Skip to main content

Full text of "Characteres. Recensuit animadversionibvs illustravit atqve indicem verborvm adiecit Ioh. Frider. Fischerus; accessit commentarivs Isaaci Casavboni"

See other formats 


% 


..*r 


na» 


EA*< 


&S 
^ 


4 


X 


m 


i.j  ■$?£ 


7 


SmiaiionS  Oj    M   UutnuUrs  ti    JheophrajM.^nSan    /774 


Y',*7lt 


THEOPHRASTI 
CHARACTERES 

RECENSVIT     ANIMAD 

V  E  R  S  I  0  N I B  V  S     ILLVSTRAVIT 

A  T  Q  V  1 

I  X  D  I  C  E  M     V  E  R  B  O  R  V  M 
A    D    I    E    C    I    T 

IOH.  FRIDER.   FISCHERVS 

ACCESSIT 

COMMENTARIVS 

ISAACI     CASAVBONI 


C  O  B  V  R  G  I  Ifbtlflitr! 

K  OFFICINA    ET   SVMTV 
10  II.      CAROLI     FINDEISII 


i 


A.     C.     CI3I3CCI.XIII 


/^fn 


MAY  16  1963 
8  4  0  93  fJ 


««• 


ILLVSTRISSIMO 
D  0  M  I  N  0 

IOHANNI  GOTHELF 
a  GLOBIG 

SENATVS    SACRI    DRESDEN 

SIS     SVMMI     PRAE 
SID  I 


DOMINO    INDVLGENTISSIMO 


JLLVSTRISSIME  DOMINE 

DOMINE  INDVLGENTISSIME 


Quum  Erefius  Theophraftus  cu- 
ra  noftra  et  diligentia  ita 
comtm  ornatus  que }  ejfet ,  vt 
prodire  iam  in  publicum ,  et  fubire 
oculos  vnltumque  aliorum ,  fibi  re&e 
pojfe  videretur :  non  diu  dubitauit  et 
circumfpexit)  DOMINE^  cuius  po~ 
tijfimum  in  tutelam  atque  patrocinium 
feje  committeret.  Audiuerat  enim  ac- 
ceperatque  a  me  faepius^  quam  indul- 
genter  a  TE,  vt  omnino  omnes  litte- 
rati  bomines.fic  veteres  praecipue  pbi- 
Jofipbi,  optimi  et  doEiiJJimi  morum  vi- 
taeq/ie  wagiftri,  baberentur:  et  quan* 

*  3  topere 


topere adiuuarentur,  au&oritate  TVA> 
et  ornarentur  ftudia  maxime  eormn, 
qui  Lipfiae,  domicilio  nunc  etfede  bona- 
rum  litterarum   in  Germania  facile 
principe^Jiue  indigenae  Jiue  aduenae  vi- 
verent  et  commorare?itur.    Cuius  qui- 
dem  orationis  cotidianae  et  ajfiduae 
praedicationis  ille  .  memor  neminis  in 
elientelam  voluit  geftiuitque  magis  a 
me  commendari^  quam  in   TVAMy 
DOMINEy  praefertim  quumcogno- 
vijjety  quantum  et  quaminfigne  orna- 
mentum  nuper  ab  magnitndine  animi 
7  VI  profeffum  ad  me  ejjet  y  vt  fpem 
fibi  Hberalitatis.etiam  ergafe  TVAE 
videretur  pojje  facere*    Parendum  igi- 
tw  ego  voluntati  hominis  cenfui3  mit- 
tendumque  eum  ad  TEy  DOMINE, 
cum  his  mandath  duxi,  vtyfi  intro- 
mijjus  et  a  TE  exceptus  ejfet  fronte 

ferena 


ferena  et  ludulgente,  nonfoh/m,  meo  110- 
n/ine,  gratias  ageret  TIBIde  illo  he- 
neficio  verbis  quam  pojfet  ampliff/mis  et 
omati/Jimis,  quibus  etiam  abundare  0- 
porteret  Platonis  Ari/iotelifque  difci- 
puh/m,  qui  diuinitate  loquendi  nomen  et 
vocabulum  inuenijfet ;  promitteretque 
TIBI  ac  confirmarety  me,  iuuante  fa- 
vcnteque  deo  y  ornamento  illa  femper 
e/fe  vfurum  ita,  vt  maguitudine  eius  et 
excellentia^  fi  non  dignifjlmi/s^  certe  ta- 
men  non  indigm/sy  iudicarer:  fed  roga- 
1  t  etiam  TE,  D  O  MINE>  et  oraret 
publice  ac  priuatim  omnibus  precibnsy 
vt  me  iuberes  porro  TVA  clientela 
gaudere  et  gloriariy  atque  pergeres  opti- 
mas  litteras,  certijf/ma  religionis  01/mis 
^raef/dia^  alere  liberalitate  TVA  et 
fouere.fiudioffqne  illarnm  ornare  prae- 
J/dio  T  VO  ac  complccii    Quod  qnidem 

*  4  Thech 


Tbeophrajius  nofter  iam  eo  magis  eo- 
que  certius  futurnm  confidit y  quum, 
reftituta  Germaniae  finibus  a  deo  Pace, 
humanitati  TVAE,  DOMINE, 
campus  apertus  pateat^  fine  vllo  impe- 
dimentoy  et  amplijfimus  et  vberrimm. 
Quae  Pax  vt  non  modo  maxime  diu- 
turna  fit  ,  atque  adeo  -aeterna,  fed  e 
Cornu  etiam  benigno  effundat  maxi- 
mam  copiam  fummorum  propriorumque 
omnis  generis  bonorum  in  TE>  D  O 
MINE,  Domumque  TFAM  Illu-, 
ftrifjimam,  vterque,  et  ego  et  Theo- 
phraftus^ab  immortali  deo  ita  optamus^ 
vt  videamur  magis  et  acrius  optare 
nonpojfe.  Scripfi  Lipfiae  Kalendis  A- 
prilibus  A.  C.  cioidcclxTTZ     . 

ILLVSTRISSIMI   NOMINIS   TVI 

addi&us  clieru, 

Ioh.  Frider.  Fifcherus 
LECTO- 


'^^V^^V  *&  *^^r> 


LECTORI  ^IAEAAHNI 

s.  d;  p. 

I  O  H.     F  R  I  D  E  R.     F  I  S  C  H  E  R  V  S 


e&e.  profe&o  atque  ordine  faci- 
vnt,  qui  docent,  atque  adeo  in- 
culcant,  non  debere  quenquam 
aggredi  enarrare  et  interpretari 
libros  fcriptorum  veterum  ante,  quam  vera  cu- 
iulque  loci  et  genuina  le&io  reperta  fuerit  et 
conitituta,  mendaque  librariorum  corre&a  et 
fublata.  Neglecta  enim  diligentia  hac  quaeren- 
di  et  emcndandi,  femper  timendum  effe,  fponte 
extat  et  appafet,  ne  aut  omnino  *non  poflint  ex- 
plicari  verba  fcriptorum,  aut  certe  eliciatur  ex 
iis  faepe  atque  adeo  exprimatur  fententia  aliena, 
quac  abhorreat  a  mente  atque  fenfu  auftorum. 
Ei  incredibile  eft,  quam  ingcntem  copiam  ac 

*  s  xnulti- 


E  RA  E  F  AT  I  O 

jmultitudinem  falfarum  ineptiffimarumque  inter- 

pretationum  perpererit  omni  tempore,  vel  vt 

fecundiffima  mater ,  turpis  neglegentia  hoc  in 

genere;   praefertim   in    libris  diuinis,   quibus, 

nefcio  quo  fafto,  accidit  femper,  vt  nancifceren- 

tur  fere  interpretes  imperitos ,  qui  carerent  pae- 

ne  omnibus  virtutibus  et  dotibus  quibus   boni 

doftique  interpretes  cenfentur.      Sed  magnas 

tamen  res  illa  habet  et  multas  cautiones.  Neque 

enim  vlla  ratione  licet  mutari  quidquam  et  mo- 

veri  loco,  nifi  appareat,  ex  editis  verbis  aut  nul- 

lum  aut  non  aptum  fatis  atque  commodum  kn- 

fum  exiftere,  nullam  in  iis  ftru&uram,  ordinem 

nullum,  inueniri,  et  nifi  libri  fcripti  oftendant 

monftrentque  veftigia  et  tanquamnotasquafdam 

mendorum:   fine  qua  re  vix  poteft  indubia  et 

certa  videri  vlla  emendatio.      Sed  ipfae  tamen 

coniecturae,  etiam  certiffimae  et  facillimae,  atque 

remedia,  quibus  tollantur  vulnera  fcripturae  et 

fanentur,  etiam  efficaciffimaet  praefentiffima ,  in 

notis  proponi  et  exhiberi  debent»  neque  inferri 

et  comici  in  contexta.     Atque  hanc  quidem  ra- 

tionem  fequuti  reperiuntur  maximi  et  docliffimi 

omnium  temporum  interpretes,  vt  Manutius  * 

ct  alii  innumeri.     Sed  extiterunt  tamen  femper, 

vt  fit,  qui,  quam  ingenii  magis,  quam  diligen- 

tiae,  laude  ducerentur,  temere  abuti  auderent 

primo 

*  Manutius  ad  Cic.  13  ep.  21  Non  deleBor  mutattone:  fa- 
cio  tatnen  libenter ,  vt  in  locis  mendum  redolentibus  tefti- 
ficer  fententiam  meavu 


P  R  A  E  F  A  T  I  O 

primo  hoc  et  maxime  neceffario  adiumento  in- 
terpretationis  bonae  et  iuftae,  hoc  eft,  qui  muta- 
rent  corrigerentque  ea  quae  non  intellegerent, 
qui  libros  veteres  non  adirent  et  infpicerent,  fed 
fponte  reciperent  iuberent  que  migrare  in  con- 
textum  orationis  coniefluras  et  commenta  inge- 
nii,  etiam  leuiflima  atque  vaniflima.     Hi  quum 
fere  magnam  haberent  opinionem  dottrinae  ex- 
quifuae  et  rarae,  adeoque  valerent  plurimum 
auctoritate  apud  omnes:  euenit,  vt  contaminata 
haec  et  deprauata  fcriptorum  veterum  exempla 
repeterentur  faepius,  vt  etiam  hodie  in  multis 
eorum  libris  conieclurae  falfae  et  yerba  inter- 
prerum  fpuria  legantur  pro  leSionibus  veris  et 
verbis  auctorum  genuinis,  quae,  vel  poftea  re- 
perta  funt  in  Codicibus  fcriptis  bonis ,  vel  iam 
antea  fuerant  in  libris  editis  antiquis.      Cuius 
quidem  audaciae  et  crudelitatis  temerariae  in- 
figne  documentum  habetur  minutus  hic  et  bre- 
vis  Theophrafti  Erefii  libellns,  qui  infcribitur 
Jfe{«wnr#ffs  vt  ab  omnibus  cognofcetur  erecen- 
fu  et  hiftoria  editionum  eius:  quam,  Schelero, 
Viro  doctiflimo,  qui  nunc  Scholae  Lubenenfi, 
in  Lufatis,  Rector  praeeft,  adiutore,  adornaui- 
mus  ctiam  propterea ,    quoniam   aliae   earum 
omnino  ignorntae  fuerunt  adhuc  ab  omnibus 
edkoribus,aliarum  etfi  indices  funt  tituliquenoti 
fatis,  tamcn  ornamcnta  fere  et  virtutes  latenr. 

ffibnt  autem  commode  et  debent  earum 
conftitui  actates  trcs.     Prima  enim  actas  ab  anno 

feptimo 


PRAEFATIO 

feptimo  et  vigefimo  faeculi  fexti  decimi  pertinet 
ad  annum  fecundum  et  quinquagefimum  eiuf- 
dem  faeculi :  aetas  fecunda  fpatio  continetur  et 
interuallo  quadraginta  annorum:  a  quo  tempore 
tertia  incipit,  pertinetque  ad  noftram  vfque  me- 
moriam.  Sed  de  fingulis  aetatibus,  age,  fepa- 
ratim  dicemus. 

Prima  igitur  aetas,  quae,  vt  demonftrauimus, 
annos  quinque  et  viginti  patet,  dici  Pircameria- 
na  refte  poteft.  A  Biiibaldo  enim  Pircamero, 
Patricio  Noribergenfi,  quem  vt  propriae  virtu- 
tes  multae  immortalem  reddidere,  ita  amicitia 
etiam  et  neceffitudo  fummi  Camerarii  valde  no- 
bilitauit,  primum  reperi  et  cognoui  Graece  edi- 
tum  efle  libellum  Theophrafti,  Noribergae  o£to- 
nis  anno  feptimo  et  vigefimo  faeculi  fexti  deci- 
mi  *.  Quod  etfi  magnus  Ritterfhufius  iam 
animaduertit  et  docuit  in  elegante  Commenta- 
nolo  de  vita  Pircameri  **:  tamen  et  Fabricium 
idjVirum  non  magis  induftrium  quam  diligentem, 
fugit,  et  editores  recentiores,  quod  fciam,  omnes 
ignorarunt :  ita  vt  paullo  diligentius  differen- 
dum  de  hac  editione  putem.    Etenim  quum  ego 

a  Ioh. 


*  Index  efi:,  ®so<pg ura  Xx?xxTvi?e;  cum  interpretatione  Latina 
per  Bilibaldum  Pirckcymberum,  iatu  recens  aedita.  No- 
rembergae,  per  Io.  Petreium,  Anno  MDXXVll. 

**  Opp.  Francof.  a.  cididcx.  p.  i  f :  Nee  minus  feftiuus,  fa- 
cetus  ac  vtilis  eftlibellus,qiti  infcribitur  Theophrafti  Cha- 
ra&eres  Ethici,  qtmn  libellum  a  Comite  Mirandulano,  Io- 
banne  Francifco  Picoy  ex  Italia  naBus  Graecum,  Latma 
intcrpretatione  fua  illuftratum  primus  edidit-.  infcriptum 
familiari  fuo  Alberto  Durerv. 


PRAEFATIO 

a  Ioh.  Godofredo  Mullero ,  Viro  clariffimo  et 
do&iffimo,  petiifTem  per  litteras,  vt  venire  ad 
me  copias  bibliothecae  Academiae  Ienenfis  iu- 
beret,quibus  adiuuaretur  et  ornaretur  editio  no- 
ftra  libelli  Theophraftei;  etfi  nullae  ibi  opes  re- 
periebantur,  quibus  non  iam  inftru&us  efTem 
ipfe  :  tamen  e  propriis  thefauris  fponte  mifit 
Vir  humaniffimus  editionis  Pircamerianae  ex- 
emplar,  vt  mihi  primo  omnium  ea  vti  licuerit. 
Conftat  autem  plagulis  tribus,  et  du&a  eft  e 
manu  fcripto  Codice,  cuius  exemplar  acceperat 
Pircamerus  ab  Ioh.  Francifco  Pico,  Comite  Mi- 
randulano,  vt  non  modo  ipfe  fatetur  et  praedi- 
cat  in  epiftola  ad  Albertum  Durerum  t>nobilem 

illum 

-j-  Quam  epiftolam.quia  breuis  eft  ettamen  fummamqua- 
fi  hiftoriae  editionis  Pircamerianae  continer,  appofui- 
mus,  praefertim  quum  copia  Operum  Pircameri,  in  qui- 
bus  ipfis  extat  p.  212  f ,  non  omnibus  le&oribus  noftris 
fore  videretur.  Bilibaldus  Pirckey?nberus  fuo  Alberto 
Durero  S.  Lepidum  bunc  libelluw,  a  Iepido  quondam  mibi 
amico  donatum,  tibi ,  mi  lepidijfime  Alberte ,  dono  dare 
conftitui,  non  folum  cb  amicitiam  noftram  mutuam,  fed 
quoniam  pin^endi  arte  admodum  praeceUis,  cemeres  et» 
tam ,  qnam  ajfabre  fenex  ille  et  fapicns  Tbeopbraftus  hu» 
manas  ajjefliunes  depingere  nouiffet  quae  quidem  Iegibus 
et  inftitutione  aliquantijper  refrenatae ,  diutiffime  tamen 
aliquando  fe  occulere  fblent,  et  nonnifi  data  opportunitate 
ex  ahijfimis  cordium  erumperc  receffihus ,  ac  Ji  tum  pri- 
vium  oriantur,  et  non  potius  Iegalts  illius  faedagogi  ti- 
v/ore,  iam  pridem  conftriflae  delituerint ,  quo  e  medio 
fublato,  tum  demum  pslam  in  lucem  prodire  et  manifejle 
fe  ofiendere  andent.  quod  quidem  verijfmium  ej]e,vel prae- 
fentia  tempora  prae  caeteris  declarant,  quibus  nimia  li- 
bertas,  mmiurn  etiam  procreat  contemptum.  ita  vt  licet  , 
paj/im  veritas  praedicetur ,  nil  minus  tamen  interim  quam 
quod  illa  exigit  peravitttr,  perinde  ac  regnum  dei  in  ver- 

his 


PRAEPATIO 

iUum  atque  doftum  pictorem  Noribergenfem; 
huic  enim  infcripfit  editionem  :  fed  iitterae  et- 
lam,  quas  Picus  menfe  iam  Septembri  anni  quin- 
ti  decimi  dederat  ad  Pircamerum  tt,  idem  lo- 

quuntur. 

his  pofius  nudis,  qttam  operibus  confifiat  peragendis.  Pro- 
inde  quum  omnes  adeo  tsneri  fimus ,  vt  nemo  vitia  fua  li- 
benter  reprehendere  audiat,  nihil  vtilius  cenfeo ,  quam  eos 
relegere  HbeUos,  in  quibus  vnufquifque  proprii  animi  bahi- 
tum  tanquam  in  fpeculo  quodatn  contemplari ,  ac  contcm* 
plando  emendare  potefl.  ex  quibus  bunc  vel  praeflantijfi- 
mu)n  iudicOyita  acri  perlutus  aceto,fefliuiffime  circa  prae- 
cordia  Iudit.  Accepi  illnm  dono  olim  Graecum,  a  docTiffi- 
mo  et  amici/fimo  principe  lohanne  Francifco  Pico  Mitan- 
dulae  Lomite  et  Domino  Concordiae ,  nunc  autem  tibi  quo- 
que  amicijfimo  et  Graecum  pariter  dedico  et  Latinum.  vt 
jiudioji  babeant,  quo  fe  in  vtraque  lingua  valeant  obletfa- 
re.  tametfi  plerijqne  in  locis  Jcriptoris  incuria  aut  etiam 
vura,  non  parum  fuerit  corruptus ,  reflitui  tamen  illum 
quantum  licuit ,  donec  emendatius  aliquando  prodierit  ex* 
cmplar.  Proinde  etfi  eum  ftilo  elejtantiori  vertere  potuif- 
fem,  nolui  tamen  longius  a  Graeca  dijcedere  phrajt,  ettam- 
Jl  eam  ob  caujam  olfcnrior  nonnunquam  videri  poffit.  fed 
mox  vt  Graeca  cum  Latinis  fuerint  cofiara,  omnia  redden- 
tur  clariora.  tametfi  in  dicTunibus  quibujdam  tranfferen- 
dis,  itec  tnihi  ipji  jatijfacere  putuerim.  quod  quidem  non 
tam  culpa  propria,  quam  Latinae  linguae  accidit  penuria. 
qito  paBo  cnim  xqecy.eicfj,  >,oyo7toiixv,  [Liv.QQhoyictv  ac  neqieqyeizv 
aliter  vertere  potuiffem.  nec  ignoro  quaedam  ejfe  quae  con- 
ieBore  potius  quam  interprete  indigeant.  verum  vnicuique 
liberutn  erit  indicare ,  aut  Jingula  pro  libito  vetere.  Ttt 
vero,  mi  Albertc,  benigne  graphicam  hanc  Theopbrajii  pi~ 
Buram  accipe ,  et  fi  Hlam  penicillo  imitari  nequis ,  mentc 
faltem  diligenter  reuohte.  natft  praeterquam  quod  non  pa- 
rutti  proderit,  abunde  rifum  praebcbit,  ac  muitum  obleclare 
poterit.  Bene  vale  ex  aedibus  nojiris ,  Kal.  Septembris, 
Anno  Salutis  M.  D.  XXVIL 
jif  Opp.  Pircairh  p.  212:  Magnifico  Domino  Bilibaldv 
Pirckbeimero  Norimbergenfi  amico  et  vti  fratri.  Salue. 
En  tibi  Theophrafli  charaBeres  exfcriptos  Graece.  Relue 
iatn  dehitum  ex  tua  ephtmeride.  St  cafiigatius  vohmett 
fortujfe  defiderabis,  culpabis  librarwm,  dabifque  fimul  ve- 

niam 


PRAEFATIO 

quuntur.  Qui  Codex  complexus  erat,  praetjer 
Prooemium  ,  Charafteras  quindecim  priores, 
fuitque  ipfe  quidem  bonae  notae,  vt  eius  ledio- 
nes  fatis  declarant,  fed  exemplar  valde  fuit  con- 
taminatum  neglegcntia  et  incuria  librarii,  cuius 
opera  Picus  in  defcribendo  Codice  vfus  erat, 
emendatum,  neque  vbique  tamen  *  aPircamero. 
Verlio  autem  Latinajhaec  enim  fubfequitur  tax- 
tum  Giaecum,  ipfum  que  Pircamerum  audlo- 
rem  habet,  fane  non  eft  contemnenda,  verum 
obfcura  tamen  multis  locis,  ipfo  fatente  Pirca- 
mero ,  neque  fatis  accurata  et  fidelis  f .  Inferta 
legitur,  cum  ipfa  Pircameri  adDurerum  epiftola., 
Operibus  eius  a  Melchiore  Goldafto  colleclis  et 
I ■iancofurti  forma  maxima  editis  *.  Atque  haec 
editio  fafta  eft  mater  parenfque  aliarum  quatuor, 
hoc  eft,  Cratandreae,  Oporinianae,  Gefnerianae, 
Furlanianae.  tot  enim,  neque  plures,  reperire 
editiones  licuit,  quae  vitam,  vt  ita  dicam,  et  na- 
tales   Pircamerianae  deberent.     Et  Cratandrea 

quidem 

ftiam  mibi  nunc  itt  Italiae  crebris  ntagnifque  tumuhihus 

■fati/ftwu  cui  per  ajjiduas  wolejiiarum  mules  non  licuit 

libclium  per  Je  percurrere ,  r.cdtcttt  ad  exemplar  perpenden- 

do  conferre,  Vale.     Mirnndulde  die  VIII.  Scptentb.a.JfJf, 

1'icus  Mir.  to. 

*  \  t  c.  ^,  ]  tgym  httmtoMym*  ibid.  4  ro  nterflet  yj^iu^oAtx.  c. 

7,   C   h    Stl.     C.     IO,   4    Ijl    UVTH. 

.  paMm  ou  *  tsq  fx$ft  potitts  cnftodire 

opnrtet  qnam  q-">s  bal/es.  c.  ;,  1  «*)  i  ky?U  tk  vi*r*  yiu?~ 

clendo  nd  iuuentatem  redibit.  ibid.  }  T-xgz-* 

9el*mr*  uwes  t.tlcs  dcpellere  opor* 

:  conuiciis  ubigcrc.  alnfijue  locis  compJuribus. 

14-  21«. 


PRAEFATI0 

quidem,  quam  video  cum  a  Bencelio  f  tum  a 
magno  Gefnero  laudariftj  nomen  ab  Andrea 
Cratandro  habet,  librario  non  ignobili ?  e  cuius 
officina  prodiit  Bafileae  oftonis  anno  primo  et 
trigefimo  ftt-  Continetur  plagulis  tribus ,  vt 
Noribergenfis:  e  qua  etiam  textus  Graecus  Cha- 
raiterum  quindecim,  tot  enim  infunt,  ducrus  eft, 
vt  dixi,  totus  ille  quidem,  fed  immutatus  tamen 
locis  nonnullis  non  omnino  feliciter,  nefcio  a 
quo;  caret  enim  Praefatione:  cuius  generis  ex- 
empla  quaedam  in  margine  adfcriphmus  *.  Ver- 
fio  Latina,  quae  excipit  textum  Graecum,  Ange- 
loPolitiano  tribuitur  a Cunrado  Gefnero f :  et  nos 
certe  eam  fere  conuenire  reperimus  cum  illa 
Verfione,  quae  eft  in  exemplo  Morelliano,quam 
Morellus  oftendit  eftb  a  Politiano  profe&am. 
Sed/in  ipfis  Operibus  Politiani,  quae  Manutius 

edidit, 

■}■  In  Ind.  in  verbis  di$uic,  h7,  oizjo?o$. 

|f  In  Chreftom.  Gr.  p.  126  et  p.  127  ed.  a.  ijf  j. 

Yff.  Index  eft,  eso^s-a  x«f*xrjj'fg$,  cttm  interpretatione  La* 
tina.  AN.  M.  D.  XXXI.  Ad  calcem  leguntur  haec?  Ba* 
fileae  in  officina  And.  Cratandriy  menje  Septembri  Anno 
Cbriftiano  M.  D.  XXXI. 

*  Vt  1,  2  hifrt  [m  KqoGTroiu^ui)  pro  lo%i  py  Kqocz.  Norib.  c. 
2,  9  ffH(u4>avTi,  pro  G-AM^ets  rt  Norib.  c.  6,  I  igy&v  ual  ^oym-, 
pro  egyw  Six.zioA.cyM  Norib.  c,  9,  2  tt^iet^  pro  y.^&xv  Norib. 
c.  ti,  1  uvxau(?Qy,£vc$,  pro  uvctffugziJi.evoQ  Norib  Etiaminmar- 
gine  locis  nonnullis  pofirae  funr,  conie&urae  nefcio,an 
variae  le£tiones.  c.  4,  <f  ad  verba  ttx?  aV%<«  annotata  eft 
leftto  ctTo  (3f «%/ftjvo^.  c.  i  o,  1  ruv  hct$o?ctiv  ad  verba  t«  hu- 
(pow.  ibid.  2-^%a$  xctl  ad  verba  MQog-  ru.  c.  12,  2  ropdv  ad 
ro\iov. 

f  Biblioth.  p.  4 14,  b. 


PRAEFATIO 

edidit,  et  poft  eum  Afcenfius  **,  non  habetur. 
Contigit  autem  itiihi  editione  Cratandrea  vti, 
beneficio  immortalis  illius  diuinique  Gefneri, 
qui  eam  ad  me;  paucis  ante  acerbam  luftuofam- 
que  Mufis  mortem  hebdomatibus,  mifit:  quod 
exemplar  acceperat  Vir  fummus  Vinariae  ab  Io- 
achimo  Friderico  Feliero,  Ioachimi  filio.  Sed 
e  Cratandreo  exernplo  fluxit  et  deriuata  eft  edi- 
tio  Oporiniana.  Nam  Ioh.  Oporinus  quum, 
confilio  et  auftoritate  ditiflimorum  prudentifli- 
morumque  hominum,  contenderet  cum  aliis  il- 
lorum  temporum  librariis  certaretque  defcriben- 
dis  fcriptis  auftorum  optimorum  vtriufque  lin- 
guae,  vt  noftri  nunc  librarii  certatim  incumbunt 
edendis  Verfionibus  vernaculis  librorum,  non 
modo  inutilium,  fed  etiam  perniciofiflimorum  et 
religioni  et  litteris  bonis:  Theophrafti  quoque 
Cpera  collegenda  atque  emittenda  e  fua  ofEcina 
cenfuit,  Bafileae  anno  primo  et  quadragefimo, 
forma  maiore.  Iis  inferuit,  e  Cratandreo,  vt 
dixi,  exemplo,  Charafleras  quindecim.  Sunt 
autem  editionisOpqrinianae  exemplaria  duplicis 
gcneris.  Aliis  praemifla  eft  epiftola  loachimi 
Camerarii  *  ad  Albertum,  principem  Brar  dcn- 
burgenfem  ,  in  qua  obitum   Simonis  Grynaei 

vdie- 

Paridil  A.  cniDxir.   Voll.  TT.  fol.  min.  Manutius  ta- 

men  in   Praefat.  ait,  Prodiijfent  et  illa  in  publicum  pro- 

&?"rt  hominibus ,  quac ,  vt  aiulio ,  quidam  blortnttae  oc» 

■  itit,  vt  ed*pt  frofuis, 

*  Scripra  eftTubingae  a.  d.  XT.  Kal.  Sept.  A.  ciDioxxxxr. 


PHAEFATIO 

vehemcnter  luget:  aliis  Praefationem  praefixit 
Hieronymus  Gemufaeus  **.  In  Indicibus  v- 
triufque  exemplarium  generis  libri  Theophrafti 
dicuntur  emendati  et  purgati  meliorum  exem- 
plorum  ope.  quae  exempla  non  fuiffe  Codices 
fcriptos,  certe  in  Chara&eribus ,  et  res  ipfa  cla- 
mat?  etCamerariiGemufaeique  verba  f  loquun- 
tur.  Etenim  Chara&eres  quidem  toti  expreffi 
funt  e  Cratandrea  editione :  cuius  vitia  non  fo- 
lum  propagata  funt  ft  ab  Oporino,  fed  aliis  * 
etiam  adau&a  et  cumulata.  Sed  ex  eiufdem  ta- 
men  Oporini  exemplo  totidem  Charaderes ,  o- 
mrflb  Prooernio,  venerunt,  fuo  quifque  loco,  vt 
in  annotamentis  oflendimus,  in  fecundam  primo, 

deinde 


**  Scripta  eft  Bafileae  prid.  Kal.  Sept.  A.  cididxxxxt. 

|  Camerarii  verba  funt,  Nunc  vero  vt  et  parabiles  ommbus 
H  taftigatiores  cjjetit>  opera  ct  diligentia  Io.  Oporini  o- 
ptimi  et  dotfiffimi  viri  perfefium  eft ,  qui  Jumma  cum  cura 
et  attentione  -conquijitis  exemplaribus,  quorum  omnino  co» 
pta  fieri  potuity  ad  eam  fpeciem  et  bonkatem  banc  editio- 
neni  ^exprejf/it,  vt  prioribus  non  deterior  vfpiatn ,  multis  in 
iocis  melior  haec  et  purior  nunc  proferatur.  In  qtw  tamen 
iabore  atque  ftudio  fic  eft,  quemadmodum  decuit,  verfitus 
rcligioje,  nihil  vt  temere  mutandum ,  tollendum ,  abiicien' 
dum,Jibi  ptttarit,  acfatius  conjultiufque  ejfe,  aut  qualem- 
ciinque  priorem  lcclionetn ,  aut  fuam  addtibitationem  no» 
tatam  relinquere,  cenfuerit,  quam  vel  leuijftmam  infitjpicio' 
nem  venire,  fi  non  apud  alios ,  at  ipfe  apud  Je ,  deprauati 
vila  in  parte  tanti  auBoris.  Addita  etiam  nunc  primum 
quaedam  Junt  neqtte  anu  eAita ,  et  pergrata  futura  eru- 
ditis.  In  Praefarione  Gemufaei  haec  ieguntur,  Qui  //- 
hri  £in  his  Characleres]  prius  varie  fparji  fuerant ,  nunc 
vero  vva  cum  caeteris  tanquam  partibus  in  vnum  cvrpus 
coalefcere  coeperunt. 

ff    Vt  C.    II,   !  avucvgopgwg* 
*   Vt    C.  4,  2   hiQCW. 


PRAEFATIO 

deinde  in  reliquas,  EclogarumStobaei  editiones, 
ab  Cunrado  Gefnero  adornatas:  quod  etPauus 
iam  ante  nos  perite  animaduertit  **,  et  Gefnerus 
ipfe  ua  teftatus  eft  f;  vt  nequeam  mirari  fatis, 
Cafaubonum  tt>  Nedhamum  ttt>  Suartium  *, 
et  alios,  putafle,  id  ab  ipfo  Stobaeo  fadtum  efle, 
eofque  hunc  opinionis  errorem,  veluti  dtxcm  et 
auctorem,  efle  fequutos  in  faciundo  iudicio  fen- 
tentiaque  ferenda  de  veris  multorum  locorum  le- 
£honibus.  Ne  tamen  indotatos  dimirteret  e 
fuis  manibus  Charafteras  illos  quindecim  Gef- 
nerus,  non  modo  Verfionem  Latinam  Politiani 
a  fe  correctam  et  mutatam  iis  comitem  addidit, 
verum  multa  quoque  Oporiniani  exempli  pecca- 
ta  et  vitia  fic  emendauit**,  vt  nonnulla  intafta 
reliquerit  *.  Sed  omneslectioneSjexcepta  vnat> 
omnia  vitia,Oporinian'ae  edirionis  feruata  video 
in  eo  exemplo,  quod  Hanouiae  curatum  eft  ab 
Vuechelis,   anno  quinto  faeculi  feptimi  decimi, 

**  2  forma 

**  In  Praefat.  ad  Charr.  Theophr. 

f  In  Pr.efjt.  ad  edic.  fec  Stobaei,  Turici  A.  cioiol.  ee 

ad  rerciam  edic.  A  cioidlvhh. 
tf  Vid.  eius  Praefatiuncula  ad  Capifa  quinque  pofrrema, 

quae  e  bibliocheca  Palacina  edidit. 
ttt   Vt  ad  c.  s,  3  nocauic  ifta,  Jed  ita  repracfentaui,  partim 

ex  MSS.  et  St^haco  -    piacpojitionem  hdelcui  aucioritate 

Stobaci ,  qui  ctiam  acldit  tbnb  pojl  Seaphuv.-    Et  c.  7,  % 

fcripiit  haec,  MS.  Jiamc.  TrnSotuvoc,  non  aeqtte  bene,  iuf- 

fragante  Stobaeo,  qui  ctiam  •xuqxyyiM.ew. 
*  Ad  c  f ,  3  animaduertit  ifta,  Stobaetts  quidetn  lilro  Xllll. 
tn&  ea  Jupcrioribus  itidem  attexuit.     Ergo  jitltem 

iatn  tutn  vno  capite  baec  omnia  continebatlttir* 
**   Vt  4,  7  IoAtoiz   —  fviw.   y,  2  v.ctDicxi. 
'  *   Vt  6,  f  l\io<se.   9,  2   yiyovvv  i^mt^ 
t   5",  4  fctrveov ,  pro  TtTVeOV. 


fRAEFATiO 

forma  maxima,  et  quod  Pircamerianae  adeo  edi- 
tionis  prolem  quartam  refte  dixeris.  Nam  quum 
Commentarius  Danielis  Furlani^Cretenfis,  erudi- 
tiflimi  Viri  ff?  vt  m  a^os  libros  Theophrafti,  ita 
etiam  inCharacterastres  et  viginti,  auflore  mor- 
tuo,  migraflet  in  bibliothecam  Ioh.  Vincentii  Pi- 
nelli,  et  ex  hac,  Vuelferi,  Virifummi,  liberalita- 
te,  in  manus  Vuechelorum  veniflet:  hi,  vt  erant 
ftudiofiffimi  falutis  bonarum  litterarum,  ftatim 
ediderunt  eum,  adiun&o  textuGraeco,quem  in 
Chara&eribus  quindecim  prioribiis  petierunt  ab 
Oporino ,  et  ab  Camotio  in  reliquis ,  ita  vt  nihil, 
vt  demonftraui  fupra,  mutarinr.  Atque  haec  eft 
progenies,  quod  fciam,  hae  funt  quafi  filiae,  ex- 
empliPircamerianiparentis.  Abiisveniamus  iam 
ad  fecundam  aetatem  editionum  libelli  Theo- 
phrafti ,  quam  iicet  Camotianam  appellari. 

Nam  Ioh.  Baptifta  Camotius,  praeter  quinde- 
cim  illos  Chara&eras,  quos  a  Pircamero  editos 
efle  vidimus,  o£lo  alios  primus  inferuitftt  ^ex" 
tae  Parti  Operum  Ariftotelis,  quae  Venetiis  prod- 
iit  oftonis  anno  fecundoet  quinquagefimo  faecu- 
li  fexti  decimi  apud  Aldi  filios ,  fumtu  Federici 

Turri- 

jf  Etiam  Cafaubonus  ad  Char.  7  extr.  eum  vocat  dotTiJfi- 
mum.  Sed  in  epiftola  ad  Dan.  Heinfium  [n.  110  p  9; 
edit.  Hag.  Com.  a.  16; 8]  de  notis  Furlani  ita  iudicat, 
Reftabat  praefatio  fiue  Diatriha  iudiciwn  continens  df 
notis  Furlani  Graeci  qui  itt  opufcula  aliquot  Theophr. 
fcripfit  prolixe  et  non  indocle.  Js  no/lra  in  libeUum  %x- 
qxKT^m  JSr/.wv  non  vidit,  ety  nifi  fallor ,  homo  Graecus  /;o- 
minem  Gallum  non  fuperattit. 

fff  P-  623  -62S* 


P  R  A  E  F  A  T  i  O 

Turrifani,  qui  ipfe  praemifit  Parti  illi  Praefatiun- 
culam,  quam ,  quia  breuis  eft,  in  margine,  tan- 
quam  teftem  eorum ,  quae  diximus,  grauem  ec 
locupletem,  appofuimus  tttt-  Eft  autem  haec 
editio  longe  praeftantiflima,  fed  ab  editoribus  re- 
centioribus  non  diligenter  fatis  confulta:  vt  in- 
fra  dicetur.  Tota  enim  manauit  e  fonteCodicis 
manu  fcripti,  quemnon  contaminamm  efTeabCa- 
motio  conietturis  f acile  appareat.  Nam  vt  omni- 
no  lectiones  in  Capitibus  oclo  pofterioribus  con- 
veniunt  cum  leitionibus  Codicis  Guelferbytani 
fecundi,  de  quo  inferius  differetur,  vt  fluxiffe  e 
communi  capite  videantur:  fic  orthographia  non 
minus,  quam  multitudo  leftionum  aperte  praua- 
rum  magna*,  quae  corrigi  potuiffent  facile,fatis 
teftantur  grauitateni  atquefidem  Camotii:  et  le- 
ctiones  in  Capitibus  qLiindecim  prioribus,  difcre- 
pantes  et  diuerfae  ab  leftionibus  exempli  Nori- 

f»  3  bergen- 


Jericus  Turrifanus  Studiofis  S.  Sextum  tomum  edi- 
mus,  qtto  quaecunque  operu  Tbeopbraftivfque  in  hancdiem 
extant,  completfi  voluimus.  Ipfum  namque  tantum  pbilo- 
fopbum  fub  claffem  librorum  Ariftotelis  redigere  flacuit, 
atqne  ita  tomos  VI.  in  vniuerfum  conficere.  Librum  nun- 
qtutm  antea  impreffum ,  qui  de  fenfibus  infcribitur ,  optime 
emendatttm  Camniotius  addendum  curauit.  itemque  cba- 
racleres  qnofdam  perqttam  vtiles  ct  librum  primum  meta- 
fbyftces,  queni  fttnima  fide  fttpra  diclus  pbilofopbus  corre- 
xit,  graeceque  nuper  expofuit.  Cttiits  bominis  indttffrium 
efque  nofiros  vobis  omnibus  prodeffe  cupimus.   Valete. 

