; OI, 135. animum 
.. ut in eo medio (mundo deus) conlocavit, ita 
per totum tetendit; Ti 20. ut ... haec ita te- 
neantur, ut sit |jest|] constitutum legibus ipsis; 
O I, 51. tondeo: gl I, 1. tondeo. res ... non 
ita tractantur, ut debent; F IV, 7. ut nihil in- 
tersit, utrum ita cui videatur ut insano, an wt 
sano; A II, 54. quae (domus) si tibi parva, ut 
est, ita videtur; R VI, 20. si animal omne, ut 
vult, ita utitur motu sui corporis; D I, 120. qui- 
bus (servis) non male praecipiunt qui ita iubent 
uti, ut mercennariis; ö I, 41. quod non ita in- 
corrupta, ut ea, quae semper idem; Ti 42. qui 
(philosophus) sit ita moratus, ita animo ac vita 
constitutus, ut ratio postulat; T IL, 11. zunt 
certa legum verba, .. neque ita prisca, ut in ve- 
teribus XII sacratisque legibus; L II, 18. physica 
... possem scribere ita plane, ut Amafinius; Al, 
6. non .. ita dicunt eos (improbos) esse servos, 
ut mancipia; P 35. ut ipsa (perspicuitas) per 
sese ea, quae sint, nobis, Ita ut sint, indicet; A 
II, 45. ita ut constantibus hominibus par erat; 
D Il, 114 noster hie rector, ... (juris) civilis 
non inperitus, sed ita, ut astrorum gubernator; 
RV,5. cum... Orestes .., ita ut erat, Orestem 
se esse perseveraret; Lae 24. — ut .. quisque 
maxume ad suum commodum refert, quaecumgue 
agit, its minime est vir bonus; L I, 49. colen- 
dum .. esse ita quemque maxime, ut quisque 
maxime ... erit ormatus; OÖ I, 46. ut quisque 
maxume opis indigeat, ita ei potissimum opitu- 
lari; O1, 49. si, ut quisque erit coniunctissimus, 
its in eum benignitatis plarimum conferetur; O I, 
50. ut quisque animi 'magnitudine maxume ex- 
cellet |jexcellit ||, ita maxume vult princeps om- 
nium ... esse; OÖ 1, 64. quae ... in aliis civi- 
tatibus, ut quaeque optime morata est, ita dili- 
gentissime observantur; C 63. quod, ut quisqus 
aetate antecedit, ita sententiae principatum tenet; 
C 64. ut quisque minimum esse in se arbitrare- 
tur, ita ad amieitinm esset aptissimus; Lae 29. 
ut .. quisque sibi plurimum | plurimum  sibi || 
eonfidit, et ut quisque maxzime virtute et sapien- 
tia sic munitus est, ut nullo egeat ..., ita in 
amieitiis expetendis colendisque maxime excellit; 
ut quisque minimum firmitatis haberet 
minimumque virium, ita amicitias adpetere maxi- 
me; ut .. est quisque maxime boni par- 
ticeps, ita est laudabilis maxime; P 15. siquidem, 
ut quisque, quod plurimi sit, possideat, ite divi- 
tissimus |] ditissimus | habendus sit || est, possi- 
det, ... est ||; P 48. cuius (voluptatis) motus ut 
quisque est maximus, ita est inimicissimus philo- 
sophiae; fr V, 81. 
utcumgque: perinde, utcumque temperatus sit 
aör, ita pueros orientis animari; D II, Bo. 


itaque, alio, daher: I. allein: 1. Aus« 
fage: a, direct: accedam; F II, 44. aceidit; F 
IV, 29. accepimus; O IH, 11. 44. + itaque attu- 
lit; F I, 19. attulit; O 1, 138. adficior; Lae 4. 


adfixit; Ti 19. adhibebat; R V, 1. adiunxit; F 
IV, 38. adwinistrantur; N II, 9. ipit; A 11, 30. 
adsentiar; A TE, 118, ait; A II, 108. T II, 69. 


itaque 403 itaque 
aiunt; F I, 31. s»lebat; Ti 18, amissa ... sunt; ondebo; A I, 4, rerertit; DI, 27. soripeimus; 
DI, 28. apparet; O I, 9%. appellaut; T II, 35, III, 4. est scriptum; TIII,11. sentio; RI, 48. 
ap bant; A I, 31. saperuerunt; A II, 122, | sentit; O I, 14, sensit; A I, 22. sinent; TV,81, 
applicant; O I, 115. arbitramur; O Il, 33. arbi- | diei solet; F Il, 12. placere .. solet; T V, 24. 
trantur; L I, 19. uspiciebat; T V, 62, audent; | solet .. coneludere; DI, 71. solent dicere; NH, 
O III, 106. sudebit; O II, 77, audimus; TI,46. | 149. stant; O 11,29. multus est labor; F III, 40. 


cedo; A Il, 66. cesit; A II, 70. fr V, 66. cer- 
nit; T IV, 58. cogito; N III, 4. cogimur; CO 34. 
colunt; N III, 45. commemorat; TI, 73. com- 
moventur; O II, 16. concedo; FI, 55. T V, 17, 
fr V, 60. coneisus ... est; D I, 77. concluditur; 
T IV, 7. condemnatus est; N U, 7. contuli; T 
I, 8. confieit; O II, 38. confecta .. sunt; O I, 
79. comseirit; Lae 42. constat; N II, 12. con- 
; AU, 12. contendit; Fa 21, conti- 


eredo; TI, 38. est creatus; R II, 35. intellegi 
debet; Fa 84. decrevit; L II, 57. O II, 118. 
decernet; OÖ IH, 31. dedicavit; N III, 52. defi- 
niunt; T IV, 14. definitur; O I, 62, delectat; 
Lae 15. demetunt; R III, 15. deserta sunt; DI, 
28. destitit; R Il, 15. deterret; T I, 91. dico; 
FIV, 72. DU, 4. diet; FII,49, TI, 21. 
dieimus; F V, 39. T IV, 27. 77. diount; F V, 2. 
dicebat; F IV, 73. Fa 32. dicebant; T IV, 64. 
dixerit; F I, 53. dicitur; T IV, 68. D 1,31. di- 
ountur; T III, 59, diceti sunt; R II, 49. dieta 
sunt; O I, 143, diligebat; R II, 37. discedit; F 


IV, 39. R VI, 9. dieputat; T III, 18. »dant ope- 
rame«; D 1, 107. durescit; N II, 26. ecferaunt; OÖ 
I, 36. efleruntur; Lae 54. est .. effectum; Ti 


15, exclamat; T II, 19, existimo; O II, 18. ex- 
itur; FIV, 15. existit; C53. existunt; TIV, 

1. exsistunt; N IL, 5. expeeto; T IV, 46. ex- 
tant; L III, 34. feci; Lae 4. factus est; O II, 
79. tulisti; P45. fertur; N II, 117. fractus est; 
T iu, 71. frondescunt; TV, 37. fmounter; N I, 
157. u ze oO I, ge Krüger Ti 9, 
sit; . gignitur; ‚68 gignuntur; 
Piv. 22. 29. habet; RI, 47. aha. Dı, 
42. habebat; T Il, 62. habuit; O II, 40. haere- 
bitis; FIV,68. implicatur; O 1,117, inposuistis; 
N I, 54. inducunt; T V, 115. induxit; O III, 34. 
intulit; O III, 38. erat insitum; TI, 27. inse- 
dit; T I, 11. intellego; NI,74. interfectus est; 
D 1, 77. invehitur; Ti, 63. est inrentus; L 
II, 34. iussit; DI, 77. RI, 55. largita est; L 
1, 25. laudantor; T III, 29. legunt; I, 6. li. 
bet; N I, 13. loquuntur; OÖ U, 69, luunt; LI, 
40. mandabam; 1. manent; OÖ II, 29. me- 
tienda; F II, 61. metuit; A Il, 110. miror; O 
I, 56. mirabar; O IH, 59. moventur; T I, 63. 


narrabat; T II, 61. negat; A II,80. F 1,80. ne- 
bat; Al,45. no 0; u 11,5. nescit; N III, 
neseiunt; Ti 38. nolui; A I, 4. nominave- 


rant; T IU, 22. nominabantur; A U, 129. nomi- 
nata est; R IV, 6. obieiuntur; D I, 60, obiur- 

t; T II, 50. occurrit; Fa 41. occurrunt; D I, 
&. oportet; L I, 5. oritur; Fa 22, patior; 
O U, 75. peccat; F II, 32. pulsus ... sum; P 
28. perüt; D II, 71. perfertur; T II, 61. per- 
reximus; A I, 1. placebat; N Ill, 28, placuit; 
F1L3.TI,9 accommodari potest; T V, 108. 
imitari ... potest; N I, 92. potest esse; N II, 
43. deoertare .. possunt; T Il, 65. poterat no- 
minari; Ö II, 27. praecipitur; F III, 61. prae- 
stitit; fr V, 66. praeterierant; N III, 19. pre- 
mebat; Fa 31. privabo; A II, 3. R apeaisr, D 
I, 113. probanda .. sunt; A II, 9. proditum 
est; D I, 55. profugit; Lae 37. pugno; NI, 62. 
putat; OÖ I, 28, putamus; F I, 53. putaverunt; 
O II, 49. quaerunt; Lae 7. est quaerendum; T 
IV, 62. quaerendum est; N II, 64. rapient; T 
V,®8. refertur; F V, 60. est reiectus; F II, 48. 
reperiuntur; Lae 64. repudiata est; Lae 96. re- 


eonsentaneum est; F III, 48. facile est; FI, 66. 
contra est; F IV, 41. obscura est; FV, dl. no- 
strum est; F V,60. est dissensio; F V,76. prima 
definitio est; T IV, 14. prima sententia est; N 
I, 85. saocrifieatio extrema est; N 11, 67. apta.. 
est; N 11,150, est divinior; DI, 68. vitium est; 
D II, 48. interitus est ... naturalis; R Ill, 84, 
est animal; L I, 24. in Tg est; O I, 61. 
laus .. est hominis; OÖ II], 111. perniciosus est 
sumus apti; F II, 63. sumus li- 

rima sunt; A I, 26. sumt ... 
monumenta; T IV, 6. eae leges sunt; L III, 46. 
in honore fuit; O II, 65. suscepta ... sunt; O 
I, 79. suspieiunt; O II, 36. neque tenebant ne- 
que tenebantur; Ti 48. tenetur; F I, 33. termi- 
navit; O I, 3. torquetur; Ti 19. traditie; A II, 
96, transeunt; D II, 77. tribuuntur; O II, 17. 
vacat; O I, 127. vacabit; F III, 85. vale; LI, 
29. valuit; O III, 40. vehitur; TI, 73. veniunt; 
067. versantur; D II, 139. vertitur; Ti 19. 
video; T V, 55. vides; F IV, 7. videmuas; TI, 
46. vidimus; O II, 28. videndum est; O I, 28. 
videris; F IN, 40. videtur; TIV,8. RII, 42. 
O II, 77. videmini; F IV, 37, videntur; F IV, 
43. 78. V, 36. DI, 139. C 71. videbare; F IL, 51. 
videatur; O I, 157. virent; T V, 37. volumus ; 
A II, 19. O 1, 63. voluit; C32, voluerunt; TI, 
36. O 1II, 69. velim; N I, 61. urgebatur; fr V, 
34. utitur; F II, 32. utimer; Lae 22. utuntur; 
F II, 4 utator; O III, 75. elliptiih: beatior 
Africanus cum patria illo modo loquens; F II, 106. 
ad tempus ad Pisonem omnes; FV,1. nikil 
mathematicis inlustrias; T I, 5. nihil melius, 
quam quod est ..; T II, 11. pingues Thebani; 
Fa 7. alter semper magnus; O I, M. cives po- 
tiores quam peregrini; Lae 19. 

b. indirect: ab eo (Chrysippo) armatum esse 
Carneadem; A II, 87. ea pertinere ad superiorem 
divisionem; A II, 99. primos congressus ... fleri 
propter voluptatem; F I, 69. eos (sapientes) id 
agere, ut ..; F IV, 20. aurum paleamne (navis) 

ortet, ad bene ... gubernandum nihil interesse! 
F IV, 76. illos septem ... habitos esse sapientis; 
TV,7. hoc usurum compensatione sapientem, 
ut .; TV, 95. (id) neque ira neque gratia te- 
i; N I, 45. vitio crentos consules esse; N II, 
animantis, cum calor defecerit, tum interire; 
N III, 35. (Hanuibalem) ex eo auro ... buculam 
curasse faciendam; D I, 48. Simonidem redisse; 
D I, 586. racto saxo sortis erupiese; D II, 85 
solere in Iibertatem rem populi vindicari; R I, 48. 
ei (Lutatio) dixisse Fimbriam ..; O III, 77. (Ma- 
sinissam) omnia exequi regis officin; C 34. 

2. Frage: quid (Kegulus) fecit? O III, 100. 
non vides ... quaeri „.? L III, 39. 

3. Husruf: quantum adiit periculum! F II, 56 
quae sunt eorum consolationes, quae cohortatio- 
nes! F IV, 6, vgl. 1, b. F IV, 76. 

4. Aufforderung: omittamus contra omnino 
velle aliquid; FIV,1. ab his ordiamur; F V, 34. 
vietus eultusque corporis ad valetudinem refera- 
tur; O1L,106. videas rebus iniustis iustos marıme 
dolere; Lae 47, 

II. Verbindungen: cum: scriberet; F IV, 28. 
in potestate essent; F V, 58. {. cum, A, II, ita- 
que (16 &t.) ®. I, ©, 578, b. j 

dum: sinistra dum non exquirimus, in dira ... 
incurrimns; D I, 28 (29). 

5i* 


itaque 


etsi non omni intermenstruo, tamen id fieri, 
non posse niei .; RI, 

nisi ineptum putarem ..., inrarem ..; A I, 
65. ea virtus ... attingat cognitionem rerum ..; 
0 1, 15%. 

postquam adamavi hanc quasi senilem deola- 
mationem; T II, 

quamquam in e0 sermone ... non remissi 
fuimus, tamen ... est... parata contentio; FI, 
2. non haec una res eflicit maximam saegritudi- 
nem, tamen ..; T III, 30. iter instaret, ||te, se ||, 
tamen ..; D I, 59. 

quoniam quattuor in partes totam quasstio- 
nem divisisti; N III, 20. 

si voluptas ... sit in bonis; F ]Il, 49. requie- 


_ 


— 





tem natura non quaereret; F V, 54. Cyrus ille ! 


Perses iustissimus fuit ... rex; RI,49. vos tan- 
tum modo pontifices essetis; L II, 52, quando 
aliquod oflieium extitit; Lae 24. ne si iucundis- 
simis quidem nos sommniis usuros putemus; F V, 


simul ut experrecti sumus, visa illa contemni- 
mus; A II, 

sive casu accidit sive consilio, percommode 
factum est; T IV, 64. 

tum ... exposuit; Lae 3. iussit; N II, 11. 
nuncupabant; N Il, 60. erat in meliore causa; 
oO III, 100. 

ut ... adduxerunt; F II, 12, dixi; T III 46. 
quisque ... baberet; Lae 46. quisque optime 
natus institutusque est; F V, 57. apud Graecos 
Dianam, ... sic ... invocant; N II, 68. tum 
carers ... non poterat; RII, 52. referebas; L II, 
2. sentiunt; O I, 146. versatur; R IV, 6, alia 
nos melius multa quam Graeci; DI, 1. — ap- 
pellemus; O1,142. diiudicare possimus; O III, 19. 


item, ebenfo, auf gleiche Art, deögleichen, eben« 
falls, au: I. allein: 1. Subftantiva: Aristode- 
mum, tragioum item actorem, ... legatum ad 
Philippum Athenienses saepe miserunt; R IV, 13. 
Dianae item plures; N III, 58, qui (Menoeceus) 
item oraculo edito largitus erst patriae suum san- 
guinem; TI,116. ut (Q. Metellus) sapiens fuerit, 
nonne beatior quam, ut item sapiens fuerit, ... 
Regulus? F V, 82, credo ex hoc item Scaevola 
(quaerunt); Lae 7. pergratum mihi feceris, spero 
item Scaevolae; Lae 16. etiam Spartae ... sunt 
item quinque ... constituti; R II, 58. Volcani 
item complures; N III, 55. — his .. (aegrota- 
Ban item oppositae contrarine offensiones 
(ex perturbationibus conßciuntur); TIV,23. com- 
mune item || autem || animantium omnium est 
coniunctionis adpetitus; Ol,11. sunt item (prae- 
eipue) in animo; T IV, 30, auriumque item est 
admirabile quoddam ... iudieium; NI,146. item 
de contrariis; F IV, 8 recta .. eflectio, item 


convenientia, denigue ipsum bonum ... erescendi 
accessionem nullaın habet; F II, 45. item de 
dolore certa habet; T V, 88, wihi .. ista valde 


probata sunt, quod item fratri puto; F V, 76. 
Romulus augur ... cum fratre item augure ... 
»dant operam«; D I, 107. quae interyalla item 
infinite dividi possint; A 1,27, ergo item iustitia 
vibil expetit praemii; L I, 48. quod item ad 
contrariam laudem in virtute || virtutem |] dici 
potest; LI, 51. »quis homo te exsuperanit ... 
inpudentia? — quis autem item || malitia te?« 
T IV, 77. qui (animi motus) item ad naturam 
accommodatı sunt; OÖ I, 100. nariumque item .. 

standi ... magna iudicia sunt; N II, 146. ordo 
item |juutem || et constantis et moderatio et ea, 
quae sunt his similia, versantur in eo genere; OÖ 
1, 17. quod idem |jitem, autem|| in poömatis, 
in picturis usu venit in aliisque compluribus; 


ee — 
——caısg ee 


item 
O II, 15. earum .. item rerum, quae noceant 
et obsint, eadem divisio est; O II, 12, si quis 
item reliquos eiusdem consilii socios (roget); P 12, 
item igitur somniis, vaticinationibus, oraclis ... 
explanationes adhibitse sunt interpretum; DI, 116. 
a m (viro) item funerum sumptus praefinitur; 
L H, 68. relinqui eius modi vise ..., item ea, 
quae ..; A II, 104. item beatam vitam ... ex 
multo maiore parte obtinere nomen suum; TV, 


2. Adjectiva und Pronomina: =} item 
alia multa Silvani |] »delphini«. item alia multa: 
»Silvanie || melo consimilem ad aures cantum et 
auditum refert«; N II, 89. ceteris item multum 
illam (consolationem) profuturam puto; D II, 3. 
cetera item funebria ... XII sustulerunt ; L II, 60. 
omnes .. item [jid, al.|| nos in iis linguis, quas 
non intellegimus, ... surdi profecto sumus; T V, 


116. quod ita mihi videatur verum, ut non possit 
item falsum videri; A II, 34, hoc item in 3ileni 
... Graeca historia est; D I, 49. item ...is 


existumandus sit habere vim divinandi; D II, 108. 
quae sunt item duo; AIl,41. quod item |j idem || 
est reprehendendum in dolore; F V, 31. hoc, in 
quo nunc equidem sun, credo item vos; FI, 16. 
terrenorum item commodorum omnis est in homine 
dominatus; N II, 152. 

3. bei Adverb: quia nunc item ab eodem ... 
sunt nobis agendi capienda primordia; L U, 7. 

4. zum Sag: quoniam ... item contra mise- 
riam omnem in dolore (ponitis); F II, 86. ut ea 
... jpsa propter se sumenda sint, contrariaque 
item reicienda; F III, 20. item si nihil haberet 
animus hominis, nisi ut appeteret aut fugeret; T 
I, 56. idem |jitem |} scilicet censeres in platanis 
inesse musicam; N II, 22. ut .. faber ... non 
ipse facit materiam, sed ea utitur, quae sit parata, 
etorque item cera; N fr 2. item igitur ... satis 
est ad confirmandam divinationem semel aliquid 
esse ita divinatum, ut ..; D I, 71. I, 107. seri- 
ptum est item ... (Socratem) quaesivisse ..; DI, 
123. item, si fatum tibi est ex hoc morbo non 
convalescere, ... non convalesces; Fa 29. verumne 
sit, ut || verene || Athenis non longe item a tus 
2 ni domo Orithyiam Aquilo sustulerit; 
I. Verbindungen: atque: solem quoque ani- 
mantem esse oportet, et quidem |jatque item || 
reliqua astra; N II, 41. 

et: cum et |jet cum] Heraclitum studiose 
audirem contra Antiochum disserentem et item 
Antiochum contra Academicos; A IL, 12. qua in- 
venta selectione et item reiectione; F III, 20. 

non: cum alterum percepts et comprehensa 
tenere videmus, alterum non item; AIL, item- 
que eorum ... partim satis habere causae, quam 
ob rem reicerentur, ... partim non item; F Ill, 
5l. quod vestri non item; F V, 89. corporum 
offensiones sine culpa accidere possunt, animorum 
non item; T IV, 31, quod ingeniosi ... in mor- 
bum et incidunt tardius et recreantur ocius, hebe- 
tes non item; T IV, 32, quod in Libera servaut, 
in Libero non item; N II, 62. quia sunt haec 
cotidiana, angues non item; DI, 62. * probarit, 
nos ||an arboris aut equi ingenium natura probea- 
bimus, | ingenia iuvenum non item? LI,45. hoc 
Herculi ... potuit fortasse contingere, nobis non 
item; O I, 118, at in eo rege, qui urbem condi- 
dit, non item; O II, 40. 

que: in quibus solis inesse etiam scientiam di- 
eimus ... itemque sapientiam, artem vivendi; A 
U, 23. i. nihil umquam omnino (animus) aget; 
A IL, 25. ut inter eos (mundos) nihil prorsus in- 
tersit (...] i. bomines; A II, 55. i. cetera: »in- 
tendit ..;e A II, 89, i,. inter eum, qui potiatur 


item 


... voluptatibus, et eum, qui excrucietur ..., esse 
eum, qui utroque careat; F II, 14. ut... ij. om- 
nibus mensibus vicesimo die lunae dent ad eorum 
epolas; F II, 101. appetitio animi ... ad quan- 
dam formam vivendi videtur data, ji. et ratio et 
perfecta ratio; F III, 28. i. alium magis alio vel 
peccare vel reote facere; F III, 48. illa (pina) 
.. isque (pinoteres) ... i. formicae, apes, cico- 
niae aliorum etiam causa quaedam faciunt; F III, 
63. en... ommnia ...i. illa.... stulte antiquos 
dixisse per se esse expetenda; F IV, 20. natura- 
lem .. appetitionem ... i. oflieium ... volunt 
esse eArum rerum, quae secundum naturam sunt; 
F IV, 38, Cretum .. leges.... i. Lycurgi labori- 
bus erudiunt iuventutem; T II, 34. i. cum ite 
moremur, ut in bono simus aliquo, dupliciter id 
contingit; T IV, 13. i. viribus corporis ... simi- 
les similibus quoque verbis animi vires nominan- 
tor; T IV, 31. i. nares ... recte sursum sunt; 
N Il, 141. cur .. sol .. nec longius progredia- 
tur solstitiali orbi i, brumali; N IH,87. i. + Leo- 
naticum est delubrum Athenis; N III, 50. idem- 
que |Jitemque || (Ti. Gracchus) et summus augur 
et vir sapiens; D I, 36. i. Elis in Peloponneso 
fanilias duas certas habet ..; D 1, 91. Lacedae- 
monii regibus suis augurem adsessorem dederunt, 
i. senibus ... augurem interesse voluerunt; D I, 
9%. i. in lustranda colonia ... eligebantur; D I, 
102. cum .. Aristoteles :i. Theophrastus ... cum 
bilosophia dicendi etiam praecepta coniunxerint; 
b Il, 4. solis defectiones i. lunae praedicuntur; 
DI,17. quod .. in aliis libris feci, ... i. in 
iis, quos de divinatione edidi; Fa 1. ut... et 
ingeniosi et tardi ita nascantur antecedentibus 
causis i- valentes et inbecilli; Fa 9. i. geometres 
non ita dicet; Fa l5. i., si ex aeternitate falsum 
hoc fuit; Fa 29. i. illi ... dicent ..; Fa 44, i. 
ex en genus aliquod ecflorescere ... solet; R I, 
45. i. de imperio suo legem euriatam tulit; RII, 
33. i. ab omni iudicio poenaque provocari licere 
indicant XU tabulae eonpluribus legibus; R II, 54. 
constans et perpetua ratio vitae ... itemque in- 
constantia ... sum natura * Ijiudicabitur ||; L I, 
45, quom ... i, dedecus illi summum malum, 
bie solum (dieat); LI,55. si. alios ad dies uber- 
tatem lactis feturgeque servanto;e L 11, 20. li- 
eum ... dicato i. lapideum; L 11,45. i. cetera 
nius exempli dona sunto; L II, 45. placuit P, 
Scaerolae et Ti. Coruncanio, ... i. ceteris 208... 
sacris alligari; L II, 52. i. duobus propositis 
utrum utilius (sit deliberari aolet); O I, 10. in- 
dieant duodecim tabulae: AUT STATUS DIES OUM 
HOSTE, i. ADVERSUS HOSTEM AETERNA AUCTORITAS; 
01 37, i. alü de vita, alii de gloria ... in dis- 
erimen vocantur; O 1,8. ut de Socrate i. de 
C. Laelio accepimus; O I, W), i. in formis aliis 
dignitstem inesse, aliis venustatem; O I, 107. i. 
(sunt) alii, qui quidvis perpetiantur; O 1, 109. i. 
in sermonibus alium [quemque] |] aliquem ||, quam- 
vis praepotens sit, eflicere, ut ..; Ol, 109. quod 
in Catulo ... i. Be in Q. Mucio t Man- 
cia vidimus; OÖ 1, 109. i. magnitudo animi re- 
mota ||» ji communitate ... humana feritas sit 
quaedam; OÖ I, 157. [i. quod honestum, idem iu- 
stum (esse censent)]; OÖ II, 10, multo magis est 
secundum naturam excelsitas animi et magnitudo 
i. comitas, iustitia; O III, 24. i. magis est se- 
cundum naturam ... labores ... susci ;oui, 
25. i. necesse est, quod honestum sit, id esse ..; 
oO IN, 35. de prudetia ... i. de iustitia ... 
disputatum est; O Ill, 96, i. cetera ... permulti 
sont qui pro nibilo putent; Lae 86. i. peccata 
... sint aequalia necesse est; P 22. corporeum 
. et aspectabile i. tractabile omne necesse est 
esse, quod natum est; Ti 13, f. non; F IU, 51. 


I. 


iter 


quem ad modum: non .. (sapiene), quem ad 
modum, si quaesitum ex eo sit, stellarum numerus 
par an impar sit, item, si de oflieio ..., nescire 
se dicat; A II, 110. 

sed: pluris (Hercules) .. tradunt nobis ii, ... 
antiquissimum love natum, sed item love anti- 
quissimo; N III, 42 

sicut: in specie .. fictae simulationis, sicut 
En virtutes, item pietas inesse non potest; 

ut: ut.. de sensibus hesterno sermone vidistis, 
item faciunt de reliquis; A Il, 42. ut ii, qui sub 
Novis solem non ferunt, item ille (Antiochus) ... 
umbram secutus est; A II, 70. ut... nihilo ma- 
gis respirare possunt, ... item ... nihilo minus 
in miseria est quam ille; F III, 48. ut... gaber- 
nator aeque peccat, si... evertit, ... item aeque 
pecoat, qui ..; F IV, 76. ut in iis rebus, inter 
quas nihil interest, neutram in partem propensio- 
res sumus, item in nobismet ipsis, quem ad mo- 
dum sffecti simus, nihil nostra arbitrabimur inter- 
esse; F V, 30. ut illic alii corporibus exercitatia 
gloriam ... peterent ..., item nos ... alios glo- 
rise servire, alios pecuniae; T V, 9. Xenophanes 
... de ipsa mente item reprehenditur, ut ceteri, 
de infinitate autem vehementius; N I, 238. ut 
animi, item corporis (praestantia nos vinci); N 1, 
96. omnis in perfectis ... esse meliora, ut in 
equo quam in eculeo ..., item, quod in ommi 
mundo optimum sit, id in ecto aliquo atque 
absoluto esse debere; N Il, 388. ut... nihil esset 
cereum, quod commutari non un item nihil 
argenteum, nihil näneum; N Ill, 30, ut .. iure 
eivili, qui est matre libers, liber est, item iure 
naturae, qui dea matre est, deus sit necesse est; 
N II, 45. non, ut hic grand sibi constat, 
item Stoici; DII,40. ut illa divina mens summa 
lex est, item ... * in mente |jest|] sapientia; 
L U, 11. nec tamen, ut hoc fugiendum est, item 
en religioni nocentem ... defendere; 


itEer, Leg, Strafe, Reife, Fahrt, Yang, Marid: 
I, debet: ee TI, 9. 

est: quod iter sit naturas quaeque progressio; 
FIV, 31. iis (animis) iin asien iter esse, 
secolusum a» concilio deorum; T I, 72. quam illud 
iter iucundum esse debet! TI, 96. iter huius 
serımonis quod sit, vides; L I, 87. . 

instat: quamquam iter instaret; D I, 59. 

patet: flexuosam iter (auditus) habet, ne quid 
intrare na si simplex et derectum || dir. || pa- 
teret; N IL, 144. 

IL, 1. conficio: quo (itinere) confecto nulla 
reliqus cura ... sit; , %,. 

constituo: qui (Deiotarus rex) cum ex itinere 
quodam proposito et constituto revertisset aquilse 
admonitus volatu; D I, 26, 

consumo: cum totum iter et navi 
consumpsisset .. in percontando; A II, 2, 

derigo: f. I. patet. 

facio: |. facto, II, iter (4 St.) ©. 17, b. 

habeo: nullum est .. genus illarum rerum 
uod non habeat iter ad finitimum 


tionem 


ingredior: cum (Masinissa) ingressus iter pe- 
dibus sit; C 34. 

obstruo: duos Scipiones, qui iter Poenis vel 
corporibus suis obstruere voluerunt; C 75. 

patefacio: in ea parte oris, qua esculentis et 
potulentis iter natura patefecit; N IL 141. 


iter 


406 


propono: f. constituo. 


puto: hoc iter vitse tam oonfragosum putamus, 
tam plenum iniuriarum ac miseriarum atque le- 
borum; fr IX, 17. 

secludo: [, I. est; T I, 72. 

suscipio: nescis ... meum illud iter ob prar- 
clarissimas res a me gestas esse susceptum? P’30. 

video: id .. est caput civilis prudentiae, . 
videre itinera flexusque rerum publicarum; R U, 
45 


2, revertor ex: persaepe (Deiotarus rex) re- 
vertit ex itinere; D I, 27. f. 1. constituo. 
revoco ex: quod Deiotarum . 
aquila revocarit; D II, 20. 
l, pervenire: ut .. in vite, ut in pecude 
. videmus naturam suo quodam itinere ad ulti- 
mum pervenire, ... sic ..; N IL, 85 
venire: rem publicam ... in optimum stetum 
sea quodam itinere et cursu venientem; RII, 


. ex itinere 


2. in: qui in itinere deerravissent; A fr 16, 
si qui ... in itinere aut in ambulatione secum 
ipse meditetur; O I, 144. 


itero, wiederholen: »iteradum eadem ista 
let ista, itaec || mihil« A II, 88. T II, 44. 


iterum, abermals, zum zweiten Dale, wieder- 
holt: I. bei Berben: ne quis iterum idem conse- 
erato; L 1,45. cum (avus) consul iterum me 
consule oreatus esset; C 19. quando .. ab eadem 
parte sol eodemgue tempore iterum defecerit; 
R VI, 24. deligere jdelegere|l iterum consul 


absens; R VI, 11. quattuor ur! ... duplicare, 
post idem iterum facere; D II, 42, qui (Beipio) 
... factus consul || [consul] |] est bie, primum 
ante tempus, iteram sibi suo tempore; Lae 11. 


nemo est, quin saepe iactans Venerium iaciat 
aliguando, non numquam etiam iterum ac tertium ; 
D II, 121. ludos illos iterum instauratos me- 
moriae proditum est; D I, 55. iterum (rusticum) 
esse idem iussum; D I, 55. yR semel ille 
(Sophocles) iterumque neglexit; DI, 54. T. Ve- 
turıus et Sp. Postumius cum iteram consules 
essent; O IH, 109. quo quom (Athenienses) 
iterum venissent; L II, 40. ut iterum eo (me- 
dicamento) liceat uti; O III, 92. 

U. bei Subftantiv: quos cum Ti. Gracchus 
consul iterum crearet; N UI, 10. nonne C. Fla- 
minius consul iterum neglexit signa rerum futu- 
rarum? DI, 77. L. Paulus consul iterum ... 
filiolam suam Tertiam ... osculana ..; 
id ... a C. Fabricio consule iterum . 
est; O III, 86. M. Atilius Regulus cum conaul 
iterum in Africa ex insidiie captus esset; O III, 
99. qui (Q. Maximus) consul ıterum ... C. Fla- 
minio tribuno plebis ... restitit; © 11. ille 
(Ennius) .. Caepione et Philippo iterum conauli- 
bus mortuus est; C 14. vgl. I. sum ı. a. 


itidem, auf gleiche Weife, ebenfo, ebenfalls: 
casu .. prima littera itidem immutats, ut a Grae- 
eis; N 67, itidem ... nullum ost eorum (ani- 
malium) individuum, nullum aeternum; N III, 9. 
vinctum itidem » filio Saturnum; N Ill, 62. scana 
falix itidem fugiens e gurgite pontie; DI, 14. 
ea, quas movent sensus, itidem movent ommium; 


’ 


itio, Gehen, Reife: Rhodiorum classi propin- 
quum reditum ac domum itionem dari; D I, 68, 


iuba, Mäßne: 1. quatio: »huie (Androme- 


dae) Equus ille iubam quatiens fulgore micanti 
summum contingit caput alvos; N IL, 111. 


| 





| 





iubeo 

2. cunsido in: cuius (egui) in inba samen 
apium consederat; D 1], 73. 

habeo in: Dionysii equus quid attulit admira- 

tionis, quod ... habuit apes in iuba? D IL, 67. 


iubeo, sejeien,gebieten, verorbnen, genehmigen, 
beißen, auffordern, nötigen: I, abfolut: 1, a. aptus 
ad: lex vera atque princeps apta ad iubendum 
e FT eaaniag ratio est recta summi lovis; 

idoneus ad: est .. (illa lex) ratio mensque 
er ad iubendum et ad deterrendum idonea; 

b. ratio in: quae (lex) est recta ratio in iu- 
bendo et vetando; L I, 38. 

c, movere: quae (lex) .. meque probos frustra 
iubet aut vetat nec improbos iubendo aut vetando 
movet; R Ill, 33. 

sancire: necesse erit .. appellare cam legem, 
quae scripta sancit, quod vault, aut iubendo aut 
prohi ‚ ut vulgus appellat; L I, 19. 

vocare: quas (lex) rocet ad oflicium iubendo, 
vetando a fraude deterreat; R III, 33. 

2. algs: laboribus hie (Africanus) itis 
gandet, tu iubes voluptatibus; F Il, 106. oblivi- 
scor etiam malorum, ut iubes; T III, 37. qui (Ar- 
chytas) cum ad villam venisset et omnis aliter 
oflendisset ac iusserat; B I, 59. 

Necessitae: »vita omnibus metenda, ut fruges. 
sic iubet Necessitas;« T IIL, 59, 

populus: »quom senatus creverit populusve 
iusserit;« L III, 9. 

senatus: »prodigia, ta ad Etruscos ha- 
ee. Ilarusp. ||, si senatas iussit, deferunto ;« 

‚21. 


II. mit : 1. Infinitiv: caste iubet 
lex adire nd deos; L Il, 24. ut (volucres) ... tum 
vetent (aliquid) agere, tum iubeant aut cantu 
aut volatu; D Il, 80. sapientia iubet augere 
opes, amplificare divitias, proferre nis; R III, 
24. quom omni vitio ecarere lex iubeat; L IH, 
29. est ausus ... poscere quaestionem, id est 
iabere dicere, qua de re quis vellet audire; F 
I, 1. ut iument« iubeant diiungere; D II, 77. 
discedere: f. 3. LIIL, 11. efferri: £.&. LH, 
66. »templa deum .. adeo fammis urbemque 
iubebant eripere et stragem horribilem caedem - 
que vereri;« D I, 20. tum Attum iussise ex- 

eriri; DI,32. cuius (legis) en vis sit, ut recte 

acere iubeat, vetet delinquere; L I, 19, au 
tas) rn. ui animo iubebat tanta incitatum ali- 
quem vo eorporis, quanta percipi poaset, 
maxima; C 4l. qui (sapientes) iubent tempori 
parere et r deum et se noscere et nibil ni- 
mis; F III, 73. tu oblivisei iubes? T III, 35. 
parere iubet intercessori; L HI, 42, f. noscere. 
peaure iubebam, de quo quis audire vellet; TI, 

proferre: f. augere. inbet .. Plato sic ad 
somnum proficisci corporibus adfectis, ut ..; 
DIL 62, quodsi ea, quae utenda is, maiore 
mensura, si modo possis, iubet reddere Hesiodus; 
O1,48. cum ... ipse privatus, ... qui rem pu- 
blicam salvam esse vellent, se sequi iussit; TIV, 
51. |. noscere, voreri: f, eri quibus (servis) 


non male a ale qui ita ıubent uti, ut mer- 
cennariis; O I, 41. 
2. nomin. c. infin.: quis (gladiator), cum 


decubuisset, ferrum recipere iussus um con- 
traxit? T II, 41. qui (aegrotus) iussus sit vinum 
sumere; N Ill, 78. id .. ab eodem iussum esse 
sum (rusticum) senatui nuntiare; DI, 55. somniis 
erebris ... cum (Numerius Suffustius) iuberetur 
certo in loco silicem caedere; D Il, 85. quam .. 
ob causam tam est obscure admonitus ... potius 
quam aperte tkensaurum quasrere imberetur? 


subeo 


D II, 184. dicitur (Romulus) ab Amulio ... ad 
Tiberim exponi iussus esse; R II, 4. inssus .. 
regnare legem de imperio suo curiatam tulit; R 
II, 38. quo capite iubentur sumptum || sumptus |} 
et luctum removere a deorum Manium iure; L ]l, 
62. Claudium aedes posten proscripsisse, quam 
esset ab auguribus demoliri iussus; O III, 66. 
efliptijch: »militiae, quibus iussi erunt, impe- 
ranto«; L III, 6. 

3. aceus, e. infin.: meos amicos ... in Grae- 
ciam mitto, [id est ad Graecos ire iubeo]; A I, 8. 
ut seditiosi tribuni solent, oceludi tabernas iubes? 
All, 144. ut eum (filium) ... causam apud se 
dioere inberet; FI, iubebat eos, qui audie- 
bant, secum ipsos cogitare pietam in tabula Vo- 
luptatem; F il, 69. (Epaminondas) evelli iussit 
eaım, qua erat transfixus, hastam; II, 97. {vo- 
luptatem) suis se finibus tenere inbenmus; F III, 
1. imbet .. nos Pythius Apollo noscere nosmet 
ipsos; F V, 44. Di ... Proici se inssit in- 
humatum; TI, 104. Iphigenia Aulide duci se 
immolandam iubet; T I], 116, iubes me bona co- 
gitare, oblivisci malorum; T III, 85. sertis redi- 
miri jubebis et rosa? T III, 43. Cinna collegne 
su) ... praecidi eaput iussit; T V, 55. utramque 
kassit interfici; TV,60. conlocari iussit hominem 
in aureo leeto; TV,61. ad mensam eximia forma 
pueros delectos iussit consistere; T V,61. fulgen- 
tem gladium e lacunari saeta equina aptum de- 
mitti inssit; T V, 62. cum postridie (legati) ro- 
garent eum (Xenocratem), cui sale) numereri 
mberet; T V, 91. qui (Sardanspallus) incidi ius- 
sit in busto: »haec habeo ..;« T V, 101. qui 
{P. Claudius) ... mergi eos (pullos) in aqyuam 
iussit; N Il, 7. illos (haruspices) exire iussit; N 
Il, 11. cur... €. Marius Q. Catulum ... mori 
potuit iubere? N III, 80. idem .. (Dionysius) 
rn Epidauri barbam auream demi iussit; 
N III, 83. etiam mensas argenteas (Dionysius) de 
omnibus delubris iussit auferri; N III, 84. Iuppi- 
terne cornicem a laeva, corvum ab dextera canere 
iussisset; DI, 12. Areopagitae conprehendi iubent 
eum, qui a Bophocle erat nominatus; D I, 54. 
silentium fieri iussisse se; D I, 59. prehendisse 
eum (C. Marium) dextram tuam et bono animo 
te iussisse esse; D I, 59. (C. Flaminius) signa 
eonvelli et se sequi iussit; D I, 77. quotiens se- 
natus decemviros nd libros ire iussit! D I, 97, 
Pythagoras et Plato ... praeparatos {nos) quo- 
dam cultu atque vietu profieisci ad dormiendum 
iubent; D II, 119. ego (habeo dioere) de Mario 
cam fascibus laureatis me in suum deduci iubente 
monnmentum; D II, 186. eum .. (P. Ratilium 
Scipio) ut salutavit, propter Tuberonem iussit ad- 
sidere; R I, 17. memoria teneo C, Sulpieiam 
Gallum, doctissimum ... homineın, ... sphaeram 

. iussisse proferri; R I, 2], quam (urbem) e 
suo nomine Romam iussit nominari; R JI, 12. 
cum Sabinas honesto ortas loco |} honeste ortas || 
virgines ... Consualibus I [Consualibus] | rapi 
iussit; R II, 12. quamquam populus curiatis eam 
comitiis regem esse iusserat; R II, 25. civitas... 
exulem et regem ipsum et liberos eius et Fuck 
Tarquiniorum esse iussit; R 11, 46. eadem .. 
mente P. Valerius .. fasces primus demitti iussit; 
R II, 53. Publicola lege illa de provocatione per- 
lata statim securis de fascibus demi iussit; R II, 

. suos .. al eum ... lietores transire iussit; 
R I, 55. eam .. unam ob causam Xerses in- 
flammari Atheniensium fana iussisse dicitur, 
quod ..; RIIl, 14. omnia qui (Lycurgus) proraus 
iubet esse communis; R IV, 5. certen .. Romu- 
las ... templum .. sibi dedicari in eo loco ius- 
serit; L I, omnia ... voluptatibus et doloribus 
ponderantis ... in hortulis suis jubeamus dicere; 


_m_ 


incunde 


L I, 39. prius quam Theseur eos (Atticos) demi- 
grare ex is et in astu ... ommis so con 
inssit |iussisset||; L Il, 5. ut ... a term .. 
pontem interseindi iuberet; L II, 10. quod .. 
(lex) pietatem adhiberi, opes amoveri iubet; L II, 
25. quod .. ex honinum genere conseeratos ... 
coli lex iubet; IL II, 27. siquidem illa severn 
Lacedaemo nervos iussit, quos || Ne {| plures 
TB septem haberet, in Timothei ßdibus incidi; 
11, 39. C. Marii sitas reliquias apud Anienem 
dissipari iussit Sulle vietor; L II, 56. quod »eo- 
ronam virtute partam« et ei, qui peperisset, et 
eius parenti sine fraude esse lex inpositam iubet; 
L 11,60. ante lucem iussit efferri; L II, 66. =iuris 
disceptator, qui privata iudieet iudicarive jubeat, 
praetor esto«; L III, 8. discedere et tabellam iubebo 
dari; L IH, 11. quae (suflragia) iubeo nota esse 
optimatibus, populo libera; L III, 33. quod... acto- 
ris iubeo esse fraudem; L III, 42. quos in auapi- 
cio ease iusserit; L III, 43. barbarım ... destrieto 
gladio iubebat anteire; OII,25. rem .. integram 
ad reditum auum iussit esse; OÖ II, 82, cum... 
augures ... iussissent .. Ti. Claudiom Centuma- 
lam ... demoliri ea, quorum altitudo ofliceret 
auspieiis; O III, 66. eriminabatur (M. Pomponius) 
etiam, qnod (L. Manlius) Titum flium ... rori 
habitare iussisset; O II, 112. remotis .. arbitris 
ad se adulescentem iussit venire; O III, 112. cum 
onmes te leges exulem esse iubeant *; P 31. se- 
ptem orbis dispares duplo et triplo interrallo 
en moveri iussit eontrariis inter se cursibus; 
i 25. velim dari mibi, Luculle, iubeas indicem 
tragicorum; fr V, 48. vgl. 1. sequi. elliptifdh: 
»huic (praetori) potestate pari, quotcumque se- 
natus creverit populusve iusserit, tot sunto«; 


L ın, 8. 

III. mit einfachem Object: algm: |. I, 1, ce. 
movere. 

algd: cum cornix cecinerit, tum aliquid eam 
aut iubere aut vetare; A II, 128. quae (ratio) 
iubet ea, quae facienda sunt, prohibetque contra- 
ria; L I, 18. ceui (mulier) leges imponit, praescri- 
bit, iubet, vetar, quod videtur; P 36. 

leges: Carbonis est tertia (lex) de iabendis 
legibus ac vetandis; L IE, 985. 

IV. mit boppeltem Object: iterum (rusticum) 
esse idem iussum; D I, 55. 


iueunde, ergöglich, angenehm, mit Ber- 
gnügen: bibo: Darius ... negavit umquam se bi- 
isse ineundius; T V, 97. 

memini: ub ... secunda incande ac suaviter 
memninerimus; P I, 57. 

moveor: qua er sensus duleiter ac iu- 
cunde movetur; II, 18. quibus (formis) oculi 
inucande moveantur; T III, 4. 

narro: Q. HI Qwintus|| Mucius augur multa 
narrare de C. Laelio socero suo memoriter et iu- 
cunde solebat; Lae 1. 

vivo: fatendum est summum esse bonum iu- 
cunde vivere; F I, 42. clamat Epicurus ... non 
posse iucunde vivi, nisi sapienter, honeste iuste- 
que vivatur, nee sapienter, honeste, iuste, nisi iu- 
cunde; F I, 57. perspicuum est nihil ad incunde 
virendum riri posse, quod ..; F I, 70, quae, 

. si essent vera, nihil afferrent, quo iucundius, 
id est quo melius viveremus; F I, 72. nemo no- 
strum istius generis asotos iucunde pntat vivere; 
F II, 23. non posse iucunde vivi msi etiam ho- 
neste; F Il, 49. sine ea (populari fama) .. iu- 
cunde negat posse se vivere? F II, 50. cum ho- 
nestatem eo loco habest, ut sine ea iucunde ne- 

6 posse vivi; F II, 50. ut ... sine eo neget 
iucunde vivi posse; F II, 50. non posse incunde 
vivi, nisi honeste et sapienter et iuste viveretur; 


incunde 


408 


iucundus 


F UI, 51. at negat Epicurus ... quemquam, qui 
honeste non vivat, iucunds posse vivere; F II, 70. 
cur omnium horum magister, Orata, non iucun- 
dissime vixerit; F II, 70. quod, s# |jcum|| sine 
ea (amicitia) tuto et sine metu vivi mon posset, 
ne ıucunde quidem posset; F II, 82. qui iucunde 
vixerit annos decem; F IV, 30. negat Epicurus 
ineunde posse vivi, nisi cum virtute vivatur; 
T II, 49, negat (Epicuros) quemquam iocunde 
posse vivere, nisi idem honeste, sapienter justeque 
vivat; T V, 26. homo demens ... maluit iactari 
quam in illa tranquillitate atque otio incundissime 
vivere; R], 1, 

obne Berb: quid nunc „honeste* dieit? idemne, 
quod „iucunde*? F II, 50. 


iucunditas, Annepmlicteit, Liebliceit; 
I. est: quae .. potest in vita esse iucunditas? T 
I, 14. iucunditatem .. victus esse in desiderio, 
non in satietate; T V, 100 (99). ut Menelao La- 
1% quaedam fuit suaviloquens iucunditas; R V, 


inest: in qua (societate) omnis insunt, ... 
honestas, gloris, tranquillitas animi atque iucun- 
ditas; Las 84. 
movet: cum percipitur ea, quae sensum aliquem 
moyeat, iucunditas; F I, 14 
otest: f. est; T I, 14. 
‚1. adfero: quia Pa, jucunditatis vel 
plurimum afferat; P I, 53. 
impedio: quodsi corporis gravioribus morbis 
vitae iucunditas impeditur, quanto magis animi 
morbis impediri necesse est! F I, 59. 
pereipıio: f. I. movet. 
pono: in quo (fructu amicitiarum posita est) 
... summa jucunditas e cotidiano cultu atque 
vietu; T V, 72. 
teneo: quodquia nullo modo sine amieitia fir- 
mam et Be iucunditatem vitae tenere pos- 
sumus; F I, 67. 
tollo: caritate .. benivolentiaque sublata om- 
nis est e vita sublata iucunditas; Lae 102, 
transfero: hanc quoque iucunditatem, si vis, 
transfer in animum; ? II, 14. 
2, do: cum relaxare animos et dare se iucundi- 
tati volent; O I, 122. 
3. conduco ad: ad vitae commoditatem iucun- 
ditatemque ... conducat id; O I, 9, 
versor in: e& non versari in oculoram ulla iu- 
eunditate; T V, 111. 
II. algd: f. II, 1. adfero, 
commotio: voluptas. huic verbo subiciunt lae- 
titiam in animo, commotionem suavem iucundita- 
tis in corpore; F II, 18. 
IV, 1. invitari: iucunditate quadam ad legen- 
dum invitati; A I, 8 
perfundi; quam (voluptatem) sensus accipiens 
|. et iucunditate quadam perfunditur; 
‚6. 
2, cum: quae (voluptas) ... cum jucunditate 
quadam percipitur sensibus; F 1, 37. 


iucundus, erfreulih, angenehm: A. bei 
Subftantiven: alqs: cum (Ulixes) ... in omni 
sermone omnibus adfabjlem [et incundum] esse 
se vellet; O I, 113. »sentire en netäte eumpse 
Ilipsum |] esse odiosum alteri.« iucundum potius 
quam odiosum; U 25. 26. nec minus intellego 
me vobis quam mihi vos esse iucundos; C 26 

alqd: sı concederetur ... ists sua sponte et 
per se esse iucunda; F I, 25. diligi et carum 
esse iucundum est; F 1,53. ut (sapiens) animad- 
vertat quanta sint ea quamque iucunda; F I, 62. 
omnium rerum ... nihil esse maius amicitia, nihil 
uberius, nibil iucundius; F1,65. quod (gloriosum) 


.. quamquam voluptatibus quibusdam est saepe 
incundius; F II, rs nihil visum est illo pane 
incundius; T V, 97. mihi ... nihil potest esse 
incundius; D II, 150. quamquam, quod praesens 
tamquam in manum datur, iucundias est; O II, 
60. face nihil isto esse iucundius; O III, 117. 
quid .. est incundius sensctute stipata studiis 
iuventutis? C 28. satiatis .. et expletis iucun- 
dius est carere quam frui; C 47. hoc non desi- 
derare dico esse iucundius; © 47. nihil est otiosa 
senectute iucandius; C 49. qua (amieitia) nihil 
a dis inmortalibus melius babemus, nihil iucun- 
dius; Lae 47. nihil est .. remuneratione benivo- 
lentiae, nihil vicissitudine studiorum ofhiciorumque 
iucondius; Lae 49. tum .. illud fit, quod ab 
amico est profectum, iucundum, si cum atudio est 
profectum; Lae 51. 

admiratio: quae (admiratio) iucundissima 
fuisset, si aliquem, cui narraret, habuisset; Lae 88, 

adventus: cum ... Lucullo .. noster adven- 
tus et gratus et incundus fuisset; fr V, 18. 

Amicitia: est... ea incundissima amieitia, quam 


similitudo morum coniugavit || [est ... comiuge- 
vit]]]; O 1, 58 
aspectus: nisi forte ... sorum .. (pomorum) 


iucundug non gustatus solum, sed odoratus etiam 
7 aspectus dubitationem adfert, quin .; NI, 
158. 


cenae: vestrae .. cenae non solum in prae- 
Baal sed etiam postero die iucundae sunt; TV, 
1 


eonfectio: mibi .. ita iucunda huius libri 
confectio fuit, ut ..; C 2 

conscientia: quia conscientia bene actae vitae 
multorumque bene factorum recordatio iucundis- 
sima est; C 9, 

cumulus: non .. tam cumulus bonorum iu- 
. esse potest quam molesta decessio; Tl, 

gustatus: f. aspectus, 

iter: quam illud iter iucundum esse debet! 
TI, % 

labores: vulgo 
res“; F II, 105. 

maturitas: quae .. (maturitas) mihi tam iu- 
eunda est, ut ..; C 71. 

memoria: quid, si eliam iucunda memoria est 
praeteritorum malorum? F II, 105. 

motus: nec manus esse contenta posset nec 
ulla pars vacuitate doloris sine jucundo motu vo- 
luptatis; F I, 39. omnes .. iucundum motum ... 
Graece ndovrv, Latine voluptatem vocant; FI, 8. 
est .. (voluptas) iucundua motus in sensu; F II, 75. 

occasus: iucundum nobis perfunctis muneribus 
humanis occasum neque molestam exstinctionem 

. vitae fore; fr V, 97. 

odoratus: f. aspectus. 

recordatio: f. conseientia, 

sensctus: ut (huius libri confectio) non modo 
ownes ubsterserit senectutis molestias, sed effecerit 
mollem etiam et incundam senectutem; C 2, pot- 
eratne tantus animus eficere non iucundam sene- 
etutem? C 56, his mihi rebus ... levis est se- 
a nec solum non molesta, sed etiam iucunds; 
sermo: iucundus .. Balbo nostro »ermo tuus 
contra Epicurum fuit; N Ill, 2. . 

severitas: quae solebant quondam conpleri 
ee iucunda Livianis et Naevianis modis; 

II, 39 

somnia: si iucundissimis .„. nos somniis usuros 
putemus; F V, 55, 

vinclum: homines .. antea dissociatos jucun- 
dissimo inter se sermonis vinclo conligavit; 

’ 


.. dieitur; „iucundi acti labo- 


jueundus 


vir: intervenit vir prudens omnibusque illis et 
incundus et vu M'. |IM.|| Manilius; R III, 18. 

vita: ei... je e vita iucunda menstrus 
addatur; FIV, 30. lis, si vita longior daretur, 
posset esse ineundior; T I, 9. quo modo .. iu- 
eunda vita . esse, a qua absit prudentia ? T 
v, 101. ut... vita inculta et deserta ab amicis 
non possit esse a Lae 55. 
Nı nobis ... etiam vita saepe iucunda sunt; 

I 

B. allein: I. accipio: nec potest (animal) ullo 

sensu iucunda accipere, non &ccipere contraria; 

antepono: (voluptas) si honestis iucunda an- 
teponat; F II, 1. 

dico: „iuvare* .. in utrogue (corpore, animo) 
dieitur, ex eoque „inueundum‘®; F II, 14, 

gigno: quod (natura) tam multa ad vescen- 
dom, tam varia et tam iucunda Ye NI, 131. 

habeo: sin (dolor) BT In. an. plus ha- 
biturum iucandı quam mal; 

un; refero: omnia . ee quamquam 

ee iudicentur, ad animum referri ta- 

men; T V, 

DO, 1. alqd: f. I. habeo. 

2. accessio ad: quia momentum aliquod ha- 
beat ad iucundum accessio; F IV, 80. 


iudex, xiäter, Beurteifer: I, 1. absol- 
vunt: f. 8. T I, 98, 

addunt: in quo frustra iudices solent, cum sen- 
tentiam pronuntiant, addere: „si quid mei iudicii 
est“; F 86. 
„adficit: quo timore (index) nocentes adfcit! 


cognoscunt: quae .. iurati iudices novis- 
sent, ut ea non ense facta, sed ut „videri* pro- 
nuntiarentur; A II, 146 

desunt: corona tibi et 
NIı. 

est: nec misericordem iudicem esse oportere? 
F IV, 22. 

facit: praeclarum a maioribus accepimos mo- 
rem rogandi iudicis, si eum teneremus, QUAE 
SALVA FIDE FACERE POSSIT; O II, 44. 
Fr index .. quantum habet dominatum! 


iudices defuerunt; 


insequitur: plerumque improborum facta pri- 
mo suspicio insequitur, dein sermo atque Ku, 
tum accusator, tum index iudex |; F 

potest: j. faeit. 

pronuntiat: is (M. Cato) . 
nuntiarit; O III, 66. f. addunt. 

removent: ut ... um (Sophoclem) quasi 
= Baia are fi removerent iudices; 


. iudex ita pro- 


solent: f. addunt, 

terrent: fortasse etiam inexorabiles indices, 
Minos et ER (te terrent)? T I, 10. 

timent: f. 3. TI, 

2, sum: mentem De rerum esse iudicem; 
A I, 80. cum privatarum litium iudioos sumus; 


F Il, 36. nisi ... is (animus) omnium iudex s0- 
lus easet; TI,46. nemo est .. eorum, quin bo- 
norum animum putet esse indicem; TV,87, »foe- 


derum pacis, belli |] [beili] ||, indotierum ratorum 
It oratorum ll - es iudices, nontii ||} non || 
sunto«; L II, neque ... vir bonus faciet, ne 
si index I erit de ipso amico; O III, 43. 
C. Fimbriam consularem audiebam de patre nostro 


er iudicem M. Lutatio Pintbiae fuisse; O II, 


abl. absol.: quid inventum sit, ng post vi- 
dero, te ipso quidem indice; A II 
3. Bocatip: magna me .. spes tenet, iudices, 
U. 


FeBL.... ER 


index 


bene mihi evenire, quod ..; T I, 97. ne vos qui- 
dem, iudices ü, qui me "absolvistis, mortem ti- 
mueritis; T I, 98 

I, 1. ap pello: tene ... ad eoa venire, qui 
vere en appellentar, Minoem, Rhadamanthum, 
Aeacum, Triptolemum! T I, 98, »i .. 
eundo, iudicando, re praetores, iudioes, 
consules appellamino«; L II, 8. 

audio: nos cum te, M. Cato, ... optimum iu- 
Tage religiosissimum testem, audiremus; F IV, 


constituo: quod .. non iudex, sed deus ipse 
vindex constituitur; E II, 

corrumpo: mihi . . hoc plus mali facere vide- 
tur, qui oralione, quam au pretio iudicem cor- 
rumpit, quod ..; 

defatlgo: ille (ordo) . . non modo censores, 
= etiam iudices omnes potent defatigare; L III, 


deli 0: sunt .. expertes . 


rum iudicum; R I, 47. 

habeo: Pe (A. Varius) est habitus iudex du- 
rior; FI, 62. quis te habeo sequissimum eorum 
studiorum ... existimatorem et er rm FI, 6. 

interpono: diis an interpositis tum 
indicibus, tum testibus; L 

invenio: dialecticam es esse dicitis veri 
et falsi quasi disceptatticem et iudicem; A II, 91. 

onero: te ... saepe quam plurimis posses ar- 
gumentis onerare iudicem; N Ai 8. 

praebeo: acrem .. se et bonorum et vitiorum 
suorum iudicem praebeat; OL, 114. 

puto: te .. iudiogm aequum puto; F I, 15. 

rogo: f. I, 1. fait. 

timeo: ai (homo) nihil timet nisi testem et 
iudicem; L 

2. sum: indie est semper in causis verum se- 
qui; O II, 5l. in iis magni esse iudicis statuere, 
PN m . quemque cuique praestare oporteret; 

8. sis, licet .. opera prodesse multis 

Tag iudieibus, magistratibus; OÖ 


. indicii delecto- 


recito: tum senex dicitur eam fabulam, ... 
Oedipum Coloneum, recitasse iudicibus; Ü 22. 

4. adhibeo, defendo apud: apud quos (iu- 
dices) nec te L. Crasaus defendet nec M. Antonius 
nec ... poteris adhibere Demosthenen |] Demo- 
sthenem 1; TL10. 

ago agud; quoniam apud Graecos iudices res 
agetur; 

dico apud: et apud iudices et apud populum 
et apud senatum dicendo; O II, 49. 

valeo apud: apud me, ut apud bonum iudicem, 
argumenta plus quam testes valent; R I, 59. 


utor apud: qua re: facit eum (Socratem) 
Plato usum apud iudices; T I, 97. 
Ill, 1. sapplex: ech ... nes iudicibus 


supplex fuit; TI, 71. 
. contentus: est .. 
tenta iudicibus; TH, 4 

IV. iudicium: si .. non fuit eorum (iudicum) 
iadieii; F II, 36. f. II, 1. deligo. 

numerus: cum ab iis, To se iudicum numero 
haberi volunt, evaseris; T 

persona: ponit . 6 in bonus) personam amici, 
cam induit iudicis; OÖ 

scelus: + vadit .. in ER earcerem ..- 
Socrates eodem scelere iudicum, quo tyrannorum 
Tberamenss; T I, 97. , 

sententiae: si sententiis indicum iura consti- 
tuerentur; LI1,43. sententiis iadicum (Sopbocles) 
est liberatus; C 22. 

V. a: quse paulo ante dixi honeste amico a 
indice posse ooncedi; O II, 


philosophia paucis con- 


52 


iudicatio 


iudieatio, untefugung, Urteil: 1. ver- 
satur: ut ||} ut|] omnis ea iudicatio versatur 
tantum modo ||tantum|| in nomine; R IV, 6, 

2. sum: haec .. opinatio est iudicatio se scire, 
quod nesciat; T IV, 26. 


iudieialis, gerichtlich: ut .. in causis ia- 
dicialibus alias comiectura est nccnsatoris, alia de- 
fensoris; D II, 55. 


iudicium, Geriht, Gerichtsbarkeit, Urteil, 
Enticheibung, Meinung, Überzeugung, Überlegung, 
Borbebadit: I. Eubject: adfert: f. offert. 
concordant: cum eius (animi) indieia opinio- 
nesque concordant; T IV, 30. 
est: quamquam oriretur || oreretur || a sensibus, 
tamen non esse iudicium veritatis in sensibus; A 
I, 80. quorum (sensuum) ita olara iudicis et certa 
sunt, üt ..; A II, 19. in quo (tactu) Cyrenaiei 
solo putant veri esse indicium, cui adsentiatur 
Il quia sentiatur]]; A II, 20. hoc ipsum, ex quo 
omne veri falsique iudieium esset, ipere &08 
debuisse; etenim duo esse base maxıma in philo- 
a un; iudiecium veri et finem bonorum; A h, 29, 
nullum erit iudieium, quia proprium communi 
signo notari non potest; AI, quod iudicium 
est veri, cum sit commune falsi? A II, 59. cum 
iudicia ista dialecticae nulla sint; AI, 141. aliud 
iudieium Protagorae est, ... aliud Cyrenaicorum, 
qui praeter Per ers ig intumas nihil putant asse 
iudici, aliud Epicuri; A II, 142, Plato .. omne 
indicium veritatis ... cogitationis ipsius et men- 
tis esse voluit; A II, 142. omnis .. en sunt opi- 
niones ac iudicia levitatis; F III, 35. meum sem- 
r iudieium fuit .. nostros .. invenisse ..; TI, 
. verum multitudinis iudicium de bonis si quando 
est, ag laudandum est quam illi ob eam rem 
beati; I, 110. est... nulla alia (causa) nisi 
opinio et iudicium magni praesentis ... mali; T 
M. 61. sunt .. iudicia libers; T IV, 7. quae 
indicin quasque opiniones perturbationum esse 
dixi; T IV, 15. quod eibi et potionis iudicium 
magnum earum {narium) est; N II, 141. oculi in 
is artibus, quarum iudieium est oculorum ..., 
mults cernunt subtilius; N II, 145. aurium ... 
est admirabile quoddam artificiosumque iudicium ; 
N II, 146. narıum ... et gustandi +} et 
arte | tangendi magna iudicia sunt; N II, 146, 
indieium hoc omnium mortalium est; N III, 88. 
saeculorum reliquorum iudicium quod de ipsis fu- 
turum sit; D I, 36. quae (iudicia) . ugpamer, nus- 
quam erant, hodie multifariam nulla sunt, nbi 
sunt, tamen persaepe falsa sunt; LI, 40. »creatio 
istratuum, iudieia populi, iussa vetita quom 
su io cosciscentur, optumatäibusa nota, plebi 
libera suntos; L III, 10. nos.. quantum in utro- 
que profecerimus, aliorum sit iudieium; OÖ I, 8, 
multa .. sunt civibus ... communia, ... leges, 
jura, iudicia, suffragia; O I, 58. sit .. omne iu- 
dieium, non quam er sed qualis quisque 
sit; OIL, 71. quod ad Phalarim attinet, perfacile 
iadicium est; O II, 32. ubi.. iudieium emptoris 
est; O III, 55. cum in plerisque essent iudicia 
contraria; O III, 70. non .. suo iudicio stetit, 
sed ET eausam, nt esset iudicium senatus; 
III, 110. neo est ulla res, quae plus apud eum 
re quam ipsius, voluntas atque iudicium; 


exstant: graviora iudicia de potentissimis ho- 
minibus extant vocis quam tabellae; L III, 84, 

iscent: cum iudicia iacebant; P 27. 

offert: censoris iudicium nihil fere damnato 
nisi ruborem offert || adfert, al.|]; R IV, 6. 

oritur: f. est; A 1, 80. 

pollet: f. est; P 34. 


410 


iudicium 


versantur: quod ... semper iis (improbis) 
ante oculos iudicia et supplicia versentur; R IH, 26, 

ohne Verb: inde tot iudicia de fide mala, tu- 
telae, mandati, pro socio, fidueiae, ... imde iu- 
dieium publicum rei privatae lege Plaetoria, inde 
anlee malitiarum omnium, iudicium de dolo 
malo; N II, 74. 

U. nach Berben: 1. adhibeo: desinunt .. suum 
iudieium adhibere; N 1,10. in deligendis idoneis 
ge et diligentiam adhibere (debemus); OU, 
62. 

adiungo: quid, si [quod sil| ... eis .. no- 
strum iudicium ... adiungimus? F I, 6. 

adultero: f. tollo; Lae 92 

antepono: cuius (Bruti) ego iudieium ... longe 
antepono tuo; TV, 1 
s a ae tuum iudieium ut cognoscerem; 


econfirmo: opinionis .. commenta delet dies, 
naturae iudieia confirmat; N UI, 5. 

conseisco: f. I. est; L IH, 10. 

eonsequor: nos ... judicia senatus, Italiae, 
gentium denique omnium conservatas patriae con- 
secuti eumus; L II, 

conservo: quem ad modum .. tem ti@... 
conservat .. considerata indicia mentis; T IV, 22, 
scientia ... conseryans esrum rerum stabile iu- 
dieium; T IV, 58, 

considero: f, conservo; T IV, 22. 

constituo: qui (Epicurus) omne iudiciam in 
»ensibus et in rerum notitiis et in voluptate con- 
stituit; A II, 142. cogmitionis regula et iudicio 
Au veg illo ||eadem illa {| (Epicuro) constituto; 

‚ 64. 

defendo: nullo modo poterimus sensuum iu- 
dicia defendere; F I, 64. 

deleo: extincto .. senatu deletisque iudieiis; 
0 I 2. 

derigo: ad quam (regulam) omnia iudicia re- 
rom derigentur; F I, 63. 

do: omnibus magistratibus auspicis et iudieia 
dantur, iudicia, ut esset populi potestas, ad quam 
provocaretur; L IU, 27. 

expono: exposui fere non philosophorum iu- 
dicis, sed delirantium somnis; % I, 42, 

exquiro: f. 4, utor; O I, 138, 

facio: quid opus esset eloquentia, cum iudieia 
nulla fierent? kr, 50. 

fingo: f. profero; T I, 113. — habeo: {. hu 
beo, indicium (3 &t.) ©. 126, a. 

interpono: cum ., proprium sit Academias 
iudicium suum nullum interponere; D II, 150. 

invenio: ei ... neo eorum ullam iudicium in- 
venitur; A I, 95. 

iudico: sindicabit inelitum iudicium inter deas 
tris aliquise; D I, 114. 

laudo: f. I. est; T I, 110. 

errumpo: vidimus ... iudicia perrupta ab 

isdem corruptela ||[corrupta]|| hominum, non 
deorum; L U, 48 

pono: iudicis rerum (Epicaros) in sensibus po- 
nit; FI,22. quod sit Peer indieiom eius (vo- 
luptatis) in sensibus; F II, 3. 

ge rro: ita praecurrit amicitia iudieium; 

probo: quorum iudieium in eo ... difäicile 
factu est non probare; OÖ I, 71. 

profero: deorum immortalium iudicia solent 
in scholis proferre de morte, nec vero ea fingere 
ipsi, sed ..; T I, 118. quod (iudieium) C. Agquil- 
lius ... protulit; N III, 74. 
- _ bestiarum .. nullum iudicium puto; 

quaero: quaerimus gravitatis, constantiae, fir- 
mitatis, sapientiae indicium; A U, 58, 


iudioium 


reformido: quorum ille (Lucilius) iudieium 
reformidans; F I, 7. 

relinquo: cum .. proprium sit Academiae ... 
iudicium audientium relinguere integrum ac libe- 
rum; D II, 150. 

requiro: ut nemo sit nostrum, qui in sensi- 
bus sui cuiusque generis iudicium requirat acrius; 
All, 19 

retineo: qui suum iudiecium retinent; FI, 48. 

sequor: tu is es, qui in dispntando non tuum 
en sequare, sed auctoritati aliorum pareas ; 

tollo: iudieium tollit incogniti et cogniti; A 
U, 18 sublato iudicio illo, quo SRaEHNn 
agnosei; A Il, 84. sublatum esse omne iudieium 
veri et falsi eg putat; F I, 22. aublatis 
legibus et iudicais; OU, 75. tollit .. (simulatio) 
iudicium veri idque adulterat; Lae 92. 

trado: ut ... disputandi et intellegendi indi- 
cium dicas te et artilicium traditurum; A II, 114. 

vito: qui (philosophi) ullam |j} ullum || iudi- 
._ Fi nisi vitio ipso vitafo honestum putant; 

2, sum: nibil .. possumus iudicare, nisi quod 
est nostri iudici. in quo frustra iudices solent 

. addere: „ei quid mei iudicii est*. si enim 
non fuit eorum iudieii ..; F II, 36, 

3. adsentio: f. I. est; A II, 20. 

antepono: f. 1. antepono. 

do: dedit huic quoque iudicio C. Coelius |] Cae- 
lius || tabellam; L II, 36. 
-propono: iudioiis .. magistratuum ... pro- 

sitam vitam, non po&tarum ingenüs, habere de- 

us; RW, 1 

servo: placet ... esse quasdam res servatas 
indicio voluntatique multitudinis; R I, 69. inte- 

m... ee) legi, accusatori iudicioque ser- 
vari; 47. 
4. spolio: quae (philosophia) ... spoliat nos 
indieio; A II, 61. 

autor: tuo tibi iudicio est utendum; T II, 63. 
cum .. 800 cuique iudicio sit utendum; N III, 1. 
de rebus ipsis utere tuo iudicio; O1, 2, nihil 
fuit in Catulia, ut eos exquisito iudicio putares 
uti litterarum; O I, 1838, 

5. adduco in: adducta res in iudicium eat; 
O0 II, 67. 

cado sub: prima .. illa naturae ... sub iu- 
dieium sapientis et dileetum cadunt; F JIL, 61. 

dico de: qwid tibi sit deinde dicendum. — 
mihine? de iudiciis arbitror; L IH, 47. si pauca 
- ai instituto ac de iudieio meo dixero; 


differo a: huic (Epicuro) ... non multum 
ditierenti a iudicio ferarum obliviscei licebit zui? 
TV, 78. 

dubito de: de iudieio Panaeti || Panaetii | 
dubitari non potest; O III, 11. 
e . IRRuRO ad: ad quorum iudicium elaboraret; 

orior ex: quae (perturbationes) omnes oriun- 
- ex iudiciis opinionum et voluntatibus; T IV, 


pertineo ad: quarum (rationum) ... quinta 
ad eligendi iudicium (pertinet); O Ii, 9. 

pono in: non in eis (iudiciis, opinionibus) per- 
turbationes solum positas esse dicunt; T IV, 15. 


recte .. Magnus ille noster me audiente posuit 
ri indicio rem publicam ... gratias agere posse; 
U, 6. 


provoco a: ab omni iudieio poenaque provo- 
cari licere; R IL, 54, 

quaero ad: Bocrates nec patronum quaesivit 
er Ta capitis nec iudicibus aupplex fuit; 


iudicium 


sum in: etsi ... e& .. 886 ... in äudiciis no- 
stris infirmitas, ub ..; AI, 7. si lies in iudicio 
sit; O IL, 59. mazxiue est admiratio in iudieiis; 
quorum ratio duplex est. nam ex accusatione et 
ex defensione constat; O II, 49. 

venio in: mulieres .. in India... in certamen 
iudiciumque veniunt; T V, 78, 

voco in: cum (P. Suipieius) seditiosum .. ci- 
vem, ©. Norbanum, in iudicium vocarit; O IL, 49. 
(Sophocles) a filiis in iudicium vocatus est; C 22. 

II. nach Udjectiv: expers: sunt .. expertes 
imperii, consilüi publiei, iudicii deleotorum iudi- 
cum; R I, 47. 

IT. na Subftantiven: 1. algd: j. I. est; A 
aequabilitas: in animo opinionum iudieiorum- 
que uabilitas et constantia ... pulchritudo vo- 
catur; T IV, 31. 

sequitas: ut juris et iudiciorum aequitate 
suum quisque teneat; OÖ II, 85. 

conservatio: vel (fortitudo eat) conservatio 
stabilis iudieii in eis rebus, quae formidolosne 
videntur, subeundis et repellendis; T IV, 583. 

constantia: f, aequabilitas. 

corruptela: qui (videt) nocentes et pecunio- 
s03 reos eodem te actore corruptelam iudicii mo- 
lientes; P 46, 

disceptationes: contentio disceptationibus 
tribustur iudiciorum, contionum, senatus; O 1, 132. 

domini: quippe qui (populi) domini sint legam, 
iudiciorum, belli, pacis, foederum; R I, 48. 

fides: multa .. facimus usque eo, dum aspe- 
ctus ipse fidem faciat sui indie; A II, 19. 

formulae: an (hortaris) ut stipulationum et 
iudiciorum formulas conponam? L L 14, 

metus: infamisene metu non esse petulantis 
an legum et iudiciorum? L I, 50. tantum [Itali- 
cum] bellum propter iudiciorum metum excitatum; 
OU, 75. te metus exanimant iudiciorum atque 
legum; P 18 

offensio: offensione iudicii hominum miserias 
ponderamus; L I, 48. 

poenae: saepe etiam legam iudiciorumque 
poenis obligantur; F I, 47. 

ratio: f. II, 5. sum in; O I, 49. " 

testimonium: quoniam .. tam praeclarum 
mihi dedisti iudicii tui testimonium; L IL, 1. 

verba: reliquorum .. iudieiorum haec verba 
maxime excellunt; O II, 61. 

2. edietum cum: conscripserunt communiter 
edietum cum poena atque iudieio; O III, 80. 

lex de: secuta biennio post (lex) Cassia est de 
popnuli iudiciis; L Ill, 35. 

volumen de: cuius rationis vim atque utili- 
tatem ex illo caslesti Epicuri de regula et iudicio 
volumine accepimus; N I, 48. 

V. Umftand: 1. accommodare: quam (perso- 
nam) nobismet ipsi iudicio nostro aocommodamus; 
01,115 

acutus: homines meo quidem iadicio acutis- 
simi; L II, 52. 

adsequi: quamquam Africanus meiorem laudem 
meo iudicio assequebatur; O III, 4. k i 

advenire: »quo iudicio Lacedaemonia mulier, 
Furiarum una, adveniet;« D I, 114. 

agnosei: [. II, 1. tollo; A IL, 84. j 

arcessere: ne quem umqusam innocentem iu- 
dicio capitis arcessas; O U, 5l. , 

beatus: doceo deos vestros esse voluptatis ex- 
pertes, ita vestro iudicio ne beatos quidem; N I, 
118. 

circumveniri: cum Palamedem, cum Aiscem, 
cum alios iudieio iniquo circumventos conrenirem ; 
TI 98. 

comprobari: haec .. laus Academiae prae- 

52* 


iudicium 


stantissumi philosopbi iudieio et testimonio con- 
probata ost; D I, ut eorum exitium et iudicio 
vivorum et gaudio conprobetur; L II, 44. 


R: . ici: omnia confciebantur iuaichis regiie; 
constitui: haee cum constituta sunt iudicio 


atque sententia; T IV, 51. 

contrabi: quiequid esset in aegritudine mali, 
id non naturale esse, sed voluntario iudicio et 
opiniounis errore var Bere T II, 8. 

corrigi: f. fieri; O I, 147. 

damnari: iure .. alter (consul) populi iudicio 
damnatus est; D ll, 71. 

dedere: cal. (Catoni) .. patris utriusque 
Art .... me totum ab adulescentia dedidi: 

defendere: nec probrum audire (debemus) 
nisi ea Fi ut respondere licest et iudicio de- 
fendere IV, 12. 


deferri: quae (beneficia) iudicio, considerate 
constanterque delata sunt; O I, 49. 

emergere: emergunt .. haec aliquando .. iu- 
diciis tacitis; O IL, 24. 

es30: meo .. indicio ita est maxima in sensi- 
bus veritas; A II, 19. 

exoriri: quod (aegri 
sed iudicio, sed o opintone; II, 

. erri: alii multitudinis iudicio feruntur; ol 
118. 

fieri: maxime .. declaratur N declarat || hoc 
ha ofieii iudicio fleri, quod .. ‚64. om- 

en indieio censent "Beri et opinione ; 

aliorum iudicio permulta nobis et fa- 

ei et ar gs et mutanda et corrigenda 
sunt; O I, 

geri: ae .., quae gerantur, eorum Kr) 
geri iudicio | vi, aidloss || ac numine; L U, 15. 

haurire: e fontibus eorum (Stoicorum) iudicio 
arbitrioque nostro, quantum quoque modo vide- 
bitur, hauriemus; O I, 6. 

Fre non tam definitione ... intellegi 
potest ... quam communi oımnium judicio; F II, 
45. 
iudicari: quo (iudicio) iudicatur ... varietas 
sonorum, interralla; N 146. 

luere: Br lunnt non tam iudiciis, ... 
sed . 


ae illum fmasrentem) suo iudicio ... 
maerere; T III, 79. 
moveri: fama et maltitudinis iudicio moven- 


tar; T IL, 68. 

mutari: f. fieri; O I, 147. 

ponderare: homini .. ea, quae fiunt, iudicio 
certo ponderanti; O II, 57. 

praestare: quod eius (dei) iudicio praestabat 
dissimilitudini similitudo; Ti 17. 

primus: eum recte primum esse suo iudicio, 
2 ownium ceterorum indicio sit secundus; A fr 

5 

A Panaetius, princeps prope meo qui- 
dem iudicio Stoicorum; A Il, 107. Epaminon 
prinoeps meo iudicio Graeciae; TI Eudoxus, 
... in astrologia iadicio doctissimorum hominum 
facile princeps; D II, 87. Cratippus, Peripateti- 
zus omnium ... meo iudicio facile princeps; 

ı 

probari: orationes, quas nos multitudinis iu- 
dicio probari volebamus; T II, 3. 

putare: quodsi, quo modo est natura, sic iu- 
dicio homines „humani ... nihil a se alienum 
putarent“; LI, 38. 

sanciri: 1 quom magis iudiciis quam 
verbis sancien sint ||quse quoniam ... san- 
cienda suntf|; L II, 

secundus: f. primus. 


412 


itudo natura exoriatur, | 


‘ 


indico 


singularis: licetne (umitto „per Aristotelem,* 
rg — in philosophia prope singularem ); 

stare: te ... eius (multitudinis) iudicio stare 
nolim; T II, 63. sapientis est .. proprium ... 
suis stare iudiciis; TV,8. f.L ent; II, 110, 

suscipi: bationes voluntarias esse puta- 
bat opinionisque iudicio suscipi; AI, 39. voluntate 

. et iadieio suscipi segritudinem confitendum 
est; T IU, omnis eas (perturbationes) esse 

. indieio susce omnie voluntarias; T . 
65. nullam esse Verturbationen) nisi opinabilem, 
nisi iudicio susceptam, nisi erg T IV, 76. 

tolli: videsne .. deorum iudicio ... discrimen 
esse sublatum? N It, 82, 

tueri: qui suo indieio tueri rem publicam ve- 
lint; O I, 87. 

venire: auditorem (me venisse) ... libero iu- 
dieio, nulla eius modi adstrietum necessitate, ut 

. sit; N I, 17. 

videre: emolumenta .. rerum fallacibus iudi- 
eiis vident; O II, 36. 

vindicari: iste ri malus et legibus erat 
vindicatus ... et sine MI, si iudiciis, in quibus ad- 
ditur EX FIDE BONA; O 

jum Gap: seripeit . 
dicio; L 

2. in: tu ac ieta die in iudicia aut . 
in senatu; FI, 74. illa ... sem tibi in ore 
sunt in indiciis, in senatu; F II, 76. ut comitio- 
rum vel in iudiciis ae vel in iure legum vel 
in creandis us principes civitatis essent 
interpretes; D 74. f. 1. vindicari, 

inter: quantam eius (iustitise) vim inter leges 
et iudicia ... fore putamus? OÖ II, 40. 

sine: multi .. faciunt multa temeritate quadam 
sine iudicio ; OÖ I, 49. 


iudico, #est fpregen, urteilen, entfdeiben, 
beurteilen, dafür halten, glauben, erflären: I. abfolnt: 
u 2 ndoplan ot 8. adipiscor ad: aliquantum 
Zen et ad dicendum et ad iudicandum; 


ah meo quidem iu- 


.. die 


ppelio a: »ii.. a praeeundo, iudicando, con- 
rose indices, consales appellamino;« 


a eoltte ad: haec ad iudicandum sunt fa- 
eillima; O IH, 30 

ec. nota: ut in iis (veris) nulla insit certa iu- 
dicandi et adsentiendi nota; N 1, 12. 


potestas: quod integra nobis est iudicandi 
potestas; A II, 8. 
veritas: in quo inest omnis cum subtilitas 


disserendi, tum veritas iudicandi; T V, 68. 

d. conciliare: quae (ratio, oratio) docendo, 
discendo, communicando, re iudicando 
coneiliat inter se bomines; O I, 5 

in: quodquoniam (sspienes) "numquam fallitor 
in iudicando; . quasi .. ipsi in iudi- 
cando placeat multitudo! D 1, 8 

2. verbal: a. unperfönlid: it elementis 
dialectiei docent, quo modo iudicare oporteat; A 
I, 148. ita fit, ut animus de se ipse tum iudicet, 
cum idi _. uo iudicatur, aegrotet; TI,ı. 
decipere uldem est, non iudicare; O I, 38. 
iudicare diffen e est sane nisi expertum; Lae 62. 
cum iudicaris || iudicaveris |], diligere oportet, non, 
. dilexeris, iudicare; Lae 85. 

b, perföulih: alqs: iudicaverunt .. re semel 
andita; A n 9. non ea nota indicabis, qua dicis 
oportere; Au, 84. quos ego posse iudicare arbi- 

; Fl, 2 si, ut Appius iudicat, Emm obnun- 
tiatio) valait; D Fe sic plane iudieo; R II, 44. 
reotissime .. iudicas; R - Ru 44. vere .. si volu- 

4. 


mus iudicare; O 1, ne .. spoliaret fama 


iudioo 


obatum hominem, si contra iudicavisset; O III, 
Br. sequum est .. meminisse et me, qui disseram, 
hominem esse et vos, qui iudicetis; Ti 8. f. a. 
Las 62. 85. 

deus: iudicavisse deum dicunt; T I, 114, 

magistratus: »quom magistratus iudicassit 
inrogassitve;«e L III, 6. 

maiores: cum re a0 factis (maiores nostri) 
longe aliter indicavissent; P 7. 

natura: ipsa natura incorrupte atque in 
EEE | am tan Lin 

m zung: 1. de: j. de, I. iudico 
(18 &.) ®. I, ©. 605, a. 

2. indirecte Frage: tertia (ratio) de disse- 
rendo et, ... quid consentiens, quid repugnans 
esset, iudicando; AI,19, ceteri .. ante tenentur 
adstricti, quam, quid esset optimum, iudicare po- 
tuerunt; A II, 8, in geometrisne quid sit verum 
aut falsum, dialecticus iudicabit, an in litteris? 
AI, 91. quod sit summum bonum, quid habet, 
ut queat iudicare? A II, 91. necesse est, quid 
aut ad naturam aut contra sit, a natura ipsa iu- 
dicari; F 1, 80. qui ... negent satis esse, quid 
bonum sit aut quid malum, sensu iudicari; FI, 
31. nec.. satis est iudicare, quid faciendum non 
faciendumve sit; F I, 47. quae (dialectica) una 
continet Omnem ... scientiam ..iudicandi, quale 


idque sit |jsit quidque|l; F II, 18. ut tum 
enique iudicetur, beatusne fuerit, cum ..; F III, 
76. si ... iudicare .. posset, quae vis ... esset 


naturae; F V, 41. ut possit indicari, verum id 
falsumne sit; TI, 14. quamquam hie... tyrannus 
ipse iudicavit, quam esset beatus; T V, 61. ter- 
tius (animi fetus positus) in indicando, quid cui- 
que rei sit consequens; T V, 68. qui, quae sit 
earum (sententiarum) vera, iudicent; N I, 18. ut 
facilius iadicarem, quam illa bene refellerentur; 
N 1,59. dum I quid sit optimum, (Epicu- 
rus) iudicat; N II, 49. aut, quid sit optimum, 
providentia) non potest iudicare; N III, 

. in quo (loco) indieandum est, quantum auspi- 
ciis ... tribuamus; D I, 7. ortum videamus ha- 
ruspieinae; sic facillume, quid habeat auctoritatis, 
iudicabimus; D II, 50. ne nota quidem ulla, pa- 
eatus an hostis ait, discerni ac Ph ven otest; R 
1, 6. facile, quod cuiusque temporis oflicium sit, 
poterimus ... iudicare; O I, 29. po&tse, quid 
quemque decenat, ex persons iudicabunt; O I, 97. 
ante implicatur aliquo certo genere ... vivendi, 
quam potuit, quod optimum esset, indicare; O I, 

17. ex oculorum optutu ..., ex maestitia, ex 
bilaritate, ex risu, ex locutione, ex reticentia, ex 
contentione vocis, ex summissione, ex ceteris si- 
mwilibus facile iudicabimus, quid eorum apte fiat; 
O1, 146. quo in genere non est incommodum, 
quale quidque eorum sit, ex aliis iudicare; O I, 146. 
qui (ignari) .., quid in una quaque re vitii sit, 
nequeant iudicare; II, 15. ex quo, quantum 
boni sit in amicitia, iudicari potest; Lae 28. 
contio, quae ex imperitissimis constat, tamen iu- 
dieare solet, quid intersit ..; Lae 95. ipsi (inri- 
sores) iudicent, utrum se horum alicuius ... an 
C. Fabriei ... similes malint; P 18. f. IV, 2. 

3. nomim, e. infin.: ut omne bellum, quod 
denuntiatum indictumgue non esset, id iniustum 
esse atque inpium iudicaretur; R II, 31 

‚4. acous. e, infin.: a. vollftändiger In- 
finitiv: quod dicunt omnia se credere ei, quem 
iudicent fuisse sapienten; A II, 9. ut hoc pul- 
cherrimum esse iudico, vera videre, sic ..; A II, 
66. 5 modo .. hoc conclusum esse iudicas? 
AIL96. nec reperio, quo modo iudicem „si lucet, 
iIncet* verum esse; A II, 98. iudicabit nulla ad 
legendum his esse potiora; FI, 11. quod ... 
eius modi esse iudico, ut nihil homine videatur 


413 


iudioo 


indignius; F 1, 23. quibus ex omnibus iudicari 
potest ... non impediri rationem; F I, 70. sen- 
sibus ipsis iudicari volaptatem bonum esse; F II, 
36, 0 .. hoc etiam turpe esse saepe iudico; 
F IL». eiusdem (Epicuri) testamentum ... ab 
ipsius sententia iudico discrepare; F IL, 100. ut 
(sapientia) omnia, quae homini accidant, infra se 
esss iudicet; F III, 25. iudicat .. (sapiens), cuın 
agit, officium illud esse; F III, 59. quod animad- 
vertendum esse ipsa natura iudicet; F YV, 47. 
licet etiam mortalem esse animum iudicantem 
seterna moliri; T I, 91. simul .. iudico malum 
illad opinionis esse, non naturae; T III, 31. quod 
.. sensu careat, (ut) nihil ad nos id iudicet per- 
tinere; T V, 88. iudico .. de re obscura atque 
dificili a te dietum esse dilucide; N I, 58. ante 
.. Iudicasti Epicureum te esse oportere, quam ista 
cognovisti; I, 66. ne hoc quidem vos movet, 
... ut iudicetis membris humanıs deos non egere? 
N I, 92. ut ... non possit ea sine causa fieri 
indicare; N II, 15. ut ... mundum ... animan- 
tem esse et deum iudicem; N II, 45. hominum 
facta esse causa || hom. c. f. e.|| iudieandum est; 
N II, 155. quod esse clara et perapicua divina- 
tionis genera iudico; DI, 10. mentiri (hos) iudi- 
cemus; D I, 36. iudicandum esse tum interisse 
eor, cum ..; D H, 36. cum augures iudicassent 
eos (consules) vitio erentos esse; D II, 74. plus 
in illo Sieulo ingenii ... iudiecavi |jiudicabam, 
al.|| fuisse; R I, 22. * maiores nostros .. pro- 
bavisse maxime ... iudico; R II, 64. quod eo 
magis iudico verum esse, quia lex Solonis id ipsum 
vetat; L II, 59, iudicavit neque illis adimi ... 
oportere; O II, 81. qui cum ex aua vita, tum ex 
eius .. Deci facto iudieabant esse ... aliquid ..; 
C43. cum homines, quod facere ipsi non possent, 
id recte fieri in altero iudicarent; Lae quia 
id salutare esse maxiıne iudicat; P 34. te... 
clamores tollentem cum video, servum esse ineptia- 
rum omnium iudico; P 37. sic iudico, post illos 
nobiles Pythagoreos ... hunc (P. Nigidium) ex- 
titisse, qui ..; Ti 1. hoc... (deus) iadicabat esse 
raestantius; Ti 9, f. II. algd; FIV,59. RI, 15. 


I, 92. 

b, Barticip: nec reperio, quo modo ... non 
iudicem „si mentiris, ımentiris“ eodem modo ex se 
Il [esse] || conexum; A II, 98, nec ego multorum 
aegrorum salutern non ab Hippocrate potius quam 
ab Aesculapio datam iudico; N III, 91. fuerit 
hoc censoris, si iudicabat (C. Ateium) ementitum ; 
D I, 29. sapiens animi magnitudo honestum illud 
... in factis positum, non in gloria iudicat; O I, 
65. ut... sun .. omnia in se ipso posita iudi- 
cet; Lae 30. f. IV. algm invisum. — ubi... quio- 
quid esset, quod disci posset, eo veniendum iudi- 
caverunt; T IV, 44. quid tandem a SBocrate et 
Platone profectis philosophis faciendum iudicas 
[| vides, putas ||? T V, 119. quo magis reprehen- 
dendos Calliphontem |[Calliphonem || et Dino- 
machum iudico; O III, 119. f. IV. algd; T IIL 3. 

I. mit einfachem Object: alqm: nec habere 
(homines) quasi signa quaedam et notas, quibus 
e08, qui amicitias || amicitiam |] essent idonei, 
iudicarent; Lae 62. hunc ex maxime raro genere 
een iudicare debemus et paene divino; Lae 


alqd: si id ipsum rudes et indooti indicare 
potuissent; A Il, 9. quo .. omnia iudicantur; 
A II, 33. si parum magnam vim censet in iis 
(sensibus) esse ad ea, quae sub eos subiecta sunt, 
iudicanda; A II, 74. quid .. (dialecticus) iudica- 
bit? A II, 91. si haec et horum similia (diale- 
etica) iudicat, de se ipss iudicat; A Il, 91. haec 
.. judicare ad ceteras res ... non est salis; A 
II, 91. aut., hoc et illad aut, nisi hoc, ne illud 


iudico 


quidem iudicabo; A II, 98. altera (admonitione) 
prompta et sperta iudicari |lindicari|l; F I, 80. 
es (natura) quid percipit aut quid iudicat, quo 
aut | am aut fugiat aliquid, praeter voluptatem 
et dolorem? F I, 30. stare .. oportet in eo, 
quo sit |lest|| iudicatum; FI,47. nihil .. pos- 
sumug iudicare, nisi quod est nostri iudicii; tn, 
36. nihilo magis boc non addito illud est iudi- 
catum; F II, 36. quid iudicant sensus? F Il, 86. 
buic omnia sensu, non ratione sunt iudicanda; 
F U, 91. ut hoc iudicaremus, non esse... posi- 
tam ; FIV,59. quorum oratio nihil ipss iudicat, 
sed habetur in omnis partis; T V, 83. omnia .. 
iucunda, quamquam sensu corporis iudicentur, ad 
animum referri tamen; T V, 95. id habent ratum, 
- ab eo, quem probant, iudieatum vident; N 
‚ 10. colorum etiam et figurarum *, tum || gu- 
rarum [tum] | venustatem atque ordinem et, ut 
ita dicam, decentiam oculi indicant, atque etiam 
alia maiora; N II, 145. quae hominum solum 
auribus iudicantur; N II, 146. sessum it praetor. 
2 ut iudicetur? N III, 74. ea, quae disputavi, 
isserere malui quam iudicare; N 11], 95. haec 
.. et a dia significata et a nostris maioribus iu- 
dicata contemnimus? D I, 101. (Chaldaei) oon- 
lorum fallaoissimo sensu iudicant ea, quae ratione 
atque animo videre debebant; DIE, 91. vidit iu- 
Boah, ven idem, quod Spartae Lycurgus paulo 
ante viderat, ... melius gubemari ..; R ı, 15. 
id... apud maiores noatros A. Torquatus in gente 
Popillia iudicavit; L II, 55. illud .. sie est iu- 
dicandum, maximas geri res..; OI, 92, id opti- 
mus guisque re ipsa ostendit et iudicat; Ö I, 
54. non .. numero haec iudicantur, sed pon- 
dere; O 11, 79. quod si recte indicavit; O III, 67. 
quamquam id .. cum saepe alias, tun Pprrhbi 
bello ... iudicatum est; O III, 86. hoc maxime 
iudicaretur, si ..; Lae 87. 

aestimationem: non intellegunt valetudinis 
sestimationemm spatio iudicari, virtutis oportuni- 
tate; F II, 47. 

amicitias: omnino amicitiae conroboratis iam 
confrmatisque et ingeniis et aetatibus indicandae 
sunt; Lae 74. 

benivolentiam: benivolentiam non adulescen- 
tulorum more ardore quodam amoris, sed stabili- 
tate potius et constantia indicemus; O I, 47 

bonum: quom et bonum et malum natura iu- 
dicetur; L 1, 46. 

catum: quis.. 
ex ipsius habitu, s 

causam: his et talibus auctoribus usi confir- 
mant causam rebus ||[rebus] I a dis immortali- 
bus iudieatam; T I, 116. 

consequentia, contraria: f. falsum; LI, 45. 

controversiam: quorum (philosophorum) con- 
troversiam solebat tamquam honorarius arbiter 
iudicare Carneades; T V, 120. 

decentiam: f. algad; N II, 145. 

distinetionem: quo (indieio) iudicatur ... 
varietas sonorum, intervalla, distinctio et vocis 
genera permults; N II, 146. 

dolorem: quod corporis gravitatem et dolorem 
animo iudicamus; T IH, 1. 

falsum: ut vera et falsa, ut consequentia et 
contraria sun sponte, non aliena iudicantur, sic ..; 
L I, 45. haec (animus) ... vallabit ... veri et 
falsi iudicandi sceientia; L I, 62, 

genera: f. distinetionem, 

ehablrg ge f. dolorem. 

onesta: honesta quoque et turpia simili ra- 

Erg diiudicanda jjiudicanda || ... sunt; L |, 


dentem et ... catum non 
ex aliqua re externe indicet? 


Ald 





ind; 
vitae ... itemque inconstantia ... sua natura * 
Il iudicabiter ||; L I, 45 

ingenia: an ingenia natura, virtutes et vitin, 


!' quae existunt ab ingeniis, aliter iudicabuntur? 


intervalla: f. distinctionem. 

iudieium: »iudicabit inclitum iudieium inter 
deas tris aliquis«; D 1, 114. 

lites: »litis contractas iudicanto;« L IL, 6. 

malum: j. bonum. 

orationem: ut ab aliis possit iger ipsa 
Br nullius auctoritate adiuneta iudicari; 


ordinem: j. algd; N UI, 145. 
rivata: siuris disceptator, qui privata iudicet 
1 Poll iubest, praetor esto«; L III, 8 
pradentem: j. catum. 

rationem: f. inconstantiam. 

rem: ita aperte cepit pecunias ob rem iudican- 
dam, ut ..; F Il, 54. ut haec in philosophia ra- 
tio contra omnia disserendi nullamgue rem aperte 
iadicandi ... viguit; N I, 11. placet .. tantas 
res opinione stultoram iudicari? N II, 11. repete 
superiora, Tubuli de unia capta ob rem iudi- 
candam; N III, 74. in theatro et in curia res 
capitalis et reliquas omnis iudiecabant iidem; R 
II, 48. controversam rem et plenam dissensionis 
inter doctissimos, sed aliquando iam iudicandam; 
L 1, 52. ei (Lutatio) dixisse Fimbriam se illam 
rem numquam iudicaturum; O I, 77. 

reum: suffragia in magistratu mandando ac de 
reo iudicando |Jfin ... iudicando] || ... ferri; 

turpia: f. honesta. — varietatem: j. distin- 
etionem, — venustatem: f. algd; N II, 145. 

verum: f. falsum, 

virtutem: quae (virtus) ... a paucis iudicatur 
et cernitur; R |, 51. f. ingenia. 

visa: quasi vero non specie visa iudioentur! 
All, 58, 

vitam: nos beatam vitam non depulsione wmali, 
sed adeptione boni iudicemus; F UI, 41. 

vitia: f. ingenia, 

IV. mit Object und Zufas; 1. des erat aequius 
Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare; 
Fu, 119. i j 

2. indirecte Frage: nuda ista si ponas, iu- 
dicari, qualia sint, non facile possint || iudicare 

possim; P 24. 

8. doppelter Accufativ: alqm: non bene- 
fici neque liberales, sed ieiosi adsentato- 
res iudicandi sunt; OÖ 1, 42. qui .. iudicatur 
iste optimus? doctrina, artibus, studiis *; RB], 
50. ut cum admiratione hominum honore ab iis 
digni iudiearemur; O II, 36. quae qui tollunt, 
etiam adversus deos inmortales impii iudieandi 
sunt; O II, 28. ut... eum ... aut invrisum 
deo aut negleetum a deo iudicemus; N II, 167. 
ut nimis adflieti molestia, sic nimis elati laetitia 
iure iudicantur leves; T IV, 66. liberales: j. 
beneficos. difficile est non eos, qui inhumati sint, 
miseros iudicare; T I, 106. quem a 
ego parem summis Peripateticis iudico; D I, 5. 
ut apud eum (Aristophanem) Sabazius et quidam 
alii dei peregrini iudicati o civitate eicianter; 
L Il, 37. quod ita iudico, (Antiochum) politissi- 
mum et acutissimam omnium nostrae memoria® 
philosophorum; A II, 113. haud scio an soli 
iam philosophi iudicarentur; D I, 150. qw 
etiam sapientiorem Socratem soleo iudicare; 
RL, 15. quae Socrates ... disseruisset, is qui 
esset ommium sapientissimus orsculo Apollinis 
jj Ap. or. iudicatus; C 78. Athenis unum asce 
pimus, et eum quidem etiam Apollinis oraculo s#- 


inconstantiam: constans et perpetua ratio | pientissimum indieatum; Lae7. quem Apollo ... 


indico 


sapientissimum iudicavit; Lese 10. qui Apollinis 
oraculo sapientissimus est iudicatus; Lae 13. quos 
sapientes nostri maiores iudicabant; Lae 18. pos- 
sumoene aut illam Marium virum bonum iudicare 
aut hunc? O II, 81. 

algd: quid optimum denigue in vita judices; 
FI,74, ut, quod honestum sit, id solum bonum 
indicemus; F III, 26. qui nihil melias homini, 
nihil magis expetendum, nihil praestantias hono- 
ribus, imperiis, populari gloris iudicaverunt; T 
II, 3. ex tribus istis modis rerum poubliearum 
velim scire quod optimum iudices; RI, 46. si.. 
solum id, quod honestum sit, bonum iudices; O 
I, 67. cum (Panaetius) sit is, qui id solum bo- 
num iudieet, quod honestum sit; O III, 12. quae 
deseri a me ... nefas iudico; N II, 9. cui 
{gloriae) dedecori esse nefas [et vitium] |jet im- 
piom]j iudicandunı est; O I, 121. otii oblecta- 
tionem hanc honestissimam iudico; A I, 11. 
hane .. perfectam philosophiam semper iudi- 
avi, quae ..; TI,7. non minus praeclarum 
hoc quam illad iudieandam est; O 1, 75. prae- 
stans: j. bonum; T III, 3. en, quae proficiseun- 
tur a virtute, susceptione prima, non perfectione 
recta sunt iudicanda; F III, 32. quod ita natura 
turpe iudicet; L I, 41. qui (bonus vir) celatu- 
rus Rhodios non sit, si id turpe iudieet; O II, 50. 
ritium: f. nefas. 

animum: animus oportet fuus se iudicet di- 
vitem, non hominum sermo neque poasessiones 
tue; P 48. 

ardorem: tum (Cleanthes) ultimum et altissi- 
mum ‚.. ardorem, qui saether nominetur, certissi- 
mum deum iudicat; N I, 37. 

audaciam: sacerdos ... audaciam .. 
atque impiam indicet; L II, 37. 

bona: qui (vir) ista putat humana, sua bona 
divina iudicat; R III, 40. 

ealamitatem: (calamitatem) communem for- 
tunae bellicae iudiecantem (Regulum) tenere con- 
sularis ei gradum ; O III, 99. 


. damnet 


deos: |. algm peregrinum. 
dolorem: fortis .. dolorem summum malum 
iandieans ... esse .. nullo modo potest; OL, 5. 


hominem: nonne (M'. Curius) hunc hominem 
ita servum iudicet, ut ..? P 38. 

imagines: quis (istas imagines) ... 
dignas iudicare (potest)? N I, 121. 

improbum: ut... (improbus) vir .. — 
omnium existimatione et dignissimus omni fortuna 
optima iudicetur; R III, 27. 

malitiam: ii saepe versutos homines ,.. ad- 
TTaagngg malitiam sapientiam judicant; O II, 


religione 


mortem: quis hanc maximi animi asquitaten 
in ipsa morte laudaret, si mortem malum iudi- 
earet? T 1, 97. 

mwundum: cur .. mundus non animans 8a- 
piensque iudicetur? N II, 22. 

sententiam: nimis superstitiosam de di- 
ERROR Stoicorum sententiam iudieabam; D II, 
100, 

speciem: eam (utilitatis speciem) ... falsam 
indieavit; O III, 99. 

aubtilitatem: hanc ego subtilitatem philoso- 
phia .. dignissimam indico; A II, 43. 

valetudinem: qui valetudinem aestimatione 
aligua dignam iudicamus; F III, 44, 

visa: Ehen .. regulam, ut talia visa vera 
indicem, qualia falsa esse non possint; A II, 58. 


iugatio, Berbindung: adminiculorum ordi- 
nes (me delectant), capitum iugatio, religatio et 
propagatio vitium; C 53. 


tb 


jungo 


iugis, aufammengefpannt, banernd, beftändig: 
aqua: etiamne (terrae motum) futurum esse aquae 
iugis colore praesentiant? D II, 31. 

auspicium: an nos augures praecipimus, 
ne juges |liuge, al.|] auspieium obveniat, ut iu- 
menta iubeant diiungere; D IL, 77. 

puteus: ex puteis iugibus aquam calidam trahi; 
N I, 25. cum vidisset haustam aquam de iugi 
puteo; D I, 112. 


iuglans, Main: instituit (Dionysius), 
ut candentibus iu, dium putaminibus barbam 
sibi et capillum adurerent; T V, 58. 


iugo, verbinden: omnes .. inter se nexae 
(virtutes) et iugatae sunt; T III, 17. 


iugulo, jölagten: ne stridorem quidem 
serrae (audiunt), tum cum acuitur, aut grunditum, 
cum iagulatur, suis; T V, 116. 


iugulum, sete: do: si nudus es, da iu- 
gulum; sin tectus „Volcaniis armis*, id est forti- 
tudine, resiste; T II, 383. 

‚habeo: stupidum esse Socraten (Zopyrus phy- 
siognomon) dixit et bardum, quod iugula concava 
non haberet; Fa 10. 


jugum, Joh, Wage: 1. depello: L, Brutus 
depulit a civibus suis iniustum illud durae servi- 
tutis iugunm; RI, 

impono: nos onera quibusdam bestiis, nos 
iuga inponimus; N II, 151. 

2. accedo ad: iuvenes ii... veste posita cor- 
pn a perunxerunt, ad iugum accesserunt; 

mitto sub: legionibus nostris sub iugum mis- 
sis; O IH, 109, 

und ad: cervices .. natae ad iugum; N II, 

sum in: Romam .., in iugo cum esset luna, 
natam esse dicebat; D II, 98. 


iumentwmı, Augtier: I. morantur: 
cum .. illam (sacerdotem) ... curru vehi ius 
esset satis -longe ab oppido ad fanum, moraren- 
turgue iumenta; T I, 113. 

II. diiungo: quod nos augures praecipimus, ne 
iuges |jiuge, al. |] auspieium obventat, ut iumenta 
iubeant diiungere; D II, 77. 


iumetio, Berbindung: quas (partes) ante 
interitum iunctione || coniunctione | aliqua tene- 
bantur; T I, 71. 


iu . verbinden, vereinigen, zufammenfügen: 
alqm: dieitur quidam, cum in somnis complexu 
Venerio iungeretur, calculos eiecisse; D II, 148. 
quod ... eloquentia complectitur eos, quibuscum 
eommaunitate iuncti aumus; O I, 156. 

algd: ita priori posterius, posteriori superius 
non jungitur; A 11, 44. sie (vitis) ad illa ... 
iunget ea; F V, 40. thensaurus .. et hereditas 
et honos et victoria et multa generis eiusdem 
ur cum somnüs naturali cognatione iunguntur? 

II, 142. id est .. iunctum magistratibus; L 
IH, 47. qui ista iunxit et condidit; Ti 18. 

adra: (aör) mari continusatus et iunctus est; 
N U, 117. 

animum: qui (animas) ex eadem iunctus alte- 
raque natura adiuncta materis; Ti 27 

caritatem: ut omnis caritas aut inter duos 
aut inter paucos iungeretur; Lae 20. 

causam: post .. causa fuit propior et cum 
exitu iunctior; Fa 36. 


iungo 


eonformationem: in hac iuncta moderateque 
permixta conformatione rei publicae; R I, 69. 

coniunetiones: ut et ipsae (coniunctiones) se- 
cum et inter se ex Commissura, quae e regione 
esset, iungerentur; Ti 24. 

corpora: maxime .. 
permanent; N II, 115. 

dentes: »cui auro dentes vincti escunt ||iun- 
cti essent ||«; L II, 60. 

expositiones: iunotas .. et duplices exposi- 
tiones summi boni tres omnino fuerunt; F V, 21. 

exspectstionem: cum expectatio speratarum 
ee cum perceptarum memoris iungeretur ; 
TV,9 


corpora inter se iuncta 


formas: quodsi fingere nobis et iungere formas 
velimus; N 78. »atella .. iungens una tenet 
duplices communi lumine formas«; N II, 111. 
ee Hellesponto iuncto, Athone 
perfosso; F II, 112. 
hereditatem: f. algad; D II, 142. 


hominem: virtus ... pecudum illos motus 
esse dicit, hominem iungit deo; A II, 139. (ho- 
mines) litterarum et vocum communione iunxisti; 

honorem: f. alad; D II, 142. 

ignem: iunctis ex anima tenui et ex ardore 
solis temperato ignibus (animus) insistit; TI, 43. 
mundum efficere moliens deus terram primum 
ignemque iungebat; Ti 18. 

laetitiam: »eam.. m. laetitiam) cum 
divum honore iungunto«; L II, 22. 

motum: neque motam sensui iunetum et con- 
tinentem in infinito ullum esse posse; N I, 26. 

naturam: quae (natura) non solitaria sit ne- 
que an sed cum alio iunots atque conexa; 
N II, 29. quae (rerum natura) ut uno consensu 
iuncta sit et continens; D II, 38. 


prudentiam: ut Aristoteles ... coepit ... 
prudentiam cum eloquentia iungere; T I, 7. 
religionem: quae (religio) est iuncta cum co- 
gnitione naturae; D UI, 149. 
sensus: quos (sensus) iunctos esse censuit e 
on quasi impulsione oblata extrinsecus; 
, 40. 


sidera: quaecumque (sidera) lunse iuncta vi- 
deantur; D II, 91. 

stultitiam: quae (insania) iuncta stultitia pa- 
tet latius; T IH, 11. 

terram: f. ignem; Ti 18. — thensaurum, 
victoriam: f. algd; D II, 142. 

ultima: magni philosophi haee ultima bono- 
rum iuncta fecerunt; F II, 19. 


iunior ;. iuvenis. 


juratus, geiöworen, vereibigt: A. algs: 
cum ... iuratus .. dixeris en te commperisse; A 
II, 62. se in | Voconiam iuratum contra eam 
facere non andere; F II, 55. (Regulus) iuratus 
misaus est ad senatum, ut ... rediret ipse Car- 
thaginem |]Karth.|]; O II, 99. ut ... nulla 
fraus sit |jest|], ne si iuratus quidem id non fe- 
ceris; O III, 107. quos post Cannensem pugnam 


iuratos ad senatum misit Hannibal se ... itu- 
ros; O UI, 118. 
iudices: quae .. iurati iudices cognovissent, 


ut ea non ess6 facta, sed ut „videri“ pronuntia- 
rentur; A II, 146, 

B. dicit: cum .. iurato sententia dicenda erit 
Ilsit, est]; O II, 44. 


iurgium, Bortwedfel, Sant, Streit: I. ex- 
sistit: cuius (irae) inpulsu existit etiam inter 
fratres tale iurgium; T W, 17. 


416 ius 


II, 1. amoveo: »feriis iurgia smovento ||ne 
movento I L U, 19 

dico: benivolorum || benev. || concertatio, non 
lis inimicorum, jurgium dieitur; R IV, 8. 

gigno: ex quibus (inimieitiis) iargia, maledicta, 
contumeliae gignuntur; Lae 78. 

moveo: f. amoveo, 

2. abstineo: in .. feriis imperandis, ut „LITI- 
Tor IURGIIS SE ABSTINERENT* imperabatur; D 
I, 102, 

II. requies: feriarum festorumgue dierum ra- 
aa requietem litinm habet et iurgiorum ; 


2. ad: inde ad iurgium; A fr 20. 

in: quid Achille Homerico foedius, quid Age 
memnone in iurgio? T IV, 52. ut Themistocles 
Re Seriphio euidam in iurgio respondisse ..; 

8, 


„turgo, zanlen, ftreiten: algs: si iurgant; 
vicini: iurgare .. lex putat inter se || vetat] 
vicinos, non Teigara; R v 8. 


iuro, jhwören, befhwören: I. algs: qui (maio- 
res) .. iurare „ex’sui animi sententia” quemgue 
voluerunt; A II, 146. magna mebercule laus et 
eo ipso, I uem iuravi, Hercule |] [Hercule] |] 
digna! T II, 17. seite .. Euripides: »iuravi lin- 
gua, mentem iniuratam gero;« OÖ III, 108. inra- 
vit hoc terrore coactus Pomponius; O III, 112. 

sapiens: si adigam ius iurandum sapientem, 
nee prius, quam Archimedes ... descripserit, ... 
iuraturum putas? A II, 116. 

IL, 1. acc. e. inf.: jurerem per lorem deosque 
nates me .. ardere studio veri reperiendi; A 
1, 65. nee ille, qui dixit, iurare possit |] posset |] 
ita se rem habere, neque ego non ita; A II, 128 
sive anima sive ignis sit |jest|j animus, eum in- 
rarem esse dirinum; TI, Athenienses iurare 
etiam publice solebant omnem suam esse ferram, 
quae ..; R II, 15. Regulus ... cam ... iuras- 
set.. se rediturum; O1, 39. ille (adulescens) ... 
iuravit .. se illum (Pomponium) statim interfe- 
eturum; O II, 112, f. II. algd; RI, 7. 

2. de und acc. c, inf.: de Africano ... vel ju- 
rare poasum non illum iracundia tum inflammatum 
fuisse; T IV, 50. 

II. algd: * salvam esse consulatu abiena in 
contione populo Romano idem iurante iuravis- 
sem [jiurassem |]; R I, 7. quod .. ita ioratum 
est, ut mens conciperet fieri oportere; O III, 107. 
non .. falsum iurare periurare est, sed, quod 
EX ANIMI TUI SENTENTIA iuraris, ... idnon facere 
periurium est; O III, 108. 

falsum: f. algd; O III, 108, 


ius, Brühe, Suppe: negavit (Dionysius) se 
iure illo nigro, quod cenae caput erat, delecta- 
tum; T V, 98. 


iS, Recht, Gericht: I. abfolnt: 1. Subject: 
adversatur: in urbe mundove communi non ad- 
versatur ius, quo minus ..; F III, 67. 

confirmat: eum .. ınorem ius pontificale con- 
firmat; L II, 57. 

consequuntur: haec iura pontificum auctori- 
tate consecuta sunt, ut ..; |I[haec ... ut]il; 
L 11, 48. 

debet: f. est; R I, 49. O III, 69. 

est: quo modo hominum inter homines iuris 
esse vincula putant, sic homini nihil iuris esse 
cum bestiis; II, 67. ius .., quod ita dici 
appellarique possit, id esse natura; F II, 71. 
quod (ius hominum) situm est in generis humani 


ius 


soeietate; T I, 64. cum quibus (dis) quid potest 
nobis esse iurie? N I, 116. fuit .. hoc in ami- 
eitia quasi quoddam ius inter illos, ut..; R1,18. 
eum lex sit civilis societat!s vineulum, ius autem 
legis aequale; R I, 49. iura certe paria debent 
esse eorum inter se, qui sunt cives in endem re 
publica; R1,49. ut sit aliquod etiam populi ivs, 
... tamen ..; RII, 43. ius .., de quo quaeri- 
mus, civile est aliquod, naturale nullum; nam si 
esset, ut calida et frigida ..; R IU, 18. ut hie 
juris noster interpres alia nunc Manilius iura dı- 
cat esse de mulierum legatis et hereditatibus, alia 
solitus sit adulescens dicere; R III, 17. quid .. 
est tantum, quantum ius civitatis? LI, 14. id.. 
(ius eivile) in cognitione |Jincogniti de, al.|| te- 
nue est, in usu necessarium; I, 14. hoc in 
omni hac disputatione sie intellegi volo, ius quod 
dicam, natura {naturamf esse; L |, 33. nisi 
separatim hoc ipsum, natura esse ius, disputarint; 
L I, 36. est .. unum ius, quo | quoij| devincta 
est hominum societas; L 1, 42. »deorum Manium 
iura sancta sunto«; L ll, 22, maximum .. et 
praestantissimum in re publica ius est augurum 
euın auctoritate ||quoniam nuctoritati est || con- 
iunetum; L II, 31. id... (ias) quantulum est! 
L U, 47. quae .. in porca contracta iura sint; 
L II, 55. »cum populo patribusque agendi ius 
esto consuli, praetori, magistro populi equitum- 
que«; L 11, 10. stribunis ... ius esto cum pa- 
tribus agendi«; L III, 10. sequitur, quibus ius sit 
com populo agendi aut cum sematu; L II, 40. 
multa .. sunt civibus ... comınunia, ... leges, 
iara, iudicia, suffragia; O 1,53. hi sibi nihil iuris, 
nullam societatem communis utilitalis causa sta- 
tuunt esse cum civibus; O IU, 28, maiores aliud 
ius gentium, aliud ius civile esse voluerunt; quod 
eivile, non idem continuo gentium, quod autem 
gentium, idem civile esse debet; O Il, 69. haec 
sont quasi controversa iura Stoicorum; O IL, 91. 
adversus quem (hostem) et totum ius fetiale et 
multa sunt iura communia; O II, 108. f. IV, 1. 
memoria. 

habet: nihil habet .. naturale ius; R Il, 18. 

intercedit: ut ei (homini) cum genere bumano 
quasi civile ius intercederet; F III, 67. 

latent: in quibus ne nostri quidem populi la- 
tebunt, quae vocantur, iura eivilia; L I, 17, 

oritur: ex iis |jbis || .., quae dixisti, F Attico 
videtur mihi quidem certe ex natura ortum esse 
ius; L I, 35. 

permanet: Athenis ... 
jj corpus|]| terra humandi; L . 

potest:f. est; F II, 71. N I, 116. 

valet: in quo (bello) et suscipiendo et gerendo 
et deponendo ius ut plurimum valeret et fides; 
L II, 34. 

videtur: nonius.. illud solam superbius populo 
et violentius videri necesse erat; L II, 17. j. oritur. 

vindicat: nec vero in praediis solum ius civile 
duetum a natura malitiam fraudemque vindicat; 
o II, 71. 

ohne Berb: unde ius aut gentium aut hoc 
ipsum cirile quod dicitur? R I, 2. ex quo illud 
‚„summum ius summa iniuria* factum est iam tri- 
tum sermone proverbium; Ö I, 

2. Prädicat: sum: cum... 
ad sollemne ... sacrifcium curru vehi ius esset; 
T 1, 113. ius esset latrocinari, jus adulterare, ius 
testamenta falsa supponere; L I, 48. non esse 
ias in loco publico heri sepulchrum; L II, 58. 
»quod .. is, qui bellum geret, impernasit, ius ra- 
tumque esto;« L III, 6. negat .. ius esse, gui 
miles non sit, cum hoste pugnare; O I, 87. ius 
.. semper est quassitum aequabile; neque enim 
aliter esset ius; O II, 42. quod pertineat ad usum, 

1. 


| hoc ius 
I, 68 


illam (sacerdotem) 


417 ius 


* 


(animantibus) ius esset doceri; Ti 8 

ohne Berb: eas (denicales) in eos dies conferre 
ius Jestf, ut nec [ut] ipsius neque publicae 
ferias sint; L IL, 55. 

1 nah Verben: 1. Hceufativ: accom- 
modo: gaudeo nostra jura ad naturam accommo- 
dari; L II, 62. 

amitto: [quia priore (militiae sacramento) 
amisso iure cum hostibus pugnare non poöterat]; 


’ 
amo: omnes viri boni ipsam uequitatem et ius 


... alteri deripere ius non est; O III, 42. quibus 
1. 


Ipsum amant; L I, 48, 


aperio: tu sacrorum jura, tu sacerdotum ... 
aperuisti; A I, 9. 

appello: f. I, 1. est; F III, 71. 

appeto: f, 5. appeto ad 

ascisco: ut plusculum sibi iuris populus ad- 
scisceret liberatus a regibus; R II, 57. 

attingo: nostra iura attingam; L III, 13. 

cognosco: si noster hie rector studuerit sane 
iuri et legibus cognoscendis; R V, 5. qui ius 
eivile cognosset,. totumne? L II, 47. 

eolo: f. eolo, Il. ius (3 &t.) ®. I, ©. 447, a. 

communico: sequitur .. ad participandum 
alium alio communicandumque inter omnes ius 
nos natura esse factos; L I, 83. 

complector: gleba vocatur ac tum denique 
multa religiosa iura conplectitur; L Il, 57. 

compono: tum haec tractanda, quae conposita 
sunt et discripta || deser. | iura et iussa populo- 
rum; L I, 17. 

conceludo: nobis ita conplectenda in hac dis- 
putatione tota causa est universi iuris ac legum, 
ut hoc eivile, quod dieimus, in parvum quendam 
et angustum locum eonceludatur; L 1, 17. 

confirmo: si natura confirmatura ius non erit, 
virtutes omnes tollentur; L I, 48. 

conıungo: quod (ius) cum religione coniunctum 
est; L II, 47. f. 1, 1. est; L II, 31. 

consequor: id (ius) si ab uno iusto et bono 
viro consequebantur, erant eo contenti; O II, 42, 

conservo: [. conservo, Il. ius (3 &t.) 2.1, 

. 102, b. — coustituo: [. eonstituo, Ill ius 
(7 &) 8.1, ©. 518, b. , 

contemno: neque umquam wihi visus es it& 
te ad dieeudum dedisse, ut ius civile contemneres ; 

converto: * ius natura converteret; Ti 29. 

definio: ne ... ignoremus .. vim rationis 
I|sermonis |] eius, qua | quo, quom || iura nobis 
definienda sint; L II, 8. 

describo: f. compono. discribo; R 1, 2. 

desero: quod qui recusarent, quamvis honeste 
id facerent, ius tamen amicitiae deserere argue- 
rentur ||} arguerentor || ; Lae 35. : 

dieo: f. I, 1. one Berb; RI, 2. dico, IIL ius 
(5 St) ®. 1, ©. 695, a. 

diiudico: nec solum ius et iniuris natura 
diiudicatur, sed omnino omnia honesta et turpia; 

discribo: a quibus civitatibus iura discripta 
(| deser. || sunt; R I, 2. se ... debere ... ser- 
vare leges, iura diseribere; O I, 124. j. compono. 

do: ei lex (data est), ius quoque; et omnibus 
ratio; ius igitur datum est omnibus; L I, 38 
quid religiosius (est) quam cum populo, cum plebe 
agendi ius aut dare aut non dare? L II, 31. »qui 
coeret, populus creato eique ius coerandi dato ;« 
L UI, 16. 

duco: j. I, 1. vindicat. 

exerceo: hoc A en civile, quod vocant, eatenus 
exercueront, quo Fr lpopulum, al. |] prae- 
stare voluerunt; L 1, 14. 

expeto: et ius et omne honestum sus sponte 

33 


1uB 


i 418 


esse expetendum; L I, 48. se .. ius sst ex- 
mn et colendum; quodsi ius, etiam iustitia; 
I, 48. 


facio: quor ius ex iniuria lex facere possit? 


fallo: »fide sacratae ius perpetuo (Ulixes) falle- 
ret;« O III, 98. 

habeo: habeo ius pontißcium; L II, 52. »mili- 
tiae summum ius habento« ; L III, 8. a ha 
berent ius suum disputandi de ofieio; O I, 6. 

ImEan a si aut nihil iurie impertiae aut pa- 
rum IV, 


interpretor: qui (viri) id fius ceivile) inter- 
pretari populo et responsitare soliti eint; LI, 14. 

invenio: quod (ius) y se iustissime inventum 
sanzxit fetiali religione; R 11, 3 

mando: qui cum cetera litteris mandarent, alii 
ius civile, alii orationes suas, alii monumenta 
maiorum; T IV, 5 

migro: qui id {ius) conservaret, eum iustum, 
qui migraret, iniustum fore; F 1II, 67. ne com- 
munia jura migrare videatur; D I, 8. 

minuo: hoc ... minuit oonsulare ius, quod 
exstitit, ipse qui eo non teneretur; L III, 16. 

neglego: sociorum nominisque Latini iura ne- 
glexit ac foedera; R III, 41. 

participo: f, communico. 

partior: »minores magistratus iti iuris 
ploeres | plures | im ploera sunto;« L III, 6. 

perverto: qui (C. Caesar) omnis iura divina 
et humana pervertit; O I, 26. 

peto: quod ius privati petere solebant a regi- 
bus; RV,3 

polluo: omnis tum ji hominibus, cum || per- 
ditorum eivium scelere discessu meo religionum 
iurs polluta sunt; L II, 42. 

pono: quo facilius ius in natura esse positum 
intellegi possit; L 1, 34. 

praefero: cum (T. Torquatus) ipsi naturae 
patrioque amori praetulerit as maiestatis atque 
imperü; F I, 23. 

praescribo: a quibus iura civibus prasscribe- 
bantur; C 27. 

propono: cum ex altera parte proposita haec 
sint, ex altera ius amicitine; Lae 63. 

quaero: f. I, 2. sum; O II, 42. 

reddo: ut ... civibus libertatem et iura red- 
deret; T V, 62. 

relinquo: quid juris bonis viris Ti. Gracchi 
tribunstus reliquit? L 1II, 20. 

repeto: quom scias, & quo sit capite (ius) re- 
petendum; L I, 46 

respondeo: si te ad ius respondendum dedis- 
ses; L I, 12, plures .. deorum omniaom, singuli 
singulorum sacerdotes ... respondendi iuris ... 
facultatem adferunt; L IL, 29. 

responsito: |. interpretor. 

retineo: retinetur .. ad magnas utilitates rei 
publicae mos, religio, disciplina, ius augurium 
laugurum |, collegii auctoritas; DU, 70. existi- 
mo .. ius augurum || augurium |. etsi divinatio- 
nis opinione principio constitutum sit, tamen 
postea rei publicae causa conservatum ac reten- 
nn DU, 75. si (senectus) ius suum retinet; 


sancio: * sauzisset jura nobis, et omnes isdem 
et iidem non alias aliis uterentur; R III, 18. f. in- 
venio. 

seiungo: qui iam licet nobis a natura leges et 
iura seiungere? L I, 35, 

servo: jest.. ius etiam bellicum fidesque iuris 
iurandi saepe cum hoste servanda]; OÖ III, 107. 

teneo: ut ius suum et libertatem tenerent; T 
II, 65. podte ius suum tenuit et dixit audacius ; 
T IM, AI an vor Tasci ne barbari auspieiorum 


ius 


populi Romani ius tenetis? N II, 11. si .. ius 
suum populi teneant, negant guioquam 6886 prae- 
stantius, liberius, beatius; R [, 48. ut non difä- 
eile sit, ... quaecumque nova causa consultatiovo 
scceiderit, eius tenere ius; L II, 46. »oenus ne 
amplius sex menses, si senatus creverit, idem 
iuris, quod duo consules, teneto«; L III, 9. non 
.., ubi quisque erit, eius loci ius tenebit, si ..; 


tollo: f. IV, 1. scientia; L II, 52, 

traoto: ego ... tractabo, quoad potero, eius 
ipsius generis ius civile nostrum; L II, 46. ius 
augurium || augurum ||, pontificium, civile traoto; 
C 8.1. compono. 

trado: qui aliter ius civile tradant; L I, 18. 

tribuo: qui (maiores) mortuis tam religiosa 
iura tribuerunt; Lae 13. 

tueor: (lex) tuetur ius sepulchrorum; L UI, 61. 

violo: qui ... inpulsu .. libidinum voluptati- 
bus oboedientium deorum et homiaum iura viola- 
verunt; R VI, 29. »poena violati iuris esto;« L 
U, 22. violabit ius humanas societatis; O I, 21. 
»si violandum est ius, regnandi gratis violandum 
est;« O 111, 82. 

voco: f. exerceo. I, 1. latent, 

urgueo: ius Orassus urguebat, ... asquitatem 
Antonius; O II, 67. 

2. Genetiv: sum: f. 1. partior. 

3. Dativ: studeo: a primo tempore aetatis 
iari studere te memini; L L 3. 

4. Ablativ: prohibeo: ita nec prohibebatur 
guisquam iure auffragüi, et ..; R II, 40. 

sum: ut ... uxores eodem iure sint, quo viri; 
R I, 67. nec eum esse deceptum, qui, id, quod 
emerat, quo iure esset, teneret; OÖ ıl, 67. 

utor: f. 1. sancio. 


5. mit Präpofitionen: accedo ex: quid 
huc accessit ex iure civili? L I, 58. 

appeto ad: aid sit, quod ad ius pontificium 
civile appetatis; L IL, 52. 

applico ad: se alii ad philosophiam, alii ad 
iua civile, alii ad eloquentiam applicant; O1, 115. 

caveo in: non .. id quaerimus hoc sermone, 
... quem ad modum caveamus in iure; LI, 17. 
in iure cavere ... vehementer et ad opes augen- 
das pertinet et ad gratiam; O II, 65. 

cedo de: multa multis de suo iure cedentem; 
011, 64. 

cogito de: nos .. de iure naturae cogitare 
per nos atqus dicere debemus, de iure populi Ro- 
mani quae reliota sunt et tradita; L II, 49. 

conscribo de: quin ... conscribis de iure 
civili subtilius quam ceteri? L I, 13. 

decedo de: est .. non modo liberale paulum 
non numquam de suo iure decedere, sed interdum 
etiam fructuosum; O II, 64. 

dico de: de iure populi Romani 
nihil putas? L II, 48, f. cogito de. 

disputo de: faciendum tibi est, ut... de po- 
testatum iure disputes; L III, 48. 

dissero de: tu paulo ante de lege et de iure 
disserens; L U, 2. 

erudio sd: hasc (philosophia) nos primum ad 
illorum (deorum) cultum, deinde ad ius hominum 
... erodivit; T I, 64. 

excello in: student... excellere, ut Q. Mucius 
P. f. in iure civili, Pauli älius Africanus in re 
ailitari; O 1, 116. 

ee de: quas expectabam & te de iure 
civili; L 1, 28. 

intellego ex: id ... e pontificio iure et e 
caerimoniis sepulcrorum in ep licet:; TI, 27. 

nascor ex: ex quo (iure cirili) haec omnie est 
nata oratio; L ], 34. 


... dieendum 


ius 419 


ius 


pertineo ad: quod (eae zn et ad pontificium 
ion et ad _ inent; L Il, 46, 
ono in: illud .. ipsum, quod in iure positum 
ee habet consul, ut ..; L ıh. 16. Ar 
quaero &: . ... defensionem 
s naturae jure aliquo 
si de iure quaerimus; 


.. facinoris 
usereret; L I, 40. — de: 
1,81. [. I, 1. et; RIN, 


] 

relinquo de: f. cogito de. 

removeo 8: quo capite jubentur sumptum 
jsumptus || et luctum removere a deorum Manium 
iore; L II, 62. 

resto de: nunc de sacris perpetuis et de Ma- 
zium iure restat; L II, 45, 

sancio de: de iure .. praediorum sanctum 
apud nos est iure civili, ut ..; O III, 65. 

scio de: quid scire Etrusci harnspices ... de 
pomerii iure potuerunt? D II, 75. 

seiungo a: qui primus utilitatem a iure seiun- 
zisset; L II, 88. 

sentio de: de iure civili quid sentias; LI, 14, 

sequor de: sequitur de iure belli; L II, 34. 

specto ad: ea non tam ad religionem spectant 
guam ad ius sepulchrorum; L II, 58, 

sum ex: hoc .. nihil ad pontificium ius et 
ised|| e medio est iure cinili, ut. ..; LI, 53. — 
in: video, quae sint in pontificio iure; L II, 58. 
quae (res) sunt in iure societatis humanae; O |, 


trado de: f. cogito de. 

traduco a: si consuetudo ac licentia ... im- 

ivm .. nostrum ad vim » iure traduxerit; 

II, 41. 

venio ad: tum ad ius civile veniam; L I, 34. 

voco in: a parvis ... didicimus „SI IN IUS VO- 
CAT* atque ||atque alia || eius modi „legen“ alias 
nominare; L II, 9, 

II. nacı Abdjectiven: 1. Genetiv: consul- 
tus: [. eonsultus (5 St.) ®. I, S. 522, a. 

expers: in regnis nimis expertes sunt ceteri 
communis ioris et consilii; R I, 48. nec .. eos 
... universi ioris fuisse expertis existimo; L 1, 14. 

imperitus: f. peritus; R V, 5. 

peritus: noster hic rector, ... summi inris 
peritiesimus, sine quo iustus esse nemo potest, 
eirilis non inperitus; R V, 5. Scaevolae .., pon- 
tifices ambo et eidem iuris peritissimi; L II, 47. 
quod jidem iuris civilis estie peritissimi; L II, 52. 
% (Brutus) iuris civilis in primis peritus fuit; 

II, 50. cum .. omnes non possint, ne multi 
quidem, .. iuris periti esse; O II, 67. 

2. Dativ: contrarius: nihil (est) tam con- 
trarium iuri ac jet || legibus, quam ..; LII,4 

3. mit $räpofitionen: aptus ad: nihil .. 
tam aptum est ad ius condicionemque naturae ... 
quam imperium; L III, 3. 

rudens in: Acilius (sapiens ep 
quis prudens esse in iure civili putebatur; Lae 6. 

IV. nad Snbftantiven: 1. Genetiv: algd: 
.I,1. est; F IH, 67. N I, 116. O III, 28. II, 1. 
ascisco. impertio. relinguo. teneo; L III, 9. 

aequabılitas: aequabilitas quidem iuris ... 
neque servari potest ..., eaque, quae Appellatur 
sequabilitas, iniquissima est; R I, 53. ın liberis 
.. populis et in juris aequabilitate; O I, 88. 

aequitas: ut iuris et iudiciorum asequitate 
suum quisque tenent; O II, 85. 

causa: j. II, 1. concludo. 

cognitio: quod optime constituti iuris civilis 
summo semper in honore fuit oognitio atque in- 
terpretatio; O II, 65. 

communio: qui (sibi) .. cum omni hominum 
genere nullam iuris communionem ...velit; RII, 
48. inter quos .. est communio legis, inter eos 
communio iuris est; L I, 29, 


compensatio: nisi aequabilis hasc in civitate 
rg sit et juris et oflicii et muneris; 


compositio: tota .. huius juris conpositio 
ontificalie magnam religionem caerimoniamque 
eclarat; L II, 55. 

condicio: unam omnium animantium condi- 
cionem iuris esse denuntiant; R II, 19. 

consensus: populus (est) ... coetus multitu- 
dinis juris consensu et utilitatis communione s0- 
ciatus; R I, 39. quia .. mihi populus non est, 

.. nisi qui consensu iuris continetur; R III, 45. 

controversia: quicquid quaeritur, id habet 
... facti aut iuris aut nominis controversiam; 
F IV, 6. 

custos: »is (praetor) ivris civilis custos esto;« 

disceptator: »iuris disceptator, qui privata 
indicet iudiearivre inbeat, praetor esto«-; L III, 8. 
squicumque erit iuris disceptator;« L III, 9. 

disciplins: neque a duodecim tabulis, ... sed 
enitus ex intima philosophia hauriendam iuris 
isciplinam putas; L 1, 17. 

discriptio: ex quo leges moresque constituti, 
tum iuris aequa discriptio; O II, 15. 

effigies: nos veri juris germanaeque iustitiae 
solidam ... effigiem nullam tenemus; O III, 69. 

exordium: a lege ducendum est iuris exor- 
dium; L I, 19. 

fons: his .. explicatis fons legum et iuris in- 
veniri potest; LI, 16. quoniam iuris natura fons 
sit; O III, 72. 

fundamentum: quod fundamentum juris est; 

genera: genera .. si velim iuria, institutorum, 
morum consuetudinumque describere; R III, 17. 

ignoratio: ignoratio iuris litigiosa est 
quam scientin; L I, 18. plerosque in magistrati- 
bus ignoratione iuris svi tantum sapere, quantum 
apparitores velint; L III, 48. 

interpres: f. I, 1, est; R III, 17. 

interpretatio: in qua ag asquite- 
tis) juris erat interpretatio; V,3. ne... ad 
illam causarum operam ... adiungatur haec iuris 
interpretatio; L I, 12. existunt ... iniurise ... 
nimis callida, sed malitioss |][sed malitiosa] |] 
juris interpretatione; O I, 38. j. cognitio, 

inventor: Lycurgus, .. ille Fr optumarum 
et aequissumi iuris inventor; R III, 16. 

master: illa... diuturna pax Numae mater huic 
urbi iuris et religionis fuit; R V, 8. 

memoria: cum ... esset iuris et aequitatis, 
a vincla sunt civitatig, repetita wmemoria; 


natura: natura .. iuris explicanda nobis est 
eaque ab hominis repetenda natura; L I, 17. 

ortus: visne .. ipsius iuris ortum & fonte re- 
petamus? L I, %. 

pars: locus ut ipse notus sit, ex quo ducatur 
quaeque pars iuris; L II, 46. j 

patria: ita (Cato) ... habuit alteram loci pa- 
triam, alteram iuris; L II, 8. De 
rineipia: nunc juris principis videamus; L 
I, 18. quam tu longe iuris principis repetis! 
L 1, 28. 

ratio: quoniam 
utroque; R III, 24. 

ee ag ea (lex est) iuris atque iniuriae regula; 
L 1,19 

scientia: civilis .. iuris scientia pontificium 
quodam modo tollitis; L Il, 52. P, Rutili |[ Ru- 
tilii j] adulescentiam ad opinionem et innocentize 
et iuris scientiae P. Muci [|Mucii ]] commendarit 
domus; O II, 47. quanta notitis antiquitatia, 
scientia juris augurii! C 12, nec .. scientia iuris 

58* 


.. eadem est ratio juris in 


ius 


maioribus suis Q. Aelius Tubero defuit, doctrina 
etiam superfuit; fr III, 2. f. ignoratio; L I, 18. 

societas: haec (eloquendi vis) nos inria, legum, 
urbium societate devinsit; N IL, 148. quid est... 
eivitas nisi ioris societaa? R I, 49. omnes inter 
se neturali quadam indulgentia ..., tum etiam 
societate iuris contineri; L I, 85. 

stirps: repetam stirpem iuris a natura; L 1, 


studium: quid de P. Lieini Crassi et pontificii 
et civilis ioris studio loquar? C 50. 

temperatio: ut ... possit ex temperatione 
is ... teneri ille moderatus ... civitatis status; 
L II, 28. 
: praeclare .. jam nunc a te verba usur- 
pantor civilis iuris et legum; L I, 56. 

vinculum: cum ... neque esset unum vincu- 
lum iurie; R III, 43. f. I, 1. est; F III, 67. 


2. Ablativ: alqs: »equitatum .. qui regat, 
habeto pari iure cum eo, quicumque ..;« LI, 9. 
3. nit Präpofitionen: contentio de: ple- 


bes de suo iure perieulosas contentiones nullas 
facit; L III, 24. 

libelli de: quid hortaris? ut libellos conficiam 
de stilliceidiorum ac de parietum iure? L I, 14. 

V. Umftand: 1. Ablatin: accidere: cui (sa- 
pienti) iure id accidere non possit; T V, 107. 

adripere: arripere .. mihi videmini quasi 
vestro ivure rem nullo modo probabilem; N I, 77. 

eaedi: eius (Ti. Gracchi) fili ... mortui nu- 
merum optinent iure caesorum; O II, 48. 

comprehendere: qui ... universas provincias 
regionesque uno calamitatis iure comprehenderet; 

II, 27, huius modi reticentiae iure civili |lom- 
nes || comprehendi non possunt; O III, 67. 

consciscere: j. damnari. 

constitui: quae (oratio) sit anteponenda bene 
constitutae civitati publico ivre et moribus; R I, 
3. nature, id est iure gentium, ... constitutum 
est; O III, 23. quatenus iure civili constitutum 
sit; O III, 51. 

contingere: quod non 
vitae iure contingere; F III, 

damnari: iure .. alter (consul) populi iudicio 
damnatus est, alter mortem sibi ipse conscivit; 
DI, 71. 

defendere: ut, quodeumque maxime probabile 
occurrat, id nostro iure liceat defendere; O III, 20. 

devineiri: f. I, 1. est; L ], 42, 

deus: ut .. jure civili, qui est matre libera, 
liber est, item iure naturae, qui dea matre est, deus 
sit necesse est; N III, 45. 

dici: qui | parens philosophise iure 
dici potest; IL, 1. ut ob ea, quae tanta sint, 
beatus diei iure possit; F III, 28. 

discere: docebo meliora me didieisse de co- 
lendis die inmortalibus iure pontificio et more 
maiorum ... quam rationibus Stoicorum; N II, 

discribi: 
eivili; OL 5l 

evenire: quis .. potest ... non ... extime- 
scere, ne id rg iore evenerit? A II, 121. 

exsulare: iure exulantem consolari non opor- 
tet; T V, 107. 

fieri: quae Era a sunt dominorum facta 
nexo aut aliquo iure civili; P 35. 
‚gloriari: quod non possit sine honestate con- 
tingere, ut iure quisquam glorietur; F IV, 50. 
ill ... mon dabunt fortasse vitam beatam habere, 
in quo possit iure gloriari; F IV, 51. 

gravis: iure igitur gravis, cuius de Jaudibus 
omnium esset fama consentiens; C 61. 
ade iure .. erat semper idem voltus; T III, 


m nisi honestae 


quae discripta sunt legibus et iure 


420 


Br —— a nn nn nn nn, u (mn. 
D 


indici: constituit ., 
tur; R II, 31. 

inrideri: quis non iure optimo irrideatur? F 
IV, 31, totum omaino fatum etiam Atellanio 
versu iure mihi esse inrisum videtur; D II, 25. 

iocari: Pomponius ... noster iocari videtur, 
et fortasse suo iure; F V, 4. 

iudicsri: ut nimis adflicti molestia, sie nimis 
elati lsetitia iure iudicantur leves; T IV, 66 

laudari: ut ... per se ipsum possit iure lau- 
dari; FIL,45. quod possit ipsum N si se iure 
laudari; F II, 50. quod .. eius (P. Decii) factum 
nisi esret iure laudatum; F II, 61. cui contingit 
ut iure laudetur; F Ill, 28. ex hoc et illa iure 
laudantur: sego cum genui ..;« T III, 28. pro- 
pter virtutem .. iure laudamur; N III, 87. id 
ıure laudabitur; O 1,19. quamris .. Themistocles 
iure landetur; O I, 75. tales .. no3 esse puta- 
mus, ut iure Jaudemur; O 1,91. etiam (mercatura) 
.. videtur iure optimo posse laudari; O I, 151. 
Aratus Sieyonius iure laudatur; O IL, 81. 
de . deus, \ 
iberari: quae .. (promisss) pleraque iure 
praetorio liberantur, non nulla legibus; O 1, 32, 
Ingere: quid ego nunc lugeam vitam hominum? 
vere et iure possum; T I, 83. 
miser: ut ... (bonus vir) postremo iure etiam 
az omnibus miserrimus esse videatur; R Il, 


ius, quo bella indiceren- 


obtineri: quod (regnum) a Tantalo et Pelope 
proditum iure optinebatur; O III, 84. 
odisse: illam (filiam) .. oderas, et iure for- 
tasse; T IIl, 26. 
ornare: tu... istam (artem) ne reliqueris, quam 
semper ornasti, et quidem iure; T I, 
parere: vobis .. iure et lege volentes pa- 
reant; Ti 41 , 
perscribi: belli .. aequitas sanctissime fetiali 
populi Romani iure perscripta est; O E 
petere: iure .. gravissimi philosophi initium 
summi boni » natura petiverunt et ... putare- 
runt ..; F V, 38, 
pleeti: iure .. plectimur; O II, 8. 
postulare: isto .. modo nutrices et 
iure vetustatis plurimum benivolentise postula- 
bunt; Lae 74. 

BESSER EIN (voluptas) iure praetermissa est; 
FV, 45. 


probare: multis se probavit. 
fortasse; F II, 81. 
putare: f. petere. 
redhiberi: quae (vitia) nisi dixeris, redhibea- 
tur mancipium iure civili; O III, 91. 
regius: uti consules potestatem haberent tem- 
pore dumtaxat annuam, genere ipso ac iure re- 
giam; R II, 56. 
reprehendere: quis ... eum iure reprebende- 
rit, qui ..? F I, 32. iure reprehenderer; F IIl, 6. 
id... quo magis quidam ita faciunt, ut iure etiam 
reprehendantur; F V, 31 
respondere: quibus natura iure responderit 
non esse verum ..; F IV, 47. pro hoc .., qui 
minor est natu, meo iure respondeo; Lae 
retinere: aequitate constituenda summos cum 
infimis peri iure retinebat; O II, 41. 
rideri: ne ... Graeca verba inculcantes iure 
optimo rideamur; OL 111. 

rogari: leges non iure .— I|legem, si... 
rogata est] tollere; L II, 81. 
sanciri: hoc quamquam video ... neque aut 
lege sanviri aut iure civili, tamen naturse lege 
sanctum est; O III, 69, f. II, 5. sancio de. 
sociari: nibil est .. illi principi deo .-. 
ceptius em concilia coetusque 
sociati; R VI, 1 


et quidem iure 


a0 
inum iure 


ius 421 


iuste 


sumere: quid opus erat te er istuc per- 
venire? aumpsisses tuo iure; N I, 89, r 

tenere: quo ijure societas civium teneri potest, 
cum par non sit condicio civiom? RI, 49, quod 
eorum posteri iure temuerunt; L II, 58. f. iR 1. 
minuo. 

vinci: ut neque disceptatione vinci se nec ullo 
publico ac legitimo iure patiantur; O I, 64. 

rindicare: cui soli vere liceat omnia non 
Qeiritium, sed sapientium iure pro suis vindicare; 
RI, 27. videor id meo iure quodam ınodo rindi- 
care; O I, 2. 

vivere: soli .. (di, homines) ratione utentes 
iure ac lege vivunt; N II, 154. privatum .. opor- 
sequo et pari cum civibus iure vivere; d I, 
1 


elliptifh: sed iure Mucius; FI, 10. sic ponti- 
ficio iure sanctitudo sepulturae; R IV, 8. 

2. Bräpofitionen: ad: f, II, 5. sum ex. 

de: quid .. ad pontificem de iure parietum aut 
squarum aut ullo omnino nisi eo, quod ..? 
L II, 47 

in: ut comitiorum vel in iudiciis populi vel in 
iure legum vel in creandis — us principes 
eivitatis essent interpretes; II, 74. ut... in 
geometria Sex. Pompeium ipsi cognovimus, mul- 
tos in dialeoticis, plures in iure civili; O I, 19. 

pro: satisne vobis videor pro meo iure in ve- 
stris auribus commentatus? F V, 75, 

sine: f. III, 1. peritus; R V, 5. 


ius iurandum, eb, Säwur: 1, 1. 
debet: f. est; O III, 107. 

est: est .. ius iurandum adfirmatio religiosa; 
O IN, 104. cum hoc (pirata) nec fides debet nec 
ius jurandum esse commune; O III, 107. 

pertinet: (ius iurandum) non ad iram deorum, 
er sed ad iustitiam et ad fidem pertinet; O III, 

valet: tantum temporibus illis ius iurandum 
valebat; O III, 112. 

2. Ausruf: praeclare Ennius: »o Fides alma 
apta pinnis et ius iurandum lovis!« O III, 104. 

I, 1. adigo: si adigam ius iurandum sapien- 
tem, ... iuratorum putas? A II, 116. 

eonservo: . eonservo, II. ius iurandum (3 
&.) 8.1, ©. 502, b. 

do: nisi (Pomponius) ius iurandum sibi dedis- 
set se patrem misaum esse facturum; O II, 112. 

violo: qui ius .. iorandum violat, is Fidem 
violat; O I, 104. 

2. libero: reditu .. in castra liberatum se esse 
iure iurando interpretabator; O III, 113. qui in 
astra revertissent eadem fraude, ut iure iurandn 
liberarentur; O II, 115. 

solro: [egressus e castris iure iurando se so- 
Iutum putabat]; O I, 40. 

3. existimo de: quid de religione, pietate, 
sanctitate, caerimoniis, fide, iure iurando ... 
eristimandum sit; N I, 14. 

facio contra: neque contra ius iurandum ac 
fidem amici causa vir bonts faciet; O III, 48. 
‚iudico de: qui (censores) nulla de re diligen- 
tus quam de iure iurando iudieabant; O II, 111. 


‚ sum contra: quod contra fidem, contra ius 
iurandum ... esset; Lae 39. — in: quid est ... 
in ijure iurando? O III, 102. vgl. IV, 2, 

valeo contra: haec.. ratio non magis contra 

li quam contra omne ius iurandum valet; 
0 im, 104. 

II. fides: »cnius ipse princeps iuris iurandi 
fuit, ... solus neglexit fidem«; O III, 98 [est .. 
ius etiam bellicum fidesque iuris iurandi saepe 
cam hoste servanda]; O Ih, 107. 


fraus: 

nerat]; Ö 8 
rinceps: f. fides; Ö III, 98. 

Ir, l. astringi: [quos decem Hannibal Romam 
astrictos ıwmisit iure iurando se redituros esse]; 
OL 40. 

firmari: quom intellegat, quam multa firmen- 
tur iure iurando; L II, 16. 

teneri: quam diu iure iurando hostium tene- 
retur, non esse se senatorem; OÖ III, I 

abl. comp.: nullum .. vinculum ad astringen- 
dam fidem iure iurando maiores artius esse vo- 
luerunt; O III, 111. 

2. in: in iure iurando non qui metus, sed quae 
vis sit, debet intellegi; O III, 104. 


jussum, Befehl, Rerordnung, Borfärift: 
L babent: et hoc et alia iussa ac vetita populo- 
rum vim habere ad recte facta vocandi et a pec- 
eatis avocandi; L II, 9, 

sunt: »creatio magistratuum, iudicia populi, 
iussa vetita quom suffragio cosciscentur, optuma- 
tibus nota, plebi libera sunto; L III, 10. huic 
(senatori) iussa tria sont: ut adsit; ... ut loco 
dicat ...; ut modo; L III, 40. 

obne Berb: quom legis hasc vig sit: |] ‚ut sit |} 
seitum et inssum in omnis; L III, 4. 

I,1.compono, al.: tum haec tractanda, quae 
conposita sunt et discripta || deser. || iura et iussa 
populorum; L I, 17. 

conscisco: f. 1. sunt; L II, 10. 

describo: qui perniciosa et iniusta populis 
iussa descripserint; L II, 11. f. compono. 

2. obtempero: hominum vita iussis supremas 
legis obtemperat; L III, 3. 

sum: quae ||qnod || si tanta potestas est stul- 
torum sententiis atque iuesis, ut ..; L I, 44. 

IL. constitui: quodsi populorum iussis, si 
principum decretis, si sententiis iadicum iura con- 
stituerentur; L I, 48. 


ÄUSSULS, Befehl, Geheiß, Verordnung, Befäluß: 
conici: (Theramenes) coniectus in carcerem triginta 
iussu tyrannoram; T I, 96. . ; 

dicere: quod.... multa .. comitate usus iussu 
Tarquinii se ius dicere probavisset; R II, 88. 

exterminari: Protagoras Atheniensium 
iussu urbe atque agro est exterminatus; N I, 68. 

fieri: eorum .. (haruspicum) iussu ex illa olea 
arcam esse factam; D II, 86. 

interimere: cuius dietatoris iussu magister 
eguitum C, Servilius Ahala Sp. Maelium ... oc- 
cupatum interemit; C 56, 

praedicare: si domini iussu ita praeco prae- 
dicet; O III, 55. ö 

regnare: cum ... Servius ... regnare coepis- 
set non iussu, sed voluntate atque concessu cirium; 
R II, 38. j 

uti: ne insignibus quidem or Tullus nisi 
iussu populi est ausus uti; R II, 31. 


luste, gerecht, reitmäßig: depono: si iuste 
depositum reddere in recte factis sit; F IL, 59, 

facio: quanto id in hominum consvetudine fa- 
eilius fieri poterit |] potuerit || et iustius? F 1, 69. 
quod cum faciamus, TE facere digimur, 
juste non dieimur; R III, 16. 

gero: »imperia, potestates, legationes ... duella 
iusta iuste gerunto«; L III, 9. zug 

impero: nemini parere ... nisi ... utilitatis 
causa iuste et legitime imperanti; O I, 18. 

invenio: quod (ius) per se iustissime inventum 
sanzit fetiali religione; R U, 81. 

p&reo: non eros nec dominos appellabant eos, 
quibus iuste paruerunt; R I, 64, 


lawi iuris iurandi fraude culpam inve- 
‚40 


jiuste 4 

servio: nulla est tam stulta civitas, quae non 
iniuste imperare malit quam servire iuste; R III, 
28 


vivo: clamat Epicurus ... non posse iucunde 
vivi, nisi sapienter, honeste iusteque vivatur, nec 
sapienter, honeste, iuste, nisi iucunde; F I, 57. 
non posse iucunde vivi, nisi honeste et sapienter 
et iuste viveretur; F II,5l. qui iuste et cum fide 
vixerint; T I, 98. negat (Epicuruw) quemquam 
iacunde posse vivere, nisi idem honeste, sapienter 
iusteque vivat; T V. 26. quos (motus animi) qui 
ratione rexerit, iuste vixerit, qui autem iis se ed 
.. addito „iuste* fit recte fa- 


diderit, iniuste; Ti 44. 
ohne Berb: illo 

etam; F III, 59. nisi ren idem hoc ipsum 
— sapienter, inste* ad voluptatem referret; 


iustitim, Gerechtigkeit: 1. abfolnt: 1. ad- 
fert: ne iustitiam quidem recte quis dixerit per 
se ipsam optabilem, sed quia incunditatis vel pluri- 
mum afferat: F I, 53. f. impertit. 

auget: f. IV, 1, vis. 

eonficit: illa tria ... omnis iustitia conficit, 
et benivolentiam, quod prodesse vult plurimis, et 
ob eandem causam fidem et admirationem, quod 
eas res spernit et neglegit, ad quas ..; O 11, 38. 

convaleseit: [jin|] quibus facillime iustitia 
et fides convalescit; R II, 26. 

delectat: quod eum (sapientem) sua sponte 
ac per se bonitas et iustitia delectet; R II, 26. 

dicit: quae (iustitia) .. ita dicet dupliciter esse 
te iniustum, cum ..; T III, 36. 

distribuit: quae (iustitia) suum cuique distri- 
buit [jtribuit |]; N III, 38, 

efficit: quamquam omnis virtus nos ... alli- 
eit, ... tamen iustitin et liberalitas id maxime 
eficit; O I, 56. 

eminet: iustitia foras speetat et proiecta tota 
est atque eminet; R III, 11. 

est: nec iustitia nec amicitia esse omnino po- 
terunt, nisi ipsae per se expetuntur |] expetantur ||; 
F III, 70. quid .. interest inter unum et plures, 
si iustitia est in pluribus? R I, 61. in quibus 
adsentior sollicitam et periculosam iustitiam non 
esse sapientis; R II], quae (iustitia, pietas) 
cum magna in parentibus et propinguie, tum in 
patria maxima est; R VI, 16. quodsi iustitia est 
obtemperatio scriptis legibus institutisgue popu- 
lorum; LI, 42. ita fit, ut nulla sit omnino iusti- 
tia, si neque natura est, ea |[enque|jl quae pro- 
pter utilitatem constituitur, et |] constituitur |] 
utilitate illa convellitur; L I, 42. omnino iustitia 
nulla est; L 1,49. iis etiam, qui vendunt emunt, 

.. justitia ad rem gerendam necessaria est; O 
II, 40. aliter iustitia non esset; O Il, 42. fun- 
damentum .. est etune commendationis et 
famae iustitia; O 1], Tl. comitas, iustitia, libe- 
relitas (multo is est secundum naturam) quam 
voluptas, quam vita, quam divitiae; O II, 24. 
quae (iustitia) semper est utilis; O III, 96. f, ohne 
Verb; O I. 230. — II, 1. sequor. 

expetit: vieissim .. iustitia, ut ipss fundet se 
usu |]se fundet [usu] || in ceteras virtutes, sic 
illas expetet; F V, 66. iustitia nihil expetit prae- 
mii, nihil pretü; L 1, 48. 

exsistit: unde et amiecitia exsistebat et iustitia 
atque nequitas, eneque et voluptatibus et multis 
vitae commodis anteponebantur; A I, 28. 

firmat: j. IV, 1. vis. 

fundit: f, expetit; F V, 66. 

habet: cum ea (iustitia) sine prudentia satis 
habent auctoritatis; O II, 34. intellegentiae iusti- 
tia coniunete, quantum volet, habebit ad facien- 
dam fidem virium; O II, 


422 


justitia 


iscet: iustitia vacillat vel iacet potins omnes- 
que ene virtutes; O III, 118, 

impertit: quae (iuntitia) non modo ey er 
nocet cuiquam, sed contra sermper impertit aliquid 
laliquid adfert I; F I, 50. 

inest: iustitiam, aequitatemn, bonitatem (in feris 
inease) non dieimus; O I, 50, 

neglegit: f. confieit. — nocet: f. impertit. 

pertinet: institia ... quid pertinet ad deos 
N 1, 38, 

pollet: harom .. duarum euer ad fidem 
faciendam iustitia plus pollet; O II, 34. 

potest: an coli iuatitia poterit ab homine pro- 
ter vim doloris enuntiante commissa? T II, 31. 
ıustitia sine prudentia multum N I liustitia 
... poterit] |; O II, 84. f. est; F III, 70. — IL 1. 
servo; F V, 66. N 

prsecipit: iustitia .. praeeipi ur omni- 
bus, consulere generi hominum; R III, 24. 

prodest: f. conßeit. 

proficeiscitur: nisi vitas, fides, iustitia 
proficiscantur & natura; F Il, 59. 

restat: iustitia restat, ut de omni virtute sit 
dietum; F I, 50. 

ruit: caritas, amicitia, iustitia, reliquse virtutes 
(raunt); A II, 140. i R 

sinıt: ne iustitia quidem sinet te ista facere; 
T IU, 86. ‚ ‚ 

spectat: f. eminet, — BaNTENN f. confieit. 

tranquillat: quod (iustitia) tranquillet animos; 

I, 50 


tribuit: f. distribuit, — vacillat: f. iacet. 

videtur: maxume iustitia ... mirifica quaedam 
multitudini videtur, nec iniuria; O II, 38. 

vult: j. confieit. habet. 

ohne Berb: unde iustitia, fides, aequitas? R I, 

. cuius (rationie) partes duse [|sunt ||, iustitia 

. et huic coniuncota benificentia; O I, 20. 

2. sum: est .. pietas iustitia adversum deos; 
N I, 116. 

U. nach Verben: 1. absolvo: temperantia, 
modestia, iustitia et omnis honestas ecte ab- 
soluta est; F IV, 18. 

adfero: magnitudinem animi (cognitio rerum 
caelastium affert) deorum opera et facta cernenti- 
bus, iustitiam etiam; F IV, 11. 

antepono: f. I, 1. exsistit. 

app ello: quas (virtutes) appellamus voluntarias, 
ut prudentiam, temperantiam, fortitudinem, iusti- 
tiam; F V, 36. 

ascisco: aut iustitiam aut amicitiam propter 
utilitates adscisei aut probari; F III, 70. 

cerno: ut ... iustitia in suo cuique tribuendo 
(cernatur); F V, 67. 

colo: f. colo, Il. iustitiam (7 &t) 8.IL ©. 
447, 8. i 

complector: sapientia .. et animi magnitu- 
dinem complectitur et iustitiam; F III, 25. eo tris 
virtutes, fortitudinem, iustitiam, prudentiam fru- 
galitas complexa est; T II, 17. a 

coniungo: cui (pietati) coniuncts iustitis est 
reliquaeqgue virtutes; N II, 158. f. I, 1. habet. 

eonstituo: f, I, 1. est; L I, 42. s 

eontineo: quando ... eas .. res ante consti- 
tuimus, quibus justitia contineretur; O I, 29. 

conrello: f. I, 1. est; L I, 42. | 
defendo: facile id... fuit, iustitiam iustissimo 
viro defendere; Lae 25. 

detraho: si (utilitas ista) boni viri nomen 
eripuerit, fidem iustitiamque detraxerit; O II, 82. 

dico: iustitiam dico, temperantiam; F IV, 4. 
quae animi afectio ... iustitia dieitur; F V, 66. 
f. L 1. adfert, 

expeto: per 9e .. ius est expetendum et 
eolendum; quodsi ius, etiam iustitia; sin en |j=i 


institia 


iustitia |, reliquse quoque virtutes per se colendae 
sunt; L I, 48. se .. (iustitia) expetitur; L1, 
48. societas .. hominum et ualitas et iustitia 
per se est expetenda; LI,49. f. I, 1. est; FIIL,70. 

fruor: mibi ... iustitiae fruendae causa viden- 
tur olim bene morati reges constituti; O II, 41. 

fundo: f. I, 1. expetit; F V, 66. 

labefacto: esaedem .. utilitates poterunt eas 
ge amicitiam) labefactare atque pervertere; 


laudo: laudari honertatem et iustitiam ali- 
quando ab Epicuro; FIL, 51. cur iustitia lauda- 
tur? FII,52. quorum ee non similiter 
Sdes [jest || nec iustitia laudata; R II, 61. 

perverto: f. labefacto. 

praesto: illa .. praestare debebit, ... 
tiam, fidem, liberalitatem ..; O I, 121. 

probo: f. ascisco. 

procreo: hominum .. societas et communitas, 
ut vos dieitis, iustitiam procreavit; N III, 38. 

proicio: f. I, 1. eminet. 

prosequor: (vita beata) iustitiam, temperan- 
tiam in primisque fortitudinem ... prosecuta; 
TV, 80. 

puto: f. sequor. 

quaero: cum iustitiam quaeramus, rem multo 
omni auro cariorem; R II, 8, 

retineo: omni .. ratione colenda et retinenda 
iustitia est; O II, 42. 

BABBe LER re natura .. viros bonos 
sam iusti sequi, quae sit, non eam, quae pu- 
tetur? R Il, 18. Sen 

servo: servari .. 
& sapiente non 
etiam adversus 
O1 41. 

tollo: haud scio an ... uns excellentissima 
virtus, iustitia, tollatur; N I, 4. qua (societate) 
sublata beneficentia, ... iustitia funditus tollitur; 
oO II, 28. 

2. adhaeresco: ita iustitiae honestatique (for- 
tis civis) scet, ut ..; O I, 86 

sdiungo: cui (iustitiae) sunt adiunctae pietas, 
bonitas, liberalitas, benignitas, comitas; F V, 65. 

ceoniungo: |. I, 1. ar Berb; O I, 20. 

sum: nec iustitiae ullus esset nec bonitati lo- 
cas; F II,66. cui (iustitise) minimum esse vide- 
- in hac causa nr T > 

.egeo: nec .. fortitudinse egeremus ... 
institia; fr V, 50. 

fruor: j. 1. 

vaco: es animi elatio ... 
O1, 62. nihil .. honestum esse potest, quod 
iustitia vacat; O I, 62. nullum .. est tempus, 
quod iustita vacare debeat; O I, 64. ipsius animi 
(incommoda subire), quae vacent iustitia || iniusti- 
tia |; O III, 28. 

4. coniungo cum: si existimabimur adepti 
coniunetam cum iustitia prudentiam; O II, 33. 

dico contra: si ea dixeris, quae contra iusti- 
tiam dici solent; R II, 8. — de: en ... quam 
nagoifice sunt dicta ... de iustitia, de temperan- 
tia ..! F IV, 6. de iustitia satis dietum; OI,41. 
de qua (iustitia) multa iam dieta sunt; OÖ 1, 46. 
quid dicam de ... liberalitate in sorores, bonitate 
in suos, iustitia in omnes? Lae 11. 

differo inter: est .., quod differat in homi- 
num ratione habenda inter iustitiam et verecun- 
diam; O I, 9. 

discedo a: (Marius) a fide iustitiaque discesait ; 


iusti- 


iustitia nisi a forti viro, nisi 
test; F V, 66. meminerimus .. 
fimos iustitiam esse servandam; 


si iustitia vacat; 


disputo de: de iustitia ... disputatum est; 
III, 96 


invito ad: invitat .. vera ratio bene sanos 
ad iustitiam, aequitstem, fidem; F I, 52. 


Be. ZB 


iustitia 


indico de: sic de iustitia iodicandum est; 


nascor ad: ad quam (iustitiam) nati esse vi- 
_. F 11], 70. nos ad iustitiam esse natos; 

pomino ex: ex qua (iustitia) viri boni nomi- 
nantur; OÖ I, 20. 

pertineo ad: (ius inrandum) non ad iram deo- 
... sed ad iustitiam et ad fidem pertinet; 
O LI, 104. 

refero ad: ad quam (iustitiam) haec referenda 
sunt omnia; O I, 42, 

remigro ad: ei (Dionysio) ne En quidem 
erat, ut ad iustitiam remigraret; T V, 62. 

removeo ab: scientia, quae est remota ab 
iustitia, calliditas potius quam sapientia est ap- 
pellanda; O I, 83. 

sum contra: quae videntur esse utilitates con- 
tra iustitiam simulatione prudentiae; OL 9. — 
2 n £ qua (iustitia) virtatis est splendor maximus; 

Il. nach WUpdjectinen: 1. plenus: * plenam 
esse iustitiae; R Il, 70. 

proprius: baec ita iustitiae propris sunt, ut 
sint virtutum reliquarum communis; F V, 65. 
- Pe est iustitine maxume propria; 


2. alienus a: alienum esse a iustitia ... de- 
trabere quid de aliquo, quod sibi assumat; F II, 
70 


IV. nad Subftantiven: 1. amor: istorum .. 
verborum amore, ... sapientiae, fortitudinis, iu- 
stitine, temperantiae; F in 51. 

eustodia: in quibus (animi partibus) ... inet 
ad humanam societatem iustitiae fida custodia; 
FI, 113. 

effigies: nos veri iuris germanaeque iustitias 
solidam et expressam efhgiem nullam tenemus; 
O 1, 69. 

ezemplum: [maximum .. exemplum est iusti- 
tise in hostem a maioribus nostris constitutum]; 
01,40. nec... ab hoc (Fabricio) iustitiae tam- 
quam s sapiente petitur exemplum; OÖ III, 16. 

fundamentum: fundamentum .. est iustitiae 
fides; O I, 23. referri .. decet ad ea, quae posui 
principio, fundamenta iustitise; O I, 31. ıd 
est iustitiae fundamentum; O I, 42. 

genus: alterum [iustitiae genus] assequuntur, 

. in alterum ineidunt |jin altero delinguunt | ; 
interdictum: timentes hoc interdietum iusti- 
tiae ne quando existeret; R III, 25, 

laus: quae sunt ex media laude iustitise; O I, 


mater: iustitiae non natura nec voluntas, sed 
inbecillitas mater est; R Ill, 23. j 

merces: id... iniustissimum jpsum est, iustitiae 
mercedem quaerere; L I, 49 

munus: iustitiae primum munus est, ul ne cui 
quis noceat ..., deinde ut ..; O 1, 20. 

oblivio: maxume .. adducuntur plerique, ut 
608 iustitiae capiat oblivio, cam ..; Ol, 

officia: quibus rebus intellegitur studiis ofhi- 
ciisque scientiae praeponenda esse oflicia iustitiae; 
O 1, 155. qui .. adıpisci veram gloriam volet, 
iustitiae fungatur ofäciis; O II, 48. 

opinio: amor .. commovelur .... opinione.... 
iustitiae, fidei; O II, 32. etiam solitario homini 

. opinio iustitiae necessaria est; O II, 

partes: iustitiae partes sunt non violare ho: 
mines, verecundiae non offendere; O 1, 99. 

partioula: ut ne illi quidem ... possint sine 
ulla particula iustitiae vivere; O II, 40. . 

pstronus: qualis tum patronus iustitine fuit 
(Laelius) contra accuratam orationem Phili! Lae 25. 


justitia 





semina: reperiebant esse in iis (animi bonis) 
iustitiae semina; F IV, 17. 

simulatio: pro vera certaque ijustitia simula- 
tionem nobis justitiae traditis; F IL, 71. 

viae: non tam iustitise quam litigandi tradunt 
vias; L I, 18. 

vis: cuius (iustitiae) tanta vis est, ut .;O II, 
40. cum .. tanta vis iustitiae sit, ut ea etiam 
latronum opes firmet atque augeat, quantam eius 
vim inter leges et iudicia et in constituta re publica 
fore putamus? O 11, 40. ! j 

2. vir: quorum alter gr vir, nequissimus, 
summa iustitia, singulari äde; R III, 27. 

8. libri de: alter .. de ips# iustitia quattuor 
implevit sane grandis libros; R III, 12, 

opinio de: quorum de iustitia magna esset 
opinio multitudinis; O II, 42. 

V. Umftand: 1. comprobari: leges .. poena, 
non iustitia nostra comprobantur; R III, 18. 

dari: vitam, honorem, decus sibi dalum esse 
iustitia regis existimabant |] existimant ||; RI, 64. 

derivare: cum (sapiens) ... iustitia nihbil in 
suam domum inde derivet; T V, 72. 

fieri: noster hie pupulvs ... iustitia an sa- 
jentia est e minimo omnium marimus factus? 
R II, 24. 

gaudere: cum homines ... aequitate iustitia- 
que gaudebunt; Lae 82. 

ornari: ut quisque maxime virtutibus his le- 
nioribus erit ornatus, modestia, temperantia, hac 
ipsa ... iustitin; O I, 46, 

par: ut ... sint vi potius superiores quam iu- 
stitin pares; O 1, 64. 

praestans: quem (pontificem Bcaevolam) unum 
nostrae civitatis et a ye et iustitia praestantis- 
simum audeo dicere; Lae 1, 

regi: si Massilienses ... per delectos et prin- 
cipes cires summa iustitia reguntur; RI, 43. ut 
unius perpetua potestate et justitia omnique sa- 
pientia ur salus ... civium; R II, 43. 

servarı: qui ob eam (amicitiam) summa fide, 
constantia iustitiaque servatam maxumam gloriam 
ceperit; Lae 25. 

pro: f. IV, 1. simulatio. 

sine: es... (concordia) sine iustitia nullo pacto 
esse pötest; R Il, 69, sine summa iustitia rem 
pe ger geri nullo modo posse; R II, 70. pru- 
entia sine iustitia nıhil valet ad faciendam fidem; 
Ö II, 34. sine iustitia nihil valebit prudentia; 
O 1,34. sine qua (iustitis) nihil potest esse lau- 
dabile; O IL, 71. 


iustus, reöt, gercht, veitmäßig, gebilßrend, 
berechtigt, begründet, triftig: A. bei Eubftantiven: 
algs: ut propemodum iustioribus utamaur illis ... 
quam his; F1,2. nec.., dum metuit, iustus est, 
et certe, si metuere destiterit, non erit; F II, 71. 
qui id (ius) conservaret, eum iustum, qui migraret, 
iniustum fore; F III, 67. Aristides ... nonne ob 
eam causum expulsus est patria, quod prueter 
modum iustus esset? T V, 105. ego non iustus, 
qui et consul rogavi et augur et auspicato? N II, 
ll. quod (luppiter) nos iustos,. temperatos, sa- 
pientes efüciat; N 1II, 87. singulornm dominatus, 
si modo iusti sint, esse optimos; R I, 61. sine 
quo (summo iure) iustus esse neımo potest; R V, 
5. reliqui iustiores; O 1, 38. quod eos fuisse 
iustos accepimus; O 1,97, quasi possit guisquam, 
qui non idem prudens sit, justus esse; ol, 35. 
nemo .. iustus esse potest, qui mortem, qui do- 
lorem, gei exilium, qui egestatem timet; O II, 38. 
cum Fabricius [aut Aristides] iustus nominatur; 
O III, 16. is et infirmus est mollisque natura et 
. — ipsam causam in amicitia parum iustus; 

a8 iD, 


424 


justus 





alqd: quiequid aequum iustumque esset, id 
etiam honestum vicissimque, quicqnid esset hone- 
stum, id iustum etiam atque sequum fore; F III, 
71. essent iusta et iniusia eadem omnibus; R II, 
13. existimars omnia justa esse, quae sita || san- 
eita | sint in populorum institatis aut legibus; 
L 1, 42. hoc ıpsum ita iustum est, quod recte fit, 
si est voluntarium; O 1,28. ea wigrare interdum 
et non servare fit iustum; OÖ 1, 81. nihil est .. 
liberale, quod non idem iustum; OÖ I, 43. [quie- 
quid .. iustum sit, id etiam utile esse censent, 
BT Te quod honestum, idem iustam]; O IL, 10. 

bellum: extra uleiscendi aut propulsandorum 
hostium causam bellum geri iustum nullum potest; 
R Ill, 35. nullum bellum iustum habetur nisi 
denuntiatum, nisi indietum, nisi repetitis rebus; 
R II, 35. naullum bellum esse iustum, nisi quod ..; 
O I, 36. f. duella. 

causa: 0 magnam vim ingeni causamque 
iustam! F IV, 21. non iusta causa, cur Laome- 
donti tanta fieret iniuria; TI, 65. cum .. cau- 
sam iustam deus ipse dederit; T I, 74. proinde 
quasi bonis et fortıbus et magno animo praeditis 
ulla sit ad rem publicam adeundi causs iustior, 
quam ..; R I, 9. Masinissam .. regem, familiae 
nostrae iustis de causis amicissinum; R VI, 9. 
ego .. tibi istam iustam causam puto |jesse ||, 
car ..; LIU, 4 heredum causa iustissima est; 
L II, 43. quas dixi paulo ante iustas causas esse 
bellorum; v 1, 38. earum ... eausarum quanta 
quamgue sit justa una quasque, videamns; C 15. 
m. nimirum gignendi mundi cauea iustissima; 

i9. . 
comitia: praerogativam etiam maiores omen 
iustorum comitiorum esse voluerunt; D I, 103 

defectio: ut videamus, satisne ista sit iusta 
defectio; A I. 43. 

dies: »praeter Idaeae matria famulos, eosque 
iustis diebus, ne quis stipem cogito«; L 11, 22. 

discidia: magna etism discidia et pleramque 
iusta nasci; Im 5. 

dolor: quin.... iusti sui doloris causam aliquam 
fingeret; L I, 40. 

ominus: quas (libertas) non in eo est, ut 

iusto utamur domino, sed ut nulo *; RI 4. 
C. Caesaris pecuniarum translatio a iustis dominis 
ad alienos non debet liberalis videri; O I, 43. 

duella: =imperia, potestates, legationes ... 
duella iusta iuste gerunto«; L II, 9. 

excusatio: ea vitia ... habent aliguid excu- 
sationis non illius quidem iustae, sed quas probari 
posse videatur; C 65. 

facta: ut honestis consiliis justieque factis, 
non fraude et malitia se intellegant ea ... con- 
sequi posse; O II, 10. 

gratine: rem publicam nostram iustissimas 
huie municipio gratias agere posse, quod ..; LI, 6. 

homo: nos vero iustissimı homines; R 1Il, 16. 
si iusti hominis et si boni est viri parere legibus; 
R UI, 18. quod genus imperii primum ad homi- 
nes justissimos et sapienlissimos deferebatar ; L 
UI, 4. quae maxime videntur digna esse iusto 
homine; O 1, 31. iustis .. [et dis] hominibos, 
id est bonis viris, ita fides habetur, ut ..; OÖ 
83. non aperti (hominis hoc genus est), non 
simplicis, non ingenui, non iusti; O 111,57. homo 
..justus... nibil cuiquam, quod in s6 transferst, 
detrahet; O II, 75. 

honores: f. laudationes. 

hostis: cum iusto .. et legitimo hoste res ge- 
rebatur; O III, 108, 

imperia: »iusts imperia sunto;« L II, 6. 

laudationes: ex quo efücitur, ut nee lauda- 
tiones iustae sint nec vituperationes nec honores 
nee supplieia; Fa 40. 


justus 


leges: num ideiroo eae leges iustae haberentur ? 
nuptiae: ad vitam .. usumgque vivendi ea di- 
ah li deser. 1 ratio est iustis nuptiis; R V, 7. 
ium: eos... justo odio dignissimos ducimas, 
qui .; FI, 38. 
officium: si rn se oflicio fungi putet 
iusto atque debito; T II 
arens: ea ratio ... ei illi he — 
inferiori, ut iustus parens probis filiis; T II, 
philosophi: quod (philosophi) in veri A 
at versentur ..., propteres iustos esse; 


poenae: (C. Blossius) poenas rei publicae gra- 
ves iustasque persolvit; Lae 37. 

populus: cum omnia per Se geruntur 
quamvis iustum atque moderatum; R I, 43 

potestas: eam .. potestatem .. . quasi iustam 
et legitimam hereditatis loco (Dionysius) flio tra- 
didit; N IU, 84. 

ratio: prudens, temperats, fortis, iusta ratio; 
FV, 58. 

recusatio: poena .. violatae religionis iustam 
reeusationem non habet; L u, 41. 

religio: diseriptio || deser. | - 
zn iustae religionis 


sacerdotum 
genus praetermittit; 
a O1, 14 (Sophocles) iusta reprehensione 

rex: si Cyrus ille Perses iustissimus fuit sa- 
pientissimusque rex; RI, 43. quo .. modo ad- 
segui poterat Lacedaemo, ... ut bonis uteretur 
iustisgue regibus? RI, 50. iustissimus (rex erat); 
RI,58. * iusto .. rege cum est populus orba- 
tus; R I, 64. si quando .. regi iusto vim popu- 
las attulit; R I, 65. 

ogator: haruspices introducti responderunt 
non iustum pen rogatorem; N II, 10. 
qui (haruspices) . verunt iustum comitio- 
rum rogatorem falsı 1, 33, (haruspices) non 
iostum rogatorem fuisse dixerunt; D I, 74. 

supplicia: f. Inudationes. 


veneratio: habet .. venerationem iustam, 
quiequid excellit; N I, 45. 
vir: Sex. Peducaeus, ... cum doctus, tum om- 


nigm vir optimus et justissimus; F II, 58. nec 
vir bonus ac iustus haberi debet, qui ..; F II, 71. 
quos bonos viros, fortes, iustos, moderatos er 


audivimus in re publica fuisse; FI, 11. nos 
cum te, M. Cato, studiosissimum philosophiae, 
iustissimum virum . . audiremus; F IV, 61. esse 


hoc boni viri et iusti; R II, 18, noster . 
bie natura iustus vir ac bonus etiam conloquetur; 
L 1,41. id (ins) si ab uno iusto et bono viro 
consequebantur; O I, 42. facile id... fuit, insti- 
tiam justissimo viro defendere; Lae 25. 

vituperationes: f. laudationes. 

voluntas: ut winns n amicorum volunta- 
tes adiuvandae sint; Lae 6 

uxor: e quibus (filiis) sie iusta uxore 
u TI 8. 

B. allein: a. mase,: I. dolent: videns rebus 
a. iustos maxime dolere, inbellibus fortes; 


sunt: re illud efficitur, ne iustos quidem 
esse natura; R III, 18. 

I. pateo: üs. 
patere, 
simum; 
Ar nentr.: L sunt: justa omnia decora sunt; 
7 1. confieio: + ad iusta confecta erant; 


(animis) reditum in caelum 
ET et iustissimo cuique expeditis- 


faeio: nee... oorum ante sepulchrum est, 2 
iusta facta et poreus caesus est |Jsit |]; L 


U. 


2 


iuventus 


‚lego: in ipso nomine legis interpretando inesse 
vim et sententiam iusti et veri legendi; L II, 11, 
Er aa operam exigendam, iusta praebenda ; 


reicio: qui (Plato) iusta — reicit ad 
interpretes religionum; L II, 6 

2. careo: un et anle exsequiarum c#- 
ruerunt; L II 

I. distinctio: est lex iustorum iniustorumque 
distinctio; L IL, 13. 


juUVenecuß, junger Stier: »(proles ausa est) 
m z. rinetum domitumque iuvencume; 
15 


iuvenilis, jugendiig: ad iuvenilem lubi- 
dinem copia voluptatum |si ... accessit, al.f, 
gliscit illa |lita]]| ut ignis oleo; fr V, 74. 


iuveniliter, jugenblich: hie (Q. Maximus) 


... Hannibalem inveniliter exultantenı patientia 
sua molliebat; C 10, 


iuvenis, Yüngling, junger Mann, jung: 
A. di: dis, ut ita dicam, iunioribus permisit, ut. 

Ti 46. 

B, I, 1. accedunt: iuvenes ii, quos modo nomi- 
navi, veste posita corpora oleo perunxerunt, ad 
iugum accesserunt; T I, 113 

dieit: cum e praefectura Reatina Romam ve- 
nienti (P. Vatinio) noctu duo iuvenes cum equis 
albis dixissent regem ... captum; NIL6 ei 
(Fudemo) visum in quiete egregia facie iuvenem 
dicere fore ut ..; DI, 53 


faciunt: cum ... ille (gubernator) ... non 
faciat || facit || ea, quae iuvenes, at vero multo 
maiora et meliora facist |] faeit ||; C 17. 
gerunt: f. 3. — perungunt: f. accedunt. 
videtur: f. dieit; D I, 58. 
O il, simul ac ijuvenes &ss36 coeperunt; 
3. Vocativ: »vos .., juvenes, animum geritis 
muliebrem, illa« virgo »viri«; OÖ I, 6 


U, 1. nomino: f. I, 1, accedunt, 

video: iurenibus visis auditogque nautico cantu; 
N 1, 89. 

2. divido a: seniores .. a iunioribus divisit 
.. (elassis) [| eosque|| ita disparavit, ut ..; 


Il. amor: fortis vir ... quue de iuvenum 
amore scribit Alcaeus! T IV, 71. cum omnia 
eoncedunt in amore iuvenum praeter stuprum; 
R IV, 4. 

comitatus: mihi .. et Cn. et P. Scipiones et 
avi tui duo ... comitatu nobilium iuvenum for- 
tunati videbantur; C 29. 

corpora: illi ... corpora iuvenum firmari la- 
bore voluerunt; T II, 36. 

ferocitas: ut et infirmitas puerorum ot fero- 
citas juvenum et gravitas iam constantis aetatis 
et senectutis maturitas nalurale quiddam habeat; 
C 33, 

ingenia: * probavit nos |jan arboris aut eqgwi 
ingenium natura probabimus, || ingenia ijuvenum 
non item? L I, 45. 

officia: quoniam ... 
venum, alia seniorum; O I 


iuventa, YJugenb: »e a ereptum primo 
iam a flore iuventae ter; D I, 22. 


iuventus, Jugend, junge Lente, junge 
Mannfhaft: I. audit: iurentuti nostrae minime 
audiendus; R IH, 82. 


.. (ofieia) sunt iu- 


54 


iurentus 


zolabitur: quibus (temporibus iuwentus) ita 
sesinmes est, ut omnium opibus refrenaada atque 
toßroenda sit; D II, 4. 

I, 1. adiuvo: ut (senes) et amicos et iuventu- 
tem ... eomsilio et prudentia quam plurimum 
adiurent; O I, 128. 

coörceo: |. L prolabitur. . 

doceo: quod .. munus ... adferre maius ... 

ossumus, quam si docemus atque erudimus iuven- 
utem? D 4, 4 
erudio: Cretum quidem leges ... itemque Ly- 
i laboribus erudiunt inyentutem; T 1, 34. 
f. doceo. 

refreno: f. I. prolabitur. 

2. expono: vitam sunm exponere ad imitan- 
dum iuventuti; A fr 5 

II. exercitatio: inventutis .. exercitatio quam 
absurda in gymnasiis! R IV, 4. 

studia: quid .. est iucundins senectute stipate 

iis iuventutis? C 28. 

V,1. geri: arebus is senectus abstrahit. 
u: an iis, quae iuvantute geruntur et viribus? 

15. 


2. a: ut ... levior .. fit senectus eoram, qui 
# iuventute coluntor et diliguntur; C 26. 


ÄUVO, unterftüpen, helfen, erfreuen: I, 1. ap- 
pello a: Inppiter, id est „iuvans pater,” quem 
gr casibus appellamus a iuvando lovem; 

nomino a: Iunonem a iuvando credo nomina- 


tam; N II, 66. 

b, verbal: „iuvare® .. in utrogue ar 
animo) dicitur, ex eoque „iuoundum“; ‚14. 
consilio iuvare || [cons. iuv.] || > hoc scientiae 
genere prodesse quam plurimis; O 11, 65. — quid 


Kalendae, cerfte Tag bes Monats: ut ... 


Enabefneto, wantnd masen, erfättern, 
fHädigen: algqm: quodai qui longius in amieitia 
provecti essent, tamen saepe labefactari, si in ho- 
noris contentionem ineidissent; Lae 34. 

algd: si u .. 88, quae dieta sunt, labefactare 
volet; A II, 36. 

aequitatem: f. fundamenta. 

amicitiam: enedem .. utilitates poterunt eas 
ae: amicitiam) labefactare atque pervertere; 

Carthaginem: nec .. ulla res magis labefa- 
etatam diu et Carthaginem et Corinthum pervertit 
. i Be quam hic error ac dissipatio civium; 

7, 

causam: etsi (causa) hesterno sermone labe- 
factata est; A II, 10. 

coagmentationem: ommis .. entatio 
corporis vel caloris vel frigoris vi || vi cal, vel fr., 
al. | vel aliqua inpulsione vehementi Iabefactatur 
et gitur; Ti 17. 

eoncordiam: f. fundamenta, 

eontentionem: quo labefartari i 
contentio gravitatis et ponderum; N I, 118. 

Corinthum: f. Carthaginem. 

definitiones: dum baius (Zenenis) definitiones 
Inbefactere volt; A II, 16. 

fundamenta: labefactant fundaments rei pu- 


labeilum 


.. juvat aut quid adfert ad carendum scire ali- 

quid futurum? N III, 14. 

= yet sut quod prodesset, aut quod invaret; 
deus: quorum (virorum) neminem nisi iuvants 

deo talem fuisse credendum est; N HI, 165. 
materia: ut ... nec... materia .. quiequam 

Il quid || iuvaret, nisi comsectionis eins fabricam 

kaberemns; D I, 116. 

pater: [. I, a llo a. 

vir: iustus vir ... iavabit, in viam deduset; 
L 1, 41, 

II, alqm: ut (aapientin) ... in utroque iuvaret 
eum sc contineret; F IV, 17. quae etiam concesıa 
te nihil iuvent; F IV, 52. collatio .. ista te 
nihil iuvat; F IV, 75. sin autem dei neque pos- 
sunt nos iuvare neo volunt; N 1, 8. quo iuvare- 
mur in vite; L I, 54. quibus et se possit iuvare 
et auos; OÖ |], 9. ut animadrvertant |janimum 
adv. ||, cum iuvare alios velint, ne quos oflen- 
dant; OU,68. ne I sem divitise, quo minus 
iuvetur, modo ne adiuvent; O UI, 71. quid .. 
hanc (Scipionem) paucorum annorum accessio iu- 
vare potuisset? Lae 11. nam Vecellinum 4 Vis- 
cellinum || amici regnum adpetentem, num || Sp. || 
Maelium debuerunt iuvare? Lae 36. 

disciplinam: quod nullam eruditionem esse 
a. a quae beatae vitse disciplinam iuvaret; 

gentes: pro omnibus gentibus ... conserran- 
die aut iuvandis marimos labores ... suscipers; 
oO II, 25. 

homines: qui se natos ad homines iuvandos, 
tutandos, conservandos arbitrantur; TI,32, cum 
in hominibus invandis aut mores spectari aut 
fortuna soleat; O II, 69. 


Idibus potius quam Kalendis (ambulemus); Fa 8. 


Bu BaREREN primum ..., deinde aequitatem ; 
iustitiam: f. amicitiam. 
orationem: ne invidie verbi labefactetur ora- 


tio men; F I, 4. 
regnum: dicitur ulus) ab Amulio, rege 
i timorem ad Tiberim 


Albano, ob labefastandi 
erpomi iussus esse; R II, 

rem publicam: quae (capiditates) ... totam 
etiam labefactant saepe rem publicam; F I, 48. 
mazimas res publicas ab adulescentibus labefaota- 
. senibus sustentatas et restitutas reperietis; 


sententiam: in quo (libro) disputatio Cottas 
quamquam labefactavit sententiam „non 
funditus temen sustulit; D I, 8. 

species: Aristoteles .. primus — quas 
paulo ante dixi, labefactawit; A I, 

statum: ut cogitaret umquam de state nostro 
labefactando; L II, 2]. quem (statum) meque 
fortunae temerites neque imimicorum labefaotaret 
inioria; P 17. 

vitam: an possit (baata vita) aut labefactari 
aut eripi rebus adversis; F V, 12. 


labellum, gippe: Platoni cum in eunis 
ze dormisnti apes in labellis consedissent; 


labellum 


labellaum, BWafferbeden: super terrae tu- 
mulum nolüit quioguam statui nisi columellam ... 
aut mensam aut labellum; L I, 66, 


labes, Eirfinten, Sturz, Unheil, Verderben, 
:I. est: quamcumque in domum stuprum 
[ intulerint, eandem esse labem lubidinis; 


eransscit, potest: animi labes nee diuturni- 
.. GERN nec amnibus ullis elui potest; 

II. defero: delata .. adsenatum labe agri Pri- 
vernatis; D I, 97. 

eluo: f. I. evanescit. 

facio: ut ... multis locis labes factae sint 
terraegue desederint ||desiderint||; D I, 78. vi- 
detis, in tabella iam ante quanta sit faota labes, 
Fe lege, biennio autem post Cussia; 

habeo: hunc tu quas conscientiae labes in 
animo censes habuisse, quae vulnera? O III, 85. 
‚opprimo: quom animus ... voluptatem .. 
sicut labem aliquam dedecoris oppresserit; L 1, 60. 

repello: coßrceat avaritiam, ceteras animi la- 
bes repellat; P 383. 

vereor: ille ... sapientissimus Graeciae vir 
... valde hanc labem veretur; L II, 39 

II. terrere: quae (causa) terreret animos ... 
labibus aut repentinis terrarum hiatibus; N II, 14. 


labo, wanfen, jäwanfen: algs: labauıus mu- 
.... ue sententiam clarioribus etiam in rebus; 
‚algd: quid non sic aliud ex alio nectitur, ut, 
si ullam jj unam |j litteram moveris, labent om- 
nia? FI, 74. 

disciplina: ais, si una littera commota sit, 
fore tota ut labet disciplina; F IV, 58. 


labor, gleiten, ftraudjeln, finten, fallen, ab» 
fommen, abj&äweifen, eutihwinden: I. unperjönlid: 
labi .., errare, nescire, decipi et malum et turpe 
ducimus; O I, 18. falli, errare, labi, decipi tam 
dedecet quam delirare; O I, 9. 

U. algs: tu ... perficies, ut ego ista innume- 
rabilia compleetens nusquam labar, nihil opiner? 
AI, 114. qui labi nolumus; A II, 115. mihi 
verenti, ne labar ad opinationem; A IH, 188. Ila- 
bor eo, ut adsentiar Epicuro aut Aristippo; A II, 
189. Epicurus .., in quibus sequitur Demoeritum, 
non fere labitur; F I, 18. >»quin ... doctior ad 


rins lapsus pervenerit oras;« F V, 49. ineipit 
bi; TI, 50. sermonis errore labimur; T V, 56. 
Em cles ... in deorum opinione turpissume 


labitar; N I, 29. labor longius; ad positum 
revertar; D II, 79. labebar longias, nisi me reti- 
auissem; L1,52, ne... labamur interdum errore 
sermonis; L 8 

algd: quis continenter laberentur et fuerent 
omnis; A I, 3. sine ulla mutatione aut varie- 
er »cetera labuntur celeri caelestia motu«; N II, 

animmue: contrahbi .. animum Zeno et quasi 
labi putat atque ooncidere, id ipsum esse dormire; 


D ur 
eibus: per quas (vias) lapsus cibus ... in eam 
venam, quae cava appellatur, confunditur; N II, 
consuetndo: in quo verbo ||[verbo}i] lapss 
-——. it de vis; ‚9. 
r: eorum jeorf} (devram); qui ar ge 
tur contrariaque regione et pone ne aut ante 


fortuna: »ut scias, guanto e loco, quamtis 


427 


3 labor 


opibus, quibus de rebus lapsa fortuna occidat 
ll aocidat je T U, 4. 
ri lapsa est lubido in muliere ignota; 


moles: »tanta moles labitur fremibunda ex alto 
ingenti sonitu;« N Il, 89. 

mores: quarum (eivitstum) mores lapsi ad 
mollitias |] mollitis | psriter sunt inmutati cum 
eantibus; L II, 38. 

naufragus: quid .. magnum aut [| [aut], est, 
et|| naufragum ilum sine nomine in rivo esse 
lapsum? Fa 5. 

philosophus: quod (philosophus) in oflicio, 
cuius magister esse vult, labitur; T II, 12. 

res: quae (res) ee pe | ad per- 
niciem, cum semel coepit, labitur; Lae 4i. 

sidera: quae (sidera) .. vaga et mutabili erra- 
tione labuntur ; Ti 86, 

vitia: quis (vitia) sunt in lubrioo incitataque 
ivi labuntur; T IV, 42. 
ne adiectse voces laberentur atque 
errarent; N II, 144. 


labor, “rbeit, Anftrengung, Mähfal, Be 
fhwerbe: I. Subject: attingit: j. est; N I, 22. 

consequiter: ET metum consequentis 
laboris (defniunt); T IV, 18 (19). 

deest: „labor in venata, eudor, cursus ad Euro- 
tam (defuerunt)*; T V, 9. 

est: in rebus minime obscuris non multus est 
apud eos disserendi labor; FI, 40. ut, ubi vir- 
tus sit, ... ibi esse ıniseria et aerumna mon pO8- 
sit, tamen labor possit, possit molestia; F V, 86. 
interest aliqeid inter laborem et dolorem. sunt 
finitima omnino, sed tamen differt || diferunt || 
aliquid. labor est functio quaedam vel animi vel 
corporis gravioris operis et muneris, dolor autem 

us asper in corpore alienus a sensibus; T II, 

95. »quibus (Lacaenis virginibus) magis ... 
bor, militia |} militise } studio est quam fertilitas 
barbara«; T II, 36. quod (Xenophon) diceret 60s- 
dem labores non aeque gravis esse imperatori et 
militi; TI, 62. iste (labor) nec attingit deum 
neo erat ullus; N I, 22. in quibus nullus labor, 
nulla industrie, nulla cura est; © 11, 36. si di- 
ecendi labor est potius quam voluptas; O IH, 6. 

incurrit: non eram neseius ... fore ut hic 
Bene labor in varias reprehensiones inourreret; 

‚ı. 

obdueit: y labor quasi callum quoddam ob- 
dueit dolori; T II, 36. . . 

offendit: quos offendit noster minime nobis 
iniucundus labor; FI, 3. 

periunt: »tibi moenimenta mei peperere labo- 
res" F u, 106. , 

potest: f. est; F V, 95. suppet. 

reddit: difficultas laborque discendi disertam 
neglegentiam reddidit; D 1, 105. . 

suppetit: »non potis || potest || eofari tantum 
dietis, quantum factis suppetit laboris«; T II, 39. 

videntur: f. H, 1. minuo; O I, 128. 


ohne ®erb: qui labor, Jet] quamtus inis, 
ferre plus dimidiati mensis cibaria, ferre ..; TU, 
97.|. I 


1. E .* 
I. nad Verben: 1. Fi volgo .. dieitar: 
‚„iacundi weti labores*; F Il, 105. 

augeo: f. minao; L1, 12. ' 

cerno: dunrum (bestisrum) in fetu et in edu- 
catione eum cernimus; F III, 62. 

effor: f. I. sappetit. 

exanclo: Herculi quendam laborem ezanclatum 
a Carmende; A If, 108. cum exanclarisset omnes 
labores; T I, 118. RAR 

facio: ommes clari' et nobilitati labores } con- 
templo |.contendendo | fiunt etiam tolerabiles; 

54* 


labor 


T II, 62. quod ipse honos laborem leviorem fa- 
ceret imperatorium; T II, 62. 
fero: ferre laborem ... consuetudo docet; T 
II, 88. f. tolero; D II, 68. 
finio: »qui labores morte finisset gravis;« T I, 


115. 

fugio: f. fuglo, II. laborem (3 St.) ©. 88, a. 

habanı quamguam nostri casus plus honoris 
habuerunt quam laboris; RI, 7. huius (M. Va- 
lerii Corvini) extrema aetas hoc beatior quam 
medis, quod auctoritatis habebat plus, laboris mi- 
nus; C 60, quid habet .. vita commodi? quid 
non potius laboris? C 84. 

minuo: vereor, ne, dum minuere velim labo- 
rem, augeam; L 1,12. senibus .. labores corporis 
minuendi ... videntur; O IL, 128. 

nobilito: f. facio; T Il, 62. 

nomino: sic .. maiores nostri labores non fu- 
giendos tristissimo tamen verbo aerumnas | [aerum- 
nas] | etiam in deo nominaverunt; F II, 118, 

omitto: ut omittam periculs, labores, dolorem 
etiam; F I, 24. 

oppono: his rationibus 
labores; R I, 4. 

perfero: quos illi (pueri) labores [non] per- 
ferunt, ut aequalium princi sint! F V, 61. 

perpetior: in perpetiendis laboribus adeundis- 
que periculis; F 1. 118. 

postulo: intelle 
diu postulari; L 1, 8. 

praetereo: f. IV, 1. memoria. V. gaudere, 

propono: nec .. fortitudine egeremus nullo 
proposito aut labore aut .. periculo; fr V, 50, 
& .. i patibiles et dolores et labores putandi; 

recuso: quem (laborem) non recusarem; L I, 8. 

suscipio: ut frustra omnis suscipiatur labor; 
AI, 5. quarum (voluptatum) potiendi spe inflam- 
mati multos labores magnoasque susceperant; FI, 
60. quos .. labores (sapiens) propter suam vo- 
luptatem susciperet, eosdem suscipiet propter 
amieci voluptatem; FI1,6. si... erunt ... la- 
bores suscipiendi, adeundum vitae periculum; F 
I, 79. aut inimieitias aut laborem aut sumptus 
suscipere nolunt; O I, 28. laboribus susceptis 
periculisque aditis; O IT, 65. magis est secundum 
naturam ... labores .., suscipere imitantem Her- 
culem illum; O III, 25. an censes ... me tantos 
labores diurnos nocturnosque domi militiseque 
euscepturum fuisse, si ..? C 82. frustra suscipia- 
tur labor; Ti 37. 

sustineo: 2 {labores) sint re publica defen- 
denda sustinendi; R I, 4 

timeo: videntur labores et molestias ... ti- 
mere; O 1], 71. 

tolero: »ferte, viri, et duros animo tolerate 
labores«; D II, 63. ut (corpus) oboedire consilio 
rationique possit ... in labore tolerando; O I, 79. 
magnam laudem ... consequebare ... omni mili- 
tarı labore tolerando; O II, 45. 

2. sum: quid? exereitatio legionum, quid? ille 
cursus, concursus, clamor quanti laboris est! 'TIl, 
37 


... opponuntur ... 


..& me istum laborem iam 


8. libero: cum defensionum laboribus... essem 
aliquando liberatus; T 1, 1. 

4. cerno in: ut fortitudo in laboribus pericu- 
lieque cernatur; F V, 67. quae (animi elatio) 
eernitur in periculis et laboribus; O I, 62. 

compenso cum: eos cum maximis curis et 
BRERERe compensare eam ... voluptatem; F V, 


consumo in: quorum omnis vita consumpta 
est in laboribus gloriosis; F II, 67. 

deterreo a: non .. illum (vicinum) ab indu- 
utria, sed ab illiberali labore deterret; F I, 3. 


428 


labor 


exerceo in: hasc aetas ... exercenda .. (est) 
in labore patientiaque et animi et corporis; O1, 122, 

intersum inter: f. I. est; T II, 85. 

vivo in: quis tam esset amens, qui semper in 
laboribus et periculis viveret? TI, semper .. 
in his studiis laboribusque viventi non intellagi- 
tur quando obrepat senectus; C 38. 

III. nach Wdjectiven: 1. plenus: ut res geras 
... [ut] vehementer arduas plenasque laborum et 
periculorum; O 1, 66. hoc iter vitae ... puta- 
mus tam plenum iniuriarum ac miseriarum atque 
laborum; fr IX, 17 

2. inrictus a: nec (est consentaneum], qui in- 
et se a labore praestiterit, vinci a voluptate; 

patiens in: animi adfeotio .. in adeundo pe- 
riculo et in labore ac dolore patiens; T V, 41. 

IV. nad Eubftantiven: 1. algd: j. I. suppetit. 
Il, 1. habeo. 

consustudo: consuetudo .. laboram perpes- 
sionem dolorum efieit faciliorem; T II, 85. 

contemptio: quae een est dolorum la- 
borumque contemptio; O III, 117. 

fructus: equidem ex iis etiam fructum capio 
laboris mei, qui ..; DIL 5. 

fuga: qui oflieia deserunt mollitia animi, id 
est laborum et dolorum fuga; F I, 38. 

medicina: nisi (somnus) requietem corporibus 
et medicinam quandam laboris afferret; F V, 54. 

memoria: nec male Euripides ...: »suaris la- 
borum est praeteritorum memoria«; F II, 105. 

merces: (Trophonius et en Feen 
mercedem non parvam .. operis et oris sul; 
TI, 114. 

metus: f. I. co uitur. 

patientia: magnitudo animi, patientia labo- 
rum, mortis doloramque contemptio; fr V, 67. 

perfugium: perfugium videtur omnium labo- 
rum et sollicitudinum esse somnus; D II, 150. 

perfunctio: neque laborum ctio neque 
perpessio dolorum per se ipsa allieit; F I, 49. 

quies: umbram noctemque .. cum ad numerum 
dierum aptam, tum ad laborum quietem; R IV, 1. 

requies: feriarum ... ratio ... im servis ope- 
rum et laborum (requietem habet); L II, 29. 

susceptio: ex qno laborum dolorumgque sus- 
ceptio multorum magnorumque recti honestique 
causa; A I, 28. 

V. Umftand: 1. conficere: nutu, quod volet, 
conficiet, nullo labore, nulla tr I, 51. 

contendere: quantum coniti animo potes, 
quantum labore oontendere; OÖ III, 6. 

deserere: quoniam forensibus operis, labori- 
bus, periculis non deseruisse mibi videor praesi- 
dium; FI, 10. 

doctus: ut sint opera, studio, labore meo do- 
ctiores cives mei; F I, 10. . 

erudire: Cretum .. leges ... itemque Lyeourgi 
laboribus erudiunt iuventutem, venando currendo, 
esuriendo sitiendo, algendo »estuando; T I, 

firmari: illi ... corpora iuvenum firmari la 
bore voluerunt; T II, 86. z na 

gaudere; laboribus hie (Africanus) praetentis 
gaudet, tu iubes voluptatibus; F II, 106. 

gerere: quae pro salute gentium summo labore 
gessisset; F II, 119. 

quasrere: ut labore et dolore magnam aliquam 
quaerat voluptaten; F I, 82. nobis ... vix ... 
ra rs multo labore quaerentibas; 


reddere: quoniam ... studemus .. nostris 
consiliis et laboribus tutiorem ... vitam hominum 
reddere; R I, 8 j 

tueri: virtute, labore, industria tueretur summi 
viri indolem; R V, 9. 


labor 


%. cum: si etiam bestiae multa faciunt ... 
pertim indulgenter vel cum labore; F II, 109. 
multitudo nec cessantium deorum nec en, quae 
a molientium cum labore operoso ac molesto; 
II, 59. quod.... cum labore aliquo suo factum 
queant dicere; Lae 71. 
in: quid melius quam in mediis vitae laboribus 
obdormiscere? T I, 117. fortis deus intellegi qui 
$ in dolore? an in labore? an in perieulo? 
il, 38. unde in laboribus et teisulie forti- 
tudo? nempe ab iis, qui ..; Ri 2. cum ... 
tores .. eum (Romulum) ... in agresti cultu 
reque aluissent; R II, 4. ullum tu decus in 
eotidianis laboribus et periculis cum hac tran- 
quillitate conferendum putas? O III, 97. 
Melk quae (iuris interpretatio) non tam 
. m ae sit propter laborem, quam quod ..;; 
sine: nihil esse, quod deus efficere non poseit, 
et quidem sine labore ullo; N IH, 92. qui (agri 
.. eolerentur .. sine regum opera et labore; 
Y,3. nec „ferrum, ass“ ... efloderetur ... sine 
hominum labore et manu; O II, 13. otiosam 
aetatem ... sine ullo aut Jals || labore aut 
llet|| contentione traducere; U 82. 


laboriosus, mäsfam, beiäwerlih, fi ab- 
mühend, geplagt: alqs: nec tamen (Un. Octavius) 
miser ess6 ..., tantum modo laboriosus videba- 
tur; F II, 9. 

algd: nibil erit iis urbe ... duleius neo labo- 
riosius molestiusque provincia; L 19. 

segritudo: aerumna (est) aegritudo laborioss; 

deus: hunc deum rite beatum dixerimus, vestrum 
vero laboriosissimum; N ], 52 

exercitatio: quis nostrum exercitationem 

m corporis auscipit laboriosam, nisi ut ..? 

F 1,92. his laboriosis exercitationibus .. dolor 
intercurrit non numgquam; T II, 36. 

homines: industrios homines illi (Graeci) stu- 
diosos vel potius amantis doloris appellant, nos 
commodius laboriosos; T II, 35. 

lusiones: lusionibus vel laboriosis (infantes) 
delectantur; F V, 55 


laboro, fit anfttengen, abmügen, betimmern, 
leiden, in Rot, Gefahr fein: I. abfofnt: 1. unper- 
zus: aliud est .. laborare, aliud dolere; TI, 

aliud, ingusm, est dolere, aliud laborare; T 

2. algs: sin laboramus, quis est, qui alienae 
modum statuat industriae? FI, 3, nee .. quis- 
quam stultus non horum morborum aliquo labo- 
rat; F I, 59. laboro .. non sine causa; F Ill, 8. 
num .. eum (Endymionem) curare censes, cum 
Luna laboret? TI, 92. ea (prudentia) patieturne 
te quicquam facere nihil proficientem et frustra 
laborantem, an ..? T II, 31. cum (C. Marius) 
aestu magno ducebat agmen, laborabat; T II, 35. 
cum (Herscleotes Dionysius) ex renibus laboraret; 
TU, 60. o sum is, qui dicam me non laborare; 
actum habıturum, quod egerint; 'T III, 50. mi- 
sericordia est itudo ex miseria alterios iniuria 
laborantis; TIV, 18, in enodandis .. nominibus, 
quod miserandum sit, laboratis; N Ill, 62. cetera 
cum parant, cui parent |] parantur, cui parentor ||, 
nesciunt, nec cuius causa laborent; Lae 58. 

artus: quod vebementer eins (Posidonii) artus 
laborarent; T UI, 6 

causa: maneant illa omnia; laborat ||} lacerat, 
al. ista causa; A II, 79. 

contractio: digitorum .. 
facilisgue porrectio .. 
N ır, 150. 


contractio facilis 
. nullo in motu laborat; 


ER... 


lacero 


di: nihilo probabilius deos ... nihil intelle- 
ae (bestiarum) causa tantum laborasse; N II, 

homo: diserti .. hominis et facile laborantis 
... beneficia et patrocinia late patent; O II, 66. 

naves: idem (Disgoras) ... ostendit eis (vecto- 
ribus) in eodem cursu multas alias (naves) labo- 
rantis; N III, 89. 

porrectio: f. contractio. 

U, mit Grgänaung: 1. de: non laboro .. de 
nomine; F II, quasi de verbo, non de re la- 
boretur; T Il, 29. de qua (disciplina puerili) 
Graeci multum frustra laborarunt; Kıv. 3.5.1, 
T 1, 108. 

2. Infinitiv: posterior (pars orationis tue 
faciebat), ut modo (mori) non nollem, modo non 
laborarem; T 1,112, 

8. ut: fe. AI. T IL, 46. 

4. indirecte Frage: quia non laboro, quam 
valde ea, quae dico, probaturus sim; A II, 10. 
ampulla .. sit neene sit, ... si laboret; F IV, 31. 
quoniam, quem ad modum dicant, ipsi non labo- 


rant; T II, 7. quam ... sibi constanter ... dicat, 
) non laborat; TV,26. quid... atergo 
eret, ne (Hannibal) laboraret; 1, 49. Chry- 


sippus aestuans laboransque, quonam pacto || huc 
modo |] explicet ..; Fa fr 1, 

II. mit Object: algd: quibus (bestiis) ipsa 
terra fundit ex sese pastus varios ... nihil 
borantibus; FI, 111. qui (Socrater) ... se osten- 
derit de hoc toto genere nihil laborare; T I, 1083. 
quid .. laboro, nisi ut veritas in omni quaestiune 
explicetur? T Ill, 46. quid est tandem, di boni, 
quod laboremus? T V, 117. quid... ego laboravi 
aut quid egi? P 17. vgl. 1, 2. di. 


labrum, Zippe: L. consido in: quas (apes) 
dixisti in labris Platonis consedisse pueri; D II, 66, 

habeo in: qui illud neseio Se ap in pri- 
moribus habent, ut aiunt, labris; fr V. 9. 

li. gustare: hunc censes primis, ut dicitur, 
labris gustasse physiologiam? N I, 20 


lae, wid: 1. abundo: villa 
... lacte, caseo, melle; C 56. 

vescor: lacte, caseo, carne vescor; T V, 90. 

IL imber: cum ... quondam etiam lactis im- 
ber defluxit; D I, 98. 

ubertas: »alios ad dies ubertatem lactis feturae- 
que servanto;« L II, 20. 


II,1. ali: iniis animantibus, quae lacte aluntur, 
Tg fere cibus matrum lactescere incipit; N II, 
128. 

mactare: »cum . 
nas« ; D I, 18 

2. com: ut paene cum lacte nutricis errorem 
suxisse videamur; T III, 2. 


laceratio, gerfleifgung: ex hac opinione 
sunt illa ... genera lugendi, paedores, muliebres 
Incerationes genarum, pectoris, feminum, capitis 
percussiones; T III, 62. 


lacero, gerreißen, zerfleifchen: 1. causa: la- 
borat ||} lacerat, al. ista causa; A II, 79. 

res: (eae res) lacerant, vexant, stimulos admo- 
vent; T III, 35. 

I. alqm: lacerari eum (Hectorem) et sentire, 
eredo, (Achilles) putat; T I, 105. »me ..., tristi 
advolatu aduncis lacerans unguibus lovis satelles 
pastu dilaniat fero«; TIL, 24. »ut ... ne me in- 
paratum curn laceraret repens;« T IIl, 29. 

anguem: »quem (anguem lovis satelles) ... 
laceratum adfligit in unda«; D 1, 106 


... abundat 


., laeto mactasti lacte Lati- 


lacero 


animum: aegritudo ... lacerat, axast animum 
planeque conficit; T III, 27. 

corpus: »miserandum aspice evisceratum |] evi- 
scerati || corpus laceratum patris!« T II, 21. 

deum: Pythagoras ... non vidit distractione 
humanorum animorum discerpi et lacerari deum; 
membra: metuit, ne laceratis membris minus 
utatur, ne combustis, non extimescit; T 1, 


Bar lalmı qui lacerarunt omni scelere patriam; 
0 1, 57. 


‚ rem publicam: ne pareant inprobis neve ab 
isdem lacerari rem publicam patiantur; RI, 9. 
virum: qui (vir) statuit omnem eruciatum per- 
ferre, intolerabili dolore lacerari potias, quam .. 
oficium prodat; A II, 28. 
viscera: »quae (vestis) latere ||laterij} inhas- 


rens morsu lacerat viscera;« T II, 20 


lacerta, Eidehfe: anguibus .. comprehen- 
sis haruspices ... comvocatos, qui is angui- 
bus quam lacertis, quam muribus? D II, 62. 


lacertus, Oberarm: 1. moriuntur, al: 
= (Milo Crotoniates) ... aspexisse lacertos auos 

ieitur inlacrimansque dixisse: „at hi guidem mor- 
tui iam sunt“, non vero tam isti quam tu ipse, 
nugutor! neque enim ex te umquam es nobilita- 
tus, sed ex lateribus et lacertis tuis; C 27. 

Il. numero; scutum, gladium, galeam in onere 
nostri milites mon plus numerant quam umeros, 
lacertos, manus; T II, 37. 


II. tori: »o torae, 0 terge, lacerto: 
er 2 "ke, 2 on 


lacesso, reizen, perausfordem: I. algs: ira- 
cundus non semper iratus est, lacesse, iam videbis 
furentem; T IV, 54. haud scio an satis sit eum, 
& Iacessierit, iniurias suae paenitere; O I, 33 


I. algm: a quo (Bruto) non modo inpulsi su- 
mus ad philosophise | 2 umerhns Il seriptiones, 
verum etiam lacessiti; T V, 121. ut ne cui quis 
noceat nisi lacessitus iniuria; O1,20. eum virum 
bonum esse, qui prosit, quibus possit, noceat ne- 
mini nisi lacessitus iniuria; O h 6. 

lacrima (lacruma), Thräne: 1. peredunt: 
nn peredere umore exsanguis genas;« T I, 


, 0, 1. adferv: qui risus classe devicta multas 
ipsi lacrimas ... attulit; N IL, 7. 

„2 dedo: ei se (illa pars animi) lamentis mu- 
liebriter lacrimisque dedet; T II, 48. 

9. careo: ille sapiens: »mors mea ne careat 
laorimis;« T 1, 117. 

Il. vis: equidem vim lacrimaru: rofudi ; 
* va r 

‚4. decorare: j. decore . 
sun j algm (3 ©t) 8.1, 
Iinire: »quo magis est aequum .. 
erimis finire diurnis; T In, 65. 

2. cum: si (Neoptolemus) Lycomedem ... multis 
cum lacrimis iter suum impedientem audire vo- 
luisset; Lae 75. 

sine: quae sine lacrimis non possumus dicere; 
D II, 22, propingui quid in P, Scipione efece- 
int, sine lacrimis non queo dicere; Lae 41. 


lacrimo (lacrumo), weinen: non male ait 


Callimachus multo saepius Incrimasse Priamum 
er Troilum; TI, 98. cum se Alcibiades ad- 
etaret lsorimansque Socrati supplez esset, ut ..; 


. luctum la- 


Bu 


lastabilis 


TII, 77. »talia tum memorst lacrimans exterrita 
somno«e; D 1, 40. »quamgquam mults manus ad 
caeli caerula templa tendebam lacrumans«; D 1, 41. 


lactee, fangen: alqs: Romulus lactens ful- 
mine ictus; D II, 47. be (luppiter) lactens } [la- 
etens] || cum Iunone Fortunse in gremio sedens 
mammsam adpetens; D II, 85. 

hostise: quibus hostiis immolandum quoique 
deo, quoi maioribus, quoi lactentibus; L II, 29, 


laetesco, fiö in Rild verwandeln: in iis 
animantibus, quas lacte aluntur, omnis fere cibus 
matrum laotescere incipit; N II, 188. 


lacteus, aus Mid: quem vos, ut a Graiis 
scoepistis, orbem lacheum nuncupatis; R VI, 16. 


lacunar, getäfdte Dede: in hoc medio 
apparatu fulgentem gladium e lacunari sasta 
equina aptum demitti iussit; T V, 62. 


lacunosußs, lüdenhaft: algd: quae (figure) 
... nibil eminens, nihil lacanosum (habere potest); 
N H, 47. ut (id) haberet .... nihil eminens, 
nihil lacunosum; Ti 17. 


lacus, See: 1. ereseit: cum lacus Albanus 
r modum orevisset; D I, 100. 

fluit, ab si Albanus redundasset isque 
in mare fluxisset, Romam perituram; si repressus 
esset, Veios *; D II, 69. 

pervenit, al: Veios capi non posse, dum la- 
cus is redundaret, et, si lacus emissus lapsu et 
cursu suo ad mare profluxisset, pernieiosum pw 
Romano; sin autem ita esset eductus, ut mare 
non posset, tum salutare nmostris fore; 

‚1 


; an nostri sunt amnes, nostri lacus; N I, 
5 

ohne Berb: inde in vicinia nostra Averni lacus, 
»unde animae excitantur«; T I, 37. 

U. ad: quodsi fatum fuit bello Punico secundo 
exercitum populi Romani ad lacum Trasumennum 
(| Trasumenum || interire; D II, 21. 


laedeo, veriepen, beihäbigen, beleidigen: 1. 
algs: ut ira sit libido en eius, qui vider- 
tur laesisse iniuria; T IV, 21. 

I, algm: nihil me laedit; A II, 9M. 
eum (turpitudo) laesura non sit; F III, 38. 
laesus videatur; T Ill, 19, si qui doleat eius re- 
bus secundis, 2 quo i stur; T IV, 17. 
quem Hipponactis iambus lasserat; N II, 91. 
populares bomines inprobos, ... Cleomem, Cleo- 
phontem, Hyperbolum (comoedia) laesit; R IV, 11. 
saepe .. aut eos laedunt, quos non debent, aut 
eos, quos non expedit; O II, 68. 

sciem: palpebrae ... mollissimae tactu, ne 
laederent aciem; N II, 142, 


lan! 
a quo 


... aut moni- 


pulloa: ite (pulloe) tuentur, uß .. pianis fo- 
veant, ne frigore laedantur; N II, 129. 


laetabilis, erfreutig: algd: quid habet 
ista res aut lastabile aut gloriosum? T I, 49. 
beatus, cui nihil humanarum rerum aut intolers- 
bile ad demittendum animum aut nimis lastabile 
ad ecferendum videri potest; T IV, 87. quae 
magns et Isetabilia duacantur; T IV, 65. quod.. 
laetabile, id praedicandum; T V, 48, 

bonum: omne bonum laetabile est; T V, 4 


Iaetifieo ER 


laetifleo, erfreuen, befrucdgten: agros: In- 
dus ... aqua .. agros laetificat et mitigat; N II, 
130, 

terram: quarum (reversionum) in intervallo 
(sol) tum quasi tristitia gr contrahit terram, 
tum vicissim laetiicat; N II, 102, 


laetifieus, rende Hringend: (non inter- 
mittunt) »arbores frondescere, vites laetificae pam- 
pinis pubescere«; T I, 69. 


laetitia, Zreude, Sröpligteit: I. abfofnt: 
1. aceidit: potuit accidisse alia quoque laetitia, 
qua (galli) cantom moverentur; D Il, 56. 
adipiscitur: cum ... Iaetitia ut adepta iam 
aliquid concupitum ecferatur et gestiat; T IV, 12. 
eadit: quae (laetitia, libido) si non cadent in 
sapientem; T IV, 8, 
iffert: inanis alacritas, id est laetitia gestiens, 
(non multum differt ab amentis); T IV, 36. 
effieit: ut ... laetitia profusam hilaritatem 
(efficiat); T IV, 15. 
est: si (voluptas) ... pluris esse contendat 
dulcedinem corporis ex esve natam lastitiam; F 
M,1. non similis aegrotationis est libido, non 
inmoderata laetitia, quas est voluptas animi elata 
et gestiens; T I, nec .. ıta diei potest, 
mentis laetitiam solam esse in bonis; T 4, 
ut sit laetitia praesentium bonorum, libido futn- 
torom; TIV,1l. laetitia (est) opinio recens boni 
praesentis; 'T IV, 14. in eis ipsis potiundis ex- 
ultans gestiensque laetitia tarpis est; T IV, 66, 
esdem .. levitate cupiditas est in appetendo, qua 
lastitia in fruendo; TIV,66. haec laetitia quam 
turpis sit; T IV, 68. 
ezsultat: f. est; T IV, 66. liquefaciunt. 
[n f. gestio, I, 2. laetitia (7 ©&t) ©. 
habet: habet ardorem libido, levitatem laetitia 
gestiens; T III, 27. 
liquefaciunt: quos ... nullae futtiles laeti- 
- ET ya languidis liquefaciunt voluptatibus 
‚ 16. 
nascitur: ex bonis libidinem et laetitiam ... 
nasci censent; T IV, 11. f. est; F 1. 
oritur: cum doceas nec bonum illud esse, ex 
quo laetitis aut libido oriatur; T IV, 60. 
pervagantur: molestise, laetitiae ... similiter 
omnium mentes tur; L I, 82. 
potest: f. accidit, R 
restat: restant dune PEUERUR; Iaetitia 
gestiens et libido; T IV, 8, 
sequitur: fit, ut aegritudo segquatur, si illa 
Pe laetitia, si bona j|jsi bona, laetitia |] ; 
versatur: laetitia .. et libido in bomorum 
opinione versantur; T IV, 12, quod ... in bono- 
Pure lastitia gestiens libidoque versetur; 
U. nach Verben: 1. adfero: quamquam .. et 
laetitiam nobis voluptas animi et molestiam dolor 
afferat; F I, 55. cuius (Aincis) ... ingressio lae- 
u —n sociis, terrorem snutem hostibus; 
‚#9. 
appello: quam (perturbationem) ego malo lae- 
titiam appellare, quasi gestientis animi elationem 
volu ; F in 85. 


eapio: .quam (lsetitiam) capiebam memoria 
rationum inventorumgue nostroram; F IL, 96. 

eompenso: compensabatur .. cum his omni- 
bus animi Iaetitia; F II, 96. compensabatur .. 
cum samamia doloribus laetitia; F II, 97. 

definie: quam (lsetitiam) it definiunt: sine 
mtione animi elationem; T IV, 18. 


431 


lastitia 


dico: ille apud Trabeam „voluptstem animi 
nimism* laetitiam dieit eandem, quam ille Caeci- 
lianus; F U, 18. quod ... non dicitur laetitia 
nec gaudium in corpore; F II, 13. cum .. ine- 
niter et efluse animus exultat, tum illa laetitia 
gestiens vel nimia diei potest; T IV, 18. 

distinguo: quoniam docendi causa a gaudio 
Isetitiam distinguimus; T IV, 66. 

effero: voluptas gestiens, id est praeter mo- 
dum elata laetitia, opinione praesentis magni ali- 
euius boni; T II, 24. f. I. adipiseitur. 

facio: dici ab illo (Epicuro), recta et honesta 
quae sint, en facere ipsa per se laetitiam, id eat 
voluptatem; F I, 25. 

habeo: dolordiuturnus habet laetitiae plus quam 
molestiae; T II, 

iungo, modero: »loedis publicis ... popula- 
rem laetitiam in || [in] |] cantu et fidibus et tibiis 
moderanto eamque cum dirum homore iungunto«; 
LI, 22. 

moveo: quae cupiditatem laetitiamre moreant; 
TIV, 61. 

pereipio: maiorem .. lsetitiam ex desiderio 
bonorum a quam ex laetitia improborum 
dolorem; R 1, 7. 

subicio: volaptas. huic verbo ... subieiunt 
laetitiam in animo, commotionem suavem iucun- 
ditatis in corpore; F Il, 13, 

2. sum: cum invidere segritudinis sit, malis 
zen alienis voluptatem capere laetitiae; T IV, 

3. orior ex: @& .. oriuntur ex libidine et ex 
laetitia; T IV, 24. 

percipio ex: f. 1. percipio, 

video de: videamus nunc de bonorum (opi- 
um id est de laetitia et de oupiditate; T W. 


I. nach Gnbftantiven: algd: f. IL, 1. habeo. 
perturbatio: cum (oeteri) sunt in aliqua per- 
tarbatione aut metus aut laetitiae aut cupiditatis; 


T IV, 82. 

IV. Umftaub: 1. adfici: erat facile sequentem 
eam rationem ... eu umquam lastitis adfci 
posse insipientem; T IV, 66. 

augeri: qui dicat: »tanta lastitia auctus sum, 
ut nihil constet«; F II, 14. 

efferre; cum ... natura .. (hominem) ... ex- 
timescere et efferri Inetitia dicerent; AI, 38. sa- 
er animum numquam ... laetitia ecferri; A 
I, 135. si (parvi) vicerunt, eferunt se laetitie; 
FV,42. ut illi (pueri) efleruntur laetitie, cum 
vicerunt! F V, 61. nimis elati laetitia iure iudi- 
cantur leves; T IV, 66. qui eeferunt se laetitia 
tum, cum fruuntur Veneriis voluptatibus; T IV, 68, 
qui ... nulla impotenti laetitia ecferantur; T V, 17. 

excitari: quodsi (galli) vietores alacritate et 
quasi lsetitia ad canendum exeitantur; D II, 56, 

exsequi: »hunc omni amicos (devebat) laude 
et Inetitia exsequi«e; T 1, 115. 

exsultare: inani ... laetitia exultans et temere 

gestiens; T V, 16. 
estire: quorum alter Isetitia gestiat, alter 
dolore erucietur; F II, 14. f. exsulto. 

laetari: laetamur amicorum laetitia aeque at- 
que nostra; F I, 87. 

laetus: qui „omnibus laetitiis laetum* esse se 
narrat; F II, 18, 

moveri: |, I aceidit. 

erfundi: quem ... tanta Isetitia perfundi 
arbitramur, quanta ..? P V, 70, 

2. cum: com Isetitis vivendi rationem accepi- 
mus; L II, 36. 

in: I pn in laetitia et vietoria est 
mertuus; F Il, 97. eodem .. vitio est sofusis animi 
in laetitis, quo in delore contraetio; T IV, 6. 


laetor 





laetor, fiö freuen: I, 1. unperjönlid: cu- 
pere timere, angi laetari ... in horum quattuor 

nerum inesse nullo putat; T I, 22. misereri, 
invidere, gestire, laetari, haec omnia „morbos* 
Graeci appellant, motus animi rationi non obtem- 
perantis; T III, 7. ut cavere ||confidere, pro- 
videre || decet, timere non decet, sic gaudere de- 
cet laetari non decet; T IV, 66. hoc proprium 
est animi bene constituti, et laetari bonis rebus 
et dolere contrariie ; Lae 47. 

2. algs: ut ... earum .. (voluptatum) assidua 
recordatione laetetur; F 1,41. ut iis bonis erigi- 
mur, quae exspectamus, sic laetamur iis, quae re- 
cordamur; F 1,57. et laetamur amicorum laetitia 
gr atque nostra et pariter dolemus angoribus; 
F I, 67. qui nec laetetur nec angatur; F II, 14, 
qui .. id concupierit, eum necesse est, si id con- 
secutus sit, ımagno opere laetari; T III, 19, neque 
«. laetabitur umquam nec miaerebit nimis; T V, 
86. iratum propitium, laetantem dolentem (oculi 
cognoseunt); N U, 145. an Cn. Pompeium censes 
tribus suis consulatibus, tribus triumphis, maxi- 
warum rerum gloria laetaturum fuisse, si sciret ..? 
D U, 22. si talibus monitis | monumentis || prae- 
ceptisque laetabere; O II, 121. 

adulescentia: adulescentia voluptates propter 
intuens magis fortasse laetatur; C 48, 

bestiae: partim (bestiae) curau et peragratione 
laetantur; F Il, 109. 

di: non .. ambrosia deos aut nectare aut In- 
ventate pocula ministrante laetari arbitror; TI, 65. 

homines: tu .. inter haec tantam multitudi- 
nem hominum interiectam non vides nec laetan- 
tium nec dolentium? F II, 16. cum {homines) 
tantopere eius (honestatis) adumbrata opinione 
lastentur; F V, 69, 

malivolentia: voluptati (subiecta est) mali- 
volentia || maler. N iaetans malo alieno | [laet. 
m. al.]il; T IV, 16. 

mens: laetantem .. mentem ita novi; T III, 41. 

natura: quae (natura) sua voluptate laetans 
nihil .. actura sit umquam; N 1, 116. 

opulus: (populus) sua re gesta laetatur; 
RI, 68. 


sapiens: ut (sapiens) laetetur etiam, non po- 
stulo; T II, 18. 

U. acc. ce. inf.: lasetor .. eam philosophiam 
... — hanc igitur laetor etiani acutiorem reper- 
tam quam ceteras; F V, 96. quem (Scipionem) 
tamen esse natum et nos gaudemur et haeo civi- 
tas, dum erit, laetabitur; Lae 14. 


laetus, froß, freudig, heiter, lachend, ange- 
nehm: algs: qui „omnibus laetitiis lsetum* esse 
se narrat; F Il, 13. (Sextilius) illa hereditate di- 
ves ob eamque rem laetus; F II, 55. nos... 
laeti et agentes gratias reamus; TI, 118. »lae- 
tus sum lauderi me abs te, ere; T IV, 67. 
»otia qui studiis laeti tenuere decoris«; D I, 21. 
tum te repente laetum exstitisse; D 1, 58. (Dio- 
nysius) equum alacrem laetus aspexit; D I, 78. 


alqd: ea .. omnia aut nimis tristia aut nimis 
Ineta errore fieri; T IV, 389. quid .. posset iis 
esse laetum exitus auos cogitantibus ? I, 24. 


cum (nimis) vel in tempestate vel in agris vel in 
corporibus laetiora fuerunt; R I, 68. qua (ura, 
vite) quid potest esse cum fructu laetius, tum 
aspectu pulchrius? C 53, 

dies: quos (dies Scipio) in vita celeberrimos, 
laetissimosque viderit; Las 12, 

fructus: quaruım (vitium) uberrumi laetissumi- 
Sn Erg nihil omnino ad bestiss pertinent; 

‚ 156. 


gratulator: [ite ft, ut tulator lastior sit 
quam is, cui gratulatur]; F Il, 108, 


432 


nn nn EEE EEE nn ne 


lamentatio 
... Iaeto mactasti lacte Latinas«; 


lac: »cum 


mulier: es (mulier) laeta prosequentibus suis 
una cum viro in rogum Taler, Y V, 78. 

nomina: illa laetioribus nominibus appellari 
ab eo (Zenone) quam a nobis, haec tristioribus; 

rectores: (navium rectores) „profectione lasti*; 

res: nec .. sogetibus solum et pratis et vineis 
et arbustis res rusticae laetae sunt, sed hortis 
etiam et pomariis; C 54. 

tempestas: »tertia te Phthise tempestas Iaeta 
locabit«; D I, 52. 

vir: ne ille medius fidius vir sapiens laetus ex 
his tenebris in lucem illam excesserit; T I, 74. 


voltus: cum (Lacedaemonius) ... esset voltu 
hilari atque laeto; T I, 100. 
laevus, int: A. algd: dextra .. videntur, 


quae laeva nn on Er 

avis: »simul ex alto longe pulcherrama praepes 
laeva volavit aris;« D I, 108. e 

genus: »cuius (Persei) propter laevum genus 
omni ex parte locatas parvas Vergilias |] laevum 
genu ua, ... videbis‘; N II, 112. 

humerus: „Capra laevum umerum clara obti- 
net*; N II, 110. 

manus: cum 
AI, 145. 

pars: utrique idem faciunt, ut si laevam par- 
tem neglegerent, dexteram tuerentur; F IV, 36, 
Auriga »sub laeva Geminoram obductus parte fe- 
reture; N II, 110. hanc ., (coniunetionem) eiti- 
mam a mediana linea dixerit a laevam (partem); 
Ti 25, cum speculorum levitas ... ita dexters 
detrusit in Iaeram parteım oculorum laeyaque in 
dexteram; Ti 49, 

B, a. femin.: I. cursus a: »quod ad dexteram 
Il quod dexterum || cepit cursum ab Inera signum 
praepotens«; D I, 45. 

U. a: »Diana facem iacit a laeva;« AI, 89. 
»cum subito a laeva Roscius exoriture; N 1, 79. 
Iuppiterne cornicem a laeva, corvum ab dertera 
canere inssisset; D I, 12. cur .. aliis a laers, 
aliis a dextra datum est avibus ut ratum aospi- 
cium facere possint? D II, 80. 

ad: et ante et pone et ad laevam et ad der- 
tram; Ti 48. 

b. neutr.: I. respondent, al.: respondent .. 
dextera dexteris, laeva laevis conversione lumi- 
num, cum ea inter se non cohaerescunt; Ti 49. 

tonst: »tum tonuit laevum bene tempestate 
serena«; D II, 82. 

IL, detrudo: j. A. pars; Ti 49. 


lamentabilis, tagend: funera: post- 
eaquam |] postea cum ||, ut scribit Phalereus, 
rg eri funera et lamentabilia coepissent; 
, 64. 
vox: lamentabili voce deplorans audies: ‚o ri- 
rum fortem!*? T IL, 32, 


lamentatio, Wehtiagen, Jammer: 1. est: 
illa lugubris lamentatio fletusque maerens ex &0 
est, quod ..; T I, 30. lamentatio (est) aegritado 
cum eiulatu; T IV, 18. 

U, minuo: iam cetera in XH minuendi sumptus 
sunt lamentationisque fanebris; L II, 59, quo Is 
mentatio minueretur; L II, 65. 

subicio: ut aegritudimi en ... dolor, 
lamentatio, sollicitudo; T IV, 16. 

tollo: tollit etiam Iamentationem; L II, 59. 

video: ut... (deorum) querellas, lamentationes 
(videremus); N I, 42. 


laevam manum admoverat; 


lamentor 


lamentor, westiagen, bejammern: I, 1. un» 
perfönlih: dum tibi turpe ... videbitur lamen- 
tari, frangi, debilitari dolore; T II, 31. serumna 
adfei [a est), lamentari, sollicitari, do- 
lere; T ID, 88. 


2. algs: satis tu quidem in Consolatione es la- 
mentatus; T I, 76. non nimis in Niptris ille sa- 
regen Graeciae saucius lamentatur vel mo- 

ice potius; T II, 48. apud illum (Sophoclem) .. 

uam flebiliter Ulixes lamentatur in volnere; 

‚49. Cimbri et Celtiberi in proeliis exultant, 
lamentantur in morbo; TI, tum (eos) ad- 
flietari Jamentarique coepisse; T II, 66. ssanun 
es, qui temere lamentare«? T IV, 73. 

viri: lamentantis (po&tae) inducunt fortissimos 
wire; TO, 27. 

I. esecitatem: cuius (Antipatri Cyrenaici) 
een cum mulierculae lamentarentur; T V, 

fortunam: »conqueri fortunam adversam, non 
lamentari decet«; T II, 50. 

mortem: haec .. vita mors est, quam lamen- 
tari possem, si liberet; T I, 7 


lamentum, Westfagen: 1. dedo: si se 
{illa pars animi) lamentis muliebriter lacrimisque 
dedet; T II, 48. 

2. vaco: quo (elogio Solon) se negat velle 
a. mortem dolore amicorum et lamentis vacare; 

3, exprimo de: de lamentis .. expressa verbis 
sunt: »mulieres genas ne radunto« ..; L II, 64. 


lamina, Platte: ad eam (aram) quom la- 
mina esset inventa et in ea scriptum lamina 
It domina |}: „Honoris*; L II, 58. 


lam „ Badel: cui „in monte Oetaso 
illatae a faerint ||fuerunt || *, ut ait Ac- 
eius; N III, 41. 


lana, #ote: ut ii, qui conbibi purpuram 
volunt, sufficiunt prius lanam medicamentis qui- 
busdam, sic ..; fr V, 28, 


laneus, wolken: ei .. (Iovi) laneum pal- 
lium iniecit; N III, 88. 


languefacio, terugigen: (vis sonorum) 
a languentes et languefacit excitatos; 


’ 


langueo, matt fein: algs: qui in eo (otio) 
non modo nosmet ipsos hebescers et languere 
nolumus, sed etiam, ut plurimis prosimus, eniti- 
mur; A II,6. cum otio langueremus; N I, 7. 


ya: cum consulem languentem relignit; 

deus: quam (vitam beatam) tu ne in deo qui- 
ig esse censes, nisi plane otio langueat ; N I, 

Graecia: ut huius quoque emenis laudem iam 

enti Graecise eripiant; T II, 5. 

para: cum dormientibus ea pars animi, quas 
... rationis sit particeps, sopita langueat; DI, 60, 
‚solitudo: nec eam solitudinem languere pa- 
tior; O III, 8. 

vox: sine contentione vox nec languens nec 
eanora; O I, 188, 


languesco, matt werben, eriälaffen: algs: 
eorpore alius languescit || nescit ||; F IV, 65. 
Cg7Appine) languescens succumbebat senectuti; 


u. 


8 


lanx 


dolor: cedet profscto virtuti dolor et animi 
inductione languescet; T II, 31. 
A orator: orator metuo ne languescat senectute; 
28. 


languide, matt: negant ab ullo philo- 
sopho quiecquam dietum esse languidius; T V, 25. 


languidus, matt, föfaff: algd: est in 
animis ... quiddam .. humile, enervatum quodam 
modo et languidum; T Il, 47. cave turpe quic- 
quam, languidum, non virile; T II, 51 

artus; »quoniam ||quom iam || quieti corpus 
nocturno inpetu dedi sopore placana artus langui- 
dos; D I, 44. 
pecua: ut tardam aliquam et languidam pecu- 
dem ad pastum ... ho& divinum animal ortum 
esse voluerunt; F II, 40, 

senectus: videtis, ut senectus non modo lan- 
atque iners non sit, verum etiam sit operosa; 

26. 


volnptates: quos ... nallae futtiles laetitiae 
Zum languidis liquefaciunt voluptatibus 
‚16. 


languor, Wattigteit, Erihlaffung: I, 1. ad- 
fero: quae (res) languorem adferunt ceteris; 


2. dedo: nihil .. magis cavendum est sene- 
y Ya ne languori se desidiseque dedat; 
I, 128. 


II, 1. deseri: cum .. haec (membra) subtracta 
sunt desertusque |jest|] animus languore corpo- 
ris; D II, 189. 

inficere: nos umbris, deliciie, otio, languore, 
desidia animum infecimus; T V, 7 

uti: ie (animus) cum languore corporis nec 
membris uti nec sensibus potest; D II, 128, 

2. ad: successere huie } beili || Gellius || Clo- 
dius, Asellio, nihil ad Coelium |] Caelium |], sed 
um ad antiquorum languorem et inscitiam ; 


laniatus, gerreigen: quid .. mibi feraram 
laniatus oberit nihil sentienti? T I, 104. 


laniger, Volle tragenb: »visust in somnis 
pastor ||visum est ... ar || ad me ap- 
pellere pecus lanigerum«; D I, 44. 


lanio, zerreißen, zerfleifen: alqm: pro sua 
quisque facultate parat, a quibus (canibus) lanie- 
tur; T I, 108, 

anguem: »quem (anguem) ... laninns rostro- 
que cruentans (lovis satelles) ... abicit«; D I, 106. 

aurigam: ut auriga indoctus e curru trahitur, 
opteritur, laniatur, eliditur; R II, 68. 

corpora: rum mos est non humare cor- 
Fe suorum, nisi a feris sint ante laniata; TI, 


pueros: pueri Spartiatse non ingemescunt ver- 
berum dolore laniati; T V, 77. ö 

viscera: »cui (genetrici draco) ferus inmani 
laniavit viscera morsu«; D II, 68. 


lanius, Ztefer: quae (artes) ministrae sunt 
voluptstum: »cetarii, lanii, coqui, fartores, pisca- 
tores,« ut ait Terentius; O I, 150. 


lanx, Scale: I. deprimit, al: terram ... 
es lanx et maria deprimet; F V, 92, qui (Crito- 
laus) cum in alteram lancem animi bona imponat, 
in alteram corporis et externa, tantum propendere 
ilam [boni lancem] putet, ut terram et maria de- 
primat; T V, 51. 
55 


lank 


I, 1. deprimo: ut .. necesse est lancem in 
libram | libra || ponderibus impositis  deprimi, 
sic ..; A II, 88. 

2. impono in: f. I. deprimit; T V, 61. 

pono in: virtutis .. amplitudinem quasi in 
altera librae lance ponere (sudebo); F V, 91. 


lapathus, Sauerampfer: I. Bocativ: »0 
lapathe, ut iactare, nec es satis cognitus qui sis! 
in - Laelius clamores sopig ille solebat ederer; 
FL, 24. 


IL suavitas: nec lapathi suavitatem acupenseri 
Gallonii Laelius anteponebat; F Il, 25. 


lapicidinae, Steinbräge: exsisto in: 
7 erg Carneades in Chiorum lapieidinis anxo 
diffisso caput extitisse Panisci; D I, 28. potest 
.. tale aligquid etiam aua aponte in lapieidinis 
Chiorum extitisse; D II, 49. 


lapideus, feinern: A. algs: Nioba fingi- 
je iapidea propter aeternum ... silentium; 'T III, 


draco: qui (draco), id quod fieri non potnit, 
lapideus dicitur factus; D II, 65, 

imber: quae (causa) terreret animos ... lapi- 
deis .. imbribus; N II, 14. te ... nec lapideus 
aut sanguineus imber (terrebit); D II, 60. 

B. dieo: lapideum (dicato) in delubris commu- 
nibus; L II, #5. 


lapis, Sten: 1. adlieit, al: si magne- 
tem lapidem esse dicam, qui ferrum ad se adliciat 
et attrahat [|trahat |]; D }, 86. 

I. exeido: eadem .. ratione neo lapides ex 
BE ad usum nostrum necessarii; 

II, 13. 

II, 1. conflietus: lapidum conflictu atque 
tritu elici ignem videmus; N Il, 25. 

emissiones: ut .. balistae lapidum ... eo 

»viores emissiones habent, - sunt ... (ad- 
uctae) vehementius, sie ..; T II, 57. 

fragmentum: non ita dieimus, ut glaebam 
nut fragmentum lapidis; N II, 82. 

imber: quid? cum saepe lapidum ... imber 
defluxit? pt, 98. 

tritue: f. conflietus. 

2. alqd ex: nec e lapide excitari plus nec inponi, 
quam quod capiat laudem mortui; L II, 

IV. obruere: Cyrailum quendam suadentem, 
ut in urbe manerent Xersemque a ll 
reciperent, lapidibus obruerunt; O III, 48. 


lapsio, Neigung zum all: haec in bonis 
rebus ... facilitas nominetur, in malis proclivitas, 
ut significet lapsionem; T IV, 28. 


lapsus, Bewegung, Hug, Fal: I. Ausruf: 
re I|volacrum || lapsus atque cantus! 


I. contineo a: ab omni lapsu continere te- 
meritatem; A I, 45. 

II. amputare: quam (vitem) serpentem mul- 
tipliei lapsu et erratico ferro amputans coörcet 
ars icolarum; C 52, 

cadere: »ea, quae lapsu tandem cecidere ve- 
tusto, haec fore« ..; DI, 19. 

ferri: >quae (stellae) ... re vera certo lapsu 
spatioque feruntur«e; D I, 17. 

pervolare: puros, integros ... leni quodam et 
facile lapsu ad deos ... pervolare; fr X, 12. 

profluere: si lacus emissus lapsu et cursu suo 
ad mare profluxisset; D I, 100. 

volare:; »hane (lovis satellitem) ubi praepetibus 
Be lapsuqus volantem conspexit Marius; D I, 


m 


larpitio 


laqueatus, getäfet: tecta: »astante ope 
barbarica teetis caelatis, laquöntis;e TI, 85. II, 
44. paviments marmoren et Inqueata tecta oon- 
temno; L II, 2, 


laqueus, Sälinge, Felfrid: 1. quaero: 
si non nulli reperiunteor, qui aut laqueos aut alia 
exitia quaerant; F V, 38. 

2. utor: ut am a laqueis Btoicorum, quibas 
usum me pluribus, quam soleo, intellego, receda- 
mus; T V, 76, 

8. recedo a: f. 2. utor. 

a EONBENnE ad: ad Chrysippi laqueos revertamur; 
a7. 


large, reichlich, freigebig: comparo: pastum 
.. animantibus large et copiose natura ... eompa- 
ravit; N II, 121. 

do: an melius fuerit ... motum ... cogitatis- 
nis non dari omnino quam tam munifßcs et tam 
large dari; N II, y 

ministro: nisi (magistratus et en ipes) ... 
large sibi libertatem ministrent; R 1, 66. 

largior, jöenten, jpenden, außteilen, gewäß- 
ten: I, a, a. u 2 ke ad: ut ad largiendum sup- 
petant copiae; O I, 44. 

ß. benignitas: eratin eo... summa in omnis 
eiris opis, auxilü, defensionis, largiendi etiam be- 
nignitas; R II, 95. 

genus: in illo .. altero genere largiendi ... 
non uno modo in disparibus causis ecti esse 
debemus; O II, 61. 

y- effundere: multi .. 
inconsulte largiendo; O II, 

b. verbal: jjdignis .. largiendum ule 
non numquam tamen est largiendum; O II, 54. 

I. ut: si quis deus mihi largiater, ut ... re 
puerascam; C 83. 

: a Aal: qui eripiunt alüs, quod aliis largian- 
ur; ‚4. 

er (non intermittunt) »segetes largiri fru- 
ges«; TI, 69. 

libertatem: ut verear, ne maiorem largiar ei, 
gr contra dieturus est, libertatem. et licentiam; 

U, 80. its jjiste |] libertatem istam largior 
populo, ut ..; L III, 38. 

licentiam: f. libertatem; A II, 30. 

rationem: quod iis (hominibus inens dirina) 
est largita rationem; N 70. 

sanguinem: qui (Menoecsus) item oraculo 
Sg largitus est patriae suum sanguinem; TI, 
116. 

tempus: tempus .. largitur longitado die; 
LI, So. “ So 

tranquillitatem: quae er ug .. vitse 
tranquillitatem ita nobis es; T V, 6. 

ubertatem: ad hominum commoditates et ums 
tantam rerum ubertatem natura largita est, ut..; 


TE effuderant 


L I, 25. 

usuram: Stoiei .. usuram nobis largiunter 
tamquam cornicibus; T I, 77. 

largitas, : I deest: Pymbi 


videlicet |jvidet|] largitas Fabricio 1r aeoa || 
aut Samnitiam eopiae Curio defuerunt; R IH, 40 

DO. cum: quae (terra) cum maxuma largitate 
fundit; N II, 156. 


largitio, üreigebigteit, Säentung, Spenbe, 
Beftehung: I. est: melius etiam, =. largitionem 
‚corruptelam* dixit esse; O II, 53. 

exhaurit: largitio .., quae fit ex re familiari, 
fontem ipsum benignitatie exhaurit; © I, 38. 
f. ohne Berb. 


largitio 


habet: omnino meminisse debemus ... „largi- 
tionem fandum non habere‘; O II, 55. 

one Berb: C. Gracchi frumentaria magna lar- 

;, hauriebat igitur aerarium; modica M. 

Gear et rei publicae tolerabilis et plebi neces- 
en ergo et civibus et rei publicae salutaris; 

2, 1. facio: C. Gracchus, cum | 
mas fecisset et effudisset aerarium; 
exhaurit. 

propono: cum reges Eenene homines lar- 
gitiones aliquas proponunt; O II, 2 

qusero: qui novam le quaerunt ali- 
quo plebei scito reddendorum equorum; R IV, 2, 
u etiam sequuntur largitionem rapinae; 

2%. antepono: hane .. consuetudiuem benigni- 
tatis largitioni munerum longe antepono; O 11, 68. 

II. causa: causa . Sg est, si aut ne- 
cesse est aut utile; O u 

genus: ab hoc .. genere largitionis, ut aliis 
detur, aliis anforatur, #berunt ji, qui ..; OI, 85, 

ratio: tota .. ratio talium largitionum genere 
vitiosa est, temporibus necessaria; O II, 

spes: ducuntur (homines) ... spe largitionis 
promissisque capti; O II, 22. 

IV. acquiri: si quando aliqua res maior atque 
utilior populari itione adquiritur; O II, 58. 

gene ari: Alexandrum filium Philippus ac- 
cusat, quod 01, benivolentiam Macedonum 
consectetur; O 

eorrum de ut omittam largitione corrupta suf- 


itiones maxi- 
II, 48. j. 1. 


ari: yon .. opera, non largitione beneficia 


dantur; O II, 65 


largitor, Betehung ausübend: existunt .. 
in 177 aaa plerumque largitores et factiosi; 


lar reichlich, freigebig: A. lux: cum 
(sol) terras larga luce compleverit; N II, 49. 

B. algs, genera: omnino duo sunt genera lar- 
gg quorum alteri prodigi, alteri liberales; 


laseivia, Suftigtit: 1. intueor: ut (ne- 
vium rectores) „profectione laeti piscium lasciviam 
intuerentur*, ut ait Pacuvius; D I, 

I. beatus: non .. hilaritate nec lascivia u 
sont beati; F II, 65. 


lascivio, ausgelafien jein: lioet . 
dum nihil metaap; RI, 68. 


late, weit, breit, weitläufig: conluceo: qui 
(sol) is inmenso mundo tam longe lateque con- 
lscest; N II, 40. 
u latius aliquanto dicenda sunt et diffusius; 
Di 9. de cuius ‚(mpiensi) excellentia multa 
dem dici quamvis fuse lateque possunt, sed 
illo modo; T IV, 57. quae dici latius 
read potuerunt; R V, 6 
diffundo: quas.. est Kr causa erroris tanti, 
tam longe lateque diffusi? F II, 115. vim .. 
Di immortales) longe latoque diffundunt; 
VENEN tem late longeque diffu- 


mn T mano; OÖ r* 80. 
erro: j. a; & A er 

. dootrina cum longe late- 
quod maximas partes continet latissi- 


fünditur; F V, 92. non solum illa vn. 
utatione (animus) sibi utendum putabit, ed 


. lascivire, 


I 


Tee nn, nn un 


latebra 


etiam fusa latius perpetua oratione; L I, 62. 
efheitur, ut... illud... decorum quam late fusum 
sit, appareat; O I, 98. j. transfundo. 

impero: tenere tantam ". tam fuse lateque 
imperantem rem publicam; R V, 1. 

influo: quod urbem peronnis amnis ... et in 
mare late influentis posuit in ripa; R II, 10. 

loqu or: quod latius lo nr rhetores, dia- 
lecticı autem compressius; Fu 

mano: latius .. manabit ni alla, TI, 66. 
quae si consuetudo ac licentia manare ooeperit 
latius; R II, 41. latissime .. eorum manat in- 
dustris; O It, 67, quae (contagiones malorum) a 
Lacedaemoniis pröfectae manarunt || profecta ema- 
narunt |} latius; O II, 80. fidei .. bonse nomen 
existimabat manare latiesime; O III, 70. 

pando: dum ... alias... - divina (bona) 
longe lateque se pandant; T V 

pateo: haec ratio late A, FI 36. hoc 
dietum in una re latissime patet; F II, 52. na- 
turam omnem appetendarum rerum ita late patere, 
ut ..; F IV, 42. nec (est) quod latius pateat 
quam coniunctio inter homines hominum; F V, 
65. quam hoc late pateat, intelleges; TI, 29. 
hoc praeceptum, quod de dolore datur, patet la- 
tiuos; TI, 58 hanc .. insaniam, quae iunota 
stultitia patet latius, a furore disinngimus; T III, 
1l. haec aliorunı ad alios morbos proclivitas late 
patet; T IV, 27 (28). hoc nomen beati longe et 
late patet; T V, 85. quod nomen zen pe ge 
latius; N II, 72. quorum (adulescentium) 
publicn late patere poteritindustria; D IL 5. "hoo 
ate patebit; Fa 6. qui locus patet latius; L II, 
47, 
laterat . 
L II, 4. 
de tribus 


en late patet, ut vitio careat ordo, et |][f et 
. et) ..; LI, 28. id... late patet; 
latissime patere videntur 88; I, 4 
.. reliquis latissime pateat ea ratio; 
0 1, 20. in quo vitio latissime patet avaritia; O 
I, 24. id latius patet; O I, 26. latissime .. pa- 
tens hominibus inter ipsos, omnibus inter omnes 
societas haec est; O I, 5l. quod earum (rernm 
greie administratio latissime pateat; O1], 
quod .. latissume ua OIL, 24 quin illa 

benignitas ... latius pateat; O II, 54. hominis ... 
multorum causas ... gratuito defendentis beneficia 
et patrocinia late. patent; 0 II, 66. ea (offieia) 
communia sunt et late patent; o III,14. exempli 
causa ponatur era quod pateat latius; 16} 
19. societas est, ... latissime quidem quae pa 
test, omnium inter omnes; O II, 69, 

peregrinor: in quam (magnitudinem regionum) 
se iniciens animus ... ita late longeque persgri- 
natur, ut ..; N 1, 54. 

transfundo: sunt aliga (studia) liberiora et 
transfusa || fusa|] latius; R I, 30. 
vagor: eo ‚B ut errem et” vager latius; A U, 


quam nos . eremus .. nostrum nomen 
ae et v an Iatissime; R % 26. 
video: Bun prima confestim » noote 


Asa 
videtur«; 
volito: f. Ben R I, 26. 


latebra, Sätupfwintel, Husflugt: 1. adhi- 
beo: adhibuit etiam latebram obscyritatis, ut 
ildem versys alias in aliam rem posse accommo- 
dari viderentur; D II, 111. 

do: non latebra danda (fuit) populo, in ER vn 
.. tabella vitiosum occultaret er rung 

babeo: si „tuam* (rillam) dicerem che 

eres; corpus diceres pertinere; F II, 107. 

quaero: videant, ne quaeratur latebra periyrio; 
O III, 106, 

2. conicio in: te mirifesm in latebram con- 
iecisti; D II, 46. 

occoulto in: f. 1. do. 

55* 


lateo 


lateo, verborgen, verftedt fein, fid verftedt 

Iten: algd: sio omnia latere censebat in occulto; 

I, 45. Tatent ista omnia crassis occultata et 
eircumfusa tenebris; A II, 122. inest nescio quid 
et latet in animo ac sensu meo; L II, 3. 

amor: ubi... apud antiquiores latuit amor iste 
investigandas veritatis? fr V, 32. 

aepis: ei scieris ... aspidem occulte latere 
uspiam; F II, 59. 

causa: latet (causa) fortasse obscuritate invo- 
luta naturae; D I, 35. 

fax: smultos annos (fax) latuit«; D 1, 67. 

iura: in quibus ne nostri quidem populi late- 
bunt, quae vocantor, iura civilia; L I 

mens: quae latet in animis bominum quasque 
pars animi mens vocatur; R II, 67. 

oculi: latent .. utiliter (oculi); N II, 149, 

res: quas (ves) & natura occultatas et latentes 
ind ratio potest; F V, 58. 

scintilla: non latuit scintilla ingenü; RII, 37. 

signum: potest aliquod (signum) latuisse aut 
ipsum, aut quod esset illi contrarium; D I, 124. 

utilitas: neo .. supra terram, sed etiam in 
ee on tenebris plurimarum rerum latet utili- 
tas; N 


later, Biegel: num hoc in latere aut in 
csemento, ex quibus urbs effecta est, potuit valere? 
DU,9 


latex, MWaffer, Quelle: »nos eircum latices 
gelidos fumantibus aris aurigeris divom placantes 
numina tauris«; D II, 68. 


latibulum, Sätupfwintl: ut ... omnia 
a anquirat et paret, ut pastum, ut latibula; 
‚2. 


Latine, Iateinifh: dico: quamquam Latine 
ea dici poterant; F III, 5. ists... dicam Graece 
zponypdva, Latine autem „producta*; F IV, 72. 
dieatur .. tam „sether* Latine, quam dieitur "aör; 
N II, 91. quae Graece avaloyla, Latine ... con- 
paratio proportiove dici potest; Ti 13. 

r In. mihi videris Latine docere philosophiam; 


loquor: uam omnes urbani, rustici omnes, 
inquam, qui a. = unntur, voluptatem vocant; 
F 11, 77. scis . raece loqui in Latino ser- 


mone non plus A quam in Graeco Latine; 
TI, 15. quasi vero non Graius hoc dieat. at 
Latine loquitur; N II, 91. Latine Apollo num- 
quam locutus est; D I, 116. demus ... sum- 
ptiones (ea quae An a8 eg RE, sed 
nos Latine loqui werd u, 

nescio: nostri Graece fere hun neo Graeci 
Latine; T V, 116. 

8cio: qui "Latine sciunt; F II, 18, 

sum Saß: male Latine videtur, sed praeclare 
Accius; T IU, 20. 


latitudo, Breite: I. nascuntur: vires 
umerorum et latitudines (natae) ad aratra [ex]tra- 
henda; N II, 159. 

nn, 1. lustro: (stella Veneris) et latitudinem 
lustrans signiferi orbis et longitudinem; N II, 58. 


2. careo: liniamentum em.) longitudinem 
It sine || latitudine carentem; A Il, 116, 
immensitas: in hac .. inmensitate lati- 


tudinum, longitudinum, altitudinum infinita vis 
innumerabilium volitat atomorum; N I; 54 


lator, Untragfteller: I. est: unus .. erit. 
imperstor .. deus, ille legis huius inventor, disce- 
ptator, lator; R II, 88. 


I BEE 


latus 


IL fero: Ben civitas ulla latorem istius 
modi legis? N III, 

invenio: isti an ||rationi |] neque lator 
er uam est inventus nec auctor umquam bonus; 


latro, Straßenräuber, Bandit: L dicunt: 
de a m. et latrones scivrisse se aliquid dice- 
rent; 
hab abstl ki: ropter ee praedas partitionem 
tro |jflatro] || ... magnas 
opes en. I, 40 


observant, parent: quin etiam leges latro- 
num esse dicuntar, quibus pareant, quas obser- 
vent; O II, 40 

sanciunt: non magis legis nomen adtin- 
gunt, quam - Ye aliquas consessu suo san- 
xerint; L II, 

soiscunt: 4 dicunt. 
> u armo: armatis latronibus templa tenuisti ; 

2. sum . de quo (latrone) est apud Theopom- 


multitudo; quae est .. civitas? ... omniane 
etiam fugitivorum ac latronum congregats unum 
in locum multitudo; P 27, 

opes: ut ea ng etiam latronum opes fir- 
met atque augeat; O II, 40. 

IV. tenere: f. I, 1. arıno. 


latrocinium, Raub, Räuberbande: Lest: 
f. I. constituo. 

1. constituo: praedonum ille concursus et 
te duce latrocinium in foro constitutum, ... non 
eivitas erat; P 27. 

recordor: qui expulsiones vicinorum, qui latro- 
. in agris ... recordetur; P 46. 

2. relinquo in: is sibi nein latrocinio quidem 
relinquit locum; O I, 40. 

I. tela: vide, quamı ista tui latrocinii tela 
contempserim; P 


latrocinor, Röuberei treiben: I, a. causa: 
Are a. maritamt) mercandi causa, latrocinandi 
alteri; R II, 

b. verbal: "ui Cretes et Astoli latrocinari ho- 
nestum putent; R II, 15. ius esset latrocinari; 

I, 43. latrocinari, fraudare, adulterare re turpa 
est, sel dieitur non obscene; o I, 128. 

IL. algs: tot milia latrocinantur morte pro- 
posita; N I, 86. qui una latrocinantar; O II, 40. 


latus, breit, weit: A. algd: qui fragi homi- 
nes ant, id est tantum modo 
utilies erslnans De er II, 16. 

agri: ob eas .. causas agri arvi et arbusti et 
pascui lati atque uberes definiebantur; R V, 3. 

fossa: cum (Dionysius) fossam latam oubiculari 
leoto eircumdedisset; T V, 59. 

loous: non quo non latus locus sit; A UI, 37. 

species: clarissimos Septemtriones (teneo), id 
est rationes has latiore specie, non ad tenue eli- 
matas; A II, 66. 


tegmen: TR est ales Avis lato sub tegmine 
caelie; N II, 112 
terra: »omnis . . e latis rerum 


vestigia terris 
{tenemus)«; F V, 49. quae (terra) colitur a vobis, 
aa Il angusta || verticibus, lateribus latior; 


viae: e quibus (notionibus) ... latiores quae- 
dam ad rationem inveniendam viae aperirentur 
AI, 42, vise latse, porticus (aihile magis eflicie- 
bant); R III, 48. 

B. sunt: multa pauca, m 
brevia, lata angusta Keint); A Al ah 


latus 


latus, &cite 1. dolent, possunt: possunt 

oculi (dolere), potest caput, laters; T II, 44. 
‚1. adluo: divisus (Fibrenus) aequaliter in 

duas partes latera hasc adluit; L IT, 6, 

intendo: qui volunt exclamare maius, num 3a- 
tie habent latera, fauces, linguam intendere, e 
quibus eici vocem et fundi videmus? T UI, 56. 

2. sum: est... munus eius (oratoris) non ingenii 
solum, sed laterum etiam et virium; C 38. 

83. inhaereo: f. IV, 1. inhaerere, 

4. detorqueo a: eam.. (coniunctionem), quae 
erat eiusdem, detorsit a latere in dexteram par- 


tem; Ti 25 
discedo a: ut ... a senis latere numquam 
discederem; Lae 1. 


eicio, fundo ex: f. 1, intendo. 

nobilito ex: neque .. ex te umgquam e3 no- 
bilitatus, sed ex lateribus et lacertis tuis; C 27. 

sum in: aönsum .. equum ... animadvertit, 
cuius in lateribus fores essent; O ILL, 38. 

II. figura, vis: quod fieri ... nec sine fau- 
.. Rena pulmonum vi et figura potest; 

IV,1. inbaerere: »quae (vestis) Jatere || lateri |] 
inhserens morsu lacerat viscera;« T II, 20. 

latus: quae (terra) colitur a vobis, angustata 

|| vertieibus, lateribus latior; R VI, 21. 

pendere: »ipse ... latere pendens, saxa spar- 
gens tabo, sanie et sanguine atro«. non ipsa 
SaxXa Fa sensu omni vacabunt quam ille „la- 
tere ens*; T 1, 107. 

redundare: tuus .. deus ... redundat ... 
rer alvo, tergo; N h 9. 

suadere: cum -.. legem Voconiam magns 
voce et bonis ri suasi || sunsissem |]; ci4 

2. a: sensim ab utroque latere, tamquam remis, 
ita pinnis cursus avium levatur; N II, 125. 

laudabilis, isenswert, töblih: A. bei 
Subftantiven: alqs: adfectio animi ... lauda- 
biles efliciens eos, in quibus est; TIV,34- ut... 
est quisqus maxime boni particeps, ita est lauda- 
bilis maxime; P 15. 

alqd (vgl. B): mihi quidem laudabiliora viden- 
tur omnis, quae ..; TIL, 64. nihil.. laudabilius 
... placabilitate atque clementia; O I, 88. sine 
qua (iustitie) nihil potest esse laudabile; O II, 71. 

adfectus: adfeotus .. animi in bono viro lau- 
dabilis; T V, 47. 

bonum: non omne bonum esse laudabile; F IH, 
27. bonum omne laudabile, laudabile autem omn» 
honestum, bonum igitur omne honestum; F IV, 
48. si .. omne bonum laudabile est, omne ho- 
nestum est; F IV, 48. bonum .. omne laudabile; 
T V, 45. quod laudabile bonum est |jest, bo- 
.n ‚P in se habest, quod laudetur, necesse est; 


defensio: quarum etei laudabilior est defen- 
sio; O UI, 49. 

den) bel haud facile quis dixerit hoc exem- 

dabilius aut praestantius; O Il, 110. 

omnem .. legem ... esse laudabilem; 
LI, 11. 
2 eg 
laudabiles, quae gloriosse (sint); F II, 77. 
partes: quo perfectiores an et magis 
in suo genere laudabiles; F V, 87. 

ratio: haec eivilis gr ratio) laudabilior est 
certe et inlustrior; R III, 6, 

res: perspicuum est omnis reotas res atque lau- 
dabilis 60 referri, ut cum voluptate vivatur; F 1, 
42. (ubi sint) res... magnse et summe laudabiles 
virtute gestae; , 95, 

vir: melioremne (voluptas) efüeit aut laudabilio- 


rem virum? P 15. 


quae (opiniones) honestas, quas 


437 


laudatio 


virtus: quis eas (virtutes) aut laudabilis aut 
expetendas arbitraretur? F I, 42. virtus ... ipsa 
= se sus — separata etiam utilitate lauda- 
ilis; T IV, 34, 


vita: et vita... laudabilis boni viri, et honesta 
ergo, quoniam laudabilis; T V, 47. beata.. vita 
laudabilis; T V, 48. ex quo illorum (mortuorum) 
beata mors videtur, horum (amicorum) vita lauda- 
bilis; Lae 28, 

B. allein: 1. est: illud homini longe optumum 
esse ..., sua sponte landabile; T II, 46. 

ohne ®Berb: f. A. bonum; F IV, 48. 

2. sum: quod sit ipsum per se rectum alque 
laudabile; II, 49. ut (illud) ... sua tamen 
pulchritudine esset specieque laudabile; F IL, 49. 
quod sit .. ipsum .. per se, sus vi, sua sponte, 
sus natura laudabile; F II, 50. quod est bo- 
num, omne laudabile est; quod autem lauda- 
bile est, omne est honestum; F Ill, 27. quod 
laudabile sit, honestum esse conceditur; F IH, 
27. qui valetudinem, vires, divitias, gloriam, 
multa alia bona esse dicant, laudabilis non 
dicant; F 1V, 49. quod expetendum (sit), id 
laudabile; F IV, 50. tibi nemo dabit, quod ex- 
petendum sit, id esse laudabile ;, FIV,50. eorum 
commodorum ... longe praestantissimum esse, 
quod honestum esset atque laudabile; F IV, 59. 
quod si ita est, laudabile sit necesse est; TV, 45, 
qui potest vir bonus non ad id, quod laudabile 
sit, omnisa referre, quae ..? TV,48 quod ho- 
nestum nos et laudabile esse dicimus; T V, 119, 
quod per se ipsum laudabile esset; L1,37. quod 
.. (honestum) vere dieimus ... natura esse lau- 
dabile; O I, 14. quod laudabile esset [] esse || et 
praeclarum; P 12. quicquid est laudabile, idem 
et bestum et florens et expetendum videri decst; 
P 19 


ohne Verb: ita etiam laudabile; F II, 27. si 
vero glorioaum, cverte laudabile; quod laudabile 
autem, profecto etiam honestum; T V, 48. nec 
quicquam eine virtute laudabile; T V, 48. haec 
laudabilia et locupletibus fere cum plebe com- 
munis; L II, 59. 

II. appello: unum istud, quod honestum ap- 
pellas, rectum, laudabile, decorum; F III, 14. 

dico: quae nec honesta neo laudabilia dicantur; 
F IV, 58. 

facio: qui sine ulla doctrina naturam ipsam 
secuti multa laudabilia fecerunt; F III, 11. 

nomino: ea honesta, ea pulchra, en laudabilia, 
illa autero superiora naturalia nominantur; F IV, 58. 


laudabiliter, 161%, rupmvol: vivo: 
ad recte, honeste, laudabiliter, postremo ad bene 
vivendum satisne est praesidü in virtute? T V, 12. 
etism in tormentis recte, honeste, laudabiliter et 
ob eam rem bene vivi potest; T V, 12. 


laudatio, Beobung, Sobrede: I. oonatat: 
Alcidamas ... soripsit etiam laudationem mortis, 
quae constat ex enumeratione humanorum malo- 
rum; TI, 116, ß 

est: ex quo efhcitur, ut nec laudationes iustas 
sint nec LET Band Fa 40. est in manibus 
laudatio; Ci 


U. lego: lege laudationes, Torquate, non eorum, 
qui sunt ab Homero laudati ..., lege nostrorum 
hominum, | vestrae familias; FI, 116, quam 
rer merrmds gelıhen Ye quem philosophum 
non contemnimus? C 12. 

soribo: f. I. constat. 


II. in: ın laudationibus, in his ipsis antiqui 
Pe prooemiis } philosophie scribere voluimus 


laudator i 


laudator, gobrenner, Belobungszeuge: ad- 
hibeo: quae (causa) nec testes ullos e claris viris 
nec laudatores poterit adhibere; F II, 87. 

cognosco: & quibus (Druidis) ipse Divitiscum 
Dam hospitem tuum laudatoremque, cognovi; 


’ 


laudatrix, Sobrenerin: ille ... temeraria 
atque inconsiderata et plerumque ae peoslaren vi- 
tioromque laudatriz, fama 1 erg ‚ simulatione 
honestatis formam sius '@ riae) pulchritudinem- 
que corrumpit; T III, 4 


laudo, Toben, anche, preifen: I. abfolnt: 
alqs: huic ego, si negaret ..., concederem, lau- 
darem etiam; F II, neo . . reprehendere libet 
nec laudare possum; L I, 


IL mit ae on nn laudatum 
a oeteris, ab hoc ae nuda . nollem vitupera- 
tum; F i, 21. u Torquate, non 
eorum, qui sunt Homero laudati; F U, 116. 
neminem videbis ike laudatum, ut ..; F II, 116. 
hosne .. laudas? F III, 12, cui eontingit ut iure 
laudetur; F III, 28. ex quo fit, ut laudandus ia 
sit, qui ..; F IH, 64. quis Awius urbis conserva- 
torem Codrum, quis Erechthei filias non maxime 
Jaudat? F V, 62. nec... quisquam fuit, qui eum, 
qui ita pateretur, non laudandum putaret; T II, 48. 
laudant .. eos, qui En morisntur; T 
UI, 72. »laetus sum | me abs te, pater, a 
laudato -_. TIV, 67. etsi vereor landare prae- 
sentem; N I, 58. laudamos Athenis Voleanum eum, 
quem fecit Alcamenes; N 1,83. neo. . Aristoteles 
non laudandus est in eo, quod .. ; N IL, 44. gi. 
pter virtatem .. iure Iaudamur; Nu, 87. tm. 
eum (Platonem) neo zimis valde umguam neo 
nimis saepe laudaveris; L III, 1. qui neminem 
nisi suum laudari volunt; L Un, 1. gquis non atu- 
diose rei publicae subvenerit hac tam praeclara 
legis voce laudatus? L II, 48. quamvis .. The- 
mistocles jure laudetur; fe) I, 75. tales .. nos 
esse putamus, ut iure laudemur; 01,91. Ti. 
11 Tiberiu | .. Gracchus P. f. tam diu landabitur, 

..; OD, 48. laudat Africanum Panaetius, 
gun fuerit sbstinens. quidni laudst? O UI, 76. 

» Sicyonius iure laudatur; O II, 81. ut lau- 
dandus Regulus in conservando iure iurando, sie 
decem illi ... vituperandi; O III, 113. honores 
ee sunt), ut r 'roluptates, ut gaudaas; 

0 22. nec non saspe laudabo sapientem illum, 
Biantem ; P 8, 

Rn, d: quod tale Fa ut so ipsum posesit 
ero \andari FI 4 koakiın Kr a .. 
nisi forte ilind, quod muititudinis rumore laude- 

Bar; F11,49. tam esse non tarpe, cum id a mul- 
Wanne maieber; F 1, 40. non ob eam causam 
-+, quia laudetur a maltis, sed quia tale «it, ut 
A ER IR 
ipeum Ayo rue ; quo 
FV 6. ei vopeeis- 
5 si 
bantur non mulli, qui nihil laudarent, nisi ar 
se imitari posse oonfiderent; T II, 3. quod . 
ee # fortibus et laudatur, cum fit, id. 

43. cuius Een in primis er 
ilud, cher diceret ..,; TIL, cum id bonestum 
koset guod a pieringue landet; TD, 68. “ 

et audentur : 


a g U Eurpidem ie Ti la Theseo 
er Ban 299 Ha leder 
rchy ntielea 
Ulizi pedes abluens; "»Jenikade orstions, mollitudo 
sorporis«; T V, 46. _ laudabile bonum est 
lest, bonum ||, in se habeat, quod laudetur, ne 


B_ 


laudo 


cesse est; L 1,46. quid aut laudari a ve vitu- 
perari potest, si ab eius natura [jeo |] recesseris 

vod aut laudandum aut vitoperandum putes? L 

51. id iure laudabitur; O I, 19. in N iandibus 
... 08 nescio quo modo quasi pleniore ore lauda- 
mus; O I, 61. in utroque genere quae sunt recta 
et simplieis, laudantur; O I, 180. haud sane in- 
tellego, quidnam sit, quod laudandum putet; OII, 
5. ut delectentur Rn laudentque ea, quae 
ee non sint; O IH, 15. 

adfectionem: nemo est.., quin hanc affectio- 
nem animi probet atque Taudet; FV, 68. 

segriindi nem: iam aegritudinem laudare, 
unam rem maxime detestabilem, quorum est tan- 
dem philosophorum? T IV, 55 

sequitatem: quis hanc maximi animi aequi- 
tatem in ipsa .- laudaret, si mortem malum 
iodioaret? T I, 9 

sdudan [. magnificentiam. 

artem: ut . ris ars, quia bene na- 
vigandi rationem habet, utilitate, non arte landa- 
tur; FI, 42. 

auctorem: quem .. auctorem de illo (Socrate) 
locupletiorem Platone Iaudare possumus? RI, 186. 

bonitatem: cum .. fidem alicuius bonitatem- 
que laudant; O II, 1, 

bonum: ut statueret in eo collocatum summum 
illad hominis per se laudandum et expetendum 
bonum; F III, 21. nullum habendum magnum 
bonum, nisi quod vere laudari sus sponte posset; 

‚87. " 

carmen: Carneades ... reprendere Chrysippum 
solebat laudantem Euripideum carmen illud: »mor- 
talis ..;«e T II, 59. quod (carmen) valde Panae- 
tivs laudat epistula quadam; T IV, 4. 

civitates: ac I oa et sunt Iaudandae 
eivitates et fuerunt; mr ’ Ps 

cognomen: numquam sonis cOgno- 
men tanto opere en wer ‚16. 

rer he !. Ben: FE V, 62. 

constantiam: j. graritatem. 

culturam: quam copiose ab eo ar nte) 
agri cultura laudatur in eo libro, qui ..! C 59. 

Den (Oatonis) .. facta, iülius dieta lau- 

dolorem: ut perspiciatis, unde omnis iste na- 
tus error sit ru accusapntium doloremqus 
laudantium; F I, 32. 

domum: quodsi ... non existimantnr fefellisse, 
sr Eu minus, qui domum non laudarunt; 


0 IL, 55 
tg laudandam arbitror 


epistulam: ut 
en 1.1. Jade (6 .2. 
Bea » 

#1 | 02 iustitiam; ne. 

ilias: m; F 

filium: f. algm; O 0.8. e s 

formen: qui aam formam rei publioae maxime 
laudant; R I, 53. 

fortikndinem; neo timiditatem iguaviamque 
vituperari neo fo ütnälem pellsntiamane laudari 
suo nomine; FI, 4 

‚fortunam: a “eh w ._ wetste mo- 
ti de te Beiyphanum Hogan) Bere) fapit 
etiam uentem (Po 
Sinsque landare forium runas, quod ..; T V, 1 

fratrem: mihi .. videris laudando suf- 

“bi; LL 1. 

urorem: dum modo is furor > etur, uk 
in Phaedro Platonis laudatus est; D |, 80. 

genus: ax quo existit id, ed Beil laudsbat, 
soniunctum oiwilatis genus; R III, 

gravitatem: oum .. a ee Son- 
stantiamque laudamus, qui; 

hominem: are licuisge Romanis vel 


lando 


landari quemaquam in sconena vivum hominem vel 
vituperari; R IV, 12. 

honestatem: landari honestatem et fustitiam 
aliquando ab Epicuro; F Il, 5i. quae (bonestas) 
est a nostris laudata maxime; F V, 73. 

honestum: etiamsi (honestum) a nullo lande- 
tar; O I, 14. 

hospitalitatem: recte etiam a Theophrasto 
est laudata hospitalitas; O II, 64. 

imperstorem: laudetur .. hie imperator aut 
etism appelletur! P 33. 

improbnm: ut ... 
eolatar; R III, 27. 

indolentiam: gei era zw. i 
tiam magno 0 ant; ‚, 12. 

industriem: neo 1 m a landatur, industria 
{per se ipea allieit); 

iracundiam: multis verbis iracundiam landant; 
T IV, 48. modo ne (Peripatetici) laudarent ira- 
eundiam; O I, 89. 

iudieiom: (multitodinis iudieium) magis lau- 
Fr 1. est quam illi (boni) ob eam rem benti; 

iussitiam: cur iustitia laudatur? F II, 52, 
quorum (decemyirum) non similiter fides |jest |} 
nec iustitia laudata; R II, 61. f. honestatem; FII, 
31. 

legem: ex quo |Jqusf] illa lex, guam di ha- 
mano dederunt, recte est Inudata; LI, 8. 
laudemus .. prius legem veris et propriis 
generis sui laudibus; L III, 2 

liberalitatem: eo... cam (iberalitaten) stu- 
diosius plerique laudant, quod . . 68. 

- ibidinem: nee .. solum hanc libidinem lau- 
dant, sed ...; TIV, 44. libidinem .. laudare cuins 
est Iibidinis? T IV, 55. 

magnifioentiam: est .. (Theophrastus) mul- 
tus in laudanda magnißcentia et Apparations po- 
pulariam munerum; O II, 56. 

maiores: nee me... laudandis maioribus meis 
eorrupisti; F I, 34. 

mediocritates: ENG: . malorum quis 
laudare recta possit? T IV, 5 

mercaturam: (meretar) ill iure optimo 
poösse landari; O I 

mores: nec.., es virtus moresque landandi 
sunt, eins non laudanda vita est; P 19, 

oratores: oratores .. Iaudari video; A 1, 10. 

patientiam: f. fortitudinem. 

perfeotionem: in homine perfectio ista in eo 

imum, Eier est ydimum, id est in virtutbe, 

datur; F 

philosophiem: si pam in libro vere est a 
nobis philosophia laudata; A TI, 6. ut (philoso- 
ar proinde, n de hominum est vita merite, 

detur; T V, numqvam .. digne satis hau- 
dari |[laud, ». H ll philosophia poterit; C 2. 
proverbium: nec .. umquam sum ndsensus 
veteri illi laudatoque proverbio; C 82. 
prudentiam: quäe (prodentis) quasratur lau- 
ue; F 31. 

puerum: quam cupiunt (pweri) laudari! F V, 
61 Fanmni, causa difficilie laudare puerum; _..- fr 5. 

rectorem: et ubi est, quod et — 
illam laudant patrise rectorem? R V, 8 

Fan, honestatem ... absölutam, rem umam 

raeclarissimam omnium maxrimeque Inndandam ; 
PV, 89. mon .. res Iimdande, aod apea est ;R 
fr 5. f. aegritudinem. 

Ennjen ublicam: laudarisse mihi viderie nostram 

publicam; R II, 84. irtam ipsam rem pubHi- 
u ron laudas; R Ti 64. 
regem: tum |jet}} Laelius: laudandus etiam 
iste rex; R II, 33. 
sapientem: j. algm; P 8. 


ille improbus laudetur, 


am indolen- 


Br. __ JE 


laus 


sapientiam: hoc ipso WET malorum 
statues esse Iaudandam, quod ..; R IL, 30. lau- 
data {Te [lest || (sapientia) a te graviter et 


"ralankı am:s 
est lau 

senectutem: in omni oratione mementote eum 
me seneotutem laudare, quae ..; C 

senem: qui (rez) Iaudat senem et fortunatum 
esse dieit, quod ..; T IH, 57. 
hrastus) i \ Callisthene 


ab Aristotele, a Theophrasto 
ata per se ipsa rerum scientia; 


sententiam: quod (Theop 
suo laudarit illam sententiam; T V, 

spem: f. rem; R fr 5. 

temperantiam: qui potest temperantiaın lau- 
dare ns ge ponat summum bonum in roluptate? 


Om 
kahpsrationsen: . est . 
laudat in illis libris . 
cas; L II, 12. 
vietum: landat (Epieurus) tenuem vietum; 


(oratione animus) laudet elaros 
quem (virum) quadam admiratione 
a ssepius fortasse laudo, quam necesse 
est; L II, 1. f. algm; T IV, 67 

virtutem: omnis eius tantum in virtute 
laudanda ... rer AI, 16. bene lau- 
data virtus voluptatis aditus intereludat necesse 
est; F II, 118. landat (Epicuras) saspe virtutem; 
T In, 48. Cyrenaiei ... philosophi ... virtutem 

. vensuerunt ob eam rem esse Iandandam I gr 
laudandam Il, quod efficiens esset voluptatis; O 


TH, 16. f. mores, 3 r 
., qui privatum otium ee 


., quam Scipio 
. temperationem rei publi- 


„run: Le 


vitam: eorum . 

blicis antetulerunt, nominatim vita laudatur; 

I, 57. neque . . fugienda vita est, quas lau- 
danda est; P 19, und .. essemus beati eognitione 
naturae et scientia, qua sola etiam deoram est 
vita laudanda; fr V, 50. f. mores. 

voluptatem: cum .. eam i voluptatem 

. Iaudat locis plurimis; F II, 20. hanc ... vo- 
luptatem ... interdum itea laudat, ut ..; F II, 80. 
quamvis (Epicarus) spernsat voluptates eas, quas 
modo laudavit; T III, 46. 


lavo, baben: filios: nostro .. more cum 
parentibus puberes fili ... non lavantur; OÖ 1, 129. 
0 eum soceris generi non Invantur; 


la Borbeergweig: are- 
scunt: nee (virtus) triumphos arescentibus lanreis, 
sed stabiliora quaedam et viridiora praemiorum 
genera desiderat; R VI, 8. 

eoncedit: »cedant arıma togae, concedat laurea 
landi;« O I, 77. 


laureatus, mit Sorberren geiämüdt: fa- 
soes: visum tibi esse ... C, Märium cum fasci- 
bos laureatis quaerere ex te, qui 
D 1, 59. ego (habeo dicere) de 
bas laureatis me in suum deduei iubente möRn- 
mentum; D II, 186. 


laus, 205, Anertennung, Ruhm, Berbienft: 
1. abfolat: 1. cadit: tus laus pariter cam re pu- 
blica cecidit; O II, 45. 

consentit: ea (gloria) est consentiens laus bo- 
norum; T IH, 

consistit: virtutis .. laus omnise in aotione 
consistit; O 1, 19, 

en quorum laus emori hon potest; 


est: landem.et saritatem (omseentus est), qune 


laus 


440 


sunt vitae sine metu a rag praesidia firmissime; 
F1,35, qguae est ista laus, quae possit e macello 
peti? F 50. si cathurni laua illa esset, ad 
pedem apte convenire; F III, 46. quod huic ofhi- 
cium, quae laus, quod decus erit tanti, quod adi- 
pisci cum dolore corporis velit, qui ..? TI, 16, 
antiquiorem .. sibi fuisse Jaudem et gloriam quam 

um et possessiones suns; D II, 78. quo .. e 
collegio laus est illa eximia C. [ulii; R IL, 61. 
laus abstinentine non hominis est solum, sed etiam 
temporum illorum; O U, 76. ista laus non est 
hominis, sed temporum; OÖ III, 111. quia . 
summa laus senectutis est, quod ea voluptates 
nullas magnopere desiderut; C 44. 

potest: f. emoritur. est; F II, 50. reperit. 

reperit: quodsi ne ipsarum quidem virtutum 
laus, in qua maxime ceterorum philosophorum ex- 
ultat oratio, reperire exitum potest, nisi derigatur 
ad volouptatem; F I, 54. 

senescit, venit, videtur: „. oratorum .. 
laus ita ducta ab humili venit ad summum, ut 
iam senescat brevique tempore ad nihilum ventura 
videstur; T II, 5. 

viget: CET quos .. 
laus viget; T II, 62. 

ohne Verb: beatus (Epicurus) sibi videtur esse 
moriens. magna laus; F II, 97. 

2. sum: brevitas non modo senatoris, sed etianı 
oratoria magna laus est in sententia ||[in sen- 
ur N; L III, 40, f. 1. consentit. 

3. Auörnf: magna mehercule laus et eo ipso, 

. Tg iuravi, Heroule, |j{Hercule] || digna! 

I. nach Verben: 1. accipio: laudes unius cuius- 
- nostrum a patribus acceptas posteris prodere; 

VI, 23. quidam .. ad eas laudes, quas 2 pu- 
tribus acceperunt, addunt aliquam suam; O 1, 116. 

addo: f. accipio; O I, 116. 

adfero: si aliquid oratoriae laudis nostra at- 
talimus industria; T I, 6. 

Besen j. adipiseor laudem (3 &t.) ®. I, 


venandi et equitandi 


adiungo: quorum ad popularis inlustrisque 
laudes has etiam minus notas minusque pervolga- 
tas adiungimus; A II, 6. 

adsequor: cam ... multi .. in nostra re pu- 
blica adulescentes ... dicendo laudem assecuti 
sint; O 11,49, quamquam Africanus maiorem 
laudem meo iudicio assoquebatur; O II, 4. 

attondeo: ut Epaminondas: »consiliis nostrie 
laus est attonsa Laconum«; T V, 49. 

cano: ut deinceps, qui accubarent, canerent 
n Er g clarorum virorum laudes atque virtutes; 

capio: nec e lapide exeitari plus nec inponi, 
quam quod capiat laudem mortui incisam ne plus 
quattuor herois versibus; L II, 68. nostri .. ma- 
istratus imperatoresque ex hac una re maximam 
audem capere studebant; O Il, 27 (26), 

comprobo: haec .. Iaus Academiae praestan- 
tissumi pbilosophi iudieio et testimonio conpro- 
bata est; D I, R. 

concedo: cum eius (rei publicae) administran- 
- potestatem aliis laudemque concederent; Ol, 

consequor: magnam laudem et a summo viro 
et ab exarcitu consequebare; O II, 45. f. 1,1. est; 
F I 85. En 

erigo: f. ], 1. reperit. 
desero: omne decus, omnis vera laus deserenda 


est; F IL, 44. F 
dico: quas (laudes) ante dixi; F IL, 47. 
t. 


duco: }. I, 1. senesei 
eripio: ut huius quoque generis laudem iam 
languenti Graecine eripiant et transferant in hanc 


laus 
urbem, sicut reliquas omnis ... studio ue in- 
dustria sua mriores nostri transtulerunt; T IL 5. 


expeto: quae .. (Iaudes) erant expetendas; T 
I, 5. * evitatibus, in quibus a mar laudem 
Te et decus, ignominiam fugiunt ac dedecus; 

ei gen quod ab eo laus imperatoria non 
admodum exspectabatur, qui ..; A II, 2. 

ae: non end eur, - ea pecunia cor- 
ruperi ena us sit, qui eloquentia, laudem 
ale herat; R wı ; a = 

‚hbabeo: nihil .. (natura) habet praestantius, 
nihil, quod magis expetat quam honestatem, quam 
laudem; T II, 46. quae Kr eadem ingenii 
etiam laus habetur; T IV, 81. 

ineido: unde .. esset illa laws in summorsm 
ren incisa monimentis; R III, 24. |. capio; 


inlustro: hominis amicissimi, Cn. Pompeii, 
laudes inlustrabit; L I, 8 

memoro: honoratorum virorum laudes in con- 
tione memorentur; L II, 62. 

sun Be = .. Crassus ... non aliunde 
mutuatus est, sibi ipse peperit maxumam lau- 
dem; OÖ II, 47. > 

pervolgo: f. adiungo. 

petesso: qui hanc Qaudem) petessunt, nullum 
fugiunt dolorem; T II, 62. 

peto: qui laudem cum dolore petendam esse 
dicant [[dieunt |]; T V, 85. f. I, 1. est; F II, 50. 

prodo: f. accipio; R VI, 28. 

prosequor: eas .. ar etiam cantus nd 
tibieinem prosequatur; L II, 62. 

relinguo: quam .. relinquis populari rei pu- 
blicae laudem? R III, 48, 

transfero: f. eripio. 

tribuo: huic nec laus magnsa tribuenda nec 
gratia est; O III, 68. 

2. sum: „confdens“, ... ductum verbum a 
confidendo, quod laudis est; TII, 14. ea (semu- 
oa hoc loco utimur; est enim laudis; 

1; 

3. adsumo: tum nihil nostrae laudi adsumptum 
arbitramur; N III, 87. 

concedo: »cedant arma togae, concedat laures 
laudi;« O I, 77. 

do: si Fabio, nobilissimo homini, laudi datum 
esset, quod pin ; TL4 iis non modo non 
laudi, verum etiam vitio dandum puto; O I, Tl. 

studeo: quia (Ti. Gracchus) studebat landi et 
dignitati; F IV, 65, tum .. vel maxume laudi 
student; D I, 68. . 

4. abundo: vir abundans bellicis laudibus, C». 
Pompeius; O 1, 78 

orbo; »cum decore atque omni me orbatum 
laude recordor«; T II, 18. 

5. addo ad: f. 1. aceipio; O 1, 16. 

adicio u rg ad eam laudem do- 
cetrinae et ingenii gloriam adiecit; O L, 116. 

adiungo.ad: f, 1. adiungo. , 

capio ex: »nec quisquam e nostris spolis oepit 
laudibus«; T Il, 22, " 

communico cum: privabo potias illum debito 
nt quam id cum mes laude communicem; 
consentio de: iure .. gravis, cuius de laudi- 
bus omnium esset fama consentiens; C 6 

consequor ad: ad laudem hunc omnia conse- 
eutum puto; R II, 6. j 

dico ad: quod item ad contrariam laudem in 
virtute |] virtutem A eS potest; L I, 51. — de: 
Cato ... de omni laude virtutis ... solet dicere; 
P8 j.de, I. dico de laude (3 &t.) ®.I, ©. 


601, b. 
exsulto in: f. I, 1. reperit. 


laus 


instituo ad: qui ad laudem et ad decus nati, 
suscepti, instituti sumus; F V, 63. 
intersum ad: magni existimans interesse ad 
ad laudem civitatis res ... contineri; 
NL7. 
nascor ad: f. instituo ad. 
pertineo ad: quod ad summam laudem claro- 
ram virorum pertineret; R III, 5. haec..ad lau- 
dem pertinent; R V, 6. 
raedico de: apud Er (propinquos) de mor- 
tui lJaude $ quomni quid veri erat praedicatum; 
reperio in: quia nusquam possumus nisi in 
laude, decore, honestate utilia reperire; O III, 101. 
scribo ad: neque haec scribunt (familiaren) vi- 
tuperantes, sed potius ad laudem; 
sum 6x: quae sunt ex media laude iustitine; 
01,6. — in: ut et in | ” in vitio nomen 
hoc Berge sit; T IV, 
IRpie ad: f. instituo FF 
erg on open l.studiosus: quae per- 
studiosi gloriae gratia; T V, 79. 


u Dane an si quas (res) dignas laude ssimus; 
AL1. . arbitror esse ınagna laude di- 
gaum, a, ; FI,80. si minus sapientis (tulit 
ciritas), ... at certe summa laude dignos; R III, 


7, ut. nec medici nec imperatores nec oratores 
‚-. quiequam magna laude dignum sine usu et 
ezxercitatione consequi possunt, sic ..; O I, 60. 
gere .. animum laude En: P 37. 

nah Subftantiven: 1. algd: f. II, 1. ad- 


erkonita: unde ... fuga turpitudinis, ad- 
petentia laudis et honestatis? RI 18. 

bona: suis et propriis bonis laudis et gloriae 
«+. mortui non carent; T L 109, 

certamen: quicum laudis certamen fuisset; 

delubra: »searum .. laudum delubra sunto, ne 
uncula [jneve ulla]| vitiorum;« L II, 19 

genus: Brutus ..., excellens omni 
dis; A I, 12. ü student lerumque eo 
nere laudis excellere; O L 116. 

nomen: ita factum est in superstitioso et reli- 
er alterum vitii nomen, alterum laudis; N II, 


nere Jau- 
em in ge- 


ornamenta: illa iam significatio = laudis 
ornamenta ad mortuos pertinere; L I, 6 
raecepta: qua (oratione animus) EN 
utis et laudis apte ad persundendum edat suis 
eivibus; L I, 62. 
signa: subi... Marius... fauste . 
laudis reditusque notarvite; D I, 106. 
testimonium: orationem illam vanam testi- 
monium esse laudum suarum putant; Lae 98. 
2. portenta: »haec portenta .. dedit. _ 
et sera nimis, sed fama ac laude perennie; D II, 64 
3. alqd ex: ex tota hac laude Reguli unum 
illud est admiratione Ti quod captivos reti- 
nendos censuit; O IH, 1 
eursus, impetus se „5 hoc cursu atque im- 
petu animorum ad veram laudem atque honesta- 
| pericula adeuntur; T II, 58, 
V. Umftanb: 1. adfiei: qua aetate qui exer- 
centur, laude adfici solent; O II, 47. 
amplificare: hasc est. . virtutem i ipsam auia 
laudibus amplificantis oratio; FV, 72. 
anteponere: cum animum infinita quadam 
laude anteponerent corpori; F IV, 16. 
consolari: cum auis se landibus vita oceidens 
eonsolari potest; T I, 109. 
contineri: cum ea res nn officiis 
et laudibus contineretur; O III, 
efferre: cum tantis laudibus elilens hiam ex- 
tuleris; A I, 61. quamvis eam (amieitiam) Epi- 
IL 


. signa suas 


441 


lectica 
eurus ... in caelum efferat laudibus; F II, 80. 
Pompeium .. nostrum ceteris rebus omnibus sem- 


u amplissimis summisque ecfero laudibus; L II, 
eos viros suspiciunt maxu use ecferunt 
laudibus; OIIL,36. quis est, qui id (offieium amici) 
non maximis ecferat laudibus? Lae M. 
exsequi: »hunc omni amicos (decebat) laude 
et Iaetitia exsequie; T I, 115 
ferre: eos .., qui in magistratu privatorum 
similes esse velint, ferunt laudibus; R I, 67. 
inferior: qui (Timotheus) cum . laude non 
inferior fuisset quam pater; O I, 
laudare: laudemus . prius le E ipsam veris 
et propriis generis sui Lean: III, 2. 
metiri: non eam (similitudinem) fama populari, 
sed vera bonorum laude metiens; T I, 110. 
prasesse: ibi permultos |] per multos || annos 
Erg quadam laude provinciae praefuit; 


testates, legationes ... do- 
mum cum laude eunto«s; L II, 9. »domum 
cum lanude redeunto« ; L III, 18. quod etiam tum 
en poterat domi cum laude meditari ; 


‚#7. 
ex: ex his tribus laudibus .. 
nn et .; FI, 47. 
quarum (virtutum) est excellens in animo- 

A , Inude praestantia; F V, 36. in laudibus . 
ea nescio quo modo quasi pleniore ore laudamus; 

prae ter: nibil . . praeter laudem bonis atque 
innocentibus NE ex hostibus neque a sociig re- 
portandum; L 8. 


laute, anftändig, präßtig: aedifico: hanc 
vides villam ... lautius aedifoatam patris nostri 
studio; L II, 8, 

eludo, al: »ut me hodie ante omnes comicos 
etultos senes versaris atque inlusseris |] elusseris |] 
lautissume«; Las 9. 

tueor: mores et institute vitae resque domesti- 
cas ac familiaris nos profecto et melius tuemur 
et lautius; TI, 2. 


lautus, anfehntich, vornehm, rüähmlich: alqd: 
mihi quidem etiam lautius videtur, quod eligitur ; 
F V, 90. 
liberalitas: illa {liberalitas) lautior ao splen- 


didior; OÖ II, 52. 

servi: ut in magna familia sunt alii lautiores, 
ut sibi videntur, serri; P 37. 

vietus: nec dubito, quin ... f lautum victum 
et Te magnifice ... colere instituissent; 


fr V, 43 


Iaxiias, @eräumigfeit: in domo clari homi- 
. adhibenda cura est laxitstis; O I, 189. 


laxo, erleichtern, befreien: algm: cum laxati 
curie sumus; T I, 44. qui iam vixerunt et cor- 
Ben laxati illum incolunt locum, quem vides; 


VI, 16. 
maiores natu: qui (maiores natu) se .. libi- 


dinum vinculis laxatos esse non moleste ferrent;; 
7. 


laxus, idhlaff: commodissimum esse quam 
laxissimas habenas habere amicitine; Lae 45. 


leaena, 2öwin: statuerunt } glorin lenena 
|asream leaenam ||; fr VII, 12. 


lectica, Sänfte: ille (M. Marcellus) dicebat, 
.. 06 impediretur auspiciis, lectica operta facers 
iter se solere; D II, 77. 


2. cum: »imperia, 


. et temeritatem 


56 


lecticula 


leeticula, Gänfte: lecticula in curiam 
(rusticum) esse delatum; D TI, 55. 


leetio, zen: I, 1.neglego: lectionem sine 
ulla delectatione neglego; T1,7. 

2. commendo: nobis... videtur, quicquid litte- 
ris mandetur, id commendari omnium eruditorum 
leetioni decere; T II, 8. 

II. deleetari: delectabatur .. (Lucullus) miri- 
fice lectione Jibrorum, de quibus audiebat; A II, 4. 


leectito, oft Tefen: se responsitando et lecti- 
tando et scriptitando ne impediat; R V, 5. 


leetor, Leer: adlicio: qui ... nee dele- 
etatione aliqua allicere lectorem (possit); TI, 6. 
timeo: ego .. quem timeam lectorem? FI, 8. 


lectulus, Zagerftatt, Bett, Ruhebett: I. ob- 
lectat: me lectulus meus oblectaret; C 38. 

U. surgo ex: (Pomponius) surrexit e lectulo; 
oO II, 112, 

sum in: ille (Epicurus) dixerit sane idem in 
oa tauro, quod, si esset in lectulo; TU, 


III. in: philosopbi . a suis lectulis plerumque 
moriuntur; F I, 97. uid in pace, quid 
domi, quid in Br m Il, in suo lectulo 
mortuus (Dionysius); N II, 84. 


lectus, Lagerftatt, Bett, Epeifefofa: I, 1. 
sterno: quod erat factitatum, ut uni Dora { funera 
fierent lectique _plures sternerentur; L II, 60. j. 2 
eonloco in; T Ya 

2. cireumdo: ne (Bipayeins) og latam 
eubiculari lecto circumdedisset; ‚59. 

3. concurso circum: rec ai. 
concursare circum omnium mortalium ... non 
modo lectos, verum etiam grabatos; D II, 129. 

conloco in: conlocari iussit hominem in aureo 
lecto strato pulcherrimo textili # lo; TV, 61. 
eum ., (L. Furium Scipio) ut salutarit, amicissime 
adprehendit et in lecto suo conlocavit; RI, 17. 

iaceo in: ille certe non u qui iacet »in 
tecto |jlecto || umido«; T II, 88 

U. fascea: defert ad coniectorem quidam som- 
niasse se ovum pendere ex fascea lecti sui cubi- 
eularis; DI 

II. sub: respondit coniector thensaurum || thes,. |] 
defossum esse sub lecto; D UI, 1 


legatio, Gejaudtihaft, Legatenftelle; 1. au- 
gent, al.: »imperia, potestates, legationes, quom 
senatus creverit populusve iusserit, ex urbe, ex- 
eunto, duella iusta juste gerunto, sociis parcunto, 
se et. suos continento, populi sui gloriam augento, 
domum cum .laude redeuntos; L 1II, 9. 

U, 1. obeo: quam (legationem) ante censuram 
obiit; A U,5 

postulo: legationem aliquam. nimirum  iste 
oratio postulat; L I, 10 

2. decedo ex: qui (P. Nigidius) cum me ..., 
Ephesi expectavisset Romam ex legatione ipse 
deeedens; Ti 2. 

II. genus: quod . > legationis ego con- 
sul ... sustulissem ; Lil 

1. persequi: qui le hereditatis aut 

syngraphas auas ae L III, 18. 

2. in: cum ... P... Africani historiae loquan- 
tur in legatione illa nobili . en unum 
omnino comitem fuisse; A 1,5 


legatum, sSermägtsis: alia ... ium 


de muliemm legatis et hereditatibus; R In, 
‘ 


442 


legitimus 
legatus, Gefandter, Unterfefbherr, Pegat: 
I, 1. accusant, arguunt: Macedonum legati 
accusantibus, quod yarTy praetorem in provincia 
cepisse arguerent; F I 

adferunt: vgl. lego, II. algm; T V, 91. 

conlocant: cum ... legati .. vas u; in 
quo inerant sortes, collocavissent; D I, 

obit: cum ... censor .. fueris et obieris 1 
tus Aegyptum, Syriam, Asiam, Graeciam; RVI, 

rogant: cum postridie (legati) rogarent eun 
(Xenocratem), cui (pecuniam) numerari iu 

versatur: qui et miles et tribunus et legatus 
et consul versatus sum in vario genere bellorum; 
C 18. 

2. sum: cum legatus noster esset anno fere ante, 
quam consul est declaratus; R I, 23. tibi cum 
essem legatus; R II, 67. »srei suae ergo ne guis 
legatus esto;«e L III, 9. C. Marius ... Q. Metel- 
lum, cuius legatus erab,. , eriminatus est bellum 
illam ducere; O II, "enins (optimi eivis) le 
gatus (Marius) ... hr O II, 79. cum (C. Fa- 
bricius) apud regem Pyrrhum legatus esset; C 43. 
qui (Lacedaemonii) legati cum essent; C 63. 

II, 1. abduco: Xenocrates ... abduxit legatos 
ad cenam in Academiam; T v, 1. 

mitto: is, quiaP rrho legatus ad senatum est 
missus, Cineas; TI,59. Stoicum Diogenen || Dio- 
genem 1 et Academicum Carneadem video ad »- 
natum ab Atheniensibus missos esse legatos; T 
IV, 5. cum .. Veientes bello fessi legatos ad 
senatum misissent; D I, 100. Aristodemum ... 
maximis de rebus pacis et belli legatum ad Phi- 
lippum Athenienses saepe miserunt; R IV, 13. 

video: quos (legatos) cum tristiores vidisset; 

r 

2. appono: iis (legatis) er tantum, qnod 
satis esset, nullo een: 91. 

III. algs ex: ex ils (legatis) quidaın dixisse di- 
eitur non omnia Pr transfugam ausum esse se- 
natui dicere; D I, 


legio, Region: 1. arbitrantur, al: cum 
legiones scribat Cato saepe alacris in eum locum 

rofectas, unde redituras se non ang wre 

I, 101. cum recorder |] recordor || . 
nostras ... in eum locum saepe profectas Eisen; 
animo et erecta, unde se refituras numqnam arbi- 
trarentur; © 75. 

I, 1. dimitto: [cum .. Popilio yideretur unam 
dimittere legionem]; O I, 86. 

duco: qui (© laminius) . . cum ... contra 
Hannibslem legiones duceret; D 2.77. 

mitto: quis .. legionibus nostris v3 ra 
missis pacem cum Samnitibus fecerant; 

tueor: ut ep tueri sex legiones et en equi- 
tum ac peditum auxilia possis; P 45. 

2. milito in: [Catonis quoque gem: qui in 
eadem legione militabat, dimisit]; O 

IN, 1. exercitatio: exercitatio Rt ... 
quanti laboris est! T II, 37. 

2. tribunus ad: eum in Africam venissem N. 
Manilio consuli a quartam legionem ftribunus .. 
militum; R v1, 9 


legitime, gejepmäßig, zehtmäßig: nmemini 

....nisi prascipienti j [praecipienti] | aut 

ocenti aut Ir ya causa iuste et @ im- 
peranti; O I 


lung: geiepmäßig, vedtmäbig, ge 
bührend: alqd: ea, quae erant catidians et quasi 
legitima nobis, de paoe et de otio; Fa 2. 

disceptationes: iudieiis .. magistraiuum, 


legitimus 


disceptationibus legitimis propositam vitam, non 
poötarum ingeniis, habere debemus; R IV, 12. 

bostis: cam iusto .. et legitimo hoste res ge- 
rebatur; O IH, 108. 

ins: ut neque disceptatione vinci se nec ullo 
publico ac legitimo ivre patiantur; O 1, 64. 

liberi: discripta |jdeser. || ratio est legitimis 
liberis; R V, 7. 

potestas: vir sapiens ... tamquam a magi- 
stratu aut ab aliqua potestate legitima ... emis- 
sus; T I, 74. eam.. potestatem ... quasi iustam 
et legitimam hereditatis loco (Dionysius) Alio tra- 
didit; N III, 84. 


lego, als Sefandten fenden, zum Legaten er« 
nennen, vermachen, hinterlaffen: I. abfolut: f. Il, 
algd; L IE, 58. 

IL alqm.: cum legati ab Alsxzandro quinqua- 
ginta ei (Xenocrati) talenta attulissent; 7 V, 9. 
nihil esse turpius quam . quemguam legari 
nisi rei pmblicae cansa; L Ill, 18. quom esset 
cito necatus |jlegatus, al.|| tamquam ex XI ta 
bolis insignis ad deformitatem puer; L III, 19. 

algd: cwi plus tum sit, quam sine religione 

lieeat; L II, 51. si is, ovwi legatum est, 
ae est id ipsum, quod legatum est; L II, 
partem: si maior 


ine logata 
Tee Ti u 


pecuniam: quod eo loco res est ita soluta 
1 quası ea peeunia legata non esset; 
LU, 51. ut... eodem loco res sit, quasi ea pe- 
cunia legata non esset; L II, 53. 
senatorem: qusero, quid reapse sit turpius 
. sine procuratione senator legatus, sine man- 
atis, sine ullo rei publiess munere; L II, 18. 


lego, iefen, ausfugsen, wählen, fanımein: 1. abs 
foiat: 1. unperjönlidh: a. appello a: eam .. 
rem illi Graeco putant nomine a suum cuique 
ra appellatam, ego nostro a legendo; L I, 

consumo in: id .. 
gendo; O II, 4. 

inrito ad: iuewmdilate quadam ad legendum 
invitati; A I, 8. 

b. potior ad: iudieabit nulla ad legendum his 
esse potiora; F I, 11. 

e. aviditas: erat ... in eo (M, Catone) avidi- 
tas legendi; F III, 7. 

scientia: Musae scribendi, legendi, ceterarum 
a scientiam sommiantibus nom dabunt? D LI, 


omne eonsumebatur in le- 


studium: quorum studio kogendi meum sori- 
beudi studium vehsmentius in dies ineitater; D 
I, 5 uam .. libri nostri eomplares non 
modo ad legendi, sed etiam ad scribendi studium 
szeitaverunt; O II, 2. 

i . in verbis omnibus inest' vis legendi 
eadem, quae in religioso; N II, 72. 

d. renovareı haeo, ... ns obsolescerent, reno- 
vabam, cum licebat, legendo; A 1, M. 

in: an obliriscimer, — in: audiendo in 
il fin] |} a wer ue moveamur? F V, 62. 

2. perf nie: algs: puto fore ut, cum legeris, 
mirere nos id locutos esse; A ep l. quamguam 
id .. lisebit iis ezistimare, qui legerint; F I, 12. 
qui (M. Cato) ... in ipsa curia soleret 1 
ssepe; F III, 7. nescio quo modo, dum lego, ad- 
sentior; T I, 24. etsi .. Remis, cum legimus; 
T1, 3%. magna etiam animi contentio adhibenda 
Trug —— Aristoteles || Aristoteli, al, f, si 

' + » 
mit: Ergäugumg: 1. de: |. de, 1. lego (3 &t.) 
8.1,6. 00h ” 


Bu... 


lego 


2. indireete Frage: Socraten nonne legimus 
. modum notarit Zopyrus physiognomon? 

s 10. 

3. a00, ©, Inf.r legi apud Clitomachum . 
A. Albinum ... iocantem dixisse Cameadi ..; A 
Il, 137. legi etiam scriptum esse avem quandam, 
quae platalea nominaretur; N Il, 124. 

UI. mit Object: alqm: hunc a se maiorem du- 
cem Re quam quemguam eorum, quos legis- 
set; A II, 3. qui se dicant in Graecis legendis 
operam malle consumere; F 1,1. ne ipsos quidem 
Ursscos est cur tam multos | t, quam legendi 
sunt; F I, 6. legimus tamen Diogenem, Antipa- 
trum, Monesarchum, Panastium, multos alios in 
prinisque familisrem nostrum Posidonium; FI, 6. 
quodsi Graeci leguntar a Graecis iisdem de rebus 
alia ratione compositis, quid est, cur nostri a 
nostris non legantur? FI,6. dum modo de iisdem 
rebus ne Graecos quidem legendos putent; FI, 8. 
eur legendi sint nisi ipsi inter se, qui idem sen- 
tiunt, non intellego; T II, 7. ut Platonem reli- 
quosque Socratieos et deinceps eos, qui ab his 
profecti sunt, legunt omnes, sic hos Latinos ii 
soli legunt, qui illa recte diei putant; T II, 8 
euius (Socratis) morti inlacrimari soleo Platonem 
legens; N III, 82. ut (Sisenna) unum Clitarchum 
sea] Me quemquam de Graecis legisse viden- 
tur; F 

alqd: existimari ... Graeca potius quam nostra 
lecturos; A I, 4. quae nec indocti intellegere 

ossent nee doeti legere curarent; AI, 4. aub.. 

raeca legere malent, qui arunt eraditi, aut ne 
haec quidem, qui illa nescient; AI, 10. an »uti- 
nam ne in nemore« nihilo minus legimus quam 
hoc idem Graecum? F I, 5. nee ... recusabo, 
quo minus omnes men legant; F I, 7. nec cum 
istis tantopere pugnare (debeo), qui Grasca legere 
malint, modo legant illa pen; F I, 10. qui dili- 
genter haec, quae de philosophia litteris manda- 
mus, ] assuererit; FI, 11. ut... nibil aliud 
legere debeat; F IV, 7. nmisi omnia, quae (virtus) 
leget quaeque reieiet, unam referentur ad sum- 
mam; F IV, 40. quae sumenda quaeque legenda 
aut optanda sunt; F IV, 46. illa non dico me 
expetere, and legere; F IV, 72. nos ... hasc a 
pueritia |jet a p., a p. et] legimus et ediscimus 
| discimus, al.|l; T fi 27. vestra .. solum legi- 
tis; N II, 73. si velim scribere quid nut legere; 
D II, 122. its .. audiam te disputantem, ut ea 
lego, quae scripsisti; Fa 4. »+ Manium Persium 
haec legere nolo, Junium Congum volo;« KL fr, 
uoniam illa sic scripta sunt, ut ne legantur qui- 
em; L 1,8. sive [ant) quid seribo aut lego; 
L II, 1. nostra legens non multum a Peripateticis 
dissidentia; OI, 2. orationem .. Latinam eflicies 
profeoto legendis nostris pleniorem; O 1,2. ut 
scriptum legimus; O 1, 25. cetera .., quas se- 
cundum naturam essent, ita legere, si ea virtuti 
non repugnarent; O III, 13; quodsi legere aut 
audire voletis oxterna; U 20. - ipse mea legans sic 
adficior interdum, ut ..; Lae 4. vgl. II, 3. N II, 124. 

Andriam: Synephebos ego .. potius Caecilii 
aut Andriam Terentii quam utramqus Menandri 
legam? FI, 4. , : 

em ut (annales) deinceps legi possint; 


cantus: multo maiorem pereipi posse legendis 
een quam audiendis voluptatem; T V, 
116, 

commentarios: quos (commentärios) legerem; 
F I, 10, 

Consolationem: quam (Consolationem) cum 
lego; T I, 76. 

disputationem: quam (disputationem) legens 
te ipse || ipsum |} cognosces; Lae 5. 

56* 


lego 


dirinationem: quam (divinationem) et cerni- 
mus ipei et audimus et legimus; D I, 86. 

Electram: ut, cum Sophocles vel optime scri- 

serit Electram, tamen male conversam Atilii mihi 
Ioaendam putem; FI, 5. 

fabellas: cum iidem fabellas Latinas ad ver- 
bum e Graecis expressas non inviti legant; FI, 4. 

fabulas: quid, cum fictas fabula . cum 
voluptate legimus? F V, 51. 2 

familisrem: f. algm; FIG. 

iustum: in ipso nomine legis interpretando 
inesse vim et sententiam iusti et veri legendi; 

laudationem: lege laudationes, Torquate, non 
eorum, qui sunt ab Homero laudati ..., r 
nostrorum hominum, lege vestrae familine; F II, 
116. quam (laudationem) cum legimus; C 12. 

librum: legimus omnes geeg veteris Aca- 
demici, de luotu; A II, 135. suos libros ipsi le- 
gunt cum suis; TI,6. quem (Cleombrotum Calli- 
machus) ait... e muro se in mare abiecisse lecto 
Platonis libro; T I, 84, quos (libros) non con- 
temno equidem, quippe quos numquam legerim; 
TI,?7. legimus librum Clitomachi, quem ille 
eversa Karthagine misit consolandi causa ad ca- 
ptivos eives suos; T II, 54. quia legi tuum nuper 
quartum de finibus; T v, 32. cum ...ei (Diodoto) 
libri noctes et dies legerentur; T V, 113. si me 
non modo ad legendos libros, sed etiam ad totam 
philosophiam pertractandam dedissem; N I, 9. 
cum legeret libros; N II, 11. iam eflicies, ut 
mundus optime librum legere videatur; N III, 23. 
ut ... intussu senatus ne legantur quidem libri; 
DI,112. huno locum satis ... in iis librise, quos 
legistis, expressit Scipio; RIV, 1. LI 297. w 
non solum orationss meas, sed hos etiam de 
philosophia libros ... studiose legas; OI,3. quos 
(Xenophontis libros) legite, quaeso, studiose; C 59. 

lucum: lucus .. ille et haec Arpinatium quer- 
cus agnocitur saepe a me lectus in Mario; Li, 1. 

orationem: lege orationes Gracchi, patronum 
serarii esse diees; T III, 48. f. libros; O I, 3. 
poöma; F II, 107. 

ossa: »homini«, inquit, »mortuo ne ossa legito, 
quoi pos ||quo post|| funus faciat;« L II, 60. 

pätres: ut iam ||estiam, al. | Romulum patri- 
bus lectis fecisse diximus; R II, 50. 

philosophos: j. poötas; A I, 10. 

po&öma: poöma, orationem cum aut seribis aut 
legis; F II, 107. Philo et proprio numero || [et 
proprium] noster || et lecta poämata et loco adiun- 
gebat; T II, 26. 

poötas: quid... causae est, cur poßtas Latinos 
Graecis litteris eruditi legant, philosophos non 
legant? A I, 10. its sunt deinde dulces (poötae 
ut non legantur modo, sed etiam ediscantur; 
I, 27. qui Be ... sudiuntur, leguntur, edi- 
scuntur; T III, 8, 

quercum: i. lucum. 

res: cum .. iter ... consumpeisset ... 
in rebus gestis legendis; A Il, 2. res .. bonas 
verbis electis graviter ornateque dietas quis non 
legat? FI,8. maxime .. eos videre possumus 
res gestas audire et legere velle; F V, 5B. 

scriptorem: de quo (Atilio) Lieinus || Lici- 
nius ||: „ferreum scriptorem‘! verum, opinor scri- 
ptorem tamen, ut legendus sit; F I, 5. 

seriptum: nos .. ea scripta reliquaque eius- 
dem generis et legimus libenter et legemus; F I, 
12, si quando eorum ipsorum (virorum) ... scri- 
ptum aliquod legamus; F V, 2. 

‚sepulora: nec sepulera legens vereor, quod 
alunt, ne memoriam perdam; his enim ipsis legen- 
dis in memoriam redeo mortuorum; C 31. 

Synephebos: f. Andriam, — verum: f. iustum. 


MM 


leniter 


voluptates: quod .. munus prudentiae? an 
legere intellegenter voluptates? O IH, 117. 
elliptifch: f. librum; A II, 185. T V, 32, 


legumen, gütfenfruät: terra .. feta fru- 
gibus et vario leguminum genere; N II, 156. 


lena, Rupplerin: I, 1. observat: »lena de- 
lenita argento nutum observabit meum«; T IV, 67. 

2. sum: quam blanda ooneilistrix et quasi sui 
sit lena natura; N I], 77. 

U. delenio: f. I, 1. observat. 


lenio, lindern, mildern, bejänftigen: adven- 
tum: haec .. praemeditatio futurorum malorum 
lenit eorum adventum, quae venientis longe ante 
videris; T III, 29. 

segritudinem: [, aegritudo, II, 1. lenio 
(5 &.) ®. 1, ©. %, a. 

animos: guis (temperantia) pacem animis affe- 
rat et eos quasi concordia ih uni placet ac le 


niat; FI, 47 

desiderium: Homerus ... Laärtam lenientem 
desiderium ... colentem agrum ... facit; C 54. 

incommoda: quod ita multa sunt incommoda 
in vita, ut ea sapientes commodorum conpensa- 
tione leniant; N I, 28, 

luctus: eorum .., qui (orbitates liberum) gra- 
vius ferunt, luctus aliorum exemplis leniuntur; 
T U, 58. 

motus, sollicitudines: motus animi, sollici- 
tudines aegritudinesque oblivione leniuntur; TV, 


lenis, janft, mild, gelind, ruhig, gelafien: 
adversarius: est adversarius lenior; A II, 12. 

segritudines: defetigatio .. miseriarum aegri- 
tudines cum faciat leniores; T III, 67. : 

homo: homo natura lenissumus ... stomachari 
tamen coepit; A II, 11. 

lapsus: puros, integros ... leni quodam et 
facili lapsu ad deos ... pervolare; fr 12. 

magistratus: nisi rg et; prineipes) 
valde lenes et remissi sint; R I, 66, 

nomen: ineptias (quod enim levius | lenius |] 
huic levitati nomen imponam?); TI, 

principes: f. magistratus. ’ 

senecotus: est etiam u. ... actae aetatis 
placida ac lenis seneotus; © 13. i 

sermo: sit .. hic sermo ... lenis minimeque 
pertinax; O I, 134. . ‚ 

virtutes: ut quisque maxime virtutibus his 
lenioribus erit ornatus, modestia, temperantia, hat 
ipsa ... iustitia; O I, 4 

vis: quae (vis populi) ducem quod [jquom|l 
habet, interdum lenior est, quam si nullum habe- 
ret; L II, 38. 

vita: quod lenior eorum yita et mores fuerant 
faciliores; O I, 112. 


lenitas, Sanftıut, Milde, Gelaffenkeit: 1,1. 
appello, dieo: sam .., quam lenitatem nos di- 
a vitioso lentitudinis nomine appellant; T IV, 


2. absum a: ut iam oratio tus non multum a 
philosophorum lenitate absit; L 1, 11. , 

I. ee lenitate verbi rei tristitiam miti- 
gatam; O 1, 37. 


leniter, janft, mitd, gelind, gelaffen, ruhig: 
adrideo: quas cum dixissem, ... tum Triarius 
leniter arridens ... inquit ..; F I, 26. leniter 
arridens Scipio: st! quaeso, inquit; R VI, 12. 
5 n g° A ie (iste) leniter et mente tranguilla; 


leniter 





concutio: leniter atque ... fides, non vi 
et impetu, concuti debere *; R fr 9. 

conloguor: hi conlocuti inter so 
et quiete; T IV, 49, 

euro: » (medici) leviter aegrotantes leniter 
carant; O I, 88. 

disputo: cum quo Antiochum saepe disputan- 
tem audiebam, sed utrumgque leniter; A II, 11. 

emineo: genae .. ab inferiore parte tutantur 
subiectae leniterque eminentes; N 148, 

fero: quamgquam potest id (genus) lenius ferri; 
R III, 47. 

gemo: huic (Ulixi) leviter ]}leniter || gementi 
il ipsi ... non dubitant dicere ..; T II, 49. 

loquor: alterum exercitatio augebit, alterum 
imitatio presse loquentium et leniter; O I, 188, 

ohne Berb: ta .. ista lenius, hic (Triarius) 
Stoicorum more nos vexat; F II, 119. 


lenitudo, Milde: ea, quae Anticlea laudat 
Ulixi pedes abluens: »lenitudo orationis, mollitudo 
corporis«; T V, 46. 


leno, &uppter: „a pbilosophis“, inquit, „ista 
—_ metuebam, ne „a lenonibus® diceres; 


lenocinium, 2odung: perspiouum est, 
... quo ciborum conditiones, quo corporum leno- 
einis prooesserint; N II, 146. 


lenocinor, ide: nullo .. commodo ex- 
trinsecus posito et quasi lenocinante mercede; A 


fr 0 (8. 17). 


lente, langjam, läffig: dico: Crassum, qui 
lentius, nt scitis, dioere solebat; fr V, 22. 

disputo: haec videri possunt odiosiora, cum 
lentius disputantur; P 10. 

fero: qui cum publicas iniurias lente tulisset, 
suam non tulit; fr V, 86. 


lentiscußs, Waoftigdaum: »semper viridie 
Semperque gravata lentiscus tripliei solita gran- 
descere fetu ter fruges fundens tria tempora mon- 
strat arandie; D I, 15. 


lentitudo, Sangfamteit: eam .., quam Ie- 
nitatem nos dicimus, vitioso lentitudinis nomine 
appellant; T IV, 43 


lentus, longfam: Marcellus ut acer et pu- 
gnax. Maximus ut consideratus et lentus; R V, 10, 


leo, Zöwe: I. antefert: an tu aquilam aut 
leonem aut delphinum ullam anteferre censes figu- 
ram sune? N 1, 77. 

defendunt: ut... se ... defendant cornibus 

i, ... morsm leones; N II, 127. 

efflat, frendit: »vestrone pressu quondam 
Nemeseus leo frendens efflavit graviter extremum 
halitum?« T II, 22. 

sunt: ut ... non crederes leones et pantheras 
esse, cum tibi, quales essent, diceretur; N I, 88. 

IL, 1. pario: si mulier leonem peperisse visa 
esset; D I, 121. 

2.confligo cum: Herculem ... iratumne censes 
conflixisse cum ... leone Nemeaeo? T IV, 50. 

contendo contra: ut (tauri) pro vitulia 
eontra leones summa vi impetuque contendant; 
F II, 66. 

insum in: in quibus eng Ba aliquid si- 
mile virtutis, ut in leonibus; F V, 38. in quibus 
(feris) inesse fortitudinem saepe dicimus, ut in 
equis, in leonibus; O I, 50, 


.., leniter 


445 


leviculus 


HI. forma: in nubibus numquam animadvertisti 
leonis formam? D II, 4 
vis: fraus quasi volpeculae, vis leonis videtur; 


lepo8, Anmut, Seingeit: L est: erat in L. 
Crasso, in L. Philippo multus lepos, maior etiam 
magisque de industria in C. Caesare L, filio; OI, 
ig erat in homine ... gravitate mixtus lepos; 

: 1. 

inest: insit in eo (sermone) lepos; O 1, 134. 

U. adhibeo: von de rebus loquatur; si seriis, 
nn adhibeat, si iocosis, leporem; O |, 
134. 

contexo: (Plato) leporem Socraticum zubtilite- 
temque sermonis cum obscuritate Pythagorae ... 
contexuit; R I, 16. 

misceo: [. L est; R IL 1. 

IL, 1. specimen: C. Caesaris, in quo mihi vi- 
detur specimen fuisse humanitatis, salis, suavitatis, 
leporis; T V, 55. 

2. homo sine: hominem ... sine acumine ullo, 
sine auctoritate, sine lepore; N UI, 74. 

IV, 1. florere: ouius ... ratio quamquam flo- 
. admirabili quodam lepore dicendi; A II, 
16. 

2. cum: quod inter se omnea partes cum quo- 
dam lepore consentiunt; O 1, 98 


lepusculus, gäsgen: in qua (insula) 
lepusculos vulpeculasque saepe vidisses; N 1, 88, 


lessus, Totenllage: habeo: »mulieres genas 
ne radunto neve lessum funeris ergo habento;« L 
TE ipris L. Aelius „I i Iugub 

ellipt : L. Aelius „lessum“ quasi rom 
eiulationem, ut vox ipsa significat; L 11, 50. 


letum, ob, Untergang: I, 1. do: »bonos 
IInos, sos || leto datos divos habento«; L II, 22. 

2. potior: »Euthynous potitur fatorum numine 
letor; T I, 115. a 

3. aspello a: »longe a leto numine aspellor 
lovise; T II, 25. 

IL interire, perire: eodem sibi leto, quo ipse 
(frater) interisset, esse pereundum; D 1, 5 


levamentum, 2inberungsmittel: nos .. 
non solum bestae vitae istam esse oblectationem 
ee sed etiam levamentum miseriarum; 
FV, 58. 


levatio, Erleihterung, Verminderung: T, 1. 
adfero: qui .. gemitus si levationis aliquid ad- 
ferret; T 1, 57. 

facio: levatio .. vitioram magna fit in |[fit || 
ni I. 66. levationem vitiorum fieri negant; 

IV, 67, 

habeo: quae levationem habeant aegritudinum, 
formidinum, cupiditatum; T I, 119, 

invenio: nostris .. acerbissimis doloribus va- 
riisque ... molestiis alia nulla potuit inveniri le- 
vatio; T Y, 121. 

pono: levationem .. aegritudinis (Epicurus) in 
duabus rebus ponit; T III, 38. 

reperio: culus (aegritudinis) si maiorem aliguam 
levationem reperire potuissem, non ad hano po- 
tissimum eonfugissem; ea vero er oulla ratione 
melius frui potui, quam si ..; N I, 9. 

2. fruor, 3. confugio ad: f. 1. reperio. 

I. algd: f. I, 1. adfero. 


leviculus, ziemfic, eitel: leviculus sane 
noster Demosthenes; T V, 108. 


levis 


levis, glatt: alqd: neque quicquam ad nos 
pertinere, nisi YV aut leve aut asperum in cor- 
pore sentiatur; 

corpora: qui as et levibus et hamatis 
uncinatisque corporibus concreta haeo esse dieat 
interiecto inani; A II, 121. illam .. funditus eiecie- 
mus individuorum corporum levium et rotaundorum 
[rut. | concursionem fortuitam; T I, 42. 

corpuscula: Demoeritum, ... levibus et ro- 
tundis corpusculis eflicientem animum concursu 
uodam fortuito; T I, 22. esse corpuscula quae- 
am ei alia aspera, rotunda || rutunda || alia; 

genus: (iudiostur genus) canorum fuscum, leve 
asperum; N 11, 146. 

mundus: levem illum (mundum deus) effecit et 
undique aequabilem; Ti 20. 

species: quae (species deorum) nihil concreti 
habest, nibil solidi, nihil expressi, zn eminentie, 
sitque pura, levis, perlueida; N I, 


levis, leicht, fanft, RE unbedeutend, 
flüchtig, Keicptfnnig, wantelmätig: A. bei Enbitan- 
tisen: alqs: ut nimis adflicth molestia, sie nimis 
elati laetitia iure indicantur leves; TIV, 66. nos 
.. Ita = ram inconsiderati sumus, ut ..? D 
II, 59. Bee neque loves sunt, qui se 
duo schen si vidiase icant; RI, 15. quidam saspe 
in ı Kr pecunia perspieiuntur quam sint leves; 


algd: si, quod ouique occurrit, ... id confir- 
matur, quid eo levius? AIL, 35. ad en, quae hoc 
non minus deelarant, sed videntur leviora, venis- 
mus; F I, 24. nulla spe are fore levius 
aliquando; F I, 41. sunt .. levia et perin- 
firma; F II, 58. illa tandem num leviora censes, 
quae ..? T I, 56. totum .. hoc leve est, quale- 
cumqus est; T I, 82. Fi (malum) ın re 
esset, cur ferent provisa leviora? T III, 31. ut 
‚.ilind.... ostendatur quam leve, ar contem- 
nendum, quam nibili sit omnino; TIV, 74. quid 
hoc lerius? T V, 108. ’. cum leve per se, tum 
etiam falsum est; N 1, 62. leviora .. > en, 
quae repentino aliquo motu accidunt; O I, 27. 
quae videntur levia atque communia; C 63. 'bo- 
nores ... quam multi ita contemnunt, ut nihil 
inanius, nihil esse an existiment! Las 86. 

admonitus: qui... levi admomitu: } non actu 
ac nuto | inflectit Fr a Fee R U, 67. 

sestimatio: levis nestumatio pecudum in 
multa Inge C, Iulii P. Papirii consulum constitute 
est; R 60. 

amieitias: sed nescio quo pack ab amieitiis 
perfectorum hominum ... ad leves amicitias de- 
fluxit oratio; Lae 100. 

armatura: hasc fuerit nobis tamquam 
armaturae prima orationis exoursio; D II, 

causa: qui leriore de causa (dolores excipiunt); 
F II, 42, ssunt .. praeteres non nullae esse 
(causae) leviores; O 1, 82. 

eivis: quid intersit "inter popularem, id est ad- 
sentatorem et levem civem, et inter constantem, 
severum |[]et severum, al.|] et gravem; Lae 95. 


levis 


dolor: quod ... dolor in lon uitate levis, 
in gravitste brevis 'solent en. ar si ee 
gravis, brevis; si longus, levis; F II, 22, 9. quo 


. magnum dolorem brevem, Ber er levem 
_ ü dieitie; FU, 9. ei (dolor) longus, levis; 

aus quod earum rerum videatur ei levis 
fructus; R I, 27. ex levissimo .. et indootissimo 
genere (isti)" constant; D II, 129. 

homo: homo. sane age Horacleotes Dionysius; 
T II, 60. quamvis ... moltis nomimibus est hoc | 


ME 


levis 


eg! notandum levium Bominum atque fallacıum; 
Lae 

humana: quiddam ... omnia humana non to- 
lerabilin solum sed etiam levis ducens; F li, 46, 

ietas: rudem illum ... (vridemus) quamvis leri 
ictu ploratus turpissimos ere; TU, 

impedimentum: opponuntur ... labores, 
um sane inpedimentum vigilanti et Ines 
RI, 4. 

labor: quod ipse honos laborem leviorem face- 
ret imperstorium; T II, 62, 

mala: neque vetustate minui mala nec fieri 
praemeditste leviora; T Il, 82. 

militia: quam leris epheborum illa militia! 


morbus: licet .. laseirire, dum nihil metuas, 
ut in navi ac saepe etiam in morbo levi; BR 1,68. 

mors: quam (mortem) qui leviorem faciunt, 
somni simillimam volunt esse; T I, 

motns: qui omnis motus fortunse mutationes- 
gue rarum et tem Slals levia et imbeeillos fore 
intellegant; F V, 

multitudo: in nei bis ... concursu lerıs- 
simae multitudinis et aere congesto funus desubito 
esset ornatum; R VI, 2. 

mutationes: |. motos. 

nomen: ineptias (quod enim levius [ lenius | 
huic levitati nomen imponam?); 9. 

nutus: f. admonitus. 

opinio: opinio est .. 
levis; TO, 5 

oratio: f. sommia. 

ars: quod is ... cum cupiditate, id est cum 

anımi Iren parte, deliberat; F II, 115. qua- 
rum (rerum) ... altera versetur in levissima parte 
naturas; F v, 

peccata: ei vis, sane || visa |} sint breviora 
" leviora qui possunt baren , possunt || ? 

aga: graviorem . a. Yöneun) a 

piebad, ut leriorem repel = 

ratiunculae: levis .. ratiuneulas eorum (esse), 
qui ita coogitarent; T IV, 43. 

reprehensio: certe levior reprehensio est; 
A U, 102. 

res: quasi vero elarorum virorum ... &s38 Opor- 
teat ... rerum conloquia leviorum! A U,6 non 
levissuma de re; N I, 18. et secundas res splen- 
didiores facit amicitin et com- 
ıwunicansque leviores; Las 22. 

scripta: sunt illius scripta leviora; F 1, 7. 

senectus: neo .. in summs inopia levis esse 
senectus potest ne sapienti quidem; © 8. at. 
levior .. fib saneotus eorum, qui » iaventute 0o- 
luntur; © 26. his mihi rebus ... levis est sene- 


etus; © 85, 
iste senilis’ stultitia ... senum levium 


Bones: 
ut moleste ferrem tantum imge- 
leves ... sententias incidisse; 


quaedam effeminsta sc 


; 

sententiae: 
Bm ... in 
N I, 59. 

somnia: quas ipsa (somnie) tamen tam levia 
non sunt, a est Stoicorum de natur deorum 
oratio; 


ee lin: quid in levioribus stadiis, sed tamen 
acutis? C 50. 

tribunus: nisi mihi Are ur gi AA leris || tribumns 
plebis tum intercessisset leves etiam, 
non. || quam |] bonos fortasee pluree (reperies tri- 
bunos); L II], 24. 

vina: rg levis quaedam vina nihil valent 
in aqua, ko 3 TV 18. 

visa: . (rinulenti) edormiverunt, ills visa 
quam lorin f fuerint, intell ;ALU, 58. 
rn tates: has leviores ducis voluptates; 


leris 


allein; a. mase,: I. sunt: quis neget om- 
nes Em omnes a omnes denique impro- 
bos esse servos? P 


N. odi: quis non odit sordidos, vanos, leves, 
futtiles? F III, 38 
IH, ab, in: cum ... en .. (delectatio) a levis- 


sumo quoque (capiatur), in quo tamen ipso una 
cum satietate memoria quoque moristur volupta- 
tis; O I, 56. 

b. neutr.: 1. iudico: quid iudicant sensus? 
dulce amarum, leve asperum, prope longe; F II, 
886. 

pono: haec leviora ponam; F II, 107. 

repello: To. a gravioribus leviora natura re- 
pellantur; T 

2. venio ad: ut ad leviora veniamus; D I, 80. 


levitas, ®tätte: IL. adaumit, al.: id fit, 
cam lorım levitas hinc illineque |Filline || 
altitudinem adsumpsit et ita dextera detrusit in 
rn partem oeulorum laevaque in daxteram; 
i 49. 

I. circumdare: omni.. totam figuram mundi 
levitate (deus) eireumdedit; Ti 18. 


levitas, geiätigteit, Slüchtigfeit, Veränder- 
, Unbeftändigteit, inn: I. desiderat: 
cuius opinionis levitas confutata a Cotta non de- 


siderat orationem meam; N II, 45. 

versantur: levitates comieae mus semper 
|saepe || in ratione versantur? N III, 72. 

II, 1. adipiseor; cum | tum || (animus) 


ru et levitatem et calorem adeptus est; 

confuto: f. IL. desiderat. 

contemno: ille .. (vir sapiens) nostras am- 
bitiones levitatesque eontemnet; T V, 104. 

excludo: levitate, vanitate, — exelusa || ex- 
elusam || divinationem probo; D I, 132. 

habeo: habet ardorem libido, levitatem laetitia 
P* iens; T Il, 27. haee ipsa per sese quam ha- 

t levitatem, quae videntur esse mediocria! 
T iv, 76. 

omitto: ut omittaım levitatem temere adsen- 
tientium; A II, 120. 

perspicio: ex. hoc genere toto perspiei potest 
levitas orationis eorum; A II, 58, 


titillo: illa ( itas est) quasi adsentatorum 
po multitudinis levitatem voluptate quasi ti» 
tium; O U, 63. 


2. eonvinco: haeeduo leritatis et infirmitatis 
plerosque N} Las 64, 

sum: me... .. iraeundia tota levitatis; 
TIV, 50. iste, Ai volgo ne amor, ..- 
tantae levitatis est, ut . 68. in eive ex: 
celao ... blanditiam, adsentationem , ambitionem 
t meam "esse levitatis; R IV, 7. ut "adversas zes, 
sie aecundas inmoderate farre leritatis est; O1, 
%. quod amici genus adhibere omnino levitatis 
3. dedo: ecce ... alü .. 
tatibus dediti; FL 61. 

impeono: ineptias (quod onim gr ent 
haic levitati _. imponam?} ; 

4. excludo: f. 1. exoludo. 

sum: levitate oupiditas est in appe- 
tendo, qua Isetitia in fruendo; T IV, 66. 

5. aberro a: non multum ab Erilli levitate 
aberrabimus; F IV, 40, 

dico de: quamquam de ipsius metus inconstan- 
ta, inbecillitste, levitate dioendum est; T IV, 64. 

sum in: sit ista in Giraecorum levitate perver- 
sitas; F II, 80. 

IH. plenns: hasc ... plens sunt futtilitatis 
Hfetil, 4 summasgus levitatis; N U, 70. 


etiam amatoriis levi« 


447 


levo 


IV, 1. auotor: quae (poötica) amorem flagitii et 
levitatis austorem in eoneilio deorum eonlocandum 
putet; T IV, 69. 

cumes: non ... riseu aut ioco, comite levitatis, 

‚ sunt beati; F II, 65. 

sxempla: nee .. levitatis Atheniensium ... 
exempla deficiunt; R I, 5. 

iudicia, opiniones: omnia 
niones ac iudicia levitatis; F III, 

2. philosophi: videre licet alios (philosophos) 
tanta levitate et iactatione, ut ..; TIL 12, 

V. consolari: cuius (doloris) magnitudinem 
Ev consolatur, longinquitatem levitate; 

deleetari: ‚levitate .. et suswitate || levitatis 
enim et suavitatis, * al. || delectans (voluptas) sie 
ab errore mentis tamquam salutare aliquid ad- 
sciseitur; L I, 81. 

efferri: alatus ille levitate ... nonne tanto 
miserior, quanto sibi videtur beatior? T.V, 16. 

ferri: haee aut pondere deorsum aut levitate 
[in] sublime ferri; II, 44. huic (mari) .. eon- 
tinens aör fertur ille quidem levitate sublime | sub- 
limi, al.j}; N, 117, 

abl. comp.: nihil est .. ab en cogitatione 

. errore, levitate, temeritate diiunctius; A II, 66, 


leviter, seit, unerheblich, unbedeutend, er» 
teäglih: negroto: = Kassa leviter aegrotantes 
lenıter curant; O I 
une cum (animal) leviter agnovit, 
tum ||tune || discernere incipit; F II, 

appareo: in quo (Voleano) atante atque Ye 
leviter apparet claudicatio non deformis; N 1, 

cado: addunt (haruspicen) ad extremum Fee 
levius casura rebus divinis proeuratis; D II, 25, 

dieo: dubium est, uter nostrum sit, loriter ut 
dieam, inverscundior? A II, 126. 

gemo: huic (Ulizi) leviter |jleniter || gementi 
ili ... non dubitant dicere ..; T II, 49, 

inflecto: lituus, id est ineurvum et leviter « 
summo inflexum bacillum Jfid ... bseillum] |]; 
D I, 80. 

noceo: ut .. 
leriter nocet, sed qui nihil nooet, sic 

ono: f. II. convexus. 
. eonvexus:. »sinde Fides posita et leviter 

Illeriter posita et|] convexa videtur«; N II, 118. 


levo, erleiätern, abdelfen, mindern, unterftügen: 
slqm: omnium ‚. rerum natura cognita levamur 
auperstitione; ‚F I, 68. pravitate membrorum et 
erucistu dolorum si ver quem levet; F IV, 31. 
hi euratione adhibita levanter in dies; F Iv, 65. 
levantur vitiis, levantur erroribus ; HIV, 05, emitti 
.. nos e custodia et levari vinclis arbitremur; T 
I, 118. huiusne vitas propositio et cogitatio aut 
Thyestem levare poterit aut Acetam? T III, 38, 
uod aiunt plerosque consolationibus nihil levari ; ; 
7 II, 73, qui non levantur, ipsi se ad miseriam 


.. 04 sunt opi- 


agno0sc0o: 


innocens is dieitur, non qui 
.; TV,4l 


invitant; T III, 73. alios, si zmzun: levare 
aogritudine (debemu); TIWV,56. ut... emore 
alioa levaremus; T V, 11. hoo onere . . senoctu: 


tis et te et me etiam Hmej] ipsum levari volo ; 
C2. qui hac opinions non . verbis, sed 
etiam opere levandi sunt; Lae 72 

algd: quae si potest "(snpiens) ) singula 00N20- 
lando levare, universs quo modo sustinebit? F V, 
84. ei... nmihil St extra fatum, nihil levari re di. 


vina potest; D II, 25. 
ae ritudinem; j. segritudo, II, 1, levo (3 
. snimus molestiis hao potissimum 


&.)®8.1,6©. %, a. 
animum:ut. 

re levaretur; D ul, 7. animi .. exercendo || axer- 

eitando |} levantar; C 36, 


levo 


auctoritatem: quamvis .. (Antiochus) fuerit 
Er .. tamen inconstantia levatur auctoritas; 
A II, 69. 

curam: »mater, te appello, tu, quae curam 
somno su levas;«e T I, 106. =o Tite, si 
quid ego Tteil adiuero curamve levasso«; © 1, 

cursum: sensim ab utroque latere, tamquam 
remis, ita pinnie cursus aviom levatur; N II, 125. 

dolorem: f. dolor, Il, 1. levo (5 &t.) ®. 1, 
©. 760, b. 

luctum: quae cogitatio magno opere luctum 
levat; T III, 60. idne est, quo traductı luctum le- 
vernus? 'T III, 40. 

maerorem: perinde stultissimum regem in lu- 
ctu capillum sibi evellere, quasi calvitio maeror 
levaretur; T III, 62, 

metum: his (Deciis) levabat omnem volnerum 
metum nobilitas mortis et gloris; T II, 59. 

onus: cuius (paupertatis) onus disputando le- 
vamus; T IH, 56. 


lex, Gefeh, Verordnung, Gebot, Antrag, Bor- 
Ihlag, Bedingung: I. abfolnt: 1. Subject: ad- 
dit: quod .. Tex) addit: „neve urito,* indicat, 
non qui uratur, sepeliri, sed qui humetur; L II, 
58. 


adfert: nihil est ..,quod tam obtundat eleret- 
que segritudinem ... quam vitae lex commenta- 
tioque parendi, quae non hoc adfert, ut semper 
meereamus, sed ut numquam; T Il, neque 
.. leges Porciae ... aa praeter sanctionem 
Be novi; R r. ; En 
adficiunt: quae supplicio inprobos nd- 
ficiunt, erde io a0 nun do re Em 13. 
anteponunt: ut .. leges omnium salutem 
singulorum saluti anteponunt, sic ..; F II, 64. 
aufert: quis .. non sentit omnem auctorita- 
Kr. g tg tabellariam legem abstulisse? 


caret: quarum (legum) altera privatorum aedi- 
ficiis, altera ipsis sepulchris cavet; L II, 61. 

coörcent: eos morte, exsilio, vinclis, damno 
{leges) coörcent; O III, 28. 

conservat: lex ipss naturae, quae utilitatem 
hominum conservat et continet, decernet profecto, 
ut ..; O II, 31. 

constituit: quod (ius) lex constituit una; 
L I, 42. 

continet: et omnes gentes et omni tempore 
una lex et sempiterna et immutabilis eontinebit; 
R IL, 33. expectate leges, quas genus illud optu- 
mum rei publicae contineant; L II, 28. quae lex 
hanc sententiam continet, ut omnes leges tollat; 
L III, 38, |. conservat. 

decernit: f, conservat, 

defendunt: f. adficiunt. 

deterret: quae (lex, ratio) vocet ad oflicium 
iubendo, ve o a fraude deterreat; R III, 38, 
Der gagar »elapsae .. vetusto numine leges«; 

elevatı f. — 

erudiunt: tum .. leges ... itemque Ly- 
curgi laboribus erudiunt iuventutem; T II, 34. 

est: fortitudinis qusedam praecepta sunt ac 
aene Ioges, quas effeminari viram vetant in do- 
ore; F II, 9. Zeno ... naturalem legem diri- 
nam ess6 conset, eamque vim obtinere recta im- 
perantem probibentemque contraria; N I, 36. ut 
... eadem veritas utrobique sit eademque lex, 
quae est recti praeceptio pravique depulsio; N II, 
79. cum quaeritur, ... quae no qui mores aut 
utiles aut inutiles (sint); D II, 11. cum lex sit 
civilis societatis vinculum, ius autem legis aequale; 
R I, 49, quas (leges Porciae) tres sunt trium Por- 
eiorum; R II, 54. quae ... lex ... in muli 


448 lex 


lena est iniuriae; R IH, 17. quaero .., si iusti 
ominis et si boni est viri parere legibus, quibus ? 
an quascumque erunt? RIU, 18. est .. vera lex 
recta ratio naturse congruens, diffusa in omnes, 
constans, sempiterna; R III, 33. nec erit alia lex 
Romas, alia Athenis, alias nunc, alias posthac, ed ..; 
R II, 388. si modo ... lex est ratio summa in- 
sita in |[fin]|] natura; LI, 18. ea (lex) est... 
naturse vis, ea mens ratioque prudentis, ea iuris 
atque iniurise regula; LI, 19. isdem etiam recta 
ratio data est, ergo et [jetiam|j lex, quae est 
reeta ratio in iubendo et vetando; si lex, ins quo- 
que; et omnibus ratio; LI,38. omnia iusta esse 
...; etianne, si quae leges sint | sunt|] tyranno- 
rum? LI,42. quae lex est recta ratio imperandi 
atque prohibendi; L I, 42. quoniam vitioram 
emendatricem legem esse oportet commendatricem- 
que virtatum; LI,58. legem neque hominum in- 
en exoogitatam nec scitum a esse popu- 
orum, sed aeternum quiddam; L II, 8. ita prin- 
cipem legem illam et ultimam mentem esse dice- 
bant omnia ratione aut cogentis aut vetantis dei; 
ex quo |jqus|j illa lex, quam di humano generi 

nt, recte est laudata; est enim ratio mens- 
que sapientis ad iubendum et ad deterrendum 
idonea; L IL, 8. si regnante L. uinio nulla 
erat Romas scripts lex de s»tupris, ideirco non 
contra illam legem sempiternam Sex. Tarquinias 
vim Lueretiae ... attulit; L II, 10. lex vera at- 
que princeps apta ad iubendum et ad vetandum 
ratio est recta summi lovis; L If, 10. omnem .. 
legem ... esse laudabilem quibusdam talibus ar- 
gumentis docent; L Il, 11, neque medicorum 
raecepta dici vere possunt ... neque in populo 
ex, culcuimodi |} cuicuimodi || fuerit illa; Du. 
13. est lex iustorum iniustorumque distinetio ad 
illam antiquissimam et reram omnium prineipem 
expressa naturam; L II, 13. quae (leges) non sint 
in nostra re publica nec fuerint, tamen erunt fere 
in more maiorum, qui tum ut lex valebat; LI, 
23. duse sunt prasteres leges de sepulchris; L 
II, .- « re ee wen ungauger® legem 
esse loquentem, legem autem mutum aut: mager 
L In, 3. »ollis salus populi suprema lex estor; 
L IH, 8. tconvertem lex in omnis est; L III, 17. 
praeclara ... ieta lex |jest|]; L III, 28. aunt.. 
quattuor leges tabellariae, quarum prima de ma- 
i ibus mandandis. ea est Gabinia; L II, 85. 
mis est tertia (lex) de jubendis legibus ac 

vetandis; L III, 35. extremas leges sunt nobis 
non usitatas, rei publicae necessarise; L II, 46. 
ene loges sunt, quas apparitores nostri volunt; L 
III, 46. mults .. sunt ceivibus.... communia, ..- 
leges, iura, iudicia, suffragia; O I, 53. quin etiam 
l latronum esse dicuntur, quibus pareant, quas 
observent; O II, 40. nulla (lex) antea cum fuis- 
set; O IL, ER . ö 

excipit: wi uam humane excipi ters 
WEM . 
exstant: qui (Numa) etiam scripter 
fuisset, quas scitis extare; R V, 8. 

facit: quor ius ex iniuria lex facere possit, bo- 
num eadem r8 non possit ex me LI4. 
pontes etiam lex Maria fecit angustos; L II, 38. 

imperat: f. est; N I, 36. 

indicat: lex.. indicat omnium quidem animos 
inmortalis esse, sed fortium bonorumque divinos; 
L U, 27. id indicant leges in duodecim tabulis, 
et sacratae, indicant foedera; O III, Ill. 
R it. 

inquit: »hominem mortuum,« inquit lex in X 
|| tabulis |] »in urbe ne sepelito neve urito ;« LI, 
58, f. II, 1. obtineo. 

iubet: quae (lex).. neque probos frastra iubet 
aut vetat nec improbos iu o aut vetando 


lex 


449 


lex 


moret; R 111,38, cuius (legis) ea vie sit, ut recte 
facere iubeat, vetet delinquere; L I, 19. caste 
iubet lex adire ad deos; L II, 24. quod .. (lex) 
pietatem adhiberi, opes amoveri iubet; L Il, 25. 
uod .. ex hominum genere conseeratos, sicut 
ereuleın et ceteros, coli lex inbet; L II, 27. 
quod »coronam virtute partame et ei, qui peperis- 
set, et eius parenti sine fraude esse lex inpositam 
inbet; L Il, 60, quom omni vitio carere lex iu- 
beat; L III, 29. an, cum omnes te leges exulem 
esse iubeant * ||non eris tu ewul?|| P 31. 
loquuntur: quae (leges) cum omnibus semper 
una atque endem voce loquerentur; O II, 42. 
j. est; L III, 2, 
movet: f, inbet; R III, 38. 
nascitur: quae (lex) saeclis omnibus ante nata 
est quam seripta lex ulla; L I, 19 
obtinet: f. est; N 1], 36. 
obtundit: f. ndfert; T III, 34. 
permittunt: plus tribuit sensibus, quam nobis 
leges perwittunt; F II, 36. 
potest: f. facit; LI, 44. — I, 1. coangusto. 
praesunt: ut .. magistratibus leges, ita po- 
pulo praesunt magistratus; L III, 2. 
prohibet: j. est; N I, 36. 
putat: jurgare .. lex putat inter se || vetat || 
vieinos, non litigare; R iv, 8. 
sancit: Lucii .. Valerii Potiti et M. Horatü 
Barbati ... consularis lex sanxit, ne ...; R II, 54. 
necease erit .. appellare eam legem, quae scripta 
saneit, quod vult, aut iubendo aut prohibendo, ut 
vulgus appellat; L I, 19. sequitur I. une san- 
eit sam tribunorum plebis potestatem; L III, 19. 
sequitur: secuta biennio post (lex) Cassia est 
de populi indieiis; L IH, 35. f. saneit; L III, 19. 
sıgnificat: (lex) signißeat probitatem gratam 
esse deo, sumptum esse removendum; L II, 25. 
spectant: hoc .. spectant leges, hoc volunt, 
incolumem esse civinm coniunctionem; O III, 28. 
tegunt: quae (leges) tegunt omni ratione suf- 
fragium; L III, 38. 
tenent: j. tollit; O III, 68, 
tollit: nec (lex) tollit castimoniam corporis; 
L 1, 24. quarum (legum) altera privilegia tollit, 
altera de capite civis rogari nisi maxino comi- 
tiatu vetat; L III, 44. aliter leges, aliter philo- 
sopbi tollunt astutias, leges, quatenus manu te- 
nere ||teneri || possunt, philosophi, quatenus ra- 
zum et intellegentia; O 111, 68, |. continet; LI, 


tuetur: f. adficiunt. vetat; L II, 61. 

valet: sin } valuerint tamen ||tantum |] leges 
ut ne sim fdesinat]| ambitus; L III, 39. non 
.. erab illa tum eivitas, cum leges in ea nihil va- 
lebant; P 27. |. est; L II, 3. 

veretur: j. vetat; I, IL, 61. 

setat: nec .. (vir sapiens) illa vincla carceris 
ruperit (leges enim vetant); T I, 74. quae (lex 
naturae) vetat ullam rem esse cuiusquam nisi eius, 
qui tractare et uti sciat; R I, 27. quae (lex) de 
capite civis Romani nisi comitils centuriatis statui 
vetaret; R II, 61. «t in urbe sepeliri lex vetat, 
sie ..; L DO, 58. quod eo magis iudico verum 
esse, quia lex Solonis id ipsnum vetat; L II, 59. 
quod (lex) »rogum bustumve novum« vetat »pro- 
plus sexaginta pedes adigi | adici || aedes alienas 
inrito domino«, incendium veretur } acerbum ut 
arceatur ] vetat; quod autem »forum,« id est ve- 
stibulum sepulchri, »bustumve usu capi«e vetat, 
tuetur ius sepulchrorum; L II, 61. j. est; F II, 94. 
iubet; R III, 33. L I, 19, putat. tollit; L III, 44. 

videtur: meministis, ... quam popularis lex 
de sacerdotiis C. Lieini Crassi videbatur! Lae 96. 

vigent: [fuit haec gens fortis, dum Lycurgi 
leges vigebant]; T I, 101. 

II. 


mn nn 


vocat: f, deterret. 

vult: quid sibi lex aut quid verba ista vellent; 
L III, 33. quorum (sceleratorum atque impiorum) 
tu te ducem esse profiteris, quos leges exilio ad- 
fici volunt; P 31, f. sancit; L I, 19. apectant. 

abl. aba.: cur... P. Crassi filia posset habere 
... aeris milliens salva lege, mea triciens non 
posset; R III, 17. 

ohne Verb: tum gravis et, ut arbitror, prae- 
clara lex; L 111, 40. posten tot leges et proxu- 
mae quaeque duriores, ... ub..; O II, 75. f. est; 


2. Prädicat: sum: sceripta Lycurgi, Solonis, 
duodecim tabulas nostras non esse legen? AI, 
136. endem ratio quom est in hominis mente 
eonfirimata et confecta |] perfecta ||, lex est; LI, 
18. arbitrantor prudentiam esse legem; L I, 19. 
quae (ratio) quom sit lex; L I, 23. quae (ratio) 
non tum denique incipit lex esse, nom scripta 
est, sed tum, quom orta est; I II, 10, ut ılla 
divina mens summa lex est, item ..; LIE, 11. 
quae (naturae ralio) est lex divina et humana; OÖ 
TIL, 28, f. 1. est; L II, 2. 

1. sach Verben: 1. Acceufativ: abrogo: 
f. abrogo legem (4 &t.) B. 1, ©. 19, b, — acci- 
pio: f. neeipio, III. legem (3 &t.) ®. I, &.28, b. 

uccommodo: quoniam omnes .. leges 
adceommodandae (sunt) ad illud eivitatis genus; 
Ll, accommodabimns hoc tempore leges ad 
illum, quem probamus, civitatis statum; L II, 4. 

adimo: nobis nostras (leges) ne ademeris; 
L Il, 36, 

antiquo: vos ... legem antiquastis sine ta- 
bella; L 111, 38. quam (legem agrariam) .. anti- 
quari (Philippus) facile passus est; O II, 73. 

appello: quae .. recte lex appellari possit; 
L 1, 11. nec vero iam aliam esse ullam legem 
puto non modo habendam, sed ne appellandam 
quidem; L II, 18. f. I, 1. sanecit; L I, 19, 

coangusto: haec lex dilatata in ordinem cun- 
etum coangustari etiam potest; L III, 32. 

cognosco: a Theophrasto leges etiam (omnium 
fere civitatum) cognovimus; F V, 11. si noster 
hie rector studuerit sane iuri et legibus cogno- 
scendis; R V, 5. 

eolo: f. 3. pareo; P 34. 

eommonstro: commonstravit .. leges fatales 
ac necessarias; Ti 43, 

commuto: quas (leges) cum vellet Lysander 
commutare; D I, 96. 

comprobo: leges .. poena, non iustitia nostra 
comprobantur; R III, 18. 

concludo: conclusa .. est a te permagna 
I|tam magna || lex sane quam brevi; L II, 23, 

confirmo: Lycurgus ... leges suas auctoritate 
Apollinis Delpbici confirmarit; D I, 96. 

ceonicio: Vom legem (Solonis) eisdem prope 
verbis nostri decemviri in decimam tabulam con- 
iecerunt; L II, 64. 

considero: considerandae leges, quibus eivi- 
tates regi debeant; L I, 17. ER 

constituo: ex quo leges moresque eonstituti; 
O U, 15. eadem .. constituendarum legum fuit 
causa, quae regum; OÖ II, 4l. j 

eontemno: qui quodam motu aut statu viden- 
tur naturae legem et modum contempsisse; F V, 
47. cum ixisset ei (Lacedaemonio) quidam 
inimieus: „contemnisme leges Lycurgi?* T I, 100. 

demergo: quamvis .. sint demersae leges ali- 
cuius opibus; ÖO II, 24. . 

derigo: ad quam (naturam) leges hominum 
deriguntur {[dirig. ||; L II, 18. 

describo: f discribo. 

desidero: nec jtej Lycurgi leges neque So- 
lonis neque Charondae neque Zaleuci neo nostras 

57 


lex 


duodecim tabulas nec plebiseita desidero; L 1, 57. 
quam (legem) populus liber numquam desiderarit, 
idem oppressus dominatu ac potentia prinecipum 
u (ig L III, 34, 
ico: cuius (summi rectoris) ad naturam apta 

ratio vera illa et summa lex a philosophis diei- 
tur; FIV, 11. quod quom dico, legem a me dici 
intellegi volo; L IH, 3. 5. I, 1. est; LII, 18. 

dilato: f. coangusto. — dirigo: f. derigo. 

discribo: quae sunt .. varie et ad tempus 
discriptae || descr. |] (eue) populis; L II, 11. 

dissuadeo: quaerit (Gracchus) ..., qui sibi 
(Piso) constet, cum ea lege frumentum petat, quam 
dissuaserit; T II, 48 

divido: nos legem bonam a mala nulla alia 
nisi naturae norma dividere possumus; L I, 44. 

do: j. do, Ill. legem (6 &t.) ®. I, ©. 748, b. 

duco: quae (leges) ad puniendum non iracun- 
dia, sed aequitate ducuntur; O I, 89 

edo: leges .. a me edentur non perfectae, ... 
- ipsae summae rerum atque sententiae; L II, 

efficio: quam legem quo morlo (Zeno) efliciat 
animantem, intellegere non possumus; N I, 86. 

eripio: quoniam non recognoscimus nunc leges 
populi Romani, sed aut repetimus ereptas aut no- 
vas scribimus; L Ill, 37. 

excogito: [, L 1. est; L II, 8. 

explico: explicanda est oratione communis 
condicio lexque vitae; T IV, 62. 

exprimo: f. I, 1. est; L Il, 18. 

expromo: iam exprome ... istas leges de re- 
ligione; L II, 17. f. propono; L II, 18, 

exspecto: f. I, 1. continet; LI, 8. — fero: 
j. fero, III. legem (15 ©t.) ©. 42, a. euriatus, 
lex (8 &t.) ®. I, ©. 598, b. de, lIL legem fero 
(5 St) ®. 1, ©. 610, b. 

habeo: num idcirco eae leges iustae haberen- 
tur? nihilo, eredo, magis illa, quam interrex noster 
tulit, ut dietator, quem vellet civium, indemnatum 
aut indieta causa inpune posset occidere; L I, 42. 
necesse est .. legem haberi in rebus optimis; L 
II, 12. f. appello; L II, 13. propono; R II, 26 

ignoro: quam (legem) qui ignorat, is est in- 
iustus; L I, 42. 

impono: f. impono leges (5 St.) ©. 243, b. 

invenio: constat profecto ad salutem civium 
... inventas esse leges; L II, 11. leges sunt in- 
ventae; O II, 42. 

iubeo: f. L, 1. est; L III, 35. 

laudo: laudemus .. prius legem ipsam veris 
et propriia generis sui laudibus; L Ill, 2. 5. 1,1. 
est; L II, 8. 

muto: negat .. mutari posse musicas leges 
sine mutatione legum publicarum; L II, 39, 

neglego: ex quo leges quoque (cives) incipiunt 
neglegere; RI, 67. quod se legem illam praecla- 
ram neglecturum negaret; R Il, 61. negleget 
leges easque perrumpet, si poterit, is, qui ..; 

nomino:& is ... didicimus „SI IN IUS VO- 
CAT“ atque | atque alia | eius modi „leges* alias 
nominare; L U, 9. quae .. ita conposita sancta- 
que essent, eas leges videlicet nominarent || nomi- 
varunt, al.|; LU, 

observo: intellego te... alias in historia leges 
observandas putare, alias in po&mate; LI, 5. j. 1, 
l. est; OÖ II, 40. 

obtineo: quae (lex) in Graecorum conviviis ob- 
zn „aut bibat*, inquit, „aut abeat*; T V, 
18. 

perfero: lege illa de provocatione perlata; 
R Il, 55. 

perficio: f. edo. 

perrumpo: f. neglego; L I, 42. 


450 


[nn nn ——— = 


lex 

perscribo: leges etiam et instituta ac mores 
eivitatum perscripsimus; F IV, 61, 

peto: a librarıis (leges) petimus; L Ill, 46. ut 
modo & te dietum est leges a librariis peti; 
L II, 48. 

praefero: cum is, qui inperat aliis, ... suam 
vitam ut legem praefert auis civibus; R I, 52, 

prodo: cum .. decretum proditur, lex veri 
rectique proditur; A Il, 27. 

rofero: quid ego communes leges profero, 

quibus omnibus es exul? P 32. 

propono: pro ositis legibus his |} [bis] j}, quas 
in monumentis habemus; R II, 26. exprowam 
equidem (leges), ut potero, et ... legum leges 
II{leges] | voce proponam; L II, 18. quoniam 
| quom |] de religione leges proposueras; L III, 48. 

puto: omni.. in re consensio omnium gentium 
lex naturae putanda est; T I, 30. qui (philoso- 
phus) disciplinam suam non ostentationem scien- 
tiae, sed legem vitae putet; T II, 11. tu Titias 
et Apuleias leger nullas putas? — ego vero ne 
Livias quidem; L II, 14. 

reeito: ut, prius quam ipsam legem recitem, 
de eius legis || Degie] || laude dieam; L II, 14. 
lex recitata est; L III, 11. sie .. & me recitata 
lex est de suffragiis; L III, 38. 
recognosco, repeto: f. eripio. 
repudio: lex popularis suffragiis populi repu- 


diata est; Lae 96. 
rogo: lex utilitatis virorum gratia rogata; 
R III, 17. eas tu... leges rogabis videlicet, quae 


numquam abrogentur; U, 14. si quae (lege) 
forte a me hodie rogabuntur; L II, 23. leges non 
iure rogatas Jlegem, si ... ta est | tollere, 
ut Titiam decreto conlegii, ut Livias consilio Phi- 


lippi consulis et auguris? L II, 31. tn .. istam 
Romae legem rogato; L I, 36. 
sacro: sunt certa legum verba, .. neque ita 


risca, ut in veteribus XU sacratisque legibus; L 
I, 18. f. I, 1. indieat; O II, 111. 

sancio: quas (Cretum leges) sive Iuppiter sire 
Minos sanxit de loris quidem sententia, ut poötae 
ferunt; T II, 43. quae non magis legis nomen 
adtingunt, quam si latrones aliquas consessu suo 
sanxerint; L II, 81. leges .. quom magis iudicüs 
quam verbis sanciendae sint ||quae quoniam ... 
sancienda sunt||; L Ill, 46. haec .. lex in awi- 
eitia sanciatur, ut neque rogemus res turpes na 
faciamus rogati; Lae 40, haec .. prima lex ami- 
eitiae sanciatur, ut ab amicis honesta petamus; 
Lae 44. 

scisco:; suffragia ... scisconda .. in lege aut 
rogatione ||[in ... Br | colam an palam 
ferri melius esset; L Ill, 38. 

scribo: centum et octo annis postquam Lycur- 
gus leges scribere instituit, prima posita est Olyın- 
pias; R II, 18. xviros, qui leges scripserint, sine 
rovocatione cereatos; R Il, 54. qui (xviri) ... 
eges scriberent; R II, 61. sive est illa (lex) 
scripta uspiam sive nusquam; L I, 42. quods 
iustitia est obtemperatio scriptis legibus institutis- 
que populorum; L 1, 42. quom ..illi non studii 
et delectationis, sed rei publicae causa | eivi- 
tatibus suis scripserunt; L II, 14. j. eripio. I, 1. 
est; L II, 10. nascitur. saneit; L I, 19. 


seiungo: qui iam licet nobis a natura leges et 
iura seiungere? L I, 35. 

sequor: f. 3, pareo; P 34. 5 

sero: vir magnus leges, instituta, rem publicam 
non seret? T I, 31. 

servo: mihi .. in vita serranda videtur illa 
lex; T V, 118, hoc eonsilio leges Atheniensinn, 
hoc maiorum iustituta serrantur; O1, 75. se... 
debere ... servare leges; O I, 124. 


lex 


stabilio: qua (oratione animus) stabiliat leges; 
suadeo: sunde .. istam ipsam legem; LI, 24. 
cum 0gd ... legem Voconiam magna voce et bo- 
nis lateribus suasi || suasissem |]; C 14. 

timeo: quae (diligentia) summa esset in eis, 
qui leges, qui magistratus ... timerent; T IV, 46. 

tollo: lex illa tota sublata est; RII,53. quae 
(leges) praesertim uno versiculo senatus puncto 
temporis sublatae sint; lex autem illa ... neque 
tolli neque abrogari potest; L II, 14. sublatis 
legibus et judiciis; O II, 75. f. rogo; L II, 31. — 
l, 1. continet; L Ill, 88. 

trado: qui (Merourius) .. dieitur ... Aegyptiis 
leges et litteras tradidiese; N III, 56. 

transfero: tum leges praeclarissimae de duo- 
ra tabulis translatae [|tralatae || duae; L II, 


veto: f. I, 1. est; L II, 35. 

volo: f. I, 1. est; L III, 46. 

2. Genetiv: sum: quos imitatus Plato videli- 
eet hoc eo legis putavit esse, persuadere ali- 
quid; L II, 14. 

3. Dativ: confero: ne minima quidem ex 
parte Lycurgi legibus et disciplinae (Pausanias, 
er, nn ge Ol 2. 

obrogo: huic legi nec obrogari fas est neque..; 
R II, 33, ai r “ 

obsequor: »dum sanctis patrine legibus obse- 
quimur;« TI, 101. 

obtempero: fortitudo est .. ndfectio animi 
legi summae in perpetiendis rebus obtemperans; 
T IV, 58. 

pareo: nos .. praeceptis dialectioorum et ora- 
torum etiam ... sic parentes, ut legibus; A 1, 5. 
vir bonus et sapiens et legibus parens; F III, 64. 
quibus (Iegibus) in philosophia necessario parea- 
mus; T IV, 7. vel (fortitudo est) adfectio animi 
in patiendo ac perferendo summae legi parens 
sine timore; T v 53. qui legibus auis paruisset; 
TV, 19. si (T. Albucius) in re publica quiescens 
Epicuri legibus paruisset; T V, 108. si huic legi 
parverint ipsi patres || [patres] ||; L UI, 26. si 
parebunt his loibus; L ll, 19. si proximae legi 
angel L II, 28. si 5 age forte his 
egibas re voluerint; ‚29. qui ne legi- 
bus quidem propter metum paret, sed eas sequi- 
tur et colit; P &. veteri legi morique parendum 
est; Ti 38, |. I, 1. est; R III, 18. O II, 40. 

‚ servo: integram .. (causam) legi, accusatori 
indieioque servari; L II, 47. 

4. Ablativ: careo: lege... carens civitas estne 
ob id ipsum habenda nullo loco? L II, 12. 

opus est: nihil nobis opus esse lege; L III, 45, 

solvo: nec .. aut per senatum aut per popu- 
lum solvi bac lege possumus; R III, 33. si qui 
hoc ... virtutis causa soluti legibus consecuti 
sunt; L II, 58. 

sum: qua quisque sit lege, condicione, foedere; 
L m. 4m quısq 14 

utor: ingrediar in disputationem ea lege, qua 
eredo omnibus in rebus disserendis utendum esse, 
si errorem velis tollere; R I, 38. 

5. mit Präpofitionen: adgredior ad: 
prius quam adgrediamur ad leges singulas; L II, 8. 

capıo a: constituendi .. juris ab illa summa 
lege capiamus exordium, quae ..; L I, 19 

eoniungo cum: ut (magistratus) praesit prae- 
scribatque recta et utilia et coniuncta cum legi- 
bus; L Ill, 2. 

conscribo de: qui (Plato) princeps de 
blies conscripsit idemque separatim de 
eius; L II, 14. 

derogo ex: neque derogari ex hac (lege) ali- 
quid licet; R Ill, 383. 


na 


BE_.) SEHE 





lex 


dieo contra: Piso ille Frugi semper contra 
legem frumentariam dixerat; T II, 48. 

dimico pro: convenit dimicare pro legibus; 

discrepo a: non multum discrepat ista con- 
etitutio religionum a legibus Numae; L II, 23. 

dieputo de: ut ille (Plato) ... de optimis le- 
gibus disputat |j dieputavit, al. |; L I, 15. 

dissero de: tu paulo ante de lege et de iure 
disserens; L II, 2. 

divido a: f. 1. divido. 

duco a: a lege ducendum est iuris exordium; 
L 1,19. ut... ab ea (lege) vivendi doctrina du- 
catur; L I, 58. 

facio contra: inhumane feceris contraque na- 
turae legem; O 1ll, 30. sapientis esse nihil con- 
tra mores, leges, instituta facientem habere ratio- 
nem rei familiaris; O III, 63. f. iuro in. — de: 
sane quidem, sicut de religionum lege fecisti; 
L II, 2, 

habeo in: quae habemus etiam in publicis in- 
stitutis atque legibus; L III, 48. 

iuro in: se in legem Voconiam iuratum contra 
eam facere non audere; F Il, 55. 

maneo in: earum quaeque (bestiarum) suum 
tenens munus ... manet in lege naturae; T V, 38. 

pertinso ad: qui (locus) ad leges ... per- 
tineret; O I, 156. 

F Aka in: ut illi aequitatis, sic nos dilectus 
(\ delectus |] vim in lege ponimus; L I, 19, ut in 
lege posui; L II, 47. 

roficiscor a: doctissimis viris profieisci pla- 
cuıt a lege; L I, 18 

revoco ad: ii (vonopvianes) ... facta homi- 
num observabant ad legesque revocabant; L III, 46. 

scribo de: quam multa illi de re publica scri- 
pserunt, quam multa de legibus! FIv, 5. con- 
sequens esse videtur, ut scribas tu idem de legi- 


bus; L I, 15. 
. sum in legibus (7 &t.) ©. 
269, a. 
transfero de: cetera in XH .. 
Solonis fere legibus; L II, 59. 
venio ad: ante quam ad populares leges ve- 


. translata de 


. L Il, 9. ad ipsas iam leges veniamus; 
II, 5. 

II, nach Udjeetiven: 1. Genetiv: aequalis: 
j. I, 1. est; , 49. 


proprius: proprium .. utrumque legis est; LI,19. 

similis: optandum .. (est), ut ji, qui prue- 
sunt rei publicae, legum similes sint; O I, 89, 

2. Dativ: contrarius: nihil (est) tam con- 
trarium iuri ac jet || legibus, quam ..; L III, 42. 

3. Ablativ: liber: »nec eo magis (privati) 
lege liberi sunto;« L III, 11. 

4, mit Präpofitionen: situs in: existimare 
omnia iusta esse, quae sita ||sancita || sint in 
populorum institutis aut legibus; L I, 42, 

IV. nach Subftantiven: 1. Genetiv: aequi- 
tas: qui (xviri) cum x tabulas summa legum 
I (sun) || aequitate pradentisque conscripsissent; 

sera: acra legam de caelo tacta quid habent 
observatum ac vetustum? D II, 47, 

auctores: P. Crassum et P. Soaevolam aiunt 
Ti. Graecho auetores legum fuisse; A Il, 13. 

ceausa: nobis ita conplectenda in hac disputa- 
tione tota causa est universi juris ac legum, ut ..; 
LL1. - 

eommunio: inter quos porro est communio 
legis, inter eos communio iuris est; L I, 3 

culpa: Cassiae legis culpam Scipio tuus susti- 
net; L III, 37. 

ceustodin: legum custodiam nnllam habemus; 
L III, 46, 

Hi 


lex 


disceptator: f. inventor; R III, 38. 

domini: qui (populi) domini sint legum, iudi- 
eiorum; R I, 48. 

exitium: »legum exitium constanti voce fere- 
bant;« D I, 20. 

explanator: f. interpres; R III, 33. 

fides: »censores || cesoris | fidem legum custo- 
diunto;- L 111, 11. j 

fons: fontis .. earum (legum) utique perspexe- 
rit; RV,5. his.. re fons legum et iuris 
inveniri potest; L I, 16, 

genus: quod ad cumque legis genus me dis- 
putatio nostra deduxerit; L II, 46. 

loria: non possum .. dicere ... Lycurgum, 

Solonem legum et publicae disciplinae carere glo- 
ria; TI 11 

interitus: probat .. legum et libertatis in- 
teritum earumque oppressionem taetram et de- 
testabilem gloriosam putat; O III, 88. 

interpres: neque est quaerendus explanator 
aut interpres eius (legis) alıus; R III, 33. nostrae 
.. legis interpretes ... hoc intellegant in primis, 
ra magnificentiam esse minuendam; 


inventor: Lycurgus, .. ille legum optumarum 
et aequissumi juris inventor; R III, 16. unus . 
erit „.. imperator .. deus, ille legis huius inven- 
tor, disceptator, lator; R III, 33. 

raue tu inventrix legum ... fuisti; 

‚5. 

ius: ut comitiorum vel in iudiciis populi vel 
in iure legum ... principes civitatis essent inter- 
pretes; D II, 74. 

iussa: hominum vita iussis supremae legis ob- 
temperat; L III, 3. 

lator: ferretne civitas ulla latorem istius modi 
legis, ut condemnaretur filius? N 11], 90. f. inven- 
tor; R III, 33. 

laus: f. II, 1. recito; L II, 14. 

libri: qui (Plato) ... in Legum .. libris, quid 
ee deus, anquiri oportere non censeat; 

‚30. 

metus: infamiaene metu non esse petulantis 
an legum et iudiciorum? L 1, 50. te metus ex- 
animant iudiciorum atque legum; P 18, 

mutatio: f. II, 1. muto, 

natura: videamus ... vim naturamque legis, 
ne, quom referenda sint ad cam nobis omnia, la- 
bamur; L II, 8, 

nomen: favore magis quam re legum nomen 
tenent; L II, 11. in ipso nomine legis interpre- 
tando inesse vim et sententiam iusti et veri le- 
gendi; L II, 11. f. IL, 1. sancio; L II, 13. 

norma: haece habemus in XI sane secundum 
naturam, quae norma legis est; L II, 61. 

Spree: j. interitus. 

ordo: quoniam tenes ordinem legum; L III, 30. 

poena: saepe etiam legum iudiciorumque poe- 
nis obligantur; F 1, 47. quanta (accessio fit) 
ad augendas (molestias) ... poena legum; FI, 
51. qui (civis) id cogit omnis imperio legumque 
poens, quod vix paucis persuadere oratione philo- 
sophi possunt; R I, 3. poenam non dico legum, 
... sed ipsius turpitudinis ... non vident; Ö III, 

praemium: (L, Lucullus) absens factus aedilis, 
continuo praetor (licebat enim celerius legis prae- 
mio); All, 1. 

prooemium: habes legis prooemium || prohoem. 
al. ; sicenim haec | hoc || appellat Plato; L II, 16. 

prudentia: f. aequitas, 

scriptores: nec haec a sapientissimis legum 
scriptoribus neglecta sunt; L II, 68. f. 1, 1. exstant. 

societas: haec (eloquendi vis) nos iuris, legum, 
urbium socielate devinxit; N II, 148, 


452 lex 


sussor: cum .. ille (Q. Maximus) admodum 
senex suasor legis Cinciae de donis et muneribus 
fuit; C 10. 

tabulae: duabus tabulis iniquarum legum ad- 
ditis; R II, 68. 

verba: praeclare .. iam nunc a te verba usur- 
pantor civilis iuris et legum; LI, 56. f. IL, 1. sa- 
ero; L II, 18. 

Yun Von 1. est; RI], ing 

vis: idem .. (Chrysippus) etiam legis perpetuae 
et aeternae vim ... Iaven dieit Nı 40. 
vim istius caelestis legis explana; L II, 9. cuius 
(legis) vim explicavi; L II, 14. quom legis haec 
vis sit: |, ut sit] scitum et iussum in omnis; 
L III, 44. |. natura. — I, 1. iubet; L I, 19. 

vox: quis non studiose rei publicae subvenerit 
hac tam praeclara legis voce laudatus? L II, 4. 
j. II, 1. propono; L Il, 18, 

2. Dativ: obtemperatio: f. II, 1. scribo; 
L 1, 42. 


3. mit Präpofition: oratio de: omnem .. 
orationem eius (Platonis) de legibus peroratam 
esse uno aestivo die; L II, 69. 

V. Umftand: 1. Mblativ: adimere: qui 
(Sulla) tribunis plebis sus lege iniuriae faciendae 
Tg ademerit, auxilii ferendi reliquerit; 


agi: nobis, ... de quibus nihil omnino actum 
esset legibus; L III, 45. 

alere: quod illi verbis et artibus aluerunt na- 
um BEN hi autem institutis et legibus; 


amittere: vim quaerit, cuius inpunitatem amit- 
tit hac lege; L III, 42. 

astringi: (nos) er nullius || .. unius disci- 
plinae legibus adstricti; T IV, 7. 

audire: nec probrum audire (debemus) nisi ea 
lege, ut respondere liceat; R IV, 12. 

confirmari: non institutis opinio est confir- 
mata, non legibus; T I, 30. senatus lege 
nostra confirmatur auctoritas; L III, 27. 

coniungi: sacra cum pecunia pontificum aucto- 
ritate, nulla lege coniuncta sunt; L II, 52 

conservare: rem publicam ... quibus moribus 
_ ibus constituere vel conservare possimus; 

consociari: lege .. consociati homines cum 
dis putandi sumus; L I, 33. 

constituere: cum ... regiis institutis, partim 
etiam legibus auspicia (essent constituta); T IV, 
. cum... non instituto aliquo aut more aut lege 
sit opinio constituta; N I, 44. qui suam quisque 
rem publicam constituissent legibus 109 > institu- 
tis suis; R II, 2. annis postea xx ... levis aestu- 
matio pecudum in multa 2 C. Ialii P. Papirii 
consulum constituta est; R II, 60. quae (poena) 
est constituta legibus; R V,5. magistratibus lege 
constitutis; L III, 48, ut ... haec ita teneantur, 
ut sit |jest|] constitutum legibus ipsis; O 1, 5l. 
neque .. hoc solum natura, ... sed etiam legibus 
rg ... eodem modo constitutum est; O 
II, 23. quorum ingeniis et inventis omnem vitam 
legibus et institutis excultam constitutamque ha- 
bemus; fr IX, 11. f. conservare. 

eontineri: quibus (legibus) in singulis civita- 
tibus res publica continetur; O III, una con- 
tinemur omnes et eadem lege naturae; O II, 27. 
I zakı lege nostra libertatis species datur; L III, 


delectari: si omnes Athenienses delectarentur 
tyrannicis legibus; L I, 42. 

destinari: disciplinam puerilem ingenuis ... 
nullam certam aut destinatam legibus ... esse 
voluerunt; R IV, 3, 


lex 453 


dicere: cum contente pro se ipse (M. Antonius) 
lege Varia diceret; T II, 57. 

diseribi: quae discripta sunt legibus et iure 
eivili; O I, 51, 

dissipari: parumne deolaravit vir gravis et 
sapiens lege ar aaa patrimonium publicum 
dissopari? T III, 48. 

edacare: neque .. hac nos patria lege genuit 
aut educarit, ut ..; RI, 

effici: id hominibus efhieci ex re publica debet 
partim institutis, alia legibus; R IV, 3, 

eici: tot legibus eiectus in exilium; P 32, 

esse: ut tum fuit Romae, cum erant reges, ut 
Spartae Lycurgi legibus; R II, 43. cum furioso- 
rum bona legibus in adgnatorum potestate 
sint; R Ill, 45. sunt .. privata ... aut vetere 
oeeupatione ... aut vietoria ... aut lege, pa 
ctione, condicione |] conditione || sorte; IL, 21. 
si ibi eum legibus esse non oportebit; P 32. 

excipi: cum essent agri in Boeotia deorum 
inmortalium excepti lege censoria; N III, 49. 

excoli: f. constituere; fr IX, 11. 

exsul: f. II, 1. profero. 

facere: ut id sua u facerent, quod coge- 
rentur facere legibus; R I, 3. videtis, in tabella 
jam ante quanta sit facta labes, primo Gabinia 
lege, biennio autem post Cassia; Lae 41. 
i N homines .. sunt hac lege generati; 

‚ 15. 

gerere: nec, quia nusquam erat scriptum ..., 
ideirco minus Coclitem illum rem gessisse tantaın 
fortitudinis lege atque imperio putabimus; L II, 10. 

gignere: f. educare. 

indicare: ab omni iudicio poenaque provocari 
_ indicant XU tabulae conpluribus legibns; 

‚>. 

ingredi: f. I, 4. utor. 

iudieium: inde iudicium publicum rei privatae 
Br Plaetoria; N III, 74. 

iberari: quae .. (promissa) pleraque iure 
praetorio liberantur, non nulla legibus; O 1, 32, 

minuere: quam consuetudinem lege minuit ipse 
(Demetrius); L IL, 66. 

nnsci: en lege esse nos natos, ut ..; TIIL, 59. 
cum ... ea .. lege natus sis ..., ut ..; O III, 52. 

parere: vobis .. iure et lege volentes pa- 
reant; Ti 41 

pari: magni.. nestimabat pecuniam non modo 
Ben contra leges, sed etiam legibus partam; FI, 


pervenire: quorum (virorum) nemo censuit 
plus Fadiae dundum, quam possot ad eam lege 
Voconia pervenire; F II, 54. 

petere: f. II, 1. dissuadeo. 

praescribi: dum modo ea moderata sint, ut 
lege praescribitur; L II, 38. 

prohiberi: vivlare alterum naturae lege pro- 
hibemur; O III, 27. 

quaestiones: repete ... tum haec cotidiana, 
sicae, veneni, peculatus, testamentorum etiam lege 
nora quaestiones; N III, 74. 

regere: nec Mamilia lege singuli, sed e XII tres 
arbitri finis regemus; L I, 55. |. I, 1. oonsidero. 

relinquere: f. adimere. 

respondere: cum ego te hac nova lege videam 
eodem die accusatori respondere; F IV, 1. 

retineri: lege nostra ... auctoritas bonorum 
retinetur; L Ill, 39. 

sancire: quod ne liceret fieri ad alterius in- 
iuriam, lege sanxerunt; T IV, 4. qui haec disei- 
plinis informata alia moribus confirmarunt, sanxe- 
runt autem alia legibus; RI, 2. haec (conubia) 
li (xviri) ut ne plebei cum || plebi et |] Pe 
essent, inhumanissima lege sanxerunt; II, 68, 
eorum .. ut publici interpretes essent, lege sanxi- 


libellus 





mus; L II, 34. id quoque ||quodque, al.|| ne 
fieret, lege sanctum est; L 11, 60. post aliquanto 
... lege sanetum est »ne quis ..;«e L II, 64. hoc 
quamquam video ... neque aut lege sanciri aut 
jure civili, tamen naturse lege sanctum est; O 
III, 69, 

servare: »aevitatem annali lege servanto;« 
L II, 9. 

subiei: cui (rationi appetitus) sunt subiecti 
lege naturae; O 1, 102, 

temperare: rem .. publicam nostri maiores 
certe melioribus temperaverunt et institutis et 
legibus; T I, 2. 

tollere: omnia nocturna ... in media Graecia 
Diagondas Thebanus lege perpetua sustulit; L II, 
37. Solonis lege (funera) sublata sunt; L II, 64. 
lege nostra ... contentionis causa tollitur; L III, 39. 

vacare: et legibus et institutis vacat aetas 
nostra muneribus iis, quae ..; C 34. 

variari: quae (conexio rerum) suo ordine et 
lege ||sie]] variatur; Fa, fr 2 

vindicare: omnia non Quiritium ... iure pro 
euis vindicare, neo civili nexo, sed communi lege 
naturae; RI,27. iste dolus malus et legibus erat 
vindicatus, ut in tutela duodecim tabulis, circum- 
scriptio adulescentium lege Plaetoria, et sine lege 
iodiciia; O III, 61. 

vivere: soli .. (di, homines) ratione utentes 
iure ac lege vivunt; N II, 154. quod inter haec 
velit virtute tamquam Ioge vivere; L 1,36. natu- 
ram sequi et eius quasi lege vivere; L I, 56. 

2. Bräpofitionen: ante: quibus hoc ante 
hanc legem virtutis oausa tributum est; L II, 58. 

contra: f, 1. pari. — I, 1. est; L II, 10. 

in: ideın (Plato) et in Timaeo dicit et in Legi- 
bus .. mundum deum esse; N I, 30. quae (liba- 
menta) dieta in lege sunt; L II, 29. iam de ha- 
ruspicum religione, de expiationibus et procura- 
tionibus sat esse plane |] satis esse iam || in ipsa 
lege dictum puto; L II, 34. excepto praesertim 
in ipsa lege sollemni sacrificio ac publico; L II, 
35. + diligentiam || de diligentia || votorum satis 
in lege dictum est ac votis |} ac votif sponsio; 
L I, 41. ut Charondas in suis facit legibus; L 
11,5. nihil habui sane, non modo multum, quod 
putarem novandum in legibus; L II, 12. ut in 
religionis lege fecisti admonitu et rogatu meo; 
L III, 18. S. A, 1. saero. — IH, 4. 

inter: quantam eius (iustitiae) vim inter leges 
et iudicia et in constituta re publica fore puta- 
mus? O II, 40. 

per: ut orandae litis tempus, quoad per leges 
liceat, accommodet; O II, 43 

sine: f. 1. vindicare; O III, 61. 


libamentum, opfe: dico, servo: 

uod ad tempus ut sacrificiorum || [sscrificiorum] |] 
ibamenta serventur fetusque pecorum, quae dicta 
in lege sunt; L II, 29. 

witto: dona magnifica quasi libamenta prae- 
darum Delpbos ad Apollinem misit; R Il, 44. 


libellus, Sörift, Heft, Bud: 1. est: est 

. non magnus, verum aureolus et, ut Tuberoni 
Panaetivs praecipit, ad verbum ediscendus libellus ; 
A II, 135. 

ll. conficio: quid hortaris? ut libellos con- 
| de stillieidiorum ac de parietum iure? 

1, 14. 

do: si quem tuorum adflietum maerore videris, 
huic acupenserem |Jacip. |] potius quam aliquem 
Socraticum libellam dabis? T IL, 48. 

edisco: f. I. est. 

IH. in: quae (philosophis) communi more in 
foro loquitur, in libellis suo; F IV, 22, 


libens 


454 


liber 


libens, witig, gern: sumus .. multi, ut 
constituimus, parati ... abuti tecum hoc otio. — 
libente me vero; R I, 14. 


libenter (1ob.), gern, bereittvillig, mit Ber 
grügen: adeo: quo libentius rei ee causa 
periculum adiret optimus quisque; N II, 50. 

adsentior: tibi, .. si Eu ea, yuae 
dices, libenter assentiar; F I, 28. 

ago: cum sit nihil aliud, quod lubenter agere 
possim; D I, 11. 

audio: utrum tandem censes, Turquate, Im- 
periosum illum ... tuamne de se orationem liben- 
tius auditurum fuisse an meam? F II, 60. multum 
.. Wlum (Aelium Sextum) audiebam et libenter; 
R 1, 30. ex me audies .... — sane, inquit Sci- 
pio, et libenter Ta RII,64. ego vero liben- 
ter audierim; L I, 13. 

ceno: non negat libenter umquam cenasse Gal- 
lonium «mentiretur enim), sed bene; F II, 24. 
qui bene cenent, omnia libenter cenare, qui liben- 
ter, non continuo bene; F II, 24. quem (Gallo- 
nium) libenter cenasse nemo negat. cur igitur 
non bene? F Il, 25. 

eogito: qui nihil dicit, nihil facit, nihil cogitat 
denique nisi lubenter ac libere; P 34 

concedo: libenter tibi, Laeli, ut de eo disseras, 
equidem concessero; R I, 20. 

congrego: (parvi) aequalibus delectantur liben- 
terque se cum lis congregant; F V, 42 

dico: nibil de me, de Scipione diecam lubentius ; 
Lae 96. j. cogito. 

disco: ego quoque .. didicerim libentius, si 
quid attuleris, quam te reprehenderim; F II, &. 
ego discam libenter; N III, 41. 

dissipo: >»& es quod sumas, quanto 
dissipes libentius«; N III, 73. 

do: id quoque damus, et libenter quidem; N 1, 
9. 


edisco: cuius edidiei etiam versus, et lubenter 
quidem; D I, 17. 

erro: quodsi in hoc erro, qui animos hominum 
inmortales esse credam, libenter erro; C 85. 

facio: facio et lubenter et, ut spero, recte, 
quod ..; L 1, 63. quod libenter facias, curare, 
ut id diutius facere non poesis; O II, 54. f. cogito. 

fruor: quodsi istis ipsis voluptatibus bona 
aetas fruitur libentius; C 48. 

impetro: a te impetrarim lubenter, ut ..; 
T V, 82 

invehor: quia Carneades lubenter in Stoicos 
invehebatur; N II, 162. 


invideo: an eum locum libenter invisit? FV,5. ! 


lego: nos .. ea scripta reliquaque eiusdem ge- 
neris et legimus libenter et legemus; F ], 12, 

pareo: ut omnes ... aequo animo illi libenter- 
que parerent; R II, 4. 

profugio: libenter |jego || vero istine sicut 
ab domino agresti ac furioso profugi; C 47. 

prolabor: libenter .., frater, $ quod istam 
orationem tecum prolaber; L I, 52. 


recordor: externa libentius in tali re quam | 


domestica recordor; O II, 26. 
seribo: eo .. hos locos seripsi libentius, 
quod ..; P 4. 


sum: fuisti saepe, oredo, ... in scholis philo- 


sophorum. — vero, a6 libenter quidem ; T II, 26. 


venio: cur huc libentius venias; L Il, 4. 


video: quem (Q. Tuberonem) cum comiter Sci- ' 
 tionem || cessionem |] liberam atque otiosam (ista 


pio appellavisset libenterque vidisset; R I, 14. 
autor: libenter uti solitus est ea dissimulatione, 
quam Graeci söomweiav vocant; A II, 15. qua 
(divisione) noater Antiochus libenter uti solet; F 
Y,16. lıbenter ., etiam verbo utor Catonis; R 


| 
| 
| 


II, 8. illo loco libentissime soleo uti; LII, 1. 
nemo est, quin [qui non|| eo (equo), quo con- 
suevit, libentius utatur quam intractato et novo; 
Lae 68. in obsequio .., quoniam Terentiano verbo 
lubenter utimur, comitas adsit; Lae 89. 

ohne Berb: cedo caput cenae: »sermone bono,« 
quid ex e0? »si quaeris, libenter;« F II, 25. 


liber, frei, unbeihränft, unbehindert, felbftän- 

dig, freimütig, zügellos: A. bei Subftantiven: algs: 
hoc .. liberiores et solutiores sumus, quod integra 
nobis est iudicandi potestas; A II, 8. liber.. a 
tali inrisione Socrates, liber Aristo Chius; A II, 
123. soli sumus liberi; TV, 33. his tu tam gra- 
vibus conecitationibus ... quem vacuum, solutum, 
liberam videris; T V,43. qui aut libertste dignus 
esset aut vellet omnino liber esse; T V, 68. ut 
.. jure civili, qui est matre libera, liber est; N 
III, 45. in quibus (civitatibus) verbo sunt liberi 
omnes; RI1,47. ut ... absit omnis pudor, ut 
rreeag liberi sint; R I, 67. quis .. non modo 
iber, sed servus libertate dignus fuit, cui ..? L 
I, 25. si... ab omni animi perturbatione liber 
sis; OÖ I, 67. dum .. his |Jiis{| (dominis) oboe- 
diet, ... liber habendus omnino non erit; P 33 
nisi sapientem liberum esse neminem; P 33, nis 
qui ita sit adfectus, esse liberum neminem; P 35. 
an ille mihi liber, cui mulier imperat? P36. do- 
minum mutare, non liber esse volt; P 4l. cum 
eum ne liberum quidem esse ratio ... convincat; 
Pd4l, 

algd: quod (Epicurus) veritus est, ne ... nihil 
liberum nobis esset; Fa 23. ea ... a fati neces- 
sitate esse libera; Fa 38. si .. ius suum populi 
teneant, negant quicquam esse praestantius, libe- 
rius, beatius; RI,48. quibus (dis) omnia deberent 
esse patentia ac libera; L II, 26. 

amieitia: amicitia remissior esse debet et libe- 
rior et dulcior; Lae 66. 

amores: in quibus (Graecorum gymanasii) isti 
liberi et concessi sunt amores; T IV, 70. quam 
contrestationes et amores soluti et liberı! R IV,4. 

animus: robustus animus et excelsus omni est 
liber cura et angore; F1,49. adaußia» appellat, 
id est animum terrore liberum; V,87. cum, 
quo natura fert, liber animus pervenerit; T 1, 46. 
viget... animus in somnis liber ab sensibus omni- 
que inpeditione curarum; D I, 115. cum (animi 
hominum) ... mente permoti per se ipsi liberi 
Il t liberi, libere || ineitati |[ [ineitati] || moventur; 
D I, 129. quando .. ista observans quieto et 
libero animo esse poteris? D II, 83. multa .. 
(animi), cum remissi et liberi eunt, futura pro- 
spiciunt; C 81. 

ardor: qui (mundus) integro et Tibero et puro 
eodemque acerrimo ei mobilissimo ardore tenea- 
tur; N II, 31. 

aselli: ut... in... tanta libertate canes etiam 
et equi, aselli denique liberi sic incurrant, ut is 
de vıa decedendum sit; R I, 67. 

»uspicium: tum .. esset auspicium (si modo 
esset ei liberum) se ||auspicium, si ... liberum, 
se|] ustendisse; D II, 73. 

bestiae: cum (bestiae) copiosius alantur, quam 
si essent liberae; F V, 56. 

caelum: cum (animus) ... in liberum caelum 
quasi domum sauam venerit; T1,51. alias (bestias 
natura voluit} volucres caelo frui libero; T V, 38. 

canes: f. aselli. 

cessatio, cessio: eius modi quampiam cessa- 


oratio postulat); L I, 10. 

eivitas: qui .. in libera eivitate ita se in- 
struunt, ut metuantur; O II, 24. hine ... etiam 
in liberis eivitatibus regnandi existunt cupiditates; 


liber 


oO II, 36. 
esse debeat; O III, 83. qui (rex) civitatem .. non 
modo liberam, sed etiam gentibus imperantem ser- 
vire sibi coögisset; O III, 84. voltis post liberam 
eivitatem ab iis ipsis, qui liberaverunt? P 11. 
consensus: cum ... (in re publica) esset con- 
sensus populi liber; P 28, 
eontrectationes: f. amores; R IV, 4. 
econtumacia: Socrates ... adhibuit .. liberam 
eontumaciam; T I, 71. 
creatio: »creatio magistratuum, iudicia populi, 
inssa velita quom suflragio cosciscentur, optuma- 
tibus nota, plebi libera sunto«r; L IU, 10 
custodia: ut sit libera et non sollicita suae 
rei cuiusque custodia; O II, 78. 
dies: quodam liberiore, quam solebat, et magis 
vacoo ab interventoribus die; Fa 2. 
homo: ludimur ab homine ... ad scribendi 
licentiam libero; N 1, 123. nihil est agri cultura 
... homine libero dignius; O 1, 151. 
iudicium: sunt .. iudicia libers; T IV, 7, 
auditorem (me venisse) ... libero iudicio; N I, 
17. cum .. nal sit Academiae ... iudicium 
audientium relinquere integrum a6 liberum; D II, 
150. f. creatio. 
iussa: f. creatio. — mater: f. algs; N III, 45. 
mens: nec .. deus ipse ... alio modo intellegi 
otest nisi mens soluta quaedam et libera; T I, 
BB. fr IX, 10. ista duo (divinandi genera), furoris 
et somnii, quae a libera mente fluere viderentur; 
D I, 101. 
motus: cum duobus modis animi ... motu 
ipsi suo soluto et libero incitarentur, uno furente 
I| farentes ||, altero somniante ||somniantes ||; D 
I, 4. qui ... coneitatione quadam animi aut so- 
luto liberoque motu futura praesentiunt; DI, 34. 
populus: in libero .. populo, ut Rhodi, ut 
Athenis, nemo est cirium, qui *; RI, 47. non 
ex liberis populis reges requiri aut potestatem 
atque opes optimatium; RI,48. negant oportere 
indomiti populi vitio genus hoc totum liberi po- 
uli repudiari; R I, 49. quodsi liber populus de- 
iget, quibus se committat; RI,5l, quam (nequa- 
bilitatem iuris) amplexantur liberi populi; RI, 53. 
sic hunc nimis liberum populum libertas ipaa ser- 
vitute adfeit; R I, 68. ne plura insignia essent 
inperii in libero populo quam in regno fuissent; 
RII,55. ut in populo libero pauca per populum 
.. gererentur; R 1,56. vel regnum malo quam 
liberam populum; R II, 46. nos .. quoniam 
leges damus liberis populis; L III,4. quam (legem) 
populus liber namquam desiderarit, idem oppres- 
sus dominatu ... Trage rn Nlagitavit; L II, 34. 
in liberis .. populis et in iuris aequabilitate; 
O 1,88 
privati: »nec co magis (privati) lege liberi 
sunto;« L IH, 11. 
probabile: eo (probabili) .. 
libero; A II, 105. 
ratio: illorum ratio soluta ac libera est; Fa 33. 
sapiens: (sapientem) solum civem, solum libe- 
ram? A II, 136. recte solus (sapiens nppellabi- 
tur) liber; F III, 75. solum en) raeteren 
formosum, solum liberum; F V, 74. illum (sa- 
ientem) .. putas omni perturbatione esse liberum; 
IV, 58. |j[omnes sapientes liberos esse et stul- 
tos omnes servos] |; P 
sphaera: habent .. suam sphaeram stellae 
inerrantes ab aetheria coniunctione secretam et 
liberam; N II, 55. 
studia: sunt alias (studia) liberiora et transfusa 
Nfosa || latius; R I, 30. 
suffragia: quae (suffragia) iubeo nota esse 
optimatibus, populo libera; L III, 33. »optimati- 
bus (suffragia) nota, plebi libera sunto;« L Ill, 38. 


expedito, soluto, 


455 


quae (civitas) libera fuerit quaeque | 





liber 


tempus: libero tempore ... omnis voluptas 
assumenda est; F I, 33. si mihi ullum tribuere- 
tur vacuum tempus et liberum; L I, 8. 

turba: ille ( N convocata de hortulis in 
auxilium quasi Liber en | turba temulento- 
rum ... instat; A fr (8. 21). 

vetita: f. creatio. 

vir: defugit |jfugit]] patrianı vir liber ac for- 
tis; R II, 34. 

virtus: nos virtutem semper liberam volumus; 
TV, 52. 

voluntas: ii mentem hominis voluntate libera 
spoliatam necessitate fati devinciunt; Fa 20. 

voluptas: quo minus animus ... gustare par- 
tem ullam liquidae voluptatis et liberae potest; 


B. allein: I. carent, possunt: qua (nequa- 
bilitate) carere diutius vix possunt liberi; RI, 69. 

decertat, al.: neque (esse) liberi cum inpuris 
atque inmanibus adversariis decertantem vel con- 
tumeliarum verbera subire vel exspectare |] exce- 
ptare || sapienti non ferendas iniurias; R I, 9. 

U, 1. sum: quid horum est liberi ? quid denique 
servi non inertis? P 39. f. I. decertat. 

2. impero: est .. inpudens luctus maerore se 
conficientis, quod imperare non liceat liberis; T 
II, 26. cui tandem hie libero imperabit, qui non 
potest oupiditatibus suis imperare? P 38. 

II, 1, gratus: hacc pueris et mulierculis et 
servis et servorum simillimie liberis esse grata; 
0 1, 57. 

2. dignus: nihilne est in his rebus, quod di- 

num libero aut indignum esse ducamus? F V, 

7. ulter (iocus) ne libero quidem (dignus est); 
O I, 104. quae (adsentatio) non modo amico, sed 
ne libero quidem digna est; Las 89. quae . 
{artes) dignae libero essent; Ti 1, 

indignus: f. dignus; F V, 47. 

IV. in: ferierum festorumque dierum ratio in 
liberis requietem litium habet et iurgiorum; 


liber, Bat, Bud, Schrift, Abhandlung: 
I. Subject: aequant: qui (libri) iam illis (ora- 
tionibus) fere se aequarunt; O I, 3 

aperiunt: totidem subsecuti libri Tusculana- 
rum disputationum res ad beate vivendum maxime 
necessarias aperuerunt; D II, 2. 

complectitur: quintus aus eum locum con- 
plexus est, qui totam philosophiam maxime in- 
lustrat; docet enim ad beate vivendum virtutem 
se ipsa esse contentam; D II, 2 

eontinet: in eo .. libro, qui continet omnem 
diseiplinam tuam, ... dicis haec; T II, 41. 

declarant: quod Etruscorum deelarant et ha- 
ruspicini et fulgurales et rituales libri, vestri etiam 


augurales; D I, 72. provocationem .. etium a 
regibus fuisse declarant ern libri, significant 
nostri etiam augurales; R II, 54. 


docet: f. complectitur. 

efficit: quod maxime eflicit Theophrasti de 
beata vita liber; F V, 12, 

est: Chius Metrodorus initio libri, qui est de 
natura: „nego* inquit „seire nos ..;“ A II, 73. 
uattuor eius (Clitomachi) libri sunt de sustinen- 
is adsensionibus; A II, 98. cuius (Xenocratis) 
libri sunt de ratione loquendi multi et multum 
probati; A II, 143. cuius (Nicomachi) accurate 
seripti de moribus libri dieuntur illi quidem esse 
Aristoteli, sed non video ..; F V, 12. pleni libri 
sunt contra ista ipsa (portenta) disserentium phi- 
losophorum; T I, 11. evolve diligenter eius (Pla- 
tonis) eum librum, qui est de animo; T I, 24. 
Hegesine liber est ‘4rmonapregür; TI, 84. quorum 
dieuntur esse Latini sane multi libri; IT, 7. 


liber 


totus .. liber, qui est de aummo bono, refertus 
est et verbis et sententiis talibus; T III, 42. et 
de honesto et de summo bono separatim libri 
sunt; T V, 19. cuius (Xenocratis) in libris, qui 
sunt de natura deorum, nulla species divina de- 
scribitur; N 1,34. liber est Epicuri de sanctitate; 
N 1, 122. primus .. (liber) est de conteımnenda 
morte, secundus de tolerando dulore, de aegritu- 
dine lenienda tertius, quartus de reliquis aniımi 
perturbationibus; D I, 2. tres (libri) erunt de 
oratore, quartus Brutus, quintus orator; D II, 4. 
magnus Dicaearchi liber est nescire en melius esse 
quam scire; D Il, 105. horum somniorum et ta- 
livm plenus est Chrysippi liber, plenus Antipatri; 
D Il, 144. quod .. in ıis libris dietum est, qui 
sunt de natura deorum; D II, 148. quod .. in 
aliis [Jillis, iie|] Jibris feci, qui sunt de natura 
deorum, itemque in iis, quos de divinatione edidi; 
Fa 1. est Dicaearchi liber de interitu hominum; 
O II, 16. quamquam ea quoque de re duo sunt 
nostri libri; O II, 31. plenus est sextus liber de 
ofliciis Hecatonis talium quaestionum; O Ill, 89. 
septimus mihi liber Originum est in manibus; 
C 38. multas ad res perutiles Xenophontis libri 
sunt; C 59, quam copiose ab eo (Xenophonte) 
agri eultura laudatur in eo libro, qui est de 
en re familiari, qui Oeconomicus inscribitur! 
> 59. 

excitant: quamquam ,. libri nostri complures 
non modo ad legendi, sed etiaım ad scribendi stu- 
diam excitaverunt; O II, 2, 

loquitur: si .. liber Antiochi nostri ... vera 
loquitur; N I, 16. 

medetur: nee, si aliquot annis post idem ille 
liber eaptivis missus esset, volneribus mederetur, 
sed cientrieibus; T III, 54. 

placet: Theophrasti ... tibi liber ille 
de beata vita? — ... prorsus .,. placet; F V, 85. 

reducunt: nos... tauquam hospites fui libri 
quasi domum reduxerunt; A I, 9. 

subsequuntur: f. aperiunt. 

valent: ut ... valeant .. (libri) ad deponen- 
2. potius quam ad suscipiendas religiones; D II, 


lacet 


veniunt: isti libri duo Philonis ... tum erant 
adlati Alexandriam tumque primum in Antiochi 
manus venerant; A II, 11. 

1. nach Verben: 1. abicio: hacc Epicuro 
confitenda sunt aut ea ... tollenda de libro vel 
totus liber potius abiciundus; T III, 44. 

adfero: |, 1. veniunt, 

adnumero: his libris adnumerandi sunt sex de 
re publica; DH, 3. 

sequo: , I. aequant. 

attingo: nec quisquam (libros) attingit praeter 
eos, qui .; TI, 6. 

comburo: libri .. eius gar in con- 
tione combusti (sunt); N I, 68, 

confercio: est .. (liber) confertus voluptati- 
bus; T III, 44. 

conscribo: quem (librum) in medio ... 
rore et dolore conscripsimus; T IV, 63. 

eontemno: quos (libros) non contemno equi- 
dem, quippe quos numquam legerim; T II, 7 

couverto: quem (librum) nos ... e Graeco in 
Latinum convertimus; O II, 87. 

depromo: ut eos (libros) ipse ... depromerem; 
FI 7. 

describo: se... ab eo ipso illos duo libros .. 
descripsisse; A II, 11. 

edo: |. edo, III. librum (7 &t.) 8.1, ©. 785, a. 

evolvo: f. 1. est; T I, 24. 

habeo: tu .. cum ipse tantum libroram ha- 
beas; F III, 10, 

impleo: alter 


mae- 


.. de ipsa iustitia quattuor im- 


456 


liber 





levit sane grandis libros; R II, 12, innumera- 
bilia nascuntur, quibus implentur iuris consultorum 
libri; L II, 48. 

inseribo: f. inseribo, 11. libram (9 &t.) ©. 
24, a. — intericio: f. mitto; D II, 8. 

lego: f. lege, III, librum (14 &t.) ©. 444, a. 

mitto: quem (librum) ad me de virtute misisti; 
F 1, 8. legimus libram Clitomachi, quem ille 
eversa Karthagine misit consolandi causa ad ca- 
ptivos cives suos; T III, 54. ad Brutum .. no- 
strum hos libros alteros quinque mittemus; TV, 
121. qui (liber) ab eo (Antiocho) nuper ad hunc 
Balbum missus est; N I, 16. interiectus est etiam 
nuper liber is, quem ad nostram Atticum de se- 
nectute misimus; D II, 3. hune librum ad te de 
senectute misimus; C 8. . L. medetur. 

nomino: quem (librum) modo nominavi; F II, 


ocenpo: numquam .. 
R 1, 14. 

perficio: quibus rebus ||[rebus], libria || editis 
tres libri perfeeti sunt de natura deorum; D1,3 

perlego: perlegi tuum paulo ante tertium de 
natura deorum; D I, 8. 

pono: cum posui librum; T I, 24. 

probo: qui liber cum et tibi probatus videre- 
tur et iis, quos ..; FI, 2. j. I. est; A II, 143. 

profero: proferrem libros, si negares; N I, 115. 

Bene: ut quosdam hinc libros promerem; 
F III, 8. 

recipio: quamquam hi tibi tres libri inter Cra- 
tippi commentarios tamquamı hospites erunt reci- 
piendi; O III, 121. 

refercio: Ponticus Heraclides puerilibus fabulis 
refersit libros; N I, 34. quo genere (iocandi) ... 
hilosophorum Soeraticorum libri referti sunt; O 
‚104 |. Lest; T III, 42. 

refero: nostri quoque oratorii libri in eundem 
librorum numerum referendi videntur; D II, 4. 

requiro: quos (libros) hic tandem requiris? 
F III, 10. 

rodo: si Epicuri de voluptate liber rosus esset, 
putarem annonam in macello cariorem fore; DI, 
59. 

scribo: accipe, quem ad modum eadem dican- 
tur a Olitomacho in eo libro, quem ad C. Lucilium 
scripsit po&tam |[[po&tam]]|; A II, 102. quod 
multi iam esse librı Latini dieuntur seripti incon- 
siderate ab optimis illis quidem viris, sed non sa- 
tis eruditis; TI, 6. is... (Dieaearchus) tris libros 
scripsit, qui Lesbiaci vocantur; T I, 77. qui eos 
(libros) seribunt; T Il, 7. quem (librum) ad me 
accuratissime seripsisti; T V,1. in iis libris, quos 
(Cleanthes) seripsit contra voluptatem; N I, 37. 
quos (libros) tum scripsimus, cum gubernacula rei 
ublicae tenebamus; D II, 3. qui (Isocrates) euuı 
rung qui Panathenaicus inscribitur, quarto et 
nonagesimo ||non. quarto || 
dieit; C 13. f. de, I. scribo librum (10 
©. 608, b. 

voco: j. scribo; T I, 77. 

2. adiungo: quibus (libris), ut est in animo, 
de fato si adiunxerimus; D II, 3 

adnumero: f. 1. adnumero, j 

3. utor: cum ... vellem .. e bibliotheca pueri 
Luculli quibusdam libris uti; F I, 7. 

4. acquiesco in: qui iam aetate provecti in 
nostris libris adquiescunt; D II, 5. 

appareo in: f. V, 2, in; T I, 102, 

audio de: delectabatur .. (Lucullus) mirifice 
lectione librorum, de quibus audiebat; A IL, 4. 

confero in: dierum quinque scholas, ut Graeei 
appellant, in totidem Kiss contuli; TI, 8. 

contineo in: in quibus (libris) ownis eius loci 
quaestio continetur; D II, 3. 


sunt illi (libri) occupati; 


anno scripsisse se 


t) ©. 1, 


liber 


dico de: de quibus (libris) heri dietum a Ca- 
tulo est; A IL, 11. de quo (libro) iam taın multa 
diximus; T I, 102. 

dispertio in: haec Graeci in singulas scholas 
et in singulos libros dispertiunt; T III, 81. 

eo ad: quotiens senatus decemviros ad libros 
ire jussit! D I, 97. 

incido in: eorum ego in libros ineidi; L II, 82. 

inscribo in: nostri philosophi nonne in iis 
libris ipsis, quos scribunt de contemnenda gloria, 
sun nomina Inscribunt? T I, 34 

intellego e: ut e Socraticoram libris maxime- 
que Platonis intellegi potest; A I, 16. 

pono in: quae (ratio) ... a me .. posita est 
in sexto libro de re ee TI, 58. 

praecipio ex: f, V, ]. praecipi. 

profero ex: cum antistitibus agamus, ut quid- 
vis potius ex illis libris quam regem proferant; 
DI, 112. 

reperio in: nonne ... in Sibyllae libris eae- 
dem repertae praedicliones sunt? D I, 98. 

sentio de: quo de libro, Balbe, velim scire 
quid sentias; N I, 16. — A En .. tibi ad- 
modum sensi .. ex eo libro; T V, 1, 
in: [. in, B, I. sum in libris (4 &t.) ©. 


: hasc .. 
(libro); A II, 98. 
tollo de: f. 1. abicio. 

II. nach Wbdjectiv: vacuus ad: mihi .. 
omne tempus est ||tempus | ad meos libros va- 
euum; R |, 14. 
ur nach Subftantiven: 1. algd: f. II, 1. ha- 

0, 


caput: nec .. ferent, si audierint te primum 
caput libri | viri]| optimi prodidisse; L 1, 21. 

confectio: mihbi .. ita iucunda huius libri 
eonfectio fuit, ut ..; C 2, 

disputatio: qui in horum librorum disputa- 
tione versantur; R 5. 

genera: de summo .. bono quia duo genera 
ibrorum sunt; F V, 12, 

initium: f. L est; A II, 73. 

lectio: f. II, 4. audio de, 

multitudo: e quibus industriae plurimum in 
Clitomacho fuit (declarat multitudo librorum ); 
AI, 16. in quibus (bibliothecis Graecis) multı- 
tado infinita librorum propter eorum est multitu- 
dinem, qui scripseront; T II, 6. 

„aumerus: in primis ... Cato noster in horum 
librorum numero ponendus est; D 11, 3. 5. IL, 1. 
refero. 

principium: cum (Protagoras) 2" Ba 
libri sio posuisset: „de divis ..;* N I, 68. 

2. sermo de: multum 
libris nostris ... variumque sermonem; N I, 6 

V, Umftand: 1.circumfundi: M. Catonem ... 
vidi in bibliotheca sedentem, multis circamfusum 
Stoicorum libris; F Il, 7. 

cohortari: cohortati sumus ... ad philoso- 
phiae studium eo libro, qui est inscriptus Horten- 
sus; D II, 1 

eoneludi: expositis tridui disputationibus 
quartus dies hoc libro coneluditur; T IV, 7. 

eonlaudari: quamquam philosophine .. vitu- 
peratoribus satis responsum est eo libro, quo a 
nobis philosophia defensa et collaudata est; FI, 2, 
‚sonsequi: quod conpluribus iam libris me ar- 
bitror consecutum; D Il, 1. 

eontineri: quod earum ipsarum rerum ... 
prima institutio et quasi disciplina illo libro con- 
tinetur; A II, 102. 

convineci: voluptatem ... concessuram arbitror 
convictam superiore libro dignitati; F III, 1. 

defendi: T ernisadarl. 
IL 


. sunt sumpta de primo 


457 


fluxisse video de | 


liber 


deleetari: his libris eum (Lucullum) malo 
quam reliquo ornatu villae delectari; F II, 8 

dicere: quoniam duobus superioribus (libris) 
de morte et de dolore dietum est; TII,6. quae 
ipse (Chrysippus) primo libro de deis inmortalıbus 
dixerat || dixerit |]; N I,4l. deamieitia alio libro 
dietum est, qui inscribitur Laelius || [qui inser. 
Lael,jjj; O If, 31. 

disputare: de qua (utilitate) hoc libro dispu- 
tatum est; O II, 87. oflicia, de quibus his libris 
disputamus; O Il, 14. 

dinssrers: de quibus (oficiis) his libris disse 
rimus; O III, 15. 

ducere: quoniam & quattuor fontibus honesta- 
tis primo libro oflieia duximus; O III, 96. 

exponere: quem (sermonem) Corinthi habitum 
tribus libris exponit; T I, 21. bis .. libris ex- 
posita sunt ea, quae ..; T IH, 6. eius disputa- 
tionis sententias memorise mandavi, quas hoc 
libro expoaui arbitratu meo; Lae 3. 

explicare: qui (Chrysippus) totam de divina- 
tione duobus librıs explicavit sententiam, uno prae- 
terea de oraclis, uno de somniis; DI, 6 use 
(ratio) a te secundo libro est explicata dilucide; 
D 1, 117. de quibus (ofliciis) est nobis his libris 
explicandum; O 1,7. quem ad modum oficia 
ducerentur ..., satis explicatum arbitror libro 
superiore; O II, 1. Panaetius ... de duobus ge- 
neribus primis tribus libris explicavit; O II, 7. 

facere; Dicaearchus .. in eo sermone ... do- 
etorum hominum disputantium primo libro multos 
loquentis facit; T I, 21. quod alio quodam libro 
fecimus; OÖ Il, 6. 

helluari: quo mag 
de copia quasi helluari libris ... 
PU, 7. 


is tum in summo otio maxi- 
videbatur; 


inducere: duobus (libris) Phereeraten quendam 
Phthiotam senem ... disserentem inducit nihil 
esse omnino animum; T I, 21. 

institui: quod his libris erat instituta et sus- 
cepta mihi de re publica disputatio; RI, 12, 

obduci: obducuntar .. libro aut cortice trunci ; 
N H, 120. 

ostendere: quod genus philosopbandi 
maxime ... elegans arbitraremur, quattuor Aca- 
demicis libris ostendimus; D IL, 1. ‚ 

erpurgari: perpurgatus est is locus a nobis 

quinque libris; D II, 2 ER 

perscribi: quadridui .. sermonem superioribus 
ad te perscriptam libris misimus; TV, Il. 

persequi: qui (Plato) certe tam multis libris 
rag persecutus non esset, nisi probavisset; A II, 


praecipi: ad quas ipsas oonsultationes |] ex || 
superioribus libris satis multa praecepta sunt; 
O III, 33 . , 
provocari: quamquam a te ipso id .. facio 
provocatus gratissimo mihi libro; F I, 8. 
putare: aliis .. libris rationem quandam per 
omnem naturam rerum pertinentem vi divina esse 
adfectam (Zeno) putat; N I, 36, RR: 
quseri: quod his libris quaeritur, qui sit finis; 
I, 
Er ea ex quo libris omnia referserunt; 
responderi: iis ||hisj] quattuor Academicis 
libris satis responsum videtur; N I, 11. f. conlau- 
dari. 
revocari: quo [Jin quojl (libro) a vita qui- 
-- per inediam discedens revocatur ab amicis; 
I, 84. 


scribere: de divinatione ingresi sumus his 
libris scribere; D II, 3. quae superiore libro scripta 
sunt; D II, 8. hoc libro ad amicum amicissimus 
scripsi de amicitie; Lae 5. 
58 


liber 458 


sequi: quam .. (disciplinam) his librise pro- 
pterea sequimur, quod ..; OIM, 

suseipi: f. institui. 

vexari: vexatur idem Theophrastus et hibris et 
scholis omnium philosophorum, quod ..; TV, 25. 

2. in: quamgquam Antiochi magister Philo ... 
negat in libris ... duas Academias esse; A I, 13. 
enus (Platonis) in libris nihil adfirmatur; AI, 46, 
si quodam in libro vere est a nobis philosophia 
laudata; A II, 6. qui in nostris libris disputent; 
AU,7. in alio ... libro, in quo breviter com- 
riss gravissimis sententiis quasi oracula edi- 

isse sapientiae dieitur, scribit his verbis; F IL, 
20. de .. his rebus satis multa in nostris de re 
publica libris sunt dieta a Laelio; F 11,59. scri- 
psit ... breviter ar” in eo libro ... mor- 
tem ... pertinere; F II, 100. in quo (libro) mul- 
tum admodum fortunae datur; F V, 12. ın illo 
libro, qui inscribitur Menon, pusionem ... inter- 
rogat; T1,57. in quibus (libris Dioaearchus) volt 
eficere animos esse mortalis; T I, 77. fecimus 
hoc in eo libro, in quo nosmet ipsos, quantum 
potuimus, consolati sumus; T 1, 83. de qua (hu- 
matione et sepultura) Socrates quidem quid sen- 
serit, apparet in eo libro, in quo moritur; TI, 
102. satis accurate in Academicis quattuor libris 
explicata arbitramur; T 11, 4. in eo (libro Clito- 
machi) est disputatio scripts Carneadis; T II, 54. 
aliis haec locis satis accurate a nobis dieta sunt 
maximeque in iis sex libris, quos .; TV, 1. 
etsi aegritudinis sedatio et hesterna disputatione 
explicata est et in Consolationis libro; IV, 63. 
vexatur .. (philosophus) ab omnibus primum in 
eo libro, quem scripsit de vita beata, in quo multa 
disputat, quam ob rem ... non possit. in eo 
etiam putatur dicere in rotam [...} beatam vitam 
non escendere; TV,24. in eo area de finibus) 
mihi videbare contra Catonem disserens hoc velle 
ostendere; T V, 32. multa .., quae dicentur in 
bis libris, eolligunt; N I,4. qui (Plato) ... in 
Legum .. libris, quid sit omnino deus, anquiri 
oportere non censeat; NI,30. Antisthenes in eo 
libro, qui physicus inseribitur, ... tollit vim et 
naturam deorum; N I, 32, Aristoteles .. in ter- 
tio de philosophia libro muita turbat; N I, 38. 
eodem .. in libro ruraus terram et eaelum (Pon- 
ticus Heraclides) refert in deos; N I, 34. et haec 
quidem in primo libro de natura deorum; in se- 
eundo autem (Chrysippus) volt Orphei, Musaei ... 
fabellas accommodare ad ea, quae .; NIT 4, 
quem Diogenes Babylonius consequens in eo libro, 
qui insceribitur de Minerva; N 1], 41. quo modo 
in bis (libris Epicurus) loquitur? NI, 115. quod 
familiaris omnium nostrum Posidonius disserait 
in libro quinto de natura deorum; N I, 123. ut 
fecimus in iis tribus libris, quos de natura deorum 
scriprimus; D I, 7 
Cottae 
non funditus tamen sustulit; DI,8. satis .. de- 
fensa religio est in secundo libro a Lueilio; D I, 


ut in extremo tertio (libro) seribis; DI, 9. | 


quod praetermissum est ın ıllıs libris; DI, 9. 


quos (versus) in secundo de consulatu ||consula- | . 


tus |] Urania Musa pronuntiat; D I, 17. quod.. 
ab ipso (Socrate) in libris Socraticorum saepe di- 
eitur; DI, 122, in libris .. sententiam diceba- 
inus, contionabamur; D II, 7. quod .. in aliie 
libris feci ... itemque in iis, quos ..; Fall. 
cuius (Platonis) in libris multis locis ita loquitur 
Socrates, ut ..; R I, 18. in nostris libris vides 
eum (dictatorem) .. magistrum populi appellari; 
RL hunc locum satis ... in tis libris, quos 
legistis, expressit Scipio; R IV, 1. quam (rem 
rag optumam esse docuit in illis sex libris 

ipio; LI,20. in quo (libro) scripsit nihil curare 


in quo flibro) disputatio | 
usmquam labefactavit sententiam meam, | 





liberalis 


deum nee sui nec alieni; LI, 21, hune locum 
satie ... in iis libris, quos legistis, expressit Sci- 
pio; L I, 27. quom in illis de re publica libris 
persundere videatur Africanus ... nostram (rem 
publicam) ... fuisse optumam; L II, 23. quoniam 
..., quas .. de optima re publica sentiremus, in 
sex libris ante diximus; III, 4. haec est .., 
quam Scipio laudat in illis libris ... temperatio- 
nem rei publicae; L Ill, 12. pleraque sunt dieta 
in illis libris; L II, 13. haec ... in illis libris 
tractats sunt diligentius; L III, 32. etsi a»atis 
dixit pro se in illis libris Scipio; L III, 38. ea 
(iustitiae ofhicia) quae essent, dietum est in libro 
superiore; OÖ II, 43. miror, quid in mentem ve- 
nerit Theophrasto in eo libro; O II, 56. in quo 
(libro) multa pracclare, illad absurde; O IL, 56. 
queın (Panaetium) multum in his libris secutus 
sum, non interpretatus; O U, 60. de hoc genere 
toto in iis libris, quos de re publica scripsi, dili- 
genter est disputatum; OII, 60. has res commo- 
dissime Xenophon Socraticus persecutus est in eo 
libro, qui Oeconomieus inscribitur; O II, 87. in 
extremo libro tertio de hac parte pollicetur se 
deinceps esse dieturum; O III, 9. Hecatonem ... 
video in iis libris ... dicere „sapientis esse“ ..; 
O IH, 63. ut in primo libro disserui; O III, 74. 
qui (M. Cato) si eruditius videbitur disputare, 
quam conauevit ipse in suis libris; C 3. dixi in 
eo libro, quem de rebus rusticis acripsi; C 54. 
Socrates in eo libro loquitur cum Critobulo Cyrum 
... ostendisse; C 59. j. 1. revocari. — I. continet. 
est; N1,34. DIL, 148. Fal. C59. — II, 1. scribo; 
A II, 102. N I, 37. 


liberalis, anftändig, edel, freigebig: algs: 
an sine misericordia liberales esse non possumus? 
T IV, 56. qui liberalis benignusve dieitur; LI, 
3. qui aliis nocent, ut in alios liberales sint; 
O 1, 42. non tam natura liberales quam qua- 
dam gloria ductos, ut benefici videantur; L, 
44. ut facultas sit, qua in nostros simus libera- 
les; O I, 52. qui opera, id est virtute et indu- 


stria, benefiei et liberales erunt; O II, 58. libe- 
rales .. (sunt), qui suis facultatibus .. captos a 
ut... bene- 


inne redimunt: O II, 56 (55). 
ci liberalesque sumus, non ut exigamus gratiam, 
... 816 ..; Lae 31. ut ii, qui opibus ... minime 
alterius indigeant |] er Ti Il, liberalissimi sidt 
et beneficentissimi; Lae öl. 

algd: ut illie liberalissimum esset spectare ni- 
hil sibi adquirentem, sic ..; TV, 9. nihil est... 
liberale, quod non idem iustum; O I, 43. est .. 
non modo liberale paulum non numquam de suo 
iure decedere, sed interdum etiam fructuosum; 
O II, 64. 

adsentatores: non benefici neque liberales, 
sed perniciosi adsentatores iudicandi sunt; OÖ I, 42. 

cupiditas: quae (cupiditas) videtur esse libe- 
ralior; P 40, 

doctrina: tum’ omnis liberalis et digna homine 
nobili ab eo percepta doctrina; A II, 1. ex eorum 
.. seriptis et instıtutis... omnis doctrina liberalia 
. zumi potest; F V, 7. f. eruditio. 
eruditio: nos ... hanc eruditionem liberalem 
u pe eng en Tu, a r 

argi: quorum (largorum) alteri prodigi, alteri 
liberales; d II, 55. ” u 

pater: idem .. facilem et liberalem trem 
incommodum esse amanti filio disputat; N III, 73. 

usestus: qui (quaestus) liberales habendi, 
qui sordidi sint; O I, 150, 

species: ut in eo moderatio et temperantin 
appareat cum specie quadam liberali; O1, 96. ut 
ea, quae pertinent ad liberalem »peciem et digni- 
tatem, moderata sint; O I, 141. 


liberalis 


sumptus: quae (pecunie) perpetuos sumptus 
suppeditet, nec solum necessarlos, sed etiam fibe- 
rales; O II, 42. 

translatio: Ü. Caesaris pecuniarum tranalatio 
a iustis dominis ad alienog non debet liberalis 
videri; O I, 48. 

virus: quae (rirtus) est una, si modo est, 
maxime munifica et liberalis; R II, 12. 

voluntas: qguamquam .. in utroque || utraque |! 
inest gratificandi liberalis voluutas; O II, 52. 


liberalitas, ce Dentart, Wohlwolen, 
Güte, fyreigebigfeit: I, efficit: quamquam omnis 
virtus nos ... allieit, ... tamen iustitia et libe- 
ralitas id maxime efheit; O I, 56. 

est: quid? liberalitas gratuitane est an mercen- 
naria? si sine praemio benigna |] benignus || est, 
gratuita, si cum mercede, conducta; L 1, 48. fa- 
cilior est haec posterior (liberalitas), locupleti 
praesertim, sed illa lautior ac splendidior et viro 
forti elaroque dignior; OÖ II, 52. temeritate .. 
remota tissima est liberalitas; O 11, 693. comi- 
tas, iustitia, liberalitas (multo magis est secun- 
dum naturam) quam voluptas, quam vita, quam 
divitiae; O III, % neque .. bonitas nec libera- 
litas nec comwitas esse potest; O III, 118. 

exsistit: ubi... liberalitas ... poterit existere? 


habet: de beneficentia ac de liberalitate dica- 
tur, qua quidem nihil est naturae hominis accom- 
modatius, sed habet multas cautiones; O I, 42. 

nocet: quae (liberalitas) prosit amicis, noceat 
nemini; OÖ T 43. 

potest: f. est; O III, 118. exsistit, 

Breeee)ı j. nocet. 

I, 1. adiungo: cui (iustitiae) sunt adiunctae 
De Bonn, liberalitas, benignitas, comitas; 


aestimo: utrum ... hereditatem L. Pauli an 
liberalitatem Africani (pluris aestimemus)? P 48. 

appello: quam (beneficentiam) eandem vel 
em vel liberalitatem appellari licet; 

1, 20. 

aspernor: ne aspernari regis liberalitatem vi- 
deretur; T V, 9. 

colo: hie ... neque amicitiam colere possit 
nec justitiam nee liberalitatem; O I, 5. 

condueo: f. I. est; L 1, 48, 

deterreo: eam .. iniuriam in |Jiniuriam || dö- 
terrenda liberalitate sibi etiam fieri ... putant; 
0 I, 68. 

laudo: eo... eam (liberalitatem) studiosius ple- 
rique laudant, quod ..; O II, 63 

praesto: illa .. praestare debebit, .. 
tiam, fidem, liberalitatem; O I, 121. 

probo: qui ... ita vivunt, ut eorum probetur 
fides, integritas, aeguitas, liberalitas; Lae 19. 

refero: vulgaris liberalitas referenda est ad 
illum Enni || Enniil|] finem: snihilo minus ipsi 
lucet;« O I, 52. 

tollo: qua (societate) sublata beneficentia, libe- 
ralitas, bonitas, iustitia funditus tollitur; O III, 28. 

2. obliviscor: oblitus liberalitatis mene .. 
plura complector; N I, 67. 

3. coniungo: talis .. simulatio vanitati est 
eoniunctior quam .. liberalitati; O I, 44. 

convenio: opes vel fortunae vel ingenii libe- 
ralitati magis conveniunt; F I, 52. 

pareo: nec (res familiarie) lubidini potius luxu- 
ag quam liberalitati et beneficentiae parent; 

I, 9. 

4. utor: qua (liberalitate) qui utuntur, benivo- 
lentiam || bener. |] sibi coneiliant et ... carita- 
tem; F I, 52. qua (liberalitate) tecum paulo 
ante uti coeperam; N I, 67. videndum est .., 


. lusti- 


me 


‚rant; R I, 67. 


libere 


ut ea liberalitate utamur; O I, 48. posse .. libe- 
ralitate uti non spoliantem se patrimonio nimirum 
est pecuniae fructus maximus; O II, 64. 

5. confero ad: nihil (est) honestius ... quam 
pecuniam, ... si habeas, ad beneficentiam libe- 
ralitatemque conferre; O I, 68. 

dico de: quid dicam de ... liberalitate in so- 
rores? Lae 11. f. I. habet. IV. ratio. 

insum in: inest .. in tali liberalitate cupiditas 
pleramque rapiendi et auferendi per iniuriam; 

proficiscor a: quod (genus largiendi) a libe- 
ralitate profieiscitur; O II, 61. 

utor ad: tantis vectigalibus ad liberalitatem 
utens; F II, 84. 

Ill. propensus ad: natura propensi ad libe- 
ralitatem sumus; Lae 31. 

IV. fama: vehementer .. amor multitudinis 
commovetur ipsa fama et opinione liberalitatis, 
beneficentiae; O II, 32. 

fructus: mihi .. ille fructus liberalitatis ... 
multo .. maior videtur; O II, 56. 

genus: cum duo genera liberalitatis sint, unum 
dandi benefieii, alferum reddendi; OT,48. homi- 
nes externos hoc liberalitatis genere in urbe no- 
stra non egere; O II, 64. 

opinio: f. fama, 

rineipia: ut... liberalitatis 
nobis contineremus; F V, 43. 
ratio: de beneficentia ac de liberalitate dicen- 
dum est, cuius est ratio duplex; O II, 52. 
V. abl. comp.: f. I. habet, 


liberaliter, anftändig, gütig, freundtic, 
.: ago: vide, quam tecum agam liberaliter; 

I, 62. 

educo: esse .. hominis ingenui et liberaliter 
educati velle bene audire; F III, 57. 

erudio: qui liberaliter eruditi ... ratione et 
vis philosophantur || philosophentur |]; T II, 6. 

vivo: in qua una (voluptate) ... vacui negotiis 
honeste ac liberaliter possimus virere; F IV, 12, 
sine amicitia vitam esse nullam, si modo velint 
aliqua ex parte liberaliter vivere; Lae 86. quoi 
(homini) tanta possessio sit |jest|], ut ad libe- 
raliter virendum facile contentus sit; P 42. 


liberatio, Befreiung: quoniaw ... ipsa 
liberatione et vacnitate omnis molestine gaudemus; 
F 1, 37. 


libere, frei, ungebunben, unbehindert, frei- 
mütig, furdtlos: cogito: qui nihil dieit, nibil 
facit, nihil cogitat denique nisi lubenter ac libere; 
P 34. 
defendo: quod quamquam Aristippi est a 
a melius liberiusgue defenditur; F ], 


... principia in 


dico: haec .. liberius ab eo (Epicuro) dieun- 
tur; F II, 28. ut sine retraetatione libere dicere 
auderent sapientis esse semper beatissimos; T V, 
82. f. cogito. da 

disputo: contra deum licet disputare liberius; 
N III, 76. quae fuse olim disputabantur ac libere; 
L I, 36 

do: consilium .. dare audenmus libere; Lae 44. 

facio: id multo tum faciemus liberius; T 1, 44. 
ut .. proprium est verae amieitine .. alterum 
libere facere, non aspere, alterum patienter ac- 
cipere, non repugnanter; Lae 91. f. cogito. _ 

fruor: bestiae furtim ... fruuntur, domini pa- 
lam et libere; N II, 157. a 

gero: ex quo fit, ut etiam servi se liberius ge- 


incito: cum (animi hominum) ... mente per- 
58* 


libere 460 libero 





moti per se ipsi liberi Km .. libere || incitati 
II [ineitati] || moventur; 

inquam: Diogenes ten ri Cynicus, Alexan- 
dro ... „nune quidem paululum“, inquit, „» sole*; 
TV, 92. 

moveo: si aut furore divino incitatus animus 
aut somno relaxatus solute moveatur ac libere; 
D II, 100. 

suspiro: tuse tibi occurrunt iniurise, quae te 
suspirare libere |[suspirare || non sinunt; P 18, 


liberi, Rinder: I. cadunt: f. nascuntur, 

effingunt: quis.. non videt et formas et mo- 
res et plerosque status ac motus effingere a paren- 
tibus liberos? D Il, 9. 

emoriuntur: qui (Saguntini) parentes suos 
liberos emori quam servos vivere maluerunt; P 24. 

nascantur: et nascentibua et eadentibus cum 
reliquis commodis, tum maxime liberis; T V, 36. 

sunt: ut liberis consultum velimus, etiamsi 
postumi futuri sint, propter ipsos, sie ..; F II, 
57. quae sont extrinsecus, ... ut amici, ut pa- 
rentes, ut liberi; F V, 68. qui ... precabantur 
..., ut sibi sui liberi ee essent, supersti- 
tiosi sunt appellati ; 72. eivitas ... exulem 
” er ipsum et liberos eius ... esse ussit; R 

cari sont parentes, cari liberi; O 1, 57. 

en (sint) liben totaque domus; O 1, 58. 


verentur: metuebant (Appium) servi, vereban- 
tur liberi; C 37. 
obne Berb: bonum liberi, misera orbitas; FV, 


II, 1. amo: natura fieri, ut liberi a parentibus 
amentur; F II, 6 

appello: en: ex nobis natos „liberos* ap- 
pellamus, ideirco Cerere nati nominati sunt Liber 
et Libera; N II, 62. 

commendo: cur deinde Metrodori liberos com- 
mendas? FII,98. quorum uterque tibi testamento 
liberos suos commendavit; Fi 

committo: his (hominibus) liberos rectissime 
committi arbitramur; O II, 38. 

ereo: »multis sunt humandi liberi, rursum cre- 
andie; T III, 59, 

defleo: [non liberi defleti (essent)]; T 1, 86. 


us coniugibus et liberis Troezene deposi- 
tie; B 
habeo: qui ee) admodum parvos tum 
haberet liberos; R II, 

bumo: j. ereo, 

nomino: quibus (optimatibus) ipse rex tantum 
tribuisset, ut eos patres vellet nominari patricios- 
que eorum liberos; R II, 23. 

numero: in bonis numerabis amicos, liberos, 
propinquos; F V, 81. 

procreo: istuc .. te impediet ... in uxore 
ducenda, in liberis proereandis; A U, 109. ibi 
(Damaratus) suas fortunas constituit ac liberos 
procreavit; T V, 1089. 

tueor: tu ... fac ut Metrodori tuesre liberos; 
F Io, 9%, 

volo: ut sapiens velit ... uxorem adiungere 
et velle ex en lıberos; F II, "68. 


2. consulo: f. I. eunt; F III, 57. 

diseribo: diseripta || deser. | ratio est .. 
legitimis liberis; R R Y, 7. 

do: liberis dare operam re honestum est, no- 
mine obscenum; O I, 128. 

impero: corpori (animus imperat) ut rex civi- 
bus suis aut parens liberis; R 1II, 37. 

prodo: quorum (beneficiorum) memoria liberia 
posterisque prodatur; O II, 68. 

suppedito: quae ... 
tent), sed coniugi, liberis; O I, 12, 





nec sibi soli (suppedi-_ 





sum: neque .. solum nobis divites esse volu- 
mus, sed liberis, Para Oo U 

trado: optuma ereditas a patribus traditur 
liberis ... gloria virtutis; O I, 121. 

3. careo: caret oculis, odiosa caecitas; liberis, 
orbitas; T I, 87. 

4. expeto a: ut ... expetantur ene poenae a 
liberis, a nepotibus, a "posteris; N I, 

maneo in: quod ... in uno a Rs si forte, 
in liberis eius manet gratia; O II, 

sum cum: ista bellatrix A ... qualis 
est cum uxore, cum liberis? T IV, 54. esse do- 
mui sune cum uxore, cum liberis; O II, 9, — 
in: rims societas in ipso coniugio est, prozima 
in liberis; O I, 54. 

II. erudelis in: sieine eos (Torquatos) ... in 
liberos atque in sanguinem suum tam crudelis 
fuisse, .. ut ..? FL 34. 

diffieilis in: »parentem babere ararum, in- 
lepidum, in liberos dificilem«; N III, 72. 

IV. amissio: magis fügiendam censet 
amissionem etiam liberorum, propinquorum, ami- 
corum quam facere cui quam iniuriam; O III, 26. 

flos: ut est in Melanippo: »quisnam forem 
liberum invidit meum?« T T il. 20 

mors: quid, si ... mors en accessisset? 
T IV, 40, 

orbitates: similiter commemorandis exemplis 
orbitates quoque liberum praedicantur; T II, 58, 

porticas: »Aesculapi liberorum saucii opplent 
porticus« ; T II, 38. 

procreatio: . procreatio rg ” 
a nominis ... (significat,) niei . 


V, causa: coniugum et liberorum et familiarum 
suarum (causa frumentum condunt); N II, 157. 
propter: f. I. sunt; F III, 57. 


libero, vefreien, feifpreien: I. abfofnt: 
1: a superstitione ... facile est libe- 
rari; N I, 117. 

2. algs: voltie post liberam civitatem ab iis 
ipsis, qui liberaverunt? P 11. 

hilosophia: (philosophia) cupiditatibus libe- 

En; pellit Uasaesı TIL, 11, 

U. mit Object: alqm: administratione rei pu- 
blicae liberatus; A I, 11. ne ille et Tg opere 
magno liberat et me timore; A II, 121, errore 
maximo ... liberabuntur; F ], 42. liberamur 
mortis metu; F I, 693. cum defensionum labori- 
bus senatoriisque muneribus aut omnino aut ma- 
gos ex parte essem aliquando liberatus; TI, 1. 
si, ut ista non disserantur, liberari mortis meta 
possumus; T ], 23. liberatos .. se per eum (in- 
ventorem) dicunt gravissimis dominis, terrore sem- 
piterno et diurno ae nocturno metu. quo terrore ? 
quo metu? T I, 48. quibus (fructibus) aliqua ex 
parte interdum aut cupiditate aut aegritudine aut 
metu liberemur; T II, 2. hoc genere molestiae 
sic ... sum liberatus, ut...; TIL, 10. me .. bi- 
duo dusrum rerum, quas maxime timebam, spero 
liberatum metu; T II, 67. metu magna ex parte 
liberati sumus; T IV, 64. ut omni me inridia 
liberem; N I, 13. si nihil aliud quaereremus, nisi 
... ut superstitione liberaremur; N I, 45. quis 

. beatiorem (quemquam putet), quam qui sit 
omni perturbatione animi liberatus? R 1,28. nisi 

deus is ... istis te corporis custodiis libera- 
verit; R VI, 15. rursus sacris liberantor; L Il, 
53. magna .. se et inveterata invidia (M. Seins) 

liberarit; O II, 58. reditu .. in castra libe- 
ratum se esse jure iurando interpretabatur; O IL, 
113. qui in castra revertissent eadem frande, ut 
iure iurando liberarentur; O III, 115. sententiis 
iudicum (Sophocles) est liberatus; C2. 


nn | mem 


ER 


libero 


461 


libertas 


adsensiones: qui .. ab iis (veteribus) dissen- 
tiebant, fato adsensiones liberabant; Fa 40. 
enimum: et ||nec|| deum ipsum et ||neec |] 
divinum animum corpore liberatum cogitatione 
complecti possumus; TI, 51. cum (animus) omni 
admixtione corporis liberatus purus et integer esse 
or C 8. j. animnus, II, 1. libero (3 &t.) 
B. 1, ©. 188, b. 
eivitatem: qui etiam liberata iam civitate do- 
minationes adpetiverunt; RI, 48. quas civitates 
L. Sulla pecunia accepta ex senatus consulto libe- 
ravisset; O III, 87. vgl. I, 2, alge. 
corpus: ut ... animum .. et corpus .. 
lestia liberemus; F I, 49. 
deum: [, algm; A II, 121. 
exercitum: (P, Decius) incolumis exercitum ob- 
sidione liberavit; D I, 51. 
Graeciam: qui (Themistocles) cum imperator 
a. Persico servitute Graeciam liberavisset; Lae 
42. 
imprudentiam:; publicus .. sacerdos inpru- 
dentiam consilio expiatam metu liberet; L II, 37, 
linguas: ut, quorum linguse sic inhaererent, 
ut loqui non ren ese scalpello resectae libe- 
rarentur; D II, 96. 
luxuriosos: si en ... liberarent eos (luxurio- 
s0s) deorum et mortis et doloris metu; F II, 21. 
matres: volatus eorum (pullorum) matres pro- 
sequuntur, reliqua cura liberantur; N II, 129. 
motus: qui (philosophi) necessitate motus ani- 
morum liberatos volunt; Fa 39. 
mundum: ab omni erratione eum (mundum 
deus) liberavit; Ti 19 
nexa: cum sunt propter unius libidinem omnia 
nexa civium liberata; R Il, 59 
obseratos: quod ... obaeratos 
sus liberuvisset; R Il, 38, 
patriam: quibus (temporibus) L. Brutus pa- 
triam liberavit; T IV, 2, Themistoclem patria, 
quam liberavisset, pulsum; RI,5. cui (Ptolomaeo) 
cum exposuisset patriam se liberare velle; O Il, 
82. L. Brutum, qui in liberanda patria est inter- 
fectus; C 74 (75). Brutum si qui roget, quid ege- 
rit in patria liberanda; P 12. 
pecuniam: inventa est ratio, cur pecunia sa- 
erorum molestia liberaretur; L II, 58, 
populum: (Pericles) populum liberavit metu; 


. MmO- 


. pecunis 


RI ut plusculum sıbi inris populus adscisce- 
ret liberatus a regibus; R II, 57. 
promissa: quae .. (promissa) pleraque iure 


praetorio liberantur, non nulla legi us; OI, 
pullos: cum cavea liberati pulli non pasceren- 
tur; N 11, 7. 
rem publicam: dominatu regio re publica 
liberata; T IV, 1. rem 
liberavit; O II, 81. 
sapientem: (sapientes) cura omni liberatos; 
FV,58 
FV 9, 
.„ templa: »urbem .. et agros [et] templa libe- 
rata et effata augures habento;« I, 21. 
vadem: ut v suum liberaret; T V, 63. 
Züde: * impetu liberavissent, nec C. || G. || Due- 
lius, A, Atilius, L. Metellus terrore Karthaginis; 


.. publicam adventu suo 


ut (sapiens) dolore omni liberetur; 


libertas, Sreiheit, Unabhängigteit, Ungebun» 
denbeit, $reimütigfeit: I. adfieit: sic hunc nimis 
liberum populum libertas ipsa servitute adficit; 
R 1, 68. 
amittit: cum vindicias amisisset ipsa libertas; 

eadit, cedit: nimia .. illa libertas et populis 
et privatis in nimiam servitutem cadit || cedit, 
al.li; RI, 68. 





deest: desunt omnino ei populo multa, qui sub 
rege est, in primisqne libertas; R II, 48. 

emergit: j. I, ]. timefacio. 

est: quae (libertas), si aequa non est, ne liber- 
tas quidem est, qui autem aequa potest esse, 
omitto dicere in regno, ... sed in islis civitati- 
bus, in quibus ..? RI, 47. quae (libertas) non 
in eo est, ut justo utamur domino, sed ut nullo *; 
R 11, 48. ut ot potestatis satis in magistratibus 

. et libertatis in populo sit; R II, 57. ut in 
eo sit ipso libertas; L III, 39. quid est .. liber- 
tas? potestas vivendi, ut velis; P 34. 

habet: nulla alia in civitate, nisi in qus populi 

otestas summa est, ullum domicilium libertas 
habet; R I, 47. 

otest: f. est; R I, 47. 