Vt  C.  4,  I  Y.VY.iCi\>  lnrwtf  pro  xi/xftvv«  tiojv'  C.  (i,  2  7TXv$Qxsvvcit. 

C.  7,  4  •    C.  8>  3  91  ".^y.t.    c.  9,  2  ctvTH  ri 

Otctv  uyofxf::;.    C-   lO,  }  eMi%viwv.  C.  IO, 

'-■'■h  pro  w  ovxxir^TXi.  C.   II,  >   v>W  XltxtCV,  pro 

r./.;v.    C.    Jl,    I    Y.xi    e;    |yr«,    prO    Y.x/\ecctvrx'   et   ibid. 

.-.VTXtf  prO   AlOio-^J   e^XI. 


PStAEFATIO 

bergenfis  **,  Camotium  abundedocenteaex  alio 
fonte  haufiffe.  Neque  fane  nlirandum  videtur, 
editionem  adeo  praeftantem  et  bonam  mox  fadam 
efle  matrem  felicem  aliarum  editionum  aeque  ex- 
cellentiurn  et  bonarum.  Peperit  autem  primo 
Stephanianam.  Nam  Henricus  Stephanus  quum 
anno  feptimo  et  quinquagefimo  exire  iuberet  ex 
officina  fua  libellos  quofdam  AnftoteliSjO&onis: 
iis  comites  adiunxitTheophrafti  Charadteras  tres 
et  viginti  f,  quorum  octo  pofteriores,  in  epiftola 
ad  Petrum  Vi&orium,  gloriatur  fe  depromfiffe 
ex  antiquo  libro  **.  Qui  liber  antiquus  eft  edi- 
tio  Camotiana,  non  Codex  calamofcriptus,  vt 
perfuaferant  fibi  Morellus^  Cafaubonus,  etiam 
magnus  Fabricius  ,  aliique  :  qui  ipfi  puta- 
bant ,   Stephanum  primum  vulgafie  Chara£te- 

ras 


*'*  Vi  C.  g,  4  rav  TOtHTQV  stvfyomov.  C.  14,  2   wVo   xvvcq  rijg  t» 
ystrovog. 

f  P.  83-105. 

**  Verba  Stephani  haec  funt,  Ex  antiquo  libro  oc7o  baec 
HscpaKxix  addidimus ,  vel  potius  080  bos  xx?a'/-T^?Cil^  AziciS. 

Ms/^J/.  At:?.  At/<r%g?.  Av,£.  Mtn<>o<p.  AvgA.  AZ.xfyv.      Quid  atttent 

boc  Theopbrafti  tibello  reperiri,  quid  fingi  aut  cogitari 
poteji  elegantius  1  quid  ad  vitae  communis  vfum  accammo» 
datins*  quid  vtilius?  Sed  fit  nefcio  quomodo,  vt  quo  libri 
funt  etegantiores ,  eo  plerumque  comperiantur  effe  depra- 
'  vatiores.  Quod  et  in  huc  vfu  venit.  in  quo  plurhna  certe 
errata  erant :  multa  fufiuli :  nec  pauca  tamen  fuperfunt. 
Quae  veteris  exemplaris  auxilio  fiflulerim ,  non  onmia 
qtiuiem,  fed  ex  illis  infigniora^varias  item  aliquot  lecliones 
adnotaho.  De  pauculis  etiam  loeis  quns  ex  ingenio  non 
correxi  quidem  (  neque  enim  tttibi  tantum  fumo)  fed  corri- 
gere  poffe  mibi  videor :  conieBuram  meam  proferam.  ht 
cactms  fatigep  fe  aliquh  alius* 


f  R  A  I  f  A  T  I  O 

ras  illos  o£lo  |.  Quae  neglegens  et  temeraria 
credulitas  etfi  ignofci  Viris  doctis  vix  pofle  vt- 
deatur;  erat  enim  in  medio  pofita  Camotiana 
editio,  vt  eani  adire  et  infpicere  pofTcnt  facile: 
tamen  multo  magis  reprehendi  multoque  acrius 
accufari  debet  infignis  leuitas  Stephani ,  quam 
notauimus  iam  ipfi  nuper  atque  vituperauimus 
in  lJraefatione  ad  Platonis  dialogos.  Et  gaude- 
nuis  fane  non  parum,  confirmari  hoc  quoque 
nplo  poffe  fufpicionemdubitationemque  no- 
flram  de  fide  Stephani  in  edendis  fcriptorum  an- 
tiquorum  iibris.  Nam  Stephanum  ipfum  deci- 
pere  voluiiTe  leclores  libelli  Theophraftei,  iisquc 
perfuadere  conatum  eiTe ,  fuiffe  a  fe  adhibitum 
Codicem  manu  fcriptum,  produnt  fatis  et  oflen- 
dunt  notae  eius,  in  quibus  antiquum  illum  li- 
brum  diftinguit  difertc:  abeditis  libris  44.     Sed 

**  4  quo 

l  Morellus  in  Praefatinncuh  ad  Charn&erum  illorum  o&o 
Verf.  I.ar.  Otfo  qui  deinceps  Jequttntur  CbaracJercs  a  no- 
bis  vtcunque  conuerji-,  ex  antiquo  libro  graeco  primum 
adiiti  ftint  ab  H  Stepbano  in  graeca  buius  libelli  editionc, 
quam  vt  ewendatiorem  Jcquuti  Jumus.  Cafaubonus  ad 
Praefat.  ad  Charr.  pouxemos  quincjue,  itcni  illa  ecJo  quac 
tx  Italicis  bibliothecis  primus  in  lucein  protulit  optiine  vt 
fi  qtiis  alius  de  litteris  meritus  o  {LXY.ctqWv,;  Henricus  Ste- 
phanus  noflcr.  Fabricius  biblioth.  Gr.  3,9.  j;,  Vti  H. 
Stcphanus  in  Craeca  fua  editrotic  libcllorum  quortitidam 
Artjhtelis  et  Tbcnphrajii  Farij.  j^j.  ?  primtis  addidcrat 
cx  antiquo  codicc  capite  J7-24. 

Vt  c  2,  },  Pro  rrty.pu;  y?*1  Ivy^.  quae  eft  le&ioCamor. 

:.  14,  2  air,  (jev.itiuum  xwc;  in  caeteris  cditiotiibus  dc- 

ejjc    At  eft  in  Camor.  Ad  c.  15,  2  norar,  fe  vcrba  illa  no- 

tn  ex  veteri  addidijp,     Haec  efl: 

Camot.  Ad  c.  10,  2  dicir  Je  ex  vttcri  Codicc  pro  >A$o;  rc- 

pofttif- 


PRAEFATIO 

quo  prius  illicerentur  in  fraudem  le£tores,  quae- 
dam  omifit  confulto  f,  A&  correxit  ff,  alia  de- 
prauauit  ttt,  vt  in  dialogis  Platonicis.  Cuius 
fraudis  et  fallaciae  notas  atq.ue  veftigia  quanquam 
animaduerfiones  noftrae  monftrant  paffim :  tamen 
eorum  caurTa,  qui  legere  illas  faftidirent,ne  quid 
temere  dixifle  mentitique  videremur,  faciundum 
putauimus,  vt  adfcriberemus  exempla  cuiufque 
generis  aliquot  infignia  in  margine.  Omnino 
fatemur  libere,  fidem  Stephani  et  aucloritatem 
nobis  iim  ea  re  redditam  elTe  adeo  fufpe£tam?vt 
ea-non  moueamur  prius,  quam  perfpexerimus 
ipfi  et  cognouerimus  omnia:  quod  ipfum  vt  fa- 
Ciant  alii,  eos  volumus  cupimusque  etiam  atque 
etiam  admonitos.  Debetur  tamen  Stephano  haec 
laus,  quod  primus  fuit,  qui  confcriberet  in  libel- 
lum  Theophrafteum  notas  Criucas,  fed  breuicu- 
las  et  paucas.  Atque  exemplum  eius  totum, 
nulla  re  immutata,  repeti,  quatuor  annis  poft, 
curauit  Lipfiae  Leonhartus  Lycius ,  Francus  *> 
qui  fuit  tum  magifter  Godfridi  Camerarii  •  Ioa- 
chimifilii,  cui  infcripfit  editionem,  oftonis,  fed 
ita,  vt  adiecerit  non  folum  Verfionem  Latinam 

N  nouam, 

pofuiffe  htpuv.  At  iam  in  Camot.  ita  legitur*  Sic  ad  c. 
10,  4  vulr  priroas  edidifle  videri  kAs^  iupivas  ,  quum  ta- 
men  et  in  Norib.  et  in  Camot.  fic  fcriptum  inueniatur. 

f  Vt  c.  17,  3  omifit  verba  xxl  tgccvx. 

ff  Vt  c.  17,  wgp&tf,  pro  t?os  *%•  quae  elt  le&io  Camot. 

f ff  Vt  C.  SO,  ;  pro  77X<>ci  acyttjt  kxv.ziov  edidit  Trct?   %\Kxv.xlov. 

*  Hilcpoltiteineniis.  Fuit  a.  \%d%.  Re&or  Vniuerf  litter. 
Lipf  Vid  Teftamenr.  Camerarii  p.  98  in  Mufeo  Nori- 
co.  Edtdit,  praeter  Batrachomyomachiam,  Praecepta 
feptem  fapientum  Graeciae,  Lipfiae  a.  1562.  o&onis. 


PRAEFAT10 

nouam ,  verum  etiam  animaduerfiones  vel  Criti- 
cas  vei  hiftoricas.  Quae  etfi  vnam  modo  pla- 
gulam  et  dimidiam  complent:  tamen  magna  in 
iis  comparet  et  ingenii  felicitas  et  do&rinae  vber- 
tas  atque  copia  auctoris :  quem  fere  in  omnium 
hodie  ignoratione  verfari,  vt  multos  alios  de  lit- 
teris  bonis  egregie  meritos  Viros,  quis  miretur? 
quum  pauci  reperiantur,  qui  libros  Graecos  et 
Latinos  legant:  quum  nunc  vernaculi  tantum 
icriptores  floreant,  omniumque  ore  et  fermoni- 
bus  celebrentur:  quibus  tamen  valde  vereor  ne 
breui  idem  accidat,  vt  adeo  nomina  eorum  etiam 
inter  fuos  populares  ignorentur.  Poft  Lycium 
Ciaudius  Auberius ,  Triuncurianus ,  quum  non- 
dum  haberet  annos  viginti,  inftituit  non  folum 
denuo  in  Latinum  fermonem  conuertere  Chara- 
fteras  Theophrafti,  verum  componere  quoque 
in  eofdem  notas  Criticas,  etiam  hiftoricas,  fed 
maxime  morales ,  ita  vt  Ariftotelis  aliorumque 
loci  fimiles  compararentur  cum  locis  Theophra- 
fteis.  Coniefturae  autem,  quas  protulit  ad  emen- 
danda  integritatiquefuaereftituenda  verbaTheo- 
phrafti,  fere  funt,  noftro  quidem  iudicio,  vehe- 
menter  audacesatque  temerariae.  Ethaec  omnia 
edita  funt  a  Zuingero,  cum  libris  Ethicis  Arifto- 
teliSjBafileae  anno  fecundo  et  o£togefimo,forma 
maxima,  apud  Epifcopium:  ita  vt  textus  Grae- 
cus  iplc  hduftus  fit,  excepto  loco  vno  **,  ex  ex- 
emplo  Stephani.     Idem  failum  eft  annis  duobus 

5  in 

\7id.  notae  ad  vcrbum  c.  6,  z  fy&ii 


P  R.  A  E  F  A  T  l  O 

infequentibus  a  Federico  Morello  Lutetiae  Pa- 
rifiorum  et  Francofurtt  a  Friderico  Sylburgio. 
Morellus  enim  vt  de  auctoribus  fermonis  Graeci 
aliis  multis,  ita  eti?m  de  hoc  libello  Theophrafti, 
praeclare  eft  meritus.  Exire  eum  iuffit  anno  ter- 
tio  et  o&ogefimo  quaternis:  quam  editionem 
non  ignoro  commemorari  a  Fabricio ,  fed  nec 
ipfe  vllum  eius  exemplar  viderat,  nec  ab  reliquis 
earn  editoribus  Charafterum  adhibitam  reperio. 
Noftras  vero  in  manus  venit  illius  exemplar  *  e 
bibliotheca  Menqueniana,  quae  nuper  hic  diuen- 
dita  eft,  beneficio  loh.  Gotlob  Hofmanni ,  Viri 
clariffimi  et  Collegae  coniun&iffimi.  In  confti- 
tuendo  textu  Graeco  Morellus  fequutus  eft,  vt 
diximus,  exemplum  Stephanianum,  fed  ita,  vt 
non  modo  conietturas  vel  proprias,  vel  alienas, 
collocauerit  in  margine  **,  fed  nonnullas  quoque 

earum 

*  Index  eft,  eso<p^nX^ay.r^si;  hShcoi.  Tbeopbrafti  deNn- 
tis  morum  liher  fingularis ,  cum  facetijjimtts ,  tum  vtiliffi* 
nius.  Cum  Angeli  Politiani  Latina  interpretatione,  a  Fe- 
derico  Morello  Parifieufi  cum  eruditis  viris  recognita ,  et 
ot~to  pofterioribus  Notis,  quae  antea  defiderabantur ,  ab  eo* 
dem  in  bac  editione  audacla.  Lutetiae  apud  F.  Moreilum 
Typograpbum  Regium.  M.  D.  LXXXHl.  Vis  hominum 
wores  multorum  nofcere,  leiius  ifte  Tbeoprafti  te  liher 
erudiet. 

**  jMorellus  ipfe  huius  *ei  teftis  eft,  quam  [edit.  Steph.  J, 
inquiens,  vt  emendatiorem  fequuti  fumus.  In  locis  autem 
deprauatioribus ,  quique  medicas  manus  pofcebant,  conie- 
fiuras  parrim  D.  lo.  Aurati  Postae  regii,  partim  aliorum 
wagni  inter  litteratos  nominis  virorum ,  partim  etiam  no~ 
ftras ,  vhi  vfu  venit  et  melius  nihil  fttit ,  in  medium  pro- 
duximus.  Lacunas  quidem  certe  omues  explere  nojirum 
non  fuit:  neqm  vero  alienam  culpam  praeftare  quis  co- 
gitm\ 


?RAEFAT10 

earum  proficifci  in  ipfa  contexta  ***  iuflerit  teme- 
re  et  incaute.  Graeca  Capita  fequitur  Verfio  La- 
tina  j  quae  in  Capitibus  quindecim  prioribus  Po- 
litianum  au&orem  habet,  in  reliquis  Morellum 
ipfum  :  qui  etiam  Politiani  Verfionem  emenda- 
re  inftituit  paffim,  additis  nonnunquam  notis  bre- 
viculis,  fed  non  feliciter  vbique,  vt  e  noftris  co- 
gnofcent  animaduerfionibus  le&ores.  Confti- 
tuerat  etiam  Morellus  ipfos  Chara&eras  illuftra- 
reexemplis  e  libris  fcriptorum  vtriufque  linguae 
conquifitis  et  colleetis:  verum  fpei  huic  ab  eo 
non  conftat  efle  fatisfaftum.  Tandem  Sylbur- 
gius  Theophrafteum  libellum  addidit  comitem  * 
Opufculis  Ethicis  Ariftotelis ,  quae  Francofurti 
apud  Vuechelos  edita  funt  quaternis.  Expreflit 
textum  Stephanianum  perquam  accurate  et  fide- 
liter.et  adiunxit  variantes  le&iones  exempli  Opo- 
riniani  atque  Camotiani,  fed  huius  tamen  fcri- 
pturas  non  fatis  diligenter  **  enotauit.  '  Adfper- 
iit  quoque  paflim  coniecturas  emendationesque 
proprias,  ingenio  ipfius  do&rinaque  dignas.  At- 
que  in  hac  quidem  editione  definit  fecunda  aetas 
editionum  opufculi  Theophraftei:  quae,  vt  fu- 
perioris  aetatis  editiones,  adornatae  funt  omnes 
vnius  Codicis  auxilio,  diuerfi  tamen  ab  eo,  quo 

vfus 

C.    12,    2     x»j  vrpo;  Ovovtx;  —  i*x«v   rcfzov  xirxiTJfajv. 

c.  20,  2  h  to7;  vTToxovSfioi;.     Sed  c.  4,  2  recte  edidit  pri- 

mU$   Ky)   JtVTU    TX   ixtTilOHX. 

Vt  c.  2, 1    nOfl  animaduertit,  in  Camot.  legi,  u;  *tc/3a*- 
•  v$*t  il.  Reliqua  in  ipGf  notis  occurrent  L*£tori. 


fRAEFA  ::  i  O 

vfus  eft  Politianus :  cuius  rei  indicio  cft  Verfio 
Viri  Latina  ,  quam  alias  ab  eo  multis  locis  le- 
fliones  expreffas  docere,in  notis  noftris  animad- 
vertimus  non  femel. 

Sed  tertiae  aetatis  editiones  principes  orna- 

menta  fua  debent  pluribus  finguiae  Codicibus: 

quae  aetas  nominariCafauboniana  poffe  videtur. 

Cafauboni  enim  iudicium  et  auctotitatem  fequu- 

ti  funt  certatim  in  conftituendis  ,   nifi  omnibus, 

tamen  plerifque,  huius  libelli  locis,  ad  noftram 

vfque  aetatem,  editores  reliqui:  quorum  de  ftu- 

diis  ante,  quam  dicamus,  neceffe  eft  exponatur 

breuiter  de  meritis  ipfius  Cafauboni.     Recenfuit 

autem  atqueediditlfaacus  CafaubonusTheophra- 

fteos  Characteras  Lugduni,  o&onis,  ter :  primum 

anno  fecundo  et  nonagefimo  faeculi  fexti  deci- 

mi :  iterum  anno  vndecentefimo :   tertium  anno 

duodecimo  feptimi  decimi  faeculif*:    quam  ter- 

tiam  editionem  aliquoties  *  poftea  repetitam  effe 

nouimus.     Sed  virtutes  iftarum  editionum  atque 

dotes,  et  communes  etproprias,  cognoui  has 

effe.     Neque  enim  tantum  addita  eft  in  bmnibus 

Latina  Verfio ,  et  elegantior  et  multis  certe  locis 

,  accuratior  fuperioribus ,  verum  ornatae  quoque 

funt,  et  inftru&ae  Commentario  luculento  vete- 

rifque  doftrinae  copiis  pleno  etreferto:    quem 

quum  Cafaubonus  primum  compofuiffet  in  iti- 

nere, 

($  Vt  a.  ci3I3CXXa'viii.  o&onis.  Cuius  editionis  exem- 

plar  efl:  iri  bibliotheca  Academiae  lenenfis. 
*  Vid.  Cafauboni  epiftt.  2.  241.  42 f.  106-  uo.  114«  240. 


V  R/   EFATIO 

ncre  f%  deftitutus  et  carens  auxilio  omnium  li- 
brorum,  folius  memoriae  fide  adiutus,  eum  dein- 
de  cum  locupletauit,  tum  etiam  expoliuit  lima- 
vitque  diligentius,  vt  exiftimatus  fit  femper,  iu- 
dicio  et  confenfu  omnium  intelligentium ,  boni 
Commentarii  exemplum  egregium  ***,cuius  le- 
ftione  et  linguae  et  antiquitatis  Graecae  fcientia 
augeri  mirifice  confirmarique  poffet.  Iam  etfl 
Cafaubonus  non  videtur  fuperiores  confuluiffe 
editiones,  praeter  Stephanianam,  Auberianam  et 
Furlanianam;  has  enim  folas  ab  eo  diferte  me- 
morari  video  *f:  tamen  adhibere  ei  contigit  Co- 
dices  bibliothecae  Palatinae  Heidelbergenfis  ma- 
nu  fcriptos  quatuorf,  quos  nunc  Palatina  exem- 
plaria  fT  vocat,  nunc  Codices  Palatinos  f.  Sed 
quot  quifque  annos  habuerit,  quam  bonus  fue- 
rit  et  quaii  in  charta  membranaue  fcriptus,  quot 
Characleras  comprehenderit,  nufquam  docet, 
more  eruditorum  iftius  aetatis  hominum,  certe 

non 

**  Vid.  p.  1 3  et  p.  14^  edit.  noftrae.   Confecit  eum  et  ab- 
foluit  ipfo  die  nouiflimo  anniprimi  et  nonagefimi.  Vid. 

P     2  2<>. 

•'*  Hcmfrerhuiius  ad  Polluc.  p.  982,  8  Cafaubonum  vocat 

fwitmum  commentatorem :  Kufterus  ad  Ariftoph.  EcclelT. 

815  accttrati/Jimum:  Doruillius  ad  Chariton.  p.  125-  ma- 

gnum  interpretem.  add.  p.  564. 
*t  lurlanum  memorat  ad  char.  17  extr.     Ad  c.  23  p.  222 

Jaudat  Vtros  doclos  :  fed  intellegit  Aubtrium:  cuius  ex- 

emplum  ad  c.  23  p.  221   nominat  quojldam  codices. 
t  Tot  diferre  Jaudat  ad  proem.  2  p  14.     Ad  c.  r,  4  p.  25 

memorar  Jcripos  1'alatwos:  ei  ad  c.  1 3,  2  p.  iff  vnum  e 

Valnttnn  Crulicthur. 
tt   Ad  C  2,  2  p.  30. 
t  Ad  c.  %j  4  p.  1 1 , 


PRAEFATIO 

hon  probando :  et  oppido  paucas  eorum  le£Ho- 
nes  laudat.  Ex  vno  eorum  defcripferat  Mar- 
quardus  Freherus  j  j  Chara&eras  quinque  alios, 
praeter  tres  illos  et  viginti:  quos  ouam  ab  eo 
accepiflet  Cafaubonus,  ornauit  iis  editionem  fu- 
am  alteram  ftt>  e  qua  venerunt  in  libros  editos 
reliquos.  Fuit  autem  ea  Cafauboni  diligentia 
in  recenfendo  textu  Graeco,  ea  cura,  vt  mallet 
le£Uones  manifefte  falfas  relinquere  potius,quam 
mutare  quidquam  fine  auftoritate  et  iniuflli  li- 
brorum  veterum.  Et  quanquam  duarum  nobis 
priorum  editionum  Cafauboni  copia  non  fuit: 
tamen  multis  mihi  indiciis  conftat,  texrum  Grae- 
cum,  quem  appellant,  diuerfumefle,nequevnum 
in  omnibus.  Sed  quum  Cafaubonus  confequu- 
tus  eflet  fummam  auftoritatem  apud  omnes  fin- 
gulari  praeftantia,  ficut  fidei  et  diligentiae,  ita  et- 
iam  doclrinae  et  elegantiae:  faflum  eft,  vt  exem- 
pla  eius  repeterentur  certatim  ab  cunftis.  Pof- 
funt  autem  admiratores  ingenii  et  diligentiae  Ca- 
faubonianae  aemulatorefque  defcribi  commode 
et  redigi  in  clafles  duas.  Alii  enim  textum  Ca- 
fauboni  reddidere  totum,re  nulla  immutata:  alii 
idem  fecerunt,  fic  tamen,  vt  alias  multis  locis  le- 
ftiones  receperint,  paitim  natas  in  ingenio  Ca- 

faubo- 

ff  Vid.  Cafauboni  Praefaciuncula  ad  Chara&eras  quinque 
poftremos:  ec  eius  notae  ad  Suecon.  Neron.  26. 

fff  Cafaubonus  ep.  ad  Iof.  Scaligerum  n.  429  p.  $c;:  /»/r/- 
tui  igitur  Lugduni  alterqm  cbara&erum  editiottet»,  autfam 
aliquot  capitibus  ex  MS- :  et  nojlra  cura  paullo  facfam 
tneliorew. 


PRAEFATIO 

fauboni  proprioue ,  partim  e  libris  fcriptis  de- 
promtas  et  hauftas.  De  vtroque  genere  paucis, 
pro  inftituto,  dicemus.  Atque  fecundum  qui- 
dem  exemplum  Cafauboni  integrum,  re  nulla, 
nifi  per  incuriam  operarum ,  mutata ,  recoxerunt 
DanielHeinfius  et  loh.  CorneliusPauus  *  Hein- 
fius  enim  quum  anno  tertio  decimo  feptimi  de- 
cimi  faeculi  ederet  Lugduni  Batauorum  Theo- 
phrafti  Opera,  forma  maxima:  inferuit  iis  etiam 
Characteras  **  e  recenfione  Cafauboni,  cuius  La- 
tinam  Verfionem  Graeco  textui  adiunxit,  fed  in 
margine  pofuit,  vel  coniecturas,  vel  lectiones  di- 
verfas.  Nam  quod  in  Praefatione  oftendit,  fe, 
vt  ingenii  ope,  ita  etiam  librorum  fubfidio,  etau- 
ttoritate  aliorum  dodtorum  hominum,  multa 
correxiffe,  id  ad  caeteros  libros  Theophrafti,  non 
ad  Characteras,  pertinet:  de  quibus  multo  me- 
lius  merita  eft  doftrinaPaui  atqueingenium.  Et- 
fi  enim  et  ipfe  Verfionem  Latinam  Cafiuboni 
retinuit,  eiufdemquetextum  defcribi  immutatum 
ab  operis  iuflit,  quod  ab  his  tanta  cura  er  dili- 
gentia  fa£tum  eft,  vt  editio  fit  non  magis  nitida 
quam  emendata:  tamen  fubiecit  Graecis  con- 
textis  notas  et  multas  et  luculentas.  Congeflit 
in  iis  le&ionesCodicum  Nedhamj,  etiam  Camo- 
tiani  exempli,  quod  videtur  ipfe  infpexifle  ,  et 
protulit  magnam  coniefturarum  copiam,in  qui- 

bus 

rai.  ad  Khen.  A.  c  1 0 1 3  c  c  x  x  x  v  1 1.  ottonis. 

[).  476-494. 
*  P.  701  air.  MxcetottfM  ex  Editione  Camotiana  tnihi  artno- 
taui,  non  px9e»ft$nS ,  vf  cum  Syllrurgio  Nedhawus. 


FRAEFATIO 

bus  multae  bonae  habentur  et  praeclarae;  fed 
niultos  libelli  locos  adeo  do£te  imerpretatus  eft, 
et  de  ledionibus  Codicum,  non  minus,  quam  de 
alienis  conieduris,  adeo  perite  et  recle  iudicat, 
vt  Pauum  **  putem,  hoc  quidem  in  genere,  a 
nemine  adhuc  effe  fuperatum.  Non  diftinxit, 
fateor,  neque  onerauit  notas,  more  et  exemplo 
plerorumque  Batauorum,  noftrae  maxime  me- 
moriae,  locis  fcriptorum  veterum  fimilibus:  fed 
plura  dilucide  explicauit  paucis  verbis,  eaque  re 
Jeftoribus  copiam  fecit  facultatemque  praebuit 
cogitandi  de  fententia  loci  cuiufque  acutius  et 
acrius.  Quae  ratio  et  longe  vtilior  eft  altera  illa, 
€t  magis  placet,  etiam  propterea,  quia  doflifli- 
mus  quifque  Grammaticorum  veterum  eandem 
viam  fequutus  eft  in  enarrandis  au&orum  vtri- 
vfque  linguae  fcriptis.  Sed  ab  exemplo  editio- 
nis  Caftubonianae  primae  difceffit  ha&enus  ,  vt 
multas  conie&uras  Cafauboni  ***,  ab  auftore 
poftea  ipfo,  propter  leuitatem,  repudiatas,  Tece- 
perit,  Ioh.Kirchmanus,Virdodiflirnus:  quiCha- 
racleras  tres  et  viginti,  cum  VerfioneLatina  Ca- 
fauboni,  erpifit  Roftochii,  oftonis,  fuperions  fiie- 
culi  anno  quarto.  Quam  tamen  audaciam  ei  fa- 
cile  icnofci  pofie  arbitror,  quoniam  in  Praefatio- 
ne  priores  atque  veras  Codieum  lecb'ones,  qua- 
rumin  locum  fubftituerit  conieciuras  Cafauboni, 

com- 

**  Ab  Kuflero  ad  Ariftoph.  p.  i    vocatur  luuenis  valde  itt~ 

dttftrius  etGraecae  linguae  ftudiofijjiuius. 
***  Yt  C.  10,  4  m&y ,  pro  jsi/xfftv.   c.  i  2,  2  ac,  Svovra;.   C.  18,  2 

(i&Kisa  {/.h  {xvj  ww'   h  ds  (4*j,  Stis  evSvt;  k7rxirsiv. 


PRAEFATIO 

commemorat.  Sed  editor  libelli  Theophraftei 
Brunouicenfis  fequutus  eft,  vtvidetur,editionem 
Caftubonianam  tertiam,  fed  ita  vt  textum  Grae- 
cum  et  ipfe  contaminarit  conie&uris  Cafaubonia- 
nis ,  et  operarum  neglegentia  inquinari  paffus  fit 
vitiis  multis.  Adiecit  idem,  praeter  Praefationem 
etLatinam  Verfionem  Cafauboni,  eius  Commen- 
taria,  tota  illa  quidem,  verum  truncata  faepe  et 
mutilata  temere,  faepius  etiam  infcite  interpolata, 
vt  femper  redire  cogare  ad  ipfam  editionem  Lug- 
dunenfem.  Studuit  tamen  le&oris  laborem  eO 
fubleuare,  quod  locos  fcriptorum  veterum  ab 
Cafaubono  laudatos  addidit  paflim,  neque  libros 
folum  et  capita  vbi  leguntur,  indicauit,fedetiam 
Graecorum  verborum  fere  Veifionem  Latinam 
inferuit.  Qua  quidem  de  caufla  editiohaec,quae 
parata  eft  anno  vndefexagefimo  oclonis,  appella- 
ri  optima,  cum  Nedhamo,  poteft.  Sed  eoderri 
modo  multoque  etiam  magis  contaminatum  re- 
pen  exemplum  editionis  Cafiuboni  tertiae  ab 
M.lchiore  Schmidio,  qui  Chara&eras  edidit 
Helmftadii,  quaternis,  anno  fexto  et  odtogefimo, 
cum  Praefatiuncula  et  Latina  Verfione  Cafatibo- 
niana,  in  minores  particulas,  fed  nimis  paruas  et 
minutas,  diuifbs.  Adhibita  tamen  ab  editore  ea 
eft  diligentia,  vt  coniedurae  et  comnaenta  Cafau- 
boni,  quo  facilius  agnofcerentur  ab  ledore,  fere 
cocrccrentur  ab  operis.  Sed  iatis  de  hoc 
genere  editionum  expofitum  videtur.  lam  ad 
illa  tranfeamus  excmpla,in  quibus  textum  Grae- 

cum 


P  R  A  E  I   A  T  1  O 

cum  drftinffcim  reperias  non  rnodo  Cafaubonk- 

nis  coniefluris,  verum  alienis  etiam,  multis,pau- 

cis.     Qiio  in  numero  video  effe  editionem  Vpfa- 

lenfem,  anno  vndefeptuagefimo  odlonis  inftitu- 

tarn,  opinor ,  ab  Ioh.  Scheffero,  qui  eam  Praefa- 

tione ,  fed  breui ,  ornauit.     Ab  Bencelio  appe-lla- 

tur  etVpfalcnfisf  et  Curkmea  *,  nomine  librarii, 

cuius  fumtu  eft  emi(fa.     Textus  in  ea  Graecus  fi- 

bi  adiunftam  habetLatinam  Verfionem  Cafaubo- 

i>i,  cuius  etiam  Prolegomena  ad  CharaSeras  ac- 

cefferunt.       Modo  Cafaubonian^e   coniecturae 

receptae  funt,  modo  Schefferianae  **,  vt  credo. 

Nullo  enim  inftruclus  fuitSchefferus  fcriptoCo- 

dice:   quae  felicitas  paucis  annis  poft  Thbmae 

Galeo  contigit.     Is  enim  Chara&eras  Theophra- 

fteos  inferuit,  vt  conftat,  Opufculis  Ethicis :  quo- 

rum  duae  editiones  habentur,vna  Cantabrigien- 

fis,  quae  exiit  ottonis  anno  primo  et  feptuaged- 

mo,  Amftelaedamenfis  altera,  feptem  et  decem 

annis  poft  adornata.  Vtmmqueexemplumquan- 

quam  fere  Cafaubonianum  textum  exhibet:   ta- 

nien  locis  nonnullis  difcrepat  non  modo  ab  Ca- 

faubonianis,    verum  ab  omnibus  fuperioribus 

editionibus*:  etpriusexemplumdiflldetnonnun- 

quam  ab  pofteriori  **.     In  vtroque  adie&a  inue- 

nitur. 


1   ln  Ind.  in  verbo  sx^ 

*  In  IikI.  in  verbo  *£o&&$cai*iai» 

**    Vt   C.    2l>,    I       0104   TH  d$(l\i  (3'ateVlZQIXkVX   tI»   TW    agXJOVTi  fQP/tf&f- 

Giil-U-jc-  kouttv,^  irJCgehBftiV  UTrotyyvCit;  R*y», 

*  Vt  C.  4,  I    rroQcv&T&A.   C.  f,  2    Cw.01  6uoi5t$ox  ^^ 
**\Vt  Q.  20,  I  Gai.   I    src/«*    GaJ.  2    ug  ttgix' 


PRAEFATIO 

nitur,  praeter  Verfionem  Latinam  Cafauboni,  di- 
verlitas  leSionis  cum  ex  editionibus  veteribus, 
vt  Oporiniann,  Camotiana,  Stephaniana,  aliis,  tum 
eCodice  bo^nae  notae,  qui  Cantabrigiae  eft  in  bi- 
bliotheca  Collegii  Trinitatis,  chartaceo,  quinto 
decimo  faeculo,  litteris  minutisjfcripto,  Charafte- 
rafque  tres  et  viginti  comprehendente,  collefla. 
Quibus  quidem  leftionibus  funs  ipfe  immifcuic 
paffim  editor  conieduras.  Poft  Galeum  Ericus 
Bencelius,  Archiepifcopus  Vp&lenfis,  libellum 
Theophrafteum  recenfuit  emifitque  annoo&auo 
huius  (aeculi  octonis  Vpfalae.  Is  quum  neque 
Codicibus  fcriptis  inftruclus  ad  recenfendum  ac- 
ceflifiet  neque  editionibus  antiquis;  nam,  prae- 
ter  Cratandream,  nullam  videtur  aliam  confuluif- 
fe  :  reddendum  lecioribus  textum  Cafaubonia- 
nuni  cenfuit,  ita  vt  eum  nonnifi  vno  loco  f*? 
contaminatum  conieclura  Salmafiana  repereri- 
mus.  Sed  ornamcntum  atque  dos  praecipua 
huius  editionis,quae  et  ipfa  Charadteras  in  mino- 

paiticulas  difteclos  exhibet,  eft  IndeK  verbo- 
rum  Graecorum  plenus  et  copiofus,  quem  Ben- 
celius  in  epiftola  ad  Oiauum  Rabenium  oftendic 

i  Hedclini,  dochfiimi  Iuucnis,  induftria  con- 
fcftum  efil\  Qui  Index  etfi  referrus  eft  mulris 
muuuiis  etineptiis,  ad  pueriiem  Grammaticim 

■  2  peni* 

f  Nam  in  Ind.  p.  io4   ilicit,  vrrba   $ftw  l*Axpw  ttxol 
c.  1 1,  5  clle  10  cilit.  Sy!b.     A:  funt  iam  in  Norib.  Crat 
Onor. 

\,  +  y.zrk  ftfr     L:iam  c.  1 5,4  refteedidit  M  rii* 

oUlT**. 