‚1. sestimo: quanti libertas ipsa aestimanda 
est non mihi necesse esse, quod tibi est, dicere ..! 
A II, 120. 

amitto: scilicet tus libertas disserendi amissa 
est; L I, 36. 

antepono: num stulte (Danıaralus) anteposuit 
exilii libertatem domesticae servituti? T V, 109. 

conservo: in conservanda civium libertate esse 
privatum neminem; R II, 46 


defendo: |, defendo, III. libertatem (3 6t.) 
®. 1, ©. 626, b. 
dico: si .. populus plurimum potest, ... 


dieitar illa libertas, est vero licentia; R Ill, 28. 

do: qui (vir) modica libertate populo data fa- 
cilius tenuit auctoritatem prinecipum; R II, 55. 
aut plebi re, non verbo danda libertas; quae tamen 
sic data est, ut ..; L III, 25. 

eripio: cum (Dionysius) omnia moliendo eri 
uerit ciribus suis libertatem; R I, 28. eripit .. 
glorise cupiditas) libertatem ; O I, 68. 

existimo: quae servitus est, si haec libertas 
existimari potest? P 40. 

haurio: cum ... inexplebiles populi fauces 
exaruerunt libertatis siti malisque uaus ille mini- 
sttis non modice temperatam, sed nimis meracam 
libertatem sitiens hausit, tum ..; R I, 66. 

intermitto: acriores .. morsus sunt intermissae 
libertatis quam retentae; O II, 24. 

largior: ut verear, ne maiorem largiar ei, qui 
contra dieturus est, libertatem et licentiam; Au 
30. ita Ijista|| libertatem istam largior populo, 
ut ..; L lH, 38, 

ministro: nisi (magistratus et principes) ... 
large sibi libertatem ministrent ; R 2 66, 

puto: quam (licentiam) illi solam libertatem 
putant; R I, 68. 

recipio: sexagesimo anno post libertatem re- 
ceptam; F II, 66. 

reddo: ut... civibus libertatem et iura redde- 
ret; T V, 62. 

retineo: f. intermitto. — tempero: f. haurio. 

teneo: ut ius suum et libertatem tenerent; 
TI, 65 

timefacio: quamvis .. sint demersae leges 
alicuius opibus, quamvis timefacta libertas, emer- 
gunt tamen haec; O II, 24, 

2. parco: »eorundem libertati me parcere cer- 
tum est;« O 1, 88. . 

3. careo: hac (libertate) omnes carere, sive 
regi sive optimatibus serviant; R I, 

utor: utamur ., libertate, qua nobis solis in 
philosophis licet uti; T V, 88. ut... libertate 
uterentur, cuius proprium est sic vivere, ut velis; 
01,70 

4, dimico pro: „convenit dimicare pro legibus, 
pro libertate, pro patria*; T IV, 48 

do pro: ut ... neque iis (civitatibus) pecu- 
on er pro libertate dederant, redderemus; 


libertas 


462 


gigno ex: ex hac maxima libertate tyrannus 
ya et illa iniustissima et durissima servitus; 


pugno pro: qui 
tate ceciderunt; N II 

refero ad: concordi populo et omnia referente 
ad incolumitatem et ad libertatem suam nihil esse 
inmutabilius; R I, 49. 

vindico in: f. im, A, 1. vindico (4 &t.) ©. 


Eee pro patriae liber- 
‚49, 


II, 1. particeps: in optimatium dominatu 
vix particeps libertatis potest esse multitudo; 

plenus: ut necesse sit in eius modi re publica 
plena libertatis esse omnia; R ], 67. 

Born f. I, 3. utor; O I, 70. 

. dignus: neminem, qui aut libertate dignus 
esset aut vellet omnino liber esse, (Dionysius) »ibi 
amicum arbitrabatur; TV, 63. quis... non modo 
liber, sed servus libertate dignus fuit, cui ..? 


II, 25. 

IV, 1. algd: I. est; R II, 57, 

causa: hie dolor populi Romani ... causa civi- 
tati libertatis fuit; F II, 66. 

cupiditas: non satiaris eum (populum) liber- 
tate, sed incenderis cupiditate libertatis; R II, 50, 

insolentia: Tarquinio exacto mira quadam 
exultasse populum insolentia libertatis; R I, 62. 

interitus, oppressio: probat .. legum et 
libertatis interitum earumque oppressionem tae- 
tram et detestabilem gloriosam putat; O III, 83, 

morsus: f. I, 1. intermitto, 

sitis:; f. II, 1. haurio, 

species: lege nostra libertatis species datur; 
L il, 39. 


vindex: habeat sane populus tabellam quasi 
vindicem libertatis; L III, 39. 

2. contentio pro: pro qua (libertate) magma- 
nimia viris omnis debet esse contentio; O I, 68. 

V, 1. capere: ita caritate nos capiunt reges, 
consilio optimates, libertate populi, ut ..; R 1,55. 

satiare: f. IV, 1. cupiditas. 

abl. comp.: qua (libertate) ... nibil potest 
esse dulcius; R IL, 47. libertate ne feris quidem 
quiequanı esse dulcius; R 1, 55. 

2. in: ut ... in .. tanta libertate canes etiam 
et equi, aselli denique liberi sie incurrant, ut iis 
de via decedendum sit; R 1, 67. 

post: f, H, 1. recipio. 


libertinus, fFreigelaffener: duo se habere 
vieinos, superiorem equitem Romanum, inferiorem 
libertinum; L II, 80, 


libertus, Sreigelaffener: 1. dimissiones: 
qui (videt) ... dimissiones libertorum ad defae- 
nerandag diripiendasque provincias; P 46. 

2. societates cum: qui cum servis, cum 
libertis, cum clientibus societates ... recordetur; 
P 46. 


libet (tubet), belieben, wollen: 1. abfolut: 
illa .., morbum, egestatem, dolorem, non appello 
mala, sed, si libet, reiectanea; F IV, 72, haec... 
vita mors est, quam lamentari possem, si liberet; 
T 1,75. adde etiam, si lubet, pernicitatem et 
velocitatem; T V, 45. 

I. Infinitiv: ut mihi .. admirari luberet 
in homine esse Romano tantam scientiam; N 1, 
91. hie primum si || primum |} mihi libeat ad- 
sentiri Epicuro; Fa 21. de C. Gracchi .. tribu- 
natu quid expectem, non lubet augurari; Lae 
41. non lubet (haruspicum responsa) comme- 
morare; DIIL,53. qui in foro tarbaque, quicam 
conloqui libeat, non habeant; R |, 28. non 


libido 
lobet mihi deplorare vitam; C 84. de quo 
primum hoc libet dicere; D Il, 27. nolim .. 


mea bona, Gracche, tibi viritim dividere libest; 
T IH, 48. mihi libet exclamare, ut est |lille ]] 
in Synephebis: »pro deum ..;« N I, 13. quoniam 
libitum est vobis me ad haec inpellere; LI, 
69. si mihi libeat ... negare omnem enuntia- 
tionem aut veram esse aut falsam; Fa 21. ne 
reprehendere libet; L III, 22. 

II. algd: aut quod iuvaret, aut quod liberet 
modo; F IL, 5. nihil .. quemquam, nisi quod 
lubeat, praeclare facere posse; T IV, 44. quae 
(senectus) efliceret, ut id non liberet, quod non 
oporteret; C 42. nobis senibus ex lusionibus mul- 
tis talos relinquant et tesseras, id ipsum utrum 
lubebit; C 58, 


libidinose (lv.), mutwilig, wilfärlid, 
andfhweifend: cogito: in omnibus et opinionibus 
et factis ne quid (natura ratioque) lubidinose aut 
faciat aut cogitet; O I, 14. 

facio: nihil iniuste, nihil libidinose, nihil in- 
continenter esse faciendum; O III, 37. 

praesum: libidinose .. omni imperio et acerbe 
et avare populo praefuerunt; R 11, 68. 


libidinosus (ub.), ausiäweifend, wolläftig, 
zügellos: A. alqs: quis .. potest, in quo libido 
cupiditasve sit, non libidinoaus et cupidus esse? 
T IV, 57 

adulescentia: quis est, qui non oderit libidi- 
nossam, protervam adulescentiam? F V, 62. libi- 
dinosa .. et intemperans adulescentia effetum cor- 
pus tradit senectuti; C 29, 

amores: horam omnium lubidinosos esse amo- 
res videmus; T IV, 71. 

homines: ut ... alii (homines) libidinosi, alü 
iracandi ... sint; Fa 8. 

sapiens: libidinosum .. et iracundum ... cen- 
semus esse sapientem? T IV, 57. 

sententiae: tu Epicurum existimas ista vo- 
luisse, aut libidinosas eius fuisse sententias? T III, 
46 


voluptates: animi .. morbi sunt cupiditates 

ui dominationis, libidinosarum etiam volaptatum; 
‚59. 

B. allein: cupido autem et expetenti et lubi- 

dinoso et volutabundo in voluptatibus; R II, 68. 


libido (uv.), Luft, Berlangen, Begierde, Trieb, 
Bolluft, Sinnlichkeit, Ausfchweifung, Willtür, Belieben: 
1. abfolnt: 1. cadit: videtur mihi cadere in sa- 
pientem aegritudo. — num reliquae quoque per- 
tarbationes animi, formidines, libidines, iracundiae? 
TUI, 7. quae (laetitis, libido) si non cadent in 
sapientem; T IV, 8, . 

cogunt: graves .. dominae cogitationum lubi- 
Ans infinita quaedam cogunt atque imperant; 

L, 1, 

eoniungit: quae (libido) cum probro privata 
coniungeret imperii dedecus; C 42, 

dominatur: nec .. libidine dominante tem- 
perantise locum esse; C dl. j 

effieit: ut ... lubido effrenatam adpetentiam 
(eficiat); T IV, 15. 

est: quem ad modum temeritas et libido et 
ignavia semper animum excrueiant et semper 
sollieitant turbulentaeque sunt, sie ..; Fl, 
u) sunt.... aegritudo, formido, libido; 

II, 35. non similis aegrotutionis est libido; T 
II, 23. ut sit laetitia praesentium bonorum, libido 
futurorum; T IV, 11. lubido (est) opinio venten 
boni; T IV, 14. ut libido sit earum rerum, quae 
dicuntur de quodaw aut quibusdam, quae ar 
yopnunre dielectici appellant; T IV, 21. quis . 


libido 


potest, in qno libido cupiditasve sit, non libidi- 
nosus et cupidus esse? T IV, 57. et in mare 
[| mari |] et in femina commiscendorum corporum 
mirae libidines (sunt); N 11, 128, quae (libidiner) 
sunt innumerabiles; RI 60. tanta in eo peccandı 
libido fuit, nt ..; OU, 84. est .. teinperantia 
libidinum inimica, libidines autem consectatricex 
voluptatis; O III, 117. ut petulantia, ut libido 
magia est adulescentium quam senum, nec tamen 
omnium adulescentium, sed non proborum, sie ..; 
C 36. ut... nee sit ineis ulla eupiditas, libido, 
audacia; Lae 19. lapsas est lubido in muliere 
ignota, dolor ad pauciores pertinet, quam si pe- 
tulans fuisset in aliqua generosa ac nobili virgine; 
peccavit vero nihilo minus; P 20. nec temperan- 
tia (egeremus), quae regeret eas, quae nullae 
essent, libidines; fr V, 

excrueiat: f. est; F I, 50. 

gliseit: f. II, 5. accedo ad. 

habet: habet ardorem libido; T III, 27. finem 
haberet prius, quam esset ulta, uleiscendi libido ? 
T WV, 79. ns quos (Eleos, Thebanos) in amore 
ingenuorum libido etiam permissam habet ... li- 
centiam; R IV, 4. 

hanrit: »haec habeo, 
turata libido hausit;« T 

impellit: (lubidines) ad omne facinus inpellunt 
eos, quos inlecebris suis incenderunt; R VI, 1. 
nullum malum facinus esse, ad quod suscipiendum 
non libido voluptatis inpelleret; C 40, 

im perant: f, cogunt. 

incendunt: f. impellit; R VI, 1. 

ineitant: quos ... nullae libidines incitant; 
TV, 16. 

invenit: neque 
libido; T V, 20. 

labitur: j. est; P %. 

nascitur: ex bonis libidinem et laetitiam ... 
nascei censent; T IV, 11. 

oboediunt: qui ... inpulsu .. libidinum vo- 
luptatibus oboedientium deorum et hominum iura 
violaverunt; R VI, 29 

oritar: cum docess nec bonum illud esse, ex 
quo laetitia aut libido oriatur, nee .; T IV, 

peccat: f. est; P 20. 

potest: j. II, 1. expleo. probo. 

proicit, proripit: quae libido non se prori- 
piet ac proiciet? F II, 73. 

restat: restant duae perturbationes, laetitia 
gestiens et libido; T IV, 8. 

sollieitat: j. est; FI 50. 

tenent: non probares, si consilio pulso libi- 
dines ... iracundiaeve tenerent omnia? R I, 60. 
p torquent: tetuae |] te, al. }} lubidines torquent; 

18 


gest edi, quaeque exsa- 
‚101. 


.. umguam finem inveniet 


valet: valet .. salus plas quam libido; RI, 63, 

versatur: non de partibus iis (diei), in quibus 
aegritudines, irae libidinesque versentur; T I, 80. 
laetitia .. et libido in bonorum opinione versan- 
tur; T IV, 12. quod ... in bonorum .. errore 
lastitia gestiens libidoque versetur; T V, 48. 

videntur: f, cadit; T III, 7. 

uleiscitur: f. habet; T IV, 79. 


2. sum: quae .. a ratione aversa incitata est 
vehementios, ea libido est vel cupiditas effrenata, 
quae in omnibus stultis invenitur; TIV, 12. quae 

. libidini subiecta sunt, en sic deßniuntur 
| definiunt ||, ut ira sit libido poeniendi eius, qui 
videatur laesisse iniuria, ... ındigentia libido 
inexplebilis, desiderium libido eius, qui nondum 
adsit, videndi; T IV, 21. est... ira, ut modo de- 
finivi, vleiscendi libido; T IV, 44. 

U.nadh Verben: 1. addo: adde gloriae cupidi- 
tatem, adde libidines; R I, 60. 


DR 





libido 


aspernor: temperantia lubidinem (aspernatur 
atque odit); Lae 47. 

coörceo: libidini .. (animus imperat) ut servia 
dominus, quod eam coörcet et frangit; R III, 37. 

cogito: qui in sacrifieium cogitatam libidinem 
intalit; L II, 36, 


concibo: ira exardescit, libido coneitatur; 
TU, 58, 
definio: sie .. definiter iracandia: uleiscendi 


libido; T IH, 11, 

dieco: quaraın (perturbationum) alters, voluptas 
gestiens, ... altera ... vel cupiditas recte vel 
libido dici potest; I III, 24. adpetitione nimia, 
quam tum cupiditatem, tum libidinem dieimus; 

effundo: ut ... (deorum) effusas in omni in- 
temperantia libidines (videremus); N I, 42. . 

eripio: suffragandi nimia libido in non bonis 
causis eripienda fuit potentibus; L III, 34. 

expleo: quae (lubidines) quia unec expleri nec 
satiari ullo modo possunt; R VI, 1 i 

exsaturo: f. I, 1. haurit. 

fatigo: (ut snpientia vitioras 
ut libidines, ut iracundias; R III, 

frango: quis non frangeret eorum libidines? 
L IH, 31. qui ens (libidines) frangere deberent; 
L II, 31. f. co&rceo. 

habeo: cum sit hoc natura commune animan- 
tium, ut habeant lubidinem procreandi; O I, 54. 

ineito: cuius voluptatis || [voluptatis] || avidae 
libidines temere et ecfrenate ad potiendum ineita- 
rentur; 

infero: f, cogito. 

inflammo, inlieio: cum libido ad id, quad 
videtar bonum, inlecta et inflammata rapiatur; 
TIW, 12. 

invenio: f. 1,2. TIV, 12, 

laudo: nec .. solum hanc libidinem laudant ; 
TIV,44. libidinem .. laudare cuius est libidinis? 
TIWV, 55. 

moveo: bonum illud necne sit, quod lubidinem 
moveat; T IV, 62. 
noto: notandam putavi libidinem; C 42. 
odi: f. aspernor. — perdo: f, probo, 
perficio: quae .. libido, quae avaritia, quod 
facinus aut suseipitur nisi consilio capto aut sine 
animi motu et cogitatione, id est ratione, perfici- 
tur? N III, 71. 
probo: mihi vero et Flacco neutiquam probari 
potuit tam flagitiosa et tam perdita libido; C 42, 
proicio, proripio: f. I, 1. proieit. 
rapio: f. inflammo. 
refreno: refrenet .. libidines; P 38. 

rego: neque su0s morcs regere poterat neque 
suorum libidines; R II, 45. f. I, 1. est; fr V, 50. 
suscipio: f. perficio. 
tollo: lubido ipsa tollenda est; T IV, 62. 
turbo: haec duo genera, voluptas gestiens et 
libido, bonorum opinione turbantur; T III, 25, 
video: cum Aegisthi libidinem aut cum Paridis 
videmas; N III, 91. f. effundo. 
voco: vos studia libidinem vocatis? T IV, 55. 
2. sum: f. 1. laudo; T IV, 55. 
8. adversor; (frugalitatem) adversantem libi- 
dini moderstam in omni re servare constantiam; 
TI, 17. 
dedo: 


artes fatigat) 
3. 


L. Verginius 


ve gg nr - 


do: qui (animi) ... se totos libidinibus dedis- 
sent, quibus caecati vel domestieis vitiis atque 
flagitiis se inquinavissent vel ..; T I, 72, 
impero: cur... ratio (imperat) libidini? RIU, 
36. 37. ut animus corpori dieitur imperare, diei- 
tur etiam libidini; R IU, 37. f. 1. coörceo. 


libido 


464 


pareo: satisne .. pudori consulat, si quis sine 
teste libidini pareat? FII,60. nec (res familiaris) 
lubidini potius luxuriaeque quam libernlitati et 
beneßicentise pareat; O I, 9 

subicio: lubidini (subiecta sunt) ira, excande- 
scentia, odium, inimicitia, discordia, indigentia, 
desiderium et cetera eius modi; T IV, 16. f. I, 2. 
sum; T IV, 21. 

saubsterno: si quando .. pulus ... totam 
rem publicam eubstravit libidini suse; R I, 65. 

sum: consilio .. dominante nullum esse libi- 
dinibus ... locum; RI, 60. 


trado: plerigue ... vieti et debilitati obiecta 
specie voluptatis tradunt se libidinibus constrin- 
gendos; F r, 47. 

4. vaco: 
T IV, 72. 

5. accedo ad: ad iuvenilem lubidinem copin 
voluptatum |] si accessit, al], gliscit illa 
Mita] ut ignis oleo; fr V, 74 

adhibeo ad: distinctio, utrum ad universam 


vacat .. (is amor) omni libıdine; 


Pe hsen ... an ad singulas, ut ad metum, 
ubidinem, reliquas, melius adhibeatur oratio; T 
IV, 59, 


.. haec aetas a libidinibus 


a libidine 


Arceo a: maxume 
arcenda est; O I, 122. 

avoco a: quem ... temperantia .. 
avocet; T V, 42 

orior ex: ea... oriuntur ex libidine ot ex lae- 
titin; T IV, 24, 

sum in: in libidine esse peecatum est etiam 
sine effectu; F II, 32. 


II. nad Subftantiven: 1. genus: ipsum illud 
genus vel libidinis vel cupiditatis ad aumman 
utilitatem esse dicunt a natura datum; T IV, 44. 

impetus: sapientiam .. esse solam, quae nos 
a libidinum impetu ... vindicet; F I, 46. 

impulsus: f. I, 1. oboediunt, 

inimica: f. I, 1, est; OÖ IL, 117. 

intemperantia: sin autem etiam libidinum 
intemperantia accessit; O I, 123. 

labes: si (homines) senserint, ... quamcumque 
in domum stuprumm intulerint, eandem esse labem 
lubidinis; P a 

liecentia: qui existumant lubidinum peccato- 
En ompium patere in amicitis licentiam; 

83 


ministri: 
essent; Lae 

modus: neque imperii nec libidinum (modus 
eat); F I, 51. 

pars: quamquam ipss iracundia libidinis est 
pars; T II, 

servi: videre licet ... multos (philosophos) 
multos libidinum servos; T II, 12. 

stipendia: tamquam emeritis stipendiis libi- 
dinis; C 49, 

vestigium: ut ... nemo in eo (Stilpone) libi- 
dinis vestigium viderit; Fa 10. , 

vincula: qui (inaiores natu) se .. libidinum 
vinculis laxatos esse non moleste ferrent; C 7. 

voluptates: omnis se secum libidinum volu- 
Tg abstulisse || se omnes secum abst. lib. vol. |]; 

IL, 106. 

2. oratio de: huec 
T IV, 72. 

vir sine: vir ... 
beatus? T V, 48. 

IV. Umftanb: 1. caecari: j. II, 3. do, 

commoveri: qui aut lubidine aliqua aut metu 
commoti sunt; O I, 102. 

eruciari: ea qui habent libidine augendi cru- 
ciantur; P 6. 

ferri: qui voluptatum libidine feruntur; T III, 4. 


ut (amici) .. libidinis ministri ... 


.„. de libidine oratio est; 


sine || nulla || libidine nonne 


lioentia 


De Ben feruntur aut libidins aut iracundia 


furere: quem libidinibus indammatum et furen- 
tem videmus; T V, 16. qui (podtae) ... libidine 
furentis induxerunt deos; N I, 42. 

inflammari: j. furere; T V, 16. 

abl. comp.: quid inmanius libidine . 
potest? L IL, 51. 
A . ra ipsa declinatio ad libidinem fingiter; 

eausa: cum aliquid divitiarum, potentiae, do- 
minationis, libidinis causa feooris; III, 39, 

in: qui se in aliqua libidine continuerit, in ali- 
qua effuderit; P 21. 

prae: eam (Venerem) prae lubidine negat cu- 
rare quicquam; T IV, 73. 

propter: quasi vero ipse non propter lubidi- 
nem tanta flagitia et faciat et dieat; T IV, 78. 
cum sunt propter unius libidinem omnia nexa ci- 
vium liberata; R II, 59. 


libo, - entnehmen, opfern: alqd: quoniam ... 
libas .. ex omnibus (disciplinis), quodcumque te 
maxime specie veritatis movet; T V, 82 

animos: a qua (natura deorum) ... haustos 
animos et libatos habemus; DI, 110. unde omnes 
animos haustos aut acceptos || [aut scceptos] || 
aut libatos haberemus; D II, 26. 

bacas, fruges: »certaa .. certusque ba- 
cas sacerdotes publice libanto; hoc ||[sac. publ.] 
libanto |] certis sacrificiis ac diebus«; L II, 19. 


libra, Bage: I. habet: quo loco quaero, 
quam vim habeat libra illa Critolai; T V, 51. 
impono in: ut .. necesse est lancem in 
libram | libra | ponderibus impositis deprimi, 
sic ..; ‚88. 
II. lanx: virtutis .. amplitudinem quasi in 
altera librae lance ponere (audebo); F V, 91. 
IV. per: cavent, ut ... is per aes et libram 
heredes testamenti solvat; L II, 5l. ut per as 
et libram heredem testamenti solvant; L II, 5. 


libramentum, Horigontalebene: extre- 
mitatem et quasi libramentum (esse), in quo nulla 
omnino crassitudo sit; A II, 116. 


librariolus, Yüseradihreiber, Steibler: 
nee id (argutiarum) .. ex illa erudita Graecorum 
copia, sed ex librariolis Latinis; L I, 7. 


librarius, Söreiber: peto a: a librarüis 


(leges) petimus; L III, 46. ut modo a te dietum 
est leges a librariis peti; L III, 48, 


libro, im G&teihgewict erhalten: unde terra 
et quibus Ibrata ponderibus; T V, 69. 


licenter, wiltätlic, zügellos: at quam li- 
center! N I, 109. 


licentia, Zreigeit, Erlaubnis, Ungebunden- 
heit, Willtür, Zügellofigleit, Ausfchweifung: I, 1. coe- 
pit: f. manat, 

est: quae est ista designandi liceutia, ut hoc 
deus, hoc natura fecerit potius quam ..? D 
127. si... populus plurimum potest, ... dieitor 
illa libertas, est vero licentia; R II, 3. ut .. 
pueris non omnem ludendi licentiam damus, 
eam, quae ab honestatis actionibus non sit aliena, 
sic ..; O 1, 108 

mannt: quae si consuetudo ac licentia manare 
coeperit latius; R III, 41. 

patet: qui existumant lubidinum pecentorumque 
omnium patere in amicitia licentiam; Lae 83. 


.. diei 


licentia 

perrenit: numquam nd unum tanta pervenimset 
licentia; O II, 28. 

tradueit: si consuetudo ac lieentia ... im- 

rum .. nostrum ad vim a iure traduxerit; 

II, 41. 

ohne ®erb: a Democrito omnino haec licentia; 

2. Ausruf: o licentiam iocnlarem ! Fa 15. oad- 
mirabilem licentiam et misernbilem inscientiam 
disserendi! Fa 38. 

U, 1, adsequor: mais illi et divinis bonis 
hanc lieentiam assequebantur; O I, 148. 

concedo: ut muliebris amores omittam, qui- 
bus maiorem licentiam natura concessit; T IV, 71. 

do: f. do, III. licentinm (4 6t.) ®. I, ©. 749, a. 

habeo: tantum Epicuri hortus habuit licentiae; 
N 1,9. apud . (Eleos, Thebanos) in amore 
ingennorum libido etiam permissam habet et so- 
latam licentiam; R IV, 4. 

largior: ut verear, ne maiorem largiar ei, qui 
a. dieturus est, Hbertatem et licentiam; A II, 


pe rmitto: qui eandem licentiam scribendi sibi 
permitti volunt; T I, 6. f. babeo; R IV, 4. 
raten luxuriae licentiam pollicetur; F II, 


propono: aut okoultatione proposita aut im- 
punitate aut |Jacj|] licentia; F II, 93. 

puto: quam (licentiam) illi solam libertatem 
putant; R I, 68. 

solvo: f. habeo; R IV, 4. 

2. resisto: quorum (philosophorum) licentiae 
nisi Carneades restitisset; D II, 150 

8. abutor: abuteris ad omnia atomorum regno 
et licentia; N I, 65, 

4. cogo ex: ex hac infinita .. licentia haec 
sumıma cogitur, ut ..; R I, 67. 

ceonverto ad: Atheniensium populi potestatem 
omnium reram jipsi ... ad furorem multitudinis 
lieentiamgas conversam pesti *; R 1, 44. 

exsisto, nascor ex: ex hac nimia licentia ... 
ait ille (Plato) ut ex stirpe quadam existere et 
quasi nasci tyrannum; R I, 68. 

II. liber ad: Indimur ab homine non tam fa- 
ceto quam ad seribendi licentiam Jibero; N I, 128. 

IV. alqgd: tantum licentiae dabat gloria; C 44. 
j. II, 1. habeo; N I, 98. 

V, 1. fingi: quodsi ea fieta credimus licentia 
ar ya Mopsum, Tiresiam, Amphiaraum; N 

2. ad: illi regi ... amabili, Gyro, subest ad in- 
mutandi animi licentiam erudelissimus ille Phala- 
ris; RI, 44 


liceor, bieten; non qui contra se liceatur, 
emptor apponet; O III, 61. 


licet, «3 ift erlaubt, es fteht frei, man fan, 


darf, obglei: I. abfolnt: haec, ... ne obsoleace- 
rent, renovabam, cum licebat, legendo; A I, 11. 
(L. Lucallus) absens factus aedilis, continuo prae- 
tor (licebat enim celerius legis praemio) ; A II, 1. 
»vive, Ulixes, dum licete; A Il, 89. cupio sequi 
Stoicos. licetne (omitto „per Aristotelem“ ...) 
per ipsum Antiocham®? A II, 182. licuit vel altius: 
„utinam ne in Pelio nata ulla umquam esset ar- 
bor!“ Fa 35. licebit alias; nunc id agamus, quod 
eoepimus; L I, 57. ego ... salubritatem hanc 
segquor, raro autem licet; L II, 3, quis populo 
licere satis est; 1, III, 39. a litibus .., quantum 
liceat et nescio an paulo plus etiam, quam liceat, 
abhorrentem; O II, 64. ut orandae litis tempus, 
quond per legen licent, accomwodet; O II, 48, 
ut, quoud possem et liceret, a senis latere num- 
quam discederem; Lae 1. quoniam in eo est 


465 


licet 
pecoatum, si non lienit, quod senıper unum et idem 
est; P 20. 

Q, mit Snbjeetinfah: 1. Eonjunctiv: quin 
etiam Graecis (verbis) licebit utare cum voles; A 
I, 25. quam (impulsionem) ille pavrasiav, nos 
visum appellemus licet; A I, 40. hie pugnes li- 
cet; A II, 57. per me vel stertas licet; A II, 93, 
lieet .. haec |jhoc|| quivis arbitratu suo repre- 
hendat; A II, 102, licet hie rursus ea commemo- 
res; F II, 84, huc et illue ... vos versetis licet; 
F II, 99. quas (rerum cognitiones) vel compre- 
hensiones vel perceptiones vel ... xareimpsıg 
appellemas lioet; F Ill, 17. traducas me ad te 
totum licebit; F IV, 2. ducas (discipulum) licet, 
si sequetur; F V,86. non modo meum Ciceronem, 
sed etiam me ipsum abducas licebit; F V, 95. 
licet concurrant omnes plebeii philosopbi; TI, 55. 
fulmina fortunae contemnamus_ licebit; 66. 
digladientur illi per me licet; T IV, 47. quamvis 
licet insectemur ıstos; T IV, 53. ut ad quietum 
me licet venias; T V, 90. quamrvis licet Menti 
delubra .. consecremus; N Ill, 88. quamvis enu- 
meres multos licet; L III, 24. licet inrideat, si 
qui vult; P 8, 

2. Infinitiv: quom licet pluris dies abesse; 
L II, 3. exoravit tyrannum, ut abire lice- 
ret; T V, 62. stultitiam .. accusare quamvis 
copiose licet; T II, 73, Jlicet .. mihi versibus 
eisdem adfari te, Attice; C 1. quem (soritam) 
... Latino verbo licent „acervalem* appellare; 


DI, 11. cwi cum liceret aut maiores ex otio 
fractus capere quam ceteris ... aut ... fortu- 
nae condicionem aubire; RI,7. cui plus legatum 


sit, quam sine religione capere liceat; L U, 51. 
licet ora ipsa cernere iratorum; O I, 102. ut 
iam liceat una comprehensione omnia comple- 
eti; F V, 26. cum pottarum .. errors coniun- 
gere licet portenta magorum; N 1,48, ut... 
conloqui cum Orpheo, Musaeo, Homero, Hesiodo 
liceat; TI, 98. liceat tandem mihi considerare, 
utram sententiam sequar; A II,133, ut numquam 
licent quieta mente consistere; DIL, 149. con- 
temnere: f. dieere; T V, 78. licet ... oculis 
quodam modo contemplari pulehritudinem re- 
rum earum; N II, 98. lieet .. contrahere uni- 
versitaten generis humani; N II, 164. cum totam 
terram contueri lieebit; TI, 45. licet, in Lati- 
num illa convertere; T III, 29. corrigere: 
j. 4 A fr 16. quibus (eventis) mihi liceat non 
credere; D II,27. mihi liceret .. ieti rei, quam 
desideras, ... operae quantum vellem dare; LI, 
10. licet ... eam .. (universitatem generis hu- 
mani) gradatim ad pauciores, postremo deducere 
ad aingulos; N Il, 164. provide etiam, ne uni 
tibi istam sententiam minime licent defendere; 
A U, 62. neo probrum audire (debemus) nisi ea 
lege, ut respondere liceat et iudicio defendere; 
R IV, 12. ut, quodcumque maxime probabile oc- 
currat, id nostro iure liceat defendere; O III, 20. 
si nobis ... in beatorum insulis immortale aevum 
degere liceret; fr V, 50. animo .. multis modis 
vanisque delectari licet; T V, 111. M. .. Ca- 
toni ... certe lieuit Tusculi se in otio delectare; 
RI 1. iis licet dicere se acupenserem maenae 
non anteponere; F II, 91. quamquam haec .. 
„präeposita* recte et „reiecta* dicere licebit; F 
ir, 15. licebit etiam finem pro extremo aut 
ultimo dicere; F Ill, 26. quod nobis non licet 
dieere; FIII,48. isto .. modo licet dicere utilem 
vinulentiam ad fortitudinem; T IV, 52. quid est 
causae, quin ... licent idem Peripatetieis dicere? 
T V, 82. an Epicuro ... dicere licebit ... nullum 
sapienti esse tempus ...,quin ..? T V, 73. huie 
rss) ... non multum differenti a iudicio 
crarım oblivisci licebit sui et tum fortunam con- 
59 


licet 
temnere, cum ..., et tum dicere se beatum in 
summo cruciatu atque tormentis, cum ..? TV, 
73. cui dicere hoc, si sibi constare vellet, non 
liceret; T V, 75, Stoicorum seoro:av, quam La- 
tine licet providentiam dicere; N I, 18. »pace 
mibi liceat, cnelestes, dieere vestra; N I, 79. 
isto modo dicere licebit lovem semper barbatum 
. esse; N I, 88. id haud scio an liceat de 
euncta Graecis verissime dicere; R II, 8. licet 
eadem de Pausania Lysandroque dicere; O I, 76. 
quod .. his temporibus in multis licet dieere; O 
I, 139. vellem nobis hoc idem vere dicere liceret; 
O IH, 1. liceret ei dicere utilitatem aliquando 
cum honestste pugnare; O II, 12. hoc vere .. 
licet dicere; Lae 12, boni viri, gquem eundem sa- 
pientem licet dicere; Lae 65. cui liceat concilium 
... dimittere; L III, 42. ab hac (regula) wihi 
non licet transversum, ut aiunt, digitum disce- 
dere; A II, 58. an Stoicis ipsis inter se disce- 
ptare, cam iis non licebit? A II, 126. quoniam 
in utramque ın vobis licet disputare; NII, 
168. contra deum licet disputare liberius; N II, 
76. tam licet de his erroribus ... quam de som- 
nis disputare; D 1I, 120, esse pro cive, qui 
eivis non sit, rectum est non licere; O II, 47. 
quamquam id .. licebit iis existimare, qui le- 
gerint; F 1, 12, ex quo licet existumare in aliis 
quoque oraculis Delphicis |] [Delph.] | aliquid non 
sinceri fuisse; D II, 118. ommia .. (argumenta) 
physicorum lieet explicare; A II, 117. licet 
verum exquirere sine invidia, mihi praesertim 
de plerisque dubitanti; D II, 28, ar ıta se ges- 
sit, ut ea facere ei liceret; T V, 55. reliquis 
quidem licet facere id, quod fere faciunt; TV, 85. 
quod illi (Panaetio) in aliqua re invitissumis Stoi- 
cie Stoico facere licuit; D I, 6. nisi eo loco sis, 
ut tibi id facere heeat; R 1, 10. liceat .. fin- 
gere aliquid eius modi; F IV, 27. licet ... fin- 
ae aliquid docendi causa; F IV, 88. hac .. 
ortuna frui licet senibus; C 60 


licet .. mihi 
... apud te gloriari; O1, 78. nobis er. 
lieet in hoc quodam modo gloriari; O II, 59. 


quae (aequitas) tollitur omnis, si habere suum 
euique non licet; OIL, 78. licet etiam (genus hoc 
interrogationis) inmutare; Fa 29. quod impe- 
rare non liceat liberis; T III, 26. sı .. Zenoni 
lieuit ... inauditum quogue ei rei nomen impo- 
nere, cur non licesat Catoni? F III, 15. cum 
inscribere nomen non ||nomen || liceret |] [cum 
... liceret] ||; TI, 34. ut ea, quae dico, mihi 
liceret invenire; T I, 98. licet .. lascivire, 
dum nihil metuns; R 1, 68. totam licet animis 
tamquam oculis lustrare terram; N II, 161. 
mirari licet, quae sint animadversa a medicis 
herbaram genera; D I, 13. nec .. licet iis ... 
negare eos esse beatos, qui illam (laudem) adepti 
sunt lleint||; T V,85. licetne per vos nescire, 
quod nescio, an ..? A 1II, 126. ut non licest aui 
commodi causa nocere alteri; O II, 23. nec... 
Epicuri licet oblivisci, si cupiam; F V,3, f. di- 
cere; TV, 738. opinari: f. percipere. etsi pec- 
care nemini licet; T V, 55. nihilo plus sibi 
licere putet (sapiens) peccare, quam si (anulum) 
non haberet (| eccare ... haberet] ||; O III, 38. 
peccare certe licet nemini; P 20. licebat.. nihil 
percipere et tamen opinari; AIL,78. nationum 
varios errores perspicere cum liceat; T I, 108. 
quo utinam velis is pervehi liceat! TI, 119. 
nonne meministi licere mihi ista probare? FV, 
76, tum licebit otiose ista quaerere; F IV, 32. 
non reddere (beneficia) viro bono non licet; O 
I, 48. A j, UL. AL13. respondere: 
f. defendere; RK IV, 12. qui iam licet nobis a na- 
tura leges et iura seiungere? L1,35. subire: 
j. enpere; RI,7. ut paulo ante caecos ad aurium 


466 





licet 


traducebamus voluptatem, sic licet surdos ad 
oculorum; TV,117. quod idem licet tranaferre 
in voluptatem; F 1, 55. licet .. Epicuro ... non 
vereri, ne omnia fato fieri sit necesse; Fa 19. 
videre licet alios a tanta levitate 
et iactatione, ut .; T I, 12, licet videre 
acutiora ingenia ... eorum, qui ..; N II, 42. 
licet .. videre ... nationes huic scientiae dedi- 
tas; D I, 91. licet videre ... talem civitatem 
fuisse; L III, 31. videre etiam licet plerosque ... 
facere multa, quae ..; O 1,44. hoc IIhiell .. 
videre licet, eos ... inmutarı; Lae 54, cui »oli 
vere liceat omnia ... pro suis vindicare; R|, 
27. sine varietate colorum licebat vivere beate, 
sine notione rerum non licebat; T V, 114. quo- 
rum (ignium) illis (Cimmeriis) ati lumine licebat; 

II, 61. an...ne iis quidem, quae habeo, mihi 
per te uti licobit? T I, 67. utamur .. libertate, 
qua nobis solis in philosophia licet uti; T V, 88, 
utinam, quem ad modum oratione sum usurus 
aliena, sic mihi ore uti liceret alieno! R III, 8. 
confugiendum est ad posterius (genus decertandi), 
si uti non licet superiore; OÖ 1, 34. Iudo .. et 
ioco uti illo quidem licet; O ], 108. am .. 
oben clementi castigatione licet uti; 1, 137. 
icere uti Canio, si vellet, (hortis) ut auis; O IL, 
= ut iterum eo (medicamento) liceat uti; O II, 


3. mit präbdicativem Dativ: licuit esse 
otioso Themistocli, licuit Epaminondae, licuit .... 
mihi; T I, 33, cui (tribuno) ne esse quidem li- 
cuisset tribuno; L-II, 21. ut iis ingratis esse 
non licent; O II, 68. 

4. accus, ec. infim.: quod si liceret, ut iis, 
qui in itinere deerravissent, sic vitam deviam se- 
cutos eg || corrigere errorem paenitendo; 
A fr 16. nune totum illud coneludi sie licet; F 
I, 104. ut .. liceat ... non dubitantem .. di- 
cere omnem naturam esse servatricem aui; F V, 

. id... e caerimoniis sepulcrorum intellegi 
liecet; TI, 27. licet etiam mortalem esse animum 
iudicantem aeterna moliri; T 1,91. quae (semina 
virtutum) si adolescere ||adul. |} liceret; T II, 2. 
quod ne liceret fieri ad alterius iniuriam, lege 
sanxerunt; T IV, 4. non sunt.. ea bona dicenda 
-+.. quibus abundantenı licet esse miserrimum; 


V, 44. sescenta licet eiusdem modi proferri, 
ut ..; D II, 34. similiter.. superiora r tem 
intellegi ıam licet 


de, aa infinite licet; Fa 85. 

nullum fore, quod praesit, inperium; R I, 60. ut 
sibi duodecim lictores cum fascibus anteire lice- 
ret *; RI, 31, ab omni iudieio poenaque pro- 
vocari licere indicant XI tabulae; R II, 54. ne 
que derogari ex hac (lege) aliquid licet; R II, 3. 
nec hermas, quos vocant, licebat inponi, nec de 
mortui laude nisi in publieis sepulturis ... diei 
licebat; L II, 65. quam (beneficentiam) eandem 
vel benignitatem vel liberalitatem ng ri licet; 
0 I, 20. haec praescripte seryanteın licet magni- 
five ... vivere; O I, 92. licet .. o mar 
multis beneficia petentem; O II, Fi j. iu. N], 


117, 

IIL mit Subject: alqd: Antiocho id magia li- 
ceuerit, ... remigrare in domum veterem e nova 
quam nobis in novam e vetere? A I, 13. ne hie 
sibi ... hoc licere putet soli; A II, 17. quod 
mih) quoque licebat; A II, 62. hoc per me licet; 
A 11, 106, est aliquid, quod nobis non liceat, 
liceat illis; F II, 68. cum utrumvis licest; F II, 
17. ut licere quidvis rhetori intellegas; T III, 63. 
id... licere dieimus, quod cnique conceditur; T 
V, 55. si licest, quod quibusdam Graeeis cotidie; 
TV, 113. quod inter nos liceat; N 1, 74. cui 
(Protagorae) neutrum liouerit, nec esse deos nec 
non esse; N I, 117. concedi sibi oportere, quod 


licet 


iis, qui inferioris ordinis essent, liceret; L III, 80. 
quibus id, si tu non faceres, non liceret; L III, 30. 
nec quemquam hoc errore duei oportet, ut ... 
idem sibi arbitrefur licere; OI, 148. nunc fugien- 
tes conspeetum sceleratorum ... abdimus nos, 
quantum licet; O II, 3, sin hoc non licet per 
Cratippum; O III, 33. omnino tantum se negat 
facturum compendii sui causa, quod non liceat; 
O0 II, 68. quod... non licet, id hoc uno tenetur, 
si arguitur non licere; P 20. nos in vita... 
gquantum cuique liceat, debemus. quic- 
quid non oportet, scelus esse, quicquid non licet, 
nefas putare debemus, P 25. j. I. O II, 65. 


lietor, Riltor: I. anteeunt: ut sibi duo- 
ze lietores cum fascibus anteire liceret *; BII, 

]; 

deducit: C, Marium ... te... lietori 
xumo tradidisse, ut te in monumentum suum 
duceret; D I, 59, 

inguiunt: »,yaige,* inquam, „Tite!* lictores, 
turma omnis cohorsque: „zaige, Titel*« F 1, 9. 

praeeunt: institwit .. primus, ut singulis 
consulibus alternis mensibus lictores prasirent; 
RI, 55. 

transeunt: auos .. ad eum, quod erat maior 
natu, lietores transire iussit; R II, 55. 

I, 1. trado: f. I. deducit. 

2. utor: dominus .. funeris (ut) utatur accenso 
atque lietoribus; L II, 61. 


ligneus, bhölgern: A. ponticulus: cum 
(Dionysius) ... 
ligneo coniunxisset; T V, 59 

B. dico: ligneum .., quod quisque || quodcum- 
que] voluerit, uno e ligno dicato; L II, 45, 


lignum, 913: [. ligneus, B. 
ligurritio, Sederhaftigteit: aegrotationi 


... subiecta sunt ... pervicacis, "Beige vinu- 
lentia |vinol. |, cuppedis; T IV, 26. 


limen, Schwelle: I, relinquo extra: solane 
beata vita .. relinquitur extra ostium limenque 
earceris? '[ V, 18. 

resisto extra: nec (vita beata) ... 
extra fores ... limenque carceris; T V, 

II. foresin: ex quo transitiones perviae „iani* 
foresque in liminibus profanarum aedium „ianuae* 
nominantur; N II, 67. 


.. pro- 
de- 


resistet 


limes, eg, Straße: siquidem bene meritis 
de patrin quasi limes ad caeli aditum patet; 
R u 26. 


limo, feifen, abfchleifen, genau unterfuchen: 
alqm: nec vero hoc in te convenit, unum |junum 
convenit, *|| moribus domesticis ac nostrorum 
hominum urbanitate limatam; N II, 74. 

algd: quae ... limantur a me politius; A I, 2. 

genus: unum (genus librorum) populariter scri- 
ptum, quod Z£aregıxö» appellabant, alterum lima- 
tius; FV,1 

tenuitatem: ista maxime propter limatam 
zn et rerum et verborum tenuitatem; F III, 


veritatem: cum veritas ipsa limatur in dispu- 
tatione; O II, 35. 


linea, Sun, 2ot, Linie, Grenzlinie: I, 1. 
seribo: verbis praecipiens (Diodotus) diseentibus, 
unde quo quamque linesm scriberent; T V, 113. 

transeo: siquidem est peccare tamquam trans- 
ire lineas; P 20. 


eins .. fossae transitum ponticulo | 


467 


lingua 


2. dirigo a: hanc .. (coniunctionem) eitimam 
a medians lines direxit ad laevam (partem); Ti 25. 
II, 1. ferri: si gravitate feruntar ad perpendi- 
ceulum corpora individua rectis lineis; Fa 22. 
subvolare: ut ... sic hae (partes) rursum re- 
ctis lineis in onelestem locum subvolent; T I, 40. 
2. ad: censet .. (Epicurus) eadem illa individua 
et solida corpora ferri deorsum suo pondere nd 
lineam; F I, 18. si omnia deorsus Eee ll e 
regione ferrentur et ... ad lineam; F I, 19. 


lingua, Zunge, Rebe, Sprade, Mundart: 
I. efficit: ea (lingua) vocem inmoderate profusam 
fingit et terminat atque sonos vocis distinctos et 
pressos efficit, cum et ad dentes et ad alias partes 
pellit oris; N II, 149. 

est: Latinam linguam non modo non inopem, 

. sed locupletiorem etiam esse quam (raecam; 
FI,10. quorum (Graecorum) copiosior est lingua 
quam nostra; TI, 35. quae (linguse) sunt innu- 
merabiles; T V, 115. 

fingit: f, efheit. 

inhaerent: ut, quorum linguae sic inhasrerent, 
ut loqui non possent, eae scalpello resectae libe- 
rarentur; D II, 96. 

pellit, terminat: f. eficit. 

ohne Verb: u hominum linguae, tot nomina 
deorum; N I, 84. 

U, 1. augeo: decet en linguam Latinam 
nominare (eam partem philosophiae) „moralem*; 
Fa l. 

dico: quamquam tu hanc (linguam) copiosiorem 
etiam soles dicere; F III, 51. plectri similem lin- 
Tg nostri solent dicere, chordarum dentes; N II, 

49. 


exeipio: linguam .. ad radices eius haerens 
excipit stomachus; N II, 185. 

finio: in ore sita lingus est finita dentibus; 
N II, 149. 

habeo: habebit .. linguam deus et non loque- 


tar; N I, 9 

intellego: omnes ... nos in iis linguis, un 
non intellegimus, ... surdi profeeto sumus; TV, 
116, »qui linguam avium intellegunt«; D I, 131. 

intendo: quid? qui volunt exclamare maius, 
num satis habent latera, fauces, linguam inten- 
dere, e quibus eici vocem et fundi videmus? T II, 
56 


libero: f. I. inhaerent. 
nescio: utram tandem linguam nescio? F II, 
2. 


puto: quam (linguam) plerique uberiorem pu- 
t; F u 5. 


reseco: f. I. inhaerent, 

2. do: sin id nomen moribus dandum est, non 
linguis, non Graecos minus barbaros quam Roma- 
nos puto; R I, 58. 

3. utor: bi [ji |] .. .. optime uti lingua 
Latina putabantur; O I, 139. 

4. adnecto ad: ostiam .. adiunctum ... paulo 
supra, quam ad linguam stomachus adnectitur; 

eicio e: |. 1. intendo, R 

fluo ex: ut ait Homerus, „ex eius (Nestoris) 
lingua melle dulcior fluebat oratio;* C 31. 

undo e: f. 1. intendo, 
sum in: in li etiam explanataın vocum 
impressionem (esse); A 1, 19. 
. surdus in: |, II, 1. intellego; T V, 116. 

IV. agitatio, motus: is (stomachus) agitatione 
et motibus linguae cum depulsum et quasi detru- 
sum cibam accepit, depellit; N II, 135. 

radices: cum aspera arteria ... ostium habeat 
adiunetum linguse radicibus; N II, 136. j. II, 1. 
excipio. 

59* 


lingua 

societas: propior est siusdem gentis, nationis, 
linguae (societas); O I, 53. 

v1. farere: rebus .. divinis, quae publice 
fierent, ut „FAVERENT LINGUIS*, imperabatur; DI, 
102. iam illa: „favete linguis* et „praerogativam, 
omen comitiorum*; D Il, 88. 

iurare: scite... Euripides: »iuravi lingua, men- 
tem iniuratam geror; OÖ II, 108. 

nuncupari: cum ex duodecim tabulis satis 
esset ea praestari, quae essent lingua nuncupata ; 


II, 65. 
hilosophari: qui quavis lingua philosopbari 
ae: F In, 4. 

2. a: quae confectio etiam a lingun adiuvari 
videtur; N II, 134. 

in: quodsi in ea lingua ... concessum est, ut ..; 
F II, 3. eum (Zeno) uteretur in lingua copiosa 
factis tamen nominibus ac novie, quod nobis in 
hac inopi lingusn non eonceditur; F II, 51. 

sine: quod fieri nee sine lingua nec sine 

potest; T I, 37, ut... deorum animi sine 

oculis, . arbus, sine lingua sentiunt ..., 
sic ..; , 


liniamentum, ginie, Umtif, Grundrif, 
äußere ®eftalt: I. est: liniamentum (esse), longi- 
tudinem ||} sine |] latitudine carentem; A UI, 116, 
lunse quae liniamenta sint, potesne dieere? A fr 
6. animi..liniaments sunt pulchriora quam cor- 
poris; F III, 75. 

manent: quibus detractis deum tamen nosse 
te dieis, modo liniaments maneant; N I, 98, 

II, 1. cedo: cedo mihi istorum adumbratorum 
deorum liniamenta stque formas; N I, 75. 

efficio: aspersa temere pigmenta in tabula 
oris liniamenta eflicere possunt; D I, 28. 

servo: ut formam saltern eius (picturae) et ex- 
e- ae liniamenta |jlineam, |] servaret; 

2. pervenio ad: cum multa sunt detracta 
ad liniamenta oris perventum est; D I, 48, 

IU. conformatio: quae oonformatio linismen- 
torum, quae figure, quae species humana potest 
esse pulchrior? N ], 47. 

IV, similis: ut homuneuli similem deum (Epi- 
curus) fingeret, liniamentis dumtaxat extremis, non 
babitu eolido; N I, 128. 


linquo, zurüdiafen, faffen, verlaffen: algm: 
quae cansa in rerum natura continebatur, fore ut 
1 Ren in insula Lemno linqueretur? Fa 


lumina: »cum terribili perculsus |] percussus |] 
fulmine civis luce serenanti vitalia Jumina liquite; 

T, 18. qui non funestis liquerunt lumina fa- 
tise; D II, 63. »hie situs est vitae iam pridem 
lumins linquens, qui ..;e fr VIII, 9. 

maerorem: »linguamus amicis maerorem, ut ce- 
lebrent funera cum gemitu;« T I, 117. 

sonum:; gravitatis suae liquit illum tristem et 
plenum dignitatis sonum; R VI, 2. 

tecta: ut (Lacedaemonii) urbem et tecta lin- 
querent; D I, 112. 

vestigia: »avolsa (altrix) pedum vestigia liquite; 
DI 20. 

urbem: f, tecta, 


lippitudo, Augentriefen: citius .. repen- 
tinus oculorum tumor sanatur, quam diuturna 
lippitudo depellitur |} [depellitur] ]]; T IV, 81. 


liquefacio, jäömelgen, entnerven: alqm: 
quog ... nullae futtiles laetitine exultantes lan- 
guidis liquefaciunt voluptatibus; T V, 16. 

aquam: nisi eadem (aqua) se admixto calore 
liquefacta et dilapsa difiunderet; N II, 26. 


I. 


litigiosus 


liqueo, far, einleudtend fein: T, 1. de: de 
quo Panaetio non liquet; D I, 6. 

2. inbir. frage: j. II. algd; N I, 9. 

II. algd: si habes, quod liqueat, neque respon- 
des, superbe; A II, 94. qui (Protagoras) sese ne- 
gat omnino de deis habere quod liqueat, sint, non 
sint qualesve sint; N I, 29. quoda haberem ali- 
quid, quod liqueret, tamen te vicissim audire 
vellem; N II, 3. 


liquesco, weiglit werben: qua (voluptate) 


cum liqueseimus fluimusque mollitia; T IL, 52. 


liquide, undebenttih: quod eo liquidins 
faciet, si ..; F II, 38. 


liquidus, rein: quo minus animus ... 
gustare ullam liquidas voluptatis et liberae 
potest; F I, 58. 


liquo, fhmelzen: »e quo (corpore) liquatae 
solis ardore excidunt guttae«; T II, 25. 


liquor, jämelzen, fließen: I. vis: quae vim 
habeant refri di calfaciendi, concrescendi |i- 
quendi; Ti >. 

U. orbis: »dextrorsum orbem flammeum radis- 
tum solis liquier cursu novor; D I, 44. 


liquor, jtüffigkit: I. declarat: aquae 
etiam admixtum esse calorem primum ipse liquor 
aquae declarat et fusio || declarat effusio, decla- 
ratj]; N II, 126. 

Il. addo: adde huo ... liquores perlucidos am- 
nium; N II, 98, 

Il. spumari: »saxa .. 
mata liquore«; D I, 13. 


lis, Streit, Brogeh, Streitfade: I, est: videte, 
.. quam in lie sit; A I, 89. si lis in io- 
dicio sit; O I, 59. 

her contraheo: »litis contractas iudicanto;« 


cans salis niveo spu- 


dico: benivolorum |] benev. } concertatio, non 
lis inimicorum, iurgium dicitur; R IV, 

habeo: mecum .. quid habent litium? A IL, 9. 

iudico: f. contraho. 

oro: ut orandae litis 2. quoad per lages 
liceat, accommodet; O IIL, 43. 

2. abstineo: in... feriis imperandis, ut „LITI- 
Er IURGIIS SE ABSTINERENT* (imperabatur); D 
, 102. 

a. est: nihil opus est litibus; F II, 10. 
nihil .. opus est hoc loco litibus; L 1,38. 

3. abhorreo a: a litibus .., quantum liceat 
..., abhorrentem; O II, 64. 

contero in: quodsi (philosophi) essent eo 
en ut nollent aetstem in litibus eonterere; 

UI. algd: f. I, 1. habeo. 

arbiter: nec .. quisquam 
ptator aut arbiter litis; R V, 

iudices: cum privatarum litium iudices sumus; 
F II, 36 2 

requies: feriarum festorumgque dierum ratio in 
gie requietem litium babet et iurgiorum; LI, 


ze erab disce- 


liticen, Zintenbläfer: quin etiam aocensis 
Di. litieinibus, coraicinibus, proletarüs *; 


litigiosus, zäntih, Streit erregenb: dis- 
putatio: habent (haec) ... satis litigiosam dis 
putationem; F V, 76. 

ignoratio: Pen ignoratio juris litigiosa est 
quam scientia; L I, 18. 


litigo 


litigo, ftreiten: 1. wine: non tam iustitiae 
quam litigandi tradunt vias; L I, 18. 

II. alqgs: Zeno .. etiam litigabat; N 1, 9. 
callidus: qui (callidus et occultus) etiam ... 
litigare se || litigare |] simulans blandiatur; Lae 99. 

Da Fi er in eo litigant cum 
Epicuro; T 

vieini: a rare . 
vicinos, non litigare; R I 


1ito, unter günftigen Worzeichen opfern: un« 
perjönli: proxuma hostia litatur saepe pulcher- 
rime; U, 36. cum pluribus deis immolatur, 
qui tandem evenit, ut litetur aliis, aliis non lite- 
tur? DI, 88. 


littera, Buäftabe, pl. Schreiben, Brief, Schrift, 
u | Biflenfhaften, Gelehrjamkeit, Stubium, Litte- 
ratur: A. Singular (j. B, Il, 1. conscribo. ex- 
primo. immuto. trado. 2. conecto ex. IV, 1. for- 
mae. notae. V, 1. praetexi. 2. cum): L commo- 
veo: als, si una littera commota sit, fore tota 
ut labet disciplins, utrum igitur tibi litteram vi- 
deor an totas paginas commovere? F IV, 58, 

facio: quodsi ... non modo operam nostram 
zumquam a populari coetu removimus, sed ne 
.. quidem ullam fecimus nisi forensem; 

immuto: casu .. prime littera itidem immutata, 
ut a Graecis; N I, 67. 

imprimo: sus rostro si humi A litteram in- 
presserit; D I, 29, 

moveo: ut, si er N unarn || litteram moveria, 
labent omnis; F II, 

U. explicare: ee ... aullum erit no- 
men, quod non Ran ana littera explicare unde 
ductum sit; N 

B. Blural: I. Eubjert: adforunt: quid huic 
Triario litterae, ges . cognitioque rerum 

. voluptatis t? FL, 

conticescunt: illae keilivet litterae conticue- 
runt forenses et senatoriae; O II, 8, 

laudat: quod .. vestrae litterae illum laudant 
patriae rectorem; R V, 8. 

loquuntur: dum Latinae loquentur litterae, 
quercus huic loco non deerit, quae Mariana dica- 
tar || dicetur ||; L I, 1 (2). 

ohne Verb: multao etiam, ut in homine Ro- 
mano, litterae; C 12, 

U. nad Berben: 1. adfero: post a Paulo 
litteris tis cum idem dies constitisset; N II, 6. 

adripio: quas . Ta Graecas) sie avide 
arripui, ... ut. 

amo: sunt .. Fake qui omnino Graecas non 
ament een AI, 5. ER = 

conscribo: quem 5 erculem) aiunt a3 
litteras Grid ER ia N 42. ) re. 

contemno: erunt etiam, et ii ||bill quidem 
eruditi Graeeis litteris, contemnentes Latinss, qui 
dicant ..; FIL1. 

desidero: 1. 8. utor; F I, 10. 

disco: cum Graecas litteras M. Catonem in se- 
nectute didicisse aeceperim; A II, 5. qui litteras 
Graecas senex didici; C 26. 

explico: dabant .. hae feriae tibi oportunam 


Ve inter se |] vetat |} 


Hopp. |i sane facultatem ad explicandas tuns 
litteras; R I, 14. 
exprimo: litterae neque expressae neque 0p- 


pressae; O ], 133. 

habeo: j. 8. utor; FI, 10. 

immuto: nomen .. productum, ut Portunus a 
porta, sic Neptunus a  nando paulum priwis litte- 
ris immutatis; N Il, 66. 

invetero: iam inveteratis litteris atque doctri- 
nis; R II, 18, 


BEL... ZUBE 


littera 


mitto: e provincia litteras ad collegium misit 
”. 


r ee eh u BR 
observo: nec ü (vogopslemeg) solum litteras, 
... sed etiam facta hominum observabant ad 
legesque revocabant; L III, 46. 

odi: quod se iisdem Euripidis fabulie deleotari 
dicat, Letinns litteras oderit; F I, 4. 

opprimo: [. exprimo. 

recondo: qui interiores serutantur et; recondi- 
tas litteras; N III, 42. 

scio: nihil opus esse eum, philosophus hy 
futurus = law fut. s. phil, ||, scire litteras 


u, 12. . dispensator litteras scit; R v, 5. 
Bcru hen ‘. recondo. 
trado: qui (Mercurius) .. dieitur ... Aegyptiis 
loges et litteras tradidisse; N I, 56. 
.. absum: abest .. historia litteris nostris; 
‚D 
adfero; plarimum .. idem (tu) Latinis et 


litteris luminis et verbis attulisti; A L, 9. 
attribuo: attribuito |] id tribuito | litteris 
quarum constat eum Ds Catonem) per- 
studiosum fuisse in senectute; 

mando: cum ... 68 Latinis litteris mandare- 
mus; F 1, 1. quae de philosophia, litteris mande- 
mus; F I, 11. mandare quemquam .: 
tationes suRs .. . hominis est intem - 
utentis et otio et litterie; T 1,6. nobis .. 
tur, quiequid litteris mandetur, id Fr rer 
omnium eruditorum lectioni decere; Til,8 qui 
cum cetera litteris mandarent, alii ius civile, alii 
orationes suas, alii monamenta maiorum; T IV, 5. 
ut haec tam gt litteris Ir gpnianer Zn, 7. 
qui omnia verba eius (Tage exceperiu ris- 
que mandarint; DU, 50. =. ea litteris mandare- 
mus; O DO, 5. nulla . ee) ingenii 
monumenta mandata litieris, O 

tribuo: f. attribuo. 

3. absum: vgl. 2, absum. 

abutor: f. 2. mando; T I, 6. 

egeo: illud . Romanis .. hominibus glorio- 
nun. ut Graseis de philosophia litteris non egeant; 

‚5 

utor: iis servire (debeo), qui vel utrisque litte- 

ris uti velint vel, si suas habent, illas non magno- 
desiderent; F I, 10. multum etiam Graecis 
itteris utor; C 38. 

4. conecto ex: cum deinceps ex primis primi 
ewiusque versus || primis versuum, al. || litteris ali- 
quid coneotitur, ut m m Ennianis: Q. En- 
NIUS FECIT; D II, 111 

delector in: I. V, "1. deleotari. 

elaboro in: im litteris certe elaboravi; Ö 26. 

exsto in: f. 28 . exstare. 

invenio in: loves quoque pluris in priscis 
Graecorum litteris invenimus; N In, 42. 

sum in: esdem in litteris ratio est; D II, 10, 

video in: Cn. Aufidius ... Graecam scribebat 
historiam et videbat in litteris; T V, 112. 

voco ad: aliquos futuros suspicor, qui me ad 
alias litteras vocent; F 1, 1. 

III nach Bibjectinen: perstudiosus: |. II, 2. 
attribuo. 

rudis: ut non mode Grascarum litterarum ru- 
des, sed etiam docti aliguantum se arbitrentur 
adeptos; OL 1. . 

IV. nach Subftantiven: 1. auctor: nec litte- 
rarum (raecarum nec philosophias iam ullum 
auctorem uiro; A V, 

communio: (homines) 
communione iunzisti; T 

formae: si re unius et viginti for- 
mae litterarum vel aurese vel qualeslibet aliquo 
coiciantur, posse ex iis in terram excussis annales 
Ennii ... efiei; N Il, 98, 


zu—n ot vocum 


littera 


genus: quin coniunctionem studiorum amorisque 
nostri, quo possem litterarum genere, declararem; 
Aep 1. da... te huic etiam generi litterarum; 
AI,12,. maiore .. studio Lucullus cum omni 
litterarum generi, tum philosophise deditus fuit, 
quam ..; A II, 4. doctrina Graecia nos et omni 
litterarum genere superabat; TIL 3, 

iudicium: nihil fuit in Catulis, ut eoa exqui- 
sito iudicio putares uti litterarum; O I, 133. 

lumen: nec (philosophia) ullum habuit lumen 
litterarum Latinarum; 7 I, 5. 

monumenta: illa res .. celebrata monumentis 
plurimis litterarum; R II, 68. hoc idem etiam 
post mortem monumentis litterarum assequuntur; 
O1, 156. 

notae: qui sonos vocis, qui infiniti videbantur, 
paucis litterarum notis terminavit; T I, 62. 
fracto saxo sortis erupisse in robore insculptas 
priscarum litterarum notis; D II, 85. 

studium: ige (litterarum) summum erat 
in utroque studium; F I, 14. 

2. homo sine: (convenit in) hominem sine arte, 
sine litteris; N II, 74. 

V. Umftaud: 1. abdicare: Ti. Gracchi litteris 
Seipio et Figulus consules ... magistratu se ab- 
dicaverunt; D II, 74. 

adsequi: quae (nostri) natura, non litteris ad- 
secuti sunt; T I, 2. 

celebrari: ea fere aunt et Graecis litteris cele- 
brata et Latinis; A II, 4. 

cognoscere: f. abl. comp. 

consecrari: (Socratis) ingenii magnitudo Pla- 
tonis memoria et litteris consecerata; T V, 11. 

consignare: ut litteris consignamus, quae 
monumentis mandare volumus, sic ..; A II, 2. 
publieis litteris a rg memoriam publicam 
nullam habemus; L III, 46. 

continere: res tam gravis ... Latinis etiam 
litteris contineri; N I, 7. quae (gens A tio- 
ram) plurimorum saeculorum ... memoriam litte- 
ris continet; R IL, 14, 

delectari: qui tuis |Jin |} litteris delectantur; 
describi: f. 2. eum. 

erudiri: quid .. causae est, cur poötas Lati- 
nos Graeeis litteris eruditi legant, philosophos non 
legant? AI, 10. ut me sic audiatis, ... ot unum 
... domesticis praeceptis multo magis eruditum 
quam litteris; R I, 36. f. II, 1. contemno. 

excoli: litteris talibusque doctrinis ante excoli 
animos et ad sapientiam concipiendam inbui et 
praeparari decet; fr V, i 

explicari: cum philosophiam viderem diligen- 
tissime Graecis litteris explicatam; A I, 4. hanc 
omnem quaestionem ... fere a nobis explicatam 
esse his Hitteris arbitramur; F I, 12. 

exstare: quod |}in || litteris exstet, Pherecydes 
Syrius primum ||primus |} dixit ..; T I, 38. 

imbui: f. exoolı. 

inlustrare: philosophiam .. veterem illam a 
Socrate ortam Latinis litteris illustrare; A 1, 9. 
boe (studium sapientiae) mibi Latinis litteris in- 
lustrandum putavi; TI, 1. ut ... nullam philo- 
sophiae locum esse pateremur, qui non Latinis 
litteris inlustratas pateret; D II, 4. ö 

nasci: ut ... philosophia nascatur Latinis qui- 
dem litteris ex his ge Kee TU,5. . 

percipi: non quia philosophia Graecis et litte- 
ris et doctoribus percipi non posset, sed ..; TI,1. 

persequi: Brutus ... sic philosophiam Latinis 
litteris persequitur, .. ut ..; A I, 12. hanc am- 
plissimam omnium artium, bene vivendi discipli- 
nam, vite magis quam litteris persecuti sunt; 
TIV, 5. 

praeparari: f. excoli. 


470 


eee— sp 


lituns 


praetexi: in Sibyllinis ex primo versu cuius- 
que sententiae primis litteris illius sententiae car- 
men omne praetexitur; D II, 12. 

seribi: |. 2. cum. 

usitatus: illud nomen veterum litteris usita- 
tius; N III, 48. 

abl, comp.: quid est... dulcius otio litterato? 
iis dico litteris, quibus infinitatem rerum -atque 
naturae ... cognoscimus; T V, 105. 

2. cam: ut, quod est rectum ..., neque cum 
litteris, quibus scita scribuntur |] describuntar ||, 
aut oriatur aut occidat; L II, 11. . 

de: pauca primo inter nos de litteris; FI, 14. 

in: in geometriane quid sit verum aut falsum, 
dislecticus iudicabit, an in litteris? A II, 91. in 
he (litteris), quantum potuimus, ... quid ... 

iceretur, persecnti sumus; FI, 12. quo studio 
Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse ? 
F V, 50. sive etiam in istorum otio ao litteris 
tractata res; R II, 4. hie (pater) fere aetatem 
egit in litteris; L II, 3. 

per: Philippo minitante per litteras se omnis 
... probibiturum; T V, 42. »per litteras arertas 
aliquod nomen;« N II, 73. 


litteratus, gelehrt, wiffenichaftlich gebildet: 
algs: quamquam (Catuli) erant litterati; sed et 
ali; O I, 138. 

algd: quod litteratum est, id est melius, quam 
quod non est litteratum; N II, 28. 

eques: C. Canius, eques Romanus nec infacetus 
eh, - litteratus, .. dietitabat ... se velle; O 


mundus: litteratus .. est mundus; N III, 8. 
otium: quid est .. dulcius otio litterato? iis 
dico litteris, quibus ..; T V, 105, 


litus, Ufer, Strand, Geftabe: I. conlucent: 
quorum .. (hominum) operibus agri, insulae lito- 
Bm collucent distinet« tectis et urbibus; N II, 

U, 1. compleo: »fera velivolantibus navibus 
complebit manus litora«; D I, 67. 

desero: quem cum ex alto ... tempestas .. 
in desertum litus detulisset; R I, 29. 

distinguo: f. J. conlucent. 

2. adlado: mare sic terram appetens litoribus 
alludit Yeludit, cladit |, ut ..; N II, 100. 

3. curso per: »fusck .. non numquam cursans 
per litora cornixe; D I, 14. 

defero in: f, 1. desero. 

UI. amoenitates: quae amoenitates orarum 
au litorum! N II, 100. 


lituus, grummftab, Auguenftab, Zinte: I. est: 
f. II. invenio. trado. 

I. comburo: f. omitto. 

eontemno: an Atti Narvii lituus ille, quo ad 
investigandum suem regiones vineae terminarit, 
contemnendus est? N II, 9. nec possum Atti 
Navii, quem commemorabas, lituum contemnere; 

invenio: qui.. Romuli lituus, id est incurvum 
et loviter a summo inflexum bacillum j|[fid ... 
bacillum] |}, quod ab eins litui, quo canitur, simili- 
tudine nomen invenit || [quod ... invenit]|], cum 
situs esset in curia Saliorum, ... inventus est ın- 
teger; D I, 80. , 

omitto: omitte .. lituum Romuli, quem ın 
maximo incendio negas potuisse comburi; D II, 80. 

trado: lituus iste vester, quod clarissumum est 
insigne auguratus, unde vobis est traditus? nempe 
eo Romulus regiones direxit tum, cum urbem con- 
didit; D I, 30. 

Il. similitudo: f. II. invenio, 


lituus 
IV, 1. cani: f. II. invenio, — dirigere: j. II. 

trado. — terminare: j. II. contemno; N Il, 9. 
2, per: quae sit ab Atto |] Attio, al. Navio 

per litaum regionum facta discriptio; D I, 31. 


lividus, mißgünftig, neibifch: ergo et invidi 
et wmalivoli ee fet lividi] ..., quia pro- 
clives ad eas perturbationes, non quia semper, 
feruntur; T IV, 28. 


loco, ftellen, Hinftellen, aufftellen, verbingen, 
vermieten, verpachten: I, 1. in: in omni .. re con- 
trahenda, vendundo emendo, conducendo locando, 
vieinitatibus et confiniis, aequum, facilem (esse); 
O II, 64 

‚2. algs: qui ... conducunt locant contrahen- 
disque negotiis implicantur; O II, 40. 

U. algm: in quo (praesidio) a populo Romano 
locatus sum; FI, »te patria in media virtu- 
tum mole locarit;« D I, 22. »tertia te Phthine 
tempestas laeta locabit;« D I, 52. »quos endo 
eaelo merita locaverint |] conlocav. |, Herculem, 
Liberum ..;« LII, 19. »quos censores in partibus 
populi locassint Alocasint | ; L III, 11. eo loco 
-.. locati sumus, ut ..; Lae 40. te ... adpro- 
bantibus dis inmortalibus ipsis in eorum coetu lo- 
catam; fr IX, 11. 

‚alqd: inter recte factum atque peccatum offi- 
cium et contra ofiecium media locabat quaedan; 
A I, 37. quae ex empto aut vendito aut conducto 
aut locato contra fidem fiunt; N II, 74. 

anımos: ipsi animi magni refert quali in cor- 

pore locati sint; T I, 80, 

corpus: redditur .. terrae corpus et ita loca- 
tum ac situm quasi operimento matris obducitur; 
LI, 56. 

eupiditatem, iram: f. partes; Ti 28. 

faeta: praeclare Ennius: »bene facta male lo- 
cata male facta arbitror;« O II, 62. 

‚ membra: omnia (membra) ... ita nata atque 
ita locata sunt, ut ..; N II, 121, 

nasum: nasus ... ita locatus est, ut quasi mu- 
rus oculis interiectus esse videatur; N II, 148. 

partes: quas (partes Plato) swis locis, iram in 
ya eupiditatem subter praecordia, locarvit; 

1, 20. quas (partis deus) in intervallis ita loca- 
bat, ut in singulis essent bina media; Ti 9. 

prudentiam: prudentia est .. locata in dilectu 
bonorum et maloram; O III, 71. 

rationem: tanto iu dominatu (ratio) locatur, 
ut ..: F IV, 38. 

res: (fidei bonae nomen versari in) rebus emptis 
venditis, conductis locatis; O III, 70. 

signum: quod ... signum Iovis biennio post, 
.— erat locatum, in Capitolio conlocabatur; 

II, 46. 

solem: cum sol ita locatus fuisset, ut .; RI, 


speciem: »haec ... species ... consule te tan- 
dem celsa est in sede locata+; D I, 21. 

stellas: »quae (stellae) sint signorum in sede 
locatae; D 1, 17. 

terram: terra... locata in media sede mundi; 
N II, 98. 

Vergilias: »cuius (Persei) propter laevum ge- 
nous omni ex parte locatas parvas Vergilias || lae- 
vum genu »Vergilias | tenui cum luce videbia«; 
N I, 112. 

Vincla: »quae (Vincle) retinent Pisces cauda- 
rom a parte locata«; N II, 114 

virtutem: vos .. hortor, ut ita virtutem lo- 


cetis, ... ut ..; Lae 104, 


locuples, wohiyabend, bemittelt, rei, zuver- 
läffig, glaubwürdig: A. bei Eubftantiven: alqs: 


locupleto 


ist, .. quae dixisti, valere, locupletem esse, non 
dolere, bona non dico; FIV, 72, huius (posterus), 
u oratione locuples, rebus ipsis ieiunior; FV 
13. ex quo pecuniosi et locu Netes vocabantur; 
R If, 16. qui se locupletes, Eosakikos, beatos 
utant; O II, 69. sit.. omne iudieium, non quam 
ocuples, sed qualis quisque sit; O II, 71. imita- 
tus patrem Africanus nihilo locupletior Carthagine 
II Karth.|]| eversa; O II, 76. 

auctor: collegit innumerabilia oracula Chry- 
sippus nec ullum sine locuplete auctore atque 
teste; D1,37. Pythagoras et Pinto, loeupletissimi 
auctores; D Il, 119. quem .. auctorem de illo 
yer% locupletiorem Platone laudare pussumus? 

I, 16. num locupletiores quaeris auctores? O 
II, 100. 

exsules: sescentos exsules || sexc. exules ||, qui 
locupletissimi fuerant eius civitatie, restituit; O 
homo: emit homo cupidus et locuples tanti, 
quanti Pythius voluit; O III, 59. L. Minuei Basili, 
locupletis hominis, falsum testamentum quidam e 
Graecia Romam attulerunt; O II, 783. 

lingua: Latinam linguam non modo non in- 
opem, ut vulgo putarent, sed locupletiorem etiam 
esse quam Graecam; F I, 10. 

natura: locupletior .. hominum natura ad 
beate vivendum est quam deorum; N I, 112. 

posterus: f. algs; F V, 18. 

senex: hereditatis spes ... 
pletis orbi senis non observat? 

testis: ncoedit eodem testis locuples Posido- 
nius; O III, 10. quem .. locupletiorem (testem) 
quasrimus quam prinecipem populi Romani? O II, 
105. f. auctor; D 1, 37. 

villa: villa .. tota locuples est, abundat porco, 


27 nutum locu- 
39. 


haedo, o, gallina, lacte, caseo, melle; C 56, 
viri: bonis viris [locupletibus] |] loc. | pertur- 
batis; R I, 31. hasta posita cum bona in foro 


Her et bonorum virorum et locupletium; 

vite: ut (civium vita) opibus firma, copiis locu- 
ples ... sit; ‚7.8. 

urbs: quam (sphaeram) M. Marcelli avus captis 
Syracusis ex urbe locupletissima atque ornatissıma 
sustulisset; R I, 21. 

B. allein; I. perdunt: ut locupletes suum per- 
dant, debitores lucrentur alienum; O Il, 84. 

U, 1. appello: qui cum locupletis assiduos ap- 
pellasset ab asse dando; R Il, 40. 

2.obsum: ut ... neque locupletibus ad sua 
vel tenenda vel recuperanda obsit invidia; O II, 
85. 

IL communis: haec laudabilia et locupletibus 
fere cum plebe communia; L II, 59. 

facilis: facilior est haec posterior (liberalitas), 
locupleti praesertim; O II, 52, 
IV. agri: Lyourgus ... 
ut servitio colendos dedit; 

familiae: quos ex familiis locupletium servos 
delegerat; T V, 58. PR 

potestas: ut suffragia non in multitudinis, sed 
in locupletium potestate essent; R II, 39. 

proscriptiones: qui proscriptiones locuple- 
tium |] locupletum |] . recordetur; P 46. 

testamenta: ut, si (vir bonus) digitis concre- 
pnerit, possit in locupletium testamenta nomen 


a locupletium plebi 
u 


| eius inrepere; O III, 75. 





locupleto, wohlgabend machen, bereichern: 
algm: maxima auri argentique praeda locupleta- 
tus votum patris Capitolii aedificatione persolvit; 
R II, 44. locupletari tenuiores; O U, 63 

amicos: si locupletent eos (amicos) quacumque 
ratione; O I, 48. 


locupleto 


eives: locnpletare civis non destitit; R Il, 15. 

rationem: (rationem) ipsius initiis naturae et 
totins perfectione vitae locapletatam; F II, 38, 

e sen: sapientem locupletat ipsa natura; 


loeus, ot, Plag, Grundftäd, Stelle, Rang, 
Stand, Belegertheit, Yage, Umftänbe, Zuftand, Begen- 
ftand, Punkt, Sag, Sebante, VBemwelämittel: IL. Sub- 
jeet: abhorrent: Cntonem ...locos ... tractare 
abhorrentes ab hoc usu forensi et publico; Pl. 

abundat: locum .. delegit et fontibus abun- 
dantem et in regione pestilenti salubrem; RI, 11. 

sdhortatar: ne posset aliquando ad beilum 
faciendum locus ipse adhortari; O I, 35. 

admonet: quid? si nos tacemous, locus ipse te 
non admonet, quid .. sit .. diceendum? L IH, 47. 

attingit: ex quattuor .. locis ... primus ille 

.. maxıme naturam attiogit humanam; O I, 18. 
qui locus attingit hanc quaestionem, nihil fieri, 
quod non necesse fuerit; Fa 17. 

consistit: qui (locus) in veri cognitione con- 
sistit; O I, 18. 

convertit: me ipsum huc modo venientem 
oonvertebat nd sese Coloneus ille locus; F V, 8, 

debet: nibil debet esse in philosophia com- 
menticiis fabellis loci; D II, 80, 

deest: locus certe non deerit; L III, 80. 

delectat: nescio quid .., quo me plus hie 
locus fortasse delectet; L II, 8. 

est: non quo non latas locns sit, sed ..; A II, 
37. equos sustinebo, eoque magis, si locus is, 
quo ferentur equi, praeceps erit; AII,94. fateare 
(oportet) esse ei (memorine) locum; A II, 106. 
non est omnino hie docendi loeus; FI, 10. erit 

. jam de omnium virtutum oursu ad voluptatem 
proprius disserendi locus; F I, 37. omnium (vir- 
tutum) sententia (ratio) pronuntiabit primum de 
voluptate, nihil esse ei loci; F II, 87. amieitiae 
‚. Jocus ubi esse potest? F II, 78. neque virtu- 
tibus neque amicitiis usquam locum esse; F II, 
85. ec iustitias ullus esset nec bonitati locus; 
F UI, 66, eius esse eum locum, quem quisque 
oceuparit; F III, 67. quod is locus ab omni turba 
id temporis vacuus esset; F V, 1. Oedipodis ... 
illo mollissimo carmine, quaenam essent haec ipsa 
loca, requirentis; F V, alii in corde, alii in 
cerebro dixeruht änitni esse sedem et locum; TI, 
19. quae conformatio, quae magnitodo, qui loous 
(animi sit); TI,50. cui (iustitise) minimum esse 
videtor in hac causa loci; T III, 36. nee .. hic 
loeus est, ut .; TIV, 1. qui (locus) est idem 
infimus in rotundo; T V, 69. quod eius (dei) est 
domicilium? quae sedes? qui locus? N I, 108 
locus .. iis etliam naturis, yo sine animis sunt, 
suus est cnique proprias; N I, 103. magnus sane 
locus est et a vestris, Cotta, vexatus; N II, 73, 
tertius est locus, qui ducitur ex admiratione rerum 
caelsstium atque terrestrium; N 11, 75. qui (locus 
est infimus; N II, 84. qui locus est proximus; 
I, 94. cui (temperantiae) si locus in caelo est, 
est etiam volouptatibus; N II, 88, ubi .. loous 
fuit errori deoram? N Ill, 76. ut... nullum 
philosophiae locum esse pateremur, qui non La- 
tinis litteris inlustratus pateret; D II, 4. qua 
rg sublata qui locns est divinationi? D IL, 
9, in rebus tam severis non est iocandi locus; 
DI,25. inter locorum naturas quantum intersit, 
videmus; alios esse salubris, »lios pestilentis; Fa 
7. consilio .. dominante nullum esst libidinibus, 
nullum irae, nullum temeritati locum; R I, 60. 
ut iam doctis hominibus ... ad fingendum vix 
quicquam esset loci; RII,19. erit hoc de genere 
nobis alitıs aptior dicendi locus, R II, 48, nobis 
mox de instituendis et conservandis civitatibas 


472 


locus 


aptiorem .. fore disserundi locum; RI, 65. qui 
(locus) nunc est in manibus; L 1,36. hunc locum, 
id est ... Arpinum, germanam patriam esse ve- 
atram; L II, 5. quoniam et locus et sermo fami- 
liaris est; L II, 18. tum fuit in auribus animis- 
que mutatis etiam huic mutationi locus; L II, 38. 
loeus ut ipse notus sit, ex ri ducatur quaeque 
pars iuris; L II, 46. si quid fuerit loci aut tem- 
orie; L IIE, 29. alter locus erat cautionis, ne 
enignitas maior esset quam facultates; O I, 4, 
qui locus est sane lubrieus; O I, 65. locum .. 
actionis oportunitatem temporis esse dicunt; O1, 
142, cum ... neque esset usquam consilio aut 
auctoritati loeus; O II, 2. tantum erat philoso- 
phiae loci, quantum superfuerat amicorum et rei 
publicae temporibus; O II, 4. quoniam hic locus 
erat quartus, a Panaetio praetermissus; O II, 88. 
nullus feracior in ea (philosophbia) locus est nec 
uberior quam de offieiis; O Ill, 5. cum scribat 
nullum esse locum in tota philosophia taın neces- 
sarium; O III, 8. is .. erat locus alter de vitiis 
senectutis; C 27. nec .. libidine dominante tem- 
perantiae locum esse; C 4l. in qua (contione) 
rebns fiotis et adumbratis loci plurimum eat; Las 
97. j. debet. II, 1. complector; L DL, 6. 


habet: prius quam in os iniecta gleba est, 
locus ille, ubi crematum est corpus, nihil habet 
religionis; L IL, 57. cum .. hic locus nihil ha- 
beat dubitationis, quin ..; O II, 17 

inlustrat: quintus (liber) eum locum conplexus 
est, qui totam philosophiam maxiıme inlustrat; 

patet: de aacris .., qui locus patet latius; L 
I, 47. |. et; DI, 4. 

pertinet: qui (locus) ad leges, qui ad mores, 
- ad disciplinam rei publicae pertineret; O|, 
potest: hie .. locus concludi iam potest; N 
IU, 79, statuit .. collegium locum publicom non 
antenne privata religione obligari; L II, 58. f. ad- 

ortatur. est; F II, 78. 

respondet: respondeat his ... locus ipse, aedi- 
fieium; F DL, 28. 

restat: restat locus huic disputstioni vel maxi- 
me necessarius de amicitia; F I, 65 

superest: f. est; O II, 4, 

vacat: nullius philosophiae |] [philosophiae] || 
... a quae in honore sunt, vacaret locus; 

obne Berb: signum, tabula, locus amoenus; F 
ll, 107. m 8 locus me hiaeque proprius; 
DI, 3. difheilis auguri locus aA contra dicendum. 
Marso fortasse, sed Romano facillumus; D II, 70. 
f unde .. illa Pythagorea vox [de amicitia locus]; 
LI, 34. in qua (tyrannorum vite) ... nullus lo- 
cus amicitiae; Lae 52, 


I. nach Verben: 1. Hccenjativ: accolo: en 
gens, quae illum locum adcolit; R VI, 19. 

accommodo: ordinem (Stoici) sie definiunt: 
compositionem rerum aptis ot accommodatis locis; 
0 1, 142. 

adamo: si loca, si fana .. 
FI, 69. 

amo: istum, ubi tu es natus, plus amabo post- 
hac locum; L II, 4, 

aperio: inmissi cum falcibus multi | famuli, 
al. || purgarunt et aperuerunt locum; T V, 65. 

eppello: quem (locum) civilem recte a a 
a a, Graeoi solrındv; F IV, 5. ppel 
BE ar. tantum loous attingendus fuit; O II, 


. adamare solemus; 


capesso: omnes .. partes eius (mundi) undi- 
en locum capessentes nituntar aequaliter; 


418 


locus 





eircumscribo: exilium .. illis (terribile est), 
ee quasi circumseriptus est habitandi locus; 


complector: terra ... complexa medium 
mundi locum; R VI, 18. Fibrenus ... tantum 
conplectitur, quod satis sit modicae palnestrae, 
loei; L II, 6. j. I. inlustrat. 

ceonceludo: f. I potest. 

eonficio: Telamo .. uno versu locum totum 
conficit, cur di homines neglegant; N 11, 79. 

confirmo: iste locus est .. tibi etiam atque 
etiam confirmandus; F V, 95. 

contemno: totus .. hic locus est contemnen- 
dus in nobis, non neglegendus in nostris; "TI, 108. 

contineo: stabit illud, quod hunc locum con- 
tinet, de quo agimus, esse deos; D 1, 117, 

definio: omnibus, qui patriam conservaverint, 
adiuverint, auzerint, certum esse in oaelo defini- 
tum locum; R VI, 18. 

deligo: urbi .. locum ... incredibili oportu- 
nitate delegit; R IL, 5, j. I. abundat. 

demonstro: id .. (caput) inventum est 60 
oo; qui est ab haruspicibus demonstratus; D I, 


dilsto: istum .. locum totum illa vetus Zeno- 
a brevis et ... acuta conclusio dilatavit; N III, 


diligo: cur ... hunc locum diligas; L II, 4. 
do: |. do, III. locum (5 &t.) 8. I, ©. 749, a. 
duco: [.1. est; N II, 75. 

Ener qua omnia delata gravitate medium 
mundi locum semper expetant; T V, 69. cum 
(mare) supra terram sit, medium tamen terrae lo- 
cum expetens conglobatur; N II, 116. 

expingo: quae ora, qui locus Graeciae ... 
non ita expictus est, ut ..? T V, 114. 

Ben: f. explieo, III. locum (4 &t.) ®. I, 
©. 928, a. 

exprimo: hunc locum satis ... in iis libris, 
quos legistis, expressit Seipio; RIV, 1, L I, 27. 

habeo: f. habeo, Ill. locum (3 &t.) ©. 126. 

ignoro: etei eius (dei) ignores et locum et fa- 
ciem; TI, 70. animum tibi tuum notum esse 
en etiamsi ignores et locum et formam; 


includo: ex tortuosis locis et inclusis soni re- 
feruntur ampliores; N II, 144, 

incolo: f. imeole locum (6 &t.) ©. 290, a. 

inlustro: post Aristoteles inlustravit omnem 
hunc civilem in disputando locum Heraclidesque 
Ponticus; L IU, 14. f. I. est; D II, 4. 

invenio: nec locus nec materia invenitur, cui 
dirinationem praeficere possimus; D II, 12, 

inviso: an eum locum libenter invisit; FV, 5. 

muto: viene ... loeum mutemus? L Il, 1. 

neglego: f, contemno. — obligo: f. I. potest. 

obsideo: corporibus .. omnis lite locus; 
2 I, 65. occupatis et obsessis urbis locis; L II, 
19. 

obtineo: ea, quae secandum locum obtinent, 

uva, id est produeta, nominentur; F III, 52. 

numquam ita pervolgatum illud esset, ut iam pro- 
verbii locum obtineret; T IV, 36. hunc locum 
ceterarum disciplinaram philosopbi quem ad mo- 
dum obtinere possint, ipsi viderint; T V, 120. 
sidera .. aetherium locum obtinent; N II, 42. 
oculi tamquam speculatores altissimum locum ob- 
tinent; N II, 140. in eivitate, qui se istarum re- 
rum cupiditatibus dediderunt, ipsius servitutis lo- 
eum paene infimum obtinent; P 87. 

occupo: haec ratio .. aliquanto maiorem lo- 
cam a de uno dolore oceupabit; T II, 66. j. 1. 
est IM, 67. — II. obsideo. 

opaco: quoniam ... nequedum antis ab his 
novellis arboribus omnis hic locus opacatur; L fr 4. 

II. 


Tas patefactus .. locus est ipse; O 1, 

perpurgo: 
quinque libris; 

perstringo: quem locam breviter paulo ante 
perstrinzi; Lae 46. 

peto: motum naturalem omnium ponderum ... 
e regione inferiorem locum petentium; FI, 19. 
grues cum loca calidiora petentes maria transmit- 
tant; N II, 125. 

possido: inter infirmitatem unius temeritatem- 
que multorum medium optimates possederunt lo- 
cum; RI, 52. 

praetereo: tu .. et istum (locum repetes), 
Attice, et si quem alium praeteriero; L ILL, 30. 

praetermitto: qui locus a Panaetio est prae- 
termissus; O 1], 152. nec .. locus ullus est prae- 
termissus ab iis; O I, 156. hie locus a Panastio 
est ... praetermissus; O 1,161. qui negant eum 
locum a Panaetin praetermissum, sed consulto re- 
lietum, nec omnino seribendum fuisse; O IH, 9. 
f. 1. est; O II, 88, 

purgo: j. aperio. 

relinquo: memoriae quidem certe ... nihil 
omnino loei relinquitur; A II, 22. is sibi ne in 
latrocinio quidem relinquit locum; O II, 40 
f. praetermitto; O II, 9. 

reperio: in altum .. mer provehitur 
imprudens nec reperit locum consistendi; T IV, 42. 

repeto: re a te istum de educatione et, 
de disciplina locum; L III, 30. j. praetereo. 

requiro: gallinae avesque reliquse .. quietum 
requirunt ad pariendum locum; N II, 129. 

saepio: is est hodie locus saeptus religiose 
propter Iovis pueri; D II, 85. 

scribo: eo .. hos locos ag libentius, 
quod ..; P4. j. prastermitto; OÖ Ill, 9. 

suppedito: ut (patria) ... BER .. 
tranquillum ad quietem loeum; R I, 8. 

tango: aliquotiens iam iste locus a te tactus 
est; L II, 9. quem locum miror a Posidonio 
tg esse tactum in quibusdam commentariis; 

I, 8. 

teneo: quoniam .. omne, quod est bonum, 
primum locum tenere dieimus; F III, 53. quia 
yirtus ... altissimum loeum in homine et maxime 
excellentem tenet; F IV, 37. quem (locum) si te- 


rer est is locus a nobis 


nueris; F V, 95. qui (servi) ungunt, qui verrunt, 
qui spargunt, non honestissimum locum seryitutis 
tenent; P 37. 


timeo: quae ... timeretis, „Acherunsia tem- 
pin alta Orci, pallida Leti, obnubila temebris loca*; 
I, 48. 


traeto: cum (Theophrastus) tractat locos ab 
Aristotele ante tractatos; F I, 6. a veteribus 
Peripateticis Academieisque ... eum locum ... 
Ben et copiose esse tractatum; F IV, 5. hic 
ocus a Zenone tractatus post a Cleanthe et Chry- 
sippo pluribus verbis explieatus est; N II, 68. 
locus ... a Platone, Aristotele, Theophrasto tota- 
ue Peripateticorum familia tractatus uberrime; 
d U, 3. animadverti .. saepe Catonem ... 
locos graves ex philosophia traetare; P 1. j. I 
abhorrent, 

transfero: locos .. quosdam ... transferam, 
et maxime ab iis, quos modo nominari; FI, 7. 

tueor: alii cum ... negarent, ... tuentur ta- 
men eum locun; FI, 66. nz 

verto: verti, ut zen Homeri, sie istum 
ipsum locum; F V, 49, 

vexo:f. I. est; N II, 73. 

video: cum ea loca videamus; F V, 2. neque 
(me) ad hospitem ante devertisse, quam Pythagoras 
ipsum illum locum ... sedemque viderim; F V,4. 
ut semper vident sedem sibi ae locum sine mo- 

60 


locus 





lestia atque angore vivendi; T IV,38. quid, quod 
hominum, locorum, urbium (imagines incurrunt 
earum, quas numquam vidimus? N I, 108. qui 
iam vixerunt et corpore laxati illum incolunt lo- 
cum, quem vides; R VI, 16. 
m 1 ut eundem locum diutius urgeam; 
ohne Verb: quem quidem locum cum multa 
venustate et omni sale idem Lucilius; F I, 9. 

2. Dativ: do: »corpora sancta avium praepe- 
tibus sese pulchrisque locis dant«; D I, 108. 

desum: dum Latinse loquentur litterae, quercus 
huic loco non deerit, quae Mariana dieatur || di- 
cetur |}; L I, 1 (2) 

occurro: huie loco sic soletis occurrere; N III, 


praeficio: f. 1. invenio. 

repugno: ne Carneade quidem huie loco valde 
repugnante; A II, 112. 

respondeo: . cui loco non videatur esse re- 
sponsum; F II, 8 

satisfacio: an . satis fieri — huie loco 
... ul .. disputarint; L13 

3. Ablativ: depello: aigitur ... dux con- 
tra illos principes adflictos jam et depulsos loco 
audax; R I, 68 

desino: desine, quaeso, communibus locis; 
A Il, 80. 

insisto: animus perturbatus et incitatus nee 
ge se potest nec, quo loco vult, insistere; 

‚#. 

moveo: pavorem metum mentem loco moven- 
tem (definiunt); TIV, 19. quae causa eum (deum) 
loco moveat, si modo movetur aliquando; N I, 104, 
si (sidera) mota loco sint; N II, 92. cum signifer 
er hastati || astati ij signum non posset movere 

co; D1,77. neque extrinsecus inpulsam atomum 
loco moveri et deelinare dicis; Fa 47. sidera, 
quae infixa caelo non moventur loco; Ti 36. 

utor: illo loco libentissime aoleo uti; L II, 1. 

4. mit Präpofitionen: absum a: neque 
is (Alexander) longe aberat ab eo loco; D II, 135. 

accedo ad: Antiochus ad istum locum pressius 
videbatur acoedere; A II, 29. 

adsum in; in quibus (locis} eorum, quos dili- 
gimus aut admiramur, adsunt vestigia; II, 4. 

»aedifico in: quod in excelsiore loco Veliae 
coepisset aedificare eo ipso, ubi rex Tullus habi- 
taverat; R II, 53. 

ago de: f. 1. contineo. 

appareo in: f. V, 1. apparere. 

aufero de: simulacra deorum de locis sanctis- 
simis ablata videmus a nostris; N I, 82. 

cerno e: Catuli Cumanum ex hoc loco 
cerno; A II, 8. 

cogo in: quid ost .. se ipsum colligere nisi 
dissupatas anımi partie” rursum in suum locam 
cogere? T IV, 78. 

committo in: ut tam in praecipitem locum 
non debeat se sapiens committere; A II, 68, 

eommoror in: quom || quin, cum |j locis ipsis 
delectemur, montuosis etiam et silvestribus, in 
quibus diutius commorati sumus; Lae 

commoveo e: quae (bestiae) .., in 2,10 Io loco 
natae sunt, ex eo se non commovent; F 

concludo in: ut hoc (ius) civile, quod en 
in parvum quendam et angustum locum conclu- 
datur; L I, 17. 

confero in: ne si in unum locum quidem 
Il quidem locum, nec si in un. loc. |] conlata om- 
nia (mala) sint; T IE, 

eongrego in: quae est... civitas? ... omnisne 
etiam fugitivorum ac lntronum congregata unum 
in locum multitudo? P 27. 

conicjo in: ego tibi illa ipsa, qune vix in 


a 


locus 
gymnasiis ... Stoici probant, ludens conieei in 
communes locos; P 3 

consido in: quinto . 
consedissemus; T V, 11. placitum eat, ut in aprico 
maxime pratuli loco ... considerent; R I, 18, 
qui (Lacedaemonii) legati cam essent, certo in 
loco consederant; 

eonspieio e: ex quo (loco oculi) plurima con- 
spicientes fungantur suo munere; N II, 140. 

contionor e: ita [j[ita] || velut ac 
loco contionandum (est), ut .; TIL 1 

convenio in: totam .  brevi a in eum 
locum Etruriam convenisae; D U, 50. — uno in 
loco ||unum in locum | omnes adversariorum 
copise convenissent; D Il, 52. 

convoco in: Gellium ... Athenis philosophos, 
qui tum erant, in locum unum convocasse; L 1,53, 

deduco in: quando .. me in hune locum de- 
duxit oratio; III, 43. quem in loeum multis 
post annis rex Ancus coloniam deduxit; R II, 5. 

defero in: (baec) in hunc locum delata sunt; 
FV,88 

deprimo in: est .. animus ... depressus .. 
in terram, locum dirinae naturao aeternitatigue 
contrarium; C 77, 

depromo e: e quibas locis quasi thesauris 
argumenta depromerentur; F IV, 10. 

dico de: et de figuris deorum et de locis atque 
sedibugs ... multa dieuntur; N I, 2 

differo inter: multa .. sunt alia, quae inter 
locum et locum plurimum differant; Fa 7. 

discedo in: animus .. non me deserens, sed 
ra in ea profecto loca discessit, quo ..; 


die cum eodem in loco 


divido in: in quos (locos) honesti naturam 
vimque divisimus; IL, 18 

ans e: f. ex, I. duco e loco (3 &t.) ®. I, ©. 

’ * 

erro in: 
D I, 59 

evado, exeoin: 8i ... 
bus evadere in haec loca ... 
sent; N 1I, 95 

exorior in: in his locis, quae nos incolimus, 
post solstitium canicula exoritur; DU, 9, 

fero in: f. in, A, I. fero in locum (8 &t.) 
©. 250, b. 

figo in: cum videmus ... globum terrae ... 
fixum in medio mundi universi 060; TI, 68 

habito in: vides babitari in terra raris et an- 
gustis in locis; R VI, 20. 


cum in locis solis maestus errares; 


ex illis abditis sedi- 
atque exire potuis- 


insido in: cum .. in locis semen insedit; 
N II, 128. 
insum in: tanta vis admonitionis inest in locis, 


ut. 

er sut sciss, quanto e loco ... lapsa 
fortuna occidat |] accidat Il; TUI 4. 

migro e, in: ut ... in alium quendam locum 
ex his locis morte er TI9 


nascor in: hoc ipso in loco . 
natum; L II, 3. f. commorveo e. 

pertineo ad: illim assumes, quae ad hune 
locum pertinebunt; O I, 151. 

pono in: an modo .. istae (sortes) positse 
in illo loco? 

proficiscor e: er ism ex hoc loco (sapiens) 
proficiscatur Puteolos stadia triginta; A II, 100. 
— in: cum legiones scribat Cato sa : alacris in 
eum locum profectas, unde ..; TI, 101. cum re- 
corder || recordor || legiones nostras ... in 
eum locum .- profectas alacri animo et erecto, 
unde ..; C 

rapio in: "necesse est .. in suum quasque 
locum natura rapiatur; N 1Il, 34 


.. me scito esse 


locus 


rapto per: »me visus homo pulcher per amoena 
salicta et ripas raptare locosque novos«; D I, 40. 

refero ex: f. 1. includo, 

reperio in: magnse etiam oportunitates ad 
cultum hominum atque abundantiam alias aliis in 
locie reperiuntur; N II, 130. 

revertor in: nec (eorum animi) hunc in locum 
ng multis exagitati saeculis revertuntur; R VI, 


subvolo in: ut ... hae (partes) rursum rectis 
lineis in caelestem locum subvolent; T I, 40. 

succedo in: A, I. succedo (3 &t.) ©. 

‚b. — sum in: f. in, B, I. sum in loco (12 

&t.) ©. 269, a. 

trado e: idem nonne poterat deus hominibus 
disciplinam superiore e loco tradere? D II, 51. 

venio ad: paucis additis (ea ars) venit ad so- 
ritas, lubricum sane et periculosum locum; A II, 
92. cum (Labeo) ad locum venisset; O I, 33, — 
in: populare est sane neminem in summum locum 
nisi per populum venire; L III, 

versor in: in quibus (locis) memoria dignos 
viros acceperimus multum esse versatos; F v2 
dificili in loco versor; N I, 78. invita in hoc 
loco versatur oratio; N III, 85. 

video e: erant .. eae stellae, quas numquam 
ex hoc loco vidimus; R VI, 16, 


2. Ablativ: dignus: »Samnis, spurcus homo, 
vita illa dignus locoque;« T I, 41. 

3. mit Präpofition: primus ex: f. 1. at- 
ingit 


tingit. 

ıv. nach Subftantiven: 1. Genetin: algd: 
ut ... je loci mihi, ut iis responderem, da- 
res; F IV, 62. j, I. debet. est; F II, 37. T IU, 36. 
RB IH, 19. L III, 29. OII,4. Lae 97. — IL, 1. com- 
plector; L II, 6. relinquo; A II, 22. 

sdmonitus: ut acrius aliquanto et attentius 
de claris virie locorum admonitu cogitemus; FV,4, 

commutatio: si supremus ille dies non ex- 
tinctionem, sed commutationem adfert loci, quid 
optabilius? T I, 117. 

dissimilitudo: dissimilitudo locorum nonne 
dissimilis hominum procrestiones habet? D II, 96. 

finis: sit iam huıus loci finis; O IH, 115. 

ignoratio: timentibus ceteris propter ignora- 
tionem locorum; R I, 29, 

ee f. L, 1. nndeo; N I, 108. 

incola: couius ae incola Sophocles ob oculos 
versabatur; F V, 8. 

infinitas: (Epicurus) dieit eadem, atomos, 
inane, imaginee, infinitatem locorum; N I, 78, 

ius: non .., ubi quisque erit, eius loci ius te- 
nebit, si ..; P 32. 

mutatio: loci .. 
non convalescentes sae 


mutatione tamquam saegroti 
curandus a T IV, 74. 

natura: quid .. loci natura adferre potest, ut 
in porticua Pompeii potius ... ambulemus? Fa 8. 
ut .. ad quasdam res natura loci pertinet aliquid, 
ad — autem nihil, sic ..; Fa8. f. L est; 
Fa 7. 


oportunitas: Karthaginem ... (maiores) sus- 
tulerunt; nollem Corinthum, sed credo aliquid 
secutos, oportunitlatem || opp.|] loci maxume; 
O1,835. 

orae: oras ipsae locorum illorum, quo pervene- 
rimus; T I, 


475 


locus 


patria: ita (Cato) ... habuit alteram loci pa- 
triam, alteram ıuris; L II, 5. 

possessiones: quod tum erat res in pecore 
et locorum possessionibus; R II, 16. 

quaestio: in quibus (libris) omnis eius loci 
quaestio continetur; D II, 8. 

scientia: eum ... (Calchantem) ducem classium 
fuisse ad Ilium, auspieiorum credo scientia, non 
locorum; D I, 87. 

sedes: tu sedem |]sedum, al.|] regionum, lo- 
corum ... aperuisti; A I, 9. 

situs: quibus (Cimmeriis) aspectum solis . 
ademersat .. eius loci, quem incolebant, situs; 
A II, 61. 

vis: evanuisse aiunt vetustate vim loci eius, 
unde anhelitus ille terrae fieret; D II, 117. de vi 
loci agitur, neque solum naturali, sed etiam divina; 
1 117. tanta vis est et loci et temporis; O I, 
vocabulum: illi (Academici) ... 
bulo nomen habuerunt; A I, 17. 

2. mit Präpofitionen: alqd in: multa .. 
alia in aliis locis commemorabilie proferre pos- 
sum; N II, 131. 

reditus in: docti homines . 
reditum in hunc locum; R VI, 18, 
hunc locum desperaveris; R vi, 25. 

V. Umftanb: 1. Ablativ: apparere: quae 
(divinatio) multis locis, rebus, temporibus apparet 
. Kal privatis tum mazume |jin || publieis; 


e loci voca- 


. aperuerunt sibi 
si reditum in 


conlocare: ut modestia sit scientis rerum 
earum, quae natur aut dicentur, loco suo collo- 
candarum; oT 142. 

constituere: hi coetus ... sedem primum certo 
toco domiciliorum causa constituerunt; R I, 41. 

contineri: hoc loco continetur id, quod dicı 
Latine decoram potest; O I, 98. 

defendere: quos (sensus) tu, Luculle, communi 
loco defendis; A II, 79. 

delectare: M. .. Catoni ... licuit 'Tusculi se 
in otio delectare salubri et propinquo loco; RI, 1. 
mirabar ... te tam valde hoc loco delectari; L 
I, 2. hic primum Catulus delectatus ipso loco; 
fr V, 19. f. U, 4. commoror in, 

distinguere: an tu civem ab hoste natura 
||natione, fortuna || ac loco, non animo faotisque 
distinguis? P 29, 

esse: in vita non ea, quae primo || priore, al. || 
loco sunt, sed en ... wgonyuise ... nominentur; 
F III, 52. nisi eo loco sis, ut tibi id facere liceat; 
RLI10. ut... eodem loco res sit, quasi ea pe- 
cunia legata non esset; L II, 53. hoc loco est, 
Ai quiequid est piscium, hic aquatio; O III, 
59. 


habere: cum honestatem eo loco habeat, ut 
sine ea iucunde neget posse vivi; F II, 50. =. 
.. carene civitas estne ob id ipsum habenda nullo 
loco? L II, 12. , 

infigi: quae (astra) sunt infixa certis locis; 
TI, 6% 


locare: quas (partes Plato) suis locis ... loca- 
vit; TI,20. eo loco ... locati sumus, ub ..; - 
Lae 40, 
metiri: non genere aut loco aut ordine, sod 
forma, aetate, figura (voluptates) metiendas pu- 
tant; T V, 94 
moveri: movemur .. 
ipsis; L II, 4. 
nasci: nec quicquam inter Alcibiadem summo 
loco natum et quemvis baiolum interesse; Tıu, 
77. qui (Dionysius) cum esset bonis zu 
atque honesto loco natus; T V, 58. Marcios .. 
fratres, nobili loco natos; D I, 89. per quem 
60* 


nescio quo pacto locis 


locus 


(vitae cursum) equestri loco natus pervenirem ad 
honorem amplissimum; R I, 10, 

numerare: qui (Socrates) voluptatem nullo 
loco numerat; F II, 90. 

oriri: cum Sabinas honesto ortas loco I ho- 
neste ortas || virgines ... Conaualibus ]j [Con- 
sualibus] || rapi iussit; R II, 12. 

saepire: quam (sedem) cum locis manuque 
saepsissent; R I, 41. 

sımilis: multi .. Gnathonum similes cum sint 
loco, fortuna, fama superiores; Lae 94, ß 

tenere: hoc loco tenere se Triarius non potuit; 
FI, 21. or: 

zum Saß: philosophiam .. wmultis locis in- 
choasti; A I, 3. cum (physici) haerent aliquo 
loco; A II, 14. nec .. hoc loco exspectandum 
est, dum ... respondeam; A II, 19, cum hoc 
{Antiocho) alio loco plura; A II, 71. ideirco heri 
non necessario loco contra sensus tam multa dixe- 
ram; A II, 79. re mihi (Epicurus) non aeque sa- 
tisfacit, et quidem locis pluribus; FI, 15. de 
clarorum hominum fuactis illustribus ... satis hoc 
loco dietum sit |jest]|; FI 37. quo loco vide- 
tur quibusdam atabilitas amicitiae vacillare; FI, 
66. hoc loco sumo ... Epicurum nosse; F II, 8, 
cum .. eam ipsam voluptatem ... laudat locis 
plurimis; F 14 20. hoc loco discipulos quaerere 
videtur; F II, 30. idem (philosophus) natura 
vietus ... dieit alio loco id; F II, 49. quid .. 
hoc loco (philosophus) intellegit honestum? F II, 

quam ,. appellant eudogler, aptius est bonam 

famam hoc loco appellare quam gloriam; F III, 57, 
hoc loco tantum Ace, ... locum ... esse tracta- 
tum; FIV,5. quid, _- peatm locis quasi 
denuntiant, ut ..? F IV, 9. hoc .. loco ... ego 
quoque exponam; F IV, 14. quonam modo aut 
quo loco corpus subito deserueritis; F IV, 26. 
hoc loco similitudines eas ... dissimillimas pro- 
ferebas; F IV, 64. facete M. Piso ... hoc modo 
1} loco || Stoicos irridebat; F IV, 73. hoc loco ... 
non intellegunt ..; F V, 50. hoc..loco tantum 
explicemus, haec honesta ... esse expetenda; F 
V,6l. ut omnibus locis a Platone disseritur; T 
I, 58. quem .. (Platonem Panaetius) omnibus 
locis divinum ..; appellat; T I, 79. adfirmat .. 
(Epicurus) quodam loco, si uratur sapiens ..; T 
U, 17. Philo et proprio numero || [et proprium 
noster |] et lecta Pre et loco adi bat; 
II, 26. quod tot locis perferatur; T1I,46. quod 
aliis quoque multis locis reperietur; T III, 10, 
quod alio loco fortasse tractabimus; T III, 84. 
cetera, quotienscumque voletis, et hoc loco et 
aliis parata vobis erunt; T II, 84. multis locis 
nostrorum hominum ingenia virtutesque .. soleo 
mirari; T IV, 1. aliis haec locis satis accurate a 
nobis dieta sunt; T IV, 1. hoc .. loco conside- 
ranti mihi studia dootrinae multa sane occurrunt, 
eur .; TIV, 2. de ceteris studiis alio loco et 
dicemus, si usus fuerit, et saepe diximus; T IV, 5. 
ea (semulatione) nihil hoc loco utimur; T IV, 17. 
hoc loco nimium operae consumitur a Stoicis; T 
IV, 23. ut aliis locis de virtute et diximus et 
saepe dieendum erit; T IV, 34. etsi alio loco 
° disputata sunt; T V, 18. -_ cuique .. consen- 

taneum eit, alio loco; T V, 22, quae scripsit 
‚| scripta eit, al. || etiam Antiochus locis pluribus; 


V,22. non ego hoc loco id quaerendum puto; 
T V, 33. guo loco quaero, quam vim habeat 
libra illa Critolai; T V, 51. hoc loco multa ab 


Epicureis disputantur; TV, 94. quocumque haec 
er loco suppeditetur; T V, 108. dictum est 
omnino de hac re alio loco diligentius; N 1, 12. 
quo .. loco convocandi omnes videntur; N I, 18. 
quem (mundum) alio loco ipse (Aristoteles) desi- 
gnarit deum; N I, 83, hic idem (Zeno) alio loco 


476 


locus 


aethera deum dieit; N I, 86. non deest hoc loco 
eopia rationum; N I, 76. non... hoc loco de in- 
geniis ... nostris, sed de specie figuraque quaeri- 
tar; N I, 78. etsi hoc loco non populum metuis, 
sed ipsos deos; N I,85. multis aliis locis et illum 
(Epicurum) et Metrodorum tam aperte (locutum 
esge) quam paulo ante te; N I, 86. planius (En- 
nius nuncupat) quam alio loco idem; N II, 65. 
docet idem alio loco: »Graiugena de istoc aperit 
ipea oratiors; N Il, 91. atque hoc loco me in- 
tuens: utar, inquit, carminibus Aratiis ] Arateis |; 
N II, 104. lem .. tempore illa omnia ... loco 
ah ren N II, 18. eam .. potestatem ... 
hereditatis loco (Dionysius) filio tradidit; N II, 
8. cum ... plurumis .. locis grarvis auctor De- 
mocritus praesensionem rerum futurarum conpro- 
baret; D1,5. ut ... multis locis labes factas 
sint; D I, 78. id quod alio loco ostendetur; DI, 
127. de quibus singulis diceam suo loco; nunc de 
universis; D Il, 16. de auspiciis alio loco, nunc 
de fulgoribus; D II, 48, eo .. looo .. böng aei 
stica nostra pronuntiabas; D II, 47. hoc loco 
cum urguentur |jurgentur ||; DIL, 117. hoc loco 
Chrysippus aestuans falli sperat Chaldaeos; Fa 15. 
contraria .. hoc loco ea dieo, quorum alterum ait 
quid, alterum negat; Fa 37. illo .. se loco o- 
piosos et disertos putant, cum ..; R I, 4. cuius 
ug in libris multis locis ita loquiter 
oerates, ut ..; R I, 16. * hoo loco appella 
tur; RI, 54. hoc loco primum videtur ineitira 
z.. disciplina doctivor facta esse ciritas; 
U, 4, multa .. alia multis locis diutius com- 
memoratione manent quam natura stare potue- 
runt; L I, 2, de qua (ratione) dieitur idoneo 
loco; L I, 28. secundo .. loco unam esse homi- 
num inter ipsos vivendi parem ... rationem; LI, 
85. nihil .. - est hoc loco litibus; L I, 39. 
de incesto nihil sane hoc quidem loco disputan- 
dum est; L IS, 41. tertio loco ... is, qui de bo- 
nis... usu ceperit plurimum possidendo. quarto, 
ui ... de oreditorıbus eius plurimum servet; L 
‚48. quod eo loco res est ita soluta hereditate, 
quasi ..; L II, 51. hoc ego loco multisque alüis 
quaero a vobis, ... quid sit ..; L II, 52. »loco 
senator et modo orato«r; L III, 11. ut (senator) 
loco dicat, id est rogatus; L III, 40. quid .. hoc 
loco est quod requiras? L III, 48, sunt a nobis 
alio loco disputata; O I, 6. de qua (parte hone- 
statis) hoc loco disserendum est; O I, 94, de quo 
(decoro) alio loco plura diei solent; O I, 97. hoc 
.. loco de moderatione ... quaerimus; O I, 143. 
quae erant F Ygrrere propria, suo loco dicte 
sunt; OÖ I, 143. u hoc loco sumus, quam 
necesse est; O Il, 16. secundo .. loco voluntate 
benefica benivolentia movetur || [voluntate ... 
movetur] ||; O II, 32. ut volgus, ita nos hoc loco 
loquimur, ut ..; O II, 35. admonebat me res, ul 
hoc quoque loco intermissionem eloquentiae ... 
deplorarem; O II, 67. hoc loco philosophi quidam 
... dieunt ..; O II, 39. neque .. sichrüs, 
veneficis ... hoc loco disserendum est; O II, 73. 
quamvis multis locis diecat Epicurus ... satis 
fortiter de dolore; O III, 117. ut ... de conti- 
nentia et temperantia dieit ille (Epicurus) quidem 
multa multis loeis; O II, 117. . hoe ... alio 
loco pluribus; nunc ad ositum; O II, 119. 
nec .. quemquam senem audivi oblitum, quo loco 
thesaurum obruisset; C 21. (amieitia) nullo loco 
excluditur; Lae 22. non aqua, non igni, ut aiunt, 
locis pluribus utimur quam amicitis; Lae 22. 
quae est .. ista securitas? specie quidem blanda, 
sed reapse |[re ipsa |] multis locıs repudiands; 
Lae 47. existit .. hoc loco quaedam quaestio 
subdifficilis; Lae 67. vetustas .. suo loco con- 
servanda (est); Lae 68. quid quoque loco aut 


loeus 


modo aut tempore contingat; Ti 27. f. II, 1. ac- 
commodo. demonstro. 

2üde: quo loco quidque *; F IV, 2. 

2. Präpofitionen: de: sed de hoc loco plura 
in aliıs, nunc hactenus; D II, 76. ostendebat .. 
Karthaginem de excelso et pleno stellarum illuatri 
et claro quodam loco; R VI, 11. 

exadversus: ara .. Aio Loquenti ... exad- 
versus eum locum consecrata est; D I, 101, 

in: quo in loco ad fluctum aiunt declamare so- 
litam Demosthenem; F V, 5. quanta spectacula 
animus in locis caelestibus esset habiturus; T I, 
47. cibus in hoc ipso loco ... confunditur; N II, 
137. quid Oceani fervore (putas fieri posse con- 
stantius) illis in locis? N ı, 24. tum ın eo loco 
maxime (error turpis et). in quo iudicandum est, 

uantum ..; DI,7. gallos gallinaceos in eo loco 
sic adsidue canere coepisse, ut ..; D I, 74. som- 
niis ... cum (Numerius Suffustius) inberetur certo 
in loco silicem caedere; DI, 85. in eo loco, ubi 
Foriunae nune est nedes, mel ex olea fluxisse di- 
cunt; D II, 86. ceteris .. in locis sortes plane 
refrixerunt; D II, 87. ut ... domi vicissim Lae- 
lium observaret in parentis loco Seipio; R I, 18. 
quo in loco cum (Romulus) esset silvestris belune 
sustentatus uberibus; R II, 4. certen ... Romu- 
lus ... templum .. sibi dedicari in eo loco ius- 
serit; LI, quid (faciet is homo) in deserto 
quo loco nactus ... inbecillum® L I, 41. nihil 
his in locis nisi saxa et montes cogitabam; 
L II, 2. non esse ius in loco publico fieri sepul- 
chrum; L II, 58. 


locutio, Spreden: ex locutione, ex reti- 
centia, ex contentione vocis ... iudicabimus; 
O I, 146 


loedus ;. ludus. 


lolligo, Badfiid: gubernatores cum exsul- 
tantis lolligines viderunt aut delphinos se in por- 
F. Tri tempestatem significari patant; 


longe, weit, fern, fange, bei weiten: 1. bei 
Werben: abeo: ne longe abeam; F II, 96. nec 

. longius abibo; R HI, 28. 

absum: quod ... absit longissime a vero; Ä 
II, 36. ne ille (sapiens) longe aberit ut argumen- 
tis credat philosophorum; A 11,117. si non longe 
absunt a summo; F II, 48 quae (mon) ... 
propter brevitatem vitae numquam potest longe 
abesse; T I, 91. longe .. abest (Philoctetae do- 
lor) a summo dolore; T II, 44. qui non longe a 
sapientia absunt; T IV, 29, nec longe absunt 
ab hac vi di Penates; N II, 68. quantum (luna) 


absit a proxuma Mercurii stella, multo autem lon- 
gius a Veneris; D II, 91. neque is (Alexander) 
longe aberat ab eo looo; D II, 135. neque ulla 


re longius absumus a natura ferarum; I, 50 
C. Marius cum a spe consulatus longe abesset; 
© Ill, 79. abest... (villa) non longe a me; C 55. 

antecedo: cum ... tota .. en res |jars|] 
longe ceteris ... artibus anlecedat; A I, 8 

antecello: cum honore longe antecellerent ce- 
teris; R Il, 59. 

antepono: cuius (Bruti) ego iudicium ... longe 
antepono tuo; T V, 12. eos, qui..., iis, qui..., 
longe duco sapientin ipsa esse anteponendos; R 
1,83. haud scio an (regale genus) reliquis sim- 
plicibus longe anteponendum; R Il, 43. hanc .. 
consustudinem ber largitioni munerum 
longe antepono; O II, 693. optimo quisque ... 
. longe illam vitam huic anteponit; O II, 


m 


longe 
aspello: »longe a leto numine aspellor Iovis;« 
u, 25. 





ke is animus, qui plus cernat et longius; 


conloco: virtutem in illo divino solio non longe 
a sapientia conlocare; R III, 12. 

conluceo: qui (sol) is inmenso mundo tam 
longe lateque conluceat; N II, 40. 

diffundo: quae .. est alia causa erroris tanti, 
tam longe lateque diffusi? FII, 115. vim.. suam 
(di immortales) longe lateque diffundunt; D I, 79. 
benivolentiam tam late longeque diffusam; LI, 34. 

gEongR diiunge longius; Fa 8. 

discedo: vehementiorem eum (adpetitum) vo- 
lunt esse, qui longius discesserit a naturae con- 
stantia; T IV, 11. neque (stella Mercurii) a sole 
longius umquam unius signi intervallo discedit; 

I, 53. neque umquam (stella Veneris) ab sole 
duorum signorum intervallo longius discedit; N II, 
53. ne (sol) longius discedat a cibo; N IL, 37. 

dissentio: ab his |Jat ii|] ... longe dissen- 
tiunt; Lae 32. 
een ut a terra longissime se ecferaut; T 1, 


evagor: qui appetitus longius evagantur; 
01, 10. 


facio: non faciam longius; L I, 22. 

fluo: Pythagorae .. doctrina cum longe late- 
que flueret; T IV, 2, 

fundo: cuius (Hydrae) longe corpus est fusum; 
N II, 114. 

insequor: non insequar longius; L II, 44. 

intendo: intendi acies longius non potest; 
A II, 80. 

labor: labor longius; D U, 79. quin labebar 
longius, nisi me retinuissem; L I, 52, 

mano: nec pati (aegritudinem) manare longius; 
T II, 75. quem longe serpentem et manantem 
aspicies; nu, 114. 

pando: dum ... illa divina (bona) longe late- 
que se pandaut; T V, 76. 

Ben hoc nomen beati longe et late patet; 
TV, 8. 


peregrinor: in quam (magnitudinem regionum) 
se iniciens animus ... ita late longeque peregri- 
natur, ut ..; N I, 54. 

pono: f. Il. retro; T V, 87. 

praesto: eorum commodorum .,. on ras- 
stantissimum esse, quod honestum esset; FIV, 59. 
cum longe multumque Bieesge mens atque ratio; 
F V,40. Aristoteles, longe omnibus ... prae- 
stans et ingenio et diligentis; T I, 22. in vita 
longe omnibus studiis contemplationem rerum ... 
raestare; T V,9. er» tribus primis generibus 
onge praestat mea sententia regium; R I, 69 

procedo: qui natura doctrinaque longe ad vir- 
tutem processissent; F IV, 21. sin (tempus aeta- 
tis) processerit longius; C 70. 

rogredior: qui poterunt longius progredi? 

A II, 44. pro iamur longius; A Il, 45. ut 
(naturae vis) progredi possit longius; F V, 48. 
quo facilius oratio progredi possit longius; T II, 
42. quae “+. Pro a longius fit perfecta 
virtus; T II, 47. pro iar .. longius; TI, 183. 
uo longius mens humana progredi non potest; 

IV, 47. eur .. sol... nec longius progrediatur 
solstitiali orbi itemque bramali; N IH, 37. quo 
possimus longius progredi; R II, 70. ipsam per 
se naturam longius progredi; L I, 27. modus . 
est optimus decus ipsum tenere ... neo progredi 
longius; O I, 141. quam longe progrediare, cum 
semel transieris; P 20. 

prospicio: ut nos longe prospicere oporteat 
futuros casus rei publicae; Lae 40. 

provehor: iam sentio me esse longius pro- 


longe 


vectum, quam proposita ratio postularet; F III, 74. 
en qui longius in amicitia provecti essent; 


provideo: consilium ... hominis .. iam tum 
longs providentis secutus est; R II, 12. grariter 
olim ista vindicabat vetus illa Graecia longe pro- 
videns, quam ..; L II, 39, 

rapio: volucri semper spe et cogitatione ra- 
piuntur a domo longius; R 7 

repeto: quorum (somniorum) .. defensio repe- 
tita quam longe est! D II, 119, quam tu longe 
juris principia repetis! L I, 28, 

respicio: f. II. retro; T V, 6, 

serpo: ut (homo) profectus a caritate domesti- 
corum a6 suorum serpat longius; F II, 45. illa 
.,. quam longe serpant, non vides? N III, 51. 
f. mano; N II, 114. 

sum: quae (mors) certe a senectute non potest 
esse longe; C 66. 


supero: n08 ... longe multumque superamur 
a bestiis; F II, 111, , 
vehor: cum .. illam (sacerdotem) ... curru 


.. ius esset satis longe ab oppido ad fanum; 
I, 118. 

video: ut .. vera videsmus, quam lo vide- 
mus? A II, 80. quaedam volucres Te 
A II, 81. neque tam ie cum deo, quod ri 
rum longe, quam quod falsum viderem; A II, 81. 

vinco: »quorum (vestrorum) pietasque fidesque 

raestitit et longe vieit sapientia cunctos«; D I, 

1, 

ohne Berb: ne longius, prorsus, inquam, Piso, 
si ista mala sunt, (liber ille) placet; F V, 85. 


I. bei Adjectiven und Mbverbien: aliter: 
multa ... longe .. aliter se habere, ac sensibus 
videantur; AI, 101. longe aliter se rem habere, 
atque hominum opinio sit; N III, 68. 
longe aliter; L 1, 47. cum re ac factis 
nostri) longe aliter iudicavissent; P 7. 

ante: haec .. praemeditatio faturorum malo- 
rum lenit eorum adventum, quae venientia longe 
ante videris; T III, 29. 

princeps: nobilissimi philosophi longeque prin- 
eipes; O I, 69. 

retro: quod tam longe retro reapicere non 
possunt; T V, 6, ut omnia, quae sine ea (hone- 
state) sint, longe retro ponenda censeat; T V, 87. 

secus: mihi .. longe videtur secus; T III, 60. 
quod longe secus est; D I, 105. Lae 29, 


Superlative: (Silenum) docuisse re 
nasci homini longe optimum esse; I, 114. 
volo .. dicere illud homini longe optumum esse, 
quod ..; TU, 46. Calchantem augurem scribit 
Homerus longe optumum ... fuisse; D 1, 87. opti- 
mum longe statum civitatis esse eum, quem 
maiores nostri nobis reliquissent; R 1, 34. non 
nasci longe optimum nec in hos scopulos incidere 
vitae; fr IX, 9, ut autiquis philosophis, iisque 
maximis longeque olarissimis, placuit; fr V, 97. 
ille .. sapientissimus Graecise vir longeque do- 
etissimus valde hanc labem veretur; II, 39. 
quonism id est in rerum natura longe maximi 
consilii, constituere ..; R II, 7. plurimum se et 
longe longeque plurimum tribuere honestati; F II, 
68. praestantissimus: f, 1. praesto; F IV, 59. 
sex alto longe pulcherruma praepes laeva volarit 
avis«e; DI, 108. quod mihi ists wupdidofe quae 
appellant maxime videntur esse Socratica longe- 
que verissima; P 4. 

I. zum Sag: j. a, II. longe; LI, 3. >. N 
Il, 378 I, & 12, a). 

IV, ohne Verbindung: quid iudicant sensus? 
- amarum, love asperum, prope longe; F IL, 


uod est 
maiores 


m non 


longus 


longinquitas, 2änge, lange Dauer: 
I. adfert: est .. tarda illa quidem medicina, 
sed tamen magna, quam adfert longinquitas et 
dies; T III, 85. . 

adsequitur, al.: nihil est .., quod non lon- 

inquitas temporum excipiente memoria proden- 
Cinque monumentis eflicere atque adsequi possit; 
1 


. consolor: cuius (doloris) magnitudinem 
brevitate consolatur, longinquitatem levitate; 
TV,88 

III, 1. consequi: eandem artem etiam Aegyptü 
longinquitate temporum innumerabilibus paene 
saeculis consecuti putantur; D I, 2. 

crescere: si negabit voluptatem crescere lon- 
ginquitate; F Il, 88, 

produci: sin forte longinquitate producti (do- 
lores) vehementius .. torquent; T V, 117. 

2. in: quod ... dolor in longinquitate levis, in 
gravitate brevis soleat esse; F I, 40. 


longinquus, weit, weit entfernt, lange 
bauernb, langwierig: algd: es nec plura pauciori- 
bus neo ne brevioribus anteponentur 
Il anteponent ||; F III, 46. 

abscessus: quod pars earum (regionum) ad- 
pulsu solis exarserit, pars obriguerit nive pruina- 
que longinquo solis abscessu; N 1, 24. 

aetas: quorum a si aetas potuisset 
esse longinquior; T II, 69. 

digressus, discessus: non longinguum inter 
nos digressum et discessum fore; C 84. 

dolor: quod .. magnum dolorem brevem, lon- 
ginquum levem esse dicitis; F Il, 94. video .. et 
rag et eosdem bene longinguos dolores; FI, 


observatio: adfert .. vetustas omnibus in 
rebus longinqua observatione ineredibilem scien- 
tiam; D I, 109, 

tempua: (coniunotio) permanens ad longinquum 
et inmensum paene tempus; N II, 85. quarum 
(stirpium, herbarum) utilitates longinqui temporis 
usu ... percepimus; N II, 161. quam longinquo 
tempore observari potuit? D II, 28. 

voluptas: ea (voluptas), cum maior esset at- 
que longinquior || longior ||; C 41. 


longitudo, Zänge, lange Dauer: 1,1. ca- 
ret: liniamentum (esse) itudinem || t sinel 
latitudine carentem; A II, 116. us 

largitur: tempus .. largitur longitudo diei; 
L III, 30. 

2. sum: f. 1. caret, j 

U, 1. lustro: (stella Veneris) et latitadinem 
lustrans signiferi orbis et longitudinem; N II, 

2. pono in: quae .. potest esse indignitas vo- 
luptatis ad molestiam nisi in magnitudine aut 
longitudine alterius utrius posita? fr II, 4. 

II. immensitas: in hac... inmensitate latitu- 
dinum, longitudinum, altitudinum infinite vis in- 
numerabilium volitat atomorum; N I, 54. 

IV. in: hanc .. omnem coniunctionem duplioem 
in longitudinem (deus) difhdit; Ti 24. 


longus, lang, weit, ausgebehnt, langwmierig, 
meitläufig: ae 1 in rebus apertissimis nimium 
longi sumus; F II, 85. nisi... nos iam longiores 
sumus; F IV, 44. eo .. fui fortasse longior, — 
tu longior? non mihi quidem; TI, 111. 112. ela- 
tus studio vereor ne longior fuerim; N I, 56. 
nolo esse longus; N I, 101. ne sim longior; DI, 
60. longiores hoc loco sumus, quam necesse eat; 
0 I, 16. ‚ 

alqgd: minutatim interrogati, ... longa breria, 


longus 


479 


loquor 


lata angusta (sint); A II, 92. omnia’.. (argu- 
menta) Erger licot explicare; sed longum 
est; A II, 117. quae perspicua sunt, longa ease 
non debent; F III, 31. longum est .. 
respondere; F IV, 73. nibi 
hoc facere longius; F V, 16. quia ultra nihil 
habemus, hoc longum dieimus; T I, 94. omnia 
ista, perinde ut cauique data sunt pro rata parte, 
ita aut |javita aut|] longa aut brevia diountur; 
I, 94. snec longius quiequam nobis, quam 
dextrae gladium dum accommodet altere; T IV, 
longum est ad omnia; N I, 19. de Platonis 
inconstantia longum est dicere; N I, 30. longum 
est mulorum persequi utilitates; N II, 159. ne 
longum fiat, videte; L II, 24. hasc Jean] ipsa 
. sentio fuisse longiora; C 55. f. aetas; TI, 94. 
netas: quae .. aetas longa est, aut quid om- 
nino homini longum? TI, 94. confer nostram 
longissimam aetatem cum aetemitate; T I, 9. 
frustra .. consumptae tot noctestum longa in aetate; 
D 11, 141. baec quadringentorum annorum aetas ut 
urbis et civitatıs num valde longa est? RI, 58. 
praeterita .. aetas quamvis longa cum eflluxisset; 
C4. o miserum senem, qui mortem contemnen- 
dam esse in tam longa aetate non viderit! C 66, 
conversio: quae (conversio) quam longa sit, 
magns quaestio est; N II, 52, 
coronae: »ne longae coronae nec acerraer prae- 
tereantur; L II, 60. 
digressus: cuius (lunse) tenuissimum lumen 
facit proximus accessus ad solem, digressus autem 
longissimus quisque plenissimum; N II, 50. 
disputatio: habent (haec) ... bene longam 
. disputationem; F V,76. de en (morte) non 
ita longa disputatione opus esse videtur; C 74 (75). 
dolor: si (dolor) gravis, brevis; si longus, levis; 
FU, 22. 95. an dolor longissimus quisque miser- 
rimus? FII,88. si (dolor) longus, levis; F II, 9. 
intervallum: f satis eum ||tum, al. |] longo 
intervallo ad suam villam reduximus; AI, 1. quae 
(studia) ... longo intervallo intermissa revocavi ; 
T 1,1. Anaximandri .. opinio est nativos esse 
deos longis intervallis orientis occidentisque; N], 
25. quae (siders) ... marinie terrenisque umori- 
bus longo intervallo extenuatis alantur; N II, 48. 
ita audies, ... ut (hominem) longo intervallo haec 
stadia repetentem; Fa 4. id ... non longo in- 
tervallo ... (populus) consecutus [| secutum, al. || 
est; R UI, 57. cum ... astra ... eandenı .. to- 
tius caeli discriptionem |[|deser. || longis inter- 
vallis rettulerint; R VI, 24, ar er ongo in- 


ad omnia 
opus est exemplis 


tervallo interiecto videmus; 

mors: bonam mortem et bonum ve. melio- 
rem longum esse quam brevem; F III, 47. 

navigatio: ut... videar aliquando .. in por- 
tum ex longa navigatione esse venturus; Ü a 

oratio: nec tua mihi oratio longa videri potest; 
F IV, 44. longs de men disputatione detracta 
oratio est; N II, 3. longa est oratio; N II, 26. 
nec est umquam longa oratione utendum, nisi ..; 
L III, 40. quae si longior fuerit oratio; O II, 20, 
ne in e0 ... longior ponatur oratio; Ti 30. 

partus: f. mors. 

sermo: in longum sermonem me vocas; LI, 18. 

spatium: quod tam longo spatio multa here- 
ditatibus ... tenebantur sine iniuria; O IL, 81. 

tempus: observatis longo tempore significatio- 
nibus; DI,12. quae (ratio) neque Solonem Athe- 
niensem non longis temporibus ante fugerat; R II, 
59. brere ., tempus aetatis satis longum est ad 
bene honesteque vivendum; C 70, 

valetudo: si bona valetudo pluris aestimanda 
sit longa quam brevis; F II, 47. . 

verbum: longius verbum „praepositum* quam 
„bonum*; F IV, 73. 


versus: laudem mortui incisam ne plus quattuor 
herois versibus, quos „longos* appellat Ennius; 
II, 68. histrio, ... si versus pronuntiatus est 
syllaba una brevior aut longior, exsibilatur; P 26. 
. ia: tamquam longam alıguam viam confeceris ; 


vita: nec (Stoicis videtur) magis expetenda 
beata vita, si sit longa, quam si breris; F III, 46. 
nullis, si vita longior daretur, posset esse iucun- 
dior; TIL 

voluptas: ea (voluptas) cum maior esset atque 
longinquior || longior |; C 41. 

usus: sapientiae quoque usus longissimus quis- 
que sit plurimi; F II, 47. 


loquaeitas, Geömwägigfeit: cnius (Macri) 
loquacitas habet aliquid argutiarum; L 1, 7. 


loquax, geiäwägig, rebfelig: algs: nec erat 
ei (Nestori) verendum, ne vera praedicans de se 
nimis videretur aut insolens aut loquax; C 31. 

adulescentes: adulescentibus paulo loquacio- 
ribus est serviendum; P 40. 

senectus: senectus est natura loquacior; U 55. 


loquor, iprechen, reden, fagen, nennen, im 
Munde führen: I. abfolnt: 1. unperfönlid: 
8. fubftantivifh: consuetudo: quoniam „con- 
fidens“ mala consuetudine loquendi in vitio poni- 
tar; T III, 14. 

elementa: quae (ars) primo progressu festive 
tradit elementa loquendi; A II, 9. 

inscitia: quod ille (KEpicurus) inscitia plane 
loquendi fecerat, fecisse consulto; N I, 85 

opinio: bene loquendi de Catulis opinio non 
minor; OÖ 1, 133. 

ratio: cuius (Xenocratis) libri sunt de ratione 
loquendi multi et multum probati; A II, 143 

vis: omnem vim loquendi ... in duas tributam 
esse partes; F 11, 17. si loquendi vim ... tene- 
ret; F II, 30. 

b, verbal: nihil attinet de ndsensione omnino 
loqui; A IL, 38. an sum etiam nunc vel Graece 
loqui vel Latine docendus? F Il, 15. si magis 

laceret suo more loqui, quam ut »omnes Danaie; 


" IL, 18. ut loqui deceat frugaliter; F II, 25. 
quoniam ... ab Epicuro loqui discimus; F II, 31. 
quid .. nisi constanter lo- 


attinet gloriose loqui, 
quare? F II, 89. sunt .. al, quos in luctu cum 
Nr solitudine loqui saepe delectat |j delectet || ; 

III, 63. apud alios loqui videlicet (Demosthe- 
nes) didicerat, non multum ipse secam; T V, 1083. 
populariter interdum loqui necesse erit; L I, 19. 

2. perfönlid: algs: enitar, ut Latine loquar; 
Al, 25. quoniam ipsi etiam illi solent non con- 
fuse loqui; A Il, 47. illud attendimus, in hoc 
omni genere quam inconstanter loquamur? A II, 
53. quod .. perpetuo Lucullo loquente fecerat; 
Al, 68. | .. ad illum, qui te captare vult, 
utrum tacentem inretiat te, an loquentem? A II, 
94. quid tu, Epicure? loquere; putas solem esse 
tantulum? A II, 123. quae cum dixissem, magis 
ut illum provocarem, quam ut ipse loquerer; Fl, 
26. quid ei (Epicuro) reliquisti, nisi te, quoguo 
modo loqueretur, intellegere, quid dieeret? F I, 
26. in eo ., voluptas omnium Latine loquentium 
more ponitur, cum ..; F II, 14. vide, ne ... sit 
aliqua culpa eius, qui ita loquatur, ut non intel- 
legatur; F II, 15. Epicurus ... nec non vult, si 
possit, plane et aperte loqui, neo ..; F IL, 15 
ut ille (Epicurus) suo more loquatur, nostrum 
neglegat; 5 II, 15. cum uterque Graece egregie 
loquatur; F U, 19. ut M'. Curium putes loqui; 
F it, 80, ut apud imperitos isto modo loquar; 


loquor 


F Il, 74. mene .. et Triarium dignos existimas, 
zn quos turpiter loquare? F Il, 74. quam .. 
mnes .., qui Latine I rein voluptatem vo- 
ah: Fu, 77. qui . . loquitur, ut Frugi ille 
Piso; F II, @. video, quicum loquar; F I, 107. 
vides, quo modo loquantur; F IV,7. quis.. ferre 
posset ıta Joquentem eum? F IV, '21. in contione 
- . si loqueretur; F IV, 22, hic loguebatur 
aliter atque omnes; F IV, 57. cur .., cum de 
n conventat, non malumus usitate loqui? F IV, 
ut nulla pars caelo, mari, terra, ut poötice 
Hei Il [ea p- Aogsr) ll ‚ praetermisea sit; FV,9. 
scis .. me Graece loqui in Latino sermone non 
plus solere quam in Graeco Latine; T I, 15. So- 
erates ... locutus ita est, ut ..; T I, rı. ei 
grammaticum se professus quispiam barbare lo- 
quatur; T II, 12. tantum admonebo, ... ut in 
sinu audeant, gloriose loqui desinant; T III, 51. 
si hilarios locuti sunt; T IL, 64. loquimur 
nunc more communi; T IV, 66. non est ausus 
elate et ample loqui; T V, 4. qui secum loqui 
poterit, sermonem alterius non requiret; T V, 117, 
non animadvertunt hic eum (Epicurum) ambi 
locutum esse, sed multis aliis locis et ilum (Koi. 
eurum) et Metrodorum tam aperte quam Sa 
ante te; N I, 86. iam .. cum ipso Epionro lo- 
quar; N I, 87. quo modo in bis (libris Epicurus) 
loquitur? N I, 115. quasi vero non Graius hoc 
dicat, at Latine loguitur; N II, 91. si quidem 
nos non quasi Graece loquentem audiamus; N II, 
91. deus inclusus corpore humano iam, non 
sandra loquitur; D I, 67. ara .. Aio Loquenti 
... consecrata est; D I, 101. Aius iste Loquens 
et aiebat et loquebatur; 'D II, 69. quorum un 
sic inhaererent, ut logui non possent; D II, 96. 
vere ut loquar; D U, 100. demus ... sumptiones 
- quae Anunere appellant dialectici, sed nos 
atine loquı malımea?; DIL,108. Latine Apollo 
numquam locutus est; D II, 116. similes 
sunt dei, .. "tumquam si Poeni aut Hispani in 
senatu nostro loquerentur sine interprete; D II, 
131. ut vere loquamur; D II, 148. si Chaldaei 
ita loquantur, ut negationes infiniterum coniun- 
ctionum potius quam infinita conexa ponant; Fa 
15. illoram (Chaldaeorum) .. nemo ita loquitur; 
Fa 17. cum vas inane dieimus, non ita loquimur, 
ut physiei, ... sed its, ut ..; Fa 24. cuius 
(Platonis) in librie multis locis ita loquitur 
Soerstes, ut ..; R I, 16. qui nullo arbitro .. 
secum ipsi Ioguanser; R 1, 28. apud Demi 
. homines ... cum loquar; R I, 38. qui 
Se sippus) suo quodam more iorıllar, ut ..; 
1. si ita sensit, ut loquitur; R III, 32, 
ego ut primum fleta represso loqui posse coe 13 
R VI, 15. ipsi .., qui de nobia a ll 
quuntur, quam loquentur diu? R VI, 22, quid de 
te alüi a, ipsi videant, sed loquentur ta- 
men; R VI, 25. sentit idem, quod Xenocrates, ... 
loquitar alio modo; L I, 55. alterum exercitatio 
augebit, alterum imitatio presse loquentium et 
leniter; O I, 183. ut volgus, ita nos hoc loco 
lognimur, ut ..; O II, 35. illum ... in soli- 
tudine secum logui solitum; OUI,1. et praesens 
tecum propediem ... et, dum aberis, absens lo- 
quar; I, 121. quasi .. ipsos. induxi loquen- 
tes, ne ‚inquam*® et „inquit* ne interponere- 
tur; Lae3, ut Catonem, non me loqui existimem; 
Las 4. tum ent Oato locutus; Lae 5. ta velim 
& me animum parumper avertas, Laelium loqui 
ipsum putes; Lae5. ut iam cum "atroque lognar; 
Lae 10. cum .. apud prudentissimos loquar; 
P 33. ut modo locuti sumos; Ti 21. f. I, 1, b. F 
I, 898, vgl. I, 1, b. 
bestine: an, dum bestiae loquantur, expecta- 
mus? D 1, 84. 


480 





loquor 
consuetudo: ut .. 


deus: habebit .. linguam deus et non loquetur; 
N I, 92. f. er 8; D I, 67. 

doeti: octi) homines essent, usitate loque- 
rentur; F y, 89, 

dialeetiei: quod latius A re rhetores, 
dialectici autem compressi 

draco: Alexandro gen loqui visus est; D II, 
141. non .. audirit ille rg draconem 
loquentem, sed est visus audire, et quidem, quo 
maius sit, cum radicem ore teneret, locutus est; 


Du, 141 

filius: nonne ita credit [j credidit || ee | 
filiam locutum, ut experrecta etiam ec 

A IL, 88. Croesi filium, cum esset infans, era 
D I, 121. 

enus: quae .. cuiusque ganeris vel inanimi 
5 animantis vel muti vel loquentis origo; TV, 
69. 


consuetado loguitur; FI, 


geometrae, grammatici: geometras .. et 


musici, matici etiam more quodam loquuntur 
suo; F III, 4. 
homines: 


aliter homines, aliter philosophos 
loqui putas oportere? F V, 89. Dicaearchus .. 
in eo sermone .. doetorum hominum disputan 
tium primo libro nultos loquentis facit; T I, a. 
nn est parum considerate loquentium; 
imagines: has .. imagines loqui volunt; Tl, 
institutio: ipsa hominis institutio || inst. hom. || 
si loqueretur, hoc diveret; F IV, 41 
lex: vere „. diei potest magistratum legem 
esse loquentem, legem autem mutum magistratum; 
L IIl, 2, quae (leges) cum omnibus semper una 
atque eadem voce loquerentur; OÖ II, 42. 
litterae: dum Latinse loquentur litterae, quer- 
eus huic loco non deerit, quae Mariana dicater 
Ndicetur ||; LI, 1 (2). 


musici: . geometrae, 
ed ille ng Accium pastor ... hoc modo 
loquitur; N 
pecudes: juam etiam gr si loqui possent, 
appellarent voluptatem; 18. 
philosophia: quae (ilesophis communi 
more in foro a ie in libellis suo; F IV, 22. 
hilosophus: quo sis .. philoso hus lo- 
uitur? F Il, 26. Douitet; 


(philosophus) Be vor 
11, 27. f. homines; e V,89. 

physiei: j. algs; F e 

poötae: ab illo Aha genere, ut poötae lo- 
quuntur; N II, 159, 

rhetores: 1. dialeetiei, 

rhetorica: quam (rhetoricam forensem) necesse 
est, cum populariter loquatur, esse interdum paulo 
hebetiorem; FU, 17. 

" un nisi vero loqui solem cum luna putamus; 
spes: " bereditatie 8 
tem; P 39. 3 
statua: hoc ne statuam quidem dieturam pater 

aiebat, si loqui posset; F I, 39. 
vites: ut ipsae vites, si loqui possint, ita se 
tractandas ... esse fateantur; FV, 39. 
e u getan: si (voluptas) ipsa pro se loquatur; 
A dee A algse; O II, 35. 
I mit @ 1 ung: 1. direete Nede: quid 
. tan absu ci potest, quam cum its loquun- 
tür: „est hoc ver A 1, 36. beatior Africanus 
cum patria illo modo loquens: »desine, Roma, 


. loquitur ad volunta- 


tuos hostes —«; FI, 106. quid, si reviviscant 
Platonis illi ... et tecum ita antur? „nos 
eum te ..j. F I, 61, sic est .. (Piso) locutus: 


loquor 


. satis est ... dietum; F V, 9 (8). loquetar 
eorum voce Virtus ipsa tecum: „tune ..?* TII, 
45. quod (Ephesii), cum civitate expellerent Her- 
modorum, its locuti sint: „nemo ... excellat“; 
T V, 105. qui (Ennius) magno plausu loquitur 
adsentiente ulo: »ego ... dixi ..;e 104. 
est sic loqui Scipio: „Catonis hoc ..;* 
RI, 1. declarat .. (Aiaz) se velle, ut suum tu- 
mulum ... praetereuntes sic loquantur:: »hie situs 
est ..;e fr VII, 9, 

2. de: f. de, L loquor (52 &t.) ®. I, ©. 605, b. 

3. indirecte Frage: quis veterum scriptorum 
non loquitur, quae sit ... facta discriptio? D I, 
31. oculi nımis ||mimi, al.|] arguti, quem ad 
ve. animo affecti simus || sumus ||, loquuntur; 

4. ne, 5. ut: Q. Fabium Labeonem ... cum 
utrisque separatim locutum, ne cupide quid age- 
rent, ne adpetenter, atque ut regredi quam pro- 
gredi mallent; O I, 38. 

6. acens. ec. infin.: cum ... P. .. Africani 
historiae loquantur in legatione illa nobili ... 
Panaetium nunum omnino comitem fuisse; AI, 5. 
ut taceam, conclusio ipsa loquitur, „nihil posse 
percipi“; AIL,101. si infantes pueri, mutae etiam 
bestise paene loquuntur ... nihil esse prosperum ..; 
FI, 71. an delectationis et otii consumendi causa 
loeoti sumus sapientem ... vacare? T V, 48, 
dietu .. est proclive, I volgo loquuntur, se 
... more ... sequi; OÖ ‚ Socrates in eo 
-_ loquitur cum Oritobulo Cyrum ... ostendisse; 


II. mit einfachem Object: algm: ne semper 
Curios et Luscinos hin ee pP . 

alqd: 1. ohne Ergänzung: nos id locutos esse 
inter nos, quod numquam locuti sumus; A ep 1. 
cum .. päauca in xysto locuti essemus; A Il, 9, 
si ug non intellegam, quid Epicurus loguatur; 
F II, 15. quae modo loquebamur; F IL 18. si 
u nen alia sentit, .. alis loquitur; F II, 21. 
is haec loguitur, qui ..; FI,24. offieium, aequi- 
tatem, di 
imperio, digna populo Romano, omnis pericula 
pro e en mori pro patris, haec cum loque- 


diligentiu 
mur inter nos; F I 9. 


itatem, fidem, recta, honesta, digna 


s saepiusque . loque- 
ugnantia te loqui non 
ud Eu: 


vides? TI, 13. quid a ripidem et loquatur 
et cupiat Laius; T IV, m heec logui, quae sunt 


magni cuiusdam et alti viri; T V, 81. hoc est 
non considerare, sed quasi sortiri, quid loquare; 
N I, 98. vide, quid Socrates iu Platonis Politia 
loquatur; D I, 60. tum illum (Tagetem) plura 
locutum multis audientibus; D I, 50. tecum 


aperte, - sentio, loquar; RI, 15. quod eramus 
loeuti; R VI, 10. loquimur, quod traditum est; 
L U, 15. hoc, quod loquar; L Il, 41. in quibus 


videndum est, non modo quid quisque loquatur, 
sed etiam quid quisqus sentiat; OL,147. si quid 
Socrates aut Aristippus contra morem consnetudi- 
nemque civilem fecerint locutive sint; O I, 148. 
haec cum C. Pontio Samnite ... locutum Archy- 
tam; C 41. quid dulcius quam habere, quicum 
omnia audeas sic loqui ut tecum? Lae hoc 
vitium ... hominum ... ad voluntatem loquen- 
tiam omnia, nihil ad veritatem; Lae 91. num- 
guam, nec quid facias, considerabis, nec quid lo- 
uare? P 3%. — 2. mit Ergängung: a: »tum 
chas haec est Adehti voce locutus: quidnam ... 

obstipuistis-? D II, 64. — b. f. de ]. loquor (20 
St.) 8. I, ©. 605, b. — c. quid loquar, quanta 
ratıo in bestiis ad tuam conservationem earum 
generis appareat? N II, 128, 

sequitatem, al: f. algd; F UI, 76. 

fabulas, tragoedias: tragoedias loqui videor 
et fabulas; D I, 68. 

u. 


481 


luoror 


verum: ut verum loquamur; F Il, 28. veram 
si loqui volumus; TI, 112. si .. liber Antiochi 
nostri ... vera Joquitur; N I, 16. 


lubricus, jätüpfeig, unfiger, gefährfid: 
A. adsensus: etsi marimam actionem puto ... 
adsensus lubricos sustinere; A II, 108. 

eonsuetudo: nobis ... ipsa conauetudo ad- 
ara periculosa esse widetur et lubrica; A II, 


iter: nullum ost .. genus illarım rerum publi- 
carum, quod non habeat iter ad finitimum quod- 
dam malum praeceps ac lubricum; R I, 44. 

locus: (es ars) venit ad soritas, lubricum sane 
et periculosum locum; A Il, 92. qui locus est 
sane lubrieus; O TI, 65. 

oculi; lubricos oeulos (natura) fecit et mobiles; 
N II, 142, 

B. sum in: quia (vitia) sunt in lubrico incita- 
taque semel proclivi labuntur; T IV, 42. 


lucellum, tieiner Gewim: gun ex con- 
iunctione naturae ... convenire potest .. fssum 
iecoris cum lucello meo? D II, 3. 


luceo, he, far fein, Ieudten, firaflen: 1, a. 
nomino a: cum ... Luna a lucendo nominata 
sit; eadem est enim Lucina; N II, 68. 

b. verbal: „si diecis nunc lucere et verum dicis, 
lucet; dieis autem nunc Älucere et verum dieis; lucet, 
igitur“; A II, 96. „si lucet, lucet; lucet autem; 
lucet igitar;* AIL,96. nec reperio, quo modo iu- 
dicem „si lucet, lucet* verum esse; A II, 98, nec 
magis adprobabit nunc lucere, quam ... hunc 
mundum esse sapientem; A II, 119. non .. magis 
adsentiuntur nec adprobant lucere nunc, quam ... 
man) iabere; A I, 128. si dies est, lucet;. 

U, 143. ita nunc .. lucere nescis; A UI, 145. 
ubi lucere coepisset; D 1, 47. 

2. alqgd: »cui, quod in me est, exsecrabor hoc, 
quod lucet, quioquid est«; N II, 65. 
eeaeen aequitas .. lucet ipsa per se; OÖ I, 


lumen: »nihilo minus ipsi (lamen) laoet, cum 
illi accenderit«; O L, 51. vulgaris li itag re- 
ferenda est ad illum Enni |] Ennii | finem: »nihilo 
minus ipsi (lumen) lucet; O I, 52. 

mentum: »uno mentum radianti sidere luoet«; 
N IL, 107. 

mundus: ut bunc (ignem) veristate distinctum 
bene Graeci xdsuo», nos lucentem mondum nomi- 


naremus; 35. 
quae (stella) luos lucebat aliems; 


stella: 
R VL, 16. 
lucerna, Seuöte, Lampe: I, 1. adhibeo: 
ut in sole ... lucernam adhibere nihil interest; 
F IV, 29. , 
1. lumen: ut .. obseuratur et offunditur 
luce solis lumen lucernae, ... sie ..; F II, 45. 
quodam obtuta oculorum duo (ridentur) e* uno 
lucernae lumina; D U, 120. gemino .. Iucamase 
lumine declarari diesensionem; D II, 120. 

2. flammulae ex: Timagoras Epicureus negat 
sibi umquam ... duas ex lucerna mulas esse 
visas; A II, 80 

lucifugus, tätigen: ecco .. alü ... 
malevoli, invidi, difßciles, lucifugi, maledici, mo- 
rösi || monstrosill; F I, 61. 

lucror, gewinnen: alienum: ut loonpletes 
suum perdant, debitores lucrentur alienum; O II, 84. 

pondo: cum lucrari inpune posset auri pondo 
decem; P 21. 


ei 


ksorum 

lacrum, seotnn, Borteil: I. sum: quid 
lucrl &st emori! T I, 97. 

I, 1. contineo: meum lucrum natura rerum 

ostendo: num etiam, si fissum cuiusdam modi 
fuerit in iecore, lacrum ostenditur? D II, 34. 

qusero: qui nec plausum nec lucrum quaere- 
rent; TV, 9, 

2. sum in: »(oportet,) quicquid praeter spem 
eveniat, omne id deputare esse in lucro;« T III, 30. 


algd: f. I. 
IV, dns : ut ... alii emendi aut vendendi 
quaestu et luoro ducerentur; T V, 9 
2. in: neo mwercatura quaestuose, si in mazimis 
lucris paalum aliquid damni contraxerit; F V, 91. 


Inetatio, Singen, Rampf: I. est: cum Aca- 
demicis incerta luctatio est; F II, 43. in qua 
gr tibi cum Diodoro ... magna luctatio est; 

a 12. est .. copulatum „luctabitur*, quia sine 
adversario nulla luctatio est; Fa 80. 

Il. esse: } sint corporum certationes cursu et 
pugillatu (| pugillatione |] et luctatione; L II, 38. 


luctificus, traurig, fläglig; »haec vetusta 
sneclis glomerata horridis luctifica clades nostro 
i est corporie; T II, 25 


luetor, ringen, tampfen: 1. valeo ad: alios 
videmus velocitste ad cursum, alios viribus ad 
luetandum valere; OÖ I, 107. 

2. algs: ut, si esset dietum: „luetabitur Olym- 
piis Milo“ et referret aliquis: „ ‚sive habnerit 
adversarium sive non habuerit, luctabitur*, 
erraret; est enim copulatam „luctabitur‘, quia 
sine adversario nulla luctatio est; Fa 30. te... 
cam populis nobilissimis malle quam cum tuo Pla- 
tone luctari; R IV, 4 


luetuosußs, traurig, jammervoll: fugit 


res e proelio cum eg ie tempaus! 
sit ab eo; luctuosa res! D 11, 79. 


luetus, Trauer: L est: est .. inpudens 
lustus minerore se oonficientis, quod imperare non 
lieeat liberis; T IU, 26. quod luctum et maero- 
rem esse non pmutabant viri; T II, 71. luctus 
(est) aegritudo ex eins, qui carus fuerit, interitu 
acerbo; T IV, 18. 
zuun in-qua (aegritudine) luctua inest; T III, 


I, 1. abatergeo: plane luctum omnem abs- 
terseris; T II, 43. 

addo: adde eodem exilia, luctus, orbitates; 
TV, 16. 

sugso: cetera item fanebria, quibus luctus 
sugebur, XI sustuleraunt; L II, 60. auge .. lu- 
ctam concursus hominum; L II, 65. 

sontinuo: ubi tantum luctun continuatur; 
TH, 38. 

detraho: non tu illi — luctum, sed 
stultitiam detrazeris; T III, 77, 
PR ch »miki maerores, illi luctum (dabo)«; N III, 

finio: »quo is est nequam ... luctum la- 
erimia finire diurnie«; T IH, 8. 

lenio: eorum .., qui (orbitates liberum) gra- 
vius ferunt, iuctus aliorum erxemplis leninntar; 
T ul, 58. 

lero: idne est, quo tradueti luctum leremus? 
T III, 40. quae cogitatio magno opere luctum 
levat; T III, 60. 
: . n 0: ssumptum in ollos Iuctumque minuunto« ; 

’ 
remov6o: quo capite iubentur sumptum ||sum- 


488: 
— —— 


lucus 


ptus || et luctum removere a deorum Manium 
iure; L IL, 62. 

subicio: ut aegritudini (subiciuntur) ... semu- 
latio, obtrectatio, miserico angor, luctus, mae- 
ror, serumna; T IV, 16. 

tollo: tolle hanc opinionem, luctum sustaleris; 
2. ineido in: quo impetrato in maximos loctus 
incidit; O I, 32. 

sumin: f. in, B, I. sum in lucta (3 ©t.) ©. 


Pe“ 

viro in: ut Artemisia ills, ... quam diu vizit, 
vixit in luetu; T IU, 75. 

II, pronus ad: re 
luctum et maerens; 

IV, 1. remissio: ipsa remissio luctus cum est 
eonsecuta intelleetumgue est nihil proßci mae- 
rendo; T II, 64. 

2. (liber) de: legimus omnes Crantoris, veteris 
rer de er | 1 uk EISEN 

silentium in: Nioba tar lapides 
aeternum, credo, in lactu silentium; T III, 68. 

V, 1. confici: eodem .. (lactu) etiam oonfeeta 
(Artemisia) contabuit; T IT, 75. qui (sapiens) 

. nee id putet esse rectum, se quam mazime 
excruciari luctuque confici; T III, 8. 

ponderare: morte aut dolore corporis aut 
luetu animi aut offensione indicii bominam mise 


rias — LI, 
2. in: | stultieimum regem in luctu c&- 


pillum sibi evellere, quasi calvitio maeror levare- 
tur; T IO, 62. sunt .. alii, quos in luetu 
cum ipsa solitudine loqui de N 


uid in domestico Inctu hi- 
tum est; T II, 64. quod 
maxima; 


etet4; TIU, 68. si 

larius ab iis (pueris) 

= Tr et luctu haec est consolatio 
‚ı1l. 


lucubratio, Raitatseit: I. detraho: a 
lucnbrationes detraxi et meridiationes addidi; 
D II, 148. 

2. dignus: vix digna (iste sunt) Iiucubratione 
anicularum; N I, 94. 


lueubro, bei Rat arbeiten: nccipies .. hov 
paryum opusculum lacubratum hie iam contractio- 
ribus noctibus; P 5. 


luculente, tefjend: dico: cum ipse pau- 
cis in itis versibus dieas satis lwoulente: 
»quidquid ..;« DI, 131. quod apud Platonsm est 
Iuculente dietum; R I, 65. illa . ag Ac- 
cium ... quamquam ab impio rege dieitur, lucu- 
lente tamen clear; ou, "102. 

ohne Berb: hoc quidem sane Iuculente ut ab 
homine perito definiendi; O II, 60. 


luculenter, gesörig, gut: cum Grasce, 
ut videor, luculenter sciam; F Il, 15. 


luculentus, gewiätig: exseorstur lacu- 
u versibus apud Ennium Thyestes; 


lucus, Hain: L est: quaram rd 
... @#6 apud nos, ut interpretor,, lucas Fari- 
nae; N III, 46, Ja 

habent: eandem .. 
agris; L II, 27. 

IL, 1. agnosco: lucus .. ille et hasc Arpinstium 
quercus agnoscitur saepe a me lectus inMario; LL1. 

deveho: qui (lucus Vestae) a Palatii radiee in 
novam viam devexus est; D I, 101. 

habeo: »lucos in agris habento et Larum se- 
des;« LU, 19. 


rationem luci habsnt in 


lucus 
lego: |. 0800. 
a 1 Ange (Assculapii) in Arcadia non 


longe a Lusio flumine sepulcrum et lucus osten- 
ditur; N III, 57. 
2. exandio a: non multo ante urbem captam 
exaudita vox est a luoo Vestae; D 1, 101. 
babito inter: deos ... induxit Epiourns Er 
habitantis OREHEeRE inter duos lucos sie inter duos 
mundos; D II, 40. 


ludibrium, Spiemwert: ille (Bias) haec 
ludibria fortunae ne sus m putavit, quae nos 
appellamus etiam bona; 


Iudicer, turzweitig, fpaßhaft, Ihaufpieleriich: 
A. ars: cum artem ludieram soaenamque totam 
in probro ducerent; RB IV, 10. 

exercitatio: zueri, etiam cum cessant, exerci- 
tatione aliqua ludiera delectantur; N I, 102 

sermones: quasi vero olarorum virorum aut 
tacitos co us esse oporteat aut ludicros ser- 
mones! A 

B. adamo: si canes, #i equos, si || equos || lu- 
diera exercendi aut venandi consuetudine adamare 
solemus; F I, 69. 


ludificor, tert, maßen: qui (Carnen- 
des) ex w causas ingenii calumnia ludi- 
ficari solet; 


ludo, jipieien, fderzen, tändeln, verfpotten, 
täufhen: I, 1, a. Pe ad: dant .. (parvi) se ad 
Indendum; F V, 

b, exempla: ieh, . et campus noster 
et stadia venandi honesta ezempla ludendi; O 1,104. 

licentia: ut .. pueris non omnem Indendi 
licentiam damus, "sed eam, qURe ..., BIC ..; 


0 1, 108. 
: Iudendi etiam est quidam modus reti- 

nendus; O I, 104 

2. alge: si Iudere Carneades A II, 98. 
fusisse putemur, si nihil sit; T IH, is (Dio- 
nysius) cum Kr ludere vellet; T v, 1. uous- 
que ludis? N I, 113. ludere (Epiourus) videtur 
satisque putare, si dixerit esse .. beatam naturam; 
N III, 8. nec, quod in campum descenderim, id 
fuisse causse, cur pila luderem; Fa 34. eum lu- 
sisse potius; R VI,4. ego tibi illa ipss, quae vix 
in gymnaeiis .. Stoici probant, Indens conieci 
in communes locos; P3. 

parvi: ei quando iis (parvis) ludentes minamur 
praecipitaturos alicunde; F V, 

poäötae: poötas ludere sinamus; T IV, 70. 

responsa: hoc civili bello ... quam multa 
(haruspieum responss) luserant! D II, 58, 

vir: lusit vir egregius extremo s iritu ; en 1, 96. 

IL algm: hic ambiguo ludimur; F IV, 75. lu- 
dimur a, homine non tam faceto quam r scri- 
bendi licentiam libero; N I, 123. 

a gen et illum ... et oeteros sophistas 

sos videmus a Socrate; F II, 2 


ludus (loedus: f. IV. zum Sap; L I, 22), 
Scherz, Rederei, ; 1,1. deest: o mor- 
m beatum! cui certo scio ludum numguam de- 
Peru DI, 30, 
ohne Berb: signum, tabula, locus amoenus, ludi, 
venatio, villa Luculli —; F II, 107. funus ut in- 
dicater, si quid ludorum ; L Il, 61. 
2 sum: cum praesertim illa perdisoere ludus 
esset; F I, 27. 
u, LE addo: adde huc, si placet, en 
saltatores totumque ludum talarium; O I, 160 
ya dhibentis ludos et quae soquunlar ; N 


en 





lugeo 
committo: heri ... ludis commissis ex urbe 
profectus; F III, 8. 

constituo: ludis intermissis instauralivi con- 
stituti sunt; D 1, 55. 

dico: eundem wire ludos maximos, qui Ro- 
mani dicti sunt, fecisse accepimus; B II, 36. 

divido: ludi publici quoniam sunt cavea circo- 
que divisi; L II, 88. 

facio: f. faclo, III. ludos (4 St.) ©. i8, a. 

instauro: somnio comprobato a sonatu Iudos 
Den iterum instauratos memorise proditum eat; 

] 

jeher f. constituo. 

invenio: idem .. (Pompilius) meroatus, ludos 

.. invenit; R II, 27. 

nomino: apud quos eorum ludorum, qui gyım- 
niei nominantur, magnus honos sit; T UL, 62, 

quaero: inertissimos homines ... aut alrsolum 

oscere aut quaerere quempiam lodum; FV, 586. 

elliptifjh: „saporem*, inguit (Epicarus), „et 
eorporum complexum et ludos atque cantus“; 


T UI, 46. 
. at ioco uti illo quidem lioet; 


8. doscendo ad: ut ... senes .. ad ludum 
adulescentium descendant; R I, 67. 
facio ad: ut ad ludum et iocum faoti ense u 


deamur; O ], 108. 


sum in: eio .. = L us! ent in 
Naevi ee Ludo 4 an: 
UL a .L 1. opue © u, mei. 


er ri qui (mercatus) ae MaxXumo 
ludorum apparatu totius Graseiae celebritate; T 
V,9. qui ... ludorum venstionumgue apparatu 
ag profundunt in eas res, quarum ..; OÖ II, 


curatores: »sunto .. asdiles 501 Aatasa, 
annonae Fe Er sollemnium ;« LIU, 7 

honos: f. Il, 1. nomino, 

magister: Indi magister fuit; N I, 73. 

voluptates: quae aunt . ludorum aut scor- 
torum voluptates cum his voluptatibus comparan- 
ur ep id t (pueri) 

‚ teneri: videmusne, ... u eri) pompe, 

u atque eius modi speotaculis teneantur? FV, 


zum Saß: so die auditsm esse eam- pu- 

e- ludis Aaaks menoriae ditum est; N 

wi — menge sibı non placuisse 

ludis; di, 55. »loedis publicis ... popularem 

laetitiam in I [in] 4 cantu et fidibus ek tibiis 

moderanto;« L cum Athenis ludis quidam 
in theatrum grandis natu venisset; C 68. 


lugeo, trauern, betrauern: I, 1. genera: ex 
hac opinione sunt illa varia et detestabilia genera 
lugendi, paedores, muliebres Iacerationes gena- 
N ‚ feminum, capitis percussiones ; 


2, 8. et invidere aegritudinis est et semulari et 
obtreetare et misereri eb angi, lugere, maserere; 
T II, 883. 

b. algs: quid, quos res i 
T I, 65. nıhil .. esse mı 
sit, si lugenti persusseris, non tu illi Juotum, sod 
stultitiam detraxeris; T II, 77. alia est .. lu- 

ıti, alia miseranti ant invidenti adhibende me- 

ieina; T IV, 58, 

a oe neque tamen (philosophi) lugent; 


quid, qui non putant lugendum viris? 


ll. domum: nos decebai coetus oelebrantis 
Fran lugere, ubi enet Ka in me . 
ge 


lugere prohibet? 
um, quod turpe nen 


viri: 


lugeo 


mortem: quis est .., qui suorum mortem pri- 
mum non e0 lugeat, quod . -? TI, 30. non cen- 
set (Ennius) lugendam esse mortem, quam inmor- 
talitas consequatur; C 73. 

mortuos: etiam gratum mortuis se facere, si 
graviter eos lageant, arbitrantur; T III, 72. 

vitam: quid ego nunc lugeam vitam hominum ? 


’ * 


lugubris, tauernd, teauervol: cantus: 
cui nomen nenise, quo vocabulo etiam “ Gras- 
cos cantus lugubres nominantur; L II, 

carmen: praeclarum carmen! est enim et rebus 
et verbis et modis lugubre; T III, 46. 

eiulatio: L. Aelius „lessum“ quasi lu 
eiulationem, ut vox i “o si ificat; L II, 59. 

lamentatio: illa iu bris lamentatio. fetusque 
maerens ex 60 est, quo ;  TL% 


lumen, 2iät, Seuchte, Hugenlicht, Tag, Klar 
heit, Vorbild, Hierbe, Schmud: I. abfolnt: 1. ap- 
paret: virkutis .. beataeque vitae ... serius lu- 
men apparet; F v, 58. quos (iguieulos) celeriter 
... sic resti ri ut nusquam naturse lumen 
sppareat; T 

Baer respondent .. dextera dexteris, 
laeva laevis conversione luminum, cum ea inter 
se non eg rgpinen t; 1 ’ 

eoncrescit: »cum claram speciem concreto lu- 
mine lunas abdidit«; D I, 18. 

continent: illa sunt lumina duo, quae maxime 
ee en continent; a u gr Xi 

elucet: in ipso ioco aliqu robi ingenii lu- 
men eluceat; O I, 108. e - 

Pr hoo . vestrum lumen est; F II, 70. ad 

U pe umen virtus s6 admovet vicissimque accipit 
ill uod in altero est; Lae 100. f. continent, 
exsistit: alterum ilhad extitisset lumen civita- 





brem 


tis; C 85 
flagrant: = tracibus .. oculis duo ferrida 
lumins ; N II, 107. 
lucet: geile 2. lumen (2 ©t.) ©. 481, b. 
2. videor: illi (Aleaeo) .. hoc ar videba- 


gr" N 1, 79. 
Il. nach Verben: 1. accendo: 1 eccendo 
men (2 ©t. . monatrat) 8. I, ©. 24, b. 
sccipio: f. I, 1. est; Lae 100. 
adfero: se .. idem (tu) poötis nostris 
ompinoqus Latinis et litteris luminis et verbis 
attulisti; A 1, 9. »eccita cum tremulis anus at- 
tulit artubus lumen«; D I, 40. 
PR Jin quae (riztos) cum se extulit et osten- 
suum lumen et idem aspexzit adgnovitque in 
alio; Lae 100. “ 
amitto: Democritus luminibus amissis alba 
scilicet discernere et atra non poterat, at vero 
bona mais; T V, 114. 
sppono: noctu lumine sito experrecta nu- 
trix animadvertit puerum dormientem a ger 
catum serpentis amplezu; D I, 79. 
aspicio: cuius (honestatis) si quasi lamen ali- 
quod as us; T II, 58. f. agnosco. 
desidero: talpam num desiderare lumen pu- 
tas? A II, 81. 
ee f. exstinguo lumen (3 &t.) ®. I, 
® 
faeio: euius (lunae) tenuissimum lumen facit 
proximus accessus ad solem, sesus autem lon- 


giesimus quisque plenissimum; N UI, 50. 
Phahee: nec (philoso rag ullum "habuit luınen 
tterarım Latinarum; . cum rerum natura 


. duo lumina ab animo oculos perforata 
nos habere voluisset; N II, 9 
infero: hoe est in tenebras extinctum lumen 
inferre; fr V, 


434 


_ lumen 


linquo: f. Hnque lumina (3 &t.) ©. pe‘ & 

muto: lumen mutari saepe volumus; A II, 19. 

obacuro: ut .. obscuratur et offunditur Iuce 
solis lumen Iucernae, ...8ic ..; F III, 45. (luna) 


aubiecta a Ku soli radios eius et lumen 
obscurat; ando .. eadem luna sub- 
iecta atque  ppenita “ei nostris oculis eius lumen 
obscuret; D 


offundo: f. obscuro; F III, 45. 

ostendo: hie tu, Africane, ostendas oportebit 
atrise lumen animi, ingenii consiliique tul; RVI, 
12. f. agnosco 

perforo: [. babeo; N III, 9. 

perspicio: quod in eo quasi lumen aliquod 
probitatis et virtutis perspicere videamur; Las 27. 


progigno: ehr lumen progenuit; om, 66. 
specto: »mollipedes .. boves spectantes lumina 
oneli«e; D I, 15. 


tollo: quid, quod ... ratio omnis tollitur quasi 
quaedam lux Inmenque 'vitae? A I 

video: quodam obtutu oealorum. duo (videntur) 
pro uno lucernae lumina; D II, 


2. instillo; haeo (mens, Bas quoque, nisi 
tamquam lumini oleum instilles, extinguuntur se- 
nectute; C 36 

8. careo: quod animi adfectionem lumine men- 
tie carentem (maiores) nominaverunt amentiam 
eandemque dementiam; T III, 10. 


potior: ut eo (lumine honestatis) potiamer; 
TU, 58. 

utor: definitiones .. et partitiones et horum 
luminibns utens oratio ... est hominuum ..; AI, 
43. quorum (ignium) illis (Cimmeriis) uti lumine 
licebat; I, 61. luns .. suo lumine an 
utatur? D Il, 10. 


4. accendo de: 
accendat«; O I, öl, 

admoveo ad: f. I. est; Lae FR 

ul. nach page tie 1.al 

sccretio: cum videmus . 
tione et deminutione luminis 
tantem et significantem dies; 

conversio:f. I. ge Ba 

deminutio: j. accretio. 

depulsio: supina etiam ora cernantar depul- 
sione luminum; quae convertens inferiora reddit, 
quae sunt superiora; Ti 49. 

dux, moderator: sol .., dux et nn 
moderator luminum reliquorum; R VI, 


»qussi lumen de suo lumine 


d:j. 1,1. grins 
unam .. 
yuit ee enge n0- 


orae: stu produzisti nos intra larninie orase; 
RI, 64. 

princeps: [. dux, 

verietas: cernerent ... lunae .. lumisum 


Ben tom crescentis, tum senescentis; N II, 
5. 


IV. Umftanb: attingere: ut (sol) lunam auo 
lumine non posset en R 

conlustrare: Kyard totum eonlustrat 
lumine mundum«; quantum ... (luna) 
Din : vo cuius Bir conlustrari "putatur; 

deolararis gemino .. luoernae lumine declarari 
ET ac seditionemn [moveri]) 1} moreill; 

Denen: »tales sunt hominum mentes, quali 
re me a austiferas lustravit lamine 

; Fa, fr 

ornare: quid .. erat, quod comcoupisceret deus 
mundum signis et Temiakhn tamquam aedilis or- 
nare? N I, 22. 

tenere: sstella .. iungens una m. duplices 
communi ag Le N I, ıil 

vestire: ricormum) cum perpetuo 
vestivit Tumine Milan ER u, 112, 


luna 


luna, Ron: 1. @ubjeet: abdit: »scum cla- 
ram speciem concreto lumine luna abdidit«; DI, 18, 

sbest: quantum (luna) absit a proxuma Mer- 
an stella, multo autem longius a Veneris; D II, 
1. 

sccipit: luna ... eam Jucem, quam a sole ac- 
cepit, mittit in terras; N II, 108. 

candet: quod serena nocte subito candens et 
plena luna defecisset; R I, 28. 

complet: huiua (solis) hanc lustrationem eius- 
N incenss radiis menstruo spatio luna complet; 

1, 87. 

congreditur: tum (luns) con 
tum digrediens || d 1; N 

consequitur: iam solis annuos curaus spatiis 
menstruis luna consequitur; N II, 50. mensis .., 
quando Ra lustrato suo cursu solem consecuta 


iens cum sole, 
08. 


contingit: docet .. ratio mathematicorum, ... 
quanta humilitate luna feratur terram paene con- 
tiogens; D II, 91. 

crescit: (lunae) forma mutatur tum crescendo, 
tum defectibus in initia recurrendo; N II, 50. 
cernerent ... lunae .. luminum varietatem tum 
erescentis, tum senescentis; N II, 95. 

deficit: f. deficlo, I. luna (3 &t.)®. 1, ©. 628, a. 

digreditur: f. congreditur. 

distat: quantum ... (luna) alio intervallo di- 
stet ® sole, cuius lumine conlustrari putatur; 

est: erit ei persnasum etiam solem, lunam, 
stellas, omnes terram, mare deos esse; A II, 119, 
eam .. (lunam) esse terram multarum urbium et 
montium; A Il, 128. solem, lunam, sidera uni- 
versitatemque rerum (Chrysippus deos dicit esse); 
N I,39. ne sit .. sol, ne luna, ne stellae; N I, 
88. quase (luna) omnium (stellarum) ultima est; 
N 11, 56. quae (luna) est, ut ostendunt mathe- 
matici, maior quam dimidia pars terrae; N II, 
108. cum (luna) est @ regione solis; N II, 108. 
Romam .., in iugo cum esset luna, natam esse 
dicebat; D II, 98. 

babet: luna ... variss ipsa lucis mutationes 
habet; N 11, 108. quare ... et sol et luna et 
stellae sensum ac mentem haberent; N III, 18. 
sol, luna quem motum habeat? D II, 10. 

ineidit: i (luna) incidens in umbram terrae 
... defieit; N II, 108. ex quo... incideret luna 
tum in eam metam, quae esset umbra terrae, cum 
eol e regione *; R |, 

incurrit: quando illa (luna) e regione solis 
facta incurrat in umbram terras; D II, 1 

mittit: f. aceipit. 

moderatur: cum, ut ipsi (Chaldasi) dicunt, 
ortus nascentium luna moderetur; D II, 91. 

nascitur: f. IV. cornua. 

notat: cum videmus ... lunam .. accretione 
et deminutione luminis quasi fastorum notantem 
et eignificantem dies; T I, 68. 

obscurat: (luna) subiecta atque opposita soli 
radios eius et lumen obscurat; N II, 108, quando 
.. eadem luna subiecta atque rn soli noatris 
oeulis eius lumen obscuret; D II, 17. 

obsistit: qui (Ennius) ut scribit, anno treoen- 
tesimo quinquagesimo || quing. cce, al. || fere post 
Romam conditam »Nonis Ianis soli luna obstitit 
et nox«; R ], 25. 

recurrit: f. oreseit; N II, 50. — seneseit: f. 
erescit; N II, 95. III, 2. simul cum. IV. cornua. 

significat: f. notat. 

stat: lunam, stellas, supera denique omnia stare 
censet; A II, 128. 

subieit: cum tots se luna sub orbem solis 
subiecisset; R I, 25. 


5 


luna 


succedit: fiebat, ut soli luna totidem conver 
sionibus in aere illo, quot diebus in ipso caelo, 
succederet; R I, 22. 

vagatur: luna ... 
bus sol; N Il, 108. 

utitur: Juna .. suo lumine an solis utatur ? 
D II, 10. 

IL nach Verben: 1. accendo: in infime .. 
orbe luna radiis solis aocensa convertitur; R VI, 17. 

sdiungo: septimum solem (Xenocrates) adiun- 
git octavamque lunam; N I, 34. 

alo: ali .. solem, Innam, reliqua astra aquis, 
alis duleibus, alias marinis; N III, 37. 

attingo: ut (sol) lunam suo lumine non posset 
attingere; R I, 23. 

conlustro: f. I. distat. 

converto: f. accendo, 

dico: solem dicam aut lunaın aut caelum deum ? 
N I, 84, solem dico et lunam; N II, 80. 

facio: f. I. incurrit. — fero: f. I. contingit, 

incendo: f. ], complet. 

moveo: moveri .. solem et lunam et sidera 
omnis; N II, 44. 

obscuro: quae (umbra terrae) est meta noctis, 
ut eam (lunam) obscurari necesse sit; D II, 17. 

oppono: f. I. obscurat. 

perimo: »cum ... luna ... 
nocte perempta este; D I, 18, 

subicio: }. I. obscurat. subicit. 

video: cum .. horum insignia, solem, lunam 
stellnsque, vidissent; N I, 100. et cum duo visi 
soles sunt |jessent || et cum tres lunae; D 1, 97. 

2. do: qui (Alcmueo) soli et lunae reliquisque 
sideribus ... divinitatem dedit; N I, 27. 

iungo: cum ... ea... notent sidera natalicia 
Chaldaei, quaecumque lunae iuncta videantur; 
D 1, 91 

3. innitor: »intendit erinitus Apollo arcum 
auratum, luna innixus; A Il, 8 

4. coniungo cum: cur stella Iovis aut Veneris 
coniuncta cum luna ad ortus puerorum salutaris 
sit, Saturni Martisve contraria; D 1, 85. 

flao a: multa... ab ea (luna) manant et Auunt; 
N IL, 50 

habito in: habitari ait Xenophanes in luna; 
AI, 183. 

loquor cum: nisi vero loqui solem «um luna 
putamus; N III, 27. 

mano a: f. fluo a. 

ertineo ad: 2. potest .. 

finıto paene interva 
92. 


isdem spatiis vagatur, qui- 


subito stellanti 


contagio ex in- 
lo pertinere ad lunam® D II, 


spargo in: alios in terram, ulios in lunam ... 
spärgens quasi serebat ; Ti 46. 

II. nach Adjectiv und Mdverbien: 1. similis: 
solis numquidnam aut lunae uut quinque erran- 
tium siderum simile vidisti? N I, 87, 

2. pariter cum: ostreis .. et conchyliis om- 
nibus contingere, ut cum luna pariter crescant 
pariterque decrescant; D II, 33. 

simul cum: arbores .. ut biemali tempore 
cum luna simul senescente || senescentes |] 
tempestive cnedi putentur; D II, 33, 

IV. nach Subftantiven: circumitus: circum- 
itus solis et lunse reliquorumque siderum .. 
speotaculum hominibus praebent; N II, 155. 

conversio: cum solis et lunae et quinque er- 
rantium ad eandem inter se comparationem ... 
ost facta conversio; N II, 51. 

cornua: cuius (lunae) et nascentis et senescen- 
tis . hebetiora, alias acutiora videntur cornua; 
A fr 6, 

curriculum: mente divina ad originem tem- 
En. curriculum inventum est solis et lunae; 


luna 


eursus: im lange quoque cursu est et brumae 
quasdam et solstitii similitudo; N II, 50, quod 
H jean) maturescunt aut septem non numquam 
aut, ut plerumque, novem lunae cursibus; N Il, 69. 
ut terram lunae cursus proxime ambiret eique 
vn terram proxima solis circumveotio esaet ; 

i 

defectiones: defectiones solis et lunae cogni- 
tse praediotaeque in omne posterum tempus; N 
II, 153. solis defectiones itemque lunae praedi- 
cuntur in multos annos ab üs, qui ..: DIE, 17. 
quam delectabat eum (C. Galum) defectiones solis 
et lunae multo ante nobis praedicere! C 49. 

dies: ut ... omnibus mensibus vicesimo die 
lunae dent ad eorum epulas; F II, 101. 


distinetio: quartam causam esse ... solis, 
lunse siderumque omnium distinotionem, varieta- 
tem, pulchritudinem, ordinem; N I, 15. 

forma: neque solum eius (lunae) ET ac 
forma mutator, ... sed etiam regio; II, 50. 
f. I, erescit; N II, 50 

liniamenta: quse liniamenta sint, 
potesne dicere? A fr 6. 

lumen: cuius (lunae) tenuissimum lumen facit 
proximus accessus ad solem, digressus autem lon- 
gissimus quisque plenissimum; N II, 50. f. I. ere- 
scit; N II, 95. 

motus: cum Archimedes lunae, solis, quingque 
errantium motus in sphaeram inligavit; T 1, 
qui solis et lunse reliquorumque siderum ortus, 
obitus motusque cognorunt; D I, 128. vident ex 


constantissimo motu lunae, quando illa ... in- 
currat in umbram terrae; D II, 17. quorum 
(sestuum) accessus et recessus lunae motu guber- 


nantur; D II, 34. in quo ee genere) solis 
et lunae motus inessent; 

obitus: (possent) aestus maritimi fretorumque 
angustiae ortu aut obitu lunae commoveri? N II, 
19. j, motus; D I, 128 


oppositus: solem lunae oppositu solere de- 
ficere; R I, 25. 
ordo: f. distinetio. — ortus: f. motus; D 1, 


128. obitus. — pulchritudo: f. distinctio. 

regio, species: |. forma, 

tactus: plus terrarum situs quam lunae tactus 
ad nascendum valere; D II, 

temperstio: si haec non vie et natura gignen- 
tium efliceret, sed temperatio lunae caslique mo- 
deratio; D II, 9. 

varietas: f. distinotio, 

vis: etiamne urbis natalis dies ad vim stella- 
rum et lunae pertinebat? D I, 99. 


V. Umftanb: a: quae “ luna serklegus sideri- 
bus caeli temperatio fat; D II, 94. 

in: culus (sphaerae) singulae conversiones idem 
efficiunt in sole et in luna; N I, 

infra: ea circum terras infra lunam .. 
santur; N II, 56. 

supra: supra lunam sunt aeterna ommie; 
R VI, 17 


lunaris, des Mondes: gravissimo .. (sono) 
Ta atque infimus (cursus movetur); 


luo, büßen, abbüßen: poenas: »quaenam um- 
quam ob mortem Myrtili poenis luendis dabitur 
satias supplici«? N II, naturam hominis 
aspernatus hoo ipso luet marimas Pen; R II, 
83. poenas luunt non tam iudiciis, ... sed eos 
agitant ||ut 008 agitent || insectanturque furiae; 
L I, 40. qui (vates, interpretes) nos ob aliqua 
scelera suscopta in vita superiore arum luen- 
darum causa natos esse dixerunt; fr V, 95. 


+. ver- 


a —————————eeeeeeeeeeeeeeeeeeee a ni, 


lux 


stuprum: u On stoprum vo- 
Bade 4 morte Ba: Fr 

temeritatem: qui (L. u RR morte luit 
fi eluit || ge in Caonensi ignuminis temeri- 





lupus, Bolf: I. sunt, 2. dico: ut, si lupi 
canibus similes |]sunt ||, eosdem dices ad extre- 
mum; A II, 50 

repono: pisces, cänes, 
rum numeruui reponemus; 

II. similis: canis nonne unilis sa N 19, 


lusio, Spielen, Spiel: I, 1. explico: Iusio- 


AN faelis ... in deo- 


nes .. deorum ... ei... explicare conemur; Ti 37 
2. relinquo ex: nobis senibus ex lusionibus 
multis talos relinquant et tesseras; C 58. 


Il. delectari: lusionibus vel laboriosis (infan- 
tes) delectantur; F V, 55. 


lustratio, Banbderung: comwpleo: huius 
(solis) hanc lustrationem ... menstruo spatio 
luna complet; N I, 87. 

pstior: bestise ... non montivagos atque 
eilvestris cursus lustrationesque patiuntur? TV, 79. 


lustro, erieudten, betrachten, muftern, weihen, 
bereifen, burchtwandern, burhmaden: alqd: »multa alia 
viotrix nostra lustravit manus;« T Il, 22. ut (sol) 
euncta saa luce lustret et compleat; R VI, 
cum omnia ratione auimoque lustraris; ol 57. 


Aogyptum: Em ipse Pythagoras .. Acgyptum 
hi FV, 
artees: nn animo non has maximas artis, 


. sed quaero ..; F UI, 115 


coloniam: in lustranda colonis ab eo, qui eam 
deduceret, et cum imperator exercitum, oensor po- 
pulum lustrarst, bonis nominibus, qui hostias du- 
cerent, eligebantur; D 1, 102. 

cursum: mensis .., quando luns lustrato suo 
cursu solem consecuta est; 


exercitum: qui (C. Flaminius) exerceitu lustrato 
cum Arretium versus castra movisset; D I, 77. 


f. coloniam. 

dinem; N II, 58. 

sundem lustrat orbem , quem duse superiores; N 

rem lustrarent orbem, alıa ıninorem, tardius quae 
terram: ultimas terras lustrasse P 

mariaque omnia; N II, 161. »tales sunt hominum 
tumulos: scum tumulos Albano in monte ni- 

Cynosura; N II, 106 

multorum oculis lux clara custodiat; L II, 37. 
opprimit: quotiens illum (C. Gulum) lux noetu 


Iatitudinem, longitudinem: (stella Veneris) 
et latitudinem lustrans signiferi orbis et longitu- 

maria: f. Äeigr N II, 161. 

orbem; (stella) 1 et xx mensibus ... 
UI, 58. quae (stella) anno fere vertente signiferum 
Iustrat orbem; N II, 53. cum alia (sidera) maio- 
maiorem, celerius quae minorem; Ti 30. 

populum: f. coloniam. 

th , 

Democritum, Platonem acoepimus; T 1 ur 
tam licet animis tamquam ocalie lustrare et 
mentes, quali pater ipse luppiter auctiferas lustra- 
vit lumine terras«; Fa fr 3 
valis lustrastie; D I, 18 

verticom: enndem casli verticem lustrat parva 

lux, zit, Tageslicht, Tag, Sonnenlicht, Lebens- 
tiht, Beben: I. custodit: ut mulierom famam 

dat: »candida se radiis dedit iota foras luxe; 
D 1, 108, 
aliquid describere ingressum, zen nox zu 
sit, cum mane coepisset! C 49, 


Imx 


serenat: »cum terribili perculsus |] percussus |] 
Bene civis luce serenanti vitalia Jumina liquite; 
DI, 18. 

I, 1, accipio: luna ... esm lucem, quam a 
sole acoepit, mittit in terras; N II, 108. 

aspicio: quodsi hoc idem ex asternis tenebris 
contingeret, nt subito lucem aspiceremus; N II, 96. 
ut (deus) patefaetus aratro Jucem aspiceret; D II, 
öl. 
desidero: non .. hominum interitu sententiae 
quoque occidunt, sed lucem auctoris fortasse de- 
siderant; N I, 11, 

diffundo: quod is (sol) diem efliceret toto 
caelo luce diffusa; N II, 95. 

do: f. I. dat. — eripio: f. eripie, II. lucem 
(3 ©&r) ©. 1, ©. 824, a. — ico: f. I. dat. 

mitto: f. aceipio. 

relinguo: quin (sapiene) disoessu a suis atque 
ipsa relinquenda luce morveatur; F V, 32, 

tollo: quid, quod ... ratio omnis tollitur quasi 
quaedam lux lumenque vitae? A II, 26. 

2. edo: »hunc (draconem) ... qui luci ediderat, 
genitor Saturnias idem abdidit«-; D U, 64. 

3. careo: omnis .. miseros (esse), qui hac luce 
careant; T I, 12. 

orbo: tu te, Thyesta, damnabis orbabisque 
lase propter vim s is alieni? T II, 26. 

4. conloco in: omnis .. bene facta in luce se 
conlocari volunt; T II, 64. 

edo in: f. im, A, L edo (3 ©t.) ©. 250, a. 

excedo in: neille ... vir sapiens laetus ex 
his tenebris in lucem illam exoesserit; T I, 74. 
cum ... mortali corpore cremato in lucem ani- 
mus excesserit; D I, 47. ; 

profero in: cum res occultissimas aperueris 
in lucemque protuleris; A II, 62. temptare volui 
peunn proferri in lucem fid est in forum]; 

4. 


versor in: tamquam in clarissims luce verse- 
tur; O II, 44. j 

II. indignus: illum filium Solis nonne patris 
ipsios luce indignum putas? T IIL, 26. 

IV, 1. desiderium: cum se lucis magis qua 
utilitatis desiderio moveri diceret; F V, 54. 

finia: fore aliquando finem huius Iuchs et amis- 
sionem omnium vitae commodorum; T II, 10. 

mutationes: luna ... varias ipss lucis muta- 
tiones habet; N II, 108. 

orbis: continente ardore lucis orbem (Parme- 
nides eflieit), qui eingat caelum; N I, 28, j 

2. Vergiliae cum: »parvas Vergilias tenwi 
eum Iuce videbise; N II, 112. , 

V, 1. ecircumfundi: quanta luce ea (perspicun) 
eircumfusa sint; A II, 46, 

complere: cum (sol) terras larga luce comple- 
verit; N II, 49, ut... ipse Sol mundum omnem 
»oa luce compleat; N IL, 119. ut (sol) cuncta sun 
luce lustret et compleat; R VI, 17, 

eonlustrare: quorum (siderum) est princeps 
sol omnia issima luce conlustrans; N II, 92. 

lucere: quas (stella) ... luce lucebat aliena; 


lustrare: j. complere; R VI, 17. 


obseurari, offundi: ut .. obscuratur et 


ofunditur luce solis lumen lucernae, ... sid ..; 
F II, 45. 

refulgere: »fervidus ille Canis stellaram lace 
refulget«; N II, 114. 


abl. comp.: nihil .. est ei (menti) veritatis 
lace dulcius; A Il, 31. id quod est luce clarius; 
TI, %. cumid... reliquis eiusdem disciplinae 
solia luce videatur clarius; D I, 6. 


BER... DR 


Irma 


zum Sag: »nimis multos atque ommi lucs ca- 
dentis cernimus«; T III, 65. ut (sapiens), ante 
quam hereditatem adest, luce palam in foro sal- 
tet; O II, 93. f. I. serenat. 

2. ad: ad lucem ... dormire te || dormitare |] 
coepisse ; D I, 59, 

ante: Democritus ... causam explicat, cur ante 
lucem galli canant; D II, 57. ante lacem .. ins- 
eit efferri; L II, 66. 

cum: (filius) cum primo luci |j prima lucs || 
Pomponi domum venisse dieitur; OÖ I, 112. 
‚In: nec ... ille (Q. Maximus) in luce modo atque 
in oculis civium magnus, sed intus domique prae- 
stantior; C 12. 


luxuria, üppigteit, Säwelgerei, Brunfjudt: 
l. est: luxuriam non reprendit, modo sit vacus in- 
fnita cupiditate et timore; F II, 30. luxuria .. 
cum omni aetati turpis, tum senectuti foedissima 
est; O I, 128. 

I, 1. reprendo: hic homo severus luxuriam 
ipsam per se reprendendam non putat; F II, 28. 
[LFI %. 


2. pareo: nec (res familiaris) lubidini potius 
MEER quam liberalitati et beneflcentiae pa- 
rent; O I, 92. 

polliceor: luxurise lioentiam pollicetur; F II, 


II, 1. magister: qui (8ulla) trium iferorum 
vitiorum, luxurise, avaritise, crudelitatie, magister 
fait; F III, 75. 

2. invitamenta ad: multa etiam ad luxuriam 
inritamenta perniciosa civitatibus snbpeditantur 
mari; RII, 8. 

IV. diffluere: intell 
difluere luxuria; O I, 106. 


luxuriose, fhwelgeriih: qui cum luxu- 
riose viverent; F II, 21. 


luxuriosus, üppig, fäwelgeriih: A. algs: 
unum nescio, quo modo possit, si luxurioaus sit, 
finitas cupiditates haberse; F II, 22. luxuriosus 
(erit) eodem modo; F II, 27. 

B, I. capiunt: nisi (luxuriosi) plane fatui sint, 
id est nisi aut cupiant aut metnant; F UI, 70 

habent: cum undigae (luxuriosi) oomplerentur 
voluptatibus nec haberent ulla ex parte alıquid aut 
dolens aut aegrum; F II, 21. 

persequuntur, &l: nonne reprenderes ... 
luxuriosos ob eam ipsam causam, quod ita vire- 
rent, ut persequerentur cniusque modi voluptates ? 


mus, quam seit turpe 


sunt: non esse reprendendos luxuriosos, si aa- 
pientes sint; F Il, 21. f. cupiunt. 

I, 1. compleo: f. I. habent. 

doceo, libero: si ea, quae sunt luxuriosis 
efficientia voluptatum, liberarent eos deorum et 
mortis et doloris metu docerentque, qui essent 
fines cupiditatam; F II, 21. 

reprehendo: f, I. uuntur, sunt, 

2. do: quid attinet luxuriosis ullam exceptionem 
dari? F , 21. 

mt I. dooeo. er 

vita: ipse curus) n ... Juzurioso- 

rum vitam repren ande; } 1170. 


Iympho, wasnfinnig magen: qualis est illa 
»Bexanima tamquam Iymphata«; D I, 80. 


lyra, Laute: Themistocles ... cum in epulis 
recusaret Iyram, est habitus indoctior; T I, 4. 


macellum 


Macellum, fteijgmart: I. peto ex: 
u est ista laus, quae possit e macello peti? 
I. in: si Epicuri de voluptate liber rosus esset, 


putarem annonam in maäcello cariorem fore; 
D U, 59. 


machina, Waiäine, @erüft, Vortehrung, 
gift: I possunt: f. sunt; N III, 73. 

sunt: qui vectes, quae machinse, qui ministri 
tanti muneris fuerunt? N I, 19. qud ..? isti 
doli, quid? machinae, quid? fallaciae praestri- 
giaeque Aruetig || num sine ratione esse po- 
tuerunt? N III, 73. 

I. commolior: »quem dolum ad eum (patrem) 
aut machinam commoliar«; N III, 73, 

requiro: ministros, machinas, omnem totius 
operia ig Il design. || atque apparatum 
(requiro); 1, 20. 


machinatio, Mesanismus, - Kunfigriff, 
gift: 1. do: data est quibusdam (bestiis) etiam 
machinatio quaedam atque sollertia; N II, 128. 

U. woreri: cum machinatione quadam moveri 
aliquid videnus, ut sphaeram; N II, 97. 


machinor, erfinnen, erbenten, bewert- 
ftelligen: algd: quod perpetuitatis causa machi- 
nata natura est; j\ II, 128. qui haee machinatus 
sit [lest]; Ti 9, 

numerum: dies noctesque oculis cognitae, tum 
WERSUM Annorumque conversiones .. numerum 
machinatae sunt; Ti 52. 

opera: ad usum .. orationis incredibile eat 
-.. quanta opera machinata natura sit; N I, 149, 

pestem: parumne ratiocinari videtor et sibi 
ipsa nofariam pestem machinari ? N III, 66. 


macies, Magerfeit: »refugere oculi, corpus 
macie extabuit;« T II, 26. 


macte, &tüd auf! macte virtute! ego enim 
ipse cam eodem isto (Platone) non invitua erra- 
verim; TI, 40. 


macto, verherrlihen, beftrafen, opfern, töten: 
alqm: eos .., qui in magistrata privatorum simi- 
les esse velint, eosque privatos, qui efficiant, ne 
quid inter privatum et magistratum differat, ferunt 
laudibus et mactant honoribus; R I, 67. eum . 
(Sp. Cassium) ... cedente populo morte mactavit; 
‚60. 


aves: »quot avis taetro mactatas dente vide- 
tises; D II, 84. 

excetram: »haec dextra Lernam taetra ma- 
ctata excetra pacavit?|;]« T II, 22. 

Latinas: »scum ... laeto mactasti lacte Lati- 
nase; D 1, 18, 

privatos: f. algm; R I, 67. 


macula, $iet, Entftelung: I. sum: est cor- 
poris macula naevus ||naevos ||; N I, 79. 

I, in: in ipsis quasi maculis, ubi habitatur, 
vastas solitudines interiectas; R VI, 20 


maculo, sefudeln: rex ille ... optimi regis 
enede maculatus; R II, 45. 


madefacio, benegen, tränten: madefactum 
iri minus ıxx diebus Graecıam sanguine; D I, 68. 


mMAaena, tleiner Seefifh: iis licet dicere se 
acupenserem maenae non anteponere; F Il, 91. 


maereod, trauern, betrauern: I, 1, a. seda- 
tio: ut apud Homerum cotidianae neces ... »e- 
dationem maerendi adferunt; T' IIL, 65. 


BR. 


profiei: cum ... intelleetum .. est nihil pro- 
fiel maerendo; T III, 64. 

b. verbal: sie timere, sic maerere ... peccatum 
est etiam sine effectu; F II, 32. et inridere 

itudinis est ... et ang: lugere, maerere; T 
83. maerere hoc eius (Scipionis) eventu vereor 
ne invidi magis quam amıci sit; 4. 

2. algse: nemo .. maeret suo incommodo; TI, 
30. maeres videlicet i desiderio, non flise; 
T II, 26. quae (vitae lex) non hoc adfert, ut 
semper maereamus, sed ut numquam, neque enim 
ER cum haec cogitat; T II, 34. quid 
iaces aut quid maeres? T III, 86. qua (consola- 
tione) solemus uti, cum levare dolorem maeren- 
tium volumus; T II, 55. ut ille, qui maeret, 
ferundum sibi id censeat, quod ..; T IH, 60, ut 
ait Homerus de Bellerophonte: »qui miser in cam- 

is maerens errabat Aleis«; T III, 68. quis tam 
emens, ut sun voluntate maereat? T IU, 71. de- 
trahere illam opinionem maerenti, si se oflicio 
fungi putet iusto; T III, 76. si quid sit de ipsius, 
qui masreat, (condicione) disputandum; T III, 77. 
magnum opus est probare maerenti illam suo io- 
dieio ... maerere; TIII,79, cum obiecimus mae- 
rentibus inbecillitatem animi ecfeminati; T IV, 
60. talis .. nec maerens nec timens ... esse quis- 
quam potest; T IV, 61. neque .. laetabitur um- 
quam nee maerebit nimis; T V, 36. id .. caput 
sattingensa defessa velut maerentis imago vertitur«; 
N II, 108. cum ... maerens ad exercitum ... 
confugisset; R II, 69. 

aegritudo: aegritudo erit aublata illa maerens; 
TUI, 883 


anxitudo: anxitudo prona ad luctum et mas- 
rena; R II, 68. 

boni: omnis bonos interitu suorum quam gra- 
vissime maerere oportere; T III, 68. 

fletus: illa lugubris lamentatio fletusque mae- 
rens ex eo est, quod ..; T I, 80. 

II. mortem: cum (Elysius) graviter filii mortem 
maereret; T I, 115. 

rem: illa sicut acerbissimam rem maeret: »vidi 
... Hectorem ... raptariere; T I, 105. 


MAEerTOT, Trauer, Betrübnis: I. accedunt: 
accedunt aegritudines, molestiae, maerores; FI, 59. 

ceonficiunt, exedunt: qui (masrores) exedunt 
animos confieciuntque curis hominum non intelle- 
gentium nihil dolendam esse ..; F I, 59. 

est: quod luctum et maerorem esse non rt 
bant viri; TDI, 71. maeror (est) aegritudo febi- 
lis; T IV, 18. 

tardat: »illum (patrem) ut maeror tardaret se- 
quie; N III, 67. 

I, 1. do: »mihi maerores, illi luctum (dabo)«; 
N III, 66, 

levo: perinde stultissimum regem in luctu ca- 
pillum sibi evellere, quasi calvitio maseror lerare- 
tur; T III, 82. 

linquo: »linquamus amicis maerorem, ut cele- 
brent funera cum gemitu;« T I, 117. 

subicio: ut aegritudini (subiciuntur) ... am- 
gor, luctus, maeror, serumna; T IV, 16, 

ee sut nemo poseit maerore vacare; 


3. revoco a: revocari .. oportere a maerore 
ad cogitstionem bonoram conmveniret mihi cum 
Epicuro ; T III, 46. 

ID. causa, fone: intallegi necesse est non rem 
ipsam causam acer nen atque] | fontem 
esse maeroris; T III, 67. 

IV, 1. adfligi: si quem tuorum adflioetum mas- 
rore videris; T III, 48. Ra 

augere: nos .. omnia adversa cum venientia 
metu augentes, tum maerore prassentia; T V, 4. 


maeror 





conficere: est .. inpudens luctus maerore s6 
conficientis, quod imperare non liceat liberis; T 
Il, 26. sommam esse stultitiam frustra confiei 
maerore; T TIL, 77. 

indicari: quam .. civitati carus fuerit, 
maerore funeris indicatum est; Lae 11. 

2. in: dicuntur non nulli in maerore ... gravius 
etiam tulisse; T III, 59. quem (libram) in medio 

. maerore et dolore conseripsimus; T IV, 68. 


maestitia, Zraurigteit: I, est: quod .. 
Nonis in conlegio nostro non adfuisses, valetudinem 
— causam, non maestitiam fuisse; Lae 8. 

‚l.infero: qui 2) totis theatris maesti- 

tiam inferant; T I, 106. 

Be sapientia .. est una, quae masstitiam 
pellat ex animis; F I, 48. 

2. iudico ex: ex maestitia, ex hilaritate ... 
ivdicabimus, quid eorum apte fiat; O I, 146. 

revoco ad: wm ... revorant se rursus ad 
maestitiam; T Ill, 64. 


MACStUS, traurig, betrübt: alqs: »Andro- 
meda aufugiens sspectum maesta parentis«e; N II, 
111. cum in locis solis maestus errares; D I, 59. 

eroaciatus: »sic hanc custodem maesti crucia- 
tus alo«; T II, 24. 

fuga: »aut mortem acerbam aut exili maestam 
fugam ... meditabar«; T III, 29. 

mulier: illa (mulier) || turba, al. |] victa maesta 
discedit; T V, 78 


magis, mc, MAXIME, am meifen, 
fehr, befonders, namentlidh: I. Subftantiun (vgl. IV. 
sum): saemper civis, et tum maxime, cum ..; 
P 29. fuit.... hie vir eivis e re publica marxi- 
me; L II, 66. 

U. Wbjeetiva und abjectivifche PBarticipia 
(vgl. IV. sum): mazime .. absurdum vitia in 
ipsorum esse potestate; A II, 39. maxume .. 
sunt admirabiles motus earum quinque stella- 
ram; N II, 51. »quo magis est aeguum tumulis 
mändare peremptos firmo animo«; TIII,65. an- 
zius: f. sollieitus. ut in aprico maxime pratali 
loco ... congiderent; R I], 18, huic aetati hoc 
mazime aptum est; A I, 11. ut verbis utamur 
... uam maxime aptis; FIV,57. adquam quis- 
que maxume rem aptus futurus sit; D II, 90. 
4 (communitas) mazime est apta naturae; OI, 
59. quid cuique rei sit maxime aptum; Ti 27. 
»bellipotentes sunt magis (Aeacidae) quam 
sapientipotentes«; D II, 116. ignis .. et ar ... 
natura .. codens est maxume et dissupabilis; 
N II, 81. formam .. et maxime cognatam et 
deeoram (deus) dedit; Ti 17. quid maxime con- 
sentsaneum sit; T II, 45, erit .. hasc formula 
Stoicorum rationi disciplinaeque mazime consen- 
tanea; O 111,20. quod genus philosophandi mini- 
me adrogans maximeque et constans et elegans 
arbitraremor; DII, 1. ut nihil magis officio pos- 
sit esse contrarium; OT], 43 quid valet... 
illa ... copiosa magis quam snpiens oratio? P 
41. nihil est profeeto magis (decorum) quam 
sequabilitas ... vitae; O T 111, f. cognatus, 
use (bestiola) .. occidente sole (mortus est), 

ecrepita (mortua est), eo magis, si ..; TI, 9. 
Begritudinem laudare, unam rem maxime dete- 
stabilem; T 1V, 55. quae maxime videntur 
digna esse iusto homine; O 1, 81. dissipabi- 
lisa: f. cedens. e quibus erprrer, duos maxime 
inter se diversos ... obriguisse pruina vides; 
R VI, 831. elegane: f. constans. quod (Telmes- 
ses) aberrumos maximeque fertiles inco- 
lunt; D L, 9. qui maxime forti et... virili 
utuntur ratione; T III, 22. qui (aör) natura est 

u. 


489 


—— 


magis 


maxime frigidus; N II, 26. hominum ... ami- 
eitia gratuita est. quanto igitur magis deorum! 
N 1, 122. nec magis inmutabile ex vero in 
falsum „necatus est Scipio* quam „necabitur Sei- 
io“; Fa 18, in illa incorrupta maxime te 
tiorum ... bovem quendam putari ; 
R 14. ut... esset... quoddam genus eorum, 
idque vel maxime ingenuum, qui .; TV, 9. 
est .. hominum naturse ... mazime inimioa 
crudelitas; O III, 46. si... alius alio magis ira- 
eundus esset; T IV, 79. quo eotiores sint 
( ) et magis in suo genere laudabiles; F 
‚37. ut .. est quisque maxime boni particeps, 
ita est laudabilis maxime; P 15. »nec 60 magi 
meraeı lege liberi sunto-; L III, 11. libera- 
is: f. munifieus, marime memorabilem C. 
Laeli et P, Scipionis familiaritatem fuisse; Lae 4. 
mazime .. hoc in hominum doctorum orationse 
mihi mirum videri solet, quod ..; RI, 11, gui- 
bus (fortibus viris) magis id miserum videri so 
... quam ..; RI, 4 quae (virtus) est uns ... 
maxime munifica et liberalis; R III, 12. ea .. 
forma civitatis mutabilis marime est; R II, 48. 
maxume naturali carent amicitia per se et pro- 
pter se expetita; Lae 80. qui cum maxime ne- 
cessariam partem philosophise ... reliquisset; 
A I, 34. restat locus huie disputationi vel maxi- 
me necessarius de amicitia; FI, 65. libri Tuscu- 
lanarum disaputationum res ad beate vivendum 
mazime necessarias aperuerunt; D II, 2. eodem 
. ut Aumine res ad victum cultumque marine 
necessarias ... mari } absorberet; R II, 10, nul- 
lum .. oflicium referenda gratis magis necessa- 
rium est; O4, 47. id .. et primum et maxums 
necersarium (sit), familiaritates habere; O II, 30. 
etiam solitario homini ... opinio iustitiae neces- 
saria est, eoque etiam magis, quod ..; O II, 39. 
quo etiam magis vituperanda est rei msxzime ne- 
cessarine tanta incuria; Lae 86. quom sit opus 
...’'unum hoc oratorium maxime; LI,5. nihilo 
Inihil|| .. magis adsentiri par est hoc illud esse 
quam si |Iquasil] ..; A Il, 58. particeps: f. 
laudabilis; P 15. quid est, quod magis perspi- 
cuum sit, quam ... carum sibi quemgue ... eas0? 
FV, 31. maxime .. in hoc .. genere vis est 
erspieus naturae; F V,82. ne quid mazime qui- 
.. probabile sit; A II, 124. quid sit in qua- 
que re maxime probabile; T IV, quod caiqus 
maxime probabile videretur; Fa I. quodcumque 
maxime probalile occurrat; O III, ®. quae (vir- 
tutes) in voluntate positse magis proprio no- 
mine appellari solent; F V, 86. viri .. pro 
mazime est fortitudo; T II, 49. quod maxime 
Yen est optimae prasstantissimaeque naturae; 
'S ‚121. artis maxume proprium esse creare et 
gignere; N II, 57. quae ka est institiae 
maxume propris; O 1, 64. illud .. maxime ra- 
rum genus est eorum, qui ..; OI,119. hunc ex 
mazime raro genere hominum indicare debemus; 
Lae64. Epicuri xuglag döfag, id est quasi maxime 
ratas; Fi, 20. talibus exemplis ... historiae 
refertse sunt, et quidem maxime nostrae; F V, 
64. quom in fanis essent mazime religiosis; I. 


I, 26. quia id salutare esse maxime iudicat; 
P 34. qui est .. animus in aliguo morbo, ... 
non est sanus quam id Corpus, quod in 


morbo est; TIH, 10. secundus: f. IV. meditor, 

uod maxime veri simile est; N I, 2. decolora- 

o quaedam ex aliqua contagione terrena maxume 
potest sanguini similis esse; D II, 58. magis veri 
simile est vesanum || vaesanım |] remigem an ali- 
quem nostrum ... consilia deorum .. perspicere 
potuisse? D II, 114. quod mibi ista mupadohe 
quae appellant maxime videntur esse Socratica 
longeque verissima; P4. qui (amores) ut sint... 

62 


.pudici, solliciti tamen et anxii sunt, eoque ma- 
gis, quod ..; T IV, 70. f. IV, ango; C 66. quis 
.. (putare potest) non magis solos esse, qui...., 

uvam qui ..? R1,28. quam sit subtile ... 

isserendi genus, idque cum Graecis, tum magis 
nobis; F Ill, 3. im eo loco maxime (error turpia 
est); D I, 7. liberiore, quam solebat, et magis 
'sacuo ab interventoribus die; Fa2. qui clament 
nihilo magis vera illa esse quam falsa; A II, 48. 
si mazime verum sit ad corpus omnia referre sa- 
pientem; Till,51. nec magis erat verum „morie- 
tur Scipio* quam „morietur illo modo‘; Fa 18. 
yirilis: f. fortis. cum sit verbam magis usita- 
tum; F IH, 15. ut ... res geras ... maxime 
utiles; O I, 66. [ex utilibus quid utilius aut 
quid maxime utile]; O Il, 1. homines hominibus 
maxume utiles esse possunt; O II, 11. 

Il. Üdverbia: is (Diodotus) ... cum in philo- 
sophia multo etiam magis adsidue quam anten 
versaretur; T V, 113. nec externe (membra) ma- 
gis (frustra habebit deus) quam interiora; N I, 
92. quod subtiliter magis quam dilucide diei- 
tur; T 1, 41. 

IV. Berba und Säte: nisi animum ... maxi- 
me .. » corpore abducimus; T ], 75. si (ani- 
mu) ... quam maxime se a corpore abstrahet; 
R VI, 29. omnes veteres philosophi, maxime no- 
stri, ad incunabula accedunt; F V, 55. ratio 
habet ... quiddam ... ad imperandum magis 
quam ad parendum accommodatum; F II, 46. 
id sibi quisque genus aetatis degendae constituit, 
quod maxime adamavit; O 1, 117. maxume .. 
sadducuntur plerique, ut eos iustitiae capiat 
oblivio; OÖ], 28 nec magis adfirmabunt si- 
gnum illud ... sex pedum esse, quam solem ... 
esse; A Il, 128. capessentibus .. rem publi- 
cam nihilo minus quam philosophis, haud scio an 
magis etiam, .. magnificentia ... adhibenda 
est; O 1, 72. quo magis iis .. magnitudo est 
animi adhibenda; OÖ I, 73. homines, ac multo 
etiam magis natura congregati adhibent agendi 

. sollertiam; O I, 157, ceterae philosophorum 
diseiplinae, onınino alia magis alia, sed tamen 
omnes ... eas ... nihil adiuvare arbitror ..; 
FIN, 11. „fortis* .. non modo „fortuna adiu- 
vat“, ... sed multo magis ratio; TIL, 11, ut 
(senes) et amicos et iuventutem et maxime rem 

ublicam consilio ... quam plurimum adiuvent; 

1, 123. multitudinem haec (causa) mazime 
allieit, quod ..; FI, 25. nihil est ..., quod 
magis adlieiat ad diligendum; Lae 28. qui hunc 
(Demoeritum) maxime est admiratus; A II, 73. 
m. (Catonem) ... maxime .. sum admiratus; 

I,1. hoc eo magis est in Romulo admirandum, 
quod ..; RI, 18. maxime .. admirantur eum, 
qui pecunia non movetur; OÖ II, 38. admirari 
soleo ... cum ... tuam sapientiam, tum vel ına- 
xime, quod ..; C4 maxime .. admonendus 
est, quantus sit furor amoris; T IV, 75. non. 
magis adsentiuntur nec adprobant lucere nune, 
quam ... (cornicem) iubere; A II, 128. tum ma- 
gis adsentiare, .. si ..; RI, 62. quae a te vel 
maxime agitata aunt; A II, 102. f. moveo; DII, 
140. hac disputatione id maxume egimus; DI, 
148, a falsı .. nssensione magis nos nlienatos 
esse quam a ceteris rebus; F III, 18. ut frequen- 
‚ter ducatur cibus animalis, quo maxime sluntur 
animantes; N II, 136. quaere, quem (Academicus) 
magis amet, Zenonem ,..an Arcesilan; A fr 20 (B. 
35). (mens) amplecetitur maxime cognitionem; 
AIL,31. haec duo, quae maxime angunt; TV, 89. 

. CAUSG, quae maxime angere atque sollicitam habere 
. nostram aetatem videtur; C 66. quod cum sacpe 
alias, tum maxime animadverti, cum ..; N Er 
quod, qui nayigant, maxume animadvertunt; D IL, 


— 0a LI 0. 
[ey 


magis 
9%. quam (honestatem) unam natura maxime an- 
quirit; TII,3. es in optima quaque indole 
maxime apparent; F V, 61. ism similitudo 
magis apparet in bestiis; TI,80, quaae (divinatio 
multis locis, rebus, temporibus apparet cum [in 
privatis tum maxume |lin|] publicis; N II, 162. 
nec video, qui magis in multitudinis dominatu rei 
publicae nomen appareat; R III, 45. ut guisque 
minimum firmitatis haberet ..., ita amicitias ad- 
petere maxime; Lae 46. hoc negas te posse nec 
adprobare nec improbare; qui a arg nagi 
illud? A II, 96. nec magis adprobabit nunc lo- 
cere, quam ... hunc mundum esse sapientem; A 
U, 119. f. adsentior; A II, 128. maxume .. haec 
aetas a libidinibus arcenda est; OI, 122. quae 
vis est .., quae magis arceat homines ab impro- 
bitate omni, quam si senserint ..? P 28, ens, 
quibus maxume astricti sunt, voluptates; P 6. 
quae non magis legis nomen adtingunt, quam 
si latrones aliquas consessu suo sanxerint; T u, 
13. primus ille (locus) ... maxime naturam at- 
tingit humanam; O I, 18. »magis audiendum 
quam auscultandum censeo«; D I, 181. multo 
mugis aveo audire, de divinatione quid sentias; 
DI, 11. et nascentibus et cadentibus cum 
reliquis commodis, tum maxime liberis; T V, 36. 
une... (benivolentia) capitur beneficiis maxime; 
II, 32. quo magis cavendum est, ne ..; Ol, 
26. nihil .. magis carendum est senectuti, quam 
ne languori se ... dedat; O I, 128. quod ut ne 
accidat, magis cavendum est; Lae 99. eos ... 
cernere naturae vim mazume; T 1,35. in ea (vo- 
luptate) ... repudiands virtus vel maxime cter- 
mitur; L I, 52. fortis animus ... duabus rebus 
maxime cernitur; O I, 66. ut magis in aliis cer- 
namus quam in nobismet ipsis, si quid delingui- 
tur; Ö t 146. ea..actio in hominum commodis 
tuendis maxime cernitur; O I, 158. qui unus 
(motus) ... intellegentiam cieret maxime; Ti 19, 
»postque || plusque, priusque |] magisque viri nunc 
gloria claret; O 1,84. C 10, ut coörcendi 
magis quam dedocendi esse videantur; FI], 31. 
si maxime (caelestia) oognita essent; A I, 15. 
ut cognovi ex is, qui illum audierant, marimeque 
ex Epicureo Zenone; AI, 46. rerum magis natura 
cognoscitur quaın deoram; N I, 119, quid philo- 
sopbia magis colendum aut quid est virtute di- 
vinias? F III, 76. qui (Hercules) Tyri maxime 
eolitur; N III, 42. quem (Saturnum) volgo maxime 
colunt ad occidentem ; N III,44. bi... apud quosdam 
etiam multo magis (coluntur); NIII,45. colendum 
.. 2888 ita quemque maxime, ut quisque maxime ... 
erit ornatus; OL, 46. nec magis commutari ex 
veris in falsa posse ea, quae futura, quam es, 
quae facta sunt; Fa17, aliud alio magis minusre 
comprehendi; A II, 128. nec .. hoc oratione 
solum, sed multo magis vita et factis et moribus 
(Epieurus) comprobavit; FI, 65. quanto id 
nobis magis concedendum est? AI,25. quanto 
id nobis magis est concedendum? F III, 5. qui- 
cum |jqui cum |] similitudine verbi concinere 
mazime sibi videretur; A fr 2. se quam maxime 
excruciari luctuque confici; TII,80. causarım 
inlustrium ... nune cum maxime conficio oratio- 
nes; C 38. qua maxime arte confideret; T V, 
8. maxime .. virtutum cognitio confirmat ...; 
A Il, 23. confirmat .. (Epiourus) illud vel masi- 
me, quod ..; F I, 23. hanc opinionem ... Pytha- 
goras maxime confirmarit; T I, 88. illud ... 
mihi videtur vel maxume confirmare deorum pro- 
videntia consuli rebus humanis; N II, 162. nee 
.. rn magis confirmare mihi videtur ... 


fatum; Fa 48. multo etiam magis, si illam men- 
tem ... mihi eripuisses, tum ... confiterer..; 
P 29. ut (Cotta) Stoicorum magis argumanta 


magis 491 


eonfutet quam hominum deleat religionem; DI, 
8. snepius .. congredientes nos, et maxume 
in Tusculanis nostris; A II, 148. qua (societate) 
maxume homines coniunguntur; O1, 53. ut 
quam maxime caelum omnibus conluceret; Ti 
31. multo etinm magis (natura ratioque) ... con- 
stuntiam, ordinem in consiliis factisque conser- 
vandam |jconservanda, al.|] putat; O 1, 14. 
in re publica maxime conservanda sunt iura belli; 
01,34. mihi ... maxime illud considerun- 
dum videri aolet, utrum ..; Lae 26. me ipse 
consolor, et maxiue illo solacio, quod ..; Lae 
10. (constituimus) maxime quod is locus ... 
vacuus esset; F V, Il. hanc .. ob causam maxı- 
me, ut sua tenerentur ||tenerent ||, res publicae 
civitatesque oonstitutae sunt; OÖ II, 73. qui (re- 
etor) ro. vtilitati magis consulat quam vo- 
luntatı; R V, 8. hoc loco nimium operae con- 
sumitur a Stoicis, maxime a Chrysippo; T IV, 
23. qui (metus) ... magis contemnerentur, 
visi ..; D I, 150. non quod || quo ! eos (philo- 
sophos) maxume contemnamus; D Jl, 150. quae 
(memoris) ... omnes artes una maxime conti- 
net; AIL, 22. lumina duo, quae maxime causam 
istam continent; A II, 107. quod ... continet non 
magis eam disciplnam ... quam vitam fortunas- 
que nostras; F Ill, 26. quod.. maxime rem cau- 
samque continet; N I, 2. furoris divinationem 
Sibylliinis mazime versibus contineri arbitrati; D 
I, 4. quod rem publicam contineat maxime; LII, 
69. quod maxime contingit aut dormientibus 
aut mente permotis; D I, 139. id in magnis ani- 
mis ingeniisque plerumque contingit, eoque magis, 
si ..; O 1, 74. hostium repens adventus magis 
aliquanto conturbat quam expectatus; T III, 52. 
opes ... ingeniü liberalitati magis conveniunt; 
FI, 52. (convenit) cum in reliquos vestros, tum 
in eum maxime; N II, 74. quae nos magis ad 
coguitionem .. convertant; T V, 68. maxime 
- eonvincuntur, cum ..; A Il, 44. anguibus 
. eomprehensis haruspices ... convocatos. qui 
magis anguibus quam lacertis? D II, 62. recen- 
tissima quaeque sunt correcta et emendata ma- 
xime; A I, 13. qui magis haec crederet, si 
essent, quam credebat, quia videbantur? A Il, 90. 
quod .. wagis credo; Lae 9. conficiuntur et an- 
gore et meta maxiımeque cruciantur; F |, 60. 
nullsa de re magis (audire cupio); L I, 16, ma- 
xzime .. curandum est, ut ..; O I, 136. neces- 
saria praesidia vitae debentur iis maxime, quos 
ante dixi; O I, 58. sunt .. oficia, quae aliis 
magis quam aliis debeantur; O 1, 59. cum ... 
cum illis N emserene sic agere (deberemus), ut 
cum colonis nostris soleremus, soque magia, quod..; 
O 1lI, 88. id .. mazume quemque decet, quod 
est cuiusque maxume suum || wazume||; O I, 113. 
id... maxime decet; O I, 120. ut amiecitias ... 
magis decere censet sapientes sensim diluere quam 
repente praeeidere; 6 I, 120. nullum inveniri 
verbum potest, quod magis idem declaret La- 
line, quod Graece, quam declarat „voluptas*; F 
I, 18. maxime .. declaratur || declarat || hoc 
a offieii iudicio fieri; I’ II, 64. (definitiones) 
larant eommunis notiones, alia magis alia; T 
IV, 58. sensum .. astrorum ... maxume decla- 
rat ordo eorum; N II, 43. interpretum coniecturae 
nonne magis ingenis declarant eorum quam vim 
... ’maturae? D II, 144, dormientium animi ma- 
xime declarant divinitatem suam; C 81. Etrusei 
... extorum cognitioni se maxume dediderunt; 
D I, 98. quorum patrocinio maxime cultus agro- 
rum ... defenditur; R Il, 26. re magis quam 
summa || quamj] auctoritate causa illa defensa 
est; Lae 96. »pol mibi fortuna magis nunc defit 
quam genus;« TIll,44. quanto magis philosophi 


"quam humanitate; O Il, 89, 


magıs 


delectabunt? A 1,10. an putas ullam esse ... 

beluam, quas non sui generis belus maxime de- 

lectetur? N I, 77. qune vos delectat maxime, 

similitudo; N I, 97. nescio quo modo me magis 
nostra delectant; D 1,55. quod .. me maxime 
deleetat; D Il, 8. magis eum (Aelium Sextum) 
delectabat Neoptolemus Ennii; R I, 30. ut Tur- 
pione Ambivio magis delectatur, qui in prima ca- 
vea speetat, delectatur tamen etiam, qui in ulti- 
wa, sie..; C48, qui... se maxime ipse delectet; 
Lae 97. si ... ea .. (voluptas) quo est maior, 
eo magis mentem ex sua sede ... demovet; P 
15. utilitate ... ofliciam derigit || dir magis 

cum viderem robus 
his circumfluentis ea tamen desiderare maxime, 
quibus abundarent; P 6. »si qui sapientia magis 
vestra mors devitari potest«; T th, 38. quam- 
quam nihil mihi tam mirum videtur quam ista 
Ilita || dici, ab Antiocho quidem maxime; A II, 
102. quae cum dixissem, magis ut illum pro- 

vocarem, quam ut ipse loquerer; FI, 26. quid 

est, -.. quod requiras? Jdicam, .. et quidem di- 

scendi causa magis, quam quo te ... reprensum 
velim; F Il, 8, aliis haec locis satis accurate & 
nobis dicta sunt maximeque in iis sex libris, 
quos ..; T IV, 1. omnibus fere in reobus, sed 
mazime in physieis, ... dixerim; N |, 60. tum. 
magis id diceres, .. si ..; Lae 25. quae (virtus) 
omnis mwagis quam sepse diligit; R II, 12, 
quem (Platonem) maxime diligis; L I, 15. quas 
cogitatio una maxime molestias omnis extenuat et 
diluit; T III, 34. dirigo: f. derigo. ut... 

magis .. ille ... ab oflicio discedat; O 1, 32, 
hoc magis ab eo (Carneade) disputatum quam 
robatum puto; A 11,78. a quibus (Peripateticis, 
Academicis) Stoici ipsi verbis magis quam senten- 
tiis dissenserunt; A II, 15. has sententias 
eorum philosophorum re inter se ınagis quam 
verbis dissidere; F Ill, 41. tales .. amicitiae 
sunt ... dissuendae magis quam discindendae; 
Lne 76. ea dant ||dant [magis] ||, quae ..; R 
1, 47. non magis dolendum est, quam agricolae 
dolent ..; © 70. rebus iniustis maxime dolere; 
Lae 47. suo... unus quisque studio maxime du- 
citur; F V, 5. nec (opinio effeminata est) in 
dolore magis quam eadem in voluptate; T Il, 52. 
quod maxiwe efficit Theophrasti de beata vita 
liber; F V, 12. hoc vel marime efäcitar, ut ..; 
TV, 71. quibus concessis nihilo magis efficiatur, 
quod velitis; D II, 104. templa, muri nihilo magis 
efficiebant, .. ub ..; R III, 43, quamquam om- 
nis virtas nos ... allicit, ... tamen iustitia et 
liberalitas id marime eflieit; O I, 56. hoc multo 
magis efficit ipss naturae ratio; O II, 23. quod 
(vinculum) ex se atque de iis, quae stringit, quam 
maxime unum eficit; Ti 13. de quibus etai a 
Chrysippo maxime est elaboratum; F IV, 9. 
in quo eo magis nobis est elaborandum, quod ..; 
TI,6. maxime .. in eo plerumque elaborant ii; 
O 1, 116. multo etiam magis elaborandam est, 
; 01,131. ego, quam (vitam) ille (Zeno) 
praeponendam et magis eligendam, bestiorem 
banc appello; F V, 88. ea .. in maximis inge- 
niis maxime elucere; F IV,4. ut... anımi 
excellentia ... multo magis in his ipsis (opibus 
utilitatibusque) despiciendis eluceat; O1, 17. haeo 
benivolentia) etiam magis clacet inter sequales; 
as 101. emendo: j. corrigo. ex quo magis 
emergit, quale sit deorum illud; O1l,110. quae 
(exaggeratio animi) maxime eminet contemnen- 
dis ... doloribus; TI, 64. mihi videntur omnes 
..., sed alius alio magis, 
Pyrrho sciliceet maxime; F IV, 48. domesticis 
rasceptis multo magis eruditum quam litteris; 
R 1, 36. mazime .. ıd in rebus publieis evenit; 

62* 





ne .. 


quidem illi errasse 


R I, 68. quod mazume tum solet erenire, cum . 
O 1, 134. quia virtus ... altissimum locum in 
homine et mazime excellentem tenet; FIV, 87. 
mazime . populus Romanus animi magni- 
tudine BER. ned; O1, 61. ut quisque animi ma- 
gnitudine maxume exoellet jjexcellit ]|. ita maxu- 
me vult a omnium ... ease; O 1, 64. in 
uo (sermone) Socratici maxime excellunt; ol, 
13. religuorum .. ger iee haec verba mazi- 
ms excellunt; O IL, . quisque sibi pluri- 
mum || ze sibi || Confit .. its in ami- 
citiis expetendis ... maxime excellit; Lae 30 
proinde quasi novitas nos magis quam magnitudo 
rerum debeat ad exquirendas causas excitare; 
N II, 96. exorucio: f. conficio; T III, 80. quae 
. maiori parti ge videntur, ea maxime 
exoptant; O 1, 118. quid maxume in re fami- 
liari ex ediret; 0 II, 89. quem .. hoc statu 
u ec aut magis ex petendum possimus 
üicre? F 1,40. ne eorum quidem bonorum ... 
entia beatiorem vitam fieri aut magis expo- 
kalı ; F III, 43. coniunetum utrumque magis 
ex! um sit quam sapere solum; F II, 44. 
eamm (actionem) magis esse expetendam, quam si 
esset eadem actio cum dolore; F III, 44. nec 
(Stoicis videtur) magis -.. etenda beata vita, si 
sit longa, quam si brevis; F III, 46. ea .. omni 
vita ... illam vitam ... magis expetendam non 
esse, sed magis sumendam ; F IV, 20. eus ... 
optabiliorem fore vitam melioremque et. . magis 
ex am quam illius; F IV, ea maxime 
esse Er game ex nostris; F V, 38. ut optimae 
re virtus sit expetenda maxime; 
quae duo maxime expetenda sunt; F V, 
58. quod ... magis .. ipsum propter se - 

tendanı (est) quam .. _— yB 60. nee 
i vitam) magis expeten a 
dam; F V, 88. cin wachen nec N aeg 

quam tu eligenda; F V, 90. nihil . de 
turs) habet; praestantius, nihil, quod magis expe- 

tat quam honestatem, quam lau m, quam di 
tatem, quam decus; T II, 46. qui nihil melius 


bomini, nihil magia expetendum, nibil tius 
honoribus ... iudicaverunt; T Ill, 3. cum virtus 
maxime expetatur; T III, 47. mihi puli res. 


non maxime expetenda fuisse illa videtur; RI, 48, 
qui maxime honestatem propter se dicant || du- 
cant|| expetendum; O I, 6. expetenda . Dr 
est decernendi ratio quam decertandi fortitu 
0 1, 80. quod honestum sit, id esse eier 
propter se expetendum; OÖ II, 83. f. opto; TV, 
42. quorum plerique aut queruntur semper ali- 
en aut etiam exprobrant, ooque magis, si. 
71. maxime nos... oxquirentes ea ad 
quae ..; Fa 2. id.. (augurium saeclorum futuro- 
rum) in maximis ingenüis .. .exsistit mazime; TI, 
tum maxume (existit) ingenus delectatio; T 
‚ 72. hoc magis eas res et memini et expecto, 
Mär .; L II, 46. istud maxime expecto disse- 
rendi genus; L II, 13. hominum .. similitudo 
in corporum ra magis oxstat; T I, 80. in 
qua (virtutum laude) maxime ceterorum philoso- 
borum ezultat oratio; FI, 54. extenuo: j, 
uo. quanto quasi artificio natura fabricats 
al omne, deinde hominem ma- 


peccare vel rocie favere; F III, 48. quoniam ... 
neo diuturnitas magis ei vitam fugiendam facit; 


F II, 61. id .. quo magis quidam ita faciunt, 
ut iure etiam re endantur, hoc magis intelle- 
dum est haec ... futura non fuisse; F V, 31. 


1d .._. fieri temporibus hibernis; N ul, 25. 
m yon Arcade magis faciet post mortem; 
beilandi magis fuga quam utilitatis 


magis 
ratione faciamus; O I, 80. aliter ampla domus 
dedecori saepe domino fit, ... et maxime, si ..; 
O 1, 139. nihil adnirabilius fieri potest, eoque 
magis, si ..; O Il, 48. quod est multo profecto 
magis in 'veris patribus ... faciendum; Las 70. 
uanto id magis in homine fit natura! Lae 81. 
divinne animationis maxime speciem faciebat ex 
igne; Ti 35. ista sententia maxime .. fallit 
imperitos; L III, 34. cam mazxime fallunt; O |, 
41. mazume .. omnium flagrasse amore um 
Ibycum; T IV, 71. quibus temporibus (L. Lucul- 
lus) florere in foro maxime potuit; A II, 1. 
quorum auctoritas maxime florebat; R il, 5. 
2. vita doloribus referta mazime f ugienda 

; FI, 4l. non ob es solum incommoda .. 
fogiendam improbitatem putamus, sed multo etiam 

magis, u Mer .;F1, 53. duo maxims sunt fu- 
gienda; O I, 129. magis fugiendam |) fugienda |] 
censet mortem, paupertatem, dolorem; O III, 26. 
tum vel maxime sapientine fungitur munere; 
T II, 34. in TE quibus (Epicurus) maxime 
gloriatur; FI, 17. cum maxime contra fortu- 
nam glorietur; T V, 26. Stoicorum ista ımagis 
gustata quam potata delectant; T V, 18. qui 
se Grascos magis quam nostros haberi volunt; 


F III, 5. gradus ıstam rem non |jnon magis || 
. quam virtutem; F V, 84. si... isdem im- 
... parent, multo iam is (eivitatis eius- 

Fein habendi sunt); L I, 28. ilo .. magis illa 


ex iusta habetur); L I, 42, ar (naturse, 
ortunae) omnino habenda ratio est in deligendo 
RR, vo rg m O 1,120. f. ango; 
66. quo magis tum ... quasi helluari libris 
... videbatur; F Ili, 7. "multo . . n08 (honesta 
actio) ad se expetendam magis hortatur quam 
superiora omnia; F 22. rettuli a ... 68 
hortante maxrime ad ea stadia; TI, 1. in quo 
‚. mAXime consuevit iactare vestra se oratio; 
FI 36. impedio: f. necesae est; FI, 59, a 
ratio poötas marumeque Homerum inp ulit, ut. 
N II, 166. improbo: |. approbo; AL 96. cum 
.. corporis facıbus inflammari soleamus . . eoque 
magis incendi, quod . ; TI, 4. ut quisque 
maxume opis indigeat, ita ei potissimum. opitu- 
lari; O 1 49. qui opibus et copiis maximeque 
virtute.... minime alterius ar |lindigent |}; 
Lae 51. "qui ocus) totam philosophiam maxime 
inlustrat; I, 2. qui maxime in Academia 
inridentur; AU, "es, cum ... ad eam .. (rem 
publicam) tuendam ... maxime a nobis ornari 
atque instrui posses; F IV, 61. ut e Sooratico- 
rum libris maximeque Platonis ae nR, potest; 


A 1,16. quo magis id intellegal; F II, 6. am 
quo magis intellegi posset; C 41, quanta . 

amicitiae sit, ex hoc intell ee Sei. 
quod ..; Lae 20. f. facio; F cum inter 


ioanimum et animal hoc maxime ee quod 
animal agit aliquid; A II, 37. quorum (hominum) 
maxime interfuisset: TI], 69. inter hominem et 
beluam hoc maxime interest; Ol,11. cuius magis 
intersit vel sua vel rei publicae causa vivere; O 
II, %. quam (terram) cam magis intuerer; R 
VI, 17. quam (rationem) ut maxime invene- 
u A na, 81. quod eo magis iudico verum esse, 
.:; LO, 59. nihilo magis hoc non addito 

dioa ost indioatum; F II, 36. hoc maxime iudi- 
Peg si ..; Lae 87. j. 'reprehendo; 0 III, 119. 
adulescentia voluptates propter intuens — for- 
tasse laetatur; C 48. quis Erechthei filias non 
maxime laudat? F v, 8. honestatem ... ab- 
solutam, rem unam praeclarissimam omniom maxi- 
meque laudandam; F V, 69. quae (honestas) est 
a nostris laudate maxime; F V, 73. (multitudinis 


dieiu laudandum est illi ) 
ob cam horn heat TI,110. gu) um fra 


magis Be 


rei publicae maxime laudant; R I, 53. Antiocho 
id magis lieuerit ..., quam nobis .?aALI1E 
de communi hominum memoria loquor, et eorum 
mazume, qui ..; TI, 59. nihil malo quam bas 
res relinquere, his vero modo auditis multo magis; 
T1,76. ab ||} ab] hac familia magis ista ma- 
narunt Platone prineipe; L III, 14. »cum secun- 
dae res sunt maxume, tum maxume meditari 
_— age .;e T IU, 80, meministi .. 
et 60 magis, quod . .; Lae 2, |. ex- 
Io; L u, 46. neque .. ipsorum conviviorum 
lectationem voluptatibus corporis quam 
eoetu amicorum ... metiebar; C 45. quae (res) 
mazime metuuntur; TIV,64. cum multis locis 
nostrorum hominum ingenia ... soleo Tv 
is mwaxime in is studiis, ‚din ne. 
quod eo magis miror, quia . 
veteres rerum magis eventis moniti. Fit 
docti probaverunt; D I, 5. hoc .. vel maxime 
vos animadvertebam moveri; A Il, 82. quae 
Ar ur mexime dulcedine sensum moveret; F 
magis moveamur, quam si .. u 
gamus; F v 2. cum se lucis m quam u 
tatis desiderio moveri diceret; Fer m 
quibusdam ee rer iisque De no- 
eturnis; T I . me moverant Corinthi 
subito aspectae parietinns quam ipsos Corinthios; 
TI, 53. iste me minime movent, = en uia 
perralgata sunt, ie multo magis, .. Tv. 
3. quoniam ... li .. @X Omni arg Pr 
qus te maxime apecie Dee oritakie movet; T V, 82. 
haec me Peripateticorum ratio magia movebat; 
D Il, 100. mazume .. reliquiae rerum earum 
moventur in animis et agitantur; DI, 140. ut 
quisque waxime virtute et sapientia sic munitus 
est, ut ..; Lae 80. nascor: f. cado. in quo .. 
magis tw wihi natare visus es quam ipse eptu- 
»us; N III, 62. quanto magis anımi morbis (vitae 
incunditatem) impediri necesse est! F I, 59. 
hoc etiam magis necesse est (haec duo genera) 
ferantur ad caelum; T I, 42. multo magis ... 
statust necesse est ab aliqua mente tantos natu- 
ras motus gubervari; N II, 15. in omni natura, 
a0 multo etiam magis, nocesse est absolvi aliquid; 
N Il, 85, nec necesse mori Scipioni quam 
illo modo mori; Fa 18. quid cuique maxime ne- 
vense sit; O I, 59. haud optimi cuiusque animus 
mazime ad inmortalitatem . . niteretur; C 82. 
nolo in stellarum ratione multus vobis videri, 
Er earum, quae errare dieuntur; N II, 
119. si. . est animus ... quinta illa non no- 
minata magis quam non intellecta natura; T ], 
41. stadeo cursus istos mutationum non magis 
in nostra quam in omni re publica noscere; R 


I, 6. quo in vel maxime est Fortuna 
numeranda; N III, 61. obsum: f. fallo; L II, 
4. mn in pecuniis creditis occultat suum 
gaudium; O II, mens mundi ... in his maxi- 
me est occu En .. üb... sit ..., mazume 
sutem ut . II, 58. quarum Er rerum evonta 


2. achlirer quam causas quaeri oportere; 
‚12. tantum abest, ut sorıbi contra nos no- 
u. ut id etiam maxime optemus; T II, 4. 

.. illam maxume optatam et expetitam so- 
Velen . haberse quisquam potest, cui ..? 
T V, 42. quse talia sunt, ut optata magis quam 


inventa videantur; N I, 19. gr en .. optan- 
dam a quam 'sperandam ... efeeit; R II, 52. 
. optandum est, ut ..; Lae 101. mihi 


Ar ao. veaiesie ‚Amicitia adplieatione magie animi 
Er ra ne, quantum ..; Lae27. orno: 
i. eolo; O I, 46. need quem (tyrannum) armis 
Oppressa and eivitas ac paret |ja il 
cum mazume jjmaxime|] mortuo; O I, 808 
. pecsatorum suorum tum mazume paenitet; 


493 


magis 


gloria paritur ... defen- 
te fit, ut is adsentatoribus 





D 1, 68. maxume . 
sionibus; O II, 51. 


patefaciat aures suas maxime, qui ..; Lae 97. 
cum ... nihil possit addi, quo rürk peccari 
posse videatur; P 26. |. dub: F I quia 


mg " ercipimus atque sentimus ... quam 
illa; O I, quae .. (philosophia) adhuc pere- 
grinari Romae videbatur et ista maxime Aro- 
pter limatam ... verborum tenuitatem; F II, 40. 
quis, (honestum, decorum) ... maxime .. quasi 
perlucet ex iis ... virtutibus; on, 32. ut 
Tr maxime permaneant diuturna corpora; 
I, 108. maxime .. corpora inter se iuncta 
permanent; N II, 115. bene vivendi disciplinam 
vita magis quam litteris persecuti sunt; T IV, 
5. ut .. guisque maxime perspicit..., is pru- 
dentissimus ... haberi solet; I, 16. in quo 
maxume vis perspieitur decori; 01,9. id... 
ad voluptates percipiendas maxime I pre 
F II, 89. magis illa (ad vitam 
brum, cor; N J, 99. qua (reprehensione) ... Phi- 
_. maxime perturbatum; AL, 111. "maxu- 
. perturbantur ofhicia i in amieitiis; O III, 48. 
und .. ulla res m ‚ Corintbum pervertit 
sliquando quam hic error ... eivium; R II, 
cum minime videbamur, tum maxime lese: 
ag N 1,6. si maxime hoc ger 
I, 2. quod maxime placeat; F 1, 33. sim 
laceret suo more loqui, quam ut »omnes Da 
Fu 18. vitae .. degendae ratio maxime illie 
er em placuit quieta; F V, 11, quoniam, quae 
raeci add vocant, nobis perturbationes appellari 
magis placet quam morbos; T IV, 10. quod 7 
von Iacuisse physicis, eisque maxume, qui ..; D 
L. 38. uibus de oausis maxime placeat ista di- 
seriptio; III, 13. ut magis placati quam irati 
esse videantur; T IV, 48. cum multis in rebus 
neglegentia plectimur, tum mazxime in amiecis 
. eolendis; Lae 85. ut in stadio cursores ex- 
clamant, quam maxime possunt; T Il, 56. co- 
hortati sumus, ut maxime potuimus, ad philoso- 
phias studium; D II, 1. contendere debet, quam 
maxume possit, ut vincat; O IH, 42. quod (con- 
virium) ad multam noctem, quam maxime pussu- 
mus, vario sermone producimus; C 46, hoc uno 
vitio maxime mihi premi videntur tui Stoici, 
quod ..; FIV,78. quem (Polemonemw) Antiochus 
probat maxime; A Il, 181. quam (sententiam) 
tibi ... maxime probataın existimo; F V, 8. 
quod .. eo probavi magis, quia ..; F V, 75. 
I (ratio) maxume probatur de bonis et malis; 
66. quam (rem) tu ex omnibus maxime 
probas; TV,1. quartum quoddam genus rei pu- 
licae maxime probandum esse sentio; R |, 45. 
e tribus istis (generibus) quod maxime probas? u 
reete quaeris, quod maxime e tribus; RI, 54. 
robas .. animum ita adfectum? — nihil vero, 
inquit, magis; R I, 60. quod (genus rei publicae) 
marime probo; R I, 65. * maiores nostros .. 
robavisse maxime; RIl, 64. quam maxime pro- 
t temperationem rei publicae; LIU, 12. neque 
. solum corporis, ... sed multo etiam magis 
auimi motus probandi; O I, 100. ut (Graeei), 
quod in eo genere minimum est, id maxime pro- 
bare videantur; C 45. prudentiam ... procu- 
rantem caelestia maxime, deinde in terris en, 
quae ..; A I, 29. quae proficisci ab ostenta- 
tione magis quam a voluntate videantur; O1, 44. 
rohibenda .. maxime est ira in paniendo; [) 
‚ 89. pulchrior et magis a natura ipsa profecta 
alia causa; Lae 26. cum magis properant; D 
II, 41, hoc idem || quidem Il in mn maxume 
est rovidendum, ne. I, 55. is esset 
pudendum, si, ;T IL, 14. poteeine (Epiearan) 
magis socum ipse pugnare? T IT hoc 


magis 
putarem philosophia nobisque dignum, et maxi- 
me, cum ..; F IV, 52. f. euch, O7, 14 cum 
omnium artium finis is esset, quem natura maxi- 
me quasreret; F IV, 19. alıunde .. est quae- 
renda medieina, et mazime quidem ... ab iis, 
quibus .; T Il, 45. cum ... ego .. haec . 

magis putem quaerenda; RI, 31. ex me per 
runt, ... quonam pacto mortem Africani feras, 
eoque magis, quod ..; Lae 7. ex eo fieri, ut mu- 
lierculne magis amicitiarum praesidia quaerant 
quam viri et inopes quam opulenti et calamitosi 
quam ii, qui putentur |] putantur |] beati; Lae 46. 
eier, exprobro. quoniam maxime rapimnr 
ad opes augendas generis humani; RI, 3. ut... 
quisque mazumne ad suum commodum refert, 
quaecumque agit, ita mınime est vir bonus; L 1, 
49. »prior illa (Helice) magis stellis distinota re- 
fulget;- N If, 106. eo (Tatio) interfecto multo 
etiam magis Romulus patrum auetoritate regna- 
vit; R II 14. remove perturbationes maxume- 
que iracundiam; T IV, 54. quo magis repre- 
hendendos Calliphontem |j Calliphonem || et 
Dinomachum iudico; O II, 119, quid maxume 
reprehendere Scipio solitus sit; Lae 59. tantum 
abesse dicebat, ut id ||[id], al.|] consentaneum 
a. nn etiam TERnERareN AI, 28. 
qui otest reperiri, quod ipsum sibi ognet 
ud a II, 44. is .. (dolorf huic ale sen- 
tentiae repugnat; T V,76. omnium rerum simula- 
tio ... amicitiae repugnat maxime; Lae 92. ut 
.. nibilo magis respirare possunt, ... quam 
si ... essent; F III, 48. (eos) nibilo magis re- 
spirare posse quam eos; F IV, 64. neque tot na- 
tiones ad hoc tempus retinuissent, ut... Cili- 
cum mazimeque Pisidarum; LII,33. multa ruunt 
et maxime communitas cam hominum genere; A 
II, 140. leges... quom magis iudieiis quam verbis 
sanciendse sint ||quae quoniam ... sancienda 
sunt |]; L III, 46. etiamsi maxime sciemus; R 
I, 82. quod ... permotione mentis magis quam 
natura ipsa sentiamus; D Il, 9. f. percipio. 
quod cogitatione magis a virtute potest quam re 
separari; O I, 95. cur non etiam, ac fortasse 
. Pr se forınse dignitatem sequamur? 
F V, 47. quam (philosophiam) nos maxime sequi- 
mur; T UI, 4. qui voluptatem maxime segquantur, 
eos minime consequi; T V, 100 (99). credo ali- 
quid (maiores) secutos, oportunitatem || opp: || 
loci maxume; O I, 35. quod (honestum animi 
magnitado) maxume natura sequitur; O I, 65. 
cum optumus quisque maxume posteritati ser- 
viat; T 1,35. »tu me amoris magis quam hono- 
ris servavisti gratia«; T IV, 69, mundum ... 
servari, eoque wagis, quod ..; N Il, 28. multo 
esse in animis id servandom magis; L II, 24, 
quo magis (mentem ab oculis) sevoco, eo mi- 
aus ..; NIII,21. ut quam maxime significem; 
T U, 46. in quo incerti casus significantur magis; 
LU, 28. nec mihi magis umquam videor, quam 
cum ... senatum video, somniare; D II, 142, 
quia (ea oflicia) magis ad institutionem vitae com- 
munis apectare videntur; OI,7. caeli signorum 
admirabilem ordinem ... magis spectat; fr V, 58. 
tum .. vel maxume laudi student; D I, 8. 
subvenire .. tempestati quavis ratione sapientis 
(est), eoque magis, si ...; OL, 88. nec .. corpori 
solum subveniendum est, sed menti atque animo 
multo magis; C 36. statuere .., qui sit sapiens, 
vel maxime videtur esse sapientis; AI,9. uti- 
nam esset ille Persiua! Scipio vero et Rutilius 
multo etiam magis; F I, 7. magis fuisse vestrum 
agere Epicuri diem natalem quam illius .. ca 
vere ..; F II, 108. vide, ne magis .. tuum fue- 
rit..; FIII, 10. qui (status corporis) est maxime 
e natura; F V, 47. sunt ... indicin naturae, 


484 


nn EEE, u nn 0 nn m 


magis 


maxime scilicet in bomine; F V, 55. »quibus 
(Lacaenis virginibus) magis ... labor, militia |] mi- 
litiae || studio est quam fertilitas barbara«; T I, 
36. in hoc .. genere nescio quo pacto magi 
quam in aliis suum cuique pulchrum est; T v8. 
cum omnes stulti sint sine dubio miserrimi, maxi- 
me quod stulti sunt; N I, 23. si maxime talis 
est deus, ut ..; N I, 124. nihil esse animal .., 

raster ignem. qui magis quam praeter animam? 
N II, 36. quorum patres di, non erunt in deo- 
rum numero? quid, quorum matres? opinor, etiam 
magis; N III, 45. est .. (po&ma) magis artis ... 
quam ineitationis; D I, 111. id .. magis est 
attenti animi quam furentis; D II, 111. maxime 


.. kibi de hoc i cam Diodoro certamen et; 
Fa 13. in quo iR Valerius) fuit Publioola mari- 
me; R Il, 53. omitto ... orationis vim, 


use 
conciliatrix est humanse maxime seta; T. I, 
27. color .. albus praecipue decoras deo est 
uom in cetero || ceteris |, tum maxime in textili; 
L Il, 45. quod .. maxime e nutura est; L Il, 59. 
hoc maxume ofieii est ..; O 1, 49. in probris 
maximes in promptu est, si quid tale dici potest; 
O I, 6l. maior etiam (lepos erat) magisque de 
industria in C, Caesare L. filio; O I, 108. detra- 
here .. alteri alıquid ... magis est contra natu- 
ram quam mors, _ paupertas, quam dolor, 
quam cetera; O Ill, 21. disrumpi necesse est, 
erm quae maxime est secundum naturaın, humani 
generis societatem; O III, 21. multo ınagis est 
secundum naturam excelsitas animi; O III, 4. 
[detrabere .. de altero ... magis est contra na- 
turam quam mors, quam dolor, quam cetera gene- 
rise eiusdem]; O Ill, 24. magis eat secundum na- 
turam ... labores ... suscipere, ... quam vivere ..; 
O IH, 25. magis .. esse contra naturam bowi- 
nem homini detrahere sui commodi causa; O II, 
28. non .. magis est contra naturam morbus ... 
quam ... appetitio alieni; O I1l, 30. pleua exem- 
plorum est nostra res publiea cum saepe, tum 
mwaxime bello Punico secundo; O III, 47. ut libido 
magis est adulescentium quam senum; C 36. 
maerere hoc eius (Scipionis) eyentu verseor ne in- 
vidi magis quam amici sit; Lae 14. id... eo 
mihi magis est cordi, quod...; Lae 15. aperte.. 
vel odisse magis ingenui est quam fronte occul- 
tare sententiam; Lae 65. nihil huc |J hie, huie || 
addi potest, quo magis virus sit; P 22. quo 
magis hi (animi) fueriot aemper in suo cursu, ... 
hoc .. faciliorem adscensum ... fore; fr V, 9. 
f. decet; O1,113. ex hoc numero nobis exempla 
sumenda sunt, et eoram quidem maxime, qui ..; 
Las 88. f. expeto; F IV, 20. V, 88. cur mibi 
magis suscensetis ... quam eis, qui ..? AH, 
128. maxime .. suo decore (virtus) se ipsa sus- 
tentat; R III, 40. equos sustinebo, eoque 
magis, si ..; A Il, 94. »(alter piscis) magis hor- 
riferis aquilonis tangitur aurie; N Il, Ill. 
mihi .. videtur Numa noster maxime tenuisse 
hunc morem veterem Graeciae regum; R V, 3. 
favore magis quam re legum nomen tenent; LI], 
11. quas (res) maxime timebam; TII,67. nec 
quemqguam vidi, qui magis es, quae timenda esse 
negaret, timeret; N I, 86, nec .. quisquam ma- 
gie .. mibi videtur ... sustulisse .. motus 
animi voluntarios, quam hie (Epicurus); Fa #. 
uae ratio maxime tractata ab Euhemero est; 
1, 119. cur non se transtulit ad alios, et 
maxime ad Stoicos? A II, 69. locos .. quosdam, 
si videbitur, transferam, et maxime ab iis; FIT. 
ceteris omnibus philosophis haec eat tuenda sen- 
tentia, maxime tamen Btoicie his; FI, 36. 
non ipsa saxa magis sensu omni vacabunt quam 
ille „latere pendens*; T 1, 107. „vincere te Ro- 
manos“ nihilo magis in so quam in Romanos 


magis 495 


valere; D II, 116. id... I“) letjl in re pu- 
blica nostra maxime a, Il, 4. has... 
ratio non magis contra Reguli quam contra omne 
ius Fo tu orte OII,104. vereor, ne istam 
causam nemo noscat, ... et e0 magia, quod ..; 
LL11l. tum maxume ... religionem versari 
in animis, quom ..; L II, 26. cogitatio in vero 
esquirendo mazxume versatur; 01,182. cum igno- 
ratione rerum bonarum et malarum maxime ho- 
minum vita vexetur; F I, 43. maxime .. eos 
videre possumus res gestas audire et velle; 
FV,52. videndum est in vita ne forte quid 
discrepet, vel multo etiam er ei quo maior ..; 
01,145. mibi.. magis videtur (Antiochus) 
non potuisse sustinere concursum omnium philo- 
sophorum; A 11, 70, furum id magis factam quam 
deorum videtur; D Il, 68. maxume iustitia ... 
miriica qusedam multitudini videtur; O II, 38. 
quodsi haec utilia non sunt, quae maxime viden- 
tur; O I, 85. eam (partem animi) tum maxume 
vigere, cum ..; D I, 70. cohortationes ... in 
Amicitiis vigent maxime; O I, 58. nec magis est 
vituperandus proditor patrise quam communis 
... »alutis desertor; F Il, 64. f. Il. necessarius; 
Las 86. quid maxime natura vellet; F IV, 41. 
quid maxime velis; R I, 55. ab eo ordiri maxi- 
me volui; O I, 4. neque .. solum nobis divites 
esse volumus, sed liberis ... maxumeque rei pu- 
blicae; O III, 68, f. excello; O I, 64. quod (Ara- 
bes, Phryges, Cilices) pastu pecudum maxume 
utuntur; DI,94. qui non uteretur praedictione 
divina; neque solum in pace, sed in bello multo 
etiam magis, quo maius erat certamen; D I, 95. 
elliptifh: quae contraria sunt his, malane (ei vi- 
deantur)? ashilo magis; FIV,69. et multo etiam 
magis, inguit Mummius; R III, 46. et noster 
Plato magis etiam quam Lycurgus; R IV, 5. 


magister, Leiter, Anführer, Lehrer: I, 1. 
accedit: cum .. eodem quasi maxumus quidam 
magister populus accessit; 'T III, 3. 

blanditur: magister ut discipulos metuat et 
. AUBAIERE spernantque discipuli magistros; 

castigant: pueros .. matres el magistri casti- 
gare etiam solent; T II, 64. 

complet: cuius (Isocratis) magister Leontinus 
Gorgias centum et septem ceomplevit annos; Ü 13. 

dat: dabit hoc Zenoni Polemo, etiam magister 
eius; F IV, 51. 

depravat: sensus nostros non , non nu- 
trixz, non ister ... depravat; L I, 47. 
ern j. I, 1. habeo; D I, 112. invenio; T II, 


effieit: id multo artißciosius naturam efficere, 
id est ... ignem artificiosum, magistrum artium 
reliquarum; N II, 57. 

est: »quando consules magisterve populi nec 
escunt |jerunt||«; L II, 9, 

imitantur: guorum vitia imitantur emendandi 
causa magistri; O I, 146. 

interimit: magister equitum C., Servilius Ahala 
Sp. Maelium ... occupatum interemit; C 56. 

metuit: f. blanditur. 

negat: quamquam Antiochi magister Philo ... 
negat in libris ... duns Academias; A I, 18. 

persequitur: ut tamquam magister perseque- 
rer omnia; RB I, 88, 

solent: f. castigant. 

virit: cur omnium horum magister, Orata, non 
iuciundissme vixerit; F II, 70. 

2. sum: rectius magister populi (sapiens ap- 
pellsbitur) (ie enim est dictator) quam 5 
qui frium pestiferorom vitiorum, luxuriae, avari- 
tiae, erudelitatis, magister fuit; F III, 75. quod 


magistra 
(philosophus) in officio, cuius magister esse vult, 
labitur; T II, 12, ladi magister fuit; N I, 78. 
sint veritatis et virtutis magistri; R Ill, 4 unus 
.. erit communis quasi magister et imperator om- 
nium deus; R II, 33. »is .. ave sinistra dietus 
populi magister esto«r; L III, 9. imbecillis |J im- 
._— I .. est pudoris magister timor; fr V, 


I, 1. accipio: cum Epicurus ... Nausiphanen, 
magistrum suum, a quo non nihil didicerat, tam 
male acceperit; N I, 989. 

lade reg gen Kerner eum (dietato- 
rem) .. magistrum populi a ari; RI, 68. f. I, 
2. sum; Fi 75, er 5 

habeo: cum .. (Epieurus) gloriaretur ... se 
en habuisse nullum; N 1, 72. ne Phere- 
eydes quidem, ille Pythagorse magister, potius 
divinus habebitur quam physicus, quod ... dizit; 
DI, 112. 

invenio: virkutis magistri, philosophi, inventi 
sunt, qui summum malum dolorem dicerent; T II, 
discentium studiis inveniuntur magistri; O1, 


puto: nec ulli bonarum artium magistri non 
beati putandi, quamvis consenuerint vires; C 29. 

sperno: f. I, 1. blanditur. 

2. adsentior: adsentiris Antiocho, familiari 
nn (magistro enim non audeo dicere) ; L I, 


concedo: hie .. (Aristoxenus), quamvis erudi- 
tus sit, ... haec magistro concedat Aristoteli; 
T 1,41. neque (concedo) communibus magistris 
nec veteribus illis, Aristoteli, Speusippo, Xenocrati, 
Polemoni, ut ..; T V, 30. 

eredo: quod multos annos tenuisset Zenoniqgue 
magistro credidisset; A II, 71. 

sum: »cum populo patribusque agendi ius esto 
el magistro populi equitumque«; 

trado: cum .. ntibus redditi, dein magi- 
stris traditi are ae :;TIO, 2. Be 

3. disco a: f. 1. accipio. 

dissentio a: Aristoteles .. in tertio de philo- 
sophia libro multa turbat a magistro suo Platone 
non dissentiens; N I, 33. omnia .. vera in prae- 
teritis necessaria sunt, ut Chrysippo placet dissen- 
tienti a magistro Cleanthe; Fa 1% 

venio ad: ad magistros virtutis philosophos 
veniamus; T IV, 70, 

II. approbatio: clamor et adprobatio populi 
gr chi cuiusdam et sapientis magistri; 

’ 


auctoritas: inanem redire turpissimum est 
(te) dedecorantem et urbis auctoritatem et ma- 
gistri; O IH, 6. 

clamor: f. approbatio. 

pax: quaedam etiam Posidonius (pace magistri 
dixerim) comminisei videtur; Fa 5. 

IV. sine: ea .., quse paulo ante nata sunt, 
sine magistro duce natura mammas appetunt; N 
11, 128. tunc obsequatur (homo) naturse, cum sine 
magistro senserit, quid natura desideret; fr V, 82, 


magisterium, Auffiöt: me ... magi- 
steria delectant a maioribus instituta; C 46. 


magistra, Leiterin, 2ehrerin: 1, 1. per- 
manet: in eo magistra vitae philosophia tot 
saecula permanet; T II, 16. 

2. süm: ferendi doloris sonsuetudinem esse non 
contemnendam magistram; T II, 49. tu magistra 
morum et disciplinae fuisti; T V, 5. quae (legis 
vis) quasi dux vitae et magistra ofliciorum sit; 


11 4, 
abi. abs: magistra ac duce natura nihil euse 


est 


prosperum nisi voluptatem; FI, 71. 
ma En et duce; O 1, 129. 
maglsia ct duce 1. I, 2. sum; TU, 49. 


magistratus, Ant, Beamter: L abfolnt: 
1. adiuvat: peccante senatu nullo magistratu ad- 
iavante; L III, 40. 

ca innt: f. student. 

cohercet: »magistratus nec oboedientem . 
civem re vinculis verberibusve coherceto«; 
L III, 

est: qui magistratus, quod regnum potest esse 
praestantius quam ..? RI, 28, tum (populus) 
magistratus “ ey nisi valde lenes et remissi 
sint et large sibi libertatem ministrent, insequitur, 
insimulat, kr praepotentes, reges, tyrannos 
vocat; reliquos sine provocatione magi- 
stratus non fuisse; R II, 54. vere .. diei potest 
magistratum legem esse loquentem, legem autem 
mutum magistratum; L II, sıminores magiatra- 
tus Be iuris ploeres N plures || im ploera sunto«; 


»reliqui m . annui sunto | [reli- 
qui ... aaa) I; & »reliqui magistratus 
ne sunto«; L Ill, p Be unum in civitate 


esse magistratum, er reliqui parerent; L III, 15. 
gerit: f. TI, 1. munus. 


habent: somnes magistratusauspieium iudicium- 
que habento, exque eis senatus esto;« L III, 10. 

imperat: . II, 2, impero. 

inrogat, iudieat: e ya magistratus iudicas- 
eit inrogassitve«; L III, 

ministrant: f. est; R I, 66, 


necat: (lex) ne quis magistratus civem Roma- 
num sadversus provocationem necaret neve ver- 
beraret; R Il, 58. 

parent: ut ei (consuli) religui De gr 
nes pareant excepto tribuno; L, I 6. f. est; 
I, 15. — II, 2. adfero; L III, 

potest: f. est; RI, 3. 

praescribit, praeest: videtis .. magistratus 
hanc esse vim, ut praesit praescribatque reota et 
utilia et coniuncta cum legibus. ut enim magi- 
m leges, ita populo praesunt magistratus; 

student: nostri .. magistratus imperatoresque 
ex hac una re maximam laudem capere studebant; 
O0 1, 27 (26). 

verberat: f. necat. 

utitur: ne .. mäagistratus a utantur 


coactis; D I, 27. quis .. magistratus ... utitur 
sortibus? D II, er. 

2. sum: |. 1. est; L III, 2. 

U. nach Verben: 1. adipiscor: iis ... adipi- 


Tr magistratus et gerenda res publica ent; 

adiungo: non oppositis tribunis pl., nullis 
adiunctis magistratibus; R 11, 62. 

antepono: ubi eos inveniemus, qui honores, 
ınagistratus, eria, zes, opes amicitiae 
non serien Ar gr 

arguo: f. I, 1. est; RL 66. 


e 2 "4, de privatis magistratibusve audiendis; 

capio: »eumdem magistratum, ni interfuerint 
decem anni, ne quis capitoe; L 1, 9. exriis .., 
qui magistratum ceperunt, quod senatus efheitur; 


colo: nee .. solum ut obtemperent oboediant- 
que magistratibus, sed etinm ut eos oolant dili- 
gantque, praescribimus; L III, 5. 
Er lan magistratibus lege constitutis; L 
ereo: ut comitiorum ... in creandis 
tibus principes civitatia essent interpretes; D Du 7 74. 


m 
natura ipss 


magistratus 
ee Ze sine provocatione crearetur; 

despicio: si despicere se dicant es, srp= 
que mirentur, .. et magistratus; 

diligo: f. colo. az 

gero: quem magistratum gessi con us Todi- 
tano et Cethego; C 10. apud Lacedaemonios . 
ü, qui amplissimum magistratum gerunt, ut sunt, 
sic etiam mominantur senes; © 

habeo: »censores ... bini sunto, magistratum 
quinguennium habento; ;« L III, 7. oedere üs (de- 
bemus), qui magistratum habebunt; O I, 149. 

ineo: iam cum m tom inieris et in con- 
tionem ascenderis; F Il, 74. 

insequor, insimulo: j. I, 1. est; R I, 66. 


mando: mandant in Ian istratus, ambiun- 
tur, rogantur; RB I, 47. in magi 
ac de reo indicando N fin ... indicando] | . 


ferri; L III, 33. sunt .. quattuor leges tabells- 
FT Tale prima de magistratibus mandandia; 


miror: f. despicio. 

pello: cum ferro pulsis magistratibus senatus 
(| senatus | nomen in re publica non erat; P 27. 

praeficio: huic procurationi certum magistra- 
tum praefecerat; L IL es. 

remitto: f. I, 1. est; I, 66. 

timeo: quae (diligentia) summa esset in eis, 
qui leges, qui magistratus ... timerent; init ı K. 

video: cum .. in foro magistratus . . video; 
D I, 142. 

voco: f. I, 1. est; RI, 66. 

2. adfero: quod ettalit auxilium reliquis non 
modo magistratibus, sed etiam privatis consuli 
non parentibus; L III, 16. aeque se, 
privatis ac sim istratibus manus adferant; P23. 

adversor: qu, ut illi ren caelestibus, sie 
hi adversentur age I, 5. 

commendo: licet .. opera prodesse multis 
beneficia petentem, EEE tem iudicibus, ma- 
rege oO II, 67. 5 ; u 
e . omnibus magistratibus auspicia 
et iudicia dastur; L IH, Bud lig u 
impero: si unus omnibus reliquis magistrati 
imperabit; L II, 15. 
en indicetne id magistratibas filius? O III, 


iungo: id est 

minor: noster populus in 
ipsis m tibus minstur; R 

oboedio, obtempero: f. 1. colo. 

pareo: f. I, 1, est; L EI, 15. 

praescribo: neque solum his Il iis |] N (megslın 
tibus) praescribendus est u etiam ci- 
vibus obtemperandi modus; L II, 5. 

ee j. I, 1. prasest. 

abdico: f. Abdlco, 1. 86&t:)8.1, ©.18, », 

abeo: apud eosdem (censores), qui magistratu 
abierint, t et exponant, quid in magistratu 
gesserint ; L III, 47. 

opus eat: magistratibus . . opus est; L IIL, 5. 

4. dico de: dicam de magistratibus; L U, 9. 

differo inter: qui (privati) eficiant, 2 quid 
inter privatum et magistratum differat; R I, 67. 

disputo de: reddes .. nobis ... sic de m&- 
Bene ut disputes |] [ut disputes] 1, ..; LI, 

0) 


atis iam disputatum est de muagistratibes; 


wi ex Fer Tuaie et ex robus 
gestis inte Pr 
sum ex: f. I, 1 Ah — in: ut et potesta 


tis satis in Fee et auctoritatis in 
|. comsilio et libertatis in populo sit; Ip 


.! iunetam magistratibus; L Ill, 


ace et domi ... 
68. 


nn 0 ex: 


magistratus 


IT. nach Enbftantiven: 1. compositio: ex 
eorum (magistratuum) conpositione, er cuiusque 
rei publicae genus sit, intellegi; L ILL, 12, 

ereatio: »creatio magistratuom, iudieia populi 
... quom suffragio cosciscentur, optumatibus nota, 
plebi libera sunto«; L II, 10. 

descriptio: f. discriptio. 

diligentia: sine quorum (magistratuum) pru- 
HR Pas diligentia esse ceivitas non potest; 

I, 5. 

diseriptio: quorum .. (magistratuum) diseri- 
ptione || deser. | omnis rei publicae moderatio 
eontinetur; L III, 5. quam brevi .. in conspeotu 
posita est a te ompium magistratuum diseriptio 
Iidescr. |}; L III, 18, quae ( tio rei publi- 
eae) efici non potuisset nisi tali diseriptione ma- 
gistratuum; L III, 12. 

epulae: ey ... epulis magistratuum fides 
praecinunt; T IV, 4, 

imperia: sic magistratuum, sie patrum, sic po- 
pulorum imperia civibus sociisgue praesunt ut 
eorporibus animus; R Il, 87. 

iudicia: iadiciis .. magistratoum ... ug rw 
tam vitam, non poßtarum ingeniis, habere debe 
mus; R IV, 12. 

munus: est... proprium munus istratus 
intellegere se gerere personam civitatis; Ö I, 124, 

offieia: de magistratuum, de privatorum [, de 


- 


eirium], de inorum officiis dicere; O I, 124. 
prudentia: f. diligentia. 
vis: . I, 1. t 


praesst, 

2. locus de: huius loei de magistratibus |] [de 
magistratibus] | sunt rt gouaedam a Theo- 
phrasto ... quaesita; I, 18. 

IV. Umftaub: 1. contineri: Sup aune 
üsque, qui praäesint, contineri rem publicam; 
Lie ? : 


2. a: vir sapiens ... tamquam a magistratu aut 
ab aliqua gr a legitima ... emissus; TI, 74. 
‚rem populum docento, doceri a magistratibus 
privatisque para L iM, He 

extra: »ast quid erit, quod extra magistratus 
eoerari oesus sit;«e L II], 10. 

in: ut dicas te in eo magistratu omnia volupta- 
tis causa facturum esse; FI, 74. et in isto ma- 
gistratu et in omni vita; F II, 76. qui in i- 
stratu privatorum similes esse velint; R I, 87. 
plerosque in magistratibus ignorstione iuris sui 
tantum sapere, quantum apparitores velint; L 111, 
48. f. I, 3. abeo, 

per: mihil domi, nihil militiae per magistratus 
gestum sine eorum Er ae auctoritate posse 
euiquam probari; L Il, 81. 


magnanimitas, Hosherigkeit: qua- 
rum (partium) una sit ]jest|] cognitionis, altera 
communitatis, tertia magnanimitatis, quarta mo- 
derationis; O I, 152, 


magnanimus, bochherzig, mutig: algs: 
fortes .. et magnanimi sunt habendi, non qui 
faciunt, sed qui propulsant iniuriam; O 1, 65. 

vir: virorum esse fortium et magnanimorum 
‚+. tuleranter dolorem pati; T II, 48. quem 
magnanimum et fortem virum dicimus; T IV, 61. 
viros fortes et imos eosdem bonos et sim- 
plices ... esse volumus; O I,63. pro qua (liber- 
tate) magnaniwis viris omnis debet esse conten- 
tio; O 1, 68, qui ... id .. magnanimi et fortis 
viri esse censebunt; O I, 88. 


magmnes, Magnet: si magnetem lapidem 
esse dicam, qui ferrum ad se nadlieiat et attrahat 
u 1; DI, 86. 
Io. 


magnitcus 
magniflce, prädtig, großartig, wortreid: 


appeto: cum ... e88 .. ipsas virtutes viderent 
nos magnificentius appetere et ardentius; FIV, 4. 

eolo: nee dubito, quin ... f lautum vietum 
“ gehen magnifice ... colere instituissent ; 
r V, 48, 

dieo: dicuntur ista .. ice; F II, 11. 
quae cum magnifice primo dici viderentur; F IV, 
55. e& ... quam magnifice sunt dicta ab illis, 
quam splendide! F IV, 6. nimis admirabiliter 
nimisque magnifice dicere videntar; T IV, 36. 
quod gravius magnificentiusque dicatur; T V, I, 

edo: cum a Zenone .. hoc magnifice tamquam 
ex oraculo editur; F V, 79. 

vivo: viva ... magnifice atque praeclare; 
F IV, 69. haec praescripta servantem licet magni- 
fice, graviter animosequs vivere; O I, 92. 


magniflcentia, Hopeit, Hodgerzigfeit, 
Pradt, Prumf: I. est, inerebresecit: increbruisse 
eam funerum sepulchrorumgue magnificentiam, 
quae nunc fere est; L II, 66, 

II. adhibeo; capessentibus .. rem publicam 
nihilo minus quam p ilosophis, haud acio an ma- 
gie a -. magnifcentia ... adhibenda est; 


commemoro: eum ... commemoraret ... re- 
rum abundantiam, magnifcentiam aedium regia- 
run; T V, 61. 

extenuo: extenuatur .. 
ptus epularum; T V, 97. 

imitor: quam multi villarum magnifisentiam imi- 
tati | [imitati] |! O I, 140. 
i i ... mercibus suis avaritiam 
... importaverunt; R III, fr 8, 
laudo: est... (Theophrastus) multus in laudanda 
magnifieentia; O II, 56. 

minuo: sepulchrorum magnifiventiam esse mi- 
ee L h. 62. . EEE 

obicio: quom esset obiecta magnificentia vi 
er er bo agnificen t 

‚1. delectari: verborum magnificentia es 

et gloria deleotatus; F IV, 60. 

metiri: neo eaın (virtutem) ... 
gnificentia metiamur; Lae 21. 

prodire: cavendum .. est, ... ne exira mo- 
dum sumptu et magnificentia prodeas; O I, 140, 

2. in: ın hac ille (animus) ißcentia rerum 
... quam s8 ipse noscet! L 1, 61, 


ich ale: ed en her; get rgegn 
rügmlic, : algd: em o in »e 
quiddam amplum atque magnifcum; FIL,46. ad 
altiora zu... et magnificentiora ... nati au- 
mus; F II, 113. illud .. eius philosophi i 
Beum ac Pre divinum, .. ... Aequissimo 
animo se dixit mori; D I, 124. magnificum illud 
etiam Romanisque hominibus gloriosum, ut Grae- 
eis de philosophia litteris non egennt; D II, 5. 
ab Chrysi nihil magaum nec magnificum desi- 
deravi; R III, 12. id in rerum natura tanto est 
magnißcentius tantoque eelarius, ut ..; LI, 
23. quid magnificentius (u) quam posse decer- 
nere, ut magistratu se abdi consules? LI, 81. 
nihil (est) honestius magnificentiosque quam Be 
euniam contemnere, si non habeas; I, 68 
nihil magnißcum ac divinum suspieere possunt, 
qui ..; Lae 32. 

aedificia: quos aedificia magnifica nimio opere 


er P 36. n “ 

sedilitas: paulo post L. Crassus ... magni- 

fieentissima itate functus est; O II, 57. 
animus: quod (honestum) ex animo exoelso 


magnificoque quaerimus; O I, 79. 


magnificentia et sum- 


verborum ma- 


63 


nik 


x ed delectant etiam magnifci appara- 
s; 

consultum: de tuo reditu magmificentissumum 
illud senatus consultum esse factum; D I, 59 

delubra: videat ... delubra en huma- 
nis consscrata simulacris; R II, 

dona: dona magnifica quasi Ubesenle praeda- 
rum Delphos misit; R II, 44. 

hospitium: cum . (Caesar) ab eo (Deiotaro) 
magnificentissumo hospitio acceptus esset; DI, 79. 

munera: magnificentissima .. nostri Pompei 
muners secundo consulatu ; O II, 57. 

ee stragulo magnificis operibus picto; T 
V, 61. qui ex operibus magnifiche atque praecla- 
ris ... suspicati essent ..; N I, 100. me... 
Athenae non tam operibus magnifcis .. — 
quam recordatione summorum virorum; L II, 4. 

persons: quam magnifiea, — constans con- 
ficitur persona sapientis! F III, 7 

Piraeus: num ... Pirseus ille magnificus rem 
publicam efficiebat? R III, 44. 

res: magnifica quaedam res et salutaris; DI, 1. 

tecta: neque tecta magnifica neque opes ... 
in bonis rebus ... esse duxi; P 6. 

verba: inter ista tam magnifica verba tamque 
praeclara; F II, 77. 

villae: magnificas .. villas et pavimenta mar- 
moren ... contemno; L II, 2. quorum quom 
essent magnificae villae; L IM, 80, 
e 11. magnifica .. vox et magno viro .. 


Meng ern) Größe, Bedeutung, Erhaben- 


ubjeet: adiuvat: quarum (divitierum) 
magnitudo quid ad unum quemque nostrum per- 
tina? illum fortasse adiuvat, qui habet. ne id 
quidem semper; sed fac iuvare; O II, 71. 
concedit: ut magnitudini medieinae doloris 
magnitudo concederet; T IV, 63 
consolstur: consolabitur eam | eum || magni- 
tudo animi; fr V, 69. 
debet: f. excitat. 
desiderat: incredibilis quaedam ingenii magni- 
tudo non desideravit indocilem usus disciplinam; 
2 1, 2. rei magnitudo usum quoque exercitatio- 
m. e desiderat; O I, 60 
ffingit: f. ost; TI, 9. 
eluoet; ut... animi excellentia magnitudoque 
cum in angendis opibus ..., tum in his ipsis 
despiciendis eluceat; O I, 17. 
est: quae tanta constantia, 
... in ullis fuit, ut sit cum maioribus nostris 
Somparanda ? TI 2. quae conformatio, quae 
itudo, qui locus (animi a TI,650. quae 
a esse) tam inmensa rag ‚quae 
ille tam multa possit eflingere? T ci ... 
totius .. mundi nota sit de T IV, 87, 
in qua ungferapaenc est magnitudo animi; R V, 9, 
erant ... ese magnitudines omnium (stellarum) 
quas onse numquam suspicati sumus; R VI, 
itudo animi remota |ja|| communitate . 
humana feritas sit quaedam; O I, 157. multo 
magis est secundum naturam excelsitas animi et 
magnitado ; O III, 24. f. marult. 
exardeseit: admirabilis quaedam exardescit 
benivolentise magnitudo; Lae 29. 
excellit: qui. . excellenti ingenii magnitudine 
. ormati; Ö I, 119. 
excitat: proinde quasi novitas nos magis quam 
magnitudo rerum debent ad exquirendas causas 
ezcitare; N II, 96. 
exsistit: ex quo magnitudo quoque animi ex- 
sistebat, . facile posset repugnari obsistique 
fortunae; ‚ 17. ex quo magnitudo animi 
existit; dı 5 


. digna; 


itudo animi 


498 


magnitudo 


indicat: vera .. et sapiens animi 
honestam illud, quod mazume natura ee in 
factis positum, non in gloria iudicat; O I, 65. 
iuvas: f. adiuvat, 
mavult: animi magnitudo ... principem .. 
esse mavult quam videri; O Li 
negat: magnitudo animi et fortitudo nagat 
(haec esse utilia); O III, 99. 
pertinet: j. adiuvat. — potest: [. est; TI, 
61. II, 1. deelaro, — sequitur: f. iudicat, 
venit: f. II, 1. contemno, 
videtur: f. marult. 
ohne Berb: magnitudo animi, patientia labo- 
rum, mortis dolorumque contemptio; fr V, 67. 
en nach Berben: adfero: m animi 
itio rerum caelestium ad deoram a 
Tata series; F IV, 
adhibeo: quo magia iis . 
adbibenda; O I, 73. 
anquiro: studiose .. ab iis siderum itu- 
> intervalla, cursus anquirebantur; T V, 10. 
robo: qui ceteras res eodem modo quo 
im o|l ie a solis adprobat; A IL, 188. 
cognosco: cum... nubium magnitudinem ven- 
torumque vim sogno issent sspexissentque sulem 
ge .. magnitudinem ... cognovissent; N II, 


comparo: f. I. est; TI, 2, 

complector: sapientia ... animi magnitudi- 
nem complectitur; F III, 25 

consecro: (Socratis) ingenüi re Plato- 
nie memoria ... consecrata; T 

consolor: ut eins doloris) magnitudinem ce- 
leritas, diuturnitatem allevatio consoletur; F 1,40, 
cuius (doloris) magnitudinem brevitate consolatur, 
longinquitatem levitate; T V, 88. 

eontemno: contemno magnitudinem doloris, 3 
qua me brevitas temporis vindicabit ante paone, 
quam venerit; T II, 44. 

eruecio: non .. "magnitudo animi cruciabatur 
eius Ki i) a Poenis; P 16. 

debilito: is (dolor) fortitudinem, magnitudinem 
ein, patientiam se debilitaturum minatur; TV, 


deelaro: nec .. aliter ... declarari animi 
itudo potest; O I, 72. 
finio: dicunt .. voluptatis NT ralki do- 
a ante fniri; om, ar 
abeo: punctum #86 u magnitudinem 
nullam habeat; A II, 116. dr 
metior: etiamsi ... metiri mundi magnitudi- 
nem posse EWR) L ae . 
ercipio: magnitudo .. solis percipi non 
ar fr f Top agn percip po 
permetior: solis .. magnitudinem ... — vos 
ergo huius magnitudinem quasi decempeda per- 
mensi refertis; A IT, 126, 
u tibi ... magnitudinem solis Br 


lee est animi 


f osequor: (vita beata) reiste 
tudinem animi, patientiam prosecuts; T 

puto: tantaın vim et magnitudinem sl a - 
terrarum si tuum ac non deorum inmortalium 
micilium putes; N II, 17. 

refero: f. permetior. 

removeo: |. I. est; O I, 157. 

video: si inmensam et interminatem in omnis 
partis magnitudinem regionum videretis, in quam 
se iniciens animus et intendens ita Iate longequs 
peregrinatur, ut ..; N I, 54. cum vident me et 
meos Fe fortitadinem, magnitudinem animi, 


patientiam; 
Terre terrae nagnitudinem 


vinco: ne 
facile vincebant; R VI, 
2. concedo: f. 1. nee. 


magnitudo 


er; ondeo: fortitudini nliitasgee eius, mA- 
ein animi, graviteti ... quo modo respon- 

bis? T II, 32, 

3. orbo: a sede .. ipsa tanta ingenii m 
tudine orbata desiderari illam vocem puto ; F 

4. accedo ad: ut nihil ad eorum (morborum 
magnitudinem posset accedere; F II, 96. ad 
ternam .. UDEINOREe aniwi doctrina uberior 
accesserat; C 

capio ex: Em Kane] ORTE magni- 
tudine commodorum; N II, 

cerno in: quarum (patiun) altera in animi 
excellentis magnitudine et praestantia cernitur; 
0 Il, 96 

comparo cum: cum magnitudine utilitatis 
(oratio) comparetur; O II, 20. 

dico de: quae .. ab isdem ... de magnitudine 
animi, de ommni honestate dieuntur; IV, 19. 
a. ... de magnitudine animi ... solet dioere; 

duco a: Socrates ... adhibuit .. liberam con- 
tumaciam a magnitudine animi ductam; T I, 71. 

erudio ad: haec (philosophia) nos ... ad mo- 
destiam magnitudinemque animi erudivit; TI, 64. 

inieio in: f. 1. video; N I, 54. 

innascor in: quod in hac elatione et magni- 
tudins animi facillime .. ur nimia cupiditas princi- 
patus innascitur; O I, 

intendo in: i. 1. ass; N I, 54. 

ono in: totam .. vim bene yivendi in animi 

robore ac magnitudine -.. ponamus; T I, 95 
quae .. potest esse indignitas voluptatis ad mo- 
lestiam nisi in nr ar aut longitudine alterius 
utrius posita? fr 

quaero de: tum licebit otiose ista quaerere, 
de magnitudine rerum, de excellentia; F IV, 32. 

versor in: (honestum versatur) in animi ex- 
celsi atque invicti magnitudine; OÖ I, 15. 

vindico a: f. ]l. contemno. 


u nad) Abjectiv: dignus: quid magnitudine 
imi dignissimum sit; T II, 58. 
iv. nach Subftantiven: 1. fomenta: magni- 


tudinis anımi, ee fortitudinis fomentis do- 
lor mitigari solet; F II, 95 

modus: homo catus || cautus | numquam ter- 
eo P magnitudinis nec diuturnitatis modum ; 

2. corpus: m. mortui vidit magni- 
tudine invisitata; O II 

sidera: reliqua Pen EN inmensis; 


sol: sol obtinet,.... mens mundi et temperatio, 
tanta magnitudine, ut. ; R VI], 17. 

uva: (Attus Navius) mirabili magnitudine uvam 

. invenit; D I, 31. 

V. Umftandb: 1. conferre: quem cum eo (De- 
mocrito) conferre possumus non modo ingenii ıma- 
gnitudine, sed etiam animi? A II, 73. 

constitui: utilitatum .. 
tuti sunt ei di; N II, 62. 

differre: ut ea (honesta, commoda) inter se 
magnitudine et quasi gradibus, non genere differ- 
rent; N I, 16. 

discedere: ille. 


magnitudine consti- 


. Graecus, quid mirum, si ma- 


itudine timoris ... a constantia ... disoessit? 
u, 114. 
duci: ducuntur . 


(homines) aut benivolentia 
aut |Jetj|l beneficiorum magnitudine; O II, 22. 

eiulare: ipsum .. Herculem (Philoctetes) vide- 
rat in Oeta magnitudine dolorum eiulantem; 
Tu, 19. 

excellere: maxime .. ipse populus Romanus 
animi magnitudine exoellit; O La ut quisque 
y Fr maxume encnlei lexcellit || ; 

’ 


499 


magnus 


interire: omnis ista rerum oorporesrum aesti- 
matio splendore virtutis et magnitudine obscure- 
ie et obruatur atque intereat necesse est; F III, 
obrui: ea mala virtutis magnitudine obrueban- 
tur; F V, 92, f. interire. 
obsourari: !. interire. — obsisti, repu- 
gnari: f. I. exsistit, — ornari: j. I. excellit. 
ssepiri: sapientis animus magnitudine consilii 
. saeptus vincetur? P 27 
I ri cuius (solis 
us terra superatur; 
er ea aestimatio genere a non magni- 
er F II, 34. er 
in: ut interit in itudine maris A 
stilla mellis, ... sic ;PIL 45. u 
propter: "qui ruunt nec cohaerere unt 
propter magnitudinem aegritudinis; T III, 61. 
propter TiV. 6. ui rerum Occupationemque ho- 
minum; V,6. quia (elephantus) propter ma- 
gnitudinem corporis difficiles aditus habebat ad 
pastum; N II, 123 (122). propter planitiam ‚ma- 
itudinemque regionum, quas (Assyrii) incole- 
ant; DI,2. sicut... ea gens, quae illum locum 
adcolit, propter magnitudinem sonitus: sensu 
audiendi caret; R VI, 19. relinquendane sit ho- 
nestas propter utilitatis magnitudinem; O III, 40. 


mMAagnopere j. magnus, A. opere, 


MAgmus, groß, hoc, Hochherzig, edel, ange- 
le n, bedeutend, laut, alt: A. bei SabRaatiyen: 
qs: in quo etsi (Strato) est magnus; F V, 
je (Ennius) fuit maior natu quam Plautus . 

sevius]; T I, 3. omnes magni, etiam superiores, 
qui fruges, qui vestitum ... invenerunt; T I, 62. 
quod erat maior natu; RII, 55. quorum generum 
in utroque magnus 'noster Cato est; L III, 40, 
alter semper magnus, alter saepe turpissimus; O 
1, 90. ob eam .. rem ipsam (Nasi asicam) magnum 
et clarum fuisse; O I, 10 4 qua (agri cultura) 
uoniam in Catone maiore satis multa diximus; 
I, 151. est Dicaearchi liber de interitu homi- 
num, Peripatetici magni et copiosi; O II, 16. in 
huius modi causis aliud Diogeni Babylonio videri 
solet, magno et gravi Stoico, aliud ..; O III, 5l. 
nec .. ille (Q. Maximus) in lace modo atque in 
oeulis civium magnus; Ü 12. apud Xenophontem 
.. moriens C maior haec dieit; C 79. quid? 
Africanus major, ? minor ... cogitassene . 
videntur? P 12. vidi in dolore AgTaO nihilo 
illum vel omnium maximum Stoicorum, Posido- 
nium, ... fortiorem; fr V, 44. 
alqgd: quae sunt magna sane; A I,2. quid est 
. magnum ... de corpusculorum ... concursione 
fortuita loqui? AIG. ke est eflicere, ut quis 
intellegat, quid sit . adipisci, quae 
essent prima natura quasque ipsa per sese expe- 
tenda, «ut omnia aut maxima. ea sunt autem 
maxima, quae in ipso animo atque in ipsa virtute 
versantur; A I, 22. duo esse haec mwmaxima in 
Kur iudicium veri et finem bonorum; A 
Iı, 29 quod maximum est, ut sit aliquid 
in ei postete; A II, 38. quid potest 6836 
sole maius? A Il, 82. omnium rerum ... nihil 
esse maius amicitia; F1,65. quod quam = num 
ER fiotase veterum fabulae eclarant; ‚ 68. 
. (M. Regulus) sua illa superiora Br es 
u ee quam illum ultimum casum; F II, 65. 
vide, g ista sint Manliana vestra aut maiora 
etiam; F 11, 105. haec ... non fiunt tenıporis 
productione maiora; F II, 46. habere ea, quae 
secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et 
maxima; F IV, 27. fieri .. potest, ut idi har} 
quod interest, non sit magnum; F IV, = 


IR, Bm multis 


magnus 


500 


Magnus 


magnum videtur; F IV, 78. a quo has (von) 
maiores minoresve sint, eo, A 
aut meiore sint aut minora; nihil um- 
quam magnum ac |} magna | u dienum 
amaverunt; F v, . est illud .. vel marumum, 
animo ipso animum videre; T I, 52. id _ me- 
moria, inventio), quo an in deo geden gie _ 
maiog intellegi potest; T I, 65. m 
divins, haec sempiterna sunt; TL FO magna 
haec, et nimium fortasse, Graeci putant; TI, 111, 
ut id illis (filiis des) praemii || praemium || daret 
pro en rn maxumum homini dari posset 
» deo; 8. nostros non nmorunt, (rhetores), 
quos ii den mwagnum est; TI, 116. quod cum 
zn esse videatur - insania; T III, 11. est 
. ie Find T omnia videri subita 
IH, 52, er grahirgÄgeen 
ee T 1, 54, ista (necopinata) nom || nam N 
id eficiunt, ut ea, quae accidant, 
tur; quia recentie sunt, maiora videntur, non quia 
repentina; T II, 55. Fi . videstur ei magnum 
in rebus bumanis? IV, 87. quid ... in tam 
erigun brevitate vitae ae sapienti videri 
potest? T IV, 37. quae m et laetabilia du- 
cuntur; T IV, 65. nibil a philosophia posse aut 
meius aut utilins optari quam haec; T IV, 82. 
si singulas disciplinas percipere magnum est, 
quanto maius omnis? N I, 11. tertium et quartum, 
quia maiora sunt, puto esse in aliud tempus dif- 
ferenda; N II, 3. ın ea parte ... haec inesse ne- 
cessd est, et acriora quidem atque maiora; N II, 
80. quis maios est oertequ Jung rodesse om- 
nibus quam opes magnas h H, 64. ne- 
cesse est deos haec ipsa habere maiora; N II, 79. 
nihil .. neo maius neo melius mwundo; N II, 80. 
.. Erg quam quod ita stabilis est mundus; 
5. ww illud etiam, quod addidit 
Ooellan: DI, hasc in bello plura et maiora 
videntur timentibus; D II, 58. quo maius sit, 
cum radicem ore teneret (draco), locutus est. sed 
nihil est magnum somnianti; D II, 141. quid .. 
magnum .. nau illem sine nomine in rivo 
esse lapsum? Fa 5. maius est .. has contortiones 
Green uam signorum ortus obitusque perdi- 
scere; Fa T. qui (Socrates), ... quas de natura 
qusererentur, .. maiore, quam hominum ratio 
eonsequi posset | possit|, ... dixerit; A 15. 
quaero, quae tu esse msiora intellegas llegas; R I, 31. 
quod .. erat ad optinendam || ‚optinendam] | il 
otentiam nobilium vel mazimum; 
Öhryeippe ib pihil magnum nec magnißcum desido- 


rari; quod .. eo fuit maius, quia ..; 
R VI, 2 Ber haco maiora . quam ipsa 
illa; L I, 28. sunt haeo.. . magna; Li, 28. auid 

. meius est ... quam posse . . dimittere? L 1, 


31. iste video "fateorgue esse megne; $. 1, 3. 
in huc ipso quam magnum illud Scaevolae 
faeiont! ı 47. in guibos (tionibun primum 
et maximum: vis ubesto;« um 
est .. endem habere monumenta ee 01,58. 
quae magna et Der in il opinionem suam nu: 
verterunt; O II, in illo (Africano) alia maiora; 
O 11, 76. eum id, in quo violatur zequitas, non 
ita magnum ... videtur; O II, 81. quod mari- 
mum in eo (Regulo) est, id reprehenditis; ou 
110. illud maxumum; ö II, 114. quamquam id 
.. maximum est; Ü 9. ut eam (probitatem) vel 
in eis, guos numquam vidimus, vel, quod ınaius 
est, in hoste etiam diligamus; Lae 29. maximum 
est in amicitia parem esse inferiori; Lae 69. quod 
cum optumum marumumgue sit; Lae 84. semper 
auget adsentator id, quod is, ouius ad voluntatem 
di ‚ vult esse magnum; Lae 98. quod oo 
maius est illi (Catoni) pas . nobis, quis . 

P 2. in quo peecatur, id potest aliud alio maius 


esse aut minus; P20. id si nec maius nec minus 
ara fieri potest; P 20. religuorum (deoram) 

. et nosse et enuntiare ortum eorum || (oruji 
maius est, quam ut ..; Ti 38. ne suim! 


esse corpus, nihilque esse in eo um; fr V, 96, 
r maiors omnia re quam fama vi barı fr VI, 
4. 

a00@88i0: qui en ... meque adde- 
ret illam magnam accessionem; A II, 112. quod 


pancis annis magna accessio facta esset; T IIL, 69. 
magna .. facta esset accessio; T IV, 40 

actio: . etsi maximam actionem puto repugnars 
visis; A II, 108. f. cognitio. 

adiumentum: quam .. ad rem nos ... ma 
sw attulimus adiumentum hominibus nostris; 


administratio: j. cognikio. 

admirabilitas: in quo (caeli complexu) cum 
admirabilitate maxima ignese formae corsus ordi- 
natos definiont; N II, 101. haec animi despicien- 

tie admirabilitatem magnaın facit; O II, 

Beer quotiens hoc agitur, ecquandone 

= admirationibus maxzimis? F V, magna 
. sdwiratio copiose sapienterque dicentis; 

o SL 48. maxima est admiratio in indieiis; 
ou, 4. 

sdsensus: id quod ego magno quondam cum 
Bssensu omnium dixi; 2. 

aegritudo: quamquam non hasc una res eflicit 
marimam aegritudinem; TIIl,30. quod idem ad- 
fngimus huio aegritudini, ... quae ommium ma- 
xzuma est; T II, 68. 

aequabilitas: Bun Wasbialın . habet aequa- 
bilitatem quandam magnam; A 

aes: numquam nec maius aea ne fuit nec . 
011, 8. 

aeatus: cum (C. Marius) aestu magno ducebat 
; TI, 35. 

er: maximo obiecto; R U, 11. 
itio: in eius cc. Laeli) familiari Scipione 

ambitio maior, vita tristior (erat); O I, 108. 

angustise: in magnis inte versatur an- 
gustiis; F II, 28. 

animius: BEER quemquam atabili et firmo 
et magno animo ... efliei posse, miei ..; F LII, 29. 
qui magno sit animo atque forti; F ii, 29. vir 
... ’magno animo, vere fortis; F III, 29. cum 

magno animo aliquid factum cognoscimus; F V, 
62. homines magno animo erectoque viventes; F 
V, 71. quis hanc maxrimi animi aequitatem in 
ipsa morte laudaret? T I, 97. qui tam magno 
animo fuerit; T I, 100. num .. fortem viram, 
num u. animo ... potes dieere .. Philocte- 
tam? T II, 33. praetorea necesse est, qui fortis 
sit, eundem esse magni animi; qui magni animi 
sit, invietum; T I, 15. ut magno animo (viva- 
mus); T V, 58. quam ille (Marius) gravem suum 
casum magno animo, ‚quam constanti tulisset; 
UI, 140. proinde quasi bonis et fortibus et magno 
animo praeditis ulla sit ad rem publicam adeundi 
causa iustior; R I, 9. quae cura exsusecitat etiam 
animos et maiores ad rem facit; 2 1, 
12. in quibus .. maior est animus; O I, 35 
quod in maximis animis splendidissimisque ingenüs 
zes ezistunt ... glorise cupiditates; “ro. I, 

. . animus et maganus in homine non per- 
fecto ... ferventior plerumque est; O 1,46. quod 
animo "magno ‚elatoque ... factum sit; © I, 61. 
quas magno auimo et fortiter excellenterque gesta 
sunt; O I, 61. fortis ... et magnus dusbus 
rebus mazime cernitur; O I, 66. ea ... contem- 
ners fortis animi magnique duoendum est; O 1,67. 
id in — animis ingeniisque plerumque con- 
tingit; O I, 74, haec sunt opera magni animi et 
excelsi; O1, 81. esse .. magni animi et fuisss 


magnus 


multos etiam im vita otiosa; O I, 92. ge 
Heron zn reger it; OL9. quae 
excelso animo magnoque 
aut 0 quas... contemnere ... = 
a et exoelsi est; o II, 24. quae (res pu- 
IT accepta maiores animos 
ra Yanage quam umquam rebus secundis; O III, 47. 
animum N dene) haud ita, ut modo locuti sumns, 
tum denique, cum corpus ei eflecisset, inchoarit; 
oe enim esset m minori parere maiorem; 
Ti 21. f. ingenium; O I, 81. res; O I, 92. 
annales: quem (die m). . in mazimis annali- 
bus consignatum videmus; R I, 
‚sonus: quarum (stellarum) ex disparibus mo- 
m m annum mathematich nominave- 
N 2 tris milia annorum magnum annum 
fr 5. horum snnorum, quos in fastis 
en mäagnus XII DOUCCLIV amplectitur; fr V, 
35. 


apparatus: ho — haberstur mazumo 
indorum apparatu er 


argumentum: 'hoe .. se videre, maximo Ar- 


gumento esse voluptatem illam —; FII,29. ma- 
zumum .. argumentum est naturam . . ladicare ; 
T1,31. quod est .. maius argumentum nihil 


eam (philosophiam) prodesse, quam ..? TIL, 12. 
ee & —— — rg en »on dici illa 
subtiliter, quod .-; Bel gergl 
argumento esse debeat cuusam ... esse. NLı. 
id satis magnum mentum esse dixisti, "eur. 
N 1 62. re ne er rag maximo Pie; 
argumento, quod ..; DI, 1 magno .. e886 
argumento hominee scire plesaque ante, quam nati 
sint, quod . 
ars; maiore en opus est vel arte vel dili- 
gentia; AIL,45. lustremus animo non has mazi- 
mas artis; F II, 115. nobis ‚placet . .. in hac 
maiore et uberiore arte versari; T |, 7. vir 68- 
piens, multo arte maiore praeditus; T V, 104. 
si minus in mazima arte, quam illi (opifices) in 
To operae consumpserim ; R 1,35. f. studium; 
9. 
artifieia: ei sine magnis artificis ... 
videre nec audire possimus; A II, 86. 
Mr tet augurum auctoritas; N II, 
. buie reı magnam auctoritatem Pytha- 
kon ya ante tribuisset; DI, 5. icum 
isciplinae magna mocessit auetoritas; D I, 38. 
nec cognovi Tr qui maiore auctoritate 


sibil diceret; auctoritas est. 
ita sonnensisse ntes; L, quae. . (potentia 
auctoritas senatus) vis et magns rema- 


nebat; R I, 59. cam (Perioles) iam suae civitati 
mazina auctoritate . praefuisset; RB IV, 11. 
üs .. (amieis) maior etiam er ante (est) tri- 
buenda auectoritas; O 1, 91. (dolere) ne malum 
quidem esse maxima auctoritate philosophi adfir- 
mant; O IH, 105. quo maiorem auctoritatem ha- 
beret "oratio; C8. 

sugures: quod ... iis eliam, qui oum re 
sant, maiores natu augures anteponuntur; 

suspicia: auspiciis maioribus inventis; R II, 


auxilie: "ut. habere it auzilia 
a ilesophorem disciplinis; T Il, 4. 
ut eo tee magna equitem ac peditum anzilia 


.- augurio or Hostilius maxima bella gerine 
Kae Daggpaae portentis magna o Romano 

"aa port DI 97. eius modi 
udaneı etiam bello illo mazimo . ge = 


— Pr su0s icitar; BI, E er nit 
um eloponnesiacum um; ‚vr 
ze . maximum conficies; R VI, 11. magnum 


501 


magnus 


u. bellum De unus ... sustulisset; O IH, 
Wen - a gessi; P 87. 

u jeium: et naturae deorum ex magnis 
beneficiis eorum ... constitutae ... sunt; u, 
60. nec dubium, quin maximo cuique (beneficio) 
plurimum debeatur; O 1,49. quae beneficia aeque 
magna non aunt habenda atque ea; OI,49. quo- 
rum beneficiis maximis obligati sumus; O I, 58. 
cum u quamvis magnum aliquod (beneficium) 
scceperint; O II, 

benignitas: ne maior benignitas sit quam fa- 
cultates; OI,42. ne benignitas maior esset quam 
facultates; 01,44, 

bonum: se magno bono frui; FU, 13. velle 
bonis aliquem aflicı quam maximis; F 1,78. ne- 
que magnum bonum (esse divitias); F IV, 73. 
tantum refert, quam magna (bona) dicam; F V, 90. 
ut ... spoliati magnis quibusdam bonis ... vi- 
deamur; T I, 95. opinione praesentis magni ali- 
cuius boni; Tın, 24. quae est inmoderata ad- 
petitio opinati magni boni; T III, 24. nihil bo- 
num nisı naturae primis bonis f [bonir] || aut 
omnibus aut maxumis frui; TV, 84. tris genera 
bonorum, maxuma animi, secunda corporis, externa 
tertia; T V, 85. nullum habendum magnum Lbo- 
num, nisi quod vere laudari ... posset; L I, 37. 
id estne numerandum in bonis? — ac maxumis qui- 
dem; L II, 12. magnis illi et divinis bonis hanc 
licentiam assequebantur; O1, 148. 

brevia: omnia .. brevia tolerabilia esse debent, 
etiamsi magna sunt; Lae 104. 

caerimonia: [. religio. 

calamitas: quae (stellae) nuper bello Octa- 
viano magnarum Kirası calamitatum praenuntiae; 
N I, ru ob eam causam populum Romanum 
calamitatem maximam cepisse; D I, 29. 

caritas: sitne boni viri in maxima caritate 
annonae familiam non alere; O III, 89. 

Cäto: ut in Catone Maiore ... Catonem in- 
duxi senem disputantem, ... sic ..; Lao 4. 

causa: ego non minus commotus, quam soleo 
= causis maioribus; A II, 64. sive ... maior 

Fr causa atque divinior hanc vim ingenuit; 

83, quartam causam esse, camque vel maxi- 
mam, sequabilitatem motus ... caeli; N II, 15. 
sine qua (dieendi cogitatione) ad nullam maiorem 
umquam causam sum ausus accedere; Lt, 12. 
y causae maloresque ponderis plus habebunt; 

I, 45. quia non sine magna causa sit neglecta 
amicitia; Lae 63 

celebritas: 
vixerimus; O III, 

celeritas: id... ut identidem fieri posset cum 
maxima celeritate; N II, 142. 

census: * duodeviginti eonsu maximo; R 11,39. 

certamen: ut magnum et difficile certamen 
iniens; F IV, 31. en zen erat certamen et 
discrimen anlutis; DI 

certatio: »ne en istue istac ibit; magna 
inest certatio«; N tl 

eingulus: en .. iHlum et maximum (cin- 
gulum) solis ardore torreri; R VI, 

eivis: quos (circumitus) "prospicere inpendentis 

. magni cuiusdam eivis ... est; RI, 

ceivitas: ut civitate maxima reapse cerneretur 
quale esset id, quod ..; R II, 66. 

clades: qui riseus ... magnam populo Romano 
.— attulit; N II, 7. ine = en n 

t signa& ... magna cum e rei publicae 
D 1, 77. quod .. . post acceptam illam ee 
cladem expiatum est; D 1, 101. 

clamor: cum obstipuisset bubalcus clamorem- 
que maiorem cum admiratione edidisset; DIL, 50. 

elassis: ut P. Claudius ... eiusgue collega L. 
Ianius classis maxumas perdiderunt; DI. 


2 in maxima celebritate .. 


magnus 


cognitio: maximae .. sunt primum ... con- 
siderstio cognitioque rerum caelestium ..., deinde 
rerum publicarum administratio aut administrandi 
scientia, tum ... iusta ratio reliquaeque virtutes 
- -. virtutibus congruentes; F V,58, f. algd; 

columen: »quae (Phoebi fax) um ad co- 
lumen fammato ardore volabat«; D r 18. 

comitiatus: »de capite civis nisi naxi- 
wum comitiatum ... ne ferunto«e; LII,11. altera 
(lex) de capite civis rogari nisi maximo comitiatu 
vetat; L 44. 

commoditas: in his vitiis inest illa magna 
eommoditas, ut ..; R II, 9. quom.. plurimas et 
maximas commoditstes amicitia continent; Lae 28, 
f. usus; N II, 80. 

communitas: magna etiam illa communitas 
est, quae ..; O 1, 56 

concentus: quo maior et melior actionum 
quam sonorum concentus est; O I, 145. 

confusio: perturbatio vitae sequitur et magna 
confusio; N I, 3. 

conseBsus: magno consessu locum nusquam ei 
(grandi natu) datum a suis civibus; C 68. 

consideratio: f, cognitio; F V, 58. 

consilium: quoniam id est in rerum natura 
longe waximi consilii; RIII, 7. || magnum audarx- 
que consilium suscepisse Graeciam ||; L fr 2. qui- 
bus ... calida consilia quietis ... splendidiora et 
maiora videantur; O I, 82. 

consolatio: quod in desiderio et luctu haec 
est consolatio maxima; TI, 111. quarum (reram) 


consolatio .. maior est; C 1, 
constantia: ea ... ita ferre ... est magnae 
. constantias; O I, 67. ut ... sint .. magna 


constantia; Lae 19. 
contemplatio: summa .. vis infinitatis et 
— 5% a0 Äiige igenti contemplatione dignissima est; 


contemptio: velut ex ea disputatione ... 
magna videbatur mortis effecta contemptio; TII,2. 
in qua wert est ... mortis dolorisque ma- 
gna contemptio ; ‚9. 

contentio: de quo Chrysippo fuit . 
magna contentio; A II, 140. sequitur magna con- 
tentio; F III, 41. quem (equum) cum marxima 
contentione non potuisset extrahere; D I, 73. in 
quibus (obiurgationibus) utendum est fortasse . 
vocis contentione maiore; O 1,136. magna etiam 
animj contentio adhibenda est in explicando Ari- 
stotele || Aristoteli, al. ||; fr V, 29. 

copia, copiae: quo magis tum in summo otio 
maximaque copia quasi helluari libris ... videba- 
tur; F III, 7. qui (rex) maximas copias duxit ad 
Troism; TI, 98. nec id (incendium belli) excita- 
tum maioribus copiis .. Q. Maximus enervavisset; 
RI,1. cum maior est copis; O II, 51. quae 
(cupiditates) brevi tempore maximas copias ex- 
haurire possint; P 44. unde aut |jautemi|] ad 
agendum aut ad dieendum copis depromi maior 
gravissimorum exemplorum quasi incorruptorum 
testimoniorum potest? fr V, 37. f. vis; A II, 60. 

coroma: tibi ipsi pro te erit maxima corona 
cause dicenda; T ? 10, 

eothurni: ut ... neque multi cothurni paueis 
AT nec maiores minoribus, sic ..; 


.ton 


eruciatus: cum ... ponebas cumulatum ... 
cruciatibus maximis toto corpore; F II, 63. 

culpa: requiescere in sepuloro putat mortuum, 
magna culpa Pelopis; T I, 107. ut (medicus) ... 
magna sit in culpa, sie ..; N III, 78. reges .. 
ei scientes prastermittunt, magna culpa est; N 
II, 90. maxuma .. culpa in eo, qui... veritatem 


0 


magnus 


aspernatur; Lae 89. parva, inquit, est res. at 
magna culpa; P 20. 

cultus: deorum cultus religionumque sanctita- 
tes exsistunt in dies maiores stque meliores; 


‚> 
cupiditas: quod ... orse ..., quo faciliorem 
nobis cognitionem reram caslestium, eo maiorem 
cognoscendi cupiditatem dabunt; T I, 44. 
cura: est .. mihi magnae curae, ...utb..; ' 
F II, 8 eos cum maximis curis et laboribus 
compensare eam ... voluptatem; F V, 48. quod 
omnibus curae sunt, et mazumae quidem, quae 
ost mortem futura sint; T I, 31. magna ad- 
ibita cura est a providentin deorum, ut ...; NIl, 
127. »ourantes magna cum cora tum cupientes 
|| concupientes |] regni dant operam simul auspieio 
sugurioque«; D 1, 107. maior quaedam cura ad- 
hibenda est; O 1, 47. in tota vita constituenda 
multo est ei rei cura maior adhibenda; O |, 119. 
ut nere maior neve minor cura et opera suscipia- 
- u causa postulet; O I, 141. j. studium; 


ceuria: quae (curia) minor mihi esse [jeses 
—. videtur, po uam est maior; F V, 2. 

dedecus: maius (Epicurus) dicet esse malum 
mediocrem dolorem quam mazumum dedeeus; T 
il, 8. quo dedecus maius a philosopho nullam 
expecto; T II, 28. magnum dedecus et flagitium, 

. eum ... scelere superatum; O II, 86. 

desiderium: ne ille non magno desiderio te- 
nebitur virium; C 33. 

di: »do .. volentibus cum magnis die«; O 1,38. 

difficultas: cum am animadverteret in 
bonis ... difficultatem; OÖ II, 81. 

diiudicstio: ists .. magna diiudicatio est; 


dilectus: est in ipeis populie) magnus dilectus 
hominum et dignitatum; ‚58. 

diligentia: quo maior eat in eis (animis) prae- 
stantia et divinior, eo maiore indigent diligentia; 
T IV, 58. f. ar; A II, 45. 

discidia: magna etiam discidia et pleramque 
iusta nasei; Lae 85. 

discordiae: hinc apud Atheniensis magnae 
discordiae; O I, 86. f 

discrepantia: maiorem multo inter Stoicos 
et Peripateticos rerum esse aio discrepantiam quam 
verborum; F ll, 41. 

disorimen: f. certamen; D I, 95. 

dissensio: qua de re est .. inter summos 
viros maior dissensio? A Il, 129. ecce multo 
maior etiam dissensio; A II, 134. de isto 1 
dissensio est; F IV, 75. Fr I. est; FL 
49. II, 44. V, 16. 76. TI,18 N1I,2 LI,32 
(8. I, &. 729, a). 

dissimilitudines: ut... in nr magnas 
dissimilitudines sunt, ... sc ..; OÖ 1, 107. 

distantia: quod tanta est inter eos (bonos et 
improbos), quanta maxima potest esse, morum 
studiorumque distantin; Lae 74. j 

divitiae: contentum .. suis robus esse maximas 
sunt ... divitias; P 51. 

documentum: id .. esse ... maximum ... 
virtutis vel documentum vel oflicium Buto; R 1,33. 

dolor: ex quo laborum dolorumque susceptio 
multorum magnorumque; A I, 23. quia conse- 
quuntur magnı dolores eos, qui ..; FI, 32. ut 
... dolores suscipiantur maiorum dolorum offu- 

iendorum gratis; Fl, 36. quanti (dolores) in 

ominem maximi cadere possunt; Fl,4l. ne... 
incidant in maiorem (dolorem); F I, 48. ut (ani- 
mus) meminerit maximos (dolores) morte finiri; 
F 1,49. quid .. dubitamus, quin ... non esse 
in voluptate dolor sit maximus? F ll, 28. marı- 
mus dolor, inquit, breris est. primum quid to 


magnus 


dieis breve? deinde dolorem quem maximum? F 
U, 93. quod .. magnum dolorem brerem, longin- 
quum levem esse dieitis; F II, 94. video .. et 


magnos et eosdem bene longinquos Korg FU, 
94. animi... dolores (sapiens) Dee omnibus 
rn maiores quam corporis; F Il, 108. bene 


zn mibi quidem videtur (Philoctetae 
ee), tamen non summos; T Il, 44, „sum- 
mum* .. (dolorem) dieo, etiamsi decem atomis 
est maior alins; T 1, 45. qui (viri) complures 
annos doloribus podagrae erucientur maximis; T 
Il, 45. »ne succussu arripiat maior dolor«e; T U, 
48, ille (Ulixes) non inmoderate magno in dolore: 
sretinetel« T Il, 50. (Marius) ut homo maiorem 
rg ferre sine causa necessaria noluit; T II, 

. proprium est .. irati cupere ... ei quam 
marumum dolorem inurers; T IH, 19. qui ... 
maxrumis .. doloribus adfectus eos ipsos inven- 
torum suorum memoria ... confutat; T V, 88, 
— ea (roluptas) maiorem Sr effectura sit; T 

V, 95. j. voluptas; F I, 55. II, 108. 

'domus: si domum aan pulchramque vide- 
ri; N IL, 17. 

dux: bune a se maiorem ducem cognitum quam 
quemguam eorum, quoa legisset; A 3, 

Tl. magns .. eloquentia est nten- 
dum; 
error: ar magno aliquo emolumento com- 
motus; F 56. quem (Epicurum) .. arbitror 


... Maximia .. erroribus animos hominum libera- 
visse; FI, 14. errore maximo, si Epicurum audire 
voluerint, liberabuntor ; F I, 42. quam eorum 


opinionem magni errores consecuti sunt; T 1, 86. 
Democritus ... nonne in maximo errore versatur? 
N 1, 29. Aristonis non minus magno in errore 
sententia est; N I, 37. cum homines inflati opi- 
nionibus ... in ınaximis versantur erroribus; OL, 
9. 

excellentia: nobis .. personam imposuit ipsa 
natura magna cum excellentin praestantiaque ani- 
mantium reliquarum; Ö I, 97. 

exemplum: quae Eee exempla maiora? 
N II, 11. cuius generis duo sint ex multis exem- 
pla, sed maxuma; D I, 101. [maximum .. exXem- 
plum est iustitiae in "hostem a maioribus nostris 
constitutum]; O I, 40. 

exercitatio: 'quod esset ea mazuma dicendi 
exereitatio; T II, 9. 

experimentum: hoc maxumum est experimen- 
tum; T Ill, 74. 

exspectatio: ut etiam maiorem exspectatio- 
nem mei faciam, quam modo fecit arten A 
I, 10. quamvis sit magna (expectatio), tamen 
eam vinces; R I, 87. sustines ... expectationem 
... magnam honorum; O II, 6. Aristides ... 
Ta magna exspectatione venit; O II, 
49. ‘ 

facinus: »facinus fecit maximum«; T IV, 52. 
due) resupinum in caelo contueri maximum ac 

miriieum facinus«; D I, 44. 

facta: »bic (Ennius) vestrum panzit maxima 
facta patrum«; T I, 34. 

faenus: quas (terra ... 260 umgquam || cui- 
guam || sine usura reddit, quod accepit, sed alias 
minore, plerumque maiore cum faenore; CO 51. 

familia: ut in familia sunt alii lautio- 
res, ut sibi videntur, servi; P 37. 

filius: cum er eius (regis) filins Lucretiae 
... vim attulisset; 46, 

flagitium: f. as Oo II, 86. 

fluctus: excitatis maximis floctibus ; RI, 11. 

flumen: avi (Indus) est omnium fAuminum maxi- 
mus; N Il, 130. tu equo advectus ad quandam 
magni Auminis ripam; D I, 58, 

.fortunae: f. opes; D il, 22. 


503 


magnus 

fraus: emptorem pati .. errorem in maxi- 
mam fraudem incurrere; O u, 55 (54). 

Dean ent .. ad portas A kinas 

erorum; 


Il z A Tue .|| magna frequentia se 
T 


fructus: cni cum liceret .. maiores ex otio 
fructus ca; quam ceteris; R I, 7. mihi .. ille 
fructus li itatis ... multo .. maior videtur; 
O U, 56. posse . liberalitete uti ... nimirum 


eat pecuniae fructus maximus; OL, 64. fructus 
. ingenii et virtutis SE praestantiae tum 
maxamus eapitur, cum ..; Lae 70. ex quibus 
(amicis) un se maxumum fructum esse captu- 
ros; Las 
BzA: 
O1, 76. 
gens: qui (Cleanthes ri‘ quasi maiorum est gen- 
tium Stoicus; A IL, 1 illi maiorum gentium 
di qui habentur; T I, 29. antiquos patres maio- 
rum gentium appellavit, . .. & 88 adscitos mino- 
rum; R II, 35. postea || post [quam] |} bello aub- 
sgit Aequorum magnam gentem et ferocem; RI, 


genus: ut obscurentur etiam maioribus minora 
(actionum genera) ||minora maioribus ||; F V, 58. 
id genus itudinis, quod unum est omnium 
maxzumum; T II, 
Bern ut (L. Lucullus) . . paternas inimici- 
tias magna cum si est persecutas; AIL 1. 
maxima fuit (Anaxagoras) et gravitatis et in 
glorin; A a 2. magna gloria Be = 2 
6. se sibi in somnis visum esse ... 
ed maxuma gloria; D I, 5l. maxume . 
rg ri et gratia defensionibus, ue malor, 
; OI,5l. cum summa utilitate rei publicae 
Snfsan ipsi adipiscentur et gratiam et gloriam; 
ut, qui illam (vitam) eripuerit, in ma- 
xims et gratia futurus sit et re OU, 
qui ob eam (amicitiam) summa fide ... serratam 
maxumam gloriam ceperit; Lae 25. j. "nomen. 
Graecia: (Pythagoras) tenuit magnam illam 
Graeciam ... auctoritate; T I, 38. es quae ma- 
(Graecia) dieta est; T IV, 2. 'exornavit (Py- 
rd eam Graeciam, au Inc. zu Beer est; 
T . prae- 


Macedonum gaza, quas fuit maxima; 


. ot Dec 


10 . magnam 
ceptis suis en Las 1 
gratia: . magnam tribuunt en 


13. ge u t gratiam; 
FIV, a 4 an profecto quam pa- 
renti er gratia; smagnas .. agere 


gratias Thais mihi?« ade gi respondere: „ma- 
nas;* „ingentes“, zu. Lae 98, loris. laus; 
III, 63. gratia, II, 1. habeo (5 &) ©. 118, b. 


groges: zn euch ... tenuit amicorum 
gregen! FI, 

hereditaa: f. res; F II, 56. 

homo: est .. inter magnos homines summa 
dissensio; 2 Il, 117. subagreste consilium, sed 
ad muniendas Se ... gui i hominia 
secutus est; R 12. Piel nobis isti ... magni 


homines, ut sunt; R III, 4. a magno homine et 
in primis eradito, Panaetio (tractata . L IH, 
14. alter (iocus) et ... gravissimo | ol 
homine dignus; O I, 104. haec een est 
vium hominum atque magnorum; O II, 68, 
magnorum hominum sunt; O II, 85. 
hbonos: ut, et]|| apud quos eorum ludorum, 
qei gymnici nominantur, magnus honos sit; T II, 
ut Oresti nuper prandia in semitis decumae 
nomine magno honori fuerunt; O Il, 58. ea res 
».. ei (Mario) magno honori fuit; O III, 80. 
hostia: quibus hostiie immolandum — 
deo, quoi Bear ing re lactentibus; LH, 


hostia tare pietatis esse adinn- 
ctum N (dinsten) f putabat; L II, 54, 


magnus 


iactura: etsi magnam iacturam causae fecero, 
si ...; D II, 34. |. invidia, 

imbeeillitas: ineunte .. adulescentia, cum 
est maxima inbecillitas consilii; O I, 117 

imbres: cum terra discessisset magnis quibus- 
dam imbribus; O III, 38 

u... magnis imperiis et provineiis prae- 


incendium: omitte .. lituum Romuli, quem 
in maximo incendio negas potuisse comburi; 
D II, 80. 

ineonstantia: quae (opiniones) in maxima 
inconstantia veritatis ignoratione versantur; N I, 


in iis adulescentibus bonam 
am indolem? F II, 117. 
abet inflationem magnam is 


indoles: m 
esse dicemus et ma 
inflatio: quod 
cibus; D I, 62. 
ingenium: magnum ingenium L. Luculli ma- 
gaumque optimarum artium studium ... caruit.. 
rebus urbanis; A II, 1. ae hic (Themistocles) 
ingenlo; F I, 105. ea... in maximis ingeniis 
maxime elucere; F IV, 4. ingeniis magnis prae- 
diti; FIV,10. si qui magnis ingeniis in eo genere 
extiterunt; T 1, maxumis ingeniis iti; 
T 1,27. id... (augurium saeclorum _futurorum) 
in maximis ingeniis altissimisque animis . . exsistit 
maxime; T I, 33. m . est ingenii sevocare 
mentem a sensibus; Pi 88. vir magni ingenii 


summaque prudentia, L. Cotta; L III, 45. quam- 
uam hoc animi, illud etiam ingenii magni est; 
1,81. L.. er 


. Philippus Q f., magno vir 
in primisque clarus; O II, 59. f. animus; ° 
inimicitiae: ex quo inimzeilies maximas Br 
inter amicissimos exstitisse; Lane 34. 
iniuria: animi aegritndo fortunae magna et 
gravi commota iniurin; N I, 
insula: qui (homines) Ar magnam quandam 
insulam incolunt; N II 185. 
interpretatio: hic magna quaedam exoritur 
.. somniorum [Antipbontis] ind interpretatio; D I, 
11 


intervallum: cur minimo (atomi) declinent 
intervallo, maiore non? Fa 46. 
invidia: magna .. se et inveterata invidia 
(M. Seius) nec turpi iactura, quando erat aedilis 
nec maxima liberavit; O II, 


index: magni esse indieis statuere . ‚ O11, 70 
iudieium: quod cibi et potionis indioium ma- 
gnum earum (narium) est; N II, 141. narium . 


et gustandi } et parte Harte } tangendi magna 
iudieia sunt; N 11146. 
Iuppiter: Iovem cum Optimum et Maximum 
dieimus; F III, 66. j. bomus, A. Iuppiter (7 ©t.) 
B. 1, ©. 347, a, 
ius: maximum .. et praestantissimum in re 
publica ius est augurum cum auctoritate || quo- 
niam auctoritati est | coniunctem; L II, 31. 
iustitis: quae (iustitia, pietas) cum magna in 
nr et propinquis, tum in patria maxima 
est; 6. 
labores: multos labores magnosque susce t; 
F I, 60. pro omnibus gentibus ... iuvandis me- 
ximos labores molestiasque suscipere; O III, 25. 
f. cura; F V, 48, dolor; A I, 28, 
laetitia: maiorem .. Inetitiam ex desiderio 
bonorum percepimus quam .;BLT. 
largitas: quae (terra) cum maxima largitate 
fundit; N TI, 156. 
largitio: C. Gracchus ._ largitiones maxi- 
mas fecisset; T III, 48. 
magna | io; 16) u, 72. 
laus: mi . arbitror esse magna laude dignum, 
quod ..; F Fr 30. beats (Epieuras) sibi videtur 
eese moriens, magna laus; F Il, 97. 


C. Gracchi frumentaria 


magna 


R 
pars 


natoris, sed etiam oratoris 
tentia f [in en I; L 
oc orato 


nec im res... Jniequam 
laude san eins wen eonsequi possunt, sic ..; 
O I, 60. mostri .. magistratus ... ex una 


re mazimam laudem capere stadebant; 0N,97 
(26). eos viros Fe agg voran marumisgue ecferunt 


laudibus; O II, eg 
viro ee, 0 on 45. a a . 
sibi ipse marumam Iaudem; 7 I, 47. 


quamquam Africanus maiorem laudem meo indicio 
assequebatur; O III, 4. huic nec laus magna tri- 
buenda neo gratia est; O III, 68. quis est, qui 
Free amici) non maximis ecferat laudibus? 


None »pedibus .. (Arcti) tenetur magnus Leo«; 
ee maior etiam (lepos erst) ... in C, Cae- 
sare; O I, 108. 
levatio: levatio . Äypanser iu gen Bt in Fit 
iis; F IV, 66. cuius (segritudinis) maiorem 


aliquam lerationem reperire las N 1,9. 

lex: concluss .. est a te Itam ma- 
gna || 'ioc une au ber DI, MR. 

libellus: est .. non magnus, verum aursolus 

libellus; A II, 135, 

liber: Dieasarchi liber est nescire ea 
melius esse quam seire; D II, 108. 

libertas: 


et 

II, 30, ex bac mazima libertate tyrannus gi- 
gnitur; R I, 68, 

licentia: ut muliebris amores omittam, quibus 
msiorem licentiam natura concessit; T IV, TI, 
nobis .. nostea Academia magnam licentiam dat; 
OÖ 11I, 20. f. libertas; A II, 80, 

locua: haec ratio .. aliquanto maiorem locum 
quam de uno dolore occupabit; TII, 66. magnus 
sane locus est; N II, 73. magnus locus philoso- 
phiaeque proprius; D II, 3, 

luera: nee mercatura sestuoss, si im mari- 
yo lveris paulum aliqguid damni contraxerit; 

aka in qua (cAuss) tibi cum Diodoro ... 
magna luctatio est; Fa 12. 

luctus: quo impetrato in maximos Eee 


eidit; O I, 32. quo optato Fo Peg 
mazumis fuit een © 
Iudi: cum bello Latino la votivi ge 


primum fierent; DI, 58. 
maximos, Romani Gen sunt, 2, Sans ruhe 
mus; 

luna: quae (luna) est ... maior quam dimidia 

terrae; N II, 108, 

magister: cum .. eodem quasi maxzumus qui- 
dam magister populas accessit; T UI, 3. adpro- 
batio populi an magni cuiusdam et sapientie 
magistri; 

hun iam id ipsum absurdum, marimam 
malum neglegi; FI, 93. dolorem imo mazu- 
mum malorum omnium. — etiamne maius quam 
dedecus? TII, 14, eum non in malo esse, et ma- 
gno quidem; T II, 19. etiamne maius (malum 
tibi dolor videretur) quam dedeeus; T II, 238. 
maius tibi videri malum dedecus gaam dolorem ; 
T DO, 28. qui dolorem malorum omnium mazu- 
mum dizerit; T ar" 45. et metus opinio magni 
mali inpendentis et zw est opinio dr 
mali praesentis; T IIL, ug gi 
malum adesse et urgere videatar; ge 
cumque intueater in aliquod mains malum; T 
3. illud Den une opinatum sit esse mazu- 
mum; TIU,58. i er a abgqus 
urgentis mali; T HI, 6F. ce opinionem 


magnus 


605 


magnus 


magni mali cum illa etiam opinio accessit; T III, 
61 (62). neque insipientia ullum maius malum 
est; T IH, 68. sunt qui non magnum malum 
{illud esse putent); T II, 76. in ritudine) 
nullum homini malum maius est; T IV, 82, cum 
dolorem non modo maxumum malum, sed »olum 
malum etiam dixerit; T V, 26. quod (exilium) 
in maxumis malis ducitur; T V, 108. si stultitia 
consensu omnium philosophorum maius est malum, 
quam ..; N III, 79. dolor in maximis malis du- 
atur; L I, 31. magnum dieie malum; L II, 17. 
uamquam est magnum hoc per se ipsum malum; 
Lın, 31. maximis .. in malis hoc tamen boni 
assecuti videmur, ut ..; O II,5. an est ullum 
maius malum turpitudine? O Ill, 105. f. dedecus; 
TIL, 28. moles. 

manus: tunc Democriti manus urgebatur; est 
enim non magna; fr V, 34. 

mare: »iamque mari magno classis cita texiture; 


D 1,67. »iamque mari magno —; D II, 112. 
uod (mare) Atlanticum, quod 7 "aa quem 
Ian appellatis in terris; R VI, 21. 


materia: maximam materiam ex rebus per se 
investigatis ad rerum occultarum cognitionem at- 
— F Y: 9. (Pol 

mathematicus: qui (Polyaenus) magnus ma- 
thematicus fuisse dieitur; A II, 106. 

medicine: est .. tarda illa quidem medicina, 
sed tamen magna; T III, 35. 

memoria: habuit .. divinam quandam memo- 
riam rerum; verborum maiorem Hortensius; A II,2 

mensura: quodsi es, quae utenda acceperis, 
maiore mensura ... iubet reddere Hesiodus; 
01,4. ( 

mercatura: sin (mercatura) magna et copiosa 
(est); O I, 151. IRuN 

merces: istuc nihil dolere non sine magna 
mercede con t inmanitatis in animo, stuporis 
in corpore; T III, 12. 

modus: ego .. maiore etiam quodam modo 
memoriam admiror; 'T I, 59. 

moles: »maior mihi moles, maius miscendumst 
mo. T IV, 77. N II, 68. 

molestia: m m molestiam suscepit ... 
Fe N II, 68. r labores; O II, ge 

momenta: in iis esse ad bene vivendum mo- 
menta maxima; F V, 87 

motus: cum ... Apulia.. maximis terrae mo- 
tibus conquassata esset; D I, 97. ut in maxumis 
motibus mutationibusque caeli nihil intersit ..; 
D II, 94, maiores .. quam ulli insani efficerent 
motus somniantes; D II, 122. non sine causa 
maiores motus animorum coneitantur; O I, 73. 
cuius (voluptatis) motus ut quisque est maximus, 
ita est inimicissimus philosophiae; fr V, 81 

multitudo: alia quoque ex ratione, et quidem 
physica, er Auxit multitudo deorum; Ä 

uitur arum inerrantium maxima multitudo; 
N II, 104. relicua .. multo maior multitudo sex 
et non. KR wre neque exceluderetur nr 
ai rd ‚39. humiles, quae magna in populo 
multitudo est; O II, 70. ke Es BYE. 

munus: nec ullum arbitror ... maius aut me- 
lus a dis datum munus homini; AI, 7. qui 
(Strato) det isti deo immunitatem magni quidem 
muneris; A Il, 121. cuius Wire munera 
duo sunt maxima, mortis dolorisgue contemptio ; 
T I, 43. quod .. munus rei publicae adferre 
maius meliusve possumus? D II, 4 P. Crassus 
cum cognomine dives, tum copiis functus est 
aedilicio maximo munere; O II, 57. habes a patre 
munus, Marce fili, mea quidem sententia magnum ; 
0 Io, 121. 

mutationes: cum in Sectendis promunturlis 

u. 


ventorum mutationes maxumas saepe sentiunt; D 
II, 94. f. motus; D II, 9. 

necessitas: quasi vero maior cuiquam necessi- 
tas accidere possit |] posset ||, quam accidit no- 
bis; RI, 10. 

negotium: nonne (M’. Curius) hunc hominem 
ita servum iudicet, ut ne in familia quidem di- 
gnum maiore aliquo negotio putet? P 38, 

nomen: (Attus Navius) erat in magno nomine 
et gloria; D I, 31. 

noxiae: in quibus (rebus) peccata non maxu- 
mas adferunt noxias; fr V, 

numerus: nominum non magnus numerus ne 
in pontificiis re nostris, deorum autem innu- 
merabilis; N I, 84. equitum magno numero ex 
omni populi summa separato; R Il, 39, si exem- 
li gratia vir bonus Alexandrea Rhodum magnum 
rumenti numerum advexerit; O III, 50. 

oblectatio: auribus oblectatio a parta 
est inventa ... natura sonorum; T I, 62, 

occupatio: in quo (bello) ita on rei mili- 
taris esse occupatio solet, ut ..; A II, 4. 

odium: fraus odio digna maiore; O I, 41. 

officium: num quod officium aliud alio maius 
sit; O I, 7. necesse est, quod a communitate 
ducatur oficium, id esse maximum; OÖ I, 158. 
f. documentum. , 

onera: (Ennius) ita ferebat duo, quae maxima 
ET onera, paupertatem et senectutem, ut ..; 


opera: f. cura; O I, 141. r 
opere: nihil magnopere meorum miror; 
Al, 8. sin cesseris, non magnopere mirabor; A 
II, 638. nec magno opere contenderem; A II, 112. 
horum neutrum ante Zenonem magno opere de- 
fensum est; AII, 113. qui...illas (litteras) non 
opere desiderent; F I, 10. quod ne in ipsis 
uidem philosophis magnopere umquam probavi; 
II, 1. nihil praeteres est magnopere dicendum; 
F I, 85. neque magnum bonum (esse divitias) 
... Dec magnopere expetendum; F IV, 73. quos 
.. tibi studiose ... traotandos magnopere censeo ; 
F IV, 79. cum rem non magnopere philosophia 
egere videamus; T I, 89. qui istam nescio quam 
indolentiam magno opere laudant; T Ill, 12. qui 
.. jd concupierit, eum necesse est, si id consecu- 
tus sit, magno opere laetari; T II, 19. quae co- 
gitatio magno opere luotum levat; T III, 60. ut 
eo (genere aegritudinis) sublato reliquorum reme- 
dia ne magnopere quaerenda arbitraremur; T IH, 
81. hie... elegantissimus omnium philosophorum 


. non magnopere reprehenditur; T V, 24, cur 
pecuniam opere desideret? T V, '89. quia 
mihi videtur Epicurus vester de dis inmortalıbus 


non magnopere pugnare; N III,3, nihil est, quod 
cum his magnopere pugnemus; D I, 113. quod 
magno opere er rationes omnium rerum |] publi- 
carum, civilium || re R I, 13. Gellium 
... ipsis .. [Jüis, al. |] (Philosophis) magno opere 
suctorem fuisse, ut ..; LI,58. quam ob rem 
mägnopere || magno opere || te hortor, mi Cicero, 
ut ... I ; ‚3 etiam in rebus ig er 
wei Be ri Il [superbiam] || ga" asti- 
dium arrogantiamque fugiamus; ‚@. ne 
car magnopere admonitionem et praecepta 
esiderat |] desiderant ||; OI, 145. in his inmani- 
bus iscturis ... nihil nos magnopere mirari; O 
II, 56, in his (exereitationibus, curriculis) ... 
elaborans corporis vires non magno opere || ma- 
gnopere || desidero; C 38. quia ... summa laus 
senectutis est, quod ea voluptates nullas magno- 
pere desiderat; C 44 

opes: non metuet .., sive celare poterit |] po- 
tuerit ||, sive opibus magnis, quiequid fecerit, ob- 
tinere; F II, 71. cum (M. Crassus) mazrumis 

64 


magnus 


opibus fortunisque florebat; D II, 22, ut opes 
quam maxumas consequantur; O I, 64. si o 

magnas habeant; O I, 70. propter aequabilem 
praedae partitionem .. Bardulis Illyrius latro 
Ifatro]l ... magnas opes habuit et multo 
maiores Viriathus Lusitanus; O II, 40. cum pre- 
meretur inops multitudo ab iis, qui maiores opes 


habebant; OÖ Il, 41. f. alad; N II, 64. 
opinator: ego .. ipse .. magnus .. sum opi- 
nator; A II, 66. 


opinio: quorum de iustitia magna esset opinio 
multitudinis; O II, 42. 

oportunitas: quem ad modum oportunitas 
lo u ... non fit maior productione temporia; 
F nl, 5. magnae etiam oportunitates ad cultom 
hominum ... aliae aliis in locis reperiuntur; N 
I, 130, 


opus: habeo opus magnum in manibus; A], 2. 
ne ille et deum opere magno liberat et me timore; 
A U, 121. magnum opus est probare maerenti 
illum suo iudicio ... maerere; TIJII, 79. magnum 
opus et difficile; T III, 84. tu .e opus tandem 
magnum et egregium habes? N I, 100. huius . 
operis maxim! inter homines atque optimi illum 
(moderatorem) esse perfectorem volo; R V, 8 
ut .. in reliquis rebus multo maiora opera sunt 
animi quam corporis, sic ..; O II, 46. quibus 
(rusticis) absentibus are Tg fere ulla in agro 
maiora opera fiunt; Ü 24. magnum opus est; 
Lae 17. 
orbis: »tum gelidum valido de pectore frigus 
anhelans corpore semifero magno Capricornus in 
orbe«-; N II, 112. in sphaera maximi orbes medii 
inter se dividuntur; Fa 15. 16. non et sunt in 
sphaera maximi orbes, et ii non medii inter se 
dividuntur; Fa 15. possum dicere: „si in sphaera 
maximi orbes erunt*, possum dicere: „quia in 
sphaera maximi orbes erunt‘; Fa 16. cum alia 
(sidera) maiorem lustrarent orbem, alia minorem, 
u quae maiorem, celerius quae minorem; 

i 80. 

ornamentum: quae en ee .. prineipibus 
maximo ornamento est; F IV, 61. maxumum or- 
namentum amicitiae tollit, qui ex ea tollit vere- 
cundiam; Las 82, 

ostentum: id... 
gaum vero! D II, 56. 

otium: neque .. periculum in re publica fait 
gravius umquam nec maius otium; O 1, 77. 

ars: maiorem .. partem mihi quidem omnes 
istı videntur nimis etiam quaedam adfirmare; A 
II, 14. si magnam partem ... ad verum ipsum 
aut quam proxime accedant; A II, 36. dividunt 
.. in partes, et eas quidem magnas; A II, 42, 
quae (partes) maximae sunt; F II, 33. si (stulti) 
sint io maiore parte rerum earum || earum rerum |] ; 
F UI, 61. divinsa mente ... mundum universum 
atque eius maximas partis administrari; F IV, 12, 
non esse in is || his || partem maximam positam 
beate aut secus vivendi; F IV, 59. non ex maxi- 
ma parte de tota (vita) iudicabis? an dubium est, 
quin virtus ita maximam partem obtineat in rebus 
humanis, ut reliquas obruat? F V, 91. ex eo, 
quod maximas partes continet ..., tota res ap- 
pellatur; FV, cum defensionum laboribus ... 
aut omnino aut magna ex parte essem aliquando 
liberatus; TI, 1. se fruiturum (voluptatibus) aut 
in omni aut in magna parte vitae; T Il, 38. 
quia Chrysippus et Stoici ... magnam partem in 
his | iis || Gertebeiknibus artiendis et defi- 
niendis occupati sunt; T IV, etiam susceptae 
heran N continuo in magna pestis parte 
versantur; T IV, 42, metu magna ex parte libe- 
rati sumus; T ıv, 64. tibi nos, ut anten magna 
ex parte, sic nunc penitus totosque tradimus; 


est, inquies, ostentum. ma- 


506 


magnus 


TV,5. ex maiore parte plerasque res nominari; 
T V, 22. beatam vitam ... ex multo maiore 
parte obtinere nomen suum; T V, 22. quod ex 
maiore parte unam quamque rem appellari spe- 
etarique dicunt; 'T V, 23. si multo maiore ex 
parte exstat in utraque (mercatura, aratione) feli- 
eitas; T V, 86. si multo maiore et graviore ex 
bona propendent; T V, 86. maximae rei 
publicae partes ... nullis auspieiis administran- 
tur; NII,9. tangam .. maximas (partes mundi); 
N II, 25. cum ... magnam .. partem noctis vi- 
gilasses; D I, 59. quem (senatum) maiore ex 
arte ipse (Unesar) cooptasset; D II, 23. ut (pa- 
in) plurimas et maximas nostri animi, ingenii, 
consilii partis ipsa sibi ... pigneraretur; RI, 8. 
ceteri (regen) ... ’magnam .. partem bella gesse- 
runt; ‚3. aut si maiorem partem pecuniae 
capiat, aut, si maior pars pecunise legata est |j F 
... legata est] |], si inde quippiam ceperit; L II, 
49. maximam .. partem ad iniuriam faciendam 
adgrediuntur, ut ..; O I, 24. quae .. maiori 
De pulcherrima videntur, ea maxime exoptant; 
I, 118. magnam .. partem clementi castigu- 
tione licet uti; O 1,137. maior .. eo fere de- 
ferri solet, quo a natura ipsa deducitur; O I, 147. 
voluptates ... maioris partis animos a virtute de- 
torquent; O II, 37. 
patria: dum illa (patria) sit maior, haec in ea 
contineatur; L III, 
pecceatum: alia quaedam dicent, credo, magna 
antiquorum esse peccata; F IV, 20. maius est 
peccatum in auro quam in palea; FIV,76. pau- 
cis verbis tria magna peccata; T III, 47. 
pecunia: quae erat ia temporibus illis ... 
maxuma; T V, 91. fugisse (Demaratus) cum ma- 
gus pecunia dieitur; R Il, 34. ut nuper M. Cras- 
sus negabat ullam satis magnam pecuniam esse 
ei, qui ..; O I, 25. quidam .., quos parva (pe- 
cunia) movere non potuit, cognoscuntur in ; 
Lae 63. filiam quis habet, pecunia est opus; En 
maiore; pluris, maiore etiam; P 44. tot dotes 
magnam quaerunt pecuniam; P 44. 
penuria: cuius generis est magna penuria; 
Lae 62. 
periculum: qui magno suo periculo causam 
agat; AII, 79. magnum periculum adiit; FI, 35. 
pernicies: qua nulla pernicies maior hominum 
vitae potuit afferri; O II, 9. nec ulla pernicies 
vitae maior inveniri potest quam ..; O I. 72. 
erturbatio: horum (xvirum) ex iniustitia 
subito exorta est mazima perturbatio; R II, 68. 
perversitas: si qua est alia magna perversi- 
tas; O I, 145. 
estis: qua peste quae potest "esse maior? 
Ol, 73. negat ... (Panaetius) ullam pestem maio- 
rem in vitam hominum invasisse quam eorum opi- 
nionem; O Ill, 34, pestem .. nullam maiorem 
esse amicitiis quam in plerisque pecunise cupidi- 
tatem; Lae 34. sic habendum est nullam in ami- 
eitiis u esse maiorem quam adulationem ; 
Lae 91. 
philosophus: multi .. et magni philosophi 
haec ultima bonorum iuncta fecerunt; F II, 19. 
ea, quae desideratur a magno philosopho, gravi- 
tas; F V, 13. diceres aliquid, et magno quidem 
philosopho dignum, si ..; T III, 35. sunt.. alii 
pbilosophi, et ii quidem magni atque nobiles, 
qui ..; NI,4 ut antiquis philosophis, iisque 
maximis longeque colariasimis, placuit; fr V, 97. 
pietas: f. iustitia. 
plaga: hoc .. eflieiter, ut ex illo necopinato 
plaga maior sit; T III, 59. , 
plausus: qui (Ennius) magno plausu loquitur 
adsentiente populo; D II, 104. 


magnus 


poena: naturam hominis aspernatus hoc ipso 
lust maximas poenss; RIII,33. sceleris est poena 
tristis et ... per se ipsa maxima est; L h 48, 
cavendum est etiam, ne maior poena quam culpa 
sit; O I, 89. poena maiore dignus est; P 25. 

poöta: negat .. sine furore Democritus quem- 
quam poötam magnum esse posse; D I, 80 

pondus: Curio ... magnum auri pondus Sam- 
nites cum attulissent; C 55 (56). 


pontifex: mihi ne Scipio quidem ille pontufex 
maxumus ... iratus videtur fuisse Ti. Graccho; 
TW, 51. ut Ti. Coruncanium aut P. Scaevolam, 


ntificee maximos, te audire dieas; N 1, 115. 
RK Coruncanium, P. Scipionem, P. Scaevolam, 
pontifices maximos, ... sequor; N III, 5. cur... 
ante simulacrum Vestae pontifex maximus est (. 
Seaevola trucidatus? N IIl, 80. post annalis pon- 
tifcum maximorum; LI,6. quaero a vobis, Scae- 
volae, pontifices maximi; L II, 52, placuit P. Scae- 
volae et Ti. Coruncanio, pontificibus maximis; 
LI, 52. Q. .. Scaevola, pontifex maximus, ... 
dicebat; O III, 70. qui (L. Metellus) cum qua- 
driennio post alterum consulatum pontifex maxi- 
mus factus esset; C 30. qui (P. Scipio) his pau- 
cis diebus pontifex maximus factus est; C 50. 
quem virum nuper P, Crassum, pontificem maxi- 
mum, ... vidimus! C 61. 

populus: noster hie populus ... iustitia an 
sapientia est e minimo omnium maximus factus? 
R III, 4. 

porta: »mi soli caeli maxima porta patet;« 
RB fr 6. 

portentum: maximum ..illad portentum isdem 
Spartiatis fuit, quod ..; DI, 76. maxumum id 
portentum haruspices esse dixerunt; D II, 59. 

Possessio: cuius possessio quo est maior, 00 
plus requirit ad se tuendam; P 49. 

potentia: f. auctoritas; R II, 59. 

potestas: ut xviri maxima potestate sine pro- 
vocations crearentur; R II, 61. »ni par maiorve 
potestas populusve prohibessit«; L Ill, 6. »ast 
potsetas par maiorve prohibessit || [ast.... proh.] |le; 

Ul, 10. »par maiorve potestas plus valeto«; 
LIU, 11, 

praeceptum: quod praeceptum quia maius 
erat, quam ut ab homine videretur; F V, 

praeda: maxima auri argentique praeda 
pletatus; R II, 44. 

praemium: f. algd; T I, 113. 

praesidium: magnum is sibi praesidium ad 


locu- 


beatam vitam comparat || comparavit||l; T II, 2. n 
i ! rum rerum gloria laetaturum fuisse, si seiret ..? 


praestantia: j. diligentia; TIV, 58. excellentia. 

probabilitas: quae nos fallerent probabilitate 
magna; A II, 75. 
‚proelium: — (rationum). praesidio (sa 
piene) iniret dificile illud ... magnumque proe- 
ium; F IV, 31. cum ad fluvium Sagram Croto- 
niatas Locri wazimo proelio devicissent; N II, 6, 
promissum: ullum .. esse philosophiae pro- 
missum uberius aut maius; T V, 19, 

provinciae: f. imperia. 

prudentia: quibus ||in quibus, al. || .. artibus 
.. prudentia maior inest; O I, 151. 

quaestio: in his primis naturalibus voluptas 
insit necne, magna quaestio est; F II, 34. quae 
ee de maximis quaestionibus copiose 
posset ... dieere; T I, 7. quae (sententia sit) 
veri simillima, magna quasstio est; TI,23. quae 


(conversio) quam longa sit, magna quasstio est; | 
.. quasstio est; DI, 38. quo 


N il, 52. magna 
modo .. aut vates aut somniantes ea videant, 
... magna quaestio est; DI, 117. quid sit „bene 
agi,“ magna quaestio est; O III, 70. 

ratio: corporis nostri nr natura ipsa vi- 
detur habuisse rationem; O I, 126. j. cognitio. 


ER. 





| oraclum 


magnus 
regiones: terra maxumas rogiones ... incul- 
tas vıdemus; N I, 24. 

regnum: »utri magni victoria sit data regnie; 

religio: tota .. huius iuris conpositio ponti- 
ficalis magnam religionem caerimoniamque decla- 
rat; L II, 55. 

res: cuius mihi conailium ... quid tum in ma- 
ximis rebus profuisset; A II, 3. quae (res) sunt 
in philosophia multae atque magnae; A II, 91. 
indagatio ipsa rerum .. maximarum ... habet 
oblectationem; A II, 127. in re eo meliore, quo 
maior sit; F I, 2, unam rem explicabo, eamque 
maximam; F I, 28. maximas .. ab eo || [ab coll 


Dee) et gravissimas res ... #dministrari; 
‚63. si magna res, magna hereditas agetur; 
F I, 56. beatus .. esse in maximarum rerum 


timore nemo potest; F II, 86. in hac ratione 
tota de maximis fere rebus Stoici illos secuti sunt; 
F IV, 12. de maxima .. re eodem modo; F IV, 
12. omnibus aut maximis rebus iis, quae secun- 
dum» naturam sint, fruentem vivere; F IV, 15. 
uod maximae res essent in potestate sapientis; 
h IV, 17. cur ... id non aut ex omnium earum 
(rerum) aut ex plurimarum et maximarum appe- 
titione concluditur? F IV, 34. duci .. maiorum 
rerum contemplatione ad cupiditatem scientise; 
F V, 49. ingenuit .. (natura) sine doctrina no- 
titias parvas rerum maximarum; V, 59. (ubi 
sint) res .. magnae ... virtute gestae; F V, 95. 
magna res est; T II, 15. de maxumis .. rebus 
nihil fere intermisimus posten nec disputare nec 
scribere; T II, 6, necesse est homines .. in 
maximarum rerum ignoratione versari; N |, 2. 
eos ipsos ... addubitare coget doctissimorum ho- 
minum de maxuma re tanta dissensiö; N 1, 14, 
oritur .. mihi magna de re altercatio cum Velleio; 
NIL15. concedimus etiam providentes (esse deos), 
et rerum quidem maxumarum. ergo utrum igno- 
rant, quae res maxumae sint,.... an ..? „20: 
(deos) ıis || his || uti in maxumis et optumis re- 
bus; N II, 79. maximae res tacitae praeterierunt; 
N III, 19. nihil fere quondam maioris rei nisi 
auspieato ... gerebatur; D |, 28. tum avibus 
magnae res inpetriri solebant; D I, 28. iidem .. 
(Lacedaemonii) de rebus maioribus semper ... 

... petebant; D I, 95. ad quem pet 
linem) etiam Athenienses publice de maiorıbus 
rebus semper rettalerunt; D I, 122. quaerenti 





| 1,20. rem... 


mihi ... nulla maior (res) occurrebat, quam si ..; 
D 1,1. an Cn. Pompeium censes ... maxima- 


D II, 22. quem (Philum) video maioribus iam de 
rebus quam me aut quam P. Mucium conauli; R 
magnam adsecutus est, quod ..; 
RI, 24 non ... dubito, quin ... usa quidem 
in re publica rerum maximarum facile omnis vi- 
ceris; R 1,37. qui magnis de rebus dicturus est; 
R 1, 37. qui ae magmis de rebus dicere ex- 
ordiens; RI,56. cuius (Tulli Hostilii) ... magnae 

. extiterunt res bellicae; R II, 31. magnae .. 
res temporibus illie ... gerebantur; RI, 56. cum 
rerum magnarum tractatio ... cum illarum artium 
studiis ... coniungitur; R III, 5. Aristodemum 
... maximis de rebus pacis et belli tum ad 
Pbilippum Athenienses saepe miserunt; R IV, 13. 
sunt... maxumae res in hac memoria atque aetate 
nostra; L I, 8. mihi liceret ... multis uberiori- 
bus atque maioribus (rebus) operae quantum vel- 
lem dare; L I, 10. sit ista res magna, sicut est; 
' LI,17. esset .. inter eos de re mazima ... 
dissensio; L I, 55. maiorem .. rem nullam sci- 
| scam aliter; L II, 24. ut ... res 





magnas 
illas quidem et maxume utiles, sed [ut] vehemen- 
| ter arduas; O I, 66. qui 3... magnas reg 
64* 


magnus 


gerendas accommodaverunt; OÖ I, 70. cum pleri- 
que arbitrentur res bellicas maiores esse quam 
urbanas; O I, 74. multae res extiterunt urbanae 
maiores clarioresque quam bellicae; O I, 74. ma- 
zimas geri res et mazimi animi ab iis, qui ..; 
O I, 92. quorum vita ta in rebus honestis 
atque magnis est; O 1,149. nullam dicere mazu- 
marum rerum artem esse ... hominum est... in 
mazumis rebus errantium; O Il, 6. neminem ... 
magnas res ... gerere potuisse; O II, 16. quan- 
doquidem ea (gloria) in rebus maioribus admini- 
strandis adiuvat plurimum; O II, 31. si quando 
aliqua res maior atque utilior populari largitione 
adquiritur; O II, 58. qui ixes) cum mazimas 
res gesserit in bello; O III, 98. magna ., res 
est; O III, 119. >»ille vir haud magna cum re, 
sed plenus fideie; C 1, non viribus ... aut cele- 
ritate corporum res magnae geruntur; C 17. mul- 
titudinis arbitrio res maximas agi; Lae 41. saepe 
incidunt magnae res, ut disoedendum sit ab ami- 
cis; Las 75. f. algd; F IV, 77. res publica; Lae 
42 . 


res publica: apud.... homines .. in maxima 
re publica ... versatos cum loquar; R I, 38. 
maximas res pnblicas ab adulescentibus labefaota- 
tas, a senibus sustentatas ... reperietis; Cm. 
ut (boni) ab amicis in magna aliqua re publica 
re, al. || peccantibus non discedant; Lae 42, 

rex: ille rex post Alexandrum maxzumus; A II, 3. 
tu .. ne de Persarum quidem rege magno potes 
dicere, beatusne sit? T\. 35. 

salus: id quod retinemus hodie magna cum 
salute rei publicae; R II, 16. 

sanctitates: f. cultus. 

sapientia: ea (sapientia) si maxima est, ut 
est certe; O I, 158. 

saxa: »advenio Acherunte ... 
saxis structas ... maxumis;« T I, 37. 

scelus: nec .. scaena solum referta est his 
sceleribus, sed multo vita communis paene maio- 
ribus; N III, 69. quod potest maius esse scelus 
quam ... familiarem hominem occidere? O III, 19. 

scientia: f. cognitio. 

seditio: magnam seditionem in castris eius 
(Hamilcaris) ... esse factam; D I, 50 

significatio: ex quibus = m significatio fit 
non adesse constantiam; O I, 1831. 

signum: »haec (Capra) est magno atque inlustri 
praedita signo«; N II, 110. 

societas: cum hoc genere philosophiae . 
magnam habet orator societatem; Fa 9. ut inter 
omnes esset societas quaedam, maior autem, ut 
quisque proxume accederet; Lae 19. 

sol: quem (solem) mathematici amplius duode- 
viginti partibus confirmant maiorem esse quam 
terram; A II, 82. ne maiorem quidem multo pu- 
tat esse (solem); A II, 82. multis partibus solem 
maiorem esse quam terram; A II, 116. solem... 
plus quam duodeviginti partibus maiorem esse 
quam terram; A II, 128. sol Democrito magnus 
videtur; FI,20. tantum .. (solem Epicurus) esse 
censet, quantus videtur, vel paulo aut maiorem 
aut minorem; F I, 20. sol ... multis partibus 
maior atqus amplior quam terra universa; N II, 
92. sol maiorne quam terra sit an tantus, quan- 
tus videatur; D N 10. 

solacium: magnum .. adfert || adferret, al. || 
mibi setas ipsa solacium; Lae 104. 

sophistes: Protagoras, ... sophistes tempori- 
bus illis vel maximus; N I, 83. 

species: qui (poötae) cum magnam speciem 
ichtum ... prae se tulerunt; Ti, 3. 

spes: nemo umquam sine magna spe inmortali- 
tatis se pro patria offerret ad mortem; T I, 32. 


per speluncas 


508 


magnus 
magna me .. spes tenet .. bens mihi erenire; 
TI, 97. magna spes est ... fore ..; fr V, 97. 


splendor: in qua (iustitia) virtutis est splendor 
maximus; O I, 20. 

studium: maiore .. studio Lucullu ... 
hilosophiae deditus fuit, quam ..; AII,4. illum 
Antiochum) audiebam .. magno studio; A II, 10. 
nihilne tot saeculis ... maxumis studiis explica- 
tum putamus? A II, 15. = in aliquo maiore 
studio et arte versantur; T I, 59. quod quidam 
nimis magnum studium in res obscuras ... - 
ferunt; I, 19. maiora .. stwdia || maior .. 
cura || (concitantur) efficiendi rem publicam geren- 
tibus quam quietis; O I, 73. ad quaedam studia 

viora atque maiora (facti sumns); O I, 108. 

- ingenium; A II, 1 

stultitia: magna stultitia est earum rerum 
deos fucere effectores; D II, 55. 

svurdheıa: en (svumdheıe), quo sun sponte 
maior est, eo minus divina ratione fieri existi- 
manda est; N IIl, 28. 

tempestas: in eundem portum ... magna 
isctati tempestate confugimus; T V, 5. 

tempus: est .. boni auguris meminisse se ma- 
ximis rei publicae temporibns praesto esse debere; 
L 1II, 43. nisi forte eam pecuniam in rei ri 
cas magnum aliquod tempus contulerit; O III, 8. 

testimonium: quod .. 
quaerimus? F II, 99. 

thesatrum: nullum theatrum virtuti conscien- 
tia maius est; T II, 64. 

timor: f. opus; A II, 121. 

turba: Chrysippus .. 
gregat ignotorum deorum; N . 

varietas: cum .. illi orbes ... varietatem 
maxumam habsant; D II, 92. poötae in magna 
varietate personarum, ... qnid decest, videbunt; 
O I, 98. in animis existunt maiores etiam varie- 

vectigal: non intellegunt homines, quam ma- 
gnum vectigal sit parsimonia; P 49. 

veritas: meo .. iudicio ita est 
sensibus veritas; A II, 19. 

vigilise: quoniam illud maiorum vigilisrum 
munus in tao nomine apparuit; P 5. 

vinculum: consilum meum, quod maius est 
vinculom ad perpetuitatem vestram quam illa, 


testimonium maius 


turbam con- 


maxima in 


quibus ..; Ti 40. 
vir: magnus yir, ut tu existimas ipse; A I, 13. 
Democritum .., magnum illum .. virum, ... omit- 


tamus; T I, 22. vir magnus leges, instituta ... 
non seret? T I, 31. quae sunt magni cuiusdam 
et alti viri; T V, 81. mihi ... Democritus, vir 
magnus in primis, ... nutare videtur; N I, 120. 
nemo .. vir magnus sine aliquo adflatu dirino 
umquam fuit; ll, 167. magnis .. viris pro- 
es semper omnes res; N II, 167. non .. me 
diocres viri, sed maxumi et docti, Pythagoras et 
Empedocles, denuntiant ..; R III, in quo 
000) omnia sunt magnis et praestantibus viris; 
VI, 25. ern doetos magnos in re pu- 
blica viros ... multos commemorare possumus; 
L III, 14. vir aus ..., L. Lucullus, ferebatar, 
quasi ..; L Im. so. 


|viri m 
82. nihi 
cabilitate; 
vox .. magno viro ac sapiente 
T. Manlius is est, qui ... 
O II, 112. accipite ... 
magni in primis et praeclari viri; C 39. es 
praeter oficium fortis et magni viri quioquam aliad 
propositum fuisse videatur; P 12. 


o et praeclaro viro dignius pla- 

Oo r 88. o virum ag, 0OI8. 
igna; O IH, 1. 

us vir in primis; 
orationem ge u 


magnus 


virtus: maximas .. virtutes iacere omnis ne- 
cesse est voluptate dominante; FI, 117. alterum 
a. ge est magnarum verarumque virtutum; F 
V, 36. |. cognitio. 

vis: perspicuitas illa ... satis magnam habet 
vim, ut .; A UI, 45. nisi tanta in Arcesila, 
multo etiam maior in Carneade et copia rerum et 
dicendi vis fuieset; A II, 60. sapientis .. hanc 
censet Arcesilas vim esse maximamn; A II, 66. si 
parum magnam vim censet in iis (sensibus) esse 
ad ea ... iudicanda; A II, 74. ıd, quod proba- 
bile esset, satis magnam vim habere ad artes; 
AI, 146. is |lis,]] (populus) qui auetoritatem 
winimam habet, marimam vim; II, 44. nonne 
intellegas eo maiorem vim esse naturae, quod ..; 
FIL 58 mihi ... hoc videtur mnior vis hone- 
statis et minor voluptatis; F II, 81. opinio facit 
... vim doloris aut maiorem aut minorem; F III, 
42. baec (praecepta) sine physicie quam vim ha- 
beant (et habent maximam), videre nemo potest; 
F III, 73. o magnam vim ingenii! F IV, 21. in 
. (vite) .. parum magna vis inest, ut..; FV, 

. volo in virtute vim esse quam maximanı; F 





V, 77. cuins (numeri) vis ... in natura maxuma 
esset; T I, 20. eloquentiam sine maiore quadam 
vi fiuere abundantem sonantibus verbis; I, 64. 


magnam habet vim rei publicae FIR TI 
102. consuetudinis magna vis est; T II, 40. ma- 

» vis est in virtutibus; T III, 36. satis magnam 
ın virtute ad beate vivendum esse vim; T V, 19, 
exilia, orbitates magnam vim habere ad male mi- 
sereque vivendum; T V, 24. si Zenonis rationi 
ceonsentaneum sit satis magnam vim in virtute 
esse ad beate vivendum; T V, 32. cum fatentur 
satis magnam vim esse in vitiis ad miseram vi- 
tam; T V, 50. in pompa cum magna vis auri 
argentique ferretur; TV,91. velut ibes mazimam 
vim serpentium conficiunt; N I, 101. quod 
vis terrae cavernis contineatur [| continetur || ca- 
loris; N Il, 25. nec .. dici potest vi quadam 
maiore fieri, ut contra naturam astra moveantur; 
quae enim potest maior esse? N II, 44. res ipsa, 
in qua vis inest maior aliqua; N II, 6l. cum .. 
in omnibus rebus vim haberent maxumam prima 
et extrema; NII,67. aliquid profecto sit necesse 
est melius et maiore vi praeditum quam deus; N 
U, 76. sive (est) necessitas vi magna incitata 
haec pulcherrima opera efliciens; N II, 76. ma- 
gnam .. vim seminum secum frumenti similium 
(Indus) dieitur deportare; N II, 180. cum .. ma- 
gna vis videretur esse .. inpetriendis consulendis- 
que rebus ... in een disciplina; DI, 38. 
o vim maxumam erroris! DII,99. »Croesus Hal 
penetrans magnam pervertet opum vim«; D II, 
115. magnam habet vim disciplina verecundiae; 
RIV,6. vis.. maior in illis (orationibus) dicendi; 
01,3. maxuma vis decori in hac inest parte; 
O1, 100. ad hanc .. rationem quoniam mari- 
mam vim natura habet, fortuna proximam; O I, 
120. quoniam m vis orationis est; O I, 182, 
magnam vim esse in fortuna in utramque partem; 
om 19. benivolentiae vim esse magnam, metus 
inbecillam; O II, 29. etsi in eo ipso vie maxima 
est, ut simus ii, qui haberi velimus; O II, 44. 
quin contentio orationis |] [orationis] || maiorem 
vim habeat ad ren O 11, 48. [cum corporis 
externa (commoda) hoc modo (comparantur), dives 
esse potius quam maxumis corporie viribus]; O II, 
88, maxima est... vis vetustatis et consuetudinis; 
Lae 68. quae vim habere maximam dicitur, For- 
tuna; P 34. (animi divini ambitus) vi magna tum 
ferebant, tum ferebantur; Ti 48. 

vitium: cum de maximis vitiis loquetur; F II, 
27. vitia alia aliis esse maiora; F IV, 67. ei .. 
propterea vitia alia aliis maiora non sunt, quia ..; 


509 


| 


magnus 


F IV, 68. quoniam ... haec .. vitia in omnibus 
stultis aeque magna sunt; F IV, 77. quasi vero 

. eoncedatur in omnibus stultis aeque magna 
esse vitia! F IV, 77. quod.... hoc... non ferme 
sine magnis principum vitiis evenit; RI, 69. cum 
praeterire aliquid maxumum vitium in dividendo 
sit; O I, 10. 

voluptas: ut labore et dolore magnam aliquam 
quaerat voluptatem; FI, 32. ut (sapiens) .. rei- 
ciendis voluptatibus maiores alias consequatur; 
F I, 33. ut .. voluptates omittantur maiorum 
voluptatum adipiscendarum causa; FI,36. maxi- 
man voluptatem illam habemus, quae ..; FI, 37. 
constituamus aliquem magnis, multis, perpetuis 
fruentem ... voluptatibus; F I, 40. cum (homi- 
nes) ... ob eum .. errorem .. voluptatibus ma- 
ximis saepe priventur; F 1,493. ii voluptatem 
maximam adipiscuntur praetermittenda voluptate; 
F I, 48. temperantiam .. (esse) expetendam, non 
quia voluptates fugiat, sed quia maiores conse- 
quatur; F I, 48. nec ob eam causam non multo 
maiores esse et voluptates et dolores aniıni quam 
corporis; FI,55. ut ea (voluptas) maior sit, si..; 
F1,55. animi maximam aut voluptatem aut 
molestiam plus aut ad beatam aut ad miseram 
vitam afferre momenti quam ..; F I, 56. perfrui 
.. maximis et animi et corporis voluptatibus; F 
1,57. (sapiens) magna afieitur voluptate; FI, 62. 
neque malorem voluptatem ex infinito tempore 
setatis percipi posse, quam ..; FI, 63. plane 
idem .. (volaptas est), et ımaxima quidem, qua 
fieri nulla maior potest; FII,11. est... (pecunia 
effectrix multarum et magnarum voluptatum; F II, 
55. ut adipiscantur ınagnas voluptates; F II, 56. 
cum ... ponebas cumulatum aliquem plurimis et 
maximis voluptatibus; F II, 63. negat infinito 
tempore astatis voluptatem fieri maiorem quam 
finito; F II, 88. maiores esse voluptates et dolo- 
res animi quam corporis; F II, 108. [maior est 
animi voluptas quam corporis]; F II, 108. cum 
(sapiens) maximas animo voluptates percipiat om- 


er ra partibus maiores quam corpore; F II, 108. 
optabile esset maxima in [Jin max. || voluptate 
... dies noctesque versari; F II, 114. ut... do- 


lorem suscipiat maiorem efficientem voluptatem; 
TV, 95. multo maiorem pereip posse legendis 
his (cantibus) quam audiendis voluptatem; T V, 
116. cum maxımis voluptatibus in eas imagines 
mentem intentam infxamque nostram intellegen- 
tiam capere, quae sit ..; N I, 49. habet (deus) 
exploratum fore se sem .. in maximis ... vo- 
luptatibus; N I, 51. vivere in solitudine ... in 
maximis voluptatibus; O III, 25. quanta (volu- 
ptas) percipi posset maxima; C 41, ea (voluptas) 
cum maior esset atque longinquior || longior |]; 
C41. qua voluptate animi nulla certe potest esse 
maior; C 50. ea .. (voluptas) quo est maior; 
P 15. congruere .. cum cogitatione magna vo- 
luptas vor Se non potest; fr V, 81. qua (volu- 
ptate) nulla possit maior esse; fr V, 81. 

vox: hoc ... Zeno ... magna voce dicere s0- 
lebst; T III, 38. maxima voce clamat populus ..; 
RI 55. cum ego ... legem Voconiam 
voce et bonis lateribus suasi |j suasissem ||; C 14. 

urbs: cum floreret in Italia Graecia potentis- 
simis et maximis urbibus; T IV, 2. „urbes ma- 
p* atque imperiosas*, ut appellat Ennius; R I, 
. quam (urbem) ait Timaeus Graecarım maxu- 
man ... esse; R III, 48. 

usus: si ipse usus membrorum non modo non 
maior, veram etiam minor futurus sit; F V, 46, 
quae (res) inessent in omni mundo cum magno 
usu et commoditate generis humani; N II, 80. 
magnos .. usus (materia) adfert ad navigia fa- 


magnus 


510 


magnus 


cienda; N II, 152. usus .. eius (virtutis) est ma- 
zimus civitatie gubernatio; R I, 2. 

utilitas: magna cum utilitate rei publicae; 
A II, 3. ipsam aegritudinem ... non sine magna 
utilitate a natura dicunt constitutam; T IV, 45. 


a quibus magna utilitas ad vitae cultum esset in- 
venta; N I, 38. quicquid .. ma utilitatem 
generi adferret humano; N II, 60, retinetur . 


ad magnas utilitates rei publicae mos, religio; D 
II, 70. ut magnas utilitates adipiscimur conspira- 
tione hominum; O II, 16. non habeo, ad volgi 
opinionem a ae maior utilitas quam regnandi esse 
possit; O III, 84. quamquam utilitates multae et 
nae consecutae sunt; Lae 30. utilitates ex 
amıcitia maximae capientur; Lae 32. ne intem- 
perata quaedam benivolentia ... impediat magnas 
utilitates amicorum; Lae 75. maxuma .. eorum 
(oculorum) utilitas ... deinceps explicetur; Ti 52, 
uva: quae (uva) maxima esset in vinen; D 1,81. 
valnus: C. Flaminium ... cecidisse ... cum 
o rei publicae vulnere; N II, 8. 
elliptifch: »obstipum caput at |ja, ac]| tereti 
cerrice reflexum obtutum in cauda maioris figere 
dicas«; N II, 107. 
Züde: apud imperitos {(ille) audebat hace di- 
cere? — ille vero et magna quidem cum *; RI, 


23. 

B. allein: a. mase.: I. &ubjeet: acci- 
piunt: ut maiores nostri Tusculanos, Aequos ... 
in civitatem etiam acceperunt, at Karthaginem ... 
funditus sustulerunt; nollem Corinthum, sed credo 
aliquid secutos; O I, 35. 

adducunt: ut maiores nostri ab aratro ad- 
duxerunt Cincinnatum illum, ut dictator esset; 
F II, 12. 

appellant: quae nisi essent in sensibus, non 
summum consilium maiores nostri appellassent 
senatum; C 19. 

arbitrantur: f. faciunt; Lae 13. 

audiunt: f. dicunt. 

censent: quae (omina) maiores nostri quia 
valere censebant, ideirco omnibus rebus agendis 
„QUOD BONUM, FAUSTUM, FELIX FORTUNATUMQUE 
ESSET*“ praefabantur; D I, 102, 

consecrant: quem nostri maiores auguste san- 
cteque [Liberum] |] Liberum || cum Cerere et Li- 
bera consecraverunt; N II, 62. 

dicunt: saepe audivi ex maioribus natu, qui 
se porro pueros a senibus audisse dicebant, mirari 
solitum C, Fabriecium ..; U 48, 

oxpellunt: hac mente tum nostri maiores .. 
Conlatinum expulerunt; R I, 58. 

faciunt: si Graeci (mecum faciunt), si barbari, 
si maiores etiam nostri; D I, 84. wmaiores suos 
multa mira atque praeclara gloriae cupiditate fe- 
cisse; R V, 9. quod (maiores) non fecissent pro- 
fecto, si nihil ad eos (mortuos) pertinere arbitra- 
rentur; Lae 13. 

ferunt: qui (maiores natu) se et libidinum vin- 
culis laxatos esse non moleste ferrent nec a auis 
despicerentur; C 7. 

intersunt: f. nolunt; O I, 122. 

indicant: quos sapientes nostri maiores iudi- 
cabant; Lae 18. cum re ao factis (maiores nostri) 
longe aliter iudicavissent; P 7. 

nolunt: bellicam rem administrari maiores 
nostri nisi auspicato noluerunt; D II, 76. si ne 
in eius modi quidem rebus maiores natu nolent 
interesse; O I, 122. 

nominant: sic .. maiores nostri labores non 
fugiendos ... nominaverunt; F II, 118. bene .. 
maiores accubitionem epularem amicorum, quia 
vitae coniunctionem haberet, convivium nomina- 
verunt; C 45, 

paret: vgl. A, animus; Ti 21. 


| 


praefantur: f. oansent, 

praestant: quorum .. patres aut wmaiores ali- 
qua gloria praestiterunt; O I, 1186. 

probant: * maiores nostros et probavisse ma- 
xime et retinuisse sapientissime iudioo; R II, 64. 

provident: admirandum tantum maiores in 
posterum providisse; L III, 44. 

putant: qui (maiores nostri) haec inbecilla et 
commutabilia [pecuniae membra] verbo „bona“ 
putaverunt appellanda; P 7 

relinquunt: optimum longe statum civitatis 
esse eum, quem maiores nostri nobis reliquissent; 
R I, 34. 

requirunt: quoniam nihil ex te, Africane, hi 
maiores natu requirunt; R Il, 64. 

retinent: f, probant. 

separant: non .. philosophi solum, verum 
etiam maiores nostri superstitionem a religione 
separaverunt; N II, 71. 

sequuntur: j. accipiunt. 

sunt: eum (flium) non talem videri fuisse in 
imperio, quales eius maiores fuissent; F I, 24. 

st .. Lepidum, Carbonem, Gracchos (fuisse), 
inde ita magnos nostram ad aetatem, ut ..; TI, 5. 

temperant: rem .. publicam nostri maiores 
certe melioribus temperaverunt et institutis et 
legibus; T I, 2. 

tollunt: f. accipiunt. 

tradunt: ita nobis maiores nostros tradidisse; 
N 11, 9. 

transferunt: sicut reliquas omnis (laudes) 

.. studio atque industria sus maiores nostri 
transtulerant; T II, 5, 

tribuunt: qui (msiores) mortuis tam religiosa 
iur& tribuerunt; Lae 13. 

volunt: qui (maiores) .. iurare „ex sui animi 
sententia‘* quemque voluerunt; A II, 146. praero- 
gativam etiam maiores omen iustorum comitiorum 
esse voluerunt; D I, 103. firmiter .. maiores 
nostri stabilita matrimonia osse voluerunt; R VI, 
2. nisi waiores eos, qui ex hac vita migrassent, 
in deorum numero esse voluissent; L II, 55. maio- 
res aliud ius gentium, aliud ius civile esse volue- 
runt; O II, 69. quam (Fidem) in Capitolio „vi- 
einam ;‚lovis optimi maximi* ... maiores nostri 
esse voluerunt; O III, 104. nullum .. vinculum 
ad astringendam fidem iure iurando maiores artius 
esse voluerunt; O II, 111. quantum spatium 
aetatis maiores ||nostrij] ad senectutis initium 
esse voluerunt, tantus ..; C 60. 

U. nach Verben: 1. deligo: est... adulescen- 
tis ... ex .. iis (maioribus natu) deligere optimos 
et probatissimos; O I, 122, 

despicio: f. L ferunt. 

imitor: quoniam a ante dictum est imi- 
tandos esse maiores; Ö I, 121 

laudo: nec me .. 
corrupisti; F 1, 84. 
laxo: f. I. ferunt. — probo: |. deligo. 
vereor: est.. adulescentis maiores natu vereri; 
0 I, 122. 

2. credo: maioribus .. nostris etiam nulla ra- 
tione reddita oredere (debeo); N IH, 6, 

desum: nec .. scientia iuris maioribus suis Q. 
Aelius Tubero defuit, doctrina etiam superfuit; 
fr III, 2. 

laceo: quod exactis regibus intell la- 

cube nostris maioribus; L ih. 15. non 2 A nd 
maioribus nostris astutos; O III, 68, . 

sum: + fuerat fortasse aliqua ratio maioribus 
nostris in illo aere alieno |jillo consilio aeri 
alieno || medendi; R II, 59. ea facultas nostris 
maioribus erat, qui confectis senatus consultis; 
fr V, 88, 

supersum: f. desum. 


landandis maioribus meis 


magnus 


uso venio: eadem mihi usu venirent reliquis- 
que omnibus maioribus natu; C 7 

videor: maioribus .. nostris hoc ita visum 
intellego multis saeculis ante Socratem; T III, 8. 

3. orior: qui magna sibi proponunt obscuris 
orti maioribus; O I], 116. 

sum: cum sis clarissimis ipse maioribus; RI, 


4. abhorreo a: civitatem ... a vita hominum 
abborrentem et moribus [jmaioribus |]; R II, 21. 

accipio a: f. m, I. accipio a maioribus (7 ©t.) 

audio de: saepe .. hoc de maioribus natu 
audirimus; R II, 28. — ex: audivi ex maioribus 
natu hoc idem fuisse in P. Seipione Nasica; O I, 
109. |. I. dicunt. j 

compsro cum: quas tam excellens in omni 
genere virtus in ullia fuit, ut sit cum maioribus 
nostris comparanda? T I, 2. 

eonstituo apud: mihi quidem non apud Me- 
dos solum, ut ait Herodotus, sed etiam apud 
maiores nostros ... videntur .. bene morati reges 
eonstituti; O II, 41. 

deligo ex: f. 1. deligo. 

dico de: fortasse etiam ... aliquid de maiori- 
rg tuis et de te ipso diees more maiorum; F II, 
4 


facio apud: quod apud maiores nostros saepe 
fiebat propter aerarii tenuitatem; O II, 74. 

factito apud: haec apud maiores nostros fa- 
etitata; O II, 85. 

sum apud: j. apud, I. sum apud maiores 
(5 &t.) ®. I, ©. 226, a. 

I nach Abdjectiven: 1. similis: sit hie (Tima- 
goras) .. maiorum similis; A 1I, 80, 

2. dignus: te ipsum, dignissimum maioribus 
tuis, voluptasne induxit, ut ..? FI, 62. 

IV. nad Subftantiven: algd: num quid ho- 
rum probat noster Antiochus? ille vero ne maio- 
rom quidem sauorum; A II, 148, multa praeclara 
maiorum; O II, 65. 

auctoritsas: quod mihi ger est, auctori- 
tate maiorum; N II, 7. plus apud me antiquo- 
rum auctoritas valet, vel nostrorum maiorum ... 
ve] eorum, qui ..; Lae 18. 

consuetudo: deflexit iam aliquantum |[ali- 
zn | de spatio ... consuetudo maiorum; 
ae 40. 


diligentia: quam rationem maiorum etiam 
eomprobat diligentin; A II, 146. 

ezempla: minimam olim istius rei fuisse capi- 
ditatem multa extant exempla maiorum; L II, 62. 
nosse exempla maiorum; L III, 41. 

imitatio: ut non nulli omissa imitatione maio- 
Ay Ara quoddam institutum consequantur; 

instituta: ut de moribus institutisque maio- 
rum ... loquamur; T IV, I. et mundum deum 
esse ... et E08, quos maiorum institutis accepi- 
mus; N I, 80, maiorum institutis mens, fides, 
rirtus, concordia consecratae ... sunt; N II, 79. 
maiorum instituta tueri sacris caerimoniisque re- 
tinendis sapientis est; D II, 148. quis .. te Br 
tius .. de maiorum dixerit institutis? R I, 71. 
ut cum maiorum institutis, tum doctrina se in- 
strueret; R Ill, 6. veterem morem ac maiorum 
instituta retinebant excellentes viri; RV,1. hoc 
eonsilio ... maiorum instituta servantur; O1, 75, 

monumenta: qui cum cetera litteris manda- 
rent, alii ius civile, ... alii monumenta maiorum; 
TIV, 5, f. A. algd; O I, 55. 

mos: docebo meliora me didicisse de colendis 
dis inmortalibus ... more maiorum; N Ill, 43. 
qui... ad domesticum maiorumque morem etiam 
hanc a Socrate adventiciam doctrinam adhibue- 


51 





ne 
ee ——— 


magnus 
runt; R III, 5. erunt (leges) fere in more maio- 
rum, qui tum ut lex valebat; L II, 23. eas (reli- 
giones tenerent), quae essent in more maiorum; 
L II, 40. quom (Athenienses) ... maiorum .. 
morem dixissent ssepe esse mutatum; L II, 40. 
ut ii ... earum (civitatum, nationum) patroni 
essent more maiorum; OÖ I, 35. me (delectat).... 
is sermo, qui more maiorum a summo adhibetur 
in poculo; C 46. j. instituta; TIV, 1. — II, 4. 
dico de, 

prudentia: in quo equidem continentissimorum 
hominum, maiorum nostrorum, saepe requiro pru- 
dentiaum; P 7. 

sapientia: quin hoc ipso sapientiam maiorum 
statues esse laudandam; R II, 30. maiorum . 
sapientia admodum delector; LII,62. tu sapien- 
tiam maiorum in illo vide; L III, 24. 

senectus quorum (maiorum natu) ego multo- 
> cognovi senectutem sine querela | querella ] ; 

severitäas: quo in genere severitatem maiorum 
senatus vetus auctoritas de Bacchanalibus ... de- 
clarat; L II, 37. 

vestigie: hic sacra, hic genus, hie maiorum 
multa vestigie, L II, 8. 

V, Umftanb: a: quibus (artibus) qui carebant, 
inertes a» maioribus nominabantur; F II, 115. 
multae .. alise naturae deorum ... a maiori- 
bus nostris constitutae nominatasque sunt; N II, 
60. Iuppiter ... a maioribus .. nostris „optu- 
mus maxumus“ (dieitur); N II,64. quorum (osten 
torum) .. vim... verba ipsa prudenter a maiori- 
bus posita declarant; DI 9. ex quo illa ad- 
mirabilis ]] mirabilis || a maioribus Albanae aqune 
facta deductio est; D I, 100. haec ... a nostris 
maioribus iudicata eontemnimus? D I, 101. id 
quod proditum est a maioribus; D II, 112, cum 
mihi sit unum opus hoc a parentibus maioribus- 
que meis relictum; RI, 35. concedamus .. famae 
hominum ... sapienter a maioribus proditae ..., 
ut I, 4. quae a maioribus prodita est 
1 dominis, tum famulis ... religio Larum; 

I, 27. quae res quom sapientissime modera- 
tissimeque constituta esset a maioribus nostris; 
L II, 12. huie (eloquentiae) ... a maioribus 
nostris est in tog» dignitatis principatus datus; 
O0 II, 66. me ... magisteria deiestant & maiori- 
bus instituta; C 46, f A. exemplum; O I, 40. 
FA re j. apud, IV. maiores (5 &t.) 8. I, ©. 


b. nenutr. (vgl. A. algd): I. abfolnt: 1. sunt: 
multa pauca, magna parva (sint); A Il, 92. quae 
sunt tandem ista maiora? TI, 16. quaenam ista 
(maiora) sunt? R I, 62, f. II, 1. molior. 

2. sum: dgl. A. alqd. 

U. nad Verden: 1, adipiscor: earum rerum, 
quae sint secundum naturam, quam plurima et 
ge maxima adipisci; F IV, 25. f. A. algd; ATI, 


antepono: nec ... contra oflicium est maius 
anteponi minori; OÖ ], 32. 

conor: qui aut investigarent aut conarentur 
magns quaedam; O 1, 92. 

eure magna di curant, parva neglegunt; N Il, 


discerno: utilia inutilia, magna parva (discer- 
nere) poterat; T V, 114. 
R 1% 0: quo facilius (pueri) possint maiora discere; 
effieio: Theodorus Lysimacho mortem mini- 
tanti „magnum vero“, inquit, „eflecisti, si can- 
tharidis vim consecutus es*; T V, 117. 
erclamo: qui volunt exclamare maius; T II, 


exspecto: maiora exspecto; N II, 65. 


magnus 


male 


facio: cum ... ille (gubernator) ... non faciat 
I faeit ]] ea, quae iuvenes, at vero multo maiora 
et meliora faciat || facit ||; C 17. 

habeo: aegritudo maiora quaedam (habet), ta- 
bem, cruciatum; T III, 27. 

ignoro: cum ... multa nobis et magna igno- 
randa sint; R I, 19. 

intellego: magna saepe intellegemus ex parvis; 
0 1, 146 

investigo: f. conor. 

iudico: colorum .. et figurarum * ... ordinem 
et, ut ita dicam, decentiam oculi iudicant, atque 
etiam alia maiora; N II, 145. 

molior: maiora molior; TI,16. quae sunt en, 
quae dicis te maiora moliri? T' I, 16, 

necto: cetera series deinde sequitur maiora 
nectens; A II, 21. 

profiteor: eos (viros) magna professos in par- 
vis esse versatos; L I, 14. 

propono: qui magna sibi proponunt obscuris 
orti maioribus; O I, 116. 

quaero: maiora fortasse quaeris; A II, 82. 

specto: ü ... magna spectare et ad ea rectis 
studiis debent contendere; O II, 45. 

spero: bic... iam sperabat magna, quibus frui 
coeperat; T I, 93 

suscipio: nemo umquam animo aut spe maiora 
suscipiet, qui .. non ..; Lae 102. 

verto: qui magna verteret, Mavors; N II, 67. 
Mavors, quia magna vertit; N III, 62. 

video: cum a sensibus profecti (philosophi) 
maiora quaedam et diviniora vidissent; F IV, 42. 

2. aestimo: f. sestimo, Il, algd (4 ©t.) ®. 1, 
©. 104, a. 

interest: magni existimans interesse ad decus 
et ad laudem civitatis res ... contiueri; N 1, 7. 

refert: ipsi animij magni refert quali in cor- 
pore locati aint; T I, 80. 

3. confero: ut paryva magnis conferamus; R 
II, 34. ut aliqua similitudine adductus maximis 
minima conferam; fr X, 3. 

4. fruor: j. 1. ro. 

5. conformo ad: ad maiors .. 
natura genuit et conformavit; F I, 

contendo ad: f, 1. specto. 

dico de: cum de plurimis eadem dieit, tum 
certe de maximis; F IV, 13. 

gigno ad: f. conformo ad. 

nascor ad: quando ad maiora quaedam ... 
nati sumus; F V, 21. 

pervenio ad: si ... 
R I, 62. 

redeo ad: ad maiora redeamus; N II, 92. 

venio ad: quas (artes) si, dum (puer) est tener, 
combiberit, ad maiora veniet paratior; F II, 9. 

video de: nunc de maioribus consequentibus- 
que videamus; F V, 58, 

IU. Umftand: aestimare: f, aestimo, II. 

alqd magno (4 ©t.) ®. I, ©. 104, a. 


MAgUS, Magier: I. augurantur: in Persis 
augurantur et divinant magi; D I, 90. 

elamitant: clamitasse magos pestem ac per- 
niciem Asiae proxuma nocte natam; D I, 47. 

dieunt: ei |jet|] (Cyro) magos dixisse, quod 
genus sapientium et dootorum habebatur in Per- 
sis ||[quod ... Persis] ||, ... portendi; D I, 46. 

ITInBAN !. gg j 

interpretantur; quae magi Cyro illi principi 
interpretati sint; D 1.48. ’ ae 

ab]. abs.: quibus (magis) auctoribus Xerses in- 
rn e templa Graeciae dicitur; L u Son 

.adeo: cur thagoras ... Persarum 

magos adiit? F v.87. Yy 


eongrego: qui (magi) congregantur in fano 


" Tea nos 


ad maiora pervenero; 


en cansa atque inter se conloquendi; 
sequor: nec sequor magos Persarum; L II, 26. 
II. diseiplina: nec quisquam rex Persarum 
potest esse, qui non ante magorum disciplinam 
scientiamque perceperit; D I, 91. 
mos: magorum mos est non humare corpora 
suorum, nisi a feris sint ante laniata; T I, 108. 
portenta: cum poötarum .. errore coniungere 
licet portenta magorum; N I, 43. 
scientie: j. disciplina. 
IV. de: haec de Indis et magis; D I, 47. 


maiestas, Würde, Erhabenheit, Größe, 
rg IL. est: quanta illa |Jilli (Scipioni) || ... 
it gravitas, quanta in oratione maiestas! Lae 96, 
II, 1. commemoro: cum ... commemoraret 
er opes ||[opes] ||, maiestatem dominatus; T V, 


deduco: cuius (dei) quidem vos maiestatem 
deducitis usque ad apium formicarumque perfectio- 


' nem; A II, 120. 


2. sum: aut (di) non censent esse suae maieata- 
tis praesignificare hominibus, quae sunt |] aint || 
futura; D I, 82. II, 101. 

3. cado in: sustinendi muneris propter inbe- 
cillitatem difficultas minime cadit in maiestatem 
deorum; N IL, 77. 

UI,1. consentaneus: obscura somni@ minime 
consentanea maiestati deorum; D II, 135, 

2. alienus: neque (di) hoc alienum ducunt 
maiestate sus; Dt 82. II, 102. negant id esse 
alienum maiestate deorum; D II, 105. 

IV. ius: cum (T. Torquatus) ipsi naturae pa- 
trioque amori praetulerit ius maiestatis atque im- 
perü; FI, 3 


mala, Kinnlade: »ipsus hortatur me frater, 
ut meos malis miser mandarem natos«; T IV, 77. 


male, jölcht, jölimm, übel: I. accipio: cum 
Epicurus ... Nausiphanen ... tam male accepe- 
rit; N I, 98. 

ago: audiet ||audiret, al.|| (deus), quam no- 
biscum male egerit |jageretur |]; A II, 80 


aio: non male ait Callimachus multo "snepius 
lacrimasse Priamum 


uam Troilum; T I, 98. 
une quod (M. ee male audiebat; T V, 


ceno: ille (Gallonius) .. [male,] 
turpiter cenabat; non igitur bene; i 
cogito: cui ( ini) male iam diu cogi- 
tanti bellam multo ante denuntio; C 18. 
conicio: ınale coniecta maleque interpretata 
Ta falsa sunt ... interpretum inscientia; DI, 


ze nequiter, 
U, 25. 


‚consulo: quod se male suis rebus consuluisse 
converto: ut, cum Sophocles vel optime scri- 
it Electram, tamen e conversam Atilii mibi 

an putem; FI, 5. 

dico: cum Epicurus ... Phaedoni Socratico 
turpissime male dixerit; N I, 93. si... voluisset 
... Caecilius Marco Catoni male dicere; RIV, 11. 
evenio: dies deficiat, si velim numerare |jenu- 
merare ||, quibus bonis male evenerit; N Il, 81. 
existimo; dehomine minime vafro male existi- 
mant; N I, 85. non .. omnes eos contemnunt, 
de quibus male existumant; O Il, 36. eos haud 
contemnunt quidem |jeos eont. q. neutiquam |], 
sed de iis male existumant; O II, 36. de quo 
necesse erat peius existimare eos, . loderent, 
quamı eos, qui non ploderent; fr VIII, 1 
facta: j. loco. i 
gero: qui propter temeritatem male rem gessit; 


male 


T1II,17. quem ad modum nostro more male rem 
nn patribus bonis interdiei solet, sie ..; 


guberno: aurum paleamne {navis) portet, ad 
bene aut ad male gubernandum nihil interesse! 
F IV, 76. 

habeo: male .. se res habet; ÖO II, 22. 

instituo: male instituta ratio exitum reperire 
non potest; N 1, 104, 

interpretor: nocere audientibus philosophos 
iis, qui bene dieta male interpretarentur; N III, 
77. |. eonicio. 

loco: praeclare Ennius: »bene facta male locata 
male facta arbitror«; OÖ I], 62, 

materio: male materiatae sin? (aedes), ruino- 
sae; O II, 54. 

mereor: quamquam ... male .. mererer de 
meis civibus; FI,7. quotienscumque dicetur male 
quis de se mereri; F V, 29. 

narro: male hercule narras; T I, 10. 

odi: sic se dicere omnes stultos insanire, ut 
male olere omne caenum; T IV, 54. 

pasco: quid tertium: „male pascere“; O II, 89. 

praecipio: quibus (servis) non male praecipiunt 
qui ita inbent uti, ut mercennariis; O TI, 41. 

pugno: cum apnd Delium male pugnatum esset; 
Lachete praetore; DI, 123, cum male pugnatum 
apud Candium esset; O III, 109. 

reprehendo: male reprehendunt en 
praemeditationem rerum futurarum; T III, 34. 

sum: »bene bonis sit, male malis«; N III, 79. 

vivo: potes ..., qui male vivat, non eum mi- 
serum dicere? T V, 12. exilia, orbitates magnam 
vim habere ad male misereque vivendum; 'T V, 24. 

utor: etiam patrimoniis multos male uti; N II, 
70. qui .. ipsi saepe a male (calliditate) utenti- 
bus opprimuntur; N III, 75. 

II. Latine: male Latine videtur, sed praeclare 
Aceius; T II, %. 

III. allein: nec male Euripides ...: »suaris la- 
borum est praeteritorum memoria«r; F Il, 105. 
cum in agendo multa populariter, tum illud male; 
O I, 73. male etiam, qui peregrinos urbibus uti 
prohihent; O III, 47. male etiam Curio; O Ill, 88. 


maledice, verleumberifh: cum studiose 
de absentibus detrahendi causa aut per ridiculum 


aus severe jjsevere,|] maledice contumelioseque 
dieitur; O I, 134. 


maledietum, Sämäyung, Shimpfwort: 
I. solent, videntur: mwaledicta, contumeliae ... 
indignse philosophia mwihi videri solent; FI, 27. 


IF. gigno: ex quibus (inimicitiis) iurgia, male- | 


dieta, contumeliae gignuntur; Lae 78. 


IH. figere: Zeno .. non eos solum, qui tum 
erant, u Silum, ceteros, figebat male- 
dietis; N I, 98. 

insectari: qui (Graeei) maledictis insectantur 
eos, a quibus de veritate dissentiunt; F II, 80. 


mäledicus, jsmäpfüätig, übelrebend: 
algs: ecce .. alii ... malevoli, invidi, difhiciles, 
lacifogi, malediei, morosi [| monatrosi |]; F I, 61. 
quos improbos, maledicos |} maleficos ||, fraudu- 
lentos putant; ÖO II, 36. 


maleficium, üsettat,Berbregen: I. con- 
seientiae: teconseientiae stimulant malefcioram 
tuorum; P 18. 

fons: qui fons est fraudium, maleficiorum, sce- 
lerum omnium; OÖ II, 75. 

II. pasci: qui maleficio et scelere pascuntur; 
O U, 40. 

II, 


51 


malitiosus 


maleficus, ruchlos: A. algs: eundem .. 
ar fuisse) muleficum natura et iniustum; 

V, 57. f. maledieus: O II, 36. 

B. aspernor, odi: quae (natio) superbos, quae 
maleficos ||[quae maleficos]|| ... non asperna- 
tor, non odit? L I, 32. 


malev— ı maliv— 


malitin, Sälestigteit, Bosheit: I. abest, 
distat: abest (malitia) ab ea (prudentia) distat- 
que plurimum; OÖ II, 71. 

est: quia nulla sit in dolore nec fraus nec im- 
probitas nee malitia; F IV, 52. malitia certi 
cuiusdam vitii nomen est, vitiositas omnitm; 'T 
IV, 34. est... malitia versuta et fallax ratio no- 
cendi; N II, 75. j. vult; O III, 71. 

jmitatur: quam (prudentiam) vult 
malıtia; O III, 96. 

nascuntur: ex ea difieultate illae „fallacilo- 
u. ut nit Attius, „malitiae* natae sunt; F IV, 


imitari 


ponit: walitia, si omnia, quae turpia sunt, 
mala sunt, mala bonis ponit ante; OÖ III, 71. 

videtur, vult: quae (malitia) volt illa quidem 
videri se esse prudentiam; OÖ II, 71. f. imitatur. 

I, 1. appello: sie... (vitiositatem) malo quam 
malitiam appellare eam, quam Graeci xuxier» ap- 
pellant; T IV, 34, 

aspernor: ut bonitas 
atque odit); Lae 47. 

dico: sin »axia» malitiam dixisses; F IU, 40. 
una erit virtus, quae malitia rectissime dicetur; 
L I, 49. 

do: si... rationem hominibus di dederunt, ma- 
litiam dederunt; N III, 75. 

excludo: levitate, vanitate, malitia exclusa 
Il exclusam |] divinationem probo; D 1, 132. 

iudico: li saepe versutos homines .. admiran- 
tes malitiam sapientiam ijudicant; O II, 10. 

nomino: quas .. saxlag Graeei || Gr. ». || ap- 
an vitia malo quam malitias nominare; F 


malitiam (aspernatur 


odi: vana, falsa, fallentia odimus, ut fraudem, 
periurium, malitiam, iniuriam; F Il, 46. j. asper- 
nor. 

Bel ut, qui virtutem praemio metiuntur, 

nullam virtutem nisi malitiam putent; L 1, 49. 

tollo: astutiae- tollendae sunt eaque malitin; 
O0 II, 71. 

vindico: nec .. in praediis solum ius civile 

. malitiam fraudemque vindicat; O III, 71. 

2. excludo: j. 1. excludo. 

3. converto in: si homines rationem ... in 
fraudem malitiamque convertunt; N Ill, 78. 

Il, 1. everrieulum: inde eyverriculum malitia- 
rum omnium, iudicium de dolo malo; N III, 74. 

2. simulatio in: nec ulla pernicies vitae maior 
ioveniri potest quam in malitia simulatio intelle- 
gentine; O III, 72. 

IV. consequi: qui fortitudinis gloriam conse- 
cutus est insidiis et malitia; O I, 62. ut honestis 
consiliis ..., non fraude et malitia se intellegant 
e& ... consequi posse; O II, 10. 

exsuperare: »quis homo te exsuperarit usquam 
rege inpudentia? — quis autem || item || ma- 
itia te?%« T IV, 77. 

falsus, fingi: qui (testes) aut casu veri aut 
malitia falsi fiotique esse possunt; D II, 27. 


malitiose, bosHaft, argliftig: cum dieitur 
INTER BONOS BENE AGIER, quiequam agi dolose aut 
malitiose potest? O III, 61. 
malitiosus, hoshaft: algs: quie ... 
6 


malitiosus _ 
non sunt in disputando vafri, non veteratores, 
non malitiosi; R Ill, 26. et Pythius et omnes 
aliud agentes, aliud simulantes perfidi, improbi, 
malitiosi; O III, 60. 

audacia: »quodni Palamedi perspicax pruden- 
tia istius (Ulixis) percepset malitiosam audaciam ;« 
oO TI, 98. 

blanditiae: si sunt (hereditates) malitiosis 
blanditiis ... quaesitae; OÖ Ill, 74. 

enus: quidam Epicurei, viri optimi (nam 

nullum genus est minus malitiosum }; T III, 50. 

interpretatio: existunt ... iniurlae ... nimis 
callida, sed malitiosa ||[sed malitiosa] || iuris in- 
terpretatione; OÖ 1, 38. 

vir: non viri boni (hoc genus est), versuti po- 
tius, obscuri, astuti, fallacis, malitiosi, callıdi, 
veterntoris, vafri; O II, 57. 


malivolentia (malev.), Übelwollen, Haß: 
I. est: ut malivolentia |] walev. || sit voluptas 
ex malo alterius sine emolumento suo; T IV, 20, 
laetatur, Il. subicio: voluptati (subiecta sunt) 
malivolentia |] malev. || laetans wmalo alieno 
II[lset. m. al.) ||, delectatio, iactatio et similia; 


malivolus (maler.), übelwollend, neidifd: 
A. alge: j. malediens: F |, 61. 

B, I. consolor: illam .. orationem ex comme- 
moratione alienorum malorum ad malivolos } ma- 
lev. | consolandos esse accommodatam; T III, 60, 

eorrigo: ut ... alia .. ratione malivolus 
Imaler.|j alia amator ... (sit) corrigendus; T 
IV, 65. 


fero: et invidi et malivoli || malev. || ..., quia 
proclives |]proclive|] ad eas perturbationes, non 
quia semper, ferontur ||semper feruntur ||; T IV, 
28. 


U. animus: enumeratio exemplorum, non ut 
animum malivolorum jmalev, | obleetet, adfer- 
tor; T III, 60. 


malleolus, Segting, See: malleoli, 
plantae, sarmenta, viviradices, propagines nonne 
lea efieiunt, ut quemvis cum admiratione de- 
lectent? C 52, 


ma€lo, lieber wollen, vorziehen: 1. abfolnt: 
Homerus .. humana ad deos transferebat; divina 
mallem ad nos; TI, 65. qui sit frugi .. vel, si 
mavis, moderatus; T II, 18. 

0. mit Ergänzung: 1. Eonjunetiv: illum 
(dolorem) mallem levares; F II, 93. iam mallem 
Cerberum metueres quam ista tam inconsiderate 
diceres; T I, 12. malo non roges; T 1, 17, 

2. Infinitiv: a. activ; quo modo illi (gladia- 
tores) ... accipere plagam malont quam turpiter 
vitare! TI, 41. id Donseiiss ... Accipere ma- 
luit, necessitate omnia fieri, quam a corporibus 
individuis naturalis motus avellere; Fa 28. ut 
pecuniam accipere mallent, possessionibus cede- 
rent; O II, 82. sibi ut quisque malit, quod ad 
usum vitae pertineat, quam alteri adquirere; O 
III, 22. nullum est exemplum, cui malimus ad- 
simulare rem publicam; RI, 34. quid.. agere 
malumns? L II, 24, quam (perturbationem) ego 
malo laetitiam appellare; F II, 35. sic... 
(vitiositatem) malo quam malitiam appellare eam, 

uam Graeci xexiev appellant; T IV, 34, tu sci- 
hicet mavis numine deorum id factum quam casu 
arbitrari et D 1,47. nis .. te 
audire nunc mallem; FIV,62. continentem ora- 
tionem audire malo; TI, 16. eundem equidem 
malim || wallem | audire Cottam; N IL, 2, f. re- 
spondere. qui (viri) ... carere ingrata civitate 


514 


malo 


quam manere in inproba maluerunt; L III, 26. 
vir sapientissimus ... peccatum suom ... con- 
fiteri maluit quam haerere in re publica religio- 
nem; N II, 11. qui se dicant in ecis legendis 
operam malle consumere; F I, 1. nonne maris 
lud credere, quod probari potest, ... quam 
e08 ... pugnare potuisse? N IIl, 12. carunculae 
vitulinae mavis quam imperatori veteri credere? 
DL, 52, nos ... rerum naturam quam errorem 
nostrum damnare malumus; T V, 4 defen- 
dere: f. errare; A II, 9. perpetuisne malis volu- 
ptatibus perfruens in ea ... tranquillitate de- 
ere omnem aetatem sine dolore ..., an ..; F 
‚118. consules summum imperium statim de- 
ponere (maluerunt) quam id tenere ..; N II, 11. 
cur Imre mavult dicere voluptatem quam 
vacuitatem doloris® F II, 16. malo .. JJita || 
dicere quam voluptates; F II, 61. cur maluerit 
Epicurus deos hominum similes dicere quam ho- 
mines deorum; N I, 90. num ... Veneria id in- 
pulsu feri malumus quam casu dicere? D II, 121. 
vgl. III. praecipua. utrum .. inter has sententias 
dıiudicare malumus an ad propositum redire? 
TI,28. ate.. malo discedere; TI, 33. qui 
... respondisse dieitur oblivisci se malle discere; 
A 1,2. si (Epicurus) a Polyaeno ... geometrica 
discere maluisset quam illum etiam ipsum de- 
docere; F I, 20. cum illo (Epicuro) malo diase- 
rere quam tecum; N I, 61. ea, qune disputari, 
disserere malui qua iudicare; N II, 95. malunt 
.. disserere nihil esse in auspiciis quam, quid 
sit, ediscere; DI, 105. hic (Arcesilas) mallet non 
dolere; FV, %. si nemo est, quin emori ma- 
lit quam converti in aliquam figuram bestiae; R 
V,1  nesio quo modo plerique errare 
malunt eamque sententiam, quam adamaverunt, 
pugnacissime defendere quam ... exquirere; All, 
9, errars mehercule malo cum Platone ... quam 
cum istis vera sentire; T I, 39. ipsarum .. vir- 
tutum in alia alius mavult excellere; Ö I, 115. 
non .. dubium, quin (mundi artifex) aeternitatem 
maluerit exsequi; Ti 7. hodie, utro (stadio) 
frui malis, optio sit tua; Fa3. privakim aliquid 
gerere malunt; F V, 57. quod est nemo, quin 

. aptas malit ... partis corporis quam, eodem 
usu, ... detortas habere; F III, 17. an malu- 
mus Epicurum imitari? TV,26. (mundi artifex) 
speciem aeternitatis imitari maluit; Ti 6. nulla 
est tam stulta civitas, quae non iniuste imperare 
malit quam servire iuste; R II, 28. quamquum 
aliquid ipse poteram, tamen invenire malo pa- 
ratiores; F U, 119. Graeca legere malent, qui 
erunt eruditi; A 1,10. qui Graeca legere malint; 
F.L, 10. cur.., cum de re conveniat, non malu- 
mus usitate loqui? F IV, 72. nos Latine loqui 
malumus; D II, 108. te ... cum populis nobilis- 
simis malle guam cum tuo Platone luctari; R 
IV, 4. viri fortes... mori malunt quam tantum 
modo de dignitatis gradu demoveri; T II, 58. 
quas .. xaxlag Graeei || Gr. ».|| appellant, vitia 
malo quam malitias nominare; F III, 39. alicni 
rei publicae obvenerit (malo enim |jenim alii fj 
quam nostrae ominari); O Il, 74 Alax.... 
milies oppetere mortem quam illa perpeti ma- 
loisset; O I, 118. Italiam ornare quam domum 
susm (L. Mummius) maluit; O II, 76. an (malis) 
... vel Herculis perpeti serumnas; F Il, 118. 
En (verba) docti ... a Graecis petere malent; 

I,5. malo .. Graecorum quam nostra pro- 
ferre; T V, 105. (Regulus) ad supplicium red - 
ire maluit quam fidem hosti datam fallere; O 
I, 39. f. diiudicare, ut regredi quam progredi 
ınallent; O I, 33, responderene mihi malis de 
singulis rebus quaerenti ... an universam audire 
orationem meam; N Ill, 4. ego ... respondere 


malo 


515 | 


malus 





malo; N III, 4. ut ... dolores .. quos vis sus- 
rs malit quam deserere ullam oflicii partem; 
FI, 24. ut, quae ipse reperias, tribuere aliis 
malis quam ... ipse fingere; R Il, 22. valere 
ut malis quam dives esse; O 11, 88. utinam ... 
in summs re publica nobiscum versari quam in 
municipali unahulsgne! L III, 36. ad vestra propria 
(argamenta) venire malo; N 1,64. uti oratione 
er malo quam interrogare aut interrogari ; 


b. paffiv: malet existimari bonus vir || vir bo- 
nus||, ut non sit, quam esse, ut non putetur; F 
I, 71. homo demens ... maluit iactari quam 

. jucundissime vivere; RI, 1. dum metui 
er . esse et diligi malumus |} maluimus ||; 


3. accus. c, Infim,: in quibus non, si falsa 
si non, al. || fuerint, vinci me malim quam vin- 
eere; A IL, 10. de causa .. ipea malim .. te ab 
hoc dissentire; A Il, 63. »Graecum te, Albuci, 
ag Romanum atque Sabinum ... maluisti dici«; 

1,9. qui... alia malunt scribi » nobis; FI, 11. 
rhetorice igitur, inguam, nos mavis quam dialeetice 
disputare? F 11, 17. his libris eum (Lucullum) 
malo quam reliquo ornatu villae delectari; F IN, 
8 ut eandem i rem ... non multis partibus 
malit ad sese ... sine facinore quam illo modo 
pervenire; F II], 36. an eum (adulescenten) di- 
scere ea mavis? F V, 76. evanuisse marvaultıs eb 
estinetum esse id, quod .... aeternum esset, quam 
es, quae non sunt credenda, non credere; u, 
118. (tyranni) se lovis optimi nomine malunt 
reges vocari; RIII,23. quis tandem erit tam demens, 
qui dubitet, utrum se esse malit? R IL, 27. quae 
ab isto malo praedicari quam, ut aiunt, de Remo 
et Romulo; L I, 8. nisi Quintus aliud quid nos 

mawult; L I, 13. te esse malo tuum; L II, 
17. animi magnitudo ... prinei . 88 eu88 
wavult quam videri; O 1,65. tantum (vir bonus) 
dabit amicitiae, ut veram amici causam esse ma- 
lit; O Ill,483. ego vero me minus diu senem esse 
mallem quam esse senem, ante quam essem; (82. 
utrum .. has corporis an Pythagorae tibi malis 
vires ingenii dari? C 33. qui (Saguntini) parentes 
suos liberos emori quam servos vivere uerunt; 
P 24. quis .. bona mente praeditus non mallet 
nullas omnino nobis a natura volaptates datas? 
fr V, 81. f. II. algd; A II, 68. T IV, 9. 

II. mit einfachem Object: algd: quid est ..., 
quod malim quam ... recordari? A I, 14. ut 
videndum tibi sit, idne malis, an aliquid opina- 
tuorum esse sapientem; A II, 68. »id quod ma- 
luistie; F 1,9. quod .. ego a principio ita me 
malle dixeram; F II, 17. quod malle te intellego ; 
T 1,23. nibil malo quam has res relinquere, his 
vero modo auditis multo magis; T I, 76. quam 
ssepe apparet nihil eos (gladiatores) malle quam 
vel domino satis facere vel populo! T II, 41. 
utram igitur mavis? statimne nos vela facere an 

. remigare? T IV, 9. isti philosophi supersti- 
tiosi ... quidvis malle videntur quam se non ine- 
tos; D II, 118. sin aliter (sensit), quod malo; 

II, 32. cuius (amieitise) est ea vis, ut, simul 
atque sibi aliquid alter maluerit, nulla sit; L I, 34. 
ut, cum ex altera parte proposita haec sint, ex 
altera ius amicitiae, non malto illa malint; Lae 63. 

animum: ne ego haud paulo hunc animum 
malim quam eorum omnium fortunas, qui ..; 
T1 9. 

artem: Themistocles ... 
inquit, „mallem“; F II, 104. 

amem, ieiunitatem: qui ... ieiunitatem et 
famem se malle quam ubertatem et copiam dice- 
rent; T II, 8, 

praecipus, praeposita: ista . 


„oblivionis (artem),* 


. dieam .. 


Latine .. producta (sed „praeposita“ aut „prae- 
cipua* malo); F IV, 72. 

regnum: vel regnum malo quam liberum po- 
pulum; R III, 46. 

virum: ego... malo virum, qui pecunia egeat, 
quasm pecuniam, quao viro; O Il, 71. 

IV. mit boppeltem VWHccnfatis: algm: utrum 
malles te ... semel ut Laelium consulem an ut 
Cinnam quater? T V, 54. quis est ..., qui se 
non hunc mathematicum malit quam illum 
tyrannum; T V,66. ipsi (inrisores) iudicent, utrum 
se horum alicuius ... an C. Fabriei ... similes 
malint; P 13. 


malum, %pfel: semina malorum, quae in 
iis mediis inclusa sint, in contrarias partis se ver- 
tere; D II, 38 


malus, jöteht, untaugli, fhlimm, übel, böfe, 
iäblih: A, bei Subftantiven: algs: qui mi- 
nime sunt in disserendo mali; R III, 26. 

algd (vgl. B, b, I, 2): quid, si utrumque? 
Hutroque?|] num peius est? A II, 60. siin 
ceteris rebus esset quicquam, quod aliud alio me- 
lius esset aut peius; F IV, 54, quid.. minus ost 
dignum, quam tibi peius quicquam videri dede- 
core, flagitio, turpitudine? T II, 14. ceteri ... 
idem fere, quod modo tu, malum illud quidem, 
sed alia peiora; T II, 15. qua (stultitia) nihil est 
peius; Tin. 70. sin fugiendum id quidem censet, 
sed multo illa peiora, mortem, paupertatem, do- 
lorem; O II, ob 

aetiones: recte facta sola in bonis actionibus 
ponens, prave, id est peccate, in malis; A I, 87. 

aedificium: sicut mali aedificii domino (cre- 
derem) glorianti se architectum non habuisse; 
N I, 72 

architecti: ego me quasi malis architectis 
mensurae vostrae nego credere; A II, 126. 

causa: vi opprimi in bona causa est melius 
quam malae cedere; L III, 34. 

consuetudo: quoniam „confidens* mala con- 
suetudine loquendi in vitio ponitur; T III, 14. 
mala .. et impia consuetudo est, contra deos dis- 
putandi; N II, 168, tantam .. esse corruptelam 
malas consuetudinis, ut ..; L I, 39. 

eustos: malus .. est custos diuturnitatis me- 
tus; O II, 28. 

disciplina: ferarum natura non est ... de- 
pravata mala disciplina, sed natura sua; F Il, 33. 
ad malam domesticam disciplinam ... cum ac- 
cesserunt etiam poötae; T IL, 27. 

doctrinae: quam seusim pernicies inlapsa in 
eivium animos malis studiis malisque doctrinis 
repente totas civitates everteret; L II, 39. 

dolus: inde everriculam malitiarum omnium, 
iudieium de dolo malo; N Ill, 74. nondum .. 
C. Aquilius oollega et familiaris meus, protulerat 
de dolo malo formulas; in quibus ipsis, cum ex 
eo qusereretur, quid esset dolus malus ..; O IH, 
60. iste dolus malus et legibus erat vindicatus 
... et sine lege judiciis; Il, 61. dolus .. 
malus in simulatione, ut ait Aquilius, continetur; 
Oo Il, 61. sive et simulatio et dissimulatio dolus 
malus est, perpaucas res sunt, in quibus non do- 
lus malus iste versetur; O II, 64. QUAE (pacta, 
promissa) NEC VI NEC DOLO MALO, ut praetores 
solent, FACTA SINT; O IIL, 92. 

facinus: nullum .. scelus, nullum malum faci- 
nus esse, ad quod suscipiendum non libido volu- 
ptatis inpelleret; C 40. 

fides: inde tot iudicia de fide mala; N III, 74. 

Graeca: quod inciderint in inculta quaedam 
et horrida, de malis Graeeis Latine scripta dete- 
rius; F 1, 8. 


65* 


malus 


homo: venit Epicurus, homo minime malus vel 
potius vir optimus; T II, 44. 

lex: nos legem bonam a mala nulla alia nisi 
naturae norma dividere possumus; L I, 44. 

ministri: malis... usus ille (populus) winistris; 
R I, 66. 

mos: malis moribus opinionibusque depravati; 
T III, 2. opinionibus maloque more delenitum 
(animum) mollivimus; T V, 78. 

opiniones: |, mos; T III, 2. 

pestis: »prius quam oppeto walam pestem 
mandatam hostili manu«; T II, 38, 

philosophus: philosophi quidam, minime mali 
illi quidem, sed non satis acuti ... dieunt ..; 
oO Il, 39. 

pugna: multa ante Lacedaemoniorum malam 
pugnam in Leuctricis |} Leuctris|] a Callisthene 
commemorata dixisti; D II, 54. 

ratio: bona ratio {opinio est), si vera, mala 
autem, si falea est opinio; N III, TI. 

res: fodicantibus iis rebus, quas malas esse 
opinemur; T II, 35. quom ... paupertatem, de- 
bilitatem, dolorem incommodas (res appellet), non 
malas; L I, 55. sintercessor rei malae salutaris 
eivis estor; L III, 11. 42 (48). f. bonus, A. res; 
AL, 15. II, 129. F I, 48. IV, 61. T 1, 86. IV, 28. 
a 10, N Ill, 38. L III, 42. Lae 64. (8. I, ©. 


). 

studia: j. doctrinse, 

valetudo: ei sunt constituti quasi mala vale- 
tudine aniwi; T IV, 

vita: eorum neque accessione meliorem vitamn 
fieri nec decessione peiorem; O III, 12. 

B. allein: a. mase.: I. sum: »si (di) cürent, 
bene bonis sit, male malis«; N 111, 79. 

II. diserimen: si in ea (mundi moderstione) 
Tue nullum est bonorum et malorum; N III, 


b, neutr, (peius dgl. A. alqad): I. abfolnt: 
1. Subject: aceidit: ut, quicumque intueatur 
in aliquod maius malum, si id sibi sceidisse opi- 
netur, sit continuo in aegritudine; TIII, 38. etiam 
plura (mala) possunt accidere; T V, 29. nihil 
mali aceidisse Seipioni puto, mihi aceidit, si quid 
accidit; Lae 10. 

adest: tum aegritudinem existere, cum quid 
ita visum sit, ut magnum quoddam malum adesse 
et urgere videatur; T III, 28. 

apparet: f. I, 1. obruo; T 111, 80. 

appropinquat: timorem metum maliı adpro- 
pinquantis (definiunt); T IV, 19. cui miseriae 
proxumus est is, qui adpropinquans aliquod malum 
metuit; T IV, 35. 

consequitur: bonum illud et malum, quod 
maps iam dietum est, postea consequitur; F II, 
61. 


eet: esse quaedam et corporis et fortunae mala; 
A II, 134, hoc dixerit potius Ennius: »nimium 
boni est, eui nihil est * malie; F II, 41. qua in 
vita est aliquid mali, ea beata esse non potest; 
F V, 91. quoniam post mortem mali nihil est; 
T 1,16. in quo (tempore) mali nihil esse con- 
cedis; T I, 16. ne si interirent quidem animi, 
quiequam mali esse in morte; TI, 81. ubi .. 
malum est, quoniam nihil tertium est? T I, 82. 
in quo quid potest esse mali? Tl, 91. in qua 
(morte) aut summum bonum aut nullum malum 
esse cognovimus; T I, 110. si in his (doloribus) 
est summum malum; T II, 16. in ipso .. dede- 
core mali nihil esse, nisi sequantur dolores; Tl, 
28. videsne .. opinionis esee, non naturae ıma- 
lum? T II, 53. omne .. malum, etiam mediocre, 
malum est; nos autem id agimos, ut id in sapiente 
nullum sit omnino; T Il, 22. est id (insperatum 
malum) .. non mediocre ad aegritudinem augen- 


516 


Te 


malus 


dam; TIII,28. iudico malum illad opinionis esse, 
non naturas; si enim in re esset, cur fierent pro- 
visa leviora? TIII,81. satis esse odiosum malum 
omne, cum venisset; 'T II, 32. si .. ne futurum 
quidem ee sit, frustra suscipi miseriam vo- 
luntariam; T Ill, 32. quod videt malum nullum 
esse nisi culpam; T II], 34. illud malum, quod 
opinatum sit esse maxumum, nequaquam esse tan- 
tum, ut vitam beatam possit evertere; T Ill, 58. 
vides .. opinionis esse, non naturae malum; T 
II, 65. cogitatio .. diuturna nibil esse in re 
mali dolori medetur; T III, 74. erit .. in con- 
solationibus prima medicina docere aut nullam 
malum esse aut admodum parvum; T Il, 77. 
uid dicemus ..? num in illa re ... mali nihil 
uisse? T II, 77. nam quod || quid || esset ma- 
lum, nisi quod idem dici turpe posset; T III, 80. 
quod (malum) intolerabile esse videatur; T IV, 14. 
snec sors (est) nec ira caelitum invectum malume; 
T IV, 63. qua re nullum homini ma- 
lum maius est; T IV, 82. si essent ulla corporis 
aut fortunae mala; T V, 22. cum sit omne et 
bonum eius (Epicuri) et malum in potestate for- 
tunae; T V, in surditate .. quidnam est 
mali? T V, 116. cui mali nihil est nec esse 
potest; N IH, 38. quamquam est magnam hoc 
er se ipsum malum; L III, 31. sensu carente 
animo) nihil Pa est mali; L fr 1. duplex 
malum est; O 1,128. quo in genere multum mali 
etiam in exemplo est; O I, 140. an est ullum 
maius malum turpitudine? O III, 105. ut nibil 
boni est in morte, sic certe nihil mali; Lae 14. 
j. IL, 1. contraho. iudico; L I, 46. 

evenit: nec .. cuiquam bono mali quieguam 
evenire potest; T I, 99. 

evertit: f, est; T ILL, 58. 

facit: quasi culpa contractum malum aegritu- 
dinem acriorem facıt; T IIl, 52. 

habet: f, viget. — impendet: f. impendee, 
malum (5 ©t.) ©. 237, a. 

ineidit: nihil posse mali incidere sapienti; 
F III, 20, 

inest: (baec mala) non inerant in iie, quae tibi 
casus invexerat; 'T III, 26. fateor in ista ipsa 
potestate inesse quiddam mali; L III, 28. 

inhaeret: permanat in venas et inhaeret in 
visceribus illud malum; T IV, 24. 

insident: his .. malis insidentibus; T IV, 8%. 

invadıt: modo .. hoc malum in haac rem 
publieam invasit; O II, 75. 

inveterascunt: sive illa (mala) ante provisa 
et expectata sint sive inveteraverint; T IIL, 32. 

manent: ut isdem malis manentibus ... aegri- 
tudo ... tollatur; T IIL, 58. 

permanat: j. inhaeret. 

pervenit: ut... hoc malum usque ad bestias 
perveniat; R 1, 67. 

poteat: f. est; T I, 91. III, 58. N III, 38. eve- 
nit. incidit. videtar; T III, 80. 

vacat: f. videtur; T IIl, 80. 

veniunt: quae (mala) et venientia metuat 
sapiens necesse est et venisse doleat; A II, 135. 
f. est; T IU, 32. 

videtur: dixisti plus in dedecore mali tibi vi- 
deri quam in dolore; TII, 47. cui (sapienti) aut 
malum videri nullum potest, quod vacet turpitu- 
dine, aut ita parvum mwelum, ut ..; Till, 80. 
f. adest. est; T IV, 14. — I, 1. comparo, 

viget: ut (malum) vigeat et habeat quandam 
viriditatem; T III, 75. 

urgot: est .. nulla alia (causa) nisi opinio et 
iudicoum magni prassentis atque urgentis mali; 
T II, 61. j. adest. 

2. Prädicat: sum: cotera .. etsi nec bona nec 
mala essent; A1,36. nec (esse) malum, nisi quod 


malus 517 malus 
virtati esset contrarium; A II, 180. qui ... ne- | malum non esse; T IV, 59. neo malum {illad 


gent satis esse, quid bonum sit aut quid malum, 
sensu iudicari, sed animo etiam ... intellegi posse...; 
F1,3l. summum .. malum est vivere cum do- 
lore; FI, 41. fit, ut aegritudo sequatur, si illa 
mala sint, laetitia, si bona ||si bona, laetitia |; 
F 1, 57. com (luxuriosi) ... nec haberent ulla ex 
parte en aut dolens aut aegrum, id est autem 
maluam; F II, 21. nihil (esse) malum nisi turpe; 
F II, 33. quia summum id malum non erat; F II, 
93. nemo ulla in re potest id, quod malum esse 
deereverit, non curare; F Ill, 29. effectum est 
nibil esse malum, quod turpe non sit; F III, 29. 
quod positum est, solum id esse malum, quod 
turpe sit; F III, 39. id (esse) malum solum, quod 
ea F Ill, 50. necesse est neo bonum esse nec 
malum hoc; F II, 53. illa ... aut bona sunt 
aut mala; F III, 69. patronusne causae in epilogo 
... megaret esse malum exsilium, publicationem 
bonorum? F IV, 22. non esse illud malum; FIV, 
52. quae bona a esse ab eo (Zenone) 
et quae mala; F IV, 73. necesse .. est... eum, 
quae bona sunt, mala putare, bona contra, quae 
mala; F V, 28. si ista mala sunt |lsint ||, in 
quas Aitagg incidere sapiens; F V,81. paupertas 
si malum est, mendicus esse beatus nemo potest, 
quamvis sit sapiens; F V, 84. dolere malum est; 

V, 84 si ista mala sunt, (liber ille) placet; F 
V,85. quia, si mula eunt, is, qui erit ın iis, bea- 
tous non erit; si ımala non sunt, iacet ommis ratio 
Peripateticorum; F V, 86. malum illud non esse, 
quia turpe non esset; F V, 94. est miserum .. 
(mors), quoniam malum; T I, 9. ideirco mortem 
censes esse sempiternum malum; T I, 10. quia 

. ne mors quidem est malum; T I, 16. ita ne 
moriendum quidem esse malum est; id est enim 
perveniendum esse ad id, quod non esse malum 
eonftemur; TI, 16, ut doceam ... non modo 
malum non esse, sed bonum etiam esse mortem; 
T I, 16. mors ut maloum non.sit, eflicies; 'T 1, 16. 
efieiet .. ratio, ut ... mors aut malum non sit 
aut sit bonum potius; TI,23. istuo ipsum voreor 
ne malum sit, non dico carere sensu, sed caren- 
dum esse; T I, 26. tantum .. abest ab eo, ut 
malum mors sit, ut verear, ne homini nihil sit 
non malum aliud; TI, 76. dieitur illud: bono 
carere, quod est malum; T I, 88. nos .. tenes- 
mus, ut nibil censeamus esse malum, quod sit a 
natura datum omnibus, intellegamusque, si mors 
malum eit, esse sempiternum malum; T I, 100. 
si id summum malum esse decreverit; T II, 16. 
nec tam quaerendum est, dolor malumne sit, 
quum .; TU, cum id, quod mihi horribile 
videtor, tu omnino malun negas esse; T Il, 29, 
quo modo id, quod ego miserrimum existimem, 
ne malum quidem sit; T II, 29. „nihil est*, in- 
quit (Zeno), „ımalum, nisi quod turpe atque vitio- 
sum est“; T II, 29. si ... turpitudo peius est 
quam dolor, nihil est plane dolor; TUI, 31. sitne 
.. malum dolere necne, Stoiei viderint; T Il, 42, 
nihil agis, dolor! quamvis sis molestus, numquam 
te esse confitebor malum; TII,61, sit sane sum- 
mum malum dolere; in eo igitur qui non est, si 
malo careat, continuone fruitur summo bono? T 
IH, 40, neque insipientia ullum maius malum est; 
T II, 68. sunt qui unum oflicium consolantis 
putent |] putent docere || malum illud omnino non 
esse, ut Cleantbi placet; sont qui non magnum 
malum ut Peripatetici; T III, 76. nihil .. esse 
malum, quod turpe non sit, si Jugenti persuaseris; 
T UI, 77. suseipi aliquando aegritudinem posse 
ex ©0 ipso, quod esse summum malum [Cleanthee] 
ipse fateatur |jfatebatar ||; T II, 77. an ratio 
parum praecipit nec bonum illud esse ... nec 
porro malum, quo ..? T IV, 39. paupertatem 


esse), ex quo aut metus aut itudo (oriatur); 
T IV, 60. quod quidem solet eis etiam accidere, 
qui illa mala esse censent, ferenda tamen aequo 
animo arbitrantur; T IV, 60. etiamsi vel || nec, 
et{} mala sint illa ... vel [Inec, et|| bona; T 
IV, 61. si es mals sunt; T V, 29. id (exilium) 
si propter alienam et offensam populi voluntatem 
maluın est; T V, 106. si stultitia consenau om- 
nium philosophorum maius est malum, quam si 
omnia mala et fortunae et corporis ex altera parte 
onantur; N III, 79. quid bonum sit, quid ma- 
um, quid neutram; D II, 10. quae mala perni- 
ciosaque sunt; L I, 44. ut Chius Aristo dixit 
solum bonum esse, quod honestum esset, malum- 
que, quod turpe; L I, 55. nec .. tantum mali 
est peccare principes ... quantum illud, quod...; 
L 1, 31. malitis, si omnia, quas turpia aunt, 
mals sunt, mala bonis ponit ante; O II, Tl. si 
nihil malum esset nisi dolere. id autem non modo 
[non] summum malum, sed ne malum quidem esse 
maxima auctoritate philosophi adfirmant; O III, 105. 
ij. 1. est; T IU, 22. 80. dolor, I, 1. est (25 St.) 
8.1, ©. 758, b 

videor: cui praeter honestaten multa bona, 
raeter turpitudinem multa mala videntur; A II, 
35. quae contraria sunt his, malane (ei videan- 
tur)? r IV, 69. nonne ... tibi (ista) videntur 
mala? F V, 86. malum mihi videtur esse mors; 
T 1,9. cur mortem malum tibi videri dicis? T 
I, 25. ulla uti ratione mors tibi videri malum 
possit; T I, 76. tu ... rogatus “ me, etiamne 
maius (malum tibi dolor videretur) quam dedecus; 
TI, 38. cum respondisti maius tibi videri ma- 
lum dedecus quam dolorem; T I, 28. quibaus, 
quod honestum sit || est |, summum bonum, quod 
turpe, summum videtur malum; TI, 45. duplex 
est .. ratio veri reperiendi non in iis solum, 
quas mala, sed in iis etiam, quae bona videntur; 
T II, 56. ut (animus) ea, qune bona malave vi- 
deantur, possit contemnere; T V, 87. iis nihil 
malum potest ||p. m.|] videri, quod naturae ne- 
cessitas ndferat; © 4. 

ohne Berb: si nibil malum, nisi quod turpe, 
inhonestum, indecorum; F III, 14. nihil bonum, 
nisi quod honestum, nihil malum, nisi 27 turpe; 
TO, 30. — IV, 2, algd de. A. algd; Il, 15. 

3. Auäruf: „quae te, malum!“ inquit, „ratio 
in istam spem induxit, ut ..?* O JI, 53, 

I. nach Verben: 1. Hccufativ: accipio: 
semper angi aut accipiendo aut cogitando malo; 
T III, 32. 

addo: haec mala ... ipse tibi addidisti; ... 
et quidem inveterato malo; T 1II, 26. 

adfero: f. adfero, Il. malum (3 6.) ®. I, 
©. 64, b. 

adipiscor: si plas adipiscare re explicata 
boni quam addubitata mali; O I, 83, 

adiungo: eos existimo (dicendos esse beatos), 
qui sint in bonis nullo adiuncto malo; T V, 28. 

admisceo: cum constituisset deus bonis om- 
nibus explere mundum, mali nihil admiscere; Ti 9. 

antepono: f. I, 2. sum; O IH, 71. 

appello: bonum appello, quiequid secundum 
naturam ost, quod contra, malum; F V,89. f. ap- 
pello, III, 2. algd — malum (5 &t.) ®.I, ©. 216, b. 

aspernor: omne animal ... dolorem aspernari 
ut summum malum; FI,30. (animal) aspernatur 
dolorem ut malum; F Il, 31. 

cogito: f. accipio. 

comparo, confero: ut ... nec malum []ne 
m. quidem || ullum, ne si in unum locum quidem 
| quidem locum, nec si in un. loo. ji conlata om- 
nia sint, cum turpitudinis malo comparanda || oom- 
parandum || (rules tur); T UI, 30. 


malus 


518 


malus 


contraho: quicquid esset in aegritudine mali, 
id non naturale esse, sed voluntario iudicio et 
opinionis errore contractum; T III, 80. |. I, 1. 
faecit. 

contueor: revocatio ille, quam (Epicurus) ad- 
fert, cum » contuendis nos malis avocat, nulla 
est; T II, 35. 

definio: cum praesertim (Epicurus) omne ma- 
lum dolore definiat, bonum voluptate; T V, 73, 

deicio: ecquid .. intellegis, quantum mali de 
humana condicione deieceris ? v1 15. 

depello: si aliud quippiam nacti sumus fortuiti 
boni aut depulimus malı; N Ill, 87. 

dico: dicis ... deformitatem, morbum, debili- 
tatemı mala; F V,80. (cruciari) asperum, difhicile, 
odiosum, contra naturam dicunt, nee tamen ma- 
lum; TI, 17. si hunc miserum (dieimus), certe 
dolorem malum; T II, 25. quom ... dedecus illi 
summum malum, hie solum (dicat); LI, 55. ma- 

um dicis malum; LIU, 17. f. I, 1. consequitur. 
est; T 1il, 80. dieo, IV, 2. algd — maluuı (5 &t.) 
2. 1, ©. 698, a. dolorem — malum (7 &t.) 8. I, 
©. 699, b. 

diiudico: summum .. bonum et malum va- 
giens puer utra voluptate diiudicabit? F II, 31. 

discerno: Democritus luminibus amissis alba 
scilicet discernere et atra non polerat, at vero 
bona mala; T V, 114. 

do: vos .. quid mali datis! N I, 122. 

duco: tantum (Hieronymus) in dolore duxit 
wali; TII,15. qui (Zenon), nisi quod turpe esset, 
nibil malum ducerst; TV, 27. si mala illa duci- 
mus; T V, 29. labi .., errare, nescire, deeipi et 
malum et turpe ducimus; O I, 1 

effero: »quud en) non natura humana 
patiendo ecferat«; T IV, 69. 

existimo: dolorem existimo maxumum malo- 
rum omnium, — etiamne maius quam dedecus? 
To, 14. 

exspecto: j. I, 1. inveterascunt. IV, 1. difhi- 
dentia. 

facio: qui... semper cogitavisset accidere posse 
aliquid adversi, ei fieri illud sempiternum malum; 
T II, 32. mibi ., hoc plus mali facere videtur, 
qui oratione, quam qui pretio iudicem corrumpit, 
quod ..; R V, 11. j. minuo. 

fero: f. I, 2. sum; T IV, 60. 

habeo: quis ... infinitum quoddam et sempi- 
ternum malum haberemus in vita fl[in vita] |; 
T1,15. f. habeo, Ill. malum (6 ©St.) ©. 126, b. 

inveho: »nec mihi JIunonis terror inplacabilis 
nec tantum invexit tristis Eurystheus mali, quan- 
tum uns vaecors Osmei partu editas; T Il, 20. 
f. I, 1. est; T IV, 88. 

invetero: f. addo, 

iudico: quis hanc maximi animi aequitatem in 
en morte laudaret, si mortem malum iudicaret? 

I, 97. quom et bonum et malum natura iudi- 
cetur et ea sint principia naturae; L I, 46. for- 
tis .. dolorem summum malum iudicans ... ess6 
.. maullo modo potest; O I, 5. qui dolorem sum- 
mum malum dicat |jiudicat ||; O LI, 117. 
mein, mala meminisse non oportere; F II, 

metior: qui dolore summum melum metiatur; 
T IU, 49. 

metuo: dolor .., id est summum malum, me- 
tuetur semper; F II, 92. j. I, 1. appropinquat; T 
IV, 35. veniunt. 

minuo: neque vetustate minui mala nec fieri 
praemeditata leviors; T III, 32. 

misceo: »maior mihi moles, maius miscendumst 
malume; T IV, 77. N IU, 68, 

negl eg°: id ipsun absurdum, maximum malum 
neglegi; F 11, 98. 


obruo: ea mala virtutis magnitudine obrueban- 
tur; F V, 92, ut id (malum) obruatur sapientis 
vixque appareat; T II, 80. 

opinor: ut, ... quam diu in illo opinato malo 
vis quaedam insit, ... tam diu appelletur recens; 
T 11, 75. partes .. perturbationum volant ex 
duobus opinatis bonis nasci et ex duobus opinatis 
malis; T IV, 11. eaque fea qua] (asgritudiae 
stulti) adfciuntur in malis oplansle; 7 IT. 14. 
ut in malis opinatis tolerabilia, sic in bonis seda- 
tiora sunt eflicienda ea, quae ..; TIV,65. quod 

itudo et metus in malis opinatis ... versetur; 
TV,4.5. 1,1. est; T III, 58. 

persuadeo: f. IV, 1. opinio; T IL, 72. 

pono: f. 2. T II, 37. — I, 2. sum; N III, 79. 
0 II, 71. — praemeditor: f. minuo. 

praetereo: quid, ai etiam iucunda memoria 
est praeteritorum malorum? F II, 105. 

provideo: f. ], 1. inveterascunt. 

puto: tu... negas fortem esse quemquam posse, 

uı dolorem malum putet; F IV, 53. id... non 
arten quin omnia, quae mala putentur, sint in- 
provisa graviora; T Ill, 30. an ad cetera, quae 
mals putantur, non et Epicurus et reliqui p 
sophi satis parati videntur? T V, 89. f. I,2. sum; 
F V, 28. 

reputo: »008 ... humanae vitae varia repu- 
tantis mala;« TI, 115. 

secerno: secretis malis omnibus; T V, 29 (28). 

sedo: non .. video, quo modo # possint 
mala praesentia praeteritae voluptates; T V, 74. 

termino: qui bona voluptate terminaverit, mals 
dolore; O IL, 117. 

timeo: ne quod (animus) aut sempiternum aut 
diuturnum timeret malum; FI, 

tollo: quodam modo etiam paupertatis malom 
tollitur; T IV, 59. ut boc totum malum de re 
publica tolleretur; O II, 84. 

video: f. IV, 1. opinio; T IU, 72. 

2. Genetin: obliviscor: iubes me bona co- 
gitare, oblivisci malorum; T II, 35. obliviscor 
etiam malorum, ut iubes, eoque facilius, quod ea 
ne in malis quidem ponenda censeo; T ul, 31. 

3. Dativ: ingemesco: er vidit nemo ulli 
ingemescentem malo«; T II, 21. 

sum: potestne bonum cuiquam malo esse? PT. 

4. Ablativ: careo: |. eareo, IL malo (5 St.) 
B. I, ©. 384, a. 

requiesco: »ubi remissa humana vita corpus 
requiescat malis;« T I, 107. 

5. mit Präpofitionen: abduco a: a malis 
.. mors abducit, non a bonis; TI, 83. sunt qui 
abducant a malis ad bona, ut Epicurus; T IL, 36. 

abstraho a: mors nos a malis, non a bonis 
en TI, 84. Ha mania nagriind 

accedo pro: si pro singulis mali tudines 
accederent; T IV, 40. 

comparo eum: f. 1. comparo, 

consto ex: illud, quod Alcibiades dolebat, non 
ex animi malis vitiisque constabat? T IL, 78. 

deelino a: quoniam .., ut bona natura ad- 
petimus, sic a malis natura declinamus; T IV, 13. 

discedo a: utrum tandem (Priamus) a bonis 
an a malis discessisset? T I, 85. 

disco de: quae de bonis et malis didioerimus; 
F ll, 72. 

duco in: ut mortem non ducerem in malis; T 
1, 112. ut... nibil.. in malis ducamus, quod ..; 
T1,118. quod (exilium) in maxumis malis ducitur; 

V, 106. dolor in maximis malis dueitur; L I, 31. 

eligo ex, excerpo ex: non solum ex malis 
eligere minima oportere, sed etiam excerpere ex 
his ipeis, si quid inesset boni; O III, 3. 

facio ex: quor ... bonum eadem (lex) facere 
non possit ex malo? L I, 44. 


malus 


habeo in: quae (philosophia) nihil aliud in 
bonis haberet |] habet || nisi honestum, nihil nisi 
turpe in malis; F III, 11. qui dolorem in malis 
non habent; F III, 42. nihil earum rerum ... 
aut in bonis aut in malis esse habendum; T IV, 
65. 

incido in: quod cum exanclavisset omnes la- 
bores, tum incideret in mortis malum sempiternum; 
TI 118. f. I, 2. sum; F V, 81. 

inrno in: cum in mala seientes irruunt; FV, 29, 

insam in: f. 1. opinor; T III, 75. 

intueor in: f, I, 1. aceidit; T IIL, 28. 

indico de: de malis .. et bonia ab iis ani- 
malibus ... ait optime iudicari; FI, 31. nee... 
potest quisquam de bonis et malis vere iudicare 
nisi..; F IH, 78, 

nascor ex: ex malis metum et aegritudinem 
nasci censent, metum futuris, aegritudinem prae- 
sentibus; T IV, 11. j, 1. opinor; T IV, 11. 

numero in: f. im, B, I. numero in malis (6 ©t.) 

©. 2361, b. 

pono in: f. im, B, I. pono in malis (5 6t.) 
©. 268, b. — probo de: P IV, 2. ratio de. 

sum in: in his tot et tantis (malis) ... potest 
esse sapiens; T V, 29, f. in, B, I. sum in malo 
(19 &t.) ©. 269. 

versor in: f. 1. opinor; T V, 48. 

II. nach Udjectiven: 1. Genetiv: commu- 
nis: hoc.. commune malorum et bonorum, ut ..; 
T IV, 65. 

eıpers: ea lege ease nos natos, ut nemo in 

rpetuum esse posset expers mali; T IU, 59, 

‚2. Ublativ: dignus: »malo quidem me quovia 
dignum deputem«. malo se dignum deputat, nisi 
miser sit; T III, 65. 

IV, nach Subftantiven: 1. Genetiv: alqd: 
omnium bonorum virorum vitam omnibus 
m plus habere seınper boni quamı mali; F 

‚98. sit .. aliquis, qui nihil mali habeat; TI, 
85. sin (dolor) productior (foret), plus habiturum 
iocundi quam mali; T III, 38. num .. tantum 
mali turpitudo ista habebat, quantum ille erucia- 
tus? O III, 102. f. I, 1, aceidit; Lae 10. est; F 
II, 41. V, 91. TI, 16. >. 81. 91. II, 28. III, 74. 
77. V, 116. N 111, 38. L fr 1. O 1, 140. Lae 14, 
evenit. incidit. inest; L IH, 28. videtur; T II, 47. 
2. sum; L III, 31. II, 1. adipiscor. admisceo, con- 
traho. deicio. depelllo. do. dass. TO, 15. facio; 
RV, 11. inveho; T II, 20. adfero, II, malum (3 &t.} 
2.1,©. 64, b. 

adfectio: Trug .. mali sapientis adfectio 
nulla est; T IV, 14. 

cause: quae causa perspicus est malorum com- 
mutationumque Graeciae; R II, 9. enitar, ut 
euiusque et boni publici et mali causam tamquam 
rirgula videar attingere; R II, 52. f. ratio; Rv 2. 

commemoratio: illam .. orationem ex com- 
memoratione alienorum malorum ad malivolos 
AR malev. |] consolandos esse accommodatam; T III, 


eontagiones: nec .. solum ipsa (res publica) 
eecidit, sed etiam reliquam Graeciam evertit con- 
tagionibus malorum; Ö II, 80. 

depulsio: nos beatam vitam non depulsione 
mali, sed adeptione boni indicemus; F II, 41. 

diffidentia: metus .. est diffidentia expectati 
et inpendentis mali; T IV, 80. 

dilectus (del.): ut ... prudentia in dilectu 
bonorum et malorum (cermatur); F V, 67. quid 
huie opus est dilectu bonorum et malorum? N III, 
38, prudentia est .. locata in dilectu bonorum 
et malorum; O1, 71. ne prudentia quidem ege- 
remos nullo delectu proposito bonorum et malo- 
ram; fr V, 50. 

enumeratio: quas (laudatio mortis) constat 


519 


malus 


ex enumeratione humanorum malorum; TI, 116. 
est iniqua in omni re accusanda praetermissis bo- 
nis malorum enumeratio; L III, be, 

esca: divine .. Plato „escam malorum“ ap- 
pellat voluptatem; C 44. quae (voluptates cor- 
poris) vere ... a Platone dietae sunt illecebrae 
esse atque escae malorum; fr V, 81. 

exspectatio: mali exspectationem erse necesse 
est metum; T IV, 80. 

extremum: quid fugiat (natura) ut extremum 
malorum; F I, 11. cum intellegitur, quid sit 
et bonorum extremum et malorum; FV,15. cum 
omnis haee quaestio ... quasi de extremis bono- 
rum et malorum ab eo profieiscatur, quod ..; F 
V,23. qui solum hoc malum dieit et malorum 
omnium extremum; T I, 17. 

finis: f. bonus, B, b, IV, 1. finis; A II, 114. 
132. F I, 12. 55. V, 19. T IV, 82. D 11,2. 01,5. 
II, 119 (8. I, ©. 360). 

genuse: quia huic generi malorum non adfingi- 
tur illa opinio; TI, 6%. cum .. tria genera 
malorum esse dicant; T V, 28. 

ignoratio: ignoratio futurorum malorum utilior 
est quam seientia; D II, 28. 

inlecebrae: f, esca; fr V, 31. 

interventos: suppeditatio .. 
maloram interventu; N I, 111. 

iudieium: f. I, 1. urget; T III, 61. 

mater: imitatrix boni, voluptas, malorum autem 
mater omnium; L 1, 

medioeritates: mediocritates .. malorum quia 
laudare recte possit? 'T IV, 57. 

meditatio: stultam esse meditationem 
futuri mali aut fortasse ne futuri quidem; T III, 32. 

memoria: stulti.. malorum memoria torquen- 
tar; F I, 57. f. IE, 1. praetereo. 

metus: qui potest .. habitare in beata vita 
summi mali metus? F Il, 92. est .. metua, ut 
er praesentis, sie ille futuri mali; T IV, 64. 
f. I, 1. appropinquat; T IV, 19. 
aliquam molem meditabar 


bonorum nullo 


moles: »semper 
mali;« T III, 29. 

multitudo: cwi aut adsit aut ndesse possit 
multitudo malorum; T V, 42. 

notio: veniamus nunc ad bonorum malorum- 
que notionem; A II, 128. 

opinio: cum ... is .. motus aut boni aut 
malı opinione eitetur bifariam; T II, 24. ut duo 
reliqgua (genera), metus et negritudo, malorum 
(opinione turbantur), nam et metus opinio magni 
mali inpendentis et aegritudo est opinio magni 
mali praesentis, et quidem recens opinio talis 
mali, ut in eo rectum videatur esse angi; T III, 

. est .. aegritudo ... in opinione mali re- 
venti; T IN, 26. Epieuro .. placet opinionem 
mali aegritudinem esse natura; T 111,28, ad hanc 
opinionem wagni mali cum illa etiam opinio ac- 
cessit, oportere ..; T II, 61 (62). illa opinio 
mali, quo viso atque persunso aegritudo insequi- 
tur necessario; T III, 72. satis dietum esse arbi- 
tror aegritudinem esse opinionem mali praesentis; 
TEN, 74. nt illa opinio praesentis mali sit re- 
cens; T III, 75. est .. aegritudo opinio recens 
mali praesentis; T IV, 14. metus (est) opinio 
impendentis mali; TIV,14. de malorum opinione 
hactenus; T IV, 65. f. I, 1. urget; T II, 61. 

partus: partus bie mulae nonne ... praedietus 
est ab haruspieibus incredibilis partus malorum? 

praedictio: omnis .. praedietio mali tum pro- 
batur, cum ..; D II, 54 

praemeditatio: haec .. praemeditatio futu- 
rorum malorum lenit eorum adventum, quas ve- 
nientia longe ante videris; T III, 29. 

radix: Tons errorem quasi radicem malorum 


malus 


omnium stirpitus philosophia se extracturam polli- 
eetur; T IV, 83. 

ratio: ab isto capite flaere necesse est omnem 
rationem bonorum et malorum; F II, 34. cuius 
tanti mali non modo reddenda ratio nobis, sed 
etiam ... dicenda cansa est; R V, 2. 

sanatio: eorum .. malorum in una virtute 
posita sanatio est; T IV, 35. 

sementis: hanc .. tantam a dis inmortalibus 
arbitramur malorum sementim esse factam? N III, 
75. 

seminator: qui est versus omnium seminator 
malorum; N III, 66. 

sensua: hoc... tempore (Priamus) sensum ami- 
sit malorum; T I, 85. 

sententiae: sex hae sunt simplices de 
summa bonorum malorumque sententine; FV, 21. 

signum: neque ... signum sibi ullum ... a 
ar quasi mali alicuius inpendentis datum; DI, 
124, 

summa: nd quos (Äfines) et bonorum et malo- 
rom summa referatur; A II, 129, haec .. oratio 
de ipsa summa mali nibil detrahit; T III, 55. 

terminus: »amore mortis terminum anquirens 
malie; T II, 25. neque terminum malorum prius 
sspiciet, quam ..; Tı 45. 

turba: aderit .. malorum ... turba quaedam, 
paupertas, ignobilitas, humilitas; T V, 29. 

vıs: quam vim mali aignificantes poütae im- 
rg apud inferos saxum Tantalo faciunt; T 

‚35. 

2. mit Präpofitionen: algd de: minima de 
malis; O II, 102, quod aiunt: „minima de malis,* 
au est ut turpiter potius quam calamitose; O III, 


discessus a: vide, ne „(discessus) a malis“ diei 
verius possit; T 1, 

disputatio de: omnis ab eo quasi capite de 
summo bono et malo disputatio dueitur; F V, 17, 

dissensio de: quom praesertim ad id nibil 
pertineat haec de summo malo bonoque dissensio; 

extremum in: cum quaeritur in his (bonis, 
malis) quid sit extremum, quid ultimum; F V, 17, 

iter ad: nullum est .. genus illarum rerum 
publicarum, quod non habeat iter ad finitimum 
quoddam um praeceps; R I, 44. 

quaestio de: quae (quaestio) de bonis et ma- 
lis appelletur; F IL, 41. 

ratio de: quae (ratio) maxıme probatur de 
bonis et malis; T IV, 66, 

ultimum in: invenitur, quid sit, quod natura 
spectet extremum in bonis, quid in malis ultu- 
mum; T V, 71. j. extremum in. 

voluptas ex: ut malivolentia |] malev.|j sit 
eh ex malo alterius sine emolumento suo; 
T IV, 20. 

V. Umftand: 1. Mblativ: adfici: ut üi, qui 
virtutis compotes sint, etiam quibusdam malia 
afecti beati sint; F V, 77. (Polyerates) multis 
ınalis affectus; F V, 92. 

eapere: cum invidere aegritudinis sit, malis 
autem alienis voluptatem capere laetitiae; TIV, 66. 

effici: Cyrenaiei non omni malo aegritudinem 
eflici censent, sed insperato et necopinato malo; 
T Ol, 28. 

audere: ex quo ät, ut alieno malo gaudeat; 
T IL, 19. 

laetari: voluptati (subiecta sunt) malivolentia 
| malev.]] Iaetans malo alieno [[laet. m. al.]}, 
delectatio, iactatio; T IV, 16. 

moveri: aegritudinem ... moveri fortunae et 
corporis incommodis, non animi malis; T II, 78, 

opprimi: illud vehementer repugnat, eundem 
beatum esse et multis malis oppressum; F V, 77. 


520 


mando 


urgeri: qui duorum generum malis omnibus 


TV, 28. 
. Präpofitionen: in: in quo (malo) demitti 
contrahique animo rectum esse videatur; TIV, 14. 
ut in malis attingit animi naturam corporis simili- 
tudo, sie in bonis; TIV, 30. maximis .. in ma- 
lis hoc tamen boni assecuti videmur, ut ..; OIl, 
5. } ll, 1. opinor; TIV, 14. 65. — IV, 1. opinio; 
T II, 25. 

u aa ut ... propter mala is .. angatur; 
sine: bonum, quod est 


usesitum in ea (pote- 
state), sine isto malo non 


beremus; LIU, 3. 


malus, Maftbaum: cum alii malos scandant, 
alii per foros cursent; C 17. 


MAMA, Bruft, Zige: I. appeto: en .., 
quae paulo ante nata sunt, sine magistro duce 
natura mammas appetunt earumgne ubertate sa- 
turantur; N II, 128. qui (loppiter) .lactens |[j[la- 
etens] || cum Iunone Fortunuse in gremio sedens 
mammamn adpetens; D II, 85. 

dono: ut cauda (donata) pavoni, plumae versi- 
eolores columbis, viris mammae utque barba; 
F II, 18. 

habeo: iis (bestiis) mammarum data est multi- 
tudo; quas easdem paucas habent ene bestiae, 
quae pauca gignunt; N II, 128. 

I. multitudo: f. I. habeo. 

ubertas: f. L. appeto; N II, 128. 


mancipium, Kauf, Befig, Stfav: \.sunt: 
non .. ita dieunt eos (improbos) esse servor, ut 
manecipis, quae sunt dominorum facta nexo aut 
aliquo iure eivili; P 35. 

II facio: f. L 

redhibeo: quae (vitia) nisi dixeris, redhibeatur 
maneipiom iure eivili; O III, 91, 

vendo: in maneipio vendundo dicendane ritia, 
non ea, ... sed haec? O Ill, 9. 

II. venditio: in mancipiorum venditione ven- 
ditoris fraus omnis exeluditur; O III, 71. 

IV. in: ene (nedes) serviebant, sed hoc in man- 
eipio Marius non dixerat; O III, 67. 


mancipo, zu eigen geben: si (senectus) 
nemini emancipata |] mancipata || est; C 38. 


MANCUS, gebrehlih, unvollftändig: cogni- 
tio, contemplatio: cognitio contemplatioque 
| rerum || naturae manca quodam modo atqıue 
inchoata sit; O I, 153. 

virtus: qui (philosophi) mancam fore Por 
runt sine alıqua accessione virtutem; F Ill, %. 


mandatum, Auftrag, Beftellung: 1, 1. 
expono: ei .. (mulieri) nibil opinanti viri mau- 
datum exposuit; F Il, 58. mandata (Regulus) ex- 
posuit; O Ill, 100. 

2. versor in: id .. (fidei bonae nomen) ver- 
sari in tutelis societatibus, fiduciis mandatis; 
oO Il, 70. 

U. iudicia: inde tot iudicia de fide mala, tu- 
telae, mandati; N II, 74, 

1 sine: senator legatus sine mandatis, sine 
ullo rei publicae munere; L Il, 18. 


mando, auftragen, übergeben, amvertrauen: 
L ut: ego .. mandarvi, ut rogarent; Aepi. eum 
(Romulum) sibi mandasse, ut populum rogaret, 
ut .; Rll, 20. 

U. algm: »qui || quis|l salsis fluctibus man- 
det me ex sublimo vertice saxi?« T II, 19. »quo 
magis est aeguum tumulis mandare peremptos irmo 
animo«; T Il, 


mando 


alqd: ut litteris consignamus, quae monumentia 
mandare volumus; A Il, 2. haec (pbilosophia) 
.. ea .. mandat iis (animis) et, ut ita dienm, 


serit, quae ..; TI, 13. quae vel statim consu- 


mantur vel mandentur condita vetustati; N II, 151. | 
use nunc, sed actiones | 


ipais scriptis non en, 
nostras mandaremus; O 11,3. multa ab eo (Scae- 
vola} prudenter disputata, multa etiam breviter et, 
commode dieta memorise mandabam; Lae 1, 
j. littern, B, II, 2. mando (6 &t.) ©. 469, b. 

actiones: f. algd; O U, 3. 

cogitationes: mandare quemquam litteris 
cogitationes auas; T I, 6. 

Imperia: ferant... suffragis, mandant inperia, 
magistratus; R I, 47. 

improbitatem: simiae .. Dodonnese improbi- 
N Graecis mandatam esse demiror; 

I, 69. 

ius: qui cum cetera litteris mandarent, ali ius 
eivile, alii orationes suas, alii monumenta maio- 
rum; T IV, 5 

magistratnm: j. magistratus, II, l. mando 
(3 &t.) ©. 496, b. 

monumenta: nulla .. eius (Africani) ingenü 
monuments mandata litteris; O III, 4. f. ius. 

natos: »sipsus hortatur me frater, ut meos ma- 
lis miser mandarem natos«; T IV, 77. 


‚ nomina: quaecumque rebus iis ... nomina 
imponis, memorise mando; F III, 40. : 
numerum, urdinem: mandavi .. meınoriae 


non numerum solum, sed etiam ordinem argumen- 
torum tuorum; N III, 10. 

orationes: f. ius. 

pestem: »prius quam nr malam pestem 
mandatam hostili manu«; T II, 88. 

rem: nonc posten quam sum ingressus res ens 
... mandare monumentis; A 1,3. nota res est 
et a te ipso mandata monumentis; D I, 88. 

sententias: eius disputationis sententias me- 
moriae mandavi; Lae $. 

verba: qui omnia verba eius (Tagetis) exce- 
perint litterisqgue mandarint; D II, 50. 


mando, fauen: I. animalia: alia (anima- 
lia) sugunt, alia carpunt, alia vorant, alia man- 
dunt; Kr 1 
U. cibum: dentibus .. in ore constructis man- 
. atque [ab iis] extenuatur et molitur cibus; 
‚134 


MANE, früh, morgend: ut mane ad portaım 
adesset; DI,57. quotiens illum (C. Galum) lux 
noctu aliquid describere ingressum, quoliens nox 
oppressit, cum mane coepisset! Ü 49. quae 
(visa) illi (mortales) exterriti somno || somnio || ad 
coniectorem mane deferant; D II, 129. quoniam 
mane eat eundum; T V, 121. mane (adulescen- 
tis) inventos esse mortuos; T I, 113. eum 
somnio commotum mane bubulco praesto ad portam 
fuiase; D I, 57. Latinie ipsis mane ad eum (P. 
Africanum) primus sororis alius venit Q. Tubero; 
R I, 14. quia (mare) nobismet ipsis modo caeru- 
leum videbatur, mane ravum; A IL, 105. ohne 
Berb: cursor ad Olympia profleisci cogitans visus 
est in somnis curru quadrigarum vehi. mane ad 
eoniectorem; D II, 144. quid tu ... tam mane, 
Tubero? R I, 14. 


maneo, 
warten: 
grandi ratio omnia iis rebus .. 
61. 

b. verbal: huius ofiecium est in vita manere; 
F III, 60. at sapientis esse aliquando ofieium ex- 
cedere e vita ... et stulti manere in vita; F III, 


Il. 


bleiben, fortdauern, fortbeftehen, 
I, a. ratio: et manendi in vita et mi- 
. metienda; F III, 


521 


: constantius; A II, 45. 
' mane, audi!« A II, 88. quoniam excedens e vita 
et mäanens aeque miser est; F III, 61. 





maneo 


60. perspicuum ost etiam stultorum ... oflieium 
esse manere in vita; F Ill, 61. manere in pa- 
tria; O III, 99. 

IT. ace, e. inf.: maneat ergo, quod turpe sit, 
id numquam esse utile; O III, 49. 

Il. algs: ut maneamus in perspicuis firmius et 
unde .. illa: »age adsta, 


non sine 
causs dieitur iis ... esse in vita manendum; F 
I, 61. ne is (Critolaus) quidem in patriis insti- 
tutis manet; FV, 14. mane, quaeso, .. Charmide 
noster; F V, 94. cum Socrates omnesque Socratici 
... mänerent in untiquorum philosophorum sen- 
tentin; D1,5. conclave illud, ubi (Deiotarus rex) 
erat mansurus; DI1,26. cum ...in villa quadam 
campi Atinalis maneres; DI, 59. etiam cum ma- 
nent corpore, animo tamen exulant; RII,7. sive 
in Academia vetere cum Speusippo, Xenocrate, 
Polemone manserunt; L I, 38. ut in urbe mane- 
rent Xersemque |] Xerxemque || reciperent; O Ill, 
48. is .., qui cuneta conposuit, constanter in 
suo manebat stata; Ti 47. 


alqgd: maneant illa omnia; A II, 79. non ne- 
cesse est .. illa pristina manere, ut tuenda sint? 
F V, 40. quia nihil semper suo statu maneat; 
N 1,29. modo manent id, quod negari non potest; 
D 1, 38. ut id. quod esset e terra, nisi in terra 
maneret; R III, 40. quid .. manet ex antiquis 
moribus? R V, 2, multa .. alia multis locis diu- 
tius commemoratione manent quam natura stare 
potuerunt; LI, 2, quod [et] in iis etiam, qui 
nunc regnant, manet; L III, 4. etiamsi illa ma- 
nernt, quas sunt quasi dona Fortunae; Lae 55. 


adfectiones: vitia... adfectiones sunt manen- 
tes, perturbationes autem morentes; T IV, 30. 
ut (perturbationes) non possint adfectionum ma- 
nentium partes esse; T IV, 30. 

sestimatio: (aestimatio) in suo genere mane- 
bit; F IH, 34. 

amicitia: manebit .. amicitia tam diu, quam 
diu sequetur utilitas; F II, 78. difficile est ami- 
eitiam manere, si a virtute defeceris; Lae 37. 

Anguitenens: »eius (Anguis) ee 
nens) manet religatus corpore torto«; Il, 109. 

animus: j. animms, 1, 1. manet (5 ©t.) ©. I, 
©. 185, a. 

auctoritas: si vos tantum modo pontifices 
ossetis, pontihcalis mäneret nuctoritas; L I, 52. 

bestia: earum quaeque (bestiarum) suum te- 
nens munus ... manet in lege naturae; T V, 38. 

vonsensio: cum ... mianeat .. ad unum om- 
nium firma consensio; N I, 44. 

dolor: summns dolor plures dies manere non 
potest? F II, 9. 

gratin: quod ... in uno illo aut, si forte, in 
liberis eius manet gratia; O II, 70. 

ingenia: manent ingenia senibus, modo per- 
manent studium; C 22. 

liniamenta: quibus detractis deum tamen 
nosse te dicis, modo liniamenta manennt; N I, 9. 

mala: ut isdem malis manentibus aegritudo .. 
in plerisqus tollatur; T III, 53. 

memoria: dum memoria rerum Romanorum 
manebit; O II, 43. 

morbi: morbis .. manentibus vitia sublata esse 
possunt; T IV, 32. 

nomen: sublata .. benivolentia amicitine no- 
men tollitur, propinquitatis manet; Lae 19. 

parietes; parietes modo urbis stant et nanent; 

quereus: si ||sin, si enim|| manet illa quer- 
cus, haec est profeeto; L I, 1. manet (quereus) 
... et semper manebit; L I, 1. 

66 


maneo 


res: cum ... eaedem res maneant alio modo; 
F IV, 22. dum res maneant, verba fingant (docti) 
arbitratu suo; F V, 89. nomen tantum videbitur 
regis repudiatum, res manebit; L III, 15. 

rex: ? alge; D I, 26. 

sensus: ut idem interitur sit animorum et cor- 
porum nec ullas sensus maneat; Lae 14. 

sidera: (es sidera) suis sedibus inhaerent et 
perpetuo manent; Ti 36. 

terra: terra nona inmobilis manens una sede 
semper haeret; R VI, 18. 

turpitudo: ita turpitudo manet diuturnitate 
sublata; L III, 18. 

viri: qui (viri) illa urbe pulsi carere ingrata 
eivitate quam manere in inproba maluerunt; 
L III, 26. 

IV, algd: ut nihil possit in patriis institutis 
manere integrum; R II, 7. 

constitutio: illa praeclara constitutio Romuli 
cum ducentos annos et viginti fere firma man- 
sisset *%; R II, 58. 

res: cum res eadem maneat |jeaedem ma- 
neant||; T IV, 89, cum .. (ratio) in illis rebus 
vertitur, quae manentes semper endem |] eaedem |] 
non sensu, sed intellegentia continentur *; Ti 28, 

sacra: »sacra privata perpetun manento;« 
L II, 22. 

voluntas: mansisset eadem voluntas in eoram 
posteris; R I, 64. 


manibine ji manubiae. 
MAano, fließen, ftrömen, triefen, entipringen, 
fih ausbreiten: algd: e quibus (philosophiae fon- 


tibus) etiam illa manabant; TI, 6. en, quae na- 
tura Äfluerent atque manarent, ut et aquam et 


terram et aöra, (Chrysippus deos dieit esse); N I, 


39, multa .. ab en (luna) manant et fluunt; N 
II, 50. quod si probabile non est, ne illa quidem 
superiora, unde haee manant, probanda sunt; N 
II, 49. ut nihil inter ipsos nb aliis ad alios ma- 
nare possit; R VI, 20. nisi ea fuerint, unde illa 
manant, amplissima; L 1,63. ab If ab] hac 
familia magis ista manarunt Platone principe; 
L II, 14. 

aegritudo: nec pati (negritudinem) munare 
longius aut ad alia traducere; T I, 75. 

aer: qui .. aör per maria manaret, eum esse 
Neptunum; N I, 40. f. algd; N I, 39. 

aqua: f. algd; N I, 39, 

causae: non .. aeternis causis naturae |le|l 
necessitate manantibus |jeman.|] verum est id, 
quod ita enuntiatur; Fa 19. 

consilia: si illam mentem, unde haec consilia 
manarunt, mihi eripuisses; P 29. 

consuetudo: quae si consuetudo ac licentis 
manare coeperit latius; R II, 41. 

contagiones: (contagiones malorum) a Lace- 
dsemoniis profectae manarunt || profecta emana- 
runt || latius; O II, 80. 

error: cuius generis error ita manat, ut non 
videam, quo non possit accedere; A II, 93. 

honestas: cum proposita sint genera quattuor, 
e quibus bonestas ofieciumque manaret; O I, 
cam omnis honestas manet a partibus quattuor; 
O 1, 152. 

industria: latissime .. eorum manat industrie; 
oO II, 67 

licentia: f, consuetudo. 

nomen: id .. eorum nomen usque ad Pytha- 
gorae manavit netatem; T V, 8. fidei .. bonae 
nomen existimabat manare latissime; OÖ TIL, 70. 

offieium: f. honestas; O I, 61. 

oratio: ex hoc .. Platonis ... fonte nostra 
omnis manabit oratio; T V, 36 (37). 


522 


peccata: peccata, quoniam ex vitiis manant, 
sint aequalia necesse eat; P 22. 

philosophia: a quo (Socrate) haec omnis, 
quae est de vita et de mornibus, philosophia ma- 
navit; T II, 8 

ratio: latius .. manabit haec ratio; T II, 66. 

une (disserendi ratio et scientia) per omnis par- 
tis sapientise manat et funditur; # v, 

scientia: f. ratio; T V, 72, 

simulacrum: cum ... Herculia .. 
multo audore manarit; D 1, 74. 

terra: f. algd; N I, 39 

elliptifch: quem longe serpentem et manantem 
aspicies; N II, 114. 


manubiae, Bent: facio, saepio de: 
fecit .. idem et saepsit de manubiis |} manibiis |j 
comitium et curiam; R II, 31. 

orno ex: quo (amiculo) lovem ornarat e ma- 
nubiis Karthaginiensium tyrannus Gelo; N III, 88, 


mansio, Bleiben: et excessum e vita et 
in vita mansionem (ad media referri); F II, 60. 


mansuefacio, mibern, gefitteter machen: 
# quibus mansuefacti et exculti a necessariis arti- 
ficiis ad elegantiora defluximus; T I, 62. 


mansuetudo, Wie, Selaffenkeit, Sanft- 
mut: I. consequitur: quas rea et mansuetudo 
animorum consecuta et verecundia est; O II, 15. 
I, 1. probo: ita probanda est mansuetudo at- 
ue clementia, ut adhibeatur ... severitas; O I, 


simulacrum 


2. addo ad: quid ad hanc mansuetudinem addi 
potest? O 1, 37. 

pertineo ad: quae en) pertinent ad man- 
suetudinem morum ac facilitatem; O II, 32. 

revoco ad: ad humanitatem atque mansuetu- 
dinem revocavit animos hominum studiis bellandi 
iam immanis ac feros; R II, 27, 


mAansuetus, mil, friebfid: ipsis .. in 
hominibus nulla gens est ae Ir tam mansueta 
neque tam fera, quae non ..; L I, 24. 


MAnus, Hand, Handarbeit, Fauft, Tapferkeit, 
bewafinete Mannihaft, Schar, Rotte: I. abfolnt: 
age: nisi manus et ars accessisset; O II, 


adiuvant: ut ... alia (membra) etiam cetero- 
rum membrorum usum adiuvant, ut crura, ut ms- 
nus; F III, 63. 

advenit, complet: »adveniet, fora velivolan- 
tibus navibus complebit manus litora«; D I, 67. 

concallescit: callidos (eos appello), 
qnorum, tamquam manus opere, sic animus usu 
concalluit; N III, 28. 

consequitur: vim, ... cuius sollertiam nulla 
ars, nulla manus, nemo opifex consequi possit 
— N II 81. n e 

esiderat: f. desidero, Ill, voluptatem; FI, 

39. ><. (B. I, ©. 605, a). ’ 

effieit: quod .. in operibus nostrarum artium 
manus eflieiat; N II, 57. 

est: nec manus esse contenta posset nec ulla 
pars vacuitate doloris sine iucundo motu volupta- 
tis; FI, 39, num manus adfecta recte est, cum 
in tumore est? T III, 19. ad pingendum, ad fin- 
gendum, ad scalpendum, ad nervorum eliciendos 
sonos ac tibiarum apta manus est admotione di- 
gitorum; N II, 150. |. II, 1. urgeo. 

interimit: Priamum tanta progenie orbatuın 
... hostilis manus interemit; TI, &5 

lustrat: »multa alia vietrix nostra lustravit 
manus;« T II, 22, 


manus 


potest: f. consequitur. est; F I, 39. 

significat: quae manus significet illum (Chry- 
sippum) in hac esse rogatiuncula delectatum; FI, 
39 


2. Bocatip: »o ante vietrices manus!« T II, 21. 

U. nach Verben: 1. abstineo: ut Alexandrum 
nie videmus, qui... vix a se manus abstinuit; 
T IV, 79. 


ae j. adfere, Il. manus (4 &t.) ®. I, 
. 64, b. 

adficio: cum (manus) ita esset affeota ; F 1, 39. 
j. 1,1. est; T II, 19. 

adfigo: ei (mundo deus) nec manus adfizit ... 
nec es; Ti 19. 

adfligo: »haec (dextra) bicorporem adiflixit 
manum? ||;]l« T II, 22. 

adhibeo: ad inventa animo, percepta sensibus 
adhbibitis opificum manibus omnia nos consscutos ; 

admoveo: cum 
A, 145. 

asciaco: »lovis . 
manus«; T II, 

consero; prius quam manum consererent; T 


.. laevam manum admoverat; 


. numen Mulciberi ascivit 


do: manus etiam data elephanto est; N II, 133 
(122). quam .. aptas quamque multarum artium 
ministras manus natura homini dedit! N If, 150. 
qui (callidus et occultus) ... ad extremum det 
manus vincique se patiatur; Lae 99. 

dono: alıa (membra) videntur propter eorum 
usum a natura esse donata, ut manus, Crüra, pe- 
„n u, ‚ a 

effugio: si impias propinguorum manus effu- 
geris; R VI, 12. 

habeo: praetorem .. decet non solum manus, 
sed etiam oculos abstinentes habere; O I, 144. 

numero: scutum, gladium, galeam in onere 
nostri milites non plus numerant quam umeros, 
lacertos, manus; T Il, 37. 

ostendo: cum (Zeno) extensis digitis adversum 
manum ostenderat, „visum*, inquiebat, „huius 
modi est“; A II, 145. 

peto: »ad vos adveniens auxilium et vestras 
manus peto«; T II, 38. 

porrigo: Athenis ... status est in Ceramico 
Chrysippi sedentis porreeta manu; FI, 39. nec 
manum porrigebat in mensam; T V, 62. quae 
(Victoriolae, paterae, coronae) simulacrorum por- 
rectis manibus sustinebantur; N III, 

tendo: »quamguam multa manus ad caeli cae- 
rula templa tendebam lacrumans«; D I, 41. 

tollo: ut etiam manus saepe tolleret; A Il, 68. 
cedo et manum tollo; fr IX, 18. 

verto: qui fatentur se virtutis causa, nisi ea 
voluptatem faceret ||crearet, al.||, ne manum 
quidem versuros fuisse; ‚®. 

urgeo: tunc Democriti manus urgebatur; est 
enim non magna; fr V, 34. 

2. opus est: quid manibus (opus est), si nihil 
eonprehendendum est? N I, 92. 

redundo: tuur'.. deus ... redundat ... po- 
plitibus, manibus, pedibus; N 1, 99. 

utor: (parvi) manibus utuntur; F V, 42. 

8. dalabar de: de manibus audacissimorum 
eivium delapsa arma ipsa ceciderunt; O I, 77. 

depono de: nec (te ea) de manibus umquam 
deponere; A 1, 3. 

o in: quamquam |] enim |], quod praesens tam- 
quam in manum datur, iucundius est; OÖ 11, 60. 
habeo in: habeo opus magnum in manibus; 
Al, 2. semper Africanus Socraticam Xenophon- 
tem in manıbus habebat; T II, 62. philosophi 
quamcumque rem habent in manibus; T V, 18. 
oratio Laelii, quam omnes habemus in manibus; 


523 


R VI, 2. quam (fabulam senex) in manibus ha- 
bebat et proxime scripserat; C 22. qui illam 
(virtutem) semper in manibus habui; Lae 102, 

incido in: non (Pompeius) exercitu aınisso 
nudus in servorum ferrum et manus incidisset; 
TI, 86. qui (Ansxarchus) cum Cypri in manus 
Timocreontis jj Nicoer. |] regis incidisset; T II, 52. 
ng in praedonum Etruscorum manus incidissent; 
r V, 9. 

sum in: vim in manibus (esse); AI, 19. f. in, 
B, I. sum in manu (7 ©t.) ©. 269, b. 

sumoin: ut ... Epicurum .. et Metrodorum 
non fere praeter suos quisquam in manus sumit; 

teneo in: Socrates ... tum paene in manu 
iam mortiferum illad tenens poculum locutus ita 
est, ut .; TI, 71. 

venio in: tum .. primum (isti libri) in Antiochi 
manus venerant; A II, Il. quicquam, quod .. 
mibi probaretur, de iis, quae in manus meas ve- 
nerunt; O II, 34, 

III. nach Subftantip: motus: sessio accubitio, 
vultus oculi manuum motus teneat || teneant || 
illud decorum; O I, 128. 

IV, Umftand: 1. abstrahi: »huc arripe ad me 
manibus abstractam (matrem) piis;« T II, 20. 

appetere: ter eum (solem) scribit frustra ad- 
petivisse manibus; D I, 46. 

apprehendere: vites sic claviculis adminicula 
tamquam manibus adprehendunt; N II, 120. 

complecti: vitis, ... ut se erigat, claviculis 
suis quasi manibus, quicquid est nacta, complecti- 
tur; U 52, 

eonfieci: quoniam (res) vi manuque confecta 
est; O I, 76. 

confligere: manu cum hoste confligere immane 
quiddam ... est; O I, 81 

consecrari: bene vero, quod Mens, Pietas, 
Titan, Fides consecratur manu || humana ||; L IL, 


consequi: f. I, 1. adhibeo. 

decertari: decertandum. manu est; OÖ I, 81, 

deflagrare: aedis || aedes || Nympharum manu 
tua de vit; P 31 

depellere: supplantare eum, quocum certet, 
aut manu depellere nullo modo debet; O III, 42. 

domari: f. vineiri. — duei: f. misceri. 

officere: nostris .. manibus in rerum natura 
quasi alteram naturam eflicere conamur; N II, 152, 

evertere: qui ... nec manibus, ut Xerses 
| Xerxes ||, sed rationibus deorum inmortalium 
templa et aras everterit; N I, 115. 

fieri: quid .. aut in natura ... aut in operi- 
bus manu factis tam compositum .., inveniri 
potest? F III, 74. qui non modo natum mundum 
ıntroduxerit, sed etiam manu paene factum; N 1, 

. adde ... moles oppositas fluctibus, portus 
manu factos; O II, 14. 

ingredi: si aut manibus ingrediatur quis aut 
non ante, sed retro; F V, 35. 

inlidere: ut Prometheus ille Aeschyli ... re- 
spondit: »siquidem qui tempestivam medicinam 
admovens non adgravescens volnus inlidat manus; 
T II, 76, 

interimere: »feminae ||feminea || vir feminea 
interimor manue; TII, 0. cum Decimus quidam 
Verginius virginem fillam ... in foro sus manu 
interemisset; R II, 63. 

inveniri: operibus || operis || hominum, id est 
manibos, cibi etiam varietas inrenitur et copia; 
N U, 151, 

mandari: »prius quam oppeto malam postem 
mandatam hostıli manu«; T Il, 38. 

misceri: quae (sortes) Fortunae monitu pueri 
manu miscentur atquo duountur; D II, 86. 

66* 


manus 


occidere: L. Verginius.... virginem fliam sun 
manu occidit potius, quam ..; F II, 66, 

prendi: (comprehensionem) similem iis rebus, 
quae manu prenderentur; A I, 41. 

quaerere: agri multa efferunt manu quaesita; 
N II, 151. Galli turpe esse ducunt frumentum 
manu quaerere; R III, 15. 

reprendere: revocat virtus vel potius repren- 
dit manu; A II, 139, 

restituere: »cum (Ajax) ... manu sus resti- 
tuit proelium insaniens«; T IV, 52, 

sacpiri: quam (sedem) cum locis manuque sao- 
psissent; R I, 41. 

seri: multae etiam istarum arborum mea manu 
sunt satae; C 59. 

sustineri: f. II, 1. porrigo; N III, 84, 

tenere: Mercurium e patera, quam dextera 
manu teneret, sanguinem visum esse fundere; D 
1, 46. leges (tollunt astutias), quatenus manu te- 
nere |[teneri|] possunt, philosophi, quatenus ra- 
tione et intellegentia; O III, 68. 

tractare: qui (Epicurus) res occultas ... non 
modo viderit animo, sed etiam sic tractet, ut 
manu; N 1,49. ut oculis ea cernere videatur aut 
tractare plane manu; R I, 15, 

vineiri: »({proles ausa est) gustare manu vin- 
ctum domitumque iuvencum«; Il, 159. 

gu Gag: quod ei fuit illa manu copiisque fa- 
eillimum, ut ..; RII, 5. 

2. sine: qui sine manibus et pedibus constare 
deum posse decreverint ||decreverunt |]; N I, 92, 
nec „ferrum, ses, aurum, argentum* effoderetur 
„penitus abditum* sine hominum labore et manu; 
O II, 13. eas (utilitates) nor nullo modo sine 
Tr manu atque opera capere potuisse; 


MAre, Meer: I. Subject: adludit, appe- 
tit: ipsum .. mare sic terram appetens litoribus 
alladit [jeludit, eludit ||, ut ..; N u, 100 

albescit: f. videtur; A II, 105. 

coepit: f, horrescit. 

commovent: multos nemora silvaeque, mullos 
anınes aut maria commovent; D I, 114, 

conlucet: f, videtur; A II, 105. 

est: erit ei persussum etiam solem, lunam, 
stellas omnes, terram, mare deos esse; A Il, 119. 
ita fit, ut mediterranei mare esse nou credant; 
N I, 88. eadem ... ratione mare, cum supra 
terram sit, medium tamen terrae locum expetens 
conglobatur undique sequabiliter neque redundat 
umquam neque effunditur; N II, 116. sin terra 
(des est), mare etiam, quem Neptunum esse dice- 
bas; N Ill, 52. cave putes .. mare ullum aut 
fammam esse tantam, guam non facilius sit se- 
dare quam effrensatam insolentia multitudinem; 
R I, 65. f. videtur; A II, 105. 

expetit: f. est; N II, 116, 

horrescit: cum subito mare coepit horrescere; 


influit: ut ... in amnes mare influxerit; D 1, 


inhorrescit: »prope inm occidente sole inhor- 
reacit mare«; D 1, 

murmurat: nec, cum quiescere volunt, fremi- 
tum murmurantis maris (audiunt); T V, 116. 

oboediunt: huic (deo) oboediunt maria terrac- 
que; L II, 3. 

parent: cum videmus . hominis utilitati 
agros omnis et maria entia; TI, 69. cum 
omnes naturae numini divino, caelum, ignes, ter- 
rue, maria, parerent; N I, 22. 

praemonstrat: »ventos praemonstrat saepe 
futuros inflatum mare«; D 1, 13, 

redundat: f. est; N II, 116. 


5 


a sgitata ventis ita tepescunt, 
ob ..; , 26. 

tumescit: »cum (mare) subito penitusque tu- 
mescit«; D I, 18. 

vibrat: f. videtur; A IL, 105. 

videtur: mare illud, quod nuno favonio nascente 
purpureum videtur, idem huic nostro (sapienti) 
videbitur, nee tamen adsentietur, quia nobismel 
ipsis modo caeruleum videbatur, mane ravum, 
quodque |jquia, al. || nune, qua & sole conlucet, 
albescit et vibrat dissimileque est proximo et oon- 
tinenti; A 11, 105. quid tam er videtar 
quam ware? e quo etiam aequor illud poätas vo- 
cant; A fr 8, 

abl. abs.: qui tranquillo mari gubernare se 
negent posse; k 1.11: 

ohne Berb: quid? mare monne caeraleum? 

fr 7. 


II. nach Verben: 1. agito: |. L cunt. 

ambulo: cum (Xerxes) tantis classibus tantis- 
que equestribns et pedestribus copüs .. maria 
| mari |} ambulavisset, terram ||terra |] navigas- 
set; F II, 112. 

appello: quod (mare) Atlanticum, quod ma- 
Ben quem Oceanum appellatis in terris; R VI], 
1, 


cognosco: quibus (litteris) in hoc ipso mundo 
caelum, terras, maria cognoscimus; T V, 105 

conglobo: f. I. est; N II, 116. 

contemplor: qui (deus) ... terras et maria 
a hominum commoda vitasque tueatur; 

52. 

Fe nec praeter Phliuntios ulli sunt, 
quorum agri non contingant mare; RILBE. 

deprimo: terram ... ea lanx et maria depri- 
met; F V, 92. qui (Critolaus) tantum propendere 
illam [boni lancem] putet, ut terram et maria de- 
primat; T V, 5. 

effundo: j. L. est; N I, 116. , 

habeo: quo scelere inpulsus ınare haberet in- 
festum uno myoparone; R III, 

inflo: f. I. praemonstrat. 


ingredior: nostri .. duces mare ingredientes 
inmolare hostiam fluctibus consuerunt; N II, Sl. 

intueor: iisdem .. hic sapiens ... oculis, qui- 
bus iste vester, caelum, terram, mare intuebiter; 
A 11, 105. + 

lustro: totam licet animis Er oculis 
lustrare terram mariaque omnia; N Il, 161. 

moderor: fac (mentem divinam) esse disten- 
tam, eaelum versanten, terram tuentem, warıs 
moderantem; N II, 98: 

peragro: sapientem ...non, ut illum (Xerxam), 
= Be peragrantem, classibus montes; 

‚112. 

perspicio: idem .. (animus) 
terras, maria ... perspexerit; L |], 

rego: qua (necessitate, natura) caelum, marıs, 
terrae regantar; N II, 77. 

sedo: f. I. est; RI, 65. R 

subicio: quod (mare) est ventis subieotum; 
T IV, 57 

sustineo: quibus cavernis maria sustineantur; 


ar caelum, 


transmitto: cur (Pythagoras) tantas regiones 
barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? 
F V, 87. grues cum loca calidiora petentes marıa 
transmittant; N II, 125. cam ipsi discendi aut 
visendi causa maria tramittant *#; RI, 6. 

video: cum ipsom mundum, cum eius membra, 
erelum, terras, maria, ... vridissent; N 1, 10. 
cum repente terram et maria caslumque vidissent; 
N II, 95. f. I, parent; T I, 69. 

voeo: j. IL videtur; A fr 3. 


mare 

2. eontinuo, iungo: (aör) mari continuatus 
et iumctus est; N II, 117. 

texo: »iamque mari magno classis cite texi- 
tur; DI, 67. multi saepe vera vaticinati, ut Cas- 
sandra: »iamque mari magno—«; D II, 112. 

3. abicio ın: quem (Cleombrotum Callimachus) 
ait ... e muro se in mure abiecisse lecto Plato- 
nis libro; T 1,84. — quod (Polyorates) anulum, 

uo delectabatur, in mari || mare || abiecerat; 

Y, 

absum a: extra Peloponnesum Aenianes et 
Doris et Dolopes soli absunt a mari; R 11, 8. 

aceipio 8, ex: quo posset urbs .. accipere u 
jex|| mari, quo egeret; R II, 10. 

admoveo a. neque .. ad mare (urbem) ad- 

movit; R II, 


u cado in: in hanc (sapientiam) tu .. tamgquam 


mare perturbationem cadere tibi dizisti 
videri? T "W, 57. 
emineo e: cum videmus ... globum terrae 


eminenten e mari; T I, 68. 

ezcipio e: quos e mari PeapIer vim tempesta- 
tis excipere non potuissent; R IV 

fero in: ub ... terrena et umida (corpora) . 
ri angulos in terram et in ware ferantur; 

fluo in: si lacus Albanus redundasset isque 
in mare fluxisset, Romam perituram; D II, 69. 

iacio in: quid . Men TEN cum in 
medium mare ulmen iecit? D I 

influo in: quod urbem .. Be Ber 
late influentis posuit in it: R li, 10. 

intericio inter: aör.... interiectus inter mare 
et caelum Iunonis nomine  somsecratur; N 1, 66. 

mano per: qui... aör per maria mumaret, eum 
esse Neptunum; N 1, 40. 

mergo in: eam (avem) »ibi cibum quaerere 
advolantem ad eas avis, quae se in mari merge- 
rent; N II, 124 


in mare 


pertineo per: deus pertinens ... per terras 
, per maria Neptonus, alii per alia, poterunt 
intellegi qui qualesque sint; N Il, 71. Neptänum 


esse dieis animum cum intellegentia per mare 
perlinentem; N Il, 64. 

pervenio ad, profluo ad: si lacus emissus 
lapsu et cursu suo ad mare profuxisset, pernicio- 
sum populo Romano; sin autem ita esset eduetus, 
ut ad mare pervenire non posset, tum salutare 
nostris fore; D 1, 100. 

proieio in: in eo, qui in nare necatus, deinde 
im mari | mare} proiectus esset; L Il, 57. 

sum in: ipsa Peloponnesus fere tota in mari 
est; R IL, 8. 

rebor in: tamquam in rate in mari inmenso 
nostra vehitur ratio; T I, 78. 

II. nach Übjeetinen; continens: huic (mari) 
.. continens aör fertur levitate sublime || sublimi, 
al.ji; N II, 117. 

finitim us: mar EEE? ua || aör die 
et nocte distinguitur; N Il Ki 


IV. nad Subftantiven: 


murmurat. 

intellegentia: istam .. intellegentiam aut 
maris aut terrae... ne suspicione quidem possum 
attingere; N IH, 64. 

magnitudo: ut interit in magnitudine maris 
Aegaeı stilla mellis, ... sie..; F III, 45. tantam 
vim et magnitudinem maris atque terrarum si tuum 
u. deorum inmortalium domicilium putes; 

moderatio: earum ({reram) moderationem nos 
soli habemus, maris atque ventorum; N II, 152. 

partes: ex intimis maris partibus agitatione 
(tepor est) exeitatus; N il, 26. 

pulchritudo, species: 


1. fremitus: 


quanta maris est 


626 








_ marinus 
pulchritudo! quae species universi! multitudo 
et varietas insularum! N II, 100. BER 

tempestas: maris subita tempestas quam ante 
provisa terret navigantes vehementius; T III, 52. 

tranquillitas: ut maris . tranquillitas' in- 
tellegitur nulla ne minima quidem aura fuctus 
commovente, sic .; T Vv, 16. 

vapores: terrae, ıwaris, 
(stellae) aluntur iis; N II, 118. 

vis: f. magnitudo; N I, 17. 

unda: eius (maris) unda cum est pulsa remis, 
purpurascit; A fr 7. 


2. terra cum: sapientem omne caeluım 
totamque cum universo mari Lerram mente com- 
plexum; F U, 112 

V. Umftänd: 1. circumfundi: omnis .. terra 
... parva u insula est circumfuss illo 
mar; RB Vl, 

Bappedtiani. multa etiam ad luxuriam invita- 
menta perniciosa civitatibus subpeditantur mari; 

zum Sag: cur tam multa pestifera terra mari- 
que disperserit; A II, 120. ut nulla purs caelo 
mari, terra, ut poötice loquar, L Kind p- loquar] || 
praetermissa sit; F V, 9. an ullam esse 
terra marique beluam, quae non Ei wie belua 
maxime delectetur? N I, 77. quae terra, mari, 
paludibus, fluminibus exsistunt; N I, 97. quae 
terra marique gigauntur; N II, 49. eodem .. ut 
fumine res ad viotom cultumque maxime neces- 
sarias ... mari 7 absorberet; R II, 10. f. IL, 1. 
ambulo. vgl. IL. abl, abe. 


2.in: si ea genera belusrum, quae in rabro 
mari Indiave gignantur, nulla esse dieamus; N I, 
97. illi .. nusquam pieti sunt, qui naufragia 
fecerunt ın marique perierunt; N III, 89. ut 
(Boöthus) earum rationem reram explicaret, quae 
in mari caelove fierent; DI, 13. si quis verbi 
causa oriente Canicula natus est, is in mari non 
morietur; Fa 12. si quis oriente Canicula natus 
est, |lie]] in mari non morietur; Fa 12, si Fa- 
bius oriente Canicula natus est, Fabius in mari 
non morietur. pugnant igitur haeo inter se, Fa- 
bium oriente Canieula natum esse, et Fabiom in 
mari morituram; Fa 12. haev.. pugnant, et esse 
Fabium, et in mari esse moriturum. ergo haec 


N ze vaporibus 


uoque ooniunctio est ex repugnantibus: „et est 
Pabius, et in mari Fabins morietur*; Fa 12. ergo 
illud: „morietur in mari Fabius* ex eo ere 
est, quod fieri non potest; Fa 12. si illud vere 


conectitur: „si oriente Canicula natus es, in mari 
non moriere*; Fa 14. si naturalis est causa, cur 
in ımari Fabius non moriatur, in mari Fabius mori 
non potest; Fa 14. si quis natıs est oriente Ca- 
nicula, is in mari non morietur; Fa 15. non et 
natus est quis oriente Canicula, et is in mari mo- 
rietur; Fa 15. quid .. spevtans deus ipse diceret 
Marcellum eum, qui ter conaul fuit, in mari esse 
eriturum? Fa quos (fluctus) post filius eius 
En 1 [Marive] | in Aegaeo excitavit mari; 
in mari iactura facienda sit; 

6 an. "89, 


marinus, zum Deere gehörig, des Meeres: 
aestus: quid de fretis aut de marinis aestibus 
plura dicam? D II, 34. 

aquae: ali..solem, lunam, 
alia dulcibus, alia marinis; N DI 

ranae: ranae . rien diecuntur obruere 
. harena solere et moveri prope aquam; N II, 
125. 

umores: quae (sidera) ... marinis terrenisque 
u longo intervallo extenuatis alantur; 

43. 


’ 


a astra aquie, 
7. 


maritimus 

maritimus, zum Meere gehörig, an, auf 
dem Meere: alqs: qualis ille mwaritimus Triton 
pingitur; N I, 78. 

»estus: (possent) aestus maritimi fretorumque 
angustiae ortu aut obitu lunae commoveri? N II, 
19. enumerari .. non possunt ... aestus ımari- 
timi [multum] accedentes et recedentes ..., salinao 


ab ora maritıma remotissimae; N II, 132, aestus 
maritimi vel Hispanienses vel Britannici ... sine 


deo fieri non possunt? N III, 24. 
barbari: o barbaris .. ipsis nulli erant antea 
maritumi praeter Etruscos et Poenos; R II, 9, 
eursus: ab isdem (ventis Etesiis) etiam mari- 
timi cursus celeres et certi deriguntur ||dir. ||; 


N Il, 131. cernes ... incredibili cursus maritimos 
celeritate; N 11, 161. 
hostis: maritimus ille et navalis hostis 


ante adesse potest, quam ..; RI, 6. 

nuptiae: nisi forte maritumae nuptiae terrenis 
anteponuntur; N II, 45. 

ora: quod multas navis in omnem oram mari- 
timam dimisisset; T V, 40, hi duo illos oculos 
orae maritamae effoderunt; N III, 91. ii... (Am- 

bilochus et Mopsus) urbis in ora marituma Ci- 
Sep Graecas condiderunt; D I, 88. j. aestus; 
N 1, 132. 

perturbationes: de perturbationibus cnelesti- 
bus et maritimis et terrenis non possumus dicere 

. non esse multos, qui ..; N IH, 16. 

regnum: datum est .. Neptuno ... maritimum 
omme regnum; N Il, 66. 

. plurimis .. maritimis rebus fruimur; N U, 
152. 

silvae: silvas maritimas omnis publicavit, quas 
ceperat; R II, 33. 

situs: non esse oportunissimos situs maritimos 
urbibus eis, quae .; RU, 5 

urbes: quod essent urbes maritimae non solum 
multis periculis oppositae, sed etiam caecis; R IL, 
5. est .. maritimis urbibus etiam quaedam cor- 
ruptela ac demutatio morum; RIL,7. propter cu 
vitia maritimarum urbium; R II, 9. 

vitia, utilitates: qui potuit .. divinius et 
utilitates conplecti maritimas Romulus et vitia vi- 
tare? R II, 10, 


MArMOLN, Marmor: |. sum in: quasi . 
non in omni marmore necesse sit inesse vel Praxi- 
telia capita! D Il, 48. 

U. vis: adde etiam reconditas auri argentique 
venas infinitamque vim marmoris; N II, 98. 


MATMOTEUS, aus Marmor: paviwen- 
ta: pavimenta marmorea et laqueata tecta con- 
temno; L 1, 2. 

sola: illi aurata tecta in villis et sola marmo- 
rea facienti; P 49. 

teota: qui marmoreis tectis ebore et auro ful- 
gentibus ... abundant; P 13. 


mas, männlich, Männden, Mann: I, 1. sunt: 
cum ..et inares et fominas complures ex hominibus 
in deorum numero esse videamus; fr IX, 11, 

2. sum: quod et maris deos ct feminns esse 
dieitis; N I, 95. uline (bestiae) wares, aline fe- 
minao sunt; N II, 128. 

Il. ewitto: si marem (anguem) emisisset, uxori 
brevi teınpore esse moriendum, si feminam, ipsi; 

Ill. cougressio: ut a prima congressione ma- 
ris et feminae ... ordiar; RB I, 38. 

emissio: 8i ... emissio .. maris anguis erat 
mortifera Corneliae; D ll, 82. 

IV, 1. immolare: quibus hostiis immolandum 
quoique deo, ... quoi maribus, quoi feminis; L II, 29. 


526 


m | — nen 


ınater 


2. in: et in mare |jmari|] et in femins com- 
miscendorum corporum mirae libidines; N II, 128. 


matellio, Nostgeisire: si L. Mummius 
aliquem istorum videret matellionem Corintbium 
cupidissime tractantem; P 38. 


mater, Wutter:J. abfolnt: 1. alit: draco 
is, quem mater Olympias alebat; D II, 135. 

eastigant: pueros .. matres et magistri casti- 
gare etiam solent; T II, 64. 

consecorat: . videt. 

continet: Dionysii water ... cum praegnans 
|| praegnas || bunc ipsum Dionysium alvo cuntine- 
ret, somniavit se peperisse Satyriscum || Batar. ||; 
dat: cum tibi sive deus sive mater, ut ita di- 
cam, rerum omnium natura dederit animum; P14. 

dormit: ecce alius exoritur e terra, qui matrem 
dormire non sinat; T 1, 106. 

est: Deemen .., omnium mater artium, quid 
est aliud nisi ..? TI, 64. mater.. est a gerendis 
frugibus Ceres tamquam „Geres*; N It, 67, 

existimat: avia mea dieebat hoc, quod dicis, 
fato omnia fieri, ınater autem, mulier sapiens, non 
existimavit; fr V, 103. 

insidet: quae penitus in omni sensu inplicata 
insidet, imitatrix boni, voluptas, malorum autem 
mater omnium; L I, 47 

internoscit: ut mater geminos internoscit 
consustudine oculorum, sic ..; A II, 57. 

parit: quem illa (Dionysii mater) peperisset; 
D I, 39. quia »mater gravıda parere ex se arden- 
tem facem visast “in somnis Hecuba«; DI, &. 
j. continet. 

potest: f. suppeditat. 

prosequuntur: volatus eorum (pullorum) ma- 
- prosequuntur, reliqua cura liberantur; N Il, 

9. 
solent: f. castigant. — somniat: j. continet. 

suppeditat: quae .. terra fru ferre et ut 
mater cibos suppeditare possit; L II, 67. 

videt: matrem Phalaridis seribit Ponticus Hera- 
elides ... visam esse videre in somnis simulacra 
deorum, quae ipsa domi consecravisset; D I, 46. 
videtur: f. parit; D I, 42. videt. 

ohne Berb: ee patres di, non erunt in 
deorum numero? quid, quorum matres? opinor, 
etiam magis; N III, 45. 

2. sum: omnium perturbationum matrem esse 
arbitrabatur immoderatam quandam intemperan- 
tiam; A I, 39, iustitiae non natura nec volun- 
tas, sed inbecillitas mater est; R III, 23. illa .. 
diuturoa pax Numae mater huic urbi iuris et re 
ligionis fuit; R V, 3. ita fit, ut mater omnium 
bonarum rerum sit sapientin; L I, 58. 

8. Bocativ: Iliona somno illo: »mater, te ap- 
pello«, nonne .. credit ..? A II, 88. »mater, te 
en tu, quae curam somno suspensam lerasi* 
T1I,106. »mater, optumarum multo mulier melior 
mulierum«; DI, 66. »mea mater, tui me iniseret, 
mei piget«; D 1, 66. 

Il. nach Verben: 1.abstraho, adripio: »huc 
arripe ad me manibus abstractam (matrem) piis; 
TI, 20. 

appello: f. I, 3. 

coinquinv: »quod re in summa summum esse 
st periclum, matres coinquinari regias«; 

dico: Minerva prima, quam Apollinis matrem 
a ir diximus; N 1Il, 59. 

abeo: siquidem istius regis matrem habemus, 
ignoramus patrem; R II, 33 
implico: f. I, 1. insidet. 
libero: f. I, 1. prosequuntur, 


mater 





perimo: »ubi (draco) tam teneros volucria ma- 
tremque peremit«; D II, 64. 

puto: »iam cernam, mene an illam (matrem) 
potiorem putes«; T II. 20. 

trado: tertiae (Dianae) pater Upis traditur, 
Glauce mater; N III, 58. 

2. miseret: [. |, 3. DT, 66. 

3. respondeo: huie (Dionyaii ınatri) interpretes 
portentorum ... responderunt ..; DI, 

sum: cur virgini Ventali sit heres, non sit ına- 
tri suae? R II, 17. 

4, nascor: hi dei sunt habendi mortalibus nati 
matribus? N TI, 45. qui (Achilles) si deus est, 
et Orpheus et Rhesus di sunt, Musa matre nati; 
N II, 45. Mercurius unns Caelo patre, Die matre 
natus; N II, 56. 

sum: ut .. iure eivili, qui est matre libera, 
liber est, item iure naturae, qui dea matre est, 
deus sit necesse est; N Ill, 45. quae (Hecate) 
matre Asteria est, sorore Latonae; N III, 46 

5. misceo cum: ut .. cum maftre corpus mi- 
scere videatur; D I, 60. 

rocreo de: ubi cum de matre familias Tar- 
quiniensi duo filios procrearisset; R II, 

II. nach &ubftantiven: 1. caritas: »ne me 
|Ineve || occidentem |] oceidente || matris superet 
caritas«; T U, 20 

eibus: in iis animantibus, quae lacte aluntur, 
omnis fere cibus matrum lactescere incipit; N II, 

famuli: »praeter Idaeae matris famulos ... ne 
quis stipem cogito«; L II, 22 

gremium: ut sinus et gremium quasi matris 
mortuo tribueretur; L II, 63. 

operimentum: redditur .. terrae corpus et 
ita locatum ac situm quasi operimento matris ob- 
dueitar; L II, 5 

sinus: f. gremium. 

somnium: quod matris somnium inmanis filii 
erudelitas conprobavit; DI, 46. multa etiam sunt 
a te ex historiis prolata somnia, matris Phalari- 
ei Cyri superioris, matris Dionysii; D II, 136. 

ietas in: quid diceam de moribus facillimis, 
de gietate in zum: Lae 11. 

. Umftanb: rocreari: quae (Meden) 
lan avis, Bole er ceano, Aeeta patre, matre 
Idyia procreata est; N Ill, 48. 

2. a: quam (Proserpinam) frugum semen esse 
volunt absconditamgue quaeri a matre fingunt; 
N 1I, 66. e quibus (anitum ovis) pulli orti primo 
aluntur ab iis (gallinis) ut a matribus, a quibus 
exclusi }excusi | fotique sunt; N I, "194. qui 
(Tuppiter) lactens |] De | -, . castiesime eoli- 
tur a matribus; D Il, 85. 

cum: post epulatoa cum wmatre adulescentis 
somno se dedisse; T I, 113. 


materia, Stof, Holz, Bauholz, Aufgabe, 
Gegenftand: 1. Subject: accipit: quae (materia) 
uns omnia accipere possit omnibusque modis mu- 
tari atque ex omni parte atque | aeque, al. 
nn non in nihilum, sed in suas partes; 
AI, 27. 

adfert: magnos .. usus (materin) adfert ad 
navigia facienda; N II, 152. 

euret: f. IL, 1. subicio; A 1, 27. 

cohaneret: neque .. materiam ipsam EASSOENER 
potuisse, si nulla vi contineretur; A I, 

est: in eo, quod efliceret, vim esse EN 
in eo autem, quod eficeretur, materiam quandam; 
A I, 24. Anazagoras materlam infinitam (dixit 
esse); A II, 118. cum in rerum natura duo quae- 
renda sint, unum, quae en in 3 qua quae- 
que res efliciatur, alterum . materiam 
.. rerum ... totam esse hckibilen ee commuti- 


527 


materia 


bilem; N III, 92. ex ea materia, quae indivridus 
est et quae semper unius modi auique similis, et 
ex en, quae in corporibus dividua gignitur, tertium 
materiae genus ex duobus (deus) in medium ad- 
miscuit; Ti 21. f. II, 1. facio. 

habet: f. II, 1. effieio. — interit: f, secipit. 


art ub ... nec ... materia .. quiequam 
id || me: nisi consectionis eius fabricam 
aberemus; DI, 1 


ger f. accipit. cohaeret, 

recipit: Plato ex materin in se omnia reci- 
piente mundum factum esse censet a deo sem- 
piternum; A II, 118. 

U. nach Verben: 1. adfero: maximam mate- 
riam ex rebus per se investigatis ad De oceul- 
taram cognitionem attulerunt; F V, 

adiungo: qui (animus) ex eadem ie altera- 
que natura adıuncta materia; Ti 27. 

adripio: cum (animus) materiam mutabilem 
u et cum rursus individuam atque simplicem; 


eolo: f. 3. utor. 

commuto: materiam ipsam totaım penitus com- 
mutari putant; AL®. 

contineo: f. L cohaeret. 

do: aliqua ei (divinsationi) mwateria danda est, 
in qua versari possit; D II, 12 

efficio: non est probabile eam materiam rerum 
... esse divina providentis effectam, sed habere 
et habuisse vim et naturam suam; N fr 2. 

facio: ut .. faber, cum quid aedificaturus est, 
non ipse facit materiam, sed en utitur, quae sit 
parata, ... sie isti providentiae divinae materiam 
praesto esse oportuit, non quam ipse faceret, sed 
quam haberet paratam. quodsi non est a deo 
materia facta ..; N fr 2 

fingo, formo: quae (physica) cum continean- 
tur ex effectione et ex materia ea, quam fingit et 
format eflectio; A I, 6. 

gigno: J. I. est; Ti 21. — habeo: j. facio. 

invenio: nec locus nee materia inrenitur, cui 
divinationem praeficere possimus; D II, 12. 

muto: f. I. aceipit. 


nanciscor: si (semen) nanctum .. sit mate- 
riam, qua ali augerique possit; N II, 

paro: f. facio, 

reperio: materiam .. rerum et copiam apud 
hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus; F 
iv, 12 (13). 

subicio: subiectam putant omnibus sine ulla 


specie atque carentem omni illa qualitate ... ma- 
teriam quandam; A 1, 27. est... illa subiecta 
quasi materia sapientiae; F II, 61. huic (virtuti) 
quasi materia, quam tractet et in qua versetur, 
aubiecta est veritas; O I, 16. 

tracto: f. aubicio; O I, 16. 

2. praeficio: f. 1. invenio. 

3. utor: omni .. materia et culta et silvestri 
partim ad calficiendum corpus igni adhibito et 
ad mitigandum 1. ig partim ad aedifican- 
dum; N II, 151, f. 1. facio. 

4. admisceo ex: f. I. et; Ti 21. 

contineo ex: f. 1. fingo. 

converto ex: ut nihil sit, quod non ex en 
(materia) quamvis subito fingi convertique possit; 
N III, 92. 

dissero de: quod ... de materia disseruerunt, 
vim et causam efliciendi relignerunt; F I, 18. 

effieio ex: f. I. est; FI, 18. 

effingo ex, exprimo ex: 
omnia expressa atque eflicta sint; 

facio ex: |. L reecipit. 

fingo ex: |. converto ex. 

permisceo cum: quae permiscens cum materia 


© ST N aan, 


‚cum ex tribus (deus) effecisset unum; Ti 22, 


materia 





sum ex, in: ex qua (materia) et in qua omnia 
sint; N Ill, 92. 

tempero ex: partis singulas ex eodem et ex 
altero et ex materia (deus) temperarit; Ti 22. 

versor in: f. 1. do, subicio; O I, 16. 

II. nach Subitantiven: 1. consectio: j. 1. 
iuvat, 

fietrix, moderatrix: eius (materiae) .. uni- 
versae fictricem et moderatricem diyinam esse pro- 
videntiam; N III, 92. 

genus: f. I. est; Ti 21. 

para: extra quem (mundum) nulla materiae 
para |] pars mat. || sit nullumque corpus; A 1,28, 

2. particoulae ex: ex en (materia) particulas, 
similes inter se, winutas; A Il, 118. 

IV. Umftand: 1. ali, augeri:f. II, 1. nanciscor. 

differre: quae (virlutes) omnes similes artium 
religuarım materia tantum ad meliorem partem 
et tractatione differunt; F IV, 4. 

2. sine: neque vim (cohaerere potuisse) |] esse || 
sine aliqua materia; A I, 24. 


materio, aus Hol; bauen: male materiatae 
sint (aedes), ruinosae; O III, 54. 


matertera, ver Wutter Schweiter, Tante: 
puellam defatigatam petisse a matertera, ut sibi 
concederet, paulisper ut in eius sella requiesceret; 
illam autem dixisse: „vero, mea puella, tibi con- 
cedo meas sedes*; D I, 104. 


mathematicus, Wathematitr: 1, 1. 
confirmant: quem (solem) mathematiei amplius 
duodeviginti partibus confirmant maiorem esse 
quam terram; A II, 82, 

loquuntur: nec (Epicurus) de re obscura, at 
physici, aut artificiosa, ut mathematiei, sed de 
illustri ... loquitur; F IL, 15, 

nominant: quaram (stellaraum) ex dieparibus 
motionibus magnum annum mathematici nomina- 
verunt; N Il, 51. 

ostendunt: quae (luna) est, ut ostendunt ma- 
thematici, maior quam dimidia pars terrae; N II, 

persundent: persuadent.. mathematiei terram 
in medio mundo sitam ... puneti instar obtinere; 

profieiscuntur: wathematici, poötae ... ex 
hac pr er omnium artifeum |jartium || of- 
eina profecti sunt; F V, 7. 

vocant: terram ... ad universi caeli comple- 
xum quasi puncti instar obtinere, quod xrreov 
illi arten vocant; T I, 40. 

2. sum: qui (Polyaenus) magnus mathematicus 
fuisse dieitur; A Il, 106, isto modo etiam diser- 
tus et quidem |]atque idem || mathematicus, mu- 
sicus ... erit mundus; N II, 28, 

I, 1. malo: qui se non hunc mathematicum 
malit quam illum tyrannum; T V, 66. 

2. sum: sunt .. ea mathematicorum, non ha- 
riolorum; D U, 10, 

II. initia: non quaero ex his (geometris) illa 
initia mathematieorum; A 11, 116, ytbagorei ex 
numeris et mathematieorum initiis proficisci vo- 
lunt omnia; A II, 118. 

mos: mathematicorum iste mos est, non est 
philosophorum; T V, 18. 

ratio: ut multa non modo probabili argumen- 
tatione, sed etiam necessaria mathematicorum ra- 
tione conclederent; F V,9. docet... ratio mathe- 
maticorum, ... quanta humilitate luna feratur 
terram paene contingens; D It, 91. 

IV. abl. comp.: in sammo apnd illos (Graecos) 
honore geometria fuit, itaque nibil mathematicia 
inlustrius; T I, 5. 


528 


maturitag 


matrimonium, “se: !. stabilio: 
firmiter .. maiores nostri stabilita matrimonia esse 
voluerunt; R VI, 2. 

II. eonloco in: cum (Caecilia Metelli) vellet 
sororis suae fliam in matrimonium conlocare; D 
I, 104. — cum ... eas .. (virgines) in familiarum 
amplissimarum matrimoniis collocavit; R II, 12. 

habeo in: cuius (M. Gratidii) in matrimonio 
sororem, aviam nostram, habebat; L TII, 36. 


matrona, Frau, Hausfrau: I. concipit, 
al.: parere quaedam matrona cupiens dubituns, 
essetne praegnans || praegnas |], visa est in quiete 
obsignatam habere naturam. rettulit. negarit 
(coniector) enm, quoniam obsignata fuisset, con- 
cipere putuisse. at alter praegnantem || praegna- 
tem || esse dixit; nam inane obeignari nihil solere; 
D II, 145 

orant: mätronis ipais, quae raptae erant, oran- 
tibus; R II, 13. 

U. obsigno: f. I. coneipit. 

rapio: f. I. orant. 

II. coetus: quid necesse est, tamquam 
meretricem in matronarum coetum, sic volnptatem 
in virkutum concilium adducere? F IL, 12. 

partus: quae quia partus matronarum tueatur, 
a nascentibus Natıo nominata est; N Ill, 47. 


mature, zeitig, früh: facio: quod (pro- 
verbium) monet „mature fieri senem, si dia velis 
senex esse"; C 32 

venio: quo .. etiam maturius venimus; A Il, 
9. invitat Canius postridie familiares suos, venit 
ipse mature; O TI, 59. 


maturesco, reifen: quod ii (partus) ma- 
turescunt aut septem non a aut, ut ple- 
rumque, novem lunae eursibus; II, 69 


maturitas, Reife, Beitigung, Entwidelung, 
Vollendung, Regelmäßigkeit: I. aufert, est: vitam 
adulescentibus vis aufert, senibus maturitas; quae 
quidem mihi tam iucanda est, ut ..; C 71 


exsistit: perpetuis cursibus || [cursibus] || con- 
versionibusgue cnelestibus extitisse quandam ıa- 
turitatem serendi generis humani; L I, 4. 

habet: ut ... et gravitas iam eonstantis aeta- 
tis et senectutis maturitas naturale quiddam ha- 
beat, quod ..; C 33. 

I. accommodo: cur (haec arbor) arandi ma- 
turitaten ad signum floris accommodet; D I, 16. 

adfero: ut ... ab eo .. (Sole) Luna inlami- 
nata graviditates et partus adferat maturitatesque 
gignendi; N IT, 119. 

adsequor: quibus ... pubescant maturita- 
adsequantur, quae oriuntur e terra; N II, 
U, 


cognosco: cum .. temporum maturitates, mu- 
tationes vicissitudinesque cognovissent; N I, 1. 
eorum (siderum) .. cursus dimetati matoritates 
on et varietates mutationeaque cognorimus; 
N Il, 155. 


II. aptus ad: cum videmus ... commutatio- 
nes .. temporum quadrupertitas ad maturitatem 
ee et ad temperationem corporum aptas; 


IV. caducus, vietus: necesse fuit esse ali- 
quid ... tamquam in arboram bacis terraeque 
fructibus maturitate tempestiva quasi vietum et 
caducum; C 5. 

mitigare, torrere: cum ... terra ... nestiva 
+ afistula |} maturitate alia mitigaverit, nlia tor 
ruerit; R IV, I. 


maturo 


mataro, reifen, zeitigen: algd: quibus 
(caeli mutationibus) omnia, quas terra gignat, 
maturata pubescant; N I, 4. 

uvam: quae (uva) ... primo est peracerba 
gustatu, deinde || dein || maturata dulceseit; C 58, 

maturus, veif, bejaet, rechtzeitig, früh: 
A. Kinn: f. mors, 

algd: »edidit hasc Calchas; quae iam matura 
videtise; D II, 64, 

aetas: ut .. non omne Yinarm, sie non omnis 
natura || netas matura || vetustate concescit; O 65. 

mors: aequius esse censuit se maturam |] ma- 
turum || oppetere mortem quam P., Africani filiam 
adulescentem; D I, 36. 

poma: quasi poma 
(sunt), decidunt; © 71. 

tempus: satietas vitae tempus maturum mortis 
adfert; C 76. 

B. sum in: qui (Chrysippas) similitadines ad- 
jun omnis in perfectis et maturis docet esse 

iora; N II, 38, 


matutinus, am frühen Morgen: tem- 
pora: multa mirabiliter eficiens (stella) ... tum 
vespertinis temporibus delitiscendo, tum matutinis 
rursum se aperiendo; N II, 52. 
er »matutinis acredula vocibus instate; 
‚14. 


medeor, teilen, abhelfen, zu Hülfe fommen: 
I. facultas: si nos causs aegritudinis reperta 
medendi facultatem reperiemus; T IH, 28. 

ratio: omnium p phorum ... una ratio 
est medendi; T IV, 62. + fuerat fortasse aligua 
ratio maioribus nostris im illo nere alieno Jillo 
consilio aeri nlieno | medendi; R II, 59, 

I. alicui: ut nosmet ipsi nobis mederi possi- 
mus, elaborandum est; T III, 6. quibus medetur 
dies; T III, 58. quae (Consolatio) mibi .. ipsi 
sane aliguantum medetur; D UI, 8, 

animo: (philosophis) medetur animis; TUI, 11. 
qui .. probari potest, ut sibi mederi animus non 
possit? T III, 5. qua (oratione) medeantur ani- 
mis; T IV, 9. . 

; eicatrieibus: nec, si aliquot annis post idem 
ille liber captivis missus esset, volneribus medere- 
tur, sed cicatricibus; T III, 54, 

dolori: cogitatio .. diuturna nibil esse in re 
mali dolori medetur, non ipsa dinturnitas; T III, 74. 
‚iracundiae: »mederi posse rationem ]ratione | 
iracundiae«; T II, 76. 

parti: ut medici toto corpore curando minimae 
an parti, si condoluit, medentur, sic ..; T HI, 

volneribus: f, cicatricibus. 


medianus, mittlere: hanc .. (coniunctio- 
nem) citimam a mediana linen direxit ad laevam 


(partem); Ti 25. 


medicamentum, Arznei, Heilmittel: 
I, 1. do: si quis medicamentum enipiam dederit 
ad aquam intereutem; O IH, 92. 

promo: iam doloris medicamenta illa Epieuren 
tamquam de narthecio proment; F I, 22. 

2. utor: ne illo Sa nie umquam postea 
uteretur; O III, 92. ut iterum eo (medieumento) 
liceat uti; O II, 92. 

‚Il. plenus: enumerari ... non possunt ... me- 
nn salutariom plenissimae terrae; N II, 


..., 8 matura et cocta 


IU, fieri: si eo medicamento sanus faotus esset; 
O0 II, 92. si eo medicamento sanws factus eit; 
oO II, 92. 

uU. 


5a 


medieina 


sufficere: ut ii, qui conbibi purpuram volunt, 
an er. lanam medicamentis quibusdam, 


medicina, geiltıft, Heilmittel, Arznei: 
I, 1. est: quoniam .., ut medicins valetudinia, 
. sic vivendi ars est pradentia; F V, 16. cur 
... ’animi .. medicina ... nee tam multis grata 
et probata (sit), pluribus etiam suspecta et in- 
visa; T IM, 1. an quod corpora ourari possint, 
animorum medicina nulla sit? T-IIl, 4. est pro- 
fecto animi medicina, philosophia; T III, 6. est 
. tarda illa quidem medicina, sed tamen magna, 


quam adfert longinquitas et dies; T III, 35. est 
.. quaedam ei ran eerte; T IV, 58. ne aegri 
quidem quia non omnes conralescunt, idceirco ars 
nulla medicina fmedieinae | est; N II, 12. 

levat, potest: quaedam .. sunt in algaeerre. 
yo jung illa medicina nullo modo possit; 
T IV, 61. 

sanat: f. I, 1. adhibeo; T IV, 24. 

ohne Verb: quid simile medicina ... et divi- 


natio? N III, 15. 

2, sum: erit .. in consolationibus prima medi- 
eins docere aut nullum'malum esse aut adınodum 
parrum, altera ..., tertia ..; T II, 77 

I, 1. adfero: nisi (somnus) requietem ey 
bus et medieinam quandam laboris afferret; F V, 
54. 1.1, 1. est; T III, 35. 

adhibeo: tanta .. ealamitatis pruesentis ad- 
hibetur a philosopho medieins, quanta inveteratae 
|linveterata, in inveterata || ne desideratur quidem ; 
T II, 54. nec adhibita .. ratio quasi quaedam 
Socratica medicina, quas sanaret ||sanet || sam 
eopiditatem; T IV, 24 alia est .. lugenti, alia 
Be aut invidenti adhibenda medieins; T IV, 
59. 

admoveo: »siquiden qui tempestivam medici- 
nam sdmovens non adgravescens volnus inlidat 
manu«; T IH, 76. 

cognosco, colo: cur ... animi .. medicine 
nec tam desiderat# sit, ante quam inventa, nec 
tam eulta, posteaquam cognits est; T II, 1. 

desidero: f. adhibeo; T IIE, 54. cognosco. 

do: mi sine medico medieinam dabit Minerva; 
D I, 128. quse quoniam non dantur, medieina 
non datur; D II, 128. 

fallo: quam (medieinam) .. multa fallunt; 

invenio: cum ipsam medicinam corporis ani- 
mus || [animus] || invenerit; T III, 5. j. cognosco. 

peto: doloris medieinam a philosophia peto; 
AI, 11. a gravibos illis antiquis philosophis pe- 
tenda medirina est, |jest, sijl non ab his volu- 
ptariis; T II, 40. qu .. convenit aegros a con- 
1ectore somniorum potins quam a medico petere- 
medicinam ? D II, 1 

polliosor: quarum ambaram rerum cum me- 
dicinam pollicetur; F II, 70, 

probo: f. I, 1. et; T IN, }. 

profiteor: talem .. medicinam philosophia 
proßtetur; T II, 43, 

puto: an medieina are non putanda ent? D 1, 


quaero: aliunde .. est quaerenda medicina, et 
mazxime quidem ... ab iin, gaibus ..; T II, 45. 
semper .. huic generi ... aliqua aublevatio et 
medieina quaesita est; R II, 58. 

reperio: si nulla reperietur alia medicina; 
0 I, 136, 

tollo: qua (medieina) sublata tollitur omnie 
auctoritas somniorum; D II, 128. 

2. egeo: non egeo medicina; Lae 10. 

II. similis: nec .. gubernationi aut medieinne 
siımilem sapientiam esse arbitramur; F II, 24. 

#7 


mediei 


IV. are: f. , 1. est; N IL, 12. 

magnitudo: ut 
magnitudo eoncederet; T IV, 63. 

ratio: ouius (medicinae) ego rationem video; 
N Il, 15. 

ultimum: inseite .. medieinae et gubernatio- 
— re cum ultimo sapientiae comparatur; 

V. eorrigi, al.: quin multi . 
ab natura ... 


. restituerentur 
"aut arte atque 


 quibus .. artibus ... utilitas 
ins, ut architecturs; O I, 151. 


„medicus, Ürzt: 1. accusat: ut si medi- 
us gravitatem morbi, gubernator vim tempestatis 
er N I, 76. 
‚nähibet: qui (medieci) ... gravioribuse .. mor- 
is periculosss curationes et ancipites adhibere 
coguntur; O I, 83. 
adsequitur: num ... vates ie. Fer 
naturam acutius quam medicus . 
sequetur? D II, 12, 
saperiunt: medici ipsi |jipea ||, ey inter- 
tur; 


morbi 
. coniectura ad- 


ea nosse, aperuerunt, ut A II, 122, 

conicit: num ... vates ... melius coniecerit 

.. @ morbo evasurum aegrotum ... quam medi- 
cas? D II, 18. 


consequuntaur: ut nec mediei nec imperatores 
... quiequam magna laude dignum sine usu et 
exercitatione consequi possunt, sic ..; O 1, 60. 

eurant: qui (medici) leviter negroiantes leniter 
eurant; O I, 

dieunt: ut mediei, quamquam intellegunt saepe, 
tamen ne yer segris dicunt illo morbo eos esse 
morituros; non nullas etiam valetudinis 
significationes ..- ex quodam genere somniorum 
eg posse (medici) dieunt; D II, 142, f. im- 


perat. 

diffidunt: in eo .. oppido ita grariter 
aegrum Eudemum fuisse, ut omnes medici difäde- 
rent; D I, 53, 

docent: he non Ey solum docent, verum 
etiam mediei; 

est: ut, si allen: sciat eum aegrotum, gui 
iussus sit vinum sumere, meracius sumpturum 


statimqgue iturum, magna sit in oulpa, sic ..; 
N II, 78. |. IL, 3. committo. 

faciunt: quaero, ... cur idem medici ... fa- 
cere non possint; Fa 15. 


abe medici dag quaedam habent ex venis 
t spiritu ti multisque ex aliis futura prae- 

sentlunt; D II, 145, 

imperat: ut ei quis medicus aegroto imperet, 
ut sumat »terrigenam« ... potius quam hominum 
more cocleam diceret | dioere, (dicere 1; DIE, 1838, 

intellegunt: medici ex qui rebus et 
advenientis et ru morbos intellegunt; D II, 
142. f. dieunt; D II, 

medentur: ut medici toto eopore curando mi- 
nimae etiam parti, si condoluit, medentaur, sic . 
T III, 82. 

possunt: f. consequunter. faciunt. sanant. 

praesentiunt: mults medici, multa gubernu- 
tores ... praesentiunt; DI, 112. f. habent. 

proficiscuntur: mathematici, poötae, musici, 
wedici denique ex hac tamquam ommium arti- 
fieum |jartium || oflieina p ;i sunt; F V, 7. 

proponit: medieus ..., quod erit ei perspe- 
in arte, non ita proponet: „sie eui* ..; 
& 

providet: medicus zn ingravescentem ra- 
tione providet; D II, 

putant: ut a ei. morbi inventa cura- 
tionem esse inventam putant, sic ..; T II, 


— 


ini medicinae doloris | potuerant; N 


m di “ 
sanant: quam (vomicam) sanare medici non 
ID, 70. 

seit: f. est. 

vident: A (medici) ista aperta et patefucta 
viderunt; T 

ohne Berb: ‚noster hie eg +... {ioris) eivilis 
non ee ita, ut . , phyaicorum medi- 
cus; 


I, 1. addueo: ad aegros non vates aut hario- 
los, "sed medicos solemus adducere; D II, 9. 


fallo; medici quoque ... saepe falluntur; N 


requiro: ille exercitatus et vetus ... medicam 
modo requirens, » quo er T D, "38, 

2. Aerrmplagn i.l speriunt. 

3. committo: uni gubernatori, uni medico, si 
digni modo sint iis Blns: rectius esse alteri 
Far committere, aegrum alteri quam multis; 

Ehen n. i 
ctoria (p es 

CL pm ai, de 

a nec D ehiter (dolorem ferret et tamen 
Br hei quam philosophis u ;FIL 6. 

5. peto a: qui .. convenit negros & eonisctore 
somniorum potius quam a medico petere medici- 
nam? D II, 128, 

III. consuetudo: in adeundis periculis cousue- 
tudo imitands medicorum est; O I, 88, 

curatio: cum curatione medicorum conturbatio 
mentis er ergeahs T IV, 9. z 

ingenia: es quae nuper, est paucis ante 
unschhe, mediserum Ingenlia reperta sunt; EL 

praecepta: neque gel ien praecepta 
vere possunt, si ..; L 11, 18. 

praesensio: es medici et gubernatoris et iu- 

est reram fortuitarum; D II, 13. 

scientia: ut... medicorum scientiam non . 
artis, sed bonae valetudinis causs probamus, . 
sic ..; FI, 42. 

IV. a : quorum (membrorum) utilitas quanta sit, 
& ale etiam disputatur; F III, 18. uspers 
arteria (sic enim a a N II, 136. 
ınirari Host, quae sint versa & medic ) 


baram geneen; D I, 18. I I, 1 a 
t Minerva; 


sine: ai sine medico m 
D II, 128, 

medietas, Mitte: ut in eingulis (inter- 
er essent bina media (vix enim a age 
medietates, quas Grasci 7 ; 
quasi ita dixerim, ne ‚ earum alte- 
ram eadem u praestantem extremis eademque 
superatam, alteram pari numero praestantem er- 
tremis parique superatam; Ti 23. 


mediocris, mäßig, mittelmäßig, unbedew 
tend, gering: alqs: numquam ne mediocri quidem 
cuiqguam, non modo Ru (Apollinis Operta) 
probata sunt; D II, 

algd: haso i ipss per sese quam habent levita- 
tem, quas videntur esse mediooria! T IV, 76. 

admonitio: interesse .. inter argumentusı 
conclusionemque rationis et inter mediocrem anim- 
adversionem atque admonitionem; F I, 30. 

sestimatio: quod sit indifferens cum nestimn- 
tione medioeri; F 1Il, 58. 

amicitia: Batis (est tibi) in mediocribus ami- 
eitiis prassidii; neque . nunc de vul- 

gari (amicitia) "aut de mediocri, ... sed de vera 

et *% peufecin loquor; Lae 22. 

emicus: quicum occulta ommia? tecum optime, 
deinde etiam cum mediocri amico; F I, 85. 


erg %% ai Fi- 


mediocris 


animadversio: f. admonitio. 

engere pr ‚morum, "haudguaguam 
[) sermonum use morum, bau uam 
alien condimentum amicitiae; Lae 66 it 

cura: ut non mediocrem curam adhibeant et 
diligentiam; A II, 42, nec medioorem a primo 
tempore aetatis in eo studio operam curamque 
consumpsimus; N I, 6. 

diligentia: f. cura; A II, 42. 

doctrina: ut urbanitas summa appareat, do- 
ctrina mediocris; F I, 7. 

dolor: maius (Epieurus) dicet esse malum me- 
a dolorem quam maxumum dedecus; T I, 

error: quod non intellegunt seminum vim ... 
fanditus tolli, mediocris erroris est? D 11, M. - 


gladiator: Tu mediocris gladiator ingemuit 
...”"'umquam? 

homines: KRh, be homines non ita 
valde moventur; N I, = 

ingenium: 2. modo ingenio possit moveri 
Ilsit medioeri ||; L II, 46. 

insania: quod Au efficere non mediocris in- 
saniae est; A II, Zr. 


malum: est id a in’ non 


mediocre ad aegritudi mn dam; 
ru .. malum, etiam Ar rg malum " = 


negotia, officia: leve .. impedimentum .. 
jur au solum in tantis rebus, sed etiam in medio- 
vel studiis vel officiis vel vero etiam nego- 
is contemnendum; R I, 4. 

opera: f. cura; N 1, 6. 

‚pecunia: est .. (mea pecunia) ad volgi opi- 
nionem mediocris, ad tuam nulla, ad meam mo- 
dica; P 47. eundem non modo mediocri pecunia, 
sed etiam tenui percipere possumus; fr V, 92. 

Page Heigl haec inatio mediocris 
vobis vıderi potest? T I, 98. 

pbilosophi: id quidam e philosophie, et ii qul- 
dem non mediocres, faciundum omnino non puta- 
ei = FE Lacedae laga medi 

ag% edaemoniis p ocris, 
ne Senllfern: oO L 84. 

prudentia: quod non modo philosophia di- 

erg esset, sed mediocri prudentia; N I, 61. ad 
medioeri ur est prudentia an .. ingenio 
prasstanti? D 

studia: f. eb 

telum: nec mediocre telum ad res gerondas 
existimare oportet benivolentiam cirium; Lae 61. 

testis: testem non a sed haud scio 
an gravissimum; O III, 1 

= a ka ai . vir fuit; R II, 55. 

.. mediocres viri, sed maxumi et "docti, Py- 
ech et Empedocles, denuntiant ..; R III, 19. 
prorsus, ut non multum differat inter summos et 
mediocris viros; O II, 30. 

utilitas: quibus [Jin quibus, al.|] .. artibus 
... non mediocris utilitas quaeritur; O L 151. 


mediocritas, mWMitteimäßigtet, Maß, 
Mittelfiraße: I. caret: in animo ista mediooritas 
caret sanitate; T III, 22 

est: ut ... in omnibus fere rebus medioorita- 
tem esse optumam existiment |jexistimant |; T 
IV, 46. quae (mediocritates) si naturales gen 
quid opus est consolatione? nakurs, enim 
minabit modum; sin opinabiles, opinio tota kolla- 
tur; TIII, 74. quae (mediocritas) est inter nimium 
et parum; 0 1,89. in quo (vestitu), sicut in 
plerisque rebus, mediooritas ;0O1, 180. 

placet: quae u ana piacet Peripateticis, 
et recte placet; O I, 89. 


531 


00711 nn nn mm nn m U 


meditor 
I, 1. adfero: hic mihi adferunt mediocritates; 
II, 74. 


desidero: qui ... in re eo meliore, quo maior 
sit, mediocritabem desiderent; FI 

iaudo: mediocritates .. malorum quis laudare 
recte possit? T IV, 57. 

probo: mediocritates illi probabant; A II, 135. 
Peripatetiei ... mediocritates vel perturbationum 
morborum animi mihi non sane probant; T III, 

teneo: numquam .., iratus m sccedet ad 
poenam, mediocritatem illam ten it; O I, 89. 

transfero: eadem .. mediocritas ad omnem 
usum Page vitae transferenda est; O I, 140. 

tueor: stultitiam .. censuerunt constantia, id 
est sanita vacantem sse tamen tueri medio- 
eritatem ofüciorum; T III, 11. 

2. revoco ad: quarum (villarum) ... est ad- 
hibendus modus ad mediooritatemque revocandus; 


OL 14. 
II. Kenantet: Be een non inter- 
itum afferat SuurBalle. sit contenta mediocri- 


tate le; FI, 27. 
IV. regula: = his. . ipsis mediocritatis regula 
optima est; O II, 59. 
V moderari: ratio talium 


er ago mr 
mediocritate moderanda est; O II, 60. 


mediocriter, mäßig, in geringem Grade, 
wenig: I. delecto: Theophrastus mediocriterne 
delectat? F I, 6. 

moveo: non .. mediocriter moveor auctoritate 
tus, Balbe, orationeque ea; N II, 5. 

II. aeger: ut corpus, etiamsi mediocriter segrum 
est, sanum non est, sie ..; T III, 22. 

doctus: quod quidem nemo mediocriter doctus 
mirabitur cogitans . . novitatem nominum esse; 
FII,3. qud sentiant ii, ... nemo ne medio- 
eriter quidem doctus ignorat; T II, r mediocriter 
ductos magnos in re publica gl . multos com- 
memorare possumus; L III, 


meditatio, Naspenten, Gedante, fber- 
legung, : L ost: stultam ... esse medita- 
tionem futurı mali; T II, 32. 
obtundit: nihil est .., quod tam obtundat ... 
segritudinem ... quam meditatio condicionis hu- 
manse; T Ill, 34. 
valet: tantum exercitatio, meditatio, consue- 
tudo valet; T II, 41. 
IL adhibeo: zer ya erit cura, medi- 
wi tie, u 114. 
animi vir) 


;0O5, 
II, 1. near Heel quam (partem 
non meditatione et ratione eonroboret; T IL, 41. 
tollere: multi etiam naturae vitium medite- 
tione atque exereitatione sustulerunt; D II, 9. 
2. sine: sine qua meditatione tranquillo animo 
esse nemo potest; C 74. 


mediterraneus, mitten im Lande, 
binnenlänbifh: ita fit, ut mediterranei mare sans 
non credant; N I, 88. 


maeditor, überiegen, fid vorbereiten, Bedacht 
nehmen, bebenfen: I. algs: mihi .. videtur 
idem fere accidere iis, qui ante er quod 
iis, quibus medetur dies; T II, 59. ad quam 
(causarum operam) ego numquam nmisi paratus ot 
meditatus accedo; L I, 12. si qui ... in itinsre 
aut in ambulatione secum ipse meditetur; O1, 144. 

U, 1. indir. frage: »omnis ... meditari secum 


ortet, quo pacto adversam aerumnam ferant«; 
Tun, 80. ego .. te disputante, quid contra di- 
eg wo ipse meditabar; N III, 1. f. IIL 
8 


67° 


meditor 


2. ut: f. II. algd; T II, 65. C 74. 

IL algd: in primis meditemur illud, ut . 

. praebeat; T IE, 65. quae meditare, une, 
dies et noctes; T u, 66. cum artificem . 
nihil aliud .. mediteri, curare videam, nisi quo 
eit in illo genere melior; R]l, 35. quae meditata 
et praeparata inferuntur; o 1,27. quod etiam 
tum (L. Crassus) poterat domi cum laude medi- 
tari; O IL, 47. hoc meditstum ab adulescentin 
debet esse, mortem ut neglegamus; C 74. 

fugam, molem, mortem: »aut mortem acer- 
ba aut exili maestam fugam - somper aliquam 
molem meditabar mali;« F, 

humana: sint semper omnia ye humana 
meditata; T III, 30. 

poenam: eius Eh qui meditatur poenam in 
fratrem novam; T 

scelera: Meden .. et Atreus ... inita subdu- 
etaque ratione nefaria scelera meditantes; N IH, 71. 


medius, mitten, mittlere, in der Mitte: 


A. bei Subftantiven: algs: modo intellegas 
krdr illum ... et eum ... esse illum medium; 


Ar (opt. B, b): his ipsis als interiecta et 
media numerabat; Al, inter reote factum 
atque pecoatum officium et contra oflieium media 
locabat quaedam; A I, 37. in quo (ingni) nihil 
nec summum nec infmum nec medium ..: "sit; 
-F 1,17. non placuit Epieuro medium esse quid- 
dam inter dolorem et voluptatem; F I, 38. ıllad 
.. ipsum, quod quibasdam medium videtur, cum 
{| videretur || omni dolore oareret ||carere]; FI, 

38. ex quo intellegitur ofieium medium quiddam 
esse; F III, 58. ut, quod medium sit, ut ei 
mum proportione, ita id ern comp 
Ti 14. id, quod medium est, tum 
postremum, postrema autem et pr 

i 14. 


Sr 
mum fit, tum 
media fiunt; 

Academia: a Me aaa media excita- 
tos misi, na .; A 

acies: P. De. . equo sdmisso in 
mediam Ro tinorum irrdebat; F II, 6f. 

setas: huius (M, Valeriüi Corvini) extrema setas 
hoc beatior quam media, quod ..; 660. num eu 
(studia) SOREEBR iam roqwrit wetas, quas media 
dicitur? C 7 

animus: ita (deus) medio E. corporsum) 
medium accommodans copalabat; Ti 26. 

SERBeNe: in hoc medio apparatu fulgentem 
gladium e lacunari ... demitti iussit; T V, 62, 

sra: »mirabile monstrum Pe in mediis 
divom versarier arise; D Il, 64 
' Arctos: »subiectus mediae (Arcto) est Cancer«; 
N UI, 110. 

Er % (orbes) caelam quasi medium divi- 


GR ETEaE: medium .. illum et maximum (ein- 
gulum) solis ardore torreri; R VI, 21: »_ 
 goniunctio: hanc .. . &oniımetionem duplicem 
‘in longitudinem (deus) difhdit mediaeque aocom- 
modans mediam quasi deoussawit; Ti 

corporeum: f. animus. 

ceursud:'nisi me e medio cursu oları 'röc6 pa- 
tria revocasset; 0 IM, 121. repente in mei; 
eursu amicitias .. . dierampimus; Lae 85. 

dolor: f. maero r. 

lobus: une (globum) im hoc templo medium 


vides; R VI, 
Graecia: ommia nocturna‘... in media Grae- 
ndas Thebanus lege perpetua sustulit; 


cia Di 

L II, 37, 
qui (Oodrus) se in medios inmisit ho- 
‚ hostis] |; TI, 116, cum (P. Decius) 


„oten 
\stis | qui. 
is ‚hostibus versaretur; DL 5l. 


BR... EEE 


medius 
Ianus: a quibusdam optumis virie ad lanum 
medium sedentibus; OÖ 11,5 : 
intestinum: sucus ‚.. permanat ad iecur 
par | a medio a a ad portas 


lecoris .. ductas ... vias; N 
ine: hoc ... e medio- est iurs eivili; LM, 58. 
labores: quid melius quam in mediis vitae 


laboribus obdormiscere? T I, 117. 
we quae sunb ex media laude iustitiae; O 1, 


locus: ut illae ee) superiores in medium 
locum mundi gravitate ferantur „> EL 
40. cum videmus .. 

in medio mundi universi loco; T I, 68. qua om- 


nia delata .- medium mundi locum semper 
expetant; ..- . in medium locaum 
mundi . ee, D, 84. ommes . Heu 


eius (mundi) undique medium locum 
nituntar aequaliter; N II, 115. (mare) a 
terrae locum expetens conglobatur; N I, 116. 
quarum (naturarum) sunm quasgue locum habeat, 
. alia infmum, alia summum, alia medium; N 
ll, 34. inter infirmitatem unius temeritatemqus 
multorum medium optimates possederunt locum; 
R 1,52. terra ... complessa medium mundi lo- 
cum; R VI, 18. 
mseror: quem (librum) in medio 
et dolore conscripsimus ; V,68. 
mala: semina malorum, use in iig mediis in- 
elusa sint, in a partie se vertere;, DI, 3. 
mare: quid . aupdler) Pe cum in me 
dium mare fulmen G it? DIL, 
moles: »te patria in a u FE mole lo- 
cavit«; D 1, 22, 
mundus: terram in medio mundo sitam ... 
puncti instar obtinere; TI, 40. animum .. ubin 
80 medio gem mundo deus) conlocavit, ita per totum 
tetendit; 
officium: al .. [et] servata praetermissa- 
que media putabat; AL, 37. oflieis media omnia 
aut pleraque servantem vivere; FIV, 15, et me 
dium quoddam offiicium dieitur et perfectum; Ol, 
8 medium .. officium id esse dicunt, quod cur 
faoctum sit, ratio reddi possit; OL8. 
‚. ofßeia ... media Stoici appellant; O m, 
14. cum .. alanid ı sctum est, in quo media ofh- 
eia Compareant; O III, 15. ne illi quidem septem 
(sapientes fuerunt), sed ex mediorum fi meliorum | 
oficiorum frequentis similitudinem quandam gere- 
bant ... sapientium; O IIl, 16. 
orbis: in sphaera maximi orbes medii inter se 
dividuntur; Fa 15. 16. non et sunt in sphaera 
maximi orbes, et ii non medü inter se dividun- 
tur; Fa 15. 
ordines: ex summis et infmis et mediis Jet] 
interiectis ordinibus ut sonis moderata ratione 
civitas consensu ug gas ige coneinit; RI, 69. 
Pa terra sita in media parte mundi; N, 
regio: subter mediam fere regionem sol ob- 
tinet; R vı, 17. 
res: Er wu nn encl en 
nur im, 59. an Reha en: 
F II, 59. 
res publica: eos .. septem, quos Graeci se- 
pientis nomins omnis e video in media 
re publica esse versatos ; ‚12. 
sedes: terra ... locnta in media sede mundi; 


II, 98: 

sinus: »in mie ;. sinu fulgens Cratera relu- 
_ no 114. (etelln) Be 

stella: cum summa (ste tumi refrigeret, 
media 'Martis imoendat; N II, A 


stultitie: cum se in media stultitia ... 
rere intellegant; T II, 70. 


... mäsrore 


has- 


medius 


in ea, quae est media et nona, tellus; 
R VI, 17. 

terra: ut videamus, terra penitusne defixa sit 
... am media pendeat; A II, 122 

vines: (Attus Navius) in vinea media dieitur 
constitisee; D ], z 

vir: »virum medium serpens sub pectora oingit«; 
N II, 109. ® ” 

B. allein: m. mmase.: possum esse medius, ut 
... Calliphontem sequar; A II, 139, 

b. neutr, (vgl. A. algd): I. conligat: unum 
interiectum ium et se ipsum et ea, quibus 
esset interpositum, conligaret; Ti 14. 

est: media illa, .. inter quae nihil interest, 
tamen eius modi sunt, ut eorum alia eligenda 
sint, alia reicienda, alia omnino neglegenda, hoc 
est, ut eorum alias velis, alia nolis, alia non cures; 
F IV, 71. id .. medium infimum in sphaera est; 
N ll, 116. quas (partis deus) in intervallis 
es, ut in singulis essent bina media; 





respondent: respondent extrema primis, me- 
dia utrisque, omnia omnibus; F V, 83. j 

I, 1. aestimo: intellegi necesse est pluris id, 
quod honestum sit, aestimandum esse quam illa 
media; F III, 39. 

comparo: - (media) ex eo (honesto) com- 
parentur; F III, 39. 

confero: ut... vicissim .., ut extremum cum 
ge pie Pi cum primo conferatur; Ti 14. 

conligo: |. I. conligat. 

euro, al.: f. I. est; F IV, 71. 

dico: quae media dicamus; F III, 59. ex quo 
efheitur — versari in iis, quae media dica- 
mus; F III, 59. 

ferio: mibi .. videtur ... Chrysippus tamquam 
arbiter honorarius medium ferire voluisse; Fa 39. 

interpono: f. I. conligat. 

video: ut omnia supera infera, prime ultima 
media videremus; T I, . 

2. absum a: ut ... a medio ... tantundem ab- 
sit extremum; N II, 47. 

adfero in: communes utilitates in medium 
afferre (debemus) mutatione ofliciorum; O I, 22. 

admisceo in: ex ea materis, quae individua 
est, ... et ex ea, quae ... dividus gignitur, ter- 
tium materiae genus ex duobus (deus) in medium 
admiscuit; Ti 21. 

eonfero cum: f, 1. confero. 

conicio in: (Scipio) convertit se in porticu et 
eoniecit in medium Laelium; R I, 18. 

fero a: quae a medio in superum ... feruntur; 
N 11, 84. — circum: quae .. conversione rotunda 
cireum medium ferantur; N II, 84. 

intersum inter: f. I. est; F IV, 71. 

pello e: hoc .. deliberantium genus pellatur 
e medio; O III, 37. 

pono in: iam ... ponam in medio sententias 
philosophorum de natura deorum; N I, 18. 

profero in: (quam rationem) profiteri et in 
medium proferre non audeas; F II, 76. 

proficiscor a: cum ab his (mediis) omnia pro- 
ficiscantur ofhieia, non sine causa diceitur ea 
referri omnes nostras cogitationes; F Ill, 60. ani- 
mus a» medio profectus; Ti 26. 

rapio ad: qude (natura) ... ad medium rapit 
et convertit extrema; N II, 115. 

refero ad; [, proficiscor a; F III, 60. — re- 
linquo in: f. im, B, I. relinguo in medio (4 ©t.) 
@. ‚®& — sum in: f. im, B, I. sum in mediis 
(3 &t.) ©. 269, b. 

venio in: prima veniat in medium Epicuri ra- 
tio; FI, 18, ee 

vergo in: omnibus eius (terrae) partibus in 
medium vergentibus; N II, 116, 


538 


_—— 


membrum 


III. sitos in: obscenas volnptates ... commu- 
nis, in medio sitas esse dieunt; T V, 84. 

IV, 1. copulari: cum ... solida .. omnia uno 
medio numquam, duobus semper copulentur; Ti 15. 

2. a: cuius omnis extremitas paribus a medio 
radiis attingitur; Ti 17. deus .. illum (mundum) 
efliceit ... a medio ad summum parem; Ti 20. 


medius fidius, wahrlid: ne ille me- 
dius fidius vir sapiens Iaetus ex his tenebris in 
lucem illam excasserit; T I, 74. 


medulla, Rat: 1. dico: quem (M. Cethe- 
gum) recte „Suadae medullam“ dixit Ennius; C 50. 

2. condo in: qui omne bonum in visceribus 
medullisqus condideris; T V, 27. 

insido in: cum .. hie ferror concitatioque 
animi ... tamquam in venis medullisque insedit 
Ninsederit |]; T IV, 27. 


mehercule, mehercle |. her- 
eule, 3, 4 (21 ©t.) ©. 140, ». 


mel, Honig: I. est: sentiri.haso patak | hoc 
Ipuket] |, ut calere ignem, nivem esse albam, mel 
ulce; F 1, 80. ut .. mel, etsi dulcissimum est, 
suo tamen proprio genere saporis, non co - 
tione cum Ai Anles esse sentitur, sic ..; FHI, 34, 

fluit: in eo loco, ubi Fortunae nunc est aedes, 
mel ex olea fluxisse dicunt; D Il, 86. 

II, 1. aufero: si Xerxes ... mel se auferre ex 
Hymetto voluisse dioeret; F II, 112. 

dico: quod alterius ingenium sic || dulce, aci- 
dum |] ut acetum Aegyptium, alterius sio acre, ut 
mel Hymettium, dicimus; fr V, 89. 

2. abundo: villa ... abundat porco, haedo, 
agno, gallina, lacte, caseo, melle; C 56. 

II. stilla: ut interit in magnitudine maris 
Aognei stilla mellis, ... sie ..; F Il, 45, 

v1. abl. comp.: ut ait Homerus, „ex eius 
zen lingus melle dulcior fluebat oratio“; 

2. causa: sapientem ... mellis causa dicemus 
tanta molitum; F II, 112. 


melancholicus, meangotiih: algs: 
qui valetudinis vitio furerent et melancholici dice- 
rentur; D I, 81 
ingeniosi: Aristoteles .. 
melancholicos esse; T I, 80. 


mieloß, Lied, Gejang: >} item alia multa 
Süvani Hodeipkinie, item alia multa: »Silvanie | 
melo consimi ad aures cantum et auditum re- 
fert«e; N II, 89. 


membrana, Häutäen: quas (natura) .. 
oculos membranis tenuissimis vestivit et saepsit; 
quas primum |] [primum || cidas- fecit, ut per 
er posset, firmas autem, ut continerentur; 


membrum, @le, Zei: L abfeint: 
1. adiuvant: ut... in membris alias sunt tam- 
quam sibi nata, ut oouli, ut aures, alia ekiam ce- 
terorum membrorum usum adiuvant, ut crura, ut 
manus; F III, 68. 

ardent: dei membra ER ardentia, parbim 
refri dicenda sunt; N I, 24. 


osarent: si (membra) ..i ine et tam- 
pet gl um le ey a 


deelarant: quae (mem ipsa declarant pro- 
creandi a er ad mr pen. In run, ; F I, 82. 
est: non mambra, non sensus, non ingenii motum 
(in primis naturalibus esse); F-IL, 34. |. videntar, 


sit omnis ingeniosos 


membrum 


habet: num aliud quodpiam membrum tumidum 
ac turgidum non vitiose se habet? TIIL,19. quae 
.. (membra) procrestionis causa natura cörpori 
adßnxit, 6% frustra habebit deus, nec externa ma- 
gis quam interiora, cor, pulmones, ieour, cebera, 

une detracta utilitate quid habent venustatis? 

ü N 1, 92. si unum quodque membrum sensum hune 
haberet, ut posse putaret se valere, si proximi 
membri valetudinem ad se traduxisset; O III, 22, 

nascuntur: omnia (membra) ... ita nata at- 
que ita locata sunt, ut ..; N II, 121. f. adiuvant. 

nocent: si (membra) ... nocent reliquis par- 
tibus corporis; O III, 32, 

pertinent: quid hasc ad vitam membra per- 
tinent? N IL, 9. 

potest, al.: f. babet; O III, 22. 

videntur: iam membrorum, id est partium cor- 
poris, alia videntur propter eorum usum a natura 
esse donata, ut manus, crura, pedes, ut es, quae 
sunt intus in corpore ..., alia autem nullam ob 
utilitatem quasi ad quendam ormatum; 'F IIE 18. 

. Bauen erma .. membra militis esse dieunt; 
T II, 37. 

I nad Verben: 1. adfigo: ei (mundo deus) 
are Terıren adfizit ... neo area .. . bra, 
wibus ingressum corporis j ; Ti 19. 
k adfingo: f. I, 1. habet; N I, 92. 

adiungo: ut ... si qua sint adiunota ei (viti) 
membra tueatur; F V, 40. 

amputo: ut membra qusedam amputantur; 
o II, 32. 

appello: qui (maiores nostri) haec inbecilla et 
commutabilia iss membra] verbo „bona“ 
putaverunt da; P?. 

caedo: aut tibi id ipsum pervertendum fuit ... 
.. partes quasi membra quaedam casdenda ; 

comburo: metuit, ne laceratis membris minus 
Fe utatur, ne combustis, non extimescit; T I, 

considero: tu .. eliam membra ipsa sensus- 
que considera; F II, 113. 

contineo: omnia .. sicut membra et partes 
suss (mundus) nutriestur et continet; N II, 86. 

contorquso, contraho: si animal omne ... 
membra .., era vult, Bectit, contorquet, 
porrigit, contrabit; D I, 120. 

dico: f. I, 1. ardent. 

dispergo: unum (deum esse Xenocrates dicit), 
qui ex ommnibus sideribus ... ex dispersis quasi 
membris simplex sit putandus deus; N ], 34. 

divido: »membra .. articulatim dividite; ‘N III, 
67 


do: ut membra nobis its data sunt, ut ad 
quandam rationem vivendi data esse appareant 
I adpareat |]; F III, 23. ad hanc .. conversionem 
... ingrediendi membra non dedit; Ti 19. 
dono: f. I. videnter. — fleoto: f. contorqueo. 
habeo: prius, quam didicimus, cuius ea (mem- 
. causa utilitatis ]util. causa | habeamus; 
F III, 66. eos .. (deos Epicurus) habere putat 
esdem membra, quae nos, neo usum ullum habere 
meimbrorum; D Il, 40. f. 1, 1. habet; N I, 98. 
ineludo: quae .. (membrs) intus inclusa sunt; 
lacero: [. comburo. — loco: f. 1,1. nascunteur. 
moreo: ut .. hominum membra nulla con- 
tentione mente ipsa ac voluntate moveantur, sic ..; 
N DI, 92. un 
nosco: non ... id ipit, ut mem nostra 
... modem; T 1, 68, omnes .. eius ilo- 
sophise) partes atque omnia membra tum me 
noseuntur, cum ..; N 1,9. 
nutricor: f. contineo, — porrigo:'f. contor- 
queo. — refrigero: f. I, 1. ardent. 


mn 


- formati 


membrun 


subtraho: cum .. hasc (membra) subtracis 

u. ie ll est || animus languore corporis; 
’ 

tribuo: qui (imperiti) non membra solum ho- 
minis deo tribuant, sed usum etiam membrorum; 
N I, 101. 

tueor: f. adiungo. 

video: cum ipsum mundum, cum eius membra, 
caelum, terras, maria, ... vidissent; N I, 100. 

2. impero: ut filliis imperari Kr menıbris 
propter oboediendi facilitatem; R III, 37. 

8. egeo: membris humanis deos non egere; 

utor: quem ad modum .. membris utimur prias, 
quam didicimus, ... sic ...; F II, 66. is (anımus) 
cum languore corporis nec membris uti nec sonsi- 
bus potest; D IL, 128, f. 1. comburo. 

4. conligo, conquiro de: quam multa ab üs 
conguisita et collecta sunt de omnium animantium 
genere, ortu, membris, aetatibus! F IV, 13. 

partior in: id ipsum in es, quae decuit, mem- 
bra (deus) partitus est; Ti 22. 

II. nach Abjectiven; 1. praeditus: ut... deum 
fingeret ... membris hominis praeditum omanibus, 
usu membrorum ne minimo quidem; N 1, 128. 
deos ... membris .. humanis esse praeditos, sed 
eorum membrorum usum nullum babere; N Ill, 3. 

vacuus: mentem seternam figura membrisque 
corporis vacuam; N I, 95. 

2. simplex ex: f. II, 1, dispergo. 

IV. nah Gubftantiven: algqd: ut nihil eorum 
(membrorum) supervacaneum ait; N Il, 121. 

compactio: quod contingit animalibus sensuum 
Eee et quadam compactione membrorum; 

compositio: quae conpositio membrorum, ... 
p- species humans potest esse pulchrior? N |, 

7. ut.. pulchritudo corporis apta compositione 

membrorum movet oculos, ... sic ..; O I, 98 

conformatio: quae .. animantis ra COD- 
ioque membrorum tantam naturae sollertiam 
significat? N II, 85. 

defetigatio: ut (di) ... morbos metuant ex 
defetigatione membrorum; N II, 59. 

deformitas, distortio: ex quo 
membrorum, distortio, deformitas; T IV, 

fabrica: quam .. admirabilis (sit) fabrica mem- 
brorum; N II, 121. 

figura: nervos, venas, ommeım denique mew- 
brorum et totius corporis filguram videor posse 
— aryenn conoreta et quo modo facta sint; T 

’ ut corporis est quaedam apta figura mem- 
brorum eo; sic. .5 ’ 31. Doc situm- 
E ZT ... talem eflici potuisse fortuns; 


ze 


oportunitas: quae sit utilites quasque opor- 
Gunfias in homine membrorum; N I, 92. e 

pravitas: pravitate membrorum ... si quis 
quem levet; F IV, 81. f. deformitas. 

situs: menbrorum .. situs ... vacans animo 
. ossit harmoniam efficere, non video; T |, 

L f ra; N I, 158. ’ 

species: ut... eorum (membrorum) .. species 
ad naturam revertatur; F V, 46. 

usus: si ipse usus membrorum non modo non 
maior, verum etiam minor futurus sit; F V, 46. 
f. I, 1. adiavant. videntur. II, 1, habeo; D II, 40. 
tribuo. III. praeditus, 5 

utilitas: quoram (membrorum) utilitas quanta 
sit, & medicis etiam-disputatar; FIII,18. f. opor- 
tunitas. 

valetudo: j. I, 1. habet; O IIL, 3. j 

? 1. intellegi: quod primum in- 


V. Umftanb 
u debet figura membrisque corporum; F IH, 


membrum BR 


ugnare: = una or fe . abieotis ey “= 
itis armis ut mem pugnare n 
sustineri: hi (animi) cum N aan membris 
et corpore || [et corpore] | et sensibus, omnia oer- 
tiora comant, cogitant, sentiunt; Di II, 189. |. II, 


1, adı 
2. in videsne, ut, si quae in membris prava 
aut debilitata aut imminuta sint, occultent homi- 


nes? F V, 46, |. I, 1. adiuvant. 


memini, jiä erinnern, gebenten, eingebent 
jein, wiffen: 1. abfoi: unperfönlid: at nimis 
imperiosi t vetare meminisse; F II, 
105. quae . Be vigere, a ren me- 
minisse; T I, 65. f. IH, 2. algd; T 

2. perfönlid: algs: memini _ N F 


II, 10, quid est .. illud, quo meminimus? T I, 
59, vero memineram; 1,81. haec, si recte 
memini, partitio fuit; NIIH,6. si gg om- 
nes ent R I, 48. ut meministis; R VI, 2. 


ille, qui accepit iniuriam, .. meminit; OÖ II, 79. 
„memini*, ‚inquiet ille; O III, 53. 
deus: siquidem est 'deun, qui viget, qui sentit, 
qui meminit; R VI, 26. 
T ns Ergänzung: 1. des j. II, 2. algd; 
2. Yusruf: meministis, ... quam popularis 
- de sacerdotiis C. Licini Crassi videbatur! Lae 


3. indir. Frage: quid paulo ante .. dixerim, 
nonne meministi, ... variari . . voluptatem ? FL, 10. 
meminero, quod videatur ei (Epieuro) summum bo- 
num; T II, 46. meministi .. profeeto,.... quants 
esset admiratio ; Lae 2. f. ll, vadimonia. 

4 aceus, oe. infin.: a. ee Ins 
finitiv: memivi .. Antiochum i . sonten- 
tin destitisse; A II, 6, ut (anf) "meminerit 


marimos (dolores) morte finiri; F I, 49. ut 
(homo) ... non sibi se soli natum meminerit, sed 
atrine; FI, 45. memini me adesse P. Sextilio 


ufo; F oO, 55. memento te, quae nos sentiamus, 
omnia probare; F IV, 80. quod .. eo probavi 
ar quia memini Staseam ... dicere solitum; 
75. nonne meministi licere mihi ista pro- 
bare? FV, 76. ut meminissem me et Cotiam esse 
ntißcem; N Ill, 5. memini me adınodum 
scentulo . exercitum nostrum 
religioue et metu; 1,23, quod memineram per- 
te cum Panaetio ae solitum coram 
Polybio; RI, 34. a primo tempore aetatis iuri 
studere te memini; An 13. ee me || quam, 
quoniam |} Athenis audire ex 


dro meo me- 
mini Gellium ... CONVOORSSE; L1I58. et. 
boni auguris meminisse se maximis rei publicae 


temporibus praesto esse debere; L III, 43. memi- 
nerimus .. etiam adversus infimos iustitiam esse 
servandam ; O I, 41. omnino meminisse debemus 
... „lan; itionem fundum non habere*; O Il, 55. 
meminerit deum se adhibere testam; O III, 44. 
siquidem meministi esse inter homines natura con- 
iunctam societatem; O III, 53. ego L. Metellum 
memini puer ... ita bonis esse viribus extremo 
tempore netatis, ut ..; C 80. in omni oratione 
mementote eam me senectutem Iaudare, quae ..; 
C 62. cum saepe multa, tum memini ... illam 
ineidere ..; Lae?. quae disputata ab eo ee: 
meninisset Bam; Las 4. ut memini Ustonem 
anno ante, uam ent mortuus, mecum . . disse- 
rere; Lae il. . aeguum est .. meminisse .. me, 
qui disseram, hominem esse; Ti 8. =; Mi me 
u vestro ortu usum esse meministis; 


d; 
eek ui haec audita a doeto memi- 
aissem viro«; T III, 29. quam multa huic ipsi 
Caesari a Chaldaeis dieta memini, neminem ... 





esse moriturum! D II, 99. se ... debere . 
fidei sune commissa meminisse; O I, 124 f. IH, 2 


est: 1. @enetio: BFRHASHD: 
rum: (animus) en rum, praesentia 
cernit, futura N aeriäeh, I, 68. 

verecundiae: caveant intemperantiam, memi- 
nerint verecundiae; O I, 1 

vivorum: — proverbii admonitu virorum 
memini; F V, 3 

2. Accufativ: alqm: L. Thorius Balbus fuit, 
Lanuvinus, quem meminisse tu non potes; F II, 
63. Ropilius, quem ego 0 01, on quem 

. (Ennium) probe m en C14. me- 
mineram Paulum, videram alım  Gallum I; 

alqdr en saepe audiendo facile cognovit, 
Mi pen »udita eg potuisset; A 4. 

uid quisguam meminit, quod non animo — 
bendit et tenet? A II, en omnis, quae mag 
meminit, habet ea com stque percepta; A 
HU, 106. in nostrane potestate, quid memine- 
rimus ? F II, 104. wemini etiam, quase nolo; Fl, 

invenire aliquid et tam multa alia memi- 
nisse || et meminisse, et tam multe alia |, amare 
odisse ... in horam quattuor generum ame 
nulio putat; T I, 22. quorum quanta mens ait, 
1.0. est existimare; = _ meminerunt; T 
quo in aliquod vas es, quae me- 

ninimus, Bee ur tur; TI,61. de illo, 
qui Sullae apparuit immolanti, utrum we memini, 
et Sullam ... immolavisse, et ..; D Il, 65. mihi 

praster hoc Marianum (somnium) nihil BAne, 
quod meminerin; DI, 141. omnis, quae ourant, 
— meminerunt; „© 21. quid? ._ consulti, 
qui onti quid? a Sei. ui 
vn ae multa ren ir en. 2 IL, 4, a. 

e 2. 

bona: bons praeterita non meminerunt; FI, 60. 
dieta: cum senexz ... omnia .. eius (Africani) 
m a solum, sed etiaım dieta meminisset; BR 
dogmata: omnia meminit Siron Epicuri dog- 
mata; A II, 106. 

facta: f. dieta. 

hastam: dum homines perditi hastam illam 
croentam et meminerint et sperabunt; OÖ II, 29, 

mala: mala meminisse non oportere; F II, 104. 

offieia: quae (oficia) meminisse debet in, in 
quem conlata sunt, non commemorare, qui con- 
tulit; Lae 71. ( ur 

raeterita: (sapiens) et praeterita arae me- 
udn et praesentibus ita voller, ut .; FI, 62, 
ipsa mens Do quae futura videt, nensierite memi- 
nit, R nn 

res: oc magis ens res et memini et e to, 
quod ..; L II, 46. => 

secunda: ut... secunda incunde ac suaviter 
meminerimus; F I, 57, 

somnia: quotus .. est quisque, qui sommiis 
parest, qui intellegat , qui eineslet D U, 125. 

altmeaieı valimonin constituta (senes ıne- 
an quis j[quij] sibi, cmi ipsi debeant; 


visa: meminisse visa nisi comprensa non 
sumus? A II, 106. er 


MEemoOr, eingebent: animal: animal hoc 
providum, sagax, multiplex, acutum, memor, ... 
quem vocamus hominem; LI, 

animus: quae .. natio ... ani- 
mum et beneficii memorem ailigit L I, 32. 

fama: quem (Herculem) hominum fama bene- 
fieioram memor in concilio cnelestium colloca- 
vit; O III, 25. 


mens: »omnes memori portentum mente reten- 
tant«; D II, 63. 


memorabilis, : amnus: in- 
curret etiam in illum * et [jillum || memorabilem 
annum suum; L I, 

familiarites: marime memorabilem ©. Laeli 
et P. Scipionis familiaritatem fuisse; Lae 4. 

virtus: ne ego istam gloriosam memorabilemque 
virtutem non magno aestimandam putem; FIIL, 11, 


memoria, &erägtnis, Andenken, Erinne- 
rung, Beit, Geiichte: I. abfolnt: 1. Subject: 
adfert: quid poötarum evolutio, quid tanta tot 
versuum: memoria voluptatis affert? F I, 25. 

constat: nec memoriam sine adsensione posse 
constare nec notitias rerum; A II, 38. 

continet: quae (memoria) non modo philoso- 
phiam, sed omnem vitae usum | usus | omnesque 
artes una maxime continet; A II, 22. 

defieit: nisi memoria forte defecerit; F II, 44. 

discedit: numquam ex animo meo disoedit 
ilius optimi ... viri memoria; R VI, 9, 

est: hoc erat memoria illa praestantior; A 11,2, 
gquam (memoriam) fuisse in i ... Sin- 

ferunt; A ll, 2, quae potest .. esse 

memoria falsorum? A lI,22. si... memoria per- 
ceptarum comprensarumque rerum eat; A II, 106. 
cum .. prasteriti doloris memoria recens est; F 
11,95. quid, si etiam iucunda memoria est 
teritorum malorum? F II, 105. nec male Euri- 
pides ...: »suavis laborum est ritorum me 
moriae; F II, 105.. prioris generis est docilitas, 
memoria; F V, 36. quae memoria est in iis 
(pueris) bene merentium! F V, 61. memoriam, 
... qua .. Plato recordationem esse volt vitae 
superioris; T 1, 57. an ... putamm .. esse me- 
moriam signatarum rerum in mente vestigia? TI, 
61.: quid est .. memoria rerum et verborum? 
profecto id, quo ne in deo guidem quioquam maius 
intellegi poteat; T I, 65. quod ... in formien 
non modo senaus (sit), sed etiam mens, ratio, me- 
moria; N Ill, 21. fructus .. semectutis ent ... 
ante partorunı bonorum memoria et copia; C 71. 
cum tanta celeritas animorum sit, tanta memoria 
p futurorumque prudentia; CO 78. 
quod amicitiae nostrae memoriam spero sempiter- 
nam fore; Lae 15. 

exeipit: nihil est .., quod non longinquitas 
temporum excipiente memoria prodendisque monu- 
mentis efficere possit; D I, 12. 

indicat: ista ... memoria et caritas amicitine 

„ indicat ..; F II, 99. 

inest; in quibus (animi partibus) inest memoria 
m innumerabilium, in te quidem infinita; F II, 
113. 

manet: Ti. |j Tiberjus |] .. Gracchus P. f. taım 
diu laudabitur, dum memoria rerum Romanorum 
manebit; O II, 43, 

moritur: in quo .. ipso (levissumo quoque) 
una cum satietate memoria quoque moriatur vo- 
luptatis; O II, 56. 

occidit: ne morte patris familias sacrorum 
ımemoria occideret || [ne ... occideret] ||; L IL, 48. 
quaruın rerum recordatio et memoria si una cum 
illo (Beipione) occidisset; Lae 104. 

oritur: alıa (visa mens) quasi recondit, e qui- 
bus memoria oritur; A II, 30. te 

potest: f. constat. est; A II, 22. 

prosequitur: tantus eos (mortuos) honos, me- 
moris, desiderium prosequitur amicorum; 
z ohne Berb: unde memoria, si nihil percipimus? 


106, . 
2. Ausdruf: 0 miram memoriam, Pomponi, 
tuam! L II, 45. 


IL nach Berben: 1. Accufativ: adfero: hor- 
tuli non memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum 
ua videntur in Conspectu meo ponere; 


adhibeo: ad quas (notas) adhibits memoria et 
diligentia monumentis superiorum eflieitur ea divi- 
natio, quae artificiosa dicitur; D I, 127. 

admiror: ego .. maiore etiam quodam modo 
memoriam admiror; T I, 59. pudet me non tui 
quidem, ouius etiam memoriam admiror; D II, 35. 

celebro: velle post mortem epulis celebrari 
memoriam sui nominis; F II, 108. 

colo: ut et sui et Metrodori memoria colatur; 
F IL, 101. 

compenso: non (te video compensare) memo- 
riam corpore perceptarum voluptatum; F II, 9. 

consecro: viroraum fortium memoriam honore 
deorum immortalium consecratam; N III, 50. 

consequor: cum apud 608 ipsos ... nemo unius 
anni memoriam consequi possit; R VI, 24. 

eonsigno: publicis litteris consignatam memo- 
riam publicam nullam habemus; L III, 46, 

contineo: quae (gens Asgyptiorum) plurimo- 
rum saeculorum et eventorum memoriam litteris 
continet; R III, 14. 

deleo: si huius seterni beneficii inmortalem 
memoriam isses; P 

deposco: ipse .. aequalem aetatis sune me- 
moriam deposcit; L I, 8, 

do: naturae celeritatem ad discendum et me- 
mnoriam dabant; A I, 20. 

excipio: memoriam illius viri omnes excipient 
anni consequentes; C 19. 

exercao: Pythagoreorum .. more exercendae 
memoriae gratis, quid quoque die an audie- 
rim, egerim, Commemoro vesperi; . f. minuo, 

habeo: habuit... divinam quandam memorism 
rerum; verborum maiorem Hortensius; A II, 2. 
babet (animus hominis) primum memoriam , et 
eam infinitem rerum innumerabiliam; T I, 57. 

coneigno. 

imploro: ille Heracliti memoriam imploraus; 

minuo: memoria minnitur. 
exercons; C 21. 

obruo: ante .. Salamina ipsam Neptunus ob- 
er ragen tropaei memoriam ; a: 110. 

perdo: nec era ns vereor, quod aiunt, 
ne memoriam perdam; ca. 

prodo: quorum (beneficiorum) memoria liberis 
posterisque prodatur; O II, 68. 

propono: qui sibi non illius (Scipionis) me- 
en atque imaginem proponendam putet; Lae 


credo, nisi edm 


relinquo: quarum (rerum) memoriam aut 
brevem aut nullam omnino sint relieturi; O 11, 55. 


remitto: memoriam mihi remittas oportet; 
A U, 106. 
repeto: cum ... esset juris et nequitatis ... 


repetita memoria; P 28. 

replico: si velis replicare memoriam tempo- 
rum; L IH, 81. 

retineo: etsi tuus est totus ordo issimam- 
que memoriam retinet consulatus tu; L Ill, 29, 

servo: vos .. deos verentes ... memoriam 
nostri pie inviolateque serrabitis; C 81. 

temeo: cum... eorum memoriam temes; F Ill, 9. 
si nihil eorum ipsorum (clarorum virorum) animi 
te quo diutius memoriam sui teneremus; 


tollo: memoriam regni esse tollemdam ; O ILL, 40. 

video: videmus in quodam volucrium genere 
non nulla indicia pietatis, cognitionem, memoriam ; 
FU,110. memoriam, motum, celeritatem | motus 
cel. || (animus) videt; T I, 67. 


memoria 


537 


memorisa 





usurpo: quis est, qui C, Fabriei, M', Curi non 
en Zn aliqua benivola memoriam usurpet? 

ae 28. 

2. Dativ: mando: quascumque rebus iis ... 
nomina imponis, memoriae mando; F II, 40 
mandavi .. memorise ... ordinem argumentorum 
tuorum; N II, 10. multa etiam breviter et com- 
wode dieta memorise mandabam; Lae 1. eius 
disputationis sententias memorine mandavi; Lae 3. 

rodo: eo ipso die auditam esse eam pugnam 
ladis Olympise ınemoriae proditum est; II, 6. 
wid cuique significaretur, (Assyrii) memoriae pro- 
Sderant; DL 2. somnio comprobato a senatu 
ludos illos iterum instauratos memoriae proditum 
est; D I, 55. nescio, .. cur ita memoriae prodi- 
tum sit, Socratem omnem istam disputationem 
reiecisse; R I, 16. verene ... hoc memoriae pro- 
ditum est? R I, 28. quod proditum memoriae 
est, xviros ... sine provocatione creatos; RII, 54. 
quae isto modo memoriae sint ||sunt|| prodita; 
L1,4. aram in eo loco fuisse memoriae prodi- 
tum est; L Il, 58. memorine proditum est ... 
locum nusquam ei datum; C 63. inter se coniun- 
ctissimos fuisse M'. Curium, Ti. Coruncanium me- 
morise proditum eat; Lae 39, 

relinquo: memoriae ... nihil omnino relinqui- 
tur; A II, 22. 

sum: fateare (oportet) esse ei (memoriae) lo- 
cum; A II, 106. 

trado: quae dicam, trade memoriae; R VI, 10. 
istum (Socratem) doctum et sapientem virum fuisse 
memorise traditum est; P 23. 

3. Ablativ: sum: qui .. esset ea memaria, 
qua ante dixi; A IL, 4. tu si meliore memoria 
es; TI,13. non quaero, quanta memoria Simoni- 
des fuisse dicatur; T I, 59, 

3. mit Präpofitionen: agnosco ex: ex me- 
moris rerum et inventione et celeritate motus ... 
vim divinam mentis adgnoseito; T I, 70. 

commoveo ad: me .. ad altiorem memoriam 
Oedipodis huc venientis ... species quaedam com- 
movit; F V, 8. 

haereo in: quod haerebant in memoria, quae- 
cumque audierat et viderat; A II, 2. 

iungo cum: cum expectatio speratarum volu- 
ug cum perceptarum memorin iungeretur; 
TV, 9. 

loquor de: de communi hominum memoria lo- 
quor; T I, 59. 

pertineo ad: quae ad posteritatis memoriam 
pertinerent; C 82. 

redeo in: his .. ipsis a rg legendis in 
memoriam redeo mortuorum; U 21. 

reperio in: non nullos in omni memorin re- 
peries perniciosos tribunos; L III, 24. 

sum in: sunt .. maxumae res in hac memoria 
atque netate nostra; L 1, 8. 

versor in: quod .. in recenti memorin ... 
versere ; L I, 4. 

II. aach Wdjectiv und Hbverbien: 1. Abla- 
tiv: dignus: in quibus (locis) memoria dignos 
viros acceperimus multum esse versatos; F V, 2, 
qui illa eg! non modo cura, sed ne memoria 
quidem digna ducant; D II, 125. ut... in ge- 
renda re publica aliquid essemus memorin dignum 
consecuti; R I, 13. 

2. mit Präpofitionen: procula: quia sunt 
haud procul ab aetatis huius memoria; R I, 1, 

uaque ad: gentem .. Corneliam usque ad me- 
moriam nostram hac sepultura scimus esse usam; 
L I, 56, 

IV. sad) Eubftantinen: ars: pollicenti cuidam 
se artem ei memoriae ... traditurum respondisse 
dieitur...; AIL,2, cum ei (Themistocli) Simonides 
an quis alius artem memoriae polliceretur ; F 11, 104. 

IL 


disciplina: ut non sine causa ex iis (locis) 
memoriae ducta sit disciplina; F V, 2 

genus: videtis iam genus hoc omne || omne 
esse f scientiae, diligentiae, memorise; L III, 41. 

immortalitas: quod nobis ... ad inmortali- 
tatem memoriae gloriosum; L III, 21. 

indieia: sin tantum modo (ista studia) ad 
indieia veteris memoriae cognoscenda (spectant), 
curiosorum (sunt); F V, 6, 

philosophi: (Antiochum) politissimum et acu- 
tissimum omnium nostrae memoriae philosopho- 


rum; A IL, 113. © Cratippo .., principe huius 
KT philosophorum, hasc te . audire; 
I, 5 


vis: terrane tibi hoc nebuloso et caliginoso 
caelo aut sata aut concoreta videtur tanta vis me- 
moriae? TI, 60. his .. in naturis nihil inest, 

uod vim memorise, mentis, cogitationis habeat ; 
7 I, 66. fr IX, 10. 

V. Umftaud: 1. Ablativ: accipere: quos 
(amicos) vidimus || videmus |] aut de quibus me- 
moria a || aecepimus; Lae 38. 

ali, augeri: nec jlla extincta sunt alounturque 

otius et angentur cogitatione et memorin men; 

ae 104, 

ceapere: quam (laetitiam) capiebam memoria 
rationum inventorumque nostrorum; F II, 96. 

complecti: quo modo .. haec infinita et sem- 

er nova .. memoria conplecti ... possumus? 

II, 146, 

comprehondere: has quinque dierum dispu- 
tationes memoria comprehendamus; T V, 121 

confutare: qui ... maxumis .. doloribus ad- 
fectus eos ipsos inventorum suorum memoria et 
recordatione confutat; T V, 88. 

consecrari: (Socratis) ingenii magmitudo Pla- 
tonis memoria et litterie consecrata; T V, 11. 

florere: neque Atti Navii nomen memoria flo- 
reret tam dia; L II, 38. 

moveri: avi eius (Luculli) memoria moveor; 
F II, 8, 

pronuntiare: summa .. memoria (Philo) pro- 
nuntiabat plurimas Epicuri sententias iis Ipals 
verbis, quibus erant scriptae; N I, 113, 

refertus: quibus (voluptatibus) ille (Epicurus) 
et praeteritarum memoria et spe consequentium 
sapientis vitam refertam putat; T III, 33. j 

repetere: unius netatis clarissimorum ... viro- 
rum disputatio repetenda memoria est; R I, 13. 
tenere: ut multa ex iis (carminibus) memoria 
teneam; N Il, 104. memoria teneo C. Sulpicium 
Gallum ... sphaeram ... iussisse proferri; RI, 
21. omnia memoria tenebat (Q. Maximus) non 
domestica solum, sed etiam externa bella; C 12. 
torqueri: stulti .. malorum memoria torquen- 
tur; F I, 57. R 

Beit: nostra .. memoria Philo ... institait 
alio tempore rhetorum praecepts tradere, alio 
philosophorum; TT9 ut... recentiore me- 
moria iidem Tyndaridae Persem |] Persen || vietum 
nuntiaverunt; I, 6. (di) singulos diligunt, ut 
... Gracchum, Catonem patrumve memoria Sci- 
pionem, Laelium; NIl, 168. memoria nostra tem- 
plum Iunonis Sospitae L. Iulius ... refecit; DI, 
4. solas .. (App. Claudius augur) multorum an- 
norum memoria ... divinandi tenuit disciplinam; 
D 1, 105. M'. Manilius patrum nostroram memo- 
ria ... pauper tandem fuit? [[fuit; || P 50. 

2. Präpofitionen: ante: ante nostram me- 
ınoriam .. mos ipse patrius praestantes viros ad- 
hibebat; R V, 1. j 

ob: ob eius .. mulieris memoriam priwo anno 
et vir et pater eius consul est factus; F II, 66. 

praeter: hic (Paulus) nihil domum suaın intulit 
praeter memoriam nominis sempiternam ; O II, 76. 

68 


memoria 


538 


propter: quia (Afrieanus) notior est nobis 
propter recentem memoriam; T IV, 50 


memoriter, aus dem Gedädtnis, ans 
wenbig: conligo: quos (Torquatos) tu paulo ante 
cum memoriter, tum etiam erga nos amice et 
benivole || benev. j] collegisti; F I, 34. 

enumero: enumerasti memoriter et copiose ... 
usque a Thale Milesio de deorum natura philo- 
sophorum sententias; N 1, 91. 

expono: ista exposuisti, ut tam multa, me- 
moriter, ut tam obscura, dilueide; F IV, 1. 

habeo: quae (oratio) est habita memoriter, ac- 
curate, copiose; A Il, 63. , 

narro: Q, [| Quintus || Mucius augur multa nar- 
rare de C. Laelio ... memoriter et iucunde sole- 
bat; Lae 1, 

pronuntio: nostra quaedam Araten memoriter 
a te pronuntiata sunt; D II, 14, 


MEMOrO, erwähnen, erzählen: I, 1. de: 
Heraclitus, „cognomento qui oxortıwög perhibetur, 
quia de natura nimis obscare memoravit“; FTI, 15. 

2. directe Rebe: »simul inter sese sic meıno- 
rant: «eo Romule ..;e R I, 64. 

3. acc. e. inf.: ut Oceanum Salaciamque Caeli 
satu Terraeque concoptu generatos ... memore- 
mus; Ti 39. 

U, algd: etsi interpretatur Pacuvius: »hoc, quod 
memoro, nostri caelum, Graii perhibent aethera«; 
N II, 91. »talia tum memorat lacrimans exterrita 
somnos; D I, 40. 

laudes: honoratorum virorum laudes in con- 
tione memorentur; L II, 62. 


mendacium, Soripiegelung, Lüge: Lest: 
opinionis .. esse mendacium, non oculoram; A Il, 


II, 1. tollo: tollendum est .. ex rebus contra- 
hendis omne mendacium ; O III, 61 

2. dissero de: potius ... quam de oculorum 
sensuumque reliquorum mendaciis (disseramus); 
AU, 147. 

IH. in: ea sunt., demum non ferenda in men- 
dacio; R II, 28. 


mendax, tügenhaft, trügeriih: alqa: ego 
me eupio non mendacem putari; LI,4. in man- 
eipio vendundo dicendane vitia ... haec, menda- 
cem esse, eleatorem, furacem, ebriosum; O III, 91. 

homo: cum mendaci homini ne verum quidem 
dicenti credere soleamus; D II, 146. 

mancipium: vgl. algs; O II, 91. 

visum: quid inscitius .. est quam mentes 
en falsis et mendacibus visis concitare? 

‚127. 


mendieitas, BVettelarmut: fero: istam 
paupertatem vel potius egestatem ac mondicitatem 
tuam numquam obscure tulisti; P 45 

perpetior: cum .. mendicitaten multi perpe- 
tiantur, ut vivant; F V, 32, 


mendicus, %ettle: paupertas si malım 
est, mendicus esse beatus nemo potest, quamvis 
sit sapiens, at Zeno eum non beatum modo, sed 
etiam divitem dicere ausus est; F V, 84. 


MENS, Verfand, Sinn, Gefinnung, Geift, 
Gharatter, Überlegung, Gedanken, Anfiht, Meinung, 
Abfiht: I, abfolnt: 1. Subject: abhorret: quo- 
rum mens abhorret a ratione; T IV, 85. his .. 
rebus inbutae mentes haud sane abhorrebunt ab 
utili aut a vera sententin; L II, 16. 

accipit: etsi (natura) dedit talem mentem, quae 
omnem virtutem aceipere posset; F V, 59. 


adest: quibus (partibus) tamen sentire nihil 
queat mens, nisi id agat et ndsit; T I, 46. 

adripit: u. alia visa sie arripit, ut üis 
statim utatur; A II, 80. 

agit: hominis .. mens ... semper aliquid aut 
anquirit aut agit; O I, 105. f. adest, 

agitat: quod (homines) rationem habent a na- 
tura datam mentemque acrem et; vigentem celer- 
rimeque multa simul agitantem et, ut ita dieam, 
sagacem; F Il, 45. 

sgnoscit: ut ipsa se mens agnoscat coniun- 
ctamque tum divina mente se sentiat; T V, 70. 

amat, amplectitur: ad rerum .. scientiam 
vitaeque constantiam aptissima cum sit mens ho- 
minie, amplectitur maxime cognitionem et istam 
»eralepıv ... cum ipsam per se amat ..., tum 
etiam propter usum; A II, 31. 

anquirit: f. agit. 

aspernantur: aliquid sibi dicere (Epicurus) 
videtur, cum id dicat, quod omnium mentes asper- 
nentur ac respuant; Fa 47. 

audit: audit .. mens divina etiam de singulis; 
N II, 983. 

capit: cam maximis voluptatibus in eas rer 
nes mentem intentam infixamque nostram intelle 
gentiam capere, quae sit ..; N I, 4. 

cernit: quia (mens) sola cerneret id, quod 
semper esset simplex; A I, 30. quas (res) esse 
futuras aut concitata mens aut soluta somno ser- 
nit; DI, 128. ut ea (mens) [jeas (res)|| non 
modo cernat multo ante, sed etiam numero versu- 
que pronuntiet; D II, 117. quot .. et quales 
animalium formas mens in speciem rerum intuens 
poterat cernere; Ti 34. 

complectitur: quae (ratio, mens) et causas 
rerum et consecutiones videat et similitudines 
transferat et disiuncta coniungat et cum prassen- 
tibus futura copulet omnemque complectatur vitae 
consequentis statum; F II, 45. 

eoneipit: quod .. ita iuratum est, ut mens 
conciperet fieri oportere, id servandum est; O II, 


coniungit: j. compleetitur. ! 

consistit: nec... habet nostra mens quiequam, 
ubi consistat tamquam in extremo; F I, 4l. 

constat: menti .. cur aquam adianxit, si ipen 
mens constare potest vacans corpore? N I, 25. 


construit: cetera .. (visa mens) similitudini- 
bus eonstruit, ex quibus eficiuntur notitiae rerom; 
A 1, 80. 


eonsulit: si mens voluntasque divina ideirco 
consuluit hominibus, quod iis est largita rationem, 
iis solis consuluit, quos bona ratione donavit; 

continet: quantam vim rerum optimarum mens 
humana contineat; L I, 16, 

copulat: f, compleetitur. 

corroborat: (mens) et sensibus utitur et artes 
efhcit quasi sensus alteros et usque eo philoso- 
pbiam ipsam corroborat, ut virtutem efliciat; 

’ 

depingit: cum mens nostra quidris videatur 

u Peer posse depingere; N I, 39. 
onat: j. consulit. 

efficit: si... est aliquid in rerum natura, 
quod hominis mens, quod ratio eflicere non pos- 
sit; N II, 16. eadem .. efieit in avibus divina 
mens, ut tum huc, tum illuc volent alites; D I, 1%. 
f. corroborat. 

est, sunt: quintum genus, e quo essent astra 
mentesque, singulare ... Aristoteles quoddam esse 
rebatur; A I, mentem volebant rerum esse 
indicem; A I, 30. quae (mens) sensuum fons est 
atque etiam ipsa sensus est; A II, 30. Aristoteles 
... quintam quandam naturam censet esse, e qua 


sit mens; T I, 22. quorum quanta mens sit, 
difieille est existimare; T I, 59. hoc e genere 
atque eadem e natura est humana mens — ubi 
igitur aut qualis est ista mens? — ubi tus aut 
qualis? T I, 67. in quo .. loco est (mens)? 
eredo equidem in capite; T I, 70. semper mens 
erit tranquilla sapientis; TIV, 8. perfecta mens, 
id est absoluta ratio, quod est idem virtus; T V, 
39, si (Anaxagoras) mentem istam quasi animal 
aliquod voluit esse; NI,26, modo |]tamen modo, 
tum |] mundum, tum mentem divinam esse (Pon- 
ticus Heraclides) putat; N I, 34. in homine ra- 
tionem esse et mentem videbas; NI,98. ex ıpsa 
hominum sollertia esse aliquam mentem, et eam 
uidem acriorem et divinam existimare debemus; 
N II, 18. in his (stellis) vim et mentem esse di- 
vinam; N U, 55. talis .. mens mundi cum sit; 
N II, 58. num .,. ideirco in urbe esse rationem, 
cogitationem, mentem putas? .. quoniam non 
sit ..; N II, 21. quod .... in formiea non modo 
sensus (sit), sed etiamı mens, ratio, memoris; N 
III, 21. qualis .. ista mens est deorum, si ..? 
D II, 131. »tales sunt hominum mentes, quali 
pster ipse Iuppiter suctiferas lustravit lumine 
terrase ; Fa fr 3. mens cuiusque is est quisque, 
non ea figura, quae digito demonstrari potest; 
RVI26. principem legem illam et ultimam men- 
tem esse dieebant ... dei; L II, 8. neque .. esse 
mens divina sine ratione potest; L II, 10. ut illa 
divina mens summa lex est, item, quom in ho- 
mine est perfecta, ... in mente ||est || sapientis; 
L u, 11. . esset ista mens vel quae vita 
potius? O II, 7. mens .. et ratio et consiliam 
in senibus est; C 67. f. amat, 

evadunt: ut ita fastidiosae mollesque mentes 
evadant civium, ut .; RI, 

fabricatur: hunc mundum ... habere mentem, 
quae et se et ipsum fabricata sit; A II, 119. 

facit: est .. aliquid, quod perturbata mens 
melius possit facere quam constans? T IV, 54. 


fleetunt: »quo vobis mentes ... dementes 
sese flexere viai?« C 16 
fugit: aperta simplexque mens ... fugere in- 


ua nostrae vim et notionem videtur; 

fundunt: credo etiam anhelitus quosdam fuisse 
terrarum, quibus inflatae mentes oracla funderent; 
DI, 115. mens .. ipsa... naturalem vim habet, 
quam intendit ad ea, quibus movetur; A II, 30. 
ut ea mens nihil haberet in se, quod esset secun- 
dum naturam, ut valetudo est; FIV, 38, habere 
as ig eg ut in homine mentem, in belua 
quiddam simile mentis; N, 29, mentem, fidem, 

em... rerum vim habere videmus, non deorum; 

III, 61, f. consistit. 

iacet: ne ||nec|| tam vegeta mens aut in 
corde cerebrove aut in Empedocleo sanguine de- 
mersa iaceat; T I, 41 

inest: quodsi inest in hominum genere mens, 
fides, virtus, concordia; N II, 79. in nobismet 
insunt ipsis, ut mens, ut spes, ut fides; N III, 61. 
ut in se rationem et mentem putet inesse, in 
caelo mundoque non putet; L II, 16. 

insistit: in qua (celeritate) non video ubinam 
ar ass et vita beata possit insistere; 

„24. 
intendit: f. habet; A II, 30. — internosecit: 


j. I, 1. moveo; A IL, 48. — intuetur: [. I, 1. 
cernit; Ti 3. 
ER au laetantem .. mentem ita novi; T 


largitur: f. conaulit. 
meminit: ipss mens ea, quae futura videt, 
praeterita meminit; R IV, 1. 


539 


mens 


moderatur: quae (mens)... omnia moderetur, 
moveat, regat; A II, 119. quibus (rebus) ab 
aeterno tempore fiuentibus in neternum ratio 
tamen mensque moderatur; T V, 70. fac (men- 
tem divinam) esse distentam, caelum versantem, 
terram tuentem, maria moderantem; N Ill, 98. 

movet: nec .. deus ipse ... alio modo in- 
tellegi potest nisi mens soluta quaedanı et libera, 
segregata ab omni concretione mortali, omnia 
sentiens et movens ipsaque praedita motu sem- 
piterno; TI, 66. frIX, 10. f. moderatur; A II, 119. 

obtinet: mediam fere regionem sol obtinet, 
... mens mundi et temperatio, tanta magnitudine, 
ut .; RB VI, 17. 

patitur: cur (mens divina) tam multos deos 
nihil agere et cessare eg cur non rebus 
humanis aliquos otiosos deos praeficit? N III, 93. 

pervenit: prudentiam .. et mentem a deis ad 
homines pervenisse; N II, 79. 

potest: j. aceipit. cernit; Ti 34. constat. de- 
pingit. est; I, II, 10. facit. insistit. progreditur. 
sentit, — praeficit: f. patitur. 

praestat: cum longe multumque praestet mens 
atque ratio; F V, 40. 

progreditur: quo Po. mens humana pro- 
gredi non potest; T IV, 47. 

pronuntiat:; f. cernit; D II, 117, 

providet: mens mundi ... haec potissimum 
Be et in his maxime est occupata, .. ut..; 

putat: ut in haec intenta mens nostra beatam 
illam naturam et sempiternam putet; N I, 105. 

quit: f. adest. 

recondit: alia (visa mens 
quibus memoria oritur; A II, 80, 

regit: f. moderatur; A II, 119. 

respuunt: f. aspernantar. 

retentat: »quae (mens divina) aaa sensus 
hominum vitasque retentat«; D I, 17. 

sentit: nulla re adiuncta, qua (mens) sentire 
possit; N I, 27. f. adest. agnoscit. movet. 

significat: si (di) neque ea nobis significant 
Ilsignificat (mens ee, in somnis, quae ipsi 
per nos intellegamus; D II, 131 

solent, stant: »rectae quae (mentes) stare s0- 
lebant antehac«; C 16. 

transfert: f. complectitur. 

tuetar: f. moderatur; N III, 98. 

vacat: quae (mens) omni turbido motu semper 
vacet; T I, 80. j. constat, 

versat: f, moderatur; N Il, 93. 

versatur: versutos eos appello, quorum celeriter 
mens versatur; N II, 25. 

videt: quoram furibunda mens videt ante 
multo, quae sint futura; D IL, 114. f. complecti- 
tur. meminit., 

videtur: f. arg fugit. — viget: f. agitat. 

utitur: f. adripit. corroborat. 

ab]. abs.: si gladium quis apud te sana mente 
deposuerit, repetat insaniens; O III, 95. cum in- 
tegra mente certisque sensibus opus ipsa suum ... 
natura dissolvit; C 72. 

2. Prädicat: sum: eandem .. esse mentem 
sapientiamque perfectam, quem deum appellant; 
A], 29. deum .. (esse) eaım mentem, quae ex 
aqua cuncta fingeret; I, 25. ea (lex est) mens 
ratioque prudentis; LI, 19. principem legem ... 
mentem esse .. ommia ratione aut cogentis aut 
vetantis dei; LII, 8, est... (illa lex) ratio mens- 
que sapientis ad iubendum et ad doterrendum 
idonea; L II, 8. 

IL nach Verben: 1. Hcenfativ: acuo: multa 
.. © corpore existunt, quas acuant mentem, multa, 
quae obtundant; TI, %. 


quasi recondit, © 


68* 


mens 


adhibeo: meminerit deum se adhibere testem, 
id est, ut ego arbitror, mentem suam; OÖ III, 44. 

adiungo: si di possunt esse sine sensu et 
mente, cur aquae mentem ... adiunzit? N I, 25. 
qui (Xenophanes) mente adiuncta omne praeteren, 
quod esget infinitum, deum voluit esse; N I, 28, 

adripio: unde .. banc (mentem) homo arri- 
puit? N II, 18. 

agnoeco: f. ], 1. agmoseit. IV, 1. vis; T 1, 70. 

alo: alterius mens rationibus agitandis exqui- 
rendisque alebatur cum oblectatione sollertiae ..., 
alterius in caede et || in || iniuriis cum et diumo 
et nocturno metu; T V, 66. hominis .. mens 
discendo alitur et cogitando; O I, 108. 

aperio: f. I, 1. fugit. 

appello: his rebus mentem vacuam (maiores) 
appellarunt insaniam; T III, 9. wens mundi cum 

. vel prudentia vel providentia appellari recte 
possit (Graece enim wgöros« dieitur); N II, 58, 

censeo: mentem ... solam censebant idoneam, 
eui erederetur; A I, 30. 

cieo: qui onus (motus) ... mentem atque in- 
tellegentiam cieret maxime; Ti 19. 

eingo: quid .. interius mente? cingatur igitur 
corpore externo; N I, 26. 

colo: »olla ..., Mentem, Virtutem, (colunto)e; 
LI, 19. 

commuto: de cuius (Oilei) commutata mente 
sic dieitur: »nec vero ..;« T III, 71. 

compleo: ex quo (mens) insatiabili gandio 
compleatur || completur ||; T V, 70. 

concito: quae (vie terrae) mentem Pythise 
divino adflatu concitabat; DI, 38. quid inseitius 
.. est quam mentes mortalium falsis ... visis 
coneitare? D II, 127. f. I, 1. cernit; D I, 128. 

coniungo: f. I, 1. agnoseit. 

consecro, dedico: maiorum institutis mens, 
fides, virtus, concordia consecratae et publice de- 
dicatae sunt; N II, 79. 

defigo: quaeso, ... quousque humi defixa tun 
mens erit? R VI, 17. 

definio: pavorem melum mentem loco moven- 
tem (definiunt); T IV, 19, 

demergo: |. ], 1. iacet, 

demoveo: si a .. (voluptas) quo est 
maior, eo magis mentem ex sun sede et stntu de- 
movet; P 15. 

devincio: ii mentem hominis voluntate libera 
spoliatam necessitate fati devinciunt; Fa 20. 

dico: f. appello; NU,58. — distineo: f. L1. 
moderatur; N Ill, 93. — do: [. I, 1. aceipit. 

duco: hominis .. mens ... videndi .. et 
audiendi delectatione dueitur; O 1, 105. 

efficio: ex qua (natura) superiores sensus et 
wentem efhci rebantur; A I, 39. ut (adflatus e 
terra) eam (mentem) providam rerum futurarum 
effieiat; D II, 117. 

eripio: si illam mentem, unde haec conailia 
manarunt, mihi eripuisses; P 29, 

fabricor: quanto artificio esset sensus nostros 
mentemque ... fabricata natura! A II, 86, |. 1,1. 
fabricatur, 

facio: hie .. (animus) si est excultus, ... 
fit perfecta mens; T V, 39. 

fingo: actor .. moderatur et fingit non 
modo mentem ac voluntates, sed paene vultus 
eorum; L IIL, 40 

gero: scite .. Euripides: »iuravi lingua, men- 
tem iniuratam gero«; O IH, 108 

gigno: quae (natura) quidque gigneret et”men- 
tem atque sensus; A I, 3. 

habeo: f. III, 2. similis. — habeo, Ill. mentem 
(5 &t.) ©. 126, b. 

imbuo: quod ... 


. nemo omnium tam sit |] Gt || 
inmanis, 


cuiusg mentem non imbuerit deorum 


mw 


opinio; T I, 80. quorum (Aegyptiorum) inbutae 
mentes prarvitatis || pravis || erroribus quamvis 


camificinam prius subierint, quam ..; T V, 78 
f. 1, 1. abhorret; L II, 16. 

incito: quo (anhelita terrae) Pythia mente in- 
eitata oracla || oracula | ederet; D II, 117. 


includo: »aetheris aeterni saepta (mens divins) 
atque inclusa cavernis«; D 1, 17. 

inflo: faba .. Pythagorei utique abstinere, 
er vero eo cibo mens, non venter infletur; D 

‚ 119. f. I, 1. fundunt. 

intendo: f. I, 1. capit. putat. 

invenio: rationem dico et, si placet pluribus 
verbis, mentem, consilium, cogitationem, pruden- 
tiam, ubi invenimus? N Il, 18 

moderor: f, fingo. 

moveo: cum mens moventur ipsa per 3086 ..., 
veri simile est |linquam v. e. sit, al.|] sie etiam 
mentem moveri, ut non modo non internoscat, 
vera illa visa sint anne falsa, sed ut ..; A II,48. 
quasi vero atra bili solum mens ac non saepe vel 
iracundia graviore vel timore vel dolore moveatur; 
T II, 11. quid tam divinum .. quam adflatus 
e terra mentem ita movens, ut ..? D II, 117. 
f. definio. I, 1. | AI, : 

nomino: quae (animi pars) princeps est, quas- 
que mena nominatur; F Y, 36. = i 

nosco: f, I, 1. laetatur. — obtundo: f. acuo, 

occupo: videtis .. non esse cam (mentem di- 
vinam) tam oceupatam, quam putabatis? N II, 
93. f. I, 1. prodidet. 

pello: visa .. ista cum acriter mentem sen- 
sumve pepulerant; A II, 66. 

perficio: animum ipsum mentemque hominis 
... divina cura perfecta esse; N II, 147. f. facio. 
I, 1. est; T V, 39. LU, 11. — 2. A I, 29. 

perterreo: his ille clamat omnium mortalium 
mentes esse perterritas; N I, 86. 

pertracto: eam.. (mentem) omni cogitatione 
pertractans ; F II, 118 

perturbo: quorum mens motu quasi morbo 
perturbata nullo sit; T III, 11. 5. L, 1. facit. 

pervagor: molestiae laetitiae, cupiditates ti- 
mores similiter omnium mentes pervagantur; 
pono: quid est, quod te inpediat ... mentem 
aliquam sempiternam in deorum numero || natura || 
ponere? N a7 

sa#pio: j. ineludo. — segrego: f. 1, 1. moret. 

seYoco: magni .. est ingenii sevocare mentem 
a sensibus; 'T 1, 

significo: nec 
ficant eandem mentem 

solvo: f, I, 1. cernit; 

spolio: f. devincio. 

traduco: mentes suas a cogitationum intentions 
DR ad tranquillitatem traducere; 

video: quamvis eam (mentem) non videas, ut 
deum non vides; T I, 70. 

voco: quae latet in animis hominum quaeque 
pars animi mens vocatur; R II, 67. 

2. Genetiv: efficio: vgl. IV, 1. comes. 

existimo: ut, id qui neget, vix eum sanaso 
mentis existimem; N II, 44. 

sum: Plato .. omne iudiciam veritatis verita- 
temque ipsam ... cogitationis ipsius et mentis 
esse voluit; A TI, 142. ea parte animi, m men- 
tis et consilii est, agitata et ereota; D I, 61. 

3. Dativ: adiungo: f. I, 1. constat. 

comitor: tardis .. mentibns virtus non facile 
comitatur; T V, 68, 

denuntio: cum... orbis illius generis alterius 
inmutatus et reetus omnia animo mentique de- 
nuntiat, tum ..; Ti 28. 


.. eae stellae ... non signi- 
ue prudentiam ; N II, 54. 
I, 128. moret. 


insero: quod erat insitus menti oognitionis 
anor; F IV 

pareo: cni (menti) tota hominis natura parent ; 
F V, 34. parent .. 
1 deser. |} mentique divinae et praepotenti deo; 

subvenio: nec .. corpori solum subveniendum 
est, sed menti atque animo multo magis; C 36. 

tribuo: cui (menti) regnum totius animi a na- 
tora tribotum est; T III, 11. (Aristoteles) menti 
tribuit omnem divinitatem; N I, 33. (Theophra- 
stos) menti divinum tribuit principatum; N I, 35. 
tum (Cleanthes) totius naturae menti atque animo 
tribuit hoc nomen; N I, 37. 

4. Ablatin: sum: nec .. ignorare deus potest, 
qua mente quisque sit; D u, 125. dei erga ho- 
mines mente qua sint; D ü, 130. rex il 
ag s cnede maculatus 'integra mente non 

es ui (Plato) vetat dubitare, qua 
at D Mr eus; 111,41. in quo (collegio) 
nemo e decem sana mente sit; L I. 24. a (ai; 
omnes, qui sana mente sunt, removent ab ocnlis; 
0 1, 127 

vaco: caelestium .. admirabilem ordinem in- 
eredibilemque constantiam ... qui vacare mente 
putat; N II, 58. 

utor: quid, quod ne mente quidem recte uti 
Bemam multo cibo et potione completi? T V, 


5. mit ERRTERAUEN eado in: cur (bea- 


titas, beatitudo) ... in aliquam mentem asternam 
figura membrisque® corporis vacuam cadere non 
potest? N I, 9. 

cerno in: in ... imbecilla .. mente vis na- 


turae quasi per caliginem cernitur; F V, 48, 

coniungo oum: f. I, 1, agmoscit. 

consido in: # si cuius in mente con- 
sedit; F I, 50. 

consto ex: si quod esset animal, quod totum 
ex mente constaret; F IV, 

decerpo ex: humanus . 
mente divina; T V, 38, 

delibo ex: Pythagoreos ...’'numquam dubi- 
tasse, quin ex universa mente divina delibatos 
animos haberemus; C 78. 

dieo de: {haec) sunt .. ignorantis, cum de 
aeternitate animorum dicatur, de mente dici; TI, 
80. f. II, 1. commuto, 

discedo a: ille . 
Freue atque a mente . 


. animus decerptus ex 


. Graecus, age mirum, si.. 
. discessit? D II, 


discludo a: f. semoveo a. 

duco a: per quam (arteriam) vox prineipium a 
mente ducens percipitur et funditur; r 149. 

exeo de: iratos pr ig dieimus eh de po- 
testate, id est de consilio, de ratione, de mente; 
T IV, 77, 

fluo a: ista duo (divinandi genera), furoris et 
somnii, quae a libera mente fluere viderentur; 


DI, 101 
gigno ex: animuam .. cum ille procreator 
-_ i deus ex sus mente et voluntate genuisset; 
i 26. 
haereo in: nisi — in eorum mentibus 
mortem ... esse ... m ionem; T I, 27. 
imprimo in: esse aliquid perspicui, ... im- 


pressum in animo atque mente; A 

ineido in: quodcumque in inentem ineideret; 
F IV, 43 

inhaereo in: nescio quo wmodo inhaeret in 
mentibus Tre saoclorum quoddam augurium fu- 
turorum; 

inhaeresco in: qui (poötae) ... audiuntur, 
leguntur, ediscuntur et inhaerescunt penitus in 
mentibus; T Ill, 8, 


huio conelesti diseriptioni | 


5Al 





insculpsit in 


insculpo in: eadem (natura) 
abere- 


mentibus, ut eos (deos) aeternos et beatos 
mus; N I, 

insum in: quod .. natura inest in mentibus 
a nn quaedam cupiditas veri videndi; 

ride. in: tute introspice in mentem tuam 
ipse; F II, 118 

pono in: quorum eeieesehi N omne bonum 
in mente positum et mentis acie; A II, 129, ait 

. (Chrysippus) vim divinam in ratione esse posi- 
kaum ei et in universae naturae animo atque mente; 

1, 39. 


reprehenda de: Xenophanes ... de ipsa mente’ 
item reprehenditur, ut ceteri; N "28. 
semoveo a: quas (partes) is ... semotas a 


mente et ne pntat; T I, 80, 

sevoco a: non quod || quo|j difficile sit men- 
tem ab oculis sevocare, sed quo magis sevoco, eo 
minus id, quod tu vis, possum mente comprehen- 
dere; N um, 21 

signoin: 2 ... putamus .. e886 memoriam 
signatarum rerum in mente vestigia? T I, 61. 

sum in: f. im, B, I. sum in mente (« &t.) ©. 
269, b, — sine: f. 1. adiungo; N I, 25. — venio 
in: f. in, A,I. venio in mentem (10 &t,) ©. 254, b. 

versor in: eius ipsius (mundi) en 
qui in mente et ratione versetur; N 

DI. nad Adjectiven und Adverb: 1. Gene- 
tiv: compos: ita eflieitur animantem, senaus, 
mentia, rationis mundum esse compotem; N I, 47. 

expers: is ipse mentis expers habendus est; 
N II, 56. alias quae natura mentis et rationis ex- 
pers haec efficere potuit? N II, 115. 

inimicus: turbidi animorum ... motus, aversi 
a ratione et inimieissimi mentis” vitaequo tran- 
quillae; T IV, 34. 

particeps: cum dormientibus ea pars animi, 
quae mentis et rationis sit particeps, sopita lan- 
gueat; D I, 60. 

proprius: quorum utrumque mentis esset pro- 
prium et in AI, 

similis: rineipatum, ut in homine 
mentem, in belus ee simile mentis; NII, 29. 

2. Dativ: duleis: nihil . 
tatis lace duleius; A II, 31. 

3. Ablativ: praeditus: Zenoni ,.. aether 
videtur summus deus, mente praeditus; A II, 126. 
quis .. bona mente praeditus non mallet nullas 
omnino nobis a natura voluptates datas? fr V, 81. 

refertus: cum .. omnia complete et referta 
sint aeterno sensu et mente dirina; D I, 110. 

4. mit Präpofitionen: simulcum: orta... 
(ratio) est simul cum mente divins; L Il, 10, 

vacuus a: huic (parti animi) omnia visa obi- 
eiuntur a mente ac ratione vacua; D 1, 60. 

IV. nad Enbftantiven: 1. Genetiv: algs: 
vgl. II, 2. existimo, 

acies: optima .. parte hominis, ... ingenii et 
mentis acie feuuntur; F V, 57. qui tum etiam, 
cum has terras incolentes eircumfusi erant cali- 
gine, tamen neie mentis dispicere cupiebant; T 1, 
45. mentis acies se ipsn Intuens non numquam 
hebescit; TI, 73. quin etiam cibo quo utare, 
interesse aliquid ad mentis aciem putant; N 11, 48. 
in quo nihil est diffieilius quam a consuetudine 
oculorum aciem mentis abduoere; N II, 45. quo- 
rum utrumgue praestringere aciem mentis solet; 
DI, 61. nobis ... scuentibus .. intellegentiam? 
quae est mentis acies; fr V, 97. f. II, 5. pono in; 
AI, 129 

segrotatio: quis nomen insaniae sigmificat 
mentis tationem et morbum; T III, 8. 

agitatio: angnirit animus ... mentis .. agi- 
tationem in deo; N 1,45. ad quod (genus) est 


. est ei (menti) veri- 


adhibenda actio quaedam, non solum mentis agi- 
tatio; O I, 17, agitatio mentis ... potest nos 
in studiis cognitionis etiam sine opera nostra con- 
tinere; O I, 19. illum (Africanum) mentis agita- 
tione ... nec otiosum nec solum umquam fuisse ; 
0 II, 4. 

bonum: eius (bonae mentis) bono fruendum 
est .., si beati esse volumus; bonum autem men- 
tis est virtus; T V, 67. 

caecitas: furorem .. esse rati sunt mentis ad 
omnis caecitatem; T IH, 11. 

celeritas: ipsum .. hominem eadem natura 
... eeleritate mentis ornavit; L 1, 26. 

comes: comitem .. eum (ignem) sapientiae 
quam optimae mentis effecit; Ti 35, 

coneitatio: illud .. naturale (genus divinandi) 
.. concitatione mentis edi et quasi fundi videba- 
tur; D II, 27. 

coniunctio: hac... mentis et ipsius divinitate 
et coniunctione cum externis mentibus cerni, quae 
sint futura; D II, 119. 

conturbatio: cum curatione medicorum coon- 
turbatio mentis aufertur; T IV, 30. 

eurricula: haec || haejl sunt exercitationes 
ingenii, haec curricula mentis; C 38 

divinitas: f, coniunctio, 

domicilium: tertiam rationem adfertis, quod 
En en figura domicilium mentis esse possit; 

error: levitate .. et sunvitate |]levitatis .. et 
suavitatis *, al. |] delectans (voluptas) sic ab errore 
mentis tamquam salutare aliquid adaciseitur; LI, 


3. 

habitus: quodsi tanta vis est ad habitum men- 
tis in iis, quae per in corpore; T I, 80. 

ineitstio: Priamus nonne et Helenum .. et 
Cassandram .. divinantes habebat, alterum augu- 
riis, alteram mentis incitatione et permotione di- 
vina? D I, 89 

inconstantia: haec inconstantia mutabilitas- 
si a. quem non ipsa pravitate deterreat? 


oötam grave plerum- 


instinctus: ut ego .. 
Ti aliquo mentis instinetu 


que carmen sine cas 
putem fundere; T I, 
interpres: interpres .. mentis oratio verbis 
discrepat sententiis congruens; L I, 30. ut inter- 
dum veteres illi sive vates sive in sacris initiis- 
que tradendis divinae mentis interpretes ... ali- 
quid vidisse videantur; fr V, 95. 
indicia: quem ad modum .. tem tia ... 
conservat .. considerata iudicia mentis; T IV, 22. 
laetitia: neo .. ita diei potest, mentis laeti- 
tiam solam esse in bonis; T III, 41. 
lumen: quod animi adfeetionem lumine mentis 
carentem (msiores) nominaverunt amentianı ean- 
demque dementiam; T IH, 10, 
metus: »quo facto pater rex ipse Priamus som- 
nio mentis | mentem [meta perceulsus«; D I, 42, 
morbus: j. aegrotatio. 
motus: ut si qui tremerent et exalbescerent ... 
motu mentis aliquo; A II, 48. ad quam .. rem 
(deus) motu mentis ac ratione utatur; N I, 104, 
mutabilitas: f, inconstantia, 
mutatio: cum mentis, a» qua is (voltus) fingi- 
tur, nulla fioret mutatio; T IH, 31. 
numen: esse aliquod numen praestantissimae 
mentis, quo haec regantur; N II, 4. 
° oculi: (voluptas) mentis, ut ita dicam, prae- 
stringit oculos; C 42, 
p&@rs: tun eveniet,.... ut illa tertia pars ratio- 
nis et mentis eluceat; D I, 61. 
erfectio: quibus tantum praestat mentis ex- 
cellens perfectio, ut ..; F V, 60. 
permotio: quod provisione aut permotione 


ER... RR 


“lee ee 


mentis magis quam natura ipsea sentiamus; D II, 
9, f. ineitatio. 

perturbatio: ut haec tabificae mentis pertur- 
bationes sunt, ... sic ..; T IV, 36. an quisquam 
potest sine perturbatione mentis irasci? T IV, 54. 
ipsa mentis in amore foeda per se est; 


potestas: EC non sint ||sunt|| in potestate 
mentis; T IH, 11. 

praestantia: ut (animus) ... habeat prae- 
stantiam mentis; F V, 34. 

principie: ge rg quase sint in eodem 
universo, deos esse dıcit; N I, 120. 

ratio: quod (summum) cumulatur ex integritate 
> et mentis ratione perfecta; FV,40. f. vis; 


sensus: ut sum (Aesopum) vis quaedam ab- 
straxisse a sensu mentis videretur; D I, 80. 

studium: ipsa .. cogitatio de vi et natura 
deorum studium incendit illius (mentis) aeternita- 
tem || aeternitatis || imitandi; T V, 70, 

tranquillitas: quod habet inflationem magnamı 
is cibus tranquillitati mentis quaerenti vera con- 
trariam ; D I, 62. 


vis: his .. in naturis nihil inest, quod vim 
memoriae, mentis, cogitationis habeat; T I, 66. fr 
IX, 10. sic mentem bominis ..., ex ... omni.. 


pulchritudine virtutis vim divinam mentis adgno- 
scito; T I, 70. Anaxagoras ... primus omnium 
rerum discriptionem et modum |j motum |] mentis 
infinitae vi ac ratione dissignari et confici voluit; 
N I, 26. nec ingenii mentisque vim talem efüici 
potuisse fortuna; N II, 153, 

2. mit Präpofitionen: coniunctio cum: 
j. 1. coniunctio. 

defectio a: intem tiam, quae est a tota 
mente [a recta Bere defectio sic aversa a prae- 
seriptione rationis, ut ..; ‚22. 

. Umftaub: 1. Acenfativ: Sf. IV, 1. metus. 

2. Ablativ: adduci: eas (particulas) primum 
confusas, postes in ordinem adductas mente divina; 
A II, 118. 

administrari: divina mente atque natura mun- 
dum universum ... administrari; F IV, 12. qui 
(philosophi) deorum mente atque ratione omnem 
mundum administrari et regi censeant; N I, 4. 
mente consilioque divino omnia in hoc mundo ... 
administrari; N II, 132, 
u aguntur (ists) leniter et mente tranquilla ; 

IV, 55. ‘ 


agitare: quin tam diu, dum ita gauderet, nihil 
agitare mente, nihil ratione, nihil cogitatione con- 
sequi possot; U 41, j 

animari: (stellae) divinis animatae mentibus; 
R VI, 15 

anticipari: quod ita sit informatum anticipa- 
tumque || informatum || mentibus nostris, ut ..; 

capi: non .. proferremus ... mente captos tam 
absurde, ut..; AI, 58. labi, decipi tam dedecet 
quam delirare et mente esse captum; O I, 9%. 

cerni: ut (vis et natura deorum) .. non sensu 
sed mente cernatur; N I, 49, 

colere: Fam (quisque) mente, qua pietate colat 
religiones (deos) intueri; L II, 15. 

ceompleoti: sapientem ... omne caelum totam- 
que cum universo mari terram mente complexum ; 
FU, 112, animos .. per se ipsos viventis non 
poterant mente complecti; T I, 37. 

compleri: f. III, 3. refertus. 

comprehendere: quid, quod eadem mente 
res dissimilliimas comprendimus, ut colorem, sa- 
porem, calorem, odorem, sonum? T ], 46. j. 11, 5. 
BEVOCO A. j . 

concipere: quoniam principio rerum omnium 


mens 


quasi adumbratas intellegentias animo ac mente 
conceperit; L I, 59 

conficere: quae (natura) per omnem mundum 
omnia mente et ratione conficiens funditur; NIT, 
115. 

consistere: ut numquam liceat quieta mente 
consistere; D II, 149. 

constare: quo aut Oppressus iaceas aut, ne 
opprimare, mente vix constes; T IV, 39, 

contrectari: (ratio) incitat ad conspiciendas 
totaque mente contrectandas varias volastains; 
T In, 33. 

distingui: decorum .. 
distinguitur; O 1], 95. 

edere: f. U. 1. incito. 

effici: ?% (opus) effectum divina mente vi- 
deatur; N I, 100. casune ipse (mundus) sit effe- 
ctus ... an ratione ac mente divina; N II, 88, 

errare: »ignaris homines in vita mentibus er- 
rante; T I, 115. 

expellere: hac mente tum nostri maiores ... 
Conlatinum expulerunt; R II, 58. 

idem: non eandem esse vim neque integritatem 
dormientium et vigilantium nec mente nec sensu; 
A II, 52 

ineitari: isti physici raro admodum ... ex- 
celamant quasi mente incitati ... abstrusa esse 
omnia; A II, 14. 

informari: f. anticipari. 

inveniri: ratione .. et mente divina ad origi- 
nem temporis curriculum inventum est solis et 
lunae; Ti 29. 

inbere: eadem .. mente P. Valerius.... fasces 
primus demitti iussit, cum ..; R II, 53, 

moveri: (sapiens) movetur mente, movetur sen- 
sibus; A IL, 101. ut .. hominum membra nulla 
en mente ipsa ac voluntate moveantur, 
sie ..; 92. 

noscere: quem (deum) mente noscimus; N 1,37. 

notari: »omnia jam cernes divina mente no- 
tata«; D I, 17. 

peragrare: qui innumerabilis mundos infinitas- 
que regiones ... mente peragravisset; F II, 102. 

permoveri: quod maxime contingit ... mente 
permotis; D I, 129. cum jun! hominum ; 
mente permoti per se ipsi liberi |} } liberi, libere |] 
ineitati || [ineitati] |] moventur; D I, 129, 

petessere: »mente .. divina (luppiter) caelnm 
terrasque petessit«; D I, 17. 

regi: qua (mente) omnia regantur; A 11, 126. 
deorum inmortalium vi, natura |] [natura] ||, ra- 
tione, potestate, mente, numine ... naturam om- 
nem regi; LI, 21. eorum .. (deorum) mente 
mundum regi; L II, 82. j. administrari; N I, 4 

retentare: »omnes memori portentum mente 
retentant«; D II, 63. 

tradere: »ille traversa mente mi hodie tradidit 
repagula«; N III, 66 

venerari: ut eos (deos) semper pura, integra, 
incorrupta et mente et voce veneremur; N II, 71. 

abl. comp.: quid est .. in homine sagaci ac 
bona mente melius? TV, 67. nihil .. est mente 
et ratione melius; N II, 38. qua (mente) nihil 
homini dedit deus ipse divinius; O IH, 44, cum 
.. homini sive natura sive quis deus nihil mente 
praestabilius dedisset; C 40. |. II, 1. cingo. 

Zäde: omnem hunc mundum mente *; RI, 56. 

3. Präpofitionen: a: j. m, IV, 3, c, mente 
3 &t.) ®. I, ©. 16, b. 

in: habet .. (deus) nihil aliud, quod agitet in 
mente; N 1, 114, em ratio quom est in homi- 
nis mente confirmata ..., lex est; L I, 18. 

per: f. II, 1. moveo; A II, 48. 

sine: sine aliqua mente rem ullam eflici posse 
praeclaram? A II, 125. quod quin quem ad mo- 


. mente et cogitatione 


2. ZER 


mensis 


dum natura eflicere sine aliqua mente possit non 
videtis; N I, 53. hanc .. in stellis constantiam 
... DON ar intellegere sine mente, ratione, 
consilio; N II, 54. 


mensa, Ziih, Tafel, Platte, Opfertiid: I, 1. 
aufero: mensas argentens (Dionysius) de omnibus 
delubris iussit auferri; N III, 84, 

exstruo: mensae conquisitissimis epulis extrue- 
bantur; TV,62. caret Peer] epulis extructis- 
que mensis et frequentibus poculis; Ü 44, 

statuo: super terrae tumalum nolunit quiequam 
statui nisi columellam ... aut mensam aut label- 
lum; L II, 66. 

vitupero: quae (Syracusanae mensae) a Platone 
graviter vituperantur; F I, 

2. careo: f. 1, exstruo; C 44. 

3. consisto ad: ad mensam eximia forma 
pueros delectos iussit consistere; T V, 61. 

insceribo in: in quibus (mensis) cum more ve- 
teris Grascine inseriptum esset BONORUM DEORUM; 
N III, 84. 

orrigo in: nec manum porrigebat in mensam; 
T v Fi äh 


„sum in: sit voluptas non minor in nastureio 
illo ... quam in Syracusanis mensis; F II, 92. 
vomo in: qui (asoti) in mensam vomant; FII, 


II. plenus: vita ... plena Italicarum Syracu- 
siarumque mensarum; T V, 100 


mensis (gen. mensum, mensuum: f. III): 
Monat: I. cedunt: horae .. cedunt et dies et 
menses et anni; Ü 69. 

sunt: »mihi sex menses satis sunt vitae, septi- 
mum Orco spondeo;« F II, 

II, 1, finio: ab hominum genere finitus est 
dies, mensis, annus; N II, 158. 

genero: nox .. et dies ad hunc modum .. 
generata .. unum eircumitum orbis eflcit ..., 
mensis autem, quando luna lustrato suo cursu 
solem consecuta est; Ti 32. 

nomino: qui (lunse cursus) quia mensa spatia 
confeiunt, „menses“ nominantur; N II, 

sequor: mensem, credo, extremum anni, ut ve- 
teres Februarium, sic hie Decembrein sequebatur ; 
L II, 54. 

spondeo: f. I. sunt. 

voco: eodem .. nomine (Theuthb) anni primus 
mensis apud eos (Acgyptios) vocatur; N III, 56, 

2. tribuo: idem (Zeno) astris hoc idem tribuit, 
ar zn mensibus annorumque mutationibus; 

IH. auguratio: quae .. ista augnratio est ex 
passeribus annorum potius quam aut mensuum 
(| mensium, mensumm |] aut dierum? D II, 65. 

eibaria: qui labor, [jet|| quantus agminis, 
ferre plus dimidiati mensis cibaria; T II, 3 

eonversio: dies noctesque oculis cognitae, tum 
mensum Annorumque conversiones .. numerum 
machinatae sunt; Ti 52. 

temperatio: quem mensum temperatio quem- 
que ea, quae gignuntur nobis ad frusndum, non 
gratum esse cogunt; L II, 16 

IV, 1. Hecnjativ: summus dolor plures dies 
manere non potest? vide, ne etiam menses! F II, 
93. quod.... complures iam menses Athenis haec 
ipsa te ex Antiocho videamus exquirere; F V, 8. 
»oenus ne amplius sex menses, si senatus creverit, 
idem ioris, quod duo consules, teneto«; L III, 9. 
Tib, Gracchus regnum occupare conatus est, vel 
regnavit is quidem paucos menses; Las 41, 

2. Ablatip: post: quod (beilum) pauci« post 
mensibus exortum paucioribus a te est diebus 
oppressum; DI, 105. 


® 
mensis 


zum Gap: ut... dent, quod satis sit ad diem 
agendum natalem suum quotannis mense Game- 
lione, itemque omnibus mensibus vicesimo die 
lunae dent ad eorum epulas; F II, 101. ea... 
(stella) MI et XX mensibus ... eundem lustrat 
orbem, quem duas superiores; N II, 53. instituit 
.. primus, ot singulis consulibus alternis mensi- 
bus lictores praeirent; R II, 55. vieissitudines .. 
habebant, quibus mensibus populari munere fun- 
gerentur, quibus senatorio; R III, 48. 


menstruwus, monatlich, einen Monat 
dauernd: opus: textile ne operosius (dieato) quam 
mulieris opus menstruum; L IL, 45, 

spatium: huius (solis) hanc lustrationem eius- 
dem incensa radiis menstruo spatio luna complet; 
N 1,87. solis annuos cursus spatiis menstruis 
luna consequitur; N II, 50. 

vita: ei... si aeque vita iucunda menstrua 
addatur; F IV, 30. 


mensura, Ma, Mefjung: I. declarat, 
est: ut esset mensura quaedam evidens, quae in 
eg ee celeritates tarditatesque declararet; 

ı . 

I. credo: ego me quasi malis architectis men- 
surae vestrae nego credere; A II, 126. 

II. reddere: quodsi es, quae utenda acceperis, 
maiore mensura ‚.. iubet reddere Hesiodua; O 1,48. 


mentio, Erwähnung: I. ohne ®erb: nulla 
mentio pacis; O III, 47. 

I, 1, facio: f. faeio, Ill, mentionem (11 ©t.) 
@. 18, a. 

2. incido in: Scaevola cum in eum ipsam men- 
tionem incidisset; Lae 3. 


mentior, lügen, fein Wort nicht Halten, ex- 
dichten, täufchen, part. Zrugihluß: 1, 1, a. para- 
tus ad: cum alter verum audıre non vult, alter 
ad mentiendum paratus est; Lae 98. 

b. verbal: mentiri nefas habebatur; L II, 63. 
eadit .. in virum bonum mentiri emolumenti smi 
causa? O III, 81. 

2. algs: etei.. mentitur, tamen est adversarius 
lenior; AII,12. Philo... aperte mentitur; A II, 18. 
ne tu ... videare mentitus; A II, 87. si te men- 
tiri dieis idque verum dieis, mentiris an verum 
dies? A II, 95. si dicis te mentiri verumque 
dieis, mentiris; dieis autem te mentiri verumque 
dieis; mentiris jgitur; A II, 96. „si mentiris, men- 
tiris; mentiris autem ; mentiris igitur;* A II, 96. 
nec reperio, quo modo ... non iudicem „si men- 
tiris, mentiris eodem modo ex se |j[esse] |] co- 
nexum; A II, 98. nisi mihi Phaedrum .. menti- 
tum aut Zenonem putas, quorum utrumque audıvi; 
FI 16. non negat libenter umquam cenasse Gal- 
lonium <mentiretur enim), sed bene; F Il, 24. 
erat .. veri similius hunc mentiri, cuius inter- 
esset, quam illum; F II, 55, nec mentiris; TU, 
30. num fingo, nam mentior? T III, 46. mentiri 
ing! indicemus; D I, 36. mentiri Xenophontem 
an delirare dicemus? D1,53. num aut ipse (Ro- 
scius) aut pro eo Lanurium totum mentiebatur? 
D 1, 79. nihil .. profieiant, nisi admodum men- 
tiantur; O L, 150. certe mentiar; Lae 10. 

historia: num etiam Graiorum historia men- 
tita est? D I, 87. 

Lanuvium: f. algs; D I, 79. 

ee eria (sapiens) honestius mentietur, si ex 
hereditate nihil ceperit, quam si ceperit; O 1II, 93. 

sensus: si unus sensus semel in vita mentitus 
sit, nulli umquam esse credendum; A IH, 79. 
ab hoc eredulo, qui numquam sensus mentiri pu- 
tat, discedamus; A II, 82. 


m 


mercatus 


signa: videmus haec signa numquam fere men- 
tientia; DL 15. 


tiantur; N III, 14. f. I. A II, 18, 

IT. algd: de hoc (C. Mario) .. nihil mentiun- 
tur; A Il, 18. ut oculi aut nihil mentiantur aut 
non multum mentiantur; A II, 82. cum Epicuro 
non multum, ut su Te mea fert, mentiente; T IV, 
70. in quibus (ordinibus) nihil umguam inmensa 
et infinita vetustas mentita sit; N II, 15. 


mentum, Sinn: 1. lacet: »uno mentum 
radianti sidere lIucet«; N II, 107. 
II. attingere: (num te terret) »mento sum- 


mam amnem |jaquam |] attingens enectua siti« 
Tantalus? T I, 10. 


meracius, unvermit, zu flarf: si medi- 
cus sciat eum aegrotum ... meracius (vinum) 
sumpturum statimque periturum; N III, 78. 


MErACUS, unvermidht: cum ... ille (po- 
pulus) .. non modice temperatam, sed nimis 
meracam libertatem sitiens hausit; R I, 66. 


mercator, Kaufmann: I. gloriatur: qui 
{Laco) glorianti cuidam mercatori, quod multas 
navis in omnem oram maritimam dimisisset, ... 
inquit .; TV, 40. 

solvunt: si idem (vir bonus) sciat complures 
mercatores Alexandrea solvisse; O II, 

Il, 1. inquam: f. I. gloriatur. 

2. mercor a; sordidi etiam putandi, qui mer- 
cantur a mercatoribus, quod statim vendant; 
0 1, 150. 


mercatura, Hande: I, 1. apportat, 
al.: mercatura .., si tenuis est, sordida putanda 
est; sin magna et copiosa, multa undique appor- 
tans multisque sine vanitate impertiens, non est 
admodum vituperands, atque etiam, si satinta 
quaestu vel contenta potius, ut saepe ex alto in 
portum, ex ipso portu se in agros possessionesque 
contulit, videtur iure optimo posse laudari; OÖ |, 
151. 

contrabit, al.: nec mercatura quaestuosa (esse 
potest), si in maximis lucris paulum aliquid damni 
contraxerit; F V, 9 

vacat: ut quaestuosa mercatura, fructuosa ara- 
tio dieitar, non si altera semper omni damno, 
altera omni tempestatis calamitate semper vacat, 
sed si multo maiore ex parte exstat in utraque 
felicitas, sie ..; T V, 86. 

2. sum: non erit ista amicitin, sed mercatura 
quaedam utilitatum suarum; N 1, 122 

U, 1. conligo: quid .. minuta ocolligimus, 
hereditates, mercaturas, venditiones fraudulentas? 
oO II, 83, 

dico: f. I, 1. vacat. 

facio: qui honeste rem quaerunt mercataris 
faciendis, operis dandis, publicis sumendis; P 46 

laudo, al.: f. I, 1. apportat. 

2. exsto in: f. I, 1. vacat, 

profieiscor ad: ad quos (Athenas, Cratippum) 
cum tamquam ad mercaturam bonarum artium sis 
profectus; O III, 6. 

II. importare: Poeni primi mercaturis et mer- 
cibus suis avaritiam et; magnificentiam ... impor- 
taverunt; R II, fr 3. 


mercatus, Watt: I. videtur, IL ha- 
beo: Pythagoram respondisse similem sibi 
videri vitam hominum et wmercatum eum, qui 


mercatus 


haberetur maxumo ludorum apparatu totius Grae- 
eine celebritate; T V, 9. 

invenio: idem .. (Pompilius) mercatus, ludos 
omnesque conveniundi causas et celebritates in- 
venit; R II, 

II. celebritas: nos quasi in mercatus quan- 
2. g Yalasauge ex urbe aliqua sic... profectos; 


mercennarius, sezahlt, Tagelöhner: 
A. liberalitas: liberalitas gratuitane est an 
mercennaria? L I, 48 

B, I. utor: quibus (servis) non male praecipiunt 
qui ita iubent uti, ut mercennarüs; O I, 41 

IL. operae, al. II. in: inliberales .. et sordidi 
quassius mercennariorum omnium, quorum operae, 
non quorum artes emuntur; est enim in illis ipsa 
merces auctoranıentum servitutis; O I, 150, 


merces, Sol, Lohn, Belohnung, Preis: 
l. est: haec .. merces erat dialecticorum; A II, 
%, vult plane virtus honorem, nec est virtutis 
ulla alia merces; R III, 40. est .. in illis (mer- 
cennariis) ipsa merces auctoramentum servitutis; 

lenoeinatur: nullo prorsus commodo extrin- 
secus posito et quasi lenocinante mercede; A fr 
% (3. 17). 

Il, 1. accipio: quam (mercedem) .. illa (virtus) 
accipit facile, exigit non acerbe; R 111, 40. 

desidero: quod vix invenilur, qui ... non 
a an rerum gestarum desideret gloriam; 


in omnibus .. ex rebus voluptatem quasi 
mercedem exigit; F II, 73. ipse .. se quisque 
diligit, non ut aliquam a se ipse |Jipso |] mer- 
cedem exigat caritatis sune, sed quod ..; Lae 80, 
j. accipio, 

flagito: mercedem glorise flagitat ab iis, quo- 
rum patres adfecerat le; TI, 34. 

‚peto: qui (Trophonius et Agamedes) cum Apol- 
lin Delphis templum exaedificavissent, venerantes 
deum petiverunt mercedem non parvam quidem 
operis et laboris sui, nmihil certi, sed quod esset 
optumnum homini; T I, 114. 

‚guaero: id .. iniustissimum ipsum est, iuati- 
ae mercedem quaerere; L I, 49. 

2, abduco ad: ne ars tanta propter tenuitatem 
hominum & religionis auetoritate abduceretur ad 
mercedem atque quaestun; D I, 92. 


IL pactiones: qui (videt) tuas mercedum 
paetiones in patrociniis; P 46. 

spes; amicitiam non spe mercedis adducti ... 
espetendam putamus; Lae 31, 

IM, I. conduci: ducuntur (homines) ... aut 
spe largitionis promissisque capti aut postremo 
‚.. mercede conducti; oA, 22. 
or. postremo pretio ac mercede ducuntur; 

erocari: innatam esse homini probitatem gra- 
ar non... praemiorum mercedibus evocatam; 

impelli: quae voluptate quasi mercede aliqua 
ad oflicium impellitur, ea non est virtus; A II, 140. 

reperiri: neminem in nos mercede ulla tribu- 
aum potuisse reperiri, nisi eui ..; L II, 21, 

superari: summas familiaritates praediorum 
fractuosorum mercede superari; F II, 8 

2. cum: si sine praemio f(liberalitas) benigna 
|benignus | est, gratuita, si cum mercede, con- 
dueta; L I, 48. 

sine: istuc nihil dolere non sine magna mercede 
eontingit inmanitatis in animo, stuporis in cor- 
pore; T IH, 12 

II. 





meritum 


MEerFCOT, handeln, faufen: 1. a. cupiditas: 
quod mercandi cupiditate et navigandi et agrorum 
et armorum eultium reliquerant; R Il, 7. 

b. causa: alteri (erant maritumi) mercandi 
causa, latrocinandi alteri; R II, 9 

2. algs: sordidi etiam putandi, qui mercantur 
&» mercatoribus, quod statim vendant; O I, 150, 


mereo, MEerTeor, verdienen, erwerben, 
getvinnen, fi) verdient madhen: 1,1. propensus ad: 
ut... sint ||sunt|| .. pares in amore et aequales 
propensioresque ad bene merendum quam ad re- 
poscendum; Lae 32, 

U, algs: nec .. rectum est cum amicia aut 
bene meritis consociare aut coniungere iniuriam; 
F IH, 71. quae memoria est in iis (pueris) bene 
merentium! F V, 61. ille tenuis ... non modo 
illi, qui est meritus, sed etiam illis, a quibus ex- 
spectat, ... gratum se videri studet; O II, 70, 

II. de: j. de, I. mereor (4 6t.) 8. I, ©. 606, a. 
bene, 1. mereor (12 &t.) 8. I, ©. 336, a. 

II. algd: quid .. mereri velis, . 
rearis igitur, ut dieas ..? F II, 74. quid .. 
reas, ut Epicureus esse desinas? nihil equidem, 
inquis, ut rationem vitae beatae veritatemque de- 
seram; N I, 67 

gratias: meritas dis gratins ago; L II, 48. 


meretricula, Yuhlerin: meretricula .. 
Leontium contra Theophrastum scribere ausa est. 
. a quidem sermone et Attico, sed tamen; 
I, 8. 


meretrix, Buhlein: I.accipit,al.: ab 
amico amante argentum accipere meretrix non 
volt [[nevolt || ;« Nı 13 

II. adduco: quid .. necesse est, tamquam me- 
retricem in matronarum coetum, sic voluptatem 
in virtutum concilium adducere? F II, 12, 


MErZO, tauchen, untertauden: aves: eam 
{avem) sibi eibum quaerere advolantem ad eas 
avis, quae se in mari mergerent; N II, 124. 

pullos: qui (P. Claudius) etiam per iocum 
deos inridens ... mergi eos (pullos) in aquam 
iussit; N I, 7. 


meridiatio, wWittagsruge: nunc .. pro- 
pter intermissionem forensis operae et Jucubratio- 
nes detraxi et meridiationes addidi, quibus uti 
antes non solebam; D II, 142, 


* - 

meridies, Mittag, Süben: I. devehora: 
uoniam sol paululum a meridie iam devexus vi- 

etur; L fr 4 

inflecto ad: inflectens .. sol cursum tum ad 
septentriones, tum ad meridiem nestates et hiemes 
efhicit; N II, 49. 

specto ad: sue inventa (Attus Navius) ad me- 
ridiem spectans in vinea media dicitur constitisse ; 

I. ante: cum ante meridiem dietioni operam 
dedissemus, ... post meridiem in Academiam de- 
scendimus; T II, 9. illud quidem ante meridiem, 
hoc eodem tempore; T II, 67. 

post: constituerunt .., ut omnes simul in 
rostra post meridiem escenderent; O III, 80. 
f. ante; T II, 9. 


meritum, ®erbienft: I. est: quid omnino, 
caius nullum meritum sit, ei deberi potest? N I, 
116. sin erunt merita; O 1, 47. 

II. do, recipio: ut dandis recipiendisque meri- 
tis quod quisque minus per se ipse posset, id ac- 
ciperet ab alio vicissimque redderet; Lae 26. 

69 


meritum 


uos endo caelo merita locaverint 
erculem, Liberum (colunto)e; 


loco: »ollos, 
(| conlocar. |], 


+ 


merula, Wmfel: evolare merulas; F V, 42. 


MEerX, Bar: I. importo: inportantur non 
merces solum adventieise, sed etiam mores; 


I. importare: Poeni primi mercaturis et mer- 
cibus suis avaritiam et magnificentiam ... impor- 
taverunt; R III, fr 3. 


MESSis, Ernte: quicaedes |} elades | muni- 
eipiorum, gu illam Sullani temporis messem re- 
eordetur ; 


meta, fegel: I. sum: quando illa (luna) ... 
incurrat in umbram terrae, quae est meta noctis, 
ut cam obscurari necesse sit; D II, 17. 

U. incido in: ex quo ... incideret luna tum 
in eam metam, quao esset umbra terrae, cum sol 
e regione *; RI, 


metior, meffen, abmefen, beurteifen: I. utili- 
tas: nos metiendi ratiocinandique utilitate huius 
artis (geometriae) terminavimus modum; TIL 5 

II. alqd: qui omnia voluptate metiuntur; FI, 
56. qui voluptate et dolore ominia metiuntur; 
F V, 93. quod (Timocrates) dubitet omnia, quae 
ad beatam vitam pertineant, ventre metiri; I, 
113, qui nihil alterius causa faciet [[facit || et 
metietur suis commodis omnia; LI, 4l. si... 
utilitate omnia metienda sunt; L I, 42. qui .. 
metiuntur emolumentis et commodis; O III, 


asternitatem: quam (aeternitatem) nulla cir- 
cumscriptio temporum metiebatur; N I, 21. 

amicitiam: vides..., si amieitiam aua caritate 
netiare, nihil esse praestantius, sin emolumento ..; 

‚85. 

annum: homines .. populariter annum tantum 
modo solis, id est unius astri, reditu metiuntur; 
R VI, 24, 

bonum: qui honestate summum bonum me- 
tiantur; F II, 48, qui... id.. (summum bonum) 
suis commodis, non honestate metitur; O I], 5. 

earitatem: quia tanta caritas patrine est, ut 
.. ig sensu nostro, sed salute ipsius metiamur; 

delectationem: neque .. ipsorum conviviorum 
delectationem voluptatibus corporis magis quam 
coelu amicorum et sermonibus metiebar; C 45. 

magnitudinem: etiamsi dinumerare se stellas 
aut metiri mundi magnitudinem posse arbitretur ; 
0 I, 154. 

malum: qui dolore summum malum metiatur; 
TU, 49. 

modum: ex eo, quantum cuique satis est, me- 
tiuntur homines divitiarum modum; P 44. 

peccata: nec .. peccata rerum eventis, sed 
vitiis hominum metienda sunt; P 20, 

rationem: et manendi in vita et migrandi 
ratio omnia iis rebus ... metienda; F II, 61. 

res: qui res expetendas vel voluptate vel in- 
dolentia metiuntur; O III, 12. 

signum, solem: nee magis adfirmabunt signum 
illud, si erunt wensi, sex pedum esse, quam solem, 
quem metiri non possunt, ... maiorem esse ..; 
AI, 128. 

similitudinem: non eam (similitudinem) fama 
ae sed vera bonoram laude metiens; T 1], 


spatia: qui (unse cursus) quia mensa spatia 
conbeiunt, „menses* nominantur; N II, 69. 


db 


metuo 


studia: ut ... nos studia nostra nostrae na- 
turae regula metiamur; O I, 110, 

virtutem: qui virtutem praemio metiunter; 
L I, 49. nec eam (virtutem) .. verborum magni- 
ficentia metiamur; Lae 21. 

voluptates: non genere aut loco aut ordine, 
sed forma, aetate, figura (voluptates) metiendas 
putant; T V, 94. 


miete, abmähen: »tum (jtam, namj| vita 
omnibus metenda, ut fruges«; T III, 59. 


metuo, fürhten, in Furcht fein, beforgt fein, 
befürdten: I. algs: nec..., dum metuit, iustus est, 
et certe, si metuere destiterit, non erit; non me 
tuet autem, sive celare nen pe ‚ sive 
opibus magnis, quiequid fecerit, obtinere; F II, 71. 
ut, si Aeacus aut Minos diceret: »oderint, dum 
metuant« „.., indecorum videretur; O I, 97. 

luxuriosi: nisi (luxuriosi) plane fatui sint, id 
est nisi aut cupiant aut metuant; F II, 70. 

II. ne: ex ea .. (Academia) media excitatos 
misi, qui metuo ne te forte flagitent; A ep. 
(sapiens) non metuit, ne confundere omnia vides- 


tur; A II, 110. hie, metuo, ne vix sibi constet; 
A U, 134 quia |jsij] metuant, ne cum dolore 
moriantar; F V,31I. metuit, ne laceratis membris 


minus bene utatur, ne combustis, non extimescit; 
T I, 106. metuo, ne soli philosophi sint; T IV, 
58, ita (Epicarus) metuit, ne quid umquam didi- 
eisse videatur; I, 78. Chrysippus metuit, ne 
... non teneat omnin fato Et Fa 21. quod 
metuat, ne (id) emanet, id est ne malum habeat; 
L 1, 41. non fuit Iuppiter metuendus ne iratus 
noceret; O III, 104. orator metuo ne languescat 
senectnte; C 28. „a philosophis“, inquit, „ista 
sumis®. metuebam, ne „a lenonibus* diceres; P 23. 

IH. alqm: iam mallem Cerberum metueres quam 
ista tam inconsiderate diceres; T I, 12. nec me- 
tuimns 608 ... et pie sancteque colimus naturam 
excellentem; N 1], 56. cum metueret (rer) ips 

oenam sceleris sui summam, metui se volebat; 

IL, 45. praeclare .. Ennius: »quem metuunt, 
oderunt«; II, 23. qui .. in libera civitate ita 
se instruunt, ut metuantur; O Il, 24. qui se me 
tui volent, a quibus metuentar, eosdem metuant 
ipsi necesse est; OT, 24. dum metoi quam cari 
esse et diligi malumus || maluimns |}; O II, 29. 
metuebant (Appiam) servi, verebantur liberi, carım 
omnes habebant; C 37, quis .. aut eum diligat, 
uem metuat, aut eum, 3 quo se metui putet? 

58. f. I. O II, 104. 

algd: ut ea (voluptas) maior sit, si nihil tale 
metuamus; FI, 55. Fass fortasse metuis; TI, 10. 
non intellego, quid metuat; TI, 107. i id, 
quod vitari non potest, metuit, is ..; TI,2 
quae .. venientia metuuntur, eadem adificiunt 
aegritudine instantia; T IV, 11. multum prodest 
es, quse metuuntur, ipsa contemnere; T IV, 64. 
gui nihil metuant, nihil angantur; T V, 17. sine 
metu ie habendus est, non qui parva |[ pauca, al || 
metuit, sed qui omnino metu vacat; T V, 41. 
non possumus dicere ... non esse multos, qui illa 
metuant; N II, 16. licet .. lascivire, dum nihil 
ınetuas; R 1, 63. 

eultros: qui (Dionysius) cultros metuens ton- 
sorios candente carbone sibi adurebat capillum; 
OU, 2. 

deos: si (parricidae) nec cupidi sint nec deos 
metuant nec mortem nec dolorem; F II, 21. etsi 
-. .- non populum metuis, sed ipsos deos; 

discipulos: magister ut discipulos metuat et 
iis blandiatur; R I, 67. r 

dolorem: dolor .., id est summum malum, 


metuo 





metuetur semper; FI, 92. quis.. potest mortem 
aut dolorem metuens ... esse non miser? T V, 15. 
f. deos; F II, 21, 

filium: ut pater filium metuat; R I, 67. 

malum: quae (mala) et venientia metuat sa- 
piens necesse est et venisse doleat; A II, 135. 
cui miseriae proxumus est is, qui adpropinquans 
Ce malum metuit; T IV, 35, f. dolorem; FI, 
92. 
morbos: ut (di) ... morbos metuant ex de- 
fetigatione membrorum; N II, 69. 

mortem: f. deos; F II, 21. dolorem; T V, 15. 

opes: cuius 0 metuunt; O II, 21. 

poenam: f. algam; R II, 45, 

populum: f. deos; N I, 85. 

res: quod eis de rebus, quae maxime metuun- 
tur, ... disputatum est; T IV, 64. 

scelera: ii .. ipsi (parietes) iam extrema sce- 
lera metuentes; O II, 3. 

solem: si me andietis, adulescentes, solem 
alterum ne metueritis; R I, 32. 


metus, Zucht, Beforgnis: I. abfoint: 1. 
Subject: abest: ut metus absit, caritas retinea- 
tur; O II, 24 

arcet: ut pudor ceivis non minus a delictis 
arceret quam metus; R V, 6 

eadit: in quem cadit ritudo, in eundem 
metum oadere necosse ost; T V, 52. in quem .. 
metus (cadit), in eundem formido, timiditas, pa- 
vor, ignavis; T V, 52. 

coneutit: f. II, 1. definio, 

conturbat: metusne (animum sapientis) con- 
turbet? T IV, 8, 

deterret: si metus supplicii, non ipsa turpi- 
tado deterret ab iniuriosa ... vita; L 1 40. 

effieit: ut... metus recessum quendam animi 

et fugam (efhieiat); T IV, 15. 
‚est: ipse etiam metus non est morbi admodum 
similis, guamquam segritudini est finitimus, sed ..; 
T II, 23. et metus opinio magni mali inpenden- 
tis et aegritudo est opinio magni mali praesentis; 
T II, 25. earum rerum est absentium metus, 
quarum prassentium est aegritudo; T IV, 8. est 
.. metus a ratione aversa cautio; TIV, 13. me- 
tus (est) opinio impendentis mali; T IV, 14. 
segritudini ... finitimus est metus; T IV, 64. 
est .. metas, ut aegritudo praesentis, sic ille fu- 
turi mali. itaque non mulli aegritudinis partem 
quandam metum esse dicebant; T IV, 64. quod 
(metus) esset quasi dux consequentis molestiae; 
T IV, 64. metus .. est diffidentia expectati et 
inpendentis mali; T IV, 80. mali exspectationem 
esse necesse est metum; T IV, 80. ut .. metus, 
sic reliquae perturbationes sunt in malo; T IV, 
&%. est .. metus futurse aegritudinis sollicita 
exspectatio; T V, 52. malus .. est custos din- 
turnitatis metus; O li, 23. possunt .. cuiquam 
esse utiles ... diurni et nocturni metus? O III, 84. 
in iure iurando non qui metus, sed quae vis sit, 
debet intellegi; O Ill, 104. an non est omnis 
metus servitus? P 40. 

exanimant: te metus exanimant iudiciorum 
atque legum; P 18. 

exeutit: f, II, 1. definio. 

ezsistit: post (exsistere) iram et metum et 
reliquos motus animi; Ti 44. 

habet: habet ardorem libido, levitatem laetitia 
gestiens, humilitatem metus; 'T III, 27. quaedanı 
.. humanitatis quoque habent primam speciem, 
at misericordia, aegritudo, metus; TI IV, 33. 

habitat: qui potest .. habitare in beata vita 
summi mali metus? F II, 92. 

impendent: quibus (ira, 


3 tia) remotis nullos 
a superis impendere meotus; 


1, 45, 


547 


metus 


movet: f. II, 1. definio. 

nascitur: ex malis metum et aegritudinem 
nasei censent, metum futuris, aegritudinem prae- 
sentibus; T IV, 11. ex eo ipso (aomno) plurumae 
curae metusque nascuntur; D Il, 150, 

oritur: nec malum (illud esse), ex quo aut me- 
tus aut aegritudo (oriatur); T IV, 60. 

permanet: f. Il, 1. definio, 

potest: f. habitat. 

premit: quae (vis imperii) premente metu pos- 
sit esse diuturna; O II, B5. 

revocat: quam multos divini supplioii metus 
a scelere revocarit; L 16. 

subseguitur: f, II, 1. definio. 

terrent: quos nulli metus terrent; T V, 16. 

valent: qui .. ipsi (metus) per se minus vale- 
rent et magıs contemnerentur, nisi ..; D II, 150. 

versatur: quod aegritado et metus in malis 
opinatis ... versetur; T V, 48. 

I. nach Verben: 1. Wecnfativ: appello: 
. .. metum praemolestiam appellabant; 'T IV, 


contemno: f. I, 1, valent. 

definio: quae .. subiecta sunt sub metum, 
ea sic definiunt: pigritiam metum consequentis 
laboris, * terrorem „metum concutientem, ... ti- 
morem metum mali adpropinquantis, pavorem 
metum mentem loco moventem, ... exanimationem 
metum subsequentem et quasi comitem pavoris, 
eonturbationem metum excutientem cogitata, for- 
midinem metum permanentem; T IV, 18. 19. 

dico: nec .. dico eorum metum mortis; F V, 
31. aegritudinem dico et metum; T IV, 36. 

do: metum (a natura datum) cavendi causa, 
Ta segritudinemque clementiae; A II, 

gigno: et aegritudines et metus et reliquae 
perturbationes omnes gignuntur ex ea (intempe- 
rantia); T IV, 22. 

inveho: quos invehunt metus! R IV, 9. 

levo: his (Deciis) levabat omnem volnerum 
metum nobilitas mortis et gloria; T II, 59. 

moveo: quae metum aegritudinemve ... 
veant; T IV, 61. 

nomino: quae .. (deelinatio fiet) sine ratione 
et cum exanimatione humili atque fracta, nomine- 
tur metus; T IV, 18. 

obicio: interdum obiciebatur animo metus qui- 
dam et dolor; T II, 10. 

pello: ut pellatur mortis et religionis metus; 
F IV, 11. metus omnis a vi atque ira deorum 
pulsus esset; N I, 45. 

refero: omnes .. et metus et aegritudines ad 
dolorem referuntur; F I, 49. 

tollo: sublata .. aegritudine sublatus est me- 
tus; TIV, 8 metum ..si qui sustulisset, omnem 
vitae diligentiam sublatam fore; TIV, 46. quae- 
nam sollicitudo vexaret impios sublato supplieio- 
rum metu? L I, 40. 

turbo: ut duo religua (genera), metus ot aegri- 
tudo, maloram (opinione turbantur); T III, 25. 

2. Yblativ: libero: liberamur mortis metu; 
F1,63 si ea ... liberarent eos (luxuriosos) 
deoram et mortis et doloris metu; F Il, 21. si 
... liberari mortis metu possumus; TI, 23, libe- 
ratos .. 86 ... dieunt ... terrore sempiterno et 
diurno ac nocturno metu. quo terrore? quo metu? 
T 1,48. quibus (fructibus) m ex parte inter- 
dam aut cupiditate aut negritudine aut metu libe- 
remur; T N 2. quae (mortis contemptio) non 
minimum valet ad animum metu liberandum; 
TII,2. me.. biduo duarum rerum, quas maxime 
timebam, spero liberatum metu; 'T II, 67. metu 
magna ex parte liberati sumus; T IV, 64. (Pericles) 
populum liberavit metu; RI, 25. publious .. 

69* 


mo- 


metus 


sacerdos inprudentiam consilio expiatam metu 
liberet; L tl 

vaco: sine metu is habendus est, non qui parvs 
il pauca, al. || metuit, sed qui omnino metu vacat; 

V,41l, vacandum ... est ... cum cupiditate 
et metu, tum etiam aegritudine; O I, 69, 

3, mit Präpofitionen: adhibeo ad: distin- 
ctio, utrum ad unirersam perturbationem ... an 
ad singulas, ut ad metum, lubidinem, reliquas, 
melius adhibeatur oratio; T IV, 59. 

defendo contra: ut contra vim et metum 
suis se armis quaeque (bestiae) defendant || defen- 
dat |; N II, 197. 

dico de: de quo (metu) pauta dicenda sunt; 
T IV, 64. 

nascor a: quae .. sunt his contraria, ea nasci 
putantur a meta; T IV, 25. — ex: quae omnes 
negrotationes animi ex quodam metu nascuntur 
earum rerum, quas fugiunt et oderunt; T IV, 25. 

proficiscor a: illae .. iniurine ... saepe a 
metu proficiscuntur; O ], 24, 

subicio sub: sub metum .. subiecta sunt pi- 
gritia, pudor, terror, timor, pavor, exanimatio, 
conturbatio, formido; T IV, 16. f. 1 definio. 

sum in: qua (poena improbi) aut afliciantur 
aut semper sint in metu ne afliciantur aliquando; 

U 

vindico a: quem fortitudo ab aegritudine et 
a meta vindicet; T V, 42. 

IM. nah WAdjectiven: 1. Genetiv: plenus: 
cum solitudo et vita sine amicis insidiarum et 
metus plena sit; F I, 66. 

2. Ablativ: praeditus: non ut parvo metu 
praeditus sit, sed ut nullo; T V, 41. 

vacuus: quod vacua metu, cura, sollicitudine, 
periculo vita bonorum virorum sit; R III, 26. 

3. mit Präpofitionen: proclivis ad: ut 
sunt alii ad alios morbos procliviores ..., sie 
Il sint |] alii ad metum, aliü aliam perturbatio- 
nem; T IV, 27. 

procul a: animi adfectio cum in ... dolore 
patiense, tum procul ab omni metu; T V, 41. 

IV. nad Snbftantiven: 1. Genetiv: imbe- 
eillitas, al: quamquam de ipsius metus in- 
constantia, inbeeillitate, levitate dicendum est, 
tamen ..; T IV, 64. 

perturbatio: cum (ceteri) sunt in aliqua per- 
turbatione aut metus aut laetitise aut cupiditatis; 


vis: quod cum perspicuum sit, benivolentiae 
vim esse magnam, metus inbecillam; O II, 29. 

2. mit PBräpofitionen: alqs sine: f. II, 2. 
vaco, 

constantia contra: e physicis ... sumitur 
... constantia contra metum religionis; F I, 64. 

vir sine: vir .. temperstus, constans, sine 
metu, sine aegritudine ... nonne beatus? T V, 48, 

V. Umftand: 1. Ablativ: adfligere: (ani- 
morum motus) animos ... adfligunt et debilitant 
metu; T IV, 34. 

arceri: possumus eos, qui a stupro arcentur 
infamiae metu, pudicos dicere? L I, 51. ' 

ardere: vidimus eos ... ardentis tum cupidi- 
tate, tum metu, tum conscientia; L II, 48. 

audere: etsi optimum sit est |, tamen invi- 
diae metu non audeant ||audent || dicere; O 1, 84. 

augere: nos .. omnia adversa cum venientia 
metu augentes, tum maerore praesentia; TV,4 

coörceri: iam si pudor, #ı modestia, si pudi- 
eitia, si uno verbo temperantia poenae aut infa- 
mise metu coörcebuntur; F II, 8 
on : quae coactus quis metu ... promiserit; 


commoveri: qui aut lubidine aliqua aut metu 
commoti sunt; O I, 102. 


548 


meus 


eonfiei: conficiuntur et angore et metu; F I, 60. 

confirmari: praesentis poenae metu religio 
confirmari videtur; L II, 25. 

conservari: quas (caerimonias, religiones) non 
metu, sed ea coniunctione, quae est homini cum 
deo, conservandas puto; L I, 43. 

continere: ut ... exereitum .. in vissimo 
bello animadversionis metu contineret; F I, 35. 

eruciari: neque solum ea qui habent libidine 
augendi cruciantur, sed etiam amittendi metu; P 6. 

ebilitare: f. adfligere. 

duci: ducuntur (homines) . 
rere cogantur; O Il, 22. 

exalbescere: cui, mors cum appropinquet, 
non »refugiat timido sanguen atque exalbescat 
metu?« F g, 31. ut ait Ennius: »refugiat timido 
sanguen atque exalbescat metue; fr V, 65. 

exhorrescere: quae (sapientia) nos exhorre- 
scere metu non sinat; F I, 4. 

ferre: ferunt pudore alii, multi metu; T II, 46. 

frangi: non est .. consentaneum, qui metu 
non frangatur, eum frangi cupiditate; O I, 68. 

percelli: »quo facto pater rex ipse Priamus 
somnio mentis |] mentem || metu perculsus«; DI, 
42. 


.. metu, ne vi px» 


perterreri: naves subito perterriti metu con- 
scendistis; D 1, 69. etsi eram perterritus non tam 
morkis metu quam insidiaerum a meis; R VI, 14. 
perturbari: ut .. morlis metu omnis quietae 
vitae status perturbatur, ... sic ..; F I, 49. me- 


mini ... exercitum nostrum religione 
et metu; R I, 28. 
praetermittere: quod te praetermissurum 


eredam aut mortis aut doloris metu; F U, 80. 
terreri: nec .. tam metu poenaque terrentur 
... quam verecundia; R V, 6. 

zum Saß: infamiaene metu non esse petulantis 
an legum et iudiciorum? L I, 50. 

2 Sräpofitionen: cum: alterius (mens ale- 
batur) in caede et |jin|| iniuriis cum et diurno 
et nocturno metu; T V, 66. 

ex: quod in hoc inest omnis animi contractio 
ex metu mortis; T I, M. 

in: quod in metu et periculo cum creduntur 
facilius, tum finguntur inpunius; D II, 58. 


a qui propter metum praesidiam reli- 
quit; IH, 17. deos ... induxit Epicurus ... 
habitantis ... inter duos mundos propter metum 


ruinarum; D II, 40. tantum [Italicum] bellum 
propter iudieiorum metum excitatum; O IL 75. 
qui ne legibus quidem propter metum paret, sed 
ens sequitur et colit; P 34. 

sine: laudem et caritatem (consecutus est), 
quae sunt vitae sine metu degenlae praesidia fir- 
missima; F I, 35. ut sapiens solum ... naturae 
finibus contentus sine aegritudine possit et sine 
metu vivere; FI,44. ut sine cura metuque vira- 
mus; F I, 49. (sapiens) de dis immortalibus sine 
ullo metu vera sentit; FI, 62. si ||eum|l| sine 
ea (amiecitia) tuto et sine metu vivi non posset; 
" II, 82, malis ... degere omnem astatem sine 
dolore, assumpto etiam illo, quod ... adiun 
soletis, ... sine doloris metu; F II, 118. 


mMEeUuß, mein: A. bei Subftantiven: alqs: 
posthac .., mi Varro, quam plurima, si videtur; 
A ep 2. studet .. meus audıre Cicero ..; F V, 
8. non modo meum Ciceronem, sed etiam me 
ipsum abducas licebit; F V, 95. at hercule Bruto 
meo videtur; TV, 12. non facile concedo neque 
Bruto meo neque ... veteribus ...,ut.; TV, 
30, Cotta meus modo hoc, modo illud; N I, 47. 
„quid est,“ inquit, „mea Tertia? quid tristis es ?* 
„mi pater®, inquit, „Persa periit*; DI,103. quia 
me || quam, quoniam |] Athenis audire ex Phaedro 


meus 


meo memini ..; L I, 58. 
meus; L Il, 17. magnopere || magno opere || te 
hortor, mi Cicero, ut ..; ‚3%. tbi.., mi 
Cicero, ... baec nostra ... ignota esse nolui; 
O II, 8. quod tibi, mi Cicero, arbitror contigisse; 
O II, 44. cum tota philosophis, mi Cicero, frugi- 
fera ... sit; O III, 5. & te postulo, mi Cicero, 
ut mihi concedas ..; II, 83. ego etiam cum 

 Catone meo saepe dissensi; O 11I, 88. vale .., 
mi Cicero; O II, 121. proficiscar ... ad Catonem 
meum; Ü 84. 

algd: tu vero, ut videtur; nam praefinire non 
est meum; 'T V,21. nihil neque meum est neque 
quoiusquam, quod auferri ... potest; P 29 

admonitus: ut in religionis lege fecisti ad- 
monitu et rogatu meo; L III, 18. 

adsensus: non..id agitur, utaliquid adsensu 
meo comprobem; A II, 126. 

adulescentis: qui (Livius) ... ... ad 
adulescentiam meam processit aetate; C 50. 

sequalis: saepe .. interfui querelis |] querellis |] 
aequalium meorum; G 7. 

amicus: meos amicos, in quibus est studium, 
in Graeciam mitto; A 1], 8. inde ea, quae meus 
amicus Appius »ervouarrsia faciebat; T I, 37. 
qui clamores tota cavea nuper in hospitis et amici 
mei M. Pacovi nova fabula! Lae 24. 

animus: quae (imagines) ... ad animum meum 
referantur; N 1,106. Orpheus, id est imago eius, 
ut vos vultis, in animum meum saepe incurrit; 
N I, 107. quid, quod eiusdem hominis in meum 
(animum imagines incurrunt) aliae, aliae in tuum? 
N I, 108. numquam ex anımo meo discedit illius 
optimi .. viri memoria; R VI, 9. inest nescio 
quid et latet in animo ac sensu meo; L Il, 3. 
nec .., dam eram vobiscum, animum meum vide- 
batis; C 79. si mihi eripuisses divinam animi mei 
conscientiam |] constantiam ||; P 29. 

DE IIERBER: f. arbitratus (4 St.) B. 1, ©. 
auctoritas: quod et aetati tuae esset aptis- 
simum et auctoritati meae; O I, 4. 

avia: avia mea dicebat hoc, quod dieis, fato 
omnia fieri, mater autem, mulier sapiens, non 
existimarvit; fr V, 108, 

aures: bie... quis est, qui conplet uures meas 
... 8onus? R VI, 18. 

avunculus: cur avonculus meus ... P. Rutilius, 
in exilio est? N 11I, 80. 

avus: ut Africanum avum meum scribit Cato 
solitum esse dicere; R I, 27. 

beneficium: non diuturnum beneficii ınei pa- 
tria fructum tulisset; L IH, 25. nisi meo in rem 
publicam beneficio, ubi triumpharet, esset habitu- 
rus; O I, 78 

bonum: nolim, .. mes bona 
dividere libeat; T II, 48, 


.. tibi viritim 


casus: gr ego meum casum fortiter ferre 
visus sum; U 84, 
causa: tu .. adhuc meam causam agis; T II, 


26. — nisi eum (A. Torquatum) perspicerem mea 
causa mibi amicum fuisse, non sua; F II, 72. 
mea causs me mones, quod non intellegam? D II, 
133. 

cives: quamquam ... male, credo, mererer de 
meis civibus; F I, 7. debeo ... in eo ... elabo- 
rare, ut sint opera, studio, labore meo doctiores 
cires mei; F r. 10. si optimarım artium vias 
traderem meis civibus; D UI, 1. dabunt .. 
veniam mei cives; D II, 6. 

cogitatio: ego ... mens cogitationes sic de- 
rigo |ldirigo]l; A II, 66. traducis cogitationes 
meas ad voluptates; 'T III, 37. ego ... omnis 
meas curas cogitationesque in eam (rem publicam) 
ceonferebam; ö DO, 2. in qua (re publica) omnis 


mihi 


°C. Seli; AU, 11. 


meus 


nisi plane esse vellem ! mes cura, cogitatio, opera poni solebat; O II, 3. 


et augentur cogitatione et 
n quo evigilarunt curae 


illa ... aluntor ... 
memoria mea; Lae 104. 
et cogitationes meae? P 

comites: cum videat me et meos comites, for- 
titudinem, magnitudinem animi ..; fr V, 64. 

commodum: [neminem ut violem commodi 
mei gratia]; O III, 29. 

ceomplexus: »Chrysis ... alacris ob viam mihi 
veniet complexum exoptans meum«; T IV, 

conlega: qui ambo mei collegae fuerunt; DI, 
75. nondum .. C. Aquilius, collega et familiaris 
meus, protulerat de dolo malo formulas; O Ill, 60. 

eonsilium: meis curis, vigiliis, consiliis stare 
te invitissimo rem nn Fans ... stareb ... 
res publica]]; P 29. neque vos ulla mortis fata 
periment || perement || nec fraus valentior quam 
consiium meum; Ti 40. 

conspectus: hortuli ipsum (Platonem) 
videntur in conspectu meo ponere; F V, 2. 

consulatus: (avus) mortuus est novem annis 
post meum consulstum ; C 19. 

contagio: »ne contagio mer bonis umbrave 
obsit«; T III, 26. 

cor: »cor .. meum penitus turgescit tristibus 
irise; T IH, 18. »vix aegro tum corde meo me 
somnus reliquite; D I, 41. 

corpus: »hos non hostilis dextra ... ictus cor- 
pori inflixit meo«; T 1, 20. »tanta (jmeo tanta, 
vobis || vis sceleris in corpore haeret«; T III, 26. 
svires vitaque Corpus meum nunc deserit omnes; 
D 1,40. cuius (Catonis mei) a me corpus est cre- 
matum, quod contra decuit, ab illo meum; C 84. 

ge . cogitatio; O II, 2, 3. P 17, consilium; 


deliciae: acerrume .. delieine meae Dicaear- 
chus contra hanc immortalitatem disseruit; T 1, 77, 

discessus: omnia tum j hominibus, cum || per- 
ditorum civium scelere discessu meo religionum 
iura polluta sunt; L 11,42. meo discessu exulasse 
rem publicam; P 30 

a ia mei sunt ordines, mea discriptio ; 
C 59. 

disputatio: longa de mea disputatione de- 
tracta oratio est; N II, 3, 

doli: »ita omnes meos dolos, fallacias, praestri- 
gias | per I praestrinxit commoditas pa- 
tris«; N II, 73. 

era: »numquam era errans mea domo ecferret 
pedem, Medea; Fa 35. 

error: non vereor, ne hunc errorem meum philo- 
sophi mortui irrideant; C 85. 

facta: »patrig mei meum factum pudete; DI, 
66. cum mihi nihil improviso ... pro tantis meis 
factis evenisset; R 1, 7. 

facultas: utinam esset etiam facultatis meae! 

fallaciae: f. doli. 

fame: si pauca ante quasi de fama mea dixero; 
A II, 64. 

familiaris: aderant mei familiares, ... P. et 
sustinuero Epicureos, tot meos 
familiares; A II, 115. quo (dolore) ... Cn. Octa- 
vium, ... familiarem meum, confiei vidi; F II, 9. 
cum apud C. Cottam, familiarem ıneum, ... dis- 
utatum est; N I, 15. adsentiris Antiocho, fami- 
iari meo, (magistro enim non audeo dicere); L 
I, 54. possum nominare ex agro Sabino rusticos 
Roimanos, vieinos et familiares meos; C 24. quod 
in Andria familiaris meus dieit; Lae 89, f. con- 
lega; O III, 60. 

filie; aceipio, .. mea filla, omen; DI, 103. 
cur ... P. Crassi filla posset habere ... aeris 
ale salva lege, mea triciens non posset? RII, 
17. 


meus 


filius; nibil (agebat) L. Paulus, ... socer 
optimi viri, filii mei? C 15. nolite arbitrari, o 
mihi || meif] carissimi filii, me ..; C 79. 

fortuna: »Fortunam ipsam anteibo fortunis 
meis«; T IV, 67. visne .... fortunam experiri 
meam? T V, 61. quod ... neque .. ita ... ad- 
miratus fortunam sum alterius, ut me meae pami- 
teret; D II, 6, 

frater: ut ait Seaevola de fratris mei Mario; 


LL1ı (2) quis ... hasc est men et huius fra- 
tris mei germana patria; L II, 3, 
gentilis: fuit .. (Pherecydes Syrius) meo re- 


gnante gentili; T I, 88. 

gloria: si isdem finibus gloriam meam, quibus 
vitam, essem terminaturus; © 82. »mea semper 
gloria vivet«; fr VII, 9. 

gnatus: »decrevi tantisper me minus iniuriae 
. meo gnato facere, dum fiam miser«; T III, 65. 

hospes: vidi ... nihilo Posidonium, quam 
Nicomachum Tyrium, hospitem meuın, fortiorem; 
fr V, 44. f. amıcus; Lae 24. 

incommodum: nec .. ab isto offlido ... ab- 
duei incoommodo meo debui; Las 8. 

incunabula: gaudeo .. me incunabula paene 
mea tibi ostendisse; L II, 4 

institutum: eo .. me minus instituti mei 
paenitet, quod ..; N I, 8. f. indicium; O IL, 1. 

iter: nescis ... meum illud iter ob praeclaris- 
simas res a me gestas esse susceptum? P 30. 

iudicium: meo .. iudicio ita est maxima in 
sensibus veritas; A Il, 19. Panaetius, princeps 
nr meo quidem iudicio Stoicorum; A II, 107. 
icetne (omitto „per Aristotelem“, meo iudicio in 
philosophia prope singularem); A II, 132. si quid 
mei iudicii est; F II, 36. meum semper iudicium 
fuit ..; TI,1. Epaminondas, princeps meo iu- 
dicio Graeciae; TI,4. quaero a vobis, Scaevolae, 
... homines meo quidem iudicio acutissimi; L II, 
52. scripsit.... perite meo quidem iudicio; L IH, 
49. si pauca prius de instituto ac de iudicio neo 
dixero; OÖ II, 1. quamquam Africanus maiorem 
laudem meo iudicio assequebatur; O III, 4. Cra- 
tippus, Peripateticorum omnium ... meo iudicio 
facıle princeps; Ti 2. 

ius: satisne vobis videor pro meo iure in vestris 
auribus commentatus? F V, 75. videor id meo 
iure quodam modo vindicare; OI,2. pro hoc .., 
qui minor est; natu, meo iure respondeo; Lae 32, 

labor: »tibi moenimenta mei peperere labores«; 
F 11, 106. equidem ex iis etiam fructum capio 
laboris mei, qui ..; DIL, 5, f. cives; F I, 10, 

laus: privabo potius illum debito testimonio 
quam id cum mea laude communicem; A II, 3. 

lectulus: me lectulus meus oblectaret; C 38. 

libri: mihi .. omne tempus est || tempus | ad 
ımeos libros vacuum; R I, 14. 

liberalitas: oblitus liberalitatis meae; N I, 67. 

liberi: ut est in Melanippo: »quisnam florem 
liberum invidit meum%« T Ill, 20, 

lucellum: qua ex coniunctione naturae ... 
convenire potest aut fissum iecoris cum lucello 
meo aut meus quaesticulus cum caelo? D I, 34. 

lucrum: meum lucrum natura rerum contine- 
tur; DIL 38. 

magistber: |. familiaris; L I, 54. 

maiores: nec me .. laudandis maioribus meis 
corrupisti; FI, 34. cum mihi sit unum opus hoc 
a parentibus maioribusque meis relictum; R I, 35. 

manus: quae in manus meas venerunt;-O II, 
34. multse etiam istarum arborum mea manu 
sunt satae; C 59, 

mater: »mea mater, tui me miseret, mei pigete; 
D 1, 66. f. avia. 

memoria:; f. cogitatio; Lae 104. 

mors: ille sapiens: »mors mea ne careat Iacri- 


u _ 


meus 


mise; T I, 117. qualis res publica post mortem 
meam futura ... sit; Lae 48, 

*mos: cum in armis civilibus nee tueri meo more 
rem publicam ... poteram; D II, 6. opinione 
fortasse non nulla, quam de meis moribus habe- 
bat; Lae 30. f. stultitia, 


munus: quod .. meum munus dieis; F II, 9. 
natura: j. stultitia, 
natus: »ipsus hortatur me frater, ut meos 


malis miser mandarem natos«; T IV, 77. j. gmatus. 

nepos:; oflendes rem 2 re consiliis pertur- 
batam nepotis mei; R VI, 11. 

nomen: nec .. ism meo nomine abstinent; 
R1,6. ab amicitia Q. Pompei meo nomine se 
removerat ... Scipio; Lae 77. 

nutus: slena delenita argento nutum observa- 
bit meum«; T IV, 67. 

opera: mea opera ... Tarentum reoepisti; C 
11. |. eives; F I, 10. cogitatio; O II, 8. 

opinio: ut opinio mea fert; F III, 8. T IV, 70. 
R 1,70. est.. (mes pecunia) ad volgi opinionem 
mediocris, ad tuam nulla, ad meam modica; P 47, 

oratio: ne invidia verbi labefactetur oratio 
mea; F I, 48. utrnm .. censes .. Imperiosum 
illum ... tuamne de se orationem libentius audi- 
turum fuissse an meam? F II, 60. eadem nunc 
mea adversum te oratio est; F V, 80. cuius opi- 
nionis levitas confutata a Cotta non desiderat 
orationem meam; N II, 45. responderene mihi 
malis de singulis rebus quaerenti ... an univer- 
sam audire orationem meam; N 1II, 4. permagnam 
tu quidem expeotationem ... inponis orationi 
meae; R I, 37. non committam, ut non sit in- 
lustrior illa ipsa res ... quam oratio mea; RI, 38. 
vereor, ... B@ ... quasi praecipientis cuiusdam 
... 8886 videatur oratio mea; R 1, 70. ut ilte 
solebat, ita nunc mea repetet oratio populi || Ro- 
wani || originem; R II, 3. ad quae (exempla) re- 
liqua oratio derigatur |l deregatur] mea; 11, 
55. ut non solum orationes meas, sed hos etiam 
de philosophia libros ... studiose legas; O 1, 3. 

ordines: f. discriptio. 

parentes: f. maiores; R I, 35. 

pater: hominem ... patri meo Paulo ... ca- 
rum fuisse; RI, 28. f. facta; DI, 66. f. algs; DI, 


108. 
atria: hane meam esse patriam; L U, 5. 
j. Inter: L Ii, 8. 
pecunia: ut emas mea pecunia fundum; O II, 
meam .. quoniam pecuniam eontemnis; P47. 
pericula: non dubitaverim ... meis .. pro- 
a N ia parere commune reliquis otium; 


praedia: capit ille ex suis praediis sescena 
sestertia, ego centena ex meis; P 49. 

praestrigiae: f. doli, 

proavus: eius, quem tu in ore semper habes, 
proavi mei .., facta ... cognoscens; F Ill, 37. 

uella: vero, mes puella, tibi concedo meas 

es; D I, 104, 

quaesticulus: f. lucellum, 

ratio: patere .. rationem meam cum tua ra- 
tione contendere; N III, 10. 

regnum: »quod mihi portento caelestum pater 
prodigium misit, regni stabilimen mei«; N II, 68. 

uod ... conspicio in meo regno et his tectis 

. Cornelium Scipionem; R VI, 9, 

reliquiae: »neu relliquias semiesas sireie } reli- 
quias semi asei reis, quasso meas sieris| ... 
divexarier«; T I, 106. ! 

responsio: tibi ... aliquid ... ex mean brevi 
responsione arripere eupienti; F III, 14. 

rogatus: f. admonitus. 

salus: cum meam salutem senatus exteris na- 
tionibus ... commendabat; P 29. 


sapientia: si sapientiam meam admirari sole- 
tis; r 
sedes: f. puella. 

senectus: ut meae senectutis requiem || requie- 
tem || ... noscatis; C 52. 

sensus: vereor, ne cui vestrum ... non ex 
meo sensu deprompta |} depromta |] haec videntur 
oratio; P 6. f. animus; vh 8. 

sententia: explicavi .. sententiam meam; 
F 1, 72. horum posteri meliores illi quidem mea 
sententia er reliquarum philosophi diseiplina- 
rum; F V, 13. rem .. mea sententia minime 
dubiam argumentando dubiam facis; N III, 10. 
disputatio Cottae quamquam labefactarit senten- 
tiam meam; D1,8. horum triam generam quodvis 


... non ... mes sententia optimum est; R I, 42. 
ex tribus primis generibus longe praestat mes sen- 
tentia regium; R I, 69. ait Theophrastus, auctor 


haud deterior mean quidem sententia; L II, 15. 
atque mea quidem eadem sententin est; L II, 24, 
mea quidem sententia paci ... semper est con- 
sulendum; O 1,35. ac mea quidem sententia om- 
nis ratio ... desiderat ..%0 11,39. habes a patre 
munus, Marce fili, mes quidem sententia magnum; 
O III, 121. mea quidem sententia haud scio an 
nulla (senectus) beatior possit esse; C 56. Cato 
. perfectus mes sententia Stoicus, .. ea sentit; 


sermo: ut iam ad sermonia mei auctorem || mo- 
rem || revertar; R I, 68. 

sodalis: cur sodalis meus interfectus domi sune, 
Drusus? N III, 80, 

somnium: saepe tibi meum (somnium) narravi ; 
D I, 58. 

sponte: quamquam tua me oratio confirmanvit, 
tamen etiam ınea sponte nimis auperstitiosam de 
re Stoicorum sententiam iudicabam; D I, 
100. 

studium: quorum studio legendi meum scri- 
bendi studium vehementius in dies incitatur; D 
U, 5. nihil.. umquam abnuit meo studio volun- 
tas tun; Fa 3. cu .. (Catoni) vel patris utrius- 
que iudicio vel etiam meo studio me totum ... 
dedidi; R II, 1. f. cives; F I, 10. 

stultitis: non modo stultitiam meam, sed 
etiam mores et naturam condemnandam puto; 
A II, 65. 

testes: quoniam testibus meis intelleri .. te 
non valde moreri; R I, 61. 

vectigal: ex meo tenui vectigali detractis sum- 
ptibus cupiditatis aliquid etiam redundabit; P 49. 

versus: urges me meis versibus; D II, 45. 

vieini: |. familiaris; C 24. 

vigiliae: f. consilium; P 29. 

via: non euria vires meas desiderat; C 32. vos 


suseipite, ut ... imitemini |jimitamini || .. vim 
meam; Ti 41. 
vita: [non .. mihi est vita mea utilior quam 


animi talıs adfeetio]; O III, 29, f. gloria; C 82, 

vitium: meum vitium fuerit; A II, 49. adhuc, 
meo fortasse vitio, quid ego quaeram, non per- 
spicis; F V, 78. 

umbra: jf. contagio, . 

vox: quoniam his voluminibus ad te profecta 
vox est mea; OÖ III, 121. 

utilitas: ut ipse ad meam utilitatem semper 
cam Graecis Latina coniunxi; O 1, 1. 

B. allein: a. mase,: insidiae a: etei eram 
perterritus non tam mortis metu quam insidiarum 
a meis; R VI, 1. 

b. neutr.: I. deflagrant, ruunt: f. II. P28. 

delectant: te tus, me delectant mea; T V, 


I, 1. adreho: advexi, exposui, vendo meun 
non plaris quam ceteri; O IU, 5l. 


551 


| migro; 


miles 


amo: me .. ipsum ames oportet, non mer; 


F II, 85. 

dico: dicam .. nec men nec ea, in quibus ..; 
A II, 10. 

expono: f. adveho. 

lego: nee ... recusabo, quo minus omnes mea 


legaut; F1,7, ipse mea legens sic adficior inter- 
dum, ut ..; Lae 4. 

miror: . ILAILS8. 

porto: omnia mecum porto mea; P 8. 

vendo: f. adreho. 

2. fruor: ut ... tu me invito fruare meo? 
O1, 8. 

IH. algd: nihil .. magnopere meorum miror; 
AI,8. nisi forte, cum parietes disturbabas, ... 
—. aliquid ruere aut deflagrare arbitrnbare; 


mico, zuden, funfeln, ftrablen, Simmern, Finger- 
ipiel fpielen: 1, a. vinci: nullum erit certamen, sed 
quasi sorte aut micando victus alteri (tabulam) 
cedet alter; O III, 90, 

b. verbal: quid .. sors est? idem prope mo- 
um, quod micare, quod talos iacere, quod tes- 
seras; D II, 

2. algs: dignum esse dicunt, „quicum in tene- 
bris mices*; Ö III, 77. 

anguis: »Jovis ... pinnata satelles ... subrigit 
ipsa feris transfigens unguibus anguem seminni- 
mum et varia graviter cervice micantem«; D 1,106. 

arterise: venae et arteriae micare non desi- 
nunt quasi quodam igneo motu; N II, 24. 

concursus: »concursus .. gravis stellarum ar- 
dore micantis tu quoque ... vidistie ; DI, 18. 

fulgor: »huic (Andromedae) Equus ille iubamı 
quatiens fulgore micanti summum contingit caput 
alvos; N II, 111. 

stella: huie .. Booti »subter praecordia fixa 
videtur stella micans radiis, Arcturus nomine 
elaro«; N II, 110. 

venae: f. arterine. 


migratio, Wanderung: 1. evenit: migra- 


tionem et emptionem feliciter evenire volo; A ep 2. 

2. sum: mortem ... esse ... quandam quasi 
migrationem commntationemque vitae; TI, 27. 
migrationem esse mortem in ens oras, quas, qui 
e vita excesserunt, incolunt; T I, 98. 


migro, ziehen, audziehen, auswandern, über- 
treten, überfchreiten: I, 1, a. ratio: et manendi 
in yita et migrandi ratio omnis iis rebus ... me- 
tienda; F III, 71. 

b. verbal: ut ... in alium quendam locum ex 
his locis morte migretur; T ], 97. nec iniusau 
eius, a quo ille (animus) ost vobis datus, ex ho- 
minum vita migrandum est; R VI, 15. 

2. alqs: video te alte apectare et velle in cae- 
lum migrare; T I, 82. ante quam ex bac vita 
VI,9. nisi maiores eos, qui ex hac vita 
migrassent, in deorum numero esse voluissent; 
L U, 55. cum ex hac vita migrassemus; fr V, 50. 

sapiens: aeg Ara dubitat, si ita melius 
sit, migrare de vita; F I, 62 

I. algd: »quod quis earum rerum migrassite; 
L IH, 11. ea migrare interdum et non servare fit 
iustum; O I, 31. 

ius: qui id (ius) eonservaret, eum iustum, qui 
migraret, iniustum fore; F III, 87. dieitur .. 
istue .. a Cotta ..., credo, ne communia iura mi- 
grare videatur; D I, 8. 


miles, Soldat: I, 1. est: quibus (viribua) 
aut miles bello Punico aut quaestor eodem bello 
... fuerim; C 32, nec parasitorum in comoediis 


miles 


adsentatio faceta nobis videretur, nisi essent mili- 
tes gloriosi; Lae 98. 

facit: haec veteranus miles facere 
doctus vir sapiensque non poterit? T II, 39. 

fugit: ut... ft in proelio, ut ignavus miles ac 
timidus, simul ac viderit hostem, abiecto scuto 
fugiat, quantum possit, ob eamque causam pereat 
non numquam etiam integro corpore, cum ei, qui 
steterit, nihil tale evenerit, sie .; TII, 

incendunt: quas er incenderant mili- 
tes, quia sequi nolueraut; D I, 

insidunt: milites. ie montem sacrum, 

deinde Aventinum armatos insedisse; R 11, 63. 

 nolunt: f. incendunt, 

numerant: scutum, gladium, galeam in onere 
nostri milites non Tr. numerant quam umeror, 
lacertos, manus; T 

paret: huius (Ulixi) animi pars illa mollior ra- 
15 sic paruit, ut severo imperatori miles pudens; 

perit: j- fugit. 

ossunt: “ (milites) ... abieetis oneribus ex- 

editis armis ut membris pugnare possint; T I, 
37. f. facit. fugit. 

proficiseitur: cum .. eo (Q. Maximo) quar- 
tum consule adulescentulus miles ad Capuam pro- 
fectus sum; C 10. 

pugnant: j. possunt, 

relinguunt: milites bellum illud, quod erat in 
manibus, reliquisse; R II, 

seguuntur: f. incendunt. — stat: S. fugit. 

tuentur: hos admonitu oportebit wet bonos 
ınilites revocatos dignitatem tueri; T II, 


venit: ad quam tu a) ae ke nunc 
venis paene miles; R 11. 

versatur: qui et A et tribunus et legatus 
. consul versatus sum in vario genere bellorum; 

18, 

videt: f. fugit. 

videtur: adduc pari animo inexercitatum mili- 
term, mulier videbitur; T IL, 37. 

2. sum: cum (filius) in Macedonia bello Persico 
miles esset; OÖ I, 37. negat. ” _ qui miles 
non sit, cum hoste pugnare; 01 

I, 1. adduco: f. I, 1. videter. 

arma:. 1,1. insidunt, 

delinio: ut ... milites .. blande appellando 
[sermone] deliniant (app. deleniant II; I, 48 

facio: quod idem in dilectu consules observant, 
ut primus miles fiat bono nomine; D I, 102 


oterit, 


- habeo: gquid (res publica) habeat militum; 
‚1, 4. 
imitor: deforme .. est ... cum inrisione 


audientium imitari militem gloriorum; O I, 137, 
revoeo: f. I, 1, tuentur. 
sano: qua (radicula) inventa et Ptolomaeus 
r reg || sanatus dieitur et multi milites; DII, 


RR qui N erant eodem genere teli 
vulnerati; D U, 

2. evenio: f. = ji fugit. 

impero: haec " (ratio) ut imperet .... 
nam modo?* inquies. vel ut 
ut imperator militi; T II, 48. 

insero: ut esset insitum militibus nostris aut 
vincere aut emori; O III, 114. 


II, gravis: quod (Xenophon) diceret eosdem 
labores non aeque gravis esse imperatori et militi; 


„quo- 
ominus servo vel 


IV, 1. alqd: f. II, 1. habeo. 

membra: arma .. membra militis esse dicunt; 
T I, 37. 

tribunns: cum (P. Deeius) esset tribunus mili- 
tum; D I, 51. cum in Africam venissem M'. Ma- 


552 


militia 


nilio conauli 
seitis, militam; R 

2, seditio inter: ma 
eius er inter 
esse factam; D I, 


milies (miliens), taufendmal, vielmaf, Hundert 
Millionen: I. aeris: cur ... P. Crassi filia posset 
habere ... aeris milliens salva lege, mea triciens 
non posset? R III, 17. 

sestertium: cum ei (sapienti) testamento se- 
stertium milies relinquatur; O II, 93. 

I. malo: Aiax milies tree mortem 
quam illa perpeti maluisset; O I, 113. 

muto: non modo in tot gentibus (genera iuris) 
varia, sed in una urbe ... milliens mutata de- 
monstrem; R III, 17. 


militaris, joiatiiä, friegeriih, militärifch: 
auspicium: ex acuminibus .., quod totum auspi- 
cium militare est, iam M. Marcellus ... totum 
omisit; D II, 77 

fortitudines: sunt {. domesticae fortitudines 
non inferiores militeribus; O I, 78. 

gloria: sic est .. intemperans militaris in 
forti viro gloria; T II, 39, 

imperium: ut dolore suo sanciret militaris im- 
perii disciplinam; F I, 35 

labor: magnam laudem ... consequebare 
erg iaculando, omni militari labore tolerando 

I, 45. 

ornatus: quod statuas .. 
militari; O I, 61 

res: cum esset Roma ames rei militaris ru- 


en legionem tribunus, ut 


am seditionem in castris 
oenos et Siculos milites 


videmus ornatu fere 


dis; A D,2. in quo (bello) ita magna rei milita- 
ris esse occupatio solet, ut ..; A II, 4. quid lo- 
quar de re militari? TI, 2 cum ... equitum 


peditumque discriptio, tota res militaris divinitus 
esset constituta; T IV, 1. cuius (Tulli Hostilii) 
excellens in re militari gloria magnaeque extite- 
runt res bellicae; R II, 31. si sunt ad rem mili- 
tarem ap; 01,74. student . . excellere, ut Q. 
Mucius f,. in iure civili, Pauli flius Africanus 
in re militari; O I, 116. 

terror: adiuncto terrore etiam militari; L II, 


tribunus: cum tribunus militaris depugnavi 
apud Thermopylas M'. Glabrione consule; & 32. 

vita: in vita occupata atque ... militari panca 
ipsa multum saepe prosunt; T IE, 2. 


militia, sriegsbienft, everggi I. est: 
»quibus (Lacwenis virginibus) ... labor, 
militia |] militine || au io est geam m fortilitne bar- 
bara«; TII,36, quocum (Scipione) et domus fait 
et militie communis; Lae 15. neque solum militia, 
sed etiam en rusticationesque com- 
munes (erant); Lae 
ar Berb: quam levis epheborum illa militia! 


U, 1. dico: militiam vero — nostram dico, non 
Spartistarum; T II, 37. 

subterfugio: insimulant eum (Ulixem) tragoe- 
dise nt insanine militiam subterfugere 
voluisse; O I 

2. Daltungen: Xenophon ... in ea militia, 
qua cum In an Derlanehus est, sun scribit 
somnia; D I 

3. eo . er militiam euntibus dari solitos 
. za a quibus primo anno regantaur; 
R IV, 8. 

II. labor: f. I. est; T IE, 36. 

sacramentum: [Cato ad Popilium scripsit, ut 

. secundo eum (flium) obliget militine sacra- 
mento]; O I, 36. 


militia 


IV, 1. Genetiv: »militiae ab eo, qui imperabit, 
provocatio nec esto«; I III, 6. »militine, quibus 
iussi erunt, imperanto . , domi pecuniam publi- 
cam eustodiunto«r; L II, '6. smilitiae summum 
ius habento, nemini parentos; L III, 8. j, domus, 
VeayTV5 ey RLIS.I,L LU, 
31. C 82. Lae 51 (8. I, ©. 769, a). 

2. in: [. I, 2. 


milito, Kriegsdienfte tun, dienen: filius: 

[in euius (Popilii) exercitu Catonis filius tiro mili- 

; e Catonis .. filium, qui in eadem 
legione militabat, dimisit]; 0 1, 36. 


miälle, taujend: A. bei Subftantiven: 1. 
equites: prioribus equitum a secundis ad- 
ditis oIICCC fecit equites; BE, 

stadia: ille nescio qui ..., ne et octingenta 
stadia quod abesset, videbat; A II, 81. 

ll. aeris: eos, qui aut non plus mille quin- 
gentos series aut omnino nihil in suum [| suum in |] 
consum praeter u attulissent, proletarios no- 
minavit; R II, 4 

annorum: nisi mults annorum intereesserint 
milia; F II, 102. qui centum milibus annorum 
ante occiderunt; TI, 9. si ad decem milia an- 
norum en aliquaın urbe nostra potituram pu- 
tem; TI, 90. tria milia annorum magnum an- 
num u, N fr 5. qui quadringenta septua- 
ginte milia annorum, ut ipsi . rer 
conprehensa continent; D1, quadringenta 
septuaginta milis annorum in gen: ex- 

iundisque pueris, quicumque essent nuti, Baby- 
onios posoisse; D Il, 97. 

denarium: quod sit mille denarium; O 111, 92. 

bominum: ut ... cotidiano in forum mille 
kominum cum pallis eonchylio tinctis descende- 
rent; R VI, 2. non esse in civitate duo milia 
hominum, qui rem haberent; O II, 73. octo ho- 
minum milıa tenebat Hannibal; O Ill, 114. 

mundorum: cur .. non sescenta milia esse 
mundorum, sed innumerabilina ausus es dicere? 
pondo: si idem in decem milibus pondo auri 
Ben, milibus pondo |] non idem fecerit; P 21. 
B. allein: a. latrocinantur: tot milia latro- 
einantur morte proposita; N I, 86. 
b. addo: addidit centum ailie, O II, 62. 


millensimus, taufendfle: neque necesse 


fuisse Cypselum regnare Corinthi, quamquam id 
millensimo ante anno Apollinis 'oraculo editum 
esset; Fa 13, 


milliens ;. milies. 


miluus, Beige: miluo est quoddam bellum 
quasi naturale cum corvo; ergo alter alterius ubi- 
tumque nanctus est ova frangit; N II, 125, 


mimus, Mimenipieler: oculi nimia || mimi, 


al. || arguti, quem ad nn und affecti simus 
Ilsumus |}, loqunntur; L I, 


mina, Mine: I. aceipio: triginta minas 
Recepit; T V, 91. 

reddo: si recte conclusi, teneo; sin vitiose, 
minam Diogenes mihi reddet; A II, 98. 

I, 1. emere: si emere aquae aeg coge- 
rentor || cogantur|] mina; O II, 

2. a: a quo (virdl . funerum ee praefini- 
tor ex censibus a minis quinque usque ad minam; 


minae, Drohungen: I. abjolut: ubi . 
minge superiorum extorum? D II, 36. 
IL. 


. illae 


558 


— 


minitor 

II. cogere: non omnia vi ac minis cogere; 
LI, 14. 

corrumpi: nec eam (virtutem) minis |] aut, 


minimis ||, blandimentis corrupta (beata vita) de- 
seret; T V, 87. 

terrere: eum tu hominem terreto ... 
mortis aut exilii minie; P 17. 


minax, deohend: somniis crebris, ad extre- 
mum etiam minacibus cum (Numerius Suffustius) 
iuberetur certo in loco silicem caedere; D II, 85. 


minister, Diener, Gehilfe, Beförberer: 1, 1. 
sunt: iv machinae, qui ministri tanti muneria 
fuerunt? N I, 19, 

2. sum: „an tu id agis, ut Macedones non te 
regem suum, sed ministrum et praebitorem sperent 
fore?“ bene „ministrum et praebitorem“, quia sor- 
didum regi; O 11,53. ut (amici) aut Yipieinis 
ministri aut adiutores easent ad i iniariam; Lae 35 

videor: qui (sensus) tibi ... non comites 
solum virtutum, sed ministri etiam videbuntur; 
FI, 118. 

Il, 1. praebeo: qui ... enrum ee) .. 
se quasi ministros praebuerunt; RV 

requiro: ministros, machinas, a totius 
yo dissignationem |] design. || (requiro); N I, 


istis 


9. utor: malis .. 
R I, 66 


ministerium, ®Dienftleiftung, Gehüffe: 
er utitur ministeriis deus, cum optimi speciem 
. eflieit; Ti 5 


'ministra, Dienerin: I. sum: quas (virtu- 
tes) ... tu voluptatum satellites et ministras esse 
voluisti; F II, 87. cum a re familiari, quae est 
ministra et famula corporis, ... sevocamus ani- 
mum; I, 75. minime .. artes ese Jean, 
quae ministrae sunt voluptatum; O I, 

li. do: quam .. multarum a abends 
manus natura homini dedit! N II, 150. 


ministrator, Diener, Aufwärter: nee 
pulchros illos ministratores aspiciebat; 'T V, 62. 


ministro, dienen, bedienen, aufwarten, bar- 
reihen: I. artes: nisi tam multae nobis artes mi- 
nistrarent; O II, 15. 

pueri: adsint etiam — pueri, 
strent; F II, 28. eos .. (pueros iussit 
ilhius intuentis diligenter ministrare; TV, 

Virtutes: quae (Virtutes) nihil aliud . 
... nisi ut Voluptati ministrarent; F II, 69 

U. bibere: ut (Ganymedes) Iovi bibere mini- 
straret; T I, 65. 

II, libertatem: nisi (magistratus et ag 

large sibi libertatem ministrent; 

"poeula: non ... deos ... anne pocula 
ministrante laetari arbitror; T I, 65. poätae ... 
conparant .. aut Iuventatem aut Ganymedem po- 
cula ministrantem; N I, 112. 


minitor, drohen, androßen: I. acc. c. inf.: 
Philippo minitante per litteras se omnia, quae 
(Lacedaemonii) conarentur, prohibiturum ; TV, 42. 

Il. algd: istis, quaeso, .. ista borribilia mini- 
tare purpuratis tais; T I, 1 

casus: »multa ... vates orncla . 
tristis minitantia casus«; D 1, 18. 

exsilium: mortemne mihi minitaris, ut omnino 
ab hominibus, an ran ut ab inprobis demi- 
grandum sit? Pi 

mortem: Theodorun Lysimacho mortem mini- 
tanti ... inguit ..; T V, 117. f. exsilium. 

70 


usus ille (populus) ministris; 


ui mini- 
N) Den 


. fundebant 


minor 554 


minor, vrogen, androben: I. algs: Minerva 
-., quae vel minueret vel minaretur; N II, 67. 
Minerva, quia minuit aut quia minatur; N II, 62, 

di: quae .. inconstantia deorum est, ut primis 
minentur extis, bene promittant secundis? D II, 38. 

filius: si nihil proficiet, accusabit (filius patrem), 
minabitur etiam; O III, 90. 

mulier: eieit rag abeundem (est); minatur, 
extimescendum; P 86. 

populus: noster populus in pace ... ipsis 
mägistratibus minatur; R I, 68. 


Il. accus, c. infin.: si quando iis (parvis) lu- | 


raecipitaturos alicunde; F V, 31. 
. »2 debilitaturum mina- 
minari .., 


dentes minamur 
is (dolor) fortitudinem .. 
tur; T V, 76. visam esse Iunonem ... 
si (Hannibal) fecisset, se curaturam, ut ... ocu- 
lum ... amitteret; D I, 48. 

II. erncem: cui (Theodoro) cum Lysimachus 
rex crucem minaretur; T I, 102. 


minuo, vermindern, verfleinern, verringern, 

ihmälern, beihränten: I, 1. algd: quae (ars), nec 

sugendi nec wminuendi || augentis nec minuentis, 

rg, rag aut primum sit aut postremum, docet; 
+ 4. 


causae: quae (natura) causas gignendi, augendi, 
minuendi habeat, sed careat omni sensu et figura; 


, 35. 

2. alqs: f. I. algd. minor, I. algs. 

II, avaritiam: avaritiamne minus? F IV, 793. 

auctoritatem: ne illarum .. reram pulcherri- 
marım a te ipso minuatur auctoritas; A II, 62. 
causa populo nata est, ... ut potentia senatus 
atque auctoritas minueretur; R II, 59. 

consuetudinem: quam consuetudinem lege 
minuit ipse (Demetrius); L Il, 66. sensim hanc 
consuetudinem et disciplinam jam anten minueba- 
mus; O II, 

contentiones: quantum 
contentiones; F II, 39. 

controversiam: ut minuam controversiam; 
A II, 8. 

ceupiditates: quas (cupiditates) nulla praeda 
umquam improbe parta minuit et [sed || potius 
inlammat; F I, 51. 

disciplinam: f. consuetodinem; O II, 27. 

dolorem: quoniam multum potest provisio 
animi et praeparatio ad minuendum dolorem; 
T II, 30. 

facultatem: nec ea ... minuunt, sed augent 
potius illam facultatem; Fa 3. 


.. potero, minuam 


mirabilis 


opinionem: minuenda est baec opinio; O I, 74. 

potentiam: j. auctoritatem; R IL, 59. 

sumptum: is... N arten sumptam minuit 
non solum poena, sed etiam tempore; L II, 66. 
f. lamentationem; L II, 59. luctum. 

tempus: minui .. tempns et, quod erat infini- 
tam, annuum feci; L III, 18. 

terram: eam (terram) ne quis nobis minuat 
neve vivos neve mortuos |[[vivus .. mortuus |]; 


minutatim, ftüdweife, nah und nad: 
addo, demo: cam aliquid minutatim et gradatim 


: additur aut demitur; A II, 49 


interrogo: nulla omnino in re minutatim in- 
terrogati, dives pauper, clarus obscuras sit, ... 
quanto aut addito aut —- certum responden- 
mus, [non] habemus; A II, 92. 


minute, !ein, Heinlih: concido: haec 
.. universa concidunt etiam minutius; A II, 42. 

traeto: res ... graves, non ita tractantur, ut 
debent, sed aliquanto minutius; F IV, 7. 


minutus, fein, unbedeutend, winig: A. 
alqs: habebam molestos vobis, sed minutos, Stil- 
ponem, Diodorum, Alexinum; A II, 75. ecce .. 
alii minuti et angusti; F I, 61. 

alqd: oogitantes .. su atque caelestia haec 
nostra ut exigua et minima || minute || contemni- 
mus; A II, 127. ut omnia praeteres, quae bona 
corporis et fortunae putantur, perexigus et minuta 
videantur; T II, 80. 

econclusiunculae: qui (Stoici) contortulis qui- 
busdam et minutis conclusiunoulis ... effici vo- 
lunt .; TI, 42. 

interrogatiunculae: quae (haeresis) ... mi- 
nutis interrogatiunculis quasi punctis, quod pro- 
posuit, efheit; P 2. 

opuscula: ut etiaminter deos Myrmecides ali- 
qui minutorum opusculorum fabricator fuisse vi- 

eatur; A II, 120, 

particulae: ex ea (materia) particulas, similes 
inter se, minutas; A II, 118. 

philosophi: qui (Plato, Socrates) ut rationem 
non redderent, auctoritate tamen hos minutos 
philosophos vincerent; D I, 62. sin mortuus, ut 
— minuti philosophi censent, nihil sentiam; 


pocula: me ... delectant ... pocula, sicut in 
Symposio Xenophontis est, minuta atque rorantia; 


gloriam: vereor interdum, ne talium persona- 
rum cum amplificare velim, minuam etiam glo- semina: quae (terra) ... ex ceterarum frugum 
riam; A II, 5. gloriam .. non modo non minui, | aut stirpium minutissimis seminibus tantos truncos 
sed etiam augeri arbitramur eorum ..; A II, ramosque procreet; C 52. 

ius: hoc.. primum minuit consulare ius, quod ...; somnia: Chrysippus multis et minutis somniis 
L II, 16. colligendis facit idem, quod Antipater; D I, 39. 

laborem: vereor, ne, dum minuere velim labo- B. conligo: quid .. minuta colligimus, here- 
rem, augeam; L 1, 12, senibus .. labores cor- | ditates, mercaturas, venditiones fraudulentas? 
gr rg u re animi etiam augen- | O III, 83. 

ae videntur; ‚128. 

lamentationem: cetera in XII minuendi sum- mirabilis, wunderbar, jonberbar, aufßer- 
ptus sunt lamentationisque funebris; L II, ordentlich, bewundernäwert: A. algd: id .. eo fuit 


quo lamentatio minueretur; L II, 65. 
Inctum: »bonos |jnos, sos |] leto datos divos 
sumptum in ollos luctumque minuunto«; 
magnificentiam: sepulchrorum magnificentiam 
esse minuendam; L II, &2. 
mals: neque vetustate minui mala nee fieri 
praemeditata leviora; T IH, 32, 
memoriam: memoria minuitur; C 21. 
molestias: quae .. tanta ex improbis factis 
‚ad minuendas vitae molestias accessio potest: fieri, 
quanta ad augendas? F 1, 51. 


mirabilius, quod ..; A II, I. haec mirsbilia vi- 
deri intellego; F III, 48. multis etiam sensi mira- 
bile videri eam nobis potissimum probatam esse 
philosophiam, quae ..; N I, 6. mirabile videtur, 
quod non rideat haruspex, cum haruspicem vide- 
rit; hoc mirabilius, quod vos inter vos risum te- 
nere possitis; N I, 71. atque |jat quamjj illa 
mirabılia, gr ..; N II, 126. nonne cum multa 
alia mirabilis, tum illud in primis? DI,16. esset 
mirabile, quo modo id (fulmen) Iuppiter totiens 
iaceret, cum unum haberet; D II, 44. mimbile 
.. illud, quod eo ipso tempore ... signum lovis 


EEE a FE nn 


EN 


irabili 


... conlocabatur; D II, 46. haec ostentorum ge- 
nero mirabile nihil habent; D II, 66. non sane 
mirabile hoc quidem! D II, 67. potest omnino 
hoc esse falsum, potest verum; sed utrum est, 
non est mirabile; D II, 141. ex quo (orbe) omnia 
mihi en praeclara cetera et mirabilia 
videbantur; R VI, 16. quod Ti rediit, no- 
bis nunco mirabile videtur; O III, 111. nec hoc 
taın re est quam dietu inopinatum atque mira- 
bile; P 35 

amorss: „quae (facies honesti) si oculis cer- 
neretur, mirabiles amores", nt ait Plato, „excita- 
ret sapientiae‘; O I, 15. 

apes: ut illa tritici grana in os pueri Midae 
congesta aut apes, quas dixisti in labris Platonis 

i ueri, non tam mirabilia sint quam 

coniecta belle; D II, 66. 

celeritas: quae (stellae) ... ciroulos suos orbes- 
que conficiunt celeritate mirabili; R VI, 15. 

commissurae: quae (osia) subiecta corpori 
mirabiles commissuras habent; N II, 139. 

contextus: mirabilis est apud illos (Stoicos) 
eontextus rerum; F V, 88. 

deductio: ex quo illa admirabilis |] mirabilis || 
a maioribus Albanae aquae facta deductio est; 
DI, 100. 

eventus: quorum (somniorum) eventus mira- 
biles exstiterunt; D 1, 52, 

exempla: ex multis mirabilibus exemplis haud 
facile quis dixerit hoc exemplo ... praestantius; 
O0 I, 110. 

grana: f. apes. 

magnitudo: (Attus Navius) mirabili magnitu- 
dine uvam ... invenit; D I, 31 

monstrum: »nos ... mirabile monstrum vidi- 
mus in mediis divom versarier aris«; D II, 64. 

ornatus: cum in uno mundo ornatus bic tam 
sit mirabilis; A II, 125. 
res: mirabilis, propteres quia non saepe fit; 

‚49. 

species: quarum (rerum) perturbatione mira- 
ge interdum existunt species somniorum; D II, 

vis: in qua (mente) sit mirabilis quaedam vis 
rationis et cognitionis; F V, 34. 

B, 1, 1. placent: quibusdam, quos audio sa- 
ges habitos in Graecia, placuisse opinor mira. 
ilia quaedam; Lae 45. 

sunt: sunt .. Socratica pleraque mirabilia 
Stoicorum, quae zagadofe nominantur; A II, 136. 

2. sum: vgl. A. apes, 

IL efficio: cum ... casus .. innumerabilibus 

ne saeculis in omnibus plura mirabilia quam 
ın somniorum visis effecerit; D II, 147. 


mirabiliter, wunderbar, fonderbar, außer- 
ordentlih: divinmo: permulta conlecta sunt ab An- 
De as mirabıliter a Socrate divinata sunt; 
„123. 
efficio: in quo cursu multa mirabiliter efi- 
ciens (stella) tum antecedendo, tum retardando; 
N IL, 52. in alvo multa sunt mirabiliter eflecta; 
N Il, 186. 
laudo: saepe ab Aristotele, a Theophrasto mi- 
rabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; 


FV, 73. 
occulo: a primo .. mirabiliter occulta natura 
et; F V, 41. 
‚produco: Phalereus ille Demetrius ... mira- 
biliter inam ex umbraculis eruditorum .. 
produxit; L III, 14. 
ugno: ut cum eorum 


(pbilosophorum) vita 
mijrabiliter pugnet oratio; T Ir, 12. 

tempero: quae .. natura tam wirabiliter tem- 
perari potest? T V, 101 (100). 


bb 


miror 


miraculum, under: (neo audite) por- 
tenta et miracula non disserentium philosophorum, 
sed somniantium; N I, 18 


miratio, Berwunberung: causarum ..igno- 
ratio in re nova mirationem |] admirationem || fa- 
eit; D IL, 49. 


mirifice, twunberbar, erftaunli, auffallend: 
amplexor: quas (species) mirifice Plato erat 
amplexatus; A I, 

congruo: quis de re una solum dissident, de 
ceteris mirifice congruunt; L I, 58, 

conloco: sensus ... mirifice ad usus necessk- 
rios et facti et conlocati sunt; N II, 140. 

eontemno: hunc Platonicum mirifice contemnit 
Epicurus; N I, 73. 

sonvenio: quod .. somnium Sisenna cum 
disputavisset mirifice ad verbum cum re conve- 
nisse; D I, 99. 

deleeto: delectabatur .. (Lucullus) mirifice 
leetione librorum, de quibus audiebat; A II, 4. 

diligo: quod ab eo (familiari) te mirifice diligi 
intellegebam; N I, 58, 

facio: f, conloco. 


mirificus, wunderbar, fonderbar, anfer- 
ordentlich, bewundbernäwert: copia: pugnasti com- 
menticiorum exemplorum mirifica copia; Dil, 27. 

facinus: »{(me) resupinum in caelo contueri 
maximum ac mirificum facinus«; D I, 

fructus: quae (artes exercitationesque virtutum) 
in omni aetate cultae ... mirificos eoferunt fru- 
etus; 0 9. 

iustitia: maxume iustitia ... mirifica quaedam 
multitudini videtur; O II, 38. 

latebra: te mirificam in latebram coniecisti; 
D II, 46, 


miror, fid wundern, bewundern: I. abfolnt: 
#lgs: mirabar; nec enim umquam ante videram; 
A II, 11. hoc primo |j[auditu] |] incredibile no- 
bis videri, omnesque mirari; O II, 56. _ 

2. mit Ergänzung: 1. si: »ea si cui in somno 
accidunt, minus mirandum est || wirum est, sed ||«; 
D I, 45. eadem ignoratio si in rebus usitatis est, 
non miramur; D II, 49. quamguam miror, illa 
superbis et teen (Tarquinius) si quem- 
quam amicum habere potuit; Lae 54. 

2, sin: sin cesseris, non magnopere mirabor; 
A 11, 63. sin (fieri) potuerit, non esse mirandum ; 
D 11, 49, 

3. quod: qui (Cato) mirari se aiebat, quod non 
rideret haruspex, haraspicem cum vidisset; D II, 
5l. mirari solitum C, Fabricium, quod ... audis- 
set a Thessalo Cinea esse az Athenis, qui ..; 
C 43. j. III. algd; D II, 68. , 

4. inbirecte Frage: ego .. mirari satis ||ri- 
mari | non queo, unde .. sit ..; F I, 10. equi- 

em mirari satis non possum, unde ad istas opi- 
niones vester ille princeps venerit; N I, 95. mi- 
rari licet, quae sint anımadversa a medicis her- 
barım genera; D 1, 13, ego .. miror .,, cur 
alteram utram (anguem Ti. Gracchus) emiserit; 
D II, 62, miror, quid in mentem venerit Theo- 
phrasto in eo libro; O II, 56. heri mirabar, quid 
accidisset; O II, 59. » 

5. accus. c. infin.: puto fore ut, cum legeris, 
mirere nos id locutos esse; A ep 1. miror An- 
tiochum, hominem in primis acutum, non vidisse 
interesse ..; N I, 16. hic ego non mirer esse 
quemquam, qui ..? N II, 98. non est .., ut mi- 
randum sit es praesentiri a divinantibus, quae 
nusquam sint; D I], 128. qui mulam peperisse 
miratur, is ..; D II, 49, miror deos immortales 

70* 


miror 

inm.|] histrioni futuro claritatem ostendisse, 
nullam ostendisse Africano; D II, 66. totas no- 
ctes somniamus ..., et miramur aliquando id, 
quod somniarimus, evadere? DI, 121. quale (est 
somnium) etiam de Alexandro, quod a te prae- 
teritum esse miror; D II, 135. antea mirabar...., 
sed mirabar, ut dixi, te tam valde hoc loco de- 
lectari; nune contra miror te, quom Roma absis, 
usquam potius esse; L II, 2, quod a Panaotio 
praetermissum esse miror; O I, 7. (ne boni viri) 
mirentur ..in ea (philosophia) tantum me operae 
et temporis ponere; OÖ Il, 2. quem locum miror 
a Posidonio breviter esse tactum; O III, 8. 

II. mit Object: algqm: qui (Zeno) cum ab eo 
(Cameade) plurinum dissentiret, unum tamen prae- 
ter ceteros mirabatur; A I, 46. cum miraretur 
ille (Attieus) .. utrumque, Phasdrum autem etiam 
amaret; F l, 16. Cyrenaeum Theodorum, philo- 
sophum non ignobilem, nonne miramur? TI, 102. 


algd: nihil .. magnopere meorum miror; A I, 
quod .. nemo mediocriter doctus mirabitur 
cogitans ..; F IN, 3. adiunxit minime id esse 


mirandum; N II, 69. illud.. ab Aristotele anim- 
adversum, a quo pleraque, quis potest non mirarı? 
N II,125. quod crebro videt, non miratur, etiamsi, 
eur fiat, nescit; D II, 49. illud mirarer, si cre- 
derem, quod ... dixisti ..; D II, 63. si despicere 
se dicant ea, quae plerique mirentur, imperia et 
magistratus; OÖ I, 71. familiaritates habere fidas 
Amantium nos amicorum et nostra mirantium; 
O I, 30. in his inmanibus iscturis ... nihil nos 
magnopere mirari; O II, 56. quod eo magis mi- 
ror, quia ..; O III, &. 

diligentiam: eum (Lysandrum) dixisse mirari 
se non modo diligentiam, sed etiam sollertiam 
eius, a quo ..; C 59, 

figuram: evolarit »nuntia fulva Iovis miranda 
vise figura;« L I, 2. 

imperia: j. algd; O 1, 71. 

inconstantiam: ut mirari satise istorum in- 
constantiam non poseim; F IV, 39, 

ingenia: cum multis locis nostrorum hominum 
ingenia virtutesque .. soleo wirari, tum maxine 
in iis studiis, quae ..; TV, 1. 

insolentiam: soleo saepe mirari non nullorum 
insolentiam philosophorum; TI, 

magistratus: f. algd; O1, 71. 


ordinem: quem (ordinem) ... nonne miraris? 


F IU, 74. 
philosophum: f. algm; T I, 102. — soller- 
tiam: f. diligentiam. — virtutes: j. ingenia. 


mirus, wunderbar, jonberbar, erftaunlic, 
außerordentlich, bewundernsmwert: algd: quamquam 
nihil mihi tam mirum videtur quam ista |] ital] 


diei, ab Antiocho quidem maxime; A II, 102, 
minime mirum id quidem; T II, 11. tum is, qui 
illa coxerat: „minime mirum‘; TV, 98. ut in 


cunis fuerit anguis, non tam est mirum, in Solonio 
praesertim; D II, 66. quid minus mirum quam 
illam monstruosissumam bestiam umam evertisse? 
D II, 69. maiores suos multa mira atque prae- 
clara gloriae cupiditate fecisse; R V, 9. ille (Py- 
thius): „quid mirum?* inquit; O III, 59. quam- 
quam in aliis || his || minus hoc mirum est; C 24. 
— Hortensius .. vehementer admirans (... neo 
mirumy); A II, 63. ne illam quidem praeter- 
misisti .. reprehensionem Antiochi (nec mirum); 
A I, 111, non curat (divina providentia) singulos 
homines. non mirum; ne civitates quidem; N III, 
95. ab his |jat ii], qui pecudum ritu ad volu- 
ptatem omnia referunt, longe dissentiunt, nec 
mirum; Lae 32. — quid .. mirum, si hoo eodem 
modo homini natura praescripsit, ut .? N I, 77. 
»ea si cui in somno accidunt, minus mirandum est 


Ei. 


En en nn nn ne BE nn [U nr ne A 


misceo 


(wirum est, sed|l«s; D I, 45. quid mirum .., si 
in auspiciis ... inbecilli animi superstitiosa ista 
eoncipiant? D II, 81. ille .. Graecus, quid mi- 
rum, #i magnitudine timoris ... a constantia ... 
discessit? D II, 114. quid mirum .. in senibus, 
si infirmi sint ||sunt|] aliquando? C 85. quid 
mirum est, si animi hominum moveantur, cum „.? 
Lae 29. si ... minus id ... consequemur, . 
haut | haud, aut || sane erit mirum; Ti 8. — 
maxime .. hoc in hominum doctorum oratione 
mihi mirum videri solet, quod ... profiteantur . .; 
R I, 11. — ind. Frage: ut mihi mirum videatur, 
' no modo isti non ... uni (somnio) fidem 
derogent; D Il, 146. — acc. c. inf.: minime mi- 
rum est primo nos sapientiae commendari ab ini- 
tiis naturae, post :.; FIII,23. quam (scientiam) 
non erat mirum sapientiae cupido patria esse ca- 
riorem; F V, 49. quid mirum est omne ab ea 
(divina providentia) genus humanum esse contem- 
ptum ? N II, 95. quid mirum .. ex unca 
saxum in crura eius (lcadii praedonis) incidisse? 
Fa 6. quid mirum est has dissimilitudines ex 
differentibus causis esse factas? Fa 8. f. algd; A 
II, 102. D II, 69. 

aequitas: o miram aequitaten deoram! N II, 


circumitus: miri .. sunt orbes et quasi cir- 
cumitus in rebus publicis commutationum et vi- 
cissitudinum; R I, 45. 

insolentia: Tarquinio exacto mira quadam 
exultasse populum insolentia libertatis; R I, 62. 

libidines: et in mare ||mari | et in femina 
RE corporum mirae libidines; N IL, 

memorisa: o miram memoriam, Pomponi, tuam ! 
L I, 45. 

orbes: f. eircumitus. 


misceo, mifchen, vereinigen, vermengen, ber- 
wirren, anftiften: alqd: nihil .. est in animis 
mixtum atque concretum; T I, 66. fr IX, 10. 
haec .. simplicia, illa mixta; TV, 84 (85). »multa 
.. misceri nocturna strage putasti«e; DI, 18. haec 
... ita mixta fuerunt et in hac civitate et in 
Lacedaemoniorum et in Karthaginiensium, ut ..; 
R II, 42, omnia infima summis paria fecit, tur- 
bavit, miseuit; L III, 19. 

amorem: deinde (exsistere) voluptate et mo- 
lestia mixtum amorem; Ti 

animum: cuius (alterius) animum (homo) ita 
cum suo misceat, ut efliciat paene unum ex duo- 
bus; Lae 81. 

bona: ea (bona) mixta ex dissimilibus si erunt, 
honestum ex iis effici nihil poterit; T V, 45. 


corpus: ut aut cum matre corpus miscere vi- 
deatur aut cum quoris alio vel homine vel deo, 
saepe belua; D I, 60. 

finem: nec .. finis bonorum [et malorum] ... 
ex dissimillimis rebus misceri et temperari potest; 
O II, 119. ö 

enus: »contaminari stirpem ac misceri genuse; 
N an 68. = > 


gravitatem: si .. inest in oratione mixta 
modestia gravitas; O U, 48. 

leporem: erat in homine ... modus in dicendo 
et gravitate mixtus lepos; R Il, 1. 

malum, molem: »maior mihi moles, maius 
wiscendumst malum«; T IV, 77. N II, 68. 

mulsum: qui alteri misceat mulsum ipse non 
sitiens; F Il, 7. 

ruborem: nec ille fusus et candore mixtus 
rubor sanguis est; N I, 75. 

sortes: quae (sortes) Fortunae monitu pueri 
manu miscentur atque ducuntur; D I, 86. 





miser 


miser, clend, unglüdfich, Hägli, bejammernd- 
wert: A. bei Subftantiven: algs: recte .. is 
negat umquamı bene cenasse Gallonium, recte mi- 
serum; F Il, 25. cum ... quaerebas, quis aut hoc 
miserior aut superiore illo beatior; F II, 63. ti- 
meat necesse est, ne aliquando amissis illis (bonis) 
sit miser; F II, 86. nec potest quisquam alias 
beatus esse, alias miser; qui enım existimabit 
posse se miserum esse, beatus non erit; F I, 87. 
nec .. (Cn. Octeavius) miser esse ..., tantum modo 
laboriosus videbatur; at miser, si in flagitiosa 
atque vitioss vita aflueret voluptatibus; F I, 93. 
miser sit aliquando necesse est is; F II, 108. quo- 
niaın excedens & vita et manens aeque wiser est; 
F IL, 61. eos ... summe esse miseros; F IV, 21. 
omnes, qui non sint sapientes, aeque miseros esse; 
F IV, 55. qui er non sint, omnes aeque 
miseros esse; F IV, 63. nihil .. adiuyat proce- 
dere et progredi in virtute, quo minus miserrimus 
sit, ante quam ad eam pervenerit; FIV,64. non 
est .. asque miser, qui patriae oonsulit, et is, qui 
illam exstinctam cupit; F IV, 66. qui „decrevit 
tantisper se minus iniuriae suo nato facere, ... 
dum fiat miser;* FV,28. ei (Polycrates) sapiens, 
ne tum quidem miser, cum ab ÖOroete ... in cru- 
cem actus est; FV,92. ergo et ii, quibus evenit 
jam, ut morerentur, et ii, quibus eventurum est, 
miseri; T I, 9. nemo ergo non miser. — prorsus 
nemo; T1,9. omnes, quicumque nati sunt eruntve, 
non solum miseri, sed etiam semper miseri. nam 
si solos eos diceree miseros, quibus moriendum 
esset ..; T I, 9. necesse est .. miseros esse eos, 
qui centum milibus annorum ante occiderunt, vel 
potius omnis, quicumque nati sunt; TI, 9. ubi 
sunt ergo ii, quos miseros dicis?... si enim sunt, 
nusquam esse non possunt. — ego vero nusquam 
esse illos puto. — igitur ne esse quidem? — pror- 
sus isto modo, et tamen miseros ob id ipsum 
quidem, quia nulli sint; TI, 11. cum... miserum 
esse dicis, tum |] tum] |] eum, qui non sit, dieis 
esse; T I, 12. miserum esse verbi causa M. Cras- 
sum, qui illas fortunas morte dimiserit, miserum 
Con. Pompeium, qui tanta gloria sit orbatus, omnis 
denique miseros, qui hac luce careant; TI, 12. 
sint .. oportet, si miseri sunt; TI, 12, ".. 
non sunt, nihil possunt esse; ita ne miseri quidem 
sunt; T I, 12. ita, quinondum nati sunt, miseri 
iam sunt, quia non sunt, et nos, si post mortem 
miseri futuri sumus, miseri fuimus ante, quam 
nati. ego autem non commemini, ante quam sum 
natus, me miserum; TI, 13. quasi ego dicam 
eos miseros, qui nati non sint, et non eos 
miseros, qui mortui sunt |[sint]}; T I, 18. 
quia non sint, cum fuerint, eo miseros esse; T I, 
13. quid .. tam pugnat, quam non modo mise- 
rum, sed omnino quiequam esse, qui non sit? T 
1, 13. an tu egressus porta Capena cum Calatini, 
ne ... sepulera vides, miseros putas illos? 
TI, 18. posthac non ita dicam, miseros esse, sed 
tantum miseros, ob id ipsum, quia non sint. — non 
dicis igitur: „miser est M. Crassus*, sed tantum: 
„miser M. Crassus‘? — ita plane; T I, 13. cum 

. dieis: „miser M. Crassus“, aut hoc dieis: „mi- 
ser est Urassus* ... aut nihil dieis omnino, — 
age, iam concedo non esse miseros, qui mortui 
sint, quoniam extorsisti, ut faterer, qui omnino 
non essent, eos ne wmiseros quidem esse posse. 
quid? qui vivimus, cam moriendum sit, nonne 
miseri sumus? T I, 14. ut concederem, qui mor- 
tui essent, e0s miseros non esse; T I, 15. quae 
(mors) aut beatos nos efüciet animis manentibus 
aut non miseros sensu carentis; T I, 25. cum id 
agam, ne post mortem miseros nos putemus fore; 
TI 8. num quis horum miser hodie? ne tum 


557 


miser 


quiden post spiritum extremum; nec enim potest 
esse miser quisquam sensu perempto; 'T 1, 89. 
difieile est non eos, qui inhumati sint, miseros 
iudicare; T I, 106. quis .. non miser non modo 
tunc, cum ...? TII, 16. »qua miser sollertia trans- 
verberatus castrum hoc Furiarum incolo;« TI, 
23. vix posse videmur its adfeotum non 
miserum dicere et, si hunc miserum, certe dolorem 
malum; T O, 25. »heu miserum me! excrucior;« 
T U, 50. ut ait Homerus de Bellerophonte: »qui 
miser in campis maerens errabat Aleis«; TIL, 63. 
»cupido cepit miseram nunc me proloqui ... Me- 
deaı miseriase; T III, 63. »decreri tantisper me 
minus iniuriae .. meo gnato facere, dum fiam 
miser«e. hie decernit, ut ıniser sit; TIU,65. wmalo 
se dignum deputat, nisi miser sit; T III, 65. cum 
dissolutus filius: »heu me wiserume! T IV, 45. 
»ipsus hortatur me frater, ut meos malis miser 
mandarem natos«; T IV, 77. eos, qui se aegritu- 
dini dediderunt, miseros, adflictos, aerumnosos, 
calamitosos (dicere solemus); T IV, 82. potes ..., 
qui male vivat, non eum miserum dicere? TV, 12, 
quis .. potest mortem aut dolorem metuens ... 
esse non miser? T V, 15. qui ... segritudine 
eliditur, potest tandem esse non miserrimus? quid 
vero? illum ... nonne recte miserrimun dixeris? 
quid? elatus ille levitate ... nonne tanto mise- 
rior, quanto sibi videtur beatior? ergo ut hi mi- 
seri, sie contra illi beati; T V, 16, miser .. Ar- 
chelaus? — certe, si iniustus; T V, 35. non sunt 
e® bona dicenda ..., quibus abundantem licet 
esse miserrimum; T V, 44. dubitabisne eum mi- 
serum dicere? qualia igitur ista bona sunt, quae 
qui habeat, miserrimus esse possit? T V,45. mihi 
. non solum eo videtur miser, quod ea fecit, sed 
etiam quod ita se gesit; T V, 55. ex quo on- 
nibus bene veritatem intuentibus videri necesse 
est (Dionysium) miserrimum; T V, 57. miseri .. 
(videntur), qui sunt inglorü; LI, 32. eos... 
propter damna aut detrimenta aut cruciatus ali- 
quos miseros e3se dicimus an propter vim turpi- 
tudinemque vitiorum? LI, 5l. o miserum, qui 
fideliorem .. barbarum ... putaret quam coniu- 
gem! O II, 25. quid.. timeam, si aut non miser 
post mortem aut beatus etiam futurus sum? C 67. 
nec ..ego M. Regulum aerumnosum nec infelicem 
nec miserum umquam putavi; P 16. o miserum 
vel potius amentem! fr VII, 13. 
algd: quid eo miserius diei aut fingi potest? 
F1,4l. istue ipsum, non esse, cum fueris, mi- 
serrimum puto; TI, 12, miserius (istuc putas) 
quam omnino numquam fuisse? T I, 13. carere 
mortuos vitae commodis, idque esse miserum? T 
I, 87. quod... omnibus necesse est, idne miserum 
esse uni potest? T I, 119. quo modo id, quod 
o miserrimum existimem, ne malum quidem sit; 
II, 29. quid .. est non miserius solum, sed 
foedius etiam ... quam aegritudine quis adflietus ? 
T IV, 35. qua (vita) taetrius, miserius, detesta- 
bilius excogitare nihil possum; T V, 64. miserius 
. stultitia quid possumus dicere? N I, 23. qui- 
bus (fortibus viris) magis id miseram videri sulet, 
natura se consumi et senectute, quam sibi dari 
tempus, ut ..; RI,4. ego .. nihil isto animo, 
nihil ita animato homine miserius ducerem; R |, 
60. sin senecta hoc deputo miserrimum, sentire ..;e 
C25. velle .., quod non deceat, id ipsum mi- 
serrimum est, nec tam miserum est non adipisci, 
quod velis, quam adipisci velle, quod non opor- 
teat; fr V, 39. — infin: digladieri ... et depu- 
gnare ... quis non cum miserrimum, tum etiam 
stultissimum dixerit? A fr 12. ut succumbere do- 
loribus eosque humili animo ... ferre miserum 
est, ... sic ..; F 1,49, si mori etiam mortuis 
miserum esset; T I, 15. perfice, si potes, ut ne 


miser 


i 0 m 


moriendum quidem esse miserum putem; T I, 15. 
ante tempus mori miseram esse; T 1, quam 
huic (Dionysio) erat miserum carere consuetudine 
amicorum! T V, 63. sin abesse patris miseram 
est; T V, 106. cum quibus (hominibus) ... con- 
fi . miserum et periculosum sit; RL®. 
miserrimum digladiari semper tum faciendis, tum 
accipiendis iniuriis; R II, 23. quanto est mise- 
rius in hominis ra animo esse efferato! mihi 
quidem tanto videtur, quanto ..; RIV, 1. f. algd; 
T 1, 12. 13. C 25. fr V, 39. — acc. o. inf.: mise- 
rum est .. nihil proficientem angi; N II, 14. 
j. algd; RL, 4. 

ambitio: miserrima . est ambitio hono- 
rumque contentio; O I, 

animi: non esse Äh (animos concedo); T 

‚25. cum miseri animi essent, quod plerisque 
er Mer tum dei partem esse miseram ; N I, 27. 

caecitas: bonum incolumis seies, misera cae- 
eitas; F V, 84. 

consolatores: consolatores ipsos confiteri se 
miseros, cum ad eos impetum suum fortuna con- 
verterit; T III, 78. 

eontentio: f. ambitio, 


ee rege integritas corporis, misera 
debilitas; F V 

dolor: o er longissimus quisque miserri- 
mus? F II, 88 


R aa "bonum patria, miserum exsilium; 
famulatus: quam ... virtutis famulatus ser- 
vientis voluptati! O IH, 

homo: »es homo er F Il, 24. miserum 
hominem! F II, 96. homines soeleribus . . Inqui- 
natos nihilo miseriores esse quam eos; F w, 63. 

improbi: ita prorsus existimo, bonos beatos, 
improbos miseros; T V, 35. 

insipientes: ut iam omnes insipientes sint 

miseri, quod profecto saunt; F IV, 66. 

morbus: bonum valetudo, miser morbus; FV, 
84. nee (Dionysium) Aesculapius misero diuturno- 
que morbo tabescentem interemit; N III, 84. 

mors: mors si est misera, finis esse nullus pot- 
est; T I, 100. 

mortui: quoniaı . 
T 1,9. 

orbitas: bonum liberi, misera orbitas; F V, 84. 

pars: f, animi; N I, 37 

res: utrum.... a bonis rebus an a malis (Pom- 
peius) discessisset? certe a miseris; T I, 86. tae- 
tra .. res est (aegritudo), misera, detestabilis; 
T II, 25. 

ruinae: si (Academia) invaserit = asia FR 
nimias || ıniseras || edet ruinas; L I, 3 

sa a . .. sapiens aliquis an Be esse POs- 
sit; F II, 

a "quia . . videtis nefas esse dietu mi- 
seram fuisse talem senectutem; Ü 13. quattuor 
reperio causas, cur senectus misera videatur; C 15. 
ıniseram esse senectutem, quae se oratione defen- 
deret; C 62. 

senex: 0 miserum senem, qui mortem contem- 
nendam esse in tam longa aetate non viderit! C 66. 


‚etiam mortui miseri sunt; 


servitus: quam est illa misera, quam dura 
servitus! P 40. 
spectaculum: cum in illo ipso acerbissimo 


miserrimoque spectaculo sibi timerent; T III, 66. 

stultus: nemo .. stwlus [jestj| non miser; 
F I, 59. cum (stultus) sit miser; F Ill, 60. qui 
(stulti) iidem miseri sint; F III, 61. cum omnes 
stulti sint sine dubio miserrimi, maxime quod 
stulti sunt; N I, 28. 

vir: ut. ‚ (bonus vir) omnibus miserrimus esse 
videatur; R II, 27. bonus vir et sapiens et fortis 
miser esse nemo potest; P 19, 


miseria 


vita: animi maximam aut voluptatem aut mo- 
lestiam plus aut ad beatam aut ad miseram vitam 
afferre momenti quam ..; F 1, 56. quaero, quis 
aut de misera vita possit gloriari aut de non 
beata; F III, 28. quae (perturbationes animorum) 
vitam insipientium miseram acerbamque reddunt; 
F III, 35. quid necesse est ... etiam vitam efi- 
cere deplorando miseriorem? T I, 83. vitae mi- 
serae mors finis esse videtur; T I, 100. nee in 
misera vita quioquam est praedicabile aut glo- 
riandum nec in ea, quae nec misera sit nec beata; 
T V,49 cum fatentur satis magnam vim esse 
in vitiis ad miseram vitam; T V, 50. esset .. 
de er (vita), si esset misera; P 19, 

allein: a, I. sunt: si .. apud inferos mi- 

= Er sunt, ne sunt quidem apnd inferos ulli; 

II. facio: si nihil est, quod tam miseros faciat 
quam impietas et scelus; F IV, 66. 

III. plenus: plenae miserorum provincise sunt; 
T V, 106 

b. sum: est miserum . 
lum; TI, 9. 


miserabilis, setiagenswert, traurig: ca - 
sus: qui (casus) nobis miserabilis videtur audien- 
tibus, ılli perpetienti erat voluptarius; F II, 65. 

ignoratio: nescio qui nos teneat error ac 
Il aut || miserabilis ignoratio veri; fr IX, 8. 

inscientia: o adımirabilem licentiam et misera- 
bilem inscientiam disserendi! Fa 38. 

respecotus: fugientibus .. miserabilem respe- 
ctum incendiorum fore; D I, 68. 

senectus: num . horum senectus miserabilis 
fuit, qui se agri oultione obleotabant? C 56. 


miserabiliter, betiagenswert, Mäglid: 
etsi .. flemus, cum legimus, tamen non misera- 
biliter vir clarus emoritur; T I, 9. 


MÄSErE, ciend, unglüdli: vivo: quae nihil 
valerent ad beate misereve vivendum; F Il, 50. 
exilia, orbitates vim habere ad male mi- 
sereque vivendum ; 


misereor, Mitleid fühlen, fih erbarmen: 
1. unperfönlid: Inisereri, invidere, gestire, lae- 
tari, omnia „morbos“ Graeci appellant, - 
tus animi ration non obtemperantis; T IH, 
cadit .. in eundem et misereri et invidere; T im, 
21. in quem .. cadit misereri, in eundem etiam 
invidere; non endit autem invidere in sapientem; 
ergo ne misereri quidem; T IL, 21. et invidere 
segritudinis est et aomulari et u et mi- 
sereri et angi, lugere, maerere; T III, we 
lari utile est, obtrectare, misereri; T v 

2. algs: cur misereare potius quam ee opem? 
T IV, 56 

natus: »nate, inlacrima patris pestibus, mise- 
rere!« T II, 21. 

sapiens: quodsi ferre sapiens soleret, 
wisereri etiam soleret; T III, 21. 


miseret, e8 jammert: alicuius: »neque 
te mei miseret«; T I, 106. »mea mater, tui me 
miseret, mei piget«; D 


miseria, &iend, Unglüd, Leiden, Ängftlihleit: 
I, 1. est, potest: ut, ubi virtus sit, ... ibi esse 
miseria et aerumna non possit, tamen labor Pos- 
sit, possit molestia; F V, 95. 

premunt: te miseriae, te serumnao premunt 
omnes, qui te beatum ... putas; P 18. 

2, sum: cam omnis urbatio miseria est, tum 
carnificina est aegritudo; T U, 27. 


. (mors), quoniam ms- 


miseria 


II, 1. attribuo: non attribuere ad amissionem 
amicorum miseriam nostram; T 1, 78. 

eommentor: »futuraa mecum commentabar 
miserias;«e T II, 29. 58, 

contemplor: hebetem facit (ratio) aciem ad 
miserias contemplandas; T III, 39. 

efficio: cum ... perturbationes animi mise- 
2. Tag sautem vitam efficiant beatam; 
TV,4. 

fleo: »gentes nostras Hebunt miserias«; T II, 21. 

pondero: morte aut dolore corporis aut luotu 
anımi aut offensione iudieii hominum miserias 
ponderamus; L II, 43 

pono: quoniam ... 
{ponitis); F II, 86, 

proloquor: »cupido cepit miseram nunc me 
Kurtes caelo atque terrae Medeni miserias«; 


miseriam omnem in dolore 


quaero: quatenus non ipse (animans) bene 
. sus culpa sibi aliquid miserige quaereret; 

i 46. 

suscipio: si .. ne futurum quidem (malum) 
sit, frustra suscipi miseriam voluntariam; T III, 32. 

2. careo: hanc (aegritudinem) nisi exuimus sic, 
ut abiciamus, miseria Carere non possumus; T III, 

3. invito ee non levantur, ipsi se ad mi- 
seriam invitant; T III, 7 
s u in: in miseriaın nascimur sempiternam; 

sum in: nihilo minus in miseria est quam ille; 
F II, 48. 

II, 1. plenus: hoc iter yitae tam confragosum 
putamus, tam plenum iniuriarum ac miseriarum 
atque laborum; fr IX, 17. 

2. proximus: coi miseriae proxumus est is, 
e adpropinquans aliquod malum metuit; T IV, 


IV, 1. alqgd: f. II, 1, quaero. 

caput: in es (aegritudine) est .. fons miseria- 
rum et caput; T IV, 

defetigatio: defetigatio .. miseriarum negri- 
tudines cum faciat leniores; T III, 67. 

finis: esset .. miseriae finis in worte; T I, 9. 
nisi sanatus animus sit, ... Änem miserisrum 
nullum fore; T II, 13. 

fons: f. caput. 

incendia: hic amor Medese quanta wiseriarum 
ercitavit incendia! L IV, 69. 

levamentum: nos ‚. non solum beatae vitae 
istam esse oblectationem videmus, sed etiam leva- 
mentum miseriarom; F V, 

radices, rami: nos .. audeamus non solum 
ramos amputare miseriarum, sed omnis radicom 
fibras evellere; T III, 13. 

2. aegritudo ex: misericordia est aegritudo 
ex miseris alterius iniuria laborantis; T IV, 18. 

receptus a: a * (miseriis ratio) cum ce- 
einit receptui; T II, 33. 

V,1. adfligi: esse .. angore, esse |] angores 
+ si, al. || miseria adflietas; R II, 68. 

foedare: .. (custos) me perenni virum foe- 
dat miseria«; T IL, 24. 

opprimi: hoc tu .. censes sapienti accidere 

sse, ut aegritudine opprimatur, ıd est miseria? 

III, 27. 

ange siam subaetus miseriis obtorpuie; 

II, 67. 


2. cum: ne (Stoici) omnia cum superstitiosa 
sollieitudine et miseria crederent; D II, 86. 


misericordia, Wired, Barmherzigkeit: 
I. est: quem ad modum misericordia aegritudo 
est ex alterius rebus adversis, sic invidentia aegri- 
tudo est ex alterius rebus secundis; T IH, 21, 


EI... 


mitigo 


misericordia est aegritudo ex miseria alterius in- 
iuria laborantis; T IV, 18. misericordiam (utilem 
esse) ad opem ferendam et hominum indignorum 
calamitates sublevandas; T IV, 46. 

habet: quaedam .. humanitatis quoque habent 
primam zn, ut misericordia, aegritado, me- 
tas; T IV, 82. 

IH, 1. dico: quis .. misericordiam aut ipsam 
iracundiam morbum solet dicere? F III, 35. 

do: metum (a natura datum) cavendi causa, 
Ta aegritudinemque clementiae; A II, 

5. 

subicio: ut aegritudini (subiciuntur) ... aemu- 
latio, obtreetatio, misericordia, angor, luctus, 
maeror, aerumna; T IV, 16. 

2. incido in: si sapiens in aegritudinem inci- 
dere posset, posset etiam in misericordiam, posset 
in invidentiam; 'T III, 20. 

II, 1. commoveri: nemo .. parricidae aut 
en supplicio misericordia commovetur; 


2. sine: an sine misericordia liberales esse non 
possumus? T IV, 56. 


misericors, mitfidig, barmherzig: A. 
alqs: qui .. natura dicuntur iracundi aut miseri- 
cordes aut invidi aut tale quid; T IV, 80. 

iudex: nec misericordem iudicem esse oportere ? 
F IV, 22, 

B. allein: et timidi et misericordes, quia pro- 
clives ad eas perturbationes, non quis semper, 
feruntor ||». f.j|; T IV, 28. 


MISErOT, bemitleiden, beflagen: I. nlgs: 
alia est .. lugenti, alias miseranti aut invidenti 
adhibenda medieina; T IV, 59. 

U, alqgd: in enodandis .. nominibus, quod mi- 
serandum sit, laboratis; N II, 62. 

corpus: »accede, nate, ndsiste, miserandum 
aspice evisceratum || eviscerati || corpus laceratum 
patris!« T II, 21. 


missio, Wreilaffung: qui (Silenus) cum a 
Mida captus esset, hoc ei muneris pro sua mis- 
sione dedisse seribitur; T I, 114, 


mitesco, reifen: cum .. adfecta iam 
prope oe uras a sole mitescere tempus est; 
ri . 


mitifico, verbauen: depulso .. de pectore 
et in omne corpus diviso et mitificato cibo; 
D II, 57. 


mitigo, mildern, fodern, reifen, verfößnen, 
befänftigen, friedlih maden: I. dies: quae (dies) 


rocedens ita mitigat, ut ... leniatur aegritudo; 
7 UI, 53 


I. alqm: quibus (mysteriis) ex agresti immani- 
que vita exculti ad humanitstem et mitigati su- 
mus; L II, 86, 

algd: cum ... terra ... sestiva |j} afistula |] 
maturitate alias mitigaverit, alia torruerit; R IV, 1. 


agros: Indus ... aqua . agros laetificat et 
mitigat; N II, 180. a 
animos: animos ... ardentis ... eupiditate 


bellandi religionum caerimoniis mitigavit; R II, 
26. 

eibum: materia ... ad calficiendum corpus igni 
adhibito et ad mitigandum eibum utimur;, N II, 
151. 

dolorem: patientiae, fortitudinie fomentis do- 
lor mitigari aolet; F II, 95 Ew 

tristitiam: lenitate verbi rei tristitiam miti- 


gatam; O1, 37. 


mitis 


mitis, mit, gelind, janft: alqs: Panaetius 
».. fuit .. inaltero genere mitior, in altero illu- 
strior; L IV, 79. 

algd: nihil .. poterat fieri illo mitius; AI, 11. 
qua (aetate) progrediente omnia fiunt in dies mi- 
tiora; C 45. quid ... aut Theopompo acrius aut 
Ephoro mitius inveniri potest? fr V, 25 

dolor: hasc cogitatio ... ipsum .. dolorem 
nescio quo pacto mitiorem facit; T II, 53, 

exitus: exitus erant bellorum aut mites aut 
necesanrii; O II, 26. 

oratio: facit .. per se || persaepe || ips# sibi 
audientiam diserti senis compta |] composita |] et 
mitis oratio; C 28. 


mitto, Ihiden, abichiden, entlaffen, entjenden, 
von fih ausgehen Taflen, melden, übergehen: I. abfo: 
Int: alqa: »operite, abscedite, iam tandem |jiam 
iam|] mittite-s; T Il, 50. quam ... nmores so- 
luti ...! mitto apud Eleos et Thebanos; R IV, 4. 
vgl. II. algm; T II, 28, 


I. mit Ergänzung: 1. Relativfak: mittunt 
(gladiatores) etiam volneribus confecti ad dominos, 
qui quaerant, quid velint; T II, 41. com in 
Aequimselium misimus, qui adferat agnum, quem 
immolemus; D II, 389. emissi sunt || emisisse, et 
misisset, al. |, qui illam radiculam quaererent; 
D II, 135. 

2. indirecte Frage: mitto, unde an si- 
gnum) sustuleris, quo modo habeas; P 87, 

IT. mit einfachem Object: algm: post ad 
Mithridaticum bellum (L. Lucullus) missus a se- 
natu; A II, 1. mitto alios; etiamne nobis (vivere) 
expedit? T I, 84. magna me .. spes tenet, iu- 
dices, bene mihi evenire, quod mittar ad mortem; 
T 1,9. »ad Troiam cum misi ob defendendam 
Graeciam, scibam me in mortiferum bellum, non 
in epulas mittere«; T ]II, 28. »missa sum super- 
stitiosis hariolationibus«; DI, 66. Regulus captus 
a Poenis cum de captivis commutandis Romam 
missus esset; O 1,39. [quos decem Hannibal Ro- 
mam astrictos misit iure iurando se redituros 
esse]; O I, 40. cum ab eo erg imperatore 
suo, (Marius) Romam missus esset; O 111, 79. ouius 
(optimi civis) legatus (Marius) et a quo missus 
esset; O III, 79, (Regulus) juratus missus est ad 
aenatum, ut ..; O JIL,99. Manliom missum feeit; 
O III, 112. qui tum erant missi; O II, 118, 

algd: neque, ut ea cognoscas, ... ad te mitto; 
F III, 6. misit coniectori, quantulum visum est 
de argento; D II, 134. ut id, quod agri efferant 
sui, quascumque velint in terras, portare possint 
ac mittere; R II, 9. 

admonitores: misi.. ad te quattuor admoni- 
tores non nimis verecundos; nosti enim profecto 
08 huius adulescentiorie Academiae. ex ea igitur 
media excitatos misi, qui metuo ne te forte fagi- 
tent; A ep l. 

amicos: meos amicos, in quibus est studium, 
in Graeciam mitto; A I, 8. 

coloniam: quam .. Graeeis coloniam misit 
in Aeoliam, Ioniam ... sine Pythio aut Dodonaso 
aut Hammonis oraculo? D I, 3. 

cursum: f. plagam. 

filium: quae (Lacaena) cum filium in proelium 
misisset; T I, 102. se audisse eum (filium) mis- 
sum factum esse a consule; OÖ ], 37. 

imagines: illam naturam, quae imagines fun- 
dat ac mittat; N I, 29, 

legatoa: cum .. Veientes bello fessi legatos 
ar senatum sen) D I, 100. 

egiones: legionibus nostris sub iugum missis; 
o un, 109, Rn 


librum: si aliquot annis post idem ille liber 


BEER... 


moderate 


captivis missus esset; T Ill, 54. f. liber, II, 1, 
mitto (6 ©t.) &. 446, b. 

litteras: e provincia litteras ad collegium mi- 
sit se ... recordatum esse; N II, 11. 

lucem: luna ... enm lucem, quam a sole ac- 
cepit, mittit in terras, N II, 108. 

munera: Csthego, homini non probatissimo, .. 
en eupiditas) cotgit eos ... munera mittere; 

40. 


atrem: nisi (Pomponius) ius iurandam sibi 

dediwset se patrem missum osse facturum; O Il, 
112, 

plagam: sic vox, sic cursus, rn hoc gra- 
vior, quo est missa contentius; T I, 57. 

en. Bi »adde |[addo || ... huc, quod 
mibi portento caelestum Pe. prodigium misit, 
regni stabilimen mei«; N III, 68. 

responsa: quae nobis in Graeciam Roma re- 
sponsa haruspicum missa sunt! D II, 53. 

sermonem: quadridui .. sermonem superiori- 
bus ad te perscriptum libris misimus; T V, 11. 

signum: »exspeetant; veluti |jexspectant ve- 
luti J, consul quom mittere signum volt, omnes 
avidi speotant ad carceris oras, ... sic ..;« DI, 
107. idem .. (deus) mittit .. signa nobis eius 
generis; D I, 121. 

somnia: qui etiam somnia putet ad nos mitti 
ab love; N 1, 95. si vera (somnia) a deo mit- 
tuntur, falsa unde nascuntur? D II, 127. 

stabilimen: f. prodigium. 

tutores: nos tutores regibus misimus; F V, 64. 

visa: cum dientis ... visa quaedam mitti a 
deo; A II, 47, 

vocem: saepe etiam ... in rebus turbidis ve- 
ridicae voces ex occulto missae esse dicuntur; D 
I, 101. f. plagam. 

IV. mit Doppeltem Accufatin: alqm — lega- 
tum: f. legatus, II, 1. mitto (8 &t.) ©. 442, b. 

dona: dona magnifica quasi libamenta prae- 
darum Delphos ad Apollinem misit; R II, 44. 


mobilis, beweglih: ardor: qui (mundus} 
... scerrimo et mobilissimo ardore teneatur; 
N II, 81. 

fervor: mundi ille fervor 
mobiliorque est multo ; N 3 

oculi: lubricos oculos (natura) fecit et mobiles; 
N II, 142, 

pars: quae (sidera) ex mobilissima purissima- 
que netheris parte gignuntur; N II, 39. 

res: quod (res) .. ita mobiles et concitatae 
(essent), ut ..; A 1, 31. 


mobilitas, Bewegliäteit: necesse est... 
id (animal)... mobilitate celerrima esse; N II, 42. 


mobiliter, jänet, Heftig: agito: an na- 
tura fieri, ut mobiliter animus agitatus, quod 
vigilaus viderit, dormiens videre videatur; D II, 129. 

palpito: cum cor animantis alicuius evolsum 
ita mobiliter palpitaret, ut imitaretur igneam ce- 
leritatem; N 1, I 

moderate, gemäßigt, mit Mäßigung: 
eonstituo: quae res quom sapientissime modera- 
tissimeque constituta esset a maioribus nostris; 
L IH, 12. 

fero: quod videat multos moderate et tranquille 
tulisse; T III, 60. moderatius .. (repulsam) ferre 
debuit; TIV, 40. te dolorem ... ferre moderate; 
Lae 8. 

facio: qui ... 

impertio: saepe idoneis hominibus indigentibus 
de re familiari inpertiendum, sed diligenter atque 
moderate; O II, 54. 


urior, perlueidior 


moderatius .. id volunt fieri; 


moderate 


ermisceo: in hac iuncta moderateque per- 
mixta conformatione rei publicae; R I, 6%. 

utor: tertium (est) iis, quibuscum congregemur, 
uti moderate et scienter; v IL, 18, 


moderatio, Mofgalten, Mäfigung, Milde, 
Selöftbeherrichung, Leitung, Herrihaft, Wrticulation: 
L,1. abest: quo modo .. iucunda vita potest 
esse, & qua absit prudentis, absit mode ratio? 
»dest: moderatio modo virium adsit; C 83. 

apparet: ut in eo moderatio et temperantia 
appareat cum specie quadam liberali; O I, 96. 

effieit: si haec non vis et natura gignentium 
Due sed temperatio lunae caelique moderatio; 


elucet: ex quo elucebit omnis constantia om- 
nisque moderatio; O I, 102, 

est: qui videant, quanta sit etiam apud deos 
moderatio, quantus ordo; F IV, 11. sic mundi 
divina > homines] moderatio profecto nulla est; 
N III, 85. 

inest: in 
moderatio; F 

versatur: ordo .. et constantia et moderatio 
et es, quae sunt his similia, versantur in eo ge- 
nere; OÖ I, 17. 

2. sum: quas (temperantia) est moderatio cupi- 
ditatum rationi oboediens; F II, 60. aderit tem- 
perantia, quas est eadem moderatio; T III, 36. 


I, 1. appello: eam .. virtutem oopgoouvn» 
vocant, quam soleo equidem tum temperantiam, 
tum moderstionem appellare, non numquam etiam 
modestiam; T III, 16. moderatio, a me quidem 
paulo ante appellata frugalitas; T III, 36. 

eontineo: quorum .. (magistratuum) discri- 
ptione |jdeser. || omnis rei publicae moderatio 
eontinetur; L III, 5 

habeo: earum (reram) moderationem nos soli 
habemus, maris atque ventorum, propter nautica- 
rum rerum scientiam; N II, 152. 

novi: novi... moderationem animi tui et aequi- 
tatem; C 1. 

omitto: omitto oportunitates habilitatesque 
religui corporis, moderationem vocis; L I, 27, 

sumo: e physicis ... sumitur ... moderatio; 
FL 64. 

tollo: moderatione et temperatione sublate; 
N II, 92 

2. antepono: num haec communitas ... sit 
etiam moderationi modestineque semper antepo- 
nenda; O I, 159. 

3. cerno in: altern (pars) in conformatione et 
moderatione continentise et temperantiae (cerni- 
tar); O III, 96. 

dissideo a: iidem (animorum motus) inflam- 
mant ... inpotentiam quandam animi a tempe- 
rantia et moderatione plurimum dissidentem; 
T IV, 3. 

quaero de: hoc .. loco de moderatione et 
temperantia et harum similibus virtutibus quaeri- 
mas; O I, 148, 

sum in: si in ea (mundi moderatione) diseri- 
men nullum est bonorum et malorum; N III, 85. 

II, 1. similie: f, II, 3, quaero de. 

2. similis: f. I, 1. versatur. 

IV, 1. pars: nobis .. cum a natura constan- 
tiae, moderationis, temperantiae, verecundiae par- 
tes datae sint; O I, 98. quarum (partium) una 
sit {jest |] cognitionis, altera communitatis, tertia 
magnanimitatis, quarta moderationis; O I, 152. 

2. concentus ex: ut... is .. concentus ex 
dissimillimarum vocum moderatione concors tamen 

efüicitur; R II, 69. 
II. 


1, ya honesti) inest ordo et 


561 


moderatus 


V. continere: restat quarta pars, quae decore, 
moderatione, modestia, continentia, temperantia 
continetur; O III, 116. 

movere: decorum ... movet adprobationem ... 
ordine et constantia et moderatione dietorum om- 
nium atque factorum; O I, 98. 

placari, quietus: qui moderatione et con- 
stantia quietus animo est sibique ipse placatus; 


moderator, Lente: I, 1. est: huius . 
operis maximi inter homines ... illum (modera- 
torem) esse perfectorem volo; R V, 8. 

inest: in quibus (animi partibus) ... inest 
moderator cupiditatis pudor; FIT, 113. inesse ... 
modersatorem et tamquam architectum tanti operis 
tantique muneris; N II, 90. 

obtinet: mediam fere regionem sol obtinet, 
dux et princeps et moderator luminum reliquorum ; 
R VI, 17. 

praeest: quin iis ae ... moderator tanti 
operis et muneris; T I, 70. 

2. sum: dominos esse omnium rerum ac mode- 
ratores deos; L II, 15. 

II, 1. video: eum videmos ... eorum .. om- 
nium (temporum) moderatorem et ducem solem; 

‚88. 
2. propono: huic moderatori rei publicae beata 
eivium vita proposita est; R V, 8. 


moderatrix, zZenterin, Beherricherin: 
sum: quae (temperantia) sit ||est|] moderatrix 
omnium commotionum; T V, 42. eius (materiae) 
universae fietricem et moderatricem divinam 
esse providentiam; N III, 92. 


moderatus. mäßig, gemäßigt, befonnen, 
harakterfeft: alqs: qui sit frugi .. vel, si marvis, 
moderatus et temperans; T III, 18. ex quo in- 
tellegitur, qualis ille sit, quem tum moderatum, 
alias modestum ... dieimus; T IV, 36. hie est 
ille moderatus, hie fortis, hie sapiens; T V, 36. 
in qua (vita) sapiens nemo efhcietur umquam, 
moderatus vero multo minus; T V, 100. paulo 
post L. Crassus cum omnium hominum modera- 
tissimo Q. Mucio magnificentissima aedilitate fun- 
etus est; O II, 57. ın eo (Philippus) vehementer 
se moderatum praebuit; O II, 73, 

alqd: medium optimates possederunt locum, 
quo nihil potest esse moderatius; R I, 52. dum 
modo ea moderata sint, ut lege praescribitur; L 
11,38. ut ea, quae pertinent liberalem speciem 
.+., moderata sint; O I, 141. 

adfectiones: f. habitus. 

constantia: (frugalitatem) adversantem libi- 
dini moderatam in omni re servare constantiam; 
T II, 17. cum vidissent ... omnia .. ratis or- 
aa moderata inmutabilique eonstantia; N II, 


cultus: qui salubri et moderato cultu atque 
vietu quieti se tradiderit; D I, 61. 

habitus: moderati aequabilesque habitus, affe- 
ctiones ususque corporis apti esse ad naturam vi- 
dentur; F V, 8 

ignavia,iniustitia,intemperantia: ntrum 
moderatas perturbationes adprobent an moderatam 
iniustitiam, moderatam ignaviam, moderatam in- 
temperantiam; T IV, 42. 

ortus: ostendit primum ortum unum fore om- 
nibus, eumque moderatum atque constantem ; Ti 43. 

perturbationes: f. ignavia. 

populus: cum omnis per populum geruntur 
quamvis iustum atque moderatum, tamen ..; RI, 
43, (popalus) est moderatior, quod sentit et sa- 
pit; R I, 65, 

71 


moderatus 


ratio: ex summis et infimis et mediis | et |] 
interiectis ordinibus ut sonis moderata ratione 
eivitas consensu dissimillimorum coneinit; R II, 69, 

senes: moderati .. et nee difficiles nec inbu- 
mani senes tolerabilem senectatem agunt; © 7. 

status: ut... possit ex temperntione juris ... 
teneri ille moderatus et concors eivitatis status; 
L III, 28. 

vietus: f. cultus, 

viri: quos bonos viros, fortes, iustos, modera- 
tos .. audivimus in re pnblica fuisse; F III, 11. 

vita: quae (vita) omni gestu moderntior esse 
debet; P 26. 

usus: f. habitus. 


modero, moderor, in Säranten 

Iten, zügeln, beherrichen, Ienten, leiten, regieren: 
. natura, ratio: nulla moderante natura, nulla 
ratione; N I, 67. 

providentia, sensus: quo (statu ea) cohae- 
rere nullo modo potuerint niei sensu moderante 
Jivinaque providentia; N II, 87. 

I, 1. inelinationibus, momentis: inclina- 
tiones et momenta temporum, quibus esset mode- 
randum, utcumque res postularet; F V, 11. 

rebus: quibus (rebus) ab aeterno tempore fluen- 
tibus in aeternum ratio tamen mensque modera- 
tur; T V, 70. 

uxoribus: sit censor, qui viros doceat mode- 
rari uxoribus; R IV, 6 

2. algd: quae (mens) ... omnia moderetur, 
moveat, regat; A II, 119. quom (animus) ... 
ipsum .. ex moderantem et regentem paene pren- 
rag L 1,61. ea .. moderari (oportebit); O I, 

cantum: an tibieines iique, qui fidibus utun- 
tur, suo, non multitudinis arbitrio cantus numeros- 
que moderantur? T V, 104. 

eonsilia: quod ... multi Epicurei ... sunt... 
nec voluptate, sed officio consilia moderantes; 

corpus: qui tam regit et moderatur et moret 
id corpus ... quam hunc mundum‘ ille princeps 
deus; R VI, 26. 

cursam: illi (di) ... ita feruntur moderantur- 
que cursus, ub...; N Il, 60. quos (orbes, circum- 
itus) prospicere inpendentis in gubernanda re pu- 
blica moderantem cursum ... divini paene est 
viri; RI 45. 

genus: quod (genus rei publicae) est ex his, 
u. ae dizi, moderatum et permixtum tribus; 

’ 


laetitiam: »loedis publieis ... popularem lae- 
titiam in |[fin]|] cantu et fidibus tibiia mode- 
ranto«; L II, 22. 

maria: fac (mentem divinam) esse distentam, 
eaelum versantem, terram tuentem, maria mode- 
rantem; N III, 98. 

mentem: actor .. moderatur et fingit non 
modo mentem ac voluntates, sed paene vultus 
eorum; L III, 40. 

mundum: f. corpus. — numeros: f. cantum. 

ortus: cum ... ortus nascentium luna mode- 
retur; D II, 91. 

rationem: ratio talium largitionum . 
diocritate moderanda est; O II, 60. 

religionem: quae (quaestio) ad moderandam 
religionem necessaria (est); N I, 

voluntates, vultus: f. mentem. 


modeste, befcheiben, fügfam: pareo: qui 
modeste paret, videtur, qui aliquando imperet, 
dignus esse; L III, 5. »is .. (imperiis) cives mo- 
deste ac sine recusatione purentor; L III, 6, 


. me- 


562 


modice 


modestia, Beieidenheit, Mäbigung, Ride, 
Eittjamfeit, Anftand: I. est: ut eandem nos mo- 
destiam appellemus, sic definitur a Stoicis, ut mo- 
destia sit scientia rerum earum, quae agentur aut 
dieentur, loco suo collocandarum; O 1, 142, sie 
fit, ut modestia haec ... scientia sit oportanitatis 
idoneorum ad agendum temporum; O I, 142, 
er in quo inesi modestia ot temperantia; 

ohne Verb: »ubi paulo ante sapiens illa virgi- 
nalis modestia ?« D t. 66. 

ll, 1. absolvo: temperantis, modestis, iustitia 
et omnis honestas perfecte absoluta est; FIV, 18. 

adfero: modestiam Tg cognitio rerum 
caelestium affert iis; F IV, 11. 

appello: eam .. virtutem sogpgosuen» vocant, 
quam soleo equidem tum temperantiam, tam mo- 
derationem appellare, non numquam etiam mo- 
destiam; T u 16. j. I. est. 

cerno: in qua (parte honestatis) ... temperan- 
tia et modestia ... cernitur; O I, 98. 

coörceo: si pudor, si modestia, si pudicitia, si 
uno verbo ng poenae aut infamiae metu 
coörcebuntar; F II, 73. 

diligo: ut aequitatem, modestiam, virtutes om- 
nes per se ipsas gratis diligant; F 1I, 8. 

interpretor: non hanc (svre&ia»), quam inter- 
pretamur modestiam, quo in verbo modus inest; 
O1, 142. ber: (modestiam) ita interpretamur, 
ut dixi; O I, 142, 

praesto: illa .. praestare debebit, ... libera- 
litatem, modestiam, temperantiam; Q I, 121. 

2. antepono: num haesc communitas ... sit 
etiam moderationi modestineque semper antepo- 
nenda; O I, 159, 

3. dico de: quae .. ab isdem de temperantia, 
de modestia ... dieuntur; F IV, 19. 

erudio ad: haec (philosophia) nos ... ad mo- 
destiaın magnitudinemque animi erudivit; TI, 6. 

proficiscor a: prima .. commendatio proß- 
eiscitur a modestia cum pietate in parentes, in 
suos benirolentia; O II, 46. 

transfero ad: transfer idem ad modestiam vel 
temperantiam; F II, 60. 

contineri: restat quarta pars, quae decore, 
moderatione, modestia, continentia, temperantia 
eontinetur; O III, 116, j 
misceri: si... inest in oratione mixta modestis 
gravitas; O IL, 48. 

ornari: ut quisque maxime virtutibus hia le- 

nioribus erit ornatus, modestia, temperantia; 01,46. 


modestus, beiöeiden, mäßig, befonnen, ehr- 
bar: A. algs: ex quo intellegitur, qualis ille sit, 
quem tum moderatum, alias modestum ... die- 
mus; T IV, 3 

alqgd: »modica sunto«, id est modesta atque se 
data; L IH, 40 

homines: Academicos .. prae illis (Stoicis) 
modestos cautosque homines videri Epieuro; A fr 
20 (8. 39). 

mor&s: 
fr V, 51. 

B, I. dolent: videas rebus iniustis iustos ma#- 
xime dolere, inbellibus fortes, Hagitiosis modestos; 
Lae 47. 

II, defendo: sin autem inopem, probum tamen 
et modestum (defenderis); O II, 70. 


modice, mäßig, mit Mäßigung, befonnen, 
ruhig: confundo: quae (res publica) ex tribus 
generibus illis, regalı et optumati et popular, 
confuss modice; R II, 41. j 

epulor: epulabar .. cum sodalibus omnino 
modice, sed erst quidam fervor netatis; C 45. 


deinde boni mores et modestiores; 


modice. 


fero: quae (sapientia) ... Ipsius fortunae mo- 
dice ferre doceat iniuriss; F I, 46. nostra causa 
suscoptum dolorem modice ferre debemus; TI, 111. 
com id ferret modice; T IV, 40. etsi te... id 
(onus senectutis) modice ac sapienter ... et ferre 
et laturum esse oerto ||vertell scio; C 2 

lamentor: non nimis in Niptris ille sapientis- 
simus Graeciae saucius lamentatur vel modıce po- 
tios; T II, 48. 

tempero: cum ... ille (populus) .. non mo- 
dice temperatam, sed nimis meracam libertatem 
sitiens hausit; R I, 66. quod (genus) e tribus 
primis esset modice temperatum; R II, 65. 


modicus, mäßig, unbedeutend, gemäßigt, 
befonnen: algd: Graecis hoc modicum est: Leoni- 
das, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; FI, 
62. haec ipsa nimia in quibusdam futura non 
fuisse, nisi quasdam rap modica natura; F V, 
31. »quae cum populo quaesque in patribus agen- 
tur, modica sunto EL IL 10, asdlesuntee, id est 
modesta atque sedata; L III, 40. f. severitas. 

accessus: solis tum Accessus modici, tum re- 
cessusa et frigoris et caloris modum temperant; 
N 11, 49. 

asegritudo: nata esset aegritudo nova, sed 
sit]| es modica; T IV, 40, 

cantus: »fulix ... haud modicos tremulo fun- 
dens e gutture cantus«; D I, 14. 

convıvia: quamguam inmoderatis epulis caret 
Frag modicis tamen conviviis delectari potest; 


exercitationee: ntendum exercitationibus mo- 
dieis; C 36. 

largitio: modica M. Octavi (largitio) et rei 
publicae tolerabilis et plebi necessaria; OÖ UI, 72. 

libertas: modica libertate populo data; R II, 


palaestra: Fibrenus .,. tantum conplectitur, 
quod satis sit modicae palaestrae, loci; L II, 6. 

pecunia: est .. (men pecunia) ad volgi opi- 
nionem mediocris, ad tuam nulla, ad meam mo- 
diea; P 47. 

potiones: si modo temperatis escis modicisque 
ee ita (auimus) est adfectus, ut ..; D 1, 

D. 


recessus: |, accessus, 

sereritas: severitatem in senectute probo, sed 
eam, sicut alia, modicam; C 65. 

temperatio: quo posteaquam modica et sa- 
piens temperatio accessit; L IH, 17. 

tempus: negat infinito tempore aetatis volu- 
a fieri maıorem quam finito atque modico; 


tepor: vestita .. (uva) pampinis nec modico 
tepore caret et nimios solis defendit ardores; 

vita: ex natura vivere ..., id est vita modica 
et apta |ejj virtute perfrui; L I, 56, 


modius, Sceffel: do: ne M. || Marco || qui- 
dem Seio vitio datum est, quod in caritate asse 
modium populo dedit; O II, 58. 

edo: multos modios salis simul edendos esse, 
at amicitiae munus expletum sit; Las 67. 


modo, nur, allein, gerabe, eben, foeben, wofern, 
borandgejeßt baf: I. einfach: 1. bei Verben: idem 
modo, cum te audirem, accidebat, ut ..; NI, 
59. quae modo audivi; F IL, 119. audistine 
modo de Carneade? F V,6. nihil malo quam 
has res relinquere, his vero modo auditis multo 
magis; T I, 76. Medea modo et Atreus comme- 
morabantur a nobis; N III, 71. quam (sapien- 
tine famam) modo Fannius commemoravit; Lae 15. 


ER... SER 


modo 


ta] ceteros ... commotos modo et perturbatos 
icere solemus; T IV, 82. declaravıt id modo 
temeritas C. Caesaris; O I, 26. modo etiam pau- 
lum ad dexteram de via deelinavi; FV,5. est 
.. ira, ut modo definivi, uleiscendi libido; T 
IV, 44. tamquam (Velleius) modo ex deorum con- 
eilio ... descendisset; NI,18. quod tu modo 
dicebas esse vitiosum interrogandi genus; A II, 
92. eo dileetu rerum, quem modo dixi, constituto ; 
FI, 36. quod modo dicebas; FI,55. quam (vo- 
luptatemm) modo ego dixi; F II, 75. istis.., quas 
modo dixisti, utar potius Latinis; FIIL,16. actioni 
li .., quam modo dixi; F III, 24. ea .., quae 
modo dixisti; F IV, 24. modo dixeras nihil in 
istis (mediis) esse, quod interesset; F IV, 71. 
quem (aöra) modo dixi cerassum; T I, 42, 
modo dixi; T II, 42. III, 82. ut modo Jdixi; TI, 
10. DI, 64. quae modo expressa ad verbum dixi; 
T III, 44. nuno vela, quae modo dicebas, expe- 
etamus; T IV, 33. ut... modo dixi; N I, 60. 
primam (causam) posuit eam, de qua modo 
dixi; N II, 13. in eam partem sermonis, quam 
modo dixi; N III, 18. modo dixi: ‚in sphaera ..;* 
Fa 16. [de qua (sphaera) modo dicebatur]; R 
Il, 23. ut modo tute dixisti; L U, 17. quod 
a te modo .. dietum est; L III, 39. ut modo a 
te dietum est leges a librariis peti; L II, 238, ut 
is (interiit), quem modo dixi, Alexander; O II, 26. 
ut modo docui; FI, 64. shicine est ille Tela- 
mon, modo quem gloria ad caelum extulit% T 
III, 39. ut {cetera) neo expetenda nec fugienda, 
sed eligenda mudo aut reicienda sint; F II, 38. 
quas modo enumeravi; L 1,47. putemne talem 
esse (naturam deorum), qualis modo a te sit ex- 
posita; N I,57. ut ... excandescentia .. sit 
ira nascens et modo existens; T IV, 21. ut 
etiam maiorem exspectationem mei faciam, quam 
modo fecit Hortensius; A II, 10. sum illi villae 
amieior modo factus; L II, 4. f. faeio, III, men- 
tionem (5 &t.) ©. 18, a. quam (epistulam) modo 
totidem fere verbis interpretatus sum; F II, 
100. modo .. hoc malum in hanc rem publicam 
invasit; OÖ II, 75. quamvis (Epicurus) spernat 
voluptates ens, quas modo laudavit; T II, 46. 
aut quod iuvaret, aut quod liberet modo; F II, 
5. quae modo loquebamur; F11,18. ut modo 
locuti sumus; Ti21. quodsi illi tum in noyis re- 
bus quasi modo nascentes haesitaverunt; A II, 
15. non proßeiscitur animal illud modo natum a 
summa voluptate; F II, 31. qui (catulus) modo 
est natus; F III, 48. quoniam catuli, qui jam 
dispecturi sunt, caeci aeque et ii, qui modo nati; 
F Iv. 64. tu .. modo negabas cos esse, qui 
mortui essent; T I, 12. quod modo zegeben; D 
U, 49. quem modo nominarvi; A 1], 129. L TI, 
14. quos modo nominavi; F 1,7. IV, 45. O II, 59. 
quem (librum) modo nominavi; F U, 100. quos 
(invenes) modo nominavi; T I, 113. modo quos 
nominavi; Lae 19. perturbo: j. commoveo. 

uos (Epicuri hortos) modo praeteribamus; F 
2 3. reicio: f. ni Caecilise ... [lej| som- 
nio modo. Marsico bello templum est a senatu 
Iunoni fIunonis | Sospitae restitutum; DI, 
99. modo .. (exhedra) fuit Carneadis; F V, 4. 
quanta (memoria fuisse dieatur) nuper Charmadas, 
quanta, qui modo fuit, Scepsius Metrodorus, quanta 
noster Hortensius; T 1,59. tribuebatur hoc 
modo M. Catoni; Lae 6, me ipsum huc modo 
venientem; F V, 8. quia (mare) nobismet ipsis 
modo caeruleum videbatur, mane ravum; A II, 
105. elliptifdh: ceteri ... idem fere, quod modo 
tu; TI, 15. modo .. ne suspicari quidem se 

uiequam bonum, nisi ..; T IIL, 47. nihil Sex. 

elius tale, nihil multis annis ante Ti. Corunca- 
nius, nihil modo P. Crassus; C 27. Züde: et M. 

71* 


modo 


Manlius et Spurius Maelius regnum occupare vo- 
luisse dicti sunt, et modo Tib. Gracchus*; R II, 49 

2. bei Adjectiven: (res familiaris) quam plu- 
rimis, modo dignis, se utilem pracbeat; O I, 92, 
futura (bona) modo exspectant; FI, 60, sanis 
mıodo et integris sensibus num amplius quid de- 
sideres; A II, 80. 

8. bei Abverbien: quod .. facere turpe non 
est, modo occulte, id dicere obscenum est; Ol, 
127. eloqui copiose, modo prudenter, melius 
est quam ..; O 1, 156. 

4. bei Sronomina und Zahlen: „quemlibet 


(sequere), modo aliquem*; A II, 132. ıllud 
modo videto, ut deum noris, ... sic ... oportere; 
T 1, 70. illud modo explicant, de quo ante nihil 


seriptum est; TV,18. ipsi .. dicunt ea se modo 
probare, quibus ..; F III, 40, non (effieitur), ut 
... is modo aegritudine adficiatur, cui ..; T II, 
59. quis est omnium, qui modo cum Musis ... 
habeat aliquod commercium, qui ..? T V, 66. 
ut quiequid obiectum est, quod modo u natura 
non sit alienum; T V, 98. nemo aliter philoso- 
phus sensit, in quo modo esset auctoritas; DI, 
86. qui (rex) modo esset Herculis stirpe genera- 
tus; 1l, 24. qui modo ingenio possit moveri 
|| sit medioeri j|; L II, 46. quodsi interesse quip- 
iam tantulum modu potuerit in amicitia; L 1, 
Y. ut unum modo sensibus falsum videatur; 
A U, 101. 

5. bei Subftantiven: faciundum est, modo 

ro facultatibus; OI, 58. ille.... fortior me- 

icum modo requirens; T I, 88, ut... illa 
oculis modo agnoscuntur, sic reliqus visis; A Il, 
33. parietes modo urbis stant; O 11,29. verba 
modo mutantem; F IV, 21. 

6. mit Partifeln: dum: f. dam, II. modo 
(11 &t.) 8. I, ©. 777, b. 

ne: modo ne quis illud tam ineruditum ... 
respondeat; A II, 132, si propteren (ea duo ge- 
nera probantur), quod ea proficiscuntur a natura, 
sint summa sane, modo ne sola; D I, 113. aut 
.. nullus (sol alter) esse potest, aut sit sane, ut 
visus est, modo ne sit molestus; R 1, 32. quae 
(mediocritas) placet Peripateticis ..., modo ne 
laudarent iracundiam; O I, 89. si quis est paulo 
ad voluptates propensior, modo ne sit ex pecudum 
genere; O 1, 15. nocentem aliquando, modo ne 
nefarium impiumqgue, defendere; OU, 51. ne im- 
pediant divitiae, quo minus iuvetur, modo ne 
adiuvent; O II, 71. ut ... decelinandum de via 
sit |jest||, modo ne summa turpitudo sequatur; 
Lae 61. 

si modo consecuti sumus; AI,8. ea sunt 
quaedam; AI, 68, id somniavit; A II, 88. pro- 
babilia sint; A II, 105. id pietura intellegi pos- 
set; F II, 69. sit aliquid esse beatum; F II, 86. 
dolor summum malum est; F II, 92. est aliqua 
patientia; T II, 33. aliquando fuerit; T II, öl. 
est orator; T IV, 55. est ulla virtus; T V, 4. 
(deus) movetur aliquando; N 1, 104. (di) sunt; 
N 11, 78. eam facultatem tibi daret causa; N III, 
8. ulli (homines) sunt; N IH, 70. a deo tantum 
rationem habemus, si modo habemus; N III, 71. 
magnifics quaedam res et salutaris, si modo est 
ulla; D I, 1. temperntis escis modicisque potioni- 
bus ita (animus) est adfectus, ut ..; DI, 115. 
tum esset auspicium (si modo esset ei liberum); 
DI, 73. istae .. artes, si modo aliquid valent, 
id valent, ut ..; R 1, 80. (populus) salvus esse 
vult; R I, 51. iusti sint; R 1, 61, uni guberna- 
tori, uni medico, si digni modo eint iis artibus, 
rectius esse alteri navem committere, um alteri 
quam multis; R I, 62, id exprimere Latine po- 
tuero; RI, 65. hoc in Lycurgi potestate potuit 
esse; R UI, 24. si [quo] modo consequi potuero; 


564 


modo 


R II, 52. quae (virtus) est una, si modo est, ma- 
xime munifica; IH, 12. opus extabit; RV, 5, 
lex est ratio summa insita in || [in] j natura; L 
I, 18. acceptae (leges) a duobus vobis erunt; L 
oO, 14. interpretari potuero; L II, 45. quodsi ea 
... Maiore mensura, si modo possis, iubet reddere 


Hesiodus; O 1, 48, quiequid ad rem publicam 
attulimus, si modo aliquid attulimus; Ö I, 155. 
in philosophia aliquid profecimus; O III, 37. ve- 


lint aliqua ex parte lıberaliter vivere; Lae 86, 
id (rerum) patefactum et inlustratum est; Lae 97. 
investigari aliquid coniectura potest; Ti 10. hoc 
recte conversum videri potest; Ti 38. 

tantum: ut tantum modo animo rem cernat; 
A ll, 22. tantum .. te modo ||non modo, al.|j 
monuit, ... ut caveres ..; A II, 68. si id t m, 
ut taceas, nihil adsequeris; A I, 94. sequentes 
t. m., quod ita visum sit, dum sine adsensu; A 
II, 104. nec tamen (Co. Octavius) miser esse ..., 
t. m. laboriosus videbatur; F II, 93. Stoici .. t. 
m. praeponendam in seligendo (illam vitam pu- 
tant); FIV, 63. sin t. m. (ista studia) ad indicia 
veteris memoriae cognoscenda (spectant), curioso- 
rum (sunt); FV, 6. ut t.m. (animal) se tuestur, 
qualecumque sit; F V, 24. viri fortes ... mori 
malunt quam t. m. de dignitatis gradu demoveni; 
T U, 58. qui frogi homines yoneiuovg appellant, 
id est t. m. utilis; T III, 16, Er .. oratio ... 
t. m. adfert, nihil evenisse, quod non opinandum 
fuisset; T III, 55. in animo t. m. cogitatione 

ossumus morbum ab aegrotatione seiungere; T 

V, 29. qui (Epicurus) t. m. induit personam 
phbilosophi; T V, 73. dum corporis (bona) et ex- 
terna isceant humi et t. m,, quia sumenda sint, 
appellentur bona; T V,76. sit. m. nd cogitatio- 
nem (di) valent nec habent ullam soliditatem; N 
1, 105. ut t. m. per stirpes alantur suas; N IL, 81. 
t. m. (Epicurus) negare deos esse non audet; N 
UI, 83 non .. me deus iesta scire, sed his t. m. 
uti voluit; DI, 35. si ... t. m. fieri en, quas 
commemoravi, doceam; D I, 109. ut (patria) ... 
t. m. nostris ipsa commodis serviens tutum per- 
fugium otio nostro suppeditaret; R I, 8. cumt. 
m. potestatem gustandi feceris; R II, 50. ut 
if utl| omnis ea iudicatio versatur t. m. [[tan- 
tum |] in nomine; R IV, 6. homines . populari- 
ter annum t. m. solis, id est unius astrı, redita 
metiuntur; R VI, 24. si vos t. m. pontifices esse- 
tis; L II, 52. quae natura i t. m. eflicere pos- 
sit, ut mortuorum corpora sine detrimento viro- 
rum recipiat; L II, 67. 

7. zum &aß (vgl. 3. 5). teneatur modo illud; 
A II, 99, modo legant illa ipsa (Graeca), ne si- 
mulent; FI,10. modo, quae dicat ille (Epicurus), 
bene noris; FI, 15. modo ista sis aequitate, 

uam ostendis; F I, 28. modo intellegas inter 
illum ... et eum .... esse illum medium; FI, 14. 
confuse loquitur; gerendus est mos, modo recte 
sentiat; F II, 27. modo (luxuria) sit vacua in- 


finita cupiditate et timore; F II, 30. sint ınodo 
partes vitae beatae; FIV, 31. modo commutalis 
verbis ipsas res conferamus; F IV, 60. nos modo 


eurationem eius (philosophise) recipiamus; T IH, 
84. modo satis la dilucide dixerimus pro rerum 
obscuritate; T IV, 38. quibus detractis deum 
tamen nosse te dieis, modo liniamenta maneant; 
N 1, 98. modo possemus eum (mundum) animan- 
tem cogitare; N III, 20. modo maneat id, quod 
negari non potest; D I, 88. modo intellegatur, 
quas sit causarum distinctio; Fa 43. modo id 
facere possit sine iniuria; O I, 48. modo hoc ita 
faciat, ut ..; O III, 831. wmanent ingenia senibus, 
modo permaneat studium; C 22. moderatio mode 
virium adsit; C 33. modo, in quocumque fuerit 
actu, (histrio) probetur; C 70. 


modo 


II. eorrefpondierend: 1. modo: videantur (ista) 
sane, ne adfirmentar modo; A Il, 87. cur eum 
beatum modo et non beatissimum etiam dixerim? 
TV, 76. existimo Panaetium ... hoc ipsum sen- 
sisse, quod dixerit, „solere* modo, non etiam 
„oportere*‘; O III, 18. 

2. modo—ımodo: modo hoc, modo illud pro- 
babilius videtur; A II, 121. nonne »modo pueros, 
modo adulescentes ... adsecuta este senectus? T 
I, 94. posterior (pars orationis tuae faciebat), ut 
modo (mori) non nollem, modo non laborarem; 
T1, 112. Cotta meus modo hoc, modo illud; N 
I, 47. ut (sol)... easdem (terras) modo his, modo 
illis ex partibus opacet; N II, 49. Carneades con- 
certationis studio modo |jait|| hoc, modo illud 
ait jjatl; DI, 62. quodsi eorum (siderum) vi 
caelum modo hoc, modo jllo modo temperatur; 
DU,93. acumen hominum ex similitudine aliqua 
eoniecturam modo huc, modo illuce ducentium; 
DIL,145. quae modo huc, modo illuc transferun- 
tur; Pl4. et sursum et deorsum, modo huc, modo 
illue *; Ti 48, 

3. modo— tum: eundem .. (Socratem) et so- 
lem et animum deum dicere, et modo unum, tum 
autem plures deos; N 1,31. (sol) modo accedens, 
tum autem recedens binas ... reversiones ... 
facit; N II, 102. — modo |jtamen modo, tum || 
mundum, tum mentem divinam esse (Ponticus 
Heraclides) putat, errantibus etiam stellis divinita- 
tem tribuit sensuque deum privat ... eodemgue 
in libro rursus terram .., refert in deos; N 1, 34. 
— modo .. (Theophrastus) menti divinum tribuit 
principatum, modo caelo, tum autem signis side- 
ribusque eaelestibus; N I, 35. — modo .. (Aristo- 
teles) menti tribuit omnem divinitatem, modo 
mundum ipsum deum dieit esse, modo alium quen- 
dam praeficit mundo ..., tum caeli ardorem deum 
dicit esse; N I, 38. 

4. modo — vicissim: vidimus eos ..., quid- 
quid agerent, modo timentis, vicissim contemnen- 
tis religiones; L II, 48 

5. ne modo— sed etiam: caveat, ne id modo 
consideret, quam illa res honesta sit, sed etiam 
ut habeat efloiendi facultaten; O I, 73, 

6. nec modo— sed, al.: nec virtutis usum 
modo, ut superiores, sed ipsum habitum per so 
esse praeclarum; A 1,38. nec vero ille (Q. Maxi- 
mus) in luce modo atque in oculis civrium magnus, 
sed intus domique praestantior; C 12, — neque 
vero ob duas modo causas, ... sed etiam mode- 
stiam ... affert; F IV, 11. nee modo (hic) vin- 
cetur, sed etiam serviet, T V, 52. nec consitiones 
modo delectant, sed etiam insitiones; CO 54. — 
quod (eupiditates) essent plane inanes neque ne- 
cessitatem modo, sed ne naturam quidem alttin- 
gerent; T V, 93 

7. non modo: per me vel stertas licet, in- 
quit Carneades, non modo quiescas; A 11,93. nec 
vero sum nescius esse utilitatem in historia, n. m. 
voluptatem; F V, 51. huic paulumne ad beatam 
vitam deesse dicemus, n. m. ad beatissimam? T 
V‚23. n. m. ut en rapere ubi pueri et cle- 
pere discunt; R IV, 3. nihil habui sane, non 
modo multum, quod putarem novandum in legibus; 
L II, 12. quem (vırum bonum) Fimbria etiam, 
n. m. Socrates noverat; O II, 77. — ne sui 
I|sues || quidem id velint, n. m. ipse; T I, 92. 
non modo eas |Inon eas? || (civitates divina pro- 
videntia non curat), ne nationes quidem et gen- 
tes; N III, 99. numguam ne medioeri quidem cui- 
guam, n. m. prudenti (Apollinis operta) probata 
sunt; D II, 113. mihi vero quicquid acciderit in 
tam ingrata civitate, ne recusanti quidem evene- 
rit, n. m. [non] || er repugnanti; P 17. 

8, non modo— sed (al), verum (al): quae 





565 


modo 


(memoris) non modo philosophiam, sed omnem 
vitae usum || usus | omnesque artes una maxime 
continet; A II, 22. mihi .. n, m. ad sapientiam 
caeci videmur, sed ad ea ipsa, quae ... cerni vi- 
deantur, hebetes; A fr 18. quae (cupiditates) n. 
m, singulos homines, sed universas familias ever- 
tant; FI, 43. consequatur summas voluptates n. 
m. parvo, sed per me nihilo, si potest; F II, 92. 
ille .. vidit, n. m. quot fuissent adhuo philoso- 
phorum de summo bono (sententiae), sed quot ... 
esse possent; FV,16. quid..tam pugnat, quam 
n. m. miserum, sed omnino quiequam esse, qui 
non sit? T1,13. quod n. m. facile ad eredendum 
est, sod co concesso, quod volunt, consequens; T 
1, 78. „fortis“ ..n. m. „fortuna adiuvat*, ... 
sed multo magis ratio; T II, 11. quae ut effugias, 
uis est n, m. recusandus, sed non ultro adpeten- 
us ... dolor? T II, 14. tum n. m. tete viceris, 
. sed omnis et omnia; T II, 63. ut isdem ma- 
lie manentibus n. ın. leniatur aegritudo, sed in 
plerisque tollatur; T III, 53. quid n. m. nos, sed 
omnino vita hominum sine te esse potuisset? T 
V,5. sen. m. quattuor consulatus uni antepo- 
nere, sed unum diem Cinnae ..; T V, 55. cum 
prassertim deum n. m. nliqua, sed pulcberrima 
specie deceat esse; N I, 26. quod n. m. philoso- 
his dignum esset, sed mediocri prudentia; N I, 
1. ita fit, ut n. m. homines a deis, sed ipsi dei 
inter se ab aliis alii neglegantur; N I, 121. quae 
2. m. ut fierent ratione eguerunt, sed intellegi ... 
non possunt; N II, 115. reliqua qui tandem n. 
m, concedi, sed omnino intellegi possunt? N III, 
41. nisi erit confirmatum n. m. falsum illud esse, 
... sed hoc verissimum esse; R II, 70. n. m, in 
tot gentibus (genera iuris) varia, sed in una urbe 
. milliens mntata demonstrem; R III, 17. eos 
.., qui incolunt terram, n. m. interruptos ita esse, 


ut ..., sed ... stare ..; R VI, 20. quae vis n. 
m. senior est quam aetas populorum ..., sed 
sequalis ... dei; L II, 9. octrinam ... n. m. 
in solem ..., sed in ipsum discrimen ... pro- 


duxit; L III, 14. n. m. ulla in domo, sed nulln 
in gente reperirent; L III, 21. quis..n. m. liber, 
sed servus fibertate dignus fuit, eui ..? L II, 25. 
netor .. moderatur et fingit n. m. mentem ac 
voluntates, sed paene vultus eorum; L III, 40. 
haec .. oflicia ... esse... n. sapientium m. pro- 
pria, sed cum omni hominum genere communia; 
O II, 15. sin. m. utilitas, sed vita omnis beata 
corporis firma constitutione ... continetar; O III, 
117. istum n. m. servum, sed nequissimum ser- 
vum ... appellandum puto; P 36. vgl. 9. non 
modo non; Kl, 62.— non modo — sed etiam: 
f. etiam, IT, 4. sed (8. I, &. 876, f.). nemo um- 
a superiorum non modo expresserat, sed ne 
ixerat quidem posse hominem nihil opinari; A 
IL, 77. n. m. illa (voluptas), ... sed ne haec q. 
stabilis; F II, 77. mortuorum .. n, m. vitae 
commodis, sed ne vita q. ipsa quisquam caret; T 
1, 87. oratorem .. n. m. accusantem, sed ne de- 
fendentem q. probant sine aculeis iracundiae; T 
IV, 48. n. m. beati, sed ne sani q. esse possu- 
mus; T IV, 84. istam ., intellegentiam aut ma- 
ris aut terrae n. m. comprehendere animo, sed ne 
suspicione g. possum attingere; N II, 64. ut ad 
eius (Caesaris) corpus n. m, amicorum, sed ne ser- 
vorum q. quisquam nccederet; D II, 23. cenr .... 
deus somnlis moneat eos, qui illa n. m. cura, sed 
ne memoria q. digna ducant; D 11, 125. n. m. 
[non] aeternam, sed ne diuturnam q. gloriam ad- 
sequ) possumus; R VI, 23. nec vero iam aliam 
esse ullam legem puto n. m. habendam, sed ne 
2 Wange g.; L II, 13. talis vir.n. m. facere, 
sed ne cogitare q. quicquam audebit, quod ..; 


O II, 77. non modo, quod non possumus, sed 


modo 





ne quantum possumus q. cogimar; C 34. quae 
(adsentatio) n. m. amico, sed ne libero q. digna 
est; Las cum hac sententia n. m. verior, sed 
ne utilior q. hominum vitae reperiri ulla possit; 
P 23. — quaın (scientiam) nos non comprehensio- 
vem modo rerum sed eam stabilem quoque et 
immutabilem esse censemus; A II, 23. — »huic (Dra- 
eoni) non una modo caput ornans stella reluce 
verum tempora sunt duplici fulgore notata«; 
11,107. — non modo — verum etiam: f. etiam, 
II, 4. verum (16 &t.) ®. I, ©. 879, b. — ut ego 
non modo tecum Servium Galbam, ... verum 
ne Atticorum quidem oratorum quemquam aut 
suavitate *%, R III, 42. 

9. non modo mit zweiter Negation— sed 
(al.): nostra .. aetas ... non modo eam (pictu- 
ram) coloribus eisdem, quibus fuerat, renovare 
neglexit, sed ne id quidem curavit, ut ... 
servaret; RV,2, — qui ( oras) id n. m. 
ita esse negabat, sed sibi ... albam ıpsamn (ni- 
vem) esse ne videri q.; A II, 100. — quorum 
(puerorum) n. m. nemo exclamavit umquam, sed 
ne ingemuit q.; T II, 34. vgl. 8. sed ne quidem; 
AI 77. — eas (disciplinas) n. m. nihil adiu- 
vare arbitror .., quo meliores simus, sed .. de- 
pravare naturam; F III, 11. hi... ignes ...n. 
m. nihil nocent terris rebusque terrestribus, sed 
ita prosunt, ut ..; N II, 92. n. m. nihil umquam 
tam eleganter explicabunt, sed ne hoc quidem ..; 
T 1,55. — n. m. non: f. 7. P 17. ut (mens) n. 
m, non internoscat, vera illa visa sint anne falsa, 
sed ut ..; A II, 28. quod n. m. recte fieri, sed 
omnino fieri non potest; AII,62. n. m. non im- 

iri rationem amicitiae, ... sed... non posse ..; 

I, 70. cum dei n. m. homines non colant, sed 
— nihil ) NL Dear illud . ım. non 

rogantis, sed potius prudentis, intellegere ..; 
N IL 26. eur ... jam oracla Delphis een 
tur, n. m. nostra aetate, sed ianı diu? D II, 117, 
ipsum regale genus civitatis n. m. non est repre- 
hendendum, sed haud scio an ...; R II, 43. quos 
(antiquos mores) ita oblivione obsoletos videmus, 
ut n. m. non colantur, sed iam ignorentur; R V 
2. ut ego n. m. ad illa_ non properem ..., sed 
facile patiar ..; LL 28 n.m...ıd virtutis non 
est, sed est potius inmanitatis; ÖO I, 62, talis 
inproborum consensio non modo excusatione ami- 
citise tegenda non est, sed potius supplicio omni 
vindicanda est; Lae 43. dum .. his |Jiis || (do- 
minis) oboediet, n. m. imperstor, sed liber haben- 
dus omnino non erit; P 33, hoc est n. m. cor 
non habere, sed ne palatum quidem; F II, 91. 
.8. sed ne quidem; R VI, 33. iis n. m. non 

di, verum etiam vitio dandum puto; O I, 71. 
videtis, ut seneotus n. m. languida ... non sit, 
verum etiam sit operosa; C 26. — quid, sin. m. 
utilitatem (amicus) tibi nullam afferet, sed ia- 
cturae rei familiaris erunt faciundae? F II, 79. 
vestrorum deorum n. m. beneficium nullum extare, 
sed ne factum quidem omnino; N I, 101. quae 
(iustitis) n. m. numquam nocet cuiquam, sed 
contra semper impertit aliquid jjaliquid adfert ]]; 
F 1,50. quodsi ... n. m. operam nostram num- 
quam a populari coetu removimus, sed ne litteram 
quidem ullam fecimus nisi forensem; A UI, 6. 


modulate, melodifch: si ex oliva modu- 
late canentes tibise nascerentur; N II, 22. 


modus, ak, Grenze, Schranke, Ziel, Mäfi- 
ung, Urt und Weije, Melodie: I. abfolut: 1. Sub» 
fe : adest: modus .. adsit; O II, 50, 

est: in omni permotione naturalem volebant 
esse quendam modum; A 11, 135, nec modus est 
ullus investigandi veri, nisi inveneris; FI, 3. in 


566 


modus 





quibusdam neque pecunıae modus est neque ho- 
noris neque imperli nec libidinum nec epularum 
nec reliquarum cupiditatum; FI, 51. quis erit 
tandem modus iste? T IV, 40. sit iam huius 
disputationis modus; T IV, 82. erat in homine 
... modus in dicendo; R Il, 1. sauri, argenti, 
eboris sacrandi modus esto«; L II, 22. quid aıt, 
uod deceat, in faotis dietisque qui || quid || mo- 
2 Ol, 14 et .. uleiscendi et puniendi mo- 
dus; O I, 33 (34). ut incipiendi ratio fuerit, ita 
sit desinendi modus; O I, 135. quis potest mo- 
dus esse? O 11,55. cuius (voluptatis) est fortasse 
quidam naturalis modus; C 46. f. IL, 1. suscipio. 
ar modestiam, quo in verbo modus inest; 
inferunt: haec cum pressis et febilibus modis, 
qui totis theatris maestitiam inferant, concinun- 
tur; T I, 106. 
otest: }: est; O U, 55, — II, 1, invenio. 
. Prädicat: sum: modus .. est optimus de- 
cus ipsum tenere ... nec progredi longius; O |, 
141 


II. nach Verben: 1. Accufatip: accommodo: 
quantum .. cuique opus est, ad id accommodater, 
ut ante dixi, Jdivitiarum modus; P 44. 

adhibeo: j. adhibeeo, I. modum (6 &t.) 2. |, 
©. 70, a. 

N qui .. vitiis modum apponit; T IV, 
cerno: in qua (parte honestatis) ... rerum 
modus cernitur; O I, 98. 

conficio: Anazagoras ... primus omnium re- 
rum discriptionem et modum ||motum |} mentis 
zn. vi ac ratione dissignari et confici voluit; 

» 26. 

conservo: civitatum .. hoc multarum in Grae- 
cia interfuit, u vocum conservare |] con- 
seryari || modum; L U, 3 

consigno: ex quibus {sideribus) erat modus 
temporis consignandus; Ti 30 

constituo: qui rebus infinitis modum consti- 
tuant; FI, 2. 

contemno: qui quodam motu aut statu viden- 
tur naturae legem et modum contempsisse; F V, 47. 

dissigno: f. conficio. 

facio: ut aliquando controversiarum aliquem 
facerent modum; L I, 53. 

figo: f. teneo; P 25. 

finio: sepulchris .. novis finivit modum; LI, 


habeo: Fre (vita) ... aut satietatem aut 


RT c habeo, Il, modum (3 ©t.) 
‚» 
invenio: inanium .. cupiditatum nec modus 


ullus nec finis inveniri potest; F I, 46 (45). 
metior: ex eo, quantum cuique satis ost, me- 
tiontur ‚bomines divitiarum modum; P 44. 


nomino: eorum .. fratres et sorores, qui & 
enealogis antiquis sic nominantur, Amor, Dolus, 
etus || modus, Morbus ||, Labor ..; N III, 44. 


nosco: ai (ille divinus) surdus sit, (num possit) 
varietates vocum aut modos noscere? D II, 9. 

paro: »quinam Tantalidaram internecioni ||in- 
ternic. || modus paretur?« N III, 90. 

praescribo: neque solum his [jiis || (magistra- 
tibus) praescribendus est imperandi, sed etiam 
civibus obtemperandi modus; L IU, 5. 

quaero: quasramus .. modum aegritaudinis; T 
IV, 40. qui modum .. vitio quaerit; T IV, 41. 
si vitae modum actionemque quaerimus; T V, 66. 

refero: modus adhibeatur, isque referatur ad 
facultates; O II, 55. { 

requiro: requiro ||credo, Quinte||, ut ceten 
sumptus, sic etiam sepulchrorum modum. — recte 
requiris ||requiri ||; L II, 62. 


modus 


retineo: ludendi etiam est quidam modus re- 
tinendus; O I, 104. 

revoco: quarum (villarum) ... est adhibendus 
modus ad mediocritatemgue revocandus; O I, 140. 

statuo: sin laboramus, a est, qui alienae 
modum statuat industrise? F I, 3. sı pecunine 
modus statuendus fuit feminis; R III, 17. 

suscipio: Cleanthes ... quattuor modis for- 
matos in animis hominum putat deorum esse no- 
tiones. unus is modus est, de quo satis dixi, qui 
est susceptus ex praesensione reram futurarom, 
alter ex perturbationibus tempestatum et reliquis 
motibus, tertius ex commoditate rerum, quas per- 
eipimus, et copia, quartus ex astrorum ordine 
caelique constantia; N III, 16. 

tempero: solis tum accessus modici, tum re- 
Bee frigoris et caloris modum temperant; 

’ » 

teneo: nec diutius er lung. || tenetur 
idem rei publicae modus; R I, 68. diligenter ei 
tenendum esse eius (voluptatis) fruendae modum; 
0 1, 106. siquidem rerum modum figere non pos- 
sumus, animorum modum tenere possumus; P 25. 

termino: nos metiendi ratiocinandique utili- 
tate huius artis (geometriae) terminavimus mo- 
dum; TI,5. homo catus |j cautus || numquam 
terminat nec magnitudinis nec diuturnitatis mo- 
dum; TIIl,45. natura .. ipsa terminabit modum; 
TI, 74. non aestimatione census, verum vietu 
atque cultu terminatur pecunise modus; P 50. 

trado: in docendo eum primum concludendi 
modum traditis; A II, 96. 

transeo: (P. Rupilins) transisse videtur mo- 
dum; T IV, 40. ii (oppekitan) sine dubio finem 
et modum transeunt; OÖ I, 102. 

video: cum videat omnium rerum rationem, 
modum, disciplinam; N II, 15. 

2. Genetiv: sum: cum (Zeno) extensis digitie 
adversam manum ostenderat, „visum*, inquiebat, 
„huius modi est“; dein cum paulum digitos con- 
traxerat, „adsensus huius modi*; A II, 145. sint 

. astrologorum percepta huius modi; Fa 12. si 
omni ex parte eiusdem modi sint; A II,40. ut 
falsa eiusdem modi nulla possint esse; A IT, 44. 
si eiusdem modi esset vısum verum, quale vel 
falsum; A II, 77. si id (visum) tale easet ab eo, 
quod est, ut eiusdem modi ab eo, quod non est, 
posset esse; AII, 77. ut doceret nullum tale esse 
visum & vero, ut non eiusdem modi etiam a falso 
posset esse; A II, 77. innumerabilis supra infre, 
».. alios diesimiles, alios eiusdem modi mundos 
esse? A II, 125. an eiusdem modi (dies esse 
potest)? F II, 162. an hoc eiusdem modi est, 
quale Pherecydeum illad? D II, 81. cum .. ar- 
tium aliud eius modi genus sit, ut ..; A II, 22. 
quodsi omnia visa eius modi essent, qualia isti 
dieunt; A II, 27. quae visa sunt eius modi, ut 
in iis nihil intersit; A II,40. en sunt eius modi; 
AI, 88. quod ... ego nihil eius modi esse ar- 
bitror, eui .; A I, 141, quod ... eios modi 
esse judico, ut nihil homine videatur indignius; 
F 1, 23. id (summum bonum) .. eius modi est, 
ut... videatur; FII,42. id eius modi est, ut... 
dieat; F II, 100. alia .. non esse eius modi; F 
II, 51. media illa ... tamen eius modi sunt, ut 
... eligenda sint ..., hoc est, ut ... velis; F 
IV, 71. haec.. fere sunt eius modi, quae Graeei 
zcön appellant; T III, 7. quod cum maius esse 
videatur quam insania, tamen eius modi est, ut 
... mon possit; T IH, 11. iratus animus eius 
modi est; T III, 19. eius modi sunt pleraque; T 
II, 52. offensionum .. definitiones sunt eius modi, 
ut .. sit; T IV, 27. quid .. eius modi istorum 
est? T V, 40. quod (somnium) in nostri || nuıne- 
rum |] Fabii Pictoris Graecis annalibus eius modi 


567 


modus 


est, ut ... fuerint; D I, 43. nonne eius modi 
sunt, ut ne caeli quidem naturam interpretes istos 
caeli nosse appareat? DII, 92. quas est continuatio 
eoniunctioque naturae ... eius modi, ut thensaurus 
ex ovo intellegi debeat? D II, 142, interesse .. 
siunt, utram eius modi quid sit, sine quo eflci 
aliquid non possit, an eius modi, cum quo efhiei 
aliquid necesse sit; Fa 96. quod erit eins modi, 
nihil ut tale ulla in re publica reperiatur; R II, 
42. si ip eius modi est; L 1, 47. quiequid 
eius modi est; O I, 26. eorum .. ipsorum (bene- 
ficiorum) partim eius modi sunt, ut ad universos 
cives pertineant, partim, singulos ut attingant; 
O ll, 72. sin autem id non sit eius modi; Ö II, 
50. omnia .. scire, cuiuscumque modi eint, 
eupere; F V,49. ex animo constamus et corpore, 
quae sunt cuiusdam modi; F IV, 25. animus 
non esse solum, sed etiam cuiusdam modi debet 
esse; FV,36. cuiusnam modi est Superbi Tar- 
quinii somnium? D I, 43. principes pre 
sunt unius modi et simplices; A I, 26. quod.. 
esset ... unius modi; ]J, 30. quae (materia) 
semper unius modi suique similis (est); Ti 21. 

videor: ut eiusdem modi falsum etiam |] etiam 
falsum | possit videri; A II, 40. 


3. mit Präpofitionen: aequo ex: quod 
(genus) erit aequatum et temperatum ex tribus 
optimis rerum publicarum modis; R I, 69. 

dico de: f. 1. suscipio. 

prodeo ex: cavendum .. est, ... ne extra 
modun: sumptu et magnificentia prodeas; O 1, 140. 

progredior ultra: adhibent en JEMEN 
quem ultra progredi non oportent; T IV, 38. 

tempero ex: |. uo ex. 

versor in: aut (honestum versatur) in omnium, 
ar ia quaeque dicuntur, ordine et modo; 

5, 


III. nach WUbjectiv: vacuus: divitine, nomen, 
opes vacuae consilio et vivendi atque aliis impe- 
randi modo; R I, 51. 

IV. nad Subftantiven (vgl. II, 2): alqgs: Ly- 
sippus eodem aere.... centum Alexandros eiusdem 
modi faoere non posset? A II, 85. 


alqd: nihil .. eum eius modi celare possumus; 
AI, 3. cum aliquid huius modi inciderat; A II, 
98. nihil eius modi invenio; A II, 113. quamvis 
multa ouinsque modi (oratio) rapiat; F II, 3. his 
verbis tria significari Stoici dicunt, unum eias 
modi ..; F IV, 14. liceat .. fingere aliquid eius 
modi; F IV, 27. mihi .. Homerus huius modi 
quiddam vidisse videtur in iis; F V, 49. huic 
calix mulsi impingendus est, ut plorare desinat, 
aut aliquid eius modi? T IU, 44. lubidini (sub- 
iecta sunt) ira ..., indigentia, desiderium et cetera 
eius modi; T IV, 16. si concessum esset huius 
modi aliquid; N 1, 70. non ita dieimus, ut glae- 
bam aut fragmentum lapidis aut aliquid eius modi; 
N II, 82. multa eius modi proferre possum ; N II, 
126. haec .. aliaque eius modi ex vetere Grae- 
cine fama collecta sunt; N III, 60. salutem, con- 
cordiam ceteraque eius modi rerum vim habere 
videmus, non deorum; N III, 61. multa istius 
modi dicuntur in scholis; D II, 31. quando ali- 
quid eius modi ab harnspice ... audivimus? DII, 
32. sescenta licet eiusdem modi proferri, ut ..; 
D U, 34. * quorum in aliis, ... at in unguibus, 
ut in reliquis eius modi, naturae contagio valet; 
Fa 5. nec de Oedipode potuisse Apollinem prae- 
dicere ... nec quiequam eius modi; Fa 83. Ru- 
tilius ... solebat mecum interdum eius modi ali- 
uid conquirere; RI, 17. eius modi quiddam ... 

ericles ille ... docuisse civis suos dieitur; R ], 
25. detestataque |} detestanda atque || omnia eius 
modi repudianda sunt; L II, 28. si quid eius 


modus 


modi {diei potest); O I, 61. non .. magis est 
contra naturam morbus aut egestas aut quid eius 
modi; O III, 80, f. lex; L II, 9 

amicitise: si (boni) in eius modi amicitias 
ignari casu aliquo inciderint; Lae 42. 

animal: cuiuscumque .. modi animal consti- 
tueris; F IV, 28. 

appetitio: eius modi adpetitionem Stoici Bor- 
Ancıw appellant; T IV, 12, 

argumenta: haec... et quaedam eiusdem modi 
argumenta, cur sit divinatio, ducuntur a fato; 
D I, 128. 

casus: si qui eius modi forte casus inciderit, 
ut id faciendum ait; F III, 68. 

causa: aliquam subesse eius modi causam, ut 
... intellegi possit; F V, 29. quie... non (diser- 
tus esse posset) in eius modi causa? T I, 11. in 
huius modi causis aliud Diogeni Babylonio videri 
solet; O III, 51. 

cera: quid, si in eiusdem modi cera centum 
sigilla boc anulo impressero? A II, 86, 

cessatio, cessio: eius modi quampiam cessa- 
tionem || cessionem |] liberam (ista oratio postu- 
lat); L I, 10, 

cives: etsi eius modi cives a censore melius 
est quam a poäta notari; R IV, 11. 

coniunctio: eius modi coniunctionem tecto- 
rum oppidum vel urbem appellaverunt; R I, 41. 

consessus: in huius modi sermone et consessu 
facillimum (est negare); N I, 61. 

cur»: qui (Socrates) omnem eius modi curam 
deposauerit; R I, 15. 

eliberatio: non videtur (Panastius) debuisse 

eius modi deliberationem introducere; O III, 12. 

dissimilitudines: Academicis placere esse 
rerum eius modi dissimilitudines, ut ..; A II, 103. 

exempla: superioris generis huius modi sunt 
exempla; O I, 

falsum: quia possit eiusdem modi exsistere 
falsum aliquod, cuius modi hoc verum; A II, 101. 


vgl. II, 2. videor. 

fissum: si fissum cuiusdam wmodi fuerit in 
iecore; D UL, 

flexiones: ut ... cervices oculosque pariter 


cum modorum flexionibus torgueant || torquent? |] 

homines: in quam (domum) ... sdmittenda 
hominum cuiusque modi [| generis || multitudo; 
O I, 189 

lex: ferretne civitas ulla latorem istius modi 
legis, ut condemnarstur filius? N II, 90. a par- 
vis ... didieimus „SIIN IUS VOCAT* atque er 
aliaj]| eius modi „leges“ alias nominare; L II, 9. 

monstra: multa... eiusdem modi monatra (Par- 
menides eflicit); N I, 28. 

motus: eius modi motibus sermo debet vacare; 
01, 186 

necessitas: auditorem (me venisse) ... nulla 
eius modi adstrietum necessitate, ut ..; N I, 17. 

nota: quam haberet in C. Cotta ... agnoscendo 
eius modi notam, quae ..? AII,84. ut non pos- 
sit esse einsdem modi (nota) falsa; A II, 84. 

oracla: si Stoicis ... consentaneum est huius 
modi oracla ... conprobare; Fa 383. 

oratio: cum adhibemus ad eos orationem eius 
modi; A II, 32. ego ... huius modi quadam ora- 
tione sum exorsus; A 1, 

querelae: omnium istius modi querelarum 
Il querellarum || in moribus est culpa, non in 
aetate; C 7 

res: si in eius modi rebus, veri simile quod sit, 
invenerit; A II, 128. istius modi .. res dicere 
ornate velle puerile est; F.III, 19. si ne in eius 
modi rg rebus maiores natu nolent interesse; 
© I, 122. eins modi .. credo res Panaetiun 


568 


modus 


persecuturum fuisse; O III, 33. ut ... inter vos 
de huiusce modi rebus controversemini; fr II, 3. 

res publioa: ut necesse sit in eius modi re 
publica plena libertatis esse omnia; R I, 67. ne- 
que potest eius modi res publica non regnum .. 
esse; R II, 48, 

reticentise: huius modi reticentiae iure civili 
lomnes || comprehendi non possunt; O TII, 67. 
2 AB qui primum eius modi scita sanxerint; 

‚1. 

sententiae: propter huius modi sententias 
istorum hominum est multitudo; T V, 28, 

sermo: qui sermonibus eius modi nolint per- 
sonas tam graves inligari; A U, 6. scis solere .. 
in huius modi sermone ... diei „admodum‘; L 
III, 26, f. consesaus. 

similitudo: huie in eins modi similitudine 
omnie sint facienda, ut conliniet; F III, 22. 

spectacula: videmusne, ... ut (pueri) pompa, 
ag atque eius modi spectaculis teneantur? FV, 


tarditas: tarditate modorum et gravitate oa- 
nentis illorum (adulescentium) furentem petulan- 
tiam consediese |] resedisse ||; fr X, 8. 


tempora: quis non numquam eius modi tem- 
pora incidunt, ut ..; FI, 32 

truncus: qui potest esse in eius modi trunco 
sapientia? N I, 84. 

verba: nisi in huiusce modi verbis, ut philo- 
sophiam aut rhetoricam ... appellem; A I, 

versieuli: huic (Elysio) in tabellis tris huius 
modi versiculos datos; T 1, 115. 

versus: quae (femina) ... dieeret Homericum 
quendam eius modi versum; D I, 52. 

verum: f. falsum, 


visum: si .. essent eae (notitine) falsae aut 
eius modi visis impressae, qualia ..; A II, 22, 
ab omnibus eiusdem modi visis perspicuitatem ... 
abesse dicemus; A II, 51. incidebat in eius modi 
visum, quod percipi non posset; A II, 84. huius 
modi .. visis (sapiens) consilis capiet et agendi 
et non agendi; A II, 100. relinqui |] reliquit} 
eius modi visa, quibus ad actionem excitemur; 
A II, 104, neque .. omnia eius modi visa ad- 
probari [| adprobarit|; A II, 104. quodsi eius 
modi visis credendum non est; D II, 120. 

voluptates: quod ren ita viverent, ut 
persequerentur cuiusque modi voluptates; F II, 22. 

V. Umftandb: 1. Genetiv: fieri: si omnia fato 
fierent eius modi, ut nihil fieret nisi praegressione 
causae; Fa 44. vgl. IV. falsum, 

2. Ablativ: accedere: a ratione ad humanamı 
figuram quo modo accedis? N I, 89. 

scceipere: quoquo modo hoc accipietur; T |, 
110. quo te modo accepissem, nisi iratus 
essem! T IV, 78, 

adferre: ut, quo modo initium nobis rerum 
zer ortus noster adferat, sic exitum mors; 

F} * 

adfici: tantum (se) sentire adfici se quodam 
modo; A 11, 76. eodem modo sapiens erit affe- 
ctus erga amicum, quo in se ipsum; FI,68. quo 
modo caelo adfecto conpositisque sideribus quod- 
Ira animal oriatur, D II, 98. non uno modo in 
isparibus causis adfecti esse debemus; O II, 61. 
ut eodem modo erga amicum adfecti simus, quo 
erga nosmet ipsos; Lae 56. 

adhiberi: qualis ista „fabrica® est? ubi ad- 
hibita? quando? cur? quo modo? A II, 87. re- 
ng quo modo (illa consolatio) adhibeatur; T II, 
9 


adlicere: quonam modo hominum studia ad 
en nostras allicere atque excitare possimus; 
l, 


modus 


admirari: ego .. maiore etiam quodam modo 
memoriam admiror; T I, 59. 

adsentiri: nescio quo modo, dum lego, ad- 
sentior; T I, 24. nullo modo prorsus adsentior; 
N II, 21. quod sequitur, quo modo aut tu ad- 
ze aut ego reprehendam, sans quaero; L II, 


sdsequi: quo .. modo adsequi poterat Lace- 


daewo illa tum, ... ut ..? RI, 50. 
Suusore adsumit .. Crstippus hoc modo; 


aequare: superioris .. permixtionis reliquias 
fundens aequabat eodem modo ferme; Ti 42, 

aestimari: qui (nutrices et paedagogi) negle- 
gendi quidem non sunt, sed alio quodam modo 
asstimandi | modo *||; Las 74. 

agere: quo modo primum obtinebit (snpientia) 
nomen sapientiae? deinde quo modo suscipere ali- 
quam rem aut fidenter audebit? A II, 24. 
quonam modo vitam agere possimus; F IV, 69. 
quid ageretur et quo modo; TV,9. facile patior 
te isto modo agere; T V, 15. 

animatus: ut, quem ad modum (sapientes) 
sint in se 1. animati, eodem modo sint erga 
amicos; F II, 88. 

aperire: ecquid nos eodem modo rerum natu- 
a persecare, aperire, dividere possumus? A II, 

appeilare: uterque alio quodam modo (sapiens 
ap tur); Lae 6. hunc quo modo ego ap- 
pellabo divitem, cum ipse egere se sentiat? P 44. 

appetere: quo o »0n potest animal ullum 
non adpetere id, quod acoommodatum ad naturam 
adpareat, ... sic ..; A Il, 88. 

ui. erden qui ceteras res eodem modo quo 
imodo | magnitudinem aolis adprobat; A II, 128. 

arescere: nullo modo facilius arbitror posse 
neque herbas arescere et interfici neque terram ab 
sole percoqui; fr I, 12. 

astringi: tribus modis sacris adstringi; L II, 49. 

audere: f, agere; A II, 24. 

außfpicari: boc modo Romulum auspicari soli- 
tum putas? D II, 73. 

barbaruea: dabo tibi testes nec nimis antiquos 
nec ullo modo barbaros; R I, 58 

beillare: quid est .. alind 
reis cum dis? .“ 5. 

onus: quo modo .. optimum, si bonom - 

terea nullum est? F IV, ir ' en 

cadere: Cynicorum ... vitam alii cadere in 
sapientem dieunt, ... alii nullo modo; F IIL, 68, 

eapere: eas {utilitates) nos nullo modo sine 
bominum manu atque opera capere potuisse; 
011,14, 

celare: + de quo et idem omnibus atque uno 
modo celaret; Ti 36, 

cernesre: quo modo 
potest? A II, 22, 

eieri: eo... motu, cuius orbia semper in eodem 
erat eodemque modo ciebatur; Ti 24. 

eircumveniri: qui aeque vir bonus »multis 
modis ... circumventus morbo, exsilio atque ino- 
pin«; F IV, 62, 

celamare: ipe» veritas clamabat quodam modo 
non e adduci, ut ..; F IV; 55. 

cohaerere: quo (statu en) cohaerere nullo 
wodo potuerint nisi sensu moderante; N II, 87. 
se (haec cohaerere) nullo mudo possunt; 


Gigantum modo 


.. geometres cernere ea 


comparari: cum externis corporis (commoda) 


modo comparantur, ... ut malis ..., [eum 
torporis externa hoc modo]; O II, 88. 
eomplecti: quo modo ... haee infinita ... 


aut memoria conplecti aut obseryando notare pos- 
sumus? D II, 14 


II. 


569 


modus 


eompleri: quae solebant quondam conpleri se- 
veritate iucun Livianis Naevianis modis; 
L II, 39. 

componi: f. ndfici; D II, 98. 

comprendi: necesse esse ne id ipsum quidem 
... comprendi et percipi ullo modo posse; A II, 


eoncedere: aut Callipho aut Diodorus quo 
modo poterunt tibi istud eoncedere? F IV, 50. 
eadem, quae vulgus, in malis et bonis numerare 
concedi nullo modo zen) TV,81. id..,quod 
adsumit, concedi nullo modo potest; D II, 107. 

eoncinit f. I, 1. inferunt, 

concludere: quo modo .. hoc conelusum esse 
indieas? A I, . guwdquid .. eodem modo 
eoneluditur, probabitis; A Il, 96. Antipatrum 
coneludere hoe modo; D II, 101. concludit .. 
Chrysippus hoc modo; Fa 20. f. eomeludo, II 
rationem (4 ©t.) ®. I, ©. 474, a. 

coneeti: nec reperio, quo modo iudicem „si 
lucet, lucet* veram esse, ... non iudicem „si 
mentiris, mentirie* eodem modo ex se |j [esse] || 
eonexum; A II, 98. 

eonferri: quo modo est conlatum || conlata } 
inter ipsos (haruspices), quas inimich . 
esset? hy u, 28. Diese) Re, 

conformari: necesse est eam (vim) ... con- 
formari quodam modo numine deorum; D II, 29. 

confundi: haeo scilicet in inbeeillo ... animo 
multa omnibus modis confuss et variata versan- 
tur; D II, 140, 

congregari: populus .. non (est) omnis ho- 
ya coetus quoquo modo congregatus, sed ..; 

con ge quamquam ea (epistula) cum summa 
eiue (Epicuri) philosophia j philosophise, al.|| 
nullo modo congruebat; F Il, 100. 

eoniungi: cum quibus > vitam besatam 
nullo modo posse putavit; F V, 77. 

consequi: posterum quodam modo et conse- 
quens putandum est; F III, 32. quo modo hoc 
sit consequens illi, sic illud huiec; T V, 18. suna 
(roluptates) eum dr og Persarum) consequi nullo 
modo posse; T V, 92. 

conservari: quo modo ... conseryabitur, ut 
simile sit omniaum naturaram illud ultimum? F IV, 
38. quo modo .. oneli divinus ille senaus in ce- 
leritate tanta conservari potest? N I, 38. 

constitni: ut nullo modo, nisi ut expoaui, con- 
stitui possit finis bonorum; F IV, 23. constitui 
virtus nullo modo potest, nisi . ; F IV, 41. ne- 
que .. hoc solum natura, ... sed etiam legibus 
ya ... eodem modo constitutum est; 


contemnere: f. disserere. 

contemplari: licet ... oculis quodam modo 
eontempları pulchritudinem rerum earum; N II, 98. 

eontineri: ut nullo modo adpetitiones animi 
nec regi neo contineri queant; T IV, 22. 

contingere: quid quoque loco aut modo aut 
tempore contingat; Ti 27. 

convenire: haec quo modo conveniant, non 
sane intellego; F V, 77. 

sorrumpi: ut profluens amnis aut vix aut nullo 
modo ... eonrumpitur, sic ..; N II, 20. 

dare: quo modo tu, si comprehendi nihil pos- 
set, artificia eoncidere dieebas nec mihi dabas id, 
quod probabile esset, satis magnam vim habere 
ad artes, sic ..; A II, 146. eodem .. modo tibi 
nemo dabit, quod expetendum sit, id esse lauda- 
bile; F IV, 50. 

defendere: mihi .. (haec sunt defendenda) 
bono modo tantum, quantum videbitur; A Il, 137. 
nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere; 
F1 64 

12 


modus 


definire: haec .. definiunt hoc modo; T IV, 
16 (17). idem .. (Chrysippus) somniorum con- 
iectionem definit hoc modo; D II, 

deicere: ecquid .. Feiern quantum mali de 
"gr eondicione deieceris? — quonam modo? 

‚15. 

delectare: animo .. multis modis variisque 
deleetari licet; T V, 111. nescio quo modo me 
magis nostra delectant; D 1, 55. 

depellere;: supplantare eum, quocum oertet, 
aut mann depellere nullo modo debet; O II, 42, 

derogare: ut mihi mirum videatur, ... quo 
modo isti non ... uni (somnio) fidenm derogent; 
DU, 146. 

deserere: quonam modo aut quo loco corpus 
subito deserueritis; F IV, 26, 

desiderare: vide ne (tun) desideretur constan- 
tia. — quonam modo? T V, 32, 

dicere: me .. ista delectant, cum Latine di- 
euntur et isto modo; A I, 18. quonam .. alio 
modo xwrainsrov diceres? AI, 41. quo modo 
quemquam ... aliquid .. invenisse diceremus? 
A II, 27. quo .. modo perspicue dixeris album 
ess0 aliquid, cum ..? aut quo modo ista .. per- 
spicus dicemus? A Il, 34, explicari ..., quo 
modo ista Carneades diceret; A U, 102. adiungit 
dupliciter diei adsensus sustinere sapientem, uno 
modo, ... altero ..; A II, 104. etsi ex... quam- 
vis ad aetatem recte isto modo dieerentur; F V, 
27. quoquo modo || quomodocumque || dici- 
tur V,80, dieitur... alio modo etiam carere; 
T 1,88. quod omnes uno verbo „malum* appel- 
lamus, id tot modis posse dicere; TII,30. quam- 
quam hoc nescio quo modo dicitur, quasi duo si- 


mus; T U, 47. quae (Epicurii) dicant, videamus, 
uo modo, neglegamus; T III, 83. idem alio modo 
Exatibss Stoieis; TIV,6. isto .. modo licet dicere 


utilem vinulentiam ad fortitudinem; TIV,52. de 
cuius (sapientis) excellentia multaquidem dici quam- 
vis fuse lateque possunt, sed brevissime illo modo; 
TIWV, 57. isto .. modo dicere licebit lovem 
semper barbatum ... esse; N 1, 83. quo .. tu 
illa modo diceres! N II, 147. uo modo iidem 
dicitis non omnia deos persequi, iidem voltis a 
dis ... dividi somnia? N hır, 93. quos prudentes 
possumus dicere, ... divinoa nullo modo possu- 
mus; D I, 111, illad... dici, praesertim a Stoicis, 
nullo modo potest; D II, 24. nescio quo modo 
nihil tam absurde diei potest, quod non dicatur 
ab aliquo philosophorum; D II, 119. geometres 
non ita dicet ..., sed potius illo modo; Fa 15. 
hoc .. modo vistor quoque bene vestitus causa 
grassatori fuisse dicetur || diceretur |, cur ab eo 
spoliaretur; Fa 34. quot modis quidque dicatur; 
R I, 38 cuius .. mali ... nobis ... tamquam 
reis capitis quodam modo dicenda causa est; R V, 
2. ut (senator) loco dicat, id est rogatus; ut 
modo, ne sit infinitus; L II, 40. quod eodem 
Tr de senectute dici potest; C8, f. dare; AIL, 
146. 

diffundi: eo .. modo ... sanguis per venas 
in omne corpus diffunditur; N II, 138, 

dilj ge pecudum greges diliguntur isto modo; 
N I, 122. cum propter virtutem ... etiam eos, 
quos numquam vidimus, quodam modo diligamus; 
Lae 28. 

cd, hoc modo hanc causam disceptari 
oportet; Fa 46. 

discerni: quo modo ea discerni oporteret; 
O1, 7. 

discribere: voluptatis .. partes hoc modo 
diseribunt, ut ..; T N, 20. 

disputare: tribus .. modis video esse a no- 
stris de amicitia disputatum; F I, 66. Socrates 
disputabat isto modo; P 23. mults sunt a nobis 


570 


modus 
...snepe cum P. Nigidio Cameadeo more et modo 
disputata; Ti 1. 
dissentire: quid ipsum a ss dissentiat, quo, 
inquit, modo? F V, 79. 
isserere: nescio quo modo doctiasimus quis- 
que [contemnit] || quisque gl ... contra hanc im- 
mortalitatem disseruit; T I, 77 
dissolvere: quo modo .. mentientem ... dis- 
solvas? D II, 11. its apte (mundus) cohaeret, ut 
dissolvi nullo modo queat, nisi ..; Ti 15. 
distingui: quo modo .. distingui possunt vera 
somnis a falsis? D II, 146 
distrahi, divelli: ut (sapientia, temperantia, 
fortitudo) ab en re nullo modo neo di- 
velli nec distrahi possint; F I, 50. 
dividere: f, aperire. 
edi: cur isto modo iam oracla Delphis non 
eduntur? D Ii, 117. 
efferre: aliis modis eansdem res eflerre possu- 
mus; Fa 16. 
efficere: quod nullo modo arbitrabatur quid- 
quam eflici re ab ea (natura), quae esset 


corporis; A userunt, quonam modo, falsa 
2. a sint, ea deus eflicere possit probabilia; 
‚4. 


uo modo efliciatur concludaturque ra- 
tio; FI, 3. quonam modo ab isdem principiis 
rofecti efhciatis, ut ..; F IV, 26. in quibus vi- 
emus ea ... multa quodam modo efficere ipsn 
sibi per se; F V, 26. quam legem quo modo 
(Zeno) efliciat animantem; N I, 36. mullo .. 
ınodo inmortalem deum efhicitis; N I, 110. arcus 
” e. nubibus eflcitur quodam modo coloratis; 


effugere: quo modo necessitatem eflugeret; 
N I, 69. ut amicis inpendentis calamitates prae- 
dicant, quas illi effugere nullo modo possint; 
DI, 54 

enervari: est in animis ... quiddam .. hu- 
mile, enervatum quodam modo et langaidum; 

eripere: animus quodam modo eripitur ils, 
quog ..; A II, 38. eripiamus huic aegrıtudinem. 
quo modo? T III, 46, 

esse (Mbjectiva, Subftantiva): Zeno .. nullo modo 
is erat, qui ..; A I,35. & quo (Antiocho) .. 
quaero, quo tandem modo sit eius Academise, 
cuius esse se profitestur; A II, 118. luxuriosus 
(erit) eodem modo; F II, 27. nihil esse ei (volu- 
tatı) loci ..., ne illo quidem modo, ut ..; FII, 
7. rg quodam modo sunt non dissimiles 
Aristonis; F IV, 43. peccata .. partim esse to- 
lerabilia, partim nullo modo; F IV, 56. ne hoc 
Or modo paria |jm. p. q.|| peccata sunt; 

IV, 76. quo modo ... verum esse poterit ..? 
F V, 69. quo modo hoc nihil negotii est? TI, 
16, quo modo id... ne malum quidem sit; TU, 
29. virtutem sese esse contentam, quo modo ad 
bene vivendum, sic etiam ad beate; T II, 37. 
praeclarum carmen! est enim et rebus et verbis 
et modis lugubre; T III, 46. quod (aegritudinis 
nomen) cum sapientia esse atque, ut its dicam, 
habitare nullo modo possit; T HL, 883. quo modo 
.. in corpore est morbus, ... sic in animo; T IV, 
28 (29). quo modo .., si naturalis esset ira, .. 
alius alio magis iracundus esset? T IV, 79. quo 
modo nunc est; T V, 82, quo modo .. iucunda 
vita potest esse, a qua absit prudentia? T V, 101. 
quo .. modo deus || modo, al. || moveri carens 
corpore aut quo modo semper se movens esse 
quietus ot beatus potest? I, 83. quo modo 
(deus) beatus sit, quo ımodo neternus; N I, 104. 
isto modo, quoniam homines mortales sunt, sint 
aliqui inmortales; N I, 109. isto modo etiam 
disertus ..., musicas ... erit mundus; N III, 23. 
quo modo nune quidem est; N III 41. si bi 


modus 


(Orpheus, Rhesus) di non sunt, quia nusquam co- 
lantur, quo modo illi sunt? N II, 45. eudem .. 
modo nihil est futurum, cuius ..; DI, 125. haec 
certe ... simulacra sunt auspiciorum, auspicia 
naullo modo; D II, 71. sive .. sic est sire illo 
modo; D II, 120. simile est quodam modo, . 
sc si omnis hio mundus interest; R III, 34. quodsi, 
quo modo est natura, sic iudicio homines ... pu- 
tarent; L I, 38. temperans voluptatem summum 
bonum statuens esse certe nullo modo potest; 
01,5. utentior |] opulentior |] sane sit, honestior 
vero quo modo? O II, 71. in iis ... perfectum 
honestum nullo modo, similitudines honesti esse 
possunt; O III,13. te.. alio quodam modo ... studio 
et doctrina esse sapientem; Lae 6 (7). quonam 
‚. modo quisquam amicus esse poterit ei Heine Il, 
cui ..? Lae 59. nescio quo modo verum est, 
quod ..; Lae 89. ille videat, quo modo impera- 
tor esse possit; P 41. f. inchoarı. 

evadere: cum eadem (somnia) ... evadant.. 
isdem non semper eodem modo; D II, 146. 

evanescere: quae (vis loci divina) quo tandem 
modo evanuit? D II, 117. 

evenire: quo modo .. evenit, ut ..? FIV,38. 
cum ... rea eodem modo evenirent; D I, 25. 
quod eodem modo evenit Agamemnoni; D I, 29. 
si .. id... vel hoo vel illo modo potest evenire; 
DU, 24. 

excitare: f. adlicere, 

existimare: quod ego nullo modo existimo; 
T II, 25. eodem .. modo nec ego Publicio ne- 
scio ci ... eredendum existimo; D II, 113, 

exoriri: exoritur ... somniorum Bi inter- 
pretatio eodemque modo .. oraculorum; DI, 116. 

expedire: fortitudinem quoque aliquo modo 
eıpediunt; O II, 118 RN R 

expeti: sin ipsae opes ex ur quoquo modo; 
0 m 87. ” ä kai 

expleri: quae (lubidines) quia neo oxpleri nec 
satiariı ullo modo possunt; R VI, 1. 

explicare: haec ratione explicari et ad na- 
turam revocari facile possunt, er vero ... nullo 
modo; D II, 145. Chrysippus .. laborans .., quo- 
nam hoc modo |} explicet ..., intricatur 
hoe modo |Jintricatur ||; Fa fr 1. quo modo .. 
ambigua ambiguis explicabunt? fr V, 99, 

exponi: quocumque .. modo summum bonum 
sic exponitur, ut ..; F V, 22, 

exstingui: quorum (Pythagoreorum) disciplina 
extincta est quodam modo, cum ..; Til. 

exto lli: ut ii, qui superiores sunt, summittere 
se debent in amicitis, sic quodam modo inferiores 
Ilse|] extollere; Lae 72. 

facere: nec id ullo modo fieri posse; A I, 38. 
aullo .. modo fieri potest, ut ..; A II, 23. quod 
fieri nullo modo potest; A II, 55 (54). F II, 20, 
quod duobus modis sine reprensione fit; F II, 15. 
nescio quo modo ... populus cum illis facit; F 
U, 44. neque .. illud fieri poterat ullo modo, 
ut..; FII,53. ut in actionibus praescribi solet, 
„DE EADEM RE [FECIT) ALIO MODO*®*; FV, 88. quo 
modo facta sint; T I, 56. neo... fieri ullo modo 
posse, ut ..; T I, 57. quasi fieri ullo modo pos- 
sit, .... ub.; TIU, 72. si hoc fieri potuisse 
dieis, docess oportet, quo modo; N III, 12, cur 
It quo, quo modo|| quidque fiat; D I, 16. quo 


It quo |] haec ... modo rituque fiant«; L II, 
20. cum .. duobus modis ... fiat iniuria; O I, 
4. fit .. nescio quo modo, ut ..; O 1, 146. id 


.. eodem modo fecit Panaetius; O II, 85. 
quod tu est, id ... honestum fieri nullo modo 
potest, sic ..; O III, 78, ne facere aliter ullo 
modo possumus; O II, 101. 
fallere: quo modo occeulte ... fallat; F II, 58. 
ferre: quo modo eum tandem laturum fuisse 


ut.., 


671 


modus 


existimas? F II, 60. quas (peccata) ille (Zeno) 
... nullo modo ferre potuerit; F IV, 20. quo 
modo fert apud eum (Aeschylum) Prometheus do- 
lorem! T II, 23. desiderium coniunctissimi ... 
viri ferre nullo modo posseın; Lae 104. quo modo 
... mortem filii (Cato) tulit! Lae 9. quo modo ille 
(Q. Maximus) mortem filii tulit; C 12. 

formari: Cleanthes ... quattuor modis forma- 
tas in animis hominum putat deorum esse notio- 
nes; N III, 16. f. II, 1. suscipio. 

frangere: an ram ... vehementius etiam 
fregit quodam modo auctoritatem veteris disci- 
plinae; A I, 38, 

fugi: et honesta expetenda per se et eodem 
modo turpia per se esse fugienda; F III, 38. 

fuleiri: omnibus .. modis fulciendi sunt, qui 
ruunt; T III, 61. 

fundi: utrumque eorum fundi quodam modo et 
quasi dilatari putant; F III, 48. 

gerere: quoquo .. modo nos gesserimus; DII, 

sine summa iustitia rem publicam geri nullo 

modo posse; R II, 70. 

glorisri: nobis quoque licet in hoc quodam 
modo gloriari; O II, 59. 

habere: quo modo possit, si luxuriosus sit, 
finitas cupiditates habere; F II, 22. quo modo so 
hoc habiturum sit corpus; FII, 92. quo modo se 
habeat; F V,30. se isto modo res habet; TI, 78. 
mitto, unde (tabulam, signum) sustuleris, quo 
modo habeas; P 37. 

habitare: f. esse; T II, 83. 

iacere: esset mirabile, quo modo id (fulmen) 
Iuppiter totiens inceret; D . 

imitari: congregatione alias (bestiae) cootum 
quodam modo civitatis imitantur; F I, 109. ut 
essent, qui .. caelestium ordinem contemplantes 
Tg eum vitse modo atque constantia; 

immutare: licet etiam (genus hoc interroga- 
tionis) inmutare ... hoc modo; Fa 29, j. movere; 

+ 

imperare: haec en ut imperet ...; „quo- 
nam modo?“ inquies; T II, 48. quo modo aut 
cui tandem hie libero imperabit? P 33. 

imprimi: quo modo imprimi non posset a 
falso; A II, 112. 

inchoari: cognitio contemplatioque || rerum || 
Er manca quodam modo atque inchoata sit; 

I, 153. 

ineitari: cum duobus modis animi sine ration 
... incitarentur; D I, 4. 

includere: in carcerem quodam modo ipse se 
(Dionysius) ineluserat; T V, 58. ' 

inducere:; temperantiam inducunt non facillime 
li quidem, sed tamen quoquo modo possunt; 
oO Im, 118. 

infici: aquae tinetum quodam modo et in- 
fectum *; A fr 7. 

infigi, infandi: quo modo .. deus iste ... 
aut infixus aut infasus esset in mundo? N I, 28. 

inhaerere: nescio quo modo inhaeret in men- 
tibus quasi ... augurium; 'T I, 33. 

inridere: facete M.Piso ... hoc modo || loco || 
Stoicos irridebat; F IV, 73. { 

inrumpere: atrocitas ... tua quo modo in 
veterem Academiam inruperit, nescio; A II, 136. 

insistere: ille (sapiens) in reliquis rebus non 
poterit eodem modo insistere? A II, 107. 

intellegere: neo .. deus ipse ... alio modo 
intellegi potest nisi ..; T I, 66. fr IX, 10. quasi 
.. quid sit, nullo prorsus modo intellego; 

I, 74. 

intercludere: tu ... Fortunse aditus inter- 
clusisti? quo modo? T V, 27. 

interfici: f. arescere, 

72” 


modus 


interire: non intellego, quo modo calore ex- 
tincto corpora intereant; N II, 35. 

interpreteri: quem ipsum ggg. non 
omnes interpretantur uno modo || [non ... modo] |}; 
N II, 35. 

interrogare: qui W ... 
roget; A 11, 98.4 

interssepiri: (foramina illa) terrenis ... cor- 
poribus sunt intersaepta quodam modo; T I, 47. 

intricari: f. explicare; Fa fr ]. 

introduei: introduci virtus nullo modo 
potest, niei ..; F IV, 40. 

inveniri: quo modo .. haec aut quando . 
inventa dieemus? D II, 80. 

invitare: quoniam .. me quodam modo in- 
vitas; R 1, 15. 

iudicare: quod.... dinlectici docent, quo modo 
iudicare oporteat; A II, 148. eodem .. modo de 
Aristotele ... iudico; O I, 4. 
languidus: f. enervari. 
jandars: en nescio quo modo quasi pleniore 
ore laudamus; O I, 61 

levare: aegritudines, quas levare illa medicina 
nullo modo possit; T IV, 61. 

licere: f. delectare; TV, 111. dieere; T IV, 52. 
N I, 83, immutare. 

loqui: quoquo modo loquerentur; F 1,26. quo 
modo .. philosophus lognitur? FH,26. ut apud 
imperitos isto modo loquar; F ll, 74. Africanus 
cum patria illo modo loquens; F II, 106. vides, 
quo modo loquantur; F IV, 7. quo modo in his 
(libris Epicurus) loquitur? N I, 115. ille apud 
Accium pastor ... hoc modo loquitur; N II, 89. 
sentit idem, quod Xenocrates ..., loquitur alio 
modo; LI, 5. 

walle: nescio quo modo plerique errare malunt 
... quam ... exquirere; A Il, quo modo ill 
(gladiatores) ... accipere plagam malunt quam 
turpiter vitare! T II, 41. nescio quo modao isti 
m -. a ... quidvis malle videntur quam ..; 


eodem modo inter- 


manere: cum ... esedem res maneant alio 
modo; F IV, 22. 

minuere: quid adiuvas? avaritiamne minuis? 
quo modo? F IV, 73. 

moliri: id .. (deus) molitus tali quodam est 
modo; Ti 21. 

mori: refert .., quo modo (moriantur); F II, 
97. nec magis erat verum „morietur Scipio* quam 
„morietur illo modo*, neo magis necesse mori 
Seipioni quam illo modo mori; Fa 18. 


movere: quo modo .. moveri animus ad ad- 
petendum potest? A II, 25. cum animi inaniter 
moveantur eodem modo rebus iis, quae nullas 
sint, ut iis, quae sint; A II, 47. quem fructum 
petentes scire cupimus illa ... quo modo movean- 
tur? F IM, 87. alius .. alio mode moretur; T 
II, 76. ut eius orbis una quaeque pars alia alio 
modo moveat inmutetque ceaelum; D II, 

mutari: quae (materia) ... possit omnibus . 
modis mutar; A 1, 27. 

nasci: quaero, unde (constantia) nate sit aut 
quo modo; A Ill, 23. quo modo quisque natus 
est; O I, 119. 
A nd aka negarine ullo modo possit ..? FI, 


nominari: Jıusoxovgo: etiam apud Graios mul- 
tis modis nominantur; N IIL, 58. 

notare: f. complecti. 

nuntiare: Homericus Aiax ... hoo modo nun- 
tiat; D II, 82. 

obire: quo modo obitura (sint); L 1, 61. 

observari: somnia observari possunt? quonam 
modo? D II, 146. 


modus 


obsisti: maturse obsisti nullo modo posse; 
Tıı, 71. 

obsurdescere: 
ne Lae ur ALLA 

obtinere: |. ; „ 

occidere: A und -. mwodo (stellae) oriuntar 
et oceidunt; N II, 108. 

orare: »loco senator et modo orator; L Il, 11. 

oriri: ists rerum efigies ex individuis quo 
modo corporibus oritur? N I, 110. |. occidere. 

parere: is, quo modo equa pariat, ... ignorat; 
D 11, 49. 

percipere: nec (sensus) percipere ullo modo 
res ullas, quae ..; 31. quae non sensibus 
ipsis pereipi dieuntur, sed quodam modo sensibus; 
A Il, 21. f. comprendi. 

percoqui: f. aresoere, 

erfici; quam facile (illud) ... alio modo 

Il [a. m.][] perßei ... possit; IV, 74. homo 
ortus est ... nullo modo perfeotus; N IL, 37, 

perhorrescere: = modo ... nomen exulis 
non perhorrescis? P 32. 

perire: f. vereri. 

permanere: quo modo id potuit mortuo 
| mort. pot.|}| permanere? F ll, 106. nee (ignem) 
permanere ullo modo posse, nisi alatur; N 111,37. 

persequi: qui ... numeris et modis || [et mo- 
tibus] || stellarum cursus persequuntur; D 1, 36 

pervenire: illam rem ... Bea6 ... illo 
modo pervenire; F III, 36. ut nullo modo ad sa 
pientiam possent pervenire; F IV, 56. 

placere: vita illa benta ... nullo modo mihi 
placuit; T V, 100. huic (Hecatoni) Scaevolae fa- 
ctum ... placere nullo modo potest; O III, 68. 

ponere: uno .. modo in virtute sola summun 
bonum recte poneretur; FIV, 28. animadverti .. 
te isto modo paulo ante ponere; F' V, 81. quo 
u .. istae (sortes) positae in illo loco? DIL, 


obaurdescimus nescio quo 


posse: in his .. tribus gemeribus, quoquo 
modo possunt, non incallide tergiversantur; O Ill, 
118. bonem, quocumque || quoquo, al. || modo 
potuimus, propter recentem poenam Tib. Graechi 
sustinuimus; = 4l. f. adlicere. adsequi. agere 
aperire, al, 

posterus: f. consequi; F III, 32. 

postulare: hoc .. modo potius erat ab his 
postulandum, ut ..; A II, 29. isto .. modo nu- 
trices et rn iure vetustatis plurimum beni- 
volentise postulabunt; Lae 74. 

Reg praecipitis .. quodam modo, ut ..; 
F II, 71. quo modo in omni vita rectissime prae- 
ceipitur, ut perturbationes fugiamus, ... sie ..; 
0 1, 136. 

praedici; eodem .. modo multa a vaticinan- 
tibus saepe praedicta sunt; D J, 114. quo modo 
.. id, quod temere fit, ... prassentiri et praedici 
potest? D II, 16. 

praescribere: si hoc eodem mode homini na- 
tura praescripsit, ut ..; N 1, 77. 

prassentiri: |, praedici; D H, 15. 

praetervolare: nescio quo modo prastervola- 
vit oratio; F V, 77. 

B Ta (Carneades) premebat alio modo; 

» 31. 

robabilis: arripere .. mihi videmini ... rem 
nullo modo probabilem; N 1, 77. 

robare: quae etsi mihi nullo modo probantur, 
nollem ..; Fl, 21. nullo modo probari posait 
beatam vitam virtute efliei; FI, 11. quo modo 
.. probas continenter imagines ferri? aut, si con- 
tinenter, quo modo aeternae? N II, 109. reliqui 

. omnes (philosophi) ... divinationem probarve- 
runt, sed non uno modo; D I, 5. quas (stomos) 
.. 0880 mihi probari nullo modo potest; Fa #. 


modus 
haec ... gravi .. homimi ... probari posse nullo 
modo; O II, 57. severitatem in senectute probo, 


. acerbitatem nullo modo; C 65, 
prodi: quae isto modo memorise sint || sunt |] 
prodita; LI, 4 
ronuntiare: quiequid isto modo pronunties; 
T # 14. r 


dee medicus ... non ita proponet ..., 
sed potius illo modo; Fa 15. 
prosper: si events quaerimus, 
prospera Deiotaro; D Il, 79. 
prospicere: nescio quo modo animus erigens 
n ia ita semper prospiciebat, quasi ..; 


... nullo modo 


putare: quo modo hominum inter homines 
iuris esse vincula putant, sic ..; F III, 67. quo 
modo .. potes, si Latonam deam putas, Hecatam 
non putare? N II, 46. 

queri: quae apud Homerum Achilles queritur 
hoc, ut opinor, modo; T III, 18. 

quire: j. contineri, dissolvere; Ti 15. 

refelli: omnes .. istius generis captiones eodem 
modo refelluntur; Fa 30. 

regere: »qui (veteres) populos urbisque modo 
ac virtute regebant«; D I, 21. cum (populus) re- 
geretur unius nutu ac modo; R I, 43, 


relingui: quaero .., quo modo hae tantae 
commendationes ... subito a sapientia relictae 
sint; F IV, 26, 


reprehendere: isto modo ne improbos quidem 
(reprehenderem); F Il, 23. hoc etsi multimodis 
| multis modis | reprendi potest; F II, 88. f. ad- 
sentiri; L II, 34. 

respondere: reram humanarum despicientiae 
quo modo respondebis? T II, 32. 

restringi: in iis .., qui se adiuvari volent, 
... restrioti omnino esse nullo modo debemus; 
O II, 62. 

revocari: f. explicare; D II, 145. 

satiari: [. expleri. 

sciri: cetera ... . (Diogenes Stoicus) ullo 
wmodo posse sciri; D Il, 90, quae ... quam diu 
adfutura sint, certum |J|certe|| sciri nullo modo 
potest; L I, 52. 

sedare: non... video, quo modo sedare possint 
mala praesentia praeteritae voluptates; T V, 74. 

sentiri: illud ... tenue, quod sentiri nullo 
modo ... potest; D II, M. 

serpere: serpit .. nescio quo modo per om- 
zium vitas amicitia; Lane 87. 

signari: nihil ita signari in animis nostris a 
vero posse, quod non eodem modo posset || pos- 
sit|| a falso; A II, 71. 

significari: a dis futura significari necesse 
est. sed distinguendum videtur, quonam modo; 
D 1, 117. 118. 

somniare: tribus modis (Posidonius) censet 
deorum adpulsu homines somniare, uno, quod ..., 
altero, quod ..., tertio, quod ..; DI, 64. 

stulte: at stulte, qui... dissuaserit .... 
modo stulte? O III, 101. 

sumere: quo modo .. sumis, ut ... sequatur ? 
A II,50. quo modo ., hoc, quasi concedataur, 
sumitis? N III, 36. 

supplantare: f. depellere. 

suscipere: [. agere; A II, 24. 

sustinere: universa quo modo (sapiens) susti- 
nebit? F V, 84. quia (vitia) ... sustineri . 
nullo modo possunt; T IV, 42, Athenienses cum 
Persarum impetum nullo modo possent sustinere; 
O UI, 48. f. posse; Lae 41. 

temperari: quodsi eorum (siderum) vi onelum 
modo hoe, modo illo modo temperatur; D II, 98. 
ut (ba0c) temperata nullo fuerint modo; R Il, 42, 

tenere: quodguia nullo modo sine amieitis 


quo 


573 


modus 


firmam ... iucunditatem vitae tenere possumus; 
F I, 67. ut fati nomen ne adiungas et eandem 
tamen teneas sententiam, hoc modo; Fa 29. 

tergiversari: f. posse; O IU, 118. 

tingi: f. infici, 

tollere: ipsius .. opinionis errorem nullo modo 
sustulit; A II, 45. quodam modo etiam pauper- 
tatis mwalum tollitur; T IV, 59. qui (casus) nullo 
modo est ex hoc genere tollendus; DI1,75. civilis 
Se en scientia pontificium quodam modo tollitis; 
L II, 52, 

tractari: quo .. eae (res) modo tractandae et 
tuendae (sint); N II, 77. 

tradere: etsi id .. alins alio modo tradidit; 
TV, 58, 

transferri: quid est, quod non possit isto 
ımodo ex conexo transferri ad coniunctionum ne- 
gationem? Fa 16, 

tueri: f. tractari. 

vagari: Homerus ait ... 
vagarı modo*; D I, 88. 

valere: est ubi id isto modo valeat; T V, 33, 

variari: f. confundi. 

velle: j. dicere; N Ill, 93. 

vereri: nec .. video, quo modo non vereatur 
il pereat, al. || iste deus beatus, ne intereat; N 1, 
114. 


„ceteros umbrarum 


videre: quo modo .., quid cuique rei consen- 
taneum esset ..., videremus? A II, 22. nullo 
modo viderunt, animi natura intellegentis |] et in- 
tellegentia |] in quam figuram cadere posset; N I, 
23. quo modo .. aut vates aut somniantes ea 
videant, ... magna quaestio est; D 1, 117. 

videri: ut quicguam possit ita verum videri, 
ut non eodem modo falsum etiam possit videri; 
AI, 3. quae ita videantur, ut etiam alia eodem 
modo videri possint; A 11, 40. tum, cum vide- 
bantur, quo modo viderentur, id quaeritur; A II, 


nec .. ullo modo summum pecudis bonum 
et hominis idem mihi videri potest; F II, 111. 
quo modo Epicuro videtur; F IV, 11. quo modo 


.. aut cur mortom malum tibi videri dicis? T I, 
25. quid ... quaerit, quo modo duo soles visi 
sint, non quaerit, cur...” RI, 31. quae ... nec 
isdem semper uno modo videntur; LI,47, e fon- 
tibus eorum (Stoicorum) ..., ug quoque 
modo videbitur, hauriemus; OÖ I, 6. viro bono 
... nüllo modo videri potest quicquam esse utile, 
quod non honestum sit; O 111, 77. 

vilicare: ut ... in ea (re publica) quodam 
modo vilicare possit; R V, 5. 

vindicare: videor id meo iure quodam modo 
vindicare; O I, 2. 

vitare: quod vitare nullo modo potuimus, 
nisi.; TIL, 3, 

vituperari: isto .. modo vel consulatus vi- 
tuperari potest; L IIl, 28. 

vivere: neque ea ratione ullo modo posse vivi; 
F IV, 70. is vivere animo quieto nullo modo 
potest; TII, 2, si... homo ille Tages fuit, quo- 
nam modo potuit terra oppressus vivere? D 11,51. 

urgueri: illo modo potius putat urguendum 
fuiess Carneadem, ut ..; A II, 109. 

uti: quo tandem iie’ re modo uteremur? 
A Il, 22. neque .., unde habeat ista deus tuus, 
video, nec quo modo utatur; N ], 112, 

elfiptifh und zum Sa: furiosorum visa im- 
becilliora esse dicebas quam ... sanorum. quo 
modo? A Il, 88. Fr .. vos Zeno ... scire 
uiequam. „quo modo?* inquies; AII, 144. aut 

piourus, a sit voluptas, aut omnes mörtales 
... nesciunt, kann inguit, modo? FII, 6. 
sapienbis .. nullo modo ... putare ullum esse 
cuiusquam diem natalem; F ll, 102, non potuit, 
inquies, fieri sapiens, nisi natus esset. isto modo, 


modus 


interire: non intellego, quo modo calore ex- 
tinceto corpora intereant; N Ill, 35 

interpretari: quem ipsum ungern non 
omnes interpretantur uno modo || {non ... modo] ||; 
N II, 35. 

interrogare: qui te ... 
roget; All, 98.1 

intersaepiri: (foramina illa) terrenis ... oor- 
poribus sunt intersaepta quodam modo; T 1, 47. 

intricari: f. explicare; Fa fr 1. 

introduei: introduci virtus nullo modo 
potest, nisi ..; F IV, 40. 

inveniri: quo modo .. haec aut quando . 
inventa dicemus? D II, 80. 

invitare: quoniam .. me quodam modo in- 
vitas; R 1, 15 

iudicare: quod .... dialeetici docent, quo modo 
indicare oporteat; A II, 143. eodem .. modo de 
Aristotele ... iudico; O I, 4. 
languidus: f. enervari. 
Inudacsı en nescio quo modo quasi pleniore 
ore laudamus; O I, 61 

levare: negritadines, quas levare illa melicina 
nullo modo possit; T IV, 61. 

licere: f. delectare; T V, 111. dicere; T IV, 52. 
N 1, 88, immutare, 

loqui: quoquo modo loquerentur; FI, 26. quo 
modo .. philoeophus loguitur? FTI,26. ut apud 
imperitos isto modo loquar; F Il, 74. Africanus 
cum patria illo modo loquens; F 1, 106. vides, 
quo modo loquantur; F IV, 7. quo modo in his 
(libris Epicurus) Joquitur? N I, 115, ille apud 
Accium pastor ... hoc modo loquitur; N II, 89. 
sentit idem, quod Xenocrates ..., loquitur alio 
modo; L I, 55, 


malle: nescio quo modo plerique errare malunt 


eodem modo inter- 


... quam ... exguirere; A II, 9. quo modo illi 
(gladiatores) ... accipere plagam malunt quam 
turpiter vitare! TIL, 41. nescio quo modo isti 
n osophi ... quidris malle videntur quam ..; 

Il, 118. 

manere: cum ... eaedem res maneant alio 
modo; F IV, 22. 

minuere: quid adiuvas? avaritiamne minuis? 
quo modo? F \v, 13. 


moliri: id .. (deus) molitus tali quodam est 
modo; Ti 21. 

mori: refert .., quo modo (moriantur); FH, 
97. nec magis erat verum „morietur Scipio* quam 
„morietur illo modo*, nec magis necesse mori 
Scipioni quam illo modo mori; Fa 18. 

movere: quo modo .. moveri animus ad ad- 
petendum potest? A II, 25. cum animi inaniter 
moveantur eodem modo rebus iis, quae nullas 
sint, ut iis, quae sint; A II, 47. quem fructum 
petentes scire cupimus illa ... quo modo movean- 
tur? F IH, 37. alius .. alio mode movetur; T 
Il, 76. ut eius orbis una quaeque pars alia alio 
modo moveat inmutetque caelum; D II, 89, 

mutari: quae (wateria) ... possit omnibus .. 
modis mutarı; A 1, 27. 

nasci: quaero, unde (constantia) nata sit aut 
quo modo; A Il, 23. quo modo quisque natus 
est; O I, 119. 
ME a ak negarine ullo modo possit ‚.? F IU, 


nominari: Juöoxovgo: etiam apud Graios mul- 
kis modis nominantur; N III, 

notare: f, complecti. 

nuntiare: Homericus Aiax ... hoc modo nun- 
tiat; D II, 82. 

obire: quo modo obiturs (sint); L 1, 61. 

observari: somnia observari possunt? quonam 
modo? D II, 146. 


modus 


obsisti: maturae obaisti nullo modo posse; 
Tun, 71 j 

obsurdeacere: 
modo; Lae 88, 


obtinere: f agere; A II, 24, 

occidere: em .. modo (stellae) oriunter 
et occidunt; N II, 103. 

orare: »Joco senator et modo orato«; L III, 11. 

oriri: ist rerum efligies ex individuis quo 
modo corporibus oritur? N 1, 110, |. oceidere. 

parere: is, quo modo equa pariat,.... ignorat; 
D II, 49. 

percipere: neo {sensus) percipere ullo modo 
res ullas, quae ..; 31. quae non sensibus 
ipsis percipi dicuntur, sed quodam modo sensibus; 
A I, 21. f. comprendi, 

percoqui: f. areacere. 

perfici; quam facile (illad) ... alio modo 
IIfa. m.][] perfci ... possit; T IV, 74. homo 
ortus est ... nullo modo perfectus; N II, 37. 

perhorrescere: 2 modo ... nomen exulis 
non perhorrescis? P 32. 

perire: f. vereri. 

permanere: quo modo id potuit mortao 
{| mort. pot. |] permanere? F ll, 106. nee (i ) 
permanere ullo modo posse, nisi alatur; N HL.37. 

persequi: qui ... numeris eb modis |j [et mo- 
tibus] || stellarum cursus persequuntur; I, 36. 

pervenire: illam rem ... sense ... illo 
modo pervenire; F Ill, 36. ut nullo modo ad sa- 
pientiam possent pervenire; F IV, 56. 

placere: vita illa beata ... nullo modo mihi 
placuit; T V, 100. huic (Hecatoni) Scaevolae fa- 
ctum ... placere nullo modo potest; O III, 68. 

ponere: uno .. modo in virtute sola summun 
bonum recte poneretur; FIV, 28, animadverti .. 
te isto modo paulo ante ponere; F V, 81. quo 
modo .. istse (sortes) positae in illo loco? DI, 
86 


obsurdescimus nescio quo 


posse: in his .. tribus generibus, quoquo 
modo er non incallide tergiversantur; O Ill, 
118. rboneni, quocumque || quoquo, al. || modo 
potuimus, — recentem poenam Tib. Gracchi 
sustinuimus; 41. j. adlicere. adsequi. agere 
aperire, al. 

posterus: . consequi; F III, 32. 

postulare: hose .. modo potius erat ab his 
postulandum, ut ..; A II, 29. isto .. modo nu- 
trices et p ogi iure vetustatis plurimum beni- 
volentiae postulabunt; Lae 74. 

BE RUSSEN praecipitis .. quodamı modo, ut .-; 
FI, 71. quo modo in omni vita rectissime prae- 
cipitur, ut perturbationes fugiamus, ... sie ..; 
0 1, 136. 

praedici: eodem .. modo multa a vaticinan- 
tibus saspe praedicta sunt; D I, 114. quo modo 

. id, quod temere ft, ... praesentiri et praedici 
potest? D I, 15. 

preescribere: si hoo eodem modo homini na- 
tara praescripsit, ut ..; N I, 77. 

praesentiri: f. praediei; D U, 15. 

prastervolare: nescio quo modo prastervola- 
vit oratio; F V, 77. 

F Bas (Carneades) premebat alio modo; 

a 31. 

robebilis: arripere .. mihi videmini ... rem 
nullo modo probabilem; N I, 77. 

robare: quae etsi mihi nullo modo probantur, 
nollem ..; F I, 21. nullo modo probari possit 
beatam vitam virtute efüci; FIH, h. quo modo 
.. probas continenter imagines ferri? aut, si con- 
tinenter, quo modo aeternae? N II, 109. reliqui 

. omnes (philosophi) ‚.. divinationem probave- 
rant, sed non uno modo; D quas (atomos) 
-. eas8 mibi probari nullo modo potest; Fa 48. 


modus 


modus 
base ... gravi .. homini ... probari posse nullo 
modo; O II, 57. severitatem in senectute probo, 


. acerbitstem nullo modo; C 65. 

prodi: quae isto modo memorise sint || sunt |] 
prodita; LI, 4 

rer quicquid isto modo pronunties; 
TI, 14 pr 

roponere: medicus ... non ita proponet ,.., 

m a Or illo modo; Fa 15. N 

prosper: si eventa quaerimus, 
prospera Deiotaro; D II, 79. 

prospicere: nescio quo modo animus erigens 
n nen: ita semper prospiciebat, quasi ..; 


... nullo modo 


putare: quo modo hominum inter homines 
iuris esse vincula putant, sic ..; F III, 67. quo 
modo .. potes, si Latonam deam putas, Hecatam 
non putare? N III, 46, 

queri: quae apud Homeram Achilles queritur 
boe, ut opinor, modo; T III, 18. 

quire: f. contineri. dissolvere; Ti 15. 

refelli: omnes .. istius generis captiones eodem 
modo refelluntur; Fa 30. 

regere: >qui (veteres) 2 Ange urbisque modo 
ac virtute regebant«e; D I, 21. cum (populus) ro- 
geretur unius nutu ac modo; R I, 49, 

relinqui: quaero .., quo modo hae tantae 
commendationes ... subito a sapientia relictae 
eint; F IV, 26. 

reprehendere: isto modo ne improbos quidem 
reprehenderem); F II, 23. hoc etsi multimodis 

multis modis | reprendi potest; F TI, 82. f. ad- 
sentiri; L II, 34. 

respondere: rerum humanarum despicientiae 
quo modo respondebis? T II, 32. 

restringi: in iis .., qui se adiuvari volent, 
... restricti omnino esse nullo modo debemus; 
0 U, 62. 

revocari: f. explicare; D II, 145. 

satiari: [. oxpleri. 

seiri: cetera ... ur (Diogenes Stoicus) ullo 
modo posse sciri; D Il, 90. quae ... quam diu 
sdfutura sint, certum [jcerte|| sciri nullo modo 
potest; L I, 52. 

sedare: non .. video, quo modo sedare possint 
mala praesentia praeteritae voluptates; T V, 74. 

sentiri: illud ... tenue, quod sentiri nullo 
modo ... potest; D II, M. 

serpere: serpit .. nescio quo modo per om- 
nium vitas amicıtia; Lae 87. 

signari: nihil ita signari in animis nostris a 
vero e, quod non eodem modo posset |j pos- 
sit]| a falso; A II, 71. 

signifioari: a dis futura significari necense 
est. sed distinguendum videtur, quonam modo; 
D I, 117. 118. 

somnisre: tribus modis (Posidonius) censet 
deorum adpulsu homines somniare, uno, quod ..., 
altero, quod ..., tertio, quod ..; D I, 64. 

stulte: at stulte, qui... diesuaserit .... 
wodo stulte? O II, 101. 

sumere: quo modo .. sumis, ub ... sequatur ? 
AI, 50. quo modo .. hoe, quasi concedatur, 
sumitis? N III, 36. 

supplantare: f. depellere. 

suscipere: j. agere; A II, 24. 

sustinere: universs quo modo (sapiens) susti- 
nebit? F V, 84. quia (vitis) ... eustineri .. 
nullo modo possunt; T IV, 42, Athenienses cum 
Persaram impetum nullo modo possent sustinere; 
O0 II, 48. |. posse; Lane 41. 

temperarı: quodsi eorum (siderum) vi cnelum 
modo hoc, modo illo modo temperatur; D II, 98. 
ut (baec) temperats nullo fuerint modo; R II, 42. 

tenere: quodquia nullo modo sine amicitie 


quo 


frmam ... iucunditatem vitae tenere possumus; 
FI, 67. ut fati nomen ne adiungas et eandem 
tamen teneas sententiam, hoc modo; Fa 29, 

tergiversari: f, posse; O Ill, 118. 

tingi: f. infici. 

tollere: ipsius .. opinionis errorem nullo modo 
sustolit; A II, 45. quodam modo etiam pauper- 
tatis malum tollitur; T IV, 59. qui (casus) nullo 
modo est ex hoc genere tollendus D 11,75. civilis 

. juris scientia pontificium quodam modo tollitia; 
L IL, 52. 

tractari: quo .. ene (res) modo tractandae et 
tuendae (sint); N II, 77. 

tradere: etei id... alius alio modo tradidit; 
TV, 58, 

transferri: quid est, quod non possit isto 
modo ex conexo transferri ad coniunctionum ne- 
gationem? Fa 16, 

tueri: f. tractari. 

vagari: Homerus ait ... 
vagarı modo*; D I, 88. 

valere: est ubi id isto modo valeat; T V, 23, 


„ceteros umbrarum 


variari: j. confundi. 
velle: f. dicere; N Ill, 983. 
vereri: neo .. video, quo modo non vereatur 


ii pereat, al. || iste deus beatus, ne intereat; N 1, 
114. 


videre: quo modo .., quid cuique rei consen- 
taneum esset ..., videremus? A II, 22, nullo 
ımodo viderunt, animi natura intellegentis || et in- 
tellegentia || in quam figuram cadere posset; N I, 
23. quo modo .. aut vates aut somniantes ea 
videant, ... magna quaestio est; D I, 117. 

videri: ut quiequam poseit ita verum videri, 
ut non eodem modo faleum etiam possit videri; 
A II, 33. quae ita videantur, ut etiam alia eodem 
modo videri possint; A II, 40. tum, cum vide- 
bantur, quo modo viderentur, id quaeritur; A II, 
88. nec .. ullo modo summum pecudis bonum 
et hominis idem mihi videri test; FI, 111. 
quo modo Epicuro videtur; F IV, 11. quo modo 
.. aut cur mortem malum tibi vider dıeis? T 1, 
25. quid ... quaerit, quo modo duo soles visi 
sint, non quaerit, cur...” RI, 31. quae ... nec 
isdem semper uno modo videntur; LI,47. e fon- 
tibus eorum (Stoicorum) ..., quantum quoque 
modo videbitur, hauriemus; OÖ I, 6. viro bono 
... nullo modo videri potest quicquam esse utile, 
quod non honestum sit; O 111, 77. 

vilicare: ub ... in er (re publica) quodam 
modo vilicare possit; R V, 5. 

vindicare: videor id meo iure quodam modo 
vindicare; O I, 2. 

vitare: quod vitare nullo modo potuimus, 
nis. ; TI, 

vitouperari: isto .. modo vel congulatus vi- 
tuperani potest; L III, 23. 

vivere: neque ea ratione ullo modo posse vivi; 
F IV, 70. is vivere animo quieto nullo modo 
potest; T II, 2. si .. homo ille Tages fuit, quo- 
nam modo potuit terra oppressus vivere? D 11,51. 

urgueri: illo modo potius putat urguendum 
fuisse Carneadem, ut ..; A II, 109. 

uti: quo tandem iis* (notitiis) modo uteremur? 
A ll, 22. neque .., unde habent ista deus tuus, 
video, nee quo modo utatur; N ], 112, 

elliptifh und zum Gaf: furiosorum visa im- 
beeilliora esse dicebas quam ... sanorum, quo 
modo? A Il, 88. negat .. vos Zeno ... scire 
viequam. „quo modo?* inquies; AI, 144. aut 

picurus, ui sit voluptas, aut omnes mortales 
... nesciunt. quonam, inguit, modo? F II, 6. 
sapientis .. nullo modo ... putare ullum esse 
cuiusquam diem natalem; F UI, 102. non potuit, 
inquies, fieri sapiene, misi natus esset. isto modo, 


modus 574 


ne si avia quidem eius nata non esset; F 11,108. 
relinguo. quonam modo? inquam; F III, 14. 
de maxima .. re eodem modo; F IV, 12, Piso 
.. hoc modo; F IV, 73. peccata paria, — quo- 
nam modo? F IV, 75. in quo ... verses te huc 
atque illuc necesse est. quo tandem modo? in- 
quit; F V, 86. igitur ne esse Ti (iniseros 
utas)? — prorsus isto modo; TI, 11. haec qui- 
das boc modo; TI, 99. quaeres fortasse, quo 
modo; TUI, 48. nisi quid aliud tibi videtur, — 
mihi vero isto modo; T III, 78. maioribus ... 
hoc ita visum intellego .... — quonam tandem 
modo? T IU, 8. quaerebam .., utrum panderem 
vela ... an .... — isto modo vero; T IV, 9. 
quo modo .. Chrysippus? T IV, 53. paene ad 
exitum adducta quaestio est, — quo tandem modo? 
TV,15. cum alis isto modo, qui legibus im- 
positis disputant; T V, 33. aliter id scire non 
potes? — nullo modo; T V, 35. in Epitaphio 
uo modo idem (Socratee)? TV, 36. non .. ille 
(zeno), ut plerique, sed isto modo, ut tu, distincte, 
graviter, ornate; N 1,59. omnium in me incidere 
imagines .... quo modo illi ergo? N I, 107. 
videamus nunc de beato (deo). sine virtute certe 
nullo-modo; N 1,110. idem .. (Zeno) hoc modo; 
N II, 22. non desinam te uti teste, ut hoc, quod 
dico, probem. me, inquit ille, quonam modo? R 
1, 61. nullius .. agricolae cultu stirps tam diu- 
turna quam poötae versu seminari potest. — quo 
tandem modo, Quinte, aut quale ent istuc, quod 
po&tse serunt? LI, 1. omnis honestas eodem 
modo; LI,45. ego plane vellem me arbitrum ... 
datum. — quo tandem istuc modo? L I, 53. de 
quibus non omnes uno modo; O III, 113. . fa- 
cere; F V, 88. probare: N I, 109. vgl. esse. per- 
cipere, stulte, 

tüde: senatui quae (bella) sint gerenda, prae- 
En et quo modo Karthagini |] modo. Karth. || *; 


3. PBräpofitionen: ad: disputari poterat 
subtiliter ..., quem modum primo || primum, 
prima || viss nos pellerent; A II, 30, q. .. tem- 
perantia sedat adpetitiones ..., sic ..; T IV, 22. 
g. ... in corpore morbi ... nascuntur, sic ..; 
T IV, 28. f. ad, IV, 3. modum (8. I, ©. 58, a. f.). 

ex: ex tribus istis modis rerum publicarum ve- 
lim scire quod optimum iudices; R I, 

praoter: voluptas gestiens, id est praeter mo- 
dum elata laetitia; T III, 24, Aristides ... nonne 
ob eam causam expulsus est patria, quod praeter 
modum iustus esset? T V, 105. cum lacus Alba- 
nus praeter modum crevisset; D 1, 100. dolorum 
cum admoventur faces, praeter modum plerique 
exterrentur; O II, 37. 

rope: quam (rationem) nunc prope modum 
erben ess6 In ipsa Graecia intellego; N I, 11. ut 
ism prope modum appareat multitudo ... deorum ; 
N U, 59. quid .. sors est? idem prope mo- 
dum, quod micare; D II, 85. adducor, .. ut prope 
modum adsentiar; R I, 61. 


moenia, Mauern: I, 1. defendo: haec 
tibi ... tam sunt defendenda guam moenia; 
A II, 187. 

2. appropinquo: nostri consules regem inimi- 
cissimum moenibus iam appropinquantem monue- 
runt, ... ut caveret; F v4. 

3. compello intra: nee id (incendium belli) 
++. P. Africanus compulisset intra hostium moe- 
nis; RLI1. 

. repello a: idem .. Sabinos cum a moenibus 
urbis reppulisset; R II, 86. 

U, 1. eingere: diligentius .. urbem religione 
quam ipsis moenibus cingitis; N III, 94. 

eircumdari: quom (animus) ... sese .. nonf 


molestia 


omnis cireumdatum moenibus popularem alicuius 
definiti loci |Junius eirc. m. loci||, sed civem 
totius mundi ... agnoverit; L 1, 61. 

saepiri: sapientis animus ... virtatibus .. 
omnibus ut moenibus saeptus; P 27. 

2. sub: Rutilius ... etiam sub ipsis Numantiae 
moenibus solebat mecum interdum eius modi ali- 
quid conquirere; R I, 17. 


mola, gejalgenes Schrotmeßl: iam abscedet 
(caput iecoris, simul ac molam et vinum in- 
eperseris; D II, 87, 


moles, Dafle, Laft, Madt: I. erumpit: 
quo .. haec erumpit moles? T IV, 77. 

infligit: »hos ... non Terra edita moles Gi- 

ntum ... ictus corpori inflixit meo«; T II, 20. 

labitur, al.: »tanta moles labitur fremibunda 
ex alto ingenti sonitu et spiritu. prae se undas 
volvit, vertices vi suscitat, ruit prolapsa pelagus 
ar er reflat«; N II, 89. 

‚li. addo: adde... moles oppositas fluctibus, 

portus manu factos; O IL, 14, 

erigo, eruo: »nisi ... forte Triton ... molem 
- drug saxeam ad caclum eruit || erigit ||«; 

meditor: ssemper aligquam molem meditabar 
malie; T III, 29. 

misceo: »maior mihi moles, maius miscendumst 
malum«; T IV, 77. N II, 68. 

2. loco in: »te patria in media virtutum mole 
locavit«; D I, 22, 


moleste, seiäwerlih, ungern: fero: non 
moleste .. fero nos haec contulisse; A II, 148. 
ut ego me tardiorem esse non moleste feram; T], 
80. moleste .. se... ferre, quod eum non posset 
audire; T II, 61. ut moleste ferrem tantum in- 
enium ... in tam ineptas sententias incidisse; 

I, 59. qui (maiores natu) se .. libidinum vin- 
culis laxatos esse non moleste ferrent; C 7. 
. se non anguntur, obiurgari moleste ferunt; 


molestia, Beicterde, Unannehmlihteit, Un- 
behagen, Ärger, Berbruß: I. accedunt: aecedunt 
acgritudines, molestiae, maerores; F I, 59. 
adfert: animi maximam aut voluptatem aut 
molestiam plus aut ad bentam aut ad miseram 
vitam afferre momenti quam ..; FI, 56, 
consequitur: qui in ea voluptate velit esse, 
quam nihil molestiae consequatur; FI, 32, quod 
(metus) esset quasi dux consequentis molestiae; 


est: ut, ubi virtus sit, ... ibi esse miseria et 
aerumna non possit, tamen labor possit, possit 
molestia; F V, 95. molestia (est) aegritudo per- 
manens; T IV, 18. 

pervagantur: molestise Iaetitiae ... similiter 
omnium mentes arg erkee L IL 32. 

ossunt: f. 14 1. depono. 
‚1. abstergeo: ut (huius libri confectio) .. 

omnes absterserit seneetutis molestias; C 2 

adfero: quamquam .. et laetitiam nobis vo- 
luptas animi et molestiam dolor afferat; F I, 55. 
... (virtutes) non nullas coras et molestias ad- 
erunt; Las 48. 

augeo: quae .. tanta ex improbis factis ad 
minuendas vitae molestins accessio potest fieri, 
quanta ad augendas®? F I, 51. 

capio: quod ii, qui monentur, cam molestiam, 
quam debent capere, non capiunt, eam capiunt, 
qua debent vacare; n. 

eircumfundo: nostris.... varlis .. et undique 
eircumfusis molestiis alia nulla potuit inveniri le- 
vatio; T V, 121. 


mr Mh En U EU _LUUUUUUUUUUUUU U am na ron 


molestia 


cogito: levationem .. aegritudinis (Epicurur) 
in duabus rebus ponit, avocatione a cogitanda 
molestia et revocatione ad contemplandas volupt#a- 
tes; T III, 38. 

compenso: facile iniuriarum omnium compen- 
sareım curam et molestiam; R I, 7 

depono: existimavi honestissime molestias posse 
a0 Fire si me ad philosophiam rettulissem; O II, 4. 

ilao, extenuo: quae cogitatio una maxime 

molestiss omnis extenuat et diluit; T III, 34. 

excipio: - dolores et quas molestias ex- 
cepturi sint; F I, 38. 

fingo: quos intellegimus nee sibi fingere ullam 
molestiam nec alteri quaerere; N I, 56. 

fugio: nos ... nullam profecto molestiam fu- 
gere debemus; R III, 8. 

habeo: dolor diuturnus habet laetitiae plus 
quam molestias; T II,44. vide, ne ... haec, quae 
un mearet gloria (plus) molestise habest quam 
voluptatis; T V quamquam nostri casıs 
... neque tantunı molestiae (habuerunt) quantum 
gloriae; R 1, 7. 

impertio: f. IV, 1, impertire, 

intusor: vetat .. ratio intueri molestias; T 


minuo: f. augeo. 

nomino: präeclare nostri ... molestiam, sol- 
lieitudinem, angorem propter similitudinem cor- 
Fi — aegritudinem nominaverunt; 


quaero: f. fingo. 

recuso: ut et voluptates udiandae sint et 
molestiae non recusandae; F 138. 

sedo: quibus (tectis) ... calorum molestise se- 
darentur; O II, 13. 

subicio: ut aegritudini (subiciuntur) ... dolor, 
lamentatio, sollieitudo, molestia; T IV, 16, 

suscipio: magnam molestiam suscepit et mi- 
nime necessariam .. Zeno; N III, 63. pro om- 
nibus gentibus ... iuvandis maximos labores mo- 
lestiasque suscipere; O III, 25. ne aliquas pro- 
pter eam (smicitiam) suscipiamus molestias; Lae 


timeo: videntur labores et molestias ... timere; 
0171. 

2. invenio: f. 1. circumfundo. 

8. careo: ut ... omni sensu molestiaque ca- 
reamus; T I, 118. 

levo: ut .. animus molestiis hac potissimum 
re levaretur; D II, 7. 

libero: ut ... animum .. et corpus ... mo- 
lestin liberemus; F I, 49. inventa est ratio, cur 
pecunis sacrorum molestia liberaretur; L II, 58. 

vaco: vacare omni molestia Hieronymus (finem 
esse censuit); A II, 131. qui summum bonum 
dicant id esse, si vacemus omni molestia; A I, 
138. cum ...certe nihil homini possit melius esse 
quam vacare omni dolore et molestin; F I, 57. 
quantis .. molestiis vacant, qui nibil omnino cum 
populo contrahunt! T V, 105. }. 1. capio. 

4. sum ad: quae .. potest esse indignitas vo- 
loptatis ad molestiam nisi in magnitudine aut 
longitudine alterius utrius posita? fr II, 4. — in: 
aerumna adfici (aegritudinis est), ... in molestia 


I, 1. algd: f. I, 1. consequitur; FI, 32. — 
I, 1. habeo, - 
detraetio; ut ... ipsa detractio molestiae 


eonsecutionem affert vo 


uptatis, sic ..; F 1, 37, 
dux: f. 1. consequitur; Tv, 64. 


genus: hoc genere molestiae sic ... sum libe- 
ratus, ut .; TO, 10. 
intereapedo: in eorum vita nulla est inter- 


capedo molestise; F I, 61. 


iberatio, vacuitas: quoniam ... ipsa libe- 


_w_ 


45 
52 


molestus 


ratione et vacuitate omnis molestise gaudemus; 

2. avocatio a: f. II, 1. cogito. 

IV, 1. adfligi: ut nimis adflieti molestia, sic 
nimis elati laetitia iure iudicantur leves; TIV,66. . 

conficere: nutu, quod volet, conficiet, nullo 
labore, nulla molestis; T II, 51. 

frangi: quod (turbulentum) vel exultat volu- 
ptate vel molestia frangitur; R II, fr 1. 

impertire: quod molestiis |] molestias |] sene- 
ctutis sune vestras familias |] vestris familiie || 
impertire posset; R V, 10. 

implicari: ne natura ... animos .. dederit 
... separatim suis angoribus et molestiis impli- 
catos; TV, 3. 

infelix: infelix (Polyerates) una molestia; 


misceri: (exesistere) voluptate et molestia ınix- 
tum amorem; Ti 44. 

tabescere: ut nec tabescat molestiis neo fran- 
gatur timore; T IV, 37. 
2. propter: insipientiam propter molestias esse 
fugiendam; F I, 46. 
sine: quae nec percontari nec audire sine mo- 
lestia possumus; A I,2. qui (Hieronymus) censet 
summum bonum esse sine ulla molestia vivere; 
F Il, 16. ut semper vidernt sedem sibi ac locum 
sine molestia atque angore vivendi; T IV, 38. 
virere in solitudine . sine ullis molestiis; 
O II, 25. cui (philosophise) qui paresat, omne 
tempus aetatis sine molestia possit degere; C 2, 


molestus, beiäwerlih, läftig, unangenehm: 
alqs: babebam molestos vobis, sed minutos, Stil- 
ponem, Diodorum, Alexinum; A II, 75. reperiam 
. innumerabiles non tam curiosos nec tam mo- 
lestos, quam vos estis; F II, 28. ne, dum huic 
obsequor, vobis molestus sim; F V, 8. cum qui- 
dam ei (Stratonico) molestus Alabandum deum 
esse confirmaret; N III, 50, 

alqd: nisi molestum est; AL, 14. F 1,238. UI, 5. 
TI %. NI17.R 1,46. C6. quod cum ipsum 
r se odiosum est, tum eo molestius, quia ..; 
IV, 42. nisi molestum sit |est||; T V, 82, 
erat surdaster M. Crassus, sed aliud molestius, 
quod ..; T V, 116. quod .. in nostro corpore si 
minima ex pärte } significetur ||sic ineitetur ||, 
molestum sit, cur hoc idem non habeatur mole- 
stum in deo? N I, 24. quam molestum est uno 
digito plus habere! N I, 99. si tibi non est mo- 
lestum; Fa 4. an mihi .. potest quicquam esse 
molestum, pen tibi gratum futurum sit || est |]? 
Fa 4. nihil erit iis ... laboriosius molestiusque 
rovincia; L II, 19. est .. in hoc genere mo- 
estum, quod ..:; O1, 26. quae sunt iis utilia, 
qui aceipiant, danti non molesta; O I, 52. nihil 
.. est molestum, quod non desideres; C 47. alie- 
nis (rebus) nimis implicari molestum esse; Lae 
. — eupidis .. rerum talium odiosum fortasse 
et molestum est carere; C 47. ut eorum mole- 
stum sit dinumerare sententias; N I, 2. dicunt 
illi asperum esse dolere, molestum, odiosum; F IV, 


adsentatio: horum est adsentatio molesta, 
cum ..; Lae 96. 

amicitia: numquam (amicitia) intempestiva, 
numquam molesta est; Lae 22. sunt .. m. 
qui molestas amicitias faciunt, cum ..; Lae 72, 
decessio: non .. tam cumulus bonorum iu- 
cundus esse potest quam molesta decessio; T 1,110, 
dolor: nıhil agis, dolor! quamvis sis molestus, 
numquam te esse confitebor malum; T I, 61. 
exstinctio: iucundum nobis ... occasum neque 
molestam exstinetionem et quasi quietem vitse 
fore; fr V, 97. 


molestus 


importunitae, inhumanitas: inportunitas 

. et inhumanitas omni astati molesta est; C 7. 

interpretatio: quae (iuris interpretatio) non 
tam mihi molesta sit propter laborem, quam quod 
dicendi cogitationem auferat; L 1, 12, 

labor: multitudo nec cessantium deorum nec 
ea, quae agant, molientium cum labore operoso 
sc molesto; N II, 59. 

negotia: ne ille (deus) est inplicatus molestis 
negotiis et operosis! N I, 5 

obsequium: obsequium 
quod ..; Lae 89. 

quies: j. exstinctio. 

senectus: bis mihi rebus ... levis est senectus, 
nec solum non molesta, sed etiam iucunda; C 85, 

sol: modo ne sit molestus (alter sol); R 1, 22. 

soritae: frangite .. eos (soritas), si potestis, 
ne molesti sint; A II, 98. 

veritas: molesta veritas, siquidem ex ea nasei- 
tur odium; Lae 89. 

vita: minus aliis gravis aut molesta vita est 
otiosorum; OÖ 1, 70. 


molior, in Bewegung jegen, betreiben, beab- 
fihtigen, vorhaben, fih abmühen: I, 1. de: Sp. Cus- 
sinm de occupando regno molientem; R II, 60. 

2. Infinitiv: qui aliquod munus eficere moli- 


multo molestius, 


tar; Ti 4. moundum eflicere moliens deus; Ti 13. 
I. alqd: cum .. artium aliud eius modi genus 
sit, ... ut moliater aliquid et faciat; A II, 22. 


si .. (improbitas) molita quippiam est; F 1, 50. 
sapientem ... mellis causa dicemus tanta moli- 
tum; FI, 112. utrum (di) ... nihil molianter; 
N I, 2. multitudo nec cessantiom deorum nec es, 
quae agent, molientium cum labore operoso; N II, 
59. cum (Dionysius) omnia moliendo eripuerit 
eivibus auis libertatem; R I, 28. triumviris sedi- 
tiosissimis aliquid cotidie novi molientibus; R I, 
31. id .. (deus) molitus tali quodam est modo; 
Ti 21. f. aliquis, D, b, II, 1. molior (3 &t.) ®. 1, 
@. 131, b. 

aeterna: licet etiam mortalem esse animum 
indicantem neterna mohri; T I, 91. 

corruptelam: qui (videt) nocentes et pecunio- 
soa reos eodem te actore corruptelam iudieii mo- 
lientes; P 46. 

maiora: istuc .. mihil negotü est, sed || est || 
maiora molior; T I, 16. quae sunt ea, quae dicie 
te maiora moliri? TI, 16, 

motus, mutationem: ut nulla vis tantos 
queat motus mutationemque moliri; A II, 119, 

nives: »unde borrifer aquilonis stridor gelidas 
molitur nives;« T I, 68. 

opera: nulla opera (deus) molitur; N 1, 51. 


molitio, Zurüftung: 1. est: quae molitio, 
quae ferramenta, qui vectes ... fuerunt? N 1, 19. 

II. facio: propter paucos .. tanta est facta 
rerum molitio; 1, 23. hic quaeret |j quaerat | 
uispiam, euiusnam causa tantarum rerum molitio 
acta sit; N II, 188. 

quaero: nt originem rerum et molitionem no- 
vam quaereret; Ti 9. 


molitor, Erbauer: hanc .. habuit rationem 
effeetor mundi et molitor deus, ut unum opus 
. absolveret; Ti 17. 


mollio, erweihen, auflodern, verweiclichen, 
mildern, bänbigen: alqm: hie (Q. Maximus) ... 
Hannibalem iuveniliter exultantem patientin sun 
molliebat; C 10. 

agros: mollitos .. et oblimatos agros ad se- 
rendum (Nilus) relinquit; N II, 180. 

animum: (poftae) molliunt animos nostros; 


576 


mollis 


T II, 27. opinionibus maloque more dalenitum 
(animum) mollivimus; T V, 78 

eantas: quaram (civitatum) mores lapsi ad 
mollitias || mollitis || pariter sunt inmutati cum 
cantibus; L II, 88 

gremium: quae (terra) cum gremio mollito ac 
subacto sparsum semen excepit; C 51. 

verba: usu mollienda nobis verba sunt; N 1,95. 

umorem: idem (umor) vicissim mollitur tepe- 
factus et tabescit calore; N II, 26. 


mollipes, jäteppfüßig: »mollipedes .. bo- 
ves speetantes lamina caelie; D IL, 15. 


maollis, weis, zart, janft, mifd, (Amad, weid- 
ih: algs: ordiamur ab eo, ... . mollem, 
quem voluptarium dieimus; T V, ul... vo 
luptatem severissime contemnant, in dolore sint 
molliores; O I, 71. is .. infirmus est mollisque 


— Lae 75. Er : f = 
algd: ei aut „praescipua*® o, sit 
N sich tolerabilius et molliu; F Iv. 72. est in 


animis omnium ferse natura molle quiddam, de- 
missum; T Il, 47. est naturale Nnaturabile, na- 
turs, natura fere, al.|| in animis tenerum quid- 
dam atque molle; T II, 12. ne quid humile, 
summissum, molle, ecfeminstum ... faciamus; T 
IV, 64. quod nihil est eo (aöre) mollius; N II, 
66. ne quid efleminatum aut molle (sit); O I, 19. 

animus: »tu quoque, Ulixes, ... nimis paene 
eanimo es mollie; TIL, 49. nibil tam facıle in 
animos teneros atque molles inflaere quam vario» 
eanendi sonos; L Il, 38. 

artus: propter molles commissuras et artus; 
N 11, 150. 

carmen: Oedipodis ... illo mollissimo carmine, 
qusenam essent haec ipsa loca, requirentis; FV,3. 

cogitationes: none .. cogitationibus mollis- 
simis effeminamur; T I, 95. 

commissurae: f. Artus. 

cultus: quae (feminae) ceteris in urbibus mol- 
lissimo cultu „parietum umbris occuluntur* ; TI, 38. 

disciplina: quae voluptaris, delicata, mollis 
habeatur disciplina; F I, 87 

homines: quales (motus) protervorum hominum 
aut mollium esse solent; F v. 85. 

mentes: ut ita fastidiosae mollesque mentes 
eradant civium, ut ..; R I, 67 

mores: deinde boni mores ... et ad capienda 
prascepta molliores; fr V, 51. 

nomen: eum, quicum bellum geras, tam molli 
nomine appellare; O I, 37, 

oratio: mollis et enervata putanda est Peri- 
pateticorun ratio et oratio; T IV, 38. 

palpebrae: palpebrae ... mollissimse tactu, 
ns laederent aciem; N II, 142. 
parse: vir natus ad gloriam ullam partem animi 
tam mollem habebit, quam non ... eonroboret? 
TU, 41. si turpissime se illa ar animi 
quam dixi esse mollem; T II, 48. huius (Ülixi) 
animi pars illa mollior rationi sie paruit, ut se- 
vero imperatori miles pudens; T Il, 50. 

poöma: o poöma tenerum et moratum atque 
molle! D 1, 6 

ratio: haec mihi videtur delicatior, ut ita di- 
cam, molliorque ratio, quam ..; FIV,12. f. oratio. 

senectus: ut (huius libri confectio) ... effecerit 
mollem etiam et iucundam senectutem; © 2. 

tarditates: ne .. tarditatibus utamur im in- 
gressu mollioribus; O I, 181. 

umor: unor ita mollis est, ut facile premi . 
possit; N III, 31. 

voluptates: Philo noster ferroe nom poterat 
Ken Epicureos mollis et delicatas voluptates; 

‚118. 


molliter 


moneo 


molliter, weis, gelaffen, weihlih: fero: 
nec molliter (dolorem) ferret; F II, 64. quod 
(rietum et caducum) ferundum est molliter sa- 
pienti; C 5 

substerno: eos .. (nidos) quam possunt mol- 
lissume substernunt; N II, 129. 

tracto: quam (contentionem) tractatam a Peri- 
pateticis mollius; F III, 41. 

vivo: - sit turpe ... delicate ac molliter 
vivere; O I, 106. 

mollitia, BWeihteit, Weihlicteit, Schwäge: 
I. inest: in primo .. ortu inest teneritas ac mol- 
litia quaedam; F V, 58, 

II. existimo ex: quod ex aliorum et ex nostra 


fortasse mollitia, non ex ipsa virtute, de virtutis 
robore existumo; T V, 4. 


labor ad: quarum (ciritatum) mores lapsi ad 
mollitias |] mollitis || pariter sunt inmutati cum 
cantibus; L If, 38, 


III. deserere: simili .. sunt in culpa, qui ofi- 
eia deserunt mollitia animi, id est laborum et do- 
lorum fuga; F I, 33, 

fluere: qua (voluptate) cum liquescimus fluimus- 
que mollitia; T II, 173 


mollitudo,@eisgeit, Seiämeidigteit, Beic- 
lihfeit: I. inest: in pulmonibus .. inest raritas 
quaedam et adsimilis spongiis mollitudo ad hau- 
riendum spiritum aptissima; N IL, 136. 

U, 1. laudo: ea, quse Anticlea laudat Ulixi 
pedes abluens: »lenitudo orationis, mnllitudo cor- 

poris«; T V, 
2. indulgeo: videamus, ne hasc oratio sit ho- 
minum adsentantium nostrae inbecillitati et in- 
dulgentium mollitudini; T IT, 18. 


MOMENTUM, Bewegung, Beweggrund, Be- 
deutung, Entiheibung, Einfluß, Gewicht, Wert: I. eat: 
in qwbus (mediis) ponebat nihil omnino esse 
Il [esse] |] momenti; A I, 36. ita sunt in pleris- 
gue contrariarum rationum paria momenta; A II, 
124. in mediis en monfenta, quae Zeno voluit, 
nulla esse cenauit; A II, 180. qui (Zeno) ... ad 
appetitionem .. rerum esse in iis momenta dioe- 
ret; F IV, 47. quae essent in re publica rerum 
inelinationes et momenta temporum, quibus esset 
moderandum, utcumque res postularet; F V, 11, 
in iis esse ad bene vivendum momenta maxima; 
FV, 37. parva esse ad beate vivendum momenta 
ista corporis commodorum; F V, 72. 


U, I. adfero: animi maximam aut voluptatem 
aut molestiam plus aut ad beatam aut mise- 
ram vitam afferre momenti quam ..; FI, 56. 

divido: quasi (quattuor a partita ha- 
beant inter se ac divisa momenta; T I, 40. 

u ge \. divido. habeo, III, momentum (3 6&t.) 

. 3 


invenio: cum in eadem re paria contrariis in 
partibus momenta rationum invenirentur; A I, 45. 

partior: f. divido. 

quaero: non .. tam auctores in disputando 
quam ratiopis momenta quaerenda sunt; N I, 10, 

sustento: quae (astra) ... forma ipa«a figura- 
que sua momenta sustentant; N II, 11m. 

2. moderor: {.LF V, 11. 


Il. algd: cetera aut omnino nihil habere mo- 
menti aut tantum, ut ..; F II, 38. f. LA 1, 36. 
— II, 1. adfero, 

instar: ut omnia ex altera parte collocata vix 
minımı momenti instar habeant; O II, 11. 
‚propensio: mulla in re nmisi in virtute aut 

propensionem ne minimi quidem momenti 
ad summum bonum adipiscendum esse; F IV, 47. 
Lo, . 


IV. anteponere: ita sapientem beatum fore, 
nihil aliud alii momento ullo anteponentem ; 
FI, 31. 

detrahere, al.: parvis .. momentis multa 
Tr aut adfingit aut mutat aut detrahit; D I, 

18. 

examinare: ut omnis verborum momentis, 
non reram ponderibus examinet; R III, 12. 

us: nec ullo minimo momento plus ei vitae 
tribuo quam Stoiei; F V, 88, 


MONEO, erinnern, ermahnen, aurechteifen, 
warnen, auffordern, raten: I. abfolnt: 1,a. adhibeo 
ad: e& .. (amicoram auctoritas) adhibeatur ad 
monendum non modo aperte, sed etiam aAcriter; 
Lae 44. 

b. verbal: quid est aliud nolle moneri a Iore 
nisi eflicere, ut ..? D II, 78. ut .. et monere et 
moneri proprium est verae amicitiae; Lao 91. 