PRAEFATIO 


pertinentibus,  quae  nihil  faciant  ad  intelligendatn 
orationemTheophrafti:  tamen  prolatas  in  eoin- 
veni  conie&uras  vel  alienas,  vel  proprias,quarum 
parens  haud  dubie  ipfe  fuit  Bencelius.  Venit  enim 
e  bibliotheca  Menqueniana  in  noftraTnexemplar 
huius  editionis,quo  magnus  ille  Fabricius  donatus 
fuerat  ab  ipfo  Bencelio.  Sed  PetroNedhamo,  qui 
quadriennio  poft  nouam  parauit  Chara&erum  edi- 
tionem,fortunaitafauit,  vtnullifuperiorum  edito- 
rum.  Fecit  enim  ei  copiam  Codicum  manu  fcripto- 
rum  nouem,ad  quorum  fidem  recenferet  et  confti- 
tueret  verba  Theophrafti.  Nam,  praeter  Canta- 
brigienfem  Codice  n,  quo  Galeum  vfum  efie  fu- 
prademonftrauimus,qui  tamen  in  laudandis  eius 
leftionibus  non  femel  diflidet  *  ab  Nedhamo, 
quatuorParifienfesRegios  adhibuit,quos  diligen- 
tiffime  contulerat  cum  editione  Heinfiana,  Mon- 
tef  ilconii  au&oritate,  Guilielmus  Clericus.  Nul- 
Ins  eorum  plures  complexus  Chara&eras  erat, 
quam  priores  quindecim.  Atque  primus  qui- 
dem  et  fecundus  membranei  erant,  hic  faeculo 
decimo,ille  nono  fere,  fcriptus :  qui  libri  etfi  funt 
vt  vetuftiHimi  omnium,  ita  bonae  etiam  notae: 
tamen  falfas  *  lnterdum  leiliones  exhibere  repe- 
riuntur,  quae  fint  interpretamenta  le&ionum  ve- 
rarum  et  gloflemata**.  Tertius  Codex  et  qnar- 
tus  erant  bombycini,  fed  aetate  ionge  inferiores 

fupe- 

*  Vt  c.  14,3     Galens  landat  inde  UvayH&^w,   Nedhamus 

KVCtyx.Ct.lTM. 

*  Vt  cf,  2  K«3/TOc3wfi   nro  y.uOlffw. 

**  Vc  c.  10,  2  in  Cod.  Gal.  1   erat  xhliI.uv,  pro  vtrrtfidrav. 


P  B  A  L  l   A  X  1  O 

iuperioribus.  hic  enim  faeculi  quartidecimi,  ifte 
quinti  decimi,  partus  effe  videbatur.  Eodem 
quintodecimofaeculo  fcriptus  eratCodexCoifli- 
nianus,  bombycinus,  qui  totidem  Charafteras 
continebat,  et  cuius  leLtionibus  Nedhamus  vfus 
eft  adiutoribus  iifdem  Viris  do&iflimis  *.  Sed 
lecriones  Codicis  Barocciani,  chartacei  et  Coifli- 
niani  aequalis,  acceperat  ab  Thoma  Hearnio,  Vi- 
ro  eruditidimo.  Conueniunt  fere  cum  leclioni- 
bus  primi  et  fecundi  Codicis  Gallici  **,  fed  ma- 
xime  primi,  ita  vt  Codices  illi  tres  e  communi 
fonte  deriuati  videamur,  atque  adeo  in  iudicio 
fuper  veritate  et  bonitate  leclionum  faciundo  au- 
ttoritatem  vnius  Codicis  habere  apud  do&os  peri- 
tofque  debeant.  Scriptus  erat  litteris  minutifli- 
mis ,  compleclebaturque  Capita  quindecim  prio- 
ra,  neque  quintum  decimum  totum,  vt  fuo  loco 
docuimus.  Sed  eiufdem  Hearnii  beneficio  vfus 
eft  Nedhamus  lectionibus,quas  Ifaacus  Cafaubo- 
nus  excerpferat  eCodice  Bonauenturae  Vulcanii: 
et  Ioh.  Hudfoni  humanitas  ei  fuppeditarat  lectio- 
nes  Codicis  loh.  Ofborni.  Horum  igiturCodi- 
cum  copias  produxit  Nedhamus  in  notis  fuis, 
quibus  addidit  Sylburgii,  Salmafii,  Palmerii,  Cle- 
rici,  animauerfiones.  Editiones  Oporinianam  Ca- 
motianam  ipfc  non  confuluit,  fed  in  lectionibus 

W  3  earum 

*  ViJ.  de  eo  Montefalconius  Caralog.  biblioth.  Coiflin. 
p.  f88. 
Vt  c.  J,  i  ibid.  2  u*$lv*$*A.   ibid.  4  x?)  *&»  <**<• 

C.  7,1    x~z    ',v>i;t,.<tf.    C.   IO,  4   Jtoo»p.: 


PRAEFATIO 

earnrn  laudandis  feqnutns  eft  fidem  Sylburgii  *. 
Textus  Graecus ,  qui  fubfeqnitnr  Praeiationem 
et  cui  iuncta  eft  e  regione  Latina  Verfio  Cafau- 
boni,  eft  fere  Cafaubonianus,  fed  multis  locisim- 
miuatus,  fed  non  raro  temere  et  inconfiderate**. 
Saepe  etiam  in  notis  Codicum  lectiones  fruftra 
arTeruntur  et  vindicantur  |.  Textum  Graecum 
excipit  Commentarius  Cafauboni,et  hunc  fequun- 
tur  Duporti  Praelectiones  in  Characteras  trede- 
cim  *,  quibus  continentur  multa  aliena  et  pueri- 
lia,  multa  ad  verbum  exfcripta  e  notis  Caf  mboni 
et  e  libris  Salmafii.  Hoc  exemplum  Nedhami, 
quod  Cantabrigiae  exiit  octonis,  ita  placuit,  vtfe- 
re  res  nouae  omnes,  praefertim  tranfmarinae,  etfi 
non  optimae.  probauitque  fe  Germanis,  vt  id  ali- 
quoties  repeterenr,  auctore  Freytagio  rS  yfcK&tfj 
rf  quod  ipfum  fecerunt  Glafgouienfcs  nuper, 
etTigurini  inEclogisf,  quibus  etiam  notaeNed- 
hami  infunt,  fed  mutiiane  et  interpolatae  ma- 
gnarn  parrem.  Tandem  Coburgi,  ante  annos 
quatuor  et  viginti ,  edidit  libellum  Theophrafte- 
itm  denuo,  quaternis,  loh.  Cunradus  Suartius: 
qui  vt  fuit  Vir  magnae  fane  variaeque  doctrinae 
copiis  multis  pariter  ac  firmis  inftructus**,  cuius 

fidei 

*  Ipfe  hrtc  fatetur  p.  §6.  vbi  ait,  fedita  repraefentat  EdU 
th  Cumotiana,  tejle  Sylbnrgh. 

**  Vid.  c  5,  2.  c.  c,  2.4.  c.  7,  3.  c.  11,3.4  ^^ 
l  Vt  c.  f»  2.    t&{sa$m*  Cod.  Gal.  1.  2  et  Baroc, 

*  c    r  -  4  6.  9.  10-  16. 

f  QuriG  editae  Cant  A.  CI3 nccxxxxvn  1 1.  oclonis. 
■  **  Fihricius  ad  Dion.  Cafl  pag.  770  To.  2  ioh.    conr, 
SCHvvahziv  s,C.obitrzenJis  ImiieGymnaJH  ingensghria. 

Ec 


FRAEFATI& 

fidei  et  fingulari  diligentiae  nofmet  ipfi  debemus 
amorem  et  cupiditatem,  etiam  iniriafcientiae,  lin- 
guarum  orientis:  itainfignis  notitiae  anuquitatis 
luculentadocumentadeditin  notis,  quas  fubiecit 
textui  Characterum  Theophralteorum  Graeco, 
quem  concinnauit  prorfus  nouum,hoc  eft,  e  Ca- 
fauboniano,   Nedrvamiano,   propnique  ingenii 
commentis  miftum,  adeo  vt  eum  eonupifTe  ma- 
gis  et  deprauafle,  quam  correxifTe  et  emendaife, 
videatur.     Fuit  enim  incredibiiis  et  paene  nimia 
ct  vix  ferenda  ingenii  Viri  audacia  ***  et  procli- 
uitas  ad  mutanda  ea  in  fcriptoribus  antiqms,  quae 
ipfenonintellegeretfatis.AddiditetiamVerfioneni 
Latinam  nouam,  notulafque  Buchneri,  quas  ab 
rnagno  Gefnero  acceperat,  fedjpraetcrNedhami 
et  Paui  editiones,  nullis  videtur  libris  aliis  vfus  efie. 
Atque  haec  eft  feries  et  breuis  hiftoria  edi- 
tionum  libeili  Theophraftei,  quae  videri  dignae 
queant,  quarum  ratio  ab  artis  Criricae  ftudiofis 
habeatur.     Quanquam  enim  non  fum  nefcius, 
eum  aliisquoqueeditum  efTelocis  multis,  vrLug- 
duni  Datauorum  ab  Vuerdenhagio  %  Coloniae 
Allobrogum  *%  Oxonii***,  Budifiae  •  *\Magdc- 

***  4  burgi; 

Er  uS  YuefTelingio  ad  Diod.  Sic.  18  p4  279  '!  o,  1  vocatur 
dofliljimut. 

\i.l.  Doruillius  ad  CKariton.  p.  117  f.  et  p.  417  fT 
I  1  .)  t  LIIT;  duodenis. 

(  vii  1.  duodenis.     Cuius  euitionis  exemplar 
eft  in  bibliptheca  Academiae  Ienenfi.s. 
*'*  I  xx.  duodenis.   Fuir  in  bibiioth&ci  Mcn- 

queniara.      LtUffatUr  etiam  ab    (.i.jlco,    Xednimo,  et 
Abrefchio  Le£U.  .-. 

A.    Clr3 


PHAEFATIO 

burgi;  multos  enim  femper  et  cupidos  le&ores 
inuenit  libellus  ille  aureus:  tamen  editiones  iftae 
vel  eCafaubonianis  fluxerunt  totae,velamenon- 
dum  erant  infpettae.  Etiam  Geiherus  in  Chre- 
ftomathja,  cui  pleraque  Capita  indidit  i ,  textum 
Cafaubonianqm,  paucis  locis  exceptis,  feruauit. 

Iam  ante ,  quam  ad  dotes  noftrae  editionis 
perueniam ,  dicendum  videtur  paucis ,  cum  qui- 
nam  alii5  praeter  eos  quos  laudauimus  editores, 
inftituerint  vel  emendare  et  corrigere  locos  Cha- 
ra&erum  deprauatos  et  vitiofe  defcriptos,  vel  il- 
luftrare  et  explicare  verba  impedita  atque  obfcu- 
ra;  tum  qui  in  animo  habuerint  eundem  denua 
totum.  emittere,  Et  in  emendatorum  quidem 
atque  corre&orum  niimero  ponendi  funt  ma- 
gnus  Sajmafius,  cum  in  Exercitationibus  ad  So- 
linum,  tum  in  libris  de  Modo  Vfurarum  et  de 
Vfuvis,  ^liisque,-  Palmerius  in  Exercitationibus 
in  optimos  {criptoresGraecos*;  ClericusinArte 
Critica ;  Lambertus  Bofius  in  Epiftolis  ad  Ioh. 
Alb,  Fabricium  **;  loh.  Iacobus  Reifquius,  Vir 
celeberrimus,  in  Volumine  primo  Animaduerfio- 
num  ad  Auclores  Graeqos  *** ;  quibus  acceffit 
nuper,  praeterFrider,  Chrifti,  Schmidium,  Virum 
clariffimum  >  fororis  magni  Crufii  filium,difcipli- 
naequQ  nuper  noftrac;  alumnum,     Chrifti.  Ado, 

Clotius, 


f  p.  124.  144  qa\  Up£  A.  CI3I3CCLIH- 
**  Quae  func  i«  Viu  eius  p.  334  f. 


ERAEFATIO 

Clotius ,  Vir  doftiflimus |.     Sed  ab  his  omnibus 
etiam  iiluftrata  funt  paffim  verba  Theophrafti: 
quod  ipfum  fecerat  in  notis  fuis  Ioachimus  Kuh- 
nius,  quarum  partemClericus  miferat  ad  Nedha- 
mum.     Sed  totum  libellum  edere  conftituerant 
Kaacus  Voflius,  vt  oftendit  ipfe  in  notis  ad  epi- 
ftola  Ignatii  *  Lamb.  Bofius  **,  et  Fontanius,  in- 
terpres  oraculorum  diuinorum  in  Batauis  difertus, 
quod  me  Reifquius  docuit.   Atque  habentur  fane 
fubfidia  non  pauca,  quibus  vti  nouus  editor,non 
figne  magno  fruihi,  poffit.  Quo  pertinent  maxi- 
me  Codices  calamo  fcnpti,  vt  Florentinus  a  Mon- 
tefalconio  memoratus  *,  Voflianus  item  et  Rutger- 
fianus,qui  funt  in  bibiotheca  Academiae  Lugdu- 
nobatauae:  in  quareperituritemOporinianaedi- 
tio  notis  manu  fcriptis  infignita.  **  Etiam  Salmafius 
antiquiflimum  Codicem  ***  laudat,  et  Auberius 
exemplaria  quaedam  f,quae  videantur  fuiffelibri 
fcripti,quum  le£tiones,quas  inde  protulerunt.  in 
editis  libris  non  extent.     Sed  de  Commentariis 
ximi  Planudae  in  hunc  libellum,  quos  m  biblio- 
thecisltalicis  effe  Cunr.  Gefnerus  et  Lycius  aiunt, 
nihil  reperire  ccrti  neque  comperire  licuit, 

***  S  Nos 

Eius  Animaduerfionet  in  Theophrafti  Chara&eres  Ethi" 
cos  prodierunt  Ienae  A.  c  i  3  1 1  c  C  L x  i.  o&onis. 

*  P  n<). 

Vid.  eiu«  epifr.  ad  Fabricium  d.h  p.  224, 

Ital.  p.  ;6f 
Vid.  Cataloftai  bibL  I.ugd.  Bat.  p.  ij*o.  3 3$- 337.  398. 
*    D«  Modo  \ Yurr.  p.  jo6. 
I  Ad  c.  6  p.  6<ji  ct  ad  c.  13. 


PRAEFATIO 

Nos  quidem  et(i  caruimus  hifce  fubfidiis :  m 
men  nacti  fumus  Fortuna  fauente,alia  adiumenta 
iis  non  minora,  quorum  vfu  videremur  non  ma- 
le  merituri  effe  de  Chara&erum  Theophrafteo- 
rutn  corpufculo.  Heufingerus  enim  meus,  Vir 
delitterisGraecispraeclare  meritus,  mifit  ad  me, 
quaeefteiushocingenere  incredibilis  humanitas, 
le£Hones,excerptas  fumma  diligentia  e  duobus  Co- 
dicibus  chartaceis  MarquardiGudii,  qui,  mortuo 
domino,  cum  reliquis  venerunt  in  bibliothecam 
Guelferbytanam.  i  Eorum  alter,  qui  eft  numero 
primus  et  vigefimus,  fcriptus  eft  faeculo  tertio  de- 
cimo,  quaternis ;  et,  praeter  alia  Opufcula  f *,  con- 
tinet  Characteras  Theophrafti  quindecim  priores, 
Alter  vero,  fextus  et  vigefimus  numero,  librariis 
quarti  decimi  faeeuli  debet  natales,  compleclitur- 
que,  praeteixaeterat**,Chara£teras  tres  et  vigin- 
ti.    Quorum  quidem  Codicum  leftiones,  maxime 

pofte- 

f*  Continet  Codex  haec:  i)  Opufculum  veteris  cuiufdam 
Rhetoris  xKs<pxtov,  cuius  finis  ifte :  opoia;  5'  l%et  v.xi  xo\  noy 

agx  rouys  tdwv  yySyffev  cc.%ihhev $'  ro  yxq  ?\ixv  AelvTry _3"#/,  ry  x- 
rrotpoKTsi  Zedy?av.iv.     2)  Tlefi  (T%vi[j.xroov  v..  r.  A.  Vt   in   Cod.  fe- 

quente  n.  6.  3)  Theophrafti  chara&eres,  vt  in  Cod*  alr 
tero  n.  2.  4)  Atovvffix  xKiv.xqvaffGsoi;  rs  ttsqI  Guv$iZca>;  cvo[zz- 
rm  IxtTOfiyf.  f)  T\qc$?Ji[Ixtx  qy.t.  Vt  in  Cod.  altero  11.  3. 
{**  Continentur  Codice  ifta :  1)  £*.  rm  Sescj^Va  %x°xv.TyQa:</ 
(As§oq.  I.  e.  capita  XVIf-  XXIIII.  2)  ^go^ay»  #*?*xT£fe$. 
a  capite  I-XVI.  3)  vfiftojj&ru  QvtrcQtv.a  slq  t&s  f&fet$.  In- 

Cipit:  'Nofio;  sxeAevs  rjfu  o$$ixv$v  jyira  tov  STrirQOTrov  uvtvjc,,. 
pijTs  toj  l-.uTPoxti  nzila  aystv.  Kdidit  Hufuedelius.  4)  Car- 
mert  Manuelis  Pianudae,  quod  incipit:    &mv  iym  lua- 

yytu.  7rxvt^o%ov.  otov  utt  aAAwv.  <f)  AfisorsAvt  ttsqi  7roiqrtKv<c,. 
<r>)  ir.sgl  ff%mJ.xrwv  (ov.  tQ[J.oyew,c.  sy.v^i/.cvsv^dv  sv  rotc,  7tsq1  evQsffsuv 
v.xt  tsq)  Uwv  fitfaio/c,  ffvvoyi^.   Incipit:  CrQoyyvAov  G%yfix  £<& 

T.09S,  Mff^SQ   £lTi$. 


P  R  A  E  F  A  T  I  O 

pofterioris,iam  fuprademonftrauimus  ita  conue- 
r,ire  cum  edicionis  Camotianae  lectionibus  f  ,  vt 
ex  vno  eodemque  fonte  fiuxifle  videantur.  Sed, 
praeter  hos  Codices,  confulere  nobis  licuit  libros 
editos  principes  omnes,  de  quibus  ante  expofui- 
nuis,  exceptis  exemplis  Cafauboni  primis  duobus. 
Horum  librorum  omnium  lectiones  enotauimus 
magnadiligentiajetfic^vtnon  folum  iudiciumde 
iis  fccerimus,  fed  etiam  adiecerimus  Virorum 
doctorum  coniecturas  et  emendationes,  earumque 
aut  veritatem  et  elegantiam,  aut  vanitatem  et  in- 
eptijs  aperuerimus:  quod  infticutum  non  igno- 
ro  ab  quibufdam  fciolis  callide  vituperari,  vt 
fcilicet  alienas  conie&uras  poflint  eofacilius  ven- 
ditare  leftori  pro  fuis.  At  ingenuos  homines 
decet,  credo,  feruire  magis  vtilitati  le&orum, 
quam  gloriae  laudifque  ingenii  diuini  vanitati. 
In  textu  Graeco  defcribendo  operas  fequi  iufli- 
mus  exemplum  editionis  Cafauboni  tertiae,  a  no- 
bis  locis  nonnullis,  auitoricate  et  fide  librorum 
veterum ,  emendatum :  cuius  mutationis  cauflas 
in  notis  noftris  redditas  leflor  invcniet.  In  qui- 
bus  quum  nihii  vifum  eflet  affcrre,  quod  non  per- 
tineret  ad  Cnticen :  vt  tamen  verba  Theophrafti 
ipfj  intelligerentur  ab  omnibus  fponte,  adiicien- 
dum  cenfuimus  eorumlndicem  et  plenum  et  co- 

piofum, 


h  4»*«  frh  S>s-  M<  9,2-;.  (0,1.  4- 
loaCap.  \d  vCjue  ad  &;  leftiones  CoJ. 
If.  2  cum  le&ionibus  Cumotiani  cxempli  omnino 
conueniunr. 


PRAEFA  X  1  O 

piofum,  in  quo  nibil  intaflum  relinqueretur,quod 
aliquid  difficultatis  habere  videri  poflet.  Sed  re- 
ftare  videtur,  vt  paucis  tollatur  dubitatio  quo- 
rundam  de  au&ore  libelli,  quem  ego  opinabar 
fcriptum  efle  tum,  quum  Antipater  ab  Athenien- 
fibus  coa&us  eflet  in  Macedoniam  fugere  *.  Etfi 
enimtot  tamquedocliViri  ediderunt  enarrarunt- 
que  hos  Characteras  fumma  diiigentia,  quod  for- 
taflis  multi  eorum  non  feciflent,  nifi  credidiflent, 
eos  efle  fetus  mgenii  Theophraftei  elegantes  et 
venuftos:  tamennon  defuere,  vt  fit,  qui  putarent 
contenderentque  pertinaciter  aut  totum  libellum 
Theophrafto  falfo  tribui,  vt  Vi&onus*,  Stepha- 
nus,  Lycius,Furlanus,  aut  certe  magnam  illius 
partem  profe&am  efle  ex  alieno  ingenio,  vt  Reis- 
quius  et  Pauus,  cui  fufpecti  erant  maxime  Cha- 
ra&eres  quinque  poftremi.  At  videtur  ifti  fufpi- 
cioni  dubitationique  facile  occurri  pofle.  Nam 
vt  Laertii\s  in  Vita  Theophrafti  diferte  tradir, 
confcriptum  ab  eo  eftelibrum  \i&Muvxa,%eL>LTii$a)v 
ita  ille  in  libris  fcriptis  omnibus  nomen  Theo- 
phrafti  oftendat.  Cui  tamen  rationi  ipfe  mul- 
tum  tribuere  nolim,  quum  omnes  qui  fuperfunt 
Codices  vix  dubium  videatur  quin  deriuati  (int 
et  deducli  ex  vno  fonte,  certe  in  Charaeteribus 
quindecim  prioribus.  nam  libros  omnes  videas 
non  femel  confentire  et  confpirare  in  leclionem 

falfam, 

*  Vid.  c.  2$,  3U 

*  Varr.Leftt.  17,7.  18, 14.  $7,f  et  in  Rhet.Ariftot.  3,16. 


PRAEFATIO 

falfam  :f.  Sed  in  oratione  ipfa  comparet  tanta 
tamque  mira  fimplicitas  et  elegantia  adeo  nati- 
va ,  quae  non  indigna  intelligatur  ingenio  ac  fa- 
cundia  Theophrafti:  et  quanquam  video  maio- 
rem  credi  effe  corruptorum  fufpe&orumque  et 
obfcurorum  locorum  copiam  et  multitudinem 
in  hoc  prruo  libello,  maxime  in  pofterioribus 
eius  Capitibus,  quam  in  multis  libris  grandibus: 
tamen  multi  eorum  integri  funt  et  fani,  etiam  cla- 
ri,  alii  multo  clariores  forent,  fi  fciremus,  quis 
loco  quoque  notatus  ab  auftore  defcriptufque 
eflet.  Sed  caufla  multitudinis  vitiorum,  in  Ca- 
pitibns  maxime  pofterioribus,  repetenda  vidctur 
ab  paucitate  Codicum  manu  fcriptorum-  Nam 
quo  faepius  liber  aliquis  defcriptus  eft,  quo  plu- 
resillius  reftant  Codices,  quo  maior  eft  le&io- 
num  varietas:  eo  minor  reperitur  numerus  lo- 
corum  vitioforum  fufpe&orumque,  vt  vel  hoc 
nomine  fumme  praedicanda  intelligatur  diuina 
prouidentia,  quae  libros  Graecos  Noui  Foederis 
toties  defcribi,  variantefque  eorum  le&iones  tan- 
to  ftudio,  tanta  diligentia,  a  Viris  do&iflimis  con- 

iuflerit  quam  rem  imperiti  et  rudes  inepte 
vociferantur  abeffe  integritati  facrarum  littera- 
rum. 

Ijjgo  vero  vehementer  opto,  vt  non  modo 
opera,    quam  pofui  in  recenfendo,   illuftrando- 

ic  hoc  libcllo,  profit  quam  plurimis,  fed  vt 

omnes 

*  \'rc.  g,  2  hntoA4$m'  ct  ibid.  4  rA%iW< 


PRAEFATIO 

omnes  Pacis  Otiique  commodis  Germaniae  nu- 
per  a  deo  Optimo  Maximo  reftituti ,  ita  vtantur 
femper,  vt  colant  litteras  humanitatis  fummo 
ftudio  ad  tuendam  defendandemque  ab  omni 
malorum  impetu  et  furore,  religionis  caftitarem 
ct  integritatem.  ItaVale,  Leftor  amice,  meis- 
que  non  minus,  quam  operarum ,  peccatis  igno- 
fce.  Neque  enim  ipfi  potuimus  praeefle  libra- 
riis,  fed  partes  has  mandare  coa&i  fumus  dili- 
gentiaeTheodoriPraetoriij  municipis  noftri,  Viri 
clariffimi  etdo&iffimi.  Scripfi  Lipfiae  m.Martio 

A,  C  CID  10  GCLXlli. 


PRAE- 


PRAESTANTISSIMO 

V     I     R     O 

D.    NICOLAO    BRVLARDO 
A    S  I  L  E  R  I 

HENRICI     IIII. 

Francor.  ct  Nauar.  Regis  Chriftianiflimi  in  facro  con- 

fiftorio  Condiiario^  et   apnd  Heiuetios  Rliae- 

tolque  Legato, 

ISAACVS   CASAVBONVS  S 


octrinam  morum9    quae  vel  vtiliffima 

philofophiae  pars  cft,   BRFLAR- 

DE  pracjhwt/ffiwe,  non  vna  ratione 

ventei  tradidenmt.     Fuere 

tbnftituenda  vitafumma,  ct  inuenkndo 

mtyfummo,  quaerendisqite  ct  expti- 

Wmediis  ad beatitau  us,  fuamomntin 

i  inf .     fitere  qui  ad  fingtilas  vitae  liuma- 

,  et  quid  a: 
tae,  i  aetatt  conueujrct ,  quae  officia  Jin- 

guh* 


PRAEFATIO 

gulorum,  docere  laborarent.  Illam  priorem  veteres 
coyfjuarixtjv  f  hanc  pofteriorem  irctqa.ivsTix.fjv ,  philofo- 
phiam  mmcuparunt.  Fuit  vero  et  tertium  quoddam 
traBandae  morum  difciplinae  genus,  e  re  xccoctxTm- 
<?ikov  ab  iisdem  illis  nominatum.  Pulcherrimam 
hanc  philofophandi  viam,  primus,  vt  videtur  ^  fenex 
facundijjimi  oris ,  Theophraftus  inuenit :  primus  cer- 
te ,  quod  ex  antiquis  monumentis  conftet  nobis,  in  eo 
fe ,  et  elegantifjimum  illud  ingenium  fnum  exercuit. 
Neque  abeft  conie&ura ,  fummum  virum  cum  a  Pla- 
tone  didiciffet,  Firtutemffioculis  cernerttur,  mirabiles 
fui  amores  excitaturam :  rationem  et  veftigajje  pru- 
denter,  et  perueftigajfe  folerter,  qua  cum  virtutisfpe- 
ciem  pulcherrima?n,  umi  etiam  vitiorum  dedecus  ac 
turpitud'mcm  ipjis  pene\  dixerim  corporis  oculis  fpe- 
Bandam  exhiberet.  Magnum  fane  aujhm ,  et  eo  vi- 
ro  digritjfimum,  qui  felici  illo  feculo  viueret,  quod 
tulit  Socratem ,  Platonem  vidit ,  Ariftotolem  generi 
humano  dedit :  III  viros  corftitimidaephilofophiae, 
Jine  dubio  diuinitus  excitatcs.  Quorum  in  Jinu  et 
gremio  cumfuerit  hic  de  quo  loquimur  educatus,  nec 
dubium ,  nec  mirum  eft  eam  ipfum  fchniiae  {ZctBv- 
TrjTct,  ejje  confecutum ,  eam  fcribendi  facultatem  ad- 
eptum,  vt  nihil  vnquamfit  ab  eoproJeBam,quodnon 
vifum  fit  ftudiofs  japientiae  omnibus  numeris  perfe-- 
clum.  feftes  Junt  huius  tantae  illius  praeftantiae, 
cum  alia  hominis  monumenta,  quae  in  ftudioforum 
manibusjwdieque  verjantur:  titrn  hic  quoque  liber  aut 
libri  potius  ctnvotr^aa-^ciTiov,  quod  me  auBore,  atque 
interprete  in  tuam  Je  clientelarn ,  Ji  pateris  B  R  ff- 
LARDE clarijfime,geftit  tradere .  Eft  atitem  hic  ille 
Theophrafteiingeniijoetus,  deqiiopaulo  ante  diceham: 
liberfine  dolo  dicam,  aurum  contra  non  carus.  Nam 
quod  ille  intsger ad nos  nonperuener/t,  adeonondebet 
ea  calaniitas  reliquiarum  iftarumpretium  apudnos  im- 
mimtere :  vt  contra potius  eo  maiore  cura  acftudio,  ceu 

tabu- 


ISA  ACI    C  ASAVBONI. 

tahulae  aliquae  ex  zngenti naufragio  fuperftites,coUi- 
gendae  nobis  coUigandaeque  videantur.     Neqtte  fane 
vereri  vnquamfubiit,  zie ,  quas  horas  in  emendando, 
vertendo ,  et  explicando  hoc  Fragmento  ponebamns, 
eas  docli  viri  malc  nos  coilocaffe  iudicarent.     Et  vero 
praeter  gr  aui  ffimorum  virorum  adhortationes ,  quz- 
bus  excitati  primum  fumus  ad  hanc  qualemcunque 
operam  Theophrafto  cominodandam:  exemplo  etiam 
fumus  confirmati  docliffimorum  hominum,  quos  ante 
nos  in  eaudcm  dejcendilje  arcnam  vidcbamus,  quzfi 
tantum  aut  temporis  aut  diiigentiac  huic  negotio  im- 
pendijfent,  quantum  res  pofulabat ;  faczle  mihi  per- 
fuadco  potuijfe  zllos  et  znihi  et  a/iis  omnibus  occafio- 
pracripere  falcem  in  ifjorummefiem  iniiciendz. 
Verum  quid  inicr  itloriun  editionem  et  nrftram  haizc 
lit,  doftis  candisque  ieciorlbzcs  aeftimanduzu  et 
iudicandum  reVinquimus.     Inprimis  autem  tc,B RV- 
LARDE  fapientiffime,  arbih  um  fcrimus ;    cuius 
zudicio  Jiftabit  et  probabitur  voftra  haec  opella,  nae 
caufja  non  erit,  cur  de  cacterorum  eruditorum  calcu- 
Jis  aut  defperemus,  aut  muhum  Jhuus  Jblliciti,  quod 
euim  ille  olim  dePlatone,  id  egononmiziorz  zurenunc^ 
de  te,  Vnus  tu  mihi  inftar  omnium.     Nam  et  zsestu, 
uo  vno  cuncias  habitare  virtules,  quasinaliis  mi- 
folemusjingulas,  vno  omnes  ore  pridemfatentin\ 
Te  (jUondam  in  media  patria,  et  in  ocu/is  tuorz/m  ci~ 
<uium  Reipu.  gubernacuiaintegrztate, zuftitia,et znode- 
ralionefumma  inter  praecipuos  tratfantem,  faudibzts 
in  coclum  omncs  fcrcbant.      Te  nunc  lcgationis huius 
amplijjimo  muncre  dilficiiiimis  hisce  ct  tantum  non 
dcjperatis  temporibus  fapientiffme,  prztdentifj.  mt\  fe- 
licijfimequc  fungcnuiu,  omncs  mirantur.      fe  acui- 
-que  Joriiffima  Heluctiorum  gcns  tanquam  vnicum^ 
et  coelc  delapfum  fidei,  conftantiae,  vcritatzs,  graui- 
r,  ct,  vt  vno  vcrbo  dicam,  vctcris  iltius  Francicae 
gencrojitatis,  quae  pridem  dcfccijje  in  nofha  gcntc 

arti- 


PRAEFATIO 

artibus  corrupta  exoticis,  videbatur,  exc?nptar  intue* 
tur,  fufpicitque.  Qitid  ego  nunc  commemorem,  no?i 
luris  ciuilis  tantum,  fed  pluri?uaru?u  artium  honcftif 
fimarum  accuratam  cognitionem  ?  quid  jummum  il- 
lum  a?norcm,  ardoremque  in  Utieras,  etcum  plurima 
teneas ,  plura  in  dies  difcendi  defiderium  ?  quod  cum 
a  puero  maximiim  tibi  naturae  auSior  Deus  inokuif 
fet,  ne  nmic  quidem  inter  tantas,  tam  moleftas ,  tam 
difficiles  curas  et  occupationesrelanguit,  nedumexar- 
uerit.  Accedit  ad  has  tantas  virtutcs  tuas,  ccu  in- 
ferta  pulcherrima,  fingularis  morum  comitas:  quae 
te  omnibus  bonis  nonminus  rcddit  amabihm,  quam  il- 
la  priora  venerabikm,  Et  erit  aliquis  qui  miretur 
tantum  te  gratia,  tanium  auBoritate  apud  omncspol- 
lere?  mirarer  potius,  fi  qnieffet,  qui  cum  le  vidi/Jet, 
cum  loquentem  audijjet,  non  ftupcret.  Equidem,  vt 
primum  te  vidi,  et  quae  ante  fa/ua  de  te  acccperam , 
praefens  maiora  omnia  in  te  agnoui:  nunquajn  ab  eo 
deftiti  filentio ,  atque  tvtyyifjLia  animum  iftum  tuum 
tajn  excelfu?n,  et  tot  virtutibus  exaggeratum  venera- 
rij  cuius  affeShts ,  animique  in  te  mci  patere  obfecro 
te ,  vir  ?naxime,  extare  hoc,  cuicuimodi  eft,  tcfti?no- 
?iiu??i:  ?nea?nque  ha?tcfiue  te?neritate?n,fiueaudacia?n 
aequi  boni  confulc.  Fale.  a  d.  i  v.  Kalc??d.  Fekr. 
cId  1j  xcii. 


EX 


E  X     L  l  B  R  O     CLV  A  R  T  O 

RHETORICORV M 

AD    HEREKNIVM. 

Oftentatoris  perunioji  ckaraclcr. 

No  tatio   eft  ,    cum    alicuius  natura    cerris 
defcribitur  iignis,  quae  iicuti  notae  quaedam 
naturae  flint  attributa.     Vt  ii  velis  non  diui- 
tem,  kd  oftentatorem  pecuniofum  defcribere :  Ifte, 
inquies.,  Judices,    qui  fe  dici  diuitem^  putat  efTe 
praeclarum,  primum  nunc  videte,  quo  vultuvos 
intueatur.  nonne  vobis  videtur  dicere,  Darem  fi 
mihi  molefri  non  cflctis?    cum  vero  finiftra  mcn- 
tum  fublcuat,  exiftimat  fc  gcmmae  nitore,  et  au- 
ri  fplcndorc  afpedus  omnium  perftringere,     Cum 
pucrum  rcfpicit  hunc  vnum,  qucm  ego  noui  (vos 
non  arbitror  nouiiie)  alio  nominc  appellat,  dein- 
de  alio  atquc  alio:  Heus  tu,  inquit,   veni  Sannio, 
ne  quid  ifti  barbari  perturbcnt:  vt  ignoti  qui  au- 
diunt,  vjuim  putent  eligidc  multis:  ei  dicit  inau- 
rem,  aut  vt  domi  le&uli  fternantur,  aut  ab  auuncu- 
lo  rogctur  Aethiops,  qui  ad  balncas.  veuiat,  aut aftur- 
coni  locus  ante  oftium  fuum  detur ,    aut  aliquod 
fragile  falfic  choragium  gloriae  comparctur.    De- 
indc  cxclamat,  vt  omncs  audiant,  Vidcto,  vt  dili- 
gcntcr  cnumeretur,  ii  poteft,  antcnoclem.     Puer 
qui  iam  benc  hominis  naturam  nouit,  Tu  illoplu- 
rcs  mittas  oportct,  inquit,  ii  hodic  vis  transnumc- 
rari.     Agc,  inquit,  duc  tecum  Libanum,ct  Soiiam. 
Sanc.     Dcindc  cafu  vcniunt  hofpitcs  homini,  qui 
ilhim  fplcndide,  dum  peregrinaretur,  rcccperunt: 
ex  ea  rc  homo  hcrclc  fancconturbatur:  fedtamen 
:turae  non  rcccdit.     Hcne,  inquit,  facitis 
:   fed  reilius  fccifletis,iiad  mcdomum 
hl  fcciilcmus,  inquiunt  illi,  ii  do- 


****■  2  mum 


m 


mum  nouillimus.     At  iftud  quidem,  inquit,  facile 
fuit  vndelibet  inuenire.     Verum  ite  mecum:   fe- 
quuntur  iili :  fermomtereahuius  confumitur  omnis 
in  oftentatione.     Quaerit  in  agris  cuiusmodi  fru- 
mentafint:  negat  fe,  quia  villae  inceniae  iint,  ac- 
cedere  poife,  nec  aediiicare  etiam  nunc  audere: 
tametii  in  Tufculano  quidem  coepi  infanire,  et  in 
iisdem  fundamentis  aedificare.     Dum  haec  loqui- 
tur ,  venit  in  aedeis  quasdam ,  in  quibus  fbdali- 
tium  erat  eodem  die  futurum:  quo  iftepro  notitia 
domini  aedium  ingreditur  cum  hoipitibus..     Hic, 
inquit,  habito.  peripicit  argentumquoderat  expo- 
•fitum,  viiit  triciinium  ftratum,  probat:  acceditier- 
vulus^  dicit  homini  clare  dominum  iam   ventu- 
rum,  fi  velit  exire.     Itane,  inquit?   Eamus  hofpi- 
tes,  frater  venit  ex  Salerno ,   ego  illi  obuiam  per- 
gam:    huc  vos  decima  venitote.  hofpites  difce- 
dunt.     Ifte  fe  raptim  domum  fuam  coniicit:   illi 
decima,  quo  iufTerat,  venhiriti  quaerunt  hunc.  re- 
periunt,domtis  cuia  fit:  in  diuerforium  derifi  con- 
feruntfefe.     Vident  homincm  poftera  die:    nar- 
rant,  expoftulant,  accufant.  ait  ifte  eos  fimilitudine 
loci  deceptos,  angiportototodeerralfe  :  contrava- 
letudinem  fiiam  fe  ad  multam  no&em  exfpeftaife. 
Sannioni  puero  negocium  dederat,  vt  vaia,  vefti- 
menta ,   pueros  corrogaret.  feruulus  non  inurba- 
nus,  fatis  ftrenue  et  concinne  comparat.  ifte  hofpi- 
tes  domum  deducit.     Ait  fe  acdes  maximas  cui- 
dam  amico  ad  nuptias  commodaiTe.     Nunciat  in- 
terea  puer  argentum  repeti:  (pertimuerat  enim, 
-qni  commodarat)  Apage  te,  inquit :  aedescommo- 
daui,  familiam  dedi,  argentum  quoque  vult?  ta- 
metii  hofpites  habeo,  tamen  vtatur  licet,  nos  Sa- 
miis  dele&abimur.     Quid  ego  quae  deinde  efficiat, 
narrem  ?  eiusmodi  eft  hominis  natura,  vt  quae  fin- 
guiisdiebus  efficiat  gloria  atque  oftentatione,  ea 

vix 


vix  annuo  fermone  enarrare  pcfTim.  Huiusmodi 
notationes,  quae  defcribunt  quid  confentaneumiit 
vniuscuiusque  naturae,  vehementer  habent  ma- 
gnam  deleclationem :  totam  enim  naturam  cuius- 
piam  ponunt  ante  oculos:  aut  glorioii,  vt  nos 
mpli  cauia  coeperamus,  aut  inuidi,  aut  timidi, 
aut  auari,  ambitioii,  amatoris,  luxuriofi,  furis, 
quadruplatoris:  denique  cuiusuis  ftudium  protra- 
hi  poteft  in  mcdium  tali  notatione. 