2. algs: ut peccatum haoreat non in eo, qui 
BER, sed in eo, qui non obtemperarit; D I, 


di: qui et curare (deos) arbitror et monere 
etiam ac multa praedicere; D I, 1 

U. mit Ergänzung: 1. ut: antia est .., 
quae, ... ut rationem sequamur, monet; F I, 47. 
ut videatur monuisse, ut (pina) caveret; F III, 63. 
hanc habet vim praeceptum Apollinis, quo monet 
I(guo monet] f, ut se quisque noscat; TI, 52. 
audita vox est monentis, ut providerent, ne a 
Gallis Roma caperetur; D Il, 69, monet .., ut 
caveat, ne proelium ineat; O I, 37. ut recte pras- 
eipere videantur, qui monent, ut... nos geramus ..; 

2. ne: improbe feceris, nisi monueris, ne assi- 
dat; F II, 59. 

3. Infinitiv: ratio ipsa monet amieitiss com- 
parare; FI, 66. quod (proverbium) monet „ma- 
ture fieri senem, si diu velis senex esse‘; CO 32. 
»omnes (voces) civilem ... vitare ingentem cla- 
dem ... monebant«e; D I, 20. 

II, mit Object; alqm: te, hominem amieissi- 
mum ..., non dubitabo monere; A II 61. cur.. 
deus dormientes nos moneat, vigilantes neglagat? 
DI,85. quid est.., cur his hominibus eonsulens 
deus somniis moneat eos, qui ..? DI, 125. ii, 
qui monentur; Lae W%. 

algd: tantum (Epicurus) monet, guantum in- 
tellegit; T II, 44. sı quid praedictionis causa ex 
portentis et monstris Sıbyllae interpretes haruspi- 
cesve monuerunt; N Ill, 5. 

amicos: monendi amici saepe sunt || sunt saepe 
al.|]; Lae 8. 

bellum: »variae noeturno tempore visae terri- 
biles formae bellum motusque monebant«; D1, 18. 

hominem: f. algn; A If, 61 

motus: f. bellum. 

pericula: ab aqua aut ab igni pericula (haru- 
spices) monent; D II, 32, x 

veteres: haec ... veteres rerum magis eventis 
moniti quam ratione docti probarerunt; D I, 5. 

IV. mit Object und Ergänzung: 1. de: a qua 
(Moneta) praeterquam de sue plena quid umquam 
moniti sumus? D II, 69. 

2. Eonjunetiv: dieamus, si placet, monitum ab 
80 Crassum, caveret ne iret; D II, 84. 

3. indirecte Frage: obnuntiatio Ateii ... signo 
obiecto monuit Crassum, quid eventurum esset, 
nisj cavisset; D I, 30. nec .. (Iuppiter) falmini- 
bus homines, quid .. faciendum esset ..., mo- 
neret; D II, 44. 

4. ut: tantum .. te modo [non modo, al.|| 
monuit, ... ut caveres...; A II, 698. cum (P. De- 
eius) ... moneretur .., ut cautior esset; D I, 51. 
qua (diyinatione) ab Anaximandro physico meniti 

73 


moneo 


Lacedaemonii sunt, ut... relinquerent; D I, 112. 
nostri consules regem inimicissimum ... monue- 
runt, ... ut caveret; F V, 

5. ne: iterum (rusticum) esse idem iussum et 
monitum, ne vim suam experiri vellet; D I, 55. 
qui (Simonides) ... moneri visus est, ne id faceret, 
ab eo, quem sepultura adfecerat; D I, 56. ipse 
Caesar cum a summo haruspice moneretur, ne in 
Africam ante brumam transmitteret; D II, 52, 

6. Infinitiv: Philippus hasne in capulo qua- 
drigulas vitare monebatur? Fa 5. 

7. Accufativ: quod ille unus e septem sapien- 
tibus non sapienter Croesum monuit; F II, 76. 
quid est, quod me moneant aut sortes aut exta aut 
ulla praedietio? D II, 20. intellegi .. a nobis di 
velle debebant ea, quae nostra causa nos mone- 
rent; D Il, 132. mea causa me mones, quod non 
intellegam? quid me igitur mones? D II, 133. 
nec ea, quae ab ea (natura) monemur, audimus; 
Lae 88. ? 1. 


monitio, Ermahnung, Warnung: habenda 
ratio et diligentia est, .. ut monitio acerbitate 
... earent; Lae 89, 


monitum, Grmahnung: I. sunt, al.: quae 
(sunt eorum) etiam monita et consilia scripta ad 
summos viros! F IV, 6, 

Il. laetari: si talibus monitis || monumentis || 
praeceptisque laetabere; O III, 121. 


monitus, ®ile, Wint: duci, al.: quae 
(sortes) Fortunae monitu pueri manu miscentur 
atque ducuntur; D II, 86. 

tolli: eo .. conditas sortis, quae hodie For- 
tunae monitu tolluntur; D II, 86. 


monogrammus, aus lmriffen be- 
ftebendb, fliggiert: Epicurus monogrammos deos et 
nihil agentes commentus est; N II, 59. 


MONS, Berg: 1,1. est: utinam ne esset mons 
ullus Pelius! Fa 35. 

impendent: adde huc . 
tium altitudines; N Il, 98, 

BeRANı . IH, 1. enumero. 

‚sum: Endymion ... in Latmo obdormirit, 
qui est mons Cariae || [qui ... Cariae] |; T1, 92. 

U, 1. adiungo: idem Aventinum et Caelium 
montem adiunxit urbi; R II, 38. 

cogito: nihil .. his in locis nisi saxa et mon- 
tes cogitabam; L II, 2. 

enumero: enumerari .. non possunt ... mon- 
tes vestiti atque silvestres; N II, 132. 

insido: milites ... primum montem sacrum, 
... deinde Aventinum armatos insedisse; R Il, 63. 

occupo: plebs montem sacrum prius, deinde 
Aventinum occupavit; R 1, 58. 

peragro: sapientem ... non, ut illum (Xerxem), 
maria pedibus peragrantem, classibus montes; 
U, 112, (Arabes, Phryges, Cilices) campos et mon- 
tes hieme et aestate peragrantes; D I, 94. 

vestio: f. enumero. 

2. fruor: nos campis, nos montibus fruimur; 
N I, 152. 

3. avello e: cum ... o monte |lex monte, 
monte || a extrema montis quasi puppis 
avolsa est; D I, 112. 

eonspicio e: ut procul ... novum vehiculum 
Argonautarum e monte conspexit; N II, 89. 

babeo in: qui (Ti. Claudius) aedes in Caelio 
monte habebat; O IT, 66. 

iacio in: quid (Juppiter proficit), cum in altis- 
simos montis (fulmen Peit)® DI, 45. 

pernocto in: pernoctant venatores in nive in 
montibus; T Il, 40. 


. inpendentium mon- 


578 





monstrum 


praecipito ex: ubi Nilus ad illa, quae Cata- 
dupa nominantur, praecipitat |] praecipitatur |] ex 
Bir tele montibus; R v1, 19. 

sum inter: qui (aditus) esset inter Esquilinum 
Quirinalemque montem; R II, 11. 

Il. altitudines: f. I. impendent. 

puppis: f. Il, 3. avello e. 

terra: eam .. {lunam) esse terram multarum 
urbium et montium; A II, 123. 

vertex: »densus stridor .. celso & vertice mon- 
tis ortua«; D I, 18. 

vestitus: cermes 
montium; N II, 161. 


IV, 1. definiri: tractus ductusque muri ... 
definitus ex omni parte arduis praeruptisque mon- 
tibus; RU, 11. 

2, in: cui „in monte Oetaeo illatae lampades 
fuerint | fuerunt f*, ut ait Accius; N II, 41. 
»cum tumulos Albano in monte nivalis lustraslie; 
DI, 18. Dr monte || hinc || Remus auspicio se 
devovets; D I, 107, 


monstro, zeigen, anbenten: I. alqd: quis 
.. ostendunt, portendunt, monstrant, praedicunt 
|| prodicunt ||, ostenta, portenta, monstra, prodigis 

icuntur; D I, 98. 

I. alqgd: hominibus ea ostendi, monstrari, por- 
tendi, praedici; ex quo illa „ostenta, monstra, 
portenta, prodigia* dieuntur; N II, 7. 

palmam: quod Homericus Ulixes Deli se pro- 
ceram ... palmam vidisse dixit, hodie monstrant 
eandem; L I, 2 

tempora: »lentiscus ... ter fruges fundens tria 
tempora monstrat arandi«; D I, 15. 

vıam: quae (sapientia).... omnis monstret vins, 
quae ad quietem ... ferant; FI1,46, »qui sibi semi- 
tam non sapiunt, alteri monstrant viam« ; D I, 132, 
»qui (homo) erranti comiter monstrat viam«; Ol, 
51. quid est .. aliud erranti viam non mon- 
strare? OÖ IL, 55 (54). plus etiam est quam viam 
non monstrare; O III, 55 (54). 


monstrum, Ungeheuer, Wahrzeichen, Bun- 
der: I,1. est: eum (Hannibalem) adıniratum quae- 
sisse de deo, quodnam illud esset tale monstram; 
et deum respondisse vastitatem esse Italiae; D I, 
49. in quibus (passerculis) nullum erat monstrum; 
D II, 65, 

versatur: »nos.. timidi stantes mirabile mon- 
strum vidimus in mediis divom versarier arisj« 


vestitus .. densissimos 


2. sum: ortus nonne fatale quoddam 
monstrum fuit? D I, 98. 


Il, 1. dieo: iam videbuntur monstra dicere; 
T IV, 54 f. monstro, 1. II. alqd. 

efficio: multa .. eiusdem modi monstra (Par- 
menides efhcit); N I, 28. 

interpretor: cum... magna vis videretur esse 

.. monstris interpretandis ac procurandis in ha- 
ruspicum disciplina; D I, 3. quae (gens, civitas) 
non ... monstra aut Er interpretantium .. 
praedictione moveatur? D IL, 12. 

probo: aut .. haec monstra probanda sunt 
aut prima illa tollenda; N IT, 44. 

procuro: j. interpretor, 

puto: ut, si mures corroserint aliquid, ... mon- 
strum putemus? D II, 59. 

tollo: f. probo. 

2. opinor de, venio ad: ad Chaldaeorum 
monstra veniamus; de quibus Eudoxus ... sic 
opinatur ..; D II, 87. 

III, 1. ostendi: eadem .. (Etruris) interpre- 
tatur, quid quibusque ostendatur monstris atque 
portentis; D I, 92, 


monstrum 


2. ex: si quid praedietionis causa ex portentis 
et monstris Sibyllae interpretes haruspicesve mo- 
nuerant; N III, 5. 


MONStFUOSE, widernatürih: nihil ... 
tam monstruose cogitari potest, quod non possi- 
mus somniare; D Il, 146. 


MONStruUOSUS (monstrosus), jeltiam, 
jonderbar: alqgs: ecce.. alii.... lucifugi, maledici, 
morosi |] monstrosi ||; F I, 61. 

bestia: quid minus mirum quam illam mon- 
struosissumam bestiam urnam evertisse? D II, 69. 


.montivagus, Berge durgihweifend: be- 
stiae ... mon montivagos atque ailvestris cursus 
lustrationesque patiuntur? T V, 79 


montuosus, gebirgig: quom || quin, cum |] 
locis ipsis delectemur, montuosis etiam et silvestri- 
bus, in quibus diutius commorati sumus; Lae 88, 


monumentum (monim.), Denkmal, Er- 
innerung3zeichen, Unbenten, Urkunde: I. declarant: 
Numerium Suffustium Praenestinorum monumenta 
declarant ... id agere coepisse; D II, 85. 

significant: quid ipsa sepulerorum monu- 
ments |j[monumenta] |], elogia significant nisi 
nos futura etiam cogitare? T I, 31. 

sunt: illius verae elegantisque philosophiae ... 
nulla fere sunt aut pauca admodum Latina monu- 
menta; T IV, 6. 

I, 1. adhibeo: ad quas (notas) adhibita me- 
moria et diligentia et monumentis superiorum 
efhcitur ea divinatio, quae artificiosa dieitur; 
D 1, 127. 

ig 0: omnia antiquitatis monumenta colligo ; 


deicio, frango: »si quis bustum ... aut mo- 
aimentum .. aut columnam violarit, laeserit || de- 
iscerit ||, fregerit«; L JI, 64. 

habeo: magnum est .. endem habere monu- 
menta maiorum; O |, 55. 

ignoro: ita nobilissima Graeciae civitas ... 
suj civis unius acutissiwi monumentum igmorasset ; 

’ 

laedo: f. deicio, 

mando: qui cam cetera litteris mandarent, alii 
ius eivile, alii orationes suas, alii monumenta 
maiorum; T IV,5. nulla .. eius a in- 
genii monumenta mandata litteris; OÖ II, 4. 

prodo: nihil est ..., quod non longinquitas 
temporum ... prodendis .. monumentis efficere 
... possit; D I, 12, 

teneo: »quorum (veterum) monumenta tenetis«; 
D1,21. quibus (notis) ... monumenta rerum 
praeteritarum tenerentur; R III, 3. 

violo: f. deicio, 

n ae »artis scripts ac monumenta volutans«; 

Au.) 

2. mando: nunc postea quam sum ingressus 
reg 088 ... mandare monumentis; A I, 3. ut 
litteris consignamus, quae monumentis mandare 
volamus, sic ..; A II,2. nota res est et a te 
ipso mandata monumentis; D I, 38. 

prodo: qua (oratione animus) ... facta .. et 
consulta fortium et sapientium ... sempiternis 
monumentis prodere (possit); L I, 

4. addo ex: eloquentise ... quantum tibi ex 
monumentis nostris addidisses! F IV, 61. 
‚eognosco ex: unde .. facilius quam ex anna- 
lum monumentis ... omnis rei pub. disciplina 
eogmoscitur? fr V, 26. 

educo in: C. Marium ... te ... lietori. .. 
proxumo tradidisse, ut te in monumentum suum 


5 


morbus 


deduceret; D ], 59. ego (habeo dicere) de Mario 
eum fascibus laureatis me in suum deduci iubente 
monumentum; D II, 186, 

efficio pro: nisi si quis Athonem pro monu- 
mento vult funditus eflicere || f eflicere, efiingere |] ; 
R II, fr 5. 

exeito ex: ut .. nos ex annalium monimentis 
testes excitamus eos, quorum ..; F II, 67 

habeo in: propositis legibus his || [his] ||, quas 
in monumentis habemus; R II, 26, 

incido in: unde .. esset ılla laus in summo- 
rum imperatorum ineisa monimentis? R III, 24. 

insoribo in: quos (senariolos) in eius monu- 
mento esse inseriptos acceperam; T V, 

pono in: quorum alia sunt posita in monumen- 
tis et disciplina; D I, 72. 

sum in: C. Marium ... dixisse in eo (monu- 
mento) tibi salutem fore; D I, 59. 

IH, 1. elogia: non elogia monimentorum id 
significant; F II, 116. 

2. algd de: quaedam adiuncta sunt, ut mihi 
de monumento Marii; DU, 1 

IV, 1. adsequi: hoc idem etiam post mortem 
monumentis litterarum assequuntur; OÖ I, 156. 

celebrari: nota .. illa res et celebrata monu- 
mentis plurimis litterarum; R II, 68. 

comprehendi, continere: qui quadringenta 
septuaginta milia annorum ... monumentis con- 
prehensa continent; D I, 36. 

consignari: quis est .., quem non moveat 
clarissumis monumentis testata consignataque an- 
tiquitas? D I, 87. 

laetari: si talibus monitis [| monumentis || 
praeceptisque laetabere; O III, 121, 

efficere: f. I, 1. adhibeo. — prodero: vgl. 
I, 2. prodo. — testari: f. consignari. 

2. in: in monumento Marii de tuo reditu ma- 
gnificentissumum illad senatus consultum esse fa- 
ctum; D I, 59. 


MOFA, Verzögerung, Verzug, Aufihub: I. im- 
pediunt: auspicia (dantur), ut multos inutiles 
comitistus probabiles inpedirent morae; L IL, 27. 

Il. interpono: nullam moram interponendam 
putevimus, quin videremus ..; A 1,1 

II. sine: si ex hac in aliam ... 
mora demigrare (volumus); fr V, 97. 


moralis, moralifh: decet augentem lin- 
guam Latinam nominare (eam partem philosophiae) 
‚„moralem“; Fa 1. 


MOrTAtUS, geartet,gefittet, haraktervoll: algs: 
etiam morati melius erimus; F I, 68, 

eivitas: nisi ita morata civitas fuisset; RV, 1. 
ut quasque Sohlen optime morata est; C 63. 

philosophus: qui er sit ita mora- 
tus, ... ut ratio postulat; T II, 11. 

oöma: o poöma tenerum et moratum atque 
molle! D I, 66. 

reges: mihi.... iustitiae fruendao causa viden- 
tur olim bene morati reges constituti; O II, 41. 

vir: Theophrastus .., vir et oratione suavis et 
ita moratus, ut .; A 1, 


morbus, scantteit: I. abfolut: 1. adsunt: 
tanti aderant vesicae et torminum morbi, ut ..; 
FI, 96. 

adveniunt: medici ex quibusdam rebus et 
Semlauite et crescentis morbos intellegunt; D II, 
42, 


domum sine 


attingit: »mortalis nemo est, quem non attin- 
gast dolor morbusque«; T III, 59. ne qui morbus 
sum (mundum) posset aut senectus attingere; Ti 16, 
erescunt: [. adreniunt. 


73* 


morbus 


est: morbi perniciosiores pluresque sunt animi 
quam er hoc enim ipso || hi... ipsi || odiosi 
sunt, - ad animum pertinent eumque sollici- 
tant; T II, 5. quibus duobus morbis, ... aegri- 
tudine et cupiditate, qui tandem possunt in cor- 
pore esse graviores? T II, 5. quo modo .. in 
corpore est morbus, est negrotatio, est vitium, 
sic in animo; T IV, 28 (29). morbi .. et aegro- 
tstiones parter sunt vitiositatie; 'T IV, 29, omnis 
en: morbos) opinabilis esse et voluntarios; T 

‚8. non.. magis est contra naturam morbus 
aut egestas; O II, 30. 

eveniunt: quorum (animorum) omnes morbi et 
perturbationes ex aspernatione rationis eveniunt; 

exsistit: tum exsistit et morbus et aegrotatio 
et offensiones eae, quae sunt eis morbis aegrota- 
tionibusque contrarine; T IV, 24. existit .. mor- 
bus et otatio, quae evelli inveterata non pos- 
sunt; T IV, 24. (animorum morbi et perturbatio- 
nes) in hominibus solum existunt; T IV, 31. 

habet: eorum, quae nulla aestimatione digna 
essent, partim satis habere causae, quam ob rem 
reicerentur, ut dolorem, morbum; F III, 51. 

ingravescit: medicus morbum ingravescentem 
ratione providet; D II, 16. ut ... ılle aeger in- 
rg morbo unius opem inplorat, sic ..; 
manent: morbis .. manentibus vitin sublata 
esse possunt; T IV, 32, 

nascuntur: quem ad modum ... in corpore 
morbi aegrotationesque nascuntur, sic ..; T IV, 28. 
similiter .. ceteri morbi, ut gloriae cupiditas, ut 
mulierositas ..., ceteriquo similiter morbi aegro- 
tationesque nascuntur; 7 IV, 25. 

pertinent, sollicitant: f. est; T II, 5. 

potest: j. exsistit; T IV, 24, — IL, 1. evello, 
en Verb: bonum valetudo, miser morbus; 


2. sum: animi .. morbi sunt cupiditates im- 
mensae ... divitiarum, glorise; F I, 59, 

OD. nad Verben: 1. adiungo: cum (natura) 
Feen: - ee morbos insanabilis ... 
adiunxisset; T V, 

appello: poteram ego verbum ipsum interpre- 
tans (perturbationes animorum) morbos appellare; 
F II, 35. illa .., morbum, egestatem, dolorem, 
non appello mala, sed, si libet, reiectanea; F IV, 
72. [omnis .. perturbationes animi morbos philo- 
sophi appellant]; T III, 9. morbos .. hos pertur- 
batos motus ... philosophi appellant; T IU, 10, 
morbum appellant totius corporis corruptionem, 

tationem morbum cum imbeeillitate; T IV, 
28 (29). [. appello, II, 2. algd — morbum (3 ©t.) 
2.1, 6. 216, b. 

cogito: »damna ... semper secum cogitet ... 
aut uxoris mortem aut morbum filiae«; T II, 30. 

conficio: ex perturbationibus .. primum morbi 
conficiuntur, quaes vocant illi vosrware; T IV, 23, 

dieo: quis .. misericordiam aut ipsam iracun- 
diam morbum solet dicere? F III, 35. motus con- 
eitati animi ... morbos .. non ssatis usitate 
ng T II, 7. dies ... deformitatem, 
morbum, debilitatem mala; F V, 80, 

efficio: ita ft, ut in altera corruptione er 
num morbus eflieistur et aegrotatio; T IV, 29. 

evello: tationes .. morbique animorum 
difhcilius evelli posse putantur ge summa illa 
vitia; T IV, 32, j. I, 1. exsistit; T IV, 24. 

fero: eidom (Graeci) morbos toleranter atque 
humane ferunt; T II, 65. 

„gees: illa duo, morbus et aegrotatio, ex totius 
valstudinis ar conquassatione et perturbatione 
gignuntur; T IV, 29. i 

intellego: f. I, 1. adveniunt, 


morbus 


invetero: f. I, 1, exsistit; T IV, 24. 

metuo: ut (di) ... morbos metuant ex defeti- 
gatione membrorum; N II, 59. 

omitto: ut omittam alios (morbos); T II, 5. 

provideo: f. I, 1. ingraveseit; D 16. 

reicio: f. I, 1. habet. 

repello: eos (sapientes) id agere, ut a se do- 
lores, morbos, debilitates repellant; F IV, 20. 

sano: quia ||quis hi, qui|] (morbi) non tam 
celeriter sanantur, quam illa (vitia) tolluntur; 
T IV, 32, 

seiungo: in animo tantum modo cogilatione 
Fest morbum ab aegrotatione seiungere; T 

sentio: quod corporis graritatem et dolorem 
animo iudicamus, animi morbum corpore non sen- 
timus; T OL, 1. 

significo: quia nomen insaniae significat men- 
tis aegrotationem et morbum; T III, 8. 

suscipio: ea re .. {animi morbos) suscipi, 
quod ita rectum esse videntur; T IV, 88. 

voco: (Graeci) vocant... m«®og, id est morbum, 
quicumgus est motus in animo turbidus. nos me- 
lius; T IH, 23. vgl. oonficio. 

2. adhibeo: videamus, quanta sint, quae a 
philosophia remedia morbis animorum ibean- 
tur; T IV, 58 qui (medici) ... Ni hanipen = 
morbis Ya curationes ... adhibere cogun- 
tur; O 1, 88. 

comparo: dum morbis corporum comparatur 
morborum animi similitudo; T IV, 28. 

elicio, eligo: ut ... multa .. ex earum (be- 
luarum) corporibus remedia morbis et vulneri 
eligamus |jeliciamue |]; N II, 161. 

sum: ei... morbo nomen est avaritia; TIV,4. 

3. careo: hic omnibus his quasi morbis voluit 
carere sapientem; A I, 38. 

vaco: [negant .. (philosophi) stultum quem- 
quam his morbis vacare]; T III, 9. quod (opus) 
omni morbo et senio vacaret; Ti 17, 

4. eado in: quod .. in morbum cadat, id 
etiam interiturum; T 1, 79. nec .. in omnem 
morbum ac perturbationem animus ingeniosi cadit; 

‚32. 

compello ad: omnis .. congmentatio corporis 
vel oris vel frigoris ri ||vı cal. vel fr., al] 
... ad morbos seneotutemque conpellitur; Ti 17. 

convalesco ex: f, convalesco, I, 2. Fa 28. 
29 (®. I, ©. 540, b). j 

evado ex: num... vates ... melius coniecerit 
.. e morbo evasurum negrotum ... quam medi- 
eus? D II, 13. 

explico de: de omni animi, ut ego posui, per- 
turbatione, morbo, ut Graeci volunt, explicabo; 
T Io, 18. 

ineido in: quod ingeniosi ... in morbum ei 
incidunt tardius et recreantur ocius; T IV, 32. 
Si... annis aliquot post inciderit in eundem 
morbum; O Ill, &. facılıus in morbos incidunt 
adulescentes; C 67. 

incurro in: plerique ... ob eam .. causam 

. in morbos gravis ... incurrunt; F 1,47. 

inicio in: >quem sanari, quem in morbum inici 
(velit)e; T IV, 68. 

pugno contra: f. IV, 1. vis; GC 35. — sum 
in: f. im, B, I. sum in morbo (2 &t.) ©. 269, b. 

II. nadı Ubjectiven: 1. similis: metus non 
est morbi admodum similis, quamquam segritudini 
est finitimus; T II, 23, 

2. contrarius: e&.. (ex perturbationibus c0n- 
ficiuntur), quae sunt eis morbis contraris; T IV, 
23. 5. I, 1. exstitit; T IV, 24, 

3. proclivie ad: ut sunt alii ad alios morbos 
procliviores ..., sic ..; T IV, 27. ut optuma 


morbus 


581 


morior 


ae u valetudine adfectus potest videri natura 
ad aliquem morbum proclivior, sic ..; T IV, 81. 

IV. nach Subftantiven: 1. causa: ut medici 
causa morbi inventa curationem esse inventam 
putant, sic ..; T III, 23. mors insecuts Gracchum 
est. causa quidem, credo, aliqun morbi gravioris, 
non emissione serpentis; D II, 62. causa .. ea 
est, quae id eflicit, cuius est causa, ut vulnus mor- 
tis, cruditas morbi; Fa 34, 

dolor: iidem omissa contentione dolorem morbi 
ferre non possunt; T I, 65. 

gravitas: ut si medicus gravitatem morbi ... 
accuset; N IU, 76. 

magnitudo: ut nihil ad eorum (morborum) 
magnitudinem posset accedere; F Il, 96. 

mediocritas: Peripatetiei mediocritates 
vel perturbationum vel morborum animi mihi non 
sane probant; T III, 22, 

natura: num ... vates |} vatie || morbi 
naturam acutius quam medicus ... coniectura ad- 
sequetur? D Il, 2 

sanatio: et aegritudinis et religuorum animi 
morborum una sanatio est; T IV, 88 

similitudo: f. II, 2. comparo. 

vis: aliqua vi morbi impediti ... nec videmus 
nec audimus; T I, 46. in quo vis morbi tanta 
non appareat; Fa 17. ee. were tamquam con- 
tra morborum vim || morbum || sic contra sene- 
ctutem; C 35. 

2. honestum cum: si duo honesta proposita 
- nn cum valetudine, alterum cum morbo; 

‚599. 

proclivitas ad: haec aliorum ad alios morbos 
proclivitas late patet; T IV, 27 (28). 

radices ad: quae (sint animadversa) radicum 
(genera) ad morsus bestiarum, ad oculorum mor- 
bos; D I, 13. 

V, Umftand: 1. adfiei: sit .. idem caecus, 
debilis, morbo gravissimo affectus; F V, 84. goi 
sunt morbo gravi et mortifero adfecti; D I, 38. 

eircumveniri: qui aeque vir bonus »multis 
modis« esset, ut Ennii Alcmaeo, »circumventus 
morbo, exsilio atque inopia;«e F IV, 62. 

contrabi: contractum aliquo morbo bovis exile 
... Or ... fuisse; D UI, 37. 

deleri: quae vel morbo vel somno 
tur; N I, 28 

impediri: quodsi coorporis gravioribus morbis 
vitae jucunditas impeditur, quanto magis animi 
morbis impediri necesse est! F I, 59. 

incitari: vel morbo in omnes vel repentino 
... impetu animi incitati; O I, 49. 

laborsre: nec .. quisquam stultus non ho- 
rum morborum aliquo laborat; F I, 59. 

mori: ut medici ... numquam aegris dicunt 
illo morbo eos esse morituros; D 1I, 54. ut in 
60, qui mortifero morbo urgeatur, verum sit „hic 
morietur hoc morbo*; Fa 17. 

perturbari: quorum mens motu quasi morbo 
perturbata nullo sit; T III, 11. pravaram opinio- 
num conturbatio ... sanitate spoliat animum mor- 
bisque perturbat; T IV, 28, 

tabescere: nec (Dionysium) Aesculapius misero 
diuturnoque morbo tabescentem interemit ; N III, 84. 

temptare: quod animi valentes morbo tem- 
ptäri non possunt; T IV, 31. 

I f. mori; Fa 17. 

abl. comp.: f. I, 1. est; T II, 5. 

2. in: Cimbri et Celtiberi in proeliis exultant, 
lamentantur in worbo; T II, 65. cuius (philoso- 
phiae) auxilium non ut in corporis morbis peten- 
dum est foris; T II, 6. sumendum tempus est 
non minus in animorum morbis quam in corporum; 
T U, 76. licet... lascivire, dum nihil metuas, ut 

. in morbo levi; R 1, 63. 


.., delen- 


mordeo, beißen, verwunben: 1. unperjön» 
lid): morderi est melius conscientia; T IV, 45. 
2. paupertas: si paupertas momordit; T III, 82, 


mordicus, mit Beißen, mit den Bähnen, 
bartnädig, durchaus: premo: usque eo (plataleam) 
preınere earum (avium) capita mordicus; N II, 124. 

teneo: quam (perspieuitatem) mordicus tenere 
debemus; A II, 51. re (Stoiei) endem defendunt, 
quae Peripatetici, verba tenent mordicus; F IV, 78. 
nomen illi principes optimatium mordieus tenent, 
re autem carent [eo nomine]; R I, 51. 


MOTIOT, fterben, vergehen: I. unperfönlich: 
1. fubftantivifdh: causa: Cato .. sie abiit e 
a. ut causam moriendi nactum se esse gauderet; 

1, 74. 

dies: huic (Socrati), sive quid fecerit sive non 
fecerit, finitus est moriendi dıes; Fa 30. j 

ratio: neque solum cum laetitia vivendi ratio- 
nem accepimus, sed etiam cum spe meliore mo- 
riendi; L II, 36. 

sensus: jam sensus moriendi aliquis esse potest, 
isque ad exiguum tempus, praesertim seni; CO 74. 
moriendi .. sensum celeritas abstulit; Lae 12. 

tempus: cum ... iam moriendi tempus ur- 
gueret; T I, 103. ‚ 

2. verbal: cum sciret confestim esse monen- 
dum; F Il, 61. omnia pericula pro re publica, 
mori pro patria, haec cum loqueris; F II, 76. 
cum mori suadeas; F II, 95. huic (Dionysio) mori 
optimum esse propter desperationem sapientiae; 

IV, 56. cum (sapiens) decreverit esse ınorien- 
dum; F V, 32. qui vivimus, cum moriendum sit, 
nonne miseri sumus? TI,14. cum dies et noctea 
cogitandum sit iam iamque esse moriendum; Tl, 
14, si mori etiam mortuis miserum esset; TI, 15. 
perfice, si potes, ut ne moriendum quidem esse 
miserum putem; T I, 15. ita ne moriendum qui- 
dem esse malum est; TI, 16. secernere .. a 
corpore animum ecquidnam aliud est nisi || quam |] 
mori discere? T 1,75. ante tempus mori miserum 
esse; T I, 93. quia necesse est mori; T II, 2. 
moriendum .. certe est, et |jet id|] incertum 
an hoc ipso die; C 74. vgl. IL. algs; T I, 75. ho- 
mo; T I, 114. 

II. perföünlih: alqs: qui mihi videntur non 
solum vivis, sed etiam mortuis invidere; A II, 7 
idem (Ennius) in Epicharmo: »nam videbar som- 
niare med > esse mortuume: A 1I, 51. paulo 
ante quam (Äntiochus) est mortuus; A II, 61. ut 
moriare pro amico; F II, 79. moristur, inquit; 
F U, 95, audi, ... moriens quid dicat Epicurus; 
F 11, 9. ita ... (Epaminondas) in laetitia et 
vietoria est mortuus; F II, 97. beatus (Epicurus) 
sibi videtur esse moriens; FII,97. cum videamus 
tanta oficia morientis; F ll, 99. quo modo id 
potuit mortuo |] mort. pot. || permanere? F IL, 106. 
qui negant se recusare, quo minus ipsis mortuis 
terrarum omnium deflagratio consequatur; F III, 
64. ex hac animorum aflectione testamenta com- 
mendationesque morientium natae sunt; F III, 65. 

ia |jeil| metuant, ne cum dolore moriantur; 
Fy, 31. quis Aristidem non mortuum diligit? 
F V, 62. malum mihi videtur esse mors. — iisne, 

vi mortui sunt, an iis, quibus moriendum est? 
r 1, 9. ergo et ii, quibus evenit iam, ut more- 
rentur, et ii, quibus eventurum est, miseri; 1, 9. 
si solos eos diceres miseros, quibus moriendum 
esset; T I, 9. moriendum est .. omnibus; TI, 9. 
quoniam .. etiam mortui miseri sunt; T I, 9. 
tu .. modo negabas eos esse, qui mortui essent; 
TI, 12. quasi ego dicam eos miseros, qui nati 
non sint, et non eos miseros, qui mortui sunt 
sintj}; TI, 13, iam concedo non esse miseros, 


morior 


qui mortui sint; T I, 14. semori nolo, sed me 
esse mortuum nihili aestimo«s; T I, 15. ut con- 
cederem, qui mortui essent, eos miseros non esse; 
TI, 15. sub terra censebant reliquam vitam agi 
mortuorum; TI, 36. »unde animae excitantur« 
..., imägines mortuorum; T I, 37. disiungamus 
. nos a corporibus, id est consuescamus mori; 
T I, 75. carere mortuos vitae commodis? T 1, 87. 
valet hoc in vivis, mortuorum autem non modo 
vitae commodis, sed ne vita quidem ipsa quis- 
uam caret. de mortuis loquor, qui nulli sunt; 
1, 87. in vivo intellegi .. potest regno te ca- 
rere, ... at in mortuo ne intellegi quidem. ca- 
rere enim sentientis est, nec sensus in mortuo; 
ne carere quidem igitur in mortuo est; T I, 88. 
cum mors nec ad vivos pertineat nec ad mortuos. 
alteri nulli sunt, alteros non attinget; TI, 91. 
eorum .., qui exacta aetate moriuntur, fortuna 
laudatur; l, 9. nec .. cuiquam bono mali 
ee evenire potest nec vivo nec mortuo; 
I, 99. tempus est... abire me, ut moriar, vos, 


ut vitam agatis; T I, 99. de qua (humatione et 
sepultura) Socrates .. quid senserit, apparet in 
eo libro, in quo moritur; T I, 102. qui (Anaxa- 


goras) cum Lampsaci moreretur; TI, 104, ro- 


quiescere in sepulcro putat mortuum; T 1, 107. | 


condiunt Aegyptii mortuos et eos servant domi, 
Persae etiam cera circumlitos condunt; TI, 108. 
ut mortuorum corpora nihil sentire vivi sentiamus 
fat ... sentiamus] ||; T I, 108. id curent vivi, 
sed ita, ut intellegant nihil id ad mortuos per- 
tinere; T I, 109. suis et propriis bonis laudis et 
Br uamvis non sentiant, mortui non carent; 
I, ı secundis .. suis rebus volet etiam 
mori; T I, 110. qui Bee} ... gratulatus: „mo- 
rere, Diagora*, inquit; T I, 111. concesseras . 
nullo in malo mortuos esse; T I, 111. prior .. 
pars orationis tuae faciebat, ut mori cuperem, 
posterior, ut modo non nollem, modo non labora- 
rem; T I, 112. (Trophonius et Agamedes) mortui 
sunt reperti; TI, 11. {Philoctetes) exclamat ... 
mori cupiens .; TO, 19. in extremis Niptris 
(Ulixes) alios quoque obiurgat, idque moriens; T 
oO, 50. »ego cum genui, tum morituros scivie; T 
il, 28. eophrastus .. moriens accusasse na- 
turaım dieitur, quod ..; T III, 69. etiam gratum 
mortuis se facere, si graviter eos lugennt, arbi- 
trantur; T II, 72. laudant .. eos, qui aequo 
animo moriantur; T IH, 72. Lacedaemonii . 
qusesiverunt, num (Philippus) se esset etiam mori 
probibiturus; T V, 42. 


cum (Marius) ... respon- 
dit ...: „moriatur“ (Catulus); T V, 56. qui eum 
diem, quo moritur, beatum appellat; V, 88, 
haec habere se mortuum dieit; Tv, 101. eur... 


C. Marius Q. Catulum, praestantissuma dignitate 
virum, mori potuit inbere? N III, 80. cur.. Ma- 
rius tam feliciter septimum consul domi suae senex 
est mortuus? N Ill, 81. in suo lectulo mortuus 
(Dionysias); N IIl, 84. si marem (anguem) emisie- 
set, uxori brevi tempore esse moriendum, si femi- 
nam, ipsi; D 1, 36. ipse (Ti. Gracchus) pauecis 
post diebus est mortuus; D 1,36, Babylone paucis 
post diebus Alexander est mortuus; D I, 47. est 
apud Platonem Socrates ... dicens Critoni . 

sibi post tertium diem esse moriendum; D I, 52. 
qui (Simonides) cum ignotum quendam proiectum 
mortuum vidisset eumque humavisset; D I, 56. 


mortuum erutum esse; I, 57, iacet .. corpus 
dormientis ut mortui; DI, 69. iis occurrunt ple- 
rumque imagines mortuorum; D I, 68. divinare 


. morientes illo etiam exemplo confirmat Posi- 
donius, quod adfert. Rhodium quendam morien- 
tem sex aequales nominasse et dixisse, qui primus 
eorum, qui secundus, qui deinde || [deinde) |] dein- 
ceps moriturus esset; D I, 64. qui (Hector) mo- 


582 








morior 


riens propinquam Achilli mortem denuntiat; DI, 
65. ipsa .. (Caecilia) brevri mortua est; DI, 14. 
fore ut ... Dareus .. moreretur; DI, 121. ne- 
minem eorum nisi senectute, nisi domi, nisi cam 
claritate esse morituram; D II, 99. cum Pislo- 
maeus |] Ptolem. ||, familiaris eius (Alexandni), in 
proelio telo venenato ictus esset eoque vulnere 
sumıno cum dolore moreretur; D 11, 185. ut in 
eo, qui mortifero morbo urgeatur, verum sit „hie 
morietur hoc morbo“; Fa 17. „morietur Scipio* 
talem vim habet, ut ..; Fa 17. sie si diceretur: 
„morietur noctu in eubiculo suo vi oppresaus Sei- 
pio,* vere diceretur; Fa 18. nec magis erat ve- 
ram „morietur Sceipio* quam „morietur illo modo*, 
nec ımagis necesse mori Scipioni quam illo modo 
mori; Fa 18. semper verum fuit „morietur Epi- 
curus, cum duo et septusginta Aanunos vixerit, ar- 
chonte Pytharato*; Fa 19. simplex est: „morie- 
tur illo die Socrates“; Fa 30, Socrate mortuo; 
R I, 16. illis mortuis; RI,31. quo .. ille mor- 
tuus, eodem est anno natus Simonides; R IL, 20. 
cum tres et viginti regnavisset annos, (Ancus Mar- 
cius) est mortuus; II, 83. mortuo Marecio; R 
II, 35. eundem ... mortuum .. esse, cum duo- 
dequadraginta regnavisset annos; R Il, 36. cnius 
(L. Sestii) in cubiculo ecfossum esse se praesente 
mortuum diceret; RII, 61. L. Gellio mortuo; LI, 
53. pro qua (patria) mori ... debemus; L IL, 5. 
quod (poena divina) constet ||eamque constare 
et|| ex vexandis vivorum animis et ex jjexIl 
fana mortuorum, ut eorum exitium ... conpro- 
betur; L II, 44. quae (bona) eius fuerint, quom 
moritur; LI, 48. si qui ei, qui mortnus sit, pe- 
cuniam debuerit; LIl, 49. quae (denicales) a nece 
appellatae sunt, quia residentur mortuis |] mortui |: 
LI, 55. si in mari mortuus esset, eadem praster 
piaculum et ferias; L II, 57. illa iam significatio 
est laudis ornamenta ad mortuos pertinere; L Il, 
60, ut sinus et ium quasi matris mortuo 
tribueretur; L II, 63. apud quos (propinquos) de 
mortui laude } quomni quid veri erat praedica- 
tum; L U, 63. nec de mortui laude nisi in pu- 
blieis sepulturis ... diei licebat; L IL, 65. quase 
natura agri tantum modo eflicere possit, ut mor- 
tuorum corpora sine detrimento vivorum recipiat; 
L I, 67. eam (terram) ne quis nobis minuat neve 
vivos neve mortuos || vivus .. mortuus ||; L II, 67. 
nec e lapide excitari plus nec inponi, quam quod 
capiat laudem mortui; L II, 68. in quo (bello) 
etiam wortui (Uatonis) valuit auetoritaa; O I, 79. 
Catoni.... moriendum potius quam tyranni vultus 
aspiciendus fuit; OL, 112. qui (Antipater Tyrius) 
Athenis nuper est mortuus; O Il, 86. ut, si ille 
non revertisset, moriendum esset ipsi; O III, 45. 
quamquam alterum vivum amavi, alterum non 
odi mortuum; OÖ Ill, 78. brevi tempore aut vi- 
vum aut mortuum lugurtbam se in potestatem 
populi Romani redacturam; O1I1, 79. qui (Plato 
uno et octogesimo anno scoribens est mortuus; 
13. ille (Eanius) .. Caepione et Philippo iterum 
consulibus mortuus est; © 14. his .. ipeis (sepul- 
cris) legendis in menmoriam redeo mortuorum ; Ü 
21. Cyrus apud Xenopbontem co sermone 
quem moriens habuit, ... negat ..; C 30. } mon 
videbamus || videbamus || in studio dimetiendi 
aene caeli ... C. Galum, familiarem patris tui, 
cipio; C 49. apud Xenophontem .. moriens 
Cyrus maior haec dieit; C 79. Cyrus .. base 
moriens; © 81 (82). quid? quod sapientissimus 
quisque aequissimo animo moritur, stultissimus 
inigquissimo? © 83. sin mortuus.... nihil sentiam; 
C 85. quo (Scaevola) mortuo; Lae l. ut memin 
Catonem anno ante, quam est mortuus, mecum 
... disserere; Lae 11. qui (maiores) mortuis taın 
religiosa iura tribuerunt, quod non fecissent pro- 


morior 
fecto, si nihil ad eos pertinere arbitrarentur; Lae 
13. et inbeecilli valent et, quod difhcilius dietu 
est, ınortui virunt; tantus eos honos, memoria, 
desideriam prosequitur amicorum. ex quo illorum 
besta mors videtur, horum vita laudabilis; Las 28. 
qui cum hodie bellum cum mortuo gerant; fr V, 
47. sic nostros animos cum corporibus copulatos 
ut viros cum mortuis esse coniunctos; fr V, 95. 
si natus sis, quam primum ||mori et|| ... fu- 

era ..; fr IX, 9. f. lacerti. I, 2. T 1, 15. mare, 

‚2(9 St.) ©. 525, b. 

alqgd: id... nec nasci potest nec mori; T 1, 54. 
R VI, 27. 

adulescens: mane (adulescentis) inventos esse 
mortuos; T I, 113. adulescentes mihi mori sic 
videntur, ut cum aquse multitudine Aammne vis 
opprimitur, senes autem sic, ut cum sun sponte 

.. eonsumptus ignis extinguitur; C 71. 

aegri: ut medici ... numquam aegris dicunt 
illo morbo eos esse morituros; D II, 54. 

amicus: si te amicus tuus moriens rogaverit, 

ie II, 58. ut (amicus) moriatur, optabis; 

angues: ex quo fit, ut illae (angues) nec morsu 
vivae noceant nee odore mortuae; N I, 101. 

Avus: anno ante me censorem (avus) mortuus 
est; C 19. 

bestiola: ex his (bestiolis) .. hora octava 
quae mortua est, provecta aetate mortua est; 
quae vero occidente sole, decrepita; T I, 94. 

ceatellus: erat .. mortuus catellus eo nomine; 
D 1,103 

corpus: iacente et mortuo paene corpore; DI, 
115. quorum corpora viva cum mortuis adversa 
adversis accommodata quam aptissime colligaban- 
tur; fr V, 95. 

eygni: ut cygni ... cum cantu et voluptate 
moriantur, sie ..; TI, 73. 

familiaris: j. algs; D II, 135. C 49. 

filius: qualis (fuit) M. Cato praetore designato 
mortuo filio; T IU, 70. exin fillum eius (rustici) 
esse mortuum; D I, 55. eius (Ti. Gracchi) filii 
nec vivi probabantur bonis et mortui numerum 
optinent iure caesorum; O II, 

homo: (Silenum) docuisse regem non nasci ho- 
mini longe optimum esse, proximum autem quam 
primum mon; TI, 114, de homine 
cui necesse est mori; Fa 17. »hominem mortuume, 
inquit lex in XU |jtabulis]] »in urbe ne sepelito 
neve urito«; L II, 58. 
legito, quoi pos |]quo post|| funus faciat«; L II, 
60. corpus en mortui vidit magnitudine in- 
visitata; O II, 38. 

inimici: cum multi inimicos etiam mortuos 
poeniuntur; T I, 107. 

lacerti: qui (Milo Crotoniates) ... aspexisse 
lacertos suos dieitur inlacrimansque dixisse: „at 
bi quidem mortui iam sunt“, non vero tam isti 
quam tu ipse, nugator! C_27. 

memoria: in quo .. ipso (levissumo quoque) 
una cum satietate menioria quoque moriatur vo- 
loptatis; O II, 56. 


ut 


.. dicitur, | 


»homini .. mortuo ne ossa | 


583 





pantherae: quo (remedio) cum (pantherae) | 


easent usae, non morerentur; N II, 1 
philosophus: pbilosophi .. in suis lectulis 
plerumque moriuntur; F II, 97. illud .. eius 
philosophi magnificum ..., quod ... aequissimo 
animo se dixit mori; D I, 124. non vereor, ne 
a errorem meum philosophi mortui irrideant; 


rex: mortuo rege Pompilio; R II, 31. 
rogator: primus rogator ... ibidem est re- 

pente mortuus; N II, 10. is (rogator centuriae) 
. erat mortuus; D II, 75 


senex; f. adulescens; C 71. vgl. algs; N II, 81. 


BR: mors 

tyrannus: quem (tyrannum) armis oppressa 
pertulit civitas ac paret || apparet || cum maxume 
|| maxime || mortuo; O I, Pa 

vir: viri fortes ... mori malunt quam tantum 
modo de dignitatis gradu demoveri; T II, 58. 
eum est communis || cuius|] earum {mulierum) 
vir mortuus; T V, 78. j. algs; N II, 80, 

vitis: et „vivere* vitem et „mori* dieimus; 
F V, 39. 
uxor: f. algs; D I, 36. 


MOTOT, verziehen, ausbleiben, verweilen: alga: 
quid moror in terris? R VI, 15. 

iumenta: cum morarentur .. 
T 1113. 

species: »haec tardata diu species multumque 
morata«; D 1, 21. 


morositas, mürrijches Weien: I. habet: 
morositas .. et ea vitia, quae dixi, habent aliquid 
excusationis; Ü 65. 

II. ineido in: ne... in morositatem inutilem 
et odiosam incidamus; O I, 88. 


MOrOSußs, mürriih, launiih, eigenfinnig: 
alqs: ecce .. alii ... difhiciles, lucifugi, maledici, 
morosi |] monstrosi ||; F I, 61. 

iracundi: bene... nostri, cum omnia essent in 
moribus vitia, ... iracundos solos morosos nomi- 
naverunt; T IV, 54, 

senes: sunt morosi et anxii et iracundi et dif- 
ficiles senes; C 65. 


MOrS, Zod: I. abfolut: 1. Subject: ab- 
dueit: a malis .. mors abducit, non a bonis; 
T1, 8, 

abest: quae (mors) propter brevitatem 
vitae numquam potest longe abesse; T I, 91. 

abstrahbit: mors nos a malis, non a bonis abs- 
traxisset; T 1, 84. 

accedit: accedit etiam mors, ... tum super- 
stitio; FI, 60. quid, si ... mors liberorum ac- 
cessisset? T IV, 40, 

adfert: ut, quo modo initium nobis rerum om- 
nium ortus noster adferat, sit exitum mors; TI, 
91. quoniam mors aut meliorem, quam qui est 
in vita, aut certe non deteriorem adlatura est 
statum; L fr 1. 

adventat: si ante mors adventet, quam Chal- 
daeorum promissa consecuti sumus; TI, 95. prae- 
stat ... morti iam ipsi adventanti paulum pro- 
cedere ob viam; T V, 56. 

appropinquat: f. appropinquo, ]. mors 
(3 &) B. 1, ©. 228, a. 

attingit: alteri (mortui) nulli sunt, alteros 
(vivos mors) non attinget; T I, 91. 

aufert: ut... sensus omnino omnes mors aufe- 
rat; T I, 97. 

caret: quod mors sensu careat; FI,40. doce- 
bis |} {docebis] || earere omni malo mortem; T I, 

ille aapiens: »mors mea ne careat lacrimis«; 
TI, 117. 

consequitur: quae (mors) brevi consecuta est; 
TI 96. 

deducit: si aliquo eum (animum mors) deducit, 
ubi sit futurus aeternus; C 66. 

deterret: non deterret sapientem mors, ... 
quo minus ..; TI, 9. 

dividit: mors Tiberii Gracchi ... divisit po- 
pulum unum in duas partis; R I, 31. 

efficit: quae (mors) aut beatos nos efliciet 
une: manentibus aut non miseros sensu carentis; 
T1I3. 

est: cuius mors tibi emolumentum futura sit; 
F U, 59. prasclarae mortes sunt imperatoriae; 


iumenta; 


mors 


F II, 897. bonam morten et bonum partum me- 
liorem longum esse quam brevem; F II, 47. me- 
lum mihi videtur esse mors; TI 9. mors.. ipsa, 
quae videtur notissima res esse, quid sit, primum 
est videndum. sunt enim qui discessum animi a 
corpore putent esse mortem; TI, 18. mortem 
non interitum esse omnia tollentem atque delen- 
tem, sed quandam quasi migrationem commata- 
tionemque vitae; T I, 27. cur... mors .. non 
sit in malis; T 1, 77. sive sensus extinguitur 
morsque ei somno similis est, qui ..; TI, 97. 
migrationem esse mortem in eas oras, quas, qui 
e vita excesserunt, incolunt; T I, 98. vitae mi- 
serae mors finis esse videtur; mors si est misera, 
finie esse nullus potest; TI, 100. ita sunt multi, 
quibus videmus optabilis mortes fuisse cum gloria; 
T I, 116, portus .. praesto est, [quoniam mors 
ibidem est] aeternum nihil sentiendi receptaculum; 
T V, 117. cuius (P. Decii) mors ita gloriosa fuit, 
ut eandem conenpisceret fillus; DI, 51. ut... 
mortem suam ne inultam esse pateretur; D 1, 57. 
eivitatibus .. mors ipsa poena est; R III, 34. 
|locto genera poenarum in legibus esse, damnum, 
vincula verbera, talionem, jgnominiam, exilium, 
mortem, servitutem ||}; L fr 4. detrahere alteri 
aliquid ... magis est contra naturam quam mors; 
16) In. 21. [detrahere ... de altero ... magis est 
contra naturam quam more]; O II, 24. quae 
{mors) certe a senectute non potest esse longe; 
C 66. sensi ego in optimo Alio, tu in ... fratri- 
bus, Scipio, mortem omni aetati esse communem; 
C 68. , ohne Berb. II, 1. facio. opto; R III, 34. 
ımalus, B, b, I, 2. sun; TI, 9 10. 16. x. x. 
23. 76. 100 (&. 517, a). 

exstinguit: f. II, 1. neglego; C 686, 

habet: quia nibil habet mors, quod sit horren- 
dum; T II, 2. 

imminet: quae (mors) propter incertos casus 
eotidie imminet; T I, 9. 

a a f. impendeo, mors (3 &t.) © 

‚» 
insequitur: 
D II, 62, 
instat: id ipsum vident, qui sunt morbo 
et mortifero adfecti, instare mortem; D I, 69. 
permovet: vita mors, divitiae paupertas omnes 
homines vehementissime permovent; O II, 37 
ertinet: mortem nihil ad nos pertinere; FII, 
100. eum mors nec ad vivos pertinent nec ad 
mortuos; T I, 91. 

potest: j. abest. est; C 66. videtur; T I, 76. 
77. — II, 1. devito. 

solent: f. II, 1. oppeto; T I, 116. 

vacat: quo (elogio Solon) se negat velle suam 
Be dolore amicorum et lamentis vacare; 

videtur: quo modo .. aut cur mortem malum 
tibi videri dicis? T I, 25. ulla uti ratione mors 
tibi videri malum possit. — qui potest, cum ista 
cognoverim? — qui possit, rogas? T I, 77. ex 
quo illorum (mortuorum) beata mors videtur, ho- 
rum (amicorum) vita laudabilis; Lae 23. f. est; 
T 1,9. 18. 100. vindicat. II, 1. oppeto; T I, 116. 

vindioat: 8 (mors) videtur a poena singu- 
los vindicare; R III, 3. 

ohne Berb: mors || mors est | terribilis iis, 
quorum cum vita omnia nen, non iis, 
quorum laus emori non potest; P 18. 

2. Prädicat: sum: hacc .. vita mors est, 
quam lamentari possem, si liberet; T I, 75. ve- 
stra .., quae dicitur, vita mors est; R VI, 14. 

H. nad Verben: 1. AHccufatip: adfero: si 
emissio feminne anguis mortem adferebat Ti. Grac- 
echo; D H, 62 


mors insecuta Gracchum est; 


vi 


584 


mors 








l 
TL1 
stam fugam 
86 


antepono: non ego iam Epaminondae, non 
Lanuidns mortem en (Epicari) morti antepono; 
F Il, 97. mors servituti turpitudinigue antepo- 
nenda (est); O I, 81. 

auguror: vere .. (Theramenes) ei, cui vene- 
. Fear mortem eam est auguratus; 


censeo: sin fugiendum id quidem censet, sed 
multo illa peiora, mortem, paupertatem, dolorem; 
cogito: »damna ... semper secum cogitet aut 
fili peccatum aut uxoris mortem«; T IH, 30. 
eoneipio: cum (vir egregiun) iam praecordiis 
conceptam mortem contineret; 9. 
concupisco: |. I, 1. est; D I, 51. — con- 
Bean f. eonselseo mortem (4 St.) 8.1, ®. 
‚R. 
consequor: non censet (Ennius) lugendam esse 
mortem, quam inmortalitas eonsequatur; C 73, 
eontemno: f. contemmo, II. mortem (7 St.) 
8. I, ©. 524, b. — contineo: f. concipio. 
demonstro: ab Euhemero .. et mortes et se- 

pulturae demonstrantur deorum; N I, 119. 

denuntio: qui (Hector) moriens propinquam 

Achilli mortem denuntiat; D I, 65. 

devito: »si qui sapientia magis vestra wmors 

devitari poteste; T II, 38. 

‚dico: nec quemquam vidi, qui magis ea, quae 
timenda esse negaret, timeret, mortem dico et 
deos; N I, 86. 

duco: omni .. oratione illud certe perfectum 
est, ut mortem -. B.. in malis; TI, 112. 
excipio: excipit bellicam peregrinamque mor- 

tem; Li 60, z a k 

expeto: cuius (Erechthei) etiam filise cupide 
mortem expetiverunt pro vita cirium; TI, 11& 

ertimesco: 8 ... nec mortem nec deos ex- 
timesceret; T III, 38. 

facio: quam (mortem) qui leviorem faciunt, 
somni simillimam volunt esse; T I, 92. 

fero: f. fero, Ill. mortem (4 &t.) ©. 42, a. 

finio: »mors .. est finita omnibus, quae generi 
humano angorem nequioquam adferunt« ; T 111,39. 

fugio: j. fügte, Il. mortem (3 St.) ©. 8, a 

‚ Jadico: quis hanc maximi animi aequitatem in 
3% ng laudaret, si mortem malum indicaret? 


lamentor: f. 1,2. TI, 75, 

ugeo: quis est..., qui suorum mortem primum 
non eo lugeat, quod ..? T I, 30. f. consequor. 

maereo: cum (Elysius) graviter filii mortem 
maereret; ‚115, 

meditor; »aut mortem acerbam aut exili nae- 

. meditabar«e; T III, 29. 

metuo: si (parricidae) ... nee deos metuant 
nec mortem nec dolorem; FI, 21. quis.. potest 
mortem aut dolorem metuens ... esse non miser? 
TV, 15. 

minitor: Theodorus Lysimacho mortem mini- 
tanti ... inquit ..; T V, 117. mortemne mihi 
minitaris? P 18, 

‚neglego: (sapiens) neglegit mortem; F ], #2. 
si ipsa ratio minus verkehek, ut mortem neglegere 
Bm) T 1, 109. neglegenda mors est; T WW, 

1. cum tradunt rationem neglegendae mortis, 
perpetiendi doloris; O III, 118. quae (more) ant 
plane neglegenda est, si omnino extinguit animum, 
aut etiam optanda, si ..; C 66. hoc meditatum 
” area ni debet esse, mortem ut neglegamus; 

nuntio: nuntiata morte flüi; T III, 30. 
obeo: (Pompeius) si mortem tum obisset; T 1, 


occumbo: ut . pro patria mortem non 
dubitaret oceumbere; T 1, 102. 


MOrs 


se nee iis, qui sine virtate sunt, mors 
est oppe F IIT, 61. qui mortem oppetat 
pro re yahlleh; F Ill, 64, profecto mors tum 
reg animo oppetitur, cum ..; TI, 109. 
.. mortes pro patria oppetitae non solum 
—. rhetoribus, sed etiam tae videri solent; 
r 1, 116. sequius esse censuit se maturam I| ma- 
turum |] oppetere mortem quam P, Africani äliam 
adulescentem; D I, 36. pro qua (patria) quis 
bonus dubitet mortem o si ei sit ee 
ra? O L57. ut (orkzs oivis) ... mortem 
rt potius quam deserat illa, quae dixi; OÖ L 
A ... milies Te mortem quam illa 
u | ualalasebı oOLI 
opto: ut homines les vel ae incipiant 
vel certe timere desistant; T I, hbaud sane 
perioulum est, ne non ımortem aut optandam aut 
terte non timendam putet; T V,118. in quo (ho- 
ande pm: Kern eglego; 066. 
op ar, neglego; » 
peto: cu Decius) ... eam .. mortem ar- 
dentiore studio peteret, uam Epicurus volupte- 
tem petendam putat; F d 61. 
pono: f. timeo; F III, do. 
„pEaadıee: Polyidum 'Corinthium nonne Home- 
filio ad Troiam proficiscenti mortem pras- 
dirise commemorat? D I, 89, 
propono: cum esset Ber posita aut fuga turpis 
aut gloriosa mors; F II, 97. tot milia latrocinan- 
tur worte proposita; N I 
timeo: inesse .. necesse est in @0 ... firmita- 
tem animi nec mortem neo dolorem timentis; Fl, 
= (re eriemus — ita mortem non timentes, 
Fu. 22. ut .., qui mortem in malis 
iR non nee am non timere, sie nemo ... 
are III, 29. quae..(mors) si timeretur; 
I, 89, pr vos quidem, indioes i es qui me sbsol- 
vistis, mortem timueritis; T I, qui ... mor- 
tem non timet, magnum is abi praesidium ad 
vitam comparat |jcomparavit |]; T II, 2. 
quae (diligentia) summa asset in eis, ... qui 
ominiam, qui mortem, qui dolorem timerent; 
IV, 46, is tibi mortemne videtur aut dolorem 
timere? TV, 88. nemo .. iustus esse potest, 
qui mortem, qui dolorem .. timet; 0 N, 88 
mortem .. omnibus horis in endentem Ana Br 
poterit animo consistere? C 74. j. dioo, opto. 
2. Dativ: addico: qui morti addictus esset; 
antepono: f. 1. antepono; F II, 97. 
inlacrimor: ouius u Aeerli), morti inlacrimari 
soleo Platonem legens; N 
3, mit Bräpo ee absum a: quod (se- 
haud procul absit a morte; C15. quo ab 
eu (morte) propius absum; CO 77. 
6 a ad: quo propius ad mortem accedam; 


armo contra: contra mortem nostram atque 
TY ... satis esse videmur ‚.. armali; 


eoncurro ad: quotiens universi .. exercitus 
sd non dubiam mortem concurrerunt! T I, 89. 

eonsolor de: qui (Oileus) Telamonem antea 

Aiacis morte consolatus esset; T III, 71. 

dico de: quoniam duobus superioribus (libris) 
de morte etde dolore dietum est; TIIL,6. multa 
er die ... sunt dicta de morte; TV, En 

je de moörte, de omni laude virtutie . 

solet dioere; P 8, 

Bar Ana de: quod ... de morte et de dolore 

disputatum est; T IV, 64. 

"do ad: vaden te ad mortem tyranno dabis pro 
amico? F II, 79, 

duoo a oum ad eam (mortem Laoedaemonius) 

TI 10, 
I. 


_ BB 


mors 


eripio a: quod (luppiter) Sarpedonem filium a 
morte contra fatum erı non posset; D II, 25. 

gradior ad: fidenti animo ... gradie tur ad 
mortem; T I, 110. 

habeo orationem contra: facile in animo 
forti contra mortem habita insedit oratio; T II, 11. 

incito ad: qui (Decii) ad Mi mortem 
cursum equorum incitaverunt; C 7 

mitto ad: bene mihi evenire, a mittar ad 
mortem; T I, 97. 

offero a : nemo umquam sine m 
moriallai se pro patria offerret 

paro contra: quis .. parum est contra mor- 
tem aut dolorem paratus ? T Vv, 

perduco ad: Aiscem .. ira ad furorem mor- 
temque perduxit; T IV, 52. 

profieiscor ad: siquidem ad mortem profici- 
scens Callanus Indus ... „o praeclarum discessum“, 
inquit, „e vita“! D I, 47, 

ri de: cum de ipsa morte quasreremus; 


Seaieo‘ ad: redeo ad mortem inpendentem; 
sentio de: de morte .. ita sentit, ut dissoluto 
animante sensum extinetum putet; TV,88. quid 
ipse sentiam de morte; C 77. 
sum in: f. im, B, I. sum in morte (8 &t.) ©. 


trudo ad: ut (Socrates) non ad a trudi, 
verum in caelum videretur escendere; T 1, 71. 

UL nach Ubjectiven und Mbverb: 1. Dativ: 
ob viam: f. Lu 1. adventat; T V,5 

proximus: cui (morti) proxumum jgepes est 
post mortem || [post mortem] |}; T I, 16. 

similis: videtis nihil esse SE tam simile 
quam somnum; C 80. 

2. mit Bräpofitionen: fortis contra: ocu- 
lis .. nulla poterat esse fortior contra dolorem 
et mortem Sale; TI, 41. 

tempestivus ad: _ mihi ipsi ad mortem 
tempestiva fuerunt; T I 

timidus ad: erat h Thoriu ... ita non 
timidus ad mortem, ut . 

IV. nad Eubftantiven: 1. genetis: amor: 
samore mortis terminum anquirens malie; T ben 25. 

‚appropinquatio: cum ... ntur appro- 
vn uatione mortis confecti homines senectute; F 

ar restat causa, ... adpropinquatio 


& spe in- 
mortem; 


an 

casus: quin etiam aetas illa multo plures quam 
nostra casus mortis habet; C 67. 

causa: ut (vitia) causam afferant mortis vo- 
luntariae; F 61. causa .. ea est, quae id 
efhcit, cuius est causa, ut vulnus mortis; Fa 3%. 

oeleritas: oblate ige celeritate; R III, 34. 

commentatio: tote. hilosophorum vite . 
commentatio mortis est; T I, 74. 

contemptio: velut ex ea disputatione ... 
magna videbatur mortis effecta contemptio; T II, 
2. in quibus (animi partibus) ... inest ... firma 
et stabılis doloris mortisque Pc FIL, 118, 
cuius (fortitudinis) munera duo sunt maxima, mor- 
tis dolorisque contemptio; T II, 43. in qua (for- 
titudine) est magnitudo animi, mortis dolorisque 

magua contemptio; R YV, 9. magnitudo animi, 
patintia laborum, mortis dolorumque contemptio; 
’ 

fata: neque vos ulla mortis fata periment 
Il perement ||; Ti 40. 

formido: turpis .. ab his formido mortis for- 
tibus viris opponitur; R I, 4. 
as quo de genere mortis difhieile dietu est; 


gloria: j. nobilitas. 
74 


more 


hora: cum ... alter III fuisset ad ho- 
ram mortis destinatam; T V, 68. 
imago: habes somnum imaginem mortis; T I, 


instar: id.. si aceidat, mortis instar putemus; 
F V, 55. patrocinio .. se usos aut clientes ap- 
pellari mortis instar putant; O II, 69. 

laudatio: Alcidamas ... scripsit etiam lauda- 
tionem mortis; T I, 116. 

malum: quod cum exanclavisset omnes labores, 
Ar incideret in mortis malum sempiternum; T], 

metus: ut... mortis metu omnis quietae vitae 
status perturbatur, ... sie..: F I, 49. liberamur 
mortia metu; F 1,69. si ea... liberarent eos 

uxuriosoe) deorum et mortis et doloris metu; 

I, 21. quod te praetermissurum credam aut 
mortis aut doloris metu; F II, 80. ut pellatur 
mortis et religionis metus; F IV, 11. nee... dico 
eorum metum mortis; F V, 31. si, ut ista non 
disserantur, liberari mortis metu possumus; T 1, 
23. quod in hoc inest omnis animi contractio 
ex metu mortis; T I, 90. etsi eram perterritus 
non tam mortis metu quam insidiarum a meis; 
R VI, 14. 

minae: eum fu hominem terreto ... istis mor- 
tis aut exilii minis; P 17. 

nobilitas: his (Deciis) levabat omnem volne- 
rum metum nobilitas mortis et gloria; T II, 59. 

perieulum: qui (homines) periculo mortis dif- 
fugissent; O III, 114. 

simulacrum: cum in eius (mortis) simulacro 
videas esse nullum sensum; T I, 

tempus: se, cum tempus mortis venisset, totus 
esse perituros; T I, 49. satietas vitae tempus 
maturum mortis adfert; © 76. 

terror: inieeto terrore mortis; F V, 81. quae 
(pbilosophia) et vitae tranquillitatem largita nobis 
es et terrorem mortis suatulisti; T V, 5. 

timor: e physicis .. fortitudo sumitur contra 
mortis timorem; F I, 64. illos mortis timor ter- 
ret; N I, 86. quom animus... omnem .. mortis 
dolorisque timorem effugerit; L I, 60. 

vas: quorum cum alterum vadem mortis |] [mor- 


rl accepisset; T V, 68. 
. mit Präpofitionen: aequitas in: f. II, 
1. iudico. 


disputatio de: de qua (morte) non ita longa 
disputatione opus esse videtur; C 74 (75). 
iudicium de: deorum immortalium indieia 
solent in scholis proferre de morte; T I, 113, 
oenae, tranquillitas post: dieit ... de... 
religua post mortem tranquillitate bonorum, poenis 
impiorum | [dieit ... impiorum] |; L II, 68. 
tempus post: f, III, 1. proximus. 
mftand: 1. Ablativ: accipere: quem 
{dolorem) acceperis cum summi viri, tum amicis- 
sumi morte; Lae 8. - 
adfici: qua (morte) qui affecti sunt, in eadem 
causa sunt, qua ante quam nati; F I, 49. 
eapere: qui morte testamentove eius tantundem 
Itantumdem || capiat, quantum ommes heredes; 
L I, 48. 
ceofrcere: e08 morte, exsilio, vinclis, damno 
(leges) coßrcent; O III, 23. 
conficere: cum extremum vitse diem morte 
confecerit; F II, 76. 
deleri: homines iam morte deletos reponere in 
deos; N I, 38. omnia morte deleri; Lae 18. 
dissolvi: cum hominis natura morte dissolvi- 
tur; C 80, 
dimittere: miserum esse ... M. Crassum, qui 
illas fortunas morte dimiserit; T I, 12. 
effugere: haec morteeffugiuntur; TI,86. etiamei 
quis morte poenas scoeleris effugerit; N III, 90, 


_586 


more 


eluere: f. luere; C 75. 

exstingui: cum dissolutione, id est morte, sen- 
sus omnis exstinguatur; F II, 101 

finire: maximos (dolores) morte finiri; FI,49. 
»qui labores morte finisset gravis;« T I, 115. 

interire: f. 2. post; T I, 25. 

luere: nostra in re publica .., quae per vim 
oblatum stuprum voluntaria morte lueret, inrenta 
est; F V, 64. qui (L. Paulus) morte lnit j| eluit |] 
eollegae in Cannensi ignominia temeritatem ; C75. 

mactare: eum (Sp. Cassium) ... cedente po- 
pulo morte mactarit; R II, 60. 

migrari: ut ... in alium quendam locum ex 
his loeis morte migretur; T I, 97. 

multare: filium morte multavit; FI, 35. pla- 
rimi ... animos .. quasi capite damnatos morte 
multant; T I, 50. qua (oratione) facit eum ($0- 
eratem) Plato usum apud iudices iam morte mal- 
tatum; TI, 97. universos ait Ephesios esse morte 
multandos; TV, 105. cum ... mulier ... nobilis 
ob illam iniuriam sese ipsa morte multavisset; 
RI, 46, 

occidere: ne morte patris familias sacrorum 
memoria occideret || [ne ... occideret] ||; LII, 4. 

ponderare: morte aut dolore corporis ... ho- 
minum miserias ponderamus; L II, 43. 

privari: hoc ipsum concedatur, bonis rebus 
homines morte privari; T I, 87. 

quaerere: qui reg tum dolore frange- 
Ken. ._ inmortalitatem ipsa morte querebat; 


tolli: f. 2. in; L II, 59. 
venire: ad quos eiusdem (patris familias) morte 
pecunia venerit |]fad ... venerit] |]; L II, 4. 
2. Bräpofitionen: a: cuins (avi) a morte 
tertius hic et tricesimus annus est; © 19, 
ante: qui (Scipio) ... perpaucis ante mortem 
— ... triduum disseruit de re publica; Lae 
4. 
in: ifa carere |jea re, } carere|| in morte non 
dieitar; TI, 88. tolli fortunae discrimen in |[dis- 
erimen |] morte; L I, 59. id si jta est, ut op 
tumi euiusque animus in morte facillime evolet; 
Las 14. j 
ob: »quaensm umquam ob mortem Myrtili poenis 
luendis dabitur satias supplicie? N III, 90, 
post: ut sit (dies natalıs), etiamne post mortem 
coletur? F II, 102. nihil ad nos pertinere post 
mortem ||p. m. ad.n. pert. I; F 102. velle 
post mortem epulis celebrari memoriam sui nomi- 
nis; FII, 108. futurae post mortem famas .. esse 
propter rem ... consulendam; F Ill, 57. quis 
gr post mortem formidines extimescant; 
V, 31. nos, si post mortem miseri futuri su- 
mus, miseri fuimus ante, quam nati; TIL 13. 
quoniam post mortem mali nihil est; TI, 16. 
his sententiis omnibus nihil mortem pertinere 
ad quemgqnam potest; T 1, 24. dasne aut manere 
animos post mortem aut morte ipsa-interire? TI, 
25. animos remanere post mortem; TI, 26. quas 
post mortem futors sint; T I, 31. poötae nonne 
post mortem nobilitari volunt? T I, 34. opifioes 
post mortem nobilitari volunt; T I, 34. ven 
simile est ... esse aliquid, cuius is (optumus 
quisque) post mortem sensum seit habiturus; T |, 
35. fac ... animos non remanere post mortem; 
TI 8. num .. aliquis dolor aut omnino post 
mortem sensus in corpore est? T I, 82. cum id 
Er ne post mortem miseros nos putemus fore; 
A ut nihil pertinuit ad nos ante ortum, 
sic nihil post mortem pertinebit; T I, 91. nihil 
curandum esse post mortem; TI, 107. Aeschines 
in Demosthenem invehitur, quod is septimo die 
post filiae mortem hostias immolarisset; T II, 63. 
qui aut fortis aut claros aut potentis viros unt 


mors 


post mortem ad deos pervenisss; N I, 119. .- 
{animus) multo magis faciet post mortem; DI, 
63. post mortem .. (Cn. Pompei) ea consecutura, 
quae ..; DII,22. anno fere centesimo et quadra- 

simo post mortem Numae primum Italiam Py- 
thagoraım attigisse; R II, 29. hoc idem etiam 
post mortem monumentis litterarum assequuntur; 
O 1,156. anno .. undevicensimo || undevicesimo |] 
post eius (Ennii) mortem hi consules ... fact 
sunt; C 14. quid .. timeam, si aut non miser 
post mortem aut beatus etiam futurus sum? C 67. 
post mortem .. sensus aut optandus aut nullus 
est; C 74. neo... clarorum virorum post mortem 
honores permanerent, ei ..; © 80. sermonem ... 
habitum ... paucis diebus post mortem Africani; 
Lae 3. C. Fannius et Q. Mucius ad socerum ve- 
niunt post mortem Africani; Lae 5. hunc (Tib. 
Graechum) etiam post mortem secuti amici et pro- 
pinqui; Lae 41. mibi .. non minori curae est, 
qualis res publica post mortem meam futura || sit ||, 
quam qualis hodie sit; Lae 48. 

propter: quos (haruspices) cum Ti. Gracchus 
propter mortem repentinam eius ... in senatum 
introduxisset; D II, 74. 


MOTSUBS, Bih, Schmerz, Angriff, Ausbrud: 
I. est: fuisse acrem morsum doloris idem 
Marius ostendit; T II, 53. dolor eorporis, cuius 
est morsus acerrimus; T III, 61. acriores .. mor- 
sus sunt intermissae libertatis quam retentae; O 


‚ 24. 

U, 1. efficio: ut aegritudo quasi morsum ali- 
quem dolorig efliciat; T IV, 15. 

habeo: fortuna .. casus räriores habet, ... 
a bestiis ictus, morsus, impetus; O II, 19. 

relinquo: morsus .. et contractiuncula quae- 
dam animi relinquetur |] contractiunculae ... re- 
linquentur, al.|]; T II, 83. 

2. munio contra: (viriditas) fundit frugem 
... et contra avium minorum morsus munitur 
vallo aristarum; © 51. 

possum ad: quid aristolochia ad morsus ser- 
pentium possit, ... video; D I, 16. 

Ill. radices ad: quae (sint animadversa) radi- 
cum (genera) ad morsus bestiarum, ad oculorum 
morbos, ad vulnera; D I, 18 

IV, 1. admoneri: admonita squillae morsu pina 
la squilla [pina] morsu |]; N II, 123. 

certare: certantis .. calcibus, unguibus, morsu 
denique; T V, 77. 

defendere: ut ... se ... defendant cornibus 
tauri, apri dentibus, morsu leones; N Il, 127. 

dividere: eoram (dentium) adversi acuti morsu 
dividunt escas; N II, 134. 

lacerare: »quae (vestis) latere 
haerens morsu laceral viscera«; e 

laniare: »cui (genetrici draco) ferus inmani 
laniavit viscera morsu«; D II, 63. 

nocere: ex quo fit, ut illae (anguee) nec morsu 
vivae noceant nec odore mortuae; N I, 101, 

saucius: »lovis ... pinnata satelles . 
pentis saucia morsu; D I], 106. 

ulcerari: nondum .. ulcerato serpentis morsu 
Pbilocteta; Fa 36. 

2. ex: cui »e ||cum »e || viperino morsu venae 
viscerum veneno imbutae taetros cruciatus cient«; 
FU, 4. TI, 19. 


mortalis, fertig, irbiih, vergänglic, 
Menid: A. bei Eubftantiven: alqs: sic habeto, 
non esse te mortalem, sed corpus hoc; R VI, 26. 
vgl. B, a. 

alqgd: quidquid (animus) est, mortale sit an 
aeternum? A II, 124. quid in iis mortale et ca- 
ducum (sit); LI, 61. si hoc, quo sentimus et 


|Nateri|] in- 
20. 


. BEI- 


587 


mortalis 
Ben, mortale et caducum ost; fr V, 97. vgl. 


animal: si homo est, animal est mortale, ra- 
tionis particeps; AIL, 21. mortale.. omne animal 
et dissolubile et dividuum sit necesse est; N II, 
29. omne.. animal confitendum est osse mortale; 
N III, 32 

animans: cum accepissent inmortale principium 
mortalis animantis; Tı 47, 

animus: in quibus {libris Dieasarchus) volt 
efficere animos esse mortalis; TI, 77. si mortales 
animi sunt; T I, 88. mortalem esse animum; 
T1 9. 

coneretio: nec .. deus ipse ... alio modo 
intellegi potest nisi mens ... segregata ab omni 
concretione mortali; T I, 66, fr IX, 10, 

condicio: ut.. mortali condicionse (es genera) 
generentur; Ti 41. 

corpus: ita efleitur, ut omne corpus mortale 
sit; N III, 80, mortali corpore cremato; D I, 47. 
animos, dum in corporibus essent mortalibus, 
vivere; C 80. dis... iunioribus permisit, ut cor- 
pora mortalia eflingerent; Ti 46. ]. alas. 

deus: hominem ... esse natum quasi mortalem 
deum; F II, 40. 

fortuna: ut fortuna non numquam tamquam 
ipsa mortalis cum inmortali natura pugnare videa- 
tur; O I, 120. 

genus: quom .. alias, quibas cohaererent ho- 
mines, e mortali genere sumpserint; LI, 24. tris 
geners nobis reliqua sunt, eaque mortalia; Ti4l. 

homines: isto modo, quoniam homines mor- 
tales aunt, sint aliqui inmortales; N I, 109, 

matres: hi dei gunt habendi mortalibus nati 
matribus? N II, 45. 

mundus: sin (Pronoea) alia est, cur mortalem 
fecerit mundum, non ... sempiternum; N I, 20. 
ut mundum ex quadam parte mortalem ipse deus 
aeternus (movet), sic ..; R VI], 26 

natura: ex hacne tibi terrena mortalique 
natura et caduca concreta ea (vis) videtur? TI, 
62. ais, quoniam sit natura mortalis, inmortalem 
etiam esse oportere; N 1,109. qua.. (re) proxime 
ad deorum vim natura mortalis possit accedere; 
D I, 1. non posse eam naturam ... esa6 morta- 
lem; C 78 

pars: vos..ad id, quod erit inmortale, partem 
attexritote mortalem; Ti 41. 

res: Alcmaeo ... non sensit sese mortalibus 
rebus inmortalitatem dare; N I, 27, 

B. allein: a, mase.: I, 1. adsequitur: quam 
Opinionem nemo umquam mortalis adsequi potuit 
sine eximia virtutis gloria; R II, 17. 

consequitur: eam sapientiam interpretantur, 
gg adhuc mortalis nemo est consecutus; 


deferunt: quae (visa) illi (mortales) exterriti 

somno || somnio | ad coniectorem mane deferant; 
’ 

est: »mortalis nemo est, quem non attingat 
dolor morbusquee; T IH, 59, »mortalis visust 
pulchrior esse deo;«e N 1, 79. si quis mortalis 
possit esse, qui conligationem causarum omnium 
perspiciat animo; D I, 127, deosne inmortalis 
..., CONCUFsare circum omnium mortalium, qui ubi- 
que sunt, non modo lectos, verum etiam grabatos 
et ... obicere iis visa; D II, 129. f. nesciunt. 

habent: hoc .. omnes mortales sic habent, 
externas commoditates ... a dis se habere; N 
II, 86, 

intellegunt: hoc .. omnes mortales et in- 
tellegunt et re probant; Las 24. 

nesciunt: aut Epicurus, quid sit voluptas, aut 
omnes mortales, qui ubique sunt, nesciunt; F II, 6, 

perspicit, poteat: j. adsequitur. est; DI, 127. 

74* 


mortalis 


robant: f. intellegunt. 

Are f. est; N I, 79. 

2. nascor: qui mortalis natus condieionem 
postules inmortalium; T III, 886. 

8. Yusrnf: o mortalem beatum! cui certo scio 
ludum numquam defuisse; D II, 30. 

II, 1, attingo: f. I, 1. est; T III, 59. 

exterreo: f I, 1. deferunt. 
D Fan: nihil eum (mortalem) profecto fallat; 
: zu (Anaxagoram) ferunt nuntiata 
ii dixisse: „sciebam me genuisse morta- 
lem‘; T II, 30. hoc idem ... declarat ... 
amuagssan: „sciebam me genuisse mortalem*; 
T II, 58. 


procreo: ut ... mortalis .. 
creatos (videremus); N I, 42. 

2. desum: f. I, 8. 

divido: »unde ignis clust mortalibus clam di- 
visus;« T II, 28. 

iscio: »Haedi exiguum isciunt mortalibus 
ignem«; N II, 110. 

obicio: f. I, 1. est; D II, 129. — sum: f, III. 

3. credo de: quod multis iam ante saeculis 
a alio de mortali homines credidissent; R II, 


ex inmortali pro- 


insum in: nisi in homine atque mortali (ratio- 
nem inesse non posse); N I, 98. 

II. beatus: quo beatius esse mortali nibil 
potest; P 16. 

IV. genus: quo bono ... nullum praestantius 
neque datum est mortalium generi ... neque dabi- 
tur; Ti 52, 

grabati, lecti: f. I, 1. est; D II, 129. 

iudicium: iudieium hoc omnium mortalium 
est, fortunam ... zn N III, 88. 

mentes: his ille clamat omnium mortalium 
mentes esse perterritas; N I, 86. 
.. est quam mentes mortelium falsis ... 
coneitare? D II, 127. 

multitudo: si mortalium tanta multitudo sit, 
essa inmortalium non minorem; N I, 50. 

opinio: te ... ad opinionem omnium morta- 
lium consecrabo; fr IX, 11. 

societas: ut (homo) ... se implicet ... om- 
nium mortalium societate; F II, 45. 

b. neutr.: infra .. iam nihil est nisi mortale 
et caducum praeter animos; R VI, 17. 


mortalitas, Sterhliäteit, Bergängliäitett: 
quasi ... non omne, quod ortum sit, mortalitas 
consequatur; N I, 26. 


mortifer, tobbringend, tödfi: A. bellum: 
»scibam me in mortiferum bellum ... mittere«; 
Tıı, 28 

emissio: si ... emissio .. maris anguis erat 
mortifera Corneliae; D I, 62. 

morbus: qui sunt morbo gravi et mortifero 
rn D I, 68. qui mortifero morbo urgeatur; 


uid inscitius 
visis 


pars: mortifera 
psancti in Hirpi 

poeulum: Socrates ... tum paene in manu 
iam mortiferum illud tenens poculum; T I, 71. 

B. conseribo: ei quae inseii inperitique pro 
salutaribus mortifera conseripserunt; L II, 18. 


mMOS, Sitte, Gewohnheit, Weien, Charakter, Be 
nehmen, Brauch, Urt und Weije: I. Gmbject: ad- 
hibet: mos ipse patrius praestantes viros adhibe- 
bat; RV, 1. 

est: illum complexi, ut mos amicorum est; A 
J, 1. eorum erat iste mos, qui tum sophistae 


vo. pars est, ut .. Am- 
;DI %. 


588 





nominabantur; F II, I. magorum mos est non 
humare co suorum, nisi a feris sint ante 
laniata; T I, 108. morem apud maiores hunc 
epularum fuisse, ut ... canerent; T IV, 3. ma- 
ematicorum iste mos est, non est philosopho- 
rum; T V, 18. ut mos in Graecia est; TV, 108. 
cum quaeritur, ... quae leges, qui mores aut 
utiles aut inutiles (sint); D II, 11. quod lenior 
eorum vita et mores fuerant faciliores; O I, 119. 
fundant: neque viri ... neque mores ... aut 
fundare aut tam diu tenere potuissent tantam ... 
rem publicam; R V, 1. 
habet: scaenicorum .. mos tantam habet ve- 
tere disciplina verecundiam, ut ..; O I, 129. 
intereunt: mores „. ipsi interierunt virorum 


penuria; R V, 2. 

labuntur: zussen (eivitatum) mores lapsi ad 
mollitias || mollitis || pariter sunt inmutati cum 
cantibus; L II, 38. 


obsolescunt: f. IL, 1. oolo. 

oceidit: non .. erat illa tum eivitas, ... cum 
mos patrius oceiderat; P 27. 

parant: ut huius (Tarquinii) ... 
amicos parare non potuerunt, sie ..; 

possunt: j. fundant, parant. 

sequuntur: en .. mores, disparia |] mo- 
res disparia || studia sequuntur || secuntur |]; Lae 


74. 
solent: f. II, 1. dico. — tenent: f. fandant. 
valet: mos valet, ratio non valebit? T II, 4. 
erunt (leges) fere in more maiorum, qui tum ut 
lex valebat; ern in ä or n 
viget: vigebat in illa domo patrius mos |] mos 
pat. |] et disciplina; O 37, 
vincit: numquam naturam mos vinceret; TV, 


vindieat: imitator, ut sibi quidem videtur, 
naturae mos vindicat; fr V, 71. 

abl. abs.: inter ipsos homines nonne et similli- 
mis formis di mores et moribus simillimis 
figura dissimilis? N I, 98. si... erudimus juven- 
m j his praesertim moribus atque temporibus; 


oßne ®erb: mores in utroque dispares; N I, 97. 
deinde boni mores et modestiores et ad capienda 
Bern molliores; fr V, 51. f. abl. abs; NI, 


II. nach Verben: 1. Mcceufatin: accipio: |. 
teneo; O IH, 44. 

agnosco, averto: 0800 .. tuum morem 
istum, Spuri, aversum a ratione populi; R III, 47. 

cognosco: olmnium fere civitatum ... ab 
Aristotele mores, instituta, disciplinas ... cogno- 
vimus; F V, 11. 

colo: quos (antiquos mores) ita oblivione ob- 
soletos videmus, ut non modo non colantur, sed 
iam ignorentur; R V, 2 

condemno: non modo stultitiam meam, sed 
etiam mores et naturam oondemnandam puto; 
A I, 68. 

confirmo: eum 
firmat; L II, 57. 

eonformo: quarım (partium) cum una sit, 
qua mores conformari putantur; F IV, 5. 

consequor: eum morem .. cum breritate ... 
consequar; L II, 18. 

constituo: ex quo leges moresque constituti; 
OI, 15. 

corrigo: pauci honore ... ampliflcati vel cor- 
ge mores civitatis vel oorrigere possunt; 
L II, 32. 

corrumpo: corrupti mores depravatique sun 
admiratione divitiarum ; O II, 71. }. corrigo. 

depraro: hac dulcedine corruptelaque depra- 
vati (mores); L II, 38. f. corrumpo. 


.. morem ius pontificale oon- 


dieco: varlii mores, varla fortuna, voluptas etiam 
varia dici solet; FI, 10. 
en quis .. non videt et formas et mores 
. effingere a parentibus liberos? D II, 94. spe- 
eiem (natura) ita formavit ar ut in ea penitus 
Me u mores efingeret; L . 
emendo: cum emendati Se amicorum sint 
Nsunt |; Lae 61. 
exquiro: cum (Plato) optimos mores .. 
quireret; T II, 27. 
fero: quidam homines ... graves nec u 
nec principum mores ferre potuerant; 
fingo: ut mores fingas; A II, 114. ex = . 
Diss. a, mores, animum ,.. cuiusque ... fingi; 


gero: confuse loquitur; gerendus est mos, modo 
recte sentiat; F Il, 27. geram tibi morem; TI, 
11.NIL8. geram morem vobis; R IH, 8. 


vl eoto Aegyptiorum morem quis ignorat? T 


erdetes gi L labontor. 
importo: inportantur non ng solum ad- 
venticiae, sed etiam mores; R II, 7 


indico: is, qui appellatur vultus, ... indicat 
mores; L I, 27, 
inflammo: omnem morem EEE 


inlammatum esse cupiditate vincendi; O I, 64. 
1 8 ala Arcesilas eum (morem) revocavit; 


uns quoius virtus moresque laudandi sunt; 


muto: quom (Athenienses) ... maiorum .. mo- 

rem dixissent saepe esse mutatum; LI, 40. no- 
vita .. ue mutato mores mutari civita- 

tum puto; L 32. nec senectus mores muta- 
verat; CO 10. mutari etiam mores hominum saepe 
dicebat, alias adversis rebus, alias aetate ingrarve- 
scente; Lae 38, 

neglego: ut ille (Epicurus) suo more loquatur, 
nostrum meglegat; F FI 15. 

novi: nosti morem aa Aepl. 

periclitor: } quo [quo] utamur ... amici- 
tia ex |jamieitüs, al.]| aliqua parte periclitatis 
moribus amicorum; Las 63 

pernosco: qui rede physiognomon) 8e pro- 
ftebatur hominum mores naturasque ex C00rpore, 
oculis ... pernoscere; Fa 10. 


ersoribo: leges etiam et instituts ac mores 
ivitatum us; F IV, 61. 
recondo: f. o; LI 
ig 


ee. suos mores ren I, r 
ger “ne reguntor; L 
patrius mos tam much bad 
a (fuit); DU, 71. 
retineo: qui mos cum a posterioribus non 
esnet eegeet FI, 2. retinetur..et ado . 


nem t ad magnas utilitates rei pu 
mos, religio, "Aseiplins: DI, 70. uitatum = 
bune morem constituit, qui usque uc est re- 


tentus; R IL,36. veterem morem ac maiorum in- 
stituta retinebant excellentes viri; R V, 1. 

sequor: quom (Athenienses) ... quassissent .. 
gem morem potissimum sequerentur e variis, 
(Apollo) ndit: „optumum*; L II, 40. se in 
benefieiis collocandis mores hominum, non fortu- 
zum sequi; O IL, 8. . I, sequuntur. 

sero: quoniam ... serendi etiam (sunt) mores 
nec scriptis omnia sancienda; L I, 20. 

specto: mores eius erunt spectandi, in quem 

eßeium oonferetur; OL,45. cum in hominibus 

er aut mores # ri aut fortuna soleat; 


teneo: quem morem cum Uurneades acutissime 
copiosissimeque tenuisset; T V, 11. mihi .. vide- 


PER... 


tur Numa noster marime tennisse hune morem 
veteram Graecise nun; R V,38. qguem nos mo- 
rem tenemus; L II, 67 praeclarum a maioribus 
acoepimus morem rogandi "redlele, si eum tenere- 
mus; O II, 44. 
tueor: mores et instituts vitae . 
feoto .. melius tuemur; T 1, 2. 
vitupero: . ML dissimilitudo; 0 1, 109. 
2. Genetiv: sum: morum .. putabant studia 
esse et quasi consuetudinem; A z L 
3, Dativ: adsuesco: coßrcet beluam, et eam 
docilem et humanis moribus adsuetam; R II, 67. 
do: sin id nomen moribus dandum est, non 
linguis, non Graeeos minus barbaros quam Roma- 
nos puto; RI, 
en a veteri legi moriquo parendum est; 
i 38. 
4. Ablatip: fruor: ut et usu eius, quem dili- 
gere coeperunt, fruantur et moribus; Las 32, 
num: qui antean co fuerint moribus; 


. 208 pro- 


5. mit Pripolttionen abhorreo a: civi- 

tatem ... a vita Aka" a et mori- 
bus Il maioribus 1 R Ir 

adhibeo ad: ‚ad vr PRATER maiorum- 
que morem etiam ‚c a Socrate adventieiam do- 
etrinam adhibuerunt; R III, 5. 

ago de: de acumine agitur eins (Epioari), non 
de moribus; T III, 46 

congruo cum: ei "aliquem nacti sumus, cuius 
cum moribus et natura congrusmus; Las 27. 

deduco ad: plerumgque .. parentium praeceptis 
inbuti ad eorum consuetudinem moremque deduci- 
wur; OÖ I, 118. 
.- dico de: quid dicam de moribus facillimis? 

1l. 


diserepo a: non multum discrepat ista con- 
stitutio an & legibus Numae nostrisque 
moribus; L 

disputo de: cum (Socrates) de moribus ... 
disputet; R I, 16. 

irido in: ea .. ab ls in naturam et in || 

mores dividebantur; A I, 20. 

facio contra: si quid Socrates aut Aristippus 
contra morem Fee Arsen civilem fecerint 
locutive aint; O I, 148. sapientis esse nibil con- 
tra mores, half, o dia facientem babere ratio- 
nem rei fan 
a ne sermo vitium aliquod 

moribus; 0 I, 134. 

intellego ex: hoc non ex hominum mors 50- 
lum ... intellegi potest; T V, 98. 

loquor contra: f. facio oontea; O I, 148. — 
de: ut de men institutisque maiorum ... lo- 
quamur; TW, 


more, q 9008 illi es = 1. qui (locus) 
ee qui u. qui ad disciplinam rei 
publioge pertineret; O I, 156, 


philosophor de: fuit .. iam scoepta a Pia- 
tone philosophandi ratio triplex, una de vita et 
moribus, ve Er AL 19. 

pono in: ze ne Erg posita est 
in virtute moribus quae (fortuna 
populi) posita est in unius ... vel voluntate vel 
moribus; m nn (Bpiceri 1 

quaero de: de io eius picori) in his 
disputationibus, non % moribus quaeritur; F H, 
80. (Bocrates) codgit de vita et moribus ... quae- 
rere; T V, 10, Socratem ... tantum de via et 


de moribns solitum es36 quasrere; B I, 16. rt 


mos 


0 





revertor ad: ut iam ad sermonis mei aucto- 
rem || morem |] revertar; R I, 

scribo de: cuins (Nicomachi) accurate scripti 
de moribus libri; F V, 12. 

sum in: f. in, B. sum in more (7 ©t.) &.269, b. 

traho ad: ne aestus nos consuetudinis .. 
sermonis morem usitati trahat; L II, 9. 

II. nach Wdjectiv und Adverb: 1. Dativ: 
similis: in suis moribus er figuras pecu- 
dum et ferarum transferetur; Ti 4 

2. mit Präpofition: simul ne quae (in- 
eulae) fluctibus cinctae natant puene ipsae simul 
cum civitatum || eivitatium, al, || institutis et mo- 
ribus; R II, 8. 

IV. nach Subftantiven: 1. Genetin: com- 
mutatio: sin autem aut morum aut studiorum 
commutatio quaedam ... facta erit; Lae 77. 

eorruptela, demutatio: est .. maritimis 
urbibus etiam quaedam corruptela ac demutatio 
morum; R II, 7, 

dissimilitudo: innumerabiles aliae dissimili- 
tudines sunt naturae morumque, minime tamen 
vituperandorum ; O 1, 109, quorum (morum, stu- 
diorum) dissimilitudo dissociat amicitias ; Lae 74, 

distantia: quod tanta est inter eos (bonos et 
improbos), quanta mazima potest esse, morum 
studiorumque distantia; Las 74. 

facilitas: quae (Firtutes) pertinent ad man- 
suetudinem morum ao facilitatem; O II, 32. 

genera: genera .. si velim iuris, institutorum, 
morum consuetudinumque describere; R III, 17. 

immanitas: qui (tyrannus) ... morum .. in- 
manitate vastissimas vincit beluas; R II, 48. 

institutio: haec .. fuit apud eos morum in- 
etitutio; A I, 28. 

magistra: tu magistra morum et disciplinae 
fuisti; T V,5 

N f. facilitas. 

mutatio: rare Ion mutatio morum in prin- 
cipibus ezxtiterit, eandem in populo secutam; L 

‚81. facienda morum institutoramque mutatio 
est; O I, 120. 

praestantia: hominum .. studia ... [virorum 
praestantium] sapientia | morum „pracstantin [sa- 
pientia] |] ... excitantur; O II, I 

severitas: quom severitas eorum (morum) ob 
alis vitia cecidisset; L II, 38, 

similitudo: nibil .. est amabilius ... quam 
morum similitudo bonorum; OL56. et..en 
inucundissima amicitia, quam similitudo morum 
coniugavit |j[est ... coniugavit] Il; O I, 58. 

sunvitas: accedat huc suavitas quaedam opor- 
tet sermonum atque morum; Lae 6 66, 

vitium; haec morum vitin sunt, non seneotu- 
tis; C65. qui morum ac temporum vitio aliquan- 
tum erg" it fortasse in huius saeculi errore 
verser; P 

2. mit Bräpofitionen: alqd ex: quid .. 
manet ex antiquis moribus? R V, 2. 

opinio de: ille (Africanus) vicissim opinione 
fortasse non nulla, quam de meis moribus habe- 
bat, me dilexit; Lae 80. 

pars de: nos eam partem philosophiao „de 
moribus* appellare solemus; Fa 1. 

philosophia de: haec omnis, quae est de vita 
eb I. Burner hilosophia; T I, 8. 

fand: 1. Ablativ: adhiberi: is sermo, 
gi regen: maiorum a summo adhibetur in poculo; 


Stoicorum more mus; T II, 18, 


agere: 
. more agentur institutisque civilibus; 01, 


a . 
1 
asper: (Stoici) horridiores evadunt, asperiores, 
uriores et oratione et moribus; F IV, 78. 
commemorare: Pythagoreorum .. more exer- 


cendae memoriae gratia, 2 quoque die dizerim, 
.. cCommemoro vesperi; 

comprobare: neo .. hoc oratione solum, sed 
multo magis vita et factis et moribus (Epicurus) 
comprobavit; F I, 65. 
e a neipi: sicut verbis concipitur more nostro; 

ee non vestro more, sed dialectico- 
rum ... argumento [|argumenti, al.|| sententiam 
eonclusisti; N 1, 89. 

confirmare: qui haec disciplinis informata 
alia moribus confirmarunt, sanzerunt autem alia 
legibus; R I, 2. 

coniungere: ut (Socrates) ... geometriam et 
harmoniam studeat Pythagorae more coniungere; 

conservare: rem publicam ... quibus mori- 
bus aut legibus constituere vel conservare possi- 
mus; R Il, 64 

constitui: cum .. non instituto aliquo aut 
more aut lege sit opinio constituta; I, 44, 
quae (oratio) sit anteponenda bene Constitutas 
eivitati publico iure et moribus; R I, 3. f. con- 
servare,. 

convinci: convincuntur .. scripta eius (Epicuri) 
probitate ipsius ac moribus; FU, 9. 

deleniri: opinionibus en more delenitum 
(animum) mollivimus; T V, 7 

depravari: Fu moribus "opinionibusquo de- 
pravati; T III, 2 

dicere: aliquid de er tuis et de te ipso 
dices more maiorum; F II, 74. haec nostro more 
nos diximus, Epicurü dicunt suo; T III, 33. ut 
si quis medicus aegroto imperet, ut sumat »terri- 
uam hominum more cocleam 


ename« ... potius q 
mann‘ 1 de [dicere] |]; D II, 1933. philosopho- 
rum more ,.. ea nunc articulatim distincta ||} de- 


lecta, al.|] dicuntur; LL3 

differre: quantum Er se homines studiis, 
moribus, omni vitae ratione äifferant: fr V, 87, 

discere: docebo meliora me didieisse de colendis 
dis inmortalibus iare pontificio et more maiorum 

quam rationibus Stoicorum; N TII, 48. 

disputari: multa sunt a nobis .. saepe cum 
= ha Carneadeo more et modo disputata; 

ıl, 
doceri: civitates quaedam universae more do- 
ctae parsimonia delectantur; T V, 99 

durus: [. asper. 

effici: id .. vitioso more eflici solet; T I, 30. 

08868: quom ... antiquo more parva esset villa; 
LI,3 ut ü ... earum (ciritatum, nationum) 
patroni essent more maiorum; OÖ I, 85. 

fieri: quod fieri more veterum solebat; DI, 
104. quae .. omnia dulciora fiunt et moribus 
bonis et artibus; C 65. 

fingi: si... „suis ea (Fortuna) cuique fingitar 
moribus*; P 34. 

fundere: aliud est . 
fundere; „i er 10. 

geri: . pleraque senatus auctoritate et 
instituto = more gererentur; R I, 56. 

gloriari: ut de me ipse |Jipso |] aliquid more 
senum glorier; C 82, 

habere: ut iam etiam scholas Graecorum more 
habere auderemus; T I, 7. cum (Dionysius) . 
haberet etiam more Graeciae quos adulescen- 
tis amore coniunctos; T V, 58 

horridus: f. asper, 

inseribi: in quibus (mensis) cum more veteris 
Graecine inscriptum esset BONORUM DEORUM; N 

interdici: quem ad modum nostro more male 
ee, gerentibus patribus bonis interdici solet, sic . 


. poötaruam more verba 


mos 


591 


motus 


interpretari: alios .. ag ices) alio more 
videmus exta interpretari; D II, 3. 

iudieare: benirolentiam non adulescentulorum 
more ardore quodam amoris ... indicemus; OÖ 1,47. 

lavari: nostro .. more cum parentibus puberes 
flii ... non lavantur; O I, 129, 

limari: te... unum moribus domesticis ... 
limatum; N II, 74. 

loqui: si magis placeret suo more loqui, quam 
ut >somnes Danai« ..; F II, 18. musici, gramma- 
tici etiam more quodam loquuntur suo; F III, 4. 
quae (philosophi) communi more in foro loqui- 
tur, in libellis suo; FIV,22. loquimur nunc more 
communi; TIV,66. qui (Chrysippus) suo quodam 
more loguitur; R III, 12. f. II, 1. neglego. 

molliri: f. deleniri. 

neglegere: Flaminius re nuntiata suo more 
neglexit; D I, 77. 

perfici: quasdam virtutes natura aut more 
perfectas (in ratione esse); A I, 38. 

poni: in eo... voluptas omnium Latine loquen- 
tiam more ponitur, cum percipitur ... iucunditas; 
FI, 1a. 

pugnare: ille... in Synephebis Academicorum 
more contra communem opinionem non dubitat 
pugnare ratione; N II, 72, 

respondere, sedere: quo minus more patrio 
sedens in solio consulentibus responderem ; LI, 10. 


sapiens: te ... non solum natura et moribus, 
verum etiam studio et doctrina esse sapientem; 
Lae 6 (7). 


similis: cum viri boni moribus similes sunt 
familiaritate coniuncti; O I, 55. 

stare: »moribus antiquis res stat Romana viris- 
que«-; RV,1. quibus (antiquis moribus) ille dixit 
rem stare Romanam; R V, 2. 

tueri: eum in armis eivilibus nec tueri meo 
more rem publicam ... poteram; D II, 6 

turpis: hoc quamquam video neque more turpe 
haberi neque ..; O III, 69, 

vexare: hic (Triarius) Stoicorum more nos 
vexat; F II, 119. . 

vivi: si patriis viveretur institutis et moribus; 
R II, 41. 

uti: cum u.) fidibus Pythagoreorum 
more uteretur; T V, 113, 
a PBräpofitionen: ad: f. II, 1. retineo; RII, 


de: haec ipsa de vita et moribus ili |]* illi 
enim || simplieiter; AI, 6. hasc fere de moribus; 
A 1, 39. nova pleraque et perpauca de moribus; 
F V, 13. 

in: atque haec in moribus; O I, 46. 


motio, Bewegung, Erregung: I, 1. appello: 
continuo: ipsum animum Zudslizsiav (Aristo- 
teles) appellat novo nomine quasi quandam con- 
tinuatam motionem et perennem; T I, 22. 5 

detraho, percipio: detrabens eas, quae auditu 
et Je] cantıbus, detrahens eas etiam, quae ex 
formis percipiuntur oculis, suavis motiones; T III, 
41 


2. cerno in: oculi ... in corporum etiam mo- 
tione atque gestu multa cernunt subtilius; N II, 
145. 


incurro ex: (sidera) ex alterius nature mo- 
tione transversa in eiusdem naturae motum in- 
eurrentia; Ti 30, 

I. prineipium: ut ...., qui protrusit cylindrum, 
dedit ei principium motionis; Fa 48, 

II. ex: quarum (stellarum) ex disparibus motio- 
m annum mathematici nominaverunt; 

in: in tantis motionibus tantisque vicissitudini- 
bus; N I, 15. 


MOLUS, Bewegung, Erregung, Regung, Antrieb, 
Wirkfjamtkeit, Leidenfhaft, Unruhe, Hufftand: I. abfo- 
Int: 1. Subject: adfligunt: inportant .. (ani- 
morum motus) aegritudines anxias atque acerbas 
animosque adiligunt et debilitant metu; iidem in- 
flammant adpetitione nimis, quam tum cupidita- 
tem, tum libidinem dieimus, inpotentiam quandam 
animi; T IV, 34. 

sspernatur: f. 2. T II, 24. 

eiet: qui unus (motus) ex septem motibus men- 
tem atque intellegentiam cieret maxime; Ti 19. 

congruunt: quae (actio corporis) motus et 
status naturae congruentes tenet; F V, 35. 


continet: motus .. voluntarius eaım naturam 
in se ipse continet, ut sit in nostra potestate no- 
bisque pareat; Fa 25, 

debilitant: f. adfligunt. 

definiunt: quorum (siderum) vagi motus rata 
tamen ... sui cursus spatia definiant; T V, 69, 

dissident: f. exsistunt. 


est, sunt: virtus.... pecudum illos motus esse 
dieit; A II, 189. hunc naturalem esse omnium 
corporum motum; F I, 18. non membra, non 
sensus, non ingenii motum (in primis naturalibus 
esse); F II, 34. per se (sunt praeposita), ... ut 
status, ut motus; FIII,56. etiam sessiones quae- 
dam et fiexi fractique motus, quales protervorum 
hominum aut molliun esse solent, contra naturam 
sunt; FV, 35. qui omnis motus fortunae .. levia 
et imbecillos fore intellegant; FV, 71. vocant.. 
zadog, id est morbum, — est motus in 
animo turbidus; T IH, 23. quin hic quoque mo- 
tus animi sit totus opinabilis ac voluntarius; T 
IV, 79. neque motum sensui iunctum et continen- 
tem in infinito ullum esse posse; N I, 26. quod 
esset enrum (atomorum) motus certus et necessa- 
rius; N I, 69. eum motum animi dieo esse ina- 
nem; N I, 106. cui (Platoni) duo placet esse 
motas, unum suum, alterum externum; N II, 82, 
hunc .. motum in solis animis esse (Plato) ponit; 
N II, 32. restat .., ut motus astrorum sit volun- 
tarius; N II, 44. maxume .. sunt admirabiles 
motus earum quinque stellarum; N II, 51. terrae 
motum dixit futurum. . etiamne futurum esse 
aquae iugis colore praesentiunt? D II, 81. si est 
motus sine causa; Fa 20. motus .. sine causa 
nullus est; Fa 20. cum (Epicurei) docerent esse 
posse quendam animi motum voluntarium; Fa 23, 
eum .. ri concessissent motum nullum 
esse sine causa; Fa 23. quibus (philosophis) vi- 
derentur sine ullo fato esse animorum motus vo- 
luntarii; Fa 39. qui (motus corporis) ad naturam 
apti sunt; O I, 100. palaestriei motus sunt saepe 
odiosiores; O I, 130. motus .. animorum duplices 
sunt, alteri cogitationis, alteri appetitus; O I, 132. 
motum .. (deus) dedit caelo eum, qui figurae eius 
esset aptissimus; Ti 19. cuius (voluptatis) motus 
ut quisque est maximus, ita est inimicissimus 
philosophiae; fr V, 81. f. continet. 

exsistunt: post exsistere iram et metum et 
reliquos motus animi, comites superiorum et iis 
Biel etiam contrarios |] contrarie |] dissidentes; 


important, inflammant: f. adfligunt. 

insistunt: quarum (stellarum) motus tum in- 
citantur, tum retardantur, sgepe etiam insistant; 
N II, 108. i 

instat: quod terrae motus instaret; D I, 112. 
4 en) ... terrae motus dixit instare; 


insunt: in qno (sphaerae er solis et lunse 
Er inessent et earum quinque stellarum, quae ..; 


motus 


movent: atellarum motus ... quem ad modum 
nos moveant; F V, 51. 

oboedit: f. 2. TI, 2. — obtemperant: j. 
I, 1. appello; T III, 7. fogio. 

oritur: quoniam ex mundi ardore motus omnis 
oritur; N Il, 82, tertius quidam motus oritur 
extra pondus et plagam; Fa 22. 

paret: f. continet. 

pertinent: earum (ferarum) motus et impetus 
quo pertineant; F I, 34. 

potest: f. est; N I, 26. — II, 1. ineito. 

praedicunt: cum terrae saepe fremitus, ... 
saepe inotus multa nostrae rei N aaagg un. TB 
vis et vera praedixerint; D I, 35, 

recedunt: multo .. magis elaborandum est, 
ne animi motus a natura recedant; O I, 181. 

relinquunt, repellant: quia motus turbu- 
lenti iactationesque animorem ... rationem om- 
llentes vitae beatae nullam partem relin- 
quunt; T V, 16. 


nobis, tam di 


tenet: vultus, oculi, manuum motus teneat j te- 
neant || illud decorum; O I, 128. 

vagantur: f. II, 1. nosco, 

veniunt: si (motus fortunae) in virtutis oerta- 
men venerint; F V, 71. 

versatur: omnis .. cogitatio motasque Animi 
«. in oonsiliis capiendis de rebus honastis ... 
versabitur; O I, 19, 

videntur: f. est; Fa 39. 

sbl, abs.: te .. permagmum est nancisci otio- 
sum, hoc praesertim motu rei publicae; R ], 14. 

2. Präbicat: sum: est .. (voluptas) inucundus 
motus in senau; F II, 75. id..sequens illud ... 
motum aut statum esse dixit e natura absoluto; 
F III, 88. dolor .. (est) motus asper in corpore 
slienus a sensibus; T' II, 385. cum omnis pertur- 
batio sit animi motus vel rationis ex vel ra- 
tionem aspernans vel rationi nom © iens; T 
IN, %4. quse (perturbationes) sunt ... turbidi 
animorum concitatique motus, aversi & ratione et 
BERREIIE mentis vitaeque tranquillae; T IV, 


U. nad Verben: 1. Ucenfativ: accom- 
modo: gi (animi motus) item ad naturam ac- 
ecommodati sunt; OÖ I, 100. 

adfero: quae (res) dulcem motum afferant sen- 
sibus; F II, 10. quod .. motum adfert alicui; T 
I, 58. R VI, 27. 

agnosco: cuius (orbis) naturalem motum atque 
eircnitum a primo discite adgnoscere |jatque co- 
gnoscite ||; R II, 45 

sppello: misereri, inridere, gestire, lastari, hacc 
omnis „morbos* Graeci appellant, motus animi 
ratiomi non obtemperantis; T . morbos .. 
3 ; ER motus ... philosophi appellant; 

‚1. 

avello: id Democritus ... accipere maluit, ... 
quam & a individuis naturalis motus 
arellere; Fa 

averto: f. 1, 2. T IV, 84 

cieo: ex corporis totius natura et figura varios 
motus cieri tamquam in cantu sonos; T I, 19. 
naturam esse censent vim quandam sine ratione 
cientem motus in corporibus necessarios; N II, 81, 

cito: cum ... is... motus aut boni aut mali 
opinione citetur bifariam; T IL, 24. 

cognosco: qui solis et lunae religuorumque 
siderum ortus, obitus motusque cognorunt; DI, 
128, f. agnosco. 
cohibeo: alterum (est) cohibere motus animi 
turbatos, quos Graeci x&@7 nominant; O II, 18. 


— 


moftus 


ceonoito: mon sine Causs maiores motus ani- 
morum coneitantur; O I, 78. f. I, 2. TIV, 34. 

eonficio: Anaxagoras ... primus omnium re- 
rum ... modum || motum |} mentis infinitae viae 
retione dissignari et confici voluit; N I, 26. 

conservo: quod in Bit seternitate conservat 

rogresaus et us reliquosque motus constan- 
EB et ratos; N n. 51. 

definio: sol duabus unius orbis ultimis parti- 
bus definiens motum; N I, 87. 

desero: quae (natura) ... deserat ... ullius 
earum rerum ... aut motum aut statum; F IV, 32. 

dico: nos .. hos eosdem motus concitati aniımi 
reote, ut opinor, pertarbationes dixerimus, morbos 
autem non satis usitate; T IH, 7. si omnis mo- 
tus omniaque, quae certis temporibus ordinem 
suum conservant, divina dieimus; N III, 24. 

disco: f. agnosco. — dissigno: f. conficio. 

do: ut ... saltatori motus non quivis, sed ter- 
tus quidam est datus, sic ..; F 24. bestiis 
.. sensum et motum (natura) dedit; N II, 34. 
haud scio an melius fuerit humano generi motum 
istum celerem cogitationis ... non dari; N III, 69. 
f. I, 1. est; Ti 19. 

efficio: maiores .. quam illi insani efficerent 
motus somniantes; D II, 1 

effingo: quis .. non videt ... r ue sta- 
ri sc motus efiingere a parentibus liberos? DI, 


eripio: illum motum naturalem omnium pon- 

|. .. sine causa (Epicurus) eripuit atomis; 
18. 

expingo: qui motus hominum, qui ferarum 
non ita expictus ost, ut ..? T V, 114. 

facio: |, facde, Ill. motum (3 &t) ©. 18, a. 

fero: quod eorum (astrorum) motus in or) 
eireumque ferretur; N II, 44. 

finio: oum vidissent motus eius (mundi) finitos 
et aequabiles; N II, 90. 

fleoto, frango: f. I, 1. est; F V, 85. 

fugio; ut perturbationes fugiamus, id est mo- 
- animi nimios rationi non optemperantes; OI, 

guberno: statuat necesse est ab aliqua mente 
tantos naturae motus gubernari; N II, 15. 

habeo: natura mundi omnis motus habet vo- 
re ; N IL 58. f. habeo, Ill. motum (3 &t.) 

. 127, a. 

imitor: ne in sphaers quidem eosdem motus 
a sine divino ingenio potuisset imitari; 

ineito: neo .. silentio tanti motus incitari 
possunt; R VI, 18, j. I, 1. insistunt, : 

inligo: cum Archimedes lunae, solis, quinque 
errantium motus in aphaeram inligavit; T L 68. 

intellego; eum .. motum atomorum nullo a 
principio, sed ex aeterno tempore intellegi con- 
venire; F I, 17. 

intueor: ut ... neo frustra siderum motus in- 
tueremur; R II, 3, 

iungo: , , L.est; N Ber . 

lenio: motus animi, sollicitudines aegritudines- 
que oblivione leniuntur; T V, 110, ß 

libero: qui (hilemphl) necessitate motus ani- 
morum liberatos volunt; Fa 89. - 

molior: ut mulla vis tantos quest motus mu- 
tationemque moliri; A II, 119, 

moneo: »variae nocturno tempore visae terri- 
.. formas bellum motusque monebant«; DI, 
8 


muto: guorum omnium voltus, voces, motus 
statusque mutantur; OÖ I, 102, 

nominot: f. cohibeo. ER . 

n0sc0: »si stellarum m cursusque vagan! 
nosse velise; D I, 17. 


motus 


noto: Assyrü ... traieotiones motusque stella- 
rum observitaverant, quibus notatis, quid cuique 
significaretur, memorise prodiderunt; D |, 
_— i motus errantium stellarum notaverunt; 

‚146. 

observito: f. noto; D I, 2. 

persequor: qui siderum motus numeris per- 
sequuntur |] persecuntur ||; D IL, 17. 

perspicio: cum (sapientis animus) totius mundi 
motus conversionesque perspexerit; T V, 69 

perturbo: f, appello; T II, 10. 

ono: in illa altera (parte ponunt) motus tur- 

bidos cum irae, tum cupiditatis, contrarios inimi- 
cosque rationi; T IV, 10, 

probo: neque .. solum corporis, ... sed multo 
etiam magis animi motus probandi; O I, 100. 

reciproco: quid Ühaleidieo Euripo in motu 
identidem reciprocando putas fieri posse constan- 
tius? N 11, 24 

rego: ut tarditate et celeritate dissimillimos 
motus una regeret conversio; 'T' I, 63. eius (fru- 
galitatis) .. videtur esse proprium motus animi 
adpetentis regere et sedare; 'T III, 17. ut repli- 
catione quadam mundi motum regat atque tuea- 
tur; N 1,33. quos (motus animi) qui ratione 
rexerit, iuste vixerit, qui autem iis se dediderit, 
iniuste; Ti 44. 

requiro: (bestiae) motus .. solutos et vagos 
a natura sibi tributos requirunt; F V, 56, 

retardo: |. insistunt. — sedo: j.rego; T 1, 17. 

separo: sex .. religuos motus ab eo (mundo 
deus) separavit; Ti 19. 

significo: ut ea, quae stant, si moveri |] mov, 
sij] videantor, terrae motum significare || signi- 
ficari |] dicas; D II, 120. 

solvo: cum duobus modis animi ... motu ipsi 
suo soluto et libero incitarentur, uno furente || fu- 
rentes ||, altero somniante ||somniantes ||; D 1, 4. 
qui ... coneitatione quadam animi aut soluto 
liberoque motu futura praesentiunt; D 1, 34. f. re- 
quiro, 

teneo: quam ob rem (atomus) naturalem mo- 
tum sui ponderis non teneret; Fa 47, j. congruunt, 

tollo: sublata .. adsensione omnem .. motum 
animorum ... sustulerunt; A II, 62. nec.. quis- 
quam magis .. wihi videtur ... sustulisse .. 
motus animi voluntarios, quam hic (Epicurus); 
Fa 48. quid .. interest motu animi sublato ... 
inter hominem et truncum? Lae 48. 

tracto: ab antiqua philosophis usque ad So- 
cratem ... numeri motusque tractabantur; TV, 10. 

tribuo: f. require, — tueor: j. rego; N I, 83. 

turbo: j. cohıibeo. 

video: in quibus (bestiis) non corporum solum, 
ut in suibus, sed etiam animorum aliqus ex parte 
motus quos videmus; FV,38. quorum (astro- 
rum) conversiones omnisque motus qui animo 
U [animus} || vidit; T I, 62, memoriam, motum, 
celeritatem || motus cel. || (animus) videt; TI, 67. 
cum tam vertos caeli motus ... viderit; N UI, 97. 
»astrorum volucris te consule motus ... vidistie; 
DL, 18. f. finio. 

vwoco: omnee .. iucundum motum, quo sensus 
hilaretur, Graece Föorrw, Latine voluptatem vo- 
cant; FU,8 omnem .. talem conformationem 
animi ceteri philosophi motum inanem vocant; 
N I, 108. 

2. Dativ: dedo: | 1. rego; Ti 44. 

3. Ablativ: spolio: haec oratio 
spoliat motu; N 1, 102, 

sum: eo .. erant voltu, oratione, omni religuo 
motu et statu, ut ..; T 58. 

vaco: quae (mens) omni turbido motu semper 
vacet; T |, 80. eius modi motibus sermo debet 
vacare; [6] I, 136, 

IL. 


. deos 


I... ZU 


motus 


utor: utile est .. uti motu animi, qui uti ra- 
tione non potest; T IV, 55. ad quam .. rem 
(deus) motu mentis ac ratione utatur; N 1, 104. 
quod .. alitur et crescit, motu quodam utitur 
certo et aequabili; N II, 23. si animal omne, ut 
vult, ita utitur motu sui corporis, prono, obliquo, 
supino; D I, 120. 

4. mit Präpofitionen: accommodo ad: 
(os88) commissuras habent ... adcommodatas ad 
motum et ad omnem corporis actionem; N II, 139. 

adhibeo ad: ut ... alia ad alium motum cu- 
ratio sit adhibenda; T IV, 65. quibus rebus ad 
illum primum motum animi et amoris adhibitis; 

cerno in: quoniam decorum ... im corporis .. 
motu et statu cernitur; O I, 126. . 

cognosco ab: ut ... animantes ... ab eius- 
dem motu et ab eius, quod simile esset, numero- 
rum naturam vimque cognoscerent; Ti 31 , 

congruo cum; cum (sapientis animus) ... &i- 
dera .. viderit innumerabilia caelo inhaerentia 
cum eius ipsius motu congruere; T V, 69. 

diffundo in: cum rerum natura ... In omnes 
partes motusque difusa; D II, 29. 

incurro in: (sidera) ex alterius naturae mo- 
tione transversa in eiusdem naturae motum in- 
currentia; Ti 30. , 

insum in: in motu et in statu corporis nihil 
inest, quod ..? F V, 47. u 

laboro in: digitorum .. contractio facilis ... 
nullo in motu laborat; N II, 150. 

sum in: f, in, B, I. sum in motu (9 ©t.) ©. 
269, b. 

suscipio ex: alter (modus est gar ex 

Er rg tempestatum et reliquis motibus; 

I, 16, 

video ex: vident ex constantissimo motu lunae, 
quando illa ... incurrat in umbram terrae; DI, 
17. 

II. nach Mdjectiven: 1. Ablativ: expers, 
orbus: quinque .. reliquis motibus orbum eum 
(mundum) voluit esse et expertem; Ti 36. 

praeditus: nec .. deus ipse ... alio modo 
intellegi potest nisi mens ... praedita motu sem- 
piterno; T I, 66. fr IX, 10. 

vacuus: naturam .. eam dico, qua numquam 
animus insistens agitatione et motu esse vacuus 
potest; D II, 128, h 

2. mit Bräpofitionen: ehe ad: ut 
sit alius ad alios motus perturbationesque procli- 
vior; T IV, 81. 

unus ex: f. I, 1. ciet. 

IV. nach Subftantiven: 1. Genetiv: nequa- 
bilitas: quartam causam esse... aequabilitatem 
motus conversionumgque [Jin conversione |] caeli; 
N II, 15. hanc aequabilitatem motus ... in alia 
figura non potuisse servari; N II, 48. 

ardor: in te saepe vidi ... tantum ardorem 
vultuum atque motuum, ut .; DI, 80. 

celeritas: ex ... inrentione et celeritate mo- 
tus ... vim divinam mentis adgnoscito; T I, 70. 
f. I, 1, video; T I, 67. 

eomites: f. I, 1. exsistunt. 

finis: quod ... agitatur aliunde, quando finem 
habet motus, Ehe finem habeat necesse est; 
T 1, 58 R VI, 27. ne finem quidem (animum) 
habituram esse motus; C 78. 

genus: dedit .. divinis duo genera motus; 
Ti 36. 

orbis: j. V, 1, eircumplecti. j = 

po&ma: est .. (podma) magis artis et diligen- 
tiae quam ineitationis et motus; D II, 111. 

principium: ita fit, ut motus principlum ex eo 

sit, quod ipsum a se movetur; Tı 54 RVlI, 27. 

ab his .. (animis) principium motus esse ductum 
75 


motus 


(Plato) putat; N IH, 32. cum .. semper agitetur 
animus nec a an motus habent, quia se ipse 
moveat; C 78. 

vis: aliam ... vim motus (atomi) habebant a 
Democrito inpulsionis, ... a te, Epicure, grarite- 
tis et ponderis; Fa 46. 

2. mit Präpofitionen: causa ad: ad ani- 
morum motus voluntarios non est requirenda ex- 
terna causa; Fa 25. 

concentus ex: quarum (stellarum) tantus est 
un ex dissimillimis motibus, ut ..; I, 
119. 

voluptas in: sic .. (Epieurus) appellat hanc 
dulcem (voluptatem): „in motu*, illam nihil do- 
:lentis „in stabilitate”; F II, 16. hanc in motu 
voluptatem ... interdum ita extenuat, ut ..; 


‚80. 
V. Umftanb; 1. Ablativ: accidere: leviora 
5‘ ne ea, quae repentino sliquo motu aceidunt; 
I, 
agi: omne, quod est calidum et igneum, cietur 
et agitur motu suo; N II, 28. 
agitare: naturae ista sunt ... ommnia cientis 
a agitantis motibus et mutationibus suie; N II, 
eadere: si (tecta) ... terras motu ... cecidis- 
sent; O IL, 18. 
eieri: quod .. est animal, id motu cietur in- 
teriore et suo; T I, 54. R VI, 28. f. agi. agitare. 
eircumplecti: eo... motu, cuius orbis semper 
in eodem erat ..., undique a) est eas (con- 
iunctiones) circumplexus; Ti 24. 
cogi: cum ita moveretur animus, ut atomoram 
motu cogeretur; Fa 23 
conquassari: cum ... Apulia .. mazimis 
terrae motibus conquassata esset; D I, 97. 
constans: nihil est .. eo (mundo) .. 
tius aspectu motuque constantius; N III, 28. 
contemnere: qui quodam motu aut statu vi- 
En legem et modum contempsisse; 
‚4. 
depelli, detrudi: is (stomachus) agitatione 
et motibus linguse cum depulsum et quasi detru- 
sum eibum accepit; N II, 135. 
effici: ille (sonus), qui ... inpulsu et motu 
ipsorum orbium effcitur; R VI, 18. 
exalbescere: si qui tremerent et exalbescerent 
. motu mentis aliquo; A II, 48, 
excitari: necesse erat sensum exsistere unum 
communemque omnium vehementiore motu exci- 
tatum; Ti 44. 
exsistere: is .. (vapor) existit motu eius ca- 
loris, qui aquis continetur; N II, 27 
ferri: cum videmus ... quinque stellas ferri 
eosdem cursus constantissime servantis disparibus 
inter se motibus; T I, 68. 
fieri: quidquid aut sit aut fiat, naturalibus fieri 
aut factum esse docet ponderibus et motibus; 
AI, 121. 
gubernari: quorum (aestuum) accesaus et re- 
cessus lunae motu gubernantur; D II, 34. 
hilarari: f,. II, 1. vocoo; FI, 8. 
incitari: f. I, 1. solvo; D I, 4. 
labi: »cetera labuntur celeri caelestia motue; 
N I, 104. 
micare: venae et arteriae micare non desinunt 
quasi quodam igneo motu; N II, 24. 
moveri: motu unius eiusdemque naturae quae 
(sidera) velocissime movebantur; Ti 30, . cogi. 
peccari: in quibus si peccetur ... motu sta- 
tuve deformi; FY. 35. 
ersequi: qui ... numeris et modis |] [et mo- 
tibus]]] stellarum cursus persequuntur; D I, 36 
perturbari: quorum mens motu quasi morbo 
perturbata nullo sit; T II, 11. 


orna- 


ee 


mioreo 


praesentire: f. II, 3. solvo; DI, 34. 

revalescere: cum (nostra corpors) motu ätque 
exercitatione recalescunt; N II, 26. 

simulari: quae (iracundia) etiamsi non adsit, 
tamen verbis atque motu simulandam arbitrantur; 
T IV, 4. 

terrere: quae (causa) terreret animos ... terras 
motibus et saepe fremitibus; N II, 14. 

tremere: f. exalbescere. 

vehi: ut (animal) sex motibus veheretur; Ti 48, 

versari: eui (globo) subieeti sunt septem, qui 
versantur retro eontrario motu atque caelum; 
R VI, 17. 

vigere: neque est ullum, quod non ita vigeat 
interiore quodam motu, ... ut ..; TV, 87. ut 
(animi) vigeant vigilantes ... suo möotn incredi- 
bili quadam celeritate; D II, 139. 

abl. comp.: quarum (febrium) reversione et 
motu quid potest esse constantius? N III, 4. 

2. Präpofttionen: in: si ET fügi- 
mus in statu et motu corporis; V,4. utin 
maxumis motibus mutationibusque caeli nihil in- 
tersit ..; D II, 94. quod (Archimedes) excogitas- 
set, quem ad modum in dissimillimis motibus in- 
aequabiles et varios cursus serraret una conversio; 
R I, 22. huic simile vitium in gestu motuqgue ca- 
veatur; O I, 130. 

praeter: si nihil in eo, quod |[in eo; in geol 
perficiendum est, x motum ingenii quendatı, 
ıd est rationem; F IV, 35. 

sine: nec manus esse contents posset ... va- 
ceuitate doloris eine iucundo motu voluptatis; Fl, 
39. quod facinus ... sine animi mott et cogita- 
tione, id est ratione, perficitur? N IH, 71. quae 
(scientia) potest esse etiat sine motu atque in- 
pulsu deorum; D I, 109. hborum cum Seri nihil 
potuerit sine aliquo motu; D II, 67. 


mMOVeO, bewegen, vorräden, verrüden, ent 

n, ausftoßen, erregen, eintwirten, Einbrud maden: 

. abfolnt: 1. unperjönlid: a. fons, prinei- 

pium: ceteris, quae moventur, hic fons, hoc prin- 
cipium est movendi; T I, 53. R VI, 27. 

vis: aör et ignis movendi vim habent et efi- 
eiendi; A I, 26. 

b. verbal: huie (Aristoni) summum bonum est 
in his rebus neufram in partem moveri; A II, 180. 
quid iudicant sensus? ... stare movere, 
tum rotundum; F II, 36. 

2. Adele algd: illud .., quod moret, 

rius oportet videri; A II, 25. quod ita ihoreat; 


V, 17. proponends quaedam quasi morentia 
sunt; T V, 68, 
adfectiones: ritis .. adfectiones sunt ma 


nentes, perturbationes autem moventes; T IV, %. 

voluptas: summum .. bonum ... ens 
puer utra voluptate diiudicabit, stante an movente? 
... si morente ..; FI, 31. 

U. mit Object: alqm: ego &xspectätione PA 
missi tui moveor, ut admoneam te, hon ut Bagı- 
tem; A ep 1. cum (Zeno) ... valde .. subtiliter 
dissereret et peracute moveretur || F moveretur |; 
A I, 35. hoc... vel maxime vos animadrertebam 
moveri; A II, 32. nt eis äuctoritate moveare; 
AI, 63. me .. oratio Luctlli de ipsa re ila 
movit, ut docti hominis; A II, 64. atıctoritas .. 


tanta plane me movebat, nisi ..; A II, 64. Apud 
Euripidem Hercules ... non perind& imorebatur 
falsie, ut veris moveretur? A Il, 89. &uth jj} ne 


ut|] placeat eum ... moyeri tarhen et Agere ali- 
quid; A IT, 104. qui (Antiochüs) me valde movet; 
AI, 113. nihil .. me putatis ... moveri? tem 
moveor quam tu, Luculle; A II, 141. quod tu... 
de .. eo nulla ratione Br Te neque moveri 
potes; A II, 141. ut in omnibts fActis re, non 


mMOoYßo 


teste moveamur; F II, 52. ari eius (Luculli) me- 
moria moveor; F III, 8. ut... magis moveamur, 
uam si ..; F v,2. velut ego nunce moveor; F 
‚2. ego illa moveor exhedra; F V,4 alü do- 
lore moventur, alii cupiditate; F V, 29. ut. 
in bis rebus summe nostra sponte moveamur; F 
Y,46. stellarum motus contemplationesque rerum 
eaelestium eorumque omnium, quae naturae ob- 
seuritste occultantur, cognitiones quem ad modum 
nos moveant; F V, 51. quibus (invitamentis) ad 
discendum cognoscendumque moveamur; F V, 52, 
cam se lucis magis em utilitatis desiderio mo- 
veri diceret; F V, quis est tam dissimilis 
homini, qui non ee et offensione turpitudi- 
nis et comprobatione honestatis? F V, 62. an 
obliviscimur, quantopere in audiendo in |[ [in] || 
legendoque moveamur? FV, 62. cum (Aristoteles) 
motus esset Isocratis rhetoris gloria; TI,7. quis 
.. est tam excors, quem ista moveant? T |], 11. 
visis quibusdam saepe movebantur; TI, 29, mo- 
vempr .. saepe aliquo acute concluso; T I, 78. 
fama et wultitudinis iudicio moventur; T Il, 63. 
m .. me moverant Corinthi subito aspeotae 
are guam ipsos Corinthios; T III, 53. alius 
. alio modo moyetur; T III, 76. cum ita move- 
mur, ut in bono simus aliquo; TIV,13. ista me 
minime movent; T V, 13. quoniam ... libas .. 
ex omnibus (diseiplinie), TIEREN te maxime 
specie veritatis movet; T V, 82. ne hoc quidem 
vos movet,.... ut iudicetis membris humanis deos 
non egero? N 1, 892. nihil nos P, Claudii bello 
Punico primo temeritas movebit? NIL,7. ex hoc, 
quod etiam Ri. Free probat, numquam me 
movebit; qui animis movemur et . 
bus; N rn quacsumque movemur; N II, 
quas Kal rerum et... congmentatio -. 
quem non movet; N I, 119. quae si singula vos 
forte non movent, universa carte tamen ... mO- 
vere debebunt [ debebant } ; ; NI, 163. non... 
mediocriter moveor auctoritate tua .. orationeque 
ea; N Ill,5. nec me ex ea opinione ... ullius 
umquam oratio aut dooti aut indocti movebit; N 
1, 5. his .. auctoribus nonne debes moveri? N 
Il, 18. quis est .., quem non moveat clarisau- 
mis monumentis testata ... antiquitas? D I, 87. 
me movet illud; D II, 9. ille (Pompeius) adıno- 
dum extis et ostentis movebatur; D II, 58. haec 
me Peripateticorum ratio magis movebat; D II, 
100. si qui y philosophorum auotoritate 
moveantur; R quoniam testibus meis in- 
tellexi .. te a. valde moveri; RI, 61. qui non 
ipso honesto movemur, ut boni viri simus, sed 
utilitate aliqua atque fructu; L I, 41. movemur 
. mescio quo pacto locis ipsis; L II,4. qui modo 
ingenio ossit moveri ]sit medioeri |; L II, 46, 
illud .. honestum ... etiam si in alıo cernimus, 
[tamen] nos movet; O I, 55. maxime .. admiran- 
tur eum, qui pecunia non movetur; OÖ u, 38. ego 
si Scipionis desiderio me moveri negem; Lae 10. 
moveor .. tali amico orbatus; Lae 10. quidam 
.., QUos parva (pecunis) non potuit, co- 
gnoscuntur in magna; qui rebus isdem 
moveatur; Lae 65. qui Pe isdem rebus movetur; 
Lae 65. 
algd: quae .. moveantur, omnia intervallis 
moveri; A I, 27. haec .. habere dubia nec iis 
its confidere, ut moveri non possint; A II, 29. 
quse (mens) ... ommia ımoderetur, moveat, regat; 
AL, 119. quem fructum petentes scire cupimus 
. quo modo moyeantur? F III, 37. nec .. 
quiequam est, quod moveri possit; F II, 74, 
guod seımper movetur, aeternum est; TI 1, 58. R 
27. solum ..,quod se ipsum movet, .. . DUM- 
quam ne ‚moveri quidem desinit; TI, 53. aese 
moyet ||de se movetur|j; R VI, 27. ita fit, ut 


_ 


mOYeOo 


motus principium ex e0 sit, quod ipsum a Be mo- 
vetur; TI, 54. R VI, 27. cum pateat .. aster- 
num id esse, quod se yes nn T I, 5. 8 
se ipso moyeatur; 28. .. deus ipse 
alio modo intellegi rn ai mens ... Om- 

nis sentiens et movens; TI, 66. fr IX, 10. an. 
ab iis (deis) ... omnia ... hei infnitum tempus 
regantur atque moveantur; NI, 2. quae (natura) 
haec effecisset en ||, moveret, regeret, 
gubernaret; N I, 100. esse .. divinius, quod 
ipsum ex se sus sponte moveatur; N II,32. nihil 
est .., quod ratione et numero moveri possit sine 
consilio; N IIL,43. quod (Aristoteles) omnis, quas 
moventur, aut natura moveri censuit aut vi aut 
voluntate; N II, 44. quae.. natura moverentur; 
N II, 44, ut moveri etiam et sentire ... possint; 
N Il, 81. cum machinstione quadam moveri ali- 
quid videmus, ut sphaeram, ut horas, ut alia per- 
multa; N II, 97. numine deorum omnis fingi, 
moveri mutarique posse; N III, 92. navigantibus 
moveri videntur ea, quae stant; D II, 120. es, 
quae stant, si moveri || mov. si|| videantur; DU, 
120. revertitur (Chrysippus) ad cylindrum et ad 
turbinem suum, quae moveri ineipere nisi pulsa 
non possunt; Fa 42. ut es, quae vix summa in- 
genii ratione comprehendantur I comprehendat ||, 
nulla ratione moveri putet; L II, 16. quae in re- 
rum natura ... constarent, quaeque moverentur; 
Lae 24, f. I, 1. a. fons. 

admirationem: qui (Stoici) ... nominibus 
uterentur is, quae prima specie admirationem, ro 
explicata risum moverent; F IV 

adsensionem: ea (adsensio) extrinsecus 
pulsa, quod reliquum est, suapte vi et natura mo- 
vebitur; Fa 43. quod proxima illa et continens 
causa non moveat adsensionem ; Fa 44 

segritudinem: qui (Lyco) yutbeilase ex- 
tenuans is ait eam rebus moveri, fortunae et 
corporis incommodis, non animi malis; T III, 78. 
etiamsi vel mala sint illa quae metum aegritudi- 
nemve, vel bona, quae cupiditatem laetitiamrve 
moveant; T IV, 61 

aöra: (aör) movetur nobiscam; N II, 88. 

anhelitum: anhelitus morentur; O T 131. 

animal: totum animal movebatur illud quidem, 
sed inmoderate et fortuito, ut sex motibus vehe- 
retur; Ti 48. 

animum: ne moveri quidem se (animus sciet)? 
TI, 53. sentit .. animus s6 moveri; quod cum 
sentit, illud una sentit, se vi sua, non Rat mo- 
veri; T 1, 55. cum perturbatio nulla est, qua 
(animus) moveri queat; T V, 16. quia (animus) 
se ipse moveat; CO 78, |. anlmus , I, 1. moveo 
(15 6t) ®. I, e. 189, a. 

Bu upaum: f. appetitio, II, 1. maveo 

(3 &) 8 219, b. 


lee neque .. hasc N movere 

potest appetitum animi; F u, 32. 
approbationem: hoc decorum ... movet ad- 

probationem egrum, erregieg vivitur; O I, 98. 
ardorem: cum is ardor ... per se ipse ac sua 

sponte moveatur; N II, 81. quoniam ... is . 

No non alieno inpulsu, sed sua sponte movetur; 
The ut contra naturam astra moveantur; N 
44. 


atomum: de ipsa atomo dici potest, cum per 
inane moveatur gravitate et pondere, sine causa 
moveri; Fa 24. neque extrinsecus inpulsam ato- 
mum loco moveri . dieis; Fa 47. 

bellum: (summa erat observatio in bello mo- 
vendo]; O I, 36. 

beluam: 'quantum (belua) sensu movetur; O I, 11, 

benivolentiam: voluntate benefica benivolen- 
tia movetur ||[vol. ... mor.]i|; O U, 32. 

75* 


moveo 


bestiam: suo quasque (bestia) appetitu move- 
tur; F V, 42. cum homines bestiaeque hoc ca- 
nn et propterea moveantur ac sentiant; 

1, 31. 

caelum: si stante terra caelum moyeretur; A 
II, 123. ut eius orbis una quaeque pars alia alio 
modo moreat inmutetque caelum; D II, 89. 

calorem: quod pellat atque movent calorem 
eum; N II, 81. 

castra: qui (C. Flaminius) ... 
versus castra movisset; D I, 77. 

civitatem: quae est .. gens aut quae civitas, 
quae non aut extispiecum aut monstra aut fulgora 
interpretantium aut augurum aut astrologorum 
aut sortium ... aut somniorum aut vaticinatio- 
num ... praedictione moveatar? D I, 12. 

consessum: frequens .. consessus theatri ... 
movetur audiens tam grande carmen; T I, 37. 

corpue: ut .., qua quodque morebitur corpus, 
aliud ||quo quid movebitur corporum, corpus || 
cedat; A II, 125. reliquae partes totumve corpus 
statu cum est motum; T III, 15. qui tam regit 
et moderatur et movet id corpus ..., quam hunc 
mundum ille princeps deus; et ut mundum ex 
quadam parte mortalem ipse deus aeternus, sie 
fragile corpus animus sempiternus movet; R VI, 26. 

cursum: summue ille caeli stellifer cureua ... 
acuto et excitato movetur sono, gravissimo autem 
hic lunaris atque infimus; R VI, 18 

eylindrum: f. algd; Fa 42, 

decretum: quod (decretum) movere nulla ratio 
quest; A II, 27. 

deum: quo .. modo deus || modo, al.|| moveri 
carens corpore aut quo modo semper se movens 
esse quietus et beatus potest? I, 33, quae 
causa eum (deum) loco moveat, si modo movetur 
aliquando; N I, 104. gui (di) moventur; Ti 40. 

furentes: qualia visio fuerit aut furentium aut 
somniantium tum, cum movebantur; A II, 90. 

gellos: qua (laetitis galli) ad cantum moveren- 
tur; D II, 56. 

gentem: j. civitatem. 

genus: genus id hominum ... tribu moveri 
notatione censoria voluerunt; R IV, 10. 

heredes: qui quodam quasi veneno perficiat, 
ut veros heredes moveat; O III, 76. 

histrionem: histrio si paulum se movit extra 
numerum; P 26. 

homines: inertissimos homines ... videmus .. 
et corpore et animo moveri semper; F V, 56. 
falsa .. eius visione et specie moveri homines 
dieco vehementius; T II, 42, quibus mediocres 
homines non ita valde moventur; N I, 86. f. be- 
stiam; N II, 31. 

horas: f. alad; N II, 97. 

impetum: cum... impetum caeli cum admirabili 
celeritate moveri vertique videamus || videmus |; 
N II, 97 : j TEE 

improbos: quae (lex)... nec improbos iubendo 
aut ne Hrn hi, 33. 

individuum: ut, cum duo individua per inani- 
tatem ferantur, alterum e regione movestur, alte- 
rum declinet; Fa 18. ipsius individui hanc esse 
naturam, ut pondere et gravitate moveatur; Fa 25. 

infantem: nec .. ut voluptatem expetat, na- 
tura movet infantem, sed tantum ut se ipse dili- 
gat; F II, 33 

mein »feriis jurgia amovento |] ne movento || ;« 
L I, 19, 

libidinem: bonum illud necne sit, quod lubi- 
dinem moveat; T IV, 62. 

litteram: ut, si ullam |]unam |] litteram mo- 
veris, labent omnis; F III, 74 

lunam: f. sidera; N II, 44, 

membra: ut.. hominum membra nulla conten- 


cum Arretium 


596 


moreo 


tione mente ipsa ac voluntate moveantar, sie ..; 

mentem: f. mens, II, 1. moveo (5 &t.) &. 540, b. 

mundum: f. ecorpus; R VI, 26. 

naturam: quae (voluptas) suavitate aliqua na- 
tursım ipsam movet; FI, 37. quo primum natura 
moveatur vel ad appetendum vel ad repellendum; 
F V, 18. quod (prudentia) statuerit esse, quo 
primum natura moveatur; F V, 19. nec (natura) 
vim ullum naneiscatur, qua a primo impulsa mo- 
veatur; T I, 54. a primo impulsa; R VI, 27. 
quae (natura animi atquo vis) sı est una ex om- 
pibus, quae se ipsa |semper] moveat; T I, 54. 
quae sese ||se ipsa|] moreat; R VI, 28. 

navigium: ar id (navigium) ratione atque 
arte moveatur; N II, 87. 

oculos: quibus ander ocali incunde movean- 
tar; T IN, 46. ut .. pulchritudo corporis apta 
compositione membrorum movet oculos, ... sie..; 

‚98. 
orbis: septem orbis dispares duplo et triplo 
intervallo (deus) moveri iussit contrariis inter se 
cursibus; Ti 25. 

partes: f, corpus; T III, 15. 

parvos: parmi virtutum simulacris 
doctrina moventur; F V, 48. 

perturbationes: [nec eae perturbationes vi 
aliqua naturali moventur]; F III, 35. 

pondus: quod omne pondus nulla re inpediente 
moveatur et feratur necesss est; Fa 48. 

possessiones: quod ... quinquaginta anno- 
rum possessiones moveri non nimis aequum puta- 
bat; O II, 81. 

providentiam: hanc (divinam providentian) 
+, guocumque se moveat, eficere posse, quiequid 
velit; N III, 92. 

ranas: ranae .. marinae dicuntur obruere sese 
harena solere et moveri prope aquam; N II, 125. 

rationem: cum | quseque|| (ratio) in eodem 
et in altero movetur ipsa per sese; Ti 28. 

reliquias: maxume .. reliquise rerum sarım 
moventur in animis et agitantur; D II, 140. 

rem: neque praeter terram rem ullam in mundo 
moveri; A II, 128. Bo (res) necessario movent 
alias, cum ipsae ab aliis moventur; Ti 51. 

risum: f. admirationem. 

sapientem: quascumque res eum (sapientem) 
sie attinget, ut sit visum illud probabile neque 
ulla re impeditum, movebitur; A II, 101. (sapiens) 
movetur mente, movetur sensibus; A II, 101. quin 
(sapiens) ... diecessu a suis afque ipsa relin- 
quenda luce moveatur; F V, 32. 

seditionem: gemino .. lucernae lumine decla- 
rari dissensionem ac seditionem [moveri] || mo- 
veril; D II, 120. 

sensum: sine voluptatibus sensum moventibus; 
AI, 7. voluptas ea, quae sensuam moveat; FI, 
56. quam (voluptatem) sensus accipiens movetur; 
F II, 6. ea, quae sensum aliquem moveat, iucun- 
ditas; F II, 14. qua Den) sensus dulciter 
ac iucunde movetur; F II, 18. quae (voluptas) 
maxime dulcedine sensum moveret; FII,39. cum 
omnes sensus dulcedine omni quasi perfusi more 
rentur; F II, 114. ea, guae movent sensus, itidem 
movent omnium; L I, 30. omnia .. talia sensum 
movent, sensusque moventis quae sunt, eadem in 
opinatione considunt; Ti 5. quis .. tantus est 
gurges, qui dies et noctes ... velit ita moven 
u. u ut moventur in summis voluptatibus? 
fr V, 81. 

sidera: sepuitur .., ut (sidera) ipsa sun sponte, 
suo sensu a6 divinitate moveantur; N II,43. wo- 
veri .. solem et lunam et sidera omnia; N II, 4. 
si (sidera) mota loco sint; N II, 92. motu untus 
eiusdemque naturae quae (sidera) velocissime mo- 


moveo 


vebantur; Ti 80. 
moventur loco; Ti 

signum: cum signifer primi hastati |] astati || 
signum non posset movere loco; D I, 77. 

solem: sol ... ita morvetur, ut ..; N II, 49. 
j. sidera; N II, 44. 

somniantes: f. furentes. 

sphaeram: hbanc sphaeram Gallus cum move- 
ret; R I, 22. j. algd; N II, 97. 

stellas: quia (bae stellae) ... tum celerius 
moventur, tum tardius, tum omnino ne moventur 
quidem; N II, 51. 

studia: veritus, ne movere hominum studia 
viderer, retinere non posse; F I, 2, 

suspicionem: posteaquam 
populi sensit moveri; R II, 53. 

tellurem:; tellus neque movetur et infima est; 
R VI, 17. 

terram: Parmenides ignem (dixit esse), qui 
moveat terram; A II, 118, 

turbinem: f. algd; Fa 42. 

venas: si cul venae sic moventur; Fa 15. ve- 
nae sic cui moventur; Fa 15. 

villam: iis, qui in navi |[navejf sunt, moveri 
haec villa (videtur); A II, 81. 

vim: cum ita moveatur illa vis, quam qualita- 
tem esse diximus; A I, 28. eam .. vim varie 
moveri ab iis sideribus, quae vocantur [| vocen- 
tur|] errantia; D II, 89. 

vitem: ut (vitis) ... per se ipsa moveatur; 
FV, 40. 


MOX, bald, nächftens: »quam mox (consul) 
emittat pictis e faucibus currus«; DI,108. mox 


on (sidera) infixa caelo non 


. suspieionen 


referam me ad ordinem; A II, 66. ad quae 
(somnia) mox revertar; D I, 47. nobis mox de 
instituendis ... civitatibus aptiorem .. fore dis- 


serundi locum; R II, 65. quae fuerit causa, mox 
videro; F 1, 35. de summo bono mox ... vide- 
bimus; F ıv, 8. quae .. euiusque vis et natura 
sit, mox videbimus; F V, 60. sed hoc mox vi- 
dero; T II, 26. quoi (Antiocho) .. ego adsentiar 
in omnibus necne, mox videro; LI, 54. ohne 
Berb: sed de physieis mox; A II, 87. qui sit .. 
finis bonorum, mox, hoc loco tantum dico ..; F 
IV, 5. hoc totum quale sit, mox; nunc autem 
concludatur illud; N III, 37. mox de sortibus; 
2 u, Fr sed ista mox; nunc audiamus Philum; 


MUCrTO, Schwert, Dolh: nisi mucronem ali- 
quem tribunicium exacuisset in nos, quem quom 
homines scelerati ... nulla in gente reperirent ..; 


’ 


mußgio, srülen: inclusorum hominum ge- 
mitu mugiebat taurus; R III, 42. 


mugitus, Brüllen, Bröhnen: cum terrae 
saepe fremitus, saspe mugitus, saepe motus multa 
nostrae rei publicae ... gravis et vera praedixe- 
rint; D I, 35 


mula, Manlefelin: I. coneipit: f. parit; 
DI, 49, 

parit: qui mulam peperisse miratur; D II, 49, 
utrum .. cum concepit mula an cum peperit, 
ostentum est? D II, 49. saepius .. mulam pe- 
perisse arbitror quam sapientem fuisse; D II, 61. 

II. partus: partus hie mulae nonne ... prae- 
dictus est ab haruspicibus incredibilis partus ma- 
a I, 36. mulae partus prolatus est a te; 


muliebris, weistiä, des Weibes, weibiig: 
amores: ut muliebris amores omittam; T IV, 71. 


597 


mulier 


animuß: »vos .., iuvenes, animum geritis mu- 
liebrem, illa« virgo »virie; O I, 61. 

aroulae: (stipatores) scrutarentur arculas 
muliebres; O II, 25. 

figura: eum secundus ortus in figuram mulie- 
brem transferet; Ti 45, 

fletus: quid est .. fleta muliebri viro turpius? 

ingenium: »id viri est ofieium, fletus muliebri 
ingenio additus;« T IL, 50. 

acerationes: muliebres lacerationes genarum ; 
T II, 82. 

sententia: ad hanc eneryatam muliebremque 
sententiam satis docilem se Epicurus praebuit; 
TI, 15. 

superstitio: accedit superstitio muliebris quas- 
dam; T III, 72. 

venustas: venustatem muliebrem ducere debe- 
mus, dignitatem virilem; O I, 130. 


muliebriter, weisiih: do: si se (illa 
ri animi) lamentis muliebriter lacrimisque de- 

et; T II, 48. 

facio: ne quid ignave, ne quid serriliter mulie- 
briterve faciamus; T II, 


mulier, $cau, Weib: 1,1. advenit: »quo 
iudicio Lacedaemonia mulier, Furiarum una, ad- 
veniet;« D I, 114. 

carent: carent temeto omnes mulieres; RIV, 6. 

discedit: f. est; T V, 78. 

eicit: an ille mihi liber, cui mulier imperat, 
ceui leges imponit, praescribit, iubet, vetat, quod 
videtur? qui nihil imperanti negare potest, nihil 
recusare audet? posecit, dandum est; voeat, venien- 
Rue eieit, abeundum; minatur, extimescendum; 

36, 


est: mulieres .. in India, cum est communis 
|| cuius || earum vir mortuus, in certamen iudicium- 
que veniunt, quam plurimum ille dilexerit ( plures 
enim singulis solent esse nuptae); quae est victrix, 
ea laeta prosequentibus suis una cum viro in ro- 
um imponitur, illa || turba, al. vieta maesta 
Siscedit: TV, 78. 

exclamat: tune ... exclamabig ut mulier, non 
eonstanter ... feres? T II, 46. 

existimat: avia mea dicebat hoc, quod diecis, 
fato omnia fieri, mater autem, mulier sapiens, non 
existimavit; fr V, 108. 

habet: cur .. pecuniam non habeat mulier? 
RB Ill, 17. »mulieres genas ne radunto neve les- 
sum funeris ergo habento;« L IL, 59. 64. 

imperat, al.: j eiecit. 

multat: cum ... mulier... pudens et nobilis ob 
illam iniuriam sese ipsa morte multavisset; RI, 46. 

opinatur:ei.. (mulieri) nihil opinanti viri man- 
datum exposuit hereditatemque reddidit; FI, 58. 

parit: si mulier leonem peperisse visa esset, 
fore ut ..; D 1, 121. 

poseit, praescribit: f. eieit, 

radunt: f. habet; L II, 59. 64. 

sentiunt: ut sentiant mulieres naturam |Jin 
naturam || feminarum omnem castitatem pati; 

solent, veniunt: f. est. — vetat, vooat: 
j. eieit. — videtur: f. i 

2. videor: adduc parı animo inexercitatum mi- 
litem, mulier videbitur; T U, 37 

3. Bocativ: »mater, optumarum multo ınulier 
melior mulierum«; D 1, 68. 

IE, 1, appello: si Circe et Calypso mulieres 
us tree sunt; O I, 118. 

iligo, impono: f. I, 1. est. 

initio: ut ... initientur .. (mulieres) eo ritu 

Cereri, quo Romae initiantur; L II, 37. 


mulier 


multo: f. I, 1, multat. 

nubo, vinco: f. I, 1. est. 

2. concedo: ee non numquam viro 
concessum est, ... eiulatus ne mulieri quidem; 
expono: [. I, 1. o 

ara ug 
viret; O I, 

nego, ai j. I, 1. eicit. 

praepono: nec .. 'mulieribus praefectus prae- 
ponatur; R IV, 6. 

reddo: f. I. 1. opinatur. 

3. sum cum: sive fuerit Laius cum muliere sive 
non fuerit; Fa 30. 

venio ad: ut Sex. Peducaeus . 
lierem venit; F II, 

III, 1. alg.: |. I, 3. 

celebritas: sublate .. erat celebritas virorum 
ac mulierum; L U, 65. 

fama: ut mulierum famam multorum oculis lux 
clara custodiat; L Il, 37. 

fores: cum vinolenti adulescentes ... 
pudicae fores frangerent; fr X, 3. 

hereditates, ogata: alia ... iura .. 
de mulierum legatis et hereditatibus; R II, 7. 

memoria: ob eius .. mulieris memoriam primo 
rg et vir et pater eius consul est factus; F U, 


inator, 


ixes) et mulieribus ... inser- 


..ultro ad mu- 


mulieris 


odium: ut odium mulierum, quale in 
Atilü est; T IV, 25. similiter .. definitur .. 
lierum odium, ut Hippolyti; T IV, 27. 

opus: textile ne operosius (dieato) gquam mu- 
lieris opus menstruum; L 45. 

sacrificia: »nocturns mulierum sacrificia ne 
sunto praeter olla, quae pro populo rite E “ 
ige de nocturnis aserifciis mulierum ; LI, 


vir: [. LI, 1. est. 

2. iniuria in: quae ... lex... 
plens est iniurise; R IIL, 17. 

IV. in: lapss est lubido in muliere ignota; P 20. 


muliercula, weis, Beibtein: 1. fert, 
insusurrat: qui (Demosthenes) illo susurro en 
lectari se dicebat aquam ferentis mulierculae . 
ipsusurrantisque alteri: „hie est* ..; T V, 108. 

lamentantur: cuius (Antipatri Öyrenalai) ca0- 
citatem cum mulierculae lamentarentur; T V, 112. 

quaerunt: ex eo Äeri, ut mulierculae ei 
amicitiarum praesidia quaerant quam viri; Lae 46. 

sunt: in Be EL SORBEN theatri) sunt mulierculae 
et pueri; T I, 

. gratus: haec pueris et mulierculis et servis 

... esse grata; O II, 57. 

UI. susurrue: f. I. fert, 


maiulierositas, Weiberfuht: I. nasci- 
ter: similiter.. ceteri morbi, ut gloriae cupiditas, 
ut mulierositas, ut ita appellem eam, quae (rasce 
Qıloyvvla dieitur, ... nascuntur; T IV, 25. 

IL subicio: segrotationi .. talia quaedam 
gg sunt: avaritia, ambitio, mulierositas; 


mulierosus, weiberfühtig: algs: hunc 
(Stilponem) scribunt ipsius familiares et ebriosum 
et mulierosum fuisse; Fa 10. addidit (Zopyrus) 
etiam mulierosum (esse Sooraten); Fa 10. 


mullus, Meecbarbe: videat (M'. Curius) ali- 
quem summis populi beneficiis usum barbatulos 
z exoeptantem de piscina et pertractantem ; 


mu- 


in mulieres 


mulswm, Met: I. bibo, misceo: eum, 


598 


multitudo 


qui alteri misceat mulsum ipse non sitiens, et eum, 
qui illud sitiens bibat; F UI, 17. 

U. ealix: huie calix mul impingendus est, ut 
plorare desinat? T III, 44 


multa, Strafe, Gelbftrafe: I. dico: quod 
L. Papirius PR Pinarius censores multis dicendis 
vim armentorum # privatis in publicum sverterant; 


1, 1. certatio: eper populum multae poenas 
certatio estor; L II, 6. 

dietio: plebem ... multae .. dietione oyium 
et bovum || er I, -.. non vi et suppliciis 
coörcebat; R II, 

2. lex de: en . etiam illam legem || rem |] 

de multa et sacramento Sp. Tarpeius et A. 

Aieralae consules comitiis centuriatis tulerunt; 

ul, l. coörcere: »magistratus nec oboedientem 
et noxium |jinnoxium || eivem multa, vinculis 
verberibusve coherceto«; L III, 6. 

sanciri: ub ... vis capite, avaritia multa, ho- 
noris cupiditas ignominia senciatur; L II, 46. 

2. in: levis aestumatio pecudum in multa lege 
C. Iulüi P. Papirii consulum constituta est; R 1], 60 


multifariam, an vielen Stelen: quae 


(indicia) quondam nusquam erant, hodie multifa- 
riam nulla sunt; L I, 40. 


multiformis, vieigeftattig: ex is . 
(principibus qualitatibus) variae ortae sunt et quasi 


'multiformes; A I, 26 


multimodis, viefah: hoc etsi multi- 
modis | multis modis | re en potest, tamen 
sccipio, quod dant; F Il, & 


multiplex, vielfach, mannigfaltig, veridie 
benaztig, vieljeitig: alge: a“ (Plato) varius et mul- 
tiplex et — fuit; A I, 17. 

alvus: ost. (alvus) multiplex et tortuosa; 
N I, 136. 

animal: animal hoc providum, sagax, multiplex, 
acutum, ... quem vocamus hominem; L I, 22. 

enimus: si ne in uno quidem quogque unus 
animus erit idemque semper, sed varius, commu- 
tabilis, multiplex; Lae 92. 

fetus: - multiplices fetus procreant, ut aues, 
ut canes; 128. 

ingenium: neque .. fidum potest esse multi- 
plex ingenium et tortuosum; Lae 65. 

lapsus: quam Ka serpentem multipliei 
lapau et erratico; C 52. 

plausus: quibus (Lacedsemoniis) cum 8 cuncko 
consessu plausus esset multiplex datus; C 64. 

ratio: cuius (Socratis) multiplex ratio dispu- 
tandi.... plurs Te effecit dissentientium phulo- 
sophorum; 7 

usus: est... varius et multiplex usus amicitise; 
Lae 88, 


multiplicabilis,»iefättig: »hasc(dex- 
Bar u tortu multiplicabili draconem«?}; | 


multiplico, vergrößern: hie ... in do- 
mum multiplicatam non A solum rettulit, 
sed ignominiam etiam; O 


multitudo, Menge, Anzast, Wort, Pöbel, 
Haufe: IL. abfolut: wocedit: eo cum accessit re 
rum .. innumerabilium multitudo; A II,30. cum 
.. eodem ... populus amessit atque omnis undi- 
que ad vitia consentiens multitulo; T III, 3. 


multitudo 


699 


imultitudo 


adast: cmi . adsit aut adesse possit multitudo 
malorum; T V, 42, 

apparet: ut iam prope modum apparest multi- 
tudo .. deorum; N II, 59, 

caret: cum (multitudo) omni consilio communi 
ac potestate careat; R 1, 49, 

eonfert: cuius (Amaäinii) libris editis commota 
multitudo gr Yaglaig se ad eam potissimum discipli- 
nam; T IV, 6 

eonsentit: f. accedit; T III, 8. 

declarat: industrine plurimum in ET Ta 
fuit (declarat multitudo Ehren} A II, 16. 
ou si diligit multitudo, si fidem habet; 

u, 3 

est: im quibus (bibliothecis Graecis) multitado 
infinita librorum re eorum est multitudinem, 
qui scripserunt; T 11,6. propter huius modi sen- 
tentias rem hominum est multitudo; T V, 28, 
si mortalium tanta er sit, esse inmortalium 
non minorem; N TI, 50. quanta .. est eorum 
(deorum) multitudo! N HT, 40. in optimatium 
dominatu vix particeps libertatis potest esse mul- 
titndo; R I, 43. tantum poterat tantique erat, 
._—. multitado senatus *; R III, 48. quoniam 

.,‚ qui his (copiis) egeant, infinita est 
multitudo; 01, 52. quae est... civitas? ... om- 
nisne etiam fugitivorum ae latronum congregata 
unum in locam multitudo? P 27. 

facit: in quem (Phalarim) universa 5 
norum multitudo impetum fecit; O II, 

flait: alia quoque ex ratione, et Er hy- 
sica, magna fiuzit multitudo deorum; N II, es 

furit: si nos multitadinis farentia inlammata 
invidia Peine L II, 26, 

habet: f. diligit, 

pertinet: minus ad beatam vitam 
multitudo corporis commodorum; F III, 

placet: quasi tibi ipsi in indieando placent 
multitudo! D II, 81. 

potest: f. adest. est; R I, 43. 

putat: si (multitudo) cum admiratione quadam 
honore dignos putat; O 11,31. f. IV, 1. iudicium ; 
TU, 68, 

‚sequitur: seguitur stellarum inerrantinm ma- 
sima multitudo; N IL, 104. num plerisque i in re- 
bua a. eorum (Stoicorum) auctoritatem mul- 
titado? DU, 8 

sumit: = ‘de quocumque volt, supplicium 
sumib multitudo; R III, 45 

suseipit: (id eb Pe aut uni tribuendum 
est aut delectis quibusdam aut suscipiendum est 
multitodini atque omnibus; R I, 42 

valet: relicus .. multo maior multitudo sex 
et nonaginte centuriarum neque excluderetur suf- 
fragiis ... nec valeret nimis; R II, 39, 

vult: vult hoc multitudo; o u, 51. 

ohne Verb: quae multitudo et varietas insula- 
rom! N II,100, cumbarum ante oculos multitudo; 
0 Il, 58. 

2. sum: bumiles, quae magna in populo multi- 
tudo est; O II, 70. 

I. wand Verben: 


ertinet 


1. adlieio: multitudinem 
haec (causs) maxime allieit, quod ..; FI, 25. 

admitto: in quam (domum) admittenda 
re euiusque modi || generis f multitudo; 

amputo, circumcido: circumeidit et amputat 
multitudinem (sententiarum); A II, 188. 

commoveo, eonfero: f. I, 1. confert. 

econgrego: f. I, 1. est; 27. 

conservo: id... est magni viri || viri magni |, 
rebus agitatis punire sontes, multitudinem conser- 
vare; O I, 82. 

delinio: quae uniarum rg fiunt ad 
multitudinem deliniendam; O II, 56 


dico: quid multitudinem IST piseium 
dicam? quid avium? N II, 

dispergo: brevi maltitndo q dispersn atque vaga 
coneordia civitas faota erat; R I, 40. 

distinguo: quorum omnium itteredibilie multi- 
tudo insatiabili varietate distinguitur; N II, 98. 

do: iis (bestiis) mammarum data est multitudo; 
N II, 128. 

excito: en (oratio) snepe universam (multitu- 
tere excitat er ) nn: 01, 48. 

exoludo: f, I, 1. valet. — faecio: f. dispergo. 

fugio: philosophie ... multitudinem consulto 
gi zu eique ipsi et suspeeta et inviea; 


ineito: multitudine .. incitata; R I, 9. 

intericio: ta .. inter haec tantam multitudi- 
nem hominum interieetam non vides neo laetan- 
tium nec dolentium? F II, 16. 

remo: cum premeretor i inops Tg ab iis, 
qui maiores opes habebant; O II, 4 

reperio: quanta iam re eriatur ai excel- 
lentiam multitudo! R IH, 

sedo: quam (fammam) non facilius sit seilare 
quam effrenatam insolentia multitudinem; RI, 65, 

video: cum videmus ... multitadinem pecudum; 
TI, 69. f. intericio. 

2. commendo: nec satis commendati multitu- 
dini possunt esse; A fr 4. 

videor: maxume justitia ... mirifica quasdam 
multitudini videtur; O II, 38. 

3, pertineo ad: quae iam non ad maltitudi- 
nem ... pertinent; A IL, 144. eadem bonitas 
etiam ad maltitudinem pertinet; Lae 50. 

transfero a: error et temeritas populorum 
(rem) a multitudine ad Beaans transtulit; RI, 52. 

III. nach Adjectiven: 1. carus: nemo umquam 
multitudini fuit carior; O III, 80. 

invisus, suspeotuet f. IL, 1. fugio. 

2. contentus: Xerxes ... non narium multi- 
tudine ... contentus; T V, 20. 

praeditus: hos siderum errores ... multitu- 
dine infinita, varietate admirabili praeditos; Ti 33. 

IV. nach Subftantiven: 1. amor: vehementer 
.. amor multitudinis commovetur ipsa fama &t 
opinione liberalitatis, beneficentiae; O II, 32. 

animi: ut oratione benigna multitudinis animos 
ad benivolentiam alliciant; O II, 48. 

arbitrium: an tibicines ... suo, non multitu- 
dinis arbitrio cantus numerosque moderantur? T 
V, 104. videre iam videor ... multitudinis arbi- 
trio res maximas agi; 


benivolentia: nulla .. re conciliare facilius 


benivolentiam multitudinis possunt ü ... quam 
abstinentia; O I, 77. 
causae: collectis ceteris causis ... vastitatis, 


beluarum etiam repentinas multitudinis; O II, 16. 

coetus: populus (est) ... coetus moltitudinis 
juris consensu ... sociatun; RI, a. qui (popu- 
lus) est talis coetus multitudinis; R 4. 


conceursus: cohcursu leyissimne multitudinis; 
R VL 2, 
consensus: sensus nostros ... notı multitu- 


dinis consensus Abducit a |jab, ad || vero; LI, 47. 

delectatio: cum ... illa re multitu- 
dinis ad breve ... tempus capiatur; O IL, 56. 

dominatus: nec video, qui magis in multitü- 
dinis dominatu rei publicae nomen appäreat; 
R II, 45. 

error: ut ad errorem multitudinis religionis 
simulacra fin t; DI, 105. qui ex errure im- 
peritae multitudinis pendet; O I, 65. 

furor: Atheniensium populi potestatem orbnium 


rerum ad en multitudinis licentiattque 
converskm; RI, 4 
invidia: invidiße .. multitudinis ... sitie ho- 


multitudo 


minum opibus ... 
1. I, 1. farit. 

indicium: verum multitudinis iudicium de bo- 
nis si quando est; T I, 110. orationes, quas nos 
multitudinis iudicio probari volebamus; T II, 3. 
fama et multitudinis iudicio moventur; T II, 6. 
te ... eius (multitudinis) iudicio stare nolim nec, 
quod illa putet, idem putare pulcherrimum; T II, 
63. placet ... esse quasdam res servatas iudicio 
voluntatique multitudinis; R I, 69. alii multitu- 
dinis iudicio feruntur; O I, 118. 

levitas: illa (benignitas est) quasi adsentato- 
rum populi multitudinis levitatem voluptate quasi 
titillantıium; O U, 63. 

licentia: f. furor. 

oculi: si in oculis sis multitudinis; T il, 68. 

opinio: se neque fortunse impetu nec multitu- 
dinis opinione ... terreri; T V, 30. quorum de 
iustitia magna esset opinio multitudinis; O 11, 42. 

potestas: ut suffragia non in multitudinis, sed 
in locupletium potestate essent; R II, 39. 

rumor: quod multitudinis rumore laudetur; 
FI, 49 

scita, suffragia: si haec suffragiis aut scitis 
multitadinis probarentur; L I, 48. 

testimonium: non gravissimum est testimo- 
nium multitudinis; F II, 81. 

vis: convaluit .. vis multitudinis; L III, 17. 

volnntas: f. iudieium; R I, 69. 

2. aditus ad: est alius quoque quidam aditus 
ad multitudinem; O IL, 31. 

V. Umftand: 1. compleri: animorum .. con- 
sentientium multitudine conpletum esse mundum; 
D IL, 119 

opprimi: cum aquse multitudine fammae vis 
opprimitur; C 71. : 

. zen multitudine peecatorum praestat; 


2. a: cum id a multitudine laudetur; F II, 49. 
haec ... quibus rebus pariuntur a singulis, eisdem 
fere a multitudine; O II, 31. 


in: quae .. in multitudine cum contentione 
habetur oratio; O II, 48. 

prase: solem prae iaculorum multitudine et 3a- 
gittaram non videbitis; T I, 101. 

propter: {. I, 1. est; TII, 6, 


multo, ficafen, beftrafen (algm; T I, 97. 
V,105. animos; T I, 50. filium; F I, 85. mu- 
lierem; RI], 46: f, mors, V, 1. multare, ©. 
586, b): alqm: posteaquam (Deiotarus rex) a Cae- 
sare tetrarchia et regno pecuniaque multa- 
tus est; D I, 27. qui me ea poena multarverit, 
quam .; TI, 100. 

exsules: multantur bonis exules; T V, 107. 

regem: |. algn; D I, 27. 


multus (ploeres, ploera: j. A, magistratus): 
viel, bebeutendb, häufig, zahlreich, breit, fpät: A.bei Sub: 
ftantiven (acta, bona, diete, facta u. a. |. C): 
algs: Antipatrum .. Stoicum, qui multus in eo 
fuisset, reprehendebant; A II, 17. ne ipsos qui- 
dem Graecos est cur tam multos legant, quam 
— sunt; FL,6. cur tam multi sint Epicurei; 
FI, 25. quos .. video esse multos; F I, 55 
re ... multi Epicurei ... sunt .. in amicitiis 
deles; FII, 81. an censemus ... non multos 
etiam apud nos futuros Polyclitos et Parrhasios 
fuisse? TI,4. Karthaginienses multi Romae ser- 
vierunt; T III, 53. nolo in stellarum ratione mul- 
tas vobis videri; N II, 119. pluris (Hercules) .. 
tradunt nobis ii; N III, 42. loves .. pluris in 
priseis Graecorum litteris invenimus; DI, 42, 
quoniam ... pluris loves etiam accepimus; N III, 


eflici (non) possunt; O II, 20. 


ER... BE 


multus 


42. Soles ipsi quam multi a theologis proferun- 
tur! N IO, 54. Diansae item plures; II, 58. 
Dionysos multos habemus; N uf 58. >quamquam 
multa manus ad caeli caerula templa tendebam 
lacrumans«; D I, 41, quos.. plures, quam rebar, 
esse cognovi; DI, 5. sumus.. multi ... parati 

. abuti tecum hoc otio; RI, 14. est... (The- 
phrastus) multus in laudands magnificentia ... 
popularium munerum; OÖ II, 56. si plures sunt 
ıi, quibus inprobe datum est, quam illi, quibus 
un ae Kaas est, ideiroo plus etiam valent; 

algd: minutatim interrogati, ... multa panca, 
magns parva (sint); A II, 92, qui plura habeat 
ea, quae in corpore magni aestimantur; F III, 43. 
habere ea, quae secundum naturam sint, vel om- 
nia vel plurima; F IV, 27. haec in bello plura 
et maiora videntur timentibus; D I, 58. quae 
scripsisti plura quam quisquam e nostris; L 1, 9. 
quae multa et varia in hominum vita ... versan- 
tur; O I, 67. vgl. D, b, I, 2. 

adiutores: quo pluribus profuerint, eo plures 
= benigne faciendum adiutores habebunt; O I, 


adulescentes: cum ... multi .. in nostra re 
publica adulescentes ... dicendo laudem assecuti 
sint; O II, 49, 

aemuli: post Amafinium .. multi eiasdem 
aemuli rationis multa cum scripsissent; T IV, 7. 

agri: multos fertiles os alios aliorum fru- 
ctuum (proferre possum); N II, 131. 

animi: si ru tamquam parturist unus 
pro pluribus; 45, ut unus quasi animus fiat 
ex pluribus; Lae 92, 

anni: permultos || pe multos || annos ... pro- 
vinciae praefuit; A IL, 1. er multos (annos) 
ante hunc (Dionysium) ... Pisistratus (tyrannus 
fuit)! N III, 82. solus .. (App. Claudius augur) 
multorum annorum memoria ... divinandi tenuit 
disciplinam; D I, 105. solis defectiones ... prae- 
dicuntur in multos annos; D U], 17. quam multi 
anni sunt, cum ..! D II, 76. f. annus, V, 1. 
rg ©af; A II, 11. 17. 63. 69, 71, FV,8 TI 
5. IL, 60. V, 112. 118. D I, 67. R IV, 11. Lae 70. 
— 2. ante; NI, 61. DU, 14. O II, 79. C 27. 

ost; DI, 31. A I, 61. TI, 29. V, 64. R1,2. 

‚5. O II, 109. zum Sag; O III, 4 (8.1, ©. 
201, f.). 

ansae: quo plures (amicus) det sibi tamquam 
ansas ad reprehendendum; 59, 

arbores: multae... istarum arborum mea manu 
sunt satae; C 59. 

argumenta; qua ex omni copia plurima et 
certissima argumenta sumuntur; FIV,13. te... 
saepe quam plurimis posses argumentis onerare 
iudicem; N III, 8. wmultis argamentis deos esse 
docere voluisti; N III, 9. 

arteriae: utraeque .. (venae, arteriae) crebrae 
multaeque toto corpore intextae; N II, 138. 

artes: sapientem plurimis et gravissimis arti- 
bus stque virtutibus instructum et ornatum; F 
IL, 112. ad quos sensus capiendos et perfruendos 
2 etiam, qua vellem, artes repertae sunt; 

I, 146. quam .. multarum artium ministras 
manus natura homini dedit! N II, 150. (Plato) 
leporem Socraticum ... cum illa plurimarunm ar- 
tium gravitate contexuit; RI, 16, nisi tam mul- 
tae nobis artes ministrarent; O II, 15. 

auguria: multa a ia, multa auspicia ... 
neglegentia collegii amıssa ... sunt; D I, 28. 

surum: quem multo auro spoliare possit; L |, 
41. Lysandrum intuentem ... ornatum .. Porsi- 
on multo auro multisgue gemmis dixisse ..; 


auspieia: j. auguria, 


multus 


bella: bella cum änitimis felicissime multa ges- 
st; RI, 15. 

beluse: lupos, faelis, multas praeteres beluaa 
in deorum numerum reponemus; N III, 47. 

beneficia: quoniam plura beneficia continet 
patris ... quam is, qui creavit; R I, fr 2 

bestise: multae — etiam insectantis 
odoris intolerabili foeditate depellunt; N II, 127. 

calor: ille... (aör) et multo quidem calore 
admistus est; N II, 27. quem (calorem alvus) 
multum habet; N II, 136, 

captivi: non plaris captivos acerbe quam prae- 
dones necatos; N III, 82 

casus: aetas illa multo plures quam nostra 
easus mortis habet; C 67. 

causae: quam multae ... et causae ... et 
demonstrationes (conquisitae sunt)! F IV, 13. 
plures aunt causae suscipiendi doloris; T III, 72, 
multas tu ... saepe causas ita defendisti, ut ..; 
R III, 42. deserendi .. oflicii plures solent esse 
causae; O I, 28. plures causae maioresque pon- 
deris plus habebunt; O I, 45. subiciunt se hLomi- 
nes imperio alterius ... de causis pluribus; O II, 
22. incidunt multae saepe causae; O II, 40. 
multae .. causae suspicionum offensionumque dan- 
tur; Lae 88. 

eautiones: habet (beneficentia, liberalitas) 
multas cautiones; O I], 42. 

eibus: quid, quod ne mente quidem recte uti 
ne multo cibo et potione completi? T V, 


cives: multis .. a cum multis res ratio- 
nesque contractae; O I, 58. 

eivitates: civitatum .. hoc multarum in Grae- 
cia interfuit ..; L II, 38 

eolores: in columba pluris videri colores nec 
esse plus uno; A II, 79. 

comitas: multa .. comitate usus; R II, 38. 

comitiatus: auspicis (dantur), ut multos in- 
utiles comitiatus probabiles inpedirent morae; 
L 1, 27. 

commentatio: quod haec (virtus) plurimae 
BEER et exereitationis indigeat; F II, 


commoda: eae (amicitia, iustitis, nequitas) ... 
multis vitae commodis anteponebantur; A 1, 28. 

commoditates: commoditates corporis ... 
tam .. multae; F IV, 29. quom .. plurimas et 
maximas commoditates umicitia contineat; Lae 29. 

cothurni: ut... neque multi oothumni paueis 
anteponerentur; F III, 46. 

curae: ex eo ipso (somno) plurumae curas me- 
tusque nascuntur; D II, 150. 

demonstrationee: |. sae; F IV, 18. 

di: eundem (Socratem) ... modo unum, tum 
autem plures deos (dicere); NI1,81. (Antisthenes) 
popularis deos multos, naturalem unum esse di- 
cens; N ], 32. in Graecia multos habent ex ho- 
minibus deos; N III, 89. quare .. pluris adiun- 
gimus deos? N Ill, 40. mihi... multi (di) viden- 
tur; N III, 40. cur (mens divina) tam multos 
deos nihil -.. patitar? N II, 98. cum 
pluribus deis immolatur; D II, 

dies: summus dolor plures dies manere non 
potest? vide, ne etiam menses! F II, 93. quam 
multi dies reperiri possunt, qui ..! TI,97. cum 
iam pro us easet (Deiotarus rex) multorum 
dierum viam; D1,27. quom licet pluris dies abesse; 
L IL, 3. P. Seipioni ex multis diebus ... illum 
diem clarissimum fuisse; Lae 12, 

difficultates: etsi .. omnis cognitio multis 
est obstructa difficultatibus; A II, 7, 

disciplinae: auribus fortasse multae, oculis 
quidem nulla poterat esse fortior contra dolorem 
-.. disciplina; T UI, 41. 
Lu. 


_ MM _ 


multus 


dolores: exquo laborum dolorumque susceptio 
multorum magnorumque recti honestique causa; 
AI 23. ut... multos .. etiam dolores curatio- 
nis causa perferant; F V, 46. 
elatio: in orutionibus .. multa, sed inepta 
elatio ||} multas ineptus datio ||; L I, 7. 
errores; neglecta (ratio) multis implicatur er- 
roribus; T IV, 58. ex ea (via) multis vitiis et 
erroribus depravata deducitur; fr V, 70. 
eventa: quae (gens Aegyptiorum) plurimorum 
saeculorum et eventorum memoriam litteris con- 
tinet; R II, 14. 
exempla: quam multa non solum praecepta 
in artibus, sed etiam exempla in orationıbus bene 
dicendi reliquerunt! F IV, 5. cuius generis duo 
sint ex multis exempla; DI,101. plurimis nostris 
exemplis usus es; D II, 8. minimam olim istius 
rei fuisse cupiditatem multa extant exempla maio- 
rum; L II, 62. ex multis mirabilibus exemplis; 
O III, 110. 
exercitatio: [. commentatio. 
exerceitus: interitus exercituum, ut proxime 
trium, saepe multorum; O II, 20. 
expositiones: nec... plures (expositiones) ... 
esse potuerunt; F V, 21. 
fäbulae: in ag (fabulis) tam multis tam- 
que variis; F I, 65. 
facies: si plures (facies); N I, 80. 
fana: ut illa plurima in sua patria sacrificia et 
fana contemneret; F II, 63. fana multa spoliata 
et simulacra deorum de locis sanctissimis ablata 
videmus a nostris; N I, 82. quod... nunc multis 
fit in fanis; L II, 41. 
fata: haec ita mults quasi fata inpendere ami- 
eitiis, ut ..; Lae 35. 
fides: ut .. in Adibus pluribus . 
aeque incontentae sint; F IV, 75. 
liae: Metellum .. multi filii filiae, nepotes 
neptes in rogum inposuerunt; TI,85. Aliam quis 
habet, pecunia est opus; duas, maiore; pluris, 
maiore etiam; P 44. qui.. non filias plures, sed 
innumerabiles cupiditates habet; P 44. 
filii: f. line; T IL, 85. 
flexus: duros ... (aures) habent introitus mul- 
tis .. cum flexibus; N II, 144, 
flumina: nec .. ullum hoc frigidius flumen 
attigi, quom ad multa accesserim; L II, 6. 
fulmina: (Iuppiter) tam multa frustra fulmina 
emitteret! D II, Hi. 
funera: quod erat factitatum, ut uni plura 
funera fierent lectique plures sternerentur; L II, 66. 
gemmae: f. aurum; C 59, 
enera: actionum .. genera plura; F V, 58. 
cuius {Socratis) multiplex ratio disputandi ... 
Jura genera eflecit dissentientium philosophorum; 
I V, 11. quod (hominum natura) pluribus gene- 
ribus fruitur voluptatum; N I, 112. noster (popu- 
lus) quam multa genera (divinationis) conplexus 
est! D I, 3. multa genera sunt enuntiandi; Fa 
16. cum sint plura causarım genera, quae ..; 
01, 49 
gentes: „bunc unum | unum hunc, al. || plu- 
rimae consentiunt gentes populi primarium fuisse 
virum®; F II, 116. C61. idne consensisse de Ca- 
latino plurimas gentis arbitramur? F II, 117. 
multas esse gentes sic inmanitate efferatas, ut ..; 
N 1,62. nos ... plurimis ignotissimi gentibus; 
R I, 26. si quis ... multas et varias gentis et 
urbes despicere ... possit; R Ill, 14. 
gradus: (extremum appetendorum) multis gra- 
dibus adscendit; F V, 40. gradus .. plures sunt 
societatis hominum; OÖ I, 53. 
gubernatores: uni gubernatori, uni ımedico ... 
rectius esse alteri navem committere, aegrum alteri 
quamı multis; R I, 62. 


. ommes 


76 


multus 


harmoniae: quorum (sonorum) varis compo- 
sitio etiam harmonias efheit pluris; TI 41. 

hilaritas: videmus progredientem apud Ho- 
merum Aiscem multa cum hilaritate; IV, 49. 
in C. Laelio multa hilaritas (erat); O I, 108. 

homines: doctissimos homines non nimis in re 
ublica versatos multos commemorare possuımus; 
L III, 14. quanto plures deleti sint homines ho- 
minum impetu ... quam omni reliqua calamitate; 
O U, 16. plurimos (homines) occidisti; P 31. 

homunculi: vgl. D, a, IH, 3. unus ex. 

hospites: in quam (domum) .. hospites multi 
recipiendi; O I, 139. 

ignes: hi tanti ignes tamque multi ... nihil 
nocent; N II, 92. 

impensaa: f. opera; F I, 45. 

incommoda: quod ita multa sunt incommoda 
in vita, ut ..; N I, 23 

indicia: etsi multa in omni parte Athenarum 
sunt in ipsis locis indicia summorum virorum; F 
V,4. terra continens adventus hostium ... ınultis 
indiciis ... denuntiat; R II, 6. 

iniuriae: recordatione superbiae Tarquinii mul- 
tarumque iniuriarum; R II, 46. quod ... multis 
aficientur iniurüs; O II, 39. 

inlecebrae: habet etiam |liam |] amoenitas 
ipsa ... inlecebras multas cupiditatum; R II, 8. 

inscientis: quod inscientia multa versaretur 
in vita; A II, 146, 

insignia: ne plura insignia essent inperii in 
libero populo quam in regno fuissent; R Il, 55. 

instituta: ut (plebes) multis institwtis prae- 
elarissimis adduceretur, ut auctoritati principum 
cederet; L III, 25. 

intervalla: parvros (dolores) multa habere in- 
tervalla requietis; F I, 49. 

invitamenta: multa etiam ad luxuriam invi- 
— perniciosa civitatibus subpeditantur mari; 

inra: gleba vocatur, ac tum denique multa re- 
ligiosa iura conplectitur; LIL,57. adversus quem 
(hostem) ... multa sunt iara commaunia; O II, 108. 

labor: multos labores magnosque susceperant; 
F I, 60. nobis ... vix ... (pastus) suppetunt 
multo Iabore quaerentibus; F II, 111. in rebus 
minime obscuris non multus est apud eos disse- 
rendi labor; F III, 40. f. dolores; A I, 28. 

lacrimae: qui risus classe devicta multas ipsi 
lacrimas ... attulit; N IL, 7. si (Neoptolemus) 
Lycomedem ... multis cum lacrimis iter suum im- 
pedientem audire voluisset; Lae 75. 

laquei: quibus (laqueis Stoicorum) usum me 
pluribus, quam soleo intellego; T V, 76. 

lecti: funera. 

Rd erat in L. Crasso ... multus lepos; OJ, 


libri: qui (Plato) certe tam multis libris haec 

ersecutus non esset; A II, 74. cuius (Xenocratis) 
ibri sunt de ratione loquendi multi et multum 
probati; A II, 148. M. Catonem ... vidi ... 
multis circumfusum Stoicorum libris; F II, 7. 
quod multi iam esse libri Latine dieuntur a 
inconsiderate; T I, 6. quorum dicuntur esse La- 
tini sane multi libri; T II, 7. 

litterae: multae etiam, ut in homine Romano, 
litterae; C 12. 

loca: quae nr multis locis, rebus, tem- 
oribus ent N II, 162. f. Iocus, V, 1. zum 
Cap; AI® FI], 15. 0, 20. IV, 9. T IE 10. IV, 
1. Y,22.N 1,86. DL 5.78.R1I16.L1,2.I, 
52. O III, 117. ><. Lae 22, 47 (©. 476). 

lusiones: nobis senibus ex lusionibus multis 
talog relinquant; C 58. 

magistratus: »minores magistratus partiti juris 
ploeres |] plures | im ploera sunto;« L IL, 6. 


rtiftns 


mala: eundem beatum esse et multis malis op- 
pressum; F V, 77. (Polycrates) multis malis RA 
2. = V, 92. plura (mala) possünt aceidete; 
medici: f. gubernatores. — menses: |. dies; 
F II, 93. — metas: [. curae. 

milia: nisi multa annorum intercesserint milia; 
F II, 102. 

milites: et Ptolomaeus || Ptolem.|] sanatus 
dieitur et multi milites; D II, 135. 

modii: multos modios salis simul edendos esse; 
Lae 67, 

modi: qui aeque vir bonus »multis modis« esset 
... »eircumventus morbo, exsilio atque inopia;« 
F IV, 62. animo .. multis modis variisque dele- 
etari licet; TV, 111. Aiöoxovpo: etiam apud Graios 
multis modis nominantur; N III, 53. 

monstra: multa... einsdem modi monstra (Par- 
menides eflicit); N I, 28. 

montes: f, urbes, 

monumente: illa res .. celebrata monumentis 
plurimis litterarum; R II, 89. 

morbi: morbi perniciosiores pluresque sunt 
animi quam corporis; T III, 5. 

mulieres: plures .. (mulieres) singulis solent 
esse nuptae; T V, 78. 

mundi: unusne muhdus sit an plures; DII,11. 
rectene .. unum mundum diximus, an fuit pluris 
aut innumerabilis dietu melius? Ti 12. 


naturae: multae .. aline naturae deorum ... 
conatitutae ... sunt; N II, 60. aut simplex est 
natura animantis ... aut concrets |] concretum || 
ex pluribus naturis; N III, 34. 

naves: quod multas navis in omnem oran 
maritimam dimisisset; T V, 40. idem (Diagoras) 
... ostendit ... multas alias (naves) laborantis; 
N I, 89, 

nepotes, neptes: f. line; T I, 85. 

nervi: nervos .., ur Aquo | plures quam 
septem haberet; L UI, 39. 

nomina: ut hoc .. pluribus nominibus insigne 
faciamus; F III, 14. hisce ego pluribus | [pluri- 
bus] || nominibus unam rem declarari volo, sed 
utor, ut quam maxime significem, pluribus; TI, 
46. ratio una omnium est segritudinum, plurs 
nomina; T III, 88. quid .. attinet, cum uns 
(deorum) facies sit, plura esse nomina? N I, 8. 
in multis .. nominibus haerebitis; N II, 62. 
haee tot et alia plura nonne inutile est vitiorum 
subire nomina? OÖ IU, 57. quamvis .. multis no- 
minibus est hoc vitium notandum; Lae 91. 

novitas: in omni arte ... multam novitatem 
nominum esse; F Ill, 3 

nox: sermonem in multam noctem produximus; 
R VI, 10. qui ad multam noctem vigilassem; RB 
VI, 10. quod (conviviam) ad multam noctem ... 
vario sermone producimus; C 46. 

numeri: propteres quod alia ta plures, 
alia pauciores quasi nameros oficii praeterirent; 
F IV, 56. 

offieia: dam me .. 
multis oflieiis implicatum 
an coli iustitin poterit ab homine ... 
cis relinquente? T II, 31. 

opera: tam .. multam operam ponendam in 
eo non arbitrantur; F I, 1. ut necessariae (copi- 
ditates) neo opera multa nec impensa expleantur; 
FI, 45. multam ... operam .. frustra consum- 
psi; TI, 103. quod quidam multam 
in res obscuras ... conferunt; O 1, 19. 

oppida: ut multa oppida conruerint; D I, 78. 

or&cla: »multa.... vates oracla furenti peetore 
fundebante; D I, 18. quod erant multa (oracla) 
obacura, multa ambigua; D I, 116. 


. rei publicae ... curm ... 
... tenebat; AT, 11. 
multa ofi- 


.. Operam 


multus 


oratio: reliqua .. multa et varia oratione de- 
fendunt; A 11, 41. de quibus (obscenis voluptati- 
bus) multa ab illis habetur oratio; T V, 9. 

oratores: videmus, ... quam in paucis (ora- 
toribus) spes, quanto in I a facultas, quam 
in multis sit audacia; O II, 67. 

partes: multis partibus solem maiorem esse 
quam terram; A Il, 116, ut eandem illam rem 
... non multis partibus malit ad sese ... sine 
facinore quam illo modo pervenire; F III, 36. 
singulis perturbationibus partes eiusdem generis 

lures sten: T IV, 16. cum multis parti- 
en sint illa perfecta quam haec simulata soller- 
tius; N II, se sol ... multis partibus maior ... 
quam terra universa; N II, 92, cuius (solis) ma- 

itudine multis partibus terra superatur; N II, 
To2. coniectura omnis ... ingeniis hominum in 
multas ... partis saepe diducitur; D II, 55. ut 
(patria) plurimas et mazximas nostri animi .. 
partis ipsa sibi ... pigneraretur; R I, 8. 

pecndes: multae et pecudes et stirpes sunt, 
quae ..; N Il, 130, 

perceptiones: quae (ars) non ex una aut 
llet|] duabus, sed ex multis animi perceptionibus 
constat; A II, 22 

pericula: multa .. pericula depulsa sunt; N 
II, 163. quod essent urbes maritimae ... multis 
periculis oppositae; R II, 5. 

perturbationes: (perturbationes) sunt rag 
quattuor, partibus plures; F III, 35. T II, 24. 

pbilosophi: multi .. et magni philosophi 
haec ultims bonorum iuncta fecerunt; F II, 19. 
commune nobis est cum multorum alioram philo- 
sophorum sententiis; F III, 36. videre licet ... 
alios (philosophos) pecunise cupidos, gloriae non 
nullos, multos libidinum servos; T II, 12. de in- 
nn multorum ... philosophorum loquar; 

portenta: multa .. alia portenta apud eosdem 
(Aegyptios consecrata); R ıh, 14. 

potio: f. cibus. 

praecepta: f. exempla; FIV, 5. vgl. D, b, II, 
1. praecipio. 

praedones: praedones multi saepe poenas 
dant; N III, 82. 

propinqui: sequuntur conubis et adfinitates, 
ex quibus etism plures propinqui; O I, 54. 

quaestiunculae: quaestiunculae multae na- 
scuntur; L U, 51. 

rationes: longa est oratio multaeque rationes, 
quibus ..; N II, 26. quod multis rationibus ca- 
veri potest; O II, 84, 
oe aa multi .. dantur ad studia reditus; 

remedia: ut... multa.. ex earum (beluarum) 
corporibus remedis ... eligamus | eliciamus | ; 
N II, 161. 

res: cum eae (similitudines) plurimis in rebus 
n apa A 1I, 54. quae (res) sunt in philoso- 
phia multae atque magnae; A II, 91. istuc .. te 
impediet ... plurimis .. in rebus; A II, 109. si 


zeusen ex eo (sapiente) sit ... multis .. aliis 
rebus; A II, 110. cum Cleanthe ... quam 
multis rebus Chrysippus dissidet? A II, 148, 


nonne multis in rebus dissentiunt? A II, 148. 
cum (voluptas) percipitur e multis dissimilibus 
rebus; F II, 10. cur ... id non aut ex omnium 
earum (rerum) aut ex plurimarum et maximarum 
appetitione concluditur? F IV, 34. quae (vita) 
eonstaret ex iis rebus, quas dixi, aut plurimis aut 
gravissimis; F IV, 60. id... cum multis aliis 
rebus, tum e pontificio iure ... intellegi licet; T 
I, 27. ex quo tan multarum rerum cognitionis 
admiratio tollitur; TI, 58. propter animi multa- 
rum rerum brevi tempore percursionem; T IV, 31. 


Bi. ER 


multus 


cum multae res in philosophie nequaquam satis 
adhuc explicatae sint; N I, l. in... tam multa- 
rum rerum atque tantarum ordinibus; N IL, 15. 
lurimis .. maritimis rebus fruimur; N II, 152, 
in intumis eius (terrae) tenebris plurimarum rerum 
latet utilitas; N II, 162. | ya (portentis) cogni- 
tis multae saepe res ex hominum sententia ... 
partae (sunt); N II, 163. cum plurimis de rebus 
divini isti mentiantur; N III, 14. multis .. rebus 
inflammantur tales animi, qui ..; DI 114. erra- 
bat .. multis in rebus antiquitas; DIIL,70. mihi 
liceret ... multis uberioribus atque maioribus 
(rebus) operae quantum vellem dare; L J, 10 
rerum plurimarum obscuras nec satis * intellegen- 
tias inchoavit |] enudavit, al.||; L I, 26. ut res 
geras ... plenas ... periculorum cum yitae tum 
multarum rerum, quae ..; O I, 66, quo minus 
multis rebus (philosophi) egent; O I, 73. multae 
res extiterunt urbanae waiores ... quam bellicae; 
01,74. multas ad res perutiles Xenophontis libri 
sunt; C 59. quia (Cato) multarım rerum usum 
habebat; Lae 6. amicitia res plurimas continet; 
Lae 22. quae (virtus) ... est .. multis in rebus 
... tractabilis; Lae 48. delectari multis inanimis 
linanibus || rebus; Lae 49. multae .. res sunt, 
in quibus ..; Lae 57. cum multis in rebus negle- 
ntia eur tum ..; Lae 85. f. loca. D, b, 
1. admoneo. alte (b i 
responsa: quam m aruspicum ons& 
ie DI, 58. Bi 
sacerdotes: plures .. deorum omnium, singuli 
singulorum sacerdotes; L II, 29, 
sacrificia: f. fana; F II, 68. 
ssecula: multa .. saecula posten sic viguit 
Pythagoreorum nomen, ut...; T I, 38. maiorıbus 
.. nostris hoc ita visum intellego multis saeculis 
ante Socratem; T II, 8. multis saeclis verax 
fuisse id oraculum; D I, 38. quod multis iam 
ante saeculis nullo alio de mortali homines credi- 
dissent; RII, 20. in quo (anno) vix dicere audeo 
quam multa hominum saecula teneantur; R VI, 24. 
nec (eorum animi) hunc in locum nisi multis ex- 
itati saeculis revertuntur; R VI, 29. ne illi 
(€. Pontio) multa saecula exspectanda fuerunt; 
O II, 75. suum tumulum multis etiam post sae- 
culis praetereuntes; fr VIIL, 9, f. eventa. ante, 
B, a, III. saeculis (3 St.) 8. I, ©. 205, b. 
sanguis: multo sanguine profuso; F II, 97. »ut 
multus e visceribus sanguis exeat«; T IL, 34. 
scripta: scripta sane et multa et polita; F V, 
13. vgl. C. scripta. 
senes: multi ita sunt inbecilli senes, ut ..; 


sententise: (Philo) 
Epicuri sententias; N I, 1 

sepulchra: quom multa in eo loco sepulchra 
fuissent; L II, 58. 

sermo: ita multi sermones perscripti sunt; A 
II, 74. sensi ... ex multis sermonibus tuis ..; 
TV,1. multum .. fluxisse video de libris nostris 
... variumque sermonem; N 1], 6. 

signa: multa iam mihi dare signa puerum ... 
ingenii; F II, 9. multis signis Lacedaemoniis 
Leuctricae pugnae calamitas denuntiabatur; D I, 75. 

simulacra: f. fana; Fa Fe a 

solacia: ne illa (virtus) se multis solaciis ob- 
leetat; R II, 40. r. f ‚ 

sömnie: multis et minutis somniis colligendis; 
D I, 39. multa (somnia) falsa; D I, 60. quae .. 
(vera somnia) multo plura evenirent, si .; DI, 
60. multa .. sunt a te ex historiis prolata som- 
nis; D II, 186, quaero .., cur Alexandro tam 
inlustre somnium ..., nec multa ceteris; DU, 
141. quo modo isti ... non ex multis (somniis) 
potius uni fidem derogent quam ..; D II, 146 

76* 


TERN plurimas 


multus 


spectacula: quam mults, quam varin, quanta 
spectacula animus in locis caelestibus esset habi- 
turus; T 1, 47. 

stirpes: quae stirpes sunt aegritudinis, quam 
multae! T III, 88. |. Reg 

sudor: cam ... Hercnlis .. 
sudore manavit; D I, 74. 

tempora j. loca. 

testes: magna auctoritas est multique testes, 
siquidem omnis multos appellari placet; R I, 56. 

tormenta: propter tam varia et tam multa 
tormenta fortunae; T V, 1. 

tribani: leves .., non ||quam|| bonos for- 
tasse plures (reperies tribunos); L III, 24. 

turpitudines: sunt etiam turpitudines pluri- 
mae; F II, 117 

vates: ad interpretanda 
neque multorum; L Il, 30. 

venae: (cibus) distribuitur per venas admodum 
multas; N II, 137. f. arteriae, 

venustas: quem .. locum cum multa venustate 
... Lucilius; F 1, 9. 

verba: quibus (verbie) ut aliis multis consue- 


simulacram multo 


.. praedicta vatium 


tudo iam utitur pro Latinis; AI, 25. id in mul- 
tis (verbis); A I, 25. plurimis .. idem novis ver- 
bis ... usus est; A I, 41. secripsit .. et multis 


saepe verbis et breviter; F II, 100. soleo..., quod 
uno Graeci, ... idem pluribus verbis exponere; 
F II, 15. hoc ipsum instituamus ... pluribus 
verbis dicere, quod uno non poterimus; F III, 55. 
quod .. ego pluribus verbis, illi brevius; F IV, 26. 
multis verbis iracundiam laudant; T IV, 48. ra- 
tionem dico et, si placet pluribus verbis, mentem, 
consilium, cogitationem, prudentiam, ubi inreni- 
mus? NII, 18, hic locus ... a Cleantbe et Chry- 
sippo pluribus verbis explicatus est; N II, 68. 
ut .. ipsa „philosophia“ et multa verba Grasco- 
rum, sic ..; iI, 11. multa verba fecisti ..; D 
II, 46. haec pluribus a me verbis dieta sunt; R 
I, 12, multis .. verbis ultro citroque habitis; R 
VL,9. pluribus verbis scripsit ..; LIII,49. quae 
pluribus verbis a Panaetio commemorantur; OII, 
16, y. etsi ita esse pluribus verbis disserendum 
est; P 35, 

versus: multos .. (versus admisceri) a Diony- 
sio Stoico; T II, 26. 

vestigia: vestigia .. Pythagoreorum quamquam 
multa eolligi possunt, paucis tamen utemur; T IV, 
3. hic maiorum multa vestigia; L II, 3. 

viri: aderamusa nos quidem adulescentes, sed 
multi amplissimi viri; FU,55. multorum .. alio- 
rum clarorum virorum ... nepotes et fili; TI, 
81. multos . ossum bonos viros nominare, 
qui..; TII,45. (se anteponere) unum diem Cin- 
nase multorum et elarorum virorum totis aetati- 
bus; TV, 55. multos ... Graecia tulit singulares 
viros; N II, 165. quase (res) quondam a multis 
claris viris, nunc ab uno ... sustinetur; L I, 17. 
quae fateor ... multis bonis viris accidisse; LI, 
43. mediocriter doctos magnos in re publica viros 

.. multos commemorare possumus; L II, 14. 
> praestantes viros ... tanta esse conatos; 


virtutes: animi ... plures sunt virtutes; F 
V, 86. f. artes; F IL, 112. 

visiones: fiuentium frequenter transitio ät 
visionum, ut e multis una videatur; N I, 109. 

visa: tale visum nullum esse, ut perceptio con- 
sequeretur || consequatur ||, ut autem probatio, 
multa; A II, 99. 

vitia: in multis .. vitiis (haec proclivitas) ap- 
paret; T IV, 28. cum multa ... vitia conlegisset 
in eum (Socratem) Zopyrus; TIV,80. qui singu- 
lis vitiis excellunt nut etiam plaribus; L LH. 
j. errores; fr V, 70. 


60 


multus 


vocabula: pluribus notatum vocabulis idem 
declarantibus; F III, 14. 

volucres: in multis (volucribus) etiam deside- 
ria videmus; F IL, 110. 

voluptates: (T. Torquatus) privavisse se etiam 
videtur multis voluptatibus; FI,28. constituamus 
aliquem magnis, multis, perpetuis fruentem . 
voluptatibus; F I, 40. est .. (pecunia) effectrix 
multarum et magnarum voluptatum; F II, 55. 
cum pecunia voluptates pariantur plurimae; FII, 
56. cum... ponebas cumulstum alıquem plarimis 
et maximis voluptatibus; F II, 69. una voluptas 
e multis obscuratur in illa vita voluptaria; F IV, 


3. 

urbes: eam .. (lunam) esse terram multarum 
urbium et montium; AII, 128. f. gentes; R III, 14. 

utilitas: qui multam utilitatem rei publicae 
... adferre possis; O Ill, 30. guamguam utilita- 
tes multae et magnae consecutae sunt; Lae 30, 

B. mit Genetib: auctoritatis: qui in em 
causa eo plus auctoritatis habent, quia ..; RB I, 
26. quo plus auctoritatis habeant; L II, 18. 
quod (extrema netas) auctoritatis habebat plus, 
laboris minus; © 60. 

audaciae: videbatur .. nobis exercitus Unesa- 
ris et audaciae plus habere ... et roboris; D II, 
114. 

benignitatis: si, ut quisque erit coniunctissi- 
mus, ita in eum benignitatis plurimum conferetur; 
benivolentiae: isto .. modo nutrices et 
dagogi iure vetustatis plurimum benirolentise 
postulabunt; Lae 74. 

boni: cum sapientem semper boni plus habere 
vultis; F II, 57. omnium bonorum virorum ... 
vitam omnibus partibus plus habere semper boni 
quam mali; F V, 93. ei plus adipiscare re expli- 
cata boni quam addubitata mali; O I, 83. 

consilii: qui (optimates) ... plus .. fore di- 
eant in pluribus consilii quam in uno; RI, 55. 
diseriptus || deser. || .. populus ... plus adhibet 
ad su ium consilii quam fase in tribus convo- 
catus; L II, 

detrimenti: plus .. in ipsa iniuria detrimenti 
est quam in iis rebus emolumenti, quae pariuntur 
iniuria; F I, 58. 

ee quae plurimum habent dignitatis; 

firmitatis: dum modo plus in virtute tenea- 
mus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris; F V, 
12. 


generis: honos et victoris et multa gemeris 
eiusdem qua cum somniis naturali cognatione iun- 
guntur? D II, 142. 

gratiae: quod qui faciunt, plurimum gratise 
consequuntur; O H, 67. 

gravitatis: genus .. hoc sermonum ... plus 
neseio quo pacto videtur habere gravitatis; Lae 4. 

honoris: quamquam nostri casus plus honoris 
habuerunt quam laboris; R 1, 7. 

incommodi: non plus incommodi est, quam 
quanti quaeque earum rerum est; F V, 15. 

industrise: industrise plarimum in Clitomacho 
fuit ..., ingenii non ıninus in Hagnone; A Il, 16. 

ingenii: plus in illo Siculo ingenii, quam vi- 
deretur natura humana ferre potuisse, indicavi 
|jindicabam, al.|| fuisse; R I, 22. 

iucundi: sin (dolor) productior (foret), plus 
habituram iucundi quam mali; T III, 38. 

inueunditatis: quia (iustitia) iucunditatis vel 
plurimum afferat; F I, 58. 

laetitiae: dolor diuturnus habet lastitias plus 
quam molestias; T II, ' 

loei: in qua (contione) rebus fiotis ... loei 
plurimum est; Lue 97. 


multus 


luminis: plurimum .. idem (tu) poötis nostris 

... Juminis ... attulisti; A I, 9. 

mali: plus in dedecore mali tibi videri quam 

in dolore; T II, 47. mihi... hoc plus mali facere 

videtur, qui oratione, Jen qui pretio iudicem 
eorrumpit, quod ..; RV,11. quo in genere mul- 
tum mali etiam in exemplo est; OL, 40. plus.. 
mali pravitas voluntatis affert quam fortuna cui- 

quam boni; fr V, 39. f. boni; O 1,83. 

modi: quamvis multa cuiusque modi (oratio) 
rapiat; F II, 3, multa .. eius modi proferre po»- 
sum; N II, 126. multa istius modi dicuntur in 
scholis; D II, 31. 

molestiae: vide, ne plus commendatio in vul- 
gus ... molestiae habeat quam voluptatis; T V, 108. 

momenti: animi maximam aut voluptatem aut 
molestiam plus ... afferre momenti quam eorum 

utramvis, ı ..; F I, 56. 

negotii: cum Epicuro .. hoc plus est negoti, 
quod ..; F II, 44. 

5 .. eii: quibus plurimum tribuendum sit oflicii; 
operae: in qua (aegritudine) operae plurimum 
pen, TIV, 40. in quibus ie fortitu- 
inibus) plus etiam quam in his (militaribus) 
operae studiique ponendum est; O I, 78. in 
agendo plus quam in scribendo operae poneremus; 
otii: ut non multum imperatori sub ipsis pelli- 
bus otii relinguatur; A II, 4. 

poensarum: quo plus poenarum habeo quam 
petivi; L II, 44. 

ponderis: f. A. causae; O I, 45. 

raesidii: in qua (virtute) plurimum est prae- 

idi; Lae 51. 

prudentiae: ne scaenici plus quam nos vi- 
deantur habere prudentiae; OÖ r, 114. 

rerum: earum rerum, quae sint secundum na- 
turam, quam plurima et quam maxima adipisci; 

roboris: f, audaciae. firmitatis. 

‚studii: f. operne; O I, 78. 

temporis: multum temporis in ista una dispu- 
tatione consumpsimus; AIl,12. cui (philosophiae) 
cum multum ... temporis tribuissem; O II, 4. 

viatici: eo plus viatici quaerere; C 66. 

‚vririum: guamquam ex his alius alio plus habet 
virium; L I, 6. 

voluptatis: neque .. tempus est ullum, quo 
(sapiens) non plus valuptatum habeat quam do- 
lorum; F I, 62. ubi illud: „plus semper volupta- 
te“? FI, 95. 

C. mit Üdjectiven, Pronomina, Par: 
tieipiem (vgl. A. algd): acta: multa eius (Ca- 
tonis) et in senatu et in foro vel provisa pruden- 
ter vel acta constanter vel responsa acute fere- 
bantur; Lae 6, 

acuta: quia multa venirent in mentem acuta 
atque subtilia; N I, 60 

admirabilia: nisi omnes hi |lsi, ii] multa 
ad veritatem admirabilia dixissent; L II, 38 

adversa: multa adversa reverens ... nostra 
vehitur ratio; T I, 78. 

segri: nec ego multorum aegrorum salutern 
non ab Hippocrate potius quam ab Aesculapio 
datam iudico; N IH, 91. 

alii, alia: multa .. sunt alias, quae inter lo- 
cum et locum 1 gel differant; Fa 7. f. alius, 
A, III. multi (5 ©t.), multa (17 &t.) ®.I, ©. 137, a. 

aspera: »o multa dietu gravis, perpesau aspera!« 
T U, 20. 

bona: semper in pluribus bonis esse sapientem; 

boni: plures .. boni in qua re publica rerum 
potientur; R I, 46, 


__ 60 


multus 


ceommemorabilia: multa .. alia in aliis locis 
commemorabilia proferre possum; N II, 181. 

commemorata, conlects: multa ante Marsi- 
cum bellum a Sisenna colleota attulisti, multa 
ante Lacedaemoniorum malam pugnam in Leu- 
etrieis ( Leuctrise] a Callisthene commemorata 
dixisti; D II, 54. , 

contraria: in quo ... 
F III, 60. 

cupidi: sunt... multi, et quidem cupidi splen- 
doris ...,qui .;OI, &. 

dieta: quam multa ego Pompeio, quam multa 
Crasso, quam multa huie ipsi Caesari a Chaldaeis 
diete memini, neminem ... esse moriturum! D II, 
99. multe .. multorum facete dieta; O I, 104. 
multa ab eo (Scaevola) prudenter disputata, multa 
_ ... eommode dieta memoriae mandabam; 

ae 1. 

disparia: id (verbum) ... transfertar in multa 
disparia; F II, 10. 

isputata: [. dieta; Lae 1. 

divitiores: * populo aliquis unus un divi- 
tiores opulentioresque extitissent; R I, 48. 

divina, eximia: mihi .. multa eximia divina- 
que videntur Athenae tune peperisse; L II, 36, 

externa: ceteris naturisa multa externa ... 
possunt obsistere; N II, 35. 

facta: quia conscientia ... multorum .. bene 
factorum recordatio iucundissima est; © 9. 
i “ alsa: quod multa falsa probabilia sint; A II, 


sont plura contraria; 


future: multa (animi) ... futura prospiciunt; 


gravia: cum terrae ... saepe motus multa 
nostrae rei publicae, multa oeteris civitatibus gra- 
via et vera en: DT,35. cum multa sint 
in philosophia et gravia- et utilia accurate ... 
disputata; O I, 4, |. aepera, 

haec: haec .. in inbecillo ... animo multa 
omnibus modis confusa et variata versantur; D II, 
140. quorsum |[quorsus|| .. haec tam multa de 
Maximo? C 13, 

illa: quae (magnitudo) illa tam multa possit 
effingere; T I, 61. »illa iscent multa et praeclara 
relicta«; T V, 101. 

improbi: multi (improbi) ... ipsi se indiea- 
verunt; F I, 50. a quo .. rei iaris ad pau- 
cos, cupiditatum ad multos inprobos venit heredi- 
tas; O II, 28 

improvisa: quod eficiat multa improvisa et 
necopinata nobis; A I, 

impudentiora: Metrodori ... 
tiora recitabat; N I, 118, 

infideles, iniqui: »multi iniqui atque infdo- 
les regno, pauci benivoli.e ... quanto pluris ei 
regi putas? O III, 84. 

inhonorati: multi inhonorati proferuntur; 
T II, 57 

inopes: quam multi inopes digni praesidio 
deorum nullo somnio ... sdmonentur! D II, 134. 

invidi: si aut ingrati universi aut invidi multi 

. suis virtutem praemiis spoliant; R III, 40. 

invisitata: quod ... mults invisitata |} inusi- 
7 1 perm e caelo, alias ex terra oriebantur; 


multa inpuden- 


ii, ea: eorum |] bellorum || multorum pestes 
(commemorantur), quae paulo post secutae sunt; 

I, 6. — ea nec plura paucioribus ... anteponen- 
tur [|anteponent ||; F III, 46. 

laudabilis: qui... multa laudabilia fecerunt; 
FÜ, 11. 

maiores: quorum (maiorum natu) ego multorum 
cognovi senectutem sine querela || querella Il; C 7. 

mirs: maiores suos multa mira atque praeclara 
glorise cupiditate fecisse; R V. 


multus 


mirebilia;: cum ... casus ... in omnibus 
Ber ab quam in somniorum visis eflecerit; 

I, 147, 

nsturalia: qui pluribus naturalibus frui pos- 


sint; F I, 
necessaria: cum volumus ... nota nobis esse 
. multa .. minime necessaria; F V, 52. 


necopinata: j. improvisa, 

nefaria: multa .. commemorarem nefaria in 
socios; O Il, 28. 

opulentiores: f. divitiores. 

pauperes: multi patientes pauperes oomme- 
morantur; T III, 57. 

pestifersa: cur tam multa pestifera terra mari- 
que disperserit; A II, 120. 

saeelara: multa praeclara in illo calamitoso 

otio scripsit; F V, 54. multa praeclara maiorum; 
O I, 65. multa in eo viro praeclara cognori; 
C 12. mults in vestro |nostro | collegio prae- 
clara; C 64. f. mira. 

praedicta, praesensa: non modo plura, sed 
etiam ciora divine praesensa et praedicta re- 
periri; D I, 124, 

praepotentes; multorum opes praepotentium 
excludunt amicitias fideles; Lae 54. 

probabilia: ie ... multa sequitur probabilia; 
41,9 

provisa, responsa; |. acta, 

quassita: agri multa efferunt manu quaesita; 
N I, 151. 

qui: vgl. maiores. 
maplenhen: multos beate vixisse sapientes; 

soripta: mults me consule a me ipso scripta 
recitaatı; D II, 54. vgl. A scripta. 

secreta: qui (Er Pamph u) ... multa ... 
de inferis secreta narrasset; 1 v1, 3. 

subtilia: f. acuta, 

sumpta: quod multa intelleges etiam aliunde 
sumta meliora apud nos multo j [multo] |] esse 
facts, quam ..; RII, 3%. 

turpia: ne... multa turpia sequantur; F III, 17, 


vera: plura .. vera discrepantis esse non 2: 
sunt; Ä 115. j. gravia; DJ, 35. vgl. D, b, 1,1. 
est; A II, 147. 


vitioga; quam multa vitiosa! F II, 31. 

utilia: j. gravia; O I, 4. 

D. allein: =. mase.: 1. Eubject: acce- 
dunt: plures cum accederent; D I, 77. 

sdssquuntyr: quas (oficis) .. ingenii boni- 
tate multi assequuntur |jassecuntur |]; O II, 14. 

eaperiunt: inmisei cum falcibus multi | famuli, 
al. purgarunt et aperuerunt locum; T V, 65. 

sudiunt: multis audientibus; D II, 50. O I, 78. 
multi ex te audierunt, cum diceres ..; P 45. 

cadunt: f. II, 1, cerno. 

concedunt: quos tibi Velleius multique prae- 
_ ne animantis quidem esse concedant; N 1, 

copfluunt: si ad haec studia plures confluxe- 
rint; TIL, 6. 

consciscunt; quod multi iis auditis mortem 
sibi ipsi consciscerent; T I, 83. 

contemnunt: honores ... 
contemnunt, ut ..! Lae 86. 

ereant: »multis sunt humandi liberi, rursum 
ereandi«; T II, 59 

eupiunt: nimis multis iam stulte hanc utilite- 
tem tolli cupientibus; R IV, 2, 

despiciunt: multi divitias despieiunt; Lae 86, 

Den: multos studiose contra esse dickuroa; 


quam multi ita 


discunt: plures ., discent, quem ad modum 
huec fiant, quam quem ad modum jis ||his|| re- 
sistatur; Lae 41. 


BR. BER 


multus 


ducunt: quam multi ... homines immolare .. 
pium ... esse duxerunt! RB III, 15. 

effugiunt: quam multi votis vim tempestatis 
u. in portumque salvi pervenerint; N II, 


effundunt: wulti .. patrimonia effuderunt in- 
consulte largiendo; jr IL, ut Pr 

emergunt: si plures ex alto emergere velint; 
F IV, 6. gi 


erudiunt: erudiverunt multos, ... ut... Syra- 
cosium Dionem Plato multique multos; O 1, 155. 
5 ae in quo non possint plures excellere; 
exsistunt: ia qua (gloria) multi apud maiores 
nostros extiterunt; O II, 45. 
faciunt: multi .. faciunt multa temeritate 
uadam sine iudicio; O I, 49. quod multi, at ü 
octi, saepe fecerunt; C 84. 
ferunt: ferunt pudore alüi, multi metu; TIL, 
46. saepe .. multı, qui ... tulerunt, iidem ... 
dolorem morbi ferrse non possuät; TIL,65. quod 
videat multos moderate ... tulisse; T II, 60. 
fun g° ntur: (magnificentissima aedilitate funeti 
sunt) ©, Claudius App. f., multi post; O II, 57. 
humant: f. ereant. 
imitantur: quam multi villarom magnificen- 
tiam imitati | [imitati] j]! O I, 140, 
levant: multi, cum in potestate essent hostium 
..., multi in custodia, multi in exsilio dolorem 
suum doctrinse studiis levarunt; F V, 58. 
loquuntur: Dicaearchus .. in 20 sermone ... 
multos loquentis facit; T I, 21. 
multant, nituntur: plurimi contra nituntur 
animosque ... morte multant; T I, 50. 
nominant: ait Theophrastus, auctor haud de- 
terior mea quidem sententia ( meliorem multi no- 
minant); L IL, 15. 
obsunt: multi .. et, cum obesse "u 
fuerunt et, cum prodesse, obfuerunt; N II, %. 
perdunt: ut ... multi parentes, multi amicos 
... perdiderunt; F I, 49. , 
perpetiuntur: cum ., mendicitatem multi 
perpetiantur, ut vivant; F V, 32, 
perveniunt: f. effugiunt, 
Ne f. excellunt. ferunt; T II, 65. sunt; 
praeponunt: divitiss alii prasponunt, bonam 
a valitudinem, ... multi etiam voluptates; Lae 


praesunt: domi pluresne za negotus 
tuls? — immo vero unus; R I, 61. 

prosunt: f. obsunt. 

pveniuntur: cum multi inimicos etiam mor- 
tuos poeniuntur; T I, 107. 

purgant: f. speriunt. ; 

quaerunt: multi... bella s quagesiverunt 
propter glorise cupiditatem; O I, 74. quaerunt 
... multi; Lae 8. 

sentiunt: multi de dis prava sentiunt; TI, %. 

sunt: sunt .. multi, qui omnino Grascas non 
ament litteras, plares, qui philosophiam; A II, 5. 
quod .. et ipse (Epicurus) et amici eius st mulli 
ragen defensores eius sententiae fuerunt; Fl, 
44. proinde el, u .. plures fortunati 
sint quam i elices; TI, 86. ita sunt multi, qur 
bus vıdemus optabilisa mortes fuisse cum gloria; 
TI 116. multi .. sunt, qui statim conrolent; 
T II, 50. non esse multos, qui illa metuant; N 
II, 16. quam multi vero (sunt), qui (somnia) 
contemnant! D I], 125. multi .. et sunt et fur 
ront, qui ..; OT, 69, esse .. magni animi ... 
multos etiam in vita otiosa; O I, 92. cum .. 
omnes non Deesnt ne multi quidem, .. juras 
periti esse; Ö II, 87. plures .. fuisse, qui in 
castra revertissent; O III, 115. multi .. Gmatho- 


miuilttis 


num aimildes cum sint loco; Lae 94. virtute .. 
ipsa non tam multi praediti esse quam videri vo- 
tunt; Lae 98. 

tollunt: multi .. naturae vitium . 
tione sustulerunt; D an n 

valent: curavit . 


. exercita- 


lurimum valeant plu- 


rimi i R II, 89. cum Dee plus quam multi valent; 
R VL 1. 

vaticinantur: multi saepe vers vaticinati; 
Dı, 112. 


videntur: f. sunt; Lae 98. 

volunt:f. emergunt. obsunt. sunt; Lae 98. 

ütuntur: quod multi eorum (deorum) benefieio 
perrerse uterentur; etiam patrimoniis multos male 
uti; N III, 70. 

u. nach Verben: 1. adficio: ut iis beneficiis 
qdam plurimos adficiamus; O I, 63. 

appello: vgl. A. testen. 

censeo: in una centuris ... plures censeban- 
tur quam paene in prima classe tota; R I, 40. 

cerno: snimis . tos atque omni luce endentis 
cernimus«; T III, 65 

eognosco: ut... . multos in Tr plures 
in iure eivili (cognovimus); O1, 19. 

commoreo: multos nemora ass: multos 
amnes aut maria commovent; D I, 114. 

condemno: ut minus multos tabella condem- 
net, quam solebät vox; L IH, 39. 


corrigo: f, restituo, 
erucio: multis ... cruciatie et necatis; N III, 


. a iracundia etisam multi efleruntur; 
enumero: enumerat (Aristoteles) multos; TI, 
&%. quamvis enumeres multos licet; L III, 24. 
erudio: f. I. eradiunt, 
facio: tardiores ad hanc sententiam profiten- 
dam multos esse factos; N I, 68. f. 1. loquuntur, 


fero: pluris .. haec 'tulit una eivitas; R II, 7. 
immitto: f. 1. Aperiunt, 
inrenio: inventi... multi sunt, qui..; OI, 84. 


invito: cum .. Seipio unum et alterum ... 
invitavisset pluresque etiam invitaturus videretur; 
Fa fr 5. 

neco: f. orucio, 

persequor: ne pluris persequar; T 1 a 

praetereo: praetereo multos; F 4. 

puto: pr odio multos dignos hie: 
qui ..?FV,4 

reperio: 


u multos, vel innumerabiles 
ya FI 238 


reperias multos, quibus ..; 


restituo: quin multi ... restituerentur et cor- 
rigerentur ab natura; D Ir, "se. 

reroco: quam multos divini supplicii metus a 
scelere revocarit; L II, 

2. cedo: manlta De de suo iure oedentem; 


concedo: philosophandi acientiam concedens 
multis; O I, 2. 
gontingo: id .. non posse multis contingere; 


dico: C. Gracchus multis dixit ..; DI, 56. 
hoc .. dizisee eum {C, Gracchum) tmuitie I illam 
dix. m. R; ; DI, 56. 

do: “ir .. eansam iustam deus ipse dederit, 
ut tunc Socrati, nunc Catoni, saspe maltis; TI, 74. 

impero: sapientia inbet ... imperare quam 
plurimis; R II, 24 

impertio: (mbroaturs) multa undique ur 
tans moultisque sine vanitate impertiens; O 1, 151. 

infero: duri ... hominis videtur pericalum 
capitis inferre multis; O UI, 50. 

praebeo: (res familiaris) gquam plurimis, modo 

is, se utilem praebeat; O I, 92 


BL. 


multus 


een moltis (Epicurus) se probavit; F II, 80. 
'. 2. gratus. 
prosum: ut plurimis prosimus, enitimur; A II, 
6. ut prodesse velimus quam plurimis; F IT, 65. 
gg re possem prodesse quam plurimis; D II, 
quod (iustitia) prodesse vult plurimis; O II, 88, 
In illa benignitas ... possit prodesse pluribus; 
II, 54. hoc scientine genere prodesse quam 
plurimis; OU, 65. licet... opera prodesse multia 
eneficia petentem; O II, 67. ut er vera mul- 
tis rogatu tuo; Lae 4, f. A. adiutores. 


sum: qui (sermo) tum forte Ijferejj maltis 
erat in ore; Lae 2, 


tribuo: ipsi .. populi ... praeeipue multis 
multa tribaunt; R 2 Pr 5 . 
videor: multis .. sensi mirabile videri eam 


nobis potissimum probatam esse philosophiam, 
quae ..; N I,6. 

8. egeo: a 0 DM tenuis) exspectat (eget 
enim multis); OÖ I, 0. 

opus est: qui si unus satis a. Naar zu 
posset, nihil opus esset pluribus; R I, 

4. facio ex: efhcitur .. id, quod Pyih 
vult in amicitia, ut unus fiat ex pluribus; 01.56. 

intersum inter: quid .. interest inter bed 
et plures, si institia est in pluribus? RI 61. 

pertineo ad: quod earum (rerum publicarum) 
END a ... ad plurimos .. pertineat; O |, 

promereor de: tamquam exereitatiores (erunt) 
ad bene de multis promerendum; O II, 58. 

sum in: quid . interest, haec {sa ientia) in 
unone sit an in pluribus? R HI, 47. |. intersum 
inter. B. consilii. 

.. ad: dificultas ineundi consilii rem 
a rege ad plures ... transtulit; R I, 52. — in: 
ei in plaren" translata res sit; R 1 60. 

utor in: qua (benignitate) quo in ar usus 
sis, eo mious in ultos uti possis; O 


II. nach Übdjectiven: 1. gratus al. our... 


animi .. medicina ... nec tam multis grata et 
Far (sit), pluribus etiam suspecta et invisa; 
haec .. opera grata multis; O II, 65. 
pestifer: quoniam (va) e estifora est multis, 
admodum paucis salutaris; II, 69. 
utilis: |. II, 2. praebeo. 


8. sollieitnn pro: ne necssse sit unum sollici- 
tum esse pro pluribus; Lae 45. 

unus de: tenuis L. Verginiug unusque de mul- 
tis; F Il, 66, ut unus de multis esse videatur; 
O I, 109. — e: ut homunculus unus e multis pro- 
babilia conieotura sequens; T 

IV. nach Enbftantiven: basiralamiiai mül- 
torum te ivolentia praeclare tuebere; F II, 84. 

bona: bona direpta multorum; R I, 62. 

causae: hominis ... multorum causas . fr 
tuito defendentis benefeia ... late patent; u, 


en multa .. multorum facete dieta; O I, 
furores: furor ... ae beluse multoram 
inflammatus furoribus; L III, 22 

ingenium: quod ... nostrs .. res publiea 
non unius esset (vonstituta) ingenio, sed multo- 
rum; R II, 2. 

interitus, neces: ut apad Homerum cotidianse 
neces interitusque multoram sedationem mastendi 
adferunt; T IH, 65. 

oeuli: ut mulierum famam multorum oeulis 
lux clara eustodiat; L II, 87. 

odia: multorum .. odiis nullaa opes posse ob- 
sistere; O Il, 28, 

patroeinia: u. Fa, plurimorum patro- 
einiis defenditur; P 


multus 608 


multus 


scelera: nisi .. multorum inpunita ecelera tu- 
lissemus; O II, 28. 

studia: quam multorum ... 
commoverim; N I, 8, 

temeritas: inter infrmitetem unius temerita- 
temque multorum medium optimates possederunt 
locum; R ]J, 52. 

V. Umftand: a: quia laudetur a multis; F II, 
49. eadem .. dieuntur a multis; T II, 6. hoc, 
quod a tam multis . perferatur; T II, 46. ut 
(philosophia) a lerisque neglecta a multis etiam 
vituperetur; T v6 6. (Demoecritus) zepreben- 
sus @ multis est; N 1, or! alterum .. et a 
cis et raro, alterum et saepe et a ‚Plurimis; UT, 
69. scriptum a multis est ..; D I, 101. quae. 
conscripts a multis sunt diligenter ; LI, 14. 
istuc ... a multis saepe derisum; L I, 53. quae 

parva videntur esse delicta neqgue a multis in- 
tellegi ossunt; O I, 145. si quid reprehensum 
sit a pluribus; O I, 147. a multisne opus sit an 
satis sit 2 paucis diligi; O I, 30. quamquam a 
multis virtus ipea contemnitur et venditatio quae- 
dam ... esse dicitur; Lae 

eum: nos .. illa a cum multis, haec in- 
teriora cum psucis ex ipso saepe cognovimus; 
AII, 4. 

in: quod . 
cere; OL1 189. 

b. neutr,: 1. abfolnt: 1. adest: nonne cla- 
mant sapienti plus vr adesse, quod velit, 
quam quod nolit? F V 

eadunt: |jex|] augurum praedietis multa in- 
credibiliter vera cecidisse; L U, 88. 

desunt: desunt omnino ei populo multa, qui 
sub rege est; R II, 49 

est, sunt: in columba pluris videri colores nec 
esse plus uno; A II, 79. cum plus uno verum 
esse non possit; A II, 147. — conantur ostendere 
multa posse videri esse, quae onınino nulla sint; 
AW,47. si satis est ad tollendam cognitionem 
similis esse multa multorum; AII,54. qui (Stoici) 
multa falsa esse dicunt % us aliter se habere, 
ac sensibus videantur; A 101. homuneio hie, 
qui multa putat praeter virtutem homini partim 
cara ©8386, ee etiam necessaria; A II, 1% in 
Pin: oe a a sunt, quas secundum naturam a 

alla ie ipsi ad mortem tempestiva 

Fruch T 110 109. multa erunt, quae nobis bona 
dicenda sint; T V, 46. multa esse probabilia 
I [multa . ner. rob.] N; N I, 12. atqui = curiosis- 
simi quidem omines exquirendo audire tam multa 
possunt, quam sunt multa; N I, 97. multa . 
sunt civibus inter se communia; O I, 58. credo 
.. esse multa; Lae 24. scitum est .. illud Cato- 
nis, ut multa; Lae @%. j. I, 1. quaero; L1,4. 
A. colores. 

evadunt: quid est gern! „multa vera*, 
Di t, „eradere*. quid, quod multo plura falsa? 


eek multa e corpore existunt, 
Tr 0 sacuant mentem, mults, quae obtundant; 


Fallantı quam (medieinam) .. multa rer 
D I, 24. quia multa Cn. Pompeium, quaedam M. 
Catonem, non nulla etiam te ipsum fefellerunt; 
D 1, 24. etiamsi muita fallant eos; D I, 124. 

flaunt, manant: multa .. ab eu (luna) ma- 
nant et Auunt; N II, 50. 

habent: f. sunt; A II, 101. videntur; A II, 101, 

occeurrunt: si minus multa mihi oocurrent; 
F IV, 24. multa sane occurrunt, cur ..; TIV, 2. 
multa .. occurrunt, quae conturbent; N I, 61. 

ek quo minus multa patent in eorum 
osophorum) vite, quae fortana feriat; O I, 73. 


his temporibus in multis licet di- 


ossunt: quam multa .. iniuste fieri possunt! 


‚ 57. f. accidunt. sunt; A II, 47. — I,1. com- 


F 
scribendi studia prehendo; A I, 28. dico; T Iv, 57. 


restant: satis .. multa restant; R IL, 70. 

ruunt: multa ruunt; A II, 140. 

videntur: ut ei (sapienti) vera multa videan- 
tur, neque tamen Fear insignem illam ... per- 
cipiendi notam; A II, 101. cui praeter honesta- 
tem multa bona, praeter turpitudinem multa mala 
videntur; AI, 185. quid dicam, insanis ... quam 
multa falsa videantur? D IL, 120. f. sunt; A I, 47, 
101. — IL, 1. audio; D II, 139. 

2. sum: cum (Chrysippus) gradatim interroge- 
tur verbi causa, tria pauca sint sone multa; AIL 
93. quo in numero conticuisti, si adeum nume- 
ram unum addidero, multane erunt? A I, 9. 
gi E est quam viam non monstrare; 0 II, 


nach Verben: 1. addisco: senescere se 
multa in dies addiscentem; C 50. 
adfero: Peripatetiei .. ad placandos animos 
multa adferunt; T IV, 9. multa adferre potuit 
dies, quae animadvertendo notarentur; D I, 131. 
qui .. non plus mille quingentos neris ... in 
. lsuum in|] censum ... attulissent; R II, 


adfingo: parvis .. momentis multa natura 
aut adfingit aut mutat aut detrahit; D I, 118. 
adiungo: ad hanc providentiam naturae ... 
adiungi multa nt; N II, 140, 
admisceo: ın illis veteribus nostris . 
admizta ex intima philosophia; A I, 8. 
admoneo: multa .. ostentis, multa extis ad- 
monemur multisque rebus aliis; N IL, 166. 


. multa 


agito: quod (homines) rationem hbabent . 
mentemgue ... celerrime .. multa simul agitan- 
tem; F U, 45. 


ago: »nihilo plus agas, quam si des operam, 
ut cum ratione Insanias«; T IV, 76. num -_ 
se plus agere, quam nihil cum agerel; R 
plus egisse Dionysium tum, cum ..., quam Er 
civem Archimedem ; RI, 28. 

appeto: quonism (inprobi et avari) ... plus 
semper era rs 

apporto: |. ®, impertio. 

asporto: ut multa de suis rebus asportarent ; 


audio: multa sunt audienda etiam de obscenis 
voluptatibus; F II, 68. multa audiri, multa dici 
| D u, 139. . L sunt; N I, 97. 

en pie! qui de zu ... uU ceperit plurimum 

-— ndo; L II, 48 

cedo: ut non multum aut nihil omnino Graeeis 
cederetur; T I, 5. f. a, Il, 2. oedo. 

cerno: ut ... neo catulus ille ... plus cernit 
quam is; F IL, "48. oculi ... multa cernunt sub- 
tilius; NII,145. multa cernunt haruspices; N II, 
163. is animus, qui plus cernat et longius; C 83. 

commemoro: multa ex Sibyllinis vaticinatio- 
nibus, multa ex RR T responsis commemo- 
rare possum; N II, 

complector: ne e Hlar complectar; F II, 118, 
plura complector; N 

comprehendo: percipi et comprehendi multa 
posse; A Il, 23. comprendi multa et percipi sen- 
sibus; A I, 87. etiam insipientem multa com- 
prendere; A I, 144. 

concludo: ut multa non modo probabili argu- 
mentatione, sed etiam necessaria rag ri 
ratione concluderent; FV, 9. multa .. »te. 
Stoicorum ratione conclusa (sunt); T y, 82. 

congero: ne u nequo quid in "amicitiam 
congeratur; Lae 5 

conligo: tam multa non collegisset, .. 
AI, 75. quam mults ab iis conquisita et Bererh 


multus 


sunt de omnium animantium genere, ortu, mem- 
bris, aetatibus! quam multa de rebus iis, quae 
gignuntur e terra! F IV, 13. multa .., quae di- 
centur in his libris, colligunt; N I, 4. multa .. 
Stoici eolligunt; D U, 33. te... multa .. colli- 
gere ac docere, optimum .. statum civitatis esse 
eum ..; RI, 34. 

conquiro: f. conligo; F IV, 13. 

conseribo: multa sunt a nobis et in Academi- 
eis conscripta contra Be et saepe cum P, 
Nigidio ... disputata; Ti 1. 

eonspicio: ex quo (loco nr plurima conspi- 
cientes fangantur suo munere; N II, 140. 

constituo: quae .. observanda essent, multa 
eonstituit; R II, 27. 

debeo: nec dubium, quin maximo cuique (bene- 
ficio) plurimum debeatur; O I, 49. 

declaro: multa oraclis J oraculis | declaran- 
tor, multa vaticinationibus, multa somniis, multa 
portentis; N II, 168, 

definio: qui (Antiqui) .. definierunt plurima; 
FW, 8. 

desidero: ne naturales quidem (cupiditates 
multa desiderant; F I, 46 (45), plus desidero; 
II, 15. Socrates ... „quam multa non desidero“! 
inquit; T V, 91. 

detraho: tollere aegritudinem funditus ... aut 
detrahere quam plurumum; TII, 75. cum multa 
sunt detracta; D II, 48. qui (sapiens vir) si 06- 
eiderit, multum de communi utilitate detraxerit; 
O II, 31. multae .. res sunt, in quibus de suis 
eommodis viri boni multa detrahunt detrahique 
patiuntur; Lae 57. f. adfingo. 

dico: de .. his rebus satis multa ... sunt 
dieta a Laelio; F II, 59, multa diet# sunt ab 
antiquis de contemnendis ... rebus humanis; F 
V, 73. de quo (libro) iam tam multa diximus; 
TI, 102. de cuius (sapientis) excellentia multa 
.. diei ... possunt; T IV, 57. nemo de tenui 
victu plura dixit; T V, 89. parumne multa de 
toleranda paupertate dicuntur? T V, 107. multa 
rimo die, ... non pauca etiam postero ... sunt 
icta de morte; T V, 118. de figuris deorum ... 
multa dieuntur; N I, 2. a Balbo... quam multa 
dieta sint; N IL, 4, cur ... de eo ipso tam 
multa dixeris; N 111,8. de qua (providentia deo- 
rum) plurima a te .. dicta sunt; N III, 17. qui- 
bus de quaestionibus tu quidem strictim, nostri 
sutem multa solent dicere; N III, 19. apud Stoi- 
cos de isto fato multa dicuntur; D II, 19, quid 
de fretis ... plura dicam? DII,34. dixisti multa 
de casu; DIl, 48. de quo... plura me dieturum 
puto; RI, 62, multa .. nobis de eo genere di- 
cends sunt; RII,31. de qua (iustitia) multa iam 
dicta sunt; O I], 46. de quo (decoro) alio loco 
plura dici solent; O I, 97. de qua (agri cultura) 


quoniam ... satis multa diximus; OÖ I, 151. ut 
-.. de continentia ... dieit ille (Epicurus 
multa moltis locis; O III, 117. de ceteris .. dixi- 


mus mults; C3. quid de pratorum viriditate ... 
plura dicam? C 57. j. seribo; A II, 108. dieo, III. 
algd, 1. multa, plura (17 &t.) ©. I, ©. 690, b. 

disco: multa sibi etiam stque etiam esse di- 
seenda; T III, 69. 

disputo: in quo (libro) multa disputat, quam 
ob rem ..; T V, 24. hoc loco multa ab Epicu- 
i ; TV, 94. quod a Camenade 
. contra Stoicos disputata sint; 
DI,7. plurs .. in eam sententiam ab eisdem 
contra verecundiam disputantur; O I, 128, f. con- 
seribo, quaero; A II, 9. 

dissero: in utramque partem multa disserun- 
tur; AI,46. Soorates ... de hoc ipso multa 
disseruit; TI, 71. contra quus (philosophos) Car- 
neades its multa disseruit, ut ..; N I, 4. 

u. 


609 


o “ 


multus 


do: nemo censuit plus Fadiae dandum, quam 
sset ad eam lege Voconia pervenire; F II, 55. 
> ee multum admodum fortunae datur; 


duco: multa .. sunt in nostris institutis ducta 
ab illis; T IV, 4. 

effero: qui (agri fertiles) multo plus eflerunt 
quam acceperunt; O I, 48. 

efficio: ea ... multa quodam modo eflicere 
ipsa sibi per se; F V, 26. multa mirabiliter efi- 
ciens (stella); N II, 52. in alvo multa sunt mira- 
biliter effeeta; N I, 136. 

exaudio: quam multa ... 
genere exercitatil A II, 20. 

excito: nec e lapide excitari plus neo inponi, 
quam quod capiat laudem mortui; L II, 88. 

expono: ista exposuisti, ut tam multa, me- 
mworiter; F IV, 1. 

facio: multa .. facimus usque eo, dum ..; 
A II, 19. sic multa ... temporibus fiunt non ho- 
nesta; OÖ III, 95. ita (C, Blossius) fecit vel plus 
etiam, quam dixit; Lae 37. f. fneio, II. algd, 
plus, multa (11 &t.) ©. 12, b. 

fero: ferre plus dimidiati mensis cibaria; 
TI, 37. 

fingo: in quibus (agrie) multa propter fecundi- 
a! fingi gignique possunt; D I, 94. f, quaero; 

‚4 

firmo: quam multa firmentur iure iurando; 
LI, 16 
genero: quae .. omnia eam vim seminis ha- 
bent in se, ut ex uno plura generentur; N Il, 127. 
gigno: quam multa ex terra arboribusque gi- 
gnuntur! T V, 99, quod (natura) tam multa ad 
vescendum ... gignit; N II, 131. f. fingo. 
habeo: quod ... nos probabilis multa habe- 
mus, quae ..; A II, 8 ut non plus habeat sa- 
piens, quod gaudeat, quam quod angatur; FI, 
62. ng molestum est uno digito plus habere ! 
N I, 99. nihil habui sane, non multum, 
quod putarem novandum in legibus; L III, 12. 
qui plura habemus; P 50. 
ignoro: multa se ignorare; T III, 69. cum 
. multa nobis et magna ignoranda sint; RI, 19, 
impono: f. excito. 
intellego: quos plus intellegere quam nos ar- 
bitramur; OÖ II, 33. j. e, I, 2. sapio; O II, 48 
lego: cui plus legatum sit, quam sine religione 
capere liceat; L II, 51. 
oquor: tum illum (Tagetem) plura locutum; 


exaudiunt in eo 


memini: ita multa meminerunt; TI, 59. phi- 
losophi senes quam multa meminerunt! CU 22. 
cum saepe multa, tum memini ..; Lae 2, 
mentior: ut oculi aut nihil mentiantur aut 
non multum mentiantur; A II, 82, cum Epicuro 
non multum ... mentiente; T IV, 70. 

misceo; »multa... misceri nocturna strage pu- 
tastie; D I, 18. 

muto: plurima etiam in illa tertia philosophise 
parte mutavit; A ], 40. pauca mutat, vel plura 
sane; F IV, 13. f. adfingo. 

narro: Q. [ Quintus | Mucius augur multa 
narrare de C. Laelio ... solebat; Lae 1. 
nego: nimis... praefracte videbatur ... 
publicanis negare, multa sociis; O II, 88. 
novo: quamquam ex omnibus philosophis Stoici 
plurima novaverunt; F Il, 5. 

IN A quam multa passus est Ulixes! O I, 


omnia 


ecco: etiam in re publica multa peccantur; 
01,33. quod ... in patris vita violanda multa 
peccantur; P 25. 

pereipio: nisi is, qui artem tractabit, multa 
perceperit; A II, 22. f. comprehendo. 

77 


multus 610 


multus 


a qui cam multa sint saepe perpessi ; 
T iu, 67. 


polleo: f. e, I, 2. polleo. 
olliceor: plus .. (dialectica) pollicebatur; 
A In, 91. 


ono: in physicis (Epicurus) plurimum posuit; 
F 1, 68. qui multum in fortuna secunda aut ad- 
versa, multum in bonis aut malis corporis pone- 
rent; FV, 75 
possum: f. e, I, 2. possum, 
praeeipio: ad quas ipsas consultationes |j ex | 
en libris satis multa praecepta sunt; O 


praedico: Polyidum Corinthium ... et aliis 
mults et filio ... mortem praedixisse; D I, 89. 
multa a vatieinantibus saepe praedicta sunt; DI, 
114. (deos) multa praedicere; D I, 132. 

praepono: quodsi in ipso corpore multa volu- 
ptati praeponenda aunt; F II, 114. 

praesentio: multa medici, multa gubernatores, 
agricolae etiam multa praesentiunt; D ], 112. 

praetereo: multa praetereunda sunt; N II, 181. 

praetermitto: eorum .. omnium multa prae- 
termittentium ... quasi corta sententia; F IV, 86. 

probo: sensibus probanda multa sunt; A II, 99. 
nee plus uno (physico probare) poterit; A II, 117. 
quamquam utriusque .. multa non probo; FI, 18. 

profieio: multum .. ad ea, quae quaerimus, 
explicatio tun ista profecerit; FI, 14. ad feren- 
dum .. dolorem ... plurimum proficit ... cogi- 
tare ..; T II, 58. 

propono: opifex plus sibi proponet ad forma- 
rum quam civis excellens ad factorum pulchritu- 
dinem? F IL, 115. 

provideo: multa augures provident; N II, 168, 

gu&aero: quibus de rebus.... saepe nobis multa 
quaesita et dispatata sunt; A II, 9. ut plura 
quaererent; T V, 69. quid aut plurn aut vetera 
guaerimus? D 1,58. quoniam de re publica multa 
quaesierint et scripserint; R I, 12. multa quae- 
runtur in Mario fictane an vera sint; L I, 4. 

recordor: multa .. de M. Atilio, Q. Caepione, 
M', Aguilio (prodentia) recordatur; T V, 14. 
- reddo: ne plus reddat quam acceperit; Lae 58, 

requiro: quid attinet de rebus tam apertis 
plora requirere? FV,51. cuius possessio quo est 
maior, eo plus requirit ad se tuendam; P 49. 

reapondeo: a peritissimis sunt istis de rebus 
et responsa et scripta multa; L II, 46. 

scio: plus {isti videntur) profiteri se scire, quam 
sciant; A II, 14. quia (Sirenes) multa se scire 
armen F V, 49. quia multa scire volunt; 

1, 65. quo plura et dificiliora (juris consulti) 
scire videantur; L II, 47. 

scisco: quid, quod multa TRET multa 
pestifere sciscuntur in populis? L II, 1 

scribo: cum multa senbas; A I, 3. hac de re 
in utramque partem et dieta sunt et scripta multa; 
A II, 108, quod et scripta multa sunt (a nobis), 
sic ut plara nemini e nostris, et scribentur for- 
tasse plura; FI, 1l. quam multa illi de re pu- 
blica scripserunt, quam multa de legibus! F IV, 
5. cum statuissem scribere ad te aliquid hoc tem- 
pore, multa posthac; Ol,4. plura brevi tempore 
evers& quam multis annis stante re publica scri- 
psimus; O III, 4. multa .. saepe ad te cohor- 
tandi gratia scripsimus; O III, 6. f. quaero; RI, 
12. respondeo,. A. aemuli. 

servo: qui ... de creditoribus eius plurimum 
servet; L Il, 48, 

spero: a quo .. plurimum sperant; O I, 49. 

suscipio: plura suscepi; F I, 2. quam multa 
vobis suscipienda eint; N I, 94. partim horum 
&srore susceptum esse, partim superstitione, multa 
fallendo; D II, 88. 


teneo: ut multa ex iis (camminibus) memoria 
teneam ; N II, 104. quod tam longo spatio multa 
hereditatibus, multa emptionibus, multa dotibus 
tenebantor sine iniuris; O IL, 81. 

tollo: multa tollunt, quibus vitae ratio eon- 
tinetur; D I, 118. 

tribuo: quibus ille secundum fratrem pları- 
num tribuebat; ATI, 12. Socrates ... in fs 
tatione plus tribuebat iis, quos volebat refellere; 
AU, 15. ille, vereor, ne virtati plus tribuat, 
quam natura patiatur; A II, 184. plus tribait 
sensibus, quam nobis leges permittunt; F II, 36. 
un se et longe longeque plurimum tribuere 

onestati; F II, 68. cum ille ... nihilo plus iis 
tribuat quam tu; F IV, 23. gquibus (commodis) 
non illi plus tribuunt ... quam Zeno; F IV, 59. 
plus tribui divitiis a Zenone ... quam ab Arısto- 
tele; F IV, 78. nec ullo minimo momento plus 
ei vitae tribuo quam Stoici; F V, 88. cum... 
neque .. Peripatetici plus tribuerent diritüs ... 
quam Stoiei; T V, 120. si ratio esset in beluis, 
non su0 quasque generi plurimum tributuras 
fuisse? N 1,78. ut ei plurimum tribuamus, a quo 
eigen diligamur |Idiligimurf]; O 1,47. tn- 

uere etiam multum senectati (debemus) O1, 149. 
f. ®, II, 2. tribuo. 

turbo: Aristoteles .. in tertio de philosophia 
Hbro multa turbat; N I, 38. 

verto: verti .. multa de Graeeis; T II, 2%. 

video: quam multa vident pictores in umbris 
et in eminentia! A II, 20. quae qui privatim 
habent, nec tam multa et raro vident; T V, 102. 
qui mihi videtur ex omnibus in re publica vidisse 
plurimum; R II, 37. »quod diu vıvendo multa, 
quae non volt, videt« et multa fortasse, quae 
volt! C 25. ut is, qui inlasus sit, plus vidisse 
videatur; Lae 99. 

2. dico de: cam de plurimis eadem dieit, tum 
certe de maximis; F IV, 13. 

ne Le ex: nec pauca nisi e multis eligi pos- 
sunt; TIL, 1. 
pervenio ad: aliquanto prius quam ad multa 
perveniut; A II, 98. 

sum in: nec (ut) sit in duobus ant pluribus 
nulla re differens ulla communitas; A II, 54. 

III. nach Mbjectiven: primus: neque ultimum 
te paucorum negue primum multorum respondere 
posse; A I, 98. 

similis: f. I. sunt; A II, 54. 

IV. Umftand: 1. conscribere: cum... uterque 
... pluribus praeteres conscripsisset, qui esset 
optimus rei publicae status; F V, 11. 

2. in: f. A. magistratus, 

v. Ellipfen: hae .. 
detur, et de nob 


coneinne .., ut multa, 
apud quos (Alabandenses) 
non inurbane Stratonicos, nt multa, ...: „ergo*, 
inguit ..; N 111, 50. nos .. nimis multa de re 
. sedhasc alias plaribus; 
D1W,7. sed quid plura; DIT, 50. 99. satis mult 

de ostentis; d II, 70. sed de hoc loco plura in 
aliis, nunc hactenns; D II, 76. ac, ne multa, 
dictator rem publicam constituas oportet; R VI, 
12. in quo (libro) multa praeclare, illad absurde; 
O I, 56. cum in agendo multa populuriter, tum 
illud male; O II, 73. seite Cheyeippan ut multa: 
„qui stadium“, inquit, „eurrit* ..; IH, 42. quid 





multus 


multa? O II, 59. 80. 0 78. sed de hoc ... alio 
loco pluribus; nunc ad propositum; O III, 119. 
sed quid opus est plura? C 3. quorsus |] quor- 
sum|| .. tam multa de voluptate? C 44, vgl. C. 
clara; O II, 85. C 64. 

VL 2üde: + non ||sunt|| .. multa ecferata et 
inmania; T IV, 32. 

© abverbielle Formen: I. multum: 1. dis- 
par: sunt his alii multum dispares; O I, 109. 

2. aberro: non multum ab Enilli levitate ab- 
errabimus; F IV, 40. 

abhorreo: haec .. habere dubia ... abhorrere 
a sapientis plurimum; A 11, 29. a litibus .., 
quantum liceat et nescio an paulo plus etiam, 
quam liceat, abhorrentem; O II, 

absum: ab iis .. vitiis ... (sapiens) abest 
larimum; F 1,62, ab eo plurimum absum; FI, 
6. quorum .. its perturbantur animi, ut non 
moltum absint ab insanis; T III, 4. qui (umor) 
nibil absit aut non multum ab insania; T IV, 72. 
quae (stella) a terra abeat plurimum; N II, 52, 
eam (partem animi) tum maxume vigere, cum 
plurimum absit a corpore; D 1,70. ut ıam oratio 
= . multum a pbilosophorum lenitate absit; 

I, 11. 

sccedo: enumerari .. nom possunb ... nestus 
Tg [multum] accedentes et recedentes; N II, 
1 


adiuvo: ut (senes) ... rem publicam consilio 
... quam plurimum adiuvent; OI, 123. quando- 
uidem ea (gloria) in rebus maioribus adwinistran- 
die adiuvat plurimum; O II, 31. 

agito: rem a me saepe deliberatam et multum 
agitatam requiris; A I, 4. 

amo: ut me ille Bm amet) quam se, ego illum 
plus quam me; T III, 73. istum ... plus amabo 
posthac locum; L II, 4. 

audio: multum .. illum (Aelium Sextum) audie- 
bam et libenter; R I, 30. 

clareo: »postque || plusque, al.j] magisque 
viri nuno gloria claret«; O 1, 54. 

cogito: quod ista ipsa de re multum ... et 
diu cogitavi; A I, 4. mibi multum .. et diu co- 
gitanti ..; DIL, 1. ultro .. adfero res multum 
et diu cogitatas; C 38. 

confido: ut .. quisque sibi plurimum |] pluri- 
mum eibi || conßdit, ... ita ..; Lae 30. 

consulo: vir bonus ... utilitati omnium plus 
quam ... suse consulit; F III, 64. »neo plus 
quam de singulis rebus semel ||semul|] consu- 
luntoe; L III, 11, 

credo: equidem Clitomacho plus quam ... 
MeTRaseN credens; A II, 78. credo plus nemini; 


decet: Periclen ... violari versibus ... 
plus decuit, quam si ..; R IV, 11. 

defendo: quae diu multumque defensa sunt; 
A IL, 180. 

deleoto: quo me plus hic locus fortassse de- 
lectet;; L UI, 8. 

desidero: nec nunc .. vires desidero adulescen- 
tis, ... non plus, quam adulsscens tauri ... de- 
siderabam; © 27. 

differo: homines ... hoc uno plurimum & 
bestiis differunt, quod rationem habent; F II, 45. 
in quibus (animi partibus) ... inest coniectura 
consequentium non multum a divinatione diflerens; 
FU, 113. siquidem (sapientia) non multum differt 
ab insania; T II, 8. hilariores illae (perturba- 
tiones) ... non multum differunt ab amentia; 
T IV, 36. etsi .. omnis animi perturbatio gravis 
est nec multum differt ab amentis; T IV, 82. 
huic (Epicuro) ... non multum differenti a iu- 
diecio ferarum oblivisci licebit sui? T V, 78. multa 
.. sunt alias, quae inter locum et locum plurimum 


non 


611 


multus 


diferant; Fa 7. multum .. differt, utram ..; 
Fa 32. ut non multum differat inter summos et 
mediocris viros; O II, 30. 
diligo: ne illos (amicos) plus, quam ipei velint, 
si sentiant, plus certe quam nosmet ipsoe diliga- 
mus; T IH, 73. ag (mulierem) plurimum fs 
(vir) dilexerit; T V, 78. ut (vir sapiens) nihilo 
Bepse g sese, al.|] plus quam alterum diligat; L 
L, 34. |. b, IL, 1. tribuo; O I, 47. 
disco: apud alios loqui videlicet (Demosthenes) 
didicerat, non multum ipse secum; T V, 103 
disorepo: non multum discrepat ista consti- 
tutio religionum a legibus Numae; L11,23, quae 
multum ab humanitate discrepant; OI, 145. quaso 
non multum discrepent ab opinione populari; P 2. 
dissentio: qui (Zeno) cum ab eo (Carneade) 
plurimum dissentiret; A I,46. vides, quantum ab 
eo (Zenone Erillus) dissenserit et quam non mul- 
tum a Platone; A II, 129. 
dissideo: in ea ipss (investigatione naturae) 
plurimum dissedit a suis; A I, 34. inpotentiam 
quandam animi a tem tia ... plurimum dis- 
sidentem; T IV,34. nostra legens non multum a 
Peripateticis dissidentia; OL, use (temeritas) 
a sapientia dissidet Ärger, ol 8. 
disto: septem alia (sidera) ... multum inter 
se aut altitudine aut humilitate distantia; T V, 
69. abest (malitia) ab ea (prudentia) distatque 
plurimum; OÖ II, 71. 
dormio: tam multum dormiena; D II, 142. 
dubito: Herculem ... dia secum multumque 
dubitasse ..; O I, 118. 
eloquor: uterque (venditor, emptor), ... non 
plus quam semel eloquetur; OÖ II, B1. 
emineo: animum adverti columellam non mul- 
tum e dumis eminentem; T V, 65. 
eripio: non plus (dominus eripiet) quam narvi- 
tem in alto eicere de navi velit, quia sus sit; 
IL, 89. 
excello: quae .. proprie virtutes appellantur 
multumque excellunt; F v. 88, 
gaudeo: ut is, qui propter me aliquid gaudeat, 
plus quam ego ipse gandeat; F II, 108. 
lorior: isti ... in eo multum etiam gloriari 
solent; RI, 11. 
ineido: laudem mortui incisam ne plus quat- 
tuor herois versibus; L II, 68. 
indigeo: ut (animus) nihil aut non multum 
adiumento ullo ad suam confirmationem indigeret; 
interest: in gubernando nihil, in oflicio pluri- 
ımum interest, quo in genere peceetur; F IV, 76. 
interesse plurimum inter Stoicos ... et Peripate- 
ticos; N 1,16. necsane multum interest, utrum ..; 
NI,44. cuius plurimum intererst esse in optimo 
statu civitatem; R II, 40. 
laboro: de qua (disciplins puerili) Graeci mul- 
tum frustra laborarunt; R IV, 8. 
licet: nihilo plus sibi lioere putet (sapiens) 
re, quam si (anulum) non haberet || [peccare 
... haberet] ||; O III, 38. . 
loquor: seis .. me Graece loqui in Latino ser- 
mone non plus solere quam in Graeco Latine; 
mentior: f. b, II, 1. mentior. 
moror: »haec tardata diu species multumque 
morata«; D I, 21. 
noceo: plus .. exemplo quam peccato (vitiosi 
principes) nocent; L III, 32. si plus tibi ea (pro- 
missa) noceant quam illi prosint, cui promiseris; 
0 I, 32. quid .. iratus luppiter plus nocere po- 
tuisset, quam nocuit sibi ipse lus? O III, 102. 
ne iratus quidem Inppiter plus o nocuisset, 
quam sibi nocuit ipse Regulus; 105. 
numero: seutum, gladium, galeam in onere 
17° 


multus 


nostri milites non numerant quam umeros, 
lacertos, manus; T II, 87. 

obsequor: auspiciis plurimum obsecutus est 
Romulus; R II, 16. 

obsum: an in eo auctoritas nihil obest? mihi 
quidem videtur vel plurimum; A II, 60. homines 
hominibus obesse plurimum arbitrantur; O II, 12, 
f. prosum; O II, 17. 

obtempero: Cilices et Arabum natio avium 
significationibus plurimum obtemperant; D I, 92. 

polleo: »qui (Amor) plus pollet potiorque est 
ve T IV, 69. harum .. duarum (rerum) ad 
dem faciendam iustitia plus pollet; O II, 34. 
nec est ulla res, .. plus apud eum polleat quam 
ipsius voluntas; P 34. 

possum: quoniam multum potest provisio animi 
... ad minuendum dolorem; I II, &. uos pru- 
dentes possumus dicere ..., divinos nullo modo 
Ossumus, non plus quam Milesium Thalem; D I, 
11. si .. populus plurimum potest; R II, 23. 
iustitia sine prudentia multum poterit || [iustitin 
... poterit] J; O II, 34. qui honeste posse mul- 
tum volunt; O II, 64. utile ei videbatur plurimum 
posse alterius invidia; O III, 82. cum plurimum 
copiis, facultatibus, opibus possint; Lae 55. 

praesto: qui (homo) ceteris animantibus pluri- 
mum praestat; F II, 110. cum longe multumque 
rnestet mens atque ratio; F V, 40, multum .. 
ıs (Procles) fratri rerum gestarum gloria praesti- 
tit; D II, 91 (90). quom multum animus corpori 
praestet; L II, 24. 

probo: f. A. libri; A II, 148. 

procedo: in quibus quamvis multum protes- 
seris; FIV,65. multum in virtute (Ti. Gracchus) 
processerat; F IV, 65, 

prosum: quo plus in negotiis gerendis res 
quam verba prosunt; A II, 2. in vita occupata 
atque ... militari pauca ipsa multum saepe pro- 
sunt; T II, 2. multum prodest ea, quae metuun- 
tur, ipsa contemnere; T IV, 64. ceteris item mul- 
tum ıllam (Consolationem) profuturam puto; DI, 
3. multum .. et nobismet ipsis et nostris pro- 
futuri videbamur, si...; DII, 148. nec plus Äfri- 
canus ... rei publicae profuit quam eodem tem- 
pore P. Nasica privatus; O I, 76. quo et tutior 
eius (Solonis) vita esset et plus aliquanto rei pu- 
blicae prodesset; O I, 108. quin homines pluri- 
mum hominibus et prosint et obsint; O II, 17. 
quae tibi plus prodessent cognitse quam tritici 
vilitas; OÖ I 52. 

quaero: versabor in re . 
quaesita; L 11, 88, 

recedo: j. accedo. 

8&pi0o: »qui ... plus .. ex alieno iecore sa- 
ren quam ex suo«; D I, 131. quem (sapienter 
icentem) qui audiunt, intellegere etiam et sapere 
plus quam ceteros arbitrantur; O II, 48. 

sequor: quem (Panaetium) multum in his libris 
secutus sum, non interpretatus; O Il, 60. 

sum: solem ... plus quam duodeviginti parti- 
bus maiorem esse quam terram; A II, 128. ego 
... zum multum equidem cum Phaedro ... in 
Epicuri hortis; F V, 3. alterum fieri profecto 
potest, ut earum (opinionum) nulla, alterum certe 
non potest, ut plus una vera sit; N I,5. multum 


‚ multum et saepe 


una eramus; Fa 2. eum (Platonem) ... cum Ti- 

maeo Locro multum fuisse; R I, 16, neque .. 

nem .. esse potest, non plus quam amiecitia; 
‚118 


supero: nos ... longe multumque superamur 
a bestiis; F II, 111 

supplico: ut ... non multum Graecis suppli- 
candum putarem; F V, 75. 

valeo: plus .. rectam naturam quam rationem 
prayvam valere; F II, 58. nisi honestas natura 


612 





multus 


plarimum valeat; F II, 117. . (eloquentia) te 
audimus valere plurimum; F IV, 61. valet alter 
plus cotidie, alter videt; F IV, 65. in qua {re 
militari) cum virtute nostri multum valuerunt, 
tum plus etiam disciplina; TI, 2. quod in om- 
nibus causis et debet et solet valere plurimum; 
TI,26. tum (philosophia) valet multum, cum ..; 
TI, 11. cum ... ad corporum sanstionem mul- 
tum ipsa corpora et natura valeat; T III, 5. ne 
que .. genus id orationis in consolando non valet, 
sed id |I[id]]] haud sciam an plurimum; T II, 
55. quid est .., quod plus valeat ad ponendum 
dolorem, quam cum est ıntellectum ..? T II, 66. 
lus fortunam ... quam consilium valere; T V, 
55. Archimedem arbitrantur plus valuisse in imi- 
tandis sphaerae conversionibus quam naturam in 
efliciendis; N II, 88. in optuma a rd ren 
plurimum auspicia ... valuisse; D I, 95. fortuna 
valet plurimum; DI, 24. quae (seminum vis) ad 
gignendum ... plurimum valeat; D II, 94. 
terrarum situs quam lunae tactus ad nascendum 
valere; D II, 97. apud me ... argumenta plus 
quam testes valent; R I, 59. valet .. salus plus 
quam libido; RI, 63. is valebat in suffragio 
plurimum, cuius ..; RI, 40, in quo (bello) et 
suscipiendo et gerendo et deponendo ius ut pluri- 
mum valeret et fides; L II, 34. »par maiorve po- 
testas plus valetoe; L III, 11. quod ... ad opes 
et potentiam valet plurimum; Il, 24. hic ea, 
a videbatur utilitas, plus valuit quam honestas; 
III, 109. plus apud me antiquorum auctoritas 
valet; Lae 1». plarimum in amieitia amicorum 
bene suadentium valest auctoritas; Lae 44. angor 
iste ... non tantum valet, ut tollat e vita ami- 
eitiam, non plus quam ut virtutes ... repudien- 
tur; Lae 48. plus apud me .. vera ratio valebit 
quam vulgi opinio; P 8. f. a, L valent (2 &t.) 
A. algs; O II, 79. 
versor: in quibus (locis) memoria dignos viros 
Bcceperimus multum esse versatos; F V, 2. ut 
mihi temporibus illis multum in animo Marius 
versabatur; D II, 140. 
video: f. valeo; F IV, 66. 
vivo: cum diu multumque vixeris; C 9. 
utor: quae (artes) ipsae fatentur coniectura se 
plus uti quam scientis; A II, 107. medicis plus 
quam philosophis uteretur; F II, 64. ut (natura) 
‚.. neque sane multum adiumentis externis ... 
uteretur; F V, 59. nos ... quam multum iis 
Be) utimur? DI, 76. multum etiam Gras- 
eis litteris utor; C 38. quod P. Sulpieio utebare 
multum; Lae 2. quia nos ea philosophia plus 
utimur, quae ..; P2, 
U. pluris: aestimo: j. sestimo, II. algd, 
aurum, al. (18 ©t.) 8. I, ©. 104, a. 
facio: ut is... pluris eum faciat, cui commen- 
datus, quam illum, & quo sit; F III, 28. nec 
pluris nunc facere M. Camillum hoc civile bellum, 
ne illo vivo fecerim Romam captam; 


puto: sit sane adrogantis pluris se putare quam 
mundum; N II, 26. pluris putare, quod utile vi- 
Base quam quod honestum sit [jest||; O II, 
18. 


sum: si (voluptas) ... pluris esse contendat 
dulcedinem corporis; F III, 1. neque ... pluris 
sit coniunctum quam sapere ipsum separatim || se- 
paratum ||; F Ill, 44. sapientiae .. usus longis- 
simus quisque sit plurimi; F III, 47. quod .. 
pluris est || sit |] ih paulo; FV,60. hoc unum, 
qguod plurimi est, (mundus) non habebit? N II, 18. 
mundum universum pluris esse necesse est quam 
partem aliquam universi; N II, 32. hominem ... 
ge esse quam mundum omnem oporteret; N II, 
2. quo pluris sint nostra oliveta nostraeque 


NEE RU m nn udn 


multus 


multus 


vineae; R II, 16. [ita fit, ut agere conaiderate 
uris sit quam cogitare prudenter]; O I, 160, 
abet senectus ... tantam auctoritatem, ut en 
luris sit quam omnes adulescentiae voluptates; 
61. ut : quod plurimi sit, possideat, 
ita ..; P 48, 

vendo: vendo meum non pluris quam ceteri, 
fortasse etiam minoris; O II, 51. si... aedes.. 
vendiderit pluris multo, quam se venditurum pu- 
tarit; O II, 54. 

videor: neque tamen (valere) plurie illis vide- 
tur; F IV, 62. 

If. multo: 1. abl. pretii: vendo: dieturusne 
sit id Rhodiis an silentio suum (frumentum) quam 
plurimo venditurus; O III, 50. 

2. abl, compar.: absurdior: nec.. multo ab- 
surdiora sunt ea, quae ..; N I, 42. 

accuratius: quem locum multo etiam accura- 
tius (Socrates) explicat; T I, 57. 

adseverantius: hasc Antiochus fere et Alexan- 
dreae tum et multis annis post multo etiam ad- 
severantius; A II, 61, 

ante: non multo ante urbem captam exaudita 
vox est a luco Vestae; D I, 101, ut .. segetes 
agrioolae subigunt aratris multo ante, quam se- 
rant; fr V, 24, f. ante, B, a, Ill, multo (10 6t.) 
8.1, ©. 205, a. 

antecello: omnis .. sensus hominum multo 
antecellit sensibus bestiarum; N II, 145, 

antepono: virtutem omnibus rebus multo an- 
teponentes; F IV, 51. 

artificiosius: id multo artificiosius naturam 
efiicere; N II, 57. 

beatior: id multo iam beatius est; T I, 98. 

melius: multo .. hoc melius nos veriusque 
e_ Stoici; FI, 61. haec ab Antiocho ; 
icuntur multo melius et fortius, quam a Staser 
dicebantur; F V, 75. multo .. melius haec no- 
tata sunt verbis Latinis quam Graecis; T II, 10, 

melior: »mater, optumarum multo mulier me- 
kor mulierum«e; D 1, 66. illud .. multo etiam 
melius; D II, 35. nonne melius multo fuisset 
otiosam aetatem ... traducere? C 82, cum .. 

. ille (gubernator) ... non faciat |lfacit|| en, 
use juvenes, at vero multo maiora et meliora 
Dacia t I facit |; C 17. f. C. sumpta. 

earior: hace multo esse cariora; FV,40. cum 
iustitiam Er ge rem multo omni auro cario- 
tem; R Ill, 8. esse te quidem mibi carissimum, 
sed multo fore cariorem, si ..; O III, 121. 

eertior: mihi .. ille fructus liberalitatis ... 
multo et maior videtur et certior; O II, 56. 

eoniunctius: multo haec coniunctius homines 
| multo * haec coniunctio est hominis ||; F IL, 63. 

constantior: multo .. (natura) et Ärmior est 
et constantior; O I, 120. 

deformior: Sardanapallus ille vitiis multo quam 
nomine ipso deformior; R III, fr 4. 

difficilior: mihi ... multo difficilior oceurrit 
cogitatio, multo obscurior; T 1, 51. 

ilucidior: ea profecto tum multo puriora et 
dilueidiora cernentur, cum ..; T I, 46, 

divinior: adpropinquante morte (animus) multo 
est divinior; D L es. 

evidentior; quod in homine multo est evi- 
dentius; Lae 27. 

facilior: vir is, quem quaerimus, non multo 
facilius tali animo reperietur quam civitas uni- 
versa? T V, 42. quae sunt minus operosa et 
multo quidem faciliora || [faciliora] |; N II, 94. 
multo id facilius cognosces; R II, 30. 

fecundior: quid ego irrigationes, quid fossio- 
nes agri repastinationesque proferam, quibus fit 
multo terra fecundior? C 53. 

firmior: f, constantior, 


foedior: multo .. tastrior et foedior (puer) 
renatus est; L III, 19. 

fortius: f. melius; F V, 75. 

gelidior: Lirem .. (Fibrenus) multo gelidiorem 
facit; L Il, 6. . 

gravior: si multo maiore et graviore ex parte 
bona propendent; T V, 86. 

inhumanius: alios .. dicere siunt multo etiam 
inhumanius; Lae 46. 

integrior: multo etiam integriora ac puriora 
sunt, ub a terra longissime se eoferant; I, 41. 

liberius: id multo tum faciemus liberius; TI, 


longius: quantum (luna) absit a proxuma Mer- 
- stella, multo autem longius a Veneris; D II, 
magis: non ob ea solum incommoda ... fu- 
giendam improbitatem putamus, sed multo etiam 
magis, quod ..; FI,53. nec .. hoc oratione 
solum, sed mnlto magis vita ... (Epieurus) com- 
probavit; FI, 65. multo .. nos (honesta actio) 
ad se a magis hortatur quam superiora 
omnie; F II, 22. nihil malo quam has res relin- 
uere, his vero modo auditis multo magis; T I, 
6. „fortis“ .. non modo „fortuns adiuvat*,.... 
sed multo magis ratio; TIL, 11, non solum quia 
ervulgatas sunt, sed multo magis, quia .; T V, 
3. multo magis ... statuat necesse est ab ali- 
qua mente tantos naturse motus gubernari; N II, 
15. hoc.. tempore ... multo magis aveo audire, 
de divinatione quid sentias; D I, 11. quod (ani- 
mus) multo magis faciet post mortem; D I, 68. 
uis populus (fait), qui non uteretur praedictione 
ivina? neque solum in pace, sed in bello multo 
etiam magis; DI, 95. ut me sic audiatis, ... ut 
unum ... domasticis 1 are multo magis eru- 
ditum quam litteris; RI, 36. multo etiam magis, 
inquit Yosonian; R III, 46. si.. isdem imperiis 
... parent, multo iam z. (eivitatis eiusdem 
habendi sunt); L I, 23. multo esse in animis id 
servandum magis; L II, 24. ut... animi exoel- 
lentia ... multo magis in his ipsis (opibus utili- 
tatibusque) despiciendis eluceat; O I, 17. neque 
.. solum corporis, ... sed multo etiam magis 
animi motus probandi; OÖ I, 100, multo etiam 
magis elaborandum est, ne animi motus a natura 
recedant; O I, 181. hoc multo magis efhicit ipsa 
natorae ratio; O II, 23. multo magis est gecun- 
dum naturam excelsitas animi; O III, 24. nes .. 
corpori solum subveniendum est, sed menti atque 
animo multo magis; Ü 36, quod est multo pro- 
fecto magis in veris patribus ... faciendum; Lae 
70. f. etiam, II, 8. F1,7. TV, 118. N I, 35. 
I, 45. RI, 14 OL 14, 145. 157. P29 (8. I, 
©. 873, a). 
maior: nisi tanta in Arcesila, multo etiam 
maior in Carneade ... dicendi vis fuisset; A II, 
60. ne maiorem quidem multo putat esse rg, 
A II, 82. ecce multo maior etiam dissensio; A II, 
134. nec ob eam causam non multo maiores esse 
... dolores animi quam corporis; FI, 55. maio- 
rem multo inter Stoicos et Peripateticos rerum 
esse aio discrepantiam quam verborum; P III, 41. 
beatam vitam ... ex multo maiore parte obtinere 
nomen suum; TV, 22, si multo maiore ex parte 
exstat in utraque (mercatura, aratione) felicitas; 
TV,86. vir sapiens, multo arte maiore praedi- 
tus; T V, 104. multo maiorem percipi posse le- 
endis his (cantibus) quam audiendis voluptatem; 
F V, 116. neo .. scaena solum referta est his 
sceleribus, sed multo vits communis paene maiori- 
bus; N III, 69. relicus .. multo maior multi- 
tudo; RB II, 39. in tota vita constituenda multo 
est ei rei cura maior adhibenda; O I, 119. ut... 
in religuis rebus multo maiora opera sunt animi 


multus 


quam ourporis, sic ..; O II, 46. f. melior; C 17. 
certior. gravior, 

malo: ut ... non multo illa malint; Lae 63, 

peior: sin fugiendum id quidem oenset, sed 
multo illa peiora; O III, 26. 

mobilier: mundi ille fervor porior, perlucidior 
mobiliorque est multo; N II, 80. 

molestior: obsequium multo molestius, quod ...; 
Lae 89. 

plus: multo eam (concordiam) pluris aestimarvit 
quam omnia illa; F III, 21. quae .. (vera som- 
nie) multo ven evenirent, si ad quietem an 
iremus; D I, 60. qui (agri fertiles) multo plus 
efferunt quam acceperunt; OÖ I, netas illa 


multo plures quam nostrea casıs mortis habet; 
C 67. f. II, vendo; O III, 54. b, 1, 1. evadunt. 
A. casus. 


obscurivr: f. difficilior. 

minus: a Zenone minus multo (est elaboratum) 
quam ab antiquis; FIV,9. in qua (vita) sapiens 
nemo eflicietur umquam, moderatus vero multo 
minus; T V, 100. multo iam id in regnis minus; 
RI 49. quodai ... non existimantur fefellisse, 
... multo minus, qui domum non laudarunt; OÖ 
UI, 55. 

minor: Epicurus .. posse putat etiam minorem 
esse eum (solem), quam videatur, sed non multo; 
A Il, 82. ut ea, quae acciderint, multo minora, 
quam quanta sint existimata, videantur; T III, 58. 

perlueidior: f. mobilior. 

perturbatior: cur credatur somniantium visis, 
quas multo etiam perturbatiora sunt; D IL, 122, 

post: dicemus, neque ita multo post; O II, 19. 

praestantior: ut iis aliud alii praecipui 
a natura datum est, ... sic homini rin quid- 
dam praestantius; T V, 38, 

probabilior: multo est probabilius ‚.; DII,41. 

proclivior: quod est multo proclivius; R1, 11. 

purior: f. dilucidior. integrior. mobilior. 

saepius: multo saepius lacrimasse Priamum 
quam Troilum; T I, 98. 

saevior: vis an multo saevior mulloque 
vehementior (est); L III, 28, 

secus: nec multo secus 008 (facere), qui ..; 
A 1, 138, quae (res) aut sine animo sunt aut 
non multo secus; F V, 38. ut Peripatetici nec 
multo veteres Academici secus; T V, 85. nee 
multo secus Speusippus ... evellere ex animis 
conatur cognitionem deorum; N I, 32. dulcis .. 
non multo secus est ea (patris), quao genuit, quam 
illa, quae excepit; L II, 5. 

serius: virtutis .. beataeque vitae ... serius 
lumen spparet, multo etiam serius, ut plane qualia 
sint intellegantur; F V, 58, 

studiosius: multo studiosius philosophiae fon- 
tis aperiemus; T I, 6. 

superior: religione . 
periemur); N II, 8. 

taetrior: f. foedior. 

tardius: multo .. tardius fama deseret Curium, 
Fabricium; T I, 110. 

uberior: spero .. multo uberiora fore, quae a 
te dicentur, quam illa ... omnia; R I, 37 

vehementior: multo ... vehementiores ira- 
toram impetus esse; T IV, 48. f. saevior. 

vigilantius: quamquam ...decori vestro non 
defui, nunc tamen ... enitar multo vigilantius; 
R VI, 26. 


mulus, Daulefel: longum est muloram per- 
sequi utilitates et asinorum; N II, 159. 


mundanus, eltbürge: Socrates 
cum rogaretur, cuiatem se esse diceret, „munda- 
num* inguit; T V, 108, 


. multo superiores (re- 


614 


mundus 


munditia, Sauberfeit: adhibenda prae- 
terea munditia est non odiosa neque exquisita 
nimis, tantum quae a agrestem et inhumanan 
neglegentiam; O J, 180, 


mundus, fauber, fein: mundos, elegantis, 
. oocis, pistoribus ... vwitantes cruditatem; 
u, 28, 


mundus, ®elt, Weltall, Welttörper: I, ab: 
folnt: 1. Subject: alit: se ipse (mundus) con- 
sumptione et senio alebat aui; Ti 18, 

ardet: neque .. (audite) mundum ipsum animo 
et sensibus praeditum, rotundum, ardentem, volu- 
bilem deum; N I, 18, 

cadunt: in mundis, oredo, (veritas est) innu- 
merabilibus omnibus minimis temporum punctis 
aliis nascentibus, aliis cadentibus; iS L 87. 

canit: ad harmoniam canere mundum, ut Py- 
thagoras existimat; N IIL, 27. 

caret: non .. caret sensu mundus; N II, 2. 

coörcet: qui (mundus) omnis conplexa suo 
coßrcet et continet; N II, 58. 

cohaeret: f. eohaereo, II. mundus (3 &t) 
816€. 445, b 

compleetitur: mundus quoniam omnis con- 
plexus est; N II, 38. qui (mundus) et has ipsas 
artes et earum artifices et cuncta conplectatur; 
N 1,87. ipse (mundus) se concordi quadam ami- 
eitia et caritate conplectitur; Ti 15. 

coneidit: si omnis bic mundus intereat et 
concidat; R II, 34. 

consequitur: f. est; N ]JI, 36. 

constat: nos cum dieimus natura constare ad- 
ministrarique mundum; N II, 82, 

continet: omnis .. sicut membra et 


suas (mundus) nutricatur et continet; N II, &. 
f. coöret, 
convertit: mundum totum se ad amorem 


suum sublevandum conversarum putat; T IV, 73. 

deflagrat: fore .. aliquando, ut omnis hie 
mundus ardore deflagret; A II, 119 

desiderat: nec .. (mundus) desiderabat aut 
alimenta corporis aut detractionem confesti ei 
consunpti cibi; Ti 18. 

officit: quas (res) mundus eflieit; N I, 47. 

eget: primum ut mundus quam aptissimus sit 
ad permanendum, deinde ut nulla re egeat; N Il, 
58. nec .. oculis (mundus) egebat ... nec auri- 
bus; Ti 18. ipsum se contentum esse mundum 
neque egere altero; Ti 18. 

est: ais Democritum dicere innumerabiles esse 
mundos, et quidem sic quosdam inter sess non 
solum similes, sed undique perfecte et absolate 
ita | fita] |] pares, ut inter eos nibil proraus in- 
tersit |, et eos quidem innumerabiles]; A IL, 55. 
si mundus ita sit par alteri mundo, ut inter eos 
ne minimum quidem intersit; A IL, 55. nec magis 
sdprobabit nunc lucere, quam ... hunc mundum 
esse sapientem; A II, 119, neque .. ortum esse 
umquem mundum ... et ita esse eum undique 
aptum, ut ..; A II, 119. innumerabilis supra in- 
fra, dextra sinistra, ante post, alios dissimiles, 
alios einsdem modi mundos esse; A II, 125. in- 
finitio i quam amsıplar vocant, tota ab illo 
(Democrito) est, tum innumerabiles mundi; Fl, 
2l. euam .. (mundum) esse quasi communem ur- 
bem et civitatem hominum et deorum; F III, 64. 
mundum hunc omnem oppidum esse nostrum; F 
IV, 7, ut, Circeiis qui habitet, totum hunc mun- 
dum suum municipium esse existimet; F IV, 7. 
quod ... is eum (mundum) dixerit fore sempiter- 
num; N I, 20. non .., si mundas nullus erst, 
saecla non erant; N I, 21. qui.. mundem . 
animantem sapientemque esse dixerunt; N |, 3. 


mundus 


modo (Aristoteles) mundum ipsum deum dieit esse, 
modo ..; NIT, modo {tum || mundum, tum 
mentem divinam esse (Ponticus Heraclides) putat; 
N I, 34. similiter efici potest sapientem esse 
mundum, similiter beatum, similiter aeternum; N 
II, 21. animans est .. mundus composque ratio- 
nis; N Il, 22. sapientem esse mundum necesse 
est; N II, 80. absurdum .. est dicere ... mun- 
dum esse sine sensu; N II, 31. ex quo eflcitur 
animantem esse mundum; N II, 32. quod certe 
est mundus melior quam ulla natura; N II, 32. 
mundum universum pluris esse necesse est quam 
em aliquam universi; N II,32. sapiens sit mun- 
dus necesse est; N II, 32, hominem ... pluris esse 
quam mundum omnem oporteret; N II, 32. necesse 
est intellegentem esse mundum et quidem etiam 
sapientem; N IH, 36. mundus .. sı in aeterno 
praeteriti temporis spatio fuit insipiens, numquam 
rofeeto sapientiam consequetur; ita erit homine 
eterior; I,36. snpiens est .. (mundus) et 
propterea deus; N II, 89. ut .. hunc ipsum 
mundum ... animantem esse et deum iudicem; 
N II, 45. ita efleitur animantem, sensus, mentis, 
rationis mundum esse compotem; N II, 47. nec 
.. hunc ipsum mundum pro certo rotundum esse 
dieitis; nam posse fieri, ut sit alia figurs, in- 
numerabilesque mundos alios aliarum esse forma- 
rum; N II, 48. omnium .. rerum ... seminator 
et sator et parens, ut ita dieam, atque educator 
et altor est mundus; N II, 86. qui .. convenit 
.. mundum ... consilü et rationis esse expertem 
putare? N II, 87. nihil maius, quam quod ita 
stabilis est mundus; N II, 115. ei mundus globo- 
sus est ob eamque causam ommes @iug partes ... 
continentur; N II, 116, est .. mundus quasi 
communis deorum atque hominum domus aut urbs 
utrorumque; N U, 154, „litteratus .. ost mun- 
dus“. isto modo etiam disertus et quidem jjat- 
que idem || mathematicus, musicus, omni denique 
doctrina eruditus, postremo philosophus erit mun- 
dus |jferit mundus] ||; N Ill, 28. con non 
modo aunimantem et sapientem esse mundum, sed 
fidicinem etiam et tubicinem? N IH, 23. nihil... 
... quare mundum ratione uti putemus, 
ne cur animantem quidem esse; N Ill,23. unusne 
mundus eit an plures; D II, 11. quae (domus 
nostra) non ea est, quam parietes nostri cingunt, 
sed mundus hic totos; RI, 19, quorum (deorum) 
domus esset omnis hic mundus; R II, 14. quo- 
rum (deorum) hic mundus omnis templum esset 
et domus; L Il, 26. de quo mad) ıd primum 
consideremus, ... semperne fuerit nullo generatus 
ortu, an ortus sit ab aliquo temporis principatu, 
ortus est, quandoquidem cernitur et tangitur et 
est undique corporatus; Ti 5. si pulcher est hie 
mundus et si probus eius artifex; Ti 6. ut sit 
necesse hunc, quem cernimus, mundum simulacrum 
aeternum esse alicuius aeterni; Ti 7. hune mun- 
dum animal esse, idque intellegens et divina pro- 
ridentia constitutum; Ti 10. cuius .. omne ani- 
mal quasi particuls quaedam est, ... eius similem 
mundum esse dieamus; Ti 11. ut hie mundus 
esset animanti absoluto aimillimus, hoc onc quod 
solus atque unus esset; Ti 12. ut (mundus) unus 
esset nulla parte, unde alter gigneretur, reliota; 
Ti 16. quinque .. reliquis motibus orbum sum 
(mundum) volnit esse et ertem, immobilem 
et stantem; Ti 86. f. IV. milia. deus, 1, 2. 
sum; N I, 24. 30. 37. 39, 52, II, 21. 30. 47. II, 

20. 23. ><. 40 (8. I, ©. 662, a). 
facit: cum ipse (mundus) per se et a se et pa- 
teretur et faveret omnis; Ti 18. 
enerat: mundus .. generat animantis com- 

we rationis; N Il, 22, 


habet: hunc mundum habere mentem, 


615 


. D zZ 


mundus 


quae et se et ipsum fabricata sit; A II, 119. on 
cetera mundus habebit omnia, hoc unum, quod 
plurimi est, non habebit? NII,18. quare et mun- 
dus universus et sol ... sensum ac mentem ha- 
berent; N II, 18. quid habere mundus potest 
cam thesauri inventione coniunctum? D II, 38. 
ignesecit: ut ad extremum omnis mundus igne- 
sceret; N II, 118. 
interit: f. intereo, mundus (3 &t.) ©. 344, a. 
legit: iam eflicies, ut mundus optime librum 
videatur; N If, 28. 
ucet: ut hunc (ignem) varietate distinotum 
bene Graeci xdoworv, nos lucentem mundum nomi- 
naremus; Ti 35. 
nascitur: f. cadunt, II, 1, introduco. perheio; 


nititur: sicut una eademque natura mandus 
. eohaeret sc nititur, sie ..; L fr 2. 
nutricatur: f. continet, 

oriuntur: qui (mundi) et oriantur et intereant 
ootidie; F I, 21. f. est; A II, 119. Ti 5. 

paret: hie (mundus) deo paret; L II, 8, 
patitur; f. facit. 

potest: qui potest ipse (mundus) non natura 
administrari? N II, 86. f. habet; D II, 38. atat. 
procreat: cum (mundus) ex se procrest ani- 
mantis atque sapientias; N II, 22, 

quit: f. DJ, 1. conligo. 

requirit: f. IV. extremum; Ti 18, 
significat: quae procreatio vitis aut arboria 
... tantam naturae sollertiam significat, quantam 
ipse mundus? N II, 85, 

stat: nec rerum natura omnis nec ipse mundus 
(stare) potest; L III, 3. f. est; Ti 36. 

sustinet: ei (mundo deus) nec manus adfixit 
. nec pedes aut alia membra, quibus ingressum 
corporis sustineret; Ti 19, 

videtur: f, legit. 
utitur: ratione .. mundus utitur; N II, 21, 
Ill, 22, f. est; N III, 28. 
ohne Berb: f. I, 1. dico; Ti 12. 

2. Prädicat: sum: eos .. (deos) innumera- 
bilis esse mundos; N I, 25, 

u. nach Verben: 1. Accufativ: absolro: 
deus .. illum (mundum) eflecit ... » io 
summum parem et perfectum atque absolutum ex 
absolutis atque p tis; Ti 20. 
administro: f. administro mundum (15 ©t.) 
B.1, 6. 76,b. — aedifico: f, sedifico, I. mun- 
dum (3 &.) 81,8%, b. — alo: j. I, 1. alit. 

attingo: ne qui morbus eum (mundum) posset 
aut senectus attingere; Ti 16, 
audio: f. I, 1. ardet. 
eerno: . I, 1. est; Ti 5. 7. 
eircumdo: eum (mundum deus) circumdedit 
corpore et vestivit extrinsecus caeloque solirago 
et volubili ... conplexus est; Ti 20. 

cogite: modo a eum (mundam) animan- 
tem cogitare! N IIl, 20. 
complector: imagines tantas .., ut universum 
mundum conplectantur extrinseous, (deos esse 
gt NI 120. f. eircumdo, I, 1, complectitur; 

i 15. 


compleo: ut... ipse Sol mundum omnem sua 
luace complest; N II, 119. animorum .. consen- 
tientium multitudine conpletum esse mundum; 
conformo: si illum (mundum) acdificatum esse 
| aedifca al non ... & natura oomformatum 
putarem; N III, 26. 
conligo: ita apte (mundus) cohaeret, ut dis- 
solvi o modo quest nisi ab eodem, a quo est 
conligatus; Ti 15. X 
conlustro: »Juppiter ... totum conlustrat kı- 
mine mundums; D L 17. 


mundus 


constituo: providentia deorum mundum et 
omnes mundi partes et initio constitutas esse et 
omni tempore administrari; N II, 75. 
eonstruo: qua (fabrica Plato) construi a deo 
stque aedifcari mundum facit; N I, 19, 
contemplor: ipse .„. homo ortus est ad mun- 
dum contemplandum et imitandum; N II, 37. 
contineo: quae (natura) contineat mundum 
omnem eumque tueatur; N II, 29. alius animans, 
= .. (mundum) contineat, sit necesse est; 


converto: f. I, 1, convertit. 

eorporo: j. I, 1. est; Ti 5. 

designo: quem (mandum) alio loco ipse (Aristo- 
teles) designarit deum; N IL, 33. 

dico: solem dico ... et mundam ipsum et 
earum rerum vim; N II, 80. rectene .. unum 
mundum diximus, an fuit pluris aut innumerabilis 
dictu melius et verius? unus profeeto, siquidem 
factus est ad exemplum; Ti ıd 

dissolvo: f. conligo.. — efficio: f. eflielo, 
II, 2. mundum (10 &t.) IV. mundum (2 &t.) ®. 1, 
. 791, b. 795, a. — erudio: f. I, 1. est; N III, 


exaedifico: ne exaedificatum quidem hunc 
mundom divino consilio existimo; A II, 126. 

existimo: mundum deorum domum existimare 
debemus; N III, 26. ut ism {jest igitur |] uni- 
versus hic mundus una civitas sit communis deo- 
rum atque hominum existimanda; L I, 28, 

expleo: cum constituisset deus bonis omnibus 
_ ‚mundum; ha Blende) 2 M 

sbricor: negat ( 0 eorum se u 
ad fabricandum mundum; A ne. f. I,1. habet; 
A I, 119, 

facio: f, fiacie, III. mundum (4 ©t.). IV. mun- 
dum (2 St.) ©. 18, a. 21, b, 

fingo: cuiusnam animantium deus in fingendo 
wmundo similitudinem secutus ait; Ti 11. 


enero: sic .. generatus (mundus) ad id est 
effectus, quod ratione ... conprehenditur; Ti 7. 
I, 1. est; Ti 5. 


gigno: haec nimirum gignendi mundi causa 
iustissima; Ti 9. f. I, 1. est; Ti 16. 

guberno: m (des) mundum omnem gubernet 
et t; NL, 73, 
habeo: et sapiens a principio mwundus et deus 
habendus est; Nıl, 36. 

imitor: |. contemplor, 

inchoo: ita a principio inchoatum esse mun- 
dum, ut certis rebus certa signa prascurrerent; 
D 1, 118. 

introduco: 
introduxerit, 8 

20. 


ui non modo natum mundum 

etfiam manu paene factum; 

iudico: cur .. mundus non animans sapiens- 
que iudicetur? N II, 22. 

libero: sex .. reliquos motus ab eo (mundo 
deus) separavit itaque ab omni erratione enm 
liberavit; Ti 19. 

moderor: qui tam 
vet id corpus ... quam 
ceps deus; R VI, 26, 

moveo: ut mundum ex quadam parte mortalem 
ipse deus aeternus (movet), sie ..; R VI, 26. 
f. moderor. 

nomino: f. I, 1. lucet. 

nuncupo: caelum sive mundus, sive quo alio 
a. gaudet, hoc a nobis nuncupatus sit; 


orno: quid .. erat, quod concupisceret deus 
mundum signis et luminibus tamquam aedilis or- 
nard? N 1, 22. 

peragro: qui innumerabilis mundos infinitas- 
que regiones ... mente peragravisset; F II, 102. 


it et moderatur et mo- 
une mundum ille prin- 


BEL... IE 


mundus 


age mundus ... perfectus undique est; 
N 1I, 38, ex corpusculis ... mundum esse per- 
fectum, vel innumerabiles potius in omni puncto 
temporis alios nasci, alios interire; N II, 9. ob 
eas causas, .. ut mundus animans posset ex per- 
fectis partibus esse perfectus; Ti 16. f. absolvo. 

pono: .quid est, quod te inpediat aut solem 
aut mundum ... in deoram numero |] natura || 
ponere? N I, 87. 

procreo: singularem deus hunc mundum atque 
unigenam procreavit; Ti 12. 

puto: sitsane adrogantis pluris se putare quam 
mundum; N III, 26. 

rego: mundum .. censent regi numine deorum; 
F Ill, 64. qui ee deorum mente atque 
ratione omnem mundum administrari et regi cen- 
seant; N I, 4. ab eo (deo) .. mundum necesse 
est regi; N IL, 77, (deos) unum mundum ut ... 
urbem aliquam tis; N U, 78. mundum regi 
confitendum est; II, 85. ab iis (dis) mundum 
regi; N III, 6. videamus ... deorumne proriden- 
tia mundus regatur; N II, 65. ut nihilo minus 
(vestar deus) mundum regat; D II, 40. qui (deus) 
omnem mundum regit; R VI, 13. quod (aeter- 
num) universum mundum regeret imperandi pro- 
hibendique sapientia; L II, 8. eorum .. (deorum) 
mente mundum regi; L Il, 32. f. guberno. mo- 
deror. 

servo: mundum etiam ipsum simili parique 
natura in tanta diuturnitate servari; N II, 28. 

tango: f. I, 1. est; Ti 5. 

teneo: qui (mundus re et libero et puro 
... ardore teneatur; II, 31. quo (calore) ille 
(mundus) teneatur; N II, 31, 

torqueo: una conversione atque eadem ipse 
circum se (mundus) torquetur et vertitur; Ti 19. 

tueor: f. contineo; N Il, 29. — verto: f. ter- 
queo. — vestio: f. circumdo. L 

video: nihil aliud dicis nisi: „numquam vidi 
solem aut mundum bestum*. quid? mundum 
raeter hunc umgquamne vidisti? N I, 96. cum 
ipsum mundum, cum eius membra, caelum, terras, 
maris, ... vidissent; N I, 100. 

Züde: omnem hunc mundum mente *; R I, 56. 

2. Dativ: adfigo: f. I, 1. sustinet. 

coniungo: exta sunt coniuncta mundo; D II, 


desum: qui .. potest ei nt deesse id, 
quod est optimum? N II, 38. haec (mens, ratio) 
mundo deesse non possunt; N II, 38. 
praeficio: (Aristoteles) alium quendam prae- 
fit mundo; N 1, 38. 
rg cum soliditas mundo quaereretur; 
tribuo: quae (ratio recta).... deo .. tribuenda 
(est), id est mundo; N II, 34. s 
8. mit Präpofitionen: cado in: cur (baati- 
tas, beatitudo) ... in hunc mundum ... cadere 
non potest? N I, 95. ‚ 
cognoaco in: quibus (litteris) in hoc ipso 
ag caelum, terras, maria cognoscimus; TV, 
coonloco in: earum .. quattuor reram ... sic 
in omni mundo partes omnes conlocatse sunt, 
ut ..; Ti 16. animum .. ut in eo medio (mundo 
deus) conlocayit, ita per totum tetendit; Ti ®. 
considero de: f. L, 1. est; Ti 5. 
us de: dietum est de universeo mundo; N II, 


disputo de: ut tu m ante de Platonis 
mundo disputabas; N 1, 68. 
dubito de: hi .. dubitant de mundo, casune 
ipse sit effectus ... an ... mente divina; N II, 88. 
effutio de: certe ita temere de mundo effu- 
tiunt, ut ..; N II, 9. 


mundus 


617 


mundus 





facio ex: ex quo (mundo) et oriuntur et funt | 


omnia; N II, 88, nihil fieri nisi ex eo (mundo) 
sine deo ||; N Ill, 38. 

fundo per: quae (natura) per omnem mundum 
... funditur; N II, 115, 

habito inter: deos ... induxit Epicurus ... 
habitantis tamquam inter dnos lucos sic inter 
duos mundos; D Il, 

ineludo in: non inclusue (sunt causae) in re- 
rum natura atque mundo; Fa 28. quia nondum 
omne animal in mundo intus incluserat; Ti 34. 

infigo, infundo in: quo modo .. deus iste 

. aut infixus aut infusus esset in mundo? N I, 


insum in: sive in ipso mundo deus inest uli- 
quis, qui regat, qui gubernet:; N I, 52. in eo 
—— inesse intellegentiam; N II, 32. in quo 
(mundo) necesse est perfectam illam atque abso- 
lutam inesse rationem; N II, 34. quoniaın ... 
neque est quiequam, quod non insit in eo (mun- 


aspectus: si forte eos {philosophos) primus 
aspectus mundi conturbaverat; N II, 90. 
eivis: totius .. mundi se incolam et civem 


‘ (Soerates) arbitrabatur; T V,108. quom (animus) 


. 308€ ... civem totius mundi quasi unius urbis 


" agnoverit; L 1, 61. 


do); N II, 38. quae (res) inessent in omni mundo | 


cum magnı usu ... generis humani; N II, 80. 
ut in se rationem et mentem putet inesse, in 
eaelo mundoque non putet; L II, 16. f. IV. pars; 
AI, 28. 

intersum inter: f. I, 1, est; A Il, 55. =. 

loquor de: cum de rerum initiia omnique 
mundo locuti essent; F V, 9. 

mutuor a: particulas ignis et terrae et aquae 
et animae A mundo, quas rursus redderent, mu- 
tuabantur; Ti 47. 

orior ex: f. facio ex; N II, 88. 


pertineo per: eam caloris naturam vim habere | 


in s6 vitalem per omnem mundum pertinentem; 
N IL 24. 

procreo ex: qloniam earum .. artium homi- 
nes ex eo (mundo) procreantur; N III, 28, 

profieiscor a: quod ... ei proficiscendum 
est ab omni mundo atqne ab eius procuratione; 
F II, 78. 

separo a: f. 1. libero. 

sum extra: extra qguem (uundum) nulla ma- 


Par ae ||pars wat. || sit nnllumque corpus; 
AI 28. — in: f. im, B, |, sum in mundo (17 &t.) 
©. 270. a. 


tendo per: f. conloco in; Ti %. 

tollo ex: solem .. e mundo tollere videntur 
Hill, qui amicitiam e vita tollunt; Lae 47. 

torqueo, verto eircum: f. 1. torqueo. 

IH. nach Üdjeetiven: 1. @emetin: proprius: 
mundi est propria virtus; N II, 39. 

2. Dativ: par: j. I, 1. est; A II, 55. 





 magnitudo; T IV, 87. 


3. Ablativ: contentus: f. I, 1. eget: Ti 18. 


4. mit Sräpofitionen: par, similis in- 
ter: f. 1,1. est; A Il, 55. 

situs in: terram in wedio mundo sitam ... 
puncti instar obtinere; T-I, 40. 

V. nach Snbftantiven: adwministratio: nibil 
est .- larius mundi administratione; N II, 
76. cuims .. (mundi) adwinistratio nihil habet 
in se, quod reprehendi possit; N II, 86. 

asdificator: audite ... non opificem aedifica- 
toremque mundi, Platonis de Timseo deum; N I, 
18. car mundi nedificatores repente exstiterint; 
N I, 21. quandoquidem neque mundo quicquam 
Be ius neque eius aedificatore praestantius; 


animus: quam vim animum esse dieunt mundi; 


A I, 29, ipsum .. mundum (Chrysippus) deum 
Jdieit esse eius anivi fusionem universam; N 1, 


ardor: is ardor, qui est mundi; N II, 31. 
quoniam ex mundi ardore motns omnis oritur; 
N 11, 32. 

artifexz: ,„L1. est; Ti6 

1l. 


| 
| 


| 
| 


cohaerentia: cireumitus ... siderum, quam- 
quam etiam ad wundi cohaerentiam pertinent. 
nn et apectaculum hominibus praebent; N I, 

coudicio: nec ... non sit deterior mundi po 
tius quam humana condicio; N II, 36. 

consensus,convonientia: cum totius mundi 
convenientiam consensumque adferebas; N III, 18. 

conversio: cum (sapientis animus) totius 
mundi motus conversionesque perspexerit; T V, 
69. fateor en (snecla) sine mundi conversione 
efiei non potuisse; N I, 21. bie .. tantus est 
totius mundi ineitatissima comversione sonitus, 
ut .; R VL 19. 

sorpus: ex lis rebus nuwero quattuor mundi 
est corpus effectum; Ti 15. 

determinatio: restat ... caeli complexus, 

. extrem ora et determinatio mundi; N II, 101. 

divinitas: hac mundi divinitate perspecte: 
N II, 39. 

effector: hance .. habuit rationem efleetor 
mundi et wolitor deus, ut ..; Ti 17 

extremum: quod (caelum) extrewum utque 
ultumum mundi est; D Il, 91. neque erant anima 
eircumfusa extrema mundi, ut respirationem re- 
quireret; Ti 18. 

fervor: mundi ille fervor purior, perlucidior 


| mobiliorque est multo; N II, 30 


figura: omni .. totam figuram mundi levitate 
(deus) eircumdedit; Ti 18. 

incola: f. eivis; T V, 108, 

incolumitas: quasi econsentiens ad mundi in- 


| wolumwitatew eoagmentatio naturae; N IL, 119. 


innumerabilitas, interitus: (Epicurus) dicit 
eaden, ... infinitatenı locorum innumerabilitatem- 
que mundorum, eorum ortus, interitun; N I, 78. 

locus: ut illae (partes) superiorer in medium 
loeum mundi gravitate ferantur,; T1,40. cum vi- 
demus ... globum terrae ... fixum in medio 
mundi universi loco; T I, 68. qua omnia delata 
gravitate medium mundi locum seuiper expetaut; 
TV,69. quae .. in medium lovum mundi . 
feruntur; II, 84. terra ... complexa medium 
mundi locum; R VI, 18. 

magnitudo: cui ... totius .. mundi nota sit 
etiamsi .. se ... metiri 
mundi ımagnitudinem posse urbitretur; O 1, 154. 

membra: f. Il, ]. video; N I, 100. 

mens: talis .. mens mundi cum sit; N II, 58, 
medisw fere regionem sol oblinet, ... mens mundi 
et temperatio; R VI, 17. 

milia: cur .. non sescenta milia esse mundo- 
rum, sed innumerabilia ausus es dicere? N 1, 96. 

moderatio: mundi divina [in homines] mo- 
deratio profecto nulla est; N III, 85. 

molitor: j. effector. 

motbus: ut replicatione quadanı mundi motum 
rogat; N1,33. cum vidissent motus eius (mundi) 
finitos et nequabiles; N II, 90. f. conversio; T V, 
69. 


natura: ipsius .. mundi ... natura non arti- 
ficiosa solum, sed plane artifex ab eodem Zenone 


dieitur; N II, 58. natura mundi omnis motus 
habet voluntarios conntusque et adpetitiones; 
N II, 58. ea continentem mundi efliciunt unam- 


que naturam. et cum quatiuor genera sint corpo- 
rum. vieissitndine eorum mundi continuata natura 
est: N II, 84. si quis in caelum ascendisset nn- 
turamque mundi ... perspexiwset; Lae 88, 

78 


maundus 


opifex: f. aedifcator; N I, 18. 

ora: f. determinatio. 

ornatus: illa atomorum ... turbulenta con- 
cursio hunc mundi ornatum efficere non poterit; 
FI, 20. tantum .. ornatum mundi ... si tuum 
... domieilium putes; N II, 17. ut .. perpetuus 
mundi esset ornatus; N II, 127. 

ortus: de deorum natura ortuque mundi dis- 
serentes; Ti 8. f. innumerabilitas, 

pare: partes .. 
in eo; A I, 28, ipse 
partes persequens; A II, 121. ex quo efliceretur 
mundus omnesque partes mundi, quaeque in eo 
essent; F I, 19. unum quemque nostrum eius 
mundi esse partem; F III, 64. divina mente atque 
natura mundum universum atque eius mazximas 
partis administrari; F IV, 12. terra .. profecto, 
"gun mundi pars est, pars est etiam dei; N I, 

. guae ... quoniam mundi partes sunt; N I, 
24. non intellegens (Aristoteles) oaelum mundi 
esse parten; N I, 83. haec ita fieri omnibus 
inter se concinentibus mundi partibus profecto 
non possent; N II, 19. mundi .. partes sentien- 
tes aunt; N II, 22. omnes .. partes mundi ... 
ealore fultse sustinentur; N II,25. reliqua quarta 
ars mundi, ea ... tota natura fervida est; N II, 

. eum omnes mundi partes austineantur calore; 
N II, 28, videmus .. in partibus mundi ... in- 
esse sensum atque rationem; N II,30. qui (homo) 
est mundi pars; N II, 32. quae (sidera) .. aethe- 
riam tem mundi ineolant; N IH, sic .. 
mundi partium coniunetio continetur; N II, 84, 
quodsi mundi partes natura administrantur; N II, 
86. quodsi omnes mundi partes ita constitutae 
sunt, ut neque ad usum meliores potuerint esse 
neque ad speciem pulchriores; N II, 87, terra 
sita in media parte mundi; N II, 91, omnes . 
päartes eius (mundi) undique medium locum capes- 
sentes nituntur aequaliter; N II, 115. alioe in 
terram, alios in lunam, alios in reliquas mundi 
partes ... spargens quasi serebat; Ti 46, j. I, 1. 
est; N II, 116. — II, 1. constituo. 

pater: qui (Plato) in Timaeo patrem huius 
mundi nominari neget posse; N I, 80. 

principatus: eius ipsius (mundi) prineipatum, 
be in mente et rstione versetur, (Chrysippus 
eum dieit esse); N I, 39. in qua (parte) mundi 
inest principatus; N II, 80. 

procreator: animum .. cum ille procreator 
nr deus ex sua mente et voluntate genuisset ; 


procuratio: f. II, 3. proficiscor a. 
ulchritudo: quae .. in domo pulchra cum 
ulchritudine mundi comparabas; N III, 18. eam 
aetenam naturam) suspiciendam ... hominum 
va pulehritudo mundi ... cogit confiteri; DI, 


regio: quod (homines) in terra, hoc est in 
erassissima regione mundi, conlocati sint; N II, 17, 

renovatio: a quo (igne) rursum animante ac 
deo renovatio mundi fieret; N II, 118, 

sedes: terra ... locata in media sede mundi; 
N II, 98. 

temperatio: f, mens; R VI, 17, 

vis: omnem .. vim mundi natura divina con- 
tineri (necesse est); N II, 30. 

ultimum: f, extremum; D II, 91. 

volubilitas: ex utraque re et mundi volabili- 
tas ... et stellarum rotundi ambitus cognoscun- 
tur; N II, 49. 

V. Umftand: 1. Ublativ: comprehendi: 
sicut homines hoc mundo et pecuder et omnia, 
quae sub aspectum cadunt, conprehenduntur; Ti 11. 

abl, compar.: nihil omnium rerum melius est 
mundo, nihil praestabilius, nihil pulchrius; N II, 18, 


esse mundi omnia, quae inaint | 
.. (Strato) singulas mundi | 


618 


munifioe 


| nihil .. mundo melius; N IL, 21. nee mundo 





guicquam melius; N II, 21. quid potest esse 
mundo valentius? N II, 31. est .. nibil mundo 
perfectius; N II, 39. quo (mundo) nihil exoellen 
tius feri potest; N II, 45. mundo .. certe nihil 
est melius; N IT, 46. mihil .. nee maus nec 
melius mundo; N II, 80. quo (mundo) nihil in 
rerum natıra melius esset; N II, 20. cum mundeo 
negas quicquam esse melius; N III, 21. nihil esse 
mundo sapientius; N III, 21. nihil est mundo 
melius in rerum natura; N III, 21. niit... 
mundo melius; N III, 22. 33. non est... mundas 
deus, et tamen nihil est eo melius; nibil est enim 
eo pulchrius, nihil salutarius nobis, nihil oraatius 
aspeotu motuque constantius; N II, 28, . aedi- 
ficator; Ti 7 

zum Gaß: quae (vis sentiens) est toto confusa 
mundo; D I, 118. quae (vis dirina) toto confum 
mundo sit; D II, 85. 

2. Präpofitionen: in: ut in boc quoque 
nostro mundo aliquid alicui sic sit par, ut nihil 
differat, nihil intersit. cur enim, inquies, ... in 
hoc tanto mundo Catulus alter non possit efici? 
AI, 55. neqgne praeter terram rem ullam in 
mundo moveri; All, 123. in urbe mundore com- 
muni non adversatur ius; F III, 67. quod si in 
hoc mundo fieri sine deo non potest; TI, 6, 
efücitur .. in homine virtus; quanto igitur in 
mundo facilius! N II, 389. quippe qui (sol) in in- 
menso mundo tam eg lateque conluceat; N II, 
40. mente consilioque divino omnia in hoc mundo 
... administrari; N Il, 132. quae in rerum na- 
tura totoque mundo constarent, quaeque moyeren- 
tur; Lae 3. totidem et tales (animalium formas) 
in hoe mundo secum cogitavit efiingere; Ti 

praeter: neque .. est quicquam aliud praster 
mundum, cui nihil absit; N Il, 37. praeter mun- 
dum cetera omnia aliorum causa esse generale; 
N II, 87. f. U, 1. video; N I, 986. 


muneror, jhenten: hereditatis spes ..- 
adsectatur, adsidet, muneratur; P 39, 


municeps, Wunicipafbürger, Mitbürger, 
Landömann: 1. dico: »Graecum te, Albuci, quam 
Romanum atque Sabinum, municipem Ponti, Trı- 
tanni centurionum, ... maluisti diei;« F 1,9. 

diligo: Q. Catulus ... dilexit municipem taum 
Roscium; N I, 79, 

2. sum: omnibus municipibus duas esse censeo 
patrias; L 11, 5. 


municipalis, tenftädtiig: otinam ..- 
isto animo atque virtute in summa re publica 
nobiscum versariı quam in municipali maluisses! 


municipium, Sreiftat: 1. sum: ot, 
Circeiis qui habitet, totum hunc mundum suum 
municipium esse existimet; F IV, 

Il. ago, exsisto ex: rem publicam nostram 
iustissimas buic municipio gratias agere posse, 
” eo duo sui conservatores extitissent; 

III. ceaedes, clades: qui caedes || clades || 
municipiorum ... recordetur; P 46. i 

IV. in: avus noster singulari virtute in hoc 
municipio ... restitit M. Gratidio; L III, 36. 


munifice, mitptyätig, freigebig: do: an me- 
lius fuerit ... motum ... cogitationis non dari 
omnino quam tam munifice et tam large dan; 
tusor: animi affeetio ... hane ... societstem 
a humanae munifice et asque tuens: 
V,65 


munificus 
muniflcus, mitbtgätig, freigebig: algs: 


conveniet ... in dando munificum esse; O II, 64. 
virtus: quae (virtus) est una ... maxime mu- 
nifiea et Hiberalis; R Ill, 12. 


munimentwmm (moen.), Bollwerk: stibi 
moenimenta mei peperere labores«; F II, 106. 


mumäÄo, befeftigen, fihern, fügen, bauen, 
gangbar maden: alqm: quodsi qui satis sibi con- 
tra hominum conscientiam saepti esse et muniti 
videntur; FI,5l. multorum te benivolentia prae- 
clare tuebere et munies; F li, 84, volumus .. 
eum, qui beatus sit, tutum esse, inexpugnabilem, 
saeptum atque munitun; TV, 4l. (Bomulas 
hoc consilio et quasi senatu |]sen. quasi || fultus 
et munitus; R li, 15. ut quisquam inveterata 
potestate aut ad deponendum imperium tardior 
esset aut ad optinendum munitior; R II, 28. ut 
quisgue maxime virtute et sapientis sic munitus 
est, ut nullo egeat; Lae 30. 

arcem: ut ita munita arz circumiectu arduo 
... 8AX0 niteretur; R II, 11. 

opes: subagreste consilium, sed ad muniendas 


o regni ... sui magni hominis ... secutus est; 
Nu, 18 


palpebras: munitae .. sunt palpebrae tam- 
quam vallo pilorum; N II, 148, 

peetus: »vide ne ... is sapientis munitum 
pectus egregie [jegregium|]| gerat«; D I, 45 

viam: nisi (Hercules), cum inter homines esset, 
eam sibi viam munivisset; T I, 82. 

viriditatem: (viriditas) fandit frugem ... et 
contra avium minorum morsus munitur vallo ari- 
starum; C 51. 

vitam: efectum 
tior; O II, 15 


mumus, @edäft, Pfliht, Dienft, Leiftung, 
Gefälligleit, Gejchent, Spende, Schaufpiel: I. abfolut: 
1. apparet: quoniam illud maiorum vigiliarum 
munus in tuo nomine apparait; P 5. 

est: quamquam hoc quidem proprium tuum 
munus est; F Ill, 8. hoc sapientiae munus esse 
dicebant, ut ..; FIV,17. quod est munus, quod 
opus sapientiae? F IV, 35. cuius (culturae vitium) 
hoc munus est, ut efhciat, ut ..; F IV, 38. pro- 
rium suum cuiusque (virtutis) munus est; PY. 
7. cuius (fortitudinis) munera duo sunt maxima, 
mortis dolorisgue contemptio; T II, 43. id 
esse issimum sapientise munus; R I, 38. 
in hoc fere uno (oflicio et munere) sunt cetera; 
R II, 69. tuum est munus hoc, a te expectatur; 
L1L 7. quid .. (est) tam exiguum, quam est 
munus hoc eorum, qui consuluntur? LI,14, eius 
.. virtutis hoc munus est proprium; O I, 15. iu- 
stitiae primum munus est, ut ne ... noceat; Ol, 
20. est .. ımunus eius (oratoris) non ingenii s0- 
lum, sed laterum etiam et virium; C 38. f. JI, 1. 
habeo; O III, 121. 

exatat, potest: f. sustineo; C 34. exsto, 
munus (5 &t.) ®. I, ©. 981, b. 

ohne Berb: magnificentissima ., nostri Pompei 
munera secundo consulstu; O II, 57. quod .. 
munus prudentiae? an legere intellegenter volu- 
ptates? O III, 117. 

2. sum (vgl. 1. est): extremum bonorum et 
summum munus esse sapientis obsistere visis; F 

31. munus .. animi est ratione bene uti; 

T UI, 15. est .. proprium munus magistratus 
intel se gerere personam civitatis; Ö I, 124. 

2. Ausruf: o praeclaram munus deorum! N III, 
73. 0 m munus aetatis, siquidem id 
aufert » nobis, quod est in adulescentia vitiosis- 
simam! 0.39, 


.. (est), ut esset vita muni- 


619 


ai nach Verben: 1. accipio: f. habeo; O III, 


adfero: quod .. munus rei publicae adferre 
maius meliusye possumus, quam si docemus atque 
erudimus iuventutem? D II, 4.. 

adsigno: ne munus humanum || [bumanum] || 
adsignatum a deo defugisse videamini; R VI, 15. 

Bugeo: nequs .. (temuis) verbis auget suum 
Zn. e quo forte fungitur, sed etiam extenuat; 

colo: cuius muneris colendi efliciendique causa 
nati ... simus; L I, 16. 

debeo: tunm ..., Seipio, ac tuum quidem 
unias |jdebitum quidem munus, al.ll; RI, 71. 
non solum mihi videris eorum studiis, ... sed 
etiam patriae debere hoc munus, ut ..; LI, 5. 

defugio: f. adsigno. 

dico: quod .. meum munus dicis; F III, 9. 

do: nec ullum arbitror ... maius aut melius a 
dis datum munus homini; A I, 7. qui (Silenus) 
cum a Mida captus esset, hoc ei muneris pro aua 
missione dedisse scribitur; T I, 114. 

dono: munera .. ista ... vel civibus tuis vel 
dis immortalibus dona; T V, 90. 

efficio: cumulate munus hoc, cui me Laelius 
praepoeuit, ... effecero; R 1, 70. qui aliquod 
munus eflicere molitur; Ti 4. f. colo. 

expleo: multos modios salis simul edendos 
esse, ut amicitiae munus expletum sit; Lae 67. 

exsequor: f. exsequor munus (4 ©t.) ®. I, 
©. 927, a. — exspecto: [.L 1. et; LL 7. 

extenuo: f. augeo. 

flagito: etsi munus flagitare, quamvis quis 
ostenderit, ne populus quidem solet nisi concita- 
tus; A ep ll. 

fungor: f. fanger, 1. (2 ©t.) ©. 86, b. 

habeo: tamquam (Fibrenus) id habuerit operis 
ac muneris, ut c nobis efüceret sedem ad dis- 
putandum; LIL,6. habes a patre munus ... men 
quidem sententia magnum, sed perinde erit, ut 
acceperis; O 11, 121. 

invenio; neque ullum sapientise munus aut 
opus inveniretur; F Ill, 50. 

mitto: Cethego ... (illa cupiditas) co&git eos 

. munera mittere; P 40. 

obeo: qui diligentissime semper illum diem et 
illud munus aolitus esses obire; Lae 7 

occupo: omne oficium ie 7 "ai in 
hominis cultu esse occupatum; F IV, 886. 

ostendo: . flagito. 

recuso: sin uutem temporibus cogeretur, tum 
” munus denique (sapientem) non recusare; R |, 


sustineo: sustinendi muneris propter inbecilli- 
tatem dificultas minime cadit in malestatem deo- 
rum; N Il, 77. vacut aetas nostra muneribus iis, 
quae non possunt sine viribus sustineri; C 34. 

teneo: earum quaeque (bestiarum) suam tenens 
munus ... manet in lege naturae; T V, 38. 

tribuo: rei publicae tribuat hoc muneris; 
O0 II, 50. 

tueor: (Diodotus) geometrise munus tuebatur; 
T V, 118. recte .. in en (senectute) vivitur, 
quoad munus oflicii exsequi et tueri possit |] pos- 
sis ||; C 72. 

2. desum: quem ad modum ... corpus statu 
cum est motum, deest oflicio suo et munen, sie ..; 
T UI, 15. Appium ... intellegimus in illo suo 
casu nec privato nec publico muneri defuisse 
TV, 112. 

praeficio: video iam, illum, quem expectabam, 
virum cui praeficias oflicio et muneri. huio scilicet 
.. uni paene, ... ut ..; R II, 69. 

praepono: f. 1. eflicio; R I, 70, 

praesum: qui ei muneri praefuerunt; L I, 14. 

78* 


EaRee f. fanger, Il. munere (17 6t.) 


libero: cum defensionum laboribus senatoriis- 
gr 


orbo: pristinis orbati muneribus haec studia 
renovare coepimus; D II, 7. cur orbati rei pu- 
blicae muneribus ad hoc nos studium potissimum 
eontulissemus; O II, 6. 

perfungor: dum sumus inclusi in bis compagi- 
bus corporis, munere quodam neressitätis et gravi 
opere perfungimur; C 77. iucundum nobis per- 
funetis muneribus humanis occasum ... fore; 
fr V, 97. 

vaco: f. 1. sustineo; C 34. 

utor: utendum est .. his (muneribus), ... si 
viri volumus esse; T Il, 43. f. II, 2. dignus; C 2. 


4, eligo ad: numquam profecto scholis essent 
ezxcitati neque ad illud munus electi, nisi ..; 
TIV, 5. 

impedio a: (uterque) se a suo munere non 
inpedit; RYV,5. 

instruo ad: ut (senectus) adulescentes 
omne oficii munus inatruat; C 29 


... ad 


! 
\ 
| 
) 


essem uliquando liberatus; 





requiesco a: ille (Africanus) .. requiescens | 


a rei publicae pulcherrimis muneribus; II, 2. 


sum in: quid in omni munere vitae optimum | 


et verissimum sit, exquirere; FI, 11. f. L, 1. est; 
R II, 69. 


vaco a: tantum huic studio relingaendum (est), : 


ne racabit a publico officio et mounere; 
II, 7. 
versor in: non .. credo nullo percepto aut 
ceteros artifices versari in suo munere, aut ..; 
Fa 11. 


III. nad; Übjeetiven: 1. inimicus: huie divino 


muneri ac dono nihil tum esse inimicum quam 
voluptatem; C 40, 

2. dignua: tanto .. munere deorum semper 
Jdignum aliquid .. faciet; LI, 59. mihi ... tu 
occurrebas dignus eo munere, quo uterque nostrum 
communiter uteretur; C 2 

IV. nach Subftantiven: 1. alqd: f. II, 1. do; 
TI 114. habeo; L IL, 6. tribuo. 

apparatio: est .. (Theophrastus) multus in 
lau 
munerum; O Il, 56. 


architeetus: inesse ... moderatorem et tam- 





V. Umftaub: 1. adfici: videsne .., 
munere deorum simus adfeoti? N III, 67. 

augeri: quod (genus humanum) sparsum in 
a divino auctum sit animorum munere; 


dari: animos munere deorum hominum generi 
datos; R VI, 17. quo bono nullum optabilius ... 
neque datum est mortalium i deorum con- 
cessu atque munere neque dabitur; Ti 52. 

BSSInEN: quibus (muneribus) es delectatus; 

donari: maxuma .. eorum (oculorum) utititar 
donats hominum generi deorum munere; Ti 52. 

instrui, ornari: quasi muneribus m nor 
esse instructos et ormatos; L I, 85. 

profundere: prodigi (sunt), qui epulis et vi- 
scerationibus et gladiatorum muneribus ... pe 
cunias profundunt; O II, 55. 

remunerari: ut possem te remunerari quam 
simillimo munere; A ep 1. 

2. sine: senator legatus sine mandatis, sine 
ullo rei publicae munere; L III, 18, ze sine ullo 
munere adeptum esse omuia, quae haberentur am- 


' plissima; O II, 59. 


munusculum, teines @ejdent: alieni 
facinoris munuscnlum non repudiarverunt ; O III, 73. 


murenä, Dturäne: videet (M'. Curius) ali- 
quem ... murenarum copia gloriantem; P 38. 


mUurmuüufro, raujden: nec, cum quiescere 
— ig murmurantis mwaris (audiunt): 
TYV, 116. 


MUrUS, Dauer, Scheivewand, Schup: I. effi- 
eiunt: templa, muri nihilo magis efficiebant, Dio- 
oysio tenente ut esset illa res publica; R III, 4. 

sunt: est ... certamen .. pro deoram templis 
atque delubris proque urbis muris, quos vos, pon- 
tifices, sanctos esse dicitis; N II, 94. 

ohne Berb: illae impensne meliores, muri, na 
valia, portus; O II, 60. 

HI, 1. cogito: num .., cum aut muros Babylo- 
nis aut Homeri faciem cogito, imago illorum me 


' aliqua pellit? D If, 139. 


oda magnificentin et apparatione popularium | 


habeo: ut... urbes, ımuros, domieilis, delubra 


‚ haberemus; N Il, 150. 


quam äarchiteetum tanti operis tantique muneris; | 


N II, W. 

compensatio: nisi aequabilis haec in ciritate 
compensatio sit et juris et oficii et muneria; 
R Il, 57, 

functio: labor est funetio quaedam vel animi 


vel corporis gravioris operis et muneris; T II, 85. 
immunitas: qui (Strato) det isti deo immnni- 


tatem magni .. muneris; A II, 121. 

largitio: hane .. consuetudinem benignitatis 
largitioni munerum longe antepono; OÖ Il, 68. 

magnificentia: f. apparstio. 

ministri: quae machine, qui winistri tanti 
muneris fuerunt? N I, 19, 

moderator: quin iis praesit moderator 
tanti operis et muneris; T 1, 70, f. architectus. 


necessitas: sin quae necessitas huius muneris 


alieui rei publicae obvenerit; O IL, 74. 
procuratio: caput..est in omni En 
negotii et muneris publici, ut ..; O UI, 75. 
vacatio: nos... 
- 2 in omnium vacatione munerum ponimus; 
2. lex de: cum .. ille (Q. Maximus) admodum 
senex suasor legin Cineine de donis et muneribus 
fuit; C 10. 


tam vitam in animi securi- _ 


intericio: nasus .. ita locatus est, ut quası 
murus oculis interieotus esse videstur; N II, 148. 

percutio: quamvis ımurum aAries percusserit: 

8b. 

reficio: exaudita vox set, . 
tae reficerentur; D L, 101. 

traicio: si Hannibal ad portas venisset murum- 
que inculo traiecisset; F IV, 22, 

2. abicio e: quem (Cleombrotum Callimschus) 
ait...e muro se in mare abiecisse lecto Platonis 
libro; TI, 84. 

II, 1. causa: muri causam opposuit; O II, 41. 

duetus, tractus: cuius (urbis) is est tractıs 
ductusque muri ... definitus ex omni parte ardois 
‚.. montibus; RB Il, 11. 

imago: f. II, 1. cogito, 

2. certamen pro: f. I. sunt. 

IV. dissaepire: Lacedaemonü ... tenui sane 
muro disssepinnt id, qnuod exeipinnt; R IV, 4. 


mus, Maus: I. corrodunt, rodunt: ul, 
si mures corroserint aliquid, quorum est opus hoc 
unum, monstrum putemus? ante vero Marsicum 
bellum quod clipeos Lanuvii ... mures rosissent, 
mazumum id portontum haruspioes esse dixerunt; 
quasi vero quicquam intersit, mures diem noctem 
aliquid rodentes scuta an cribra co 


.. ut muri et por- 


rroserint! nam, 


si ista sequimur, quod Platonis Politian nuper 
apod me mures corroserunt, de re publica debui 
pertimescere; D II, 59. 

U, 1. comprehendo: anguibus .. comprehen- 
sis haruspices ... convocatos. qui 1. angui- 
bus quam lacertis, quam muribus? D II, 62. 

2. aedifico: an ... non possis adduci, ut... 
muribus illam (domum) et mustelis aedificatam 
putes? N II, 17. si domus pulchra sit, intellega- 
mus eam dominis .. aedificatam esse, non mıuri- 
bus; N IH, 26, 

IL. opus: j. I. 

IV. a: Lanuvii clipeos, quod haruspicibus tri- 
en visum esset, & wuribus esse derosos; 

causs: neque .. homines murum aut formica- 
E. Erz frumentum condunt, sed coniugum ..; 


MUSH, Wuje, Gelang: »variis avido satiatus 
pectore musis |] Musis je; F V, 49, 


musculus, Mäuschen: I. exsistunt: qui 
(Arcades et Athenienses) ... commenti sunt se de 
terra tamquam hos er arvis musculos extitiese; 
R II, 25. 

U. iecuscula: 
dieuntur augeri; D II, 33. 


musica, Wuft: I. inest: censeres in pla- 
tanis inesse musicam; N II, 22. 

IL utor: re ring -.. utimur pro Lati- 
nie, ut ji philosopbia, ut ... geometrin, mu- 
sica; F 5. E ” 


musicus, mufitsfiih, Mufiter, u. Mufit: 
A. alqgs: vgl. B, a. 

leges: negat .. mutari posse musicas leges 
sine mutatione logumn publicarum; I, II, 39. 

mundus: bel. B, a, I, 2. 

B, s, L 1. florent: in Graecia musici florue- 
rant; T I, 4. 

loquuntur: geometrae .. et musici ... 
quodam loquantar suo; F III, 4 

proficiscuntur: mathematici, poötue, musici, 


nıore 


medici denique ex hac tamquam omnium artificeum | 


Hartium || oflicina profecti sunt; F VW, 7, 

ohne Berb: ut ... Aristoxenus, musicus idem- 
que ar Tu ipsius corporis intentionem quan- 

2. sum: isto modo etiam disertus et quidem 
latque idem || mathematicas, musicus ... erit 
mundus; N Il, 

II, 1. habeo: si absurde canat is, qui se haberi 
velit musicum; T Il, 12. 

2. accipio a: nec ... ab haruspieibus acci- 
piunt earuam (fidium, tibiarum) tracthutionem, sed 
a musicis; D Il, 

UI. plenus: com iam plena Graecia poötarum 
et musicorum esset; R II, 18. 

IV. aures: ut in fidibus musicoram aures vel 
minima sentiunt, sic ..; O I, 146 

cantus: qui (Plato) musicorum cantibus ait 
mutatis mutari civitatum atatus; L III, 32. 

V. &: quae harmonia a musicis dieitur in cantu, 
ea est in civitate concordia; R II, 89. 

b, I. consumo in: quantum Aristoxeni inge- 


musculorum iecuscula bruma : 


621 








nium consumptum videmus in musicis? F V, 50. | 


eontero in: anille... se, ut Plato, in musicis, 
geometria ... contereret? F I, 72 

U. perstudiosus: musicorum .. perstudiosum 
EN a Ta Il (Dionysium) | accepimus || ; 


IL in: in geometriane quid sit verum aut falsum, 
dielecticus iudicabit, ... an in musicis? A II, 91. 


mutatio 


mustela, Wiefel: ut ... muribus illam 
(domum) et mustelis sedificatam putes; N II, 17. 


mutabilis, veränderlih, wondelbar: algd: 
neque id esse mutabile; AL, 118. si omnia || ea || 
[quae sunt], e quibus cuncta constant, mutabilia 
sunt, nullum corpus esse potest non mutabile; 
mutabilia autem sunt illa, ex quibus omnia con- 
stant, ut vobis videtur; omne igitur vorpus muta- 
bile est. at si esset corpus aliquod inmortale, 
non esset omne mutabile; N III, 30. 

corpus: f. algd; N III, 30. 

erratio: quae (sidera) .. vaga et mutabili er- 
ratione labuntur; Ti 36. 

forma: (Ponticus Heraclides) eius (dei) formam 
mutabilem esse vult; N I, 34. ea .. forma civi- 
tatis mutabilis maxime est; R II, 43. 

materia: cum (animus) materiam mutabilem 
arripuit et cum rursus individuam atque simpli- 
cem; Ti 27. 


mutabilitas, geränderliteit: haec in- 
constantie mutabilitasque mentis quem non ipsa 
pravitate deterreat? T IV, 76. 


mutatio, Beränderung, Wedel, Austaufg: 
I. est: qui omnis motus fortunae mutationesque 
rerum et temporum levis et imbecillos fore in- 
tellegant, si in virtutis certamen venerint; F V, 
71. huins regiae (rei publicae) prima et certis- 
sima est illa mutatio; R I, 65. 

exsistit, sequitur: quaecumque mutatio mo- 
rum in ee extiterit, eandem in populo 
secutam; L Ill, 31. 

veniunt: f. est; F V, 71. 

ohne BWerb: inde est indagatio nata, ... quue 
.. ex alio (genere) in aliud vicissitudo atque mu- 
tatio; T V, 69. 

IL, 1. adiuro: eam mutationem si tempora ad- 
invabunt; O I, 120. 

cognosco: cum .. temporum maturitates, mu- 
tationes vicissitudinesque cognovissent; N I, 100. 
eorum (siderum) .. cursus dimetati maturitates 
temporum et varietates mutationesque cognovi- 
mus; N II, 155. 

conservo: qui (deus) cursus astroram, muta- 
tiones temporum, rerum vicissitudines ordinesque 
conservet; N I, 52. 

facio: j. faeie, Ill. mutationeın (5 &t.) ©. 18, a. 

habeo: luna ... varias ipsa lucis mutationes 
habet; N II, 103. 

molior: ut nulla vis tantos queat motus mu- 
tationemque moliri; A 11, 119. 

erseribo: omnium .. rerum publicarım re- 
Zn eners, status, mutationes ... perscripsimus; 
‚6. 

sentio: cum in flectendis promunturiis vento- 
rum mutationes maxumas saepe sentiunt; D II, 94. 

tribuo: caeli mutstiones, quibus omnia, 
quae terra gignat, maturata pubescant, a dis in- 
mortalibus tribui generi humano putant; N 1,4. 

2. sum: quom severitas (morum) ... cecidisset, 
tum fuit in auribus animisque mutatis etiam huic 
mutationi locus; L II, 38 

tribuo: idem (Zeno) astris hoc idem tribuit, 
tum annis, mensibus annorumque mutationibus; 
3, dueo ex: ita ex quattuor temporum muta- 
tionibus omnium ... initia causneque ducuntur; 
N 1, 49. 

III. algd: nec in ipsa atomo mutationis aliquid 
factum est; Fa 47. 

curaus: studeo cursus istos mutationum non 
ya in nostra quam in omni re publica noscere; 
RI, 64. 


mutstio 


IV, 1. adferre: communes utilitates in medium 
afferre (debemus) mutatione oficiorum; O I, 22. 

agitare, ciere: naturae ista sunt ... omnia 
cientis et agitantis motibus et mutationibus suis; 
N III, 27. 

curari: loci .. mutatione tamquam aegroti 
non convalescentes saepe curandus est; T IV, 74. 

muturari, pubescere: f. II, 1. tribuo. , 

2. in: in maxumis motibus mutationibusque 
eaeli; D II, 94. 

sine: sine ulla mutatione aut varietate »cetern 
labuntur celeri caelestia motu«; N II, 104. negat 
.. mutari posse musicas leges sine mutatione le- 
gum publicarum; L II, 39. 


muto, ändern, verändern, wechleln, vertaufchen: 
slgd: plurima etiam in illa tertia philosophiae 
parte mutarit; A |, 40. quia possit fieri, ut pa- 
tefacta et detecta mutentur; A II, 122. si per- 
pauca mutavisset; A II, 132. Democrites dieit 
(Epicurus) perpauca mutans, sed its, ut ea .. 
depravare videatur; F I, 17. quae (Epicurus) mu- 
tat, ea corrumpit; FI, 21. in qua (institutione) 
wnimadvertas velim quid mutandum putes; F IV, 
3. pauca mutat, vel plura sane; F IV, 18. quid 

. voluit sibi, qui illa mutarerit? F IV, 57. qui 
potest quicquam de dolore mutari, si neque de eo, 

ropter quod dolet, quicquam est mutstum neque 

e eo, qui dolet? TI, 74. ut id mutari et con- 
coqui poseit; N II, 136. numine deorum omnia 
fingi, moveri mutarique posse; N Ill, 92. parvis 

. momentis multa natura aut adängit aut mutat 
aut detrahit; D I, 118. quodsi haec astro inge- 
nerata ... essent, nulla res ea mutare posset; 
D U, 96. illud ex institutis pontificum et haru- 
spicum non mutandum est; L II, 29. aliorum iu- 
dicio permulta nobis ... et mutanda et corri- 
genda sunt; O I, 147. ratio .. vera, quae versa- 
tur in iis, quas sunt semper eadem, et in is, 
quse mutantur; Ti 28. 

animos, aures: tum fuit in auribus animis- 
que mutatis etiam huic mutationi locus; L UI, 38, 

cantus: qui (Plato) musicorum cantibus ait 
mutatis mutari civitatum status; L III, 32. 

commoda: f. facultates. 

constitutionem: neque (commodum) eam 
ur summi boni ... mutaverit; F V, 


D rag nem: muta definitionem divinationis; 
dominum: dominum mutare, non liber esse 
facultates: utdando et accipiendo mutuandis- 

lH mutaudisque || facultatibus et commodan- 

llcommodis ]] nulla re egeremus; O U, 15. 
fata: mutari .. fata non possunt; D II, 21, 
finem: finis bonorum vobis mutandus est; 

F IV, 68. 
formam: neque solum eius (lunae m. ac 

forma mutatur, ... sed etiam regio; ‚50. 
fortunam: »cum fortuna mutata impetum con- 

vertat || convertit |J«; T III, 71. 
genera: non modo in tot gentibus (genera iu- 

ris) varia, sed in una urbe ... mwilliens mutate 

demonstrem; R III, 17, 
leges: negat .. mutari posse musicas leges 

»ine mutatione legum publicarum ; L II, 39, 
looum: visne ... locum mutemus®? L II, 1. 
lumen: et lumen mutari saepe volumus et situs 

earum rerum, quas intuemur; A Il, 19. 
materiam: quase (materia) ... possit omnibus 

. modis mutarı; A I, 97, 
morem: f. mon, Il, 1. muto (4 &t.) ©. 589, a. 
motus: quorum omnium voltus, voces, motus 

statusque mutantur; O I, 102. 


—m— 


matus 


naturam: ut ... in corpore immutari |j mu- 
tarij| hominis natura videatur; F V, 35. quia 
natura mutari non potest; Lae 32. 

nomen: causa non videtur fuisse mutandi no- 
minis; F IV, 18, illi (Stoici) ... nomina tam- 
quam rerum notas mulaverunt; F V, 74. neo po- 
tuit Titiensium et Rhamnensium et Lucerum mu- 
tare, cum cuperet, nomins; B . 

.. f. u 74. 

rineipia: qui ubitas .. mutare principis 

RS F IV, vn Zi 

regionem: . formam. 

sententiam: quo minus ... sententiam mutes; 
A 11, 68. labamus muta us sententiam cla- 
rioribus etianm in rebus; T I, 78. 

situs: f. lumen. 

solum: omnes acelerati ... exules sunt, etiamsi 
solum non mutarunt; P 31. 

speciem: f. formam, 

status: f. cantus, motus. 

verba: verba modo mutautem; F IV, 21. de 
istis omnibus verbis a Zenone mutatis ita dispu- 
tabat; F IV, 78. 

victum, vitam: nobilium vita victuque mu- 
tato mores mutari civitatum puto; L II, 

virtutem: quae (virtus) ... nec tempestatum 
nes temporam perturbatione mutatur; P 51. 

vocabula: vocabulis reram mutatis inconstan- 
tine crimen ille (Zeno) effugit; F V, 88. 

voces: f. motus. 

vultum: quis mediocris 
quis vultam mutavit umquam 
mutantur; O 1, 181. j. motus. 


mutuatio, Anleife: quam (poenam) sine 
mutuatione et sine versura possem dissolvere; 
T I, 100 


mutuOr, ieihen, entießnen: facultates: 
ut ... mutuandis ||mutandis|] .. facultatibus 
et commodandis || comınodis | nulla re egeremus; 


OU, 15. 
‚.. aon aliunde mu- 


ladiator ingemuit, 
TI, 4. vultos 


laudem: L, .. Crassus 

a sed sibi ipse peperit maxzumam landem; 
‚a. 

nomen: quoniam & viris virtus nomen est mu- 
tuata; T IL, 48. 

particulas: particulas ignis et terrae et aquae 
et animsae a mundo, quas rursus redderent, mutua- 
bantur; Ti 47. 

subtilitatem: subtilitatem .. (orator) ab Aca- 
demis mutuatur; Fa 3. 
. 2 m: mutuemur hoc quoque verbum; 


mutns, ftumm, fill: beluae: eequid ..- 
mutis tribuemus beluis? R ILL, 19. 

bestiae: si infantes pueri, mutae etiam bestiae 
sene loquuantur ..; FI, 71. nihilo babilius 

eos mutarum et nihil intellegentium tiarum) 
causa tantum laborasse; N II, 133. e 

genus: quae .. cuiusque generis vel inanimi 
2 animantis vel muti vel loquentis origo; T V, 


historia: in vestris disputationibus historia 
muta est; F II, 67. 

magistratus: vere.. dici potest magistratum 
legem esse loquentem, legem autem mutum ma- 
gistratuu; rl 2. 

res: (Zeno) rebus inanimis atque mutis per 
quandam significationem haec docet tributa no- 
mins; N 1. 86. 

saxum, tectum: »quod (saxum) eiulatu ... re- 
sonando mutum flebiles voces refert;« F II, M. 
»quod (tectum) ... flebilis« ..; T IL, 38. 


mutuus 


623 


MUtUWS, gegenfeitig, wechfelieitig: bene- | 


fieia: quae (beneficis) et mutua et grata dum 
aunt; O 1, 56. 

benivolentia: qui potest esse vita „vitalis,* 
ut ait Ennius, quse non in amici mutua benivo- 
lentia conquiescit? Lae 22, 


myOopP&aro, Staperihiff: cum quaereretur ex 
e0, quo scelere inpulsus mare haberet infestum 
ono myoparone; R III, 24. 


mysteria, Geheimichren, Geheimbienft: 
l, agunt: quid .. aget Jacchus ... et augusta 
illa mysteria? L II, 35. 


Naevus, Wal, Muttermal: 1. delectat, 
al: naevus ||naevos || in artieulo pueri delectat 
Aleseum, at est corporis macula naerus || naevos ||. 
illi tamen hoc lumen videbatur; N I, 7 

U. habeo: ecquos (deos) naevum habere (arbi- 
tramur)? N I, 80. 


nam, benn, nämlich, freilid: I. im Haupt: 
fügen: 1. Ausfage: nam Pyrrbo, Ariato, Eril- 
lus iam diu abieeti; F II, 85. domesticis exem- 
plis abundamus; P 12. ad cuiusque vitam insti- 
tutam accommodandum est ..; II, 80. quae- 
rendi initium ratio attulit; A II, 26. neque labo- 
ram perfunctio neque pe io dolorum per se 
ipsa allicit; F I, 49. alterum [iustitiae genus] 
„ssequantur; O I, 28. aderant mei familiares; A 
I, 11. libero tempore ... omnis voluptas assu- 
menda est; FI, snam attrectatu et quassu 
ssevum amplificatis doloreme; T II, 50. hacc 
omnia „morbos“ Graeei appellant; TIIL,7. num- 
quem arbitror contra Academiam dictum esse sub- 
tilius; A II, 68. sine hac arte quemvis arbitran- 
tor & vero abduci ... posse; F III, 72. ita fa- 
eillime, quid veri simillimum esset, inveniri posse 
Soerates arbitrabator; T I, 8, Aristum Athenis 
sodivit aliquam diu; A 1,12. vacuo animo illum 
(Antiochum) audiebam; A II, 10. een pro- 
hibeo; nam auget superstitionem ||; L fr 5. — in 
regem potius cadit domini similitudo; R ID, 46. 
ista potestate nata gravitas optimatium ceeidit; 
L I 17. et voluptate capiuntur omnes; L I, 31. 
. intellegunt, ... magis audien- 
dum ... censeo«; DI, 131. virtus in animi bonia 
et in corporis cernitur; A I, 21. tam vera quam 
falsa cernimus; A II, 111. omne, quod est cali- 
dum ..., cietur et agitur motu auo; N II, 23. et 
virtutes et vitia (oculi) cognoscunt leo oscunt] |]; 
N II, 145. cohortati sumus ... neklssopkiss 
studium; D Il, 1. praestans deoram natura ho- 
minum pietate coleretur; N I, 45. vel exilium 
Camilli vel offensio commemoratur Ahalae; RI, 6. 
et complectitur verbis, quod vult, et dieit ..; F 
I, 15. sensibus eadem omnia conprehenduntur; 
LI, 30. iam ||nam || istue coactı a te paulo 
ante concessimus; TI, 25. hoc mihi etiam nostri 
li... concedunt, ut ...; LIII,1, ipse (Romulus) 
... arbem condidit auspicato; R II, 16. eu (stella) 
... XXX fere annis cureum suum conficit; N II, 52, 
sacra cum pecunis pontificum anctoritate ... con- 
iuncta sunt; L 11,52, bonum illud et malum ... 
posten consequitur; F IIl, 61. ex horreis direptum 
... framentum vias omnis ... constraverat; DI, 
69. urbem constituit; R II, 12. etiam Spartae 
... sunt item quinque ... constituti; R Il, 58. 
sunt ad placandos deos alii (sacerdotes) constituti; 


nam isti qui . 


| 


sunt: quae sunt tandem ista mysteria? A II, 60. 

U, 1. aperio: ne rhetorum aperiamus mysteria; 
T IV, 58. 

appello: videntur Athenae .. peperisse atque 
in vitam hominum attulisse .. nihil melius illis 
mysteriis, quibus ex agresti immanique vita ex- 
culti ad bumanitatem et mitigati sumus, initiaque 
ut appellantur, ita re vera principia vitae cogno- 
vimus; L II, 36. 

2. intellego ex: quod quale sit, ex mysteriis 
intellegi potest; N II, 62. 

II. excoli, al.: f. II, 1. appello. 

tradi: reminiscere, quoniam es initiatus, quas 
tradantur mysteriis; ri 29. 


L II, 30. ex acceusatione et ex defensione (iadi- 
ciorum ratio) constat; O II,49. ista ipsa (rapiens) 
eontemnit; T V, 111. omnis ratio vitae defini- 
tione summi boni continetur; A 1I, 182. istuc 
nihil dolere non sine nagna mercede contingit in- 
manitatis; T III, 12. me ipsum .., onnvertebat 
ad sese Coloneus ille locus; F V,8. nam (Cyno- 
sura) cursu interiore brevi convertitur orbe«; N 

06. — nec vir bonus ... haberi debet, qui 
FII 71. omnia ... inessse debent in summa bo- 
norum; F IV, 46. aut ommium (rerum divinatio) 
debet esse, aut ..; D Il, 12. snam nos decebat 
... domum lugere, ubie ..; T I, 115. ratione 
uti ... prudenter ... decet; OI, 94, hunc ipsum 
sive finem sive extremum ... definiebas id esse ..; 
FI, 5. ordinem (Stoici) sie definiunt; O I, 142, 
pirata non est ex perduellium numero definitu« 
1 [definitus] ||; O IH, 107. terra continens adven- 
tus hostium ... denuntist; RIl,6. sensus nostros 
non parens ... depravat; L I, 47. ab Chrysippo 
nihil magnum ... desideravi; R III, 12. volupta- 
tes ... maioris partis animos « virtute detorquent; 
O II, 37. omne Latium bello devieit; R II, 44. 
hune tibi totum dicamus diem; L Il, 7. tantum 
abesse dicebat, ut...; AIL, 28. ab omnibus eius- 
dem modi visis perspicuitatem ... abesse dicemus; 
A II, 51. utramque in partem multa dicuntur; 
A II, 124. et ille apud Trabeam „voluptaten 
animi nimiam“ laetitiam dicit eandem, quam ille 
Caecilianus; F II, 18. aliquando posse recte fieri 
dicunt; F-Il, 82. at enim [nam] dicitis ||iam di- 
cetis || virtutem non posse constitui; F IV, 40. 
voluptatis causa facere omnia ... nemo dixit; F 
V, 20. et agere animam et efllare dieimus; TI, 
19. dixit ante: TI, 9. imitatio virtutis aemu- 
latio dieitur; T IV, 17. obscenas voluptates .. 

facilis ... dieunt; T V,94. et de figuris deorum 
et de locis ... multa dieuntur; N I, 2. contra 
Epicurum satis saperque dietum est; N II 2. 
musculorum jecuscula bruma dicuntur augeri; D 
II, 38. negue extrinsecus inpulsam atomum loco 
moreri ... dieis, neque ..; Fa 47. neque ullum 
ingenium tantum extitisse dicebat, ut ..; RIL 2. 
sitı dieuntur ii, qui conditi sunt; L Il, 57. et 
medium quoddam offieium dieitur et perfectum; 
01,8, olybius ... novem revertisse dicit; O 
II, 113. hoc dicet aliquis; P24. quibusdam ... 
totum hoc displicet, philosophari; F I, 1. impli- 
cati ultro et ceitro ... repente ... amicitias ... 
disrampimus; Las 85. veteres verbo tenus acute 
... disserebant; L II, 14, terrenum omne diri- 
ditur; N III, 31. sceleribus contaminatos ... in 
caeno iacere docuerunt; fr IX, 12. honestumne 
factu sit an turpe dubitant id; OÖ 1,9. hunc 
(Laelium) illi (Catulo) duco simillimum; T V, 56. 
08 ... parva ducere ... fortis animi ducendum 


eat; O 1,67. — ugri multa efferunt manu quae- 
sita; N II, 151. »nam numquam era errans wen 
domo ecferret pedem, Medea-; Fa 35. efhicit hoc 
philosophia; Tı, 11. non ||nam |] id efficiunt, 
ut ..; TI, 55. erudiverunt multos; O I, 155. 
Aristonis, Pyrrhonis ... (sententiae) evanuerunt; 
T V, 85. contra eos (Stoicos) potissimum Acade- 
micorum exarsit ingenium; A fr 20 (8. 7). ex- 
audita vox est a luco Vestae; D I, 101. cum in 
omnibus ... exquirimue, tum ... est ... cur&... 
adhibenda; O I. 119. * nam et in iis sine illius 
II ullis || sufimentis expiati sumus; L 1,40. wmaiora 
exspecto; N III, 65. id... quorsus pertineat, ex- 
pecto; L I, 22. baec (mens, animus) quoque ... 
extinguuntur senectute; Ü 36. — bestine simile 
quiddam faciunt; T IV, 31. »nam facinus fecit 
mazimum«; T IV, 52. aut opera benigne fit in- 
digentibus aut pecunia; O IL, 52. et secundas res 
ba ehe facit amicitia et ..; Lae 22. fateor 
en (saecla) sine mundi conversione efhici non po- 
tuisse; N 1, 21. ipsa declinatio ad libidinem fin- 
gitur; F I, 19. et solitudinem fugeret et socium 
studii quaereret; O I, 158, — ceteri (reges) ... 
bella gesserunt; R v, $. regna, imperia ...in 
casu sita temporibus gubernantur; Ll, 115. — 
inter ista ... verba ... non habet ullum vo- 
luptas locum; F II, 77, a natura habemus ... 
speciem nullam aliam nisi humanam deorum; N 
1,46. cum hoc geners philosophiae ... magnam 
habet orator sneietatem; Fa 8. „morietur Scipio* 
talem vin habet, ut ..; Fa 17. mentiri nefas ha- 
bebatur; L 11, 68. ita se res habet, ut ..; L III, 
28. graritatem res habet; L III, 40. iis fidem 
habemus, quos ..; O II, 83. habet natura ut 
aliarum omnium rerum |lrer. om.|l, sie vivendi 
modum; C85. nos quoque oculos eruditos habe- 
mus; P 88. terra nona... una sede semper hae- 
ret; R VI, 18. — haec casos important; T V, 29. 
eorum ego in libros incidi; L II, 32. terrae vis 
Pythiam Delphis incitabat; D I, 79. ista com- 
mwendatio puerorum ... indioat ..; F II, 99. et 
perturbatis animis (di) inducuntur; N 11,70. me- 
diei ex quibusdam rebus ... crescentis morbos in- 
tellegunt; D II, 142. et generale quoddam deco- 
rum intellegimus ... et ..; O I, 96. in illo libro 
... pusionem ... interrogat; T I, 57. loves quo- 
que pluris ... invenimus; N ]Il, 42. haec (oratio) 
... haud umquam esset inventa, si ..; Ti 52. — 
et laetsmur amicorum laetitia ... et ..; FI, 
67. tam licet de his erroribus ... quam de som- 
piis disputare; D II, 120. licet videre ... talem 
eivitateın fuisse; L III, 31. tecum aperte ... lo- 
quar; RI,15. oculi. uem ad modum animo 
affecti simus |] “en. ren L I, 27. — 
bis libris eum (Lucullum) malo quam reliquo 
ornatu villae deleetari; F III, 8 aut privatim 
aliquid gerere malunt aut ..; F V, 57. cum illo 
(Epicuro) malo disserere quam tecum; N I, 61. 
{sapiens) et praeterita grate meminit et ..; FI, 

memini etiam, quae nolo; F II, 104. de an- 
gue illo.... utramque memini; DU, 65. a primo 
tempore aetatis iuri studere te memini; L I, 18. 
»tum ||tam, nam|]| vita oımnibus metenda, ut fru- 
ges«; T Ill, 59, neque vetustate minui mals 
neo ..; TU, 32. illud mirarer, si crederem; D 
11,68. et monendi amici saepe sunt || sunt saepe, 


al.]| et obiurgandi; Lae 88. Babylone paucis 
post diebus Alexander est mortuus; D 1, 47. avi 
eius (Luculli) memoria wmoveor; F II, 8. tellus 


neque movetur et ...; R VI, 17. — ex eisdem ver- 
borum praestigiis .. regua nata vobis sunt; F 
IV, 74, haec nascuntur ex eo, quia ..; LI, 48. 
aut Stoicus constituatur sapiens necesse est aut 
veteris Academiae; A 11,132. super terrae tumu- 
lum noluit quiequam statui uisi columellam; LI, 





| 


66. aut inimicitias en ... Alisei nÜ- 
lunt; O I, 28. ab illis (Graecis) quoque Inar 
vasi T'nuneng nominata est; Nil 6. interdam 
am voluptstem Epicarus) nimis etiam novit; 
FI,?. Quinti novi sententiam; L]I,21. scutum 


in onere nostri milites non plus numerant 
..; TI, 37. illud mihi ipsı celeriter nun- 


T1,54 ex |leli; I, 27. ex terra aqua ... 
oritur; N II, 84. — et hic (mundus) deo paret, 
et .;LIN,3 »nam tibi moenimenta mei pe 
perere labores;« F Il, 106. auribus oblectatio ma- 
gna parta est; T II, 62. et Herculi endem ista 
porta patuit; Rfr6. id facilius paterer; F II, %. 


et Athenis ... permansit hoc ius || corpus || terra 
homandi; L II, &8 et prognosticorum onusas per- 
secuti sunt ... et ..; D il, 47. et... otiom 


ersequimor et ..; O II, 1. adhuc,.... quid ego 
ee non perspieis; F V, 78. neque indiser- 
tum Academicum pertimuissem nec ..; N IL 1. 
illud ... nibil ad hanc eontroversiaun pertinebat; 
A II, 78. pertinet (haec proclivitas) ad ommes 
perturbationes; T IV, 27 (28). in iure onvere .... 
vehementer .. ad opes augendas pertinet; O II, 
65. ad septungesinum (annum Cyrus) pervenit; 
D 1,46. »nam pater altitonans ... templa peti- 
vit«; D I, 19. II, 45. (philosophari) omnino haud 
placere; T II, 1. R I, 30. non placet Stoieis sin- 
gulis iecorum fissis ... interesse deum; D I, 118. 
nam |jiam || a patribus acceptos deos ita placet 
coli, sı ..; L I, 26. centum et octo annis post- 
quam Lycurgus leges scribere instituit, prima po- 
sita est Olympias; R Il, 18. »nam id... populo 
commutstionem rerum portendit fore perpropin- 
quam«; D 1,45. omnia mecum porto mea; PB. 
aliter adpetitio ... moveri non potest; A II, 4. 
concludi argumentum non potest nisi ..; A IL, 4. 
corpore nihil nisi praesens ... sentire possumus: 
F1,55. constitui virtus nullo modo potest, nisi ..; 
F IV, 41. aut voluptas adiungi potest ... aut..; 
F V, 21. prius a se poterit guisque discedere 


quam ..; FV,33. nullis, si vita longior daretur, 
posset esse iucundior; T I, 94. nec pauca nisi € 
multis eligi possunt nec ..; T II, etiam in 


tormentis reete ... vivi potest; T V, 12. etiam 
Philo noster ferre non poterat ..; NI,113. posse 
fieri, ut (mundus) sit alıa ügurs; N II, 48. natura 
signißcari futura eine deo possunt; D I, 10. ad 
hostiem deligendam |fdilig. || potest dux esse vis 
quaedam sentiens; DI, 118. illa amphibolia ... 
vel Chrysippum potuisset fallere; D II, 116. hanc 
rerum tantam potentiam non ferme facilius ulla 
in parte Italise posita urbs tenere potuisset; R 
11, 10. id fieri potuit sine exemplo; R II, 66. 
extra ulciscendi causam bellam geri iastum nullum 
potest; R II, 35. neque viri ... neque mores 
... tam diu tenere potuissent tantam ... rem 
publicam; R V, 1. id fieri non potest; L I, 37. 
neque medicorum praecepta diei vere possunt ... 
neque ..; L II, 13. mediocriter doctos magnos 
in re publica viros ... multos commemorare pos- 
sumus; L Ill, 14. in sapientibus viris ... nihil 
potest esse tale; O 11,45. et natura futura pras- 
sentiunt; D I, 111. Peripatetici ... medioeritates 
.„. wihi non sane probant; T 11], 22. mihi egre- 
gie probata est oratio tua; T IV, 8. necessitas 
erendae condicionis humanse quasi cum deo pu- 
gnare pröhibet; T III, 60. amici cultus ... in eo 
ipso prodest, quod ..: F V, 60%. vel pro 
fuerit aliquid ad cog *; R |, 46 et studie 


625 


Nam 


——— 


rusticarum rerum provectus sum, et ..; 


- ee gr 
egaum ; 1, 7. istue ipsum ... miserrimum 
puto; T I, 12. et fruges et reliqua ... a dis in- 
wortalibus tribui utant; N I, 4. Cleauthes 
... quattuor modis formatas ... putat deoram 
esse notiones; N III, 16. »bustume« Im id puto 
appellari ruußov); L II, 64. — aut ipsius rei na- 
tura qualis ... sit, quaerimus, ... aut ..; T 
II, 56. — nos in nostra urbe peregrinuntis ... 
toi libri ... reduxerunt; A1,9,. ex his tribus 
laudibus et temeritatem reformidat et ..: 
FH, 47. patrimonia spe bene tradendi relinqui- 
mus; N Ill, 76. principiom extinetum nee ipaum 
ab alio renascetur nec ..; T I, 54. R VI, 27. 
quartum jam annum regnante Lucio Tarquinio 
Superbo Sybarim ... Pythugoras venisse reperi- 
tur; RI, 28. Antipatrum reprensum, a 
A I], 109. ipsum regale genus eivitatis ... non 
est een | R II, 48. 
repugnat; ‚ 77. de vita beata nihil repugno; 
N I, 67. neque * virtate retinetur in vita, ne “5 
F III, 61. — pluribus verbis scripsit ..; L III 
49. ar % omnis aegritudo una ratione sedatur; 
T IV, 59. Strato ... ab ea disciplina omnino 
semovendus est; A I, 34. in remo sentio non 
esse id, quod videatur; A II, 79. cum antiquissi- 
mem sententiam, tum omnium populorum ... 
consensu conprobatam sequor: D I, 11. ego ne- 
gue in Causis ... argumentari soleo ... nec ..; 
N 10, 9. inane obsignari nihil solere; D II, 145. 
illo loco libentissime soleo uti; L U, 1. et cor- 
poris commola cum externis [et externa cum cor- 
poris) ... comparari solent; O II, 8. ili regi 
.. subest ... Phaluris; R I, 44. nobis satis est 
ora illa non internoscere; A II. 58. ista Acade- 
mise est propria sententia; A II, 148, diligi ... 
iucundum est; FI, 53. sunt et in animo prae- 
eıpua quaedam et in corpore; F II ‚93. ista 
vestra ... dietata sunt; F II, 95. haec ipsa mihi 
erunt in promptu; FII, 119. de isto magna dis- 
sensio est; F IV, 75. haec est propria natura 
animi atque vis; TI, 54. est innocentin adfectio 
talis animi, quae noceat newini; T III, 16. duae 
(perturbatione«) sunt ex opinione boni; T III, 24. 
et metus opinio magni mali inpendentis et aegri- 
tudo est opInio magni mali praesentis; T III, 25. 
rerocatio illa ... nulla est; T II, 35. nullum 
eng est minus malitiosum; T III, 50. et invi- 
iere aegritudivis est et aemulari; T II, 88. ma- 
litia certi cuiasdam vitii nomen est, vitiositas 
ompium; T IV, 34. vapwrires definitiones erant 
Sphaeri; T IV, 58. solum habere velle summa 
dementia est; T IV, 56. et de honesto et de 
summo bono separatim libri sunt; T v, 19. 
praefinire non est weum; T V, 21. ista mihi .. 
cum Antiocho saepe ... dissensio fuit; T V, 22. 
illad Antipatri Cyrensiei est id quidem paulo ob- 


scenius; T V, 112. ista ... sunt tota commen- 
Hcia; N I, 94. superstitione ... facile est libe- 


rari; N 1, 117. ‚et otiosi sumus et ..; N II, 8. 
solis .. candor inlustrior est quam ullius ignis; 
NU, 40. ‚vobis .. minus notum est ..; N IL 73, 
Dun aliae (bestiue) mares, aliae feminae sunt; 

Il, 128. multae et pecudes et stirpes sunt, 
quae .; N II, 130. de pr Graecorum etiam 
est vo Forerbium; N Il, 13. omnis opinio 
ratio est; II, 71. cum omnibus in rebus te- 
meritas in adsentiendo ... turpis est, tam ..; D 
I, 7. et medici et gubernatoris ... praesensio est 
rerum fortuitarum; D 11, 13. esset mirabile ..; 
D maiorum instituta tueri ... sapientis 
est; D Il, 148. aut nihil omnino est fortnitum, 
aut ..; Fa 6. nihil esset in nostra potestate, 

D. 


Cs | 
erturbationes voluntarias esse putabat; A I, 39. | 


puto ipsum (se sapientem) pro- | 





: Jaus est; L IH, 40, 


illud vehementer | 


si..; Fa9. divitiae, nomen, opes vacuue consilio 
... dedecoris plenae sunt; R 1,51. et ipsa Pelo- 
ponnesus fere tota in mari est; R Il, 8. rex ille 
... integra mente non erat; R Il, 45. in hor 
fere uno (oficio) sunt cetera; R Il, 69. haec est 
propria natura animi; R VI, 28. nec arboris nee 
equi virtus, quae dieitur, ... in opinione sita est; 
L 1,45. id ılli alteri Auwini nomen est; LI 1. 
sententias interpretari perfacile est, L IL, 17, 
esset infinitum; L II, 18. non solum seire aliquid 
artis est, sed. ; LU, 47. de tribus rieinüs || re- 
eiviis || ei pleraque illu Solonis sunt; L II, 64. 
proximum est ..; LI, 28. ego in ista sum 
sententin; 1, III, 38. brevitas ... oratoris magna 
sine corpore animo vigente 
divina vita est; L fi 1. hoc ipsum ita iustum 
est ..; O1], 28, fortis aniımus ... ferventior ple- 
rumque est; OI, 46. neglegere, quid de se quis- 
que sentiat,.... arroguntis est; O I, 99, et palae- 
strici motus sunt saepe odiosiores, et ..; Ol, 130. 
liter iustitia non esset; OÖ 1, 42. pro amplitu- 
dine honorum ... sane exiguus sumptus aedilita- 
tis fuit; O ]I, 59. esse pro cive, qui ceivis non 
sit, rectum est non licere; O III, 47. est scien- 
tem in errorem alterum inducere; OÖ III, 55 (54). 
eadem utilitatis, quae honestatis, est regula; O 
II, 75 (74). apud Homerum ... talis de Ulixe 
nulla suscipio est; O 111,97. et praeclara res est 
et sumus ... otiosi; Lae 17. hoc est in tenebras 
extinetum lumen inferre; fr V, 99. princeps ille 

. aream sibi sumsit; R Il, 21. Cassiae legis 
eulpam Scipio tuus sustinet; L III, 37. Curbonem 
... propter recentem poenam Tib. Gracchi susti- 
nuimus; Lue 41. — ceteri priwum ante tenen- 
tur adstrieti, quam ..: All,8. wmemorin teneo ..; 
R 1, 21. illud vel aspersione aquae vel dierum 
numero tollitur; L Il, 24. principio tollit con- 
vietum humanum; O Ill, 21. maxumum orna- 
mentum amicitiae tollit, qui ..; Lae 82, reliquae 
causae ,., kum tractabuntur a mobis, cum ..; 
N III, 17. Galbam, Africanum, Laelium uoctos 
fuisse traditum est; TI,5. post eum Servius 
Tullius primus iniussu populi regnavisse traditur; 
R Il, 37. istum (Soeratem) .. sapientem virum 
fuisse memoriae traditum est; P 23. »nam nem 
haec umquam est transvecius caerala cursu, 
quin« ..; V,49 mores ... melius tuemur; T 
I, 2. — valet in omnes dies; L Il, 28. verti.... 
istum ipsum locum; F V, 49. de summo bono 
mox ... videbimus; F IV, 8 videndoum est in 
utrisgue, ne ..; T IV, 64. Pythagoras ... non 
vidit ..; N I, 27. a beatis ad virtutem ... video 
te venisse gradibus; N I, 89. lapidum conflietu 
.. . @lieci ignem videmus; N 11,25. mentem, fidem 
... rerum vim habere videmus, non Jdeorum; N 
II, 61. »nam primum astrorum volucris te con- 
sule motus ... vidistie; DI, 18. et id ipsum vi- 
dent; D 1,68. idem (Ennius) in Epicharmo: »nanı 
videbar somniare med ego esse mortuum«; A II, 
51. sanguinem, bilem, pituitam, ossa ... videor 
posse dieere, unde concreta ... sint; T I, 56. 
vitase miserae mors finis esse videtur; T I, 100. 
contra mortem nostram ,..satis esse videmur ... 
armati; TV, 76. tenuis ... aether non satis 
aptus ad stellas continendas videtur; N 54. 
»nam me visus homo pulcher per amoena saliota 
... raptaree; D I, 40. vide, ... quam sint ista 
similia; nam mihi non videntur; DIL, 108, narvi- 
gantibus moveri videntur ea, quae stant; DI, 
120. vel rex aequus ... vel ipse populus ... 
posse videtur .. esse ..; I, 42. mihi quom 
multa eximia ... videntar Athenae tuae peperisse 
... tum ..; L II, 86. nonaginta vixit annos; A 
II, 16. et a te perfiei istam disputationem volo, 
nec ..; FIV,44. regem illam volunt esse, qui ..; 

79 


R II, 47. hoc nomen Graeci regis imiusfi esse 
voluerunt; R II, 49. 

Ellipfen: nam ante Aristippus, et illo (Epicuro) 
ille|]| melius; F 1, 26. Cotta meus modo hoc, 
modo illad; N I, 47. Phaedro nihil elegantius; 
N I, 98, nam jjiam || Vestae nomen a Graecis 
lest ||; N II, 67. illud admodum ridiculum; D II, 
78. illud vitiosum; L II, 28. praeclare Ennius; 
oO II, 62. III, 104. 

equidem: nam Fauni vocem equidem numquam 
audivi; N III, 15. 

rg nam illam quidem orationem ... ad 
malivolos || maler. | consolandos esse accom- 
modatam; T Ill, 60. dietator q. ab eo appella- 
tur, quia dieitur: RI, 698. nondum id q. audeo 
dicere; F IV, 1. Cleantbes q. sapientem consola- 
tur; TIII, 77. vos q. nihil esse deitis a sapiente 
tam alienum; A Il, 182. illi (antiqui) q. bis ver- 
bis docebant; IL II, 49. nunc q. cogitationibus 
mollissimis efeminamur; T I, 95. Parmenides q. 
commenticium quiddam coronae simile eflicit; N 


I, 28. Abderites q. Protagoras ... Atheniensium 
iussu urbe ... est exterminatus; N 1, 68, illud 
q. ipsum ... habet conaul; L III, 16. nunc q. 


... (foramina illa) terrenis ... corporibus sunt 
intersaepta; T I, 47. isto q. modo licet dicere 
utilem vinulentiam ad fortitudinem; T IV, 52. 
L. q. Crassus ... non aliunde mutuatus est, sed ...; 
oO tl 47. id gq. interdum est ||est int. || necesse; 
F II, 94. ex acuminibus q. ... iam M. Marcellus 
... totum omisit; D II, 77. utilitates q. etiam 


iei ... nullo modo potest; D II, 24. aequabili- 
tas q. iuris neque servari potest; R I, 58. 
isto q. modo vel consulatus vituperari potest; L 


raemium proposnit; T V, 
ceteras rds ... non est 
. vas est aut ali- 


II, 28. Xerzes q.... 
20. haec q. iudicare a 
satis; A UI, 91. corpus q. 
quod animi receptaculum; 1, 52. haec q. vita 
mors est; T 1,75. Anacreontis q. tota po&sis est 
amatoria; T IV, 71. locus q. iis etiam naturis 
... suus est cuique proprius; N 1, 108. 
firmare dificile est; DI, 126. e barbaris q. ipsis 
nulli erant antea maritumi praeter Etruscos et 


Poenos; RII,9. id q. etiam apud maiores nostros 
erat; L III, 46. ista q. magna diiudicatio est; 
LI, 56. illud q. absurdum est; O III, 28. id .gq. 


improbum ut; D II, 40. mihi q. (potestas) pesti- 
fera videtur; L III, 19. nostri q. magistratus 
auspiciie utuntar coactis; DI, 27. — Ellipfe: 
> g- ».. ideirco recte a poöta, quia ..; O III, 
2. $rage: nam Dionysii equus quid attulit 
admirationia? DII,67. quid aliud agimus, cum ..? 
T 1,75. »nam quid ego te appellem, Venus?« T 
IV, 73. quid ego hospitem nostrum ... comme- 
morem ? 9 1, 26. qui o de Consolatione di- 
cam? DII,8. de viris quid dicam? RV,2. quid 
ego de studiis dieam cognoscendi semper aliquid? 
Lae 104. ubi primum prudentiae locus dabitur? 
O II, 117. quid faciet is homo in tenebris? LI, 
41. quid Marcum numerem? L I, 7. iustitia ... 
quid pertinet ad deos? N II, 38. quid possamus 
facere melius? F IV, 80. quid possum ... agere 
melius? TIL, 1. quid... magnum sapienti videri 
potest? T IV, 37. quid potest esse mundo valen- 
tius? N I, 31. fortis deus intellegi qui poteat? 
N 111,88. qui potest pelli alin (atomus) ab alia? 
Fa 22. quid aut laudari rite aut vituperari potest? 
qui potest temperantiam Jaudare is, 
II, 117. quid profitetur (philosophia)? 

V, 19. quid eum facturum putem de abditis 
rebus? A 1,80. quanto pluris (iniquvs, infideles) 


id q. ad- | 





ei rogi putas? O Ill, 84. quid est, quod minus 
probari possit? N I, 107. quid est tam inhuma- 
nom quam ..? O Il, 51. quis est, qui utilia fu- 
e O III, 101. quis est ..., qui velit ..? Lae 


quidem: nam hoc quidem in talibus viris quid 
adtinet dicere? Lae 39. optimatis q. quis ferat, 
qui ..? RI,50. sapientiam q. ipsam quis negare 
potest ... esse antiıquam? T V, 7. 

3. Ansruf: nam quanti verba illa: UTI NE ..! 


4. Aufforderung: nam sic habetote; LI, 16. 
III, 12. hoc ipsum instituamus ... pluribus verbis 
dicere; F III, 55. 

U. vor Nebenfägen: inbir. Frage: nam e qui- 
bus loeis quasi thesauris argnmenta depromeren- 
tur, vestri ne suspicati quidem sunt; F IV, 10. 
bonum ex quo appellatum sit, nescio; F IV, 73. 


eum: f. cum, A, Il. nam (76 &t.) ®.1, €. 
573, b (cum — tum: bel. I, 1. u sequor, 
sum; D . nam (4 &t.) 


I y- — quom: f. quom, 
B. I, ©. 576, b. 

dum: nam dum tibi turpe ... videbitur gemere 
..., cedet profecto virtuti dolor;, T II, 31. dum 
haruspiecinam veram esse vultis, physiologiam to- 
tam pervertitis; D II, 37. dum sumus inclusi in 
his compagibus corporis, munere quodam necessi- 
tatis ... perfungimur; C 77 

etsi: nam etsi non „sus Minervam*, ut aiunt, 
tamen inepte, quisquis Minervam docet; A I, 18. 
etsi quaedam (Epicurus) commutarit, ... tamen 
pleraque dieit em; N I 73. etsi duce natura 


eongregabantur homines, tamen ... urbium prae- 
sidia quaerebant; O II, 78. 
ui: nam ni ita esset, hominem ... pluris esse 


... oporteret; N II, 32. mi 
que opinione essent; L I, 46 

nisi: nam nisi hoc obtineatar ..., nullo modo 
probari possit ..; F III, 11. nisi ta (Tarentum) 
amisisses, numquam recepissem; C 11. 

prius quam: nam prius quam in os inieota 

= = loeus ille ... nihil habet religionis; 

gquamquam: nam quamquam sadsensio non 
gen fieri nisi commota viso, tamen ... hanc 
abet rationem; Fa 42. 

qui: nam quo modo non potest animal ullum 
non adpetere id, ... sic non potest ..; A II, 38. 
qui voluit subvenire erroribus [Epicurus] iis, . 
nihil profeeit; A II, 45. qui summum bonum di- 
cant id esse, ... @08 ... fugere ..; A II, 138, 
quae voluptate quasi mercede aliqua ad oficiun 
impellitur, ea non est virtus; A II, 140. qui ad 
virtutem adiungunt .. voluptatem, ... accessione 
utantur; F UI, 42. quibus rebus efhiciuntur volu- 
gehen, eae non sunt in potestate sapientis; F II, 
9. quod ita positum est ..., id eius modi est, 
ut ..; F II, 100. quod laudabile sit, honestum 
esse oonceditur; F III, 27. qui valetadinem assti- 


ita esset, beati quo- 


matione aliqus dignam iudicamus ..., iidem oen- 
sewus ..; F II, 44. qui sciet, ubi en posi- 
tum sit ..., is... poterit eruere; FIV, 10. quae 


corporis sunt, ea ... cognitionem habent facilio- 
rem; F V 34. cui proposita sit conservatio sui, 
necesse est ..; F V, 37. qui (animi) se humanis 
vitiis conaminavissent ..., iis derium quoddam 
iter esse; T I, 72. qui in compedibus corporis 
semper fu unt, ... tardius ingrediuntur; TI, 75. 
qui id, quod vitari non potest, metuit, is virere 
animo quieto nullo modo potest; T H, 2, qui 
dolet rebus alicuius adversis, idem alicuius etiam 
seceundis dolet; T II, 21. »nam qui haec audits 
a docto meminissem viro, futuras mecum commen- 
tabar miseriase; T I, 29. et qui non levantar, 
ipsi se ad miseriam invitant, et ..; T IU, 78 


et, qui beatus est, non intellego, quid requirat, 
... 8 .,; TV,23. cui viro .. ex se ipso apta 
sunt omni& ..., huic optume vivendi ratio com- 
parata est; TV, 36. qui timebit, ne quid ex his 
deperdat, beatus esse non poterit; T V, 40. in 
quem cadit aegritudo, in eundem metum cadere 
necesse est; T V, 52. quae tibi Epicuri videtur, 
eadem, erit Hieronymi ... causa; T V, qui 
adınonent amice, docendi sunt; NI,5. qui totos 
dies precabantur ..., superstitiosi sunt appellati; 
N I, 72. quae spiritu in pulmones anima duci- 
tur, en calescit; N I, 138. quos ab hominibus 
pervenisse dieis ad deos, tu reddes rationem ..; 
N II, 41. quae vigilantibus accidunt vatibus, 
eadem nobis dormientibus; D I, 115. qui mulam 
peperisse miratur, is ... ignorat; D II, 49. »nam 
quot avis tuetro mactatas dente videtis, tot nos 

. exanclabimus annos«; D II, 64. quae perdi- 
scenda ... essent, multa constituit; R II, 27. 
in qua re publica est unus aliquis perpetua pote- 
state, ... excellit regium nomen; R ll, 43. cum 
aetas tua septenos octiens solis anfractusque con- 
verterit, ... in te ... se tota convertet civitas; 
R VI, 12. quod semper movetur, aeternum est; 
R VI, 27. quae a me adhuc dicta sunt *; L I, 57. 
qui se ipse norit, ... sentiet ..; LI, 59. qui 
bene imperat, paruerit aliquando necesse est; 
L UI, 5. qui summum bonum sic instituit, ... 
bie ... possit ..; O I, 5. qui iniuste impetum 
in quempiam facit, ... is ... videtur ..; O1, 28. 
qui Trage euipiam, quod obsit illi, ... non 
benefici ... iudicandi sunt; O I, 42, et, quod 
decet, honestum est et; O I, 94. qui appetitus 
Iongine evagantur, ... ii... modum transeunt; 
O I, 102. et qui principes inveniendi fuerunt,.... 
homines certe fuerunt, nec ..; O II, 14. quos 
improbos ... putant ..., eos haud contemnunt; 
0 11, 36. qui eorum cuipiam ... furatur aliquid 
..., 18 ... relinquit ..; O II, 40. cui res ereptu 
est, est inimicus; O Il, 79, qui e divisione tri- 
pertita duas partes absolverit, huic necesse est 
restare tertiam; O ll, 9. quos uit Caecilius „co- 
micos stultos senes*, hos |] hoc || significat eredu- 
los; C 36. qui septem appellantur, eos ... in 
numero sapientium non habent; Lae 7. 

quia: nam quia sapientia est conveniens actio, 
est ex illo pertinenti genere ..; F III, 55. 

quisquis: nam are quaeritur, id habet 
... controversiam; F IV, 6. quicquid eius modi 
est ..., in eo fit ..; O I, 26. 

quod: nam, guod dicunt omnia se credere ei 
..., probarem; A II, 9. quod ait sensibus .. iu- 
dicarı ..., plus tribuit ..; F II, 36. quod aiunt 
plerosque consolationibus nihil levari ..., utrum- 
que dissolvitur; T III, 73. quod aiunt nimia re- 
secari oportere ..., quid tandem potest ..? T 
IV, 57. quod et maris deos et feminas esse dici- 
tis, quid sequatur, videtis; N I, 95. »nam quod 
ad dexteram || quod dexterum || cepit carsum ... 
signum praepotens, pulcherrume auguratum est« ..; 
D I, 45. quod haruspices responderint || respon- 
derunt || ..., miror ..; DII, 66. quod .... stellas 
... decidisse ... dixisti, furum id .. fa- 
ctum ... videtur; D II, 68. quod aiunt ... Ba- 
bylonios posuisse, fallunt; D II, 97. quod (lex 
... vetat, ... incendium veretur; L 11,81. quo 
Herculem Prodieus dicit ... exisse, ... hoc ... 
potuit .. contingere; O I, 118. quod ad Phala- 
rim attinet, perfacile iadicium est; 
aiunt: „minima de malis,* id est ut turpiter po- 
tius quam calamitose; O III, 105, quod aiunt ... 
id fieri honestum, immo vero esse; O III, 110. 
quod lus) redüt, nobis nunc mirabile vide- 
tur; 1ll, quod vereris, ne non conveniat 
nostris netatibus ista oratio; fr V, 57 


u 


II, 32. quod | 
0L2 





\ humane feceris; O III, 


age nam quoniam ... vacuitate omnis 
molestiae gaudemus ..., recte nominata est ..; 
FI 


si: nam si (notionem) habemus, interesse opor- 
tet..; A II, 33. si, quod cuique oceurrit, ... id 
confirmatur, quid eo levius? A II, 35, si in mini- 
mis rebus pertinacia reprehenditur, calumnia etiam 
eoörcetur; A I, 65. si e contrariis disiunctio ... 
falsa potest esse, nulla vera est; A II, 97. si (sa- 
piens) in hoc haberet cognitionis notam, eadem 
uteretur in ceteris; A II, 110. si dicent ab illis 
Graecis) has res esse tractatas, ... est cur ..; 

1, 6. si omnes atomi declinabunt, nullae um- 
quam cohaerescent; F I, 20. si concederetur ... 
ista ... per se esse iucunda, per se esset .. vir- 
tus ... expetenda; F I, 25. si ea sola voluptas 
essot, ... nec manus esse contenta posset nec ...; 
F I, 39. si propter voluptatem (laudatur), quas 
est ista laus? F II, 50. si amitti vita beata 
potest, beata esse non potest; F II, 86. si 
quae sunt aliae (voluptates), falsum est ..; F II, 
106. si „tuam* (villam) dicerem, latebram habe- 
res; F II, 107. si (Croesus) beatus umguam fuis- 
set, beataım vitam ... pertulisset; F d, 76. si 
f omnino nos ||omnino ea |] neglegemus, in Ari- 
stonea vitia incidemus ; F IV, 40. si pravitatem 
... corporis propter se fugiendam putamus, cur 
non ..? FV,47. si solos eos diceres miseros ..., 
neminem ... exciperes; T I, 9. si cor ... est 
animus, certe ... interibit; T I, 24, si supremus 
ille dies ... commutationem adfert loci, quid 
optabilius? TI, 117. si omnia fugiendae turpitu- 
dinis ... causa faciemus, ... stimulos doloris ... 
contemnamus licebit; TII, 66. si (sapiens) irasci- 
tur, etiam concupiscit; T III, 19. si .. eadem 
res est ..., qui potest ..? T II, 74. si qui do- 
leat eius rebus secundis, a quo ipse laedatur, non 
recte dicatur invidere; TIy,17. si singulas disci- 
plinas pereipere magnum est, quanto maius om- 
nis? N I, 11. si plures (facies), allam esse alia 
pulchriorem necesse est; N I, 80. si tantum modo 
ad cogitationem (di) valent ..., quid interest ..? 
N I, 105. si omnibus hominibus ... deos con- 
sulere censemus ..., his quoque hominibus con- 
sulunt; N 11, 164. si stultitia ... maius est ma- 
lum ..., in summis malis omnes sumus; N III, 79. 
nam si (di) curent, bene bonis sit«; N III, 79. si 
animal omne, ut vult, ita utitur motu sui corporis 
..., quanto id deo est facilius! D I, 120. si ob- 
scurior ... stella extiterit, pingue ... esse cae- 
lan; DII,130. si casum in eo quoque dicis esse 
..., doleo ..; DII, 39. si ista sequimur ..., de- 
bui pertimescere; D II, 59. si, quod raro fit, i 
portentum putandum est, sapientem esse porten- 
tum est; D II, 61. si ea (falsa somnia) quoque 
divina, quid inconstantius deo? DII,127. si quis 
velit ... ita dicere ..., nihil dicat; Fa 32, si 
atomis, ut gravitate ferantur, tributum est neces- 
sitate naturne ..., necesse est ..; Fa 48. si... 
Roma condita est secundo anno Olympiadis septu- 
mae, in id saeculum Romuli cecidit aetas; R II, 
18. si esset (ius naturale) ..., essent justa ... 
eadem omnibus; R III, 13. nam ...si.. ad Fan- 
nium ... venias ..., quid tam exile? LI, 6. si 
hoc non probas, ab eo .. causa ordienda est; L 
1,21. si (Academia) invaserit in haec, ... nimias 
|| miseras || edet ruinas; L I,89. si opinione uni- 
versa virtus, eadem eius etiam partes probaren- 
tur; LI,45. nam... si id mihi assumo, videor ..; 
si ... Neptunus, quod Theseo promiserat, 
non fecisset, Theseus .. filio non esset orbatus; 
0 1, 32. si quis ab ineunte aetate habet causam 
celebritatis ... acceptam ..., in hunc oculi 
coniciuntur; O II, 44. si quid ... detraxeris, in- 
si omnia facienda 


79" 


nam 


sint ..., eoniurationes putandae sint; (6) II, 4. 
‚nam si violandum est ius, regnandi gratis vio- 
landum este: O II, 82 si... vita omnis beata 
eorporis firma constitutione ... continetur, certe 
haec utilitas ... cum honestate pugnabit; O III, 
117. si id eulpa senectutis accideret, eadem mihi 
usu venirent; U 7. si utilitas amicitias congluti- 
naret || eongl. amie. ||, eadem commutata dissol- 
veret; Lae 32. . 
sive: nam sive oblectatio 
quae conferri ... potest ... 
sive honestum solum bonum est .. 
dubitandum non est ..; O IIL, 11. 
ut: nam ut Terentianus Chremes non inhuma- 
aus, ... sie ieti coriosi; FI, 3. ut paulo ante 
docui, augendae voluptatis finis est ..; F 11, 9. 
ut peccatum est patriam prodere ..., sic tiere 
... peccatum est; F II, 32, ut saepe iam dixi, 
in infirma aetate ... vis nature ... cernitur; 
F V,43. ut illa natura caelestis terra vacat..., 
sic ... animus est expers; T I, 65. ut Platonem 
... legunt omnes ..., sic hos Latinos ii soli 
legunt, qui ..; TI,8® ut agri non omnes frugi- 


uaeritur animi ..., 
sive .; OU, 6. 


, BIVe ..., 


feri sunt ..., sic animi .; TU,13. ut corpus 

‚ sanum non et, sic in animo ..; T IH, 22. 
ut medici ... curationem esse inventam putant, 
sie nos.; TI, 28. ut illie alii ... nobilitatem 
coronne peterent, alii ..., item nos ..; T Vv, 9. 
ut quaestuosa mercators ... dieitur, ... sie vita 


... beata recte diei potest; TV,86. ut profluens 


amnis .. vix ... conrumpitur, sic orationir fin- 
wine ..; N Il, 20. ut nihil interest ..., sie non 
intellego, quid intersit ..; N II, 79. ut nnne 


oxtis, ... sie tum avihus magnae res inpetriri s0- 
lebant; D I, 28, ut aurum ... frustra natura 


m nn 


divina genuisset, nisi ..., 8ie ... ars aligua con- 
iuneta est ..; DI, 116. ut praeteritu en vern 
dieimus ..., sie futura ... ea vera dieemur; Fa 
27. ut videtis, mors Tiberii Gracchi ... divisit 


populum; R I, 31. ut ex nimia potentia prinei- 


pum oritar interitus principam, sic hunc ... po- 
pulum ..; RI1,68. ut animus corpori dieitur im- 
perare ..., sic regum ... imperin ..; R III, 37. 


nt illi aequitatis, sie nos dileetus [[del.|| vim in 
lege ponimus; L 1, 19, ut II} et|| communis 
intellegentia nobis notas res efheit ..., honesta 
in virtute ponnntur; LI],44. ut vera et falsa ... 
sua sponte, non aliena iudicantur, sic... perpetun 
ratio vitae...; L 1, 45. ut modo a te dietum est 
leges a librariis peti, sie animadverlto plerosque 
. sapere; L II, 48. ut adversas res, sie secun- 
das inınoderate ferre levitatir est; O 1, 90, ut 
utilitatem nullam esse docnimus ... sie... diei- 
ı0u8 ..; © IH, 119. ut iis ... intellegimus opus 
osse quaesito, sic ... quis .. mon putet ..? P 46, | 
— nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora 
certe sunt; F 1, 12. ut illa praeterean ..., haee 
ipsa quam habent levitatem! T IV, 76. nam ut | 
ego illi YJillis 2 supplicarem tauta blandiloquen- | 
tie? N II, 65. ut omittam ceteros populos, | 
noster (populus) quam multa genera (divinationie) | 





eonplexus est! DI, 3. ut vere loquamur, anper- | 
stitio ... oppressit ..; D UI, 148. ut essent atomi, | 
. tamen declinationes istae unmquam explien- 
rentur; Fa 48, ut sibi duodeeim lietores ... an- 
teire liceret *; R II, 31. sibi ut .. malit ..., | 
concessum est; OÖ IH, 2. ut tribuamus aliquid 


voluptati, ... utilitatie .. nihil habebit; O II, | 
120. vel ut non idem expediret, ıncidere anepe, | 
vel ..; Lae 38. 


II. Züden: nam illa praedicta Veientinm ... * 
nam *; R IV, 3. nam et ante et pone, ... modo 
huc, modo illue *; Ti 48. 


namque, nämlid, denn, ja auch, freilich: 


628 


I. in Hauptfägen: namque et Athenienses ... 
sacerdotes - adhibuerunt et .; DI 9. 
Carneades ... modo Jaiti hoc, modo illod sit 
Natli; D 1, 62. aliı ... censent ..; N IL 8. 
»u. nimis multos ... cadentis cernimus«; T II, 
65. »n. Apollo ... dementem invitam ciet«; DI, 
66. »n. virum medium serpens sub pectora cingite: 
N II, 109. et in Lysandrı ... status ... corona 
subito exstitit ..., stellaeque...; DI, 75. {vis so- 
norum) et incitat languentes et languefacit exci- 
tatos; LI, ‚38. nm. Aesculapi liberorum saucii 
opplent porticus«; TII, 38. hoc praestat amicitia 
propinquitati, quod ..; Lae 19. »n. omues me- 
ınori portentum mente retentant« ; D II, 68. »n. 
regnum suppetebat mie; T III, 44. et illa tenanda 
est ferox *; RII,67. »n. (Cepheus) ipsum || ipse || 
ad tergum Cynosurae vertitur Arctis; N I], 111. 
alias bestias nantis aquarum incolas esse (natura) 
voluit; T V, 38. eorum animi ... circum terram 
ipsam volutantur; R VI, 29. Ellipfe: namque 
horum posteri meliores illi quidem; F V, 13. 

Il. ut: »namque, ut videtis, .. arcere nequeo 


diram voluerem a pectore«; TII, 24. ut olim de- 
ficere sol ... visus est ..., expletum annum ha- 
beto; R VI, 24, — ut ©. Flaminium ... relin- 


quanı, quid ... reliquit? L III, 20. 

nanciscor, erlangen, gewinnen, erreichen, 
finden, antreffen: I. algm: si me adsequi potueri- 
aut sicubi manctus eris; T 1, 108. »qui (Pelope 
natus) quondam a socru ||socero, socro || Oeno- 
mao rege Hippodameam raptis nanctust noptilse; 
T II, 26. quid (faciet is Be) in deserto quo 
loco naotus ... inbecillum atque solum® L I, 41. 
si aliquem nacti sumus, cuius cam moribus et na- 
tura congruamus; Lae 27. 

algd: vitis ... elaviculis suis quasi manibus, 
quiequid est nacta, complectitur; C 52. |. bonum. 

beluas: immanes et feras beluns nanciseimur 
venando; N II, 161. 

bonum: si aliıd quippiam nacti sumus fortuiti 
boni; N IH, 87. 

causam: Cato .. sie abiit e vita, ut causam 
moriendi nactum se esse gauderet; T I, 74. 

commentarios: eum (Platonem) ... Philoleo 
commentarios esse nanctum; R 1, 16. 

ducem: nec est guisquam gentis ullius, qui 
Jucem [[ducem naturam || nactus ad rirtutem 
pervenire non possit; L I, 30 

hominem: eum ta hominem terreto, si quem 
eris nanctus, istis ... minis; P 17. 

inateriam: si (semen) nanctum ... sit mate- 
riam, qua ali angerique possit; N II, 81. 

nomen: quae ee ipsum nomen ho: 
nacta est ex providendo; R VI, 1. 

ova: ımiluo est .. bellum ... cum corvo; ergo 
alter alterius ubicumque nanctus est ova frangit: 
N Il, 125. 

potestatem: quam (potestatem) ipse (Diony- 
sin») per scelus ernt nanctus; N u 3. non 
novam potestatem nactus ||nanctus]]; R II, 5l. 

solitudinem, tenebras: homines tenebras et 
solitudinem nacti; F TIL, 38. 

vim: nec (natara) vim ullam nanciscater, qua 
... moveatur; T I, 54. R Vi, 27 

IL. algm: quonium nacti te... sumus aliquando 
otiosum; F I, 14. te.. permagnum est naucieei 
otiosum .... atqui mactus ||nanctus || es, sed 
wmehercale otiosiorem opera quam animo; RI, 14. 

naturam — ducem: f. I. ducem. 


nares, Rafe I. habent, patent: nares, 
quae semper propter necessarias utilitates patent, 
contracliores habent introitus, ne quid ın eas, 
quod noceat, possit pervadere, umoremque semper 


nares g 629 
habent ad pulverem multaque alia depellenda non | 
inutilem; N II, 145. I 


sequuntur, sunt: nares et ... recte sursum 
sunt et, quod cibi et potionis indicium magnum 
earum est, non sine causa vicinitatem oris secutao 
sunt; N II, 141. 

U, 1. adiungo: quod (os) adiunctis naribus 
spiritu augetur; N Il, 134. 

dico: nares comibus iis (similes nostri solent 
Ya qui ad nervos resonant in cantibus; N II, 
149. 

2. admoveo ad: fasciculum ad naris admove- 
bis? T II, 48. 

averto a: ut in aedificiis architecti avertunt 
ab ocalis naribusque dominorum ea, ... Sic ..; 
N I, 141. 

perforo ad: vine quasi quaedam sunt ad ocu- 
los, ad auris, ad naris a sede animi perforatae; 
TI, 46. 
er in: f. I. habent. 

. iudicia: narium ... et gustandi } et parte 
larte || tangendi magna iudicha sunt; N II, 146. 
j. I. sequuntur, 

sagucitas: canum ... tam incredibilis ad in- 
vestigandum sagacitas narium ... quid significat? 
N II, 158. 

IV. ducere: »boves ... naribus uıniferum duxere 
ex aöre sucame; D I, 15. 


narro, erählen, Nachricht geben, mitteilen, 
reben: I. alqs: male hercule narras; TI,10. quae 
(admirstio) incundissima fuisset, si aliquem, eui 
narraret, habuisset; Lne 88. bene hercule narras; 


23. 

II, 1. dDirecte Rebe: cum (Ennius) somniarit, 
ita narravit: »visus Homerus adesse potta;« Al, 
51. aliquis hoc animo, ut narrat Lucilius; »occi- 
dam illum« ..; TIV,48,. narrat.... apad Ennium 
Vestalis illa: »eeeita ..;« D I, 40. 

2. acc. c. inf.: qui „omnibus laetitiis laetum* 
esse se narrat; F Il, 18. quod solebat narrare 
Pompeius, se ... audire voluisse Posidonium; T 
U, 61. narrabat eum (Posidonium) graviter . 
disputavisse; T II, 61. se exclamasse Sallustius 
narrat reditum tibi celerem ... paratum; D I, 59. 

Il. algd: videmusne, ... ut {pueri) id aliis 
narrare gestiant? FV,48. Q. ||Quintus || Mucius 
augur multa narrare de C, Laelio socero suo me- 
moriter et iucunde solebat; Lae1. j. II, 2, TI, 61. 

dis putationem: in qua (Academia) disputatio- 
nem habitam non quasi narrantes exponimus, sed 
eisden: fere verbis; T II, 9. 

rem: sic ens (disputationes) exponam, quasi 
agatur res, non quasi narretur; T |, 

secreta: qui (Er Pamphylns) ... 
inferis secreia narrasset; R VI 3. 

sompium: saepe tibi meum (somnium) narravi; 
D I, 58. (tuum somnium) mihi snepius noster 
Sallustius narravit; D I, 59. te sibi somnium 
narravisse; D 1, 59. cum Alexander experrectus 
narrasset amicis somnium; D Il, 135. 

visa: quod insani sua visa coniectori non nar- 
rant, narrant, qui somnisverunt; D II, 122. 

vitia: quid .. est stultius quam venditorem 
eius rei, quamı vendat, vitia narrare? O Il, 55. 


narthecium, Saisentäften: iam doloris 


multa .. de 


medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio | 
| et Mercurio Cupidinem secundum natam accepi- 


proment; F II, 22, 


MASCOT, geboren, erzeugt werden, entftammen, 


entftehen,, entipringen, herrüßren, beginnen, part. ge 
ihaffen, geichidt, geeignet, alt: I. uuperfönfich: 1, a. 
valeo ad: plus terrarum aitus quam lunae tactıs 
ad nascendum valere; D II, 97. 








NASCOT 


b. tompus: nihil ad agendam vitam nascendi 
tempus pertinere; D II, 95. 

2. verbal: (Silenum) docuisse 
homini longe optimum esse; TI. 114. 
Bar optimum: fr IX, 9. 

IT. mit einfachem Subject: alqs (vgl. matun, 
gnata, guatus): quodsi illi tum in novis rebus 
quasi modo nascentes haesitaverunt; A Ill, 15. 
qua (morte) qui affeoti sunt, in eadem causa sunt, 
qua ante quam nati; F I, 49. sibi quemgue na- 
tum esse et suis voluptatibus; FII, 79. quo jais 
natus ... est; F U, 108. nisi natus esset; u, 
103. ita nos esse natos, ut ..; FIV, 4. cum ita 
nati factique simus, ut ..; FV, 48 ut quisque 
optime natus institutusque est; F V, 57. qui ad 
laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus; 
FV,63. anno ante natum Ennium; TI,3. qui- 
cumque nati sunt eruntve; T I, ®. in miseriam 
nascinur sempiternam; T I, 9. quicumque nati 
sunt; TI, 9. qui nondum nati sunt; 1, 18. 
miseri fuimus ante, quam nati; TI, 13. ante 

usom sum natus; TI, 13. qui nati non sint; T 
‚13. hine Liber Semela uatus (deus habetur); 
T1I%. Calanus |jCallanus || Indus, ... in ra- 
dieibus Caucasi natus; T 1I, 52. non .. ailice 
nati sumus; T III, 12. qualis .. tibi ille videtur 
»Tantalo prognatus, Pelope natus«? T II, 26. ea 
lege esse nos natos, ut nemo in perpetuum esse 
posset expers mali; T III, 59. cum (Dionysius) 
quinque et viginti natus annos dominatum occu- 

avisset; T V, 57. si Seriphi natus esses; N I, 

. nisi in eo, qui natus sit, (rationem inesse non 
posse); N I, 98. hune dico Liberum Semela na- 
tum; N II, 62. qua nocte natus Alexander esset; 
N II, 69, pluris (Herculer) .. tradunt nobis ji, 

.. antiquissimum love natum, sed item love an- 
tiquissimo; N III, 42. alter (Hercules) traditur 
Nilo natus Aegyptios; N II, 42. quos omnis 
Erebo et Nocte natos ferunt; N III, 44. bi dei 
sunt habendi mortalibus nati matribus? N III, 45. 
e (Achilles) si deus est, et Orpheus et Rhesus 

i sunt, Musa matre nati; N Ill, 45. quae quia 
partus matronaram tueatur, & nascentibus Natio 
nominata est; N II, 47. quia apeciem habent 
I|habet || admirabilem, Thaumante dicitur Iris 
esse nata; N II, 51. ex quibus (loribus) primum 
et secundum natos in Arcadia, alterum patre 
Aethere, ... alterum patre Cnelo; N III, 53. »e- 
cundi (Aıösxovgo«) love tertio nati et Leda, Castor 
et Pollux; N II, 53. qui (Atreus) Pelope natus 
fuit; NIII,53. Musae primae quattuor Iove altero 
natae, ... tertiae Piero natue et Antiopa; N II, 
54. unus eorum (Solum) love natus, nepos Asthe- 
ris, alter Hyperione, tertius Voleano, Nili filio; 
N III, 54. Volcani item complures, primus Caelo 
natus ..., secandus Nilo natus, ... quartus 
Memalio natus; N III, 55. Mercurius unus Cnelo 
patre, Die matre natus, ... tertius love tertio 
natus et Mais; N II, 56. alter (Apollo) Coryban- 
tis filius, natus in Creta ..., tertius love tertio 
natas et Latona; N II, 57. secunda (Diana) no- 


non nasei 
non nasci 


' tior, quam love tertio et Latona natam accepimus; 


‚ et Proserpina natum, secundum Nilo .. 


N III, 58. Dionysos multos habemus, primum love 
u tertium 


' Cabiro patre ..., quartum love et Luna ..., quin- 





 tam Niso natum et Tbyone; N III, 58. 


. Caelo et Die nata, cuius Elide ||Eli|| de- 
ubrum vidimus, altera spuma procreata, ex qua 


mus, tertia love nata et Diona, quae nupsit Vol- 
cano; N Ill, 59. quarta (Minerva) love nata et 
Coryphe, Oceani flia; N II, 59. Cupido primus 
Mercurio et Diana prima natus dieitur, secundus 
Mercurio et Venere secunda, tertius, qui idem est 
Anteros, Marte et Venere tertin; N III, 60. ut 


DASCOT 


posset, ... quo quisque fato natus esset; 

I, 2. cum er quadraginta natus annos re- 
guare coepisset; DI, 46. in qua (parte orbis) sit 
ortus eius, qui nascatur; D II, 89, cum, ut ipsi 
(Chaldaei) dieunt, ortus nascentium luna modere- 
tur; D II, 91. eadem .. omnibus, qui eodem 
statu caeli et stellarum nati sint, accidere necenso 
esse; D Il, 92. qui potest eadem vis esse nascen- 
tium, cum caeli tanta sit dissimilitudo? D II, 93. 
08, qui nascuntur || nascantur || eodem tempore, 
posse in dissimilis incidere naturas propter caeli 
-liesimilitudinem; D li, 98. volunt .. 


vondieione || conditione || nasei; D II, 98. estne 
sanorum hominum hoc ad nascentium ortus per- 
tinere non dicere? D Il, 94, quod uno et eodem 
temporis puncto nati dissimilis et naturas et vitas 
et casus habent; D I], 95. nisi forte putamus 
neminem eodem tempore ipso et conceptum et 
natum, quo Africanum; D Il, 95. cum ita nati 
essent, ut quaedam ... depravata haberent; D II, 
9%. quod .. tempus, quo non innumerabiles na- 
scantur |] nascuntur |? D I, 97. in aliis, ... ut 
in brumali die natis, ... naturae contagio valet; 
Fa 5. quoniam certum in Fabio ponitur, natum 
esse eum Canicula oriente; Fa 12. si ita fatum 
erit ||sit, est|]: „nascetur Oedipus Laio*; Fa 30. 
cum esset habendus rex, quicumque geners regio 
natus esset; R I, 50. qui (Romulus) patre Marte 
natus; R II, 4. (Romulus) ut natus sit; R II, 4. 
uo .. ille mortuus, eodem est anno natus Simo- 
nides; R II, 20. quem (Servium Tullium) ferunt 
ex serya Tarquiniense |] Tarquiniensi | natum; 
R II, 37. qui postea nascentur; R VI, 28. qui 
ante nati sunt; R VI, 23. cuius muneris colendi 
... causa nati et in lucem editi simus; L 1, 16. 
vita expetitur, quia nos, in quo nati sumus, con- 
tinet; 1,31. hoc ipso in loco ... me scito 
esse natum; L 1,3. wubi tu es natus; L II, 4. 
quom (Cato) esset Tusculi natus; L 11,5. sie nos 
et eam patriaım ducimus, ubi nati, et illam, a qua 
excepti sumus; L Il, 5. quoniam ... non nobis 
solum nati sumus; O I, 22. quo modo quisque 
natus est; O1, 119. superioris filius Africani, qui 
hunc Paulo natum adoptavit; O I, 121. quod 
contigit M. Bruto summo genere nato; O U, 50. 


utinam ... tum essem natus, quando ..! O Il, 75. 
cum ... e% .. lege nmatus sis ..., üb ..; OÖ III, 
52. anno .. post (Q. Maximus) consul primum 


fuerat, quam ego natus sum; C 10. cum ego 
- quingue et sexaginta annos natus legem Voconiam 
. suasi ! suusisser || ; © 14. annos septuaginta 
natus (tot enim vixit Ennius) ita ferebat duo ... 
ouera ..; C 14. qui (Livius) cum sex annis ante, 
quam ego natus sum, fabulam docuisset; C 50, 
quoniam ita vixi, ut non frustra me natum existu- 
mem; Ü sensu .. amisso fit idem, quasi (Sei- 
pio) natus non esset omnino, quem tamen esse 
natum ., nos gaudemus; Lane 14. ita natos esse 
nos, ut inter omnes esset societas; Lae 19. quae 
(bestiae) ex se natos ita amant ad quoddam tem- | 
us ...,ub ..; Lae 27. si parentibus nati sint ' 


= 
um 
} 
eu 
eu 
S 
5 
m. 
B 
S 
S. 
E. 
z 
E 
x} 
© 
B 
er 
E 
A 
b> 
— 
ze 
© 
En 


ex hoc illud est natum, quod postulabat Horten- 
aus; A II, 28. quod ... sun sponte nascitur; 
FU, 78. ex hoc nascitur, ut ..; FIII,63. prae- 
elare .. Chrysippus, cetera nata esse hominum | 


li omnis | 
eodem tempore ortos, qui ubique sint nati, eadem | 


N, > 





‚L Il, 30, 


I TIV, 28. 


- 


causa et deorum, e0s autem ... societatis ause; 
F III, 67. e quibus haec nata sunt; F IV, 54. 
id .. nec nascı potest nec mori; TI, 54 R v1, 
27. quae si cernerem quem ad modum nasci 
ossent, etiam quem ad modum interirent viderem ; 
j I, 56. nihil .. est in animis, ... quod ex terra 
natum atque fietum esse videatur; T I, 66. fr IX. 
10. si haec nata sunt, ut Platoni videtur; T 1,70. 
volt (Panaetius), ... quicquid natum sit, interire; 
1, 79. quae ... sunt his contraria, ea nasci pu- 
tantur a metu; T IV, 25. quod .. nascitur ex 
offensione, ita definiunt; TIV, 26. quae erescen- 
tia perniciosa sunt, eadem sunt vitiosa nascentin; 
T IV, 41. quod ||quia|l .. ex atomis, id natum 
aliquando est; si natum, nulli dei ante quam nati; 
N 1,68 sa quo (calido, igneo) et animantia omnia 
et ea, quorum stirpes terra continentur, et nasci 
sit necesse et augescere; N II, 28. illud, quod 
erat a deo natum; N II, 60. ea .., quae paulo 
ante nata sunt, ... duce natura mammas ap 
tunt; N II, 123. its et nascuntur et educantur 
ipsa per sese; N II, 129. neo... illarum (bestia- 
rum) quoque causa ca nata esse dieemus; N II, 
157. unde haec nata sunt; N Il, 47. quae sint 
initia reram, ex quibus nascuntur omnia; DI 1. 
si ostenti simile natum factumve quippiam; DI, 
149. . tum ex eorum fastidio et superbia 
nata esse commemorant; RI, 48. ut ea, quae 
gignuntur, donata consulto nobis, non fortuito 
nata videantur; L I, 25. haec nascuntur ex eo, 
quia natura propensi sumus ad diligendos homi- 
nes; L I, 43. ıinnumerabilia nascuntur, quibus 
implentur iuris consultorum libri; L II, 48. non 
vides, .. a te id ipsum natum, ut illi cnperent? 
ex quo ista innumerabilia nascuntur, 
ut utilia cum honestis pugnare videantur; O II, 
72. id .. pariter cum omni animante nascitur; 
Lae 81. oorporeum ... omne necesse est esse, 
quod natum est; Ti 13, RR 
aegritudo: ex malis metum et aegritudinem 
nasci censent, metum futuris, aegritudinem prae- 
sentibus; T IV, 11. nata esset aegritudo nova; 
TIV, 40. . 
aegrotationes: quem ad modum ... in cor- 
pore morbi segrotationesque nascuntur, sis ..; 
similiter .. ceteri morbi, ut glorise 
cupiditas, ut mulierositas ..., ceterique similiter 
ınorbi aegrotationesque nascuntur; TIV, 25. quae 
omnes aegrotationes animi ex quodam metu na- 
scuntur earum rerum, quas fugiunt et oderunt; 
TV, 2. 2A, 
amicitia: quam (amicitiam) ex inopia atque 
indigentia natam volunt; I,ae 29. j 
animal: simul atque (animal) natum sit; Fl, 
30. simul atque natum animal est; F II, 31. non 
proficiscitar animal illud modo natum a zumma 


' voluptate; FIL, 31. simulatque natum sit animal ; 


F Il, 16. animal nullum inveniri potest, quod 
nequs natum umquam sit et semper sit futurum; 
N hir. 32. 


animantia; f. algd; N II, 28. ö 

animus: nasci .. aniınos; TI, 79. nihil ne- 
cessitatis adfert, cur nascantur animi, similitado; 
T 1,80. quom .. (animus) se ad civilem societe- 
tem natum senserit; L 1, 62. 

arbor: utinam ne in Pelio nata ulla umquam 
esset arbor! Fa 35. j 

ars: videte, ne contra vos tota (ars) nata sit; 
A IL 9. ß 

astra: has.. ob causas nata astra sunt; Ti 34. 

avia: si avia .. eius (Epicuri) nata non esset; 
F II, 108. 

aves: quamquam avis quasdam ... rerum augu- 
randarum causa esse natas putamus; N II, 160. 

aures: [. membra; F il, 68. 


nascor 


bacillum: ut bacillum aliud ost inflexum Eon 
de industris, aliud ita natum, sic ..; FI, 38, 

bella: ex cupiditatibus odia, discidia, discor- 
diae, seditiones, bella nascontur; FI, 44. 

bestiae: immanes quaedam bestise sibi solum 


natae sunt; F III, 63. quae (bestiae) .. in quo 
loco natae sunt; F V,42. sunt quaedam ern 
etiam, quae ]Jin | igne nasci putentur; N I, 108. 

bestiolae: apud Hypanım fluvium ... Aristo- | 


teles ait bestiolas quasdam nasci, quae unum diem 
vivant; T I, 9. 

caritas: ag (caritas generis humani) nata a 
primo satu ... serpit sensim foras; F V, 65. 

eatulus: qui (catalus) modo est natus; F II, 
48. quoniam catuli, qui iam dis ri sunt, caeci 
aeque et ü, eui modo neti; F 

causa: unde causa controversige nasceretur; F 


IV, 45. causa populo nata est, ... ut potentia 
senatus ... minueretur; R II, 59. 
cervices: cervices .. natae ad iugum, tum 


vires umerorum ” latitudines ad aratra [ex]tra- 
henda; N II, 159 

commendationes: ex hac animorom affectione 
testamenta commendationesque morientium natae 
sunt; F II, 65 

commoda: et nascentibus et cadentibus com 
reliquis commodis, tum maxime liberis; T V, 36, 

conclusio: ex quo illa conclusio nascitur; A 

conloqunia: hinc patriae proditiones, hinc re- 
rum publicarum Sn, hince cum hostibus 
clandestina colloquia nasci; C 40. 

constantia: quaero, unde (constantia) nata 
sit aut quo modo; A II, 

eonsuetudo: mibi .. haee in eg gym- 
nasiis nata consuetudo videtur; TW,7 

scontroversia: utraque earum (controversia- 
rum) nascitur; F ıv. 5 ex bac .. non rerum, 
sed verborum discordia controversia est nata de 
finibus; L I, 55. 

eupiditas: f. aegrotationes; T IV, 52. 

curae: ex eo ipso Tr plurumne curae me- 
tusque nascuntur; D 

decreta: e quibus (visis) omnia decreta sunt 
nata; A II, 27. 

decus: quod {decus) ex virtute ac dignitate 
nascitur; R fr 8. 

di: di semper fuerunt, nati nomquam aunt, si- 
quidem aeterni sunt futuri; N 1, 90. f. alqd; F II, 
67. deus, I, 1. naseitur (3 ©&t) 8. I, ©. 660, b. 

direptiones: hinc furta, peculatus, espilatio- 
nes direptionesque sociorum et civium (nascuntur); 
O III, 86 

disceidia: magna etiam discidia et plerumque 
iusta nasci; Lae bella, 

discordiae: ex utilitatis varietatibus ... 
discordias; R I, 49, j. bella 

divitise: ex eisdem verborum praestigiis et 
regna nata vobis sunt et imperia et divitiue; 
F IV, 74. 

dolores: animi .. voluptates et dolores nasci 
BEBANE e corporis voluptatibus et doloribus; FI, 


nasci 


zoyn: ex his illa necessario nata est dmoyn, 
id est adsensionis retentio; A II, 59. 

error: ut perspiciatis, 'unde omnis iste natus 
error sit voluptatem accusantium doloremqne lan- 
dantium; F 1, 32. 

eversiones: f. cunloquia. 

exempla: quae (exempla) nata et frequentata 
apud illos (Athenienses); R h 

exardium: ita nascetur exordium; TT, 8. 

expilutiones: f. direptiones. 

favonius: 
scente purpureum videtur; A Il, 105. 


631 





mare illnd, quod nunec favonio na- | 


zn Hascor 
filius: e quibus ffliis) septemdecim iusta uxore 
natis; TI, 


fratres: Marcios .. fratres, nobili loco natos; 


furta: f. direptiones. 

genera: ex singulis certa officiorum genera 
nascuntur; O I, 15. 

homo: ad unanı hanc rem natum hominem, ut 
| frueretur voluptatibus; F II, 41. ut (homo) . 
non sibise soh natum meminerit, sed patriae, sed 
suis; F II, 45. qui... homines ... genere nobili 
natos esse optimos utant; RI, 51. f. homo, |, 
1. nascitur (9 &t.) ©. 162, a. 

hospes: hospes tuus avitus Masinissa quae fa- 
eiat hodie nonaginta natus annos; a 
imbecilli, ingeniosi: ut .. et ingeniosi et 
tardi ita nascantur antecedentibus causis Manı 
valentes et inbecilli, non sequitur tamen ..; Fa 9. 
imperia: f. divitiae, 
indagatio: inde est a gl nata initiorum 
et tamquam seminum; T V, 
ira: ut... ercandescenin 
et modo existens; TIWV, 2 
laetitia: si eben. . pluris esse conten- 
dat dulcedinem corporis ex eave natam er 
F MI, 1. ex bonis libidinem et laetitiam ... nnsci 
censent; T IV, 11 
latitudines: f. cervices. 
lex: quae ee, saeclis omnibus ante nata est. 
quam scripta lex ulla aut quam omnino civitas 
constituta; L 1, 19. 
liberi: j. commoda. 
libido: f. laetitia; T IV, 11. 
luna: cuius (lunae) et nascentis et senescenti« 
alias "alla alias acutiora videntur cornua; 
A fr 6. 
malitiae: ex ea difficnltate illae „fallacilo- 
quae*, ut ait Attius, „malitine* natae sunt; FIV, 


.. sit ira nascens 


membra: ut... in membris alia sunt tamquam 
sibi nata, ut oculi, ut aures, alia ..; F III, 68. 

: Eu nata atque ita locata 
sunt, ut 


metus: f. Me T IV, 11. curae. 

morbi, mulierositas: |. aegrotationes, 
mundus: qui non modo natum mundum intro- 
duxerit, sed etiam manu paene factum; N I, 20. 
in mundis . . (veritas est) innumerabilibus omni- 
bus minimis“ temporum punctis aliis nascentibus, 
aliis cadentibus; N I, 67. innumerabiles .. (mun- 
dos) in omni puncto temporis alios nasei, alios 
interire; 94. 
natura: neque nata ... est (natura animi atque 
vis) et neterna est; T I, 54. R VI, 28. quas (na- 
turas) et nasci et extingui perspicuum est; N I, 29. 
nepos: L. Pauli ET ... in hac tam clara 
re publica natus; R I, 31. 
oeuli: f. membra; F II, 63. 
odium: molesta veritas, siquidem ex ea nasti- 
tur odium; Lae 89. f. bella. 
0 Zune: ex quo (iure civili) haec omnis est nata 
oratio; L I 
partes: "partes perturbationum volunt ex 
duobus opinatis bonis nasci et ex duubus opinatis 
malis; T IV, 11. 
parvi: saltrix, Martin, quae parvos Marvortis 
A aaa uberibus gravidis vitali rore rigabat;« 
peccata: ex quo nascuntur innumerabilia pec- 
eata; O I, 91. quae ex eo peccata nascantur 
I|maseuntur ||; P 20. 
peeulatna: j. direptiones. 
pernicies: ken „0 perniciem Asiae proxuma 
nocte natam; D 1, 47. 

pestis: nulla tam detestabilis pestis est, qune 


omnia a 


DASCOF 


non homini ab homine nascatur; O 11, 16. f. per- 
nicies. 

philosophia: ut ... philosophie nascatur 
Latinise ,. litteris ex bis temporibus; T II, 5. 

portentosa: si quando aliqua portentosa aut 
ex pecude aut ex homine nata dieuntur; DI, 60. 

posteri: horum posteri .. 
ipsi ex se nati esse videantur; F V, 18. 

potestas: ista een nata gravitas optima- 
tium cecidit,; L IIl, 17. quippe quae (potestas) 
in seditione et ad seditionem nata sit; L Ill, 19. 

prineipium: vobis ... unde oflicii, unde ndi 
prineipium nsscater, non reperietis; F IV, 46. 
ipsum .. (principium) nulla ex re alia nasci pot- 
est; T I, 54. R IV, 27 

proditiones: quo e vitio et amieitiarum pro- 
ditiones et rerum publicarum nasci solent; A II, 
27. j. conloquia. 

proverbium: a quibus (rustieis) natum est id 
... proverbium; O II, 77. 

puella: si puella nata biceps esset, seditionem 
in populo fore; D I, 121. 


puer: kr Priamo qui (puer) foret postilla 
.. 2 1, 42. quieumque (pueri) essent nati; 


quaestiuncnlae: his propositis quaesliunculae 
multse nascuntur; L II, 51. 

radicula: quo illa (radicula) loci nasceretur; 
D II, 185. 

ratio: ex quo illa ratio nata est Platonis; 
TI, 583. 

regna: f. divitiae. 

res publica: si nostram rem publicam vobis 
et nasoentem et crescentem et adultam et iam 
firmam atque robustam ostendero; R II, 3. 

retentio: f. dmoyr. 

Roma: Romam .., in iugo cum esset luna, na- 
tam esse dicebat; D II, 98. 

seditionee: f. bella. 

sententia: nata est sententia veterum Acade- 
mieorum et Peripateticorum; F II, 34. 

siese: hine sicae, hinc venena, hinc falsa testa- 
menta nascuntur; OÖ III, 36, 

similitudo: ut ex ovo nasceretur || nosceretur || 
thensauri similitudo; D IL, 134. 

somnia: si vera (somnia) a deo mittuntur, falsa 
unde nascuntur? D II, 127. 

tardi: f. imbeeilli. 

testamenta: f. commendationes. sicae. 

tibine: si ex oliva modulate canentes tibine 
nascerentur; N II, 22, 

timiditas: ex rebus... timiditas, non ex voca- 
bulis naseitur; F IV, 58. 

tyrannus: ex hac nimia licentia ... ait ille 
(Plato) ut ex stirpe quadam existere et quasi nasci 
tyrannum; R I, 68. 

valentes: f. imbecilli, — venena: f, sicae. 

vir: vir natus ad gloriam; T II, 41. o virum 
magnum dignumque, qui in re publica nostra na- 
tus esset! II, 83. quo (Catone meo) nemo vir 
melior natus est; C 84. 

virtuse: nos .. Virtutes sic natae sumus, ut 
tibi serviremus; F II, 69. quae (virtus) ... aliis 
nata potius quam sibi; R III, 12. 

vis: illud, quo meminimus, .. quam habet vim 
aut unde natam? T I, 59, f. natura. — vires: f. 
cervices. 

vitin: haec ex naturalibus causis vitia nasci 
possunt; Fa 11, 

voluptates: f. dolores. 

III. mit Doppeltem Rominativ: algm: qui 
mortalis natur condicionem postules inmorta- 
hium; T II, 86, 

algd: quod in sno regno pulcherrimum na- 
tum esset illo anno; °O III, 9%. qua (Iphigenia) 


. ita degenerant, ut | 


632 





natio 


nihil erat eo «midem anno natum pulchrius; 
oO II, 9. 
unimal: quod .. hoc solum animal natum est 
pudoris ac verecundiae particeps; F IV, 18. 
homo: hominem ad duas res, ut ait Aristoteles, 
ad intellegendum et |jet ad|| agendum, esse na- 
tum quası mortalem deum; F II, 40. 


nasturcium, tefe: I. vescor, al.: 
sit voluptas non minor in nasturcio illo, quo vesci 
Persas esse solitos scribit Xenophon, quam in 
Syracusanis ınensis; F II, 

II. praeter: quos (Persas) negat ad panem ad- 
hibere quiequam praeter nasturcium; T V, 99. 


NASUS, Rafe: nasus .. ita locatus est, ut 
uasi murus oculis interiectus esse videatur; 
II, 143. 


natalicius, zur Geburt, Geburtöftunde ge- 
börig: praediota: qui haec Chaldaeorum natali- 
cia praedicta defendunt; D II, 89. 

sidera: cum ... ea... notent sidera natalicia 


Chaldaei, quaeenmque lunae iuneta videantar; 
D 11, 91. 


natalis, der Geburt: dies: yuod satis sit ad 
diem agendum natalem suum; FII,101. ullum esse 
eniusquam diem natalem; F Il, 102. nullus est 

. euiusquam dies natalis; F II, 102. magis fuisse 
vestrum agere Epicuri diem natalem; F II, 108. 
in notatione cuiusque vitae ex natali die; D II, 
87. L. .. Tarutius Firmanus urbis etiam 
nostrae natalem diem repetebat ab iis Parilibus; 
D II, 98. etiamne urbia natalis dies ad vim stella- 
rum et lunae pertinebat? D 11, 99. 


natatio, Säwimmäbung: sibi (habeant) 
et et pilam, sibi natationes atque cursus; 
58. 


matio, Loft, Böllerftomm, Gattung, Maffe: 
l. aspernatur: quae .. natio non comitateın, 
non benignitatem ... diligit? quae superbos, quac 
ialeficos, || [quae maleficos] || quae crudeles, quae 
in@ratos non aspernatur, non odit? L I, 32. 

caret: quo (sale) caret vestra natio; N II, 74. 

diligit: f. aspernatur, 

facit: si ratio mecum facit, si eventa, si populi, 
si nationes; D 1, 84. 

obtemperat: Cilices et Arabum natio ayiam 
significationibus plurimum obtemperant; D I, 92. 

odit: f. aspernatur, 

retinent: neque tot nationes id ad hoc tempus 
retinuissent; L II, 

utuntur: omnes reges, populi, nationes utun- 
tur auspiciis; D II, 81. 

I, 1. contemno, curo: non modo eas ||non 
eas? || (civitates divina providentia non corat), 
ne nationes quidem et gentes. quodsi has etiam 
contemnet ..; N Ill, 98. 

dedo: licet .. videre et genera quaedam et 
nationes huie scientiae deditas; D I, 91. 

devinco: ut ii, qui civitates aut nationes de- 
victas bello in fidem recepissent, earum patroni 
essent more malorum; O I, 35, 

erdo, vexo: vexatis ac perditis exteris natio- 
nibus; O II, 28 

recipio: |, devinco. — video: f, dedo. 

2. commendo: cum meam salutem senatus ex- 
nationibus ut eivis optnmi commendabaut; 
en: quibos nationibus praefoimus ipsi; 


Ill. consensuse: permanere animos arbitramur 
consensu nationum omnium; T I, 86 


natio 


errores: nationum varios errores perspicere 
cum liceat; T I, 108. 

opiniones: unde tibi notae sunt opiniones 
nationum? N I, 62. 

patroni:f. U, 1. devinco. 

portus, refugium: regum, populorum, natio- 
num portus erat et refugium senatus; O II, 26. 

societas: propior est eiusdem gentis, nationis, 
linguae (societas); O 1, 58. 

IV, 1. distinguere: an tu civem ab hoste na- 
tara || natione, fortuna | ... distinguis? P 29. 

2. in: qua in natione Chaldaei ... diuturna 
en siderum scientiam putantur eflecisse, 
1 Mi 


nativus, durd Geburt entitanden, angeboten, 
natürlih: di: Anaximandri .. opinio est nativos 
- a longis intervallis orientis occidentisque; 
raesidia: urbis .. ipsius nativa praesidia 
q est tam neglegens qui non habeat animo 
notata? R II, 10. 
testae: quod genera ... partim ... innantium 
belusrum, partim ad saxa nativis testis inhaeren- 
tium! N II, 10%, 


nato, jäwimmen, [wanten: algs: in quo .. 
a. tu mihi natare visus es quam ipse Neptunus; 
N III, 62. 

beluae: Triton .. 
N 1, 78. 

insulae: quae (insulae) fluctibus cinetae na- 
tant paene ipsae; R II, 8, 


natrix, Baferiälange: cur deus ... tantam 
vim natricum viperarumque fecerit; A II, 120. 


natura, Geburt, Geburtäorgen, Natur, natür- 
liche Beichaffenheit, Nature, Eharalter, Weien, Ratur- 
fraft, Element, Subftang, Ding, Welt: I. abfolnt: 
1. Subject: abdit: quae partes .. corporis ad 
naturae necessitatem datae aspectum essent de- 
formem habiturae ..., ens (natura) contexit atque 
abdidit; O I, 126. 
abhorret: satis argumenti est ab interitu na- 
turam ubhorrere; F V, 31, 
abieit: quom ceteras animantes (natura) abie- 
tisset ad pastum, solum hominem erexit; L I, 
&bripit: quibus... Romulum tenebris etiamsi 
natura ad humanum exitum abripuit; R I, 25 
abstrudit: naturam accusa, quae in profundo 
a ut ait Democritus, penitus abstruserit; 
abundat: sive deest naturae qguippiam sive 
abundat atque afluit afuit |]; D ! ru 
accedit: qua .. (re) proxime ad deorum vim 
natura mortalis possit accedere; D I, 1 
adfert: natura adfert dolorem; T III, 71. quas 
.. res tum natura, tum casus adfert; D II, 55. 
uid .. loci natura adferre potest, ut in portieu 
ompeii potius ... ambulemus? Fa 8. 
»dfingit: quae .. (membra) procrestionis causa 
natura corpori adfinzit; N I, 92, parvis .. mo- 
mentis m natura aut adfingit aut mutat aut 
detrabit; D I, 118. 
adfluit: f, abundat, 
adhibet: his ar ren: consentaneas 
sctiones (natura mundi) sic adhibet, ut nosmet 
ipei; N II, 58, 
adimit: quibus (Cimmeriis) aspectum solis sive 
deus aliquis sive natura ademerat; A II, 61. 
sadiungit: (natura) sensibus rationem adiunzxit; 
F IV, 88. cum (natura ee. ( oribus) et 
morbos insanabilis et dolores intolerabilis adiunzis- 
set; T V, 3, 
u. 


natantibus invehens beluis; 


er... 


natura 


sdlicit: ut ea (natura) debeat ipsa per se ad 
se oolendam allicere sapientem; N I, 116. 

admiscet: nulla se alia admiscente natura; 
N 111, 36 

admonet: tantum sibi persuaserant, qnantum 
natura admonente cognoverant; T I, 29. cotidie 
nos ipsa natura admonet, quam paucis || admo- 
net||, quam parvis rebus egeat; T V, 102. de 
forma .. (deorum) im natura nos admonet, 
partim ratio docet; N I, 48. 

adnititur: sie natura solitarium nihil amat 
semperque ad aliquod tamquam adminiculum nad- 
nititur; Lae 88. 

adsentitur: ea se modo probare, quibus na- 
tura tacita assentiatur; F III, 40. 

adsumit: semper .. (natura) ita assumit ali- 
quid, ut ..; F IV, 37 

adversatur: invita Minerva, ... id est ad- 
versante et repugnante natura; OÖ I, 110. adver- 
sante et repugnante natura; OÖ IIl, 78. C 71. 

agit: reliquas .. naturas nihil aliud agere, 
nisi ut id conservrent, quod in quaque optimum 
sit; FIV,34. quae (natura) sun voluptate laetans 
nihil nec aotura sit umquam neque agat neque 
egerit; N I, 116. 

BEEeN: naturae ista sunt, Balbe, naturae non 
artifeiose ambulantis, ut ait Zeno, ... sed omnina 
cientis et agitantis motibns et mutationibus suis; 

alit: quas (res) natura alit, auget, tuetur; 

smandat: natura res similis procul amandavit 
a sensibos; N II, 141. 

smat: j. adnititur. — ambulat: f, agitat, 

anquirit: quam (honestatem) unam natura 
maxime anquirit; T III, 3. cum tot signis endem 
natura declaret, quid velit, anquirat, desideret; 
Lae 88, 

antecedit: quantum natura hominis pecudibus 
reliquisque beluis antecedat; O I, 105. 

anteit: satis docuisse videor, hominis natura 
quanto omnis anteiret animantes; N II, 153, 

appetit: ipsanatura superiors adpetente; TI,40. 
> Ira at: quas prima natura approbavisset; 


arcet: quodsi homines ab iniuria poena, non 
natura arcere deberet; LI, 40. 

asciscit: omnis, quae natura rnetur, in 
malis esse, quae adsciscat, in bonis; T II, 30. 

aspernatur: recta .. et comvenientia et con- 
stantia natura desiderat aspernaturque contrariß; 
O 1, 85. f. ascisecit. 

attribuit: ipsum .. hominem eadem natura 
non solum celeritate mentis ornavit, sed et [jeill 
genaue iT uam satellites adtribuit ac nuntios 
et ..; E 

auget: f. alit. 
- augesount: ut ceterne naturae suis seminibus 
gr gignuntur, augescunt, continentur, sie ..; 


cadit: animi natura intellegentis ] et intelle- 
gentis || in quam figuram cadere posset; N I, 23, 

caret: fore ut natura iis potiens dolore carent; 
T III, 41. quas (naturas) et nasci et extingui 
perspicuum est et sensu omni carere; N I, 29. 
quss (natura) causas gi di, augendi, minuendi 
habeat, sed careat omni sensu et figura; N I, 35. 

eavet: cavet .. (natura ratioque), ne quid in- 
decore efieminateve faciat; O I, 14. 

cedit: ut ... opinioni confirmatae natura ipsa 
cedat; T IH, 2. 

ciet: f. agitat. 

elamat: sensus .. cuiusque et natura rorum ..: 
gr quodam modo non posse ‚adduei, ut ..; 


80 


natura 





coacsscit: ut .. non omne vimum, sic non 
omnis natura || aetas matura || vetustate conace- 
seit; U 65, 

coagmentat: cum integra mente ... . 
ipsa auum eadem, quae congmentavit, natura dis- 
solvit; C 72. 

cogitat: in omnibus et opinionibus et factis 
ne quid (natura ratioque) lubidinose aut facint 
aut cogitet; O I, 14. 

cognoseit: quorum ex prima et inchoata in- 
tellegentin genera (natura) cognovit; L 1, 27. 

cogit: fatentur graviores itudines suscipi, 
quam natura cogat; T III, 71. ex his (corpusculis) 
effectum esse caelum atque terram nulla san 
natura, sed concursu quodam fortuito; N I, 66. 
quod feri natura rerum ipsa cogebat, ut..; RII, 
57. id .. ipsa natura non invitaret solum, sed 
etiam cogeret; R fr 1, 

cohaeret: e quibus omni natura cohaerente et 
continuata; A I, 28. illa (natara) .. cohaeret et 
ug | cohaerent et permanent || naturae viri- 
ua, non deorum; N III, 28, 

cohibet: quod omnis naturas ipsa (univeren 
natura) cohibet et continet; N II, 35. 

commeant: naturis bis |jiiel] ... 
oraus, ultro citro commeantibus; N Il, 

comparat: pastum .. animantibus large et 
copiose natura ... comparavit; N II, 121. 

complectitur: naturam .. eam, quas res om- 
nes conplexa teneat, perfectione rationis excellere 
(necesse est); N II, 30. quae (natura) omnis res 
sit conplexa; N II, 86. non est .. aetheris ea 
nn ut vi aus stellas conplexa contorqueat; 


sarsus de- 


comprehendit: si (semen) inciderit in con- 
cipientem conprendentemque naturam; N II, 81. 

concedit: ut muliebris amores omittam, qui- 
bus maiorem licentiam natura concessit; T vn. 

coneidit: vel coneidat omne caslum omnisque 
natura et consietat necesse est; TI, 54. R VI, 27. 

conciliat: quas (res) primas homini natura 
eonciliet; A II, 131. quas (res) primas natura 
eoneiliavisset; A II, 181. natura vi rationis ho- 
minem conciliat homini et ad orationis et ad 
vitae societatem; O |, 12. quam (societatem go- 
neris humani) conciliavit ipsa natura; Lae 20, 

eoneipit: f. comprehendit. 

conficit: quae (natura) omnem mundum 
omnia mente et ratione conficiens funditur; N 1, 
115. non .. omnium ortus j interitus || atque 
obitus natura conficiet; D II, 97. 

confirmat: quae (natura) etiam nullo docente 
profecta ab iis ... oonfirmat ipsa per se rationem 
et perficit; L I, 27. si natura confirmatura ius 
non erit, virtuies omnes tollentur; L I, 48, 

conformat: ad maiora .. quaedam nos natura 
genuit et conformavit; F I, 23. 

conglutinat: hominem eadem optime, quae 
conglutinavit, natura dissolvit; C 72. 

consentit: de quo .. omnium natura consen- 
tit, id verum asse nmecesse est; N 1, 

consequitur: si ... natura ... enm ( 
rg posset alin quadam ratione consequi; 


wie- 
V, 


conservant: j. agit; F IV, 34. 

consistit: in eo quasi in ultimo consistere 
naturam; F V, 44, j. coneidit. 

conspirat: quam (naturam) quasi cognatione 
continuata || cognationem continuatam || conspi- 
rare dicebas; N III, 28. 

contegit: f. abdit, 

continet: continet... omnem sedationem animi 
bumana in conspectu posita natura; T IV, 62, 
natura est .., quae contineat mundum ommem 
eumque tueatur, et ea quidem non «ine sensu 


684 


natura 


atque ratione; N II, 29. eodem .. modo nihil 
est futurum, cuius non causas id ipsum efficientes 
natura contineat; D I, 185, ea (futura), quorum 
causas natura ita contineret, ut ea fieri necesse 
esset; Fa 32. non posse eam naturam, quae res 
ens contineat, esse mortalem; C 78, f. cobibet. 
contorquet: . complectitur; N U, 54. 
eonvenit: utrum conveniat necne natura ho- 
minis cum universa; F Ill, 79. 
convertit: quae (netarel - .. ad medium rapit 
et coonvertit extrema; N II, 115. * ius natura 
converteret; Ti 29. 
nn quas (res) et creat natura et tuetur; 
curat: ut natura et procreari vellet et diligi 
prooreatos non curaret; F III, 62. gquae .. ani- 
mans (esse potest) natura nihil curans? N 1, 123. 
custodit: naturam ... id .. habere proposi- 
tum quasi finem et extremum, se ut custodiat quam 
in optimo sui generis statu; F V, 26. 
dat: quod .. natura (comprehensionem) quasi 
normam scientiae et principium sui dedisset; A I, 
rerum natura ul win nobis dedit cognitionem 
finiom; A II, 92. ut (natura) ea, quae prima de- 
derit, non deserat; F IV, 37. etsi (natara) dedit 
talem mentem, quae omnem virtutem acceipere 
posset; FV,59. en (natura) quidem dedit usuram 
vitae tamquam pecunise nulla praestituta die; T 
I, 93. ‘atqui ab hoc (puero) acerbius exegit na- 
tura, quod dederat; T I, 98. parrulos nobis (na- 
tura) dedit igniculos; T III, 2. quod (natura) 
cervis et cornieibus vitam diuturnam ..., homini- 
bus ... tam exiguam vitam dedisset; T III, 69. 
vereor .., ne natura, Cum corpora nobie infirma 
dedisset ..., animos quoque dederit .. corporum 
doloribus congruentis; T V, 8. quae .. nobis na- 
tura informationem ipsofum deorum dedit; N 1, 
45. bestiis .. sensum &t motum (natura) dedit; 
N U, 34, dedit... eadem natura beluis et sensum 
et appetitum; N II, 122. quibus bestiis erat is 
eibus, ... aut vires natura dedit aut celeritatem; 
N II, 1238, quam tempestivos .. dedit (natura) 
. ventos Etesias! N II, 181. quam .. aptus 
... manus natura homini dedit! U, 150. ut 
... natura... nec fruges terrae bacasve arborum 
cum utilitate ulla generi humano dedisset, nisi 
earum cultus et conditiones tradidisset; D I, 116. 
quam (verecundiam) natura homini dedit quasi 
zm.. vituperationis non iniustae timorem; R 
‚6. figuram .. corporis habilem et aptam in- 
io humano (natura) dedit; L I, 26. cum .. 
omini sive natura sive quis deus nihil mente 
raestabilius dedisset; Ü 40. commorandi .. na- 
ra devorsorium |j divers. || nobis, non habitandi 
dedit; C 84. cum tibi sive deus sive mater, ut 
Tag rerum omnium natora dederit animum ; 
debet: j. adlicit. arcet. 
declarat: f. anquirit; Lae 88. 
deducit: non esse dubium, ad utrum eorum 
natura nos ipsa deductura sit; F IV, 59, 
delectat: guamquam me... non fructus modo, 
us terrae vis sc natura deleotat; C 


sed etiam ipsi c 


51. euius (vitis) non utilitas .me solum, .. 
etiam culturs et natura ipsa deleetat; C 58, 
deserit: quae est... (natara), quas se 
deserat aut eu aliquam sui aut ..? F IV, 82 
quod .. in homine antissimum ... est, id 
(natura) deseruit; F V, 59, f, dat; F IV, 87. 
desiderat: quas (res) natura non vata 
desideret; FI, 50. quid natura desideret; FI, 68. 
fr V, 82. quas (res) natura desideret; F IV, 57. 
ar- euiusgus natura desideret y desiderat { ; F 
‚25. id... natura desiderat; FV,85. docentes, 
quam parva et quam pauca sint, quae nutura 


natura 


desideret; T III, 56. si quaedam etiam suaviora 
natura desideret; T V, 99. cui nihil desit, quod 
uidem natura desideret; R I, 28, quae natura 
) merebern O I, 158. quse natura desiderat; 
O Il, 18. quas (res) natura desiderat; Lae 87. 
f. anquirit; Lae 88. as r. 

detorquet: nisi quos Lern Fr a recta ra- 
tione natura vitiosa de 

detrabit: f. adfingit; D I, 118. 

differt: in quo natura . (hominis) a 
animantibus differat; O 1, 

diligit: omnis .. est Er diligens sui; F IV, 


reliquis 


dissolvit: |. coagmentat. conglutinat. 


distat: quoniam ... tantum nature » natura 
distat; Fa 8. 
distinguit: causa .. haec, non natura distin- 


guit; P 24. 

.docet: quasi instituit (natura) docere; F V, 59. 
nisi eadem (natura) docuisset, quem ad modum 

perveniretur; DI,116. artes ... innumerabiles 

repertae sunt docente natura; Er 26. cum .. 
Fr natura doceat non neglegere, rn ad mo- 
dum nos adversus homines geramus; 

dominatur: ut tu ... naturam referebas 
.. m bis ipsis rebus ... natura domina- 

donat: quin hominibus solis ea natura dona- 
verit; N II, 158. 

effert: »quod nn non natura humana pa- 
tiendo ecferat«; 

efficit: ut innumerabilis natura mundos efle- 
ctura sit, efliciat, effecerit. quod quia quem ad 
moduın natura sine alıqua mente possit 
non videtis ..; N I, 53. quae (natura) haeco efle- 
eisset || ecfocioneh ||, moveret, regeret, gubernaret; 
N I, 100. id multo artificiosius naturam eflicere, 
id est, ... ignem artificiosum; N II, 57. sive 
(est) inanima natura sive necessitas ... hasc pul- 
cherrrima opera efüciens; N II, 76. quae natura 
efücit; N II, 85. alia quae natura mentis et ra- 
tionis expers haec efficere potuit? N Il, 115. cum 
id vel natura vel casus eflicere potuisset; DU, 57, 
quse est .. reger gt ka - et He: 

im vagantis eist u cent ui 

Io. si hase non vis et a br u efi- 
ceret, sed temperatio lunae; D Il, quae na- 
tura agri tantum modo eflicere possit, ut mortuo- 
rum corpora sine detrimento vivorum recipiat, ea 
potissimum ut conpleatur; L II, 67. 

effingit: speciem (natura) its formavit er 
a ee he itos mores eflingeret; L 


eget: |. admonet; T V, 102. 

ni git: f. abieit. 

est: quae ag sit endem sempiterna; A I, 
29. statueba ignem esse ipsam naturam; Ä 
I, 89. si ... ab es (natura) deus aliqui requirat, 
contentane sit suis integris incorruptisque sensibus, 
an postulet melius alıquid; A II, 19. quae ner- 
vorum natura sit, quae venarum; A II, 124. qui- 
bus (divitiie natur) contenta sit; FI, FI, 
natara widelicet vult, salvam esse se; 
quod parvo esset natura contenta; F II, a 1. gu: 
niam .. ea natura esset hominis, ut. 
ut est rerum i um natura, sic Hloondi exerci- 
tatio duplex; FIV,6. ars... est dux vertior quam 
natura; F IV, 10. num quinta qusedam natura 
videretar esse; F IV, 12. omnis nature walt esse 
conservatrix sui, ut et salrva sit et in gemere con- 
servetur suo; F IV, 16. nulla profecto (natura) 
38, quin suam vim retinent & primo ad extremum; 

V,82. quo modo .. evenit, ut hominis natura 
sola esset, quas hominem relinqueret? F IV, 88. 
nec quid ipsius natura sit, (animal) intellegit; 


2... 


natura 


F V, 24. quoniam .. sun cuiusque animanlis na- 
tura est; F V, 25. quoniam omnium est natura 
communis; F V, 25. naturas esse diversas; FV, 
26. omnem natura esse servatricem sui; F V, 
26. cum arborum et stirpium eadem paene na- 
tura sit; F V, 33. quae si natura neglegat, ipsa 
esse non possit |] Pr I; FV,83. quae sit 
hominis natura; F V, 34. occulta natura est nec 
perspiei nec cognosci potest; F V, 41. suam .. 
rn (bestiae) naturam esse ad vivendum ducem; ; 
2. quae .. a = vis et natura sit; F 
V, 60. Aristoteles . . quintam en naturam 
censet esse, e qua sit mens; TI, omnes . 
esse vim et naturam divinam ee T 1,30. 
quae est melior .. in hominum genere natura 
quam eorum, qui ..? TI, 82. eam. . naturam 
esse quattuor omnia gignentium corporum, ut. 
T 1, 40. haec est propria natura animi abque vin; 
quae si est una ex omnibus, quae se ipsa [som- 
7 moveat, neque nata carte est et aeterna est; 
54. quae sese ||se ipsajl; R VI, 28. sin 
autem est ‚quinta quaedam natura, ab Aristotele 
inducta primum, haeco et deorum est et animorum; 
T 1, 65. singularis est .. quaedam natura atque 
vis animi seiuncta ab his usitativ ‚notisque naturis ; 
T 1,66. fr IX, 10. quae est ei (animo) natura? 
propria, puto, "et sua; T I, 70. ipsius rei natura 
qualis et quanta sit, quaerimus; T III, 56. nee 
tam fuit hominum generi infensa atque inimica 


natura, ut ...; TIV, est .. ea erg semper 
invioeta; T v 78. quod parvo cultu natura von- 
tenta sit; T v, 97. quattuor .. naturas, ex qui- 


bus omnia constare censet, (Empedocles) divinas 
esse vult; N I, 29. communem .. rerum naturam 
universitatemque omnia continentem (Chrysi > 
deum dieit esse); N I, 39. cum (deorum na; 

et aeterna esset et beatissima; N 1,45. cum rin 
stantissumam naturam, vel quia beata est vel 
quie sempiterna, convenire videatur eandem esse 
pulcherrimam; N I, 47. Epicurus ... docet cam 
esse vim et naturam deorum, ut... non sensu, sed 
mente oernatur; N I,49, quae sit et beata natura 
et aeterna; N 1,49, eam esse naturam, ut omnia 
omnibus paribus paria respondeant; N I, 50, r0- 
ges me, qualem naturam deorum esse ducam , 

quserss, putemne talem esse, qualia modo a te sit 
exposita; N I, 57. quam blanda conciliatrix et 

quasi sui sit lena natura; N I, 77. verendum Be 
ne SRnER deorum) nulla sit omeino; N I, 94 


quae sola divins natura est; N I, 96 qui... 
suspicati essent aliquam esse 
temque naturam; N I, 100. locus .. als otiam 


naturis, use sine animis sunt, suns ost cuique 
roprius; N I, 103. ais, quoniam sit natura mor- 
‚ inmortalem etiam esse oportere; N I, 109. 
locupletior .. bominum natura ad beate vivendum 
est quam deorum, quod pluribus generibus fruitur 
us nangen N 1,112. est eorum — ezimia 


usedam errungen natura; N I, 116. cum. 
(Epkourns) SEN. et raestantissimau naturam 
dei Errernd euse; ‚121. quae natura .. nulla 


esse potest; N |, Yas je omg non solitaria 
sit neque simplex, alio iuncta atque co- 
nexa; N II, 29. quod er est mundus melior 
quam ulla natera; N II, 82. vr: u u0- 
niam talis est, ut . . praesit; 
est inscitins quam eam naturam .. len RN optu- 
ma, non primum animantem ease, deinde ratio- 
nis et consilii compotem, postremo ge 
qui enim potest aliter esse optuma? N 
(ea natura) stirpium similis sit aut etiam ne 
rum ..., si rationis Be e sit nec sit tamen & 
prineipio sapiens ..; N II, 36. Fine eorum (de- 
orum) natura gib; N Is. quia necesse sit prae- 
stantem esse aliquam naturam; N II, 46. ut cam 
80* 


ostura 


(naturam Zeno) dieat ignem esse artificiosum, ou 
gignendum progredientem via; N II, 57. hac .. 
ratione omnis natura artificiosa est, quod . 
Il, 57. non est .. natura deorum praepotens A 
que excellens; N II, 77. quid sit ipss natura, ex- 
plicandum est; N u, 8l. alii naturam esse cen- 
sent vim quandam sine ratione cientem motus in 
corporibus necessarios, alii autem vim partieipem 
rationis atque ordinis tamquam via progredientem; 
N 11,81, omnium, quae sint, naturam esse cor- 
ra et inane, quaeque his Nüs || aceidant; N II, 
193 ex iis .. naturis, quae erant, quod effici opti- 
mum otuit, effectum est; N n 86, dubitat 
{ un ge .‚quse sit ea nature; N II, 89. cum 
vi natura subiecta Puclhar na cibi et potionis sit 
receptaculum; N II, 136. esse quandam beatam 
naturam et aeternam; N II,3. quam (rerum na- 
turam) tu sapientem esse vis; N II, 9. si com- 
mutabilis esset natura argenti et aeris; N III, 30. 
aut simplex est natura animantis, ut vel terrena 
sit vel ignea vel animalis vel umida, sut concreta 
| concretum |] ex pluribus naturis; N III, 34. euius 
ah) si dirins natura est; N III, 51. ut in- 
ee quam easet obscura (natura deorum); 
est .. vis et natura quaedam, quas 
. fütura praenuntiat; D I, 12. fortunam esse 
causam, non naturam esse |jfesse]jj; D IL, 109. 
ee en ee ra, ut vigeant vi- 
gilantes; D II, 189. esse praestantem aliquam 
seternamque naturam; DD,148 si fati omnino 
nullum nomen, nulla natura, nulla vis esset; Fa 6. 
ipsius individui hanc esse naturam, ut pondere ... 
moveatur; Fa 25. eius rei .. causa ipsa na- 
tura est; Fa 25. talis est quaeque res N engem 
qualis eius aut natura aut voluntss, qui 
git; R 1,47. iustitiae non rn neo voluntas, 
sed inbecillitas mater est; BR II, duplex est 
‚. vis animorum atque natura; O 7 101. multo 
(natura) et firmior est et constantior; OL 
120. quse natura rerum sit; O II, 69. quae na- 
tura deoram sit; O III, 52. quonium iuris natura 
fons sit; O III, 72. cam simplex animi esset na- 
tura | nat. essat | nequs haberet in se quicquam 
admixtum A sui atque dissimile, non posse 
eum dividi; C 78. nmihil est .. appetentius simi- 
lium og nec rapacius quam natura; Lae 50. in- 
. est natura ad contemnendam potentiam ; 
neris humani; 


i 4. |. 
diligit, eficit; N 1, 76. Du, 80. gl. I, 1. oosale, 
excellit: f. excello, II. natura (5 &t.) ©. I 

‚ii 

excitat: hominem (natura) .. ad caeli.. 
spectum excitavit; L I, 26. 