RVTILIVS     LVPVS 

DE 

F  I  G  V  R I S    SENTENTIAEVM 

LIBRO    II. 

Ebrioji   kominis   c hara&er. 

Caracterismos.       Quemadmodum    piclor 
coloribus  figuras  defcribit:    fic  orator  hoc 
fchemate,  aut  vitas,  aut  virtutes  eorum  de 
quibus  loquitur,  dcforrnat.    Lyconis*  Quid  in  hoc 
arbitrer  bonae  fpei  reliquum  rciidere,  qui  omne 
vitae  tempus  vna,  ac  defperatiilima  confuctudine 
produxit?  Xam  iimul  atque  ex  primis  horis  dici, 
nimia  cibi  ac  vini  fatietate,  vix  meridiano  tempo- 
re,  plcnus  crapulaexperre&us:  primus  oculis  me« 
ro  madidis,  humore  obcaccatis,  vifu  grauidis,  lu- 
ccm  conftantcr  intucri  non  poteft:   deinde  confe- 
etis  viribus,  vtpote  cuius  vcnae  non  fanguine,  fcd 
vino  funt  repletac,  fe  ipfe  erigerc  non  valet:  tan- 
i  duobus  innixus   Ijinguidus,  qui  cubando  iit 
itus,  tunicatus  iinc  pallio,  folcatus  prac  le- 
ftulo,  palliolo  frigus  acapitc  defendens,  tkxa  cer- 
:,  fummiilis  genibus,  colore  exangui,  protinus 
ti  leouio  excttatus,  m  tricliaiam  trahi- 
M  3  tur: 


m    m    m 

tur:  ibipraefto  fiint  cotidiani  pauci  eode-m  ftudio 
cxcitati  conuiuae,  hic  vero  princeps  paulum  illud 
reliquum  quod  habet  mentis  ac  fenfus,  poculis  ex- 
trudere  feltinat,  et  eos  bibendo  prouocat,  et  la.cef- 
fit  perinde  ac  fi  in  hoffium  praelio  quam  plurimos 
fuperarit,  atque  adflixerit,  ampliilimam  fibi  vi&o,- 
riam  paratam  exiftimans.  Interca  procedit  iimul 
et  illud  tempus,  et  potatio:  oculi  vinum  lacry* 
mantes  caligant;  ebriofum  ipfi  vix  ebrii  cogno- 
fcunt:  alius  fme  cauifa  iurgio,  proximum  laceffit: 
alius  fomno  deditus,  vi  cogitur  vigilare:  alius  ri- 
xari  parat :  alium  turbas  vitantem,  ae  domum  re- 
uerti  cupientem  retinet  ianitor,  pulfat,  exire  pro- 
Jiibet  domum,  interdicium  demonftrans.  Inte» 
rim  alium  contumeliole  extra  ianuam  eieclum,  va- 
cillantem  puer  fuftentafc,  ac  ducit  pallium  per  lu- 
tum  trahentem.  Nouiflime  fo.lus  in  tricliuio  reli- 
clus,  non  prius  poculum  exmanibus  emittit,  quam 
fomnus  oppreffit  bibentem ,  ac  diffolutis  artubns, 
ipfiim  pocufum  fuapte  natura  dormienti  cxcidit. 

Charachrismus.    In  vulgatis  editionibus.  legi.tur 
Chrefterismus.  absque  dubio  mendofe. 

Aut  vitas^  lege  aut  vitia.  probant  fequentia. 

Vifu  grauidis.  Prior  yox  mendum  continet, 
Scrib.  vino  gr.  olvoQct^scrt. 

Soleatus  prae  leclulo.  Fortean,  vt  e  leSiulo.  k%yi~ 
*7fidcx,Q  t%av  cog  01770  rS  K\ivih(%._  Sed  videtur  qui 
Lyconis  locum  e  Graeco  vertit,  reperiffe  infuo  co- 
dice,  v7to  pro  aVo:  ncque  de  menda  eife  fufpi- 
catus. 

Palliolo  fngus  a-  capite  defendens.  ReEtepallioh 
iicalihi:.  quia  tamen  Grece  fcripferat  Lyco,  for- 
t&ffc  pileolo  fcribendum.  TtiK&tov.  iv  rtj  xetyccAy  s%m. 
TTPog    to    tyvyjzc,. 

Iurgto  proximum  laceffit.  tov  77Xy\v{qv.  se/Bi^si.. 

EX 


LX  Q.  HORATII  FLACCI  SATYK. 

Lib.  I.  Sat.  IX. 

Garruli  hominis  ckarafter. 

Ibam  forte  via  Sncra,  ficut  meus  eft  mos, 
Nefcio  quid  meditans  nugarum,  totus  in  iJlis, 
Occurrit  quidam  notus  mihi  nomine  tantum, 
Arreptaque  manu,  quid  agis  dulcifllme  rerum? 
Suauiter,  vt  nunc  eft,  iuquam:  etcupio  omnia,  quaevis. 
Cum  zffeclaretur,  nunquidvis?  occupo:  at  iJJe 
Noris  nos,  inquit:  docri  fumiis,  hic  ego,  pJuris 
Hoc,  inquam,  mihi  eris.  miiere  difcedere  quaerensf 
Ire  modo  ocyus,  interdum  confiftere,  in  aurem 
Dicere  nefcio  quid  puero,  cum  fudor  ad  imos 
Mmaret  talos:  o  te  BolJane  cerebri 
Felicem,  aiebam  tacitus:   cum  quidJibet  iJJe 
Garriret,  vicos,  vrbem  laudaret,  vt  ilJi 
Nil  refpondebam:  Mifere  cupis,  inquit,  abire, 
Iamdudum  video:  fed  nil  agis:  vfque  tenebo: 
Perfequar.     Hinc  quo  nunc  iter  efi  tibi?  Nil  optis  eft  te 
Circumagi:  quendam  volo  vifere,  non  tibi  notuim 
Trans  Tiberim  longe  cubat  is  prope  Caefaris  hortos. 
Nil  liabco  quodagam,  etnon  fumpigcr:  vsquefequarte. 

nitto  auricillas,  vt  iniquae  mentis  afeJJus, 
Cum-grauius  dorfo  fubiit  onus.     Incipit  iJJe: 

'>ene  me  noui,  non  Vifcum  pluris  amicum, 
Non  Varlum  frcies,  nam  quis  me  fcribere  pJureis, 
Aut  citius  poflit  verfus?  quis  membra  mouere 

Jlius?  iuuidcat  quod  et  Hermogenes,  ego  canto, 
IntcrptNaudi  locus  liic  erat.  Eft  tibi  mater, 

<nti :  queis  te  faluo  efl  opus  ?  1  Iaud  miJii  quiiquam  : 
(        iei  compolsii.      FeJiccs:  nunc  ego  refio: 

tnque  inflat  fatum  milii  rriflc,  SabeJla 
Quod  pucro  cecinir,  diuina  mota  anus  vrna. 

Hunc 
I  / 


Hunc  neque  dira  venena,  nec  hofticus  auferet  enfis. 
Nec  latemm  dolor,  aut  tulfis,  nec  tarda  podagra. 
Garrulus  hunc  quando  confumet  cuncjue:  loquaceis, 
Si  fapiat,  vitet,  fimulatque  adoleuerit  aetas. 
Ventum  erat  ad  Vefiae  quarta  iam  parte  diei 
Praeterita,  et  cafu  tunc  refpondere  vadato 
Debebat:  quod  ni  feciffet,  perderc  litem. 
Si  me  amas,  inquit,  paullum  hic  ades,     Inteream  fi 
Aut  valeo  ftare,  aut  noui  ciuilia  itira: 
Et  propero  quo  fcis.     Dubius  fumquidfaciam,  inquit: 
Tene  relinquam,  an  rem.  Me  fodes.  Non  faciam  ille: 
Et  praecedere  coepit,  ego,  vt  contendere  durum  eft, 
Cum  victore  fequor. 

Smiles  hic  alios  charafteres  poteramus  adiunge- 
re  e  diuerfis  fcriptoribus :  niiiidftudiofi  le&o- 
risdiligentiaerelinquendumeffeiudicaffemus.  Nam 
exempli  cauffa  defcriptionem  prope  Theophra- 
fteam  hominis  timidi  habes  apudSyneiium,epifto- 
la  CIV,  hominis  inepte  elegantis,  et  opes  oftentan- 
tis,  apud  Petronium  Arbitrum.  vani  et  infiiln, 
apud  Lucianum  Vrjlo^oov  <Si$a,<rnci\ti>,  belli  et  poc^o- 
<P<Aot«jl6»  apud  Martialem  lib.  III.  epigrammate  in 
Cotilum  ambitiofi,  itemque  delicati,  apud  Dionem 
in  IIII.  fermone  de  regno  yar%ifjbciey8  apud  facun- 
diilimum  fcriptorem,  B.  Chryfbftomum  homiiia 
XXXVIII.  in  Afta  ApoftoLomitto  alias  vitioforum 
fiiauiflimas  defcriptiones,  cum  in  eiusdem  beati 
Patris  fcriptis  aufeis,  tum  apud aiuftores  caeteros 
vtriusque  linguae. 

CASAVEONVS. 

hr 


mm 


eE04>PA2TOT 


OEOQPASTOT 

H0IKOI    XAPAKTHPES 


npo  OIMION 


?  Ko>?  usvkcl)  ttpots^ov  TTokkaKtg  S7Tt?yca$Trj9 
otdvotav ,  sS-dvfLtaca ,  tcoog  Ss  8§s  Trdv- 
SL&  (Tofjucti  Savad^tiv ,  t(  ydo  ^ttots  t?c 
£  Ekkddog  VTto  tov  dvTov  ds^ct  KsifjLsvrjc, 
Kct)  TrdvToov  TOJV  ^kkrjvodv  ofJLOtooq  TTatasv- 
tyxjv^y,  cvuQsQriKSv  rjfjtiv  x  Tr\v  dvTrjv  Ta^tv  tSv  t^o- 
ttoov  s%stv.  z  Eyu  yaq,  cl  UokvKkstq,  cvvBsoo^caq  sk  TTok» 
A«  %povx  Trjv  dv&^odTTtvry  d)vciv ,  kcl)  (ispiaxdq  STrj  sv- 
l  svvset,  sti  os  OjUtkwwq  Tvokkaiq  TS  KCtt  TTCtV- 
TobaTraiq  C'J<r?r<,  kcu  7Tet^aTs9safjLSvoq  sP  CLKqtQstdg 
*7ro\?S}C  t'Jc  ts  dya&xq  tuv  dv&owrav  kx)  txs  (tydvkxq k 
VTrskascv  osiv  cvyypdiLat  d  Iv.dTSpot  dvTwv  S7TiTrtaiva^ 
ctv  sv  t(m)  pta.  EK&ricc*)  os  coi  KctTct  ysvoq  occt  ts 
Tvyyjdvsi  ysvrj  TpoTTOdv  txtoic,  ireoCKStusvct ,  Kctt  ov  tpq- 
ttcv  tyi  ciKcvoutct  %potvTat.  3  'i  %  okauQdv  ®  y ctp] ,  £ 
Uckv-/.kstq,  txs  viciq  r]fjLoov  QskTiSq  scs&cti,  KaTaksiQ&sv* 
tu)v  d*jTctc  vTicuvriuuToov  ToiXTOdV '  oiq  TraqacJsiyfjLaCi 
%PtoUSvoi,  etipyicovTeti  Toiq  ivC%r}ftovs<?ctTotc,  cvv&vctt  Tt 
y.dt  ituKsht ,  oTrooq  ftrj  z.ataissfsqot  ictv  avTav.  4  T£t- 
rf  fer)  tov  kcyov*  cov  &),,  7TctPctKokh;^rjccti 
tb  Kdi  stdr,ceti,  si  op^ooq  ksyco.  II^wtov  usv  h  Trotrjco- 
fJLCtl  '  V  d?TO    TOOV  Trtv  siqcovsiav  ifykUKGTCvV,  ctQs)c. 

■&at,  Kcti  Tvokkd  ttsq)  t£  7rpdyf.ictTog  ki- 
1  etj  tvpqotov  dfro  Tqc,  stwvtiaq,  kcu  opiH' 
7  utclc,  tov  stPcova  fiiS^stfJA)  Troioq  t<c  fc), 
A  2  Kai 


u:l. 


0  EO$P AST  0  T 


KCU    slg    TlVCt    T^OTTOV    KCtTSV7\VSKTCtl  '   kcu    TCt    ctWct    $rj 
TWV   7TCt&y}fAClTG£V ,     (iiVTVS^  '  vVfr&gj&Mfl/ ,    ITSlgci&OfACU   KCtTCt 

yivoc.  tyctvsqa  KctTctwcrcu. 

N   O   T   A   E 

'    0EO*P.    H0.   XAP.]     Ab- 

funt  verba  haec  ab  Heinf.Ca- 
faubonus  in  Prolegomenis  ad 
Commentarium  fuum  ait,  fe 


in  iibris  nonnullis  recentiori- 
bus  (intellegitVirdoftus  haud 
dubie  fcriptos  calamo  libros) 
titulum    Opufculi    inueniffe 

hunC  ,    ®£0$f  X<M    XXgXKTYJgeC,  TTSfft 

25/ai^aTwvquititulus  additusfit 


eiquvuxc..  y.thxy.HXc,.  xoohecxetxt 
[Crat.  xdohscxixc].  kygotitfxe.  x- 

gSCY.HXQ.  XTTQVOizc,.  hXhiXC,.  hOyOTTOti- 

xc,.  xvxtc%vvTix;.  yt.ix.gohoylxc.. 
fiZshhvgixc,.  Trsgtsgyfxc,.  xvxi^rvjcixc,. 
kvS-xcistxQ.  Camot.  Oso<p?x?isXx- 

gxnTvjgsc,.  Eiguveixc,,  x.  Kohxxsixc., 
$.  p^oxettyjixc.,  y.  ^ygotY.ix;,  cY. 
Agecy.ixg,  £.  fctovoixc,,  r  .  Axhizc., 
^.  AoyoTrodxc, ,   jj.    £vxtcxvvTfxc., 


etprofe&us  abhominibus  in-    $'.  Mxngohoyixq ,  /.  Bhhvgtxc.,  tx. 
doftis  et  inepris.     Nos  vero    ^xxigixc.,  t$ '  .nsgisgysixg,  ty.  a>- 


in  Codice  Guelferbytano  vtro- 
que  indices  Capitum  praefixos 
toti  Opufculo  reperimus  hunc 
in  modum:  <dso^gx<raXxgxy.Tij- 

gec,.  Hguveixc,,  x.  y.ohay.ixc.  [ita  fcri- 
ptum  erat  in  Cod.  26:  fed  in 
Cod.  2 1  tegebatur  xchxy.Hxc,']  f. 
oiloheGxixc,,  y~ .  xyfotxfxc,,  J".  xge- 
dttuc.,  e.  XKOvcixc.,  <■".  hxhtxc. ,  <\  • 
hoyo7roiixc, ,  vf.  XVXlG%VVTixC.  ,  5  . 
IAXx.gohcyixc,,  t~.  (3$ehvgixg  [in  Cod. 


xt^cixg,^ '.  j{vBxdsixc.,ie.  Steph. 

Lyc.  Auber.  Morel.  QeoQgxsx 
llBtao)  Xxqxy.Tvlqeg ,  Elquveixg,  Ko- 
hxy.etxg ,  blohsc%ixc. ,  £yqoty.ixg, 
^qecvteixg,  /[Trovoixg,  Axhtxg,  Aa- 
yoxa'ixg7  £vxtcxwrixc, ,  Mmqoha- 
yixg,  Bhhvqixg,  Axxtqixc,,  Ueqteq- 
yixg,  ^vxi^-^cixg,  /^vSxhixg,  Aet- 
ctdxtfjLOvixc, ,  Mei^iiJ.oiqixg ,  A^wri- 
ag ,  kvcxegeixc. ,  A\Uxg ,  MtY.qo(pi- 
hOTi[iixg,  AveAey^ef  ixg,  /^hx^ovetxg. 


21  alia  manus,  fupra  litteram  E  qua  fcripturae-Hbrorum  ve- 
h,  addiderat,  rubro  colore,  a-  terum  varietate  fatis  apparer, 
liam  litteram  h,  vc  effet  fihh-    vocabulum  d9mfl  primo   ab 


hvqixg],  tx.  xy.xtqixg,  1$ '.  Tsqteq- 
yixg,  ty~.  avxi^rvjcixg,tcT.  xvSxhixg, 

ie.  Atque  fere  eadem  verba 
praemifla,  libello  extare  cog- 
nouimus  in  libris  editis  an- 
tiquis.  Norib.  ®eo<pqa?ij  Xxqx- 
xTijqeg.  nqovHxg.  y.ohxy.eixg.  x$o- 
hecxixc,.  xyqoiy.ixg.  xqecy.nxg.  0.770- 
•vnxg.  hxhtxg.  hoyoTrouxc..  ctvxt- 
4t%vvrlx$.  [xty.qohqylxc^  $lshhvqixq. 
ctvtxiqiag.  Trsqieqyixg.  uvxi^yCtxc.. 
ItvSxleixc,.  Crat.  et  Oporin.  ®eo- 
Qqxc-H  h$iko)  [quod  vocabulum 
abeft  ab  Cratand.l  XxgxnTviqsc.. 


Oporino,  vel  potius  ab  eo,qui 
praefuit  editioni  Oporinianae, 
adie&um  effe,  haud  dubie  e 
libris  DiogenisLaertii[f,48]; 
et  ex  editione  illa  deinde  m 
reliquas ,  vt  Stephanianam, 
Morelianam,  Cafaubonianas, 
aliafque  recentiores ,  commi- 
grafTe. 

npQOiMioNJ  Vocabulum 
hoc  extat  in  Steph.  Lye.  Aub. 
Morel.  Brunfuic.  Nedh.  Pau. 
Suart.  Sed  aberat  ab  Codd. 
Guelff. ,  abeltque  ab  Norib. 
Crat. 


H  0  I  K.    XAPAKT.    nPOOIM 


Crar.  Opor.  Camot.  Sylb. 
Kirchman.  Furl.  Heinf.  Ca- 
faub.  a.  16V-,  Helmftad.  In 
Vpf.  i,eiusloco,  legiturCAP. 
I,  et  in  Gal.  2,  Vpf.  2,  K^.  «• 

b  fjih  Koti  t^/t.]  Norib. 
Crat.  Opor.  Furl.  *fy  xdi  nqc- 
Tffffv,omiflaparticuld  *&*  quae 
quo  minus  abelTe  poflit,  par- 
ticula  &  quae  fequitur,  impe- 
dit.  Nimirum  in  libris  non- 
nullis  olim  videtur  fuifle,«s»f 
..  ita  certe  ih  Cod. 
Coifiin.  lecri,  Montefalconius 
[Catal.  bilil.  Coiflin  p.  f8«J 
aoQoc  eft.  namNedhamus  qui- 
dem,  quem  Codice  illo  vfum 
nouimusin  adornanda  editio- 
ne  fua,  nil  habet  in  animad- 
verfionibus  de  varietate  ifta. 
lam  quum  notae,  quibus  par- 
ticulae  ph  et  %x*  fcriptae  in 
libris  vetuftis  reperiuntur,ni- 
hil ,  certe  perparum  ,  inter  fe 
difFerant:  facile  potuit  fieri, 
vt  librarii,  qui  vellent  notas 
illai  litteris   exprimere,   pro 

riberent  **L  Quam  nos 
fequuti  fumuj  le&ionem,  eam 
in  libris  fcriptis  GuelfF.  reli- 
quifque  omnibusofFendimus, 
etiam  in  editis.  In  Suartia- 
no  quidem  excmplo  eft  «}* 
Sedhocquin 
operarum  pcccatum  fit,  non 
dubitari  pofTe  videtur. 

rl  y*q  himrt  J  Haec  erat 
fcriptura  Codd.  GuelfF.  Trin. 
'  quinque,   Ofborn.  Ha- 

roc.  Vulc.  neque  aliter  le- 
gunt  Norib.  Crat.  Opor.  Ca- 
mot.  Steph.  Lyc.  Sylb.  Aub. 
Morel.  lurl.  Nedh.  Suart. 
Gefn.  in  Chrcftom.  vefifTime 


haud  dubie.  nam  magnitudo 
quidem  admirationis  lingula- 
ris  particulam  %<k$  omnino  fla- 
gitat.  Nedhamus  enim  eC 
Pauus  errant,  quum  putant, 
Coniunctionem  illam  redun- 
dare  hocloco.  Multotamen 
grauius  peccauit  Cafaubonus, 
quod  particulam  illam  exem- 
p!is  futs  expulit,  ediditque, 
■.:re.  cuius  peccati  miror 
participes  effe  voluifleKirch- 
uianum,Heinfium,J3encelium, 
atqueeos,  qui  editt.  Vpfal.  1, 
Helmftad.  et  Budiflin»  ador- 
narunt.  Sed  in  quot  quan- 
tofque  errores  non  inducun- 
tur  faepenumero  homines, 
etiam  cauti  et  diligentes,ma- 
enorum  Virorum  au&oritate 
et  exemplo! 

t$q  {m®oQ  Kirchmanus  e- 
didit,  de  Cafaubonifententia, 

mW«    r*%   £m&$o;.     temcre   CC 

fine  caufTa.  nam  per  fe  intel- 
legi  poteft.  Neque  tamen 
magis  probanda  videtur  alte- 
ra  conieftura,  qua  fe  duftum 
aliquando,  idem  Cafaubonus 
oftendit,  fcribendum  iudicaf- 
fe ,  rl  ovittqtc  rns  notea;  wk&v^ 
v-rb  ro\  lcvro\  ctkqct  Mpm;  ,   nxt 

7T&VTUV    TU-J    T0?JTOIV     .  HOC 

vero  eft  fecare  ferro  et  vrere 
membni ,  non  fanare  vulnera 
fomentis!  Aut  enim  refpexit 
Theophraftus  inftituta  Grae- 
corum  propria,  quae  abhorre- 
rent  ab  inftitutis  moribufque 
barbarorum:  aut  pcr  kaa«3* 
Atbcnae,  et  per  eW«  Atbe- 
nicnfes,  intellegidebcnt.  Cer- 
te  in  Epigrammate  Thucydi- 
dis  de  Euripide  Atbenne  di- 
A  }  fc"« 


0EO$PASTOT 


ftrte  vocantur  £m&o;  eaa^j. 
vid.,  praeter  Cafaubonum , 
JBerglerus  ad  Alciphron.  2  ep. 

a  w  TLotijHteu;]  Camot.  w  sro- 

ix.  voMtf  x?jvh]  In  editis  H- 
bris  fere  omnibus,  vt  Norib. 
Crat.  Opor.  Steph.  Lyc.  Sylb. 
Auh.  Morel.  Cafaub.  Kirchm. 
Furl.  Heinf.  Brunfu.  Vpf  1, 
Helmft.  Gal.  1.  2,  Budif  Vpf 
2 ,  Nedh.  Pau.  Suart. ,  omif- 
fum  eft  vocabulum  %fov-A.  At 
quum  nos  illud  additum  re- 
periflemus  in  Codd.  Guclff. , 
quUm  idem  in  Codd.  Gall. 
Baroe.  Ofborn.  Vulc.  ejmtiffe 
Nedhamus  au&or  fit;  quum 
etiam  in  Camot.  et  in  marg. 
IHeinf.  habeatur:  non  dubi- 
tauimus  reftituere  in  fedem 
priftinam  cum  Gefnero,  qui 
idem  fecit  in  Chreftomathia, 
ita  tamen  vt  vncis  incluferit, 
qui  reSe  omitti  poterant. 
Nam  et  alii  fcriptores  Attici 
ita  loquuntur,  veluti  Ando- 
cides  orat.  1  p.  172  Hanou. , 
ct  au&orem  libelli  animad- 
vertimus  etiam  alibi  addere 
folere  vocabula,  quae  re&e 
abefTe  poiiint.  vtc.  u,  4  Itnl 

Tfov  fev/wv  t£  fi£go$  rj  xvtS  xttxi- 

n<zi  fiz$K>;y.to$~\  Sic,  nen  alt- 
ter,  inueni  fcriptum  in  Codd. 
Guelff.  recle.  nam  v.x)  faepif- 
firne  habet  vim  explieandi  et 
interpretandi ,  ita  vt  hic  quo- 
que  diligentia  Cafauboni  et 
acumen  deiideretur,  qui  aut 
particulam  ntfi  mutandam  cen- 


febat  in  ars,  vt  infra  c.  17,  2: 
aut  legendum  tm  xxL  Pofte- 
rior  haec  coni«j£tura  Viri  ma- 
gni  fe  Kirchmano  ita  proba- 
\it,  vt  reccperit  olrs  xx)  pspiw~ 
kwV  et  x.Tc  fofiimiojti  video  efle 
in  Vpf  1,  Helmft.  Gal.  1.  2, 
Budif ,  etiam ,  id  quod  non 
parum  miror ,  in  Chreftoma- 
thia  Gefneri. 

twevijKQVTCi     fcvvlaj        Codd. 

Guelff .,  vt  Camot. ,  Ivsv^kovtx- 
syvix'  fed  in  marg.  Cod.  21 
yq.  Evvtvyv.ovTxsvvb-x '  etiam  in 
Norib.  Crar.  et  Opor.  habetur 
hivyxovTx.  Qui  numeriquum 
lint  non  modo  in  libris  Theo- 
phrafti  omnibus,et  fcriptis  et 
ed»tis  antiquis,fedetiamapud 
Tzetzen  [Chiliadd.  9,  296]; 
Laertius  autem  Thcophra- 
ftum  tradat  [f,  40]  mortuum 
efle  annos  natum  quinque  et 
o&oginta:  Cafaubonus  exco- 
gitauit  duplicem  rationem, 
qui  tolli  ifta  difcrepantia  dif. 
fenfioque  pofiet.  Nam  tum 
quidem,quum  libellumTheo- 
phrafti  primoederet  Virfum- 
mus,putabar,  in  eo  pro  knm*+ 
kovtx  reponendum  efle,  Laer- 
tii  indicio,  ^o^kovtx.  quam 
rationem,  ab  au&ore  poftea 
ipfo  repudiatam,  Kirchmanus 
ita  fequutus  eft,  vtincontex- 
tum  receperit  verba  £$%&£* 
y.ovTx  Iwea.  Sed  pofteamuta- 
vit  fententiam,vt  dixi,  Cafau- 
bonus,  mendumque  exiftima- 
vit  efte  potius  in  libris  Laer- 
tii,  in  quibus  pro  of/  emenda- 
ri  deberet^':  quamrationem 
probari  memini  ab  Solano  ad 
Luciani  Max?c/3.  p.  22;  To.  5 
Reit.  At  quum  Laertius  dicat, 


H  0  I  K.    XAPAKT.    nPOOIM 


irit.iurat    J»f    yyfxio*  ,    |S<b;    Ir^ 

.tu-  et  numeri 

»5,  h.e.  8^  anumeris  ?$',  h.e. 

99,  nimium  difcrepent;   mi- 

ror  fane  cum  Palmetio,  Cafau- 

bonum  practuIifTe  priori  ratio- 

ni  pofteriorem.     Arbirror  ira- 

que,  Theophrairi  libroscorri- 

gendos  efTe  e  Laertio ,  et  pro 

ta  refcribendum 

Txlwix.   Nequeenim 

mouerequenquam  debetcon- 

fenlio  omnium  librorum  fcri- 

prorum    in   priore   lettione, 

quum  in  omnibus  faepelibris 

exhiberi  faris  confter  inter  Cri- 

ticosfalfas  Jecliones.   Deinde 

permuratio  vocahulorum  fam 

^facilis  eft, 

nec  noua  arque  infolens.  Sic  a- 

pud  Laertiam  [r,  108]  pro  nzri- 

^■fede  oi  |3/b,'  [loquiturLaertius 

de  Myfone   philofopho]    rnj 

.7a.MS.  etedirio 

Stephani  legunt,probante  Me- 

Jiagio  ,  y.xr.  ol  f3*8g  £ ry  f'rr«  y.xl 

e(i'oou^Kc:rx.  Caeterum  mulrae 
tiVe  afferrique  cauflae  pofTe 
videntur,  cur  Cicero,  cur  J  u- 
cianus,  cur  Cenforinus,  Theo- 
phraftum  non  numerarint  in 
philofophis  longaeuis:   et  in 

nymi  epiftola  ad  Nepo- 
tianum  fieri  poteft,vtnumeri 
fintfalfi:  autHitronymus  ea, 
quae  aCicerone  [Tufc.  3,28] 
de  Theophrafto  referuntur, 
Themiftocli,  memoriae  erro- 
re,rribuit.     Ab  cuiufmodier- 

isnec  vetufliflimosopri- 
mofque  fcriprores  liberos  im- 
munesque  fuifTe,  magnus  Pe- 
ri/oniu  ,  in  Animaduerfioni- 
multis  docuit 
exemplis. 


fV^Tfrt  ]  Crat.  et  Opor.  u^ 
AfecJc*  errore  operarum.    Mox 

Norib.  ri  xxi. 

Tfofxeifzsvx']  Sic  fc riptum  e- 
rat  diferte  in  Cod.  Gal.  f :  ne- 
que  aliter  legirur  in  Steph. 
Lyc.  Sylb.  Aub.  Morel.  Cafaub. 
a.  1612,  Kirchm.Heinf.Brunfu. 
Vpf.  i,Helmft.  Gal.  1.  2,Bu- 
dif  Vpf.  2 ,  Nedh.  Suart.  et 
Gefn.  Chreftom.  Sed  Codd. 
GuelfF.  Gall.4,  Ofborn.  Trin. 
Baroc.  Vulc  non  minus,  quam 
Norib.  Crat.  Opor.  Furl.  Pau. 
et  marg.  Heinf. ,  exhibent  t<?o- 
xeinevx.  Etiam  Verfio  Poli- 
tiani  Latina  fatis  declarat,  eum 
inlibrisfuis  inucniiTe  KeoKeipe- 
\x-  haber  enim,  quot  morum 
genera  hominibus  propofita 
funt.  Quam  le&ionem  etfi 
non  ignoro  Lycio  vifam  efCe 
praeftare  alteri:  tamen  inge- 
nium  verbi  certum  puto  re- 
pugnare.  Nam  ^eonH^rxt  qui- 
dem  dicttur,  quod  fciam  ,  vel 
de  iis,quae  funt  exrra  animum, 
vel  dehis,  quae  infunt  animo 
eique  propofirafunr,tanquam 
fcopus,quae  affequi  et  facere 
geftiar,  non  deiis,quaeomni- 
noetfimpliciterinfuntanimo. 
vtPaufan.  {,  13  igyty  farrfwfh 
xztrxi.  Alciphio  1 ,  34  p.  144 
(ttji  evye  xfji^orieoit;  rihoi;  xqoKeirxt 
rbhxpM.  fic  enim  haud  dubie 
legi  debet,  n.on  ngfawwtt.    % 

Cor.  8>  J  2  h  y'xo  vi  Treotjvtux  r^6" 
y.nrxt.  Iam  etfi  nonnegem, 
V9rbuttL*f*»i&at  dicipofle  de 
nonnullis  vitiis,  quaeaTheo- 
phraftonotanturetdefcribun- 
tur,  vt  de  kca«x.<  •/,  tlfmti^  aliif* 
que:  tamen  idem  de  reliquis, 
A  4  vt 


8 


0EO$PA2TOT 


Vt  dea;va/c3')f<r<VjCv|/;^^/f,  adhi- 
berinon  poffe,  quisnon  intel- 
legit?  Itaquenecomninodici 

pofTe   videtur,  ogx  ykvvt  Tqdyrm 

r£roi$  t^oks([j.svx.  Caeterum 
verba  7rqoKH-£rcu  et  7rqoG%H$rott  et- 
iam  apud  Paufaniam  4,  3;  p. 
363  Kuhn.  ita  permutatafunt 
a  librariis,  vt  infra  c.  7,  2  7rqoG- 
(xccvScevsiv  et  irqopctvSccvstv '  atque 
vrgoefiv  et  7T§5cs^iv  apud  Har- 
pocrationem  in  vocab.  cit(m~ 
ro$.  vid  Taylorus  ad  Aefchin. 
c.  Ctefiph.  p.  647  To.  2  et  Dor- 
villius  ad  Charit.  p.  144. 

3  wn<Mto:/<f)  Inmarg.Heinf. 
eft  yf .  TleflxMii '  quod  vnde 
hauftum  eifet,  nefciebamus. 

T8;  if/ifcl  In  Norib.  Crat  O- 
por.  Steph.  Lyc.  Sylb.  Aub. 
Morel.  Cafaub.  Kirchm.  Heinf. 
Furl.Brunfu.  Vpf  1.2',  Helmft. 
Budif.Pau,  legiturTtJ/;wfa«.  Sed 
quum  non  modo  in  Camot. , 
verum  etiam  in  Codd.  Guelff. 
GalL  Trin.  Baroc  Ofborn. 
Vulc,  extare  vidifTemus  ths 
iiSc  »  quae  forma  Atticorum 
propria,  fed  a  librariis  faepe- 
numerocommutata  eiTetcum 
altera  illa:  eam  Theophrafto 
teddere,  eo  minus  dubitaui- 
mus,  quum  idem  iam  ante  nos 
a  Nedhamo,  Suartio,  Gefne- 
-  roque  in  Chreftomathia ,  fa- 
clum  fciremus.  Marg.Heinf 
yg.  4*?$«  emend.  vt«i* 

oic.  vrxqxlsiy[iaGt\  Invell.  <S$. 
Sic  Pluto  Euthyphr.  7  %q<L[t.e- 
voc  iivr^  7rxqxhsiy\t.xTi.  Ifocrat. 
ad  Demontc.  p.  31  JJat.  oi%  x& 

vrxqcehiyy.xGt  xguiiivyu;  oqsys^xt 
rijq  KutoKaya!}is($.  neque  enim 


verba  oic,  7rxqxhiy\zxGtf  cum  in-, 
terpretibus  Latinis,  coniun- 
gendapilto.  Xen.  deCyriexp. 
2  p.  134  f.  Hutchinf.  min.r^ 

le  tivxc.   t-yqzisovTs; ,    Tqxyy;j.xTx 

uTTST&sGctv.  Muretus  legit,  fetl 
fine  cauffa  idonea,  eg  Tqxy^ix- 
tx.    Diodor.    Sic.  14,  27  «*« 

Tb<;  ^XKyvxc,  svxyy.v^i,VTX!;  tx  qt- 
7rT0\j.evx  fiss^-,  TtsToic,  Gxvviotg  yjui- 
/zhvc.  s%xv.ovTiZzu'  vbi  Stephanus 
et  Rhodomanus  temereinferi 
particulam  £4   legique  vole- 

bant   thtoi;  o:q    Gxvjiotg,    lta    vt 

admodum  mirer,idem  in  men- 
tem  venifle  Suarrio,  qui  in  no- 
tis  ad  h.  1.  &g  fortafle  excidifTe 
ait. 

cvjMxi  ts~\  Norib.  Gvvstvxhe. 
Camot.  GwHvctiTe  — . 

*  cov  U'\  Norib.  Crat.  Opor. 
Furl.  gv  te.  perperam.  Fides 
certe  et  conftantia  reliquorum 
librorum  nos  vetat  de  xvxy.q- 
teSiz  cogitare. 