JEIgEr (tan T ei 9. 

sıpet na unc statum corporis 
zpei; EV, = nihil . „(entuı) Tabe 
pr ‚m qu sex uam ho- 
nestatem; T IL, 46 aan on i 

fabricatur: quanto ‚quasi artificio natura fa- 
bricata esset primum animal omne, deinde homi- 
nem mazime; A II, 30. quanto artifleio esset sen- 
sus nostros mentomque et totam constructionem 
hominis fabricata natura; A II, 86. quamguam 
foramina illa ... callidissimo artificio natura fa- 
brieata est; T L, 41. 

facit: opinio facit, non natura, vim doloris aut 
maiorem aut rn F III, 42, non .., quod 
natura) facit in frugibus, ut, "cum ad spicam 
uzerit ab herba, relinqust et pro nihilo ha! 
herbam, idem facit in homine, cum eum ad er; 
nis habitum perduxit \ et 1; F IV, 87. 
quod facit ea natura; 115. quas ( (membra- 
nas natura) .. perlucidas feeit; N Il, 142. lubri- 
cos oculos (oatura) fecit et mobiles; N II, 142, 


. COn- 


PER... ZE 


natura 


quas natura partum animantis faciat; D II, 49. 
quae est ista gar mug licentia, ut hoc deus, hoc 
natura fecerit po aut omnia deus ... 
rt gie I, 127. f. cavet. 

fert: ut, quo natura ferat, eo (res) possint ire; 

F V, 39. cum, quo natura fert, liber animus per- 
venerit; T 1,46. quod natura fert in omnibus 
fere rebus; TI, 5 plus in illo Siculo ingenii, 


uam videretur natura bumana ferre potuisse, ... 
uisse; R I, 22. cum hoc natura tulerit, ... ut 
parere summis velint; R I, 51. naturs fert, 


ut extrema ... sonent ;R VI, 18. si natura non 
feret, ut quaedam imitari possit; O I, 121. 
fingit, format: natura .. corpus .. hominis 
sic et genuit et formavit, ut alia in primo 
ie progrediente astate fingeret; 


fruitur: f. est; N I, 112. 

fugit: quid fugiat (natura) ut extremum ma- 
lorum; FL il. ea (natura) quid pereipit aut 
quid iudicat, quo aut ant fı aliquid, 
praeter volaptatem et dolorem? FI, naturam 
.. illam, quam alterius dirimus, vi cum eadem 
(zuee) eoniunzit fugientem et eius copulationis 

alienam; Ti 22. 

fundit: qui (Democritus) ... illam naturam, 
quae imagines fundat ac mittat (in deorum ny- 
mero refert); N I, 29. 

gignit: quae (natura) quidque gigneret et men- 
tem atque seonsus; A 1, 389. te natura excelsum 
quendam ... genuit; T II, 11. er talis nos 
natura genuisset, ut cam en intueri et perspi- 

-. possemus; T II, quioquid (natura) 
nah. non modo animal, a etiam quod ita or- 
tum esset e terra, ut stirpibus suis niteretur; T 
u 87. quae (natura) per sese omnia gigneret; N 

II, 64. quod (natura) tam multa ad vescendum 
. gignit; N IL, 181. quas .. res violentissi- 
mas natura genuit; N II, 152. qua pecude . 
.. genuit natura fecundius; NII,160. ut aurum 
et argentum, ass, ferrum frustra natura divina 
genuisset, nisi ..; D I, 116. quas (res) ad com- 
munem hominum usum natura genuit; OL 51. 
f. conformat. format. 
ee . efücit; N a 
abet: q ipen natura ias ... et para- 
biles et terminatas habet; F I, 46 (45). cum sic 
hominis natura zes sit, gende 
ingenitum quasi civile atque on qu 
molrındv vocant; F V, 66. rer ee 
habet, ut. . exitum mors (adferat); TI,91. eam 
caloris naturam vim habere in se . per om- 
nem mundum eigen, u I, 24. .. .. 
yelnchpaiees WII 3. Sand Ommdaen) gu 
principatum; qu natura ur 
viam quandam et sectam, quam sequatur; 
57. natura mundi omnis motus habet voluntarios 
conatusque et itiones; N II, 58. quarım 
(astararum) suum quaeque locum . alia 
infimum, alia summum, alia medium; N Iu, A. 
uam diff (natura deoram) haberet ; 
III, 9. ad hanc .. rationem quoniam maxi- 
mam vim natura habet, fortuna proximam; O 1, 
120. corporis nostri m nature ipsa videtur 
habuisse rationem; O I, 126. habet natura ut 
aliarum omnium rerum "rer. om,|j, sic vivendi 
modum; C 85. f. caret; nn 85. oustodit. est; C 
78. expetit; T Il, 46. facit; F IV, 87. 
ei f. fert; on 1a, pol 
impelli i ipiscondum im t ipsa 
natura; T IV, 12. mature ... ingenerat .. - 
praecipuum quendam amorem in eos, 
procreati sunt || [ingenerat ... vn) ii, im it. 
iu ut ‚me) homiaum coetus ... esse... velit; 


natura 


imponit; nobis .. personam imposuit ipsn 
natura magna cum excellentia prasstantiaque ani- 
mantium reliquarum; O I, 97. 

imprimit; quod in omnium animis eorum 
(deorum) notionem inpressisset ipsa natura; N I, 
43 


inchoat: qualem .. hominem natura inchoavit? 
. Fa virtutem ipsam (natura) inchoavit; 
? V, 59. 

indicat: facile indicabat ipsa natura vim suam; 


inducit: induxit (natura) in ea, quae inerant 
tamquam elementa virtutis; F V, 59. 

inest: inest in ||} in revis et, in rubetis et |] 
ranunculis vis et natura quaedam; D I, 15. 

ingenerat: |. impallit; O I, 12. 

ingignit: [. ingigmo (3 St.) ©. 307, b. 

insoulpit: eadem (natura) insculpsit in menti- 
bus, ut eos (deos) aeternos et beatos haberemus; 
N I, 45. 

instituit: |. docet; F V, 59. 

intellegit: quid est in his (rel»us terrestribus), 
in quo non naturae ratio intellegentis appareat? 
N ı, 120. illum ... necesse est intellegentis sa- 
pientisque naturae primas causas conquirere; Til. 

interit: nihil .. valentius esse, a quo (natura) 
interent; A I, 28, 

invenit: ut (natura) corporibus tot res saluta- 
ris, animis nullam invenerit; T IV, 58. 

invitat: f. cogit; R fr 1. 

iudicat: ipsa natura incorrupte atque integre 
inudicante; F I, 80. quod animadvertendum esse 
ipsa natura iudicet; F V, 47. naturam ipsam de 
inmortalitate animorum tacitam iudicare; T I, 31. 
f. fugit; FI, 3. 

laetatur: f. agit; N I, 116. 

largitur: ad hominum ... 
ubertatem natura largita est, ut ..; L I, 25. 

> ua sspientem locupletat ipsa natura; 
FI, 


machinatur: perpetuitatis causa machi- 
nata natura est; u,1ı ad usum .. oratio- 
nis incredibile est, ... quanta opera machinata 
natura sit; N Il, 149. , 

meretur: de quibus (animis) hoc etiam (natura) 
est ınerita melius, quod ..; T IV, 58. 

mittit: j. fundit. 

moderstur: nulla moderante natura; N I, 67. 

movet: nee .. ut voluptatem t, natura 
movet infantem; F 11, 38. f. efüicit; N I, 100. est; 
TLS.R VI 28, 

mutat: f. adfingit; D I, 118. 

naneiscitar: nec (natura) vim ullam nancisca- 
tur, qua a primo impulsa movestur; TI, 54. a 
primo inpulsa; R VI, 27. 

nascitar: |, caret; N I, 29. est; TI1,54. R VI, 
28. — neglegit: f. est; F V, 38. 

obliviseitur: quae .. natura suse primae in- 
stitutionis oblita est? F IV, 32, -— (hominis 
natura) oblivisceretur corporis; F IV, 33. 

occoultat: quae .. natura occultavit; O I, 127. 

offert: quae .. natura obtulft illam speciem 
Simonidi? D II, 148. 

ornat: sensibus .. (natura animum) ormarit 
ad res percipiendas idoneis; F V, 59. j. attribuit. 

aret: cui (menti) tota hominis natura parent; 

F N 3. cum omnes naturae numini divino, cae- 
iom, j terrae, maris, parerent; N 1, 22. 

parıt: cum his (propinguie) ‚. amicitiam na- 
tura ipsa peperit; Lae 19. 

patefacit: cum .. ipsa natura acceuratae ora- 
tionis hoc profiteatur, se aliquid patefacturam; 
A I, 4. in ea parte oris, qua esculentis et po- 
tulentis iter natura patefecit; N II, 141. 

patet: naturam omnem appetendarum rerum 


637 


natura 


ita late ven, ut » principiis permanaret ad 
fnes; F IV, 42. 

patitur: quod rerum natura non patitur; A I, 
54. ille, vereor, ne virtuti plus tribuat, quam na- 
tura patiatar; A 11,134. Äeri |] ferri|| non potest; 
natura non patitur; T Il, 46. veremur, ut hoc... 
natura patiatur? illa vero non modo patitur, verum 
etism postulat; T II, 46. nec inconstantiam vir- 
tus recipit, nec varietatem natura patitur; R III, 


18. neque .. natura pateretur, ut ..; R II, 40. 
ut ... sentiant mulieres naturam |Jin naturam |] 
feminarum omnem castitatem pati; L II, 29. illud 
natura non patitur, ut ..; O Ill, 22. cum consti- 


tuisset deus ... mali nihil admiscere, quoad na- 
tura pateretur; Ti 9. 

peccat: non deorum natura, sed hominum con- 
iectura peccavit; N II, 12. 

pereipit: f. fugit; FI, 80. 

perdueit: i nos ad beatam vitam natura 
perduceret; T II, 2. j. facit; F IV, 37. 

perficit: animum .. (natura) reliquis rebus 
ita perfecit, ut corpus; F V, 59. f. confirmat; LI, 
27. format. 

permansat: f. patet. 

permanet: f, cohaeret; N III, 28. 

pertinet: ut .. ad qunsdam res natura luci 
Br aliquid, ad quasdam autem nihil, sie ..; 

a8. 


pervenit: ut .. in vite, ut in pecude ... vi- 
demus naturam suo quodam itinere ad ultimum 
pervenire, ... sic.; N 1, 

petit: f. fagit; F I, 30. 

ponit: si voluptatem natura posuisse in is 
rebus videatur; F III, 17. quae (hominis natura) 
summum bonum non in toto homine, sed in parte 
hominis poneret; F IV, 83. quae (natura) formam 
nostram Et figuram ... eam posuit in 
promptu; O I, 126. 

postulat: quid natura postulet; F I, 42, LI, 
56. quid hominis natura postulet; F V, 36 (97). 
uid ea (rerum era, postulet; F V, 44. f. est; 
N IL, 19, patitur; T Il, 46. 

otest: f. accedit. cadit. consequitur. curat; 
N 123. eficit; N 1, 53. II, 115. D 11,57. L 1,67. 
est; F V, 33. 41. N I, 128. II, 86. fert; R I, 22. 
0 1, 121. stat. — II, 1. perspicio; F I, 63, tem- 
ero, 
r potitur: f. caret; T II, 41. 

eg ut (natura) et - omnibus et sam 
nulla res possit inpedire; N II, 36 

praeit: ad quorum ... usum iam corroborati 
natura ipsa praeeunte deducimur; F V, 58, 

praenuntiat: f. est; D 1, 12. 

raescribit: quas (res) natura praescriberet; 
A 1 23. quid .. mirum, si hoc eodem modo ho- 
mini natura praescripsit, ut ..? N I, 77. si hoc 
natura praescribit, ut homo homini ... consultum 
velit; O III, 27. 

praestans: praestans deorum natura hominum 
pietate coleretur; N I, 45. pie sancteque colimus 
naturam excellentem atque tantem; N I, 56. 
f. est; N I 47. 100. 116. 121, 1,4. — IL. 
quaero; N 1, 96, — III, 1, proprius. 

robat: quod ipsa natura, ut ait ille (Epicurus), 
schnet et probet; F I, 33. 

proficeiseitur: qui .. convenit ab alia volu- 

> dicere naturam proficisci? F II, 82. f. con- 
at; L I, 27. 

ae et ipsam per se naturam longius 
p ; LL 17. 

providet: id.. (natura) providit ut identidem 
fieri posset cum mazima celeritate; N Il, 142 

putat: quam similitudinem natura ratioque ab 
oculis ad animum transferense multo etiam magie 


natura 638 


ulchritudinen, constantiam, ordinem in consiliis 

om conservandam || conservanda, al. |] putat; 

userit: quid (natura nostra) quaerat amplius; 
Al, 19, cum omnium artium finis is erset, quem 
‚natura mazime quaereret; F nt 19. si.. requie- 
tem natura non quaereret; F V, 54. 

rapit: |. convertit; N II, 15. < De l. 
eficit; L 11, 67. — regit: i. efäeit; N 1, 1 

relinquit: ratione effecta (natura) sensus non 
reliquit; F IV, 88. f. est; FIV, 38. facit; F IV, 37. 

repetit: quid est .., quod querare, si (natura 
vitam) repetit, cum volt? T I, 88. 

N. cAusAm non obtinens repugnante 
natura; F IV, 56. concessum est non repugnante 
natura; O Ill, 22, 

requirit: eas .. (voluptates) si natura Er 5 
rat; TV, 24. |. 11, 5 . vivo secundum; F V, 

respondet: quibus natura jiure responderit 


non esse verum ..; F IV, 47. 
respuit: id quod natura ipsa et qu Base 6 
" nerosa virtus statim respuit; T II, 16. cuius (cibi) 
etiam in re inest calor iis, quas natura re- 
spuerit; N II 
retinet: l jene F IV, 32. 
saepit: quae (natura) . . oculos Tu te- 
nuissimis vestivit et saepsit; N II, 
sanat: quod ratio quaedam aA illos, hos 
ipsa nature; T III, 58. 
sciscit: f. probat. 
sentit: quae natura ge teneantur, in qua 
ratio perfecta insit; A I, u sensum Om- 
nino (esse posse), quo non re natura pulsa sen- 
tiret; N 1, omnes res subiectas pi naturae 
sentienti; N II, 75. aut .. nibil est, quod sen- 
tiente natura a ul aut mundum regi confiten- 
vom est; N I 
uitur: quid rl natura ut summum 
ex gi us expetendis; F I, 11. f. habet; N II, 57. 
significat: vis et natura quaedam significans 
aliquid per se ipsa satis certa, cognitioni autem 
hominum obseurior; D I, 15. 
solet: quae (natura deorum) cum mihi videre- 
tur perobscura, ut semper videri solet; N I, 17, 
spectat: quid sit, quod natura spectet extre- 
mum in bonis, quid in malis ultumum; T V, 71. 
stat: sine quo (imperio) ... nec rerum natura 
omnis nec ipse mundus a Ben, L III, 38. 
ten et: f. complectitur; N A 
terminat: natura .. ipsa terminabit modum; 
T I, 74. 
tradit: j. dat; D I, 116. 
tranesfert: j. putat. 
tribuit: quibus natura nihil tribuit amplius, 
ig ut en alendo atque augendo tueretur; N II, 
Catoni cum incredibilem tribuisset natura 
gravitatem; O I, 112. quas (res) mihi aut fortuna 
aut natura tribuiit; Las 108. 
tuetur: f. alit. continet; N II, 29. creat, tri- 
buit; N II, 38, 
racat: ut illa natura caelestis et terra vacat 
et umore, sic ..; TI, 65. caelestem .. altissi- 
mam setheriamque naturam, id est igneam, ... 
vacare voluerunt ea parte corporis; N II, 64. 
velet: plus .. rectam naturam quam rationem 
pravam valere; F U, 58. ad tuendas amicitias et 
reliquas caritates quid natura valeat; F III, 78. 
cum .. ad corporum sanationem multum i 
corpora et natura valest; T II, 5. Archim 
arbitrantur plus valuisse in imitandis sphaerae 
nn quam naturam in eficiendis; N II, 


vestit: |. saepit. 
videtur: ut... in eorpore immukari |] mutari |] 
hominis natura "rideatur; FV,35 ut uns 


natura 


duabus naturia conflata videatur; N II, 100. |. est; 
F IV, 12. habet; O I, 126, ponit; F IIL, 17. solet. 

vincit: vincit er rerum publicarum natura 
saepe rationem; BR 

utitur: ut ie . neque . multum 
adiumentis externis ... uteretur; FV 

vult: nondum .. ex lanatam satis erat, quid 
maxime natura vallet; F IV, 41. quoniam .. na- 
tura suis omnibus expleri partibus vult; F V, 47. 
quae (natura) .. . - uidque genere perfectum 
esse voluit; T Y, tias nantia aqua- 
rum incolas esse Fear voloit; T V, 38, cum 
rerum natura ... duo lumins ab animo ad oculos 
perforata nos habere voluisset; N II, 9. f. an- 
aorberg eurat; F III, 62. est; F ni 31. IV, 16. 


u Aeı abs.: f. dax, I, 2. abl. abs. (12 &t.) ®. 1, 

2. Vrädicat: sum: 8i ... est animus ... 
quinte illa non nominata quam non in- 
tellecta natura; TI, 41. eos .., qui di appellan- 


tur, rerum naturas @ase, non üüguras deorum; N 
IH, 69. est... virtus nibil aliud nisi perfecta 
et ad summum perducte natura; L I, 2.[. V,1. 
esse; L 1, 38. 

u. nach Verben: 1. Aecufativ: accuso: 
Theophrastus = TE accusasss naturam diei 
tur, quod ..; T III, 69. f. I, 1. abstrudit. 

adhibeo: ut (in || quatiuor initiis rerum illis 

uintam hanc naturam ... non adhiberet; A 1, 
9. cum ... ii, qui (somnia) gr” eon- 
iecturam adhibeant, non naturam; D II, 147. 

sdiungo: (vitis) volet secundum eam naturam, 
Ir Bene ei adiuncta erit |jsit, est ||, vivere; 


eure quae (artes) naturam adiuvarent; F IV, 


admiror: eam (seternam gyragl suspicien- 
smque hominum ge o 
re Apur! gr DU, 18. 


adsequer: num ... 
turam acutius quam medicus ... 
quetur? D UI, 12. 

agnosco: cum .. animus naturam .. 
milem contigit et adgnovit; T I, 48. 

aperio: eoquid nos eodem modo rerum naturas 
persecare, aperire, dividere possumm? A II, 122. 

aspernor: naturam hominis aspernatus hoc 
ipso luet maximas poenas; R III, 38. 
ER f. attinge, II. natoram 86t) ®. I. 

. 270, 8. 

cerno: A on Lumen natura) quo facilius ex- 

; T IV, 62. f. cerme, Ill. naturam 

Be &t.) Pe: I, ©. 407, b. 


al qui rerum naturam ... cogitat; TI, 


cognosco: |. eognoace, Ill. rigen (6 ©t.) 
.L6&. 448, b. — cohibeeo: f. I, 1. cohibet. 
E.. f. coole, II, nataram de) 216€. 
y I 
complecotor: tum 
cum est idoneafh conp 
compleo: [. I, 1. il LIT 
somprimo: vitiosam .. naturam al eo (Stil- 
pone) - —n et conpressam esse doctrine, 
t ..; Fa 10. 
condemno: non modo stultitiam meam, sed 
etiam mores et naturam condemnandam puto; 


A Il, 65. 
conecto: f. I, 1. est; N II, 29. — conflo: f. 
L LE — N IL 100. — nlsnge N er 
it; — conservo: |. suoquor; ’ 
= . ;FIV, win I: 
cousidero: cum Tr necopinstorum ma- 
turam consideren; T IH, 


coniectura aden- 


* u 


age mu Kr Kaain, 


natura 639 natara 
eonstituo: multas .. aline naturae deorum induco: [. L 1. est; TI,65. — en 
ex magnis beneficiis eorum non sine onusa ... | . 1,2. TI, 41. — intueor: [. Imtueonr, II. 


eonstitutae nominatseque sunt; N II, 80. 

eontineo: f. eomtinmeo naturam (h St.) B, I, 

‚8. — contingo: f. agnosco, 

contimuo: cum quattuor genera sint corporun, 
ger eorum mundi Fur ag natura est; 
N II, 84. f. 1,1, cohseret; A I, 28 

eustodio: f. L, 1. eustodit. 

damno: rerum naturam age errorem nostrum 
damnare malumus; T V, 4 

dedico: terrenn .. vis omnis atque natura 
Diti i dedicatu est; N II, 66. 

definio: Zeno .. naturam ita definit, ut ..; 
N IL 57. 

re j. depravo naturam (3 &t.) B. 1, 
S 


desero: illa (virtus), ut vobis placet, partem 

[— tuetur, Hana en deserit; F IV, 
1. f. I, 1. deserit; 

ale: si quando naturam hominis dicam, ho- 
minem dicere me; F V,33. naturam .. eam dico, 
qua numgquam animus insistens itatione et ınotu 
esse vacnus potest; D II, 128, f. I, 1. fu I: a 
dieo, IV, 2. naturam (8 ©t.) ®. i, ®. 

diffundo: cum rerum natura nn a 
meclara in omnes partes motusque diffusa; DI, 


diligo: f. I, 1. diligit. 
dissolvo: cum hominis natura worte dissolvi- 
tur; C 80, 
divido: f. divide, II. naturam (4 &.) 8. I, 
&. 737, b. 
do: haec .. sive vis sive ars sive natura ad 
scientiam rerum futararum homini ... est ... 
data; N II, 168. 
edomo: f. comprimo, — efficio: f. effielo, 
a Bel rer ine ehe @. 791, b. 
evolvo: ut... naturam rerum omnium evolvas; 
A II, 114. 
ercito: enius (Mercurii) obscenius exeitata na- 
tura traditur; N III, 56. 
exerceo: hanc (naturam animi atque vim) tu 
exerce optimis in rebus! R VI, 
expleo: necesse est finem . . omnium (animan- 
tivum) hunc esse, ut || a sus cart || natura 
expleatur; FV,25. 5. 1,1. wult 
explico: natura eupiditatum generibusque eR- 
ram erplieatin; F1,64. |. explieo, Ill, naturam 
(4 &t.) ®. I, ©. 928, a. 
oxpono: Ki, 1. est; N I, 57. er f. 
eerno. — exstinguo: |. I, : caret; N I, 2 
facio: fae (animi naturam) igneam, en in 
bilem; TI, 70. 
fero: quo naturae vi (natura) feratur; N III, 34, 
firmo: quae tolluntur omnia, si vis et natura 
fati ex nn ratione firmabitur; Fa 11. 
funde: f. I, 1. confieit; N II, 115. 
genero: f. 1 habet; F V, 66. 
gigno: |. I, 1. augescunt. 
habeo: ne natura quidem rationis expers est 
habenda; N II, 87. quod ... eodem tem 
eto nati dissimilis et naturas et vitas et casus 
t; D II, 95. matrona ... visa est in quiete 
obsignatam habere naturam; D I, 145. |. I, 1. 
Bee TL91. habeso, Ill. naturam (8 .) ©. 
u‘ 
imitor: quam (naturam) imitata ratio; L I, 26. 
E. aliorum naturam imitans omittas tuam; v I, 
11. 
immuto: f. I, 1. videtur; F V, 34. 
impedio: universam .. naluram nulla res 
potest impedire; N Il, 85. f. I, 1. praeest. 
impello: f. I, 1, naneiscitur, 


inechoo: f. perfleio ; NH, #8. 


naturam (4 ©t.) ©. 353, a. 
invenio: inventa et temperata varietate et na- 
tura sonorum; T I, 
he 2 natura sie ab iis investigata est, 
ab ..; A 
invito: quinnd eas res hominum natura nullo 
emolumento invitata rapiatur; F V, 48 
jiungo: quae {rerum natura) ut uno consensu 
iancta sit et continens; DU, 38. f. 1,1. est; N 11,29. 
moveo: |. meveo, If. naturam (7 &t.) & 
muto: quia natura mutari non potest, ideirco 
verae amicitiae sempiternae sunt; Lae 3%. |. I, 1. 
videtur; F V, 35. 
nanciscor: qui ducem || ducem naturam || na- 
etus ad virtutem pervenire non possit; L I, 30. 
nomino: f. eonstituo, 1, 2, TI, 41. 
nosco: ut ne caeli quidem naturam interpretes 
istos eseli nosse appareat; D II, 92. nt vilicus 
naturam novit, ... sie ..; R v5 
obsigno: f. habeo; D II, 145. 
occulo: a primo .. mirabiliter oceulta natura 
est; F V, 41 
odi: ut ... hominem exuens ex homine natu- 
ram odisse videatur; F V, 85. 
omitto: ut... omittam vim et nataram deorum ; 
N I, 122. f. imitor; O I, 111, 
pello: 1.2. I, 26. 
perduco: [. I, 2, L Li 
erficio: ia uhae Ieisalane naturis ad 
ultimas perfe ue volumus procedere; N II, 33. 
ceteris nataris multa extern, quo minus perfician- 
tur, possunt obsistere; N II, 85. nec .. hominia 
natura men est; N U, 39. ut... non intelle- 
perfectiores habere naturas quam 08; 
Ki E 1. 5. vivo secundum; F V, 26. — I, 2. 


Sn anae, qui (Zopyrus physiognomon) se pro- 
fitebatur hominum mores naturasque ex corpare, 
oculis, valtu, fronte pernoscere; Fa 10. 

perseco: f. me 

persequor: - ra Re 
stirpium naturas; F P 

perspicio: rien. . natura orationis ... 
potest perspici; ‚68. nisi .. rerum natura 
nen erit; F I, 64. qui ipse sibi notus sit, 
est qui suam naturam sensumque perspexerit; 

F il, 16. qui (Zopyrus) se ne — ex 
forma perspicere profitebatur; T IV, 80 em.. 
(animus) ._ ... rerum .. omnium naturam 
perspexerit; L I, 61. quis .. est tam cupidus in 
yore eognoscendaque rerum natura, ut ..? 
154. si quis ... naturam .. mundi ... per- 
arg’ Lae 88. [, I, 1. est; FVa. gignit; 


„yerkarbe: quae (natura) tota perturbatur; 


(persecutus est) 


pervestigo: qui natura ommium rerum perve- 
. senserunt omnem hunc mundam mente *; 
‚ 56. 
pono:is .. est 
. ponitur; N 


uo rerum omnium 
. continet; T IV, 


us, in 
I, 86. [. I, 
ulso: ea ipsa vitia naturam vehementius saepe 
p 4 N u, 61. 
puto: ut ... mens nostra beatam illam natu- 
ram et sempiternam putet; N I, 105. neque ..: 
(ea natura se putanda sit potius quam de- 
terruma; 
quaero: si rerum naturam, non ignominiam 


nominis quserimus; T V, 107. deorum ., natura 
quaeritur; N I, 67. cum tierima natura 
quaeratur, eaque heata et anterna: N I, 96. 


natura 


rapio: necesse est .. in suum quaeque locum 
natura rapiatur; N III, 34, j. invito, 

refero: Ag I, 1. fundit. 

rego: omnem . hi ipse (deus) naturam; N 
11, 77. deorum inmortalium vi, natura | [natura] [, 
ratione, potestate, mente, numine ... naturam 
omnem regi; L I, 21. 

relinquo: quaesita .. virtus est, non quae re- 
linqueret naturam, sed quae tueretur; F IV, 41. 
(Stoici) rursus naturam relinquunt; F iv 43. 

repeto: natura .. iuris explicanda nobis est 
eaque ab hominis repetenda natura; L I, 17. 

seiungo: f. I, 1. est; T I, 66. fr IX, 10. 

sequor: qui sine ulla doctrina naturam ipsam 
secuti multa laudabilia fecerunt; F II, 11. quae 
(prima naturae Stoici - raeponunt, . . natu- 
ram videntur sequi; v4. naturam sequi et 
eius quasi lege vivere; L7, 56. ut contra univer- 
sam naturam nihil contendamus, ea tamen con- 
servata propriam nostram sequamur; OÖ I, 110. 
nos .. naturam sequamur; O I, 128. est .. ho- 
minum naturse, quam ui debemus, maxime 
inimica crudelitas; O III, 46. j. dux, II,1. sequor 
(4 &t.) ®. I, ©. 788, b, 

significo: ordo .. siderum et in omni ._ 
nitate constantia neque naturam significat .. 
que fortunam; N II, 43. 

subicio: siquidem ea (natura deorum) subiecta 
est ei vel necessitati vel naturae; N II, 77. 

suspicio: f. admiror. 

tempero: quae .. natura tam mirabiliter tem- 
perari potest? T V, 101 (100). f. invenio. 


tollo: veri .. et falsi non modo itio, sed 
etiam natura tolletur; AIU,58. An enes in 
eo libro, qui physicus inscribitur, ... tollit vim 
et naturam deorum; N 1, 32, Diagoras ., . postea- 


que Theodorus nonne aperte deorum naturam sus- 
tulerunt? N 1,63. non ut eam (naturam deorum) 
tollerem; N III, 93 

tribuo: quis est, qui hanc naturam animis esse 
tributam neget? T 1, 54. R VI, 28. 

tueor: sensus ... tuetur illam (naturam) qui- 
PN, er etiam se tuetur; F IV, 38. j. relinquo; 

verto: ut eorum jj quorum || (stultorum) auffra- 
giis rerum natura vertatur; L I, 44. 

video: si penitus rerum naturam videas; F V, 
21. illud erat philosophi potius || philosophi ||, 
totius augurii primum naturam ipsam videre, de- 
inde inventionem, deinde constantiam; D y 80. 
videamus ... vim naturamque legis; L II, 8 

vinco: numquam naturam mos vinceret; TV, 78, 

2. Genetiv: noto: illum (orbem deus) eiusdem 
naturae, hunc alterius notavit; Ti 25, 

sum: una pars est naturae, disserendi altern, 
vivendi tertia; F V, 9. videsne .. opinionis esse, 
non naturae malum ? T II, 53. iudico malum 
illud opinionis esse, non naturae; TIII,31. vides 

. opinionis esse, non naturae malum; TI, 65. 
quorum (divinandi generum) alterum artis est, 
alterum naturae; D Il, 11. quod (materiae gaauı) 
esset eiusdem naturae et quod alterius; 

f. I, 1..agitat. 

8. Dativ: accommodo: id... initium esse na- 
turae accommodatum; AIIL,24. id... accommoda- 
tumne naturae sitan alienum; AI, 25. dieitis initia 
proponi necesse esse apta et accommodata natu- 
rae; EIV,46. quae ... naturae aocommodata 
esse concedit; F IV, 56. id... aptum et ac- 
commodatum naturae esse oportere; FV 1 
quod diximus naturae esse aptum et accommoda- 
tum; F V, 28. quod naturae est accommodatum ; 
F.V, 24. quod at naturae accommodatum; N I, 
104, qua (beneficentia, liberalitate) quidem nihil 
ost naturae hominis accommodatius; OÖ I, 42, 


0 


natura 


adfero: naturae .. vim attulimus; T IV, 63. 
adiungo: quae er tam naturae quam bestae 
vitae adiuncta sunt; A I, 21. 
congruo: quae (actio corporis) motus et status 
naturae congruentes tenet; F V, 35. vita. 
constans et naturae congruens existimari potest; 
F V, 66. qui (Stoiei) cum finem bonorum esse 
senserint congruere rae cumque ea convenisnter 
vivere; T V, 82. est .. vera lex recta ratio na- 
turae congruens; R III, 33. 
coniungo: neque ulla oflicii praecepta firma, 
stabilia, coniuncta naturae tradi possunt; O I, 6. 
principio necesse erat sensum exsistere ... com«- 
iunctum .. naturae; Ti 44. 
eonsentio: consequentes sunt fines bonorum, 
eg simplex voluptas, Stoicis consentire na- 
turae; FII,34. quod onen) in eo positum est, 
ut naturae consentiat; F III, 45. 
copulo: quid naturae copulatum habuit Alci- 
biadis quod scribitur somnium? D II, 148. 
desum: f. I, 1. abundat, 
do: naturae celeritatem ad discendum et me- 
moriam dabant; A I, 20. si optio naturae nostrae 
detur; A II, 19. 
impertio: quarta pars mundi ... ceteris na- 
turis omnibus salutarem inpertit et vitalem calo- 
rem; N II, 27, 
oboedio: nulli .. est naturae oboediens aut 
subiectus deus; N II,77. hominem naturae oboe- 
dientem homini nocere non posse; O III, 25. 
obsequor: tunc obsequatur homo naturae, 
._ sine magistro senserit, quid natura desideret; 
obsisto: cui (naturae) obsisti non potest; F II, 
49. naturae obsisti nullo modo posse; T II, q1. 
f. 1. perficio; N II, 35. 
pareo: ei. . (naturae) parendum esse dicebant; 
AIL19 in hoc sumus sapientes, quod naturam 
optumam ducem tamquam denm sequimur eique 
paremus; C 5. 
praefero: cum (T. Torquatus) ipsi naturae 
patrioque amori praetulerit ius maiestatis; FI, 28. 
Ü iu quom ... nefas .. sit dicere ullam 
raestare naturae omnium rerum; L II, 16. 
„rede: quae (vita) .. esset reddenda naturae; 


rare: n . attinet naturge repugnare; 
0 I 110. 2” .. aliud Gigantum modo 
bellare cum og nisi naturae repugnare? C 5 

subieio: omnia subiecta esse naturae; e u, 
2, mn N II, 77. — 1. subicio. — I, 1. est; 

sum: cui (naturae) nomen est aör; N II, 91. 
f. L1. est; N I, 108. 

tribuo: non omnia... 
uam naturae; N IIl, 
blativ: sum: si ... eos arbitramur, quia 
natura optima sint, cernere naturae vi mazume; 
T1,3.1v. 1. qualis. 

utor: oali .. er cernentes utuntur natura 
atque sensu; D II 

5. mit Wiäpofitionen: absum a: neque ulla 

re ih absumus a natura ferarum; O I, 50. 

accedo ad: cum (sensus) accessit ad naturam; 
F IV, 38, 

accommodo ad: quo:modo non potest animal 
ullum non adpetere id, quod accommodatum ad 
naturam adparest, ... sie ..; A ee 38,  quae 
ad nm accommodata ... esse dieunt; 

V ut (en haberentur ... 
saccommodatae; F IV, 56, non quo bestior ea 
vita sit, sed quod ad naturam accommodatior; 
F IV, 6. iure ... illum appetitum rerum ad 
naturam nccommodatarum ae ee peiarerent 
omnibus; F V, 38. . (statum) ad tempus, 


ea deo potius tribuenda 
sunt 


natura 


ad controversias naturam, ad personam accommo- 
damus; T II, 79. udeo nostra iura ad naturam 
accommodari; L II, 62. qui (animi motus) item 
sd nsturam accommodati sunt; O I, 100. 

adipiscor &, e: adeptum esse omnia a |je|l 
natura et animo et corpore et vita; A I, 19. 

ago de: de natura agebamus deorum; N I, 17. 

balbutio de: praeter Epicarum balbutientem 
de natura deorum; DI 5. 

capio ex: illud num dubitas, quin specimen 
naturss capi decent ex optims quaque natura? 
TI, 32. 

cieo ex: ex eorporis totius natura et figura 
u motus cieri tamquam in cantu sonos; T I, 
1 

commeo per: qui (Pythagoras) censuit animum 
esse per naturam rerum omnem intentum et com- 
meantem; N I, 27. 

concretus ex: ex hacne tibi terrena mortali- 
an natura et oaduca concreta ea (vis) videtur? 

1, 62. |. I, 1. est; N III, 4. 

conflo ex: f. I, 1. videtur; N u, 100. 

congruo cum: si aliquem nacti sumus, cuius 
cum moribus et natura congroamus; Lae 27. 

coniungo cum: necesse esl eam (vim).. cum 
rerum natura esse coniunctam; D II, 29. |. IL, 1. 
fugit; Ti 22. 

conservo in: ut se conservaret in ea natura, 
in qua (homo) ortus esset; F IV, 41. 

consto ex: ex quibus (naturis) omnia constant; 
N II, 84 j. I, 1. est; N I, 29. 

contendo contra: j. 1. sequor; O I, 110. 

contineo in: quae causs in rerum natura con- 
tinebatur, fore ut ..? Fa 36. 

convenio cum: qua ex coniunctione naturae 

.. convenire potest ... meus quaesticulus cum 
caelo, terra rerumque natura? D II, 34. 5. 1,1. 
convenit. 

converto in: omnis hasec tum intereunt, com 
in naturam aliam convertuntur; N III, 81. 

derigo ad: |. V, 2. ad. 

descisco a: (Stoici) desciscunt a natura; F IV, 

tum ... » natura .. desciscimus; T III, 3. 
on de: j. de, I. dico de natura (3 &t.) 8, I, 


e ri 

discedo a: id est convenienter naturae vivere, 
a natura discedere; F IV, 41, 

disco a: ea (Chrysippus) dieit, ut ab ipsa na- 
tura didieisse, non ut ipse repperisse videatur; 
N II, 16. 

discrepo a: quid ab ofücio naturaque disere- 
pet; O I, 146, 

dissero de: de deorum natura ortuque mundi 
disserentes; Ti 8. 

disto a: f. I, 1. distat. 

divido in: ea .. ab iis in naturam et |Jin |} 
mores dividebantur; A I, 20. 

doceo de: de natur ... ita dieebant |] doce- 
bant ||, ut eam dividerent in res duns; A |], 24. 

duco a: duxisti .. divinationem omnem a tri- 
bus rebus, a deo, a fato, a natura; DII, 27. ius 
civile ductum a natara; O III, 71. 

efficio ex: ex qua (natura) superiores sensus 
et mentem eflici rebantur; A I, 39. j. I, 1. est; 
N Lu, 86. 

excello in: si in ceteris quoque naturis id cui- 
a ultimum, quod in quaque excelleret; 


eximo ex: quodsi exemeris ex rerum natura 
benivolentise coniunctionem; Las 28. 

facio contra: aut nihil existimat se facere 
contra naturam aut ..; OÖ III, 26. si nihil existi- 
mat contra naturam Seri hominibus violandis; 
O III, 26. — secundum: omnia .., quae secun- 
dum naturam fiunt, sunt habenda in bonis; C 71. 


D. 


641 


natura 


fundo in: calidum illud atque igneum ita in 
omni fusum esse nature, ut ..; N II, 

habeo a: restant duo divinandi genera, quae 
habere diecimur a natura, non ab arte, vaticinandi 
et somniandi; D II, 100, j. a, I. habeo a natura 
(8 &)8.1,©. 7, a. — ex: primam .. (nos) ex 
natura hanc habere appetitionem, ut conservemus 
nosmet ipaos; F IV, 25. — in: f. I, 1. est; C 78. 
habet; N II, 24. 

haurio a: a qua (natura deorum) ... haustos 
animos et libatos habemus; D I, 110. 

incido in: eos, qui nascuntur || nascantur |] 
eodem tempore, posse in dissimilis incidere natu- 
ras propter caeli dissimilitadinem; D II, 98. f. I, 
1. comprehendit. 

includo in: non inclusse (sunt causae) in re- 
rum natura atque mundo; Fa 28, 
FE ui in: est .. infixum in ipsa natura; F V, 


insero in: si modo ... lex est ratio summa 
insita in |[[[in] |] natura; L I, 18. 

insumin: his .. in naturis nihil inest, quod 
vim memorise, mentis, oogitationis habeat; % I, 
66. fr IX, 10. in qua rerum natura inest id futu- 
rum? D II, 18. rationem inesse in ea (natura 
omnium rerum); L II, 16, f. I, 1. sentit; A I, 28. 

intendo per: f. commeo per, 

intersum inter: quid inter naturam et ratio- 
nem intersit, non distinguitur; N II, 26. inter 
locorum naturas quantum intersit, videmus; Fa 7. 

intro in: intrandum .. est in rerum naturam ; 
FV, 44. 

invenio in: quid .. aut in natura ... aut in 
operibus mann factis tam compositum ... inveniri 
potest? F II, 74. 

iungo ex: qui (animus) ex eadem iunctus 
alteraque natura adiuncta materis; Ti 27. 

libo a: f. haurio a, 

memoro de: quia (Heraclitus) de natura nimis 
obscure memorarit; F II, 15. 

ordior a: unde... ordiri rectius zus quam 
& communi parente natura? T V, 37. 

orior a: a natura mibi videtur potius quam 
ab indigentia orta amicitia; 27. — ex: ex 
qua (natura) ratio et intellegentia oriretur; FIV, 
12. videtur ... ex natura ortum esse ius; L I, 35. 

perspicio in: quod primum in terrena natura 
perspici potest; N II, 25, 

pertineo ad: ad eius we vim naturamque 
(praeposita) nihil pertinent; F IH, 54. — per: 
rationem quandam per omneın naturam rerum per- 
tinentem vi divina esse adfectam; N I, 36. deus 
pertinens per naturam cuiusque rei; N II, 71. 

perrenioad: ad deorum naturam perveniamus 
necesse est; N II, 83 

pervolo ad: puros, integros ... leni quodam 
et facili lapsu ad deos, id est ad naturam sui si- 
milem pervolare; fr IX, 12, 

peto a: f. a, I. peto a natura (4 ©t.) ®. 1, ©. 
8, b. — ex: utex en (natura) petant agendi prin- 
cıpium, id est oflicii; F IV, i 

philosophor de: philosophandi ratio triplex, 
una de vita et moribus, altera de natura et rebus 
occultis, tertia de disserendo; A I, 19. 

pono in: j. im, B, ]. pono in natura (3 &t.) 
©. 263, b. 

praefor de: quae 
praefati sumus; Ti 37. 

procedo a, ad: f. 1. perficio; N II, 38. 

profieiscor a: |. a, I. proficiscor a natura 
(9 &.) ®. 1, ©. 9, a. — ex: (nos) in hanc vitam 
ex alia vita et natura profectos; T V, 9. 

pugno cum: ut fortuna non numquam tam- 
quam ipsa mortalis cum inmortali natura pugnare 
videatur; O 1, 12 


.. de deorum ... natura 


81 


natura 


quaero de: j. de, I. quaero de natura (3 ©t.) 
8. 1, ©. 607, a. — in: neque ulla alia in re nie 
in natura quaerendum esse illud summum bonum; 
AI, 19. 

recedo a: f. a, I. recedo a natura (4 &t.) ©. 1, 
©. 9, b. — refero ad: f. ad, I. refero ad natu- 
ram (6 61.) ©. I, ©. 49, a. 

reperio in: quae (intellegentia atque ratio) 
ng Fr animo nulla alia in natura reperiantur; 

repeto a: primum mihbi videtur ... a deo, ... 
deinde a fato, deinde a natura vis omnis divinandi 

. repetenda; D I, 125. repetam stirpem iuris 
a natura; L 1, 20, 

requiro a: f. I, 1. est; AIL, 19. — revertor 
ad: 1 ad, I. revertor ad naturam (3 &t.) ©. 1, 
©. 49, b. 

revoco ad: hasc ... ad naturam revocari fa- 
cile possunt; D II, 145. ad suam cuiusque natu- 
ram consilium est omne revocandum; O I, 119 

scribo de: quos (libros) de natura deorum seri- 
psimus; D I, 7. 

segrego a: n beata inmortalique natura et 
iram et gratiam segregari; N I, 45, 

seiungo a: qui iam licet nobis a natura leges 
et iura seiungere? LI, 35. f. L,1. est; TI, 66. 
fr IX, 10. 

sentio de: de naturis .. sie aentiebat; A I, 39. 

sum a: a natura .. alia quaedam ratio est; 
DI, 129, — ad: necesse est, quid aut ad naturam 
aut contra sit, a nature ipsa indicari; F I, 30..— 
contra: [, eontra, A, I. sum contra naturam (22 &t.) 
B. 1, ©. 534, b. f£ — e: eadem e natura est hu- 
mana mens; TI, 67. |. ex, I. sum enatura (4 ©t.) 
2.1, ©. 898, b. — in: nihil esse animal |} ani- 
male || intrinsecus in natura atque mundo praeter 
ignem; N III, 36. j. im, B, I. sum in natura (25 &t.) 

. 270,4. — secundum: alia secundum naturam 
dicebat, alia naturae esse contraria; A1,36. quae 
.+.8.n. essent; AI,36. eligentem es, quae essent 
8. n., reicientemque contraria; F II, 34. earum 
rerum, quae s. n. sint |jsunt ||, habere dilectum 
idel.jj; F III, 12, quod .. ipsum se. n. sit aut 
tale quid eflieiat, ut ..; F UI, 20. quae s.n. 
sunt; F 11, 20. IV, 48. V, 19. quae a, n. sint; 

II, 20. prima est .. conciliatio hominis ad 
ea, quae sunt s. n.; F III, 21. est... ea (honesta 
actio) a. n.; F Ill, 22. quae (res) sint en; F 
Ill, 31. vivere ... seligentem, quae (res) s.n., et, 
quae contra naturam sint, reicientem; F Ill, 81. 
quae (res) sunt 8. n,; F ul, 33. IV, 15. quod aut 
8.n. esset aut contra; F III, 53. tam insipientem 
quam sapientem sumpturum, quae s. n. sint, re- 
iecturumque contraria; FIII, 59. in quo... plura 
sunt, quae 8. n. sunt; F lIl, 60. quas (res) s. n. 
esse dicimus; F III,61. rebus iis, quae s, n. sint, 
fruentem vivere; F IV, 15. quae (vita) etiam 
ceteris rebus, quae essent s. n., ab ; FW, 

earum rerum, quas sint s. n., quam plurima 

et quam maxima adipisci; F IV, 25. s. n, cum 
sint; F IV, 26, habere ea, quae s. n. sint, vel 
omnia vel plurima; F IV, 27. ut ea mens nihil 
haberet in se, quod esset =. n,, ut valetudo est; 
F IV, 28. quae ». n. esse dieimus; FIV,81. a 
ze naturalis ea, quae s. n. sunt, appetens; 
V, 32. quae (res) s. n. sunt; FIV,32. 39. cum 
aliquid ei (animo) s. n. esse videatur; F IV, 58. 
omnia, .. quae #. n. sint, aestimatione aliqua di- 
gna; F IV, 58. quas... s. n. sint, im nihil 
habere in sese eius appetitionis; F IV, 58. se 
omnia, quae s.n. sint, bona appellare, quae autem 
contra, mala; F IV, 72. quas (res) primas s. n. 
esse diximus; F V, 20. 45. facere omnia, ut adi- 
piscamur, quae s. n. sunt {[sint|}; F V,20. quae 
8. n. illi ipsi gloriosi esse fateantur || fatebantur, | 


642 


natura 


fstentur ||; F V, 72, in iis esse rebus, quae s. n. 
essent, non dolere; F V, 73. bonum appello, quic- 
quid ®. n. est, quod contra, malum; F V, 889. 
audebo .. cetera, quae s. n. sint ||sunt||, bons 
appellare; F V, 91. an quicquam est ®, n., quod 
fit repugnante ratione? T IV, 79. appetunter .., 
quae s. n. sunt, declinantur contraris; N III, 33. 
quom antiqui omne, quod e. n. esset, ... bonum 
esse decreverint; L I, 54. cetera .., quae s.n. 
essent, ita | ‚si e8 virtuti non repugnarent; 
O III, 18. disrumpi necesse est, eam quae maxime 
est ». n., humani generis societatem; O III, 21. 
multo magis est s. n. excelsitas animi et magni- 
tudo; O III, 24. magis est s. n. ... labores ... 
suscipere; OÖ III, 25. quodei ... nihil .. tam 
(est) s. n. quam utilitas; O III, 35. hocs,n. 
esse; O III, 72. quid est .. tam s. n. quam se- 
nibus emori? C 71. 

suscipio contra: f. V, 

suspicor de: nec .. Protagoras ... quiequam 
videtur de natura deorum suspicari; N 2.9. 

video in: in qua (natura) egregium nihil vide- 
mus ||videamus ||; N I, 117, 

vigoo in: in omni natura rerum id vivere, id 
vigere, quod caleat; N III, 35. 

vivo ex: ut (sapiens) e natura vivat; F III, 68. 
ut ex natura vivere summum bonum sit, id est 
vita modica et ar leil virtute perfrui; LI, 56. 
f. secundum; F V, 26. — in: f. vrigeo in. — se- 
cundum: ut finem bonorum dicerent secundum 
naturam vivere; F I, 4. cum ... superiores ... 
8. n. vivere summum bonum esse dixissent; F IV, 
14. quod .. pluribus verbis, illi brevius, s. 
n. vivere; F W 26. finem .. sibi constitueret 
(animus) s.n. vivere; FIV, 27. its finis bonorum 
exsistit s. n. vivere sic aflectum, ut ..; F V, 24. 
omnibus animalibus extremum esse se. n. vivere; 
F V, 26. commune animalium omnium e®.n. vi- 
vere; F V, 26. homini id esse in bonis ultimum, 
8. n. vivere, quod its interpretemur: vivere 6x 
hominis natura undigue perfecta et nihil requi- 
rente; F V, 26. omnes .. (naturse ie an 
bunt, qui s, n. volent vivere; O IH, 28. . IL1, 
adiungo. 

II. nach Mdjectiven unb Mbvwerbien: 1. Ge 
neti» (vgl. 2. alienus, inimicus): dispar, dis- 
a I, 1, est; © 78. 

proprius: tollit (Epicurus) id, quod maxime 
rm est optimae prasstantissimaeque naturae; 


2. Dativ: alienus: quae ... aspera .. et 
incommoda et reicienda et aliena naturas esse 
concedunt; F V, 78. ignoratio rerum aliena na- 
turae deorum est; N II, 77. 

aptus: coeptat a ... 08, Quas naturae 
sentit apta, appetere; F V, 24. quae Zeno ... 
apta naturae esse dixit; F IV, 60. quod verum, 
simplex sincerumque sit, id esse naturae hominis 
aptissimum; OÖ 1, 13. placet .. aptiora esse na- 
turae ea oflicis, quae ex communitate, quam es, 
quae ex cognitione ducantur; OÖ I, 158. quae 
(communitas) maxime est apta naturae; O I, 159. 
nihil est .. tam naturae er Lae 17. j. 1, 8, 
accommodo; F IV, 46. V, 17. 28, 

EHRE f. eongruenter (3 &t.) ®. I, 


consentaneus: non quasritur .., quid naturae 
tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae; F II, 
80. ad extremum (sequitur selectio) constans con- 
sentaneaque naturae; F III, 20. consentaneum est 
huio naturse, ut sapiens velit ... administrare 
rem publicam; F II, 68. ut id decorum velint 
a er its naturae consentaneum sit, ut ..; 


contrarius: est .. animus ... depressus ... 


natura 


643 


natura 


in terram, locum divinse naturae aeternitatique 
contrarium; C 77. f. II, 5. sum secundum; AI, 36. 
convenienter: f. eonvenienter vivo (8 St.) 
8.1, ©. 54l, a. 
inimicus: tristis .. res est ..., aspera, amara, 
ee naturae; TI, 18. f. II, 1. sequor; O II, 


proprius: f. IL, 1. est; N I, 108. 

similis: cum .. eum (igmem) similem universi 
naturse eflicere vellet; Ti 35. 

3. Ablativ: alienua: etiamsi, quioquid aspe- 
rum alienumque natora sit, id appellari placeat 
malum; T II, 66. 

indignus: ut, cum de dis inmortalibus dispu- 
temus, dieamus indigna iis || indigna naturis im- 
mortalibus |]; N III, 64. 

4. mit Präpofitionen: accommodate ad: 
finis bonorum exsistit secundum naturam vivere 
sic affectum, ut optime aflici possit ad naturam- 
que accommodatissime; F V, 24. 

alienus &: quod modo a natura non sit alie- 
a ad, II. aptus ad naturam (5 & 

aptus ad: |. aptus naturam t.) 
®». L ©. 53, a. 

communia cum: cum rerum natura ... quid 
habere potest commune non dicam linaceum 
fel, ... sed tauri opimi jecur ... quid habet na- 
turale ..? DU, 29. 

situs in: qui (Strato) omnem vim divinam in 
naturs -sitam esse censet; N neo arboris 
neo equi virtus, quae dieitur, ... in opinione sita 
est, sed in natura; L I, 45. 

solus ex: solum ... ex tot animantium genc- 
ribus atque natoris; L I, 22. 

IV. nad &ubftantiven: 1. Genetiv: algd: 
quin omnium naturarum simile osset id, ad quod 
omnia referrentur; F IV, 32. 

sdiutrix: quas (sapientia) esset naturae comes 
et adiutrix; F IV, 17. 

admiratio: quid est .., quod deos veneremur 
propter admirationem eius naturae? N 1, 117. 

animus: (Cleanthes) totius naturae menti atque 
eanimo tribuit hoc nömen; N 1,37. ait .. (Chry- 
sippus) vim divinam ... esse positam .. in uni- 
versae naturae animo atque mente; NI,39. om- 
nem animum universas naturae temperans per- 
miscebat; Ti 42. 

ars: quodei ea, quae a terra stirpibus continen- 
tur, arte naturae vivont et vigent, profecto ipsa 
terra eadem vi continetur |jet|] [arte naturae]; 
N IL, 83, 

Asperitas: si quis as 
tate naturae, .. ut ..; 

benignitas: illa quantsa 
quod ..!N II, 131. 

bonitas: si... non interdum naturse bonitate 
vincatur; O I, 5. non nulli .. sive felicitate qua- 
dam sive bonitate naturae ... rectam vitae secuti 
sunt viam; OÖ IL 118, 

bonum: si ... non explet bona naturae volu- 
ur F V,45. nibil bonum nisi naturne primis 
- — al [bonis] | aut omnibus aut maxumis frui; 


itate ea est et inmani- 
87 


benignitas naturae, 


eorum est habendus ad summum ne- 

torae bonum optumus ... comitatus; Las 88. 

causae: f. 1, 1. intellegit; Ti 51. 

coagmentatio: quas ... quasi consentiens 
ad mundi incolumitatem coagmentatio naturae 
quem non movet; N II, 119. 

cognitio: . dieserendi ratio cogmitio- 
que naturae; F IV, 8. ut (sapientes) omne tem- 
pus inquirendo ao dircendo in naturae cognitione 
consumant; F V, 53. qui (philosophi) naturae 
cognitionem admirantur; T 1, 48. quase (religio) 
est iuncta cum cognitione naturae; D II, 149. in 
hoc conspectu et cognitione naturae; L I, 61. 


cognitio it art || rerum || naturae manca 

. sit; OI,153. uns... essemus beati cognitione 
naturae et scientia; fr V, 50. 

comes: f. adiutrix. 

commendatio: quia continentur || qui conti- 
netur|| ea commendatione naturae, qua se ipsi 
diligunt; F V, 53, (extremum appetendorum) 
ductum & prima commendatione naturae; F V, 40, 
ut ea (ratio) duceretur omnis a prima commenda- 
tione naturae; F V, 

commoda: qui ad honestatem prima naturae 
commoda adiungerent; A Il, 138. quoniam de 
primis naturse commodis satis dietum est; F V, 


concentus: f. coniunctio; D II, 34. 

coneilintio: honeste .. vivere, quod ducatur 
a conciliatione naturae; A II, 131. quod non in- 
est in primis naturae conciliationibus honesta 
actio; F III, 22. 

condicio: nibil .. tam aptum est ad ius con- 
dicionemque naturae ... quam imperium; L III, 3, 

coniunctio: qua ex coniunctione naturase 
et quasi concentu atque consensu, quam ovurd- 
®eınv Graeci appellant, convenire potest ..? DI, 
34. conieetores ex quadam convenientia et con- 
iunctione naturae, quam vocant ovunddeav, quid 

. sequatar intellegunt; D II, 124. quae est 
continuatio coniunctioque naturae, quam ... vo- 
cant svuradtsıav? D IL, 142, 

consensus: illa mihi placebat orstio de con- 
venientia consensuque naturae; N III, 28, ipso- 
rum interpretum coniecturae nonne magis ingenia 
declarant eorum quam vim consensumque naturae? 
D II, 144. f. coniunctio; D II, 34. 

conservatio: quae (via) deducit ad convenien- 
tiam conservationemque naturae; O I, 

conservatrix: quodne omnem naturam con- 
servatricem sui dixerint, an ..? F IV, 19, |. 1,1. 
est; F IV, 16. 

consideratio: est .. animorum ... naturale 
quoddam quasi pabulum consideratio contempla- 
tioque naturae; A II, 127. 

eonspeotus: f. cognitio; L I, 61. 

constantia: vehementiorem eum (adpetitum) 
volunt esse, qui longius discesserit a naturae con- 
stantis; T iv 11. ut ... vehementior .. intelle- 
gatur is ae qui procul absit a naturae 
constantia; T IV, 47. naturae constantiam videre 
eupientis; N II, 105. 

constitutio: ab iis constitutio illa prima 
naturae ... exponitur; F IV, 15, 

contagio: * quorum in aliis, ... 
bus, ... naturae contagio valet, ... 
fatalis; Fa 5. 

contemplatio: f. cognitio; OI, 153. conside- 
ratio. — continuatio: f. coniunctiö; D I, 142, 

convenientia: ri ullam esse convenientiam 
naturas cum extis concessero; D II, 34. f. coniun- 
ctio; D II, 124. consensus; N III, 28. conservatio, 

desideriu: veniebat .. (Laelius) ad cenam, ut 
animo quieto satiaret desiderin naturae; F II, 25. 
appellet hasc desideria naturae; F II, 27. 

{ ifferentia: haeo differentia naturarum tantam 
habet vim, ut ..; O I, 112, 

dissimilitudines: innumerabiles alise dissi- 
militudines sunt naturae morumque; O I, 109. 

dissolutio: etsi hoc .. est in vitio, dissolu- 
tionem naturae tam valde perhorrescere; F V, 31. 
simili .. inseitia || inscientia || mors fugitur quasi 
dissolutio naturae; L I, 31. 

divitise: cuius (naturae) divitias Epicurus 
parabiles esse docuit; F 11,90. divitias .. naturae 
esse parabiles; T V, 98. 

elements: sunt .. quasi prima elementa na- 
turae; F III, 19. sunt.. prima elements naturae, 


81* 


ut in ungui- 
vis est nulla 


natura 


Tas. auctis virtutis quasi germen eflicitur; 


exempla: feruntur . ex optimia 
naturae et veritatis exemplis; 

get IR. naturae nempe hoc 
effecerit, ut . explicatio; F III, 73. 


expletio: in en .. etione naturae summi 
boni finem consistere; FE 
explicatio: nec . ietas "adversus lladvor- 


sum |] deos ... sine exp icatione |] explanatione |] 
naturae intellegi potest; F II, 73. similia dici 
possunt de explicatione naturae; F IV, 11. inest 
* eadem explicatione naturae insatiabilis quae- 
dam e cogmoscendis rebus voluptas; F V, 12. 
unus (animi fetus) in 08. rerum positus et 
in explicatione naturae; utrum philoso- 
phis dignius, sagarıum superstitione u interpre- 
tari an explicatione naturae? D II 

extremum: ut eam (rationem RER 
quasi deum ducem subsequens ad naturae perve- 
niat extremum; F V, 43. 

fabrica: illa potius explicetur ineredibilis fa- 
brica naturae; N II, 138, hbanc naturae tam dili- 
er. fabricam imitata est hominum verecundia; 


figura: si erit ... perspecta omnis .. huma- 
na6 naturae figura atque perfectio; N II, "133. 


fines: sapiens ... naturae finibus contentus; 
FI, 44. 
z ton: si omnis [dixi) hausta e fonte naturae; 

forma: cum .. e& sit ... forma naturae; 
FV, 4. 

fundamenta: pervertunt erg ea, quae 


sunt fundamenta naturae; OÖ III, 

genus: qui .. naturae Es non vitiosae 
genus consilium vivendi omne contulerit; O I, 120. 

imago: naturae imagine utendum est nobis; 
R 1, 66. 

imitator: deinde imitator, ut sibi quidem vi- 
detur, naturse mos vindicat; fr V, 71 

immanitas: |. asperitas. 

indicia: quae (animi partes) Na Fun excel- 
siores, eo dant clariora indicia naturae; F V, 
sunt .. etiam clariora ... indicia as, maxime 
scilicet in homine, sed in omni animali, ut appe- 
tat animus agere ..; F V, 55. 

infinitas: is .. (Anaximander) infinitatem na- 
turae dixit esse, e qua omnia gignerentur; A II, 
118. quibus (litteris) infinitatem rerum atque na- 
turae ... cognoscimus; T V, 105. 

initie: (rationem) ipeie initiis naturae ... lo- 
cupletatam; F II, 38. cum..illa.... proficiscan- 
tur ab initile naturae; F Il, 22. minime ıniram 
est primo nos sapientiae commendari ab initiis 
naturae; F 

interitus: dolor in maximis malis ducitur 
quom sus asperitate, tum quod naturae interitus 
videtur sequi; L I, 31. 

investigatio: cum ... totum .. se ad investi- 
gationem naturae contulisset; Al, ‚34. (Democri- 
tus) ex illa investigatione naturae consequi vole- 
bat, bono ut esset animo; F V, 87. 

invitamenta: in quo (fonte) sint prima invi« 
tamenta naturae; F V, 17 

iter: quod iter sit naturae quaeque progressio; 
F IV, 37 

iudicia: opinionie .. commenta delet dies, 
naturae iudicia eonfrmat; NIL5. 

ius: iure naturae, qui dea matre est, deus sit 
necesse est; N III, 45. quin ... defensionem . 
facinoris a naturae iure aliquo quaereret; LL40. 
nos .. de iure naturae cogitare per nos atıue 
dioere debemus; L ' 49. j. condicio. 

lena: f. I, 1. ost; N I, 7%. 


u 


natura 


lex: qui quodam motu aut statu videntur na- 
turae legem et modum contempsisse; FV4. 
omni .. in re consensio omnium gentium lex na- 
turae putanda est; T I, 30. earum quaeque (be- 
stiarum) suum tenens munus ... manet in lege 
naturae; TV, omnia non Quiritium, sed sa- 
pientium iure pro suis vindicare, Kg eivili nexo, 
sed communi lege naturae; R I, 27. cui (rationi 
appetitus) sunt subiecti lege naturae; O I, 102. 
uns continemur omnes et eadem lege naturas; 
O IU, 27. violare alterum naturse lege probibe- 
mur; O II, 27. inhumane feceris nr na 


turae legem; oO III, 80. lex Rs ... de 
cernet profecto, ut.; O IL, 31. hoc quamgusm 
. neque aut lego sanciri aut lure eivili, 


video .. 
tamen naturae legs sanctum est; O III, 69. j. IL 
eic ro- 


1. sequor; LL 5 
lumen: quos Gainle) celeriter ... 
ee ut nusquam naturae Iumen sppareat; 
malum: dgl. I, 2. — mens: f. animus. 
motio: (sıdera) 6x Elle naturae motions 
transversa in eiusdem naturae motum incurren- 
tia; Ti 30. 
motus: ab aligun mente tantos naturae motus 
gubernari; N II, 15. motu unius eiusdemque na 
_ quae (sidera) velocissime movebantur; Ti 3%. 
motio. 
necessitas: ea praedicunt .., quae naturse 
necessitas perfectura est; DI, 17. non .. aeter- 
nis causis naturae |je|l necessitate manantibas 
|| eman. || verum est id, quod ita enuntiatur; Fa 
19. si atomis, ut gravitate ferantur, tributum 
est necessitate naturae; Fa 48. iis nihil malum 
potest || p. m. videri, quod naturae necessitas 
adferat; Ex .1,1. abdit. 


nomen: sunt . u qui omnia naturae nomine 
appellent; N I, 8 

norma: nos bonam a mala nulla alia 
nisi naturae norma dividere possumus; L I, 4. 
f. praescriptio; A II, 140. 


obseuritas: de obscuritate naturse (dissera- 
mus); A II, 147. quae naturae obsouritate occul- 
tantur; FV,51. latet (causa) fortasse obscuritate 
involuta naturae; D I, 

opera: haec omnia esso opera providae soller- 
tisque naturae; N II, 128, 

pars: uti ne quae pars naturae neglegatur; F 
IV, 41. quarum (rerum) ... altera versetur in 
levissima parte naturae; F v, 22. quia cuiusqus 
partis naturae et in corpore et in anımo sua quae- 
que vis sit; F V, 46. = I, 1. deserit; F IV, 32. 
vgl. U, 2. sum; F V, 9. 

patria: unam (esse patriam) naturae, alieram 
eivitatis; L II, 5. 


perfeetio: quod .. absolutum, virtus, id est 
lid est virtus || quasi perfectio naturae; AI, ©. 
f. figura. 

praescriptio: quas (res) erant congruentes 
cum prasscriptione naturae; A I, 28. hanc nor- 
mam, hanc regulam, hanc praescriptionem esse 
naturae; A II, 140. 

prima: quae sunt prima naturae; F II, 21. 
IV, 41. ‚cum aut voluptatem aut vacuitatem do- 
loris aut‘ prima naturae in summis bonis ponerent; 
F Ill, 380. prime .. illa naturss, sive secunda 
sive contraria, sub iudioium sapientis et dileobum 
cadunt; F II, 61. ut omnia illa prima naturase 
huius (rationis) tutelae subielantur; FW,38 si 
(Stoici) .. ponunt ... prima naturae; F IV, 48. 
aut voluptas adiungi potest ad honestatem . 
aut doloris vacuitas ... aut prima naturae; FE v, 
21. quae . . cometituta sunt prima naturae; F V, 
45, |. bonum; TV, 8. 


natura 


Bas NA. in quo sit totius naturse princi- 
patus; 

principia: quoniam .. ab his principiis na- 
turse discessimus; F III, 20. omnia oflicia eo 
referri, ut adipiscamur principia naturae; F II, 
22. cum .. omnia oflicia a prineipiis naturae 
profieiscantur; F III, 23. quid dubitas .. mutare 
prineipia naturae? F IV, 34. quae essent princi- 
P. naturae; FIV, 45, obliti mihi videntur, quae 

i fecerint ||iecerint, al. || principia naturae; 

V, 72. quod illi verbis et artibus aluerunt na- 
turae prineipia, hi autem institutis et legibus; R 
II, 7. quom et bonum et malum natura iudioe- 
tur et ea sint principia naturae; L I, 46. quae 
naturae principia sint communitatis et societatis 
bumanae; O I, 50. cum ... ea habeas principia 
naturse, ... ut ..; O III, 52. 

progressio: i. ter. 

a edehdueig de hanc providentiam naturae 

. adiungi multa possunt; N II, 

140. 


quaestio: dies noctesque oculis cognitae . 
ad quaestionem totius naturae inpulerunt; Ti 52. 

ratio: omni cognita ratione naturae et vitae 
etiam deorum ; F III, 73. hunc censes primis, ut 
dicitur, labris gustane physiologiam, id est na- 
turae rationem? N I, eorun (mundorum) or- 
tus, interitus, omnis zn, uibus naturas ratio 
continetur; N I, 73. qui (Divitiscus) .. naturas 
rationem, quam gpvsiloyiar Graeci u rer no- 
tam esse sibi profitebatur; D I, W. 
tionem naturae difhicile est fortasse traducere nd 
id genus divinationis, quod ..; DI, 180. eum. 
terrorem ... naturae ratione "epellito; DU, 60. 
utriusque (naturae, fortunae) omnino habenda ratio 
est in a genere vitae, sed naturae magis; 
O I, 120. hoo multo magis efücit ipsa naturae 
ratio; O III, 23. quoniam .. ita ratio comparata 
est vitae naturseque nostrae, ut alia ex alia aetas 
oriatur; Lae 101. f. I, 1. intellegit; N II, 120, 

regula: ut ... nos studia nostra nostrae na- 
turae DE metiamur; O I, 110. j. praesscriptio; 
AL1ı 

scientia: f. cognitio; fr V, 50. 

servatrix:f. L, 1. est; F V, 26. 

societas: si ... neque naturas jjest|| socie- 
tas ulla cum somniis; D I, 147 

s ollertia: nulla ars imitari sollertiam naturae 
FON N 1,92. quae een vitis aut arboris 

. tantam naturae sollertiam significat, quantam 

ipse mundas? N Il, 85. 

specimen: f. Il, 5. capio ex. 

speculator: non pudet . Payne id est 
en venatoremque naturae, ... petere ..? 


specula: a parvis .. aut .. » bestiis, quas 
putat esse spe naturas; F Il, 32. 

status: primum est ofieium ..., ub se conser- 
vet in naturse statu; F II, 20. "ut nibil a statu 
naturae discedas; O I, 67. 

sterilitas: quia fetus extitit in sterilitate na- 
turae; D I, 46. 

atimuli: quoniam ... ad hanc voluptatem 
ipsius naturae stimulis incitemar; RLS 

studia: quis contra studia naturse tam vehe- 
menter obduruit, ut ..? F III, 87, 

temperatio: corpus . „ita ne ut tem- 
peratione naturae vigeat; T 

tempus: ante tempus u miserum esse. quod 
tandem tempus? rer TI 


venator: |. 

via: cursus est paar »etatis et una via na- 
turae; 38. 

vis: vis vis .. est permagna naturae; F II, 28. 


nonne intellegas eo malorem vim esse naturae, 


645 


Kr natura 
quod...; FU, 58. perturbationes .. nulla naturae 
vi commoventur; III, 35. etiam in bestiis vis 


naturae perspici potest; F III, 62. maxime .. in 
hoc quidem genere vis est perspicus naturae; F 
V, 32, quae vis et totius esset naturae et par- 
tium singularum; F V,4l. in ... imbecilla .. 
mente vis naturae quasi per caliginem cernitur; 
cum autem progrediens confirmatur animus, ı o- 
scit ille quiden naturse viım, sed ita, ut . V, 
43. ut age optime naturae vim vidisse same 
tur, qui ..; T II 3. facilius .. etiam in bestiis 
. vis ipsius naturae perspiei potest; T V, 38, 
est .. vis tanta nmaturae, ut ..; N I, 78, nec 
illam {| ullam [| vim esse naturae, ut sui dissimilia 
osset efingere; N Il, 23. terrae vis Pythiam 
elphis incıtabat, naturae Bibyllam; D I, 79, 
quod .. vi naturae ... videmus efüei; D u, 44. 
ut id, 'quod evenit, naturae vis, non opinio erroris 
effecerit; D II, 143, ea (lex) est .. naturae vis; 
LI,19. nec .. illa parva vis naturae est ratio- 
nisque, quod ..; O I, 14. f. consensus. II, 4. sum. 
— vires: |. L 1 cohaeret; N II, 28. I, 1. fero, 
Zune: sunt .. iste non naturae vitia, sed 
cu meta Tıo, 73. multi etiam naturae vitium 
tations atque exercitatione sustulerant; DI, 


RN quo modo ... conservabitur, ut 
sit omnium naturarum illud ultimum? F 
IV, 

voluntas: quod ||qui|| in pueritia facillime 
se arbitrentur Iasbitrantur naturas voluntatem 
posse cognoscere; F V, 55 

vox: hac exaudita quasi voce naturae; F 1], 71. 
naturae ipsius vocem videmur audire; F IM, 62. 
quodsi omnium consensus naturae vox est; T I, 35. 

2. Ablativ: algd: aliquid eius modi nulla co- 
haerendi natura; N II, 82, 

8. mit Präpofitionen: alqd contra: (cmu- 
ciari) asperum, difäicile, odiosum, contra naturam 
dicunt, nec tamen malum; T U, 17. definis tu 
mihbi, non tollis dolorem, cum dieis asperum, con- 
tra naturam; T 1, 30. 

cogitatio de: Pre ag de vi et natura deo- 
rum studium incendit ..; T V, 70. 

cognatio cum: cum rerum .. natura quam 
cognationem (haec) habent? D II, 33. 

commotio contra: f. gagan A, IH. com- 
motio (2 &t) ®. I, ©. 535, b 

conceptio contra: conceptio contra naturam 
fortasse, sed partus prope necessarius; D II, 50 

liber de: f. de, 1IL. liber de natura (8 &t) 
2. 1, ©. 6ll, a. 

oratio de: Stoicorum de natura deorum ora- 
tio; N IH, 95 

ortus a: erit eius (amieitiae 
quam ab inbecillitate gravior; 

prima secundum: ab iis alii, quae prima se- 
cundum nsturam nominant, proficiscuntur; F 
18. omne officium referent aut ad voluptatem aut 
ad non dolendum aut ad prima illa secundum na- 
turam obtinenda; F YV, ». 

quaestio de: perobscura quaestio est de na- 
tura deorum; N I, 1. quae (quasstio) est de na- 
tura deorum; N I, 61 
sen de: es ratio, quas est de natura deorum; 

sententise de: ponam in medio sententias 
philosophorum de natura deorum; N I, 18. emu- 
merasti . - Rage natura philosophorum sen- 
tentias; N I, 

V. Tr L Ablativ: abhorrere: ut per- 
spicuum et eg nos & dolore abhorrere, sic 
apparet . II, 62 

Akuslukisı qui (Di ) bonum definierit id, 
quod esset natura abeolutum, id autem sequens 


ortus a» natura 


natura 


illud etiam ... motum aut statum esse dixit e 
natura absoluto; F III, 38. 

acutus: e quo intellegi potest, quam acuti na- 
tura sint; T1,48. quod acutum et perspicax na- 
tura est; O I, 100. 

adlicere: quodesi ... voluptas .. est sola, quae 
nos vocet ad se et alliciat suapte natura; FI, 54. 

administrari: quae (res) natura adıninistran- 
tur; N II,86. {. administro mundum; FIV, 12, 
N I, 82. 85, 86. > (8. I, ©. 76, b). 

admisceri: neque (sidera) ulla prasteren sunt 
llest]] admixta natura; N Il, 39. 

adsequi: quae (nostri) natura, non litteris ad- 
seeuti aunt; T I, 2 

saeternus: quod interire possit, id aeternum 
non esse natura; N III, 37, 

amplificari: quod his naturis relatus ampli- 
fieatur sonus; N II, 144 

angere: quae (res) sua natura aut sollicitare 
possit aut angere; F 1, 41, 

appetere: quod esset natura appetendum; F 
I. 5. sumus .. naturs ... studiosissimi adpeten- 
tissimique honestatis; T II, 58. quoniam .., ut 
bona natura adpetimus, sic a malis natura decli- 
namus; T IV, 13. 

aptus: natura sumus apti ad coetus, concilia, 
civitates; F1II,68. quod tibi nec usu nec natura 
sit aptum; T I, 87 

F enlaziai quae prima sunt adseita natura; F III, 


bonus: qui natara boni sapientesque gignun- 
tur; N II, 34. bic natura iustus vir ac bonus 
etiam conloquetur; LI, 41. ipsum .. bonum non 
est opinionibus, sed natura; LI, 46. quae natura 
bona sunt; L |], 47. 

eaducue: quae (vitis) natura caduca est; (© 52. 

carus: sibi quemque natura esse carum; F V, 

cedene: ignis .. et aör ... natura .. cedens 
est maxume et dissupabilis; N II, 31. 

cerni: quae natura cernerentur; Ti 10. 
a hos (sensus) natura certos putamus; 

‚#7. 

cireumfundi: terra ... circumfusa undique 
est hac animali || animabili |] spirabilique natura; 

cohaerere: siout una eademque natura mun- 
dus ... cobaeret ac nititur, sic omnes homines 
inter se natura confusi pravitate dissentiunt; L fr 
2. qui primum hasc natura cohaerentia opinione 
distraxissent; O III, 11. 

commovere: quia (honestum, decorum) ... 
animos .. omnium natura et specie sua commo- 
vet; O II, 32. 

communis: quae natura fuerant communia; 
O I, 21. cum sit hoc natura commune animan- 
tium, ut ..;O I, 54 

concupiscere, condolescere: natura .. (ho- 
minem) et condolescere et concupiscere et exti- 
mescere et efferri lastitia; A I, 38. 

confundi: f. cobaerere; L fr 2. 

congregabilis: ut apium examina ..., cum 
congregabilia natura sint, fingunt favos, sic homi- 
nes, ac multo etiam magis natura con ind 
hibent agendi ... sollertiam; O I, 157. 

congregari: congressune aliquo inter se (be- 
stiolae) an iam inde ab ortu natura ipsa congre- 
gatae sint; N II, 124. f. congregabilis. 

eongruere: ratio fecit hominem ... cum .. 
iis (hominibus) natura et sermone et usu congruen- 
tem; FU, 45 

coniungi: inter nos natura ad civilem com- 
munitatem coniuncti et consociati sumus; F II, 66. 
ut coniugia virorum et uxorum natura coniuncta 
esse dicerent; F 1V, 17. quom animus ... omnia 


646 


natura 


.. natura conionetos suos duxerit; L I, 60. esse 

inter homines natura coniunctam societatem; O 

IH, 58. ut bonos boni diligent adsciscantque sibi 

Te propinquitate coniunctos atque natura; 
e 5. 


consentire: qui non isdem rebus moretar na- 
turaque consentit; 65. 

consequi: ex quo illud natura consequi, ut ..; 
F IU, 64. 

consociari: f. coniungi; F II, 66. 

constare: natura constare administrarique 
mundum; N II, 82. hominem ... non constare 
natura; N II, 86. 

constitui: neque .. hoc solum natura, id est 
iure gentium, sed etiam legibus populorum ... 
constitutum est; O III, 23. 

consumi: natura se consumi et sensckute; 

contineri: omnem .. vim mundi natura divina 
contineri (necesse est); N Il, 30. meum lucrum 
natura rerum continetur; D ]I, 33. 

dari: quae prima data sint natura; F IL, 33, 
ut tauris natura datum est, ut ..; F III, 66. nu- 
torane nobis hoc .. datum dicam an errore quo- 
dam, ut .?FV,2 oe .. ratio a |] ratio || 
natura data est; L 1, 83. 

deelinare: f. appetere; T IV, 13. 

depravari: ferarum natura non est illa quidem 
u Tre? mala diseiplins, sed natura sus; F II, 33. 

iiudicari: nec solum ius et ininria natura 

diiudieatur, sed omnino omnia honesta et tarpia; 
L I, 44. honesta quoque et turpia natura diiudi- 
canda sunt; L I, 45. 

diligere: quoniam se ipsi []ipsos || omnes na- 
tura diligant; F III, 59. 

dissipabilie: f. cedens. 

distinguere: an tu civem ab hoste natura 
Ilnatione, fortuna |] ac loco, non animo factisque 
distinguis? P 29, 

efferri: f. concupiscere. 

effici: docet omnia effeota esse natura; A II, 
121. natura effectum esse mundum; N I, 58. 

enitere: illud Accii: »probae ... fruges .. 
ipsae suapte natura enitent«; T II, 13. 

esse: ius .., quod ita diei appellarique possit, 
id esse natura; F III, 71. est in animia omnium 
fere nature molle quiddam, demissum; T II, 47. 
est naturale || naturabile, natura, natura fere, al. || 
in animis tenerum quiddam atque molle; T II, 12. 
Epicuro .. placet y gps mali aegritudinem 
esse natura; T II, 28. sus quod dicam, natura 
[|naturam || esse; L I, 33. quodsi, quo modo est 
natura, sic iudicio homines „humanı ... nihil a 
se alienum putarent*; L I, 33. natura esse ius; 
L I, 36. si (iustitia) neque natura est; L I, 42 
esse profecto aliquid natura pulchrum atque prae- 
elerum, quod sus sponte peteretur; C 48, 

evenire: quas (res) natura evenirent; F II, 34. 
IV, 14. quae (res) natura eveniant; F II, 31. 

exoriri: quod ( .. non natura exoriatur, 
sed iudicio, sed opinione; ‚ 

expeti: ut probet voluptatem natura expeti; 
F li, 82. cum omnes natura totos se expetendos 
putent; F V, 46, baec honest# ... suapte natura 
per se esse expetenda; F V, 61. 

exsistore: si qui dentes et pubertatem natura 
dicat existere; N II, 86. 

extimescere: f. concupiscere. 

ferri: (aör) natura fertur ad caelum; N Il, 117. 
qui (sonus) natura [in] sublime fertur; N II, 141. 
quarta pars mundi ... tota natura ferrida est; 
N II, 27 

fieri: natura fieri, ut liberi a parentibus amen- 
tur; F III, 62. si .. extis pecunise wmibi . 
ficatio ostenditur idque fit natura; D II, 


natura 


utrum sit probabilius, deosne ... concursare ..., 
an nature fieri, ut mobiliter animus agitatus, quod 
vigilans viderit, dormiens videre videatur; IT, 
129. ad ... communicandum .. inter omnes jus 
nos natura esse factos; LI, 33. quanto id magis 
in homine fit natura! Lae 81. 

flammeus: sunt .. stellae natura flammene; 
N I, 118 

fluere: quae natura fluerent atque manarent; 
N I, 39. 

frigidus: qui (ar) natura est maxime frigidus; 

fugere: natura .. omnes ea, quae bona viden- 
tur, segauntur fugiuntque contraria; T IV, 12. 

generari: est .. natura sic generata vis ho- 
minis, ut ..; F V, 49, 

igni: natura gigni sensum diligendi et beni- 

volentiae caritatem facta signifieatione probitatis; 
Lae 32. 

habere: quae (instramenta animi) natura quae- 
que eivilibus institutis habuit; R II, 5. 

bonestus: multa, quae honesta natura viden- 
tur esse, temporibus finnt non honesta; O III, 95. 

impelli: impellimur .. natura, ut prodesse 
velimus; F II, 65. qua (altera natura) impulsi 
multa faciant Fa |} nullam quaerentes volu- 
ptatem; F V, 74. j 

impertire: quae (iustitia) ... impertit aliquid 
cum zua vi atque natura ... tum spe nihil de- 
futurum; F I, 5%. 

implicare: quam (vim di immortales) tum 
terrae carernis includunt, tum hominum naturis 
implicant; DI, 79. 

ineitari: ii... ad servandum genas hominum 
natura incitantur; F III, 66, 


inesse: quod .. natura inest in mentibus no- 
stris insatiabilis quaedam cupiditas veri videndi; 
T I, 44 

infirmus: is... infirmus est mollisque natura; 
Lae 75. 


ingenerari: quase (virtutes) ingenerantur suapte 
natura appellanturgue non voluntariae; F V, 3 

iniustus: eundem .. (Dionysium fuisse) male- 
fcum natura et iniastum; T V, 57. 

inseri: f. II, 5. insero in, 

insistere: f. I, 1. dico; D II, 128. 

invidus, iracundus: qui .. natura dieuntur 
iracundi aut misericordes aut inridi aut tale quid; 
T IV, 80. 

iudicari: constans ... ratio vitae ... itemque 
inconstantie ... saa natura * | iudicabitur ||; LI, 
45. an ingenis natura, virtutes et vitis, quae 
existunt ab ingeniis, aliter iudicabuntur? L I, 46. 
f. IV, 1. principis; L I, 46. 

iustus: ex quo illud eflicitur, ne iustos quidem 
esse natura; R III, 18, 

laudabilis: quod sit .. ipsum .. per s6, sun 
vi, sus sponte, sus natora laudabile; F II, 50, 
quod .. (bonestum) vere dieimus ... natura esse 
laudabile; O I, 14. 

lenis: homo natura lenissumus . 
tamen coepit; AI, 11. , 

liberalis: non tam natura liberales quam qua- 
dam gloria ductos, ut beneßci videantur; O I, 44. 

loquax: senectus est natura loquacior; C 55. 

maleficus: f. iniustus. — manare: |. fluere, 

misericors: f. invidus. 

modiens: haec ipsa nimia in quibusdam futura 
non fuisse, nisi quaedam essent modica natura; 
F V, 3. 

mollis: f. infirmus. 

moveri: quod (Aristoteles) omnie, quae mo- 
ventur, aut natura moveri censuit aut vi aut vo- 
luntate; N II, 44. quae .. natura moyerentur; 
N Il, 44. es (adsensio) ... extrinsecns pulss, 


. stomachari 


647 


natura 
Br reliquunı est, suapte vi et natura movebitur; 
a 49. 


niti: f. cobaerere; L fr 2. 

opinari: ut deos esse natura opinamur, qua- 
les[que] sint, ratione cognoscimus, sie ..; T I, 36. 

parari: quodsi ita natura paratum esset, ut 
ea dormwientes agerent, quae somniarent; D II, 122. 

perfici: quasdam virtutes natura aut more per- 
fectas esse; A I, 38. ut ea ... quam perfectis- 
sima natura haberemus; F V, 44. si .. meliora 
sunt ea, quae natura, quam illa, quae arte per- 
fecta sunt; N II, 87. 

perspicax: f. acutus; O I, 100. 
DERUUIRNIEN: natura fotara prassentiunt; D I, 


rimus: adipisci, quae essent prima natura; 
AL. rn . j 


privatus: sunt .. privata nulla natura, sed 

«. oceupatione; ÖO I, a. 

probare: * probavit, nos [jan arboris aut aqui 
ingenium natura probabimus, || ingenia iurenum 
non we LI 4. 

procedere: qui natura doctrinaque lo ad 
virtutem processissent; F IV, 21. Bi Eu 

proclivis: ut optuma quisque valetudine ad- 
fectus poteat videri natura ad aliquem morbum 
proclivior, sie ..; T IV, 81 

ropensus: quia natura propensi sumus ad 

diligendos homines; L I, 43. natura propensi ad 
liberalitatem sumus; Lae 91, 


De !. er F 2 46. 
qualis: qualis || quali|] quisque natura 
futurus sit; » IL, oa ag 


referri: f. amplificari. 

regi: qui baec omnia regi natura putant; FV, 
33. qua (necessitate, natura) caelum, maria, terras 
regantur; N IL, 77. f. 1, 1. sentit; N II, 85. — II, 
1. rego; L I, 21. 

repelli: quod a gravioribus leviora natura re- 
pellantur; T I, 40. 

sapiens: te ... non solum natura et moribus, 
verum etiam studio et doctrina esse sapientem; 
Lae 6 (7). j. bonus; N II, 94. 

sempiternus: non esse 
sempiternum; N II, 87. 
‚sentire: quod provisione aut permotione men- 
tis magis quam natura ipsa sentiamns; D II, 9. 

sequi: natura .. viros bonos eam iustitiam 
sequi, quae sit, non eam, quae putetur? R III, 18, 
quod (honestum animi magnitudo) maxume natura 
sequitur; O I, 65. f. fugere. 

servari: mundum .. ipsum simili parique na- 
tura ... servari; N II 

significari: natura significari fatura sine deo 
possunt; D I, 10) 

sollieitare: f, angere. 

stare: multa .. alia multis locis diutius com- 
memoratione manent quam natura stare potue- 
runt; L I, 2, 

studiosus: f. appetere; T II, 58. 

sustentari: tam natura putarem hominis vitam 
sustentari quam vitis; T I, 56, 

tardus: si sis natura tardior; O 21. 

teneri: si terra natura tenetur et viget; N II, 
88. f. I, 1, sentit. 

tribui: natura tributum esse .., ut ü, qui 
en essent, a procrestoribus amarentur; F 


natura ignem 


turpis: quod id natura tarpe iudioet; L I, 41. 

valere: nisi honestas natura plurimum valeat; 
FL, 117. 

versari: suapte natura 
et versari turbinem; Fa 42. 

vigere: quae (res) natura vigeant; P V, 26, 
f. teneri. 


... et cylindrum volvi 


natura u 
„rinei: idem (philosophus) natura vietus; F II, 
49. 


vitiosus: qui .. non natura, sed culpa vitiosi 
esse dieuntur; T IV, 81. 

volvi: f. versari. 

abl. comp.: qua (natura) nihil est aptius, nihil 
discriptius || deser. ||; F1II,74. qua (natura) nihil 
sit melius; N II, 46. a. (natura) nihil potest 
esse callidius; N II, 142. 

2. Bräpojitionen: a: ut ab ea ee ar 
taımquam ignicali extinguantur a natura dati; 
L I, 38, a qua (natura) ... cum ceterae partes 
netatis bene discriptae ||deser. || sint; C 5. 
f. er V, 38, c. natura [64 6.) ®8.1,&. 16, b 

ad: est lex iustorum iniustorumque distinetio 
ad illam antiquissimam et rerum omnium princi- 

m expressn naturam, ad gr leges hominum 
eriguntur || dirig. 4; L II, 13. vgl. II, 5. sum ad. 

contra: qui... prope contra naturam vigiliaa 
suscipere soleamus; F V, 54. vgl. IV, 3. conceptio 
contra. f, eontra, A, IV. naturam (4 &t.) ©. I, 
©. 535, b 

de: quorum (viroram) si nemo verum vidit de 
natura deorum; ‚ 9. 

ex: vgl. II, 5. sum e (B. I, ©. 898, b). vivo ex. 

in (acc.): f. I, 1. patitur; L II, 29, — 2 : 
cum in rerum natura duo quaerenda sint; FL1 
quid .. dubitamus in tota eius (hominis) natura 
quaerere quid sit effectum? F IV, 36. non pu- 
gnem cum homine, cur tantum aberret |j habeat, 
al.|] in natura boni; F V, 80. cuius (numeri) vis 

‚ in natura maxuma esset; TI, 20. idem facit 
(Epicurus) in natura deorum; N 1, 71. nihil .. 
ratione in rerum natura factum esse vultis; N I, 
90. mibi .. etiam Democritus ... nutare vide- 
tur in natura deorum; N I, 120. in omni natura 
‚.. mecesse est absolvi aliquid ac perfici; N IL, 35. 
nostris .„. manibus in rerum natura quasi alteram 
naturam efficere conamur; N II, 152, quod in 
natura rerum „omne* esse ||[esse]|] dieimus; D 
11,103. nullis in rerum natura causis praepositis, 
cur ab eo (Oedipode) patrem interfici necesse esset; 
Fa 33. quoniam id est in rerum natura longe 
maximi consilii, constituere ..; R II, 7. id in 
rerum naturs tanto est magnificentius tantoque 
praeolarius, ut..; L1,23. quamquam, o di boni! 
quid est in hominis natura [vita ]| diu? C 69. 
quae in rerum natura totoque mundo constarent, 
quseque moverentur; Lae 24. quod .. pulcherri- 
mum in rerum natura intellegi potest; Tı 12. [. II, 
5. excello in. 

per: f. I, 1. adlieit. confirmat; L I, 27. pro- 
greditar. 

praeter: quae (causa) terreret animos ... 

raeter naturam bominum pecudumque portentis; 

I, 14. quis .. opifex praeter naturam ... 
tantam sollertiam persequi potuisset in sensibus? 
N II, 142. ut, etiamsi praeter consuetudinem ex- 
Be ER naturam iamen non possit exiatere; 


propter: hebetiora ut sint hominum ingenia 
propter caeli pleniorem naturam; N II, 17. 

secundum: ut (animal) ... ita sit affectum, 
ut optime secandum naturam affeetum esse possit; 
F V, 24 haecc habemus in XU sane secundum 
naturam, quae norma legis est; LIl, 61. necesse 
est secundum eandem naturam omnium utilitatem 
esse communem; OÖ III, 27. vgl. II, 5. facio secun- 
dum, vivo seeundum. 

VI. Ziide: nisi nimis animose ferox natura 
illum nescio quo *#; R V, 9, 


naturabilis |. nataralis, B, L est; 
T II, 18. 


RR 


naturalis 


naturalis, tistih, natüctih, von Natur, 
naturgemäß, naturnotwendig, die Natur betreffend: 
A. bei Eubftantiven: alqgd: |. B. 

neternitas: an etiam sine asternitate naturali, 
nru quae eint, ea vera esse possint intellegi; 

BR . 

amicitia: ita pulcherrima illa et maxume na- 
turali carent amicitia per se et propter se expe- 
tita; Lae 80. 

amor: si naturalis amor esset; T IV, 76. 

appetitio: ut prima appetitio naturalis postu- 
lat; F IV, 25. si ... est quaedam appetitio na- 
turalis es, quae secundum naturam sunt, Appe- 
tens; F IV, 32. naturalem .. appetitionem, quam 
vocant eure, itemque oficium ... volunt esse 
earum rerum, quae secundum naturam sunt; F IV, 
39. nullum potest esse animal, in quo non et 
adpetitio sit et decolinatio naturalis; N III, 88. 

Fallusı miluo est quoddam bellum quasi na- 
tarale cum corvo; N II, 125 

benivolentia: omnes inter se naturali quadan 
indulgentia et benirolentia || [et benevolentia] || 

. contineri; L I, 35 

bonum: de summo .. atque naturali bono sie 
agunt; A I, 21. quae (voluptas) ... habet quid- 
dam simile naturalis boni ||naturali bono ||; 
L 1 31. 

caritas: nulla est caritas naturalis inter bonos? 
N I, 122, 

causa: hoc inerat in rebus futuris et causas 
naturalis habebat, an ... casus effecit? D II, 143. 
non .., si alii ad alia propensiores sunt propter 
causas naturalis et antecedentis, ideirco etiam 
nostrarum voluntatum atque adpetitionum sunt 
causae naturales et antecedentes; Fa 9. hacc ex 
naturalibus causis vitia nasci possunt, extirpari 
autem, ... non est id area in nataralibus 
causis, sed in voluntate, studio, disciplina; Fa 1l. 
si naturalis est causa, cur in mari Fabius non 
moriatur; Fa 14. multum .. differt, utrum causa 
En ex asternitate futurs vera efliciat, an ..; 

32. 

eireuitus: cuius (orbis) naturalem motum at- 
que eircnitum a er discite adgnoscere |] atque 
cognoseite|]; R U, 45. cum ... duo... ii numeri 
... eircuitu naturali summam tibi fatalem con- 
fecerint; R VI, 12, 

cognatio: ut distantium rerum cognstio na- 
turalis appareat; D Il, 34. thensaurus ... et 
victoria et multa generis einsdem qua cum som- 
niis naturali cognatione iunguntur? D II, 142. 


eommendatio: ut etiam communis hominum 
inter homines naturalis sit commendatio; F III, 


communitas: nos ... ad naturalem commu- 
nitatem esse natos; F III, 65. 

eongregatio: eius (populi) .. prima causa 
eo&undı est non tam inbecillitas quam naturalis 
quaedam hominum quasi congregatio; R I, 39. 

conligatio: si omnia antecedentibus causis 
fiunt, omnia naturali conligatione conserte ... 
fiunt; Fa 31. omnia necesse est conligatione na- 
turali conserte ... fieri; Fa 32. 

contractiunceula: hanc (contractiuncnlam 
animi) dicant sane naturalem; T 8. 

conversiones: naturales esse quasdam con- 
versiones rerum publicarum; D II, 6. 

eupiditates: f. empiditas, 1. est; F I, 45. 
TY,9. — IV. genus; FI, 3. = ®.I, ©. 
585, b. 587, a). , 

eursus: rem publicam ... in optimum statum 
ug quodam itinere et cursa venientem; 
R II, 80, 

declinntio: f. appetitio; N TI, 33. 


naturalis 


deus: (Anthisthenes) popularis deos multos, 
em unum esse dicens; N I, 32, 

divinatio: ut de naturali divinatione dicam; 
D I, 37. altern divinatio est naturalis; D I, 110. 
quibus naturalis divinatio data est; DI, 127, cum 
ad nsturalem divinationem venerimus; D Il, 70. 

divitiae: naturales divitias dixit parabiles 
esse; F II, 91. 

domus: cum primum aqguam quasi nataralem 
domum videre potuerunt; N II, 124. 

effiecientia: interest inter causas fortuito an- 
tegressas et inter causas cohibentis in se eflicien- 
tiam naturalem; Fa 19, 
gene ea genera divrinandi ... non naturalia, 

artificiosa dicuntur; D I, 72. duo .. genera 
divinandi esse dicebas, unum artifciosum, a m 
natorale; ... naturale, o. animus arriperet aut 
exciperet extrinsecus ex divinitate; DI, illud 
.. naturale (genus gen aut concitatione 
wentis edi et quasi fundi videbatur aut ..; D II, 
27. in hoc genere et naturali et honesto duo 
vitia vitanda sunt; O I, 18. 
ravitas: si semper atomus gravitate ferretur 

unlarall ac necessarian; Fa 28, 

indulgentia: f. benivolentia. 

interitus: nullus interitus est rei publicae na- 
turalis ut hominis; R III, 84. 

interpretatio: magna quaedam exoritur, ne- 
que ea natoralis, sed artieiosa somniorum [Anti- 
phontis] interpretatio; D I, 116, 

ira: si natoralis esset ira; T IV, 79, 

irscundia: qui iracundiam utilem dieunt ... 
aut naturalem; T 1V, 79. 

iter: j. cursus, 

iae: ius .., de quo quaerimus, civile est ali- 
quod, naturale nullum; R III, 18. 

lex: Zeno ... naturalem legem divinam esse 
eenset; N I, 36. 

malum: quiequid esset in aegritudine mali, id 
non naturale esse, sed voluntario iudicio ... con- 
tractam; T II, 80. 

mediocritates: quae (mediocritates) si natu- 
rales sunt; T III, 74. 

modus: in omni permotione naturalem volebant 
esse quendam modum; A II, 135. cuius (volupta- 
Due fortasse quidam naturalis modus || motus ||; 


motus: quidquid aut sit aut fat, naturalibus 
Seri aut faotum esse docet ponderibus et motibus; 
A1I, 121. hunc naturalem esse omnium corporum 
motum; FI, 18. illum motum naturalem omnium 
ponderum ... sine cansa ie eig, eripuit ato- 
mis; FI,19. opus est ea valere et vigere et na- 
turales motus wsusque habere; F V,85, id Demo- 
eritus ... accipere maluit, ... quam a corporibus 
individuis nataralis motus avellere; Fa 23. quam 
ob rem naturalem motum sui ponderis (atomus) 
. teneret; Fa 47. f, cireuitus; R II, 45. modus; 


notio: hanc quasi naturalem atque insitam in 
animis nostris inesse notionem, ut ..; FI, 81. 

pabulum: est... animorum ingeniorumque na- 
turale quoddam quasi pabulum consideratio con- 
templatiogue naturae; A II, 127. 

ee ut altero (appetitu beluae) conatum 
a ad naturales pastus capessendos; N II, 

erturbationes: cum .. eas perturbationes 
antiqui naturales esse dicerent et rationis exper- 
tes; A I, 39. quid, quod iidem Peripatetiei per- 
turbationes istas ... non modo naturalis esse 
dieant, sed etiam utiliter a natara datas; TIV,48. 

pondera: f. motus; A IL, 121. 

principia: ub ... eadi frui principiis na- 
turalibus esast extremum; F II, 85. in principiis 

u. 


649 


natus 


.. naturalibus plerique Stoici non putant volupta- 
tem esse ponendam; F III, 17. quanta differentia 
est in principiis naturalibus; F V, 19. 

ratio: naturalem .. rationem omnium reddet; 
DI, 61. 

res: Cupidinis et Voluptatis ... vocabula con- 
a ai vitiosarum rerum neque natoralium; 
N II, 61. 

sedes: ea .. ei (animo) demum naturalis eat 
sedes, cum ad sui simile penetravit; T I, 43. 

societas: quae sit coninnctio hominum, quae 
naturalis societas inter ipsos; L I, 16. quae {ra- 


tio, oratio) ... homines coniungit .. naturali 
quadam societate; O 1, 50. - 
vis: mens .. ipsea ... naturalem viın habet; 


A Il, 30. [nec eae perturbationes vi aliqua ne- 
turali moventur]; F III, 35. de vi loei agitur, 
neque solum naturali, sed etiam divina; D II, 117. 

usus: f. motus; F V, 35, 

B. allein: I. debet: f. II, 1. habeo; C 88. 

declarat: f. I, 1. habeo; D II, 9. 

est, potest: est naturale || naturabile, natura, 
natura fere, al. | in animis tenerum quiddam at- 
que molle; T III, 12. quod aiunt nimia resecari 
oportere, naturalia relinqui, quid tandem potest 
esse naturale, quod idem nimiam esse possit? T 
IV, 57. f, II, 1. habeo; D II, 29. 

I, 1. habeo: neo (perturbationes) habere quic- 
quam aut naturale aut necessarium; T IV, 60. 
tauri opimi jecur aut cor aut pulmo quid habet 
naturale, quod declarare possit, quid futurum sit? 
DI, 29, nihil babet .. naturale ius; R III, 18. 
ut et infirmitas puerorum et ferocitas iavenum ... 
naturale quiddam habeat, quod suo tempore per- 
eipi debeat; C 33. 

nomino: es honesta, ea pulchra, ea laudabilia, 
illa autem superiora naturalisa nominantur; F IV, 
58 


percipio: f. habeo; C 88, 

puto: haec .. duo naturalia putantur; D I, 12. 

relinquo: f. I. T IV, 57. 

2. fruor: qui plaribus naturalibus frui possint; 
F II, 61. 

3. insumin: in his prinis naturalibus voluptas 
insit necne, magna quaestio est; F II, 


naturaliter, natürlich, naturgemäß: di- 
vino: nec.. umquam animus hominis naturaliter 
divinat, nisi cum .. solutus est; D I, 118. 

Züde: illud quoque necesse est, declinare, qui- 
er atomis vel, si volunt, omnibus naturaliter *; 

a 48, 


matus, Sohn (vgl. guntus, mascor, 11. 
algs): I, 1. accedit, al,: »accede, nate, adsiste, 
miserandum aspice evisceratum |] eviscerati |] cor- 
pus laceratum patrise! T II, 21, i 

audet, al.: »perge, ande, nate, inlacrima patrie 
pestibus, miserere«! T II, 21, 

usurpat: »0 nate! vere hoc nomen usurpa pa- 
trie; T II, %0. 

2, Vocatip: f. 1. 

IL, 1. diligo: zum Ilquo|] a procreatoribus 
nati diliguntur; F V, 65. 

invieo: »natos Geminos invises sub caput 
Arctie; N II, 110. 

mando: »ipsus horlatur me frater, ut meos 
malis miser mandarem natos«. eorum viscera 8p- 
ponit; T IV, 77. 

sepelio: »surge et sepeli natum |} tuum||«; 
T I, 106. B j 

2. facio: qui „decrevit tantisper se minus in- 
iuriae suo nato facere, ... dum fiat miser*; FV, 
28 


sum: »natis sepulchro ipse est parens«; O I, 97. 
82 


natus 


sum N u (caritas) est inter natos et 
parentes; Las 27. 

IL artus: »dum nati dissipstos [] dissupatos |] 
artus captaret parens«; N III, 67, 

viscera: f. II, 1. mando. 


nmatus, Geburt, Alter: grandis: quamquam 

eum (Q. Maximum) colere coepi non admodum 

dem natu, sed tamen iam aetate provectum; 

10. cum Athenis ludis quidam in theatrum 
grandis natu venisset; C 63. 


maior: haec ... locutum Archytam Nearchus 
Tarentinus ... se a maioribus natu accepisse di- 
cebat; C 41. quod ... iis etiam, qui cum im- 


pas sunt, maiores natu augures anteponuntur; 
64. |. magmus, A. ala; TI,8 RU, 55, 
(©. 499, b). B, a, I, dicunt. nolunt. requirunt. II, 
1, vereor, 2. usu venio. 4. audio de, ex (6.510, f.). 

minor: te, hominem amicissimum ... et ali- 
quot annis minorem natu, non dubitabo monere; 
A IL, 61. pro hoc .., qui minor est natu, neo 
iure respondeo; Lae 32. 


navalis, zu Schiffe, zur Ser, n. Werft: 
A. hostis: maritimus .. ille et navalis hostis 
ante adesse potest, quam ..; R II, 6, 

pugnue: tantus .. imperator ... fuit proeliis, 
oppugnationibus, navalibus pugnis; A II, 3. ut 
Selen naralesve pugnas ... recordentur; C 18. 

vietoria: post navalem illam vietoriam Lysan- 
dri; D I, 75 

B. allein: illae impensae meliores, muri, nava- 
lia, portus; O II, 60. 


nauei, gering, einen Heller wert: non habeo 
.. nauci Marsum augurem, non vicanos haruspi- 
ces; D I, 132, 


naufragium, Ssiförug: I. sunt: in 
malis (esse) naufragia fortunae; T V, 25. 

tollit: num igitur tot clarissimorum ducum 
a naufragium sustulit artem gubernandi? 


Q, 1. facio: qui naufragia fecerunt in marique 

perierunt; N III, 89. ge 
habeo: fortuna .. casus rariores habet, .. ab 

rag procellas, tempestates, naufragis; O I, 


2. effero e: qui ea possideat, quae secum, ut 
aiunt, vel 8 naufragio possit ecferre; R I, 28. 

Il. tabula de: si tabulam de naufragio stultus 
ee O II, 89. 

IV. amitti: quae (virtus) ... 
neque incendio amittitur; P 51. 

interire: alteram (classem) naufragio ... in- 
terire; D II, 20 

perire: ut naufragio pereat Atreus; T L, 107. 
si (Simonides) navigavisset, eum naufragio esse 
mern. DI, 56. M. Marcellum illam ... nau- 


ragio esse periturum; D II, 14. 
naufragus, idiffrügig: I. labitur, 


al: quid .. maguum aut |j[aut], est, etl| 
naufragum illam sine nomine in rivo esse lapsum ? 
(quamguam huic quidem hie scribit praedictum 
in aqua esse pereundum); Fa 5. 

sunt: si una tabula ait, duo naufragi, eique 
sapientes; O II, 80. 

I. sum in: in aliis .. fortuita quaedam esse 
possunt, ut in illo naufrago; Fa 5. 


navicula, Boot: nos adnaviculas nostras 
descendimus; A II, 148, 


navigatio, Säiffagrt, Seefahrt: I, est, 


neque naufragio 


660 


potest: neque .. valetudinis curatio neque na- 
vigstio ... sine hominum opera ulla esse potuis- 
set; O IL, 12. . 
significat: quae .. classium navigatio aut... 
quae procreatio vitis ... tantam naturae soller- 
tiam significat, quantaın ipse mundus? N II, 85. 
I, ]. consumo: cum totum iter et uarigatio- 
nem consumpsisset .. in percontando; A II, 2 
do: quam bona a dis inmortalibus narigatio 
sacrilegis detur; N III, 88. 
2. venio ex: ut ... videar aliquando .. in 
portum ex longa navigatione esse venturus; CO Tl. 
Il. ars: ut medicioa valetudinis, narigationis 
gubernatio ... ars est; F V, 16. 


navigium, Fahrzeug, Shiff, Kap: I. fa- 
eio: magnos .. usur (materis) ndfert ud narigis 
facienda, quorum cursibus subpeditantur omnes 
undique vitam copise; N Il, 152, 

moveo: qui .. convenit ..., cum .. 
cursum navigii videris, non dubitare, quin id r#- 
tione atque arte moreatur? N II, 87. 

I. curaua: j. L . 

Ul. proficisci: si (sapiens) ... proficiscatur 
... probo narigio; A II, 100. 


navigo, jsiffen, jagen, jegeln, abfahren, eine 
Seefahrt machen, durchfahren: I, 1. a: cupiditas: 
quod mercandi cupiditate et nuvigandi et agrorum 
et armorum cultum reliquerant; I, 7. i 

ratio: quia en ars) bene narigandi 
rationem habet; FI, 42. 

tempus: quoniam ... Favonius ipse insusurrat 
narigandi nobis .. tempus esse; A II, 147. 

b. in: istac te quoque impediet in navigando, 
in conserendo; A Il, 109. si qui gubermatorem in 
navigando nihil agere dieant; C 17. : 

2. algs: quod erat constitutum ... Lucullo in 
Neapolitanum, mibi in nun narigure; A 
U, 8. si eui naviganti, praedones si insequantur, 
deus qui dixerit: „eice te e navi*; T IL, 67. 
maris subita tempestas quam ante provisa terret 
navigantes vehementius; T II, 58. sei ... nee 
tam aerumnoso navigavissem salo, esset dolendi 
LT un - ionysius FT . navigabat Syra- 
cusas; ‚8. cum ei (Di nav 
vectores ... dicerent ..; N II, 80. cum (P. Oan- 
dius, L. Iunius) vitio navigassent; D I, 39. si 
(Simonides) navigavisset, eum naufragio esse per- 
iturum; D I, 56. perisse ceteros, qui tum nari- 

assent || navigavissent |]; DI,56. qui narigaut; 

II, 94. navigantibus moveri videntur ea, quas 
stant; D II, 120. ne si navigare quidem ve 
ita gubernem, ut somniaverim; D 122. sicut 
aperte Simonides vetitus est navigare; D II, 1. 
qui (Simonides) ab eo, quem humarat, vetitus est 
navigare; D Il, 135. quae .. natura obtalit illum 
speciem Simonidi, a qua vetaretur navigare? D IL, 
143. ut ille, qui navigat, cum subito mare cogpit 
horrescere, ... unius opem inplorat, sic ..; RI, 
68. non plus Be oripiet) quam na 
in alto eicere de navi velit, quia sun ait; O Ill, 
n An domini est navis, sed navigantium; Ol, 

consules: P. Claudius || Clodiusj] L. Iunius 
consules, qui contra auspicia navigaverunt; D Il, 

sapiens: sapiens num comprehensam animo 
habet ... ae ex sententia navigatorum? A II, IW. 

II, terram: cum (Xerzes) tantis classibus tantis- 
que equestribus et pedestribus copiis ... mara 
| mari |} ambulavisset, terram ||terra || nariges 
set; FI, 112. 


navis, Säiff: I. capit: f. U, 1. inchoo. 





narvis 
est: quoad .. perventum est eo, quo sumpta 
navis est, non domini est navis, sed navigantium; 
© III, 89. 
evadit: num ... vates ... melius coniecerit 
aut 8 morbo evasırum aegrotum aut iculo 
navem quam medicus, quam gubernator? D II, 13. 
flagrant: noctu ad oppidum respicientes fia- 
grantis (naves) onerarias, quas incenderant milites, 
. videbatis; D 1, 89 
laborant: idem‘ (Dingoras) ... ostendit eis 
(veetoribus) in eodem cursu multas alias (naves) 
laborantis; N III, 89. 
petunt: si ... naves .. in cursu frumento 
onustas petentes Rhodum viderit; O II, 50. 
portat: auraum palsamne (navis) portet; F IV, 76. 
stat, videtur: videsne navem illam? stare no- 
bis videtur; A II, Bl. 
vehit: cuius generie onus navis vehat; F IV, 76. 
1, 1. adnecoto: »navem ut horrisono freto ... 
timidi adnectunt navitae«; T IL, 38. 
committo: uni gubermatori ... rectius esse .. 
navem committere ... quam multis; R 1, 62. 
a f. oonseende (4 &t) ®. 1, ©. 
construo, destruo: ut navem, ut aedificium 
idem destruit facillime, qui construxit, sic ..; 
72 


dimitto: glorienti cuidam merestori, quod 
multas navis in omnem oram maritimam dimisis- 
set; TV, 40. 

everto: f. everto navem (4 &t.) B. 1, 6.885, a. 

incendo: |. L t. 

inchoo: »neve inde navis inchoandi exordium 
coepisset | oepisset |«; Fa 35. 

ostendo: f. I. laborant. — sumo: f. I. est. 

video: qui (pastor) navem numquam ante vi- 
disset; N II, 89. |. I. u ker petunt. stat. 

2. eicio de: „quid? dominus navis || quid dom. 
navis? |] eripietne suum?* „minime, non plus quam 
navigantem in alto eicere de nari velit, quia sun 
sit; II, 89. — e: eice te e navi; T II, 67. 

recipio in: og illum in. eandem navem rece- 
pissent; N TII, 89. 

sum in: iis, qui ia navi ||nave|]| sunt, moveri 
haec villa {videtar); A 11, 81. 

vehor in: num etiam in jis navibus Diagoram 
vehi erederent; N III, 89. 

II, 1. dominus: f. II, 2, eicio de, 

multitudo: Xerxes ... non navium multitu- 
dine ... eontentus; T V, 20. 

rectores: an Achivorum exercitus et tot na- 
vium reetores non jta profeeti sunt ab Ilio, ut ..? 
DI, 4. . 

2. conscensio in: conscensionem in naves || na- 
big? 3 cum fugs ... for; DI, 88. i 

IV, 1. oomplere: »fera velivolantibus navibus 
complebit manus litora«; D I, 67. 

2. de: quid de nave? A II, 82. 

in: licet .. lascivire, dum nihil metuas, ut in 
navi; RI, 63. qui in nave necatus, deinde in 
mari || mare || proieetus esset; L II, 57. 


MAUSECO, Elel empfinden: ista effutientem 
nauseare atque ipsum sibi displicere; N I, 84. 


nauta, navita, Säiffe, Scemann, Ma- 
teofe: I adnectunt, al.: »navem ut horrisono 
freto noctem paventes timidi adnectunt navitas;« 
T II, 28. 

certant: si nautae certarent, quis eorum po- 
tissimum gubernaret; O I, 87. 

significat: quoniam ... nauta significat ... 
navigandi nobis .. tempus esse; A II, 147. 

I. sum: »haec .. (Cynosura) parva est, sed 
nautis usus in hac ast«; N II, 106. 


651 


ne 


nauticus, femännifd, der Schiffer: can- 
tus: audito .. nautico cantı; N II, 89. 

res: earum (rerum) moderationem nos soli ha- 
bemus, maris atque ventorum, propter nauticarum 
rerum scientiam; N II, 152. 


NE, ja, fürwahr, wahrlich: ne ille (sapiens) longe 
aberit ut argumentis eredat philosophorum; A 
It, 117. ne ista gloriosa sapientia non magno 
aestimanda est; TIII, 8 ne ille medius fidius 
vir sapiens laetus ex his tenebris in lucem illam 
excesserit; T I, 74. ne tu, inquam, Cato, ista 
exposuisti, ut tam multa, memoriter; F IV, 1. 
ne illi (C. Pontio) multa saccula exspectanda 
fuerunt; O II, 75. ne ille (deus) est inplicatus 
molestis negotiis et operosis! N I. 52. ne ille et 
deum opere magno liberat et me timore; A II, 
121. ne ego haud paulo hunc animum malim 
quam eorum omnium fortunas, qui ..; TI, 9. 
ne illa (virtus) se multis solaciiga oblectat; RI, 

ne ego istam gloriosam ... virtutem non 
magno sestimandam putem; F II, 11. ne ille 
non magno desiderio tenebitur virium; C 88. 
elfiptiih: ne tu, inguam, Cato, verbis illustribus! 
F Il, 40. quae cum Cotta dixisset, tum Velleius: 
ne ego, inquit, incautus! N II, 1. 


Ne@, night: illa .. Alcmasonis: »sed mihi neu- 
tiguam ne utiquam || cor consentit cum oculo- 
rum aspectu;e A II, 52. vgl. me, I, 1, f. L II, 66. 68, 


MO, nicht, daf nicht, daß, bamit nicht, gefeht dafs 
nicht: 1. allein: 1. final: a. nah Verben: 
eccido: nihil .. est pro certo futurum, quod 
potest aliqua procuratione accidere ne fiat; DI, 21. 

adsentior: agri .. ne consecrentur, Platoni 
prorsus adsentior; L II, 45. 

ago: cum id agam, ne post mortem miseros 
nos putemus fore; 'I' I, 88, numquam vehemen- 
tius actum est quam me consule, ne solveretur; 
O U, 84 

animadverto: ut animadvertant |] animum 
adv.||, cum iuvare alios velint, ne quos offendant; 
O U, 68. ut animadrertant, ne callida Adsenta- 
tione capiantur; Lae 99, 

caveo: cavet .. (natura ratioque), ne quid in- 
decore effeminateve faciat, tum in omnibus et 
opinionibus et factis ne quid lubidinose aut faciat 
aut 01,14. f. esveo, II, 1, b. ne (20 &t.) 
®. I, ©. 390, a, 


confirmo: eadem .. sententia confirmarit ani- 
mum, ne quod aut sempiternum aut diuturnum 
timeret malum; F I, 68. 

considero: in quo ipso considerandum est, ne 
aut temere desperet propter ignaviam aut nimis 
confidat propter oupiditatem; O I, 73. de ever- 
tendis .. dinnpiendisque urbibus valde consideran- 
est ne quid temere, ne quid cerudeliter; O I, 

eontineo: contineo .. me, ne incognito ad- 
sentiar; A II, 138. 

euro: curavit ..., ne plurimum valeant pluri- 
mi; R II, 39, 

deprecor: deprecor, ne ... putetis ..; FIL1. 
Paulus Persi deprecanti, ne in triumpho duoere- 
tar, „in tus id quidem potestate est“; T V, 118. 

efficio: quae .. ars ||res|| eficit, ne necesse 
sit ... decantare; F IV, 10. eos.. privatos, qui 
efficiant, ne quid inter privatum et magistratum 
differat, ferunt laudibus; R I, 67. 

elaboro: multo etiam mıagis elaborandum est, 
ne animi motus a natura recedant; O I, 131. 

excipio: primum illud exceptum sit, ne vitia 
sint imitanda; O I, 121. 

82* 


ne 662 ne 





exquiro: qui (stipatores) ..., ne quod in vesti- 
mentis telum occultaretur, exquirerent; O II, 25. 

extimesco: quis .. potest ... non ... exti- 
mescere, ne id (adversim) ie evenerit? A II, 121. 
metuit, ne laceratis membris minus bene utatur, 
ne combustis, non extimeseit; T I, 106. 

fugio: fugiendum illud etiam, ne offeramus nos 

iculis sine causa; O I, 83. quibus in rebus 
uo maxime sunt fugienda, ne quid effeminatum 
aut molle et ne quid durum aut rusticum sit; 
O I, 129. 

impedio: prohiberi melius fuit impedirique, 
ne (Cinna) tot summos viros interficeret; N III, 81. 
id in hac disputatione de fato casus quidam ne 
facerem inpedivit; Fa 1. 

interdico: id neque feci adhuc nec mihi tamen, 
ne faciam, interdietum puto; FI,7. ex quo etiam 
Pythagoriis |] Pythagoricis N interdictum putatur, 
ne faba vescerentur; D I, 62. 

loquor: Q. Fabium Labeonem ... cum utris- 
que separatim locutum, ne cupide quid agerent, 
ne adpetenter; O I, 38. 

metuo: f. metuo, II. (11 St.) ©. 546, b. 

moneo: improbe feceris, nisi monueris, ne assi- 
dat; F IL, 59. |. maoneo, IV, 5 (3 ©t.) ©. 578, a. 

obsecro: (filius) obsecrabit patrem, ne id fa- 
ciat; O III, W. 

observo: nec (videtur vera amicitia) observare 
restriete || striete ||, ne plus reddat quam accepe- 
rit; Lae 58. 5 

pango: si quis ... pepigerit, ... ne illo me- 
dicamento umquam postea uteretur; O III, 92, 

pertimesco: pertimuit (Epicurus), ne ... alter- 
utrum fieret necessarium ; L 70 

ostulo; ratio .. hoc postulat, ne quid in- 

. a ne quid simulate, ne quid fallaciter; O 

praecipio: tum ei (Hannibali) ducem illum 
praecepisse, ne respiceret; D I, 49. deum ... 
preecepisse ..., quid retro atque a tergo fieret, 
ne (Hannibal) laboraret; D I, 49, recte etiam 
praecipi Br in amicitiis, ne ... benivolentia 
... impediat ..; Lae 75. 

praedico: ei (Hannibali) secundum 
visam es36 Junonem praedicere, ne id 


prohibeo: f. impedio; N III, 81. 

provideo: provide etiam, ne uni tibi istam 
sententiam minime licent defendere; A II, 62. id 

. ne accidat, providebo; TI, 78. hoc idem 
I quidem | in dolore maxume est providendum, 
ne quid abiecte, ne quid timide, ne quid ignave, 
ne quid serviliter muliebriterve faciamus; T II, 55. 
ut providerent, ne a Gallis Ronıa caperetur; DII, 

in primis .. provideat, ne sermo vitium ali- 

quod indicet inesse in moribus; O I, 134. id... 
ne eveniat, multo ante erit providendum; O II, 
74. ne sit aes alienum, quod rei publicas noceat, 
providendum est; O II, FYR 

quaeso: leniter arridens Scipio: st! quaeso, 
inquit, ne me e somno excitetis; R VI, 12. 

recuso: sententiam ne diceret, (Begulus) re- 
cusavit; O III, 100. 

respuo: id quod natura ipsa et quaedam ge- 
nerosa virtus statim respuit, ne scilicet dolorem 
summum malum diceres; T III, 16 

retineo: vehementer id retinebatur, populi 
comitis ne essent rata, nisi ..; R II, 56. 

rogo: ne desis, omnes te rogamus; R III, 32. 
‚ sancio: quod ne liceret fieri ad alterius in- 
iuriam, lege sanxerunt; T IV, 4 Lucii .. Valerii 
Potiti et M. Horatii Barbati ... consularis lex 
sanxit, ne a” magistratus sine prowocatione erea- 
retur; RI, 54. id... ne fieret, lege sanctum 


* 


uietem 
uceret ; 


est; L II, 60. lege sanotum est, >ne quis sepul- 
chrum faceret operosius, a. quod decem homi- 
nes effecerint triduo«; L II, 64. 

sustineo: me .. sustinebam, ne ad te... 
quid soriberem; A ep 1. ipse sapiens zustinet se, 
in furore |jse in furore, || ne adprobet falsa pro 
veris; A II, sustinenda est potius omnis ad- 
_ ne praecipitet, si temere processerit; A II, 


tego: se texit, ne interiret; F I, 35. quae 
(loges) tegunt omni ratione ium, ne guis 
inspiciat tabellam, ne roget, ne appellet; L III, 38. 

timeo: Tg non timeat, ne patria delea- 
tur? A II, 135. timest necesse est, ne aliquando 
amissis illie (bonis) sit miser; F II, 86. ne disei- 
pulum abducam, times; F V, 86. qui timebit, ne 
quid ex his deperdat; T V, 40. timuit Epicurus, 
ne, si unum visum esset falsum, nullum esset 
verum; N I, 70. timendum esse, ne et consilium 
et vita deficeret; D I, 119. quae omnes eo tem- 
pore ne aceiderent timebamus; D II, 114. quae, 
sanus (ille Graecus) cum esset, tfimebat ne eveni- 
rent; II, 114. qui (Arcades et Athenienses), 
credo, timentes hoc interdictum iustitiae ne quando 
existeret; R Ill, 25. quod haud scio an ) 
timens me suo corpori posset accidere; L Il, 57. 
cum is, qui nocere alteri cogitat, timet, ne ... 
aficiatur incommodo ; O I, 4. 

vereor: vereor interdum, ne talium persona- 
rum cum amplificare velim, minuam etiam gloriam; 
Al, 5. ut verear, ne maiorem largiar ei, qui 
contra dieturus est, libertatem; A IL, 30. vereor, 
ne subadroganter facias, si ..; A Il, 114, ille, 
vereor, ne virtuti plus tribust, quam natura ps 
tistur; A II, 184. mibi verenti, ne labar ad opi- 
nationem; A 11, 138, plura suscepi veritus, ne 
movere hominum studia viderer, retinere non 
posse; F I, 2. qui (Epicurei) verentur, ne ... 
tota amieitia quasi claudicare videntur; FI, 69. 
nisi vererer, ne Herculem ipsum ea ... voluptatis 
causa gessisss diceres; F Il, 119. de ipsis rebus 
- . S@6penUmMeEero vereor ne reprebendar; 
UI, 6. quamquam .. vereor, ne nimius in hoc 
genere videar, tamen ... accedunt; F V, 55. 
versor, ne vera sint; F V, 77. ego .. istus 
ipsum vereor ne malum sit, non dico carere senst, 
sed carendum esse; TI, 26. nonne verendum est, 
... 28 philosopbiam falsa gloria exornes? T Il, 
12. vereor .., ne natura ... animos quoque de- 
derit .. corporum doloribus congruentis; T V, 3. 
virtutes .. noli vereri ne stulent et queran- 
tur, se a beata vita esse relietas; T V, 14. Vel- 
leius ... nihil tam verens, quam ne dubitare ali- 
qua de re videretur; N I, 18. elatus studio vereor 
ne longior fuerim; N I, 56. nec .. video, quo 
modo non vereatur fi pers, al. | iste deus bea- 
tus, ne intereat; N I, 114. nobismet ipsis . 
verentibus .., ne temere .. falsae rei ... adsen- 
tiamur; DI, 7. licet .. Epicuro „.. non vereri, 
ne omnia fato fieri sit mecesse; Fa 19. ut... 
Epicurus veretur, ne, si hoc conoesserit, conceden- 
dum sit fato fieri, quaecumque fiant; Fa 21. si, 
ut Graeei diount omnis aut Graios esse aut bar- 
baros, vereor, ne (Romulus) barbarorum rex fueril; 
R I, 58. vereor, ... ne ....quasi praeeipientis 
cuiusdam ... esse videatur oratio men; RI, 70. id 
tibi ... verendum |] non || est, ... ne sic etiam sentire 
videare; R II, 8. vereor, ne, dam minuers velim 
laborem, augeam; L I, 12, non vereor, eondisei- 
pulorum ne quis exaudiat; L I, 21. etsi haec 
commemoratio vereor ne supra hominis fortunam 
esse videatur; L I, 41. vereor, ne a te rum 
dissentiam ; L Ill, 88. interdum vereor, ne qul- 
busdam bonis viris philosophise nomen sit in- 
visum; OII,2. ni vererer, ne de nme ipso 


i* 


ne 668° j ne 


viderer queri; O II, 67. nec sepulera logens 
vereor, quod aiunt, ne memoriam perdam; U 21. 
nec erat ei (Nestori) verendum, ne vera praedicans 
de se nimis videretur aut insolens aut loquax; 
C 31. non vereor, ne hunc errorem meum philo- 
sophi mortui irrideant; C 85. maerere bes eius 
(Seipionis) eventu vereor ne invidi magis quam 
amici sit; Lae 14. neque .. verendum est, ne 
quid excidat, aut ne quid in terram defluat, aut 
ne plus sequo quid in amicitiam congeratur; Lae 
vereor, ne cui vestrum ex Socraticorum |] otio- 
sorum, al. | hominum disputationibus, non ex meo 


sonsu ET || depromta || baec videatur 
oratio; P 6 
video: neo uidquam aliud videndum est nobis, 


. nisi Ar re kur, prirati studiis de opera publica 
AI vide, quaeso, etiam atque 
Tree ne 6 llarum quoque rerum ulcherrimarum 
a te ipso minuatur auctoritas; A Il, 62. sapientis 
. hane censet Arcesilas vim esse "maximam a1: 
cavere, ne capiatur, ne fallatur, videre; A II, 66. 
videte, ne contra vos tota (ars) nata sit; AL, 92, 
quae tu vide ne ot etiam postules, non 
solum adroganter; A II, 126. vide, ne... sit 
aliqua ST: eius, u. ita loquatur, ut non intelle- 
getur; F B. Ge ” non debeas verbis 
nostris uti, heile tuis; FI, 77. summus do- 
lor plures "dies manere non otest? vide, ne etiam 
menses! FII, 93. vide, ne facinus facias; F II, 95. 
vide, ne ista sint Manliann vestra; F II, 105. vide, 
ne magis, inquam, tuum fuerit ... non nova te 
rebus nomina imponere; F IU, 10. "Vide, ne „(dis- 
ctssus) a malis“ diei verius possit; T1,8. vi- 
deamus, ne haec oratio sit hominum adsentantium 
nostrae inbecillitati; T III, 13. vide, ne fortitudo 
minime sit rabioas; T IV, 50. videndum est in 
utrisque, ne quid humile ... faciamus; T IV, 64. 
tus quoque vide ne desideretur constantia; T V, 
32. videamus, ne ... beata vita ex sui similibus 
partibus efici debeat; TV, 4. 
commendatio in vulgus ... molestine habes 
V, 103. vide, quaeso, ... ne tertianas ur ue 
febres ... divinas esse dicendum sit; N Iı, Mr 
vide .., ne virtutibus hominum isti honores ha- 
beantur, non immortalitatibus; N IH, 46. »proin 
vide ne ... is sapientia munitum pectus egregie 
ll egregium || gerat«; DI, 45. vide, ne (haruspices) 
ın eum dixerint, qui rogator centuriae fuisset; 
D II, 75. quae (somniorum ratio) ... videamus 
ne nostra superstitione ... superetur; D II, 136, 
vide, ne idem dicant; Fa 44. ne longum fiat, vi- 
dete; L II, 24. videndum est .., primum ne ob- 
sit benignitas . ‚ deinde ne maior benignitas sit 
quam facultates; o I, 42, videant, ne quaeratur 
latebra periurio; O III, 106. 
vigilo: vigile, Chrysippe, ne tuam causam ... 
deseras; Fa 12. 
vito: duo vitia vitanda sunt, unum, ne inco- 
gnita pro cognitis habeamus iisque temere assen- 
tiamur; O 1, 18, 
volo: vellem (Epicurus) ... ne deterruisset alios 
a studiüs; F I, 
b. nad Subftantiven: argumentum: quod 
ne dubitare possimus, maximo est argumento, 
. paulo ante interitum Caesaris contigit; DI, 


vide, ne a 


causa: ob eam causam, ne tu ... videare men- 
titus; A II,87. quod (operculum) ob eam causam 
datum est, ne ... spiritus imp: r; N I, 186, 
eam .. causam Cleanthes adfert, cur se sol referat 

.., ne longius discedat a eibo; N III, 37. causs 
iustior, quam ne yes inprobis neve ab isdem 
lacerari rem publicam patiantur; RI, 9. id ob 
eaAs CAUSAS, ... DO qui mo eum (mundum) 
posset aut senectus attingere; Ti 16. 


cautio: alter locus erat cautionis, ne benigni- 
tas maior esset quam faoultates; O I, 44. 

lex: legem ... tulit ..., ne quis magistratus 
civem Romanum adversus provocationem necaret 
... verberaret; R II, 53. vgl. a. tego; L IH, 


metus: qua (poena improbi) ... semper sint 
in metu ne afficiantur aliquando; FU, 58. metu, 
ne vi parere cogantur; O II, 22. 

opera: danda etiam opera est, ne... tributum 
sit conferendum; O II, 74. danda opera est, ne 
qua amicorum discidia fiant; Lae 78. 


periculum: est .. periculum, ne ... impia 
fraude ... obligemur; DI 7. neque .. est 
periculum, ne te dere publica disserentem deficiat 
oratio; R I, 87. 

praeceptum: alterum (praeceptum) ..., ne, 
or tem aliquam tuentuor, reliquas deserant; 


etiam hoc praeceptum oflicii diligenter 
kendndun est, ne quem .. innocentem ... ärtes- 
sas; O II extremum .. praeceptum in bene- 


ficiis operaguo danda, ne quid contra aequitatem 
contendas, ne quid pro iniuria; O II, 71 

ratio: quod (dialectica) habeat rationem, ne 

cui falso assentiamur neve umquam captiosa pro- 

babilitate fallamur; F III, 72. »id.. ne committi 
possit, ad eam rem, rationem | ratione |] cursus 
annuos sacerdotes finiunto«; L II, 20. 

regula: omnium una regula est . .„ aut illud, 
quod utile videtur, turpe ne sit aut, si turpe est, 
ne videsatur esse utile; O III, 81. 

res: f. ratio; L II, 20 

signum: nec eam rem (C. Flaminius) habuit 
religioni nn signo, ... ne committeret proe- 


lum; DI, 
timor: le .. semper | timor, ne rex 
. exsistat iniustus; RU, 


vis: nulla .. vis fuit an n9 


onis 
(Regulus) turpiter fire 


c. nad Abdverb: ideirco: aadge ne eo ita Did] 
facere posses, ideirco heri ... tam multa dixeram ; 
A II, 79. quorum ne quid "accideret . 

larem deus hunc mundum ... 


Ti 12. 

d. nad Sägen (vgl. a. tego. vito): ne ars tanta 
... abduceretur ad mercedem; DI, 92. longe 
abeam; F II, 96. aestus nos consuetudinis absor- 
best; LIIL, 9. >»ne os horum umquam accidat 
aniıno rg 80. quo incommodo afhi- 
eiare; FII, 79. sdfigantar; 0 U, 62. 
alligatus sis; F II, 79. sacris .* tur; LII, 51, 
quis sit tus, cur .;OI, »n® sSUccusau 
arripiat maior dolor«; T u, 48. a de ar 
O0 1,149. Zar aperiamus mysteria; TI 

Be: j. exsistat. aram sanguine aspergeret; 
N verbis solum attingamus ea; T V, 68. 

— ( para) in offensionem Atheniensium ca- 
deret; N 1, 85. quo ornamento ... careret La- 
tina oratio; T I, 26. ne eoirete; O IU, 98. 
tonsori collum committeret; T V, 58. aeg com- 
plectar; F II, 118. hoc ephippiis“ . otius 
quam „proögmenis* ... concedatur; F Fl, 35 
sit aegritudini concedendum ; T IV, 59. ipse (me 
bonus) fri Dan conßeciatur; 0 IIL, 29. confundam 
omnia; A interitus et dissipatio oonsequa- 


.. ideirco 
procreavit ; 


sine fructu 


tur; N I, 71. (Stoici) omnis .. crederent; DI, 
86. — ab is. a AIL,45. saepius 
dicas me aberrare; I, 1, a. ne 


v “) » 1, ©. 677, b. omnisa dilabantur; TIV, 
0. illos (amicos) plus . uam nosmet ipaos 
diligamus; T III, 78. omnia Inswantarı L 1, 27. 
te omnia facere, ne doleas; F II, 76. — erra- 
rent: j. haberentur. error tollendus est, ne quis 
sequi existimet, ut duo sint ultima bonorum; 


ne 654 ne 


F II, 22. me existimes contra Stoicos solum 
dieere; F IV, 86. aut irn erxistat aut cupiditas 
aliqua aut pigritis ... appareat; O I, 136. susce- 

tas publice religiones disputatio talis exstinguat; 
S fr 1. — voluptate victi faciant id; FI, 48. 
qui fallerentur; A II, 17. füundatur: f. silvescat, — 
malum habeat; F lI, 71. (Saturnus) inmodera- 
tos eursus haberet; N II, 64. quid habest iniu- 
eunditatis oratio; N II, 138. quae (disputatio) ne 
frustra baberetur; R I, 12. — ne ||nec|] tam 
vegeta mens ... in Empedocleo sanguine demersa 
iaceat; TI, 41. ignoremus: f. labamur. impe- 
diatur disputandi severitas; F III, 1. impediretar 
auspiciis; D I, 77. se responsitando ... ne im- 
pediat; R V, 5. incidant in maiorem (dolorem); 
FI, 48. sobrius in violentiam vinulentorum in- 
cidat; T V, 118, quid incideret; N II, 142. ipse 
(Chrysippus) incidat in Diodorum; Fa 15. in mo- 
rositatem ... incidamus; O 1,88. nimia diligenter 
inquiras in ea; LI, 4. omnes physiei inrideant 
nos ||inridesmur ji; Fa 25. quando intermitterem 
consulere rei publicae; DIT, 1. „inquam“ et „in- 
quit* saepius interponeretur; Lae 8. — inrıdia 
verbi labefactetur oratio mea; FI,43. adiectae 
voces laberentur atque errarent; N II, 144. laba- 
mur interdum errore sermonis gen vim 
rationis [| sermonis || eius; L II, 8. (pulli) frigore 
laedantur; N 11,129. (palpebrae) laederent aciem; 
N II, 142. semper Curios et Luscinos loquamur; 
P 50. — necesse sit unum sollicitum esse pro 
luribus; Lae 45. — (haec} obsolescerent; A 
In. »ne contagio mea bonis umbrave obsit«; 
T III, 26. iuges |jiuge, al. |] auspicium obveniat; 
D I, 77. morte patris familias sacrorum memoria 
occideret | [ne .... occideret{ |; L II, 48. — pluris 

erseqguar; T I, 28. perturbentur religiones; 
N II, do. in eo ... longior ponatur oratio; Ti 
80.  Najgesien posset yo N[ne .. adg.]|I; T 
I, 116. umgquam ulla (fi .- asit existere; T III, 
84. quid intrare possit ; I, 144. quid in eas 
(naree), quod noceat, possit pervadere; N II, 145. 
posset aliquando ad bellum faciendum locus ipse 
adhortari; O I, 35. quid praetermittemus; F V, 
27. quid praetermitterent; R III, 5. (illa pecus) 
utisceret; F V, 38. (sus) putesceret; N II, 160. 

ie sibi ... hoc licere putet soli; A If, 17. due 
sunt .. res quoque, ne tu verba solum putes; F 
II, 20. quid praetermissum ... putes; TI, 119. 
quis me putet fingere; T III, 41. — et vetern et 
externa quaeram; T ], 33. qui civis propriam 
aut suam rem ullam queat dicere; R IV, 5. quis 
se ... praetermissum queratur; RI, 1. — a me 
ipso recedam; Ü 56. relinguatur aliquid erroris 
in verbo; T I, 88. alios requiramus; R I, 44. 
omnia revocentur ad primas notiones; N 1], 46. 
Graeca verba inculcantes ... rideamur; O I, 111. 
— mults tarpia sequantur; F lil, 17. (vitie) 
silvescat sarmentis et in omnes partes nimia fun- 
datur; C 52, spoliaret fama probatum hominem; 
Oo III, 77. (filia) stupraretar; F V, 64. quid in- 
vidiae (Epicurus) subest; N III, 8. (soritae) mo- 
lesti sint; A II, 98. vobis molestus sim; F V, 8. 
genus esset ullum divinationis, quod neglectum 
ab iis videretur; D 1, 8. sim longior; D II, 60. 
(senes) sint iis (aduleacentibus) odiosi; R I, 67. 
superbum esset; RII,39. esset periculoaum; R II, 
39. plura .. essent inperri; RII, 55. esset 
infnitum; L Il, 30. id, quod fuerat || fuerit |], 
esset; L III, 16. (senator) sit infioitus; L III, 40. 
aut obscurum esset aut putidum; O I, 138. solli- 
citus sis; Lae 47. aliquas propter eam (amicitiam) 
suscipiamus molestias; Lae dd. — in odium ve- 
niam; F II, 79. nosmet ipsos amare videamur; 
TI.111. ea... aliunde didicisse videamur;-T IV, 
4. aspernari regis liberalitatem videretar; T V, 91. 


communia iurs migrare videatur; DI, #. mmmus 
hamanım ||[humanum] || ... defüugisse videamini; 
R VI, 15. scaenieci - quam nor videantur ba- 
bere — O 1, 114. ab omnibus eam (se- 
nectutem) vitiia videar vindicare; C 55. omnino 
bellum indixisse videar voluptati; C 46. — Lüde 
sed ut ipsi } sen || ne || animum periclitentur sum 
{suum | vident, quid se putent esse facturos; 
R IIl, fr 2, 

e. unabhängig: a. € etin: videanter 
(ista) sane, ne adfirmentur modo; A II, 87. 
donis impii ne placare audeant deos; L II, 41. 
smors mea ne careat lacrimise; TI, 117. »ne quis 
ea (sepulchra) deleat neve alienum inferat«; L IL 

ne impediant diritiae, quo minus iuretur, 
modo ne adiuvent; O II, 71. eam (terram) ne 
quis nobis minuat neve vivos neve mortuos ||vi- 
vus .. mörtuus|]; L II, 87. isto bono utare, dum 
adsit, cum absit, ne requiras; © 83. modo legant 
illa ipsa (Graeca), ne simulent; FI,10. ne segro- 
tus sim; T III, 12. »ne me ||neve|] oceidentem 
||oceidente | matris superet caritas«; T II, 0. — 
nobis nostras (leges) ne ademeris; L II, 86. tu 
vero ista ne asciveria neve fuerie ecommenticiis re- 
bus adsensus; A 1I, 125. tu vu te (servire) 
dicito, quoniam quidem potes, debere ne dixeris; 
P 41. hoc facito, hoc ne feceris diceret; D II, 127. 
haec duo tenere in amicitia: primum ne quid 
fietum eit neve simulatum; ... deinde ..; Lae 66. 
si me audietir, adulescentes, solem alteram ne me 
tueritis; R I, 32. tu vero istam (artem) ne reli- 
queris; T I, 112. 

ß- rativ: »impius ne audeto placare donis 
iram deorum«; L II, 22. »seumdem magistratum, 
ni interfuerint decem anni, ne quis capitor; LI, 
9. »donum ne capiunto neve danto neve petenda 
neve gerenda neve gesta potestate«; L III, 11. 
»praeter Idaene matris famplos, ne quis stipem 
cogitor; LII, 22. »quocirca || [quocirca] || ne quis 
agrum consecratoe; L II, 22. quocirca ne quis 
iterom idem consecrato; L Il, 45. textile ne ope- 
rosius (dieato) quam mulieris opus menstruum; L 
II, 45. »hoc plus ,. ne facito. rogum ascea ne 
polito«s; L II, 59. »privilegia ne inroganto; de 
capite civis nisi per maximum comitiatum ... ne 
ferunto«s; L III, 11. »homini .. mortuo ne oma 
legito«; L II, 60. »feriis iurgia amovento ||ne 
movento |j«; L II, 19. polito: j. facito. »mulieres 
genas ne radunto neve lessum funeris ergo ha 
bentor; L II, 59. 64. scensores ... probrum in 
senatu ne relinguonto || relinguunto "«; L II, 7. 
»hominem mortuum ... in urbe ne sepelito neve 
orito«; L II, 58. »earum .. laudum delubra sunto, 
ne uncula |jnere ullajl vitiorum«; L II, 19. 
snocturna mulierum sacrıfieia ne suntor; L II, 21. 
»religui magistratus ne sunto«; L III, 9. >»rei sune 
ergo ne quis legatus esto«; L III, 9. »oenus ne 
amplius sex menses ... idem iuris, quod duo con- 
sules, teneto«; L III, 9. . 

f, elliptifh: ne longius, prorsus ... (liber 
ille) placet; F V, 85. ac, ne multa, dietator rem 
publicam constituas oportet; R VI, 12. >ne sum- 
ptuosa respersio, ne longae coronse nec acerrat« 
praetereantur; L II, 60. noluit quicoqguam statui 
nisi columellam tribus cubitis ne altiorem; L II, 66. 
laudem mortui ineisam ne plus quattuor herois 
versibus; L II, 68. 

2. eomeeffip: utebatar ... vino et ad volapta- 
tem, et ne noceret; F Il, 64. quo aut oppres- 
sus iaceas aut, ne opprimare, mente wix constes; 
T IV, 39. ne sit sane (tanta similitudo); vider 
certe potest; A II, 84. me sit (sstis); ille oerte 
debemus effugere; A II, 102, nibil ad rem! — 
ne sit sane; at certe grarius; F IV, 73. ne sit 
sane summum malum dolor, malum certe est; 


ne 665 


TU, 14 ne sit igitur sol, ne luna, ne stellae; 
* non sunt ||ne siut]] in senectute vires; 

Il. Berbindungen: forte: j. form, Il. ne 
(3 St.) ©. 66, b. 
modo:{. ,l,g,«. OI, 71. mode, L 6. ne 
(8 ©t.) ©. 564, a. 

n6mo: vereor, ne istamı causam nemo nmoscat; 
LI, 11. vide.., ne... neminem tamen divinum 
reperire possimus; D II, 131. 

nihil: ut verear, ne homini nihil sit non 
malum aliud, certe sit nihil bonum aliud potius; 
T 1, 76. ._ a est, ne... nibil 


liberum nobis esset; Fa 
non: Chrysippus metuit, ne ... non teneat 
omnia fato den; Fa2l. id ipsum ne non diutur- 


num sit futurum, times; 18. quid est cur 
verear, ne ad eam (sententiam) non posaim ac- 
commodare Torquatos nostros? F I, 34. vereor, 
ne non taın virtutis fiducia nitendum nobis ad 
spem beate vivendi quam vota favienda videan- 
tar; TYV,2. ut,si (deus) se commoverit, vereamur, 
ne beatus esse non possit; N I, 102. istorum dispu- 
tatio ... vereor ne non tantum videatur attulisse 
Dr Ii negotii hominibus, quantam oblectationem; 
I, £r 5. fr V, 42. verenbur (caenici) ..; DB... BBpi- 
ciantur non decore; O 1,129. quod vereris, ne non 
conveniat nostris aetatibus ista oratio; fr V, 57. 
j. IL, 1, a, vereor; P 6, vide, ne... non sit hoc 
roprium nomen omnium, sed .; TU cre- 
© omnia vide ne non sit necesse; D II, 31. 
vide, ns non eadem sit illorum causa et Stuico- 
rum; Fa 33. obtineri ne ea non possint || possunt, 
al. ||, ridendum est; L III, 38. videndum est, ne 
non satis sit id; O I, 28. 1. L, 1, a. video; N II, 
46. — haud sane periculum est, ne non mortem 
„ut optandam aut certe non timendam putet; T 
V, 118. — ne id non pudest sentire, quod pudeat 
dicere; F II, 77. ne cui loco non vıdeatur esse 
responsum; F II, 85. ne videatur non fuisse sol- 
vendo; OÖ 79. 
nullus: verendum est, ne (natura deorum) 
nulla sit omnino; N I, 9. vide, ne nulla sit 
divinatio; D Il, 12. 
ut: addendum eodem est, ut ne criminibus 
aut inferendis delectetur aut credat oblatis; Lae 
65. alterum [iustitiae genus] assequuntur, ut 
lin || inferends ne cui noceant iniuriu; O I, 28, 
imal) animadvertens .. in omnibus rebus, 


... Id non concedant |jideirco non 
ant, al.||, ut ... (animus) ne intereat; T I, 78. 
quid, quod pluribus locis quasi denuntiant, .. 
ut eorum alterum ab altero ne separemus? F IV, 
9. dant hoc Scaevolae, quom est partitio I [auod 
est p.]||, ut ... sacris ne alligentur; L Il, 50. 
ex quo efficitur, non ut voluptas ne sit volu- 
ptas, sed ut ..; F II, 24. eflicere, ut .. ne fieri 
possit auspicium; D Il, 78. neque hoc pollieeor 
me eflecturum, ut ne qua particula in hoc sermone 
praetermissa sit; R 1, 38. quid .. aliud intelle- 
gen nisi uti ne quae para naturae neglegatur? 
IV, 41. prascipiendum est .. bonis, ut... 
ne existiment ita se alligatos, ut..; Lae 42. his 
idem propositum fuit, quod regibus, ut ne qua 
re — ne cui parerent; O 1,70. ei dormienti 
eundem illum visum esse rogare, ut ... mortem 
suam ne inultam esse pateretur; DI, 57. quibus 
(tabulis) ... hbaec (conubia) illi (xviri) ut ne ple- 
bei cum [plebi et} patribus essent, inhumanis- 
sima lege sanxerunt; R II, 68, sin } value- 
rint tamen ar leges ut ne sim |ide- 
sinat || ambitus; L III, 39. — alqd: vgl. concedo, 


ne— quidem 


do, al excitandam .. (esse) animadversionem 
et diligentiam, ut ne quid temere ... agamus; 
O I, 108. ownino omnium horum vitiorum ... 
una cautio est utque uns provisio, ut ne nimis 
eito diligere incipiant neve non dignos; Lae 78. 
ut eam diligentiam adhiberemus ..., ut ne 
quando amare inciperemus eum, quem aliquando 
odisse possemus; Lae 60. f. animadversio. foe- 
dus esse quoddam sapientium, ut ne minus ami- 
cos quam se ipsos diligant; F I, 70. referri .. 
decet ad ea ... fuandamenta iustitiae, primum 
ut ne cui noceatur, deinde ut ..; O I, 81. iusti- 
tine Pe munus est, ut ne cui quis noceat 
nisi lacessitus iniuria; O1, 20. provisio: f. cau- 
tio. — si eius (animi) acies ita curata est, ut ne 
caecaretur erroribus; T V, 39. ut etiam singulis 
eonsulatur, sed ita, ut ea res aut prosit aut oerte 
ne obsit rei publicas; O II, 72. modo hoc ite 
faciat, ut ne... hanc causam habeat ad iniuriam; 
O UI, 31. — ut ex eodem (caelo) ne quid absit; 
Ti 41. ut fati nomen ne adıungas; Fa 29. ut eo 
(genere segritudinis) sublato reliquorum remedia 
ne magnopere quaerenda arbitraremur; T II, 81. 
UTl NE PROPTER TE FIDEMVE TUAM CAPTUS FRAU- 
DATUSYE SIM; OÖ II, 70, ut ne quis concessum 
putet amicum vel bellam patriae inferentem se- 
qui; Lae 48. ut hic, qui intervenit, ... ne igno- 
ret, quae res agatur; N I, 17. ut ne quid om- 
nino, quod venditor norit, emptor iguoret; O III, 
5l. ut ne quid impediat, quo minus suo sensus 
quisque munere fungatur; F V, 36. »ut ... ne 
me inparatum cura laceraret repense; 
ut ne nimis omnia profundamus; O I, 104. ut, 
si probabilia dicentur, ne quid ultra requiratis; 
a ut .. ipse ne quid tale posthac; O I, 33 

utinam: an »utinam ne in nemore« nihilo mi- 
nus legimus quam hoc idem Graecum? FL5. 
„utinam“ .., ut illa anus optat, »ne in nemore 
Pelio securibus caesae accidissent abiegnae || caesa 
accidisset abiegna || ad terram trabes«, sic istam 
calliditatum hominibus di ne dedissent! N III, 75. 
ex hoc genere illud est Ennii: »utinam ne in ne- 
more Pelio securibus caesae accidissent abiegnas 
Ilcaesa accidisset abiegna || ad terram trabas!e 
lieuit vel altius: „utinam ne in Pelio nata ulla 
umquam esset arbor!* etiam supra: „utinam ne 
esset mons ullus Pelius!* Fa 35. 


ne—quidem, niöt einmal, auch wicht, 
keineöwegd, burhaus nit: A. ohne unmitiel- 
baren Gegenjag: L allein: 1. Subftantive: 
mein ille (Py ras) ne Apollini — 

elio hosliam immo voluit; II, 88. ne 
Apollinem q. futura posse dicere nisi ea, quorum ..; 
Fa 832, ad te ne Graecis q. cedentem in philoso- 
pbia; F1,8. dum modo ... ne Graecos q. le- 
gendos putent; FI, 8. ne M. || Marco || q. Seio 
vitio datum est, quod ..; O 58. ne Pherecy- 
des T Re pm divinus habebitur quam physi- 
cus; DI, 112. mihi ne Scipio q. ... iratus vide- 
tur fuisse; TIV,51. ne Torquatum q.... iratum 
.. Gallo torquem detraxisse; T IV, 49, — cam 
id ne adulescentes q. effugere possint; C 35. ne 
Amores % sanctos & sapiente alienos esse arbi- 
trantur; F III, 68, non sequitur, ut ne adpetitus 
gq. sit in nostra potestate; Fa 41. ne bibliothecis 
g. Graecis egebimus; T UI, 6. ut ne caeli q. na- 
taram interpretes istos caeli nosse appareat; DIL, 
92. ut ne casu q. umquam fiat, quod futurum 
illi esse dixerint; D II, 62, cum id ne in cenagq. 
(summum bonum dicere) posse videamur; F II, 26. 
g* (sapientis animus) ne civitate q. pelli potest; 

27. gaod ne in cogitationem q. cadit, ut ..; 


N I, 21. ut eos (deos) ne conisctara q. informare 


ne—quidem 656 


imus; N I, 39, ut ea corporis) ne in 
rascher q. relinquantur; V,%8. quo nme in 
deo quidem quicguam maius intellegi potest; T I, 
65. siquidem agens aliquid ne deus q. esse bea- 
tus potest; N I, 102. qua (scientie) ne in deo q. 
est res ulla praestantior; N II, 147. ut mihi ne 
in deum q. cadere videatur, ut sciat ..; D UI, 18. 
detracte utilitate ne digitum 4 eiua (bonae famae) 
causa porrigendum esse; F IIl, 57. negat gr 
rus ne {jnec || diuturnitatem q. temporis ad 
vivendum aliquid afferre; F II, 87. rg cum 
poenam ne dubitatio q. effugere potuisset; N I, 83. 
nonne (M'. Curius) hunc hominem its servum iu- 
dicet, ut ne in familis g. dignum maiore aliquo 
negotio putet? P 38. libertate ne feris q. quic- 
quam esse dulcius; R 1, 55. quia ne finem 
‚ bonorum sum ... quicquam potest accedere; 
F IV, 68. ita fit, ut ne ignem q. eflicere possitis 
aetenum; N Ill, 86. > ne inprudentiam q. 
oculorum adici fas fuit; LIE, 36. ut conquiescere 
ne infantes q. possint; F V, 55. ne iustitia q. 
sinst te iste ; TIIN,36. is sibine in latro- 
einio q. relinquit locum; O II, 40. quo modo id, 
quod ego miserrimum existimem, ne malum gq. eit; 
TI, 89%. nec malum | ne m. quidem || ullum ... 
eum turpitudinis malo comparanda | comparan- 
dum |]; T II, 30, quod ea ne in malis q. ponenda 
eenseo; T III, 37. quid, quod ne mente q. reote 
uti possumus multo eibo ... completi? T V, 100. 
si ne in eius modi g. rebus maiores natu nolent 
interesse; O I, 122. quis... ne mors q. est ma- 
lum; T1, 16. ne natura q. rationis expers est 
habenda; N II, 87. cuius Teint ne no- 
men q. proditum est; TI, 100, qui (Archimedes 
... ne patriam q. captam esse senserit; F V, 50. 
ut ne ratione q. et coniectura ulla res pereipi 
possit; A II, 42. ne rationem q. reddi .. opor- 
tere; F IV, 55. cui (Carboni) ne reditus q. ad 
bonos salutem a bonis potuit adferre; L II, 85, 
ne in regnis q. reges ommnia minima ourant; N III, 
86. ne reprensionem q. vulgi inanem reformidane; 
F 1I, 7. ne re publica q. postolante; O I. 84. 
ne res publica q. pro se (hasc) suscipi volet; O I, 
159. si ne szensus q. vera nuntiant; A II, 79, 
nec habere ne spei q. extremum; N III, 14. hoc 
ne statuam 9: ieturam; FI, 89. ne stridorem 
q. serrae (audiunt), tum cum acuitur; T V, 116. 
ut pueri ne verberibus q. a contemplandis rebus 
... deterreautur; F V, 48. ut ne verberibus q. 
{infantes) deterreri possint; F V, 55. ut a Grae- 
cie ne verborum q. copia vinceremur; NI, 8. de 
qua (utilitate stercorandi) doctus Hesiodua ne ver- 
bum q. fecit; C 54. sine qua (honostate) ne utili- 
tas q. esse potuisset; OÖ il, 40. 
2. Sronomine: a. fubftantinifche: quae (verba) 
. indoeti ne a nobis quidem accipient; A I, 5. 
ne nobis q. suscenserent; A 11, 146. a quibus 
(physicis) ne tu q, iaın te abstinebis; A II, 55. 
ne vos q., iudices, ... mortem timneritis; T I, 98. 
ne vos q. T. Ponti centurionis vires habetis; C 38. 
ne noster q. probandus; O I, 88. ne his q. ad- 
sentiebatur; Ä 1,89. ne hoc q. cernunt; All, 
54. si ne hoc q. satis ample ... diei putas; 
Fl, 76. an ne hoc q. Peripateticis concedis, 
ut ...? FV,98, ne hoc q. ipsom quam subtiliter 
conclusum sit, intellegent; T I, 55. ne hoc 3 
vellem; T II, 42, ne hoc q. vos movet? N I, 9 
nisi forte ne hoo q. attendis; N I, 99. an ne 
hoc q. intellegimus? N II, 17. ne huc q. physiei 
intellegere potuistis? N II, 48, ne hoc ||hie|l q. 
usero, cur ..; DI, 16. ne hoc q. negarı potest; 
U, 103. ne haec q. euraturos; A I, 4. aut... 
Graeca legere malent, qui erunt eraditi, aut ne 
hasc q., qui illa nescient; A I, 10. ne de horum 
q. est veritate dubitandum ; F I, 48. ut ne illi 


ne—quidem 


$ Sen fr sine ulla aeg iustitiae vivere; 
ID, 40. ne illud q. physieci; F 1,20. ne illud 
q. est consentaneum, ut ..; F 
q. sciam quale sit; D II, 20, i . 
sita in nobis; Fa 40. haec Chrysi sunt, ne 
ab ipso q. diesoluta; A II, 96. qui sapiens sit 
».., ne ipsi g. solent dicere; A II, 145. at quae 
isti bona nnmerant, ne ipsi q. honesta dieunt; T 
V, 44. ita necesse esse ne id ipsum q. ... per- 
eipi ullo modo posse; A II, 28. ii remotis sensi- 
bus ne id ipsum q. expedire re quod disse- 
rant; FI a. ne id q., quod probet, posse Br 
ipi; A II, 109. quodsi ne id q. eomnaiter: I, 
128. ne id : seguitur; DI, 1 illom fortasse 
(magnitado divitiarum) adiuvat, qui habet, ne id 

. semper; OÖ II, 71. ne id q. facient; Las 18. 
‘ ipsum. cave Üstoni anteponas ne istum q. 
ipsum, quem ..; Las 10, sine in uno Lu 
unus animus erit idemque per; Lae 92. 

. abjectinifche: ne nostri quidem populi late- 
bont ... ijura ceivilia; L I, 17. ne noster q. Ge 
tidianus officio viri boni functus est; O 80, 
ille (Bias) haec ludibria fortunae ne sus q. 
ehe, 9. ne illam 4 praetermisisti .. repre- 

ensionem Antiochi; A I, 111. ne illa q. firmis- 
sims consolatio est; T III, 79. ne illamgq. ... 
posse vere dici rem publicam; R III, 44. an ne 
ıllas |leas|| q. vires senectuti relinguemus |re- 
linquimus ||, ut ..? C 29. ne ipsos q. 
est cur taım multos legant, quam | i sunt; 
FI,6. quod ne in ipsis F Pen is magno- 
pere umquam probavi; F Il, 1. nihll ne in ipesk 
g. pugna iracunde ... fecerunt; T IV, 49. quos 
.. augures ne ipsae on adscivissent, si res 
omuino udiaret; N II, 7. ea (futura) ne ipsi 
q. di significare possunt; D I, 82. TI, 101. ne 
eorum g. bonorum ... frequentia beatiorem vitam 
Heri; “, 48, ne ea g. (studie) quaeruntur in 
seneotute; © 76. non intellego ne in istis q. ipsis 
voluptatibus carere sensu senectutem; © 46. 

3. Adjectiva: ne aegri quidem qguia non om- 
nes convalescunt, idcirco ars nulla medicina |] me- 
dieinae || est; N II, 12. quos ... ne animantis 
q. esse concedant; N II, 11. ea .. divinationum 
ratio ne in barbaris q. gentibus negleeta est; D 
I, 90. si est .., quod desit, ne beatus quidem 
est; T V,23. ne in oontinentibus q. terris vestrum 
nomen dilatari potest; fr V, 87. ouius (AM. Mar 
celli) interitum ne crudelissimus q. hostis honore 
sepulturae carere passus est; C 75. solusne (tu) 
dives? quid, si ne dives q.? P 42. quia (artes 
ezercitationesque virtatum) numquam deserunt ne 
extremo q. tempore netatis; C9. ut commutatio 
ex vero in falsum ne in futuro q. ulla fieri > 
sit; Fa 17. ne cum infinita q. voluptatum abun- 
dantia; F III,65. ne iustos q. esse natura; R III 
18, ne maiorem q. multo pntat esse (solem); A 
UI, 82, ubi ne obacura q. est ... servritus; RI, 
47. ut ne in omnium q. rerum affuentia ... ®; 
R I, 39. Er rn ne minimi q. momenti ... 
esse; F IV, 47. ut ne minima q. sauspieio sensus 
relinguatur; T I, 88. nulla ne minima q. aurs 
fuctus commovente; T V, 16. qui ... Hdem 
sa iscturam ne minimam q. facere vellent; 

I, 84. numquam illum (Seipionem) ne minims 
g. re offendi; Lae 108, nominum non magnus 
numerus ne in pontißciis q. nostris; NI, 84. cum 
ista tus mibi ne probabilis q. videantur; A Il, 
126. ne repugnantia q. videmus? A II, 50. cum 
mendaci homini ne verum quideın dicenti oredere 
soleamus; D II, 146, ne vinulenti |j vinolenti || 
g., quae faciont, endem adprobatione faeiunt, qus 
sobri; A I, 52. nihil (est in animis) ne aut 
unilem q. aut flabile aut igneum; T I, 86. fr IX, 


ne—quidem 





4. Ubverbia: hie: f. 2, a. hoc. quid sentiant 

ü, ... nemo ne mediocriter quidem doctus iguo- 
rat; TI, 7. si mundus ita sit par alteri mundo, 
ut inter eos ne minimum q. intersit; A II, 55. 
uti ne minimum q. similes eese | similes | videren- 
tur, A II, 56. ne postea q. pulli pascerentur; 
DI, 77. nibil fere quondam maioris rei nisi auspi- 
eato ne privatim q. gerebatur; D I, 28. ne tum 
q. te respicies? F II, 79. si (Polyerates) sapiens, 
ne tum q. miser, cum ..; F V, 92. ne tumgq 
{rosticum) esse ausum (nuntiare); D I, 55. si ne 
tum q. finem vitiorum faciet; Ti 45. 

5. Fahimwort: quod nescio an ne in uno qui- 
dem versu possit tantum valere fortuna; N II, 98. 

6. Verba: tantam vim esse virtutis, ut omnia, 
si ex altera parte ponantur, ne appareant quidem; 
FV,9. ne argumentandum q. esse de voluptate; 
FI, 3. quem (Platonem) ne attingis q.; R IV, 
4. quod tu ne attigistigq.; fr V,58. quam (rem) 
ne audierant q.; O III, 49. ut... istae (ncces- 
siones) in virtutum splendore ne cernantur q.; F 
Y, 71. ut, celeritas eius (solis) quanta sit, ne co- 
gitari q. poseit; AII,82. ceui (celeritati) par nulla 
ne cogitari q. possit; N I, 24. ut ea ne conser- 
vandae q. patrine causa sapiens facturus sit; O I, 
159. quos ne depellere q. a ze sine ferro potuit 
res publica; L ih, 20. qui ne dicerent q. sua 
suomma bona esse a natura profeeta; F IV, 45. 
quod ne dietu q. füs est; Ti6. ne egere q. vide- 
tur .. oratione prima pars; N II, 4, quod ... 
ne egere q. oratione dixisses; N III,8. ne exaedi- 
ficatum N: hunc mundum divino consilio existimo; 
A il, 126. ut nihil ne excogitari q. possit aptius; 
N II, 115. quippe qui (Hieronymus) ne in expe- 
tendis q. rebus numeret voluptatem; FIJ,19. hoc 

. idem pe non videt ne expetendum 
Ri esse; F II, 29. quod omnino ne fieri q. possit; 

1,69. quod ...ne fieri q. potest; Fa 12. num 
te emere coögit, qui ne hortatus q. est? O III, 55, 
an tu dialecticis ne imbutus q. es? T I, 14. pu- 
giles caestibus contusi ne ingemescunt q.,; TI, 
4. nomen honestatis a se ne intellegi q.; A II, 
140. ne intellegere q. se posse, ubi sit ..; FII, 7. 
sine qua ger ne intellegi q. ulla virtus 
potest? T II, 31. se ne intellegere q. ullum bo- 
num, quod sit ..; N I, 111. quod quale sit, ne 
intellegi q. potest; N III, 34. ut ... iniussu se- 
natus ne legantur q. libri; D II, 112. quoniam 
ia sic scripta sunt, ut ne legantur gq,; LI, 8. 
ut ne moriendum q. esse miserum putem; TI, 15. 
dic, quaeso, ne esse q. se (animus) sciet, ne mo- 
veri gq. se? TI, 53. ii ne obligari q. beneficio 
volunt; O II, 69, in quibus (oris) haec ne obser- 
vantur q.; DII,45. ne optandum q. est in amici- 
tia, ut ..; TI, 73, baut sciam an ne opus sit 
9. nibil umquam omnino deesse amieis; Lae 51. 
gua facie quidem (animns) sit...., ne quaerendum 
q. est; T I, 67. ar (fana) ne reficienda q. Graii 
putaverunt; R 11], 15. cui (tribuno) ne esse q. 
hienisset tribuno; L II, 21. f. moveri, quod bo- 
num quale sit, omnino negat ||negat omnino || 
Epicurus se sine voluptatibus sensum moventibus 
ne suspicari Eh AI,?. cum id nos ne suspi- 
eemar q.; A II, 20. ne suspicari q. se ullum bo- 
num seiunctum ab illo Aristippeo genere volupta- 
tis; F II, 20. ut, quid praeterea sit bonum, ne- 
get se posse ne suspicari g.; F II, 30, qui (po#- 
tae) haec ne suspicati q. sint [[sunt|]; N 1, 41. 
ne veniet ni in eum uns quisquam vitii par- 
ticeps; L III, 29. 

7. Säge: ne si magnam partem quidem ... 
ad verum ipsum ... accedant, confidere sibi pote- 
ront; A II, 36. ne si interirent q. animi, quic- 
gquam mali esse in morte; T 1, 81. ne ut seden- 
mus q. aut ambulemus voluntatis esse; Fa 9. 


nl. 


657 


ne — quidem 


quia ne quod audiretur qg. (relictum erat); 
Ti 18 


i 18. 

II. mit andern Partikeln: at: f. at, II. ne— 
quidem (10 &t.) 8.1, ©. 251, b. — atque, ac: 
f. atque, 11, 1. ne—quidem (7 ©t.), 2, i. vor einer 
Regation (3 St.) B. I, ©. 257, a. 266, b. — en a 
f. atqui, II. ne—quidem (4 St.) 8, I, ©. , 

autem: isti autem ... ne scintillam quidem 
ullam nobis ad dispieiendum reliquerunt; A II, 61. 
Pyrrho autem: ea ne sentire q. sapientem, quae 
rc nominatur; A II, 130. in nobismet ipsis 
autem ne intellegi sa (potest), ut..; FV,30. alüi 
{philosophi) autem baec ne bona q. ducunt; TV, 
119, nune autem (philosophi) mihi videntur ne 
suspicari q., quanta sit mirabilitas; N II, 90, 
saepe autem ne ntile q. est scire, quid futurum 
eit; N III, 14. id autem posten ne nostrum q. 
Ennium fugit; R I, 25. 

certe: certe ne bono q. melius quiequam in- 
veniri potest; P 22. 

enim: nihil enim agens ne cogitari q. potest 
quale sit; A II, 37. nos enim ne nunc q. oculis 
cernimus ea, quae videmus; TI, 46. tu enim 
paulo ante ne er q. te ||te q.|| alia ulla 
(bona) dieebas; T II, 46. modo enim ne suspi- 
cari q. ge quiceguam bonum, nisi sensus quasi ti- 
tillarentur voluptate; TIII,47. ea enim ipsa ... 
ne tum q. ... consequebatur; T V, 57. at enim 
ne iratus q. luppiter plus Regulo nocuisset, quam 
sibi nocuit ipse Regulus; O III, 105. nec enim 
in summa inopia levis esse senectus potest ne sa- 
pieonti q; C 8 

ergo: ne ceteri q. ergo di (sunt)? N III, 43. 
ergo ne iste ag en g. pervetus? R I, 58. 

ercule: ne hercule Icadii q. praedonis video 

fatum ullum; Fa 5. 

iam: haec iam, mihi crede, ne aniculae g. ex- 
istimant; D II, 36. 

igitur: igitar ne suspicari q. possumus quem- 
quam horum ab amico quippiam contendisse, quod 
contra fidem ... esset; Lae 39, 

ita: ita ne hoc gq. modo paria ||m. p. q.|| 
peccata sunt; F IV, 76. [ita ne hostis q. ... 
.—. cum scelere (senatus) approbavit]; O I, 


itague: itaque, ne si incundissimis q. nos som- 
niis usuros putemus, Endymionis somnum nobis 
velimus dari; F V, 55. 

quin: quin ne bestine q. ... facile patiuntur 
sese contineri; F V, 56. 

sed: sed mihi ne diuturnum q. u vido- 
tur, in quo est aliquid extremum; C 69, 

tamen: ac tamen ne is (Critolaus) q. in patrlis 
institutis manset; F V, 14. tamen ne minima q. 
ex parte Lycurgi legibus ... (Pausanias, Lysander) 
conferendi sunt; O I, 76 

vero: ego vero facile sum passus ne in mentem 
q. mibi aliquid contra venire; TI, 55. mihi vero 
ne haec q. notiora ... carere vi divina videntur; 
TIL 64. nec vero umguam ne ingemescit q. vir 
fortis; T II, 56. si vero ne futurum q. (malum) 
sit; T II, 32. ceteras vero res publicas ne ap- 
pellandas q. putant iis nominibus; R I, 50. 

B. mit unmittelbarem Gegenfa: I. ohne 
formellen Ausdrud: mihi vero cum his ipsis 
(studiis) vix, his autem detractis ne vix quidem; 
A ep 2. cur deinde non, ut (visum) difficiliter & 
vero internoscatur? deinde, ut ne internoscatur 
q.? A II, 49, ut etiam difficiliter internosci pos- 
sit? deinde, ut ne internosci q.? A II, 50. ferres 
me, si ego idem dieerem? tu, ne si dubitarem q.; 
ATI, 72. tibi hoc repudiare ... necesse erit, 
mihi, ne ut dobitem q., relinquatur | relinque- 
tur|}? A II, 119. putas solem esse tantulum? — 
ego [jegone?|]| ne bis q. tantum; A II, 128. 

83 


ne—quıdem 


sitne (animus) an ne sit q. ullun? A TI, 124. ho- 
rum aliquid vestro sapienti certum videtur, nostro, 
ne quid mazime q. probabile sit, oecurrit; A I, 
124. quae cum res tota ficta sit pueriliter, tum 
ne eflcit qwidem, quod vult; F I, 19. quod enim 
ne vivos q. .. diutius sentire poterat, quam dum 
fruebatur, quo modo id potuit mortuo permanere? 
FI, 106, nobis.. aut vix aut ne vix q. (pastus) 
suppetunt multo labore Tesaremtfinnı. FF ‚ım. 
priorem (nrtem) .. illi egregie tradiderunt, hi om- 
nino ne attigerunt q.. nam e quibus locis ... 
argumenta depromerentur, vestri ne suspicati q. 
sunt, superiores autem artifcio et via tradiderunt; 
F IV, 10. quae propter exiguitatem vix aut ne 
vix q. appareant; F IV, 32. quorum alter ne 
condoluisse q. umquam videtur, qui animum se 
habere non sentiat, alter ita delectatur suis can- 
tibus, ut...; TI,41. solumigitur, quod se ipsum 
movet, quia numquam deseritur a se, numquam 
ne moveri quidem desinit; T I, 59. seso moret 
[| de se movetur |]; R VI, 27. quid curet .. (En- 
dymion), qui ne sentit q.? T I, 92. si puer par- 
vus oecidit, aequo animo ferendum putant, si vero 
in cunis, ne querendum qg.; TI, 98, audies: „o 
virum fortem!‘? te vero ita adfectum ne virum 
q. quisquam dixerit; T II, 32. ingemescere non 
nomquam yiro concessum est, idque raro, eiulatus 
ne mulieri q.; TU, 55. stultam .. etiam esse 
meditationem futuri mali aut fortasse ne futuri 
q.; T Il, 32. tanta .. calamitatis praesentis ad- 
bibetur a philosopho medicina, quanta inveteratae 
|linveterata, in inveterata || ne desideratur q.; T 
II, 54. qui error stultis extenuetur die, sapientis 
ne attingat q. omnino; TIV,39. hasc habere se 
mortaum dicit, quae ne vivus q. diutius habebai 
quam fruebatur; T V, 101. mibil .. (Epicurus) 
olet ex Academia, nihil ex Lycio, nihil ne e pue- 
rilibus q. disciplinis; N I, 72. fao id, quod ne 
intellegi q. potest, mihi esse persuasum; N I, 75. 
simulacra deorum .. ablata videmus a nostris; 
at vero ne fando q. auditum est crocodilum 
... violatum ab Aegyptio; N I, 82, expers vir- 
totis igitur (dens); ıta ne beatus q.; I, 110. 
doceo deos vestros esse voluptatis expertes, ita 
vestro iudicio ne beatos q.; NL 113. ut.. omit- 
tam vim ... deorum, ne homines q. censetis, nisi 
inbecilli essent, futuros beneficos ... faisse? N 1, 
122. ut ... deum fingeret ... membris hominis 
praeditum omnibos, usu membrorum ne minimo 
4; N I, 123. quodsi ea ficta credimus ..., ne 
mesticis q. exemplis docti numen deorum con- 
probabimus? NI,7. at id quidem repudiandum. 
ne Orcus q. igitur (deus est); N III, 44. huic ut 
scelus, sic ne ratio q. defut; N II, 68. aperte 
declarari oportebat, aut ne occulte q., ei ea sciri 
(di) nolebant; D II, 55. illa amphibolia ... vel 
rysippum potuisset fallere, haec vero ne Epicu- 
D ni 116. quem (optimum statum eivi- 


ut ... amicorum causa ho- 
nesta faciamus, ne exspectemus q., dum rogemur; 
Lae 44. ego semper civis ..., tu ne nunc q,; 
P 29. „sumus*, inquit, „principes civitatis*. vos 
vero ne conservorum q. vestrorum principes estis; 
P 36. quo modo imperator esse possit, cum eum 
ne liberum q. esse ratio ... convincat; P 41. 

U. mit formellem Auddrnd: at si ne id 


BER... 3 


ne—quidem 


ern (rides), at quantum sit, profscto vides; 


effici posse confido, quod ne postulandum q. est; 
DIL, 5. nec vero (maritimus hostis) ... prae »o 
fert, ... quid velit, denique ne nota quidem ulla, 
pacatus an hostis sit, discerni ... potest; RII, 6. 
neque ... vir bonus faciet, ne si iudex q. erit de 
ipso amico; O III, 43, cum... animus nec prin- 
cipium motos habest ..., ne finem q. habitarum 
esse motus; C 78. nec domns ulla nec urbs stare 
poterit, ne agri q. cultua ge Lae 23. nee 
.. fortitudine egeremus ...; ne prudentia q. ege- 
remus; fr V, 50. f. non; DI, 13. — quod (cupi- 
ditates) essent plane inanes neque necessitatem 
modo, sed ne naturam q. atti t,; TV,8. 
nec solum nihil est, sed ne cogitari q. quioguam 
melius potest; N II, 18, 

nego: Arcesilas negabat esse quidquam, quod 
sciri posset, ne illud q. ipsum, quod ..; A I, 45. 
qui sıbi ie oonveniet, si negabit voluptatem cre- 
— longinquitate? igitur ne dolorem q.; FL 


nemo: neminem consulem, ... nescio an ne 
quinquevirum q. quemquam nisi sapientem? A IL, 
136. vgl. I, O II, 39 

nihil: (res ita) concitatse, ut nihil umquam 
unum esset et constans, ne idem q.; Al,8l. nego 
.. scire nos, sciamusne aliquid, an nibil sciamus, 
ne id ipsum q., nescire aut scire, scire nos; AI, 
73. ad virtutis.. aummam accedere nihil potest; 
ne vitia q. igitur erescere poterunt; F IV, 67. si 
.. non sunt, nihil possunt esse; ita ne miseri q. 
sunt; TI, 12. in quo (tempore) mali nihil esse 
concedis: ita ne moriendum q. esse malum est; 
TIL 16. nihil est mundo melius in rerum naturs. 
ne in terris q. urbe nostra; N III, 21. nihil .. 
adfert, ... quare mundum ratione uti putemus, 
ne cur animantem q. esse; N III, 23. nihil fidum, 
nihil exploratum habeas, ne amare q. aut amari; 
Lae 97. vgl. I. N I, 72. 

nisi: etsi munus flagitare ... ne populus q. 
solet nisi coneitatus; A ep 1. aut... hoc et illad 
aut, nisi hoc, ne illud q. iudicabo; A II, 98. ne 
urbes q. aut civitates (esse), nisi quae essent s#- 
pientium? A II, 186. quodsi ne ipsarum q. vir- 
tutum laus ... reperire exitum potest, nisi deri- 

tur ad voluptatem; FI, 54 an eiusdem modi 
(dies esse potest)? ne id q., nisi multa annorum 
intercesserint milia; FII,102. ne opifices q. tueri 
sus artificia possent, nisi vocabulis uterentur ..; 
F II, 4. ne vitationem q. doloris ipseam per sa 
quisquam in rebus expetendis putarit, nisi etiam 
evitare posset; F V. 20. se virtutis causa, nisi 
ea voluptatem faceret |] crearet, al.||, ne manum 
g. versuros fuisse; F V, 98. quam (vritam bsatam) 
tu ne in deo q. esse censes, ar gene otio lan- 
gueat; N 1,67. quam (Sospitam) tu numquam ne 
in somnis q. vides nisi cum pelle caprina; N 1,82. 
ne insignibus 4 regiis Tullus nisi iussu popnli est 
ausus uli; R I, 31. itaque eos (philosophos) ne 


ne—quidem 
ad rem publicam q. saccessuros putat nisi coactos; 
OI 28. 


nisi forte: nisi forte Diagoram aut Theodorum 
... censes superstitiosos esse potuisse. ego ne 
Protagoram q.; N I, 117. 
nolo; salem istum ... in inridendis nobis noli- 
tote consumere, et mehercle, si me audiatis, ne 
experismini q.; N II, 74. 
non: a Graecis .. (ea) peti non poterant ac 
ne L. Aelii nostri occasum ne a Latinis q.; A 
„8, sed, si hominum seimilitudo tanta esse non 
potest, ne signorum q.? A II, 85. si non habes 
{quod liqueat), ne tu g. pereipis; A II, 9. non 
repugnaren, praesertim ne Carneade q. huic loco 
valde te; A II, 112. respondet mihi non 
Aritebeken aut Theopbrastus, ne Xenocrates q. 
aut Polemo, sed his || mwihi, al.]| minores; A 
113. „non reprenderem usotos* .... isto modo 
ne improbos q.; F II, 3. quod, si ||cum|] sine 
ea ug! to ... vivi non posset, ne iucunde 
g. posset; F II, 82. nom potuit .. fieri sapiens, 
nisı natus esset, isto modo, ne si uria q. eius 
nata non esset; F II, 108. si illud, hoc; non 
autem hoc; igitur ne illud q.; F IV, 55. qua in 
vita est aliquid mali, en beata esse non potest. 
ne seges q. igitur spicia uberibus ..., si avenam 
uspiam videris; F V, 91. si .. apud inferos mi- 
seri non sunt, ne sunt q. apud inferos ulli; TI, 
ll, qui omnino non essent, e05 ne miseros q. 
en TI, 14 non esse miseros (animos 
o), quoniam ne sint q.; T I, 25. quod si 
in hoc mundo fieri sine deo non potest, ne in 
sphaers q. eosdem motus Archimedes sine divino 
ingenio zes imitari; TI, 68, an, si omnia 
ad intellegendum non habeo ..., ne iis q., B ance 
habeo, mihi per te uti licebit? T I, 67. aed ne 
vivos q. bono caret, si eo non indiget; T I, 88. 
non cadunt .. hasc in virom fortem; igitur ne 
aegritudo q.; TIIL, 14. quod quoniam non cadit 
in sapientem, ne ut irascatur q. cadit; T III, 19, 
non cadit .. invidere in sapientem; ergo ne mi- 
sereri q.; T II, 21. age, sı voluptatem non in- 
tellegimus, ne dolorem q.? T III, 49. aliter id 
scire non potes? — nullo modo. — tu igitar ne 
de Persarum q. rege magno potes dicere, beatusne 
sit? T V, 35. intellegere non possum; ne tu q., 
Vellei, sed non vis fateri; N I, 71. quodsi mundus 
universur non est deus, ne stellae q.; N IIl, 28. 
hi (Panisci et Satyri) .. e non sunt; ne Nym- 
phae [deae] q. igitur? II, 43. quod si veri 
simile non est, ne illud q. est; N III, 47. quod 
si probabile non est, ne illa q. a unde 
hsec manant, probanda sunt; N III, 49. non 


animadvertunt .. omnia di, ne reges q.; N III, 
90. non curat (divina providentia) singulos ho- 
mines, non mirum; ne civitates q.; II, 93. 


quodsi non est » deo materia faota, ne terra q. 
... et ignis a deo factus est; N fr 2. non me 
sortilegos neque eos, qui quaestus causa hario- 
lentur, ne psychomantia q. ... agnoscere; D I, 182. 
in factis inmatabilitatem apparere, in futuris qui- 
busdam, Ray non spparet, ne inesse q. videri; 
Fa 17. tum non esset vera haec enuntiatio: 
„capiet Numantiam Sceipio*, ne illa q. eversa vera 
est hasc enuntistio: „cepit Numantiam Scipio“; 
Fa 27. causas id eficientis non habebat. ita ne 
praeterita q. es, quoram nulla signa tamquam veo- 
stigia extarent, Apollini nota esse (Carneadee) 
vensebat; Fa 33. at, si causa adpetitos non est 
sita in nobis, ne ipse q. adpetitus est in nostra 

te; Fa 40. ut, cum eae causse non essent 
ın mostra potestate, ne ille (adpetitus) q. esset 
in nostra potestate; Fa 41. quae (libertas), ei 
aoqua non est, ne libertas q. est; R I, 47. cum 
„. Omnes non possint, ne multi q., .. juris periti 


669 


—- 


n6 


esse; O II, 67. itaque Athenienses, quod honestum 
non asset, id ne utile q. putaverunt; O III, 49. 
hac vi non utatur, ne si exploratum q. habeat ..; 
O I, 75. quoniam, quas (tranquillitas) honesta 
non sit, ne utilem q. esse arbitror; II, 97. 
non sunt in senectute vires, ne postulantur q. 
vires a senectute; C 34. non est voluptatum tanta 
quasi titillatio in senibus. credo, sed ne deside- 
ratio | desideratur|| q.; C 47. — nun modo: 
f. mode, II, 7. ne—quidem (4 &t.) ©. 565, a. 
non modo ut Seel sola ponatur in summi 
boni sede ..., sed ne illo q. modo, ut ..; FI, 
37, id .. (dolere) non modo [non] summum ma- 
lum, sed ne malum qg. esse; O III, 105. j. mode, 
IL, 8. ne—quidem (14 &t.) ®. 565, b. — 9, ne— 
quidem (7 &t.) ©. 566, a. ut ego non modo te- 
cum Servium Galbam, ... verum ne Atticorum 
q. oratorum quemgquam aut suavitate *; BR III, 42. 
— quae non solum ficta Afacta || esse, sed ne 
fieri q. potuisse cernimus; R II, 28. non solum 
ab uliquo allatas criminationes repellere, sed ne 
ipsum q. esse suspiciosum; Lae 65. 
nondum: nondum inventis || notis |] seditiosis 
tribunis plebis, ne cogitatis q.; L III, 44. 
nullus: corpus .. inmortale nullum esse, ne 
individuum q.; N II, 29. nullam eorum divine- 
tionem voco, ne illam q., qua ..; DI, 112. nul- 
lum est fatum; ita ne divinatio q.; D 11, 21. tu 
Titias et Apuleias leges nullas putas? — ego vero 
ne Livias q.; L II, 14, patrem eius ... nullam 
comitatem habuisse sermonis, [ne Xenocratem q.]; 
O0 I, 1089. ut... nulla fraus sit ]lestfj, ne si 
iuratus q. id non feceris; OÖ III, sin autem 
. nullum quaestum turpem putas, cum iasti 
ordini ne honestus q. possit esse ullus; P 49. 
num: num quid horum probat noster Antiochus? 
ille vero ne maiorum q. suorum; All, 148. num 
... sensus in corpore est? ... nein animo q. igitur 
sensus remanet; T I, 82. num quis horum miser 
hodie? ne tum q. post spiritum extremum; TI, 89. 
numgqusm: numquam senaus mentiri .... quid 
Il qui, quin |]? ne nune q.? A II, 82. guod (prin- 
cipium) si numquaın oritur, ne occidit q. umquam; 
T 1, 54 quodsi; R VI 27. ut, si |Jutl]| alia 
(atomus) ab alia numquam depellatar, |jsilf ne 
contingat q. alia aliam; Fa 22. quod turpe ait, 
id numquam esse utile, ne tum gq., cum ..; OlII, 
49. vgl. L TI, 58. 
nusquam: nusquam illos esse puto,. — igitur 
ne esse q.? T 1, 12. 
: .. ratione ne temperantiam q. 
propter se expetendam esse dicemus, sed quis 
pscem animis afferat; F I, 47. itaque ne justi- 
tiam q. recte quis dixerit per se ipsam optabilem, 
sed quia iucunditatis vel plurimum afferat; FI, 
53. ut ne is (animus) q. virtute una contentus 
sit, sed appetat vacuitatem doloris; FIV, 36. ut 
iin ne hoc q. diceret, illa inventa esse 
eorum, sed ipsa divins; N I, 38, quis (hae 
stellae) ... tum omnino ne moventur q., sed ad 
quoddam tempus insistunt; N II, 51. denique ne 
reges qg. (appellabant eos), sed patrise custo- 
des, patres, sed |[jetj]l deos; RI, 84. ne illi 
q. septem (sapientes fuerunt), sed similitudinem 
quan bant ... sapientiam; O III, 16. 
ne vendundum q. quicquam est, sed donandum; 
O IH, 53. qui ne legibus q. propter metum ri 
rot, sed ens sequitur et colit, quia ..; P 34. 
fe nee; FI 49. non; A II, 118. N I, 71. 


ME, bod) nicht, nicht, etwa, ob, ob etwa, ober: 
A. Unsfage: Hortensius ... me quoque, io- 
cansue an ita sentiens (non enim satis intelle- 
ER coepit hortari, ut sententin desisterem ; 
A h 


B3* 


ne 660 ne 


it e: a. Direct: I. einfadh: 1. allein: 
” Subftantiven: Etrusci .. habent exaratum 
gan auctorem disciplinae suae; nos quem? 

ttumne |jAttiumne || Navium? D II, 80. quid 
adiuvas? avaritiamne minuis? F IV, 73. labo- 
remne (Pronoer) fugiebat? N I, 22. ante tempus 
mori miserum esse, quod tandem tempus? na- 
turaene? T I, 93. prudentiamne vis esse, sine 

us ne intellegi quidem ulla virtus potest? T II, 

1. seminane deorum decidisse de caelo putamus 
in terras? N I, 91. post .. varietatene eum 
(deum) delectari putamus? N 1722. Diogenes ... 

roici se iussit inhumatum. tum amici: „volucri- 

usne et feris?“ T I, 104. 

b. nad Pronomina: putas solem esse tantulum ? 
ego ||egone?|] ne bis quidem tantum; A II, 123. 
quid Catulus sentit ...? tum Catulus: „egone?* 
inguit; A II, 148. egone quaeris, inquit, quid 
sentiam? F III, 11. egone ut te interpellem? T 
II, 42. quo de libro .. velim seire quid sentias. 
— egone? inquit ille; N I, 16. dic ..., quid 
requiras. egone? N III,8. quid tandem hoc loco 
est quod requiras? — egone? L III, 48. pro di 
immortales! egone mo audisse aliquid et didicisse 
non gaudeam? P 42. »men obesse, illos prodesse?« 
D 1, 66. quid tibi sit deinde diceendum. — mihi- 
ne? L III, 47. ego .. a te elegantiora desidero. 
a mene tu? inquam; F IV, 24. nobisne omnibus 
et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? 
F IV, 61. tune ... eam ilosophiam sequere, 
quae ..? A II, 61. tune.. inane quicquam putes 
esse? A IL, 125. tu |Itum, tun || ... honestatem 
cum voluptate ... copulabis? A IL, 139. tune ... 
exclamabis ut mulier? T II, 46. tum N tune || 
pseudomenon ... increpas || increpas? |]; fr V, 55. 
tene ... ad eos venire, qui ..! I, 98. — ın 
nostrane est potestate, quid meminerimus? FII, 
104. »vestrone pressu quondam Nemeaeus leo 
frendens eflavit graviter extremum halitum”%« T 
IL, 22. — ex hacne tibi terrena ... natura ... 
concreta ea (vis) videtur? TI, 62. =hicine est ille 
Telamon?« T Ill, 39. huncine hominem tantis 
tantum || delectatum esse nugis, ut ..? DI1, 30. 
aut Philippus hasne in capulo quadrigulas vitare 
monebatur? Fa5. eademne (sitienti voluptas est) 

use restincta siti? FII,9. quid nunc „honeste* 
dieit? idemne, quod „iucunde?* FII, 50. isdemne 
ut finibus nomen suum, quibus vita, terminaretur? 
T 1,32. idne consensisse de Calatino plurimas 
gentis arbitramur? F II, 117. quod .. omnibus 
necesse est, idne miserum esse uni potest? TI, 
119. idne est, quo traducti luctum levemus? T 
III, 40. sed hoc ime dicit, qui ..? T V, 26. 
istisne fidentes somniis ... dixerunt ..? N I, 99, 
— quisquamne istuc negat? NII,70. — nihilne 
tot saeculis ... explicatum putamua? A II, 15. 
deinde nihilne praeterea diximus? A II, 79, nihilne 
te delectat umquam? F Il, 107. nihilne est in 
bis rebus, quod dignum libero ... esse ducamus? 
FV,47. ılle (coniector): „nihilne*, inquit, „de 
vitello“? D II, 134. 

c. nad Abjectiven umd Zahlwort: si ad eum 
numerum unum addidero, multane erunt? A II, 
93. omnesne tibi illi delirare visi sunt, qui ..? 
N I, 92. quae est .. civitas? omnisne conventus 
etiam ferorum et immanium? omnisne etiam fu- 
gitivorum ac latronum congregata unum in locum 
multitudo? certe negabis; P 27, »sanun es, qui 
temere lamentare«? T IV, 73. similemne putas 
C. Laelii unum consulatum fuisse? T V, 54. so- 
lusne tu dives? ... solusne dives? P42. qui ius 
civile cognosset. totumne? L II, 47. ain tandem? 
unane est solum dissensio? L I, 53. 

d, nah Aöverbien: adeone me delirare censes, 
ut ista esse oredam? TI, 10. si malo carent, 


continuone fruitur summo bono? T IH,.40. quo- 
tiens hoc PH ecquandone nisi admirationibus 
maximis? F V, 63. etiamne (sapiens beatus est), 
si sensibus carebit oculorum, si aurium? etiam; 
TV, 111. quiequid non licet, nefas putare debe- 
mus. etiamne in minimis rebus? etiam; P 25. 
f. etiamı, II, 4. ne (11 &t.) ®. I, ©. 874, b, ex- 
titit corona ex asperis berbis, et quidem aubita 
I} subito |. itane? D II, 68. itane . ea res 
tibi aut timorem adferet aut alacritatem? DU, 
83. numne, si Coriolanus habuit amicos, ferre 
contra patriam arma illi cum Coriolano debuerunt? 
Lae 36. numquamne ... te circumspicies? P 30. 
parumne declaravit vir vis ... patrimonium 
publicum dissupari? T It, 48. parumne ratio- 
ceinari videtur? N III, 66. parumne subtiliter dis- 
putat ille in Eunucho? N III, 72. une Epi- 
curo Carneadive respondeam? D I, 109, hui 
paulumne ad beatam vitam deesss dicemus, non 
modo ad beatissimam? T V, 23. rectene inter- 
pretor sententiam tuam? T III, 37. satisne hoc 
conclusum videtur? certe; F III, 27. satisne vo- 
bis videor pro meo iure in vestris auribus com- 
mentatus? F V, 75. satisne videtur declarasse 
Dionysius nihil esse ei beatum, ci ..? T V, 62. 
satin est id ad illam abundantem bonis vitam 
beatissimam? N I, 114. sicine eos (Torgquatos) 
censes .. in armatum hostem impetum fecisse ..., 
ut..? FI, 34. haeo decessio capitis ... subitone 
fieri potest? D II, 36. tamenne ın ista pravitate 
erstabitis? A II, 26. tamenne ista tam absurda 
efendes? N I,81. „tantumne piscium? tantumne 
cumbarum?* O IU, 59. verene, inquit Manilius, 
hoo memoriae proditum est, Africane? RB IL, 28, 
e. nah erben: adflictusne et iacems ... 
audies: „o virum fortem!‘? T II, 32. ain jan, 
al. || tu? aliter id scire non potes? TV,35. „sin 
tu?* inguit, „oarunculae vitulinse mavis quam 
imperatori veteri oredere?* DIL, 52. sed audistine 
modo de Carnende? F V, 6. »audiene baec, Am- 
phiaraö sub terram abdite%« T II, 60. oontem- 
nisne leges Lycurgi? T I, 100. in mancipio ven- 
dundo dicendane vitia? O III, 91. dubitabisne 
eum miserum dicere? T V,45. extorquebitns eam 
(tabulam) sapiens, si potuerit? O IIL, 89. ferretne 
civitas ulla latorem istius modi legis, ut condem- 
naretur filius? N III, 90. »sfregistin fidem?« O II, 
102. indicetne id magistratibus filius? O III, M. 
cupio sequi Stoicos. licetne ... per ipsum An- 
tiochun? A II, 132, oblitine sumus hoc nunc 
nobis esse zu T I, 81. pergisne eam .. 
artem inludere? R I, 20. sed potestne rerum 
maior esse dissensio? F III, 44. potestne (Epi- 
curus) magis secum ipse sun: Tu, 47. 
ge bonum cuiquam malo esse, aut potest ..? 
7. possumusne hoo scire quale sit? F IL, 4. 
possumusne dubitare, guin iis praesit aliquis .. 
efiector? T I, 70. possumusne nos contemner 
dolorem? T I, 22. poteratne tantus animus efh- 
cere non iucundam senectutem? U 56. posseins 
uno tempore florere, dein vicisseim horrare terra? 
N II, 19, reddasne depositum? non eredo; O III, 
95. relinquesne (amicitiam)? FIL, 79. ei patriam 
prodere conabitur pater, silebitne filius? O III, 90. 
aut sumne sanus, qui haec vos doceo? A I, 18. 
estne quisquam tanto inflatus errore, ut ..? AI 
116. estne quisquam ita desipiens, qui credat $ 
estne aanorum hominum hoc ad nascentium ortas 
pertinere non dicere? D II, 94. id estne nume- 
randum in bonia? ac maxumis quidem; L II, 12, 
ege .. carens civitas estne ob ıd ipsum habenda 
nullo loco? LU, 12. si di sunt, suntne etiam 
Nymphae dese? N III, 43. tenemusne, quid sit 
animus, .ubi sit? AI, 124. videsne, ut in pro- 
verbio sit ovorum inter se similitudo? A IL, 57. 


ne 661 ne 


navem illam? A II, 81. quam sit magna dissen- 
sio? FI, 49. ut ... perspicuum sit, quid iis 
faciendum sit? FIV, 46. ut, si quae in membris 
rava ... sint, occultent homines? F V, 46, ut 
aec concinant? F V, 83. abundare me otio? T 
I, 26. ut obmutuerit ... castigatus animi dolor? 
T I, 50. quanta fuerit apud Academicos vere- 
cundia? T IV, 47. me non ea dicere, quae Car- 
neades? D II, 97. Epicurum, ... quem mo- 
dum ... id infinitum esse concluserit? D II, 108, 
ut ad rem dubiam a concessis rebus || non dubiis || 
(Epicurus) pervenerit? D II, 104. quod paulo 
ante secus tibi videbatur, doc *? RI, 26. illam 
urbem? R VI, 11. hoc proverbio u. Gygi illi 
posse veniam dari neque huic? O Ill, 78. sed 
videsne verborum gloriam tibi cum Pyrrhone 
... esse communem? F II, 11, accessuram ei 
(viti) curam, ut ..? F V, 40. poötse quid mali 
adferant? T II, 27. videmusne, ut pueri ne ver- 


beribus quidem a contemplandis rebus ... deter- 
reantur? F V, 48. videmusne, ... nullum ab iis 
... deyitari dolorem? T II, 62. videtisne quam 


nihil praetermittatur, quod vitam adiuvet? FI, 57. 
quam bona ... navigatio .. detur? N III, 88. 
ut apud Homerum saepissime Nestor de virtutibus 
suis praedicet? C 31. sed videtisne, quanta series 
rerum sententiarumque sit? L 1,52. videorne tibi 
non ... nominare modo inlustres homines, sed 
etiam |sed|] imitari numquam nisi elarum? A 
oO, 75. videturne omnem hic (Socrates) beatam 
vitam in una virtute ponere? T V,35. videturne 
(Atreus) summsa inprobitate usus non sine summa 
esse ratione? N III, 69. sed visne ... locum mu- 
temus? LI, 1, 

2. Berbindungen: ergo: mene ergo et Tria- 
rium rn existimas, apud quos turpiter loquare? 
F II, 74. tamne ergo abiectus tamque fractus? 
TI, 26. Emm ergo in vita summum bo- 
num dicere? F Il, 26. visne ipsius iuris or- 
tum & fonts repetamus? L I, ix 

etiam: f. 1, c. P 27. — igitur: [. igitur, B, 
I, 1, e. ne 31 &t) ©. 211, a. 

non: egone non intellego, quid sit down) Graece, 
Latine voluptas? F Il, 12. sapiensne non timeat, 
ne patria deleatur? A II, 135, vgl, 1, e. videtur; 
N III, 69 


quaeso: solane beata vita, quuaeso, relinquitur 
extra ostium ... carceris? T V, 13. estne, quaeso, 
inquam, sitienti in bibendo voluptas? F II, 9. 
quid? is tibi mortemne videtur aut dolorem 
timere? TV, 88. illudne dubium est, quin multi 
.. restituerentur? D II, 96, quae contraria sunt 
his, malane (ei videantur)? nibilo magis; F IV, 69. 
domi |jquid domi? || pluresne praesunt negotiis 
tuis? — immo vero unus; R I, 61. qui pecuniae 
cupiditate ... feruntur, ... his || ds (| nullane 
est adhibenda curatio? T III, 4. tibi omnisne 
animi commotio videtur insania? T III, 8. deum 
ipsum numne vidisti? N I, 88. levitates comicas 
Rr semper Kagel in ratione versantur? 
II, 72. quod ... dissimilis ... casus habent, 
psrumne declarat nibil ad agendam vitam nascendi 
tempus pertinere? D II, 95. a Numa Pompilio 
minusne gratas dis inmortalibus capudines ... 
fuisse ... arbitramur? P 11. ad recte.... viven- 
dum satisene est praesidii in virtute? T V, 12, 
mundum praster hunc umquamne vidisti? nega- 
bis; N I, 96. innumerabiles ali ... cogitassene 
... videntur ..? P 12. dominus navis ||quid 
dom. naris? || eripietae suaum? minime; O III, 89 
lunse quae liniamenta sint, potesne dicere? A fr 6. 
quid enim? metusne (animum sapientis) contur- 
bet? T IV, 8. prudentiamne deo tribuemus? N 
III, 38. obsecro te, terrane tibi ... 
detur tanta vis memoriae? TI,60. te ipsum... 


sata ... Vie 


voluptssne induxit, ut .. eriperes? F II, 62, si 
Daphitae fatum fuit ex equo cadere ..., ex hocne 
equo, qui ..? Fa 5. fortemne possumus dicere 
eundem illum Torquatum? FIL,72. quid ergo? 
huiusne vitse propositio ... Thyestem levare 
poterit? T III, 39. satin est hoc, ut non deli- 
quisse videantur? O III, 73. possumne aliquid 
audire? Fa3. quid hoc? dasne aut manere 
animos post mortem aut morte ipsa interire? — 
dovero; TI1,25. quid igitur? contra Brutumne 
me dieturum putas? T V, 21. possumusne aut 
illum Marium virom bonum iudicare aut hunc? 
O II, 8l. quid tum? parumne multa de tole- 
randa paupertate dicuntur? T V,107. quid vero? 
negarine ullo modo possit ..? F III, 29. 
tandem: satisne tandem ea nota sunt nobis? 
A I, 124. f. aio, I, 1. algs (66&t.) 8.1 ©. 117,b. 
vero: tum Gracchus ... incensus ira: „itans 
voro? ego non instus?* N IL, 11. evenire autem 
(haec) te ipsum dico videre. casu, inquis. itane 
vero? quicquam potest casu esse factum, quod ..? 
DI, 23. ain vero? Phile, iam explorata nobis 
SH er quse ad domos nostras ... pertineant? 

I. Doppelfrage: an: j. an, B, m, II, 2, b 
(36 ©t.). f (4 St). ®. I, ©. 168, b. 169. 

b. indirect: I einfache Frage: 1. animad- 
verto: animadverte .., rectene hanc sententiam 
interpreter; F II, 20. 

attendo: cuius (Pisonis) oratio attende, .,. 
satisne videator Antiochi complexa esse senten- 
tiam; F V, 8. 

consulo: id possetne fieri, consuluit; D I, 32. 
Xenophonti consulenti, sequereturne Cyrum; D I, 
122. 
delibero: cum ... illud (deliberetur), possitne 
id, quod utile videatur, fieri non turpiter; Ö III, 40. 

dıco: ne de Persarum quidem rege magno potes 
dicere, beatusne sit? T V, 35. 

disesero: an, partus ancillae sitne in fructu 
Tage disseretur inter principes civitatis? 
FL1 

dubito: alterum fortasse dubitabunt, sitne tan- 
tum in virtute, ut .; FV, matrona .. dubi- 
tans, essetne praegnans || praognas ||; D II, 145. 

fero: ut ... tribunus plebis ferret ad plebem, 
rellentne de ea re quaeri; F II, 54. 

judico: ut tum denique iudicetur, beatume 
fuerit, F III, 76, 

quaero: ille ... quaerers ex eo, viderenturne 
illa Philonis; A II, 11. quassivit, salvusne esset 
elipeus; F Il, 97. non quaero iam, verumms sit; 
F 1% 79. quaerentibus amicis, velleine Clazoms- 
nas auferri; T I, 104. nec tam quaerendum est, 
dolor malumne sit, quam ..; T si esse - 
quaesitum, satisne ad beate vivendum virtus pos- 
set; T V, 18. non ego hoc loco id quaerendum 
puto, verumne sit ...; T V, 33. quaeras, KB 
talem esse (naturam deorum), qualis ..; I, 57. 
non id quaeritur, sintne aliqui, qui deos esse pu- 
tent; N II, 17. quod ... C es quaerers 
solebat, quarumnam rerum divinatio esset, earum- 
ne, quas sensibus perciperentur; D II, 9. quae- 
sivi .. viveretne ipse; R VI, 14. quaesitum .. 
ab illis est, rn unum in civitate esse ma- 
gistratum ; II, 15. a doctis ... quaerentibus, 
satisne constanter facere videamur; O II, 7. non 

userimus, possintne celare; OÖ III, 39. quasrit 

ecato) etiam, ... soluturusne sit (sapiens) eos 
adulterinos nummos) ... pro bonis. ... qwi vi- 
num fugiens vendat sciens, debeatne dicers; O III, 
91. cum ex eo (Sophocle) quidam ... quaereret, 
utereturne rebus vaneriis; C 47. : 

relinquo: hoc nudum relinquitur, possitne quis 
beatus esse, quam diu torqusasur; T V 14, 


ne 662 


requiro: post requisitum, etiamne, si eiusdem 
modi esset; visum verum, quale vel faleum; A II, 
77. Punaetius requirens, er cornicem #8 
laeva ... canere iussisset; D I, 12. haec requiro: 
omnesne, qui Canuensi pugna ceciderint, uno astro 
fuerint; D II, 97. 

roespondeo: ante quam mihi fu ipse respon- 
deris, .. certen ||certene || ... Romulus Proculo 
lulio dixerit se deum esse ..., et verumne sit, ut 
Il verene || Athenis ... Orithyiam Aquilo austule- 
nit; LI, 8 

rogo: rogavit, essentne fusi hostes; F I, 97. 
roges .. Aristonem, bonane ei videantur haec; F 
IV, 69. tu... rogatus a me, etiamne maius (ina- 
lum tibi dolor videretur) quam dedecus; T UI, 28. 

video: videamus, idemne Attico placent fieri a 
me; A I, 14. simul videre, aatiene en commode 
diei possint Latine; A 1,14. ut videamus, satirne 
ista sit iusta defectio; A I, 43. vide ergo, hanc 
eonclusionem probaturusne sis; A II, vide, 
quaeso, reetumne sit; F II, 77. hoc videndam 
est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare; 

V, 87. videamus ea, quae sequuntur, videamns 
... primum deorumne providentia mundus rega- 
tur, er consulantne di rebus humanis; N III, 85. 

2. quaestio: perturbationes sintne eiusdem 
(ritiositatis) partes, quaestio est; T IV, 29. ple- 
nos est sextus liber ... talium quaestionum: sitne 
boni viri in marima caritate annonae familiam 
non alere; O III, 89. 

vis: haec est vis ... hulus exempli: ... si id 
dis bominibusque futurum sit semper ignotum, 
sisne facturus; O III, 39. 

8. elliptifb: sed quanta (in virtute vis) sit, 
alias; nune tantum, possitue esse tanta; F V, 77, 

ta et promissa semperne servanda sint; O III, 


U. Doppelfrage: 1. ohne Fragepartifel 
im erften Zeil: a. folgt ne: «. certo: »certa- 
bant, urbem Romam Remoramne vocarente«; 
D I, 107. 

intellego: valetudinis significationes, ut hoc 


ipenm, pleni enectine simus, ... intellegi posse; 
II, 142, 


interest: aurum nun (navis) portet, ad 
bene aut ad male gubernandum nihil interesse! 
F IV, 76. si nibil interesse nostra putemus, va- 
leamus aegrine eimus; F IV, 69, 

iudico: quo modo iudicare oporteat, verum 
falsumne sit, si ..; A II, 143. ut possit iudicari, 
verum id falsumne sit; T I, 14. 

nescio: animae || anima |] sit (illa vis) ignisne, 
nescio; T 1, 60, 

perspicio: si perspexerit, rerum inter eas (ra- 
tiones) verborumne sit controversia; F II, 38, 

quaero: qui (Democritus) (vere falsone, quae- 
rere nolumus || non quaeremus ||) dicitur se oculis 
privasse; F V, 87. 

sum: fatemur, nacuti hebetesne, valentes inbe- 
eilline simus, non esse id in nobis; Fa 9 

video: ipseam iracundiam fortitudinie quasi 
cotem esse dicebant, recte secusne, alias viderimus; 
A II, 135. 

f. incertus: cum sit incertum, vere inaniterne 
(animus) moveatur | moveamur |; A II, 34. 

y. elliptife: nobis aliter videtur; recte secusne 
posten; F Ill, 44. 

b. folgt anne: [. an, B,b, IL, 1, b (4 &t.) 8.1, 
©, 170, a. 
2. mit ne im erften Zeil: a. folgt anı |. an, 
B, b, II, 2, a (41 &t.). ce (8 &t.). 8. I, ©. 170, f. 

b, folgt neene: quaero: quaeritur .. in en 
quaestione, ... sintne di necne sint; N I, 61. 

video: sitne .. malum dolere necne, Stoici 
viderint; T II, 42. 


nec, neque 


nebulosus, nebefig, dunftig: terrane tibi 
hoc nebuloso et caliginoso caelo aut sata aut con- 
creta videtur tanta vis memoria6? T I, 60. 


nec, Neque, nit, und nicht, auch nicht, 
und and nidt, und amar nicht, aber nicht, boch nicht, 
gar nicht, einerfeits nicht, weber— no: A. abfolmt 
and elliptifcy: monne »modo pueros, mndo 
adulescentes in cursu a tergo insequens nec opi- 
nantis adsecuta este senectus? T I, 94. »sacrum 
commissum, quod neque ||nec|| expiari poterit, 
impie commissum esto;« L II, 22. »magistratus 
nec oboedientem et noxium || innoxium f| civem 

. coherceto«; L III, 6. »militise ab eo, qui im- 
perabit, provocatio nec esto;« LIII,6. »ast quando 
consules magisterve populi nec escunt || erunt || ;« 
L II, 9. »senatori, qui nec aderit, aut causa aut 
culpa esto;«e L III, 11. perge, quaeso, nec enim 
imperite exorsus er; fr V, 28. — quaecumque sint, 
docet omnin effecta esse natura, nec, ut ille, qui ..; 
A II, 121. ita prorsus existimo, neque eum Tor- 
quatum ... torquem illum hosti detraxisse .. 
propter voluptatem; F I, 28. »cui nec arae pa- 
trise domi stant, fractae et disieotae iacent«; T III, 
44. quae (res publica) ex tribus generibus illis 

. eonfuaa modice nec puniend» inritet animum 
inmanem ac ferum; R Il, 41. nam neque omnis 
segritado una ratione sedatur; T IV, 59. non 
enim neque tu possis, quamvis excellas, omnes 
tuos ad bonores amplissimos perducere; Lae 73. 
nec vero perturbationes animorum; F III, 35. 

B. aunreibhend: 1. einmal: 1. allein: a. am 
Anfang des Saged: nec plus uno (physico pro- 
bare) poterit; A II, 117. mihi illud dixeris; F I, 

5. magia est vituperandus proditor patriae 
uam ..; F III, 64. esuriens Ptolomaeus ederat; 

V, 97. multo secus Speusippus ... evellere ex 
animis conatur cognitionem deorum; N I, 32 
audiendus eius audıtor Strato; N I, 35. nunc 
ipse aliquid adferam melius; N I, 60. dubium, 
quin ... id sit melius; N II, 46. longe absunt 
ab hac vi di Penates; N II, 6%. unum genus est 
divinationis publice privatimque celebratum; D I, 
3. sequitur Ilico esse causas inmutabilis; Fa 28, 
nos impediet illa ignava ratio; Fa 38. si Car- 
neadem ipsum Orcus ramittat; R III, 9. nee vi- 
deo, qui magis in multitudinis dominatu rei pa- 
blioae nomen appareat; R III, 45. tantum Kar- 
thago habuisset opum ..; RI, fr3. dubito, quin 
iidem ... putent; L I, 4. est dubium, quin is 
‚.. offieium, non fructum sequatur; L 1,48, haeec 
a sapientissimis legum scriptoribus neglecta sunt; 
L II, 63. verum est, quod dicitur a quibusdam, 
... initam esse ... societatem; OÖ I, 158. eum 
fefellit; O 11, 25. quae est igitur philosophia, 
Soerate? nec dubito, quin ... + lautum victum et 
elegantem magmnifice 2 minus, quam deceret, 
colere instituissent; fr V, 48. 

neque id est contra nos; A IT, 58. nos contra 
sensus aliter dieimus ac Stoici; A II, 101. is 
(Alexander) longe aberat ab eo loco; D II, 1835. 
hoc ... ulla est umquam in dabitatione versatum; 
R II, 29. necesse est edisseri a nobis ..; LI, 
55. ego nunc te celo; O III, 52. id ad vivum 
resoco; Lae 18. 

nec enim umgquam ante videram; A TI, 1. 

ossunt dicere aliud alio magis minusve compre- 
endi; A II, 128. sequitor, ut, cni cor sapiat, ei 
non sapiat palatus; F II, 24. ignoras, quanti feoerim 
Caepionem; F III, 8. ignoras iis istud honestum 
... solam bonom vider; F III, 12. omnes arari- 
tias mi ue avaritias esse dizerimus, sequetor, 
ut .; FIV, 75 sum copiam, quam potui, ... 
... perseeutus; F V, 64. esset id principium, 
quod gigneretur aliunde; TI, 54. RVI,27. potest 


nec, neque 


esse miser quisquam sensu perempto; TI, 89. 
licet iis ... negare eos esse beatos, qui ..; T V, 
85. multo absurdiora sunt ea, quae ..; N I, 42, 
bunc ipsum mundum ee rotundum esse di- 
eitis; II, 48. ei ( iotaro) comix canere po- 
tuit ..; DIL, 78. ullum hoc frigidius fumen at- 
tigi; L IL, 6. tantum mali est peccare principes 
... quantum illud, quod ..; L III, 81. aliter aut 
0% eivitas aut declarari animi magnitudo potest; 
0 I, 72. quicquam ingenuum habere potest ofli- 
eins; O I, 150. locus ullus est praetermissus ab 
is; O 1,156, ulla res vehementius rem publicam 
eontinet quam fides; O II, 84. umquam sum ad- 
sensus veteri illi ... proverbio; C 32. illa prima 
{sententia) vera est; Lae 57. ut ad fabulas re- 
desm, Troiam Neoptolemus capere potuisset, si ..; 
Lae 75. (callidus et occultus) facillime adgnosei- 
tur; Lae 99. omnibus iidem illi sapientes arbi- 
trati sunt eundem cursum in caelum patere; fr 
IX, 12. — neque enim quisquam repugnat; A 
U, 41. tempus est ullum, quo .; FI, 62. id 
possum intellegere; F IV, 36. inimicus ipse sibi 
putandus est; F V, 28. est ulla fortitudo, quae 
rationis est expers; T IV, 50. umquam finem in- 
venit libido; V, 20. (Epicurus) tam desipiens 
fuisset, ut ..; N I, 123. dieci potest ..; N II, 35. 
est quicquam aliud praeter mundum, cui nihil 
absit; N II, 37. mihi ratio cum Lucilio est 
ac tecum fuit; N II, 3. convenire barbatum esse 
flium; N Ill, 88. illud verbum temere consuetudo 
adprobavisset; DI,65. tanta est infelicitas haru- 
spicum, ut ..; D II, 62. est ulla res, in qua ..; 

I, 12. est periculum, ne te... deficiat oratio; 
R I, 37. ita generati a natura sumus, ub...; OI, 
103. aliter esset ius; O UI, 42. ei fas erat (di- 
cere); O III, 34. quicguam est de hac parte post 
Panaetium explicatum; O III, 34. ipsorum con- 
viviorum delectationem voluptatibus corporis ma- 
gis quam coetu amicorum ... metiebar; C 45. 
adsentior iis, qui ..; Lael3. est consentaneum ..; 
Lae 47. sunt isti audiendi, qui ..; Lae 48. ve- 
rendum est, ne quid excidat; Lae 58. esset re- 
7 minori (corpori) parere maiorem (animum); 
i 21. 

nec equidem häbeo, quod intellegam bonum 
illud, detrahens eas voluptates, quae ..; TIII, 41. 

nec hercule invenio, quo nomine alio (aınor) 
possit appellari; T IV, 68. 

nec, si id ipsi minus consequi 
eirco minus id [id] || ita facien 
timus; TU, 8. 

nec minus illud acute, quod ..; TIIL,10. in- 
er me vobis quam mihi vos esse iucundos; 

26. 


zu id- 
um es3® sen- 


nam nec vir bonus ac iustus haberi debet, 
gui ..;FII, 71. 
zn [. ve; FLRS.TIVANI, 4 DIT 


nec id quidem dubitari poterat; A IL, 11. 

nec quiequam sine virtute laudabile; T V, 48. 
een rex Persarum potest esse, qui non ..; 

I, 91. est quiaquam ge ullius, qui .; LI], 
30. f. enim; TI, 89. O I, 150. tamen; F III, 74. 
T 1,49. vero; A II, 98. FI, 59. P 48. O I 150. 
C 21. — neque esse quidquam, quod cerni aut 
intellegi posset; A I, 45. Herculi quisquam de- 
cumwam vovit umquam; N III, 88. h enin; A II, 
41. N II, 87. O Ill, 34. vero; R II, 6. 54. 

nec sane multum interest, utrum id neget an ..; 
N II, 44 

nec tam quaerendum est, dolor malumne sit, 
zz firmandus animus ad dolorem ferendum; 

U, 28. est enitendum, ut bona ... sequamur, 
quam ut vitia fugiamus; O I, 114. nec hoc tam 
re est quam dictu inopinatum; P 35. neque 


BER... SEN 


nec, neque 


tam quererer cum deo, quod parum longe, quam 
quod falsum viderem; A U, i. f. vero; Rd, 6. 
nec tamen ego is sum, qui nihil umquam falsi 
sdprobem; AIL, 66. nec eo tamen aiunt empirici 
notiora esse illa; A II, 122. istas quasstiones 
physicorum exterminandas puto; A II, 127. u- 
mentum hoc Epicurus a parvis petivit; F II, 32. 
ullo modo summum pecudis bonum et hominis 
idem mihi videri potest; F II, 111. exprimi ver- 
bum e verbö necesse erit; F III, 15, gun 
est, quod moveri possit; F III, 74. ille ei. ra0- 
chus) erat sapiens; FIV,65. mihi sane quicquam 
occurrit, cur non ..; T J. 49. fieri potest, ut ..; 
NL 12. video, quo modo non verentur ..; N 1, 
114. ille ipse est praetereundus; N III, 68. didiei 
ex oratione tun ..; R II, 64. eorum ante sepul- 
chrum est, quam ..; L II, 57. ut hoc Soalendane 
est, item est habendum religioni nocentem .., 
defendere; O II, 51. omnes possunt esse Scipio- 
nes; C 13. — neque tamen (valere) pluris illis 
videtur; F IV, 62. (philosophi) lugent; T III, 68. 
(philosophi) aegritudine premuntur; T III, 70, 
quis non paupertatem extimescit? neque tamen 
quisquam philosophorum; T V, 89. 
nec vero hoc luco exspectandum est, dum ... 
respondeam; A II. 19. satis constituere possum, 
quod sit eorum consilium; A II, 32. quicquam 
ita dieam, ut ..; A II, 98. recusabo, quo minus 
omnes mea legant; FI, 7. quisquam stultus non 
horum morborum aliquo laborat; FI, 59. audien- 
dus Hieronymus; FU, 41. ullum probetur oportet 
summum bonum, quod virtute careat; F II, 2. 
ignoro varias philosophorum fuisse sententias; F 
II, 30. satis acute dieunt; F III, 47. minoris 
aestimanda ducebat ea ... quam illi; F IV, 57. 
alia sunt quaerenda contra Carneadiam illum sen- 
tentiam; F V, 22, dico eorum metum mortis; F 
V,31. intermittunt aut admirationem earum re- 
rum ... aut investigationem novarum; F V, 57, 
Emse summum bonum assequi quisguum ze ; 
FV,68 quisquam fait, qui..; T I, 4. ita 
dici potest; T IU, 41, »nec vero tanta praeditus 
sapientie quisquamast, qui non ..;e T III, 71. bie 
locus est, ut ... loguamor; T IV, 1. illud non 
eruditorum teruporum argumentum est, quod ..; 
IV, 4 in omnem morbum ac perturbatio- 
nem animus ingeniosi cadit; T IV, 32. de bella- 
toribus solum disputant; T IV, 4, bare 
soleo id, quod de Pythagoreis aocepimus; N I, 10, 
desertarum relictaramque rerum patrocinium sus- 
cepimus; N I, 11. Protagoras ... quioquam vi- 
detur de natura deorum suspicari; N I, 29, eius 
enocrates in hoc 


constantie ferenda est; N I, 35 
maluerit Epicurus ..; N I, %. 
laudandus est in eo, quod..; N II, 44. dici pot- 
est vi quadam maiore fieri, ut ..; N I, 44. id 
ita ki, ash est, ut ..; NII, 167. volgi atque 
imperitorum inscitiam despicere possum; N III, 39, 
somnia graviora ... a summo consilio neglecta 
sunt; D 1, 4. id eflici posse confido, quod ne 
postulandum quidem est; D Il, 5. (Iuppiter) ful- 
minibus homines ... moneret; D II, 4. non 
omni supplicio i P. Claudius || Clodius I L. 
Iunius consules; II, 71. superstitione tollenda 
religio tollitur; D II, 148. levitatis Atheniensium 

.. exempla deficiunt; RI, 5. ita disseram de 


intellego, cur 


re tam inlustri ..., ub ..; R I, 38. ulla res ına- 
gis labefactatam diu ... Corinthum ertit ali- 
quando quam hic error ... civium; R II, 7. lon- 
gius abibo; R II, 28. convenit ..; R II, 45. 


tam metu poenaque ‚terrentur ,.. quam verecun- 
dia; R V, 6. hoc arroganter dietum existimari 
velim; O1,2. illa parva vis naturae est rationis- 


nee, neque 





ge; O I, 14. imperia expetenda; O ], 68. au- 
iendi, qui graviter inimicis irascendum putabunt; 
O 1, 88. audiendi sunt Cyniei; O I, 188. histrio- 
nibus oratoribusgue concedendum est, ut ..; O1, 
129. alienum est ad es eligenda ... adhibere 
doctos homines; O I, 147. est quicquam turpius 
vanitate; OÖ I, 150. ulla vis impeni tanta est, 
quae ..; O 11, 25. umquam bellorum ceivilium 
semen et causa deerit; O II, 29. aut ab illis (De- 
eiis) fortitudinis aut ab hoc (Fabricio) iustitiae 
tamquam a snpiente petitur exemplum; O III, 16. 
finis bonorum [et malorum] ... ex dissimillimie 
rebus misceri ... potest; O III, 119. (Q. Mazxi- 
mus) in armis praestantior quam in toga; C 11 
quemquam aeneın audivi oblitum, quo loco thesau- 
rum obraisset; C 21. dubitat agricola.... respon- 


dere ..; C 25. clarorum virorum post mortem 
honores permanerent, si ..; C 80. se addueci posse, 
ut ...; Lae 59. — neque vero haec inter se con- 


gruere possent, ut natura ... vellet; F III, 62. 
uisquam potest hostia advolare terra, quin ..; 

R II, 6. satis id annalium publicorum auctoritate 

declaratum videmus; R II, 28. leges Porcise ... 

Zn praeter sanctionem attulerunt nori; 
IE, 


nee ullum animal est sine sensu; N III, 34, 
est ullus bebetior sensus in vobis; RVI 19, ulla 
Tr vitae maior inveniri potest quam ..; O 

I, 72. j. enim; L II, 6. O 1, 156. II, 84. tamen; 
FI ı1. ver; FIIM,2. RI,2 OI 2. — 
neque est ullum bonum, de quo non is, qui id 
habeat, honeste possit gloriarı; P 15. |. enim; 
F 1,62. T IV, 50. R I, 12. 

nee umquam: f. enim; A II, 11. C 32. vero; 
F 11, 68. O II, 29. — negue: f. enim; T V, 20 

b. im Gay: «. Subftantiva: sed suis progres- 
sionibus usa (principia) augentur, nec sine causa; 
F V, 58. deos (appellabant); nec sine causa; RI, 
64. maxume iustitis ... mirifica quaedam multi- 
tudini videtur, nec iniuris; O II, 38. 

ß. Pronomina: aliena (Epicurus) dizit in physi- 
eis nec en ipsa, quae tibi probarentur; FI, 26. 
pauca enim, neque ea ipsa enucleate, ab hoc (De- 
mocrito) de virtute quidem dieta; F V, 88. mo- 
tus .. voluntarius eam naturam ... continet, ut 
eit in nostra potestate nobisque pareat, nec id 
sine causa; Fa 25. 

y. Übjectiva: Stoicum istuc || est, sed est || qui- 
dem nec admodum credibile; A !I, 85. dom 
tibi turpe nec dignum viro videbitur gemere; T 
if, 31. neque est dubium, quin ... intellegatur; 

V, 85. nec dubium, quin maximo cuique (bene- 
ficio) lurimum debeatur; O I, 49. acuti nec in- 
sulsi hominis ut Siculi sententiam sequi; T I, 15. 
ego huc declinabam, nec invitas; L I, 57. quod 
... fecerat, ut etiam manus saepe tolleret; nec 
mirum; A II, 68. ne illam quidem praetermisisti 
.. reprehensionem Antiocbi (nec mirum); A II, 
111. ab his {at üil| ... longe dissentiunt, nec 
mirum; Lae quo ex genere Cupidinis et Vo- 
luptatis ot Lubentinae Veneris vocabula consecrata 
want, vitiosarum rerum neque naturalium; N II, 61. 

3. Werba (vgl. #): quod inchoatum est neque 
absolutum; Al, 20. imperfecto .. nee absoluto 


simile pulchrum esse nihil potest; Ti 11. facere 
iniuriam nec accipere; R IIl, 23. obscurari quae- 
dam nec apparere; F IV, 29. dicunt nec dubi- 


tant: »mihi sie est ususe; F V, 29. teneo, - 
optabam, occasionem neque omittam; L 1, 5. 
opinans: |. A. stellae aureae ... deciderunt ne- 
que repertae sunt; D 1,75. si habes, quod liqueat, 
neque respondes, superbe; A II, 94. quod utile 
ridebatur neque erat; O Ili, 41. quae videantar 
esse utilia neque sint; OÖ TI, 96, tum canebant 
(illae aves) nec vicerant; D II, 56. 


664 


nec, neque 


 e. ausgeführtere Sapteile umd e: nec: neo 
se tenuit, quin ..; A II, 12. nee par posse 
esse, qui ..; A II, 29. in columba pluris videri 
eolores nec esse plus uno; A II, 79. me... ante 
sustineo nee diutius captiose interroganti respon- 
deo; AIL, 94. nec reperio, quo modo iudicem ..; 
A II, 98. quae (artes) tantum id, quod videtar, 
sequuntur nec habent istam artem vestram; A I], 
107. nec magno opere contenderem; A II, 112, 
si adigam ius iurandum sapientem, nec prius, 
quam Archimedes ... descripserit, ... iuraturum 
putas? A II, 116. nec magis adprobabit nunc Ia- 
cere, quam ..; A 1, 119. quod fucere eos etiam, 
qui ..., nec multo secus eos, qui ..; A II, 18. 
tam moveor quam tu .., nec me minus hominem 
quam te putaveris; A UI, 141. quo modo ... nee 
mihi dabas ..; A II, 146. habeo .. sententiam 
tuam nec eam admodum aspernor; AII,148, vix 
admittuntur ad eos (honorea) nec satis commen- 
dati multitudini possunt esse; A fr4. tradunt se 
Hbidinibus .. nec, quid eventurum sit, provident; 
F 1,47. »o lapathe, ut inctare, nec es satia co- 
itus qui sisie F II, 24, profectus in exsilium 
ubulus jjest(] statim nec respondere ausus; F 
II, 54. dieet pro me ipsa virtus nec dubitabit 
isti vestro beato M. Regulum anteponere; F II, 65. 
nec male Euripides ...: »sunvis laborum est prae- 
teritorum memoria«; F II, 105. nec ante aggre- 
diar, quam ..,; FO, 119. si er .., DBt 
tam pertinaces habeat patronos; ‚il oe 
(M. Cato) satiari poterat; F III, 7. [nec eae per- 
turbationes vi aliqua naturali moventur]; F II, 
35. quae .. (philosophia) adhuc pe i Ro- 
mae videbatur nec offerre sese nostris sermonibus ; 
F III, 40. ut ... nec catulus ille ... plus cemit 
quam is; F II, 48. quoniam ... nee diutarnites 
magis ei vitam fugiendam facit; F III, 61. ne 
exspectes, dum omnia dieam; FIV,3. ut 
(virtutes) omnes omnium participes aint nec alia 
ab alia possit separari; F V, 67. quid minus 
robandum quam esse aliquem beatum neo satis 
tum? F V,81. nec dubitatum, quin in virtute 
omnis ... 8 poneretur; F V, 88. nec (audebo 
cetera) fraudare auo vetere nomine potius quam ..; 
FV,91. nec (vim eam) separabilem a corpore 
esse; T I, 21. nec accidere posse, ut ...; TI, 55. 
carere .. sentientis est, nec sensus in mortuo; 
TI 88. nec ob eam rem ... capite damnarer; 
T 1,98. quae ... nee id gigneret aut ale- 
ret, quod ..; I, 118, qui ... nee ultra ... 
progredi possumus; T II, 5. nec (opinio effemi- 
nata est) in dolore magis quam eadem in volu- 
ptate; TII, 52, plurimos .. annos in philosophia 
consumpsi nec (dolorem) ferre possum; T II, ©. 
nec committam, ut dolor corporis efliciat, ut ..; 
T II, 61. quid tergiversamur .. nec fatemur sam 
nos dicere voluptatem, quam ..? TIL, 41. quod 
... bie (Epicurus) primum et tertium putat idem 





esse nec distinguit a non dolendo voluptatem; 
T I, 47. nec siletur illud potentissimi regis 


anapnestum; T I, 57. qui ruunt nee cohaerere 
possunt propter magnitudinem aegritadinis; TI, 
61. Bi... nec tam aerumnoso navigavissem 
salo«; T III, 87. premit .. (dolor) atque instat, 
nec resisti potest; T III, 71. nec pati (aegritudi- 
nem) manare longius; T III, 75. qua (oratione) 
medeantur animis nec eos turbulentos esse patian- 
tur; T IV, 9. cum est concupita pecunia nec ad- 
hibita continuo ratio; TIV, 24. in altam .. (im- 
becillitas) provehitur imprudens nec reperit locum 
consistendi; T IV, 42. nec Marcellum apud Üla- 
stidium ideo fortem fuisse, quis fuerit iratus; T 
IV, 49, etei .. omnis animi perturbatio gravis 
est nec multum differt ab amentia, tamen ..; T 
IV 82. sin nutem virtus ... nec tantarım virium 


nee, neque 


est, ut se ipsa tusatur; T V, 2. ut ad eas (vir- 
tutes) cursim perrectura neo eas beata vita a se 
desertas passura videatur; T V, 13. oui ... nee 
ensa aliorum aut bono casu aut contrario 
pendere ex alterius eventis ... coguntur; T V, 36. 
quod (praecipuum) suum quaeque (bestia) retinet 
nec discedit ab eo; TV, ut idem vincatur 
interdum nec putet ... prasceptum ... pertinere; 
T V, 52. nee (vita beata), ... cum tortoris os 
viderit, consistet; T V, 80. ut Peripatetici nec 
multo veteres Academici secus; T V,85. neo cam 
(virtutem) minis |jaut, minimisj], blandimentia 
corrupta (beats vita) deseret; T V, 87, qui... 
nec haec sic agit, ut ..; TV, 88. nec externa 
(membra) magis (frustra habebit deus) quam in- 
teriora; N I, 92 2 omnium IIhominum || in me 
incidere i ines ..., nec ea forma, qua illi fue- 
rant; N I, 107. doceas oportet ..., nec fabellas 
aniles proferas; N Ill, 12. nec possum Atti Na- 
vü ... lituum contemnere; N III, 14. ut... 
repente avertas orationem nec des respondendi 
locum; N IH, 19. ut ... „nec tuendi satietas 
capere posset;* D I, 24. nec adducar aut in ex- 
tis totam Etroriam delirare aut ..; DI,35. men- 
tiri (hos) iudicemus nec, sasculorum religuorum 
indicium quod de ipsis futurum sit, pertimescere; 
DI, 36. »pater ... repente recessit neo sese de- 
dit in conspeotum corde cupitus«; D I, 41. si... 
test ... errare aliquando nec vera cernere; D 
‚71. I, 107. nec eam rem (C. Flaminius) habait 
religioni; DI, 77. nec esse unam omnium (harı- 
spicum) disciplinam; D II, 28. parendum .. re- 
ligioni fuit nec patrius mor tam contumaciter re- 
pudiandus; D II, 71. neo eius (Romae) fata ca- 
nere dubitabat; D II, 98. quin (vera in praeteritis) 
sont inmutabilia nec in falsum e vero praeterita 
possunt convertere; Fa 14. nec posse verum fu- 
turum convertere in falsum; Fa nec ob eam 
causam fatum aut necessitas extimescenda est; Fa 
28. nec hoc ex vero in falsum poterat conver- 
tere; Fa 37. nec potuit Titiensium et Rhamnen- 
sium et Lucerum mutare ... nomins; R Il, 36, 
quod ... voluptatibus erant inferiores neo pecu- 
niis ferme superiores; R II, 59. cum iidem (xviri) 
essent neo alios subrogare voluissent; R II, 62. 
quae (urbs) renovat pristina bella nec potest 
quiescere; R VI, 11. quoniam ... serendi etiam 
(sunt) mores nec scriptis omnia sancienda; LI, 20. 
quse aliis sie, aliis secus neo isdem semper uno 
modo videntur; L I, 47. neo est viri boni errure 
et diligere, quod ..; L I, 48. nec sequor magos 
Persarum; L Il, 26. opinionibus vulgi rapimur 
in errorem nec vera cernimus; LII,43. »neo plus 
quam: de singulis rebus semel || semul f consulunto«; 
LII, 11. »nec eo magis (privati) lege liberi sunto ;« 
LIU,11. ita mehercule attendi nec satis intellexi, 
quid ... vellent; L III, 938. nec se (homines) intelle- 
t esse consanguineos et subiectos sub unam .. 
tutelam; L fr 2. qui elassem ab Arginusis remo- 
vendam nec cum Atheniensibus dimicandum puta- 
bant; O 1,84. nec (res familiaris) lubidini potiu 
... quam liberalitati ... pareat; O I], 92. ea... 
moderari (oportebit) nec velle experiri, quam se 
aliena deceant; O |, 113. modus .. est optimus 
decus ipsum -tenere ... nec progredi longius; Ol, 
141. nec (perversitas) magnopere admonitionem 
et praecepta desiderat |jdesiderant|j; O 1, 145. 
. id, quod feceris, necesse fuerit nec aliter 
f potueris; O II, 68. nec (Panaetius) exsolvit 
id, quod promiserat; O II, 7. si quis ... nec 
ab eo... impetret, ut ...; O II, 92. nec senectus 
mores mutaverat; C 10. nec sepulera legens ve- 
reor, ... ne ..; O 21. neo erat ei (Nestori) ve- 
rendum, ne ..; C 31, nec (Appius) languescens 
succumbebat senectuti; C 37. nec aetas impedit, 
u. 


665 


nec, neque 





quo minus ..; C 60. ii mihi videntur fabulam 
aetatis peregisse neo tamquam inexereitati histrio- 
nes in extremo actu corruisse; C 64. cum. 
semper agitetur animus neo principium motus ha- 
beat; C 78. nec miki huno errorem ... extor- 
oeri volo; C 85. multa narrare ... solebat nec 
ubitere illam ... appellare sapientem; Lae 1. 
quod (amicitis) bonam spem praelucet in posterum 
nec debilitari animos aut cadere patitur; Lae 23. 
nec (videtur vera amicitia) observare restriete 
| striete |, ne ..; Lae 58. nec habere (homines) 
quasi signa quaedam et notas; Lae 62. nec.... eos 
habere || debent || necessarios, quos ..; Lae 74. nec 
ipsi sibi exemplo sunt ..; Lae 80. oosurdescimus 
nescio quo modo nec er ... audimus; Lae 88. quod 
(eaelum) ... nec desideraret alterum; Ti 2%0. 

neque: taceo neque te, quo minus ... senten- 
tiam mutes, deterrendum puto; A II, 68. itaque 
visis cedo neque possum resistere; A II, 66. qui 
(Peripateticus) ... neque adderet illam magnam 
scceesionem; A IL, 112. neque id esse mutabile; 
AU, 118. si... neque in ea (honestate) volupta- 
tem dicant inesse; F II, 48. neque exspectat 
(beata vita) ultimom tempus astatis; F II, 87. 
quae (res) sunt secundum naturam neque sunt in 
nostra potestate; F IV, 15. neque eam causam 
Zenoni desciscendi fuisse; F IV, 19. neque in- 
tellegunt se ... fundamenta subducere; F IV, 42, 
neque (me) ad hospitem ante devertisse, quam ..; 
FV,4 neque (commodum) eam constitutionem 
summi boni ... mutaverit; F V, 45. »Sisyphus 
versat saxum sudans nitendo neque rofieit bılume; 
T I, 10. neque excessu vitae sic deleri hominem, 
ut .; T1.27. »neque te mei ıniseret«; TI, 106. 
»neque sepulerum, quo recipiat, habeat portum 
corporis«s; T I, 107, sed (ratio, oratio) raro pro- 
fieit neque est ad volgus adhibenda; T IV, 60. 
quae sunt humiliora neque se tollere a terra altius 
possunt; T V, 37. neque (cogitatio) se in brevi- 
tate vitse conlocatam |] conlocata, conlocatum || 
putat; T V, 70. neque ea uno tempore anni (na- 
tura gignit); N II, 181. si vacas animo neque 
habes aliquid, quod ..; D I, 10. neque (se) esse 
passum te excitari; D I, 59. si sunt di neque 
ante declarant hominibus, quae futura sint; D I, 
82. II, 101. neque es signa audiamus, quae re- 
ceptui canunt; RI, 3. quamquam nostri casus 
plus honoris habuerunt quam laboris neque tan- 
tum molestiae, quantum gloriae; R I, 7. quibus 
id (otium) tuendum est neque committendum, 
ut ..; RI, 52. ut, quod est reotum ..., neque 
cum litteris ... aut oriatur aut occidat; L UI, 11. 
quae .. parva videntur esse delicta neque a mul- 
tis intellegi posaunt; O I, 145. ut suum quisque 
teneat neque de bonis privatorum publice demi- 
nutio fiat; O I, 78, qui ... neque ea volunt 
raeponderari honestate; O II, 18. ut... . 
lie (civitatibus) peouniam ... redderemus; O III, 
87. ipsum se contentum esse mundum neque egere 
altero; Ti 18. 

£. Berbindungen: dum: j. neguedum, 

equidem: nec equidem eam (ubertatem oratio- 
nis) cogito consectari; F III, 19. 

etinm: cum... nec omnes, qui curari se passi 
sint, continuo etiam convalescant; T III, 5. j. id- 
eirco; OÖ k 

ideirco: nec ... ideirco ... non eadem super- 
stitione, qua ceterae gentes, conflictantur; L I, 32, 
nec, si plures sunt ii ..., ideirco plus etiam va- 
lent; O II, 79. 

ita: haec .. habere dubia nee iis ita confidere, 
ut moveri non possint; A II, 29. visa illa con- 
temnimus neque ita habemus, ut es, quae in foro 
geseimus; A II, 51. sunt certa legum verba, . 
neque ita prisca, ut ..; L Il, 18. quibus .. ra- 

84 


Dec, neque 


tionibus ... venan ping, ... dicemus, neque 
u post, sed pauca ante dicenda sunt; 


mehercule: quarum (stellaram) te cursus ... 
delectabant, nec mehercule iniuris; N II, 28 
minus: ea dicta sunt a te, nec minus plane 
[verbis) quam dicuntur a Graecis [aptis]; F vs %. 
nec minus (dies deficiat), si commemorem ..; N 
II, 81. [eos omnes censores ... in aerarüs reli- 
querunt nec minus illum, qui ..;)] O I, 40. nec 
ıninus (danda opera est), ut etiam singulis con- 
aulatur, sed ita, ut ..; ö U, 72. 
non: nec ob eam causam non multo maiores 
esse et voluptates et dolores animi quam corporis; 
FI,55. utinam res publica ... nec in homines 
non tam commutandarum quam evertendarum re- 
rum cupidos incidisset! O1L,3. nec ulli bonarum 
artium magistri non beati putandi, quamvis con- 
senuerint vires atque defecerint; C 29, j. tamen; 
TI, 3. — neque potest eius modi res publica non 
.- et esse et vocari; R II, 48, j. ideirco; 
L R 
nullus: nec ob eam causam eos beneficium a 
patribus nullum habere; N III, 70, 
omnmino: cum ... mec quicguam omnino prae- 
ter hasc tris possit esse; F V, 18. — neque inter 
eorum vitam et improbissimoram quicquam om- 
nino interesse; F IV, 21. 
raeterea: neo est praeterea, quem audiamus; 
F 17 6. — unum Clitarchum neque praeteren 
zurzın de Graeeis; LI, 7. f. ullas; N IL, 39, 
‚25. 


profecto: nec profecto nobis delectatio deerit 
aliud ex alio quaerentibus; L I, 14, | 
quisquam: qui omnia ... in una virtute po- 
neret nec quidquam aliud numeraret in bonis; 
AI,85. ut etiam alia eodem modo videri possint 
nec in iis quiequam intersit; A II, 40, ut... 
nec ei (virtuti) quicquam, .. unde oriretur, da- 
rent; F ll, 43. nec quisquam (libros) attingit 
praeter eos, qui ..; I, 6. »nec guisquam e 
nostris apolia cepit laudibus«; T II, 22. nec quis- 
uam ante Marium solutus dieitur esse rectus; T 
58. nec quicquam inter Alcibiadem ... et 
quemvis baiolum interesse; T II, 77. »neclongius 
geicequam nobis, quam ..;«e T IV, 48. nec 
turbationes) habere re sut naturale aut 
necessarium; T IV, 60. neo esse quicquam extra 
suam potestatem, quod ducant ia bonis; T V, 80 
nee quemquam vidı, ze ..; N I 86. nec mundo 
quicquam melius; N U, 21. ei ... neo ars eflcit 
quicquam sine ratione; N II, 87. has... vis 
... homini profecto est nec alii cuiquam a dis 
inmortalibus data; N II, 168. qui ... nec facere 
cujquam videantur iniuriam; O I, 29, nec quem- 
quam hoc errore duci oportet, ut ..; O I, 148. 
nec quicequam aliud est philosophia ... praeter 
studium sapientise ; O II, 5. neo simulatum pot- 
est quicquam esse diuturnum; O II, nec cas 
(aures tuas) ... Re zu aliud audire; O II, 5. 
uibus...nec utile quicquam (videtor), quod non 
onestum; O III, 20, nec in his eum (Gygen) fa- 
cinoribus quisquam potuit videre; O Ill, I cum 
... nec ei quicquam fiat iniuriae; OÖ. III, 92, 
nec | neque | quiequam insipiente fortunato in- 
tolerabilius fieri potest; Lae 54. quoniam ... neo 
eorum quisquam adhuc inventus est, quoi ..; P 
52. f. omnino. praeterea. vero; O I, 101. — qui 
... neque eos existumet sine rabie quicquam 
fortiter facere posse; TIV, 53. veni Athenas, ... 
neque me quisquam ibi adgnovit; TV,104. quo- 
niam ... neque est, quicequam, quod ..; N II, 88. 
ut ... neque in eo quicquam casu ... factum 
esse appareat; DI, 125. illa.. (Praxitelia capita) 
efüciuntur detractione, neque quiequam illue ad- 


666 


DeC, neque 


fertur & Praxitele; D II, 48. cum ... Dr con- 
iectura ... quicquam sit, incertius; D 14. 
gr lex anımi esset Peg Ira Pond. 
neque ba in se quicquam adım ispar 
sui atque dissimile; C 78. quodsi ron, corpus 
planum et aequabile explicaretur neque in eo 
quicgquam esset } requisitum; Ti 14. j. omnino. 
praeterea. vero; O I, 101. i 

quoque: nec ... ilarum (bestiarum) quoque 
causa ea nata esse dicemus; N II, 157. 

sane: ut (natura) ... neque sane multum adiu- 
mentis externis ... uteretur; F V, 59. 

solum: nec id ex animi solum partibus; F IL, 

3. 


tam: ne ||nec|] tam v mens ... demersa 
iaceat; TI, 41. nec tam |} biliter illa caneren- 
tur; TI, 85. nec tam fuit hominum generi in- 
fensa atque inimica natura, ut ..; T IV, 58. nec 
tam miserum est non adipisci, quod velis, quam ..; 
fr V, 39. — neque tam refellendi tui causa (me 
ditabar) quam ea ... requirendi; N IL, 1. 
tamen: nee tamen (sapiens) adsentietur; All, 
105. cuius (Epicuri) est disciplina nunc notior, 
n. t. cum Cyrenaicis ... consentiens; A II, 131, 
illum motum ... eripuit atomis n. t. id ... asse- 
cutus est; F I, 19. quae (cupiditates) nalurale 
essent n. t. necessariae; F I, 45. n. t. ut hoc sit 
bonorum ultimum; F III, 22, nec beatiorem t 
(sapientem) ob eam causam fore; F IV, 30. illud 
nndlaseh n. t. didicerat, malum illud mon esse; F 
V, 94. n. t. Epicuri licet oblivisci; RE V,3. eo 
minora studia fuerunt, n. t. ... non satis rae- 
corum gloriae responderunt; T I, 3. (cruciari) 
asperum ... dicunt, n. t. malum; T II, 17. qui 
.. erunt firmiores n. t. robustissimi; T II, & 
si (ea natura) rationis particeps sit nec sitt a 
principio sapiens; N II, 36. si ... n. t. exissent 
umquam supra terram; N II, 95. n. t., cur its 
fiat, videmus; DI, 15. si concedunt anteire visa, 
n. t. fato fieri adsensiones; Fa 44. — esse aliquid 
icui, verum illud quidem, jet] impressum 
in animo atqua mente, neque tamen id percip 
All, 3. ut ei (sapientı) 
vera multa videantur, n. t. habere insignem illam 


. neque eam 
(valetadinem) t. in bonis ponimus; F III, 44. R 
ita similis erit ei (ri 


virtutem ipsam per se beatam vitam a 


sam, quod ..; FV \ 

. effecit; T I, 30. n. v. cum (hostis) 
venit, prae se fert...; RIIL,6. n. v. ferent, a 
audierint ..; L I, 21, n. v. agere quicguam (de 
bed), cujus nom possit causam ptobabilem reddere; 
OI,101. n.v. velim quasi decurso tio ad car 
ceres a calte revocari; C 88, inprobis .. poens 
statuenda est, n. v. minor iis ... quam iis; Lae 


ullus: nec ullam arbitror ... maius aut melius 
a dis datum munas homini; A I, 7. sensus ..- 
tardos esse nec. percipere ullo modo res ullas, 
quae subiectae sensibus viderentur; A.I,31. neo, 


n60, neque 


ut omnia ... defendamus, necessitate ulla cogi- 
mur; AII,8. se dilucide ET neb ulla com- 
munione visorum impediri; A II, 44. nec ea, 
docere vult, ulla arte (Epicurus) distinguit; F II, 
18. cum (laxuriosi) ... nee haberent ulla ex parte 
aliquid ant dolens aut aegrum; F II, 21. nee 
ulla de summo bono ratio ... probabitur; F II, 
88. nec esse res ullas praster virtutes et vitia, 
inter quas guicguam omnino interesset; FIV, 47. 
nec ulla in re posset; F V, 41. nec ullo 
minimo momento plus ei vitae tribuo quam Stoici; 
F V, 88. nec rem ullam aliam - se expetendam 
(esse); F V, 78. nec (philosophia) ullum habuit 
lumen Htterarum Latinsrum; T 1,5. ut ... nec 
malum |n& m. quidem || ullam, ne si in unum 
locum quidem || quidem locum, nee si in u, loc. |] 
eonlata omnia sint, cum itadinis malo oom- 
randa fl comparandum ||; II, 80. nec esse 
umana (forma) ullam pulchriorem; N I, 76. nec 
(vites) eos (Li ulla ex parte contingere (di- 
cuntur); N Il, 120. nee me ex ea opinione ... 
ullius ümquam oratio aut docti aut indocti mo- 
vebit; N IH, 5. nec potest (animal) ullo sensu 
iveunda accipere, non sccipere contraria; N II, 
92. collegit innumerabilia oracula Chrysippus nec 
ullum sine locuplete auctore atque teste; D I, 37. 
eos .. (deos Epicurus) habere putat eadem mem- 
bra, quae nos, ne usum ullum habere membro- 
rum; DIE,40. multa genera sunt enumtiandi nee 
ullum distortius quam hoc; Fa 16. (Carneades) 
premebat alio o neo ullam adhibebat calum- 
niam; Fa 81. mec ulla deformior species est civi- 
tatis quam illa; R I, 51. vult plane virtus hono- 
rem, nec est virtutis ulla alia merces; R III, 40. 
ut constare in uitate vitae possimus nobis- 
met ipsis neo in ullo oflicio elaudicare; O I, 119. 
cum ... nec ulla pars eius (philosophise) inculta 
ao deserta sit; O III, 5. nec habet (voluptas) 
ullam cum virtute commercium; C 42. ut ıdem 
interitus sit animorum et corporum nec üllus sen- 
sus maneat; Las 14. nec sine virtute amicitia 
esse ullo pacto potest; Lae 20. nec (amicitia) 
ullam setatis degendae rationem patitur esse ex- 
erten sui; Lae 87. nee est ulla res, quas ..; 
84. quid est, quod semper sit neque ullum 
habest ortum, et quod gignatur neo umquam sit? 
Ti 3. f. non; C 29. — ut ea (visa) vel falsa esse 
Yan ea posset ulla notio disoernere; 
x I, 37. ut sit visum illad probabile n. ulla re 
impeditum; A II, 101. n. praeter terram rem 
ullam in mundo moveri; A Il, 128, n. ea ratione 
ullo modo posse vivi; F IV, 70. ut appetat ani- 
mus agere semper aliquid n. ulla condicione quie- 
tem sempiternam possit pati; F V, 55. »neque 
is ullo potis est ae profluens consistere«; 
TIL, 38. sunt .. (philosophi) insipientes, n. in- 
sipientia ullum maius malum est; T Ill, 68. n. 
est ullum, quod non ita vigeat; T V, 87. n. (si- 
dera) ulla praeterea sunt |jest|] admixta natura; 
N DO, 39. totas noctes somniamus |]tot noctes 
dorminus |, n, ulla est fere, qua non dormiamus 
!somniemus ||; D II, 121. iam vero virtus endem 
in homine ac deo est n. alio ullo in genere prae- 
teres; L I, 25. n. ulla re’ longius absumus a na- 
tura ferarum; O I, 50. quae (domus) spectat in 
- solos n. aliud ullam potest re perfugium ; 
I, 58. 
umquanm: te ea ... »ocuratius tractare nec de 
manibus umquam deponere; A 1,3. si Seriphi 
ustus esse® nec umguam egressus ex insula; N 1, 
88. wec diufits uhquem IL ung |; tenetur idem 
rei publicae modus; RI, quorum vagetür 
asirhus erröre necıhabest umqusm, quid sequatur; 
0 I, 7. f. ullus; N III, 5. — hr eam (sapien- 
tim) umgusm.sui :paemibetz. T: V, 54.. ut ... n, 


667 


net, nedue 


defcist umdtiam ex infihitis ung? ar similium 
acceskio ; I, 105. n. (stella Mercurii) a sole 
uce umquam unius vs intervallo discedit; 
N 11,53. n. umquam (stella Veneris) ab sole 
dtorum signorum intervallo longius discedit; N II, 
58. n. umquam mihi visus es..; LI,13. n. (ho- 
nestum) a virtute divelli umquam potest; O III, 
13. C. Marius cum ...n. petiturus umquam con- 
sulatum videretur; O III, n. (Leontinas Gor- 
ia) umquam in suo studio atque opere oessavit ; 


usquam: cum ... n&c usquam eius simulacti 
caput inveniretur; D I, 16. — quo Omnia, quas 
recte ug referrentur, neque id ipsum usquam 
referretur; F II, 5. stellas aureas ... decidisse, 
neque eas usquam repertas esse; D II, 68. cum 
AT zo esset usquam consilio aut auctoritata 
locus; O II, 2. 

2. nad einer Regation: hand: quo .. me 
proßiciscentem haud sane quis facile retraxerit neo 
tamquam Peliam recoxerit; C 

ne: »ne sumptuosa respersio, ne longae coronas 
niec acerräe« praetereantur; L II, 60. — ne necesse 
sit ... decantare neque a commentariolis suis 
discedere; F IV, 10 

ne— quidem: ne id ipsum quidem ... acire 
nos nec omnino, sitne aliquid, an nihil sit; AII, 
73. negat Epicurus ne [|nec || diuturnitatem qui- 
dem tempotis ad beate vivendum aliquid afferre, 
nec minorem voluptatem percipi ..; F II, 87, ne 
seges quidem ... nec mercatura quaestuosa, si ...; 
F V, 91. ne stridorem quidem serrae (audiunt) 
nec, cum erh volunt, fremitum murmurantis 
maris; T V, 116. f. 1, b, y. A II, 111. 
san f. 1, a. neo; fr V, 48. vgl. CO, =, Il, &. sed; 


nego: qui ... negant esse ullam causam ..., 
nec inter eas res quicquam omnino putant inter- 
esse; F V,23. qui negant eum locum a Panaetio 


praetermissum, sed consulto relietum, nec omnino 
scribendum fuisse; O II, 9. f, ne—quidem; F II, 
87. — tu .. te negas infracto remo neque colum- 
base collo commoveri; A II, 79. (Epicurus) negat 
opus esse ratione neque disputatione; F I, 30. 
nemo: neminem ulla de re posse contendere 
nec adseverare sine aliqua ... nota; A II, 85. 
use .. nemo adhuc docuerat nec erat unde stu- 
iosi scire possent; A I, 8. »quem nemo ferro 


tuit superare nec auro«; R III, 6. nemo .. 
orum sie ET ut ..., nec ü ... sapientes 
fuerunt; O III, 16. f, deeoro algm (3 6t.) ®. I, 
©. 621, b. — »cui nemo civis neque hostis quivit 


... reddere .. pretiume; R fr 4. 

nescio: ita tu nunc, Catule, ludere nescis, neo 
tu, Hortensi, in tua villa nos esse; A IT, 145 
nescio, nee me |Inec|| pudet ... fateri nescire, 
quod nesciam; TI,60. nostri Graece fere nesciunt 
nee Graeci Latine; T V, 116. cui parent || paran- 
tur, cui parentur ||, nesciunt, nec cuius causa la- 
borent; Lae 55. 

nihil: ut Plato ... mihilo melius u quivis 
improbissimus nec beatius vixerit; F IV, 21. nihil 
est tam illustre nee quod latius pateat quam con- 
iunctio inter homines hominum; F V, 65. nihil 
interesse, nec pluris nunc facere M. Camillum hoc 
eivile bellum, quam ..; T1, 90. qui (sapiens) 
nihil opinione adängat .»., mec id putet esse re- 
etam ..; T II, 80. nihil fieri niei ex eo, nec 
illam- |['ullam |} vim esse näturae, ut ..; N III, 28, 
eui mali nihil est nec esse potest; N III, 38. aut 
nihil borum recipiemus, nec illa infinita ratio 
superstitionis  probabitur; N III, 52. nmihil ... 
novi, nec quod präeter ceteros ipse sentiam; D I, 
11! cum 'miki nibil inprovriso ned gravius evenis- 
set; R I, 7. ab Chrysippo nihil magnum nec 

84* 


nec, neque 


magnificum desideravi; R III, 12. nihil erit iie 
urbe ... duleius nec laboriosius molestiusque pro- 
vineis; L II, 19. nibil .. est amabilius nee co- 
pulatius quam morum similitudo bonorum; O I, 56. 
nihil fuisse necesse diei, nec eum esse deceptum, 
qui ..; O III, 67. nihil est .. appetentius simi- 
lium sui nec rapacius quam natura; Lae 50. nihil 
porro igni vacuum ... videri potest nec vero 
tangi, quod careat solido; Ti 13. — nihil ut esset, 
qui distingueretur tremor ille et pallor, neque ut 
uiequam interesset inter intestinum et oblatum; 
ji Il, 48. nibil. novi vobis adferam, neque quod 
a me sit cogitatum; RI,21. tenent nibilo minus 
... senatus alteram partem ... neque hunc ... 
his ... rebus subvenire patiuntur; RI, 31. quo 
rag nihbil est praestantius neque divinius; 
14. 


nolo: te... eins (multitudinis) iudicio stare 
og nec ... idem putare pulcherrimum; T II, 


non: ut non in suo quidque genere sit tale, 
uale est, nec sit in duobus aut pluribus nulla re 
differens ulla communitas; A U, 54. si ista ex- 
plicari non possunt, nec eorum ullum jadicium 
invenitur; A Il, 95. quamquam ... non facile 
divellor nec quiequam er adhuc probabilius; 
A Il, 139. non dubito, .. quin facile (ostendere) 
ossia, nec est quod te pudeat sapienti assentiri; 
U, 7. quod ... non dicitur laetitia nec gau- 
dium in corpore; F Il, 13. reperiam ... innume- 
rabiles non tam curiosos nec tam molestos, quam 
vos estis; F Il, 28. accessione utuntur non ita 
probabili, nec tamen, cur id tam Ce... far 
ciant, intellego; FII,42. verbum ipsum volupte- 
tis non habet dignitatem, nec nos fortasse intel- 
legimus; FII,75. non audio nec eum, quod sen- 
tiat, dicere existimo; F II, 90. innatam esse ho- 
mini probitatem gratuitam, non invitatam volu- 
ey nec praemiorum mercedibus evocatam; 
11,99. Stoicis non videtur optabilior nec magis 
expetenda beata vita, si ..; F Ill, 46. hascc rei- 
cienda esse, non fugienda? nec misericordem iu- 
dicem esse oportere? F IV, 22, non semper idem 
dicere videntur, nec in summa tamen ips# .. varie- 
tas est ulla; F V,12. se non tum illa discere, 
sed reminiscendo EN, nec vero Seri ullo 
modo posse, ut ..; I, 57. non ... arbitror, 
nec Homerum audio, qui ..; T I, 65. carere in 
morte non dicitur; nec enim esset dolendum; TI, 
88. qui (Pelops) non erudierit filium nec docuerit, 
quatenus ..; T 1, 107. militiam .. nostram dico, 
non Spartiatarum ..., nec adhibetur ulla sine 
anapaestis pedibus hortatio; T II, 37. non ., 
silicee nati sumus ..., neo absurde Crantor ille 
‚inguit ..; T IM, 12. non (adfectio est) dis- 
torta nec prava; T IV, 29, quae...non circum- 
cidenda nec amputanda sunt; TIV,57. quodtam 
longe retro respicere non possunt nec e08 ... 
fuisse ringe war arbitrantur; TV, 6. non sunt 
-. e& bona dicenda nec habenda; T V, 44. non 
est talis Argia || Argiva | nec Romana Juno; N 
I, 82. non fit ..., nec, si is, qui accepit, bene 
utitur, ideirco is, qui dedit, awice dedit; N III, 70. 
cum signifer ... signum non posset movere loco 
nec quicquam proßiceretur; D I, 77. non .. sunt 
di nec significant future; D I, 88. non lubet 
(haruspicum N commemorare, nec vero 
necesse est; D II, 53. quibus in rebus ... non 
ratio nec consilium valet; D Il, 85. non .. di 
sunt nec significant nobis futura; D II, 102. non 
duo Scipiones oriens incendium belli ... restinzis- 
sent, nec id ... Q. Maximus enervarisset; R 1, 1. 
non fortuito ..., nec tamen adversante fortuna; 
RII, 30. quorum (decemvirum) non similiter fides 
Il est ]) neo iustitia Jaudata; RII,61. quae (leges) 


668 


nec, neque 


non sint in nostra re pablica nec fuerint; LI], 8. 
ui .. non defendit nec obsistit ... iniuriae; 
81, 23. in homine non perfecto neo sapiente 
Ilsapientilf; O 1,46. non est .. consentaneum 
... frangi cupiditate nec ... vinci a voluptate; 
O I, 68, putant quidam hanc comparationem non 
recte introdactam, nec omnino de eo genere quic- 
quam praecipiendum fuisse; O III, 13. etiamsi 
excitaturus non sis nec agitaturus; O III, 68. non 
nasci longe optimum nec in hos scopulos incidere 
vitae; fr IX, 9. — non idem facere eas (divitias) 
in virtute neque in ceteris artibus; F III,49. sin 
ea non neglegemus neque tamen ad finem summi 
boni referemus; F IV, 40. Critoni ... non per 
aussi me hinc avolaturum neque mei quieguam 
relieturum; T I, 108. pro qua (sententia) non 
in senatu, non in contione, non apud exercitum 
neque ad censores dicere audeant; T II, 51. non 
est .. natura deorum praepotens neque excellens; 
N I, 77. qui .. causas antecedentis non dicent 
perfeotas neque principalis; Fa 42. non aude 
... ad ista .. dioere, neque tam te... *; Rl, 


80. non eam (rem familiarem) ... ntes 
neque excludentes ab eius usu suos; Ö 1,9 
munditia .. non odiosa neque exquisita nimis; 
O I, 130. qui non defendit iniuriam neque pro- 
pulsat, cum potest; O III, 74, non lubet .. mibi 
deplorare vitam ..., neque me vixisse paenilet; 
C 84. praesidii adiumentique causa, non beni- 
volentiae neque caritatis amicitias esse expeten- 
dus; Lae 46. animus oportet tuus se iudicet di- 
vitem, non hominum sermo neque possessiones 
tune; P 

nullus: orationem nullam putabant inlustrio- 
rem ipsa evidentia reperiri posse, nec e8, quas 
tam ulara essent, definienda oensebant; A II, 11. 
nulla regula est, nec potest is ... ullum habere 
iudicium; AII, 88. n exspectata nec quassita 
voluptate; F II, 82. vincula iniei nulla possint, 
nec (eapiens) exspectet ullum tempus aetatis; F 
III, 76. nulla .. arte alia id nec sapientia scire 
otuisset; D II, 14. auctoritatem .. nullam de- 
emus nec fidem commenticiis rebus adiungere; 
D U, 118. quorum (regnorum) ... „nulla [regmi] 
sancta societas neo fides est;* RI, 49, 
sancta societas nec fides regni est;« OÖ I, 2%. 
nullus feracior in en (philosopbia) loous est nee 
uberior quam de officiis; O III, 5. — quodgnis 
nullo modo sine amicitia ... iucanditatem vitas 
tenere possumus neque vero ipsam amicitiam tuerl; 


F 1, 67. qui (Anaxarchus) ... nullum genus sup- 
plieii deprecatus est neque recusavit; TI, 
Cato ... in ea est haeresi, quas nullum sequitur 


florem orationis neque dilatat argamentam; P 2 

num: num minus haee invidiose dicuntur? nee 
tamen nimis eleganter; A II, 146. 

numquam: numquam ss minus otiosum esse, 
quam cum otiosus, nec minus solum, quam cum 
solus esset; O III, 1. numquam hoc ita defendit 

picurus neque Metrodorus aut quisquam eorum; 
FI, 25. guae (res) numquam omnino fuerunt 
neque esse potuerunt; N I, 108, . 


3. vor einer Negation: non: nec nunc qu- 
dem vires desidero adulescentis, ... non plus, 
quam adulescens tauri ... desidersabam; C 27. — 
nec vero sum nescius esse utilitatem in historie, 
non modo voluptatem; F V, 5l. intellego nec 
vero iam aliam esse ullam legem puto non modo 
habendam, sed ne appellana'am quidem; L I, 13. 

4. nah und vor einer Kegation: nihil: 
nihil proficientem augi neo bal'ere ne spei qul- 
dem extremum et tamen som.üune solacium; 
N II, 14. 

non: non me sorkilegos neque eos, gA quasstas 


nec, neque 
causa hariolentur, ne psychomantia quidem ... 
agnoscere; D1,132. non eandem esse vim neque 
integritatem dormientium et vigilantium nec 
mente neo sensu; A II, 52. non (di) ... nullas 
vias dant ..., nec, si dant vias non est divina- 
tio; D I, 83. II, 102, 

nullus: quod nullo mode arbitrabatur quid- 
quam effici posse ab ea (natura), quae expers esset 
corporis, ... nec vero aut, quod efliceret aliquid, 
aut, quod arme age esse non corpus; AL, 
89. corpus .. inmortale nullum esse, ne individuum 
uidem, neo quod dirimi distrahive non possit; 


UI, 29. 

5. mit folgender Mdverfativpartikel: 
etiam: nec vero scientis juris maioribus suis Q. 
2 ze defuit, doctrina etiam superfuit; 

‚2. 

nisi: in uns virtute esse positam beatam vitam, 
nec tamen beatissimam, nisi adiungerentur ..; A 
I, 22. nec quidquam aliud videndum est nobis, 
... ’niei ne... detrahamus; A II, 6. nec inter 
nos et eos, qui se scire arbitrantur, quidquam in- 
terest, nisi quod .. non dubitant ..; A 11, 8 
sapientem ... retenturum adsensum nec umguam 

i viso adsensurum, nisi quod tale fuerit, quale ..; 
A II, 57. nec vero potest quisguam de bonis et 
malis vere iudicare nisi .. cognita ratione; F IH, 
78. neo vero deus ipse ... alio modo intellegi 

test nisi mens soluta quaedam; T I, 66. fr IX, 
0. nec vero de hoc quisquam dubitare posset, 
niei ... sceideret; T I, 73. nec vero ego dis... 
habeo quod suscenseam, nisi quod mihi nocere s6 
erediderunt; T I, 99, neo vero umquam ne in- 
emescit quidem vir fortis ..., nisi forte, ub ..; 
5 Il, 56. nec rationem esse nisi in hominis figura; 
N IL 89. nec vero quiequam aliud adfertur, cur 
ea ... divinandi geners nulla sint, niei quod ..; 
D I, 85. nec vero umqyuam animus hominis na- 
toraliter divinat, nisi cum .. solutus est; DI, 118. 
ut ... natura ... neo fruges terras bacasve ar- 
borum cum utilitate ulla generi humano dedisset, 
nisji earum cultus ... tradidisset, materiave quic- 
quam |jquid |] iuvaret, nisi consectionis eius fa- 
ricam haberemus; Il, 116. nec vero habere 
virtatem satis est quasi artem aliquam, nisi utare; 
RI,2. nec probrum audire (debemus) nisi ea 
lege, ut respondere lioeat; RB IV, 12. nec (eoram 
anımi) hunc in locum nisi multis exagitati saeculis 
revertuntur; R VI,29, nec enim satis fieri oensent 
huie loco ..., nisi ... disputarint; L 1, 36. nec 
vero tam denicales ... quam ceterorum caelestiam 
quieti dies feriae nominarentur, nisi maiores . 
voluissent; L II, 55. nec est umquam longa ora- 
tione utendum, nisi ... utile est; L III, 40, nec 
parasitorum in comoedüs adsentatio faceta nobis 
videretur, nisi essent milites gloriosi; Lae 98. — 
neque ulla alia in re nisi in natura quaerendum 
esse illud summum bonum; AI, 19. neque nostrae 
disputationes quidquam aliud agunt, nisi ut ... 
eliciant; A II, 7. neque peccare quemquam niei 
adsensione; A Il, 39, neque aliud est quicquam, 
cur incredibilis iis animorum videatur aeternitas, 
nisi quod nequeunt ..; TI, 50. neque ulla alia 
huie verbo ... subiecta notio est nisi ... cumu- 
lata bonorum complexio; T V, 29 (28). neque enim 
naturs pateretur, ut id... niei in terra maneret; 
RB III, u. 

sed: silent .. diutius Musae Varronis quamı 
solebant, nec tamen istum cessare, sed celare, 
quae scribat, existimo; A I, 2. utrumque verum 
puto nec dico temporis causs, sed ita plane probo; 
A IL, 113. neo ille..., 

iens, quod non intellegeret, ... sed quia . 
Aesseatı F1,24. nec lapathi suavitatem acupen- 
eeri Gallonii Laelius anteponebat, sed suavitatem 


Laelius, eo dietus est sa- 


669 


nec, neque 


ipsam neglegebat; FII,25, neo vero nt volupta- 
tem expetat, natura movet infantem, sed tantum ..; 
Fi, nec 3 repugno, sed inter sese ipsa 
pugnant; F II, 90. neo enim gubernationi aut 
medicinae similem sapientiam esse arbitramur, sed 
actioni .. potius; III, 24. neo tamen ab illis 
ita dieuntur de industris, sed ineat ..; 
IV, 2. nec... (sapiens) similem habeat vultum 
et si ampullam perdidisset, sed ... excitaret; F 
IV, 31. neo vero id satis est, ... sed illud quo- 
ue intellegendum est; F V, 30. nec (rvitis) eun- 
m finem habebit, > pr eultor eius habebat, sed 
volet ... vivere; F V, 40. nec id ob aliam rem, 
sed propter ipsos; F V, 46. nec tamen (ea ex- 
plica Kar Pythius Apollo, ... sed ut homun- 
eulus; T1,17. neo tamen (vir sapiens) illa vincla 
carceris ruperit ..., sed ... exierit; T I, 74 
deorum immortalium iudicia solent in scholis pro- 
ferre de morte, nec vero en fingere ipsi, sed Hero- 
doto auctore; TI, 113. nec mentiris; sed re suc- 
cumbere non oportebat verbis gloriantem; T IL, 30. 
nec vero ea frons erat, quae M. Crassi illius ve- 
is, ... sed tranquilla et serena; T Ill, 831. neo 
.. volneribus mederetur, sed cicatrieibas; T IU, 
54. nec vero illa sibi remedia compararit ad to- 
lerandum dolorem, .,. sed ... dieit ..; TV, 74. 
nec enim ille externus et adventicius habendus 
est tepor, sed ex intimis maris partibus agitatione 
excitatus; N II, 26. nec vero hoc in te convenit, 
... 58d .... in eum maxime; N 11, 74. nec tamen 
(Panaestius) ausus est vo vim esse divinandi, 
sed dubitare se dixit; DI, 6. „descendit in Aca- 
demiam Carneades*, neo tamen sine causis, sed 
interest ..; Fa 19, nee ii, qui diount ..., fati 
necessitatem confirmant, sed verborum vim inter- 
etantur; Fa 20. nec vero nostra quaedam est 
inatituenda nova et a nobis inventa ratio, sed... 
disputatio repetenda .. est; RI, 13, cumis... 
nec leges imponit populo, quibus ipse non parsat, 
sed suam vitam ... praefert; R T 523. neo vero 
illis aut voluntas defuit ... aut ingenium ...; 
sed eorum ... copiam causa vieit; R III, 13. neo 
vero mulieribus praefectus praeponatur, ... sed 
sit censor; RIV,6. neo in hac dissensione suscepi 
populi causam, sed bonorum; R IV, 8. nec varo 
quisquam privatus erat disceptator aut arbiter 
hitie, sed omnia conficiebantur iudiciis regiis; R V, 
8. nec enim tu is es, quem forma ista declarat, 
sed mens cuiusque is est quisque; R VI, 26. nec 
id (argutiarum) tamen ex ılla erudita Graecorum 
copia, sed ex librariolis Latinis; LI, 7. nec vero 
e08 universi iuris fuisse expertis exiatimo, sed 
exercuerunt; L I, 14. neo (lex) tollit casti- 
moniam corporis, sed hoc oportet intellegi; L II, 
24. nec mehercule sane a Quinto nostro dis- 
sentio, sed ea ... audiamus; L III, 26. nec vero 
rei familiaris amplificatio nemini nocens vitupe- 
randa est, sed fugienda semper iniuris est; O I, 
25. uberior oratio Crassiı nec minus faceta, 
sed bene loquendi de Uatulis opinio non minor; 


oll neo vero ... excludat alios, sed... 
utet; I, 134. nec tamen nostrae nobis utili- 
tates omittendae sunt aliisque tradendae, ... sed 


. serviendum est; O III, 42, nec tamen (petu- 
lantia, libido est) omnium adulescentium, sed non 
roborum; C 836. nec (aetas) subito frangitur, sed 
iuturnitate -extinguitur; 38. nec enim, dum 
eram vobiscum, anımum meum videbatis, sed ... 
intellegebatis; C 79. neo enim peccata rerum 
eventis, sed vitiis hominum metienda sunt; P 20. 
— neque se, quo quid colore aut quo sono sit, 
scire, sed tantum sentire ..; A II, 76. neque 
tamen omnia eius modi visa adprobari |jadpro- 
bavit], sed en, quae nulla re impedirentur; A Il, 
194. neque vero tu solus, sed ad suam quisque 


nec, neque 


(disciplinam) .. AII,114. vueque quig- 
quam est, qui dolorem ipsum, quia dolor eit, ... 


adipisci velit, sed quis 
I, 82. ab eo plurimum absum negte, ut ea o0- 
gmonons, ... ad te mitto, sed quia ... uiesco; 
II, 6. neque enim vocum suavitate (Sirenes) 
videntur ... revocare eos solitae ..., sed quia 
multa se scire proßtebantur; F V, 49. neque est 
enim ullus sensus in corpore, sed ... viae ... sunt; 
TI, 46. neque ea plane videt animus, vum re- 
pente ... inmigravit ..., sed, cum se... recrea- 
vit; T I, 58. neque enim illum (dolorem) ... ra- 
tione aut sapientis tulerant, sed studio potius et 
arg: TI, 65. neque enim ... maeret, cum 
cogitat, sed tum vel maxime sapientiae fun- 
gitur munere; T Ill, 34. quod (cupiditates) essent 
plane inanes neque necessitatem modo, sed ne 
naturam quidem attingerent; T V, 98. neque 
(Metrodorus) id semel dicit, sed saepius; N I, 113. 
neque nunc reprehendo, quod ad voluptatem 
omnia referantur, ... oceo ..; N |], 118. 
neque enim homines murum aut formicarum causa 
frumentum condunt, sed coniugum ..; N II, 157. 
neque id dieitis superstitiose ue aniliter, sed 
pbysica constantique ratione; N III, 92. hie ma- 
gna quaedam exoritur, neque ea naturalis, sed 
artificiosa somniorum [Antiphontis] interpretatio ; 
D 1, 116. neque haec scribunt (familiares) vitu- 
perantes, sed potias ad laudem; Fa 10. neque 
608 usuros esse coniunctionibus || conexionibus ||, 
ut ita sua ta pronuntient ..., sed potius 
ita dieant; Fa 15. neque enim hac nos patria 
lege genuit aut educarit, ut nulla quasi alimenta 
exspectaret a nobis, sed ut... pi tur; RI, 
8. neque enim (urbem) ad mare ovit ...., sed 
. sensit ..; R Il, 5. neque enim serpit, sed 
volat in optimum statum ... res publica; R II, 
33. neque ego haeco nunc sine causs ... decanto, 
sed ... exempla ... definio; R II, 55. neque 
vero hoc, quia sum ipse augur, ita sentio, sed 
quia sic existimare nos est; necesse; L 11,31. ne- 
que nobis cum illa tum peste certamen fuit, sed 
cum gravissimo rei publicae tempore; L III, 25. 
neque (animadversio, castigatio) ad eius, ... sed 
ad rei publicae utilitatem referri (debet); O I, 88, 
neque tamen de nostra, sed de omni re publica 
disputo; O Il, 74. neque enim id est celare, quio- 
quid reticeas, sed cum ... velis; O Ifl, 57. ne- 
que enim de sicariis ... disserendum est, ... sed 
.. eonsideremus; O III, 73. neque vero tum (Re- 
gulus) ignorabat se ad orudelissimum hostem ... 
proficiscı, sed ... putabat; O III, 100. neque 
rent te Ir ug es nobilitatus, = ex ns 

is tuis; . neque nunc de vulga 

ee Nase de mediocri, Bit sed de vera ... 
loquor; 22. nequs enim beneficium faenera- 
mur, sed natura propensi ad liberalitatem sumus; 
Lae 31. f. 1, b, £. ita; O If, 19, minus; O II, 72, 
— nec, neque—sed etiam: f. etiam, II. 4. 
sed, neque (5 ©t.) 8. I, ©. 875, b. — nec, ne- 
que modo — sed, sed etiam: !. modo, II, 6 
(4 &t.) ©. 565, a. — nec vero inewnte astate 
solum (philosophise deditus fuwit), sed et pro 
quaestore aliquot annos et..; AII,4& nec hoo in 
acervo tritici solum ..., sed nolla 6mnino in re ...; 
A II, 92. nec vero hoc oratione solum, sed multo 
magis vita et factis et moribus (Epicurus) com- 
probavit; FI, 65. catervae veniunt contra dicen- 
tium, neo solum Epicureorum, ... sed neseio quo 
modo ..; T 1,77. nec vero solum hanc libidinem 
laudant, sed... dieunt; TIV, 44. nec vero haec 
solum admirabilis, sed nihil maius, quam quod...; 
N II, 115. nee vero scaena solum refert# est his 
sceleribus, sed multo vita communis psene maiori- 
bus; N Hl, 69% neo solam ius et miuria: natura 


... tempora incidunt; F 


LE 


neo, neque 


diiudicatur, sed ommino omnia honesta 8b turpia; 
L I, 44. nec vero huius tyranni solum ... in- 
teritus deelarat, ... sed reliquorum similes exitus 
tyrannorum; O Il, 23. nec vero corpori solum 
subveniendum est, sed ... animo multo magis; 
C 36. neque enim solum nobis divites &sse vo- 
lumus, sed liberis, propinquis; O III, 63, leave .. 
impedimentum ..., neque solum in tantis rebus, 
sed etiam in mediocribus vel studiis vel oflieiis 
vel vero etiam negotiis contemnendam; RI, 4, 
f. ettam, II, 4. sed (40 &t.) ®. I, &. 877. — zu 
... nec sibi soli (suppeditent), sed coniugi, libe- 
ris ceterisque; O I, 12. sed etiam: [. 

II, 4. sed (4 &t.) ®. I, ©. 877, b. 

tamen: oratorem .. complexi sumus, nec eum 

rimo eruditum, aptum tamen ad dicendum; 

1, 5. 

tantum: nec tamen (Un. Octavius) miser esse 
..., tantum modo laboriosus videbatur; F H, 98. 

verum: eosdem .. (deos) consulere rebus hu- 
manis, nec solum universis, verum etiam si is; 
D I, 117. — neque solum ea (emolumenta, etri- 
menta) communis, verum etiam paris 6ss6 dixe- 
runt; F III, 69. 

6. mit rip Negation umd folgender 
Ubverfativpartifel: nisi: nec ob aliam cau- 
san ullam boni improbis, improbi bonis amiei 
esse non possunt, nisi quod .. est ..; Las 74. 

sed: nemo: vgl. 5. sed; O 1,25. — nec has 
ie non vidit, sed ... est ... deleotatus; F IV, 
60. neque tamen genus id orationis in consolando 
non valet, sed id |j[id)]]| haud sciam an pluri- 
mum; T IH, 55. bis mihi rebus ... levis est se 
nectus, neo solum non molests, sed etiam iu- 
eunda; C 85, 

verum: nec vero quisquam magis confirmare 
mihi videtur non modo fatum, verum etiam ne- 
ET et vim omnium reram, ... quasm hie; 

a 48, 

7. nah einer MRegation mit folgender 
Abverfatinvpartitel: nego: qui... valetudinem 
bonam ex am negent esse, eli am 
nec quia bonum sit valere, sed quia sit non nihilo 
sestimandum ; FIV, 62. ille Metelli vitam negat 
beatiorem quam Reguli ... nee magis erpetendam, 
sed magis sumendam; F V, 88. 

nemo; nemo invenit falsa, nec ea, quae incerta 

anent, inventa ess6 possunt, sed ... dicum 

r; A II, 26. 

nihil: nihil inest, quod ..., nec invenietur 
umquam, unde ad hominem venire possint nisi 
a deo; T I, 66. frIX, 10. de oflcio nihil queamt 
dicere, neque ulla oflei prascepts firma ... teadi 
possunt ni .. ab iis, qui ..; O 1,6. — om 
(diseiplinas) non modo nihil adiuvare arbitror ne- 
que afferre ||} aflirmare ||, quo meliores simus, 
sed .. depravare naturam; F III, 11. nihil pol 
chrius (est), nec soläm nihil est, sed ne cogitari 
quidem quicquam melias potest; N'II, 18. est... 
nihil utile, quod idem non honestum, nec, quis 
utile, honestum, sed quia hon&stum, utile; 
O II, 110. nihil est .. praestabilius quam .. 
intellegi ..., neque opinione, sed‘ natura consli- 
tutam esse ins; L I, 38. posse hominem nikil 
opinari, nec solum posse, sed ita meoesse dsse 
sapienti; A II, 77 j 
isi: nisi somniorum patrocinium philosophi 

issent, nec Hi guidem contemptissimi, sed 
in primis acuti; D II, 150; i 

non: non ... placet omnem ignem päastus in- 
digere nee perinanere ullo modo' posse, nisi aln- 
tar; N III, 27. hoe .. non est saepe fariendum 
nec umquam niei .. rei publicae causa; O II, 50. 
— non + faciles illas res, facikiw ille | quiden 
weo oontemnendas, ... sed ut hoc iudiemmeumam 


nor, meque 


FIV, 59. non .. temere nec fortuito sati et 
creati sumus, sed profecto fuit ..; T I, 118. non 
dubitg, nec id nunc agitur, tu illum quantum 
ames, sed hoc ..; T V, 12. non eum, qui sustu- 
lerit ... religionem nec manibus, ... sed ratio- 
oibus deorum ... aras evertit; N I, 115. id... 
erenit non temere nec casu, sed quod ... decla- 
rant; N II, 6. ille Romuli auguratus pastoralis, 
non urbapus fuit neo fictug ..., sed a cartis ac- 
ceptus; D I, 107. non est .. singulare nec soli- 
.- genus hoc, sed ita generatum, ut ... *; 
RI,39. non esse nos transmarinis nec inportatis 
artibus eruditos, sed genuinis domesticisque vir- 
tutibus; R U, 29. etenim iustitise non natura 
nec voluntas, sed inbecillitas mater est; R IH, 28, 

... 90n sommiantium philosophorum esse 
comments nec fabulas incredibiles, ... sed pru- 
dentiam coniecturas; R VI,3. virus non statuas 
... nec triumphos arescentibus laureis, sed sta- 
biliora quaedam et viridiora praemiorum genera 
desiderat; RVI,8. ut non bene proviss ... prin- 
eipia ponantur, nec tamen ut omnibus probentur, 


... nad ut eis, qui ..; LI, 37. depasci ... non 
sinemus nec Mamilia lege singuli, sed e XII tres 
arbitri finis regemus; I, 55. non .. de hoo 


senatu nec his |Jiis]]| de hominibus, qui nune 
sunt, sed de futurisg ... haec habetur oratio; L 
II, 29, ipsum .. genus iocandi non profusum 
nec immodestum, sed ingenuum et facetum esse 
debet; O I, 103, non (est dignitas) ex domo tota 
quaerenda nec domo dominus, sed domino domus 
honestanda est; O.I, 139, non cani nec rugae 
repente auctoritatem arripere possunt, sed ... Ca 
pt; 662. hacc vos dialectici non facitis, nec 80- 
um ea non sumitis ad concludendum, quae ab 
omnibus concedantur, sed ea sumitis, quibus ..; 
DI, 104 Pompeianum non cerno, neque quic- 
quam interiectum est, quod obstet, sed intendi 
acies longius non potest; A II, 80, hoc .. ipsum 
bonym, DON, accessione neque crescendo aut cum 
eeteris comparando, sed. propria vi su... appel- 
lamus bonum; F III, 34. quae (natura) non soli- 
taria sit neque simplex, sed cum alio iuncta at- 
que conexza; N II, cum is ardor ... non agi- 
tatus ab alio neque externo pulsu, sed per se... 
moveatur; N II, 3l. Amphiaraus et Tiresias non 
humiles et, obscuri neque eorum similes, qui ..., 
sed clari et praestantes viri; D I, 88. horum 
trium generum quodvis ... non perfeotum illud 
quidem neque mea sententia optimum est, sed 
Ikoptimumst |] tolerabile tamen; R I, 42. unius 
virı consilio non solum ortum noyum populum 
neque ut, in cunabulis vagientem relictum, sed 
adultum iam; RB U, 21. non... a praetoris edicto 
... neque a duodecim tabulis, ... sed penitus ex 
intima philosophia hauriendam iuris disciplinam 
putas; L I, 17. non benefici neque liberales, sed 
perniciosi adsentatores iudicandi auns; O I, 42. 

nullus: quae (vis) nulla sit neo sit quicquam 
nisi corpus unum et simplex; T I, 21. — nulla 
.. earum est cAusn ...; nec id, sine quo quippiam 
non fit, causa est, sed id, quod ..; Fa 36, non 
potest ı. dubitari, quin decretum nullum falsum 
ra esse sapientis meque satis sit mon esse 
alsum, sed etiam stabile, fixum, ratum esse de- 
beat; A IL, 27. an nulla (senectus), beatior possit 
esse, neque solum officio, ... sed et delectatione 
... 6. 

numquam: numquam profecto scholis essent 
excitati neque ad illud munus electi, nisi ... 
fuissent Pa doetrinae; TIV,5. numgquam illud 
oraclum Delphis tam celebre ... fuisset neque 
tantia donis. refertum ..., nisi omnis aetaa ... 
esset ex ; DI 837. — quae ein) aumquam 
recusat. Imperium, nec. umguam ||cuiguam || sine 


671 


nee, neque 


usura reddit, quod accepit, sed alias minore ple- 
rumque masiore cum faenore; C 51. mihi... num- 
quam persuaderi potuit auimos ... emori, nec 
vero tum animum esse insipientem, cum ..., sed 
cum ... coepisset; C 80. 

8. nad einer Regation mit wiederholter 
Wdverfativpartilel: nego: negat esse corpus 
deorum, sed tamquam corpus, nec sanguinem, sed 
tamquam sanguinem; N I, 71, 

nihil: nihil esse bonum nisi virtutem nec ma- 
vu nisi quod virtuti esset contrarium; A II, 


non: non posse iucunde vivi, nisi sapienter 
... vivatur, nec sapienter, honeste, juste, nisi iu- 
eunde; F I, 57. — nos beatam vitam non depul- 
sione mali, sed adeptione boni iudicemus, nec 
eam cessando ..., sed agendo aliquid ... quae- 
ramus; F II, 41. non de improbo, sed de callido 
._. quaerimus ..., nec vero omnia timente, 
sed primum qui animi conscientiam non curet; 
FU, 54 illa non dico me etere, sed legere, 
nec optare, sed sumere; F IV, 72. mon corpus 
esse in deo, sed quasi corpus, nec sanguinem, sed 
tamquam sanguinem; N 1, 68. corpus illud non 
a simile har air Bee et Fo Me sed 
q m sanguinis sim 0; . ad aegros 
non vates ..., sed medioos solemus adducere, nec 
vero ... ab haruspicibus accipiunt earum (fidium, 
tibiarum) tractationem, sed a musicis; L, 9. 
omnis non Quiritium, sed sapientium iure pro 
suis vindicare, nec civili nexo, sed communi lege 
naturae; R I, 27. quod ... non unius esset in- 
genio, sed multorum, nec una hominis vita, sed 
aliquot (nostra res publica) constituta saeculis et 
aetatibus; R UI, 2. te ... non solum natur&..., 
verum etiam studio ... esse sapientem, neo sicut 
vulgus, sed ut eruditi solent appellare sapientem; 
Lae 6 (7). non .. it ..., sed praefuit, nec 
se comitem illius (FL. Gracchi) furoris, sed ducem 
(C. Blossius) praebuit; Lae 37. — non eros nec 
dominos u rar eos, quibus iuste paruerunt, 
denique ne reges quidem, sed patrise custodes, 
Er patres, sed |jet|] deos; nec sine causa; R I, 


9. mit andern Gopnlativpartiteln: a. zwei 
Partikeln: atque: atque hasc quidem vatium ra- 
tio. est, nec dissimilis sane. somniorum; D I, 115. 

et: quod haec (virtus) plurimae commentationis 
... indigeat, ... eb quod virtus stabilitatem ... 
totius vitae complectatur, nec haec eadem in ar- 
tibus esse videamus; F III, 50. qui (Stoici) oon- 
tortulis quibusdam et minutis conclusiunculis nec 
ad sensus permanantibus eflici volunt ..; T II, 42. 
cum virgo staret et Onecilia in sella sederet neque 
diu ulla vox exstitisset; D I, 104. non numquam 

. est largiendum, nec hoc benignitatis genus 
omnino udiandum est et saepe ... inpertien- 
dum; OL, id gignitur et interit nec umquam 
esse vere. potest; Ti Ey f. et, C, U, 5, 2, a. FI, 
10, V, 90. T IV, 80. Fa 17. O I, 102. II, 38. fr 
V, 97 (8. I, ©. 857, b). 

que: non essetimitatus ... filius, neque porro 
ex eo natus ... consul cecidisset in proelio. seque 
e continenti genere tertiam vietimam rei publicae 
praebuisset; F II, 61. nec vero rectum est ..., 
gravissimeque ... defenditar ..; F IH, 71. bis 
ın die saturum fieri nec umquam pernoctare solum 


ceteraque, quae ..; T V, 100. cur se sol referat 
nec longius progrediatur solstitiali orbi itemque 
brumali; N 7. ut suspioeremus in caelum 


nec frustra siderum motus intueremur. dinumers- 
tionibusque noctium ac dierum *; R II, 3. ut 
eorum probetur fides ..., nec sit in eis ulla cu- 
piditas, libido, audaeia, sintque magna constan- 
tia; Lae.19, virtutem. ax. consuetudine vitae.... 


nec, neque 


interpretemur nec eam ... verborum magnificentia 
metiamur, virosque bonos eos, qui habentur, nu- 
meremus; Las 81, vgl. 2. nibil; L II, 19. — 
accipio (visa) iisque interdum etiam adsentior nec 
percipio tamen; A II, 66 esiguam .. fortunam 
interrenire sapienti, maximasque ab eo ... res 
... sdministrari, neque maiorem voluptatem ex 
infinito tempore aetatis percipi posse, quam ..; 
F 1,63. in Graecia musiei-floruerunt, discebant- 
ne id omnes, nec, qui nesciebat, satis excultus 
octrina putabatur; T I, 4 cum ... inrideat 
dicatque nos ... inanis sonos fundere, neque quic- 


quam ad nos pertinere, nisi quod ..; V, 73. 
»errare videbar tardaque vestigare et quaerere te 
neque posse corde capessere«; DI, ad hoc 


genus castigandi raro invitique veniemus nec um- 
qusın nisi necessario; O I, 136. omnes .. exrpe- 
timus utilitatem ad eamque rapimur nec facere 
aliter ullo modo possumus; OÖ III, 101. 
b. drei Bartifeln: atque e08 ... audivi ..., 
cotidieque inter nos 8a ... conferebamus, neque 
erat umquam controversis, quid ego intellegerem, 
sed quid probarem; F I, 16. concidat omne cae- 
lum omnisque natura et consistat necesse est nec 
vim ullam nanciscatur, qua a primo impulsa mo- 
veatur; T I, 54. R VI, 27. illud..i ii 
est, prascipere cogitatione futurs et ... consti- 
tuere, quid accidere possit ..., et quid agendum 
sit ..., nec committere, ut ..; O I, 81. oflieium 
perfectum atque absolutum est et ... omnes na- 
meros habet nec praeter sapientem cadere in 
quemguam potest; OÖ III, 14. nulla est .. socie- 
tas nobis cum tyrannis, et potius summa distractio 
est, neque est Contra naturam spoliare eum ..., 
quem est honestum necare, atque hoc omne genus 
iferum atque impium ... exterminandum est; 
II, 32. ostendit primum ortum unum fore 
omnibus, eumgque moderatum atque constantem 
nec ab ullo inminutum; Ti 48. f. et, C, II, b, 2, 
b ft &t.) 8. I, ©. 858, m. 
zweimal: 1. allein: quos ... benivole col- 
legisti, nes me tamen laudandis maioribus meis 
corrupisti nec niorem ad respondendum reddi- 
disti; F I, 34. ait eos voce inani sonare ... ne- 
que intellegere nec videre, ... quae sit subicienda 
sententis; F II, 48. si te amicus ... rogaverit 
..., DeC usquam id scripserit, ut scripsit Fadins, 
nec cuiquam dizerit; F II, 58. triumpharat neo 
tamen (M.Regulus) sua illa superiora tam 
neque tam praeclara ducebat quam illum ultimum 
casum ; F 65. confunderetur omnis vita ..., 
neque ullum sapientise munus aut opus invenire- 
tur ..., neque ullum dileotum adhiberi oporteret; 
F III, 50. recte solus (sapiens appellabitur) liber 
nec dominationi cuiusquam parens nec oboediens 
eupiditati; FI, 75. occulta natura est nec per- 
spici nec cognosei potest; F V,4l, „animus 
.. semper errat neque u. Il} pati, poti|] ne- 
que perpeti potest*; T II, 5. si tantum modo 
ad cogitationem (di) valent nec habent ullam soli- 
ditatem nec eminentiam; N 1,105. mare... con- 
globatur undique aequabiliter neque redundat um- 
quam neque effunditur; N II, 116. adsuescunt 
animi neque admirantur neque requirunt rationes 
earum rerum; 96. cur Alexandro tam in- 
lustre somnium ..., neo huic eidem alias, nec 
multa ceteris; DII, 141. * quaedam quasi semina 
neque religuarum virtutum nec ipsius rei publicae 
reperiatur ulla institutio; RI,4l. cum cerudelitate 
unius oppressi essent universi, neque esset unum 
vinculum iuris nec consensus ac societas coetus, 
quod est populus; R III, 43. exultabat insolentia 
neque suos mores regere poterat neque suorum 
libidines; RI, 45. ut omnes.... suis (commodis) 
uterentur, nec bene vivi sine bona re publica pos- 


672 


nec, neque 


set nec esse |] asset || quioquam eiritate bene con- 
stituta beatius; RV,7. extrui .. vetat sepulchrum 
altius ... neo e lapide excitari plus nec inponi, 
quam quod capiat laudem mortui; L II, 88. anni 
(cedunt), neo praeteritum tempus umquam rever- 
titur, nec, quid sequatur, sciri potest; 0 69. te 
dolorem ... ferre moderate neo potuisse non com- 
moveri nec fuisse id humanitatis tuae; Lae 8. 

2. nad einer Negation: neutiquam: nenti- 
quam .. dissolvemini, neque vos ulla mortis fata 
periment ||perement|| nec fraus valentior quam 
consilium meum; Ti 40. 

nihil: nibil .. fieri sine causs potest; nec 


yiımın fit, quod fieri non potest; nec, si id 


actum est, .. potuit fieri, portentum debet 
videri; D II, 61. 

non: non .. magis adsentiuntur nec adprobant 
lucere nunco, quam ..., nec magis adfirmabunt ..; 
A I, 128, ego tibi .. tor esse non videor, 

. nec haec urba nes in ea eivitas; A II, 137. 
non .. hilaritate nec lasciria nec risu aut ioco 
... gunt beati; F II, 65. audite... non opificem 
sedificatoremque mundi ... nec anum fatidicam, 
Stoicorum OrOHay, ... nequs vero mundem 
ipsum ... vohchilenm deum; I, 18. non tam 
stabilis opinio permaneret nec confirmaretur diu- 
turnitate temporis neo una cum saeclis aetatibus- 
que hominum inveterari potuisset; N II, 5. non 
(di) ... ossibus continentur nec iis escis aut po- 
tionibus vescuntur, ut...., nec iis corporibus sunt, 
ut ..; N IL, 59. meridiationes addidi, quibus uti 
anten non solebam, nec tamen multum dormiens 
ullo somnio sum admonitaos ..., nec mihi magis 
umguam videor, quam cum ... senatum video, 
somniare; D II, 142. non .. est inhumana virtus 
neque inmunis neque superba; Lae 50. 

nullus: nullae .. imagines obrepunt in animos 
dormientium extrinsecus, nes omnino flaunt 


nec cognovi quemquam, qui ..; D II, 139. 

8. mit folgender WUbverfatinpartifel: 
nisi: cum .. (Zeno) summum bonum posuisset 
in ingenii praestantia ... nec quiequam alind 


esse bonum dixisset, nisi quod esset honestum, 
nec virtutem posse constare, si ..: F IV, 54. 

sed: ex cupiditstibus ... bella nascuntur, net 
eae se foris solum isotant neo tantum in alios ... 
incurrunt, sed intus etiam ... dissident; FI, 44. 
Cn. Octavium ... confici vidi, nec vero semel 
Tg aaa termpus, sed et saepe et plane din; 

4. nad einer Regation und mit folgen- 
ber Abverfatiupartifel: nemo: quoniam ... 
beatus .. esse sine virtute nemo potest nec virtus 
sine ratione constare neo ratio usquam inesse nis! 
in hominis figura; N I, 48, 

non: multa sequitur probabilia non comprebenss 
ta neque adsensa, sed similia verl; 
A 1, 9%. ut (vis et natura deorum) primum non 
sensu, sed mente cernatur nec soliditate quadam 
nec ad numerum; ... sed ..; N I, 49. fortis .. 
animi ... est non perturbari in rebus asperis neo 
tumultuantem de gradu deici, ut dieitur, sed prae- 
senti aniıno uti ... nec a ratione disoeders; O I, 


5. mit andern Eopulativpartifeln: id... 
faciondam .. non putabant; neo vero esse ullam 
rationem ...; Antipatrumque ... reprehendebant 
nec definiri aiebant necesse esse, quid esset cogni- 
tio ...; eosque ..., inscienter facere dicebant; A 
U, 17. speciem dei percipi cogitatione, non sensu, 
nes esse in ea ullam soliditatem, neque eandem 
ad numerum permanere, eamque esse eius visionem, 
ut ..., ex soque fieri, ut ..; N I, 105. quas... 
fortis civis ... oderit tradetque se totum rei pu- 
blicae neque opes aut potentiam consectabitur 


nec, neque 


totamque eam sic tuebitur, ut ...; nec vero cri- 
minibus falsis in odium aut inridiam quemquam 
vocabit; O I, 86. cum homines ... primum 
eupiditatibus iis.... imperabunt, deinde aequitate 

. gsudebunt, omniaque alter pro altero susci- 
piet, neque quicquam umquam nisi honestum et 
rectum alter ab altero postulabit, neque solum 
. ag se ac diligent, sed etiam verebuntur; 


‚DI. dreimal: minora di neglegunt neque agellos 
lorum nec viticulas persequuntur nee ... id 
iv animadvertendum fuit; II, 86. non sie 
causa intellegi debet, ut ..., nec, quod in cam- 
pam descenderim, id fuisse causse, cur pila lude- 
rem, nec Hecubam causam interitus fuisse Troja- 
nis, quod Alexandrum gönuerit, nec Tyndareum 
Agamemnoni, quod Clytaemnestram; Fa 4. non 
placuit Syracusis fuisse rem publicam neque ER 
genti neque Athenis, cum essent tyranni, nec hic, 
cum decemviri; R III, 45. — mit et und que: 
[e,C, W;»,3(1 &t.) 8. 1, ©. 858, a 
IV. viermal: pares esse virtutes, nec Yes viro 
meliorem nec temperante temperantiorem neo forti 
fortiorem neo sapiente || sapienti || ng Ta 
posse fieri facillume potest pers pici; P 21. 


C eorreipomdieremb (iii :5. A): a. mit 
nmec, neque: weimal: 1. al ein: a. &ub- 
ftantiva, ed a: neque illi posse ve- 


i 
niam dari neque huic; O I, = R »nec .. Junonia 
terror inplacabilis nec ... tristis Eurystheus«; 
T U, 20. nec Veientium nec Latinorum armis; 
nd „un, 27. — dicam ,. nec mea nec es, in qui- 
-.; AI, 10. quae (sapientia) neque de se 
in dubitare debet neque de suis decretis; A II, 
ui (Tarquinius) nec 88 n8C 8uU08 Tegere po- 
toit; F III, 75. qui „nec sibi nec alteri“, ut dici- 
tur; O II, 86. — quae nec || neque || in animo 
insunt neque in corpore; V, 68. quamquam 
nec argumentis nec rationibus certis eorum oratio 
confirmatur; Ti 38, cetera .. etsi nec bona nec 
mala essent; A I, 36, necesse est nec bonum esse 
nec malum hoc ; ; F III, 53. cum id oflicium nec 
in bonis ponamus nec in malis; F II, 58. quod 
(ofieium) neque in bonis ponstur neque in con- 
trariis; FI, 58. est... officium eius generis, a 
nec in bonis ponatur nec in contrarüs; FI, 5 
et u nec|] deum ipsum et || nec |] divinum Bei 
. cogitatione complecti possumus; T 1,51. quem 
) Romae posthac nec di nec homines esse 
patientur; D II, 112. nec in dolore nec in volu- 
ptate; F I, 16. ut.. neo domus nee res publica 
ratione .. dissignata I design. || videatur; N III, 
85. cum hoc (pirata) nec Bdes ebet nec ius iu- 
randum esse commune; OÖ III, 107. (id) neque 
ira neque - atia teneri; N 1], 45. huic nec laus 
magna tribuenda nec gratia est; O III, 63. ei 
(mundo deus) nec manus adfixit.... nec pedes aut 
alia membra; Ti 19. is (animus) cum ... nec 
memnbris uti nec sensibus potest; D II, 128. firmi- 
tatem animi nec mortem nec dolorem timentis; 


FI 40. si... nec mortem nec deos extimesce- 
ret; T III, 38, ordo .. eiderum neque naturam 
ignificat ... neque fortunam; N II, 43. ut ne- 


cessariae (eupiditates nec opera multa nee im- 
pensa expleantur; F I, 45. eas neque partes ne- 
que earum usus suis nominibus appellant; O 1,127. 
neque eum a) caritas patriae retinuit neo 
suorum; O lIl, 100. quorum neo scientiam neque 
explanatorem habeamus; D II, 131. quia nec 
specie nec usu ||speciem .. usum || alium quin- 
que (digiti) Asa N 1, 99. nec temporis 
unius nec hominis esse constitutionem rei publicae; 
R UI, 37. ex quo nec timor eum nec or sttin- 
gat; TV,17. eos neo valetudinis neo rei familia- 
ria habere rationem; F V, 48. quae (res) neque 
u. 


61 


nec, neque 


in virtutibus sunt neque in vitiis; F III, u cum 
.. nec virtus ... nec honestum crescat; P V, 83. 
QUAE (pacta, promissa) NEC VI NEO DOLO MALO. 
FACTA SINT; 1II, 92. nec voluntatem sibi de- 
fuisse nec curam; R IV, 1. quod nec voluptatem 
sentiat neo dolorem; N III, 33. quod tibi nec 
usu nee natura sit aptum; TI, 87. quam (ami- 
eg nec usu nec ratione babent cognitam ; 


b. Wdjectiva, Zahlwort, Participia: ita - 
beatus est vester deus nec aeternus; N I, 
ex scientia rerum ... nec bonarum nec a 
N II, 38, nec meliores ... nec beatiores esse 
possumus; R ], 32, etiamsi illa (villa) nee bona 
est nec aedificata ratione; OÖ III, 55. haud scio 
an nec cardiacis hoc tribuendum sit nec phrene- 
tieis; D I, 81. moderati .. et nec difficiles nee 
inhumani senes tolerabilem senectutem agunt; G 
7. quae nec honesta nec laudabilia dicantur; F 
IV, 58. si .. nec humano visw ... nec tali ali- 
quo (di aunt); NI, 85. sine contentione vox nec 
languens nec canora; O I, 133. quae (vita) nec 
misera sit nec beata; TV, 49. quas (cupiditates) 
nec naturales (essent) nec necessariae; F I, 45. 
tria genera cupiditatam, naturales et necessariae, 
naturales et non necessariae, nec naturnles nec ne- 
cessarise; FII, 26. utor neque perantiquis neque 
inhumanis ac ferie testibus; RI, 58. Appium ... 
nec privato nec publico muneri defuisse; TV,112. 
80 ... invidia nec turpi iactura ... nec maxima 
liberavit; OII, 58. id nec verum nec falsum erit; 
Fa 20. tales enuntiationes noc veras neo falsas 
esse; Fa 37. si.. aliquid in eloquendo nec verum 
nec falsum est; Fa 38. cum mors nee ad vivos 
pertineat nec ad mortuos; T 1, 91. 
neque pauecis velle parere; R I, 55. 
c. Adverbia: eu nec acutissime nec abscondite 
 onhaate ia F II, 2. de quibus (voluptate, do- 
X Eu depravate iudicant neque corrupte ; 


neque se uni 


d. Verba: nec cum (animus) adest neo cum 
discedit; C 80. quautum ego,nec adgnosco nec 
postulo; Lae 9. sine ar (vi caloris) neque ali 
possent nec crescere; 23. quae (ars), nec 
er endi nec minuendi Al augentis nec minuentis, 

ul % uid aut primum sit aut postremum, docet; 

4. qui nec careat nec sentiat; TI, 9M. 
ei nec debemus nec possumus; P 41. nec 
ut emat melius nec ut vendat; OÖ III, 61. litterae 
neque expressäe nequs Ooppressae; 01, 133. quae 
sine corporibus nec fieri possent |] possunt || nee 
intellegi; TI, 37. nec facere nec pati at 
R IH, 23. tertium nec gaudere nec dolere; TIII 
47. qui nec laetetur nec angatur; F II, 14. id 
.. neo naaci potest nec mori; TI, 54. R VI, 
27. ut (sapiens) neque neget aliquid neque aiat; 
A II, 104. quae neo percontari nec audire sine 
molestia Bee A I, 2. (haec) evelli ... nec 
Gen neo opus esse; T IV, 46. augros .. gi 

ona nec putare nec appellare soleat; RI, T. 
quae (oratio) neque redargui neque convinci pot- 
est; Ti 8. quos neque sentire neque adsentiri 
volunt; A II, 38. privatum .. oportet ... vivere 
neque summissum et abiectum neque se ecferen- 
tem; O I, 124. talia .. (deereta) neque esse ne- 
que videri possunt; A u, 27. nec .. nec 
eircumspieit; D II, 72. lex . . neque tolli neque 
abrogarı potest; L II, 14, si sine magnis artificiis 

. nec videre nec audire possimus; AI, 86. ut 
nec res videre optimas nec agere possint; 'F V,58. 
ann e Fa et auribus nec videmus nec audi- 
mus; 

6. gBieberhofung desfelben Wortes: do: sihaee 
nec fecisti nec facere potuisti; P 29. de divis, 
neque ut sint neque ut non sint, habeo dicere; 


85 


tiec, negtfe 


= L 6. f. h. quisquam; © III, 102. 106. ullus; 

I, 75. 

f. 'verfchtebene Wortarten: unum quoddam bo- 

num vidit, sed nec optimum, nec quo vita Die 

nari possit; F II, 43. prodest haec (consolatio), 
. sed nec seMper nec omnibus; T TI, 79. ut 

ut] ipsius neque publicne ferise sint; 


nec U 
LI, 55. 

. ausgeführtere Sapteile und Säge: quae nec 
indocti intellegere possent nee dodti legere cura- 
rent; A 1,4 tamen nec illi defecerunt neque 
nos studium exquirendi defatigati relinguemus; 
A 11, 7. qui (pisces) neque videntur a nobis ... 
neque ipsi nos suspicere possunt; A II, 81. neque 
ultimum de paucorum neque primum multorum 
respondere posse; A 11, 9. cur uec voluptas in 
bonis sit numeranda nec in malis dolor; F I, 31. 
qui (homo impotens) nec facile #flicere possit, 
gtiod conetur, nec obtinere, si @ffecerit; F I, 52. 
ut ... neque multi cothurni paucis anteponeren- 
tur nec maiores minoribus, sic ... ea nec plura 
paucioribus nec longinquiora 'brevioribus antepo- 
nentur |janteponent ||; F III, 46. nam neque * 
virtute retinetur in vita, nee iis, qui sine virtute 
sunt, mors est oppetenda; F III, 61. ut neque 
sensuum fidem sine raätione nec rationis sine sen- 
sibus exquiramus; F IV, 9. nequb magnum bo- 
num (esse divitias) et prae rectis horiestisque con- 
temnendum ac re riec magnopere ex- 
petendum; F IV, 73. Panaetius nec acerbitatem 
sententiarum nec disserendi spinas'probavit; F IV, 
79. ut neo absit quid eorum nec aegrum debili- 
tatumve sit; FV, 35. nec'voluptatem requirentes 
nec fugientes laborem; F V, 57. sin autem nec 
expetenda ego magis quam tu eligenda, nec illa 
pluris aestimanda ego ..; F V, 90. quäs (cseri- 
monias sepulerorum) ... nec tanta cura coluis- 
sent nec violatas tam inexpiabili religione sanxis- 
sent; T I, 27. neque nos corpora sumus, net ago 
tibi haec dicens corpori tuo dico; T I, 52. nam 
principium extinctum nec ipsum ab alio renasce- 
tur nec ex se aliud creabit; TI, 54. ex; R VI, 
27. nec bonum illud esse, ex quo lastitia ... 
oriatur, nec malum, ex quo ..; TIV, 60. etiamsi 
vel ||nec, et|] mala eint illa, quae ..., vel |[nec, 
et] bona, quae ..; T IV, 61. nec gloriam po- 
pularem ipsam per sese ir nec ighobili- 
tatem extimescendam; T V, 104. ut... stulti 
nec vitare venientia (incommoda) possint nec ferre 
praesentia; N I, 23. ut illae (anguee) nec morsu 
vivae noceant nec odore mortuae; N I, 101. nam 
neque indisertum Academicam pertimuissem nec 
sine ista philosophia rhetorem quamvis eloquen- 
tem; N Il, 1. age nec er deorum 
nec ea, quae agant, molientium cum labore ope- 
59. ut (mundi partes) neque ad . 
meliores potuerint esse neque ad speciem pulchrio- 
res; N Il, 87. cum ... neque terra posset 
nec remearet aör; N II, 118. nec figuram situm- 
que membrorum nec ingenii mentisque vim talem 
eflici potuisse fortuna; N II, 159. nam ego neque 
in causis ... mentari soleo ... nec ... idem 
facerem in hac subtilitate sermonis; NIII,9, »qui 
(pater) te nec amet nec studeat tuie; N III, %. 
ea .. parte animi ... nec inopia en6cta nec sa- 
tietate affluenti |Jafuenti|l; I, 61. nec haec 
... profitentur se esse dictüros, nec eorum ... 

use falea sint; D Il, 10. at id neque, si fatum 
uerat, (Deiotarus) effugisset nec, sı non fuerat, 
in eum casum incidisset; D II, nec amnis 
transeunt Mg nec tripudio auspicantur; D 
II, 77. si (di) neque es nobis sigmi as 
quae ..., neque ea, quotuin...; DIL, 131. tamen 
neque illud tenue caelum efüciet, ut ..., neque 
erassum, ut ..; Fa 7. neque sapientis ense ac- 


"674 


neo, neyue 


cipere habenas, ...'neque liberi... eontemelisrum 
verba subire; R 1, 9. * neque insolens osteiitutio 
neque oratio abhorrens a Fran hominis gravis- 
simi; R I, 24. sed neque his contentus sum ... 
neque ea ... anteferre illis audeo; R I, 36. nam 
zug ulktm ge tautum exwtitisse ET; 

..., Heque cuncta ingenis ... Pose ..; ; 
2. multitudo ... neque excluderätur suffragiis ... 
nec valeret nimis; R II, 389. quae (lex) tamen 
neque probos frustra iubet aut vetat tee Tmprobos 
jubendo aut vetando movet; R TI, 83. we te 
sermonibus vulgi dedideris nec in praemiis hutma- 
nis spem ‚posueris rerum tuarum; R WI, 25. ita 
neque illi adsentior, qui ..., neque illi, qli ..; 
L II, 33. nec ephori Lacedaemone sine causs ... 


‘oppositi regibus nec apud nos comwmlibus tribuni; 


L II, 16. nec promissa igitur servända sunt ea 
..., DEC ... contra officium est maius anteponi 

winori; O I, 32. nec actio rerum illarum a 
petulantia vacat nec orationis obscenitas; O 1, 197. 
ea nec constanter fleri possunt negte is, qui ad- 
sunt, probari; O I, 137. nec lapides ‘ex 'terra er- 
ciderentur ... nec „ferrum ...* effoderetur; ON, 
13. nec ita claudenda res est familiaris, ut ..., 
nec ita reserända, ut ...; O II, 55. ut ... neque 
tenttiores ... circumveniadtur neue loeupletibus 
. obsit invidia; O II, 85. sed niec hoc otium 
cum Africani otio nee haec solitudo ’cum ill kom- 
paranda est; O Ill, 2. eorum neque meceisione 
meliorem vitatn fieri nec decessione peiorem; 0 
IM, 12. hoc neque more turpe 'haberi zeque akt 
lege sanciri Aut iure civili; © III, 69. ut illad 
breve vitae religuum nec avide adpetendum seni- 
bus nec sine catısa deserendum sit; © 72. ut ne 
que rogemus res turpes nec faciamus 'rogsti; Zae 
40. quem (statum) neque fortunse tenteritas ne- 
que inimicorum iabefattaret 'iniuria; P 17. -ctte- 
rorum .. siderum ambitus .. homines neque 'no- 
tine appellant neque idter se numero vommetiun- 
tur; Ti neque serit vitem 'neque, quae vıla 
est, diligenter colit; fr I, 18. 
h. Berbindungen: enim: neque'enith 'miteriam 
ipsam cohaerere potuisse, si nulla vi cozntireretur, 
neque vim |esse]] sine nliqun materis; A I, #. 
neque e. falsum percipi posse neque Yerum, #i ..; 
Ah, 77. neque e. disputari ‘sine reprehensione 
nec cum iractndia aut pertinacia recte a. 
kione 


otest; F 1, 28. weque e. civitas in 
ta esse potest nec in discordia dominorum 
domus; FI, 


neque e. haec N 'morere 
potest appetitum animi, nec ullum habet ietum 
... status hie non dolendi; F II, 32, nec e. Agura 
corporis nec ratio excellens ingenii humani sıgni- 
ficat ..; FO,41, nec e. absolvi besta vita s- 
pientis neque ad exitum perduci poterit; F II, 105. 
nec e@,, qui defendunt eam ‘(voluptatem), versüti 
in di do sunt nec, qui contra dicunt, causam 
difieilem repellunt; F III, 2. neque e. omnes 
anxii, qui anguntur u nec, anzı, 
getinper anguntur; T IV, 27. neque e. biter 
umquam nec maerebit nimis; T V,86. nece. vir 
tutes sine beata vita cohaerere possunt nee illa 
sine virtütibus; T V, 80. 'neque e., unde 'habest 
ista deus tuus, video, nec quo modo utatur; N |, 
112. neque e. flumine ‘conturbor inaniam verbo- 
rum niec subtilitate 'sententiarum; N II, 1. neque 
®, ... (ea natura) optuma putands sit pötius quam 
detörrums, nec vero ... non sit deterior 
- quam humans condicio; N I, 86. nec® 
erculi 'nocere Deianira voluit, 'nec Le Phe- 
raeo Iasoni is; N III, 70. negue e. in ribos 
illis ... nec in ipso Romulo ' “one 
potuit, ut ..; DI, 105. neque e. domo egrediefiti 
neque illud wuggestum ..."wscendenti sigaum wbi 
ullum ... datum; D I, 1M. nee e. ignorire deus 


nAQ, neque, 


otest, ..., neo frustra ac sine cauga quid facere 
ignum deo est; D II, 125. neque e. pauci neque 
leves sunt, qui ..; RI, 15. nec e. hoc suscapi, 
ut ..., neque hoc polliceor me effecturum, ut ..; 
B 1, 88. neque e, occupata opers us inpedito 
animo, res tanta suscipi poteat; L 1,8. nec e. 
reprehendere libet neo la possum; L III, 22, 
nec e, mibi t nee Attico nostro; L II, 37. 
neque e. periculum in re publica fuit gravius um- 
quam neo maius otium; O I, 77. neque e. attinet 
repugnara nec quicguam sequi, quod a8- 
sequi non queas; OI, 110. nec e. libidine domi- 
nante temperantise locum esse, neque omnino in 
voluptatis regno virtutem posse consistere; C 4l. 
neque e. histrioni, ut placeat, peragenda fabula 
est, ... neque anpienti usque ad „Plaudite* ve- 
niendum est; C 70. nec e. melior vir fnit Africano 
quisquam nec clarior; Lae 6. nec e, ab isto 
oficio ... abduci incommodo, meo debni, nec ullo 
casu arbitror hoc constanti homini posse contin- 
gere, ut ..; Lae 8. neque e. fidum potest esse 
multiplex ingenium ..., meque vero, qui non 
isdem rebus movetur ... stabıilis potest esse; Lae 
65. |. ne—quidem. — d, 1. Fa 44. 
heroule: nec hercule, .. si ego Seriphius essem, 
nec tu si Atheniensis |jesses ||, clarus umquam 
fuisses; C 8. 
ne—quidem: nec enim in summa inopia levis 
esse senectus potest; ne sapienti quidem nec in- 
sipienti etiam in summa copia non gravis; Ü 8, 
non: tamen nec ille.... iurare possit |] pos- 
set || ita se rem habere, neque ego non ita; AI, 
123. nec (di), si significant, non dant vis aliquas 
ad scientiam significationis. ... neo, si dant vias, 
nulla est divinstio; DIL, 106, quae (ratio) neque 
Solonem Atheniensem non longis temporibus ante 
— neque post aliquanto nostrum senatum; 
R 11, 59. ıiudicavit neque illis adimi nec iis non 
satis fari, quorum illa fuerant, oportere; O.II, 81. 
neque ego umquam bona perdidisse dicam, si ..., 
nec non saepe laudabo sapientem illum; P &, 
f. enim; N II, 36, ne—quidem. porro; P 19. quis- 
quam; FI, 61. 
naullus: f, non; D II, 106. 
omnino: f. enim; C 4l. 
orro: nec bonum illud esse ... neo porro 
malum; TIV,39. nec vero, quoius virus mores- 
que ] i sunt, eius non laudanda vita est, 
m porro fugienda vita est, quae laudanda est; 


quisquam: sed neque Saturninus ... simile 
guidquam habuit veterum illoram nec Arcesilae 
calumnia conferenda est cum Democriti vereoun- 
dia; A II, 14. sine quibus (notitiis) neo intellegi 
quidquam nec quaeri disputarive potest; A II, 21. 
si nec percipere quicquam posset sapiens nec Opi- 
nari sapientis esset; AIL,77. igitur ueque # - 
ram quisquam beatus neque sapientium |] sapien- 
tum|l| non beatus; FI, 61. quia nec honesto 
quicqusm honestius nec turpi turpius; F IV, 75. 
sı neque de eo, propter quod dolet, quicquam est 
mutatum neque de eo, qui dolet; T IU, 74. cur 
neque deformem adulescentem yangum amat ne- 
we formosum senem? T IV, 70. nec in misera 
vita quicquam est Egg aut gloriandum 
nec in ea, quse ..; T V,49. im quo (orbe) neque 
divinam neque sensum guisquam suspicari 

potest; N I, 28. id nec habere v_ negotii 
quicequam nec exhibere alteri; N I, 45. id nee 
babet nec exhibet cuiquam megotium; N I, 85. 
quod nec ipsi (Epicuro) neo cuiquam physieo pla- 
cet; Fa 18. ergo nes de Oedipode potuisse Apol- 
linem ioere ... nec quicquam eius madi; 
Fa 38. sunt ... comstituti ... ad interpretanda 
alü vatium negue multorum ... meque 


675, 


nec, neque 


ut ea ... quisquam extra conlegium nosset; L Il, 
80. isti rogationi |Jrationi|| meque lator quis- 
uam est inyentus nac auctor u bonus; 
III, 3% omnium .. rerum neo aptius eat quio- 
uam ... quam diligi nee alienius quam timeri; 
II, 23. »neque dedi neque do (fidem) infideli 
cuiquamı«; O III, 102. 106. ut ge quem- 
quam nec ipse ab ullo diligatur; 52. quando- 
quidem neque”mundo, gaicquem zelchrim neque 
eius aedificatore praestantius; Ti 7. quoniam nee 
capiandum quicquam erat nec repellendum; Ti19. 
si igitur neo certi est quidguam nec opinari 3a- 
pientis est; fr V, 100. j. enim; O I, 110, 
rursum, rursus: cum asstimatio ... neque 
in bonis numerata sit nec ruraus in malis; F III, 
84. nec me angoribus dedidi ... nec rursum in- 
dignis homine docto voluptatibus; O II, 2. . 
sANE: Muri causam opposuit, speciem honestgtis 
neo probabilem neo sane idoneam; O III, 41. 
tam: nec tam valde id timendum nec plane 
contermnendum er ; LU, 39. 
tamen: neo Stratoni tamen adsentior nec varo 
tibi; AM, 121. sed id m. feci adhuc nec 
mihi tamen, ne faciam, interdictam puto; FE I, 7. 
vero: nec vero pietas adversus |] advorsum || 
deos, nec quanta is gratis debeatur, sine expli- 
catione jexplanatione || naturae intellegi potest; 
F II, 73. secundum .. genus cupiditstum nec 
ad potiendum difhcile esse censet mac vero al 
carendum; T V, 93. nec vero negl eat 
fama, nec mediocre telum ad res gerendas exiati- 
mare oportet benivolentiam civiam; Lae61. f. enim; 
Lae 65. porro; P 19. tamen; A IL, 121. 2 
ullus: neo litterarum Graecarum neo philoso- 
phise iam ullum auotorem requiro; A IL, 5, nec 
manus esse contenta posset neo ulla pars vacui- 
tato doloris; F I, 39. inanium .. eupiditatum 
neo modus ullys nec finis inveniri potest; F I, 46 
(45). quae (causa) nec testes ullos e claris viris 
nec laudatores poterit adhibere; F II, 67. quae 
(individua, intermundia) nec sunt ulla nec possunt 
esas; F II, 75. nec iustitise ullus esset nec boni- 
tati locus; F III, 66. iam illa ... neque cum 
Graecia nequs ulla cum gente sunt conferenda; 
TI 2. quae en nec potest ulla esse neo 
debet; T IIL,12. at iste (labor) nec attingit deum 
nec erat ullus; N I, 22. quos intellegimus nec 
sibi fingere ullam molestiam nec alteri quaerere; 
N 1, 56. nec ratione igitur utentem nec virkute 
ulla itum deum; N III, 39. si in ea (domo, 
re publica) neo recte factis praemia extent ulla 
nec supplicis peccatis; N IH, 85. quod neque 
caussm habet ullam naque notam; DIL, 17. dabo 
tibi testes neo nimis antiquos neo ullo modo bar- 
baros; RI, 58. quae (lubidines) er nec expleri 
nec satiari ullo modo possunt; VI, 1. quoius 
(rei publicae) partem nec norunt ullam es 
umquam nosse voluerunt; L I, 39. animi labes 
nec diuturnitate evanescere neo amnibus ullis elui 
potest; L Il, 24. neque tributa capitis comitia 
raba esse se neque ulla priwilegii; L II, 45. 
ut neque disceptatione vinci se nec ullo publico 
ac legitimo iure patiantur; O I, 64. sine qus 
(virtute) nec smicitiam neque ullam rem e n- 
dam consequi possumus; Lae 84. f. enim; F II, 32. 
D I, 124. Lae 8. quisquam; Lae 52, j 
umquam: eb ... nec Arwöses ... in volu- 
ptate ponit non dolere, nequs Hieronymus ... 
voluptstis nomine umquam utifur pro illa indolen- 
tia; F II, 19. qui (asoti) solem, ut alunt, nec 
occi m umguam videriat nec orientem; F 
23. nec id, quod non potuerit fieri, factum um- 
yun esse, nec, quad potuerit, id portentum 9886; 
II, 61. quod (gubernare) nec didicerint neo 
waquam scire curaverint; RI, 11. eum (Platonem) 
85* 


nec, neque 


nec nimis valde umquam nec nimis saepe lauda- 
veris; L III, 1. illum (Africanum) ... nee otio- 
sum nee solum umquam fuisse; O III, 4. id si 
nec maius nec minus umquam fieri potest; P 20. 
f. enim; TV, 36. O I, 77. hercule. non; P 8. quis- 
quam; L II, 34. ullus; L I, 39. 

usquam: neque virtutibus neque amicitiis us- 
quam locum esse; F II, 85, 

2. nad einer Negation: nec: nec enim cni- 
quam bono mali quicquam evenire potest nec 
vivo nec mortuo, nee ..; TI, 99. f. non; A II, 52. 

nego: hoc negas te posse nec adprobare nec 
improbare; A II, 96. quamquam negant nec vir- 
tutes nec vitia crescere; F II, 48, qui (Epicurus) 
negat quicquam .deos nec alieni curare nec ui; 
pi 104. f. B, I, 2, ne—quidem; F II, 87. 

nemo: neminem deo nec deum nec hominem 
carum ... vultis; N I, 121. neminem neque du- 
cem bello || bellifj] nec ATI domi magnas 
res ... gerere potuisse; OÖ II, 16. 

nescio: cum (homines) ... ea 
ubi nec qualia essent; T II, 4. 

neuter: cui (Protagorae) neutrum lieuerit, nec 
esse deos nec non esse; N I, 117. 

nibil: de maxumis .. rebus nihil fere inter- 
misimus postes nec disputare nec scribere; T II, 
6. in qua (infinitate) nihil neque sentiens neque 
coniunetum potest esse; N I, 28, quo nihil in 
quoque genere nec potest nec debet esse prae- 
stantius; N II, 29, nihil... nec maius nec melius 
mundo; N II, 80. quorum nihil nec suscipi sine 
ratione nec eflici potest; N II, 75. nihil publice 
sine auspiciis nec domi nec militiae gerebatur; 
D 1,3. illios (Epicuri) enim deus nihil habens 
nec sui nec alieni negotii non potest ..; DII, 40, 
sine qua (arte) nibil earum rerum nec fieri nec 
expediri potest; D II, 122, se... nihil nec didi- 
cisse umquam nec docere; RI, 11. nibil curare 
deum nec sui nec alieni; LI, 21. nihil.. praeter 
laudem bonis ... neque ex hostibus neque a s0- 
ciis reportandum; L II, 18. quibus nibil nec 
tnetrius nec foedius excogitari potest; O III, 86. 
nihil nec expedire nec utile esse, quod sit iniustum; 
O II, 76, agro bene culto nihil potest esse nec 
usu uberius nec apecie ornatius; C 57. nihil ne- 
que meum est nequs quoiusquam, quod ..; P 29. 

non: non eandem esse vim neque integritatem 
dormientium et vigilantium nec mente nec senau; 
A 1I, 52. non deerit sapienti, nec quid faciat nec 
quid respondeat; A II, 110. tantam multitudinem 
hominum interiectam non vides nec laetantium 
nee dolentium? F II, 16. (Anaxagoras) non vidit 
neque motum sensui iunctum et continentem in 
infinito ullum esse posse neque sensum omnino, 
quo non ..; N I, 26. qui (homines) ... non pa- 
tiuntur eam (terram) nee inmanitate beluarum 
efferari nec stirpium asperitate vastari; N II, 99. 
non sunt .. neque adsensiones neque actiones in 
nostr& K Fa 40. urbes... non potuissent 
nec aedificari nec frequentari; O II, 15. non .. 
videtur nec frumentarius ille Rhodios nec hie 
ia venditor celare emptores debuisse; O III, 


.. nescirent nec 


nullus: qui ... nullam .. artem esse neo di- 
cendi nec disserendi putant; AI, 5. quod tm... 
de .. eo nulla ratione neque pelli neque moveri 
potes; A II, 141. nullo En nec impediente 
nes impendente; FI, 40. nulla praeterea neque 

raesenti nec exspectata voluptate; FI, 41. ut 
eerrerrÄg temperantia, fortitudo) ab ea (volu- 

tate) nullo modo nec divelli nee distrahi possint; 

I, 50. in dialectica ... nullam .. esse nec ad 
melius vivendum neo ad commodius disserendum 
vim; F I, 63. nullo nec praesenti nee futuro do- 
lore; F II, 68. nulla nec adiuneta neo sperata 


676 


nec, neque 


voluptate; F II, 63. qui ... nullam in eo (ho- 
mine) nequo animi corporis vacuam 
tutela reliquerunt; F IV, 36. ut (honestas) nullis 
nec suppliciis nec praemiis demoveri possit ex eo, 


quod ..; F IV, 59. ut nullo modo adpetitiones 
animi nec regi neo contineri queant; 'T IV, 22, 
cum ... virtutes ... nullum .. recusent nec sup- 


plieiom nec dolorem; T V, 18, nullo nec accepto 
ab iis (dis) nec sperato bono; N I, 116. gentem 
.. nullam video neque tam humanam atque do- 
etam neque tam inmanem tamque barbaram, quae 
non ..; » I, 2. quae nulla nec arte nec sapien- 
tia provideri possunt; D II, 14. in hominibus 
nulla gens est neque tam mansuets neque tam 
fera, quae non ..; LI, quae (res familiaris) 
.. bene parta sit nullo neque turpi quaestu neque 
odioso; dv I, 92. nullum obscurum potest nec 
dictum eius esse nec factum; O Il, 44. quo bono 
nullum optabilius, nullum praestantius neque da- 
tum est mortalium generi ... neque dabitur; Ti 
52. nullo modo facılius arbitror posse neque her- 
bas arescere et interfici neque terram ab sole per- 
coqui; fr I, 12. j 

numgquam: sapientis animum numquam nec 
cupiditate moveri nec laetitia ecferri; A II, 185, 
homo catus |[jcautus|| namquam terminat nec 
magnitudinis neo diuturnitatis modum; T II, 45. 
numquam nee irasci deum nec nocere; O III, 102. 
si numquam consilio, numquam opera nostra nec 
domi nec militine Scipio eguisset; Lae 5l. num- 
quam, nec quid facias, considerabis, nec quid lo- 
quare? P 30. 

8. vor einer Regation: ne — quidem: at 
neque contra rem publicam neque contra ins iu- 
randum ac fidem amici causa vir bonus faciet, ne 
si iudex quidem erit de ipso amieo; O III, 48. 
nec domus ulla nec urbs stare poterit, ne agri 
quidem cultus permanebit; Lae 23. 

4 mit folgender Abverfatinpartikel: 
nisi: nec gaudere quemquam nisi propter corpus 
nec dolere; F II, 97. etenim nec iustitia nec 
amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se 
expetuntur jjexpetantur ||]; F II, 70. si neque 
virtus in ullo nisi in |[nisi|| sapiente nec felici- 
tas vere diei potest; FIV, 22, quae (aqua) neque 
conglaciaret frigoribus neque nive proinaque con- 
cresceret, nisi eadem se ... diffunderet; N IL, 26. 
nec enim sanguis nec sudor nisi e corpore; D II, 
58. historia .. neo inatitui potest nisi gg 
otio nec exiguo tempore absolvi; LI, 9. quae 
(inanima) nec haberemus, nisi manus et ars aoces- 
sisset, nec iis sine hominum administratione ute- 
remur; O II, 12. fas autem nec est nec umquam 
fuit quiequam nisji pulcherrimum facere ei, qui 
esset optumus; Ti 10. 

sed: eam .. (comprehensionem) neque in rectis 
neque in pravis numerabat, sed soli credendum 
esse dicebat; A I, 42. nec timiditatem ignaviam- 
que vituperari nec fortitudinem patientiamque 
laudari suo nomine, sed illas reicı ..; F I, 49, 
ut (cetera) nec expetenda nec fugienda, sed eli- 
genda modo aut reicienda sint; F II, 9. nec 
enim ... beneficium illud habendum est, sed fae- 
neratio, nec gratia deberi videtur ei, qui..; FII, 
117. hominum nee ||non || spinas vellentium ... 
nec oss& nudantium, sed eorum, qui ..; F IV, 6. 
aliis nec cor ipsum placet nec cerebri quandam 
partem esse animum, sed ... dixerunt ..; TI, 19. 
qui nec plausum nec lucrum quaererent, sed visendi 
causa venirent; T V,9. neque tu me celas, ... nec 
consulto dicis occulte ..., sed ... ne tu quidem 
intellegis; N I, 74. nec enim ... oratoria illa 
studia deserui, ... nec ea, quae nunc tracto, mi- 
nuunt, sed augent potius illam facultatem; Fa 3. 
ut me sic audiatis, neque ut omnino expertem 


nec, neque 


Graecarum rerum neque ut eas nostris ... ante- 
ponentem, sed ut ..; RI, 36. legem neque ho- 
mipum ingeniis excogitatam nec scitum aliquod 
esse populorum, sed aeternum quiddam; L II, 8. 
nam nec arboris nec equi virtus, quae dieitur, ... 
in opinione sita est, sed in natura; L I, 45, illi 
(ambitus) in fumen inmersi neque tenebant neque 
tenebantur, sed vi magna tum ferebant, tum fere- 
bantur; Ti 48. — nec vero ... bellis proeliisque 
(di) caruerunt nec solum, ut apud Homerum, ... 
sed etiam, nt cum Titanis, ... sus propria bella 
gesserunt; N II, 70, 

5. mit rd Megation und folgender 
Abverfatinpartifel: nisi: nam nec pauca nisi 
e multis eligi possunt nec, qui 


auca perceperit, 
non idem reliqua eodem 


studio persequetur; 
sed: Epicurus autem, ut opinor, nec non vult, 
si possit, plane et aperte loqui, nec de re obscura 
».., sed de illustri ... loquitur; F II, 15. 

6. mit wiederholter Adverfatinpartifel: 
nisi: nam neque viri, nisi ita morata civitas fuis- 
set, neque mores, nisi hi viri praefuissent, ... 
tenere potuissent tantam ... rem publicam; RV, 1. 

sed: nec tamen ea species corpus est, sed quasi 
corpus, nec habet sanguinem, sed quasi sangui- 
nem; N I, 49. 

II. preimal: 1. allein: nec memoriam sine ad- 
sensione posse constare nec notitias rerum nec 
artes; A II, 38. neo ofüicia nec virtutes in ea ra- 
tione nec amicitiae constare possunt; F V, 22, 
sed neo quid sit nec quid possit, neo quid ipsius 
natura sit, (animal) intellegit; F V, 24. qui ems 
(cogitationes) nec disponere nec inlustrare possit 
neo delectatione aliqua allicere lectorem ; I, 6. 
apud quos (iudices) nec te L. Crassus defendet 
nec M. Antonius neo ... poteris adhibere Demo- 
sthenen |] Demosthenem |]; T I, 10. quod fieri 
nec sine lingua nec sine palato nec sine faucium 

.. Vi... potest; T I, 37. quis, nec qui .. 


praesidium reliquit, ... nec qui ... depositum 
non reddidit, ... neo qui ... male rem gessit, 
frogi appellari solet; T III, 17. »neque tam 


terribilis ulla fando oratio est nec sore nec ira 
caelitum invectum malum«; T IV, 68. nec pul- 
chros illos ministratores aspiciebat nec plenum 
artis argentum nec manum porrigebat in mensam ; 
T V, 62. »quem (patrem) neque quo pacto fallam 
nec quid ||neque nt|| inde auferam nec quem 
dolum ad eum ... commoliar, scio quicguame; 
N III, 78. sed nec omnium (rerum) divinatio est, 
. nec locus nec materia invenitur, cwui..; DU, 
12. nec ego Publicio nescio cui nec Marciis vati- 
bus nec Apollinis opertis credendum existimo; D 
U, 118. ut... nec sine rege civitas nec diuturno 
rege esset uno nec committeretur, ut..; R II, 28, 
hie ... neque amicitiam colere possit nee iusti- 
tiam nec liberslitatem; O I,5. mihi .. neque 
ueris nobis M. Scaurus C, Mario negue ... Q. 
atulus Cn. Pompeio cedere videbatur; .. nec 
lus Africanus ... rei publicae profuit quam ..; 
I, 76. ut neque reotum neque honestum sit 
neo fieri possit, ut ..; Lae 76. si neque sidera 
neque sol neque caelum sub oculorum aspectum 
ere potuissent; Ti 52. — neque enim illud 
fieri poterat ullo modo, ut nihil relinqueretur ..., 
nec ... nihil in his poni, quod ..., neo hoc 
posito non aliqua esse zn..; FI, 58. nec 
enim cuiquam bono mali quicquam evenire potest 
nec vivo nec mortuo, nec umquam eius res a dis 
inmortalibus neglegentur, nec mihi ipsi hoc acci- 
dit fortuito; T I, 99, neque enim decorum ast 
nec dis dignum neo fieri ullo pacto potest; D I, 
118. neque enim || emim omnes || isdem de rebus 
nee omni tempore nec similiter delectamur; O I, 


677 


nec, neque 


135. neque enim ulla decessio feri poterat neque 
accessio, nec vero erat unde; Ti 18. cum... nec 
tueri meo more rem publicam nec nihil agere 
oteram nec, quid potius .... agerem, reperie- 
am; D II, 6. f. enim; F III, 53. nec vero eae 
stellae ... non significant eandem mentem atque 
prudentiam ... nec habent aetherios cursus neque 
caelo inhaerentes; N II, 54. f. enim; F II, 58, 
sine qua (informatione) nec intellegi quicequam 
nee quaeri nec disputari potest; N I, 48. ut neo 
medici nec imperatores nec oratores ... quicquam 
magna laude dignum sine usu ... consequi pos- 
sunt, sio ..; O f so nam neque extrinsecus in- 
pulsam stomum loco moveri et deelinare dicis, 
neque in illo inani ... quiequam fuisse causae ... 
nec in jpsa atomo mutationis aliquid factum est; 
Fa 47, f. enim; TI, 99. nec vero ego M. Regu- 
lum serumnosum nec infelicem nec miserum um- 
quam putavi; P 16. f. enim; Ti 18, non. quae 
Lars) .. neque ali neque sustentari neque ullum 

ctum edere ex se ... potuissent; N II, 158. 
si .. neque deus est eflector somniorum neque 
naturae |Jest|] societas ulla cum somnüs neque 
observatione inveniri potuit scientia; D II, 147. 
t us, quo neque taetrius neque foedius nec 

is hominibusque invisius animal ullum cogitari 

test; R II, 48. f, enim. umguam: f, enim; 

I, 99. vero. 

2. nah einer Negation: nihil: quae (na- 
tura) sus voluptate Isetans nibil neo actura sit 
umquam neque agat neque egerit; N I, 116. 

non: non facile concedo neque Bruto meo ne- 
que communibus magistris nec veteribus illis, ... 
ut .; TV, 80 

nullas: hominem ... nulli .. neque homini 
neque perturbationi animi nec fortunae subcum- 
bere (oportere); O I, 66 

numquam: qui (deus) numquam nobis occurrit 
neque in precibus neque in optatis neque in votis ; 
N 1,36, numqguam nec maius ass alienum fuit 
nec melius nec facilius dissolutum est; O 11, 84. 

3. vor einer Negation: ne— quidem: nec 
enim fortitudine egeremus ... nec iustitia ... neo 
un SEHR ...; ne prudentia quidem egeremus; 
r V, 50. 

non: nequs enim bonitas nec liberalitas nec 
comitas esse potest, non plus quam amieitia; 
O II, 118. 

4 mit folgender Wbverfativpartikel: 
etiam: cur ... animi autem medicina nec tam 
desiderata sit, ante quam inventa, nec tam culta, 
posteaquam cognita est, nec tam multis grata et 
probata, pluribus etiam suspeota et invisa; TIL, 1. 

nisi: neque enim in alıqua parte, sed in per- 
petuitate temporis vita beata dici solet, nec ap- 
pellatur omnino vita, nisi confecta atque absolute, 
nee potest quisquam alias beatus esse, alias miser; 

oO, 87. nec vero Atlans sustinere caelum nec 
Prometheus adfixus Caucaso nec stellatus Cepheus 
cum uxore, genero, filia traderetur, nisi ... cogni- 
tio ... traduxisset; T V, 8, 

sed: hic nec id ullo modo fieri posse disserebat, 
nec virtutis usum modo, ut superiores, sed ipsum 
habitum per se esse praeclarum, nec tamen virtu- 
tem cuiquam adesse, quin ..; A I, 38. »nec mi 
aurum posco nec mi pretium dederitis, nec' || non || 
cauponantes bellum, sed belligerantes ... vitam 
cernamus«; OÖ ], 88. nec enim (avus) excursione 
nec saltu nec eminus hastis aut comminus gladiis 
uteretur, sed consilio, ratione, sententia; C 19. 
j. nisi; F II, 87. neque enim umquam expletur 
nec satiatur cupiditatis sitis, neque solum ea 
qui habent libidine augendi cruciantur, sed etiam 
amittendi metu; P 6. Kieser 

Ill. viermal: si (parricidae) nec cupidi sint nec 


nec, neque 


deos metuant neo mortem nee dolorem; F II, re 
se nie ger distinote neque num nequs el 
nn TI,7. ut neo pewer; 
zn ee nec frangatur timore nec sitienter quid 
expetens ardeat desiderio mec alacritate futtili 
gestiens deliquescat; T IV, 37. talis.. nec mae- 
rens nec timens neo Cupiens nec gestiens essd 
potest; T IV, 61. so neque fortunae 
ee nec multitudinis opinione nec dolore nee 
andern terreri; T V, neque enim serendi 
neque colendi nee "teımpentive demetendi percipien- 
digue fructus neque condendi ac reponendi 
ulla pecudum scientia est; N II, 156. neque enim 
... & deo inmissum dolorem, non conceptum & 
se ipso continebat, neo ... & deo causam requiri- 
mus, cum cnlpae paene vocem audiamus, nec ego 
multorum aegrorum salutem non ab Hippocrate 
otius quam ab Aesculapio datam iudieo, nec 
er Men disciplinam dicam umquam ab 
Apolline potius Spartae quam a Lycurgo datam; 
N III, 91. quodsi nec sarum rerum, quae subisctae 
sensibus sunt, ulla divinatio est nec earum .., 
nec esrum ... nec earum ..; DI, 12, nec magis 
erat verum „morietur Seipio* quam „morietur illo 
modo*, neo magis nmecesse mori Scipioni quam 
illo modo mori, nec magis inmutabile ex vero in 
falsum „necatus est Scipio‘ quam „necabitur Sci- 
pio*; nec, cum hasc ita sint, est causa, cur Epi- 
eurus fatum extimescat; Fa 18. ut nec laudatio- 
nes iustae sint nec vituperationes nec honores neo 
supplicia; Fa 40. neque enim esse mens divina 
sine ratione potest, nec ratio divina non hane vim 
in rectis pravisque sanciendis habet, nec, quis 


nusquam erat scriptum ..., ideirco minus puta- 
8, nec, 8i ... nulla orat . .‚ Ideirco 
non eontra illam legem sempiternam . . vim. 


attulit; L II, 10. neque zn Sedile euratio 
neque navigatio ‚neque agri ura neque frugum 
fruotuumgue reliquorum tio et conservatio 
sine hominum opera ulla esse potuisset; O II, 12. 
nec enim oculis (mundus) egebat ... nec auribus 
., neque erant anima circumfusa extroma mundi, 
... DECO vero he alimenta corporis; 
Tı 18. — non est certe (illa vie) nec cordis nec 
sanginis nec cerebri nec atomorum; TI, 60. nulla 
. ın enelo nec fortuna nec temeritas nec erratio 
nec vanitas inest; N II, 56. — certe (animus) neo 
secerni nec dividi nec Soap), nec distrahi potest 
ne interire guidem igitur; T I, 71. — neque id 
(sepulchrum) opere teetorio exornari nec hermas, 
quos vocant, licebat inponi, neo de mortui laude 
nisi el Yang sepaltoris nec ab alio, nisi qui 
Pe eam rom constitutus esset, diei licebat; 
U, 65. neque enim lovem neque lunonem ne- 
que 'Vestam n quemquam, qui ita sppelletur 
el il ‚Gene, in in deoram habet numero, 


f: er a dei neque possunt nos 
ML neo volunt nec omnino curant nee, quid 
agamus, animadvertunt, nec est, quod ... per- 
manare possit; NI,3. at neque non (di) äiligunt 
208 ... neque ignorant en, quae ab ipsis consti- 
tuta et designata sunt, neque nostra nihil inter- 
est scire ea, quae eventura sunt || sint ||, ... ne- 
que hoc alienum ducunt maiestate sus ... neque 
non possunt a... praenoscere; D I, 82. quae 
futura sunt; D U, 102. 106 (105). quod . 
neque ego me abdidi neque deserui neque adflixi 
neque ita gessi, quasi homini aut temporibus ira- 
tus, neque porro ita aut adulatus aut admiratus 
fortunam sum alterius, ut ..; DIL, 6. te nec 
terrae fremitus neo caeli diecessus nec lapideus 
aut sanguineus imber nec traiectio stellae nec 
faces visae terrebunt; D II, 80. — in quo (inani) 
wihil nec summum nec infmum nee medium neo 


678 


126, neque 


intimum || ultimum |} asc extremum sit; FL 17. 
quie nulla sit in dolore nec - nee. improbitas 
nec malitie nec culpa nee turpituda; FI IV, 52. 
numquam hercule ego neque pecuniss istorum 
neque teota magnilica neque opes neque pn 
neque ens ... voluptates in bomis rebus ... esse 
duxi; P 6, 

V. fehömal: ita neque oolor nequa er, nec 
veritas nec umentum neo sensus neque 
cuoum ullum. re itur; A IL, 34. in ee 
neque pecuniae modus est neque honoris nequs 
imperii nec libidinum nec epularum nec religun- 


ram eupiditstum; Fl, 5l. sine quo (impenio) nec 
domus ulla neo eivitas nec gens neo: 
universum. nec rearum nalıra omnia 


genus stare 

neo ipse mundus potest; L II, 3. virtus, quas 
nec eripi nec subripi potest neque naufragio ne- 
que incendio amiktitur nec tem nec tem- 
porum perturbations mutstur; P 5l. — nulla 
.. vitae pars neque publicis neqse privatia neque 
forensibus neque domestiois in rabus, neque si 
-- ; quid, negue ai cum altero contrahas, 
potest; OL, 4 — huic legi neo ob- 
ee fas est neque derogeri ex bac liset 
neque tota abrogeri arg neo vero . dr hac 
possumus, neque est quasrendue . .. interpres 
eius Pak . w- alia lex Romae, alia Atbenis 
u es genten ... una lax ... con- 
dngbit; R IU, 1. 98. nec tell a leges n8- 
que Solonis neque 8 neque euci net 
nostras duodecim tabulas nec plebiseita desidero, 
perüäche nague A ee que laborum 

unctio neque perpessio dolorum En se j 
allicit nec patientia nec assiduitas ae 
nec ipsa, quas laudatur, industria, ne een 

quidem, sed ista sequimur, ut . ; F I, 49. 

VI. nensmal: neque enim P idi neque Malam- 
podis neque Mopsi neque Am nequs Cal- 
chantis neque Heleni tantum nomen fuisset, ne- 
I tot mationes id ad hoe tempus retinuissent 

.,,‚ nisi vetustas en certa esse docuisset; nac 
vero Romulus noster auspicato urbem pie Pe 
ge Atti Navii nomen memoria floreret; tam dia, 

dixissent; L II, 33. 

7 mit ne—quidem, nen: . B, 1, 2.384. 

2.0, »,.1,2. ua). 

e. mit et ober et mon: 1. BR BRKENE et 
praedones multisaepe poenas dant, nec tamen possu- 
mus dicere non pluris captivos acerbe quam praedones 
necatos; N III,82. et quidem omnia ara 
nee quieguam difhieilius quam reperire . .; Lae 7A — 
nee molliter (dolorem) forret ot tamen medicis plus 
qaam philosophis uteretur; F II, 64. ut neque 4 
quam nisi bonus vir et omımes boni beati sint; 

76. es nec auctoritatem sum animi partikus compa- 
randam et cognitionem habent faoiliorem; F V, 
84. haso est mec omaia spermentis praeter vir- 
tutem et virtutem i suis laudibus er 
tis oratio; F V,7 

abstinent et, erede, Ä 


queruntur et amantins; I, 6. ut neque osssarei 
um 


quam et er conloquio alterius n 
ret; OUL1.j. et, D, g 1 a Se 
2. drei Bartifeln: quod . 
... sunt et in amicitia fideles et in En Fragen c0D- 
stantes et graves mac voluptate, sed oflicio nd 
silia moderantes; F II, 81. et tibi .. et piis om 
nibus retinendus animus est ... nee iniussu eins, 
& quo ille est vobis datus, ex "hominum vita mi- 
ge R VI 18. [. et, D,g, 2 AS) |, 


8. vier PVartifeln: ot amarent omne el 
semper amarent et idem amarent, neque aliam 
Pin alium cogitatio, alium satietas 

IV, 26. f ED 8. 3 (2 6t.) ®. I, 6 865, a. 


nec, neque 


679 


d. mit que: 1. 3 me Martiteln: nec enim | weile: confiteor: ee negatis, hoc 
am 


divinstionem .. esse arbitror fatumque 
ilted ... eontemno; A 1I, 126, neo imtemperan- 
tiatn propter se esse fugiendam en 
expetöndam; F 1,48 nec enim in 

monie quioqustm implicatum aut ru un fait 
mostraque ... dilucida oratio; F IM, 8. neque 
ab ulla re, quae non sit in bomis, id, "quod sit in 
bonis, contineri potest, ob samque causam ..; F 
1,49. tum neque te ipsum non esse commotum 
Marcumque Varronem (esse perterritum); D I, 68. 
at ii (Procles et Eurysthenes) neo totidem annos 
vizeront; anno enim Procli vita brevior fuit, mul- 
er in. Erg en DI, 91 (90) neque 
enim Chrysippus . [neque] | neque | sanı omu- 
sum esse ad adsenti nöcessariam con 

. itemgque illi ..; Fa 44, keriierggerng . iurie 

. negue servari potest . une appella- 
‚tur asquabilites, iniquissima sr R RT 8. 

2. brei $artifeln: ut neque Sirinum numen 
horreat nec praeteritas voluptates eflluere patia- 
tur earumquwe assidun recordatione laetutur; F I, 
41. neque vetustate minui mals nec fieri prae- 
meditata leviora, stultamque etiam esse medita- 
tionem ..; T III, 32. animus perturbatos et in- 
citatus neo cohibere se potest nec, quo loco vult, 
insistere, omninoque ... eallenn sunt vitiosa ..; 
TIV,41. qui (Arısto) neque formam dei intellegi 

osse censeat neque in deis sensum esse dieat 
Aubitetquo omnino ..; N I, 37. nec inconstan- 
tiam virtus recipit, nec varietatem natura patitur, 
legesque poena, non iustitia nostra comprobantur; 

Ill, 18. quidam homines severi et graves nec 
populi nec principum mores ferre potuerunt, vixe- 
runtque ..; O1, 69. cum praesertim neque ve- 
cessitati subvenistur nec en augeatur ipsa- 
que .. delectatio ... capiatur; Ö quocirca 
nec id, quod vere honestum est, As est. cum atili- 
tatis repugnantia comparsri, nec id, quod com- 
muniter appellamus honestum, ... cum emolumen- 
tis umquam est comparandum, tamqne id honestum 

. tuendum ... est quam illud; O II, 17. — 
nec enim babet nostra mens quicquam, ubi con- 
sistat taımquam in extremo, omnesque ... aggri- 
tudines ad eg ae net praeteren ost 
res ulla, quae ..; F 

8. fünf ® Serkttein "quibus de causis nihil 
oportere neque profiteri 'neque adfirmare quem- 
quam nequse adsensione approbare cohibereque 
semper ... temeritätem ..., neque hoc quidguam 
esse ige quam .; A L, 

mit atque uud que: vier Burtikeln: 
Mich (Dionysium) igitur neo Olympius Iuppiter 
fulmine ‚percussit nec Aesculapius misero diutur- 
noque morbo tabescenten interemit, atque ... 
inlatus est eamque potestatem ... filio tradidit; 
N IO, 8. ut adpetitus ... eam . (rationem) 
neque praecurrant nec propter pigritiam aut igna- 
viam deserant sinique PrRr- atque omni animi 
perturbatione careant; O I . 

f. mit et und que: Dei elite un lan 
tarque potius et-augentur cogitatione et memo 
mes, et ... adfert .. aetas .. solscium; Las 104. 
j. et, D, m (8 ©.) ®. l,©. 865: & 

D. 2it®en: sed cum || + nec ut || placeat eum ... 
moveri tamen et agere liquid ; A II, 104, * im- 


tu libersvissent, :nec ... L. Metellus terrore 
Kortnaginis; Rl, 1. »mec dostissimis. + Manium 
Persium haec legere nolo«; RI, fr 1, et rerum 
nen obsouras nec watie * intellegentias in- 
‚ehoavit '} en 96 al.|] quasi fundamenta quae- 
dam selentise; L 


MOGEHSETIO, noigedruugen, nottwendiger- 


vartißciis ad 


necessario confitendum est; 

consequor: quam (virkutem) n. gloria, etiamsi 
tu id non uatur; T I, 91. 

efficio: id (causa est), jnod cum accessit, id, 
cuios est cause, efhcit n.; "Fa 6. 

habeo: quae Tr n. ee essent aliquid 


habiturs; 
insequor: opinio mali, quo viso aaa per- 
SUAso do insequitur n.; T III, 


movsao: quae (res) = movent alias, cum ipsae 
ab aliis moventur; Ti 51. 

nascor: ex his illa n. nata est dmoyr, id est 
adsensionis retentio; A II, 59. 

pareo: quibus' (legibus) in philosophia n. pa- 
reamus; T IV, 7. 

seguor: n. sequitur omnes sapientes semper 
felieiter, absolute, fortunate vivere; F III, 26, 

venio: ad hoc genus enstigandi 2 ie 
veniemus nec umquem nisi n.; O I, 


NEecessariuß, nötig, notwendig, unentbehr- 
lid, unvermeiblich, Freund, Verwandter: A. bei @ub: 
ftantiven: algd: omne, ‚guod ita disiunetum sit, 
quasi „aut etiam aut non“, non modo verum esse, 
sed 'etiam necessarium; A II, 97. si... alter- 
utrum Coneessero necessarium esse; A Il,97. ho- 
muncio hic, qui multa putat praeter virtuteo ho- 
mini partim cara esse, partim etiam necessarin ; 
A II, 184. durum, sed ben oni necessarium; A Il, 
135. «quid, cum volumus nomina eorum ... nota 
nobis esse, tes, patriam, mult« terea 
minime necessaria? F V, 52. relinquetur ıd solum, 
quod erit necessarium; T IH, 13. nec (perturba- 
tiones) habere quioquam aut 'naturale aut neces- 
sariuw; T IV, 60. pertimuit (Epieurus), ne ... 
alterutrum hieret necessarium, totum hoc „aut 
etiam aut non“ negavit esse necessarium; N I, 70. 
ut ... nihil ad vitam retinendam || detin.|| non 
nocessarium (sit); NO. 121. tibi .. nota aunt, 
mihi ad commemorandum non necessaria ; D-I, 128. 
si vere dieatur de futuro, idque ita futuram sit, 
dicas esse necassarium; Fa 18. si... primum . 
quod est in conexo: „natus. es oriente Canieula, 
necessarium est ce enim vera in prasteritis 
necessaria sunt ...); si igitur, 2. prinum in 
conexo est, necessarium est, fit etiam, quod con- 
sequitur, naeessarium; Fa 14. si... alterum utrum 
*x neternitste verum sit, esse id etiam certum 
et, si certum, etiam || certum | necessarium; Fa 
21. quod quibusdam ineredibile videatur, sit autem 
necessarium; LI, non solum ei '(Pompeio) 
quid 'esset optimum, videndum fuisse, sed etiam 
quid necessarum; L II, 26. est senatori neces- 
sarium 'nosse ram publicam ; LIIL, 41. en sint 
ad vivendum necessaria; f) I, 11. id... et:pri- 
mum et maxume necessarium (sit) familiaritates 
habere; O II, 30. tum intellegas, quam illud non 
sit necessarium, quod redundat; fr V, 78. 

artes: artes .. eficimus partim ad usum vitae, 

artim ad oblectationem necessarias; N 11, 148. 
P utilitates; :N II, 182 

artificin: a 'quibus ...'@xculti a ‚neoessariis 
tiora defloximus; Tı16. 

benivolentia: hoc ... comstet ..., bonis:in- 
1 bonos quasi 'nevessariam benivolentiam; Las 


calamitas: est etiam quaedam calamitas in 
nn dimittendis non 'numquam nebessaria ; 

ae 7 

carmen: discebamus .. 
necessarium; L II, 59. 

cause: (Marius) ut homo maiorem (dolorem) 
ferre sine eAusa neosssaria 'woluit; IT .Il,.53. cam 
eansam esse ad adsentiemdum: nevessuriam ; Fa-44. 


‚pweri AI ot carmen 


necessarius 


ut, si omnia fato fant, omnia causis fiant ante- 
cedentibus et necessarlis; Fa 44. 

cognitio: cognitionem .. rerum .. occultarum 
ni . beste vivendum necessariam ducimus; 
0113. 

comparatio: utilitatum comparatio . 
est necessaria; O Il, 88. 

eultus: ({sapientes) nullum necessarium vitae 
cultum aut paratum requirentes; F V, 58. 

eupiditstes: f. empiditas, I. est; FI, 45. 

Y,98. — IV. genus; FII, 26. > (8. I, ©. 585, b. 
587, a). 

ceurae: cum sumus necessariis negotiis curisque 
vacui; OÖ 1, 18. 

exitus: exitus erant bellorum aut mites aut 
necessari; O II, 26 

gravitas: si semper atomus gravitate ferretur 
naturali ac necessaria; Fa 29. 

ius: id .. (ins civile) in cognitione ||incogniti 
de, al, || tenue est, in usu necessarium; L 1, 14 

iustitia: iis etiam, qui vendunt emunt, ... 
institia ad rem gerendam necessaria est; O II, 40. 

lapides: nec lapides ex terra exciderentur nd 
usum nostrum necessarü; O II, 13. 

largitio: modica M. Octari (largitio) et rei 
publicae tolerabilis et plebi necessaria; O II, 72. 

leges: extremae leges sunt nobis non uaitatae, 
rei publicae necessariae; L III, 46, commonstra- 
vit .. leges fatales ac necessarins; Ti 43, 

locus: ideirco heri non necessario loco contra 
sensus tam multa dixeram; A II, 79. restat locus 
huic disputationi vel maxime necessarius de ami- 
eitia; F I, 65. nullum esse locum in tota philo- 
sophia tam necessarium; O II, 8. 

molestis: magnam molestiam suscepit et mi- 
nime necessariam .. Zeno; N I, 

mors: in quo (homine) mors non modo neces- 
ra est, verum otiam optanda persaepe; R II, 


. saepe 


motus: quod esset earum (atomorum) motus 
certus et necessarius; N 1, 69, naturam esse cen- 
sent vim quandam sine ratione cientem motus in 
corporibus necessarios; N II, 81 

munus: quamquam (munus) est populo neces- 
sarium |lfqg. ... nee]|l; L I, 14. 

negotia: f. curae, 

nomen: utilitatis nomen non tam splendidum 
quam necessarium ducimus; O III, 101. 

obiurgationes: obiurgationes etiam non num- 
quam incıdunt necessariae; O 1, 136. 

offieium: nullum .. oficium referenda gratia 
magis necessarium est; O I, 47. 

opinio: etiam solitario homini ... opinio iusti- 
tiae necessaria est; O II, 39. 

orstio: qua oratione praetermissa minime ne- 
cessaria; T IV, 23. 

paratus: j. cultus, 

pars: qui cum maxime necessariam partem 
philosophise ... reliquisset; A I, 34. 

partus: conceptio contra naturam fortasse, sed 
partus prope necessarius; D II, 50. 

praesidia: necessaria praesidia vitae debentur 
iis maxime, quos ante dixı; O ], 58. 

quaestio: quae rer ... ad moderandam 
religionem a (est); ‚1. 

ratio: ut multa non modo probabili argumen- 
tatione, sed etiam necessaria mathematicorum ra- 
tione concladerent; F V,9. ratio talium largitio- 
er vitiosa est, temporibus necessaria; OÖ 


res: confectis rebug necessarüis; FIV,12, cum 
(homines) re nulla impediantur necessaria; F V, 
56, nos e terrae cavernis ferrum eligimus, rem 
ad colendos agros necessariam; N II, 151. libri 
Tusculanarum disputationum res ad beate viven- 


BER... ER 


DNece8368 


dum mazime necessarias aperuerunt; DII,2. qui 
inperia consulatusque nostros in necessariis, non 
in expetendis rebus ... putet; R I, 27. eodem 

. ut flumine res ad vietum cultumque maxime 
necessarias ... mari } absorberet; RI, 10. ac- 
cessit eo numerus, res .. ad vitam necessaria; R 
UI, 3. quam (naturam) imitata ratio res ad vitamı 
necessarias sollerter consecuta est; LI, 26, ad 
eam .. (vitam) degendam (homo) praeparat res 
necessarias; I, 11. quod ... operam in res 
obscuras ... conferunt easdemque non necesaa- 
ries; O 1, 19. auae (res) sunt jjad vietam|| ne- 
cessarine; O II, 74. ut ab homine inerti ... ad 
sapientem ... virum transferantur res ad viven- 
dum necessariae; O III, 31. quo etiam magis vi- 
tuperands est rei maxime necessariae fanta incu- 
ria; Lae 86. * rebus ad victum necessariis esse 
invietus potest; P 27. voluptates .. nulla ad res 
necessarias invitamenta adferunt senibus; fr V, 80. 

solutio: quae (fides) esse nulla potest, nisi 
erit necessaria solutio rerum creditarum ; O II, 84. 

subsidium: quoniam non numquam hoc sub- 
sidium necessarium est; O II, 22. 

sumptus: quae (pecunia) perpetuos sumptus 
suppeditet, nec solum necessarios, sed etiam libe- 
vos OU, 42, 

tempus: certo illud tem 
cum tota se luna sub or 
RI, 25. 

testes: utitur net in re non dubia testi- 
bus non necessarüs; O II, 16. 

voluptas: people voluptatem et parvam et 
non necessariam; FI, 47. 

usus: sensus ... mirifice ad usus necessarios 
.. facti ... sunt; N II, 140. expetuntor .. divi- 
tiae .. ad usus vitae necessarios; O I, 25. qua- 
rum .. pärtium corporis usus sunt necessarii; 
0 1, 127. 

utilitates: enumerari .. non possunt . 
utilitates |}} artes, al.|| denique innumerabiles 
ad victum et ad vitam necessariae; N II, 132, 
quae (nares) semper propter necessarias utilitates 
patent; N II, 145. 

B. alfein: L deprecantur: cum ... iratus 
(Marius) necessariis Catuli deprecantibus ... re 


spondit ..; T V, 56. 
. 608 habere |jdebent j] ne- 


rs fieri et necessario, 
m solis subiecisset; 


U. habeo: nec . 
oessarios, quos tum eodem/studio praeditos dilexe- 
runt; Las 74. 

revoco: quod Deiotarum, necessarium nostrum, 
ex itinere aquila revocavit; D II, 20. 


Neces8®%, nötig, notwendig, unvermeiblid: 
A. est: 1. abfolmt: audebimus ... uti..., si ne 
cesse erit; A I, 26. posse hominem nihil opinari, 
nec solum posse, sed ita.n. esse sapienti; A II, 77. 
innumerabilia dieci possunt in hanc sententiam, 
sed non n. est; F uf, 38. praeclare Anaxagoras, 
qui ... quaerentibus amicis, velletne Clazomenas 
... auferri, „nibil n. est,“ inquit; TI, 104. quaes 
(etirpes segritadinis) ... omnes eligendae |J eli- 
dendae || eunt et, si n. erit, singulis disputationi- 
bus; T III, 88. curiosius id faciunt,'quam n. est; 
N 1, 10. quem (soritam), ei n. sit, Latino verbo 
liceat „acervalem* appellare;, sed nihil opus est; 
DU,1l. ita vero n. est; LD, 18. quem (virum) 
... saepius fortasse laudo, quam n. est; L II, 1. 
longiores hoc loco sumus, quam n. est; O IL, 16. 
rn Rr largitionis est, si aut n. est aut utile; 

I mit Conjunctiv: omnino .. ante videri 
aliquid, quam agamus, necesse est, eique, quod 
visum sit, adsentistur; A 11, 39. ita diecas n. est; 
AIL,114. aut Stoicus constituatur sapiens necesse 
est aut veteris Academise; ATI, 132. quae (mala) 


et venientia metust sapiens n, est et venisse do- 
lest; A II, 135. aliam .. vim volnptatis esse, 
aliam nihil dolendi ... concedas n. est; F II, 9. 
timeat n. est, ne aliquando amissis illis (bonis) 
sit miser; F II, 86. ita miser sit aliquando n, 
est is; F II, 108. bene laudata virtus voluptatis 
aditus intercludat n. est; F II, 118. ists reram 
corporearum westimatio splendore virtutis et ma- 
gnitudine obscuretur et obruatur atque intereat n. 
est; F III, 45. quae sint paria n. est; F II, 69. 
ai (sapiens) ... rg sit n. est beatus; F II, 
5. teneamus .. illud n. est; F IV, 68. 

antiquorum (sententis) valeat n. est; F V, 28. 
cum ... id... bonum solum sit, quo qui potiatur, 
n. est beatus sit; F V, 88. in quo ... verses te 
huo atque illuo n, est; F V, 86. is... animus ... 
superiora capessat n. est; T I, 42. hoc etiam 
magis n. est (haeco duo genera) ferantur ad cae- 
lam; TI, 42. n. est (animus) ita feratur, ut ..; 
T1,43. quando finem habet motus, vivendi finem 
habeat n. est; TI, 58. R VI, 27. vel concidat 
omne caelum omnisque natura et consistat n. est; 
TI 54 et; R VI, 27. its... illad.... divrinum 
ob eamque rem asternum sit n. est; T I, 66. fr 
IX, 10. certe ita dieant n. est; T I, 87. n. est 
.. sit alteram de duobus; T I, 97. eodem panlo 
tardius referamur n. est; T I, 119. quae qui re- 
cipit, recipist idem n. est timiditatem; T III, 14. 
difidat n. est, qui bona dividit tripertito; T V, 
40. quod si its est, laudabile sit n. est; TV, 45. 
haec, quae sunt minima, tamen bona dicantur n. 
est; T V, 46. sit aliud n. est melius vita beata; 
T V, 50. ingenio eximio (is yir) sit n. est; T V, 
68. cui (vitae) refertae tot tantisque gaudiis For- 
tuna ipea cedat n. est; TV, 72. sequatur n. est, 
ot, cuius in potestate summum bonum, in eiusdem 
vita beata sit; T V,32, carest... (deus) sensu n. est, 
careat etiam prudentia, careat voluptate; N 1,80. si 
ortus est deorum, interitus sit n. est; NI,68. con- 
veniat id ge n. est; N I, 89, multo magis ... sta- 
tust n. est aligua mente tantos naturae motus 
gubernari; N 11, 15. is .. ardor ... animus sit 
n, est; N II, 32. Hr si ita est, sapiens sit 
mundus n. est; N II, 82. ad deorum naturaım 
perveniamus n. est; N II, 83, n. est (sol) .. ei 
similis sit igmi; N II, 40. aliquid ecto sit n. 
est melius ... quam deus; N I, 76, quae (con- 
iunctio) aut sempiterns sit n. est hoc eodem or- 
natu ... aut certe perdiuturna; N 1I, 85. mortale 
.. ompe animal et dissolubile et dividuum sit n. 
est; N II, 29. quod .. dolorem accipit, id acci- 
piat etism interitum n, est; N III, 32, sin autem 
quid || goal animal est, id illa n,. est sentiat; 
N II, 38, omne ergo animal interest n. est; N 
I, 88. n. est .. in suum quaeque locum natura 
rapiatur; N III, 84. id .n. est sentiat et volupta- 
tem et dolorem; N III, 36. ıure naturae, qui den 
matre est, deus sit n. est; N III, 45. qui .. te 
neat causas rerum futurarum, idem n. est omnia 
teneat, quae futura sint; D 1, 197. quoquo sese 
verterint Stoici, iaceat n. est omnis eorum soller- 
ti; D I, 24. quiequid {| quidquid || .. oriter, 
... causam habest a natura n. est; D II, 

valeat id n. est non in hominibus solum, veram 
in bestiis etiam; D I, 98. nihil .. (quod omne 
da habeat extremum, infinitum sit n. est; 
D I, 108. vincare .. n. est; D II, 144. quorum 
n. est plerumque aliquid eveniat; D II, 149. ha- 
beant .. cansas n. est ea, quae vera sunt; Fa 26. 
quod omne pondus nulla re inpediente moveatur 
et feratur n. est; Fa 48, qui (summi et infimi) 
sint in omni populo n. est; RI,58. se comparet 
hie ceivis ita n. est, nt ..; R VI, 1. quod Inuda- 
bile bonum est |jest, bonum ||, in se habeat, quod 
laudetar, n. est; L I, 46.- qui bene imperat, pa- 

u. 


681 


neCe88® 


ruerit aliguando n. est; LIIL,5. haec in deligendo 
oficio saepe inter se comparentur n. est; O 1, 152. 
qui se metoi volent, a quibus metuentur, sosdem 
metuant ipsi n. est; O II, 24. ut... interire 
totum corpus necesse esset, ic ... societas homi- 
num ... evertatur n. est; O III, 22. quae (vir- 
tus) n. est cum aliqua cura res sibi contrarias 
aspernetur atque oderit; Lae47. id cum contigit 
Il contingit |] , amor exoriatur n. est; Lae 48, item 
.. peccata, quoniam ex vitiis manant, sint aequa- 
lia n. est; P 22. si utroque (causa) adiuncta est, 
paria fiant n. est; P 24. praeclarum opus efficiat 
n. est; Ti 4. rursus .. alius animans, qui eum 
mer) eontinest, sit n. est; Ti 12. [. IV. F V, 


5. 

IM. mit Infiniti (pass. |. IV): quid .. necesse 
est, tamquam meretricem in matronarum costum, 
sic voluptatem in virtutum concilium adducere? 
Fl, 12. itan. fuit aut haec flagitia concipere 
animo aut susceptse philosopkise nomen amit- 
tere; NI,66. «ui nihil est n. nisi, ubi sit illud, 
quod veri simillimum videatur, anquirere; T IV, 
47. non lubet (haruspicum responss) comme- 
moörsre, nec vero n. est, tibi praesertim; D II, 
58. concipere: [. amittere. omnis eos (sapien- 
tes) beatos esse confiteri n. est; T V, 72. erit 
confteri n. ..; Fa 28. credere omnia vide ne 
non sit n.; D II, 31. quin etiam n. erit cupere 
et optare, ut quam ssepissime peccet amicus; Lae 
59. an censes ... non n. esse optumae rei pu- 
blicae leges dare consentaneas? L II, 23, quae 

. ars |jrenj] efieit, ne n. sit ... decantare 
neque ... discedere; F IV, 10. illud quoque n. 
est, declinare; Fa 48. tibi... illud... superius 
sic ut caput et famam tuam defendere n. erit; 
A II, 119. docuit, cur sibi causa desiatere n. 
esset; O III. 112. quanti libertas ipsa aestimanda 
est non mihj n. esse, quod tibi est, dicere ..! 
A II, 120. istud .. ita vobis dicere n. est; N I, 
84. id quod tis dicere n. est; D II, 92. nihil 
est n. dicere, quae sequuntur; D II, 104. non, 

uiequid tibi audire utile est, idem |jid | mihi 
icere n. est, „immo vero*, inquiet ille, .. „I| vero || 
n. est“; O 1, 52. 59. nihil n. est mibi de me 
ipso dicere; C 80. discedere: f. decantare. qua- 
rum (rerum) qualis comparatio feri soleat...., non 
est n. disputare; O Il, 74. recte factie com- 
modisque amicorum n. erit f[fnec. erit]|| angi, 
dolere, invidere; Lae 59. quid n, est ... etiam 
vitam efficere deplorando miseriorem? T I, 89. 
hasc nune enucleare non ita.n. est; T V, 28. 
Ze (viros) enumerare non est n.; 082, quod 
acere iis n. est, quibus ..; N I, 11. quid? 
uod aliis avibus utantur, ... non n. est fateri ..? 

II, 83. invidere: f. dolere. nibil n. est de 
gustatu et odorata Joqui; A II, 20. populariter 
interdum loqui n. erit; L I, 19. non modo quia 
n. est mori, verum etiam quia nihil habet mors, 
quod sit horrendum; TII, 2, de homine .. dici- 
tur, cui n. est mori; Fa 17. nec magis n. (erat) 
mori Seipioni quam illo modo mor; Fa 18. 
optare: f. cupere. Neoptolemus .. apud Ennium 
ap oRcpuns sibi* ait „n. esse, sed paucis“; 

U, 1. ego autem .. n. mihi quidem esse arbi- 
tror philosophari; ... sed non paucis; TIL 1. 
tibi hoc repudiare ... n. erit; A II, 119. qui- 
bus nesciret an aliquando uti n. esset; RI, 11. 

IV. mit accns, oc. infin.: nec definiri aiebant 
necesse esse, quid esset cognitio; A II, 17. con- 
stitui n. esse mitium; AIL,24. n. est id ei (animo) 
verum, quod occurrit, videri; A II, 25. ita n. esse 
ne id ipsum quidem ... percipi ullo modo Bose; 
AU, 3 nt .. n. est lancem in libram || libra |] 
ponderibus impositis deprimi, sie ..; A II, 38. 
n. erit oras Hermarchum aut vivere aut non vivere; 

86 


DECEBBE 


.AI9. ut... iscere n. sit tot tam nobiles 
disciplinas; A II, 147. cum primas (partes) sibi 
quemque vindicare n. sit; A fr 20 (8. 3). quod 
tibi ita videri n. est; F I, 26. n. est, quid aut 
ad naturam aut contra sit, a natura ipsa iudicari; 
F 1,30. eum .n. est aut in voluptate esse aut in 
dolore; F 1, 38. inesse .. n. est in eo ... firmi- 
tatem animi; FI,40. ex quo vitam amarissimam 
n. est efhici; F],44. quanto magis animi morbis 
(vitae iucunditatem) impediri n. est! F I, 59. de 
hominibus diei non n. est; FI, 65. quam {rhe- 
toricam forensem) n. est, cum populariter loqua- 
tur, esse interdum paulo hebetiorem; F II, 17, 
ab isto capite fluere n. est omnem rationem bo- 
norum et malorum; F I, 84. quantum studium 
... fuerit ..., scire n. est utrumgne vestrum; F 
I, 72. maximas .. virtutes iacere omnis n, est 
voluptate dominante; F II, 117. nec tamen ex- 
primi verbum e verbo n. erit; F III, 15. n. est 
ea ad haec referri; FIII, 22, ab isdem en 
naturae) n. est proficisci ipsam sapientiam; F III, 
23. intellegi n. est pluris id, quod honestum sit, 
sestimandum esse quam illa media; F III, 39. n. 
est nec bonum esse nec malum hoc; F II, 53. 
quem (finem) ... it# constitui n. est; F IV, 25. 
n. est ... esse in animo quaedam ..; F IV, 28. 
n. est buic ultimum esse ex virtute agere; F IV, 
85. initie a n. es8e ... accommodata na- 
turae; F IV, 46. Platonem quoque n. est ... 
seque caecum animo ac Phalarim fuisse; F IV, 64, 
n. est paris esse peccata; F IV, 77. summum .. 
bonum si ignoretur, vivendi rationem ignorari n, 
est; FV,15. n. est eam (prudentism) quoque ab 
aliqua re esse constitutam; F V, 16. n. est om- 
nino oflicium aut fugiendi aut sequendi ad eorum 
aliquid referri; FV.18. n. est fnem quoque om- 
nium (animantium) huno esse, ut ..., sed extrema 
illa ... dispertita sint; F V, 25. ut m. sit om- 
nium rerum, quae natura vigeant, similem esse 
finem; F V, 26. n.que est ... eum, quae bons 
sunt, mala putare; F V, 28. n. est huic partes 
guoque sui caras esse; F V, 37. in eo .. sum- 
mum bonum poni n. est; F V, 37. non .n, est... 
illa pristina manere, ut tuenda sint? F V, 40. 
quod (summum bonum) certe universum sua sponte 
ipsum ti...n. est; FV,44 n. est eius 
etiam partis propter se expeti; F V,46. eg. 
n. est in ipsis rebus ... invitamenta inesse; FV, 
52. omnisa ista n. est obscurari; FV, 9%. n. est 
.. miseros 8888 808, qui ...; T ]J, 9. quasi non n. 
sit ... id aut esse aut non essel T I, 14. siqui- 
dem n. est a principio oriri omnia; TI, 54, si 
summus dolor est, .. brevem n. est esse; TUI, 44. 
e08 .. sanos quoniam intellegi n. est, quorum ..., 
qui contra adfecti sint, bos insanos appellari n. 
est; T II, 11. n. est, qui fortis sit, eundem esse 
magni animi; T IU, 15. qui sit frugi, ... eum 
n. est esse constantem; qui autem constans, quie- 
tum; TI, 18. qui... id concupierit, eum n. est, 
si id consecutug sit, magno opere lastari; T IH, 
19, n, esse omnis in aegritudine esse, qui se in 
malis esse arbitrentur; 1lI, 32. n. esse homini 
tale aliquid accidere; 'T II, 55. intellegi n. est 
non rem ipsam ... fontem esse maeroris; T II, 
67. qui perturbari animos n. dicunt esse; T IV, 
88. ceteri, de quibus diei non n. est; T IV, 

mali expectationem esse n. est metum; T IV, 80, 
in quem cadit aegritudo, in eundem metum cadere 
n. est; T V, 52. ex quo omnibus bene veritatem 
intuentibus videri n. est (Dionysium) miserrimum; 
T V, 57. in ea (parte) situm esse n. eat illud.... 
optumum; T V, 67. hac (virtute) beatam vitam 
eontineri n, est; T V, 67. zu ... geudio adfici 
n. est sapientis animum! T V, 69. n. est semper 
beatum esse sapientem; TV,83, in summo errore 


BEE... ZEN 


n. est homines ... versari; N I, 2. cum gus 
(pietate) simul sanctitalem ... tolli n, est; NL, 8, 
ut eam (rem publicam) unius consilio ... guber- 
nari n. esset; N I, 7. intellegi n. est esse deos; 
N 144 de quo... omnium natura consentit, id 
verum esse n. est; NI,44. in qua (vi infinitatis 
intellegi n. est eam esse naturam; N 1, 50. a 
lures (facies), aliam esse alia pulchriorem n. est; 
I, 80. florere in caelo Academiam n. est; NI, 
80. gquorum .. interpretes sunt, eos ipsos esse 
certe n. est; N IL, 12. n. est haec inesse in eo, 
quod optimum esse concedimus; N II, 18. a quo 
(calido, igneo) .. animantia omnie ... et nasci 
sit n. et augescere; N II, 28. omnem .. naturam 
n. est ... habere aliquem in se principatum; N 
1, 29. ita n. est illud etiam ... esse omnium 
optimum; N II, 29. in ea parte ... haec inesse 
n. est; NII, 30. sapientem esse mundum n. est; 
N I, 30. mundum universum pluris esse n. est 
quam partem aliquam universi; N II, 32. in quo 
Dr n. est perfectam illam ... inesse ratio- 
nem; N II, 34. ion omni natura ...n. est absolri 
aliquid ac ei; NU, 85. n. est esse quartum 
illum et altissimum gradum; N II, 35. n. est in- 
tellegentem esse mundum; N IL, 36. n. est...id 
(animal) .. sensu scerrimo esse; N II, 42. quin 
n. sit praestantem esse aliquam naturam; N II, 46, 
esse .. (conversionem) certam et definitam n. est; 
N II, 52. ab eo (deo) .. mundum n. est regi; 
N U, 77. n. est, cum sint di, .... animantis esse; 
N 11. 78. n. est deos haec ipsa habere maiora; 
N 11, 79, n. est .. eum (mundam) deorum con- 
silio ... administrari; N II, 80. n. est mundum 
ipsum natura administrari; N II, 86. ut... con- 
Hagrare terras n. sit a tantis ardoribus; N II, 92. 
contingere idem terrae n. est, ut ..; N IL 116. 
n. est .. offa obiecta cadere frustum ex pulli ore; 
DI, 27. n. est cognatione |] cognitione, conta- 
gione|| divinorum animorum animos humancs 
commoveri; D 1, 110. profecto hominibus a dis 
future significari n. est; DI, 117. ut eam (lunam) 
obscurari n. sit; n. est eam (vim) .. 
cum rerum natura esse coniunotam; D II, 
uasi ... DON in omni marmore n. eit inesse vel 
raxitelia capita! D II, 48. peritum .. essen. 
est eum, qui, silentium quid sit, intellegat; D II, 
71. quia, cum en pascuntur, n. est aliquid ex 
ore cadere; D II, 72. eadem .. ommibus, qui 
eodem statu caeli ... nati sint, accidere n, esse; 
D U, 92. n. est ortus occasusque siderum non 
fieri eodem tempore apud omnis; D II, 92. er 
uid | quidquid |] futurum sit, id (Diodorus) dieit 
eri n. esse; Fa 13. neque n. fuisss Cypselum 
regnare Corinthi; Fa 13. licet .. Epicuro ... 
non vereri, ne omnia fato fieri sit n.; Fa 19. 
omnia n. est conligatione naturali conserte con- 
texteque feri; Fa 32, ea (future), quorum causas 
natura ita contineret, ut ea fieri n, esset; Fa 32. 
nullis in rerum natura causis praepositis, cur ab 
eo (Oedipode) patrem interfici n. esset; Fa 33. 
an eius modi (quid sit), cum quo eflici alignid n. 
sit; Fa 36. n. est .. im rebus contrariis duabos, 
... ex iis igitur n. est ... alteram verum esse, 
alterum faleum; Fa 37. n. est .. adsensionem 
viso commoveri; Fu 42. quibus (optimatibus) rem 
publicam tuentibus beatissimos esse populos n. 
est; R 1,52. ut.n. sit in eius modi re publics 
plena libertatis esse omnia; R I, 67. propter 
eluviones exustionesque terrarum, quas acci 
tempore certo n. est; R VI, 23. siquidem n. est 
# prineipio oriri omnia; R VI, 27. an... he- 
nesta et furpia non ad naturam referri n. erit? 
LI, 46. melius esse aliquid quam virtutem n. 
est; L I, 52. n. est caritate eam (patriam) prae- 
stare; LU, 5. m. est .. logem haberi in rebus 


ne0es8& 


L II, 12. quia sie existimare nos est 
L If, 31. neque n. est edisseri a nobis, quae 
Ania funestae familiae . fiat; L II, 55. non ius 
. lud solum superbius popolo .. , videri n. erat; 
L III, 17. de qua (tribunorum potestate) disseri 
nibil n. est; L II, 18, n. est, quod a communi- 
tate ducatur oficium, id esse maximum; O1, 158. 
qui e divisione tripertita duns partes absolverit, 
huic n. est restare tertiam; O III, 9, disrumpi n. 
est ... bamani generis societatem; O III, 21. n. 
est secundum eandem naturam omnium utilitatem 
esse communem; O Ill, 27. cum. det 
utilitatis obiecta est, commoveri n. est; O III, 35. 
n. est, quod honestum sit, id esse aut solum aut 
sommum bonum; O III, 35. quo facto er La- 
cedaemoniorum opes n. easet; O III, nihil 
fuisse n. (vitium) diei; O IH, 87. n. Kit esse ali- 
guid extremum; C 5. nen. sit unum eollicitum 
esse pro pluribus; Lae 45. quodsi virtutes sunt 
pares inter se, paria esse etiam vitia n. est; P 21. 
omne .., quod gignitur, ex aliqus causa gigni n. 
est; Ti3. ut sitn. hunc... mundum simulacrum 
aeternum esse alicuius aeterni; Ti?7. ec Ar 
. omne n. est esse, quod natum est; Ti 13. 
prineipio n. erat sensum exsistere unum "conmu- 
nemque omnium; Ti 44. illom ... n. est intelle- 
gentis sa ne naturse primas causas conqui- 


rere; Ti de quo n. erat peius existimare eos, 
3) fe VI, 1 I. A II, 39. O III, 22. — II. 
olere. 


V. EIlipfen: sed non necesse est nunc omnig; 
T Il, 40. ‚aliquot somnia vera“, inquit Ennius, 
„sed omnis noenum n. est‘; D 1 127. 


VI. alqd: quod hoc tempore non. est necesse; 
AIH,93. id... interdum est. | est int. || n.; FIL, 
9. nisi quid n. erit, malo non roges; T 1 17 
quod .. omnibus n, est, idne miserum esse uni 
potest? TI. 119. de quo (fato) alias; nunc quod 
n. est; D II, 19. nihil fieri, quod non n. fuerit; 
Fa 17. quid cnique maxime.n. sit; OI,59. quare 
id, quod feceris, n. fuerit nec aliter facere potue- 
ris; O II, 68. istuc ... ita n. est; Lae 16, f. II. 
anquirere. declinare. 


B. put: (dicere) non nmeoesse putat Diogen es 5 
O II, 91. 


necessitas, Notwendigleit, Verhängnis, 
Schidjal, Rötigung, Zwang, Bedürfnis, Notburft, Ber 
binblicjleit: I. Eubfert: accidit: quasi vero maior 
uam necessitas accidere possit || posset ||, quam 
acceıdit nobis; R I, 10. 
adfert: quam (solitudinem mihi adfert necessi- 
tas, non voluntas; O II, iis nihil malum 
mon: IR m.|| videri, quod naturae necessitas 
admonet: necessitas ferendae condicionis hu- 
manae quasi cum deo De prohibet admonet- 
que esse hominem; T 


eogit: cum cogeret eum (hominem) necessitas 
nulla; RI, 1. quod negant sapientern susceptu- 
rum ullam rei publicae partem, extra quam si eum 
tempus et necessitas coögerit; RI, 10. ita neces- 
sitas cogit, ut eadem sint ea, quae diiuncta fue- 
rant; Ti 14. 

conseguitur: fraudandi .. spe sublata aol- 
vendi necessitas consecuta est; O II, 84. 

detrudit: sin aliguando neoessitas nos ad ea 
detruserit, quae nostri ingenii non erunt; O I, 114. 

efficit: sive (est) inanima natura sive necessi- 
tas vi magna incitata haec pulcherrims opera efhi- 
ciens; N 11,76. quod si ita est, omnia necessitas 


eflecit; Fa 31. 
est: nulla .. est in natura rerum talis necessi- 
tas; A IL, 97. tum fatalem vim ||} umbram, 


Be. JE 


necessitas 


normam || et necessitatem rerum faturarom (Chry- 
1 deum dicit esse); N I, 89. f. eflieit; N ıı 
6. 


exsistit: hinc vobis extitit .. illa fatalis ne- 
cessitas, quam siuagufenn dieitis; N I 55. 

iubet: »tum |jtam, nam|] vita omnibus me- 
tenda, ut fruges. sic 'iubet Necessitas Il nec. ||; 
T II, 59. 

obvenit: sin quae neoessitas huius muneris ali- 
cui rei publicae obvenerit; O II, 74. 

perficit: es praedicunt . .‚ quae naturas ne- 
cessitas perfectura est; D II, 17. 

eh cum tempus necessitasque postulat; 


potest: f. accidit, II, 1. removeo. 
premit: cum ... nulla ET premente 
rem publicam regere nesciaut; R I, 
rohibet: f. admonet. 
h. nach Verben: 1. adfero: nihil necessitatis 
adfert, cur nascantar animi, similitado; TI, 80. 
adhibeo: quae riag i „nulları adhibent 
persuadendi necessitutem ; 
sdiungo: qui ita fatum re ut neces- 
— adiungant; Fa 42. 
ra uam interdum eandem necessitatem 
Br ‚29. eandem ..(legia vim) fatalem 
care sppellat, sempiternaun rerum futura- 
rum veritatem; 40. 
attingo; quod (cupiditates) essent plane inanes 
neque necessitatem modo, sed ne naturam quidem 
attingerent; T V, 98. 
confirmo: f. eonfirmo, Ill. necessitatem 
er I, ©. 488, a. — dico: f, I. exsistit. 
do: tantam esse necessitatem virtatis generi 
hominum a natura ... (datam), ut .; RI, }. 
stage! |, efagte, II. necessitatem (3 &t.) 
extimesco: nec ob sam causam fatum aut ne 
cessitas extimesconda est; Fa 28. 
habeo: quodsi haec ... habent aliguam talem 
necessitatem; D II, 18. 
improbo: Chrysippus .. 
inprobaret; Fa 41. 
ineito: f. L. eflieit; N II, 76. 
ropono: reliquis .. tribus virtutibus necessi- 
taten ee sunt ad eas res parandas tuendas- 
que; 


removeo: negabant .. fato adsensionibus.ad- 
hibito necessitatem ab his posse removeri; Fa 40 

vito: Epicurus declinstione atomi vitari neces- 
sitatem fati putat; Fa 22. 

2. sum: ex quo intellegi potest cetera necessi- 
tatis esse, unum hoc voluntatis; fr V, 50. 

eltiptifg: haec oblectationis; illa 'neosssitutis, 
oultus dico agrorum ..; N II, 150. 

3. do: omnes mirari, sed rg attenderint, ve- 
niam necessitati dare; 01,5 

pareo: ipsi. . necessitati dnat operam ut quam 
occultissime pareant; Ö fi 127. danda erit opera, 
ut omnes intellegant ... necessitati esse paren- 
dum; O II, 74 

servio: Tg animi vitae nenmeitekidus 
serviunt; DI, 

subicio: Eee ea (natura deorum) subiecta 
est ei vel necessitati vel nn qua cselum, 
maria, terrae regantur; N II, 

aubvenio: cum nl ER necessitati 
subveniatur nec dignitas augeatur; O II, 56. 

4. libero: qui (philosophi) necessitate motus 
an volunt; Fa 39, a 

os quae partes .. corporis naturas 

necessitatem datae; O ], 126. 

ineido in: quod in tam erudelem necessitatem 
incidissemus; T III, 60. 

mano e: f. V, 1. manare. 


cum .. necessitatemn 


necessitas 684 


II. nad) Mbjeetiv: liber a: en nom esse nexa 
causis aeternis et a fati necessitate esse libern; 


Fa 38, 

IV. sach Snbftantiven: algd: j. II, 1. adfero. 

munus: dum sumus inclusi in his compagibus 
corporis, munere quodam necessitatis et gravi 
opere p imur; . 

vis: qui (philosophi) censerent omnia ita fato 
feri, ut id fatum vim necessitatis adferret; Fa 89. 

V. Umftanb; 1. astringi: auditorem (me ve- 
nisse) ... libero iudicio, nulla eius modi adstri- 
ctum necessitate, ut ..; N I, 17. 

cogi: nec, ut omnia ... defendamus, necessi- 
tate ulla cogimur; A II, 8. qui convenit pollioeri 
operam suam rei tum denique, si neces- 
uitste cogantur? RK I, 11. 

eonstringi: qui... ea... necessitate constricti 
(sunt), ut ..; Tiı, 5. 

devincire: ii mentem hominis voluntate libera 
spoliatam necessitate fati devinciunt; Fa 20. 

effiei: casune ipse (mundus) sit effectus aut 
necessitate aliqua an ratione ac mente divina; N 
IL, 88. eas (adsensiones) .. veteres illi ... vi 
efici et; necessitate dicebant; Fa 40. 

emänare: f. manare. 

evenire: aut ofhciis debitis aut rerum necessi- 
tatibus saepe eveniet, ut .. voluptates repudian- 
das sint; FL 83. 

fieri: necessitate omnia fieri; Fa 23, quae s 
Romulo casıu aut necessitate facta sunt; R II, 22. 

inserere: cum .. animos corporibus necessitate 
insevisset; Ti 44. 

manare: non .. aeternis causis naturse |je|l 
Tu manantibus |jeman,|| verum est id; 

a 19. 

neoti: cum (cogitatio) rerum causas alias ex 

iis aptas et nocessitate nexas videt; T V, 70. 
„regı: f. II, 3. subicio. 

tribui: si atomis, ut gravitate ferantur, tribu- 
tum est necessitate naturae; Fa 48, 

2. @: quia nihil aliter possit, atque ab ea (ne- 
Eu constitutum sit, evenire |} inter||; 

in: in qua grey, quid facere potuissem, 
nisi tum consul fuissem? R I, 10. 

propter: propter neoessitatem vitae.... initam 
esse cum hominibus communitatem; O I, 158. 


necessitudo, Berinbung, Berhältnis, 
Berwanbtfhaft: I. gradus: non iidem erunt neces- 
situdinum gradus, qui temporum; O I, 59, 

U. in: qui sunt amicitise coniunctionisque 
necessitudine superiores; Lae 71. 


MECcNME, oder nit: I. direct: sunt hacc tua 
verba necne? TI, 41. faciat (sapiens) quod pro- 
miserit, necne? O III, 98. 

IL inbirect: 1, ohne Bartilel im erften Teil: 
tum .. aut anquirunt aut consultant, ... ad 
opes, ad potentiam ... conducat id necne; O1, 9, 
qui (Aristo).... dubitet... omnino, deus animana 
necne sit; N I, 37. ipsa vero sapientia si se 
ignorabit, sapientia sit necne; A II, 24. ut 
nıhil interesse nostra fateamur, sint illa necne 
sint; FIV, 29. ai nihil interesse nostra putemus, 
... frigus, famem propulsare possimus necne pos- 
simus; F IV, 69. hoc doce, doleam necne doleam, 
nihil interesse; T Il, 29. ampulla .. sit necne 
sit, ... silaboret; F IV, 31. non est quae- 
rendum, bonum illud necne sit, quod lubidinem 
moveat; T IV, 62. fiat necne fiat, id quaeritur; 


DI, 88. - (avee) pascantür neene, quid re- 
fert? DL, 72. quoi (Antiocho) .. ego adsentiar 
in omnibus necne, mox videro; L |, 54. — de- 


mus (beneficis) necne, in nostra potestate est; 


necopinatus 


OL 48 in bis primis naturalibus voluptas issit 
necne, magna quaestio est; F II, 3. 

2. nad) ne: quaeritur primum in ea quasstione, 

. sintne di necne sint; NL, 61. sitne.. malum 
dolere necne, Stoici viderint, T II, 42. 

3. ua utrum: omni cognita ratione natarae 
...„et utrum conveniat necne natura hominis cum 

i utrum .. sit voluptas in iis 
. mecne sit, ad id, quod agimus, nibil 
interest; F YV, 45. di utrum sint necne sint, 
quaeritur; N IL, 17. 


MEeCO, töten, umbringen: algm: quo minus 
ambo una necaremini, non deprecarere || preca- 
rere ||? F  Aher „ambo .. una necarier preca- 
mur*; FV,63. qui (Regulus) in ug hostium 
vigiliis et inedia necatas est; F V, 82, multis .. 
ante cruciatis et necatis; N III, 82. Zenonem 
Elese in tormentis necatum; N II, 82. nec i 
inmutabile ex vero in falsum „necatus est Scipio* 
quam „necabitur Scipio*; Fa 18. „& te infelicem*, 
inquit vilico, yon necassem iam verberibus, nisi 
iratus essem“; R I, 59. * ... innocentes necave- 
rint; R IV, 8. qui in nave necatus, deinde in 
mari || mare || proieotus esset; L II, 57. 1 
regem, quod numquam antes apud eos 
monios) acciderat, necaverunt; OÖ II, 80. neque 
est contra naturam spoliare eum, si possis, quam 
est honestum necare; il, 82, se ... eum 
(Pyrrhum) veneno necaturum; O IH, 86. cum 
(Regulus) vigilando necabatur; O III, 100. cum 
... Pylades Orestem se esse diceret, ut pro illo 
necaretar; Lae 24. qui quondam ... crudelitate 
excogitata necabantur; fr V, 95, 

captivos: nec tamen possumus dicere non 
Er a. acerbe quam praedones necatos; 


eivem: (lex) ne quis magistratus civem Roms- 
num adversus provocationem necaret neve verbe- 
raret; R II, 58. 

patrem: nihilne .. interest, ... patrem quis 
necet anne servum? P 24. 

praedones: f. captiros. 

puerum: quom esset cito necatus || s 
al. |} tamquam ex ZU tabulis insignise ad rmi- 
tatem puer; L IH, 19. 

regem: [se venenum regi daturum et eum ne- 
caturum]; Ö I, 40. f. algm; O II, 80. 

servum: illud .. interest, quod im serro me- 
cando, si id fit iniuria, somel pecoater, in pakris ..; 
P 25. f. patrem. 


Nec Opinans j.nee, A. TI, (6.682, ). 


necopinato, unvermitet, unerwartet: 
evenio: qui (Cyrenaici) tum segritudinem cemsent 
existere, si necopinato quid evenerit; T IL, 52, 
non (effieitur), ... ut ... ia modo segritadine 
a cui ille necopinato casus sevenerit; 

‚59. 

video: quod cum sccidisset, ut alter alteram 

necopinsto videremus; F III, 


necopinatus, unvermutet, unerwartet: 
A. bona: in singulis si perspiciunt necopinata 
quaedamı bona: O II, 36. j 

malum: Cyrenaici non omni ınalo aegritudinem 
_ Kane sod insperato et necopinato male; 

patrocinium: desertae .. disciplinae ... p# 
m. necopinatum & nobis esse suscepfum; 


B, I. efficiunt, al: ista necopinata non ha- 
bent tantamı vim, ut aegrituda ex iis omnis orla- 
tur; feriunt enim fortasse gravius, non [[namil 


necopinatus 


id efieiunt, ut es, quae accidant, maiora videan- 
tur; quia recentia sunt, maiors videntur, non quia 
repentina; T IH, 55. 

sunt: sentit (poöta) omnia repentina et neco- 
pinsta esse grariora; T III, 45. f. efficiunt. 

U. efficio: quod efhiciat mults improvisa et 
nseopinata nobis propter obscuritatem ignoratio- 
nemque causarum; A 1, 29. 

IU. natura: cum diligenter necopinatorum na- 
turam consideres; T III, 52. 

IV. ex: hoc .. efücitur, ut ex illo necopinato 
plaga maior sit; T III, 59. 


nectar, Retar: L comparo: poßtae .. 
[nectar ambrosiam] epulas conparant; N I, 112. 

IL laetari: non .. ambrosia deos aut nectare 
... lsetari arbitror; T I, 685. 


mecto, verbinden, verpflichten, verpfänden: 
L eum sunt propter unius libidinem omnis nexa 
a Eee nectierque postea desitum; R II, 

I. algd: cetera series deinde sequitur maiora 
nectens; A II, 21. quid non sic aliud ex alio 
nectitur, ut, si ullam | unam | litteram moreris, 
labent omnia? F III, 74. ea non esse nexa causis 
seternis; Fa 38. videtisne ut ex alio alia neetan- 
tur? L I, 52. 

causam; cum (cogitatio) rerum causas alias ex 
aliis aptas et necessitate nexas videt; T V, 70. 
cum CAUSR6 CAusaA nexa rem ex se gignat; D I, 125. 

rem: ut alia (res) ex alia nexa et omnes inter 
se aptse conligatseque videantur; N I, 9. 

virtutes: omnes .. inter se nexae (virtutes) et 
iugatae sunt; T 17. 
Fade: altera est nexa cum zuperiore et inde 
apta atque japteque, al.|| pendens; fr V, 52. 


nefarius, rudlos, frevelgaft: A. algd: 
quae Persae nefaria putaverunt; R III, 14. habere 
.. qunestui rem publicam non modo turpe est, 
sed sceleratum etiam et nefarium; O IL, 77. 

bellum: eum (Brennus) fano Apollinis Delphici 
nefarium bellum intulisset; D I, 81. 

iniorie: inmissam a te nefariam in me iniuriam 
semper duxi; P 28. 

pestis: parumne ratiocinari videtur et sibi ipsa 
nefariam pestem machinari? N III, 66, 

scelera: Meden .. . nefaria sce- 
lera meditantes; N III, 71. 

vir: ut (civitas) bonum illum virum sceleratum, 
facinorosum, nefarium putet; R III, 97. 

vox: qui huic nefariae voci T la TV, 56, 
videtis, quam nefaria vox! Lae 87. 

B, a. defendo: nocentem u g modo ne 
nefarium impiumque, defendere; O II, 51. 

b. commemoro: multa prasteres commemora- 
rem nefaria in soeios; O Il, 28. 


nefas, Srevel, Sünde: I. sum: quom ... 
nefas .. sit dicere ullam rem stare naturas 
omaium rerum; L I, 16. in quorum (peoorum) 
soeietatem et hominem et sapientem trudere nefas 
esse; A fr 30 ($. 19), — acc. c. inf.: quod deos 
... inelusos parietibus contineri nefas esse duce- 
ret; R IU, 14 cum ... aeque .. nefas sit tale 
aliquid et facere rogatum et rogare; Lae 39. — 
ua profecto videtis nefas esse dictu miseram 
uisse talem senectutem; C 13. — indicetne id 
magistratibus flius? nefas id quidem est; O III, 
%. quiequid non oportet, scelus esse, quicquid 
non licet, nefas gr debemus; P 35 

ohne Berb: „love tonante, fulgurante comitia 
populi habere nefas“; D II, 42, parentem huius 
universitatis invenire difhcile et, cum iam invene- 
ris, indicare in vulgus nefas; Ti 6. ; 


neglego 


U. habeo: quartus (Mercurius) Nilo queın 
Aegyptii nefas habent nominare; N II, 56. men- 
tiri nefas habebatur; L IL, 63. 

iadieo: quae deseri a me ... nefas iudico; N 
I, 94. ceui (glorise) dedecori esse nefas v vi- 
tium] [let impium || iudicandum est; O I, 121. 


nefastus, jündgaft, verboten: »quae .. 
augur iniusta nefasta, vitiosa dira defixerit |] dei- 
xerit|j, inrita infectaque sunto;«e L II, 21. 


negatio, Bereinung: 1. pono: si Chal- 
duei ita loquantur, ut negationes infinitaram con- 
— potius quam infinita conexa pomant; 

a 15. 

2. transfero ad: quid est, 
isto modo ex conexo transferri 
negationem? Fa 16, 


negito, leugnen: quam (veri et falsi notam) 
multos annos esse negitavisset; A II, 69. 


neglegens, nastäfig, unadtfam: algs: 
urbis .. ipeius nativa praesidia quis est tam 
neglegens qui non habeatanimo notata? RI, 11. 
Bosıtmes: in amieis eligendis |] delig. dilig. |l 
neglegentis || neglegentes || (bomines) esse; Lae 62. 


neglegenter, aötlos: ut me quid te- 
mere ac fortuito, inconsiderate neglegenterque 
agamus; O I, 108. 


neglegentia, Radläffigkit, Unadtjam- 
feit: I, 1. accuso: in qua (disciplina puerili) una 
Polybius noster hospes nostrorum institatorum 
neg tiam accusat; R IV, 3. i 

ugio: quae (munditia) fugiat agrestem et in- 
humanam neglegentiam; O I, 130, 

reddo: dificultas laborque discendi disertam 
neglegentiam reddidit; D ], 105, 

g sum: si inprudentes (laedunt), neglegentine 
est, si scientes, temeritatis; O IL, 68. , 

8. vaco: omnis .. aetio vacare debet temeri- 
tate et neglegentia; O I, 101. AR 

I. amitti, deseri: multa auspicia ... le- 
gabe eollegii amisea plane et deserta sunt; DI, 


dissolvi: quod institutum perite » Numa po- 
u pontificum neglegentis dissolutum est; 

evanescere: quin haec disciplina et ars augu- 
Se Tas iam et vetustats et neglegentis; 

everti: ei in ipen mai neglegentia est 
navie rn F an 76. . : 

impediri: neglegentia, pigritia, inertia ... im- 
pediuntur; O 1, 3. RAR 

omitti: n tia nobilitetis augurii disci- 
plina omissa; I, 9. . j 

pleeti: cum multis in rebus neglegentia Perg 
mur, tum mazime in amicis et diligendis jj delig. |] 
et colendis; Lae 85. 


neglego, nit beadhten, überjchen, verfäumen, 
vernachläffigen, gering adjten: I. abfolmt: algs: Fla- 
minius re nuntiata suo more neglexit; D I, 77. 

U. mit Orgä s 1. indirecte Frage: quas 
(Epieurii) dicant, videamus, quo modo, neglega- 
mus; TIII, 33. cum... eadem natura doceat non 
neglegere, quem ad modum nus adversus hon 
geramus; O I, 98. neglegere, quid de se quisque 
sentiet, non solum arrogantis est, sed etiam om- 
nino dissoluti; O I, 99. 

2. Infinitiv: mostra .. aetas ... nom modo 
eam (picturam) coloribus eisdem, quibus fuerat, 
renovare neglexit; R V, 2. 


uod non possit 
coniunchonum 


neglego 


II. mit Object: rin: cum ipei inter nos viles 
neglectique simus; F III, 66. ut... eum... aut 
invisum deo aut neglectum a deo indicemus; NI, 


167. cur. m dormientes nos moneat, vigilan- 
tes neglegat? D 1, 85. neminem omnino esse 
neglegendum, in quo ..; O I, 46. 


algd: haec, quae "vitam omnem continent, 
neglegentur? FI, 12. si } omnino nos || omnino 
ea | nee] rd F IV, 40. sin ea non neglege- 
mus; 40. in quibus (rebus) n eg ” 
aliquid; F v, 15. Reg si natura ls 
33. quam am facile (illud) vel aliunde 1 io a 
I [vel alio modo] |] perfici vel omnino neglegi pos- 
sit; TIV, 74. magna di curant, parvan ge; 
N I, 167. minora di neglegunt; N III, 86. 
ab homine acuto non esse neglectum; D 1. ds 

uod semel ille (Sophocles) iterumque neglexit; 

I, 54. quod neglectum 2. cum ||n Lem 
n. tum || caveri poterat; I, 101. nec 
sapientissimis legum iS neglecta a 

actum: a qua (natura) non veri simile est. 
extremum actum tamquam ab inerti poöta ease 
neglectum; C 5. 

amicitiam: quam (potentiam) etiamsi neglecta 
amicitia consecuti sint || sont ||, obscurstum iri 
arbitrantur, quia non sine magna causa sit 
neglecta amicitia; Lae 63. 

auspicia: f. rem; D I, 7. 

commoda: ut sua commoda populus neglegi 
a principibus putet; R I, 52. 

eos: its fit, ut non modo homines a deis, 

= E dei inter se ab aliis alii neglegantur; 

dolorem: traditur .. ab Epicuro ratio negle- 
gendi doloris; FII, 93. „neglege“, inquit (Epicu- 
rus), „dolorem*; T II, 44. 

famam: neo .. neglegenda est fama; Lae 61. 

fidem: »cuius ipse Pen iuris iurandi fuit, 

. solus neglexit fidem«; O III, 98, 

foedera: sociorum nominisque Latini 
neglexit ac foedera; R III, 41. 

genus: ne genus esset ullum divinationis, quod 
neglectum ab 1is videretur; D I, 3, 

Be atoe ii . . gloriam neglegant, frangan- 


iura 


""hominen cur ä homines neglegant; N III, 79. 


AONAeTE 


gunt; O 
human! qui deos putas humana neglegere; 
’ 


intercessorem: Ti. Gracchum non solum 
en sed etiam sublatus intercsssor evertit; 


ee omnia recta et honesta negle- 


iura: f. foeders. 

en. lectionem sine ulla delectatione 
neglego; T 

egem: j. lex, U, 1. neglego (8 ©t.) ©. 450, a. 

locum: totus .. hie locus est oontemnendus 
in nobis, non neglegendus in nostris, ita tamen, 
ut ..; TI, 108 

malum: iam id ipsum absurdum, maximum ma- 
lum neglegi; F II, 88. 

media: ut eorum (mediorum) alia eligenda sint, 
alia reicienda, alia omnino neglegenda; F IV, 71, 

mortem: i. mors, Il, 1. neglego (6 &t) ©. 


morem: ut ille (E icurus) suo more loquatur, 
nostrum neglegat; I, 15 


nutrices: qui (tr et et i) negle- 
gendi quidem non sunt, am modo 
aestimandi ||modo *||; Lae 

obnuntiationem: us obnuntiatione 


neglecta; D I, 29. 


688 


nego 


officium: in eo. Any et colendo sita 
vitae est honestas omnis et neglegendo turpitudo; 


014. 

ornamenta: quod ista Platonis, Aristoteli, 
Theophrasti orationis ormamenta (Epicuras) 
neglexerit; F I, 14. 

paedagogos: f. nutrices. 

pertem: utrique idem faciunt, ut si Iaevam 
partem neglegerent, dexteram tuerentur ; F IV, 36. 
quid .. alıud intell r, nisi uti ne quae pars 
naturae neglegstur? F IV,41. qui.. parti civium 
consulunt, partem neglegunt; Ol, 85. 


eg - a filium metuat, filius patrem 
neglegat; R 

ee certe ... (Democritus) patri- 
monium neglexit; F V, 87. 

philosophiam: ut (philosophia) a Ti 
neglecta a multis etiam vituperetur; T V, 

rationem: neglecta (ratio) multis implicater 
erroribus; T IV, 58. ea .. divinationum ratio 
Do. barbaris quidem gentibus neglecte est; 

recta: f. honesta. 

Zeigienem: C. Flaminium Coelius | Caelios || 

Bat or neglecta cecidisse apud Trasumenum 

t; NIL,8 |. rem; DI 7. 

rem: nec umquam eius (boni) res a dis inmor- 
talibus neglegentur; T I, 99. fortitudo est. 
scientia rerum formidolosarum Contrariarumgue 
aut ||et]] omnino el ei TIV, 53. aut 
divina providentia) n t res humanas; N II, 

ne aut neglectis “is ı Twespleile, robus "divinis, 

religione) impia fraude aut susceptis anili super- 
stitione rer, D1L7. wod (iustitia) eas res 


7 rer et neglegit; O’IL, uod propter stu- 
um cum op ocles) rem neg! egere familiarem 
erh tur; C 


Salsa llase arbitrarer hanc rerum civilium 
mipime num scientiam sapienti; RI, 11. 
‚signa: b Punico secundo nonne C, Flami- 
»7 u iterum neglexit signa rerum futurarum? 


somnia: nec .. somnia graviora ... a summo 
consilio neglecta sunt; DI, 4. si ple ue s0m- 
nia aut ignorantur aut negleguntur; DI, 125. 

suavitatem: nec lapathi suavitatem 'scapen- 
seri Gallonii Laelius anteponebat,, sed suavitatem 
ipsam neglegebat; F i 

virtutem: ea (virtute 
cos habere arbitrantur; 


NEegO, nein jagen, jagen, daß nicht, L abet 

men, beftreiten, verfagen, abjcl abjolnt: 
erenee: difielle est a NL 61. 

2. algs: negabat; A II, 11. si verint; A 
II, 48. "Sonia, Epioures vel quis ee ai 


.. neglecta qui se ami- 
ae 84. 


ram negabit; A fr 20 8 11). si negaret; FI, 
90. si negaveris; F II, 107. recte dicis; negare 
non possum; F IV, 54. roges .. Aristonem, bo- 


nane ei videantur haec: vacuitas 'doloris, divitise, 
valetudo; neget; F IV, 69. (Polycrates) multis 
malis affectus. quis negat? F V, 92. nemo id 
quidem dieit, etei ag insimulat 
Demoecritii negant; T I; 82. magnum opus et 
diflicile, quis negat? T II, Bi. mundum praeter 
hunc umquamne vidisti? negabis; N 1, 9%. pro- 
ferrem libros, sinegares; NI,113. nimia potestas 
est tribunorum plebis. — quis negat? L Il, 3. 
ut, ... si negent, omnia turpia per se ipsa fü- 
gienda esse ooncedant; O III, 39. extorguebitne 
eam (tabulam) sa iens? ... negat (Hecato), quis 
an iniarium; O III, 89, soluturusne sit eos (num- 
08) ... pro bonis. Diogenes ait, Antipater ne 
rer O1, 91. 2megat quis, nego; ait, aio«; Lae 


98. quas est .. civitas? ... omnisne ... multi- 
certe negabis; P 27, |. Il, 4, a. T V, 12, 

algqd: contraria .. ea dico, cum alterum aiat, 
alterum neget; A II, 97. 

adversariua: f. algs; A fr 20. 

U. mit Ergänzung: 1. de: si bi fratres sunt 
in numero deorum, num de patre eorum Saturno 
a potest? N II, 44. 

. Infinitiv: negas sine deo posse quicquam; 
A U, 121. vgl. 4, a. D II, 106. O DI, 39. 

3. nomin, ec, infin.: quae bona negarentur 
esse ab eo (Zenone) et quae mala; F IV, 73. 
quom aliquid ... rectum esse dicitur, sed obtineri, 
id est obsisti posse populo negatur; L III, 34. 

4. accus. e.infin.: a. vollftändiger Infinitiv: 
quod bonum quale sit, omnino negat | negat om- 
nino | Epicurus se sine voluptatibus sensum mo- 
ventibus ne suspicari quidem; A I, 7. quamquam 
Antiochi magister Philo ... negat ... duas Aca- 
demias esse; AI,13. quod negarvit in ea (virtute) 
sola era esse beate vivere; A 1,33. Arcesilas 
negabat esse quidquam, quod sciri posset; A 1,45, 
sunt etiam, qui negent in iis ||his|| ... fuisse 
earum rerum ... scientiam; A II, 7. qui ista ... 
negat Academicos omnino dicere; A II, 12. qui 
negavissent quidquam sciri aut percipi posse; A 
U, 15. alii .. negabant se pro hac evidentia 
quidquam priores fuisse dieturos; A Il, 17. cum 

. ita negaret quidquam esse, quod comprehendi 
ze; AU,18 non .. fortuito hune artificem 

icemus ease, illum negabimus; A II, 22. qui illa 
visa ... negant quicquam a falsis interesse; A ll, 
27. qui .. negaret quicquam esse, quod percipe- 
retar; A II, 28. qui negant quicquam posse com- 

rendi; A 31. quo .. omnia iudicantur, sub- 
to religqua se negant tollere; A IL, 33. sin autem 
negabunt vera visa a falsis posse distingui; A I, 
4. qguis .. nostrum similitudines negat esse? 
AIL, 54 an tu... negabis esse rem ullam, quae 
cognosci ... possit? A II, 62. cum idem negares 
ulcquam certi ep reperiri, idem te comperisse 
ixisses; A II, 63. qui veri esse aliquid non ne- 
us, percipi posse negamus; A II, 73. ille 
Demnarkaı) verum plane negat |jesse verum pl, 
no. esse; A II, 73. nego .. scire nos sciamusne 
aliquid, an nibil sciamus; A II, 73. qui |I[qui] ll 
(Cyrenaici) negant esse ge quod percipi 
possit extrinsecus; A ll, 76. tu .. te negas in- 
fracto remo neque columbae collo commoveri; A 
2, 79. Timagoras Epicureus negat sibi umquam 
... duas ex lucerna Bammulas esse visas; ALL, 
80. negas tantam similitudinem in rerum natura 
esse; A II, 84. quasi quisquam neget .., qui ex- 
perrectus sit, eum somniasse se ||} somniare || 
... putare; A Il, 88. qui a) negat „cor 
sibi cum oculis consentire‘; A Il, 89. negas te 
usque ad obscura progredi; A Il, 94. hoc negas 
te posse nec adprobare nec improbare; A II, 96. 
qui (Anazagoras) id non modo its esse negabat, 
sed ..; A 100. praesto est, qui neget rem 
ullam percipi I un sensibus; A II, 101. quod 
negemus ren ullam percipi posse; A II, 102. ne- 
gatis fieri posse, ut green nulli rei adsentia- 
tur; A II, 107. quod negatis actionem ullius rei 
posse in eo esse, qui ..; A II, 108. quo neget 
visa a falsis vera dıfferre; A Il, 111. comprendi 
ea ... nego; A Il, 119. negatis hacc tam polite 
... efici potuisse sine divina aliqua sollertis; A 
II, 120. negat (Strato) opera deorum se uti ad 
fabricandum mundum; A II, 121. ego me... 
mensurae vestrae nego oredere; A II, 126. ut ani- 
mum sapientis commoveri ... negarent; A II, 135. 
negat .. vos Zeno, megat Antiochus scire quic- 
quam; A II, 144. scire negatis quemquam rem 
ullam nisi sapientem; A 145, qui ... genus 


687 


nego 


hoo scribendi ... dignitatis esse negent; FI, 1. 
I negat opus esse ratione neque dispu- 
tatione; F I, 30. qui ... negent satis esse, quid 
bonum sit aut quid malum, sensu iudicari, sed ..; 
F 1,31. illi (Stoici) .. negant esse bonum quic- 
quam nisi ..; FI, 61. alii cum eas voluptates 
. negärent esse per se ipsas tam expetendas, 
quam ..; F1,66. amicitiam negant posse a vo- 
luptate discedere; F I, 66. negat .. (Epicurus 
definiri rem placere; FII, 4. negat (Hieronymus 
esse eam (voluptatem) .. propter se expetendam; 
F II, 9. non negatis nos intellegere, quid sit vo- 
loptas, sed ..; F II, 15. qui... negat eum bene 
cenare, qui ..; F II, 24. non negat libenter um- 
quam cenasse Gallonium ..., sed bene: F II, 24. 
recte is negat umguam bene cenasse Gallonium, 
recte miseram; F II, 25. zo (Gallonium) liben- 
ter cenässe nemo negat; F II, 25. confugit (Epi- 
eurus) illuc, ut n accedere zu posse ad 
voluptatem nihil dolentis; F II, 28. qua (voluptate) 
sublata neget se intellegere omnino, quid sit bo- 
nam; F II, 29. ut, quid praeteres sit bonum, ne- 
get se posse ne suspicari quidem; FII,30. philo- 
sophus nobilis ..., honestum quid sit, ... negat 
se intellegere; F II, 49. sine ea Nr fanıa) 
. incande negat posse se vivere U, 50, ut 
sine ea (honestate) iucunde neget posse vivi; FI, 
50. ut... sine eo neget iucunde vivi posse; FI, 
50. quibus demptis negat se Epicurus intellegere 
quid sit bonum; FIIL,64. alteri negant quicquam 
esse bonum, nisi quod honestum sit, alteri pluri= 
mum 36... tribuere ..; FII, 68. negat Epicurus 
... quemguam, qui honeste non vivat, iucunde 
posse vivere; F Il, 70. negat se reperire in asoto- 
rum vita, quod reprendat; FI, 70. quis .. illum 
{Epieurum) negat .. bonum virum ... fuisse? F 
TI, 80. negat Epicurus ne ||nec || diuturnitstem 
uidem temporis ad beste vivendum aliquid afferre; 
N II, 87. negat infinito tempore aetatis volupta- 
tem fieri maiorem; F II, 88. . .. sUmMmMOo 
bono afferre inerementum diem; F II, 88. si ne- 
gabit voluptatem crescere longinquitate; F II, 88. 
negat .. tennissimo victu ... minorem voluptatem 
percipi; F II, 90. si negaret quiequam interesse 
ad beste vivendum, quali uteretur vietu; F II, W. 
falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium ; 
F U, 9%. negarine ullo modo posit ... eflici 
posse? F II, 29. Ta negant nec virtutes 
nec vitia erescere; F III, 48. qui negant se re- 
cusare, quo minus ... deflagratio consequatur; 
F Ill, 64. patronusne causas in url ... 26 
garet esse malum exsilium? F IV, 22. negaret 
esse in malis capi, venire, interfici, patriam amit- 
tere? FIV, 22. cum... (Stoici) negant ea (prima 
naturae) quiceguam ad beatam vitam pertinere; 
IV, 48. tu .. negas fortem esse quemguam 
posse, qui dolorem malum putet; FIV,53. negat 
.. Platonem, si sapiens non sit, eadem esse in 
causa, qua tyrannum  E F IV, 56. quae 
ipse bona negaret esse; F IV, 57. negatis eam 
beatam vitam) esse, quae ..; F IV, 57. quibus 
commodis) non illi plus tribuunt, qui illa bona 
esse dicunt, quam Zeno, qui negat; F IV, 59. 
i (Stoiei) primum valetudinem bonam expeten- 
En negent esse, eligendam dicant; F IV, 62. 
levationem vitiorum fieri negant; F IV, 67. bo- 
zum n esse divitias, praepositum esse dicis; 
F IV, 73. negabat.. ullam esse artem, quae ipsa 
a se proficisceretur; F V, 16. qui in rebus iis... 
negant esse ullam causam, cur aliud alii antepo- 
natur; F V, 23. praeter vitia atque virtutes 
{Aristo) negavit rem esse ullam aut fugiendam 
aut expetendam; F V,73. ut (Stoici) negent quic- 
vn. posse percipi nisi tale verum, quale ..; F. 
‚76. an ... feri ita posse negas, ut ü ... 


nego 


688 


hi 


beati sint? F V, 77. quem esse n ‚ eundem 
esse dieis; TI,12. tu .. modo negabas eos esse, 
i mortui esent; T I, 12. Xenocrates animi 
guram ... negavit esse; T I, 20. qui "Tr 
animum sine corpore se Ghren posse; TI, 5l. 
quis gi qui hanc naturam anımis esse tributam 


neget? T I, 54. quod deos scire 
quemgquam; T 1, 9. id... illi ipsi, qui dolorem 
malum esse negant, non solent dioere; T II, 17. 


cum id, quod mihi horribile videter, tu omnino 
malum negas esse; T II, Age non " rn 
dolorem esse Ar dico ..; TIL, 33 

[negant . osophi) elfemm quemquam bis 
morbis ae ]; TIU,9 solent .. isti n 

nos intellegere, quid dieat Epieurus; T III, 87. 
negat Epicurus iucunde posse vivi, nisi cum vir- 
tute viratur, negat ullam in sapientem vim esse 


fortunae, ... negat ullum esse - pus, quo s8- 
piens non beatus eit; T III, 49, ns ige esse 
... mentionem facere virtutis; T II, quid- 


nam dici potest, quam ob rem C. Fabricie tolera- 
bilis es (paupertas) fuerit, alii negent se ferre 
posse? T II, 56. negabat (Carneades) genus hoc 
orationis quiequam omnino ad lerandam aegritu- 
dinem pertinere; T III, 60. virum .. videri ne- 
gant, qui irasci neseiat; T In 43. ermt facile se- 
nentem eam rmtionem ... ir umquam laeti- 
tis adfiei posse insipientem; T IV, 66. qui (philo- 
ne amorem negant stupri esse; T IV, 70. eam 
(Venerem) prae lubidine negat curare quicquam; 
T IV, 73. negemus quiequam ratione confici; T 
IV, 84. sapientiam ... quis negare potest . 
esse antiquam? T V, 7. nempe negas ad beate 
virendum satis posse virtutem? — prorsms nego; 
TV, 12. potes, . uem bene fateare, eum ne- 
gare beate vivere? T Y, 12. 1 (prudentia) 
ei (beatae vitae) cum dolore . be esse 
eommune; T V, 14. negant ab ull hilosopho 
uieguam dietum esse languidius; T v, negat 
Erica) ) img iucande posse vivere, nisi . 
icunt illi (Stoiei) quidem (erzeeipun) 
En ie ae beatam compleri negant 
... negaret .. umquam beatiorem quem- 
gusm faisse; TV, 61. cum (sepulerum) esse om- 
nino negarent; »00, .. lioet üis ... ne- 
gure eos esse bentos, qui ...; T V, 85. Darius ... 
negavit umquam s8 bibisse iucundius; TV, 9. 
quos (Persns) negat ad Ar adhibere quiequam 
Be nasturcium; T causam esse disgi- 
endi negabat; T V, 120. quod ea forma neget 
ullam esse pulchriorem Plato; NI, 24. qui (Pro- 
) sese zn omnino de deis habere quod 
spe N I, 29. cum idem (Democritus) omnino 
eget esse uiequam sempiternum; N I, 29. 
qui, (Plate) ; in Timaeo patrem hnius mundi nomi- 
nari neget posse; N I, quam - a. .. 
negatis sine divina posse suatie: 
hoc „aut etiam aut non* (Epicurus) en ha 
necessarium; N I, 70, negat esse corpus deorum, 
sed tamquam corpus, neo sanguinem, sed tamquam 
sanguinem; N I, 71. quid dubitas negare deos 
esse? N I,85. nec gquemguam vidi, qui magis en, 
quae timenda esse ag ed timeret; N 
quoniam non audes ... negare esse deos; N 1,87. 
age er esae, + ge ia numquam vidimus? N 1, 
dr eodorus) omnino deos esse 
negebant; 117. negat idem re esse 
in deo gratiam; N I, . Ta i) sint, —_— 
est, esse nemo negat; N N. 
primam partem egere es; N II, 28. event 
. esse ullum cibum tam Brave. quin ... con- 
coquatur; N II, 4. n . (Cleanthes) esse 
dubium, horum ignium so r similis u NI, 
41. impie faciat, si deos esse zu I, 4. 
aut negandum est esse deos ... aut... fatendum 


est ..; N II, 76. quas qui convenit Den 2 
esse negare? 'N II, 79, qui... neget in his — 
inesse rationem eaque casu fieri dicat; ND, 9 
(Epicurus) negare deos esse non audet; N 118 
cum mundo n quiequam esse melias; N IT, 
21. idem .. (Öhrysippus), si dei non sint, negat 
esse in omni natura quieguam homine melius; N 
in 26. quod vu gr id accidere potuisse, nisi . -; 
N I, 28. nostri .. publicani ... an in- 
mortalis esse ullos, qui ..; N III, 49. cum je 
dam ... Alabandum deum esse confrmaret, 
culem negaret; N III, 50. quem (deum ee 
irasei posse negatis; N III, 91. nec... (Pansetius) 
ausus est ee vim esse divinandi, sed dubitare 
an dixit; DI, 6. quod ... (Deiotarus ag er 
.. eorum auspiciorum ... paenitere; 
qui (haruspicee) ... negarerunt iustum ri Ne 
rum rogatorem fuisse; D1,3. negat ... sine 
furore mocritus quemquam poötam magnum 
esse posse; D I, 80. ut, si ... rationem, cur id 
fiat, adferre nequeam, fieri omnino neges; 'D1, 86. 
ego ipse dirinarem, qui esse divinationem nego; 
DIU,8 si negas esse fortunam; D II, 19. rex 
Prusias ... negabst se (depugnare) audere; DI, 
52. negant historici Lacedaemoniis ullum osten- 
u a u garen Dom 69. illud admo- 
um ridiculum, quod n iotarum iecioram 
. paenitere; du A quem (rem Road) 
in maximo ee negas potuisse comburi; D II, 
8%. quotus quisgue est, qui Kg Serge neget 
esse bonum? D 1, 81. cetera . t De 
nes en ullo modo posse sciri; : DE. @ 
id i .. nego posse intellegi; DU, 91. ai 
(Epicurus) quicquam deos nec alieni curare 
nec sui; quantse pugns est doctissu- 
morum hominum n tium esse hasc a dis in- 
mortalibus constituta! D II, 105. negan 
alienum maiestate deorum; D II, 105. „greque (di) 
non tie praenoscere*. 
ii, qui D I, 106. Stoiei .. tui negant 
vn Se nisi sapientem divinum esse posse; D 
. negavit (coniector) eam (matronam) . 
eoneipere potuisse; D II, 145. quiequid I quid- 
quali non sit faturum, id negat (Diodorus) fieri 
posse; Fa 13. si mihi libeat ... negare omnem 
enuntiationem aut veram esse aut falsam ; Fa 21. 
negabant .. fato adsensionibus adhibito necessi- 
tatem ab his posse romoveri; Fa 40. qui negant 
adsensiones fato fieri; Fa44. qui tranquillo mari 
gubernare se negent posse; R 1,11. negant quic- 
quam esse praestantius; RI,48. negant oportere 
. genus hoc totum liberi populi -—.. . 
49. negant .. sapientem i o virum 
esse, quod ..., sed quod ..; R III, 26, er 
tum .. negare "rem esse ilam publicam? "Rn, s. 
nullam .. citius negaverim esse rem publicam quam 
istam; R Il, 45. quis est, qui hanc naturam animis 
esse tributam neget? R VI,28. ego hanc meam esse 
ag proreus || pm ll ragen negabo; L 
Reg aleucum istum negat ullam 
faisse us? L II, 15. utilis u. .. has opi- 
niones quis neget? LIE, 16, non video, cur esse 
dirinationem negem; L II, 32. qui hanc scientiam 
negat umquam in nostro "collegio fuisse; L II, 33. 


negat .. mutari posse musicas leges sine muta- 
tione legum wei Anal L II, 39. tanta religio 
est sepulchrorum, ut extra sacra et gentem inferri 


fas negent esse; L II, 55. ut nuper M. Crassus 
negabat ullam satis magnam pecuniam esse ei, 
qui ..;O 1, 25. negat .. ius esse, qui miles non 
sit, cum hoste pugnare; O1, 37. he negat sine 
adiumentis hominum tantas res efficere potuisse; 
O I, 16. qui negant eum locum a Panaetio prae- 
termissum , sed consulto relietum, nec ommino 
scribendum fuisse; O III, 9. negat.. (Panaetius) 


neg0 
ullam pestem maiorem in vitam hominum inva- 
sisse quam ..; O III, 34. negant id fieri posse; 


O III, 89. quod negant (fieri) posse; O UL 39. 
negant .. (feri) posse et in eo perstant; O III, 39. 
nemo est, qui hoc yiri boni fuisse neget, sapientis 
negant; O III, 62. quis haec negat esse utilia? 
ER ger genen animı et fortitudo negat; O II, 
9. i oaptivos negavit esse utile; O III, 100. 
qui in re gerunda versari senectutem negant; C 
17. Cyrus ... negat se umquam sensisse senectu- 
tem suam imbecilliorem ; C 30. quo (elo- 
gio Solon) se negat velle suam mortem dolore 
amicorum ... vacare; 078. ego si Bcipionis de- 
siderio me moveri negem; Lae 10. cum illo (Sci- 
pione) .. quis neget actum esse praeclare? Lae 11. 
negant .. quemquam esse virum bonum nisi z&- 
pientem; Lae 18. negabunt id nis sapienti posse 
eoncedi; Lae 18. negabat (Scipio) vocem 
inimieiorem amicitiae potuisse reperiri; Lae 59. 
haee ... .. Frage solent ut in .. rebus 
esse negent; . quis neget omnes loves ... 
esse servos? P 35. |. ı. divinationem. 

b. ®artieip: id Sextilius factum negabat; FI, 
55. negarit ge se iure illo nigro ... de- 
lectatum; T V, quem (Nausiphanem) cum 
en. & 96 non gu = auditum; N I, 78. j. a. 

I, 9. — Stoici = p nn siunt ani- 
mos, semper negant; ‚ 77, quod negant su- 
ientern .,.—n ullam rei publicae partem; 

1, 10. quod se legem illam prasclaram negle- 
eturum negaret; R II, 61. quodsi negabit se illi 
vitam erepturum et aurum ablaturum, numquam 
ob eam ee negabit, and ..; LI,4l, _— 
se negat facturum com ji sui causa, quod non 
liceat; O0 II, 63. — Eos (Epicurus) negat ... 
lazuriosorum vitam reprendendam; F II, 70. 
qui .. cirium rationem dicunt habendam, exter- 
norum negant; O III, 28, 

1, mit einfachem Object: algd: ut rag we 
rg neget aliquid neque aiat; A II, 104. hoc 
mibi ... vetus Academia concedit, vos negatis; 
A II, 118. quis istud possit .. negare? Fi, 9. 
quasi 2 id curem, quid ille (Epicurus) aiat aut 
neget; F II, 70. quod nemo negat; TI,79. nihil 
ut possit a pi II, 38. nec... multum inter- 
est, utrum id negetan ...; NII,44. id qui neget; 
N U, 44. quod et Democritus simulacra et Epi- 
curus imagines inducens quodam pacto negat; N 
oO, 76. quisquamne istuc negat? N III, 70. ne- 
gemus omnia; D 1, 33. modo maneat id, quod 
Des non potest; D 1,38. quod modo n a8; 
D ll, 48. ne hoc quidem negari potest; D II, 108. 
potius quam aut omnia deus (fecerit), quod nega- 
tie, aut omnis natura; D II, 127. quodquoniam 
illud negatis, hoc necessario confitendum est; D 
11, 127. contraria .. hoc loco es dico, quorum 
alterum ait quid, alterum negat; Fa 87. 

divinstionem: quasi ego artem aliquam isto- 
rum art negem! nn Begt; DU, 45. 

uis n au isciplinam esse? divinationem 
Bogo: DIT. — - 


2 ; 

Av. mit Object unb Datin: nimis .. praefracte 
videbstur ... omnia publicanis negare, multa so- 
ciis; O III, 88. qui nibil imperanti (mulieri) ne- 
gare potest, nihil recusare audet; P 36. 

V. mit boppeltem Mccnfatin: ille (Zeno) Me- 
telli vitam negat beatiorem quam Reguli, prae- 
nendam tamen; F V, 88. sei aaa sit beata, 
tissimam certe negant; T V, 47. 
megotior, yandein, Gejgäfte maden: cum 
(C. Canius) se Syracusas otiandi, nt ipse dicere 
solebat, non negotiandi causa contulisset; O IH, 58. 


MOBSEEN, Beihäftigung, Geihäft, Sack, 


689 


negotium 


Angele Schwierigkeit: I, 1. est: cum Epicaro 
.. hoc plus est negotui, quod .; FI, Fr 

2m. Verb: audax negotium, dioerem impudens; 
FI, 1. ineptum sane —-— et Graeculum, 
sed tamen fortunstum; T I, 86. 

2. sum: quam (animi conscientiam) scilicet com- 

imere nihil est negotii; F II, 54. quid negotii est 

podtarum ren portenta convincere? TI, 
11. istuc .. nihil negotii est, er hd maiora 
mokior; TI, 16. quo modo hoc nihil negotii est? 
TI,16. quid .. negotii est eadem prope verbis 
isdem conversa dicere? L II, 17, 

I, 1. adfero: istoram disputatio ... vereor ne 
non tantum videatur adtulisse negotii hominibus, 
quantam oblectationem; R I, fr 5. fr V, 42. 

ago: sunt etiam, qui... suum se negotium 
agere dicant; O I, 29. 

eonficio: f. oomficie, III, 2. negotium (3 &t.) 
®. I, ©. 481, b, 

contraho: qui ... conducunt locant contra- 
hendisque negotiis implicantur; O II, 40. 

exhibeo: f, exhibeo negotium (4 &t) ®. 1, 

exsequor: ut ala Spam consilio ratio- 
nique possit in exsequendis negotiis; O I, 79. 

ero: f. gero, II. a ium (4 ©t.) ©. 105, b. 
abeo: f. habeo, Ill. negotium (6 &t.) ©. 
ia 

omitto: negotiis omnibus omissis; O I, 158. 

2. antefero: qui privatum otium negotüs pu- 
blicis antetulerunt; T IU, 57. 

antepono: iis de rebus = ar quae sunt 
etiam negotiis anteponendae; N II, 3. 

praesum: quid? domi || quid domi? || pluresne 
praesunt negotiis tuis? — immo vero unus, in- 
quit | fingquit] |; R 1, 61. 

8. solvo: quod (Aelius Sextus) ea respondebat, 
quae eos, qui quassissent, et cura et negotio sol- 
verent; R 1. 30, 

vaco: utrumque opus est, et cura vacare et 
negotio; LI, 8 

4. abduco ad: abducendus etiam est non num- 
2 . alia studia, sollicitudines, curas, negotia; 

‚ 74. 


cogito de: quae (vox) declarat illum .. in obio 
de negotiis ee rg 6) 1. 

confero ad: ut otium suum ad nostrum nego- 
tium contulisss videantur; O I, 156. 

prohibeo a: a re publica forensibusque nego- 
tiis armis impiis vique prohibiti; O III, 1. 

romoveo a: qui eam ... tranquillitatem ex- 
petentes a negotüs publicis se removerint; O I, 69, 

Sevoco &: cum & re publica, cum a nmegotio 
omni serocamus animum; T I, 75. 

IH, 1. expers: qui omnis negotii publici ex- 
pertes sint |]sunt|l; R I, 3. 

plenus: ker .. non timeat ... omnia nd se 
ng utantem curiosum et plenum negotii 

um? N 1, 54, 

2. dignus: nonne (M'. Curius) hunc hominem 
ita servum iadicet, ut ne in ili idem di- 
gnum masiore aliquo negotio putet? P s 

vacuus: in qua una (voluptate) ... vacoi ne- 
gotiis honeste ... possimus vivere; F IV, 12. 
1 aa necessariis negotiis curisque vAcui; 

‚18. 

IV, 1. algd: f. I,1. est. 2. I, 1. adfero. — ha- 
beo, II. negotium (5 ©t.) ©. 127, a. j 

cura: ut eos (reges) nulls privati negotii cura 
& populorum rebus abduceret; RB V, 3. 

inopia: nostrum .. otium negotii inopia, non 
requiescendi studio constitutum est; O 2, 

proouratio: caput .. est in omni ee 
negotii et muneris publici, ut ..; O 75. 

87 


negotium 


2. sermones de: habehtur .. plerumque ser- 
mones .. de domesticis negotiis; O I, 185. 

V,1l.implicari: ne ille (deus) est inplicatus 
molestis negotiis et operosis! N I, 52. 

2.in: impedimentum ...in mediocribus vel studiis 
vel oficiis vel vero etiam negotiis contemnendum; 
R1,4. in omnibus .. negotiis, prius quam adgre- 
diare, adhibenda est praeparatio diligens; O I, 73. 

praeter: peregrini .. atque incolae oflicium 
est nibil praeter suum negotium agere; O I, 125. 


nemo, niemand, feiner, kein: A. bei Sub: 
Bantnen, Üdiectiven, Pronominn (vgl. 
‚Lest. ohne Berb. I, 1. eflieio): his adiutor 
contra patriam inventus est nemo; Lae 42. ne- 
mone .. umquam alius ovum somniavit? D II, 
134, neminem .. habemus auctorem, qui id 
‚. fieri dieat; D II, 87. scui nemo civis neque 
hostis quivit pro factis reddere por fl operae, opis || 
were, R fr 7. neminem deo nec deum nec 
ominem carım, neminem ab eo amari, neminem 
diligi vultis; N L, 121. vide.., ne... neminem 
.. divinum reperire possimus; D II, 131, quod 
. nemo mediocriter doctus mirabitur; F 8. 
uid sentiant ii, ... nemo ne mediocriter quidem 
er ignorat; T II, 7. neminem neque ducem 
bello I Beni || nec prineipem domi magnas rer 
... gerere potuisse; O II, 16. utrum .. sit me- 
lius, ... hominem quidem scire arbitror nemi- 
nem; TI, 99. ut homo nemo velit nisi hominis 
similis esse; NI,78. ut per biduum nemo homi- 
nem homo agnosceret; N II, 96. f. deus. — ho- 
stis: f. oivis, ut inprobo et stulto et inerti 
nemini bene esse potest, sic bonus vir et sapiens 
et fortis miser esse nemo potest; P 19. pauper- 
tas si malum est, mendicus esse beatus nemo 
potert, quamvis sit sapiens; FV, 8. »mortalis 
nemo eat, quem non attingat dolor morbusque«; 
II, 59. quam opinionem nemo umgaam mor- 
talis adsequi potuit sime eximia virtutis gloria; 
R U, 17. eam sapientiam interpretantur, quam 
adhuc mortalis nemo est consecutus; Lae 18. vim, 
. cuius sollertiam nulla ars, nulla manus, nemo 
opifez consequi possit imitando; NII,81. nemo 
sliter philosophus sensit; DI,R6. podta nemo, 
nemo physicus obscurus? D H, 132. ut nemo 
ictor esset inventna, ... ic ..; O III, 10. ad- 
neminem coguovi podtam, ... qui sibi non 
optumus videretur; T V, 68. f. pbysicus. prin- 


cepe: |, duox. quem ndhuc nos quidem vidimus 
neminem; sed ... exponitur;, TIL, 51. stultus: 
‚ improbus, talem .. cognovimus neminem; D 


1,180. neminem in nos mercede ulla tribunum 

potuisse reperiri, niei euwi ..; L HI, 21. nemo .. 
vir magnus eine aliquo adflatu divino umquam 
feit; N IL, 167. mon vir nemo bonus ab inprobo 
se donari velit; LII, 41. quo (Catone meo) nemo 
wir welior nalus est, nemo pietate praestantior; 
© 84, |. improbus. nemo de nobis unus excellat; 
T v, 105. 