7rxqxy.o/\u$ijGx(  rs  nxl  £/£.]  Ca- 

fflfif.     KCtq6CY.QhV$VlGCtl    TS    XXt     SIO. 

Codd.  Gail.  vetuftiflimijTr^- 

y.oAu$>jGcd  ts  oqS&c.  xce)  siSvjgxi. 
Cod.  Baroc  TrxqxKQh^YiGxi  oq- 
$Zc,  v.xi  st^Gcct.  Errorem  fcili- 
cet  peperere  fyllabae  verbo- 
rum  KctqaxoAiiSyGcii  et  tfitf&txt  vl- 
timae  fimiliter  cadentes,  ne- 
glegentefque  et  properantes 
nimis  librariorum  oculi. 

7r0t^G0[J.xt  TQV  f\byov  x.h.\  COU. 
BarOC  7roiy,GO[xxt  hdym  tm  tv,v 
etqmetxv  s^MY.OTm.  Cod.  Gal. 
I.  2  7rotyGO[j.xt  Tm  tj}v  etqm&ictv 
eiytMMTm,    omiffo    vocabulo 

hdym.    Vnde  Nedhamus  qui- 
dem 


H  0  I  K.     X  A  P  A  K  T.     nPOOIM 


dem  Iegendum  coniecit. 

OO-lXl      X 

fTenrienre  Suartio ,  qui 
praererea  tjfmtian  murauit  in 

v,  nec  mutauit  folum, 
feJ  etiam  rrrumque,  er /W- 
copxit  .  recepirincon- 

textum.  quaeaudacia  an  pro- 
bari  poilir,  ex  demde  dicen- 
dis  apparirurum  fperamus. 
Pauus  in  libris,  e  quibtis  Co- 
dices  illi  du&i  eflfent,  purabat 
fuillV  *  r$v, 

nam  Acyov, 
aur  tfynt,  abeife  poile,  quod 
?-  n .  -  :.  er  Kfym  praece- 
danr.  Quaequomodo  dican- 
tur,  fareor  me  non  inrellege- 
re.  Eriam  Clerico  iufbectus 
fuit  locus  in  bibliorheca  fe- 
lecta.  Nobis  vero  omnia  vi- 
debanrur  efle  fana  etintegra\ 
jr  intellegerur  ex  iis  quae  ad 
Ferba  y.-xi  z&ijuu  rftfhrm  difpu- 
tauimus.  Caererum  in  Ca- 
mor.  eft  tlfonim»  ■  et  in  Vpf.  i 
mrdeai  e^v,?.c-;y.6r^ ,  o- 
miiTo  Articulo  tuj.  male. 

r«  r? &yiizrc{\  Nedbamo 
reicnbendum,  fedlineidonea 

;,  videbatur  tc^th  %qxy- 
Theophraflus  enim  ait, 
fe  non  multa  praefaturum  ef- 
fe,  et  neque  pluribusdenaru- 
ra  virturum  vitiorumque  vni- 
vcrfe  quaeliturum,  neque  de 

:tc  cr  neceflitp.ee  ipfius 
infliruti  vberius  difpuratu- 
rum,  fed  fe  ftatim  ad  rem  ira 

erfurum,  vtprimoquae- 
rarde  viriis,  ingcniumquccu- 
iulque  cr  indolem  breuirer 
dcfiniar,  vel  porius  defcribar, 
er  primo  quidem  p%mvfac« 


%xi  xp^o>jlxi  TrgSJTo-/]  Plerique, 
et  in  his  niiper  Pauus  maxime, 
libi  yifi  funt  deprehendifTe 
hoc  loco  certiflima  tautolo- 
giae  cuiufdam  ineptae  et  vi- 
tiofae  veftigia  :  quae  ramen 
ego,  forraile  non  fagax  faris, 
obelaeque  naris,  homo,  odo- 
rari  non  porui.     Nam  vrver- 

ba     TTfMTOV     7T0l^C0(Jt.Xl      TOV      /\6}0'J 

v  tsj  elq.  s<^a.  ad  vniuer- 
fum  libellum  perrinenr,  qui- 
bus  ligniricet  Theophralrus, 
fe,  in  defctibendis  vitiis,  ini- 
tium  ficlurum  efleab  tigwslct* 
iti  verbis  y.xi  Zffyfjuu  z-qurov 
zz-d  rijc  siqwuxc.  decIaratur,quo- 
modo  iit  in  noranda  elgt&eicu} 
turpirudine  verfarurus.  narrt 
parriculae  *x)  manifeftum  eil 
inefle  hic  quoque  vim  expli- 
candi.  Qua  ex  re,  quam  bene 
omiiTa  fit  parricula  illa  in  Cod. 
Gal.  i,  facile  apparer.  Vana 
etiam  eft  et  inanis  Paui  con- 
ieftura,  qui  olim  fuiife  puta- 
bat  in  libris  nonnullis,  xqcorcrj 
[ih  av  t.  r.  A.  XTrb  rm  r.  elq» 
ifylh. ,  «#e<;  rd  irqooij/..  xzi  t.  t. 
t«  Tf .  hiyeiv ,  xzt  if£(uu  zvlyv' 
fed  in  aliis,  xzl  zqtopzi  Trq&ro* 
X7?d  rijs  elq.  >  ce^eic,  —  v.zt  oqitsiizc 
ktrtyjv  •  quae  fcriprurae  diuecii- 
tas  in  marginibus  Codicum 
collocata,  librariorum  infciria 
et  neglegenria,  inde  migraf- 
iet ,  fed  loco  alieno ,  in  con- 
textum. 

ktwc]  Non  male.nam  faepe- 
nunv.so  rb  hto)c  iequunrur 
Confonantet.  vid.  Rcirius  ad 
Lucian.  p.  X94  CTo.a.  Nobis 
vero  numeri  videbanrur  ro- 
tundiores  aptiorefque  fore,  (1 
A  s  legere- 


io 


EO$PA2TOT 


legeretur  arw,  quod  non  mo- 
do  in  Camot.  eft,  fed  erat  et- 
iam  fn  Codd.  GuelfF.  Aurium 
fciiicet  fiilidium ,  vt  delica- 
tum  femper,  ita  varium  non 
raro  ,  reperirur.  Caeterum 
Suartii  conie&uram  ,  qui  legi 
volebat  efS  &e  Wv  ei§m*  — ,  i- 
pfam  refellere  fe  arguereque 
vanitatis  putabarmis. 

ttoTqcj  nc,  5yij  Norib.  tto7o\;  rl$ 
fri.  iMox  in  Heinf  pro  y.xX  slg 
TivK  t?c7?cv  eir  ri  sl$  rfox  rq 6~ov. 
perperam,  fed  operarum  ne- 
glegentia  haud  dubie. 

*Wty*ifv}  Haec  erat  le&io 
Codd,  Gall.  Baroc.  Ofborn. 
Vulc,  etiam  Guelff.  quam,de 
cditis  libris,  exhibent  Norib. 
Crat.  Opor.  Camor.  Cafaub* 
Furl.  marg.  Heinf  Gal.  i.  2, 
Vpf.  2,  Nedh.  Pau.  Suart. 
Gefn.  Chrefrom.:  et  quaenon 
tam  iudicio  Lycii,  Sylbur- 
gii,  Paui,  aliorumque,  quam 
ingenio  linguae  confuetudU 
neque  loquendi,  confirmatur. 
Neque  Politianum  aliter  le- 
giffe,verba  quemadmoduw  pro- 
fofui,  quae  funt  in  Verfione 


eiusLatina,ofrenduntfatis.  Ift 
Cod.  Trin.  extabat  i-sSew 
quam  le&ionem  etiamCafau- 
bonus  vocat  fcrtptam  lefiio- 
nemy  ita  vt  reperifle  eam  in  li- 
bns  Pahtinis  videatur,  et  na- 
tam  ex  altera  illa  recte  cenfe- 
bat.  Praeterea  inSteph.  Lyc. 
Sylb.  Aub.  Morel.  Kirchm. 
Heinf.  Crunfu.  Vpf  1,  Heimfh 
habetur  C-sqzSkw  quod  ver- 
bum  hic  ferendum  quodam- 
modo  Cafaubonus  opinabatur. 
Vim  eius  et  naturam  paullo 
vberius  explicauit  Vir  quidam 
doctusObferuatt.mifcc.BeJgg. 
Vol.  %  p.  347  — 352. 
,  xwrxwGtzi]  Cod  Gal.  1.  2  et 
Baroc.  %x$s<?ccvctt.  leg.  KzOt<?&vui. 
Certe  leftio  K*d<fA>*<  non  tamj 
deterior  ell,vt  Nedhamusex- 
iftimabat,  quam  potius  pror- 
fus  falfa  et  inepra,  qua  inge» 
nium  linguae  manifefte  lae- 
darur.  Caeterum  in  Cod. 
Trin.  Prooemiumfequehatuc 
Indiculus  Capitum,  quorum 
vltimaeranr,  >-s<>1  q>i^o~ov^iciqt 

x$  .  ITcf  <  cel<rx?OKs^sioa;,  A  ,  vr  rc-» 

perir  in  Codd.  Palatinis  Ca-* 
iaubonus. 


K  E  4>.      A        x 
liEPI      E  I  P  &  N  E  I  A  £ 

1  H  fJLev  #y  shodvsicc  io^sisv  dv  slvcct}  w<;  tJvT ft>  Xcc- 
P&iv,  Trqo&Troiricrig  kw)  %et%ov  Trqci^stev  xcc)  Xoyaiv.  d 
es  si^oov ,  roiSrog  ng  dlog  Trqoasi&tev  rolg  k%$%oig  s&s~ 
Xsiv  XccXsiv  y  s  fiicelv  xcci  sttcuvuv  TrccqovTccg,  olg  l%s§s~ 
ro  Xct&%cc9   xai  thtq^  cvXXwtvh&cci  nTTQpivoig*  acc) 

cvyyva- 


~H0IK.     XAPAKT.     KE$.  A  XI 

cvyyvccur^v  is  hc***  T0^  1W*£$  dvTov  hsyxct  *  %a\  iir) 
tcig  V.CL&  savTX  hsycusvcig ,  za)  tf^oc,  ixq  dotx.xuev%q 
xcu  ayavax.TXvTag  77tdug  otahsye&at  •    z  x«w  tg7c  sv- 

..'    XCtTCd    C77X0YjV   QxhoUSVCig,    77^cCTa^at  117 cw- 

Kd)    ur,osv    ciov  77PaTTSt  ,  cuohcy?jcai  ,    dhhcs 

:'.i     GxhsVCS&Ctf    7ta)    77^QC77QtYtCa&at  aPTi    170.00,- 

ysycvsvat,  xa)  cnps  yfvic&a*  uvtov  ,  xa)  u-ahayix&ivcu m 

T£OC  T8C,   hctVSl£cUSV%q  TtCLl    SqcVJt^CVTCtC,,  WC  £  77Ct)hHm 

y.cu  ur]  TT&kSki   §Y\cst  77G0heiV  1mu  dxxcag  r),  oo^st 
TQitioJai'  xctt  iou)v ,  (tyricsi  urj  smpccksvcu'   y.ccl 

7CLC  ,     UY\    USUVYI&CU  *    3    %dt  TCt    USV     kotsCO&Ctt 

'KtiV,  TCt  ds  XK  stcsvat,  rct   oe  ^JctvuctC^siv ,  tcl  os  qott 
Kcti  dvTCC  Stoo  hahoytcaoJai '  xa)  tc  ohov  oetvog 

TCt)  TClXTCt)  TPQ77C0  T%  hiyX  %PT,&at ,  OV  77l^SVCt),  OV% 
VTTohcLuQdvCt)  ,     i'A.77hYITT0UCtt  *    KCU    hsySt    SCtVTCTV    STSP0V 

J'SyOVSVCLt'    HCtl  fXYjV    OV    TCLVTCt    77^Cq    SUS   OlS^YlSf    TTCt^a- 
O^OV    fJLOl    TQ   77Cayuct,    dhhct)   Tiv)    hsys*    Q77Ct)g    06    COL 

dfttwcct) ,  h  SKStva  KaTayva) ,  d77o.p£itai  ■  4  dhh'  opol 
rii  Sglttov  ntTsvYig  TOtdvTag  Qccvag  xa)  77hoy,dg 
xa)  77ahthhoyiag%  £  %Hpqv  e?)v  evo&v  £oev  Ta  orj  tm 
vS-qjv  utn  a77hd ,  «AA*  kniQyha ,  QvhdTTScJat.  fiahhov 
ici  h  t*c  's%sig. 

N  O   T   A    E 

ke *.  a]  Numeri  Capitum  plo  Camotfano,  cuius  aufto-. 

abfunt  a  Norib.  Crat.  Opor.  ritatem  reftefequutifuntcae- 

Camct.  Steph.  Lyc.  Sylb.  Mo-  teri  editores,  vt  Steph.  Lyc. 

rel.    Cafaub.    Kirchm.    Furl.  Sylb.    Aub.    Morel.    Cafaub. 

Heinf  Brunfu.:  nili  quod  in  Kirchm.  Heinf.  Brunfu.  Vpf. 

UtU§.  Syib.    adfcriptae  funt  i.  2,  Helmft.  Gal.  1.  2,  BudiH 

]irtcrae  a,  ^,  y ,  x.  t.  >.  Nedh.  Pau.  Suarr.   Etiam  Pe- 

]    Cod.  Coif!.  tauius  ad  Themiil.  1  p.  ^29 

fMontefalc.  Catal.  bibl.  Co-  ita  legit.    Nam  ante  Camo- 

ii" J.  p.  f  88]  TtfJ  Bfrwrfiic     Ca-  tium  in  editis  libris  erat,  vel 

xnot.  r7t?t  tl^iix;.  Lyc.  -ren)  Et-  u;t    vToAxftnv ,  vt  in  Norib. 

FurL  l>..  .;.-.     In  Crat. ,  vel  o>;t  J?roA«(3t<v,  vt  in 

liclogis  Stobaci  exrat  hoc  Ca-  Opor.  Stob.,  etiam  l  url.   At- 

pur,  iz  p.  143  i*  Turic.  que  Stephanus  quidem,   qui 

|    Sic  fcri-  i'c  leftionem  w<  rxnrukx^H*  re- 

ptum  primo  reperi  in  exem-  pofuiile   pro    illa    manifeire 

niciidoia 


12 


0EO$PA2TOT 


mendofa  temere  gloriatur, 
Sicj  vTTozc&fiav  putabat  fuifTe  huc 
e  c.  2  translatum  ab  aliquo , 
qui  non  intellexifTet  formu- 
lam.  Atquidni  malimusori- 
ginem  vitii  quaerere  in  ne- 
glegentiaaurium  librarii,quae 
non  exceperint  recle  vocem 
di&antis?  In  Cod.  Trin.erat, 
$6~eiev  ccv,  w$  TVKifi  7re(?iAx(2Hv,  hvcci 

irqoGnoiyGic,.  non  male,  immo 
fere  numerofius  et  concin- 
nius.     Sic  c.  f ,  i  o'q  o§u  %et>i- 

Accfitiv. 

stt)  %s7gov]  Sic  non  dubi- 
tauimus  edese  au&orirate 
fcriptorum  Codicum  Nedha- 
mi  omnium,  etiani  GuelfF. : 
quihuscurn,  de  editis  libris, 
confentiunt  Norib.  Crat.  O- 
por.  Stob.  Camot.  Steph.  Lyc. 
Sylb.  Aub.  Morel.  Kirchm. 
Furl.  Heinf  Brunfu.  Vpf.  i, 
Helmft.  Budif.  Nedh.  Suart. 
Gefn.  Chreftom.;  etiam  Pe- 
tauius  ad  Themift.  i  p.  f  29. 
Sed  stH  to  %Hqov ,  inferto  Ar- 
ticulo,  exhibent  Cafaub.  a. 
161 2,  Gal.  1.  2,  Vpf.  2,  Pau. 
Suartius  praeterea  ad  confti- 
tuendum  emendandumque 
iocum,  quum  tamen  menda 
nufquam  appareat,  quatuor 
protulit  coniecturas,   ir)  %cei- 

fcov,  Vel  S7rUcctgoi;,  Vel  VKO%eiquc,, 

vel  st)  %xiqb-9  -  quas  enumerafTe 
cft  reuicifTe. 

roiyrdc,  Tit;  oioc^  In  Cod.  Gal. 
f  erat  rotnrbq  tiq  hiv  010$  quam 
ipfam  le&ionem  non  ignoro 
cxtare  in  Camot.  [in  quo  ta- 
men  libro  eft  Z?)]  Steph.  Lyc. 
Sylb.  Aub.  Morel.  Cafaub. 
Kirchm.  Heinf,  Brunfu.  Vpf. 


1.  2,  Gal.  1.  2,  Helmft.Budif 
Pau.  Gefn.  Chreftom.  Sed 
quum -in  Codd.  Gall.  quatuor 
reliquis,  Baroc.  Of  born.  Vulc. 
Trin.,  etiam  Guelf.  2i,omif- 
fum  effet  verbum  Subftanti- 
vum ;  quum  in  Cod.  Guelf. 
26  effet  TorSrbc;  tiq  hi  oiocfve- 
rum  ita  vt  ht',  tanquam  fpu- 
rium,  eftct  punftis  fubnota- 
tum  ;  quum  etiam  ab  "Norib. 
Crat.  Opor.  Stob.  Furl.  Nedh. 
Suart.  h)  abfit:  nec  nos  illud 
eiicere  dubitauimus.  Vide- 
tur  a  quodam  in  margine  aut 
interprerationis  caufta  collo- 
catum  fui/Te,  aut  propterea, 
vr  iignificaret,  Theophraftum 
pro  TotxTog  ric,  alibi,  vt  c.  3,  1, 
dicere  toi»t6;  hiv.  Certe  in 
reliquis  quoque  Capitibus  toih- 
ro;  tiq  0I04  fimpliciter  et  nude, 
fine  verbo  Subftantiuo,  legi- 
tur.     Caeterum  Norib.  habec 

oiog. 

Tf otrebS-cov  ]    Camot.    wfoffgvA- 

S*\  — . 

i$&«v-1  Kirchm.  Brunfu. 
Vpf.i.2,Gal.  1.2,  Helmft.Bu- 
dif.  eSstet.  male  et  contra  le- 
ges  Grammaticas. 

«  (jughv']  Pauus  corrigebat 
8  [j.HTwv,  vt  vitaretur  oppofitio 
minus  apta,  hoc  feniu,  quit 
conueniens  inimicos,  foleatcum 
iis  loqui ,  quafi  non  oderit  eos. 
pulcre  profe&o.  Clotius,  Vir 
omnium  qui  funt  et  fuerunt 
et  futuri  funt  doclriflimus  ec 
acutiflimus,  putabat  poft  l%- 
S-goTt;  intellegi  pofTe  (paa-xg/v, 
vel  xsyziv  quae  ellipfis  non 
e(Tst  inufitata  et  noua.  recle. 
At  me  oiFendithoc,quod  ver- 
bum 


HGIK.     XAPAKT.    K  E  *.    A 


t3 


bum  afyto  tum  a  Pronomine 
clo;  penderet:  cuiulmodi  ver- 
ba  nec  folent,  credo,  vnquam 
nec  debent  omitti.  Longe 
tamen  audacior  eft  conieftu- 

i  V.  C. ,  qui  repo- 
nendum   cenfebat   ISilstt  <+i- 

h(  c  verov  elt  often- 
dere  quomodo  potuerit  fcri- 
bere  Theophnftus,  non  quo- 
modo  rcripferit.  Suartius  de- 
nique  pro  xotttiV  refcribi  vole- 
bat  AmxS»  intell.  Ifadfi;  quod 
verba  fequenria  docerent  fa- 
tis,  agi  hic  de  littgantibus.  At 
fic  fenfum  commodum  defi- 
dero:  neque  apparet,  verba 
fequemia  cum  his  ita  cohae- 
rere,vtproprereaopus  iitmu- 
tari  quidquam.  Ego  igitur 
quum  non  ignorem,  fcripto- 
resveteres  non  loqui  diligen- 
ter  vbique ,  retinere  malim 
Vulgatam  le&ionem,  eo  fen- 
fu,  quem  Lycius  in  Verlione 
fua  exoreflit ,  qtti  ad  iniwicos 
accedat  fabulandi  gratia,  non 
exercendi  inimicitiam.  Vid.  In- 
dex. 

]  Camot.  ttuwtx;. 

9rr«j|A*v3  Suartius  edidit 

line  cauffa.  nam  u- 

']uum  cauffa  cadunt  ini- 

mici  er  vincuntur,venitiam  in 

focieratem  doloris:  et  femel 

vi£ti  femper  vident  ur  vinci.Sic 

C.  II,  1  /*:  tJTTW(l&»  o£  fte)  -' 

m)3hj.  Confufa  tamen  non- 
nunquam  effe  alibrariis  haec 
Tempora,  non  nefcio.  Certe 
apud  Dtod  Sic.  1 1,  }6  p.  451 
To.  1  VuefTelingius  pro  $rr*~ 
et  Reg.  1 
redte  rtfcxipfit  ifii^fnjfn 


reuexBxue  '-vtc-j  Myti9t\  Codd. 
Gall.  Baroc.  Trin.  Guelff.  et 
C  arr.ot.  tu;  ccvtZv  kxku;  ^yafft. 
quem  ordinem  verborum  in 
fuis  exemplis  feruaruntNed- 
hamus  et  Suartius.  Pro  Alya- 
ct  in  Norib.  Crat.  Opor.  Stob. 
Steph.  Lyc.  Aub.  Furl.  eft  a*- 
yafffJ. 

y.al  Ixt  to7;  xa9'  ietvry  Xtyo\ii" 
vo/,-]  Reifquius  fufpicabatut 
deefle  hic  aliquid,  intellegt* 
que  debere  aut  fofXtiv)  auC 
',,-faw-  qJgerii  [immo  f%e'v]»  auc 
XeUft».  At  quidni  verba  haec 
coniungi  poflint  cum  verbis 
Tfaw?  JioAfysote/j  vt  £?r)  fignifi- 
cet  de?  Nam  cum  fuperiori- 
bus  verbis  ffvyy>jco\/.w  $Xm  con~ 
iungi,  fine  inepta  tautologia, 
videntur  vix  poffe:  quam  ta- 
men  rationem  in  Verfionibus 
fuis  fequuti  funt  Politianus, 
Cafaubonus ,  Suartius.  Sed 
etiamli  coniungi  cum  illis  re- 
&e  poffent,  tamen  non  opus 
eflet  aflumere  quidquam  ex- 
trinfecus.  quidni  enim  legeS 
linguae  patiantur  dici  evy*pm-' 
[j.-zfj  iyjiJ  M  to7;  kx¥  zxvtu  Ag- 
yoiihoi;}  Non  omnia  funt  im 
fcriptis  veterum  exigenda  ec 
refingenda  ad  noflri  ingenii 
fcientiaequemodum.  Caete- 
rum  in  Nedhami  Suartiique 
exemplis  pro  *e& *xvt5 eft,  ne- 
fcio  vnde,  kxT  fWcVquod 
Suartius  in  notis  mutarivolc- 

bat  ill   KXT    XVT*. 

ir&TvsahKvtjJm]  Reifquius 
reponi  iubebat,  n<?k  ths  $/ahc 
^/xh/^vhc-  Cuius  emendatio- 
nis  rationem  quum  ei  non 
placuerit  afferre:  non  mole- 
r  fte 


14 


£>  E  0$P  AST  O  T 


fte  feret  Vir  doSifilmus,  fi  fa- 
temur,  a  nobis,quae  eft  inge- 
nii  noftri  tarditas,  nullam  po* 
tuifle  reperiri,  Nam  primo 
non  videbamus  cur  verba 
Theophrafti  tantum  de  ami- 
cis  accipi  deberent :  deinde 
id  quamuis  cerrum  effet,  ta- 
men  facileintellegi  poffevo- 
cabulum  illud ,  credebamus. 
Jn   Suart.  eft  operarum  ne- 

flegentia,  ayuvay.rxyTCi; ,  et  in 
Jorib.  Crat.  *§&a%. 

2  y.ztcc  o-ttb^v]  Budif  /XgT« 
ctfmw.  vitiofe. 

fisKtvseSxi]  Cod.  Trin.  et 
Norib.  Crat.  Opor.  Stob.  Ca- 
mot.  Steph.  Lyc.  Sylb.  Aub. 
Morel.  Kirchm.  Furl.  Heinf. 
VpC  i ,  Helmft.  Budif  Gefn. 
in  Chreftom,  jfcAfcfc&iv.  quod 
etiam  in  libris  Politiani  fuit. 
nam  in  Verfione  eius  Latina 
legimr ,  fid  fe  confilium  cape- 
re  dicat.  Bencelius  quidem 
Futurum  praeqptabat  Prae- 
fenti.  Nobis  vero  per fe,  non 
habita  ratione  librorium  fcri- 
ptorum,  vtrumque  Tempus 
ferri  poffe  videbatur. 

nfdfxohfaK&atJ  Cod.  Guelf. 
2  6  f^oftptif&g^rou '  fed  fupra  s 
adfcriptum  erat  u.  Nam  pe- 
perunt  hoc  vitii  haud  dubie 
poftremaefyllabaepraeceden- 
tis  verbi  fiuAtvts&au. 

ysyi-^roci  ctvrdv  ]  Reifquius  et* 

iam  hunc  locum  credebat 
mendofum  deprauatumque 
efle.  Vnde  kvrdv  mutari  iu- 
bebat  in  ?a£s$w$vro$.  fatis  auda- 
fter  et ,  vt  noftra  fert  opinio, 
iine  caufTa.  Nam  kvrov  di- 
£tum  eft  pro  savrbv,  et  ysviScu 
valet  dommnreuenijfe:  quade 


vi  verbi  y-tve&xt  quaedam  m 
Indice  diximus.  Quae  vis 
quum  videatur  fugiffe  Poli- 
tianum,  Pircamerum^Lyciurr?» 
aliosque :  mire  interpretati 
funt  verba  Theophrafri.  Po« 
Iitianus  quidem  loeum  Lati* 
ne  fic  reddidit,  fimuletque  — ■ 
ac  Jcro  quidem  effe  natuw,jui» 
que  moilitiem  accufet.  Pirca- 
merus,  et  fimulare  —  et  fero 
faBum  ipjttmque  defejfum  effe* 
Lycius,  etjimulet  —  et  accidifi* 
fe  vt  vefperi  etiam  langueret* 
inepte  omnes.  Sed  multo  ta- 
inen  ineptior  eftilia  interpre* 
tatio,  quam  Morellus  com- 
memorat  in  notis  ad  Verfio* 
nem  Politiani.  Verba  eius, 
haec  funt ,  videtur  bic  locut 
dotfis  viris  aliter  intelligcndus, 
vt  diffimulator  fe  excujet  ob 
aetatemiam  vergeiitem  advef- 
peram  et  occajum,  i.  finium> 
quod  velut  vltima  vitae  tempe* 
fias  efi ,  vt  iccirco  ,  TracJarl 
moliius  aetas  imbecilla  volct. 

sfxriSovrcu;]  Locus  integef 
eft  et  fanus,  neque  vllius  va* 
rietads  veftigia  comparent  ir& 
libris  fcriptis.  Diilimulatot 
enim ,  rogatus  pecuniam  fti- 
pemue  ab  amicis,  non  oftendit> 
fe  iis  nihil  dare  poffe,  quod  nec 
paratam  pecuniam  habeat» 
nec  alia,  quae  vendere  vel 
poflitvel  veiit;  vendereenint 
Athenienfes  folitos  fuifle  rx 
tipiFPut ,  ex  Ariftarchi  fetmone 
apud  Xenoph.  Memorr.  2,7. 1 
intellegitur;  neque  dicit,  fe 
nolle  dare  quidquam,  fed  re- 
fpondet  ita,vt  incerti  abire  co- 
gantur.Vid.  Index.  Brfurf&tTctj 
autem  poteft  aut  de  iis  ipiis  qui 
1  collegunt 


H0IK.    XAPAKT.    K  E  4>.    K 


1$ 


collegunt  fibi  ifmmt  accipi,aut 
cerfe  <lehis,qui{tipem  petunr. 
pro  aliis.  Vtrumque  fanepa* 
titur  vftis  loquendi  verbique 
ingenium.  Photius  in  Lex. 
IWS.  apud  Albertum  in  noris 
ad  Hefych.  p.  141?  To.  1  Ifm 
tlczr  r3  XxfisHv  efxvo/  ,  j  cvh\i%xt 
-toL?xrivo».    Harpocratioin  vo- 

Cab.  Ifftpf£*  .  }t,y;hry 

wefi  t.  rttoMi 

--v,  ivT)  t«  tfmp*  xl* 

r^cx;.     Non  igitur  efl:  quod 

quis  putet  cum  Galeo,  poft 

i$x*i?<o'.Tx-   deefle  quidquam: 

multo  vero  minus  eorre£Ho- 

ne  indigent  verba  Theophra- 

fti.   Salmafius  enim  [in  de  V- 

furis  c.  ;  p   62]  quum  in  ea 

eflet  opinione,  vtcrederer,qui 

collegerent  exigerent- 

que,  eos  ifmitynhw  dici ,  non 

I?zv/^jvt2-,  nequeapparerecur 

«<fa»v  amicis  mutuam  roganti- 

bus  pecuniam,  ftipemue  pe- 

tentibus,  refponderer,  fe  ni- 

hil  1  endere,  locum,  inaudita 

audacia  neque  imitanda  ,  ita 

conftituendum  cenfebar,  v.~i 

.-.-*-  ix-yft^cufyv;,  xxt  ifxvtfo- 
fiiw;    tVtth  u;  i/.  kfyvfin    hsv. 
e  tj;  tL.vtrtu.Tx:  !■;  h  **/*?■, 
tuil  (i.  ":i  TrwAeiV.   Quod 

fnonflrum  conietturae,  nam 
etiam  magni  homines  errant 
et  labuntur  faepenumero,  val- 
de  miror  DupottO  fe  et  Reif- 
quio  pntuifle  probare.  i'a- 
vus  priora  quidem  verba  ab 
Theophrafro  profeSa  arbitra- 
barur,  fed  pro  u<;  «  nWml  repo- 
m  volebat  &<;  «  *&***  do- 
tius  libiaitinmentem  veniire, 
«;  j  tm\*  Suartius  denique 
audacia  fuperauit  omnes.  is 


enim ,  non  contentus  in  notis 
protulifle  conie&uram  ,  eiut 
fe  amore  capi  ita  paflus  eft, 
vt    teceperit    in    textum.  ea 

haec  eff,  xxt  -fo;  r.--;  Ixv.  A.xl 
lsxn^p[j.sw;  sl-av,  u;  tx  h  ~u?m. 

Caeterum  Camot.  vitiofe  ex- 
hibet  ToA«. 

dd^st  /Lt^  T?oo'7rciii$xt~\  Haec 
erat  fcriptura  Codd.  Gall  3. 
4.  ?,  Ofborn.  Vulc.  Guelf. 
1.  2,  et,  au&ore  Nedhamo, 
Trin. :  quae  ipfa  extat  in  No* 
rib.  [in  quo  tamert  verba  ita 
diftinfta  funt ,  xsti  kx.i<sx;  ri  lb- 
%et,  fxij  TTfcs-r.]  Camor.  Steph. 
Lyc  Sylb.  Aub.  [ in  quo  legitut 
Soijn]  /Vlorel.  Cafaub.  Kirchm. 
Heinf  Brunfu.  Vpf  1.  2,Gaf. 
1.  2,  HeJmft.  Budif  Pau.  At 
in  Cod.  Baroc.  et  Gal.  1.  % 
omiflum  erat  26%stt  vt  Infini- 
tiuus  nfoc-oiaSxt  penderet  a 
fequenti  verbo  ^cet.  quorum 
librorum  aucloriratem  fequu- 
tus  eft  in  exemplo  fuo  Ned- 
hamus.  lam  Auberius  eii- 
ciendum  viuit  lb:& ,  et  pra> 
Tqoc-otH^xt  reponendum  exi- 
Itimauit  ~?os-vo>~;<rxi ,  ita  tamen) 
vt  VuJgitam  leclionem  ferri 
pofle,et  re&e  quidem,crede- 
ret.  In  aliislibris,vrCrar.  O- 
por.  Stob.  et  Chreltom  Gef/L , 
eft  fat$n  i*$  ifeojhcoiH-Sreu'  quod 
Cafaubonrt  videbatur  naturrt 
e  ;i|f/,  fed  quod  etiam  in  li- 
bris  Poliriani  fuerit  necc/fa 
elt.  vertit  enim,  vbt  aliquid 
audierit ,  id  ad  fe  nibil  perti~ 
ttere  ojlendat.  Pro  <-f>Q<r~-oiii  Sxt 
Lycio  legendum  videbatuc 
xqosxsxot^xt  -  quod  fane  tt  le- 
quentia  verba  et  Participium 
iHwV^pofvjlarepurabam.Suar- 

cfni 


i6 


0EO$PA2TOT 


tius  ediditex  ingenio,xa;<W- 

cxq  Tiy  (/.vj  *•?  cxt/^l^a/.perperam. 

%VJ  Norib.  Crat.  Opor. 
Furl.^v.  male.  Mox  in  ex- 
emplo  Suartiano  omifTa  eft, 
anre  Participium  citoAoyyexq , 
particula  *a/. 

3  «a"x^5«/]  Cafaubonusedi- 
dit ,  e  conie&ura ,  *x*4>*3W»  • 
quod  receptum  in  contexta 
video  in  Kirchm.Brunfu.  Vpf. 
i.  2,Gal.  i.2,Helmft  Budif, 
probante  et  afTentiente  Pauo. 
At  Codd.  Gall.  Baroc.  Of born. 
Vulc.  Trin. ,  et,  de  editis, 
Steph.  Lyc.  Sylb.  Aub.Morel. 
Heinf.  Nedh.  Pau. ,  Suart. 
vnfyu&xi.  lam  quum  etiam 
in  Codd.  Guelff.  reperifTemus 
i(rne<p$ui.  non  modo  in  Norib. 
Crat.  Opor.  Stob.  Camot.  Furl. 
marg.  Heinf ,  neque  veri  vi- 
dererur  fimile,  Tempus  rarius 
et  ignotius  commutatum  ef- 
fe  ab  librariis  cum  Tempore 
notiori  et  vfitatiori:  fperaba- 
mus  nos  a  nemine  refte  re- 
prehendi  pofTe,  fireciperemus 
tvkifylkett ,  praefertim  quum 
magnus  Gefnerus  inChrefto- 
mathia  idem  feciffet,  Cafau- 
bonufque  eandem  le&ionem 
affenfu  fuo  comprobafTet. 

<p6<ry.eiv]  Steph.  Lyc.  Sylb. 
Aub.  Morel.  Cafaub.  Kirchm. 
Heinf  Furl.  Brunfu.  Vpf.  r. 
2,  Gai  i.  2,  Helmft.  Budif 
Pau.  qzffKst.  Sed  Infinitiuus 
Qacy.siv  erat  in  Codd.  fcriptis 
omnibus,  etiam  in  Guelff. , 
itemque  in  Norib.  Crat. 
Opor.  Stob.  Camot.  Nedh. 
Suart.   ec    Chreftom.  Gefn.: 


quem  Sylburgius  opinabatut 
abhorrere  a  praecedentibus 
verbis,  o6£st  et  (p^cet.  Noftro 
quidem  iudicio,  vrrumque.et 
§x.c%si  et  (pctTzeiv ,  recle  habet. 
nam  exempla  permutationis 
Modorum,  vt  alibi,  ita  maxi- 
me  hoc  in  libello,  fane  non 
rara  funt.  Sed  propter  autto- 
ritatem  tot  tamque  bonorum 
librorum  praeferre  Infiniri- 
vum  placuit. 

rx  he  b«  eloevxi"]  Nedh.  rx  3* 
ax  s\Uvxt.  Sic  pauilo  poft  pro 
rx  he  ilty  in  Cod.  Guelf.  i  erat 
ru.  6'  fytfi  Cod  Guelf.  i  es 
Camor.  Nedh  Suart.  Chre- 
ftom.  Gefh.  ra  5'  ijSvj. 

i%  \>7ro\x\j.$u,'jv\  Nori  b.  Hei  n£ 
h%  V7ro>\xu(2xvco '  er  mox  idem 
liberNorib.  sy.7:Kv\rru\ixi.xm\Q. 

*x)  f&yti]  Nedhamus  edidit, 
e  conie&ura  ,  xxl  /\£yeiv  •  ob 
praecedenrem  Infinitiuum 
%?ȣxi.  quod  etiam  Reifquio 
placuifTe  video.  refte.  Ar  in 
tanta  inconftantia  fcriptorum 
veterum  hoc  in  genere,  vt 
rhodo  diximus,  audiendi  po- 
tius  funt  et  fequendi  libri  an- 
tiqui,  in  quorum  nullo  repe- 
rimus  keyeiv,  in  omnibus ksyst. 
Cur  autem  Pauus  dicat,  parti- 
culas  y.xl  \£>jv,  quaefequuntur, 
fere  malle  xsysi  libenter  fa- 
teor  me  non  videre. 


fa. 