B. allein: 1 Subject: accedit: j. potest; F 
V,?7. nemo ... laudem est adeptus; OL, 82. ei... 
sapientiam .. nemo adsequitur; N II, 79. adse- 
verä&t: f. potest; A Il,835, neminem id agere, ut 
ex alterius praedetur inscitin; O Ill, 72, j. vult; F 

. quam nemo umquam voluptatem appel- 
lavit, appellat; FII,30. quam praeter vos nemo 
— voloptatem; F I, 77. nemo .. ipsam 
voluptstem, quia volaptas sit, sspernatur aut 
odit aut fugit; F I, 82. quorum (virorum) nemo 
consuit plus Fadiae dandum, quam ..; F I, 55. 

uia eine sociis nemo quicquam tele conatur; 

42. . quis sibi nemo confidit; R Ill, 28. 
DEINO me vestrum, cum hinc excessero, conseque- 
tur; TI, 108, f. potest; BR VI, 9%. eontemnit: 


690 


f. potest; F II, 29. contendit: f. potest; A II, 
85. convenit: f. vult; C 82. pi t 
test; RV, 11. nemo nostram eredebat; F 

curat: f. potest; F III, 29. tibi nemo da- 
bit, quod expetendum sit, id esse laudabile; F 
IV, 0. decorat: f. deeoro algm (3 St) ®. I, 
©. 621, b. me nemo de inmortalitate depellet; 
T 1 77. despicit: j. potest; T IIL, 15. nemo 
umquam superioram non modo expresserat, sed 
ne dixerat quidem posse hominem nihil opinari; 
A I, 77. quis umqguam dixit ...? certe nemo; 
AI, 118. ut ... nemo dieit in regia regem ... 
productum esse ..., sed eos, ... sic ..; FI, 52. 
voluptatis causa facere omni& ... nemo dixit; F 
V,20. nemo id... dieit; T I, 82, ecquis id 
Ilsit quid, id quis |] dixerit? certe nemo; T 1,87. 
nemo de temui vietu plura dixit; T V, 89, ut 
eonstaret diutius didicisse neminem; A II, 69. 
quas (XII) iam nemo discit; L II, 59. quae .. 
nemo adhuc docuerat; AI, 8. docest... aliquis 
(efici) potuisse melius. sed nemo umquam doce- 
bit; N II, 87. nemo dubitat Academicum prae- 
latam iri; A fr 20 (8.34). videsne, ... ut nemo 
dubitet, sorum omnia oficia quo apectare ... de 
beunt? F IV, 46, nemo cunctam intuens terram 
de dirina ratione dubitaret; N II, 99, f. potest; 
FV,48 effugit: f. potest; N III, 14. ut nemo 
sit nostrum, qui in sensibus sui cuiusgue generis 
iudicium requirat acrius; A Il, 19. ouius (scien- 
tie) compotem nisi sapientem esse neminem; A 
I, 145. »nemo pius est, qui pietatem—«; FIL TI, 
quod est nemo, quin ... aptas malit ... partis 
corporis guam ... detortas habere; F ul 17, 
nemo .. est, qui aliter dixerit, quin ..: F IV, 32. 
neminem esse, qui ipse se oderit; F V, 30. nemi- 
nem esse, qui, quo modo se habeat, nihil sun cen- 
seat interesse; F V, 30. nemo est .., quin hanc 
affectionem animi probet; F V,63. nemo nimiem 
beatus est; igitur et, ergo || nemo beato bea- 
tior; F V, 81. quod ... nemo omnium tam sit 
(ätj| inmanis, cuius mentem non imbuerit deo- 
rom opinio; T I, 80. etsi tum nemo erat admo- 
dum copiosus; T Il, 26. »a sole exoriente saprs 
Maeotis paludes nemo est, qui factis || me |] aegni- 
persre queate; T V, 49. nemo est .. eorum, quin 
bonorum animum putet esse iudicem; T YV, 87. 
quorum (virorum) neminem nisi iuvante deo talem 
fuisse eredendum est; N Il, 165. casam ,. proelü 
nemo nostrum erat quin timeret, sed ... non 
aperte; D II, 114. nemo est, quin saepe iactans 
Venerium isciat aliquando; D 121. in libero 
.. populo ... nemo est civium, qui *#; RI 47. 
. » ille, quo nemo in seribendo prasstantior 
uit; R II, 21. quo (Polybio) nemo fuit in exqui- 
rendis temporibus diligentior; R II, 27. in con 
servanda cirium libertate esse privatum neminem; 
R Il, 46. nemo est, quin eos anteferre omnibus 
debeat; R IIl, 5. si nemo est, guin emori malit 
quam converti in aliquam figuram bestiae; R IV, 
l. sui nemo ipse tam similis esset, quam ommes 
essent ||sunt|| omnium; L I, 29. quorum {im 
piorum) .. nemo tam audax umgquam fuit, quin 
... abnueret; L 1,40. nemo est iniustus; LI, 40. 
neminem esse oportere tam stulte adrogantem, 
ut..; L II, 16, pontificem bonum neminem esse, 
nisi qui ius oivile cognosset; L HH, 47. si nemo 
sit heres; L II, 48. si nemo sit, qui ullam rem 
ceperit; L U, 48. in quo (collegio) nemo e decem 
sana mente sit; L II, 24. nemo est, qui hoc vir! 
boni fuisse neget; O III, 62. nemo umquam mul- 
titodini fait carior; O IT, 80. illo (Q. Maxime) 
extinoto fore, unde discerem, neminem; C 12. 
nemo .. est tam senex, qui se annum non putet 
posse vivere; C 24. quo (Catone) erat nemo fere 
senior teınporibus His, nemo prüdentior; ‚Law 5. 


nemo 

te ... esse sapientem, ... ut eruditi solent appel- 
lare sapientem, qualem in reliqua Graecia |] Gr. 
rel. ||. neminem; Lae 6 (7). anut.. nemo ... aut, 


si quisqguam, ille (Cato) sapiens fuit; Lae 9. qua- 
lis (amieus), ut arbitror, nemo umquam erit, ut 
confirmare possum, nemo certe fuit; Lae 10. nemo 
est, quin ||qui non|] eo (equo), quo consuevit, 
libentius utatur quam ... novo; 68, nisi sa- 
ientem liberum esse neminem; P 33. nisi qui 
ıta sit adfeetus, esse liberum neminem; P 35. 
neminem esse divitem, nisi qui exercitum alere 
osset suis fructibus; P 45. f. potest; F II, 86. T 
I, 16. III, 59. V, 40. N I, 48. 89. III, 79. RV, 5. 
O II, 38. C 74. videtur. quorum (puerorum) non 
modo nemo exclamavit umquam, sed ne in- 
emuit quidem; T Il, 34. exprimit: f. dicit; A 
1, 77. quod nemo me diutius fecit; TI,7. ubi 
.. beneficus, si nemo alterius causs benigne facit? 
L I, 49. quod cum omnibus est faciendum, . 
tum haud scio an nemini potius quam tibi; O 
IU, 6. praecipiunt haee isti, sed facit nemo; fr 


V, 41. f. potest; D I, 127. decore alqm (8 6t.) 
8. I, ©. 621, b. fugit: f. aspernatur. gerit: |. 
potest; O IL 1 »separatim nemo habessit 


deos neve novos neve advenas nisi publice ad- 
scitose; LII, 19. ingemescit: f. exclamat. in- 
tuetur: f. dubitat; N II, 99. nemo invenit 
falsa; A Il, 26. illorum (Chaldaeorum) .. nemo 
ita loquitur; Fa 17, nemo .. maeret auo in- 
commodo; ... sed ..; TI, 30. neminem eorum 
nisi senectute, nisi domi, nisi cum claritate esse 
moriturum;.D IL 99. nisi forte putamus nemi- 
nem eodem tempore ipso et conceptum et natum, 
quo Africanum; D I, 95. quem (Gaullonium) li. 
benter cenasse nemo negat; F Il, 25. quod 
nemo negat; TI,79. quales (di) sint, varium est, 
esse nemOo ur ned ‚ ut Epicorus ipse 
=eöimpıw appellavit, quam antea nemo eo verbo 
nominarat; N I, 44. Aius iste J,oquens, cum 
|| quom, quo|| eum nemo norat, et aiebat et 
loquebatur? D Il, 69. vereor, ne istam causam 
nemo noscat, quod...; LI, 11. odit: f. asperna- 
tur. nemo umquam sine magna spe inmortalite- 
tis se pro patria offerret ud mortem; T I, 32. 
ea, quae Panaetius rungen ... Deminem 
persecutum; O Ill, 10. nemo umquam mihi .. 
persuadebit ... esse oonatos; C 82. neminsm 
ulla de re posse contendere nec adseverare sine 
aliqua ... nota; A II, 35. quae nemo possit re- 
pechendsre; F U, 57. beatus .. esse in maxima- 
rum rerum timore nemo potest, nemo igitur esse 
beatus potest; F Il, 86. tenere .. virtutes eas 
ipsas ... nemo poterit, nisi statuerit ..; FIII, 25. 
nemo ulla in re potest id, quod malum esse de- 
ereverit, non curare idque contemnere; F III, 29. 
haec (praecepta) sine physicis quam vim habeant 
..., Videre nemo potest; F Ill, 78. ut nemo sine 
eo instrumento ullam rem illustriorem satis 
ormatus possit accedere; F V, 7. ut nemo dubi- 
tare possit, quin .. natura ... rapiatur; F V, 
48. ita ft |jfiet||, ut omnino nemo esse possit 
beatus; T II, 16. despicere .. nemo potest ens 
res, propter quas aegritudine adfici potest; T III, 
15. ea lege esse nos natos, ut nemo in perpetuum 
esse posset expers mali; T III, 59. »ut nemo 
age maerore vacare«; T III, 65. nisi stabili et 

o en bono beutus esse nemo potest; 
T V, 40. quoniam ... beatus .. esse sine vir- 
tute nemo potest; N I, 48. beatum .. sine vir- 
tute neminem esse posse; N I, 89. effugere .. 
nemo id potest, quod futurum est; N III, 14. 
ut nihil interest, utrum nemo valeat, an nemo 
possit valere, sic non intellego, quid intersit, utrum 
nemo sit sapiens, an nemo esse possit; N III, 79, 
quod cum nemo facere:nisi deus possit; D I, 127, 


691 


sine qua (arte) scire nemo potest, quid sit suum, 
quid alienum; R I, 20. »quem nemo ferro potuib 
superare nec auro«; R Ill, 6. sine quo (summo 
iure) iustus esse nemo potest; R V, 5. quod pe- 
cunia corrumpere pudentem |] prudentem || nemo 
potest, dicendo potest; R V, 11, cum apud eos 
IpsO8 ... nemo unius anni memoriam consequi 
possit; R VI, 24. neminem ... magnas res ... 
sine hominum stodiis gerere potnisse; O II, 16. 
nemo .. iustus esse potest, qui mortem ... timet; 
O U, 38. ut nemo posset scire, quid haberet; O 
II, 80, sine qua meditatione tranguillo animo 
esse nemo potest; © 74. f. videtur. non ... du- 
bito, quin tibi ingenio praestiterit nemo; RI, 
37. quam (sententiam) reliquorum philosophorum 
nemo probet; A Il, 70. quae nemo probaret, 
nisi insitam illud in animis haberemus ..; T 
63. ut in scaenam sine aubligaculo prodeat 
nemo; OÖ I, 129. nemo nostrum istius generia 
asotos iucunde putat vivere; F II, 28. si uni- 
versi videre optimum ... possent, nemo delectos 
prineipes quaereret; R I, 52. virtutem .. nemo 
umquam acceptam deo rettulit; N II, 86. re- 
prehendit: |. potest; FII,57. cum sciret nemg 
eum (Sex. Peducaeum) rogatum a ©. Plotio; FH, 
58. si nemo sciturus, nemo ne suspicaturus qui- 
dem sit; O III, 39, hoc praeter dominum nemo 
sciat; O III, 54. f. potest; R I, 20. O II, 80. 
quam (Fortunam) nemo ab inconstantia ... 8@- 
iunget; N II, 61. »quod est ante pedes, nemo 
spectat«; DII,80. RI, 80. superat: f. potest; 
RIII,6. nemo umquam animo aut spe maiora suseci- 
piet, qui .. non ... putet; Lae109. id omnino 
neminem umquam suspiosturum; OIIl,75. te- 
net: f. potest; FIIL,25. vacat: f. potest; TI, 
65. valet: f. potest; N III, 79. populare est 
sane neminem in summum loeum nisi per popu- 
lum venire; L III, 27. »quem vidit nemo ulli 
ingemescentem malo«; T II, 2]. quorum (virorum) 
si nemo verum vidit de natura deorum; 94, 
ut nemo umquam vinulentum |] vinol. |] illum 
(Stilponem), nemo in eo libidinis vestigium vide- 
rit; Fa 10. f. potest; F IN, 78. ut nisi ea (vo- 
luptate) beatus nemo esse posse videatur; A fr 
20 (3. 25). nemo parum diu vixit, wi.; TI, 
109. cum eo verbo antea nemo tali in re usus 
esset; A I, 41. quod ||cum|]| .. nemo in summa 
solitudine vitam agere velit; F III, 65. nemo 
adhuc convenire me voleit, cui fuerim ocoupatus; 
032. ohne Berb: neminem consulem, praetorem, 
imperatorem, nescio an ne quinquevirum quidem 
quemguam nisi sapientem? A II, 136. nemo sa- 
iens nisi fortis; T III, 14. similis nemo Homeri; 
D II, 97. nemo .. horum sie sapiens, ut sapien- 
tem volumus intellegi; O TII, 16. vgl. est; Lae 6. 


U. nad Verben: 1. Uceufativ: adficio: 
f. potest; T III, 15. amo: f. A. deus. neminem, 
qui .. libertate dignus esset ..., (Dienysjus) 
eibi amicum arbitrabatur; ; nemo 


... proditoris supplicio misericordia commoveß- 
tur; T IV, 18 concipio: f, L nascitur. di- 
ligo: f. A. deus. in qua (vita) sapians yemo 
efficietur umquam, moderatus vero multo minus; 

V, 100. neminem tu .. eorum, qui viverent, 
exciperes; TI, 9, excepi de antiquis praeter 
Xenophanem neminem; DI,87. neminem vide 
ita laudatum, ut ..; F II, 116. qui neminem 
nisi suam laudari volunt; LI, 1. neminem om- 
nino esse neglegendnum, in qua ..; Q J, 46. 
orno: f. I. potest; FV, 7. »nemo hasc umquam 
est transvectus caerula cursu, quin .. adstite- 
rite; F V, 49. [neminem ut violem oommodi 
mei gratia]; O Ill, 29. 

2. Dativ: ratio habet ... altum quiddam et 
excelsum, nihil timens, nemini cedens; F. II, 46. 

87* 


ut nemini consultum sit; N III, 70. id... ne 
mini video Graecorum adhuc eontigisse, ut ..; 
01,3. quod contigit eorum nemini; O II, 59. 
credebat gen, eorum nemini, sed..; TV, 
58. credo plus nemini; N I, 72. si (senectus) 
nemini emancipata [| mancipata|| est; C 38. 
' omnino vivere expedire nemini ri TL 
probus .. invidet nemini; Ti 9. etsi 
care nemini licet; T V, 55. peecare certe licet 
nemini; P 20. est innocentia adfectio talis animi, 
quae noceat nemini; T II, 16. nec .. rei fa- 
miliaris amplißcatio nemini nocens vituperanda 
est; O I, 25. quase (liberalitas) prosit amicis, no- 
ceat nemini; OI,43. vir bonus est is, qui prodest, 
quibus potest, nocet nemini; OIIL, 64. sum virum 
bonum esse, qui prosit, quibus possit, nocest ne- 
mini nisi lacessitus iniuria; O 76, ista adsen- 
tatio, quamvis perniciosa sit, nocere tamen nemini 
u nisi ei, qui...; Lae 97. »nemini parento«s; 
II, 8. ut nemini parere animus bene informa- 
tus # natura velit nisi praecipienti; O I, 19. si 
qui ei, qui mortuus sit, pecuniam debuerit nemi- 
nique || nemini|| eam solverit; LII,49. Bajjto: 
quod .. scripta multa sunt (a nobis), sic ut plura 
nemini e nostris; F I, 11. f. L. facit; O III, 6. 
IL nad Wbjectiven: quae dubia nemini de- 
bent esse; N II, 10. nemini (Archytas) censebat 
fore dubium, quin ... nibil cogitatione consequi 
posset; C 41. esse .. propitius (deus) potest 
nemini; N I, 124. 
C. mit non: =. nom nemo: non ji nemini, 
sed non semper uni parere voluerunt; L III, 4. 
b. nemo non: nemo igitur stwlius || est || non 
miser; FI, 59. nemo ergo non miser, — prorsus 
nemo; TI, 9. aperte .. adulantem nemo non 
videt, nisi qui admodum est excors; Lae 99. nemo 
potest non beatissimus esse, qui est totus aptus 
ex sese; P 17. 


nempe®e, allerdings, freilih, wirklich, natür- 
ti wohl: nempe fines constituendi sunt; 
A Hr, 129, n. ut ea celeritate (deus) contor- 
bergen cui ..; N I, 24. non istam (Epicurus) 

icit voluptatem. — dicat quamlibet; n. eam di- 
eit, in gua virtutis nulla pars insit; T IN, 49. 
n. eo (lituo) Romulus regiones direxit; D I, 80. 
ista erplanatio naturse n. hoc effecerit, ut ..; 
FIV,41. n. negas ad beste vivendum satis 
posse virtutem? — prorsus nego; T V, 12. quo- 
rum tandem bonorum (suppeditatio)? voluptatum, 
credo, n. ad corpus pertinentium; N I, 111. 
n. (sapientem) ists scire, quae sunt in tus 
discıplina; AI, 115. n. fundamentum dialecticae 
est, quidquid enuntietur, ... aut verum esse aut 
falszum; A II, 95. n. singuli vovent; N III, 98. 
obne Berb: unde in laboribus et periculis forti- 
tudo? nempe ab iis, ui .; RL 2. 


nemußs, Wal, Hain: I. commovent: mul 
tos nemora silvaeque ... commorent; D I, 114. 
IL in: f. me, IL utinam (8 ©t.) ©. 655, b. 


nenia, Totengefang: eas .. (laudes) etiam 
cantus nd tibicinem prosequatur, cui nomen ne- 
niae, quo vocabulo etiam a; Graecos cantus 
logubres nominantur; L U, 6 


MePB, Storpion: exoritur:! »cum capra aut 
nepa .. exoritur«e; R I, 80. 

utuntur: cornibus uti boves videmus, nepas 
aculeis; F V, 42, 


nMepPOß8, Ente: I, 1. decertat: non cum 
Latinis decertans pater Decius, cum Etruscis filius, 
” an nepos s6 hostium telis obiecissent; 


nequeo 


est: quasrerem ex eo (Panaetio), cuius suorum 
similis fuisset Africani fratris nepos, facie vel 
erg vits omnium perditorum ita similis, ut esset 
ile deterrimus, cuius etiam similis P. Orassi ... 
nepos multorumque aliorum clarorum virorum ... 


nepotes et li; TI, 81. 
imponunt: Metellum .. multi filii filise, ne- 
potes neptes in rogum inposuerunt; T I, 85. 
nascitur, quaerit: quid ... L. Pauli zug den 
hoc avunculo, nobilissims in familia a . u 


tam clara re publica natus, quaerit .. 

obieit: f, deoertat. 

2. Bräbicat: unus eorum (Solum) love natus, 
nepos Aetheris; N IIL, 54. 

l. condemno: ut condemnaretur flius aut 

nepos, si pater aut avus deliquisset; N III, 90. 

constituo: post sum Numae Pompilii nepos 
ex filia rex a populo est Ancus Marcius conatitu- 
tus; R II, 38. 

perdo: nostros Graochos, Ti. Gracchi summi 
viri flios, Africani nepotes, nonne agrarise con- 
tentiones perdiderunt? O II, 80. 

2. expeto a: ut ... expelantur eae a 
liberis, & nepotibus, a posteris; N III, 9%. 

UL consilia: offendes rem publicam consiliis 
perturbatam nepotis mei; R VI, 11. 

IV. Züde: * us, nepos eius ... ex filia; R II, 20. 


neptis, Entelin: j. nepos, L imponunt. 


DNEqQUAmL, nigtöuupig: algd: quid est .. 
nequius aut turpius ecfeminato viro? T II, 36. 
.. istum non modo serrum, sed 


nequaquam, teineswegs, burhaus nicht: 
I. eo: »nequaquam istuc istac ibit«; N III, 65. 
extimesco: hi .. omnes ... intellegebant eas 
(res humanss) n. pro opinione volgi esse extime- 
scendas; 58. 
ossum: n. (fieri) potest id quidem; O III, 39. 
omnis: est istud Rue quidem .. aliquid, 
sed n. in isto sunt omnia; Ü 8, 
par: Q. 
omnino, sibi n. parem; Las 69. 
tantus: illud malum, quod opinatum sit esse 
maxumum, n. esso tantum, ut ..; T I, 58, 
IL sstis: cum multae res in philosophia n. 
satis adhuc explicatae aint; N I, 1. 


neque |. nec. 
nequedum, und no& nidt: philosophi 


summi nequedum tamen sapientiam consecuti 
nonne intellegunt in summo se malo esse? T III, 
68. — quoniam sol ulum a meridie iam de- 
vezus videtur nequedum satis ab his norellis 
arboribus omnis hie locus opacatur; L fr 4, 


nequeo, viht können: si... rationem, cur 
id fiat, adferre ueam; D I, 86. etiamsi id 
assequi nequeas; F V, 19, »vinclis constrietus 
Iovis arcere nequeo diram volucrem a pectore«; 
TI, &4. ut ab amico verum audire nequeat; 
Lae W. di... en ea significantes, quas ... 
non possimus intellegere, deinde ea, quae carere 
nequeamus; DIL 54. nihil est .., de quo cogi- 
tare nequeamus; DII, 139. iis vinclis simus ad- 
stricti, ut nos commovere nequesmus; AI, 61. 
quod nequeunt, qualis animus sit vacans corpore, 
intellegere et oogitatione comprehendere; TI, 
50. cum (Demosthenes) RHO dicere neguiret; D 
. cum sit nihil omnino in rerum natura 
minimum, quod dividi nequeat; A I, 27. quam 
(orationem) si ipse exequi nequeas, possis tamen 


u lin =... 


nequeo 


Scipioni praecipere; C 28. quas (res) si exequi 
nequirem, tamen ..; 0 88. remissione .. ri 
sio urgetur, ut se nequest extollere; T II, 54. 
iniurias fortunae, quas ferre nequeas, defugiendo 
relinquas; TV,118. intellegere: f. comprehen- 
dere. sicut intueri solem adversum nequitis; 
R VI, 19. qui (ignari)..., quid in una quaque re 
viti sit, ae ee iudioare; O IU, 15. ut, si 
minima vis ibeatur imperi, (eives) ... Be 
ferre nequeant; R I, 67. sine quibus (partibus) 
victuma illa vivere nequisset; D I, 119. 


nequicquam (nequiguam), vergeblich, 
umjonft: adfero: »mors .. est finita omnibus, 
use generi humano angorem nequicquam ad- 
erunt«; T III, 59. 

sapio: ex quo Ennius „nequiquam sapere sa- 
a qui ipse sibi prodesse non quiret“; O II, 


sum: neqguitis ... ab eo, quod nequiequam est 
in tali homine, ex quo idem nhili dieitur; T III, 18, 


mequiter, ristöwärbig, ausfäweifend: ce- 
no: ille (Gallonius) .. [male] prave, nequiter, tur- 
Fee cenabat; F Il, 25. a 
a0io: quae (temperantia) te turpiter et ne- 
quiter facere nihil patietur; T LIL, 36. 


mequitia, Nihtswärdigkeit, Liederlickeit: 
L, 1. ohne Berb: f. nequieguam sum. 
2. sum: scio dolorem non eese nequitiam; T II, 


IL. dico: eui itati) contrarium vitium ne- 
quitia dieitur; ur 

IIL praeditus: homines nescio qua singulari 
nequitia praeditos; F V, 56, 


MEerVvoßSe, nahbrüädiih: nervosius qui iste 
disserunt; OÖ III, 106. 


MELVUB, Nero, Sehne, Saite: I, concre- 
scunt: f. IL, 1, facio, 
roficiscuntar: qui (nervi) sicut venae et 
urleces a corde traoti et profecti in corpus omne 
ducuntur; N II, 189. 
resonant: nervos in fidibus aliis pulsis reso- 
nare alios; D II, 88. 
II, 1. addo: huc adde nervos ... eorumque 
inplicationem corpore toto pertinentem; N II, 139, 
contendo: — omnis nervos Chrysippus, 


ut .. . 

duco: f, I. proficiscuntur, 

elido: nervos omnis virtutis (poötae) elidunt; 
TI, 27. 

facio: ossa, nervos, venas ... videor posse 
Be: unde concreta et quo modo facta sint; 

‚56. 

habeo: siquidem er serera Lacedaemo erg 
inssit, quos |jquo || plures quam septem haberet, 
in Timothei üdibus incidi; L II, 39. 

ineido: Zeno .. nullo modo is erat, qui ut 
ur nervos virtutis incideret || inciderit |] ; 
A 1, 35. f. habeo 


trabo: f. I. proficiseuntur. 

2. consto e: quae (alvus) constat fere e ner- 
vis; N 136. 

II. similis: viribus corporis et nervis et efü- 
escitati similes similibus quoque verbis animi vires 
nominantur; T IV, 31. 

IV. algd: in quibus nihil virtutis, nibil animi, 
nihil nervorum putant; O II, 36. 

cantus: summam eruditionem Graeci sitam cen- 
sebant in nervorum vocumque cantibus; T I, 4. 
et in vocis et in tibierum nervorumque cantibus; 
N IL, 146. 


rk... SE 


nescio 


implicatio: f. I, 1. addo. 
natura: satisne tandem ea nota sunt nobis, 
Ir nervorum natura sit, quae venarum? A II, 


soni: ad nervorum eliciendos sonos ac tibiarum 
apta manus est admotione digitorum; N II, 150. 

V,1 contendi: si nulla earum (fdium) ita 
contenta nervis sit, ut concentum servare possit; 
F IV, 75. 

contineri: non... (di) venis et nervis et ossi- 
bus continentur; N Il, 59. 

imitari: quod docti homines nervis imitati at- 
que cantibus; R VI, 18. 

2. a: a quibus (nervis) artus continentur; N II, 


ad: nares cornibus iis (similes nostri solent di- 
cere), qui ad nervos resonant in cantibus; N II, 149, 


Mescio, xiät wiflen, nicht verfiehen: A. per: 
bal: 1. abfolnt: a. unperjönlid: ne id ipsum 
quidem, nescire aut scire, scire nos; Ä 78. 
labi .., errare, nescire, decipi et malum et turpe 
ducimus; O I, 

b. algs: dico ipsam Epicurum nescire et in eo 
nutare; F II, 6. qui fit, ut ego nesciam, sciant 
omnes, — Epicurei esse voluerunt || vo- 
Iuerint ||? FI, 12. corpore alius langueseit |] ne- 
scit ||; F TV, 65. nescire me fateor; D I, 28. 

providentia: nisi forte dieitis eam (providen- 
tiam) nescisse; N III, 78. 

sapiens: non (sapiens) ..., si quaesitum ex 
. ... de oflicio ..., nescire se dicat; A II, 

IL mit Ergänzung: 1. indirecte Srapeı ut, 
... Quo eniendum sit, nesciat; A II, 29. 
Pre ui nesciamus, soli an aetheri serviamus; 

‚1 atrocitas ... tus quo modo in veterem 
Academiam inruperit, nescio; A II, 136. quis ... 
est, qui, quid sit voluptas, nesciat? FI,6. ut 
is ... id ultimum bonorum, id ipsum quid et 

uale sit, nesciat; F II, 6. aut Epicurus, quid 
sit voluptas, aut omnes mortales, qui ubique sunt, 
nesciunt; F II, 6. quam car voluptatem appelles, 
nescio; F II, 10. unum nescio, quo modo posait, 
ei luxuriosus sit, finitas cupiditates habere; F II, 
22. quibus detractis clamat Epicurus se nescire, 
quid sit bonum; F II, 23. aut hoc testium satis 
est, aut nescio, quid satis sit; F II, 62. cur opera 
philosophiae sit danda, nescio; F III, 11. bonum 
ex quo appellatum sit, nescio; F IV, 73. quem 
(Hieronymum) iam cur Peripateticum appellem, 
nescio; F V, 14. si, qualis sit animus, ipse ani- 
mus nesciet; T158 animaes || anima || sit (illa 


, cum 
raeclara rw eaque 
nescirent nec ubi nec qualia essent; T III,4. ne- 


vera an falss (oracula), nescio; 
N I, 66. quod nescio an ne in uno quidem versu 
possit tantum valere fortuna; N II, 93. nescis, .. 
| cum exspectatione ... sim te auditurus; 
II, 2. etsi Faunus omnino quid sit nescio; 

N III, 15. (divins providentia) aut nescit, quid 
possit, aut ..; N III, 92. quid aristolochia ad mor- 
sus serpentium possit, ... video; ... cur possit, 
nescio; D I, 16. quaes causa sit, nescio; D I, 16. 
ossum .. nescire, quae vis sit cordis ad viven- 
um; D II, 37. nescio, cur (centum Venerii cam 
consistere) non possint, sed non pugno; D II, 48, 
quod crebro videt, non miratur, etiamsi, cur fiat, 
nescit; D II, 49. cur somniis credatur, nescio; 
D II, 120, wu omnin essent ei (sapienti) prae- 
parands, quibus nesciret an aliquando uti necesse 
esset; R I, 11, nescio, .. cur Ita memoriae pro- 


nescio 694 


ditum sit; RI, 16. is se, quid sit vir bonus, 
nescire fatentur; O III, 75. cetera cum parant, 
eni parent || parantur, cui tur ||, mesciunt; 
Lae 55. nescis, insane, nescis, quantas vires vir- 
nr Ba P 17. sed nescio qui nos teneat error; 


fr IX, 

2. Aufinitiv: nos .. eos (honores) nescimus, 
ante quam paenitere eoepit, contemnere; T V, 
104. virum .. videri negant, qui irasci nesciat; 
T IV, 43. cum ... nulla necessitate premente 
rem publicam regere nesciant; RI, il. qui ra- 
tione voluptatem sequi nesciunt; FI, 82. prae- 
ceptum .. Atrei ..; »proinde ita parent se in 
vita, ut vinei nesciant«; T V, 52, 

8. nee, e, inf.: tu nunc, Catule, lucere nescis, 
nec tu, Hortensi, in tua villa nos esse; A II, 145. 
quem (M. Catonem) ibi esse nescieram; F II, 7. 
ecquid scis | nescis | igitur ... posse habere te 
religuam supellectilem salvam? T II, 32. non 
equidem plane despero ista esse vera, ged nescio 
et discere a te volo; D Il, 48. nescis exilium 
scelerum esse poenam? P 80. nesciunt (homines) 
hos siderum errores id ipsum esse, quod rite diei- 
tur tempus; Ti 33. 

4. Abverb: nostri Graece fere nesciunt neo 
Graeei Latine; T V, 116. 

IL. mit Object: algd: aut .. Grasca legere 
malent, qui erunt eruditi, aut ne haso quidem, 
qui illa nescient; A I, 10. quod illi, quae nesciant, 
seire ss putent, ipse, se nihil scire, id unum sciat; 
A I, 16. quod haec esset una omnis || hominis f 

ientia, non arbitrari se scire, quod nesciat; A 
I, 16. licetne per vos nescire, quod nescio, an ..? 
A II, 126. ego id scilioet nesciebam! F II, 102. 
quis istud .. nesciebat? F IV, 72. discebant . 
id omnes, nec, qui nesciebat, satis excultus do- 
ctrina putabatur; T I, 4. . opinatio est 
iudioatio se scire, uod nesciat; T IV, 26. quam 
bellum erat .. confiteri potius nescire, quod ne- 
scires, quam ... nausearel N I, 84. magnus Di- 
oaearchi liber est nescire ea melias esse quam 
scire; D II, 105. aut nescit hoc deus aut frustra 
somniorum atione utitur; D IL, 125. f. I, 
1.FI 22. TI, 6. 
tRaM: utram tandem linguam nescio? FIT, 
1 

B. adverbiell: an: [. am, B, b, I. nescio; 
A II, 136. L I, 56. 64 (8. I, ©. 170, 8). 

quando: End . ut nescio quando in 
Latino obdormirit; mL, 92. 

ae sed nescio quo modo plerique errare ma- 
lunt ... quam ..., exquirere; A II, 9. at ille n. 
qui ..., mille et 00 nta stadia quod abesset, 
videbat; AU, 81. illi (Stoici) .. negant esse bo- 
num quicquam nisi n. quam illam umbram; FI, 
61. n. quo modo ... populus cum illis facit; F 
IL, 44, Rn n. quo pacto auctoritatem oratio non 

habet; ‚13. homines n. qua singulari nequi- 
tia a FV,56. n. quo modo praetervola- 
vit oratio; F V, 77. sed n. quo modo, dum lego, 
adsentior; TI, 24. sed n. quo modo inhaeret in 
mentibus quasi saeclorum quoddam sugurium fu- 
turorum; TI,33, nm. quo modo doctissimus quis- 
2 > Ioontemnit 1 II aaa TH . contra banc im- 

rtalitatem quamguam hoc 
eY gi modo dit, a A simus; TI, 47. 
haec cogitatio ... dolorem n. quo pacto mitiorem 
faeit; TI, 58. qui istam n. quam indolentiam 
magno opere laudant; TIU,12. eedn. quo pacto 
ab eo, quod erat a te propositum, aberravit ora- 
tio; T II, 80. in hoc .. genere n. quo pacto 
magis a in alüs suum euiqus pulchrum est; 
T n. quo modo me magis nostra delectant; 
DIL55 num n. qui ille divinus . 


Yy; quae 
alba sint, quae nigra, dicere? DH, 9. 


is (Unesar) 


neve, neu 


cum .. Trocemoram | Trogmorum, al. | tetrarchian 
. adseculae suo Pergameno n. cur dedisset; D 


II, 79. sed n. quo modo isti philosophi .. . quid- 
vis malle videntur quam ..; D II, 118. sed n. 
quo modo nihil tam absurde diei potest, qnod 


non De ab aliquo yällsappharuen; DI, 119. 
cur .. hie n. qui saurum solas invenit? DIL, 
184. movemur .. n. quo pacto locis ipsis; L u, 
4. brevi tempore n. quo pacto recreatus (est 
puer); L IH, 19, in laudibus ... ea nescio quo 
modo quasi pleniore ore laudamus; O 1, 61. äit 
...n. quo modo, ut ..; O I, 146. omnino cano- 
rum illud in voce spiendeseli etiam n. quo pacto 
in seneotute; 0 28. sed n. quo modo animus eri- 
gens se posteritatem ita semper prospiciebat, 
quasi ..; © 82. mus .. hoo sermonum ... plus 
2. quo pacto etur habere ‚gravitutis; Lae 4. 
serpit ..n. quo modo per omnium vitas amicitia; 
Lae 87. obsurdescimus n. quo modo; Lae 88. sed 
n. quo modo verum est, quod...; Lae 89. sed n. 
quo pacto ab amicitiis perfectorum hominum ... 
ad leves amicitias defuxit oratio; Lae 100. 

quis: cum praesertim i .. Animus non ina- 
ne nescio quid sit; F IV, 36. ille (Aristo) .. 
oceurrentia n. quae comminiscebatur; F IV, 48. 
Platoni ipsi n, quem illum anteponebas? F IV, 61. 
inter honestum et turpe nimium quantum, n. quid 
immensum ... interesse; F IV, 70, praeclarum 
.. m. quid adapti sunt; T I, 49. quia (Timocra- 
- a. quid in philosophia dissentiret; N I, 93. 
n. quid etiam de Locrorum apud Sagram proelio; 
N du. 11. Homericus Aiax apud Achillem querens 
de feroeitate Troianorum n. quid; DII, 82. illud 
n. quid teuue ... dicere ad puerorum ortus per- 
tinere; D II, 94. "sodem .. modo nec ego Publico 
n. ai ... existimo; D I, 113. inest 
n. quid ... animo .‚.. meo; L II, 3, [quod 
se oblitum z quid diceret); OL 4. — 
fuisse Athenis Timonem n. quem Be Sue 
87. qui illud n. quid, quod in primoribus habent, 
ut aiunt, labris; fr Y 

quo: cor subito non potuisse nescio quo Mvo- 
lare; D Il, 87 

2üde: nisi nimis animose ferox natura illum 
nescio quo *; R V, 9 


MESCÄUS, niht miflend: algs: non eram 
nescius ... fore ut hic noster labor in varias re- 
prehensiones incurreret; FI, 1. neo vero sum 
nescius esse utilitatem in historia, non modo 
voluptatem; F V, 51, 


MEeV®e, MEU, und daß nicht, ober dab nicht, 
weber—nod: I anreihend: 1. allein: »sepeli na- 
tum ..., neu relliquias semieeas sireis | semi assi 
reis, quaeso mens sieris | denudatis ossibus ... 
divexariere; TI, 106. »neve inde navis inchoandi 
exordium coopisset jleepisset ||«; Fa 35. »earum- 
que laudum delubra sunto, ne unculs || neve ulla || 
vitiorume; L UI, 19. qua in quom esset: 
»neve auram addito«; L II, 60. »sanctique (tribuni) 
sunto neve plebem orbam tribunis relinguonto 
Il relinguunto he; L IH, 

2. ne: tu vero ista = asciveris neve fueris com- 
ınenticiie rebus adsensus; A II, 125. quod habeat 
rationem, ne cui falso assentiamur neve en 
captiosa probabilitate fallamur; F III, 72, ne 
reant inprobis neve ab isdem lacerari rem pu 
cam patiantur; R I, 9. (lex) ne quis zer 
civem Romanum adversus provocationsm necaret 
neve verberaret; R II, 58. »nocturna mulierum 
sacrıficis ne sunto . .;j neve quem initianto nisi, 
ut adsolet, Cereri Graeco sacros; LI, 21. »bomi- 
nem mortuum«, inquit lex in zu i tabulis Il »in 
urbe ne sepelito neve urito«; L II, 58. quod 


nere, neu 


(ex) addit: „neve urito,“ indioat ..; LIE, 58. 
»mulieres genas ne radunto neve lessum funeris 
ergo habentor; L II, 59. 64. »ne quis ea (sepul- 
chra) deleat neve alienum inferat«e; L II, 64. ca- 
vendum est, ne assentatoribus patefaciamus auris 
neve adulari nos sinamus; OL,91. ne quid fietum 
sit neve simulatum; Lae 65. [, II, 2 

8. at: tantum fao ut efücias neve committas, 
ut ... tute tibi defaisse videare; O III, 6. 

4. ut ne: ut ne nimis cito diligere incipiant 
neve non dignos; Lae 78, 

I. eorrefpondierend: 1. zweimal: »separatim 
nemo habessit deos neve novos neve advenas nisi 
publice adscitos«; L Il, 19. eam (terram) ne quis 
nobis minuat neve vivos neve mortuos || virus .. 
mortuus ||; L II, 67. ut neve maior neve minor 
cura et opera suscipiatur, quam causa postulet; 
OL 14. 

2. breimal: »donum ne capiunto neve danto 
m. . neve gerenda neve gesta potestate«; 


meuter, teiner von beiben: A. anguia: si 
neuter anguis emissus esset, quid esset futurum; 
D II, 62. 

pars: huie (Aristoni) summum bonum est in 
his rebus neutram in partem moveri; A II, 130. 
ut in iis rebus, inter quas nihil interest, neutram 
in partem propensiores sumus, item ..; F V, 80, 
sine hominum opibus et studiis neutram in partem 
effici possunt; O II, 20. 

res: haec in bonis rebus ... facilitas nomine- 
tur, in malis proclivitas ..., in neutris habeat 
superius nomen; T IV, 28. 

‚w. mase.ı |. caret, potest: Callipho et 
post eum Diodorus, cum alter voluptatem adamas- 
set, alter vacuitatem doloris, neuter honestate ca- 
rere potuit; F V, 78. 

U. adsentior: hie .. neutri adsentiens 
nonne wiroque est prudentior? A II, 132. 

refero: tum se intellexisse, quos fidos amicos 
habuisset, quos infidoe, cum iam neutris gratiam 
referre posset; Lae 58. 

ill, sententia: in quo neutrorum omnino con- 
temnenda sententia est; O I, 70. 

b. neutr.: 1, 1. cadit: horum neutraum in deum 
eadit; D II, 125. 

contingit: quorum neutrum astris contingeret; 
N II, 44 

est: quorum si nentrum est; F IV, 57. aut 
eorum neutrum est, sad quaedam observatio con- 
stans ... est; D II, 124. quae in his enuntiate 
essent, eorum neutrum esss verum; Fa 37. 

licet: cwi (Protagorae) neutrum licuerit, nec 
esse deos nec non esse; N 1, 117. 

ohne ®Berb: neutrum, inquies, illorum; A II, 68. 
neutrum vero, inguit ille; F IV, 44 

2. sum: ut essent eorum alia aestimabilia, alia 
contre, alias neutrum; F II, 50. partim (cupidi- 
taten) esse naturales et; neoessarias, partim natu- 
rales et non necessarias, partim neutrum; T V, 98, 
.. bonam sit, quid malum, quid neutrum; DII, 
1 


IL. concedo: quorum neutrum tam facile, quam 
tu arbitraris, conoeditur; D I, 10. 

defendo: horum neutrum ante Zenonem ma- 
gnopere defensum est; A II, 113, 

facio: qnorum neutrum (sol) faceret, nisi esset 
igneus; N II, 40. 

opto: cum de tribus unum est optandum, aut 
facere iniuriam nec accipere aut et facere et ac- 
eipere aut neutrum; R Ill, 3. 

relinquo: neutra .. in mediis relinquebat; 


’ 


volo: quorum isti neutrum volunt; Fa 28. 


BB... 


niger 
neutiquam, teineswegs, durdaus nicht: 


ut... illa dieant Alemaeonis: »sed mihi neutiquam 
ine er, cor consentit cum oculorum 
aspectu«s; A Il, 52. Alcmaeo autem: »sed mihi 
neutiquam cor consentit«; A Il, 88. eos haud 
contemnunt quidem ||eos cont. q. neutiquam ||, 
sed de iis male existumant; O II, 36, indissolu- 
biles (vos esse) non potestis, neutiquam tamen 
dissolvemini; Ti40. mihi vero et Flacco neu- 
tiguam probari potuit tam flagitiosa ... libido; 
C 42. ıllud neutiquam probantes; fr XI, 2. 
f. possum. 


MEX, Tod, Hinrichtung, Ermorbung: I. adfe- 
runt: ut apud Homerum cotidianae neces inter- 
Ts u. torum sedationem maerendi adferunt; 


U, 1. conscisco: Iunius necem sibi ipse con- 
scivit; N I, 7. 

2. appello a: quae (denicales) & nece appella- 
tae sunt, quia residentur mortuis |] mortai |]; 
L II, 55. 

impello ad: er res ad necem Porsennae C, 
Mucium inpulit? P 12. 

IH, 1. dıes: cum eorum alteri Dionysius tyran- 
nus diem necis destinavisset; O Il, 45. 

potestas: * sunt .. omnes, qui in po ulum 
vitae necisque potestatem habent, tyranni; R III, 28. 
2. PEorgeeN» contra: non provocatione ad 
pop um contra necem et verbera relicta; R II, 62. 
. ad: Spartae .. pueri ad aram sic verberibus 
sceipiontur, sut... is exest«e, non numquam 
etiam ... ad necem; T II, 84. 


nexum, Säuldhöriglet: I. libero: cum 
sunt propter unius libidinem omnia nexa civium 
liberata nectierque postea desitum; R II, 59. 

IL fieri: quae (muncipie) sunt dominoram facta 
nexo aut aliquo iure civili; P 35. 

vindicare: omnia non Quiritium, sed sapien- 
tium iore pro suis vindicare, neo civili nexo, sed 
communi lege naturae; R I, 27. 


Mi, nicht, wenn nicht, wofern nicht: I. allein: 
1. Indicativ: quod ni ita est; L 1, 49. — quod 
ni ita tenebimus; TV,46. — »seumdem ma- 
gistratum, ni interfuerint decem anni, ne quis 
eapito«r; L III, 9. »magistratus ... nozium civem 
... eoherceto, ni par maiorve potestas populusve 
prohibessit«; L III, 6 

2. Eonjuncetiv: quod ni ita sit; N I, 122. — 
quod ni ita accideret; C 67. quod ni ita se 
haberet; F III, 66. ni ita se res haberet; T V, 
115. quod quidem ni ita se haberet, ut animi in- 
mortales essent; C 82, »ni prius ... sancta lovis 

ecies claros spectaret in ortus«; D 1, 20. quod 
ni ita esset; vV‚18 N 1 77. 1,4 O UI, 108. 
si ||ni|] its esset; T V, 33. nam ni ita esset; 
N 11, 82. LI, 46. cum is rar auge 
fecisset, NI VIR BONUS ESSET; ‚ m. mi 
vererer, ne de meipso aliquid viderer queri; Oll 
67. — quod ni (Caesar) fecisget; DIL, 52, quod 
ni ita fuisset; C 35. 

U. Verbindungen: nisi [ni] forte tante ... 
varietas pomorum .., dubitationem adfert, quin ..; 
NI1,158. — quidni possim? TV, 12. — »quodai 
Palamedi perspicax prudentia istius (Ulixis) per- 
cepset malitiosam audaciam«; O 98. 

nidus, Neft: gallinae uresque reliquae ... 
eubilia sibi nidosque construunt eosque quam 
possunt mollissume substernunt; N II, 129. 


miger, jhwarz, dunfelfarbig: algd: cum 
possit aceidere, ut id, quod nigrum sit, album 
esse videatur; A II, 34. num .nescio qui ille di« 


nigar 696 


vinus ... possit, quae alba sint, quae nigra, di- 
cere? D II, 9. 

aqua: quia sciret aquam nigram esse, unde illa 
(nix) concreta esset; A II, 100. 

ius: negavit (Dionysius) se inre illo nigro, quod 
cenae caput erat, delectatum; T V, 98. 

nix: Anazagoras nivem nigram dixit esse; 


migror, Schmwärze: »tenebrae conduplican- 
tur noctisgue et nimbum occaecat nigror«e; D I, 24. 


mihil (ail j. &. 704, a), nidts: A. mit Mb- 
fertigen: Barticipien und Abverbien 
vgl. C, 1, 1. est. 11. iudico, pnto): nihil ab- 
iectum, nihil humile cogitant; F V, 57. qua 
(vita) n. beatius, n. omnibus bonis affluentius 
cogitari potest; N I, 51. quin n. sit animis ad- 
mixtum, n. concretum, n. copulatum, n. cosgmen- 
tatum, n. duplez; TI, 71. n.admirabilius fir 
potest; O Il, 48. ut ... n. esset cereum, quod 
commutari non posset, item n. argenteum, n. 
aöneum, ... similiter ..; N III, 30. ita sapien- 
tem „rare Fi a e alii — ” = 
onentem; . f. age, ‚u 
alıud (4 6t.). ®. I, ©. 114, b. alins, A, Hi. nihil 
&.) ®. I, 6©.187,a. n.... altum, n. magni- 
cum ac divinum suspicere possunt, qui ..; Lae 
32. amplius: f. ample, B. (7 &t) ®.1, ©. 
164, b. quo n. fieri potest aptius; N II, 47. 
> ... ’mundus .. ita cobaeret ad permanen- 
um, ut n. ne exoogitari quidem possit aptius; 
N IL, 115. argenteum: 1 aöneum. bestum: 
f. adfluens. quis n. erat prolatum melius; T IV, 
6. melius equidem adferre n. possum, sed ..; T 
V, 82. videntur Athense .. peperisse ... n. me- 
lius illis mysteriis; L II, 36. qua (amicitia) .. 
haut scio an excepta sapientia n. melius homini 
sit || sit hominibus || a dis inmortalibus datum; Las 
20. qua (amicitia) n. a dis inmortalibus melius 
habemus, n, iucundius; Lae 47. quo (animo) n. 
est ab optimo ... genitore melius procrestum; 
Ti 27. cereum: f. aöneum. cosgmentatum: 
j. admixtum. n. .. est in animis mixtum atque 
-coneretum, ... n. ne aut umidum quidem aut 
Rlabile aut igneum; TI, 66. frIX, 10. j, admixtum. 
n, in praeclara epistula scriptum ab Epicuro 
er et conveniens decretis eius reperie- 
tis; FU,99. in qua (infinitate) n. neque sentiens 
neque coniunctum potest esse; N I, 8. qui 
summum bonum sic instituit, ut n. habeat cum 
virtute coniunctum; O1,5. conveniens: f. con- 
ens. copulatum: f. admixtum. sentit .. 
(Epicurs) n. umquam elegans, n. decorum; DI, 
2. n. .. desiderabile (cupiditates) concupi- 
scunt; F I, 58. qua (vita) tsetrius, miserius, de- 
testabilius excogitare n. possum; T V, 64. n. 
umqguam magnum a6 4 magna a er di- 
gaum amaverunt; F V, 50. n. ı tinati som- 
nio fieri posse divinius; D I, 59. qua (mente) 
n. hominı dedit deus ipse divinius; v 44, |. 
altum,. duplex: j. admixtum. in qua (natura) 
egregium n. videmus [jvideamus|]; N I, 117. 
elegans: f, decorum. quae (fgura) n, incisum 
is, n. tibus, n., eminens, n. nosum 
potest); N II, 47. ut (id) baberet ... n. 
incisum nr n. anfractibus, n. eminens, n. la- 
cunosum; 17. quo (mundo) n. excellentiuas 
feri potest; N 1, 45. n, fidum, n. exploratum 
habeas, ne amare quidem aut amari; Lae 97. quid 
est, cuius Faen aliquod sit, n. sit extre- 
mum? N I, 20. n... cum habest extremum, 
infinitum sit necesse est; D II, 108. f. infimum, 
y- de ... n. genuit natura fecundius; N 
1 in amicitis .. n. ficetum est | fictumj], 


aihil 


n. simulatum; Lae 26. fidum: f. exploratum, 
flabile: f. coneretaum. qua (philosophia) n, a dis 
inmortalibus uberius, n. florentius, n. 
bilius hominum vitae datum est; LI, 58. quibus 
n. nec tastrius nec foedius excogitari potest; 0 
II, 86, in quo re n. est temerarium, n. va 
er n. fortuitum; N II, 43. cum mibi n. in- 
roviso neo gravius, quam ag pro 
ee meis factis evenisset; RI, 7. ea (bona) 
mixta ex dissimilibus si erunt, honostum ex iis 
effici n. poterit; T V, 45. humile: f. abieotum. 
igneum: f. concretum. qui (sapiens) samper animo 
sıo excubat, utein. inprovisum accidere possit, 
n. inopinstum, n. omnino novum; T IV, 37. in 
qua (discriptione corporis partium) n. inane, n. 
sine cAuss, n. supervacaneum est; N I, 92. inane 
obsignari n. solere; D II, 145. nullum inane, n. 
esse individuum potest; NI,65. in quo (inani) 
n. nec summum nec infimum nec medium nec 
iotimum |jultimum || neo extremum sit; F I, 17. 
n. e856 eorum, quae natura cernerentur, inintel- 
legens intellegente in toto genere prasstantius; 
Ti 10. inopinstum: f. improrisum. n. contra 
inutilius ei, qui id iniuste consecutus sit, in- 
venio; O III, 84. intimum: f.infmum, iucen- 
dum: me: Lae 47. lacunosum: [. ei. 
nens. & sippo n. magnum nec magnifi- 
cum desideravi; RK IIL, 12, j. altum. n. a philo- 
sophia N aut maius aut utilius optari quam 
haec; Ir u WRDEREKOFE. Nam. 23 = 
n.que esse in eo magnum; 8. f. um. 
iicum. medium: f. infimum. hacc osten- 
torum genera mirabile n. habent; D II, 66 
miserius: f. detestabilius, n, .. poterat fieri illo 
mitius; AD, 11. mixtum: f. concretum. n. 
habet .. naturale ius; R II, 18. novum:f. 
improvisum. cum ait n. omnino in rerum 
minimum, quod dividi nequeat; A I, 27. mihi 
.. m. umquam populare plaouit; L III, 87. cum 
.. homini sive natura sire quis deus n. ments 
praestabilius dedisset; C 40. f. florentius. n. 
.. (natura) habet praestantius, n., quod magis 
expetst quam honestatem; T II, 46. ut in omsi 
natura n. 60 (deo) sit praestantius; N II, 45. qus 
(Iphigenia) n. erat eo quidem anno natum pul- 
sbrlen II, 95. id .. its tornavit, ut n. efi- 
cere posset rotundius | I; Til. sen 
tiens: f. coniunetum; 1, 28. illi (Spartiatae) 
.. voluerunt n. horum simile esse »apud Laca«- 
nas virgines«; T II, 36. imperfecto .. nec abso- 
luto simile pulchrum esse n. potest; Ti ll. si- 
mulatum: f. fctum,. natura solitarium m. 
amat; Lae 88. quibus (insitionibus) n. invenit 
agri oultura sollertius; C 54. supervaos- 
neum: f. inane. aut n. superum aut obscure 
admodum cernimus; A fr 10. f. infimum. tae- 
trius: f. detestebilius. foedius. sin. tale me 
tuamus; FI, 55. cum ei (militi), qui steterit, a. 
tale erenerit; T II, 54. n. tale dicitis, sed onsu 
esse factum, ut ..; NI, 91. n. ut tale ulla in 
re publica reperiatur; R II, 42. in ientibus 
viris perfectisque n. potest esse tale; Ö II, 45. 
n. Sex, Aelius tale, n. multis annis ante Ti. Co- 
runcanius, n, modo P. Crassus; C 27. siquidem 
n. peperi n. consecutus sum, ut ..; P 17. 
temerarium: f, fortuitum. quonism n. tertium 
est; T I, 82. tertium certe n. inveniri potest; C 
66. n. (haruspices) putant accidere potuisse tri- 
stius; DIL,82. n. igni vacuum sspici ac videri 
test; Ti 18. varium: f. fortuitum. uberius: 
. florentias. diei .. n. potest verius; FI, 
ultimum: f. infimum. umidum: f. 
n. est .. unum uni tam simile, tam par, quam 
omnes inter nosmet ipsos sumus; L I, 29. uti- 
lius: f. magnum; T IV, 


nihil 


B. mit @enueti®: nibil .. magno 
ram miror; A I, (at oratio hominis) n. 
tereuntis eorum, quae ..; A I, 64. Em (Ahisto) 


et 


n. istorum sciri putat posse ur‘ 1,1 quorum 
n. oportere ||} he Il ‚eranisiti raklonibos 
are; F I, 30. eorum .., quae sunt prima 
naturae, propter se n. est m; F 21. 
ihi .. vestrorum n. 19 ; FIV, 80, quin. 
eorum itant; F V, = uorum sine causa fieri 
n. um SEE Re eorum n. est eius 
generis, ut . n. est .. ommium, ..- 
mer he ; TV, ım.. inter- 


2, erlag, m u” "dene debet eorum, in 
a, TV quorum in ., 
I, 40. 'n. horum nimis callide; NL” Re 
eorum sine eo (aöre) fleri potest ; N II, 88. hunc 
horum n. umguam reputavisse certo scio; N II, 
119. m. horum esse en’ N U, 128. horum 
..n. est, .. intereat; N III, 30. quorum deum 
n. nu N UI, 38. n. horum reeipiemus; N 
ul, 52. . horum probandum est; N III, 52 
quorum ei "neo suscipi sine ratione meo eflici 
potest; N II, 75. si .. provideri n. potest futu- 
Fum esse e0rum, quae casu Sunt; DI, 25. horum 
cum Seri n. A ren sine aliquo motu; D II, 67. 
es sumunt ad coneludendum, quoram iis n. com- 
en ll, 108. omnium ...n. est TR 
praestebilius quam plans intellegi . 
tibi horum n, deberi potest; L II, a qui (C. Fa- 
bricius) n. habuit eorum, n. habere voluit; P 18. 
f. A. intell . cum ei (Üleombroto) n. accidis- 
set adversi; T I, 8. n. curare deum nee sui 
nec alieni; LI, 21. si quis aegre ferat n. in se 
esse virtutis, m. animi, n. oflicii, n. honestatis; 
T IV, 61. in quibus n. virtutis, m. animi, n. ner- 
vorum putant; O II, 36. quae .. secundum na- 
turam sint, parkim n. habere in sese eins appe- 
titiomis; F IV, 58. quae... (igura) n. asperi- 
tatis habere, n. offensionis potest; N 11,47. (id) 
n. asperitatis ut haberet, n. offensionis; Ti 17, 
geod (insipiens) n. umquam haberet boni; T IV, 
ut n. boni est in morte, sic certe n. mali; 
Fer 14. > ech A L, de ge 
erit, quod (sap sequatur; 
phonius et ee petiverunt mercedem ..., 
=. certi, sed hu un huic n. potest osse 
osrti, n., quod enlont um habeat permansurum 
sibi unum diem; ge . eonstantis si n. 
babeat percepti = = niti; N il, 23. f. compre- 
hensi. ‚cum ... nr per- 
cepti, eogniti, comatitutt, AI, use (species 
deorum) n.eoncreti habest, n. solidh, n. be a 
n. eminentis, aitque pura, ig Sg he L. 75. 
constituti: |. comprehensi . 
n. habeait sontenkienis cum ee L IL, 


25. eum .. (gemites) n. imminunt doloris; TII, 
57. cum locus n. habeat dubitationis, 
quin ..; 01, 17. eminentis, expressi: f. con- 


ereti. quis mn. conferunt in eam (vitae societatem) 
studii, m. operae, n. facultatum; O I, 29. nec 
ego is sum, qui m. x ger falsi si säprobem; | turn 

r\ De 66. quod . erceptum 
tum r% IL, 108. i .. 00 n. 
”. ho- 


potest; A II, 106. cum Socrates Alcibi 
sisseb ... eum n. hominmis esse; T IH, 
nostatis: j. animi. quodsi homines „kumaui‘, 


ut ait podis, ‚mn. 2 se alienum ı „putarent* 

L I, 88. quamquam Terentianus Chremes 
„humani n. a se alienum putat*; O T 80. sunt 
qui satis putent ostendere n a inati ac- 


‚bitura sit 


12. En =. iuris esse cum bestiis; FI, 
67. si aub m. iuris inspertins aut parum; RIV, 8. 


Beleg tius — snimium boni 
n. est * malie; F IL, 41, 


Ayhrnher 
n. near ungen 


sapienti; F II, 29. quoniam post mortem mali 
n. est; TI ‚16. in quo (tempore) mali n. esse 
coneedis; T I, 16. sit .. aliquis, qui m. n. mali ha- 
beat; T I, 85. in ipso dedecore mali m. esse, nisi 
sequantur dolores; ?m I, 28, haec .. oratio de 


ipsa summa mal n. detrahit; TIII,55. cogitatio 
FF diuturna n. esse im re mali dolori medetur; 
T II, 74 in illa re... mali n. fuisse? T III, 77. 
cui mali n. est nec esse potest; N I, 88, sensu 
earente (animo) n. a Taezl Lfl n 
mali accıdisse 


mali n. admiscere; Ti 9. n boni; 
eoram (membrorum) supervacaneum sit; N II 
121. n... eum eius modı celare ergo) A L 
8. n eius modi invenio; A II, 113, qui in es 
voluptate velit esse, quam n. molestine er 
qustur; F I, 32, in quibus rad ger 
alas osse || ers 1 Eee Tr A 
aut omnino m. habere momenti aut tantum, an 
FI8 nm eg adfert, eur Se 


animi, similitudo; T I,80. quam (animi conseien- 
tiam) seilicet co u” = 1 nie As 
her = 
ge es om 
te est? D 16 n. Se .. 
1, 102. illius Br: deus n. 
Te ee Du, 40. = 
(philosophi) deum n. habere = negetil dicunt, 
n. exhibere alteri; O III, 102. nervorum: |. 
animi; O U, 36. Zenoni 


‚. obtreotans n. novi 
rep 

verborum ; AI, 16. nune dicam de en n. 
scilicet novi, ea tamen, qune ..; — wr 
equidem novi, neo quod ..; D L 1. est ... tra- 
ductio temporis n. novi eficientis; DI, 197. n. 
novi vobis adferam, neque quod ..; R I, 21. of- 
fensionis: j. asperitatis. rtieit: .d snimi; T 
mn 51. n. operae rei publicae nB; Fin u, 
7.1. facultatum. quibus .. n, est in ipsis opis 
ad bene besteque virmdum; C4 percepti: |. 
er comprehensi, homini ... prascipue Iprae: 
will} a natura m. datum esse dieemus? F II 
1. — n. en peresin, 2, pretii; LI 
. uo genera proni et su- 
engen petunt; TI, 42. ar 
videre, n. tranq uk potest; 58, quae ri 

n. habent rationie,q quare rd sint; DIL, 1 
prius quam in os iniecta gleba est, loous ille, ubi 
erematum est corpus, n. habet religionis; LH, 
57. quoniam detractis de homine sensibus reli- 
.- n. est; F 1, 80. eum reliqui n. sit omnino; 
II, 101. m. earum rerum defuturam, quas na- 
tura Een depravata desideret; FI, 50. omnium 

... 2, esse mais amicitin, n. aüberius, n 
Parer  E F 1,65. beatus, eui n. kumanaram 
rerum aut imtolerabile ad demittendum animum 
aut nimis lastabile ad eoferendum videri potest; 
T IV, 87. n. earum reram ... aut in bonis auf 
in malis esse habendum; TW, 6. n. omnium 
rerun melius est mundo, n . praestabilius, n. pul- 
chrius; N 11,18. am earum rerum nec 
fleri nec expediri suis N, 122. scire isterum 


=. quieti 


rerum n.... possumus; R Omnium .. rerum 
.. DM. et ig Te the n. uberiusg, n. äulcius, 

n, homine Iı digmius; O 1,151, solidi: f, con- 
ereti. studii: f. facultatum. swi: f. alieni. tran- 


quilti: f. quieti. virtußis: f. animi; ON, 86. n, 


nihil 


habeat res vitii; Lae38, (volaptas) condimenti for- 
tasse non n. utilitatis certen. habebit; O III, 120. 
C. allein: 1. abfolut: 1. Subject: neque .. 
est quicquam aliud praeter mundum, cui nihil 
abait; N I, 37. ut n. ad eorum er 
magnitudinem posset accedere; F II, 96, 
virtutis .. summam accedere n. potest; F IV, 87. 
vita .. talis fuit vel fortuna vel Dacia, ut n, pos- 
set accedere; Lae 12, n. acciderat ei (Polyerati), 
quod nollet, niei quod anulum ... abiecernt; F V, 
92. si... n. fieri potest, n. accidere, n. evenire, 
niei quod ... certum fuerit ..; D II, 19, 
fortuito cecidisse videntur; D I, 71. n. ut for- 
tuito cecedisse videatur; D II, 107. »tanta laeti- 
tia auctus sum, ut n. constet«; F Il, 14. tum 
ecferetur (inpotentia) alacritate, ut „n. ei conste 
quod agat“, ut ille; T IV, 35. debet:; f. at; 
1, 29, RV,11. O1,55. quia n. decet invita 
Minerva, ut aiunt; O1, 110. deus ille, qui n. 
censuit deesse virtuti; A II, 134. n. posse ad 
beatam vitam deesse sapienti; F V, 84. si omne 
beatum est, cui n. deest; T V, 39. seguitur, ut 
n. paeniteat, n. desit, n. obstet; T V, 53. sibi 
n. deesse, illi (regi Persarum) n, satis umquam fore; 
Y,92. eui.n. desit, quod quidem natura deside- 
ret; R I, 28. haut sciam an ne opus sit quidem 
n. umquam omnino deesse amicis; Lae 51. |lfin 
uo virtus sit, ei n. deesse ad beate vivendum] |]; 
1l. (animue) n. sibi deesse putat, n. curat am- 
plius; P 43. n. sibi deesse sentiunt; P 52. n.ne 
to delectat umquam ..., te igitur, Torquate, 
ipsum per sen. de t? FU, 107. n. .. inter 
Urrivekinices et illam veterem Academiam dif- 
ferebat; AI,18. utin hoc quoque nostro mundo 
aliquid alicui sie sit par, ut n. differat, n. inter- 
sit; A IL, 55. si..n. inter deum et deum differt; 
1,80. n. ... dolet nisi pes; 'T II, 44. cum 
ex terre n. emineret, quod ..; DL9. m... 
errat, quod ..; N ll, 51. ad nostros cives eru- 
diendos nihil utilios (est); A I, 11. n. est .., 
quod non alicubi esse cogatur; AI, 24. m... 
valentius esse, a quo (natura) interest; A I, 28. 
(res ita) concitatae, ut n. umquam unum esset et 
constans, ne idem quidem; AI, 31. etsin. est 
iis, qui placere volunt, tam adversarium; All, 10, 
(nos) n. omnino quale sit posse reperire; A II, 14. 
quod n, esset clarius dvapyeig, ut Graeci; A 11, 17. 
n. .. est ei (menti) veritatis luce dulcius; A IL, 
31. sin autem commune n. erit; AIL,34. ubi.. 
virtus, sin. situm est in ipsis nobis?® A I, 39. 
inter quae (visa) n. sit omnino; A 11, 47. n. ut 
esset, qui distingueretur tremor ille et pallor; A 
UI, 48. n. est .., quod de suo genere in aliud 
genus transferri possit; AI, 50. sin. erit, quod 
intersit; A 1I, 58. n. esse, quod pereipi possit; 
A II, 60. n. est... ab ea cogitatione ... errore 
... diiunctius; A II, 66. omnino n, esse, quod 
pereipi possit; A II, 68. nec omnino (scire nos), 
sitne aliquid, ann. sit; A II, 73. n. esse, quod 
nosci, percipi, comprehkendi possit; A Il, 83. n. 
esse idem, quod sıt aliud; A Il, 85. quo certius 
n. potest esse; A ll, 90, contra naturam est pro- 
babile n. esse; A 1]. 99, n. tibi est perspicuum ? 


ut n. 


A II, 102. in incertis .. n. est probabile; A II, 
110. n. esse bonum nisi virtutem; A II, 180, u. 


esse dicitis a sapiente tam alienum; A II, 132. 
cui (Zenowi) praeter honestum n. est in bonis; 
A 1, 135. quod ... ego n. eius modi esse arbi- 
tror, cui si adsensus sim, non adsentiar saepe 
falso; A 11, 141. quo ETTL profecto n. est 
scutius, n. politius; A 1], 148. n. esse, quod com- 
prehendi et percipi possit; A II, 148. n. esse, 
quod percipi possit; A II, 148. cum .. certe on. 
bominı De melius esse quam vacare omnj do- 
lore; F I, 57. n. esse prosperum nisi voluptatem, 


698 


nihil 


n. asperom nisi dolorem; FI, 71. sit sane n. 
melius; F I, 11. hie n. fait, quod (verbum Lati- 
num) quaereremus; F 11, 13. ut...n. tem tu 
sit, quod eb causs (Epieurus) non videatur 
esse facturus; F ll, 28. n. .. putare esse praeter 
voluptatem ... summae mihi videtur inseitiae; 
FII,34. n. esse bonum nisi honestum, n. malam 
nisi turpe; F II, 38. n. .. arbitror esse magna 
laude dignum, quod ..; F II, 80. vide ..,« 
amicitiam sua caritate metiare, n. esse praestan- 
tius; F II, 85. qua (virtote) n. possit || posset, 
potest || esse praestantius; F IT, 2. nisi statuerit 
n, esse, quod intersit aut differat aliud ab alio, 
praeter honesta et turpia; F III, 25. effectum est 
n. esse malum, quod turpe non sit; F III, 29, n. 
est .., de quo minus dubitari Bern quam .. 
honesta expetenda ... esse; F III, 38. de perti- 
nentibus n. est bonum praeter actiones honestas, 
de eflieientibus n. praeter amicum; F Ill, 55. 
ua (natura) n. est aptius, n. discriptius || deser. |]; 
» m 74. in bis |liis]] .. partibus duabus n. 
erat, quod Zeno commutare gestiret; FIV,8. ut 
n. esse praeter animum videretur; F IV, 28. n. 
esse melius in vite quam se; F IV, 38. quon., 
potest esse perversius; FIV, 40. in qua (natara) 
si n, est praeter rationem; F IV, 41. iam ille 
sorites [jest ||, quo n. putatis esse vitiosius; F IV, 
50. n. est.., de quo aliter tu sentias atque ego; 
F IV, 60. sin, est, quod tam miseros faciat quam 
impietas; FIV, 66. n. in istis (mediis) esse, quod 
interesset; FIV, 71. in quibus (rebus) n. aut ho- 
nestum aut turpe sit; V,28 n. esse borum 
praeter scientiam; F V, 23. qua (ratione) n. est 
in homine divinius; F V, 38. nihilne est in his 
rebus, quod dignum libero aut indignum esse du- 
camas? F V, 47. in omni .. honesto ... n, est 
tam illustre ... quam coniunctio; F V, 65. con- 
cede n. esse bonum, nisi quod honestum sit; FV, 
83. n. est .. apud istos, quod non atomorum 
turba conficiat; TI, 22. non sentientis ..n. est, 
ullam in partem quod intersit; T I, 24. quod D, 
est animo velocius; T I, 43. cum ..n. erit pme- 
ter animum; TI, 47. si no. esset in eo (animo) 
nisi id, ut per eum viveremus; T I, 56. cum .. 
n. esset, ut ommibus locis a Platone disseritor 
(n. enim ille |Jjenim |] putat esse, quod oriatur 
et intereat); T I, 58, n. esse, quod doleat, quin 
id aegrum esse quoque possit; T I, 79, n. ponse 
in eo esse, qui ipse non sit; T 1, 90, n. .. est 
profeeto homini prudentia duleius; TI, . ut 
n. conseamus esse malum, quod sit a natura da- 
tum omnibus; TI, 100. n. est .. malum, nisi 
quod turpe ... est; TII, 29. summum (esse dico), 
quo n. sit superias, breve, quo n. brevius; T Il, 44. 
si (in animie) n. esset aliud, n. esset homine de- 
formius; T 47. n. est, quod ... non parati 
simus et ferre et perpeti; T II, 58. n. esse bo- 
num, nisi quod esset honestum; TI, 61, n. .. 
potest esse aequabile, quod non a certa ratione 
Brsesaen TI, 65. frogalitas, ut u a 
ruge, qua n. melius |jest|] e terra; T II, 18. 
quibus (Peripateticis) n. est uberius, n. eruditius, 
n. gravius; T III, 22, n. est.., quod tam obtun- 
dat ... aegritudinem quam ....cogitatio n. esse, 
quod non accidere possit; T II, 84. qua (stulti- 
tia) n. est peius; Pu, 70. n. .. esse malum, 
quod turpe non sit; T III, 77. quo prarius n. 
esse possit; T III, 80. n. bonum esse, nisi quod 
honestum esset; T V, 18. n. esse nisi virtutem 
bonum; T V, 21. n. esse ei beatum, cui semper 
aliqui terror impendent; T V, 62. sibi n. deesse, 
illi (regi Persarum) n. satis umquam fore; TV, 
92. n. est, quod expedire tam facile possimus; 
NI7. non .. sumus ii, quibus n. verum esse 
videatur; N I, 12, n, est, quod Pisonem ... de 


nihil 


sideres; N I, 16. (Cleanthes) n. ratione- censet 
esse divinius; N I, 37, nisi quietum ..n. beatum 
est; NIT, 52. n. est .. + quod vacet an 
N 1,65. n. fore in nostra potestate; N |, 69. 
quoniam n. esse potest, nisi quod attigimus aut 
vidimus; N I, 88. n. et... virtute .. amabilins; 
N L 121. qua (ratione) n. potest esse praestan- 
tius; N UI, 16, qui (homo) n. in omni mundo 
melius esse quam se putet; N II, 16. nec solum 
n. est, sed ne cogitari quidem quicguam melius 
potest; N II, 18. si ratione et sapientin n. est 
melius; N IL, 18. quo n. in quoque genere nec 
potest nec debet esse praestantias; N II, 29. n, 
est .. in omni mundo, quod non pars universi 
sit; N II, 30. n. .. est mente et ratione melius; 
N 11,38. est... n. mundo perfectius, n. virtate 
melius; N U, 89. n. est .., quod ratione et nu- 
mero moveri possit sine consilio; N II, 43. in 
quo nv. est difheilius quam & consustudine oculo- 
rum aciem mentis abducere; N II, 45. qua (na- 
tura) n. sit melius. mundo .. certe n. est melius; 

46. n. potest esse indoctius, quam quod a 
vobis adfirmari solet; quod n. est eo 
(aöre) mollius; N II, 66. n. est .. prasclarius 
mundi administratione; N II, 76. n. est .. prae- 
stantius deo; M IL, 77. aut n. est, quod sentiente 
natura regatur, aut ..; N U, 85. quo spectaculo 
n. potest adwirabilius esse, n. pulchrius; N II, 104. 
hi sunt di et homines, quibus profecto n. est me- 
lius; N II, 133. qua (natura) n. potest esse cal- 
lidius; N U, 142, cum deo n. praestantius esset; 
N I, 20. quo (mundo) n. in rerum natura me- 
lius osset; N II, 20. n. esse mundo sapientius; 
N II, 21. n. est mundo melius in rerum natura. 
ne in terris quidem urbe nostra; N II, 21. non 
est igitur mundus deus, et tamen n. est e0 melius; 
n. est enim eo pulchrius, n. salutarius nobis, n. 
ornatius aspectu motuque constantius; N III, 28, 
n. homine esse melius ||[nihil ... melius] |]; N 
IH, 26. n. esse, quod sensum habeat, quin id 
intereat; N III, 34. n. esse animal |janimale || 
intrinsecus in natura atque mundo praeter ignem; 
N III, 36. obscurum deo n, potest esse; N III, 38. 
n, esse, quod deus eflicere non possit; N III, 92. 
ut n. sit, quod non ex ea (materia) quamvis subi- 
to fingi ... possit; N III, 92. n. est .., quod 
non longinguitas temporum ... adsequi possit; 
D 1, 12. ut.n. sit, quod errorem animis ... ad- 
ferat; D I, 62. qui (haruspices) responderunt n. 
illo puero clarius, n. nobilius fore; DI, 79, n. 
est .. beneficentia praestantius; D I, #2, II, 102, 
malunt .. disserere n. esse in auspiciis quam, quid 
sit, ediscere; D I, 105. cum (animus hominis) 
ita solutus est et vacuus, ut ei plane n. sit cum 
corpore; D I, il3. sin autem n. esse in observa- 
tione putant; DI,113. n. est, quod cum his 
magnopere pugnemus; D I, 113. eodem .. modo 
n. est futurum, cuius non causas id ipsum eflicien- 
tes natura contineat; D I, 125. n. .. est tam 
eontrarium rationi .. quam fortuns; D II, 18. 
n. .. est pro certo futurum, quod .; DU, 21, 
cum .. [tristissuma] || primae victimae || exta sine 
capite fuerunt, quibus n. videtur esse dirius; D II, 
36. n. illo (Roseio) clarius, n. nobilius fore; DI, 
66. n. est .., quod deus efficere non possit; DIL 
86. iam ut n. possit esse contemptius; D Il, 117. 
n. est .., de quo cogitare nequeamus; D II, 189, 
no. est magnum somnianti; D IL, 141. mihi...n. 
potest esse iucundius; D II, 150. aut n. omnino 
est fortuitum, aut hoc ipsum potuit evenire for- 
tuna; Fa 6. n. esset in nostra potestate, si ita an 
res haberet; Fa 9, quod veritus est, ne... m. 
liberum nobis esset; Fa 23. quibus (physicis) ioane 
esse n. placet; Fa 24. id sı verum est, n. est in 
nostra potestate; Fa 31. qua (libertate) ... n. 


699 


nihil 


potest esse dulcius; RI, 47. concordi populo ... 
n. esse inmutabilius, n. firmius; RI, 49, medium 
optimates possederunt locum, quo n. potest esse 
moderatius; RI, 52. n. esse rege melius; R I, 56. 
quo n. possit esse praeclarius; RU.42 n... 
populi et unius erat populus ipse; R III, 43. quia 
n. ista, quae populi speriem et nomen imitatur, 
immanius belua est; R III, 45. plures .. boni in 
qua re publica rerum potientur, n. poterit esse 
illa beatius; RII,46. nihil esse tam regale quam 
explanationem aequitatis; R V, 3. cum ..n. tam 
incorruptum esse debeat in re publica quam auf- 
fragium; R V, 11, n. mihi fuit bes quam ut 
Masinissam convenirem regem; YL9 n et 
. illi principi deo ... acceptius quam ..; R VI, 
13. infra .. iam n. est nisi mortale et caducum 
praeter animos; R VI, 17. post annalia pontificum 
maximorum, quibus n. potest esse ijeiunius ||in- 
iucundius, al.||; L I, 6. quoniam n. est ratione 
melias eaque est |jestque |] et in homine et in deo; 
LI) 293. hac .. (insula) n. est amoenius; LII, 6, 
quom ipsi deo n, minus gratum futurum sit quam ..; 
I, 25. n. .. tam aptum est ad ius condicio- 
nemque naturae ... quam imperium; L II, 8, 
n. ess8 turpius quam [est] quemquam legari nisi 
rei publicae causa ; ‚18 n. erit iis urbe, n. 
domo sus duleius; L Ill, 19. x. ut faerit in suf- 
fragiis voce melius; L II, 33. n. est... exitiosius 
civitatibus, n. tam contrarium iuri as |jet || legi- 
bus, n. minus et ||minus|] civile et humanıum 
uam ... quiequam agi per vim; L III, 42. qua 
aan, liberslitate) .. n. est naturae homi- 
nis accommodatius; O I, 42. id .. tantum abest 
ab oflieio, ut n. magis oflicio possit esse contra- 
riam; O I, 48. n. est .. liberale, quod non idem 
iustum; O I, 43. n. .. est amabilius nec copula- 
tius quam morum similitudo bonorum; O I, 56, 
n, .. honestum esse potest, quod iustitia vacat; 
01,62. n... et tam angusti animi tamque 
arvi quam amare divitias, n. honestius magni- 
centiusque quam pecuniam contemnere, si non 
habeas; O I, 68. quo esse n, potest stultius; O I, 
88. n, est profecto magis (decorum) quam aequa- 
bilitas ..; Ö I, 111. n. est .., quod tam deceat, 
quam ... servare constantiam; OÖ I, 125. n. fuit 
in Catulis, ut eos exquisito iudicio putares uti 
litterarum; O 1, 183. quo n. est ad oflicia con- 
servanda sccommodatius; O1, 141. sine qua (vere- 
cundia) n. rectum esse potest, n. honestum; O I, 
148. qua (hominum utilitate) n. homini esse debet 
antiquius; O I, 155. iis n. potest esse dementius; 
OU, no. erst, quod homines iis auctoribus 
non posse conaequi se arbitrarentur; O II, 42. 
sine qua (institia) n. potest esse, laudabile; O II, 
71. quodsi n. est tam contra naturam quam tur- 
pitudo ... nihilque tam secundum naturam quam 
utilitas; O III, 35. num ista societas talis est, ut 
n. suum ouiusgue sit? O III, 53, m. nec expedire 
neo utile esse, quod sit iniustum; O IL, 76. n. 
esse utile, quod non honestum sit; O I, 85. ei 
n. malum esset nisi dolere; OÖ IH, 105. est .. n. 
utile, quod idem non honestum; O LI, 110. fac 
n. isto esse iucundius; O IU, 117. huic divino 
muneri ac dono n. tam esse inimicum quam vo- 
luptatem; C 40. n. esse tam detestabile tamqus 
pestiferum quam voloptatem; C 41. n. .. est 
molestum, quod non desideres; © 47. n. est otiosa 
seneetute iucandius; Ü 49. agro bene eulto n. 
otest eese nec ugu uberius nec specie Oornatius; 
57. n. esse morti tam simile quam somnum; 
C 80. n. est... tam näturae aptum, tam o»nre- 
viens ad res vel secundus vel adversas; Lae 17. 
n. est .. virtute amabilius, n., quod magis adliciat 
ad diligendum; Lae 28. n, difäicılius esse .., quam 
amicıtiam ... permanere; Lue 33. nm. est, quod 
88* 





nihil 700 nihil 
illi non tur üs; Lae 45. n. est .. | FII,40. mibi .. m. tam perspicuum videter, 
remuneratione benivolenlise, n. vicissitudine stu- uam ..; FIIL,41. n. oportere inopinstum ur, 
offieiorumgue iucundius; Las 49. n. | Id, 55. n. visaum est illo iucundius; 7 
quod ad se rem m tam ... attrahst quam 97. n. dicam mihi videri minus; N I, 57. nl 
amieitiam similitudo; 50. m. est .. appeten- | bomini homine pulchrius n. videbatur I videatur, 
tias similium sui nec rapasius natura; Lae | videtur||; N I, 77. nisi quid Quinto videtur se- 
50, > hr . stabile, quod est; Lae 65. | cus. — mihi vero n.; LI 8. m. ei (Xenophonti) 


- quam multi ita 
Sontemaunt. ut m. "inanius, n. esse levius existi- 
ment! Las 86. m. est tam incredibile, quod non 
dioendo fiat probabile, n. tam horridum ..., quod 
non splendeseat orationu; P 3, quo (animo) n. 
est praestantius neque divinius; P14. quo beatius 
esse mortali nm. potest; P 16. huic n. potest esse 
certi, m., quod a habent Ansurum 
sibi unum diem 17. si bene facta reote facta 


n. evanisse, Kr 
un, 55. = posse Tr 
; Fa 34. .. eine 

cAusis evenire; Fa dl. f. aocidit; D 1. 

ius. kun non deceat; O II, 

11. f ost; © n. eum (mortalem) profecte 
fallat; D I, 197. n. .. ae animi 

expers, id Be ex mu 

conpotemque rationis; N IL ‚ libero tempore, 

posshns, ; papedit, eg corporis 

85 mo im 

n. inest, quod ..? FV,47. his .. in nataris 

». inest, 'quod vim memoriag ... habeat; TI, 66. 

fr IX, 10. n. tam facile in animos teneros ... 

influere quam varios canendi sonos; L ir 88. 

interest: f, intersum (©. 349-851 

.170,f). n. nt fore interest a 

ERS contingere idem 

n. ner de N, 

ad alioa manare 


neat; N I, 20. ut n. it in patriis institutis 
H, I Mn oindeict 
quod sit probe bike illi con- 


trarium; A 1, 9 o a ut .n. psenitent, 
a. desit, n. obstet; ‚58. qui uobl unsi Ora- 
culum erg n. Ag n08 pertinere post mortem 
Hp. m. adn. pert.j; F II, 1082, his sententiis 


omnibus n. post mortem Bien ad quemguam 
potest; TI, 2. utnm, it ad nos ante or- 
tum, sion. Due T1, 9. 


.i earens . t 
ad an T Bar | (enleren) non fe | panel 


quo otest brevius; vn Fri 
cum et 
praes 


opfumakie I} appellante, n. 

iis n. ma- 

a m.|} videri, u naturae necessi- 

erat; ge ge deest; F V, 84. 
manat. manet. pertinet. — 

I, 1. addo. eogite. cognosoo. com Bias: dico. 

facio. eh u 2 biakl Aa N.» 


Hl, 


uam 
aafer ie 


tam regale videri qguam studium colandi; © 59, 
f. ondit, est; N ie 12, eh 

2. Brädicat: hieri potest, ut id, 
Scatur, aut falsum sit aut nihil sit a 
nino; A II, 36. quodsi ... is ae a a 
animus; F IV, 27. si .. non sunt, 2. pPossunt 
esse; ita ne miseri quidem sunt; T 1,12. n. case 
omnino snimum; Ah Auen 21. 5 ger 
pinde pol es 24. 


.. vobis nm. 
uod adhuc de re pablion u putemus 
a een .;RIL7 
I nad Berben: 1 . objectiv: nit. . um- 
quam sabnuit meo studio volantas tua; Fa 3. 
. . ve ei debetur, a quo n. acoeperis? 
I, 116. iam acquirebatur; TI, 10. 
ut ilio Hberaliasimum esset spectare n. sibi ad- 
quirentem, sic ..; T V, 9. summam volu 
quo Ian her Mr addi Rn FL Berti 
huief] addi po quo magis 
sit; P 22, cum ... nm. addi, un. magis 
peocari posse videatur; P 26. quas, ... si essent 
vera, n. afferent, quo iucundius ... "Viveremus ; 
F 1, 72. eas (disciplinas) non modo n. adiurare 
arbitror ur gg It afirmare |, eg melio- 


en on. Ay nstaram;; Fol. 
Stoieorum, quars ... pü- 
Gain; A qui omnino n. in suum | num 


in | censum er caput attuliasent, proletarios 


nominarit; .. ’gdferunt, qui in ıo 
Here versari ee Fi Ir ae 
ui (sapi n. BET a ings us 
dd nos Seinem; T firmo: j. ad 

I, &. 67, b. Callipho 


algd 
mr ar Yu n.® eye nisi voluptatem; FU, 
ee > admirari, cum Rn ee 
est proprium 
jean oeie lafım, a, oa near, adınirazi ; 
V,81. n. bominem, nisi quod honestaum deoo- 
rumque sit, aut admirari aut optare aut 
oportere; O I, 66. ite agamus, ut m. nobis ad- 
sentati esse videamur; A II, 45. si id tantum 
modo, ut tacess, n. adsequeris; ALM n 
nostrae landi a gg N U, 87. 
j. adfingo. quin tam diu, dum ita gauderet, n. 
agitare mente, n. rafione, n. ) 


Sonsequi 
;C di. quaero, — cn 

are rd diebus an n. 
Alan ’e 1is, 8 


hi DL a nihil In Et) 
‚a er . m. E lie angui- 
rere; eg I, I - Bdpetunt, aulla re egent, 
u. sibi deesse sentiunt, n. requirunt; P 52. quam- 
vis multe cuiusque modi (oratio) rapiat, m. re 
teneas, n. apprehendas | reprehendas ||; F 
si ulla sonten tontia age eeund mierm n. Iänie: 
man AH,29. n umg ee 
fr V, 100. "2. audit AD, 1 yo 
a 57. quasi n. um- 
inmo us, n, oogitaverim ; 
II, 7, n. audivi ex eo (Seipione) ipse, quod 
nollem; Lae 108, (sapiens) homestius — 
si ex hereditste n. ceperit, quam si ceperit; O 
II, 98. n. .. magis carendum est sensctuli, 


quam ne languori se desidiseque dedat; O I, 18. 


nihil 


701 


nihil 


n. .. cernis? A ZI, 102. n. nos sentire, n. cer- 
nere; AII, 14. n. ut (Torquati) de utilitatibus, 
2. ut de rag Narr suis cogitarent? FI, en 
ut nisi fguris hominum constitutis n. possent 
dis inmortalibus rn NIL45 n. tam ... 
monstruose tarı potest, quod non possimus 
146. n. .. his in locis nisi saxa 
; LHO,2. qui n. dieit, n. 
e nisi Inbenter ac libere; 
NL. Sec Fi ala 
sci, n. percipi, n. seiri posse dixerun 
n. ab iis potui ; TIIL 42. eng 
eitur n. posse oomprehendi; AI,18 si... 
ratio hoo eflciet, n. posse com adi; A U, 44. 
qui sdfirmaret n. posse comprehendi; A II, 109. 
_ . „l.io convenienter diei n. comprendi 
109. cum egon. dioerem posse com- 
prendi, AII,112. si comprehendi n. posset; A II, 
46. quid manibus opus est), si n. comprehenden- 
dum est? N I, 92. huic amoemnitati .. Br 
Epirotes tuus ile n. .. concesserit; LI, 7 
qui ...nm. definiunt, n. ru: n. apta interro- 
gatione coneludunt; 5. idem.. ein 
concupiscat; T V, I gi n. metuant, n. an- 
gantur, n. concu iscant; TV,17. etiamsi n. oon- 


sequare; F V, 19. etiamsi n. consequamur; F V, 
20. siquidem n. ‚ n. eonsecutus sum 
ut eo essem, quem ..; P 17. f. agito. ut 


contre universam naturam n. einig o 
1, 110. quantis .. molestiis vacant, qui n. om- 
nino cum populo contrahund! 7 T 'Yv 105. ali 
‚ quasi corpus nullum sit hominis, ita praeter 
animum n. curant; F IV, 36. quam n. curo! 
FV, 80. n. ourandum esse Post mortem; T], 107. 
ut n. minus curandum putem; TIL, 10, cum dei 
.. omnino n. eurent, n. agent; N I, 115. quas 
.. animans (esse potest) natura n. are 
N I, 188. ut... deum fingeret 
tribuentem, n. gratificantem, omnino Ngrati ean- 
tem omnino, || n. curantem, n. agentem; N I, 128, 
cum .. deos n. agere, n. curare (Epicarus) con- 
firmat; N IH. 8. quoniam n. quisquam debet, 
misi quod . non reddere; P41. definio: 
f. E. eouainde, emi (potest), ut virtutis nomen 
relinquatur; PM. sin autem n. denuntiabitur; 
T I, 118. cum (sspiens) ... in ke 
domum inde derivet; Tv, 72. n. 
de rebus Grasca desideres; A I, 12. num- 
idnam manus tus ... iderat? — n. sane; 
I, 39. n. desiderare manum; F I, 
ut is ... nm. praeterea desideret; F IV, 4. de 
opinionibus n. Kur kbmt F IV, 21. parenti 


se aut 8 sui ommodi CAUSR; 
O IU, 38. Bet . iustus ... n. ouiquam, quod 
in se t detrahet;; sim ‘7. .nonne tibi 


faciendum idem sit n. dicenti bonum, quod non. 
F III, 18. ut n., quale eit illud, quod perturbet 
animum, sed de ipsa eit rbatione dicendum; 
TıV v6. ut n. praeter virtutem dioveretur bonum; 
de iure li Romani ... dicendum 
e oflicio n. queant dioere; 
6. n.de me, de Scipione dieam Ye‘ 

Lae 9%. |. dien, DIL sad, nibil (16 &.) ©. I 

691, a. se de rationibus rerum publicarum = 
constituendarum aut tuendarum n. neo didicisse 
umquam neo docere; RI, 11. idem ) con- 
tra ostenta n. disputat; D I, 99. sin. queam 
.— quam o aan "quidque fiat; D I, 109. 
est adhuc um; R I, 20. iam de per- 
harte, de ben n. sane hoc quidem loco dispu- 
tandum est; LII, 41. cum illi ipsi, - ea (som- 
nie) vident, n. dirinent; DU, 147. do: |. B. 
rascipui. n. de rg se partiendo (Epicurus) 
ocet; FI, 22. id... ipsam ... our ite sit, n. 
ta me doces; N III, 7. "u deshiidhe; N IL, 15 


qui docere n. possunt, quo melius sapientiusque 
viramus; fr V, 49. . dire, aoleo: |. aoleo, 
algd (18 &t.) 2. 1, ©. 757, b. erat ... tuum n. 
praster virtutem in io ducere; F II, 10, 
raeter n. in bonis esse ducendum; 
IV,51. ut. .in malis ducamus, quod .. 
PL 118. qui ses), nisi quod turpe esset, n. 
malum duceret; T V, 27. qui n. expetendum, n 
in bonis ducendum, quod honestate careat, para 
mant; T V, 75. n. isto animo, n. ita animato 
homine miserios ducerem; R 1, 60. sapientia . 
non expeteretur, si n. efficeret; FI42 si n. 
eorum Ipsorum (clarorum virorum) animi eflicerent, 
quo ..; C 80. qui .. negaret quioquam esse, 
quod ge ee eum n, excipere; A II, 
n. excipit, de quo non profiteatur; A II, 78. Epi- 
eurus quasi pueri delicati n. cessatione melius 
existimat; N I, 102. n. praeter id, quod ho- 
nestum sit, propter se esse oxpetendum; ol, 
38. j. admiror; O I, 66. duco; T V, 75. n.ne tot 
saeculis summie ingenüs ... oxplicatum pute- 
mus? A II, 15. non modo n. umquam tam ele- 
ganter explicabunt, sed ne hoc quidem .; TI, 
ut Stoieos n. de dis explicare conrinceret; 
N III, 44. cum explicare n. pomses; D U, 27. 
exspeoto: f. alias, TV,81. ad quam (cal- 
cem) cum sit decursum, n. sit praeteres extime- 
scendum; T I, harum .. est virkutum pro- 
prium n. extimeseere; ol, 100. illud animal, 
quod fuerit, factum esse n.; TI, 90. f. facto, IM. 
elgd, nihil (29 u 12, b. hominem aegre 
ferre n. oportere; T IV, 59. ‚eo facto : 
sius) doluit, n. ut "tulerit gravius in vita; &0. 
ezaotis regibus n. publioe sine auspiciis nec domi 
neo militiae gerebatur; D I, 3. qui (Deiotarus 
rez) n. umquam nisi auspioato gerit; DI, 26. n. 
fere quondam maioris rei nisi auspicato ne priva- 
tim Toiden gerebatur; D I, praeclara . 
icie, si esurientibus pullis res geri poterit, sa- 
turis n. geretur! D I, 77. Kar! domi, x militiae 
per magistratus gestum # eorum (au gr. 
auctoritate posse cuiquam probari; L II, 31. 
- gigni e sine causis; Ti 5. valiiaerı 
i. "euro; N1, 123. ut ea mens n. haberet in se, 
quod esset secundum naturam; F IV, 28. etei. 
n. habet in se gloria, cur expetatur; TIL 109. 
an dubium est, quin n. sit habendum in eo genere, 
quo ..? T V, 40. cuius .. (mundi) administratio 
. ehendi possit; N II, 86. 
n. habendum esse, quod fieri posset, ostentum; D 
H, 62. f. kabee, algd, nihil (12 &t) ©. 122, b, 
soquitur . «,n. deos ignorare; D II, 105. (stelle) 
n. inmutat sempiternis saeclorum netatibus, quin 
esdem isdem temporibus effieiat; N HI, 52. hie 
(Paulus) n. domum suam intulit praster memo- 
riem nominis sempiternam; O II, 76. quia n. tam 
med Epicurus quam em rerum fü- 
m; NIL 162. qui intellegit hone- 
ei gr n., nisi quod pssit ipsum propter se 
iure lau ; FI, 50. s mutarum et n. m- 
tellegentium (bestiarum) causa tantum laborasse; 
N H, 188. n. ossumus indicare, nisi quod 
- nostri iudicii ; Fi 36. quin. eg ._n 
n. magis expetendum, n. praestantius honoribus, 
imperüis, populari gloria iudicaverunt; T I, 8 
quorum oratio n.ipse indicat, sed habetur in om- 
nis partis; T V, 88, si reperiebantur. non nulli, 
qui n. laudarent, nisi quod se imiteri posse 
confiderent; T II, 8. si... n. fit extra fatum, n. 
levari re divin» potest; D II, 25. de iniusto 
rege n. loquimur nuno; RI, 47. cum senex 
n. nisi de Africano loqueretur; R VI, 10. hoc 
vitum . . homisum ... ad voluntatem loquen- 
tium omnia, n. ad veritatem; Lae 91. n. malo 
quam has res relinquere; T 1, 76. quam saepe 


nihil 


702 


nihil 


apparet n. eos (gladiatores) malle quam .. domino 
satis facere! T I, 41. mentior: f. mentior, 
II. (3 &t.) ©. 544, b. n. equidem De 
inquis, ut rationem 'vitae beatae .. deseram; 
I, 67. licet .. lascivire, dum n. metuas; R 1,68. 
j. coneupisco. in his inmanibus iacturis ... n, 
nos magnopere mirari; O II, 56. utrum (di). 
n. moliantur; N I, 2. n. ut possit negari; 
T II, 38. qui n. imperanti (mulieri) negare potest, 
n. recusare audet; P 36. cum ... in eo n. no- 
vetur; F IV, 22. aut n. omnino in bonis nn- 
OENB EI: nisi quod per ge ipaum laudabile 
esset, aut ..; L I, 37. oensoris iudieium n. - 
damnato nisi raborem offert |jadfert, al. |}; R 
IV, 6. n. .. (Epicurus) olet ex Academia, n. ex 
Lyeio, n, ne e puerilibus quidem diseiplinis; N I, 
72. sapientem n. opinari, id est numquam ad- 
sentiri rei vel falsse vel incognitae; A II, 59. 
qui numquam adsentier, qui n. opiner; A I, 66. 
quem a n. opinari ta quoque .. 
concedin; A sapientem n. opinari; A II, 
. 118. Bi hominem n. opinari, neo solum 
erle sed ita necesse esse sapienti; A II, 77. 
ille zn), eredo, n. (sapientem) opinaturum; A 
u, 77. tu. . perficies, ut ego ista innumerabilia 
compleotens nusquam labar, n. opiner? A II, 114. 
(mulieri) n. opinanti viri mandatum exposuit; 
F IL, 58. ii ıpei BR falluntur, qui n. sine certa 
ratione opinantur; D II, 16. opto: f. admiror; 
01,866. partior: f. coneludo. si in re ipsa n, 
peccatur a superioribus; F IV,58. qui (veteres) 
n. cognosci, n. percipi, n. sciri posse dixerunt; 
AI, 44. quam (definitionem) nisi obtinemus, per- 
eipi n, posse cuncedimus; A II, 18. ut id ipsum 
saltem perceptum a sapiente diceretis, n. posse 
percipi; A II, 28, cum diceret ei, qui adfirmaret 
n. posse percipi, unum tamen illud dioere, percipi 
0888, consentaneum esse; A II, 28. quoniam .. 
id haberent Academici decretum, ... D. POSSe 
eipi; A II, 29. ut hoc unum saltem, ercipi a 
posse, perceptum esse dicerent; A I, 29. si .. 
ercipi n. potest, quod een visum est, tollen- 
dns adsensus est; A IL, 59, n... arbitror posse 
Breh A II, 66. nitamur .. n. posse percipi; 
cum ei placebat n, posse pereipi; A IL, 
71. licebat .. n. percipere et tamen opinari; A 
II, 78. si ostendero n. posse percipi; A II, 78. 
si ullum sensus visum falsum est, n. percipi potest; 


AI, 101. ut taceam, conclusio ipsa loquitur, „n. 
posse pereipi‘; A II, 101. unde memoria, sin. 
percipimus 


A II, 106, {deoreto) sapientis 
esset n. posse percipi; A Il, 109. ut (sapiens) illa 
habet probabilia non percepte, sic hoc ipsum, n. 
posse pereipi; A II, 110. ut percipi n. putem 
posse; A II, 148. quos ar qui tollunt et n. 
posse pereipi dieunt; n. est .. aliud, 
quam ob rem mihi percipi n, posse videatur, nisi 
uod ..; FV,76. cum percipi n. posse dieamus; 
u, 7. is hasc era qui Pin voluptate n. po- 
Bene Beh nec ... n. in his poni, 
; F ur, 53. de iis n. est praecipien- 

u oi 148. n. .. seribit ei praedictum; 
Fa 5. videtisne quam n. a ee 
quod vitam adiuvet? F I, 57. in qua (disputa- 
tione) n. fere ... est praetermissum I! pr. puto. ||; 
RI, 18. n, quantun in ipso sit, praetermittere, 
quo minus ea ... consequatur; LI, 56. quatenus 
. (rolgus) intellegit, n. putat praetermissum ; 
I, 15. neo esse ullam rationem disputare cum 
iis, qui n. probarent; A II, 17. cum mihi n. 
sane praeter sedulitatem robarent; FI 16 
gero; LI, 31. n. profecit ||] fecit|]; A II, 45. 
ea (prudentia) ae te quioquam faoere n. 
profeientem? U,31. cum ... ıntelleotum, .. 
set n. proßici maerendo; T IO, 64. miseram est 


.„.n. proßeientem angi; N III, 14. nm. .. pro- 
fieiant, nisi admodum mentiantur; OL, 150. sin. 
roficiet; O III, 90, ut ge n. pulcbrius an 
Bominem putaret; N 177. quom ... bie (Zeno) 
ra Kap quod honestum esset, putarit bonum; LI, 
uod homini accidere 'possit, intolerandum 
See: ed UL, 100. ut ea (virtate) excepta n. ami- 
En praestabilius putetis; Lae 104. quae (virtus) 
. mon ... omnia sus complexa n. quaerat 
alender T IV, 37. recuso: f. nego; P 36. etiamsi 
corpus n. referatur; FI, 25. e quibus n. 
umquam rettulerit ad corpus; 'F U, 106. quia 
(comprehensio) > quod cadere in eam posset, 
relinqueret; A L, 42. n. veritati relingui; A are 
44. ut .n. in praeteritis relinguamus; A II, 45 
ut n. relinqueretur in mediis; F III, 53. qui 
(Pyrrho) virtute constituta n. omnino, ‚quod appe- 
tendum sit, relinquat; F IV, 43. qui (Aristo) n. 
relinquere non est ausus; F IV, ita relinqui 
n. praeter ignem; N II, 118. quia n. extra, quod 
cerni posset, relictum erat; Ti 18. urguent .. et 
n. remittunt; F IV, 77. perspicuum est n. ad 


iucunde virendum reperiri posse, quod ..; FI, 
70.5. I, 1. est; AII, 14 cum ury n.ex p 
domum suam HORnTFRrSE RU,16. n... praeter 


laudem bonis .. use ex hostibus neque & 80- 
ciis reportandum; I 18, reprehendo: f. ap- 
rehendo. vivere ex hominis natura undique per- 
.. et n. requirente; F V, 26. quoniam n, 
ex te... hi maiores natu requirant; BR U, 64. 
nos vero n. (requirimus); L I, 32, f. appeto. n. 
fortasse respondeam; N I, 57, nm. .. scribit 
respondisse haruspices, si neater uls emissus 
zn "ag esset futurum; D II, 62. n. reticebo; 
LI, ego non Pe tantum hominem n. 
ne "dicere, sed ..; TI,45. quasi vero Pr 
- sit er valde quam n. sapere vulgare! 
ut. . se scire dieat nisi idiipsum; Al, 

16. quod in, quae nesciant, scire se putent, ipse, 
se n. scire, id unam sciat; Ä I, 16. qui (veteres) 
n. cognosci, n. percipi, n. sciri posse dixerunt; 
AI, 44. nego .. scire nos sciamusne aliquid, an 
n. sciamus; A H, 78. qui, cum seiri n. possit, 
sudeant se scire dicere; AI 74 e ie (ser- 
monibus) dubitari non possit, quin Soerati n. sit 
visum sciri posse; A II, 74. excepit unum tantum, 
scire se n. se scire, n. amplius; A II, 74. an pa- 
teretur hoc Zeuxis aut Phidias aut Polyelitus, n. 
se scire? A II, 146. quae cum plane perdidicerit, 
n. sciat; F V, 76. ambo ... ab eodem Philone 
n. scire didicistis; N I, 17. quod vitare nullo 
modo potuimus, IInisi sil| n. omnino scri- 
beremus; TII, 3. de quo ante n. scriptum est; 
z V,18. n. nos sentire, n, cernere; A II, 14. 
n. sentire est melius quam tam parva sentire;, A 
Il, 185. corpore n. nisi praesens et quod adest 
sentire possumus; FI, 55. quibus (partibus) . 
sentire n. queat mens, nisi id agat et adsit; T L 
46. zus n. sentiendo paulo ante dicta sunt; 
TI, 102. quid .. mihi ferarum laniatus oberit 
». sentienti? T I, 104. ut mortuorum corpora n. 
sentire vivi sentiamus | [ut ... sentiamus] |; TIL, 
108. portus .. praesto est, RK .] seternum n. 
sentiendi receptaculum;; TV. s A 
potest n. sentiens deus; N I, 36. ut . 

omnino sensurus esse videatur; NU, 55. Allee 
(beluae) n. sentiunt nisi voluptatem; O I, 105. 
sin mortuus ... n. sentiam; C 85. - quibus 
(rebus) n. sequere praeter probabile; A Il, 109. 
n. .. a deo somniis ‚significari fatondum est; 
D 11, 125. n. ita signari in animis nostrise a 
vero posse, quod non eodem modo posset || possit |] 
& falso; Au zı teneo: |. a prehendo. ratio 
habet . alle El et excolsum, n. timens; 
FI, 46, qui (bomo) n. timet nisi. testem et in- 


nihil 


dieem; L 1,41. effectum eat, ut n. prorsus somniis 
tribuendum sit; D II, 147. f. euro; N I, 128. 
e- n. valerent ad beste miserere vivendum ; 

II, 50. tamquam levia quaedam vina n. valent 
in aqua, sic..; TV,13. quorum (philosophorum) 
ea sententia est, ut virtus per se ipsa n. valent; 
TV, 119. aut illa obnuntiatio n. valuit aut ... 
id valuit, ut ..; DI, 80, in eos {ille conclusio) 
n. valebit; Fa 42, prudentia sine iustitia n, valet 
ad faciendam fidem; O II, 34. sine iustitia n. 
valebit prudentia; O II, 34. non... erat illa tum 
civitas, cum leges in ea n. valebant; P 37. f. II, 
AI, 15. Velleius ... n. tam verens, quam ne 
dubitare aliqua de re videretur; N I, 18, n.. 
animo videre poterant, ad oculos omnia refere- 
bant; T I, 37. siquidem homo esset; sed n. vidi 
minus; T Il, 89. ut n. videam, quod putem con- 
ferendum; T IV, 68. ad hanc prassensionen ... 
nostram n. video quod potius accommodem, quam 
ut ..; N II, 45. despicientem omnia humana n. 
umquam nisi sempiternum et divinum animo vo- 
Intare; RI, 28. 

2. adverbiell: qui (amor) nihil absit aut 
non multum ab insania; T IV, 72. adsentor: 
j.l. n, .. te contra soritas ars ista adiuvat; 
A 11,9. n. ... adiuvat procedere ... in virtute, 
quo minus miserrimus sit; F IV, 64. quoniam in 
aqua (procedere) n. adiuvat; F IV, 64. j. adfero; 
F III, 11. quae (divinatio), ei fato omnia fiunt, 
n. nos admonere potest, ut cautiores eimus; D 
if, 21. demus hoc; n. enim huie disputationi ad- 
versatur; D Il, 834. qui n. metuant, n. angan- 
tur; TV, 17. n. attinet de adsensione omnino 
loqui; A II, 38. ut commoneri nos satis sit, n. 
attineat doceri; F III, 8. quos (viros) n. attinet 
nominare; T I, 81. medicum .. adhibere n. at- 
tinet; Fa 29. qui {Socrates) ... ea... n. omnino 
ad vitam hominum adtinere dixerit; RI, 15, n. 

. attinet quemquam nominari; L 11,42. ut non 
multum aut n. omnino Graeeis cederetur; TI, 
5. ut in hoc etiam genere Graecise n. cedamus; 
LI,5. n. commutantur animo et iidem ab- 
eunt, qui venerant; F IV, 7, etsi n. nimis opor- 
tet confidere; T 1,78 n, .. hunc virum sa- 

ittae, quas ab Hereule a t, tum conso- 
antur, com .; TIU,19. quae (falsa) a veris 
n. differant; AIL,42. n. interest, omnibusne par- 
tibus visa res n. differat, an internosci non possit, 
etiamsi differat; A II, 85. quale non etiam falsum 
n. ab eo differens esse possit; A II, 99. cum .. 
sumeretur unum, es36 quaedam falsa visa, alterum, 
n. ea differre a veris; A II, 111. Aristonis ... 
dicentis n. differre aliud ab alio; F IV, 47. n... 
hoc difert; F V, 88. ut n. a statu naturae dis- 
cedas, n. a dignitate sapientis; O I, 67. (volu- 
ptas) n. impedit hanc nostram comprehensionem 
sommi boni; F V, 45. de rebus ipsis utere tuo 
iodieio (n. enim impedio); O I,2. ut (animus) 
n. aut non multum adiumento ullo ad suam con- 
firmationem indigeret; F V,59. quarum rerum 
(divinatio) sit, n. ar intellego; DU, 12. 
interest: f. ©. 349-851, de mazumis .. rebus 
n. fere intermisimus posten nec disputare nec 
scribere; T II, 6, gallos gallinaceos in eo loco 
sic adeidue canere coepisse, ut n. intermitterent; 
D I, 74 n.te interpellabo; TI, 16. quae 
etiam concessa te n. juvent; F IV, 52. collatio 
.„.ista ten, iuvat; FIV,75. quibus (bestiis) ipsa 
terra fundit ex sese pastus varios ...n.laboran- 
tibus; FI, 11l. qui ... se ostenderit de hoc 
toto genere n. laborare; T 1,103. n. me laedit, 
inquit; A II, 9. plerosque consolationibus n. 
levari; T IU, 78. nm .. me putatis ... mo- 
veri? A II, 141. n. nos P, Claudii bello Punico 
primo temeritas movebit? N Il, 7. n. necesse 


708 


nihil 


clare Anaxagoras, qui quaerentibus amicia, 
velletne Clazomenas ... auferri, „n. necesse eat*, 
inguit; T 1, 104. cui.n, est necesse nisi, ubi sit 


illad, quod veri simillimum videatur, anquirere; 
T IV, 47. n. est necesse dioere, quae sequuntur; 
D II, 104 de - (tribunorum potestate) disseri 
n. necesge est; L III, 19. n. fuisse necesse (vitium) 
diei; O III, 67, n. necesse est mihi de me ipso 
dicere; C 80, quae (res secundae) n. noceant 
invidenti; T IV, 16 (17). ceui alterius commoda 
n. noceant; T IV, 17. ut .. innocens is dieitur, 
non qui leviter nocet, sed qui n. nocet, sic ..; 
TV,4. bi..igues ... non modo n. nocent 
terris .., sed ita prosunt, ut ..; N II, 92, an in 
eo auctoritas n. obest? mihi quidem videtur vel 
plurimum; A II, 60. * radicum ... cognoscere 
num te offendet? — n., si modo opus extabit; 
RV,5. oleo:j. I. n. opus esse eum, philo- 
sophus qui futurus sit [qui fut. =. phil. ||, seire 
litteras; F II, 12. n. opus est litibus; F II, 108. 
quo .. concesso n. opus est secundo; F IV, 48. 
n. opus est exemplis hoc facere longius; F V, 16. 
n. opus fuisse fabrica; N I, 53, quem (soritam), 
si necesse sit, Latino verbo liceat „acervalaem* 
appellare; sed n. opus est; D Il, 11. qui si unus 
satis omnia consequi posset, n. opus esset pluri- 
bus; R]1,52. n. .. opus est hoc loco litibus; 
L 1, 39. n. nobis opus esse lege; L III, 45. illud 
... n. Ad hanc controversiam pertinebat; AI, 
78. mortem n. ad nos pertinere; F II, 100. quod 
.. sine sensu eit, id n. ad nos pertinere omnino; 
F II, 100. ad eios (finis) vim naturamque (prae- 
posita) n. pertinent; F IIl, 54. cuius generis onus 
navis vehat, id ad gubernatoris artem n. pertinere; 
F IV, 76, n. id ad mortuos pertinere; T I, 109. 
quod .. senau onreat, (ut) n. ad nos id iudicet “ 
pertinere; T V, 88. ipsa .. quam n. ad rem 

inet ... similitado! N I, 97. oris .. habitus 
ad vitsae firmitatem n. pertinet; N I, 99. quae 
(immortalitas) n. ad bene vivendum pertinet; N 
I, 153. quarum (vitium) uberrumi ... fructus n. 
omnino ad bestias pertinent; N II, 156. n. ad 
agendam vitanı nascendi tempus pertinere; D II, 
9. ut... ad quasdam res natura loci pertinet 
aliquid, ad quasdam autem n., sic ..; Fa8. quom 
enge ad id n. pertineat haec de summo malo 
onoque dissensio; L I, 57. quae sciunt n. ad 
se omnino pertinere; C 24. quam longe progre- 
diere, cum semel transieris, ad augendam trans- 
eundi ||augendam || culpam n. pertinet; P 20. 
vgl. I, 1. pertinet; Lae 13. hoc .. opus in ac- 
ceptum ut referas, n. postulo; P 5. nihilo mi- 
nus in miseria est quam ille, qui n. processit; 
F DI, 48. quod est... maius argumentum n. eaın 
(philosophiam) prodesse, quam ..? TII,i2. n. 
.. illis profuisset divinare; DII, 24. quod ut ita 
sit (n. enim pugno); TI, 49. quae tu si alio 
nomine vis vocare, non ||nihilf| repugno; A fr 
19, de vita beata n. repugno; N 1, 67. sapio, 
valeo: f. 1, en (semulatione) n. hoc loco uti- 
mur; T IV, 17. 

Il. Ellipfen: si maxime (cnelestia) cognita 
essent, nihil tamen ||valere, al. |] ad bene viven- 
dum; A ], 15. quo n. turpius peres: quam fieri 
quicquam sine causa dicere; F I, 19, conclusum 
est .. contra Cyrenaicos satis acute, n. ad Epi- 
curum; F 1, 89. num .. eum (Sextilium) postea 
censes anxio animo ... fuisse? n. minus; F II, 
sed haec n, sane ad rem; F II, 82, si n. malum, 
nisi quod turpe; F IH, 14. illi .. corporis com- 
modis compleri vitam beatam putant, nosiri n. 
minus; F III, 48. qui (sapientes) iubent tempori 
Be et sequi deum et se noscere et n. nimis; 

IH, 78. sı n, in eo, quod |jin eo; in quo |l 


hikil 


perficiendum est, praster motum ingenii quendam 
..., BeCaBBE Bst . ; 8 m. nisi Corpus, summa 
erunt illa; F IV, 35. m. ad rem! — ne sit sane; 
at eerte vias; F IV, 73. n. mathematieis in- 
gg L,5. m. ad id, de quo ginn; TI 70. 
n. .. melius extremo; TI, 99. n. bonum, nisi 
. honestum, n. mealum, nisi quod turpe; T II, 
. de turpi contraria, n. tam taetrum, u. tam 
._— n. homine indignius; T n, 46. nm. 
nr quod est in consue e sermonis 
era IL, 11. sheu me infelicem«! n. verins; 
T IV, 73. n. gravius, m. philosophia dignius; T 
v, 2. quam bonum tam), n. ad ren; T V, 
68. nm. bonum nisi honestum, ut Stoici, n. bomum 
nisi voluptatem, ut Epicurus, n. bonum nisi vacui- 
intern doloris, ut Hieronymus, n. bonum nisi na- 
ng primis bonis l}{bonis]] aut omnibus aut 
mazumis frui, ut Uarneades contra Stoisos disse- 
rebat; T V, 84. Phaedro n. el tius, n. hums- 
nius; N I, 98. n. .. mando ius; N U, 21. III, 
22. 29. n... nec maius nec melius mundo; N II, 
8%. neo... haec solum admirabilie, sed n. maius, 
quam quod ita stabilis est mundus; N II, 115. 
ut physicus, quo genere n. adrogantius; D Il, 30. 
ee aves) ar necne, quid refert? n. ad auspi- 
hoe n. ad auspieia; DII, 78. tum 
ille, en „nihilne“, eine „de vitello«? D 
1,1 mibi quidem praster hoo Marianum (som- 
nium) n. sane, quod meminerim; D II, 141. pro- 
bas igitur animum a adfectum? — n. vero, in- 
quit, magis; R I, 60. duo {einguli) sunt babita- 
biles, quorum australis ille n. ad vestrum ge- 
nus; R VI, 21. cur ista quaeris? — n. sane, hisi 
ne nimis diligenter inquiras in es; LI, & su 
vessere huic + belli |j Gellius |j Clodius, Asellio, 
n. ad Coelium |] Caelium |], sed potius ad anti- 
Ber languorem; LI, 6. sire (Zaleucus) fait 
non fuit, n. ad rem; LIL15. nm... tam 
dissimile quam ... hoc ipsum de deis exordium; 
L ıL, 17. "ss vero.n. en un Hedi 
e medio est iure einili; L II,58. parere iubet in- 
er quo m. praestantius; LII,42 n... 
au us, n. magno et praeelaro viro. dignius 
placabilitate ue olementia; O 1, 88. n. vero 
otile, quod non idem honestum, 2. honestum, u. 
—y idem utile sit, saepe (Panastius) testatur; 

34. sed n., quod crudele, utile; © IH, 7 
aeie . in virum bonum ... fallere®? n, footo 
minus; O III, 81. multa in eo viro 
gnovi; sed n. lest] adınirabilius, ‚guam . "012. 
2. Sex. Aelius tale, n. multis annis ante Ti. Co- 
rancanius, n. modo p Crassus; © 27. solidum .. 
2., d terrae sit expers; Til3, n. bonum, nisi 

ne atque jet || honestum est HH esset |}; 


D. mit Partiteln: dums |. nihildum, 

non: magistrum suum, & quo non nihil di- 
dioerat; N I, 98. (voluptas) ... oomdimenti for- 
tasse nun m. ‚utilitatie certe n. habebit; © 111, 120. 
— n, admireri, eum aecciderit, nihil, ante quam 
evenerit, non evenire posse arbitrari; T 1, 30 
cui n., quod homini evenire possit, non pr 
fatum nit; TIWV,57. ut...n ad vitam retinen- 

dam || detin. N non netessarium (sit); N I, 121. 

E. mil: in ocolis tale mil fit; T V, 111. seo- 
nectus, si mil quicgnuam aliud viti adportes 
teeun, cum advenise; U 25. — cum est intellectum 
nil profiei; TI, 66. cum intellegas nil |} nihil || 
posse proßiei; T UL, 77. 

nihildum, noch nichts: =} hirsizon«, ut 
sit Lueilius, scui nihildam sit vie et sacculus abs- 
tulerit«; P II, 28, 


nihilum, wiss: A. allein: I. nad Ber» 


704 


nihilem 


ben: 1. aestimo: »amori nolo, sed ma dess mor- 
er nihili aestimo«; a 15, } 
00: neguitis ... eo m 
ie Bil benie, ex quo ih dicken 
T ıi, 18. 
facio: sum | Ich, ame engiak, orten € 
sum: ut. qu o 
leve, quam contemnendum, guam nikili Fe 
steh = IV, 74, 
Pa pro: f. dueo, IV, 3 8 6.) ®. 1, 
facio ex quo existet, ut de nihilo quippiam 


fat; Fa 
A Eis: . habee, IV, 2 (4 ©.) ©. 181, b, 
quae waberia pol k) ._. non 


intereo in: 
in nihilum, sed in suas 

occido in, orior ex: erit aliquid, quod ant 
ex nihilo oriatur aut in nihilum subito oceidat; 


DI, 37. 
Fire pro: eum ommia ... despicere as 
pro nihilo putare; Fl, 29. ut... eas (res) .. 


sine volu ar aut utilitate aliqua non roquirat 
et pro t; F il, 87. est .. philosophi 

.. 266 pro > aihilo putare e® et videre . > FW, 
72. ut omnia, quae possint homini evenire, con- 


temnas et nihilo putes; T III, 36. quin (s#- 
Ry> t exclamare: „quam pro nihilo puto!* 
V, 73. quam contemnet (animus), quam 


Seh, quam pro mie patabih em gun IL], h. 

a . contemnant et pro bio ah 

3 quo gloriam oontemnant et pro nihilo 

put; 0 71. cetera, quae quibusdam admira- 

ilia videnkar, permulti sunt qui pro nihilo pa- 
tent; Lao 86 

venio ad: ut erg r Ban. iam ... senescal 
3 MREEN SH 

videor pro: quse quod Aristoni et Pyrrhomi 
omnino visa sunt pro il; Fi, 4. 

U. Ablatis: ge consequi: consequatur sum- 
mas voluptates non modo parvo, sed per me ni- 
hilo, si potest; F II, ae 

satiari: mecesaarias (cupiditates) satiari pose 
paene nihilo; T V, 98. I 

2. beatior: dempta . asternitate nihilo bes- 

tior Iuppiter oma Epicurus; F U, 88. nihilo 
—_— To etellum quam Regulum; FV,8. 
estius: f. melius. 

firmior: discedet .. nihilo firmior ad dolorem 
erendum, quam venerat; F IV, 52. 

fortior: vidi in dolore a ... 
Posidonium quam Nicomachum ... for 
tiorem; fr V, 44. 

locupletior: imitatus pattem Africanos nihilo 
loeupletior Carthagine I Barth. | erersa; OÖ Fe 

nibilo magis vern el esse 

AI,4. oililo Jmihill .. o 
est hoc illud esse, gquam si Ita uindeh Al, 
nihilo magis en non Ds i 


FI,36 ut... nihilo magis 
. quam ai ..; ;F II, ” 808 u ra 
spirare posse quam eos; F quae Godnei 


sunt his, malane fei videantar)? nihilo mngis; 
F IV, 6. ea sumitis, quibus concessis nihilo magis 
eficiatur, quod veliti; D I, 104. „vincere te Roma 
nos* nihilo ın in so quam im Romanos valers; 
DU, 116. templs, muri mihilo magis efficiebant, 
Dionysio tenente ut esset illa res publica; R II, 
pi ers credo, magie illa (lex imsta habetur), 
uam interrex noster tulit, ut ..; LE 42. j 
Faslien ut Plato ... nihilo melius qui- 
vis improbissimus nec "beatius vixerit; F IV, 3. 
minus: am »utinam ne im namorer nihilo minos 
legimus quam hos idem Grassum? FI, 5. nikle 
minus in miseria est que ille; F II, 48, 


nihilum Bu 


nihilo minus hoe agunt separatim; T V, 19. 
Gracchus cum comitia nihilo minns seet; 
N II, 10. vester .. deus potest non (hom ibus 
divinationem) inpertire, ut nihilo minus mundum 
regat et hominfbes consulat; D IL, 40. ws. 

boc idem ... nihilo Br futurom sit; Fa 1. 
obtreetatores ... Sceipi tenent nihilo mi- 
nis illis mortuis senatus alten partem; R I, 81. 


snihilo minus van) ipsi lucet, cum illi wecen- 
derit«; OI,51. »nihilo rt . ‚ipsi lucete; 
01,52. en tibus ..  nihilo 


minus quam philosopbis, u pe m etiam 
ificentia ... adhibenda est; O I, pec- 

earit . . Inbido nihilo minus; P ». 
miserior: homines sceleribus et parrieidiis in- 
uinatos nihilo miseriores esse quam eos; F IV, 


plus: eum ille.... nihilo plas iis tribust quam 
tu; FIV, 28. »nihilo plus agns, m si 
operam, ut cum ratione insaniaes; T IV, 76. ut 


(vir en on Nsese, al.fj plus quam 


L nihilo plus sibi licere 

utet (sa Br br quam sı (anulum) non 
beret eceare ... haberet] ij; O IH, 88. 

probabilier: nibilo probab 5 deos mutarum 

arum) ... causa tantum Iaborasse; N II, 138. 


rudentior: nihilo .. erat ipse Cyclops quam 
En ille prudentior; T v, 115. 
B. mit mom: nec quis bonum sit valere, sed 
quia sit non nihilo westimandum; F IV, 68. 


mil ;. nihil, E. 
mimbus, ftegenguß, Sturmwolle: I. inter- 


rumpo, al: »dum interuptum credas nimbum 
volrier«; N II, 89, 


puto: imbres, nimbi, procellae, turbines dei 
putandi; N III, 5 31. 

II, nigror: stenebrae N noctisque 
et nimbum ocoaeeat ni ; DI 24 


Ill. terrere: qune a) terreret animos ful- 
yigg ibus, nimbis, niribas, grandini- 
8; 


nimirum, alierbings, freilich, ofne Sweifel: 
sed si res in eontentionem veniet, nimirum The- 
pe ge adhibendus; OL, 71 ad- 
moneo: f. im itaque inoegnito n. adsen- 
tiar, id est nl, AU, 113 a. 
feeta res u TV,18 coronati 


tur con- 
litami 


n. hane habet rim llinis; T1,8. 
horum (siderum) n. aspeotus Impell it illos veteres 
«t admonuit, ut plura quaererent; T V, 69. n. 
enim inope ille ..., etiamsi referre gratiam non 
Eiann m nde pen oO U, 69. ionem 
— n. ista ora rel un quom 

amiecitie contineat, tum 
ge n. eaestat omnibus, quod bonam spem prae- 
Iucet; Lae 23. et hio n. est fletus, quem duo- 
decim tabulas in funeribus ndhiberi vetusrunt; T 


I, 86. et n. hacs est illa ot divina sa- 
pientia; T III, 80, sed n. maxumum est ex- 
mentum T III, 74. verius est igitur m 


weeepimus; D I, 1922. tn. ita est, ut ne 
I) I . libe- 
n. ost 


106 


sf 





T IH, 19, ohne Berb: n. hoo melius; T IV, 59. 
virtutem .. nemo umquam acceptam deo rettulit, 
n. rocte; N III, 86. . baec n. giguendi mundi 
oausa iustissima; Ti 9. 


mimmis, zu jeher, zu viel, allzu: I. allein: 
1. bei ®erben: mihi .. ommes isti videntur 
nimis etiam quaedam BEEIBREN, AU,1. u 
n. adflioti molestin, sie n. elati laetitia iure 
indioantur levas; T IV, 66, essi nihil m. oportet 
eonfidere; T I, 78. ne aut temere 
propter ignaviam aut n. confidat propter cupidi- 
tatem; O1, 73. Epicurus, is quem vos a. volupta- 
tibus esse deditum diceitis; 1, 57. effero: f. 
adfligo. adhibenda .. munditia "est non odioss 
neque exquisita m; OL, 130, n. .. immine- 
bat ruf propinquitatem Aegina Piraeo; O III, 
46. alienis (rebus) n. implioari molestum esse; 
Lae 45. nomen invidiae, verbum ductum 
est a n. intuemdo fortunam alterius; T III, 20. 
Tv. .. r umquam nec maerebit m; 
TV,3. interdem (istam voluptatem urus) 

. etiam novit; FI,7. ut me n. omnia pro- 
fandamus; o L 104. nec (multitudo) salscet 
n.; R II, 39. 
2. bei Adjectiven: ut (di) aut en s0res 
sem 


conscius numquam me n. vitae el he fuisse; 
TI, 10. 1 fame debilitetar eealeorum 2. effre- 
nata vis; fr V, 85. in regais n. expertes sunt 
eetori communis iuris et consilüi; R 1,48. ut m. 
imperiosi philosophi sit PER nenn; Fu, 


105. quia n. indociles tardique sunt; 
N I, 12. Zethum illum Er n. inimieum 


doctrinae esse; R I, 30. nec erat ei (Nestori) 
verendum, ne vern de se n. videretur 
aut insolens aut loquax; C 31. beatas, cui nihil 


humanarum rerum aut intolerabile ad nn 
dum animum aut n. laetabile ad 
videri potest; T IV, 81. ee 
tristia aut n. Iaeta errore fleri; T IV, 39. _ 
n. liberum populum libertas ipsa servitute 
fieit; R 1,68. loquaz: f. insolens. quod quidam 
n. magnum studiam multamque operam in res 
er u nn I, 19. . in 
(populus . non modice tempera » n. 
en libertatem sitiens hausit; RI, 66, »tu 
. n. psene animo es mollis; T II, 49. sedn. 
Sutter F II, 59. »n. multos akquo omni luce 
oadentis oernimus«; T IH, 65. n. multe 
de re apertissuma; N III, 79. n. maltis iam stulte 
hano utilitatem tolli eupientibus; R IV, 2. f. ma- 
Pr 2 etiam — FiOn; 
er van pa meone 
appellawit, n. is quidem pauoos, KKVII; R II, 50. 
dedit ... tarda ei sera n«; 
DI n. superstitiosam de divinatione 
Stoicorum sententiam iudieabam; D IL, 100. tar- 
dus: f. indocilis, serus, tristis: |. laetus. n. 
moementa ista) disere; 


on est mulla euse (: 

8. bei Mbverbien: nimis admirabiliter ni- 
misque magnifiee dioere videntar; T IV, 36. nisi 
n. animose ferox natura illum nescio quo *; R 
V,®9. nihil horuom n. eallide; N I, . ut n8 
n. oito diligere incipiant; ef 78. nen. dili- 
genter inquiras in es; LI, nec _ n. 


eleganter (diemntur); A II, ice. hoc .. est n. 
exiguseh eziliter ad anleuls vonme amloiklam; 
89 


nimis 


Lae 58. mihi videor n, etiam nunc agere ieiune; 
A I, 112. Carnendes ... n. inconsiderate 
coneludi hanc rationem putabat; Fa 31. hin. 
iracunde agunt; T III, 51. magnifice: f. ad- 
mirabiliter. quia (Heraclitus) de natura n. obscu- 
re memoravit; U, 15. n. mibi praefracte 
videbatur serarium ... defendere; O II, 

quamquam hoc quidem n. suepe; TI, 90. n. 
snepe secus aliquanto videmus evadere; L Il, 48, 
tu .. eum (Platonem) nec n. valde umquam nec 
o. saepe laudaveris; L Ill, 1. valde: f. saepe; 


LIU 1. 

4. Ellipfe, Lüde: qui (sapientes) iubent tem- 
pori parere et sequi deum et se noscere et nihil 
nimis; F III, 73. quoniam tu hanc imaginem 
urbis et populi ni *; RII, 66. 

I mit non: ego ... non nimis adsentior 
ip omni isto genere nostro illi familiari; R I, 15. 
non n. in Niptris ille sapientissimus Graeciae sau- 
‚cius lamentatur vel wodice potius; T IL, 48. 
doctissimos homines non n. in re publica verss - 
tos multos commemorare possumus; L IIl, 14. — 
quod ... quinquaginta annorum possessiones mo- 
veri nonn. aequum putabat; OlI,81. ab altero 
(duce) propter probitatem eius non n. alienos 
animos habemus; Lae 28. misi.. ad te quattuor 
admonitores non n. verecundos; A ep 1, — 
vides, .. ut Epicurus cupiditatum genera diviserit, 
.- 1 fortasse subtiliter, utiliter tamen; 


nimium, zu jehr, jeher: I. allein: alü ... 
non existimant oportere nimium nos causae con- 
fidere; FL 31. — nemo nimium beatus est; 

V,8. in rebus apertissimis nimium longi 
sumus; F I, 85. — magna baec, et nimium for- 
tasse, Graeci putant; I, 111. de quo iam ni- 
mium etiam diu disputo; A II, 59. illud mihi a 
te nimium festinanter dictum videtur; F V, 77. 
quod vos interdum vel potius nimium saepe dici- 
tis; FU, 41 

U. mit non: equidem illud ipsum non nimium 
probo; F II, 27. 


nimius, übermäßig, maßlos, zu groß, zu 
viel, jehr viel: A. bei Enbftantiven: algs: quam- 
en vereor, ne nimius in hoc genere videar; 

algd (vgl. C): quod .. satie est, eo quiequid 
accessit || accesserit ||, nimium est; FV,81. quid 
tandem potest esse naturale, quod idem nimium 
esse possit? T IV, 57. ‘ 

amicitiae: fugiendas esse nimias amicitias; 
Lae 45. 

appetitio: üdem (animorum motus) inflammant 
ren nimia ... inpotentiam .. animi; T IV, 


ardores: vestita .. (uva) pampinis ... nimios 
solis defendit ardores; d 58. x 

calor: quorum (ventorum Etesisrum) flatu nimii 
temperantur calores; N II, 131. cum (corpore) 
intereant etiam nimio calore; N III, 35. 

celeritates: ne ... in festinationibus auseci- 
piamus nimias celeritates; O I, 131, 

cupiditas: quod in hac... magnitudine animi 

illıme pertinacia et nimia cupiditas principatus 
innascitur; OÖ I, 64. 

laetitia: cum ... effuse animus exultat, tum 
.» laetitia gestiens vel nimia diei potest; T IV, 


libertas: nimia .. illa libertas et populis et 
Paz in nimiam servitutem cadit || cedit, al. |]; 

libido: suffi di nimia libido in non bonis 
causis eripienda fuit potentibus; L IL, 34. 


706 


nisi 
licentia: ex hbac nimia licentia ... existere 
... ’tyrannum; R I, 68. 

motus: ut perturbationes fugiamus, id est mo- 
tus animi nimios; OÖ I, 186, 

opere: quos sedificia magnifica nimio opere 
delectant; P 36, 

opes: hinc opum nimiarum . 
ditates; O III, 86. 

potentia: ut ex nimia potentia principum ori- 
tur interitus prineipum, sie ..; R I, 68. 

potestas: nimia potestas est tribunorum ple- 
bis; L III, 23 

ruinae: si (Academia) invaserit in haec, ... 
nimias |] miseras | edet ruinas; L I, 39. 

servitus: f. libertas, 

vitis: ne (vitis) silvescat sarmentis et in omnes 
partes nimia fundatur; C 52. 

voluptas: illeapud Trabeam „voluptatem animi 
nimiam“* laetitiam dieit eandem, quam ille Cae- 
cilianus; F II, 13. qui „voluptatem animi nimiam 
summum esse errorem* arbitratur; TIV, 35. qui 
... voluptate nimia gestiunt; O 1, 102. vacan- 
dum ... est ... aegritudine et voluptate nimis 
Il voluptate || et iracundia; O I, 69. 

B. mit Genetiv: boni: hoc dixerit potius En- 
nius: »nimium boni est, cui nihil est * mali«; 
FI, 41. 

operae: hoc loco nimium operae consumitur a 
Stoicis; T IV, 28. 

sceleris: cuius (belli) altera pars sceleris ni- 
mium habuit, alters felicitatia parum; O Il, 45. 

C. allein: L interest: se dicere ||sed differre |} 
inter honestum et turpe nimium m nescio 
quid immensum ... interesse; F IV, 70. 

sunt: hasc ipsa nimie in quibusdam futura non 
fuisse, nisi quaedam essent modica natura; F V, 

omnia nimis, cum vel in tempestate vel in 
agris vel in corporibus laetiora fuerunt, in con- 
traria fere eonvertuntur; R I, 68. 

DL, 1. converto: f. I. sunt; R I, 68. 

reseco: nimia resecari oportere, naturalia re- 
linoqui; T IV, 57. . 

2. sum inter: quae (mediocritas) est inter ni- 
mium et parum; O I, 89, 


misi, wenn nicht, mwofern nit, aufer, als: 
A. im vollftändigen Sag: I. allein: 1. mit 
Ynbdicativ: a. Präfend: nisi molestum est; A I, 
14, FL,238.11,5. TIL 26. NL17.RI1,46.C06. 
sit |lestlj; T V, 82. quam (definitionem) nisi 
obtinemus, pereipi nihil posse concedimus; A II, 
18. ne Deus molesti sint; erunt enim, nisi 
cavetis; A IL, 98. nisi mihi Phaedrum .. menti- 
tum ... putas,.... omnes mihi Epicuri sententias 
satis notae sunt; FI, 16. quos nisi redarguimus, 
omnis virtus ... deserenda est; FII, 44 nis 
alienum putas; F III, 14. * nisi inigquum postulo, 
arbitratu meo; F IV, 2. reliqus videamus, nisi 
... ad haec .. dicere aliquid vis; FIV,44. quod 
nisi ita eflieilur, quae Theophrastus ... dixit...., 
vereor, ne vers sint; F V, 77. quam (rationem), 
nisi quid dieis, praetermittamus; TIL nisi 
lsill .., quod numquam vidimus, id quale sit, 
intellegere non possumns, certe .. ||nec|| deum 
... cogitatione complecti possumus; TI, 51, nisi 
quid habes ad haec; TI, 55. quid aliud agimus, 
... nisi animum ad se ipsum advocamus? TI, 75. 
de ratione videamus, nisi quid vis ad haes; T II, 
42, nisi quid aliud tibi videtur; T III, 7.8. nisi 
ea. vita beata est, quae est endem honesta, sit 
aliud necesse est melius vita beats; T V, 50. 
uod .. niei fit, virtutum interitus consequetur; 
V, 51. quae nisi sunt, sublata virtus est; T V, 
52. es» .. (dissensio) nisi diindicatur, ... nevesse 
est ..; NI,2. snisi quas terrestrise pontas strages 


.. existunt cupi- 


nisi 


conciet, aut forte Triton ... molem ... eruite; 
N II, 89. ipsa actio potest esse vehemens ..., 
nisi est animus ipse commotior? D I, 80. popu- 
lum ut unum habeamus, et fieri potest, et per- 
molestum est, nisi fit; R 1, 32. a te expectatur, 
nisi guid Quinto videtor secus; LT,7. nisi Quin- 
tus alind quid nos agere mavult, suscipiam; L I, 
13. parvi .. sont foris arına, nmisi est consilium 
domi; 01,76. si cadit in sapientem animi dolor, 
qui profeeto cadit, nisi ex eius animo extirpatam 
humanitatem arbitramur; Lue 48. nee iustitia 
nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per 
se expetuntur [jexpetantur ||; F III, 70. neo est 
umquam longa oratione utendum, nisi ... utile 
est; L III, 40. quae mihi ... grata non essent, 
nisi eum perspicerem mea causa mihi amicum 
fuisse, non sus, nisi hoc dieis eun, quod interest 
omnium recte facere; F II, 72. dubitare non pos- 
sumus, nisi plane in physicis plumbei sumus; TI, 
71. hanc ( itudinem) nisi exuimus sie, ut ab- 
iciamus, miseria carere non possumus; T II, 27. 
qui (accusatores) .. E esse non posaunt, nisi 
sunt voluntarii; L Ill, 47. 

b. ct: ut in pecude, nisi quae vis obstitit, 
videmus naturam ... ultimum pervenire; N II, 
35. quae (vitis) natura caduca est et, nisi fulta 
est, fertur ad terram; Ü 52. an vero vir fortis, 
nisi stomachari coepit, non potest fortis esse? T 
IV,48. an fortitudo, nisi insanire coepit, impetus 
suos non babet? T IV, 50. base nullam habent 
Il habere || vim, nisi ira excanduit |jexcanduerit || 
fortitudo; T IV, 48: 

c. erftes : baec .. te, nisi ita facies, 
eustos dignitatis relinquet; T II, 33. qui .. pot- 
erit esse celsus ..., nisi omnia sibi in se posita 
censebit? T V, 42. facile ... poterimus, nisi 
nosmet ipsos valde amabimus, iudicare; O I, 29. 
nisi hoc, ne illud quidem iudicabo; A II, 98, 
esse .. {ao animo), nisi eris, non potes || niei 
videris, non prodest||; F II, 78, soä, nisi quid 
necesse erit, malo non roges; T I, 17. quarum 
(virtutum) esse nulla potest, nisi erit gratuite; 
A 1, 140. introduci .. virtus nullo modo potest, 


nisi omnia ... referentur; F IV, 40. constitui 
virtus nullo modo potest, nisi er ... tenebit; F 
IV, 41. quae (fides) esse nulla potest, nisi erit 


necessaria solutio rerum creditarum; O II, 84, 
quod nisi idem in amieitiam transferetur, verus 
amicus numguam reperietur; Lae 80, 

d. zweites Yuturum: quid .. est, quod arte 
effici possit, nisi ie, qui artem tractabit, multa 
perceperit? A II, 22, possumusne hoc scire quale 
sit, nisi contulerimus inter nos, ... quid .. sit 
ipsum bonum? FII,4. nisi valde pertinax fueris, 
concedas necesse est; F II, 9. improbe feceris, 
nisi monuerie, ne assidat; F II, 59. qui .. (eo 
animo) esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? 
FO, 78. nisi quid ta melius attuleris; T V, 82, 
dirae ... nuntiant eventura, nisi provideris; D I, 
29. quid est, cur non omnis pronuntiatio aut 
vera aut falsa sit, nisi concesserimus fato fieri, 
qunecumque fiant? Fa 26. quae (vitia) nisi dixeris, 
redbibeatur mancipium iure eivili; O II, 91. 
tales .. amicitine sunt ... dissuendae ..., nisi 
adınodum intolerabilis iniuria exarserit; 

ae 76. ne id quidem, nisi multa annorum in- 
tercesserint milia; FII, 102 _nec modus est ullus 
investigandi veri, nisi inveneris; F I, 3. tenere 

. virtutes eas ipsas ... nemo poterit, nisi ata- 
tnerit ..; F IT. 235. nihil esse ..., nisi erit 
confirmetum ..; R 11, 70, non potes (dicere), nisi 
retexueris illa; F V,84. quod negari non potest, 
nisi omnem historiam perverterimus; D I, 38, 
nisi .. deus is ... istis te corporis oustodiis libera- 
verit, huc tibi aditus patere non potest; R VI, 15, 


707 


nisi 
non .. (tanta) erunt, nisi ea fuerint, ... amplis- 
sima; L I, 63. nisi .. rerum natura perspecta 


erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia de- 
fendere; F I, 64. numquam ... intellegi pot- 
erit, nisi, quid sit, fuerit intelleetum prius; R L, 


e, umfjchreibende Yormen: rationem illi (Pytba- 
gorei) sententiae suse non fere reddebant, nisi 
quid erat numeris ... explicandum; TI, 38. 
— an aliter haec enuntiatio vera esse non potest 
..., nisi ax asternitste causa causam serens hoc 
erit effectura? Fa 27. 

2. mit Eonjumctiv: a. Wräfend: quae nisi 
probet, omnis vita tollatur; A II, 99. nisi alter- 
utrum sit, virtutem iacere plane puto; A II, 184. 
quid .. attinet N mer logui, nisi constanter lo- 
quare? F II, quid .. diei poterit, ... quo 
minus homines ... nullo dedecore se abstineant, 
nisi 808 ... turpitudo ipsa deterreat? F III, 38. 
malo se dignum deputat, nisi miser sit; T IL, 65 
nisi molestum sit |jest||; T V, 82. ignem .. in- 
teriturum esse, nisi alatur; N II, 37. principes, 
nisi valde lenes ... sint...., (populus) inseguitur; 
RI, 66. nisi ea virtus ... attingat cognitionem 
rerum, solivaga cognitio ... videatur; O I, 157. 
quod est diflicile, nisi speciem prae te boni viri 
feras; O II, 89. ille... nisi aequabiliter praedam 
dispertiat, .. interficiatur; O Il, 40, memoria 
minuitur, credo, nisi eam exerceas; Ü 21. haec 
(mens, animus) quoque, nisi tamqusm lumini oleum 
instilles, extinguuntur seneotute; C 36. quodsi 
ne ipsarum quidem virtutum laus ... reperire 
exitum potest, nisi derigatur ad voluptatem; FI, 
54. quam (vitam beatam) tu ne in deo quidem 
esse Censes, nisi plane otio langueat; I, 67. 
non posse iuconde vivi, nisi sapienter ... vivatur, 
nee sapienter ..., nisi iucunde; FI, 57. nec 
{ignem) permanere ullo modo posse, nisi alatur; 
N IH, 87. nec... habere virtutem satis est quasi 
artem aliguam, nisi utare; RB I, 2. f, nullus; FI, 
67. negat... luxuriosorum vitam reprendendam, 
nisi plane fatui sint, id est nisi aut cupiant aut 
metuant; F II, 70. negat Epicurus iuounde posse 
vivi, nisi cum virtute vivatur; T III, 49. negat 
(Epieurus) quemquam iucunde posse vivere, nisi 
idem honeste ... vivat; T V, 26. quibus (parti- 
bus) .. sentire nihil queat mens, nisi id agat et 
adsitt; TI, 46. in ipso .. dedecore. mali nihil 
esse, nisi seguantur dolores; T 0, 28. nihil .. 
proficiant, nisi admodum mentiantur; O I, 150. 
ın qua (amiecitia) niei, ut dieitur, a pectus 
videas ..., nihil fidum ... habeas; Lae 97. non 
posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? an nisi 
populari fama? F II, 50. nisi aequitas, fiden, 
iustitia profieiscantur a natura, et si omnia haec 
ad utilitatem referantur, virum bonum non posse 
reperiri; P Il, 59. quae 2 ec! gresageecde nisi ho- 
nestas natura plurimum valeat, cur non cadant in 
sapientem, non est facile defendere; F II, 117, 
non... potestas est ex tempore ... opitulandi ..., nisi 
eo loco sis, ut..; RI, 10. nisi aequabilis haec io 
eivitate conpensatio sit .. juris ..., Non-POsse...; 
R U, 57. f. neo; F I, 57. nullo modo ... iucun- 
ditatem vitae tenere possumus neque vero ipsam 
amicitiam tueri, nisi aeque amicos et nosmet ipson 
diligamus; FI, 67. nisi hoc obtineatur, i 
bonum esse ..., nullo modo probari possit ..; 
FI, 11. quod (inperium) .., nisi unum sit, esse 
nullum potest; R I, 60 

b. Perfect: ne, nisi id feoerit, ipse aliquo afli- 
ciatur incommodo; O I, 24. nec .. satis fieri 
censent huic loco ..., nisi ... dispntarint; LI, 
86. magorum mos est non humare corpors suo- 
rum, niei # feris sint ante laniate; T I, 108. 
nullo .. modo fieri poteat, ut...., niei iis rebus 
89* 


adseneus sit, ‚A 0,23. nisi sanatus ani- | rent. fieri autem non posset, uk terent ali- 
mus ur ... fnem miseriarum nullum fore; TIL quid, misi sensum haberent sui; F 16. haec 
13. [.1,b. TIV, 4. numgsam quemquam ... | ipea nimis in quibusdam futura non fuisse, nisi 
magno "anime efici posse, nisi constitutum uaedam essent modica natura; F V, 81. . 
at ..; F II, 29. ee: . m0886 »isi divinum esset, non 
c. ymperfect: nisi de via fessus esset, (Varro- | hoc ... prae m tributum deo; T I, 3 wen 
mem) continuo ed nos vonturum false; A 1, 1. .. non ita se huberen nisi omne bonum ia una 
niei ineptam putarem ..., iuvarem; AI, 65. an | honestate comsisteret; T V, 42. quod nisi cogni- 
me .., nisi te audire vellem, cemses haec dieturum | tum ... animis us, non tam opi- 
fuisse? F I, 28. vestrae eximiae ... virtutes nisi | nio permaneret; N Il, 5. haec ita fieri ... non 
volu | quis eas ... expetendas | possent, nisi ea uno divino ... spiritu contineren- 
arbitraretur? F I, 42. me ipsam esse dicerem . tur; N II, 19. non gravarer .., misi .. hos velle 
nisi mibi viderer "habere, bene oognitam volupta- putarem ; R II, 32. quis non frangeret eorum 
tem; F II, 6. u. niei voluptetem tanti aesti- | libidines, misi ill ipel . iditatis eiusdem 
maretis; F IL, 91. cogerem .., ut ange || cupiditatibus eisdem || tenerentur ? L HI, 31. 
nisi vererer ..; F IL, 119. te ..., misi | quod scribere ... non auderem, nisi idem placeret 
te audire nunc mallem; F IV, 62, somnum .. Panaetio; ö II, 51. quase nisi essent in we- 
nobis, nisi requietem ibus . . afferret, con- nibus, non summum consilium maiores nostri ap- 
tra naturam puteremus datam; F Y, 54, misi .. pellassent senatum; C 19. nisi... innortalitatem 
1 faoceret, eur Plato tum p wit? FV, . vellet, quid non adeptus est? Lae ll. .1, 


quo te modo .. accepissem, nisi iratus essen! 
T IV, 78. reete videretur, nisi et virtatis et vi- 


tioram sine ulla divina ratione grave ... pondus 
esset; N Ill, 85. quem necassem iam verberibus, 
niei iratus essem 


1, 59. quod .. ego facere 


hl 


t, per- 
O U, 14. quae esset oblectatio va- 
i tam multae nobis artes ministrarent? 
te esset tantus fructus im 


= is, wsitetis sibi; F III, 4 ne vitationem 
quidenm doloris i per s6 quisquam in rebus 
nisi etiam evitare posset; FV, 
ui fatentur se rg cAusa, nis] 04 a ya 


“ et oetera ... ad virtatis usum idones; 
22. he (oserimonias) . . ne6 ... coluis- 
ei neo ... ganxissent, nisi haereret in eorum 


mentibus ..; TI, 27. De ae sr 
gr Berch, nisi idem nobis ct = 


zn ae erden en San al Uefa 
a ut. us 
N quid |} iuvaret, "nisi 1 anne eius 


Den bakiae DL 126. 


; RB 
»dsentatio fnoeta nobis videretur, nisi essent mili- 
tes ; Lae 98. quod negabas id accidere 
, nisi 68 ) uno divino spiritu con- 
ineretur | continerentur {; N IIL,28. quae nemo 


a. (sol) er nit eund Ignan; 
i hiloeopbis eig (wien 
h . . ad en aa 


nen gen 
. 00 eam (lagem) facere nom 
nisi amitis viderotar; FA, 5. 


... Alius; FU, 61. 


F II, 72. quod vitare nullo modo potaimus, 
misi (| misi «ll nihil omnino scriberemus; T II, 3. 
invectio . la esset, nisi his muneribus homines 
fungerentur; OU, 18. quae numquam ... ami- 

us cognosceret, nisi ad sum omnia referrentur; 
T 1,48. guas (ragli ) nisi tanta u 
iis i8 ... teneretur, numguam esse 
laudatum; T IH, 16. numquam 
consuetado vitae pateretur, probare sua theatris 
Bagitia potuissent; R IV, 11. qui misi odissent 
patrieı, Dumquam inimici nobis uissent; L II, 48. 
d. ne quis .. ista taı aperte 
alsa secutus esset, nısi tamta in Arcenila . 
iicandi vis fuisset? A I, 60. wuctoritas . . tania 
plane me movebat, nisi tu opposuisses non mino- 
rem tuam; A Il, 64. audas megotium, dicerem 
impudens, nisi hoc institutum postea 
ad nostros philosophos rs Din mostros || esset; F 
IL, 1. eos..., nisi eam (virtu TE conseoati 
essent, summe esse miseros; F I hasc efhi- 
cere virtutem ostendarem, nisi superioribus diebus 


essent explicata; T V, 42. coivitas ... monumen- 
tum ignorasset, nisi ab homine te Pr 
natij| didieisset; T V, 66. omnes fere p 


Ar .„ miei quos = reota ratione natura Km 
torsisset, eodem hoc animo esse potuerunt; T V, 
9%. crederem, misi eius rio rax Hostilius 


maxima isset; N 9. obnentiatio 
Ateii ... monuit sum, quid eventurum esset, nisi 
oavisset; D1,80. futarum royal rovisum esset, 
ut Roma caperetur; DI, 101, ses, ferrum 


zu natura divina BEN, En 
he trae ... cum utilitate ulla generi 
6, nisi earum eultus . Pan 

set; D I, 116. qui (Deioterus) nisi revertiaset, 
oo conclavi ei eubandum fuisset; D II, 20. ai 
(metus) .. contemnerentur, nisi somniorum pairo- 
cinium philosaphi suscepissent; D Il, 150, quo- 
rum (philosophorum) lioentise nisi Carneades re- 
stitisset, haud scio an soli iam philosophi iudioa- 
rentur; D II, 150. in qua (necessitate) quid favere 
potuissem, nisi tum oonsul fuissem ? consul autem 
esse qui potui, nisi eum vitas oursum tenuwissem 
& pueritia? R I, 10. unde .. esset illa laus ... 
nie) aliguid de alieno acoessisset? B III, 24. in 
Nnisij} hie ... concursu levissimae multitedinis 
funus desubito esset ormatum; BR VI, 2. quin 
labebar longius nisi me retinuissem; L I, 52. 
nisi mihi levis lt levis || Prem plebis tum in- 
tercessisset, sustulissem; L IH, 18. quis .. tam 
audax ... fuisset ..., misi nucromem uom kri- 
bunicium exacuisset in nos? L UI, 21, . redi- 
turos esse, nisi de redimendis iis ... impetrassent]; 
01,40. quibus RSWeRS essem eg nisi 
iin restitissem; O Al, 2. . ande ... dari 


..., nisi communis vita . an 
didieisset? O UI, 13. eins modi .. 
anaetium persocuturum' fulse, misi aliqui een 
... eius consilium peremisset; o IL, 33. id (vi- 
ti) statuerunt, si venditor geiret, nisi nominatim 
dictum esset, praestari oportere; O III, 65. ut, 
nisi redditi essent Poenis enger sohn quidam, 
rediret; O IIL, 99. cui (senatui) misi ne 
auctor fuisset, captivi . i essent; 
110. se illum re statim interfeoturum, 
nisi ius jurandum ;O II, 112, se 
im ., Diei de vedimsendis capti- 
vis ie, ö IH, 143. quod .. esset 
factum, nisi me ... patria revocasset; Oi, 121. 
populi comitia ne essent rata, nisi ea patrum ad- 
auctoritas; RB II, 56, nee .. fieri. 


posse, ut. " j3 = animus ... im eh eognitione 
alt; neo stellatus epheus .. 
deretur, nisi tum divina cognitio re 


eorum ad errorem fabealae traduzisset; T V, 8. 

neque viri, nisi ia morata civitas fait, neque 

wores, nisi hi viri praefuissent, . . potuissent . 

RV,1. nmeque.... retinuissent ..., nisi vetustas 

ea corta euse docuisset; LI, 88 neque ... flo- 

reret ..., nisi ommes hi |jai, ii} multa ad veri- 
'admirabilia 


709 


FAR 


audiret; A II, 88. nisi vero loqui solem cum luna 
patamus; N Ill, 27. 
e im nerfüräten Ca (adverbiell): 

slme Negation oder Fra : 1. alleim: 
a ut Latine loquar, nisi ım haiusee on = 
an ut philosophiam aut rhetoricam ... appell 

AI, 25. quod inter omnis nisi admodum im i 
convenit; N EI, 7. quae (lex naturae) vetat pi 
rem ©8958 cuiusquaın nisi eius, qui ... uti sciat; 
R 1,27. cum... minor. . fabulis niei de veteribus 
rebus haberetur fides; R II, 18. quae (lex) de ca- 
pite civis Romani nisi comitiis centuriatis statui 
vetaret; BII,61. qui (philosophi) ullum j } ullum | 
iudieium vitare nisi vitio ipso vitado honestum pu- 
tant; LI,50. stipem sustulimus nisi eam, quam . 
LU, '». tincte . . absint nisi a bellicis insigmibus ; ; 
LU,45. nihil esse turpius quam [est] Tr 
le nisi rei pablicae 6 causa; L IIL, 18, . difh- 
factu est nisi educatione quadam; i IL, 29. 
altera (lex) de capite eivis p nisi maximo 
comitiatu vetat; L III, 44. care dificile est 
sane nisi expertum; Lae 62. 
2. Verbindungen: cam: inest .. velle in 
m h ey nisi cum sic tamquam in febri dieitur; 


tatem dixissent; L II, 3. ne ... forte, die omnes ... scriptores, nisi qui forte 
nominarentur, nisi maiores &08 ... in deorum er Ben iderunt; L E T. 
mero esse voluissent; L II, 55. auae „ er. A quod: si ... ex eius (Galli) spolüs sibi .. tor- 
tollerentur, nisi fuissent; L U, 60. quem ... indait ullam aliam ob causam, nisi 
beremus, nisi .. ars accessisset; O 1 {DL u .. videbanter; F II, 73. te... omnia 
116. numquam; T IV, 5. DJ, 37. nisi tu probare, nisi quod verbie aliter utamur; F IV, 80. 
nihil ... audire poteisses; N I, 57. qui ge ‚ videtur idem fere accidere iis ..., quod 
(Plato) oerte tam multis Hbris base persecutus ., mei quod ratio quaedam sanad. illos; T 
non ed nisi probavisset; A IL, 74. non it In, "58. superioris . permixtionis reliquias fun- 
‚nisi natas rg Fuı ut dens aqua eodem modo ferme, nisi quod ... 
(di) (d) place! por populo Romano non possent, nisi viri | sumebat; Ti 42. 
tales occidissent; N III, 15. aliter obsistere fato si: nisi si quis Athonem pro rg vult 
. 96 nom potuisse, nisi ad has oommenticias de- | funditus eflicere |} eflicere, efingere |; R Il, fr 5. 
clinationes confugisset; Fa 48. oui ae wisd nd MR en und Örtern: 
cosgissem, nom ... fructum tulisset; L I 1. allein: an: an 08, quae dixi, ... quiequam 
quod ... probabile eluoere non posset, misi ex | significant nisi aoumen hominum? D u, 16. 
utraque parte causarum esset; faota contentio; O ‚sequando: quotiens hoc an eoquandone 
U,8 ut, misi quae causa gravior obstitisset, | niei admirationibus maximis? 
rn philosophiae looum esse pateremur, qui „asgeidnen: Besarnere .. a corpore animam 
i en qui (Crassus) nisi en Be: am aliud est nisi || quam|| mori disgere? 
na Eu ransire voluisset; F 75. Ti 75. 
abiit ad esse: rurg abisset, nisi . BB. ut ne - ab eo (animali) fieret nisi ho- 
eam sibi viam munivisset; I, 32. i ; FIV, 18. »de oapite civis misi maxi- 
kanto in honore numquam fuisset, nisi —. par comitiatum ».. ne ferunto«; L II, 11. ut 
Lauch contentionibus ... viguisset; T II, = ne eui quis noceat nisi Iacessitms inioria; 01,2%. 
ooto scholis eesent ezoitati ne— quidem: quodei ... ne litteram quidem 
er ud munus er nisi ann im prinipi ullam fecimus nisi orensem; AU, 6. cas (are) 
bus ... faissent .. dootrinae; T num- | ne caparentur quidem nisi hominum ratione; N IL, 
quam illud oraclum ... tam clarım Feimek neque | 160. ne Apollinem quidem futura posse dioere 
kantis donis refortum .. .‚nisi umnis aetas ora- | misi &%, quoram ..; Fa 32, |. m Taldem, B, 
clorum illorum veritatem esset experta; D I, 87. hop. I, 16 NIS R] 8. Krdr 
nisi .. multorum Tage scelera tulissemus, num- | (©. 658 
quam ... pervenisset ..; O II, 28. nisi tu (Ta- nec, - we: nec appellatur omnino vita, nisi 
rentum) amisisses, numıguanı recepissem; C 11. confecta; FU, 87. ut neque au uam nisi bonus 


e. umfehreibende : frusira se iger gan 
tertiemn deportaturum fuisse, nisi meo in rem 
blicam beneficio, ubi triumpharet, esset ha ru 
terus; O I, 78. — dioerem, nisi de me ipseo di- 
condum ennet; AH, 38. 

f. Züide: tueretur summi viri indolem, nisi ni- 
mis animose ferox natura illum nescio quo *; 


: 9. 


I. mit andern Bartifeln (cum, si, kr 
I, 2): forte: j. fors, U. Lies (82° &t.) & "66, b. 
ent quodnisi eo nomine Ilomnes || virtutes 
tur, numquam ita pervolgatum illud 

cn ut ..; T IV, 86, 
vero: aisi vero Ennium non 
illud audivisse: »o pietas - 


tamus ita totum 
„.. üb ei vigilans 


aligaid 
1. 
II, 
osophia 
II. nisi 


vir et omnes boni beati sint; F 
virtus in allo nisi in | nisi | sapiente nec felicitas 
vere diei potest; une (vis) nulla sit 
di FW, q (vis) nulla 
nec sit quioquam misi Corpus uaum; Tl, 21. neo 
imvenietur umquam, unde ad hominem veniro poa- 
sint nisi a deo; TI, 66. fr IX, " nec pAuca 
e multia Sie eligi possumt ne .; TO, 1, quo- 
sine ratione oonstare nec ra- 
ko u gem us nisi in hominis figura (pobest) ; 
nec de mortui laude nisi in publicis 
nr Di . diei lioebat; L IL, 65. meque ... 
tradi possunt nigi „. ab ils, qui ..; 016. ad 
hoc genus eastigandi raro invitique veniemus nec 
woguem nmisi neoessario; O I, 186. neo SAN 
ren est) misi aut rei publione cause . 
aut ..; O E50, cum ... neque quioguam um- 


‚76. si neque 


nisi 110 nisi 
uaın nisi honestum ... alter ab altero postulabit; u. nisi sempiternum ... animo volutare; 
ae 82. f. mee, B, 1, 5. nisi; T I, 66, fr IX, 10. | R 1, 28. si Athenienses quibusdam temporibus 


e 

N I, 89. R IV, 12. 1. 29. A119. 11,39. TV, 29 
©. 669, a.) — C, &, I, 4. nisi; FII, 98. DIT, 58. 

1, 9. Ti 10 (&. 676, b). 

nego: scire negatis quemquam rem ullam nisi 
sapientem; A 11, 145. illi (Stoici) .. negant esse 
bonum quicquam nisi nescio quam illam umbram; 
F I, 61. ut (Stoiei) negent quicequam posse per- 
eipi nisi tale verum, quale falsum esse non possit; 
F V,76. Stoiei .. tui negant quemquam nisi 
sapientem divinum esse posse; D II, 129. negant 
.. quemgquam esse virum bonum nisi sapientem; 
Lae 18, negabunt id nisi sapienti posse concedi; 
Lae 18. 

nemo: cuius (scientiae) compotem nisi sapien- 
tem esse neminem; A II, 145. ut nisi ea (voluptate) 
beatus nemo esse posse videatur; A fr 20 (B. 24). 
nemo sapiens nisi fortis; T Il, 14, nisi stabili 
... bono beatus esse nemo potest; T V, 40. ut 
homo nemo velit nisi hominis similis esse; N I, 
78. quorum (virorum) neminem nisi iurante deo 
talem fuisse; N II, 165. quod cum nemo facere 
nisi deus possit; D I, 127. neminem eorum niei 
senectute, nisi domi, nisi cum claritate esse mori- 
turum; DII, 99, qui neminem nisi suum laudari 
volunt; L III, 1. populsre est sane neminem in 
summum locum nisı per populum venire; L II, 27. 
ut nemini parere animus bene informatus a natura 
velit nisi praecipienti; O I, 13. qui ... noceat 
nemini nisi lacessitus iniuria; O III, 76. quam- 
quam ista adsentatio ... nocere .. nemini potest 
nisi ei, qui ..; Lae 97. nisi sapientem | 
esse neminem; P 88, f, neve; L 1, 19. 

neve: »separatim nemo habessit deoa neve no- 
vos nere advenas nisi publice adscitos;« L II, 19. 
.. aa initianto niei ... Cereri Graeco sacro ;« 

nihil: ut... nihil se scire dicat nisi id ipsum; 
AI, 16. nihil esse bonum nisi virtutem; A II, 
130, corpore nihil nisi praesens et quod adest 
sentire possumus; FI,55. duce natura nihil esse 
N ai nisi voluptatem, nihil asperum nisi 
olorem; FI, 71. Callipho ad virtutem nihil ad- 
iunxit nisi voluptatem; F II, 34. nihil esse bonum 
nisi honestum, nibil malum nisi turpe; F II, 38. 
cam ego dicerem nihil eum fecisee sun causa om- 
niaque rei publicae, tu contra nihil nisi sua; FI, 
60. si ... diceres nihil eum fecisse nisi volupte- 
tis causa; F II, 60. te .. nihil fecisse in vita 
nisi voluptatie eausa; F II, 74. nihil, nisi quod 
expediat, nihil denique nisi tua causa (te faotu- 
rum); F II, 76. quodei ... is .. esset nihil nisi 
animus; F IV, 27. si nibil nisi corpus (, quod 
erficiendum est); F IV, 35, si nihil esset in eo 
animo) nisi id, ut..; TI, 56. nihil.. dolet nisi 
pes; IL, 44. cui nihil est necesse nisi, ubi sit 
ıllad, quod veri simillimum videatur, anquirere; 
T IV, 47. nibil esse nisi virtutem bonum; T V, 
21. nihil bonum nisi honestum, ut Stoici, nihil 
bonum nisi voluptatem, ut Epicurus, nihil bonum 
nisi vacuitatem doloris, ut Hieronymus, nihil bo- 
num nisi naturse primis bonis |] [bonis] |] aut 
omnibus aut mazumis frui; V,84 si (deus) 
nibil esset nisi animus; N I, 28, nisi quietum .. 
nihil bestum est; N I, 52. ut nisi fguris homi- 
num constitutis nihil possent de dis inmortalibus 
eogitare; N II, 45. nihil fieri nisi ex eo (mundo) 
eine deo|l; N II, 28. nihil esse animum nisi 
ignem; N III, 36. qui (Deiotarus rex) nihil um- 
quam nmisi auspicato gerit; D I, 26. nihil fere 
quondam maioris rei nisi auspicato ne privatim 
quidem gerebatur; D I, 28, nihil posse evenire 
nisi causa antecedente; Fa 84. ut nihil fieret nisi 
praegresaione causae; Fa 44. sapientem ...nihil 


sublato Areopago nihil nisi populi seitis ... age- 
bant; R I, 49. censoris iudieium nihil fere dam- 
nato nisi ruborem offert ||adfert, al.|; R IV, 6. 
cum senex nihil nisi de Africano loqueretur; R 
VI, 10. infra .. iam nihil est nisi mortale ... 
praeter animos; R VI, 17. (homo) nihil timet 
nisi testem et iudicem; LI, 41. nihil .. bis in 
locis nisi saxa et montes cogitabam; L II, 2, 
illae (beluae) nibil sentiunt nisi volaptatem; O I, 
105. si nibil malum esset nisi dolere; O IH, 105. 
qui nihil dieit, nihil facit, nihil cogitat denique 
nisi lubenter ac libere; P 34. {.1,1. L ID, 18. 
j. alius, III. nibil (15 St.) ®. I, &. 137, b. 
nolo: bellicam rem administrari maiores nostri 
nisi auspieato noluerunt; D II, 76. super terrae 
tumulum noluit quicquam statui nisi columellam; 
L II, 66. ferri de singulis nisi centuriatis comitiis 
noluerunt; L II, 44. nolite sinere nos cuiquam 
servire ... nisi vobis universis; P 41. 
non: concludi argumentum non potest nisi iis 
... ita probatis, ut ..; A II, 44. meminisse visa 
nisi comprensa non possumus? A II, 106. non 
posse iucunde vivi nisi etiam honeste; F II, 49, 
non is vir est, ut ... quioquam aliud honestum 
intellegat, nisi 2 sit reetum; F I, 50. quod 
non possit nisi honestae vitae iure contingere; F 
III, 28. servari .. iustitia nisi a forti viro, nisi 
a sapiente non potest; F V, 66. sin id non potest 
nisi hac . animorum explicata; T I, 23. 
cur legendi sint nisi ipsi inter se, qui idem sen- 
tiunt, non intellego; T II, 7. tu.. sumebas nisi 
in hominis figura rationem inesse non posse; sumet 
alius nigi in terrestri, nisi in eo, qui natus sit, 
nisi in eo, qui adoleverit faduleverit]], nisi in 
eo, qui didioerit, nisi in eo, qui ex animo constet, 
et corpore caduco et infirmo, postremo nisi in 
homine atque mortali; N I, 98. quae (mundi vo- 
lubilitas) nisi in globosa forma esse non posset; 
U, 49. tum nisi summa veritate (oraclum Del- 
phis) in tanta gloria non fuisset; DI, 38. quam- 
uam sdeensio non it fieri nisi commota viso; 
42. quae mover incipere nisi pulss non pos- 
sunt; Fa 42, id fieri von posse nisi certo inter- 
menstruo tempore; R I, 25. quae (temperatio rei 
publicae) efüci non ge nisi teli discriptione 
wagistratuum ; L III, 12, non sane (tractata gern! 
nis! ab eo, quem modo nominavi; L III, 14. ni 
in bonis amicitiam esse non posse; Lae 18. quae 
en dirimi nisi detestabili scelere non potest; 
ae 27. amicitiam nisi inter bonos esse non posse; 
Lae 65. quod non fere contingit nisi iis, qui ..; 
Lae 72. 
ae cum sapientis nullum decretum esse 
osset || possit || nis comprensum, perceptum, co- 
ll x I, 109. in ipsis ee ae virtus nisi 
voluptatis causa nulla erit? F II, 110, si ea 
nullam ad aliam rem nisi ad voluptatem conqui- 
runtur; F II, 111, qui (Zeno) nulla in re nisi in 
virtute aut vitio j [aut vitio] | propensionem ... 
esse diceret; F IV, n08 ... 
honestate duci; F V,64. quod videt malum nullum 
esse nisi culpam; T Ill, 4. est .. nulla alia 
een nisi opinio ... magni .... mali; T IH, 61. 
umanus .. animus.... cum alio nullo nisi cum 
ipso deo ... comparari potest; T V, 38. nullam 
esse (perturbationem) nisi opinabilem, nisi iudicio 
susceptam, nisi voluntariam; T IV, 76. » natura 
habemus ... speciem nullam aliam nisi hamanam 
deorum; N I, 46. nullam aliam nobis de deo co- 
gitantibus speciem nisi hominis occurrere; N I, 81. 
Aegyptii nullam beluam nisi ob aliquam utilita- 
tem ... conssoraverunt; N I, 101. nullam .. 
novistis nisi profeetam a .corpore .ı.. animi 


‚nisi 


voluptatem; N I, 111. quo (statu ea) cohaerere 
nullo modo potuerint nisi sensu moderante; N II, 
87. vita ... nulla alia re nisi inmortalitate ... 
cedens caelestibus; N II, 153. nulla .. species 
cogitari potest nisi pulsu imaginum; D II, 187. 
nullum bellum suscipi a civitate optima niei . 
pro fide; R III, 34. nullum bellum iustum habe- 
tur nisi denuntiatum, nisi indietum, nisi repetitis 
rebus; RIII, 35. nos legem bonam a mala nulla 
alia nisi naturae norma dividere possumus; L I, 
44. ut, qui virtatem praemio metiuntur, nullam 
virtutem nisi malitiam putent; L I, 49. Spartam 
nulla re alia nisi avaritıa esse perituram; Ö II, 77. 
stupra ... nullis excitari aliis inlecebris nisi vo- 
luptatis; C 40. ut (mundus) dissolvi nullo modo 
queat nisi ab eodem, a quo est conligatus; Ti 15. 
quae (intellegentia atque ratio) nisi in animo 
nulla alia in natura reperiantur; Ti 50. 

num: haec eadem num censes apud e08 ipsos 
valere nisi admodum paucos? T II, 11, 

numquam: videorne tibi.... imitari numquam 


nisi clarum, nisi nobilem? A II, 75. numquam 
vidi .. animam rationis consiliique participem in 
ulla alia nisi humana figura; N I, 87, Zeno ... 


Chrysippum numquam nisi Chrysippam vocabat; 
N I, 93. ad quam (causarum Operam) ego num- 
quam nisi paratus ... accedo; L I, 12. 

nusquam: scientiam .. nusquam esse cense- 
bant nisi in animi notionibus; AI, 32, quia nus- 
quam possumus nisi in ... honestate utilia re- 
perire; O III, 101. 

qui: nos deum nisi sempiternum intellegere qui 
possumus? N I, 25. 

qui: quae est .. alia fortitudo nisi animi ad- 
fectio ... patiens? T V, 41. quae.. libido, quae 
avaritia, quod facinus .. suscipitur nisi consilio 
capto? nin, 71. hoc quam habet vim nisi illam ? 
O II, 77. quae.. potest esse indignitas volupta- 
tis ad molestiam nisi in Brunch Ton aut longi- 
tudine alterius utrius posita? fr II, 4 

quid: quid ei (Epicuro) reliquisti, nisi te ... 
intelle FI,26. quid .. est amare ... 
nisi velle bonis aliquem affici quam maximis? F 
II, 78. quid quaerens aliud nisı vitam beatam ? 
F V,87. quid spectans nisi etiam postera saecula 
ad se pertinere? T I, 31. quid ipsa sepulcrorum 
monumenta |j[monumenta] ||, login significant 
nisi nos futura etiam cogitare? T I, 31. philoso- 

bias... quid est aliud nisi.... inventum deorum ? 

I, 64. quid est se ipsum colligere nisi dissupa- 
tas animi partis rursum in suum locum cogere? 
T IV, 78. praesensiones rerum futurarum quid 
aliud declarant nisi hominibus ea ostendi? N II, 

. canım ... tanta alacritas in venando quid 
significat aliud nisi se ad hominum commoditates 
esse generatos? N II, 158. quid est aliud nolle 
moneri a love nisi eflicere, ut ..? D II, 78. quid 


est .. civitas nisi iuris societas? R I, 49. quid 
.. ad pontificem de iure parietum ... aut ullo 
omnino nisi eo, quod ..? I, 47. quid est .. 


aliud Gigantum modo bellare cum dis nisi naturae 
pre C5. i PR 

vis: homini.. praestare quis poseit nisi deus 
N An 25. 


unde: unde haec in terram nisi ab superis de- 
van potuerunt? N II, 79. j. nec; T I, 66. fr IX, 


2. Berbindungen: cum: an illae aves, nisi 
cum vicerunt, canere non solent? D II, 56. nec 

. umquam animus hominis naturaliter divinat, 
nisi cum .. solutus est; D I, 113, quid est... 
aliud fors, ... nisi cum sic aliquid cecidit, .., 
nn DI, 15. z 2 2 

um: nos, nisi dum a populo: auspicia sccep 

habemus, quam multum hi utimur? D II, 76. 


711 


nisi 


forte: honestum quid sit ..., negat se intel- 
legere nisi forte illad, quod multitudinis rumore 
laudetur; F II, 49, 
ne: nec quidquam aliud videndum est nobis, 
. nisi ne ... detrahamus; A II, 6, nihil 
ug ne nimis diligenter inquiras in ea; 
I, 
posteaquam: numquam (Antiochus) a Phi- 
lone discessit, nisi Be ipse coepit, qui se 
audirent, habere; A II, 69. 
qui: si quicguam, nisi quod honestum sit, nu- 
meretur; FIV,45. cogitassene gene in vita 
sibi esse expetendum, nisi quod laudabile esset 
Ilesse |]? P 12. ne urbes quidem aut civitates 
(esse), nisi quae essent sapientium? A II, 136, 
nec (sapientem) umquam ulli viso adsensurum, 
nisi quod tale fuerit, quale falsum esse non pos- 
sit; A II, 57. nec (esse) malum, nisi quod virtuti 
esset contrarium; A II, 130. cum (Zeno) ... nec 
quiequam aliud esse bonum dixisset, nisi quod 
esset honestum; F IV, 54. neque quicquam ad 
nos pertinere, nisi e. aut leve aut asperum in 
corpore sentiatur; T V, 73. nec ab alio nisi qui 
ublice ad eam rem constitutus esset, (de mortui 
aude) diei licebat; L II, 65. plerique neque in 
rebus humanis quicquam bonum norunt, nisi quod 
fructuosum sit; Lae 79. alteri negant quicquam 
esse bonum, nisi quod honestum sit, alteri pluri- 
mum se ... tribuere ..; FII, 68. pontificem bo- 
num neminem esse, nisi qui ius civile cognosset; 
L IL, 47. neminem in nos ... tribunum potuisse 
reperiri, nisi cui ne esse quidem licuisset tribuno; 
L III, 21. aperte .. adulantem nemo non videt, 
nisi qui admodum est excors; Lae 99. nisi qui 
ita sit adfectus, esse liberum neminem; P 38. 
neminem esse divitem, nisi qui exercitum alere 
posset suis fructibus; P 45. nihil... possumus 
iudicare, nisi quod est nostri iudieii; F II, 36. 
certe nihil (intellegit), nisi quod possit ... iure 
laudari; FI, 50. si nihil malum, nisi quod turpe; 
F II, 14. concede nihil esse bonum, nisi quod 
honestum sit; F V, 83. qui nihil laudarent, nisi 
quod se imitari posse eonfiderent; T I, 3. nihil 
est .. malum, nisi quod turpe ... est; T II, 29, 
nihil bonum, nisi quod honestum, nihil malum, 
nisi quod turpe; Th, 80. nihil esse bonum, nisi 
uod esset honestum; T II, 61. (sapientem) nihil 
acere, nisi quod expediat; T III, 51. nihil .. 
quemquam, nisi quod lubeat, praeclare facere 
posse; TIV,44. nihil bonum esse, nisi quod ho- 
nestum esset; T V, 18. ut, ... nisi honestum 
uod sit, nihil aliud sit bonum; T V, 18. qui 
(Zenon), nisi quod turpe esset, nihil malum du- 
ceret; T V, 27. quoniam nihil esse potest, nisi 
eg attigimus aut vidimus; N I, 88. si .. nihil 
eri potest, nihil accidere, nihil evenire, nisi quod 
... certum fuerit ..; D II, 19. cum... artifioem 
. nihil aliud ... curare videam, nisi quo sit in 
illo genere melior; R I, 35. aut nihil omnino in 
bonis numerandum, nisi quod per se ipsum lauda- 
bile esset, aut certe nullum habendum magnum 
bonum, nisi quod vere laudari sus sponte posset; 
L I, 37. quom ... hic (Zeno) nihrl, nisı quod 
honestum esset, putarit bonum; L I, 54. nihil 
hominem, nisi quod honestum ... sit, ... expe- 
tere oportere; O I, 66. quoniam nihil quisquam 
debet, nisi quod est tu non reddere; P 41. 
nihil bonum, nisi quod ... honestum est || esset ||; 
fr V, 88. f. 1. nihil; FI 55. II, 76. res... a 
non legat? nisi qui se plane Graecum dici velit; 
FI,8. quis .. wihi populus non est ..., nisi 
qui consensu iuris continetur; R III, 45. quod 
nullam eruditionem esse duxit, nisi quae beatae 
vitae disciplinam iuvaret; FI, 71. quis, nisi quod 
honestum est, nullum est aliud bonum; F V, 79. 


nisi 


num quod Yquid}| esnet malem, nisi quod idem 
dioi turpe posset; T III, 80. nulla alias in ciri- 
tate, -— in qua iger potestas summa est; RI, 
47. nullem iestom, nisi quod . 
rer O1, 36. |. nihil; L1,37. ars vero aune 

esse, nisi u eonstat? AL ® 
er censes, nisi quod est ante oculos? RI, 56, 
quis .. virit, m rolt, nisi qui reote virit I|t recta 
sequitar f}? P 3. 

qnod: gar ista res digna odio est, nisi ag 
est turpie? F II, 79. nec inter nos et eos . 
De interest, nisi quod .. non dubitant . 

U, 8. neque aliud ei quicguam, eur insreii- 
bikis iie animorum videntur aeternitas, nisi quod 
nequeant ..; TI,50. neo... iin. . habeo er 
soscensonm, niei quod mibi nocere se orediderunt 
_—. uam alind adfertur, eur en 

nulla sint, nisi quod . 
Sen DI, u ob aliam causam ullam 
boni improbis ... Bmici esse non possunt, niei 
quod .. est ..; Lae 74. nihil est... alind, quam 
ob rem mihi pereipi nihil pome videatur, nisi 

(Poiyer definitur; F V, 76. nihil nceiderat ei 

Polyerak) Th nollet, nisi quod anulum ... ab- 

92. numquam facies. eur, nisi 

je turpis 'oratio et? F B. 74. 

alias causa erroris tanti, ... nen: 
rat? FIT, 115. her Iutameh, ai .- 


.. .. eat 


notas notin verbis ello, ih ..?F u quid 
u aliud placavit, nisi quod . maerorem esse 
. illam (Ti, 


Fed gr? en To, et F I> 
ud perenlit, = otesta' 
er abrogavit un, 


ec. mullu; TIL3. quid 
haberent, quod in bonis relinguerent, si illa de- 
Tue en nr ni ei vellent vooes imanis fundere; 
: neque nostrae disputatäones quidgeam aliud 
sau, ziel ut Er . eliciant; A II, 7. un ba- 
beret animus hominis, nisi ut appeteret aut fuge- 
ret; T I, 56. si nibil aliud quattro, nis ut 
deos pie reg et ut superstitione hberaremur ; 
N 1], 45. f ago, II, algd, nihil alind (4 ©t.) ®. 1, 
&. 114, b. quae © irtutes) nibil aliud 
nullum suum Rn um ducerent, misi ut Vo ati 
ministrarent; I, 69. quid .. laboro, nisi ut 
veritas in a quaestione erplioetur? T II, 4. 
quid . . oves aliud adferunt, nisi ut . hommes 
vestiantur? N II, 158. tabulae .. norae quid 
habent Argumenti, nisi ut emas .? OT, 84. 
quis nostrum exereitationem ullam corporis susci- 
pit Iaboriosam, nisi ut ... consequatur? FI, 32. 
quo .. spectat illud, ... nisi ut opifices oomei- 
tentur? A II, 144. — "ut nullo modo, .. ut er- 
posui, eonetitwi iger fee ‚Anis eier IV, 28, 
wti ne: quid.. ea nisi uti ne 
quae pars naturne hreveiier 


nisus, Bewegung, Umfhwung: I, sedo: »pe- 
detemptim«, inquit, set sedato nieu«; T II, 48. 

U. continere: quas fastra) se .. nisu suo oon- 
globata continent; N IL, 117. 


niteo, glänzen: illorum vides quam niteat 
oratio; F IV, 5. 


nitesco, jHimmern, glängen: non intermittit 
sno tempore »caelum nitescere«; T I, 89. 


nitidus, glängenb, prangend, glatt: iecur: 
ei endem hora aliae peondis jecur mitidum atque 
armer est, aline ac ge et exile; D II, 80, 
esum: »qui ... Academia umbrifera 
witdenee Dim foderunt claras forundi pectoris 


12 v 


ortus: »sa .. (lovis aatelles) obitu a solis niti- 
dos convertit ad ortum; D I, 106. 


mitoT (nito: f. 1,2. algs; Rfr 9), fidh ftemmen, 


Besen." an fuchen: I, enperfbattg: 
m . 
Sera "TLD. Er 


2. alge: plarimi contra eg TIL 50. ve- 
reor, ne non tam virtutis Aiducia nitendum nobis 
ad spem beate vivendi Key facienda vide- 
anter; TV, 2. nitito; Rfr 2. tentum, quantum 
potest quisgue, nitatar; 

alqd: non modo ee ned etiam quod ita 
Tr esset © terra, ut stirpibus suis niteretur; 

adulescens: quorum oonsilio atque suctoritate 
alear Balen OL 122 rn 

ea: »Boorpios, . gem pter nitens pin- 
nis convolvitur Alesr; xt, ie . 

Anguitenens: sille { ER tamen nitensa 
graviter vestigis ponit«; N II, 109. 

animus: haud optimi cuiusque animus maxime 
ad inmortalitatem et immortalitatis|| gloriam 
niteretur; C 82. 

arz: ut ita munita arz circumiectu arduo et 
quasi eircumciso saxo niteretur; R II, 11. 

Corvus: »extremam (Urateram nitens plumato 


eorpore Corvus rostro tundit«; N TI, 114. 
croeodili: simul ac eroeodili, testa- 
dines, serpentes) niti possunt; N II, 124. 


diviaatio: conie 
D I, 24. 
Di. me habet, ubi nitatur fi 

ux: non habet, ubi mi cui 

innitatur]; N Mia 

imago: guam (imaginen) . 
vocitant, genibus quia nira feratare; N u, 

mundus: sicut una endemgue natura Fr 
... cobseret ac nititor; L fr 

nt sexinde Orion obliguo corpore nitens«; 


. (divinatio) nititur; 
in qua (coniectura) nititur divinatio; 


Nı1ı 
ee: omnes .. partes eius (mundi) undique 
ann capessentes Are ae 


pater: »pater |. er ulxus Olympo 
templa petirit«; D I, 19. II, 45. 

ratio: rebus gg "et "perceptis nisa et 
progressa ratio; A II, 44. 

salus: tu eris unus, in quo nitater civitatis 
salus; R WI, 1 

en, testudines: j. erocodili. 

virıditas: gm A riditas) nixa flbris stirpium 
sensim sdulesci 

virtus: u . nizam hoc honesto mullam 
requirere voluptatem; PI,61. ut...nec ei (rir- 


tuti) quicquam, aut unde oriretur, darent, sut ubi 
niteretur; ‚8. 
re" ri c. inf.: nitamur .. nihil posse pereipi; 


nitor, Stan, Shmud: I. intusor: Lysan- 
drum intuentem edlen Kuren (OU Mi BESRreme 


“Lei SIR Autipnta 
le 
.. „wine: kabel nitore ac ad en ° 
nivalißs, jöneig: »com tamolos Albano in 
monte nivalis lustrastie; D I, 18. 


MiVeuß, fänemweiß: arm .. 
niveo spumata lignore«; D I, 18. 


MÄX, Scäme: I. sonereseit: facilior .. (sa- 
piens) erit, ut albam esse nivem probet, quam erat 


cans salis 


nix 


nobilitas 


Anaxagoras, qui id non modo ita esse negabat, 
sed sibi, quia sciret aquam nigram esse, unde illa 
concreta esset, albam ipsam esse ne videri qui- 
dem; A II, 100. 

est: Anaxagoras nivem nigram dixit esse; A II, 
72. calere ignem, nivem esse albam, mel dulce; 
FI 3%. f, concreseit. 

videtur: f. concereseit. 

I, 1. molior: »unde horrifer aquilonis stridor 
gelidas molitur nives;«e T I, 68, 

perfero: Caucasi nives hiemalemque vim per 
ferunt sine dolore; T V, 77. 

2. pernocto in: pernoetant venatores in nive 
in montibus; T II, 40. 

UI. concrescere: quae (aqua) neque congla- 
ciaret frigoribus neque nive pruinaque concresce- 
ret; N II, 26, 

obrigescere: quod pars earum (regionum) ad- 
pulsu solis exarserit, pars obriguerit nive pruina- 
que longinquo solis abscessu; 

obruı: factum, ut ... nive 
tur exercitus; D I, 81. 

terrere: quae (causa) terreret animos fulmini- 
bus, tempestatibus, nimbis, nivribus, grandinibus; 


* 


Gallorum obruere- 


MO, jhmwimmen: I, 1. appello a: quoniam 
Neptunum a nando appellatum putas; N III, 62. 

produco a: nomen .. productum, ut Portunus 
a portu, sic Neptunus a nando paulum primis 
litteris immutatis; N II, 66. 

2. accedere: alia animalia gradiendo, alia ser- 


pendo ad pastum accedunt, alia volando, alia 
nando; N 122. 

IL anaticulae: nare anaticulas ... videmus; 
FV,42 


bestiae: alins bestias nantis aquarum incolas 
esse (natura) voluit; T V, 38. quodsi hoc appa- 
- ac, volucribus, nantibus, agrestibus ; 
e 81. 


nmobilis, setannt, berügmt, edel, vornegm, an- 
geleen: A. bei Subftantiven: algs: Staseam 

eapolitanum, ... nobilem sane Peripateticum; 
F V, 75. Rhodius Diagoras, Olympionices nobilis; 
T 1,111. qui (Crantor) in nostra Academia vel 
in primie fuit nobilis; T III, 12, Pinarii Nattae 
nobiles; D II, 47. post illos nobiles Pythagoreos 
... hunc (P. en extitisse, qui ..; Ti 1 

ı 


alqd: nihil illo puero clarius, nihil nobilius 
fore; D I, 79. illo (Roscio); D II, 66. 
accusatio: peperit maximam laudem ex illa 


sccusatione nobili et gloriosa; O II, 47. 

captivi: nisi redditi essent Poenis captivi no- 
biles quidam; O III, 99. 

cives: (Caesar) a nobilissumis civibus . 
eidatus; D DI, 28. 

civitas: nobilissims Graecise civitas ... smi 
eivis ... monumentum ignorasset; T V, 66. 

xviri: praepositis x viris nobilissimis; R II, 62, 

di: Alsbandenses quidem sanctius Alabandum 
colunt ... quam quemquam nobilium deorum; 
N II, 50. 
disciplina: Megaricorum fuit nobilis disciplina; 
A U, 129. ut ... iacere neoesse sit tot tam no- 
biles disciplinas; A II, 147. 

familia: L. Pauli nepos, hoc avunculo, nobilis- 
sima in familia ... natus; R I, 31. 

genus: nobile . us canum illud scimus 
esse; TI, 108. qui er ignoratione virtutis 
... homines ... genere nobili natos esse optimos 
putant; R I, 51. 

homo: digna homine nobili ab eo percepta 
doctrina; All, 1. homo sane in ista philosophia 
... probatus et nobilis; A II, 11. videorne tibi 


.. tru- 


ee ee 5 


non ... nominare modo inlustres homines, red 
etiam |jsed || imitari numquam nisi clarum, nisi 
nobilem? A I, 75. si Fabio, nobilissimo homini, 
laudi datum esset, quod pingeret; TI,4. P. Crassi, 
L. Caesaris, nobilissimorum hominam, (praeeidi 
eaput iussit); T V, 55. Veientem quendam ad 
nos hominem nobilem perfugisse; D I, 100. Nu- 
merium Suffustium ..., honestum hominem et no- 
bilem; DII,85. qui (C. Iulius) hominem nobilem, 
L. Sestium, ... vades tamen poposeit; R II, 61. 
in eive excelso atque homine nobili blanditiam 
... egee levitatis; RIV,7. {lex) a nobili homine 
lata, L. Cassio, sed ... dissidente a bonis; L III, 
35. quae est ista servitus tam claro homini tam- 
que nobili? P 41. 

iuvenes: mihi ... Cn. et P, Scipiones ... 
a nobilium iuvenum fortunati videbantur; 

legatio: P. .. Africani ... in legatione illa 
nobili ... Panaetium unum omniao comitem fuisse; 


AI5. 

locus: Marcios .. fratres, nobili loco natos; 
D I, 89. 

mulier: cum ... mulier .. pudens et nobilis 


ob illam ininriam sese ipsa morte multavisset; 
R I, 46. 

oratio: (C. Laelium) dicentem de religione in 
illa oratione nobili; N III, 5, 

philosophia: quamquam in antiquissima no- 
ra philosophia Cratippo auctore versaris; 

philosophus: quae ... nobilissimis philosophis 
placuisse; A II, 72. est .. tanti philosophi tam- 
que nobilis audacter sun decreta defendere; F II, 
28. philosophus nobilis ... honestum quid sit, 

. negat s& intellegere; F II, 49. (Pompeium) 
voluisse tamen nobilissimum philosophum visere; 
T Il, 61. in qua (perpetua peregrinatione) aeta- 
tes auas philosophi nobilissimi consumpserunt; T 
V, 107. sunt .. alii philosophi, et ii quidem 
magni atque nobiles; N I, 4. Xenocratem ferunt, 
nobilem in primis philosophum, ... respondisse ..; 
RL3. nobilissim! philosophi longeque principes 
... Dec principum mores ferre potuerunt; O I, 69. 

piseis: (acupenser) est piscis, ut ferunt, in pri- 
mis nobilis; Fa fr 5 

populi: te ... cum populis nobilissimis malle 
quam cum tuo Platone luctari; RIV,4 
propylaea: num ... propylaea nobilia aut 

. rem publicam efliciebat ? R III, 44. 


arz . 
reprehensio: in primis .. (reprehensio An- 
tiochı) est nobilis; A II, 111. 


rhetor: Alcidamas 
mis nobilis; T I, 116. 

sepulcrum: quae er illud Hali- 
carnasi fecit sepulerum; T IH, 75. a 

sphaera: erat .. illa (sphaera) venustior et 
nobilior in volgus; R I, 21. 

vir: aliquo excellente sc nobile viro; fr III, 3. 

virgo: si (lubido) petulans fuisset in aliqua 
generosa ac nobili virgine; P 20. j 

urbs: Pheras .., quae erat urbs in Thessalia 
tum admodum nobilis; D I, 58. 


B. allein: I. revertuntur: ex decem nobilie- 
simis .. novem revertisse; O III, 113. 

Il, potentia: quod .. erat ad optinendam 
II{optinendam] || potentiam nobilium vel maxi- 
mum; R II, 56, 

vietus, vita: nobilium vita vietuque mutato 
mores mutari civitatum; L III, 32. 


nobilitas, Berügmtheit, Bortrefflichteit, 
Übel, vornehmer Rang, Üriftofratie; I. impellit: 
nec me solum ratio sc dieputatio impulit, ut ita 


” 


.., rhetor antiquus in pri- 


nobilitas 


erederem, sed nobilitas etiam summorum philoso- 
phorum et auctoritas; C 77 

levat: bis (Deciis) levabat omnem volnerum 
metum nobilitas mortis et gloris; T U, 59. 

1, I. exeito: f. omitto. 

guberno: regna, imperia, nobilitas, honores ... 
eaque, quae sunt his contraria, in casu sita tem- 
poribus gubernantur; O I, 115. 

omitto: omitto nobilitatem famamqune popu- 
larem stultorum inproborumque consensu excita- 
tam; T V, 46. 

peto: ut illicalüi corporibus exercitatis gloriam 
et nobilitateım coronae peterent; T V, 9. 

2. sum: summa nobilitate illas sortis futuras ; 
D II, 86. 

. II, 1. stodiosus: semper studiosus nobilitatis 
fuit; A II, 125. 

2. contrarius: f. II, 1. guberno. 

IV, 1. auetor: quibus (temporibus) L. Brutus 
patriam liberavit, praeclarus auctor nobilitatis 
tuse; T IV, 2. 

neglegentin: neglegentia nobilitatis augurii 
disciplina omissa; N I, 9. 

2. algs: erat .. illis paene in conspectu prae- 
stanti sapientia et || sapientiae || nobilitate Pytha- 
goras; T IV, 2, 

V,1. praestans: Elis.... familias duas certas 
habet, lamidarum unam, alteram Clutidarum, ha- 
ruspicinae nobilitate praestantes; D I, 91. 

2. a: Pinarii Nattae nobiles; a nobilitate igitur 
periculum; D II, 47. 


nobilito, berühmt maden: alqm: neque 
.. ex te umquam es nobilitatus, sed ex lateribus 
et lacertis tuis; C 27 

erudelitatem: testis est Phalaris, cuius est 
praeter ceteros nobilitata erudelitas; O 11, 26. 

honestum: quod (honestum) etiamsi nobilite- 
tum non sit [jest ||, tamen honestum eit; O I, 14. 

labores: omnes clari et nobilitati labores } 
Ze... || contendendo || funt etiam tolerabiles; 


opifices: opifices post mortem nobilitari vo- 
lunt; TIL, 4. 

poötas: quid? poötae ||quid poötae? || nonne 
post mortem nobilitari volunt? T I, 34. 

spatia: cum .. venissemus in Academiae non 
sine causa nobilitata spatia; F V, 1. 


MOCEens, jäuldig, ftrafbar, Übelthäter: A. rei: 
qui (videt) nucentes et pecunioscs reos eodem te 
actore corruptelam iudicii molientes; P 46. 

. adficio: quo timore fiudex) nocentes adficit! 


defendo: nocentem aliquando, modo ne nefa- 
rium impiumque, defendore; O II, 51. 


NOCEO, jhaben: I, 1, a. ratio: est .. mali- 
tia versuta et fallax ratio nocendi; N II, 75. 

b. causa: quae (iniuriae) nocendi causa de in- 
dustria inferuntur; O I, 24. 

2, a. unperfönlid; alienum .. esse a sapiente 
non modo iniuriam cui facere, verum etiam nocere; 
F il, 71. sunt .. (astra) rotunda, quibus formis 
... Minime noceri potest; N II, 117. scelus est 

. nocere bestiae; R III, 19. ut ne cui noceatur; 
O0 1, 81. ut non licent sui commodi causa nocere 
alteri; O II], 23. quod ei Br possessionum 
minime quasi noceri potest; P 51 

b. algs: non audet cuiquam aut dieto protervo 
aut facto nocere; F Il, 47. quod mihi nocere se 
erediderunt; T 1, 99, ut .. innocens is dicitur, 
non qui leviter nocet, sed qui nibil nocet, sie ..; 
T V,4l. nee .. Herculi nocere Deianira voluit; 
N IU, 70. doluit (C. Coelius) ... se ... nocuisse 


714 





noceo 


rei publicae; L III, 86. ut ne cui quis noceat nisi 
lacessitus iniuria; O 1,20. qui nocere alteri cogi- 
tat; O I, 24. ut Jlin|]| inferenda ne cui noceant 
iniurie; O 1, 28. qui aliis nocent, ut in alios 
liberales sint; OÖ I, 42. uleiscamur .. eos, qui 
nocere nobis conati sint; O Il, 18. hic non no- 
ceat, qui ..? O 111, 76. quid .. iratus Iuppiter 
lus nocere potuisset, quam nocuit sibi ipse Eagu- 
Tas? O Ill, 102. non fuit Iuppiter metuendus ne 
iratus noceret, qui neque irascı solet nec nocere; 
OÖ II, 104. ne ıratus quidem Iuppiter plus Regulo 
nocuisset, quam sibi nocuit ipse Regulus; O III, 
105. |. algd; D II, 46 

alqd: quae proaunt aut quae nocent; F III, 69, 
quae poötarum vocibus fusa ipsa suavitate nocue- 
runt; N I, 42. a caulibus ... ut a pestiferia et 
nocentibus (vites) refugere dieuntur; N II, 120, 
ut (oculi) .. deelinarent, si quid noceret; N II, 
142. ut (aciee) ea, quae nocere possint, facile 
vitet; N II, 142. ne quid in eas (nares), quad 
noceat, possit pervadere; N II, 145. quid tibi hic 
tandem nocet? resne, ... an ego? D II, 46. ut 
... deelinet ea, quae nocitura videantur; O I, 11. 

adfecetio: est innocentia adfectio talis animi, 
quae noceat nemini; I II, 16. 

adsentatio: ista adsentatio ... 
mini potest nisi ei, qui ..; Lae 97, 

aegrotationes: quod minus noceant animi 
segrotationes quam corporis? T III, 4. 

aes: ne sit nes alienum, quod rei publicne no- 
ceat, providendum est; O 11, B4. 

amplificatio: nec .. rei familiaris amplifica- 
tio nemini nocens vituperanda est; O I, 25 

angues: ex quo fit, ut illae (angues) nec morsu 
virae noceant nec odore mortuae; N I, 1 

bestiae: ab eisdem .. (hominibus bestiae) .., 
quae nocent, interficiuntur; O II, 14. 

detrimenta: quorum altera (emolunienta) pro- 
sunt, nocent altera (detrimenta); F III, 69. 

deus: quid .. potius (di) hominibus dedissent, 
si jis nocere voluissent? N III, 71. quia deos 
nocere non putant; OII,12. numquanı nee irasci 
deum nec nocere; O II, 1 

grando: [. I 

homo: hominem naturae oboedientem homini 
nocere non posse; O III, 25. 

imagines: animantes imagines, quae wel 
prodesse nobis soleant vel nocere, (deos esse di- 
eit); N I, 120, 

ıustitin: quae (iustitia) non mıodo numquam 
nocet cuiquam, sed contra semper impertit alıquid 
|laliquid adfert ||; FI, 50. 

liberalitas: quae (liberalitas) prosit amicis, 
noceat nemini; OÖ I, 48 

membra: si (membra) ... nocent reliquis par- 
tibus corporis; O III, 82, 

philosophi: nocere audientibus philosophos 
iis, qui bene dieta male interpretarentur; N ıll. 
77. tacere praestaret philosophis |] philosophos || 
quam iis, qui se audissent, nocere; N III, m. 

principes: plus exemplo quam peccato 
(ritiosi principes) nocent; L nt. 82. 

promissa: si plus tibi ea (promissa) noceant 
quam illi prosint, cui promiseris; O I, 32. 

res: earum ... rerum, quae noceant et obsint, 
eadem divisio est; O II, 12. f. algd; D II, 46. 

tempestas: si segetibus aut vinetis cuiuspiam 
tempestas ee IL, 167. 

vınum: utebatur ... vino et ad voluptatem, 
et ne noceret; F Il, 64. quia (rinum aegrotis) 
prodest raro, nocet saepissime; N III, 69. 

vir: vir bonus est is, qui prodest, quibus potest, 
nocet nemini; O Il, 64. eum virum bonum esse 
qui prosit, quibus possit, noceat nemini nisi |» 
cessitus iniuria; OÖ I, 76. 


nocere .. ne 


20080 

uredo: j, I. 

II. algd: nec, si uredo aut grando quippiam 
euipiam || nocuit; N III, 86. vgl. I, 2. algs; O 
IH, 102. 105. prineipes. promissa. |. nihil, C, II, 
2. noceo (4 &t.) ©. 703, b. 


nNoctu, bei Naht, naht: noctu ambulabat 
in publico Themistocles; TIV, 4. noctu lumine 
apposito experrecta nutrix animadvertit puerum 
dormientem circumplicatum serpentis amplexo; 
D 1, 79. Diana dicta, quia noctu quasi diem 
efficeret; N II, 69. quotiens illum (C. Galum) 
lux noctu aliquid deseribere ingressum, quo- 
tiens nox oppressit, cum mane coepisset! Ü 49. 
morietur noetu in cubiculo suo vi oppressus 
Seipio; Fa 18. ille, qui .,. noctu populaba- 
tur agros; O I, 33. noctu ad oppidum respi- 
cientes flagrantis (naves) onerarias ... videbatis; 
D I, 69. cum e praefectura Reatina Romam ve- 
nienti (P. Vatinio) noctu duo iuvenes cum equia 
albis dixissent regem ... captum; N Il, 6. Ce- 
thego ... (illa eupiditas) coögit eos ... munera 
mittere, noctu venire domum ad eum; P 40. sie 
noctu ad eas (uxores Dionysius) ventitabat, ut 
omnia specularetur ... ante; T V, 59 


nocturnus, nädtlid, bei Rat: A. adi- 
tus: quae Lemni »nocturno aditu occulta colun- 
tur, eilvestribus saepibus densa«; N 1, 119. 

dux: Cynosuram, »qua fidunt duce nocturna 
Phoenices in alto«, ut ait Aratus; A II, 66. shac 

.. in altos; N II, 106. 

forma: cum videmus ... nocturnam .. caeli 
formam undique sideribus ornatam; T I, 68. 

impetus: »quoniam |]quom iam |] quieti cor- 
pus nocturno inpetu dedie; D I, 44. 

labores: an censes ... me tantos labores diur- 
nos nocturnosque domi militiseque suscepturum 
fuisse, si ..? 2. 

m. f. diurnus metus (3 &t.) ®. I, ©. 
pervigilationer: in his (deis) colendis no- 
eturnas pervigilationes sie Aristophanes ... vexat, 
u.; LH, 37. 

sacra: siquidem sacra nocturna tollimus; LI, 
35. quid .. mihi dıspliceat in nocturnis (sacris), 
po&tae indicant comiei; L II, 36. 

sacrificia: »nocturna mulierum sacrificia ne 
sunto«; L Il, 21. de nocturnis sacrificiis mulierum; 
LI, 35 

spatia: nocturnorum .. epatiorum eadem est 
aequabilitas, quae diurnorum; N II, 49. 

strages: »multa .. misceri nocturna strage 
putastie; D 1, 18, 

tempus: »variae nocturno tempore virae terri- 
biles formae«; D I, 18. quod .. est tempus, quo 
ili (galli) non cantent, vel nocturnum vel diar- 
num? D II, 56. 

visa: visis quibusdam saepe movebantar, iisqne 
maxime nocturnis; T I, 29. 

voluptas: an vobis nulla videtur voluptas esse 
nocturna? T V, 112, 

B. tollo: omnia nocturns ... in media Grae- 
Er Aa Thebanus lege perpetua sustulit; 


nodus, fKuoten, Berbindung, Band: I. sum: 
septem ..., qui numerus rerum omnium fere no- 
dus est; R vi. 18, 

I. eonecto: »stella ... aeternum ex astris cu- 
piens conectere nodum«; N II, 111. 

desidero: omnia .. duo ad cohaerendum ter- 
tium aliquid angnirunt et quasi nodum vinculum- 
que Snklerunk: Ti 18. 


tollo: mibi .. videntur, qui utilitäatum causa 


716 


nolo 


fingunt amicitias, amabilissimum nodum amicitiae 
tollere; Lae 51. 


noenum, niht: „aliquot somnia vera“, in- 
quit Ennius, „sed omnia noenum necesse est‘; 
D Il, 127. »noenum ||non enim || ramores pone- 
bat ante salutem«; O I, 34. C 10. 


nolo, ziät wollen: 1. abfolnt: alqs: Socra- 
tes ... paueis ante diebus, cum facile posset educi 
e custodia, noluit; T 1,71. ut mihi, velim, nolim, 
sit certa quaedam tuenda sententia; N I, 17. ea 
dant || dant [wmagis] ||, quae, etiamsi nolint, danda 
sint; RI, 47. Numantiam funditus sustulerunt; 
nollem Corinthum; O I, 35. 

U. mit Ergänzung; 1. Eonjunctiv: nolim .. 
mea bona .. tibı viritim dividere libeat, sed, ai 
facias ..; T I, 48. tu .. nolo existimes me 
adiutorem huic venisse, sed auditorem; N I, 17. 
j. 3.0 II, 9. 

2. Infinitiv: si iam ipsa illa aocusare nolis; 
T IV, 75. »nolite hospites ad me adirele T IH, 
26. noli agere confuse; N III, 19. nolite arbi- 
trari, o mibi ! mei] carissiwi filii, me ..; C 79, 
quodsi || quid si || hoc, qui testamentum faciebat, 
cavere noluisset; L IL, 58. certa .. cum illo 
...; noli mecum; A II, 101. salem istum ... m 
inridendis nobis nolitote consumere; N II, 74. 
quodsi (philosophi) essent eo animo, ut nollent 
aetatem in litibus conterere; LI, 59. »emori 
nolo, sed me esse mortuum nihili aestimo;« TI, 
15. si consulum, quos enumerare nolo, peccata 
collegeris; L III, 23. ut (pulli) biberent, quoniam 
esse nollent; N II, 7. ut quisque optime natus 
institutusque est, esse omnino nolit in vite, si ..; 
F V,57. quod iam beatus nollet esse; T V, 62. 
qualis ille maritimus Triton pingitur, ... nolis 
esse; N 1, 78. possum ... dicere, sed nolo esse 
longus; N I, 101. quod iam a me exspectare 
noli; F II, 118. Athenienses scire, quae recta 
essent, sed facere nolle; C 64. (Marius) ut homo 
maiorem (dolorem) ferre sine causa necessaria 
noluit; T II, 58. noli, quaeso |{lquaero ||, a 
te ferre vos plane expertes esse doctrinae; U, 
47. nolim .. mihi fingere asotos, ut soletis; 
F I, 23. Socrates ... eadem, qua ceteri, fugere 
noluit; D I, 128. si ne in eins modi quidem re- 
bus maiores natu nolent interesse; OÖ I, 122. 
interpellare te ... nolo; N Ill, 65. qui labi 
nolumus; AII,115. posterior (pars orationis tune 
faciebat), ut modo (mori) non nollem, modo non 
laborarem; T I, 112. quibus obsequi nollent; 
Lae 85. pugnare nolo; A II, 85. noli .. ex 
me quaerere; F V,5. qui ee (vere 
falsone, quaerere nolumus || non quaeremas || ) diei- 
tor se oculis privasse; F V, 87. Metrodorum, ... 
cum {sapiens) appellaretur ab Epicuro, repu- 
diare tantum beneficium noluisse; F II, 7. ea 
nolui scribere; A I, 4. quia (milites) sequi 
noluerant; D I, 69, nolite sinere nos cuiquam 
servire; P 41, esse .. stultitiam ... ab iis .. 
dantibus (bona) nolle sumere; N III, 84. inimi- 
citias aut Iaborem aut sumptus suscipore nolunt; 
0 1,28. totum genus hoc ... aut non potuerunt 
tweri aut noluerunt; F IV, 7. virtutes .. noli 
vereri ne expostulent; T V, 14. nolo in stella- 
rum ratione multus vobis videri; N II, 119, 
quorum (philosophorum) .. testem ... Regulum 
nolite, quaeso, vituperare; O III, 105, ’ 

3. accus. e,infin.: qui sermonibus eius modi 
nolint personas tam graves inligari; ALL, 6. 
qui in eo on non modo nosmet ipsos hebescere 
et langüere nolumus, sed etiam, ut plurimis pro- 
simys, enitimur; A II, 6. quaero, .... cur similem 
animji usum in- sapiente esse nolitis; F II, 115. 

90* 


nolo 


incoommoda .. et commoda ... communia esse 
voluerunt, paria noluerunt; F III, 69. quae (verba) 
rursus dum sibi evelli ex ordine |jore|| (Stoici) 
nolunt; F IV, 78. ut (pueri) se accusarı nolunt! 
F V,61. tantum abest, ut scribi contra nos no- 
limus, ut id etiam maxime optemus; TI, 4. te 
... eius (multitudinis) iudicio stare nolim nee, 
uod illa potet, idem putare pulcherrimum; T II, 
es. qui (eraclitus) quoniam quid diceret intel- 
legi noluit; N III, 35. si ea sciri (di) nolebant; 
D I, 55. bellicam rem inistrari maiores 
nostri niei suspicato noluerunt; D II, 76. quid 
est alıud nolle moneri a love nisi eflicere, ut ..? 
D U, 78. »} Manium Persium haec legere nolo, 
Iunium Congum volo«; RI, fr 1. nolo,. euudem 
ulum imperatorem et portitorem esse terrarum; 
Riv, 7. quoniam usus capionem duodecim tabu- 
lae intra quinque pedes esse noluerunt | volue- 
rint ||; L1,55. super terrae tumulum noluit quic- 
quam statui nisi columellam; L II, 66. in priva- 
tos homines leges ferri noluerunt; L III, 44. ferri 
de singulis nisi centuriatis comitiis noluerunt; 
L II, 44. tibi ... haec nostra finituma vestris 
ignota esse nolui; O II,8. promisisse || promisis- 
set || (sapientem) nollem; 6 UL, 98. — Demoeri- 
tum, laudatum a ceteris, ab hoc (Epicuro) ... 
nollem vituperatum; FI, 21. nollem me ab 
eo ortum; F |, 85. 

Il. mit Objeet: algd: quod nolunt; A II, 54. 
memini etiam, quae nolo; F II, 104. nihil acci- 
derat ei (Polycrati), quod nollet, nisi quod anulum 

. abiecerat; F V, 92. sapienti plus semper ad- 
esse, quod velit, quam quod nolit; FV,93. velle 
aliquid quempiam aut nolle sine causa; Fa 24. 
nibil audivi ex eo (Scipione) ipse, quod nollem; 
Lse 103. captum me fortasse .. putas et id, quod 
nollem, confiteri coactum; fr V, 68. 

media: ut eorum (mediorum) alia velis, alia 
nolis, alia non cures; F IV, 71. 


MOMEN, Rame, Benennung, Bezeichnung, Ruf, 
Titel, PRoften, Schuldpoften: I. abfolnt: I. Sub« 
ject: abest: dum aegritudinis nomen nbeit grave, 
taetrum, funestum, quod cum sapientia esse atque, 
1 ita dicam, babitare nullo modo possit; T IH, 


spparet: nec video, qui magis in multitudinis 
dominatu rei publicae nomen appareat; R 1II, 45. 
declarant: animum .. alii animam, ut fere 
4 zig nomina |] declarat nomen ||); 


eminet: excellit atque eminet via, potestas 
nomenque regium; R II, 50. 

est: honesti inane nomen esse, voluptatem esse 
eummum bonum; A II, 71. nec hoc in acervo 
ritici solum, unde nomen est; A II, 92. invidio- 
sum nomen est, infame, suspectun; FL, 12. 
quid, cum volumus nomina eorum ... nota nobia 
esse, parentes, patriam? FV, 52. cui Tubuli no- 
men odio non est? F V, 62. nihil esse omnino 
animum, et hoc esse nomen totum inane; T I, 21, 
triste .. est nomen ipsum carendi; T I, 87. Ti 
ne ... non sit hoc proprium nomen omnium; 
Il, 48. ratio una omnium est aegritudinum, plura 
nomina; T IU . cum ... in iis .. (urbibus) 
primum ipsius Pythagorae, deinde postea Pytha- 

reorum tantum nomen esset; T IV, 2, ut et 
in laude et in vitio nomen hoc (aemulationis) sit; 
T IV, 17, ei.. morbo nomen set avaritia; TIV, 
24. nomen .. esse confitemur recens; T V, 7. 
quid .. attinet, cum una (deorum) facies sit, plura 
esse nomina? N 1, 84. cui (Diti) nuptam dieunt 
Proserpinam, quod Graecorum nomen est; N II, 
66. Apollinis nomen est Graecum, quem Solem 
esse volunt; N II, 68. nullum erit nomen, quod 


716 


nomen 


non possis una littera explicare unde ductum sit; 
N Ifl, 62. Lyceum ... (id enim superiori - 
nasio nomen est) ; DI,8. si fati omnino nullum 
nomen, nulla natura, nulla vie esset; Fa 6. ut 
eius rei, de qua quaeretur || quaeritur ||, si, no- 
men quod sit, conveniat, explicetur, quid declare- 
tur eo nomine; R 1, 38. divitine, nomen, opes 
vacuae consilio et vivendi atque aliis imperandi 
ınodo dedecoris plenae sunt et insolentis super- 
biae; RI 51. tyranni; nam hoc nomen Graeci 
regis iniusti esse voluerunt; R 11,49. :d illi alteri 
flamini nomen est; L IL, 1. + qua (patria) rei 
publicae nomen universae civitatis est; L II, 5. 
neque Calchantis neque Heleni tantum nomen 
fuisset; L IL, 33, quamis ...sit eius (Themisto- 
na nomen quam Solonis inlustrius; O I, 75. in- 
um vereor, ne quibusdam bonis viris philoso- 

phiae nomen sit invisum; O Il, 2, cum ... se- 
natus |]t senatus|| nomen in re publica non 
erat; P 27. f. abest. one Berb; N IL, 67. — IL. 
percipio; N II, 91. 

excellit: illud excellit regium nomen; R UI, 43. 
f. eminet. 

exoritur: »cum capra aut neps aut exoritur 
nomen aligquod beluarum |] beluae |[«; R I, 30. 

floret: neque Atti Navii nomen memoria flore- 
ret tam diu; L II, 38. 

habitat: j. abest. 

indicat: quorum ipsum nomen vim Buße po- 
testatis indicat; R I, 63. 

inrepit: ut, si (vir bonus) digitis co uerit, 
possit in locupletium testamenta« nomen eius in- 
repere; O IH, 75. 

manßat: id .. eorum nomen usque ad Pytha- 
gorae manavit aetstem; T V, 8. fidei .. bonae 
nomen existimabat manare latissime; O III, 70. 

manet: sublata .. benivolentia amicitiae no- 
men tollitur, propinquitatis manet; Lae 19. 

movent: f. II, 2. utor; F IV, 61. 

oceidit: amicitiae nomen iam occiderit; L I, 


oecurrit: occurrit nomen quasi patrium regis; 
atet: hoc nomen beati longe et late patet; 
n\ 85. quod nomen patuit postea latius; N II, 


otest: a quibus audiri nomen nostrum potest; 

R VI, 24. j. abest. inrepit, tranatat. valet. II, 1. 
dilato. 

recedit, remanet: a peregrino .. (nomen) 
recessit et ee in eo, qui arma contra ferret, 
remansit; O I, 37. 

significat: quia nomen insanine 
mentis aegrotationem et morbum; T II, 8. 

tranatat, transcendit: num aut tuum aut 
cuiusquam nostrum || vestrum || nomen wel Cau- 
casum bunc, quem cernis, transcendere potuit vel 
illum Gangen tranatare? R VI, 22, 

vag&tur: nos ... speremus .. nostrum nomen 
volitare et vagari latissime; R I, 26. 

valet: delet .. (simulatio) veritatem, sine 
qua nomen amicitise valere non potest; Lae 92. 

venit: superbia Terguinii nomen huic populo 
in odium venisse : R I, 62, 

versatur: id... (üdei bonas nomen) versari in 
tutelis societatibus, fiduciis mandatis, rebus emptis 
venditis, conductis locatis; O IH, 70. 

videntur: cum in Graeco sermone hase ipsa 
quondam rerum nomina novarım * non videban- 
tur; F 1, 15. f, II, 1. repudio. 

viget: multa .. snecula postea sic viguit Py- 
thagoreorum nomen, ut ..; un 1, 38. cum .. 
tempore in iis [|his|| locis Pythagoras nomen 
vigeret; R 1, 16. 

volitat: f. vagater. 


ificat 


nomen 


ohne Berb: at primum, quot hominum linguse, 
tot nomina deorum; N 1, 84. Vestae nomen a 
Graeeis ]jest|l; N II, 67. illud nomen veterum 
litteris usitatius; N III, 48. anile sane et plenum 
superstitionis fati nomen ipsum; DII,19. eas.. 
(laudes) etiam cantus ad tibicinem prosequatur, 
cui nomen nenias; L II, 62. 

2. Präbicat: sum: malitia certi cuiusdam vitii 
nomen est, vitiositas omnium; T IV, 34. vgl. 1. 


est. 

3. Ausruf: o turpem notam temporum [nomen 
ilorum] nom. ill.]|! O II, 74, 

I. nadı Verben: 1. Hccufativ: adiungo: 
ut fati nomen ne adiungas et eandem tamen te- 
nens sententiam; Fa 29. 

adrogo: qui (optimates) non populi concessu, 
sed suis comitiis hoc sibı nomen adrogaverunt; 
R I, 50. 

adsequor: quae (sapientia) ... tum initiorum 
causarumque cuiusque rei cognitione hoc pulcher- 
rimum nomen apud antiquos adsequebatur; TV, 7. 

smitto: f. amitto, Il nomen (8 &t.) 8, I, 
@. 161, b, 

aperio: tu omnium divinarum humanarumque 
. a nomins, genera, oflicia, causas aperuisti; 
A1l,9. 

attingo: quae non magis legis nomen adtin- 
gunt, quam si latrones aliquas consessu suo san- 
xerint; L II, 18. 

audio: f. amdio, IIL nomen (5 ©t) ®. I, 
©. 279, a. 

averto: »per litteras avertas aliquod nomens«; 
N II, 78. 

commuto: nomina rerum commutantem | [nom. 
rer. com.]]; F IV, 21. 
Fur Dale concitatis sociis et nomine Latino; 

ib eos invidiosum nomen voluptatis 
fagere, in vieinitate versari; quod facere 608 
etiam, a illud idem cum honestate coniungerent; 
A II, 188. 

detraho: quibus (servis) nomen servitutis ipse 
(Dionysius) detraxerat; T V, 58. 

„ns quae (nomina) paulo ante dieta sunt; 
dilato: ne in eontinentibus quidem terris 
vestrum nomen dilatari potest; fr V, 87. 
do: sin id nomen moribus dandum est, non 
is, non Graecos minus barbaros quam Roma- 
nos puto; R I, 58, 

duco: utilitatis numen non tam splendidum 

uam necessarium ducimus; O III, 101. f. duce, 
Hı. nomen (7 &t.) ®. I, ©. 774, b. 
east id nomen durius effecit iam vetustas; 

effugio: ut effugiamus ambiguum nomen in- 
vidine; T II, 20. 

enodo: in enodandis .. nominibus, quod mi- 
serandum sit, laboratis; N III, 6 

eripio: si (utilitas ista) boni viri nomen eri- 
puerit; O III, 82. 

exaggero: ille (Epicurus) ... voluptatis nomen, 
suavitatem, quisetem teste populo exaggerans in- 
stat acriter; A fr 20 (B. 24). 

expono: horum nominibus tot virorum atque 
tantorum expositis; A II, 13. 

exquiro: nec (audebo cetera) fraudare suo ve- 
tere nomine potius quam aliquod || quam aliquid 
potius || novum exquirere; F V, 91. 

facio: f. facio, Il. nomen (5 St.) ©. 18, b. 

fero: cum Basilus M. Satrium, sororis filium, 
nomen suum ferre voluisset; O III, 74. 

fingo: quodsi fingenda nomins, Vicae Potae 
potius vincendi atque potiundi, Statae standi 
I [vinvendi) .. [potiundi] .. [standi]||; L IL, 28. 


717 


nomen 


ug: f. eoniungo. 
habeo: in neutris habeat superius nomen; 
TIV, 28. f. seiungo. habeo, III. nomen (10 &t.) 
©. 127, a. 

ignoro: eorum, quos vident, (parvi) volunt non 
ignorare nomina; F V, 

imitor: quia nihil ista, quae populi speciem 
et nomen imitatur, immanius belua est; RIII, 45. 

gors: . impone nomen (10 ©t.) ©. 243, b. 

inflecto: sie .. suum nomen ex Graeco no- 
wine inflexerat; R Il, 35. 

inlustro: temporum illorum tantum fere regum 
inlustrata sunt nomina; R II, 3 

inrideo: quae (nomina) irrideri ab imperitis 
solent; F Ill, 75. 

inscribo: f, inseribo, I. nomen (3 ©t.) ©. 
324, a. 

intellego: qui nomen honestatis a se ne in- 
tellegi quidem dicant; A II, 140. 

interpretor: in ipso nomine legis interpre- 
tando inesse vim et sententiam iusti et veri le- 
gendi; L I, 11. f. teneo; L II, 29, 

invenio: |. venio, III nomen (4 &t.) ©. 

55, a, 

muto: adhue ... causa non videlur fuisse mu- 
tandi nominis; F IV, 13. illi (Stoiei) ... nomina 
tamquam rerum notas mutarerunt; F V, 74. nec 
potuit Titiensium et Rhamnensium et Lucerum 
mutare, cum cuperet, nomina; R II, 36, 

mutuor: quoniam a viris virtas nomen est 
mutuata; T ıl 43. 

nanciscor: quae a ipsum nomen hoc 
nacta est ex providendo; R VI, 1. 

obtineo: quo modo .. obtinebit (sapientia) 
nomen sapientiae? A II, 24. beatam vitam ... 
ex multo maiore parte obtinere nomen suum; 
TV,22. ipsa res deorum nomen obtinuit; N IL, 61. 

percipio: cui (naturae) nomen est aör, Grae- 
cum jllud quidem, sed perceptum iam tamen usu 
a nostris; NII, 91. Themistocles omnium civium 
perceperat nomina; C 21. 

perhorresco: quo mode... tot legibus eiectus 
in exilium nomen exulis non perhorrescis? P 32, 

pono: qui haec rebus nomina posuerunt; T II, 
10. certae scholae sunt ... de debilitate, de cae- 
eitate, de omni casu, in quo nomen poni solet 
calamitatis; T IT, 81. sunt .. rebus novis nova 
ponenda nomina; N I, 44, 

possideo: qui me ... vers... omnia iata 
nomins possideat; F Ill, 75. 

prodo: cuius (Lacedaemonii) ne nomen quidem 
proditum est; T I, 100. 

produco: nomen .. productum, ut Portunus 
# portu, sic Neptunus a nando puulum primis 
litteris immutatis; N II, 66. 

puto: non... ignoro, zn eius (providentias) 
nomen putetis; N III, 78. 

quaero: quod ... illi (Stoici) nomina nova 
quserunt, quibus idem dicant; F V, 89. 

relinquo: nihil demi (potest), ut virtutis no- 
men relinquatur; P 

reperio: quae (aristolochia) nomen ex inven- 
> repperit, rem ipsam inventor ex somnio; 

‚ 16. 

repudio: nomen tantum videbitur regis repu- 
diatum, res manebit; L IIL, 15. 

retineo: fani pulchritudo et vetustas Prae- 
nestinarum etiam nunc retinet sorkium nomen; 
D II, 86. 

seiungo: proprie, ut segrotatio in corpore, sic 
aegritudo in anımo nomen habet non seiunotum 
a dolore; T III, 23, 

servo: cupiditatis nomen servet alio; FU, 27. 

subeo: baec tot et alia plura nonne inutile est 
vitiorum subire nomina? OÖ II, 57. 


nomen 


teneo: qui (nuptisrum auspices) re omissa no- 
men tantum tenent; D 1,28. nomen illi prineipes 
optimatium mordicus tenent, re autem carent [eo 
nomine]; R ], 5l,. quoniam id nomen illi tam 
restriete tenent; R III, 7. favore magis quam re 
legum nomen tenent; L Il, 11. quod nos prope 
idem Graecum, non interpretatum nomen tenemus ; 
L II, 29. 

termino: isdemne nt finibus nomen suum, qui- 
bus vita, terminaretur? T I, 32. 

tero: quae (nomina) nunc consuetudo diuturna 
trivit; F II, 15. tritum est .. (nomen) pro La- 
tino; N II, 91. quod quoniam nomen minus est 
adhuc tritum sermone nostro; R Il, 51. 

tollo: nomen .. Tarquiniorum et memoriam 
regni esse tollendam; O IIL, 40. f. I, 1. manet. 

traduco: nisi caelestium divina cognitio nomen 
eorum ad errorem fabulae traduxisset; T V, 8, 

transfero: aut .. nova sunt rerum novarum 
facienda nominn aut ex aliis transferenda; A I, 25. 

tribuo: (Zeno) rebus inanimis atque mutis per 
quandam significationem haec docet tributa no- 
mina; N I, 36. (Cleanthes) totius naturae menti 
atque animo tribuit hoc nomen; N 1,37. ut per- 
niciosis etiam rebus non mode nomen deorum 
BEER, sed etiam sacra conetituerentur; N IH, 


video: in augurum precatione Tiberinum, Spi- 
nonem, Almonem, Nodinum, alia propinquorum 
flüuminum nomina videmus; N IIL, 5 

usurpo: »0 nate! vere hoc nomen usurpa pa- 
trie; T II, 20. nomen tantum virtutis usurpas, 
quid ipsa valeat, ignoras; P 17. 

2, &blativ: abstineo: nec 
mine abstinent; R 1, 6. 

abutor: in quo abutimur nomine; L 1, 45. 

careo: f. 1. teneo; R 1, 51 

digno: homo ex eo numero hominum, qui apud 
nos hoc nomine dignantur; fr I, 7. 

fraudo: f. 1. exquiro. 

sum: sic innumerabiles paribus in locie esse 
Tag nominibus, honoribus, rebus gestie? A II, 


.. Jam meo no- 


vaco: quintum 
cans nomine; T I, 

utor: neque Hieronymus ... voluptatis nomine 
umngquam utitur pro illa indolentis; FI, 19. mihi 
.. erit isdem istis (nominibus) fortasse iam uten- 
dum; F III, 40. cum (Zeno) uteretur in lingua 
copiosa factis tamen nominibus ac novis; FA. 
5l. qui (Stoici) ... nominibus uterentur iis, quae 
prima specie adınirationem, re explicata risum 
moverent; F IV, 61. utor, ut quam maxime si- 
gnificem, ploribus reg II, 46. 

8, mit Bräpof tionen: acquiesco in: quia 
facillime in nomine tuo acquiesco; F II, 6. 

appäreo in: quoniam illud maiorum vigiliarum 
munvs in tuo nomine apparuit; P 5. 

converto in: in te unum atque in tuum nomen 
se tota convertet civitas; R VI, 12. 

erro in: si aut res ignoratur aut erratur in 
nomine; F IV, 57. 

haereo in: in multis .. 
N III, 62. 

inflecto ex: f. 1. inflecto. 

laboro de: non laboro ., de nomine; F II, 28. 

nomino ex: quam {urbem) e suo nomine Ro- 
mam iusait nominari; R II, 12 

refero ad: non numquam haec eadem vocabula 
ad frugalitatis nomen tamquam ad caput referre 
volumus; T IV, 36. 

sum in: (Attus Navius) erat in magno nomine 
et gloria; D I, 31. — sine: an (di) sine nomini- 
bus sunt? N I, 84. 

transfero ex: j. 1. transfero. 


gem (Aristoteles) adhibet va- 


nominibus haserebitis ; 


718 


| quis .. 


nomen 


versor in: ut ||} ut|| omnis ea iudicatio ver- 
satur tantum modo || tantum |} in nomine, anim- 
adversio illa ignominia diota est; R IV, 6. 

ill. nad Adjectiven: 1. Genetiv: inimicus: 
tam inimicus paene nomini Romano est, 
qui ..? FL 4. 

2. Ablatin: dignus: quis est .. dignus no- 
mine hominis? F II, 114. laudetur vero hic im- 
perator aut etiam appelletur aut hoc nomine di- 
gnus putetur! P 33. 

IV. nach Subftantiven: 1. Genetiv: altrix: 
»hic silvestris erat Romani nominis altrix, Mar- 
tia«; D I, 20. 

causa: si quis ab ineunte aetate habet causam 
celebritatis et nominis ... acceptam; O II, 44. 

controversia: in omni bac quaestione ... 
non esse rerum Sioicis cum Peripateticis contro- 
versiam, sed nominum; F II, 41. quicquid quae- 
ritur, id habet ... facti aut iuris aut nominis 
controversiam; F IV, 6. 

dignitas: nominis dignitatem (Antiochus) vi- 
detur, cum a re ipss descisceret, retinere voluisse; 

enodatio: quid vos illa delectat explicatio fa- 
bularum et enodatio nominum? N III, 

error: quam (Olympiadem) quidam nominis 
errore ” eodem Lycurgo constitutam putant; 
R II, 18. 

exspectatio: sustines ... expectationem ... 
magnam bonorum, non nullam fortasse nominis 
(nostri); O III, 6. 

foedera: sociorum nominisque Latini iura ne- 
glexit ac foedera; R IL, 41. 

gloria: an abutimur gloria nominis? A IL, 143, 

ignominia: si rerum naturam, non ignominiam 
nominis quaerimus; T V, 107. 

inventor: nec .. Pythagoras nominis solum 
inventor, sed rerum etiam ipsarum amplificator 
fuit; T V, 10, 

iura: f, foedera. 

memoria: velle post mortem epulis celebrari 
memoriam sui nominis; F U, 103. hic (Paulus) 
nihil domum suam intulit praeter memoriam no- 
minis sempiternam; O II, 76, 

novitas: in omni arte ... multam novitatem 
nominum esse; FIII,8. admiratum Leöntem no- 
vitatem nominis quaesivisse, quinam essent philo- 
sophi; T V, 8 (9). 

numerus: nominum non magnus numerus ne 
in pontificiis quidem nostris, deorum autem innu- 
merabilis; N I, 84 

odium: expulso .. Tarquinio tantum odium 
populum Romanum regalis nominis tenuit, quan- 
tum -.; R II, 52 

offensio: reliquos Tarquinios offensione nomi- 
nis (expulerunt); R II, 53. 

propagatio: quid procreatio liberorum, quid 
propagatio nominie ... ignifcat), nisi ..? TI,81. 

splendor: qui ... splendore nominis capti, 
quid natura postulet, non intellegunt; F I, 42. 

2. Ablativ: alqgs: te isto nomine, ingenio, 
gloris, ... quid ... iudices, non audere in con- 
ventu dicere; F II, 74. tertiae (Musae) Piero 
natae et Antiopa, ... isdem nominibus et eodem 
numero, quo proximae |] proxime|] superiores; 
N Ill, 54. cum imperator exercitum, censor po- 
pulum lustraret, bonis nominibus, qui hostias du- 
cerent, eligebantur; D I, 102, 

catellus: erat .. mortuus catellus eo nomine; 
D I, 108. 

Oceanus: qui (Oceanus) .. tanto nomine quam 
sit parvus, vides; R VI, 21. 

stella: huie .. Booti »subter praecordia fira 
videtur stella micans radiis, Arcturus nomine 
elaroe; N II, 110. - : . 


nomen 

vitium: omni virtati vitium contrario nomine 
opponitar; F III, 40. 

ri mit Präpofitinnen: controversia de: 
cum .. omnis eontroversia aut de re soleat aut 
de nomine esse; F IV, 57. 

naufragus sine: quid .. magnum .. naufra- 
gum illum sine nomine in rivo esse lapsum? Fa 5. 

V, : 1. Ublativ: amplecti: quod 
idem interdum virtutis nomine amplectimur || com- 
plectimur |}; T II, 30. 

AnFGENE sapientiam ... quis negare potest 
gt . © re esse antiquam, verum etiam nomine? 

appellare: me .. nomine appellabat; A II, 13. 
quod appellant honestum non tam solido quam 
splendido nomine; F I, 6l. cur ... res tam dis- 
sımiles eodem nomine appellas? FIl,9. hoc non 
dolere solum voluptatis nomine appellaret; FI, 
18, quam (voluptatem) eodem nomine omnes ap- 
pellamus; F II, 20. quam (voluptatem) omnes 
gentes hoc nomine appellant; F II, 28. quam 
(perturbationem) .. Stoiei communi nomine cor- 
poris et animi dor» appellant; F III, 35. eas 
.. ambas (dialecticam, pbysicam) virtutum nomine 
appellant; F III, 72. illa laetioribus nominibus 
appellari ab eo (Zenone) quam a nobis, haec tri- 
stioribus; F IV, 73. quae (virtutes) in voluntate 
vu. magis proprio nomine appellari solent; F 

‚36. quae fere omnia appellantur uno ingenii 
nomine; F V,36. haec ... tot nominibus a Stoieis 
appellata; F V, 90. ipsum animum dvösidzeav 
(Aristoteles) appellat novo nomine quasi quandam 
continuatam motionem et perennem; TI,22, haec 
duo Graeci illi || Graeculi | ... uno nomine ap- 
pellant; T II, 35. eam .., quam lenitatem nos 
dieimus, vitioeo lentitudinis nomine appellant; T 
IV, 43. nec hercule invenio, quo nomine alio 
{amor) possit appellari; T IV, 68. sunt .., qui 
omnie naturae nomine appellent; N Il, 82. eos 
.. (deos) aut beluarum nomine appellas, ut Ca- 
pram, ut Nepam, ut Taurum, ut Leonem, aut re- 
rum inanimarum, ut Argo, ut Aram, ut Coronam; 
N Io, 40. eam (Dianam) saepe Graeci Upim pa- 
terno nomine Ve N 1il, 58. quae (femina) 
se nomine appellans diceret Homericum quendam 
eins modi versum; D I, 52. ceteras .. res publi- 
cas ne appellandas quidem putant jis nominibus, 
quibus illae sese appellari velint. cur enim regem 
appellem lovis optimi nomine hominem dominandi 
cupidum, ... non tyraunum potius? RI,50. eam 
. rem illi Graeco putant nomine a suum cuique 
tribuendo appellatam, ego nostro a legendo; LI, 
19, ut (Vesta) Graeco nomine est appellata; LI, 
29. eum, . bellum geras, tam molli nomine 
appellare; O 1,37. eas neque partes neque earum 
usus suis nominibus appellant,; OÖ 1, 127. quod 

. illa .., quae turpia sint, nominibus appelle- 
mus suis; O I, 128. me tuo nomine appellas? 
P 30. ceterorum .. siderum ambitus .. hominus 
neque nomine appellant neque inter se numero 
eommetiuntur; 33. 

eolere: hoc (nomine) eos (deos) et venerari et 
eolere debemus; N II, 

eompleeti: f, amplecti. 

consecrari: aör ... interiectus inter mare et 
eaelum Iunonis nomine consecratur; N II, 66. 

contineri: quodnisi eo nomine |] omnes || vir- 
tutes continerentur; T IV, 36, 

deelarari: quae (perturbatio) nomine ipso vi- 
tiosa declaruri videtur; F III, 35. hisce ego plu- 
ribus IM rg. nominibus unam rem declarari 
volo; h. 46. his.. nominibus ... quae vis sit in 
quoque declaratur deo; N II, 62. j. I, 1. est; RI, 38. 

detormis: Sardanapallus ille vitiis multo quam 
nomine ipso deformior; R II, 


719 


| 





| 
| 
N 


 nomen 





delectari: delector, ... delector, inquam, et 
familia vestra et nomine; F II, 72. 

describere: f, discribere. 

diei: ea .. omnia ... uno nomine honesta di- 
cuntur; F V, 60. f. II, 1. quaero. 

differre: qui (Academici et Peripatetici) rebus 
congraentes nominibus differebant; A I, 17. quia 
reliquit perfectissimam disciplinam, Peripateticos 
et Academicos, nominibus differentes, re congruen- 
tes; A II, 15, 

diiungere: qui (Stoici) honesta a commodis 
non nomine, sed genere toto diiungerent; N 1, 16. 

diligens: in quo etiam verbis ac nominibus 
ipsis fuit diligens; R II, 40. 

discribere: quamquam ... populum .. et suo 
et Tatii nomine et Lucumonis ... in tribus tris 
... discripserat || deser. N: RU, 14. 

esse: quae .. (ars philosophiae) erat primo 
duobus ... nominibus uns; A I, 18 ut Öresti 
nuper prandia in semitis decumae nomine magno 
honori fuerunt; O II, 58. vgl. antiquus u. a. 
ferri: »hie Geminis est ille sub ipsis Ante Ca- 
nem, IIgoxvo» Graio qui nomine ferture; N II, 114. 

fieri: quod idem in dilectu consules observant, 
rimus miles fiat bono nomine; D I 102. 
(Cyniei) .. inrident, quod 
ea, quae turpia non sint, | nominibus ac || verbis 
flagitiosa ducamus || dieamus |]; O 1, 128. 

gloriosus: quid exornamus philosophiam aut 
quid eius pomine gloriosi sumus? T II, 38. 
homo: sunt .. quidam homines non re, sed 
nomine; O I, 105. 

insignis: ut hoc ET pluribus nominibus 
insigne faciamus; F III, 14. 
audari: nec timiditatem ignaviamque vitupe- 
rari nec fortitudinem patientiamque laudari suo 
nomine; F I, 49. 
notare: agri cultura ... eas res, in quibus 
versatur, nominibus notavit novis; F II, 4 
quamvis .. multis nominibus est hoc vitium no- 
tandum levrium hominum atque fallacium; Lae 91. 


nuncupare: illud, quod erat a deo natum, 
nomine ipsius dei nuncupabant; N II, 60. quo 
.. 208 (deos) nomine consuetudo nuncupaverit; 
U, 71. quas curias earum nominibus nuncupa- 
vit, quae ... virgines ..; R II, 14 
obscenus: liberis dare operam re honestum 
est, nomine obscenum; O I, 128. 
perduellis: quod, qui proprio nomine per- 
duellis esset, is hostis vocaretur; O I, 37. 
perhibere: »quem (Anguitenentem) claro per- 
hibent Ophiuchum nomine Graii«; N II, 109. 
recreari: cuius (Scipionis) ego nomine ipso 
recreor; R YVl, 9. 
removere: uno nomine omnis, quae essent 
aliena firmae et constantis adsensionis, a virtute 
sapientiaque removebat; A I, 42. ab amicitia 
Q. Pompei meo nomine se removerat ... Scipio; 
Lae 77. 
reprehendere: qui ... a summo philosopho 
non reprenderentur eo nomine dumtaxat, cetera 
caverent; F II, 21. 

sequi: 


euti sunt; F V, . : 
venerari: f. colere. — vituperari: j, laudari. 


vocare: quae tu si alio nomine vis vocare; 
A fr 19, eodem .. nomine (Theath) anni primus 
mensis apud eos (Aegyptios) vocatur; N III, 56. 
(tyranni) se Jovis optimi nomine malunt reges 
vocari; R IU, 28. 

2. ErEBSTEEEneN: de: haece.. de rerum no- 
minibus; F Ill, 5. 

praeter: ad Satrium nihil praeter nomen per- 
venire; O II, 74. 


ut 
flagitiosus: qui 


nominibus aliis ensdem res se- 


nominatim 


720 


nomino 


nominatim, namentlich, mit Namen, aus- 
drüdlich, befonders, einzeln: appello: ante Laelii 
netatem et Scipionis non reperio quos appellare 
possim nominatim; T IV, 
dico: id (vitüi) statuerunt, si venditor sciret, 
nisi nominatim dietum esset, praestari oportere; 
O IH, 65. 
laudo: eorum .., qui privatum otium negotiis 
Te ei nominatim vita laudatur; 
‚57, 


persequor: quas (voluptates Epicurus) 
.. erubescens persequitur omnis nominatim; 
I, 111. 


nomino, benennen, bezeichnen, nennen, nams» 
haft machen, erwähnen, rühmen: I. mit Ergänzung: 
‚indir, frage: Graeci .. in convirlis solent 
nominare, cui poculum tradituri sint; T I, 96. 

2. ace, e, inf,: nominat etiam Pansetius ... 
Anchialum et Cassandrum, summos astrologos 
illius aetatis, ... hoc praedietionis genere non 
usos; D II, 88. 


II. mit einfachem Object: algm: qui in scho- 
lis nominari solet; A II,5l. quem (Xenophanem) 
modo nominavi; A Il, 129. quos modo nominavi; 
F 1, 7. IV, 45. OII,51. quos nominavi; F I, 16. 
V,12. numquam audivi in Epicuri schola Lycur- 
gum, Solonem, Miltiadem, Themistoclem, Epami- 
nondam nominari; F II, 67. quem proxime no- 
minavi; N I, 37. Iunonem a iuvando credo no- 
minatam; N II, eum ... Luna a lucendo no- 
minata sit; eadem est enim Lucina; N TI, 68. 
quasi (Hyades) a subus essent, non ab imbribus 
nominatae; N I, 111. Auöoxovgo: etiam apud 
Graios multis modis nominantur; N UI, 53. quar- 
tus (Mercurius) Nilo patre, quem Aegyptii nefas 
habent nominare: N III, 56. Chaldaei non ex 
artis, sed ex gentia vocabulo nominati; D I, 2, 
Areopagitae conprehendi iubent eum, qui a So- 
phocle erat nominatus; D I, 54. Rhodium quen- 
dam morientem sex aequales nominasse; D I, 64. 
qui (Bo&thus Stoicus) est a te nominatus; DI, 47. 
nihil .. attinet guemquam nominari; L II, 42. 
quem modo nominavi; L III, 14. ut .. ceteri ex 
patribus, sic hie . ex fillo est nominandus; 
O II, 66. modo quos nominavi; Lae 19. qualis 
aaa, eorum, qui pauci nominantur, fuit; Lae 


alqd: verborum .. explicatio .., id est, qua 
de causa quaeque essent ita nominata; A 1, 32, 

amicitiam: ex quo (amore) amicitia uominate 
est; Lae 26. 

animal: erit aliquid interius, ex quo illud 
animal nominetur; N I, 26. 

annum: quarum (stellarum) ex disparibus mo- 
tionibus magnum annum mathematici nomina- 
verunt; N II, 51. 

cantus: cui nomen neniae, quo vocabulo etiam 
apud Graecos cantus lugubres nominantur; L II, 62. 

deos: quinque eos (deos esse Xenocrates dieit), 
qui in stellis vagis nominantur; N I, 34. his vo- 
cabulis esse deos facimus, quibus a nobis nominan- 
tur? N ], 88, 

divitiaa: f. res. 

man quid duces et principes nominem? TI, 


familiares: f. rusticos. 

fratres: eorum .. fratres et sorores, qui a ge- 
nealogis antiquis sic nominantur, Amor, Dolus, 
Metus ..; N Ar, 44. 

gloriam: f. res. 

homines: videorne tibi non ... nominare modo 
inlustres homines, sed etiam [sed] imitari num- 
quam nisi olarım? A II, 75. 





honorem: j. res. 

Be iölav .. [iam a Platone ita nominatam]; 
inimieum: ut nostrum inimicum potissimum 

nominem; A II, 14. 
iuvenes: quös (iuvenes) ımodo nominavi; TI, 
3 


librum: quem (librum) modo nominavi; F Il, 


naturam: si... est animus ... quinta illa 
non nominatse magis quam non intellecta natura; 
TI, 4. multae .. aline naturae deorum ... 
et a Graeciae sapientissimis et a maioribus nostris 
constitutne nominataeque sunt; N II, 60 

occationem: id (semen terra) occaecatum co- 
hibet, ex quo occatio, quae hoc eflicit, nominate 
est; C 51. 

paria: quod ex omnibus saeculis vix tria aut 
quattuor nominantur paria amicorum; Lae 15. 

patrem: qui (Plato) in Timaeo aaa huius 
mundi nominari neget posse; N I, 30. 

petulantiam: a petendo petulantis, a pro- 
cando, id est poscendo, procacıtas nominata est; 
R IV, 6 

philosophos: quae sit inter eos philosophos, 
quos nominavi, controversia; O ’ 

hysicos: cum veteres physicos nominatis; 

A Ir, 13. 

principes: j. duces. e 

procacitatem: f. petulantiam, 


#göinyır: ut Epicurus ipse ag appella- 


vit, quam antea nemo eo verbo nominarat; N I, 
44. 


res: ex maiore parte plerosque res nominari 
... ut vires, ut valetudinem, ut divitiase, ut ho- 
norem, ut gloriam; T V, 
regem: ut eum (regem) potissimum nominem; 
44, 


rusticos: possum nominare ex gro Sabino 
rusticos Romanos, vicinos et familisres meos; 

sophistam: et illum, quem nominavi, et cete- 
ros sophistas ... lusos videmus a Socrate; F II, 2. 

sorores: f. fratres.. — valetudinem:; f. res. 

vicino8: f. rusticos, 

viros: similiter ..., atque seditiosi solerent 


claros viros, sed tamen populares aliguos nomi- 
nare; A Il, 72. quos (viros) nihil attinet nomi- 
nare; T I, 81. multos .. possum bonos viros 
vominare, qui ..; T IL 45. ex qua (iustitia) viri 
boni nominantur; O I, 20. 

virtutem: vide, ne ... ab ea (virtute), quae 
una ceteris excellebat, omnes nominatae sint; 
T II, 48. 

vires: viribus corporis et nerris et eflicacitati 
similes similibus quoque verbis animi vires nomi- 
nantur; T IV, 31. f. res. 

III. mit Object und präbicativem Yu aß: 
1. Genetiv: fanum: quo facto fanum illad In- 
dicis Herculis nominatum est; D I, 54. 

2. mit boppeltem Mceufatin: alqm: com- 
mittere, ut accusator nominere; O II, 50. ait 
Theophrastus, auctor haud deterior mes quidem 
Tg (meliorem multi nominant ); L u, 15. 
ab illie (Graecis) quoque Inanrne quasi Pnanrne 
ls est; N IL, 67. per bi (artibus) gel ee 
rebant, inertes a maioribus nominabantur; F Il, 
115. cum Fabricius [aut Aristides] iustus nomi- 
nataer; O II, 16. uam (Minervam) Arcades 
Koegia» nominant; II, 59. Ino Cadmi filia 
nonne Asvxo®da nominata a Graecis Matuta 
habetur a nostris? TI, 28. quod ex nobis natos 
„liberos* appellamus, ideirco Cerere nati nomi- 
nati sunt Liber et Liber; N U, 62. quae quia 
partus matronarum tueatur, & nascentibus Natio 


2omino 121 nomino 
nominata est; N III, 47. quamvis is ... ab op- | F III, 52, pulchra: f. honeste. ea triangula 
pressis civibus parens nominetur; O III, 88. | illi et quadrata nominant; D II, 89. scıen- 


quibus erg 
ut eos 


ipse rex tantum tribuisset, 
atres vellet nominari patriciosque 
eorum liberos; RI, 23. ea... (Fruss gi est, 
quae Ilsegsepöyn Ürasce nominatur; ‚66. 
ab üs Bleatici pbilosophi nominabantur; A I, 
129. hanc RE «+ qui expetunt, philosophi 


nominantur; O II, 5. ab Aristippo Cyrenaici at- 
que Annicerii philosophi nominati; III, 116, 
wi (Prag essent Italici philosophi quon- 


m nominati; C 78. eos, qui aut non plus mille 
quingentos seris aut omnino nihil in suum || suum 
in|| censum praeter caput attulissent, proleta- 
rios nominavit; R Il, 40. attulit .. in carea 
m is, qui ex eo ipso nominater pullarius; 

I, 72, septem .. illi non suo, sed populorum 

suffragio omnium (sapientes) nominati sunt; 
FI? qia is sopol, sapientes a nostris 
et habebantur et nominabantur ||[qui ... nomi- 
nebantur] |; T V,7. a quibus ducti deinceps 
omnes ... sapientes et habebantur et nomina- 
bantur; -T V, 8. eos .. septem, quos Graeci sa- 
pientis nominaverunt; R I, 12, nee ii, qui sa- 
vu fsunt|| habiti et nominati, M. et 
. Laelius, sapientes fuerunt; O III, 16. quos 
senes ille u re (nostri) nominaverunt sena- 
tum; R I, 50. apud aemonios .. ii, qui 
ampliessimum magistratum gerunt, ut sunt, alc 
etiam nominantur senes; Ü 20. eorum erat iste 
mos, qui tum sophistae nominabantur; F II, 1. 
sopovg: |. sapientes; T V, 7. principio loves 
tres numerant ii, qui theologi nominantur; N 
ID, 53. ex quo, qui eos (senes) arcessebant, via- 
tores nominati sunt; Ü 56. 

algd: Pyrrbo .. ea ne sentire quidem sapien- 
tem, quae ard®sıa nominatur; A IL,130. amo- 


sgonya£vor: |. aponyalvor; F Il, 51. qi... 
eas angustias (viderunt), per quas penetravit en, 
quae est nominata »Argos; I, 45. ubi Nilus 


ad illa, quae Catadupa nominantur, praecipitat 
[| praecipitatur || ex altissimis montibus; R V], 19. 
quod ex utroque, id } jam corpus et quasi quali- 
tatem quandam nominabant; A I, 24. nostri si- 
nistrum nominaverunt externique dextrum, quia 
plerumque id melius videbatur; D II, 82. perspi- 
cuitatem aut evridentiam nos, si placet, nomi- 
nemua; AIL, 17. haec in bonis rebus ... facili- 
tas nominetur, in malis proclivitas, ut significet 
lapsionem; T IV, 28. ea honesta, ea pulchra, 
ea laudabilia, illa autem superiora naturalia nomi- 
nanter; F IV,58. imperium: f. patrocinium, 
si ita erat comprensum, ut convelli ratione non 
posset, scientiam, sin aliter inscientiam nomi- 
nabat; A I, 41. laudabilia: f, honesta a 
parvis ... didicimus „SI IN IUS VOCAT“ atque |lat- 
ae alis|| eius modi „leges* alias nominare; 
‚9. quae .. ita conposita sanotaque essent, 
eas ZH ridelicet nominarent || nominaront, al. || ; 
LIDL, 11. malitias: f. vitium; F II, 39. na- 
turalia: f. honesta, illud patrocinium orbis 
terrae verlus quam imperium poterat nominari; 
01,27. perspicuitatem: f. evidentiam. quod 
m vel praecipuum nominamus; FIIL, 
. qui eadem illa praeposita nominas; F IV, 
28. f. praecipuum. ab iis alii, quae prime ae- 
cundum naturam nominant, proficiscuntur; F V, 
18. quae probabilia vel veri similia putavi 
nominanda; A fr 19. proclivitatem: f. facili- 
tatem. hine est illud exortum, quod Zeno =go- 
nyudvo», contraque quod axorgoryadvor nomina- 
vit; ‚ 5l. in vita non e&, quae primo 
I priore, al. || loco sunt, sed ea, quae secundum 
oeum obtinent, m, ‚id est producta nomi- 


nentur; F ll, 52. producta: f. 
1, 


mogonyudve ; 


tiam: f. inscientiam. sinistrum: f. dextrum. 
triangula: f. quadrata. veri similis: f. pro- 
babilia. quas .. xwwiag Graeci appellant, vitia 
malo quam malitias nominare; FL, 39. id eo 
= vitium nominatum puto, vel etiam a vitio 

ictum vituperari; F II, 40. 

Academiam: illa (Academia), quam exposuisti, 
vetus, haec nova nominetur; A I, 46 

accubitionem: bene .. maiores accubitionem 
epularem amicorum, quis vitae coniunctionem ha- 
beret, convyivium nominaverunt, melius quam 
Graeci, qui hoc idem tum compotationem, tum 
concenationem vocant; C 45. 

adfectionem: quod animi adfectionem lumine 
mentis carentem (maiores) nominaverunt amen- 
tiam eandemque dementiam; T II, 10. 


angorem: prasclare nostri, ut alia multa, mo- 
lestiam, sollicitudinem, angorem propter similitu- 
dinem corporum aegrorum aegritudinem nomi- 
naverunt; T IH, 22, 

antiquos: ut antiquis (placuit), quos eosdem 
Academicos et Peripateticos nominamus; 

appetitiones: appetitiones ..., quas illi 
(Graeci) depds (nominant), oboedientes eflioere 
rationi; O U, 18. 

ardorem: (Cleanthes) ardorem, qui aether 
nominetur, certissimum deum iudicat; N I, 87. 
qui (ardor oselestis) aether vel caelum nomina- 
tar; N II, 41. 

artem: recte ... ars ea, quae tollit haeo, vir- 
tus nominata est; F III, 72. 

avem: legi etiam soriptum esse avem quandam, 
quae platalea nominaretur; N II, 124. 


cursus: qui (lunae cursus) quis mensa spatia 
eonficiunt, „menses“ nominantur; N II, 69. ' 

deam: quae ... dea ad res omnes veniret, 
Venerem nostri nominaverunt; N II, 69. 

declinationem: quae .. (declinatio fiet) sine 
ratione et cum exanimatione humili ..., nomine- 
tur metus; T IV, 18. 

delubrum: f Leonaticum est delubrum Athenis, 
quod Leocorion nominatur; N III, 50 

denicales, dies: nec .. tam denicales ... 
quam ceterorum caelestium quieti dies feriae no- 
minarentur; L II, 55. ‚ 

deum: quem (deum) Apim Aegyptii [[Aegyptii] | 
nominant; R III, 14. 

extremum: quoniam .. id est vel summum 
vel ultimum vel extremum bonorum (quod Graeei 
r#log nominant); F I, 42, 

Fidem: [. rem. 

fores: ex quo transitiones perviae „iani* fores- 
que in liminibus profanarum aedium ‚ianuae* 
nominantur; N II, 67. le 

genus: recte genus hoc interrogationis igna- 
vum afque iners nominatum est; Fa 29. 

ignem: ut hunc (ignem) varietate distinctum 
bene Graeci x(ouo», nos lucentem mundum 
nominaremus; Ti 35. . 

imagines: quae (Epicurus) sequitur, sunt tota 
Democriti |} Demoeriti. |], atomi, inane, imagines, 
quae e/dwla nominant; FI, 21. 

insulas: quartus (Volcanus) Memalio natus, 
qui tenuit insulas propter Siciliam, quae Volca- 
nise nominabantur; N Il, 55. 

interpretes: qui (interpretes portentorum 
Galeotae tum in Sicilia nominsbantur; DI, 39, 

iracundos: bene .. nostri, cum omnia essent 
in moribus vitis, ... iracundos solos morosos 
nominaverunt; T IV, 54. j 

labores: maiores nostri labores non fugiendos 


91 


nomino 


tristissimo tamen verbo aerumnas || [aerumnas] |} 
etiam in deo nominaverunt; F II, 118, 

liberoa: f. algam — patrem. 

ludos: quiflodi)gyn gymnici nominantur; T II, 62, 

Mentem: |. rem. 

mirabilia: sunt .. Socratiea pleraque mira- 
bilia Stoicorum, quae zagadofe nominantur; 
A II, 136, 

molestiam: f. angorem, 

motus: cohibere motus Er turbatos, quos 
Graeei zd®n nomimant; O U, 

orbes: qui (orbes) ea Seiiassn nomi- 
nantur, a nobis „finientes* rectissume nominari 
posaunt; D II, 

partem: quae (animi pars) .. mens nomina- 
tur; F V, 36. decet augentem linguam Latinam 
zn {eam partem philosophine) „moralem*; 


privationem: doloris — privatio reote 
nominata est voluptas; F I, 8 

rationem: quae (ratio) ne ... 
nominatur rite sapientia; L I, 2 

rem: ut ca Kern (res) nominetur deus, ut Fides, 
ut Mens; N Il, 

scientiam: nn .. scientia rg es, 
quam Graeei söraflaw nominant; O I, 142 

simulatorem:t in omni vratione simulatorem, 
quem efgo»« Graeci nominarunt, Sooratem acoe- 
pimus; O I, 108, 

sollieitadinem: |. rem, 

stellam: quae (stellae) errantes et quasi va- 
gu. nominarentur; R I, 22. quae Satumi stella 

tur Palvorque a Graseis nominatur; N U, 

52. illa (stella), quam in terris Saturniam nomi- 
nant; R Vl, 17. vagas: f. erranten. 

summum: f, extremum. 

transitiones: f. fores. 

vitam: vestros patres ... vivere arbitror, et 
eam quidem vita, quas est sola vita nominanda; 

ultimum: f. extremum, 

urbem: quam (urbem) e suo nomine Romam 
iussit nominari; RU, 1 


NON (noenum f. ©. 715, b), nicht, nein, feines- 
mwegs: A. en deu ei Gegeufak: 
a, allein: I. einmal: 1 
und fubftantivifhen Pronomina: casu; D 
U, we eorpora; R Ill, 40, idem En Fa = 
LA 7. Lae 38. >. (acc.) F III, 4 
1.8 iniuria; T IV, 71, N II, 89. id; F iv. N 
(acv.) C 7. iure optimo; FIV 41. 
non bil; N 199. nibilo; F IV, 
V, 46. qguemvis; T V, 55. 

2. be Abjectinen und abjectivifhen 
Pronomina (vgl. 6, a, «. sum. qui, sum. 
c. esse): acerbum; er 64. (acutiorem); F'V, 96. 


perfecta est, 


62. quivis; T 


amarım; TI, 17. aptissimus; N II, 46. beata; 
Fi, 28. beati; C bonum; F II, 58. ie 
L III, 34. contenti; DI, 98. deformis; NL 


difheilem; T I, 102. "dignus; 0 1,130,  Bobeliug 
FI, 108. dubiem; TI, 8. dubis; D II, 108. 
a concessis rebus f non dubiis 1; DU, 104. du- 
bis; O II, 16. fallacibus; Lae 68. »non funestise ; 
D U, 6. hebetem; N Il, 6. honesta; O II, 95. 
>. honestum; O II, 87. 110. honestissimum; 
P 37. non idem« (mase.); T II, 71. idem; Ö 
Il, 85, Ben N In 34. 01,48. nl, 34. >, 69. 
eadem; Fa 33. eandem; A Il, 582. eodem; AL, 
38. 71. iidem; O I, 59. isdem; Lae 65. igno- 
bilem; T IL, 102. V, 118. illo; 0, 8. impium; 
N II, 6. inprobi; O I, 70. er Ty Ni 
ineptos; D II, 118. inertis; L 1,10. P in- 
bumanus; F 1,8, iniquam; O I, 134. iniustae; 
RV,6 invitu; N IL 91. Lae 28. inviti; Pl,4. 


BL: 








bei Subftantiven | 


inure; LII, 31. | 


‘ 
] 


inntilem; N II, 145. is; F II, 50. incundam; C 
56. inustas; N IL, 11. magna; A II, 140, ma- 

um; T II, 76. magno; F II, 11. Tl, 8. C 
3. maximis; Lae 24. mediooris; O I, 151. (gen.) 
AM, 54. mediocrem; AT, 42. mendacem; LI, 
4. mirum; N Ill, 88. miser; C 67, miserum; T 
IL, 25. miseros; T I, 25. non multo; FV, 38, 
molto; T V, 42. D I, 101. L IL, 5. ine 68. mul. 
tum; A II, 4. 82, 19. FI, 113. IV, 40. V, 59. 
7 71 5.11,4.8. IV, 88. 70. 72. V,65. 78. "108. 
LL 11. O I, 30, P2. plus; FI, 68. >». V, 15. 
C 297. Lae 48. pluris; O III, 51. mutabile; N II, 
30. necessarium; N II, 121. necessario; A IL, 79. 
necessarin; D 1, 193. necessariis; O II, 16. nul- 
has: f. nullus. odiosa; O I, 180. omnis; Fa 20. 
26. C 65. omne; F III, 27. NI,26. omni; RL 
25. omnes; Tl, 18. >, N IL, 12, III, 35. oO IH, 
118. omnis (acc); T V, 14. 25. ommin; N m, 
98. D I, 100. Fa 40. 48, L II, 14. omnibus; LII, 
25. UI, 26. ab omnibus; D I, 106. ex omni; F 


II, 41. non q omnis; LI, 61. Ke: TI, 114, 
minor: FI, minorem; Aa N 50. 0 
1, 79. mn ls 48, er A IH, 16. = 


mum; FI, 12. pauca; T V, 118. proboram; 0 


III, 86. reli iosos; F II, 22. iente; A II, 115. 
sinoeri; D 118. socordes; Nr 4. summum; 
T 1, 46. superstitiosus; F II, 68. tanta; O IL, 
54. tantum; O III, 4. Lae 48. timidas; F II, 68. 
veri eimile; N I, 69. virile; T IE, 51, vitiosae; 
O 1, 120. usitatae; L II, 46. utile; O u. + 
3. bei Abverbiem (vgl. 4 abunde; © 
acerbe; R II, 40. ucrius; 69. re 


AI, 2, 16, FI, 1. 15. aeque; P I, 15. T II, 62. 
aliter; L I, 46, ante; C18. apertissime; A IH, 21 
(20). bene; L I, 37. eonfuse; A II, 47. oonstan- 
tissime; T V, 28, eontinuo; F IV, 80. 75. TI, 
45. decore; O1, 129. facile; A u, 48, 75. 139. 
TI, ı1. V, 74. 121. N III, 91, O A, 37. CM. 
Lae 75. P 4. t non ... facile; L II, 51. falso; 
A I, 22, Aebiliter; T I, 89. frasten; C 84. in- 
liberaliter; R], 88, inscite; F V,38. DI 62. 
inurbane; I, 50. ita decoram ; AU, 5. longs; 


” A (75). - oO III, 81. prebebili; FI, 
e; 0 I, 81. ita valde; 1, 86. L II, 
Fr ita u. Mine est; F V, 26. descripta 


Jsunt}: L I, 49. dieimus; F II, 39. expietus 
est; T V, 114. dt; T V, 105. necesse est; T V, 
0, Fa 15. 
in 


„ 
58 
ut 
oO 
w 


T £ 93.0 I, 41. 
7. nimis; Ae ı 
14. O II 81. 
gquam: |. numgnam. pa 
Aue Tım 76. NL®R 
T1,15.DI1mM1RI, 40 IV 
Lae 48. potius; C 84. recte; 
IV, 17. O III, 18. 118. s 
T Q,60. D1, 118. II, 49. 
habuite N III 68. ; R 80. 100. IV, 

8. Y, 81. N LA. 70.06 54. DT. 16.9. L 
“. 01, 2%. 108. 106. semper; FII, 7. V ‚12T 
IV, 54 D I, 186. L 1,87. sie; F III, 74. simi- 
liter; RU, 61. statim; Lae 76. studiosissime; O 
II, 101. temere; T IV, 80. turbulente; TIV, 60. 
rn OIIL,40. valde; RI,61. vitiose; T III, 
19. 


4. bei ablwort: una; LI,80. uno; OIL, 61. 
5. bei Präpofitionen: sine divina bonitate; 
I, 60. sine cnuss; AH, 7.81. F IH, 60. 61. 


73 71.2.4. TI86 73. NU,60. OI 7. 


1, TI, 48. 
ae 9. nimi 
m; 


_ 
m. 


sine magna causa; Lae 63. sine magna meroede; 
T III, 12. sine summa .. ratione; N III, 69. sine 
ratione; DI, 16. sine magna utilitate; T IV, 45. 
6. bei Verben und Sägen: an. Hauptfäge: 
a. Yusfage (quamquam, qui: f. b): abhorrebit; 
F V, 66. sum tanto opere admiratus; RI, 21. 
adsentior; A UI, 56. ndversatur; F II, 67. anim- 
advertunt; N 1, 86. Ill, 90, eros.... appellabant; 
RI 64 summum consilium ... appellassent; C 
19. appellatur; T III, 75. ft appellet |jexzw! non 
appelletur ||; P31. arbitror; N I, 111. attingam; 
I, 62. attinget; TI, 91. audeo; F U, 65. T 
II, 14. R I, 30. audes; NI, 85. audet; TIL, 47. 
N II, 3. auderem; O D,51. est ausus: F V, 24. 
audio; FII, 90. P 26. caret; C 47. aequo animo 
carebas; T II, 26. censet; C 73. censent; D I, 
82. II, 101. censuit; O III, 114. cerno; A II, 80. 
eernimus; F II, 52. committam; R I, 38. con- 
cedo; A IL 101. concederent; Fa 23. confugis- 
sem; N I, 8. constat; F V, 17, conturbamur; 
F IL, 68. convalesces; Fa 29. credo; O II, 9. 
est cunctandum; Ti 10. curat; N III, 93. debet; 
01,43. ea... spectare debemus; Lae 18. de- 
sinam; RI, 61. esset desitum; D II, 97. destitit; 
RL, 23. deest; N I, 76. defuit; L III, 14. de- 
erit; A IL, 110. dieo; FII, 103. istam dieit vo- 
lauptatem ; T III, 49. dixi; T III, 20. dieitur; T 
I, 88. diligunt; D I, 82. II, 101. distinguitur; N 
II, 26. dat; A II, 83. dabit; F IV, 49, datur; 
D U, 123. dubito; TV, 12. 55, LI, 8. dubitat; 
F 1, 62. C 31. dubitant; T II, 49. dubitabo; A 
U, 61. dubitaverim; RI, 7. dubitavisset; A II, 
137, dubitandum non est; O III, }1. egebat; T 
V, 118. exigendi .. non fuerunt; L III, 25. ex- 
teretur; F I, 42. exstitit; D I, 73. facit; DI, 
facimus; A II, 111. facitis; D II, 104. fa- 
ciam; L I, 22. facies; L IU, 38. ät; N LI, 70. 
fiunt; F IU, 46. facta non esset; D II, 49. fa- 
ciendum ... fuit; O II, 9. tulit; R IL, 238. 
diuturnum ... fructum tulisset; L III, 25. fru- 
untur; F I, 60. gravarer; R III, 32. habeo; O 
II, 84. habet; F II, 75. 77. TI, 87. L II, 28, 
fr L, 18, habent; N II, 66. Lae 7. est baben- 
dus; OIL,65. haerent; RII,7. ignoro; D II, 101. 
impedio; R I, 20. ingemescunt; T V, 77. esset 
imitatus; F IL, 61, inerant; TIIL, 26. intellego; 
F II, 94. 106. T I, 107. II, 7. II, 37. V, 98. N 1, 
116. IL, 98. II, 15. 79, D II, 109. 122. R V, 11. 
C 46, 66. »non intellegimus«; D II, 133. intelle- 
gunt; F I, 25. III, 47. P 49. interierunt; D II, 20. 
iungitur; A II, 44. laboro; F U, 28. laborat; 
FV,26. latuit; R II, 37. lavantur; O 1,-129. 
lubet; D U, 58. licet; A II, 58. meminerunt; 
FI, 60. fuit.. metuendus; O III, 104. miratur; 
D LO, 49. miramur; U, 49. moriere; Fa 14. 
morietur; Fa 12. ><. >. 15. necesse est; FI, 65. 
; OU, 74. novimus; A II, 122. no- 
numero; T V, 46. offendit; FI, 
15. oportet; T V, 107. esset orbatus; O I, 32. 
paruit; D Il, 71. parendum non est; FI, 58. 
titur; T U, 46, O II, 22. essem passus; O II, 
B5. percipit; A II, 128. perfecta non erit; Ti 41. 
rsequor; A II, 117. perspicis; F V. 78. placet; 
bı 118. O 1, 159. placust; R III, 45. est posi- 
tum; F IV, 15. possum; All, 114, F II, 102, 104. 
IV, 54. NL 71. 85. RI, 85. C 52. 55. potes; F 


1, 9. 11. 78. Lae 27. Ti 12. non potest; N 1, 21. 
»non potis | potestj«e; T U, 38, 39, possumus; 
AI? TO, 52. x, II, 27. N I 36. II, 54. II, 
16. potestis; Ti 40. possunt; A IL, 116. TI, 11. 
U, 65. D II, 24. O III, 59. Lae 74. possit; F V, 


728 


non 


12. [Ipossint |J; F V, 88, poterat; T II, 27, 
poterant; N I, 8. possent; N I, 110. potui; A 
ep 1. potuit: F II, 21. 108. TI, 58. O II, ı11. 
»otuerunt; F IV, 7, ea tam diu carere potuisset; 
I, 22. poterit; A IL, 107. FL 20. TV,40 0 
III, 76. poterunt; O II, 87. postulo; TI, 16. 
U, 18. ><. praetermittitur; T I, 116. probat; T 
1, 79. probabam; N III, 28, robabat; Fa 31. 
ugnem; F V, 80. puto; F 11, 73. TIL, 42, 
raecos minus barbaros quam Bomanos puto; R 
I, 58. putat; F II, 23. necesse putat; O II, 91. 
putabo; P44. putanda non sunt; DI, 126. pu- 
taram; O 1,31. quaero; A II, 116. =. T1,59. DL, 16. 
quaerere nolumus || non quaeremus |; F V, 87. 
quaeritur; T V, 24. queo; LII, 2, Lae 41. que 
unt; TII, 65. recessit; TI,20. OII, 29. reeipit; 
O III, 119. recusant; FI, 114. reliquit; F IV, 
38. reperio; DI, 35. reperietis; F IV, 46. re- 
prehendo; L III, 39. reprendit; FII,30. repren- 
derem; F II, 28. re daten 01,144. sit 
reprehendendum; O III, 30. repudiaverunt; O III, 
73. est ... repudianda; T II, 8. sunt ... re- 
udiandae; Lae 68. non j[nihil|] repugno; A fr 
9. repugnabo; A II, 57, 128. est requirenda; 
Fa 25. duo Scipiones .. incendium bellı ... re- 
stinxissent; R I, 1. sentio; N I, 109, sequitur; 
Fa 41. elogia monimentorum id significant; F IL 
116. sinis; AII, 94. sinunt; TIL, 85. solemus; 
A I, 60. suceumbet; T U, 17. sum ita hebes; 
TI, 12. sum sapiens; A II, 66. est alienum; F 
V,39. N I, 15. est aptus; TIII, 15. est beatus; 
F II, 104. difficile est; D I, 118. est ista fita| 
... magna dissensio; F V,76, est non dissimilis; 
F V, 39. est ... dubiun; O II, 48. dubium est; 
O U, 54 frII, 2. est facile; FIL 117. IV, 1. Lae 
64, est incommodum; O I, 146. iniquum est; 
O III, 42. est ita; R VI, 15. O I, 158. ita est; 
L1L18 est ..its; LIT, 17. ius non est; OIIL, 
42, est ... non mediocre; T II, 28. est meum; 
TV, 21. est mirabile; D II, 141. ratum non 
est; L II, 50. est satis; A Il, 91. est morbi ad- 
modum similis; T IIL 23. est virtus; A II, 140. 
sant; FII, 89. ||nesint||; 0.84. [s4ni non sunt]; 
T II, 9. similia non aunt; FIV, aunt vitio- 
siores; T III, 78. sit .. non minor; F II, 92, 
eram nescius; FL1. erat; OU,4. erat aequum; 
O IU, 74. integra mente non erat; R . 
erant eins; F II, 102, esses tui similis; F if, 77. 
esset; N III, 9. O IL, 42. esset .. mutabile; N 
III, 30. £uit; D I, 119. =. fuisset; D I, 38. 
erit; A li, 388, beatus non erit; F II, 87. erit 
dubium; L I, 20. suspexit; N II, 49. tenebat; 
R 1,43. tenebant; T I, 29, continuo ... tolli- 
tur; F IV, 30. tollendum .. non est; F III, 58. 
unem aliquam .,. rem... transtulerunt; F V, 74. 
tribuo; II, 18. esset ... tributum; TI, 52. 
vacant; O I, 130. ipsa saxa ... vacabunt; TI, 
107. valet; T I, 67. vereor; C 85. video; F v, 
12. TL, 41. N III, 41. DU, 121. LI), 32. videt; 
Fa 9. >. videtis; F II, 21. 108. vident; F III, 
47. T 111, 72. O II, 39, videbat; O MI, 82., vi- 
dit; FU, 4. N I, 27. viderunt; F II, 40. vide- 
bitis; T I, 101, videor; AIL, 197. videris; A I, 
137. videtur; A 102. F III, 46. O II, 12. 19. 
73. mibi videtur; TIV, 8. V, 12. RL, 19. viden- 
tur; D II, 108. mihi videntur; A II, 128. ho- 
nestae videntur; OÖ IIL 74. est admodum vita- 
peranda; O I, 151. sunt vituperandue; FI, 27. 
vult; 2 73, N I, 72. »non vult I nevolt fe; 
13. 


N 
Pi direste Frage: aa. ohne Fragemort: die 
mihi, Lysippus eodem aere ... centum Alexandros 
eiusdem modi facere non posset? A II, 85. quid? 
apud Euripidem Hercules ... non perinde move- 
batur falsis, ut veris moveretur? Au, 3, qud? 
mr 


non 





meminisse visa nisi comprensa non possumus ? 
A II, 106. haec explicarı non placebit Latine? 
F1,5. quo minus ambo una necaremini, non 
deprecarere || precarere ||? F II, 79. quid enim? 
summus dolor plures dies manere non potest? 
FI, 98. hoc simile tandem est? non risu potius 
quam oratione eiciendum? FIV,31. non necesse 
est .. illa pristina manere, ut tuenda sint? F V, 


40. pugnantia te loqui non vides? TI, 18. non 
pudet arg in eo gloriari, quod haec non 
timeat? T I, 48. quid ergo? illud, quod Alcibia- 


des dolebat, non ex animi malis ... constabat? 
T II, 78. quid? vos hesterna .. cenula non in- 
tellezistis me pecunia non egere? T V, 91, quid 
vero? tanta rerum consentiens ... cognatio quem 
non coget ea ... conprobare? N II, 19. hic 
non mwirer esse quemgquam, qui..? NII,93. quid 
vero? hominum ratio non in onelum usque pene- 
trarit? N II, 153. quid? asstus maritimi ... sine 
deo fieri non possunt? N III, 24. quid enim? 
non eisdem vobis placet omnem ignem pastus in- 
digere? N III, 37. quorum patres di, non erunt 
in deorum numero? quid, quorum matres? opinor, 
etiam magis; N III, 45. illa,,.. quam longe ser- 
pant, non vides? N II, 51. id nos ut ... faci«- 
mus, a Stoicis non concedetur? D I, 6. quid 
enim? non videmus, quam sint varia terrarum ge- 
nera? D 1, 79. non perspicitis aleam quandam 
esse in hostiis deligendis? D II, 36. quid? quod 
aliis avibus utuntur, ... non necesse ost fateri ..? 
DU, 83 non |]nonne || intellegis endem (con- 
rg Se posse et haruspices et fulguratores 
et ..? D II, 109. vietum te esse non vides? D 
II, 144. ego... non me inertiorem esse conftear 
quam opificem eo ei ..? RI, 83. quid? 
tu non vides ..? R I, 62. ain tandem? Attice, 
non es dieturus aliter? L Il, 24, non vides, Lu- 
culle, & te id ipsum natum, ut illi cuperent? L 
II, 80. quid? si nos tacemus, locus ipse te non 
admonet, quid .. sit .. dicendum? II, 47. 
quid ergo? hie non noceat, qui ..? O IH, 76. 
PB- mit $ragewort: an: j. an, B, a, I. an; 
AD, 56. FIL?. TI,4 10. 82. IV, 50. 58. V) 
35. 89. 105. N’II, 97. D II, 56. 144. R I, 19. I, 
97. P 40. fr I, 2. — IL 1, a. DI, 24. 2, a, «, Fa 
27.8.0. DI, 3. e. N IL, 77 (8.1, ©. 166, b. N} 
cur: cur non, ut plane nihil intersit? A II, 48. 
cur deinde non, ut (visum) difhciliter a vero inter- 
noscatur? AII,49. cur non gestiret taurus equae 
contrectatione, equus vaccae? N I, 77, |. 
4,1,1. A I, 54. 69. FI, 88. IV, 34 N I, 95. 
H, 94. III, 80. 93. L I, 44. — 2, a. A UL, 87, 107. 
FI, 15.N 1, 24. 2: 47 (8. 1, ©. 589). BR 
ne: egone non intellego, quid sit #80#7 Graece, 
Latine voluptas? F II, 12. pro di Iuznetaben| 
egone me audisse aliquid et didieisse non gau- 
deam? P 42. 
qui: quam ob rem tandem, ingait, ger | 
non satis facit? FL, 15. quod adulterium, quo 
A quae libido non se proripiet ac proiciet ? 
Fl, 78. quam porro quis ignominiam, quam 
are non pertulerit, ut effugist dolorem? 
‚16. quae tandem id ars non habet? DI, 
24. quo modo autem | aut non, aut, ut] men- 
tientem ... dissolras? DIL, 11. quam (laudativ- 
nem) cum legimus, quem philosophum non con- 
temnimus? C 12. hereditatis spes . uem nu- 
tum locupletis orbi senis non observat? P 39. 
qui: qui potestis non impediri, cum a veris 
falsa non distent? A II, 59. quod autem verum 
non est, qui potest non falsum esse? aut, quod 
um non est, qui potest non verum esse? Fa 


quis: quis hunc philosophum non anteponit 
Cleanthi? A I, 78. quod (adversum) cui non 
"ih 


724 


non 
sceidit? A II, 121. digladiari ... es are ... 
| FAR 


quis non ... stultissimum dixeri 2. quis 
non odit sordidos? F II, 88. quid poesterius 
priori non convenit? F II, 74. quis um Nu- 


mitorium Fregellanum ... non odit? quis huius 
urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filins 
non maxime laudat? coi Tubuli nomen odio non 
est? quis Aristidem non mortuum diligit? F V, 62, 
eui non sunt auditae Demosthenis vigiliae? T IV, 
44. quis... non intellegit, quid ... cupiat Laius? 
T IV, 71. hase inconstantia mutabilitasgue men- 
tis quem non ipsa pravitate deterreat? T IV, 76. 
quis non paupertatem extimescit? T V, 89. quid 
est in physicis Epicuri non a Democrito? N I, 73. 
»tum quis non ... voces tristificas chartis prome- 
bat Etruscis?« D I, 20. quis veterum scriptorum 
non loquitur ..? DI, 31. caput arsisse Servio 
Tullio dormienti quae historia non prodidit? DI, 
121. quis hoe non dederit? D II, 108. quis non 
t eorum libidines? L IH, 31. quis non 
studiose rei publicae subvenerit hac tam praeclara 
legis voce laudatus? L III, 48. iam illis promissis 
standum non ess6 quis non videt? O I, 32. tum 
quis non admiretur splendorem pulchritudinemque 
virtutis? O II, 37. hoo .. celandi genus quale 
sit ..., quis non videt? O III, 57. quid 1. 
non adeptus est, quod homini fas esset optare 
Lae 11. hereditatis spes quid iniquitatis in ser- 
viendo non suscipit? P 39. quis hunc non putet 
confiteri sibi quassito opus esse? P 46. 
2 ig ubi paupertas beatos esse non sinit? TV, 


y. Uudruf: quam: quam hoc non cnro! T II, 
quam multa non desidero! T V, 91. 
quasi: quasi ... non possim, quem ad modum 
ea dicantur, ostendere! F II, 7. quasi non po- 
tuerit id eyenire casu et non ... necesse sit ..! 


DU, 4. 
qui: Z. illi (pueri) labores [non] perferunt, 
ut aequalium principes sint! F V, 61. 

&. Aufforderung: »belli | [beili) |_indotiarum 
ratorum ||} oratorum |} fetiales, iudices, nontü 
II} non || sunto«; LII, 21, cum reliquis in rebus, 
tum in sermone communi vicissitudinem non ini- 
quam putet; O I, 134. 

» aaa Eonjunctiv: malo non roges; 


an: quod haud scio an non possis; A II, 81. 
internosci non possit; A II, 85, turpe non sit; 


O II, 50. 

cum ... non auderet; TV, 59. cohaerescunt; 
Ti 49. conparuisset; R II, 17. distent; A IL 59. 
dubitem; F V, 95. egeremus; N II, 148. faciat 
facit |; C 17. gero; C 18, habeas; T 1,87. 8, 

beant; F V, 56. impetrent; A II, 97. inscri- 
bere nomen non |Inomen|] liceret |[eum ... 
zei; T 1,34 parmit; O I, 84. paruisset; 
N II, 7. pascerentur; N II, 7. placeat; FI, 49. 
potestis; N I, 53. III, 25. possunt; A II, 46. ”- 
sit; A II, 147. F IL, 16. V,8. TV, 88 R19. 
possint; F I, 115. TIL, 68. || possunt ||; F V, 57. 
posset; T IV, 44. DI, 77. possent; F II, 57. 
gel, DI, 78. RU, 34. quaererstur; T Ill, 

. queant; BI, 9. esset retentus; FIL2. ista 
‚ ar non sit; R I, 4. 
erat; P 27. equus non esset; Fa 
5. essent; Fa 4l. inferior fuisset; O I, 116. tol- 
lerent; A I, 38. videbant; T V, 112. viderent; 
T V, 114 * non videbantur; F II, 15. vult; 
Las utare; RI, 2. — quom prassertim non 
recusarem; L I, 10. 

eur non cadant; F II, 117. delectet; FI 4. 
vigilantibus potius det quam dormientibus; D II, 
126. efliciat; T V,17. e regione ferretur; Fa 47. 
legantur; F I, 6. morisatur; Fa 14. eadem vis 


vis non sit; F II, 61. 
sint; F III, 49. 


non 

rgeret; D I, 123. posit; A II, 47. 85. idem 
FR uvikure pomikı; U IL.4.. posladı DL, 181. 
II, 48. Fa 15. potuerit; F V, 12. sequamur; F 


V,47. malum non sit; F IV, 52. P goras 
eit ... vera sententia; T I, 49. sit malum; TIL, 
29. beatus sit; T V,17. omnia pronuntiatio aut 
vera aut falsa sit; Fa 26. fuisset; FIV, 44. iu- 
cundissime vixerit; F II, 70. 

dum non exquirimus; D I, 28 xt 

etiamsi non adhibeatur; T V, 111. assequa- 
mur; F V, 20. adsit; T IV, 43. aderit; F II, 92. 
agas; T I, 91. consequare; F V, 19. eget; O |], 
49. evenerunt; TI, excitatarus non sis; O 
II, 68. gesserint; R I, 12. improbent; A II, 5. 
laesura non sit; F II, 388. mutarunt; P 81. no- 
bilitatum non sit |jest|]; O I, 14. pervenerint; 
O II, 37. sit; TIL 24. esset; O II, fuisset; 
Fa 6. videas; N II, 17. videretur; O II, 108. 

etsi ... contemnenda non est; DI,34. potest; 
T DO, 82. etsi non „sus Minervam*, ut aiunt; AI, 


18. 

ne ... aspiciantur non decore; O I, 129. con- 
veniat; fr V, 57. debeas; F I, 77. sit necesse; 
DI, 31. possim; FI, 34. possit; N I, 102. ne 
.. #00 possint || possunt, al, I; L I, 33, pudest; 
FI, 7 putet; T V, 118. homini nihil sit non 
malum aliud; TI, 76. satis sit; O I, 28. 
tarnum sit futorum; P 18. teneat; Fa 21. 
tur; FO, 85. RI fr 5. fr V, 42. 

qunalis: tale visum ..., .. esse non posset 
ex eo, unde non esset; A II, 18. qualia visa a 
faleis discerni non possent; A II, 22. quod (visum) 
tale fuerit, quale falsum esse non possit; A II, 57, 
ut talia visa vera iudicem, qualia falsa esse non 
possint; A II, 58. tale verum, quale falsum esse 
non possit; A 11, 118. F V, 76. quod esset verum 
tale, quale falsum esse non posset; A II, 118. 
quales ipsi esse non possunt; Lae 82, 

quam illud non sit necessarium; fr V, 73, 

quamgqunam non caret; C47. defui; R VI, 28. 
haec una res efieit; T III, 30. habet; F V, 27. 


diu- 
videa- 


odi; O III, 78. perciperentur; N I, 12. possum; 
FI, 72. possit; Fa 42. probo; FI,18. quaero; 
F V, 75. sumus ignari; TO, 3. remissi fuimus; 


F II, 2. videtur; Fa 14. vocatur; T III, 40. 
quamvis non sentiant; T I, 109. videas; TI, 
0 


quantus: celeritatem tantam, quantam coogi- 
tare non possumus; T I, 68, 

quasi ea pecunia legata non osset; L II, 51. 
58. necesse sit; T I, 14. 

quatenus non ... quaereret; Ti 46. 

qui: ut nulla tam exquisita posset inveniri vo- 
luptas, qua (L. Thorius) non abundaret; FU, 
re quo (Q. Pompeio) ... deprecante accepta lex 
non est; O III, 109. in quibus (rebus) peccata 
non mazumas adferunt noxias; fr V, quem 
sd modum oculus conturbatus non est probe ad- 
fectus; TIU, 15. coloniarum .. quae est deducta 
..., guam unda non adluat? I,9. qui has 
pecuniarum eflusiones non admiremur; O II, 56. 
nihil eius modi esse .., cui si adsensus sim, non 
adsentiar saepe falso; A II, 141. qui illa in So- 
erate vitia non agnoscerent; T IV, %. quod (c#- 
norum in voce) equidem adhuc non amisi; C 28. 
qui honestatem ipsam per se non amatis; F II, 94. 
quem non ipsum amet propter ipsum; F II, 78. 
qui inopia et optimi viri causae non anteponat 

gratiam fortunati et potentis; O II, 69. ubi 

e03 Inveniemus, qui honores ... amicitiae non 
anteponant? Lae 63. quod non appareat; A II, 
44. quid est in his (rebus terrestribus), in quo 
non naturae ratio intellegentis appareat? N II, 120. 
in quo vis morbi tanta non appareat; Fa 17. cui 
(riso vero) non adpositum sit visum aliud, quod ..; 


725 


non 


A II, 83, qui illa .. non adprobant; T II, 8, 
quie est, qui non prasclare . ositam ... ope- 
ram .. arbitretur? T V, 2. qui ista non asper- 
nor; A 11, 128. quae (causa) te non attingit; I 
I, 3. »mortalis nemo est, quem non attingai 
dolore; T III, 59. quae bona non audet appellare; 
F IV, 56. quod non audeat praedicare; B LIT, 77. 
qui (Aristo) nibil relinquere non est ausus; FIV, 
43. quis tam esset ferreus, ... cui .. non aufer- 
ret fructum voluptatum omnium solitudo? Lae 87. 
uod .. est tempus, quo illi (galli) non cantent? 
U, 56. qui (bonus vir) celaturus Rhodios non 
sit; O Ill. 50. quae (gene) non significari futura 
„..censeat; DI, 2. quoius (voluptatis) blanditiis 
corrupti, quae natura bona sunt, ... non ternunt 
satis; L I, 47. iis esse haec acerba, quibus non 
fuerint cogitata; T III, 30, nihil est .., quod 
non alicubi esse cogatur; A I, 24. quae (bestiae) 
. ex 60 (loco) se non commoyent; F V, 42, 
quid quisquam meminit, quod non animo compre- 
hendit et tenet? AII, 22. cum sit is inhumanas, 
qui non concedat; O II, 92. at impudentes au- 
mus, qui, cum |jquod|| tam perspicnaum sit, non 
concedamus; D U, 109. qui (Stoiei) ... id non 
econcedant |jideirco non dant, id circumcidant, 
al.jj; T1, 78 quod nobis in hao inopi lingun 
non conceditur; F II, 51. quae non concedan- 
tur; F IV, 52. nihil est .. apud istos, quod non 
atomorum turba conficiat; T I, 22. quis est .. 
ui totum diem iaculans non aliquando conliniet? 
N) II, 121. qui potest esse vita „vitalia*, ... quae 
non in amici mutua benivolentia conquiescit? Las 
22. etiam qui illa ... non studiosissime conse- 
etantur; T IL, 8. quos (libros) non contemno 
eguidem; TIL7. quam quidem certationem homo 
... diligens, Chrysippus, non contemnit; F II, 44. 
quarum (voluptatum) genera non |] u. Il con- 
temnunt, quserunt tamen copiam; T V,94. nihil 
est futurum, cuius non causas id ipsum efficientes 
natura contineat; D I, 125. quod idem ceteris 
artibus non contingit || contigit |; FI, 25. nec 
praeter Phliuntios ulli sunt, quorum agri non con- 
tingant mare; RB II, 8. quod non tontingeret; N 
111, 87. D II, 94. ullam partem animi tam mollem 
habebit, quam non meditationse et ratione conro- 
boret? T II, 41. marultis... quam ea, quae non 
sunt credenda, non creders; UI, 118. de im- 
probo ... quaerimus, ... qui animi conseientiam 
non curet; FI, 54. quae flamma est, per quam 
non cucurrerint |[cucurrerunt || ü, qui ..? TIL, 
saepe .. aut eos laedunt, quos non debent, 

aut eos, quos non expedit; O II, 68. nihil expe- 
dire, quod non deceat; O II, 77. velle .., quod 
non deceat; fr V, 39. qui non defendit iniuriam 
neque propulsat; O II, 74. an putas ullam esse 
terra marique beluam, quae non sui generis belua 
maxime delectetur? N I, 77. bellum, quod de- 
nuntiatum indictumque non esset; R II, 31. quo 
modo isti ... non ex multis (sommiis) potius uni 
fidem derogent quam..; DII, 146. cuius opinio- 
nis levitas confutata a Cotta non desiderat ora- 
tionem meam; N II, 45. nihil .. est molestum, 
quod non desideres; C 47. quod vix invenitar, 
ui ... non quasi mercedem rerum gestarum de- 
sideret gloriam; O I, 65. quos (Epicureos) equi- 
dem non despieio; T I, 77. quod vitii venditor 
non dixisset sciens, id oportere praestari; O II, 
67. nihil tam absurde diei potest, quod non dica- 
tur ab aliquo philosophorum; D II, 119. quod 
dietum non est, id praestandum putas? O III, 55. 
nec est viri boni ... diligere, quod per se non 
sit diligendum; L I, 48. hoo e- non didicerit, 
bonus vir esse non poterit; O Ill, 76. bona, quae 
nobis data non sint; OÖ I, 114. neque est 
fere (nox), qua non dormiamus || somniemus || ; 


D IL, 121. qui illud non dubitant bonum dicere; 
F IV, 62. quorum (philosophorum) princeps ..., 
Aristippus, non dubitavit summum malum dolo- 
rem dicere; T II, 15. ut esset, qui pro patria 
mortem non dubitaret accambere; TI, 102. »nec 
(est) ... malum, quod non natura humana pa- 
tiendo ecferat«; T IV, 63. sapientem consolatur, 
qui consolatione non eget; T III, 77. quae (con- 
versio) pedibus et gradu non egeret; Ti 19. qui 
(Pelope) non erudierit filium; T I, 107. quorum 
generum nullam est, ex quo non aliquid, sicut 
raedietum sit [lest |], evaserit; D II, 109. quod 
decus (est), quod non evocetur atque eliciatur 
voluptate? fr V, 81. quod exceptum non esset; 
AI,28. expedio: f. debeo. bonum esse aliquid, 
quod non expetendum sit, aut expetendum, quod 
non placens; F II, 27. virtutem .. amavi illius 
viri, quae extincta non est; Las 102. quicquam 
bonum est, quod non eum, qui id possidet, me- 
liorem facit? P 14, quod non faciebat ... En- 
nius; C 14. quod non faceret; F II, 24. quod 
idem in ceteris artibus non fit; F Ill, 25. quem 
ad modum oportunitas | opp.|| ... non fit maior 
productione temporis; F I, 45, id, sine quo 
quippism non fit; Fa 36. nihil est tam incredi- 
bile, quod non dicendo fiat probabile; P 3. quod 
non fieret, niei ..; F III, 16. quod ante factum 
non erat; L III, 20. ii, qui sub Noris solem non 
ferunt; A II, 70. cum is, qui eius non tulerant 
superbiam; T II, 27. quod perceptum, y. 
comprehensum, quod cognitum non habet; F V, 
76. qui dolorem in malis non habent; F II, 42. 
qui auspicia non habent; D II, 76. quae onusas, 
cur futura rint, non habent; Fa 26. em dant, ... 
quae ipsi non habent; R 1,47. cum ei (sapienti) 
res similes occurrant, quas non habeat dinotatas; 
A II, 57. cum sit semulantis angi alieno bono, 
quod ipse non habeat; TIV, 56. quod (est) genus 
hominum, quod non habeat sine doctrina anti- 
eipationem quandam deorum? N I, 45. nullum 
est .. genus illarım rerum publicarum, quod non 
habeat iter ..; RI, 44. urbis ... p dis quia 
est tam neglegens qui non habeat animo notata? 
RI, 11. gui in foro ..., quieum conloqui libeat, 
non habeant; R I, 28, posteritatem ipsam, cuius 
sensum habiturus non sit; T I, 91. quae bene- 
ficia aeque magna non sunt habenda; O I, 49. 
per quam (rationem homo) ... earum .. (rerum) 
ee et quasi antecessionss non ignorat; 
OL 11. quod ... nemo omnium tam sit || Gt ll 
inmanis, cuius mentem non imbuerit deorum opi- 
nio; TI, 30. probabilem (visionem) et, quae non 
impediatur; A 11,83. nullum malum faciaus esse, 
ad quod suscipiendum non libido voluptatis in- 
pelleret; C 40. animi, qui corporibus non inhae- 
rent, DI, 114. quoniam ... neque est quicquam, 
quod non insit in eo (mundo); N II, 88. in is 
linguis, quas non intellegimus; T V, 116. qui 
».., quid natura postulet, non intellegunt; F I, 
42, me mones, quod non intellegam? D II, 138. 
cur ... verbum nullum est, quod non intellega- 
tur? F IV, 2. neo reperio, quo modo ... non 
iudiceem ..; AIL, 9. ut .. imperiti laudent .. 
es, quse laudanda non sint; O II, 15. qui do- 
mum non laudarunt; O II, 55. qui non levan- 
tur; T III, 73. quod nobis non licet dicere; F II, 
48. quod non liceat; O III, 63. cui dicere hoc 
... non liceret; T V, 75. de quo Panaetio non 
liquet; DI, 6. quis est .., qui suorum mortem 
. non eo lugeat, quod..? T1,30. in quibus non 
. vinci me im quam vincere; Au 10. quis 
est ..., qui se non hunc mathematicum malit 
quam illum tyrannum? T V, 66. mulla est tam 
stulta civitas, quae non iniuste imperare malit 
quam servire iuste; R III, 28, quo (remedio) eum 


m 


(pantherae) assent usae, non morerentur; N II, 126. 
Ti copulatio rerum ... quem non movet; N II, 
19. quis est .., quem non moveat ... antiqui- 
tas? DI, 87. maxime .. admirantur eum, qui 
pecunias non movetur; O II, 38. ea .. sidera, 
quae infixa caelo non moventar loco; Ti 36. quis 
est tam dissimilie homini, qui non moveatur et 
offensione turpitudinis et comprobatione honesta- 
tis? F V, 62. quae (est) civitas, quae non ... 
sortium ... praedictione moveatur? D I, 12. 
nulla tam detestabilis pestis est, quae non homini 
ab homine nascatur; O II, 16. quod .. tempus, 
uo non innumerabiles nascantur || nascuntur |] ? 
It, 97. quasi ego dicam eos miseros, qui nati 
non sint; #1 18. quod hoc tempore non #st 
necesse; A II, 3. ceteri, de quibus diei non ne- 
cesse est; T IV, 55. quos (viros) enumerare non 
est necesse; C 82. nihil fieri, quod non necesse 
fuerit; Fa 17. quem (Nausiphanem) cum (Epicu- 
rus) a se non neget auditum, vexst tamen omni- 
bus contumeliis; N I, 73, quae funditus gens 
vestra non novit; N I, 89. ut peccatum haereat 
... in eo, qui non obtemperarit; D I, 80. quis 
est, qui non oderit libidinosam .. adulescentiam ? 
F V, 62. quis .. est, qui Tarquinium Superbum, 
qui Sp. Cassium, Sp. aelium non oderit? Lae 
28. qui quidem ipsi (di immortales) se nobis non 
offerant; D I, 79. nihil erenisse, quod non opi- 
nandum fuisset; T IN, 55. adhibent modum quen- 
dam, quem ultra progredi non oportest; T IV, 38, 
adipieci velle, quod non oporteat; fr V, 39. ut 
id non liberet, quod non oporteret; C 42. cum 
ie ... nee leges inponit populo quibus ipse non 
pareat; R I, 52. in eo (est culpa), qui non par 
ruit; D I, 29. cui (deo) qui non parebit; RB IU, 
33. nihil .. dieitur a philosophis ..., quod mon 
ab iis partum confirmatumque sit, a quibus ..; 
RI, 2. nihil est, quod ... non parati simus et 
ferre at ps TU,58 ut... nullum philo- 
sophiae locum esse pateremur, qui non Latinis 
litteris inlustratus pateret; D 4  subsicive 
quaedam tempora incarrunt, quae ego perire non 
patior; LI, 9. cur id potius com itis, quod 
rerum natura non patitur? A II, 54, qui (bomi- 
nes) ... non patiuntar eam (terram) nec inmani- 
tate beluarum efferari nec stirpijum asperitate va- 
stari; N II, 99. qui illam custodem urbis ... 
violari ab impiie passi non sumus; L II, 42. neo 
quiequam rex Persarum potest esse, qui non anle 
magorum disciplinam scientiamque perceperit; D 
1, 91. in quibus sapientia perfacta non est; O IL, 
13. nihil est, quod illi non persequantar argutüis; 
Lae 45. prudentiam qui non divins cura perfecta 
esse perspieit; N II, 147. qui hoc non perriderit; 
O IH, 75. ceuius (philosophise) auxilium non ot 
in corporis morbis petendum ost foris; 'T II, 6. 
uibus non placet esse cortum, quid futarum sit; 
II, 106. |. expeto, L. Thorius Balbus fuit, .. 
quem meminisse tu non potes; Fl, 63. quo 
modo non potest animal ullum non adpetere id, 
quod ..; A II, 88. quod semel admissum coärceri 
en non potest; F I, 2. sine quo fieri 
interdum non potest, ut ..,; FI, 4. oui (natu- 
rae) obsisti non potest; F II, 49. de qua (philo- 
a disserens arripere verba de foro non potest; 
F IL, 4. quod fieri non potest; F V,28. NI, 27. 
Fa 12. 28. RO), 19. qui id, quod vitari non 
er metuit; T IL 2. quod sine philosophia 
eri non potest; T II, 13. quod ... mibi qui- 
dem ex anımo excuti | eruri, eximi | mon potest; 
N III, 7. coniecturs .. (divinatio) nititur, ulira 
quam progredi non potest; DI, 24. modo manent 
id, quod negari non potest; D I], 38. neo quic- 
quam fit, quod fieri non potest; D UI, 61. quod 
in iis- civitatibus ... acci non potest; B I, 58. 


sine quorum (magistratuum) prudentia ao diligen- 
tia esse civitas non potest; L III, 5. sine qna 
gg administrari civitas non potest; O I, 
. quas (concordia) esse non potest, cum ..; 
O 11, 78. scelus absit, in quo non potest esse 
gloria; O III, 87. sine qua (veritate) nomen ami- 
eitiae valere non potest; Lae 92. sine qua (rvir- 
tute) amicitia esse non potest; Lae 104. quorum 
laus emori non potest; P 18. qui non potest 
u. regen suis imperare; P 38. de quo ... 
dubitare non possumus; TI,88. quae sine lacri- 
mis non possumus dicere; D II, 22. de quibus 
(scriptoribus) existimare non possumus; LI, 7. 
qua (toleratione) uti vos non potestis; F Il, 9. 
une sine eruditione Graeca intellegi non possunt; 
I, 4 quae... internosei a falsıs non possunt; 
A I, 22. quem (solem) metiri non possunt; A Il, 
128. quae .. a falsis initiis profecta vera esse 
non possunt; F I, 72. qui doloris speciem ferre 
non possunt; TEI,54. existit.. morbus et asgro- 
tatio, quae evelli inveterata non possunt; T IV, 
24. quae (pecudes, stirpes) sine procuratione ho- 
minum salvas esse non possunt; N II, 130. quae 
moveri incipere nisi pulsa non possunt; Fa 42. 
_ (soncentum) inmutatum ... aures eruditae 
erre non possunt; R II, 69. qui (sccusatores) 
quidem ves &s36 non possunt, nisi sunt volun- 
tarii; L IH, 47. quae (munera) non possunt sine 
viribus sustineri; C 34. si imperes, quod facere 
non possin; F II, 105. quamguam ... nullum 
erit nomen, quod non possis una littera explicare 
unde ductum sit; N III, 62. quam (sequabilitatem 
eonservare non possis; OÖ I, 111. quod (bonum 
non possit ab honestate seiungi; A I, 7. e qui- 
bus (sermonibus) dubitari non possit, quin ..; A 
II, 7. id, quod pereipi non possit; A II, 32 
quod .. (visum) percipi non possit; A II, 88. 
quod non possit nisi honestae vitae jure contin- 
gere; F III, 28. nihil esse, quod non accidere 
possit; T III, 34. cui (sapienti) iure id accidere 
non possit; T V, 107. ei... est aliquid...., quod 
hominis mens, quod ratio, quod vis, quod potestas 
humana efficere non possit; N II, 16. si aliquid 
est, .. quod homo efficere non possit; N II, 25. 
nec (corpus esse) quod dirimi distrahire non pos- 
sit; N III, 29. nihil esse, quod deus eflicere non 
possit; N III, 92, ut nihil sit, quod non ex ea 
ee) quamvis subito fingi convertique possit; 
111, 92, nibil est .., quod non longinquitas 
temporum ... adsequi possit; DI, 12. nihil est, 
.. quod deus eflicere non possit; D II, 86. quae 
est .. forma tam invisitata ..., quam non sibi 
ipse fingere animus possit? D II, 188. quid est, 
quod non possit ... transferri? Fa 16. utrum 
eiva modi quid sit, sine quo efici aliquid non 
possit, an ..; Fa 36. nec est quisquam gentis 
ullius, qui ... ad virtutem pervenire non possit; 
LI, 30. neo .. agere quioquam {actio debet), 
cuius non possit causam probabilem reddere; 
I, 101. quae tam firma eivitas est, quae non 
odiis et Beeigi idiie funditus possit everti? Lane 28, 
ua (securitate) frui non possit animus, si ..; 
45. neque est ullum bonum, de quo non ie, 
qui id habent, honeste possit gloriari; P 15. quae 
sine interpretibus non possimus intellegere; D II, 
54. nibil ... tam monstruose cogitari potest, 
quod non possimus somniare; D II, 146. nmisi iis 
rebus adsensus sit, quae falsae esse non possint; 
A II, 38. quiequid eius modi est, in quo non 
possint plures exoellere; O I ‚26. quae (oflicia) 
esse non poterant rebus omnibus sic exaequatis, 
ut “ ; FW, 69. erg age modi rere, 
quod pereipi non posset; A II, 84. eius modi no- 
tam, quae fulen Fi non posset; A II, 84. quo 
modo imprimi non posset » falso; A IL, 112. 


a 


quae (mundi volubilitas) nisi in globosa forma 
esse non posset; N II, 49. comius (aöris) ortus 
aqua omni exhausta esse non posset; N II, 118. 
quoniam esset aliquid in rerum natura, quod nb 
homine efüci non posset; N IU, 18. ut ... nihil 
esset cereum, quo 
30. cuius (pecuniae) fractibus exercitum alere non 


quae 
otuisset nisi 


non probas; 
probent; T I, 76, restat unum genus reprehenso- 
rum, quibus Academias ratio non probatur; A II, 
7. nihil .. potest esse aequabile, quod non a 
certa ratione proficiscatur; TII, 65. nihil excipit, 
de quo non profiteatur; A II, 73. qui ab iis ... 
non propulsant iniuriam; O I, 23. qui ..., quas 
molestias excepturi sint, occaecati cupiditate non 
provident; F ], 33. quod provisam ante non sit, 
1d ferire vehementius; T III, 52. quos non pudet 
ea ... mala dicere; F V, 98. quos (KEpieureos) 
non pudeat quarundam |jearım, al. || Epicuri vo- 
cum; N I, 111. qui orescere bonorum finem non 
putamus; F III, 48. quas (rerum formas) vos 
efiei posse sine follibus et inceudibus non putatis; 
N I, 54, quid, qui non putant lugendum viris? 
T UI, 70. quem (smorem) .. »deum qui non sum- 
mum putet«; T IV, 68. nemo .. est tam senex, 
qui se annum non putet posse vivere; C 24, nemo 
... malore suscipiet, qui sibi non illius (Scipionis) 
memoriam proponendam putet; Lae 102. inven- 
tus est .. ordo in iis stellis, qui non putabatur; 
DI, 148. quae (beatiae) ... eo contentae non 
quaerant amplius; T V, 98. neque .. attinet ... 
quicquam sequi, quod assequi non queas; O I, 110. 
nequiquam sapere sapientem, qui ipse sibi prodesse 
non quiret; O III, 62. quem (laborem) non recu- 
sarem; LI, 8. qui propter avaritiam clam depo- 
situm non reddidit; T IH, 17. quod (gaudium) 
non referatur ad corpus; F II, 98. quis est ..., 
cui, mors cum appropinquet, non »refugiat timido 
sanguen atque exalbescat metu?« F V, 81. hoc 
erat, quod ego non rebar posse dissolvi; D II, 35. 
quod equidem non reprendo; F II, 28. qui...a 
summo philosopho non reprenderentur; II, 21. 
cuius (rei publicae) inimicos uleisci saepius non 
est reprehendendum; O II, 50. en sequitur, 
on non respondeat superiori? F III, 74. ea 
ieas, quae non sentias? F II, 77. (Dicasarchus) 
ne condoluisse quidem umquam videtur, qui ani- 
mum s8 habere non sentiat; T I 41, hasc ipsa 
qui non sentiat deorum vim habere; N II, 55. 
neque sensum omnino (esse posse), quo non ipsa 
natura pulsa sentiret; N 1,26. glorise cupiditate, 
quam sensurus non sit; TI, 91. an est ullum 


tempus, ... cui nom ponendae curas ... causs 
serriamas? T Ill, 66. qui Transalpinas gentis 
oleam et vitem serere non sinimus; R II, 16. 


tuse tibi ocourrunt iniurise, quae te suspirare 


libere || suspirare ]] non sinunt; P 18, sapientia 

. est una, qJuas nos exhorrescere metu non sinat; 
F 1, 43. ecce alius exoritur e terra, er matrem 
dormire non sinat; T I, 106. quem ... tempe- 
rantia ... insolenti alacritate auge non sinat; 


TV, 42. in qua (controversia) ... depasci vete- 
rem possessionem Academiae ... non sinemus; 
L1,55,. etiam quae non probare soleant; TII,5, 


re (meridiationibus) uti antea non solebam; 
II, 142. nihil (est) tam horridum, ... quod 
non 'splendescat oratione; P 3. nm potest is, qui 
non est, re ulla carere? T I, 87. quod falsum 
non est, qui potest non verum essa? Fa 38. quod 
est ||sij] in senatu non diffieile; L III, 40. quod 
honestum non est; O III, 78, & qua (natura) non 
veri simile est. . extremum actum ... esse ne- 
erg C 5. quae sun iis utilia, qui accipiunt, 
ti non molesta; O I, 52. quae honesta non 
sunt; OÖ III, 46. quae (promisen) non sunt iis 
ipsis utilia, quibus illa promiseris; O III, 94 
cuius (artis) usus vulgaris communisque non sit; 
III, 3. quod non rectum honestumque sit; 
F III, 18. nihil esse malum, quod turpe non sit; 
F III, 29. quod idem in artibus non sit; F III, 
50. quod ex eodem genere non sit; F IV, 50. 
negat (Epicurus) ullum esse tempus, quo sapiens 
non beatus sit; T III, 49. nihil .. esse malum, 
quod turpe non sit; T III, 77. ut quicquid ob- 
iectum est, et modo a natura non sit alienum; 
TV, 98. il est .. in omni mundo, quod non 
pars universi sit; N II, 30. quas (pars) non mi- 
noris sit, quam nosmet ipa sumus; N II, 3 
quibus in rebus ... non sit in nostra potestate, 
ut ..; Fa 45. cave putes ... flammam esse 
tantam, quam non facilius sit sedare quam ..; 
RI 65. qui miles non sit; O 1, 37. quae 
(ludendi Zn ab honestatis actionibus non 
sit aliens; O I, 103, quod non sit aequum; 
O 11, 48. viro bono ... nullo modo videri 
potest quiequam esse utile, quod non honestum 
sit; O IH, 77. nihil esse utile, quod non ho- 
nestum sit; O II, 85. quoniam, quae (tran- 
quillitas) m_— ya sit, ne utilem quidem esse 
arbitror; O III, 97, quae (verba) ipsi Graseine 
nota - sint; F II, 4. qui non sint sapientes 
F IV, 55. qui sapientes non sint; FIV, dif, 
ficile a . in philosophia pauca esse ei "note, 
ceui non sint aut pleraque aut omnis; TII, 1. 
quae De non sint in nostra re publica nec 
fuerint; L II, 28. quae turpia non sint; O I, 128: 
quis est .., cui non perspicua sint illa? O U, 16. 
u (prudentissimis) inaudita non sint; 
33. quam (scientiam) non erat miram sapien- 
tiae cupido patria esse cariorem; F V, 49. cui 
nostra salus cara non esset; L Ill, 25. 'quod ho- 
nestum non esset; OÖ III, 49, guod rectum non 


esset; Lae 35. quae mihi ipsi ... grata non 
essent, nisi ..; F II, 72. qua ipsa ur 
Xerxes) non fuit |] fuisset j| eontentus; T 


propter quem aliquando civitas non fuit; P 30. 
test .. quicquam factum esse, quod non verum 
erit Klara esse || [esse u Fa 27. quod (no- 

men) ante non fuerat; A 145. quae nostri in- 

genii non erunt; OI, 114. quae non sint futura, 
posse fieri dicia; Fa 13. nihil est factum, quod 
non futurum fuerit; D I, 125. summa ea fieret, 
quae non sustineretur; TIV,40. quod idem Peri- 
patetici non tenent; F II, 44. quod exstitit, ipse 
qui eo (iure) non teneretur; L III, 186. qui... 
mortem non timet; T II, 2. quam (naturae con- 
tagionem) ego non tollo; Fa qui, quod aciat 
ipse, non tradat alteri; F II, 66. quibus (com- 
modis) non illi plus tribuunt ... quam Zeno; 

F IV, 59. quae .. ipsi non tribuunt amicis, haec 

ab iis desiderant; "Las 82. quos (Uyrenaicos) non 


128 


est veritum in ea voluptate ... summum bonum 
ponere; F II, 39. perpaucae res sunt, in quibus 
non dolus malus iste versetur; O III, 64. in qua 
(celeritate) non video ubinam mens constans . 
possit insistere; N I, 24. quae nos non videmus ; 

A II, 20. quae qui non vident; F V, 50. quis 
Pr eat, qui non wideat ..? F UI, 16. in quo 
(Anaxs res) en vidit .; NI, 26. quod ante 
non wi I, 49, o miserum senem, qui wor- 
tem Haube esse . . non viderit! C 66. 
quae mihi quidem non videntur posse convelli; 
DI 117. ut... nihil tam turpe sit, quod . 
(Epicurus) non videatur esse facturus; F I, 28. 

Sibes neminem cognovi poötam, ... qui sibi non 
erde videretur; T V, 63, quod tu non vis; 
A II, 67. ho vn novum vicinum non vult 
»fodere« ; ; quae non volt; C 25. >=. quis 
est, qui or Fabrici ... non cum caritate aliqua 
benivola memoriam usurpet? Lae 28. nemo est, 
gain || qui non || eo (equo), quo consuevit, liben- 
tius utatur quam ... novo; Lae a. 
(doctissimorum) ego auctoritate non uterer, si . 
P 83. quis rex umquam fuit, quis 3 qui 
non uteretur praedictione divina? D DI, 

qui: multa disputat, quam ob rem is, qui tor- 
queatur, ... beatus esse non possit; T V, 2. 
nee in ipan "atomo mutationis iquid "factum est, 
quam ob rem naturalem motum sui ponderis non 
teneret; Fa 47. nec .. video, quo modo non 
ARE 1 A ri al. || iste deus beatus, ne inter- 
eat; N 

a ... mon nr T II, 68. careas; 
T 1,87. debuit; OÖ 108. habet; N il, 125. 
laboro; AII, 10. potest; A IL, 84. N I, 125. Lae 
ai „pesund; F 1,60. DI, 25. Fa 26. O1R7. 


... non poterat]; rn L, 36. potuerit; D II, 
. als; U, 12. iens non sum; Ä I, 
137. populus non est; Rı I, 45. sunt; TI], 18. 
sint; #1 13. || sunt ||; T ln, 1l. summum .. 


malum non erat; F II, 98, turpe non esset; FYV, 
94. esset utilis; OÖ III, 88. beatus non erit; F 
V, 86. videtis; N 1, 53. 

quis: audire .. cupio, quid non probes; F 1, 17. 
ut non dicas, quid non probes eius, & quo dissen- 
tias; F I, 27. 

quisnam: scire cupio ..., quidnam horum ab 
eo (Zenone) non sit robatum; F IV, 19. 

uisquis: quiequid non oportet, scelus esse, 
quiequid non licet, nefas putare debemus; P 25. 
quiequid || quidquid ji non sit futurum, id negat 
(Diodorus) fieri posse; Fa 

quo .. non adspirat; T v, 13 (12). jProgen 
non potest; T IV, 47. possit 'acoedere; A 0, 9. 
progrediatur; T IV, 77. 
quoad te ... non paenitebit; 01,2. 

uod... non adfuisti; Lae 7. arbitrabantur; 
r iv, 6. desideremus; F II, 29. destitit; F II, 
41, datur; T II, 52, dabitant; AU,8 exta- 
ret; L II, 57. haberet; Fa 10. inest; F III, 22. 
intellegunt ; DI, 9. intellegeret; F ID, 24. 
liceat; T 1II, 26. moveat; Fa 44, um; LI, 
63. o I, 159. possunt; A 
v‚2.T ossit; F IV, 50. poterat; TV, 
109. AR 7 I, 9. 81. III, 9. Dt 25. oO, 8. 
ossemus; OÖ I, 158. potuerit; D II, 67. puta- 
ant; T IH, 71. rideat; N I, 71. rideret; D I, 
5l. soripturus .. non esset; o Il, 93. sapiens 
non sis; T UI, 68. auctor ... non erat; R 3. 
esset . agree: RU, 62. timest; TI, #. 

quodsi ... mon est erediturus ; AI, 117. "ore- 
dendum non est; D II, 120. 121. existimantur; 
OU, 55. est. facta ; N fr 2, est habenda; 
D Il, 122. relingues; FI, 79. est deus; N III, 
23. 'utilia non sunt; O Ill, 85. sumus inmortales 
faturi; C 85, 


non 


quoniam non audes; N 1,87, cadit; T II, 19. 
dantur; D II, 123. fit; DII, 126. habet; A II, 110. 
habebant |Jhabebat ||; RI, 43. laborant; T II, 7. 
placet; N 1,27. possit; A II, 43. posset; Lae 83. 
putant; R II, 8. subvenisset; D I, 57. dubium 
est; F II, 59, plausibilia non sunt; T IM, 51. 
sit; N III, 21. populi res non erat; R III, 44. 
ignotum .. non fuisset; O III, 67. 

si ... non attuleris; O Ill, 107. adimit; T V, 
112. adprobat; L II, 50. amatur; L I, 49. audia- 
mus; N II, 91. audisset; N I, 73, eadent; TIV, 
8. tsinon .... cernunt; L I, 49. confirmatura 
... mon erit; L I, 43. continentur; F V, 69, 
desint; TV, 113. dico; O II, 52. dixerit; O IL, 
54. dieatur; Fa 34. didieissetis; T I, 48. dubi- 
tamus; O I, 48. faciant; FI, 48. faceres; L III, 
30. fecisset; O 1,32. feceris; O III, 107. fecerit; 
oO II, 107. P 21. minor esset facta; L II, 51. 
fert; T V, 54. feret; O I, 121. habeo; TI, #7. 
habes; A II, 94, habeas; O I, 68. habeat; FI, 
15. haberet |} [si non haberet] ||; O 111,38. ha- 
berent; R IV, 3. habebit; L fr 8. habebunt; O 
11, 39. habenda non est; P 15. indiget; T 1,88. 
rer Sage T II, 49, intellegam; F II, 15. 


licet; . II, 78. liceret; L III, 30. liouit; 
P 20. nata non esset; F II, 109. obsit; TV, 
94. obtinuerit; Fa 21. occurrit; AI, 25. opor- 


tebit; P 32, percipitur; A II, 25, possum; F III, 
15. potest; A IL, 85. 128. T1,68. DI 71. =. 
II, 107. possumus; D II, 106. possunt; A II, 95. 
R 1,49. O II, 24. possint; A II, 40. posset; F 
1, 82, || possit ||; C 78. possemus; C 42. potuis- 
set; DI, 49, poterit; A 11,25. TIV,8. probas; 
LI, 21. probamus; A Il, 105. probares; F II, 
79. probaremus; T IV, 69. quaereret; F V, 54. 
redierunt; O II, 113. repugnarent; OÖ III, 13. 
revertisset; O III, 45. scripta non sit; L II, 50, 
sequebatur; F IV, 18. subesset; N II, 71. veri 
simile non est; N IIl, 47. probabile non est; N 
11,49. est molestum; Fa4. verum non est; Fa 
28. est sita; Fa 40. aequa non est; R |, 47. 
est; O III, 55 (54). ita non sunt; AI, 11. sunt; 
N I, 16. D II, 109. Ysint||; Fa 4l. di non 
sunt; N III, 45. 48. sit; F 11,49. turpe non sit; 
F II, 49. sapiens non sit; F IV, 56. sit bipes; 
N I, 95. eint; N III, 26. esset vera; Fa 27. 
essent asoti; F II, 23. essent; N III, 76. sapiens 
non fuerit; F IV, 21. si falsa ||si non, al.|l 
fuerint; A Il, 10. miser ... futurus sum; Ü 67. 
torqueret et flecteret; L I, 29. videtis; N Il, 48. 
vident; N I, 101. uterentur; F II, 51. 

sin ... interiturae classes non fuerunt; D 11, 20, 
neglegemus; F IV, 40. potest; T I, 23. 

unde (legiones) redituras se non arbitrarentur; 
T 1,101. si illud esset.... tale visum ..., quale 
esse non posset ex co, unde non esset; A II, 18. 

ut non ... adhibeant; A I, 42. adhiberet; A 
1,39. anquirat; Lae 87. attingat; T II, 61. 
audiatur; F V, 27. credant; N I, 88. crederes; 
N 1,88. cures; F IV, 71. curet; F IV, 52. de- 
beat; A Il, 68. deserat; F IV, 37. dicas; FI, 
27. diceret; F V,10. discedant; Lae 42. disse- 
rantur; T I, 23. dent; D II, 106. dubitent; DI, 
129. ducerem; T I, 112. egeat; OL,6. egeant; 
D1U,5. ferendi non sint; T II, 67. intellegat; 
N II, 86. intellegamus; F I, 34. intellegatur; F 
II, 15. ><. laborarem; T I, 112. liberet; C 42. 
lieeat; OÖ II, 63. II, 28. malit; FIN, 36. nollem; 
T 1, 112. zn; O II, 54. possit; A II, 34. 84. 
F 1, 92. IV, 1. 20. 39. T II, 5. O I, 158. II, 55. 
Lae 55. possint; A II, 29, 41. F IV, 54. V, 15. 
T IV, 30. Fa 13, R VI, 19. L II, 80. posses; T 
V,27. posset; A I, 41. II, 77. TV, 62. N 11,61. 
D 1,100. R 1,23. LIU, 26. ssent; A ], 31. 
N 111, 15. D It, 96. queat; O 1, 93. redderent; 

11, 


729 


non 


TI, 62. relinqguat atque abiciat; O I, 154. re- 
pugnet; F IV, 29. requirat; F III, 37. require- 
ret; C 30. soleat; FI, 18. sit tale; A Il, 54. 
sit summum bonum; F II, 24. sit magnum; F IV, 
80. mwalum non sit; T I, 16. 23. necessarium 
in: N IL 121. non sit inlustrior; RI, 38. dif- 
fieile sit; L II, 46. O I, 160. sit contra ofliciam; 
OÖ 1, 32. turpe non sit; O III, 58. 93. esset; F 
IV, 8, videam; A 11,19. IL, 93. videret; N I, 77. 
D I, 30. videantur; FI, 14. O II, 73. — cen- 
suit; O 1, 39. potest; T DI, 18. O I, 95. potue- 
runt; Lae 54. est; T III, 22. vides; T I, 70. 

utrum illudne non videatur aegre ferundum ..., 
en ..; T IV, 59. 

ce. Smfinitiv und accus. ec, infin.: non ... ac- 
eidisse; D II, 108. adesse; O I, 131. ademisse; 
A II, 33. adipisci; fr V, 39. administrari; N II, 
86. adsentiri; A II, 101. agnoscere; D I, 132. 
alere; O III, 89. anteponere; F 11,91. arbitrari; 
A 1,16. attendere; A II, 111. attribuere; T LIE, 
73. audere; F II, 55. 74. esse ausum; DI, 55. 
omnia ... eogere; LII, 14. convalescere; Fa 29. 
credere; D II, 27. crescere; T III, 47. cupere; 
A U, 66. curare; F III, 29. debere; A ı. 29. 
descendere; C 34. deseraisse; FI, 10. desiderare; 
TV, 92.C 47. dicere; D II, 9. did; T IV, 7. 
optumam dici; N II, 36. didicisse; F 1, 72. T 
II, 12. esse ... disputanda; N fr 1. dolere; F 
1, 56. II, 9. ><. 18. 19. ><. 28. IV, 72. V, 78. 94. 
T I, 40. Lae 71. dubitare; N II, 87. eflluere; 
F Il, 104. egere; T IV, 53. 6,91. N I, 92, OII, 
64, escendere; T V, 24. esse; A II, 39. 72. FL, 
28. II, 58. TI, 19. N II, 85. Fa 9. 45. O II, 78. 
esse contentum; A II, 81. e. satis; AI, 108, e 
leges? A 11, 136. e. non turpe; FI,49. e. non 
importuna; F I], 85. viri non e; F Il, 95. non 
e. hominis; F II, 102, e. malum; F III, 29. T1, 
16. 11, 42. 66, non ullam e.; F III, 50. paria 
non e.; F III, 69. e, verum; FIV,47. e, dubium; 
F IV, 59, e. paria; F IV, 68. non satis e.; F V, 
81. malum .. non e.; FV, 94 e. miseros; TI, 
14. 25. miseros non e,; TI, 15. e. neguitiam; 
T I, 29. e non sanos; T IU, 10. rem ipsam 
causam ea Ne. a.]I} fontem e.; T II, 67, 
e. inatile; IV, 46, malum non e.; T IV, 59, 
e. non miser; T V, 15. e. non miserrimus; T V, 
16. e. .. fortuita; N II, 15. non .. animantem 
e.? N Il, 36. aeternum non e.; N Ill, 87. philo- 
sophi non e.; D Il, 27. e. oportunissimos; R II, 
5. e. sapientis; R II, 39. e. petulantis; L I, 50. 
e. jus; L II, 58. e. nequam; O III, 88. e.... se- 
natorem; OÖ II, 100. non e. utilia; O IH, 115: 
e. non bonus; P 7. non beatisimus e; P 17. 
non fuisse vera; A 11,88. causam non f.; FI,35. 
non beatiorem f.; F IV, 65. fuisse; TL3DII, 
36. f. iustum; N Il, 10. iustum .. £; DU, 74. 
sine provocatione .. non f; RU, 54. f. solvendo; 
oO 1, 79. longinquum ... discessum fore; C 84, 
futura non fuisse; F V, 31. facere; O I, 82. II, 
108. fieri; D II, 92. Fa44. esse faciendum; FI, 
48. O 111, 53. ferre; T II, 43. esse ... fgurate; 
N If, 159. frangi; T II, 66. ipsam per se fu- 
iendam esse; F Ill, 38. fungi; D I, 71. IL, 107. 
Eiaiss; T 1, 87. ]I, 32. O IL, 55. Ti38. non ||non 
magis |] habere; F V,834. habnisse; N 1, 72, hu- 
mare; T I, 108. ignorare; F V, 42. inpertire; 
DII,40. impetraturum non fuisse; Lae 39. nova 
te rebus nomina imponere; F III, 10. inesse; A 
1I, 89. 103. illum iracundia tum infammatum 
fuisse; T IV, 50. intellegere; F II, 6. 12. 75. V, 
80. N I, 109. internoscere; A Il, 58. eos... 
miseros iudicare; T 1, 106. laborare; T III, 50. 
licere; O Il, 47. P %. mirari; N H, 125. esse 
mirandum; D II, 49. monstrare; O III, 55 (54). 
><. nasci; TI, 114. fr IX, 9. necesse esse; L Il, 28, 


92 


non 


esse nexa; Fa 38. neglegere; O I, 98. esse ne- 
leetum; D I, 48. offendere; OÖ 1, 99. oportere; 
F II, 104. N 1, 31. D I, 99. opus esse; OÖ III, 49. 
parere; T IV, 39. fuisse periturum; D II, &4. 
perturbari; O I, 80. placuisse; DI, 55. O III, 68. 
esse ... positam; F IV, 59. posse; AI, 5. II, 40. 
41. >. 42, 88. >. 183. 146. F 1, 57. Il, 49. 50. 51. 
59. 82. III, 42. IV, 40. 45. 55, 68. V, 49, TIL, 40. 
67, II, 30, N I, 70. 98. II, 46. D 1, 100. R II, 57. 
62, 70. L III, 26. 42. O I, 84. II, 42. III, 25. 35. 
C 78. >. >. Lae 18. 65. 


N posset ||; Lae 62, 
tnisse; A II, 70. N 1, 21. II, 48. II, 37. >. 

a 48. LII, 58. probare; O I, 71. prohibere; 
O 1, 52. putare; I, 104. R IV, 1. quaerere; 
F V, 79. II, 46, >=. 55. esse ... quaerends; 


T II, 45. recusare; RI, 11. 
41. relinquere; L III, 26. remanere; T I, 82. 
esse reprendendos; F II, 21. esse... seiugatam; 
DI, 70. esse servatum; O III, 94, solere; RI, 
11. non ... »sollicitarie; C 1. tangere; R III 
24. tributuras fuisse? N I, 78. ab hominibus ... 
venisse; N I, 90. vereri; Fa 19. versari; T V, 
111. videre! F IV, 76. vidisse; N I, 16. talem 
videri fuisse; F I, 24. alienum videri; F III, 68. 
violare; O I, 99. esse usos; D II, 73, 

d. Participia, Gerundium: non aceipienda; O 
I, 68. addito; F Il, 86. »non adgravescens«; T 
II, 76. capessentibus; O I, 71. cognitum; AI, 
59. commutatis; L 1,38, comprehensa; A II, 95. 
eoncessis; A II, 116. concessas; F IV, 50. con- 
secutis; T V, 97. contemnendam; T II, 49. con- 
valescentes; T IV, 74. depravata; F I, 50. non 
dissentiens; N 1,33. dolentem; FII, 41. dolendi; 
F II, 10. 28. 32. 38. V, 19. 20. 22. a non dolen- 
do; T II, 47. ad non dolendum; F V, 19. in 
non dolendo; F IL, 11. 31. dubitans; D I, 125. 
dubitantem; FV,26, erubescens; N I, 111. cam 
Kon familiarem) ... exaggerantes; O 1,92. feren- 

; O I, 36. ferendas; R I, 9. ferendis; F V, 
32. fugiendos; F II, 118. impeditam; A U, 107. 
impetrata; O III, 113. intellegens; N I, 33. in- 

egentium; F 1,59. intellecta; TI, 41. non 
interpretatum; L II, 29. interveniente; T III, 38. 
laudandum; T I, 43. nominata; TI, 4l. oboe- 
diens; TJII, 24. oblemperans; T III, 24. obtem- 
perantis; T II, 7. obtemperantes; T IV, 14. 
5. O1, 136. obtinens; F IV, 56. occurrentia; 

IV, 48, parentibus; L III, 16. percepto; AII, 
148. percepta; A II, 110. perfecto; O I, 46. 
pervagatis; F III, 5. improbans || non probans || ; 
A U, 148. probatissimo; P 40, putandum; A II, 
15. reprendendos; FII,21. repugnante; TI, 15, 
0, 2. By ET T1I,3. seiunctum; T III, 
23. sitiens; I, 17. spoliantem; O II, 64. ti- 
mentes; F I, 22. usos; D II, 88. 

II. zweimal: sapienene non timeat, ne patria 
delestur? non doleat, si deleta sit? A II, 185. 
non, quo modo efliciatur concludaturque ratio, 
(Epieurus) tradit, non, qua via captiosa solvantur, 
ambigua distinguantur, ostendit; F I, 22. non 

o iam Epaminondae, non Leonidae mortem huius 
(Epieuri) morti antepono; FII,97. non institutis 
opinio est confirmata, non y m T1L30. at 
non eimilis aegrotationis est libido, non inmode- 
rata laetitis; T IN, 28. audite .. non futtilis 
N futilis|] ... sententias, non opificem ... mundi; 

I, 18. non oppositis tribunis pl. nullis aliis 
adiunctis magistratibus, non provocatione ad po- 
pulum contra necem et verbera relicta; R II, 62. 
quem illa (comoedia) non adtigit vel potius quem 
non vexavit? RIV,11. an ea non aliter (iudicari), 
honesta et turpia non ad naturam referri necesse 
erit? L 1, 46. qui non crudeles in bello, non in- 
manes fuerunt; O ], 35. non recte frumentarius 
ille, non recte aedium pestilentium venditor ta- 


reddere; OÖ I, 48. P 


730 


non 


cuit; O II, 67. itaque non aqua, non igni, ut 
ajunt, locis pluribus otimur quam smicitia; Las 
22. non esse cupidum pecunia est, non esse ema- 
cem vectigal est; P 51. f. B, I. sed; O II, 26. 

UI. dreimal: atqui, si id crederemus, non ege- 
remus perpendiculis, non normis, non regulis; A 
fr 8 non L. Brutus ... in proelio concidisset , 
non cum Latinis decertans pater Decius, cum 
Etruseis filius, cum Pyrrho nepos se hostiam telis 
obiecissent, non uno bello ” patria cadentis Sci- 
piones Hispania vidisset; T I, 89. pro qua (sen- 
tentia) non in senatu, non in contione, non apud 
exercitum neque ad censores dicere audeant; T II, 
5l. non decet, non datum est, non potestis; N 
II, 74. non isset ad arına Pompeius, non transis- 
set Crassus ne non suscepisset bellum 
civile Unesar; I, 24. quia ... non sunt in 
disputando vafri, non veteratores, non malitiosi; 
R III, 26. non inlicitatorem venditor, non, qui 
contra se liceatur, emptor apponet; uterque ... 
non plus quam semel gt Berg O II, 61, num- 
quam .. ulla ... opera fiunt, non serendis, non 

ercipiendis, non condendis fructibus; C 24. f. B, 
h. sed; N II, 9. 

IV. viermal: quis enim potest, in quo libido 
eupiditasve sit, non libidinosus et cupidus esse? 
in quo ira, non iracandus? in quo angor, non 
anxius? in quo timor, non timidus? IV, 57. 
Xerzes ... non equitatu, non pedestribus copiis, 
non navrium multitudine, non infinito pondere auri 
eontentus; T V, 20. quid? bestiae non frigus, 
non famem, non montivagos atque silvestris cursus 
lustrationesque patinnturf non pro suo partu ita 
Pe ut vulnera excipiant? T V, 79, f. 1, 

8, B, BB. quis; F V, 6. 

V. fünfmal: nibil .. putare (in primis naturali- 
bus} esse praeter voluptatem, non membra, non 
senaus, non ingenii motum, non integritatem cor- 
poris, non valetudinem; F II, 34. quae autem 
natio non comitatem, non benignitatem, non gra- 
tum animum et beneficii memorem diligit? quae 
superbos, quae maleficos, |] [quae maleficos] |} quae 
crudeles, quae ingratos non aspernatur, non odit? 
L 1,32. . BL, 1. FW, 116 — B, II potius; 
O III, 57. 

VL fech8mal: illa testabor, non me sortilegos 
... agnoscere; non habeo denique nauci Marsum 
augurem, non vicanos haruspices, non de eirco 
astrologos, non Isiacos coniectores, non interpre- 
tes somniorum; non enim sunt ü ... divini, 
»sed« ..; D I, 192. nam sensus nostros non pa- 
rens, non nutrix, non magister, non poöta, non 
scaena depravat, non multitudinis consensus ab- 
dueit a |jab, ad|| vero; L 1,47. non enim ma- 
gnitudo animi eruciabatur eius (Reguli) a Poenis, 
non gravitas, non des, non constantia, non ulla 
virtus, non denique animus ipse; P 16. j. B, IL 
sed; TII, 20. C 74. 75. 

VI fiebenmal: non enim (Pompeius) cum a0- 
cero bellum gessisset, non inparatus arma surmpsis- 
set, non domum reliquisset, non ex Italia fugisset, 
non exercitu amisso nudus in servorum ferrum et 
manos incidisset, [non liberi defleti, non fortunae 
omnes a vietoribus possiderentur]; T I, 86. sed 
tamen ... non plane me enervavit, non adfixit 
senectus, non curia vires meas desiderat, non 
rostra, non amici, non clientes, non hospites; C 32. 

b. mit andern Partifeln: ac: j. atque. 

at: at, si sapientia bonum sit, non sequi, ub..; 
F II, 49. at enim, qua in vita est aliquid mali, 
ea beata esse non potest; FV,91. at ıd quidem 
illi ipsi, qui dolorem malum esse negant, non 80- 
lent dicere; T II, 17. at non numguam bonos 
exitus habent boni; N II, 89. at non numquam 
ea, quae praedicta sunt, minus eveniunt; D I, 24. 


non 





at si ita fatum erit ||sit, est ||: „nascetur Oedipus 
Laio*, non poterit dieı ..; Fa 30. at vero en 
(pars ver ... non unam (beluam) aut facilem 
ad subigendum frenat et domat; R II, 67. |. at, 
II. non (24 &t.) ®. I, ©. 252, a. 

ac, atque: atque etiam ... non repugnarem; 
A II, 112. ac tamen hic (Arcesilas) mallet non 
dolere; F V, 94. atque his superstitionibus non 
dubitasti etiam omnia adiungere; D II, 83. atque 
etiam si qua erat famosa, ei cognati osculum non 
ferebant; RIV,6. atque illi ... tamen ab augen- 
dis hominum utilitatibus et commodis non reces- 
serunt; O 1,155. atque in his tamen tribus gene- 
ribus ... non incallide tergiversantur; O III, 118. 
f. atque, U, 1. non (6 &t.). 2, ;. bor einer Nega- 
tion (5 ©t.) 8. I, ©. 257, a. 266, b, 

atqui: atqui id tibi ... verendum || non |] est; 
R II, 8 j. a, IL. A fr 8. atqui, lI. non (4 ©t.) 
82. 1, ©. 268, b. 

autem: vides autem ... non posse nos Äma- 
finii ... similes esse; A I], 5. apud nostros a. 
non ignoras quae sit ... subtilitas; A I, 6. Phi- 
lone a. vivo patrocinium Academiae non defuit; 
A I, 17. magnitudo a. solis percipi non potest; 
A 11,128. ego a. mirari satis || rimari || non queo; 
F 1, 10. Epicurus a., in quibus sequitur Democri- 
tum, non fere labitur; FI,18, quod quidem mihi 
si quando dietum est (est a, dietum non parum 
saepe); FI, 12. taa. ... non vides ..? F IL, 
16. Stoicorum a. non ignoras quam sit subtile 
... disserendi genus; F III, 3. laboro a. non 
sine causa; F 1II, 8. fieri a. non posset, ut ..; 
F III, 16. in principiis a. naturalibus plerique 
Stoici non putant voluptatem esse ponendam; 
F III, 17. quis a. honesta in familia institutus 
et educatus ingenue non ipss turpitudine ... 
ofenditur? F III, 38. alia a, non esse eius modi; 
F II, 51. recta a, facta et ta non haben- 
tur communia; F III, 69, ab hoc (Zenune) a. 
qusedam non melius quam voeteres; FIV,9. qui- 
bus a. in rebus tanta obscuratio non fit; F IV, 30, 
si a. id non concedatur; F IV, 30. quod a, 
(Stoici) ea... non adiungunt ad finem bonorum; 
FIV,43 illia. ... non dabunt fortase vitam 
beatam habere, in quo possit iure gloriari; F IV, 
5l. sin a. eos non probabat; FIV,60. tua.... 
cur non propriis verbis illa tenebas? F IV, 61. 
ego a. non Commemini, ante quam sum natus, me 
miserom; TI, 13. bic a, ubi habitamus, non in- 
termittit suo tempore »caelum nitescere;« TI, 69. 
in animi a. cognitione dubitare non possumuas, ... 
quin...; TI, 71. dici a, hoc in te aatis gubtiliter 
non potest; T I, 88. Graeci a. homines ... ho- 
stem aspicere non possunt; T II, 65. alterum a. 
iam integrum non est; T V, 17. in speecie a. 
fictae simulationis, sieut reliquae virtutes, item 
pietas inesse non potest; N I, 3. Crotoniates a. 
Alemaeo ... non sensit sese mortalibus rebus in- 
mortalitatem dare; N I, 27. qui (Plato) ... in 
Legum a. libris, quid sit omnino deus, anquiri 
oportere non censeat; N I, 30. virtutem na. sine 
ratione conatare non posse; N I, 89. angustin a. 
conclusse orationis non facile se ipsa tutatur; 
N II, 20. ipsum a. hominem ... non constare 
natura; N II, 86. homo a. haec, quae in mundo 
sunt, eflicere non potest; N II, 25. ego a. non 
intellego ..; N III, 85. hi (Paniseci et ern a. 
non sunt; ne Nymphae [dese] quidem igitur? N 
II, 48. cur a. Ärqui species non in deorum nu- 
mero reponatur? N III, 51. illum (Hannibalem) 
a. id diutius facere non potuisse; DI,49. humanı 
a. animi eam partem ... non esse ab actione 
corporis seiugatam; DI, 70. si ... possunt a. 
aliguando oculi non fungi suo munere; D I, 71. 
U, 107. non est a. dirinsatio; non sunt ergo di; 


31 


non 


DII,4l. sunt a. innumerabiles prassensiones non 
fortuitae; D II, 109, quod a. verum non est, qui 
potest non falsum esse? Fa 38. quia. causas 
antecedentis non dicent perfectas; Fa 42. hoc a. 
sphaerae genus ... in illa sphaera solida non po- 
tuisse finiri; RI, 22. quis a. (putare potest) non 
magis solos esse, qui ..? RI,28. quibus a, regia 
potestss non placuit; L III, 4. quis a. non sentit 
omnem auctoritatem optimatium tabellariam legem 
abstulisse? L II, 34. qui a. non defendit nec 
obsistit, si potest, iniuriae; O I, 28, nibil agere 
a cum animus non posset; O II, 4. in illo a. 
altero genere largiendi ... non uno modo in dis- 
paribus causis adfecti esse debemus; O II, 61. 
cum a. omnes non possint, ne multi quidem, .. 
iuris periti esse; O II, 67. sin a. id non sit eius 
modi; O III, 30. sin a. dietum non omne prae- 
standum est; O II, 55. id a. non posse multis 
contingere; C8. quod a. Nonis in conlegio nostro 


non adfuisser; Lae 8. de C. Gracchi a. ||Gai a. 
Gr. || tribunatu quid expectem, non lubet augurari; 
Lse 41. quod a. non licet; P 20. quis a. bona 


mente praeditus non mallet nullas omnino nobis 
a natura voluptates datas? fr V, 81. f. a, V. 
LI, 32. — non placet autem detracta voluptate 
aegritudinem statim consequi; F I, 56. non me- 
tuet a.; F II, 71. non perfecti a. homines et ta- 
men ingeniis excellentibus praediti excitantur s; 
gloria; F V, 69. non sentientis a., nihil est, ullam 
in partem quod intersit; T I, 24. non videt a. 
(anımns), quod minimum est, formam suam; T I, 
non possum a. dicere ... Themistoclem, ir 

minondam bellicae virtutis (carere glorie); L, 
110. non cadunt a. haec in virum fortem; igitur 
ne aegritudo quidem; T IT, 14. non cadit a. in- 
videre in sapientem; ergo ne misereri quidem; T 
III, 21. non habeo a. quod tibi adsentiar; N III, 
64, non placet a. paucis a dis inmortalibus esse 
eonsultum; N III, 70. non esse a. illud carmen 
furentis .. ipsum po&ına deolarat; DI, 111. non 
est a. consentaneum, qui metu non frangatur, eum 
frangi cupiditate; O I, 68. 

certe: certe tam multa non collegisset, ... 
pisi ..; A Il, 75. mec.., dum metuit, iustus est, 
et certe, si metuere destiterit, non erit; F II, TI. 
atque haec certe non ita se haberent; T V, 42. 
aut semper aut ... plerumgue, ... non numquam 
certe, quid futurum sit, intellegunt; D I, 128. 
uoniam mors aut wmeliorem ... aut oerte non 
eteriorem adlatura est statum; L fr 1, . eert 
ns: .- (24 ©t.). II, sed (4 ©&t.) ®. I, ©. 409, b. 

demum: ea sunt enim demum non ferenda in 
mendacio; R II, 28. 

denique: sin autem temporibus cogeretur, tum 
id munus denique Tape) non recusare; RI, 
11. j. a, VI. D 1, 182. 

enim: a Graecis enim (ea) peti non poterant; 
AI,8 quise. ... non ... sentit, quid intersit 
inter perepicus et inania? A II, 51. cure.... 
in hoc tanto mundo Catulus alter non possit ofici? 
AI, 55. tantum e, te modo |inon modo, al. |] 
monuit, ... ut caveres ..; A II, 63. plura e. 
vera discrepantia esse non possunt; A II, 115. 
est e, (Epicurus) ... non satis politus iis artibus; 
F I, 26. aliter e. explicari, quod quseritur, non 
otest; F II, 18. quis e. vestrum non edidieit 
Epicari xvolag Söfag? F II, 20. quamris e. (be- 
stiae) ns non sint, pravae tamen esse pos- 
sunt; II, 83. sie. von fuit eorum (iudicum) 
iudiei; FII,36. esse e. (eo animo), nisi eris, non 
potes ||nisi videris, non prodest ||; F II, 78. pri- 
mum €. ... gaudere non potes; F II, 98. ute, 
qui mortem in malis ponit, non potest eam non 
timere, sic ..; F IH, BR est e, eorum (Peripate- 


non 


ticorum) consuetudo dicendi non satis acuta; 
F UI, 41. si e. propterea vitia alia aliis maiora 
non sunt, quia ..; ‚68. quod e. sapientia, 
pedem ubi poneret, non habebat; F IV, 69. aliter 
e. nosmet Ipsos nosse non possumus; F V, 44. 
sie ... non explet bona naturae voluptas; FV, 
45. servari e. iustitia nisi a forti viro, nisi a 
sapiente non potest; F V, 66. quis e. potest ea, 
use probabilia videantur ei, non probare? F V, 
‘ quae e. mala illi (Stoici) non audent appel- 
lare; F V, 78. quae e, diei Latine posse non 
arbitrabar; F V, 96. quis e. non (disertus esse 
posset) in eius modi causa? TI,11. ultra e. quo 
progrediar, ... non habeo; TI, 17. animos e. 
per se yR viventis non poterant mente com- 
plecti; TI, 37. ego e. ipse cum eodem isto (Pla- 
tone) non invitus erraverim; T I, 40. nisi {|si |} 
e., quod numquam vidimus, id quale sit, intelle- 
gere non possumus; T I, 51. Critoni e, nostro 
non persuasi me hinc avolaturam; T 1,103. talis 
e. interitus non eat sine gravi sensu; TI, 107, 
illud e., quod me angebat, non eximis; 'T II, 29. 
crus &, alterum (Marius) non praebuit; T II, 58. 
ut e. id non potest, sic ..; TIV, 41. quae e. 
istarum definitionum non aperit notionem nostram? 
T IV, 58. mibi e. non videbatur quisquam esse 
beatus posse, cum in malis esset; TV, 22. tardis 
e. mentibus virtus non facile comitatur; T V, 68, 
use est e, congmentatio non dissolubilis? N I, 
. cum e. non instituto aliquo ... sit opinio 
constituta; N I, 44. quis e, non timeat omnia 
providentem ... deum? N I, 54, mihi e. non 
tam facile in mentem venire solet, quare verum 
sit aliquid, quam quare falsum; N I, 57. erat e. 
non facile agentis aliquid ... deos in aliarum 
formarum imitatione servare; N I, 77. quae e. 
otest esse sanctitas, ai dei humana non curant? 
I, 128, enumerari e, non possunt fluminum 
oportunitates; N 1], 182. mutari e. fata non pos- 
sunt; D Il, 21. comitiorum e, non habendorum 
causas esse voluerunt; D II, 43. illius (Epicuri) 
e. deus ... non potest hominibus divinationem 
inpertire; D II, 40. quis e. non videt et formas 
et mores ... efiingere a parentibus liberos? D II, 
94. ex falsis e,.... veram eflici non potest; DII, 
108. causas e. efficientis quod non habebit, id...; 
Fa 20, voluntatis e. nostrae non esse causas ex- 
ternas; Fa 29. si e, pecunias aequari non placet; 
R1,49. antiquitas e. recepit fabulas fictas etiam 
non numquam incondite; R II, 19, cur e. pecu- 
piam non habeat mulier? R II, 17. ergo adsen- 
tiris Antiocho, familiari meo, (magistro e. non 
audeo dicere); LI, 54. quid e. ille (puer) non 
edidit? L III, 19. sustines e. non parvam expecta- 
tionem imitandae industriae nostrae; O II, 6. 
aliter e. teneri non potest, si...; O IH, 17. sem- 
per e. in his studiis ... viventi non intellegitur 
quando obrepat senectus; C 38, abest e. (villa) 
non longe a me; C 55. ut e. non omne rinum, 
sio non omnis natura |jaetas matura |} vetustate 
concescit; C 65, senectus e. quamvis non sit gra- 
vis, ... tamen aufert eam viriditatem; Lae 11. 
aperte e. adulantem nemo non videt, nisi qui ad- 
modum est excors; Lae 99. diutius e. iam in hoc 
desiderio esse non possum; Lae 104. Demoeriti 
manus urgebatur; est e, non magna; fr V, 34, 
congruere @. cum rnem Fe voluptas cor- 
poris non potest; fr V,81. f. at; F V, 91. demum, 
et; A II, 121. ideirco; F I, 39.. ommino; N II, 44. 
a, IV. T 1,57. VI. P 16 VIL TI86 — non 
enim is sum, qui, quidquid videtur, tale dieam 
oese, quale videatur; A ]I, 19. urguent, ut coar- 
guant neminem ... posse ..; A 11,35. proferre- 
müs ... mente captos tam absurde, ut .; AI, 
58. satis intellegebaum; AU, 68 sum sapiens; 


132 


non 
AI, 66. est (sapiens) e saxo sculptus; A II, 101, 
potest convenienter diei nihil comprendi ren 
A Il, 109. (sapiens) nescire se dieat; A II, 110. 
magis adsentiuntor neo adprobant lucere nunc, 
quam ..; A Il, 128. carere eo malo satis est ad 
bene vivendum; F I, 41. hilaritate nec lascivia 
nee rieu aut ioco ... aunt beati; FII,65. ideirco non 
erat ortus illine; F IV, 13. idem (natura) facit 
in homine; F IV, 37. in selectione virtus ponenda 
erat; F IV, 46. novi; TI, 15. id praeeipit, ut 
membra nostra ... noscamus; T I, s$ ambrosia 
deos aut nectare ... Iaetari arbitror; T I, 65. 
senties; TI, 104, tam cumulus bonorum iucun- 
dus esse potest quam molesta decessio; T I, 110. 
in caelum ascensurus es; T I, 111. adgnosco; T 
If, 26, satis intellego, quid summum dicas esse; 
TII,44. id solum continet ea disputatio, ut ..; 
T II, 57. intellego; TIV,9. omne vitium paris 
habet dissensiones; TIV, 29. suscipere ipsi aegri- 
tudines propter alios debemus; T IV, 56. sapienter 
eramus; T IV, 63. video, quo modo sedare pos- 
sint mala praesentia praeteritae voluptates; T V, 
74. tam auctores in disputando quam rationis 
momenta quaerenda sunt; N I, 10. si mundus 
nullus erat, saecla non erant; N I, 21. idem in 
Italia Volcanus, idem in Hispania; N I, 84, sen- 
titis, quam multa vobis suscipienda sint; N I, 9. 
{di) venis et nervis et ossibus continentur; N II, 
59. mediooriter moveor auctoritate tua; N II, 5. 
ratio est homini beneficio deorum data; N II, Tl. 
ignoro, quanti eius (providentise) nomen putetis; 
N un, 78. paruisti mihi revocanti; D I, 123, te 
puto esse eum, qui ..; D II, 43 
(Epicurei) ista derideant; D II, 39. sumus ii nos 
augures, qui ..; D II, 70. omnis error stultitia 
dicenda est; D II, 90. ideirco etiam nostrarum 
voluntatum .. sunt causae naturales; Fa 9. credo 
nullo percepto .. ceteros artifices versari in auo 
munere; Fa 11. aeternis causis naturae |[ejl ne- 
cessitate manantibus || eman. || verum est id, quod 
ita enuntiatur; Fa 19. atomus ab atomo pulsa 
declinat; Fa 22. facile valenti populo resistitur; 
R IV, 8, id quaerimus hoc sermone, .. quem ad 
modum caveamus in iure; L I], 17. (tanta) erunt, 
nisi ..; LI, 63. de hoc senatu ... haec habetur 
oratio; I III, 29. sumus ii, quorum vagetur ani- 
mus errore; O II, 7. omnes eos contemnunt, de 
quibus male existumant; O II, 36. video, car, 
quid ipse sentiam de morte, non audeam vobis 
dicere; C 77. est inhumana virtus neque inmunis 
neque superba; Lae 50. tam utilitas parta per 
amicum quam amici amor ipse delectat; Lae 5l. 
debent esse Amicitiarum sicut aliarum rerum sa- 
tietates; Lae 67. neque tu possis ... omnes tuos 
ad honores amplissimos perducere; Lae 73, est 
{hoc opus) tale, ut ..; P5. non est enim in 
nostra potestate ... dissimulatio; T III, 35, non 
Ilsunt || e. multa ecferata et inmania; T IV, 32. 
non est e. aetheris ea natura, ut ..; N II, 54. 
non est ©. causa Conversionis, ubi ..; RI, 69. 
non ius e@. illud solam superbius populo et violen- 
tios videri necesse erat; L III, 17. »noenum ||non 
enim || rumores ponebat ante salutem«e; O 1, 84. 
num [inon || e. alia in causa M. Cato fuit, alia 
ceteri? O I, 112. [non e, mihi est vita men uti- 
lior quam animi talis adfectio]; O III, 29. non 
laubet e. mihi deplorare vitam; C 84 
ergo adhuc ... causa non videtur fuisse mu- 
tandı nominis; F IV, 13. nemo ergo non miser; 
TI, 9. si ergo apud inferos miseri non sunt, ne 
sunt quidem apud inferos ulli; T I, 11, ergo 
id quidem non dubium, quin ..; T III, 30. ergo 
ista necopinata non habent tantam vim, ut ..; 
T II, 55. ergo hoc te ratio non docebit? N 1, 
9. ergo haec (mens, ratio) mundo deesse non 


ignoras, quam 


non 


ssunt; N II, 38. videtis ergo non esse cum 
len divinam) tam occupatam, quam putaba- 
tis? N III, 93, ergo hie (Epieurus) ... recte non 
dubitat divinationem tollere; D II, 40, omne ergo, 
uod falsum dieitur in futuro, id fieri non potest; 
a 12. ergo non Dr si ... libidines ... 
tenerent omnia? RI, 60. ergo ea deliberanda 
omnino non sunt; ÖO III, 37. ergo et promissa 
non facienda non numquam, neque semper de- 
posita reddenda; O III, 95. ergo et parenti non 
numquam adimi vita sine scelere potest et servo 
saepe sine iniuria non potest; P 24, — non ergo 
id agitur, ut ..; A II, 126. non potes ergo ista 
tueri; F II, 69. non cadet ergo in sapientem aegri- 
tudo; T III, 14. non ergo omnium ortus || inter- 
itus|j| ... natura conficiet; D II, 37. non sunt 
ergo di; DII,41. non ergo a praetoris edicto ... 
bauriendam iuris diseiplinam putas; L 1,17. non 
ergo erunt homines delieiis difluentes audiendi; 
Lae 52. f, autem; D II, 41, 
et: quidam e philosophis, et ii quidem non 
medioeres; A II, 17. et quidem honestis similia 
sunt quaedam non honesta; A II,50. quibusdam, 
et iis |[his |] quidem non admodum indoctis; FI, 
propter voluptatem et parvam et non necessa- 
ram; FI,47. et tamen ego a philosopho ... 
non asperner; FI,15, et hercule,.... si summum 
bonum voluptas est, rectissime (reprendendam) 
non putat; I, 3. et simul non proßeiscitur 
animal illud modo natum a summa voluptate; 
F 1, 31. vir bonus et sapiens et legibus parens 
et civilis officii non ignarus; F III, 64. (Stoici) 
deseiscunt a natura et quodam modo sunt non 
dissimiles Aristonis; F IV, 43. et hi quidem ita 
non sola virtute fnem bonorum contineri putant, 
ut ..; FIV,49. ut recte quis sentiat et id, quod 
sentit, polite eloqui non possit; TI,6. et tamen 
non satis mihi videtur vidisse hoc Cleanthes; T 
II, 77. natura est .., quae conlineat mundum 
-.., et ea quidem non sine sensu atque ratione; 
N II, 29, quasi non potuerit id evenire casu et 
non in omni marmore necesse sit inesse vel Praxi- 
telia capita! D II, 48. non et lei, cui|] venae 
sie cuwi morventur, et is febrim non habet; Fa 15. 
non et sunt in g Tarp maximi orbes, et ii non 
medii inter se dividantur; Fa 15. vereor, 
ne ... quasi praecipientis cuiusdam et docentis 
et non vobiscum simul considerantis esse videatur 
oratio mea; RI, 70, et omnes isdem et iidem 
non alias aliis uterentur; RIII, 18, et mehercule 
ego me cupio non mendacem putari; LI,4. pauca 
sane (sunt in legibus) .. et... non ignota vobis; 
L II, 58. et quoniam oflicia non eadem dispari- 
bus aetatibus tribuunter; O I, 122. ut neque ces- 
saret umquam et interdum conloquio alterius non 
egeret; O III, 1. qui (maiores natu) se et libidi- 
num vinculis laxatos esse non moleste ferrent nee 
a suis despicerentur; C 7. auctoritate ||ac tem- 
perate || et oflensione animi non acerba; Lae 77. 
et alias non numquam et paulo ante; fr V, 46, 
f. certe; F II, 71. ergo; O IU, 95. et, C, I. non 
(4 ©t.). II, a, 1,k. vor einer Regation, non (32 ©t.). 
D, &, 1, k. vor einer Negation, non (23 ©t.). 2, g. 
non (4 St) ®. I, ©. ‚&. 850, b. 861, a, 863, a. 
— quis emim potest ... non et dies et noctes 
divinum numen horrere? A Il, 121. nos ... non 
et dicemus hoc melius et constantius sentiemus? 
T UI, 31. quae (virtus) si ... non et oriatur a 
se et rursus ad se revertatur et ..; TIU, 37. an 
ad cetera, quae mala putantur, non et Epicurus 
et reliqui philosopbi satis parati videntur? T V, 
89. nullum potest esse animal, in quo non et 
adpetitio sit et declinatio naturalis; N JII, 33. 
non et natus est quis oriente Canicula, et is in 
mari morietur; Fa 15. neque potest eius modi 


733 





non 





res publica non regnum et esse et vocari; R II, 48. 
non et sine ea cogıtatione ineundis subducendis- 
que rationibus; fr V, 94. f. et non; Fa 15. =. 
enim; N IL 59, 

etenim quis hoc non videt, desideriis omnia 
ista condiri? T V, 97. etenim, qui secum loqui 
poterit, sermonem alterius non requiret; T V, 117. 
etenim ... non vereor, condiseipulorum ne quis 
exaudiat; L I, 21. 

etiam: plerique tamen .. definitiones ipsaram 
etiam evidentium rerum non improbant; A II, 18. 
eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam 
non dicente te intellego; F II, 10. non dico for- 
tasse etiam, quod sentio; T I, 12. cur eum bea- 
tum modo et non beatissimum etiam dixerim? T 
V,76, multa primo die, ... non pauca etiam 
ostero ... sunt dieta de morte; T V, 118, etiam 
Philo noster ferre non poterat aspernari Epicureos 
mollis ... voluptates; N I, 118, j. atque; A IL 
112. R IV, 6. enim; Fa 9. etinm, Il, 4 non 
(18 ©t.), non numquum (13 St.) ®. IL, ©. 874, b. f. 

fere: j. fere, IV. non (5 &t.) ©. 38, a. 

ferme: f. ferme, Il. non (3 &t,) S, 39, a. 

fortasse: |. fortasse, Ill. non, non numquam 
(10 &t.) ©. 68, a. 

forte: si forte de paupertate non persuaseris; 
Aus 59. etiamsi res forte non suppetit; O II, 
3 


hereule, mehercule: non hercule ... dubito, 


quin .; RI, 37. f. et; F Il, 23. — non meher- 
cule .. soleo temere contra Stoicos; F IV, 2. 
. et; LI, 4. 


iam: iam vero qui potest vir bonus non ad id,. 
quod laudabile sit, omnia referre, quae ..? TV, 
iam vero venae et arteriae micare non desi- 
nunt quasi quodam igneo motu; N II, 24. j. iam, 
II. non (15 &t.) ©. 197, b. 
ideireo;: ideirco enim (manus) non desidera- 
rot, quis ..; F I, 39. qui (Stoiei)... id non con- 
cedant |} ideirco non dant, id eircumeidant, al. ||; 
TI, 78 nec ... ideirco ... non eadem super- 
stitione, qua ceterae gentes, conflictantur; L 1, 32. 
nec ... ideirco non contra illam legem sempiter- 
nam Sex. Tarquinius vim Lucretiae ... attulit; 
L 11, 10. quod idcirco fugiendum non sit, quod .. 
turpe non sit; O II, 33. — non idcirco non 
optume nobis a dis esse provisum, quod ..; N III, 
”. j. enim; F IV, 13. Fa 9. 
igitur: hasc igitur Epicuri non probo, in- 
quam; FI,26. nemo i. stultus || est || non miser; 
F 1,59. quem (Gallonium) libenter cenasse nemo 
negat. cur i. non bene? FIL,25. hoc i.... idem 
(philosophus) non videt ne expetendum quidem 
esse; F h. 29. cur i.... non malumos usitate lo- 
qui? FIV, 72. utrum i. tibi .. non placet? F V, 
77. si i. non sunt, nihil possunt esse; T 1, 12, 
in eo i. qui non est; T III, 40. potes i, ... non 
eum miserum dicere? T V, 12, ji, aliquis non 
pulcherrimus deus; N I, 80, hanc i. in stellie 
constantiam ... non possum intellegere sine mente; 
N II, 54. cur i. mundus non animans sapiensque 
iudicetur? N Il, 22. cum i. eae partes in extis 
non reperiuntur; D- I, 119. sunt i. domesticae 
fortitudines non inferiores militaribus; O I, 78, 
si j. non poterit sive causas defensitare sive ..; 
O I, 121. quo modo i. tot legibus eieotus in exi- 
lum nomen exulis non perhorrescis? P 32, iam 
fateris j. non esse te divitem; P 45. ad hanc i. 
eonversionem .‚.., ingrediendi membra non dedit; 
Ti 19, j. tam; F IV, 63, — non potest igitur 
dubitari, quin ..; A II, 27. non est i, voluptas 
bonum; F I, 39. non est i. summum malum do- 
lor; F II, 104. num non visi. audire, cur ... 
mors .. non sit in malis? TI, 77. non cadit i. 
in sapientem aegritudo; T III, 15. nom sunt i. en 


734 


non 


non 
bona dicenda nec habenda; T V, 44, non sine 
causa ij. Epicurus ausus est dieere ..; T V, 110. 


non est ji. tam explorata ista ratio; N I, 64. non 
pudet i. physicum ... ab animis conauetudine 
inbutis petere testimonium veritatis? N I, 88. 
non est 1, natura deorum praepotens; N II, 77. 
non est i. mundus deus; N II, 23. non esse i. 
natura ignem sempiternum; N III, 37. non est i,, 
ut mirandum sit ea praesentiri a divinantibus ..; 
D I, 128. non potueras hoc i. a principio . 
diecere? D II, 1 non sunt i. neque adsensiones 
neque actiones in nostra potestate; Fa 40. non 
est i. amici talem esse in eum, qualis ..; Lae 59. 
f. igitur, B, I, 5. non (21 &t.) ©. 209, a. — I, 
1, e. non (3 ©t.). nonne; P 38 (&. 211, b). 

itaque non haesitans respondebo; A I, 4. 
gt metuit, ne confundere omnia videatur; 
AU,110. placuit Epicuro medium esse quiddam; 
F I, 38. facile est invenire, qui ..; F III, 66, 
(ratio) discedit ab eorum curatione; F IV, 39, 
deterret sapientem mors, ... quo minus ..; TIL, 
91, inseite Heracleotes Dionysius ad ea disputat, 
quae ..; T IU, 18. sine causa ... primos tris 
versus revocasse dieitur Socrates; T IV, 63, pu- 
pi N 1,62. sic causa intellegi debet, ut .;; 

»34. tam ista me sapientiae ... fama delectat; 
Lae 15. itaque in rebus minime obscuris non 
multus est apud eos disserendi labor; F III, 40. 
wihi non satis videmini considerare, quod iter sit; 
F IV, 37. mihi placere non solet consequentia 
reprehenders; T V, 24. pulso Tarquinio nomen 
regis audire non poterat; R I, 52. ut omittam 
..., non vides..? LIII,39, eorum consilio sae 
aut non suscepta aut confecta bella sunt; O I, 79. 
(vir bonus) hac vi non utatur; O III, 75. feci non 
invitus, ut ..; Lae 4. pulsus ego civitate non 
sum; P 28. f. a, II. Lae 22. 

mehercule: f. hercule. 

modo: non modo ut Spartae, rapere ubi pueri 
et clepere discunt; R IV, 8, f. enim; A II, 8. 

ne: f. me, Il. non (17 &t.) ©. 655, a. 

nec, neque: quin ... neque satis sit (decre- 
tum) non esse falsum, sed etiam stabile, fixum, 
ratum esse debeat; A II, 27. nec ille .. iurare 
poseit | posset | ita se rem habere, neque ego 
non ita; A II, 128. nec ob eam causam non multo 
maiores esse et voluptates et dolores animi quam 
corporis; F 1,55. nec vero quisquam stultus non 
horum morborum aliquo laborat; F I, 59. Epi- 
curus autem ... nec non vult.... plane et aperte 
loqui, nee ..; FI, 15. nec tamen ... non satis 
Graecorum glorise responderunt; TI,3. nec, qui 
pauca perceperit, non idem reliqua eodem studio 
persequetur; T II, 1. nec vero quisquam fuit, 


qui eum ... non laudandum putaret; T I, 48. 
nec vero illud non eruditorum temporum men- 
tum est; T IV, 4. nec vero ... non sit deterior 


mundi potius quam humana condieio; N II, 36. 
nec vero Aristoteles non laudandus est; N II, 44. 
nee vero ene stellae ... non significant eandem 
mentem; N II, 54. nec tamen possumus dicere 
non E- captivos acerbe quam praedones neca- 
tos; N III, 82. nec ego multorum aegrorum sa- 
lutem non ab Hippocrate Be quam ab Asscu- 
lapio datamı iudico; N II, 91. neque te ipsum 
non esse commotum; D 1, 68. at . non (di) 
diligunt nos ... neque non possunt futura prae- 
noscere; D I, 82. TI, 102. 106 (105). nee ... non 
ost divinatio; DI, 83. II, 102. nec vero non omni 
supplicio digni ... consules; D II, 71. neo a 
... non dant vias aliquas; D II, 106. quae (ra- 
tio) neque Solonem Atheniensem non longis tem- 
poribus ante fugerat neque ..; R II, 59. nec ra- 
tio divina non hanc vyim ... habet; L U, 10. 
neque illis adimi nec iis non satis fieri, ... opor- 


tere; O II, 81. neo insipienti etiam in summa 
eopia non gravis (senectus esse potest); C 8. nec 
ulli bonarum artium magistri non beati putandi; 
C 29. te... nec potuisse non commoven; Las 9. 
nec ob aliam causam ullam boni improbis . 
amici esse non possunt; Lae 74. nec non saeps 
laudabo sapientem illum; P 8, f. ideirco; L I, 32. 
II, 10. — non est certe (illa vis) nec cordis nee 
sanguinis nec ..; T I, 60. f. enim; Lae 50. 78, 
neve: ut ne nimis cito diligere incipiant neve 
non dignos; Lae 78. 
non: non quo non latus locus sit, sed ..; A 
II, 37. quo modo non potest animal ullum non 
adpetere id, quod ..., sic non potest obiectam 
rem perspicuam non adprobare; A II, 38. e qw 
efieitur, non ut nos non intellegamus, quae vis 
sit istius verbi, sed, ut ..; FI, 15. non enim 
. ideirco non erat ortus illinc; F IV, 18. non 
enim, si mundus nullus erat, saecla non erant; 
N I, 24. non possumus ea - (sidera) non in 
deorum nnmero reponere; N II, 54. non possumus 
dicere ... non esse multos, qui ..; N 16. ut 
non tam fides non habenda quam ratio quaerenda 
sit; R I, 15. iam illia promiseis standum non 
esse quis non videt? O 1,32. non reddere (bene- 
fieia) viro bono non licet; OL, 48. non enim vi- 
deo, cur, quid ipse sentiam de morte, non audeam 
vobis dicere; C 77. f. ideirco; N III, 70. 
omnino: sunt .. multi, qui omnino Graecas 
non amentlitteras; AIL,5. sed... id quidam e philo- 
sopbis faciundum 0. non putabant; A IL, 17. sed 
aulis v. in re... [non] habemus; A II, 92. sine 
hoc institutionem o. amicitiae non posse reperiri; 
F I, 70. philosophia o. non egeremus; F II, 51. 
sententine Pyrrhonis, Aristonis ... adhibendas o. 
non fuerunt; FV, 23. qui o. non essent, eos ne 
miseros quidem esse posse; TI, 14. malum illad 
o. non esse; T III, 76. mihi enim, qui nihil agit, 
esse o. non videtur; N II, 44. quoius (vultus) 
vim Graeci norunt, nomen o. non habent; LI, 
27. quod ideirco fugiendum non sit, quod o. turpe 
non sit; O II,33. cum (Masinissa) ingressus iter 
pedibus sit, in equum o. non ascendere; C 4. — 
non est omnino hic docendi locus; F 1, 10. 
quoniam tibi non o. displicet definire et id facis, 
cum vis; FIO,5. ut vinum otis ... melius 
est non adhibere o. quam ..; II, 69. quibus 
(rebus) senectus etiamsi non abunde potitur, non 
0. caret; Ü 48. sensu .. amisso fit idem, 
(Seipio) natus non esset o.; Lae 14. f. ergo; Ol, 


plane: sed tamen ... 

.. senectus; C 32 

profecto: is profecto non extimeseit; T II, 
14. cuius (dei) operam p. non desideraretis; NL 
54. an tu mei similem eg esse aut tui deum? 


non plane me enervarit 


p. non putas; N I, 84, ec ita fieri p. non pos- 
sent; II, 19, — his tu praesentibus gemere et 
iactare te non audebis profecto; TI, 45. quod 


(maiores) non fecissent p.; Lae 13. quod (rirtus) 
non faceret p.; Lae 50. j 
prorsus non arbitror; T IV, 8. — non vides 
...? non prorsus, inquit; F II, 17. 
que: quae (virtutes) ingenerantur suapte natura 
appellantnrque non voluntarise; F V, »fusca- 
ue non numquam cursans per litora cornix«; D 
L 14. quoniam dant aliquid, idque non parvum; 
D I, 118. quique non paruerit, capital esto«; L 
II, 21. ut ea pecunia ex stipulatione debeatur, 
Fo ea non *; L II, 53. in res obacuras .. 
easdemque non necessarias; O I, 19. magnum 
opus est egetque exercitatione non parva; Lae 17. 
quidem: at dissolvit idem. mihi quidem non 
videtur; A II, 75. qui ... gloriam neglegant, 
frangantur infamia, atque en quidem non salis 


non 


eonstanter; O I, 71. j. at; TIL, 17. sed; N III, 
88. O II, 50. — ille (doctus vir) .. melius (facere 
poterit); ac non paulo quidem; T II, 89. 
sane: sed eam (causam) mihi non sane || satis |] 
probas; A I, 10. non sane .. conturbat me ex- 
spectatio tua; A II, 10. post enim Chrysippum 
non sane est disputatum; F II, 43. haec quo 
modo conveniant, non sane intellego; F V, 77. 
Peripatetici ... mediocritates .. perturbationum 
... mihi non sane probant; T Il, 22. cum ab 
iis non sane animosa defendatur sententia; T II, 
51. non sane optabilis ista quidem .. rudentibus 
apta fortuns; T V,40, eius (Cottae) orationi non 
sane desidero quid |] quod || respondeam; D 1, 9. 
non sane mirabile hoc quidem! D II, 67. non 
sane (tractata sunt) nisi ab eo, quem modo nomi- 
navi; L III, 14, Er non sane probantur in vol- 
gus |vulgus ||; P 2, 
sed ignorare te non arbitror ..; A I, 13. sed 
incredibilis quaedam ingenii magnitudo non desi- 
deravit indocilem usus disciplinam; A II, 2, sed 
intendi acies longius non potest; A II, 80. mino- 
rem esse eum (solem), quam videatur, sed non 
multo; A II, 82. sed non id agitur; A II, 88. 
beatam (vitam), sed non beatissimam; A II, 134. 
sed tam .. multam operam ponendam in eo non 
arbitrantur; FI, 1. esse in motu voluptatem ..., 
sed non augeri illam non dolendi voluptatem; F 
II, 10. quod vos quidem adiungere soletis, sed 
fieri non potest; F Il, 118, sed, quae perspicua 
sunt, longa esse non debent; F II, 31. Fer non 
conveniret || conveniet|] ad omnia; F III, 35. in- 
numerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed 
non necesse est; F III, 38. sed non alienum est 
... rationem huius verbi |[ huius |] faciendi Zeno- 
nis exponere; F III, 51. sed non sunt in eo ge- 
nere tantae commoditates corporis; F IV, 29. sed 
... non esse illud malum; F IV,52. sed en ... 
gravitas in eo (Aristone) non fuit; F V, 13. sed 
nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet; 
V,13. sed quoniam non possunt omnia simul 
diei; F V, 21. libri ... seripti ... ab optimis 
illis quidem virise, sed non satis eruditis; TI, 6. 
qui (Stoiei) aiunt manere animos, cum & corpore 
excesserint, sed non semper; T I, 78. sed homi- 
nes ea sibi accidere posse non cogitant; T I, 86. 
necesse mihi quidem esse arbitror philosophari; 
. sed non paucis; T II, 1. sed hasc eius (phi- 
ge vis non idem potest apud omnis; T II, 
11. sed Epicuro ... non est hoc satis; T II, 17. 
sed re succumbere non oportebat verbis glorian- 
tem; T II, 30. sed (verbum) in consuetudinem 
nostram non caderet; T III, 7. sed non necesse 
est nunc omnia; T III, 40. sed non sunt in hoc 
omnia; T III, 52. in multis etiam vitiie (hacc 
roclivitas) apparet, sed nomen res non habet; 
Tr IV, 28. ut eorum ... adfectio est illa quidem 
discrepans sibi ipsa, sed non distorta nec prava; 
T IV, 29. sed (bestiae) in perturbationes non in- 
eidunt; TIV, 31. sed Brutus tuus auctore Aristo 
et Antiocho non sentit hoc; T V, 21. sed non 
absurda sententia est; T V, 112. sed non vis 
fateri; N 1,71. sed tu hoc .. non vides, quam 
blanda conciliatrix ... sit .. natura? N 1, 77. 
sed clamare non desinitis; N I, 95. aed quia non 
confidebas tam esse id der icuum; N III, 9. sed 
non id quaeritur; N II, 17 sed ... non dubi- 
tabas, quin mundus esset deus; N III, 20. sed 
non omnia.... ea. deo potius tribuenda sunt quam 
naturae; N III, 24. nısi forte dieitis eam (provi- 
dentiam) nescisse. utinam quidem! sed non aude- 
bitis; N IO, 78, sed id quidem non credo; N II, 
88. reliqui .. omnes (philosophi) ... divinatio- 
nem probaverunt, sed non uno modo; DI,5, sed 
mon nunc id agitur; D I, 86. sed eo» (deos En- 


736 


Ze non 
nius) non curare opinatur ..; D I, 132. sed in 
rebus tam severis non est iocandi locus; D II, 25. 
sed non, ut hic (Epicurus) sibi constat, item Stoici; 
D II, 40. sed non pugno; D II, 48. ssed eos 
(deos) non curare opinor« ..; D II, 104. casum 
autem proelii nemo nostrum erat quin timeret, 
sed ... non aperte; D II, 114. ... cur into 
modo iam oracla Delphis non eduntur? D II, 117. 
erat hoc quidem verum ex aeternitate, sed causas 
id efhieientis non habebat; Fa 33. sed ego . 

non nimis adsentior ..; RI, 15. sed id ... non 
longo intervallo ... (populus) conseculus |] secu- 
tum, al.|| est; R II, 57. sed (uterque) se a suo 
munere non inpedit; R V,5. respondebo tibi equi- 
dem, sed non ante quam..; LI,8. sed... non 
multum discrepat ista constitutio religionum a 
legibus Numae; L II, 23. sed dubium non est, 
quin ..; L II, 33. sed ego cetera non tam re- 
striete praefinio; L II, 45, sed ea non tam ad 
en spevutant quam ad ius sepulchrorum ; 
L U, 58. sed bonum ... sine isto malo non ha- 
beremus; L III, 23. sed benivolentiam non adu- 
lescentulorum more ardore quodam amoris ... iu- 
dicemus; O I,47. latrocinari, fraudare, adulterare 
re turpe est, sed dicitur non obscene; O I, 128. 


... dieunt ..; O III, 39. 
id (consilium) sciri non opus esse; O III, 49. scd 
non, quiequid tibi audire utile est, idem [lid |} 
mibi dioere necesse est; O III, 52. sed huius 
modi reticentiae iure eivili [| omnes || comprehendi 
non possunt; O II, 67. eae (aedes) serviebant, 
sed hoc in mancipio Marius non dixerat; Ö II, 
67. sed (hoc) fit non honestum; O II, 103. nec 
tamen (petulantia, libido est) omnium adulescen- 
tium, sed non proborum; C36. sed... non recte 
iudicas de Catone; Lae 9. sed non egeo medicina; 
Lae 10. sed ea (amicitia) non satis habet firmi- 
tatis; Loe 19. f. omnino; A II, 17. 92. — sed 
cverte non: f. eerte, Il. sed; F I, 14. I, 12, 
TIL,33 D1,23 LI56 (816.410, b) et 
quidem iure fortasse (se probavit), sed tamen 
non vissimum est testimonium multitudinis; 
FO, 81. bene plane magnus mibi quidem vide- 
tur (Philoctetse dolor), sed tamen non summus; 
T U, 44. sapientise studium vetus id quidem in 
nostris, sed tamen ante Laelii aetatem et Scipio- 
nis non reperio quos appellare possim nominatiın; 
TIV, 5. sed tamen non agunt sio; T V,19, sed 
tamen ... in mari Fabius mori non potest; Fa 
14. sed tamen nostra legens non multum a Peri- 
pateticis dissidentia; O I, 2. j. plane. 

tam: quae ipsa (somnia) tamen tam levia non 
sunt, quam est Stoicorum de natura deorum ora- 
tio; N II, 95. — quae non tam naturae quam 
beatae vitae adiuncete sunt; AI, 21. ut haec non 
tam rebus quam vocabulis commutaverat, sic ..; 
A 1,37. qui omnia non tam esse quam videri 
volunt; A II, 44. mihi porro non tam certum est 
esse aliquid, quod comprendi possit, ... quam sA- 
pientem nihil opinari; A II, 59. quidam autem 
non tam id reprehendunt, si remissius agatur, sed 
... srbitrantur; FI,1. quod appellant honestum 
non taın solido quam splendido nomine; F I, 61. 
quam (voluptatem) si (Epicurus) explicavisset, 
non tam haesitaret; F II, 18. reperiam ... in- 
numerabiles non tam curiosos nec tam molestos, 
uam vos estis; F II, 28. quod (summum bonum) 
is (Carneades) non ta, ut probaret, protulit, quam 


non 76 non 
ut Stoieis ... opponeret; F II, 42. quod fho- | quam .. sensus abierit, t. suis ... bonis ... 
nestum) quale sit, non tam definitione ... intel- | mortui non carent; TI, 109. si, cum {si qui 
legi potest, ... quam communi omnium iudicio; | cum, al. || tantum operse philosophiae dedissem 
F II, 45. Zeno ... non tam rerum inventor fuit | || dedisset |], dolorem t. ferre non possem; T II, 


quam verborum nororum; F Ill, 5. illi igitur 
antiqui non tam acute optabiliorem illam vitam 
putant, praestantiorem, beatiorem; F IV, 63. est 
.. philosophi ... non tam gloriosa quam vera 
userentis; F V, 72. atque || atqui] hi quidem 

omines) optuma petentes non tam voluntate 
quaın cursus errore falluntur; T III, 4. quia || quia 
hi, qui || (morbi) non tam celeriter sanantur, quam 
illa (vitia) tolluntur; T IV, 82, zed quoniam 


suspicor te non tam de sapiente quam de te ipso | 
vereor, ne non tam virtutis ' 
fidueia nitendom nobis ad spem beate vivendi | 


quaerere; T IV, 58. 


quam vota facienda videantur; T V, 2, quam- 
quam non tam dicendi ratio mihi habenda fuit 
quam audiendi; N I, 56, ludimur ab homine non 


tam faceto quam ad scribendi licentiam libero; | 
; quamquam id est minime probandum, t.... ar 
R 1, 42. 


N I, 123. non tam stabilis opinio permaneret; 
N IL, 5. itaque cogito ... non tam refellere eius 
orationem quam en ... requirere; N III, 4. sin 
me interrogare (voles) non tam intellegendi causa 
quam refelfendi; N Il, 4. eadem non tan anim- 
advertuntur in pace; DU,58. ut illa tritici grana 
... non tam mirabilia sint quam coniecta belle; 
D II, 66. non tam est mirum; D II, 66. externa 
.. auguria, quae sunt non tam artificiosa quam 
superstitiosa, videamus; D II, 76. ut non tam 
fides non habenda quam ratio quaerenda sit; RI, 
15. eius (populi) autem prima causa codundi est 
non tam imbecillitas quam naturalis quaedam ho- 
minum quasi con tio; R1,39. fortasse || fore 
iam, al.|| non tam ıllius te rei publicae paenite- 
bit; R IH, 47. etsi eram perterritus non tam 
wmortis metu quam insidiarum a meis; R VI, 14. 
quae (inris interpretatio) non tam mibi molesta 
sit propter laborem, quam quod dicendi cogitatio- 
nem auferat; L 1, 12. non tam iustitiae quam 
litigandi tradunt vias; L 1, 18. me ... Athenne 
non tam operibus magnificis delectant quam re- 
cordatione summorum virorum; L II, 4. quoniam 
regale civitatis genus non tam regni quam regis 
vitis repudiatum est; L III, 15. consolarentur .. 
nos non tam philosophi ... quam celarissimi viri; 
L III, 26. non tam natura liberales quam qua- 
dam glorin ductos, ut benefici videantur; O I, 44. 
ut superioris filius Africani ... non tam potuit 
atris similis esse, quam ille fuerat sui; O |, 121. 
in homines non tam commutandarum quam ever- 
tendarum rerum cupidos; O II, 3. utilitatis nomen 
non tam splendidum quam necessarium ducimos; 
O II, 101. illa .. superiora ... posita non tam 
in consiliis nostris quam in fortunae temeritate; 
Lae 20, virtute enim ipsa non tam multi prae- 
diti esse quam videri volunt; Lae 98. j. enim; 
T1110. N I 10. Lae 51. N I, 57. sed; L II, 45. 
58. vero; Ü 27. 

tamen: quamquam oriretur || oreretor || a sen- 
sibus, tamen non esse judicium veritatis in sen- 
sibus; A I, 30. t. exitum non habebunt; A II, 35 
(36). unum t, illud non celant; A II, 60. t. non 
ea nota iudicabis, qua dieis oportere; A II, 84. 
t, non possis id verum esse ... defendere; A II, 
105. quae (vacuitas doloris) etiamsi malo caret, 
t. non est summum bonum; F II, 42. si... con- 
cedamus, virtutis t. non sit eadem ratio; F II, 
50. quae (causa) t. a te agetur non melior, quam 
illae sunt; F IV, 1. t. illı animo non esset hic 
vester finis; F IV, 27. ut... sit apud illos ... 
ordo rerum conservatus, ... t. persequi non de- 
bemus; FIV,53. cur, etiamsi ita sit, mors t. non 
sit in malis; T I, 77. etsi .. demus, ... t. non 
miserabiliter vir clarus emoritur; Tl, 96. quam- 


60. cui (T. Albucio) t. illud ipsum non aceidiaset; 
T V, 108. rationem t. eam ... non satis firmam 
puto; N 1,62. at mehercule ego, ... quamvis 
amem ipse me, t. non audeo dicere ..; N I, 78. 
nihil agentem t. deum non queunt cogitare; N], 
101, quod mihi t. ipsum non videtur; N II, 47. 
Demoeritus t. non inseite nugatur; D II, 30. ut, 
etiamsi praeter consuetudinem extiterit, praeter 
naturam t. non possit existere; D II, 60. sit ex- 
tremum, effectum t. non est; D II, 106. adsum- 
»tio t. ... non dabitur; D II, 108, ut, quamquam 
e futuro dieitur, t. ut id non possit convertere 
in falsum; Fa 17. si illi, ... + fateantur t. eas 
(adsensiones) non sine viso antecedente fieri; Fa 


' 44. etsi non omni intermenstruo, t. id fieri non 


posse nisi certo intermenstruo tempore; R I, 25. 


videtur aliquo esse non incerto statu; 
illud #. non adsentior tibi; R III, 47. |Jilla t. 
sequabilitas vitae non tantum habet sonsum, quan- 
tom cum ..; R fr 5||. verum t.... quercus huic 
loco non deerit; L I, 1 (2). etsi optimum sit 
Il est |}, t. invidiae metu non audeant |jaudent || 
dicere; O I, 84. ii t. non dubitant summum ma- 
lum dicere; O III, 106. t. is (Appius Claudius) 
‚.. non dubitavit dicere illa ... gravissime; C 16. 
t. is pati non possit, ut ..; Lae 87. et ceteras 
quidem res ... tamen inscii non attingunt; fr V, 
84. j. atque; F V, 94. O I, 155. III, 118. et; FI, 
15. T Ill, 77. etiam; A II, 18. nec; TIL, 3. NIU, 
82, sed (6 St). — ista quidem ... iam diu er- 
spoctans non audeo tamen flagitare; A 1,3. me 
‚. oratio Lueulli ... ita movit, ut..., non t. ut 
ei responderi || respondere || posse diffiderem; A 
II, 64. non ob eam causam t. [|t. non ob e. ce. || 
illud diei esse honestum, quia laudetur; F Il, 49. 
quod ... non etontinent t. omnes partes, e quibus 
(artes) constant; F III, 24. non est t. acque miser, 
qui ..; F IV, 66. qnis... pudorem, constantiam, 
etiamsi sua nihil intersit, non t. diligat? F V, 62. 
non inseite t. (hoc) dieitur; T II, 47. quod ei 
(erkarn) non praedicanti t. facile equidem crede- 
rem; N], 72. disputatio Cottse quamquam labe- 
factavit sententiam meumn, non funditus t. sustu- 
ht; D 1, 8. haec, etiamsi ficta sunt a poöta, non 
absunt t, a consuetudine somniorum; D 1,42. sed 
non numquam t. (agricola) fallitur; DIL, 16. non 
sequitur t,, ut ..; Fa 9. quae (gens) non, etiamei 
ignoret, qualem habere deum deceat, t. habendum 
sciat; L I, 24, non numquanm t. est largiendum; 
O Il, 54. non sunt t. ab earum (utilitatum) spe 
causne diligendi profectae; Lae 30. 

vero: nec vero aut, quod efficeret aliquid, aut, 
quod eficeretur, posse esse non corpus; A 1, 39. 
quasi vero non specie visa indicentar! A II, 58. 
illud vero non censuerim, ut ..; A II, 68. nisi 
vero Ennium non putamus ita totum illud audi- 


visse ...,utb..; AI,88, illa vero ferre non 
ossum; A II, 186. res vero bonas ... quis non 
egat? F I, 8. ego vero non dubito, .. quin ..; 


FIT. hoc vero non videre! FI, 29. quasi 
vero haee appetitio non ad summi boni adeptio- 
nem pertineret! F IV, 47, hoc vero te ferre non 
potuisse, quod ..; F IV, 62. an vero vir fortis, 
nisi stomachari coepit, non potest fortis esse? T 
IV, 48. quasi vero ipse non propter lubidinem 
tanta flagitia .. faciat; TIV, 73. ira vero, quae 
quam dia perturbat animum, dubitationem insa- 
nise non habet; T IV, 77. an vero ... non pos- 
sis adduei, ub..? N II, 17. quasi vero non Graius 
hoc dicat; NU, 81. ille vero ... contra communem 


non 


opinionem non dubitat eo ratione; N III, 72. 
quis vero non videt...? D ‚95. si vero id (caput 
iecoris) non est inventum; D II, 82. illa .. 
sententia habet aliquid disputationis, hasc vero 
non est tolerabilis; Fa 21, ductus vero aquarum 
... quis non ... inriserit? L II, 2. quem vero 
astrorum ordines ... non gratum esse cogunt; 
LU, 16. poena vero violatae religionis iustam 
recusationem non habet; LIl, 41. urbes vero sine 
hominum coetu non potuissent nec aedificari nec 
frequentari; O II, 15. ulus vero non debnit 
condiciones re ellicas .. perturbare 
eriurio; O III, 108. ego veronon gravarer, si..; 
m 17. f. at; R I, 67. iam. nec; FI,59. TII,48. 
IV, 4. I, 86. 44. 54. DI, 71. — non vero 
tam isti (lacerti mortui sunt) quam ta ipse, nu- 
gator! C 27, 

B. mit unmittelbarem Gegenfas (vgl. 
A, b. sed. tam. tamen); I. ohne formellen Aus: 
drud: 1. allein: moveor, ut admoneam te, non 
ut flagitem; A ep 1. Menippum imitati, non in- 
terpretati; AI,®. ethaeec, qui illa non poteront, 
et, qui Graeca poterunt, non contemnent sus; A 
I, 10. quid .. causae est, cur poötas Latinos 
Graeecis litteris eraditi legant, philosophos non 
legant? A I, 10. animo iam c tenemus com- 
prehensa, non sensibus; A II, 21. ratio, quae ex 
rebus perceptis ad id, quod non percipiebatur, 
addacit; A II, 26 propria veri, non com- 


‚26. sed 
muni veri et falsi nota; A II, 38, non posse 


eorum pereipi, alia non pereipj; A II, 
40. non potest accidere, ut eorum alia percipi 
possint, alias non possint; A II, 40. fidentium 
est hominum ..., non eorum, qui ..; A II, 48. 


quonam modo, falsa visa quae sint, ea deus eflicere 
possit probabilia A binn autem plane prozume ad 
verum accedant, eflicere non possit, aut, si ea quo- 
que possit, cur illa non possit, quae perdifficiliter, 
internoscantur tamen, et, si haec, cur non, inter 
quae nihil sit omnino; A II, 47. bonis (similia 
sunt quaedam) non bona et artificiosis minime 
artificioea; A II, 50. aliquid, quod non sit, id vi- 
deri sibi; A II, 52. tu .. vis (geminos) eosdem 
- esse, non similes; A II, 55 (54). rationes 

as latiore specie, non ad tenue elimatas; A II, 66. 
posse (sapientem) ..., quae non possint pereipi, 
ab iis, quae poseint, distinguere; A II, 67. ita.. 
finitima sunt falsa veris eague, quae ipi non 
possunt, #is, quae possunt, ut ..; A II, 68. qui 
veri esse aliquid non negamus, percipi posse ne- 
gamus; A Il, 73. si id (visum) tale esset ab eo, 
quod est, ut eiusdem modi ab eo, quod non est, 
posset esse; A Il, 77. opinionis .. esse mends- 
eium, non oculorum; A II, 80. quasi quaeratur, 
quid sit, non, quid videatur; A II, 80. inter quae 
vis# nihil intersit, fieri non posse, ut eorum alia 
Ber possint, alia non possint; A II, 88, quid 

abes explorati, cur non possit tibi Cotta videri, 
qui non sit, quoniam aliquid videtur esse, quod 
non est? A II, 85. pietor videt, quae nos non 
videmus; A Il, 86. nonne etiam bis exclamarit 
se videre, cum omnino non videret? AIT,89. qui 
- hanc (conclusionem) non probare, cum pro- 

veris eiusdem generis euperiorem? A II, 96. alia 
visa esse, qQuae pereipi possint, alia, quae percipi 
non possint; A II, 99. alia visa esse probabilia, 
alias non probabilia; A II, 99, id.. non esse sa- 
tis, cur alia posse percipi dicas, alin non posse; 
AI,103. an est alıquid, quod positum (sapiena) 
vel improbare vel adprobare poseit, dubitare non 
possit? A II, 107. quanti libertas ipsa aestimanda 
est non mihi necesse esse, quod tibi est, dicere ..! 
A U, 120. an Stoicis ipsis inter se disceptare, 
cam iis non licebit? A II. 126. veritus, ne movere 
hominutm studia viderer, retinere non posse; FI, 2. 

u. 


137 


non 


verum .. invenire volumus, non tamquam adrer- 
sarium aliquom oonvincere; FI, 13, ut posten 
variari voluptas distinguique possit, augeri ampli- 
ficarique non possit; F I, 38. ut... gubernatoris 
ars ... ntilitate, non arte laudatur; FI, 48. io- 
dicare, quid faciendum non faciendumve sit; FI, 
47. neque stultorum quisquam beatus neque aa- 
pientium |} sapientum || non beatus; FI,61. cum 


omnis dolor detractus esset, variari, non augeri 
voluptatem; F II, 10. ergo illi ah, uid 
Epicurus dieat, ego non intellego? F II, 13, hoc 


interest, quod voluptas dicitur etiam in animo ..., 
non dieitur laetitia nec gaudium in corpore; FIT, 
18. cum rerum obscuritas, non verborum, facit, 
ut non intellegatur oratio; FII, 15. hac rhetorica 
hilosophorum (dicam), non nostra illa forensi; 

F U, 17. neo .. sequitar, ut, cui cor sapiat, ei 
non sapiat palatus; F II, 24, qui bene cenent, 
omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo 
bene; F II, 24, quod ea voluptas, quae in motu 
sit, et parvos ad se allieiat et bestias, non illa 
stabilis; F II, 32. ut in omnibas factis re, non 
teste moveamar; F II, 52. ad honestatem .. 
(Seipio) illum omnem conatum suum referebat, 
non voluptatem; F II, 56, est aliquid, quod 
nobis non liceat, licent illis; F II, 68. negat Epi- 
curus ... quemquam, r honeste non vivat, 1u- 
cunde posse vivere; U, 70, malet existimari 
bonus vir Ävir bonus ||, ut non sit, quam esse, 
ut non patetur; FII, 71, eum ... mes causa mihi 
amicum fuisse, non sus; F Il, 72. si pudor, .. 
modestia ... infamiae metu coörsebuntur, non 
sanctitate sun se tuebuntur; F II, 73. voluptas, 
quae passeribus nota est omnibus, a nobis intellegi 
non potest? F II, 75. eamne.. rationem sequere, 
qua tecum ipse ... utare, profiteri et in medium 
roferre non audeas? F II, 76. de ingenio eius 
Epicuri) in his dieputationibus, non de moribus 
quaeritur; F II, 80. mihi .. satis est, ipsis non 
satis; F II, 82. me .. ipsum names oportet, non 
mea; F II, 85. an dolor longissimus quisque mi- 
serrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas 
facit? FII,88,. qua... re ab [[a|| deo a 
vineitur, si neternitate non vincitur? F II, 88, 
huic omnia sensu, non ratione sunt iudicanda; 
F II, 91. rationes tuas te video compensare cum 
istis doloribus, non memoriam corpore percepta- 
rum voluptatum; F II, 98. innatam esse homini 
probitatem gratuitam, non invitatam voluptatibus 
neo praemioram mercedibus evocatam; F II, 99, 
aliud. yet iis (bestiis) propositum, non volupta- 
tem; F II, 109. lege laudationes .. non eorum, 
qui sunt ab Homero laudati, non Cyri, non Agesi- 
lai, non Aristidi aut Themistocli, non Philippi aut 
Alexzandri, lege nostrorum hominum, 1 vestrae 
familiae; F Il, 116. illud ... quasi seligendum, 
non expetendum; F III, 22. vita agenda est certo 
enere guodam, non quolibet; F II, 24. ut in 
ipsa (arte) insit, non foris petatur extremum, id 
est artis effectio; F II, 24. ea, quae proficiscun- 
rima, non perfectione 

recta sunt indicanda; F In, 82 ut... mel... 
au0 .. Fern genere saporis, non rn 
cum aliis dulcse esse sentitur, sie ..; I, 34. 
ea nestimatio genere valet, non magnitudine; F 
III, 34. quae (aestimatio virtutis) genere, non 
erescendo valet; F II, 84. opinio facit, non na- 
turs, vim doloris aut maiorem aut minorem; F 
III, 42. neque ab ulla re, quse non sit in bonis, 
id, quod sit in bonis, contineri -potest; F III, 49, 
hoe ipsum instituamus ... pluribus verbis dicere, 
quod uno non poterimus; F III, 55. id.. propter 
rem ipsam, non propter usum; F Ill, 57. quod 
non sapienter Croe- 
. inchoati cuinsdam 

98 


tur a virtute, susceptione 


ille unus & tem 7 Te 


tum monuit; FI, 7 


non 


138 


non 


ofieii est, non perfecti; F IV, 15. praeposita | timus? TII,1. est .. gloria solida quasdam 


esse, non bona; IV, 20. haec reicienda esse, 
non fugienda? F IV, 22. aequius videbatur Ze- 
nonem cum Polemone disceptantem ... videre ..., 
non stantem cum jis.... uti isdem argumentis ..; 
F IV, 45. qui ... divitias, gloriam, multa alia 
bona esse dicant, laudabilia non dieant; F IV, 49. 
illud ... in primis hebes, illorum scilicet, non 
tuum; F IV, BD. vitam nostram, consilia, volun- 
tates, non verbn corrigi; F IV, 52, ex rebus .. 
timiditas, non ex vocabulis nascitur; F IV, 53, 
{curiam) Hostiliam dico, non hanc novam; FV,2, 
ut necesse sit omnium rerum, quae natura vige- 
ant, similem esse finem, non eundem; FV, 5. 
ut ea vis diligendi ad aliam rem quampiam refe- 
ratur, non ad eum ipsum, qui aese diligat; F V, 
propter nos .. illam (voluptatem), non pro- 
pter eam nosmet ipsos diligimus; F V,30. ut... 
animi .. virtutes non voluntarias vincant virtutes 
voluntariae; FV,38. si ad prudentes (me vocas), 
alterum fortasse dubitabunt, ... alterum non du- 
bitabunt; F V, 85. quia, si mala sunt, is, qui erit 
in iis, beatus non erit; si mala non sunt, iacet 
omnis ratio Peripateticorum; F V,86. quasi vero 
(Heracleotes Dionysius) hoc didicisset a Zenone, 
non dolere, cum doleret! F V, 94. quae (nostri) 
natura, non litteris adsecuti sunt; TI,2. sic eas 
(disputationes) exponam, quasi agatur res, non 
quasi narretur; TI,8. cum... miserum esse dicis, 
tum |]{tum]|] eum, qui non sit, dicis esse; TI, 
12, istuc ipsum, non esse, cum fueris, miserrimum 
puto; TI, 12. quia non sint, cum fuerint, eo 
miseros esse; TI, 13, quid.. tam pugnat, quam 
non modo miserum, sed omnino quicquam esse, 
qui non sit? TI, 13. arbores seret diligens agri- 
cola ...; vir magnus leges, instituta, rem pabii- 
cam non seret? TI,31. ut facile intellegi possit 
animum et videre et audire, non ens partis, quae ..; 
TI,46. quod cum (animus) sentit, illud una sen- 
tit, se vi sua, non aliena moveri; T I, 55. at ut 
oculus, sic animus se non videns alia cemit; TI, 
67. Socrates ... adhibuit .. liberam contuma- 
ciam a magnitudine animi ductam, non a superbia; 
Tın. u mente dici ..., non de partibus iis, 
in quibus ..; TI, 80. a malis igitur mora ab- 
ducit, non a bonis; T I, 83. mors nos a malis, 
non a bonis abstraxisset; TI, 84. nibil posse in 
©0 esse, qui ipse non sit; TI, 90. metuit, ne 
laceratis membris minus bene utatur, ne combustis, 
non extimescit; T I, 106. totus igitur hie locus 
est contemnendus in nobis, non neglegendus in 
nostris, ita tamen, ut ..; TI, 108. cui (Alcida- 
manti) rationes eae ... defuerunt, ubertas oratio- 
nis non defuit; T1,116. cum sciet id sibi posse 
evenire, et quis est, cui non possit? T II, 16. 
uasi de verbo, non de re laboretur; T II, 29. 
efinis tu mihi, non tollis dolorem, cum dicis 
asperum; T II, 30. optare hoc quidem est, non 
docere; TI, hoc pueri possunt, viri non 
oterunt? et mos valet, ratio non valebit? T UI, 
. militiam vero — nostram dico, non Spartiata- 
run; T II, 37. quiesce .. et volnus adliga. 
etiamsi Eurypylas posset, non posset Aesopus; 
T U, 39. ergo haec veteranus miles facere poterit, 
doctus vir enpiensque non poterit? TII,39. tune 
. exclamabis ut mulier, non constanter et se- 
date feres? T U, 46. »conqueri fortunam adver- 
sam, non lamentari decet«; T II, 50. videsne 
igitur opinionis esse, non naturae malum? T II, 
53. multi, qui „.. volnera ... tulerunt, iidem 
omissa contentione dolorem morbi ferre non pos- 
sunt; T IL, 65. Graeci... homines, non satis ani- 
mosi, prudentes, ut est captus hominum, satis; 
T1,65. an quod corporis gravitatem et dolorem 
animo iudicamus, animi morbum corpore non sen- 


res et expressa, non adumbrata; T IUI,8 ut 
furor in sapientem cadere possit, non possit in- 
sania; T III, 11. maeres videlicet regni desiderio, 
non filiae; T III, 26. »scibam me in mortiferum 
bellum, non in epulas mittere«; T II, 28. nihil, 
ante quam evenerit, non evenire posse arbitrari; 
T IQ, 30. malum illud opinionis esse, non natu- 
rae; TIII,31, a gravibus illis antiquis philosophis 
etenda medicina est, |jest, eij] non ab his vo- 
uptarüs; TII,40. de acumine agitur eius (Epi- 
cur), non de moribus; T III, 46. feriunt .. (ista 
necopinata) fortasse gravius, non |]nam |] id efi- 
eiunt, ut ea, quae accidant, maiora videantur; 
quia recentia sunt, maiora videntur, non quia re- 
pentins; T II, 55. efhcitur, ut ex illo necopinato 
plaga maior sit, non ..., ut ... is modo aegri- 
tudine adficiatur, cui ille necopinato casus evene- 
rit; TIIL, 59. vides ergo opinionis esse, non na- 
turae malum; T IH, 65. timor igitur ab his aegri- 
tudinem potuit repellere, ratio ab sapienti viro 
non poterit? T II, 66. cogitatio igitur diuturna 
nibil esse in re mali dolori medetur, non ipsa diu- 
turnitas; T III, 74. aegritudinem ... moveri for- 
tunae et corporis incommodis, non animi malis; 
T II, 78. ut .. tulerit quisque eorum, qui sa- 
pienter tulerunt, non quo quisque incommodo ad- 
fectus sit, praedicandum est; T III, 79. definiunt 
. animi aegrotationem opinationem vehementem 
de re non expetenda, tamquam valde expetenda 
sit; T IV, 26. opinionem (definiunt) vehementem 
de re non fugienda inhaerentem . tamquam 
fugienda; T IV, 26. quia proclives || proclive, al. || 
ad eas perturbationes, non quia semper, feruntur 
|semper feruntur|]; T IV, 28. quod animi va- 
lentes morbo temptari non possunt, |jut, al.|| cor- 
pora possunt; T IV, 31, oratorem .. irasci mi- 
nime decet, simulare non dedecet; TIV, 55. ntile 
est .. uti motu animi, qui uti ratione non potest; 
T IV, 55. quae evellenda et extrahenda penitus, 
non eireumcidenda nec amputanda sunt; TIV, 57. 
ut cavere ||confdere, providere || decet, timere 
non decet, sic gaudere decet, laetari non decet; 
T IV, 66. quod ex aliorum et ex nostra fortasse 
mollitis, non ex ipsa virtute, de virtutis robore 
existumo; T V, 4 mathematicorum iste mos est, 
non est philosophorum; T V, 18. quae genere, 
non numero cernerentur; T V, 22. »vitam regit 
fortuna, non sapientia«; T V,25. si Socrates aut 
Antisthenes diceret, non is, qui ..; TV, 26. rem 
. opinor spectari oportere, non verba; T V, 82. 
an Scythes Anacharsis potuit pro nihilo pecuniam 
ducere, nostrates philosophi facere non poterunt 
Ü potuerunt]? T V, 9%. iucunditatem .. vietus 
esse in desiderio, non in satietate; T V, 100 (99). 
quid aliud ... in bovis, non in regis sepulcro in- 
scriberes? T V, 101. an tibicines ... suo, non 
multitudinis arbitrio cantus numerosque moderan- 
tur? T V, 104. si rerum naturam, non ignomi- 
niam nominis quaerimus; T V, 107. ei nox non 
adimit vitam beatam, cur dies nocti similis adimat? 
TV, 112. sine varietate colorum licebat vivere 
beate, sine notione rerum non licebat; T V, 114. 
at eius (Homeri) pieturam, non podsin videmus; 
T V, 114. ut, quae ipse (Homerus) non viderit, 
nos ut videremus, effecerit; T V, 114. cum ea re, 
non verbis ponderarentur; T V, 120. cuius rei 
tantae ... facultatem consecutum esse ıne non 
profiteor, secutum esse prae me fero; NI,12. ut 
ea (honesta, commoda) inter se magnitudine et 
quasi gradibus, non genere differrent; N 1, 16. 
sin (Pronoea) alia est, cur mortalem fecerit mun- 
dum, non ... sempiternum; N I, 20. qui (Pro- 
tagoras) sese negat omnino de deis habere quod 
liqueat, sint, non sint qualesve sint; N I, 29. 


non 
in physicis (rebus), quid non sit, eitius, quam quid 
sit, dixerim; N I, 60. cum... Zenon .. (diceret) 
non nulla visa esse falaa, non omnia; N I, 70, 
atqui si haec Democriten (Epicurus) non audisset, 
quid audierat? N I, 73. quid est, quod Velleius 
intellegere possit, Cotta non possit? N I, 74. 
raecipitare istuc quidem est, non descendere; 
KT, 39. Er dei percipi cogitatione, non 
sensu; N |], 105. ut Ti. Öse te 
audire dicas, non eum, qui ..; N I, 115. ut, quos 
ratio non posset, eos ad oficium religio duceret; 
N 1,118. quam (amicitiam) si ad fractum nostrum 
referemus, non ad illius commoda, quem diligemus 
Ndiligimus]|; N I, 122. ut homunculi similem 
deum (Epicurus) fingeret, liniamentis dumtaxat 
extremis, non habita solido; N I, 128. facilius 
me, ... quid non eentirem, quam quid sentirem, 
posse dicere; N II, 2. ea Der) dieit, ut 
ab ipsa natura didieisse, non ut ipse repperisse 
videatur; N II, 16, an cetera mundus Trabebit 
omnia, hoc unum, quod plurimi est, non habebit ? 
N If, 18. quod ratione utitur, id melius est quam 
id, quod ratione non utitar; N II, 21. huno dico 
Liberum Semela natum, non eum, quem .; N, 
62. qui .. convenit ... intellegers declarari ho- 
ras arte, non casu? N II, 87. quasi (Hyades) a 
subus essent, non ab imbribus nominatae; N II, 
111. Ti. Coruncanium ..., non Zenonem ... se- 
quor; N III,5. qui (imperatores) patriae conaule- 
rent, vitae non parcerent; N III, 15. videre opor- 
tet .., quid tibi concedatur, non te ipsum, quod 
velis, sumere; N II, 21. „quod ratione utitur, id 
melius est quam id, quod ratione non utitur*; 
II, 22. „quod litteratum est, id est melius, 
quam quod non est litteratum*; N III, 23. in- 
tellegere se habere sensum et rationem, haec 
eadem Orionem et Caniculam non habere, et, si 
domus pulchra sit, intellegamus eam dominis .. 
aediticatam esse, non muribus; N III, 26, ai illum 
(mundum) aedifieatum esse || aedificatum ||, non 
... & natura conformatum putarem; N 1II, 26. 
illa (natura) vero cohaeret et permanet |] cohae- 
rent et permanent || naturae virıbus, non deorum; 
N III, 28, nec potest (animal) ullo seneu iucunda 
accipere, non accipere contraria; N III, 32. ego 
autem non intellego, quo modo calore extincto 
eorpora intereant, non intereant umore aut spiritu 
amisso; N III, 35. vide igitur, ne virtutibus ho- 
minum isti honores habeantur, non immortalitati- 
bus; N III, 46. quo modo .. potes, si Latonam 
deam putas, Hecatam non putare? N II, 46, 
sin ||si|] haec (Asteria) des est, cur non Eume- 
nides? N III, 46. salutem, concordiam .., rerum 
vim habere videmus, non deorum; N II, 61. eos 
-., qui di appellantur, rerum naturas esse, non 
figuras deorum; N III, 63, ut donum hoc divinum 
rationis ... ad dem hominibus, non ad boni- 
tatem impertitum esse videatur; N III, 75, homi- 
num esse istam culpam, non deorum; N III, 76. 
nos .. philosophi esse volumus, rerum auctores, 
non fabularum; N II, 77. non dari illam (ratio- 
nem) quam dari humano generi melius fuit; N 
IN, 78. ea .. se accipere, non auferre dicebat; 
N II, 84. quasi ego paulo ante de fundo For- 
mwiano P. Rutilii sim questus, non de amissa sa- 
lIute; N II, 86. si id donum a deo, non a nobis 
haberemus; N III, 87. neque ... & deo inmissum 
dolorem, non conceptum a se ipso continebat; 
N III, 91. hi duo ıllos oculos orae maritumae 
effoderunt, non iratus aliqui ... deus; N II, 91. 
deus inelusus corpore humano iam, non Cassandra 
loquitur; D I, 67. de salute Lacedaemoniis esse, 
non de victoria cogitandum; D I, 76. animi .. 
integri, non vitiosi est corporis || [corporis] || di- 
vinatio; D I, 81. an, dum bestiae loquantur, ex- 


139 _ 


non 


spectamus, hominum consentiente auctoritate con- 
tenti non sumus? D I, 84, quid .. causne est, 
eur Cassandra furens futura prospiciat, Priamus 
sapiens hoc idem facere non queat? DI, 85. ille 
Romuli auguratus pastoralis, non urbanus fuit nes 
fitus; D I, 107. quae ... portendebantur, ... 
ut (Caesar) videret interitum, non ut caveret; D 
I, 119. animi hominum ... cernunt ea, quae per- 
mixti cum corpore animi ||[animi]|| videre non 
possunt; DI, 129. »qui sibi semitam non sapiunt, 
alteri monstrant viam«e; D I, 132. sunt .. ea 
mathematicorum, non hariolorum; D U, 10. ad 
eapientes haec, non ad divinos referri solent; D 
II, 11. ergo haece quoque dialectiei dicent, non 
divini; D IL, 11. plerumque .. (haec), non sem- 
per eveniunt; DII, 14. idneque, si fatum fuerat, 
(Deiotarus) effugisset nec, si non fuerat, in eum 
casum incidisset; D II, 20. argumentis et ratio- 
nibus oportet, quare quidque ita sit, docere, non 
erentis; D II, 27. sunt igitur artis inventa, non 
vetustatis; DIL, 33. qui fit, ut alterum intellegas 
-.., alterum non videas? D II, 37. qui tandem 
evenit, ut litetur aliis (dis), alis non litetur? D 
II, 38. tanta inter eos (deos) dissensio (est), ... 
ut Apollinis exta bona sint, Dianas non bona? 
D 11,38. quid fieret, non cur fieret, ad rem per- 
tinere; ph, 46. quasi pisces, non galli cecine- 
rint! DH, 56. nec id, quod non potuerit fieri, 
factum umquam esse, nec, quod potuerit, id por- 
tentum esse; DII, 61, * ita aqua Albana deducta 
ad utilitatem agri suburbani, non ad arcem urbem- 
que retinendam; D II,69. restant .. sortes eae, 
pe ducuntur, non illae, quas vaticinatione fun- 
untur; DII, 70. sin oflieis (quaerimus), a virtute 
ipsius, non ab auspiciis petita sunt; D II, 79, 
quid mirum, .. si... inbecilli animi superstitiosa 
ista concipiant, verum dispicere non possint? D 
R quibus in rebus temeritas et casus, non 
ratio nec consilium valet; D II, 85. restant duo 
divinandi genera, quae habers dieimur a natura, 
non ab arte; D II, 100. nonne ipsa varietas ... 
fortunam esse causam, non naturam esse || [esse] || 
docet? D II, 109, ut, quae sapiens non vident, 
ea videat insanus; D II, 110. hoc scriptoris est, 
non furentis, adhibentia |lest non f, adh. || dili- 
gentiam, non insani; D Il, 112. quasi vero eo 
cibo mens, non venter infetur; D II, 119. quod 
insani sus visa coniectori non narrant, narrant, 
qui somniaveront; D II, 122. an Serapis potest 
nobis praescribere per somnum || somnium || cura- 
tionem valetudinis, Neptunus gubernantibus non 
potest? et si sins medico medicinam dabit Mi- 
nerva, Musae scribendi ... scientiam somnianti- 
bus non dabunt? D II, 123. ut id, quod evenit, 
naturae vis, non opinio erroris effecerit; D II, 148. 
eum ... Ü... coniecturam adhibeant, non natu- 
ram; D II, 147. in factis inmutabilitatem appa- 
rere, in futuris quibusdam, quia non apparet, ne 
inesse quidem videri; Fa 17. sine externa ... 
causa, non sine aliqua; Fa 24. fortuitae sunt 
causae ..., non inclusae in rerum natura; Fa 28. 
ut „sauciabitur Philocteta® omnibus ante sasculis 
verum fuit, „non sauciabitur“ falsum; Fa 37. cum 
id visum proximam causam habeat, non prineipa- 
lem; Fa 42. verbis eos, non re dissidere; Fa 44. 
hoc modo hanc causam disceptari oportet, non ab 
atomis errantibus ... petere praesidium; Fa 46. 
num sortiuntur (atomi) inter se, quae declinet, 
quae non? aut cur minimo declinent intervallo, 
maiore non? aut cur deelinent uno minimo, non 
declinent duobus aut tribus? optare hoc quidem 
est, non disputare; Fa 46. earum ipsarum rerum 
. reapse, non oratione perfectio; R 1, 2. qui 
inperia consulatusqus nostros in necessariia, non 
in expetendis rebus, muneris fungendi gratia 
99” 


non 


subseundos, non praemiorum aut gloriae oausa ad- 
petendos putet; R I, 27. quid...L. Pauli nepos 
... quaerit, quo modo duo soles visi aint, non 
uaerit, eur ..? RI,31. a regum ... domina- 
tione solere in libertatem rem populi vindicari, 
non ex liberis populis reges requiri; RI,48, cum 
rem publicam opes paucorum, non virtutes tenere 
coeperunt; RI, 5l. sin id nomen moribus dan- 
dum est, non linguis; R 1,58. plebem ... multae 
.. dietione ovium et bovum ||boum|j ..., non 
vi et suppliciis coörcebat; R U, 16. virtutem et 
sapientiam regalem, non progeniem quaeri opor- 
tere; R II, 24. in ea re publica, quam auspicato 
Romulus condiderit, non in ills, quam ... sibi 
ipse Socrates ... depinzerit; RI, 51. qui ... 
levi admonitu F non actu |ac nutu || inflectit 
illam feram; R I, 67. ut omnia verborum mo- 
mentis, non rerum ponderibus examinet; R III, 12. 
denter facere dieimur, iuste non dicimur; R 
‚16. eur virgini Vestali sit heres, non sit ma- 
tri suae? BIIL 17. cur... P. Crassi filia posset 
habere ... aerig milliens salva lege, mea triciens 
non posset? R II, 17. leges .. a, non iusti- 
tia nostra comprobantur; R III, 18. natura .. 
viros bonos eam iustitiam sequi, quae sit, non 
eam, quae putetur? R III, 18. benivolorum |] be- 
nev. || concertatio, non lis inimicorum, iurgium 
dieitur; R IV, 8. iurgare igitur lex putat inter 
se |ivetat]| vicinos, non litigare; R IV, 8. iu- 
dieiis .. magistratuum, discoptationibus legitimis 
propositam vitam, non poötarum ingeniis, habere 
debemus; R IV, 12. nostris .. vitlis, non casu 
aliquo, rem publicam verbo retinemus; R V, 2. 
in dissensione ceivili ... expendendos eivis, non 
numerandos puto; R VI, 1. mens ouiusque is est 
quiaque, non ea figura, quae digito demonstrari 
potest; R VL,26. leniter atque placide fides, non 
vi et impetu, conouti debere *; R fr 9. ut en, 
quse gigmuntur, donata consulto nobis, non for- 
tuito nata videantur; LI, 25, quam (Academiam) 
r-— ego placare cupio, summovere non audeo; 
I, 39, quodsi homines ab iniuris poena, non 
natura arcere deberet; L I, 40. quodsi poena 
U [si poena] ||, si metus supplicii, non ipsa turpi- 
tudo deterret, ab iniuriosa ... vita; L ], 40. cal- 
lidi sumus, mon boni; L I, 41. quor ius ex in- 
iuria lex facere possit, bonum eadem facere non 
possit ex malo? L I, 44 em (honesta, turpia) .. 
in opinione existimare, non in natura posita do- 
mentis est; L 1, 45. ut vera et falsa ... sun 
sponte, non aliena iudicantur, sic ..; LI, 45. 
nee est dubium, quin is... oficium, non fructum 
sequatur; LI, ei emolumentis, non suapte 
vi |sua sponte || virtus el LI149. an 
corporis pravitates ... habebunt aliquid offensio- 
nis, animi deformitas non habebit? LI,51. quom 
-.. valetudinem, pulchritudinem commodas res 
appellet, non bonas, debilitatem, dolorem incam- 
modas, non malas; LI,55, ut in se ratianem et 
mentem putet inesse, in caelo mundoque non pu- 
tet; LU, 16. virtutes .., non vitis Consscrare 
deeet; L II, 28. vidimus ... iudicia perrupta ab 
isdem corruptela j|[corrupta]|| hominum, non 
deorum; L Il, 48. iam aes atque ferrum duelli 
instrumenta, non fani; L II, 45. plebi re, non 
verbo danda libertas; L II, 25. suffragandi nimia 
libido ... eripiends fuit potentibus, non latebra 
danda populo; L II, 34. qui... id (sum- 
mum bonum) suis commodis, non honestate meti- 
tur; O I, 5. quod dierum essent pactae, non no- 
etium indutiae; O I, 38. deeipere hoc quidem 
est, nom iudioare; OÖ I, 33, uter esset, non uter 
imperaret; O I, 88. »ferro, non auro vitam cer- 
namus utrique; O 1,38. [erat (iure jurando solu- 
tus) verbia, ra non exat); O I, 40. [in fide quid 


740 


non 


senseris, non quid dixeris, cogitandum]; OÖ I, 40. 
demus (beneficium) necne, in nostra potestate est, 
non reddere viro bono non licet; O 1,48. in qui- 
bus (feris) inesse fortitudinem saepe dicimus ..., 
iustitiam, aequitatem, bonitstem non dieimus; 
O1, 50. si (animus) sua cupiditate, non utilitate 
communi inpellitur; O I, sapiens animi ma- 
gnitudo honestum illud ... in factis positum, non 
in gloria iudicat; O I, 65. non est .. consenta- 
neum, qui metu non frangatur, eum frangi cupidi- 
tate; O I, 68. ommino illud honestum ... animi 
efheitur, non corporis viribus; O I, 79. procuratio 
rei publicae ad eorum utilitatem, qui commissi 
sunt, non ad eorum, quibus commissa est, gerenda 
est; O1, 85. ut eos adversarios existimemus, qui 
arma contra ferant, non eos, qui .; O I, 87. 
victus cultusque corporis ad valetudinem refera- 
tur ..., non ad voluptatem; OÖ I, 106. ut non 
numquam mortem sibi ipse consciscere alius de- 
beat, alius [in eadem causa] non debeat; O I, 112. 
sermper Rupilius.... Antiopam, non saepe Aesopus 
Aiscem; OÖ 1, 114, ergo histrio hoc videbit in 
scaena, non videbit sapiens vir in vita? O I, 114. 
uod .. faoere turpe non &st, modo occulte, id 
icere obsoenum est; O I, 127. omanda .. est 
dignitas domo, non ex domo tota quaerenda; O 
1, 199. quorum (mercennariorum) operae, non 
quorum artes emuntur; O I, 150. esse honestum 
aliquid, quod utile non esset, et utile, quod non 
honestam; O II, 9. ut honestis consiliis iustisque 
factis, non fraude et malitia se intellegant ea... 
consequi posse; O II, 10. quam diu imperium 
uli Romani beneficiis tenebatur, non iniuriis; 
‚26. ergo in illo (Sulla) secuta est honestam 
causam non honesta victoria; OÖ II, 27. quem 
(Panaetium) multum in his libris secutus sum, 
non interpretatus; O Il, 60. quae .. opera, non 
largitione beneficia dantur; O II, 65. se in e 
ficiis collocandis mores hominum, non fortunam 
sequi; O II, 69, pecuniam qui habeat, non reddi- 
disse, qui reddiderit, non habere; O II, 69, cum, 
quiequd factum sit [jest I se spectatum, non 
fortunam putet ||putatj]; O IL, 70, ut inbecilli- 
tate aliorum, non nostra virtute valeamus; O II, 
75. sic par est u cum civibus, non... hastam 
in foro ponere; I, 83. ut... eum (fundam) 
tu habens, ego non habeam pecuniam; O II, 84. 
nostrum .. otium negotii inopia, non requiescendi 
studio constitutum est; O III, 2, quam (solitudi- 
nem) mihi adfert necessitas, non voluntas; O III, 
3. ut (Stoici) et, quiequid honestum esset, id 
utile esse censerent neo utile quioquam, quod non 
honestun; OIH, 11. ü solent ... honestum cum 
eo, quod utile ß tant, comparare, boni viri non 
solent; O IU, 18. fit, ut, quod turpe plerumgue 
haberi soleat, inveniatur non esse furpe; O 
19, quibus, pre honestum est, idem utile vi- 
detur neo utile quioquam, quod mon honestum ; 
oO III, 20. induxit eam, quae videretur esse, non 
quae esset, repugnantiam; OÖ Ill, 34. honesta .. 
bonis viris, non oceulta quaerantur; O III, 88. 
esse pro cive, qui civis non sit; O IL, 47. ille, 
quod non placebat, proscripsit, tu, quod placebat, 
emisti; O III, 55. cum (C. Canius) se Syracusas 
otiandi, ... non negotiandi causa contulisset; 
O IU, 58. ut digitorum percussione heres posset; 
|. esse, qui ||cuil} re vera non u bes; 
O IM, 75. haec non tu est dubitare philoso- 
phos, quas ne rustici Äeer l dubitent? Q III, 77. 
cum (causam) utilem nom esse diceret, esse aoquam 
Unon ut. dic., esse aeq., al. || fateretur; O III, 88, 
alteri (vitia) dieenda videntur, alteri non videntur; 
O1, 91. (gladium) reddere peocatum sit, oficium 
non redders; O II, 95. quem ad madum nos 
dicamus videri quaedam utilie, quae non sint, sic 


non 


se dicere videri quaadam honesta, quae non sint; 
O II, 108. (honestum) esse, non fieri; O III, 110. 
fraus .. astringit | ng ||, non dissolvit per- 
iurium; OTIL, 113. quod ipsi opus esse videretur, 
non quod rei publicae; O II, 115. sed omnium 
istius modi querelarum |] querellarum || in moribus 
est culpa, non in aetate; C 7. non modo, quod 
non possumus, sed ne quantum possumus quidem 
cogimur; C 34. tantum cibi et potionis adhiben- 
dum, ut reficiantur vires, non opprimantur; C 36. 
ista senilis stultitia ... senum levium est, non 
omniam; Ü 36, eas .. (res) tueor animi, non 
corporis viribus; C 38. haec morum vitia 
sunt, non seneckutis; C 65. sperat adulescens diu 
se victurum, quod sperare idem senex non potest; 
C 68. quoniam ... ex vita discedo tamquam ex 
hospitio, non tamquam e domo, commorandi enim 
natura devorsorium |] diverse. || nobis, non habitandi 
dedit; C 84. yt Catonem, non me loqui existi- 
mem; Lae4. valitudinem respondeo causam, non 
masestitiam fuisse; Lae 8. quod ex propinquitate 
benivolentia || benev. |] tolli potest, ex amicitia 
non potest; Lae 19. (Thbemistocles) ingratae pa- 
triae iniuriam non tulit, quam ferre debuit; ri 
42. praesidii adiumentique causa, non benivolen- 
tiae neque caritatis amicitias esse expetendas; Lae 
46. quid .. stultius quam ... cetera parare ...., 
amicos non parare? Lae55. quaein nostris rebus 
non satis honeste, in amicorum fiunt honestissime; 
Lae 57. quae (oflicia) meminisse debet is, in quem 
conlata sunt, non commemorare, qui contulit; Lae 
71. ut Scipio P, Rupilium potuit consulem efh- 
cere, fratrem eius L. |] Lucium || non potuit; Lae 
73. ut is in oulpa sit, qui faciat, mon, qui patia- 
tur iniuriam; Lae 78. virtutum amieitis adiutrix 
a natura data est, non vitiorum comes; Lae 83, 
cum iudicaris || iudicaveris ||, diligere oportet, non, 
curn dilexeris, iudicare; Lae 85. quod ii, qui mo- 
nentur, eam molestiam, quam debent capere, non 
e&piunt, eam capiunt, qua debent vacare; peccasse 
enim se non anguntur, obiurgari moleste ferunt; 
Lae %. ut .. proprium est verae amicitine .r 
alterum libere facere, non aspere, alterum patienter 
aecipere, non repugnanter; Lae 91. ut facile (Sci- 
ionem) ducem populi Romani, non comitem 
iceres; Lae vereor, ne cui vestrum ex Socra- 
ticorum |jotiosorum, al.|}| hominum disputationi- 
bus, non ex meo sensu deprompta |] depromta |] 
haec videatur oratio; P 6. quae quidem mihi vox 
dum videtur esse, non hominum; P14. mors 
Hmors est|| terribilis iis, quorum ..., non iis, 
quorgm ..., exilium autem illis, quibus ..., non 
üs, qui ..; P 18. quoniam verbis inter nos con- 
tendimus, non pugnis; P 23. causa igitur haec, 
non natura distinguit; P 24. siquidem rerum mo- 
dum figere non possumus, animorum modum tenere 
possumus; P 25. reliquise coniurationis a Ontili- 
nae furiis ud tuum scelus furoremque conversas, 
Hconversae|| non civitas erat; P 27. reditum 
mihi gloriosum iniuria tua dedit, non exitum | exi- 
lium | calamitosum; P 29. an tu civem ab hoste 
natura j natione, fortuna | ac loco, non animo 
factisque distinguis? P 29. an, cum omnes te 
leges exulemn esse iubeant * ||non eris tu exul? || 
P 31. dominum mutare, non liber esse volt; P 
41. animus oportet tuus se iudicet divitem, non 
hominum sermo neque possessiones tuae; P 43. 
animus hominis dives, non arca; P 44. caelum 
.. hoc simulacrum illius ultimi sit (necesse est), 
non proximi; Ti 12. ut ... inter vos de huiusce 
modi rebus controversemini, mon concertetis; fr 
U,3. tu .. soles, ... si sera singula probasti, 
summam, quae ex his confecta sit, non probare? 
fr V, 59. qui cum pwblioas iniurias lente tulisset, 
susm uon tulit; fr V, 8& de quo necesse erak 


741 


non 


peius existimare eos, . BB quam 608, qui 
non ploderent; fr VIII, 18. 

2. Verbindungen: ac: tantam vim ot magni- 
tudinem maris atque terrarum si tuum ac non 
deorum inmortalium domicilium putes; N II, 17. 
si re ac non verbis dissiderent; L I, 54. 

admodum: delectari multis inanimis || inani- 
bus || rebus, ... animante ... non admodum de- 
lectari; Lae 49. 

at: Puteolos videmus, at familiarem nostrum 
C. Avianium ... non videmus; A II, 80. 

atqui: atqui ad hoc, de quo agitur, non quae- 
rimus gentem, ingenia quaerimus; R I, 58. 

aut: aut vivet cras Hermarchus aut non vivet; 
A UI, 97. necesse erit cras Hermarchum aut vivere 
aut non vivere; A II, 97. quid iis faciendum sit 
aut non faciendum; F IV, 46. ut aut non appa- 
reat corporis vitium aut quam minimum appareat; 
FV,46. id aut esse aut non esse; T I, 14. aut 
vivet cras aut non vivet Epicurus; N I, 70. bonam 

. rationem aut non bonam a nobis (habemus); 
N III, 71. aut igitur non fato interiit exereitus, 
aut, si fato, ... idem eventurum fuisset; D II, 21. 
quod possit fieri aut non possit; Fal. cum plebe 
agendi ius aut dare aut non dare; L II, 81. quid 
quisque vel sine nobis aut possit consequi aut 
non possit; O 1,59. semel.. aut non saepe certe; 
O U. 50. neque .. est consentaneum ullam ho- 
nestam rem actionemve, ne sollicitus sis, aut non 
suscipere aut suscoptam Ey Lae 47. {. aut, 
I, 2, ec. etiam (4 ©&t.) ®. I, ©. 300, a. 

autem: ad quas (artes) esse dux pecunia aaa 
continere autem non potest; F ıh, 49. 8... 
motus recte ... perturbationes dixerimus, 
morbos autem non satis usitate; T II, 7. Ino 
dea ducetur ..., Circe autem et Pasipha® ... in 
deorum numero non habebuntur? N III, 48. ut 
..., qui protrusit cylindrum, dedit ei principium 
motionis, volubilitatem autem non dedit, sic ..; 
Fa 483. nonne nobis videtur is animus ... videre 
..., Ile autem ... non videre? C 83. avia mea 
dicebat hoo ..., mater autem ... non existima- 
vit; fr V, 103. — si illud, hoc; non autem hoc; 
igitur ne illud quidem; F IV, 55. 

certe: j. certe, I,2. non; AII, 105. FI, 102. 
Fe NL5. Fa8 0IN,50. P16 (81,6. 


‚b). 
et: huius modi .. visis (sapiens) consilia capiet 
et agendi et non agendi; A II, 100. aliorum iu- 
dicio permulta nobis et facienda et non facienda 
et mutanda et corrigenda sunt; O 1,147. quibus 
(amieitiis) et non tribuere, quod recte possis, et 
tribuere, quod non sit aequum, contra oflicium 
est; O II, 43 
etiam: quasi vero perpetus oratio rhetorum 
solum, non etiam philosophorum sit; F II, 17. 
„solere“ modo, non etiam „oportere*; O III, 18. 
fortasse: (voluptas) ... condimenti fortasse 
non nihil, utilitatis certe nihil babebit; O II, 120. 
item: f. item, Il. non 6 &t.) ©. 404, b. 
modo: j. medoe, II, 7. (6 &t.) ©. 565, a. 
nec, neque: de divis, neque ut sint neque ut 
non sint, habeo dicere; N I, 63. cui ar 
neutrum lieuerit, nec esse deos nec non esse; 
I, 117. nec vero, quoius virtus moresque laudandi 
sunt, eius non Iondanda vita est, neque ..; P 19. 


omnino: an melius fuerit ... motum ... oogi- 
tationis non dari omnino quam tam munifice et 
tam large dari; N III, 69. sine antecedente et 
externa causa (animum) moveri, non omnino 
sine causa dicimus; Fa 24. 

potius: cur .. regem appellem Iovis optimi 
nomine hominem dominandi cupidum, ... mon 
tyrannum potius? R I, 50. 


non 


eed: beatam (vitam), sed non beatissimam; 
A II, 184. sunt illa quidem sua sponte cara, sed 
eodem in gonere, quo illa, non sunt; F V, 68. 
Venerium iaci posse casu quattuor talis iactis, sed 
quadringentis centum Venerios non posse casu 
consistere; D II, 48. veteres verbo tenus acute 
illi quidem, sed non ad hunc usum popularem ... 
disserebant; L III, 14. 

sive: sive (Socrates) quid fecerit sive non fece- 
rit; Fa 30. sive fuerit Laius cum muliere sive 
non fuerit; Fa 30. sive habuerit (Milo) adversa- 
rium sive non habuerit; Fa 30. sive (Zaleucus) 
fuit sive non fuit; L I, 15. sive tu adhibueris 
medicum sive non adhibueris; Fa 30, f. adhibeo, 
I. medicum (4 &t.) ®. 1, ©. 70, a. 

solum: omnibus .. rebus, non solum dolori, 
simili contentione animi resistendum est; TII, 58. 
est .. quaedam opinione species deorum in oculis, 
non solam in mentibus; LII,26. ad quod (genus) 
est adhibenda actio quaedam, non solum mentis 

agitatio; O I, 17 

“  tamen: ut, si iam fieri possit vera coniectura 
somniorum, tamen isti, qui profitentur, eam facere 
non possint; D II, 129. 