■xvrbv~\  Stob.  xvrav.  fine  cauf- 


xx)  \zvjv~]  Reifquius,  iterata 
particula  %x\ ,  legi   volebat, 
axl'  kxi  pjv.  facilis  fane  etex- 
pedita  emendatio,  praefertim 
quum 


H  Q  I  K.    X  A  P  A  K  T.     K  E  *.    A 


*7 


quum  oculi  manufque  libra- 
riorum  hoc  in  genere  faepif- 
fime  aberrauerint.  At  quum 
eadem  parricula  etiam  poftea 
ablit,  vt  omnia  pendeant  a 
verbisxjri  Mytt'  non  admodum 
necefTarium  videbatur  ,  eam 
inferi  hoc  locp.  Difringuen- 
dus  ramen  Iocus  cum  Gefne- 
roaliifqueetthuncinmodum: 

*  xeci  y-. 

nam  »in  Caljub.  Nedh.  Suart. 
aliifque  editionibus  fic  diftin- 
clus  efr,  y.xl  py* ,  oC  racvra  Tg&t 
iizs    bu^et.    |  Nedhamus   pro 

:  edidit,  nefcio  cur,  rxv- 

uem  tamen  in  fuoexem- 
plo  fequuriu  eft ,  vt  folet, 
Suartius.  Caeterum  Norib. 
Crat.  Itt&tt'  et  Opor.  he%\-csi. 
vitiofe.  quod  tamen  vitium 
migrauit  inde  in  Fufl. 

:^u\  Sic  legi- 
tur  in  omnibuslibris,  et  fcri- 
ptis  et  editis  veteribus,  prae- 
ter  Norib.  Crat.  Opor  Stob. 
Furl  :  in  quibas  editionibus 
tu.  Ned- 
hamus,  cx  ingenio,  emenda- 
vit  recepitque  adeo  otu;  b'  y 
.  *-.  quoA  Breitin- 
gerns  in  Eclogis  feruauit  et 
in  fuo  exempjo  Suarrius:  nifi 
quod  in  Suartiuna  editione, 
operarum  peccato,  eft  fawf  bj 

- . ,  et  in  Turic.  %tu$  be  % 
Auhcriu?  viderur 
voluifle  reponi  *t<fv*v  pro  <*- 
nncu.  certe  in  marg.  editio- 
nis  eius  extat  x^ivau.  Pa- 
vus  vero  ,    cui   fufpecta  erat 

:ula  irw;,  locum  ita  con- 
Oituendum   exiftimabai 

Utti*:icu  y    IniivH  KXTccysUf 

ii    Un09%\Am 


efTec  p lane  vero  dublto  ,  et 
verba  jJ  exiivx  refpicerent  ad 
fuperiora  illa ,  u  txvtx  Tredf 
ifj.e  $ie£y,ei.  Nobis  omnia  fa- 
na  efle  et  integra  videban- 
tur  apriflimeque  inter  fe  co- 
haerere,  modo  poit  particu- 
lam  h  intellegereturoVft.^.  Cae- 
terum  Norib.  habet  «ti^cw. 

4  mfivvg]  Cod.  Gall.  1.  2, 
Baroc.  Trin.  trrftwg.  Camot. 
rjffotf  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  Furl.  sr/r&fpc*  male. 

<f>uvxs  xxi  rrt.OKX:]  Cod.  Trin. , 

auttore  Galeo ,  ordine  inuer- 
fo,  kKqv.xs  y.xi  <pu\/as.  Pro  <$uvx$ 
Reifquius  coniiciebat  legi  de- 
bere  hxq>uvix$.  cur,  non  appa- 
ret,  vt  alia  multa.  Pro  kx- 
*tMoylx$  in  Crat.  Opor.  Stob. 
Lyc.  Morel.  vitiofe  exhibetur 
irxKKixoyix$'  et  Pauus  Accufati- 
vorum  loco  reponi  maleb&t 
Datiuos.  At  cur  repugne- 
mus  auttoritati  omnium  li- 
brprum?  cur  omnia  nobis  i- 
gnota  ftatim  mutemus? 

3  X£,?ov]  Norib.  y  %e7eov  I?) 
evfta.  Crat.  Opor.  Furl.  £  #«- 
qw  fe i )  Svfu» .  AtCodd.GuelfF.  / 
et  Camot. ,  ordine  inuerfo,  « 
X£Tpcv  fo&tv  e<?iv.  Cod.  Baroc. 
SvteTv  Si  «  x*Wv  'dv  quod  Pauo 
natum  videbatur  ex  gvpsTv  3* 
a  x£i?ov  rfW*«  Codd.  Gall.  1.2 
"KXhiMiylxt;  ivPeTv  e<?)v  «  X£'?ov' 
Librarios  fcilicer  Pauus  puta- 
bat  omifif^e  ibh  poft  x**?ov> ec 
pro  8  male  fcripfifTe  *.  Cae- 
rcrum  Suartius,  quum  corri- 
gere  vellet  praun,  deprauauit 
refta.  edidit,  Trtrtvr,;.    Toi&vrut 

q,uvc<;  y.a)  ~r.  H zKiKKoyix» 

lx   ufTfifd  Ifii      Tit  t)i  tSjv 


i8 


0EO$PA5TOT 


yB&v  — :  et  in  notis  ait  legi 
quoque,  e  veirigiis  fcripturae 
Barocciani  Jibri,  pofle,  ev&Tv 
£w  »k  a7reifov  o\ ,  rac  le  roov  r..  A. 
Quam  audaciam  detorquen- 
di  vexandique  tantopere  o- 
mnia  in  libris  veterum,  quis 
ferat?  CerrePetauio,atquan- 
to,  quam  acuto,  Viro !  omnia 
integra  vifa  fint  necefle  eft, 
quum  verba  ita ,  vti  nos  edi- 
dimus,  legat  in  notisadThe- 
mifr.  i  p.  £29, 

rhc  5»)  r&v  jSuv'}  h*$£y  abeir 
ab  Norib.  Crat.  Opor.  Srob. 
Furl.  Scilicet  fimilitudo  fyl- 
labarum  decepit  aureslibrarii 
vocem  di&antis  excipienres. 
Ex  quo  fonte  incredibile  eft 
quanta  vitiorum  copia  fluxe- 
rit.  Sic  infra,  hoc  ipfo  in  li- 
bello,  c.  y,  2  in  Codd.Guelff. 

erat  xyeiv  $£  v.sti  mg  eig  rqv  v^e" 
gxictvy  prOr^  vtiiq  elq  ryv  i/?.  :  GZ 

in  Axiocho  f  9  pro  xxi  tw  vu  $iq 


iruiSeg,  quod  erat  m  Cod.  Me- 
dic,  inreJiquis  Jihrisextat  v.oti 
t&v  &s  iecE&i$*  Caeterum  iiec  hic 
nobis  licuicarTequi  faris  Reif- 
quii  mentem,  qui  pro  i$  reponi 
iubebat  yctg.  nequeenimratio 
ante  di&orumreddituraThe- 
ophrailo.  Verba  quidem  fic 
cohaerere  inter  fe  videbantur 
nobis :  Vide  ne  temere  mouea- 
re  eiufmodi  vocib/iS:  qua  qui- 
dem  credulitatis  terueritate  ni- 
hil  hmeniri  poteft  pemiciojius. 
nam  ita  ego  inteJlego  rd  », 
quod  Pauus,  vr  opinor,  minus 
refte  putabat  pro  lv  pofitura 
effe.  referebat  enim  id  ad  $«- 
v&q,  Iam  additur  velut  epi- 
phonema,  Certe  mores  infidio- 
Jos,  nec  Jtmplices  et  apertos, 
oportet  magis  caucri  quam  vi~ 
peras. 

(jici^J.ov  0e7]   Camot.  \xxXKov  » 

lel.  Et  Codd.  Gall.  1.  2  vi- 
debantur,  vt  Nedhamus  air, 
non  agnofcere  3*7. 


:=^S=^^FEte^ 


HEPI      K  O  A  A  K  E  f  A  X 

1  Tqv  0I  xo\ax,sictv  vTrohdQot  dv  nc  ofiiKictv  ctlcr%pdv 
slvctt ,  crvfjL^s^acrctv  Ss  ru)  y.o/\ctKSvovri.  tov  <5e  xoXctxct 
rotircv  rtvct,  oo^s  iroPsvofjLsvov  dtjLct  «V«v  ,  IvS-vfjLij  o;c  . 
dnvoQjKsir^crt  itpoc  crs  01  civS-qc*)7roi;  txto  'JSsv)  tmv  sv 
rr\  tvoXsi  ytvsrctt  irXrjv  cro(*  sv&oxifJLSic  %3-sc  sv  rr\  ^oa  * 
irKsiovMV  yap  rj  rqtdxovrct  dvS^ooTvoJV  xct&rifisvoov ,  >idi 
sijLTrscrovToq  Koya  rtc  sttj  Q>sKri^oq ,  dnr   dvrx  dpPctas- 

'  /  '     \  \      »/  >  r\~  ^ 

VtfC    TTCtVTCtg  ,     S7TI    TO     OyOfJLCt    CLVTX     KCtTSVS%#YiVCtl  f    KCCl 

ctXXct  Toidvrct  Ksystv .  *  u7vo  rS  IfJLctTiH  dtyshetv   %oo- 
x.$cf  kcu  sdv  rt  TVPpc  ro  r^(%oofict  rr\q  KstyctXric  diro 

ITVSVfJLCL- 


H0IK.     XAPAKT.     KE$.  B  19 

vfldtoq    7rcc<7svsyj$r:  dyvpov  ,    KUP$o\oyricrui*  ku) 

67Ttys\d~ug  cfs  sittc-iv  ,  ofistg;    oti  Ovhv    croi   r,LtsPCt)v   £k 

TvyjHKA,   ttqMcov  ecryrjycag  rov  TTcoycovu  lls~qv  kui 

.  gj  t<c  »tfj  u\\og,  r/jtg  TTfiog  ra  hrj  Lts\atvuv  twV 

TPtyu.  I  >:x)  \syzvrcg  ls  uvtS  n ,  t#c  d\\sg  crtooTtcLV 

i  sTTcLtvsacu  os  dy.iovTog*  ku)  STTtcrr^jtrvu&ut 

Ss,    Si  7TUVCTSTUI ,     OV<&£>C.      >£#<    0~Kc£dtCtVTt    7TtKPCt)g    S7TI- 

ys\a?at ,  to  ,   T£  tuctTiov  cocrut  stg  to  ?ollu ,   ceg  ov  s 

:7W7%€4V     TOV    ys\<t)TCt'    KUl    TXC   UTTUVTCOV- 

Tctc  ■  y.t\tvcrui  ecoq  dv  Kvtoc  7rupe\3-rj.  ku)  rotc 

ircttbioic  ur)\u  y.u)  UTTing  TTPtduevog,   eicrsvsyKug  o^Svut, 

7og   dvT%'   ku)   ($ikr,(rctg  oe  eiTT&v ,  %Pr,~£  ttutpo\ 

vtct.  4  y.at  cvvuvxuevog  os  y.ovTTtoug,  tov  ttoc\u  cj»- 

(TAi    SiVUt    SV3V<TUOTSCQV     TX     VTTOOVLLUTOg .     /iOU    7TOPSVO- 
LLSVX  TTPCg   TiVU  TCt)V    (pt\b)V ,    TTPOOPUfLOOV    SiTTHV ,   OT*  7rWc 

:  x^Tct< .  Kcti  dvu~PS\pug ,  ot<  7Tfiocrrjyye\KU .  ulls\si 
kct)   tu  s;;  yvvaiKsiaq  dyopug   oiUKOvrjcrui  SvvuToq 

d7TVSV~l.   KCt)   TOIV  6~lCt)U6VCt)V ,    7TPcl)T0g  67TUIV6CTUI    TOV    ol- 

y,ct<  7TUPUfjb6vct)v  £i7T«y,    &c  LtuXuKwg  s&tsic.  ku) 

:  t)  Tcev  U7TO  Tr)g  TPUTTSC^vg,  Orjcrut,  t#t)  cii^at  <a$ 

i  r/ !  Jttt-J  SPCt)Tr)crui  Lir}  qiyol,  kui  ei  STTtQuksSiut 

57 i  7TSil~6i\ut  UVTQV.    S  KUt  LtrjV  TUVTU  \s- 
yCt)V    TTZCq   70    %q   TTPQCTTTtTTTCOV ,  ^&VPlC^SlV   KUt   sig  6KM~ 

vov  d7Tc'3\67rc£v ,  Toig  uWoig  \u\Hv.  kui  tS  7TUt$0g  sv 

tcZ  SsuTfico  dQs\oasvog  tu  7TPocrKs(pu\uiu ,  dvTog  vttq~ 

7r,v   ciyJuv  (Drjcrut  sv  r)p%tTSKTovr{&ui  ku\ 

TOV  UyPOV  SV    7T6(pVTSVcJUl    KUi   TVV    SIKOVU  OjLLOlUV    SiVUt. 
KUi  1  \UiOV,  TOV  K0\UKU  6~t  ^eUCTUcUUt  7TUVTU  KUi 

:.TU    KUt   7TPUTT0VTU    Otg   XUPKHC^Ul   V7TQ\UfL$dvSU 

N   O   T   A    E 

OTfl  uekaxtix;]  Furl.  KoKxneia.  immurato,  Sft  [Guelff.  *e  te] 

baei  Capuc  hoc  i^x  rroftvo^ov  eUsiv. 

infcrtxun  legicur  ly  p.  ifo.  ,^,]  Norib.  Crat.  hOutf* 

1   ufs  irofifjOtLivc-/  a.\ix  t\$nh\  Camot.  hShifi^* 

Codd  GueJff  Ihroc.  Ofborp.  uq  iro^A.  tqo-?,  ei]  Libriediti, 

Trin.  et  Norib.   Crat.  Opor.  quibus    vli    fumus ,    omnes, 

$tob.  Camu:.    Furl. ,  ordine  praeter  Camotii  et  Nedhami 

ti  %  oxem» 


20 


©E04>PAZT0T 


exempla ,  exhibent  «;  4toSaI- 
KtiGiv  ek  <rt-'  vt  p.iullo  inferius 
f.  f  ei;  ey.nvov  xtc^Actuv.  Ned- 
hamus  enim,  Codd.  fuorum 
omnium,  etiam  Trin.,  au&o- 
ritate,  reuocauitw-;  xto^tovci 
9rf3«  9k.  Quam  le&ionemnos 
quoque,  poft  Suartium,  reri- 
nere  eo  minus  duhitauimus, 
quum  eam  inuenifTemus  in 
Codd.  Guelff.  et  Camot.  Ac- 
cedit  vfus  confuetudoque  lo- 
quendi  Attica,  quae  verho  «- 
to^kstsiv  iicaddi  vult  *-?.)?,  non 
ilt;.  Xenoph.  Memorr.  4,  2. 
2,  quem  locum  iam  a  Nedha- 
mo  laudatum  eflfe  video,  £u 
itfbq  skhvov  kirffihfTtt?  rvtvTbHv. 

t«to  ntyevl  tuv  e»  Ty  t.  ytv.  T. 

9o)]  LibriedirianteCamotium 

legUnt,  THTO    »5gv)   yijSTXt  TWV   h 

t£  Tohu  tX^v  *)  eot'  niii  quod  in 
Norib.  eft  *$evl.  Camotius  e- 
didit  ita,  vti  nos  cum  Ned- 
liamo  ec  Suarrio,  quibus  ta- 
men  placuit  feruare  formam 
communem  ifcv),  quumalte- 
ra,  »5ey),  fit  AVr/x«Tlf«,  aucto* 
re  Phrynicho  p.  76  Pau.,  ied 
irniumeris  locis  confufa  a  li- 
brariis  cum  communi.  Ste- 
phanus,  ne  quid  debere  fcili- 
cet  Camotio  videretur,  reli- 
quique  poft  eum  editores,  re- 
ceperunt  eam  quae  ante  Ca- 
motium  in  libris  editis  fuerat, 
fcripturam,  quum  tamen  Ca- 
monana  Jectio  ftabiiiatur  et 
confirmeturfideomnium  iere 
fcriptorum  librorum,qui  cqn- 
fulti  funt  hoc  faeculo  a  Viris 
dotti*.  Nos  qmdeminCodd. 
Guelff.  diierte  fcriptum  repe- 
rimus,  txtq  y$gv)  ruv  Iv  ryTbtet 


yiviTxiThw  coi.  Nedhamusau- 
tem  e  fuis  libris  protulit  has 
Ie&iones.  Cod.Trin.  rvro&evi 
tZv  ev  ?y  toAji  yivsrxt  jtAjjtv  cbt. 
Cod.  Gal.  I  thtc  hosvI  r«v  ev  x£ 
rro/.ei  yivsrxt  t):),v  H  96l.  Cod.Ba- 
roc.  et  Gal.  2. 3.4.  <f  thto  ovasvl 
tusv  iv  ry  vroAet  ygxfysTxt  t?:Jv  cct. 
TpxQerxi  enim  et  yiverxi  quam 
facile  potuerint  confundi  in- 
ter  fe  a  librariis ,  ii  non  ne- 
fciunt,  qui  fciunt,  quibusno- 
tis  vtrumque  verbum  in  Co- 
dicibus  vetuftis  reperiaturex- 
preftum.  Nos  qujdeminCod. 
BornerianoThomae  /Vlagiftri, 
nunc  Burmaniano,  deprehen- 
dimushasnotas.  >£/ h  e.  ypx- 
(Pstxi,  et  ^jj  vel  *£  h.e.yherzi. 
Eorundeni  verborum  permu- 
tationis  veftig/a  occurrent  le- 
ftori  infra  c.  14,  1. 

gy3c>i/nze/?]  Itavifum  eft,prae- 
euntibus  Codd.  GuelfF.  etCa- 
mot. ,  fcribere  pro  tlvhfdfiei^, 
quod  eftinreliquislibris.  nam 
librarii  pofteriorurn  tempo- 
rum  in  hoc  aliifrjue  eius  ge- 
neris  verbis  faepe  ex  ingenio 
addideruntAugmenrum,quod 
vocanty  Sic  apud  Lucianum 
Pfeudomant.  22  p.  230  To.  2 
eft  in  Flor.  Ald.  ahifquelibris 
lvocx.i(j.Hv'  rjuad  Solanus  iine 
cau/Ta  volebat  murari  in  jji/la- 
y.i\j.HV  vt  de  paraf  32  p.  %6\ 
To.  2  ev$OKt,u^K^vxi  in  ^vBoy.tfx^as' 

vut.  Et  vehementer  fane  du- 
bito,  an  Reimarus  V.  C.  apud 
Dion.  Caf  ^o,  23  p.  620T0.  1 
pro  evTqeTic\sTQ  e  Zonara  re&e 
refcripferit  tfre$*t%sre.  Conf. 
AnimaduerfT  ad  Vuelleri 
Gram.p.  175  f. 

ifiiri' 


h  e  i  k. 


A  K  T.     K-E  <&.    B 


21 


l^r^yfvTo;]  Furl.,  operarum  do,  concoquerc  poteraf.     Al- 

errore.      -         .     et  mox ,  vt  tera  conie&ura  eiufdem  Viri 

Norih  docli  haec  eft.    iubebat  legi, 

Etfi  in  vQrbis,  aefs-  &r'  h/TH  l£f*p£v«c,  tr)  rd  c/vo/z« 

?v*/ ,    manifefta  *w«ii  jsartw^**/.     At  fic  pri- 


conftru&ionismutatioeft:  ta- 
men  nonputo,Theophraftum 
hic  a  fecunda  perfona  tranf- 
iiffe  ad  terriam  ,  vr  x~  kuth 
-'■•  et  Suart.  ~-o 


mum  defidero  perfonam  et 
ingenium  adulatoris :  deinde 
videtur  ita  debere  effe  t~)  rat 
rx.  Reifquiusquaeftin* 
genii    felicitare ,    vrinam    ec 


A*t tb-]  diftum  lir  pro  k~b  <r».  conftantia !  emendari  exifti- 
Immo  vero  rationem  Cafau- 
boni  probo  ,  qui  Pronomen 
iccipi  volebat  pro  voca- 
bulo  honons.  Siccerre  multo 
maior  flt  et  luculentior  xoKet- 


mabat  debere,  aut  k~b  txvth 
&?£. ,  intell.  couv^urc^  vel  vevpx- 
rct;  h.  e.  vmo  -mpetn,  ab  vno 
principio,  V»l  reqnxro:  ab  VfJO 
termino:  aut  x~b  rjnreft&rvvl- 


x-U.        -  .-xi  autem  haud«  tro,  Jponte:  aut  k~' kvrohjpon- 

dubie  valet  defiijfe.      Senfus  te  fna  ,    nemine    exemplum 

eft,  orta  forte  qnaeJlione,quis-  praeeunte,  nullius  fuafu  aut 

nam  ejfet  optimus ,  dc  nemine,  hortatu.  Quae  poftrema  con- 

ni\ideDomino,eJfe  interfecol-  iefrura  polTet  fane,  ob  fimpli- 

loquutos.     fra  non  opus  vide-  ciratcm  fuam,admirrenda  vi- 

tur  effe  vt  locus  integer  con-  deri,  niil  ordo  verborum   in- 

tjmine^urconie&urisineptis:  tercederet  et  ipfa  loci  fenten- 

de  quibus  tamen,  pro  rarione  ria.    nam  quum  fcr'  xvrZv  de- 

inftituti,  paucis  dicemus.  nam  beret  coniungi  cum  verbo  y.x- 

iucundum  eft,  diueiia,quam-  rinwxftfvar    Theophraftus  ver- 

et  vani,  ingenii  hu-  ba  illa  haud   dubie   pofuiffet 

mini  commenta  cognofcere,  loco  alio  ,   non  ante  Parric. 

dummodo  ilnt  ma^nitudinis  &f%a(xiv&'.     Deinde  notio  ver- 

eius  argumenta.     Pauus  igi-  borum  k~*  kvr&v  iam  contine- 

tur  atruiit  conie&uram  dupli-  turverbis£?S*/^vy$  -uvrx%-*.xr- 

cem ,   qua  fua  verbis  Tlieo-  evex^^'-     Qua  ipfa  de  cauf- 

phrafti  integritas  redderetur.  fi   reiiciendas   putamus  reli- 

Legendum  primo  contende-  quas   Viri   dofti    conie&uras. 

bat  eiTe,  fcr  hm  *f£api*c  e-i  Accedit,quod,iisadmifIis,non 

TtitvTjTxi.  At  parum    minuerentur  blandi- 

rxi    recedit   paullo  tiae  adulatoris.    Caeterum  in 

1        iiis  a  fcriptune  Vulgitae  Camot.  eft  r&voyut,  prord  -fvonec, 

veftig'                ie  vehementer  et  mox  «aT*v*%$*fv*/. 

ry/rxi  dici  pof-  y.xt  z,.>x]  Suartius,  vt  com- 

fit   de  eo  qoidefinit  dicere:  modus  fenfus  exifteret  ,   le- 

denique  nec  tormam  loquen-  gendum  putabnr,  txvtx**)c[/X- 

■c  fto-  \x.  cuiuscorrcclioniscauffaet 

machus  meus,  nefcio  quomo-  neceffitas  nulla  apparet. 

13    3  Keyetv 


22 


0EO$PASTOT 


9dym{\  Nedhamuslegivole- 
bat  difhnguique  verba  fic>xxt 
khhx  toiuvtu  Aeym ,  atnb  r«  l[j.x- 
ria  a$steiv  ngoyJdx'  quae  frru- 
ctnra  verborum  multo  eiTet 
concinnior.  re£te.  Sedlonge 
tamen  anteNedhamum  video 
fuiiTe  in  eadem  fententia  Ly- 
cium,  Virum  fane  haud  indo- 
ftum. 

a  x?ok&x]  Cod.  Gal.  t.  2 
xfowdz.  Norib.  Crar.  Opor. 
xcgyJSci.  male. 

ekv  ri\  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  luv  riq'  fed  in  marg.  Stob. 
eftr*. 

kirh  irvSv(/.xro$  T^o^evsx^yi  a%v- 
gov]  Haec  librorum  erat  Pala- 
tinorum  fcriptura ,  quam  no- 
bis  cum  Cafaubono  aliifque 
jetinere  vifum  elt.  Nam  in 
Norib.Crar.  Opor  Stob.Sreph. 
Lyc.Sylb.  Aub.  Morel.Kirchm. 
Furl.  Helmft.  eft  xyvqov  ^qoc- 
az$y  [Norib.  irgocsxPvj]  xtto 
irvivjzctTo*.  Ftiam  in  marg. 
Cafaub.  et  in  marg.  Heinf.  ex- 
tat  xeo**x$i*  At  alterum  il- 
lud  verbum,  vrqoavey^K-,  magis 
conuenire  in  leuitarem  ven- 
ti, quid  attinet  dicere  ?  In  Cod. 
T^rin.  erat ,  Galeo  auclore, 
TeoesveySy.  Codd.  Gall.  i.  2.4, 
Guelff.  et  Camot.  exhibent 
§f$o*w*X&*'  quod  magnus  Gef- 
nerus  in  Chreftomathia  rece- 
pit  in  textum.  re&e.  At  ne- 
que  alterum  Modum  hic  re- 
pudiandum  putem.  Caete- 
rum  aberant  ab  Codd.  Guelff , 
vt  ab  ed.  Camot. ,  verba  M 
mtvpeToz'  quae  non  erat  cur 
Auberius  mutanda  cenferet 


in  v7ro  TrvivpKro;.  vid.  Animad- 
verlT.   in   Vuelleri   Gram.  p. 

y.xqfyo\cyvtGxi]  Budif  x#f5r<Mo- 

ytjfTxi.  male. 

s7riyeKuGu:  ]  Camot.  STriyihx- 
cxc,. 

Zvhv  Cot  yjfzeqm]  SlC  ptO  $vc7vt 

au&oritate  Codd.  Guelff.  et 
Camot. ,  refcripfimus  eo  ma- 
gis,quum  Phrynichus  p.  89  f. 
praecipiat  diferte,  bvnv  dici  in 
fecundo  Cafu ,  in  tertio  footv. 
Caeterum  in  Oaraot.  verbafic 
funt  diftincta  hgxq  4ti  SvSv — 
Cod.  BarOC.  bqa$  bi  cn  Ivoh  <7o( 
$[ze<>m  £a  IvTSTvxyy-x.  Cod.Trin. 
bquz.  oti  bvoTv  coi  v,[ie<>w  hv.  e.rs- 

tvxw*\  vel,vtGaleus  laudar, 

ivTeTvx^' 

toa/<wv]  Norib.  ttcaam.  Crar. 

OpOI*.  TtcKiuv.     Furl.  y.at  TroAiuv. 

in  quo  exemplo  mox  eft  *?d<; 
tTviy  omifTo  Articulo.  vtrum- 
que  male. 

xxl  T«f  ]  Norib.  ux)  Treq. 

[iihuivxv  J     Camot.    [/.ehuivx^.. 

Cod.  Guelr.  r  yj?.evxv.  folemni 
librariorum  peccato. 

3  kvTy]  Suart.  AjJtb.   Mox 
Camot.  ri —  et  Norib.  Crat. 


knvavTot;]  Etiam  hic  locus 
mirum  in  modum  exercuit 
Virorum  doctorum  ingenia. 
/[xovroq  eft  in  omnibus  iibris 
editis  antiquis,  etiam  in  fcri- 
ptis  plerifque,  vt  Guelff.  et 
aliis.  Sed  quum  bonus  inde 
commodufque  fenfus  elici 
vix 


H©IK.     XAPAKT.     K  E  *.    B 


23 


vix  poflit:  conati  funt  Viri 
docti  verbo  opitulari  conie- 
fturis.  Qui  Zicovtm  corrigunt, 
vt  Cafiubonus,  non  tollunt 
difficulratem.  res  enim  eodem 
redit,  fiue  zx:-.r:;  legas,  fiue 
-_••  vt  non  parum  mirer, 
Valquenarium  ad  Eurip.Phoe- 
nifT  p.  1 2S  non  modo  probafTe 
aflenfu  fuo  correclionem  il- 
hm.  fed  ixorra  etiam  ad  ipfum 
aflentatorem  retulifTe:  quod 
fieri,per  leges  quidemGram- 
maticas,  non  porelr,quaetum 
iuberent  eiTe  ixm.  Quam 
_pf_m  ob  caufTam  reprehen- 
di  \edhamus  debet,  qui  fibi 
aliquando  in  mentem  ait  ve- 

niffe,    xxi  -i    ocy.JcvTX. 

Neque  vero  I  amberti  Bofii 
fenrentia  placet,  qui  in  lit- 
teris  ad  magnum  Fabricium 
(ad  calcem  virae  Fabric.  p. 
2.24)  emendabar,  non  tamen 
primus,  nam  Furlanus  iam 
ita  cenfuerat,  mnovra^'  hoc 
fenfu,  qutivi  is  aliquid  dicit, 
alios  iubet  tacere  et  inuitns 
eum  laudare.  At  fic  perfonam 
afTentatoris  et  Jeuitatem  non 
video  fatis.  Eadem  de  caufTa 
reiiciendam  puto  Paui  con- 
ie&uram,  qui  Iegi  iubebat 
quod  etiam  inepte 
redundaret,  quum  praecedat 
An  igiturSuarrius 
re&e  icceperit  lecrionem  il- 
Jam,  quam  Cafaubonus  quo- 
queet  Bencelius  tueri  voluif- 
fe  videntur,  quemque  fpero 
efTe  fponte  exifrimaturum. 
Iit  (juum  Theophruftus  de 
fcrmone  familiari  loquarur, 
fjon  de  declamarione  et  rcci- 
tatione:   nec  Reifquius,  prin- 


ceps  conie_turae,  et  Clotius 
fubfcriptor,   audiendi  viden- 
tur ,     qui    refcribi   iubebant 
uho-sTc;.    Multo  autem  minus 
arridet  Clericiemendatio,  qui 
[A.  C.   ;,  1.3.7  |    legendum 
contendebat  j_*_rovra,  ita,  et* 
iam  noti  loquutum  landat.  Nam 
verbum  eft  poiiticum  ,  atque 
eiufmodi   quod    fenfum   hic 
quidem  commodum  vix  fun- 
dat:  vtiam  Bofius  contra  mo- 
nuit.  Bencelius  tamen,  fi  ad- 
mitteretur  illa  correftio,  di- 
cendum  putabat,  Theophra- 
ftum  allufifTe  ad  verba  vete- 
ris    cuiufdam    poetae.      effe 
enim  hemiftichium,  *xi  «*„-<- 
vtGcxi  o'  u%£o',tx.     Vnice  nobis 
placuit  Sylburgii  Auberiique 
emendatio,    kxuovrot,    ita  vt 
C3m,  poftNedhamum  etGes- 
nerum  in  Chreftomathia ,  re- 
ceperimus.     Nam  primo  di- 
ferte  fic   legebatur  in   Cod. 
Gal.  1.2:  fed  fcripturam  av.y- 
to;,  quae  in  Cod.  Trin.  erar, 
non  puto  huc  pertinere,  quum 
nimis  apertumfit,  librarium 
neglegentem  pro  xko-jto;  fcri- 
pfifTe  uy.ovTo;.     Deinde  afTen- 
tator  hoc  modo  perfonam  fu- 
am,  fuas  partes,  reperitur  be- 
ne  agere;  quum  videt  regem 
fuum   verba   facere,    monec 
praefentes  vt  fileant;    quum 
filent,  quum  rex  verba  facit, 
praedicat    afTentator  virtutes 
regis  et  laudat  praefentibus, 
vt  ipfe  audiat.     Denique  non 
noua  eft  nec  raia  permuratio) 
vcrborum  xv.m et  «kkwv .    Apud 
Aelian.  V.  H.  1 2, 1  p.  721  Gron. 
pro  xK-jffxrrx  Leopardus  [emen- 
datt.  2,  12J  reftituit  «„b<r_,  af- 
B  4  fentien- 


24 


®EO$PA2TOT 


fentienribus  SchefFero  et  Fa- 
fero.  Ht  apud  Demofthenem 
de  f.  legar.  p.  167,  12  Tayl. 
Xo.  2  lcio  xkqvtx\  et  xk^o-jtxi; 
commurata  eiTe  a  librariis. 
vid.  Doruillius  ad  Chariron. 
p.  183.  Caeterum  in  Kirchm. 
Vpf  1,  Helmft.  eft  iKitvoyfaj  et 
in  Brunfu.  viriofe  feeavr*,  vt  in 
Budif  «jcyvT^.  quod  erfi  eun- 
dem  gignere  fenfum  noui: 
tamen  poftponendum  vide- 
turalreri,  quum  non  nirarur 
au&orirate  fcriptorum  Codd. , 
fed  tantum  ex  ingenio  Cafau- 
boni  prodierit. 

iiri<svi\m vx$xi  ]  Sic  Camot. 
Steph.  Morel  Sed  Norib.Crat. 
Opor.Stoh.  Furl.  eTrtffyuxvx-^xt. 
At  altera  illa  formaeft  Arrica. 
vid.  Animaduerff.  ad  Vuelleri 
Gram.  p.  197.     Vulgo  legitur 

\"KiG\\\j.yy»^rcti. 

hs ,  s\  TuvaiTxi  ]  Cafaubonus 
emendabat  ls ,  kxi  sl  k&mitxi. 
cuius  emendationis  caulTam 
me  non  diffiteor  reperirenon 
potuifTe.  Recepit  tameneam, 
more  fuo  ,  Kirchmanus  ,  et 
poft  *eum  Schmidius,  fed  ita 
vt  induxerint  Parriculam  as, 
hoc  modo,  kx)  iKiGw^yx^rxi-, 
kxI  sl  77&vcctxi.  ArBrunfu.  et 
Budif.  habenr  kxi  hzta.  ls ,  kxI 
st7rxvcsTXi.  Pro  ttuvcstxi  eft  in 
Camot.  vitiofe  txvgstxi-  fed 
in  Eclogis  Stobaei  exrat  kxv 
iktxi-  quodReifquiusquoque 
probabar,  ira  ramen  vtprae- 
ferret  kxvgxitq. 

cKto-JsxvTc  ^<Kf^]  Ita  verba 
exhibentomnes  libri  editian- 
tiqui  ante  Camotium  et  poft 


eum.  AtinCamor.  etinomni- 
busCodicibus  calamofcripris, 
etiam   Guelff.   legebarur  tyv* 
%fae.  Extar  quoque  in  margg. 
Morel.  Cafaub.   Heinf.     Pro- 
babant  Lycius,  Furlarras,PaI- 
merius,  Reifquius.     Recepe- 
runt    Nedhamus ,    Suarrius, 
et     in    Chreilornathia     Gef- 
nerus :    qui    tamen     vtrum- 
que ,   et  $tt%Put;  et  *n;:f  £;  ,  per 
fe  aptum  purabat,    quod  m- 
Kfov  apud  Atticos  quidem  ha- 
beret  quandam    abfurditatis 
norionem.  Referrem  hucglof- 
fam  Hefychii ,  ttik^'    kxtxk6- 
gw;,  xKfxTw;'  nifi  eam  e  N.T. 
fumram  elTe  fcirem.    Poliria- 
nus  et  ipfe  legit  sr«f£$*    fed 
id  coniunxit,  vr  Cafaubonus, 
cumlnfinitiuo  s-ziythfaxt.  ver- 
tir  enim,  et  falibus  vtenti  ve- 
hemenrer  arridebit.    opinor, 
contra  menrem  Theoplirafti: 
neque  T/xf*7;  flc  vllo  modo  fi- 
gnificare    poteft   vebementer. 
Nobis  quomodo  explicandut 
videarur  torus  locus,   often- 
dimus  in  Indice.     Caererum 
Codd.   Nedhami,    vr  Norib. 
Camor. ,   exhibebanr  kxi  <tkw- 
4>x$  ti'    et  Codd.  GuelfF.  kx\ 
GK(ti-\>x<;  tI.    e  quo  Cafaubonus 
faciebar  k  h  vmtyau  n.  Arpri- 
mo   non   videtur   dici    poife 
o-xtoTrrnv  n'    deinde  k  h  hoc  in 
libeHo    nimis    durum    effer. 
Quodfi  dici  poffer  CKU7rrsivTit 
mallem  ego  dicere,  Nomina- 
riuum  abfolurum  habere  vim 
Geniriuorum  confequentiae, 
vt  vocanr. 

Iniys hxcxi  ]  Srob.  sTrtyshxaxi. 

Camot.  IxiyiMwxi.    Palmerius 
autem 


H  0  1  K.    X  A  P  A  K  T.    KEd».    B 


25 


autem  fi  wngSk  feruaretur,  le- 
gi  volebat  irtiplevffrett)  vt  - 
effer,  vtfySeS*,  acclamatio,  hoc 

modo  ,     y.xl     CKAHptfVT/  ,     -r.*XfW$! 


t»]  Norib.  Ctafi  Opor. 


.  ]  Nedhamus  quum  in 
Cod.  Gal.  i  inuenifTet  J;  p*.* 
recipere  leftionem  hanc  eo 
xninus  dubirauir,  quod  in  ea 
eflet  eleganria  Atrica ,  nulla 
in  iecrione  Vulgata.  Quam 
Viriautroritatem  miror  Suar- 
tium  quoque  fequucum  edi- 
diffe  (bi  u4'  quumparricula  <£p 
fic  parriculam  3* ,  non  iine 
nugna  eleganria  ,  comirem 
habear.  Aelian.  V.  H.  i,  ai  rx- 

X**;  Ittiy.-j^x^  ,    fc'«  0-/j   77§0<jW;UV. 

i  t .  <■  v.  m  KsAevffxt  ]  I ta  fc ri - 
ptum  videmus  fuiffe  inCodd. 