U. mit ertee Unsddrud: at: non cognosoe- 
bantur (illi Servilii) foris. at domi. non ab alienis, 
ab a suis; A II, 56. si, quid sit hoc, non vides, 
at, quale sit, vides; T I, 60. ecquos (deos), si 
non tam strabones, at paetulos esse arbitramur? 
N 1,80. si non optumam, at aliquam rem publi- 
cam ... haberemus; O I, 35. ut ea si non de- 
core, at quam minime indecore facere possimus; 
O I, 114. non honestum consilium, at utile; O 
II, 97. sin hoc non licet per Cratippum, at illud 
certe dabis; O IH, 33. aliquo si non bono, at 
saltem certo slata civitatis; Aep2. bonis viris 
si non desiderantibus, at tamen adprobantibus; 
OII,58. Democritus luminibus amissis alba scili- 
cet discernere et atra non poterat, at vero bona 
mala; T V, 114. 

atque: commoda civiam non divellere atque 
omnis aequitate endem continere; O Il, 83. (mer- 
catura) non est admodum vituperanda, atque 
etiam ... videtur posse laudari; O I, 151. 

autem: nominum non magnus numerus ne in 
pontificiis quidem nostris, deorum autem innu- 
merabilis; N I, 84, omnia enim genera animalium 
(caelum) complexu non tenebit; teneat autem 
oportebit; Ti 41, 

certe: inops ille ... etiamei referre gratiam 
non potest, habere certe potest; O II, 69. f. at. 

eredo: eum .. (Calchantem) ducem classium 
fuisse ad llium, auspiciorum credo scientia, non 
locorum; DI, 87. causa quidem, credo, aliqua 
morbi graviorise, non emissione serpentis; D II, 62. 
herbam .. asperam |[subito || credo avium con- 
gestu, non humano satu (extitisse); D II, 68, 

et: ut ... ens (res)... sine voluptate aut utili- 
tate aliqus non requirat et pro nihilo putet; F 
II, 37. ea non esse nexa causis aeternis et a 
fati necessitate esse libera; Fa 38, 

etiam: f, atque. quem (virum bonum) Fimbria 
etiam, non modo Socrates noverat; O IH, 77. 
quae tu vide ne impudenter etiam postules, non 
solum adroganter; A Il, 126. quae (similitudo) 
etiam in ingeniis, non solum in corporibus appa- 
reat; T ], bene meriti de rebus communibus 
ut genere etiam putarentur, non solum ingenio 
esse divino; R II, 4. 

ne— quidem: f. ne—quidem, B, II. non 
(42 &t.) ©. 659, a. mode, II, 7. ne — quidem 
(4 &t.) ©. 565, a. 

potius: tibi ... non respondebo nad an on; 
explicabo potius ... totam ... sententiam; FI, 
14. certe non aperti- (hominis hoc genus est), 


142 


non 


non simplicis, non ingenui, non iusti, non viri boni, 
versuti potius, obscuri, astuti ..; O IH, 57. 

que: itaque eam (vitam beatam virtutes) tergi- 
versari non sinent secumque rapient; T V, 81. 

uidem: vgl I, 1. TU, 30, N I, 90. Fa 46. L 

I; 3s. 01,38. P 14. 

quoque: ut sentire quoque nliud, non solum 
dicere videretur; F IV, 57. 

sed: non te ea intermittere, sed accuratius 
tractare; A I, 3. qui non verba, sed vim Grae- 
corum expresserunt poötarum; A I, 10. quod 
ipsum (zowörng) apud Graecos non est vulgi ver- 
bum, sed Shllesephoren; A I, 25. (quse materia 
possit) interire, non in nihilum, sed in suas par- 
tes; A I, 27. cum .. superioree non omnem vir- 
tulem in ratione esse dicerent, sed quasdam vir- 
tutes; A I, 38. cum .. perturbationem animi ... 
non tollerent ..., sed ea contraherent; A I, 38. 
non quod (comprehensio) omnia ... comprehen- 
deret, sed quia ..; A I, 42, certamen instituit 
non pertinacia aut studio vincendi, ... sed earum 
rerum obsouritate; A I, 44. quas non sensibua 
ipsis percipi dicuntur, sed quo modo sensibus; 
A If, 21. quae (ars) non ex una aut [Jet|} dua- 
bus, sed ex multis animi perceptionibus constat; 
A II, 22. non quo non latus locus sit, sed ... 
iscta sunt fundamenta; A II, 87. haec duo pro- 
posita non praetervolant, sed ita dilatant, ut ..; 
A II, 42. non vos id dicere, ... nihil interesse, 
sed inter species ... eorum; A II, 58. non ad 
illam parrulam Cynoauram (meas cogitationes de- 
rigo), --- Helicen; A II, 66. non tu verum 
te testem habere, sed ... ostenderis; A II, 81. 
quia ... (Ennius) non diceret se vidisse Homerum, 
sed visum esse; A II, 88. multa sequitur proba- 
bilia non comprehensa neque percepta neque ad- 
sensa, sed similia veri; A II, 99. non fillud re- 
fere) ut Antipater, sed, ut ais, „pressius‘; A II, 
109, respondet mihi non Aristoteles aut 'Theo- 
hrastus, ns Xenocrates quidem aut Polemo, sed 
Bis || mibi, al.|| minores; A II, 113. geometrae 
provideant, qui se profitentur non persuadere, sed 
cogere; A Il, 116. somnia censet haec esse De- 
mocriti non docentis, sed optantis; A II, 121. 
non quo probaret, sed ut opponeret Stoicis; A IT, 
131. non quo mihi (illa) displiceant, ... sed ubi 
Xenocrates ... ista tetigit? A II, 136. ea non 
est virtus, sed fallax imitatio ... virtutis; A II, 
140. ut en non esse facta, sed ut „videri* pro- 
nuntiarentur; A If, 146, quid, si ||quod si] nos 
non interpretum fungimur munere, sed tuemur ea? 
F I, 6. quae hoc non minus declarant, sed viden- 
tur leviora; F I, 24. non quo ignorare vos arbi- 
trer, sed ut ratione et via procedat oratio; FI, 
29. eorum .. (virorum) faotis non emolumento 
aliquo, sed ipsius honestatis decore laudandis; 
F I, 86. temperantiam .. (esse) expetendam, non 
quia voluptates fogiat, sed quia malores consequa- 
tur; F I, 48. institeit .., ut... non de se 
unererent, sed ipsi dicerent, quid sentirent; F II, 
. 808 ... non ipsos in ea sententia esse, sed 
audire velle contraria; F II, 2. Metrodorum non 
puto ipsum (se sapientem) professum, sed ... re- 
pudiare ... noluisse; FII,7. quamquam non ne- 

tis nos intellegere, quid sit voluptas, sed quid 
Ile (Epieurus) dieat; F HI, 15. ex quo eflicitur, 
non ut voluptas ne sit voluptas, sed ut .; FI, 
24. hoc est non dividere, sed frangere; F II, 26. 
quae (philosophia) non interitum afferat pravitatis, 
sed sit contenta mediocritate vitiorum ; F II, 27. 
quis dolori non voluptas contraria est, sed doloris 
privatio; F II, 28. nos beatam vitam non depul- 
sione mali, sed adeptione boni iudicemus; FiI.41. 
relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtati 
cum voluptate certatio; F II, 4. non oportet 


non 


timidum ... fngi non bonum illum virum, ... 
sed .. callide referentem ..; F II, 59. non volu- 
ptatem vos, sed ofieium sequi; F II, 58. cupidi- 
tates non E icuri divisione finiebat, sed sus sa- 
tietate; F Il, 64. quod non subducta utilitatis 
ratione efhci solet, sed ipsum a se oritur; FI, 
78. non quaero, quid dient, sed quid .. possit 
«.. dicere; F II, 84. sapientem ... non, ut illum 
(Xerzem), maria pedibus peragrantem ..., sed 
omne caelum ... complexum; F II, 112. quod ia 
... NOD cum ea parte animi, ... sed cum cupidi- 
tate ... deliberat; F I, 115. non ignoranti tibi, 
.. quid sim dieturus, sed aliquid ... arripere cu- 
pienti ... respondebo; F III, 14. appetitio animi 
... MOn ad quodvis genus vitae, sed ad quandam 
formam vivendi videtur data; FIII, 28. quod ea 
non ad corporis incommodum referuntur, sed ad 
turpes actiones; F 111,39. non esse rerum Stoicia 
cum Peripateticis controversiam, sed nominum; 
F III, 41, in vita non ea, quae primo || priore, 
al.|| loco sunt, sed ea ... mwgonyulva ... nomi- 
nentur; F II, 52. non quo illis (Stoicis) admo- 
dum assentiar, sed pudore impedior; FIV,2. non 
verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re... 
dissidere; F IV, 2. bominum nee || a spinas 
vellentium, ... sed eorum, qui ..; F IV, 6, res 
... gräves, non ita tractantur, ut debent, sed ali- 
quanto minutius; FIV,7. illam vitam magia ex- 
petendam non esse, sed magis sumendam; F IV, 
20, musquam posuit, non esse malum dolorem, 
sed quid esset et quale; F IV, 23. quodsi non 
hominis summum bonum quaereremus, sed cuius- 
dam animantis; F IV, 27. non ut excellere ani- 
mus, sed ut nihil esse praeter animum videretur; 
F IV, 28, non quaerimus, quid obscuretur aut 
interest, ... sed quid tale sit; F IV, 31, quae 
(hominis natura) summum bonum non in toto 
homine, sed in parte hominis poneret; F IV, 33. 
cum praesertim ipse quoque Animus non inane 
nescio quid sit, ... sed in quodam genere cor- 
poris; FIV,36. quaesita .. virtus est, non quae 
relinqueret naturam, sed quae tueretur; F IV, 41. 
nec hoc ille non vidit, sed ... est... delectatus; 
F IV, 60. non quo beatior ea vita sit, sed quod 
ad naturam accommodatior; F IV, 69. ista ... 
„bona“ non dico, sed dicam ... „producta“; FIV 
72. quaerimus .., non quae (beata vita) sit, sed 
unde sit; F V, 23. si aut manibus ingrediatur 
quis aut non ante, sed retro; F V, 35. multa.. 
ecripeit non ad usum aliquem suum ,.., sed... 
erst; F V, 54. posthac non ita dicam, miseros 
esse, sed tantum miseros; T I, 13. mortem non 
interitum esse, ... sed ... migrationem; T I, 27. 
se non tum illa discere, sed reminiscendo recogno- 
scere; T I, 57. astra ... illa non re, sed voca- 
bulo errantia; TI, 62. quia tanta caritas patriae 
est, ut eam non senau nostro, sed salute ipsius 
metismor; T I, 90. aeterna moliri, non gloriae 
eupiditate, ... sed virtutis; T I, 91. non eam 
(similitudinem) fama populari, sed vera bonorum 
laude metiens; TI, 110. ei supremus ille dies 
non extinctionem, sed commutationem adfert loci; 
TI, 117. disputationem .. non quasi narrantes 
exponimus, sed eisdem fere verbis; T II, 9. qui 
(philosophus) disciplinam suam non ostentationem 
scientiae, sed legem vitae putet; T I, 11. =hoa 
non hostilis destre, non Terra edita moles Gigan- 
tum, non biformato impetu Centaurus ictus cor- 
pori inflixit meo, non Graia vis, non barbara ulla 
immanitas, non saeva terris gens relegata ultimis, 

. sed feminae ... interimor manu«; T II, 20. 
non ego dolorem esse nego ..., sed ... dico; T 
II, 33. ego non possum tantum hominem nihil 
sapere dicere, sed ... puto; T II, 45. videsne, 
ut obmutuerit non sedatus corporis, sed castigatus 


7143 


non 


animi dolor? T II, 50. pugiles ... ingemescunt, 
non quod ||quof| doleant ..., sed quia ... cor- 
pus intenditur; TII, 56. non sentiunt viri fortes 
in acie volnera, vel sentiunt, sed mori malant; 
T II, 58. Cyrenaici non omni malo aegritudinem 
efici censent, sed ... necopinato malo; T III, 28. 
quae (vitae lex) non hoc adfert, ut semper mae- 
reamus, sed ut numquam; T II, 34. non quo 
ipea res immutari soleat ..., sed id ... usus 
ocet; T III, 54. enumeratio exemplorum, non ut 
animum malivolorum |] malev., || oblectet, adfertur, 
sed ut ille ... censeat ..; T III, 60. non in na- 
tura, sed in opinione esse aegritudinem; T IH, 71. 
hanc vim non osse in die positam, sed in cogita- 
tione diuturna; T III, 74. non tu illi (lagenti) 
luctum, sed astultitiam detraxeris; T II, 77. ut 
in causis non semper utimur eodem atatu, ... 
sed ... accommodamus, ... sic ..; T III, 79. id 
(mali) non naturale esse, sed voluntario judicio 
„.. contractum; T III, 80. quod (aegritudo) non 
natura exoriatur, sed iudicio, sed opinione, sed 
quadam invitatione ad dolendum; III, 82. ea 
.. verba ... non, ut videntur, easdem res signi- 
ficant, sed aliquid differunt; T II, 84. dieimus 
gravedinosos quosdam ..., non quia iam sint, 
sed quia saepe; T IV, 27, quod non singulis ho- 
minibus, sed potentibus populis saepe contigit; 
TV, 15. non quid quisque dicat, sed quid cui- 
que dicendum sit, ae hing TV,28 non ut parvo 
metu praeditus sit, sed ut nullo. ut enim inno- 
cens is dieitur, non qui leviter nocet, sed qui nihil 
nocet, sic sine metu is habendus est, non qui 
parva || pauca, al. |] metuit, sed qui omnino metu 
vacat; T V, 41. cum (Marias) ... non semel re- 
spondit, sed saepe: „moriatur* (Catulus); T V, 56. 
non si altera (mercatura) semper omni damno ... 
vacat, sed si ..; T V, 86. non genere aut loco 
aut ordine, sed forma, aetate, figura (voluptates) 
metiendas putant; T V, 94. non guid verissimum 
sit, sed quid velit vulgus; T V, 104. quod non 
Academise vitio, sed tarditate hominum arbitror 
eontigisse; N I, 11. non levissuma de re, ... sed 
ut adsint ..; N I, 13. 14. qui (Stoici) honesta a 
commodis non nomine, sed genere toto diiunge- 
rent; N I, 16. quamguam non mihi, sed tibi hie 
venit adintor; NI,17. miracula non disserentium 
philosophorum, sed somniantium; N I, 18. saecla 
nune dico non ea ...; sed fuit .; N I, 21. ut 
(vis et natura deorum) .. non sensu, sed mente 
cernatur; N I, 49. non corpus esse in deo, sed 
quasi corpus; N 11,68. non est corpus, sed quasi 
corpus; N I, 71. corpus illud non est, sed simile 
eorporis; N I, 75. in Epicureo deo non res, sed 
similitudines rerum esse; N I, 75. etsi hoc loco 
non populum metuis, sed ipsos deos; N I, 85. 
hoc est non considerare, sed quasi sortiri, quid 
loquare; N I, 98. non erit ista amicitia, sed 
mercaturs quaedam utilitatum susrum; N ], 122 
de dis inmortalibus habere non errantem et vagam, 
... sed ... stabilem certamque sententiam; N 
II, 2. id... evenit non temere neo casu, sed quod 
... declarant; N Il, 6. non deorum natura, sed 
hominum coniectura peccavit; N II, 12. ut... 
non possit ea sine causa fieri iudicare, sed esse 
aliquem intellegat, qui ..; N II, 15. quae {na- 
tura) non solitaria sit ei F simplex, sed cum 
alio iuncta atque conexa; N II, 29. cum is ardor 

. non agitatus ab alio neque externo pulsu, 
sed per se ... moyeatur; N II, 31. Diana „omni- 
vaga* dieitur, non a venando, sed vr. in septem 
numeratur tamquam vagantibus; II, 68. non 
ita dieimus, ut glaebam ..., sed ut nrborem; N 
IL, 82. ex corpusculis non calore, non qualitate 
aliqua, ... non sensu ere sed concurrenti- 
bus temere atque casu; NIL,94, non quod || quo || 





difieile sit mentem ab ooulis serocare, sed quo 
magis sevoco ..; N III, 21. naturae ista sunt.... 
non artificiose ambulantis, ... sed omnia cientis; 
N III, 27. non ut deos tolleret, ... sed ut... 
eonvinceret; N III, 44. qui hos || eos | deos.... 
in caelum translatos non re, sed opinione esse 
dieunt; N Ill, 53. Iovem .. optumum ... ob eas 
res appellant, non quod nos iustos ... efliciat, 
sed quod salvos; N III, 87. non ut eam (naturam 
deorum) tollerem, sed ut intellegeretis ..; N II, 
98. non quam (materiam) ipse faceret, sed quam 
haberet paratam; N fr 2. Chaldaei non ex artis, 
sed ex gentis vocabulo nominati; DI, 2. non in 
eo est culpa, qui obnuntiavit, sed in eo, qui non 
paruit; D I, 29. dirae ... non oausas adferunt, 
. sed nontiant eventura; D I, 29. ut peccatum 
haereat non in eo, qui monuerit, sed in eo, qui 
non obtemperarit; D I, 30. qui non ratione ... 
notatis signie, sed concitatione .. animi ... fu- 
tura praesentiunt; D I, 34. cuius generis oracla 
etiam habenda sunt, non ea, quao ..., sed illa, 
quae ..; DI, 34. ea genera divinandi ... non 
naturalia, sed artificiosa dieuntur; D 1, 72. Am- 
phiaraus et Tiresias non humiles et obscuri ..., 
sed clari et praestantes viri; DI, 88. horum sunt 
auguria non divini impetus, sed rationis humanae; 
DI, 111. male comiecta ... (signa) falsa sunt 
non rerum vitio, sed interpretum inscientia; D TI, 
1i8. ut fatum sit non id, quod su itiose, sed 
id, quod physice dieitur; D I, 126. etenim ad 
aegros non vates aut hariolos, aed medicos sole- 
mus adducere; D II, 9. quae .. praesentiri ... 
possunt, ea non divinis tribuenda putas, sed peri- 
tis; DIL, 14 an... ad eum agnum non casu, 
sed duce deo servus |jservos|| dedueitur? D II, 
39. redemptor ... non inertia aut inopia tardior 
fuit, sed ... reservatus est Jest?f; D IL, 47. 
rem praeclare esse gestam non haruspicis consilio, 
sed ıimperatoris; D II, 65. ut ad rem geren 
non superstitionem habeas, sed rationem ducem; 
DI, 83. si haec non vis et natura gignentium 
efficeret, sed temperatio lunae; D II, 94. videsne 
me non e# dicere, quae Carneades, sed en, quae 
... Panastius dixerit I dixit |? D II, 97. non 
quod |jquo|| eos N erungagr maxume contem- 
namus, sed quod videntur ..; D II, 150. non est 
id positum in naturalibus causis, sed in voluntate; 
Fa 11. cum vas inane dicimus, non ita loquimur, 
ut physici, ... sed ita, ut ..; Fa 24. non hoc 
intellegi volumus: causis perfectis et prineipalibus 
meer fieri), sed causis adiurantibus; Fa 41. 
emistoclem ... non in Graecise portus ..., 
sed in barbariae sinus confugisse; 1,5. ai 
cum liceret .. non praecipuam, sed parem cum 
ceteris fortunae condicionem subire; RI, 7. earum 
.. rerum scientiam non doctis hominibus ..., sed 
in illo genere exercitatis concedendam putant; R 
I, 11. quae (domus nostra) non ea est, quam pa- 
rietes nostri eingunt, sed mundus hio totus; R 1, 
19. cuius (caeli) omnem ornatum ... astrologiae 
scientin, sed poßtica quadam facultate versibus 
Aratum extulisse; RI, 22. omnia non Quiritium, 
sed sapientium iure pro suis vindicare; R I, 27. 
quae (komisum vestigia) videlicet ille non ex agri 
eonsitura, ... sed ex doctrinae indiciis interpreta- 
batur; RI, 29. „eatus“ fuit, ... non quod en 
quaerebat, ... sed quod ..; R I, 30. non dissen- 
tio a te, .. sed quaero ..; R 1, 31. hoc loquor 
de tribus his generibus rerum publicarum non 
turbatis ..., sed suum statum tenentibus; R I, 
4. qui (optimates) non populi concessu, sed suis 
eomitiis hoc sibi nomen adrogaverunt; R I, 50. 
cum ... (populus) non modice temperatam, sed 
nimis meracam libertatem sitiens hausit; R I, 66. 
ut .., disputses non vaganti oratione, sed defixa 


7144 


non 


in uns re publica; RII,22. qui (Lycurgus) regem 
non deligendum duxit, ... sed habendum, qualis- 
cumque is foret; R II, 24. non esse nos trans- 
marinie nec inportatis artibus eruditos, sed genui- 
nis domestioisque virtutibaus; R II, 29. non for- 
tuito populum Romanum, sed consilio et disciplina 
confirmatum esse; R II, 30. cum ... Servius .. 
regnare coepisset non iussu, sed voluntate ... 
eivium; R Il, 88. non eommisit se patribus, sed 
... populam ... consulait; R II, ut suffra- 
gia non in multitudinis, sed in locupletium po- 
testate essent; R ll, 39. quae (libertas) non in 
eo est, ut iusto utamur domino, sed ut nullo *; 
R Il, 43. non srtiaris eum (populum) libertate, 
sed incenderis cupiditate libertatis; R II, 50. non 
novam potestaten nactus || nanctus ||, sed, quam 
habebat, usus iniuste; R II, 51. non in umbra 
et imagine civitatis, sed in amplissima re zen, 
R UI, 52. cum ex te non de nostra, sed de omni 
re publica quaesisset Laelius; R II, 64. non ad 
definiendum optimum statum valuit, ... sed ut ...; 
R II, 66. ubi tyrannus est, ibi non vitiosam ..., 
sed ... dicendum est plane nullam esse rem pu- 
blicam; R IU, 43. noster hie rector, ... (juris) 
civilis non inperitus, sed ita, ut astrorum guber- 
nator; RV,5. hasc ... non somniantium philo- 
sophorum esse commenta, ... sed prudentium 
eoniecturas; R Vl, 3. non esse te mortalem, sed 
corpus hoc; R VI, 26. qui in isto periculo non 
ut a poöta,. sed ut a teste veritatem exigant; 
LI,4 tu is es, qui in dispntando non tuum in- 
dicium sequare, sed auctoritati aliorum pareas; 
L1,36. non ardentibus taedis (eos agitant furise), 
... sed angore conscientiae; L I, 40. qui non 
ipso honesto movemur, ut bomi viri simus, sed 
utilitate aliqua; L I, 41. quas (caerimonias, reli- 
ionee) non metu, sed en coniunctione, quae est 
omini cum deo, conserrandas puto; L I, #8. 
quis ... catum non ex ipsius habitun, sed ex ali- 
qua re externa iudicet? L I, 45. ut ea (senten- 
tie) non homini quoipiam, sed Delphico deo tri- 
bueretur; L I, 58. nisi forte sapienti illi Catoni 
fuit patria non Roma, sed Tusenlum; L II, 5. 
quss (ratio) non tum denique incipit lex esse, 
uom scripta est, sed tum, quom orta est; L II, 
To. non qui uratur, sepeliri, sed qui humetur; 
L Il, 58. hoc veteres interpretes ... non satis 
se intellegere dixerunt, sed suspicari ..; L II, 59. 
uoniam non recognoscimus nunc leges populi 
mani, sed aut repetimus ereptas Aut novas 
scribimus, non quid hoc populo obtineri possit, 
sed quid optimum sit, tibi dieendum puto; L IIE, 
37. ie, cuius non ad auctorem || sctorem |] refers- 
tur animus, sed qui per 86 ipse spectari velt; 
icos non ut inter- 


L III, 40. sequemur .. 
ve sed ... e fontibus eorum ... hauriemus; 
LI, 6. »nec [non |] eauponantes bellum, sed 


belligerantes«; OÖ I, 88. non benefiei neque libe- 
rales, sed perniciosi adsentatores iudicandi sunt; 
O I, 42. ut non ineunda, sed referenda sit gra- 
tis; O I, 47. ea animi elatio ... si... pugnat 
.. non m. salute communi, sed pro suis commo- 
dis; O I, 62. magnanimi sunt habendi, non gui 
faciunt, sed qui propulsant imiuriam; O I, 65. 
quae (leges) ad puniendum non iracundia, sed 
sequitate dueuntur; OÖ ], 89. ut non recondita 
quadam ratione (deeorum) cematur, sed sit in 
promptu; O I, 95. Ay iocandi non profusum 
nec immodestum, ingenuum et facetum esse 
debet; O 1,108. non hanc (sorafler), quam inter- 
pretamur modestiam, ... sed illa est ...; O1, 142, 
ut apium examina non fingendorum favorum 
causa congregantur, sed, cum con ilia natura 
sint, fingunt favos, sie ..; O1, 157. ipeis scriptis 
non 68, quas munc, sed uctioner nostras manda- 


romus; O I, 3. qui ee | non ex insidiis 
interiit, ... non a paucis, ut hie noster, sed in 
quem ..; O II, 26. secutus est, qui ... non sin- 
gulorum eivium bona publicaret, sed universas 
provincias ... comprehenderet; O II, 27. ut Ma- 
cedones non te regem suum, sed ministrum et 
praebitorem sperent fore; O II, 58. qui se adiu- 
vari volent, non ne adfli ur, sed ut altiorem 
gradum ascendant; O I, 62. sit... omne iadicium, 
non quam locuples, sed qualis quisque sit; O II, 
71. ut geometrae solent non omnia docere, sed 
stulare, ut quaedam sibi concedantur, ... sie ..; 
UI, 3. non utilia cum honestis pugnare ali- 
do poase, ... sed ea, quae viderentur utilia; 
II, 34. non ut aliquando anteponeremus utilia 
honestis, sed ut es ... diiudicaremus; O II, 34. 
non utilitas relinquenda est, sed intellegendum ..; 
O0 IH, 35. non quaerimus, possintne celare, sed 
tamquam tormenta quasedam adhibemua; O II, 39. 
non cum hoc deliberetur |jdeliberatar || ..., sed 
illud; O III, 40. non amicitiae tales, sed coniu- 
rationes putandae sint; O III, 44. vides in hac 
tota disceptatione non illud diei, ... sed ita ex- 
pedire ..; O II, 53. qui non verbis sunt et dis- 
ermmern] philosophorum, sed vinclis et carcere 
atigandi; O III, 73. si sunt ({hereditates) ... 
offeiorum non veritate, sed simulatione quaesitae; 
O UI, 74. honestum non esse in ea civitate ... 
regnare, sed ei ... esse utile; OÖ III, 83. cum 
non virtute, sed scelere superatum; O Ill, 86. non 
domini est navis, sed navigantium; O II, 89. in 
mancipio vendundo dicendane vitia, non ea, ... 
sed haec? O II, 91. testem non mediocrem, sed 
haud scio an vissimum; OIII, 105. pirata non 
est ex perduellium numero definitus dest] Il. 
sed eommunis hostis omnium; O IH, 107. non 
quos (komines Hannibal) in acie cepisset, ... sed 
qui relieti ... fuissent; O III, 114. non id spe- 
ctandum est, - dieat, sed quid consentaneum 
sit ei dicere; OÖ III, 117. si haeo non per se ex- 
tor, sed ad voluptatem ... referantur; O III, 
18. non eum (Themistoclem) aua, sed patriae 
glorin splendorem adeecutum; C 8. non viribus 
aut velocitate aut celeritate corporum res magnae 
geruntar, sed consilio, auctoritate, sententia; C 17. 
quas vitis sunt non senectutis, sed inertis ... 
senectutis; C 36. non cani nec rugae repente 
auctoritatem arripere possunt, sed honeste acta 
superior aetas fructus capit auctoritatis extremos; 
C 62. cum recorder ||recordor} non L. Bratum 
-+., mon duos Deeios ..., non M. Atilium ..., 
non duos Scipiones ..., non arum tuunm L. Pau- 
lum ..., non M. Marcellum .,., sed legiones 
nostras; C 74. 75. ut eas (res pueri) non tum 
primum aecipere videantur, sed reminisei; C 78. 
non quo aequo animo (meum casum) ferrem, sed 
me ipse consolabar; C 84. + qui ||cmi|| non tum 
hoc, tum illud ..., sed idem semper; Lae 13. 
amicitiam non spe mercedis adducti, sed quod ... 
inest, ag Seen putamus; Lae 31. ipse .. se 
quisque diligit, non ut aliquam a se ipse Jipso | 
mercedem exigat caritatis suae, sed quod ..; 
80. nos in vita, non quae cuique peccato poena 
sit, sed quantum cuique liceat, spectare debemus; 
P 25. ita venusta habeantur ista, non ut vincla 
virorum sint, sed ut oblectamenta puerorum; P 
38. id sibi (deus) adsumpsit non tranquillum et 
ge sed inmoderate agitatum et fluitans; Ti 
. quae (res) manentes semper eadem |]eaedem, 
eodem || non sensu, sed intellegentis continentur *; 
Ti 28. quod non ita incorrupta, ut ea, quae sem- 
per idem, sed ab iis secundum sumebat; Ti 42. 
existimant pleriqnue non hasc adiuvantia causarum, 
sed has ipsas esse omnium eausas; Ti 50, qunero 
.., mon quibus intendam rebus animum, sed qui- 
I, 


non 


bus relaxem; fr V, 31. credo, aliquam non dissi- 
milem figuram (extitisse), sed certe non talem, 
ub ..; I, 28. von ii nemini, sed non semper 
uni parere voluerunt; L III, 4. metres non ita 
dicet ..., sed potius illo modo; Fa 15. beni- 
volentiam non ... ardore ..., sed stabilitate po- 
tius et constantia judicemus; O I, 47. visis non 
omnibus adiungebat fidem, sed iis solum, quae..; 
A I, 41. non quo (populus) fugiendus sit, .... sed 
tamen nullum theatrum virtuti conscientia maius 
est; T II, 6. admodum .. tenenda sunt sun eui- 
que non vitiosa, sed tamen propria; O I, 110. — 
quamgquam eum (Q. Marimum) colere corpi non 
admodum ndem natu, sed tamen iam ts 
provectum; C 10. at ex te ipso non commenti- 
ciam rem, sed fuctam eiusdem generis audivi; 
DI, 68 at id quidem non proprium senectutis 
vitium est, sed commune valetndinis; C35. mihi 
autem non idem faciundum puto, sed ipss ca- 
pita dieenda; A II, 49. alii a.... non existimant 
oportere nimium nos causae confidere, sed ... 
putant; F I, 31. septem a. illi non suo, sed po- 
pulorum suffragio omnium (sapientes) nominati 
sunt; FII,7. hoc a. ipsum bonum non accessione 
..., sed proprie vi sus ... appellamus bonum; 
F II, 34. illa & ... non appello mala, sed, si 
libet, reiectanea; F IV, 72, contraria a. non (dico 
me) fugere, sed quasi secernere; F IV, 72. qui a. 
non natura, sed culps vitiosi esse dieuntur; T IV, 
81. tuus a. deus non digito uno redundat, sed 
capite, collo, eervieibus; N I, 99. quoniam ... is 
a. ardor non alieno inpulsu, sed sus sponte mo- 
vetar; N II, 82. populus a. non (est) omnia ho- 
minum coetus quoquo modo con atus, sed coe- 
tus ... sociatus; R I, 89. quod ... nostra a. 
res publica non unius esset (constituts) ingenio, 
sed multorum ; RII,2, ex hac a. non rerum, sed 
verborum discordia controversia est nata de fini- 
bus; LI,55. leges a. a ıne edentur non perfectae, 
mas ipsae summae rerum atque sententiae; 
L If, 18, quod a. non iudex, sed deus ipse vin- 
dex constitaitur; L II, 25. quoniam a. vivitur non 
cum perfectis hominibas .,., sed cum üs...; OI, 
46. mihi a. haec oratio suscepta non de te est, 
sed de genere toto; O II, 45. omnmem a. sermo- 
nem tribuimus non Tithono ..., sed M. Catoni 
seni; © 3, suis a. incommodis graviter angi non 
amicum, sed se ipsum samantis est; Lae 10. ego 
a. non de virtute nune loquor, sed de virtutie 
opinione; Lae 98. non quaeritur autem, quid 
naturae tnae consentaneum sit, sed quid discipli- 
nae; F II, 80. quo modo se hoc habiturum sit 

us, non dico ad annum, sed ad vesperum; 
FIl,92. turpe putandum est, non dico dolere, ... 
sed ... funestare; F II, M. num existimes, non 
dieo Homerum, Archilochum, Pindarum, sed Phi- 
dian, Polyelitum, Zeuxim ad voloptatem artes suaa 
derexisse; F Il, 115. istac ipsum vereor ne ma- 
lum sit, non dico carere sensn, sed carendum 
esse; T I, 26. poenam non dico legum, ... sed 
ipsius turpitudinis ... non vident; O III, 36. 
quid .. interest motu animi sublato non dico 
inter pecudem et hominem, sed inter hominem et 
truneum? Lae 48. cum rerum natara ... quid 
habere potest commune non dicam gallimaceum 
fel, ... sed ... quid habet naturale ..? D II, 29. 
quid est autem non dieam in homine, sed in omni 
caelo ... ratione divinius? L I, 22. est enim 
inter eos non de terminis, sed de tota possessione 
contentio; A II, 182. nt e, medicorum scientiam 
non ipsius artis, sed bonae valetudinis eanusa pro- 
bamus, ... sie ..; FI,42. ut e ... saltatori 
motus non Er sed certus quidam est datus, 
sie ..; F II, 24. sunt e, ista non naturse vitis, 
sed eulpas; T III, 78. haec e. est non verborum 


9 


non 


parva, sed rerum permagna dissensio; N I, 16. 
sunt e. ex terra homines non ut incolae ..., sed 
quasi spectatores ..; N II, 140. solus e. (App. 
Claudius augur) multorum annorum memoria non 
decantandi augurii, sed divinandi tenuit diseipli- 
nam; DI, 105. influxit e. non tenuis quidam e 
Graecia rivulus in hanc urbem sed abundantiasi- 
mus amnis; R Il, 34. ipsum e. bonum non est 
opinionibus, sed nature; Lı 46. ut e. pueris non 
omnem ludendi licentiam damus, sed sam, quae 
.., 810 ..; O I, 103. sunt e. quidam homines 
non re, sed nomine; OÖ I, 105. illi (scaenici) e. 
non optumas, sed sibi accommodatissumas fabulas 
eligunt; OÖ J, 114. f, iam non; O III, 104. Lae 77. 
non enim fortuito hunc artificem dicemus esse, 
illum negabimus, sed cum ... videmus; A Il, 22. 
id quaeritur, qualis recordatio fieri soleat eorum, 
... sed qualis visio fuerit ..; A II, 90. lucem 
eripimus, sed ... dicimus; A II, 105. vocabulo- 
rum opificem, sed rerum inquisitorem deoet esse 
sapientem; A fr 19. illum (vieinum) ab industria, 
ab illibernli labore deterret; FI, 3. hanc 
solam (voluptatem) sequimur, ... sed maximam 
voluptatem ıllam habemus, quae ..; F 1,37. in 
ipsa sapientia poritum est beatum esse, sed in 
iis rebus ..; FII,89. ipsa (sapientia) genuit ho- 
minem, sed accepit a natura inchoatum; F IV, 34 
actionis aut offieii ratio impellit ad en ... appe- 
tenda, sed ... commovetur; F IV, 48. quaero, 
quid verum, sed quid euique dicendum sit; F V, 
83. temere nee fortuito sati et creati sumus, sed 
profecto fuit ..; TI,118. silice nati sumus, sed 
esb..; TII,12. hominum interitu sententiae quo- 
que occidunt, sed lucem auctoris fortasse deside- 
rant; N I, 11. sumus ii, quibus nihil vrerum esse 
videatur, sed ji, qui ..; NI,12. hoc loco de in- 
geniis aut de orationibus nostris, sed de specie 
guräque quaeritur; N I, 78. me deus ista scire, 
sed his tantum modo uti voluit; D I, 35. illa, 
quae futura sunt, subito exsistunt, sed est ... 
traductio temporis; D1,127. sunt ii aut scientia 
aut arte divini, »sed superstitiosi vates«; D I, 182. 
audivit ille (Alexander) draconem loquentem, sed 
est vieus audire; D II, 141. mediocres viri, sed 
maxumi et docti ... denuntiant ..; R II, 19. 
res laudanda, sed spes ent; R fr 5. populo Ro- 
mano, sed omnibus bonis ... populis leges damus; 
L U, 35, recte existimamus, quae poena divina 
sit, sed ... imur in errorem; L II, 43, plebes 
ineitata | [incitate] | nostrise rebus invidit, sed 
vincula soluta sunt; L IU, 25, numero haec iu- 
dicantur, sed pondere; O II, 79. ut quaereremus, 
exposuimus, sed ut explicaremus; O III, 56. fal- 
sum iurare periurare est, sed ... id non facere 
periurium est; O II, 108. suo iudicio stetit, sed 
suscepit causam, ut esset iudicium senatus; Ö III, 
110. aurum habere praeclaram sibi videri dizit, 
sed eis, qui haberent aurum, imperare; C 55 (56). 
paruit ille (©. Blossius) Ti. Graccbi temeritati, sed 
praefuit; Lae 37. ita dieunt eos (improbos) esse 
servos, ut mancipia, ... sed ... quis neget ..? 
P 35. f. non iam. non solum; T IN, 13. 46, non 
est enim singulare nec solivagum genus hoc, sed 
ita generatum, ut..; RI,39. non equidem re- 
euso, sed te adiungo sociun; FII, 9. non equi- 
dem zn despero ista esse vera, sed nescio; D 
I, 43. non ergo Epicurus ineruditus, sed ii in- 
doecti, qui ..; F1,72. non ergo illoram (deoram 
humana furma, sed nostra divina dicenda est; 
1, 90. et tu quidem .. non vestro more, sed 
dialecticorum argumento |jargumenti, al. |] 
sententiam concolusisti; N I, 89, f. tamen non; 
F II, 24. etenim iustitise non natura nec vo- 
luntas, sed inbeecillitas mater est; R II, 23. ex- 
posui fere non philosophorum iudicia, sed deli- 





non 


rantium somnis; N I, 42 quae iam non ad 
multitudinem, sed ad vosmet ipsos, qui adestis, 
eier weg. AI, 144. quae isın oratio non a pbi- 
osopho aliquo, sed # censore opprimenda est; 
F ir 30. iam enim (ius iurandum) non ad iram 
deoram, ... sed ad iustitiam ... pertinet; O III, 
104. loquor enim iam ... non de sapientium, 
sed de communibus amicitiis; Lae 77. non enim 
iam atirpis bonum (vitis) quaeret, sed animalis ; 

V,40. cur igitur non sescenta milia esse 
mundorum, sed innumerabilia ausus es dicere? 
N I, 9. primum i, non est probabile eam ma- 
teriam rerum ... esse divina providentia effectam, 
sed habere ..; N fr 2. ut i. faber non ipse facit 
materiam, sed ea utitur, quas ..., sie ..; N fr 2. 
qui i. non filias plures, sed innumerabiles cupidi- 
tates babet; P 44. non igitur de improbo, sed 
de callido improbo quaerimus; F IL, 54. Hectora 
traxisti, sed corpus, quod fuerat Hectoris; T IL, 
105. ex singulis vocibus philosopbi spectandi 
sunt, sed ex perpetuitate atque constantis; T V, 
31. obnuntiatio Ateii causam finxit calamitatis, 
8 . monuit ..; DI, 80. utilitatem amicitia, 
sed utilitas amicitiam secuta |] consecuta || est; 
Lae 51. non potest igitur uterque esse sapiens, 
quoniam tanto opere dissentiunt, sed alter; A II, 
132. non dicis igitur: „miser est M. Crassus“, sed 
tantum: „miser M, Crassus*? TI, 13. itaque 
illa non dico me expetere, sed legere, nec optare, 
sed sumere; F1V, 72. i. non est scriptum „SI IN- 
SANUS®, sed „SI FURIOSUS ESCIT*; T IT, 11. i. pri- 
mum in ipsa cupiditate ... non est quaerendum, 
bonum ... sit, ... sed lubido ipsa tollenda est; 
T IV, 62. i. non fortuito factum videtur, sed a 
te ratione propositum, ut ... disputsremus; T IV, 
83. ı. ista laus non est hominis, sed temporum; 
O II, 111. f. non tam. permittis illi iracundiae 
dominatum animi tu? — non mehercule, in- 
quit, sed imitor ..; RI, 59, id autem (dolere) 
non modo [non] summum malum, sed ne malum 
quidem esse ... philosophi adfirmant; O II, 105. 
non modo ne — sed (etiam, ne— 
quidem): f, modo, II, 8.9 (S.565,f.), etiam, 
U, 4. sed (B. I, 8.876, f.). vide, ne ... non sit 
hoc proprium nomen omnium, sed ... nominatae 
sint; T II, 48. neque tamen genus id orationis 
in consolando non valet, sed id 1 [id] | haud 
sciam an plurimum; T III, 55. nec solum ea non 
sumitis ad concludendum, quae ab omnibus con- 
cedantur, sed ea sumitis, quibus ..; D I, 104. 
his mihi rebus, ... levis est senectus, nec solum 
non molesta, sed etiam iucunda; C 85. non 
quod tuis rationibus non adsentiar, sed quod 
nullis; A IL, 125. e quo eflcitur, non ut nos non 
intellegamus, quae vis sit istius verbi, sed ut ille 
(Epicurus) ... neglegat; F II, 15. non eos tibi 
non probatos...., sed te animadvertisse ..; FIV, 
62. non quia philosophia Graecis et litteris et 
doctoribus percipi non posset, sed meum .. iudi- 
cium foit .; TIL,1. f. dieo; O II, 36. sensus 
quidem j|sensusque idem || non obscuros dicit, 
sed tenebricosos; A II, 73, ei q. non unam ali- 
quam ... rem a nobis, sed totam ad se nostram 
philosophiam traustulerant; F V, 74. quamquam 
tu q. non hostiarum causam || casum || confirmas 
sortium similitudine, sed infirmas sortis conlatione 
hostiarum; D II, 38. quom gq. illi non studü et 
deleotationis, sed rei publicae causa leges cirita- 


| tibus suis soripserunt; LI, 14, L.q. Crassus ... 


non aliunde mutustus est, sed sibi ipse peperit 


| maxumam laudem; O II, 47. venales q. se hortos 


non —— sed ._. .; OIU, 58, qui ergereae 
et paedagogi) neglegendi q. non sunt alio 
uodam modo aestimandi |jmodo * || ; Lae 74. 
‚at; C 35. et. solum; N 1,98, non me quidem, 


non 


. sed sapientem dico scire; A II, 116. ferarum 
natara non est illa q. depravata mala disciplina, 
sed natura saua; F II, 38. non + faciles illaa q. 
IIres, al.|] nec contemnendas, . ut hoc iu- 
dicaremus; F IV, 59. fruendi rebus jis ... Car- 
neades non ille q. auctor, sed defensor disserendi 
causs fuit; F V,20. ut reliqua non illa q. nulla, 
sed ita parva sint, ut nulla esse videantur; F V, 


72. non rn id q. dieit omnino, sed... idem 
valent; T V, 24. pudet me non tui q. ..., red 
Chrysippi; D 11,35. non ut illa.q. (adsensio) fieri 


possit nulla vi extrinsecus exeitata, sed reverti- 
tur..; Fa 42. non veterum q. illorum (philosopho- 
rum more), sed eorum, qui ..; L I, 36. ea vitia 
... habent aliquid excusationis non ıllius q. iustae, 
sed quae probari posse videatur; C 65. quid sit, 
quod Epicurum nostrum non tu q. oderis ..., sed 
certe non probes; F], 14, quoniam oratorias 
exercitationes non tu q. ... reliquisti, sed certe 
philosophiam illis anteposuisti ; 8. non mihi 
q. soli, sed ... maioribus quoque nostris hoc ita 
visum intellego; T III, 8 atque horum trium 
generum quodvis ... non perfectum illud q. ne- 
que mes sententia optimum est, sed |] optimumst |] 
tolerabile tamen; R I, 42. etiam temperantiam 
inducunt non facillime illi q., sed tamen quoquo 
modo possunt; O II, 118. non me q. iis esse 
viribus, quibus ..., sed tamen, ut vos videtis, non 
plane me enervarit, non adflixit senectus; C 32. 
non philosophi q., sed prompti tamen ad dispu- 
tandum omnes aiunt ..; fr V, 89. aed non de 
me ..., sed de sapiente quaeritur; A II, 66. aed 
lustremus animo non has maximas artis, ... sed 
quaero ..; FI, 115. sed in iure iurando non 
qui metus, sed quas vis sit, debet intellegi; O IH, 
104. equibus (notionibus) non principia solum, 
sed latiores quaedam ... viae aperirentur; A I, 
42. sic quosdam (mundos) inter sese non e. simi- 
les, sed undique Feten et absolute ita |] [ita] |] 
pares, ut ..; A II, 55. ita Sit illa conclusio non 
s. vera, sed ita perspicua, ut ..; F IV, 55. bor- 
tuli non memoriam s. mihi afferunt, sed ipsum 
re videntur in conspectu meo poners; 
V,2. non s. quia nos diligamus, sed quia ..; 

F V, 46. nos autem audeamus non 8, ramos am- 
putare miseriarum, sed omnis radicum fibras 
evellere; T IU, 18. non enim de itudine 8., 
ae de omni animi ... perturbatione ... ex- 
plicabo; T III, 18. non enim verbo s. (Epicurus) 
osuit voluptatem, sed explanavit, quid diceret; 

5 IE, 46. non s. ir perrulgata sunt, sed multo 
mägis, quia ..; TV,18. non e. si (vita) undique 
referta bonis est, sed si... bona propendent; 
TV, 86. Zeno quidem non eos a. ... figebat 
maledictis, sed ... dicebat; N I, 98. ipsius vero 
mundi ... natura non artificiosa »., sed plane ar- 
tifex ab eodem Zenone dicitur; N II, ipsum 
autem hominem eadem natura non es. celeritate 
mentis ornavit, sed ... adtribuit; L I, 26. unius 
viri consilio non 3. ortum novum populum, ... 
sed adultum iam; R II, 21. quod (vitiosi prin- 
eipes) non s, vitia concipiunt ipsi, sed ea infun- 
dunt in civitatem; L II, 32. te.. non cognomen 
s. Athenis deportasse, sed humanitatem; C 1, 
sed etiam: f. etiam, Il, 4. sed, non solum 
(8. I, ©. 878, f.). quae non solum ficta |] facta || 
esse, sed ne fieri quidem potuisse cernimus; R 
II, 28. non solum ab aliquo allatas criminationes 
repellere, sed ne ipsum quidem esse suspiciosum; 
Lae 65. quamquam haec quidem res non solum 


147 


Nonas 


etiam Peripatetici veteres; F V, 7. f. non qui- 
dem; T III, 8. itaque poenas Juunt non tam 
iudiciis, ... sed eos agitant |jut eos agitent || 
... furiae; L I, 40, et tamen non negat liben- 
ter umquam cenasse Gallonium, ... sed bene; 
F Il, 24. verum tamen ... non ego hoc loco id 
quaerendum rs veramne sit ..., sed... ut... 
poneret; T V, 33. tamen illa divina virtus non 
statuas ..., sed stabiliora ... praemiorum genera 
desiderat; R VI, 8. f. neque non; T III, 55. ut 
non tantum illud recens esse velint, quod paulo 
ante acciderit, sed ... appelletur; T III, 75. Ar- 
cesilan vero non obtrectandi causa cum Zenone 
pugnarvisse, sed ... voluisse...; AIL, 76, animus 
vero non me deserens, sed respectans in ea pro- 
fecto loca discessit, quo ..; CU 84. ego vero te 
non stultum, ut saepe, non inprobum, ut semper, 
sed dementem * ||insanire *|]; P 27. f. non so- 
lum; N il, 58, verum ut hasc non in posteris 
et in consequentibus, sed in primis continuo pec- 
cata sunt, ale ..; I ut omnia causis 
fiant antepositis, verum non principalibus causia 
..., sed adiuvantibus; Fa 41. j. tamen non; TV, 


tamen: ut, ubi virtus sit, ... ibi esse miseria 
et aerumna non possit, tamen labor possit, pos- 
sit molestia; F V, 95. pauca ... ferunt fructus, 
si non tantos, quanti ... percipi possunt, tamen 
eos, quibus .; T II, 2. qui (Plato, Socratee) ut 
rationem non redderent, suctoritate tamen hos 
minutos philosophos vincerent; D I, 62. qui etsi 
cuusas ipsas non cernunt, signa tamen causarum 
et notas cermunt; D I, 127. si caunae non repe- 
riantur istarum rerum, res tamen ipsae observari 
animadrertique potuerunt; D II, 47. f. at. quas 
si singula vos forte non movent, universa certe 
tamen ... movere debebunt |[|debebant||; N II, 
163. ut enim non eflicias, quod vis, tamen ... 
efficies; TI, 16. possunt enim non significare et 
tamen esse di; D II, 106 

verum: ut (Socrates) non ad mortem trudi, 
verum in caelum videretur escendere; TI, 71. 
est enim non magnus, verum aureolus ... libel- 
lus; A IL, 135. sed haec ||hoc | iam non ex te, 
Quinte, quaero, verum ex ipso poöta; LI, 3. in 
quo (homine) mors non modo necessaria est, 
verum etiam optanda persaepe; R III, 34. f. 
etiam, IL, 4 verum (®. I, ©. 879, bl. non 
modo non verum etiam: f. etiama, II, 4. verum 
(8. 1, ©. 880, a). sed non sestimatione census, 
verum vietu atque cultu terminatur pecuniae mo- 
dus; P 50, non iodocte solum, verum etiam 
impie faciat, si deos esse neget; N II, 44. non 
.. solum scientia, quae est remota ab iustitia, 
ealliditas potius quam sapientia est appellanda, 
verum etiam animus ..; O I], 68. 

c. Ellipfen, Lüde: non iusta causa, cur 
Laomedonti tanta fieret iniurie; T I, 65. tu lon- 
ior? non mihi quidem; TI, 112. ne illa quidem 
rmissima consolatio est ...: „non tibi hoc soli*; 
T II, 79. »exclusit, revocat; redeam? non, si me 
obsecret«e; N II, 72, quod multis rationibus ca- 
veri potest, non, si (aes alienum) fuerit, ut locu- 
pletes suum perdant; O II, 84 ut... benefici ... 
sumus, non ut exigamus gratiam, ... sic ..; Lae 
31. vgl. aut, II, 2. c. etiam (4 St.) ®. 1, ©. 300, a. 
— + non ||non|| ut ene res causam adferrent 
amoris; Fa 35. 


Nonae, Rouen: quod etiam idem vos quon- 


ex domestica est ratione ..., sed tamen id ipsum | dam facere Nonis solebatis; D I, 90. qui (En- 
est gestum ..; O I, 76. ut (homo) ... non sibi | nius) ut scribit, anno trecentesimo quinquagesimo 
se soli natum meminerit, sed patriae, sed suis; | ||quing. 0CO, al.|| fere post Romam conditam 
F II, 45. in qua (Academia vetere) ... non ü | »Nonis Iunis soli luna obstitit et nox«; RI, 25. 


soli numerantur, qui Academici vocantur, ... 


sed | quae (solis defectio) Nonis 


Quinetilibus fuit 
94* 


Nonse _ 
regnante Romulo; R I, 25. proximis Nonis cum 
in hortos D, Bruti ... venissemus; Lae 7. quod 
‚. Nonis in conlegio nostro non adfuisses; Lae 8. 


nonagesimuß, neunzigfte: qui (Isocra- 
tes) eum librum, qui Panathenaicus inscribitur, 
quarto et nonagesimo ||mon. quarto || anno scri- 
psisse so dieit; © 18. 


nonaginta, neunzig: anni: (Carneades) 
nonaginta vıxit annos; A Il, 16. quasi vero quis- 
uam its nonaginta annos velit vivere, ut ..! 
? I, 92. Masinissa quae faciat hodie nonaginta 
natus annos; C 34. 

centuriae: relicua .. multo maior multitudo 
sex et nonaginta centuriarum; R U, 39. illarum 
. sex et; nonaginta centuriarum in una centuria 
tum quidem plures censebantur quam paene in 
prima classe tota; B Il, 40. 


nondum, no niät: ut ... desiderium 
Kin) libido eius, qui nondum adsit, videndi; T 
‚21. n. id quidem andeo dicere; F IV, 1. 
qui ....n. Te illam sapientiam essent con- 
secuti; F IV, 63. cuius .. anni n. vicesimam 
partem scito esse conversam; R VI, 24, omne 
ani ... Id .. facere n. depravatum; FI, 
30, quae (animalis) n, depravata sint; F II, 31. 
n. dioo, quam haec re nulla sint; D II, 16, 
qui n, ... physica didicissent; T I, 29. nisi 
ui (scriptores) forte n. ediderunt; L I,7. En- 
mion ... D. .. est experrectus; T I, 92. 
n, .. explanatum satis erat, quid maxime na- 
tura vellet; F IV, 41. n. Voconia lege lata; R 
II, 17. n. (puer) gustaverat .. vitae suavita- 
tem; TI, 4 quia n. omne animal in mundo 
intus incluserat; Ti 34. n, inventis || notis || 
seditiosis tribunis plebis, ne cogitatis quidem; 
LII,44. n, de ratione et eapientia (loquor); 
TU, 40. qui n. nati sunt, miseri iam sunt, quia 
non sunt; T I, 13. notus: f. invenio. haec etsi 
raeelare, n. tamen perpolita; F V,88, n. enim 
. Aquilius ... protulerst de dolo malo for- 
mulas; O III, 60. n. enim id quaero; F II, 11. 
n. sangtis volneribus iis, quae..; RI, 5. kr: 
aliquem nunc fieri sapientem, n. esse; A II, 117. 
n. centum et decem anni sunt, cum de pecuniis 
repetundis a L, Pisone lata lex est; O II, 75, 
uoniam (Plato) n, videbat sapientiam; F IV, 
& R .. ulcerato serpentis morsu Philocteta; 
a 3%. 


NONNE, nicht? nicht wahr? ob nit: I. Dirert: 
1, allein; nonne »modo pueros, modo adulescen- 
. adsecuta est« senectus? T I, 94. ipsa 
veritas ... mibi adversetur? A II, 139. tu...n. 
animadvertis ex tot tabulis pietis, quam multi... 
effugerint? N III, 89. caveam, ne scelus faciam ? 
A U, 133. aspicis, quae in templa veneris? R VI, 
17, nobis rem publicam gubernantibus n. togae 
arına cesserant? O I, 77. haec ... gei videat, n, 
cogatur confiteri deos esse? N II, 12. quod seri- 
ptum ... est ..., nm. et augurum et haruspicum 
conprobat disciplinam? D I, ei maximam gra- 
tiam habere debemus, qui ..? F I, 71. ipsa va- 
rietaa . . . fortunam esse causam ... docet? 
D U, 109, viviradices, propagines n. |jea|| 
efhiciunt, ut quemvis delectent? C 52. cum iam 
philosophorum disciplinae gravissimae constitis- 
sont, tum exortus est ... Arcesilas? A U, 15. 
meliua tenueg homines fruuntur quam illi, qui ..? 
T V, 102. philosopbi summi nequedum tamen 
sspientiam consesuti n. intellegunt in summo se 
malo esse? T IL, 68. non ||nonne || intellegia 
eadem (conclusione) uti posse et haruapicer et 


148 


noane 


fulguratores? D II, 109. (M'. Curius) hunc homi- 
nem ita servum iudicet, ut ..? P38, marvis illud 
credere, quod probari potest, ... quam..? N IIL, 
12. quid paulo ante .. dixerim, n. meministi? 
F U, 10. quem (ordinem), per deos immortales! 
n. miraris? F III, 74. omnem exsuperantiam vir- 
tutis oderuni? T V, 105. pudet physicos haec 
dicere? D II, 38. odio multos dignos putamus, 
qui ..? F V, 47. apertum est totam illam porti- 
cum insanam ... videri Epicuro? A fr 20 (8.38). 
melius est de his (viris) aliquid quam tantis volu- 
minibus de Themista loqui? F II, 68. id .. ex- 
timescere venieng ... n.turpe est? TIL, 43. con- 
sentaneum est plus fortunam ... quam consilium 
valere? TV, perspicuum est ex prima ad- 
miratione hominum |] homines |] ... idisse „.? 
D II, 42. hasc tot et alias plura n. inutile est 
vitiorum subire nomina? O III, 57. melius multo 
fuisset otiosam netatem ... traducere? C 82, 
(Democritus) deum omnino ita tollit, ut ..? NL 
29. videmus, quanta perturbatio rerum omnium 
consequatur? FIL, 117. n. ab A. Postumio aedem 
Castori et Polluci in foro dedicatam, n. senatus 
consultum de Vatinio vides? N II, 13. plane 
desipere videnre? N II, 17. ohne Berb: vir ... 
sine ||nulla|] libidine n. beatus? T V, 48. cum 
multa alia mirabilia, tum illud in primis? DI, 16, 

2. Verbindungen: ergo: ergo .. tibi Q, Me- 
gg ... nonne beatior quam ... Regulus? F V, 


igitur: hic igitar neutri adsentiens ... nonne 
utroque est prudentior? A I, 132. his igitur 
auctoribus nonne debes moveri? N III, 13. .Iet- 
tar, B, II, 1, e, nonne (4 ©t.) ©. 211, b. 
uid? collega eius (P. Claudii) Iunius eodem 
beilo nonne tempestate classem amisit? N II, 7. 
Polyidum Corintbium n. Homerus ... mortem 
praedixisse commemorat? D I, 89. totum pro 
caelum ... n. humano genere completum est? 
T 1,28. ex ceteris philosophis n. optumus ... 
conftetur multa se zen T UI, 69, 
toici ... nm. ista conligunt? TIV,54 Ti. Grac- 
chus ...n. ... duobus anguibus domi conprehen- 
sis haruspices convocavit? D IL, 36. Iliona somno 
illo ... n. ita credit |jeredidit|] Alium locutum, 
ut experrecta etiam crederet? A II, 88. quid? 
Macedones n. Demetrium reliquerunt ...? quid? 
Lacedaemonios iniuste er ar n. repente om- 
nes fere socii deseruerunt? OÖ II, 26. n. res de- 
clarat fuisse totum illud voluntarium? T II, 64. 
ipsorum interpretum coniecturae n. magis ingenia 
eh eorum quam yim consensumque naturae? 
D U, 144, duo vel principes dialecticorum ...n. 
multis in rebus dissentiunt? A UI, 148. ille ... 
n. etiam bis exclamavit se videre, cum omnino 
non videret? A Il, 89, Aristides ... n. ob eam 
Causam expulsus est patria, quod praster modum 
iustus esset? T V, 105. si Phalarim... vir bonus 
... vestitu spoliare possit, n. faciat? O III, 29, 
n. idem faciunt, quod is? O III, 82. gubernatores 
n. fallantur? D I, 24. n. fatendum est eandem 
vim in virtute esse ad beatam vitam? T V, 50. 
Ino Cadmi filia n. Aswnoßda nominata a Graecis 
Matuta habetur a nostris? T I, 38. Asiae rex 
Priamus n. et Helenum filium et Cassandram filiam 
divinantes habebat? D I, 89. dissimilitudo loco- 
rum n. dissimilise bominum Ranger habet? 
II, 96. n. indicat (Antiochus) non posse illa 
probanda esse sapienti? A II, 133. nostri philo- 
sophi n. in iis libris ipsis, quos scribunt de con- 
temnenda glaris, sus nomina inscribunt? TI, 34, 
@& ...n. ab illis (antiquis) instituta sunt [inventa 
sunt]? F IV, 9, Socratem n. legimus quam ad 
modum notarit Zopyrus physiognomon? Fa 10. 
Cyrenaeum Theodorum ... n. miramur? T I, 102. 


bello Punico secundo n. C. Flaminius ... neglexit 
sigua rerum futuraram? D I, 77. nostros Gracchos 
... 2. agrarise contentiones perdiderunt? O I, 80. 
T. Albucius n. animo sequissimo Athenis exul 
philosophabatur? T V, 108, idem n. poterat deus 
hominibus disciplinam superiore & loco tradere? 
DU, 51. qui inridetur, partus hic mulae n. ... 
praedietus est ab haruspicibus incredibilis partus 
malorum? D I, 36. inquies, remex ille de classe 
m. n. es praedixit, quase faota sunt? D II, 
114. illum Slum Solis n. patris ipsius luce in- 
dignam putas? T II, 26. si terogavero aliquid? 
n. respondebis? TI, 17. quid? cum Cumis Apollo 
sudarit ...? quid? ortus androgyni nonne fatale 
quoddam monstrum fuit? quid? cum fluvius Atra- 
tus ern, ya fuxit? quid? cum ... lactis imber 
defluxit? quid? cum ... ictus Centaurus e coaelo 
est ...; m. .. haruspices ea responderunt, quas 
evenerunt? DI, 98. qui vivimus, cum moriendum 
sit, n. miseri sumus? T I, 14 qui... tradunt 
..., m. expertes sunt religionum omnium? N], 
119. cum dicunt ..., n. eius modi sunt, ut ..? 


. n. in 
maximo errors versatur? N I, 29. victum Lace- 
daemoniorum in philitüs n. videmus? T V, 98. 
hoe n. videtur contra te valere? A II, 86. quod 
sspientissimus quisque aequissimo animo ınoritur, 
... nm. vobis videtur is animus ... videre se ad 
meliora proficisci? C 83. poötae ||quid at, 
n. post mortem nobilitari volunt? I, 4. 
ohne Verb: ipse Alcmaeo tuus ... n. ibidem in- 
citato furore: »unde haec famma oritur?« A II, 89. 
mare n. caeruleum? A fr 7. elatus ille levitate 
„...n. tanto miserior, quanto sibi videtur beatior? 
TV, 16. canis n. similis lapo? N I, 97. inter 
ipsos homines n. et simillimis formis dispares mo- 
res et ..? N I, 98. haruspicum ars n. divina? 
N II, 12. amicitiam (defendere) n. facile ei, qui ..? 
Lae 25. — quid vero? ...n. videmus eos net... 
haberse rationem? F V, 48, quid vero? illum ... 
n. recte miserrimum dixeris? T V,16. quid igitur 
a a illom ...n. deum videri Aegyptiis? 
NL 

sed nonne meministi licere mihi ista probare? 
F V, 76. sed isti ipsi ... nonne clamant s#- 
pienti g semper adesse, quod velit, quam quod 
nolit? EV, 9. 

sed tamen nonne reprenderes, Epicure, luxu- 
riosos ob eam ipsam cansam, quod ıta viverent? 
F 


vero: C. vero Gracchi ruinis |]tribunatus |] 
... nonne omnem rei publicae statum permutavit? 
L WI, 20. 

U. indireet: quaero: quamguam ex me quae- 
sieras, nonne putarem ..; A II, 76. ogo ex te 
quaero, ... I. intellegas ..; F II, 58. quaero, n, 
tGbi faciendum idem sit; F Ill, 13, cum esset ex 
eo (Boszulet uaesitum, Archelaum ... n. beatum 
putaret; T V, 34 (35). 


nonns, newmt: genetrix: »nona super 
tremulo genetriz clangore volabat«; D II, 68. 

tellus: ea, quase est media et nona, tellus; 
R VL 17. 

terra; terrra nona inmobilis manens una sede 
semper haeret; R VI, 18. 


norma, Bintelmaß, Richtihnur, Regel, Bor 
fhrift: I, 1. est: hanc norwam, hanc regulam, 


ID 


NO80O 


hanc praescriptionem esse naturae; A II, 140. 
fatalem vim [|F umbram, norman |[ et necessita- 
u Zur futorarum (Chrysippus deum dicit esse); 

2. sum: haec habemus in XII sane secundum 
naturam, quae norma legis est; L II, 61. 

I, 1. do: quod .. natura (comprehensionem) 
qussi normam scientiae et principium sui dedia- 
set; A I, 42, 

2. egeo: si id orederemus, non egeremus per- 
pendiculis, non normis, non regulis; A fr 8. 

3. aberro a: a qua (norma) qui aberravisset; 
A U, 140. 

II, 1. dividere: nos legem bonam a mala 
ir .. nisi naturae norma dividere possumus; 

2. ad: numquam ego dieam (. Fabricium, M'. 
Curium, Ti. Coruncanium ... ad jstorum normam 
fuisse sapientes; Lae 18. 


NMOSCO, tennen lernen, erfahren, wahrnehmen, 
perf. tennen, miffen: I. alqs: novi et ... saepe 
vidi; RI, 67. 

H. indir. frage: modo, quae dicat ille (Epiou- 
rus), bene noris; FI, 15, 

OL alqm: bene .. nosse Carneaden Stratoni- 
ceus Metrodorus putabatuor; A II, 16. qui (sapien- 
tes) inbent ... se noscere et nihil nimis; FL 
73. ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis; 
FV,6. aliter .. nosmet i nosse non POssu- 
. inbet.. nos Pythius Apollo noscere 
nosmet ipsos; F V, 44, hano habet vim prae- 
ceptum Apollinis, quo monet || [quo monet] ||, ut 
se quisque noscat; T I, 52. cum .. „nosce te* 
dieit, boc dieit: „nosce aninum tuum*; T I, 52, 
nostros non norunt (rhetores); TI, 116. a parria 
‚. lovem, ... Apollinem reliquosque deos ea facie 
novimus, qua pictores fictoresque voluerunt ...; 
at non Aegyptii nec Syri nec fere cuncta barbs- 
ria; N I, 81. novi ego Epicureos omnia sigilla 
venerantes; N I, 85. Aius iste Loquens, cum 
Ilquom, quo|] eum nemo norat, et aiebat et lo- 
quebatur? D II, 69. (philosophia) nos ... docuit, 
ut nosmet ipsos nosceremus; LI, 58. qui se ipse 
norit; L I, 59, qui se ipsi velint nosse; L I, 62. 
equidem mon modo 808 novi, qui sunt, sed sorum 
en etiam et avos; C 21. norat eundem (P. 

ecium) Fabricius, norat Coruncanius; © 48, 

algd: nihil esse, quod nosei, percipi, compre- 

seit; AIL,83. en (dialeotions) non novit; 
AI,91. quorum (medicorum) intererat ea nosse; 
A U, 122. nosti, credo, illud: »nemo pius est, qui 
pietatem—«; F II, 71. ite nosse ista visus es, 
ut ..;F V, 75, nosti, quae sequuntur; T IV, 77, 
quas funditus gens vestra non novit; N I, 89. 
neque ut ea ipsa, quae ‚suscepta pablice essent, 
quisquam extra conlegiam nosset; L II, 30. nostis, 
quas sequuntur; L II, 59. ut ne quid omnino, 
quod venditor norit, emptor ignoret; O Il, 51. 
f. bonum; Lae 79. 

sedem: nostis extra portam Collinam nedem 
Honoris; L II, 58. 

aequitatem: novi .. 
et aequitatem; C 1. BEN E 

er quos (amicos) novit vita communis; 


moderationem animi tui 


animum: hune (animum) .. nosse nisi divinum 
esset; T I, 52. in hac ille (animus) magnificentia 
er quam so ipse noscet! LI, 61. f. alqm; 

, 52. 

artem: ar quisque norit artem, in hac se 
exerceate; T I, 41. 

avos: |. algm; C 21. . 

bonum: quod solum bonum severus et gravis 
philosophus norit; F I, 29. plerique neque in 


0800 


rebus humanis 
fructuosum sit; 
° m vereor, ne istam causam nemo noscat; 
L ’ * 
eorpora: corpora nostra non novimus; A II, 
122, ’ 
cursus: »si stellarum motus cursusque vagantis 
nosse velise; DI, 17. studeo curaus istos mutatio- 
num non magis in nostra quam in omni re publica 
noscere; R I, 64. 
deum: |. deus, II, 1. nosco (4 &.) 8.1, ©. 
664, a. 
exempla: nosse exempla maiorum; L IIL 41. 
figuram: non ... id praecipit, ut membra 
nostra aut staturam figuramve noscamus; T I, 52. 
generatores: nossB .. generatores suos optime 
poterant; Ti 88 
harmoniam: harmonian [| harmoniam |] 
ex intervallis sonorum nosse possumus; T 1, 41. 
ingenium: suum quisque .. noscat ingenium; 
01, 114. 
membra: h figuram. partem; N I, 9. 
a entem: laetantem .. mentem ita novi; T III, 
moderationem: f, aequitatem. 
modos: si (ille divinus) surdus sit, (num pos- 
sit) varietates vocum aut modos noscere? DII, 9. 
morem: nosti morem dialogorum; A ep 1. 
motus: f. cursus; D I, 17. 
naturam: ub ne caeli quidem naturam inter- 
pretes istos caeli nosse appareat; D II, 92. ut 
vilicus naturam agri novit, ... sic.;RV,5. 
oblectamentum: ut mese seneotutis requiem 
||requietem |j obleotamentumque noscatis; C 52. 
ortum: reliquorum (deorum) ... et nosse et 
enuntiare ortum eorum || [eorum] ||; Ti 38. 
oa: nosti .. profecto os huius adulescentioris 


Academiae; A ep l. 

partem: omnes .. eius (philosophiae) partes 
atque omnia membra tum facillume noscuntur, 
cum ..; N J, 9. quoius (rei publicae) partem nec 
ZiRERL ullam neque umquam nosse voluerunt; 

patres: f. algam; © 21, 

physica: nostra tu physica nosti; A 1], 6. 

rem publicam: est senatori necessarium nosse 
rem publicam; L III, 41. 

requiem: f. oblectamentum. 

sententiam: tu mihi videris Epicharmi ... 
sententiam sequi. — quam? non enim novi; TI, 
15. Quinti novi sententiam; L I, 21, 

similitudinem: ut ex ovo nasceretur || nosce- 
retur ]] thensauri similitudo; D II, 134. 

. staturam: f. figuram. 

studium: cuius (Libonis) nosti studium; AI, 8. 

varietates: f. modos. 

versum: Graecum ...huno versum nostis omnes; 
F II, 10. 
- virum: quem (rirum Be Fimbria etiam, 
non modo Socrates noverat; O II, 77. 

virtutem: optume .. (virtus) se ipsa novit; 
Lae 98, 

vim: verbis his eandem certe vim voluptatis 
Epicurum nosse quam ceteros; F II, 8. cognitio 
.. haec est una nostri, ut vim corporis animique 
norimus; F V, 44. quoius (vultus) vim Grasei 
norunt, nomen omnino non habent; L I, 27, 

vitium: quae (vitis) ipse norit, ceteri ignorent; 
© III, 54. notum esse emptori vitium, quod nos- 
set venditor; O 111, 87. 

voluptatem: interdum (istam voluptatem Epi- 
curus) nimis etiam novit; F II, 7, quivis ut ın- 
tellegat, quam voluptatem norit Epieurus; T II, 
42. nullam norvistis nisi profectam a corpore et 
redeuntem ad corpus animi voluptatem; N I, 111, 


erg bonum norunt, nisi quod 


750 


noster 


MOStEer, unfer, ber Unfrige: A. bei Enb« 
ftantiven: L ohne Bnfag: alqs: qui se Grae- 
cos magis quam nostros haberi volunt; F III, 5. 
— post L. Aelii nostri occasum; A I,8. num 
quid borum probat noster Antiochus? A U, 143, 
antiquorum .. sententiam Antiochus noster mibi 
videtur persegui diligentisame; FV,14. qua (di. 
visione) noster Antiochus libenter uti solet; F V, 
16. scio ab Antiocho nostro diei sie solere; FV, 
81. ut video nostram scribere Antiochum; T III, 
59. si .. liber Antiochi nostri ... vers loquitur; 
N I, 16. Arcesilas tuus ... tamen noster fuit; 
F V, 94. hanc speciem Pasiteles caelavit to 
et noster expressit Archias versibus; D I, 79. in 
Cumano nuper cum mecum Atticus noster esset; 
A I, 1. eos ... cum Attico nostro frequenter 
audivi; FI,16. suppeditabit nobis Atticus noster 
... quantos viros! I, 67. quem (librum) ad 
nostrum Atticum de senectate misimus; D II, 3. 
manet vero (quercus), Attice noster; LI, 1. Attici 
nostri Amalthio -.. quiequam esse praeclarius; 
L1W,7. nec ... mibi placet nec Attico nostro; 
L II, 37. iucundus .. Balbo nostro sermo tuus 
... fuit; N II, 2. Brutus quidem noster ... 
philosophiam ... persequitur; A I, 12. ad Bru- 
tum .. nostrum hos libros ... mittemus; T V, 
121. ut ... Caepioni nostro ... respondent; F 
IN, 8. Cato noster in horum librorum numero 
ponendus est; D II, 3. quorum generum in utro- 


ger magnus noster Cato est; L II, 40. mane,... 
harmide noster; F V, 94. Cleanthes quidem 
noster ... dixit...; N1I, 13. Aine noster Cocles; 


O I, 61. qua (ratione) Cratippus noster uti solet; 
D I, 70, ea duo genera ... probantor... a Cra- 
tippo nostro; DI, 113. et Stoicorum conclusio 


ratıonis et Cratippi nostri quid valeat; DU, 101. 
vide, quaeso, SER noster ..; D II, 108. a 
a ar nostro ... baec te assidue audire; OÖ 
II, 5, Critoni .. nostro non persuasi ..; TI, 108. 
leviculus sane noster Demosthenes; T V, 103. quem 
ee) noster .. interpretatus ... est ... 
nnius; N I, 119. quis hoc vobis dabit? Epicu- 
rusne? . an noster Ennius? D II, 104. id 
... 08 nostram quidem Ennium fugit; R I, 25. 
z- sit, quod Epicurum nostrum ... non probes; 
I, 14, quid .. aget Iacchus Enmolpidaeque 
vostri || ereer . L1,835. in nostri || numerum || 
Fabii Pictoris Graecis annalibus; DI, 43. nostros 
Gracchos ... nonne agrarise contentiones perdi- 
derunt? O II, 80, ne noster quidem Gratidianus 
oficio viri boni functus est; O II,80. cum essem 
in Puteolano Hirtiusque noster ... isdem in locis; 
Fa 2. cum ... Hortensium .. nostram dissen- 
tientem commoveris; A II, 61. quanta (memoria 
fuisse dicatur 7 Charmadas, ... quanta noster 
Hortensius; T 1,59. audivri..e Libone nostro ..; 
A 1,8. nec.., ut noster Lucilius, recusabo, quo 
minus ..; FI, 7. quid Lucius noster? F V,5. 
facit .. Lucius noster er FV,15. age 
nune, Luci noster..; FV, 71. hanc totam copiam 
iam Lucullo nostro notam esse oportebit; F III, 8. 
honori summo nuper nostro Miloni fuit; O 11, 58. 
mihi .. videtur Numa noster maxime tenuisse 
hunc morem veterem Graeciae regum; R V, 38, 
quam vellem Panaetium nostrum nobiscum habe- 
remus! R I, 15. quem (Zenonem) Philo noster 
coryphaeum appellare Epicureorum solebat; N I, 
59. Philo noster ferre non poterst ..; N I, 118. 
auctore .. nostro Platone; T IV, 71; noster 
Plato magis etiam quam Lycurgus; RIV, 5. noster 
vero Plato Titanum e genere statuit eos, qui ..; 
L II, 5. quod Platoni nostro placet; L II, 32. 
si Plautus noster voluisset ... Seipioni ... male 
dicere; R IV, 11. non modo Plautus noster et 


noster 


751 


noster 


Atticorum antiqus comoedia; O 1,104. sequamur 
.. potissimum Polybium nostrum; R UI, 27. ut 
hodie est noster Pompeius; F II, 57. Pompeium 

. nostrum ... ecfero laudibus; I, II, 22. nostri 
Pompei munera secundo consulatu; O Il, 57. 
Pomponius quidem .. noster iocari videtur; F V, 
4 nt non noster Posidonius; T II, 61. duo 
(libros edidit) Antipater, quinque noster Posido- 
nius; D I, 6. prognosticorum causas persecuti 
sunt et Boöthus Stoicus ... et noster etiam Posi- 
donius; D II, 47. neo ... a Quinto nostro dis- 
sentio; L IU, 26. nec .. Romulns noster auspi- 
cato urbem condidisset; L II, 33. Rutilius quidem 
noster ... solebat ..; RI, 17. (tuum somnium) 
mibi saepius noster Sallustius narravit; D I, 59. 
Ti. Graechum, Seipionis nostri socerum; Lae 101. 
ut ait Statius noster in teren C 24. doleo 
tantam Stoicos nostros icureis inridendi sui 
facultatem dedisse; D Il, 39. non nulli isti, Tite 
noster, faciunt imperite; LI, 4 ne ad eam (sen- 
tentiam) non possim saccommodare Torquatos 
nostros; F I, 34. te, sicut nostrum Triarium, mwi- 
nus ... delectari; FI, 14. — ut interdum Pro- 
noea nostra Epicurea fuisse videatur; N II, 160. 

alqd: nostrum est (quod nostrum dico, artis 
. = ea principis ... consequentia exquirere; 


Academia: ut .. in Academiam nostram de- 
scendimas; T' II, 7. qui (Crantor) in nostra Aca- 
demia ... fuit nobilis; T III, 12. nobis .. nostra 
Academia magnam licentiam dat; O III, 20. 

Academica: haec explanata sunt in Academi- 
eis nostris; O II, 8. 

acies: »ubi fortuna Hectoris nostram acrem 
aciem inclinatame; T II, 39. ut ... in nostra 
. Erna et Pollux ex equis pugnare visi sunt; 

actio: hoc non est positum in nostra actione; 
FIV,15. ipsis scriptis ... actiones nostras man- 
daremus; OÖ 11, 8. 

sdvrentus: cum ... Lucullo .. 
tus ... iucundus fuisset; fr V, 18. 

sequales: C. Salinator, .. Sp. Albinus, ... 
nostri fere aequales; C 7. 

setas: nostram ad aetatem; TI, 5. confer 
nostram longissimam aetatem cum aeternitate; 
TI, 94. ratio ... usque ad nostram viguit aeta- 
tem; N I, 11. non modo nostra aetate, sed iam 
div; DII, 117. nostra vero aetas cum rem publi- 
cam sicut picturam accepisset iam; R V, 2, 
sunt .. maxumae res in hac memoria atque aetate 
nostra; L I, 8 quamquam est id .. senile aetati- 
que nostrae conceditur; C 30. vacat aetas nostra 
muneribus iis; C 34. quarta restat causa, quae 
marime ... sollieitam habere nostram setatem 
videtur, adpropinguatio mortis; © 66. aetas illa 
multo plures quam nostra casus mortis habet; C 
67. quod vereris, ne non conveniat nostris aetati- 
bus ista oratio; fr V, 57, 

altrix: terram, altricem nostram; Ti 37. 

ambitiones: quid de nostris ambitionibus ... 
loquar? T II, 62. ille .. (vir sapiens) nostras 
umbitiones levitatesque contemnet; T Y, 104. 

amicitia: recordatione nostrae amicitise sic 
fruor, ut..; Lae ld. amicitiae nostrae memoriam 
.. sempiternam fore; Lae 15. 

amici: num quid .. est causae, quin amicos 
nostros Stoicos || [Stoicos] |] dimittamus? T I, 78. 

anası nostri sunt amnes, nostri lacus; N II, 


noster adven- 


amor: quin coniunctionem studiorum amorisque 
nostri ... declararem; A ep 1. 

animus: nibil ita signari in animis nostris a 
vero posse, quod ..; A II, 71. quod ... ex ani- 
mis nostris adsensionem ... extraxisset; A II, 108, 


imagines extrinsecus in aniımos nostros per corpus 
inrumpere? A II, 125. utiliter a natura .. - 
motiones istas animis nostris datas; A II, 155. 
hano ... insitam in animis nostris inesse notio- 
nem; FI,31.. aciem animorum nostrorum virtutia 
splendore praestringitis; F IV, 37. (poötae) mol- 
hunt animos nostros; T I, 27. quodceumgque 
nostros animos probabilitate percussit; T V. 38. 
ex quo (aniıno) nostri animi carperentur; N I, 27. 
divinos animos censent esse nostros; D II, 119. 
ut (patria) ... maximas nostri animi, ingenii, 
eonsilü is ipsa sibi ... pigneraretur; RI, 8. 
communis intellegentia ... eas .. (res) in animis 
nostris inchoavit; L I, 44. nostros animos cum 
corporibus copulatos; fr V, 95. 

annus: quos (honores) ... adepti sumus nostro 
quidem anno; O II, 59. 

apparitores: eae leges aunt, quas apparitores 
nostr volunt; L II, 46. 

appetitiones: non ... ideirco etiam nostra- 
rum voluntatum atque adpetitionum sunt causae 
naturales; Fa 9. 

arbitrium: e fontibur eorum (Stoicorum) iu- 
dicio arbitrioque nostro ... hauriemus; OÖ I, 6, 

Arpinas: in Arpinati nostro; T V, 74. 

artes: non in nostris solum artibus; F IIL, 5. 
in operibus nostrarum artium; N II, 67. 

aspectus: qui (orbes) ... aapectum nostrum 
definiunt; D II, 92. ag .. temporibus a nostro 
aspectu oblitescant (di); Ti 37. 

augur: et nostrorum augurum et Etrusco- 
rum baruspicum disciplinoam ... res ipsa pro- 
bavit; NII, 10. hunc etiam augures nostri een: 
eupant); N II, 65. ut nostri augures appellant ; 

I, 160. »auguris .. nostri Calchantis fata«; 
D II, 68. 

augurium: solebat ex me Deiotarus percontari 
nostri augurii disciplinam, ego ex illo aui; D II, 
76. ad nostri augurii consuetudinem; D II, 82. 

avia: avus quidem noster ... restitit M. Gra- 
tidio, cuius in matrimonio sororem, aviam nostram, 
habebat; L III, 36. 

avus: solebam ... nostrum vero in primis avum 
sogar; FV,2. nostro quidem + qui |javo]l; 
L II, 36. 1 avia, 
benirolentia: ut nostra in amicos benivolen- 
n. m erga nos benivolentise ... respondent; 


campus: suppeditant .. et campus noster et 
studia venandi honesta exempla ludendi; O1, 104, 

cantus: »auribus ut nostros possis agnoscere 
cantuse; F V, 49. 

casus: ar nostri casus plus honoria 
habuerunt; RI, 7. 

cAausa: quamquam nostra quidem causa facilis 

; : nostra .. causa ... nihil habuit 
contentionis cum tribunatu; L III, 25. quo verius 
in causa nostra ... L. Cotta dicebat ..; L II, 
45. — f. esusa, B, I, 1. nostra (6 ©t.) ®. I, ©. 
398, a. 

cervices: inposuistis in cervicibus nostris 
sempiternum dominum; N I, 54. 

eives: ad nostros cives erudiendos nihil utilius 
(est); AI,11. si occupati profuimus aliquid civi- 
bus nostris; TI, 5. ut ... prodessemus ciribus 
nostris; D II, 7. 

eivitas: talis innumerabilis nostra civitas tulit; 
TI, 101. multos .. praeterea et nostra civitas 
et Graecia tulit singulares viros; N II, 165. Ro- 
mulum ... fundamenta iecisse nostrae civitatis ; 
N II, 5. I(lutj] testis est nostra civitas; DI, 89. 
clarissimorum hominum nostrae civitatis gravissi- 
mos exitus ... collegimus; DII,22. quae (exempla) 
nata ... apud illos (Athenienses) etiam in gra- 
vissumam civitatem nostram dieuntur redundasse; 


noster 


R1,5. sapientissimorum nostrae eivitatis virorum 
disputatio; R 1,13. ob hane causam 
nostrae civitatis. statum ceteris civitatibus, quod .. 
R I, 2. d .. exemplo nostrae civitatis umus 
sum; R Il, 66, summos fuisse in civitate nostra 
viros, LI, 4 en (diseriptio) paene nostrae civi- 
tatis; L ll, 12, in nostra civitate inveterasse ..; 
oO II, 57. quem (pontifcem Scaevolam) unum 
nostrae eivitatis . . praestantissimum audeo dicere; 
Las 1. ter ceteros hunc || nunc || nostra ex- 
tulit eivitas; fr V, 21. 

elientes: Massilienses, nostri elientes; RI, 48. 
.. (Zaleuei) cives, nostri olientes, Locri; L I, 


cogitationes: ft ..., ut cogitationes sermo- 
er nostri pariant aliquid i in somno tale, quale .. 


ats; —. ; 
coguitione; A I, 

cognomen: En (sapientia mean) utinam re 
esset opinione vestra nostroque cognomine! 5 

coloni: quamquam Circen quogue coloni nostri 
Circeienses iose colunt; N III, 48. cam 
eolonis nostris (agere) soleremus ; 0 11, 88 

commen ta rii: in | commentariis scriptam 
habemus .; DI, 4 

commoda: ut (pairia) .. . tantum modo nostris 
ipsa commodis Sr tutum perfugium otio 
nostro suppeditaret; R 

conlega: Servium Galbam, collegam nostrum; 
R Il, 42. alienatus est (Seipio) a collega nostro 
Metello; Lae 77. 

conlegium: qui a. scientiam negat umquam 
in nostro collegio fuisse;, L II, 38. multa in 
vestro || nostro | collegio praeclara; C 64. quod 

. Nonis in conlegio nostro non adfuisses; Lae 8. 

sonseientia: ut nostram stabilem conscien- 
tiam contemnamus; F II, 71. 

consilium: »eonsiliis nostris laus est attonsa 


.. procul esse a nostra 


Laconum«; T V, 49. nostrum quidem .. huma- 
num est consilium; D 1, 122, quoniam ... stude- 
mus .. nostris consiliis et Bee. ... opulen- 
tiorem vitam hominum reddere; R I, 3. nostro 


consilio ao periculo sese ... Conservatos; R1,6. 
consiliis diligentiaque nostra celeriter ... arma 
. eeciderunt; OI, 77. illa... superiora ... posita 
non tam in consiliie nostris quam in fortunse te- 
meritate; Lae 20. f. animus; R I, 8. opera; Lae 
51. vita; F IV, 52. 
consuetado: —) in consuetudinem no- 
stram non caderet; 7. 
consules: nostri le regem inimicissimum 
.. monuerunt ..; F V, 64 
consulatus: qui inperia consuletusque nostroe 
in neoessariis ... rebus ... putet; R 1, 27. 
eopiae: ut aliorum em 2% nostras Facultates, 
copias, opes augenmus; 
corpus: corpora nostra non novimus; AI,122. 
corporie .. mostri partes; F V, 35. quia er 
nostra ... ardore animi concalescunt; TL4 
»haesc vetusta ... olades nostro infiza est Be 
T zu 25. in nostro corpore; N I, 24. quod no- 
rn eorporibus contingit; N II, 26. ut 
* pars est corporis nostri, quae .; NIE 
92. cum (ignis) inest in corporibus nostris; N 
III, 36. corporis nostri m = natura ipsa vide- 
tur habuisse rationem; O 
culpa: num nostra A est? A II, 32. 92, 
utrum ea vestra an nostra culpa est? A AlL, 95. 
curia: curism nostram ... „tee F v, 2. 
decemviri: quam legem (Solonis) ... nostri 
decemviri in decimam conieeerunt; L 1], 64. 
depravatio: quae (somniorum ratio). ... vi- 
deamus n nostra superstitione et depravatione 
superekur; D II, 136. 


752 


noster 





diligentia: |. consilium; O I, 77. 

disciplina: quae (pars) est in aribus ceteris- 
que sigmis[que] disciplinse nostrae; L II, 32. 

disputatio: neque nostrae die utationes quid- 
quam aliud agunt, nisi ut . Au, 7. quo com- 
modius disputationes nostras” Maier, Tı8. 
parumne cognitum est superioribus nostris dispu- 
tationibus ..? TV, 48. praemuniuntur om- 
nia religuo sermoni dis uldisdieus nostrae; L I, 
34. quod ad cumque Fr genus me disputatio 
nostra deduxerit; L II, 

dissensio: erat aeguius Triarium naliquid de 
dissensione nostra indicare; F II, 119. 


dolor: nostrum .. et nostra causa su wm 
dolorem modice ferre debemas; T I, 111. nostris 
quidem acerbissimis doloribus variisque ... MO- 


lestiis alis nulla potait inveniri levatio; T V, 121. 

domicilia: restat.... a domieciliie nostris altis- 
simus ... eaeli complexus; N I, 101. 

dominus: cogimur dissensione sapientium do- 
minum nostrum igmorare; A II, 126. 

domitus: eficimus etiam domitu nostro qua- 
dripedum veotiones; N II, 151. 

domus: ut... in aeternam dern in |] plane |} 
nostram domum remigremus; T I, 118. Diodotus 
... multos annos nostrae domi vixit; T v, 118, 
quibus (familiaritatibus) semper domus nostra fo- 
ruit; N I, 6. quae ad domos nostras . 2 
nennt ipertinentj}; R I, 19. an tu ad 
nostras non censes pertinere . -? RI, 19. ga. 
eam .. (custodem urbis) ex nostra domo in ipsios 
patris "domum detulimus; L II, 42. 

ductores: quotiens non modo ductores nostri, 
sed universi etiam exercitus ad non dubiam mor- 
tem erging TI 8. 

duces: .. bella gerere nostri duces inei- 
piant, ee “5 N I, 9. nostri quidem duces 
mare ingredientes inmolare hostiam fuctibus con- 
suerunt; N III, 51. callidum Hannibalem ex Poe- 
norum, ex nostris ducibus Q. Maximum sccepimus; 
0 1, 108 

error: nos ... rerum naturam quam errorem 
nostrum damnare malumus; T V, 4. 

exercitus: nostri exercitus .. unde nomen 
een vides; T II, 87. cum ... » Samnitibes 

ee noster exercitus; D I, 51, memini 

. perturbari exercitam nostrum religione; RI, 
cui (Viriatho) .. etiam exereitus nostri im- 

p us cesserunt; O II, 40. f. ductores, 

facultates: f. copine. 

familia: Masinissam . zu familise nostrae 
... smicissimum; R VI 9 
alleri i. familiaris, B. (18 &t.) ®. 


familiaritas: digns mihi res cum ommiom 
ne tum nostra familiaritate visa est; 


figura: j. membra, oratio; N I, 78. 

forma: non .. illorum (deorum) humaaa for- 
ma, sed nostra divina dieenda est; N I, 90. ag: 
(natura) formam nostram ET Ti fguramı .. 
eam posuit in promptu; OÖ I, 

fortunse: qunod .. Be . vitam fortu- 
nasque nostras; F Iu, 26, |. salus; 0, 3. 

frater: Lucios .. "Cicero, frater noster cogna- 
tione patruelis, amore os; F vı 

fructas: quam (amieitiam) si ad fructum ne- 
1 referemus, non ad illius commods; N I, 

genus: 
stri quidem generis adın 
Crassum ... ad imitationem quasi nostri generis 
contendisse; fr V, 22. 

grex: qualis erat Scipionig (excellentia) in no- 
stro, ut ita dienm, grege; Las 69; 


ad quae (artificia) pauci accedant, uo- 
odum ; A u, hunc 


noster 


umiae: »compellans gumias ex ordine nostrose; 
F in 24 


historise: talibus exemplis ... historiae re- 
fertae sunt, et quidem maxime nostrae; F V, 64. 

homines: lege (laudationes) nostrorum homi- 
nam; FII, 116. nostrorum hominum ingenis ... 
soleo mirari; T IV, 1. nostrorum hominum ad 
eorum doctissimas vooes aures clausas fuisse; T 
IV, 2. philosophbiam nostris hominibus explican- 
dam putavi; 1,7. ad quem (Velleium) tum 
Epicurei primas ex nostris hominibus deferebant; 

L 15. te.. unum ... nostrorum hominam 

urbanitate limatum; N II, 74. quae (res) est a 
nostris hominibus ... ignorata; LI, 6. magnum 
attulimus adiumentum hominibus nostris; O I, 1. 
- . nostris hominibus saepissime usurpatum; 

II, 56. 

honores: f. industria; O IH, 6. 

hortuli: qui (Antiochus) me ex nostris paene 
eonvellit hortulis; L I, 54. 

hospes: ya eo hospitem nostrum ... com- 
memorem ? I, 26, in qua (disciplina puerili) 
una Polybius noster hospes nostrorum institutorum 
neglegentiam accusat; R IV, 3. Nearchus Taren- 
tinus, hospes noster; C 41. 

imbeeillitas: videamus, ne haec oratio sit 
hominum adsentantium nostrae inbeeillitati et in- 
dulgentium mollitudini; T II, 18. 

imperatores: nostri imperatores pro salute 

trise sua capita voverunt; F V, 64. aine qua 
urbe) numguam nostri imperatores ex Transalpi- 
nig bellis triumpharunt; O Il, 28. f. exereitus; O 
I, 40, magistratus; O II, 27. 

imperium: si consuetudo ... imperium .. 
nostrum ad vim ... traduxerit; R III, 41. ut me 
imperii nostri ... paeniteret; R VI, 16. f. consnlatus. 

incolae: yebagoram Pythagoreosque, incolas 
psene nostros; C 78. 

industria: si aliquid oratoriae landis nostra 
attulimus industris; TI, 6, sustines .. non par- 
vam expectationem imitandae industrise nostrae, 
. h = honorum, non nullam fortasse nominis; 

ingenium: sunt .. ingeniis nostris semina in- 
nata virtutum; T III, 2, quae nostri ingenii non 
erunt; OÖ I, 114. f. animus; RI, 8. oratio; N 1, 78. 

inimicus: ut nostrum inimicum potissimum 
nominem; A II, 14. 

institutum: nostro instituto vagabimur; T 
II, 13. multa .. sunt in nostris institutis dugta 
ab illis; T IV, 4, f. hospes; R IV, 8. 

intellegentia: simplex .. mens ... fugere 
intellegentiae nostrae vim ... videtur; N I, 27. 
qui (Democritus) ... tum scientiam intellegentiam- 
que nostram (in deorum numero refert); N I, 29. 
in eas har pipe mentem intentam infizamque 
nostram intellegentiam capere, quas sit ..; NI, 
49. quod (honestum) in nostram intellegentiam 
eadit; O II, 17. 

interrex: quam m) interrex noster tulit; 
LT quam (legem) 

intervrentus: num sermonem vestrum aliquem 
diremit noster interventus? R I, 17. 

inventa: quam (lMetitiam) capiebam memoria 
rationum inventorumque nostrorum; F II, 9. 

iudicium: etsi ... ea .. esb ... in imdieiis 
nostris infirmitas, ut ..; A IE, 7. quid, si |[quod 
sill -.. eis .. nostrum iudieium et' nostrum scri- 
bendi ordinem adiungimus? F I, 6. quod est 
nostri iudicii; F IH, 86. quam (personam) nobis- 
met ipsi iudicio nostro accommodamus; O I, 115. 

ius: tractabo ... jus civile nostrum; L Il, 46. 

udeo nostra iura ad naturam accommodari; 

IO,62. nostra iara attingam; L III, 13, ut... 
id nmostro imre licent defendere; O IH, 20. 

IL 


153 


nioster 


iustitia: legen .. ge non iustitia nostra 
comprobantur; R III, 18, 

iuventus; iuventuti nostrae minime audiendus; 
R III, 82. 

labor: quos offendit noster minime nobis in- 
iucundus labor; F 1, 8. f. consilium; R I, $. 

lacus: f. amnes. 

laetitia: laetamur amicorum laetitia aeque 
atque nostra; F I, 67. 

ares: vexati nostri Lares familiares; L II, 42, 

laus: »nec quisguam e nostris spolia cepit lau- 
dibus«; T II, 22, nihil nostrae laudi adsumptum 
arbitramur; N II, 87. 

legatus: cum legatus noster esset; R I, 23. 

legiones: legionibus nostris sub jugum missis; 
16) a 109. eum recorder ||recordor || ... legio- 
nes nostras; C 75. 

levitates: f, ambitiones; T V, 104. 

lex: tu .. istam Romae legem rogato; nobis 
nostras ne ademeris; L II, 36. ad nostra || nostras 
(leges) || .. revertor; L II, 37. lege nostra liber- 
tatis species datur; L 1f, 89. nostrae quidem 
legis interpretes ... hoc intellegant; L II, 62. 
gu — lege nostra confirmatur auctoritas; 


libri: qui in nostris libris disputent; A Il, 7. 
satis multa in nostris de re publica libris sunt 
dieta; FO, 59. multum .. fluxısse video de libris 
nostris ... variumque sermonem; N I, 6. nostri 
quoque oratorii libri in enndem librorum numerum 
referendi videntur; DI, 4 qui ... in nostris 
libris adquiescant; D II, 5. in nostris libris vi- 
des ..; RI, 63. declarant pontificii libri, signi- 
fieant nostri etiam augurales; R II, 54. quam- 
quam .. libri nostri complures ... ad scribendi 
studium excitaverunt; O I, 2. 

liberi: f. salus; O II, 38, 

lingua: quorum (Graecorum) copiosior est lin- 
gua quam nostra; T II, 35. 

litterae: abest .. historia litteris nostris; 

magistratus: nostri quidem magistratus auspi- 
eiis utuntur coactis; DI, 27. nostri .. magistra- 
tus reiner ex hac una re maximam lau- 
dem capere studebant; O II, 27 (26). 

maiores: j. magnum, B, a (44 &t.) ©. 510, f. 

manuse: »multa alia victrix nostra lustravit 
manus«; T II, 22, nostris .. manibus in rerum 
2 alteram naturam efficere conamur; 


Mars: hanc .. ın .. explebimus nmullin 
adminiculis, sed, ut dieitur, Marte nostro; O III, 34. 

membra: ut membra nostra aut staturam figu- 
ramve noscamus; T I, 52. 

memoria: acutissimum omninm nostrae me- 
moriae Dinge A I, 118, nostra .. me- 
moria Philo.... instituit; TIIL,9. memoris nostra 
templum Junonis ... refeeit; DI, 4. ante nostram 
memoriam; RV, 1. usquead memoriam nostram; 
L U, 56. j. aetas; LT, &. 

mens: quanto artificio esset sensus nostros 
mentemgue ... fübricata natara! A II, 86. nec 
.. habet nostra mens quicquam, ubi eomsistat; 
FI, 4l. quod.. natura inest in mentibus nostris 

. oapiditas veri videndi; T I, 44. cum mens 
nostra quidvis videatur cogitatione posse depin- 
gere; N I, 39. quod ita sit informatum ... men- 
tibus nostris, ut ..; N I, 76. im haec intenta 
mens nostra; N I, 105. j. intellegentis; N I, 49, 

milites: gladium, galeam in onere nostri mili- 
tes non plus numerant quam wumeros, lacertos; 
T oO, 37. ut esset insitum militibus nostris ..; 
oO II, 114. 

militia: militiam vero — nostram dico, non 
Bpartiatarum; T IE, 97 

95 


noster 


miserin: »gentes nostras flebunt miserias« ; 
TIO,21. non attribuere ad amissionem amicorum 
miseriam nostram; T III, 73. 

molestia: f, dolor; T V, 121. 

mollitia: ex aliorum et ex nostra fortasse mol- 
litis; TV, 4 

mollitudo: f. imbecillitas. 

monumenta: eloquentise ... quantum tibi ex 
monumentis nostris addidisses! F IV, 61. 

mors: contra mortem nostranm atque nostrorum 
... satin esse videmur ... armati; TV, 76, f. 
ortus; TI, 91. 

mos: ut ille (Epicurus) suo more loquatur, 
nostrum neglegat; F UI, 15. haec nostro more 
nos diximus, Epieurii dicunt suo; T III, 33. non 
multum discrepat ists constitutio religionum a 
legibus Numae nostrisque moribus ; L II, 23. nostro 
quidem more cum parentibus Digare filii... non 
lavantur; O I, 129, sicut verbis coneipitur more 
nostro; O III, 108. quem ad modum nostro more 
au rem gerentibus patribus bonis interdici solet; 

natura: si optio naturae nostrae detur; A II, 
19. ut ... nos studia nostra nostrae naturae re- 
gula metiamur; O I, 110. quoniam .. ite ratio 
comparata eet vitae naturaeque nostrae, ub ..; 
Lae 101. 

naviculse: nos ad naviculas nostras descendi- 
mus; A II, 148. 

necessarius: Deiotarum, necessarium nostrum ; 

negotium: ut otium ad nostrum negotium con- 
tulisse videantur; O I, 156. 

nomen: nostrum nomen ... vagari latissime; 
R I, 26. a quibus audiri nomen nostrum potest; 
RVI,24. eam .. rem illi Graeco putant nomine 
a suum cuique tribuendo appellatam, ego nostro 
a legendo; L I, 19. f. industria; O III, 6. 

notio: quae .. istarum definitionum non aperit 
notionem nostram? T IV, 58. 

oeuli: quando ... luna ... opposita söli no- 
stris oculis eius lumen obscuret; D II, 17. 

oliveta: quo erg sint nostra oliveta nostrae- 
que vinene; H Il, 16. 

opera: quodsi ... operam nostram numquam 
a populari coetu removimus; A II, 6. quid tibi 
.. opera nostra opus est? T I, 24. sine opera 
nostra; O I, 19. si numquam consilio, numquam 
opera nostra ... Scipio eguisset; Lae 51. 

oppidum: mundum hunc omnem oppidum esse 
nostrum; F IV, 7. 

opes: f. copiae. 

oratio: nostra (fuit) ... dilucida oratio; F II, 
3. ad consuetudinem nostrae orationis; F II, 40. 
non ... de ingeniis aut de orationibus nostris, 
sed de specie figuraque quaeritur; N I, 78. ad 
vulgares amicitias oratio nostra delabitur; Las 76. 
f. ratio; F IU, 10. 

ordo: quod .. volgo solitum fieri ab ordine 
nostro; O II, 68. f. iudicium; F I, 6 

ortus: ut, quo modo initium nobis rerum om- 
nium ortus noster adferat, sic exitum mors; T 1, 
91. quoniam ... ortus .. nostri partem patria 
vindicat; O I, 22. 

otium: quis reprendet otium nostrum? A II, 6. 
nostrum .. otium negotii inopia ... constitatum 
est; O III, 2. f. commoda. 

parietes: quae (domus nostra) non ea est, quam 
parietes nostri cingunt; R 1, 19 

pater: »Eurydica prognata, pater quam noster 
amavit«; D I, 40. quam (rem ger patres 
nostri nobis ... reliquerunt; R I, 70. villam ... 
lautius aedificatam patris nostri studio; L II, 8, 
ut Pennus apud patres nostros; O III, 47. audie- 
bam de patre nostro ..; O II, 77. L. Acilium 


754 


noster 


apud patres nostros appellatum esse sapientem ; 
Lae 6. patrum nostrorum memoria; P 

pericula: promptiores .. debemus esse ad 
nostra pericula quam ad communis; O I,83. j. con- 
silium; RI, 6, 

philosophia: non (acutiorem philosophiam) 
quam nostram quidem; F V, 96. 

philosophi: nisi hoc institutum postea trans- 
latum ad nostros philosophos | phil. nostros |] 
esset; F II, 1. omnes veteres philosophi, maxzime 
nostri, ad incunabula accedunt; F V, 55. nostri 
philosophi nonne in iis libris ... sua nomina in- 
scribunt? T I, 34. 

physica: nostra tu physica nosti; A I, 6, 

poötae: plurimum ... poätie nostris ... lumi- 
nis ... attulisti; A 1, 9. rudem .. esse omnino 
in nostris poötis; FI,5. si plane sic verterem 
Platonem ..., ut verterunt nostri poötae fabulas ; 
FI,?7. studiose equidem utor nostris poötis; T 
Il, 26. num te ad fabulas revoco vel nostrorum 
vel Graecorum poötarum? D I, 40. 

pontifieii: nominum non Er bumerus ne 
in pontificiis quidem nostris; N 1, 84. 

opulus: philosophiam ... populo nostro me 

exhibiturum; A I, 18. et in nostro populo et in 
ceteris; N U,5. ut omittam ceteros poptlos, 
noster zu multa genera (divinationis) conplexus 
est! D I, 3. noster populus in pace et domi im- 
perat; R I, 63. noster .. populus „.. terrarum 
ıam omnium potitus est; R 35. posse id po- 
pulo nostro probari; LI,12. in quibus ne nostri 
quidem populi latebunt ... iura civilia; LI, 17. 
quam (potestatem) tanto opere populus noster 
ignotam expetisset; L III, 26. 

posses310: quoniam utriusque studii nostra 
possessio est; Fa 3. 

posteri: de posteris nostris ... 
II, 41. 

potestas: a (adaenzio) est in nostra pote- 
state sita; A II, 37. quae ... absint a nostru 
potestate; F IV, 26. quod (gemus) sit extra no- 
stram potestatem; F ıv, 36. j. im, B, I. sum in 
potestate (18 St.) ©. 271, a. 

Prognostiea: Prognostica nostra pronuntia- 
bas; D II, 47. 

propinquus: M. Marius Gratidianus, propin- 
quus noster; O III, 67. 

publicani: nostri quidem publicani ... nega- 
bant ..; N III, 49. 

tio: ratio .. nostra consentit, pugnat oratio; 

F II, 10. tamquam in rate in mari inmenso 
nostra vehitur ratio; T I, 73. f. inventa. 

res: ut ens (Graecas res) nostris ... anteponen- 
tem; R I, 86. non .. plebes .. nostris rebus in- 
vidit; L III, 25. studia ad amplificationem no- 
strarum rerum prompta; O II, 17. adrem factam 
nostramque veniamus; O III, 99. quae in nostris 
rebus non satia honeste, in amicorum fiunt ho- 
nestissime; Lae 57. 

res publica: quamquam De Numitorius) 
rei publicae nostrae profuit; F V, 62. nostra in 
re publica ... inventa est; F V, 64 cum terrae 
... motus multa nostrae rei publicae ... prae- 
dixerint; DI, 35. quod cum saccidisset nostrae 
rei publieae; D II, studeo cursus istos mute- 
tionum non magis in nostra quam in omni re pu- 
blica noscere; R I, 64. exposita .. ad exemplun 
nostra re publica; RI, 70. quod ... nostra .. 
res publica non unius esset (constituta) ingenio; 
RI,2. si nostram rem publicam vobis ... osten- 
dero; R II, 3. quod proprium est in nostra re 
publica; R UI, 42. laudavisse mihi videris no- 
stram rem publicam, cum ex te non de nostra, 
sed de omni re Egeange qusesisset Laelius; R II, 
64. ego illum de suo regno, ille me de nostra re 


sollieitor; R 


noster 


publica percontatus est; R VI, 9. rem publicam 
nostram iustissimas huic municipio gratias agere 
posse; L II, 6. quae (leges) non sint in nostra 
re publica; L II, 23. permultorum exemplorum 
et nosira est plena res publica et omnia regna; 
LI, 33. id.. hetl] in re publica nostra 
maxime valuit; Il, 4. quae (tribunorum po- 
testas) est in re publica nostra; L III, 19. hine 
apud Athenienses magnae discordiae, in nostra re 
publiea ... seditiones; O ], 86. ut saepe in 
nostra re publica videmus; O II, 22, cum . 
multi .. in nostra re publica adulescentes ... 
dicendo laudem sssecuti sint; O II, 49, alicui rei 
publieae .. (malo enim |jenim alii|] quam no- 
strae ominari; neque tamen de nostra, sed de 
omni re publica disputo); O II, 74. o virum . 
dignum .., qui in re publica nostra natus esset! 
O II, 83. plena exemplorum est nostra res pu- 
bliea; O II, 47. 

rex: Tarquinii nostri regis pater; T V, 109. 
uam sapienter iam hoc nostri viderint; 
R U, 81. ut fuit apud nostros reges; R II, 43. 
in It im|] eo sepulchro ... regem nostrum Nu- 
mam conditum accepimus; L Il, 56. 

sacerdotes: ignotas (habet) caerimonias } nos 
|| nostris || sscerdotibus; L II, 25. 

salus: cui nostra salus cara non esaet; L III, 
25. his (hominibus) salutem nostram, his fortunas, 
his liberos rectissime committi arbitramur; O II, 
33. quae (res publica) salute nostra continebatur; 
OU, 58. 

sanguis: »Titanum suboles, socia nostri san- 
guinis«; T II, 28. »(lovis satelles) pinnata cauda 
nostrum adulat sanguinem«; T II, 24. 

sapiens: horum aliquid vestro sapienti certum 
videtur, nostro, ne maxime allen probabile 
sit, occurrit; A II, 124. quaeret .. haec ... vester 
(sapiens), ut adsentiatur ..., noster, ut vereatur 
temere opinari; A II, 128. 

scientia: j. intellegentin; N I, 29. 

senatus: tamquam si Poeni ... in senatu no- 
stro loquerentar sine interprete; D IL, 181. quae 
(ratio) neque Solonem Atheniensem ... fugerat 
neque ... nostrum senatum; R H, 59. id... a 
senatu nostro iudicatum est; O IT, 86. utrum .. 
utilius ... senatui nostro ... armis cum hoste 
certare an venenis? O III, 87. 

senes: quod ... nostros senes 
audivi; Lae 88. 

sensus: quam suaviter voluptas sensibus nostris 
blandiatur; A II, 139. quia tanta caritas patrise 
est, ut eam non sensu nostro, sed salute ipsius 
metiamur; T 1,90. sensus nostros non parens ... 
depravat; L I, 47. 

sententin: ut sententiis nostris pro suis ute- 
rentur; F V, 74. ut nostram ipsi sententiam te- 
geremus; T y, 11. quibus vellem satis cognita 
esset nostra sententia; O II, 7 

sermo: quae (philosophia) ... videbatur nec 
offerre sese nostris sermonibus; F II, 40. me 
nostri sermonis principium esse voluisti; F V, 8. 
quod quoniam nomen minus est adhuc tritum ser- 
mone nostro; RII, 51. virtutem ex consuetudine 
vitae sermonisque nostri interpretemur; Lae 21. 
j. cogitationes. disputatio; L I, 34. 

somnia: de nostris somniis quid habemus di- 
cere? D 11, 136, 

species: f. oratio; N I, 78. 

sponte: ut ... summe nostra sponte movea- 
mur; F V, 46. 

statura: f. membra. 


commemorars 


status: ut Pen umquam de statu nostro 
labefactando; L IH, 21. 
stadia: quiequid in studiis nostris concupis- 


sem; F V, 96, ubi .. studia nostra viguissent? 





7565 noster 

a f. amor. natura; O 1, 110, voluntas; 
superstitio: f. depravatio. 

Tusculana: congredientes nos ... in Tuscen- 


lanis nostris; A II, 148. 

verba; si nostra verba audiret; F II, 60. vide 
.., me non debeas verbis nostris nti, sententiis 
tuis; F II, 77. quamquam ea verba ... nostra 
ducamus; F III, 5. f. vita. 

vestigia: qui advereis vestigiis stent contra 
nostra vestigia; A II, 128. 

vicinia: in vicinia nostra Averni lacus; TI, 87. 

vineae: f. oliveta. 

virtus: ut inbecillitate alioram, non nostra 
virtute valeamus; O II, 75. 

vita: vitam nostram, consilia, voluntates, non 
verba corrigi; F IV, 52, f. fortunae. natura; Las 
101. sermo; Lae 21. 

vitis: nostris .. vitiis, non casu aliquo, rem 
publicam verbo retinemus; R V, 2. 

voluntss: cuius (philosophiae) in sinum cum 
... nostra voluntas studiumque nos compulisset ; 
TV,5. voluntatis .. nostrae non esse causas 
externas; Fa 23. in rebus ... ad voluntatem 
nostram fluentibus; O I, 90. gerere quam perso- 
nam velimus, # nostra voluntate proficiscitur; O 
1, 115. in eum fere est voluntas nostra propen- 
sior; Ö II, 69. f. appetitiones. vita. 

voluptas: alii cum eas voluptates ... nega- 
rent esse per se ipsas tam das, quam no- 
stras expeteremus; F I, 66. si amieitiam Kos 
nostram voluptatem expetendam putemus; FI, 69. 

urbs: nos in nostra urbe peregrinantis; A I, 9. 
si ... gentem aliquam urbe nostra potituram pu- 
tem; I, 90. est .. earum reruom omnium in 
nostra urbe summa ... copis; TV,102. nihil est 
mundo melius in rerum natura. ne in terris qui- 
dem urbe nostra; N III, 21. urbis etiam nostrae 
natalem diem repetebat ab iis Parilibus; D II, 98, 
homines externos hoc liberalitatis genere in urbe 
nostra non egere; O II, 64. 

usus: lapides ... ad usum nostrum necessarii; 
01, 18. 

utilitas: ut communem utilitatem nostrae an- 
teponamus; F III, 64. nos s itate canum ud 
utilitateım nostram abutimur; II, 151. aptius 
ad utilitates nostras; N III, 21. ad nostras utili- 
tates oflicia ante conlata; O I,45, hominum stu- 
dia ad utilitates nostras allicere; O II, 20. nec 
r nostrae nobis utilitates omittendae sunt; O II, 
42. 


II. mit Bufa: ceteri: et huius culpae et 
ceterorum vitiorum peccatorumque nostrorum 
omnis a philosophia petenda correctio est; TV, 5. 

duo: quamquam ea quoque de re duo zunt 
nostri libri; O 11, 81. 

duodecim: scripta Lycurgi, Solonis, duodeceim 
tabulns nostras non esse leges? A II, 136. no- 


etrae .. duodecim tabulae cum p CAg TE CA- 
pite sanxissent; R IV, 12. neque Zaleuei (legen) 
nec nostras duodecim tabulas ... desidero; I, 


57, 

hie: haec .. est nostra ratio; F V, 95. f. hie, 
A, I, 2. noster (22 ©t.) ©. 147, b. 

ille: I ille, A, I, 2. noster (8 ©t.) ©. 221, a. 

is: f. I. forma; O I, 126. 

multus: plurimis nostris exemplis usus os; 

I, 8. 

omnis: ad ea ge referri omnes nostras 
cogitationes; F IH, ex hoc .. Platonis 
... fonte nostra omnis manabit oratio; TV, 36 
(37). omnis fere nostra in his deliberationibus 
consumebatur oratio; Fa 2. quoniam in populari 
ratione omnis nostra versatur oratio; L 1,19. ad 

95* 


noster 





stabiliendas urbes sanandosgue populos omnis 
nostra pergit oratio; L I, 37. im qua (civili Ir 
dentis) omnis haec nostra versatur oratio; R II, 
45. ommibus ereptis nostris rebus; L II, 42. Si- 
senna ... omnes adhuc nostros seriptores u. 
facile superavit; LI,7. Catonis sermo explicabit 
nostram omnem de senectute sententiam; C 3. 
in hoe omni sermone nostro; L II, 46, 
privatus: ut (patrie) . tantum .. nobis in 
nostrum privatum aan m, quantum ipsi superesse 
posset, remitteret; R I 
proprius: ut ... ea {universa natura) . 
conservata propriam nostram sequamur; O |, 110, 
quidam: nostra quaedam Araten memoriter 
a te pronuntiata sunt; D II, 14. nec .. nostra 
quaedam est instituenda nova ... ratio; RI, 18. 
totus: si tota oratio nostra omnem sibi fidem 
sensibus confirmat; FI,71. totam ad se nostram 
philosophiam transtulerunt; FV, 74. 


B. bei br N Trensmine (pro- 


Pe. iens u. a. ic: hie noster ... 
Tnguit; T1L17. uw en ee O II, 26. haec 
u. ... contemnimus; A II, 127. ignota esse; 


ille: ille noster est plane ... Stoicus; A II, 137. 
nostri illi etiam tum agrestes viderunt ..; R II, 
. hoc mihi etiam nostri illi ... concedunt; 
L II, 1. in illis veteribus nostris; A I, 8 
omnis: in qua (patria) nostra omnia ponere ... 
nn Lu, 
C. allein: a, masc.: I appellant: quos 
jüece) zus öaluovag appelant, nostri, opinor, 


conse an nostros omnia consequi po- 
tuisse; 

dieunt: plectri similem linguam nostri solent 
dicere; N Il, 149. quibus de quaestionibus tu 


zusen, strietim, nostri autem multa solent dicere ; 


dividunt: dividunt nostri totam istam 
usestionem in partis quattuor; N II, 3. eam.. 
lisputationer tris in partes nostri fere dividunt; 
‚75. 


ducunt: huic .. rei nomen nostri a divis, 
Graeci ... a furore duxerunt; D 1, 1. 

faciunt, inveniunt: omnia nostros Aut in- 
venisse per 86 sapientius quam = gi aub ac- 
cepta ab illis fecisse meliora; T ] 


interpretantur: ex quo nostzi in illud se- 
cuti atque interpretati, E senes ille appellavit, 
nominaverunt senatum; R II, 50, 
nesciunt: mostri Üraece fere mesciunt nec 
Graeeci Latine; T V, 116. 
nominant: prasclare nostri . 
angorem ... aegritudinem nominaverunt; Ti, 
22, bene .. nostri ... iracundos solos morosos 
nominaverunt; TIV,54. quae .. dea ad res om- 
nes veniret, Venerem nostri nominaverunt; NU, 
69. nostri sinistrum nominaverunt externique 
dextrum, quia ..; D Il, 82. f. interpretantur. 
abend Re . nostri caelum, Graii per- 
hibent aethera«; N I, 91. 
possunt: |. consequuntur, 
putant: quoniam utramque vim virtutem esse 
nostri putant; A I,5. cum ... nostri non ex 
omni ... compleri vitam bentam putent; F IN, 
41. illi .. corporis commodis compleri vitam 
beatam putant, nostri nihil minus; F III, 48. ex 
" eventurum are putant id; N I, 118. 
af er ntur: f. interpretantur. 
ent: f. dicunt. vocitent; N Il, 105. 
selanh, virtute nostri multum valuerunt; 


»quas (stellas) nostri Septem soliti 


. sollieitudinem, 


vocitan k: 


156 


noster 


vocitare Triones«; N II, 105. »has Graeci atellas 
„Byadas vocitare suörunt« . .., aostri imperite Su- 
"culas; N II, 111. nostri .. omnes reges vocita- 
verunt, qui ..; R II, 49. 

vocant: quas (stellas) Graeci cometas, nostri 
cincinnatas vocant; N II, 14. 

volunt: omne = nostri penes singulos 
esse voluerunt; R I, 

ohne Berb: animum .. alii animam, ut fore 
nostri; T I, 19. habere non errantem  ° 
Academici, sed, ut nostri, stabilem ... sententiam ; 
N I, 2. Romulum nostri aliosque compluris; N 
II, 39. melius Graii || grati, Graeci || atque no- 
stri; L II, 26. utilitatis specie .. Tara ut 
in Corinthi disturbatione nostri; oA, 46 . 
putant; F III, 48. 

11, 1. adiuvo: quid .. ostenta ... vel Lace- 
daemonios olim vel nuper nostros adiuverunt? 

’ 

AmOo: amo nostra atque nostros; A I, 18. 
e gas ego si nostros colligere coepero; 

lego: quid est, cur nostri a nostris non legan- 
tur? FI 6. 

n08sC0: nostros non norunt (rhetores); T I, 116. 

omitto: omitto nostros, qui ..; D ‚95. 

robo: ne noster quidem probandus ; 1) I, 33. 

5 #ccido: quod accidet etiam nostris; T Ir, 6. 

prosum: multum .. et nobismet ipsis et no- 
stris profuturi videbamur; D 1, 148, 

3. colo apud: tantopere apud nostros iustitia 
culta est, ut ..; O I, 35. 

dico de: barbati, ut nos de nostris solemus 


dicere; F IV, 
vo. 8: in cum Zeno didicisset a nostris; 


sum apud: apud Ben .. 
sit ... subtilitas; A I, 6 

traduco ad: quodsi haec studia traducta erunt 
ad nostros; T II, 6. 

II, 1. notus: en ... feci ut essent nota no- 
Tr .. I, 8. quae nec erant satis nola nostris; 

salutaris: salutare nostris fore; D I, 100. 

sinister: alia illis sinistra sunt, alie nostris; 
DU, 76. 

2. liberalis in: ut facultas sit, qua in nostros 
simus liberales; O I, 5 

IV, 1. more: contra mortem nostram atque no- 
strorum; T V, 76. 

opinio: nostrorum opinione „Romulus in caelo 

agit asvum“; T I, 

2 algs de: si qui de nostris eius (philosophie) 
studio tenerentur; A I, 4. — e: si qui e nostris 
Hyperidem sint |jsunt || . ‚imitati; AI, 10. quod 

, scripts multa sunt (a "nobis), sic ut plura ne- 
mini e nostris; F I, 11. sunt.. quidam e nostris, 


non ignoras quae 


;F1,31. si qie nostris aliter existimant; 
BL, I, 55, ag scripsisti plura quam quisguam e 
nontris; LL® 


V.a: fans multa spoliata et simulacra deorum 
... ablata videmus a nostris; N I, 82. sero .. 
a nostris poötae vel cogniti vel recepti; TL3. 
siquidem nn a nostris et & ... Socrate dictum 
est ..; N U, 167. tribus .. modis video esse a 
nostris de amieitia disputatum; F1,66. contra 

. omnia disputatur a nostris; OÖ Il, 8. Imo ... 
nonne Asvxodf« nominata a Graecis Matuta ha- 
betur a nostris? TI, 28. qui a Graecis sogpol, 
ge a nostris et habebantur et nominaban- 
tur I [qu . nominabantur] |]; T V, 7. de qui- 
bus (teb en) volumina impleta sunt non a nostris 
solum, etiam a Chrysippo; A II, 87. quae 
(honestas) est a nostris laudata maxime; F V, 73. 
legi: f. U, 1.lego. nominari: f. haberi; TV, 7. 


noster 


Graecum illud quidem (nomen), sed perceptum 
iam tamen usu a nostris; N II, 91, positum 
est a nostris ..; F V, 73. recipi: f. cognosci. 
spoliari: j, auferri. 

apud: ut apud Graecos Dianam, ... sic apud 
EL 4 Iunonem Lucinam in pariendo invocant; 


in: hie locus est contemnendus in nobis, non 
neglegendus in nostris; T I, 108. sapientiae stu- 
dium vetus id quidem in nostris; T iv 5, 

b. femin.: interest: si nihil interesse nostra 

utemus, valeamus aegrine simus; F IV, 69. j. in- 

rsuma, II,2. FIV,29. V,30. — 3. scire (3 St.) 
©. 350, a. 

ec. neutr.: 1. delectant: nescio quo modo 
me magis nostra delectant; D I, 55. 

sunt: nostra .. sola vera sunt; A II, 115. 
quibus nostra ignota sunt; FI, 5. 

oO, 1. amo: amo nostra atque nostros; AI, 18. 

confero: si oonferre volumus nostra cum ex- 
ternis; N II, 8. 

lego: existimavi ... Graeca potius quam nostra 
lectaros; A I, 4. nostra legens non multum a 
Peripateticia dissidentia; O I, 2. orationem . 
Latinam efhicies profecto legendis nostris plenio- 
rem; OÖ ], 2. 

miror: familiaritates habere fidnas amantium 
nos amicorum et nostra mirantium; OÖ II, 30. 

profero: malo .. Graeoorum quam nostra pro- 
ferre; T V, 105. cur ... aliena proferam potius 
quam .. nostra? L UI, 21. 

video: nos ... nostra videamus; C 81 (82). 

2. redeo ad: ad nostra iam redeo; D I, 97. 

revertor ad: ad nostra || nostras (leges) || .. 
revertor; L II, 37. 

Ul. ex: ea maxime esse expetenda ex nostris; 
F V, 38 


nostras, inländiih, Heimifh: an Scythes 
Anacharsis potuit pro nihilo pecuniam ducere, 
nostrates p Moni faceroe non poterunt || po- 
tuerunt ||? T V, 90. 


mota, Zeigen, Kennzeichen, Merkmal, Brandmal, 
Schandfled: I, 1. apparent: quod plenus ar sit 
inmortalium animorum, in quibus tamquanı in- 
signitse notae veritatis appareant; D I, ». 

est: quam haberet in td Cotta ... agnoscendo 
eius i notam, quae falsa esse non posset? A 
oO, 84. non ea nota iudicabis, qua dieis oportere, 
ut non possit esse eiusdem modi falsa; A II, 84. 
quae (nota) rag ren alibi esset; A II, 103. quas 
(somnia) si alis falsa, alia vera, qua nota inter- 
noscantur, scire sane velim. si nulla est, quid 
istos interpretes audiamus? sin quaepiam est, aveo 
audire, quae sit; D IL, 128. f. I, 1. ostendo, 

inest: a quibus (Academicis) ... illud sit dis- 
putatum, non inesse in jis propriam ... veri et 
certi notam; A II, 108. ut in iis (veris) nulla 
insit certa indicandı et adsentiendi note; N 1, 12. 

otest: f. est; A II, 84. =, 
Ausruf: o tu notam temporum [nomen 

illorom] || nom. ill. ||! O III, 74. 

I, 1. cerno: qui etei causas ipsas non cermunt, 
signa tamen causarum et notas cernunt; DI, 127, 

constituo: quse (mundi partes) sunt [ad 
sunt, sunt adj] spatiorum temporis rigna 
notae |j significationem [notae] || constitutae; Ti 46. 

habeo: nec potest is ... ullum habere indieium 
aut ullam omnino veritatis notam; A IL, 383. |. IL, 
1, set; AIL 8. habeeo, II. notam (4 &t.) ©. 


insignio: j. I, 1. apparet. 
invenio: vocis ... soni paueis notis inventis 
sunt omnes signati et expressi, quibus et conlo- 


757 


notio 


quia cum absentibus et indicia voluntatum et mo- 
numenta rerum praeteritarum tenerentur; R III,3. 

muto: illi (Stoici) ... nomina tamquam rerum 
notas mutaverunt; ‚ 74. 

ostendo: qui (dies) illi ostenderit eam, quam 
multos annos esse negitavisset, veri et falsi no- 
tam; A II, 69. 

tollo: quae (visa) fdem nullam habebunt sub- 
lata veri et falsi nota; A II, 58 

2. ubor: argumentis quibusdam et rerum notis 
quasi || quasi rerum notis | ducibus utebantur ad 

robandum ... id, quod..; A I, 32. si (sapiens) 
n hoc haberet cognitionis notam, eadem uteretur 
in ceteris; A II, 110, 

3. adhibeo ad: ad quas (notas) adhibita me- 
moria .. efhieitur ea divinatio, quae artificiosa di- 
citur; D I, 127. 

III,1,adsentiri, comprehendere: Dionysius 
ille Heracleotes utram comprehendisset certa illa 
nota, qua adsentiri dicitis oportere; A II, 71, 

agnosci: ut... illa oculis modo agnoscuntur, 
sic reliqus visis, sed a veri, non communi 
veri et falsi note; A Il, 38. 

compungi: barbarum, et eum quidem ... con- 
punetum notis Thraecüs; O U, 25. 

discerni: ne nota quidem ulla, pacatus an 
hostis sit, discerni ac iudicari potest; R II, 6. 

distingui: quis nulla nota verum (visum) di- 
stinguebatur a falso; A II, 84 

insculpi: perfracto saxo sortis erupisse in ro- 
ge insculptas priscarum litterarum notis; D II, 


internosei: f. L 1. est; D II, 128. 

iudicare: nec habere (homines) Ey signa 
quaedam et notas, quibus eos, qui amicitias 
|| amicitiam |] essent idonei, iudicarent; Lae 62. 
j. discerni. I, 1. est; A II, 84. 

teneri: f. II, 1. invenio. 

terminare: qui sonos vocis, qui infiniti vide- 
bantur, pauecis litterarum notis terminarit; T 1,62. 

2. per: quam seite per notas nos certiores facit 
Iuppiter! DI, 47. 

sine: sine aliqua eius rei, quam sibi quisque 
placere dicit, certa et propria note; A II, 35. 


notatio, Bezeichnung, Bemertung, Beobadj- 
tung, Rüge: I. docet: certarum rerum notatio 
docet, unde fulmen venerit, quo concesserit; DII, 


II, 1, moveri; genus id bominum ... tribu 
moveri notatione censoria voluerunt; R IV, 10. 

2. in: Chaldaeis in praedicetione et in notatione 
cuiusque vitee ex natali die minime esse creden- 
dum; D II, 87. 


Motio, Kenntnis, Begriff, Bemerkung, Rüge: 
L diecernit: ut ea (visa) vel falsa esse possent, 
neque ea posset ulla notio discernere; A II, 27. 

est: quae sit in ‘ea (intellegentia tua) [species] 
forma |jspecies [forma]|} et motio viri boni; 

indicant: id ... indicant notiones animad 
versionesque censorum; O 1, 111. , , 
inest: hanc quasi naturalem atque insitam in 
animis nostris inesse notionem, ut ..; F 1, 31. 
otest: j. discermit. 

I, 1. aperio: quae .. istarum definitionum 
non aperit notionem nostram? TIV,53. qua (no- 
tione) aperta; T IV, 58. 

au lo: quam (notionem) appellant from» 
li; F IH, 21, 

capio: simul .. (homo) cepit intellegentiam 
vel notionem potius; F III, 21. 

complieco: si qui voluerit animi sui complica 
tam notionem evolvere; O II, 76. 


notio 


consigno: f. habeo; T 1, 57. 

declaro: (definitiones) declarant communis no- 
tiones; T IV, 58. 

evolvo: f. complico. 

facio: cum .. rerum notiones in animis fiant; 
F III, 38. 

formo: Cleanthes ... quattuor modis formatas 
in animis hominum putat deorum esse notiones; 

’ 

fugio: aperta simplexque mens ... fugere in- 

as nostrae vim et notionem videtur; 
‚2. 

habeo: si notionem veri et falsi, propteren 
quod ea non possunt internosci, nullam habemus. 
nam si habemus ..; A II, 33. ut a pueris tot 
rerum atque tantarum insitas et quasi consignatas 
in animis notiones, quas Zvvofag vocant, habere- 
mus; T I, 57. quam (notionem) habemus omnes 
de fortitudine teetam atque involutam; T IV, 53. 

imprimo: unde postea notiones rerum in ani- 
mis imprimerentur; A I, 42, quod in omnium 
animis eorum (deorum) notionem inpressisset ipsa 
natura; N I, 43, 

informo: Cleanthes quidem noster quattuor de 
causis dixit in animis hominum informatas deorum 
esse notiones; N II, 13. 

insero: f. habeo; T I, 57. — I. imest. 

involvo: f. hbabeo; T IV, 58, 

subicio: neque ulla alia huic verbo ... sub- 
iecta notio est nisi ... cumulata bonorum com- 
plexio; T V, 29 (28). 

tego: j. habeo; T IV, 58. 

voco: j. habeo; T I, 57. 

2. accommodo ad: ad hanc praesensionem no- 
tionemque nostram nihil video quod potius accom- 
modem, quam ut ..; N II, 45. 

pervenio ad: tum (animus) ad notionem boni 
pervenit; F II, 33. 

repono in: quem (deum) ... in animi notione 
tamquam in vestigio volumus reponere; N I, 87. 

revoco ad: ne omnia revocentur ad primas 
notiones; N I, 46. 

sum in: scientiam .. nusquam esse censebant 
nisi in animi notionibus atque rationibus; AI, 32. 

venio ad: veniamus nunc ad bonorum malo- 
rumgue notionem; A Il, 128 

Il, una cum: quae omnia una cum deorum 
notione comprehendimus; N I, 30. 

IV, 1. dioi: cum (carere) sic tamquam in febri 
dieitur alia quadam notione verbi; ? I, 88. 

discernere: qua .. notione discerneres? A II, 


praesentire: cum talem esse deum certa no- 
tione animi praesentiamus, .. ub ..; N IL, 45. 

2. ex: e quibus (notionibus) non principia solum, 
sed latiores quaedam ad rationem inveniendam 
viae aperirentur; A I, 42, 

sine: sine varietate colorum licebat vivere beate, 
sine notione rerum non licebät; T V, 114. 


notitia, Wifien, Kenntnis, Belanntihaft, Bor- 
ftellung, Begriff: 1, 1. constant: nec memoriam 
sine adsensione posse constare nec notitias rerum 
neo artes; A II, 38, 

est: quodsi essent falsae notitiae ..., si igitur 
essent eae falsae aut eius modi visis impressae, 
qualia ..; A II, 22. »quamquam haec inter nos 
" nuper notitia admudum est;« F II, 14. quorum 
omnium quae sint notitine; F V, 60, 

re f. constant, 

- Yusruf: quanta notitia antiquitatis, scientia 
iuris augurii! C 12, 

U, 1. appello: dvvoiag .. notitias appellare tu 


videbare; A II, 22 
efficio: cetera .. (visa mens) similitudinibus 


un, 


noto 


construit, ex quibus effieiuntur notitiae rerum, 
- a tum dvvoiag, tum weolmpeıg vocant; 
‚ 80. . 

facio: hoc quarto ... boni notitia facta est; 
F III, 33. 

habeo: quod (animal) habest notitiam aliquam 
dei; L I, 24. 

imprimo: quo e genere nobis notitiae rerum 
imprimuntur; A II, 21. f. I, 1, est; A II, 22. 

ingigno: ingenuit .. (natura) sine doctrina 
notitias parvas rerum maximarum; F V, 

voco: f. eflicio. 

2. utor: quo tandem iis (notitiis) modo utere 
mur? A II, 32. 

3. constituo in: qui (Epicurus) omne iudieium 
in sensibus et in rerum notitiis et in voluptate 
constituit; A II, 142, 

III, 1. sustentari: valetado sustentatur notitia 
sui corporis; O II, 86. 

2. sine: sine quibus (notitiis) nec gi 
quidquam nec quaeri disputarive potest; A II, 21. 


MOtO, kennzeichnen, bezeicgnen, Yenntfich machen, 
bemerten, beobachten, auszeichnen, rügen: I. inbir. 
Frage: ita fit, ut .. obserratione notari possit, 
quae res ... consequatur; D I, 126. 

U. alqm: Socraten nonne legimus quem ad mo- 
dum notarit Zopyrus physiognomon? Fa 10. eos 
.. & censoribus omnibus ignominiis notatos; O II, 
115. |. civem; D I, 29, 

algd: erit .. notius, quale sit, pluribus nota- 
tum vocabulis idem declarantibus; F II, 14. a 
nobis (iste) descripta, notata, praecepta sunt; F 
IV, 61. multo .. melius haec notata sunt verbis 
Latinis quam Graecis; T III, 10. sunt haec ... 
[in si nifentione eventis ||in significationem even- 
tus, al. |] animadversa et notata; DI, 12, »omnia 
iam cernes divins mente notata«; D 1, 17. ars 
est effecta endem saepe animadvertendo ac no- 
tando; DI, 25, quae .. extis, quae fulgoribus, 
quae portentis, quae astris praesentiuntur, haec 
notata sunt obserratione diuturna; DI,109. multa 
adferre potuit dies, quae animadvertendo notaren- 
tur; D t 131. 

cantum: quis cornicis cantum notavit, quis 
sortis? N II, 14. Arabes.., et Phryges et Cilices 
... propteres facilius cantus avrium et volatus 
notaverunt; D I, 94 

civem: in quo Appius ... non satis scienter 
virum bonum et civem egregium censor C. Ateium 
notavit; D I, 29, etsi eius modi cives & censore 
melius est quam a poöta notari; R IV, 11 

consequentiam: qui cursum rerum eventorum- 
que ET diuturnitate pertractata nota- 
verunt; D I, 128. 

cursum: qui errantium stellarum cursus, prae- 
gressiones, institiones notavit; T I, uibus 
cursus rerum observando notatus est; D I, 127. 
f. consequentiam. 

dies: quodsi dies notandus fuit; FII,108. cum 
videmus ... lunam .. accretione et deminutione 
luminis quasi fastorum notantem et- significantem 
dies; TI, 68, . 

enera: his tribus generibus honestorum no- 
tatis; FII, 47. quae (genera divinandi).... even- 
tis animadversa sc notata sunt; D I, 72. 
infinita: quo modo .. haec infinita et semper 
nov& ... observando notare possumus? DH, 146. 

institionee: f. cursum; T I, 62. 

libidinem: notandam putari libidinem; C 42. 

motus: principio Assyrii ... traiectiones motus- 
sr etellarum observitaverunt, quibus notatis ..; 

1, 2. astrologi motus errantium stellarum no- 
taverunt; D II, 146. 

nova: f, infinite. 


noto 


praegressionee: |. cursum; T I, 62. 

praesidia: urbis .. ipsius nativa praesidia 
quis est tam neglegens Tr - habeat animo 
notata ac plane cognita? 

proprium: nullum erit indichum, quia proprium 
communi en notari non potest; A II, 34. 

res: agri cultura ... eas res, in quibus versa- 
tur, nominibus notavit novis; F IIl,4. quas (res) 
diuturnus usus ita notavit, ut artem divinationia 
eficeret; N Il, 166. observatio diuturma ... no- 
tandis rebus fecit artem; D II, 146. 

signa: ratione aut coniectura observatis ac 
notatis aignis; D I, 34. »ubi ... Marius . 


rn . signa sune laudis reditusque notavite; 
I, 106 

sortes: f. cantum; N III, 14. 

tempora: »huie (Draconi) ... teınpora sunt 


duplici fulgore notata«; N II, 107. 

traieotionea: f. motus; D 1, 2. 

viram: f. civem; DI, 29. 

vitium: quamvis .. multi nominibus est hoc 
vritium notandum levium bominum; Lae 91, 

volatus: j. cantum; D I, 94. 

II, 1. orbem: illum (orbem denn) eiusdem na- 
turae, hunc alterius notavit; Ti 2 

2. sidera: cum ... @& .. animadvertant et 
notent sidera natalicia ar quascumgue 
lunae iuncta videantur; D II, 9 


notus, belannt: alqgs: tum ad hos notiores, 
C Flaminium .. L. Cassium, Q. Pompeium; 
AIL13. qui ipse sibi notus sit, hoc est; qui suaın 
naturam sensumque perspexerit; F II, 16. quia 
(Africanus) notior est nobis pter recentem me- 
gar TIV,50. secunda (Diana) notior; N IH, 


algd: ea, quantum potui, ... feci ut essent 
nota nostris; A I, 8 cui (Antiocho) erant ea, 
quas van ante dixi, notissima; A II, 102, Em- 
er “ haeo pervolgata et nota quattuor (dixit 
esse); A II, 118. nec eo tamen aiunt empirici 
notiora esse illa; A II, 122, satisne tandem ea 
nota sunt nobis, quae nervorum natura sit, quae 
er A II, 124. quae tibi notissima sunt; 

FIN, 6. erit .. notius, quale sit, pluribus nota- 
tum vocabulis idem declarantibus; rn, 14. haee 
in praesentia nota esse debebunt; F V, 21. mihi 
.. me haee quidem notiora et inlustriora carere 
vi divina videntur; TI, 64. difficile est .. in 
philosophia pauca osse ei nota, cai non sint aut 
leraque aut omnia; T IL, 1. nota .. tibi sunt; 
N I, 113. haec, quae nota nobis sunt; N II, 30. 
vobis .. minus notum ent, quem ad modum 
quidque dieatur; N II, 73, illa etiam notiora; N 
II, 126, quae si hominibus solis nota sunt; N u, 
155. tibi .. nota sunt; DI, 123. omnia.., quae 
volumus, nota nobis esse possunt; DU,139. puto 
.. tibi haec esse nota. — vero mihi, inquit ille, 
notissima; R I, 66. ingrediar in en, quae nota 
sunt omnibus; R I, 70. ut ad haec citeriora ve- 
niam et notiora nobis; L II, 4. quae nec erant 
satis nota nostris et erant cognitione dignissima; 
OLD,5. ut es ipsa mihi nota essent, quibus me 
nunc exemplis utı videtis; 0 26. nota sunt vobis; 
Lae 11. |. nomina. 

aetates; ot formae .. nobie deorum et aetates 
et vestitus ornatusque noti sunt; N II, 70 

seternitas: cui aeternitas omnis totiusque 
mundi nota sit magnitudo; T IV, 37. 

amicitia: Scipionis et Laeli j Laelii | amici- 
tiam notam posteritati fore; Lae 15. 

animantia: quae sunt nobis nota animantia; 

ıl. 


animus: animum tibi tuum notum esse opor- 
tere, etiamsi ignores et locum et formam; TI, 70. 


759 


ge nn nn nn 002200 


notus 


caslum: quod (caelum) nec desideraret, alterum 
satis sibi ipsum notum et familiare; Ti 20. 

earmen: notum .. vobis carmen est; 
notum est carmen incisum in sepulero; C 61. 

copia: hanc totam rg" iam Lucullo nostro 
notam esse oportebit; F III, 

creatio: »creatio EEE iudicia populi, 
iusss vetita quom suffragio cosciscentur, optuma- 
tibus nota, plebi libera sunto«; L II, 10 

disciplina: Epicurus, cuius "est disciplina nunc 
notior; A II, 131. 

exem pla: ego exempla omnium nota proferam‘; 
D I, 108. 

exordium: quod habemus .. institutae rei pu- 
blicae tam clarım ac tam omnibus notum exor- 
dium quam ..? RI, 4 

fabula: nota fabule. est; TIL 118. 

figurae: ut (stellae) ex notaram 7. "oe si- 
militudine nomina invenerint; N Il, 104. 


C 16. 


forma: quae (forma) mibi ex im ine eius 
Africani) quam ex ipso erat notior; VI, 10. 
. aetaten, 

futura: ne praeterita quidem ea ... Apollini 


.. esse (Carneades) censebat; quo minus futura! 
a 

genera: Aristoteles... cum quattuor nota illa 
genera principiorum easet complexus; T I, 

honestas: j. pars 

imago: est .. nota imago; F V, 4. 

insigne: notum iis esse debebit insigne veri; 
A II, 36. 

iudiein, iussa: f. creatio, 

laudes: quorum ad popularis inlustrisque laudes 
has etiam minus notas minusque pervolgatas ad- 
iungimus; A II, 6 

locus: locus ut ipse notus sit, ex quo ducatur 
quaeque Pr iuris; L II, 

magnitudo: f. aeternitas. 

naturae: singularis est .. quaedam natura 
atque vis animi seiuncta ab his usitatis notisque 
naturis; T I, 66. fr IX, 10 

nomina: quid, cum volumus nomina eorum . 
nota nobis esse, parentes, patriam, multa prae- 
teren minime necessaria? F v2 

opiniones: unde tibi notae ae opiniones na- 
tionum? N I, 62. 

oracula: Den (oracula), quia nota tibi sunt, 
relinquo; DI 

ornatus: N ai 

parentes, patria: f. nomina. 

pars: honestatis pars confecta est, quam quidem 
tibi cupio esse notissimam; O II, 8. 

praeterita: |. futura. 

ratio: quae (Epicuri ratio) plerisque notissima 
est; FI,13. qui (Divitiacus) .. naturae rationem, 
quam gusioioylar Graeci appellant, notam esse 
sibi profitebatur; D I, 90. quam (rationem ma- 
thematicorum) istis (Chaldaeis) notam esse Opor- 
tebat; D II, 91. 

regula: quam (regulam) tibi cupio esse notis- 
eimam; OÖ Bl. 

res: nota .. mihi res est; A II, 10. quod ego 
res notas notis verbis appello; F V, 89. quae 
(mors) videtur notissima res esse; T I, 18. nota 
res eat; D I, 33. nee... ita disseram' de re tam 
inlustri tamque nota, ut. ; RI,38. nota scilicet 
illa res et celebrata monumentis plurimis littera- 
rum; RI, 63. ut ||} et|| communis intellegen- 
tia nobis notas res efücit; L I, 44. quia de suis 
[notis] rebus videntur loqui; Ti 38 

rhetorica: quoniam rhetorica mihi vestra sunt 
nota; Fa 4 

sententiae: omnes mihi Epicuri sententise 
satis notae sunt; FI, 16. 

suffragia: quae (suffragia) iubeo nota esse 


notus 


optimatibus, populo libera; L III, 38. soptimati- 
bus (suffragia) nota, plebi libera sunto«; LIII, 38. 

tempora: quae (tempora) nota sunt omnibus; 
F II, 72 

terrae: ex his ipsis cultis notisque terris .,. 
nomen Caucasum ... transcendere potuit? 
R VI, 22. 

tribuni: nondum inventis |] notis || seditiosis 
tribunis plebis, ne cogitatis quidem; L III, 44. 

verba: sunt .. (verba) mibi nota; A II, 102, 
quae (verba) nota tibi profeeto .. sunt; F II, 20. 
- Men ipsi Graeciae nota non sint; FTIL, 4. 
. reB; j 

vestitus: f. aetater. — vetiba: f. creatio. 

virtutes: quae (virtutes) notae illustresque 
aunt; F IV, 4. 

vitium: ut in iis (praediis) vendendis vitia 
dicerentur, quae nota essent venditori; O III, 65. 
notum esse emptori vitium, quod nosset venditor; 
Oo II, 67 

voluptas: quae (voluptas) passeribus nota est 
omnibus; F II, 75. 


novacula, Schermeffer: Tarquinius .. 
disit se cogitasse cotem novacula posse praecidi. 
tum Attum iussisse experiri. ita cotem in comi- 
tium allatam ... novacula esse discissam, 
ceotem autem illaın et novaculam defossam in 
comitio ... accepimus; D 1, 32. 33. 


novellus, jung: arbor: arborem .. et 
„novellam® et „vetulam* (dieimus); F V, 39. 
quoniam ... nequedum satis ab his novellis ar- 
boribus omnis hic locus opacatuar; 1 fr 4. 


NOVEem, neun: A. anni: * quinque et sexa- 
ginta annis antiquior, quod erat XXXVIIN ante 
primam Olympiadem condita; R II, 42. (avus) 
ET est novemn annis post meum consulatum; 

19, 

centurise: ut... LXXXVIII centurias habeat; 
R II, 39. quibus ex centum quattuor centuriis 
jj vi centurias |] . octo solae si accesserunt; 
RU, 39. 


globi: novem tibi orbibus vel potius globis 
conexa sunt omnia; R VI, 17. 

lunae: quod ii Be) maturescunt ... novem 
lunae cursibus; N II, 69. 

Musae: secundae (Musae) love tertio et Mne- 
mosyne procrentae novem; N IT, 54. 

orbes: j. globi. 

B, I. revertuntur: ex decem nobilissimis ... 
novem revertisse; OÖ III, 113. 

II. usque ad: sin autem usque ad novem verbi 

atia sine dubitatione respondes pauca esse, in 
ech insistis; A IL, 94. 


MoVerca, Stiefmutter: cum is (Hippolytus) 
patri suspectus esset de noverca; OÖ II, 94. 


novitas, Neuheit, Ungewöhnlicfeit: 1. ad- 
fert: quem (terrorem) tibi rei novitas attulerit; 
D I, 60. novitates .. si spem adferunt, ut tam- 
quam in herbis non fallacibus fructus appareat, 
non sunt illae quidem repudiandae, vetustas tamen 
suo loco conservanda; Lae 68. 

debet: f. oxeitat. 

est: in ommi arte ... 
num esse; F III, 8. 

exceitat: proinde quasi noyitas nos magis quam 
magnitudo rerum debeat ad exquirendas causas 
excitare; N II, 98. 

I, admiror: admiratum Leontem noritatem 
nominis quserivisse, quinam essent philosophi; 
TV,8(9). 

repudio:r f. I. adfert; Lae 68. 


multam novitatem ndmi- 


760 


norus 


II, 1. deleetari: ut semper et novitate de- 
leetemur et copis; N II, 131. 

percelli: f » IIgua  ille (Caesar) rei nori- 
tate pereulsus; D I, 119. 

revocsre: neque (Sirenes) videntur .. novi- 
tate quadam et varietate cantandi revocare eos 
solitae; F V, 49, 

2. praeter: inter Zenonem et Peripateticos 
nihil praeter verborum novitaten interesse; T V, 32, 


NOVO, neu bilden, aufbringen, erfinden: algd: 
quae ab Arcessila novata sunt; A I, 43. quam- 
quam ex omnibus philosopbis Stoici ima n0- 
vaverunt; F III, 5. eum... ine il novetur; 
F IV, 22. nihil habui ..., quod putarem novan- 
dum in legibus; L III, 12. quoniam hasc primum 
a nobis novantur; Ti 13. 


NOVUS, neu, jung, unbelannt, ungewöhnlich, 
unerhört, emporgefommen: A. bei Subftantiven: 
algd: in quo etsi (Strato) est magnus, tamen 
nova pleraque; FV,13. »ne quid horam umquam 
aceidat animo novam;« T III, 30, ut ei (sapienti) 
nihil improviaum accidere possit, nihil inopinstum, 
nihil omnino novum; T IV, 37 

Academia: relictam a te veterem Academia, 
.. tractari autem novam; AI, 13. hanc Acade- 
miaın novam appellant, quae mihi vetus videtur; 
A I, 48. illa (Academia) ... vetus, haec nora 
nominetur; A I, 46. audebo te ab hac Academia 
nova ad illam veterem vocare; F V, 7. 

a BEitnas: nata esset aegritudo nova; T IV, 
40. 


agri: in quam (Mesopotamiam Euphrates) quot 
aunos quasi novos agros inrehit; N II, 130, 

amicitiae: Kerne ab jis veteres amicitias, in- 
dulgeri novis]; Lae 54. 

amici: num quando amici nori . 
sint anteponendi; Lae 67. 

amor: novo quidam amore veterem amorem 
zn clavo clavum eiciendum putant; T IV, 


. veteribus 


bustum: quod (lex) »rogum bustumve novum« 
vetat »propius sexaginta pedes adigi |] adiei |} 
aedes alienas«; L II, 61. 

Causa: quaecumque nova canss eonsultatiove 
acciderit; LI, 46. quae..nova causa in natura 
est, quae ..? Fa 46. 

cives: quos quasi novos et adscripticios cives 
in caelum receptos putant; N IH, 39, 

eivitas: civitatis aut condere novas aut con- 
servare iam conditas; RE,12. ad firmandam no- 
vaın civitatem novum quoddam ... consilium ... 
secutus est; R II, 12. 

consilium: novo consilio inito; A II, 119. 
j. eivitas; R II, 12. 

consultatio: f. cansa; L II, 46. 

curia: (curiam) Hostiliam dico, non hanc no- 
van; FV, 2. 

cursus: »dextrorsam orbem flammeum radiatum 
solis liquier cursu novos; D I, 44. 

di: »separatim nemo habessit deos neve novos 
neve advenase; L II, 19. auos .. deos aut novos 
aut alienigenas coli; L II, 25. nmovos .. 
sie Aristophanes ... vexat, ut ..; L II, 37. 

disciplina: horum || verum || (Stoicorum) esse 

. arbitror ... correctionem veteris Academiae 
er quam novam aliquam disciplinam putan- 

am; AL 43. 0... causam..iustam, cur nova 
exsisteret disciplina! F IV, 21. admiscenter .. 
ns urbes) novis sermonibus ac disciplinis; 

domus: Antiocho id magis liouerit, ... remigrare 
in domum veterem e nova guam nobis in novam 
e vetero? A I, 13. 


novus 


71 


nox 





equus: nemo est, quin [qui non || eo (equo), 
quo eonsuevit, libentius utatur qkm intractato 
et noro; Lae 68, 

exercitus: eur tantum interest inter novum et 
veterem exercitum? T II, 38. 

fabula: qui clamores tota cavea nuper in ... 
M. Pacuvi nova fabula! Lae 24, 

genus: quod .. - xt genera generibus saepe 
eonmutantur novis; R I, 69. novum .. id genua 
imperü visum est; R II, 56. 

omo: M. .. Catoni, homini ignoto et novo, 

... certe licuit Tusculi se in otio delectare; RI, 1. 
suffragata (domus) domino, novo homini, ad con- 
sulatom putabatur; O I, 138 

iudiecium: novum etiam oculorum iudicium 
habetis; N II, 47. 

I ta qui novam largitionem quaerunt; 

lex: cum ego te hac nova lege videam eodem 
die acceusatori respondere; F IV, 1. repete ... 
testamentorum etiam lege nova quaestiones; N III, 
74. quoniam non recognoscimus nunc leges populi 
Romani, sed aut repetimus ereptas aut novas scri- 
bimus; L III, 37. 

loci: »me visus homo nr per ... ripas 
raptare locosque novos«; D I, 40, 

molitio: ut originem rerum et molitionem no- 
vam quaäereret; Ti 9 

nomen: aut .. nova sunt rerum novarum fa- 
eienda nomina aut er aliis transferendsa; ATJ, 2. 
nobis, quibus etiam verba parienda sunt imponen- 
daque nova rebus novis nomina; F III, 8. agri 
eultura ... eas res, in quibus versatur, nominibns 
notarit novis; F III, 4. vide, ne magis .. tunm 
fuerit ... non nova te rebos nomins imponere; 
F II, 10. cum (Zeno) uteretur in lingua copiosa 
factis tamen nominibus ac novis; FIIL 51. quod 

. Mi (Stoiei) nomina nova quaerunt, quibus 
idem dicant; F V, 89, haec ... nominibus ... 
appellata partim novis et commenticiis ..., partim 
idem signiäicantibus; F V, 90. nec (audebo cetera) 
fraudare suo vetere nomine potius quam aliquod 
I|quam aliquid potius || novum exquirere; A 
91. ipsum animum Zvdelfysıe» (Aristoteles) ap- 
pellat novo nomine; TI, 22. sunt .. rebns no- 
vis nova ponenda nomina; N I, 44. 

oratores: en oratores novi, stulti 
adulescentuli;« C 2%. 

origo: f. molitio. 

perturbationes: cum... omnes post interitum 
Caesaris novarum perturbationum causae quaeri 
viderentur; Fa 2. 

poena: eius (Atrei) . meditatur poenam in 
fratrem novam; T IV, 77. 

DepRInN unius viri consilio ... ortum novam 
populum; RI, 21. quo .. tempore novus ille 


populus vidit .. id; R II, 24. 

potestas: non novam potestatem nactus er 
ctus |], sed, quam habebat, usus iniuste; R II, 51. 

quaestio: hac amentia quaestione nova per- 
territus (C. Blossius) in Asism profagit; Lae 37. 

ratio: nec .. nostra quaedam est instituenda 
nova et a nobis inventa ratio; RI, 13. erat .. 
tum haec nova et ignota ratio, solem lunae op- 
positu solere deficere; R I, 25. te .. ingressum 
ratione ad disputandom nova; R Il, 21. cum 
prudenter illi principes noyam et inauditam cete- 
ris gentibus interregni ineundi rationem excogita- 
verunt; R II, 33. 

res: quodsi illi tum in novis rebus quasi modo 
nascentes haesitaverunt; A II, 15. illı (seditiosi) 
cum res novas |jbonas, al,f| tractent; A II, 72. 
cum in Graeco sermone haec ipsa quondam rerum 
nomina novarım * non videbantur; FIII,15. nec 
.. mtermittunt aut adınirationem earum rerum ... 


IL 


rl en nn nn u 


aut investigationem novarum; F V, 57. et .. 
ars in jis, qui novas res coniectura equuntur, 
veteres observatione didicerant; D I, 84. eausa- 
rum .. ignoratio in re nova mirationem |] admira- 
tionem || faeit; D II, 48. eam (haruspieum disci- 
TR" postea crevisse rebus novis cognoscendis; 
‚50. causam .. investigato in re nova atque 
admirabili; D II, 60. f. nomen; A I, 25. F III, 3. 
N I, 44. verba; F III, 5. 
rogus: f. bustum, 
sepulchra: sepulehris .. 


sermones: f. diseiplina; R II, 7. 

tabulae: tabulae .. novae quid habent argu- 
menti? O II, 84. 

tactus: »ut iniecto eculei freno repente tactu 
exagitantur novo«; T III, 67. 

templa: nova templa verecundius reprehendo 
propter Pompeium; O II, 60. 

vehicalum: ut procul divinom et novum vehi- 
eulum Argonautaram ... conspexit; N II, 89. 

verba: verbis .. novis cogimar uti; A I, 5. 
audebimus ... novis verbis nti te auctore; AI, 
26. plurimis .. idem novis verbis (nova enim 
dicebat) usus est; AI, 4l, Zeno .. non tam 
rerum inventor fuit quam verborum novorum; 
F II, 5. nova verba fingunt, deserunt usitate; 


F IV, 7. 

via: qui (lucus Vestae) a Palatii radice in no- 
vam viam devexus est; D I, 101. Aio Loquenti 
aram in nova via consccratam; D II, 69. 

vieinus: qui (Chremes) novum vicinum non 
vult »foderer; FI, 93. 

voluptas:; Xerxes... praemium proposuit, qui 
invenisset novam voluptatem; T V, 20. 

B. allein: T. accidit, al.: ut inopinatum ac _ 
novum accidisse videatur; T V, 81. 

I. adfero: omnia tollamus .., quae aut histo- 
ria nobis aut ratio nova adfert; I, 88. f. ad- 
fero, II. novum (4 ©.) ®. I, ©. 65, a. 

commoreo: Philo .. dum nova quaedam com- 
movet; A II, 18. 

complector: quo modo .. hnee infinita et 
semper nova aut memoria conplecti aut observando 
notare possumus? D II, 146. 

conquiro: tu ... nova aliqua conquiras opor- 


novis finivit modam; 


tet; T V, 13. 
dico: de sensibus ipsis ET dixit nova; 
ATI,40. nova .. dicebat; A I, 41, nune dicam 


de voluptate, nihil seilicet novi; F I, 28. 
efficio: est ... traductio temporis nihil norvi 
eficientis; D I, 127. 
exquiro: f. A. nomen; F V, 91. 
invenio: Pythagoras cum in geometrin quid- 
nori invenisset; N III, 88. 

molior: triumviris seditiosissimis aliquid cotidie 
novi molientibus; R I, 31. 

noto: f. complector. 

reperio: Zenoni ... obtreetans nihil novi re- 
perienti, sed emendanti superiores immutatione 
verborum; A II, 16. 

III. alqd: percontantibus nobis, ecquid forte 
Roma novi; AI, 2. quaere potius, ecquid ipse 
novi; A IL, 2. nihil .. equidem novi; DI, 11. 
er dico, al, — adfero, II. novam (4 St.) 8. I, 


,® 


MOX, Nacht, Dunkel: I. adimit: si nox non 

. u. beatam, cur dies noeti similis adimat ? 
‚112, 

dimetiuntur: dies noctesque oculis cognitae, 
tum mensum annorumque conversiones et nume- 
rum mächinatse sunt et spatiam temporis dimen- 
sae et ad quaestionem totious naturae inpnlerunt; 
Ti 52. 

96 


noxX 


effieit: nox .. et dies ad hanc modum et ob 
has generata causas unum eircumitum orbis efhcit 
sapientissimum atque optimum; Ti 32, 

eat: totas noctes somniamus || tot noctes dor- 
mimus ||, neque ulla est fere, qua non dormiamus 
||somniemus ||; D U, 

impellunt, machinantur: f. dimetiuntur. 

obsistit: qui (Ennius) ut scribit, ... »Nonis 
Tonis soli luna obstitit et nox«; R I, 25. 

opacat: cum... terras nox opacasset; N II, 95. 

opprimit: quotiens illum (C. Galum) lux noctu 
aliquid describere ingressum, quotiens nox oppres- 
sit, cum mane coepisset! Ü 49. 

I, 1. cognosco: f. IL. dimetiuntur. 

conficio: is .. wol) oriens et occidens diem 
noctemque confieit; N II, 102. 

consumo: frustra .. consumptae tot noctes; 
DI, 141. 

contraho: accipies .. hoc parvum opusculum 
lucubratum his iam contractioribus noctibus; P 5. 

efficio: umbra terrae soli ofliciens noctem 
efheit; N II, 49. eadem .. obieotu suo umbram 
noctemque efüciat cum ad numerum dierum aptam, 
tum ad laborum quietem; R IV, 1. 

genero: f. I. eflicit. 

offundo: quae (philosophia) lucem eriperet et 
quasi noctem quandam rebus offunderet; N I, 6, 

paveo: »navem ut horrisono freto noctem pa- 
ventes timidi adnectunt naritaee; T II, 23. 

2. antepono: quam multi dies reperiri pos- 
sunt, qui tali nocti anteponantur! T I, 97. 

3. produco ad: quod (convirium) ad multam 
noctem, quam maxime possumus, vario sermone 
producimus; C 46. — in: sermonem in multam 
noctem produximns; R VI, 10. 

II. similis: eui (nocti) si similis futura est 

erpetvitas omnis consequentis temporis, quis me 

eatior? T I, 97. f. I. adimit. 

IV. dinumerationes: ut ... 
derum motus intueremur dinumerationibusque no- 
etium nc dierum *%; R III, 3, 

effeetrix: terram, ... diei noctisque effectri- 
cem eandemque custodem; Ti 37 

indutiae: quod dierum essent pactae, non 
noctium indutiae; O I, 38, 

infera: s»interen sol albus rocessit in infera 
noctis«; D I, 108. 

meta: quae (umbra terrae) est meta noctis; 
D Il, 17. 

nigror: »tenebrae ea, rg noctisque et 
nimbom occascat nigrore; D I, 24. 

numerus: saecla nunc dico non ea, quae die- 
rum noctiumque numero annnis carsibus conficiun- 
tur; N I 21. 

pars: cum ... magnam 
lasses; D I, 59 gi 

silentium: qui (galli) .. „silentio noctis“, ut 
ait Ennius, »favent ... cantu«; D II, 57. 

vicissitudo: j. dies, IV. vicissitudo (3 ©t.) 


nec frustra si- 


.. partem noctis vigi- 


. 1, ©. 708, a. 
V,1. &ceufativ: f. L est. dies, V, 1 (15 ©t.) 
®. 1, ©. 708, a. 

2. Ablativ: quin is (cibus) nocte et die conco- 
quatur; N II, 24. qua nocte natus Alexander 
erset, endem Dianae Ephesiae templum deflagra- 
visse; N Il, 69. quod eflicitur in caelo singulis 
diebus et noctibus; N II, 88. aör die et nocte 
distinuguitur; N II, 101. cuius (Helices) .. claris- 
simas stellas totis noctibus cernimus; N II, 105. 
religuum .. corpus Draconis totis noctibus cerni- 
mus; N II, 108, »cum ... luns ... zubito stel- 
lanti nocte perempta este; D I, 18. conclare ... 
proxima nocte corruit; D I, 26. qua noste tem- 
plum Epbesise Dianae eg Bude eadem constat 
ex Olympiade natum esse Alexandrum, atque . 


762 


nudus 


clamitasse magos pestem ac perniciem Asiae pro- 
xuma nocte satam; D I, 47. concubia nocte vi- 
sum esse in somnis ei ... illum alterum orare, 
ut aubveniret; D I, 57. cum sol nocte visus est 
Il esset ||; DI, 97. quod (conclave) proxuma nocte 
corrwit; D II, 20. quod serena nocte subito can- 
dens et plena luna defecisset; RI, 23. f. est. II, 
1. contrabo, 

3. a: (Helice) »late prima confestim a nocte vi- 
detur«; N II, 106. 

ad: qui ad multam noctem vigilassem ; R VI, 10. 


NOXia, Schuld, Vergehen: I.adfero: in qui- 
bus (rebus) peccata non maxumas adferunt nozias; 
r ’ 


II. par: noxiae poena par estor; L III, 11. 46. 


noxius, fhulbig: »magistratus nec oboe- 
dientem et noxium |jinnoxium || civem multa, 
vinculis verberibusre coherceto«; L IIL, 6. 


nubes, olte: I. parit: [. II, 2. 

II, 1. cogo: in quo (caelo) nubes, imbres venti- 
que coguntur; T I, 43. 

coloro: f. 8, 

refero: quodsi nubes rettuleris in deos, refe- 
rendae certe erant tempestates; N II, 51. 

2. facio: cuius Bi is) si divina natura est, 
quid facies nubibus? arcus enim ipse e nubibus 
eficitur quodam modo coloratis; vr una etism 
Centauros peperisse dieitur; N IL, 51. 

3. animadverto in: in nubibus numquam 
ER ie leonis fornam aut hippocentauri? 

‚49. 
Be in: (ar) concretus in nubes cogitur; N 

‚ 101. 

efficio ex: f. 2. 

induo in: cum .. (anbelitus terrae) se in nu- 
bem induerint eiusque tenuissimam quamque 
partem coeperint dividere atque enper nal 
tum et fulgores et tonitrun existere; D Il, 4. 

1. conflietus: si... nubium confictu ardor 
expressus se emiserit, id esse fulmen; D II, 44. 

magnitudo: cum ... nubium magnitudinem 
ventorumque vim cognovissent; N II, 95. 

pars: f. II, 3. induo in. 


mubo, seitaten, part. verheiratet: I. alieui: 
| (Venus) nupsit Volcano; N III, 59. quam 
(Venerem) Adonidi nupsisse proditum est; N II, 
59. vi .. nupsit, cui Caecilia nupta fuerat; 
"Es ig dieunt P 

‚ algm: eui (Diti) nuptam du roserpinam, 

reg Graecorun nomen est; N II, 66. f. 1. DI, 
104. 

filias: qui Q Metellus) ... reliquit .. tris 
filias nuptas; F V, 82. 

mulieres: Bu .. (mulieres) singulis solent 
esse nuptas; T V, 78. 


nudius, vor: quae a te nudius tertius dieta 
eunt; N IIL, 18. 


nudo, entslößen, enifleiven, berauben: 1. alqs: 
»nudate! heu miserum me! excrucior«; T II, 50. 

Il. alq d: alia semper virent, alia hieme nudata 
verno tempore tepefacta frondescunt; T V, 37. 

corpora: bene .. Ennius: »flagiti principium 
est nudare inter civis corpora«; T IV, 70. 

ossa: hominum nee |j non || vellentium, 
ut Stoiei, nec ossa nudantium; F IV, 6. 

puberem: * nudari puberem; R IV, 4. 


nudus, nad, entblößt, unbejhügt, einfad, 
allein: alge: in alters philosophiae parte ... iste 


nudus 


vester (Epicurus) plane ... inermis ac nudus est; 
F 1, 22. non (Pompeius) exercitu amisso nudus 
in servorum ferrum ... incidisset; T I, 86. si 
nudus es, da iugulum; sin tectus „Volcaniis ar- 
mis*, id est fortitudine, resiste; T II, 33. in eu 
.. gente .. ei, a" sapientes habentur, nudi aeta- 
tem agunt; T V, 77. 

algd: hoc nudum relinquitur, ar quis 
beatus esse, quam diu torqueatar; T V, 14 (18). 
nuda iste si ponas, iudicari, qualia sint, non facile 
possint [iudicare ... possim |; P 24. 


nugae, Bofien, Tändeleien: 1. deleetari: 
buncine hominem tantis |] tantum || delectatum 
esse nugis, ut ..? D II, 80. 

2. in: poötam non audio in nugis; P 26. 


nugator, Schwäger, Thor: non .. tam 
isti (lacerti mortui sunt) quam tu ipse, nugator! 
C 27. 


nugatorius, niötig, läppiih: tota res .. 
nugatoria est; N I, 108, 


MUgORr, tänbeln, wigeln: Democritus .. 
inscite nugatur, ut pbysicus; D II, 30. 


nullus, teı, Riemand: A. bei Subftan: 
tiven: 1. ohme Zufak: algs: wiseros ob id 
ipsam quidem (esse), quis nulli sint; TI,11. huic 
(sermoni) .. qui siudeant, sunt nulli; O I, 132. 
nolite arbitrari ... me, cum a vobis discessero, 
nusqguam aut nullum fore; C 79. 

sladı ut reliqua non illa quidem nulla, sed ita 
parva sint, ut nulla esse videantur; F V, 72, 
yr Ta dura, si sentiret, nulla sunt sine sensu ; 

I, 107. 

accessio: ipsom bonum .,. crescendi accessio- 
nem nullam habet; F III, 45. 

acies: ut nulla acies humani ingenii tanta seit, 
quae ..; A II, 122. 

actio: si nulla actio rerum || actio || consequa- 
tur; O I, 158. 

adfectio: praesentis .. mali sapientis adfectio 
nulla est; T iv. 14. 

adfirmatio: nulla adfrmatione adhibita; AI, 
17. 

aditus: quae (emendatio philosophiae) omnino 
aditum nullum habere potest in urbem, in forum, 
in curiam; F IV, 21 

adiuncetio: in quibus en nulla inest 
jest || virtutis adiunctio; F II, 39, 

adminicula: banc .. partem relictam exple- 
bimus nullis adminiculis, sed, ut dieitur, Marte 
nostro; O III, 34 

admixtio: aumma par? vaeli ... suum retinet 
ardorem tenuem et nulla admixtione concretum ; 
N 1, 117. 

aegritudo: ei ista (aegritudo) perturbare ani- 
mum sapientis non potest, nulla poterit; T IV, 8. 
quos ... nullae aegritudines exedunt; T V, 16. 

aestimatio: quae nulla sestimatione digna 
essent; F III, 51, a. ar 

ager: ut agrum ..., qui nullum habuit, ha- 
ie 2 oO IL, 79. 

agricola: nullius .. agricolae cultu stirps tam 
ve quam poötse versu seminari potest; 

alim enta: ut (petris) nulla quasi alimenta ex- 
spectaret a nobis; R I, 

amicitia: cuius (amicitiae) est ea vis, ut, simul 
atque sibi aliquid alter maluerit, nulla sit; L I, 34. 

animal: in ea parte ... animal gigni nullum 
putare; N II, 42. nullum est eorum (animalium), 
quod effugiat aceipiendi aliquid extrinsecus ... 


non 


1 


nullus 


necessitatem, et, si omne animal tale est, inmor- 
tale nullum est. ergo || [ergo] |} itidem ... nullum 
est eorom individuum, nullum asternum; N III, 29, 
nullum est animal sempiternum; N III, 81. ani- 
mal nullum inveniri potest, quod ..; N III, 82. 
nullum .. animal aeternum est; N III, 33. 34. 
nullum potest esse animal, in quo ..; N III, 38. 
nullum .. animal est sempiternum; N II, 34. 
nullum est animal praeter hominem, quod ..; 
L I, 24. 

animans: qui (rultus) nullo in animante esse 
praeter hominem potest; L I, 27. cuiusnam ani- 
mweantium deus ... similitudinem secutus sit. nul- 
lius profeeto id gquidem, quae sunt nobis nota 
animantia; Ti 11. 

animus: quasi animam nullum babeamus; A 
DO, 139. Dieaearchus .. et Aristoxenus ... nullum 
omnino animum esse dixerunt; TI, 51. si nullus 
(animus) fuerit in mundo; N III, 27 (26). eundem 
(animum) .. esse oreditote, etiamsi nallum vide- 
bitis; C 79. 

apparatus: is (legatis) nr tantum, quod 
satis esset, nullo apparatu; T V, 91. 

arbiter: qui nullo arbitro vel secum ipsi lo- 
quantur vel ..; RB I, 28. 

argumentum: nullum .. 
est; TII, 18. 

ars: nulla arte adhibita; A I, 5. nullam deni- 
ue arlem esse neo dicendi nec disserendi; A 1,5. 
isserendi artem (Epicurus) nullam habuit; FI, 
26. nulla ars divitiis contineri potest; F III, 49, 
nullam artem ipsam in se versari, sed esse ..; 
F V, 16. artem quidem se scire nullamı, sed esse 
pbilosophum; T v 8. nulla ars iwitari sollertiam 
naturae potest; N I, 92. ne aegri quidem quia 
non omnes convalescunt, ideirco ars nulla medi- 
eina || medicinae || est; N II, 12. vim, ... cuius 
sollertiam nulla ars, nulla manus, nemo opifex 
consequi possit imitando; N II, 81. quae (for- 
tuita) weile nec arte nec sapientia provideri pos- 
sunt; D II, 14. aut haec ars est aut nulla om- 
nino, per quam eas (constantiam, virtutem) asse- 
quamur. nullam dicere maxumarum rerum artem 
esse, ... hominum est ... errantium; O II, 6. 

atomi: si omnes atomi declinabunt, nullas um- 
quam cohaerescent; F I, 20. 

auctoritas: auctoritatem .. nullam debemus 
nec fidem commenticiis rebus adiungere; D II, 113. 
rn ista .. avi volat nulla vehementius; D II, 


id .. argumentum 


aura: ut maris .. trauquillitas intellegitur nulla 
ne minima quidem aura fluotus commorente, sic ..; 
Auspicia: maximae rei publicae partes ... 
nullis auspiciis administrantur, nulla peremnia ser- 
vantur, nulla ex acuminibus, nulla, cum viri vo- 
cantur; N IL, 9. ut sint auspicia, quae nulla 
eunt; D II, 71. qui auspicia nulla habent; D II, 
barbari: e barbaris ... nulli erant antea ma- 
ritumi praeter Etruscos et Poenos; R IL 9. 
bellum: nullum bellum suscipi a civitate optima 
nisi aut pro fide aut pro salute; R Il, 34. extra 
ulciscendi aut propulsandorum hostium causam 
bellum geri iustum nullum potest; RI, 35. nul- 
lum ee iustum habetur nisi denuntiatum; R 
al = nullum bellum esse iustum, nisi quod ..; 
belua: elephanto beluarum nulla prudentior; 
N I, 97. Aegyptii nullam beluam nisi ob aliquam 
utilitatem ... consecraverunt; N I, 101. 
beneficium: vestroram deorum ... beneficium 
naullum extare; N 1, 101. nec ob sam causam 
se beneficium a patribus nullum habere; N IH, 


96* 


nullus 


bonum: si bonum praeterea nullum est; FIV, 
34. nullo nec accepto ab iis (din) nec sperato 
bono; N I, 116. nullum habendum magnum bo- 
num, nisi quod ..; L 1, 37. quo bono nullum 
optabilius, nullum praestantius neque datum est 
mortalium generi ... neque dabitur; Ti 52, 

calones: eos tu cantheriis albis nullis caloni- 
bus ob viam Vatinio venisse existimas? N III, 11. 

caritas: si nulla caritas erit, quae..; FIl,88. 
nulla est caritas naturalis inter bonos? N 1], 122. 
si maxime talis est deus, ut nulla gratia, nulla 
hominum caritate teneatur, valeat; N ], 124. in 
qua (tyrannorum zu nulla fides, nulla caritas, 
nulla stabilis benivolentiae potest esse fiducia; 
Lae 52. 

csusa: cum omnino nulla sit causa peccandi; 
F 1, 52. qui (Crassus) nisi eguisset, numquam 
Euphraten nulla belli causa ire voluisset; 
F hı. 75. quae (obnuntiatio) si falsa fuisset, nul- 
lam adferre potuisset causam calamitatis; D I, 29. 
si nullam (causam) reperies; D II, 60. quia nulla 
causa t extrinsecus; Fa 24. nullis in rerum 
natura causis praepositis, cur ..; Fa 33, nulla 

. earum est causs, quoniam nulla eam rem sua 
vi efhcit, cuius causa dicitur; Fa 36. cum m i- 
curus) attulisset nullam causam, quae istam i- 
nationem efliceret; Fa 47. sine qua (dicendi cogi- 
tatione) ad nullam maiorem umquam causam sum 
ausus accedere; L 1, 12. 

celeritas: nulla est celeritas, quae possit cum 
animi celeritate contendere; T I, 43. cui (celeri- 
tati) par nulla ne cogitari quidem possit; N I, 24. 

certamen: nullum ut certamen instituam; T 
II, 51. nullum erit certamen, sed ..; O III, WM. 

eircumscriptio: quam (aeternitatem) nulla 
eircumscriptio temporum metiebatur; N I, 21. 

civitas: nulla est tam stulta civitas, quaenon...; 
R II, 28, qui un si nulli fuissent, nullae om- 
nino civitates fuissent; C 67. pulsus ego eivitate 
non sum, quae nulla erat; P Pr 

elaritas: miror deos immortales |Jinm. || bi- 
strioni futuro claritatem ostendisse, nullam osten- 
disse Africano; D Il, 66. 

cognitio: rerum natura nullam nobis dedit 
cognitionem finium; A II, 92. nulla est apud deos 
cognitio, nulla rei ed N I, 80. 

color: a quibus (Academicis) numquam dictum 
sit aut colorem aut saporem aut sonum nullum 
esse; A IL, 109. 

comitas: patrem eius (P. Scipionis Nasicae) 
... nullam comitatem habuisse sermonis; O I, 109. 

commodum: nullo prorsus commodo extrinse- 
. ae et quasi lenocinante mercede; A fr 20 


communio: qui (sibi) .. cum omni hominum 
genere nullam iuris communionem, nu huma- 
nitatis societatem velit; R II, 48 

communitas: cum homini nulla cum deo sit 
communitas; N I, 116. 

comprehensio: etiamsi comprehensio per- 
ceptioque nulla sit; A II, 106, 

concertatio: nulla inter eos concertatio um- 
quam fuit; T Il, 5l. 

conclusio: iam adsumptione non concessa 
nulla conclusio est; D II, 109. 

condicio: qui cupiditste peculii nullam con- 
dicionem reousant durissimae servitutis; P 99. 

eoniunctio: nulla potest esse ei (voluptati) 
cum honestate coniunctio; O IH, 120. 

consilium: quae quanto consilio gerantur, nullo 
consilio adsequi possumus; N II, 97. 

consolatio; nulla consolatio || consolatione |] 
permulcere posset stultam senectutem; C 4 

constantis: quoniam aegritudini nulla con- 
stantia opponitur; T IV, 14. quod...nulla con- 


764 


nullus 


rag nullo rato tempore videmus efüci; D II, 

contentio: ut... hominum membra nulla con- 
tentione mente ipsa ... moveantur, sie ..; N II, 
92. plebes de suo iure periculosas contentiones 
nullas facit; L III, 24. 

controversia: nulla erit controversia; F IV, 74. 

corpus: extra quem (mundum) nulla materiae 
pars || pars mat. |] sit nullumque corpus; A I, 28, 
si simplex (animus), utrum sit i an ... nu 
merus nullo corpore? A II, 124. quasi corpus 
nullum sit hominis; F IV, 36. quae (corpora) 
etiamsi essent, quae nulla sunt | [quae nulla 
sunt] |; NI,110, si nullum corpus inmortale sit, 
nullum esse corpus sewpiternum; corpus autem 
inmortale nullum esse, ne individuum quidem; 
N III, 29. nullam corpus esse potest non muta- 
bile; N III, 30, 

crassitudo: extremitatem et quasi libramen- 
tum (esse), in quo nulla omnino crassitudo sit; 
AI, 116 

crucistus: non solum yita * crucisti || nullo 
in vita cruciatu || atque dedecore ... caruerunt; 

culpa: quia nulla sit in dolore nec fraus nec 
improbitas nec malitia nec culpa nec turpitudo; 
F IV, 52. culpam .. nullam esse, cum ..; TI, 
34. qui cum .., sibi .. nullius essent conscii 
culpae; O III, 73. 

cultura: si nulla cultura adhibeatur; F V, 39, 

cultus: (sapientes) nullum necessarium vitae 
cultum aut paratum requirentes; F V, 53. 

eupiditas: nullis interiectis iniquitatibus aut 
eupiditatibus; R I, 42. cum is, wi inperat alis, 
servit ipse nulli cupiditati; R I, 52, 

cura: quo zn confecto nulla reliqua cura, 
nulla sollicitudo futura sit; TI, 96. ut eos (reges) 
nulla privati er cura & populorum rebus ab- 
duceret; R V, 3. in quibus nullus labor, nulla 
industria, nulla cura et; O I, 36. 

curatio: his |iis | nullane est adhibenda cu- 
ratio? T III, 4. 

custodia: legum custodiam nullam habemus; 
L III, 46. : 

decretum: quorum (decretorum) nullum sine 
scelere prodi poterit; A II, 27, quin decretum 
nullum falsum u esse sapientis; A II, 27. 
cum sapientis nullum deeretum esse posset || r 
an || nisi comprensum, perceptum, cognitum; All, 
109. 
dedecus: quo minus homines ... solitudinen 
nacti nullo dedecore se abstineant; F IIL,38. quo 
dedecus maius a philosopho nullum expecto; TI, 
28. j. cruciatus. & 

definitiones: nullis .. partitionibus, nullis 
definitionibus utuntur; 7 III, 40, 

delectus: f. dilectus. 

di: nullos (deos) esse omnino Diagoras Melius et 
Theodorus Cyrenaicus putaverunt || pataverunt] ||; 


N I, 2. ut interdum nulli (di) esse videantar; N 
I, 61. si natum (est), nulli dei ante quam nalı; 
N nullos esse deos Epicuro videri; N 1, 128. 


ut, cum ostendere velles, quales di essent, osten- 
deres nullos esse; N II, vide, quam temere 
committant, ut, si nulla sit divinatio, nulli sint 
di; DI, 41. , 
dietum: nullum obscurum potest nec dielum 
eius esse nec factum; O II, 44 j 
dies: nullus est .. ouiusguam dies matalis; F 
I, 102, nulla praestituta die; TI, 8. 
differentia: qui (philosophi) nullam rerum 
differentiam esse dixerunt; F IL, 31. j 
dilectue: is (Dionysius) quasi dietata (admisce- 
bat), nullo dilectu, nulla elegantia; TIL, 26. nullo 
delectu proposito bonorum et malorum; fr V, 50. 


nullus 


discessus: sunt qui nullum censeant fieri dis- 
cessum, sed ... occidere; T I, 18 

disciplina: auribus fortasse multae, oculis 
quidem nulla poterat esse fortior contra dolorem 
... disciplins; T 1, 4l. disciplinam puerilem 
ingenuis ... nullam certam ... esse voluerunt; 
R IV, 8. 

discrepantia: in actiones omnemqgue vitam 
nullam discrepantiam conferre debemus; O I, 111. 

discrimen: quoniam vera #& falsis nullo dis- 
cerimine separantur; A II, 141. si in ea (mundi 
moderatione) discrimen nullum est bonorum et 
malorum; N III, 85. si (homines) senserint nullum 
in delictis esse discrimen; P 3. 

disiunctio: si e contrariis disiunctio ... falss 
potest esse, nulla vera est; A II, 97. 

dissensio: quid, de quo nulla dissensio est? 
F IV, 32, nulla mihi tecum .. potest esse dis- 
sensio; FIV,60. haec cum illis (Stoicis) est dis- 
sensio, cum Peripateticis nulla sane; F V, 76. 

dissimilitudo: quod argumenti satis est nul- 
lam dissimilitudinem esse in genere; L I, 30. 

distinctio: quia nulla in visis distinctio ap- 
pareat; A II, 48, 

divinatio: ut sint di, potest fieri, ut nulla ab 
iis divinatio generi humano tributa sit; D I, 10. 
nullam eorum divinationem voco, ne illam qui- 


dem, qua ..; DI, 112. cum sint, qui omnino nul- 
lam divinationem probent; D I, 113. vide .., ne 
nulla sit divinatio; D I, 12, vultis .. omnia 


fato; nulla igitur est divinatio; DI, 20. divina- 
tio nulla est; DII, 25. >. nec, si (di) dant vias, 
nulla est divinatio; D II, 106. j. di; D II, 41. 

doctrina: haec |jhoc|| ita sentimus natura 
duce, nulla ratione nullaque doctrina; T I, 30. 

dolor: nullo dolore nec impediente nec impen- 
dente; F 1, 40, qui .. its frui volunt voluptati- 
bus, ut nulli propter eas co uantur dolores; 
F 1,48. nullo nec praesenti neo futuro dolore; 
FU, 68. nullum ab iis, qui in id oerfamen de- 
scendant, devitari dolorem; T II, 62. qui hanc 
zn) petessunt, nullum fugiunt dolorem; TIL, 

2. cum ... reliquae .. virtutes ... nullum .. 
recusent nec supplicium neo dolorem; T V, 13, 

dominus: quae (libertas) non in eo est, ut 
iusto utamur domino, sed ut nullo *; R II, 48. 

dubitatio: quia dubitatio in re nulla erat; 
F V, 64. 

dux: quae (vis populi) ducem quod |] quom || 
habet, interdum lenior est, quam si nullum habe- 
ret; L III, 28. 

‚effigies: oonsectatur .. (optumus quisque) 
nullam eminentem efügiem virtutis, sed adumbra- 
tam imaginem gloriae | [gloriae] |; T II, 3. nos 
veri iuris ... solidam et expressam efligiem nul- 
lam tenemus; O III, 69, 

elegantia: j. dilectus; T II, 26. 

emolumentum: etsi nullum consecuturum 
emolumentum vident; F II, 45. quin ad eas res 
hominum nature nullo emolumento invitata rapia- 
tar; F V, 48. nullum .. emolumentum esse, nul- 
lum iniustitia m praemium tantum, semper 
ut timeas; R III, 26. 

erratio: nulla... in caelo nec fortuna nec te- 
meritas nec erratio nec vanitas inest; N II, 56. 

error: nullus in ipsis error est finibus bonorum 
et malorum, ... sed ..; FI, 55. 

eruditio: Yu nullam eruditionem esse duxit, 
nisi quae ..; FI, 71. 

excusatio: nulla est .. excusatio peccati, si 
amici causa peccaveris; Las 37. 

exemplum:; nullum est exemplum, cui malimus 
adsimulare rem publicam; R I, 34. delectabatur 
(C. Duellius) cereo |jcrebro || funali et tibieine, 
quae sibi nullo exemplo privatus sumpserat; C 44, 


165 


nullus 


exitus: quid ego haruspicum responsa comme- 
morem ..., quae aut nullos habuerint exitus aut 
contrarios? D II, 52. 

expiatio: scelerum in homines atque in deos 
inpietatum [imp.] nulla expiatio est; L I, 40. 

exportatio: earum rerum, quibus abundare- 
mus, exportatio ... nulla esset; O II, 13. 

extremitas: quarom (regionum) nulla esset 
ora, nulla extremitas; F II, 102. ut (Democritus) 
nulla in extremitate consisteret; T V, 114. 

facinus: ab hoc nulla fraus aberit, nullum fa- 
einus; OIH, 75. nullum .. scelus, nullum malum 
facinus esse, ad quod suscipiendum non libido vo- 
luptatis inpelleret; C 40. 

factum: nullum .. eorum factum potest utile 
esse; O III, 60. f. dietum. 

falsa: ut falsa eiusdem modi nulla possint esse; 

’ 

fatum: sin autem id potest flecti, nullum est 
fatum; D II, 21. 
I areas nullae (feriae sunt), quod sciam; O III, 

fides: quae (visa) fidem nullam habebunt sub- 
lata veri et falsi nota; A II, 58. quorum (re- 
gnorum), ut ait Ennius, „nulla [regni] sancte so- 
cietas nec fides est“; R I, 49, quod .. est apud 
Ennium: »nulla sancta societas nec fides regni 
est«; 01,26. quae (fides) esse nulla potest, nisi ..; 
O U, 84. nullam esse fidem, quae infdeli data 
sit; O TII, 106. |. auctoritas. caritas; Lae 52. 

fides: in fidibus pluribus, si nulla earum ita 
contenta nervig sit, ut ..; FIV, 7 

fiducia: f. caritas; Lae 52. 

finis: mors si est misera, finis esse nullus pot- 
est; T I, 100. nisi sanatus animus sit, ... finem 
miseriarum nullum fore; T II, 18. 

flos: Cato ... in ea est haeresi, quae nullum 
— florem orationis; P 2. 

orma: formae, quae res nullae sunt, spe- 
eiem autem offerunt; D I, 81. quae est... forma 
tam invisitate, tam nulla, quam non sibi ipse fin- 
gere animus possit? D II, 138. 

fortuna: sin |]sil] (illud) certe eveniet, nulla 
fortuna est; D IL, 18. hominem ... nulli .. ne- 
que homini neque perturbationi animi neo fortu- 
nae subcumbere (oportere); O I, 66. j. erratio. 

fraus: ut ... nulla fraus sit Jest ||, ne si iu- 
ratus quidem id non feceris; O IH, 107. f. culpa; 
F IV, 52. facinus; O III, 75. 

frigus: nullo imbri, nullo frigore (Masinissam) 
adduci, ut capite operto sit; C 34. 


ens: quod nulla gens tam fera ... sit, cujus ..; 
TI 80. gentem .. nullam video neque tam hu- 
manam ... neque ...; DI, 2. nulla gens est ne- 


use tam mansueta neque tam fera, quae non ..; 
L I, 24. quem (mucronem tribunicium) quom ho- 
mines scelerati . 
L III, 21. 

genus: 


.. nulla in gente reperirent; 
haec ... in horum quattuor eragen 
inesse nullo putat; TI, 22. qui (Anaxarc ” Eu 
nullum genus supplicii deprecatus est; T Il, 52, 
nullum genus est winus malitiosum; T III, 50. 
quorum erum nullum est, exquo non..; DII, 
109. nullum est .. genus illarum rerum publica- 
rum, quod non ..; R I, 44. quoniam eorum (ge- 
nerum) nullum ipsum per se separatim |] separa- 
tum|| probo; R I, 54. nullum esse de tribus his 
generibus, quod sit probandum minus; R Ill, 47. 
nullo in ere disputando } honesta | si ullo in 

enere disputandi, in hoc ista, al.]| pateßeri ..; 
L I, 16. discriptio |] deser. || sacerdotum 
au iustae religionis genus praetermittit; L II, 


gloria: & quibus expectare gloriam certe nul- 
lam potestis; ; VI, 20. 


nullus 766 nullus 
gradus: ipss aequabilitas est iniqua, cum ha- | silio .. dominante nullum esse en nallum 
bet nullos us dignitatis; R I, 49. irae, nullum temeritati locum; RI, 60. 1 
ratia: |. caritas; N I, 124. carens civitas estne ob id ipsum habenda pullo 
# mo: f. fortuna ; O1, 66, loco? LII,12. nullus feracior in es (phbilosophia) 
ictus: ut (bestiae) ... nullos impetus, nullos | locus est ... quam de oflieiis; O II, 5. nullum 


ictus reformident; T 

ignis: quia nullus Er sine pastu aliquo pos- 
set || poseit || permanere; N II, 40. 

imagines;: nullae .. imagines obrepunt in 
animos en extrinseeus; D II, 139. 

imber: |. fri 

imperium: Imperia severiora nulla esse putant 
sine aliqgus acerbitate iracundiae; T IV, 43. in 
qua (re publica) ... intellegi jam licet, nullum 
fore, quod praesit, inperium, er uidem, nisi 
unum sit, esse nullum potest; R 1, 60. 

impetus: f. iotus. 

improbitas: f. culpa; F IV, 52, 

inane: nullum inane, nihil esse individuum 
potest; N I, 65. 
inceptio: quod nulla fuerit novo consilio inito 
tam | pass: operis inceptio; A II, 119, 

indigentia: nulla indigentin, "nulla utilitate 
quaesita; Lae 100. 

industria: f. cura; OÖ II, 86. 


infamia: etiamsi nulla comwitetur infamia; 
F II, 60. 

ingenium: a ig is ... hebeti ingenio at- 
que nullo; T V 


iniquitates: T "cup iditas; R I, 42. 

iniustitia: totius.. iniustitiae nulla capitalior 
quuam eorum; O 1, 4l, 

intercapedo: in sorum vita nulla est inter- 
capedo molestise;: F I, 61 

interitus: nullus interitus est rei publicao na- 
turalis ut hominis; R III, 34. 

intervallum: nullo intervallo interiecto; FW 

4. 

interventus: Yo aiT «. bonorum nullo 
malorum interventu; 

inveotio: earum (rerum), quibus egeremus, in- 
vectio certe nulla esset; O II, 18. 

invitamenta: voluptates . . nulla ad res ne- 
cessarias invitamenta adferunt. senibus; fr V, 80, 

iudicium: nullum erit iudicium; A I, 84. 
bestiarum .. nullum indicium puto; F Il, 38. 
quae (iudieia) ... hodie multifariam nulla sunt; 

I, 40. quid opus esset eloquentis, cum iudicia 
nulla fierent; fr V, 50 


ius: ius... civile est aliquod, naturale nullum; 
R II, 18. 
iustitia: ita fit, ut nulla sit omnino iustitia, 


si ..; L I, 42. omnino iustitia nulla est; LI, 49. 
alon "nutu, uod . conficiet, nullo Iabore, 
nulla molestia; Fı nee .. fortitudine ege- 
Et Er p vepeeie Si labore aut periculo; fr 
. curä; 
Merle quos ... nullae fattiles laetitiae ex- 
ultantes languidis Jiquefaciunt voluptatibus; TV, 
. nulla impotenti laetitıa eoferantur; 


lex: (nos) nullis | nullius || .. unius disciplinae 
legibus adstricti; T IV, 7. si regmante L. Tar- 

uinio nulla erat Romae scripta lex de stupris; 
L IL, 10. tu Titias et Apuleias leges nullas putas? 
L Il, 14. sacra cum pecunia pontifieum auctori- 
tate, nulla lege coniuncta sunt; L II, 52. nulla 
(lex) antea cum fuisset; O II, 75. 

Iibido: quos. . nullae libidines ineitant; TV, 
16. vir ... sine N nalla || libidine nonne beatus? 
TV,48, nec temperantia ( mus), quae re- 
geret ens, quae nullae ne ibidines; fr V, 50, 

locus: hr (Socrates) voluptatem nullo loco 
numerat; %. ut... nullum philosophiae 


locum esse pateremur, qui non ..; DI, 4 con- 


esse locum in tota p ai Tre taım necessarium; 
O Ill, 8. (amiecitia) nullo loco exeluditur; Lae 22. 
in qua (tyrannorum vite) ... nullus locus amici- 
tise; Lae 52. 

luctatio: quia sine adversario nulla luctatio 
est; Fa 30. 

magister: se magistrum habuisse nullum; N 1, 
2 


magistratus: nullo magistratu adiuvante; 

magnitudo: en esse, quod magnitudinem 
nullam habeat; 

malitia: f. eulpa; F IV, 52. 


malam: in qua (morte) aut summum bonum 
aut nullum malum esse cognovrimus; TI, 110. 


nullo in malo mortuos esse; T I, 111. malum 
nullum esse nisi culpam; T IT FM nullum ma- 
lum esse; T III, 77, wi (sapienti) .. malum 


videri nullum potest, quod .; T II, 80. qua 
(segritudine) nullam homini malum maius est; 
1 N, - qui sint in bonis nullo adiuncto malo ; 


"mia f. ars; N nn 
medicina: an quod corpora curari int, 
animorum medicina nulla sit? TUI, er 
MP iockpeerc hen publicis litteris consignatam u 
ublicam nullam habemus; L IH, 46. 
Se rerum) mermnoriam - brevem aut n ei 
omnino sint relieturi; O Il, 
mentio: nulla mentio a Oo II, 47. 
mercee: f. commodum. 
meritum: cuias nullum meritum sit; N], 116. 
metus: quos nulli metus terrent; TV, 16. non 
ut parvo metu praeditus sit, sed ut nullo; T V, 
41. nullos a superis impendere metus; N I. 45. 
moderatio: mundi Bm In homines] mo- 
deratio profecto nulla est, NI 
modo: {. modus, V, 2 (70 '&t.) S. 568574. 
molestia: nos ... nullam profecto molestiam 
fugere debemus; R III, 8. f. labor; T I, 51. 


momentum: cum ad beatam vitam nullum 
momentum cetera haberent; F IV, 47. hoc ut 
vere dieitur, parva esse ... momenta ..., sic ni- 


mis violentum est nulla esse dicere; FV7. 

monstrum: iz uibus (passeroulis) as erat 
monstrum; D I 65. 

ee illius verse ... philosophiae .. 
nulla fere sunt aut pauca adınodum Latina monu- 
menta; T IV, 6. nulla .. eius ur, ingenii 
monumenta mandata litteria; O 

mora: nullam moram interponendam putavimus, 
quin .; A 1,1. 

morbus: i. motus; T II, 11. 

motus: quorum mens motu quasi morbo per- 
turbata nullo sit; T III, 11. digitorum .. con- 
tractio facilis ... mullo in motu laborat; N II, 
150. motus .. sine causa nullus est; Fa 20. ıno- 
tum nullum esse sine causa; Fa 23. 

mundus: si mundus nullus erat; N I, 21. 

munus: nullom opus otü, nullum solitudinis 
munus exstat; O III, 4. ut (senes) »ullum oficii 
sut omnino vitae müunus exaequi possint; C 35. 

mutstio: cum mentis.... nulla fieret mutatio; 
T ıI, 31. 

natura: nulla profecto (natura) est, quin ..; 
F IV, 32. nulla cogente natura, sed concursu 
quodam fortuito; N I, 66, nulla moderante na- 
tura, nulla ratione; N I, 67. verendum est, ne 
(natura deorum) nulla sit omnino; N I, 9, nulli 

.„ est naturae oboediens ... deus; N II, 77. 


nullus 


aliquid eius modi nulla cohaerendi natura; N II, 
‚82. si fati omnino nullum nomen, nulla naturs, 
nulla vis esset; Fa 6. 
necessitar: quae (rationee) ... nullam adhi- 
bent persuadendi necessitatem; A Il, 116. audi- 
torem (me venisse).... nulla eius modi adstrietum 
necessitate, ut ..; N I, 17. cam cngeret eum 
(hominem) necessitas nulla; RI,1. nulla necessi- 
tate premente; R I, 11. 
nomen: quas (innocentia) apud Graecos usita- 
tum nomen nullam habet, sed habere potest «ßld- 
feiav; T III, 16. quamquam ... nullum erit no- 
men, quod non ..; N III, 62, f. natura; Fa 6. 
nots: quia nulla nota verum (visam) distingue- 
batur a falso; A 1, 84. ut in iis (veris) nulla 
insit certa iudicandi et adsentiendi nota; N I, 12. 
si nulla (nota) est; D II, 128. 
notio: si notionem veri et falsi ... 
habemus; A II, 38. 
nummus: unde . 
set; F II, 55. 
occupationes: nullie oceupationibus (deus) 
est inplicatus; N 1, 51. 
officium: nullum .. oflicium referenda gratia 
magis necessarium est; OÖ I, 47. 
opes: multorum .. odiis nullas opes posse ab- 
sistere; O II, 23. 
opinio: nulla .. admiscetur opinio ofliciosi 
doloris; T II, 70. ut earum (opinionum) nulla 
... vera sit; N I,5. ut nullam opinionem eius 
(dei) reliquam faciat; N I, 29. 
opera: nulla opera (deus) molitur; N TI, 51. f. 
munus; O III, 4. 
ora: ut (animus) nullam .. oram ultimi |] ulti- 
mam |] videat; N I, 54. f. extremitas; F II, 102. 
oratio: orationem nullam putabant inlustriorem 
ipsa evidentia reperiri posse; A II, 17. 
origo: ar nulla est origo; T 1,54. || prin- 
eipio ||; R VI, 27. animorum nulla in terris origo 
inveniri potest; T I, 66. fr IX, 10. 
ortus: semperne (mundus) fuerit nullo genera- 
tus ortu, an ortus sit ..; Ti 5. 
pacto: feri ... nullo pacto potest, ut ..; FI, 
27. ut... plus (eos amemus), fieri nullo pacto 
potest; T Il, 73. quod .. fieri nullo pacto pot- 
est; TV, 80, ea..(concordia) sine iustitia nullo 
pacto esse potest; R II, 69. ista (natura) duce 
errari nullo pacto potest; L I, 20. sine quo (ge- 
on paratus esse senator nullo pacto potest; 
LIU, 41. id... sine scelere fieri nullo pacto 
potest; O II, 51. 
paratua: f. cultus. 
pars: Carneades ., nullius philosophiae partie 
ignarus; A 1,46, qui ... nullam in eo (bomine) 
neque animi 42 corporis partem vacuam tutela 
reliquerunt; F IV, 36. ut nulla pars onelo, mari, 
terra ... praetermissa sit; F V, 9, (animus) nul- 
lam in partem movetur; T I, 49, id..in ceteris 
rebus melius putatur, aliquam partem quam nul- 
lam attingere; T I, 93. in qua (voluptate) virtu- 
tis nulla pars insit; TII,49. qui cum rei publi- 
cae nullam umquam partem attigissent; T IV, 5. 
quis motus turbulenti iactationesque animorum 
... Vitae beatae nullaın partem relinguunt; T V, 
15. ut .. nulla pars est corporis nostri, quae 
non ..; N II, 82, nulla .. vitae . vacare 
oflicio potest; O 1,4. si quid ab homine ad nul- 
lam partem utili ... detraxeris; O III, 30. sunt 
. omnia (animantia) ... inchoata nulla ex parte 
perfeets; Ti 11. ut nulla pars huiusce generis 
excederet extra; Ti 16. ut (mundus) unus esset 
nulla parte, unde alter gigneretur, relicta; Ti 16. 
f. corpus; A I, 28, 
partitiones: f. definitiones. 
patientie: si nulla est (patientia); T IL, 33. 


nullam 


. nummum nullum attigis- 


767 


nullus 


ecunia: est .. (mes pecunin) ad volgi opi- 
Eee mediocris, ad tuam nulla; P 47. .. 

perceptio: f. cognitio; N I, 80. comprebensin. 

perceptum: non .. credo nullo percepto nut 
oo artifices versari in suo munere, aut ..; 

all. 

peremnia: f. auspicia; N 1,9, 

periculam: siqudem nullum esset in expe- 
riundo periculum; L I, 12. f. labor; fr V, 50 

periurium: id si non fecerit, nullum est per- 
jariam; O III, 107. 

pernicies: qua nulla pernicies maior hominum 
vitae potuit afferri; O II, 9. 

persona: nulla est .. persona, quae ..; LII, 
48. quia nulla videbatur aptior persons, quae ..; 
Lae 4. 

perturbatio: omnibus .. ex animi perturba- 
tionibus est profecto nulla vebementior; T IV, 75. 
nullam esse (perturbationem) nisi opinabilem, nisi 
iudieio susceptam, nisi voluntariam; T IV, 76 
cum perturbatio nulla est, qua (animus) moveri 
queat; T V, 16. f. fortuna; O I, 66, 

pestis: nulla tam detestabilis pestis est, quae 
non ..; OU, 16. nullam capitaliorem pestem 
quam voluptatem corporis hominibus dicebat 
(Archytas) a natura datam; © 39. pestem .. nul- 
lam maiorem esse amieitiis quam in plerisque pe- 
eunise cupiditatem; Lae 34. nullam in amieitiis 
pestem esse maiorem quam adulationem; Lae 91. 

philosophia: nullius philosophiae || [philo- 
sophiae] || earum quidem, quae in honore sunt, 
vacaret locus; N 1, 16. 

piscatores: hic piscari nulli (piscatores) s0- 
lent; O II, 59. 

poena: poenam nullam recusent; T V, 78, 

portentum: nulla .. portenta sunt; D I, 61. 
omnino nullum esse portentum; DI, 61. 

possessio: quoniam nulla possessio, nulla vis 
-y} et argenti pluris quam virtus nestimanda est; 


praecepte: quis est ..., qui nullia oflicii prae- 
ceptis tradendis philosophum se audeat dicere? 
0 I, 5. contentionis praecepta rhetorum sunt, 
nulla sermonis; O 1, 13. 
praeda: quas (cupiditates) nulla praeda um- 
_ improbe parta minuit et ||sed | potius in- 
ammat; F I, 5l. 
praemia: ut (honestas) nullis nec suppliciis nec 
raemiis demoveri possit ex eo, quod rectum esse 
ecreverit; F IV, 59, f. emolumentum; R III, 26. 
prasesensio: quibus (collegis) nulla videbatur 
in auguriis aut praesensio aut scientia veritatis 
futurae; D 1,105. rerum .. fortuitarum nulla prae- 
sensio est; D II, 18. adsumit .. Cratippus hoc 
modo: „sunt autem innumerabiles praesensiones 
non fortuitae.* at ego dico nullam; D 11, 109. 
praesidia: quod ... nullis praesidiis saepti 
multis afhicientur iniuriis; O II, 3». 
prineipium: eum .. motum atomorum nullo 
% principio, sed ex seterno tempore intellegi con- 
venire; F 1, 17. 
privata: sunt .. privata nulla natura, sed... 
occupatione; O I, 21. 
rocuratio: qui (philosophi) omnino nallam 
habere censerent rerum humansrum procurationem 
deos; N I, 8. 
prodigium: nullum esse prodigium; RI, 29. 
rudentia: num propterea nulla est rei pu- 
ie ratio atque prudentia, quia ..? 
pulsus: ut (animi) vigeant vigilantes nullo ad- 
venticio pulsu, sed suo motu; D II, 139, 
x ER: nullo puncto temporis intermisso; 
‚52. 
quaestus; quae (res familiaris) .. bene parta 


nullus 


unestu neque odioso; O 1, 
um qusestum turpem pu- 


sit nullo neque Rue 
“2. sin autem ... 
tas; P 48. 

ratio: quod (decretum) movere nulla ratio 
queat; A Il, 27. ironiam .. alterius ... nulla 
fuit ratio persequi; A II, 74. non quod tuis rm- 
tionibus non adsentiar, sed quod nullis; A II, 125. 


quod tu ... de... eo nmulla ratione neque "pelli 
neque moveri potes; A II, 141. ut .. rationem 
Plato nullam ferret; T14, s . videmus 


fracton peiort, qui ratione nulla vincerentur; T 
II, 48, . ipsa (levatione) nulla ratione melius 
frui Doku, quam si ..; I, 9. maioribus .. 
nostria etism nulla ratione reddita eredere {debeo); 
N III, 6. ut satius fuerit nullam omnino nobis a 
dis inmortalibus datam esse rationem quam tanta 
cum pernicie datam; N II, 69. significet 
. (folmen), nulla ratio docet; D II, 45. ut en, 
quae vix summa ingeniü ratione com prehendantur 
1 eomprehendat | II, nulla ratione moveri putet; L 
doctrina. natura; N I, 67. prudentia. 
enden si nibil interest, ae: regula est; 
A Il, 38. 
religio: haram ego ie nullam unıquam 
contemnendam putavi ; 
res: ad nullam rem umquam (animus) i .- 
tur; A II, 25. qui rei nulli adsentietur; A "1. 88 
ut ... nec sit in daobus aut pluribus a re 
differens ulla communitas; A II, 54. si nulla = 
re nullal]| impediamini; A II, 59. null . R 
(sapiens) adsentietur; A II, 67. malli rei us: 
surum esse sapientem; A Il, 78. nulla omnino in 
re minutatim interrogati .. I, 92, omnino 
eum (sapientem) rei mulli adsentiri; A II, 104. 
quae (visa) nulla re impedirentur; A II, 104. eo 
(probabili) ... nulla re implicato; A TI, 105. ne- 
gatis fieri posse, ut quisguam naulli rei adsentiatur; | 
A II, 107. qui nullam rem adsensu suo compro- 
bet; AIL1 nulla re impediente; AII,108. Fa 
48. nullam rem percipit; A II, 128. sapientes 
. nulla re impediri, nulla prohiberi, nulla egere; 
F III, 26. qui (Zeno) nulla in re nisi in virtute 
aut vitio en. vitio] |} propensionem ... E86 
diceret; F cum (homines) re nulla impe- 
diantur necessaria; F V, 56. 
egens; T I, 43. nulla res obiecta impediet, quo 
minus ..; TI, 47. ipsum .. (prineipium) nulla 
ex re alia nasci potest; Tı, 54. R VI, 27. ut 
(natura) corporibus tot res salutaris, animis nul- 
lam invenerit; T IV, 58. ut nulla re umquam 
terreamur; T V, 53. res .. nulla est, de qua 
tantopere !tanto ei | ... dissentiant; N I,5 
ut mr in philosophia ratio ... nullam .. rem 
aperte iudicandi ... viguit; NI, 11. nulla re ad- 
iunets, qua (mens) sentire possit; N I, 27. qui 
(di) nulla re egentes; N I, 122. universam 
naturam nulla res potest impedire; N II, 85. 
... eam {naturam) nulla res possit in edire ; NH, 
36. ut (mundus) nulla re egeat; NIT, quae- 
rg mihi ... nulla maior (res) oecurrebat, quam 
; DI 1. ad nullam .. earum rerum, quae 
nn accipiunter, divinatio adhibetur; D’1l, 9 
nulla res ea mutare posset; D II, 96. nccedere 
ad rem publicam zemun homines nulla re 
bona dignos; R |, quorum res gestae nullae 
invenirentur; R ], 13. quem res nulla fugeret; 
RI, 2. populi nulla res erat; R III, 44. mulla 
de re magis (audire cupio); L 1, 18. prorsus 
maiorem .. rem nullam sciscam aliter; L II, 24. 
cum minimarum (rerum) sine arte nulla sit; O Il, 
ut ... nulla re egeremus; O II, 15. nmulla .. 
re conciliare facilius benivolentiam multitudinis 
possunt ii ... quam abstinentia; O II, 77. ho- 
mini ad nullam rem utili; O II, 9. qui (censo- 
res) nulla de re diligentius quam de iure iurando 


(animus) nulla re 


ut 


| 
58 
eoedere 
134 
FI 
8 


nullus 


ge O II, 111. nullaene .. res sunt seniles, 


quae ..? C 15. ai nulla res impediat ; Lae 68. 
nulla re egent; P 52. nmullius .. rei causa remota 
reperiri origo potest; Ti 3. 


res Sutton: nullam omnium rerum publicaram 
... conferendam ess6 cum ea, zen .; RI % 
ubi tyranns est, ibi non vitiosam ..., sed ... di- 
cendum est plane nullam esse rem "publicam ; R 
Il, 43. nullam .. eitius negaverim esse rem pü- 
blicam, quam istam, quae tota *; R IH, 45. tibi 
.. Rhodiorum ... nullane videtor esse res pu- 
bliea? R III, 48. rg .. rea publica ... nulla 
esset omnino; O I, 8 

revocatio: rerocatio illa, quam (Epicurus) ad- 
fert, ... nulla est; T III, 35. 

sapor: f. color. 

scalmus: scalmum aullum videt; O III, 59. 

scelus: f. facinus; CO 40, 

scientia: f. praesensio; D I, 105. 

selectio: uti nulla selectione br FI, 
12. si selectio nulla sit ab iis rebus ... earum 
rerum; F III, 81. 
PR ialaelıas »sernita nulla pedem stabilibat«; D I, 


senectus: ut ... nulla senectus (quest) diu- 
turnitate temporum. exsistere; A II, 119. hand scio 
an nulla (senectus) beatior possit esse; C 56. 

senes: |. civitas; C 

Bensus: si unus sonsus semel in vita mentitus 
sit, nulli umquam esse credendum; A II, 79. da- 
bitas, quin sensus in morte nullus sit, eum im eius 
simulacro videns esse nullum sensum? T I, 9. 


in corpore . PRREoEEn.. m; . animo .. elapso 
nullam residere sensum; 104. quod in urbe 
sensus sit nullus; N im 21 post mortem . 


sensus aut optandas aut nullus est; C 74. 

age ige” cum praetberea nulla (sententia) 
esse possit; F V, 28. tres video sententias ferri, 
quarum nullam probo; Lae56. haram trium sen- 
tentiarum nulli prorsus adsentior; Lae 57. 

sermo: cum ab iis nullus (sermo) fuerit, qui 
ante nati sunt; R VI, 38. 

significatio: nulla timoris significatio; O II, 


signum: percipiendi signum mullum habemos; 
A Il, 111. praeterita .. ea, quorum nulla signa 
tamguam vestigis extarent; Fa 88. 

simulacrum: nullo posito ob oculos simulacro 
esrum rerum; Ti 37. 

societas: omnium societatum nulla Ben: 
tior est, nulla firmior, quam cum .; OL, 
omnium societatum nulla est erarlen, nulla arir 
quam ea, quae ..; O I, 57. bisibi . 
societatem communis utilitatis causa and esse 
cum ceiribus; O IH, 28. nulla est .. societas no- 
bis cum is; o III, 32. j. communio. fides; 


R 1,49. 

sol: sol sit an mullus sit; N II, 4 aut... 
nullus (sol alter) esse potest, aut sit sane, nt vi- 
sus est; R I, 32. 

sollieitudo: f. cura; T I, 9. 

somnium: quam malti in . nullo som- 
ze ad thenssurum reperiendum admonentur! D 

sonus: f. color. 

species: cuius (Xenocratie) in libris ... nulla 
species divina describitur; N I, 34. nulla est . 
insatiabilior species, nulla chrior et ad ratio- 
nem sollertiamque praestantior; N I, 155. nulla 


es cogitari potest nisi olsa i nam; 
To 


spes: nnlla roposita fore lerius aliquando; 
41. Denen Ina fortuns, nulla spe rerum 

erendarum; FV5 

supplicium: . ei ER ea causa 


aullus 


nullum supplicium recuset; A I, 28. f. dolor; T 
V, 13. praemia, 
suspicio: ut apud eas (gentes) nulla suspicio 
deorum sit; N I, 62. ut dr sit in iis (homini- 
bus) fraudis iniuriaeque suepicio; O II, 83. 
temeritas: in quibus nulla temeritas, sed ordo 
apparet; N II, 82. f. erratio. 
tempus: nullum sapienti esse tempus ..., quin 
erg .; TV, 73. quod ne in cogitationem qui- 
m cadit, ut fuerit tempus aliquod, nullam cum 
tempus esset; N I, 21, nullam .. est tempus, 
p - BEIN vavare debeat; OL, 64. f. constantia; 
terminus: senectutis 
minus; C 72, 
® m tis: qui depositum nullo teste ... reddiderit; 


.. nullus est certus ter- 


theatrum: nullum theatrum virtati conseientia 
maius est; T II, 64. 

turpitudo: f. culpa; F IV, 52. 

vacatio: nullam tibi a causis vacationem vi- 
deo dari; LI, 11. z 

valetudo: quam tenui nut nulla potius vale- 
tudine (fuit P. Africani filius)! C 85. 

vanitas: j. erratio. 

verbum: dialeceticorum .. verba nulla sunt 
publica, auis utuntar; A I, 25. nullum inveniri 
verbum potest, quod ..; FII,18. cur... verbum 
nullum est, quod non intellegatur? F IV, 2. 

vestigium: quorum (siderum) alterum (genus) 
... nullum umquam cursus sui vestigium inflectat; 
N II, 49 

viae: non, si (di) significant (futura), nullas vias 
dant nobis ad significationis scientiam; D I, 88. 
non, si (di) significant futara, nullas dant vias 
nobis ad significationum scientiam; D TI, 102. 

vinculum: cuius (sapientis) ... animo .. vin- 
cula inici nulla possint; F 111, 76 (75). quoniam 
te nulla vincula impediunt ullius certae diseipli- 
nse; T V, 82. nullum .. vinculum ad astringen- 
dam fidem iure iurando maiores artius esse vo- 
lnerunt; O II, 111. 

virtus: quarum (virtutum) esse nulla potest, 
nisi erit gratuita, A II, 140. in ipsis hominibus 
virtus nisi voluptatis causa nulla erit? F II, 110. 
ut ... de virtutibus nulla desit; F V, 36. aut.. 
nulla virtus est aut contemnendus omnis dolor; 
TII,31. si unam (virtutem) confessus eris te non 
habere, nullam esse te habiturum; TII, 32, si.. 
nulla virtus prudentia vacat; T V, 14. qualem 
.. deum inte a nos possumus nulla virtute 
praeditun? N III, 38. quod idem (Epicurus) 
nullam censet gratuitam esse virtutem; I, 87, 
ut, qui virtutem praemio metiuntur, nullam virtu- 
tem nisi malitiam putent; L I, 49. 

vis: neque .. materiam ipsam cohaerere po- 
tuisse, si nulla vi contineretur; AI,24. ut nulla 
vis tantos queat motus ... moliri; A II, 119. in 
dialectica .. vestra (Epicurus) nullam existimarit 
esse ... ad melius vyivendum ... vim; F |, 68. 
' Regulus) nulla vi coactus praeter fidem; F IL, 

. perturbationes .. nulla naturse vi commo- 
ventur; F III, 85. haec nullam habent |] habere || 
vim, nisi ira excanduit [jexcanduerit || fortitudo; 
T IV, 43. nulla vi impediente; T V, 38. quo 
nulla via ragen sccedere; N 11,85. quibus (bubus) 

. ab illo aureo genere ... vis nulla umquam 
adferebatur; N II, 159. nullam vim esse divinam 
effectricem somniorum; D II, 124. * quorum in 
aliis ... natursne contagio valet, ... vis est nulla 
fatalis; Fa 5. nulla vı extrinsecus excitata; Fa 
42. nulla .. vis fuit religionis, quae ..; O III, 
102. quam ad auavitatem nullis (Nestor) egebat 
corporis viribus; C3l. cum aus sponte nulla ad- 

II. 


769 


nullus 


hibita vi consumptus ignis extingaitur; GC 7, 
j. natura; Fa 6. possessio. 

visum: nullum .. est visum, quod percipi pos- 
sit; A II, 40. si nulla visa aunt probabilia, quae 
falsa sint; A II,48. nullum esse visum, quod per- 
cipi posset, si ..; A II, 77. nullum esse visum 
verum a sensu profectum, cui...; AI, 83. timuit 
Epicurus, ne, ei unum visum esset falaum, nullum 
esset verum; N 1,70. nulla visa somniorum pro- 
ficisei a namine deorum; D Il, 124. 

vita: sine iis (bonis vitam) esse nullam; T V, 
47. sine quibus (artibus) vita omnino nulla esse 
potuisset; O II, 15. sine quibus (voluptatibus) 
vitam nullam putarent; C7. sine amicitia vitam 
esse nullam; Lae 86, 

vitium: an vitium nullum est non parere ra- 
tioni? T IV, 39. quod nullum (vitium) erat ira- 
cundia foedius; T IV, 54. nullum .. vitium tae- 
trius est ... quam avaritia; O II, 77. 

vituperatio: quia non modo vituperatio nulla, 
sod etiam summa laus senectutis est, quod ea 
voluptates nullas magnopere desiderat; C 44. 

volnus: qui ... nullum a fortuna volous ac- 
ceperit; T I, 85, 

voluptas: nt non modo nullam captet, sed 
etiam praetereat omnes voluptates; F I, 24. qui 
dolorem eum fugiat, quo voluptas nulla paristur; 
F 1, 32. nulla praeterea neque praesenti nec 
exspeotata voluptate;, FI, 4l. nmullas .. conse- 
quuntur voluptates; F I, 60. virtutem .. nixam 
hoc honesto nullam requirere voluptatem; FI, 61. 
qua (voluptate) fieri nulla maior potest; F II, 11. 
nulla turpis voluptas erit, quae praetermittenda 
sit; F II, 31. nulla nec adiuncta nec sperata vo- 
luptate; F II, 63. ut nulla tam exquisita pas 
inreniri voluptas, qua (L. Thorius) non abun t; 
F II, 63. nulla expectata nec quaesita voluptate; 
F 11, 82. quis est, qui ... nulla animo afficiatur 
voluptate? F III, 37. qua (altera natura) impulsi 
mults faciant |] faciunt |] nullam quaerentes vo- 
luptatem; F V, 74. idem .. si... nulla ecfera- 
tur animi inani voluptate; T V, 17. an vobis 
nulla videtur voluptas esse nocturna? T V, 112. 
nullam .. novistis nisi profeotam a corpore ... 
animi voluptatemn; NI,i1l. qua volaptate animi 
nulla certe potest esse maior; C 50. cum utatur 
voluptate ea, qua nulla possit maior erse; fr V, 


81. quis ... non mallet nullas omnino nobis a 
natura voluptates datas? fr V, 81. f. vituperatio, 
usus: dentes, palatumn, fauces ebit deus) 


nullum ad usum; N], 92, eorum membrorum 
usum (deos) nullum habere; N III, 8, 

utilitas: etiamsi nulla sit utilitas ex amicitia; 
FI, 69. in quibus (poötis) nulla solida utilitas 
omnisque puerilis est delectatio; F I, 72. quid, 
si non modo utilitatem (amicus) tibi nullaın afferet, 
sed iacturae rei familiaris erunt faciundae? F II, 
79. alia .. (membra videntur esse donata) nullam 
ob utilitatem quasi ad quendam ornatum; F III, 
18. quod nulla utilitate obiecta delectentur animi; 
F V, 50. e quibus (fabulis) utilitas nulla elici 
potest; F V,51. qua (affectione animi) non modo 
utilitas nulla quaeritur, sed contra utilitatem etiam 
conservatur fides; F V, 63. ut utilitatem nullam 
esse docuimus, quae honestati esset contraria, 
sic ..; O III, 119. f. indigentia. 

IL mit Bufag: alius: eorum ipsorum ... nul- 
lum aliud animal pulchritudinem ... sentit; OI, 
14. nulla .. arte alia id nec sapientia scire po- 
tuisset; D II, 14. quia, nisi quod honestum est, 
nullom est aliud bonum; F y, 79. est .. nulla 
alia (causa) nisi opinio ... magni praesentis ... 
mali; T IH, 61. nulla alia in civitate, nisi in 
qua populi potestas summa est, ullum domieilium 
libertas habet; R I, 47. proinde quasi sapiens 

97 


nullus 


nullum aliud decretum habeat! A II, 109. quod 
nulla alia figura domicilium mentis esse possit; 
N I, 76. quarum (reram caelestinm) spectaculum 
ad nullum aliud genus animantium pertinet; N 
II, 140. tale fagitium nullis excitarı aliis in- 
lecebris nisi voluptatis; C 40. nostris .. acer- 
bissimis doloribus ... alia nulla potuit inveniri 
levatio; T V, 121. nullis aliis adinnetis ma- 
gistratibus; R II, 62, si nulla reperietur alia 
medicina; O 1,136. quod nullo alio de mor- 
tali homines credidissent; R II, 20. nulla se alia 
admiscente natura; N II, 86. er (intellegen- 
tia atque ratio) nisi in animo nulla alia in natura 
reperiantur; Ti 50. nos legem bonam a mala nulla 
alia nisi naturae norma dividere possumus; L 1, 
44. quod (summum bonorum) ipsum nullam ad 
allam rem, ad id autem res referuntur omnes; 
F 1,42. si ea nullam ad aliam rem nisi ad vo- 
luptatem conquiruntur; F II, 111, nos .., cum 
ea laudemus, nulla alia re nisi honestate duci; F 
V,64 vita... nulla alia re nisi inmortalitate 
... cedens caelestibus; N II, 153. Spartam nulla 
re alia nisi ‚avaritia esse perituram; O II, 77. 
sapientia: f. are. a natura habemus omnes om- 
nium gentium speciem nullam aliam nisi huma- 
nam deorum; N 1,46. nullam aliam nobis de deo 
cogitantibus speciem nisi hominis occurrere; N I, 


hie: nulla est haee amicitia; Lae 9, 
nondum dico, quam haec signa nulla sint; 
D UI, 16 

is: si ea genera beluarum, quae in rabro mari 
Indiave gignantur, nulla esse dieamus; N I, 97. 
cur ea, quae dico, divinandi genera nulla sint; 
DI, 85. id agimus, ut id in sapiente nullum 
(malum) sit omnino; T III, 22, in mediis ea 
momenta, quae Zeno voluit, nulla esse censuit; 
A 11,130. quod eos (piscatores) nullos videret; 
O III, 59. si es res nulla esset omnino; DI, 65. 
etiamsi voluptas ea, quae sensum moveat, 
nulla successerit, FI, 56. en (utilitas) nulla 
erat repugnante honestate; O III, 48. . 

iste: ars ista nulla est; A II, 96, com iudi- 
cia ista dialeeticae nulla sint; A II, 141. 

qui: . (»amieitiam) ... affirmatis uullam 
omnino fore; F 1,65. quae (atomi) primum nul- 
lae sunt; N I, 65. quae (comoedia), si hase 
fagitia non probaremus, nulla esset omnino; T 
IV,69. cum esset in re publica consul, qui tum 
nullus fuerat; P 28. quae (ira deorum) nulla est; 
O Ill, 104. de mortuis loquor, qui nulli sunt; 
T 1,87. quae natara primum nulla esse potest; 
N I, 123. cum animi inaniter moveantur eodem 
modo rebus iis, quae nullae sint, ut iis, quae sint; 
A II, 47. ut (imagines) ... accurrant? etiamne 
earum rerum, quae nullae sunt? D II, 138. quae 
{res publica) nune nulla est; O I, 35. quae 
(vie) nulla sit; T I, 21. 

suus: cum .. proprium sit Academiae iudi- 
cium suum nullum interponere ..., nulla adhibita 
sua auctoritate iudicinm audientium relinquere 
integrum ac liberum; D II, 150. quae (Virtutes) 
... bullum suum offirium ducerent, nisi ut Vo- 
luptati ministrarent; F U, 69. qui res meliores 
quaerit nullis suis rebus adversis; O II, 61. 

talis: quibus .. talis nulla sit Jest]| cansa; 
© I, 71. nullum esse pilum omnibus rebus talem, 
qualis sit pilus alius, nullum granum; A I, 85 
nulla .. est in natura rerum talis necessitas; 
A Il, 97. pilus: f. granum. apud Homerum ... 
talis de Ulixe nulla suspicio est; O II, 97. nul- 
lum tale esse visum a vero, ut non eiusdem modi 
etiam a falso posset esse; A II, 77. tale visnm 
nullum esse, ut perceptio congequeretur |] conse- 
quatur |], ut autem probatio, multa; A II, 99. 


770 


nullus 


tantus: nullam esse tantam aestimationem, 
ut ea virtuti anteponatur; F III, 44. 

unus: diseiplina: f. I. lex; T IV, 7. nullum 
ex eis (Gassribum unum esse Optimum, sed ..; 
R II, 65. 

B. bei Pronomina: alius: sic viguit Py- 
thagoreorum nomen, ut nulli alii docti viderentur; 
TI1,38 humanus .. animus ... com alio nullo 
nisi cum ipso deo ... comparari potest; T V,38. 

alter: alteri (mortui) nulli sant, alteros (vivos 
mors) non attinget; T I, 91. 

ille: f. A, I. algad; F V, 72. 

qui: quas aut nulla sunt aut internosei a falsis 
non possunt; A II, 22. multa u videri esse, 
quae omnino,nulla sint; A II, 47. 

C. allein: a. mase.: I. docet: quae (na- 
tura) etiam nullo docente ... confirmat ipsa per 
se rationem; L 1, 27, 

insequitur: ipsae .. ferae nullo insequente 
saepe incidunt; O III, 68. 

refellit: etiamsi id possis nullo refellente op- 
tinere; O III, 77. 

videntur: mibi .. nulli satis eruditi videntur, 
quibus nostra ignota sunt; F I, 5. 

U, egeo: ut nullo egeat sunque omnia in se 
ipso posita iudicet; Lae 30. 

Il, iucundus: nullis, si vita longior daretur, 
posset esse iucundior; T I, 9. 

IV, animus: quorum (caelestium 
tione nullius expleri potest animus; 

auctoritas: ut ab aliis possit (oratio) ipsa 
Be sese nullius auctoritate adiuncta iudicari; T v, 


contempla- 
I, 105. 


V. a: etiamsi (honestum) a nullo laudetur; OI, 
14, a nullo (Gyges) videbatur, ipse autem omnia 
videbat; O II, 38. 

b. neutr.: 1]. caret: nullius sensu carentie 
pars aliqua potest esse sentiens; N II, 22. 

sunt: iudicabit nulla ad legendum his esse po- 
tiora; FI, 11. 

II, pars: f. I. caret. 

D. non nullus: I. bei Subftantiven: ad- 
miratio: est etiam admiratio non nulla in bestiis 
aquatilibus iis; N II, 124. 

animantes: alias earım (animantium) corpore 
excellere, alias autem animo, non nullas valere 
utraqne re; F IV, 28. accedit ad non nullorum 
sanimantium . salutem bominum .. sollertia; 
N II, 130. 

bestiae: inmanis alias (bestias), quasdam autem 
Be non nullas abditas terraque tectas; T V, 


causas: possunt .. praeferen non nullae esse 
(causae) leviores; O II, 32. 

curae: ut virtutes, quia non nullas curas et 
molestias adferunt, ellnkır, Lae 48. 

disciplinae: sunt non nullae disciplinae, quae 

. ofieium omne pervertant; O I, 5. 

exspectatio: sustines ... expectationem ... 
magnam honorom, non nullam fortasse nominis 
(nostri); O II, 6. 

gestas: histrionnm non nulli gestus ineptis 
non vacant; O I, 180. 

homines: vixerant .. non nulli (philosophi, 
homines) in agris delectati re sus famıliari; d I, 


indicia: videmus in quodam volucrium genere 
non nulla indicia pietatis, cognitionem, memoriam ; 
F II, 110. 

insipientes: quod cadere in non nullos in- 
sipientes potest; F IV, 15. 

molestiae: f. curae. 

opinio: ille (Africanus) vieissim opinione for- 
tasse non nulla, quam de meis moribus habebsat, 
me dilexit; Lae 3. 


nullus 771 j 


philosophi: soleo saepe mirari non nullorum 
insolentiam philosophorum; TI, 48. videre licet 
... alios (philosophos) pecuniae cupidos, gloriae 
non nullos, multos libidinum servos; T IL, 12, 
f. homines, 

promissa: quae .. (promissa) pleraque iure 
praetorio liberantur, non nulla legibus; O I, 32 

proverbia: ut proverbia non nulla veriora sint 
quam vestra dogmata; F II, 105. 

significationes: non nullas etiam valetudinis 
significationes ... ex quodam genere somniorom 
intellegi posse; D II, 142, 

somnia: non nulla (soınnia) etiam ficta for- 
tasse; D II, 186 

tribuni: non nullos in omni meinoria reperies 
perniciosos tribunos; L IH, 

U. bei Bronomen: iste: non nulli isti ... 
faeiunt imperite; L I, 4. 

UI. allein: a. mase.: 1. consequuntur: ut 
non nulli omissa imitatione maiorum suum quod- 
dam institutum consequantur; O I, 116. 

dieunt: non nulli itudinis partem quandam 
metum esse dicebant; T IV, 64, 

existimant: si vera sunt, quae de Carneade 
non nulli existimant; A II, 59, 

ferunt: dicuntur non nulli in maerore ... 
gravius etiam tulisse; T III, 59. 

perdunt: ut ... non nulli patriam, plerique 
autem se ipsos penitus perdiderunt; F I, 49, 

sequuntur: non nulli ... rectam vitae secuti 
sunt viam; O I, 118, 

2, a. reperio: si non nulli reperiuntur, qui .. 
laqueos ... quaerant; F V, 28. ei riebantur 
non nulli, qui nibil laudarent, nisi quod se imitari 
posse confiderent; T II, 3 

b. videor: crudele gladiatorum speetaculum ... 
non nullis videri solet; T IL, 41. 

8, sententiae: Pyrrhonis, Erilli non nullorum- 
que aliorum (sententiae) evanuerunt; T V, 85 

4. »: tertii (Sıcoxovgos) dicuntur a non nullis 
Alco et Melampus et Tmolus, Atrei li; N III, 58. 
& non mullis ... veritas a te postulatur; L I, 4. 

b, neutr.: 1. fallunt: quia multa Co. Pom- 
peium, quaedam M. Catonem, non nulla etiam te 
ıpsum fefellerunt; D I, 24. 

sunt: de ceteris sunt inter illos (philosophos) 
non nulla communia; A II, 70. 

2. dico: Zeno id dixit esse ignem, non nulla 
deinde aliter, sed ea pauca; F IV, 12. 


num, etwa? wohl? ob: I. Directe Frage: 
1. allein: num manus adfecta recte est, cum in 
tumore est? TIII, 19, num quis, quod bonus vir 
esset, gratias dis egit umquam? N III, 87. num 
stulte (Damaratus) anteposuit exilii libertatem 
domesticae servituti? T V, 109. num quid simile 
ulus Romanus audierat aut viderat? Lae 41. 
videtur mihi cadere in sapientem aegritudo. — 
num religuse quoque perturbationes anımi? T II, 
. at anno noeh Pas us paruit (auspiciis); num 
minus ceeidit? DI, 71. nos, qui sumus, num aut 
eornibus caremus aut pinnis? T I, 87. num 
censes Ennium ... dixisse: „visus sum mihi cum 
Galba ambulare*? A II, 5l. num. censes (illos 
Servilios) etiam eosdem fuisse? A II, 56. num 
conses 08 ... POs86 respondere, sol maiorne quam 
terra sit? DIL, 10. num censes his nuntiis Thalen 
... erediturom fuisse? DI, 58. num id studium 
censes esse vilii? RV,5. num etiam eius colle 
P. Decius ... aliquid de voluptatibus suis cogi- 
tabat? F II, 61. num te emere coägit, qui ne 
hortatus quidem est? O Ill, 55. num Vecellinum 
il Viscellinum || amici regaum adpetentem, num 
ISp.|| Maelium debuerunt iuvare? Lae 36. 
num minus haec invidiose diountur? A II, 146. 


num 


num sermonem vestrum aliquem diremit noster 
interventus? — minime vero; R I, 17. num du- 
bitas, quin (Alemaeo) sibi haec videre videatur? 
A II, 89. num dubitares, quin inesset in oliva 
tibieinii quaedam scientia? N II, 22. num aut 
vetus gloria civitatis aut species praeclara oppidi 

. rem publicam efficiebat? R II, 4. num 
aut egisse umquam iratum Aesopum aut scripsisse 
existimas iratum Accium? T IV, 55. num id- 
eirco existimas formicam anteponendam esse huic 
puleherrumae urbi, quod ..? N III,-21. nam quis 
existat, cui voluptas (proposita fuisse videatur)? 
P12. num fingo, num mentior? TIU,46. num 
aliud quodpiam membrum tumidum ... non vi- 
tiose se habet? T III, 19. num ideirco ene leges 
iustae haberentur? L1,42, num eliam Graiorum 
historia mentita est? DL 37. num aut ipse 
(Roscius) aut pro eo Lanuvium totum mentieba- 
tur? D I, 79. f. fingo. spevies dumtaxat obiei- 
tur quaedam ; num etiam, cur ea beata sit? N I, 
107, radicum seminumque cognoscere num te 
offendet? RV,5. num etiam, si fissum cuius- 
dam modi fuerit in iecore, lucrum ostenditur? 
DI, 34. num eloquentia Platonem superare pos- 
sumus? T I, 24. num gravem (viram), num hu- 
mana contemnentem potes dicere ||aut Prome- 
theum || aut Philoctetam illum —? TU,38, si 
hi fratres sunt in numero deorum, num de patre 
eorum Saturno negari potest? N II, 44. num 
propterea suspicari poteris Andromacham Ennii 
ab ea (sue) posse describi? D I, 23. num nescio 
qui ille divinus ... possit, quae alba sint, quae 
nigra, dicere? D II, 9. num id vitari potuit, si 
Flaminius ... paruisset? [certe potuit]; D II, 21, 
num hoc in latere aut in caemento potuit valere? 
D II, 99. num minus ille (Herodotus) tuit de 
Croeso quam de Pyrrho fingere Ennius? D IL, 116. 
num aut tuum aut cuiusquam nostrum |[ restrum|| 
nomen .. Caucasum ... transcendere potuit? R 
VI, 22. num quid horum probat noster Antio- 
chus? ille vero ne maiorum quidem suorum; AII, 
143. num tum ingemuisse Epaminondam putas, 
cum ..? TIL, 59. num putamus haec fieri aine 
summo cupiditatis ardore potuisse? TIV,44. num 
etiam centum Venerios ... casu futuros putas? 
D I, 23. num etiam Veneris Cose pulchritadinem 
efieci posse aspersione fortuita putas? D I, 28, 
num locupletiores quasris auctores? O II, 100. 
sunt ineuntis adulesceutise (studia certa); num ea 
constans iam requirit aetas? C 76. num te ad 
fabulas revoco? D I, 40. num plerisque in re- 
bus Di Lee eorum (Stoicorum) auctoritateın 
multitudo? D II, 81. num sortiuntur (atomi) 
inter se? Fa46. num nostra culpa est? A II, 82. 
at quis est hie (Anaxagoras)? num sophistes? A 


li, 72. ri haec probabilia sane sint; num. etiam 
illa? A Il, 135. num Y teres idem voluptas 
est, quod ... indolentia 2,11. num quid est 


aliud? T II, 37. num etiam uns est omnium 
rag facies? N I,80. num imperatorum scien- 
tis nihil est, quia ...? aut num propterea nulla 
est rei publicae gerendae ratio ..., quia ..? DI, 
24. de illis vero rebus ... num quid est, quod ..? 
DI, 10. num ||non Il enim alias in causa M. 
Cato fuit, alia ceteri? I, 112. num ideirco est 
ille (T. Pontius centurio) praestantior? C 33, die, 
quasso: num te illa terrent? TI, 10. num ira- 
tum timemus lovem? O II, 102. num quid 
tale .. vidisti? N I, 88. f. audio. num vide- 
tur (Ilions) minorem habere visis quam vigilantes 
fidem? A II, 88. elliptijh: num quid tale De- 
mocritus? F II, 102. num quis horum miser hodie ? 
ne tum quidem post spiritum extremum; T I, 89. 


2. Verbindungen: an: am, B, a, II, 2,d, . »; 
97 er 


(4 &t.) 8. I, ©. 169, a. 


r 


-| 


172 


numen 


cedo: cedo, num .. barbarorum Romulus rex 
fuit? R I, 58, 

ergo: num ergo is (Empedocles) excascat nos 
aut orbat sensibus? A II, num eadem ergo 
ists (innumerabilitas) faciet, ut sint omnia sem- 
piterna? N I, 109. num quid in his rebus 
est, quod provisione ... sentiamus? DII, 9, num 
ergo opus est ad haec refellenda Carmeade? num 
Epicuro? D II, 51. 

igitur: num igitur hunc (Sophoclem), num 
Homerum, [jnum || Hesiodum, Simonidem, Stesi- 
chorum, num, quos ante dixi, Isocraten, Gorgian, 
num philosophorum principes, Pythagoram, Demo- 
critum, num Platonem, num Xenocraten, num 
posten Zenonem, Cleanthem ... coögit ... obmu- 
tescere || obmutiscere |] senectus? C 23, j. igitur, 
B, IL, 1, e. num (3 &t.) &, 211, b. 

ne: quid? deum ipsum numne vidisti? N I, 88. 
numne, si Coriolanus habuit amicos, ferre contra 
patriam arma illi cum Coriolano debuerunt? num 
... debuerunt ..? Lae 36. 

quid: quid, si utrumque? I utroque? | num 
eius est? AILl,60. quid? talpam num desiderare 
umen putas? A II, 81. quid ergo? istius vitü 
num nostra culpa est? A Il, 92. quid enim? con- 
scendens navem sapiens num comprehensum animo 
habet ..? A Il, 100. quid? Polyaenus ... num 
illa etiam, quae sciebat, oblitus est? A II, 106. 
quid? ills, in quibus consentiunt, num pro veris 

obare possumus? AL, 135. quid? Epicurei num 
seistunt de iisdem ... ad arbitrium suum aeri- 
bere? F 1,6. quid? illud | quid illud?| num 
dubitas, quin...? T1,32. quid? illa tandem num 
leviora censes, quae...? TI,56. quid? qui volunt 
exclamare maius, num satis habent ... li 


fuisse? T II, 77. quid? cum iam rebus .... prae- 
teritis orationes scribimus, num irati scribimus? 
T an quid ergo? isti doli, quid? machinae, 
wi cias prasstrigiaeque || praestig. | num 
na ratione esse potuerunt? N hr 73. quid? de 
fulgurum vi dubitare num possumus? I, 16, 
quid? ... deliciae tuse, Roscius, num ... men- 
tiebatur? D I, 79. de ofieio num quis ha- 
zuspicem consulit? D UI, 11. quid? quae a dia- 
lectieis ... tractantur, num quid eorum divinari 
gem: DI,11. quid? qui ingenio ... singu- 
ares, num astro quoque uno? D II, 97. quid 
? hbaec quadringentorum annorum aetas ut 
urbis ... num valde lo est? RI, 58, quid? 
totam domum num quis alter praeter te regit? — 
minime vero; RI 61. f. ne; N I, 88. 
sed: sed haec eadem mum censes apud eos 
ipsos valere nisi admodum paucos? TI, 11. sed 
num ista societas talis est, ut nihil suum cuius- 
que sit? O II, 58. 
IL. indirecte Frage: 1. nern: si .. deus 
te interroget, ... num .. quid desideres; A II, 80. 
quaero: ille ... quaerere ex eo ..., ea num 
... ex ullo Academico audivisset aliquando; AI, 
11. quaero, num existimes ... Phidian ... de- 
rexisse; F Il, 115, cum quaererstur, ... num 
quinta quasdam natura videretur esse; F IV, 12. 
cum hoc ipsum proprie non quaereretur hoc tem- 
pore, num quod |jquid |] esset malum; T III, 80. 
non ...id quaerendum puto ...,? tum ut jjnum, 
al] ... poneret; T V, 88. an Lacedaemoni ... 
quassiverunt, num (Philippus) se esset etiam mori 
probibiturus? T V, 42 quaesivit .., num etiam 


in iis naribus u vehi crederent; N III, 89. 
uaero, ... num aliter ... evenirent; Fa 6, illud 
orsitan quaerendum sit, num hast communitas 


... sit etiam moderationi ... an enda; O I], 
159. quaero, ... num (venditor) id iniuste aut 


inprobe fecerit; O Il, 54. quaerit ex proximo 
vieino, num feriae quaedam piscatorum essent; 
II, 59. senex dicitur ... quaesisse .., num 
illud carmen desipientis videretur; C 22. quaero 
. & vobis, num ullam cogitationem habuisse vi- 
deantur ii ... argenti; P 10. 
rogo: si ... roget eos quispiam, num illa de- 
a ee in aliam rem transferri quamlubet; 
+ 43. 


2. quaestio: existit.. hoc loco quaedam quae- 
stio subdifhicilis, num quando amicı novi ... v& 
teribus sint anteponendi; Lae 67. 

3. Bd a huius modi sunt exempla: ... 
num quod offieium aliud alio maius sit; O I, 7. 


numen, göttliher Wille, Maht, Walten, 
Gottheit: L asciscit: »loris .. numen Mulciberi 
ascivit manus«; T II, 28. 

consulit: eosdem || eoram numen, al. || (deos) 
hominum consulere generi et posse nobis signa 
rerum futurarum ostendere; L 32. 

est: cum cognitum habeas, quod sit summi 
rectoris ac domini numen, quod consilium, quae 
volantas; FIV, 11. esse aliquod numen praestan- 
tissimae mentis, quo haec regantur; N Il,4, esse 
quoddam numen et vim deorum; N II, 95. esse 
aliquod numen, quo hasc regantur; N II, 10. 

ostendit, poteat: f. consulit. 

viget: »rite .. vestri ... praecipus coluere 
vigenti numine divos;« D I, 21. 

‚1. comprobo: ne domesticis quidem exem- 
plis docti numen deorum conprobabimus? N II, 7. 
horreo: quis .. Kenn ... non et dies et no- 
ctes divinum numen horrere? AIL 121. ut neque 
divinum numen horreat nec ..; F I, 41. 

placo: »nos ... fumantibus aris aurigeris divom 
placantes numina tauris«; D II, 68. 

2. pareo: cum omnes naturse numini divino 
... parerent; N I, 22, quanto id deo est facilius, 
cuius numini parent omnia! D L, 120. deorum ... 
numini parere omnia; D II, 35 

tribuo: haec .. omnia pure atque osste tri- 
buenda deorum numini ita sunt, si animadvertun- 
tur ab üis; N I, 3. 

2. accedo ad: neque .. est ulla res, in qua 
propius ad deorum numen virtus accedat humana, 
quam civitatis .. condere; R I, 12, 

proficiscor a: nulla visa somniorum proßicisci 
a numine deorum; D II, 124. 

II, 1, augur: »hanc (lovis satellitem) nbi ... 
conspexit Marius, divini numinis augur«; D I, 106. 

2, divi: {. L eo. 

IV, aspelli: »longe a leto numine aspellor 
Iovis«; T II, 25. 

conformari: necesse est eam (vim) ... con- 
formari quodam mudo numine deorum vique di- 
vina; D II, 29, 

elabi: »elapsae .. 
19, 

fieri: tu .. maris numine deorum id factum 
quam casu arbitrari isst DD, 47. 

fingi: sic numine deorum omnia fingi, moveri 
mutariıque posse; N III, 92, 

geri: e& .., quae gerantur, eorum (deorum) 
geri iudicio |] vi, dieione || a0 numine; I, 15, 

moveri, mutari: f. i 

potiri: »Euthynous potitur fatorum nuomine 
leto;« T I, 115. 

regi: mundum .. censent regi numine deorum; 
F III, 64. quoniam deos omnis censent unius regi 
numine; R I, 56. deorum inmortalium vi, natura 
[natura] ||, ratione, potestate, mente, numine... 
naturam omnem regi; LI, 21. [. Lest; N II, 4. II, 10. 

vehere: »Graecie quam (cladem) Troise divino 
aumine vexit;« F V, 49, 


vetusto numine leges«; D 1, 


numero 


numerus 


numero, zählen, auszahlen, reinen, anjehen: 
I. indir, frage: dies deficiat, si velim numerare 
ig |, quibus bonis male evenerit; N II, 

I. mit einfadem Objeet: alqm: siquidem 
Platonem ex illa vetere (Academia) numeramus; 
A I,46. in qua (Academia vetere) ... non üi 
soli numerantur, qui Academici vocantur, ... sed 
etiam Peripatetici veteres; F V,7. Diana „omni- 
vaga“ dieitur, ... quod in septem numeratur tam- 
quam vagantibus; N Il, 68. cur non eodem in 
genere Serapim Isimque numeremus? N II, 47. 
loves tres numerant ji, qui theologi nominantur; 
N II, 53. quo in genere vel maxime est Fortuna 
numeranda; N III, 61. si singulos numeremus in 
singulas (eivitate); R II, 7. quid un nu- 
merem ? I, 7, laudabo . iantem ..., qui 
numeratur in septem; P 8. 


poris bone sint, eorum , oonBcienkia certe in bonis 

numerabis; FV,8l cum in omnis bonos en, 
quae ille in malis numerat, cadere possint; T V, 
25. cum e& ... in malis numerent; T V, 30. 
eadem, quae vulgus, in malis et bonis numerare 
concedi za modo potest; T V,31. nihil omnino 
in bonis numerandum, nisi quod . ‚ LI 37. id 
eetne numerandum in bonis? a0 maxumis quidem ; 
LU, 12, ut commodius putarent numerari sibi, 
quod tanti esset, quam suum recuperare; O II, 82, 
j. conservationem. 

sestimationem: cum mestimatio ... neque 
es bonis numerata sit nec rursus in malis; F 


amicos: in bonis numerabis — liberos, 
propinquos, divitias, honores, opes; F V, 81 

artem: in quibus (artibus) en BERND: in pri- 
mis, quae est vivendi are; F IV, 

augures: in quo harus ices, Ana conieoto- 
resqus numerantur; D I, 

cives: in dissensione eivili ... expendendos 
eivis, non numerandos puto; R 2. 1 

comprehensionem: eam .. (comprehensio- 
nem) neque in rectis neque in pravis numerabat; 


coniectores: j. augures. 

conservationem: in quibus (primis naturae) 
numerant incolumitatem conservationemque om- 
nium partium, veletudinem, sensus integros, doloris 
vacuitatem, viris, pulchritudinem, cetera generis 
eiusdem ; F V, 18. 

divitias: quas (divitias) . 
mero; T V, 46. f. amicos. 

dolorem: \ voluptstem; F I, 31. 

galeam, gladium: scutum, gladium, galeam 
in onere nostri milites non plus numerant quam 
umeros, lacertos, manus; T II, 87, 


« haruspices: j. augures. — honorea, liberos, 
opos: f. amicos. — incolumitatem: f. conser- 
vetionem. — lacertos, manuse: f. galeam. 

partem: vitiosum est .. in dividendo partem 
in genere numerare; FI, 26. 

pecuniam: cui (peouniam) numerari iuberet; 

propinquoe: f. amicos. 

pulchritudinem: f. oonservationem, 

rem: quae (disciplinse) rem ullam virtutis ex- 
Fin ne in bonis aut in malis numerent; 


. in bonis non nu- 


scutum, umeros: |. galeam. 
senaus, al.: f. conservationem, 
voluptatem: cur nec voluptas in bonis sit 


numeranda nec in malis dolor; F I, 81. qui 
(Hieronymus) ne in expetendis quidem® rebus nu- 
meret voluptatem; F II, 19. u (Socrates) vo- 
luptatem nullo loco numerat; 

TIL mit Doppelte Heenfativ: ne lovem 
et Neptunum deum numeras; N III, 48. hunc 
hominem omnino numerari gui decet? L 1, 16. 
viros .. bonos u: ui habentur, numeremus, 
Paulos, Catones; L el. 

algd: er Mr a nobis bona corporis .. 
rata; F quae isti bona numerant, ne i 
quidem ER dieunt; TV, 4. hie i 
interiecta et media numerabat; AL, 

eselum: si numeramus etiam caelum a 
N I, 88. 

stellas: singulas stellas numeras deos; NII, 40. 


numerosSe, Harmoniih: quid, si platani 
fidiculas ferrent numerose sonantes? N II, 22 


NMumeruß, Zahl, Anzahl, Denge, Teil, Berd- 
glied, Rhythmus, Rang, Stelle; I. abfolnt: 1. ac- 
cedit: accessit 60 numerus, res cum ad vitam 
necessaria, tum una inmutabilis et aeterna; R III, 3. 

confieiunt: cum ... duo .. ii numeri ... 
eireuitu naturali aummam tibi fatalem oonfeoerint; 
R VI, 12. 

est: stellarum numerus par an impar sit; AI, 
32. 110, septem . ui numerus rerum omnium 
fere nodus est; R V vi, 18. 

habet: habebat E20 ad numerum eandem 
pro ortionem conparationemque 1 SENDEN 
que] | in extremis, quam ..; Ti 

ohne Berb: nominum non magnus numerus ne 
in pontificiis quidem nostris, deorum autem in- 
numerabilis; N I, 84. 

2. sum: an, ut Xenocrates, (animus sit) nume- 
rus nullo corpure? A II, 124. numerum (animum 


alia 


Xenocrates) dixit esee; T I, 20. si vero aut nu- 
merus nn -. animus ... aut quinta illa... 
natura; TI 

11. nach Fe 1. abaslas: absoluto per- 
fectoque numero temporis; Ti 38. 

accipio: ut (Plado) & a barbaris 


numeros et caelestia acciperet; 

adripio: quaero, Ma orationem, unde nume- 
ros (srripuerimus); N I, 27. 

adveho: si exempli gratia vir bonus Alexan- 
drea Rhodum magnum framenti numerum advexe- 
rit; O UI, 

cano: f. remitto, 

voniungo: ut (Socrates) ... numeros .. et 
geometriam et harmoniam student Pythagoras 
more coniungere; R I, 16. 


contineo: quae ... recte facta dieamus, ... 
omnes numeros virtutie continent; F III, 24. 
distribuo: toto .. omni constituto sideribus 


parem numerum distribuit animorum; Ti 48. 

duplico: f. duplico numerum (8 &t.) 8. 1, 
©. 782, a. 

expleo: quo modo ... is, y fidibus utitur, 
explere numeros (potest)? A II, 

abeo: quicquam potest casu he factum, quod 

omnes habet in se numeros veritatis? DI, 28. 
worum (numerorum) uterque plenus alter altera 
% causa habetur; R VI, 12. illud .. oflieium, 
... ut idem (Stoiei) dicunt, omnes numeros ha- 
bet; O III, 14 

machinor: dies noctesque oculis cognitas, tum 
mensum annorum . eonversiones .. numerum 
machinatae sunt; 

mando: per Ger .. memorise non numerum 
solum, sed etiam ordinem argumentorum tuorum; 
N I, 10. 

moderor: an tibicines iique, qui fdibus utuntur, 


numerus 


suo, non multitudinis arbitrio cantus numerosque 
moderantur? T V, 104. 

obtineo: etiam Lueifer ceteraeque errantes 
numerum deorum obtinebunt; N III, 51. eius (Ti. 
Gracchi) fili ... mortui numerum optinent iure 
caesorum; O II, 48. 

obtundo: qui } numero eirmaetg & optuma- 
tum - principum optulit is || optudit his | voci- 
bus; R VI, 

perficio: T; absolvo. 

praetereo: quod alia peccata plures, alia 
pauciores quasi numeros oflicii praeterirent; F IV, 
56, 


remitto: quem ad modum Roseius ... in se- 
nectute numeros in - remiserat || cecinerat, 
aljl, ..- io. ;LL1 

separo: equitum magno numero ex omni populi 
Binde separato; R Bag , 

tracto: ab antiqua philosophia usque ad So- 
cratem ... numeri motusque tractabantur; TV, 10. 

2, accommodo ad: ut... ad eorum (dierum) 
numerum adcommodentur, quae scribimus; LI, 9. 

addo ad: quo in numero conticuisti, si ad eum 
numerum unum addidero, multane erunt? A II, 98. 
idem .. Pompilius .. auspieiis maioribus inventie 
ad pristinum numerum duo augures addidit; 


auguror ex: qui (Calchas) ex passerum numero 


belli iani annos auguratus est; DI, 72. quod 
apud Homerum Calchantem dixieti ex passerum 
numero belli Troiani annos auguratum; D II, 63. 


conloco in: tantum est consecutus, ut. 
deorum in numero conlocatus putaretur; R II, 17. 

contero in: anille... se, ut Plato, in musicis, 
geometris, numeris, astris contereret? F I, 72. 

definio ex: pirata non est ex perduellium nu- 
mero definitus u I[defnitu) ||, sed communis hostis 
omnium; O I 7 

duco in: pe quo rg in deorum numero 
astra esse ducenda; NI, 4 

habeo in: qui Üprodions Cius) ea, quae prodes- 
sent hominum vitae, deorum in numero habita 
esse dixit; N I, 118. j. habeo, IV, 1. in numero 
(5 St.) ©. 130, b 

moveo extra: histrio si paulum se movit extra 
numerum; P 26, 

pono in: quid est, quod te inpediat aut solem 
aut mundum aut mentem aliquam sempiternam in 
deorum numero || natura || ponere? N |, 87. Cato 
Fe horum librorum numero ponendus eat; 

proficiscor ex: Pythagorei ex numeris et 
mathematicorum initiis profcisei volunt omnia; 
AI, 118. 

refero in: illi .. etiam P. Africanım referre 
in eundem numerum solent; A II, 18. nostri quo- 
quo oratorii libri in eundem librorum numerum 
referendi videntor; DU, 4 — qui (Demoecritus) 
.. jmagines ran circumitus in deorum nu- 
mero refert; N I, 

repono in: faelis, multas praeteres be- 
luas in deorum numerum reponemus; N III, 47. 
— abl: f. im, B, I. repono in numero (3 ©t.) 
©. 265, b. 

sum ex: f. definio ex. — in: f. in, B. sum in 
numero (6 &t.) ©. 270, b. 


sumo ex: ex hoc numero nobis exempla su- 
menda sunt; Lae 38, 
tollo ex: quorum e numero tollendus est et 


Plato et Socrates; A II, 15. 
II. nach Udjectiven: aptus ad: umbram no- 
etemque .. ad numerum dierum aptam; R IV, 1. 
primus e: quoram (sophistarum) e numero pri- 
mus est ausus Leontinus u in conventu 
poscere quaestionem; FI, 1 : 


m 


IV. nach Subftantiven: 1. alqd: quando .. 
trium vel numerorum ve] figuraım ... contingit 
ut, quod medium sit, ... comparetur; Ti 14. 

natura: ub.... animantes ... numerorum na- 
turam vimque cognoscerent; Ti 31. 

vis: cvius (numeri) vis ... in natura maxuma 
esset; T I, 20. j. natura. 

2. algs: tertine (Musae) Piero natae et An- 
tiopa, ... isdem nominibus et eodem numero, quo 
proximae | proxime | superiores; N III, 54. 

3. comparatio,proportio ad: f. L1. habet. 

homo ex: homo ex 20 numero hominum, qui 
apud nos hoc nomine dignantur; fr I, 7. 

V. Umftanb: 1. adiungere: Philo et proprio 
numero || [et proprium] noster || et lecta po&ämata 
et loco adiungebat; TI 26. 

adiuvari: quae (fabulae) ... verbis sententüis, 
numeris cantibus adıurentur; D II, 113, 


cerni: quae genere, non numero oernerentur; 
TV,2 

commetiri: ceterorum .. siderum ambitus .. 
—_— ... neque inter se numero commetiuntur; 

ı m 

eonfici: quae (saecla) dierum noctiumque nu- 


mero annuis cursibus conficiuntur; NL 21. 

consecrari: cuiusque Ta beluas numero 
consecratas deorum; R IIL, 1 

elegans: ipse varium et ne omni fere nu- 
mero poöma fecisti; A I, 9. 

expleri: quod .. undique aptum atque per- 
fectum expletumque sit omnibus suis numeris et 
partibos; N II, 37. 

explicari: nisi quid erat numeris aut descri- 
ptionibus || diser. || explicandum; T I, 88. 

haberi: qui se iudicum numero haberi volunt; 
T1I9%8 

iudicari: non 
pondere; O II, 79, 


.. numero haec iudicantur, sed 


moveri: nihil est . A ratione et numero 
moveri possit sine consilio; 
perfiei: j. leri, 


persequi: qui ... numeris et modis ir mo- 

bus] Il stellarum cursus persequuntor; 

qui siderum ri numeris persequuntur ae 
ei 1; DL1 

praestare: ee (medietatem) pari numero 
praestantem extremis parique superatam; Ti 28. 

pronuntiare: ut en (mens) | eas (res) || 
numero versuque pronuntiet; D II, 117. 

quattuor: ex lis rebus numero quattuor mundi 
est corpus effectum; Ti 15. 

saepe: . numero admirari soleo ... 
sapientiam; C 4 

superari: [. praestare. 

tolli: illad vel aspersione aquae vel dierum 
numero tollitur; L II, 24, 

tres: numero definieram genera civitatum tria 
probabilia; R II, 65 

2. ad: ut (vis et natura deorum) .. non sensu, 

= mente cernatur nec soliditate quadam nec ad 
numerum; N I, 49. neque Te (speciem dei) 
ad numeraum geile ner, N 1, 105. 

ex: sacris 6 prineipum numero pontifices quin- 
que praefevit; Eu 36. 

in: qui cum famulorum in numero educatus ad 
epulas regis adsisteret; R II, 37. is .. (Sisenna) 
neque orator in numero veatro umquam est ha- 
bitus et ..; L1, 7.5. II, 2. addo ad; A II, 98. 

VI. Lüde: quod (somnium) in nostri | aume- 
rum] Fabii Pictoris Graecis annalibus eius moldi 
est, ut ..; DI, 49. 


nummarius, das Geb, die Münze be- 
treffend: ut res nummaris de communi sententia 
constitueretur; O IIL, 80. 


tuam 


nummus, ®elb, Münze: I. est: nummus 
in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divi- 
tiaram; F IV, 31 
U. aceipio: quaerit (Hecato) .., si sapiens 
adulterinos nummos acceperit inprudens pro bonias, 
. soluturusne sit eos pro bonis; OÖ Il, 91, 
attingo: unde ... nummum nullum attigisset; 
deduco: partitionis caput scriptam caute (ac- 
cessit), ut cantum nummi deducerentur; L II, 53. 
iacto: isctabatur .. temporibus illis nummus 
sic, ut nemo posset scire, quid haberet; Ö III, 80. 
obscuro: fı — solro: f, accipio. 


numquam, niemals: A. einmal: 1. 
allein: numquam aberrabimus; OÖ 1, 100. cas 
tu .. leges rogabis videlicet, quae n. abrogen- 
tur; L I, 14. quae (agitatio mentis) n. ad- 
quiescit; O I, 19. fortem virum segritudine n. 
adfiei; T IH, 15. sapientem ... n. adsentiri 
rei vel falane vel incognitae; A II, 59, qui n. ad- 
sentiar; A II, 66. (sapientem) n. adsensurum esse; 
A U, 78. ut (sapiens) n. adsentiatur; A II, 104, 
quam (abundantiam) tu quoniam n. adsequere, 
numquam omnino es dives futurus; P 47. n. ve- 
hementius actum est quam me conaule, ne sol- 
veretur; O Il, 8&. in nubibus n, animadver- 
tisti leonis formam aut bippocentauri? D II, 49. 
haec amicitiae n. anteponenda sunt; O III, 43, 
si ||t sill n., uter sit sapiens, adparebit; A II, 
182. arbores seret diligens agricola, quarum 
aspiciet bacam ipse n.; T 1 31. quis n. 
ernditum illum pulverem attigistis; N Il, 48. 
n. audivi in Epicuri schola Lycurgum ..., Epa- 
minondam nominari; F II, 67. »cenasti in vita 
n. bene«; F U, 24. n. committet, ut alienum 
appetat; O III, 8. nihil agis, dolor! quamris sis 
molestus, n. te esse confitebor malum; TI, 61. 
n. illam, quam expetet, pulchritudinem conseque- 
tur; Ti4 n. claros viros senatus vinctos hosti- 
bus dedidisset; OÖ II, 108. Lepus subsequitur 
scurriculum n. defesso corpore sedans; N U, 
114. si Ijut|| alia (atomus) ab alia n. depella- 
tur; Fa 22. desero: f. I. ne— quidem; TI, 53. 
R Vl, 27. quam (legem) populus liber n, deside- 
ravit; L n. ullius oratione vieti sententia 
desistemus; FI, 63, cui certo scio ludum n. 
defuisse; D UI, 30. talibus praemiia propositis 
n. defutura bella civilia; 0 II,29. a quibus (Aca- 
demieis) n. dictum sit aut colorem aut saporem 
aut sonum nullum esse; A II, 103, n. dietum ab 
ipso illo (Epicuro); FI, 82. sed n. id (Epicurue) 

iceret; T v 31. ipse ille divinationis auctor n. 
illa dicet facta fortuito; D II, 61. n. ego dicam 
C. Fabriecium, M'. Curium ... ad istorum normam 
fuisse sapientes; Lae 18. hoc diiudicari nescio 
an n., sed hoc sermone certe non potest; L I, 56. 
ego autem n. ita te in hoc sermone dimittam, 
.. uti..; TI, 76. ut (vir) on. a se ipso intuende 
linstituendo || ... discedat; RII, 69. ut... 
a senis latere n. discederem; Lae 1. audiebam 
Pythagoram ... n. dubitasse, quin ..; C 78. 
quorum (generuam radicum) vim atque naturam 
ratio n. explicavit; D I, 13. cur .. vos indui- 
tis in eas captiones, quas n. explicetis? D II, 41. 
n. facies; F Il, 74. n., quod fleri non er 
esse factum; DI,49. quod n. faciam; DI, 131. 

uam multa .., quae nostra |] nostri || causa n. 
sceremus, facimus causa |] [causa] || amicorum! 
Lae 57. quodgqnoniam (sapıens) n. fallitur in 
iudicando; F 1, 59. eum n., quid in vita seque- 
retur, habiturum; A II, 140. n. (dolores) vim 
tantam habent, ut ..; FI, 62. ut n, perfecte 
veritatem casus imitetur; D I, 23. a me istam 


m 


numquam 


exceptionem n. impstrabunt; A II, 97. n. in 
tantas salebras incidisset; F DI, 80. n.in- 
tellegam, quid (Epicurus) sentiat; F IL, 21. 
hoc doce, doleam neene doleam, nihil interesse, 
„u. guicquam .. ad beate quidem vivendum®; T 
Hl, &. qui (Aelius Sextus) ... „eatus“ fuit, . 
non quod en quaerebat, quae n. inveniret, sed 
uod..; R1,30. se illam rem n, iudicaturum; 
II, 77. n. esset L, Pisonie cognomen tanto 
opere laudatum; T IH, 16. quos (libros) non 
eontemno equidem, quippe quos n. legerim; T 
I, 7. ut n. liceat quieta mente consistere; D II, 
149. nos id locutos esse inter nos, quod n. lo- 
cuti sumus; A ep 1. Latine Apollo n. locutus 
est; D II, 116. qui n. sensus mentiri putat; 
A II, 82. n. (animus) movebitur; A II, 25. n. 
ob eam causam negabit (se erepturum), quod id 
natura turpe iudicet, sed quod metuat; LI, 41. 
hune eircum (polum) Arctoe duae feruntur n. oc- 
cidentes; N II, 105. n. autem (sapiens) opi- 
nabitur; A II, 67. quod (principium) si n. ori- 
tur, ne oceidit quidem umquam; un 1,54. quodsi; 
R VI, 27, ecce ... alii audaces, proterri, n. in 
sententia permanentes; FI, 61. n. ita per- 
volgatum illud esset, ut iam proverbii locum 
obtineret, T IV, 36, quamquam Clitomachus ad- 
firmabat n. se intellegere potuisse, quid Car- 
neadi probaretur; A li, 13. qua (superstitione) 
qui est imbutus, quietus esse n. potest; FI 6 
n. aequitatem ab utilitate posse seiungi; F II, 71. 
quae (mors) ... pro ter brevitatem vitae n. potest 
longe abesse; r 91. philosophiae .. ipsius 
ee n. in suis studiis tantos progressus sine 
agranti cupiditate facere potuissent; T IV, 44. 
contractionem animi recte fieri n. posse, elationem 
posse; TIV,67. se eius (regis Persaram) volupta- 
tes non desiderare, quibus n. satiari ille posset; 
TYV,92. natuoram .. eam dico, qua n. animus 
insistens agitatione et motu esse vacuus potest; 
D II, 128. quia n, posset utilitas cam honestate 
pugnare; OÖ III, 9. dubitandum non est, quin n. 
possit utilitas cum honestate contendere; O IH, 
1l, eum, qui ita sit affectus, beatum esse n. 
probabis; F V,85. omnino .. genus hoo vo- 
luptatum optabile esse, si non obsit, prodesse 
n.; TV, 94. quos n. putassemus a nobis in- 
ternosci posse; A II, 56. n. putarem me in Aca- 
demia tamquam philosophum disputaturum; F V, 
8. pervenisse ad me (iniuriam) n. putari; P 28, 
ab oflieio n. recedemua; O III, 19. unde (legio- 
nes) se redituras n. arbitrarentur; C75. ne fnem 
quidem (animum) habiturum esse motus, quia n. 
se ipse sit relicturus; C 78. quodsi ... operam 
nostram n. a populari coetu removimus; AII, 6. 
qui semel egressi n. domum reverterunt; T V, 
107. qui (senatus) n. utilitatem a dignitate se- 
iunxit; O III, 87. quod.n. tibi senectutem gra- 
vem esse senserim; C 4. n. fore ut atomus 
altera alteram posset attingere; F I, 19. inter 
Hippocentaurum, qui n. fuerit, et regem Agamem- 
nonem nihil interesse; TIL 90. n. me nimis vitae 
cupidum fuisse; T II, 10. n. privatum esse sa- 
pienten; T IV, 51, Örpheum pottam docet Ari- 
stoteles n. fuisse; N I, 107. etiamsi id n. futurum 
sit; Fa 13. ut mihi quidem on. huno admirabilem 
eaeli ornatum ... suspexisse videantur; N II, 
erant ... eae magnitudines omnium (stella- 
rum), quas esse n. suspicati sumus; R YI, 16. 
sine qua (urbe) n. nostri imperatores ex Trans- 
alpinis bellis triumpharunt; Ol, 28. qui n. 
hilosophum pietum, ut dieitur, viderunt; F V, 
80. quod n. vidimus; TI, 51. n. vidi solem aut 
mundum beatum; N IL, 9%. quae negemus esse, 
quia n. vidimus? N I, 97. quid, quod hominum, 
locorum, urbium (imagines incurrunt) earum, quas 


numquam 


n. vidimus? N I, 108. quae n. vidimus; D II, 188. 
erant eae stellae, quas n. ex hoc loco vidimus; 
R VI, 16. quos n. vidimus; Lae 28, 29. quos n. 
viderit; Lae 28. n. naturam mos vinceret; T 
V,78 n. ... voluisset id quidem; sed si vo- 
luisset, paruissem; Lae 37. Ellipje, Lüde: a 
Chrysippo pedem n.; A II, 143. n. viri fortissimi 
fortitudinis, inpigritatis, patientiae *; R III, 40, 

II. mit andern Bartifeln: ante: qui ae 
navem numquam ante vidisset; N II, 89. — illu 
autem mihi ante hoc tempus n. in mentem venit 
a te requirere; A I,3. quae mihi facultas .. 
ante hoc tempus n. est data; F I, 72. 

antea: Agim regem, quod n. ante apud eos 
(Lacedaemonios) acciderat, necaverunt; O II, 80. 

enim: n, enim cum eo (Archelao) conlocutus 
sum; T V, 35. n. enim sunt illi (libri) occupati; 
R I, 14. n. enim, quale sit illud, de quo dispu- 
tabitur, intellegi poterit, nisi..; RI,38. n. enim, 
iratus qui accedet ad poenam, mediocritatem illam 
tenebit; O I, 89, in ipsa enim Graecia philosophia 
tanto in honore n. fuisset, nisi ..; T h, 4. 

equidem: nam Fauni vocem equidem n. audivi; 

ergo: hos ergo asotos bene quidem vivere aut 
beate n. diserim; FI, 23. ergo hoc proposito n, 
eris dives ante, quam tibi ex tuis possessionibus 
tantum reficietur, ut ..; P 45. 

fere: videmus haec signa n. fere mentientia; 
D 1, 15. quibus (rusticis) absentibus n. fere ulla 
in agro maiora opera fiunt; C 24 

hercule: n. bercule ego neque pecunias istorum 
neque teota magnifica ... in bonis rebus ... ess® 
duxi; P 6. 

user j. igitur, B, I, 5. numquam (4 ©t.) 
r is 

itaque augurem Tiresiam ... n. inducunt de- 
plorantem caecitatem suam; T V 115. cum pa- 
tres rerum potirentur, n. constitisse eivitatis sta- 
tum; RI, 49. n. ex animo meo discedit illius 


optimi ... viri memoria; R VI, 9. istam pau- 
pertatem ... tuam n. obscure £ulisti; P 45. j. 
prorsus, 


nam n. arbitror contra Academiam dietum esse 
subtilius; A Il, 68. »nam n. era errans mea domo 
ecferret pedem«; Fa 35. nam nisi tu (Tarentum) 
amisisses, n. recepissem; C 11. f. equidem. 

ne: numquamne ... te circamspicies? P 30. — 
solum igitur, quod se ipsum movet, quia n. de- 
seritur & se, n. ne moveri quidem desinit; T I, 58. 
quod sese movet ||de se movetur|]; R VI, 27. 
quam (Sospitam) tu n, nein somnis quidem vides 
nisi cum pelle caprina; N I, 82, n. ne mediocri 
quidem cuiquam, non modo prudenti (Apollinis 
7 eig probata sunt; D II, 113. quod turpe sit, 
id n. esse utile, ne tum quidem, cum ..; O III, 49. 
quia (artes exercitationesque virtutum) n. deserunt 
ne extremo quidem tempore aetatis; C9. n. illum 
rag ne minima quidem re oflendi; Lae 


nec: f. mee, B, I, 2. numquam (3 &t.) ©. 668, b. 
— 7. numquam (4 ) @. 671,b. — Ca, 1,2 
numquam (4 ©t.) ©. 676, b. — II, 2. numquam 
(2 &t.) ©. 677, b. 

nisi: m, (Antiochus) a Philone discessit, nisi 
posteaquam ipse coepit, qui se audirent, habere; 

I, 69. numquam quemquam stabili et firmo et 
magno animo ... efüici posse, nisi constitutum 
sit ..; F III, 29. quae n. quinque nuntiis animus 
cognosceret, nisi ..; T I, n. comoediae, nisi 
consuetudo vitae pateretur, probare sua theatris 
Hagitia potuissent; R IV, 11. qui nisi odissent 
patriam, n. inimici nobis fuissent; L II, 43. quod 
nisi idem in amicitiam transferetur, verus amicus 
n, reperietur; Lae 80. j. enim; R I, 38, profecto; 


776 


numquam 


I, 2, d. numquam (7 &t.). 


TIV,5. misi, A 
&t.) &. 709, a. 711, a. 


B, II, 1. numquam 
non: f. ©. 
omnino: miserius (istuc putas) quam omnino 

n. fuisse? T I, 13. n. omnino periculi fuga com- 

mittendum est, ut inbelles ... videamur, sed fu- 

giendum ..; OI,83. quae (res) n. omnino fuerunt 
neque esse potuerunt; N I, 108. f. I, 1. adsequor. 

profecto: quod profecto n. (Epicurus) puta- 
visset; F I, 20. mundus ... n. profecto sapien- 
tiam consequetur; N 11, 36. quae (civitas) n. pro- 
fecto sine summa placatione deorum inmortalium 
tanta esse potuisset; N II,5. n. profecto scholis 
essent excitati neque ad illud munus electi, nisi ..; 


(4 


prorsus: itaque ego hanc meam esse patriam 
prorsus || prosus|| n. negabo; L II, 5. 

tamen: quamvis occulte (improbitas) fecerit, n. 
tamen id confidet fore semper occultum; F I, 50. 
ut stultitia ... n. se tamen satis Consecutam pu- 
tat, sie ...; T V, 54. tamen ex hoc, quod etiam 
ipse (Epicurus) probat, n. me movebit; N II, 46. 
ut essent atomi, ... tamen declinationes istae n. 
explicarentur; Fa 48. quom (puer) adflixisset 
Frage gravitatem, n. tamen conquievit; L II, 


vero: ille (Polyorates) vero, si insipiens, ... n, 

beatus; F V, 92. . 

videlicet: n. videlicet (Darius) sitiens biberat; 
97. 

I. im Gegenfag: quod qui sequitur, 


a 
senex esse poterit, animo numquam erit; C 38. 
bis: qui (Scipio) consulatum petivit n., factus 
consul } [eonsul] | est bis; Lae 11. 

saepe: cui (divino) semper ipse (Socrates) pa- 
ruerit n. impellenti, saepe revocanti; D I, 122. 
ut medici, quamquam intellegunt saepe, tamen n. 
aegris dicunt illo morbo eos esse morituros; D II, 
54. illos (acerbos inimicos) verum saepe dicere, 
hos (dulces amicos) n.; Lae WM. 

semper: ei .. inter visa nihil interesset, aut 
Pa a (sapiens adsensionem) sustineret aut n.; 
A Il, 53. quae (iustitia) non modo n. nocet cui- 
quam, sed contra semper impertit aliquid |] aliquid 
adfert ||; F I, 50. animus .. aeger ... semper 
errat ..., cupere n. desinit; T IU, 5. quae (vitae 
lex) non hoc adfert, ut semper maereamus, sed ut 
n.; T IU, 34. di.. semper fuerunt, nati n. sunt; 
N I, 90. cum ... solida autem omnia uno medio 
n., duobus semper copulentur; Ti 15. 

B. wiederholt: I. zweimal: (sapientem) num- 
quam timere, n. dolere; A II, 135. quod, cuius 
in animo (improbitas) versatur, n. sinit eum re- 
spirare, n. acquiescere; F |, 53. sapientis .. ani- 
mus semper vacat vitio, n. turgescit, n. tumet; 
T II, 19. n. se plus agere, quam nihil cum age- 
ret, n. minus solum esse, quam cum solus esset; 
R 1,27. no, (amieitia) intempestiva, n. molesta 
est; Lae 22. si n. consilio, n. opera nostra net 
domi nec militise Scipio eguisset; Lae 51. vgl. A, 
I. adsequor. 


Lae 69. 

C.non numquam: |, allein: tu me et 
alias non numquam et paulo ante adhortatus 
ea ..; fr V, 46. ingemescere n. viro concessum 
est, idque raro, eiulatus ne mulieri quidem; T II, 
55. nisi ista (somnia) casu n. forte temere con- 
eurrerent; DII,14l. haec sunt, quae contur- 
bent in deliberatione n.; O IIL, 81. ut n. mortem 
sibi ipse consciscere alius debeat, alius [in eadem 
causa] non debeat; O I, 112. est ... liberale 


numquam 


aulum n. de suo iure decedere; OII, 64. patroni 
(est) n. veri simile ... defendere; OII,51. »fusca 
‚..n. cursans per litora cornix demersit capute; 
DI,14. Carneades [n. secundum] illud dabat; AI, 
67. in eo n. variari inter eos et dubitari vide- 
tur; F V, 12. atn ea... minus eveniunt; D 
I, 24. ea (coniectura) fallit fortasse n.; DI, 25. 
at n. bonos exitus habent boni; NIII,89. men- 
tis acies se ipsa intuens n. hebescit; TI, 78. 
quia n, eius modi tempora incidunt, ut ..; F 
I, 82. ipsius rei natura qualis et quanta sit, 
quaerimus, ut de paupertate n.; T III, 56. 
u quidem (Epicurus) solet ebullire n.; F V, 

. quid .. est, quod n. dubitationem adferre 
soleat considerandumque videatur? O III, 18. sed 
quoniam n. hoc subsidium necessarium est; O II, 
22. est etiam quaedam calamitas in amicitiis di- 
mittendis n. necessaria; Lae 76. vario: j. dubito. 
quas vel dormientibus vel furiosis videntur n.; 
A Il, 48. ut fortuna n. taınquam ipsa mortalis 
cum inmortali natura pugnare videatur; O I, 120. 
f. solet; O III, 18, n. baece eadem vocabula ad 
nn are nomen tamquam ad caput referre 
volumus; T IV, 36. qua ImBEINeRı) tu etiam 
imprudens utebare n.; F IL, 5. 

II. mit andern Partifeln: ergo: ergo his la- 
boriosis exercitationibus .. dolor intercurrit non 
numquam; T II, 36. ergo et promisea non fa- 
a n., neque semper deposita reddenda; O III, 


etiam: i' etiam, II, 4. non numquam (13 ©t.) 
1, ©. 875, a. 


tamen: sed n. tamen (agricola) fallitur; D II, 
16. n. tamen est largiendum ; O II, 54. 

II. im Gegenfag: aliquando: nemo est, quin 
saepe iactans Venerium iaciat aliquando, non 
numquam etiam iterum ac tertium; D IL, 121. 

interdum: quam interdum eandem necessita- 
tem appellant ...; n. eandem fortunam; A I, 29. 
cum ssepe lapidum, sanguinis n,, terrae interdum, 
quondam etiam lactis imber defluxit; D I, 98. 
imperia | ngeige aut non accipienda interdum 
aut deponenda n.; O I, 68. 

plerumque: animi discessus a corpore ... fit 
Beam sine sensu, n, eliam cum voluptate; 

I, 82. quod ii (partus) maturescunt aut septem 
n. aut, ut plerumque, noyem lunae cursibus; N I, 
69. aut semper aut ... plerumgque, ... n. certe, 
quid futorum sit, intellegunt; D I, 128. 

quondam: f, interdum; D I, 98. 


aaepe: quod et somniantibus saepe contingit 
| contigit || et n. vaticinantibus per fürorem ; DI, 
34. ut (scientia) ad rei publicae tempus n., ad 
agendi consilium saepissime pertineret; L IL, 33, 
eorum consilio saepe ... confecta bella aunt, n. 
etiam inlata; O I, 79. ergo et parenti n. adimi 
vita sine scelere potest et servo saepe sine iniuria 
non potest; P 24. f. interdum; D I, 98, 

semper: f. plerumque; D I, 128. 

tum: quam (virtutem) soleo equidem tum tem- 
perantiam, tum moderationem appellare, n. etiam 
modestiam; T IIl, 16. quorum eisen) ex ha- 
bitu ... tum salubritatis, tum pestilentiae signa 
percipi, n. etiam, quae sit .. sterilitas agrorum 

utura; D I, 131. quas .. res tum natura, 

tum casus adfert, n. etiam errorem creat simili- 
todo; D II, 55. 


numquid, etwa: numquid duas habetis 

atrias? an ..? L 5. numquid tibi videtur 
{. Torquatus) de voluptatibus suis cogitavisse ? 

I, 24. — quid? Mummius numquid co- 
piosior, cum copiosissimam urbcın funditus 
sustulisset? O II, 76. 


u. 


BER: 28 


nunc 


numquidnam, etwad: numquidnam 
manus tus sic affecta, guem ad modum affecta 
nune est, desiderat? nihil sane; F 1,39. quid? 
solie numquidnam ant lunae aut quinque erran- 
tium siderum simile vidisti? N I, 87. 


MUNG, jept, nun, gegenwärtig, zu unferer Beit: 
I. allein: ita ... nunc fugientes conspectum sce- 
leratorum ... abdimus nos, quantum lioet; O 
II, 8. »si (di) curent, bene bonis sit, male malis; 
quod nunc abest«; N III, 79, nec ego nunc ipse 
aliquid adferam melius; NI, 60. manus tua sic 
affecta, quem ad modum affecta nune est; FI, 
89. nee id nuno agitur, tu illum quantum ames, 
sed hoc ..; TV, 12. sed non nunc id ee D 
1, 86. hoc .., de quo nunce agimus; u, 9. 
quae nunc breviter attinguntur; LI,28, huius 
.. wetati ||aetati et huic|| nunc hasc primum 
fortasse audientis | audienti || servire debemus; 
F V, 27. »cupido cepit miseram nunc me pro- 
loqui ... Medeai miserias«; TIU, 63. quia nunc 
item ab eodem ... sunt nobis agendi capienda 

rimordia; L II, 7. neque ego nunc te celo; 
d II, 52. nunc onusti cibo et vino perturbata 
et confusa (somnia) cernimus; D |], nisi 
forte ego vobis ... cessare nunc videor, cum 
bella non gero,;, C 18. »ergo postque || plusque, 
al. || magisque viri nunc gloria claret«; O I, 84. 
C 10. ut nunc ratio eogit; R III, 43. nunc 
totum illud conceludi sic licet; F II, 104. cau- 
sarum inlustrium ... nunc cum maxime conficio 
orationes; C38. considerate nunc, cetera quam 
sint provisa sapienter;, R IV, 3. »quae (cura) 
nunc te cogunit et versat in pectore fra«; C 1. 
neque ego haec nuno sine causa tam vetera vobis 

decanto; R II, 55. sit hoc ultimum bono- 
rum, quod nunce a me defenditur; F IV, 46. 
nunc idem ... velim definias, quid sit voluptas; 
F IL 5. »pol mihi fortuna magis nune defit 
quam genuse; T III, 44. »vires vitaque corpus 
meum nunc deserit omne«; D I, 40. »nunc es 

. omnia fizs tuus glomerans determinat an- 
nuse; D I, 19. nunc de adsensione atque adpro- 
batione ... pauca dicemus; A II, 37. quid 
nunc „honeste* dieit? F UI, 50. dum modo in- 
tellegas, quid nunc dieam „bene*; T V, 12. sae- 
ela nunc dico non ea, quas ...; N I, 21. nunc ea 
dicenda sunt L. Furiv Philo, quae ..; R III, 8 
quae haram virtutum (propria), ... nunc dicenda 
sunt; O 1,143. de quo nunc disputamus; FII, 
4. nunc parvulos nobis (natura) dedit igniculos; 
TII,2. quae dialectioi nune tradunt et docent; 
FIV,9. age nunc isti doceant ..; F IV, 26. 
praster ceteros bunc |nunc || nostra extulit ci- 
vitas; fr V, 21. haec nunce enucleare non ita 
necesse est; T V, 23. nunc (sapientia) expeti- 
tur; FI,42. age nunc ... exstrue animo alti- 
tudinem ... virtutum; F V, 71. nunc quid fa- 
cere possum? A II, 112. finge TR aunc 
fieri sapientem, nondum esse; A II, 117. huius 
(rationis) ego nunc auctoritatem sequens idem fa- 
ciam; F II, 89. ut nune fit; T II, 41. fac nunc 
ego intellegam, tu quid sentias; II, 6. nune 
ft illud Catonis certius; R II, 37. eo .. nunc 
fit illud, ... ut ..; L I, 39, haec ego nunc 

ysicorum oracula fundo; N I, 66. ut (oculi) 

berent eam vim, quam nunc habent; Ti 52, 

uod nos facere nunc ingredimur, ut .; AII, 
I. quae (res) nunc instant; RI,33. nunc istuc 
„quasi corpus* et „quasi sangninem* quid intel- 
legis? N 1,73. licet: f. coneludo. sed loqui- 
mur nunc more communi; T IV, 66. nos autem 
de iniusto rege nihil loquimur nunc, cum ..; R 
ID, 47. neque ego nunc de vulgari (amicitia) ... 
loquor; Las 22, luceo: f. Iaceo, 1, b (5 ©t.) 
98 


nunc 


©. 481, b. quid ego nune lugeam vitam lıomi- 
num? TI, 3a ar et ego nunc moveor; FV, 2, 
nunc omni virtuti vikum contrario nomine op- 
ponitur; F Il, 40. nunc [Jhunc|| ego non 

ossum tantum hominem nihil sapere dicere; 

II, 45. nunc .. haec loqui ... concedi nullo 
modo potest; TV,31. nunen vobis ... postulo, 
ut ..; fr IL 8. hoc tu nunc in illo (Zenone) 
probas; F V,88 hoc nunce nobis esse pro- 
positum; TI,81. nune de hominis summo bono 
quaeritur; F IV, 35. quam ob rem hoc nunc 
quaeramus; T V, 14. et nune argumenta quae- 
renda »unt, quibus hoc refellatur? R 1, 91. quo- 
niam non recognoscimus nunc leges populi Ro- 
mani, sed aut repetimus ereptas aut novas scribi- 
mus; L III, 37, age nune ir re redeamus; 
D 1, 46. ad vos nune refero, quem sequar; All, 
182, neque nunc reprehendo, quod ad volapta- 
tem omnia referantur, ... sed doceo ..; N I, 118. 
quae (philosophia) nunc prope dimissa revoca- 
tur; A II, 11. roga nune Stoicum, quis sit ıne- 
lior; A fr 20 (8. 31). et ut nos nunc sedemus 
ad Luerinum piscieulosque exultantes videmus *; 
A fr 13. cur ... nunc ita seiungam, quasi ..; 
O IL, 35. nunc (ultima bonorum) ita separan- 
tur, ut diiuneta sint; FIV,40. »nune, nunc do- 
lorum anxiferi torquent vertices, nunce serpit 
ardore; T II, 21. tuae sunt nunc partes, ., do- 
core ..; AI,43. vera igitur illa (Epicuri dogmata) 
sunt nunc omnia; A Il, 106. ut nos nunc simus 
ad Baulos Puteolosque videamus, sie ...; A II, 125. 
post Epicurus, cuius est disciplina nune notior; 
A 11, 131. quae (sententia) nunc Hieronymi est; 
F 11, 19. eadem nunc mea adversum te oratio 
est; F V, 80. »quo .. nunc anzilio $ [aut] 
exili aut fuga freta sim?%« T III, 44. quo modo 
nune est; T V, 82. quam (rationem) nunc prope 
modum orbam esse in ipsa Graecin intellego; N I, 
11. quae (quaestio) nunc in manibus est; N III, 
19. ubi Fortunae nunc est aedes; DII, 86. nunc 
rationem videtis esse talem, ut ..; RII, 39, quare 
„glandifera* illa quercus ... nune sit haec; L 1, 
2. qui (locus) nunc est in manibus; L I, 36. 
quae (res publiea) nunc nulla est; OI,35. si jam 
possent in homine vivo cerni omnia, quae nunc 
tecta sunt; TI, 50. nune illa testabor; DI, 
132, torqueo: j. a quae nune tracto; Fa 
8. trado: f. doceo; IV, 9. veniamus nune 
ad bonorum malorumque notionem; A II, 128, 
nunc venio ad illa tun brevia; F IV,48, sed ve- 
viamus nunc ... ad somnia philosophorum; D 1, 
52. venio nunc ad tuum (somnium); D I, 59 
veniamus nunc ad optamum virum, ... tip- 
pemi D II, 107. venio nune ad tertium genus 
ud; R II, 45. ad quam tu (urbem) oppugman- 


dam nunc venis paene miles; R VI, il, venio 
nunc ad voluptates agricolarum; C 5l, quorum 
nunc in ratione veraamur; F V, 58. f. coquo. 


nune en videamus, quae ..; A II, 40. haec 
nune |}Inunc]|| videamus, quae ..; A-II, 130. 
nunc vides, quid faciat; FTII,30. videamus nunc, 
quam eint praeclare ... consequentia; F III, 26. 
nunc video calcem; Tl, 15. age, sis, nunc de 
ratione videamus; T II, 42, videamus nunce de 
beato (deo); N I, 110. f. sedeo. sum; A II, 125. 
qui (collis) nunc Quirinalis vocatur; R II, 20. 
quibus me nunc exemplis uti videtis; C 26, 
elliptifch: sed non necesse est nunc omnia; TI, 
40. ut plerique nune; L I, 17. sed haec ... 
nunc satie; L III, 32, 

I. mit andern Bartiteln: autem: securitatem 
autem nunc appello vacuitatem negritudinis; TV, 
42, ego autem non de virtate nunc loquor, sed 
de virtutis opinione; Lae 98. nuno autem ... 
videat ..; R IH, 14. f. III, 2. adhuc; F V, 46, 


178 


nunc 


mox; N III, 37. tum; A ep 2. autem, A, I, 6, 
nune (8 &t)®. I, ©. 318, a. 

demum: »nunc demem mihi animus ardet;« 
FI, 14. 

equidem: hoc, in quo nunce equidem sum; F 
etiam: [. etiam, II, 4. nunc (11 &t) ®. 1, 
©. 875, a. 

ne quae (magnificentia) nunc fere Romane est; 

iam: praeelare .. iam nunc a te verba usur- 
pantar civilis iuris; L I, 56. 

ne— quidem: nos enim ne nunc quidem oculis 
cernimus ea, quae videmus; TI, 46. quem {opti- 
mum statum civitatis) si habemus, etsi ne nunc 
yieneprr tam |jtune|| vero quis te possit esse 
orentior? R 1, 71. f. IH, 2. numquam; A II, 82. 
semper. 

potissimum: equidem, qui nunc potissimum 
huc venerim, satiari non queo; L II, 2, 

primum: qui ea nune primum audemus attin- 
gere; FIL5.5,I,1T In, 67. — 2. iam; A|, 


quidem: ut quidem nunc se causa habet; AIL, 
10. quae q. (auspieia) nunc a Romanis augu- 
ribus ignorantur; D I, 25. et nume q. (pisces) 
sub oculis sunt; A 1, 81. nune q. hactenus; F 
IV, 80. et nunc q., quod eam (vitem) tuetur, ... 
est id extrinseeus; F V, 39. nam nunc q. cogita- 
tionibus mollissimis effeminamuar; TI, 95. Dio- 

nes liberius ... Alexandro ... „munc q. paulo- 
um*, ingnit, „a sole‘; T V, 92. quo modo nunc 
. est; N II, 41. nunc q. propter intermissionem 
orensis operae .. lucubrationes detraxi; D II, 142. 
ut nunc q. (villa) est; LI, 3. j. 11,1. TI, 47. 
C 27. — 2. cras. tum; Lae 18, 

nunc vero ... suppeditabit nobis Atticas noster 
e thesauris suis quos et quantos viros! F II, 67. 
a primo quidem mirabiliter occulta natura est; 
F V, 41. fatemur, acuti hebetesne ... simus, 
non esse id in nobis; Fa 9. quom decus ... hie 
solum bonum dicat, ... sentit idem, quod Xeno- 
erates; L I, 55. dies moctesque oculis cognitae 
... numerum machinatae sunt; Ti 52, 

IT. im Gegenfag: 1. allgemeine Zeitan- 

aben: dum me ambitio ... constrictum tenebat, 
sec inclusa habebam ...; nunc vero ... doloris 
medicinam a philosophia peto; A I, 11. si nunc 
aut si etiam dormientes aliquid animo videre vi- 
deamur; A II, 125. quo modo tu... dicebas ..., 
sic ego nune tibi refero ..; A II, 146. sed nune, 
quod agimus; de illis, cum volemus; F V, 2. 
quare, quoniam ... dietum est, nunc de maioribur 
er er ein ro videamus; F V, 58. si nune 
aliquid adsequi se putant, qui ostium Ponti vide- 
runt, ... quod tandem spectaculum fore putamus, 
eum ..? T 1,45. nam nunc guidem ... (fora- 
mins illa) terrenis concretisque corporibus sunt 
intersaepta quodam modo; cum autem nihil erit 
praeter animum ..; TI, 47. nec pluris nune fa- 
cere M, Camillum hoc civile bellum, quam ego illo 
vivo fecerim Romam captam; TI, 9%. »si mibi 
nune tristis primum inluxisset dies ...; sed iam 
..., obtorpuie; T II, 67. de quibus singalis dieam 
suo loco; nunc de universis; D II, 16. ec fuent 
nobis ... prima orationis excorsio; nunc commi- 
nus agamus; D II, 26. hic apud maiores nostros 
adhibeatur peritus, nunc quilubet; D II, 71. iam 
de caelo servare non ipsos censes solitos, qui 
auspicabantur? nunc imperant pullario; D II, 74. 
haec .. in prompta fueriot; nunc interiora videa- 
mus; D II, 124. quaero, ... num aliter, ac nunc 
eveniunt, evenirent; Fa 6. ut ille solebat, ita 
nunc mea tet oratio populi |] Romani || origi- 
nem; R ar ut bic iuris noster interprea 


nunc 


nunc Manilius iura dicat esse ..., alia solitus sit 
adulescens dicere; R II, 17. quamquam a pueri- 
tia vestigiis ingressus patris ... decori vestro non 
defui, nunc tamen ... enitar multo vigilantius; 
R VI, 26. hunc locam satis ... Er Scipio; 
nune ... perspicuum sit illud ..; L I, 27. quod 
et nunc multis fit in fanis, et Alexander..; LII, 
41. habeo ista; nunc de sacris perpetuis ... re- 
stat; L II, 45. quod genus imperit ... posteris 
prodebatur, quod ( in iis etiam, qui nune re- 
gnant, manet; L ]ll, 4. hostie .. apud maiores 
nostros is dieebatur, quem nunc peregrinum dici- 
mus; O 1, 37, ista fere aetate cum essermus, qua 
es tu nunc; O 11,87. quod (Regulus) rediit, nobis 
none mirabile videtur, illis quidem temporibus 
aliter facere non potuit; O III, 111. nec nune 
quidem vires desidero adulescentis, ... non plus, 
quam adulescens tauri ... desiderabam; C 27, 


2. befondere Zeitangaben: adhuc: adhuc 
ea dixi ...; nunc reliqua videamus; F IV, 44. 
adhuc ., ita nobis progressa ratio est, ut .... 
nunc autem aliud iam argumentandi sequamur 
genus, ut .; F V, 46. 

alias: j. alias, I.nunc (13 ©t.) ®. 1, ©. 120, u. 

alius: sed cum hoc alio loco plura, nuno ad 
ea, quae a te, Luculle, dieta sunt; A II. 71. nisi 
et te audire nune mallem et istis tamen alio tem- 
pore responsurus essem; F IV, 62. sed de auspi- 
ciis alio loco, nunc de fulgoribus; D II, 48, sed 
de hoc loco plura in aliis, nunc hactenus; D II, 
76. de amiecitia alio libro dietum est ..., nunc 
dicamus de gloria; O II, 31, sed de hoc ... alio 
loco pluribus; nune ad propositum; O III, 119. 
quarım (rerum) consolatio ... im aliud tempus 
differenda (est). nunce autem visum est mihi de 
senectute aliquid ad te conscribere; C 1. 

ante: quam (cognitionem iuris civilis) .. ante 
hanc confusionem temporum in possessione sua 
principes retinuerunt, nunc ... huius scientiae 
splendor deletus est; O II, 65. 

antea: ut .. anten declamitabam causas, ... 
sic baec mihi nune senilis est declamatio; TI, 7. 
cum adiutore populo, quo utebamur antea, nuno 
mwinime nos uti posse videamus; TI, 4 (3). tibi 
nos, ut anten miagna ex parte, sic nunc penitus 
totosque tradimus; T V, 5. anten mirabar ...; 
nune contra miror ..; L II, 2. 

eras: sed nunc quidem valetudini tribuamus 
aliquid, cras autem ..; T I, 119. 


futurus: nec his |Jiis|| de hominibus, qui 
nunc sunt, sed de futuris.... haec habetur oratio; 
L III, 29. 

hactenus:; sed haec hactenus. nunc videamus..; 
F IV, 14. ac de malorum opinione hactenus; vi- 
deamus nunc de bonorum; T IV, 65. sed haec 
hactenus; nunc ad ostenta veniamus; D I, 53, 
sed haec hactenus; ... nunc ad reliquam partem 
propositae divisionis revertamur; Ö III, 6. 

heri: ut .. heri feci, sic nunc rationem ... 
seguar; T II, 15. 

ıiam: Graeci .., qui in his rebus tot iam sao- 
eula vorsantur, ... nobis...., qui haec nunc pri- 
mum tractare conamur; A I, 25. hoc .. genus 
divinationis vita iam communis explosit; fanı pul- 
chritudo et vetustas Praenestinarum etiaım nunc 
retinet sortium nomen; D I, 86, 

mane: mare illud, quod nuns favonio nascente 
purpureum videtar, idem huic nosiro (sapienti) 
videbitur, nee tamen adsentietur, quis nobismet 
ipsis modo caeruleum videbatur, mane ravum, 
guodque || quia, al. || nunc, qua a sole conlucet, 
albescit et vibrat; A IL, 105. 

modo: modo dixeras ....— et nunc idem 
dico, inquiet; F IV, 71. modo .. ne suspicari 


_1R_ 


nuncupo 


quidem ss ...; nunc autem summsm voluptatem 
esse dolore carerse; T III, 47. |. mane. 

mox: hoc totum quule sit, mox; nune autem 
eoncludatur illud; N III, 37, sed ista mox; nunc 
audiamus Philum; R I, 20. 

numquam: illud .. mihi ante hoc tempus 
numquam in mentem venit a te requirere; sed 
nunc ... quaero ..; A I, 3. ab hoc eredulo, qui 
numquam sensus mentiri putat, discodamus. quid? 
|| qui, quin || ne nunc quidem, cum ..?A I, 82. 

olim: quae fuse olım disputabantur ..., ea 
nunc artienlatim distinote || } Aubsste, al. || dieun- 
tur; L I, 36. 

post: de quo dicam equidem paulo post; nunc 
autem hactenus; N I, 23, 24. 

posterius: aed hoc posterius; nunc iuris prin- 
cipia videamus; L I, 18. 

posthac: nec erit alia lex Romae, alia Athenis, 
alia nunc, alia posthac; R II, 33, 

quondam: quondam rerum nomina novarum * 
..., quae nunc consuetudo diuturns trivit; F III, 
15. nihil fere quondam ... nisi auspicato ... 
erebatur, en etiam nunc nuptiarum auspices 
ee I, 28. quae (res) quondam a multis 
claris viris, nunc ab uno summa auctoritate ... 
sustinetur; LI, 17. quae solebant quondam con- 
pleri severitate iucunda, nunc ut eadem exaltent 
Il exultant? ||; L IL, 39. 

saepe: ipsis scriptis non ea, quae nunc, ged 
actiones nostras mandaremus, ut aaepe fecimus; 
OIL3. »sicut fortis equus, spatio qui sae 
supremo vicit Olympia, nune senio confectus quie- 
seite; C 14. f. tune, 

semper: €go semper civis..., tu ne nunc qui- 
dem ; 

tum: tum quidem ...; nunc quid est ..? A ep 
2. apud imperitos tum illa dieta sunt ...; nune 
agendum est subtilius; F IV, 74, quod .. nunc 
facimus ..., jd multo tum faciemus liberius; TI, 
44. ut nunc extis, ... aic tum avibus m 
res inpetiri solebant; DI, 28. ut igitur (oraclum 
Delphis) nune in minore gloria est, ... sic tum ..; 
D 1, 38. tum ... haec studia renovare coepimus 

nune quoniam de re publica consuli coepti 

sumus, tribuenda est opera rei publicae; D II, 7. 
tum avis illa videri posset interpres ... lovis; 
nune vero ... fame enecta si in offam pultis in- 
vadit |Jinvasit |] ..; D II, 73. et quod nunc com- 
muniter in omnibus sepultis venit usu |]usu ve- 
nit)|, #E humati dicantur, id erat proprium tum 
in üis, quos ..; LII, 57. at vero hic nunc victor, 
tum quidem victus quae oogitarat, ea perfecit; 
ou, tum est Cato locutus ...; nunc Laelius 
... loquetur; Lae 5. quae (magna Graecia) nuno 
mern deleta est, tum florebat; Lae 13. Tib. 

racchum sequebantur C. Carbo, C. Cato, et mi- 
nime tum quidem C, || Gaius |} frater, nunc idemi 
acerrimus; Lae 39. vgl. I, 1. ne— quidem; R1,71. 

tunc: cum .. causam justam deus ipse dederit, 
ut tunc Socrati, nunc Catoni, saepe multis; 
vetus: hace me Peripateticorum ratio magis 
movebat et veteris Dicaearchi et eius, qui nunc 
floret, Cratippi; D II, 100. , 

umquam; neque illi adsentior, qui hanc scien- 
tiam negat umquam in nostro collegio fuisse, ne- 
que illi, qui esse etiam nunc putat; L II, 


NUNCUPO, nennen, benennen: I. alqgın: 
.. (lovem) .. Ennius ... nuncupat ita dicens; 


algd: illud, quod erat a deo natum, nomine 
ipsius dei nuncupabant; N II, 60. cum ex duo- 
ecim tabulis satis esset ea praestari, quae essent 
lingua nuncupata; O II, 65. 
98* 


nuncupo 


curias: quas curias earum nominibus nuncupa- 
vit, quae ... virgines ..; R II, 14, 

deos: quo .. eos (deos) nomine consuetudo 
nuncupaverit; N II, 71. 

mundum: caelum sive mundus, sive quo alio 
vocabulo gaudet, hoc a nobis nuncupatus sit; Ti 4. 

res: res utiles et salutares deorum esse vocabu- 
lis nuncupatas; N I, 38, 

II. mit boppeltem Mcc.: quem vos, ut a Graiis 
accepistis, orbem lacteum nuncupatis; R VI, 16, 


nundinor, fi aufpalten, verlegten: ubi 
ad focum angues nundinari solent; D II, 66. 


nuntia, Votin, Bertündigerin: evolat: ex 
qua (quercu) olim evolavit »nuntia fulva Iovis mi- 
randa visa rar; L I, 2. 

gr Berb: rg vero Phoebi fax, tristis nun- 
tia belli«? D I, 18, 


munmtio, vertünden, melden, anzeigen, die Nach- 
riöt bringen: I, 1. unperfönlih: cui (Pomponio) 
cum esset nuntiatum; O LII, 112. 

2. alge, avus: P... Vatinius, avus huios adu- 
lescentis, ... cum ... duo iuvenes ... dixissent 
regem Persem illo die captum, senatui nuntiavit 
| nuntisvisset ||; N II, 6, 

2 1. ra e Rebe: na “sr rn 
modo nuntiat: »pros uppiter his dextris ful- 
goribus edit«; Due 

2. de: f. IIL alad; RI, 15. 

3. accus. c. infin.: nuntiatum est nobis a M. 
Varrons venisse eum Roma; AI, 1. tibi App, 
Claudius au consuli nuntiavit addubitato Salu- 
tis augurio bellum ... fore; D I, 105. »fulix ... 
nuntiat horribilis clamans instare procellas« ; DI, 
14. sanguine pluisse senatui nuntiatum est; DU, 
58. dixerat hoc ille (Scipio), cum puer nuntiavit 
venire ad eum Laelium; R 1,18. siquidem aranti 
L. Quinctio Cineinnato nuntiatum est eum diota- 
torem esse factum; C 56. f. III. algd; D I, 59, — 


ut ... recentiore memoria iidem Tyndaridae Per- 
sem []Persen || viotum nuntiaverunt; N II, 6. 
ira ... non causas adferunt, cur quid eveniat, 


sed nuntiant eventura, nisi provideris; D I, 29. 

OL algd: id... ab eodem iussum esse eum 
(rusticum) senatui nuntiare; D I, 55. illud mihi 
= celeriter nuntiatum est, ... dixisse te ..; DI, 
9. de isto altero sole quod nuntiatum est in se- 
natu; R I, 15. 

interitum: qui (Labienus) cum interitum exer- 
citus nuntiavisset; D I, 68, 

mortem: nuntiata morte fili; T II, 30. 

pericula: quae (voces) pericula belli nuntia- 
rent; 99. 
n en Flaminius re nuntiata suo more neglexit; 

sibilos: in Tusculanum mihi nuntiabantur gla- 
distorü sibili; fr VIII, 11. 

tripudium: cum .. ofla cecidit ex ore pulli, 
DL —— tripudium solistimum nuntiatur; 


Mir, si no sensus quidem vera nuntiant; A II, 


victoriam: eos ... victoriam populi Romani 
Vatinio potius, homini rustico, quam M. Catoni 
... nuntiarisse? N IH, 11. 


nuntius, Bote, Berfünder, Meldung, Nad- 
riht: L sum: qui (Tyndaridae fratres) non modo 
adiutores in proeliis viotorise populi Romani, sed 
etiam nuntii fuisse perhibentur; T I, 28. omnis 
sensus veri nuntios (Epicurus) dixit esse; N I, 70. 
»foederum pacis, belli |] [belli] ||, indotiarum ratorum 
||} oratorum |} fetiales iudices, nontii |} non] 
sunto«r; L II, 


„180 


nuptiae 

U, 1. attribuo: (homini natura) sensus tam- 
quam satellites adtribuit ao nuntios; L I, 26. 

conloco: sensus .. interpretes ac nuntii rerum 
in capite tamquam in arce ... conlocati sunt; 
N II, 140 

2. credo: num censes his nuntiis Thalen aut 
Anaxagoran aut quemquam physicum crediturum 
fuisse? D II, 58. 

II. cognoscere: quae numquam quinque nun- 
tiis animus cognosceret, nisi ..; T I, 46. 


MUPET, neulih, vor kurzem, unfängft, vor 
Beiten: I. allein: si nuper in hortis Seipionis, cum 
est de re publica disputatum, adfuisses; Lae 25. 

us animum adverti nuper, cum essemus in 

ormiano, te familise valde interdicere, ut ..; R 
I, 61. quod Platonis Politian nuper apud me 
mures corroserunt; DI, 59. quorum (versuum) 
interpres nuper falsa quadam hominum fama 
dicturus in senatu putabatur ..; D II, 110. 

uam (sphaeram) nuper familiaris noster effecit 
Positouias; NL, quia summus imperator 
nuper fugit amisso exercitu; D I, 24. quae 
m utatio) mihi nuper habita est in Tusculano; 

L. 2. quibus blanditiis C. Papirius nuper in- 
fluebat in auris |jaures || contionie! Lae 96. 
interiectus est etiam nuper liber is, quem ..; 
D II, 3. quae (philosophia) nuper inventa est; 
D 1, 86. quia legi tuum nuper quartum de fini- 
bus; T V, 32. qui (liber) ab eo (Antiocho) nuper 
ad hunc Balbum misaus est; N 1, 16. qui (Än- 
= ge Tyrius) Athenis nuper est mortuus; OÖ II, 

. ut nuper M. Crassus negabat ..; O I, 25. 
ea quas nuper, id est paucis ante saeclis, medico- 
rum ingeniis reperta sunt; N II, 126. in Cu- 
mano nüuper cum mecum Atticus noster esset; 
AI, 1. »quamquam haec inter nos er in notitia 
sadmodum est«; F II, 14. quae (stellae) nuper 
bello Octaviano magnarum fuerunt calamitatum 
praenuntiae; N II, 14, 4 quos (Rhodios) 
nuper fulmus una; R II, 48. ut Oresti nuper 

randia in semitis decumae nomine magno honori 

erunt; O Il, 58. honori summo nuper nostro 
Miloni fuit; O II, 58. ut nuper tuum post disces- 
sum in Tusculano ... temptari, quid in eo 
genere possem; TI, 7. ohne Berb: clades im- 
re ut nuper summi et singularis viri; Ö 

‚20. qui olamores tota cavea nuper in ... M, 

.. . ee a 24. (au 

m Gegenfag: alias: |. a I. nuper 
8&)®8L6&, 1 a. multorum u ur de 
opes posse obsistere, si antea fuit ignotum, nuper 
est cognitum; O II, 23, neque .. adsentior iis, 
qui haec nuper ||nuper haec|| disserere coepe- 
runt ...; plus apud me antiquorum auctoritas 
valet; Lae 13. quanta (memoria fuisse dicatur) 
nuper Charmadas, quants, qui modo fuit, 
Metrodorus, quants noster Hortensius; T I, 59. 
quid ... ostents ... vel Lacedsemonios olim 
vel nuper nostros adiuverant? D II, 55. qui ... 
e08 .. (peregrinos) exterminant, ut Pennus apud 
patres nostros, Papius nuper; OÖ II, 47. quem 
viram nuper P. Crassum, ... quem posten M. 
Lepidum ... vidimus! C 61. ista mihi et cum 
Antiocho saepe et cum Aristo nuper, cum Athe- 
ir "rel apud eum deversarer, dissensio fuit; 


nupta |. nubo. 
nuptiae Hochzeit, Bermäßlung: I, 1. an- 


tepono: nisi forte maritumae nuptiae terrenis 
anteponuntur; N III, 45. 

rapio: »qui (Pelope natus) quondam as socru 
Ilaocero, socro [| Oenomao rege Hippodameam ra- 
ptis nanctust nuptüs«; T III, 26. 


nuptiae 


2. antepono: f. 1. ä 

discribo: ad vitam ... ea discripta || descr. |] 
ratio est iustis nuptiis; R V, 7. 

U. auapices: er etiam nunco nuptiarum 
auspices declarant; D I, 28. 


nusquam, nirgends: I. allein: tantulum 
.. (malum dolorem) esse, ut a virtute ita obrua- 
tur, ut nusguam appareat; TU, 66. quos (igni- 
culos) celeriter ... sic restinguimus, ut n. naturae 
lumen apparest; T II, 2. cum tu ... delapsus 
in flumen n. apparuisses; D I, 58. n. orationem 
rapidam coßrceas; FI, 3. si hi (Orpheus, Rhe- 
sus) di non sunt, quia n. coluntur; N III, 45. 
magno consessu locum n, ei (grandi natu) datum 
a suis civibus; Ü 68. tu... perficies, ut ego ista 
innumerabilia complectens n. labar, nihil opiner ? 
A IL, 114. dax ille Graeciae n. optat, ut Aiacis 
similes habeat decem, sed ut Nestoris; C 31. illi 
n. picti sunt, qui gen, I fecerunt; N III, 89, 
n. posuit, non esse malum dolorem, sed quid 
esset et quale; F IV, 23. ut ad id (ultimum bo- 
norum) omnia referri oporteat, ipsum autem n.; 
FI, 29. quia n. erat scriptum, ut contra om- 
nis hostium copiss in ponte unus adsisteret; L II, 
10. cum didicissent id tollere nos, quod n. esset; 
AI, 146. si .. (miseri) sunt, n. esse non pos- 
sunt. — ego vero n. esse illos puto; T I, 11. ne 
in animo quidem .. sensus remanet; ipse enim 
n. est; TI, 82, quae n, etiam tunc sint; DI, 117. 
ut mirandum sit ea praesentiri a divinantibus, 
quae n. sint; DIL 1 quse (iudicia) quondam 
nusquam erant, hodie multifariam nulla sunt; LI, 
40. n. est senectus honoratior; C 63. nolite ar- 
bitrari ... me, cum & vobis discessero, n. aut 
nollum fore; C 79. n. .. tantum tribuitur 
aetati; C 63. n. se fortunatiorem quam Praeneste 
vidisse Fortunam; D I, 87 

IL ®erbindungen: quae (nota) nusquam alibi 
esset; A II, 103. scientiam .. n. esse censebant 
nisi in animi notionibus atque rationibus; A I, 
32. quia n. pussumus nisi in laude, decore, ho- 
nestate utilia reperire; O III, 101. eos .. (viros 
bonos) omittamus, qui omnino n. reperiuntur; 
Lae 21. ita fit, ut deus ille ... n. prorsus ap- 
pareat; N I, 37. 


nuto, ihwanlen: algs: dico ipsum Epicurum 
nescire et in eo nutare; F II,6. mihi .. etiam 
Demoeritus, vir magnus in primis, ... nutare vi- 
detur in natura deorum; N I, 120 


©, aö! o! I. ®ocativ: hasc mala, o stultis- 
sime Aseta, ipse tibi addidisti; T II, 26. iam 
ad te venio, »o ||venio || sancte Apollo, qui um- 
bilicum certum terrarum obsides«; D II, 115. visne 
..., 0 Damocle, ... ipse eam (vitam) degustare? 
TV,61. »o Publi, o auge, Galloni! es homo 
misers; F I, 24. »o Patricoles, .. ad vos ad- 
veniens auxilium et vestras manus peto« ; T II, 38, 
nunc a vobis, o Protagora et Socrates, postulo, 
ut ..; fr IL, 3. ferremus, o Quinte frater; L III, 
26. »o Romule, Romule die, qualem te patriae 
custodem di uerunt!« R ], 64. unde tandem 
appares, o Socrate? fr II, 2. f. an »o 
Akte, si quid ego ||te]j adiuero curamve levassor; 
C 1. »o decus Argolicum, quin puppim flectis, 
Ulixesi« F V, 49. 


ae o cives, senie Enni 
imaginis formame; I, 34 


deous: f. Ulixes. 


781 


o 


nutricor, nähren: omnia .. sicut membra 
a. suns (mundus) nutricatur et continet; 


nutrix, Amme: I animadvertit, al. 
noctu lumine 1 nd experrecta nutrix animad- 
vertit puerum dormientem circamplicatum serpen- 
tie amplexu. quo aspectu exterrita clamorem 
austulit; D I, 79. 

depravat: sensus nostros non 
trix, non magister ... depravat; L I, 47. 

postulant, al.: isto .. modo nutrices et pae- 
dagogi iure vetustatis plurimum benivolentise 
postulabunt; qui neglegendi quidem non sunt, sed 
alio quodam modo aestimandı || modo * ||; Lae 74. 

ohne Berb: sunt .. alii, quos ... cum .. soli- 
tudine loqui .. delectat, ut illa apud Ennium 
nutrix; T III, 68, 

IL exterreo al.: f, I 

III. lac: ut paene cum lacte nutricis errorem 
suxisse videamur; T III, 2, 


mnutus, Neigung, Schwerkraft, Wink, Befehl: 
I, 1. intueor: eos .. (pueros iussit) nutum illius 
intuentis diligenter ministrare; T V, 61. 

observo: »lena delenita argento nutum obser- 
vabit meum, quid velim, quid studeam«; T IV, 67. 
hereditatis spen ... quem nutum locupletis orbi 
senis non observat? P 39, 

2. conrerto ad: qui ad alterius non modo sen- 
sum ac voluntatem, sed etiam vultum atque nutum 
convertitur; Lae 98, 

resideo in: quorum non in sententia solum, 
sed etiam in nutu residebat auctoritas; C 61, 

DL. conficere: nutu, quod volet, conficiet, nullo 
labore, nulla molestia; T UI, 51. 

eonglobari: terra ... solida et globosa et 
undique ipss in sese nutibus suis conglobata; 
N 11, 98 

convertere: qui (rex) nutu, ut nit Homerus 
lait |], totum Olympum converteret; R I, 56. 

ferri: sivo aliae (atomi) declinabunt, aliae suo 
nutu recte ferentur; FI, 20. ut .,. terrena et 
umida Var ag suopte nutu et suo pondere ... 
ferantur; T I, 40. in eam (tellurem) feruntur om- 
nia nutu suo pondera; R VI, 17. 

inflectere: qui ... leri admonitu } |jac 
nautu j non actu inflectit illam feram; R II, 67. 

regere: illum .. et Iovem et dominatorem re- 
rum et omnia nutu regentem (invocant); N II, 4, 
er App regeretur unius nutu ac modo; 


Arens, non nu- 


di: j. dems, I, 8. o (4 &t.) 8. L ©. 662, b. »o 
pater, EB er o Priami domus, saeptum alti- 
sono ine templum!« T III, 44. »o domus an- 
tiqua, heu quam dispari dominare domino«! O I, 
139. o vitae philosophia dux, o virtutis indaga- 
trix expultrixque vitiorum! quid ... vita homi- 
num sine te esse potuisset? T V, 5. praeclare 
Ennius: so Fides alma apta pinnis et ius iuran- 
dum lovis!« O ll, 104. nolite arbitrari, o mihi 
Il mei || carissimi filii ..; C 70. frater:f. Quinte. 
»o pater, o genitor, o sanguen dis oriundum!« 
R r 64. »0 gnata, tibi sunt ante gerendae 
serumnae«; DI, 41. o verboram inops interdum, 
quibus abundare te semper putas, Graecia! T II, 
85. gurges: f. Galloni. indagatrix: f. dux. 
ins iurandum: f, Fides, so Japatbe, ut inctare, 
nec es satis cognitus qui sisi« FII,24. »o nate! 
vere hoc nomen usurpa patri«; T II, 20. pater: 


{) 182 ob 


j. domus. genitor. patria:j. domus. »o pectora, 
o terga, o lacertorum tori!« T II, 22. philoso- 
phia: f. dux. »o pietas animile AI, san- 
guen: f. genitor. terga, tori: j. pectora. 

II. Uceufativ: o miram aequitatem deorum! 
N III, 90. o miserum vel potius amentem! fr 
VII, 18. o magnam vim ingenii causamque 
iustam! FIV,21. odelirationem incredibilem ! 
DI,%. o praeclarım diem, cum in illud divi- 
num animorum concilium coetumque proficiscar! 
C 84. siquidem ad mortem proficiscens Callanus 
Indus ... „o praeclarum discessum*, inquit, „e 
vitas! DT, 47. 0 rar emendatricem 
u. poöticam ! TI o acutos homines! 

D 11,103. „o stultum air dixerit quispiaın, 
„et repugnantem utilitati suae!* 'o II, 100. oad- 
ehr licentiam et miserabilem inscientiam 
disserendi! Fa 38, o licentiam iocularem! Fa 
15. f. inscientiam. o miram memoriam, Pom- 
poni, tuam! LII,45. o miserum, qui fideliorem 

barbarım ... putaret fr am coniugen! O II, 
5. nd amentem. o mortalem beatum! D II, 30. 

em notam temporum [nomen illorum 
ı nom. mil. I! O TIL, 74. o po&tam egregium! 
- o praeclarum ErRADENEnm) A I, 8%. 
dixisset .. Sophocles: „o puerum pul- 
a Pericle!® Ö I, 144. o plumbeum pugio- 
nem! FIV,48. o rem dignam, in qua non modo 
docti, sed etiam agrestes erubescant! L I, 41. o 
praeclaram sapientiam! Lae 47. o miseram 
senem, qui mortem contemnendam esse in taw 
longa aetate non viderit! C 686. o praeclaram 
beate vivendi et apertam et simplicem et derectam 
viam! FI,57. o virum Sparta dignum! T I, 
100, adflictusne ... audies: „o virum fortem!*? 
TI, 32. o virum magnum dignumque, qui in re 
publica nostra natus esset! O I], 83. o vim ma- 
zumam erroris! D II, 99. f. causam, 

II. Bocativ ober Accufativ: ait ille (Hercules): 
»o multa dietu gravis, perpessu aspers, quae . 
pertui« TI, »o ante victrices ns T 
II, 21. o praeclarum munus deorum! N III, 

o praeclarum munus aetatis, siquidem id ehr 
a nobis, quod est in adulescentia vitiosissimum! 
n > poöma tenerum et moratum atque molle! 


ob, gegen, nah — Hin, vor, wegen, um — willen: 
1. nad ge obverto: »hicine est ille Tela- 


is ... euius ob os Graii ora obvertebant sua?« 
uzis: cum ignis oculorum cum eo igne, 


u. est ob os oflusus, se confudit et contalit; 


pono: nullo posito ob oculos simulacro earum 
rerum; Ti 37. 

procedo: praestat ... morti iam ipai adven- 
tanti paalum procedere ob via w; T V, 56. 


venio: Ȇhrysis ... alacris ob viam mihi ve- 
niets; T IV, 67 eos tu cantheriis albis nullis 
calonibus ob viam Vatinio venisse existimas? 
N Lı,ı 


versor: cuius (loei) incola Sophocles ob ocu- 
los versabatur; F V, 3, 

U. zum Sat: ob id ipsum: f. ipse, B, |, 1. 
is, ob (5 ©t.) 5. 366, a. ut ob en, quae 'tanta 
sint, beatus dici iure possit; F II, qui ob 
cam (amicitiam) summa fide ... servatam 
maxumam gloriam ceperit; Lae 25. causam: f. 
causa, V, 2. ob (69 &t.) 8.1, ©.396,b. ut... 
ob eam .. debilitatem animi multi ps 

. perdiderunt; F I, 49. cum (homines) ... ob 
eum .. errorem .. voluptatibas maximis snepe 
priventur; F I, 48. eg u 
excipit ob furtum Smpiam; 23. >» 





Troiam cum misi ob defendendam Grasciam«; 
T II, 28. sob acelera age inpotentiam 
et superbiloquentiame ; ; TIV,35. non ob ea solunı 
incommoda . . fugiendam improbitatem puta- 
mus; F ], 53. cum ... mulier ... nobilis ob 
illam iniuriam sese ipsa morte multavisset; R II, 
46. invidiae.. multitudinis atque ob eas bene 
meritorum saepe civium expulsiones; O II, 20. 
ob eius .. muliers memoriam primo anno et 
vir et pater eias consul est factus; FII,66. »quae- 
nam umquam ob mortem Myrtili oenis Iuendis 
dabitur satins re N II, 80. ob eam .. 
rem se arbitrari ..; A I, 16, (Sextilius) illa he- 
reditate dives ob eamque rem laetus; F U, 55, 
amicitiam a voluptate non posse divelli ob eam- 


que rem colendam esse, quod ..; F IE, 82. qui 
(philosophi) ob eam ... rem trium earum rerum 
... ’singuli singulas addiderunt; F II, 30. alia 


ob eam rem Ben dicentar, quod ex se ali- 
quid efficiant, ... alia autem ob utramque rem; 
F II, 56. nee id ob aliam rem, sed Re eek 
F V, 46. videmusne, ut pueri . ge 
vel famem ... perferant? F V, 48. illad.. ie 
leste et divinum ob eamque rem aeternum sit 
necesse est; T I, 66, fr IX, 10. nec ob eam rem 
.. capite damnarer; TI, 9%. (multitudinis io- 
dieium) magis laudandum est quam illi (boni) ob 
eam rem beati; TI, 110. ille exercitatus et vetus 
ob eamque rem fortior; T IL, 38, etiam in tor- 
mentis recte, honeste, laudabiliter et ob eam rem 
bene vivi potest; T Y, 12. Iovem .. optumum 
et maxzumum ob eas res appellant, quod . 
N Ill, 87. hanc Epieurus rationem induxit ob 
eam rem, quod veritus est, ne ..; Fa23. ob eam 
. um ipsam (Nasicam) magnum ... fuisse; OI, 
consulem ob eami rem feri, uod sibi tum 
proposura, (Mario) valde utile videbatur; O III, 
Cyrenaiei ... philosophi ... virtutem .. cen- 
suerunt ob eam rem esse Iaadandam ll conlaudan- 
dam ||, yor efficiens esset voluptatis; O IH, 116. 
quam ob rem (rel): quam ob rem da, quaeso, 
te huic etiam generi litterarum; A I, 12. adwvi- 
sum illud ... tibi erit revertendum; A II, 38. 
auzilia totidem sunt contra comparanda; 2 h = 
sustinenda est potius omnia ensio; 
dissentientium inter se reprehensiones Ku a 
vituperandae; FI, 27. turpe 2 putandam est; FIL 
94. cum vitiorum ista vis non sit, ut ..., per- 
spicuum 8 F IU, 61. utrique idem faciunt, 
ut si. IV, ‚56 ordiamur ab eo, quod primum 
posui; 'F Yv 27. etiam sessiones quasdam ... 
contra naturam sunt: F V, 85. di boni, quid 
lueri est emori! T I, 97. hortor omnis, a. facere 
id possunt, ut ...; TI, 5. cur legendi sint . 
non intellego; T I, 7. quoniam coepimus, trada- 
mus nos ei (philosophiae) curandos; T II, 13. 
b rem omnis ... meditari secum opor- 
simul obiecta species est cuius- 
aod bonum videatur, ... impellit .. na- 
IV, 12, nihil interest, utrum ..; T IV, 
42. ut nunc quaeramus; T v, 14. Vellei, niei 
molestum est, repete, gs coeperas; N 1, 17. sie 
agamus, ut nos ipsa ducet oratio; id 
quidem commune est de calido; N III, 36. si 
mens voluntasque divina idcirco consuluit homini- 
a Tach ., iis solis oonsulait, quos ..; N IH, 
llam quidem sepositam .. habeamus; 
D I, 1% ut religio propaganda etiam est, . 
sic Rage stirpes omnes eligendae | eicien- 
dae |; D II, 149. hodie, utro (studio) frui malis, 
optio sit tus; Fa3. cum dieimus omnia fato fieri 
causis antecedentibus, non hoo intellegi volumus; 
Fa4l. qui ita fatum introducunt, ut necessitatem 
adiungant, in eos yalebit illa conelusio; Fa 42. 
neque sapientis esse accipere habenas, neque ..; 


ob 


R I, 9. semper mihi et doctrina et eruditi homi- 
nes ... placuerunt; R I, 29. si me audietis, .. 
solem alteram ne metueritis; R I, 32. Scipionem 
rogemus, ut explicet ..; R I, 33, peto a vobis, 
ut me sie audiatis ..; R I, 386. habeo maximam 
gratiam Laelio; R I, 37. ingrediar in ea, quae 
nota sunt omnibus; R I, 70. ut ille solebat, ita 
nunc mes repetet oratio populi |} Romani || ori- 
ginem; RII,3. se comparet hie civis its necesse 
est, ut ..; R v1, 1. adgredere, quaesumus; L I, 
6. quom placebit, experiendum || experiundum |] 
tibi censeo |Jid, al.li; LI, 12. quo me vocas, 
aut quid hortaris? L I, 14, lex vera atque prin- 
ceps ... ratio est recta summi lovis; L_II, 10. 
ille quidem sapientissimus Graeciae vir ... valde 
hanc labem veretur; L II, 39. in ista quidem re 
vehementer Sullam probo; L III, 22. aut exigendi 
reges non fuerunt aut ..; L III, 25. suffragandi 
nimia libido in non bonis causis eripienda fuit 
potentibus; L IH, 34. quid optimem sit, tibi di- 
cendum puto; L IIl, 37. lege nostra libertatis 
species datur; L III, 39. faciendum tibi est, ut 
de paar iure disputes; L III, 48. disces tu 
= & principe huius netatis rg wire 
‚2% magnopere || oo | te hortor, 
ut.; O0], 2. ossssin wuuläis sites debentur 
iis maxime, quos ante dixi; OI,58, et hacc (vo- 
luptas) vitanda et pecuniae fugienda cupiditas; 
O0 1, 68. intellegentiae iustitia coniuncta, quan- 
tum volet, habebit ad faciendam fiden virium; 
O0 Il, 34. ut volgus, ita nos hoc loco loquimur, 
ut ..; OI, 35. ut ante dixi, contemnuntur ji, 
qui ..; O II, 36. pergamus ad ea, quae restant; 
OÖ 11, 45. id quidem non dubium est, quin ..; 
O II, 54. nec ita claudenda res est familiaria, 
ut ..; O IL 55. melius apud bonos quam apud 
fortunaton beneficium collocari puto; O0 I, 71. 
ne sit ses alienum, quod rei publicae noceat, pro- 
videndum est; O II, 84. de ıudicio Panaeti |} Pa- 
naetiij] dubitari non potest; O II, 11. hoc qui- 
dem deliberantium genus pellatur e medio; O III, 
37. cave Catoni anteponas ne istum quidem ipsum; 
Lae 10. vita quidem talis fuit ..., ut ..; Lae 12. 
cum illo (Seipione) quidem ... actum optime est; 
Lae 15. utrique nostrum gratum admodum fece- 
ris; Lae 16. quae disputari de amicitia possunt, 
ab eis censeo petatis, qui ista profitentur; Lae 17. 
hos quidem ab hoc sermone remoreamus; Lae 32. 
audiamus; Lae 88. id primum videamus; Lae 36. 
quae causa est, cur amicitiam funditus tollamus 
e vita? Lae 48. angor iste ... non tantum valet, 
ut ..; Lae 48. hoc quidem ... constet; Lae 50, 
ut ii, qui superiores sunt, summittere se debent 
in samicitis, sico quodam modo inferiores || se || 
extollere; Lae 72. primum danda o est, ne..; 
Lae 78. quamquam blanda ista vanitas apud eos 
valet, qui ..., tamen etiam graviores ... admo- 
nendi sunt; Lae 99. ad illa prima redeamus; Lae 
100. licet inrideat, si qui vult; P 8. quiequid 
est laudabile, idem ... expetendum vider decet; 
P 19. bonus vir et sapiens ... miser esse nemo 
potest; P 19. mundum efficere moliens deus ter- 
ram primum ignemque iungebat; Ti13. — (inter- 
rog.): quam ob rem tandem .. (Epicurus) non sa- 
Liefacit FI, 15. — cum, quam ob rem ita opor- 
teret, nibil haberer comprehensi; A Il, 23. satis 
... argumenti .., q. illa, quae prima sunt adscita 
natura, diligamus; F II, 17. eorum in aliis satis 
esse Causae, q. quibusdam anteponerentur; F II, 


51. eorum ... partim satis habere causse, q. 
reicerentor; F Ill, 51. quid .. attulerit, q. ab 
inventoribus ... dissentiret; FIV, 14. cenuse cur 


(| cum || Zenoni non fuisset || causam Z.n. fuisse |, 
q. a superiorum auctoritate discederet; F IV, 44. 
nihil est .. aliud, q. mihi percipi nihil posse 


183 


obeo 


videatur; F V, 76. quidnam diei potest, q. C., 
Fabricio tolerabilis ea fuerit, alii ne- 
gent se ferre posse? ‚56. in quo (libro) 
multa disputat, q. is, qui torqueatur, ... beatus 
esse non url, Y,24. qui (di) q. colendi «int, 
non intellego; N I, 116. si nihil queam disputare, 
q. quidque fiat; DI, 109. nec in ipsa atomo mu- 
tationis aliquid factum est, q. naturalem motum 
sui ponderis non teneret; Fa 47. nescis.... meum 
illud iter ob praeclarissimas res a me gestas esse 
susceptum? 30. ita aperte cepit pecunias ob 
rem iudicandam, ut ..; F IL, 54 Tubuli de 
1. To eapta ob rem iudicandam; NIIT, 74. ut 


L. Thorius) in acie sit ob rem publicam inter- 
ectus; F OH, 63, tot > viros ob rem pu- 
' blicam interfectos; T I, 32. scelera: f. impo- 
tentiaın. - nos ob aliqua acelera suscepta in vita 
superiore poenarum luendarum causa natos esse; 
fr V, 95. nec meliores ob eam scientiam nec 
beatiores esse possumus; R I, 32. superbilo- 
quentiam: j. impotentiam. dieitur (Romulus) 
ab Amulio ... ob labefactandi regni timorem 
ad Tiberim exponi iussus esse; RIIl,4. quom se- 
veritas eorum (morum) ob alia vitia cecidisset; 
LI, 38. alias... (membra videntur esse donata) 
nullam ob utilitatem; FI, 18. Aegypti nul- 
lam beluaım nisi ob aliquam utilitatem ... con- 
secraveront; N I, 101. 

part. perf.: f. amieitiam, rem. scelera. 

Gerund.: f. Graeciam. rem. 


obaeratus, veriäufldet: quod ... obaera- 
tos .„. pecunia sua liberavisset; R II, 38. 


obdormisco, einschlafen: I. unperfön- 
fi: quid melius quam in mediis vitae laboribus 
obdormiscere? T I, 117, 

I. algs: Endymion ... 
Latmo obdormirit, ... nondum ... 
rectus; T I, 92. 


obduco, vorziegen, überziehen, verhülen, be- 
beden, einziehen, teinfen: alqd: superiora superciliis 
obducta sudorem a capite ... defluentem repel- 
lunt; N II, 143. 

animantes: pluma alias (animantes), alias 
squama videmus obductas; N II, 121. 

Aurigam: Auriga »sub laera Geminorum ob- 
ductus parte feretur«; N II, 110. 

eallum: ipse labor quasi callam quoddam ob- 
ducit dolori; T II, 36. quorum (Corinthiorum) 
animis diuturna cogitatio callum vetustatis ob- 
duxerat; T III, 583. 

corpus: redditur .. terrae corpus et ita loca- 
tum ... quasi operimento matris obdueitur; L II, 
56. 

tenebras: posteaguam Arcesilas ... conatus 
est clarissimis rebus tenebras obducere; A II, 16. 
quas illi (po&tae) obducunt tenebras! R IV, 9. 

terram: } quam [|quod || quom proxumi fece- 
rant obductaque terra erat; L II, 68. 

truncos: obducuntur .. libro aut cortice trunci; 

venenum: qui (Theramenes) cum .. 
ut sitiens obduxisset; T I, 96. 


obdureseco, unempfindfih werden: algs: 
quis contra studia natnrae tam vehementer obdu- 
ruit, ut..? F IH, 37. qui... obduruisse .. iam 
sese contra fortunam arbitrantur; T IH, 67. 


obeo, untergegen, fterben, fic unterziehen, über» 
nehmen, antreten, befuchen, bereifen: IL. algd: en .. 
unde quo modo obitura (sint); 


L1. Pa Anis 


ut nercio quando in 
est exper- 


. venenum 


obeo 


sol: quis in reliquis orientie aut obeuntis solis 
ultimis ... partibus tuum nomen audiet? R VI, 22. 

II. algd: multa mihi ipsi ad mortem tempestiva 
un quae ||quam|] utinam potuissem obire! 

Aegyptum, al.: cum ... censor .. fueris et 
obieris Kg Aegyptum, Syriam, Asiam, Grae- 
ciam; R VI, 11. 

celebrationes, coetus: natura ... impellit 
.., ut (homo) hominum coetus et celebrationes et 
esse et a se obiri velit; O I, 12 

diem: qui diligentissime semper illum diem et 
illud munus solitus esses obire; Lae 7 

legationem: quam (legationem) ante censtram 
obiit; A II, 5. 

mortem: si (Pompeius) mortem tum obisset; 
T1, 86. f, algd. 

munus: f. diem. 

regiones: cur (Pythagoras) tantas regiones 
barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? 

sacra: »sacra sollemnia || solemnia |} obeunto«; 
L IL, 19, 


obf— |. off— 


obicio, entgegenwerfen, entgegenftellen, preid- 
er andfegen, vorhalten, barbieten, borwerfen: 
. quod: in - (oratione Cato) obiecit ut pro- 
brum M. Nobiliori, quod is in provinciam poötas 
duxisset; T I, 8. 

U. algqgm: non cum Latinis decertans pater De- 
cius, cam Etruscis Glius, cum Pyrrho nepos se 
hostium telis obiecissent; T 1,89. cunctarı illum 
a) diutius in vita fortunae obiectum; 


algd: ut quiequid obiectum est, quod modo a 
natura non sit alienum; TV,98. si (di) ea nobis 
obiciunt, quorum nec acientiam neque explanato- 
rem habesmus; D II, 131. 

aggerem: maximo aggere obiecto; R II, 11. 

divitiss: huic tu viro quas divitias obicies? 
quae imperia? quae regna? R III, 40. 

dolorem: interdum obiciebatur animo metus 
quidam et dolor; T II, 10. 

errorem: erroris obieiundi causa; 1, II, 47. 

formas: obiciuntur etiam saepe formae, quae 
. nullae sunt, speciem autem offerunt; D I, 


imbecillitatem: cum obieimus maerentibus 
inbecillitatem animi ecfeminati; T IV, 60. 

imperia: f. divitias. 

magnificentiam: quom esset obiecta magni- 
ficentia villae Tusculanae; L IU, 30. 

metum: f. dolorem. 

offam: necesse est .. offa obiecta cadere fru- 
etum ex pulli ore; DI, 27. 

probrum: f. I. — regna: f. divitias, 

rem: (animal) non potest obiectam rem perspi- 
cuam non adprobare; A II, 38. obiecta terribili 
re extrinsecus; A II, 48. nulla res obiecta im- 
pediet, quo minus (animus) percipiat, quale quid- 
que sit I est ||; TI,47. cam .. aliqua iis Ta 
et honesta res obiecta est || obiecta |; O IL, 37. 

signum: obnuntiatio Ateii ... signo obiecto 
monuit Crassom ..; D I, 30. neo eam rem {C. 
Flaminius) habuit religioni obiecto signo, ... ne 
committeret proelium; D I, 77. 

speciem: plerique ... vieti et debilitati ob- 
iecta specie voluptatis; F I, 47. simul obiecta 
species est cuiuspiam, quod bonam videntur; TIV, 
12. species dumtaxst obicitur quaedam; num 
etiam, cur ea beata sit, cur aeterna? N I, 107. 
cum .. aliqua species utilitatis obiecta est, com- 
moveri necesse est; O III, 35. 


784 obiurgo 


visum: si tale visum obiectum est a deo dor- 
mienti, ut probabile sit; A II, 49, huic (parti 
animi) omnia visa obiciuntur a mente ac ratione 
vacua; D 1, 60. deosne inmortalis ... obicere iis 


en visa quaedam tortoosa et obscura; 
U, 129. visum est .. tale obiectum dormienti, 
ut ..; DIL, 143. visum obiectum inprimet ... in 


animo suam speciem; Fa 49. j 
utilitatem: quod nulla utilitate obiecta dele- 
etentur animi; F V, 50. 


obiectus, Entgegenftellen: eadem .. obieetu 
suo umbram noctemque efficiat; R IV, 1. 


obituß, tntergang, Tob: I, 1. admisceo: 
»sortus ubi atque obitus partem admiscetur in 
unam«; N II, 108, . 

cognosco: soli .. ex animantibus nos astrorum 
ortus, obitus cursusque cognovimus; N I, 153. 
qui solis et lunae religquorumque siderum ortus, 
obitus motusque eognorunt; DI, 18. — 

eonficio: non .. omnium ortus |] interitus |] 
atque obitus natura conficiet; D II, 37. 

perdisco: maius est .. has contortiones ora- 
ee quam signorum ortus obitusque perdiscere; 

a 17. 

petesso: »Phoebi fax ... praecipitis caeli par- 
tis obitusque petessens«; D I, 18. 

2. converto ab: »se .. (Iovis satelles) obitu a 
solis nitidos convertit ad ortus«; D I, 106. 

II, 1. commoveri: (possent) sestus maritimi 
fretorumque angustise ortu aut obitu lunae com- 
moveri? N IL, 19, a: i 

2. post: „pectora diu tenet desiderium*, sicut 
ait Ennius, „post optimi regis obitum*; R I, 64. 
quantum tenuerat (populum Romanum) post obi- 
tum vel potius excessum Romuli desiderium; 
R 11, 52. 


obiurgatio, Zabel, Berweis: I. caret: 
babenda ratio ... est, primum ut monitio acer- 
bitate, deinde ut obiurgatio contumelia careat; 
Lae 89, 

habet: quod acerbitatis habet obiurgatio; Ol, 
137 


incidunt: obiurgationes etiam non numquanm 
insidunt necessarise, in quibus utendum est for- 
tasse et vocis contentione maiore et verborum 
gravitate acriore; O I, 136. h - 

vigent: cohortationes, consolstiones, interdum 
etiam obiurgationes in amicitiis vigent maxime; 

U, 1. avellere: qua hunc obiurgatione aut quo 
potius convicio  Tlzce | a tanto errore coner 
avellere? O III, 88. 

2. in: f, L incidunt, 


obiurgator, Zabter: I. diseunt, al.: 
qua quidem in causa et benivolos || benev. |] ob- 
iurgatores placare et invidos vituperntores con- 
fatare possumus, ut alteros reprehendisse paenitent, 
alteri didicisse se gaudeant; N I, 5. 

HU. convinco: ut obiurgatores suoa Convinceret; 
DI ı1. 

placo: j. I. 


obiurgo, taeln, jelten: alqm: in extre- 


mis Niptris (Ulixes) alios quoque obiurgat; T I 
50. ipsius rd, | causa, qui obiurgetur, esse 
susceptum; O 1, 137. peccasse .. se non angun- 


tur, obiurgari moleste ferunt; Lae 90, 
amicos: et monendi amici saepe sunt |] sunt 
saepe, al. || et obiurgandi; Las 88, 


oblestamentum 


obleetamentum , unterhaltung: 1. 
sum: ita venusta habeantur ista, non ut vincla 
virorum sint, sed ut oblectamenta puerorum; P 38. 

IL nosco: ut mene senectutis requiem || requie- 
tem || oblectamentumque noscatis; C 52, 

persequor: possum persequi permulta oblecta- 
menta rerum rusticarum; Ü 55. 


obleectatio, Genuß, Quft: I, 1. est: quae 
ista potest esse oblectatio deo? quae si esset, non 
es tam diu carere potuisset; N I, 22, quae esset 
oblectatio valentium, qui vietus aut cultus? O II, 


15. 

zn f. est; N I, 22. II, 1. confero. 

. sum: non solum beatse vitae istam esse ob- 
lectationem videmus, sed etiam leyamentum mise- 
riarum; F V, 58. f. 1. 

II, 1. adfero: istorum disputatio ... vereor ne 
non tantum videatur adtulisse negotii hominibus, 
quantam oblectationem; R I, fr 5. fr V, 42. 

confero: sive oblectatio quaeritur animi re- 
ge curarum, quae conferri cum eorum stu- 

iis potest? O 11, 6. 

habeo: indagatio ipsa reram cum maximarum, 
tum etiam oceultissimarum habet oblectationem; 
A Il, 127. cum .. non habeant ingenuas ex do- 
ctrina oblectationes; F V, 56. 

iudico: otii oblectationem hanc honestissimam 
indieo; Al, 11. 

pario: auribus oblectatio m 5 parta est tem- 
perata varietate ... sonorum; T I, 62. 

uaero: j. confero, 

. elliptifdh: haec oblectationis; illa necessita- 
tis; N II, 150. 

3. careo: [.L1. N I, 22, 

II, 1. plenus: in eadem (amicitia Seipionis 
mihi) requies plena obleetationis fuit; Lae 108, 

2. necessarius ad: artes .. eficimus partim 
ad usum vitae, partim ad oblectationem necessa- 
rias; N, 

IV. cum: alterius mens rationibus agitandia ex- 
a alebatur cum oblectatione sollertiae; 


oblecto, ergößen, erfreuen: alqm: cum 
eorum (doctissimorum hominum) inventis scriptis- 
que se oblectent; R I, 28. ubi se oblectare sine 
interpellatoribus posset; O III, 58. quas (res) si 
exequi nequirem, tamen me lectulus meus oblecta- 
ret; C 38, num .. horum senectus miserabilis 
fuit, qui se agri cultione oblectabant? C 56. 

animum: enumeratio exemplorum, non ut ani- 
mom wmalivolorum |Imalev.|] oblectet, adfertur, 
sed ut ..; T IU, 60. 

virtutem: ne illa (virtus) se multis solaciis 
oblectat; R IH, 40. 


obligo, binden, hindern, belaften, verbinden, 
verpflichten: alqm: snepe etiam legum iudiciorum- 
que poenis obligantur; F I, 47. a quo (medico) 
obligetur; T U, 38. est... periculum, ne aut 
neglectis iis (auspiciis rebusque divinis) impia 
fraude aut susceptis anili superstitione obligemur; 
DI,7. qua (sponsione) obligamur deo; L II, 41. 

rincipes sint patria et pärentes, quorum bene- 
Bcis maximis obligati sumus; O I, 58. ii ne ob- 
ligari quidem beneficio volunt; O II, 69. 

filium: [ut ... secundo eum (filium) obliget 
militiae sacramento]; O I, 36 

locum: statuit .. collegium locum publicum 
non potuisse privata religione obligari; L IL, 58. 

volnus: ut volnus obliget; HI, 39. qui 
(Aesculapius) ... primus .. volnus dicitur obliga- 
visse; N 57. 

u. 


185 


obliviscor 


oblimo, mit Schlamm überziehen: mollitos 
.. et oblimatos agros ad serendum (Nilus) relin- 
quit; N II, 180. 


oblino, bejubeln: geram morem vobis et me 
oblinam sciens; RB Ill, 8. 


obliquus, jöräg, iöief: alqs: (eos) partim 
obliquos, partim transversos, partim etiam adver- 
sos stare vobis; R VL 20 

ecorpus: »exinde Orion obliquo corpore nitens«; 
N U, 113. 

motus: si animal omne, ut vult, ita utitur 
motu sui corporis, prono, obliquo, supino; DI, 120, 


oblitesco, fich verbergen: quibus .. tem- 
poribus a nostro er oblitescant (di) rursus- 
en terrorem incutiant rationis expertibus; 
Ti 87. 


oblivio, Vergefien, Bergefienheit: I. capit: 
maxume .. adducuntur plerique, ut eos iustitiase 
eapiat oblivio; O I, 26. 

est: non est .. in nostra potestate fodicantibus 
iis rebus, quas walas esse opinemur, dissimulatio 
vel oblivio; T III, 35. 

II. ars: Themistocles .., cum ei Simonides ... 
artem memorias polliceretur, „oblivionis“, inquit, 
„mallem*; FH, 104. 

II. deleri: quae.... vel oblivione vel vetustate 
delentur; N I, 28, 

exstingui: sermo ...ille... oblivione posteri- 
tatis extinguitur; R VI, 25. 

leniri: motus animi, sollicitudines aegritudines- 
que oblivione leniuntur; T V, 110. 

obrui: ut .. adversa quasi perpetua oblivione 
obruamus; FI,57. si prima quaeque bene ab eo 
(sapiente) consulta atque facta ipsius oblivione 
obruentur; F II, 105. 

obsoletus: quos (antiquos mores) its oblivione 
obsoletos videmus, ut ... jam ignorentur; R V, 2. 


obliviosus, vergehlih: quos ait Caecilius 
„comicos stultos senes“, has || hoc|| significat 
credulos, obliviosos, dissolutos; C 36. 


obliviscor, vergefien: I abfolut: qui 
... reapondisse dieitur oblivisci se malle discere; 
A II, 2. tu oblivisci iubes, quod contra naturam 
est? T III, 35. 

U, 1. indirecte Frage: quid tibi dicendum sit, 
oblitus es; F 11,98. obliviscemur .., quae virtuti 
ipsi principia dederimus; F IV, 40. an oblivisci- 
ımur, quantopere in audiendo ... moveamur? F V, 
62. obliti mihi videntur, quae 5 fecerint |] iece- 
rint, al.|] principia naturae; F V, 72. an .. ob- 
litas es, quid ıinitio dixerim? N II, 2. nec.. 
quemguam senem audivi oblitum, quo loco thesau- 
rum obruisset; C 21. 

2. Infinitiv: quod ... in redeundo ... 
cari esset oblitus; N II, 11. 

8. acc. c, inf.: (isti) obliti naturam omnem ap- 
petendarum rerum ita late patere, ut ..; FIV,42, 
oblitine sumus hoc nunc nobis esse propositum? 
TI 81. 

III, 1. alicuius: nec tamen Epicuri licet ob- 
livisci, si cupiam; F V, 3. huic (Epicuro) ... non 
multum differenti a iudicio feraram oblivisei lice- 
bit sui? T V, 78. . \ 

commodorum: ut utilitatem civium sic tuean- 
tur, ut, quaecumque agunt, ad eam referant obliti 
commodorum suorum; O I, 85. . 

corporie: —_ (hominis natura) oblivisceretur 
corporis; F IV, 38. 

institutionis: quae .. natura zuae primae 

institutionis oblita est? F IV, 32. 


auspi- 


obliviscor 


liberalitatis: oblitus liberalitatis mene .. 
plura complector; N I, 67. 

malorum: iubes me bona cogitare, oblivisci 
malorum; T III, 35. obliviscor etiam malorum, 
ut iubes, eoque facilius, quod ..; T II, 87. 

rerum: omnium ceterarum rerum obliti; F V, 


vitiorum: est .. proprium stultitiae aliorum 
vitia cernere, oblivieei suorum; T III, 73 

2. algd: Polyaenus ..., num illa etiam, quae 
sciebat, oblitus est? A II, 106. memini etiam, 
quae nolo, oblivisei non possum, quae volo; FI, 
104. [quod se oblitum nescio quid diceret; O I, 
40. quasi aliquid esset oblitus; O III, 113. 


obmutesco, verftummen: algs: si quis 
obmutescere concupierit; F IV, 7. Aius iste Lo- 
quens, cum eum nemo norat, et aiebat et loque- 
batur ...; posteaquam et sedem et aram et nomen 
invenit, obmutuit? D II, 69. num .. hunc (So- 
phoclem), num Homerum, ||num || Hesiodum, Si- 
monidem, Stesichoram, num ... Diogenem Stoi- 
cum coögit in auis studiis obmutescere || obmu- 
tiscere | senectus? C 28. 

dolor: videsne, ut obmutuerit non sedatus cor- 
poris, sed castigatus animi dolor? T II, 50. 

homines: vel si ignorarent id homines, vel si 
obmutuissent; F II, 5 


obnubilus, ummöflt: quae ... timeretis, 
-.. „pallida Leti, obnubila tenebris loca® ; TI, 48. 


obnuntiatio, Meldung böfer Vorzeichen, 
Warnung: I. adfert, al.: veram .. fuisse obnun- 
tistionem ... exitus adprobavit; quae si falsa 
fuisset, nullam adferre potuisset causam calamita- 
tis; D I, 29 

fingit, al.: non .. obnuntiatio Ateii causam 
finxit calamitatis, sed signo obiecto monuit Cras- 
sum, quid eventurum esset, nisi cavisset. ita aut 
illa obnuntiatio nihil valuit aut, si, ut Appius id- 
dieat, valuit, id valuit, ut peccatum haereat ..; 


l. = eglego: dirarum obnuntiatione neglecta; 


obnuntio, töfe Borzeihen melden, warnen: 
non in eo est culpa, gu obnuntiavit, sed in eo, 
qui non paruit; D I, 29. 


oboedientia, Schorfem: 1. sum: si ser- 
vitus sit, sicut est, oboedientia fracti animi et ab- 
iecti et [|abiecti|] arbitrio carentis suo; P 35. 

I. abicio: relinguunt .. (appetitus) et abiciunt 
oboedientiam nec rationi parent; O I, 102. 


. oboedio, aehorden: I, 1. facilitas: ut 
Shis imperari corporis membris propter oboediendi 
facilitatem; R Ill, 37. 
2. civis: »magistratus nec oboedientem et no- 
xium |Jinnoxium || eivem ... cohercetor; L II, 6. 
eorpus: eum .. (animum deus) ut dominum 
aus imperantem oboedienti praefecit corpori; 


pars: haec (ratio) ut imperet illi parti animi, 
quae oboedire debet; T II, 47. 

II. alicui; ut, qui adhuc voluntate nobis oboe- 
diunt, terrore teneantur; R III, 41 

eonsilio: f. rationi; O I, 79. 

cupiditati: recte solus (sapiens appellabitur) 
liber nec dominationi cuiusquam parens nee oboe- 
diens cupiditatı; F II, 75. 

deo: et hie (mundus) deo paret, et huic oboe- 
diunt maria terraeque; L III, 3. 

dominis: dum .. his ||iis | (dominis) oboe- 
diet; P 88. 


186 


obruo 


magistratibus: ut obtemperent oboediantque 
magistratibus; L III, 5. 

naturae: nulli .. est naturae oboediens aut 
subieetus deus; N II, 77. hominem naturae oboe- 
dientem homini nocere non posse; O II, 25. 

praecepto: hie ... ve it et oboediet prae- 
cepto illi veteri; T V, 36. 

rationi: quae (temperantia) est moderatio cu- 
piditatum rationi oboediens; F ll, 60. cum om- 
nis perturbatio sit animi motus vel rationis expers 
vel rationem aspernans vel rationi non oboediens; 
T III, 24. ut (corpus) oboedire consilio rationique 
ossit in exsequendis negotiis; O I, 79. eflicien- 
um .. est, ut adpetitus rationi oboediant; Ol, 
102. ut... appetitum rationi oboedientem prae- 
beamus; O 1, 192. appetitiones ... oboedientes 
eflicere rationi; O Il, 13 

Soli: cum ... infra .. Martem duse (stellae) 
Soli oboediant; N II, 119. 

voluntati: quem ad modum .. oboedire et 
parere voluntati architeeti aör, ignis, aqua, terra 
potuerunt? N I, 19. 

voluptatibus: inpulsu .. libidinum voluptati- 
bus oboedientium; R VI, 29. 


obrepo, seraniäleigen, fi einfchleicen: 
adulescentia: f. senectus; C 4. 

imagines: nullae.. imagines obrepunt in ani- 
mos dormientium extrinsecus; D II, 139. 

senectus: obrepere aiunt eam (senectutem) 
eitius, quam putassent |] putavissent ||; C 4. qui 

. eitius adulescentiae senectus quam pueritise 
adulescentia obrepit? C 4. semper .. in his stu- 
diis Jaboribusque viventi non intellegitur quando 
obrepat senectus; C 38. 


obrigesco, erftarren: cinguli: e quibus 
(eiugulis) duos maxime inter se diversos ... obri- 
guisse pruina vides; R VI, 21. 

p&rs: quod pars earum (regionum) adpulau solis 
exarserit, pars obriguerit nive pruinaque longinquo 
solis abscesau; N L 24. 


obrogo, die volle Giltigteit nehmen, ändern: 

buic legi nec obrogari fas est neque derogari ex 

u licet neque tota abrogari potest; 
F} * 


obruo, überffätten, überladen, bebeden, ver- 
graben, verbergen, verbunfeln: alqgm: cum obrue- 
rentur copia sententiarum atque verborum; TI, 3. 
Cyrailum quendam suadentem, ut ... Xersem 
ji Xerxem || reeiperent, lapidibus obraerunt; 
O0 11, 48, 

algd: is, etiamsi quid obrutum erit, poterit 
eruere; F IV, 1 

adversa: ut.. adrersa quasi perpetaa oblivione 
obruamus; F I, 57. 

Aegyptum: cum tota aestate obrutam opple- 
tamque (Aegyptum Nilus) tennit; N II, 130. 

aestimationem: ista rerum corporearum nesti- 
matio splendore virtutis et magnitudine obscure- 
tur et obruatur ... necesse est; F III, 45. 

eonsulatue: talis viri interitu sex suos obruere 
consulatus et contaminare extremum tempus aeta- 
tis; T V, 56, si prima quaeque bene ab eo (aa- 
piente) consulta atque facta ipsius oblirione ob- 
ruentur; F II, 105. 

dolorem: f. malnn; T II, 66. 

exercitum:; factum, ut ... nive Gallorum ob- 
rueretur exercitus; D 1, 81. 

malum: ea mala virtutis magnitudine obrue- 
bantur; F V. 92, tantulum .. (malum dolorem) 
esse, ut a virtute ita obruatur, ut nusquam apps- 
reat; T 1I, 66. ut id (malum) obruatur sapientia 
vixque appareat; T 80. 


obruo 

memoriam: ante... Salamina ipsam Hassan 
obruet quam Salaminii tropaei memorianı; u 110. 

ova: testudines .. et erocodilos dicunt ... ob- 
ruere ova; N II, 129. 

partes: an dubium est, quin virtus ita maxi- 
mam partem obtineat in rebus humanis, ut reli- 
quas obruat? F V, 91. 

ranas: ranae .. marinae dicuntur obruere sese 
harena solere et moveri prope aquam; N II, 125, 

Salamina: f. memoriam. 

sermonem: sermo ...ille ... obruitur homi- 
»um interitu et oblivione posteritatis extinguitur; 
R VI, 25 

thesaurum: neo .. quemquam senem audivi 
oblitum, quo loco thesaurum obruisset; C 21. 

voluptates: quae minimae sint voluptates, eas 
obscurari saepe et obrui; F IV, 29. 


obscene, anftößig, unfittliß: dico: latro- 
einari, fraudare, adulterare re turpe est, sed dici- 
tur non obscene; O I, 128 

excito: cuius (Mercurii) obscenius exeitata na- 
tura traditur; N Ill, 56. 


obscenitas, Unanftändigfeit: I. vacat: 
nec actio rerum illarum aperta na vacat 
nec orationis obscenitas; O I, 12 

II. adhibeo: si rerum turpitudini adhibetur 
verborum obscenitas; O I, 104. 


obscenus, anftößig, unfittliß: algd: illud 
Antipatri Cyrennie! est id quidem paulo obscenius; 
TV, 112, quod .. facere turpe non est, modo 
oeculte, id dicere obscenum est; Ol, 127. liberis 
dare operam re honestum est, nomine obscenum; 
0 1, 128. ita taetra quaedum (Posidonius collegit), 
ita "obscena, ut diotu quoque videantur turpia; 
01,159. 

genus: unum (iocandi genus) inliberale, petu- 
lans, fagitiosum, obscenum; OÖ I, 1 

voluptas: quod (bonum) .. . obscena voluptate 
capiatar; F II, 7. multa sunt audienda etiam de 
obscenis voluptatibus; F II, 68. obscenas volupta- 

‚in medio sitas esse dieunt; T V,94, quod 

(bonum) sit seiunotum a delicatis et obscenis vo- 
luptatibus; N I, 111, 


obscuratio, Berbunfelung, Be 
I, apparent: licebit ... quaerere ... de istis 
ipeis obscurationibas, quas Pr exi uitatem vix 
aut ne vix quidem appareant; F I 

consequitur: in quibus En, 2 eorum exigui- 
tatem obscouratio consequitur; 

DO, 1. facio: quibus „. in ne tanta ob- 
seuratio non fit; F IV, 80. 

2. quaero de: f. I. apparent. 

UL Umftanb: in intentu Romuli, } qui || qui 
in|] obseuratione solis est factus ||} factus, ra- 
ptus || ; fr V, 54. 


obscure, buntel, undeutlih, unverftändlic, 
geheim: admoneo: quam .. ob causam tam est 
obscure admonitus, ... potius rt aperte then- 
saurum quaerere iuberetur? D 1 

cerno: aut nihil superum aut obscure admodum 
ternimus; A fr 10. 

dico: hoc etiam Platonem in Timaeo dicere 
ge uidam arbitrantur, sed paulo obsourius; A II, 123. 
acuvianus Amphio »quadrupes tardigrada« nr 
cum dixisset abe scurius, tum Attici respondent: 
non intellegimus, nisi si aperte dixeris«; D II, 133. 

dissero: quam argute, quam obscure etiam 
contra Stoicos (nobis erit) disserendum! A I, 7. 

expono: breyiter sane minimeque obscure ex- 
posita est .. ante... ratio; A 1, 


8 


obscuro 


fero: mendicitatem tuam numquam obscure tu- 
lieti; P 45. 

memoro: Heraclitus, „cognomento qui sxorsıwrög 
perhibetur, quia de natura niwis obseure memora- 
vit;“ F IL 15. 

sum: duo ... fratres ... auctores legum fuisse, 
alterum ... palam, alterum ... obscurius; A II, 18. 


obscuritas, Dunteieit, Unverftändlicfeit, 
Unflarheit, Unberühmtheit: I. est: etsi ... om .. 
est et in ipsis rebus obscuritas et in iudieiis nostris 
iofrmitas, ub ..; A IL, 7. in his (rebus) est . 
aliqua obscuritas; TI78. 

facit: cum rerum obscuritas, non verborum, 
facit, ut non intell atur oratio; FU, 15. 

inest: inest in rebus ipsis obscuritas; F IV, 2. 

pertinent: en obscuritates et aenig- 
mata somniorum? D II, 132, 

U. contexo cum: (Plato) leporem Socraticum 
subtilitatemqgue sermonis cum obscuritate Pytha- 


gorae ... contexuit; R I, 16. 
dissero de: de obscuritate naturae (dissera- 
mus); A IL, 147. 


II. latebra: adhibuit etiam latebram obsouri- 
tatis, ut ijidem versus alias in aliam rem posse 
accommodari viderentur; D I, 111. 

IV, 1, instituere: eertamen instituit non par- 
tinacia, ... sed earum rerum obscuritate; A ], 44. 

involri: latet (causa) fortasse obscuritate in- 
voluta naturac; D I, 35. 

oceultari: quae naturae obscuritate occultan- 
tur; F V, 51. 

2. pro: modo satis illa dilucide dixerimus pro 
rerum obscuritate; T IV, 33. 

propter: quod eflieiat multa improvisa et ne- 
copinata nobis propter obscuritatem ignoratio- 
nemqus causarum; A I, 29. quorum 1 quaram Mi 

prima aetas propter humilitatem et n scurits- 
tem in hominum ignoratione versatur; OÖ II, 45. 


obscuro, verbunteln, verbergen, vergeffen 
maden: alqd: obscurari quaedam nec apparere, 
quis valde parva sint; FIV, 29. quid obscuretur 
aut intereat; F IV, 31. obscurentur etiam haec 

. in vita beata; F IV, 31. omnis ista necesse 
est obscurari nec apparere; F V, %. quam (po- 
tentiam) etiamsi neglecta amicitis coonsecuti sint 
|| sunt || , obacuratum iri arbitrantur; Lae 68, f. con- 
sustudinem. 

aestimationem: ista rerum corporearum aesti- 
matio splendore virtutis et magnitudine obsoure- 
fur et obrustur ... necesse est; F II, 45 

bona: ut ab his og animi) ai et ex- 
terna obscurentur; T V, 

consuetudinem: MR ie -.. ab omni 
consuetudine, aus obscurari || quae obscurare |] 
volunt; AI, 4 

genera: ut Re etiam maioribus minora 
|| minora maioribus || (actionum genera); F V, 58, 

lumen: f. lumen, I, 1. obscuro (3 St. t.) ®. 

lunam: quae (umbra terrae) est meta noctis, 
ut eam (lunam) obscurari necesse sit; DL, 17 

nummum: nummus in Croesi divitiis obsoura- 
tur; F IV, 31. 

radios: (luna) subiecte atque opposita soli ra- 
dios eius et lumen obacurat; N I, 1 

regiones: quantae (tenebrae) quondam eru- 
ptione Astuneorum an finitimas regiones ob- 
scuravisse dicuntur; 

sidera: a (Sol), cum est an Ya 
omnibus (sideribus) solus apparet; N U 

solem: cum obecurato sole N factae 
essent repente; RI, 25. cum subito sole obscurato 
(Romulus) non conparuisset; R II, 17. 

99* 


obscuro 


speciem: tanta vis est honesti, ut speciem 
utilitatis obscuret; O II, 47. 

splendorem: obscurantis est omnem rn 
rem honestatis, ne dicam inguinantis; F V, 22. 

voluptatem: quae minimae sint voluptates, 
ens obscurari saspe et obrui; F IV, 29, una vo- 
ein rn obscuratur in illa vita voluptaria ; 


obscurus, dunkel, unverftändfich, undeutlich, 
unklar, unbelannt, unberühmt, verftedt: A. bei Enb- 
ftantiven: algs: interrogsti, dives pauper, olarus 
obscurus sit; A II, 92. Amphisraus et Tiresias 
non humiles et obscuri, ... sed clari et praestan- 
tes viri; DI, 88. ille... nimis etiam obscurus 
Euphorion; at non Homerus; D II, 133 (132). 

de Heraclitus obscurus, minime Democritus; 
D II, 133. 

alqgd: si... obscuriora sunt, quae videntur; 
AI, 53. si, quia obscura, concedo; A II, 
etsi habet haec Stoicorum ratio diflieilius quiddam 
et obscurius; F II, 15. ista osuisti, ... nt 
tam obscura, dilucide; FIV, 1. obscura .. quae- 
dam esse confiteor; F IV, 2, requires, si quid 
faerit obscorius; T IV, 10. obscuram deo nibil 
potest esse; N III, 38. litterae neque exrpressae 
neque Oppressae, ne aut obscurum esset aut puti- 
dum; O I, 1883 

cogitatio: mihi ... multo difficilior occurrit 
cogitatio, multo obscurior; T I, 51 

commendatio: prima illa commendatio ... 
incerte et obscura est; F V, 41, 

dietum, factum: nullum obscurum potest nec 
dietum eius esse nec factum; O II, 44. 

bistoria: obscura est historis Romana; R II, 


insigne: quo (insigni yeri) obscuro et oppresso; 
AU 36. ( 


intellegentiae: rerum plurimarım obscuras 
nec satis * intellegentias inchosvit |] enudavit, 
al.j]j; LI, 26 i 

maiores: qui magna sibi proponunt obscuris 
orti maioribus; O 1, Tıe. at 

natura: ut intellegeretis, quam esset obscura 
rung deorum); N III, 98. vis et natura quae- 
am significans aliquid per se ipsa satis certa, 
cognitioni autem hominum obacurior; D I, 15. 

nomen: quasi in familiam patriciam venerit, 

ibrenus) amittit nomen obscurius; L II, 6, sibi 

beant sapientiae nomen et invidiosum et ob- 
ecurum; Lae 18, 

oracula: quod erant multa (oracla) obscura, 
multa ambigua; D I, 116. oraculis ... volumen 
inplevit ... partim flexiloquis et obscuris, ... 
partim ambiguis; D II, 115. 

ostenta: quae (ostenta) si signa deoram pu- 
tanda sunt, ae tam obacura fuerunt? D x. 55, 

potta, sicus: poöta nemo, nemo sicus 
obscurus? B nr, 132. land 

quasstio: quae (afım ... quam vim ha- 
beant, obscura quaestio est; Fa 1. 

ratio: quid, si etiam ratio exstat artificiosae 
prassensionis facilis, divinae autem paulo obscu- 
rior? D I, 109. 

res: quid eum facturum putem de abditis rebus 
et obscuris? A II, 80. nec (Epicurus) de re ob- 
scur& ... aut artificioss, ... sed de illustri ... 
loquitur; F II, 15. rem videlicet difhieilem et ob- 
scuram| F II, 75. in rebus minime obsonris non 
multus est apud eos disserendi labor; F II, 40. 
ei ulla alia de re obscura adfirmare possem; T I, 
60. de re obscura atque difficili a te dietum esse 
dilucide; N 1,58. quia, quanto diutius considero, 
.. tanto mihi res ridetur obscurior; N 1, 60. de 
rebus et obscuris et incertis ad Apollinem censeo 


188 


obsequor 


referundum; D I, 122, quod quidam nimis ma- 
gnum studium ... in res obscuras atque difliciles 
conferunt; O I, 19, 

sensus: sensus .. non obscuros dieit, sed te- 
nebricosos; A II, 73. 

servitus: nbi ne obscura quidem est aut du- 
bia servitus; R 1, 47. 

signa: |. ostenta. 

somnia: multa (somnis) falsa. immo obacura 
fortasse nobis; D I, 60. obscurs somnia minime 
consentanen maiestati deorum; D II, 135. 

species: antecedit »obscura specie stellarum 
Cassiepia«; N II, 111. 

stella: si obscurior et quasi caliginosa stella 
extiterit; D 1, 180. 

visa: fuit .. divina beneficentia j beneficien- 
tie ] dignius ... elariora visa dare vigilanti quam 
obseuriora per somnum; D II, 126. deosne ... 
obicere iie (mortalibus) visa quaedam tortuosa et 
obscura; D II, 129. 

umbra: »unde animae excitantur obscura umbra 
opertae«; T I, 37. 

B. allein: a. genus: non iusti, non viri boni 
Inas genus est), versuti potius, obscari, astuti, 
allacis; O III, 57. 

b, I, 1. adsequor: quibus (ratione, regen ve 
tia) utimur ad eam rem, ut apertis obscura adse- 
quamur; N III, 88, 

dieo: dices iste ipsa obscura planius, quam 
dieuntur & Graeecis; T IV, 10. 

2. pregtedie: ad: negas te usque ad obscurs 


pepälı A a 

‚in: etiam & certis et inlustrioribus cohibes 
adsensum; hoc idem me in obscuris facere non 
einis; A II, 9. 


obseero, anflchen, beihiwören: I. alga: ob- 
secro, .. Torquate, haec dieit Epicurus? F II, 21. 

IL Imperativ: »iace, obsecro, in me rim co- 
ruscam fulminis!« T II, 21. 

UL alqm: obsecro ie, terrane tibi ... sata... 
videtur tanta vis memorise? TI, 60. »exelusit, 
revocat; redeam? non, si me obsecret«; N IIL, 72. 
sed, obsecro te, ita venusta habeantur ista .., 
ut ..; P38. »ut se edoceret, obaecrans Apollinem, 
quo sese vertant tantae sortes somnium«; D I, 42. 

fidem: »pro deum, popularium omnium, ommnium 
adulescentium clamo, postulo, obsecro, oro, ploro 
atque inploro fidem«; \ 1, 13. 

patrem: (filins) obsecrabit patrem, ne id fa- 
ciat; O II, 90. 


obsequium, Radgiebigleit: I. indulget, 
al.: obsequium multo molestius, quod peccatis in- 
dulgens praecipitem amicum ferri sinit; Lae 89. 
arit: quod in Andria familiaris meus dieit: 
sobsequium amicos, veritas odium parit«; Lae 89. 
U. adsum in: in obsequio ... comitag adsit; 
Lae 89, 
discedo a: quom animus ... a [Jab|] cor- 
poris obsequio indulgentiaque discesserit; LI, 60 
II. impelli: qui ... in fraudem obsequio inpelli- 
tur; Lae 89, 


obsequor, witjahren, nahgeben, folgen: 
I. alga: »me obstare, illos obsequi?« D I, 66. 

U. alicui: ne, dum huic obsequor, vobis mo- 
uam sim; F V, 8. quibus obsegui nollent; Lae 


„smiso: obsecuti amico cuipiam |] cuidaın |]; 
auspieiis: auspieiis plurimum obsecutus est 
Romulus; R II, 16, 
ceupiditati: cum huie (cupiditati) obsecoutus 
sis [es], illi est repugnandum; T V, 60. 


obsequor 


legibus: »dum sanctis patriae legibus obsequi- 
mur;« T I, 101. 

naturae: tunc obsequatur (homo) naturae, cum 
sine magistro senserit, quid natura desideret; 


studiis: tuis .. optumis studiis obsequemur; 


voluntati: obsequar .. voluntati tuae; FI, 17. 


obsero, bejäen: frugibus (terra) obsereba- 
tur; L II, 68, 


observatio, Beobachtung: 1. agnoseit: 
quae si a natura profecta observatio atque usus 
agnovit; D I, 131. 

est: aderi .. cuiquam potest ea, quae 
signißcari dicuntur extis, cogmita esse ab haru- 
spicibus observatione diuturna? quam diuturna 
ista fuit? DU, 28, quaedam observatio constans 

ue diuturna est, cum quid visum secundum 
rn sit, quid evenire et quid sequi soleat; D 

‚124. [adeo summa erat observatio in bello 
morendo]; O I, 36. 

facit: observatio diuturna ... 
fecit artem; D U, 146, 

valet: valet .. in fulguribus observatio diu- 
turna; D II, 42. 

O, 1. facio: »astrologorum signa in caelo quid 
fit || gi. BIETEN || quaesit, observat Iovis ||, 
cum .„,„ie ’ . 

2. consto ex: artificiosum (genus divinandi) 
constare partim ex coniectura, partim ex observa- 
tione diutuma; D II, 26. 

sum in: sin autem nihil esse in observatione 
putant; D I, 113. 

IL algd: {. I 1. 

IV, adferre: adfert .. vetustas omnibus in re- 
bus ET a observatione incredibilem scientiam; 
DI, 109. 


cognosei: f. 1. est; D II, 28. 

dicere: non... sumus ii nos augures, qui avium 
reliquorumve signorum observatione futura dica- 
mus; D II, %. 

discere: est .. ars in is, qui novas res con- 
a ER: veteres observatione didice- 
runt; ‚9. 

efficere: Chaldaei ... diuturna obserratione 
siderum scientiam putantur effecisse, ut praediei 
posset ..; DI, 2. 

inveniri: si... neque deus est effector somnio- 
rom neque naturne || est|] societas ulla cum 
somniis neque observations inveniri potuit scientia; 
DU, 147. 

notari: quase .. extis, quae fulgaribus, quae 
portentis, quae astris praesentiuntur, haec notata 
sunt observatione diuturna; D I, 109. ita fit, ut 
.. observatione notari possit, quae res ... con- 
sequatur; D I, 126. 

sustentari: valetudo sustentatur notitia aui 
corporis et observatione, quae res ..; O II, 86 


observito, teagten, beobadten: motus, 
traiectiones: prineipio Assyrü ... traiectiones 
motusque stellaram obseryitaverunt; D I, 2, 

voces: neque solum deorum voces Pythagorei 
obserritaverunt, sed etiam hominum, quae vocant 
omina; D I, 102. 


observo, beobachten, lauern, barauf adten, 
halten, ‚verehren: I, 1. notare: quibus cursus 
rerum obseryando notatus est; D I, 127, quo 
modo .. baec infinita et semper nova ... obser- 
vando notare possumus? D II, 146. 

2, a. unper un: quam longinquo tempore 
observari potuit? D II, 28. 


notandis rebus 


789 


obsidio 


b. araneolae: ut in araneolis aliae quasi rete 
texunt, ... aliae autem ex inopinato observant; 
N I, 123, 

externi: quod (externi) aliis avibus utuntar, 
aliis signis, aliter observant, alia respondent; D II, 


U, 1. indir. $rage: f. II. nutum; T IV, 67. 

2. ne: nec (videtur vera amicitia) observare re- 
striete || stricte |, ne plus reddat quam acceperit; 
Lae 58 


a 58. 
$. ut: quod idem in dilectu consules observant, 
ut primus miles fiat bono nomine; D I, 


quom ... observetur .., ut casta corpora adhi- 
beantur; L II, 24. 
II. alqm: ut ... domi vicissim Laelium ... 


observaret in parentis loco Scipio; R I, 18. eos 

.. sie ut aliguo honore aut imperio aflectos ob- 
servare et colere debemus; O I, 149. qui simula- 
tione amieitiae coluntur et observantur temporis 
causa; Lae 26. 

alqd: est .. tibi edicendum, quae sis observa- 
turus in iure dicendo; F UI, 74. observata sunt 
haec tempore inmenso; D I, 12, haec observari 
certe non potuerunt; D II,33. quid est .., quod 
observatum sit in fulgure? D II, 42. quid (pe 
proficit), cum in earum en oras (fulmen 
iecit), in quibus haec ne observantur quidem? D 
U, 45. Nattae .. statun aut aera logum de caelo 
taota quid habent observatum ac vetustum? DII, 
47. quando .. ista observans quieto et libero 
animo esse poteris? D II, 83, quae.. observanda 
essent, multa constituit; R I, 9. ut ... cetera 
sic observentur, ut ..; O I, 51. quas et apud 
nos etin aliis civitatibus, ut quaeque optime mo- 
rata est, ita diligentissime observantur; C 68. [, II, 
3. D I, 102 

abruptionem: quae si suscipiamus, pedis offen- 
sio nobis et nabruptio corrigiae et sternumenta 
erunt observanda; D II, 84. 

facta, litteras: nee ii (vonopvlaxeg) solum 
litteras, ... sed etiam facta hominum observa- 
bant; L III, 46. j 

leges: intellego te .. alias in historia leges 
observandas putare, alias in poömate; LI,5. qui- 
bus ST latrones) pareant, quas observent; 
olL,4 


nutum: »lena delenita argento nutum obserra- 
bit meum, quid velim, quid studeam«; T IV, 67. 
hereditatis spes ... quem nutum locupletis orbi 
senis non observat? P 39. 

offensionem: f. abruptionem, . 

res: si causae non reperiantur istarum rerum, 
res tamen ipsae observari animadvertique potue- 
runt; D IT, 47. 

significationes: observatis longo tempore 
significationibus; D ], 12, 

signa: observatis ac notatis signis; D I, 34. 
»astrologorum signa in caelo quid fit ||sit]] ob- 
servationis | quaesit, observat Iovis |, cum ..!« 

’ 

somni&: somnis observari possunt? D II, 146. 

sternumenta: f. abruptionem. 

tempus: ut ... inimieitia (sit) ira uleiscendi 
tempus observans; T IV, 21. 

veraus: Sibyllae versus observamus; D II, 110. 


obsideo, bewohnen, bejegt Halten, belagern: 
alqm: qui ab hoste obsidentur; O UI, 56. 

locum: corporibus .. omnis obsidetar locus; 
NI,65. occupatis et obsessis urbis locis; L III, 19. 

umbilicum: »o sancte Apollo, qui umbilicum 
certum terrarum obsides«; D II, 115, 


obsidio, einiäliegung: (P. Deeius) incolu- 
mis exercitum obsidione liberavit; D 1, 51. 


obsigno 


7% 


obsurdesco 


obsigno, verfiegeln: algqd, matronam, 
naturam: parere quaedam matrona cupiens dubi- 
tane, essetne praegnans |] praegnas ||, visa est in 
quiete obsignatam habere naturam. rettulit. ne- 
gavit (conieetor) eam, quoniam obsignata fuisset, 
coneipere potuisse. at alter praegnantem |] prae- 
gnatem || esse dixit; nam inane obsignari nihil 
solere; D 11, 145. 

tabellas: tabellis obsignatis 
TV, 3. 


obsisto, entgegenftellen, fich entgegenftellen, 
wiberfegen, Widerftand eiften: I, 1. unperfönlid: 
causam ... ita popularem, ut non posset obsisti; 
L III, 26. obesistitur, quom agitur severe; L III, 34. 

2. algs: quodsi in omnibus his rebus obsistis; 
N 1, 98. 

causa: nisi quae causa gravior obstitisset; 
DI4 

vis: nisi quae vis obstitit; N II, 35. 

IL. quo minus: f. IIL naturae; N II, 35. 

II. alieui: (Pisistrato) quaerenti, qua .. re 
fretus (Solon) sibi tam audaciter obsisteret; C 72, 

blanditiis: quoniam eius (voluptatis) blanditiis 
non facile obsistimus; C 44. 

dolori: intelleges, quam sit obsistendum dolori; 
TI, 28. ut tamquam hosti sic obsistat dolori; 
Tu, 51. 

fato: qui (Epicurus) aliter obsistere fato fate- 
tur se non potuisse, niei ..; Fa 48. 

fortunae: qua (magnitudine . facile pos- 
set repugnari obsistique fortunae; F IV, 17 

hosti: f. dolori; T U, 51. 

iniuriae: qui .. non defendit neo obaistit, si 
potest, iniurise; O I, 28. 

naturae: cui (naturae) obsisti non potest; F 
II, 49, naturas obsisti nullo modo posse; T III, 
71. ceteris naturis multa externa, quo minus per- 
fieiantur, possunt obsistere; N II, 35. 

odiis: multorum .. odiis nullas opes posse ob- 
sistere; O II, 23. 

opinionibus: etsi maximam actionem puto ... 
obsistere opinionibus; A 11, 108. 
‚populo: quom aliquid ... obtineri, id est ob- 


agis mecum; 


sisti - populo, negatur; L III, 34. 
. u »Nonis Iunis soli luna obstitit et noxe; 


studiis: studiis .. generorum ... difüicile est 

. obsistere; Las 26. 

visis: summum munus esse sapientis obsistere 
visis; F III, 31. 

vitiis: quibus (vitiis) alii non facile possunt 
obsistere; O II, 87. 

IV. algd: »idem .. VMEEOREEe} fulgora |] ful- 
gura || atque obstita pianto«; L I, 21. 


obsolesco, obsoletus, veralten, 
vergehen: algd: haec, ... ne obsolescerent, reno- 
vabam, cum licebat, legendo; AI, 11. neque ego 
haec nunc sine causa tam vetera vobis et tam 
obsoleta decanto; BR U, 55. 

mores: quos (antiquos mores) ita oblivione 
obsoletos videmus, ut non modo non colantur, 
sed iam ignorentur; R V, 2. 

philosophi: quibus (Cyrenaicis philosophie) 
obsoletis; 6 III, 116. 

obSon0, Speife einfaufen: Socraten |] Socra- 


tem || ferunt ... respondisse se, quo melius cena- 
ret, obsonare ambulando famem; T V, 97 


obstipesco, ftanen: algs: »quidnam 
torpentes subito obstipuistis, Achivi?«e D II, 64. 

bubulcus: eius (Tagetis) ddspeetu cum obsti- 
puisset bubulcus; D II, 50. 


obstipus, feitwärts geneigt: »obstipum 
caput at ||a, ac|] tereti cervice reflexum obtutum 
in cauda maioris figere dicas«; N II, 107. 


obsto, im Wege ftehen, Hinderlich fein: 1. alqe: 
»me obstare, illos obsequi?« D I, 66. sustulit 
(Ga), quos obstare arbitrabatur; O III, 38. 

algd: si ... omnia removentur, quae obstant 
et impediunt; A II, 19. neque quiequam inter- 
iectum est, quod obstet, sed ..; A It, 80. sequi- 
tur, ut nihil paeniteat, nihil desit, nihil obstet; 
TV, 53. non modo in homine, sed etiam in ar- 
bore, quiequid supervacaneum sit aut usum non 
habeat, obstare; N I, 99, 2 

I. quo minus: quid .. obstat, quo minus 
(deus) sit beatus, si non sit bipes? N I, 95. 


obstringo, feflen, verpflihten, verftriden: 

alqm: qui se eo (parricidio) obstrinzerit; O II, 83. 

homines: haec .. opera ta multis et ad 

ry obstringendos homines accommodata; 
I, 65. 


obstruo, verliehen, verftopfen, veriperren: 
cognitionem: etsi .. omnis cognitio multis est 
obstructa dificultatibus; A I, 7. 

iter: qui (Scipiones) iter Poenis vel corporibus 
suis obstruere voluerunt; C 75. 
- pa ugs obstructas eas partes et obturatas esse; 

a 10. 


obstupefacio, tetäuben: illa .. (par 
animi), in qua feritas quaedam sit, ... cum sit 
inmoderato obstupefacta | extumefacta, al. j potu 
atque pastu; D I, 60. 


obstupesco ;. obstipesco. 


obsum, hinderli fein, haben: algs: multi 
.. et, cum obesse vellent, prufuerunt et, cum 
prodesse, obfuerunt; N II, 70. »men obesse, illos 
prodesse?« D I, 66. VEDRENGER 

alqd: cum appetitus ille animi aliquid ad se 
trahere coeperit consulto, quod sibi obsit; F V, 
28. qui gratificantur cuipiam, quod obeit üli; 
0142 

auctoritas: an in eo auctoritas nihil obest? 
mihi quidem videtur vel plurimum; AL, 60. ob- 
est plerumque iis, qui discere volunt, auctoritas 
eorum, qui s6 docere profitentur; NL1. 

benignitas: ne obsit benignitas et lis ipsis, 
quibus benigne videbitur fieri, et ceteris; oO 1,42. 

contagio: »me contagio mea bonis umbrare 
obsit«; T III, 26. j 2 

genus: genus hoc voluptatum optabile esse, si 
non obsit, prodesse numquam; A ‚ 

homines: homines howinibus obesse plurimuu; 
O U, 12. quin homines TEE hominibus et 
prosint et obsint; O II, 17. . 

invidia: ut ... neque locupletibus ad sua vel 
tenenda vel recuperanda obsit invidia; O II, 85. 

laniatus: quid .. mihi ferarum laniatus ob- 
erit nihil sentienti? T I, 104. Ta 

principes; neque solum (rin. priaeipen) ob- 
sunt, quod z- corrumpuntur, etiam quod 
corrumpunt; L III, 32. 

res: quae (res) noceant et obeint; ou, 12. 
ut ea res aut prosit aut certe ne obsit rei publi- 
cae; O IL, 72. quae res aut prodesse soleant aut 
obesse; O II, 86. ne 

sententia: ista sententia ... obest saepissime 
rei publicae; L Ill, 34. 

umbra: f, contagio. 


obsurdesco, taub werden: algs: obsur- 


obsurdesco 


descimus nescio quo modo nec ea, quae ab ea 
(natura) monemur, audimus; Lae 88, 

aures: hoc sonitu oppletae aures hominum ob- 
surduerunt; R VI, 19. 


obtego, beveden: quem ad modum os rese- 


791 


ctum []reiectum, al.|| terra obtegatur; L II, 55, | 


obtemperatio, &ehorjam: quodsi iu- 
stitia est obtemperatio scriptis legibus institutis- 
que populorum; L I, 42, 


obtempero (opt.), wiljahren, nagtommen, 

ordyen: I, 1. modus: neque solum his || iis |} 
magistratibus) praescribendus est imperandi, sed 
etiam civibus obtemperandi modus; L III, 5. 

2, a. unperfönlid: in quo si mihi esset optem- 
peratum; OÖ I, 35. 

b. algs: ut peccatum haereat non in eo, qui 
monuerit, sed in eo, qui non obtemperarit; D I, 
30. »olli .. optemperanto«; L II, 21. 
appetitus: ita fit, ut ratio praesit, adpetitus 
obtemperst; O I, 101. 

II. alieui: f. philosopho. 

auspiciis: cum auspicüs obtemperatum esset; 
DIE, 20. etiamsi (Flaminius) obtemperasset auspi- 
ciis; DD, 21. 

iussis: hominum vita iussis supremae legis ob- 
temperat; L III, 8. 

legi: fortitudo est .. adfectio animi legi sum- 
ınae in perpetiendis rebus obtemperans; T IV, 58. 

magistratibus: ut obtemperent oboediantque 
magistratibus; L II, 5. 

philosopho: qui (philosophus) optemperet 
ipse sibi et decretis suis pareat; T II, 11. 

praeceptis: quam (virtutem) alii ipsam tem- 
perantiam dicunt esse, alii obtemperantem tem- 
perantise praeceptie; T IV, 30 

rationi: gestire, laetari, haec omnia „morbos“ 
Graeci appellant, motus aniımi rationi non obtem- 
perantis; TIUI,7. quae est inmoderata adpetitio 
opinati magni boni rationi non ohtemperans; T 
II, 24. (stulti) animos .. demittunt et contra- 
hont rationi non obtemperantes; T IV, 14. ut 
perturbationes fugiamus, id est motus animi ni- 
mios rationi non optemperantes; O I, 136. prae- 
stantissimum est appetitum optemperare rationj; 
O1, 141. 

significationibus: Cilices et Arabum natio 
aviom significationibus plurimum obtemperant; 


‚9. 


obter®o (opt.), germaimen, vernichten: alqd: 
omnia .., quae dura, diflicilia, adversa videantur, 
ea virtutibus iis ... obteri posse; F IV, 59. 

artem: cum Achivi coepissent »inter se || sese |] 
ve aperteque artem obterere extispicume; 

aurigam: ut auriga indoctus e curra trahitur, 
opteritur, lanistur, eliditur; R II, 68. 


obtineo (opt.), einnehmen, inne haben, feit- 
halten, behaupten: I. ace. c. inf.: si (Chrysippus) 
non obtinuerit omne, quod enuntietur, aut verum 
esse aut falsum; Pa 21. f. II. alad; FI, 107. III, 11. 

H. algd: qui (homo impotens) nec facile eflicere 
possit, quod conetur, nec obtinere, si effecerit; F 
Il, 52. non metuet .., sive celare poterit || po- 
tuerit ||, sive opibus magnis, geisgell fecerit, ob- 
tinere; F II, 71. illud.. ipsum qui obtineri pot- 
est, quod dieitis, ... voluptates ... pertinere? 
F II, 107. nisi hoc obtineatur, id solum bonum 
esse, quod ..; F II, 11. si istud obtinueris; 
F IV, 2. omne ofücium referent ... ad prima 
illa secundum naturam obtinenda; F V, 19, 





Th nr m 


obtrectator 


si minus id obtinebis; T I, 26. ki quid possint 
obtinere, videamus; T V, 85. obtineri ne ea non 
possint |} possunt, al.||, videndum est; L III, 38. 
quom aliquid ... obtineri, id est obsisti posse 
populo, negatur; L III, 34. quid hoc populo ob- 
tineri possit; L II, 37. etiamsi id possis nullo 
refellente optinere; O III, 77. 

causam: quas (causas) interdum obtines; F 
IV, 1. causam non obtinens repugnante natura; 
F IV, 56. 

definitionem: quam {definitionem) nisi obti- 
nemus; A II, 18. 

imperium: ut quisquam inveterata potestate 
aut ad deponendum imperium tardior esset aut 
ad optinendum munitior; R II, 2%. 

instar: terram ... ad universi caeli complezum 
quasi puncti instar obtinere; T I, 40. 

legem: quae (lex) in Graecorum conviviis ob- 
tinetur; T V, 118. 

locnm: f. loeus, II, 1. obtineo (6 &t.) ©. 473, a. 

nomen: f. nomen, Il, 1. obtineo (3 &t.) ©. 
717, b. 

numerum: etiam Lucifer ceteraeque errantes 
numerum deorum obtinebunt; igitur etiam iner- 
rantes; N III, 51. eius (Ti. Gracchi) filii ... mor- 
tui numerum optinent iure caesorum; OÖ II, 43. 

partem: an dubium est, quin virtus ita maxi- 
mam partem obtineat in rebus humanis, ut reli- 
quas obruat? F V, 91. 

potentiam: quod .. erat ad optinendam || [op- 
tinendam] j potentiam nobilium vel maximum; 
R I, 56, 

rationem: 

regionem: mediam fere regionem sol obtinet; 

regnum: quod (regnum) a Tantalo et Pelope 
proditum iure optinebatur; O III, 84. 

sapientiam: quanta .. instrumenta habeat 
r obtinendam adipiscendamque sapientiam; L I, 


quam (rationem) si obtinemds; 


sententiam: quod (Stoici) se posse putant 
duas contrarias sententias obtinere; F ıv. 78. 
quam (sententiam) vis obtineri; T I, 26, 

testamentum: quod (testamentum) quo facilius 
optinerent; O III, 73. 

vim: eam .. {naturalem legem) vim obtinere 
u imperantem probibentemque contraria; N I, 


umerum: »Capra laevum umerum clara obti- 
net«; N II, 110. 


obtingo, begegnen, widerfahren, zu teil 
werben: I. ut: cum ei (L. ve bellum ut cum 
rege Perse gereret obtigisset; D I, 108. 

I. algd: ex quo ... quod cuique obtigit, id 
quisque teneat; OÖ I, 21. 

hostia: quid est taın perspicuum quam ... 
talia cuique exta esse, qualis ouıque obtigerit ho- 
stia? at enim id ipsum habet aliquid divıni, quae 
cuique hostia obtingat; D II, 38. 


obtorpeseo, erftarren, gefühlfos werben: 
»iam subaotus miseriis obtorpuie; T III, 67, 


obtreetatio, Verkleinerung, Mißgunft: 
I. est: obtrectatio .. est, ea quam intellegi £nio- 
rurlav volo, itudo ex eo, quod alter quoque 
potiatur eo, quod ipse concupiverit; T IV, 17 (18). 

II. subicio: ut aegritudini (subiciuntur) ... 
aemulatio, obtrectatio, misericordia; T IV, 16. 


obtreetator, Wiverjager: obtrectatores 
‚. et invidi Seipionis ... tenent nihilo minus 
illis mortuis senatus nlteram partem; R I, 81. 


obtrecto 


obtrecto, verkleinern, Abbruch tun: I, 1, a. 
est: et invidere aegritudinis est et aemulari et 
obtrectare; T IIl, 83. ipsum illud aemulari, ob- 
treetare non esse inutile; TIV,46. semulari utile 
est, obtrectare, misereri; T IV, 56. 

b. causa: Arcesilan .. non obtrecetandi causa 
cum Zenone pugnavisse, sed .; A II, 7 

2. algs: cum sit... obtrectantis .. ungi alieno 
bono, quod id etiam alius habeat; T IV, 56. 

il. alicui: Arcesilas Zenoni, ut putatur, ob- 
trectans; A II, 16, obtrectare .. alteri ... quid 
habet utilitatis? T IV, 56. 


obtrunco, töten: »puerum interen obtrun- 
eate; N II, 67. 


obtundo (opt.), abftumpfen, jchwäden: 
algqm: mibi .. non modo ad sapientiam caeci 
videmur, sed ad ea ipsa, quae ... cerni videnntur, 
hebetes et obtusi; A fr 18. 

algd: quo quid diei potuit obtusius? N I, 70. 

aciem: nonne .. videtur ... ille (animus) .., 
en jeui |] obtusior sit acies, non videre ..? 

83 


aegritudinem: nihil est .., quod tam ob- 
tundat elevetque aegritudinem quam ... cogita- 
tio ..; TIL 34. 

mentem: multa .. e corpore existunt, quae 
sacuant mentem, multa, quae obtundant; T I, 80. 

Züde: qui F numero || numeros | optumatumı 
et principum optulit |loptudit|] is vocibus; 
R I 2. 


obturo, verftopfen: obstructas eas partes et 
obturatas esse; Fa 10. 


obtutußs (opt.), Blid: I. est: cum idem ob- 
tutus esset amborum (oculorum); N II, 9. 

I, 1. effugio: animus .. oculorum effugit op- 
tutum; Ti 27. 

figo: »obstipum caput ... obtutum in cauda 
maioris figere dicas«; N II, 107. 

2. iudico ex: ex oculorum optutu, supercilio- 
rum aut remissione aut contractione ... facile 
iudicabimus, quid eorum apte fiat; O I, 146, 

ll. adservare: »haec (dextra) interemit ... 
draconen auriferam obtutu adservantem arbo- 
rem?j];] T II, 22. 

videri: quodam obtutu oculorum duo pro uno 
(videntur) lucernae lumina; D II, 120. 


obvenio, widerfahren, fi zutragen: auspi- 
un - iuges ||iuge, al. || auspieium obveniat ; 
necessitas: sin quae necessitas huius muneris 


alicui rei publicae obvenerit; O II, 74. 


obversor, vorihweben: obversentur spe- 
cies honestae verae || vero, viro, al.||; T II, 52, 


obverto, ginwenden: »hicine est ille Tela- 
mon, ... quem aspectabant, cuius ob os Graü 
ora obvertebant sua?« T II, 39. 


obviam |. ob, 1 (8 &t) ©. 782, a. 


obvius, entgegen: non dubitaverim me gra- 
vissimis tempestatibus ac paene fulminibus ipsis 
obvium ferre conservandorum civium causs; RI, 7. 


obvolvo, vergüfen: »adest fax obvoluta 
sanguine atque incendio«! D I, 87. 


OCCAeCO, bienden, verfinftern, bebeden: 
I. nigror; »tenebrae conduplicantur noctisque et 
nimbum ocoaecat nigrore; D 1, 24. 


1792 occido 


U. algm: qui ..., quos dolores et quas mo- 
lestias excepturi sint, occaecati cupiditate non 
provident; F I, 38. 


semen: primum id (semen terra) occaecatum 
cohibet, ex quo occatio, quae hoc eflicit, nomi- 
nata est; C 51. 


oCccasio, günfiger Zeitpunkt, Gelegenpeit: 
appello: a er ». setionis oportunum 
rag sunwugpla, Latine appellatur occasto; O I, 
4 

omitto, al.: teneo, quam optabam, oecasionem 
neque omittam; L I, 5. 


VOCCASUS, Untergang, Weften, Ende: I. est: 
qui exortus quoque die signi alicuius aut qui oc- 
casus futurus sit; D II, 17. iucundum nobis per- 
funetis muneribus humanis occasum neque mo- 
lestam exstinctionem et quasi quietem vitae fore; 
fr V, 97. 

I, 1. cerno: cum ... cernerent ... eorum .. 
(astrorum) omnium ortus et occasus; N II, 95. 

facio: nmecesse est ortus occasusque siderum 
non fieri eodem tempore apud omnis; D II, 92 

2. commeo ad: quorum (siderum) alteram (ge- 
nus) spatiis inmutabilibus ab orta ad occasum 
commeans; N II, 49. 

UL post: a Graecis .. (ea) peti non poterant 
ac post L. Aelii nostri occasum ne a Latinis qui- 
dem; AI,8B 


vccatio, Eggen: {. oeeneco, IL. semen. 


occento, ein Spottlied fingen: si quis oc- 
centavisset sive carmen condidisset, quod infa- 
miam faceret flagitiumve alteri; R IV, 12. 


oceidens, Weften: ad: qui (homines) has 
nobiscum terras ab oriente ad occidentem colunt; 
N IL, 164. quem (Saturnum) volgo maxime colunt 
ad occidentem; N 4. 


oceido, untergehen, umlommen, bem Ende ent 
gegengehen: algs: mecesse est... miseros esse eos, 
qui centum milibus annorum ante occiderunt; T 


1, 9. qui et domesticis et forensibus solaciis or- 
namentisque privati certe si ante occidissemus; 
T 1,84 bie 


vivis fliis incolumi re- 
gno occidisset; T I, 85, quodsi (Priamus) ante 
occidisset, talem jjaccidisset, tamen || eventum 
omnino amisisset; TI, qui (Pompeius), si 
mortem tum obisset, in amplissimis fortunis oc- 
eidisset; TI, 86. pari animo Lacedaemonii in 
Thermopylis oceiderunt; TI, 101. »ne me ||neve|l 
occidentem rereigg || matris superet caritase; 
TO, 20. refrigerato .. et extincto calore occi- 
dimus ipsi et extinguimur; N II, 23. P. Decius 
... dixit ... se sibi in somnis visum esse ... 00- 
eidere cum maxuma gloria; DI,51. proeliantem 
eum (Eudemum) ad Syracusas oceidisse; D I, 59. 
qui (Lucumo) Romuli socius in Sabino proelio oc- 
eiderat; R II, 14, 

algd: sindidem .. eadem aeque || que, quae |} 
oriuntur de integro atque |jaeque || eodem occi- 
dunt«e; D 1,131. erit aliquid, quod aut ex u 
oriatur aut in nibilum subito occidat; D II, 37 
ut, quod est rectum ..., neque cum litterie, qui- 
bus scita scribuntur || describuntur ||, aut oriater 
aut occidat; L Il, 11. 

animus: ons animum et corpus occidere; T I, 
18. sive oceiderit animus sive vigeat; TI, 104. 

Arctoe: hunc eircum (polum) toe dune fe- 
runtur numquam occidentes; N II, 105. 

corpus: . animus; T I, 18, 

di: Anaximandri ,. opinio est nativos esse deos 
longis intervallis orientis oceidentisque; N I, 25. 


occido 


fortuna: >»ut scias, quanto e loco, quantis opi- 
bus, quibus de rebus lapsa fortuna oecidat |] acci- 
dat ||«; T III, 44. 

homines: qua caecitate ||qua (fama populari) 
caecati|] homines ... funditus alii everterunt suas 
eivitates, alii ipsi occiderunt; T III, 4. 

memoria: ne morte patris familias sacrorum 
memoris oceideret || [ne ... oceideret] |]; L 11, 48. 

uaruım rerum recordatio et memoria si una cum 
illo (Seipione) oceidisset; Lae 104. 

mos: non .. erat illa tum ceivitas, .. 
mos patrius occiderat; P 27. 

nomen: amieitise nomen iam oceiderit; LI, 34. 

ornatus: ut hic ornatus umguam dilapsus vuc- 
eidat; A II, 119. 

principium: quod (principium) si numquam 
oritur, ne oceidit quidem umquam; TI, 54. quodsi; 
R VI, 27 

uer: ildem, si puer parvus occidit, nequo 

animo ferendum putant, si vero in cunis, ne que- 
rendum quidem; 7 I, 98, 

recordatio: f. memoria; Lae 104. 

senatus: cum... esset (in re publica) senatus, 
qui tam oceiderat; P 28. 

sententiae: non .. hominum interitu senten- 
tiae quoque oceidunt; N I, 11. 

sociua: f. alge; R H, 14. 

sol: qui (asoti) solem, ut aiunt, nec occidentem 
umgquam viderint nee orientem; F II, 23. quas 
(bestiola) .. occidente sole (mortua est); TI, 94. 
is .. (sol) oriens et oceidens diem noctemque con- 
fieit; N II, 102. »interea prope iam occidente sole 
inhorrescit maree; D I, 

stellae: eodem .. 
oceidunt; N IL, 108. 

studia: ut superiorum netatum studia occidunt, 
sic occidunt etiam senecotutis; C 7 

viri: ut (di) placari populo Romano non pos- 
sent, nisi viri tales oceidissent; N III, 15. qui 
(sapiens vir) si oceiderit, multum de communi 
utilitate detraxerit; O III, 31. 

virtus: »ecfeminata virtus adflieta occidit«; 
TI, 21, 

vita: cum suis s6 laudibus vita oceidens con- 
solari potest; T I, 109. 


oceido, erichlagen, nieberhauen, töten, um« 
bringen, ermorden: alqgm: »soceidam illum equidenı 
et vincam«; T IV, 48, quem ... vehementer ama- 
rat, occiderat; T V, 60. quasi vero capulo (Phi- 
lippus) sit occisus; Fa 5. quem (Gallum T. Man- 
lius) ab eo provocatus soclderat; oO II, 112. 
civem: ut dietator, quem vellet civium, indem- 
—-—_— indieta causa inpune posset oceidere; 
filiam: L. Verginius ... virginem Sliam sua 
manu occidit potius, quam ..; F II, 66, 
hominem: j. homo, II, 1. occido (3 &t.) ©. 
tyrannum: num .. se astrinxit scelere, si qui 
tyrannım oceidit quamvis familiarem? O III, 19. 
virginem: f. fillam, 


oceludo, jätießen: ut seditiosi tribuni so- 
lent, oceludi tabernas iubes? A II, 144. 


occulo, verbergen (vgl. oeeultus): quae 
(feminae) ceteris in urbibus mollissimo cultu „pa- 
rietum umbris occuluntur“; T II, 86. 


occultatio, Berbergung: 1. propono: 
aut occultatione proposita aut impunitate aut 
ac] Jicentia; F IL 78, 

II. tutari: aliae N fuga se, aliae occulta- 
tione tutantur; N 11, 127. 


u. 


. cum 


modo (stellae) oriuntur et 


708 


occultus 


oceulte, verborgen, heimlich: declaro: 
aperte declarari oportebat, aut ne occulte quidem, 
si ea sciri (di) nolebant; D II, 585. 

dieo: nec consulto dicis ocoulte tamquam He- 
raclitus, sed ... ne ta quidem intellegis; N I, 74. 

facio: quamvis occulte (improbitas) fecerit, nym- 
quam tamen id confidet fore semper oceultam; 
F 1,50. quod .. facere turpe non est, modo 00- 
ceulte, id dicere obscenum est; O I, 127 

fallo: facile ut excogitet, quo modo oceulte, 
sine teste, sine ullo conscio fallat; F IL, 58. 

lateo: si scieria ... aspidem occulte latere us- 
piam; F II, 59. 

pareo: ipsi. . necessitati dant operam ut quam 
oceultissime pareant; O 1, 127. 

trado: cum carminibus soliti illi esse dicantur 
-. praecepta quaedam occultius tradere; T IV, 3. 


oceulto, verborgen halten, verheimlihen: 
I. opinio, spes: ex omni deliberatione celandi 
et occultandi spes opinioque removenda est; O II, 
7. 
I. algd: intemperantis .. arbitror esse scribere, 
quod occultari velit ||velis]|; A I, 2. latent ista 
omnia crassis occeultata et circumfusa tenebris; 
A Ui, 122. videsne, ut, si quae in membris prava 
eint, oceultent homines? F V, 46. eorum . 
omnium, quae naturae obscuritate oceultantar, co- 
gnitiones quem ad modum nos moveant; FV, 5l. 
quae .. natura occultavit; O I,127. ut .., quod 
turpe est, id, quamvis occultetur, tamen honestum 
fieri nullo modo potest; O IIL, 78. 

alites: ut... alites tum in hac, tum in illa 
parte se occaltent; D I, 120. 

appetitum: oceultat et dissimulat appetitum 
voluptatis propter verecundiam; O I, 105. 

gaudiam: maxime in pecuniis creditis occultat 
suum gaudium; O II, 79. 

res: quas (res) a natura occultatas et latentes 
indagare ratio potest; F V, 58 

sententiam: aperte .. vel odisse magis ingenui 
est quam fronte occultare sententiam; Lae 65, 

stellas: quia (stellae) tum occultantur, tum 
rorsus aperiuntur; N Il, 51. 

suffragium: non latebra danda (fuit) populo, 
in qua ... tabella vitiosum occultaret suffragium; 
L II, 34 

telum: ne quod in vestimentis telum occulta- 
retur; O II, 25. . 

veritatem: ut in fronte ostentatio sit, intus 
veritas occultetur? F IL, 77. 


oceultus, verborgen, verftedt, geheim, heim- 
Ti, n, Geheimnis, Geheimbienft: A. bei Subftan: 
tiven: alqs: qui occultus et tectus dieitur; FI, 


alqd (vgl. B, b): quamvis occulte (improbitas) 
fecerit, numquam tamen id confidet fore semper 
oceultum; F I, 50. quae occulta nobis sunt; 
Fl, 37. 

conatus: »tum fore ut occultos populus san- 
ctusque senatus cernere conatus posset«; D I, 20. 

acinus: occultum facinus esse potuerit, (sa- 
Bm) Tg F1,57. quod facinus occultius? 

natura: a primo .. mirabiliter occulta natura 
est; F V, 41. 

rea: Socrates mihi videtur ... primus a rebus 
oceultis ... avocavisse philosophiam; A I, 
altera (ratio accepta fuit) de natura et rebus oc- 
eultis; A I, 19, cum res occultissimas aperueris; 
A II, 62. indagatio ipsa rerum ... occultissima- 
rum habet oblectationem; A Il, 127. omnium 
rerum occultarum ignoratione sublata; F I, 64. 


100 


ocoultus 


amplitudines ... Farmer a contemplatione rerum 
occultarum; F IV, 18. maximam materiam ex 
rebus per se investigatis ad rerum occultaram 
eognitionem attulerunt; FV,9. qua ex cognitione 
facilior facta est investigatio rerum occultissima- 
rum; F V, 10, qui (Epicurus) res occultas et 
penitus abditas ... sic tractet, ut manu; N I, 49. 
cognitionem .. rerum .. occalterum ... ad beate 
vivendum necessariam ducimus; O 1, 18, 

suffragia: emergunt .. haec aliquando 
oceultis de honore suffragiis; O II, 24. 

B. allein; a. masc.: 1. adsentatur, al.: f, 
eallidus, B, 1 (8.1, ©. 373, b). 

b. neutr.: I, 1. aperio: altera (conclusione) 
oceulta quaedam et quasi involuta aperiri; F 1,30. 

colo: quae Lemni »nocturno aditu occulta co- 
luntur, silvestribus saepibus densa«; N |, 119. 

investigo: quae (vis) investigat occulta, quae 
inventio atque cogitatio dieitur; T I, 61 

quaero: honesta .. bonis viris, non occulta 
quaseruntar; O Ill, 88. 

elliptijd: quicum occulta omnia? tecum optime, 
deinde etiam cum mediocri amico; F H, 85. 

2. lateo in: omnia latere censebat in occulto; 
Al, 45. 

witto ex: saepe etiam ... in rebus turbidis 
oe vooes ex occulto missae esse diountur; 

ll. voces ex: ex occulto auditas esse voces; D 
I, 99. vgl. I, 2. mitto ex. 

ID. ex: qui nihil ex occulto, nihil de insidiia 
agendum putant; OÖ I, 109, 


occumbo, nieberfinten, erleiden: ut esset, 
Fi Dr patria mortem non dubitaret occumbere; 
‚102. 


occupatio, Bejegung, Befipnafme, Beihäf- 

ung: L est, solet: in quo (bello) ita magna 
rei militaris esse occupatio solet, ut ..; A IL, 4. 

perimit: nisi aliqui casus aut occupatio eius 
(Panaetii) consilium peremisset; O III, 33 

I, 1. esse: sunt .. privata ... aut vetere oc- 
eupatione ... aut ..; d 1, 21. 

impediri: suis studiis quibusdam occupationi- 
busve sic impediuntur, ut ..; O 1, 28. 

implicari: nullis oooupationibus (deus) est in- 
plicatus; N IL 51. 

2. propter: propter magnitudinem rerum oc- 
cupationemque hominum; T IV, 


OCCUDPO, einnehmen, überrafgen, überfallen, 


fi bemächtigen, in Befig nehmen, beichäftigen: alqm: 
si occupati profuimus ey civibus nostris, pro- 


simus etiam ... otiosi; TI, 5. quia Chrysippus 
et Stoici ... magnam partem in his [jiis || (per- 
tarbationibus) partiendis et definiendis occupati 
sunt; T IV, eum (Epicurus) ... dieat .. nos 


in vocibus occupatos inanis sonos fundere; T V, 
73. qui... in ea (patria) funditus delenda occu- 
pati et sunt et fuerunt; OÖ I, 57. nemo adhuc 
convenire me voluit, cui fuerim occupatus; C 82, 
cuius dietatoris iussu magister equitum U. Servi- 
lius Ahbala Sp. Maelium regnum adpetentem occu- 
patum interemit; C 56. 

algd, agellum: paulum agelli occupavisse; 
fr V, 15 

animal: omne animal ... esse .. in se con- 
servando occupatum; F IV, 34 omne animal... 
in eius unius occupatum esse custodia; F IV, 34. 

animos: cum... Atheniensium .. animos sum- 
mus timor occupavisset; R I, 25. 

dominatum: cam (Dionysius) quinque et vi- 
E natus annos dominatum occupavisset; T V, 


otcurro 





fortunam: quod idem melioribus etiam verbia 
Metrodorus: „occupavi te,* inquit, „Fortuna, atque 
vopi* ; TV 27. 

imbecillitatem: superstitio fusa per gentis 
‚.. hominum inbecillitatem occuparit; > N 148, 

Italiam: Italiam totam occuparerunt; TIV, 7. 

libros: numquam ., sunt illi (libri) occupati; 
R 1, 14. 

locum: eius esse sum locum, quem quisque oc- 
cuparit; F IO, 67. basc ratio... aliguanto maio- 
rem locum quam de uno dolore oceupabit; T II, 
66. occupatis et obsessis urbis locis; L III, 18. 

mentem: mens mundi ... in his maxime est 
occupata, .. ut ..; N II, 58. videtis.. non esse 
eam (mentem divinam) tam oceupatam, quaın pu- 
tabatıs? N III, 98. 

montem: plebs montem sacrum prios, deinde 
Aventinum occupavit; R II, 58. 

munus, officium: omne ofliecium munusque 
ua in hominis cultu esse occupatum; FIV, 


operam: neque .. occupata opera neque in- 
pedito animo res tanta suscipi potest; L I, 8, 
philosophos: in quibus (rebus) omnes ante 
eum philosophi occupati fuerunt; A I, 15. 
regnum: M. Manlius et Spurius Maelius re- 
gaum occupare voluisse dieti sunt; R II, 49. Sp. 
assium de occupando regno molientem; RI, &. 
Tib. Gracchus regnum occupare eonatus est; Lae 41. 
templa: qui templa occupaverit; P S1. 
tyrannidem: si tyrannidem occupare ... co- 
nabitur pater; O II, 90, 
vitam: in vita occupata atque ... militari 
pauca ipsa multum saepe prosunt; T II, 2. 


OCCUrFO, begegnen, aufftoßen, fi; barbieten, 
enigegentreten, vorbengen: I. unperjönlidh: occur- 
retur .., sicut occursum est; A Il, 44. nobis for- 
tasse sic occurrit, ut dieis; N I, 81. cum ... iis 
.. en) esse occurrendum putaremus; 
Fa 2, occurritur .. nobis, et quidem & doctis et 
eruditis; O II, 7. 

I, 1. indirecte $rage: si, quid oflicii soi sit, 
non occurrit animo; A II, 25. nostro (sapienti), 
ne - maxime quidem probabile sit, occurrit; 
A 1I, 124. 


2. ut: pronuntiatum (sic enim mihi in praesen- 
tia oecurrit ut a ablaua); T 1, 14. vgl. 
II. algd; F II, 53. 

II. algs: ut occurrere possimus interrogationi- 
bus eorum; AL, 46. huic loco sie soletis oceur- 
rere; N II, 70. illi rationi ... (Chrysippus), sic 
oceurrit: ei ..; Fa 4l. ut... ante possitis occur- 
rere; R IL, 45. mihi.... tu occurrebas dignus eo 
munere, quo .;C 2. 

algd: necesse est id ei (animo) verum, quod 
occurrit, videri; A II, 25. si, quod cuique occur- 
rit, ... id confirmatur; A U, 35. si .. aliquid 
occeurrit, quod veri simile videatur; A II, 127. 
cum illud oceurreret; F I, 19. quid occurrat, 
non videtis; F Il, 108. quod .. illi adıapogor 
dicunt, id mibi ita oceurrit, ut indifferens dicerem; 

II, 58. si minus multa mihi occurrent; F iV, 
24. quodcumgue tamquam occurreret; F IV, &. 
quod ung non occurrentia fingunt, vincunt 
Aristonem; F IV, 43. ille (Aristo) .. occurrentia 
nercio quae comminiscebatur; IV, 48. qui, 
quodeumque in mentem veniat, aut quodcum- 
que occurrat, se sequi dicent; F IV, 47. ne. 
mibi sane quiequam occurrit, cur non Pythagorae 
sit et Platonis vera sententia; TI, 49. hoc .. 
loco consideranti mibi studia doctrinne multa sans 
ocecurrunt, cur ..; TIV,2. quid est ..., quod 
oceurrat in hac quaestione? T IV, 47. multa.. 
occurrunt, quae conturbent; N I, 61. 


occurro 


onen mibi ... multo difficilior occurrit 
itatio, ... qualis animus ... sit .; TI, 51. 
efinitio: definitio perturbationis (occurrit), 
qua recte Zenonem usum puto; T IV, 47. 
deus: qui (deus) numquam nobis occurrit neque 
n precibus neque in optatis neque in votis; Nı 
36. 


forma: quae .. forma alia occurrit umquam 
aut vigilanti cuiquam aut dormienti? N I,46. ut 
homini, -_ de deo cogitet, forma occurrat hu- 
mans; N I, 

furiae: eo adspexisti, ut furiae sic 
tune tibi occurrunt iniuriae; P 18. 

imagines: iis occurrunt plerumque imagines 
mortuorum; D I, 63 

iniuriae: f. furiae, 
Tu occurrit nomen quasi patrium regis; 

probabilitas: ubicumque haec (probabilitas) 
aut ocourrat aut deficisat; A II, 104. 

res: cum ei (sapienti) res similes occurrant, 
guas non habeat dinotatas; A II, 57. quaerenti 
mihi ... nulla maior (res) occurrebat, quam si 
optimarum artium vias traderem meis civibus; 


rex: occurrit animis rex etiam iniustus; R III, 


species: nullam aliam nobis de deo c 
bus speciem a hominis oceurrere; N I, 

verbum: vando minus occurret Latinum 
(verbum); F II, 15. 

visa: ei (parti anion) visa quietis occurrent 
tranquilla atque veracis; D 1, 61. 

v mit boppeltem Nominativ: algd: quod- 
eumque maxime probabile occurrat; d ur 20 
qui ... nec ultra quam ad id, quod veri simile 
occurrit, progredi possumus; T 1, 5. 


ocius, föpneller: facio: id. 
faciet, si ..; R VI, 29, 

recreo: "quod ingeniosi ... in morbum et in- 
eidunt tardius et recreantur ocius, hebetes non 
item; T IV, 82. 


octavuß, adte: hora: ex his (bestiolis) .. 
hora octavra quae mortua est, provecta aetate mor- 
- est; T I, 94 x gr 
una: septimum solem (Xenocrates) adiungit 
octayamque lunam; N 1, 34. = 


octiens, adhtmal: cum netas tus septenos 
u ae anfractus reditusque converterit; 


octingentesimus, agtyundertfte: qui 
minus gravis esset iis senectus, si octingentesimum 
annum agerent quam si ||quam |] octogesimum? 
C 4. 


itanti- 


. (Animus) ocius 


oc enti „achtäundert: equites: olICCC 
fecit equites; R II, 36. 

stadia: ille nescio qui ..., mille et octingenta 
stadia quod abesset, videbat; AI, 81. 


octo, adt: ambitus: cum se octo ambitus 
confectis suis cursibus ad idem oaput rettulerunt 
N retul. ||; Ti 38. 


anni: centum et octo annis postquam Lyour- 
gus scribere instituit, prima posita est Olym- 
pias; RU, 1 


centuriae: quibus ex centum quattuor centu- 
riis || VON centurias || ... octo solae si accesse- 
runt; R II, 39. 

cursus: illi .. 
distinctos intervallis sonoe; 


octo cursus ... septem efliciunt 
R VI, 18. ut esset 


195 


oculus 


mensura quaedam evidens, quae in octo cursibus 
celeritates tarditatesque declararet; Ti 81. 

di: deos .. octo esse (Xenocrates) dieit; N I. 34. 

genera: N octo genera poenarum in. legibus 
esse ||; L fr 4. 

milia: octo hominum milia tenebat Hannibal; 
O III, 114 

ulli: »quos (pullos draco) cum consumeret 

octo;« D II, 68. 


octogesimus, aßtjigfte: annus: qui 
(Plato) uno et octogesimo anno scribens est mor- 
tuus; C13. quartum ago annum et octogesimum; 
c 32. !. setingenterimms. 


octoginta. adtjig: anni: qui (Argan- 
u octoginte regnarit [Jregnaverat || annos; 
centuriae: ut... LXXXVIIN centurias habeat; 


octonarius, ers von acht Jamben: cum 
tam bonos septenarios || octonarios || fundat ad 
tiblam; TIL, 1 107. 


octuplus, adtfah: quintam inde (partem 
deus detrazit), quae tertiae tripla, tum sextam 
octuplam primae; Ti 22, 


oculus, Auge: 1. Subject: sdferunt: re- 
rum .. optumarum cognitionem nobis oculi attu- 
lerunt; Tı ” 

ardent: »quid oculis rabere visa es derepente 
ardentibusfe I, 66. 

cernit: ut oculus, sic animus se non videns 
alia cernit; T I, 87. oculi in iis artibus, quarum 
iudicium est oculorum, ... multa cernunt subtilius; 
N II, 145. qui vel semel ita est usus oculis, ut 
vera cernaret, is habet sensum oculoram vera cer- 
nentium; D I, 71. II, 107. oculi .. > eernentes 
utuntur natura atque sensu; D IL, 1 

cognoscunt: et virtutes et vitia Kosali) cogno- 
scunt |] [cognoscunt] |]; iratum propitium, lastan- 
tem dolentem, fortem Ti audacem timidum- 
que cognoscunt; N II, 

conivent: quibus (pilis) et apertis oculis, si 
quid incideret, lleretur, et somno coniventibus 

. t ut qui |[[ut qui], al.|| tamquam involuti 

quiescerent; N II, 148. 

conspiciunt: ex quo (loco er con- 
spicientes fungantur suo munere; N 

convertunt, deelinant: ut (oculi) et decli- 
narent, si quid noceret, et aspectum, quo vellent, 
facile converterent; N II, 14 

dolent: possunt oculi (dolere); TI, 4. 

funguntur; ai ... possunt ..ali uando oculi 


non fungi suo munere; D I, 71. II, 107. f. con- 
spiciunt, 
habent: color, vox, oculi, spiritus ... quam 
rc habent sanitatis? Tv ‚52. ” (eculi) 
berent eam vim, quam nunc habent; Ti 52. 
iudicant: coloram .. et m* ... ordi- 


nem et, ut ita dicam, — oculi indicant, 
atque etiam alia maiora; N II, 

latent: latent .. utiliter Ge; N I, 148. 

loquuntur: ocali nimis || mimi, al.|| arguti, 
quem ad ee animo affecti simus |]sumus ||, 
loquuntur; L I, 2 

mentiuntur: ut oculi aut nihil mentiantur aut 
non multum mentiantur; A I], 82. 

nascuntur: ut .. in membris alia sunt tam- 
quam sibi nata, ut oculi, ut aures; F 

obtinent: oeuli tamquam eculatores altis- 
simum locum obtinent; N II, 14. 

peccant: „si,‘ inquit (Cratippus), „|| cum || ali- 

100* 


oculus 
quando oculi . inest in iis vis 
videndi*; DI 

possunt: f. dolent. funguntur. 

quiescunt:; f. conivent. 

refugiunt: »refugere oculi, corpus macie ex- 
tabuit«; T III, 26. 

sunt: neque est dubium, quin, frons, oculi, 


ET tamen .. 
‚108. 


aures et reliquae partes quales propriae sint ho- | 


minis, intellegatur; F V, 35. caesıos oculos Mi- 
nervae, caeruleos esse Neptuni; N 1, 83. 
tenent: sessio accubitio, vultus oculi manuum 
nıotus teneat || teneant || illud decorum; OÖ 1,128. 
vident: quia (oculi) recte aliquando viderunt; 
D II, 108. f. cermit; T L, 67. 

volunt: f. convertunt. 

utuntur: f. cernit; D li, 108. 

II. nach Berben: 1. Accenfativ: adficio: 
quem ad modum oculus conturbatus non est probe 
adfectus ad suum muntus fungendum, ... sic ..; 
T II, 15 

adhibeo: sapientis .. cogitatio non ferme nd 
investigandum adhibet oculos advoeatos; TV, 111. 

adligo: cum Critonis, sui familiaris, oculum 
alligatum vidisset, (Socratem) quaeaivisse, quid 
esset; D I, 128. 

advoco: f. adhibeo. 

amitto: ut eum quoque oculum, quo bene vi- 
deret, amitteret; D 1, 48. 

sperio: saepe .. apertis atque integris et oculis 
et auribus nec videmus nec audimus; TI, 46. |. 1. 
conivent. 

eonicio: in hunc oculi omnium coniciuntur; 
O Il, 44. existimare debes omnium oculos in te 
esse coniectos unum; Lae 6 

conturbo: f. adficio. 

dico: bona dicantur necesse est: candiduli 
dentes, venusti oculi, color suavis; T V, 46, 

effodio: hi duo illos oculos orae maritumae 
effoderunt, non iratus aliqui ... deus; N III, 91. 
ut ... manus ei (bono viro) denique adferantur, 
efodiantur oculi; R III, 27, 

un n08 quoque oculos eruditos habemus; 


facio: lubricos oculos (natura) fecit et mobiles; 
N II, 142. 

babeo: praetorem .. decet non solum manus, 
sed etiam oculos abetinentes habere; O I, 144. 
f. erudio. 

involvo: f. I. conivent. 

mwoveo: quibus (formis) oculi jucunde ımovean- 
tur; T II, 46. ut .. pulchritudo corporis apta 
compositione membrorum movet oculos, ... sit..; 
perverto: erat (Roscius), sicuti hodie est, per- 
versissimis oculis; N I, 79. 

praestringo: (voluptas) mentis, ut ita dicam, 
praestringit ooulos; C 42. 

refero: haec ego admirans referebam tamen 
oculos ad terram identidem; R VI, 19. 

saepio: quae (natura) .. oculos membranis 
tenuissimis vestivit eb saepsit; N II, 142. excelsis 
undique partibus Ben saepiuntur; N II, 148. 

a ren oculi picture teneantur, aures can- 
tibus]; A Il, 20. 

torqueo: cum oculum torsisset; A II, 80. ut 
... cervices oculosque pariter cum wodorum 
Bexionibus torqueant; ||torquent?|j L II, 39. 

vestio: f. saepio. 

video: f. adligo. — 1. cemit; T I, 67. 

urgeo: »(Anguitenens) oculos urguet pedibus 
pectusque Nepai«; N II, 109. 

2. Dativ: inculeo: vos .. non wmodo oculis 
imagines, sed etiam animis inoulcatis; N 1, 108. 

intericio: nasus .. ita locatus ent, ut quasi 
murus oculis interiectus esse videntur; N Il, 148, 


mw _ 





[EEE tet ln m m m 


oculus 


obscuro: quando .. eadem luna subiecta atque 
ren soli nostris oculis eius lumen obscuret; 
D II, 17. 


sum: auribus fortasse multae, oculis quidem 
nulla poterat esse fortior contra dolorem et mor- 
tem disciplins; T U, 41. 

videor: non possis id verum esse, quod vide- 
batur oculis, defendere; A ll, 105. 

3. Ablativ: capio: si (ille divinus) oculis ca- 
ptus sit, ut Tiresias fuit; DIL, 9. ut ıdem oculis 
et auribus captus sit; T V, 117. e Cn. Aufidio, 
oculis capto, saepe audiebam, cum ..; F V, 54. 

careo: caret oculis, odiosa caecitas; liberis, 
orbitas; T ], 87. 

egeo: quibus in studiis (Diodotus) oculis non 
egebat; TV, 113. cum oculis ad cernendum non 
egeremus; N II, 148. nec .. oculis (mundus) ege- 
bat ... nec auribus; Ti 18. 

privo: ut, si quis quem oculis privaverit, dicat 
ea, quae cerni possent, se ei non ademisse; A II, 
.. - (Democritus) ... dicitur se oculis privasse; 


sum: f. 1. perverto 
; 71. U, 107. 

4, mit Präpofitionen: absum ab: diutius, 
quam vellem, tanta vis virtutis atque ingenii pere- 
grinata afuit ab oculis et fori et curiae; A h, 8. 

averto ab: ut in aedificiis architecti avertunt 
ab oculis naribusque dominorum ea, ... sic ..; 
N 1, 141, 

consentio cum: qui (Alcmaeo) negat „cor sibi 
cum oculis consentire*; A IL, 89, apparet .. iam 
„eor cum oculis consentire*; A II, 90. 

constituo ante: velut iste chorus virtutum in 
eculeum impositus imagines constituit ante oculos 
cum amplissima dignitate; T V, 13. 

dispello ab: eadem .. (philosophia) ab animo 
tamquam ab oculis caliginem dispulit; T I, 64. 

flagro ex: »e trucibus .. oculis duo ferrida 
lumina fi te; N II, 107. 

insum in: f. I. peccant. 

perforo ad: viae quasi quaedam sunt ad ocu- 
los, ad auris, ad naris a sede animi perforatae; 
TIL 46. cum rerum natura ... duo lumina ab 
n oculos perforata nos habere voluisset; 

pernosco ex: qui (Zopyrus physiognomon) se 
profitebatur hominum mores naturasque ex cor- 
pore, oculis, vultu, fronte pernoscere; Fa 10. 

pono ante: qui nulla arte adhibita de rebus 
ante oculos positis vulgari sermone disputant; A 
I, 5. ponite ante oculos unum quemque veterum 
II [{regum] |; P 11. — ob: nullo posito ob oculos 
simulacro earum rerum; Ti 37. 

propono ante: propone ante oculos deum 
nihil aliud ... cogitantem; N I, 114. 

recido in: in agro ambulanti ramulum addu- 
ctum, ut remissus esset, in oculum suum recidisse; 

refero ad: nibil .. animo videre poterant, ad 
oculos omnia referebant; T IL, 37. 

removeo ab: eadem omnes, qui sana mente 
sunt, removent ab oculis; OÖ I, 137. in quibus 
{studiis) remoti ab oculis populi omne otiosum 
tempus contrivimus; Lae 104. 

s8v0c00 ab: non quod | quo difficile sit men- 
tem ab oculis sevocare, sed quo magis sevoco ..; 
N II, 21. 

sum ante: |. ante, A, I, 1. sum (5 &t) 2.1, 
©. 203, a. — in: si in oculis sis multitudinis; T 
U, 63. est .. quasdam opinione species deorum 
in oculis, non solum in mentibus; L II, 26. — 
sub: nunc .. (pisces) sub oculis sunt; A II, 81. 

transfero N quam similudinem natura ratio- 
que ab oculie ad animum transferens; O I, 14. 


oculus 


versor ante: |. amte, A, 1, 1. versor (4 &t.) 
8. 1, ©. 208, a. — ob: ouius (loci) incola Sopho- 
cles ob oculos versabatur; F V, 8. 

vivo in: qui in maxima celebritate atque in 
oculis civium quondam vixerimus; O III, 8. 

II. nach Üdjectiv: contentus: responderem 
.. audacter isti vestro deo me plane his oculis 
non esse contentum; A II, 81, 


IV, nach @ubftantiven: acies: hebes acies est 
ceuipiam ocoulorum; F IV, 65. quom animus ... 
exacnerit illam, ut oculorum, sic ingenii aciem ad 
bona seligenda Jeligenda |; L I, 60. 

a»dsiduitas: adsıduitate cotidiana et consue- 
tudine oculoram adsuescunt animi; N U, 96. 

approbatio: ab omni, quod abhorret ab ocu- 
loruım suriumque approbatione, fugiamus; O 1,128. 

ardor: eius (Draconis) ... in primis aspicienda 
est figura capitis atque ardor oculorum; N II, 107. 

aspectus: ut... illa dieant Alcmaeonis: »sed 
mihi neutiguam || ne utiquam |] cor consentit cum 
oculorum aspectu«s; A II, 52. hic vir impediri 
etiam animi aciem aspectu oculorum arbitrabatur; 
TV, 114. si neque sidera neque sol neque cae- 
u. oculorum aspectum cadere potuissent; 

causae: de oculorum .. 
esse dietum puto; Ti 52, 

consuetudo: ut mater geminos internoseit con- 
suetudine oculorum; A Il, 57. in quo nihil est 
dificilius quam & consuetudine oculorum aciem 
mentis abducere; N II, 45. a consuetudine .. 
oculorum animum abducere difhcillimum dicebas; 
N III, 20. |. adsiduitas, 

dolor: nobis Heracleotes ille Dionysius Hagitiose 
descivisse videtur a Stoicis propter oculorum do- 
lorem; F V, 94 

ignis: cum ignise oculorum cum eo igne, qui 
est ob os oflusus, se confudit; Ti 49. 

imprudentia: quo ne inprudentiam quidem 
oculoram adici fas fuit; L II, 36 

integritas: integritatem oculorum reliquorum- 
que sensuum ponere in bonis potius; F IV, 20. 

iucunditas: ea non versari in oculorum ulla 
iueunditate; T V, 111. 

iudicium: novum etiam oculorum iudicium 
habetis; N II, 47. f. I. cernit; N II, 145. 

mendacium: opinionis .. esse mendacium, non 
oculorum; A II, potius ... quam de oculo- 
rum sensuumque reliquorum mendaciis (disseramus); 
A IL, 147. 

morbi: quae (sint animadversa) radicum (genera) 
ad morsus bestiarum, ad oculorum morbos; d I, 18. 

munus: si sine oculis non potest exstare ofü- 
cium et munus oculorum; D I, 71. II, 107. 

obtutus: f. obtutus (4 ©t.) ©. 792, a. 

officium: f. munus. 

pars: dextra .. videntur, quae laeva sunt, 
quia contrariis partibus oculorum contrarias par- 
tes attingunt; q 49. cum speculorum levitas ... 
ita dexztera detrusit in laevam partem oculorum 
laevaque in dexteram; Ti 49. 

sensus: „oculorum*, inquit Plato, „est in nobis 
sensus acerrimus*; F II, 52, etiamne (sapiens 
beatus est), si sensibus carebit oculorum, si aurium? 
T V, 111. (Chaldaei) oculorum fallacissimo sensu 
iudicant ea, quae ratione atque animo videre de- 
bebant; D U, 91. animus .. sensum omnem eflu- 
git oeuloram; Ti 50. f. I, 1. cemit; DI, 71. II, 107. 

tegmenta: quae (palpebrae) sunt tegmenta 
oculorum; N II, 142. 

testimonium: (sidera) esse ignea duorum sen- 
suum testimonio confirmarı Cleanthes putat, tactus 
et oculorum; N UI, 40. 

tumor: citius .. repentinus oculorum tumor 


causis ... satis ferme 


797 


odi 


sanatur, quam diuturna lippitudo depellitur |] [de- 
pellitur] 1; T IV, 81. 

voluptates: qualis est haec (delectatio) aurium, 
tales sunt (voluptates) et oculorum et tactionum 
et ..; TIV, 20. tum, ut paulo ante caecos ad 
aurium traducebamus voluptatem, sic licet surdos 
ad oculorum; T V, 117. 

utilitas: eoram (oculorum) utilitas donata 
hominum generi deorum munere deinceps explice- 
tur; Tı 52. 

V. Umftanb: 1. Ablativ: adsequi: cum idem 
uno (oculo) adsequi possim; N III, 8. 

agnosci: ut .. illa oculis modo agnoscuntur, 
sic reliqun visis; A II, 33. 

eapi: j. II, 

cernere: quibus (oculis) sapientiam non cerni- 
mus; FIU,52. mos... ne nunc quidem oculis 
cernimus ea, quae videmus; T 1,46. modo posse- 
. ut cetera oculis, sic animo hoc cernere; 
ut oculis 6a cernere videatur; RI, 15. 
quae (facies honesti) si oculis cerneretur; O1, 15. 

cognosci: dies noctesque oculis cognitae; Ti 


conivere: cur coniveres .. altero oculo, causa 
non esset; N III, 9. cur te duobus contuear ocu- 
lis et non altero coniveam; N III, 8. 

conlustrare: si quis ... multas ... urbes 
despicere et oculis conlustrare possit: R III, 14. 
ego .. cum omnia conlustrarem oculis; T V, 65. 

eontemplari: licet ... oculis quodam modo 
contempları pulchritudinem rerum earum; N II, 98. 

contueri: f. conivere; N III, 8. 

eustodire: ut mulierum famam multorum ocu- 
lis lux clara custodiat; L 1, 37. 

intueri: iisdem .. hic sapiens ... oculis, qui- 
bus iste vester, caelum, terram, mare intuebitur; 
A U, 105. qui f cum acriter oculis deficientem 
solem intuerentur; T I, 73. quibus .. oeculis 
[animi] intueri potuit vester Plato fabricanı illam 
tanti operis? N I, 19. 

lustrare: totam licet animis tamquaın oculis 
lustrare terram le ei Il, 161. 

ercipi: quae (voluptates) ex formis percipiun- 

PR Sue: Mil, 4. ’ 

videre: qui (doctores) tamquam oculis illa vi- 
derunt, quae nos vix audiendo cognoscimus; R I, 
56. quae ai, ut animia, sic oculis videre possemus; 
N IL, 99. ut oculis adsidus videmus; II, 104. 
j. 0, 1. amitto. aperio, 

2. Präpofitionen: ab: contingebat in eo, ... 
ut ... aures ab oculis vincerentur; fr V, 14. 

ante: cumbarum ante oculos multitudo; O IH, 


in: magnum periculum adiit. — in oculis qui- 
dem exercitus; F I, 35. in oculis tale nil fit; T 
V, ill. nee .. ille (Q. Maximus) in luce modo 
atque in oculis civium magnus; . 

sine: quod sine oculis fieri posse vix videtur; 
TV, 113. ut .. deorum animi aine oculis, sine 
auribus, sine lingua sentiunt ..., sio..; DI, 129, 
f. IV. munus, 


odi, Hoffen: 1,1. unperfönfic: amare odisse 
... in horum quattuor generum inesse nullo putat; 
T1,22. aperte .. vel odisse magis ingenui est 
quam fronte occultare sententiam; Lae 

2. algs: si Aeacus aut Minos diceret: »oderint, 
dum metuant«; O I, 97. qui dixisset ita amare 
oportere, ut si aliquando esset osurus; Lae 59. 

II. algm: quid sit, quod Epicurum nostrum non 
tu quidem oderis ..., sed certe non probes; F I, 
14, neminem esse, qui ipse se oderit; F V, 30. 
quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, 

. non odit? F V, 62. praeclare .. Ennius: 
»quem metuunt, oderunt; quem quisque odit, 


odi 


periisse expetits; O II, 3. quamquam alterum 
vivum amavi, alterım non odi mortuum; OÖ III, 78. 
uis .. est, qui Targuinium Superbum, qui Sp. 
Dasstum, Sp. Maelium non oderit? Lae 28. ut ne 
qnando amure inciperemus eum, quem aliquando 
odisse possemus; Lae 60. 

adulescentiam: quis est, qui non oderit libi- 
dinosam, proteryam adulescentiam? F V, 62. 

animal: qui potest ... ze "a esse aliquod 
animal, quod se oderit? F V, 28. 

appetitum: en animi) et oderit se et 
simul diliget; F V, 28. 

bella: quae (bella civilia) gravis et fortis civis 
... fugiet atque oderit; O I, 86, 

congressus: congressus ut hominum fugiat 
atque oderit; Las 87. 

erudeles: quae (natio) superbos, quae maleficos 
I [quae maleficos] ||, quae erudeles, quae ingratos 
non aspernatur, non odit? L I, 32. 

ducem: alterum (ducem) propter erudelitatem 
semper haec civitas oderit; 28. 


exsuperantiam; nonne omnem exsuperantiam | 


virtutis oderunt? T V, 105. 

fallentia, falsa: vana, falsa, fallentia odimus, 
ut fraudem, periurium, malitiam, iniuriam ; FI, 46. 

filiam: illam (fliam) .. oderas, et iure fortasse; 
T II, 26. 

fraudem: j. fallentia. 

futtiles: quis non odit sordidos, vanos, leves, 
futtiles? F II, 98, 

hominem: »odi hominem«; T IV, 48, 

ignaviam: quae (virtus) necesse est cum aliqua 
cura res sibi contrarias rmnetur atque oderit, 
ut bonitas malitiam, temperantia Jubidinem, igna- 
viam fortitudo; Lae 47. 


immeimorem: omnes .. inmemorem benefieii 


oderunt; O II, 68. 
ingratos: f. crudeles. — iniuriam: f. fallentia, 
leves: f. futtiles. — lubidinem: f. ignaviam. 


litteras: quod se iisdem Euripides fabulis de- 
lectari dieat, Latinas litteras oderit; F I, 4. 

muleficos: f. cradeles, 

malitiam: f. fallentia. ignaviam. 

naturam: ut ... bominem exuens ex homine 
naturam odisse videatur; F V, 35, 

patriam: qui nisi odiesent patriam, numquam 
inimiei nobis fuissent; L II, 48. 

periurium: f. fallentia. 

proditorem: f, algam; F V, 62, 

res: aegrotationes animi ex quodam metu na- 
scuntur earım rerum, quas fugiunt et oderunt; 
T IV, 25. f. ignaviam, 

sordidos, vanoe: f. futtiles. 

superbos: f, crudeles. — vanat: [, fallentia. 

voluptatem: nemo .. ipsam voluptatem, quia 
voluptas sit, aspernatur aut odit aut fugit; F I, 82. 


odiosus, verhaßt, widerwärtig, anftößig, 
läftig: alqs: »in senetta hoc deputo miserrimum, 
sentire ea aetate eumpse | ipsum || esse odiosum 
alteri.«e iucundum potius quam odiosum; C 25. 26. 

alqd: quod est odiosius quam illa; A II, 95. id 
ipsum odiosum est, sine sensu esse. odiosum, si 
id esset carere; T I, 90. quid potest esse in eo 
odiosum, qui nec careat nec sentiat? T I, 90. 
quod cum ipsum u. odiosum est, tum eo mo- 


lestius, quia ..; 42. illud odiosum est, 
quo . eupiditas .. innasecitur; OÖ I, 64. odio- 
sum est .., cum a praetereontibus dieitur: so do- 


mus antiqun ..;« I, 189. hasc videri possunt 
odiosiora, cum lentius dispotantur; P 10. — cupidis 

. rerum talium odiosum fortasse et molestum est 
carere; C 47, (cruciari) asperum, diffieile, odio- 
sum, contra naturam dieunt: TU, 17. dieunt ılli 
asperum 356 dolere, molestum, odiosum; F VI, 52. 


798 





odium 


caecitas: caret oculis, odiosa cascitas; liberis, 
orbitas; T I, 87, 

dolores: urguentibus asperis et odiosis dolori- 
bus; T II, 67. 

genus: odiosum »ane genus hominum officia 
exprobantium ; Lae 71. 

malum: satis eese odiosum malum omne, cum 
venisset; T III, 32. 

morbi: hoc .. ipso |hi .. ipsil| (morbi) 
odiosi sunt, quod ad animum pertinent; T III, 5. 

morositas: ne... in morositatem inutilem et 
odiosam incidumus; O I, 88. 

motus: palaestrici motus sunt saepe odiosiores ; 
0 I, 1%. 

munditia: adbibenda .. munditia est non 
odiosa neque exquisita nimis; O I, 130, 

offensio: in fragili corpore odiosa omnis oflen- 
sio est; C 65. 

orbitas: f. caecitas, 

quaestus: quae (res familiaris) .. bene parta 
sit nullo neque turpi quaestu neque odioso; 01, 2. 

senectus: quae (senectus) plerisque senibus sic 
odiosa est, ut onus se Aetna grarius dicant susti- 
nere; C 4. 

senes: ut... senes .. ad ludum adulescentium 
descendant, ne «int iis odiosi et graves; R I, 67. 


odium, 505, Abneigung, Feindfhaft: I. ad- 
versantur: ut odie, invidiae, despicationes ad- 
versantur voluptatibus, sie ..; F I, 67. 

est: ut... odium (sit) ira inveterata; T IV, 
21. ea nasci putantur a meto, ut odium mulierum, 
quale in wooyusp Atilii est, ut in hominum uni- 
versum genus, quod accepimus de Timone, qui 
wedvögonos appellatur; T IV, 25. potest .. ulli 
imperio ... utile esse odium et infamia? O II, 
88. molesta veritas, siquidem ex ea nascitur odium, 
quod est venenum amicitias; Lae 89. 

nascitur: ex cupiditatibus odia, discidia, dis- 
cordise ... nascuntur; F I, 44. j. est; T IV, 25. 
Lae 89. 

potest: f. est; O IH, 88. 

significat: canum ... tantum .. odiam in 
externos ... quid significat? N UI, 158. 

tenet: expulso .. Tarquinio tantum odium 
populum Romanum regalis nominis tenuit, quan- 
tom ..; R II, 52. 

valet: tyranni ... interitus declarat, quantum 
odium hominum valeat ad pestem; O II, 28. 

II, 1. adsequor: non tanta studia assequuntur 
eorum, quibus dederunt, quanta odia eorum, qui- 
bus ademerunt; O II, 54. 

definio: similiter .. definitur et mulierum 
odium, ut Hippolyti, et, ut Timonis, generis hu- 
mani; T IV, 13 

gigno: eorum qguerela inveterata ... odia .. 
gigni sempiterna; Lae 35. 

pario: quod in Andria familieris meus dicit: 
»obsequium amicos, veritas odium parit«; Lae 89. 

subicio: lubidini (subiecta sunt) ira, excande- 
scentia, odiam, inimicitia; T IV, 16. 

video: ut... , odia praeteres, discidia, 
discordias (videremus); N I, 42. 
das odium .. et invidiam facile ritabis; FI, 


2. obsisto: multorum .. odiis nullas o 
posse obsistere ... nuper est cognitum; OÖ II, 

sum: cui Tnbuli nomen odio non est? F V, 62. 

3. incurro in: qui (qusestus) in odia hominum 
incurrunt, ut portitorum, ut faeneratorum; O1, 150. 

venio in: ne in odium veniam; F II, 79. tu 
non vides unius ... superbia Tarquinii nomen huic 
populo in odium venisse regium? R I, 62. 

voco in: nec .. (fortis civis) criminibus falsis 
in odium aut invidiam quemquam vocabit; O I, 86. 


odium 


799 


offensio 


IH, dignus: eos .. iusto odio dignissimos du- 
eimus, qui ..; F1,33. cur ista res digna odio 
est, nisı quod est turpis? F II, 79. nonne odio 
multos dignos putamus, qui ..? F VW, 47. fraus 


odio digna maiore; Ö 1, 4l. 
IV, 1. coneipi: ut... discordia (sit) ira acer- 
bior intimo animo | odio, al. || . eoncepta; 


T IV, 21 
dicere: sunt .., qui ... odio quodam homi- 
num suum se negotium agere dicant; O I, 29. 
dissidere: cum is (P. Sulpieius) tribunus pl. 
capitali odio a Q. Pompeio, qui tum erat consul, 
dissideret; Lae 2. 


efferri: m. adeo studio atque odio illius 
ecferor ira«; T IV, 48. 
everti: quae (domus, civitas) non odiis et di- 


scidiis funditus possit everti; Lae 28. 
fieri: quanta (accessio fit) ad augendas (mo- 
lestias) ... poena legum odioque civinm; FI, 51. 
imbui: erat nein) odio } quorum rheto- 
rum inbutus *#; R V, il. 
ineiteri: Sulla .. 
quam ..; L II, 56. 
2. propter: an (L. Brutus) propter infinitum 
a ranni ecfrenatius in Arruntem invaserit; 


odor, Yeruh, Wohlgeruh, Duft: I adflo: 
eum .. admiraretar Lysander ... suavitatem odo- 
rom, qui adflarentur ex Aoribus; C 59, 

adbibeo: quos tactus, quos odores adhibebis 
ad deos? N I, 112. 

comprendo: quid, quod eadem mente res dissi- 
millimas comprendimus, ut colorem, saporem, 
ealorem, odorem, sonum? T I, 46, 

fero: quod omnis odor ad supera fertur; N II, 141. 

incendo: incendes odores? T III, 43. incende- 
bantur odores; T V, 62. 

Il. foeditas: multae (bestiae) etiam insectantis 
odoris intolerabili foeditate depellunt; N II, 127. 

suavitas: f. I adflo. 

IU, 1. nocere: ex quo fit, ut illae (angues) nec 
morsu vivae noceant nec odore der I, 101. 

2, in: quod idem ft in vocibus, in odore, in 
sapore; A II, 19, 


odoratio, Hiehen, Seruh: qualis est haec 
(roluptas) aurium, tales sunt et oculorum et ta- 
ctionum et odorationum et saporum; T IV, 20. 


odoratus, &eruh, Seruhsfinn: 1. adfert: 
nisi forte ... eorum .. (pomorum) iucundus non 
ze. solum, sed odoratus etiam et aspectus 

ubitationem adfert, quin ..; N II, 158. 

II. loquor de, sum in: nihil necesse est de 
gustata et odoratu loqui, in quibus intellegentis, 
etai vitioea || vilior |], est quaedam tamen; A II, 20. 


Oeconomicus, Hauspalter: qui (liber) 
Oeconomicus inseribitur; O II, 87. C 59, 


VOENUS, OECSUS |. UNUS, USUS, 


offa, Biffen: I. cadit: cum ofla ceecidit ex 
ore pulli, tum auspicanti tripadiom solistimum 
nuntıiatur; D II, 72, 
II, 1. obicio: necesse est offa obiecta cadere 
frustum ex pulli ore; D I, 27. 
2. invado in: inclusa (avis) in cavea et fame 
enecta siin offam pultisinvadit ||invasit |; DIL, 73, 


offendo, anftoßen, verftoßen, verlegen, an» 
treffen, finden: L civis: ut, dum ea conservet, 
(fortis civis) quamvis graviter offendat; O I, 86. 
II. algqm: quosjoffendit noster minime nobis 
iniucundus labor; F I, 3. oratio me istius philo- 
sophi non offendit; F I, 15. quoniam ... omne 


acerbiore odio incitatus, 


id, quo gaudemus, voluptas est, ut omne, quo 
offendimur, dolor; F I, 37. quis .... educatus in- 
genue non ipsa turpitudine.... offenditur? F 111,38. 
radicum seminumque cognoscere num te offendet? 
R V,5. utanimadvertant | animum adv. ||, cum 
iurare alios velint, ne quos oflendant; O II, 68. 
utendum etiam est excusatione adversus eos, quos 
invitus offendas, quacumque possis; O II, 68 
numquam illum (Scipionem) ne minima quidem 
re oftendi; Lae 108. 

algd: qui (Archytas) cum ad villam venisset et 
omnia aliter offendisset ac iusserat; R I, 59, 

animos: quod offenderet animos hominum; 
F I, 69, 

homines: iustitiae partes sunt non violare 
homines, verecundiae non offendere; O I, 99. 

voluntatem: id (exilium) si propter alienam 
et offensam populi voluntatem malum est; TV, 106. 

UL alqm: offlendi eum (C. Cottam) sedentem 
in exedra |jexhedra || et cum C. Velleio senatore 
disputantem; N 1], 15. 

rem publicam: oflendes rem publicam con- 
siliis perturbatam nepotis mei; R VI, 11. 


offensio, Anftoß, Ärgernis, Ungunft, Wider- 
wöärtigfeit, Unfall: I. accidunt: corporum offen- 
siones sine culpa accidere possunt, animorum non 
item; T IV, 81. 

est: tum exsistit et morbus et negrotatio et 
offensiones eae, quae sunt eis morbis aegrotatio- 
nibusque contrariae; T IV, 24. in fragili corpore 
odiosa omnis offensio est; C 65. 

exoritur: repente in medio cursu amieitias 
exorta aliqua offensione disrampimus; Lae 85. 

exeistunt: f. est; T IV, 

possunt: f. accidunt, 

prohbibet: num ... popularis offensio sapien- 
tem beatum esse prohibebit? T V, 108. 

If. 1. commemoro: vel exilium Camilli vel 
offensio commemoratur Ahalae; R I, 6. 

conficio: his .. (aegrotationibus) item u a 
sitae contrarise offensiones (ex perturbationibus 
conficiantur); T IV, 28. 

habeo: quae habent ad res certas vitiosam 
offensionem atque fastidium; TIV, 38. f. habeo, 
Ill. asperitatem (2 &t.) ©. 124, a. offensionem 
(2 &t.) ©. 127, b. | 

observo: quae si suscipiamus, pedis offensin 
nobis et abruptio corrigiae et sternumenta erunt 
observanda; D II, 84. 

oppono: f. conficio. 

sublevo: una illa sublevanda offensio est 
I|subeunda est offensio | ; Lae 88. 

2. cado in: ne (Epicurus) in offensionem Athe- 
niensium caderet; N I, 85 

nascor ex: quod ... naseitur ex bflensione, 
ita definiunt; Tiv. 26. 

Il. algd: f. habee, III. asperitatem (2 St.) 
©. 124, a. oflensionem (2 St.) en, b. . 

causae: multae.. causae suspicionum oflensio- 
numque dantur; Lae 88, 

definitiones: offensionum definitiones sunt 
eins modi, ut ..; T IV, 27. 

ignominia, infamia: videntur ... offensio- 
num et repulsarum quasi quandam ignominiam 
timere et infamiam; d 1, 71 

IV. agere: utrumque (Scipio) egit graviter, 
auctoritate ||ac temperate || et offensione animi 
non acerba; Lae 77. 

expellere: expulerunt .. 
offensione nominis; R II, 

moveri: qui non moveatur et offensione tur- 
pitudinis et comprobatione honestatis; F V, 62. 

ponderare: offensione iadieii hominum miserias 
ponderamus; L II, 43. 


reliquos Tarquinios 


offlero 


offero, darbieten, zeigen, ausfepen, preisgeben, 
zufügen, anthun: alqın: nemo umquam sine nagna 
spe inmortalitatis se pro patria offerret ad mor- 
tem; T 1, 32. fugiendum illud etiam, ne offera- 
mus nos periculis sine causa; OÖ I, 83. 

algd: si nihil se offeret, quod sit probabilitati 
illi contrarium; A 11, 99. j. ruborem. 

celeritatem: oblata mortis celeritate; R IIl, 34. 

erimina: addendum eodem est, ut ne crimini- 
bus aut inferendis delectetur aut credat oblatis; 
Lae 65. 

deos: qui .. ipsi (diimmortales) se nobis non 
offerunt; d 1, 79. 

impulsionem: quos (sensus) iunctos esse cen- 
suit e quadam quasi impulsione obinta extrin- 
secus; A 1, 40. 

pallorem: neque ut quicquam interesset inter 
intestinum etoblatum (tremorem, pallorem) A II, 48. 

hilosophiam: quae quidem (philosophia) 

ls peregrinari Rome videbatur nec oflerre sese 
nostris sermonibus; F III, 40. 

rem: »di rem tantam [|sed in re tanta |] haud 
temere inproviso offerunt«; D I, 45. is .., qui 
ante sagit, quam oblata res est, dieitur praesagire 
IIlis ... praes.]il; D 1, 65. 

ruborem: censoris iudicium nihil fere damnato 
nisi ruborem offert |[adfert al. ||; R IV, 6. 

speciem: obiciuntur etiam saepe formae, quae 
reaspe nullae sunt, speciem nutem oflerunt; » I, 
81. quae .. natura obtulit illam speciem Simo- 
nidi? D IH, 148. 

stuprum: quae per vim oblatum stuprum 
voluntaria morte lueret; F V, 64. 

tabellam: dum modo haec (tabella) optimo 
euique et gravissimo civi ostendatur ultroque 
offeratur; L IH, 39. 

tremorem: j. pallorem. 

Züde: qui + numero | numeros || optumatum et 
principum optulit ( optadit | is vocibus; R VI, 2. 


officina, Werkftatt: I. habet, potest: 
. = a ingenuum babere potest officina; 

I, Linstruo: qui (philosophi) quasi officinas 
instruxerunt sapientise; L I, 36. 

2. exeo ex: (hoc opus est tale) ut ex endem 
officina exisse appareat; P 5 

proficiscor ex: mathematici, poötae, musici, 
medici denique ex hac tamquam omnium artißcum 
| artium || oflieina profectt sunt; F V, 7. 


officio, im Wege, Hinderlih fein: algs: 
ag videlicet (Alexander Diogeni) apricanti; 

alqd: cum ex terra nihil emineret, quod con- 
templationi caeli oflicere posset; D I, 98. 

altitudo: cum ... augures ... iussissent .. 
Ti. Claudium Centumalum ... demoliri ea, quorum 
altitudo ofliceret auspiciis; O II, 66. 

umbra: umbra terrae soli offieiens noctem 
efhieit; N II, 49. 


officiose, gefäig, dienftfertig: si habere 
»e putant, 2. oflieiose et amice et cum labore 
aliquo suo factum queant dicers; Lae 71. 


officiosus, vienftjertig, pflitgemäß: nulla 


.. admiscetur opinio officiosi doloris; T LI, 70, 


efBelum, Dienft, Bilicht, Werpflichtung, Ber- 
bindlichkeit, Schulbigkeit, Obliegenheit, Gefälligfeit 
Bflichttreue: I. abfolmt: 1. Enbject: eadit: nee 
(lud offieium) praeter sapientem cadere in quem- 
quam potest; O III, 14. 


800 





ofhieium 





comparent: cum .. aliquid actam est, in quo 
media oflicia compareant; O IIl, 15. 

eonstant: nec ofhicia nec virtutes in ea ratione 

. constare possunt; F V, 22. 

debent: eorum omnia oflicia quo spectare ... 
debeant; F IV, 46. 

est: ut ofhicii fructus sit ipsum oficium; FI, 72, 
erit in mediis rebus offieium; F II, 59, ita est 
van commune ofieium sapientia et insipientis; 

III, 59. ofieium ... volunt esse earım rerum, 
quse secundum natoram sunt; F, IV, 39. apparet 
statim, quae eint oflicia, quae actiones, F IV, 46. 
quse (officis) esse non poterant rebus omnibus 
sic exaequatis, ut. ..; FIV, 69, quod huic oficium, 
quae laus, quod decus erit tanti, quod adipisci 
cum dolore corporie velit, qui..? TI, 16. si 
quis aegre ferat nihil in se esse virtutis, nihil 
animi, nihil ofhcii, nibil honestatis; T IV, 61. 
id.. esse... maximum .. virkutis vel doeumentum 
vel offieium puto; R I, 33. placet ... ante de 
Änire, quid seit ofiecium; O 1,7. num quod ofli- 
cium aliud alio maius sit; OÖ 1,7 commutatur 
oficium et non semper est idem; O I, 31. nullum 
‚. ofieium referenda gratis magis necessarium 
est; O I, 47. sunt .. officia, quae aliis magis 
quam aliis debeantur; O I, 59. ex quo (honesto) 
aptum est oficium; O I, 60. quoniam alias .. 
(ofieia) sunt iuvenum, alis seniorum; O I, 122. 
placet .. aptiora esse naturae ea oflieis, quae ex 
communitate, quam ea, quae ex cognitione ducan- 
tar; O 1, 153, necesse est, quod a communitate 
ducatur oflicium, id esse maximum; OÖ I, 153. ea 
(oficie) communia sunt et late patent; O III, 14. 
haec .. oflicia ... quasi secunda quaedam honesta 
esse dieunt, non sapientium modo propria, sed 
cum omni hominum geuere communia; 5 U, 15. 
\ II, 1. inchoo. perficio. pono (2 ©t.). — 3. prae- 
cio. 

exsistit: si quando aliquod oflicium extitit 
amiei in periculis aut adeundis aut communican- 
Des rag est, qui id non maximis ecferat laudibus? 


exstat: si sine oculis non potest exstare ofi- 
cium et munus oculorum; DI, 71. If. 107, si sine 
divinatione non potest oflicium et munus diri- 
nationis exstare; D I, 71. Il, 107. 

habet: ofieium .., quod ab eo dueitur, hanc 
primum habet viam, quae ..; O I, 100. illad ... 
ofieium, ... ut idem (Steici) dieunt, omnes nu- 
meros habet; O III, 14. 

manst: cum proposita sint genera quattuor, ® 
quibus honestas oflieiumqgue manaret; Ö 1, 61. 

oriuntur: quod ea, quase externa sunt, jis 
tuemur oficiis, quae oriuntur a suo cuiusque 
genere virtutis; F V, 69, 

patent: f. est; O III, 14. 

pertinent: ea (offieia) quamguam pertinent 
ad finem bonorum, tamen minus id apparet, quia 
magis ad institutionem vitae communis spectare 
videntur; O1, 7. quae (oflieia iustitiae) pertinent 
ad hominum utilitatem || caritatem ||; ÖO I, 155. 

ostulat: ab iis .. (voluptatibus) abstinere 

minime esse diffcile, si aut valetudo aut ofücium 
aut fama postulet; T V, 9. 

potest: f. cadit. constant. exatat, e 

profieiscuntur: cum .. omnia officia a prin- 
eipiis naturae proficiscantur; F III, 28. cum ab 
his (mediis) omnia profieiscantur ofhcia; F II, ®. 

spectant: f. debent. pertinent; O1L,7. 

valet: omne offieium, qnod ad coniunctionem 
homiuum et ad societatem tuendam valet, ante- 
ponendum est illi officio, quod cognitione et scien- 
tia continetur; O 1, 158, expositis adulescentium 
offieiis, quase valeant ad gloriam adipiscendam ; 


oficium 


versatur: ex quo efficitur (officium) versari 
in iis, quae media dicamus; F II, 5 

videntur: j. pertineut; O I, 7. 

2. Prädicat: sum: primum est officium ..., 
ut se conservet in naturas statu; F III, 20. quae 
officia esse dixi; F III, 22, est.. officium, quod 
ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi 
possit; F III, 58. iudicat .. (sapiens), cum agit, 
offeium illud esse; F IH, 59. huius officium est 
in vita manere; F III, 60. huius ofücium est de 
Ile]j vita excedere; F III, 60. . et sapientis esse 
aliquando officium excedere e vita ... et stulti 
manere in vita; F III, 60. saepe officium est 
sapientis desciscere a vita; F 61.  perspi- 
coum est etiam stultorum ... oflicium esse ma- 
nere in vita; F III, 61, »id viri est officium, 
fletus muliebri ingenio additus;« T I, 50, haec 
.. oflicia sunt consolantium, tollere aegritudi- 
nem funditus aut sedare aut ..; T II, 75. ofh- 
edum .. esse eius (divinationis) praenoscere, dei 
erga homines mente qua sint; D II, 130. medium 
.. officium id esse dicunt, quod cur factum sit, 
ratio probabilis reddi possit; O I, 8. facile, quod 
euiusque temporis ofücium sit, poterimus 
indicare; O 29. peregrini .. atque incolae 
officium est nihil praeter suum negotium agere; 
01, 125. ea (iustitine officis) quae essent, dietum 
est in libro superiore; O II, 48, (gladium) reddere 
peccatum sit, offieium non reddere; O IIl, 95, 

U. nad Verben: 1. Mccufatin: absolvo: 
Ei. O II, 14. — adipiscor: f. I, 1 est; 


. sequor: quae (oficia) et i ii bonitate 
multi assequuntur || assecuntur | et progressione 
discendi; O III, u re 

antepono: f. I, 1. valet; O I, 158. 

aperio: tu omnium divinarum humanarumque 
Ben nomins, geners, officia, causas aperuisti; 

appello: id... (offieium) appello za®rxow; F II, 
0. quod .. ratione actum est, id officium appella- 
mus; F III, 58. haec .. officia, de quibus his 
libris disputamus, media Stoici appellant; O II, 
14. f. perficio; O III, 14. 

eolo: in eo .. (officio) et colendo sita vitae 
est honestas omnis et neglegendo turpitudo; O 1, 4. 
‚ commemoro: quae (ofücia) meminisse debet 
is, in quem conlata sunt, non commemorare, qui 
contulit; Lae 71. 

commuto: f. I, 1. est; O I, 31. — confero: 
. eonfero, III. offcia (3 &t.) B. I, &. 480, a. 

conservo: officii conmservandi praecepta tra- 
duntur; O I, 60. quo nihil est ad officia conser- 
vanda accommodatius; O, 1. 141. 

contineo: j. ]J, 1. valet; O I, 158. 

cumulo: cumnulata erant officia vitae; T I, 109. 

debeo: j. debeo, IV. oficium (4 &t) ®. I, 
®. 616, b. — definio: f. perficio; O I, 8, 

deligo: haec in deligendo oflicio saepe inter se 
comparentur necesse est; O I, 152. in oflciis 
deligendis id genus oflieiorum excellere, quod te- 
neatur hominum societate; O 1, 160, 

‚derigo: ad extremum utilitate ... officium de- 
rigit |J dir. || magis quam humanitate; O II, 89, 

desero: j. desere, II. oficium % &) 8.1, 
©. 648, a. — dieo: f. perficio; OL, 8. 

disceribo: ut ... oflicia diseribas; A I, 114. 

duco: quae (Virtutes)... nullum suum oficium 
ducerent, nisi ut Voluptati ministrarent; F II, 69. 
j. duce, III. oficium (6 ©t.) ®. L, ©. 774, b. 

effero: j. I, 1. exsistit. 

exprobro: odiosum sane genus hominum ofhicia 
exprobrantium; Lae 71. 

exquiro: j. exquiro, III. officium (4 St.) ®.1, 
©. 926, b. 

II. 


801 


officium 


exsequor: (Masinissam) omnis exequi regis 
ofüicia et munera; C 34. 

inchoo: erit etiam inchoatum (oficium); FI, 
59. f. perficio; F IV, 15. 

invenio: ex qua De ratio inveniendi 
ofüieii exquiritur; O 1, 107. 

loco: inter recte factum atque peccatum ofhicium 
et contra ofieium media locabat quaedam; A I, 97. 

loquor: ofücium, aequitatem, 2" alpin fidem, 
... haec cum loqueris .; FI,7 

memini: f. commemoro. — neglego: f. colo. 

oCcupo: omne oflicium munusque sapientiae in 
hominis cultu esse occupatum; F IV, 36. 

perfieio: id .. est perfectum ofieiun; F II, 
59. hoc .. inchoati ceuiusdam oflicii est, non 
Beni F IV, 15. omniane offieia perfecta sint; 

1,7. et medium quoddam offieium dieitur et 
perfectum. perfectum oficium reetum, opinor, vo- 
cemus, quoniam Üraeci xaröpdoue, hoc autem 
commune oflicium xadrmo» vocant. atque en sic 
definiunt, ut, rectum quod sit, id oflicium per- 
fectum esse definiant; O I, 8. illud .. oficium, 
quod rectum idem (Stoici) appellant, perfectum 
atque absolutum est; O III, ri 

ersequor: in omnibus offieiis persequendis 

anımi est adhibenda contentio; ea est sola oflieii 
tamquam eustodia; T Il, 55. quinque ., rationi- 
bus propositis ofhicii persequendi; O II, 9. 

perturbo: maxume .. perturbantur oficia in 
amicitiis; O II, 48, 

perverto: sunt non nullae disciplinae, quae 
... oflicium omne pervertant; O I, 5. 

peto: sin oficia (quaerimus), a virtute ipsius, 
non ab auspiciis petita aunt; D II, 

pono: cum id oficium nec in bonis ponamus 
nec in malis; F III, 58. ex quo intellegitur ofi- 
cium medium quiddam esse, quod neque in bonis 
ponatur neque in contrarüs; F II, 58. est... 
ofieium eius generis, quod nec in bonis ponatur 
nec in contrariis; F III, 58. 

raepono: quibus rebus intellegitur studiis 

officiisque sceientiae praeponenda esse officia iusti- 
tiae; O I, 155 

praetermitto: j. serro; A I, 37. 

prodo: qui (vir) statuit ... intolerabili dolore 
lacerari potius, quam aut officium prodat aut 
fidem; A II, 28. 

puto: sunt qui unum offcium consolantis pu- 
tent || putent docere || malum illud omnino non 
esse; T III, 76. |. servo; A I, 87. 

quaero: f. peto. 

refero: ut recte diei possit omnia officia eo 
referri, ut adipiscamur principia naturae; F III, 
22. necesse est omnino officium aut fugiendi aut 
sequendi ad sorum aliquid referri; F V, 18. alii 
rursum isdem a prineipiis omne officium referent 
aut ad voluptatem aut ..; FV,19. quo referenda 
sint offcia; T V, 71 

relinquo: an coli iustitia poterit ub homine 
... prodente conscios, multa officia relinquente? 
TU, 31, 

reperio: ita fere oflcia reperientur, cum quae- 
retur, quid deceat; O I, 125. 

retineo: qui (princeps) retinendi ofäcii causa 
eruciatum re voluntarium; OÖ Ih 1 5: 

sequor: e quibus appareat non voluptatem vos, 
sed officium sequi; F II, 58. quibus (avibus) 
auctoribus offieium et fidem secutus esset; DI, 27 
neo est dubium, quin is... officium, non fructum 
sequatur; L I, 48. 

servo: officia .. [et] servata praetermissaque 
media putabat; A I, 37. offcia media omnia aut 
pleraque servantem vivere; F IV, 15 (14). sunt 
.. qu m officia etiam adversus 808 servanda, 
s quibus iniuriam acceperis; O I, 83 (34). 

101 


ofücium 


specto: ad nostras utilitates ofhcia ante con- 
lata (erant spectanda); O I, 45. 

tollo: tollitur.... ordo gerendorum negotiorum, 
officia vitae; F IV, "68. quod .. sapientia, pedem 
ubi poneret, non habebat « sublatis ol iis omnibus, 
officıa autem tollebantur a. il del. || omni et 
discrimine remoto; F IV, 6 

tribuo: si... Somparati v4 quibus pluri- 
mum tribuendum sit offi in his o om- 
nibus offciis tribuendis AN a quid . 
0 I, 59. quoniam officia non eadem msiins 
»etatibus tribuuntur; O I, 122. 

tueor: f. I, 1, oriuntur. 

video: cum videamus tanta officia morientis; 
FU, 9, 

vooo: f. perficio; O I, 8, 

usurpo: nec .. ab isto officio, quod semper 
usurpavi, cum valerem, abduci incommodo meo 
debui; Lae 8 

2. Genetiv: sum: si, quid officii sit, non o0- 
eurrit animo; A II, 25. in collocando beneficio 
et in referends gratia ... hoc maxume officii est, 

u Prrie Ag I, 49. \. T perficio; F IV, 15. 
ativ: antepono: j. |, 1. valet; Br I, 158. 

desum: quem ad modum ... reli ae partes 
totumve corpus statu cum est motum, jur officio 
suo et muneri, sic -; TIH, 15. 

praeficio: video iam, illum, quem expectabam, 
virum cui praeficins officio et muneri. huic scilicet, 
Africanus, uni paene (nam in hoc fere uno sunt 
ceters ), ub Er & se ipso intuendo ... dis- 
cedat; R II 

praepono: y 1. praepono. 

praesto: u ‚. patria praestat omnibus ofh- 
ciis? O II, 90 

4. Mblativ: fruor: ut .. oonsiderandis rebus 
A proprio philosophiae frustur ofhcio; 


fungor: j. AmnBer, II. officio (7 ©t.) ©. 86, b. 
en we. .. Vitae pars ... vacare officio 


er ER Gräpofitionen: abduco ab: f. 1. 


usurpo, 
absum ab: id .. tantum abest ab officio, ut 
nihil ofücio possit esse contrarium; O I, 49, 


consulo de: - offcio num quis haruspicem 
eonsulit? D IL, 1 
consulto de: nn quibus (generibus) en 
homines et consultare de officio solerent; O III, 7. 
eonvenio de; cum ... ii de communi offeio 
convenissent; O I, 144. 
delibero de: nn de. — dico de: f. 
de, 1. dico de o I, ©. 602, a. 
discedo ab: ut . magis . , ille, cui promis- 
sum sit, ab officio discadat; 15) I, 32, 
diserepo ab: quid ab officio naturaque die- 
t; O I, 146. 
a de: j. de, I. disputo de oflicio (8 &t.) 


a der de quibus (offciis) his libris dis- 
serimus; O II, 15, 

duco ab: a , quibus (ofüciis) constanter honeste- 
que vivendi prascepta ducuntur; O III, 5. — ad: 
ut, quos ratio non posset, 0 ad officium religio 
ea NL 118, 

explico de: de quibus (officiis) est nobis his 
libris ex licandum ; O I, 7. 

impello ad: quae voluptate quasi mercede 
ali rn officium impellitur, ea non est yirtus; 

* pickiuss ad: oportere, rectum esse, ad offi- 
cium pertinere ferre illud aegre, quod acciderit; 
T Il, 61 (62). rectum esse et aequum et ad 
officium pertinere aegre ferre, quod sapiens non 
sis; T Til, 68, 


m 


offiei 
onoin: ut ... in offciis en Ay depositum 
dere; F II, 59. r = -. hoc ipsum reddere 


in officio _ponitur; F Io, 

ea pio de: quae N offciis tradita ab illis 
(philosophis) et praecepta sunt; Ö 

quaero de: non. . (sapiens), quem ad modum, 
si quaesitum ex 00 sit, en numerus par an 
ar eit, item, si de ofäcio . ., nescire se dicat; 


er ab: ab officio numquam recedemus; 
IH, 19. 
refero ex: 


fin || isto 

officio et tanta corpus refero? 5 

scribo de: quos (libros Hevato) de ce bei 
psit Q. Tuberoni; O II, 68. 

sum contra: f. nr A, I. sum contra 
offcium (4 ©t.) ®. I, ©. 535, a. — in: de beni- 
volentia || benev. |] . primum illud est in oflcio, 
ut ei plurimum tribuamus, & quo plurimum dili- 
gamur; O I, 47, 5. 3. io. 

trado de: f. praeeipio de, 

vaco a: tantum huic studio relinquendum (est), 
mr vacabit a publico offcio et maunere; 


ur ® 


vigeo in: ut eorum et in Tg et in civilibus 
offieiis vigeat industrie; O IL, 1 

voco ad: quae (lex) vocet Rn ie iabendo, 
vetando a fraude deterreat; R III, 38, 

IL nad Adjectiven und Adverb: 1. Gene: 
tiv: ignaras: vir bonus et sapiens et legibus 
psrens et civilis offici non ignarus; F III, 44. 

2. Dativ: contrarius: f. II, 5. absum ab. 

satis: si (sapiene) fortis est in perferendo, ofieio 
satie eat; T II, 18. 

3. mit Präpofitionen: situs in: cum id 
sit in sapientis situm non officio solum, verum 
etiam potestate; T V, 82. 

sollers in: erat in omni vel officio vel ser- 


mone sollers; R II, 37. 
IV. nach ubftantiven: 1, @enetip: algd: 

[. I, 1. est; T IV, 61. IL, 1. tribuo; O I 
compensatio: nisi aequabilis haec in civitate 

— sit et iuris et officii et muneris; RI], 


eonformatio: inventa vitae via est confor- 
matioqgue omnium ofhciorum; F V, 15. 

conservatio: ista ... summorum officiorum 
in extremo spiritu conservatio indieat ..; FI, 9. 
Fin ne offlciorum existimantur boni; 


dis: f. DO, 1, persequor; T U, 56. 

dileotus: sic habebitur is, quem exquirimas, 
dilectus ofäcii; O II, 46. 

discriptio: haec est .. fere discriptio ofüci; 
divisio: etiam alia divisio est offcii; O |, 8. 
fons: de primo ,. offieii fonte diximus; O1, 19. 
forma: ut ad offcii formam revertamur; 0 I, 


frequentia: ne illi quidem septem (sapientes 
ea sed ex mediorum |] meliorum || en 
requentia ET quandam gerebant . 


spend; 1) 
ractas: f. |, Fu, 72, 
genus: ex si certa officiorum genera na 
scuntur; O I, 15. quid iis (doctis hominibus) de 
rg ua officih ‚genere placest; O 1,147. sequitur, 
„ an genera persequar; OD 
Be0 el o at ui equentur ke 
quuntur |; O II, 85 ee ol 
radus: ini sa .. communitate sunt 
ofliciorum; O I, ur z " 
initium: ex criptione agendi qui 
mar ” et ofhcii ipdinn initium nie 
ur; A 1) 


offioium 


intermissio: neo ullo casu arbitror hoc con- 
stanti homini posse contingere, ut ulla intermissio 
fiat offieii; Lae 8. 

inventio: Erillus ... omnem ... inventionem 
.. ofheii sustulit; F V, 238. ut ad officii inven- 
tionem aditus esset; O I, 6. 

iadicium: maxime .. declaratur || declarat |] 
hoc quasi officii indicio fieri, quod ..; T III, 64. 

magister: quod ermsmag: rn in ofhieio, cuius 
magister esse vult, labitur; T II, 12. 

magistra: quae ie vis) quasi dux vitae et 
magistra officiorum er I, 40. 

mediocritas: stultitiam .. censuerunt con- 
stantis, id est sanitate, vacantem posse tamen 
tueri mediocritatem offieiorum; T II, 11. 

munus: ut (senectus) adulescentes ... ad omne 
offeii munus instrast; © 29. ut (sanes) nullum 
ofhcii aut omnino vitae munus ui possint; 
C 35. recte .. in ea (senectute) vivitur, quoad 
ET officii exsequi et tueri possit |] possis ||; 
C 72. 

mutatio: communes utilitates in medium afferre 
(debemus) mutatione officiorum; O I, 22. 

numeri: quod alia peccata plures, alia paucio- 
res quasi numeros ofßcii praeterirent; F iv 56. 

pars: ut ... dolores .. quosvis sugcipere malit 
quam deserere ullam officii partem; F I, 24 

perturbatio: perturbatio ... officiorum om- 
nium consequatur; T III, 73. 

praeceptum: quis est .., qui nullis officii 
praeceptis endis philosophum se audeat dicere? 
O0 1,5. neque ulla offcii praecepta firma, stabilia, 
coniuncta naturae tradi possunt; OI,6. quorum 

. officiorum praecepta traduntur; O 1,7. qui 
... hoc ipso tempore prascepta officii persequa- 
mur; O ni 7. hoc praeceptum officii diligenter 
tenendum est, ne ..; O I, 51. 

principium: quod ... (Stoici) prineipium officii 
quaerunt; F IV, 43. vobis ... unde offcii, unde 
7 gg principium nascatur, 2. eriper ne FW, 

. ut ex es (naturs) petant agendi prineipium, 
id est officii; » NV, 2 

quaestio: pertinet ad omnem offieii quaestio- 
nem semper in promptu habere ..; O I, 105. 

ratio: non .. setionis aut officii ratio impellit 
ad ea ... appetenda, sed ..; FIV, 48 

ratiocinatores: ut boni ratiocinatores officio- 
rum esse possimus; O I, 59, 

simulatio, veritas: si sunt (hereditates) ma- 
litiosis blanditiis, officiorum non veritate, sed 
simulatione quaesitae; O III, 74. 

vicissitudo: nibil (est) vicissitudine studiorum 
offieiorumque iucundius; Lae 49. 

2, mit Präpofitionen: alqd contra: f. H, 
1. loco. 

disputatio de: 
offcio futura est; O 

liber de: plenus est sextus liber de officiis 
Hecatonis talium quaestionum; O III, 89. 

locus de: nullus feracior in ea Be 
locus est nee uberior quam de offhiciis; O III, 5. 

quaestio de: omnis de officio duplex est quae- 
stio; OI,7 

seleotio cum: sequitur deinceps cum officio 
selectio, deinde ea per F 1, 20. 

V. Umftanb: 1. 


DR omnis disputatio de 


blativ: beatus: an nulla 
(senectus) beatior possit esse, neque solum officio; 
C 56 


commoveri: iis (officiis) omnes, in quibus est 
virtutis indoles, commoventur; O II, 

compensari: ceteris .. operis et officiis erit 
id, quod violatum videbitur || riolatum |], compen- 
sandum; O II, 68. 

eonstringi: f, implicari; A I, 11. 


en _ 


oleo 


GEnkUNSTEN Salami its fit ..., omne officio 
continetur; F II, 59. cum ea res innumerabilibus 
officiis et laudibus contineretur; O IIL, 77. 

definire: altera sententia est, quae defnit 
amicitiam paribus officiis ac voluntatidus; Las 58. 

evenire: aut officiis debitis aut rerum necessi- 
tatibus eveniet, ut... voluptates repudiandae 
sint; F I, 38. 

gaudere: qui gaudet officio; P 34. 

implicari: dum me ... rei publieae ... cura 

... multis offieiis implicatun et constrietum tene- 
bat; AIL,11. implicati ultro et eitro vel usu diu- 
turno vel etiam officiis repente ... amicitias . 
disrumpimus; Lae 85. 

moderari: quod ... multi Epicurei ... sunt 
... nec voluptate, sed officio consilia moderantes ; 

abl, comp.: {, L, 1. et; O1, 7. 

2. Präpofitionen: in: in gubernando nihil, 
in officio plurimum interest, quo in genere pecce- 
tar; F IV, 76. hoc... cum in ofßciis, cum in 
virtatibus dicitur; F V, 80. leve .. impedimen- 
tum ..., neque solum in tantis rebus, sed etiam 
in mediocribus vel studiis vel officiis ... contem- 
nendum; RI,4. haec ... circumspicienda sunt 
in omni officio; O I, 59. ut constare in perpetui- 
tate vitae possimus nobismet ipsis nec in ullo 
officio claudicare; O 1, 119, f. II, 5. refero ex. IV, 
1. magister. 

raeter: cui .. praeter officium fortis et ma- 
gu = ns san aliud propositum fuisse videa- 

ur; i 


offando (obf.), überjütten, verbreiten, be+ 
beden: algd: f. tenebras; T III, 82. 

aquam, aöra: ut illis (piscibus) aqua, sic nobis 
aör crassus oflunditur; A h, 81 

caliginem, errorem: hic error et haec in- 
doctorum animis offusa caligo est; T V, 6. 

ignem: cum ignis oculorum cum e0 igne, qui 
est ob os offusus, se confudit; Ti 49. 

lumen: ut... obscuratur et offunditur luce solis 


lumen lucernae, ... sic ..; F III, 45. 
noctem: quae (philosophia) lucem eriperet et 
quasi noctem q' m rebus offunderet; N I, 6. 


tenebras: tantis offusis tenebris; A II, 61. si 
quid tenebrarum obfudit exsilium; T III, 82. 


olea, Dlbaum: I. coepit, floret: qui (Tha- 
les) ... omnem oleam, ante quam florere coepis- 
set, in agro Milesio coömiase dicitur; D I, 111. 

IL, 1. co&ömo: f. L 

fero: quae (term) oleam frugosve ferret; R III, 15. 

sero: qui Transalpinas u oleam et vitem 
serere non sinimus; R II, 16. 

teneo: nisi forte Athenao tuse sempiternam in 
arce oleam tenere potuerunt; L I, 2, 

2. facio ex: eorum .. (haruspieum) iussu ex 
illa olea arcam esse factam; D Sr 

fluo ex: mel ex olea fiuxisse dieunt; D II, 86. 

III. baca, flos: ut agricola, cum floram oleae 
videt, bacam quoque se visurum putat; D II, 16. 

ubertas: animadverterat (Thales) fortasse qua- 
dam scientia olearum ubertatem fore; D I, 112. 


olearius, für das Öt beftimmt: semper .. 
boni assiduique domini referta cella vinaria, olea- 
ria, etiam penaria est; C 56 


oleo, rieden, duften, verraten: I. algd: cano- 
rum illad (est), hoc bene olens, hoc asperum; 
AU, 21 

caenum: sic se dicere omnes stultos insanire, 
ut male olere omne caenum, at non somper; 


101* 


oleo 


804 


omitto 


I. alqd: nihil .. (Epicurus) olet ex Academia, 
nibil ex Lycio, nihil ne e puerilibas quidem disci- 
plinis; N I, 72. 


oleum, Öl: I, 1. habeo: oleum, ficos, poma 
non habet; fr I, 18, 

instillo: hasc (mens, animus) quoque, nisi 
tamquam lumini oleum instilles, extinguuntur se- 
nectute; C 36. 

2. sum sine: ut verbi causa sine aqua, sine 
naeı sine oleo vas esse dicamus || dieimus ||; 

a 

U. gliscere: ad iuvenilem lubidinem copia vo- 
luptatum [si ... accessit, al. ||, gliscit illa |Jite |] 
ut ignis oleo; fr V, 74. 

perungere: iuvenes ... 
oleo perunzerunt; T I, 11 


olfacio, riechen: algd: ut ea, quae guste- 
mus, olfaciamus, tractemus, audiamus, in es ipsa, 
ubi sentimus, parte versentur; T' V, 111. 

res: eas .. (res) cernimus, audimus, gustamus, 
olfacimus, tangimus; D II, 9. 


olim, ehemals, einft: quid.... ostenta ... vel 
Lacedaemonios olim vel nuper nostroa adiuve- 
runt? D II, 55. multa ... praedieta sunt ... 
„versibus, quos olim Fauni vatesque canebante; 
DI, 114. Kr baec olim punctis singulis colli- 
gebant; II, 62. mihi ... iustitiae fruendae 
causs videntur olim bene morati reges constituti; 
O U, 41. quae fuss olim disputabantur ac 
libere; L I, 86. ex qua james) olim evolavit 
»nuntis fulva Iovises; LI, 2, minimam olim istius 
rei fuisse cupiditatem multa extant exempla 
maiorum; L I, 62. ut olim deficere sol homini- 
bus exetinguique visus est; R VI, 24. graviter 
olim ista vindicabat vetus illa Graecia; L II, 
89. elliptijh: quamquam id ipsum aliquanto 
minus quam olim; D I, 28. 


oliva, Ölbaum: I. insum in, al.: si ex 
oliva modulate canentes tibine nascerentur, num 
dubitares, quin inesset in oliva tibieinii quaedam 
scientin? N II, 22 

U. inventor: Aristaeus, qui olivae dieitur in- 
ventor, Apollinis filius; N II, 


olivetum, Dlpflangung: I. sunt: quo 


en .. nostra oliveta nostraeque vineae; 


veste posita corpora 


6. 
I, 1. habeo: vineta, segetes, oliveta ... a dis 
s6 habere; N III, 86. 
2. dieo de: quid de vitibus olivetisque dicam ? 
N II, 156, 
II. species: quid de ,.. vinearum oliveto- 
rumve specie plura dicam? C 57. 


Olympias, ofympiede: I. declarat: 
Olympias .. secunda et sexagesima eadem Superbi 
un Zen et Pythagorae declarat adventum; 

I. constituo, pono: centum et octo annis 
postquam ai leges scribere instituit, prima 
posita est Olympias, quam quidam nominis errore 
ab eodem Lycurgo constitutam putant; R II, 18. 

II. annus: si ... Roma condita est secundo 
anno Olympiadis septumae; R II, 18. 

IV, 1. Ablativ: eodem est anno natus Simoni- 
des Olympiade sexta et quinguwagesima; R II, 20. 

2. ante: quod erat XXXVIII (annis) ante primam 
Olympisadem condita; R II, 42, 


men, Anzeigen, Borbedeutung: 1, 1. ad- 
ferunt, nuntiant: dirae, sicut |jsicutei, sicut 
et] cetera auspicia, ut omina, ut signa, non cau- 


sas adferunt, cur quid eveniat, sod nuntiant even- 
tura; D I, 28, 

valent: quas (omins) maiores nostri quia va- 
lere censebant; D I, 1 

2. sum: praerogativam etiam maiores omen 
iustorum comitiorum esse voluerunt; D I, 108. 

II, 1. aceipio: tum ille (L. Paulus) artius puel- 
lam conplexus: „accipio“, inquit, „mes filia, 
omen*; D I, 108. Aemilis Paulo Persam perisse, 
quod pater omen acoepit; D IL, 88. 

adiungo: his superstitionibus non dubitasti 
etiam omins adiungere; D II, 83. 

audio: sive fu vatem sive tu omen audieris, 
sive immolaris sive avem aspexeris; D I], 149. 

capio: Caeciliam Metelli... exisse in quoddam 
sacellum ominis capiendi causa; D I, 104. 
LT Hole quod omen res consecuta est; 

firmo: »sic aquilae clarum firmavit Iuppiter 
omen; DI, 

voco: neque solum deorum voces Pythagorei 
observitaverunt, sed etiam hominum, quae vocant 
omina; D I, 102. 

elliptiich: iam illa: „farete linguis* et „prae- 
rogativam, omen comitiorum“; D II, 88. 

. pareo: non fuisse (Crassum) periturum, ei 
omini paruisset; D II, 84. 

3. utor: qui signis aut ominibus uterentur; 
D 2 26. . 

. exampla: ego exempla ominum nota pro- 

feram; D I, 108. : 


OMINMOr, weisfagen: alicui rei publicae ob- 
venerit (malo enim |jenim alii|| quam nostrae 
ominari); O II, 74. 


omitto, aufgeben, laffen, unterlafien, unbe 
zu. unerwähnt laffen, übergehen: I. algs: qui (He- 
raclitus) quoniam quid diceret intellegi noluit, 
omittamus; N III, 35. 

U, 1. indirecte Frage: omitto, quas perferant 
... ambitiosi honoris causs; T Y, 79. omitto, 
quem ad modum isti se gerant; L III, 18. 

2. Infinitiv: qui .. (libertas) aequa potest 
esse, omitto dicere in regno, ... sed in istis 
eivitatibus, in quibus ..? 1, 47. omittanus 
contra omnino velle aliquid; F IV, 1. omittat 
u ar Carneades; D I, 12, 

alqm: ut alios omittam, hunc (Democritum) 
appello; F II, 102. Dicaearchum .. cum Aristo- 
xeno, aequali et condiscipulo euo, doctos sane ho- 
mines, omittamus; TI, 4]. omittamus hunc (Epi- 
curum) .. nihil | dicentem; T II, 45. omıis- 
sis Stoicis; T Y, 85, omitto nostros; D I, 95. 
ut omittamus superiores || superioris |; D II, 22. 
ut... alios omittam; O I, 77. omitto reliquos; 
P 11. f. algd; A II, 129. virum; T I, 22. 

algd: omitte ista; A 1,2. L II, 29. sed id 
omittamus; A II, 52. 78. sed hoc omitto; A II, 
9. ut omittam alia; AU,113. omitto illa, quae 
relicta iam videntur, Erillum, [ut Herillum f; 
A U, 129. licstne (omitto „per Aristotelem*); 
A II, 182. sed haec omittamus; F V, 76. sed 
quoniam de dolore loquimur, illa omittamus; TI, 

sed ut haec omittas; T IV, 75. eadem .. 
(Parmenides eficit) de sideribus, quae reprehenss 
in alio iam in hoc omittantur; N I, 28. ut haec 
omittamus; N II, 32. omitto illa; N III, 40. sed 
omittamus et fabulas et externa; O II, 99. ut 
alia omittam; Las 9. haec ut omittam; Lae 64. 
amaren: ut muliebris amores omittam; T IV, 


argumentum: sed quia commune hoc est ar- 
eye aliorum etiam philosophorum, omittam 
oc tempore; N I, 64. 


omitto 


artos: ut omittam has artis elegantes et in- 
genuas; F III, 4. 

auspicium: ex acuminibus .., quod totum 
auspicium militare est, iam M. Marcellus ... 
totum omisit; D II, 77. 

contentionem: multi ... omissa contentione 
dolorem morbi ferre non possunt; T Il, 65. 

dignitatem: omitto itatem, honestatem, 
speciem ipsam virtutum; F II, 107. 

disciplinam: neglegentia nobilitatis augurü 
disciplina omissa; N II, 9. 
’ EM IMILEROINER omitto dissimilitudines; T 

divitias: omitto divitias; T V, 46. 

dolorem: sed ut omittam pericula, labores, do- 
lorem etiam; F I, 24. at contra gaudere nosmet 
omittendis doloribus; F I, 56. 

Eleusinem: omitto Eleusinem sanctam illam 
et augustam; N 1, 119. 

fabulas: f. algd; O II, 99. 

famam: omitto nobilitatem famamque popula- 
er — improborumque consensu excitatam; 

genus: hoc divinationis genus omittamus; D 
II, 87. adhbibendumne fuerit hoc genus ... an 
plane omittendum; O II, 9. 

habilitates: omitto oportunitates habilitates- 
que reliqui corporis, moderationem vocis; LI, 27. 

homines: f. algn; TI, 41 

honestatem: }. dignitatem. 

humanitstem: omisit hic (rer) et pietatem et 
humanitatem; O III, 41. 

imitationem: ut non nulli omissa imitatione 
... suum quoddam institutum consequantur; 

labores: f. dolorem; F I, 24. 

levitatem: ut omittam levitatem temere ad- 
sentientium; A II, 120. 

lituum: omitte .. lituum Romuli; D II, 80. 

moderationem; j. habilitates. 

morbos: ut omittam alios (morbos); T III, 5. 

naturam: si aliorum naturam imitans omittas 
tuam; O I, 111. j. vim; N I, 122. 

negotia; negotiis omnibus omissie; O, I, 158, 

nobilitatem: f. famam. 

occasionem: teneo, quam optabam, occasio- 
nem neque omittam; L |], 5. 

oportunitatee: j. habilitates. 

oracula: sed omittamus oracula; D I, 39. 

pericula: f. dolorem; F I, 24. 

pietatem: f. humanitatem. 

populos: ut omittam ceteros populos; D I, 3. 
ut Jjet|| iam omittam alios (populos); R II, 24. 

rem: qui ap auspices) re omissa nomen 
tantum tenent; D I, 38 

sententias: has 
mus; A II, 130. 

similitudines: ut omittam similitudines; RI, 


A "tot sententias ut omitta- 


speciem: f. dignitatem. 

spem: etiam omissa spe voluptatis; F II, 82. 

studia: ut ista divina studia omittamus; Ü 24. 

suffragia: at omittam largitione corrupta auf- 
fragia; L III, 89, 

tostes: ut ratione utamur omissis testibus; 

timorem: ut ... omnem omittat is ||omittas, 
. timorem; T U, 67. omitte timorem; 
R VI 1. 

virum: Democritum .., magnum illum quidem 
virum, sed ... rotundis corpusculis eficientem 
animum, ... omittamus; T I, 22. omitto innu- 
merabilis viros, quorum singuli saluti huic civitati 
fuerunt; RI, 1. eos... {viros bonos) omittamus, 
qui omnino nusquam reperiuntur; Lae 21. 


ER... DER 


omnino 
vim: ut .. omittam vim et naturam deorum 
N I, 122. omitto ... orationis vim, quae concilia- 


trix est humanae maxime societatis; L I, 27. 
omitto .. vim ipsam omnium, quas generantur e 
terra; C 52. 
Haid he ut... voluptates omittantur maio- 
ram voluptatum adipiscendarum causa; F I, 36. 
utilitates: nec nostrae nobis utilitates omit- 
tendae sunt aliisque tradendae; O III, 42. 


omnino, überhaupt, überhaupt nur, imganzen, 
ang unb gar, burdhaus: 1. bei Werben unb 

üßgen (ignoro, nego, nolo, veto: f. 7): exspe- 
ctabam omnino iam diu ınmeque sustinebam, ne ... 
scriberem; A ep 1. plurimum .. idem w poötis 
nostris o.que Latinis et litteris luminis et verbis 
attulisti; A, I, 9. ut de virtutibus et vitiis o.que 
de bonis rebus et malis quaereret; A I, 15. Strato 

. ab ea disciplina 0. aemovendus est; A 1, 34. 
quibus temporibus (L. Lucullus) florere in foro 
maxime potuit, caruit o. rebus urbanis; A II 1. 
0. .. ante videri aliquid, quam agamus, necesse 
est; A II, 89. id ila esset, si nos verum o. tolle- 
remus; A II, 111. qui o. avocent a philosophia; 
F 1,2. et appetendi et refugiendi et o. rerum 
gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate 
aut a dolore; F I, 42. omnes .. sententias sim- 
plices eorum ... 0. a philosophia semovendas 
putabo; F Il, 39, omittamus contra o. velle ali- 
quid; F IV, 1. ab hoc (Zenone) .. quaedam non 
melius quam veteres, quaedam o. relicta; F IV, 9. 
si + 0. nos ||o. ea | neglegemus; F IV, 40. qui 
o. virtutem a bonorum fine se verant; F \v 
49. ut eorum (mediorum) alia eligenda sint, alia 
reicienda, alia o. neglegenda; F IV, TI. o... de 
istie omnibus verbis a Zenone mutatis ita dis- 
putabat; F IV, 73. quot o. esse possent (de 
summo bono) sententine; F V, 16, necesse est o. 
oflcium aut fugiendi aut sequendi ad eorum aliquid 
referri; F V, 18, quod iis saepe usu venit, qui } 
cum...solem intuerentur, ut aspectum o.amitterent; 
TI,73. quodsi(Priamus)ante occidisset,talem || ocei- 
disset, tamen || eventum o, amisisset; TI, 85. ut... 
senaus 0. Omnea mors auferat; T I, 97. sin autem 
(supremus dies) perimit || peremit || ac delet o.; TI, 
117. o... omnes clari et nobilitati labores + contem- 
pl | contendendo || fiunt etiam tolerabile; T II, 
2. 0. .., quae crescentia perniciosa sunt, eadem 
sunt vitioss nascentia; T IV, 41. sunt .. o. 
omnes fere (definitiones) similes; T IV, 53. an 
omnium rerum tollenda o. (videatur) aegritudo; 
T IV, 59. sine metu is habendus est, non qui 
parva || Be al. || metuit, sed qui 0. metu 
vacat; v4 carere ... societate victus, 
sermone 0. familiari; T V, cur pecuniam 
magnopere desideret vel potius cur curet 0.? T V,89., 
0. .. genus hoc voluptatum optabile esse, si non 
obsit, prodesse numquam; T V,94. dietum est o. de 
bac re alio loco diligentius; N ], 12. nonne (De- 
mocritus) deum o. ita tollit, ut nullam opinionem 
eius reliquam faciat? N I, 29. quid sit o. deus; 
N I, 30. (Zeno) tollit o. usitatas perceptasque 
cognitiones deorum; N I,36. qui Ber .. dubitet 
.. O,, deus animans necne sit; N 1, 37, a Democrito 
0. haec licentia; N I, 107. o. dividunt nostri to- 
tam istam de dis inmortalibus quaestionem in 
partis quattuor; N II, 3. Calchantem, Helenum, 
quos tamen augures ne ipsae quidem fabulae ad- 
scivissent, si res o. repudiaret; N II, 7. quod 
(animus) multo magis faciet post mortem, cum 0, 
corpore excesserit; D I, 63, o. apud veteres, qui 
rerum potiebantur, iidem auguria tenebant; D I, 
89. totum o. fatum etiam Atellanio versu iure 
mihi esse inrisum videtur; D II,25. o. .. cum 
baec sit distinetio, ut ..; Fa 45. et o... accu- 


omnino 


ratius mihi dicendum de commutationibus rerum 
publicarum; RI, 65. desunt o. ei populo multa, qui 
sub rege est, in primisque libertas; R IL 43. hune 
hominem o. numerari qui decet? L I), 16. cum 
... decertatur..., causas 0. subesse tamen opor- 
tet easdem O I, 38. o. fortis animus et magnus 
duabus rebus maxime cernitur; OÖ I, 66. o. illud 
honestum ... animi eflieitur, non corporis viribus; 
01,79, o. qui rei publicae praefuturi sunt; 
01,85. ©... ita iustitine honestatigte (for- 
tis civis) adhaerescet, ut ..; O 1, 86. utrumque 
o. a natura petundum est; O I, 133. o. mominisse 
debemus ... „largitionem fundum non habere“; 
O U, 55. danda o. opera est, ut omni generi 
satis faoere possimus; O II, 71, danda opera est 
0., si possit, utrisque (beneficiis); O II, 72. qui 
o. hominem ex homine tollat; O III, 26. quae 
(mors) .. plane neglegenda est, si o. extinguit 
animum; C 66. o. ... studiorum |] Sr om- 
nium satietas vitae facit satietatem; C. 76. o. 
amicitiae conroboratis iam confirmatisque et in- 
geniis et aetatibus iudicandae sunt; Lae 74. o. 
omnium horam vitiorum atque incommodorum una 
cautio ost; Lae 78. ut ... deus ... hominis o, 
aspiciendi potestaten eriperet; Lae 87. quod 
amici genus adhibere o. levitatis est; Lae 98. 
ınortemne mihi minitaris, ut o. ab hominibus, an 
exilium, ut ab inprobis demigrandum sit? P 18. 

2. bei Abdjectiven: omnino est amans sui vir- 
tus; Lae 98. aptissima o. sunt... arma senectutis 
artes exercitationesque virtutum; C 9. o. cano- 
rum illud in voce spiendescit etiam nescio quo 
pacto in senectute; C 28, Q.... Maximum fratrem, 
egregium virum o.; Lae 69. quid, si etiam .. 
falsum illud o. est? NI,81. quae..aetas longa 
est, aut quid o. hominilongum? TI,94. miser- 
rima 0. est ambitio honorumque contentio; O 1,87, 
rudem .. esse 0. in nostris po&tis aut inertissi- 
mae segnitiae est aut fastidii delicatissimi; F I, 5. 

8. bei Abverb: cur fiat quidque, quaeris. 
recte omnino; D I, 86. 

4. bei Zahlen: omnino duo sunt genera largo- 
rum; O II, 55. duplex o. est iocandi genus, unum 
..., alterum ..; O I, 104. iunctae .. et duplices 
expositiones summi boni tres o. fuerunt; F V, 21. 
P. .. Africani ... in legatione illa nobili . 
Panaetium unum o. comitem fuisse; A IL, 5. vgl. 
1. Lae 78. 

5. bei $räpojfition: parri .. primo ortu sie 
iacent, tamquam omnino sine animo sint; F V, 
42. j. 7, non; Fa 24. 

6. bei Ynbefiniten: quid: f. 7. ne; O II, 5l. 
nec esse res ullas praeter virtutes et vitia, inter quas 
quicquam omnino interesset; F IV,47. negabat 
(Carncades) genus hoo orationis quicquam o. ad 
levandam aegritudinem pertinere; T III, 60. o. 
si quicguaım est decorum; O I, 111, quis .., cum 
utatur voluptate ea, ... inire rationem, cogitare 
o. quidquam potest? fr V, 81. f. 7 neo; F IV, 21. 
V,18. 28, oA. 13. nego; N I, 29. veto. B. sed; 
TI, 13. quid... ad pontificeem de iure parietum 
aut aquarum aut ullo o. nisi eo, quod ..? LI, 47. 
f. 7. nec; All, 33. DII, 139. o. quis tam caecous 
in contemplandis rebus umquam fuit, ut non 
videret ..? N I, 77. f. 7.nemo; O I, 75. nihil; 
A II, 25. Lae 51. usquam: [. 8. sed; T V, 24. 

7. bei Regationen: (philosophari) omnino 
haud placere; TII,1. RL30. hanc (honestatem) se 
tuus Epicurus 0. ignorare dieit quam aut qualem 
esse velint Jiilj]; FI, 48. j.ne; O IT, 51. ut 
ne quid o., quod venditor norit, emptor ignoret; 
O II, 51. neo. bellum indixisse videar voluptati; 
C 46. priorem (artem) ... hi (Stoici) o. ne atti- 
gerunt quidem; FIV, 10. ut(error).... sapientisne 
attingat quidem o.; TIV,89. ut.. .adferatisaliquid, 


__ 8906 


omnino 


quod o. ne fieri quidem possit; N I, 89. [.8.sed; N I, 
101. II, 51. nec potest is... ullum habere indicium 
aut ullam o. veritatis notam; A II, 88. nec o. 


(scire nos), sitne aliquid, an nibil sit; A II, 78. 
nec appellatur o. vita, nisi confeota atque abso- 
luta; F II, 87. etenim nec iustitia neo amieitia 


esse 0. poterunt, nisi ipsae per se expetuntur 
Il expetantur ||; F II, 70, neque inter eorum vitam 
et improbissimorum quicquam o. interesse; F IV, 
21. cum... nec quicguam o. praeter haec tria possit 
esse; FV,18. qui... necinter eas res quicquam o. 
putant interesse; F V, 23. sin autem dei neque pos- 
sunt nos iuvare nec volunt nec 0. curant; N 1,3. 
neque sensum 0. (2680 posse), quo non ipsa natora 
pulsa sentiret; N I, 26. nullae .. imaginea ob- 
repunt in animos dormientium extrinsecus, nec o. 
Auunt ullae, nec ..; D II, 139. ut me sic audia- 
tis, neque ut 0. expertem Graecarım rerum neque 
ut eas nostris in hoc ger genere ante- 
ponentem, sed ut ..; R 1,36. nee hoc benignitatis 
genus o. repudiandum est; O II, 54. qui negant 
eum locum a Panaetio prastermissum, sed consulto 
relictam, nec o. scribendum fuisse; O IIL 9. nee o. 
de eo genere quicquam praecipiundum fuisse; O II, 
13. neque 0, in voluptatis regno virtutem posse 
consistere; C 4l. quod bonum quale sit, o. ne- 
gat ||negat omnino || Epicurus se sine volu- 
tatibus sensum moventibus ne suspicari quwidem; 
1, 7. qui ista ... negut Academicos o. dicere; 

A I, 12. qua (voluptate) sublata neget se intelle- 
gere o., quid sit bonum; FI, 29. cum id, quod 
mihi horribile videtur, tu o. malum negas esse; 
T II, 29. ouius (Archimedis) ego quaestor ignors- 
tum ab Syracusanis, cum esse o. ne 5: 
indagavi sepulerum; T V, 64. qui (Protagoras) 
sese negat o. de deis habere quod liqueat; N I, 
29. cum idem 0. =. . esse 
aa an sempiternum; N I, 29. qui (Disgoras, 
heodorus) o. deos esse negabant; l, 117. 
quem (deum) 0. irasci posse negatis; N III, 91. ut, 
si ... rationem, cur id fiat, adferre nequeam, 
fieri neges; D I, 86. etenim o, tantum so negat 
facturum compendii su causs, quod non licest; 
O II, 68. f. 6. quisquam T III, &0. qui o, virere 
expedire nemini putat; TI, 84. ita fit [|Getj, 
ut 0, nemo esse rg beatus; TII, 16. neminem 
0. esse neglegendum, in quo ..; O 1,46. ido. 
neminem umquam suspicaturum; O IH, 75. seta 
Faunus o. quid sit nescio; N IIL, 15. in quo 
neutrorum o. oontemnenda sententia est; O I, 
70. eum sit nihil o. in reram natura minimum, 
quod dividi nequeat; A I, 27. in quibus (mediis) 
ponebat nihil o. esse || [esse] | momenti; A I, 36. 
nihil o. quale sit posse reperire; A II, 14. memoriae 
quidem certe ... nihil o. loci relinguitur; A II, 22. 
nihil umquam o. (animus) aget; A 11, 25. fieri potest, 
ut id, quod significatur, aut falsum sit aut nihil sit 
Il[sit]|| o.; A IL, 36. nihil attinet de adsensione 
0. logui; A II, 38. si hasc (eflicere possit), cur 
non, inter quae nihil sit o.; A U, 47. ut in üs 
(visis) nihil intersit 0.; A II, 48. nihilo .. gr +1 
-.., quam si ||quasil] inter illa (ova) o. nihil 
interesset; A II, 58. sin autem o. nihil esse, quod 
percipi possit, a me sumpsero; A Il, 68. cetera 
aut o. nihil habere momenti aut tantum, ut . .; 
F II, 38. quod .. sine sensu sit, id nihil ad nos 
ertinere o.; F Il, 100. cum reliqui nihil sit o.; 
II, 101. cum inter res eas ... nihil o. inter- 
esset; F III, 50. nibil o. inter ess res iisque con- 
trarias interesse; F IV, 20. qui ho) virtute 
eonstituts nihil o., quod sppetendum sit, relin- 
quat; F IV, 43. inter ceteras res nihil o. inter- 
esse; FIV, 70, ut non multum aut nihil 0, Grneeis 
cederetur; T I, 5. aut hoc dieis: „miser est Cras- 
sus* ... aut nihil dieis o.; TI, 14. nihil esse o, 


omnino 


animum; TI, 21. gr (Dicaearchus) nihil o. ani- 
mum dicat esse; TI, 24. quod vitare nullo modo 
tuimus, nisi |[|nisi si|} nibil o. scriberemus; 
11, 3. qui (sapiens) semper animo sic excubat, 
ut ei nihil ri gear aceidere possit, nihil ino- 
pinatum, nihil o. novum; T IV, 37. quantis .„. 
molestiis vacant, qui nihil 0. cum populo contra- 
hunt! T V, 105. ut ... deum fingeret ... nihil 
gratificantem, o. || gratificantem o., || nihil curan- 
tem, nihil agentem; N I, 128, ut ... is nihil o. 
sensurus esse videatur; N II, 55. quaram (vitium) 
uberrumi laetissumique fructus nihil o. ad bestias 
pertinent; N II, 156. aut nihil o. est fortuitum, 
aut hoc ipsum potuit evenire fortuna; Fa 6. 
appellatur .. quidam a philosophis «gyög Aöyog, 
cni si pareamus, nihil 0. agamus in vita; Fa 28. 
qui aut non plus mille quingentos aeris aut o. 
nibil in suum |jsuum in || censum praeter caput 
attulissent; R I], 40. qui (Soorates) ... en... 
nihil o. ad vitam hominum adtinere dixerit; R 
15. aut nibil o. in bonis numerandum, nisi qu 
per se ipsum laudabile esset, aut certe ..; LI, 37. 
nihil 0. actum esse de nobis; L III, 45. nobis, ... 
de quibus nihil 0. actum esset legibus; L III, 45. 
nihil il umquam o. deesse amicie; Lae 5l. idem in 
eis elaborant, quae sciunt nihil ad se 0. pertinere; 
C 24 j. 8 sed; NL 115. quae quod Aristoni 
et Pyrrhoni o. visa sunt pro nihilo; FI, 48. 
ut .. illud ... ostendatur quam leve, quam con- 
temnendum, quam mihili sit o.; T IV, 74 ut 
quisque optime natus institutusque est, esse 0. 
nolit in vita, si .; FV, 57. ille.... nonne 
etiam bis exelamavit se videre, cum 0. non vide- 
ret? A II, 89. an melius fuerit ... motum ... 
eogitationis non dari o. quam tam munifice et 
tam large dari; N III, 69, sine antecedente et 
externa causa (animum) moveri, non 0. sine causa 
dicimus; Fa 24. ea deliberanda o. non sunt, in 
quibus est turpis ipsa deliberatio; O III, 87. f. 8. 
sed; A II, 62. P 38. TV,24. non, A, b. om- 
nino (17, 1 &. 734, b. multa posse videri esse, 
qune o. nulla sint; A II, 47. sed nulla o. in re 
minotatim interrogati, ... quanto aut addito aut 
dempto certum respondeamus, peant habemus; 
A fie 92. o. eum (sapientem) rei nulli adsentiri; 
A IL, 104. extremitatem et quasi libramentum 
(esse), in quo nulla o. crassiduto sit; A II, 116, 
cum o. nulla sit causa peccandi; F I, 52. quam 
(amicitiam) ... affirmatise nullam o. fore; FI, 65. 
quae (emendatio philosophise) o. aditum nullum 
habere potest in urbem, in forum, in curiam; 
FW, Bı. Dicaearchus .. et Aristoxenus ... 
nullum o, animum esse dixerunt; T I, 51. id 
agimus, ut id in sapiente nullum (malum) sit o.; 
T III, 22. quae (comoedia), ei haec flagitia non 
probaremus, nulla esset o.; T IV, 69. nullos (deos) 
esse 0.; N 1,2. o. nullam habere .. rerum hu- 
manarum procurafionem deos; N I, 3, verendum 
est, ne (natura deorum) nulla sit o,; N I, 94. 
ut satios fuerit nullam o. nobis a dis inmortalibus 
datam esse rationem quam tanta cum pernicie 
datam; N III, 69. si en res nulla esset 0.; D], 
65. cum sint, qui o. nullam divinationem probent; 
DI 113. o. nullum esse portentum; Bu 61. 
si fati o. nullum nomen, nulla natura, nulla vis 


esset; Fa. 6. ita fit, ut nulla sit 0. iustitia, si..; 
L I, 42. o. iustitia nulla est; L I, 49. cum .. 
res poblica ... nulla esset o.; O II, 3. aut haec 


ars est aut nulla o., per quam eas (constantiam, 
virtutem) gun. gehe, OL, 6. sine quibus (arti- 
bus) vita o. nulla esse potuisset; O UI, 15. quarum 
(rerum) memoriam aut brevem aut nullam o. sint 
relieturi; O U, 55. qui (senes) si nulli fuissent, 
nullae o. civitates fuissent; C 67. quis..bona mente 
praeditus non mallet nullas o. nobis a natura 


EN... 


omnis 


voluptates datas? fr V, 81. f. 8. sed; O II, 62, 
miserius (istuc putas) quam 0. numquam fuisse? 
TIL 13. quae (res) numquam o. fuerunt neque 
esse potuerunt, ut Scyllae, ut Chimaerae; N I, 108, 
quam (abundantiam) tu quoniam numquam adae- 
quere, numquam o. es dives futurus; P 47. f. 8. 
sed; O I, 83, eos .. (viros bonos) omittamus, 
qui 0, nusquam reperiuntur; Lae 21. Pittacus 
0, accedere quemguam vetat in funus aliorum 
(| alienorum ||; L UI, 65. 

8. mit Adverfativpartifeln: qui... fundus 
aut quae talis animi figura ae. potest aut 
quae tanta omnino capacitas? T I, 61. f. ant, 
l, 3, h. omnino (11 St.). IL, 2, h. omnino (11 ©t.) 
BI ©. 296, a. 308 a. quod non modo recte 
fieri, sed o. fieri non potest; A II, 62, quid .. 
tam pugnat, quam non modo miserum, sed 0. quic- 
quam esse, qui non sit? TI, 13. quid non modo 
nos, sed o. vita hominum sine te esse potuisset ? 
TV,5. vestrorum deorum non modo beneficium 
nullum extare, sed ne factum quidem o.; N 1,101. 
cum dei non modo homines non colant, sed o. 
nihil curent, nibil agant; N I, 115. reliqua qui 
tandem non modo concedi, sed o. intellegi possunt? 
N III, 41. nee solum ius et iniuria natura diiudi- 
catur, sed 0. omnia honesta et turpia; LI, 44. 
neglegere, quid de se quisque sentiat, non solum 
arrogantis est, sed etiam o. dissoluti; O I, 99, 
dum quidem his Nils (dominis) oboediet, non 
modo imperator, sed liber habendus o. non erit; 
P 38. — pugnas omnino, sed cum adversario 
facili; A H u. non uam id quidem dicit o,, 
sed quae dieit, idem valent; T V 24. utrumque 
o. durum, sed usu mollienda nobis verba sunt; 
N I, 95. quia (hae stellae) ... tum 0. ne moven- 
tur quidem, sed ad quoddam tempus insistunt; 
N II, 51. potest o. hoc esse falsum, potest verum; 
sed utrum est, non est mirabile; D 141. num- 
quam o. periculi fuga committendum est, ut in- 
belles timidique videamur, sed fugiendum ..; O I, 
83. utriusque (naturae, fortunae) 0. habenda ratio 
est in deligendo genere vitae, sed naturae magis; 
O I, 120. in iis tamen, qui se adiuvari volent, ... 
restricti 0. esse nullo modo debemus, sed ... dı- 
ligentiam adhibere; O II, 62. ulabar .. cum 
sodalibus o. modice, sed erat quidamı fervor aeta- 
tis; C 45. vg. IT V,4l. 7. ne; RI.36, «e- 
terae philosophorum diseiplinae, o. alia magis 
alia, sed tamen omnes ... eas arbitror ..; F 
II, 11. ({labor et dolor) sunt Änitima o., sed tamen 
differt || diferunt |] aliquid; T II, 35. quam facile 
(illud) vel aliunde vel alio modo jj[vel alio mo- 
do]|] perfiei vel o. neglegi possit; T IV, 74. 


omnipotens, almägtig: »te, Apollo 
sancte, fer opem, teque, omnipotens Neptune, in- 
voco!« T IV, 73. 


ommis, ganz, jeber, alle: A. bei Sub: 
ftantiven, Wdjectiven, BParticipien: 
l. ohne Zufau: algs: a Cyrenaicorum- 
que omnium (sententias); F II, 39. »omnes Danai 
atque Mycenenses, Attica pubes« reliquique Graeei; 
F II, 18. Socrates omnesque Socratici; D I, 5. 
si omnes Athenienses delectarentur tyrannicis legi- 
bus; LI, 42. Cratippus, Peripateticorum omnium 
... facile princep; Ti 2. illum vel omnium 
maximum Stoicorum, Posidonium; fr V, 44. 

algd: videsne Epicurum, ... quem ad modum, 
quod in natura rerum „omne* esse I| [esse I di- 
cimus, id infinitum esse concluserit? D II, 103, 
„quod omne est, id non cernitur ex alio extrin- 
secus.“ ne hoc quidem negäari potest; D II, 103. 

abstinentia;: omnis abstinentia, omnis inno- 
contis ... — reliquss etiam virtuter frugnlitas 
continet; T IH, 16, 


omnis BOB omnis 


actio: isomnem ackionem tollit e vita; A IL 39. 
sublata .. adsensione omnem et motum animorum 
et actionem rerum sustulerunt; A II, 62, (som- 
nus) actionem .. tollit omnem; F V, 54. an eos 
(deos) omni procaratione atque actione privet; 

Il, 44. (os88) commissuras habent ... adcom- 
modatas ... ad omnem corporis actionem; N II, 
139. quod eadem ratione omnis e vita tolletur 
actio; Fa 29. omnis .. actio vacare debet temeri- 


tate; O 1, 101. in omni .. actione suscipienda 
tria aunt tenenda; O I, 141. 
adfectiones: cum omnes rectae animi adfe- 


ctiones virtutes appellentur; T II, 48. 

adiumenta: ab ea (philosophia) ... ommia 
adiumenta et auxilia petamus bene beateque vi- 
vendi; T IV, 84 

administratio: utrum (di)... omni curatione 
et administratione rerum vacent; N 1, 2. 

admiratio: omnis honos, omnis admiratio, 
omne studium ad virtutem ... refertur; FV, 60. 

admixtio: (animus) omni admixtione corporia 
liberatus; C 80. 

adsensio: sustinenda est potius omnis adsensio; 
AI,68 omnium ndsensionum retentio; AI, 78. 

adsensue: sapientem in farore sustinere se ab 
omni adsensu; A Il, 48. sapientem nadsensus om- 
nes cohibiturum; A II, 68. 

adversa: nos .. omnia adversa .. 
metu augentes; T V, 4. 

adulescentes: »pro deum, popularium om- 
nium, omnium adulescentium .., inploro fidem«; 
N 1,13. ut omnes adulescentes se ad hasc studia 
convertant, pauci utinam! D II, 5. nec tamen 
(petulantia, libido est) omnium adulescentium, 
sed non proborum; C 36. 

aegri: aegri .. quia non omnes convalescunt; 
N II, 12. 

segritudo: omnes .. et metus et aegritudines 
ad dolorem referuntur; F |, 41. ut aegritudo ex 
iis omnis oriatur; T III, 55. quae (negritudo) om- 
nium maxuma est; T III, 68. aegritudinem om- 
nem procul abesse a sapiente; III, 82. ratio 
uns omnium est aegritudinum, plura nomina; 
T Il, 83. negue omnis »egritudo una ratione 
sedatur; T IV, 59. 

serumnmae: te miserine, te aerumnae premunt 


venientis 


omnes; P 18. 
aetas: degere omnem astatem sine dolore; 
FI, 118. si omnie aetas oraclorum illorum 


veritatem esset experta; D I, 37. luxuris .. cum 
omni aetati turpis, tum senectuti foedissima est; 
O0 I, 128. eis omnis netas gravis est; C 4. in- 
humanitas omni aetati molesta est; C. 7. quas 
(artes exercitationesque virtutum) in omni aetate 
cultae; C9, mortem omni aetati esse communem; 
C 68, f. natura; C 65. 


saeternitas: cui aeternitas omnis .. nota sit; 
T IV, 37. est .. (coniectura) ab omni aeternitate 
repetita; D I, 25. j. aeternitas, V,2. ab (2 6t.). 
ex; N III, 14. D I, 125. II, 19. in65 &.)®.1, 
©. 108, a. 

aether: quibus (vaporibus) altae renovataeque 
stellae atque omnis aether; N II, 

agri: cum videmus ... hominis utilitati agros 
omnis et maria parentis; T I, 69. ut agri non 
omnes frugiferi sunt, qui coluntar, ... sic animi 
non ommes culti fructum ferunt; TI, 13. ut... 
Lacedaemonii suos omnes agros esse dictitarint, 
quos spiculo possent attingere; R II, 15. 

amotio: ya voluptatis finis est doloris 
omnis amotio; F II, 9. 


amplitudo; j. splendor; O I, 67. 
angiportus: frumentum vins omnis angipor- 
tusque constraverat; D I, 69. 





angor: robustus animus ... omni est liber 
cura et angore; F I, 49. 

animadversio: omnis .. et animadversio et 
castigatio contumelia vacare debet; O I, 88. 

animal: quanto quasi artificio natura fabricata 
esset primum animal Omne, deindse hominem 
maxime; A II, 30. omne animal ... voluptatem 
appetere; F I, 30. omne animal ... se ipsum ... 
diligit; F II, 33. quod omne animal ipsum sibi 
commendatum; F IV, 19. omne animal ... appli- 
catum esse ad se diligendum; F, IV, 34. omne 
animal applicatum esse ad id, quod in eo sit opti- 
mum; V,34. omne animal se ipsum diligit; 
F V, 24. omni animali illud, quod appetit, posi- 
tum est in eo, quod naturae est accomodatum; 
F V, 24. omnibus animalibus extremum esse 
secundum naturam vivere; F V, 26. unum esse 
omnium (animalium) extremum; F V, 26. com- 
mune animalium omnium secundum naturam vi- 
vere; F V, 26. omne animal se ipsum dili 
F V, 27. sunt ... indicia naturae, maxime icet 
in homine, sed in omni animali, ut ..; FW, 55. 
cum .. omne animal patibilem naturam habeat; 
N III, 29. si omne animal tale est; N III, 29. 
si omne animal secari ac dividi potest; N III, 29. 
omne animal ad accipiendam vim externam.. .para- 
tum est; mortale igitur omne animal ... sit ne- 
cesse est; N III, 29. quodsi ea intereunt, e gui- 
bus constat omne animal; N II, 31. omne.. 
animal sensus habet; N III, 32. omne .. animal 
eonfitendum est esse mortale; N III, 32. omne 
animal sentit; N III, 33, omne animal adpetit 
quaedam; N IH, 33. omne .. animal interest 
necesse eat; N III, 33. si animal omne, ut vult, 
ita utitur motu sui corporis; D I, 120. cuius 
.. omme animal quasi particula quaedam est; Till. 
(deus) animal unum mspectabile, in quo omnia 
animalis continerentur, effeeit; Ti 12. quia non- 
dum omne animal in mundo intusincluserat ; Ti 34. 

animans: quam multa ab iis.... collecta sunt 
de omnium animantium genere, ortu! F IV, 18. 
in omni .. animante est summum aliquid; F IV, 
37. quae voluptatem habeant in omnı animante, 
sed in homine rationem etian; F IV, 58. perse- 
eutus est Aristoteles animantium omnium ortus, 
vietus, figuras; F V, 10. necesse est finem quo- 
ue omnium (animantium) hunc esse, ut ..; FYV, 
85. quodsi omnium animantium formam vineit 
hominis figura; N I, 48. a quo (calido, igaeo) u 
animantis omnia ... nasci sit necesse; IL, 8. 
hominis natura quanto omnis anteiret animantes; 
N UL, 153. unam omnium animantium condicio- 
nem iuris esse; R II, 19. commune ... animan- 
tium omnium est coniunctionis adpetitus pro- 
ereandi causs; O I, 11, id... pariter cum omai 
animante nascitur; Lse 81. sunt .. omnia (ani- 
mantis) in quaedam genera partita; Ti 11. om- 
nes, qui animo cernuntur ..., animantes; Ti 11. 
teneant .. omnium animantium principatum; Ti 
4. 

animus: quas .. in animis inprimuntur ... 
inchoatae intellegentiae, similiter in omnibus in- 
rimuntur; L I, 30. (animus) non } omnis; LI, 
1. (animus) per se omnis movetur; Ti 27. in 
qua (temperatione) omnem animum universae na- 
Tip temperans permiscebat; Ti 42. f. agri; TI, 

anni: memoriam illius viri omnes excipient anni 
consequentes; C 19. 

antiquitas: auctoribus ... uti optimis possu- 
Bun et primum quidem omni antiguitate; 

’ 

apparatus: cum in villam Luculli ventum esset 
omni apparatu venustatis ornatam; fr V, 17. j. dis- 
signatio. 


omnis 


809 


omnis 


appetenda: sic extitit || sicque, al. || extremum 
omnium appetendorum; F V, 40. 

appetitiones: natura mundi omnis motus 
habet voluntarios conatusque et adpetitiones; 
N Il, 58, 

appetitus: ut (vitis) sensus quoque suos eorum- 
que omnem appetitum ... tueatur; FV,40, ap- 
petitus omnes contrabendos ... esse; O I, 108. 

approbatio: quae (philosophia) ... privat ad- 
probatione omni; A II, 61. 

appulsus: ut omnes ictus Omnesque minimos 
et igeris et caloris adpulsus sentire possimus; 
N IL, 141. 

aqua: aqua omni exhausta; N II, 118. 

arbusta: visam beluam ... omnia arbusta, 
virgulta, tecta ||tesca || pervertere; D I, 49. 

argumenta: omnia.. (argumenta) physicorum 
licet explicare; A II, 117. 

arcana: f. occulta. 

ars: id .. commune omnium fere est artium; 
A I, 25. quae (memoria) non mode philosophiam, 
sed omnem vitae usum er || omnesque artes 
una mazime continet; A II, 22, in omni .. arte 
vel studio vel quavis scientia ... optimum quid- 
que rarissimum est; F II, 81. in omni arte ... 
multam novitatem nominum esse; F III, 3. cum 
omnium artium finis is esset, quem ..; F IV, 19, 
omnibus .. artibus volumus attributam esse cam, 
quae communis appellatur prudentia; F IV, 76. 
ut omnium artium recte dici potest commune esse, 
ut .; FV, 26. cum omniom artium ... ratio 
et disciplina studio sapientiae ... contineretur; 
TI,1. philosophia .., omnium mater artium; 
TI,64. futurum fuisse ut omnibus perfectis arti- 
bus omni doctrina hominum vita erudiretur; T III, 
69. hanc amplissimam omnium artium, bene vi- 
vendi diseiplinam; T IV, 5. omnibus eos (filios) 
artibus ad Graecorum disciplinam erudiit; R II, 4. 
f. artifices. 

artifices: musici, medici denique ex hac tam- 
quam omnium artifcum |jartium || officina pro- 
fecti sunt; F V, 7. 


wur cum omnes artus ardere viderentur; 
’ 

atomi: ei omnes atomi declinabunt, nullae um- 

uam cohaerescent; F I, 0. illud .. necesse est, 
> era ubusdam atomis vel, si volunt, omni- 
bus naturaliter *; Fa 48. 

avaritiae: omnes avaritias si neque avaritias 
esso dixerimus; F IV, 75. 

auctoritas: omnis auctoritas philosophiae ... 
consistit in beata vita comparanda; V, 86. 
tollitur omnis auctoritas somniorum; D II, 128. 
omnem auctoritatem optimatium tabellariam legem 
abstulisse; L III, 34. 

avidi: me ... omnisque avidos sapientiae co- 
gnitio ipsa rerum ... delectat; R I, ıd. 

avis: omnem avem tripudium facere posse; D 
II, 73. omnibus fere a utuntur, nos admo- 
dum paucis; D II, 76. 

aurum: cum iustitiam quaeramus, rem multo 
omni auro cariorem; R III, 8, 

auxilia: f. adiumenta. 

ablone«: contendit omnis nervos Chrysippus, 
ut persundeat omne aflou« aut verum esse aut 
falsum; Fa 21. 

barbaria: a quo (philosopho) ... 
baris commota est; F II, 49. 

bellum: omne bellum, quod denuntiatum ... 
non esset, id iniustum esse; R II, 831. omnia me- 
moria tenebat (Q. Maximus) non domestica solum, 
sed etiam externa bella; C 12. 
. as [homines omnibus bestiis antecedunt]; 

r 4 


omnis bar- 


OL. 


blandimenta: ut ea vis omnia blandimenta 
voluptatis otiique vicerit; R I, 1. 

bonum: quoram (Eretriacorum) omne bonum 
in mente positum; A II, 129. fontem omnium 
bonorum in corpore esse; A II, 140. non potest 
esse dubium, quin id eit summum ... bonorum 
omnium; FI, qui bonum omne in virtute 

onit; F II, 88. non omne bonum esse laudabile; 
F II, 27. quorum omne bonum convenientia ... 
finitur; F III, 46, bonum omne laudabile, lauda- 
bile autem omne honestum, bonum igitur omne 
honestam; FIV,48. si.. omne bonum laudabile 
est, omne honestum est; F IV, 48. [in qua (ho- 
nestate) una omne bonum poneretur]; F V, 21. 
quamvis minimam praestantiam animi omnibus 
bonis corporis anteire; F V,93. qui omne bonum 
in visceribus medullisque condideris; T V, 27. 
nisi omne bonum in una honestate consisteret; T 
V,42. omne bonum laetabile est; T V, 48. bo- 
num .. omne laudabile; T V, 45. cum praeser- 
tim ee malum dolore definiat, bonum 
voluptate; T V, 73. cum sit omne et bonum eius 
ee) et malum in potestate fortunae; TV, 78. 
nihil bonum nisi naturae primis bonis |] [bonie] | 
aut omnibus aut maxumis fri; V, qua 
(vita) ... nihil omnibus bonis aflluentius cogitari 
potest; N I,51. ab Aristippo Cyrenaieci ... philo- 
sophi nominati omne bonum in voluptate posue- 
runt; O III, 116. qui .. omnia bona a se ipsi 
|| ipsis |] petunt; C 4, cum constituisset deus bo- 
= — explere mundum, mali nihil admiscere; 


boni: ut ... ommnes boni beati sint; F III, 76. 
sic omnibus bonis et doctis esse faciendum; TI, 
73. omnis bonos interitu suorum quam gravissime 
maerere oportere; T III, 69. non omnis bonos 
esse etiam beatos; T V, 14. possum ... huic 
suscensere dicenti non omnis bonos esse beatos, 
cum in omnis bonos ea, quae ille in malis nume- 
rat, cadere possint? T V, 25. velut ... omnis 
bonos semper beatos volumus esse; T V, 28. te 
omnes boni ... intuebantur; R VI, 12, habent 
.. (illa) omnes boni; L II, 28. 

brevia: omnia .. brevia tolerabilia esse de- 
bent; Lae 104. 

caelum: sapientem ... omne caelum totamque 
... terram mente complexum; FI,112. concidat 
omne caelum omnisque natura ... necesse est; 
TI, 54 quid est .. non dicam in homine, sed 
in omni caelo atque terra ratione divinius? L I, 

omne .. caelum sive mundus ...—; Ti 4. 
eum (ignem) ... circum .. omne caelum aequa- 
liter distribuit; Ti 85, 

caenum: sic se dicere omnes stultos insanire, 
ut male olere omne caenum; T IV, 54. 

ealamitas: si ... altera (aratio) omni tem- 
pestatis calamitate semper vacat; T V, 86. 

captiones: omnes .. istius generis captiones 
eodem modo refelluntur; Fa 80. 

caritas: ut .. conservetur omnis homini er, 
hominem societas, coniunctio, caritas; F II, 69. 
quoniam ... omnis in inbecillitate est et gratia 
et caritas; N 1, 124. omnes omnium caritates 
patria una complexa est; O 1, 57. ut omnis ca- 
ritas aut inter duos aut inter paucos iungeretur; 
Lae 20, 

carmen: in Sibyllinis ex primo versu cuiusque 
sententiae primis litteris illius sententise carmen 
omne praetexitur; D II, 112. 

castigatio: f. animadversio. 

castitas: naturam fin naturam | feminarum 
omnem castitatem pati; L II, 29. 

casus: certae scholae sunt ... de omni casu, 
in quo ..; TII 8. ad omnis casus facillima 
ratio est eorum, qui ..; T V, 108. 


102 


omnis 810 


causa: Erillus ... omnem consilii capiendi 
causam inventionemque oflicii sustulit; F V, 28. 
quod in omnibus causis et debet et solet valere 
plurimum; TI, 26. est .. causs omnis in opi- 
nione; TI, si quis mortalis possit osse, qui 
conligationem causarum omnium perspiciat animo; 
DI, 127. cum .. omnes ... novarum perturba- 
tioaum causae quaeri viderentur; Fa 2. idem .. 
(Pompilius) mercatus, ludos omnesque conveniundi 
causas et celebritates invenit; R Il, 27. cum... 
sese ... extra omnem Culpam causamque posuis- 
set; Ti 46. a 

celebritates: f. causa; R II, 27. 

cera: si omnis cera commutabilis esset; N 111,30. 

certamen: cum Zenone .. Arcesilas sibi omne 
certamen instituit; A I, 44. de qua (voluptate) 
omne certamen est; FI, 28. vobiscum omne cer- 
tamen est; N II, 73. 

eibus: (semen) rapit omnem fere cibum ad 
sese; N II, 128. omnis fere cibus matrum lacte- 
scere incipit; N II, 128. 

eircumpotatio: servilis unctura tollitur om- 
nisque circumpotatio || circumputatio, al. |; L U, 

civis: erat in eo... summa in omnis civis.... 
benignitas; R Il, 35. pro .. hac opinione om- 
nium civium; RB IIL, 27. commoda eiviun non 
divellere atque omnis aequitate eadem continere; 
011,83. Themistocles omnium civiam perceperat 
nomina; C 21. 

ciritas: omnium fere civitatum ... ab Aristo- 
tele mores ... cognovimus; F V,1l. omnis .. 
populus, ... omnis civitas, ... omnis res publica 

. consilio quodam regenda est, ut diuturna sit; 

’ 


eoagmentatio: omnis .. coagmentatio cor- 


poris ... aliqua inpulsions vehementi labefacta- 
tur; Ti 17. 

coetus: Ya (opiniones) in omni coetu con- 
ilioque profitendae sint; I, 77. populus .. 


non (est) omnis hominum coetus; R I, 39, 
cogitatio: eam .. (mentem) omni cogitätione 
pertractans; F II, 118. omnis potius in ea (re 
blica) cogitatio et cura ponenda (est); D IL, 7. 
tissiimos esse populos necesse est vacuos omni 
cura et cogitatione; R I, 52. omnis .. cogitatio 
motusque animi .. in consiliis capiendis de rebus 
honestis ... versabitur; O I, 19. cui spes omnis 
et ratio et cogitatio pendet ex fortuna; P 17. 
eognitio: etei .. ommis cognitio multis est 
obstructa diffiicultatibus; A II, 7, 
cohors: »,zaige,“ inquam, „Tite!“ lictores, 
turma omnis cohorsque: „zeige, Tite!*« FI, 9. 
comitas: amicitia ad omnem comitatem facili- 
tatemque proclivior (esse debet); Lae 66. 
commoditas: omnem .. commoditatem pro- 
speritatemque vitae a dis se habere; N III, 86. 
quom ... maximas commoditates amieitia conti- 
neat, tum illa nimirum praestat omnibus, quod 
bonam spem praelucet; Lae 28, 
commoda: qui honesta et recta emolumentis 
omnibus et commodis anteponerent; F II, 55 
fore aliquando ... amissionem omnium vitae 
commodorum; Tl, 10. posse eos era) colendis 
agris abundare commodis omnibus; R II, 26, 
commotio: tibi omnisne animi commotio vi- 
detur insania? T IIL, 8. quae (temperantia) sit 
lest || moderatrix omnium commotionum; T V, 42. 
commutatio: in his fere commutatio constitit 
- dissensioque Zenonis 8 superioribus; A I, 


sompoten: omnes virtutis compotes beati sunt; 


couatus: qui (Milo) ... ommes P. Clodi cone- 
tus furoresque compressit; O UI, 58, f. appetitiones. 





conchylium: ostreis .. 
contingere, ut ..; D II, 38. 

conctilium: f. coetus; F II, 77. 

eoncitatio: sapientem ab omni coneitatione 
animi ... semper vacare; T V, 48, 

concretio: mens ... 9 ta ab omni con- 
eretione mortali; T IL, 66. fr IX, 10. 

conformatio: omnem .. talem conformatio- 
nem animi ceteri philosophi motum inanem vo- 
eant; N I, 105. 

conglutinatio: omnis conglutinatio recens 
aegre ... divellitur; C 72, 

coniectura: coniectura omnis ... ingeniis ho- 
minum in multas ... partis sarpe diducitur; D II, 55. 

eoniunetio: f. caritas; F III, 69. 
OH IERIN: omne colligatum solvi potest; 

i 


et conchyliis omnibus 


conquisitio: difieillimum .. est in omni con- 
quisitione rationis exordium; Ti 7. 

conservstio: ex qua (constantia) conservatio 
et salus omnium omnis oritur; N II, 56. 

consilium: ego de omni statu consilioque 
totius vitae .. certare ... velim? A II, 65. quo 
sint omnia bene vivendi ... consilia referenda; 
F1I,11l. »instracta sunt mi in corde consilia om- 
nia«; N IUL, 73. Athenienses oınnibus sermper pu- 
blieis consiliis divinos quosdam sacerdotes ... 
adhibuerunt; DI, 95, cum (multitudo) omni con- 
silio communi ac potestate careat; IL, 8. ut 
consilioram omnium particeps ... putaretur; RII, 

ad suam cuiusgue naturam consilium est 

omne revocandum; O I, 119. qui .. ad naturae 
sune non vitiosae genus consilium vivendi omne 
eontulerit; O I, 120. in omni re gerenda consilio- 
que capiendo servare constantiam; O I, 125. ut 

. sit inter e08 (amicos) omniuın rerum, consi- 
liorum, voluntatum sine ulla exceptione communi- 
tas; Lae 61. cuius omnia consilia resque omnes, 
quas gerit, ab ipso’ profieiscuntur; P 34. 

consortio: dissolvetur omnis humana consor- 
tio; O III, 26. 

eonstantia: cuius (virtutis) omnis constantia 
et firmitas ex iis rebus constat, quibus adsensa 
est; A II, 39. omnis ordo, veritas, ratio, constan- 
tia (in caelo inest); N II, 56. ex quo elucebit 
omnis constantia omnisque moderatio; O I, 102. 

consuetudo: quae ducuntur ... ab omni con- 
suetudine; A 11, 42. dum (Chrysippus) studiose 
omnia conquisierit ... contra .. omnem consue- 
tudinem; A II, 87. 

contentio: omnis est .. de virtutis dignitate 
contentio; F II, 68. Ua Fo res est) omni con- 
tentione, velis, ut ita dicam, remisque fugienda; 

DI, 25. cum quibus (philosophis) omnis fere 
nobis disceptatio contentioque est; DII, 150. pro 
qua (libertate) magnanimis viris omnis debet esse 
eontentio; O I, 68 

contractio: quod in hoc inest omnis animi 
contractio ex metu mortis; T I, WM. 

contraria: stultos omnia contraria; F IV, 74. 

controversia: de eo omnis est controversis; 
AI,68 cum ... omnis controversia aut de re 
soleat aut de nomine esse; F IV, 57. 

contumelise: quem (Nausi em Epi ) 
... vexat .. omnibus contumeliis; N J, 

conventus: quae est... civitas? omnisne con- 
ventus etiam ferorum? P 27. 

copia: qua ex ommi copia plurims ... argu- 
menta sumuntur; F IV, 13. quorum (navigiorum) 
cursibus subpeditantur ommes undique vitam 
eopiae; N Il, 152. uno in loco |junum iu le- 
cam] omnes ndveraariorum copiae conveni ; 
DI, 52. ut... omnes ad eum (improbum) ho- 
nores, omnia imperia, Omnes Opes, Omnes ique 
copiae conferantur; R II, 27. ut contra ommas 


omnis 


hostium eopias in ponte unus adsisteret; L II, 10. 
virere in solitudine ... abundantem omnibus co- 
iis; O III, 25. qui velit ... circumfluere omni- 
us copiis; Lae 52. quae vis Coclitem contra 
ar hostium copias tenuit in ponte solum? 

12, 

corpus: hunc naturalem esse omnium corporum 
motum; FI, 18. vim .. omnem eam .... in om- 
nibus corporibus vivis aequabiliter esse fusam; T 
I, 21. quia profundenda voce omne corpus inten- 
ditur; T Hd, 5. quanta vis insit caloris in omni 
corpore; N II, 24. ET per venas in omne 
corpus diffunditur; N II, 138. qui (nerri) ... im 
corpus omne ducuntur; N 11,139, omne .. corpus 
mutabile est. at si esset corpus aliquid inmortale, 
non esset omne mutabile; ita eflcitur, ut omne 
corpne mortale sit. etenim omne corpus aut aqua 
aut aör aut ignis aut terra est aut id, quod ..; 
N III, 30. in omne corpus diviso ... eibo; DI, 
57. 


correctio: peccatorum .. nostrorum omnis a 
philosophia petenda correctio est; T V, 5. 

eruciatue: qui (vir) statuit omnem cruciatum 
perferre; A II, 38. 

erudelitas: quae in omni cradelitate sic ex- 
ultat, ut ..; R II, 68 

cubicula: in omnibus cubiculis apparere ser- 


pentes |j[in ... serp.] I; O II, 54 
eulpa: culpa .. omni carens (virtus); T V, 4. 
cultus: regiones ... omni cultu propter vim 


frigoris aut caloris vacantis; T I, 45. omni cultu 
et vietu humano (Dionysius) carebat; T V, 68. 
quorum (hominum) omnis cultus esset futurus in 
lucetu; N I, 38. omnis cultus et curatio corporis 
erit eadem adbibenda deo, quae adhibetur homini; 
N I, 94. eadem .. mediocritas ad omnem usum 
eultumque vitae transferenda est; O I, 140. vale- 
tudo sustentatur ... continentia in victu omni 
atque cultu corporis tuendi causa; O II, 86. 

ceunctatio: abiecta omni cunctatione; O I, 72. 

cupiditates: omnium cupiditatum ardore re- 
stineto; F I, 43, cum .. corporis facibus in- 
flammari soleamus ad omnis fere cupiditates; TI, 
44. tamquam emeritis stipendiis ... cupiditatum 
omnium; C 49. 

eupidi: omnes leves, omnes cupidos, omnes 
denique improbos esse servos; P 35. 

cura: (sapientes) cura omni liberatos; F V, 58. 
Babylonii ... omnem curam in sideram eognitione 
posuerunt; D I, 93. qui ... ad divinarum rerum 
er cura omni studioque rapiantur; D I, 
er ; 


qui (Socrates) omnem eius modi curam 
suerit; R I, 15. omnis adhibenda erit cura, 

meditatio, diligentia; O I, 114. ad hanc scribendi 
operam omne studium curamque convertimus; 
O III, 4. in his studiis nobis onınis opera et 
cura ponenda est; fr V, 97. f. angor. cogitatio; 
FU, 118 RI, 52. 

curatio: erat .. in tumore animus, et omnis 
in eo temptabsatur curatio; T II, 76. f. admini- 
stratio. cultus; N I, 94. 

cursus: en 
servatur; N II, 125. 

damnum: si altera (mercatura) semper omni 
damno ... vacat; T V, 86. 

decorum: a qua (praestantia) omne honestum 
decorumque trahitur; O I, 107. 

decreta: e quibus (visis) omnia decreta sunt 
nata; A II, 27. 

decus: f. laus; F II, 44, T III, 18. 

dedecns: qui ... cum omni carere dedecore, 
tum vero iis vitiis (putantur); O I, 87. 

definitiones: quam (opinationem) in omnis 
definitiones superiores inelusimus; T IV, 15. aunt 
.. omninoomnesfere (definitiones) similes; T IV, 58. 


811 


‚. vieissitudo in omni cursu con- | 





omnis 
delectatio: in quibus (poätis) mulla solide 
utilitas omnisque puerilis est delectatio; F I, 72. 
deliberatio: quae deliberatio est omniam 
diffieillima; O I, 117. ex omni deliberatione ce- 
landi ... spes ... removenda est; O II, 837. 
delubra: mensas argenteas (Dionysius) de om- 
nibus delubris iussit auferri; N III, 84. 
descriptio: cuius (caeli) omnem ornatum et 
descriptionem ... versibus Aratum extulisse; RI, 


di: id erat deis omnibus curandum; T IV, 73, 
num etiam una est omnium (deorum) facies? 
N I, 80. si una omninm (deorum) facies est; 
N I, 80. quem unum omnium deorum et bomi- 
num regem esse omnes docti indoctique f expoliri 
I pariterj] consentiunt; R 1, 56. quoniam deos 
omnis censent unius regi numine; R 1,56. plures 
.. deorum omnium, singuli singulorum sacerdo- 
tes: L II, 29. terra ... sacra deorum omnium 
est; L II, 45. si omnes deos hominesque celare 
possimus; O HI, 87. kam Oomnes “) ... ere- 
ati sunt; Ti 40. j. adulescentes; N I, 13. 

dietum: cum senex ... omnia ... eius (Africani) 
non facta solum, sed etiam dieta meminisset; 
R VI, 10. decorum ... movet adprobationem ... 
moderatione dietorum omnium atque factorum; 

I, 88. quoniam decorum illud in omnibus fa- 
etis, dietis ... cernitur; O I, 126. sin autem di- 
ctum non omne praestandum est; O III, 55. 

dies: valet in omnes dies; L II, 28, 

diiunctiones: in omnibus dilunctionibus ... 
alterum utrum esse verum; N 1, 70. 

dilectus: dilectu |[del. | omni et diserimine 
remoto; F IV, 69, 

diligentia: omnem vitae diligentiam sublatam 
fore; T IV 46. f. cura; O I, 114. 

disceptatio: f. contentio; D H, 150. 

diseiplina: tradebatur omnis dialeeticae disci- 
plina; A I, 382. utrum ... percurri omnem Epi- 
curi disciplinam placet? F I, 28. quamquam ab 
jis (Graecis) philosopbiam et omnes ingenuas disci- 
plinas habemus; FI, quoniam ... libas... 
ex omnibus (disciplinis), quodeumque te maxime 
specie veritatis movet; V, 82. omnes fere 
philosophi omnium disciplinarum ... eodem hoc 
animo esse potuerunt; T V,90. si singulas disci- 
plinas percipere magnum est, quanto maius 
omnis? N 1, 11. unde .. facilius quam ex anna- 
lium monunmentis ... omnis rei pub. disciplina 
cognoseitur? fr V, 26. 

iserimen: tibi ... religuarum rerum discri- 
men omne tollenti; F III, 13. f. dilectus. 
disputatio: in omni disputatione id feri 
oportere; F II, 4. ad id (summum bonum) ex- 
p icandum disputationem omnem conferemus; FIV, 

. omnis ab eo quasi capite de summo bono et 
malo disputatio dueitur; F V, 17. ut... in omni 
dispatatione, quid esset simillimum veri, quaere- 
remus; T V, h. omnis istorum disputatio ... 
vereur ne non tantum videatur attulisse ndt. || 
negotii hominibus, quantam oblectationem; R I, 
fr 5 fr V, 42. qua (natura) duce nobis omnis 
est disputatio explicanda; L I, 20. quoniam om- 
nis disputatio de officio futura est; O I, 7. 

dissensio: de ., eo est inter philosophos ... 
omnis dissensio; F V, 17. een 

dissignatio: omnem totius operis dissigna- 
.— Il design. |] atque apparatum (requiro); 
divinatio: pro omni..divinatione idem ... re- 
spondebo; D1,16. similis est haruspicum responsio 
ompisque opinsbilis divinatio; DI 4. duxisti .. 
divinationem omnem # tribus rebus; DII, 27. in 
auspiciis et in omni divinatione; D II, 81. 
divinitas: (Aristoteles) menti tribuit omnem 
102* 


omnis 





divinitatem; N I, 38. (Cleanthes) divinitatem 
omnem tribuit astris; N I, 37. 

divi: »divis .. aliis alii sacerdotes, omnibus 
pontifices, singulis famines sunto«; L II, 20. 

doctrina: omnis liberalis ... ab eo percepta 
doctrina; A Il, 1. a L. Torquato, homine omni 
doctrina erudito; F I, 13. ex eorum .. scriptis 
... omnia doctrina liberalis, omnis historia, omnis 
sermo elegans sumi potest; F V, 7.omni... doctrina 
eruditus ... erit mundus || [erit mundus] || ; N III, 

f. ars; T IO, 69. 

docti: f. boni; TI, 73. di; R 1, 56. 

dogmata: omnia meminit Siron Epicuri dog- 
mats; A II, 1086. 

dolor: omnis voluptas assumenda est, omnia 
dolor depellendus |jrepellendus ||; F I, 38. 2, 
voluptas) pereipitur omni dolore detracto; I, 
7. doloris omnis privatio recte nominata est 
voluptas; FI, 37. cum || videretur || omni dolore 
careret |jcarere|l; F 1, 38. omnis .. privatione 
doloris de: u "age terminari summam volu- 


tatem; F 8. vacare omni dolore et mo- 
Testia; F 1, 57. cum omnis dolör detractus 
esset; F II, 10. aberat omnis dolor; F II, 64. 


cum dolor omnis absit; F II, 75. omnis animi 
et voluptates et dolores ad corporis voluptates 
ac dolores pertinere; FI, 107. dolorum omnium 
vacuitatem ... ponere in bonis potius; F IV, 20. 
ut (sapiens) dolore omni liberetur; F V, 93. con- 
temnendus (est) omnis dolor; T II, 31. dolorem 

. omnem esse tolerabilem; T II, 42. {ut sit) 
omnibus oppressum corpus ... doloribus; T V, 28, 

dominatus: terrenorum .. commodorum omnis 
est in homine dominatus; N II, 152, cum ad eum 
(Romulum) dominatus [j potentatus || omnis rec- 
eidisset; R II, 14. 

domus: ut .. domus omnis vacet do- 
minatione; R I, 67. 

dona: Xerzes .. refortus omnibus praemiis do- 
nisque fortunae; T V, 20 

dulcedo: cum omnes sensus dulcedine omni 
quasi perfusi moverentur; F JI, 114. 

efferitas: »undique omnem ecferitatem expulie; 
Tu, 20, 

elegantia: quae (agri cultura) abhorret ab 
omni politiore elegantıa; F III, 4. 

emolumenta: j. commoda; F II, 55. — enun- 
tiatio: [. emuntiatio, I. est; Fa 20. >. 21. 
88 (8. I, ©. 815, a). 

enuntietum: omne enuntistum aut verum aut 
falsum esse; Fa 19. si omne enuntiatum aut 
verum aut falsum est; Fa. 28. 

erratio: ab omni erratione eum (mundum deus) 
liberavit; Ti 19 

error: ut tollatur error omnis imperitorum; 
F 1, 37. amputata ... inanitate omni et errore; 
F I, 44, omnis .. talis a philosophis pellatur 
error; N III, 64. non .. omnis error stultitia 
dicenda est; D II, WM. 

eruditi: id commendari omnium eruditorum 
lectioni decere; T II, 8. 

excellentia: incredibilis .. cursus ad omnem 
excellentiam factus est; T IV, 1. 

exitia: id ... caput esse exitiorum omnium; 
L 1, 84. (83). 

exsuperantia: nonne omnem exsuperantiam 
virtutis oderunt? T V, 105. 

extremitas: culus omnis extremitas paribus 
» medio radiis attingitur; Ti 17. 

fabrica: omnem .. fabricam (dico) aeris et 
ferri; N II, 150. 

facilitas: f, comitas. 

facinus: en ad omne facinus inpellunt 
08, QUOB..; 1. 

facta: ut in omnibus factis re, non teate mo- 


812 


el 01 mann nn nn mn mn 22 nn nn 


. 
veamur; F II, 52. cum omnium factorum, cum 
regionum conquiris historiam; F II, 107. recte 
facta oınnia aequalia (esse); F IV, 55. omnia .. 
bene facta in luce se conlocari volunt; T II, 84. 
in omnibus et opinionibus et factis; O I, 14. ex 
omnibus praeclaris factis; O III, 19, j. dietum. 

fana: alii omnia, quae possunt, fana conpilant; 
N 1,86. cum in omnibus fanis pater inberbis 
esset; N I, 83. 

fata: omnia (quasi fata) subterfugere; Lae 35. 

fibrae: audeamus ... omnis radicum fibras 
evellere; T III, 18. 

fieta: ficta omnia celeriter tamquam flosculi 
decidunt; O IL, 48, 

fides: si tota oratio nostra omnem sibi fidem 
sensibus confirmat; F I, 71. 

fides: ut... in fidibus pluribus ... omnes aeque 
incontentae sint; F IV, 75. aeque .. contingit 
omnibus fidibus, ut incontentae sint; F IV, 75. 

figura: omnem ., membrorum et totius cor- 
poris figuram videor posse dicere, unde concreta 

. sint; T I, 56. quae (natura) ... careat omni 
sensu et figura; N I, 35. (deus) ea figura pro- 
fecto est, quae pulcherrima sit |jest|| omınium; 
N 1, 48. si erit tota hominis fabricatio perspecta 
omnisque humanae naturae figurs atque perfectio; 
N, 153. 

firmitas: f. constantis; A II, 89. 

flagitium: omne tale dagitium nullis excitari 
aliis inlecebris nisi voluptatis; C 40. 

flores: res rusticae laetae sunt.... Aorum om- 
nium varietate; C 54. 

flumina: qui(Indus)est omnium fluminum maxi- 
mus; N II, 180, 

fortuna: [non fortunse omnes a victoribus 
einergesiegg T 1,86. ut... (improbus) . 
simus omni fortuna optima iudicetur; R II], 27. 
in omni fortuna recta ... retinere; O I, 82. 

fraus: venditoris fraus omnis exceluditur; O IH, 
71. qui fona est fraudium, maleficiorum, scelerum 
omnium; OÖ 5. 

fructus: omnem fructum vißae superioris per- 
didissent; D II, 24. quod omnis eius (amicitiae) 
fructus in ipso amore inest; Lae 31. 

fucata: secerni .. blandus amicus a vero ... 
tam potest ... quam omnia fucata et simulata 
a sinceris atque veris; Lae 95. 

furores: j. conatus. 

futurum: si omne futurum ex aeternitate verum 
est; Fa 32, Macs 

gaza: omni Macedonum gas& ... potitus [est] 
Paulus; O II, 76. 

gentes: quam Pen) omnes gentes hoc 
nomine appellant; F II, 28. cum de omnibus 
en optime mererere; F II, 118. a natura 

bemus omnes omnium gentium speciem nullam 
aliam nisi humanam deorum; N I, quod .. 
omnium en generumque hominibus ita vide- 
retur; I, 62, inter omnis omnium gentium 
summa constat; N II, 12. ea .. (opinio) et po- 
Br Romani et omnium gentium firmata consensu ; 

I, 1. sententiam .. ownium populorum et gen- 
tium consensu conprobatam sequor; DI, 11, et 
omnes gentes et omni tempore una lex ... con- 
tinebit; R II, 33. nos ... iudicia ... gentium 
... omnium conservatae patriae consecuti sumus ; 
L II, 42. omnes antiquae gentes regibus quondam 
paruerunt; L III, 4. pro omnibus gentibus ... 
vonservandis; O III, 2 qui ... dominus .. om- 
E en esse concupiverit; O III, 88. f. res; 


genus: Brutus ... excellens omni genere lau- 
dis; A I, 12. tantus.. imperator in omni genere 
belli fuit, ut ..; A U,8. maiore .. studio Lu- 
eullus .. omni litterarum generi ... deditus fuit, 


omnis 


quam ..; A II, 4. tam excellens in omni genere 
virtus; T I, 2. doctrina Graecia nos et omni lit- 
terarum ere a eigen TI,3. ut hasc pa- 
tientia dolorum ... in omni genere se aequabilem 
praebeat; TI, 65. id genus itadinis, quod 
unum est omnium maxumum; IT, 831. omne 
- enus bestiarım A tii consecraverunt; N 
omne ab ea (divina providentia) genus 
hei esse contemptum; N III, 93. omne .. 
er coniecturale in hoc fere genere ponebas; 
II, 26. quoniam ... antepono .. singulis illud 
(genus), quod conflatum faerit ex omnibus; RI, 54. 
ut in omni ere huius populi consuetudinem 
videretur imitatus; R II, 35. qui (sibi) .. cum 
omni hominum genere nullam iuris eommunionem 
velit; RI, quom omne genus hominum 
sociatum inter se esse intellegatur; L I, 32. ” 
neri animantium omni est a natura tributum, ut. 
O I, 11. quem ad modum officia ducerentur ... 
ab omni genere virtutis; O II, 1. ut omni generi 


satis facere possimus; f) II, 71. armis et oastrie 
temptata res Ve ab omni genere hominum et or- 
dine; O II, 84. haec .. officia ... esse ... cum 


omni hominum genere communia; O II, 15. om. 
nia .. genera animalium (caelum) complexu non 
tenebit; Ti 41. j, gentes; N I, 62. 
gestus: quae (vita) omni N 2 moderatior, 
omni versu aptior esse debet; 
gradus: ut omnes dignitatie gradus, sic huius 
scientiae splendor deletus est; O II, 65. 
ratia: f. caritas; N 1, 124. 
Earuasichni nec esse unam omnium (haruspi- 
cum) disciplinam; D II, 28, 
haruspicina: hac extispicum divinatione sub- 
lata omnis haruspiceina sub est; D II, 42. 
heredes: j. heres, I, 1. capiunt. — 2. sum; 
LI,51. —I, 2. relinguo (S. 141, a). 
hereditas: > omnis hereditas ad filiam per- 
alt Acc Ita ali lligit Chry 
istoria: mu ia colligi sippus, ut 
est in omni em curiosus; F Aa om- 
_ ige perverterimus; D I, 38. f. dootrina; 
historici: omnes hoc historici; D I, 55. 
homines: inter omnis .. hoc constat, neo 
doctos bomines solum, sed etiam indoctos; T II, 
43. omnibus hominibus ... deos conaulere; N II, 
164. omnes homines inter se natura confusi pra- 
vitate dissentiunt; L fr 2. latissime .. patens 
hominibus inter ipsos, omnibus inter omnes socie- 
tas haec est; O |, 5l. omnium .. communia ho- 
minum videntur ea, quae ..; O I, 51. divitiae 
paupertas omnes homines vehementissime permo- 
vent; O 11,37. L. Crassus cum omnium hominum 
moderatissimo Q. Mucio; O II, 57. f. di; RI, 56. 
oO II, 37. 
zes omnis honestas perfecte absoluta 
; FIV,18. quae .. ab isdem ... de magni- 
Yedlne animi, de omni honestate dicantur; F IV, 
19. omnis honestas sodem modo; LI,45. in eo 
. (officio) et colendo sita vitae est honestas om- 
nis et neglegendo turpitudo ; OI, 4. pertinet . 
ad omnem honestatem hoc . decorum; ol 95. 
quod (decorum) in omni honestate versatur ; Ol, 
96. quod (decorum) ad omnem honestatem per- 


tinet; O I, 98. cum omnis honestas manet a par- 
tibus quattuor; 0 I, 152. 

honestum: in omni .. honesto ... nihil est 
tam illustre ... quam ..; "Fr V, 65. qui omnia 


recta atque bonesta per se expetenda duxerunt; 
L 1, 37. nec solum ius et iniuria natura diiudi- 
catur, sed omnino omnia honesta et turpia; L I, 
44. et ius et omne honestum sua sponte esse ex- 
petendum; L I, 48. qui omnia recta et honesta 
neglegunt; O III, 82. |. decorum. 


813 


. patribus omnem honorem 
admiratio. copia; R III, 27. 
omnibus horis inpendentem 


honos: qui { 2): 
eripuit; L III, id 

horae: mortem .. 
timens; C 74. 

humanitas: est .. inmanitatis omnem huma- 
nitatem repellentis; O I, 62. 

humana: quiddam ... omnia humana ... levia 
ducens; F 11, 46. vir... infra se omnia human 
ducens; F III, 29. sint semper omnia homini hu- 
mana meditata; T III, 30. ut (sapientia) ... hu- 
mans ommnia inferiora virtute ducat; IV, 57. 
humana omnia spernentem illum esse; T IV, 61. 

ui omnia humana ... tolerabilia ducat; T V, 17. 
deepiciontem omnia huwana; R 1, 28. harum .. 
est virtutum proprium ... omnia humana despi- 
cere; O III, 100. 

humiles: omnes non inprobi humiles . 
sidium sibi paratum vident; O II, 70. 

iotus: j. appulsus. 

ignis: non eisdem placet omnem ignem 
pastus indigere? N III, 3 

ignominine: eos .. A censoribus omnibus 
ignominiis notatos; O III, 115. 

impeditio: animus ... liber ab sensibus om- 
nique inpeditione curarum; D I, 115. 

imperium: omne en nostri penes sin- 
gulos esse voluerunt; R |, libidinose .. umni 


. prae- 


imperio ... E naaı Re AD R 11, 68. f. co- 
pia; R II 

impetus: illae Pe] >: .ad cam .. (volupta- 
tem) feruntur omni impetu; 0 I, 108. 

impii: omnes scelerati atque impii ... exules 
sunt; P 31. 

improbitas: quae vis est .., quae magis ar- 
ceat homines ab improbitate omnl, quam ..?P28. 

 improbi: omnes Tui servi || servi .. om. 


imp. ||; P 35. f. cupidi 
None Due: omni impunitate proposita; F III, 


inanitas: f. error; F I, 44. 

incommoda: omnia incommoda . vel ex- 
terna vel corporis * ||corporis ||; O IU 

indocti: quod quoniam fere constat. u om- 
nis non philosophos solum, sed etiam indoctus; 
N I, 44. [. di; RI, 56. homines; T II, 48 

ineptiae: contemnamus ‚. omnis in, T 
L - te ... seryum esse ineptiarum omnium; 

7. 

infera: ut omnia supera infera, prima ultima 
media videremus; T I, 64. omnia infima summis 
paria fecit; L II, 19. 

inf initas: ille ri in infinitatem om- 
nem per abatur; T V, 114. 

ingeniosi: Aristoteles . 
melancholicos esse; T I, 80 

iniurise: facile iniuriarum omnium compensa- 
rem curam; R I, 7. 

iniusti tie: in omni iniustitia permultum inter- 
est .; O I, 27. 

innocentia: j. abstinentia, 

insidiae: animis omnes tenduntur insidiae; 
LI, 47. 

insipientes: insipientes omnes peregrinos? A 


. ait omnis ingeniosos 


IL, 136, ut iam omnes insipientes sint miseri; F 
IV, 66. quod insipientibus contingit omnibus 
I (quod ... ee 1; TIII,4. [omnes insipien- 
tes .. insaniunt ; TUI, 9. omnis insipientes esse 
non sanos; T III, 10. omnes insipientes insanos 
esse; T IV, 54 

institutio: omnis ... institutio debet a de- 


finitione proficisci; O I, 7. omnis ratio atque 
institutio vitae adiumenta hominum desiderat; 
O Il, 39. 

intellegentia: une ... careant .. 
tellegentia atque ratione; Ti 50. 


omni in- 


intemperantia: et effusas in omni in- 
temperantia libidines; N I, 42. 

inventio: f. causa; F V, 28. 

invidia: ut omni - invidia liberem; N 1, = 

ira: »quibus (repagulis) ego iram omnem reclu- 
dam«; N III, 66 Eh 

iucunditas: omnis est e vita sublata iucundi- 


tas; Lae 102 

iucunda: omnia .. iucunda ... ad animum 
referri; T V, 9. 

iudices: ille (ordo) ... iudices omnes potest 


defatigare; L III, 29. 

iudieium: ex quo omne veri falaique iudieium 
esset; A II, 29. qui (Epicurus) omne iudieium in 
sensibus ... constituit, Plato autem omne iudi- 
cium veritatis ... mentis esse volnit; A Il, 142. 
sublatum esse omne iudicium veri et falsi; FI, 
22. ad quam (regulam) omnia iudicia rerum de- 
rigentur; F 1,63. ab omni iudieio poenaque pro- 
vocari licere; R II, 54. sit... omne indicium, ... 
qualis quisque sit; O II, 71. 

iurs: omnie ... religionum iura polluta sunt; 
L II, 42. qui (C. Caesar) omnia iura divina et 
humana pervertit; O I, 26. 

iusiurandum: haec. ‚rationonmagiscontra Re- 
guliquam contra omne ias jorandum valet; O III, 104. 

iusta: iusta omnia decora sunt; O I, 94. 

labor: ut frustra omnis suscipiatur labor; Al, 
5. cum exanclavisset omnes labores; T I, 118. 
omnino .. omnes clari et nobilitati labores F con- 
re il yanatr vor juenge I funt etiam tolerabiles; 

62. perfugium viıdetar RT laborum et 


sollieitudinum esse somnus; D II, magnam 


laudem . EERIRERENER ... Omni ! ilitann labore 
tolerando; o u, 4 
lastitia: ui REN laetitiis Iaetum* esse 


se narrat; F Il, 13. »hunc omni . (decebat) 
laude et lastitia exsequi«; T I, 115 

lapsus: ab omni lapsu continere temeritatem; 

’ 

Latium: omne Latium beilo devicit; R II, 44. 

laudabile: f. bonum; F IV, 48. 

laus: omnis virtus, omne decus, omnis vera 
Iaus deserenda est; F II, 44. »cum decore atque 
omni we orbatum laude recordor«; T III, 18, vir- 
tutis .. laus omnis in actione ee O1, 19. 
Cato . ‚de omni laude virtutis ... solet dicere; P3, 

leves: j. eupidi. 

levitas: omni .. totam figuram mundi levitate 
(devs) circumdedit; Ti 18. 

lex: quoniam ... omnes... leges adcommodan- 
das (sunt) ad illnd "eivitatis genus; L I, 20. om- 
nem .. legem ... esse laudabilem; L II, 11. quae 
lex hanc sententiam continet, ut omnes leges tol- 


lat; L II, 38. cum omnes te leges exulem esse 
inbeant *; P 81. 
libido: vacat . . (is amor) omni libidine; T IV, 


72. lubidinum peceatorumque omnium patere in 
amicitia licentiam; Lane 83. 

licentia: ut .. pueris non ouınorn ludendi 
licentiam damus, sed eam, quae ..; O I, 103. 

locus: ut omnibus locis a Platone disseritar; 
T 1,58. quem . Berg Panaetius) omnibus 
locis divinam ... appellat; TI, 79. corporibus 
.. omnis obsidetur Ay Ara N I, 65. habetis . 
explieatum omnem . . religionum locum; L II, 69. 

uotus: lucetum omnem absterseris; T II, 48. 

lumen: siquidem ea (voluptas) ... omne animi 
lumen extingueret; 

lux: »somnı luce oadentis cernimus«; 'T II, 65. 

magistratus: somnes magistratus auspicium 

. habento«r; L IH, 10. omnium ‚magistratuum 
discriptio II deser. ||; L II, 12. omnibus magistra- 
tibus auspicia . dantur; L UI 297. 

maleficia; f. fraus; O II, 75. 








" metum nobilitas mortis; T II, 59. 


814 omnis 


malitine: ınde everriculum malitiarum omnium; 
malum: carere owmni malo mortem; T I, 26. 
dolorem existimo maxumum malorum omnium; T 
II, 14. qui solum hoc malum dicit et malorum 
omnium extremum; T II, 17. si in unum locum 
.. conlata omnia (mala) sint; T II, 30. qui do- 
lorem malorum omnium maxumum dixerit; TI, 
45. omne .. malum, etiam mediocre, malum eet; 
T IH, 22. non omni malo itudinem efüei ., 
sed insperato ... malo; TIII, 28. satis esse odio- 
sum malum omne, cum venisset; T III, 32. hunec 
errorem quasi radicem malorum omnium itus 
philosophia se extracturam pollicetur; T 
ar duorum generum malis omnibus urgeatur; T 
secretis malis omnibus; T V, 29 28). qui 
est versus omnium seminator malorum; III, 66 
si omnia mala ... ex altera parte onantur; N 
II, 79. quae penitos in omni sensu inplicate in- 
sidet, imitatrix Den Br u malorum autem 
mater omnium; LI {. bonum; T V, 73. =. 
maria: totam Ir a r . lustrare terram 
mariaque omnia; N II, 161. f. agri; TI 69. 
marmor: quasi ... non in omni Märmore ne- 
cesse sit inesse vel Praxitelia — DI, 48. 
materia: omni.. materia ... utimur; N II, 151. 
medici: ita graviter aegrum Eudemum fuisse, 
ut omnes medici difiderent; D 1, 59. 
meditatio: f. cura; O I, 114. 


media: f. infera; TI, 64. 
hilosophise) partes 


membrs: omnes .. eius 
atque omnia membra tum facillume noscuntar, 


cum ..; NI,9. ut... deum fin .. mem 
hominis eg omnibus; I, 123. omnia 
{membra) ... ita nata ... sunt, ut ..; N I, 121 


memoria: non nullos i in omni memoria reperies 
perniciosos tribunos; L III, 

mendacium: tollendum est .. ex rebus contra- 
hendis omne mendaciam; O II, 61 

menses: omnibus mensibus vicesimo die lunae; 
F U, 101. 

mercennarii: sordidi quaestus mercennario- 
rum omnium; O I, 150. 

metus: his (Deeiis) levabat omnem volnerun 
animi adfectio 

. procul ab omni metu; TV, 4l. metus omnis 

a vi... deorum pulsus euet; NI,45. an non 
est omnis metus sorvitus? P 

miseris: no . 
dolore (ponitis); F II, 

moderatio: quorum .. (magistratuum) di- 
seriptione [] descr. 4 omnie rei publicae rt gang 
continetur; L III, f. constantia; O I, 

modi: And .. modis fulciendi Ar qui 
ruunt; T II, 61. haee ... omnibus modis con- 
fusa; D II, 140, f. pars; A I, 27. 

molestia: vacare omni molestis; A II, 181. 


miseriam omnem in 
86. f. aerumnae. 


| si vacemus omni molestia; A II, 138. quoniam 


. vacuitate omnis molestise gaudemus; FI, 
37. ut ... ommi sensu molestiaque oareamus; 
TI, 118. quae cogitatio una maxime molestias 
omnis extenuat; T 3%. ut (huius libri confe- 
ctio) ... omnes absterserit senectutis molestias; 
G 2. fi. dolor; F I, 57 

monumenta: omnia antiquitatis monumenta 
eolligo; C. 88 

morbus: de omni animi, ut ego poaui, ee 
batione, morbo, ut Graeci volant, explicabo 
T II, 13. quorum (animorum) omnes morbi et 

erturbationes ex aspernatione rationis eveniunt; 
h IV, 31. nec... in omnem morbum ac r- 
bationem animns ingeniosi eadit; T IV, om- 
nis (animi morbos) opinabilis esse; T IV, 83. 
quod (opus) omni morbo et senio racaret; Ti 17. 

mortales: aut Epicorus, quid sit roluptas, aut 


omnis 815 


omnes mortales, qui ubique sunt, neseiunt; F II, 6. 
ut (homo) ... se implicet primum civium, deinde 
omnium mortalium societate; F II, 45. his ille 
elamat omnium mortalium mentes esse perterritas; 
N 1,86. hoc... onınes mortales sic habent; N III, 
86. iudicium hoc omnium Mmortalium est; N IH, 
88. deosne inmortalis ... concursare circum om- 
nium mortalium, qui ubique sunt, ... lectos? D 
II, 129. hoc omnes mortales .. intellegunt; Lae 
4. te .. omnium optimam ... ad opinionem 
omnium mortalium consecrabo; fr IX, 11. 

mos: omnem morem Lacedaemoniorum inflam- 
matum esse cupiditate vincendi; O I, 64. 

motus: omnis motus fortunae mutationesque 
rerum et temporum levis ... fore; F V, 71. 
quorum (astrorum) conversiones omnisque motus 
qui animo | [animus] || vidit; TI, 62. quae (mens) 
omni turbido motu semper vacet; T I, 80. quo- 
niam ex mundi ardore motus omnis oritur; N II, 
32. si omnis motus omniaque, quae certis tempo- 
ribus ordinem suum conservant, divina dicimus; 
N III, 24. f. actio; A II, 62. appetitiones. pars; 
D II, 29. 

mulieres: carenttemeto omnes mulieres; R IV, 6. 

multitudo: cum .. eodem ... populus acces- 
sit atque omnis undique ad vitia consentiens mul- 
titado; T III, 3. quae est .. civitas? ... omnis- 
n us fugitivorum ac latronum ... multitudo ? 


mundus: quod ... ei proficiscendum est ab 
omni mundo; F II, 73. cum de omni .. mundo 
locuti essent; F V, 9, deorum mente ... omnem 
mundum administrari; N I, 4. qui (homo) nihil 
in omni mundo melius esse quam se putet; N II, 
16. eam caloris naturam vim habere in se vita- 
lem per omnem mundum pertinentem; N II, 24 
quae (natura) contineat mundum omnem; N II, 29. 
nihil est ... in omni mundo, quod non pars 
universi sit; N II, 30, hominem ... pluris esse 
quam mundum omnem oporteret; N II, 32. quod 
in omni mundo optimum sit; N II, 38. quae 
(dea) mundum omnem gubernet; N II, 73. quae 
(res) inessent in omni mundo; N II, 80. quae 
(natura) per omnem mundum omnia mente et 
ratione conficiens funditur; N II, 115. ut ad ex- 
tremum omnis mundus ignesceret; N II, 118. ut 
... ipse Sol mundum omnem eua luce compleat; 
N II, 119. quaecumque sunt in omni mundo; 
N II, 154. qui (deus) omnem mundum regit; R 

I, 13. earum .. quattuor rerum ... sic in omni 
mundo partes omnes conlocatae sunt, ut..; Ti 16. 
j. eaelum; Ti 4. 

municipes: et illi et omnibus municipibus 
duas esse cenaeo patrias; LU, 5. 

munus: quid in omni munere vitae optimum 
.. sit; FL 11, omne oflicium munusque sa- 
ientiae in hominis cultu esse oocupatum; F IV, 36. 

tam vitam ... in omnium vacatione munerum 

ponimus; N I, 53. ut (senectus) adulescentes ... 
Al omne oflicii munus instruat; C 29. (Masinissam 
omnis exequi regis oflicia et munera; Ü 34. 

mutationes: f, motus; F V, 71. 

nationes: permanere animos arbitramur - con- 
sensu nationum omnium; T I, 86, omnes reges, 
populi, nationes utuntur auspieüs; D II, 81. 

natura: omni natura cohnerente; A I, 28. 
omnis natura vult esse conservatrix sui; F IV, 16. 
quodne omnem naturam conservatricem sui di- 
xerint? F IV, 19. quin omnium naturarum simile 
esset id; F IV, 32. omnis .. est natura diligens 
sui; F IV, 32. ut simile sit omnium naturarum illud 
ultimum; F IV,33. naturam omnem appetendarum 
rerum its latepatere,ut..; FIV, 42. oınnem naturam 
esse servatricem sui; F Y, 26. quae (natura animi 
atque vis) si est una ex ommibus, quaa se ipan 


omnis 


[semper] moveat; T I, 54. R VI, 28. cum omnes 
naturae numini divino ... parerent; N I, 22. 
animum esse per naturam rerum omnem intentum; 
N I, 27. rationem quandam per omnem naturam 
rerum pertinentem; N I, 36. calidum illud ... 
ita in omni fusum esse natura, ut ..; N II, 28. 
omnem naturam necesse est ... habere aliquem 
in se principatum; N II, 29, in omni natura ... 
necesse est absolvi aliquid; N II, 35. quod omnis 
naturas ipsa (universa natura) cohibet; N II, 35. 
ut in omni natura nihil eo (deo) sit praestantius; 
N II, 45. hac .. ratione omnis natura artificios« 
est; N II, 57. terrena vis omnis atque natura 
Diti patri dedicata est; N II, 66. omnem .. re- 
git ipse (deus) naturam; N II, 77- (Chrysippus) 
negat esse in omni natura quicquam homine me- 
lius; N Ill, 26. in omni natura reram id vivere 
-.., quod caleat; N III, 35. nec rerum natura 
omnis (stare) ... potest; L III, 3. rum ... 
numine ... naturam omnem regi; LI, 21. ut... 
non omne vinum, sic non omnis natura |] aetas 
maturs || vetustate coacescit; C 65. f. caelum; T 
I, 54. R VI, 27. 

necopinata: sentit (po&ta) omnia repentina 
et necopinata esse graviora; T III, 45, 

negotium: cum & negotio omni sevocamus 
animum; T I, 75. qui omnis negotii publici ex- 
pertes sint ||sunt|]; RI,3. in omnibus .. ne- 

tiis ... adhibenda est praeparatio diligens; O 
‚73. negotiis omnibus omissis; O I, 158. 

nervi: nervos omnis virtutis (poötae) elidunt; 
T I, 27. |. a$loue. 

nexa: cum sunt propter unius libidinem omnia 
nexa civium liberata; R II, 59, 

nimia: sic omnia nimia ... in contraria fere 
convertuntur; R I, 68. 

nocturna: omnia nocturna ... in media Graecia 
Diagondas ... sustulit; L UI, 37. 

numerus: elegans omni fere numero podma 
fecisti; A I, 9. quae... recte facta dieamus, ... 
omnes numeros virtutis continent; F III, 24. 
quod omnes habet in se numeros veritatis; D I, 
23. illud ... oflieium ... omnes numeros habet; 
oO II, 14. 

occulta: quicam arcana, quicum occulta om- 
nia? F II, 85. 

odor: quod omnis odor ad supera fertur; 
N II, 141. 

offensio: in fragili corpore odiosa omnis offen- 
sio est; C 65. 

offieium: omnia officia eo referri, ut ..; FI, 
22. cum .. omnia officia a principiis naturae pro- 
ficiscantur; F III, 23. cum ab his (mediis) omnia 
proficiscantur ofhicia; F III, 60. officia media om- 
nia aut pleraque servantem vivere; F IV, 15 (14). 
eorum omnia officia quo spectare ... debeant; 
F IV, 46, sublatis ofkeiie omnibus; F IV, 69. 
invente vitae via est conformatioque omnium 
officiorum; F V, 15. alii ... omne ofhcium re- 
ferent ..; F V, 19. in omnibus offciis De 
quendis animi est adhibenda contentio; T UI, 55. 
erturbatio ... ofliciorum omnium consequatur; 

III, 73. sie erat in omni vel officio vel ser- 
mone sollers; R II, 37. sunt non nullae disci- 
linae, quae ... ofßeium omne pervertant; O 1, 
5. omniane officia perfecta sint; O I, 7. haec 
... eircumspicienda sunt in omni officio; O 1,59. 
omne officium, quod ad coniunctionem hominum 
... tuendam valet, anteponendum est illi offcio; 
OT, 158. non .. patria praestat omnibus ofhiciis? 
O IH, 9%. f. munus; F IV, 36. C 3. 

olea: qui (Thales) ... omnem oleam in agro 
Milesio coßmisse dicitur; D I, 111. 

opera: j. cura; fr V, 97. 


omnis 


opifices: opifices .. omnes in sordida arte 
versantur; O I, 150. 

opinio: omnium falsarum opinionum temeritate 
derepta; F I, 43. omnis opinio ratio est; N III, 
71, opinio ... omnis ad eam spem traducenda 
(est), ut ..; O II, 10. f. facta; O I, 14, 

oportunitates: mundi ... natura ... con- 
sultrix et provida utilitatum oportunitatumgque 
omnium (a Zenone dicitur); N II, 58. 

opes: ommibus .. opibus viribus De 
alque viribus | . elaborandum est; T III, 6. 
his .. perturbationibus ... omnibos viribus atque 
nn repugnandum est; T III, 25. f. copia; R 

opus: quarum (artium) omne opus est in fa- 
ciendo; AI], 22. ut (deus) unum opus totum at- 
que perfectum ex omnibus et totis atque perfe- 
etis absolveret; Ti 17. 

ora; quod multas navis in omnem oram mari- 
timam dimisisset; T V, 40. omnis partis orasque 
eircumaspiciens; T V, 71. 

oratio: omnis eius oratio tantam in virtute 
laudanda ... consumebatur; AI, 16. omnis oratio 
eontra Academiam suscipitur a nobis, ut ... A 
II, 18. omnis .. in quaerendo ... oratio prae- 
scribere primum debet .. EA RES AGETUR; F II, 3. 
ubi omnis eius (Epicuri) est oratio de summo 
bono; F II, 20. omni .. oratione illud certe per- 
fectum est, ut ..; TI, 112. ad te... mihi ism 
convertenda omnia oratio est; T IV, 59, 

orationem fuisse eam, qua ..; D II, 50. ut 

fit in omni oratione |je» ratione al. |] saepissime; 
D U, 115. omnem .. orationem elus (atonis) 
de legibus peroratam esse uno aestiro die; L II, 
69, in omni oratione simulatorem ... Socratem 
accepimus; O I, 108. cum ad opinionem com- 
munem omnis accommodatur oratio; O II, 35. 
in omni oratione mementote eam me senectutem 
laudare, quae ..; C. 62. omni orationi cum iis 
zu. de quibus explicat, videtur esse cognatio; 

i 8. 


orbis: qui omnem orbem terrarum unam urbem 
esse ducunt; P 18. omnis ... orbia eorum (si- 
derum) quasi helicae inflexione vertebat; Ti 31. 

ordines: quod (status) non esset in omnis 
ordines civitatis aequabilis; R II, 62. qui (Py- 
thius) esset ut argentarius apud omnes ordines 
gratiosus; O II, 58. f. constantia; N II, 56, ge- 
nus; O Il, 84. 

ornstus: ut in eo (mundo) ... sit .. ommis 
ornatus; N II, 58, a forma removestur omnis viro 
non dignus ornatus; O I, 130. j. descriptio. 

ortus: omnis omnium ortus ... eosdem esse; 
D II, 92. 
ale hoc contra omnia ostenta valeat; D 

‚#9. 

agi: vos de 

106 .. viros; F 

paria: eam esse naturam, ut omnia omnibus 
paribus paria respondeant; N I, 50. 

pars: quae (materia).... possit omnibus .. mo- 
dis mutari atque ex omni parte; A, I, 27, si 
omni ex parte eiusdem modi sint; A II, 40. ea- 
dem dici poterunt in omnibus partibus; A II, 48. 
omnibusne partibus visa res nihil differat, an ..; 
A ll, 85. ex quo efficeretur mundus omnesque 
partes mondi; F I, 19. cum (sapiens) maximas 
animo voluptates percipiat omnibusque partibus 
maiores quam corpore; F Il, 108. animi .. quo- 
que dolores |[Jdol. quoque|] (sapiens) pereipiet 
omnibus partibus maiores quam corporis; I, 
108. integras omnis partis corporis ... habere; 
F II, 17. quod ... non continent .. omnes par- 
tes, e quibus (artes) constant; F II, 24. se. 
(cultura vitium) omnibus vitis partibus praeferat; 


at omnibus colligitia bonos 


816 omnis 


F IV, 38. etsi multa in omni parte Athenarum 
sunt ... indicia summorum virorum; FV, 4. in 
quibus (primis naturae) numerant incolumitaten 
... omnium partium; F V, 18. omnium bonorum 
virorum ... vitam omnibus partibus plus habere 
semper boni quam mali; F V, 93. idem ita acrem 
in omwnis partis aciem intendit, ut ...; T IV, 38. 
quse (disserendi ratio et scientia) per omnis partis 
sapientiae manat; T V, 72. quorum oratio ... 
habetur in omnis partis; T V, 83. ei... inter- 
minatam in omnis partis magnitudinem regio- 
num videretis; N I, 54. quid reliqua discriptione 
I deser. |] omnium corporis partium (opus est)? N 
1, 92, omnibus inter se coneinentibus mundi par- 
tibus; N UI, 19, omnes .. partes mundi ... ca- 
lore fultae sustinentur; N II, 25. cum omnes 
mundi partes sustineantur calore; N II, 28. ut 
omnes earum (formarum) partes sint inter se si- 
millumae; N II, 47. providentia deorum mundum 
et omnes mundi partes ... omni tempore admini- 
strari; N II, 75. quodsi omnes mundi partes ita 
constitutae aunt, ut..; NII,87, »cuius (Persei} pro- 
pter laevum genus omni ex > locatas parvas Ver- 
re || laevum genu »Vergilias || ... videbis«; N II, 
12. omnes. .partes eius (mundi)... nituntur aequa- 
liter; N II, 115. si... omnes eius (mundi) partes 
... sontinentur; N II, 116, omnibus eius (terrae) 
partibus in medium vergentibus; N II, 116. aör 
... in omnes pärtes se ipse fundit; N U, 117. 
(eibus) distribuitur per venas ... in omnes partea 
corporis pertinentes; N II, 137. cum (Assyrii) 
caelum ex omni parte patens atque apertum in- 
tuerentur; D I, 2. caput iecoris ex ompi PS 
diligentissime (baruspices) considerant; D Il, 32. 
cum rerum natura ... in omnes partes motuaque 
diffusa; D II, 29. sub regno .. tibi esse placet 
omnis animi parte? R I, 60. tractus ... muri 
... definitus ex omni parte arduis ... montibus; 
R II, 11. omnis .. partis religionis «tatuit san- 
etissime; RII,26. omnibus partibus inter se con- 
gruentibus; L fr 2. quibus (praseptie) in omnis 
partis usus vitae conformari possit; 01,7. quod 
inter se omnes partes cum quodam lepore consen- 
tiunt; O I, 98. ne (vitis) ... in omnes partes 
nimia fundatur; C 52. quod sit omni ex parte 
in suo genere perfectum; Lae 79. ut ... oratio 
... 8X omni parte secum ipsa consentiat; Ti 8. 
quod ex omni parte absolutiesimum est; Ti 12. 
ut (id) haberet ... omnes .. partes simillimas 
omnium; Ti 17, f. membra; N I, 9. mundus; Ti 16. 
ora; TV, 71. j . a . 
arva: ne in regnis quidem reges omnia mi- 

nis curant; N III, 86. 

passeres: quae (voluptas) passeribus nota est 
omnibus; F D, 75. 

patrimonium: hereditas ... omni .. paäfri- 
monio praestantior; O I, 121. 

eccatum: omnin ta esse paria; A II, 133. 

F IV 21. omnia peccata paria (esse); F IV, 55. 
omnis peccata paria dicitis; FIV, 74. cur omnia 
sint paris peccata || pec. e. (1; F IV, 76. 
uoniam .. omne peccatum imbecillitatis ... est; 

IV, 77. f. libido; Lae 88. 

pecudes: omnium pecudum exta; D II, 30. 

perditi: Africani fratris nepos, ... vita om- 
nium perditorum ita similis, ut ..; T I, 81 

perfectio: f. fgurs; N |, 188, 

pericula: omnis pericula pro re publica; FII, 

permotio: in omni permotione naturalem vo- 
lebant esse quendam modum; A II, 185. 

perturbatio: omnium ren matrem 
esse ... intemperantiam; AI, 89, [omnis... per- 
turbationes animi morbos philosophi appellant]; 
T II, 9. qui (sit) quietus, (sum necesse eat esse) 


omnis 


perturbatione omni vacunm; T III, 18. hoc prope- 
modum verbo Graeci omnem animi perturbationem 
appellant; vocant enim mad®og; II, 23. cum 
omnise perturbatio sit animi motus vel rationis 
expers vel ..; T III, 24. omnis perturbatio mi- 
seria est; T IH, 27. non mihi videtur omni animi 


perturbatione posse sapiens vacare; T IV,8. om- 
nes perturbationes iudieio .. fieri; TIV, 14. om- 
nium .. perturbationum fontem esse .. intempe- 


rantiam; T IV, 22. pertinet (haec proclivitas) ad 
omnes perturbationes; T IV, 27 (28). illum (sa- 
pientem) .. putas omni perturbatione esse libe- 
rum; TIV,58. omnis eius modi perturbatio animi 
placatione abluatur; T IV, 60. omnibus .. ex 
animi perturbationibus est .. nulla vehementior; 


T IV, 75. quod in omni perturbatione dieitur; 
T IV, 76. perturbationem .. omnem esse in opi- 
nione; T IV, 79. etsi.. omnis animi perturbatio 


gravis est; T IV, 82, vacare omni animi pertur- 
batione sapientem; T V, 17. = sit omni per- 
turbatione animi liberatus; RI, 28. si... ab 
omni animi perturbatione liber sis; O I, 67. va- 
candum .. omni est animi perturbatione; O I, 69. 
ut adpetitus ... omni animi perturbatione careant; 
O 1, 102. |. morbus. 

philosophia: qui omni e philosophia |] omnis 
philosophiae |] est fructus uberrimus; T I, 119, 

philosophi: in quibus (rebus) omnes ante 
eum philosophi occupati fuerunt; A I, 15. vide- 
tar (Antiochus) non potuisse sustinere concursum 
omnium philosophorum; A II, 70. (Antiochum) 
scutissimum omnium nostrae memoriae philoso- 
pborum; A I, 118. quod (ultimum bonorum) 
omnium gg rechne sententia tale debet esse, 
ut..; F1,29. quamquam ex omnibus philosophis 
Stoici plurima novaverunt; F III, 5. primi .. ex 
omnibus philosophis ... docuerunt ..; F IV, 17. 
omnes veteres philosophi, maxime nostri, ad in- 
cunabula accedunt; F V, 55. licet concurrant 
omnes plebeii philosophi; TI, 55. quae (curatio) 
possit esse omnium etiam de ceteris rebus discre- 
pantiom pbilosophorum. inter omnis enim con- 
venire oportet ..; TIV, 61. omnium philosopho- 
rum ... una ratio est medendi; TIV,62. hie... 
elegantissimus omnium philosophorum; T V, 2. 
vexatur idem Theophrastus et libris .et scholis 
omnium philosophorum, quod ..; T V, 25. qui- 
bus propositum est ... et contra omnis pbiloso- 
er Il [philosophos] || et pro omnibus dicere; N 
‚11. sı stultitia consensu omnium philosophoram 
maius est malum, quam ..; N III, 79. Plato... 
gravissimus philosophorum omnium; L II, 14, 
haec .. quaestio communis est omnium philoso- 
phorum; O 1,5. cum inter omnes philosophos 
constet ..; O H, 35. hoc .. commune est om- 
nium philosophorum; O III, 102. f. disciplina; T 
V, 90. indocti. 

hysici: ne omnes physici inrideant nos ||in- 

rideamur |; Fa 25. 

pii: et tibi .. et piis omnibus retinendus ani- 
mus est in ceustodia corporis; R VI, 15. 

poena: deprehensus (sapiens) omnem poenam 
eontemnet; F II, 57. j. indieium; R II, 54. 

rg motum naturalem omnium ponderum; 
FI, 19. quod omne pondus nulla re inpediente 
moveatur ... necesse est; Fa 48. in eam (tellu- 
rem) ferontur omnia nutu suo pondera; R VI, 17. 
si ... ea (honestas) ... omni pondere gravior 
habenda quam religua omnia; O III, 35. 

populares: f. adulescentes; N I, 13. 

populus: septem .. illi non suo, sed populo- 
rum suffragio omnium (sapientes) nominati sunt; 
F U, 7. an hoe non ita fit omni in populo? T 
V, 105. neque (oraclam Delphis fuisset) tantis 
donis refertum omnium populorum atque regum; 

IL 


817 


omnis 





D1,37. qui (summi et infimi) sint in omni populo 
necesse eat; R I, 53. noster hic populus ... iu- 
stitia an sapientia est e minimo omnium masimus 
factus? R UI, 24. permultorum exemplorum et 
nostra est plena res publica et omnia a 0m- 
nesque populi cunetaeque gentes; L Il, 83. non 

populo Romano, sed omnibus bonis firmisque 
populis leges damus; L II, 35. id videtur (Apollo) 
non solum Lacedaemoniis, sed etiam omnibus 
opulentis populis praedixisse; O IL, 77. f. civitas; 
R I, 41. gentes; D I, 11. nationes; D II, 81. 

potentatus: f. dominatus; R II, 14, 

potestas: inproborum .. prosperitates ... red- 
arguunt ... vim omnem deorum ac potestatem; 
N III, 88. . consilium; R I, 48, 

raecepta: si omnia philosophiae praecepta 
referuntur ad vitam; N I, h. 

praeclara: omnia praeclara rara; Lae 79. 

praedictio: omnis .. praodictio mali tum pro- 
batur, cum ..; DO, 54 

praemia: f. dona. 

praesidia: ut omnia praesidia haberet in se 
bene ... vivendi; T V, 19. 

praestantia: fructus .. ingenü et virtutis 
omnisque praestantiae; Lae 70. 

pravitas: in omni continuo pravitate ... ver- 
samur; T III, 2. 

precatio: in en des ... omnis et precntio et 
sacrificatio extrema est; N II, 67, 

pressus: animus intentione sun depellit pras- 
sum omnem ponderum; T II, 54. 

PranBranngı in omni proouratione negotü ... 
publiei; O II, 75. j. actio; N II, 44, 

pronuntiatio: eur non omnis pronuntiatio 
aut vera aut falsa sit; Fa 26. 

pronuntiatum: omne pronuntiatum —; TI, 14. 

pudor: ut ... absit omnis pudor; R I, 67. 
Pi omnis pugna de quarto (capite) est; 


pulchritudo: ex ... omni .. pulchritudine 
virtutis vim divinam mentis adgnoscito; T I, 70. 

pahaz ignis .. et aör omni pulsu facillime 
pellitur; N III, 31. 

punctum: in mundis .. innumerabilibus om- 
nibus minimis temporum punctis aliis nascontibus, 
aliis cadentibus; N I, 67. innumerabiles 
(mundos) in omni puncto temporis alios nasci, 
alios interire; N I, 9. 

Pythagorea: Platonem ... didicisse Pythagorea 
omnia; T I, 89, 

quaestio: ut veritas in omni quaestione expli- 
cetur; T III, 46. in quibus (libris) omnis eius 
loci quaestio continetar; D II, 3. omnis de ofhieio 
duplex est quaestio; O I, 7. pertinet ad omnem 
officii quaestionem ..; O I, 105. quod ee 
est in omni quaestione considerandum; Ti 5. 

querelae: omnium istius modi zauen 
|| querellaram || in moribus est culpa; U 7. 

ratio: quid, quod ... ratio omnis tollitar? A 
Il, 26. sic omnis ratio vitae gubernabitur; A II, 
99, omnis ratio vitae definitione summi boni 
continetur, de qua qui dissident, de omni vitas 
ratione dissident; A II, 132. sublata cognitione 
... tollitur omnis ratio .. vitae degendas; FI, 
64. ab isto capite fuere necesse est omnem ra- 
tionem bonorum et malorum; F II, 34. et ma- 
nendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus 
... metienda; F II, 61. omni cognita ratione 
naturae ... deorum; F II, 73. excitaret (sapiene) 
omnes rationes fortitudinis; FIV, 31. incet omnis 
ratio Peripateticorum; F V, 86. ex ea (virtuie) 
profieiscuntur honestae voluntates ... omnisqus 
reeta ratio; T IV, 3. motus turbulenti ... r=- 
tionem omnem repellentes; T V, 15. ad omnem 
rationem Teucri vox accommodari potest; T V, 108. 

103 


omnis 


omni ratione concluditur ..; N II, 182. primum 
mihi videtur ... a deo ... vis omnis divinandi 
ratioque repetenda; D I, 125. esset .. inter eos 
... de omni vivendi ratione dissensio; L I, 55. 
quae (leges) tegunt omni ratione suffragium; L II, 
38, non eam (rem familiarem) .. omni ratione 
exaggerantes; OÖ I, 92. omni ratione curandum 
est, ut ..; O I, 121. omni... ratione colenda ... 
iustitia est; O II, 42. quantum inter se homines 
+... omni vitae ratione differant; fr V, 37. f, co- 
Er P 17. constantirn; N II, 56. institutio; O 
I, 39, intellegentia. 

rectum: f, honestum; L I, 37. O II, 82. 

regnum: datum est .. Neptuno ... maritimum 
omne regnum; N II, 66. f. populus; L II, 38, 

ab Ki qui sustulerit omnem funditus religio- 
nem; N I, 115. ü ... nonne omnem religionem 
funditus sustulerunt? N I, 118. nonne expertes 
sunt religionum omniam? N I, 119. cum .. om- 
nis populi Romani religio in sacra et in auspieia 
divisa sit; N IT, 5. qui ... in omni religione 
inpii (fuerant); L II, 42, 

remi: f. contentio; T III, 25. 

repentina: videntur .. omnia repentina gra- 
viora; T II, 28. f. necopinata. 

res: tu omnium divinarum humanarıımque rerum 
nomina, ... causas aperuisti; A I, 9, Socraticam 
dubitanter |] dubitantem, al.|] de omnibus rebus 
... consuetudinem disserendi reliquerunt; A 1, 17, 
omnium .. rerum ... una res optima; A I, 20. 
omnium .. rerum ... quasi prudentiam quandam 
(esse); A I, 29, omnibus rebus auditis; A 11,9. 
nullum esse pilum omnibus rebus talem, qualis 
sit pilus alius; A II, 85. qui de omnibus rebus 
contineat se ab adsentiendo; A I, 104. ut... 
naturam rerum omnium evolvas; A 11, 114. quo- 
niam omnium rerum una est definitio comprehen- 
dendi; A II, 128, Zwoyre illam omnium rerum 
improbans |] comprobans, non probans |] ; A II, 148. 
in omni re dolorie amotio successionem efcit vo- 
luptatis; F I, 37. omnis rectas res atque lauda- 
bilis eo referri, ut ..; F 1,42, quod (summum 
bonorum) ipsum nullam ad aliam rem, ad id autem 
res referuntur omnes; F I, 42. omnium .. rerum 
natura cognita; F I, 63. omnium rerum occulta- 
rum igmoratione sublata; FI, 64. omnium rerum 
... nihil esse maiua amieitia; FI, 65. quas (vir- 
tutes) ratio rerum omnium dominas ... ease (vult); 
F II, 37. omnibus .. ex rebus voluptatem quasi 
mercedem exigit; FII,73. nonne videmus, quanta 
perturbatio rerum omnium consequatur, quanta 
confusio? F II, 117, si omnibus in rebus temeri- 
tas ... vitiosa est; F III, 72, (animal) animad- 
vertens .. in omnibus rebus, ... ub..; F IV, 18 
ut rebus .. omnibus virtutem anteponant; F IV, 
49. virtutem omnibus rebus multo anteponentes; 
F IV, 51. tantum .. eam (honestatem) rebus 
omnibus praestare ..., ut ..; F IV, 59. quae 
(ofhieia) esse non poterant rebus omnibus sic ex- 
sequatis, ut ..; F IV, 69. Theophrastus (perse- 
cutos est) ... omnium .. fere rerum ,.. causas 
atque rationes; F V, 10. ‘ut (Aristoteles) in om- 
nibus rebus, quicquid ex utraque parte diei pos- 
set, expromeret; F V, 10. omnium rerum .. 
similem esse finem; F Y, 26. quid esset hoc . 
omnium rerum ... summum; F V, 41, omnium 
.. rerum principia parva sunt; F V,58. honesta- 
tem ... absolutam, rem unam praeclarissimam 
omnium; F V, 69, omni .. in re consensio om- 
nium gentium lex naturae putanda est; T I, 30. 
qui omnium rerum rudis esse videatur; T I, 57. 
Er primus ... omnibus rebus imposuit nomina; 
71,62. ut, quo modo initium nobis rerum om- 
nium ortus noster adferat, sic exitum mors; TI, 
91. vim bene vivendi ... in omnium rerum hu- 


818 





omnis 

manarım eontemptione ... ponamus; T I, 9. 
quod natura fert in omnibus fere rebus; T II, 5. 
consuetudo de omnibus rebus in contrarias partis 
disserendi; T II, 9. omnibus .. rebus ... rei- 
stendum est; T IT, 58. (amplitudinem animi) 
unam esse omnium rem pulcherrimam; T II, 64 
moderatam in omni re servare constantiam; TI, 
17. in omnibus fere rebus mediocritatem esse 
optumam; T IV, 46. an omnium rerum tollenda 
omnino ({videatur) aegritudo; T IV, 59. quam 
{rem) tu ex omnibus maxime probas; T V, 1. 
omnibus rebus posthabitis; T V, 2. ut alia (res) 
ex alia nexa et omnes inter se aptae conligatae- 
que videantur; N I, 9. omnium rerum diseriptio- 
nem ... mentis infinitae vi ... dissignari; N 1, 
26. omnibus fere in rebus, sed maxime in physi- 
eis, ... dixerim; N I, 60. quoniam rebus omni- 
bus excellat natura dıvina; N I, 76. cum videat 
omnium rerum rationem; N II, 15. nihil omnium 
rerum melius est mundo; N II, 18. illud.... esse 
i . rerum potestate ... dignissimum; 
naturam .. eam, quae res Omnes Con- 
plexa teneat; N II, 30. is .. est us, in quo 
rerum omnium natura ponitur; u, quae 
(natura) omnis res sit conplexa; N II, 36. cum 
in omnibus rebus vim haberent maxumam 
prima et extrema; N II, 67. quae .. den ad res 
omnes veniret, Venerem nostri nominaverunt; N 
omnes res subiectas esse naturae sentienti; 
N II, 75. omnium .. rerum ... seminator ... 
est mundus; N II, 86. cum summa salute et cön- 
servatione rerum omnium; N Il, 97. ut semper 
essent et bestiarum genera et arborum omnium- 
que rerum; N II, 127. magnis .. viris prosperae 
semper omnes res; N Il, 167. omnium talium 
rerum ratio reddenda est; N Ill, 24. omnibus in 
rebues temeritas in adsentiendo ... turpis est; 
D I, 7. ideirco (maiores nostri) omnibus rebus 
agendis „QUOD BONUM ... ESSET* praefabantur; 
D I, 102. adfert .. vetustas omnibus in rebus 
. ineredibilem scientian; D I, 109. omnium 
(rerum divinatio) debet esse; D II, 12. nec om- 
nium (rerum) divinatio est; D II, 12. (Caesar) a 
nobilissumis eivibus, partim etiam a se omnibus 
rebus ornatis, trucidatus; D UI, ea eflicere 
rerum omnium praepotentem lovem; D II, 42. 
(fulmen) omnibus rebus optumum auspicium ha- 
bemus, si sinistram fuit; D II, 43. fulmen sini- 
strum auspicium optumum habemus ad omnis res 
praeterquam ad comitie; D II, 74. deos .. in- 
mortalis, rerum omnium praestantia excellentis; 


D II, 129. cum sine fato ratio omnium rerum ad 
naturam ... referatur; Fa 6. astrorum adfectio 
valeat ... ad quasdam res, ad omnis certe non 


valebit; Fa8. confirmare ... vim omnium rerum; 
Fa 48. quod magno opere ad rationes omnium 
rerum || publicarum, civilium |] pertineret; Rl, 13. 
qua (lege) credo omnibus in rebus disserendis 
utendum esse; R I, 38, ne in omnium quidem 
rerum aflluentia; R I, 39. cum penes unum est 
omnium summa rerum; R I, 42. Atheniensium 
populi potestatenm omnium rerum; RI, 44. na- 
tura omnium rerum pervestiganda; RI, 56. pro- 
vocationes omnium rerum; R I, 62. omnıbus 
publicis rebus instituendis; R II, 16. inexplebiles 
cupiditates omnium rerum; R Il, fr 3. septem 
..., Qui numerus rerum omnium fere nodus est; 
R VI, 18, ut mater omnium bonarum rerum sit 
sapientia; LI, 58. principio rerum omnium; Li, 
59, (animus) quom ... rerum .. Omnium natu- 
ram perspexerit; L I, 61. ad ... rerum omnium 
prineipem .. naturam; L Il, 18. dominos esse 
omnium rerum ... deos; L II, 15. ullam rem 
praestare naturae omnium rerum; L Il, 16. in 
omni re accusanda; L III, 21. in omni et re 


un 


omnis 


819 


omnis 


fugienda talis sollertia; O I, 38. omnium rerum 
... est servanda conmımunitas; OL,51. (iracundia) 
omnibus in rebus repudianda est; O I, 89. omni 

. in re quid sit veri videre; O I, 94. in omni 
re quid deceat; O I, 133. omnium .. rerum ... 


nibıl est agri cultura melius; O I, 151. omniam 
rerum afluentibus copiüis; O I, 153. omnium .. 
rerum nec aptius est quicquam ... quam diligi; 


O II, 283. in omni .. re contrahenda; O II, 64. 
saturitate copiaque rerum omnium; C 56. ut 
amieitiam omnibus rebus humanis anteponatis; 
Lae 17. omnium divinarum humanarumque reram 
... tonsensio; Lae 20. in omnium rerum abun- 
dantia vivere; Lae 52, quod omnibus in rebus 
homines diligentiores essent; Lae 62. in omni re 
severitas; Lae 66. in omni re considerandum 
est ..; Lae 76. deus ... suppeditans omnium 
rerum ... abundantiam; Lae 87. cum... omnium 
rerum simulatio vitiosa est, ... tum ämieitise 
repugnat maxime; Lae 92. ex omnibus rebus ... 
nihil habeo, quod ..; Lae 103. mater, ut ita 
dicam, rerum omnium natura; P 14. j. consilium; 
O 1, 125. Lae 61. P 34. studium; C 76. 

responsa: vides .. omnia fere ... (responsa) 
contra, ac dieta sint, evenisse; D Il, 58. 

res publica: omnioum .. rerum publicarum 
rectionis genera ... perscripsimus; F IV, 61, non 
magris in nostra quam in omni re/publica; RI, 64. 
nullam omnium rerum publicarum ... conferendam 
esse cum ea; R I, 70. cum ex te non de nostra, 
sed de omni re publica quaesisset Laelius; R II, 
64. optimum omni in re publica vinculum inco- 
lumitatis; R II, 69. omnium rerum publicarum 
nostram ... fuisse optumam; LII, 23. neque de 
nostra, sed de omni re publica disputo; O II, 74. 
j. eivitas; R I, 4l. 

reticentiae: huius modi reticentiae iure eivili 
llomnes || comprehendi non possunt; O III, 67. 

reges: f. nationes; DI, 81. populus; D 1, 37. 

ramusculi: a nobili homine ... ommis rumu- 
sculos populari ratione || popularis "aurae [| aucu- 
pante; L Ill, 35. quam omnes urbani, rustici ... 
voluptatem vocant; F II, 77. 

sacrificato: f. precatio. 

saecula: ut „sauciabitur Philocteta® omnibus 
ante saeculis verum fuit; Fa 37. quae (lex) sae- 
clis omnibus ante nata est quam scripta lex ulla; 
L I, 19. quod ex omnibus saeculis vix tria aut 
quattuor nominantur paria amicorum; Lae 15. 

sal: quem .. locum cum multa venustate et 
omni sale idem Lucilius; F I, 9. 

sanguis: »iam decolorem sanguinem omnem 
(vestis) exorbuit«; T II, 20, 

sani: ut omnes bene sanos in viam ... beatao 
vitae deduceret; F I, 71. 

sapientes: omnes semper beatos esse sapientes; 
F Il, 12. omnes sapientes semper feliciter ... 
vivere; F III, 26. sapientes omnes summe beatos 
(esse); F IV, 55. sapientis omnis esse semper 
beatos; F V, 77. omnes ru semper ©5656 
beatos en esse ||; F V, 95. omnes .. sm 
pientes fortes; T III, 15. quodsi ... omnes .. 
sapientes his gaudiis perfruuntur, T V, 
I [omnes sapientes liberos esse et stultos omnes 
servos] ||; P 

sspientia: »pavor sapientiam omnem mi ex- 
animato expectorat«; TIV, 19. ut unius... iusti- 
tia omnique sapientia regatur salus ... civium; 

‚4. 

scelerati: f. impii. 

scelus: qui lacerarunt omni scelere patriam; 
0 L 57. f. fraus; O IIL, 75. 

scientia; quae (dialectica) una continet omnem 
... perspiciendi ... scientiam; F II, 18 

sedatıio: continet .. omnem sedationem animi 





bumana natura; T IV, 62. in qua { ) hone- 
statis .„.. omnis .. sedatio perturbationum animi 
... eernitur; O I, 98. 

semina: omnia ... semina ... oriri; N 11, 26. 

senatus: utinam ex omni senatu pro rata 
parte esset! R II, 67, 

senes: ista senilis stultitia ... senum levium 
est, non omnium; C 36. »ante omnes comicos 
stultos senes«; Lae 99, 

senium: f. morbus; Ti 17. 

sensus: sensus .. omnes hebetes ... esse; A 
I, 31. cum dissolutione ... sensus omnis extin- 
guatur; F II, 101. cum omnes sensus dulcedine 
omni quasi perfusi moverentur; F II, 114, ut... 
sensus omnino omnes mors auferat; T I, 97. non 
ipsa saxa magis sensu omni vacabunt quam ille 
„latere pendens“; T I, 107. quas (naturas) ... 
sensu omni carere; N I, 29. omni illum (deum 
Aristoteles) sensu privat; N I, 33, omnis sensus 
veri nuntios Sy euuchen dixit esse; N I, 70. om- 
nis ... sensus höminum multo antecallit sensibus 
bestiarum; N Il, 145. animus sensum .. omnem 
effugit oculorum; Ti 50. |.  TW N 1,35. ma- 
lum; L I, 47. wolestia; T I, 118. 

sententia: omnes mihi Epicuri sententiae sa- 
tis notae sunt; F I, 16. omnes ... sententias 
simplices eorum ... omnino a philosophia semo- 
vendas putabo; F II, 39. vir.... mecum ... omni 
voluntate sententiaque coniunctus; F III, 8. pot- 
est id ... omnibus electissimus verbis gravissi- 
misque sententis ... augeri; F II, 26 

sepulti; quod nunc communiter in omnibus 
sepultis venit usu |[]usu venit||; L II, 57. 

sermo: hie in omnibus fere sermonibus ... 
ita disputat, ut..; A I, 16. in omni sermone om- 
nibus adfabilem [...]esse; O I, 113. omnem .. 
sermonem tribuimus ... M. Catoni seni; U 38. 
illum ... in omni sermone appellare sapientem; 
Lae 1. cuius (Scipionis) omnis sermo erat de 
ns Lae 62. f. dootrina; F V, 7, offieium; R 

’ 

sidera: ut omnium siderum eodem, unde pro- 
fecta sint, fat ... reversio; F II, 102. qui ex 
omnibus sideribus ... simplex sit putandus deus; 
N 1, 34. quartam causam esse ... solis, lunae 
siderumque ownium distinctionem; N II, 15. mo- 
veri ... sodem et lunam et sidera omnia; N II, 
44, cum Sol dietus sit, vel quis solus ex omni- 
bus sideribus est tantus vel quis, cum est exortus, 
obscuratis omnibus solus apparet; N II, 

sigilla: novi ego Epicureos omnia sigilla vene- 
rantes; N 1, 

signa: signis omnibus ad prineipium stellisque 
revocatis; R VI, 24. 

N eg silvas maritimas omnis publicavit; R 

‚38. 

simulata: f. fucata. 

societas: ab omni societate rei publicae ... 
paulisper facessant; L I, 39. omnium societatum 
nulla praestantior est; O I, 55. ommium socie- 
tatum nulla est gravior; O I, 57. quae sententia 
omnem societatem distrahit civitatis; O III, 28, 
f. caritaas; F II, 69, 

socii: Lacedaemonios iniuste imperantes non- 
ne repente omnes fere socii deseruerunt? O I, 26. 

solida: cum ... solida .. omnia uno medio 
numquam ... copulentur; Ti 15. 

sollertin: inceat necesse est ommis eorum 
sollertia; D II, 24. cum omnis sollertia adıniranda 
est, tum ea, quae ..; fr V, 20. 

sollicitudines: f. labor, D II, 150. 

somnia: quis dicere audeut vera onınia esse 
somnia? „aliquot somnis vera“, inquit Ennius, 
„sed omnia noenum necesse est”; DIL, 127. om- 
nium somniorum .. una ratio est; D II, 136. 

109* 


omnis 


soni: vocis ... soni paucis notis inventis sunt 
omnes signati; R III, 

spes: nec dubitatum, quin in virtute omnis . 
beate vivendi spes mare F V, 88. quod 
semper in 86 ipse ipso | omnem spem repone 
sui; T V, 36. r cogitatio; P 17. 

sp lendor: obscurantis est omnem splendorem 
konsetatie; F V, 22. harum rerum duarum 3 
dor omnis, amplitudo ... in posteriore est; Ol, 

status: ut .. mortis metu omnis quietae er 
status perturbatur; F I,49. quae (ratio, mens) . 
omnem .. complectatur vitae consequentis sta- 
tum; F Il, 45. intemperantia omnem animi sta- 
tum inflammat; T IV, 22, prius ... te quis de 
omni vitae statu quam de ista auctoritate deiecerit; 
N I, 66. nonne omnem rei publicae a per- 
mutarit? L I, 20. f. eonsiliun; A II, 

stellae: solem, lanam, stellas a Ei 
esse; A IL, 119, confectis omnium (stellarum) 

tiis; N II, 51. quae (luna) omnium (stellarum) 

ultima est; N II, 56. erant.... ene magnitudines 
omnium (stellarum), quas . ; R VI, 16. f. signa, 

stirpes: superstitionis stirpes omnes eligendae 
Il eiciendae || (sant); D IL, 149, " 

studium: cum praesertim (Gallonius) in eo 
omne studium consumeret; F II, 25. omnibus 
studiis contemplationem rerum ... praestare; T V, 
9. studiorum || rerum || omnium satietas vitae 
facit satietatem; C 76. |. ag FI, 81. 
cura; D 1, 111. om, 4. vita; OL, 1 

stulti: quoniam ... haec .. le » omnibus 
etultis aeque magna sunt; F IV, 77. in omnibus 
stultis aeque magna esse ritia; F IV, 77. quae 
(libido, cupiditas) in omnibus stultie invenitur; T 
IV, 12. cum omnes stulti sint sine dubio miser- 
rimi; N I, 23. |j[omnes stultos insanire] ||; P IV, 
f. eaenum. sapientes; P V. 

subita: omnia videri subita maiora; T III, 52, 

subtilitas: in quo inest omnis cum subtilitas 
disserendi, tum veritas iudicandi; T V, 68. 

summa: quoniam ... omnis summa pki- 
. ad beate virendum refertur; FL, 8. in 

ominse .. summa omnis animi rn V,38. 

uitum magno numero ex omni i summa 
= to; R II, 39. öl 


. deos 


superstitio: qui (di) en . vitam super- 
stitione omni referserunt; N II, 

superi, supera: Ba s % Lentulus ... 

. vieit superiores; O II, 57. ” _— Een: 
res ... scientia facile vicisset; — lunam, 


stellas, supera denique omnia a inter AI, 
123. multo ... nos (honesta actio) ad se expe- 
tendam magis hortatur quam superiora omnia; F 
II, 22, omnia supera esse meliora; N I, 17. 
(terrae) ME En et aör alitur r aether et 
ge su ; 83. f. infera; T I, 64. 
upplicium: nec... non omni supplicio digni 

P, °C udius Il Clodius j} L. Iunius consules; DII, 
71, talis inproborum consensio ... supplicio omni 
vindicanda est; Lae 43 

talia: omnia . talia sensum movent; Ti 5. 

teeta: f. arbusta. 

tempus: ut er omne tempus inquirendo 
... consumant; F V, 59. quo minus (sapi erg in 
omne tempus rei publicae auisque consu 1, 
91. cui (nocoti) si similie futura eat perpotuitas 
omnis consequentis temporis; T I, 97. defectiones 
solis ... praedietae .. in omne posterum tempus; 
NL, 158. id (pallium) esse aptum ad omne anni 
tempus |Jad o. a. t, aptum 1; 3 N III, 83. mihi . 
omne tem est ||tempus |] ad meos libros va- 
euum; R Nie etsi non omni intermenstruo, ta- 
men id fieri non posse nisi certo intermenstruo 
tempore; R I, 25. cum tu in omne tempus pro- 
spexeris; R I, 71. nee omni tempore ... dele- 


omnis 


etamur; O I, 135. omne tempus astatis sine mo- 
lestia possit degere; C 2. in quibus studiis .. 
omne otiosum tempus contrivimus; Lae 104. j. 
gentes; R III, 33. pars; N II, 75. 

terra: quo minus ipsis mortuis terrarum om- 
niam deflagratio consequatur; F Ill, 64. qui- 
eumque gignantur in omni terra, quae incolatur; 
D I, 92, Athenienses iurare . . solebant omnem 
suam esse terram, quae ..; R I, 15. noster . 
populus sociis defendendis terraram Er omnium 
potitus est; R III, 35. omnis . . - 
quaedam insula est; R VI, 21. j. a LE 

terrenum: terrenum omne diriditur; N ul, Fr 

teser: f. arbusta. 


timiditas: omnis animi debilitati ... timidi- 
tas servitus est; P 4l. 
timor: ut ... omnem omittat is | omittas, 


omittat || timorem; T II, 67. quom animus ... 


.. mortis dolorisque timorem effugerit; 
togati: cum te togatis omnmıbus sine dubio 


anteferret; N I, 58. 

tormenta: ut in omnibus tormentis conserve- 
tur beata vita sapienti; F III, 42. 

turba: quod is locus ab omni turba id tem- 
poris vacuus esset; F V, 1. 

turma: [, cobors. 

turpia: omnia turpia per se ipsa fugienda 
esse; OÖ Il, 39. |. honestum; L I, 44. 

turpitudo: f. honestas; O I, 4. 

vela: f. contentio; T III, 25. 

verbum: his ... in verbis omnibus inest vis 
legendi eadem, quae in religioso; N Il, 72. qui 
omnis verba eius (Tagetis) exceperint; D IL, 50. 
iidem omne verbum ambiguum esso dieunt; fr V, 


99. f. sententia; F III, 26. 
veritas: Simoniden arbitror ... desperasse 
omnem veritatem; N I, 60, f. constantia; N II, 56. 


aubtilitas, 

versus; f. gestus. 

vera: jis omnibus, quae visa sint, veris adiuncta 
esse falaa; A II, 42. omnia vera diligimus; F il, 
46. omnibus veris falsa quaedam adiuncta esse; 


N 1,12. omnia .. vera in praeteritis necessaria 
sunt; Fa 14. 
vestigia: »omnia .. Ai latis rerum vestigia 


terris (tenemus);« F V, 

veteres: quue m: = "confessionem ignoratio- 
nis adduxerant . Te Pag Empedoclem, 
omnes paene veteres; A I, 4 

vie: use (sapientia) .. . Sant monstret vias, 
quae . 1,46. ad quas (portas) omnes eius (ieco- 
ris) viae _pertinent; N IL 137. f, anugiportus. 

vicini: cum vicini omnes ad eum (Attum Na- 
vium) de rebus suis referrent; D I, 31. 

vietus: |. cultus; TV 0 IL, 86. 

vici: omnibus vicis etatuae; O III, 80. 

vinum: f. natura; O 65. 

viri: vir sapientissimus atque haud sciam an 
omnium praestantissimus; ; N DO, 11. »omnibus 
cura viris, uter esset induperator;« DI, 107. om- 
nes viri boni ar sequitatem ... amant; L 1, 
48. |. pars; F 

virgulta: j. arbusta. 

virtus; cum — non omnem virtutem 
in ratione esse dicerent ..., bic omnes in ratione 
ponebat; A I, 38. erit .. . de omnium virtutum 
cursu ad voluptatem proprius disserendi locus; F 
1, 87. ut de omni virtute sit dietum; FI, 50. 
ut aequitatem, modestiam, virtutes omnes per se 
ipsas gratis diligant; F II, 83, maximas .. vir- 
tutes incere omnis necesse est voluptate domi- 
nante; F II, 117. ceterorum .. virorum ... omni 
virtute praestantium facta ... cognoscens; F III, 
37. omni virtuti vitium contrario nomine oppo- 


tu u 


omnis 


821 


omnis 


nitur; F 1, 40. omnium virtutum ... originem 
... persecuti sunt; F IV, 17. cum Catone, om- 
nium virtutum auctore, de virtutibus disputare; F 
IV, 4. in qua (mente) sit mirabilis quaedam 
vis... virtutum .. omnium; F V, 34. ut vis (ho- 
minis) ad omnem virtutem percipiendam facta vi- 
deatur; F V, 43. gquae (mens) omnem virtutem 
accipere posset; F V, 59. et virtutes omnes et 
honestum illud ... per se esse expetendum; F V, 
64, ut (virtutes) omnes omnium partieipes sint; 
F V, 67 uando ... inest in omni virtute cura 
quaedam; F V, 67. virorum ... omnibus virtu- 
tibus omatorum vitam; F V, 93, vim bene vi- 
vendi ... in omni virtute ponamus; TI, 95. vide, 
ne... non sit hoc proprium nomen omnium, sed 
ab ea (virtute), quae una ceteris excellebat, om nes 
nominatae sint; TIl, 43. omnes .. inter se nexae 
(virtutes) ... sunt; T III, 17. quodnisi eo nomine 
|| omnes || virtutes continerentur; T IV, 36. om- 
nibus .. virtutibus instructos ... viros bonos di- 
eimus; T V, 28. virtutibus ... omnibus ... ad 
cruciatum profectis; TV, 80. virtutes omnes tol- 
lentur; L I, #8. em ... omnium virtutum 
causa ... est; L I, 48. quamquam omnis virtus 
nos ad se allieit; O I, 56. id... intellegitur in 
omni virtute; O I, 95. princeps ... omnium vir- 
tutum illa sapientia; O L. 153, virtus omnis tri- 
bus in rebus fere vertitur; O II, 18. qui unam 
haberet, omnes habere virtutes; O II, 85. haec 
‚. uns virtus omnium est domina ... virtutum; 
O III, 28. sapientis animus ... virtutibus .. om- 
nibus ut moenibus saeptus; P 27. f. decus. C, a, 
IL, 3. excello. 

vis: omnem vim loquendi... in duas tributam 
esse partes; F II, 17, omnem vim divinam in 
natura sitam esse; N I, 35. cum sustuleris om- 
nem vim deoraum; N I, 117. omnem .. vim mundi 
natura divina contineri (necesse est); N II, 30, 
omnem yim esse igneam; N III, 35. id in quo 
est omnis vis amicitiae; Lae 15. f. natura; TI, 
54. RVI,28. N I, 66. opes. potestas. ratio; DI, 125. 

visum: visis non omnibus adiungebat fidem, 
sed iis solum, quae ..; A 1,41. quodsi omnia 
visa eius modi essent; A Il, 27. omne visum, 
quod sit a vero, tale esse, quale..; AII, 41. om- 
nium .. inanium visorum una depulsio est; A 
II, 5l. ab omnibus eiusdem modi visis per- 
spicuitatem ... abesse; A II, 51. neque .. om- 
nia eius modi visa adprobari | adprobavit ||, sed 
ea, quae..; A II, 104. non nulla visa esse falsa, 
non omnis; N I, 70. huic (parti animi) omnia 
visa obieiuntur a mente ... vacua; D I, 60. 

vita: ex qua re una vita omnie apta est; AII, 
31. segquitur omnis vitae ea ... eversio; A II, 99, 
omnis vita tollatur; A II, 99. quae ritam omnem 
continent; F I, 12. vitam omnem perturbari . 
errore; F I, 46. quorum omnis vita consumpta est 


in laboribus gloriosis; F II, 67. et in isto magıstratu 
et in omni vita; F II, 76. quod ... multi Epicurei 
... fueront ... in omni vita constantes; F II, 81. 


confunderetur omnis vita; FI, 50. quibus Bee 

ita (ratio) vitam omneın debet gubernare; F IV, 
B. quod hie ei (animali) primus ad omnem vi- 
tam tuendam appetitus a natura datur, se ut con- 
servet; F V, 24. (M. Crassum) semel .. in omni 
vita risisse; T Il], 31. perpetua in omni vita 
cogitatio ..; T II, 34. ee fruiturum (voluptati- 
bus) aut in omni aut in magna parte vitae dolore 
non interveniente; T IH, 3 videturne omnem 
bie (Socrates) beatam vitam in una virtute po- 
nere? T V, (36). in quo (fractu amieitiarum) 
doctis positum est .. consilium omnis ritae con- 
sentiens; T V, 72. praeclara .. est aoquabilitas 
in omni vita; O I, 90, in actiones omnemque rvi- 
tam nullam discrepantiam conferre debemus; O I, 


111. quo modo in omnı vita rectissime praeeipi- 
tur, ut perturbationes fugiamus; O I, 186. quo- 
rum studia vitaque omnis in rerum cognitione 
versata est; O I, 155. ex omni vita simulatio ... 
tollenda est; O II, 61. ei ... vita omnis beata 
corporis firma constitutione ... continetur; O III, 
117. quorum ingeniis ... omnem vitam legibus 

. excultam ... babemus; fr IX, 11. 

vitium: non .. omne vitium paris habet dis- 
sensiones; T IV, 29. malitia certi euiusdam vitii 
nomen est, vitiositas omnium; T IV, cum 
omnia essent in moribus vitia; T IV, 54. quod 
omni vitio caret; D Il, 7I. quom omni vitio ca- 
rere lex inbeat; L IH, 29. ne ab omnibus eam 
(senectutem) vitiis videar vindicare; GC 55. 

unguiculi: dieis ... valetudinem, ... integri- 
tatem unguiculorum omnium bona; F V, 80, 

ungulae: toto corpore atque omnibus ungulis, 
ut dicitur, contentioni vocia adaserviunt; T Il, 56. 

voluntates: j. consilium; Lae 61. sententia; 
FIN, 8 

voluptas: ut non modo nullam captet, sed 
etiam praetereat omnes voluptates; FI, 24. vita 

. conferta voluptatum omnium varietate; F II, 
64. falsum est omnis animi voluptates esse © 
corporis societate; F II, 106. omnis se secum 
libidinum voluptates abstulisse ||se omnes secum 
abst. lib. vol. |; F II, 106. omnem voluptatem 
dieimus honestati esse contrarian; O II, 119. 
quod (senectus) privet fere omnibus |] om. f.|| vo- 
luptatibus; C 15. ut ea (auctoritas) pluris sit 
quam omnes adulescentiae voluptates; C 61. cui 
.. non auferret fructum voluptatum omnium soli- 
tndo; Lae 87, |, dolor; F I, 83. IL, 107. 

voces: »oımnes (voces) civilem ... vitare ingen- 
tem eladem ... monebant«; D ], 20. 

urbani: j. rustici. 

urbes: quam (urbem) ... omnium .. osse pul- 
cherrimam; R III, 43. 

asus: f. ars; A II, 22. cultus; O I, 140. 

utilitas: detracta omni utilitate; F II, 45. 
cum omni utilitate ... ars aliqua coniuncta est; 
D I, 116. f. oportunitates. 

II. mit Bılag (Pronomina, Zahlen): alius: quae 
(6gura) sola omnis alias figuras complexa con- 
tinet; NII, 47. habet natura ut aliarum omnium 
rerum ||rer. om.||, sic vivendi modam; C 85. 

ceterus: solum est .. (hoc animal) ... par- 
ticeps rationig ..., quo cetera sint omnia ex- 
pertia; L I, 22. fuit .. yir ille cum ceteris ar- 
tibus ... ornatus omnibus, tum Acer investiga- 
tor; Ti 1. quarta pars mundi ... ceteris natu- 
ris omnibus salutarem inpertit ... calorem; N II, 
27. qui in ore sunt ceterorum ommium philo- 
sophorum [[ phil. omn. |]; F II, 67. ceteris om- 
nibus philosophis haec est tuenda sententin; F 
II, 86. omnium ceterarum rerum obliti; F V, 
57. ceteras res omnis plane paris; LI,55. (phi- 
losophis) una nos quom ceteras res omnes, tum 
... docuit, ut ..; LI, 58. Pompeium ... ceteris 
rebus omnibus semper amplissimis ... ecfero lau- 
dibus; L III, 22. 

hic: quod haec esset una omnis |] hominis || 
art ATI, 16. f. hie, A, I, 2. omnis (50 St.) 

idem: dieis endem omnia et bona et mala, quae 
dieunt ii; F V, 80, 

ille: haec sunt illae fibrae stirpium ... per- 
sequendae et omnes eligendae || elidendae ||; T II, 
84. permixtum illud ... (deus) iam omne con- 
sumpserat; Ti 24. j. ille, A, I, 2. omnis (8 St.) 
©. 221, a, 

is: eorum .. (astrorum) omnium ortus; N II, 
95. omnes ... eas (disciplinas) ... nihil ad- 
iuvare arbitror; F II, 11. uten (ratio) duceretur 


omnis 


omnis a prima commendatione naturae; F V, 46. 
f. is, A, j# 2. omnis (32 ©t.) ©. 378, a. 

iste: f. inte, A, I, 2. omnis (9 St.) ©. 393, b. 

meus: omnis meas curas cogitationesque 
in eam (rem publicam) conferebam; O II, 2. in 
qua (re publica) omnis mea cura, cogitatio, opera 
poni solebat; O II, 3. »vires vitaque corpus 
meum nunc deserit omne«e; D I, 40. »ita omnes 
meos dolos, fallacias, praestrigias || prae- 
stigias || praestriuxit commoditas patris«; I, 
73. opera: f. cogitatio; O II, 3, 

noster: f. moster, A, II. omnis (10 &t.) ©. 
755, b. 

quattuor: est etiam in omnibus eg per- 
turbationibus illa distinctio; T IV, 59, 

qui: quae omnes aegrotationes animi ex 
quodam metu nascuntur; T IV, 25. quae (aequi- 
tas) tollitur omnis; O II, 78, quae omnes artes 
in veri investigatione versantur; O I, 19. quae 
deliberatio omnis in rationem utilitatis cadit; 
O I, 9. quos (deos) auguste omnes ... venera- 
mur; N Ill, 59. quibus (legibus) omnibus es 
exul; P 32, qui (opifices) si undique omnes 
convenerint; A Il, 144. quae (perturbationes) 
omnes oriuntur ex iudiciis opinionum; T IV, 82, 
uarum omnium rerum quia vis erat tanta, ut ..; 

II, 61. qui (sensus) si omnes veri erunt; FI, 
64. quae (stirpes aegritudinis) ipso trunco everso 
omnes eligendae |[Jelidendae || sunt; T II, 8 
quarum .. omnium (virtutum) sententia; F II, 37, 
quarum (virtutum) omnium fundamenta vos in 
voluptate ... ponitis; F II, 72. quae (virtutes) 
omnes similes artium reliquarum materia tantum 
... differant; F IV, 4. quas sunt omnes unius 
generis ad perfundendum animum tamquam inli- 
quefactae voluptates; TIV, 20. quas (volupta- 
Neem) ... persequitur omnis nominatim; 


reliquus: a quo .. animanti omnis reliquos 
eontineri vellet animantes; Ti 17. quanto 
plures deleti sint homines hominum impetu ... 
quam omni reliqua calamitate; O II, 16, qua 
(forma) una omnes formae reliquae concludun- 
tur; Ti 17. qui (globus) reliquos omnes com- 
plectitur; R VI, 17. sicut reliquas omnis (laudes) 
... maiores nostri transtulerunt; TII,5. si unus 
omnibus reliquis magistratibus imperabit; L IH, 
15. ut ei (consuli) reliqui ar ger Omnes p&- 
reant excepto tribuno; LI, 16. eadem mihi usu 
venirent reliquisque omnibus maioribus natu; 
C7. eo .. erant voltu, oratione, omni reliquo 
motu et statu, ut ..; T III, 58. qui rn: 
reliquas naturas omnes ... contineat; N II, 86, 
est .. causa Ommis in opinione, nec vero aegritu- 
dinis solum, sed etiam reliquarum omnium per- 
turbationum; T II, 24. et metus et reliquae 
perturbationes omnes gignuntur ex ea (intempe- 
rantia); TIV,22. non aegritudine solum vacabit, 
sed etiam perturbationibus reliquis omnibus; T 
IV, 38. reliqui .. omues (philosophi) ... divi- 
nationem probaverunt; D I, 5. res capitalis et 
reliquas omnis iadicabant iidem; R III, sta- 
tus: f. motus. 
sesquitertius: sesquioctavo intervallo sesqui- 
tertia omnia (intervalla deus) explebat; Ti 23, 
suus: qui suns omnes cogitationes abiece- 
runt in rem tam humilem; Lae 32. numeri: f. 
artes; N II, 37. cum omnibus suis partibus; 
1, 28. omne .. animal ... omnes partes suas 
diligit; FI, 33. id continuo debet expletum esse 
omnibus suis partibus; F III, 32. ut vitis cum 
omnibus partibus suis quam optime se habent; 
F IV, 388, ut... (animus) omnis partis suas ha- 
beat incolumis; F V, 36. quoniam .. natura suis 
omnibus expleri partibus vult; FV,47. quod... 





822 omnis 


1. .. sit omnibus suis numeris et partibus; 
‚37. 

taus: omnis .. aditus tuos interelusi;, T V, 

. qui (liber) continet omnem disciplinam 
tuam; T III, 41. 

B. bei Pronomina und Babhlen: cete- 
rus: eadem temperatione, eodem caelo, } aqua, 
|aeque, al. || ceteris omnibus centum Alexandros 
... facere non posset? A II, 85. qui omnium 
ceterorum iudicio sit secundus; A fr 20 (B. 5). 
ceteris omnibus pro nihilo habitis; T V, 9. an 
cetera mundus habebit omnia? N II, 18. praeter 
mundum cetera omnia aliorum causa esse gene- 
rata; N II, 37. 

duo: omnia .. duo ad oohaerendum tertium 
aliquid anquirunt; Ti 18. 

nos: f. ego, B, II. omnes (6 &t.) ®. I, ©. 802, b. 

hic: horum .. sententiae omnium; N I, 117. 
omnia .. haec meliora sunt quam ea, quae ..; 
N U, 21. haeco .. omnia ex eodem fonte fluxe- 
runt,; N III, 48. f. hie, B, I, 1, a. omnis (37 &t.) 
©. 150, a. 

idem: j. idem, B, I, 1, a. omnis (4 &t.) ©. 

ille: ea (Natio) si dea est, di omnes illi, qui ..; 

II, 47. quod ceomitia [| omnia j illa essent 
arınis gesta servilibus; L III, 45. ut ... non illa 
omnia relinquat atque abieiat; O I, 154. j. primus; 
FIV, 38, tres. älle, B, I, 1, a. (10 &t.) ©. 223, a. 

ipse: quoniam se ipsi |jipsos|| omnes natura 
diligant; ’ LI, 

is: ex quo eflicianlur ea, quae sint..., omnia; 
FI,17. omnia .. ea sunt opiniones ac iudicia 
levitatis; F III, 85. omne.., quod honestum sit, 
id esse propter se expetendum; F III, 36. habere 
er, quae secundum naturam eint, vel omnia vel 
plurima et maxima; F IV, 27. omne .., quod 
vivit, ... id vivit propter inclusum in eo calorem; 
NU,24 ut omnia ... ea fuerint, quae ei (Aeneae) 
secundum quietem visa sunt; D I, omne .., 

uod falsum dieitur in future, id fieri non potest; 

a 12. prius quam Theseus eos ... in astu ... 
omnie se conferre iussit |Jiussisset||; L II, 5. 
j. septem. is, B, I, 1,a. omnis (35 ©t.) ©. 380, b. 

iste: cum ego ista omnia dona dixero; FV,%W. 
‚iste, B, IL 1, a. omnis (9 ©t.) ©. 394, a. 

meus: omnia mecum porto mea; P 8. 

noster: in qua (patria) nostra omnia ponere 
... debemus; L II, 9. 

primus: adipisci, quae essent prima natura 
quaeque ipsa per sese expetenda, aut omnia aut 
maxima; A I, 22. ut omnia illa prima naturae 
huius (rationis) tutelae subiciantur; F IV, 38, f. A. 
bonum; T V, 84, infera; T I, 64. 

qui: contra quos omnis dicendum breviter exi- 
stimo; FI,1. quibus ex omnibus iudicari potest ..; 
FI,70. quae fere omnis appellantur uno ingeniü 
nomine; F V, 86. quae uno verbo complesi om- 
nia honesta dieimus; F V, 58. quorum omnium 
quae sint notitiae; F V, 60. quae .. omnia ... 
qui fecerint; F V, 64. quorum omnium accusa- 
bilis est turpitado; T IV, 75. quae omnia una 
cum deorum notione Bei were N 1,30, 
quae .. omnia sunt patria Democriti quam Demo- 
erito digniora; N I, 120. quorum omnium incre- 
dibilis multitudo ... distinguitur; N II, 98. quae 

. omnis eam vim seminie habent in se, ut ..; 
N U, 127. deorum et hominum causa factum esse 
mundum quaeque in eo [mundo] sint omnia; N II, 

quos omnis Erebo et Nocte natos ferunt; 
N III, 44. quorum omnium interpretes; D I, 34. 
quse omnia fiunt et ex caelı varietate et ..; DI, 
79. quorum omnium ... una ratio est; D II, 60. 
quorum omnium causas si a Chrysi quaeram ; 
D U, 61. quae tolluntur omnie; Fa 11. quos 


nn 


omnis 


cum omnis (Scipio) salutavisset; R I, 18. quae 
praemuniuntur omnia reliquo sermoni disputationi- 
ue nostrae; L I, 34. quarum omnıum Romae 
edicats publice templa sunt; L DI, 28. quae ut 
ceoncurrant omnia; OI, 45. quorum omnium vol- 
tus, voces ... mutantur; O I, 102. in quibus 
omnibus quid mibi placeat vides; O II, 57. quae 
. omnis dulciora Ront .. moribus bonis; C 65. 
guae omnia pertinent ad fidelitatem; Lae 65. quae 
pertinent omnia ad eam ... constantiam; Lae 65. 
reliquus: eadem erit Hieronymi et Carnendis 
eauss et hercule omnium reliquorum; T V, 88. 
si ... 84 (honestas) ... omni pondere gravior 
habenda (est) quam reliqua omnia; O III, 35. 
zuine reliquos; sunt enim omnes pares inter se; 
septem: e08 .. septem, quos Gracci sapientis 
nominaverunt, omnis paene video in media re pu- 
blica esse versatos; R I, 12, 
suus: quae (virtus) si... non ... omnia sua 
complesa nihil quaerat aliunde; T III, 87. ut... 
sun .. omnia in se ipso posita iudicet; Lae 30. 
su0o8 .. Oomnes per se posse |so|| esse ampliores 
(Seipio) volebat; Lae 69. qui .. in se uno sun 
ponit omnia; P 17. 
tres: illa tria ... omnia iustitin confieit; O II, 


vos: urgebor iam ommnium vestrum convicio; 
’ 

tuus; accedam ad omnia fua; FII,44. tuorum 
omniam simile; Fa 3. neque tu possis ... omnes 
tuos ad honores amplissimos perducere; Lae 73. 
ut omnia tua in te posita esse ducas; Lae 7. 

vester: iacere vestra omnia; F II, 44. 

ultima: j. A, Il. infera; T I, 64, 

C. allein: a. mase,.: I. Subject (vgl. II, 
3. Gerunbid): quem (consulatum) ita gessit, ut dili- 
gentiam admirarentur omner, ingenium agno- 
scerent; A I, 1. et Pythius et omnes aliud 
agentes, aliud simulantes perfidi; O III, 60. 
amarent omnes; T,IV, 76. quam (voluptatem) 
eodem nomine omnes appellamus; F Il, 20 
quam omnes unam appellamus voluptatem; F II, 
41. quod omnes uno verbo „malum* appellamus; 
TI, 30. hoc cum omnes adprobavissent; RII, 
4. omnes .. esse vim ... divinam arbitran- 
tur; T I, 30. hac (libertate) omnes carere; RI, 
55. qui bene cenent, omnis libenter cenare; F 
II, 24. borum quattuor capitum secundum et ter- 
tium omnes concedunt; A II, 8. quodsi om- 
nes ... consentiunt esse-aliquid ..; TI, 35. 
si .. consenserint omnes; N I, 13. de cuius (ami- 
citiae) utilitate omnes uno ore consentiunt; Lae 
86. »in conspectu consedimus omnes«; Al, 14. 
omnes, qui rem publicam consulere 
debebunt, ut ..; O II, 74. cum ... nec omnes, 
qui curari se pasei sint, continuo etiam con- 
valescant; T III, 5. quam (prudentiam) omnes, 
qui euique | euicumque || artificio praesunt, de- 
bent habere; F IV, 76. quod vitium effugere 
qui volet (omnes autem velle debent) ; O I, ıE. '. 
consulunt, quod .. is (senatus) creverit, defen- 
dant omnes; L II, 28. omnesne tibi il deli- 
rare visi sunt, qui ..? N 1, 92. ut omnes ... 
sine querella discederent; O II, 82. in Graecia 
musicı floruerunt, discebantque id omnes; T I, 
4. em (caritate) non pariter omnes egemus; OÖ 
I, 30. benivolentia civium fortasse non aeque 
omnes egenb; O U, 81. constituerunt .., ut om- 
nes simul in rostra post meridiem escenderent; 
O II, 80. id quod omnes expetunt; F V, 16. 
omnes .. expetimus utilitatem ad eamque rapi- 
mur; OÖ III, 101. facessant .. omnes, qui do- 
cere_nihil possunt ..; fr V, 49. ut omnes fate- 
mur; FIV, 37. cum omnes flagrarent cupiditate 


823 


‚omnis 


audiendi; R Il, 1. omnes ea, quae bona videntur, 
seguuntur fugiuntque contraria; T IV, 12. quam 
{notionem) habemus omnes de fortitudine te- 
ctam; TIV, 58. a natura habemus omnes omnium 
gentium speciem nullam aliam nisi humanam de- 
orum; N 1, 46. unde omnes animos haustos ... 
haberemus; D Il, 26. oratio Laelii, quam omnes 
habemus in manibus; R VI, 2. metuebant (Ap- 
ium) servi, verebantur liberi, carum omnes habe- 
ant; © 37. f. debent; F IV, 78. te ..hortamur 
omnes ..., u6..; FV,6. ut omnes intellegant 
.. necessitati esse parendum; OÖ II, 74. quem 
ipsum Heraclitum) non omnes interpretantur 
uno modo |] [non ... modo] |; N II, 35. haec cum 
dixisset Catulus, me omnes intueri; A II, 68, 
omnibus bene veritatem intuentibus videri necesse 
est (Dionysium) miserrimum; V, 57. »quem 
invocant omnes lovem«; N II, 4. 65. III, 10. 40. 
legimus omnes Crantoris ... de luctu; A Il, 185. 
nec ... recusabo, quo minus omnes men legant; 
F1,?7. ut Platonem ... legunt omnes, ... sic 
.; TU, 8 in eo .. voluptas omnium Latine 
loquentium more ponitur, cum pereipitur ... 
iucunditas; F II, 14. hic loquebatur aliter atque 
omnes; F IV, 57. »omnis ... meditari secum 
oportet ..;« T III, 30. hoc .. incredibile nobis 
vıderi, omnesque mirari; OII, 56. omnis eodem 
tempore ortos qui ubique sint nati, eadem con- 
dieione |jconditione|| nasei; D II, 98. Graecum 
.. hunc versum nostis omnes; F II, 105. om- 
nes .. inmemorem beneficii oderunt; O Il, 68. 
quam (senectutem) ut adipiscantur oınnes optant, 
eandem accusant nn ladeptam ||; C4. ut 
omnes aequo animo illi ... parerent; RII, 4. 
oımnes .. (naturae rationi) parebunt, qui secun- 
dum naturam volent vivere; O II, 23, in oppi- 
dum ad Pomponium perreximus omnes; FV, 
96. cum .. omnes non possint, ne multi qui- 
dem, aut juris periti esse aut diserti; O II 67. 
nec .. omnes possunt esse Scipiones; C 13. quam 
(rem) omnes praester eum Stoici certissimam pu- 
tant; A II, 107. cum omnes natura totoa se ex- 
petendos putent; F V, 46. cum omnes meo dis- 
cessu exulasse rem publicam putent; P 30. hoc 
.. quaerentes omnes; F IV, 47. eadem omnes, 
qui sana mente sunt, removent ab oculis; O I, 
127. »omnes memori portentum mente reten- 
tante; D II, 693. ne desis, omnes te rogamus; 
R III, 32. qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, 
uicamque Epicurei esse volerunt |] volnerint |]? 
II, 12. »quod omnes seitise; O II, 98. quia 
voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam ..; 
F II, 6 cum .. idem sentiret quod omnes; F 
IV, 21, de amicitia omnes ad unum idem sen- 
tiunt; Lae 86. sequuntur: f. fugiunt. etsi om- 
nes, qui aderant, significabant ..; R III, 42, 
simulant: f. agunt. »veluti, consul quom mit- 
tere signum volt, omnes avidi spectant ad car- 
ceris oras, ... sic ..je D I, 107, huic verbo om- 
nes, qui ubique sunt, qui Latine sciunt, duas res 
subiciunt; F Il, 13. omnis .., qui sine dolore 
sint, in voluptate ... esse dico; F I, 17, om- 
nes qui non sint sapientes, aeque miseros esse; 
F IV, 55. qui sapientes non sint, Omnes neque 
miseros esse; F his similes sunt omnes, 
qui virtuti student; F IV, 65. wiseros esse ... 
omois, quieumque nati sunt; TI, 9. omnis .. 
miseros (esse), qui hac luce careant; TI, 12 
necesse esse Oomnis in itudine esse, qui se ın 
malis esse arbitrentur; T II, 32. in summis mulis 
omnes aumus; N IU, 79. omnesne, qui Cannensi 
pugna ceeciderint, uno astro fuerint; D IL, 97. in 
quibus (eivitatibus) verbo sunt liberi omnes; RI, 
omnis aut Graios esse aut barbaros; R I, 58. 

* sunt .. omnes, qui in populum vitae necisque 


ampis 





potestatem habent, tyranni; R III, 23. nihil est 
.. unum uni tam simile, tam a quam omnes inter 
nosmet ipsos sumus; L I, 29. sui nemo ipse tam 
similis esset, quam ommes essent ||sunt || om- 
nium; L I, 29. fore .. omnis castiores; L II, 26. 
quod omnes participes sumus rationis; OÖ I, 107, 
beati certe omnes esse volumus; fr V, 36. omnes 
aiunt esse beatos, qui virant, ut ipsi velint; fr V, 
39, f. possunt. quae omnes eo tempore ne acci- 
derent timebamus; D II, 114. quo omnes duce 
natura venimus; N 1, 2. cum ... omnes .. ad 
id tempus postero die venissemus; fr V, 16. quo 
.. loco convocandi omnes videntur; N I, 13. j. 
delirant. omnes iucundum motum ... Graece 
down, Latine voluptatem vocant; F Il, 8. 
uam omnes urbani, rustici, omnes, inquam, qui 

atine loquuntur, voluptatem vocant; F Il, 77. 
volunt: f. debent; Ol, 18. sunt; fr V,36. extis 
.. omnes fere utuntur; DI, 16. * sanxisset iura 
nobis, et omnes isdem ... uterentur; R III, 18. 
ut omnes et communibus commodis et suis uteren- 
tar; RV, 7. ohne Berb: ad tempus ad Pisonem 
omnes; F V, l. quoniam .. aliquid omnes, quid 
Lucius noster? F V, 5. omnes, quicumque nati 
sunt eruntve, ... miseri; TI, 9. omnes magni, 
etiam superiores, qui fruges, qui vestitum, quw 
tecta, qui cultum vitae ... invenerunt; T I, 62. 
neque .. omnes anxii, qui anguntur aliquando; 
T IV, 27. de quibus non omnes uno modo; O Ill, 
113. f. agunt, 

U. nach Verben: 1. Ucceufativ: quia fere sic 
afficuntur omnes; FV, 31. alligandi omnes 
essent, qui eubitum irent; D II, 122, siquidem 
omnis multos appellari placet, R I, 56. volup- 
tate capiuntur omnes; L I, 31. qui (civis) ıd 
cogit omnis imperio legumque poena, quod vix 

aucis persuadere oratione philosophi possunt; R 
L, 3. iis (ofieiis) omnes, in quibus est virtutis in- 
doles, commoventur; O Ill, 16. quom animus 
... omnis .. natura ooniunctos suos duxerit; 
L I, 60. non una omnis definitio contineret; 
L I, 30, omnes inter se naturali quadam indul- 
gentia ... contineri; L I, 35. una continemur 
omnes ... lege naturae; O III, 27. convoco: f. 
I. videntur. neque |] omnes || isdem de rebus ... 
delectamur; d 1, 135. quae (virtus) omnis 
magis quam sepse diligit; R II, 12. quo (Ca- 
tone) omnes, qui isdem rebus studemus, quasi 
exemplari ad industriam ... ducimur; RI 1. 
omnes .. trahimur et ducimur ad cognitionis ... 
eupiditaten; O 1, 18. j. coniungo. habeo. debe- 
bant illi (di)... omnis bonos efficere; N Ill, 79. 
quod recte vivendi ratio |jomnis al. || (homines) 
meliores eflcit; L I, 32. ut cives, ut omnes deni- 
que ... propter se expetendi sint; F V, 67. 
® quibus ducti deinceps omnes ... sapientes et 
habebantur et nominabantur; T V, 8. hortor 
omnis, qui facere id possunt, ut ..; TII,5. beate 

. vivendi cupiditate incensi omnes sumus; F 

V, 86, omnes .. incenduntur ad siudia gloria; 
T I, 4. nomino: j. habeo. rapio: j. I. expe- 
tunt; O II, 101. omnes, qui aliquid scire viden- 
tor, tamquam domini timentur; P 40. traho: 
f. duoo; O J, 18. non modo tete viceris, ... 
sed omnis et omnia; T Il, 63. non ... dubito, 
win ... usu .. in re publica rerum maximarum 
acile omnis viceris; R I, 37. sale .. et facetiis 
Caesar viecit omnes; O I, 133, nostri .. omnes 
reges vocitaverunt, qui soli in populos per- 
petuam potestatem haberent; R II, 49. 

2. Genetiv; quod interest omnium recte fa- 
cere; F II, 72. quod opinio de dis inmortalibus 
.. oumium esset; N II, 11. vgl. IV, 1. diseiplina; 
R IV, 3. domaus, 


8. Dativ: endem .. omnibus, qui eodem statu 


824 


— a nn en nn nn er 


omnis 

eneli ... nati sint, accidere necesse esse; D II, 
92. nemo est, quin eos anteferre omnibus de- 
beat; R II, 5. quem (Galbam) tu ... omnibus 
anteponebas; R IIl, 42. quem (Platonem) om- 
nibus anteponis; L I, 15. in qua (re publica) 
idem conducat omnibus; RI, 49. ut omnibus 
potius quam ipsis nobis consuluerimus; F Il, 
62. ut omnibus consulat; O I, 86. ille Graecus 
omnibus consulendum putavit; O II, 83. omnibus, 
qui patriam conservaverint ..., certum esse in 
caelo definitum locum; R VI, 18. quod sit a 
natura datum omnibus; T I, 100. si lex (data 
est), ius quoque; et omnibus ratio; ius igitur da- 
tum est omnibus; L I, 33, vir .. omnibus || vir- 
tutibus]] excellens; F II, 8. omnibus .., quo- 
rum mens abhorret a ratione, semper aliqui talis 
terror impendet; T IV, 35. iure ... illum ap- 
etitum ... ingeneratum putaverunt omnibus; 
V,33. omnibus .. innatum est et in animo 
quasi insculptum esse deos; N II, 12. »vita om- 
nibus metenda, ut fruges«e; T III, 59. quod .. 
omnibus necesse est; TI, 119. iustitia .. prae- 
eipit parcere omnibus; R Ill, 24. non omnibus 
patere ad se (deum) placandum viam; L II, 25. 
... üt (res familiaris) patent omnibus; O II, 55. nec 
.. omnibus ... eundem cursum in caelum patere; 
fr IX, 12. placet .. omnibus fere mihique ipsi in 
primis deos esse; N I, 62, hoc ille et Klio, 
sed praeceptum putemus omnibus; II, 54. 
Aristoteles, longe omnibus ... praestans etin- 
genio et diligentia; T I, 22, quo (ingenio) om- 
nibus praestiterunt; R II, 13. cum praestare 
omnibus concupieris; O I, 64. nec .. ut omnibus 
(prineipia) probentur ..., sed ut eis, qui ..; 
L 1, 37. unum debet esse omnibus propositum, 
ut .; O1, 86. prodest haeo quidem (conso- 
latio), ... sed neo semper nee omnibus; T ILL, 79. 
quia maius est ... prodesse omnibus; N Il, 64. 
uod omnibus curae sunt, ... quae post mortem 
utura sint; TI, 31. essent iusta et iniusts eadem 
omnibus; R III, 13. primum ortum unum fore 
omnibus; Ti 43. ut ... (bonus omnibus mi- 
serrimug esse videatur; R II, 27 }. L intuentur; 
T V, 57. Gerundiv: moriendum est .. omnibus; 
T1,9 esse certe divinationem, idque ess6 om- 
nibns confitendum;; D I, 125. (id consilium) sus- 
cipiendum est multitudini atque omnibus; RI, 42. 
quod cum omnibus est faciendum, ... tum baud 
scio an nemini potius quam tibi; O II, 6. quod 
faciendum imitandumque est omnibus, ut,..; Lae 70. 
4. mit Bräpofitiomnen: ad... communi- 
candum..inter omnes ius nos natura esse fa- 
etos; L I, 38. consto inter: f. inter, I. oon- 
sto (8 St.) ©. 339, b. quod inter omnis nisi ad- 
modum impios convenit; NIII,?7. dequo inter 
omnis conveniat; N IIl,9. quoniam contra om- 
nes, qui se scire arbitrantur, dicere, quae viden- 
tur, solemus; A IL, 7. est.. vera lex recta ratio 
naturae congruens, diffuss in omnes, constans, 
sempiterna; R Ill, 33. necesse est ortus occasus- 
que sideram non fieri eodem tempore apud om- 
nis; D II, 92. morbo in omnes ... incitati; O 
I, 49. (convenit in) hominem ... insultantem 
in omnes; N II, 74. quae (leges) cum omnibus 


semper una ... voce loquerentur; OÖ I, 4 
haec eius (philosophiae) vis non idem poteat 
apud omnis; T II, 11. quaecumque est hominia 


definitio, una in omnis valet; LL,29. _ 
UL nach Übjeetiven: 1. Genetiv: prineipio 
necesse erat sensum exeistere unum communem- 
que omnium; Ti 44, similie: j. L sunt; L I, 29. 
2. Dativ: cum (Ulixes) ... in omni sermone 
omnibus adfabilem [et incundum] esse se vellet; 
O I, 113, quodsi is casus fuisset rerum, ... uf 
non omnibus gratus esset; L III, 26. iucun- 


te ai u 


omnis 





_ 


omnis 


dus: f. adfabilis. quae (tempora) nota sunt om- | 2. sum. ut (iuventus) omnium opibus refrenanda 


nibus; F II, 72. quae nota sunt omnibus; RI, 
70. quod habemus ... tam omnibus notum ex- 
ordium quam ..? RII,4. quod esset omnibus 
perspicuum deos esse; N II, 23. 

3. mit he vestram sententiam . 
communem fore vobis cum ommibus, qui ..; 
F IV, 45. 

IV, nad Eubftantiven: 1. Genetiv: alqs 
(Superlativ): ob eam .. rem se arbitrari ab 
Apolline omnium sapientissimum esse dietum; A 


I, 16. cum M. Varrone, bomine omnium facile 
acutissimo; A fr 22, Sex. Peducaeus, ... omnium 
vir optimus et iustissimas; F II, 58. quod ... 


nemo omnium tam sit |] t || inmanis, cuius men- 
tem non imbuerit deorum opinio; T 1,30. maxu- 
me .. omnium flagrasse amore Reginum Ibycum; 
T W, 71. M. Antoni, omnium eloquentissimi, 
quos ego audierim, (praecidi caput iussit); T V, 
55. quis est omnium, qui modo cum Musis ... 
habest aliquod commercium, qui ..? T V, 66, 
omnium perfidiosissimus, C. Marius; N III, 80. 
cur omnium crudelissimus tam diu Cinna regnarit? 
-N IN, 81. homo omnium infimus et sordidissimus, 
tribunus plebis C. Curistius; L III, 20. is qui 
esset omnium sapientissimus oraculo Apollinis 
N Ap- or.|| iudicatus; C 78. te .. omnium opti- 
mam doctissimamgue ... consecrabo; frIX, 11. — 
quo posito et omnium assensu approbato; F III, 
qui potuisset adsensu omnium dicere En- 
nius ..? N II, 4. id quod ego magno quondam 
cum assensu omnium dıxzi; C 62. est in animis 
omnium fere natura molle quiddam; T II, 47. 
quod in omnium animis eorum (deorum) notionem 
inpressisset ipsa natura; N 1,49. superstitio fusa 
per gentis oppressit omnium fere animos; D II, 
148, lex .. indicat omnium quidem animos in- 
mortalis esse, sed fortinm bonorumque divinos; 
L U, 27. quia (honestum, decorum) ... animos 
.. omnium natura ... sun commovet; OÖ II, 32. 
omnes omnium caritates patria una complexa 
est; O I, 57. casas omnium introspicere; II, 
105. digna mihi res cum omnium cognitione, 
tum nostra familiaritate vien est; Las 4. cum 
... maneal .. ad unum omnium firma consen- 
sio; N ], 44. quodsi omnium consensus natu- 
rae vox est; T 1,35. si fieri potest, ut hoc prae- 
elarum quasi decretum-beatae vitae possit omniuın 
sententiis et disciplinis eonvenire; T YV, 84. 
disciplinam puerilem ingenuis ... nullam certam 
. aut unam omnium esse voluerunt; R IV, 3. 
cum domus sit omoium una; D I, 131, exitus 
.. omnium unus et idem fuit; D UI, 97. ut... 
(improbus) vir .. optimus omnium existima- 
tione ... iudicetur; R III, 27. cuius de laudi- 
bus omnium esset fama consentiens; C 61. quem 
aulo ante fingebam digitorum percussione here- 
itates omnium posse converrere; O IU, 78. 
Fer .. est ... communis hostis omnium; O 
‚107. ignoratione omnium proposita; O II, 
72. omniam |]hominum |} in me incidere ima- 
gines; N 1, 107. unus .. erit communis quasi 
magister et imperator omnium deus; R III, 38. 
si ingenin omnium paris esse non possunt; RI, 
49, omnium insipientiam, iniustitiam, alia 
vitia similia esse; F IV, 21. communi omnium 
iudicio (intellegi potest); F II, 45. magister: 
k a quod omnium mentes aspernentur; 
a 47. cupiditates, timores similiter omnium men- 
tes pervagantur; L I, 32. mos: f. I. loquuntur. 
de quo .. omnium natura consentit; I, 44. 
in hunc ocnli omnium coniciuntur; O II, 44. 
omnium oculos in te esse coniectos unum; Lae 6. 
opinionem vicit omnium; A II, 1. quae quia 
sunt .. contra .. opinionem omnium; P 4. vgl. II, 


Il. 


... Sit; DIL, 4, qui (rex) ... idem .. et rex et 
pater haberetur omnium; RI, 56. omnie om- 
nium ortus ... eosdem esse; D II, 92, quod 
summi cujusque bonitas commune porfugium 
est omnium; O TI,63. ita maxume vult princeps 
omnium vel potius solus esse; O I, 64. vetera 
iam ista et religione omnium conseerata; TI, 
32. rex: f. pater. ut... leges omnium salutem 
singulorum saluti anteponunt, sie ..; F III, 64. 
semper .. huic generi ... salutis omnium causa 
aliqua sublevatio ... quaesita est; R II, 59. en, 
une movent sensus, itidem morvent omnium; 

1, 80. ut contra omnium sententias disserens 
de sua plerosque deduceret; A I, 45. |. disciplina; 
TV,84, cum ... silentio .. omnium religua 
eius (Scipionis) expeetaretur oratio; R II, 64. 
societas est ... omnium inter omnes; OTIII, 69. 
serpit „. nescio quo modo per omnium vitas 
amicitin; Lae 87. vitia non esse omnium paria; 
F IV, 68. f. insipientia. vir bonus ... utilitati 
omniom plas quam unius alicuius aut sune con- 
eulit; F III, 64. omnium utilitatem esse commu- 
nem; OÖ III, 27. 

2. mit Präpofttionen: qui mihi videtur ex 
omnibus in re publica vidisse plurimum; R II, 37. 
quom legis haec vis sit: ||, ut sitj| scitum et 
jussum in omnis; L II, 44. quid dicam de... 
bonitate in sunos, justitia in ommes? Lae 11. ut 
inter omnes esset societas quaedam; Lae 19. 
f. 1. societas. 

V. Bräpofition: coleretur ius aeque ab om- 
nibus; LI,38. guae ab omnibus concedantur; 
D Il, 104. quod ipsum non ab omnibus concedi- 
tur; D II, 106. is (Alcibiades) cum ... ab omni- 
bus .. desertus iaceret; D II, 143. ut ... ille 
improbus laudetur, colatur, ab omnibus diliga- 
tur; R I, 27. Academico sapienti ab omnibus 
ceterarum sectarum ... secundas partes dari; A 
fr 20 (8. 1). tam diu stare rem publicam, quam 
diu ab omnibus honor prineipi exhiberetur; R 
V,9. vexatur.. (phi ab omnibus pri- 
mum in eo libro, quem ..; T V, 24. 

VI. Zildle: + convertem lex in omnis est; L IHI, 
17 


b. neutr.: I. Subject: abeunt .. illue om- 
nia, unde orta aunt; E80. ut omnia, si ex altera 
parte ponantur, ne appareant quidem; F V, 9. 
omnis levius casura rebus dirinis procuratis; D 
II,25. concrescunt: f. oriuntor; TV,69. con- 
stant: f. eonsto, II. algd; A II, 117. 118. FIV, 
12. T1,42. N I, 29. 67. II, &. II, W (8. I, ©. 
515, a). ut omnia, quae alantur et quae crescant 
jaluntur 2% crescunt ||, contineant in se 
vim caloris; NO, 3. ut... in vita omnia sint 
apta inter se et convenientia; O I, 144. de- 
bent: f. est; LH, 26, insunt; F IV, 46. ne om- 
nia dilabantur, si unum aliquid effugerit; T IV, 
10. possunt oculi (dolere), ... possunt omnia; 
TI, 44. partes .. esse mundi omnia, quae in- 
sint in eo; AI,28. qui omnia non tam esse quam 
videri volunt; A II, 44. omnia dicis sui generia 
esse; A II, 85. omne, quod ita disiunetum eit, 
quasi „aut etiam aut non*, non modo verum esse, 
sed etiam necessarium; A II, 97. omne, quod 
ipsum ex se conexum sit, verum esse; A I, 98. 

enophanes ... unum esse omnia (dixit); A IT, 
118. omnia, quae ubique essent, sapientis esse? 
A II, 186. quoniam ... omne .. id, quo gaude- 
mus, voluptas est, ut omne, quo offendimur, do- 
lor; FI, I. dum .. in una virtute sie omnia 
esse volaerunt, nt ..; F II, 43. siquidem in vo- 
luptate sunt omnia; F Il, 111. ut (sapientia) 
omnia, quae homini nceidant, infra se esse iudicet; 
F II, 25, quod est bonem, omne laudabile est; 
104 


omnis 


— autem landabile est, omne est honestum; 
II, 27. ut... (sint) omnia inter se apta et 
conexa; F IV, 58. in quo (konesto) uno vultis 
esse omnia; F IV, 68. ut omnia, quae ubique 
sint, sapientis esse dicatis; F IV, 74. inanimum 
est .. omne, quod pulsu agitatur externo; TI, 
54. RVI,28, plena errorum sunt omnia; T I, 105. 
difheile est .. in philosophia pauca esse ei nota, 
cui non sint aut pleraque aut omnis; T II, 1. 
omnia, quse natura aspernetur, in malis esse, 
quae adseiscat, in bonis; T I, id... non du- 
bium, quin omnia, quae mala putentur, sint in- 


provisa graviora; T III,30. non sunt in hoc om- 
nia; T 52. ut omnia adrversa sint in fortuna; 
TV, 23. ceui viro... ex se ipso apta sunt omnia, 


quae ad beate vivendum ferunt; T V,36. siomne 
beatum est, cui nihil deest; TV,39. hine omnia, 
quae pulchra, honesta, praeclara zunt, ... plena 
gaudiorum aunt; T V, 67. qui (Xenophanes) mente 
adiuncta omne praeteres, quod esset infinitum, 
deum voluitesse; N I, 28. quod, quae talia essent, 
imbecilla essent omnia; NI,45. quam sint omnia 
in hominis figura ... ad venustatem apta; N 1, 
num ... ista (innumerabilitas) faciet, ut sint 
ommia sempiterna? N 1,109. qui (Chrysippus) ... 
omnia in perfectis et maturis docet esse meliora; 
N II, 38. est .. omne, quo vescuntur homines, 
enus; N Il, 68. omnia.., quae sint in his urbi- 
us, eorum populorum .. esse; N II, 154. Spes, 
Moneta (dene sunt) omniaque, quae cogitatione 
nobismet ipsi |]ipsia|] possumus fingere; N III, 
47. ex qua (materia) et in qua omnia sint; N III, 
92. zunt... omnia, sed tempora absunt; DI, 128. 
ui omne, quod esset, unum esse dixerunt; D II, 
plena sunt imaginum omnia; D II, 187. om- 

nia .., quae volumus, nota nobis esse possunt; 
DI, 139. omne, quod enuntietur, aut verum 
esse aut falsum; Fa 21. in qua (civitate) in po- 
pulo sunt omnia; R I, 42, ut in populo essent 
omnia; R I, 62. ut necesse sit in eins modi re 
publica plena libertatis esse omnia; R 1,67. esse 
in populi potestate omnia; R III, 45. cum populi 
sint omnia; R II, 45. omnia qui prorsus iubet 
esse communia; RIV,5. supra lunam sunt aeterna 
omnia; R VI, 17, in quo (loco) omnia sunt ma- 
er . virie; R VI, 25. neque .. omnia sunt 
huius disputationis ac temporis; L I, 27. omnia 
iusta esse, ur sita || sancıta || sint in populorum 
institutis; I, 42. quom antiqui omne, quod 
secundum naturam esset, ... bonum esse decre- 
verint; L I, 54. caste iubet lex adire ad deos, 
snimo videlicet, in quo sunt omnia; L II, 24. 
quibus (die) omnia deberent esse patentia ac 
lhıbera; U, 26. homines existimare oportere 
omnia, quae cernerent, deorum esse plena; L II, 
26. amicorum esse communin omnis; O I, 51. 
si omnia, quae turpia sunt, mala sunt; O III, 71. 
nequaquam in isto sunt omnia; C 8. corporeum 
.. et aspectabile itemque tractabile omne necesse 
est esse, quod natum est; Ti 13. eflicitur, ut om- 
nia aint unum; Ti 14. f. conveniunt. fortasse non 
omnia eveniunt, guae praedicta sunt; N II, 12. 
vultis .. evenire omnia fato; D I, 24. qua om- 
nia delata gravitate medium mundi locum semper 
expetant; T V, 69. »segetes largiri fruges, 
florere omnia«, TI, 69. ut omnia floreant et 
in suo quaeque genere pubescant; N II, 41. er 
continenter laberentur et fluerent omnia; AI, 
31. ut omnis ex altera parte collocata vix minimi 
momenti instar habeant; O III, 11. qua (con- 
scientia) aublata iacent omnia; N III, 85. om- 
nie, quae sumenda ... sunt, inesse debent in 
summa bonorum; F IV, 46. societas, in qua om- 
nia insunt, quae putant homines expetenda; Lae 
34, ut, si ullam |] unam || litteram moveris, labent 


826 


omnis 


omnia; F III, 74. labuntur: f. fluunt. omnia 
latere censebat in ocoulto; A IL, 45. quae sint 
initia rerum, ex quibus nascuntur omnis; DI, 
11. e quibus (generibus prineipiorum) omnia ore- 
rentur; T I, 22. e |jex|| principio oriuntur 
omnis; TI, 54 R VI, 27. siquidem necesse est 
a principio oriri omnia; TI, 54. R VI, 27. unde 
omnia orerentur quove reciderent; T V,10, unde 
essent omnia orta, generata, concreta; T V, 69. 
quis et recidunt omnia in terras et oriuntur e 
terris; N II, 66. materiam rerum, unde orta sunt 
omnia; N fr 2. ex quo (mundo). et oriuntur et 
fiunt omnis; N II, 88. cuius (dei) numini parent 
omnia; D I, 120, deorum .. numini re om- 
nia; DU, 35. patent: f. est; L Il 26. omnia 
Serben ex uno illo, quod ..; L II, 50. cum 
eripatetici omnia, quae ipsi bona ET per- 
tinere dicant ad beate vivendum; F III 41. quis 
.. non timeat ... omnis ad se pertinere putan- 
tem ... deum? N I, 54. ossunt: f. dolent. 
est; D II, 39, II, 1. cerno; T 1, 50. dieo; FV, 21. 
fingo. quom .. omnis, quae rationem habent, 
rasstent iis, quae sint rationis expertia; L II, 
6. Pythagorei ex numeris ... proficisei vo- 
lunt omnia; A II, 118. quibus (caeli mutationi- 
bus) omnia, quae terra gignat, maturata pube- 
scant; N IT, &, f. florent, NIT, 41. 
sopho digna, cum voluptate pugnantia; T 
nt 49. recidunt: f. oriuntur; T V,10. N II, 66. 
quibus (sceleratis) omnia redundant; O II, 3. 
respondent extrema primis, media utrisque, om- 
nia omnibus; F V, 83. sunt: j. est. quoniam 
.. ommne, quod est bonum, primum locum tenere 
dieimus; F III, 53. talia mihi videntur omnia, 
quae ..; A fr 19. ut ommia .., quae bona cor- 
oris ... putantur, perexigua ... videantur; T II, 
0. mihi... laudabiliora videntur omnia, quas .;; 
TI, 6. cui (philosophiae) ... fato feri videan- 
tur omnis; N 1, 55. ut maiora omnia re quam 
fama viderentur; fr VI, 14. f. est; A II, 44. IL, 1. 
dico; F III, 19. patefacio. 

II. nad Verben: 1. Accufativ: omnia, quae 
raeter virtutem ipsam viderant, abiecerunt; F 
iv, 42. abstruss esse omnia; A II, 14. quae 
(materia) una omnia accipere possit; A I, 27. 
omnia nostros aut invenisse per se sapientius 
uam Graecos aut accepta ab illis fecisse meliora; 
I, 1. adeptum esse omnia; AI,19. se... 
adeptum esse omnia, quae baberentur amplissima; 
O I, 59. adficio; f. alo; NII, 41. mente con- 
silioque divino omnia in hoc mundo ad salutem 
omnium conservationemque admirabiliter admi- 
nistrari; N Il, 132. admirantur .. com- 
muniter illi (homines) .. omnia; O II, 36. »im- 
ravyi egomet mihi omnia adsentari«, ut ait.. 
erentius; Lae 93. naturae ista sunt ... omnia 
cientis et agitantis motibus ... auis; N III, 27. 
omne, quod est calidum et igneum, cietur et agi- 
tur motu suo; N II, 23. ille (ignis) corporeus 
... omnis .. alit, auget, sustinet sensuque ad- 
fieit; N II, 41. »quidquid est hoc, omnia animat, 
format, alit, auget, crest«; D I, 131. quis.. non 
timeat omnia providentem et cogitantem et 
animadvertentem ... deum? NI,54. non anim- 
advertunt .. omnia di; N III, 90. animo: f. alo; 
DI 181. ut... omnia .., quae sint ad viren- 
dum necessaris, anquirat et paret; O I, 11. se 
omnia, quae secundum naturam sint, bona ap- 
pellare; F IV, 72, sunt .., qui omnia naturae 
nomine appellent; N II, 82. quem ... videmus 
... ompia rabide adpetentem; TV,16. augeo: 
f. alo. si iam possent in homine vivo cerni om- 
nia, quae nanc tecta sunt; T I, 50, omnia cer- 
tiora cernunt, cogitant, sentiunt; DII, 139. cieo: 
j. agito. ago. extremum omnis cingentem atque 


omnia philo- 


omnis 


conplexum ardorem; N I, 37. omnia cingens et 
coörcens caeli complexus; N II, 101, omnia tene- 
bris circumfusa esse; A I, 44. qui (mundus) 
omnia conplexu euo coörcet et continet; N II, 
58. f. cingo; N II, 101. cogito: f, animadverto. 
cerno; D II, 139. a) omne, quod accepit, 
cogit et confundit; N Il, 136. legem ... men- 
tem esse .. omnia ratione aut cogentis aut ve- 
tantis dei; L II, 8 non omnia vı ac minis co- 
gere; L1I, 14. ut iam liceat una comprehensione 
omnis complecti; F V, 26, mundus quoniam 
omnis conplexzus est; N II, 38. ut omnia com- 
plecterentur; R II, 2. f. cingo; N I, 37. cum ita 
completa et conferta sint omnia, ut .; AU, 
125. cum ... omnia completa et referta sint 
aeterno sensu; DI, 110. non quod (comprehensio 
omnia, quae essent in re, comprehenderet; 

I, 42. omnia, quae sub aspectum cadunt, con- 
prehenduntur; Ti 11. cum omnia concedunt in 
amore iuvenum praeter stuprum; R IV, 4. cum 
... tam .. inter se omnia conexa et apta vide- 
rit; N II, 97. novem tibi orbibus ... conexa sunt 
omnia; R VI, 17, f. I. est, FIV,58. confercio: 
. compleo; A Il, 125. nos ... omnes omnia ad 
ıuius adulescentiam conferamus; FYV,6. quae 
(natura) per omnem mundum omnia mente et ra- 
tione conficiens funditur; N II, 115. spiritu 
omnia cocta atque confecta; N II, 136. omnia 
confciebantur iudiciis regiis; R V, 3. qui omnia 
cupiunt confundere; A II, 53. ne confundam 
omnia; A II, 58. ne confundere omnia videatur 
et incerta reddere; A II, 110, f, cogo; N II, 136. 
in eam (rem) quae conveniunt, congerunt om- 
nie; T V, 18. congerantur in unum omnia; TV, 
117. ut fere nos ın Consolatione omnia in con- 
solationem unam coniecimus; T II, 76. col- 
lige omnia, quae soletis; F II, 84. conloeco: f. 
L habent. cum omnia conlustrarem oculis; T 
V, 65. quorum (siderum) est princeps sol omnia 
elarissima luce conlustrans; N H. 92. dum (Chry- 
sippus) studiose omnia conquisierit contra sen- 
sus; A 11,87. nostros omnia consequi potuisse; 
TIV,5. quasi ... non omne, quod ortum sit, 
mortalitas consequatur; N I, 26. omnia nos con- 
secutos; N qui omnia, quae expetat, con- 
sequatur; R I, 28, qui si unus satis omnia con- 
sequi posset; R I, 52. ad laudem hunc omnia 
consecutum puto; RIII, 6. ut (sapiens) ... [quam- 
vis] omnia ... summo otio secum ipse consideret 
et contempletur; OÖ I, 159. ille Kan) corporeus 
vitalis ... omnia conservat; ‚41. ut (di) 
ad omnia conservanda et tuenda consensisse vi- 
deantur; N II, 60. hoc (summo bono) .. consti- 
tuto in philosophia constituta sunt omnia; F 
V,15. an.. ab iis (dis) et a principio omnia 
facts et constituta sint et... regantur atque mo- 
veantor; NI,2. quod omnia sint ab iis (die) con- 
stituta; D II, 105. toto .. omni constituto; Ti 
43. »cum oınnia in ista consumis aquilla«s; F 
II, 24. ut omnia, quae possint homini evenire, 
contemnas et pro nihilo putes; T III, 36. om- 
nia mibi contemplanti praeclara cetera ... 
videbantur; R VI, 16. j. considero. quo (fato) 
omnia contineri dieitis; A II, 126. quicquid ita 
fit ..., omne oflicio continetur; F II, 59. com- 
munem .. rerum naturam universitatemque omnia 
ceontinentem; N I, 39. universitatem .. rerum, qua 
omnia continentur; NI, 39, omnia .. sicut membra 
et partes suas (mundus) nutricatur et continet; 
N 11, 86. omnis, quae fierent futurave essent, 
fato contineri; DII,19, f. coßrceo, coquo; f. con- 
fiio; N II, 136. omnia se credere ei, quem ..; 
A II, 9. credere omnia vide ne non sit necesse; 
DU, 31. ne (Stoici) omnia ... crederent; D II, 
86. quae in terris gignantur, ad usum hominum 


omnis 


omnia creari; O I, 22. f. alo; D I, 181. ut om- 
nia ... defondamus; A I, 8, defero: j. I, 
expetunt. si... omnia, quae fiunt quasque futura 
sunt, ex omni asternitate definita dicis esse fa- 
taliter; D UI, 19. omnia morte deleri; Lae 18. 
f. tollo; T I, 27. cum ... orbis illius generis 
alterius inmutatus ... ommia animo mentique 
denuntiat; Ti 28. voluptate omnia derigen- 
tes; FI, 71. omnia semper desperantes; FI, 
61, eum ... omnia ... despicere ac pro nihilo 
putare; F III, 29. quod eos insimulemus omnia 
incerta dicere; A Il, 32. qui omnis sic incerta 
dieunt, ub ..; II, 32. recte eius omnia dicen- 
tur, qui seit uti solas omnibus; F II, 75. omne 
... mihi praeclare diei videtur; F II, 19. dicunt 
... omnia, .. quae secundum naturam sint, 
sestimatione aliqua digna; F IV, 58, quoniam 
non possunt omnia simul diei; V,2l. cum 
omnia ... bona dixero; F V, 90. cum ipse falsa 
omnia diceret, quae sensibus viderentur; N I, 70. 
pleraque dieit endem ..., omnia fere, quibus na- 
turae ratio continetur; N I, 73. si... omnis .., 
quae certis temporibus ordinem suum conservant, 
divins dicimus; N III, 24, non omnia illum trans- 
fugam ausum esse senatui dicere; D I, 100. quae 
(controversia) dirimat omnia; LI, 54. ne om- 
nia disserantur; L I, 27. ut facile ... omnia 
... in religuum corpus dividantur; N II, 136. 
ut in geometria, prima si dederis, danda sunt 
omnia; F V, 83. ut metrae solent non omnia 
docere, sed ..; O II, 33. quaecumgque eint, 
docet omnia effecta esse natura; ATI, 121. om- 
nia necessitas eficit; Fa3l. e qua (materia) om- 
nia expressa atque efficta sint; A I, 27. haec 
aetas ... eludens [jet prudens || omne, quod fieri 
non potest; RIL,19, an omnia emendata in illis 
(dis)? N L80. qui omnia exsequant; FILL, 11. 
qui omnia sic exaequaverunt, ut ..; FI, 12. ut 
omnia verborum momentis, non rerum ponderibus 
examinet; R III, 12. exprimo: [. Br 
quorum cum vita omnie extinguuntur; P 18. 
qua (aetate) progrediente omnia fiunt in dies 
mitiora; U 45. omne, quod erat concretum atque 
corporeum, (deus) substernebat animo interiusque 
faciebat; Ti 26. f. accipio; T I, 1. facio, III. 
mm omnia (58 &t.) ©. 13, a. si omnia deorsus 
Il deorsum || e regione ferrentur; F I, 19. etsi 
te quidem id (onus senectutia) modice ac sapienter 
sicut omnia et ferre et laturum esse certo || certe | 
scio; C 2. numins deoram omnia fingi, moveri 
mutarique posse; N III, 92. qui (vir) ... omnia 
formidet; F DO, 59%. formo: f. ale; DL 181. 
quae (terra) ... oımnia pariat et fundat ex sese; 
N II, 83. ex quo (calore) omnia gonerari dice- 
bas; N III, 18. omnia aui similia generavit; Ti 9. 
f. oriuntur; T V, 69. ab ea .. (natura sentiente) 
omnia pulcherrume geri; N U, 75. cum omnia 
per populum geruntur; R I, 48. unde omnia De- 
mocritug gigni adfirmat; A II, 55. infinitatem 
naturae .. esse, © qua omnia gignerentur; AU, 
118. gigni .. terram, aquam, ignem, tum ex his 
omnia; A II, 118. eam.. naturam esse quattuor 
omnis gignentiun corporum, ut ..; TI, 40. quae 
(natura) per sese omnia gigneret; N II, 64. 
omne .., quod gignitur, ex aliqua causa gigni 
necesse est; Ti 3. is deus, qui omnia genuit; Ti 
40, si omnia ad intellegendum non habeo, quae 
habere vellem; TI, 67. illa (virtus) ... omnia, 
quae cadere in hominem possunt, subter se habet; 
TV,4 omnis ..., quae secundum naturam fiun 

sunt habenda in bonis; C 71. si omnia [dixi 
hausta e fonte naturae; FI, 71. invenio: 

aceipio; TI, 1. quo omnia iudicantur; AI, 
38. huic omnia sensu, non ratione sunt iudicanda; 
F II, 91. babere, quicum omnia audeas sic lo- 


104* 


omnis 


828 


omnis 


qui ut tecum; Lae 22. hoe vitium ... hominum 
... ad volantatem loquentium omnia, nihil ad 
veritatem; Lae 91. cum omnia ratione animoque 
lustraris; O I, 57. maturo: f. I. pubescunt, 
omnia, quae curant, (senos) meminerunt; C 21. 
metior: f. metior, ll. algd. (6 &t.) &. 546, a. 
quae (mens) ... omnia moderetur, mioveat, re- 
gat; A II, 119. cum (Dionysius) omnia moliendo 
eripuerit civibus suis libertatem; R 1, 28, quae 
. moveantur, omnia intervallis moveri; A l, 27. 
nec .. deus ipse ... alio modo intellegi potest 
nisi mens ... omnia sentiens et movens; TI, 66. 
fr IX, 10. quod (Aristoteles) omnia, quae moven- 
tur, aut natura moveri censuit aut vi aut volun- 
tate; N II, 44, f. constituo; NIT, 2. fingo. moderor. 
muto: |. ngo. negemus omnia; DI, 38. som- 
nis iam cernes divina mente notata«; D I, 17. 
nutricor: f. contineo; N II, 86. qui (Archytas) cum 
... omnia aliter offendisset ac iusserat; RI, 59, 
pario: f. fundo. omnis ... hominum causa facta 
esse et parata; N II, 154, f, anquiro. Antipatro omnia 

atefacienda (videntur); OÖ II, 51. cum ipse 
mundus) per se et a se et pateretur et faceret 
omnia; Ti 18. quoniam ... omnia .. et in animo 
et in corpore perfecta velimus esse; F V, 37. 
ut... omnia .. in omnibus, quantum in ipsis 
sit, [est] ar aint; T V, 37. eos ... 
omnia perpeti; F V,48. Zeno proponatur Eleates, 
qui perpessus est omnia potius, quam ..; TU, 

. non omnia deos persequi; N II, 93. ut 
tamqusm magister persequerer omnia; R I, 38. 
gquoniam omnia quimur; O I, 1388. ut omnia 
specularetur et perscrutaretur |] specularetur |]; 
7 V, 59. omnia, quae sequantur in vita quaeque 
fugiant, voluptatibus et doloribus ponderantıs; 
LT 8. (Zeno is erat), qui omnia, quae ad be- 
atam vitam pertinerent, in una virtute poneret; 
A], 35. quı omnia ponat in voluptate; F II, 24. 
omnia .. sibi in sese esse posita; T V, 80. nisi 
omnia sibi in se posita censebit; T V, 42. ut om- 
nia, quae sine ea [honestate) sint, longe retro po- 
nenda censeat; T V, 87. omnia deum posse; A 
II, 50. cum (Dionysius) omnia se posse censebat; 
TV, 57. ut omnia praeberentur; O II, 64, quod 
omnia essent ei (sapienti) praeparanda, quibus 
nesciret an aliquando uti necesse esset; R I, 11. 
qui (geometras) omnia vobis, quae describunt, 
probant; A II, 116. memento te, quae nos sen- 
tiamus, omnia probare; F IV, 80. ut ne nimis 
omnia profundamus; O], 104. se omnia, quae 
get conarentur, prohibiturum; TV, 

. provideo: f. animadverto. puto: f. con- 
temno, despicio., quid est .. in vita tantopere 
quaerendum quam cum omnia in philosophia, 
tum id, quod ..? F IL, 11. nibil ut adfirmem, 
quaeram omnia; D II, 8. Plato ex materia in se 
omnia recipiente mundum factum esse censet; 
AU,118. »omnia ... sepelit recipitque in sese 
omnisa omniumque idemst pater«; d I, 181. om- 
nia se reddere incerta; AI, 54. si una fefellerit 
similitudo, dubia omnia reddiderit; A II, &. j. 
confundo; A 1I, 110. libris omnia referserunt; 
TU, 6. rbetorum turba referta omnia (sunt); OÖ 
I, 182, f. compleo; D I, 110. summum bonum, 
quo omnia referrentur; A I, 19. (sapientia) 
ignorans, quo omnia referantur, qui poterit esse sa- 
pientia? A II, 24. ad haec, et quae sequamur, et 
use fugiamus, (Epicurus) refert omnia; FI, 28 
ut ad id (ultimuam bonorum) omnia referri opor- 
teat, ipsum autem nusquam; F I, 29. quo omnia, 
quae recte fierent, referrentur, neque id ipsum us- 
quam referretur; Fl, 5. quo (Hieronymus) putet 
omnia referri oportere; F 1. 8. si ad honestatem 
.. omnia referantur; FI, 48. (illum viram) om- 
nia callide referentem ad utilitatem; F I, 58. 


... 


qui omnia ad vestrum commodum et ... ad vo- 
luptatem referatis; F II, 58. si ad voluptatem 
omnia referantur; FI, 85, ad voluptatem omnia 
referens; F I, 0. dum omnia ad voluptatem 
doloremque referetis; F II, 108. quo omnia re- 
ferenda sunt ||ref. s. om. ||; F III, 21. ad quod 
omnia referrentur; F IV, 32, nisi omnia, quae 
(virtus) legst L rruge reiciet, unam referentur ad 
IV, 40, ad 


summam; quam (bestam vitam) om- 
nia referuntur; F IV, 57. omnia referri sum- 
wum bonum; F V, 69. nihil .. animo videre 


poterant, ad oculos omnia referebant; T I, 37. 
nisi ad eum (animum) omnia referrentur; TI, 46. 
si maxime verum sit ad corpus omnia referre sa- 
pientem ... sive omnia referre ad utilitatem 
suam; T III, 51. qui potest vir bonus non ad il, 
quod laudabile sit, omnia referre, quae agit quae- 
ue sentit? refert autem omnia x beate viren- 
um; T V, 48. sapientis est ... proprium ... 
umnig ad suum arbitrium referre; TY B1. quod 
ad voluptatem omnia referantur; N I, 113. omnia 
vestri .. solent ad igneam vim referre; N IL, 85. 
populo omnia referente ad incolumitaten et ad 
libertatem suam; R I, 49. quom in illa ren 
omnia ad veritatem ||cuncta|| .. referantur; 
1,5, ut ta ... ad naturam referebas omnia; 
L I, 2. quom referenda sint ad eam (vim natu- 
rauıque legis) nobis omnia; L II, 8. omnia, quae 
faceremus, ad voluptatem esse referanda; C 48. 
ei een ritu ad voluptatem omnia referunt; 
2. qua (mente) omnia regantur; A 11, 126. 
Speusippus ... vim quandam dicens, qua omnia 
regantur; N I, 32. illum .. et lovem ... etom- 
nia nutu regentem (invocant); N Il, 4. omnia 
regi divina mente atque prudentia; N II, 80. si 
... omnia .. eius (populi) arbitrio reguntur; R 
II, 23. f. constituo; N I, 2, qui .. omnia ... 
diligenter retractarent et tamquam relegerent; 
N Il, 72. omnia, quae essent aliena es 
adsensionis, a virtute ... removebat; A I, 42. 
si ... omnia removentur, quae obstant et im- 
pediunt; A II, 19. alii (philosophi) ... in animo 
reponunt omnia; T V, 119. omnia eius modi 
repudianda sunt; L II, 28. omnia ... in 
idem tempus reservabo; N II, 18. retracto: 
. ande Erillus.. ad scientiam omnia revocans; 
FI, 43. ne omnis revocentur ad primas notiones; 
N I,46. omnia suam potentiam revocantis 
esse sententiam; Lae 59. quoniam ... nec seri- 
ptis omnia sancienda (sunt); L I, 20. qui sibi 
persuaserint scire s6 solos omnia; A II, 115. om- 
nia .. scire, riet modi sint, cupere curio- 
sorum ... est putandum; F V, 49. sentio: f. 
cerno; D II, 139. moveo; T I, 66, fr IX, 10. se- 
Be f. recipio; DI, 131. siomnia non seque- 
atur; F IV, 13. speculor: f. perscrutor. c 
est nec omnia spernentis praeter virtatem ... 
oratio; F V, 72. omnia subiecta esse naturae; 
N I, 81. substerno: f. facio; Ti 26. quodsi 
omnia nobis ... quasi a divina, ut aiunt, 
suppeditarentur; O I, 158. cum omnia suppe- 
ditata sint a nobis; O III, 6. cum ... omnia .. 
alter a altero suscipiet; Lae 82, sustineo: j. 
alo; I, 41. opinionibus et institutis omnia 
teneri; A I, 44. qui.. teneat causas rerum futn- 
rarum, idem neoesse est omnia teneat, quas futura 
sint; DI, 127. si consilio pulso libidines ... 
iracundiaeve tenerent omnia; R I, 60. omnia 
summa cum auctoritate a principibus cedente po- 
pulo tenebantur; R IL, 56. quod si tenemus, te- 
nemus omnie; L IIL, cum .. dominatu unius 
omnia tenerentur; O U, 2, nee .. (de improbo 
quaerimus) omnia timente; FIL 54. tolli... 
omnia, si visa tollantur; A IL, 108. mortem non 
interitum esse omnia tollentem atque delentem; 


829 


onus 


T 1, 27. omnia tollamus ..., quae aut historia 
nobis aut ratio nova adfert; N I, 88. quem (Epi- 
curum) .. arbitror ... omnia tradidisse, quae 
pertinerent ad bene ... vivendum; F I, 14, om- 
nia .. traducta ad similitudinem inbecillitatis 
bumanae; N II, 70. quod (genus igneum) tranat 
omnia; N II, 25. qui (Stoici) cum a Peripateticis 
... omnia transtulissent; F V, 32. transi- 
liunt omnis; F IV, 39. cum (Plato) ... ei (8o- 
erati) .. omnia tribuere voluisset; R I, 16. 
tueor: f. conservo; N II, 60. qui (Callicratidas) 

vertit ad extremum omnis; N O I & 
veto: f. cogo; L II, 8 cum vidissent ... om- 
nia ... ratis ordinibus moderata inmutabilique 
constantis; N Il, 90. (animus) omnia, quas in 
natura rerum sunt, videt; DI, 115. a nullo (Gras) 
videbatur, ipse autem omnia videbat; O Il, 88 
non modo tete viceris, .. sed omnis et omnia; 
T I, 63, cui soli vere liceat omnia ... pro auis 
vindicare; R I, 27. 

2. Dativ: ut .. eadem sit omnibus ad deter- 
rendum adhibenda oratio; TIV, 62. sin omni- 
bus, quascumque fiunt, veri simile est causam 
antecedere; Fa43, »mors .. est finita omnibus, 
quse generi humano angorem nequicquam ad- 
ferunt«; T III, 59. ratio est .., quae praestet 
omnibus; N I, 133. ut (natura) .. praesit om- 
nibus; N II, 86. respondeo: f. I. respondent, 
subiectam putant omnibus ... materiam quan- 
dam; A I, 27. 

3. Ablativ: utor: f. 1, dico; F IU, 75. 

4. mit Präpofitionen: abuteris ad omnia 
atomorum ragno; N 1,65. has (definitiones rerum) 
ad omnia, de quibus disceptabatur, adhibebant; 
AI,32. non ex omni ... ocompleri vitam be- 
atam; FIII,4l. non conveniret || conveniet || ad 
omnia; F II, 35. dum ad omnia dicam; «F IV, 3 
veri inveniundi causa contra omnia dici oportere 
et pro omnibus; A Il, 60. ut non (Aristoteles) 
contra omnia semper ... diceret; F V, 10. pro: 
f. contra; A II, contra .. omnia dispu- 
tatur a nostris; O Il, 8. ut haec in philosophia 
ratio contra omnia disserendi... viguit; RK u 
11. unum efficiebant ex omnibus corpus; Ti 
47. &b omni, quod abhorret ab ocnlorum aurium- 
que approbatione, fugiamus; Ol, 128. de om- 
nibus quaeritur, mihil certi dieitur;" A I, 46, 
longum est .. ad omnis respondere; FIV, 73. 
vel ad singula, quae requires, statim respondebo 
vel, cum perorarıs, ad omnis; N II, 4. sum in: 
f. 1. perfiecio; T V, 37. quamquam hoc C 
non videtur valere in omnibus; Fa 14. 
quia venit ad omnia; N II, 62. 

II. nah @ubftantiven: 1. Genetin: algd 
(Superlat y" nibil est... omnium, ... quod 
gravius ... dieatur; T V, 1. necesse est ıllud 
etiam ... esse omnium optimum; N II, 29. om- 
nium ... nihil est profecto praestabilius quam ..; 
L I, 28. quod omnium sceleratissimum fuerit; O 
II, 82. — ita ex quattuor temporum mutationibus 
omnium ... initia causaeque ducuntur; N II, 
49. has ipsas esse omnium causas; Ti 50. quae 
(regula) quasi delapsa de caelo est ad cognitio- 
nem omnium; F I, 68. hie noster ignis ... con- 
fector est et consumptor omnium; N 11, 41. ex 
qua (constantia) conservatio et salus omnium 
omnis oritur;- N II, 56, f. I, 1. inistro. prae- 
sto est domina omnium et regina ratio; T Il, 47, 
initia: f. cansa; N II, 49. interitus: f. obitus. 
nisi ... is (Animus) omnium iudex solus esset; 
TI, 46. (honestum versatur) in omnium, quae 
fiunt quaeque dicuntur, ordine et modo; 6 I, 15. 
quoniam omnium est natura communis; F V, 25. 
omnium, quae sint, naturam esse corpora et ina- 
ne; N II, 82. non .. omnium ortus |Jinteri- 


sippo 
enus, 


tusjj atque obitus natura conficiet; D U, 37. 
ordo: f. modus. quod sit a natura parente 
omnium constitutum; TI, 118. pater: f. II, 1. 
recipio; D I, 131. naturalem .. rationem om- 
nium reddet; D Il, 61. regina: f. domina. om- 
nium una regula est; O Ill, 81. salus: f, con- 
servatio. II, 1. administro. omitto ... vim ipsam 
omnium, quae generantur e terra; C 52. 

2. mit Präpoftitiomen: alqgd: est... (ani- 
unus ex omnibus rationis ... compos; Ti 27. 

urorem .. esse .. mentis ad .omuia casci- 
tatem; TIL, 11. 

IV. Umftanb: 1. Ablativ: ut quam maxime 
caelum omnibus conluceret; Ti 31. 

2. Präpefition: cum ... casus ... in om- 
nibus plura mirabilia quam in somniorum visis 
effecerit; D II, 147. quoi (Antiocho) .. ego ad- 
sentiar in omnibus necne, mox videro; L I, 54. 
in omnibus exquirimus ..; O I, 119 

V. @llipfen, Fragment, Züde: yon necesse 
est nunc omnis; ‚40. ergo ommla profluen- 
ter, absolute; T V, 53. si omnia fato, quid mihi 
divinatio prodest? D Il, 20. vultis .. omnia fato; 
DI, 20. una domus, communia omnia; O I, 54. 
illae impensae meliores, ... portus, aquarum du- 
ctus omniaque, quas ..; O II, 60. in qua (tyran- 
norum vita) ... omnia semper suspecta atque sol- 
licita; Lae 52, qui... omnia ve (recordetur); 
P 46. j. I. pugnant. — longum est ad omnia; N I, 
19. quam multa ille (Chrysippus) contra sensus, 
quam multa contra omnia, quae in consuetudine 
probantur! A II, 75. in omnibus summa commu- 
nis; F V, 26. — omnibus avi incerta; fr IV, 3. — 
quod (genus motus) semper esset in eodem + de 
quo et idem omnibus atque uno modo oelaret; Ti 36. 


omnivagus, überall Herumfgweifend: quae 
eadem Diana „omnivaga* dicitur, non a venando, 
sed quod in septem numeratur tamquam vagan- 
tibus; N II, 68, 


onerarius, Fradt führend, f. Laftfhiff: et 
naves subito ... conscendistis et noctu ... fla- 
grantis onerarias, quas incenderant milites, quia 
sequi noluerant, videbatis; D I, 69. 


ONEerO, überhäufen: te... saepe quam pluri- 
mis posses argumentis onerare iadicem; N III, 8. 


ONUS, Ladung, Fracht, Laft, Würde: I. est: 
quod onus est ei, qui magnis de rebus dioturus 
est, gravissimum; I, 37. hoc .. onere, quod 
mihi commune tecum est, aut iam urgentis || ur- 
guentis || aut certe adventantis senectutis ot te et 
ne etiam ipsum levari volo; C 2. 

opprimunt: ut onera contentis corporibus fa- 
cilius feruntur, remissis opprimunt; T II, 54. 

U, 1. abicio: ut (milites) ... abiectis oneribus 
er armis ut membris pugnare possint; 


s0cipio: quorum (boum) ipsa tergs declarant 
- esse se ad onus accipiendum figurata; N II, 
fero: f. fero, III. onus (3 &t.) ©. 42, a. 

impono: nos onera quibusdam bestiis, nos iuga 
zu Ferien N I, 151. 

evo: cuius (paupertatis) onus disputando leva- 
mus; T III, 56. 

puto: (Enmnius) ita ferebat duo, quae maxima 
putantur, onera, paupertatem et senectutem, ut 
eis paene delectari videretur; C 14, 

suscipio: suscepisti onus praesteres grave et 
Athenarum et Cratippi; O Il, € 

sustineo: quae (senectus) plerisque senibus sic 
odiosa est, ut onus se Aetna gravius dicant susti- 
nere; U 4. 


veho: cuius generis onus navis vehat, id ad 
gubernatoris artem nihil pertinere; F IV, 76. 

2. levo: j. IL. est; C 2. 

83. numero in: scutum, gladium, galeam 
in onere nostri militee non Pr numerant quam 
umeros, lacertos, manus; T 1l, 37. 

DI delectari: f. II, 1. puto. 


ORUStUS, Heladen, befdwert, voll: algs: 
onusti cibo et vino perturbata ... (somnia) cer- 
nimus; D 1, 

naves: #i ... naves .. in cursu framento onu- 
stas petentes Rhodum viderit; O III, 50. 


OP&ACO, beihatten: locum: quoniam 
nequedum satis ab his novellis arboribus omnis 
hic locus opacatar; L fr 4. 

terras: ut (sol) ... easdem (terras) modo his, 
modo illis ex partibus opacet; N II, 49. cum .. 
terras nox gpacasset; N II, 95. 


OPACUßS, j&attig: nos inter has procerissi- 
A mes in viridi opacaque ripa inambulantes ; 
I, 15. 


Opera, Krbeit, Mühe, Dienftleiftung, Bemühung, 
Arbeiter: L Subject: deficit: cum agri culturam 
|leultura || saepissime opera deficiat; R YV, 5. 
solet: f. I, 1. pono; O II, 3. 
ohne Berb: hacc .. opera grata multis et ad 
beneficiis obstringendos homines accommodats; 


nad Berben: 1. accommodo: [, I. one 


addo: religionibus colendis operam addidit, 
sumtum remorit; R II, 27. 

eonfero: quod quidam nimis magnum studium 
multamque operam in res obscuras atque difüiciles 
conferunt; O I, 19. quia nihil conferunt in eam 
(vitse societatem) studii, nihil operae; O I, 29. 

consumo: j. eomsmme operam (5 St.) 8. I. 
©, 522, b. 

depromo: altera (pecunia) ex arca, altera 
(opera) ex virtute depromitur; O II, 5 

desidero: cuius (dei) operam profecto non de- 
eideraretis; N ], 
m ae nibil operae rei publicae detrahens; 

do: in quam exercitationem ita nos studiose 
loperam || dedimus, ut .; T I, 7. [. do, IIL 
operam (28 ©t.) ®. I, ©. 749, a. 

emo: quorum (mercennariorum) operse, non 
quorum artea emuntar; O I, 150. 

exigo: hanc .. primam exigam a te operam, 
ut audias me; FIV, operam exigendam, iusta 
praebenda; O I, 41. 

occupo: neque .. occupata opera neque in- 
pedito animo res tanta suscipi potest; L 1, 8. 

perdo: f. pono; P 83. 

polliceor: qui convenit polliceri operam suam 
rei publicae tum denique, si necessitate c tur? 
R I, 11. simul (Gellium) operam suam illis esse 
policitum; L I, 58. 

pono: tantum atudium tamque multam operam 

nendam in eo non arbitrantur; F I], 1, in qua 
(negritndine) operae plurimum ponitur; T IV, 40. 
spe beate vivendi tantam in eo studio curam 
ee va posuerunt; T V, 2. praeclare et ab 
illis positam et a nobis susceptam operam philo- 
sophandi; T V, 2, quod in rebus honestis et co- 
guitione dignis operse curaeque ponetur; O I, 19. 
ın quibus (domesticis fortitudinibus) plus etiam 
uam in his u aus studiique ponen- 

um est; O I, 78. (ne boni viri) mirentur .. in 
ea (philosophis) tantum me operae et temporis 


_w_ 


opera 


nere; OIL,2. in agendo plus quam in scribendo 
as a IT g in qua (re publica) 
omnis mes cura, cogilatio, opera poni solebat; 
O II, 3. cur ego simulem me, si quid in his stu- 
diis operae posuerim, perdidisse? P 38, in his 
studiis nobis omnis opera et cura ponenda est; 
fr V, 97. 

removeo: quodsi ... non modo operam nostram 
numquam a populari coetu remorimus, sed ne 
as quidem ullam fecimus nisi forensem; 

suscipio: ut neve maior neve minor cura et 
opera Re quam causa postulet; O I, 141. 
f. pono; T V, 2. 

tribuo: tribuenda est opera rei publicae; DI, 7. 

2. egeo: si numquam consilio, numquam opera 
eg nec domi neo militise Scipio eguisset; 

as 5l. 


her est: quid tibi .. opera nostra opus est? 
utor: negat (Strato) 


{) deorum se uti ad 
fabricandum mundum; A n. 121. 


8. acoedo ad, adiungo ad: versor, ne ... 
ad illam caussrum operam, ‚ad quam ego num- 
quam nisi paratus et meditatus accedo, adiunga- 
tor haec iuris interpretatio; L I, 12. 

consto ex: quae ee constet || con- 
stat || ex opera et industria; O II, 54. 

consumoin: qui adulescentiam in forensi opera 
... consumpserat; A II, 2. 

converto ad: nos ... ad hans scoribendi ope- 
rum omne studium ouramque convertimus; O III, 4. 

detraho de: ne quid privatis studiis de opera 
publioa detrahamus; A 6. 

II. nad 
hostis quivit 
pretiumse; R 

IV. nach Subftantiven: algd: cum ]|si qui 
cum, al.]] tantum o philosophise dedi 
Iidedisset||; T II, 60. hoc loco nimium operae 
consumitur a Stoicis, maxime a berlin gl IV, 
23. si minus in maxima arte, quam illi (opifices) 
in minimis, operae consumpserim; R I, 35. mihi 
liceret ... multis uberioribus atque maioribus 
{rebus) operae quantum vellem dare; L 1,10. [. I, 
l. confero; O I, 29. detraho. pono. j 

intermissio: nunc .. propter intermissionem 
forensis o et lucubrationes detraxi et meri- 
diationes addidi; D II, 142. 

pretium: quo utantur homines acuti argumento 
Enten, operae pretium est considerare; 


V. Umftanb: 1. benefious: qui opera, id est 
virtute et industria, benefici et liberales erunt; 


ae ) beneh 
ari: quae .. opera, non itione cia 
dantur; O II, 66. er Be 

compensari: ceteris .. operis et oficiis erit 
id, quod violatum videbitur |] violatum ||, com- 
pensandum; OÖ II, 68. 

deserere: quoniam forensibus operis, laboribus, 
ET non deseruisse mihi videor praesidium; 


: par: »cui nemo civris neque 
nase reddere par || operae, opis |] 
ri. 


devincire: tum artibus, tum opera, tum facul- 
tatibus devineire (debemus) hominum inter homi- 
nes societatem; O 1], 22. 

doctus: elaborare, ut sint opera, studio, Iabore 
meo doctiores cives mei; F I, 10 

effiei: quarum (pecudum) opere || opera |] efi- 
citur aliquid ad usum hominum atque vitam; O 
II, 11. es .. ipsa, quae inanima diximus, plera- 
que sunt hominum operis eflecta; O II, 12 

expleri: quarum (cupiditatum) ea ratio est, 
ut necessarise nec opera multa- nec impensn er- 
pleantur; F I, 45. 


opera 


facere: aut opera benigne fit indigentibus aut 
pecunia; OÖ 11, 52. conditiora facit haec super- 
— etiam operis aucupium atque venatio; 

inveniri: operibus || operis || hominum, id est 
manibus, cibi etiam varietas invenitur et copia; 
N I, 151. 

liberalis: f. beneficus. 

otiosus: nactus |jnanctus || es (me otiosum), 
gi mehercule otiosiorem opera quam animo; 

14. 
rodesse: licet .. opera prodesse multis bene- 

ficia petentem, commendantem iudicibus, magistra- 
tibus; O II, 67 
0 recipere: mea opera 


‚+. Tarentum recepisti ; 


tueri: is est..., qui consilio et opera civitatem 
tweri potest; R II, 51. quod in rebus privatis 
Fi era singulos cives opera, consllio, re 
tuebantur; R Il, 59, 

2. sine: qui (agri) essent regüi [qui] colerentur- 
que sine regum opera et labore; ‚3. agitatio 
mentis ... potest nos in studiis cognitionis etiam 
sine opera nostra continere; O I, 19. neque agri 
cultura neque frugum fructumque reliquorum per- 
ceptio et conservatio sine hominum opera ulla 
esse potuisset; O II, 12, quae unde sine hominum 
opere |jopera || habere possemus? O II, 14. eas 
(utilitates) nos nullo modo sine hominum manu 
atque opera capere potuisse; O Il, 14. nec hoc 
tempore sine Eine opera aut pascere eas 
(bestias) aut domare ... possemus; O UI, 14. 


operarius, Arbeiter, Tagelöhner: 1. sen- 
tiunt: utram nobis est quaerendum, quid baioli 
atqus operarii an quid homines doctissimi sense- 
rint? P 28. 

I. contemno: quos er sicut operarios 
barbarosque contemnas; T V, 104. 


operculum, »edl: (aspers arteria) te- 
gitur quodam quasi operculo, quod ob eam cau- 
-— Fan ost, ne ... spirtus impediretur; N 
‚136. 


operimentum, “ed: redditur 
terrae corpus et ita locatum ac situm quasi operi- 
mento matris obducitur; L IL, 56. 


operio, verhüfen, bebeiten, veriäliehen: 
I. algs: »operite, abscedite, iam tandem fiam 
iam || mittite«s; T IL, 50. 

I, animas: »unde animae excitantur obscura 
umbra opertae er ostio || apertae hostio, aperto 
— ostio || altae Acheruntis, salso sanyguines; T I, 


eaput: nullo imbri, nullo frigore (Masinissam) 
adduei, ut capite operto sit; C 34. 

leeticam: ne impediretur WE Yale lectica 
operta facere iter se solere; D II, 77. 

res: haec patefactio quasi rerum opertarum ... 
definitio est; F IL, 5. 


OPEerosuß, tHätig, beihäftigt, mühjam, mühe- 
vol: alqd: quae sunt minus operosa et multo 
quidem faciliora |} [faciliora] ||; N II, 94. 

ars: an ille.... vivendi artem tantam tamque 
operosam et perinde fructuosam relinqueret? F I, 
m artibus ea tribuuntur operosis; O II, 17. 

labor: multitudo nec cessantium deorum nec 
es, quae agant, molientiam cum labore operoso 
ac molesto; N II, 59. 

negotia: ne ille u) est inplicatus molestis 
negotiis et operosis! N I, 52. 

senectus: videtis, ut senectus ... sit operosa 
et sempeor agens aliquid et moliens; C 26. 


831 


opimus 


sepulchrum: »ne quis sepulchrum facerst 
operosius, ar quod decem homines effecerint 
triduo«; L 11, 64, 

textile: textile ne operosius (dieato) quam 
ınulieris opus menstruum; L II, 45. 


opertum, Geheimnis, verbotenes Heiligtum: 
I, 1. effutio, al.: nec Marciis vatibus nec Apol- 
linis opertis credendum existimo; quorum partim 
fieta aperte, partim effutita temere numquam ... 
pe sunt; D 2 113. Fe 

rofero: quo de genere Apollinis operta pro- 
“A sunt; Di, 115. er e F E 

2. credo: f. 1. effutio. 

3. accedo in: familiarissimus tuus de te privi- 
legium tulit, ut, ei in opertum Bonae Deae accer- 
sises, exulares; P 32 

sum in: „Romae sum*, inquit, et quidem in 
operto fuisti; P 32. 

II. partim: f. 1], effutio. 


opifex, Bitner, Künftler, Handwerker: I, 1. 
augent: auxerunt .. haec eadem poätae, pieto- 
res, opifices; N I, 77. 

eonsequitur: vim, ... euius sollerfiam nulla 
ars, nulla manus, nemo opifex consequi possit 
imitando; N II, 81. 

consumunt: si minus in maxima arte, quam 
li ir in minimis, operae Consumpserim; 

eonveniunt: qui (opifices) si undique omnes 
convenerint; A II, 

est: ego ... non me inertiorem esse confitear 
quam opificem quemquam, si ...? RI, 355. 

insinuat: si Zeno Citieus, advena quidam et 
ignobilis verborum opifex, insinunsse se in anti- 
quam philosophiam videtur; T V, 34. 

persequitur: quis opifex praeter naturam ... 
tantam sollertiam persequi potuisset in sensibus? 
N II, 142. 

possunt: ut omittam has artis elegantes et in- 
genuss, ne opifices quidem tueri sun artifhicia 
possent, nisi vocabulis uterentur nobis incognitis, 
usitatis sibi; F II, 4. f. consequitur. uitur. 

proponit: opifex plus sibi proponet ad for- 
marum quam civis excellens ad factorum pulchri- 
tudinem? F II, 115. 

tuentur, utuntur: f. possunt. 

versantur: opificee omnes in sordida arte ver- 
santar; O I, 150, 

videtur: f. insinuat. 

volunt: opifices post mortem nobilitari volunt; 

2. sum: non .. vocabulorem opificem, sed re- 
rum inquisitorem decet esse sapientem; A fr 19. 

I. audio: audite ... non opificem aedificato- 
remque mundi, Platonis de Timaeo deum; N 1, 18. 

coneito: quo spectat illud, ... nisi ut opifices 
concitentur? A II, 144. 

delecto: quid, quod homines infima fortuna, 
nulla spe rerum gerendarum, opifices denique de- 
leetantur historia? F V, 52, 

incito: facile (opifices) contra vos incitabuntur; 
AI, 144. 

nobilito: f. I, 1. volunt. 

II. industria: qui (Demosthenes) dolere se 
siebat, si quando opificum antelucana victus esset 
industria; F IV, 

manus: ad inventa animo, pta sensibus 
adhibitis opificum manibus omnia nos consecutos; 
N I, 150. 

opimus, fett: bos: confer sudantis, ru- 
ctantis, refertos epulia tamquam opimos boves; T 
be nr in extis bovis opimi cor non fuit; 


opimus 


iecur: siecore opimo farta (lovis satelles) et 
satiata adfatim«| T I, 24. 

taurua: tauri opimi iecur aut cor aut pulmo 
quid habet naturale, quod ‚.? DI, 29. in tauri 
u extis immolante Cassare cor non fuisse; 
" m > si paulo ante cor fuerit in tauro opimo; 


opinabilis, auf Bermutung, Meinung, 
Borftellung berußend: alqd: quod adfert opinionem 
. rationis expers, quod totum opinabile est; 


artes: earum dico artium, quae coniectura con- 
tinentur et sunt opinabiles; D 1, 

divinatio: similis est haruspicam responsio 
omnisque opinabilis divinatio; D I, 24. 

madieeritaken: sin opinabiles (mediocritates 
sunt), opinio tota tollatur; T III, 74. 

morbi: omnis (animi morbos) opinabilis esse et 
voluntarios; T IV, 88 

motus: quin hic quoque motus animi sit totus 
opinabilis ae voluntarias; T IV, 79. 

pars: hane omnem partem reram opinabilem 
appellabant; A I, 31. 

perturbatio: nullam esse (perturbationem) 
nisi opinabilem, nisi iudicio susceptam, nisi vo- 
luntariam; T IV, 76. 


opinatio, Borftelung, Vermutung, Einbil- 
zone: 1, 1. est: opinationem ... volunt esse in- 
becillam adsensionem; T IV, 15. haec ... opi- 
natio est iudicatio se scire, quod nesciat; T IV, 36. 

inhaeret: definiunt .. animi aegrotationem 
opinationem vehementem de re non expetenda, 
tamquam valde expetenda sit, inbaerentem et 
penitus insitam; T IV, 26, est ,. avaritis opi- 
natio vehemens de pecunia, quasi valde expetenda 
sit, inbaerens et penitus insita; T IV, 26. 

2. sum: f. 1, inhaeret. 

I. 1. definio, insero: f. I, 1. inhaeret. 

oxtraho: quod ... adsensionem, id est opina- 
tionem et temeritatem, extraxisset; A H, 108. 
‚ineludo: quam (opinationem) in omnis defini- 
tiones superiores inclusimus; T IV, 15. 

tollo: illud certe opinatione et perceptione 
sublata sequitur, omnium adsensionum retentio; A 

2. consido in: sensus .. moventia quae sunt, 
eadem in opinatione considunt; Ti 5. 

labor ad: mibi verenti, ne labar ad opin«- 
TIER et aliquid adsciscam ... incognitum; AI, 


opinator, zu Bermutungen, Meinungen ge- 
neigt: ego ... magnus .. sum opinator (non enim 
sum sapiens); A II, 


oPinio, Weinung, Annahme, Anfit, Glaube, 
Bermutung, Einbilb Vorurteil, Auf: L abfolnt: 
1. Subject: accedit: ad hanc opinionem magni 
mali cum illa etiam opinio accessit, oportere ... 
ferre illud aegre; T III, 61 (62). acoessit etiam 
ista opinio fortasse, quod hominı homine pulchrius 
nihil videbatur }j videatur, videtur |]; N I, 77. 

adfert: adfert .. haec opinio religionem uti- 
lem civitatibus; L II, 26. 

eoncordant: cum eius (animi) indicia opinio- 
nesque coneordant; T IV, 30. 

erescit: quod opinio de dis inmortalibus et 
omnium esset et cotidie cresceret; N III, 11 

dissident: f. est; NIT, 5. 

efficit: vieum est .. tale obieetum dormienti, 
ut id, quod evenit, naturae vis, non opinio erroris 
effecerit; D IL, 148, 

ementitur: ita fit, sensim |] ft sensim, || cögi- 


m _ 


opinio 
tantibus ut, quantum sit ementita opinio, appareat; 
TI, 58 


est: quae (opinio) esset imbecilla et cum falso 
incognitoque communis; A I, 41, .- (opinio) 
de virtute eius (L. Luculli) erat; A II, 1. omnia 
.. e# sunt opiniones sc iudicia levitatis; F III, 
85. opinio est .. quaedam effeminata ac levis, 
nec in dolore magis quam eadem in voluptate; T 
U, 52. Epicuro .. placet opinionem mal negri- 
tadinem esse natura; T II, BB. est .. nulla alia 
(causa) nisi opinio et iudicium magni praesentis 
atque urgentis mali; T III, 61. plures sunt cau- 
sae ...; primum illa opinio mali; T II, 72. ad- 
ditur ad Es definitionem a Zenone recte, utilla 
opinio praesentis mali sit recens; T IH, 75. huie 

temisine) erat illa opinio cotidie recens; T 
U, 75. quae indieia quasque opiniones pertur- 
bationum esse dixi; T IV, 15. quorum opiniones 
cum tam varise sint tamque inter se di tes; 
N 1,5. alterum fieri profecto potest, ot earım 
(opinionum) nulla, alterum certe non potest, 
ut plus una vera sit; N 1,5. Anaximandri .. 
opinio est nativos esse deos longis intervallis ori- 
entie oceidentisque; N I, 25. unde tibi notae sunt 
opiniones nationum? N I, 62, firmiores .. vi- 
dena apud eos opiniones emse de bestiis quibus- 
dam quam apud nos de sanclissimis templis et 
simulacris deorum; N I, 81. illud .. confitemini, 
longe aliter se rem habere, atque hominum opinio 
sit; N III, 63. omnis opinio ratio est, et quidem 
bona ratio, si vera, mala autem, si falsa est opi- 
nio; N II, 71. vetas opinio est iam usque ab 
heroicis ducta temporibus ... versari ... divina- 
tionem; DI, 1. si opiniones aliae sunt apud alios; 
L I, 32. utilis esse .. has opiniones quis neget? 
L II, 16. etiam solitario hommi ... opinio iu- 
stitine necessaria est, eoque etiam magis, quod ...; 
O II, 39. quorum de iustitia magna esset opinio 
multitudinis; O II, 42, eum conciliatrix amieci- 
tise virtutis opinio fuerit; Lae 87. j. eresait. vi- 
dentur. 

exarescit: quae (opinio) tum denique non a) 
pellator recens, cum vetustate exaruit; T IH, 75. 

exsistit: ex qua (inscientia) exsisteret efiam 
opinio; A I, 4l. 

extabescunt: videmus ceteras opiniones fictas 
atque vanas diuturnitate extabuisse; N IL, 5. 

facit: opinio facit, non natura, vim doloris aut 
maiorem aut minorem; F III, 42, 

fert: f. fero, I, 2. opinio (3 &t.) &. 39 b. 

inctant: intellegatur .. perturbationem is- 
ctantibus se opinionibus inconstanter et turbide 
in motu esse semper; T IV, 

imbuit: quod nulla gens tam fers, nemo om- 
nium tam sit ||Ät|] inmanis, cuius mentem non 
imbuerit deorum opinio; T I, 30. 

inhaeret: opinionem (definiunt) vehementem 
de re non fugienda inhasrentem et penitus insitam 
tamquam fugienda; T IV, 26. ea .. (opinio) in- 
haerens et penitus insite; T IV, 27. 

invadit: negat .. (Panaetius) ullam pestem 
maiorem in vitam hominum invasisse quam eorum 
opinionem; O IH, 34. 

opplet: veius haec opinio Grasciam opplerit 


leum ... opplevisset 4; N IL, 68. 
permanet: non tam stabilis opinio permaneret 
nec confirmaretur diuturnitate rise; NI, 5. 


potest: tantum opinio praesiudicata 
ut etiam sine ratione valeret auctoritas; 
f. I, 1. inretero. 

valet: hoc evenit, ut in volgus insipientkium 
opinio valeat homestatis; T II, 68. plus a me 

. vera ratio velebit quam vulgi opinio; P 8. 

versantur: quae (opiniones) in maxima in- 
constantia veritatie ignoratione versantur; N I, 43. 


R 1,10. 


opinio 


opinio 


videntur: mibi .. eae verae videntur opinio- 
nes, quae honestae, quae laudabiles, quae glorio- 
sae, quae in senatu, quae apud populum, quae in 
omni coetu concilioque profitendae sint; F II, 77. 

ohne Verb: bene loquendi de Catulis opinio 
non minor; OÖ I, 183. 

2. Prädicat: sum: et metus opinio magni 
mali inpendentis et aegritudo est opinio magni 
mali praesentis, et quidem recens opinio talis 
mali, ut in eo reetum videntur esse angi; T II, 
25. sntis dietum esse arbitror aegritudinem esse 
opivionem mali praesentis; T II, 74. est... 
. aegritudo opinio recens mali praesentis ..., 
laetitia opinio recens boni prassentis ..., metus 
opinio impendentis mali ..., lubido opinio ven- 
turi boni; T IV, 14. ut inhospitalitas sit opinio 
vehemens valde fugiendum esse hospitem; T IV, 
27. si fidentia ... scientis quaedam est et opinio 
gravis non temere adsentientis; T IV, 80. 

H. nad Verben: 1. Hccufativ: acoipio: 
quas meer a majoribus accepimus de dis in- 
mnortalibus; N III, 5. quam (opinionem) a maiori- 
bus accepi de cultu deorum inmortalium; N II, 5. 

adfero: opinionem adferunt populo eorum (vi- 
rorum) fore se similes; O II, 46. quod adfert 
opinionem sensus rationis expers, quod totum 
opinabile est; Ti 9. 

adfingo: quia huic generi malorum non adfn- 
gitur illa opinio, rectum esse ..; T IH, 68. 

admisceo: nulla .. admiscetur opinio ofüciosi 
doloris; T II, 70. 

sdsequor: beatum, cui etiam in senectute con- 
tigerit, uf sapientiam verasque opiniones assequi 
possit! F V, 58. quam opinionem nemo umquam 
ya adsequi potuit sine eximia virtutis gloria ; 

adumbro: cum (homines) tantopere eius (ho- 
nestatis) adumbrata opinione laetentur; F V, 69 

animadverto: quid singulorum opiniones 
animadvertam? TI, 108, 

appello: f. I, 1. exarescit. 

aucupor: ut ... aliorum errantem opinionem 
aucupemur; F II, 71. 

confirmo: f. eonfirmo, II. opinionem (5 ©t.) 

eoniungo: cum poötarum .. errore coniungere 
licet ... vulgi opiniones; N I, 48. 

consequor: quam eorum opinionem magni 
errores consecuti sunt; T I, 36. 

constituo: cum .. non instituto aliquo aut 
more aut lege sit opinio constituta; N I, 44. 

defendo: ut opiniones, ... sacra, caerimonias 
religionesque defenderem; N I, 5. 

definio: f. I, 1. inhaeret; T IV, 26. — de- 
traho: j. detraho, Il. opinionem (8 ©&t.) ®. 1, 
©. 654, b. — duco: [. Ll. est; DL, 1. 

effemino: f. I, 1. est; T IL, 52. 

elicio: is (Socrates) ... interrogando elicere 
|. eorum opiniones, quibuscum disserebat; 

‚2. 

excoutio: hanc excutere opinionem mihimet vo- 
lui radieitus; TI, 111. 

facio: nonne (Democritus) deum omnino ita 
tollit, ut nullam opinionem eius reliquam faciat? 


fingo: qui dixerunt totam de dis inmortalibus 
opinionem fictam esse ab hominibus sapientibus 
rei publicae causa; N I, 118. j. I, 1. extabescunt. 

firmo: e& .. (opinio) et populi Romani et om- 
nium gentium firmata conseneu; D 1, 1 

gigno: quae res genuit falsas opiniones errores- 
que turbulentos; N II, 70. tum opiniones adsen- 
sionesque frmae veraeque gignuntur; Ti 28. 

habeo: f. habeo, Ill. opinionem (3 &t.) ©. 
27, b. — insero: f. I, 1. Aal Auer 


Il. 


invetero: nec (opinio) una cum saeclis netati- 
busque hominum inveterari potuisset; N II, 5. 

minuo: minuenda est haec opinio; O I, 74. 

perduco: hanc tu opinionem ... usque ad 
hanc aetatem perduxisti; N I, 66. 

praeiudico: f. I, 1. potest, 

profiteor: f. I, 1. videntur. 

quaero: si speciem utilitatis opinionemque 
quaerimus; O 1II, 86. 

removeo: ex omni deliberatione celandi et 
oceultandi spes opinioque removenda est; O III, 87. 

seiungo: qui ... dixit .. sapientis esse opi- 
nionem a perapicuitate seiungere; A II, 45. 

sequor: nisi forte volumus Epicureorum opinio- 
nem sequi; Fa 37. 

tollo: tolle hanc opinionem, luctum sustuleris; 
T 1,30. quae (ratio, oratio) simul et opinionem 
falsam toll et segritudinem detrahit; T IV, 60. 

traduco: opinio .. omnie ad eam spem tradu- 
cenda (est), ut ..; O II, 10. 

vinco: non modo opinionem vieit omnium, . 
sed etiam gloriam superiorum; A II, 1. 

9. @enetiv: sum: f. natura, II, 2. sum 
(3 gr ©. 640, a. 

3. Dativ: cedo: ut vanitati veritas et opinioni 
confirmatae natura ipsa cedat; T III, 2. 

obsisto: etei maximam actionem puto ... ob- 
sistere opinionibus, adsensus lubricos suatinere; 
A IL, 108. 

4. Ablativ: levo: qui hac opinione non modo 
verbis, sed etiam opere levandi sunt; Lae 72, 

5. mit Bräpofitiomen: abduco ab: verita- 
tem ... abductam ab opinionibus et a sensibus; 
AI, 142. 

accedo ad: f. ], 1. accedit. 

accommodo ad: cum ad opinionem commu- 
nem omnis accommodatur oratio; OÖ II, 35. 

commendo ad: P.Rutili |} Ratilüi || adulescen- 
tiam ad opinionem et innocentiae et juris scien- 
tise P. Mauci || Mueii || commendarvit domus; O II, 
47. 

consto ex: rorum vitia constant e falais opi- 
nionibus rerum bonarum et malarum; T IV, 

detraho de: de opinionibus nihil detrahentem ; 
F IV, 21. 

discerepo ab: in qua (philosophia) dicuntur 
ea, quae non multum discrepent ab opinione po- 
pulari; P 2 

dissero contra: hacc est ... Socratica ratio 
contra alterins opinionem disserendi; TI, 

insum in: in qua opinione illud insit, ut aegri- 
tudinem suscipere oporteat; T III, 74. 

loquor de: cum loquimur de opinione popu- 
lari; O II, 85. ego .. non de virtute nunc lo- 
quor, sed de virtutis opinione; Lae 98. j 

moveo ex: nec me ex ea opinione ... ullius 
og: oratio aut docti aut indocti movebit; 

’ 5. 


pono in: non in eis (iudiciis, opinionibus) per- 
turbationes solum positas esse dicunt, verum illa 
etiam, quae efieiuntur perturbationibus; T IV, 15. 
ea (honesta, turpia) .. in opinione existimare, 
non in natura posita dementis est; L I, 45. 

pugno contra: ille .. in Synephebis Acade- 
micorum more contra communem opinionem non 
dubitat pugnare ratione; N III, 72. f 

retineo ad: retinetur .. et ad opinionem vulgi 
et ad magnas utilitates rei publicae mos, religio, 
diseiplina; D IE, 70. ER 

sum contra: quae quia sunt admirabilia con- 
traque opinionem omnium; 4 — ex: dune 
(perturbationes) sunt ex opinione boni; T III, 24. 
ex hac opinione sunt illa varia et detestabilia 
genera lugendi; T III, 62. — in: f. im, B, I. sum 
in opinione (5 ©t.) ©. 270, b. 

105 


opinio 


venio ad: mirari satis non possum, unde ad 
istas opiniones vester ille princeps venerit; N I, 95. 

versor in: laetitia .. et libido in bonorum opi- 
nione versantur; T IV, 12. 

video de: videamus nunc de bonorum (opi- 
nione), id est de laetitia et de eupiditate; T IV, 65. 

III. nach Udjectiven: 1. Ablativ: dignus: 
quae (sapientia men) utinam digna esset opinione 
vestra Per cognomine! C 5. 

2. mit Präpofition: situs in: nec arboris 
nec egui virtus, quae dicitar, 
est, sed in natura; L I, 45. 

IV. nach Enbftantiven: aequabilitas: in 
animo opinionum iudiciorumque uabilitas et 
eonstantia ... pulchritudo vocatur; T IV, 31. 

commenta: opinionis .. commenta delet dies, 
naturae iudicia confrmat; N II, 5. 

constantia: f. aequabilitas. 

conturbatio: pravarum opinionum contarbatio 
et ipsarum inter se ar sanitate spoliat 
animum morbisque perturbat; T IV, 28, 

corruptio: ita fit, ut ın altera corruptione 
opinionum morbus efficiatur et aegrotatio, in altern 
inconstantis et repugnantia; T W. 29. 

despeetio: Sonselshier eam ||eum|] magni- 
tudo animi et humanarım opinionum alta quae- 
dam despectio; fr V, 69. 

error: ipsius .. opinionis errorem nullo modo 
sustulit; A II, 45. quicquid esset in aegritudine 
mali, id non naturale esse, sed voluntario iudieio 
et opinionis errore contractum; T IH, 80. quem 
"ar we sibi ipse opinionis errore finxerat; 

‚26. 


.‚. in opinione aita 


judicium: perturbationes voluntarias esse pu- 
tabat opinionisque iudicio suscipi; A I, 39. quae 
(perturbationes) omnes oriuntur ex iudiciis opinio- 
num et voluntatibus; T IV, 82, 

levitas: couius opinionis levitas confutata a 
Cotta non desiderat orationem meam; N II, 45 

mendacium: opinionis ,. esse mendacium, non 
oculorum; A II, 

perversitas: in omni continuo pravitate et in 
summa opinionum perversitate versamur; T III, 2. 

pravitas: tum plane infieimur nn pra- 
vitste a naturaque desciscimus; T III, 3. f. per- 
versitas, 

repugnantia: f. conturbatio. 

temeritas: omnium falsarım opinionum te- 
meritate derepta; F I, 48, 

vanitas: si opinionum vanitas non inbecillita- 
tem animorum torqueret et flecteret, quocumque 
coepisset; L ], 29. 

varietas: perturbat nos opinionum varietas 
hominumgue dissensio; L I, 47. 

V. Umftaub: 1. Ablativ: adfingere, ad- 
sumere: qui (sapiens) nihil opinione adfingat ad- 
sumatque ad aegritudinem; Tin, 8%, 

agere: ex hoc... nostrorum opinione „Romulus 
in caelo ... agit sevum*; T I, 28, 

augere: hanc Serum ung | illa rector rerum 
poblicarum auxit opinionibus; R V, 6. 

beatus: beati .. opinione essent; L I, 46. 

citari: cum ... is... motus aut boni aut mali 
opinione eitetur bifariam; T III, 24. 

commoveri: vehementer .. amor multitudinis 
commovetar ipsa famu et opinione liberalitatis, 
beneficentiae; O IL, 32, 

constitui: ius augurum || augurium |, etsi 
divinationis opinione prineipio constitutum sit, 
tamen ..; D h. 75. neque opinione, sed natura 
constitutum esse ius; L I, 28. 

deleniri: opinionibus maloque more delenitum 
(animum) mollirimus; T V, 7 

deprarari: malie moribus opinionibusque de- 
pravati; T III, 2, 


m 


Opinor 


diligere: ille (Africanus) vicissm opinione for- 
tasse non nulla, quam de meis moribus habebat, 
me dilexit; Lae 30. 

distrahere: qui primum haec natura cohaeren- 
tia opinione distrazissent; O IU, 11. 

duci: qui aut studio aut opinione ducantur; 
TI, 66. 

esse: ipsum .. bonum non est opinionibus, sed 
natura; L I, 46. est.. quaedam opinione apeci 
deorum in oculis, non solum in mentibus; L II, 26. 

everti: hunc optimum statum pravis hominum 
opinionibus eversum esse dicunt; R I, 51. 

exoriri: quod (aegritudo) non natura exoria- 
tur, sed iudicio, sed opinione, sed quadam inrita- 
tione ad dolendum; T II, 82. 

fieri: omnes Fee iudicio censent fieri 
et opinione; T IV, 14. 

inflari: cum homines inflati opinionibus tur- 
piter irridentur; O I, 91. 

indicari: placet .. tantas res opinione stul- 
torum indicarı? N III, 11. 

laetari: f. II, 1. adumbro. 

persuaderi: hoc ... persuaderi mihi non opi- 
an sed etiamı ad veritatem plane velim; 

probari: si opinione universa virtus, eadem 
eius etiam partes probarentur; L I, 45. 

rapi: opinionibus vulgi rapimur in errorem nec 
vera cernimus; L II, 43. 

teneri: opinionibus et institutis omnia teneri ; 

? 

terreri: se neque fortunae impetu nec maulti- 
tudinis m. ... terreri; T V, 80. 

transferri: qui hos |jeos|| deos ex hominum 
genere iu caelum translatos non re, sed opinione 
esse dicunt; N II, 58. 

turbari: baec duo genera, voluptas ag et 
libido, bonorum opinione turbantur; T 25, 

sum Saß: voluptas tiens, id est praster 
modum elata laetitia, opinione praesentis magni 
alicuios boni; T III, 

2. Präpofitionen: ad: j. ad, IV, 3. opinio- 
nem (5 &t.) ®. 1, &. 59, b 

de: ac de malorum opinione hactenus; T IV, 65. 

in: Empedocles ... in deorum opinione turpis- 
sume labitur; N I], 29. in omnibus et opinioni- 
bus et factis ne quid (naturs ratioque) lubidinose 
aut faciat aut cogitet; O I, 14 

praeter: quae magna et praeter opinionem 
suam animadverterunt; O II, 8, 

pro: hi .. omnes ... intellegebant eas (res 
humanas) nequaquam pro opinione volgi esse er- 
timescendas; T II, ut ... pro .. hac opi- 
nione omnium civium bonus ille vir vexetur, ra- 
piatur; R I, 27 


opinor, vermuten, wähnen, meinen, glauben, 
benten (neo opinans: j.mec, A. TI, 94. ©. 662, b): 
1. abfolut; 1. fubftantivifd: temeritas: cur 
non extimescam opinandi temeritatem? A H, 87. 

2. verbal: a. umperfönlih: si nec percipere 
quicquam Br sapiens nec opinari sapientis 
esset; A Il, 77. licebat .. nihil percipere et 
tamen opinari; A II, 78, si..nec certi eat quid- 
quam nec za ur est; fr V, 100. 

b. perfönlih: «. im Bujammenbang: algs: 
incognito nimirum adsentiar, id est opinabor; 
A I, 113. cur sic opinetur (Eonius), rationem 
subicit; D II, 104. 

sapiens: ut diceret opinaturum, id est pecca- 
tarum, esse sapientem; A II, 59. si ulli rei su- 
iron adsentietur umquam, aliquando etiam opina- 

itur; numquam autem opinabitur; A II, 67. ita 
sequebstur (sapientem) etiam opinari; A Il, 67. 
sapientem, 31 adsensurus esset, etiam opinaturum; 


opinor 


A II, 67. ut videndam tibi sit, idne malis, an 
aliquid opinaturum esse sapientemn; A II, 68. ei 
... diceret ille sapientem interdum opinari; A II, 
112. noster (sapiens haec quaeret), ut vereatur 
temere opinari; A II, 128. ut... adsensurum ... 
non percepto, id ger sera sapientem existu- 
mem, sed ita, ut in egal se opinari; A II, 148. 
ß- eingefdaltet: Erilli similia, sed, opinor, ex- 
plicata uberius; A II, 129. de quo (Atilio) Liei- 
nue }|Lioinius ||: „ferreum scriptorem* ! verum, 
opinor, soriptorem tamen, ut legendus sit; FI, 5. 
haec, opinor, incommoda sunt carentis; T I, 87 
Endymion ... nondum, opinor, est experrectus; 
T I, 92. cadere, opinor, in sapientem itudi- 
nem tibi dizisti videri; TI, 12. ita voltis, opi- 
nor, nihil esse animal ..; N III, 86. quorum pa- 
tres di, non erunt in deorum numero? quid, quo- 
rum matrea? opinor, etiam magis; N III, 45. nam, 
opinor, id illi alteri flumini nomen est; LIL 1. 
huic amoenitati ... Thyamis Epirotes tuus ille 
nihil, opinor, concesserit; L II, 7. perfectum ofi- 
eium rectum, opinor, vocemus, quoniam Graeci 
neröpdmua; O1, 8. quem... intellegimus divitem 
aut hoc verbum in quo homine ponimus? opinor 
in eo, quoi ..; P42. quos (deos) Grasci daluovag 
appellant, nostri, opinor, Lares; Ti 38. 
ut: de inconstantia totius illorum sententiae ... 
sit fest ||, ut opinor, dietum satis; A II, 29. 
icurus .., ut opinor, nec non vult, si possit, 
plane et aperte loqui, nec..; F II, 15, a primo, 
ut opinor, animantıum ortu petitur origo summi 
boni; F 11, 31. hoc dabitis, ut opinor; F II, 86. 
sestimabile ... (sic enim, ut opinor, appellemus); 
F II, 20. nos .. hos eosdem motus concitati 
animi reote, ut opinor, perturbationes dixerimus; 
T Io, 7. frugalitas, ut opinor, a fruge; T III, 18. 
quae apud Homerum Achilles queritur hoc, ut 
opinor, modo: »scorque meum ..;« T III, 18. sed, 
ut opinor, ... haec indoctorum animis offusa oa- 
ligo est, quod ..; TV,6. sunt .. haecc de fini- 
bus, ut opinor, retentse ... sententine; T V, 84. 
cum agellus cum non satis aleret, ut opinor; N I, 
72. haec, ut AT, prima sententia est; N I, 85. 
vI, ut opinor, diebus minus; NII,58. haud ergo, 
ut opinor, erravero; N II, 57. vestri.... Heracli- 
tum, ut opinor, sequentes; N III, 35. oraculis ... 
volumen inplevit partim falsis, ut ego opinor, 
partim caeu veris; D II, 115. id habet hanc, ut 
opinor, sententiam; O II, 13. hoc ... constet, 
ut opinor, bonis inter bonos quasi necessariam 
benivolentiam; Lae 50. quod a Tarentino Archyta, 
ut opinor, diei solitum ... commemorare audivi; 
Las nec non . laudabo en illum, 
Biantem, ut ru 8. quando p ERBEN es56 
runt? Thales, ut opinor, primus; fr V, 32. 
Il. mit Ergänzung: 1. de: ad Chaldaeorum 
monstra veniamus; de quibus Eudozus, Platonis 
auditor, ... sic opinatur, ... Chaldaeis ... mini- 
me esse credendum; D H, 87. 
2. nomin. ec. infin.: illud malum, quod opi- 
natum sit esse maxumum; T III, 58. 
8. aceus. o, infin,: si aliquod ... infinitum 
impendere malum nobis opinemur; FI, 55. qui 
(Stoici) eam (voluptatem) sic definiunt: sublatıo- 
nem animi sine ratione opinantis se magno bono 
frai; F II, 18. ut deos esse natura opinamur; 
T 1,36. ei opinamur eos, quibus orbati sumus, 
esse cum aliquo sensu in jis malis, quibus volgo 
opinantur; TI, 111, ut is, qui doleat, oportere 
opinetur se dolere; T II, 25. si id (malum) sibi 
accidisse opinetur; T IU, 28. fodicantibus iis re- 
bus, quas malas esse opinemur; TIII,35. haec omnia 
faciunt opinantes ita fieri oportere; T III, 63. 
rem .. opinor spectari oportere, non verba; TV, 
82. eos (deos Ennius) non curare opinatur, quid 


8 


oportet 


agat bumanum genus; D I, 132, »eos (deos) non 
curare opinor, quid agat humanum genus«; D II, 
104, qubusdam, quos audio sapientes habitos in 
re placuisse opinor mirabilia quaedam; Lae 

II. mit Object: a: nihil evenisse, quod non 
opinandum fuisset; T II, 55. {. m . 
opinor (10 &t.) ©. 702, n. 

bonum: f. bonus, B, b, II, 1. opinor (3 &t.) 
2. 1, ©. 357, a. — malum: f. malus, B, b, II, 
1. er (5 &t.) &. 518, b. 

. mit doppeltem Wcenfativ: algd: quod 
rectum et honestum et cum virtute est, id solum 
opinor bonum; P9, quod alii rectum opinan- 
tes aegritudini se solent dedere; T III, 71. 


opinosus, voller Vermutungen: Antipater 
et Archidemus, } opiniosissimi homines; A II, 143. 

Opipare, yerlih: opipare a Pythio ad- 
paratum convivium; O II, 58. 


opitulor, yeifen, beiftehen, abheffen: I. algs: 
qui ... arg in re vel quaerenda vel au- 
genda; O II, 56 (55). 
pe losophia: opituletur (philosophia); fr V, 98. 
. alicul: ut quisque maxume opis indigeat, 
ita ei potissimum opitulari; O I, 49. 
diserimini, periculo: periculum diserimen- 
” Tr cui subvenire opitularique possit; 


rei publicae: non .. potestas est ex tempore, 
aut cum velis, opitulandi rei publicae; R I, 10. 


oportet, nötig, zwedmäßig, erfpriehlich fein, 
fi gebühren: I. abfolnt: quam ob rem ita opor- 
teret; A II, 28. non ea nota iudicabis, qua dicis 
oportere; A II, 84. alte .. et, ut oportet, a ca- 
pite .. repetis, quod quaerimus; L I, 18. existi- 
mo Panaetium ... hoc ipsum sensisse, quod dixe- 
7 „solere* modo, non etiam „oportere*; O III, 


II. mit Ergänzung: 1. Conjunctiv: tibi aut 
eoncedendum est ita esse ... aut memoriam mihi 
remittas oportet; A II, 106. me .. ipsum ames 
oportet, non mes; F II, 85. nec .. ullum probe- 
tur oportet summum bonum, quod virtute carent; 
FI, 2. sint .. oportet, si miseri sunt; TI, 12. 
tu .. nova aliqua conquiras oportet; T V, 13. 
utatur .. suis bonis oportet et fruatur, qui beatus 
futurus est; N 1, 103. si hoc fieri potuisse dicis, 
docseas oportet, quo modo; N Il, 12. dicamus 
. oportet contra illos etiam; N III, 53. animum 
... relaxes oportet; R I, 14. hic tu, Africane, 
ostendas oportebit patriae lumen animi, ingenir 
eonsiliique tui; R „, 12. dietator rem publicam 
constituas oportet; R VI, 12. suis te oportet in- 
lecebris ipsa virtus trahat ad verum decus; R VI, 
25. accedat huc suaritas jean oportet sermo- 
num atque morum; Lae 66. quae ex eo peccata 
nascantur ||nascuntur |, aequalia sint oportet; 
P 20. animus oportet tuus se iudicet divitem, 
non hominum sermo; P 43. omnia .. genera 
animalium (caelum) complexu non tenebit; teneat 
autem oportebit; Ti 41. 

2. Infinitiv (pass.: f. 3, a): qua (nota) ad- 
sentiri dieitis oportere; A II, 71. qui dixisset 
ita amare oportere, ut si aliquando esset osurus; 
Lae 59. laudo id quidem, etei nihil nimis oportet 
confidere; TI,78. quorum nihil | opor- 
teret || exquisitis rationibus confirmare; FI, 30. 
iure exulantem consolari non oportet; T V, 107. 
inter omnis .. (philosophos) convenire oportet 
commotiones ... esse vitiosas; T IV, 61. arbitrum 
illum adegit, QUIDQUID SIBlL DARE FACERE OPOR- 


105* 


oportet 


TERET EX FIDE BONA; OÖ II, 66. cum iudicaris 
liudicaveris ||, diligere oportet, non, cum dile- 
xzeris iudicare; Lae 85. argumentis et rationibus 
oportet, quare getme ita sit, docere, non even- 
tis; DU, 27. dolere: f. II. Lae 90. non solum 
ex malis eligere minima oportere, sed etiam ex- 
cerpere ex his ipsis, si quid inesset boni; O III, 
3. nec mediocre telum res gerendas existi- 
mare oportet benivolentiam civium; Lae 61, 
facere: f, dare. oportere, rectum esse, ad oflicium 
pertinere ferre illud aegre, quod aceiderit; T TUI, 
61 (62). gaudere: f. III. Lae 90. oportet et ea 
.. in promptu habere ... et esse armaton; A 
1I, 46. interesse oportet, ut inter rectum et 
pravum, sic inter verum et falsum; A II, 33. 
quod in elementis dialectici docent, quo modo 
iudicare oporteat; A Il, 143. j. diligere. mala 
meminisse non oportere; F II, 104. petere: f. 
8, a. Fa 46. adhibent modum quendam, quem 
ultra progredi non oporteat; T IV, 38. stare 
etiam oportet in eo, quod sit [jest] iudicatum; 
F 1, 47. in qua opinione illud insit, ut aegritu- 
dinem suscipere oporteat; T IH, 74. videre 
oportet, .. quid tibi concedatur; N III, 21. 

3. acons ce. infin.: a. vollftänbiger Smfinitiv: 
nihil oportere neque profiteri neque adfirmare 
quemquam; A I, 45. quasi vero clarorum virorum 
aut tacitos congressus esse oporteat aut ludicros 
sermones! A II, 6. ad es, contra dicerentur, 
dici oportere putabant; I, 17. illud .., 
quod morvet, prius oportet videri eique credi; A 
Il, 25. quoniam .. docere .. vellent, quae visa 
accipi oporteret, |let || quae repudiari; A II, 29. 
prius vportet vos || potestis || totius eorum ratio- 
nis quasi fundamenta cognoscere; A II, 40. veri 
inveniundi causa contra ommia dici oportere et 
pro omnibus; A II, 60. sublato .. iudicio illo, 
quo oportet agnosci; A II, 84. contra posteriorem 
(divisionem) nmihil diei oportere; A II, 99. videri 
oportet |joportere ||, in quo sit etiam adsensus ; 
A 1, 108. ut ad id (extremum et ultimum bono- 
rum) omnia referri oporteat, ipsum autem nusquam; 
FI1, 29. ali ... non existimant oportere nimium 
nos causae confidere; FI, 31. sensit .. (Epicurus) 
in omni disputatione id fieri oportere; Fin 4. 
qui erebro dicat cn Jah oportere exprimi, quae 
vis subiecta sit vocibus; F II, 6. quo (Hierony- 
mus) putet omnia referri oportere; F I, 8 non 
oportet timidum aut imbecillo animo fingi non 
bonum illum virum; F Il, 58. id oportere to- 
tum poni in potestate sapientis; F II, 86. hanc 
totam copiam iam Lucullo nostro notam esse 
oportebit; F III, 8. hanc eorum .. sententiam 
sequi nos censes oportere? F III, 12. puto con- 
cedi nobis oportere, ut Graeco verbo utamur; F 
II, 15. neque ullum dilectum adhiberi oporteret; 
F III, 50. ut oportent hominem ab homine ... 
non alienum videri; F Ill, 63. id et fit ab illis 
(antiquis) et, quem ad modum fieri oporteat, tra- 
ditur; F IV, & nec misericordem iudicem esse 
oportere? F IV, 22. ut nos, quales oportet esse, 
servemus; F IV, 25. nos .. oportet.... haec di- 
ligere; F IV, 25. ut dialectiei ne rationem qui- 


dem reddi putent oportere; F IV, 55. si de re 
disceptari oportet; F IV, 60. id... aptum et 
accommodatum nuturae esse oportere; V, 17. 


aliter homines, aliter philosophos loqui putas 
ara FV, 89, a facere nos oportet? F 

‚9. animum tibi tuum notum esse oportere; 
TI, 70. re succumbere non oportebat verbis 
gloriantem; TI, 30. »qui alteri exitium parat, 
eum scire oportet sibi paratam || paratum || pe- 
stem ut participet parem«; T II, 39. hos admo- 
nitu oportebit ut bonos milites revocatos digni- 
tatem tueri; T I], 48. utis, qui doleat, oportere 


836 


oportet 


opinetur se dolere; T III, 25. »omnis.... meditari 
secum oportet, quo paoto adversam serumnam 
ferant«; 7 If, 30. revocari .. oportere a maerore 
ad cogitationem bonorum; T III, 46, nihil opor- 
tere inopinatum videri; T III, 55. hbsec omnia 
faciunt opinantes ita fieri oportere; T II, 68. 
omnis bonos interitu suorum quam gravissime 
maerere oportere; T III, 63. illum (maerentem) 
..., quod se ita putet oportere facere, maerere; 
T II, 79. cum id decreverimus ita fieri oportere; 
T II, 82. quod aiunt nimia resecari oportere, 
naturalia relinqui; T IV, 57. hominem aegre ferre 
nihil oportere; T IV, 59. ea, quae acciderint, 
ferri et ous n 3 "ggg TIV, scire .. nos 
oportet ..; ‚82. rem opinor spectari opor- 
tere, non verba; T V, 32. qui (Plato) ..., quid 
sit omnino deus, anquiri oportere non censeat; N 
I, 30, formam dei quaeri non oportere; N I, 31. 
Epieureum te esse oportere; N I, 66. quoniam 
sit natura mortalis, inmortalem etiam esse opor- 
tere; N I, 109. hominem ... pluris esse quam 
mundum omnem oporteret; N II, 32. solem quo- 
que animantem esse oportet; N li, 41. vota sus- 
eipi dicitis oportere; N III, 93. isti providentiae 
divinae materiam praesto esse oportuit; N fr 2, 
quarım .. rerum eventa is arbitror quam 
causas quaeri oportere; D I, 12, Sisenna ... in- 
solenter ... disputat somniis credi non oportere; 
D I, 99. ut intellegeremus, quid esset eventurum, 
aperte declarari oportebat; dm 55. quam (ratio- 
nem mathematicorum) istis (Chaldaeis) notam esse 
oportebat; D II, 91. {Chrysippus) docet Chaldasos, 
quo pacto 608 exponere percepta oporteat; Fa 15. 
hoc modo hanc causam disceptari oportet, non 
ab atomis errantibus petere praesidium; Fa 46. 
negant oportere indomiti populi vitio genus hoc 
totum liberi populi repudiari; R I, 49. virtutem 
et sapientiam regalem, non progeniem quaeri opor- 
tere; R II, 24. guoniam vitiorum emendatricem 
legem esse oportet; L I, 58. intellegi sic oportet, 
.. hoc... vim babere ..; L II, 9. neminem esse 
oportere tam stulte adrogantem, ut ..; L II, 16. - 
hoc oportet intellegi ..; L II, 24. homines exi- 
stimare oportere omnia .. deorum esse plona; L 
II, 26. oportet .. eum, qui paret, sperare se ali- 
quo tempore imperaturum; L III, 5. concedi sibi 
oportere, quod iis ... liceret; L II, 30, quam- 
quam te ... abundare oportet praeceptis institu- 
tisque philosophiae; O ], 1. causas omnino sub- 
esse .. oportet ensdem; O I, 38. nibil hominem, 
nisi quod honestum ... sit, aut admirari aut 
optare aut expetere oportere; O I, 66. eam .. 
(corporis voluptatem) contemni et reici oportere; 
OÖ 1, 106. quae contemplantes expendere oporte- 
bit, quid quisque habeat sui; OI, 113. privatum 
.. oportet sequo et pari cum civibus iure vivere; 
O I, 124. nec quemguam hoc errore duci oportet, 
ut ..; O I, 148. iudicavit neque illis adimi nec 
iis non satis fieri, quorum illa fuerant, oportere; 
U, 81. quo modo ea discerni oporteret; O III, 
7. Diogeni (videtur) venditorem ... dicere vitia 
oportere; O III, 51. id (vitii) statuerunt.... prae- 
stari oportere; O III, 65. emptori damnum prae- 
stari oportere; OÖ III, 66. quod vitii venditor non 
dixisset sciens, id oportere praestari; O Ill, 67. 
UT INTER BONOS BENE AGIER OPORTET; OÖ II, 70. 
quid quemque cuique praestare oporteret; O III, 70. 
ut mens conciperet fieri oportere; O IU, 107. ut 
nos longe prospicere oporteat futuros cAsus rei 
ublicae; Lae 40. quid in amicitia fieri oportet? 
si ibi eum legibus esse non oportebit; 
P 32. f, 2. habere. 
b. Barticip: totam .. rem Lucullo integram 
servatam oportuit; A II, 10. 
IH. mit Eubject: algqd: quae (senectus) eflice- 


oportet 


ret, ut id non liberet, quod non oporteret; © 42. 
quod contra oportebat, delicto dolere, correctione 
gaudere; Lae 90. quicquid non oportet, scelus 
esse, quicquid non licet, nefas putare debemus; P 
25. nec tam miserum est non adipisci, quod velis, 
quam adipisci velle, quod non oporteat; fr V, 39, 


Oportune, gelegen, bequem: facio: cum 
rg seit beatissimus, si id oportune facere 
en. " IU, 61. & te oportune facta mentio est; 

‚8. 


venio: mihi quoque videor .. venisse, ut dieis, 
oportune [| opportune ||; N I, 16. 


oportunitas, günftige Lage, Gelegenheit, 
richtiger Zeitpunkt, Vorteil: I, 1. est: quae sit uti- 
.. Gm oportunitas in homine membroram ; 

potest: f. II, 1. enumero, 

videntor: f II, 1. duco. 

2. sum: locum .. actionis oportunitatem tem- 
poris esse dicunt; O ], 142, 

II, 1. dico: f, habeo. 

duco: mihi .. videntur e locis quoque ipais ... 
divinationum oportunitates esse ductae; D I, 93 

enumero: enumerari .. non pussunt fuminum 
oportunitates; N Il, 132, 

facio: ut .. oportunitas illa, sic haec ... non 
fiunt temporis productione maiors; F II, 46. 
quem ad modum oportunitas || opp. || (sic enim 
appellemus zuxaigiaw ) non fit maior productione 
temporis; F III, 45. 

habeo: talis .. inter viros amicitia tantas opor- 
tunitates habet, quantas vix queo dicere; Las 22. 

omitto: omitto oportunitates habilitatesque 
reliqui corporis; L 1, 27. 

reperio: magnae etiam oportunitates ad cultum 
hominum atque abundantiam aliae aliis in locis 
reperiuntur; N I, 180. 

sequor: Numantism (maiores nostri) funditus 
sustulerunt; nollem Corintbum, sed credo aliquid 
ar oportunitatem || opp. || loci mazume; 


a sum: oportunitatis esse beate vivere; F III, 
3. utor: hac oportunitete anuli usus (Gyges) 
reginae stupram intulit; O III, 88. (Gyge 

4. dico de: deinceps de ordine rerum et de 
oportunitate temporum dicendum est; O I, 142. 

Il. providus: mundi... natura ... consultrix 
et Fehr utilitatum oportunitatumque omnium 
(» Zenone dieitur); N II, 58, 
IV, 1. consultrix: f. II, 

scientia: sic fit, ut modestia haec ... scientia 
sit oportunitatis idoneorum ad agendum tempo- 
rum; O I, 142, 

2. locus: urbi .. locum . 
tunitate delegit; R II, 5. 

V. finiri: quorum omne bonum convenientia 
atque oportunitate finitur; F III, 46. 

iudicari: non intellegunt valetudinis aestima- 
Bye iudicari, virtutis oportunitate; 


oeportunus, bequem, günftig, geeignet, 
paffend: algd: habent .. suum modum, quae opor- 
tuna dieuntur; F Il, 45. 

divitiae, al.: ceterase res, quae SupobunEer, 
oportunae sunt singulae rebus fere singulis, divi- 
tise, ut utare, opes, ut colare, honores, ut laudere, 
Perg ut gaudeas, valitudo, ut dolore careas; 


.. ineredibili opor- 


facultas: dabant .. has ferise tibi oportu- 
nam 1 opp- | sane facultatem ad explicandas tuas 
litteras; R I, 14. 


837 


oppono 


situs: non esse oportunissimos situs maritimos 
urbibus eis, quae .; RII, 

tempus: tempus .. actionis oportunum Gracce 
evneıpia, Latine appellatur occasio; O I, 142. 


oppeto, entgegengehen: mortem: f. mors, 
II, 1. oppeto (8 ©t.) ©. 585, a. 

pestem: »prius quam oppeto mulamı pestem 
mandatam hostili manu«e; T I, 38, 


oppido, fehr, gar: eorum definitiones pau- 
lum oppido inter se differunt et tamen codem 
spectant; F IIL, 33. 


oppidum, Stadt: I, 1. corruunt: tantos 
terrae motus ... factos esse, ut multa oppida 
conruerint; D I, 78, 

2. sum: mundum hunc omnem oppidum esso 
nostrum; F IV, 7. 

I, 1. amitto: qui (Salinator) amisso oppido 
fugerat in arcem # fuerat in arce 1; C 11. 

appello: eius modi coniunctionem tectorum 
oppidum vel urbem appellaverunt delubris distin- 
ctam spatiisque communibus; R I, 41. 

2. exeo ex: prius quam plaustrum ex oppido 
exiret; D I, 57. 

pergo in: in oppidum ad Pomponium perrexi- 
mus omnes; F V, 96. 

respicio ad: noctu ad oppidum ir 
flagrantis onerarias ... videbatis; D I, 69. 

1. longe ab: cum .. illam (sacerdotem 
curru vehi ius esset satis longe ab oppido ad 
ge 1, 113. a 

. sinus: portus usque in sinus oppidi et a 
urbis crepidines Infusi; R II, 48. r 

situs: ut, quae numquam vidimus, ea tamen 
informata habeamus, oppidorum situs, hominum 
figuras; D II, 138. 

species: num aut vetus gloria civitatis aut 
species praeclara oppidi ... rem publicam efficie- 
bat? R III, 44. 

V. ante: (Sulla) ante oppidum Nolan florentis- 
zum | fortissuma | Samnitium castra cepit; DI, 
72. 


N .. ex oppidis publice gratulabantur; 
I, 86, 

in: in eo .. oppido ita graviter aegrum Eude- 
mu fuisse, ut omnes mediei difiiderent; D I, 53. 


oppleo, erfüllen, anfülen: Aegyptum: 
cum tota aestate obrutam oppletamque (Aegyptum 
Nilus) tenuit, tum recedit; N II 180. 

aures: hoc sonitu oppletae aures hominum ob- 
surduerunt; R VI, 19, 

Graeciam: vetus hasc opinio Graeciam opple- 
vit |cum ... opplerisset |; N II, 68. 

porticus; »Aesculapi liberorum saucii opplent 
porticus«; T IL, 38. 


OPPPONO, entgegenftellen, ausfegen, einjegen, 
geltend maden: algm: Leonidas ... se in Ther- 
mopylis trecentosque eos ... opposmuit hostibus; 
F r 97. sit buio oppositus alter; R II, Sl. 

alqd: introducebat etiam Carneades, non quo 
probaret, sed ut opponeret Stoicis, summum 
num esse ..; A II, 131. quae si opposita sunt 
ambitiosis, ut sunt fere, non reprehendo; L III, 39. 

suctoritatem: nisi tu opposuisses non mino- 
rem tuam (auctoritatem); A Ir 64. 

aves: ut ..., si est calor a sole, (aves) se op- 
ponant; N II, 129. 

bonum: quod (summum bonum) is (Carneades) 
non tam, ut probaret, protulit, quam ut Stoicis 
... opponeret; F II, 42. 

CAusam: muri cAusam opposuit, speciem hone- 
statis nec probabilem nec sane idoneam; O IH, 41. 


Oppono 


constantiam: . aegritudini nulla con- 
stantia opponitur; T IV, 14, ® 

dedecus: ne... dolorem summum malum dice- 
Ei: zeig dedecore sententia depellerere; 


ephoros: nec ephori Lacedaemone sine causa 
a Ferdi oppositi regibus nec apud nos con- 
sulibus tribuni; L II, 16. 

formidinem: turpis .. ab his formido mortis 
fortibus viris opponitur; R I, 4, 

impedimentum, labores: his rationibus .. 
opponuntur ab iis, qui contra disputant, primum 
labores, ... leve sane inpedimentum vigilanti et 
industrio; RB ], 4. 

lunam: (luna) subiecte atque opposita soli ra- 
dios eius et lumen obscurat; N II, 103. quando 
..., luna subiecta atque opposita soli nostris ocu- 
lis eius Jumen obscuret; d IL, 17, 

moles: adde ... moles oppositas fAuctibus, 
portas manu factos; O II, 14. 

offensionee: his .. ei mgeiie item op- 
positae contrariae offensiones (ex perturbationibus 
conficiuntur); T IV, 28. 

procuratorem: sit .. oppositus .. bonus ... 
quasi tutor et procurator rei publicae; R II, 51. 

speciem: f. cAusam, 

timores: cui (duci) quia es sunt oppositi 
timores, dantur imperia; R I, 68, 

tribunos: non oppositis tribunis pl.; R II, 62, 
f. ephoros. 

tutorem: f. procuratorem. 

vitium: omni virtati vitium Contrario nomine 
opponitur; F II, 40. 

urbes: quod essent urbes maritimas non solum 
multis periculis oppositae, sed etiam caecis; 

‚5 


Oppositußs, Lorftchen: erat .. tum hace 
nova et ignota ratio, solem lunae oppositu solere 
deficere; R I, 25. 


oPpressio, Unterdrüdung: earum .. (le- 
gum, libertatis) oppressionem taetram et detesta- 
bilem gloriosam putat; O III, 83. 


OPprimo, erbrüden, nieberbrüden, nieder- 
werfen, unterbrüden, bewältigen, überfallen, über 
rafchen: I. abfolnt: 1. unperjönlid: vi opprimi 
in bona causa est melius quam malae cedere; 
L II, 34. 

2. onera: ut onera contentis corporibus facilius 
feruntur, remissis opprimunt; T I, 54. 

ulcus: »retinete, tenete! opprimit ulcus«; T II, 


II. mit Object: algm: non .. proferremus vino 
aut somno oppressos aut mente captos tam ab- 
surde, ut..; A II, 53. illud vehementer repugnat, 
eundem beatum esse et multis malis oppressum; 
F V, 77. ‘quo aut oppressus iacens aut, ne Op- 
primare, mente vix constes; T IV, 39. qui .. 
toto corpore opprimi possit doloribus averrumis 
tum, cum mäxime conira fortunam glorietur; T 
V,26. qui... ipsi saepe a male (calliditate) uten- 
tibus opprimuntur; N II, 75. cur.. duo Seipio- 
nes, fortissimos et optimos viros, in Hispania 
Poenus oppressit? N IL, 80. ruina .. (Deiotarus) 
oppressus esset; D II, 20. si .. homo ille Tages 
fuit, quonam modo potuit terra oppressus vivere? 

I, 51. morietur noctu in cubıculo auo vi op- 
pressus Scipio; Fa 18. cum crudelitate unius op- 

ressi essent universi; R III, 43. ut opprimeret 

. Popilium; L II, 36. qui vi oppressos imperio 
coörcent; O 11, 24. quotiens illum (C. Galum) lux 
noctu aliquid describere ingressum, quotiens nox 
oppressit, cum mane coepisset! C 49. 


BL... RE 


ops 


amicitias: danda opera est, ... ut extinctae 
potius amicitiae quam oppressae || esse |] videan- 
tur; Lae 78, 

animos: superstitio fusa per gentis oppressit 
omniam fere animos; D II, 148. 

bellum: quod (bellum) paucis post mensibus 
exortum paucioribus a te est diebus oppressum; 
D I, 105 6 b is eivib 

eives: quamvis is ... ab oppressis civibus 
rens nominetur; O III, 88, ci 

civitatem: qua pulchritudine urbem, quibus 
autem opibus praeditam (Dionysius) servitute op- 
pressam tenuit civitatem! T V, 57. quem (tyran- 
num) armis a a eivitas; O U, 23. 

corpus: (nt sit) omnibus oppressum corpus et 
Fehde dei doloribus; T V, 2 = 

dolorem: eum (dolorem) opprimi dico patien- 
tis; TIL 88. 
& ” aa quo (insigni veri) obscuro et oppresso; 


labem: quom animus ... voluptatem .. sicut 
labem aliquam dedecoris oppresserit; L I, 60. 

litteras: litterae neque expressae neque op- 
pressae; O I, 188. 

Longam Albam: oppressisse Longam Albam, 
validam urbem et potentem temporibus illis, ... 
fertur; RB II, 4, 

orationem: quae iam oratio non a philosopho 
aliquo, sed a censore opprimenda est; F I, 30. 

populum: cur... regem appellem ... hominem 
... populo oppresso dominantem? R I, 50. quam 
{(legem) populus liber numquam desideravit, idem 
oppressus dominatu ac potentia principum Bagita- 
vit; L III, 34. qui (rex) exereitu populi Romani 
populum ipsum Romanum oppressisset; O III, 84. 

sapientem: hoc tu .. censes sapienti accidere 
y 2 aegritudine opprimatur, id est miseria? 


tyrannum: quem (tyrannum) si optimates op- 

presserunt; R I, 65. quos (tyrannos) si beni op- 
resserunt; R I, 68. cum .. tyrannum Nieoclem 
mproviso oppressisset; O II, el 

viroe: [. algm; N III, 80. 

vim: tantum cibi et potionis adhibendum, ut 
reficiantur vires, non reger C 36. adule- 
scentes mihi mori sic videntur, ut cum aquae mul- 
titudine flammae vis opprimitur; C 71. 

voluptatem: f. labem. 

urbem: f. civitatem; T V, 57. Longam Alban. 


opprobrium, Zorurf, Sande: op- 
robrio fuisse adulescentibus, si amatores non ha- 
erent; R IV, 8. 


oppugnatio, Befürmung, Belagerung: 
tantus .. imperator ... fuit proeliis, oppugnatio- 
nibus, navalibus pugnis; A II; 3. 


OPpPUgnDo, beitärmen, belagern: Syracu- 
sas: cum (Hamilcar) oppugnaret Syracusas; D I, 50. 

urbem: ad quam tu as) oppugnandam nunc 
venis paene miles; R VI, 11. 


OPS, NRaft, Bermögen, Reihtum, Einfluß, Hülfe, 
Beiftand: I. Subjeet: astat: hie (Priamus) si ... 
occidisset »astante ope barbaric«; TI, 85. »o 
Priami domus! ... vidi ego te astante ope bar- 
barica«; T IU, 44 

coeperunt: hoo errore vrulgi cum rem publi- 
.. m paucoram, non virtutes tenere coeperunt; 


conveniunt: opes vel fortunae vel ingenii 
liberalitati magis conveniunt; F I, 52. 

corruunt: qua (plaga) ... Lacedaemoniorum 
opes corruerunt; O I, 84. 





ops 


est, sunt: quibus .. nibil est in ipsis opis ad 
bene beateque vivendum; C 4. — divitise, nomen, 
opes vacuae consilio et vivendi atque aliis im- 
perandi modo dedecoris plenae sunt; R I, 51. 
non poterunt (opes) utiles esse cum infamia; O 
111, 87. divitiae (oportunae sunt), ut utare, opes, 
ut colare; Lae numquam hercule ego neque 
pecunias istorum neque tecta magnifica neque 
opes ... in bonis rebus ... esse duxi; P 6. [. II, 
l. exaggero. 

excludunt: multorum opes praepotentium ex- 
eludunt amicitias fideles; Lae 54. 

obsistunt: multorum .. odiis nullas opes posse 
obsistere, si antea fuit ignotum, nuper est cogni- 
tum; O II, 238. 

pertinent: ut divitias, ut opes, ut gloriam 
(putant pertinere ...); A I, 21, 

possunt: f. obsistunt. sunt; O III, 87. 

tenent: f. coeperunt. 

videntur: f. II, 1. exaggero. 

I. nach Verben: 1. amoveo: »ad divos ad- 
eunto caste, pietatem adhibento, opes amovento«; 
L Il, 19. quod .. (lex) pietetem adhiberi, opes 
amoveri iubet; L II, 25. 

antepono: quae regna, quas opes studiis eorum 
et delectationibus antepones? T V, 66. ubi eos 
inveniemus, qui ... imperia, potestates, opes ami- 
citiae non anteponant? Lae 68. 

augeo:. augeo, Il. opes (7 &t.)®.1I, ©. 282, a. 

commemoro: cum ... commemoraret ... opes 
Il [opes ||, maiestatem dominatus, rerum abundan- 
tiam; ? 

confero: ut... omnes ad eum (improbum) ... 
opes, omnes undique copiae conferantur; R Il, 27 

consector: neque (fortis civis) opes aut po- 
tentiam consectabitur; O I, 86. 

: ee ut opes quam maxumas Consequan- 
ur; ’ 


eontemno: inducant animum illa, quorum 
splendore Zar vires, ... honores, opes con- 
temnere; T V, 30. 


despicio: ut ... animi excellentia ... multo 
magis in his ipsis (opibus utilitatibusque) despi- 
ciendis eluceat; O 1, 17. 

dico: quid .. interest, divitias, opes, valetudi- 
nem bona dicas anne praeposita? F IV, 23. 

do: da divitias, honores, imperia, opes, gloriam; 

‚4. 

efficio: quid ... efieitur ...? divitiae, potesta- 
tes, opes, honores; R III, 24. 

exaggero: exaggeratis .. regiis opibus, quae 
SERIEN sernpiternae fore, quid adiangit? T III, 

expeto: sin ipsae opes etuntur quoquo 
iso O III, 87. R uf; a 

fero: f. fero, III. opem (7 ©&t.) ©. 42, a. 

firmo: ut ea (iustitia) etiam latronum opes fir- 
met atque augent; O II, 40. 

frango: quo facto frangi Lacedaemoniorum 
opes necesse esset; O III, 49, 

guberno: honores, divitine, opes eaque, quae 
sunt his contraria, in casu sita temporibus guber- 
nantur; O I, 115. 

habeo: f. habeo, Ill. opes (5 &t.) ©. 127, b. 

imploro: ut... ille aeger ingravescente morbo 
unius opem inplorat; R I, 68. 

metuo: cuius opes metuunt; O II, 21. 

munio: subagreste consilium, sed ad muniendas 
opes regni sc populi sui magni hominis ... secu- 
tus est; R II, 12. 

numero: in bonis numerabis 
nores, opes; F V, 81. 

peto: a te opem petimus; T V, 5. Re 

requiro: non ex liberis populis reges requiri 
aut potestatem atque opes optimatium; R I, 48. 


... divitias, ho- 





ar... 0 


ops 


teneo: nec aptius est quicquam ad opes tuen- 
das ac tenendas; O II, 23. 

tollo: cum (Kpicurus) || cum in || dis inmor- 
talibus et opem et gratiam sustulit; N I, 121. 

tueor: f. teneo. 

2. egeo: »ex opibus summis opis egens, Hector, 
tuae«; T III, 44. 

indigeo: ut quisque maxume opis indigeat, ita 
ei potissimum opitulari; O I, 49. 

3. studeo: frustra se aut pecunise studuisse ... 
aut opibus aut gloriae; F I, 60. 

4. labor: »ut scias, quanto e loco, quantis 
opibus, quibus de rebus lapsa fortuna oceidat 
| accidat |“; T II, 44 
- Sr r: cuius .. potius opibus utamur quam tuis? 

Br 

5. conduco ad: ad opes, ad potentiam .. 
eonducat id necne; O I, 9. 

facio contra: ut nos ... adulescentes contra 
L. Sullae dominantis opes pro Sex. Roscio Amerino 
fecimus; O II, 51. 

pertineo ad: quae (ofliciorum genera) pertinent 
... ad opes, ad copias; O II, 1. quarum (ratio- 
num) ... duse ad commoda vitae, copias, opes, 
facultates (pertinerent); O II, 9. 

specto ad: in iis pecuniae cupiditas spectat 
ad opes; O 1, 25. 

valeo ad: quod ... ad opes et potentiam valet 
plurimum; O II, 24. 

II. nach Ubdjeetiven: 1. contrarius: j. IL, 1. 
guberno. 

2. praeditus: (Dionysius) quibus . . opibus 
SER servitute oppressam tenuit eivitatem ! 

‚97. 

IV, nad Snbftantiven: alqd: nec tantum Kar- 
thago habuisset opum sescentos fere annos sine 
consiliis et disciplina; R I, fr 3. f. I. est. 

benignitas: erat in eo ... summa in omnis 
cirvis opis, auxilii ... benignitas; R II, 35. 

cupiditates: hine opum nimiarum, zemze 

non ferendae ... existunt cupiditates; III, 36. 

pretium: seui nemo civis neque hostis quivit 

gr ge reddere par || operae, opis | pretium«; 
r 7, 

vis: »Croesus Halyn penetrans magnam perver- 
tet opum vime; D II, 115. 

V. Umftand: 1. circumveniri: qui potentis 
alicuius opibus circumveniri urguerique || urgeri- 
que] videatur; O II, 51. 

coörceri: quibus (temporibus iuventus) ita 
prolapsa est, ut omnium opibus refrenanda atque 
coörcenda sit; D II, 4. 

demergi: quamvis .. 
cuius opibus; O II, 24. 

elaborare: omnibus opibus viribus |} [viribus], 
atque viribus ||, ut nosmet ipsi nobis mederi pos- 
simus, elaborandum est; T II, 6 

fieri: inde illa actio: OPE CONSILIOQUE TUO 
FURTUM AIO FACTUM ESSE; N III, 74. 

firmus: ut (civium vita) opibus firma, copiis 
locuples ... sit; R V, 8. 

florere: cum (M. Crassus) maxumis opibus 
fortunisque florebat; D II, 22. 

obtinere: non ınetuet .., sive celare peu 
|| potuerit ||, sive opibus magnis, quioquid fecerit 
obtinere; F II, 71. i 

posse: cum plurimum copiis, facultatibus, opi- 
bus possint; Lae 55. 

refrenari: f, ooörceri. . 

repugnare: his perturbationibus ... ommibus 
viribus atque opibus repugnandum est; T III, 25. 

valere: qui valent opibus; F IIl, 66. per ho- 
spites apud externos populos valere opibus et 
gratis; OÖ II, 64. 

urgueri: f. circumveniri. 


sint demersae leges ali- 


ops 





zum Saß: ut li, qui pre et copiis mazime- 
que virtute ... minime alterius indigeant |] indi- 
gent ||, liberalissimi sint; Lae 51. 

2. ex: f. II, 2. egeo. 

propter: cum .. certi propter divitias aut 
enus aut aliquas o rem publicam tenent, est 
actio; R III, 23. tibi propter opes ||opis || et 
copias et dignitatem tuam tolerabiliorem senectu- 
tem videri; © 8. 

sine: sine hominum opibus et studiis neutram 
in partem efhici possunt; O II, 20. 


optabilis, mwünjdenswert: algd: quae ho- 
nesta et reota sint, ipsa esse optabilia per sese; F 
11, 99. optabile esset maxima in ||in mar. |} volu- 
ptate ... dies noctesque versari; F II, 114. quod 
bonum sit, id esse optabile, quod optabile, id 
expetendum; F IV, 50, si supremus ille dies non 
extinctionem, sed commutationem adfert loci, quid 
optabilius? T I, 117, quae ut concurrant omnia, 
optabile est; N I, 45. quid .. est... optabilius 
sapientia? O II, 5. extingui homini suo tempore 
optabile est; C 85. 

bonum: quo bono nullum optabilius, nullam 


praestantius .. datum est mortalium generi deo- 
rum concessu; Ti 52. 
fortuna: gui (Laco) ... „non sane optabilis 


ista quidem*, inquit, „rudentibus apta fortuna*; 
.genus: omnino .. genus hoc voluptatum opta- 
bile esse, si non obsit; T V, 94. 

iustitia: ne iustitiam quidem recte quis dixe- 
rit per se ipsam optabilem; F I, 58. 

mortes: sunt multi, quibus videmus optabilia 
mortes fuiese cum gloris; T I, 116. 

vita: Stoicis non videtur optabilior ... beata 
vita, ei ..; F IU, 46. illi antiqui non tam acute 
optabiliorem illam vitam putant, praestantiorem, 
beatiorem; F IV, 68. eius optabikorem fore vi- 
tam melioremqus et magis expetendam quam illius; 
F IV, 62. 

voluptas: voluptatem non optabiliorem diu- 
turnitas facit? F h, 88. 


optatio, Bunfh: eui (Theseo) cunı tres 
optationes Neptunus dedisset; O III, 9. 


optatum, Bunjd: 1. est: ex tribus .. 
optatis, ut scribitur, hoc erat terlium; O I, 32. 

I. impetro: quo optato impetrato Theseus in 
maxumis fuit luctibus; O IH, 94. 

Il. ex: |. L 

in: qui (deus) numquam nobis occurrit neque 
in .- us neque in optatis neque in votis; N 
I, 36. 

optempero, optero |. obt— 


optimas (optumas), vornehm, ariftofratifch, 
Ariftofrat, Patriot: A. bei Subftantip: genus: 
quae (res publica) ex tribus generibus illis, regali 
et optumati et populari, confusa modice; RII,41, 

B. allein: I adrogant: qui (optimates) non 
populi concessu, sed suis comitiis hoc sibi nomen 
adrogaverunt; R I, 50. 

adsunt: adsunt optimates, qui se melius hoc 
idem facere profteantur plusque fore dicant in 
pluribus consilii quam in uno; R 1, 55. 

alunt: in Hyrcania zen publicos alit canes, 
optumstes domesticos; T I, 108. 

capiunt: ita caritate nos capiunt reges, con- 
silio optimates, libertate populi, ut ..; R I, 55. 

dicunt, faciunt: [. adsunt. 

opprimunt: quem (tyrannum) si optimates 
oppresserunt, quod ferme evenit; R I, 65 


optio 





possident: inter infirmitatem unius temerita- 
temque multorum medium optimates possederunt 
locum; R I, 52. 

praestant: illud .. non adsentior tibi, prae- 
stare regi optimates; R III, 47. 

profitentur: f, adsunt. 

tuentur: quibus (optimatibus) rem publicam 
beatissimos esse populos necesse est; 

U, 1. appello: cum optumates | optumatis || 
rg nihil potest videri praestabilius; R 

extermino: ut et tyranni existerent et optu- 
mates exterminarentur; O II, 80. 

fero: optimatis .. quis farat, qui ..? RI, 50. 

nomino: quibus (optimatibus) ipse rex tantum 
tribuisset, ut eos patres vellet nominari patrici- 
osque eorum liberos; R II, 22, 

voco: est factio, sed vocantur illi optimates; 
R u, 28, 

2. tribuo: f. 1 nomino. 

servio: hac (libertate) omnes carere, sive regi 
sive optimatibus serviant; R I, 52. 

3. consto ex: qui (senatus) constabat ex opti- 
matibus; R II, 28. 

exsisto ex: ut existat ex rege dominus, ex 
en factio, ex populo turba et confusio; 

II. notus: »creatio magistratuum, iudicia po- 
puli, iussa vetita quom suffragio cosciscentur, 
optumatibus nota, plebi libera sunto«; L III, 10, 
quae en) iubeo nota esse optimatibus, po- 
pulo libera; L III, 38. »optimatibus (suffragia) 
nota, plebi libera sunto«; L III, 38. 

IV, arbitrium: cum .. (omnium summa rerum) 
est penes delectos, tum illa civitas optimatium 
arbitrio regi dicitur; R I, 42. 

auctoritas: continet .. rem publicam consilio 
et aurtoritate optimatium semper populum indi- 
gere; LII,30. quis.. non sentit omnem auctori- 
un. a tabellariam legem abstulisse? 

‚34. 


consilium: f. auctoritas, L II, 30. 

dominatus: in optimatium dominatu vix par- 
ticeps libertatis potest esse multitudo; R I, 43. 

gravitas: ista potestate nata gravitas opti- 
matium cecidit; L III, 17. 

liberi: |, II, 1. nomino: 

numerus: qui + numero [|numeros || optu- 
matum et principum optulit |] optudit || is voci- 
bus; R VI, 2. 

opes, potestas: non ex liberis populis reges 
aut potestatem atque opes optimatium ; 


principes: nomen illi principes optimatium 
mordicus tenent, re autem carent [eo nomine]; R 

sanguis: si quando ... 
sanguinem gustavit; R I, 

status: eadem (factio) oritur etiam ex illo 
praeclaro statu; R I, 68. 

2üde: deterrimus et ex hac vel oplimatium vel 
factiosa tyrannica illa vel regia vel etiam persaepe 
popularis; R I, 45. 


optineo |. obt— 


optio, Wahl, Belichen: I. est: si optio esset, 
eligendam Metelli (vitaın), Reguli reiciendam; F 
V, 88. hodie, utro (studio) frui malis, optio eit 
tua; Fa 8, 

II, do: si optio naturae nostrae detur; A II, 19. 

solvo: libero tempore, cum soluta nobis est 
eligendi optio; F I, 38. 


zum ... optimatium 





FRE Fb Ah, WOTUDCANIUm Opkäre S0l1ko8, UL 
+. peraunderetur; C 49. necesse erit cupere et 
optare, ut quam snepissime peccet amicus; Lae 59. 
maxume quidem optandum est, ut cum aequalibus 
Possis ... ad calcem ... pervenire; Laa 101. 

3. acc. ec. inf.: ego ... opto redargui me; N 

r 

UL algd: quid .. mibi potest esse optatius 
gbam cum Catone ... disputare? FIV, 44. quae 
sumenda quasque legenda aut optanda sunt; F 
IV, 46, illa non dico me expetere, sed legere, nec 
optare, ned sumere; F IV, 72. tantum abest, ut 
seribi contra nos nolimus, ut id etinm marime 
optemus; T Il, 4. quod ipsum sit optandum 
®; TII, 46. nihil a pbilosophin posse aut maius 
aut utilius optari quam haec; F IV, 82. quae 
talia sunt, ut optata magis quam inventa videan- 
= N I 19. quid optamus a deis inmortalibus? 

I, 122. cum (homines) taciti optent quid aut 
voreant; D I, 129. cum de tri unum est 
J esset | optandum; RTL, 23. | quamquam opta- 
simum est perpetuo fortunam quam florentissi- 
mam permanere; R fr 5]]. quod de Hippolyti 
iuteritu iratus optavit; O I, 32, nihit hominem, 
nisl quod honestum decorumgque sit, aut admirari 
Pi ea aut expetere oportere; O I, 66. Sol 

aöthonti Alio ... facturum se esse dixit, quic- 
quid optasset; O I, 94. quid (Scipio) non ade- 
plus est, quod homini fas esset optare? Lae 11. 
ben a, guae finguntur aut optantur, »pectare de- 

mus: Las 12, am fhamaı nihjil annarat. nihil 


opulentlos nomınes eb Coplosoa „.. Cut Oopumos 
ll a HM (Apoll b 
pepuli: id videtur 0)... omnibus opu- 
lentis populis yemsäizinsn O t. 1. z 
rex: ex quo Sardanapalli, opulentissimi Syrise 
regis, error algnoscitur; T V, foı. cum illa sors 
edita est Josset|| opulentissumo regi Asiae; D 
U, 115. » rege opulento rir summus facile im- 
petravit, ut ..; O Il, 82. 
vita: quoniam ... studemus .. noatris consiliis 
et Jaboribus tutiorem et opulentiorem vitam ho- 
minum reddere; R I, 3. 
urbs: Suessam Pometiam, urbem opulentam rc- 
fertamque, cepit; R II, 44. 
B,I. quasrunt: ut ... magis amicitiarum 
rassidia quaerant ... inopes quam opulenti; Iae 


I. defendo: si opulentum fortunatumque de- 
fenderis; O II, 70. 
puto: nec ulla deformior species est civitatin 
vu - in qua opulentissimi optimi putantar; 
51. 


opus, Bert, Arbeit, Kunfiwert, Geihäft, That, 
Müße: 1. abfolnt: 1. delectant: quos Corinthin 
opera ... nimio opere delectant; P 36. 

effieiunb:; f. II, 1. admiror. 

eget: magnum opus est egetque exereitatione 
non parva; Las 17. 

est: quarum fartium) omne opus est in faciendo 
atque agendo; A II, 22. quod est munus, quod 





opus 


illum suo iudicıo ... maerere; T II, 79. haec 
ommnia ®sse opera providas sollertisque naturae; 
N I, 128. “4 si mures corroserint aliquid, guo- 
rum est opus hoc unum, monstrum putemus? h) II, 
59. haec sunt opera magni animi et excelsi; OI, 
81. . un Bu 

ohne Berb: m m opus et difficile, quis ne- 
= T II, 84. Tee . 

U. wach Berbex: 1]. absolvo: |. abselvo 
opus (3 ©.) ©. I, ©. %, b. 

admiror: num ... aut admiranda opera Phi- 
diae aut Piraeus ille magnificus rem publicam 
efüiciebat? R II, 44. 

cerno: magnitudinem animi (cognitio rerum 
caelestiuum affert) desrum opera et facta oernenti- 
bus; F IV, 11. 

coagmento: j. disselvo. 

eonsidero: ut .. pietores ... suum quisque 
opus » valgo considerari wult, ... sie ..; O I, 147. 

dico: textile ne operosius (dicato) quam mulie- 
ris opus menstruum; L Il, 45. 

dissolvo: cum integra mente cerlisque sensi- 
bus opus ipsa auum eadem, quae coagmentarit, 
natura dissolvit; C 72. 

dr geige f. effieio, ]U. opus (4 &.) ®. 1, &. 

facio: quid aut in natura ... aut in operibus 
manu factis tam compositem ... inveniri potest? 
F IH, 74. quibus (rnsticis) absentibus numguam 
fere ulla in agro maiora opera fiunt; C 24. 

fingo: un front est) in individuis corpusculis 
tam praeclara opera ... fingentibus? N I, 67. 

hrbeo: habeo opus magnum in manibus; A I, 
2. tu guod opus tandem magnum et egregium 
habes, ... ex quo esse deos suspicere? N I, 100. 
tamquam (Fibrenus) id habuerit operis ac muneris, 
" en nobis efliceret sedem disputandum; 

inchoo: quoniam operi inchoato, prope tamen 
absoluto tamquam fastigium inponimus; O III, 38. 

invenio: neque ullum sapientiae munus aut 
opus inveniretur; F III, 50, 

machinor: ad usum .. orationis incredibile 
est, ... quanta opera machinata natura sit; N II, 


149. 

molior: nulla o (deus) molitur; N I, 51. 

patro: »eas .. (ferias) in famulis operibus pa- 
tratis habento«; L II, 19. 

pono:\. Li.est;P 5. 

qusero: haec Graeci ... in singulos libros 
dispertiunt; opus enim quaerunt; T III, 81. 

refero: hoc .. ‘opus in acceptum ut referns, 
nihil postulo; P 5. 

relinquo: transiliunt omnia et duo nobis opera 
pro uno relinguunt; FIV,39, cum mihi sit unum 
opus hoc a parentibus maioribusque meis relictum, 
procuratio ... rei publicne; R I, 35. 

video: quae en videmus; N II, 76. 

2. impono: f. 1. inchoo, 
ans qui Corinthiis operibus abundant; 
libero: ne ille et deum opere magno liberat 
et me timore; A II, 121. 

perfungor: dum sumnus incelusi in his com- 
pagibus corporis, munere quodam necessitatis et 
grari opere perfungimur; C 77. 

4. agnosco ex: ut deum adgnoscis ex operi- 
bus en sic.; TI, 70. Er 
„ cesso in: neque (Leontinus Gorgias) umquam 
in suo studio atque opere cessavit; C 13. 

invenio inet 2. facio; F II, 74, 

suspicor ex: qui ex operibus magnificis atque 
praeclaris ... suspienti essent ..; N I, 100. j. 1. 
habeo; N I. 100. 


842 


opus 


Ne nbftantiven: algd: f. II, 1. habeo; 


apperatus: omnem totius operis dissignatio- 
a fi design. } atque apparatum (requiro); N 1, 


architectus: inesse ... moderatorem et tam- 
u BEE tanti operis tantique muneris; 


dissignatio: f. apparatus. 

effecter: f. I, 1. et; Ti 40, 

effeetus: ut pictura et fabrica ceteraeque 
artes habent quendam absoluti operis eflectum, 


ar N I, wi ii 
abriea: quibus .. oculis [animi] intueri po- 
ver vosker Plato fabricam em tanti operis? 


‚19. 
fabrieator: ille fabricator huius tanti operis 
utrum sit imitatus exemplar; Ti 6. 
functio: labor est functio quaedam vel animi 
vel corporis gravioris operis et muneris; T U, 35. 
inceptio: quod nulla fuerit novo consilio inito 
tam praeclari operis inceptio; A II, 119. 


merces: (Trophonius et Agamedes) pstiverunt 
nn non parvam .. operis et laboris sui; 
‚114. 


moderator: quin iis praesit ... modarmtor 
tanti operis et muneris; T 1, 70. f. architoctus. 

parene: j. I, 1. est; Ti 40. 

perfeetio: quas (ferias) conpositio anni con- 
ferre debet ad perfectionem operum rusticorum; 
L II, 29. 

perfector: huius .. operis maximi inter ho- 
mines atque optimi illum (moderatorem) esse per- 
fectorem volo; R V, 8. 

ratio: posteaquam coepit rationem buius operis 
scientissime Gallus exponere; R I, 22. 

requies: feriarum ... ratio ... in servis o 
rum et laborum (requietem habet); L Il, 29. 

vis: (venae, arteriae) vim quandam incredibilem 
artißeiosi operis divinique testantur; N II, 138. 

IV, Umftand: 1. concallescere: callidos .. 
(eos appello), quorum, ae manus opere, sic 
animus usu concalluit; N III, 25. 

conlucere: quoram .. (hominum) operibus 
agri, insulae litoraqae collucent distincta tectis et 
orbibus; N II, 99, 

delectare: me ... Athenae non tam operibus 
magnificis ... delectant quam recordatione sum- 
morum viroram; L II, 4, 

offici: quarum (pecudam) opere || opera] efi- 
SH nn ad usum hominum atque vitam; 

1, 11. 

exornari: u ber id (sepulchrum) opere tectorio 
exomari ... lcebat; L II, 65. 

inveniri: operibus || operis || hominum, id est 
manibas, cibi etiam varietas invenitur; N II, 151. 

levari: qui hac opinione non modo verbis, sed 
etiam opere levandi sunt; Lne 78. 
u Bingl: stragulo magnifeis operibus picto; 


abl. comp.: quo 
praeclarius? Ü 29. 

2. in: quod .. in operibus nostrarum artium 
manus efhciat; N II cum in suo quemque 
opere artificem ... nihil aliud oogitare ... videam, 
nisi ..; RI, 3. 

pro: [. IL 1. a IV, 39. . 

sine: quas unde sine hominum opere || o 
habere possemus? O II, 14. Br 

v2 : $ malcho in opera adfixa; A fr 17. 

VI Wbverb: maguo opere, magnopere: 
censeo; F IV, 79. contendo; A II, 112. defendo; 
AU,113. desidero; FI, 10, TV, 89. OI, 14. 
C 38. 44. dico; FII,85. egeo; T1,89. expeto; 


.. opere quid potest esse 








tanto opere iaudatum; T III, 16, 
opuseulum, Werien: 1. accipio, lu- 


eubro: aecipies .. huc parrum opusculum lueu- 
bratam his iam eonienskiseihus ale P5. 
m fabrioator: ut etiam inter deos Myrmecides 
aliqui minutorum opus i i 
a ai 7" culorum fabricator fuisse 


opus Est, nötig, erforderlich fein, bedürfen: 
1. abfolnt: fabricemur .., si opus erit, verba; A 
1,17. bonum ipsum etiam quid esset, fortasse, 
si opus fuinset, definisses; FI, 5. vester sapiens 
«.. F cum cansa, si opus erit, dimicabit; F II, 56. 
qaem (soritam), »i neceses sit, Latino verbo licent 
„acarsalem“ appellare; sed nihil nr est; DIL, 
I. mit Ergangung: 1. Infinitiv: nikil opus 
est exemplis hoc facere longius; FV,16. quam- 
guam quid ‚est in hoc philosophari? TI, 
#9, quibus (equis, canibus) .. et dolore vacare 
opus ost ot valere; F IV, 87. utrumgque opus est, 
A n er EhR valere: f. va- 
; . elfiptif: id est 
en ptifch: wed quid opus 


2. aoeus, c,infin,: nihil opus ense eum, philo- 
sophus qui futurne sit ]qui fut. e. phil. |, seire 
litteras; PU, 12. corte opus est ea valere et 
vigere; F V, 85 ut (haec) ... evelli penitus di- 
- .- pm Ar opus oase; T I Me - 

r gradatim istuc pervenire? h 
a multisne opus sit an satis sit a pancis diligi; 


dı ıı 





ze 46 a re Mn A U irre u 


fabrice: vihil opus fuisse fabrieu; N I, 58. 

facto: »mibi sie est usus, tibi ut opust facto, 
fnoe;« F V, 29. 

ingenio: f. eruditione. 

instrumento: quid .. tanto opus est inatru- 
mento in optimis artibus comparandis? FI, 111. 

intellegentia: j. dilectu. 

lege: nihil nobis opus esse lage; 1, III, 46. 

litibas: nibil opus est litibus; F IL, 108. mihil 
.. opus est hoe loco litibus; 1 1, 30. 

magistratibus: magistratibus .. opus wel; 
L II, &. 

manibus: quid manibus (opus est), si nihil 
eonprehendendum est? N I, 92. 
En tieg quid tibi .. opera nostra opus est? 

‚a. 

pecunia: cum .. atatuisseb opus esse ad enm 
rem constitaendam pecunia; OU, 82. filiam quis 
habet, pecunia est opus; duas, maiore; pluris, 
maiore etiam; P 44. E 

pedibus: gg .. pedibus opus est sine in- 
gressu ? N I, 92. 

prudentia: j, eruditione. 

quassito: ut iis, qui honeste rem quwerunk, 
... intellagimus opus esse quaesito, sic ..; P 46. 
quis hune non putet confiteri sibi quaesito opus 
esse? cui quaesito aulem 2, sit, guis umquam 
hune rere dixerit divitem? P 46. - 

ratione: num censos .. aubtiliore ratione opus 
esso ad haec refellenda? N III, 61. !. sonsolatione; 


m u DD WE Be LP 





ora 


est: quarum a nulla esset ora, nulla 
extremitas; F II, 102. 

restat: restat ... caeli complexus, 
ora et determinatio mundi; N II, 101. 

videtur: ita barbarorum agris quasi adiexta 
quaedam videtur ora esse Graeciae; R II, 9. 

I, 1. attexo: f. I. videtur. 

ee omnis partis orasque circum- 
spiciens; T V, Tl. . 

expingo: quae regio, quae ora, qui locus Grae- 
cine ... non ita expictus est, ut ..? T V, 114. 

incolo: f. 1. distant, III, 2, migratio in, 

pono: f. I. distant. 

reddo: ut... superior aöri, aetheriis |] superior 
aetheri, al.|] ignibus altissima ora reddatur; N 1, 
103 


... extrema 


video: ut (animus) nullam .. oram ultimi 
I ultimam || videat, in qua possit insistere; N I, 54. 

voco: f. I. distant. 

2. condo in: ii .. (Amphilochus et Mopsus) 
urbis in ora maritums Ciliciae Graecas eondide- 
runt; D I, 88. 

dimitto in: quod multas navis in omnem oraın 
maritimam dimisisset; T V, 

iacio in: guid (Iuppiter proficit), cum in earum 
gentium oras (fulmen iecit), in quibus haec ne 
observantur quidem? D II, 45, 

insisto in: f. 1. video. 

labor ad, pervenio ad: »quin ... doctior 
ad patrias lapsus pervenerit oras«; F V, 49. 

produco intra: »tu produxisti nos intra lumi- 
nis orase; RB I, 64 

removeo &: enumerari .. non possunt ... 
salinae ab ora maritima remotissimae; N Il, 132, 

epecto ad: »veluti, consul quom mittere signnu 
volt, omnes avidi spectant ad carceris oras, ... 
sic ..;e D I, 107. 

sum in: qui (homines) Ei sunt quacumque 
in ora ac parte terrarum; N II, 164. 

II, 1, amoenitates: quae amoenitates orarum 
ac litoraum! N II, 100. 

gentes: omitto Eleusinem ..., »ubi initiantur 
gentes orarum ultimae«; N I, 119. 

oculi: hi duo illos oculos orae maritumae effo- 
derunt; N III, 91 

2. migratio in: migrationem esse mortem in 
en gr quas, qui e vita excesserunt, incolunt; 

8. 
IV, coli, habitabilies: f. IL, distant. 


oraculum (oraclum), Orakel, @ötterfprud, 
Sprud, Weisfagung: I. carent: quae (oracla) ca- 
rere arte dixeram; D I, 70. 

est: vera es36 haruspicum responsa, auspicia, 
oracula, somnia, vatieinationes; A U, 107. num- 
quam illud oraclum Delphis tam celebre et tam 
elarum fuisset neque tantis donis refertum om- 
nium populorum atque regum; D 1, 37. idem iam 
diu (oraclum Delphis) non faeit. ut igitur nunc 
in minore gloria est, quia minus oraculorum veri- 
tas excellit, sic tum nisi summa veritate in tanta 
lorin non fuisset; D I, 38. multis saeclis verax 
wisse id oraculum; D I, 388. somniis, vatieina- 
tionibus, oraclis quod erant multa obscura, multa 
ambigua, explanationesadhibitae sunt interpretum ; 
D I, 116. qui censent esse in mentibus hominum 
tamıguam oraclum aliquod, ex quo futura prae- 
sentiant; D II, 100. utrum .. eorum accidisset, 
verum oraclum |joraculum || fuisset; D II, 116. 
j. H, 1. relinguo. 

faeit: f. est; DI, 88. 

mwinitantur: smulta .. per terras vates ora- 
ela furenti pectore fundebant tristis minitantia 
casus«; D |, 18 


BE. ZUR 





mn 
u —,———— 


oraculum 


ohne Verb: vera an falsa (oracula), nescio, sed 
veri tamen similiora quam vestra; N I, 

I, 1. comprobo: si Stoicis ... consentaneum 
est huius modi oracla ... conprobare; Fa 33. 

conligo: collegit innumerabilia oracula Chry- 
sippus nec ullum sine locuplete auctore; D I, 37. 

defıro; quae (sortes || oracula ||) ad dialecti- 
cum deferendae |] deferenda |] sint; D II, 115. 

dico: quae (sortes) vaticinatione funduntur; 
quae oracla verius dieimus; D II, 70. 

do: quod oraculum erat datum, si rex interfe- 
- re victrices Athenas fore |] [quod. ..fore] |]; 

I, 116. 

duco: cuius generis oracla etiam habenda sunt, 
non ea, quae aequatis sortibus ducuntur, sed illa, 

uae instinctu divino adflatuque funduntur; D I, 
4 quia vera quietis oracla ducebant; D I, 96. 
: edo: f. edo, III. oraculum (8 &t.) ®. I, ©. 

85, m. 

expono: exposui quam brevissime potui somnii 
et furoris o oracula IR DI?. 

fundo: ' fundo oracula (4 St.) ©. 85, b. 

habeo: f. duco; D I, 34. 

omitto: omittamus oracula; D I, 39. 

peto: cum oraclum |Joraculum | ab Iove Do- 
donaeo (Spartiatae) petivissent de vietoria scisci- 
tantes; 1.76. ut abeius (Amphiarai) solo fi solio ||, 
in quo est humatus, oracla rentur; D 1, 88. 
iidem .. Dee de rebus maioribus semper 
aut Delphis oraclum aut ab Hammone aut a Do- 
dona petebant; D I, 95. 

refereio: f. L est; D I, 37. 

relinguo: quae (oracula), quia nota tibi sunt, 
relinguo; D 1,37. 

2. adhibeo: f. I. est; D I, 116. 

praepono: ea, quase praeposita erat oraclo, 
sacerdos; D I, 76. 

3. dico de: de quibus (oraclis) tum dicemus, 
... r ad naturalem divinationem venerimus; D 

edo ex: cum a Zenone .. hoc magnifice tam- 
quam ex oraculo editur; F V, 79, »ibi ex oraolo 
voce divina edidit Apollo, puerum ... tempe- 
raret tollere«; D I, ri 

effor ex: ferunt ex oraclo ecfatam esse Py- 
thiam: »ego providebo ..;« D I, 81, quem .. ille 
(Ennius) versum vel brevitste vel veritate tam- 
vr ex oraculo mihi quodam esse eflatus vi- 

etur; RV, 1. 

praesentio ex: f. I. est; D II, 100. 

respondeo ex: quis .. est, qui credat Apolli- 
nis ex oraculo Pyrrho esse responsum: »aio te ..?« 
D II, 116. 

sum in: ex quo licet existumare in aliis quoque 
oraculis Delphieis || [Delph.]|| aliquid non sinceri 
fuisse; D II, 118. 

II, 1. interpretatio: exoritur ... somniorum 
[- .] interpretatio eodemyue modo et oraculorum 
et vaticinationum; D I, 116. 

veritas: nisi omnis aetas oraclorum illorum 
veritatem esset experta ; D I, 37. j. 1. est; DI, 38. 

2. sententia tr qui (Chrysippus) uno (libro) 
praeteres de oraclis, uno de somniis (explicarit 
sententiam); D I, 6. 

IV, 1. declarari: quae .. oraculis, auepiciis, 
extis declarentur; A Il, 47. multa oraclis |] ora- 
eulis || declarantur, multa vaticinationibus, multa 
somniis, multa portentis; N II, 168. 

edi: neque necesse fuisse Cypselum regnare 
Corinthi, quamguam id millensinmo ante anno 
Apollinis oraculo editum esset; Fa 13. 

implere: tuis .. oraculis Chrysippus totum 
volumen inplevit partim falsis, ut ego opinor, 
partim casu veris, ... partim flexiloquis et ob- 
scuris, ... partim ambiguis; D U], 115. 





 omikkamm veeub; #7. 
in graclım [anche] &# 





me HU YUV BENABIGHAG IN MOB KEDBEIO GIBpU- 
tationis careret Latina oratio; T I, 26. 

eoepit: etiamei (oratio) aberrare ad alia coe- 
en 01,185. 

tohortatur: quae (oratio) me in perorando 
vohortabatur, ut meminissem > N 1,5 

somplectitur: onius (Pisonis) oratio attende, 
-. satisne videatur Antiochi complexa esse sen- 
tentiam; F V, 8, 

eonciliat: eius (societatie) .. vinculum est 
ratio at oratio, guae docendo, discendo, communi- 
<ando, disceptando, iudicando conciliat inter se 
De eoniungitque natarali quadam aocietate; 


sonfirmat: si tota oratio nostra omnem sibi 

em sensibus confirmat; TI, 71. quamquam tua 
me ortio confärmarit; D II, 100, 

‚ongruit: interpres .. mentis oratio verbis 

pat sententiis congruens; L I, 30 

soniungit: j. conciliat. 

tonsenkit: ut ... oratio ... ex omni parte 
um ipea consentint; Ti 8. 

tonsequitur: cuius (Platonia) et vita et oratio 
@nsecuta mihi videtur difieillimam illam socie- 
taten gravitatis cum humanitate; L II, 1. bene 
Aa oral potat, si similitudinem veri consequa- 

; Tiß 

sonstat: ut tota dilucide et plane exornata 
vratio sibi constet; Ti 8. 

Consuescit: in quo .. maxime consuerit ja- 
clare Yestra oa neatia ia muradsarhien fartıhne 


reierak 38 oratıo; U Al, di. 
enavigat: ex quibus quoniam tamguam ex 
scruplosis cotibus enavigavit oratio; T IV, 38. 
est: definitiones .. et partitiones et horum lu- 
minibus utens oratio ... est hominum ...; A II, 
43. qualis est istorum oratio? A II, 44. qualis 
(oratio) est in Timaeo Platonis; F II, 15. quasi 
vero .. perpetua oratio rhetorum solum, non etiam 
philosophorum sit; F II, 17, ubi omnis eius (Epi- 
curi) est oratio de summo bono; F II, 20, num- 
uam facies. cur, nisi quod turpis oratio est? F 
1 74. nec .. in Torquafi sermone quioquam im- 
licatum ... fuit nostraque ... dilucida oratio; 
III, 3. his de rebus et splendida est sorum et 
illustris oratio; F V, 11. haec est nec omnia 
spernentis praeter virtutem et virtutem ipsam suis 
laudibus amplificantis oratio; F V, 72, eadem 
nunc mean adversum te oratio est; F V, 80. per- 
grata mihi ([mibi fuit|| oratio tun; F V, 96. 
quas est .. eins (Socratis) oratio? TI, 97. sed 
videamus, ne haec oratio sit hominum adsentan- 
tium nostrae inbeeillitati; T III, 18. illa eorum 
perexigua oratio est; T IV, 9. —. (Peri- 
pateticorum) est talis oratio; T IV, 43. sneque 
tam terribilis ulla fando oratio east“; T IV, 
63. haec .. de libidine oratio est; T IV, 72, 
qualis .. homo ipse osset, talem eius esse ora- 
tionem; T V, 47. de sapiente .. haec omnis 
oratio est; T V, 107. longs est oratio multaeque 
rationes, quibus doceri poasit ..; N II, 26. qune 
inaa fanmniar taman tam leris non sunt. oauam 


mE 


i 
[R 
f: 


"ee 








oratio 


red i neque convinci potest; Ti 8. j. coneiliat. 
detrahit. IV, 1. vis; L I, 27. 

excitat: ea (oratio) saepe universam (multi- 
tudinem) RR [glorıam] |] exeitat j}; O II, 48. 

explicat: omniı orationi cum iie rebus, de 
quibus explicat, videtur esse cognatio; Ti 8. 

exstat: quae ... exstat oratıo; N 1,51. ipsius 
Appi extat oratio; C 16. 

exsultat: cum sit. . campus, in quo exsultare 
possit oratio; A II, 112. in qua (virtutum lande) 
ri oeterorum pbilosophorum exultat oratio; 

faeit: facit .. per se || persaepe || ipsa sibi 
audientiam diserti senis compta [jconposita || et 
mitis oratio; C 28. 

fleetit: si te .. Luculli oratio flexit; A 11, 68. 

fluit: ut ait Homerus, „ex eius (Nestorie) lin- 
gua melle dulcior fluebat oratio“; C 31. 

fugit: ita taetra sunt quaedam, ut ea fugiat 
et selormldeh oratio; T I, 108. 

habet: nescio u pacto auctoritatem oratio 
non habet; F V, ne quid habeat iniueundi- 
tatia oratio; NI, 138. quid habet illius carminis 
simile hasc oratio? RI,56. quo maiorem auctori- 
tatem haberet oratio; @8. 

haeret: fi sage — iactat: f. consuescit. 

ingreditur: (oratio) ingressa est; imi- 
tata et eficta simulaore; Ti 8 

insidit: facile im animo ferti eontra mortem 
habita insedit oratio; T DU, 1. 

iudicat: quorum oratie nihil ipsa indicat, sed 
habstur in omnis partis; T V, 83 


manst: ex hoc . Platonis ... fonte nostra 
omnis manabit oratio; TV, 36 (27). 
movet: me .. oratio Luculli de ipsa re ita 


movit, ut doeti hominis et copiosi et parati; A II, 
64. nec me ex ea opinione ... ullius umguam 
oratio aut docti aut indocti morebit; N III, 5. 

nascitur: ex w fiure civili) hase omnis est 
nata oratio; LI, 

nitet: illoram vides quam nitent oratio; FIV, 5. 

offendit: oratio me istius philosophi non offen- 
dit; FL 15. 

pergit: video iam, quo pergat oratio; R III, 44. 
ad stabiliendas urbes sauandesgue populos omnis 
nostra it oratio; L I, 37. 

pertinet: f. est; O I, 73. 

placet: illa mihi placebat oratio de convenien- 
tia reernge naturae; N IT, 8. 

postulat: tionem aliquam nimirum isha 
oratio nn I, 10. 

otest: nee tua mihi oratio longa videri potest; 

FW, 44. quo facilius oratio progredi possit lon- 
gius; T II, 42. euius ARE me numquam s4- 
tiare potuit oratio; RI, 1. f. deest. est; D I, 80. 
Ti 8. exsultat; A 1], 12. — Mr 1. iudico. reperio; 
AH, 17. 

praescribit: f. debet. 

re nescio quo modo praetervolavit 
oratio; F V, 7 

BERN S ratione et via procedat oratio; 
FI 29. 
proficit: f. detrabit; T IV, 60, 

progreditur: de quo progredionte oratione 
plura me dicturum puto; R I, 62, f, potest; T II, 
42. 

Be ratio... nostra consentit, Zr ag er 
F Id, 10. non ita dieimus, ut cum illo ... haec 

pagnare videatur oratio; FI, 3% ut cam eorum 

(plosophorum) vita mirabiliter pugnet oratio; 


putas: f. consequitur; Ti 8. 


rapit: Eee multa cuiasque modi (oratio) 
rapiat; F 
redit: sed ut ad propositum redest oratio; T 


_ 


oratio 
IV,5. sed redeat, unde aberrarit oratio; T V,66. 
oratio ... redeat illuc, unde deflezit; T V, 820. 


yi u zn buc digressa est, eodem redeat oratio; 
redundat: ee) est gravitate proximus, 
et redondat oratio; F V, 14. 

refort: f. egreditur. — reformidat: ige 
repetit: nunc mes %r Aug oratio popali 
mani|| originem; R II 

satiat: f. potest; R ,1. 

solet: f. II, 1. dioo. 

spectat: quorsus .. hacc spectat oratio? Tl, 
60. j. convenit. 

spoliat: j. effcit. 

tollit: f. eg IV, 60. 

vagatur: ut isputes non ti oratione, 
sed defixa in una re publica; R I 1192 

valet: quid valet .. illa eloquentissimi viri, 
L. Crassi, copiosa mugis om sapiens orabio: 
„eripite nos ex servitute* ? 

venit: f. currit. 

versatur: invita in hoc loco versatur oratio; 
N II, 85. in qua eu ge omnis hasc 
nostra re oratio; quonism in po- 
pulari ratione omnis m a. versatur oratio; LI, 
i8. quoniam omnis haec in religione versatur 
oratio; L II, 34. 

videtur: ita fortasse (oratio) etiam brevior 
videbitur; O II, %. Ä. adfert; N III, 85. comple- 
ctitur. nl: I, 1. est; R L 70. potest; 
F IV, 44. pugnat; F II, nn IL, 1. depromo. 
atitur: f. est; A II, 48. 

ink” a honesta oratio, Socratien, Platonis 
etiam; u quod si Bat, melior Ennii quam 
Solonia rabio; 7 I, 117. oratio Laelii, quam om- 
nes habemus im manibus; R VI, 2. uberior oratio 
L. Crassi nec minus faceta; f) I, 133. . 11. 


probo; T II, 8. 

11. nach Werben: 1. Acenfativ: secipio: 
accipite ... veterem orationem Archytae Taren- 
tini; © 3. 

accommode: f. sceemmeode, Il. orationem 
(aan 8.1, 6.30,a. — adhibeo: Y. adhibeo, 

I. orationem (5 &.) 8. 1, ©. 70, b. 

adripio: ego quaero, unde orationem, unde 
numeros, unde cantus (arripuerimus); N Ti, 27. 

antepono: [. est; ar — audio: j. audio, 
II orationem (8 &.) 8. 1, ©. 27% a 

averto: ut ... repente avertas orationem; 
N II, 19. 

a nusquam orakionem rapidam coörceas; 


como: j. I. faeit. 

comparo: cum magnitndine utilitatis (oratio) 
comparetur; O 1, 20. 

eompello: car eam (orationem) tantas in an- 
nn et Steicorum |jimj} dumets compellimus? 


ee A quibus Pr perfecte ratio et 
oratio compleatur; F 
compono: |. I. facit. — eoneludo: f, eom- 
eludo, II. orationem (4 &) 8.1, & 4 74, ns 
eonficio: causarım inlustrium, quaseumgue 
Be: nunc cum maxime cenficio orationes; 
confirmo: quamquam neo argumentis neo rm 
tionibus certis eorum oratio confrmatur; Ti 38. 
ae j. con#umo orationem (2 &t) 8.1, 


eonverto: ad te... mihi iam oonrertenda om- 
nis oratio est; T IV, 59. 

convinco: f. I est; Ti 8. 

deduco: deduc oralionem tuam de casio ad 
haec citeriora; R IL, 34, 

defigo: j. I. vagatur. 


oratio 

depromo: vereor, ne cui vestrum ex Socrati- 
corum || otiosorum, al. | hominum disputationibus, 
non ex meo sensu deprompta | depromta || haec 
videatur oratio; P 6. 

derigo: ad quae (exempla) reliqua oratio de- 
rigatur || deregatur | men; R II, 55. 

desidero: cuius opinionis levitas confutata a 
Cotta non ng orationem meam; N II, 45. 

detraho: re de mes disputatione detracta 
oratio est; N I 

dico: varium ma, varia oratio, . 
etiam varia dici solet; F II, 10. 

dieto: qui illis orationem dictavisses; F IV, 62. 

efficio: orationem .. Latinam eflicies profecto 
legendis nostris pleniorem; 012 

enervo: mollis et enervata an est Peri- 
pateticorum ratio et oratio; T I 

erudio: |. Lest; P4. — ar fi L constat. 

explico: ut in utramque partem perpetua ex- 
plicaretur oratio; Fa 1. 

exquiro:f.Lest; RI, 3. 

exsequor: quam (orationem) si ipse exequi 
a possis tamen Scipioni praecipere et Lae- 
10; 

exspecto: cum ... silentio... omnium Zn 
eius (Seipionie) expeotaretur oratio; RU, 

facio: ita fit cum gravior, tum etiam oil 
dior oratio; F II, 19, 
cum .. fertur quasi torrens oratio; 


fundo: f. 3, utor; LI,62. — habeo: [. I. =. 
®erb: R VI, 2. habeo, III. orationem (6 &t. 
©. 127, b. de, Ill. orationem habeo (4 ©t.) ®. I 
©. 611, b. 

instituo: 
est; F V, 86. 

intellego: cum rerum obscuritas, non verbo- 
rum, facit, ut non intellegatur oratio; F II, 15. 

invenio: haec, quae est habita de universitate 
ri a nobis, haud umquam esset inventa, si ..; 

i 52, 

iudico: ut ab aliis possit (oratio) ipsa per sese 
nullius auctoritate adiuncta iudicari; F'y ‚8. 

labefacto: ne invidia verbi belhabeint oratio 
mea; F I, 48. 

lego: ma, orationem cum aut scribis aut 
legis; F Il, 107. lege orationes Gracchi, patronum 
aerarii esse dices; T III, 48. ut non solum ora- 
tiones meas, sed hos etiam de philosophia libros, 
” iam illis fere se aequarunt, studiose legäs ; 


.. voluptas 


tecum .. mihi instituenda oratio 


mando: qui cum cetera litteris mandarent, alii 
ius civile, alii Em suss, alii monumenta 
maiorum; T IV, 

opprimo: a iam oratio non a philosopho 
aliquo, sed a censore opprimenda est; F II, 80. 

orno: quae requirebant orationem ornatam et 
gravem; F IV, 6 

peroro: omnem .. orationem eius (Platonis) de 
legibus peroratam esse uno aestivo die; L II, 69. 

pono: ne in eo, quod attingendum fuit, quam 
in eo, quoius causa id attingimus | attigimus Il, 
longior ponatur oratio; Ti 30. 

praetermitto: iv oratione praetermissa mi- 
nime neoessaria; T 

probo: si orationes, quas nos multitudinis iu- 
dicio probari volebamus—; T Il,3. mihi egregie 
probata est oratio tus; T IV, 8. 

propello: an eam (orationem) ante paululum 
dialecticorum remis propellerem; T IV, 9 


puto: f. enerro. — redarguo: j. I. est; Ti 8. 
refello: ita .. vivunt quidam, ut eorum vita 
refellatur oratio; F II, 81. oogito ... non tam 
refellere eius orationem quam en ... . requirere; 


N III, 4. 





N. 


oratio 


refercio: f. I. declarat; N I, 6. 

reperio: orationem nullam putabant inlustrio- 
rem ipsa evidentia reperiri posse; A II, 17. in 
omnibus iis rebus, quae coniectura investigari vi- 
dentur, anceps reperitur oratio; D 1, 55. 

requiro: j orno. 

revoco: danda .. opera .. ad haec 
revocetur oratio; O I, 135. 

seribo: com iam rebus transactis et praeteritis 
orationes es num irati scribimus? 'I' IV, 55. 
j. lego; F IL, 107 

suscipio: omnis oratio eontra Academiam 
suscipitur a nobis, ut..; A II, 18. mihi .. haec 
oratio suscepta non de te est, "sed de genere toto; 
oO II, 45. 
ee ut aliquando terminetur oratio; fr V, 

trado: quae (oratio Archytae) mihi tradita est, 
A essen adu ns Tarenti cum Q. Maximo; 

traduco: a disputandi subtilitate orationem ad 
ezempla traducimus; T III, 

vinco: illius (Crassi) Volle orationem reli- 
gio deorum inmortalium nobis defendentibus facile 
vincebat; Lae 96, 

usurpo: apud quem (Platonem) snepe haec 
oratio usurpata est, ut ..; T V, 34. 

2. Dativ: admisceo: animadvertebas ... ver- 
sus ab iis (philosophis) admisceri orationi; T II, 26. 
aequo: f. 1. lego; O I, 3. 
congruo: erat in homine ... 

modum Dean RI, & 
impono: ar expeotationem 
. inponis Orationi me meae; R I, 37. 
respondeo: eius orationi non sane desidero 
quid || weil respondeam; D I, 9. 
sum: f. I. explicat. 
3. Ablativ: egeo: 
(3 &t.) ®. 1, ©. 795, b. 
sum: eo .. erant voltu, oratione, ... 
Argivos aut Sicyonios diceres; T III, 
utor: uti oratione perpetua malo quam inter- 
aut interrogari; F I, 29, a (oratione) 
facit eum (Soeratem) P} Plato usum apud judices jam 
morte multatum; TI,97. utinam, quem ad modum 
oratione sum usurus aliena, sic mihi ore uti liceret 
alieno! R III, 8. non solum illa subtili disputa- 
tione (animus) sibi utendum putabit, sed etiam fusa 
latius perpetua oratione, qua regat populos, qua 
stabiliat leges, qua castiget improbos, qua tueatur 
bonos, qua laudet claros viros, qua praecepta 
salutis et laudis apte ad persuadendum edat suis 
civibus, qua hortari ad decus, revocare a |jab|| 
flagitio, consolari possit adflictos factaque et 
consulta fortium et sapientium cum improborum 
rg sempiternis monumentis prodere; LI, 
nec est umguam longa oratione utendum, 


est, ut. 


orationi vita ad- 


[. egee, II. oratione 


ut eos 


nisi ... utile est; L IIl, 40. ratione uti atque 
oratione prudenter . decet; 0 1, 94. 
4. mit räpofitionen: dico. ad: pauca etiam 


nunc dicam ad reliquam orationem tuam; F II, RB: 
disco ex: neo tamen didiei ex oratione tux . 
R II, 64 
insum in: si... 
destia gravitas; O II, 
quaero de: non. En loco de ingeniis aut 
de re nostris, sed de specie figuraque 
quaeritur; N 
relinquo Ye quam multa ... exempla in ora- 
Montien bes dicendi reliquerant! FI 
sceriboin:quod ... solitum fieri . 
Crassi scriptum copiose videmus; N bi 
sum in: non est .. vitium in oratione solum, 


wen in oratione mixta mo- 


‚in oratione 


sed etiam in moribus; FU, 30. ut in Catonis 
oratione est; O II, 104. quanta illa || illi (Scipionijl] 





oratio 


... fuit gravitas, quanta in oratione maiestas! 
Lae 96. 
III. nach Wdjectiven: 1. Genetiv: expers: 
sunt .. (ferae) rationis et orationis expertes; O I, 50. 
2. Dativ: similis: orationi .. facta (esse) 
similia, factis vitam; T V, 47, 
IV. nach Enbftantiven: 1. Genetiv: angu- 
atia: angustia .. conelusae orationis non facile 
se ipsa tutatur; N II, 20. 
conauetudo: virtutibus ... videria ... ad 
consuetudinem nostras orationis vitin posuisse 
contraria; F III, 40. 
contentio: quin contentio orationis || [oratio- 
nis] || maiorem vim habeat ad gloriam; O II, 48. 
contortiones: maius est .. has contortiones 
orationie quam signorum ortus obitusque perdi- 
scere; Fa 17. 
disciplina: tradebatur omnis dialecticae disci- 
plina, id est orationis ratione conclusae; A I, 32. 
excursio: hasc.fuerit nobis tamquam levia ar- 
maturae prima orationis excursio; D Il, 26. 
explicatrix: vis dicendi adhibebatur, expli- 
eatrix orationis perpetuae ad persuadendum accom- 
modatae; A |, $, 
facultas; ut par sis in utriusque orationis 
facultate; O I, 1. 
filum: sed aliud quoddam filum orationis tune; 
Lae 25. 
flos: Cato ... in ea est haeresi, quae nullum 
sequitur florem orationis; P 2 
lumen: veniet flumen orationis aureum fun- 
dens Aristoteles; A II, 119. sie orationis Aumine 
reprensoris convicia diluuntur; N II, 20. 
genus: neque tamen genus id orationis in con- 
solando non valet, sed id ||fid]|| haud sciam an 
plurimum; T II, negabat (Carneades) genus 
hoc orationis quicquam omnino ad levandam 
aegritudinem pertinere; T III, 60. ego vero istud 
ipsum genus orationis, quod polliceris, expecto; 
R I, 38 unum illud mihi videris imitari, oratio- 
nis genus; L UI, 17. hoc quoque colendum est 
aequabile et temperatum orationis genus; O I, 
index: cum orationis indicem vocem habeamus; 
0 1, 138. 
inrisores: veniant .. isti inrisores huius ora- 
tionis ac sententiae ; P 13. 
lenitudo: ea, quae Anticlen laudat Ulixi pedes 
abluens: »lenitudo. orationis, mollitudo corporis«e; 
TV, 46, 
levitas: ex hoc genere toto perspici potest 
levitas orationis eorum ; A II, 58. 
‚natura: cum ... ipsa natura accuratae oratio- 
nis hoc profiteatur; A II, 44. ea scientia et ver- 
vis et natura orationis potest perspiei; F 
obscenitas: nec actio rerum illaram zperta 
petulantia vacat nec orationis obscenitas; O IL, 127. 
ornamentas: quod ista Platonie, Aristoteli, 
Theophrasti orationis ornamenta ({Epicurus) ne- 
glexerit; F I, 14, 
ornatus: quando .. nobis ... ullus orationis 
vel copiosae vel elegantis ornatus defuit? FI, 10, 
pars: prior... pars orationis tune faciebat, ut 
mori cuperem; T I, 112, 
ratio: cam duplex ratio sit orationis; O II, 48. 
siecitas: si orationis est siccitas; N LI, 1. 
societas: endem ... natura vi rationis homi- 
nem conciliat homini et ad orationis et ad vitae 
societatem; O I, 12. 
suavitas: responsum est > illum (Pla- 
tonem) suavitate orationis fore; D I, 78. 
vanitas: quid de iis existimandum est, qui 
orationis vanitatem adhibuerunt? O II, 58. 
ubertas: quibus (elementis) ubertas orationis 
adhiberi vix potest; F III, 19. cui (Alcidamanti) 


848 


oratio 





... übertas orationis non defuit; TI, 116. ei 
(Academiae orator) vicissim reddit ubertatem ora- 
tionis et ornamenta dicendi; Fa 3, 

vela: quaerebam .., utrum panderem vela ora- 
tionis statim an ..; T IV, 

vis: omitto ... orationis vim, quae conciliatrix 
eat humanae wazime societatis; LI, 27. quoniam 
magna vis orationia est, eaque ET altera con- 
tentionis, altera sermonis; O I, 182. 

usus: ad usum .. orationis incredibile est, ... 
quanta opera machinata natura sit; N II, 149. 

2, mit Präpofitionen: patronus contra: 
qualis tum patronus iustitiae fuit (Laelius) contra 
accuratam orationem Phili! Lae 25. 

simulator in: in omni oratione simulatorem, 
quem sipova« Graeci nominarunt, Socratem ac- 
cepimus; OÖ I, 108. 

2 Umftand: 1. Ablativ: adlicere: quibus 
(epistulis) prascipiunt, ut oratione benigna multi- 
tudinis animos ad benivolentiam alliciant; O II, 48. 

asper: f. durus. 

capi: uns alicuius, quem primum audierunt, 
oratione capti; A II, 8. 

castigare: f. 1, 8. utor; LI, 62, 

comprobare: nec .. hoc oratione solum, sed 
multo magis vita ... (Epicurus) comprobavit; F 
I, 65. 

" consolari: f. Il, 3. utor; L I, 62. 

contineri: f. I. est; D II, 50. 

corrumpere: mihi .. hoc plus mali facere vi- 
detur, qui oratione, quam qui pretio iudicem cor- 
rumpit, quod .; R V, j 

defendere: reliqua .. multa et varia oratione 
defendunt; A II, 4. miseram esse seneclutem, 
quae se oratione defenderet; C 62, 

delectari: quamquam admodum delectatus 
sum eius oratione perpetua; F II, 3. 

disputare: perpetus oratione contra disputa- 
tur; F II, 2. f. f vagatur, 

durus: ($toiei) horridiores evadunt, asperiores, 
duriores et oratione et moribus; F IV, 78. 

edere: f, I, 8. utor; L 1, 62. 

eici: hoc simile tandem est? non risu potins 
quam oratione eiciendum? F IV, 31. 

excoli: f. splendescere. 

exordiri: tum ego ... huius modi quadam 
oratione sum exorsus; A II, 64. 

explicari: explicanda est oratione commaunis 
condicio lexque vitae; T IV, 62. 

horridus: f. durus 

hortari: j. II, 3. utor; L I, 62. 

induei: ita .. ut facerem, et orationibus in- 
ducebar tuis et versibus; L U, 2. 

laudare: f. UI, 3. utor; LI, 6 

locuples: huius (posterus), Lyco, oratione lo- 
cuples, rebus ipsis ieiunior; F V, 13. er. 

mederi: qua (oratione) medeantur animis nec 
eos turbulentos esse patiantur; T IV, 9. 

moveri: non mediocriter moveor auctoritate 
tun .. orationeque ea; N III, 5. 

pati: f. mederi. 

percurrere: quas .. (dissimilis hominum pro- 
ereationes) percurrere oratione facile est; D II, 

perfectio: usus.. eius (virkutis) est maximus 
eivitatig gubernatio et earum a. rerum ... 
reapse, non oratione perfectio; R I, 2. 

perfici: omni .. oratione illad certe perfectum 
est, ut mortem non ducerem in malis; TI, 112, 

persuadere: qui (civis) id cogit omnis imperio 
legumque poena, quod vix paucis persuadere ora- 
tione philosophi possunt; R I, 3. 

prodere, regere: f. II, 8. utor; L I, 62. 

relinquere: Epicurus re tollit, oratione relin- 
quit deos; N I, 128, 

revocare: |. II, 3. utor; L I, 62. 


i oratrix 
‚beo: is .. (Sisenna) neque orator in numero 
o umquam est habitus; LI, 7. nisi forte 
trius Phalereus in hoc numero haberi potest, 
ator aubtilis, orator parum vehemens, dulcis 
'o: oratores .. laudari video; A I, 10. 
o: oratorem .. non modo accusantem, sed 
I ze probant sine aculeis ira- 


cedo, sum: nec .. histrionibus oratori- 
oncedendum est, ut iis haec apta sint, 
oluta; O I, 129. 
quando .. nobis, vel dicam aut ora- 
is aut poßtis, ... ornatus defuit? FI, 


quis est, qui aut bellatori aut impe- 
-atori quaerat aliquid? T IV, 58, 
:f. 1. exstinguo. 
us: quod est oratoris proprium, apte, 
‚te dieere; O I, 2, 
ut ego non modo tecum Serrium 
rum ne Atticorum quidem orato- 
aut suaritate *; R III, 42. 
itoris iram oratoris incendat actio; 


‘anta causa est, ut opus sit ora- 
hortandum vel ad docendum; 


"um ...indotiarum ratorum | f 
indices, nontüi || t non |] sunto«; 


. Jaus ita ducta ab humili 
ı6t.; TU,5. brevitas non 
»tiam oratoris magna laus est 
£J1; L DI, 40. 
nus eius (oratoris) non in- 
m etiam et virium; C 28. 
„raeceptis dialecticorum et 
ic parentes, ut legibus; 


‚i (Peripatetici) sibi cum 

sse ... dicant; A II, 115. 

de oratore, quartus 
4. 


disserendi .. ab isdem 
etiam oratorie prae- 


', bed Mebnerd, ben 
Ines: quoniam ora- 
idem ... reliquisti, 
;eposuisti; Fa 9. 
nr in acholis #er:- 
transfero dicendi 


lis nostra attuli- 

ı eundem libro- 
DI, 4. 

hoc oratorium 


oortalibus, de 
s ormamentis 


dia deserui; 
Itera parte 
hibebatur ; 


in: quae 
oratrices 





orbis 


orbis, fteis, Seide, Erdfreis: 1. Subject: 


eingit: continente ardore lucis orbem (Parmeni- 
des a qui cingat caelum, quem appellat deum; 


‚28. 

definiunt: qui (orbes) caelum quasi medium 
dividunt et aspectum nostrum definiunt; D II, 92. 

denuntiat: cum ... orbis illius generis alte- 
rius inmutatus et rectus omnia animo mentique 
denuntiat, tum ..; Ti 28. 

dividunt: f. definiunt, 

est: cum .. dune formae praestantes sint, ex 
solidis globus, ... ex planis autem eirculus aut 
orbis, qui xtxdog Graece diceitur; N II, 47. cum 
.. Wi orbes ... varietatem maxumam habeant 
aliique in aliis locis sint; D II, 92, possum di- 
cere: „si in spbaera maximi orbes erunt“, possum 
dicere: „quia in sphaera maximi orbes erunt*; 
Fa 16. miri .. sunt orbes et quasi circumitus in 
rebus publicis commautationum et vicissitudinum; 
quos cum cognosse sapientis est, tum vero pro- 
newer inpendentis in gubernanda re publiea mo- 
erantem cursum atque in sua potestate retinen- 
tem ... divini paene est viri; I, 45. exilium 
.. non jis (terribile est), qui omnem orbem ter- 
rarum unam urbem esse ducunt; P 18, f. II, 1. 
cieo. divido. 

finiunt: f. I, 1. nomino. — habent: f, est; 

I, 92, — impendent: f. est; RI 45. 

liquitur: »dextrorsum orbem flanmeum radia- 
tum solis liquier cursu novo«; D I, 44. 

permetitur: cum .. eos (ambitus) en 
sus est idem et sermper sui similis orbis; Ti 88. 

possunt: f. II, 1. nomino. 

vertit: omnis .. orbis eorum (siderum) quasi 
helicae inflexione vertebat; Ti 81. 


I. nach ®erben: 1. amplector: ita cum (deus) 
alterum esset exteriorem, alterum interiorem am- 
plexus orbem; Ti 25. 

appello: f. I. eingit. 

c1eo: eo .. motu, cuius orbis semper in eodem 
erat eodemque modo ciebatur, undique (deus) est 
ens (coniunctiones) circumplexus; Ti 24. 

eircumseribo: quod (sententise Pyrrhonis, 
Aristonis, Erilli) in hunc orbem, a eireum- 
scripsimus, incidere non Te F V, 23. 

eognosco: f. I. est; R I, 45. 

eonficio: er... er eundem XI] signorum 
orbem annis XI confieit; N II, 52. quae (stellae) 
globosne et rotundae ... eirculos suos orbesque 
conficiunt celeritate mirabili; R VI, 15. annus, 
y sol suum totum confeeit et peragravit orbem; 

i 32 


dieco: f. est; N II, 47. — IV. pars; D II, 89, 

distribuo: cum videmus ... in eodem orbe in 
mas partes distributo quingue atellas ferri; 
TI 68. 

divido: in sphaera maximi orbes medii inter 
se dividuntur; Fa 15. 16. non et sunt in ephaera 
mazimi orbes, et ii non medii inter se dividuntur; 
Fa 15. 

effieio: f. I. eingit. 

facio: quattuor (orbis deus fecit) et inter se 
dispares et dissimilis trium reliquorum; Ti 25, 

habeo: eodem .. (scelere impulsus), quo tu 
orbem terrae (habes infestum); R II, 24. 

lustro: f. Iustro orbem (3 ©t.) &. 486, b. 

moveo: septem orbis dispares duplo et triplo 
intervallo (deus) moveri iussit oontrariis inter se 
cursibus; Ti 25. 

noamino: qui (orbes) a Graecis öpffosreg nomi- 
nantur, & nobis „finientes* rectissume nominari 
posaunt; D II, 92. 

noto: illum (orbem deus) eiusdem naturae, 
hunc alterius notavit; Ti 25. 


850 


orbitas 





nuncupo: quem vos, ut a Graiis accepistis, 
orbem lacteum nuncupatis; R VI, 16. 

peragro: f. conficio; Ti 32. 

prospicio: [, L et; RI, 45, 

teneo: quinque .. stellae eundem orbem te- 
nentes, aliae propius a terris, aliae remotius; N 1, 
87. huie .. (stellae Iovis) proximum inferio- 
rem orbem tenet TIvgösıg, quae stella Martis ap- 
pellatur; N II, 53. cuius (populi) imperio iam 
orbis terrae tenetur; R III, 24. 

verto: hic ille iam vertetur orbis; R II, 45. 

voco: quam (insulam) nos orbem terrae voca- 
mus; N II, 165. 

2. contemplor ex: ex quo (orbe) omnia mihi 
contemplanti praeelara cetera ... videbantur; 
k VI, 16, 

ineido in: f. 1. circumseribo. 

subicio sub: cum... tota se luna aub orbem 
solis subiecisset; R 1, 25. 

sum in: f. IV. pars; D II, 89. 

suspicor in: in quo (orbe) neque figuram di- 
ag ae sensum quisquam suspicari potest; 

ID. nach Ubjectin: dissimilis: f. II, 1. facio, 

IV. nah Subftantiven: celeritates: eoram 

. Be (orbium deus) fecit pares celeritates; 


eircuitua: circumitus .. solis orbium V et LX 
et CCC ,.. conversionem conficiunt annuam; N II, 
49. cuius (orbis) naturalem motam atque circui- 
tum a primo diseite adgnoscere || atque cogno- 
scitelj; R U, 45. nox .. et dies ... unum cir- 
cumitum orbis efieit sapientissimum; Ti 32, 

imperium: f. patrocinium, 

impulsue: hic est .. ille (sonus), qui ... in- 
pulsu et motu ipsorum orbium eflicitur; R VI, 18. 

latitudo, longitudo: (stella Veneris) et lati- 
rn lustrans signiferi orbis et longitudinem; 

I, 

motus: f. eircuitus; R II, 45. impulsus, 

pars: sol duabus unius orbis ultimis partibus 
definiens motum cursus annuos oonfieit; N I, 87. 
vim quandam esse aiunt signifero in orbe, qui 
Graece £odıanog dieitur, talem, ut eius orbis una 
quaeque pars alia alio modo movert inmutetque 
caelum; D II, 89. cum .. in cam ipsam partem 
orbis venerint, in qua sit ortus eius, 
aut in eam, e- coniunctum aligui 
consentiens; D II, 89, 

patroceinium: illud patrocinium orbis terrae 
verius quam imperium poterat nominari; O ll, 27. 

V. Umftandb: 1. coneeti: novem tibi orbibus 
vel potius globis conexa sunt omnia; R VI, 17. 

converti: »(Cynosura) cursu interiore brevi con- 
vertitur orber; A II, = NI, ri 

um Sah: cur .. sol... neo longius er 
FH enlutitieti orbi itemque brumali; N hr T. 
Fk orbi terrarum comprehensos *; RV, 
1 


2. in (acc.): f. Im, A, IV, 1 (3 &t.) ©. 256, a. 
— abl.: »tum gelidum valido de tore frigus 
anhelans corpore semifero magno Capricornus in 
orbes; N II, 112. in infimo .. orbe luna radiis 
solis accensa convertitur; R VI, 17. quae .. m 
orbibus eorum (deorum) conversiones quaeque an- 
tecessiones eveniant; Ti 37. f. II, 1. distribuo. 


orbitas, sinberlofigfeit: T. habent: axilia, 
orbitates magnam vim habere ad male misereque 
vivendum; T V, 24. 
ohne Verb: bonum liberi, misera orbitas; FV, 
an u oculis, odiosa coaecitas; liberis, orbitas; 
87 
I: a : do: adde eodem exilia, lactus, orbitates ; 


’ 


ui nascatur, 
habeat aut 








Bu £ ir ee ne ee ee ee. Mn chung us 
orlati rei publicae muneribus ad hoc nos studium 
gr reg contulissemun; O U, 6. morveor .. 
1 amico orbatus; Lae 10, si illis plane orbatus 
essen; Las 104, 
animal: ipsum 
populum: * iusto .. 
er R 1, 64. 
‚sedem: a sede .. ipsa tanta ingenii magnitu- 
dine orbata desiderari Nam Fa als Fv. 4, 
senectutem: quibus non mode non orbari, 
sel etiam augeri senectus solet; C 17. 


‚orbus, bermwaift, finberlos, beraubt: A. algs: 
sb .. idem caecus, debilis, ... exsul, orbus, 
egens; F V,84. sarce et urbe orba sume; T III, 44. 
mundus: quinque .. religuis motibus orbum 
eum (mundum) voluit esse et expertem; Ti 36. 
lebs: »saneti .. (tribuni) sunto neve plebem 
orbam tribunis relinguonto |] relinguunto |le; L III, 9. 
ratio: quam (rationem) nunc prope modum 
orbam ense in ipsa Graceia intelleg S L 11. 
senex: hereditatis spes ... quem nutum locu- 
pletis orbi senis non obserrat? Ps. 
9 tributa: Corinthios video publicis equis ad- 
Sgnandis et alendis orborum et viduarum tributis 
fulsse quondam diligentis; R II, 86. 


_ordimo, orönen: in quo (caeli complexu) 


.. animal orbant animo; All, 


rege cum est populus or- 


AMB WEI WAREN BAAISERFERGER ERRANG, UERF RNFRRLLENG DASEARINE BILDER 
possunt; N II, 18, cedo tandem, qui sit ordo aut 
quae concursatio somniorum; D Il, 146. gravita- 
tem res habet, quom frequens ordo est; L II, 40. 
quod unum hoc animal sentit, quid sit ordo; OI, 
14. mei sunt ordines, mes diseriptio; C 59. f. a«- 
cedit, caret; L III, 28. defatigat, vacat; L 10, 

inest: in quo (genere honesti) inest ordo et 
möderatio; F II, 47. omnis ordo, veritas, ratio, 
conetantia (in caelo inest); N II, 56, 
L lacet: mibi ordo iste rerum placet; 

I, 5. 

potest, retinet: f. defatigat. . 

significat: ordo .. siderum et in omni neter- 
nitate constantia neque naturam significat ... ne» 
que fortunam; N II, #8, 

timet: cum .. et homo hominem et ordo or- 
dinem (timet); R III, 23. 

trahit: incredibilis . 
FI, 74. 

vacat: onelestium .. admirabilem ordinem in- 
eredibilemgus constantiam ... qui vacare mente 
putat; N I, 56. sis ordo vitio vacato, coteris 
specimen esto«; L II, 10. 

versatur: ordo .. et constanlia et moderatio 
et os, quae aunt his similia, versantur in eo ge 
nere; O 1, 17. 

volunt: si ordines religui prineipis ordinis con- 
silio rem publicam gubernari velint; L III, 28. 

I. nach Berben; 1. adhibeo: üs .. rebus ... 


. me rerum traxit ordo; 





ordo 


discribo: quam commode ordines discripti 
Il deser. ||, aetates, classes, equitatus; R IV, 2, 

facio: reruam ordo et discriptio disciplinae 
(facta est); A I, 17. 

imitor: f. eontemplor. 

intericio: j. 4. coneino ex. 

invenio: inventus est .. ordo in iis atellis, 
qui non putabatur; D II, 146. 

indico: colorum etiam et figurarum *, tum 
| ögurarum [tum] || venustatem atque ordinem ... 
oculi iudicant; N II, 145. 

mando: mandavi ... memoriae . 
argumentorum tuorum; N IH, 10. 

miror: quem (ordinem) ... nonne miraris? F 


. ordinem 


partio: »censores ... pecunias, aevitatie, ordines 
partiunto«; L IH, 7. 

perturbo: perturbata ... semel ratione et or- 
dine; T 26 

puto: f. invenio. 

sequor: ordinem sequuntur; F IV, 8. j. co- 
gmosco. 

specto: caeli signorum admirabilem ordinem 
... magis spectat; fr V, 53. 

teneo: quoniam tenes ordinem legum; L III, 30. 

Umse:t. I. timet. 

2 tollitur ... ordo gerendorum negotiorum; 

video: simul ... vidit .. rerum agendarum 
ordinem et, ut ita dicam, concordiam; F III, 21. 
a Er tam ratos astrorum ordines ... viderit; 


2. sum: concedi sibi oportere, quod iis, qui 
inferioris ordinie essent, liceret; L II, 30 

3. convenio: ene (artes) sunt iis, quorum ordini 
conveniunt, honestas; O I, 151. 

4. adduco in: eas (partioulas) primum con- 
fusaa, postea in ordinem adductas mente divins; 
AI, TB. quiequid erat, ... id .. (deus) ex in- 
ordinatio in ordinem adduzit; Ti 9, 

concino ex: ex summis et infimis et mediis 
Il eti| interiectis ordinibus ut sonis moderata ra- 
tione civitas consensu dissimillimorum conecinit; 


: de ordine rerum ... dieendum est; 
OI,142. quid de pratorum viriditate aut arborum 
ordinibus ... plura dicam? C 57. 

dilato in: haec lex dilatata in ordinem cun- 
ctum coangustari etiam potest; L II, 32, 

evello ex: quae (verba) rursus dum sibi evelli 
ex ordine |jore|] (Stoici) nolunt; F IV, 78. 

pono in: quoniam ... id... (decorum) positum 
ost in tribus rebus, formositate, ordine, ormatu 
actionem apto; O I, 126, 

refero ad: mox referam me ad ordinem; A II, 66. 

sum de: altera (causa est) de temporum ordine 
caelique constantia; N III, 17. — in: in quo (or- 
dine) nihil est temerarium, nihil varium, nihil 
fortuitum; N II, 48. 

suscipio ex: quartus (modus est susceptus) ex 
astrorum ordine caelique constantia; N II, 16. 

venio in: ne veniet quidem in eum ordinem 
quisquam vitii particeps; L IH, 29. 

versor in: Phone versatur) in omnium, 
quae funt quaeque dieuntur, ordineetmodo; O1, 15, 

II. nach Mdjectiven: 1. particeps: naturam 
esse ... vim participem rationis atque ordinis 
tamquam via progredientem; N II, 81 

2. honestus: cum isti ordini ne honestus qui- 
dem (quaestus) possit esse ullus; P 43. 

similis: f. L versatur. 

8. aequabilis in: quod (status) non esset in 
omnis ordines civitatis aequabilis; R II, 62. 

gratiosus apud: qui (Pythius) esset ut ar- 
gentarius apud omnes ordines gratiosus; OÖ III, 58. 


Bi... BE 


origo 


IV. sach Subftantiven: amici: numquam se 
ille (Scipio) Philo ... anteposuit, numquam in- 
feriorie ordinis amicis; Lae 69. 

coniunctio; quod illa ordinum coniunctio ad 
salutem rei publicae pertinebat; O III, 88 

conservatio: illa est evrafie, in qua intelle- 
gitur ordinis conservatio; O I, 142. 

eonsilium: f. I. volunt. 

constantia: hanc aequabilitatem motus con- 
stantiamque ordinum in alia figura non potuisse 
servari; N If, 48. 

eontinuatio: quasi fatalem et immutabilem 
continuationem ordınis sempiterni (appellant); A 
I, 29. 

perturbatio: cum, quiequid pecoetur || pec- 
catur |, BEER pecoetur rationis atque or- 
dinis; P 

vis: ita videtur eadem vis ordinis et collocatio- 
nis fore; O I, 142. 

V. Umftanb: 1. discribi: discriptus .. popu- 
los censu, ordinibus, aetatibus; L III, 44. 

metirij: non genere aut loco aut ordine, sed 
forma, aetate, figura (voluptates) metiendas putant; 
TV, 9. 

moderari: cum vidissent ... omnia .. ratis 
ordinibus moderata inmutabilique constantia; N 


morere: decorum ... movet adprobationem ... 
ordine et constantia et moderatione dietorum om- 
nium atque factorum; O I, 98. 

strui: ex |je|] quibus Krane viriditas) cum 
emersit, fundit frugem spici ordine structam; C 51. 

variari: quas (conexio rerum) suo ordine et 
lege h sic || variatur; Fa fr 2, 

abl, comper.: id quod temporum ordine anti- 
quius est; F IV, 17. 

elliptifch: id quoque ordine; L II, 48, 

2. ab: quod .. volgo solitum fieri ab ordine 
nostro; O Il, 63, armis et castris temptata res 
est ab omni genere hominum et ordine; O II, 84. 

ex: »compellans gumias ex ordine notrose; FII, 4. 

in: in ... tam multarum reram atque tantarum 
ordinibus, in quibus nihil umquam inmensa ... 
vetustae mentita sit; N U, 15. 


orichalcum, Wefing: si quis aurum 
vendens orichalcum se putet vendere; O III, 92. 


oriens, Often: qui (homines) has nobiscum 
terras ab oriente ad occidentem colunt; N II, 164. 


Or1g0, Uriprung, Anfang, Urgeichiäte: I, 1. 
est: ar || prineipio |] .. nulla est origo; T 
‚54 R IV, 27. unde essent omnis orta ..., quas- 
que cuiusque generis vel inanimi vel animantis 
... ongo; TV, 69. 

N j. H. invenio; T I, 66. reperio. 

. sum: quas propagatio et auboles origo est 
rerum publicarum; O I, 54. 

U. explico: doloris hui 
plicanda est; T II, 28. 

interpretor: cum .. (Zeno) Hesiodi theogo- 
nn [id est originem deorum] interpretatur; N 
£ + 

invenio: animorum nulla in terris origo in- 
veniri potest; T I, 66. fr IX, 10. prima sit hasc 
forma et species et origo tyranni inventa nobis 
in ea re publica; R I, 51. 

persequor: omnium virtutum et originem et 
progressionem persecuti sunt; F IV, 17 

eto: » prime .. i 


.. origo nobis ex- 


. animantium ortu petitur 
origo summi boni; F II, 31. 
quaero: ut originem rerum ... quaereret; Ti 9. 
reperio: nullius .. rei causa remota reperiri 
origo potest; Ti 3. 


origo 853 


repeto: mea repetet oratio populi || Romani || 

originem; R Il, 3. 
‚liber: septimus mihi liber Originum est in 

manibus; C 88, 

IV. ad: mente divina ad er er temporis cur- 
riculum inventum est solis et lunae; Ti 29. 

in: gravissumus auctor in Originibus dixitCato..; 
T IV, 3. quod scripsi in Originibus; C 75. 


orior, aufgehen, fichtbar werben, entftehen, ent- 
pringen, abftammen, geboren werben, anfangen: 
I. algs: nollem me ab eo ortum, tam importuno 
tamque crudeli; FI, 85. non... ideirco non erat 
ortus illine; F IV, 13. si ..., simul atque ortus 
esset, se quisque c osceret; F V, 4], quem 
(Pherecraten) ait a eucalione ortum; TL 21. 
secunda (Minerva) orta Nilo; N III, 59. omhis 
eodem tempore ortos .. . eadem condicione || con- 
ditione || nasci; Dı, 98. a quibus ortus erat; 
R U, 44. qui, unde ortus sit, quasi recordetur; 
LI, 25. hie... orti stirpe antiquissima sumus; 
L 1, 3. in quo (solo) tu ortus et procreatus es; 
L 1I,4. qui magna sibi proponunt obscuris orti 
maioribus; O I 116. aikiei e factu est a deis 
ortis fidem non Ti 88. qui deorum satu 
orti estis; Ti 40. quoniam estis orti, inmortales 

.. 0880 ... non potestis; Ti 40. 

alqd: quae ex eo (aöre) orerentur; A II, 118, 
eorum .. utrumque et ortum esse e corpore et ad 
corpus referri; F I, 55. quiequid .. animo cer- 
nimus, id omne oritur a sensibus; F I, 64. quod 
non subducta utilitatis ratione eflici solet, sed 
ipsum a se oritur; F II, 78. nihil . Em) 
putat esse, quod oriatur et intereat; T I, 58, 

. oriuntur ex libidine et ex laetitia; T IV, %. 
sunt .. omnia ista ex errorum orta radicibus; T 
IV, 57. quod ita ortum esset e terra, ut stirpibus 
suis niteretur; T V, 37. qui quicquam, quod or- 
tum sit, putet aeternum esse posse; I, 2. 
quasi ... non .. quod ortum sit, mortalitas 
consequatur; N I, 26. quae oriuntur e terra; N 
I, 50. 131. quod ob eandem causam multa in- 
visitata | inusitata || partim e caelo, alia ex terra 
oriebantur, quaedam etiam ex hominum pecudumve 
conceptu et satu; DI, 93. quicquid |] quidquid |] 

. orıtur, qualecum ue est, causam habeat a na- 
tura necesse est; D II, 60. abeunt .. illuc omnia, 
unde orta sunt; 'c®. quantum .. ad id, quod 
ortum est, aeternitas valet, tantum ad fidem veri- 
tas; Ti 8. [. oceido, al © &t. n hg b. om- 

‚C, b, I. oriuntur ( 10 &t.) 

ac tio: consequens b . aa el) et post 
oritur; F III, 22. quas (turpes actiones) oriuntur 
e vitiis; F It ‚39. 

aegritudo: ista necopinata non habent tan- 
tam vim, ut aegritudo ex iis omnis oriatur; T III, 
55. cum doceas nec bonum illud esse, ex quo 
laetitia aut libido oriatur, nec malum, ex quo aut 
metus aut aegritudo; T IV, 60. 

aegrotationes: quis .. dubitarit, quin aegro- 
tationes animi ... ex eo... orisntur? T IV, 79 

sr: ipse .. (aör) oritur ex respiratione aquarum; 

II, 27. ex terra aqua, ex aqua oritur aör, ex 
aöre aether, deinde retrorsum vicissim ex ‚asthere 
aör, inde aqua, ex aqua terra infima: N II, 84. 
cum ex aqua oritur aör, ex aöre aether; N III, 31. 

aetas: quoniam .. ita ratio comparata est 
vitae ne * nostrae, ut alia ex alia aetas 
oriatur; L 

natlagz" i. SE 

altercatio: oritur.. mihi magna de re alter- 
catio cum Velleio; N I, 15. 

amicitia: qua ex stirpe orirentur amicitiae 
cognationum; F IV, 17. a natura mihi videtur 
potius quam ab indigentia orta amicitia; Lae 27. 





orior 
animal: j. animal, I, 1. oritur (6 ©t.) ®, I, 
©. 176 b. 


animantes: ita orientur animantes; Ti 40, 
u unde oriantur rerum adpetitus; N 


aqua: f. aör; N II, 84. 

” quae (astra) oriantur in ardore caelesti; 
‚4 

Canicula: oriente Canicula; Fa 12. X. x. x, 
14. x. 15. ><. Canicula oriente; Fa 12. 

causa: quae (causa) orta esset ex praesensione 
rerum futurarum; N II, 1 

conservatio: ex qua (constantia) conservatio 
et salus omnium omnis oritur; N II, 56 

erocodili: f. serpentes. 

di: Anaximandri .. opinio est nativos esse deos 
longis intervallis orientis oceidentisque; N I, 25. 
quae .. de deorum, qui cernuntur quique sunt 
orti, natura praefati sumus; Ti 37. 

divinatio: wir (divinatio) unde oriatur, non 
intellego; N II, 

dolor: e quo ne aliquis dolor; F II, 69. 

effigies: ista rerum Nu ex individuis quo 
modo corporibus oritur? N 

exemplar: quod (exemplar) sts ortum- 
que dicimus; Ti 6, 

factio: eadem .. (factio) oritur etiam ex illo 
ssepe optimatium praeclaro statu; 

nur quae (recte facta) sunt orta a 'virtutibus; 

flamma: ipsse Alcmaeo tuus ... nonne .. 
»unde haec flamma oritur?« A II, 89. 

formae: ex iis (qualitatibus) .. ortae animan- 
tium formae; A I, 26. unde .. ortae illae quin- 
que formae? N I, 19. 

homo: ut se conservaret in em natura, in qua 
(homo) ortus esset; F IV, 41. homo ortus est ad 
mundum contemplandum” et imitandum; N II, 87. 

honeastum: green (bonestum) post oritur; 
F II, 21. gr (honestum) ex iis (virtutibus) ori- 
tur; F V,64 

incendium: non duo Scipiones oriens incen- 
dium belli Punici secundi sanguine suo restinxis- 
sent; RI, 1. 

intellegentia: ex Ft (natura) ratio et in- 
tellegentia oriretur; F 

interitus; ut ex pimia ‚potentia rincipum 
oritur interitus principum, sic ..; R 1, 8. 

iudicium: quamquam oriretur || eig [3 
sensibus, tamen non esse iudicium veritatis in 
sensibus; A I, 30. 

: a videtur mibi ... ex natura ortum esse ius; 

I, 

laetitia, libido: f. aegritudo; T IV, 60. 

memoria: alia (visa vr a recondit, Ei 
quibus memoria oritur; A U 

metus: f. aegritudo; T IV, 60. 

motus: quoniam ex mundi ardore motus omnis 
oritur; N II, 82. tertius quidam motus oritur 
extra pondus et plagam; Fa 

mundus: neque .. ortum esse umquam mun- 

dum; A II, 119. qui gr et oriantur et inter- 
eant cotidie; F rt 1. . consideremus, ... 
semperne (mundus) faenit Be generatus ortu, an 
Be sit ab aliquo temporis principatu. ortus "est; 
Ti 5. 
officia: quae (oficia) oriuntur a suo cuiusque 
genere virtutis; F V, 

ornatus: a quo (igne) .. 
tur; N II, 118. 

perturbationes: quae (perturbationes) omnes 
oriuntur ex iudieiis opinionum et voluntatibus; 
T IV, 82. 

philosophia: philosophiam .. veterem illam 
a Socrate ortam Latinis litteris illustrare; A 1,3. 


. idem ornatus orere- 


orior 


pietas: e qua (cognitione deorum) oritur pietas; 
N II, 158. . 

populus: unius viri consilio ... 
populum; R II, 21. 

rincipium: quod (principium) si numquam 

oritur, ne oceidit quidem umquam; TI, 54. quod- 
si; RB VL38 

pueri: perinde, utcumque temperatus sit aör, 
ita pueros orientis animari; D II, 89. 

pulli: e quibas (anitum ovis) pulli orti; N II, 124. 

qualitates: earum .. qualitatum sunt aliae 
rineipes, aliae ex iis ortae; AI, 26. ex iis.. 
(princ'pibus qualitatibus) varine ortae sunt et 
quasi multiformes; A I, 26, 

ratio: quae (ratio) non tum denique ineipit 
lex esse, quom scripta est, sed tum, quom orta 
est; orta autem est simul cum mente divina; L II, 
10. . intellegentia. 

salus: f, conservatio, 

semina: ea (semina) temperatione caloris et 
oriri et augescere; N II, 26. 
n sermo: ab his sermo oritur, respondet Laelius; 

a0 5. 

serpentes: veluti crocodili fiuviatilesque testu- 
dines quaedamque serpentes ortae extra aquam 
... Aquam persequuntur; N Il, 124, 

sol: qui (asoti) solem, ut aiunt, nee oceidentem 
umguam viderint nes orientem; F 1,38. is... 
(sol) oriens et occidens diem noctemque confieit; 

II, 102. quis in reliquis orientis aut obeuntis 
a. ultimis partibus tuum nomen audiet? R VI, 


modo (stellae) oriuntur ot 


ortum novum 


stellae: eodem .. 
oocidunt; N II, 108. 

stridor: »densus stridor .. celso e vertico mon- 
tis ortus«; D I, 18. 

testudines: f. serpenten. 

terra: f. ar; N II, 84. 

tyrannis: alii ... orientem tyrannidem multo 
ante prospiciunt; D I, 111. 

virgines: cum Sabinas honesto ortas loco |] ho- 
neste ortas | virgines ... rapi iussit; R II, 12 

virtus: ut ... nec ei (virkuti) quicquam, .. 
unde oriretur, darent; F II, 43. quae (virtus) si 
... non .. oriatur a se; T 1Ii, 37. 

voluptas: [animo voluptsas oritur propter vo- 
luptatem corporis]; F II, 108. 

utilitas: quae (utilitas) ad usum hominum orta 
ab hominibus solis invenitur; N II, 162. 

uva: a qua (gemma) oriens uva se ostendit; 

53 


Il. sidera: quando ... (sidera) conligatis .. 
eorporibus vinculis animalibus animantia orta 
sunt; Ti 


oriundus, entiproffen: so pater, o genitor, 
o sanguen dis oriundum!« R I], 64. 


ornamentum, Siebe, Shmud, Schön- 
heit, Borzug, Auszeihnung, Ehre: I. pertinent: 
illa iam significatio est laudis ornamenta ad mor- 
tuos pertinere; L II, 60. 
‚II, 1. adhibeo: Cato ... de caritate patriae 
—. solet oratoriis ornamentis adhibitis dioere; 


eripio: ü ... haec ipsa eripiunt vel instru- 
menta vel ornamenta vitae; A II, 81, 

neglego: quod ista Platonis, Aristoteli, Theo- 
ern orationis ornamenta (Epicurus) neglexerit ; 


reddo: ei (Academiae orator) vicissim reddit 
ubertatem orationis et ormamenta dicendi; Fa 3, 

tollo: maxumum ornamentum amicitiae tollit, 
qui ex ea tollit verecundiam; Lae 82. 

2, sum: quae (eloquentia) .. principibus maximo 


854 


ornatus 





omamento est; FIV, 61. 
est ornamento; O II, 
3. careo: ne quo ornamento in hoc genere dis- 
putationis careret Latina oratio; T II, 26. 
privo: et domesticis et forensibus solaciis or- 
namentisque privati; T I, 84, 


ornate, zierlih, gefämadvoll: dieco: res . 
bonas verbis electis graviter ornateque dictas quis 
non legat? F I, 8, ıstius modi .. res dicere or- 
nate velle puerile est; F III, 19. qui grandia or- 
nate vellent, enucleate minora dicere; F IV, 6, 
quae (philosophis) de maximis quaestionibus co- 
piose posset ornateque dicere; TI, 7. neque sen- 
tentiis solum copiose (a te dietum esse), sed ver- 
bis etiam ornatius, quam solent vestri; N I, 58. 

uod est oratoris proprium, apte, distincte, ornate 
icere; O 1, 2. 

explico: Erilli similia, sed, opinor, explicats 
uberius et ornatius; A II, 129. 

facio: ut illad ipsum, quod studet, facere pos- 
sit ornatius; F V, 6. Demosthenem ... ornate 
splendideque facere potuisse; O I, 4. 

scribo: se ... neque eleganter neque ornate 
scribere; T II, 7. 

ohne Verb: ille (Zeno) ... isto modo, ut ta, 
distinote, graviter, ornate; N I, 59. 


ornatus, Kleidung, Ansrüftung, Schmud, 
Bierbe: I. deest: quando .. nobis ... ullus ors- 
u. . copiosas vel elegantis ornatus defuit? 

dilabitur: ut hie ornatus umquam dilapsus 
oecidat; A II, 119. 

est: cum in uno mundo ornatus hic tam sit 
mirsbilis; A Il, 125. quantus ornatus in Peripa- 
tetioorum disciplina sit; F V,9. utineo (mundo) 
eximia pulchritudo sit atque omnis ormatus; N II, 
58. nobis deorum ... vestitus ornatusque noti 
sunt; N II, 70, ut .. perpetuus mundi esset 
ornatus; N II, 127. 

oceidit: f, dilabitur. 

oritur: a quo igne) ... idem ornatus orere- 
tur; N 118. 

U, 1. cerno: in qua (parte honestatis) verecun- 
ge Fa quidam ornatus vitas ... cernitur; 

effero: cuius (caeli) omnem ornatum et deseri- 
ptionem sumptam ab Eudoxo multis annis post 
non astrologiae scientia, sed poötica quadam fa- 
cultate versibus Aratum extulisse; R I, 22. 

efficio: illa atomorum ... turbulenta concursio 
hunc mundi ornatum efücere non poterit; FI, 2%0. 
hie tantus caeli ornatus ex corporibus ... cursan- 
tibus potuisse efüici ouiquam sano videri potest? 
N I, 115. 

intueor: Lysandrum intuentem ... ornatum 
F ag multo auro multisque gemmis dixisse. .; 


id... etiam rei publicae 


puto: tantum .. ornatum mundi ... si tuum 
... domicilium putes; N U, 17. 

removeo: a forma removeatur omnis viro non 
dignus ormatus; O I, 130. 

suspicio: ut mihi .. numquam hunc admira- 
bilem caeli ornatum ... suspexisse videantur; 
N II, 9. 

teneo: quoniam distinctos dignitatis gradus 
{Athenienses) non habebant |] habebat ||, non te- 
nebat ormatum suum civitas; R 1, 48. 

video: quem (ornatum) videmus; N II, 85. 

2. sum: ne (Codrus) posset adgnosci, si esseb 
ornatu regio || [ne ... regio] |]; T I, 116. 

8. dono ad: alia .. (membra videntur ease do- 
nata) nullam ob utilitatem quasi ad quendam 
ornatum; F 18, 


ornatus 


pono in: quoniam . (decorum) positum 
est in tribus rebus, Be ordine, ornatu ad 
er apto; O I, 12 

decorus ad: aeris, argenti, auri venas . 

et = usum aptas et ad ornatum decoras; N II, 151. 

IV. di: neque solum (ea) facie (deos novimus), 
sed etiam ornatu, astate, vestitu; 

statuae: quod statuas quoque videmus ornatu 
fere militari; O I, 61 

V. delectari: his libris eum (Lucullum) malo 
quam reliquo ornatu villae delectari; F III, 8. 


zum Saß: Voluptatem pulcherrimo vestitu et 
ornatu regali in solio sedentem; F II, 69, quae 
(coniunetio) aut sempiterna sit necesse est hoc 
eodem ornatu ... aut certe perdiuturna; N II, 85. 
quod ... ille regio ornatu ius dixisset; R II, 38. 


OFNO, ausrüften, ausftatten, verjehen, jämücden, 
zieren, ehren: algm: quibus (virtutibus) a natura 
essemus ornati; F IV, 59. cum ... ad eam .. 
(rem publicam) tuendam ... maxime a nobis or- 
nari atque instrui posses; FIV,61. ut nemo sine 
eo instrumento ullam rem illustriorem satis 
ornatus possit accedere; F V, 7. illa (ars) .. te 

. omaverat; T I, 112. omnibus .. virtutibus 
instructos et ornatos tum sapientis, tum viros 
bonos dieimus; T V, 28. quo (amiculo) lovem 
ornarat e manubiis Karthaginiensium tyrannus Gelo; 
N III, 88. quasi muneribus deorum nos esse in- 
structos et ornatos; L I, 35. ut quisque maxime 
virtutibus his lenioribus erit ornatus, modestia, 
temperantia, hac ipsa ... iustitia; 01, 46. qui 
aut excellenti ingenii magnitudine aut "praeclara 
eruditione atque doctrina aut utraque re ornati; 
O 1, 119. nos ... a doctoribus atque doctrina 
instructi ad 1 (rem publicam) et ornati acces- 


simus; O I 
„ad: Ans id ... rhetorice et augeri et or- 
; FIII, 26. nihil est .. eo (mundo) pulchrius, 
e ihil 'ornatius aspectu motuque constantius; 
N In, 23. agro bene culto nihil potest esse nec 
usu uberius nec specie ormatius; U 57. quorum 
in villa ac domo nihil splendidum, nihbil ornatum 
fuit praster ipsos; P 38. 
abacos: abacos .. compluris ornavit argento 
auroque caelato; T V, 
animum: sensibus (natura a ornavit ad 
res percipiendas idoneis; F V, 5 


artem: tu .. istam (artem) ne reliqueris, quam 
semper ornasti; T I, 112. 

caelum: cum ... caelum totum cernerent astris 
distinetum et ornatum; N II, 95 

caput: »huic (Draconi) non una modo caput 
ornans stella relucet«; N II, 107 

cives: (Caesar) a nobilissumis civibus, partim 
etiam a se omnibus rebus ornatis, trucidatus; 
DI, 3. 

dignitatem: ormanda .. est dignitas domo, 
non ex domo tota quaerenda; O I, 139. 


domicilia: quae (domicilia) essent ornata signis 
atque pieturis instructaque rebus iis omnibus; 
N II, 4 

domum: f. Italiam 

facultatem: huic arti finituma est dicendi 
[gravior] facultas et gratior et ornatior; O II, 66, 

formam: cum videmus ... nocturnam z caeli 
formam undique sideribus ornatam; TI 68 

funus: in [[nisi|] his .. concursu Jerissimae 
multitudinis et aere congesto funus desubito esset 
ornatum; R VI, 2 

hominem: ee eadem natura non solum 
celeritate mentis ornavit, sed ..; LI, 26. quo- 
en ... generavit et ormavit deus; 





855 


ortus 


Kl Iteliam ornare quam domum suam 
L. Mummius) maluit; quamquam Italia ornata 
omus - mihi videtur ornatior; O II, 76 

mundum: quid .. erat, quod concupisceret 
deus mundum signis et luminibus tamquam aedilis 
ornare? N I, 22. mundum .. effici ornatissimum 
et pulcherrimum ex eorum corporum concursione 
fortuita; N Il, 93, 

orationem: Fre requirebant orationem orna- 
tam et gravem; 

Serlamı ut ea ein. quae salva per te est, 
per te eundem sit ornata; 

rationem: quam (rationem) cum honestate 
ornatissimam ... videbit; F II, 38. 

sapientem: sapientem plurimis et gravissimis 
artibus atque virtutibus instructum et ornatum; 
F I, 112. 

villam: cum in villam Luculli ventum esset 
omni apparatu venustatis ornatam; fr V, 17. 

virum: bonorum virorum, id est sapientium, 
omnibus virtutibus ornatorum, vitam; FV,9 
ex qua vita sic summi viri ornantur, ut vel M. 


Curius ... vel *; RII, 6. fuit .. vir ille cum 
ceteris artibus ... ornatus omnibus, tum acer in- 
vestigator; Ti 1. 


virtutem: non intellego, car (virtus) aut verbis 
tam vehementer ornanda aut re tantopere expe- 
tenda videatur; T III, 37. 

urbem: quam (sphaeram) M. Marcelli avus ca- 
ptis Syracusis ex urbe es atque orna- 
tissima sustulisset; R |, 


OFO, reden, vortragen, bitten, erfuchen, anrufen: 
I. matronae: matronis ipsis, quae raptae erant, 
orantibus; R Il, 18. 

senator: »loco senator et modo orator; L III, 


I. ut: f. III alqm, 

II. alqm: rogandi orandique sunt, ut ... diffe- 
rant; TIV, 78. visum esse in somnis ei, qui erat 
in hos itio, illum alterum orare, ut subveniret; 
D 1, 57 cum .. C. Postumius haruspex oraret 
illum DM ut in expeditionem exereitum edu- 
coret; 


fidem: »pro deum, ... ommium adulescentium 
clamo, postalo ae oro, ploro atque inploro 
fidem«; N11 


litem: ut tag litis tempus, quoad per leges 
liceat, accoommodet; O III, 48. 


OrTSUS, Anfang, Beginnen: »auguris ut nostri 
Calchantis fata queamus seire ratosne habeant an 
vanos pectoris orsus«; D II, 63 


ortus, Aufgang, Anfang, Entftehung, Geburt: 
I. adfert: ut, quo modo initium nobis rerum om- 
nium ortus noster adferat, sic exitum mors; TI, 91. 

est: si ortus est deorum, interitus sit necesse 
est; N I, 68. cum .. aliorum animantium ortus 
in terra sit, aliorum in aqua, in aöre aliorum; 
N II, 42. cuius (aöris) ortus aqua omni exhausta 
esse non posset; N II, 118. ortus androgyni nonne 
fatale quoddam monstrum fuit? D I, 98. in qua 
(parte orbis) sit ortus eius, qui nascatur; D II, 89. 
cum dicunt ... omnis omnium ortus ... eosdem 
esse; DI, 92. erit eius (amieitine) ortus a na- 
tura quam ab inbecillitate gravior et verior; Lae 
32. ostendit primum ortum unum fore omnibus, 
eumque moderatum atque constantem nec ab ullo 
inminutum; Ti 48. 

potest: f. est; N II, 118. 

transfert: eum secundus ortus in figuram mu- 
liebrem transferet; Ti 45. 

Il, 1. admisceo: »ortus ubi atque obitus par- 


tem admiscetur in unam«; N II, 108 


ortus 


cerno: cum ... cernerent.... eorum .. (astro- 
rum) omniunm ortus et occasus; N II, 95. 

cognosco: soli.. ex animantibus nos astroram 
ortus, obitus oursusque cognovimus; N II, 153, 
qui solis et lunae reliquorumque siderum ortua, 
obitus motusque cognorunt; D I, 128 

commemoro: quid ego vitium ortus, satus, 
inerementa commemorem? C 52. 

conficio: non .. omnium ortus |Jinteritus || 
a For obitus natura conficiet; D Il, 3 

ico: pleraque dieit eadem, ... eorum ({mun- 

dorum) ortus, interitus; N I, 78. sic ... horum 
deorum ortus habeatur atque dieatur, ut ..; Ti 39. 

diiungo: Diogenes Babylonius...partum lovis 
ortämque virginis ad physiologiam traducens di- 
iungit || deiungit|] a fabula; N I, 41. 

enuntio: reliquorum (deorum) ... et nosse et 
enuntiare ortum eorum || Darum | maius est, 
quam ut profiteri nos scribere audeamus; Ti 38. 

facio: necesse est ortug occasusque siderum non 
fieri eodem tempore apud omnis; D II, 92. 

habeo: j, habeo, III. ortum (4 &t.) &, 127, b, 

imminuo:j. I est, Ti 48. 

moderor: cum ... ortus nascentiam luna mo- 
deretur; D II, 91. 

nosco: f. enuntio. 

perdisco: maius est .. has contortiones ora- 
.— quam signorum ortus obitusque perdiscere ; 


persequor: persecutus est Aristoteles animan- 
tium omnium ortus, vietus, figuras; F V, 10. 

procreo, recordor: cuius (potestatis) primum 
ortum si recordari volumus, inter arma civium ... 
procreatum videnus |] vidimus ||; L III, 19. 

relinquo: humilem sane relinquunt et minime 
generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae; Las 29. 
.repeto: visme .. ipsius iuris ortum a fonte 
repetamus? L I. 20. 

servo: Üeos accepimus ortum Caniculse dili- 
genter quotannis solere servare; D I, 130. 

traduco: f. diiungo. 

video: ut ... (deorum) ortus, interitus, que- 
rellas, lamentationes (rideremus); N I, 42. ortum 


videamus haruspicinae; DI, 50, ortum .. amici- 
tiae videtis; Lae 32. 
2. absum ab: quae (antiquitas) quo propius 


aberat ab ortu et 
cernebat; T I, 26. 

commeo ab: quorum (siderum) alterum (genus) 
spatiis inmutabilibus ab ortu ad occasum com- 
means; N II, 49. 

conligo, conquiro de: quam multa ab iis 
conquisita et colleota sunt de omnium animantium 
genere, ortu, membris, aetatibus! F IV, 18. 

converto ad: »solis ad ortum conversa (Iovis 
species)e; D I, 20. »se .. (lovis aatelles) obitu a 
»olis nitidos convertit ad ortuse; D I, 106. 

dissero de: de deorum natura ortuque mundi 
disserentes; Ti 8. 

insum in: in primo .. ortu inest teneritas ac 
mollitisa quaedam; F V, 58. 

pertineo ad: estne sanorum hominum hoc ad 
nascentium ortus pertinere non dicere ..., illud 
nescio quid tenue ... diecere ad puerorum ortus 
pertinere? D II, 94. 

eto ab: a primo ... animantium ortu petitur 
origo summi boni; F II, 81. 

specto in: »ni prius ... sancta lovis species 
clarog spectaret in ortus«; D I, 20. 

II, salutaris ad: cur stella Iovis aut Veneris 
eoniuncts cum luna ad ortus puerorum salutaris 
sit, Saturni Martisvre contraria; D I, 85, 

‚ usque re cetera BT ad temporis aha 
impressa |[|expressa]] & i use imitabatur, 
ochuzerat, Ti 4. ' ee 


vina progenie, hoc melius ... 


856 08 


IV. pars: quoniam ... ortus .. nostri partem 
patria vindicat, partem amici; O I, 22. 

V, 1. antiguus: deus.. ot ortu et virtute anti- 
quiorem genuit animum; Ti 21. 

commoveri: (possent) aestus maritimi freto- 
rumque angustiae ortu aut obitu lunae commoreri? 

’ 

generari: semperne (mundus) fuerit nullo ge- 
neratus ortu, an ortus sit ab aliquo temporis 
principatu; Ti 5. 

Tusculanus: quom wa ortu Tusculanus 
esset, civitate Romanus; L II, 5. 

zum Sag: parvi .. primo ortu sie iacent, tam- 
quam omnino sine animo sint; F V, 42, 

2. ab: cum & primo urbis ortu regiis institutis, 
gr etiam legibus auspicia (essent constituta); 

IV, 1. sadmirandum est, congressune aliquo 
inter se (bestiolae) an iam inde ab ortu natura 
ipsa congregatae sint; N II, 124, 

ante: ut nihil pertinuit ad nos ante ortum, sic 
nihil post mortem pertinebit; TIL, 91. si lana 
Be ag solis ortum defecisset in signo Leonis; 

11 * 


in: quod ita ... a natura in primo ortu appe- 
tatur; F V, 17. ut (natura) alia in primo ortu 
erficeret, alia progrediente aetate fingeret; F V, 
9. qua (vi) me in vestro ortu usum esse memi- 
nistis; Ti 41. 


O8, Antlig, Befit, Mund: I. est: ad haec om- 
nia Ani ser os est aptissimum, quod adiunctis 
naribus spiritu augetur; N II, 134 

U, 1. augeo: f. L 

cerno: licet ora ipsa cernere iratorum aut eorum, 
qui ..; O I, 102. supina otiam ora cernuntur de- 
pulsione luminum; Ti 49. 

nosco: nosti .. profecto os huius adulescenti- 
oris Academiae; A ep l. 

obverto: »hicine est ille Telamon, ... 
aspectabant, cuius ob os Graii ora obverte 
sua?« T III, 39. 

perfrico: quam (voluptatem) tu idem, cum os 
perfricuisti, soles dicere; T II, 41. 
erıne vultus mutantur, ora torquentur; O 


video: nec (vita beata), 
viderit, consistet; T V, 80. 

2. utor: utinam quem ad modum oratione sum 
usurus aliens, sic mihi ore uti liceret alieno! R 

3. acceipio in: »in 03 prius accıpiam ipse, 
quam ..;« T V, 48. 

cado ex: f. ex, I. cado ex ore (4 St) ®. I, 
©. 887, a. 

congero in: Midae ... dormienti formicae in 
08 tritici grana congesserunt; DI, 78. ut illa 
tritici a in os pueri Midae congesta ... non 
tam mirabilis sint quam coniecta belle; D U, 66. 

construo in: dentibus in ore constructis man- 
i . eibus; N II, 134. 

evello ex: quae (verba) rursus dum sibi evelli 
ex ordine ]|ore]j (Stoici nolunt); F IV, 78. 

habeo in: ut illud in ore habeant ex Hymnide; 
FI, 22. eius, quem tu in ore semper habes, 
proavi mei ... facta; F III, 37. Pansetius ... 
semper .. habuit in ore Platonem; F IV, 79. 
quin etiam ipsi voluptariüi ... virtutes habent 
|habeant || in ore totos dies; F V, 74. socerin 
ore semper Graecos versus de Phoenissis habebat ; 


‚82, 
obverto ob: f. 1. obverto. 
offundo ob: qui (ignis) est ob os offusus; Ti 49. 
pertineo ad: a pulmonibus arteria usque ad 
o# intimum pertinet; N II, 149. 


uem 
t 


’ 
... cum tortoris os 


| 





Me speciem (natura) ita formavit oris, 
vieinitas: narer ... non sine causs vicinita- 
un op secutae sunt; N II, 141. 
‚3. aceipi: quo .. inlabuntur en, quas ae- 
pta sunt ore; Nu 185. a 
consentire: de cuius (amicitiae) utilitate om- 
nes uno ore consentiunt; Las 86. 
tontineri:ore, .(gustatus)sontinetur; N II, 145, 
discerpere: quem incomptis unguibus han- 
tes u ore disoeepant; A fr 0 (}. 2). 
r zes »heu! virginalem me ore ploratum edero!« 


ferre: vis ei (Alexandro) dieitur draco ... 
radieulam ore ferre; D II, 185. 
a DT ula ... adsiduas ineit ore que- 
“udare; ca neacio quo mod ssi pleniore 
ore Iaudamus; O I 6 RT 
„aors cum radicem ore teneret (draco); D II, 


timere: sei a 
mebat«; D aa populus atque ore ti 
wi quem (Platonem) ex tuo ore admiror; T 


A Gebein, Ruocen: I. concreseunt: j. II. 
Arktat, 


mm 2a mu AAssumtieh Sam male me 


ostendo, zeigen, jegen laffen, in Musficht 
fteflen, vor&alten, darlegen, erflären: I. abfolnt: alqe: 
volo .. videre, quid invenerint. non solemus, in- 
quit, ostendere; A II, 60 

al gi quia .. ostendunt, portendunt, monstrunt, 
pra@dicunt |] prodicunt ||, ostenta, portenta, mon- 
atra, prodigia dicuntur; D I, 93, 

mathematici: quae (luna) est, ut ostendunt 
mathematiel, maior quam dimidia pars terras; 


N II, 109. 

I. mit ung: 1. de: [. I. algd; DI, 45. 

2. indireete Frage: ut... ostendamus .., qui 
simus; A II, 98. non, qua via... ambigua distin- 
guantur, (Epicurus) ostendit; F I, 22. quasi ... 
non possim, quem ad modum es dicantur, osten- 
dere! F II, 7. ostendi .., quod osset imperandi 

nos; T II, 58, ut .. illad, gr eupiat, osten- 
atur quam leve ... sit; T IV, 74. mihi videor 
satie et esse deos, et quales essent, ostendiase; 
N I, 72. ut, cum ostendere velles, quales di 
essent, ostenderes nullos esse; N III, quod 
genus philosophandi minime adrogans ... arbi- 
traromar, quattuor Academicie libris ostandimus; 
DI, 1. quam (rem publicam) ... simul et qualis 
«it et optimam esse ostendam; R I, 70. de hoc 
eodem cunetam Italiam, quid sentiret, ostendere; 
L III, 4. 

© arene # infin: a am... ennantur osten- 





ostendo 


e08 ». m. en a se scripturos atque 
lataron, „garbun Ei ar 1. 
einfachem obieet: alqd: ne verbis 
vl attingamus ea, quae volumus ostendere; 
T V, 68. hominibus ea ostendi, monstrari, por- 
tendi, praediei; ex quo illa „ostenta, monstra, 
portentea, prodigia* dieuntur; N II, 7. »quod de 
sole ostentumst tibis; DI, 45. eadem .. (Etru- 
ria) interpretatur, quid quibusque ostendatur mon- 
stris atque portentis; D I, 92. id quod alio loco 
ostendetur; DI, 127. id optimus quisque re ipen 
ostendit et iudicat; O I, 154. 


Bi modo irta sis aequitate, quam | 


ostendis; F 1, 2 

agrum: er 
consaeptum agrum diligenter consitum ostendiase; 
C > 


lifieationem: si .. extis pecunine mihi 

ämpit eatio ostenditur; D Il, 33. 

avem: tum .. esset auspicium (si modo esset 
ei (avi) liberum) se |jauspicium, si ... liberum, 
se |] ostendisse; D II, 73 

celaritatem; miror deos immortales || inmor- 
talis || histrioni futuro claritatem ostendisse, nullam 
ostendisse Africano; D II, 66 

commodum: quod fissum 
commodum aliquod ostenderet; 
DET ug qui (di) moventuor palamque se ostendunt; 

i 40, 


ie quod 


eventus: aves si prosperos eventus ostenderunt, 
certe fefellerunt; D U, 7 

fructus: ver .. tamquam ndolescentiam signi- 
ficat ostenditque fructus futuros; C 70. 

incunabula: gandeo .. me 'ineunabula paene 
mea tibi ostendisse; L II, 4. 

Karthaginem: 'ostendebat . rag de 
excelso ... quodam loco; R VI, 11. 

luerum: num etiam, si fissum euiusdam modi 
fuerit in iecore, luerum ostenditur? DI, 34. 

lucum: cuius (Aesculapii) in Arcadia non longe 
a er fluminse sepulerum et lucus ostenditur; 

lumen: hie tu .. ostendas oportebit patriae 
lumen animi, ingenii consiliique tui; R VI, 12. 
. (virtus) cum ... ostendit suum lumen; Lae 


manum: cum (Zeno) extensis digitis adversam 
manum near „visum*, inquiebat, „huius 


modi est“; AU, 
munus: Auer quis (munus) ostenderit; 
Agpl 


notam: qui (dies) illi ostenderit eam ... veri 
et falsi notam; A II, 69, 

pectus: ostendit 'pedes et pectus; F V,94. in 
qua (amicitie) nisi, ut ee apertum pectus vi- 
deas tuumque ostendas; Lae 97. 

pedes: f. pectus; F V, 9. 

periculum: Romulus lactens fulmine ietus; 
urbi igitur perieulum ostenditur; DI, 47. j. com- 
modum. 

Scorpion: binc .. aspieitur, »ut sese ostendens 
emergit Scorpios alter; I, 118. 

sepulerum: cuius Moe) in illa insula sepul- 
erum ostenditur; N II, 53. j. lucum. 

signa: sigma ostenduntur a dis rerum futura- 
rum; N II, 12, Se 1 nobis signa rerum 
futuraram ostendere; 

tabellam: dum 'modo haec (tabella) optimo 
euique ... eivi ostendatur; L III, 39, 

zen a qua (gemma) oriens uva se ostendit; 


IV. mit Object und Bufag: algm: hie mihi 
E Ta se ostendit en forma, quae ..; 
naves: idem (Diagoras) ... ostendit eis (vectori- 


. ei (Lysandro) quendam | 


ostentum 


bus) in eodem cursu multas alias (naves) labo- 
rantis; N III, 89 

rem publicam: si nostram rem publicam vobis 
et nascentem et crescentem et adultam et iam 
firmam atque robustam ostendero; R II, 8 


ostentatio, Sratlerei, PBrunf, Schein: 
I, 1. est: ut in fronte ostentatio sit, intus veritas 
oceultetur? F I, 77. gloriosa ostentatio in con- 
etituendo summo bono (causa est); FIV,68. quae 
est ista in commemoranda pecunia tus tam inso- 
lens ostentatio? P 42. 

2. sum: a multis virtus ipaa contemnitur et 
venditatio quaedam atque ostentatio esse dicitur; 
Lae 86. 

I, 1. puto: qui (philosophus) disciplinam suam 
non ostentationem scientiae, sed legem vitae pu- 
tet; TU, 11. 

2. proficiscor ab: quae proficisci ab osten- 
tatione magis quam a volantate videantur; O I, 
44. 


III, 1. adduci: eo. . ostentatione aliqua 


adductus ... me I ae A u, 65, 
eonseqni: quodei qui simulatione et inani 
ostentatione . 


stabilem se ar consequi posse 
rentur, vehementer errant; 

2. causa: sophistes. sic enim appellabantor ii, 
qui ostentationis aut quaestus causa philosopha- 
bantur; A II, 72. 

IV. Lüde: * neque insolens ostentatio; RI, 24. 


ostentwm, Wunderzeichen, Anzeichen: 1, 1. 
accidit: negant historici Lacedaemoniis ullum 
ostentum hoc tristius accidisse! D II, 69. 

adiuvant: quid .. aut ostenta aut eorum in- 
terpretes vel Lacedaemonios olim vel nuper nostros 
adiuverunt? D II, 55 

est: utrum .. cum concepit mula an cum 
peperit, ostentum est? D II, 49. quae (ostenta) 
si eigna deorum putanda sunt, cur tam obscura 
fuerunt? D II, 55. tum esset „. ostentum, si an- 
guem vectis cireumplicavisset; D II, 62. 

habet: quod ostentum habnit hane vim, ut 
Dionysius ... regnare eoeperit; D I, 73. 

restant: ostenta restant, ut tota haruspicina 
sit pertractata; D II, 49. 

sequuntur: ostente .- sequuntur et fulgura 
|| fulgora ||; DIL, 42. 

2. sum: quod ante non vidit, id si evenit, 
ostentum esse censet; DII, 49. id... est, inquies, 
ostentum, ya vero! quasi pisces, non galli 
cecinerint! D 

II, 1, animadverto: Caria tota praecipueque 
Telmeses ... in ostentis animadvertendis dili 
tes fuerunt; DI, 9. 

conligo: etiam a te Flaminiana ostenta collecte 
sunt; D fe 

dico: !. A ERER I. algd. III algd; N II, 7. 

habeo: nihil habendum esse, quod heri posset, 
ostentum; D II, 62, 

puto: 1ı1 est; D II, 55. 

refero: qui quondam | quodam, cum |] ad eum 
(coniectorem, interpretem) rettulisset quasi osten- 
tum, quod anguis domi vectem circumiectus fuis- 
set; D II, 62. 

video: sinterpretes .. Iovis ..., publici angu- 
res, signis et auspiciis + posten. "I ostenta | vi- 
dentor; , 20. 

2. disputo contra: . (Sisenna) contra 
ostenta nihil disputat; D I, 

praedico ex: qui ex olgsiiüch ostentisque 
praedicerent; D UI, %. 

valeo contra: hoc contra omnia ostenta va- 
leat, numqusm, quod fieri non potuerit, esse fa- 
etum; D I, 49, 


ostentum 


venio ad: nunc ad ostenta veniamus; D I, 53. 

II. similis: si ostenti simile natum factumve 
quippiam; D II, 149. 

IV. divinatio: quae (divinatio) artificiosa dici- 
tur, extorum, fulgorum, ostentorum signorumque 
caelestium; D I, 127. 

enera: haec ostentorum genera mirabile nihil 
Bart DI, 66. i 
interpretes: (Etrusci) ostentorum exereitatis- 
simi interpretes exstiterunt; DI,93. non |] nonne |] 
intellegis eadem (conclusione) uti posse et haruspi- 
ces et fulguratores et interpretes ostentorum? D 
I, 109. f. I, 1. adiuvant. 

vis: quorum (ostentorum) .. vim ... verba 
ipsa prudenter a maioribus posita declarant; D I, 
8. quia brevi tempore (Dionysius) regnare coe- 
Be a acciderat casu, vim habuıt ostenti; 

II, 


V, 1. admoneri: multa .. ostentis, multa extis 
admonemur; N II, 166. 

concidere: quo ostento regnum patris et do- 
mum funditus concidisse; D I, 121. 

moveri: ille (Pom admodum extis et 
ostentis movebatur; D II, 58. 

raesentire: qui extis aut avibus aut ostentis 

aut oraclis aut somniis futura praesentiunt; D II, 
6 


2. de: satis multa de ostentis; D II, 70. 

in: ut certis rebus certa signa praecurrerent, 
alia in extis, ... alia in ostentis; D I, 118. in 
er ratio plerumque coniecturaque adhibetur ; 
D II, 42, 


ostium, Mündung, Eingang, Thür: I, 1. ad- 
iungo, habeo: cum uspera arteria ... ostium 
habeat adiunctum linguae radieibus; N II, 136. 

aperio: f. 2. excito ex. 

video: si nunc aliquid adsequi se putant, qui 
ostium Ponti viderunt; T I, 45. 

2. excito ex: »unde animae excitantur obscura 
umbra opertae er ostio ||apertae hostio, aperto 
ex ostio || altae Acheruntis, salso sanguine,« ima- 
gines mortuorum; T I, 37. 

relinquo extra: solane beata vita .. relin- 
quitur extra ostium limenque carceris? T V, 13. 

oO. ad: ad ostium Tiberis urbem condidit; 
R I, 33. 

in: ut ... in ostio Tiberino .. urbem ipse con- 
deret; RI, 5 


ostrea, Aufter: I. crescunt, al.: ostreis 
.. et conchyliis omnibus contingere, ut cum luna 
pariter crescant pariterque decrescant; D II, 33. 

U. prosemino: sollertiam .. cam, .- posset 
vel in tegulis proseminare ostreas; fr V, 78. 


otior, Wufe Haben: cum (C. Canius) se Syra- 
cusas otiandi, ut ipse dicere solebat, non nego- 
tiandi causa contulisset; O III, 58. 


otiose, ruhig: quaero: tum licebit otiose 
ista quaerere; F IV, 32, 
vivo: Ithacae vivere otiose; O III, 97. 


otioSUußs, mäßig, undefgäftigt: A. alqs: dum 
essem otiosus; F III, 10. quoniam otiosi sumus; 
F ID, 14. ut ... civibus nostris prosimus etiam, 
si possumus, otiosi; TI, 5. licuit esse otioso 
Themistocli, licuit Epaminondae, licuit ... mihi; 
TI, 33. otiosi sumus; N II, 3. ut nos otiosi 
convertimus; D II, 63. numquam se minus otio- 
sum esse, quam cum otioaus ... esset; OÖ III, 1. 
illum (Africanum) mentis agitatione investigatio- 
neque earum rerum ... nec otiosum nec solum 
umquam fuisse; O II, 4. quoniam ... sumus 


859 


otium 


otiosi; Lae 16. sumus ... otiosi; Lae 17. qui 
suum negotium gerunt otiosi; Lae 86, j. nanei- 
scor, Il. alym (2 &t.) ©. 628, b. 

wetas: nonne melius multo fuisset otiosam 
aetatem et quietam sine ullo aut |jullo || labore 
aut |let|| contentione traducere? Ü 82. 

cessatio: eius modi quampiam cessationem 
|| cessionem || liberam atque otiosam (ista oratio 
postulat; L I, 10. 

di: cur non (mens divina) rebus humanis ali- 
quos otiosos deos praeficit? N III, 983. 

homines: ex Socraticorum || otiosorum, al. || 
hominum disputationibus; P 6 
e . a nihil est otiosa senectute iucundius; 

spectatores: nonne... socii.. spectatores se 
otiosos praebuerunt Leuctricae calamitatis? O II, 26. 

tempus: in quibus (studiis) .. omne otiosum 
tempus contrivimus; Lae 104. 

vita: fuisse multos .. in vita otiosa; O I, 9. 

B, I. dieo, IL. communis cum: cum hoc com- 
mune sit potentiae cupidorum cum iis, quos dixi, 
otiosis; O I, 70. 

II, vita: et facilior et tutior... 
sorum; O I, 70 


otium, freie geit, Mufe, Ruhe, Frieden: 
I. acuit: duae res, quae languorem adferunt ce- 
teris, illum acuebant, otium et solitudo; O II, 1. 

est: neque .. periculum in re publica fuit 

ravius umquam nec maius otium; O I, 77. scri- 
endi otium non erat; O II, 4. f. superest. II, 4. 
utor. 

superest: superest . . 
est, otium; T II, 83. 

I, 1. antefero: eorum .., qui privatum otium 
negotiis publicis antetulerunt, nominatim vita 
laudatur; T III, 57. 

comparo: nec hoc otium cum Africani otio nec 
haec solitudo cum illa comparanda est; O II, 2, 

confero: ut otium suum ad nostrum negotium 
contulisse videantur; O I, 156. 

constituo: nostrum .. otium negotii inopia, 
non requiescendi studio constitutum est; O In, 2. 

consumo: an delectationis et otii consumendi 
causa locuti sumus ..? T V, 48 

pario: non dubitaverim ... meis .. BEogeEn 
periculis parere commune reliquis otium; R I, 7. 
qui quondam peperisset otium civitati; O III, 3, 

permitto: beatissimos esse populos necesse 
est vacuos omni cura ... aliis permisso otio suo; 
R I, 52. 

persequor: otium Zerge nen: 0 IH, ı. 

BErSDERG: qui (Ti. Grachus) otium perturbaret; 
A IL 15. 


historia .. 


vita est otio- 


nobis hoc, cuicuimodi 


praeparo: nec institui potest nisi 


'praeparato otio; L I, 9. 


rego:; ut unius perpetua potestate ... regatur 
salus et aequabilitas et otium civium; R II, 49, 
relinquo: ut non multum imperatori sub ipsis 
pellibus otii relinquatur; A II, 4. 
reprendo: quis reprendet otiumnostrum? A II, 6. 
sumo: ille (Africanus) ... otium sibi sumebat 
aliquando; O III, 2. 
" . eo: »otia qui studiis laeti tenuere decoris« ; 
‚21. 
tueor: quibus id (otium) tuendum est; RI, 52. 
2. ettiptifg: sed haec otii. transeat idem iste 
u wr ad rem publicam tuendam; T V, 72, 
. suppedito: ut (patria) ... tutum perfugium 
otio nostro suppeditaret; R I, 8. 
. 4. abundo: videsne abundare me otio? T II, 26. 
abutor: hominis est intemperanter abutentis 
et otio et litteris; T I, 6. sumus .. multi ... 
parati ... 


abuti tecum hoc otio; R I, 14. 
108* 





otium 


fruor: otio fruor, non illo quidem, quo debeat 
is, qui ..; O II, 3. 

perfraor: quo facilius otio perfruantur; R 1, 9. 

utor: ubi .. melius uti possumus hoc, euicui- 
modi est, otio? Tv, 121 

5. capio ex: is .. a eui cum liceret .. 
ya ex otio fructus capere quam ceteris ..; 


comparo cum: f. 1. comparo. 
03% zu. ad: qui... ad otium .. perfugerint; 


ads ex: Phalereus ille Demetrius ... 
mirabiliter doctrinam ex umbraculis eruditorum 
otioque ... produxit; L III, 14. 

viro in: homo demens ... maluit iactari quam 
in illa tranquillitate atque otio iucundissime vi- 
vere; RI, ]. 

ul, 1. algd: f. H, 1. relinguo, 

amor: amorem .. eis (civibus) oti et pacis 
iniecit; R IL, 26. 

blandimenta: ut ea vis omnia blandimenta 
voluptatis otiique vicerit; RI, 1. 

oblectatio: otii oblectationem hanc honestis- 
simam iudico; A I, 11, 

opus: nullum opus otii, nullum solitudinis mu- 
nus exstat; O III, 4. 

2. alqd de: ea, quae erant cotidiana et quasi 
legitima nobie, de pace et de otio; Fa 2, 

V,1. considerare, sontemplari: ut (sa- 
piens) ... [quamvis] onınia ... summo otio secam 
ipse consideret et contempletur; O1, 153. 

inficere: nos umbris, En otio, languore, 
desidia animum infecimus; T V, 78, 

languere: cum otio langueremus; N 1,7. quam 
(vitam beatam) tu ne in deo guide @850 CENses, 
nisi plane otio Jan, you Ip I, 67. 

ale comp.: qui . dulcius otio litterato ? 

2. in: qui in eo (otio) non modo nosmet ipsos 
hebescere et languere nolumus, sed etiam, ut plu- 
rimis prosimus, enitimar; A II, 6. quo is tum 
in summo otio maximaque copia quasi helluari 
libris ... videbatur; F III, 7. multa praeclara 
in illo calamitoso otio seripsit; F V, 54. M.. 
Catoni ... lieuit Tuseuli se in otio elek 
RI, 1. quis nostro ... periculo sese in illa vita 
atque otio conservatos "putant; RIL6. est. 
in pace et otio; R I, 63. in istorum otio ac lit- 
teris tractata res; R III, 4. quae (vox) declarat 
illum .. in otio "de negotiis cogitare; O II, 
ya. vix in gymnasiis et in otio Stoici probant; 


ovis, Schaf: I. adferunt, al.: quid.. oves 
aliud adferunt, nisi ut earum villis confectis atque 
contextis homines vestiantur? quae quidem neque 
ali neque sustentari neque ullum fructum edere 


860 


'ovum 


ex 36 sine cultu hominum ... 


Il. alo, al: f. 1. 
habeo: capras et oves quot quisque haberet, 
dicere posse || Peul: Las 62. 


potuissent; N II, 


UI. multa: plebem ... multsee .. diotione 
ovium et bovum el -.. non vi et sup- 
pliciis co@rcebat; 


villi: f, L 


ovum, €: I.fundunt: etsi pisces, ut aiunt, 
ova eum genuerunt, relinguunt; facile enim illa 
aqua et sustinentur et fetum fandunt; N Il, 129, 

pendet: defert ad coniectorem quidam somni- 
Asse se a endere ex fascea lecti sui cubicu- 
laris; DU, 

sunt: f| 2 sibi | Ile ibi], er N gr et ova ororum 
et apes apium sim mas; A L, 

I, 1.cognousco: quoniam es invenisti 
Deliacum illum, qui ova cognosceret; A II, 86 

frango: miluo est .. bellum ... cum corvo; 
ergo alter alterius ubicamque nanctus est ova 
irungit; N II, 125. 

gigno: |. 1. fundunt. 

inspicio: ii cum ovum inspexerant, quae 
gallina peperisset, dicere solebant; A 11, 57, 

internosco: nobis satis est ova illa non inter- 
noscere; A Il, 

obruo: testudines .. et crocodilos dieunt ... 
obruere ova , deinde discedere; N II, 129. 


pario: f. inspieio. — relinquo: f. I. fundunt. 
un vo: ut quam facillume ova serventur; N II, 

somnio: nemone . 
niavit? D II, 2 gell 

suppono: anitum oya inis saepe su ri 
mus; e quibus N ie orti primo zer ab ils I 
a matribus; N 

sustineo: [. I. fundunt. 

2. excudo ex: e quibus (ovis) pullos cum ex- 
cuderunt; N II, 129. 

intellego ex: ut thensaurus ex ovo intellegi 
debeat; D 142. 

intersum inter: nibilo .. magis ..., 
x ll I anasi || inter illa (ova) omnino nihil klarssakı 


id 


.. umquam alius ovum som- 


nascor, nosco ex: tam est obscure adımonitus, 
ut ex ovo nasceretur [|nosceretur || thensauri si- 
militudo; D II, 134. 

orior ex: f. 1, suppono, 

1. similis: f. I. sunt. 

IV, 1. similitudo: videsne, ut in proverbio 
eit ovorum inter se similitudo? A II, 57. 

2. vitellum ex: id (vitellum) .. ei ex ovo vide- 
rg aurum declarasse, reliquum argentum; DU, 





NACHTRÄGE ZUM ZWEITEN BANDE. 


Familia, II, 3. princeps in (©. 30, a). 

habeo, m. algd quiddam, mentem: om- 
nem .. naturam necesse est ... habere aliquem 
in se principatum, ut in homine mentem, in belua 
quiddarm simile mentis; N II, 29 (&. 123, a. 126, b). 

homo, 1, 1. nascitur: f. meminit; F II, 45 
(&. 162, b). 

ietus, I. habeo: a bestüs; O II, 19 (©. 198, b). 

idem, A, I, 1, b. eadem bonitas; Lae 50. eo- 
dem ... in libro; N I, 34. eisdem .. sacris; OI, 
55. enndem ... sententiam; Fa 29 (©. 199, b. f). 

in, A, IV, 4, »minores magistratus iti juris 
Dem || plures || im ploera sunto;« L II, 6 (©. 
— B, L caveo in: quem ad modum careamus 
in iure; L I, 17 (&. 257, b). 

— — conservo in: ut se conservaret in es 
natura, in qua (homo) ortus esset; FiV, 4i (©. 
258, a). 

— — proicio in: qui in nave necatus, deinde 
ee ur | mare || proiectus esset; L II, 57 (&. 


in, B, I. sum in: in his tot et tantis (malis) 
.. potest esse sapiens; T V, 29 (&. 269, b). 

indico, II. vim: quorum ipsum nomen vim 
suse potestatis indicat; R I, 63 (6, 295, a). 

institu I, 1. servo: hoc consilio leges 
Atheniensium, hoc maiorum instituta seryantur; O 
1, 75 (&. 828, b). 

V,1.eifiei: id hominibus efüciexre publica debet 
partim institutis, alia legibus; RIV, 3 (6.329, b). 

malus, B, b, I, 2. sum: malum mihi videtur 
esse mors; T I, 9 (©. 517, a). 

mediocris, dolor: mediocrium (dolorum) nos 
esse dominos; F I, 49.(©. 581, a). 

mille, A. annorum: horum annorum, quos 
in fastis habemus, magnus XII DOCCOLIY amplecti- 
tur; fr V, 35 (&. 558, a). 

mitto, III. algm: quos post Cannensem pu- 
gnam iuratos ad senatum misit Hannibal se ... 
redituros; O III, 118 (6. 560, a). 

modo, Il, 8. sed ne— quidem (&. 565, b): 
. tum B, II. non modo; F IL, 37. O 

105 (©. 859, b). 


Im Jahre 1584 wurde vollständig: 


LEXIKON 


ZU DEN 


SCHRIFTEN CICERO'S 


MIT ANGABE SÄMTLICHER STELLEN 


VON 


H. MERGUET. 


ERSTER TEIL. 
LEXIKON 


ZU DEN 


REDEN 


DES 


CICERO. 


VIER BÄNDE. 
1877—1884. PREIS: 190 MARK, 


LEXIKON 


ZU DEN 


SCHRIFTEN CAESARS 
UND SEINER FORTSETZER. 


MIT ANGABE SÄMTLICHER STELLEN 
’ VON 


Dr. H. MERGUET, 


OBERLEHRER UND DOCENT AN DER UNIVERSITÄT ZU KÖNIGSBERG 1. PR. 
18384 — 15856. PREIS: 55 MARK. 


Wie in des Verfassers Lexikon zu den Reden des 
Cicero eine erschöpfende Uebersicht des rednerischen 
Sprachgebrauchs dieses Schriftstellers gegeben ist, so 
wird in diesem zweiten Special-Wörterbuch der in den 
Schriften Cüisars und seiner Fortsetzer enthaltene 
Sprachstoff in gleicher Weise vorgeführt. Da Cüsar 
einerseits sprachlich ebenso mustergültig ist, andrer- 
seits durch seine objective Darstellungsweise und durch 
den völlig verschiedenen Inhalt seiner Schriften einen 
Gegensatz zu Cicero bildet, so liefert die lexikalische 
Bearbeitung seiner Werke stilistisch, phraseologisch 
und sachlich Ergebnisse, welche von den in dem Cicero- 
Lexikon enthaltenen wesentlich abweichen und somit 
ausser ihrem selbständigen Wert sich zugleich als eine 
wichtige Ergünzung der in Ciceros Reden hervor- 
tretenden Spracherscheinungen darstellen. Diese ein- 
ander ergänzende Vergleichung beider Schriftsteller 
und die gleichmässige Uebersicht über ihren Sprach- 
gebrauch wird dadurch eine vollkommene, dass auch 
ın dem Cüisar-Lexikon genau dieselben Grundsätze 
bei der Bearbeitung und Anordnung des Sprachstoffes 
befolgt sind, durch welche in dem früberen Werk die 
klare Uebersichtlichkeit des vollständigen Muterials 
ermöglicht ist und die den ungeteilten Beifall der Kritik 
gefunden haben. Durch diese genaue Debereinstimmung 
in ihrer Disposition und Behandlung erweisen sich zu- 


zleich beide Werke als gleichartige Teile des 


‚, Unternehmens, dessen spätere Ausdehnung über noch 


andere wichtige Schriftwerke teils vorbereitet wird, 
teils in Aussicht genommen ist. 

Wie in dem Cicero-Lexikon sind auch bier 
beim Substantiv die Fälle geschieden, in denen es ge®- 
braucht ist I, absolut: 1. als Subjeet, 2. Prädikat, 
3. Ausrof; II. nach Verben: 1. Accusativ, 2. Genetiv, 
3. Dativ, 4. Ablativ, 5. mit Prüpositionen; III. nach 
Adjectiren und Adverbien; IV. nach Substantiven; 
V. Umstand: 1. Ablativ, 2. Präpositionen. Die intransi- 
tiven Verben sind nach den Subjecten, die transitiven 
nach den Objecten geordnet, der absolute Gebrauch 
der letzteren besonders behandelt; die Adjectiva sind 
nach den zugehörigen Substantiven, die Adverbien nach 
ihren Verben aufgeführt. Die Reihenfolge innerhalb 
dieser Abteilungen ist alphabetisch, das die Verbindung 
bestimmende Wort in gesperrter, das die Abteilung 
bezeichnende in fetter Schrift vorangestellt, jede Stelle 
in ihrem vollständigen Zusammenhang angegeben und 
dabei der Text von Nipperdey mit Hinzafögun der 
wesentlichen Varianten benutzt; die ganze Ein- 
richtung und Ausstattung ist genau dieselbe 
wie bei dem Cicero- Lexikon. Den Schluss 
bildet das Verzeichnis der Eigennamen. 


Im Jahre 1554 wurde vollständig: 


LEXIKON 


ZU DEN 


SCHRIFTEN CICERO'S 


MIT ANGABE SÄMTLICHER STELLEN 


voX 
H. MERGUET. 


ERSTER TEIL. 
LEXIKON 


ZU DEN 


REDEN DES CICERO. 


VIER BÄNDE. 
1877—1884. PREIS: 190 MARK. 





LEXIKON 


ZU DEN 


SCHRIFTEN CAESARS 
UND SEINER FORTSETZER. 


MIT ANGABE SÄMTLICHER STELLEN 
VON 
Dr. H. MERGUET, 


OBERLEHRER UND DOCENT AN DER UNIVERSITÄT ZU KÜNIGSBERG I. PR. 


1884 — 1836. 


PREIS: 


55 MARK. 


Wie in des Verfassers Lexikon zu den Reden des | gleich beide Werke als gleichartige Teile des ganzen 


Cicero eine erschöpfende Uebersicht des rednerischen | 
Sprachgebrauchs dieses Schriftstellers gegeben ist, so 
wird in diesem zweiten Special-Wörterbuch der in den 
Schriften Cäsars und seiner Fortsetzer enthaltene 
Sprachstoff in gleicher Weise vorgeführt. Da Cäsar 
einerseits sprachlich ebenso inustergültig ist, andrer- 
seits durch seine objective Darstellungsweise und durch 
den völlig verschiedenen Inhalt seiner Schriften einen 
Gegensatz zu Cicero bildet, so liefert die lexikalische 
Bearbeitung seiner Werke stilistisch, phraseologisch 
und sachlich Ergebnisse, welche von den in dem Cicero- 
Lexikon enthaltenen wesentlich abweichen und somit 
ausser ibrem selbständigen Wert sich zugleich als eine 
wichtige Ergänzung der in Ciceros Reden hervor- 
tretenden Spracherscheinungen darstellen. Diese ein- 
ander ergänzende Vergleichung beider Schriftsteller 
und die gleichmässige Uebersicht über ihren Sprach- 
gebrauch wird dadurch eine vollkommene, dass auch 
in dem Cäsar-Lexikon genau dieselben Grundsätze 
bei der Bearbeitung und Anordnung des Sprachstoffes 
befolgt sind, durch welche in dem früheren Werk die 

Uebersichtlichkeit des vollständigen Muterials 

icht ist und die den ungeteilten Beifall der Kritik 

n haben. Durch diese genaue Uebereinstimmung 

* Disposition und Behandlung erweisen sich zu- 


Unternehmens, dessen spätere Ausdehnung über noch 
andere wichtige Schriftwerke teils vorbereitet wird, 
teils in Aussicht genommen ist. 

Wie in dem Cicero-Lexikon sind auch hier 
beim Substantiv die Fälle geschieden, in denen es ge- 
braucht ist I. absolut: 1. als Subject, 2. Prädikat, 
3. Ausruf; II, nach Verben: 1. Accusativ, 2. Genetiv, 
3. Dativ, 4. Ablativ, 5. wit Prüpositionen; III. nach 
Adjectiren und Adverbien; IV. nach Substantiven; 
V. Umstand: 1. Ablativ, 2. Präpositionen. Die intransi- 
tiven Verben sind nach den Subjecten, die transitiven 
nach den Objecten geordnet, der absolute Gebrauch 
der letzteren besonders behandelt; die Adjectiva sind 
nach den zugehörigen Substantiven, die Adverbien nach 
ihren Verben aufgeführt. Die Reihenfolge innerhalb 
dieser Abteilungen ist alphabetisch, das die Verbindung 
bestimmende Wort in gesperrter, das die Abteilung 
bezeichnende in fetter Schrift vorangestellt, jede Stelle 
in ibrem vollständigen Zusammenhang angegeben und 
dabei der Text von Nipperdey mit Hinzufügung der 
wesentlichen Varianten benutzt; die ganze Ein- 
richtung und Ausstattung ist genau dieselbe 
wie bei dem Cicero-Lexikon. Den Schluss 
bildet das Verzeichnis der Eigennamen. 


u a Kr 


LEXIKON 


ZU DEN 


PHILOSOPHISCHEN SCHRIFTEN 
GICERO'S ° -- “u 


MIT ANGABE SÄMTLICHER STELLEN 


voN 


H. MERGaUET. 


ZWEITER BAND. 


JE 


JENA, 
VERLAG VON G@USTAV FISCHER. 
1892.