•  Gall.  Baroc.  Trin.  et  GuelrT. : 
quam  ipfam  lectionem  inue- 
nimus  in  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob  Camot.  Steph.  Lyc.  Sylb. 
Aub.  Morel.  Kirchm.  Ncdh. 
Suart.  et  in  Chreftom.  Gefn. : 
quae  haud  dubie  praeftat  al- 
teri,  a  Cafaubono,  vt  videtur, 
profe&ae ,  het^eu  (uv.fh  y.t- 
t,  quum  talis  orario  ma- 
gis  cadat  in  leuiratem  adula- 

.  toris.  Etiam  ab  Poliriani  li- 
bri»  abfuit  (UKftv.  nam  in  Ver- 
ftone  eius  Latina  eft,  cnvi  iu- 
bet  conjijhre,  qttoad  ilie  prae- 
tercat. 

tu;  ttv  ,\vrb;]  Norib.  |*in  quo 
I  eft  i  .  Stob.  Furl. 

male.    Mox  Norib. 
Crat.  Opor.  sr«f/; 


fcrfes]  Co'd.  Trin. ,  auctore 

Galeo  ,  xttix;.  *  vnde  Galeus 
coniiciebat  xtix.  Bencclius 
autem  le&ioneni  illam  rtatam 
fufpicabatur  e  fcriptura  di- 
phthongi  yplus  iufto  inclina- 
tae. 

&ffv&yx%$]  Camot.  uffvfHyxBti* 
et  pauilo  poft  fytkijffeu.  aeque 
vitiofe  ac  Heinf.  «V«.      " 

KXi  ffv.w/.    $s  xgyjT^Sxs  ]  Coud. 

Gall.  quinque,   Iiaroc.  Trin. 

et  Guelff*.  y.xi  ffvvcevrj[/.€vo$  sr) 
x(>vit7$x;.     Camot.    xxi  ffvvuvune- 

voq  1-Kix$v\rt4xc,.  Nedhamus  igi- 
turcorrigendum  cenfebar,  -s.xi 
ffwuv.  tn  KffprQett;.  At  triijeC 
hic  ifta  parricula,  et  vfus  eius 
hic  abhorret  prorfus  ab  ora- 
tione  TheophrafK.  Nobisve- 
ro  aur  iw)  extitifTe  videbatuc 
ex  M*  nam  notae,quibus  fcri- 
buntur  in  libris  antiquis  illae 
particulae ,  non  admodum 
funt  inter  fe  diffimiles:  aut, 
quum  non  credibile  fir,  tot 
librariorum  oculos  calamos- 
que  erralfe  vnoeodemque  lo- 
co  in  iisdem  fyllabis,  xpfinfaf 
erit  ea  pars  furi  vbi  calcei  cx» 
pojiti  vctuluntur.  quod  fane 
rationi  Theophrafteae,  vt  iam 
Galeus  praeclare  vidit,  efl 
perquam  accommodatum , 
fruftra  diftenriente  Patio.  narti 
C.  f,  }  rfXTE^ut,  et  c.  2},f  *xt~ 
vxt,  eodem  modo  vfurpata  oc- 
currunt.  OfFendit  tamen,  ne 
quid  dilTimulem,  abfentia  Ar- 
ticuli.  videtur  enim  tum  de- 
bereefTe  Iri  ri;  x/»fT^.  Hoc 
vero  certum  indubiumque 
puto,  Suartium  male  recepif. 
f e  ,  ex  ingenio,  ffvmO»(ihs  M 
l*\  «pffcftofi  h.  e.  ipfo  interpre- 
B  r  te, 


26 


©EOfcPASTOT 


te,  in  crepidas  pcdem  fi  intru- 
dat  llle. 

gvqv^\zoTeq6v]    Furl.  evgvS-po- 

roqov, 

<7*qolpx\im  <«T«v]Cod.Ofborn. 

<XqoGlqU.\LHV    H7TCCV.        Cod-     Vlllc. 

^rqo9}iPx\mv  «7THV.  folemni  per- 
«ruitatione  haium  Praepofitio- 
nuf» :  effi  etiam  rqoalqx\im 
liic  locum  habere  pofTe  vide- 
ri  queat. 

*qb$  ffe]  Norib.  7rq  b  -  ffe.  Crat. 

rrqoo-tyyetea]  Sylburgius  etfi 
Je&ionem  hanc  ferendam  re- 
frecredebat:  tamen  legiquo- 
que  pofTe  putabat  Trqo^yyg/acx. 
Qua  quidem  in  fententiaAu- 
berium  etiam  etCafaubonum 
Galeumque  fuifle  video.  Suar- 
tius  recepit  adeo  in  contex- 
tlim  TrqcqyyeXKX. 

sy.  yvvxncnx^]  Codd.  GuelfF. 
et  Norib.  Crat.  Opor.  Furl. 
itt  yvvxmlx$.  qua  fcripturae  va- 
rietate  hoc  Adiettiuorum  in 
genere  nihil  eft  fiequentius 
er  folemnius. 

e?mp£vm~\  Crat.  Opor.  Furl. 
ifivfiivmk 

nxqx\Uvwv]  Sic  omnes  libpi 
fcripti ,  in  his  GueJfTv  exce- 
pto  Baroc. :  etiam  editi  anti- 
qui.  Pircamerus  vertir,  et  ac* 
cttmbens  dicere.  Senfum  vi- 
dit.  at  TrxpxphHv  non  poteft 
valere  accumbere.  JnVerfio- 
ne  Politiani  video  effe,  cum- 
que  is  interefl  qtti  conuiuium 
Jlatuit.  quafi  ?rxqx>ztvav  fit  No- 
minatiuus  abiblutus ,  pro  «■*- 


fMfiivovrof  t«  ^i&ropo^.  non  ma- 
le,  fi  vfus  verbi  addiceret.  Pa- 
vus  interpretabatur,  et  perfe» 
verans  dicere,  vt  7rxqx\ttvm  co- 
haereretcum  praecedenteln- 
finitiuo  IxxakGxt.  quod  quum 
nimis  durum  fit  et  coafrum, 
non  afTentior.  Magis  fane  ar- 
ridet  explicatio  Reifquii,  qui 
nxPxyJvHv  docet  dici  de  para- 
fito  qui  apud  regem  fuum  ma- 
neat  caeteris  conuiuisdigref. 
fis.  ab  qua  explicatione  nort 
abhorret  Lycii  Verfio,  in  qua 
eft,  et  ajjidens.     At  repugnare 
videntur    ingenia   morefque 
afTer.ratorum,  qui  laudant  re- 
ges  fuos  coram  multis.    Pro- 
bo  igitur  aut  Cod.  B.iroc.  le- 
ftionem,  in  quo  erar  txpxkh- 
pgvoe.,  hoc  fenfu,  ct  accumbensy 
Laute  vero ,  inquit,  tu  nos  ac- 
cipis,  vel  lautos  vero,  inquit, 
cibos:   aut  Gronouii  aui  con- 
ie£hiram,  qui   Jegendum  o- 
ftendit   [Obferuatt.  3,   14  p. 
ff6]  KXPXKHiJLhw.   quod,  poft 
Gefnerum  ifi  Chreftomathia, 
recepit  in   rextum  Suarrius. 
Neque  ramen  omnino  difpli-  < 
cer,  immo  magis  placet,  ttx- 
qay.H[j.h<Kv  ,     quod     in    marg. 
Heinf!  extat,  et  quod  Nedha- 
mus  migrare  iuflir  in  contex- 
ta,  fed  ita  vt  intellegatur  xbrwv 
(tuv  sri#p£yw)\  nec  reperatur 
kputo;  e  fuperioribus.     N3m 
librarii  non  raromedias  voca- 
bulorum   fyllabas    praeterie- 
runt.  vid.  Doruillius  ad  Cha- 
riton.  p.  69$. 

c]q    \ixKxkco$     e-^rle.q]     Norib. 

Crat.  Opor.  Stob.  «  ux?>a*£><;' 

quod  Lycio  verum  videbatur. 

rette.   At  nec  eft  quod  repu- 

dian- 


H  0  I  K.    X  A  P  A  K  T.    KE$,    B 


diandum  arbitremur  &:,  mu- 

nitum  au&orirate  tot  tamque 

bonorum  librorum.     Furl.  cO 

fix?.x  quod  nefcio  ex 

«  crrum  fit  an  ex  &;.     Certe 

in    notis   Jegitur   aV  uxt.zxZ;. 

E^/«i;      autem     Caiaubonus, 

•  praeeunre  Viro  quodam  do- 

&  o ,  mutandum  cenfebat  in 

ffV :x; ,  aifentiente  Pauo.  Etiam 

Tiobis  idem  in  mentem  vene- 

rat,  quum  legeremus  Sympo- 

fium  Xenophontis  [r,  4]  Ae- 

ichiuifque  epiftolamquartam; 

quas  tamen  epiftolas  Taylorus 

abiudicare  ab  Aefchine  cona- 

tus    eft    nuper ;     praeferrim 

«juum  notio  coenandi,  quam 

noilem  hic  fubiicia  plerifque 

verbo  i37«iv,  Hebraicae  redo- 

Jeretlinguaeingenium.  Nunc 

vero  ralde  me  poenitet  ifrius 

conietturae.  nam  praeceden- 

tia  verba,  %?utc;  Wainfaeu  tov 

declarant  fatis  verbo  *- 

c3"/«v  cibos  tantum  iignificari, 

non  totam  coenam.     Repre- 

hendendus  igitur  hic  quoque 

eft  Suartius  ,     quod    recepit 

iiuct  in  contextum. 

•  n  ]  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.Camor.Steph.  Lyc.Sylb. 
Aub.Morel.  FurI.Gal."i.  2  a?*c 

miflb  lota  fubfcripto. 
Mox  Furi.  vitiofe  tht-J,. 

;T?Kxtfyt;~\  Helmft. 

I  '<->--•  male.  Pauum 

veroofFendebar  pa**ricula  «t<J. 

vndc  reponi  iubebat,  proban- 

te  Cjefnero,  tu..  rfdftrtf- 

♦ioncm  alteram  pu- 

■  <  eo  naram  e/Ie,  quod 

is  olim  nonnuilis  tuif- 


Reifquius  £t3  retineri  ita  pof. 
fe  exiftimabar,  vtintellegere- 
tur  aifs^zi  hnxpiyuv.  Quae 
omnia  fruftra  inepteque  dici, 
docet  vel  vnus  Paufaniae  lo- 
cus  hic  [  4,  13  p.  511  Kuhn.  ] , 
&ya$*V«0>M  J«i  crz-oggtyai  fih  taj 
c:t3   t?;  Tfcnrifyic,    xq>t?.e£rxi  cs 

OtVTH   Ttf.  OxAX. 

%<f»frdv]  Brunfu.  *#***'.  ope- 
rarum  peccato. 

//70?]  Camot.  fvyoT. 

ixtpxxiSvt'}  Cod.  Gal.  1.  2 
et  JJaroc.  sm^&xxs^rxt.  quod 
Theophrafto  reftituit  Nedha- 
mus  primo  ,  deinde  Suartius. 
Probabat  eriam  Pauus,  fed 
cauiTam  quam  attulit,  vanam 
duco.  Neque  enim  Pailiuum 
hic,  verum  Medium,  requi- 
runt  Hnguae  leges. 

xx)  sTi  Te?f>H*.zt']  Reifquius 
corrigebat ,  y.xt  sti  ktyoH  Tt?<- 
«•HAa;  fermone  nondutu  finitof 
circumponit  ei  vefteni.  De  qua 
correctione  velim  alii  ftatu3nr. 
mihi  quidem  et  dura  videba- 
tur  et  ingrata.  fequitur  enirrt 
mox  denuoPartic.A^/av.  Sen- 
fum  reperiebam  hunc ,  ittttr* 
rog/it  ji  forte  rex  vclit  feami- 
ciri:  neque  interrogattantum, 
Jed  ipfc  continuo  eum  amicit. 
Caeterum  Codd.  GuelrT.  et 
Camot.  TiftrfAM.  aeque  male, 
ac  Cod.  Gal.  1. 2  ec  Baroc.  «- 

uvTdv]  Sylb. /VTorel. Kirchm. 
ccvt6v.  male.  De  qua  fcriptu- 
rae  varietate  habet  quaedam 
Reitius  ad  Lucian.  p.  44  et  81 
To.a. 


n 


©EOfcPASTQT 


>  7r?Zs  rb  «$]  Codd.  GuelfF. 
Trin.  et  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  Camot .  .Furl.  cfc  rb  *$. 
Eafdem  Praepofitionesa  libra- 
riis  permutatas  vidimus  fu- 
pra  f.  i  huais  Capitis.  Mox 
in  Cod.  Gal.  i  fcriptum  erat, 

irqo<t 

Siccyrixrw  dix^tivfl^Hv.  re&e,pu- 
ro.  Certeauribus  meis  nume- 
rofius  hic  quidem  videbatur 
compofitum  verbum  h*ty$v- 
g(?c;,  quam  limplex  $$&£[%<&. 
Caeterum  Valquenarius  ad 
fchol.  Eurip.  Phoen.  p  715  cor- 
rigebat  7rgb$  rb  y$  7rqoSK{)xrm 
yfivii^M'  cuius  corrcctionis 
cauffam  non  reperiebam  nifi 
cmendandi  libidinem  amo- 
remque  verbi  ngwxvimiv  in- 
eptum.     Vtut  enim  formula 

%go<xxv7rrav  7reb$    rb   y$    eleganS 

fit  et  Attica  :    tamen  nec  in 

altera     7rqoC7ri7rrnv    7r°b$    rb     hs 

cjuid  infit  vitii  video.  V.  Index. 

Tsipv rev&xi  ]     Camot.    t?.$v- 

riv^rxt.  Et  in  Suart.  omife- 
runt  openre  neglegentes  ver- 

ba   kxI  rbv  xygbv  tv  ■xg$vrevr&xi. 

nam  et  in  Verfione  Latina 
reddidit  illa  Vir  doctiflirnus, 
ec  in  notis  veftigia  eorum 
comparent. 

xxl  riiv  «k6vx^     Helmft.  xxi 

uxovx.  male. 

xxitdKsQaAxtov']  Ita  fcriptum 
reperi  in  Codd.  GuelfF.  et  in 
Norib.  Crat.  Opor.  Stob.  €a- 


mot.  Steph.  Lyc.  Sylb.  Aub. 
Morel.  Kirchm.  FurJ.  Heinf. 
Cafaub.  a.  1612,  Gal.  i.  2,  Vpf. 
2-  Recte.  Vt  C.  I-,  3  xxl  rb  oXov. 
Neque  Politiani  iibri  aliter 
legerinc  necefTe  efr,  quum  iri 
Verfione  eius  Lacina  fic,  Et 
iie  omnia  compleclar.  Sed  Vpf. 
r,  Helmft.  Nedh.  Pau.  Suarc. 
ec  Gefn.  in  Chreftom.  legunt 
fimplicicer,  rb  xiip&Mtov,  indu- 
ftaomiffaque  particula  Kx). 

v.bhxxx   £<ti"J     Camot.    v.bKxv.x 


Truvrx    xxi    \kyovrx~\    CamOt. 

Gefn.  Chrefrom.  vrx-*rx  Kiyovrx, 
deleta  particula  xai.  Mox 
Nedhamus  quum  \n  C  od  Gal. 
1.  2  et  Baroc.  inuenifTet  «  %x- 
qiti-^szc  hanclectionem  alteri, 
olq  %xeix$-xi  ,  praeferendam, 
recipiendamque  adeo  in  tex- 
tum  ,  cenfuit.  Neque  Suar- 
tius  dubitauit  aucroritaci  eius  I 
parere  exemplumque  fequi. 
At  Vulgata  lectio,  vt  Pauus 
praeclare  docuit,  incegra  eft 
et  fana,  <;uae  praefercim  fide 
ec  praefidio  cot  librorum  mu- 
nitafic.  Politiani  tamen  libri,  • 
nequiddiflimulem  fciens,ex- 
hibuerunt  ec  ip(i,  «  xxqinSxi. 
nam  in  Verfione  Viri  Latina 
haec  leguntur,  et  ne  omnia 
compleftar,  ajjentatorem  intue- 
ri  licet  ad  eius  cui  gratificari 
fe  arbitretnr,  nutum  ac  volun- 
tatem  omtria  [ua  et  ditfa  et 
facla  referentem.  * 


KE<D< 


h  0  i  k.  aa  p  akt.(KE$.  r  29 

K  E  <i>.     r 
nEPI      AAOAEXXIAS 


I    H   06    ddcXsCyJa    £^l    USV    $tY)yt}Cq   KoyoOV    fJLCLK^Sv 

y.oit  a  £viaV  0  os  doo\sc%vjq ,   TotXToq   k~tv  cioq 


cv  uyi  ynucxsi ,  txto)  TTazaKabe^ouevoq  TrKvfCtov ,  irq&- 

rr.q  savTX   yvvatKoq   sItthv    kyKooutov'    sfra  b 

T?,q    WKToq    ticsv    kvvTrvtov  ,   txto    otVjyvjcac^at '   S tS'  (i)V 

Ir/jv  stt\  Toi)  oivxvw  tol  xctSsKcttrct  6lS%sX&HV .  2  sfra 

,  oivToq  t£  TTPctyuctTog ,  Asyff./  cJc.  iroXv  irow]- 

fOTStot  stciv  01  vvv  av3-$Ct)7rot  to)v  dq%a(b)V  %at  olq  d^tot 

yey  ivactv  ol  Trvgct  kv  tv\  ayopa '  x,at   ojq  7roAAo<  stti- 

1  *  y.a\   tv'v   &a\aTTav   sk  Atovvciosv  tt\m- 

W  *#*,  .£*  7roivjcstsv  0  Zsvq  vovo,  Ta  sv  tv\  yv\ 

rfa  scs&at'  ytat,  crt   dyecv  elq  vsma  yewqy qcsr 

Kat  riq  yjaKsiTcv  s~t  to  £jjv '  Ka\ ,  coq  Aa^tTnroq  u-v~v}- 

usyi~v]v  oaoa   s~r.cs'  koi,  Uocot   ktci    Ktovsq  tS 

.11,  X&sq  ifJfaru?  >:a\,  Ttq  k~tv  vifisqa  crrfjisqov; 

3   y„d\  vTrcusvvjTtq  dvTOV  ,  uvj  dQt-a&at.  Kat  dq  Bcvj- 

iv    s~t  Tct  uv~v}pta^  Vlvavsxbiavoq  06  Knra- 

Ta  ytaT    ayqxq  Atovvcria .  iraoa- 

mrra  is  %pv  t#c  TotXTxq  twv  dv9-^oo7roov  v.a\  t)iaed- 

.  d~-ak?<.aTTS&at,    o~tq  a7rvoeroq    Q£\6Tat  stvcu. 

'Lo  cvvaoyM&at  Toiq  uv\t6   c%o/\vjv  ,  \iv\t6  cttx- 

/IVUCKXCtV. 

N    O   T  A   E 

Tff)  dlitowxfa]  Furl  (ihtfr    h  I0-     At  alttra  illa  fornri, 

A^>ud  Stobaeum  legicur    ^uarn  praeoprabat  eriamUen- 

hoc  (^j)ur,  36  p.  2 1 9.  celius,  Artica  el>,  vt  in  Indice 

demonltrauimus. 
1  ifi  a.v  ]  Suarr.  frl  ^<,-  et 

mox  )  url  IleinC  ktofaKh*i  toi*t6<;  iw]  Norib.  Crat.  O- 

n|ue  vitium  pepent  ne-    por.  hurl.  to/ktj;  i?/. 

;  clei/entia  librariorum.  .      %  .-    ;L, 

*  Tv;?  f^UTb  yw<xiKd;\  Loa.  lial. 

\i*Xnt\    Cod.  Tnn.  Itlf-     |.9  et  Baroc.  Ti?c  ivTw  yvtx^di; .. 
;•     vt  Artftocel.  Nicom.    non  male. 

T^TO 


3° 


@EO0>PA£TOT 


rt<ro     Snjyyjfot^rxi  }       Codd. 

GueliF.  et  Camot.  r«ro>  c«t/*j- 
<rx$zr  male.  Librarii  enim 
videntur  reieciflTe  oculos  in 
fuperiora  verba  rxry  •xx^xax^- 
e^d^syae;.  Gdeus  tamen  etiam 
e  Cod.  Trin.  laudat  ruru,  in 
vtroque  exemplo  fuo. 

2  htcc.  &}]  Cod.  Gal.  4  HTct 
$£.  quod  Nedhamusprimo  re- 
cepit,deinde  Suarrius.  vtopi- 
nor,  temere.  ineft  enim  par- 
ticulae  o$  ea  elegantia  atque 
vis,  quae  fentiri  magis  poflit 
a  peritis  linguae,  quam  expli- 
cari  verbis.  quo  referri  pof- 
funt  quae  fupra  ad  c.  2, 3  ea- 
demde  re  diximus. 

irtobipuv  nvcei]  Norib.  %}J>i\j.ov 

HVX. 

h  2*0$  w5»f  ]    Cod.  Gal.  1  b 

Zei);  vtiug  srAfttfv.    qiiod  poftre- 

mum  vocabulum  non  dubito 
quin  adiecerit  aliena  manus, 
vt  fequens  Adi.  fiekrlu  habe- 
ret  quo  quafl  fulcro  fuftine- 
retur.  Nihilo  tamen  minus  id 
receptum  vTdeo  cum  a  Ned- 
hamo,tumaSuartio.  Scilicet 
vt  omnibus  in  rebus,  ita  ma- 
xime  in  his,  quae  fere  guftu 
elegantiae ,  comparato  dili- 
gentia  le&ionis  et  vfus  afli- 
duitate,  faepe  etiam  aurium 
iudicio,  regantur  et  guber- 
nentur,  iudicia  hominum  di- 
verfa  eiTe,  quis  miretur? 

xai  b'rf  etygdv  hc.  viwrx  yeugyy- 
*«]  Ita  legendum  vidit  pri- 
mo  Auberius,  qui  etiam  emen- 
daripofle  putabat,  xct)  rdvacygbv 
izvtwrx  yeufyyGHv'  poftea  idem 
in  mentem  venic  magno  Ca- 


faubono,  niii  quod  ante  Ityfto 
addi  vellet  Articulum  rfc.  Ec 
Cafauboni  quidem  aufrorira- 
ti  obtemperauit,  more  fuo, 
Kirchmanus:  fed  reliqui  edi- 
tores,  vtLugd.  a.i6i2,Brunfu. 
Vpf  1.2,  Gal.  r.  2,  Helmftr. 
Budif,  receperunt  Auberii 
corre&ionem.  quam  bene  ec 
fcienter,  ex  eo  intellegitur, 
quod  Nedhamus  oftendit,  fe 
in  quinque  Codicibus  Galli- 
cis  diferte  ita  fcriptum  inue- 
nifle.  Idcirco  et  ipfe  et  Ges- 
nerus  in  Chreftomathia  Suar- 
tiufque  lectionem  illam  mi- 
grare  in  contexta  re&e  iufle- 
runt;  praefertim  quum  ien- 
fum  fundat  bonum  atque 
commodum.  Sed,  age,  reli- 
quas  quoque  vel  le&iones,  vel 
conie&uras  Virorum  do&o- 
rum,in  medio,  vt  inftituimus, 
ponamus.  In  Cod.  Baroc.  et 
Trin.  erat,  vt  in  Norib.  Crat. 
Opor.  Stob.  Steph.  Lyc.  Syib. 
Aub.  Morel.  Furl.  Heinf  Pau. , 

y.xi   b   acyfb*   hc,    viurx    yscofyyffu 

[Aub.  in  textu  ymqy^xi'  ihd 
in  notis  yeuqy^o-H] :  quam  ipfim 
le&ionem  nos  in  Cod.  Guelf. , 
inuenimus.  nam  Cod.  Guelf. 
2  exhibebat,  vt  Camot. ,  •/.%)  o 
kyfbfHi  vecvTXTK  yevgyqCH.  Huic 
igitur  fcripturae  ,  quam  nos 
natam  arbitramur  ex  y.cti  ort 
ctygov  h\  vturcc  yeu?yyj<?H,  fuc- 
currere  certatim  conari  funC 
Viri  do&i,  vel  interpretatio- 
nibus  commodis,  vel  conie- 
fturis.  Sylburgius  quidem  rd 
yeueyJe-H  fic  pofitum  putabae 
prOyeu?yy$vfeerctr  et  Furlanufi 
idem  verbum  accipiebat  pro 
**?*&?.  Vtraroque  rationem 
ipf« 


H  ©  I  K.     X  A  P  A  K  T.    K  E  <t>.    T 


3* 


ipfe  vfus  confuetudoque  lo- 
quendi  communis  videtur 
conuinccre.  Ad  Furlani  ta- 
nien  fementiam  quam  proxi- 
me  accedit  Policiani  Veriio 
Latina,  quodque  ager  [num  in 
libris  eius  tuit  xeu  fa 
in  mtnum  proxime  pttlcre  re- 
fpondebit.  ad  quae  verba  in 
xnarg  Morel.  haec  legunrur, 
id  eftjponte  fua  fruSum  tmU 
lo  cogente  proferet.  boc  enim 
fibi  Vnlt  rb  ywfy^ett.  At  ego 
non  credo,  quum  mihi  igno- 
ta  fit,  ecforrafTe  aliis  quoque, 
ifthaec  verhi  norio.  Lycius 
longe  re&ius  coniecrt  v.-St  uq 
*7?vs  >  aut  kyfhfif  «;  v.  y.  Nim  *g 
orjtioniTbeophrafreaeeftop- 
pido  accommodatum.  Bernar- 
dus  nuper  in  notis  ad  Thomae 
Magifrri  Eclogas  p.  371  corri- 
gendum  fibi  videri  oftendir, 

i    >yv\<7H. 

ingeniofe  profe&o.  At  ofTen- 
dit  tamen  Arriculus  t  quem 
je  leges  mihi  videban- 
tur  nolle  adeiTe.  defulero  et- 
iam  fic  quodammodo  inge- 
nium  uh?.e«x*.  Audaciffima 
autem  efrnulloque  modo  fe- 
rendaReifquii  conie&ura,qui 
reponi  iubebat,  v.xi  9rt  y.*yxw 
rfl  ,  hoc  fenfu, 
fe  milio  ifrmn  ejfe  confperfu- 
rum  infequente  anno.  yeufyie 
eniin  ait  effe  plebeie  diftum 
ptOerHtym.  praechre.  Src  ve- 
ro  tan  Jem  libri  vererum  ftent 
tori  alii,  ncque  opus  fcilicet 
enr  pojrhac  fubire  rnoleftiam 
confulendi  infpiciendicjue  Ii- 
I  editos  e 
fcriptis  duftos,  fed  poterit  fui 
«juifque    ingenii    fomnia    et 


oftenta  re&e  ac  fine  negotio 
fequi  et  proponere. 

xxtevcv  ift  ]  Norib.  Crat. 
XuteTTc*  *«■;.  in  quibus  ipfis  li- 
bris  mox  efr,  vt  in  Camoc  et 
Morel. ,  rd-  ^v 

becniTvo;]  Reifquius  emen- 
dabat  Aa/L4«<f«Two?.  Cuius  emen- 
dationis  cauffam  quum  ipfe7 
vt  foIet,nuIlam  adiecerir,  fu- 
fpicor  hanc  effe  ,  quod  ipli 
ignotum  fuerit  nomen  b&u*** 
**«  Hac  certe  de  cauffa  mu- 
tari  volebat  c.  8 ,  1  nomen 
as«V  an  re£re,  ad  eum  lo- 
cum  videbimus.  Sapientisve- 
rocautiquehominis  efr,etiam 
in  miximis  fcientiae  Graeca- 
rnm  fitrerarum  diuitiis  etab- 
vndantia  paupertatem  agno- 
fcere  fuam,etin  legendisve- 
terum  fcriptis  cupidioreineG» 
fe  difcendi  et  intellegendi, 
quam  non  intelle&a  mutandi 
et  emendandi,  vel  potius  mV- 
fere  corrumpendi. 

urybvv]  In  Cod.  Gal.  j  dr- 
ferte  fcnptum  erat  fitytw 
Etiam  in  Cod.  Gal.  2  libraiius 
verrici  litterae  9  impofuerat 
notam  fyllabae  <ncf  fed  dein- 
de,  deleta  induftaque  illa  fyl- 
laba,  neque  tamen  ita  quiri 
apparerent  eius  veftigia,  lit- 
terae  r  adiunxerat  fyllabam 
hv.  Vulgata  leftio  re£re  habec. 
Praecedens  vocabulum  umju* 
jfbtc,  fecifTe  videtur,vchaelica- 
renr  errarentque  librarii  ma- 
nus.  CarreruminNorib.Crar. 
Opor.  Furl.  eft  2*2*'  ec  in 
Steph.  AuU.  tf«d«. 


3* 


@EO$PA2TO T 


E5Tjt»  ]  CocL  Trin. ,  au&ore 
Nedhamo,  rmt^s'  fed  in  mar- 
gine  eadem  manu  adfcriptum 
erar  s^ce.  Aut  igicur  dupiex 
olim  fcriptura  fuit  in  Jibris, 
aut  $'<mq£  eft  gloflema  et  in- 
terpretamentura  verbi  ***];£. 
Certe  in  Hefychii  Gioffario 
habetur,  |?pj|sv'  eV^iv*  quam 
tamen  gloflam  e  Callimachi 
h.  in  Apol.  58  fumtam  eife, 
putabat  in  Commentario  ad 
eum  locum  fummus  Spanhe- 
mius.  Caeterum  Galeus  ait 
in  eodem  Cod.  Trin.  extitiffe 
•f*?*»  quod  mutandumcenfe- 
bac  in  icpij^e. 

uc)  —  nloux  ]  Norib.  «V*  — 
uctu. 

tIq  .#»>»♦]  Norib.  Crat.  Opor. 
FurJ.  t/«  e?/- 

3  Kfv  viroptvy.'}  Norib.  Crat. 
Opor.  Furl.  xav  vxopiva.  male. 
Camot.  kxv  v7ro(j.h>!.  Caeterum 
Pauus  haec  verba  t«  t&oKiex,* 
efte  arbitratur,  qui  libere  fa- 
teatur,  fe  difcedere  non  pof- 
fe,  fi  quis  aures  iibi  patienter 
praebeat,  non  Theophrafti. 
nam  tum  ait  requiri  ^l^atrttl. 
quali  vero  Infinitiuus  «$/$■«- 
£toti  non  poftit ,  vt  alibi ,  pen- 
dere  ab  olc;.  Suartii  conie- 
ftura  vix  digna  viuetur  quae 
commemoretur.  nam  pro  kuv 
intQjxkvq  tiq  ocvrdv  legi  iubebat 
xctv  vzoQvn/y,  riq  uvrov. 

BojjSfOjit/ftiycs  J  Furl.  B^fsft/cT- 
vo;.  vitiofe.  /VIox  ante  rk  [jlv- 
?Ji?ix  aberat  verbum  Subftan- 
tiuum  abCodd.Guelff.,  quod 
nec  iii  Norib.  Crat.  Opor.  Stob. 
Camot.  Steph.  Lyc.  Syib.  Aub. 


Morel.  Furl.  inuenitur.  Cer- 
te  nonvideo,quidni  re£te  ab- 
effe  poftit. 

JIoch^.  Se  rcc  xxr  «■}?«?]  fn 
iifdem  Jibris  ,  et  eciitis  ,  et 
fcriptis,  etiam  in  Cod.  Trin. , 
au&ore  Galeo,   erat,   ucc.  H 

kxt      ccypyc.     £Norib.     xypovc'], 

omiflb  Articulo.  male. 

■xaPusuGavrx  Se  X?^l  Cod. 
Gal.  1.2.  f  et  Caroc.  xceget&th. 
accvrx  $m  o«.  quam  lecrionem 
recepit  in  textum  Nedhamus : 
cuius  au&oritatem  Suartius 
hic,  praeter  morem,  eo  reli- 
quit ,  quod  pro  3j/  retinuit 
ii.  In  Cod.  Gal  }.4,Trin.  et 
Guelf.  vtroqueerar,  vtihCa- 
mot. ,  ordine  inuerfo,  ttxpxgu- 
cxvtx  ou  Ivi'  quae  ipfa  verba 
extant  in  marg.  Heinf  In 
rnarg  Cod.  Vulc. ,  tanquam 
varians  ieftio,  notarum  erac 
•zkpxwgxvtx  Zu.  Etiam  intex- 
tu  Cod.  Ofbom.  erat  r*f««r* 
cx-jtx,  fed  in  mar^.  !*>  txpx- 
chcccvtx.  At  quum  vt*ibar«V 
Ta/yry;  t<2v  xv9-pcf)7rwv  non  viae- 
antur  pendere  poffe  a  verbo 
kxpxc-huv'  Cafaubonus  inferi 
volebat  tpivynv  poft  av9?*iroiv, 
praeeunte  Ariftotele  probll. 
5,8:  quod  verbum  eriam  in- 
feruit  eo  locc  Kirchmanus. 
Quae  ratio  quum  Pauo  vifa 
elfet  nimis  dura  :  ipfe  duas 
prorulit  coniecturas  alias  ,  vt 
difficultas  illa  tolleretur.  Au- 
fctor  enim  erat  vt  aut  Iegere- 

rUT    OCTrOGHCXVTX ,  aUt    Ttf«   TO/feTH^ 

Tftjv  xvSp .  mutaretur  in  rm  ro.a- 
rcov  xvSqiLnm.  Nedhamus  de- 
niqueantadmittendumexifti- 
mabat  Kaqx^ cxvtk  ,  vt  fignifi- 
caret 


H  ©  I  K.    X  A  P  A  K  T.    K  E  *.    A 


33 


caret  femouere ,  aut  verbo  ~x- 
tribuendam  vim  verbi 
Vobis  vero  ita  vide- 
tur.  Aut  xafdSHm  per  fe  valet 
taciatts  mambus  fugere :  cu- 
iufmodi  prae^nanna,vr  Grum- 
marici  vocant,  verba  finenon 
raro  occurrunt:  aur  eft  hvmtw 
t.r&Lx  quaedarn.  nimirum  pro 
far<xAA£rr*3*u  Theophrafrus 
dicere  debebat  $hr,  erv.  Cae* 
terum  Politianus  locum  Lati- 
ne  vertit  fic.  huiufmodi  igitur 
homines  reiiciendi  ac  procul 
ffdi  lutit.  e  quibus  ver- 
bis  non  iatis  exiftimari  poteft 
de  fcriptura  librorum  Viri. 

otx?eiuv>cv~\  Norib.  Crat,  O- 
por.  Srob.  S>eph.  Lyc.  Sylb. 
Aub.  Morel.  Furl  Pau.  aliiuuer 
J/jrfa^cvcv.     Et  Cafaubonus  in 


notis  memorat,  efle  qui  iube- 
ant  fcribi  otxgccpevov.  Sed  qut- 
nam  iitir  illi,  latet.  Sufpicoc 
tamen,  Pircamerum  in  ea  fu- 
iffe  fententia.  redditcnim  lo- 
cum  ita,  itu  bomines  tales  de- 
peliere  vportet  et  conuiciis 
abigere. 

©V'c]    Norib.  c;  n;.    Crat* 

Opor.  c;  rt;. 

ccrvqtro;']    Cod.  Gal.  3.  4.  C, 

Trin.  GuelfF.  et  Camot.  «*£- 
fey.ro;.  non  male.  Atque  in 
marg.  Heinf  exrat^?.  &*-«'?«- 
5-0;*  quod  vndehauftum  efTet, 
ignorabam. 

ptjre  cxo^yjv  p*re  ffTy^v]  Cod. 

Gal.  1,  ordine  verborum  in- 
verfo ,  rotQ  pjre  ctt^v  wrg 
ff%o?>ijv  hxytvduCKntriv. 


K  E  <J>. 


nEPI      ATPOIKIAS 


1   H \  Se  dyootyJa  6o^6t6v  dv  &vat  dfia&ia  dtrxtifiuv 

•  ci  ayzuy.oc,  TotXTOc  tic.  oioq  xvxsma  ttmv  tic  SKxXrj- 

ctav  Troeivt&af    Ka\  to  uvpov  (pdcxstv  x$sv  t£  &vua 

y.dt  utt^w  tx  7toocc  rd  ■  VTro^ruaTa  tyopfiv* 

xa\  utyaXti  tt\  tywt)  KaXiiv*  Kat  Totq  ulv  OiKotc,  ycai 

ic  dirtrslv,  7reoc  oe  txc  dvTX  oixijac  dvaxotvS&ai 

■  Twv  utyiro.v    xcu  Tcic  <jva^  dvToZ   spya?ousvot$ 

wtolg   iv    dy$29    7fdvTa   Ta   aTvo    ty\c    sxK\t]c(ac 

ii&at.  2  kcu  dva&t&Xqfiivog  avu  tS  yovaroc,  xa&- 

f  Ta  yvuva  uvtS  tyatvt&ai.    xdt  W  ah- 

avud^stv,  (jLr,TS  VKTVkriTTt&at    tv  Tctiq 

'  oTav  hi  tit)  j3£y,  p)  cvov,  rj  rcdyov,  trtixag  Staqtiv. 

y.at  vcqxuqm  ci  Tt  ix  tS  Tauttn,  ittvZc  tyaytiv ,  xa) 


34 


0EO$PASTOT 


fooporspov  TTieiV  Kat  rr,v  eri707roiov  Ttstoav  hct&eiv,  Kar 
aXscrai  fjbsr  avrng  rotg  svdov  Tracrt  xcu  a.vrv  ra  sirt- 
r$sta.  nctt  dqtrav  os  dua  ro~t$  viro^vytotg  suQaAsiv 
rov  %oprov.  3  xctt  Ko^avrog  rr)v  3-vqctv  s%av^crat  dvrcg. 
xctt  rov  kvvci  Tr^ocrKaKscdusvog ,  Kct)  s%tKct%fxsvog  ri 
$vy%Wi  si7rs~tv,  xrog  OvXarrst  ro  %ooe/ov,  kcu  rnv  oiyJctv, 
y.dt  rxg  svoov.  koii  ro  dpyvmv  $s  Trctpd  rs  AaQo!v  drro- 

COXlUCtfSlV,   AiCtV    fJLSV   AV7T^0V    GiVCtt,  KCtl    SrS^QV    CtfJLCt  CtA- 

hdrrs&at.  Kat  o  u^or^ov  s%p>io~sv,  %  KoQtvcv ,  rj  ^pSTVct- 
vov ,  ?7  <i7uA#>£Gt/ ,  T#t>T#  tt?c  .  WKrog  x,ctrct  ctypvTtvtctv 
dvctfJbtfLvr\G"AOfLsvog.  4  xa)  §ig  d<?v  KaraQatvctiv,  s^rtjcctt  . 
rov  aTravruvra  ttogz  rcav  ct\  otO&eqat  kcu  ro  rd^t%og* 
%a)  si  crifjLeqov  6  dycov  vxur\v(av  dyst.  xau  stTvsiv  ev&vg 
ort  QxAsrctt  KctrctQdg  diruKsi^ct&ou.  Kcti  sv  QctActvstco 
$s  dcrat*  Kat  sig  ra  vTtGoriuara  oe  r,kag  syKPXcrat.  » 
xat  rrig  avrng  ooa  7ra^ioov  KOfitcaoJat  7ra§  Kpj^ta  ras 
rct(t%ag. 


N  O   T  A 


Tefi   oLyZQiKiu$  ]    Flirl.   j\Y?cl~ 

y\x.  In  F.clogis  Stobaei  habe- 
tur  hoc  Capur,  4  p.  62. 
x  xvxeGivu  %tt»v]  Cod.Guelf.  2 

icvxeuv  kruov'  et  Camot.  hvhcuv 
h*t*v>  folemni  librariorum  er- 
rore ,  quo  feparanda  coniun- 
xerunt,  et  contra.  Cuius  rei 
cxemplaluculenta  multacol- 
legit  Heringa  Obferuatt.Critt. 
c.  2.  Caeterum  aeque  vitiefe 
fcriptum  eft  in  Norib.  nci&v, 
ac  in  Crat.  Opor.  Furl.  wt*v. 

nogivt&xi']  Galeus  in  vtro- 
queexemplo  fuo  edidit  %aq£vi- 
rxi-  contra  leges  ingenium- 
que  linguae. 

t^  fivgov"]  Codd.  GuelfF.  et 
Norib.  Crat.Opor.Stob.  Furl. 

rb  fzvgov. 

Qwvyi]  Norib.  cpov^. 

Tb?  dvri]  Codd.  GuelfF.  et 


Crat.  Opor.  Stob.  Camor.  Mo- 
rel.  HelmO.  r$s  a»rn*  Mox  in 
Norib.  eft  avay.mrt  ^m-  et  in 
Crat.  Opor.  Furl.  kvxttonS&iu. 
vtrumque  vitiofe:  quod  vi- 
tiumGefnems  in  EclogisSro- 
baei  refte  correxir.  Sylbur- 
gius  tamen  macaaivS^ett  puta- 
bat  oriri  potuiffe  ex  kvmuowti» 
vH&ett.  Atinfra  quoquec.  12,1 
videbimus  manus  librario- 
rum  errafle  infcribendo  vet- 

bO  CCVOCiCOlVH^tXl. 

%%£  Itvrtf]  In  exemplo  Ned- 
hami  videoiegi  iratemn*.  Cu- 
ius  mutationis  quum  nullam 
reddiderit  Vir  dottus,  vt  fo- 
let  alias ,  in  notis  rationem ; 
quum  etiam  linguae  leges  re- 
fpuant  Cafum  hic  fecundum : 
vitium  operarum  e(Te  puto, 
praefertim  quum  in  verfu 
proxi- 


2&u* 


H  ©  I  K.    XAPAKT.    KE*.  A 


35 


proxime   praecedenti  fit  t»; 

...idfacilepotuitde- 

cipereoculosoperarum.Suar- 

tius  edidit,    niutato  Spiritu, 

xxq   xi-rSi. 

*  k.  ..-,*]   Galeus  in 

marg  vcriusque  exempli  fui 
exhibet  fcM^»0AvP*>*'  quod  et- 
iam  in  marg.  Srobaei  inueni. 
Vulgata  recte  habet,  vt  in  In- 
dice  docebimus.  Caeterum 
in  notisCafiuboni  adSueton. 
Aug.  8f  ed.  Graeu.  a.  1691 
lejirur  lufitt&m'  quod  credo 
neglegentiac  operarum  de- 
beri. 

rx  ypf*h  avr*]  Sic  leglint 
libn  quos  infpeximus  omnes, 
etum  MSS.  Cafauboni.  Qua 
]ec~tione  quum  nihil  iir  ele- 
gantius  ,  nihii  exquiiitius: 
non  erat  quod  commemora- 
ret  Reifquius  ,  fe  aliquando 
reponendum  puraflTe  rx  y6vt- 
px.  Clotius  aic  fibi  Iegendum 
videri  Zwt  rx  u-^rl  ,vuvx  fyctlve- 
&xi.  Ac  verorum  vocabulum 
inepte  redundaret:  et- 
iam  numeri  vehementfr  duri 
et  molefti  reperientur,  fiquis 
vel:t  tenraie  tc  attendere,ori, 
c  >pido    ingrari     auribus. 

Nam  huiui  quoque  rei  anim- 
aduerlio  diligens  multum  iu- 
vat ,  in  vecerum  quidem  li- 
bris,  inueftigarionem  indaga- 
mque  peccatorum  liue 
libranorum  liue  inrerprerum. 
]  hxemplaquaedam 
Puuuscum  Nedhamoaithabe- 
re  C~  Ea  quae  finr, 

pou  apparet.  No*  certever- 
:  tantum  in  margg. 
Heini.  Lugd  a.1612  etJkuniii. 
deprehendimus. 


hr  h.>M  -tsv  pmZvA']  Sic  auil 
fumus  cum  Nedhamo,  Suar- 
tio,  magnoque  Gefnero,  re- 
fcribere  pro  W  «Xa«  [ih  /^ht/, 
quod  eit  in  editis  libris  reli- 
quis,  excepto  Camotiano.  E- 
ratautem  diferteita  fcriptum 
in  Cod.  Guelf.  1  et,  au&ore 
Galeo,  Trin. ,  etiam  inCodd. 
Gall.  veruftilfimis :  ab  quibus 
tamen  aberat  verbum  Sxv-ix- 
4«i/.  vnde  Suartius  opinaba- 
tur  legi  poiTe,  i*  $Mm  ph 
■ttjdeA  (*tfih  sKTtyrrts-Sxi.  fruitra. 
Erfi  enim  Nedhamus  in  Cod. 
Vulc.  et  Of  born.  extitifle  aic 

st  aAAav  pev  ^lsvl  %xv\ix£)&v% 
tamen  fatis  conftat,  librarios 
faepiilime  r  Datiui  mucafle  in 
N  .  cuius  quidem  permuta- 
tionis  exemplum  infra  c.  <;,  ; 
inueniet  leftor.  Cod.  Guelf. 
2  etCamot.  i-r  #aa«  ix^evi  Sxv- 
ixa^avy  omiiTa  particula  y.£v* 
quam  non  patitur  facile  ab- 
efTe  fequens  particula  & 

iv  rx7-  oh7-  ]  Aberanr  haec 
verba  ab  Codd.GuelfT.  et  Gal.  r, 
At  feries  orationis  ea  requirit 
omnino.  Ab  Camot.  tamen 
abfunt  non  modoeadem  ver- 
ba,  verum  etiam  haec,  oruv  U 
w*t  —  Kxi  -rgoxi(>av.  Fortaflis 
enim  oculi  librarii  feftinan- 
tes  vnum  praeteriere  verfum, 
decipique  femet  fimilitudine 
fyllabarum  U  tfy  et  M  n  paf- 
ii  funr.  Caeterum  in  Norib» 
Crar.  Opor.  viriofe  eft  iv  ro7: 
b'co7--  et  Nedhamus  hic  etali- 
bi  edidit  Vr  xv>  auc~toritate> 
vt  ait,  et  lidc  Cod.  Gal.  1.  2. 
Eum  hac  quoque  in  re  imita- 
tus  eft  Suarrius. 

)  Norib»  Crat,  Opor.  <V 

C     2  -TfOXf 


36 


nfocciguv']  Godd.  GuelfF.  et 
Norib.  Crat.Opor.  Stob.  Steph. 
Lyc.  Sylb.  Aub.  Morel.  Furl. 
ngaxieuv.  Sed  in  notis  pro- 
bat  Sylburgius  fcripturam  al- 
teram.  refte.  Etiam  Cafau- 
bonus  reiicit  le&ionem  xfo«/- 
fm ,  faepeque  peccatum  a  li« 
brariis  e(Te  animaduertit  in 
his  verbis. 

Shvuq  Qxynv  ]  Cafaubonus 
corrigi  volebat  J«vcV  quod  di- 
ftum  eflet,  vt  c.  r ,  3  2«vo;  %?>?- 
&ut.  Sed  non  primus  fuit  Vir 
fummus,  qui  ita  cenferet.  nam 
iam  in  marg.  Morel.  extare 
video  U.  Z*vb*.  Recepit  in  tex- 
tum  Kirchmanus.  Idem  fecit 
nuper  Suartius  cum  Nedha- 
mo,  qui  Snviq,  non  3«  vuc, ,  fcri- 
ptum  in  Cod.  Gal.  1.  2  inue- 
nit.  Etiam  in  Cod.  Guelf.  1 
prima  manus  fcripferat  oftv^, 
e  quo  poftea  alia  manus  emen» 
datrix  fecit  Zhvuc,.  Ac  nobis 
quidem  hoc  magis  arridebat. 
nam  primo  hyqoiKiav  apertum 
puto  cerni  non  modo  in  in- 
epte  edendo,  fed  vel  maxime 
in  auiditate  edendi.  deinde 
quum  verbum  «2*  fibi  iun- 
ftum  habeat,veluti  comitem, 
Aduerbium  $ug6reg6v  natura 
concinnitatis,  euius  veteres 
conftat  ftudiofiflimos  fuiiTe, 
non  videtur  pati  poiTe,  vt  ver- 
bum  Qctynv  relinquatur  nu- 
dum  fimilique  careat  comite. 
Etiam  in  libris  Politiani  fuit 
$hvuc,-  nam  in  Verfione  eius 
fcatina  haec  leguntur,  et  ex 
penu  aliquid  naBus%  quam  aui- 
diflime  comedit. 

Tftj>«v]  Ita  legit  etiam  Du- 
querus  adThucyd.p.  393.  Sed 


EO$P AXT  O  T 


Codd.  Guelff.  Gall.  Vulc.  Of- 
born.  et  Norib.  Crar.  Opor. 
Stob.  Furl.  habent  vnguv.  ma- 
le.  Fieri  poteft,  vt  praecedens 
Participium  Trgoatguv  pepere- 
rit  hoc  vitium.  Et  ne  infti- 
tuti  noftri  immemores  duca- 
mur,  quid  Suartiode  Jocohoc 
vifum  iit,  placet  breuiter  do- 
cere.  neque  enim  commodum 
fatis  aptumque  e  Vulgata  ie- 
ttione  fenfum  elici  pofie  fibi, 
fed  temere ,  perfuaferat  Vir 
do£rus.  Contendebat  igitur 
legi  oportere ,  y.xi  rvjv  fftrorotbv 
Trvguv  hairxynv ,  vel  etiam  A«- 
khv  ,  hoc  fenfu ,  panificem  tri- 
tico  exonerat.  Certe,  feruato 
verbo  T«?ay,  ei  fubiiciendam 
putabat  notionem  turpem  et 
obfcenam,  verbumque  akShv 
mutandum  in  a*/3«v,  quod  ad 
verba  infequentia  pertinerer. 
Quae  omnia  fruftra  fumun- 
tur  a  viro  eruditifljmo.  Nam 
uy(>oiito$ ,  ingenuus  homo  et  pa~ 
terfamilias ,  quum  promit  e 
cella  penaria  aliquid,  diligen- 
tercauer,  ne  confpiciatur  for- 
te  et  deprehendatur  ab  ktro- 
•koiu  ferua  et  cujlode  cellae  pe- 
nariae. 

xxr~\  Norib.  Crat.  Opor.  Ca- 
mot.  Furl.  %kr. 

toeffut]  Ita  cum  Suartio  re- 
fcripfimus,  de  fententia  Ca- 
faubonietReifquii.  nam  poft 
verba  psr  ccvr^  inferere  ver- 
bum  p*rgH~v,  quae  erat  conie- 
ftura  Cafauboni  altera,  nimis 
durum  videbatur,  vt  non  pa- 
rum  mirer,  Kirchmanum  non 
modo,  fed  etiam  Schmidium, 
amore  eius  ita  capi  fe  paflbs 
efte,  vc  in  textum  receperinr. 


H  e  I  K.    X  A  1*  A  K  T.     K  E  *.    A 


37 


A?Jex$  aurem ,  quod  in  omni- 
bus  aliis  libris,  et  fcriptis  et 
editis ,  praeter  eos  quos  mox 
laudabimus,  legirur,  non  vi- 
debam  guo  referri  poiTet  et 
vnde  penderet.  Nam  in  No- 
rib.Crat.Opor.  eft  vitiofeedi- 
tum  sAatrz;-  quod  tamen  vi- 
tium  retinuit,  more  fuo,  Fur- 
Janus.et,  praerer  Pireamerum, 
in  Verfione  fua  Latina  redui- 
dit  Lycius.  Caeterum  Paui 
coniecturam  perfuaiiiliniiim 
habebam  abhorrere  a  vero. 
iubebat  enim  pro  *1t  k?Jcx; 
legi  y.xTxkiiz*,  hoc  fenfu,  deli- 
gens  et  recenfcns  cum  ea  vtii- 
verfae  familiae  ipfa  etiam  ne- 
cejfaria.  Ar  recedi  fic  paullo 
Jongius  videbatur  a  veftigiis 
fcripturaeCodicum,  nec  dici 
arbitrabar  po(Te  KXTxKiynv   rie 

■'.HX. 

\irr    bcvtvJ;]    Norib.   fttr    eev- 

roiti.  Camot.  /zf^'  «vTfcv.  vtrum- 
quemale  et  inepre.  Sedcauf- 
fa  erroris  in  promru  eft. 

]  Opor.  to7;  eviofftv. 
perperam.  quo  tamen  vitio 
non  placuit  exemplum  fuum 
liberare  Furlano. 

KUl    UVTU     TX   lTlTV)ZtiX~\      HaeC 

erarfcripturaCod.Baroc. :  ne- 
que  alirer  Jegirur  in  Morel. 
Kirchm.  Drunfu.  Vpf  i,  Gal.  i. 
2,  Helmft.  Budif ,  probanribus 
Bencelio  et  Reifquio.  Eadem 
Jectio  quin  inuenta  fuerit  a 
Politiano  in  Codicibus,  non 
fiflirnof  dubitare  Verlio  Viri 
Larina,  in  qua  eft,  prae- 
far.itijue  c  i  qtiae  ud  rci  dome- 
Jlicae  et  fuam  necej/jtatemjpe- 
clant.     buartius  tamen  cum 


Nedhamo  maIuit,murataSpi- 
ritus  figura,  fcribere  xvtu.  In 
caeteris  Jibris,  etiaminCodd. 
GuelfF.  et  in  marg.  Morel., 

eXtat     KXl     XVTOC      TX     IttitviIhx. 

quod  ruert  in  notis  conatus 
eft  Pauus. 

!/xj3aA«v  tBv  %6frov.  kxI  kS-^xv* 
to;  ]  Sic  legitur  hic  locus  ia 
ediris  librisantiquisomnibus, 
excepto  Camotiano,  in  quo  eft 

iy.-jrt(>t$xt\>Mv  tv)v  Svfxv*    kxi  KO^j.y 

non  faqi^xKMy  vt  Sylburgius 
et  Galeus  tradunt.  nam  irsqi- 
/9«a«»/  t$v  5t/f«v  nos  quidem 
tantum  in  margg.  Heinf.  Lugd. 
a.  i6iz  et  Brunfu.  deprehen- 
dimus:  e  quo  is,  qui  BudilTa- 
nae  editioni  praefuit,  fecit 
perperam  v7n(>$x?.Z.v  tv)v  Bvqxv. 
At  in  Cod.  Guelf.  2  erat,  fe- 
re   vt  in  Camot. ,  iinrsqtfixKHv 

Tv)v  ^vqXV    KXl  KO\pX'JTO;   TVjV  Svexv 

ifrxK.  et  in  Cod.Guelf.  r,  vt  in 
Cod.  Trin.  Vulc.  Of  born.  Gal. 

3.4.  f,     i\JL$X?.HV    Tv)v    Svg XV  ,      KX\ 

v.b^xvTo;  tv)v   Svqxv  stxk.    Cod, 

Gal.  1. 2  et  Baroc.  exhibebant 

ip.$xhMv  tv)v  ^Cqxv  iTrxv..  In  hac 
tanta  leftionis  diuerfitate  pri- 
mo  quid  mihi  videatur,  often- 
dam  breuiter:  deindepronun- 
tiabo,  vt  ita  dicam,  aliorum 
interpretum  fententias.  Puto 
igitur,  ab  manu  ipfius  Theo- 
phrafti  profeftum  efle ,  ipfix- 

?.H'/'     KX)  Kb^XVTO;  tv)v  Svgxv  iirx- 

Kvo-xt  avTbq.  quod  fic  fpero  a 
quoque  intellegi  pofie  facile. 
Nam  primo  i^d/\?.nv  per  feet 
iimpliciter  valet  pabttla,  gra- 
mina ,  obiiccrc  ,  etiam  apud 
Xenophonrem,  cuius  loca  lau- 
dauimusinlndice.  Quam  fa- 
C  3  cile 


®  E  O  $  P  A  2  T  0  T 


38 

cileautemfieri  potuit,vt  quis 
ad  marginem  libri  fui  aut  et- 
iam  inter  verfus,  tanquam  in- 
terpretamentum,  adfcriberet 
rdv  %qptov,  quod  paullarim  mi- 
grarit  in  texta  Codicum,  vt 
eius,  e  quo  Norib.  fluxit,  (ex 
hac  enim  editione  venit  in  re- 
liquas)  et  huius  quo  Politia- 
nus  vfus  eft?  Deinde  facia- 
mus,  in  libris  nonnullis  fuiffe 
olim  ipp*x8y ,  in  aliis  w«p*/3«- 
Ahv*  etrepertos  efle  libririos, 
qui  exhiberevellent,  id  quod 
faepe  fa&um  fciunt  periti 
[vid.Salmafius  adFlor.  lifjyjj 
et  nos  ad  Axioch.  13],  dupli- 
cem  illam  le&ionem,  fed  no- 
tam  Praepolitionis  ttxpx  con- 
funderent,  quod  ipfum  non 
raro  accidit  [vid.  AnimaduerfT. 
ad  Gram.  Vuelleri  p.  3 g  1  f  ], 
cum  nota  Praepolirionis  tspI' 
ponamus  porro,  librariosfcri- 
pto  vetbo  fofa&ih ,  coniecifTe 
itatim  ocuios  in  vocabulum 
ryv  Sv.pxv,  et,f-o  femel  fcripto, 
noluiile,  ne  fcriptura  detur- 
paretur,  lituram  focere,  fed 
aI«ios  ftatim  fcriplifTe  ixxmaat 
&vrb(;>omifi\ti  verbis  interme- 
diis:  alios  paullo  diligentio- 
tes  etcautiores,relifto  voca- 
bulo  Tifv  Svfxv,  ei  adiungenda 
putafTe  verba  ««i  k^xvtoq  rtiv 
Svpxv'  abunde,  credo,  appare- 
bit,  cur  in  aiiis  libris  reperia- 
tur  *(i7rsPtfix/\Hv  Tjjv  S&pxv  kx) 
x6\J/.  tj^v  Svpxv  67TXK. '  in  aliis  l^- 

fixhtiv  r^v  Ovpxv  kx)  y.bfy.  tj}v  5*J- 

p xv  inxx.. '  in  aliis  denique  lp- 
{Zzahv  rw  Svp-xv  Ikxy.s  Quae 
ratio  an  valere  poffir,anprae- 
ferendaflt  aliorum  fententiis, 
exiftimabunt  ia/n  facile  Viri 


docVi  et  intellegentes.  Nam 
Galeus  quidem,  poft  \\t$xXHv, 
m  libris  olim  fcriptum  fuifTe 
putabat  tov  Kvpvav'  e  quo  alii 
fecifTent  r-h  Svpxv,  alii  t3v 
%optqv.  Hefychius  enim  ttvpvos 
interpretatur  per  %6proq.  Pa- 
vus  conftituendum  locum  ita 

Cenfebat ,  kxi  xpi?uv  $s  x{j.x  ro7t; 

VTO^WyloiQ    6[Jl.fix/\HV        T>JV      SvPXV 

S7rxy.ii(rai  avrb^.  Suartius  deni- 
que,  ex  ingenio,  edidit,  ro7^ 

VTCotyyiotQ,  ttxpx^xKhv  rijv  %vtpzv' 
x.xi  vttxkxsxi  kvrdt; ,  hoc  fenfu, 
ac  frandens  feruis  oUam  fub- 
iicit  Jimul  et  aufcuhat  ipfe. 
Oh!  monftrum  conie&urae! 
et  portentum  interpretatio- 
nis  ! 

'  iirxuZexi']  Kirchm.  Nedh. 
Suart.  v?rxy.Kvxi.  quae  erat  Ca« 
fauboni  conie&ura. 

iT/Ao^^-tvo;  J    Camot.  im/Xx* 

fibpzvov. 

fVyaas]  Norib.  Crat.  Opor, 

$v?\&tth')  Sic  cum  Nedba- 
mo  et  Suartio  emendauimus, 
aucroritate  Codd  GueirT.  GalL 
Baroc.  Trin.  et  Camot. ,  pro 
(pvKao-tH,  quod  eft  in  reliquis 
libris.  nam  eft  certe  jfcrtx»* 
rtPQv.  Conie&ura  autem  eiufc 
dem  Neuhami,qui  corrigebac 

Zroq  QuXxttz  rb  %WPiov  ,  etfl  non 

inepta,  immo  pulcra,  eft  et 
dofta,  tamen  minus  necefTaria 
videbatur. 

y.xi  tvs  tvlov  ]  Aberant  haec 

verba  ah  Codd.  Gall.  Bsrec. 

Vulc.  Trin.,   etiam  GueJff.: 

neque  in  Camot.  leguntur. 

vnde 


H0IK.     XAPAKT.     KE*.    A 


39 


rnde  Nedhamus  quoque  illa 
ec  Suartius  omiferunt  in  fuis 
exemplis.  At  quum  in  Jibris 
reliquis  eadem  habeantur ; 
quum  fuerint  inPolitianiCo- 
dicibus,  incuius  VerfioneLa- 
rina  eft ,  his  rms  domumque  et 
familiarn  cujiodit ;  quum  ol 
non  omnino  conrinean- 
tur  rjf  olxh.-  non  licet  videre, 
quidri  re&e  retineri  poflint. 
Neque  vero  neceiie  eft  parti- 
culam  xzi  ante  r*j>  oUixv  acci- 
pi  pro  n*  quae  erat  Reifquii 
fententia. 

]  Norib.  Craf 

Opor.    i^yt/fw ,     fimpliciter, 

omiflb   Articulo   non   minus 

quam  particulaxa/.  Stob.Furl. 

.  fine  y.xi. 

nxfk  r«]  Cod.  Trin. ,  au&o- 
re  Galeo  ,  rx**  TaVy.  Norib. 
Furl.  liudif.  ^zpx  tk.  vtrum- 
que  male.  Sic  nec  KmpH»  fer- 
ri  poteft,quod  in  Norib.  Crat. 
Opor.  Stob.  Furl.  legitur  pro 
m  autem,  quod 
exrat  in  margg.  Heinf  Lugd. 
a.  i^jii,  Bruniu.  Budifi,  et  quod 
nonomnino  reiiciendum  pu- 
ro,  vndefumtum  efler,  nefcie- 
bam. 

:>:/z.4^./3   Ed.  Gal.  i.  2 
efcio,  quorum 
libroram  fide.   VuJgata  certe 
eft. 

.   uh  s.irxfli  hvxi"]     CafilU- 

feono  vifa  funt  haecverba  mi- 
nus  inregra.  quapropter  pri- 
ftinam  iis  integritatem  cona- 
tus  eft  reftituerc  coniefruiis. 
Legi  enim  volebat  aut  fJym 
aut  certc 


*vT?o\Zvxi.  Quam  pofteriorem 
Viri  magni  conie&uram  pro- 
babat  Reifquius,  et  recepe- 
runt  adeo  Kirchmanus  atquo 
Schmidius:  qui  tamen  rd  At- 
yuv  vncis  coerceri  iuflit  At 
quum  omnes  libri  in  lectione 
hix-j  \ih  At/?rf^v  «v^/confentiant, 
nullus  difcrepet ,  nifi  quod 
Galeus  pro  t.vrfdv  eCod.  Trin. 
et  ex  exemplo  Eclogarum 
Stobaei  Geneuenii  protulit 
Avmjfcfr*  quum  particulam  ^iv 
linguae  leges  abefle  non  pa- 
tiantur:  quum  Asyaivcommo- 
de  intellegi  poflit  [vid.  Vuefc 
felingius  ad  Oiod.  Sic.  p.  726 
To.  1  et  quos  ibi  laudat]  et 
iam  verbo  knohoiu \i&2j&  quo- 
dammodo  continuatur :  ma- 
nus  ab  emendando  abftinen- 
das  efle  arbitror.  Multo  verc* 
minus  necefle  eft  vt  pro  kv- 
vfiv  refcribatur  h»itrh%  quod 
in  marg.  Morel. ,  vt  conie&u- 
ra  ,  exhibetur  :  minimeque 
omnium  ferri  poteft  Suartii 
incredibili^  audacia,  qui  cor- 
rexit  atque,  adeo  recepit  hk 

rb  yiiy   i/\xQffo  hxi.    nam    i/\x- 

$flv  ait  re^eriri  in  ipfis  numis, 
laudatque  eam  in  rem  Liebii 
Gotham  Numariam  p.  201: 
et  addit,  pofle  etiam  fiwfdv 
emendari.  praeclara  vero  ra- 
tio  ! 

XXi    tTffOV     Ot\i.X     h.X>.UTTt£xi   J 

Etiam  haec  verba  follicitare, 
verum  iine  caufla,  aufi  funt 
Viri  do£ti.  liofius  quidem  [ad 
calcem  Vitae  Fabric.  p.  2  2<f] 
et  Pauus*Vffov  mutari  vole- 
bant  in  htf*  •  Clotius  vero  in 
veuTifH.  contra  in^enium  lin- 
C  4  guae, 


40 


©EO$PAITOT 


guae,  quod  xxtvbv ,  non  item 
viov,  de  numis  dici  iubet. 
Alii,  quibus  rr«f#v  videretur 
fanum  effe  et  integrum,  aut 
poft  oiM&TreSxt  inrellegi  de- 
bere  cenfebant  Infinitiuum 
ttiv ,  vt  Reifquius ,  vel  Sthw 
et  xithv,  vt  Duportus,  qui  et- 
iam  -poft  hvoli  inteJlegi,  non 
inferi,  volebac  Q&twm  vel  xi- 
yuv'    aUt  legi ,   kx)  •x$l$  zTtqov 

i(lX  X^hXTTe^Xt  Vel   XtTHV  UhhXT- 

rs^xi,  vt  Cafaubonus:  quam 
pofteriorem  coniecturam ,  xx) 
srf ^  f r*-fov  «fo-av  kXKuTTe^xi,  vi- 
deo  efTe  in  Kirchm.  et  Helmft.: 
I  aut  denique  reftitui ,  xxl  sts- 
(>0(>(>67ro)  xMxTTg^xt ,  vt  Suar- 
tius.  •  Sed  hae  emendationes, 
fi  fas  eft  eas  ita  appellare, 
quum  foliingeniodebeantur, 
nec  praefidii  quidquam  ha- 
beant  in  librfs  anriquis,  qui 
omnes  legunt  ita,  vti  edidi- 
mus,  excepto  Norib  ,  in  quo 
eft  ergfot'  farius  eft  minufque 
periculofum ,  nihil  mutare, 
fed  Jocum  cum  Gefnero  mter- 
pretarihuncin  modum.^f»- 
niam  iam  acceptam  reprobat, 
dicens,  nimis  tenuem  effe,  et 
fimul,  cum  dicto,  ip/e,  de 
menfa  argenrarii,tf/wwi  mtitat. 
v.  Index.  Polirianus  eundem 
ita  vertit,  et  quod  argentum  a 
quopiam  acceperit,  improbare, 
qttoniam  tenne  ejfe  dicat,  ob 
idque  aliud  fibi  eius  loco  effla- 
gitare.  Quibus  e  verbis  vix 
indagari  videtur  pofTe  fcriptu- 
ra  librorum  Viri  magni. 

xx)  o  xzot?ov~]  Ita  legebatur 
inCodd.Guelff.  legiturque  in 
tditis  libris  omnibus ,  praeter 


Stob.  et  HeinC,  qui  habent 
kxi  w  «foTfov*  quod  miror 
Reifquium  fuo  comprobafTe 
iudicio.  Repugnatenimhaud 
dubie  Pronomen  txvtx.  At- 
que  eadem  de  cauffa  repudi- 
andam  arbitrabar  fcripturam 
Cod.  Gal.  2  et  Baroc.  y.x)  t6 
xgoTgov  ex,<>)jffev.  quam  tamen 
recepit  Suartius.  ToJerabi- 
lior  eft  Iectio  Cod.  Gal.  i  xxi 
h  rh  x^OTqov  exqv.nev  e  qua 
Nedhamus  fecit,  de  Cafaubo- 
ni  fententia ,  %x)  «  tw  xpoTgov 
%XM*ev,  intulitque  adeo  con- 
texto ,  affentiente  et  applau- 
dentePauo.  Neque  aliter  le- 
git  Sallierius  ad  Tho.  Mag. 
p.  2co.  Furlanus  iam  Jegen- 
dum  iudicarat,  ax)  «  x^ot^ov. 
Caeterum  pro  fa&rn  in  Ca- 
mot.  eft  e-Kqiee'  et  in  Steph. 
Lugd.  a.  1612,  Gal.  i.  2  et 
Turic.  e%q*esv.  male.  Legit 
tamen  ita  etiam  Politianus. 
vertit  enirn ,  fi  aratro  —  indU 
guerit. 

rxvlx  rvt;  vvxTb$  —  uvxptitvyttio- 
nevo*\  Etiam  hic  locus  eft  in 
numero  eorum,  qui  mutili 
Viris  doftis  neque  integri  vi- 
fi  funt.  Cafaubonusquidem, 
Nedhamus,  Reifquius,  vole- 
bant  inculcari  verbum  utki- 
t«v*  hicanteparticulam  xxtu' 
ilie  poft  Parricipium  uvxyu- 
^vviffKdiJ.evo;'  ifte  ante  Prono- 
men  TavT«.  Atquefic,  lureuriii 
txxjtx  Tfc  vvKrhc, ,  ediderunt 
Kirchmanus  et  Schmidius. 
lam  ante  Cafaubonum  Mo- 
relius  in  ea  fuit  fententia,  vt 
aliquid  deeffe  putaret.  nam 
in  marg.  exempli  eius,  ad  ver- 
bom 


H©IK.     XAPAKT.    K  E  <t>.    A 


4* 


hum  kvxu.ifzwx6iJievo;>  haec  ex- 
tanr  animaduerfa ,  ahttp.  n  U. 
iuxTi>xTTnv.  Mihi  vero  cum 
Lycio  Pauoque  pro  biuptpmr 
cniiiE-.os  emendandum  videba- 
rur  3*mfui&>i<rx*&cu i  vr  Politia- 
mim  quoque  legiffe  puto. 
Qui  Modi  quam  faciJe  potue- 
rint  a  librariis  permurari,  eo 
migis  patet,  quum  exempla 
huius  permutationis  nonnul- 
hi  hoc  ipfo  in  libello  reperi- 
antur.  Et  rrtfticum  eft,  inquit 
Gefnerus,  ipfum  recenfere  et 
monere  familiam  ne  obliuifca- 
tur.  quomodo  Pauus  etiam 
explicabar  verbum  faafuRvtr 
e;:s$oit.  Caeterum  in  Camot. 
vitiofe  fcriptum  eft  csvctptAs- 

vyGKO!J.tVOS. 

4  kxi  «*  mpt ]  Norib.  Crat. 
Opor.  Stob.  Furl.  %cti  x?v, 
omiffa  Praepofitione.  Et  Ga- 
leus  pro  nxTxpxivuv  corrigebat 
*vx(2ximv'  temere. 

ncat]  Norib.  Crat.  Opor. 
Furl.  Toca. 

h     Gyu.et>ov    b   xyHv    VKfz.   ecytt} 

Debebat  Theophraftus  dice- 

re  ,    «  if  VH\ivyix   x«,  h   tqv  ccywvx. 

At  tum  Theophraftus,  homo 
vrbanus  et  doftus,  non  xyqot- 
v.o^  loquutus  eflet ;  cuius  na- 
tura  et  ingenium  poftulabant 
orationis  ordinem  ita  inuer- 
ti.  Ita  fcite  accepit  explica- 
virque  verba  Theopbrafti  Au- 
berius:  cuius  fententiae  fub- 
fcribere  non  dubitarunt  Ca- 
faubonusetDuporrus.  Etiam 
JVleuriiu$  in  Graecia  Feriata 
p.  2ij  attulit  hunc  locum  fi- 
ne  vllo  dubitationis  indicio. 


Sed  extiterunt  tamen ,  vt  flr, 
qui ,  vt  ingeniofi  viderentur 
in  re,  quae  auxilio  opeque 
ingenii  non  egerer,  vocabu- 
lum  hym  aut  mutarent,  auc 
nimis  fubtiliter  interprera- 
rentur.  Furianus  quidem  pro 
o  ayw  reftituebat  b  hygS*. 
contra  ingenium,  credo,  et 
linguae,  et  xygoUv.  Pauus, 
tranfiato  mutatoque  accen- 
tu,  corrigebat,  y.xi  «  c^xe^v  « 
ccycov  vvfflvlxv ;  ct  an  bodie agat 
feftttm  nottae  Ittnae?  nam  in 
aiiis  olim  Codicibus  fuifle  ait, 
y.xl  a  cmiegov  v&wAxv  xya.  At- 
que  inde  extitifTe  lectionem, 
quae  in  omnibus  hodie  libris 
inueniretur.  At  ego  6  xym 
pro  xya  non  poteram  conco- 
quere:  neque  alii,  vt  fpero, 
poterunt.  Sed  omnium  aiw 
daciflimus  eft  Reifquius.  is 
pro  b  Uym  reponendum  puta- 
bat  nomen  proprium  peregri- 
num  tonforis  alicuius ,  aut 
Aegyprii ,  aut  Iudaei,  aut  Sy- 
ri,  certeex  aliquagente,quae 
nouilunia  celebraflet.  quafi 
vero  Athenienfes  id  nen  fe- 
ciflenr.    lubebat  igitur  legi, 

«    eyu-efov    &c:uuq    vn\iy)vixv   xyn' 

aut  etiam  aak«v,  ex  Florat. 
far.  2,^.  is".  Hoc  vero  eft  le- 
ftores  illudere.  Neque  enim 
fequentia  verba,  xx)  2f£f  tvSOi 
GTt  p«A.  k.t.  a.  ,  cum  fuperio^ 
ribus  ita  cohaerenr,  vt  nece£ 
fe  fit  fomniare  de  tonforis 
barbari  nomine.  ImmoTheo- 
phraftus  oftendere  vult,  ayqoi- 
kh  eiTe,  modo  de  nouilunio, 
re  fancta  et  fefta,Ioqui,  modo 
tranfire  ad  tonfuram ,  rem 
profanam  atuue  humilem. 
C  $  -  Multo 


42 


@E6  $P  A  2  TO  T 


Muko  certe  modeftiorcs  fu- 
ere  Politianus  et  Lycius,  qui 
commoda  interpretarione  co- 
nati  funt  fuccurrere  verhis 
Theophrafti.  Et  Politianus 
quidem  rfa  xy&vx  accipiebat 
de  Iudis,  hoc  fenfu,  an  ludi 
Jint  nouilmio  ;  fic  enim  in- 
tellego  verba  eius  ,  p  hodie 
ludus  nouilnnium  celebrat : 
Lycius  aurem  de  hiftrionibus 
aliifque  qui  ludos  faciant. 
quod  tamen  durum  puto. 

asxt  ]  Norib.  Crat.  Opor. 
Furi.  xffxi.  Pauus  corrigebat 
mwrxt.  quae  eflet  nora  ruftici- 
tatis.  At  nec  canere  in  bal- 
neo  folet  facile  quifquam  ni- 
f\  rufticus :  nec  verbum  alcxi 
€ft  eiufmodi  vt  Theophraftus 
co  vfus  videri  poflit. 

•kxqim']  Cafaubonus  indu- 
cendum  paene  cenfebat,  quod 
Attici  abfolute,  rfa  uvrfc  b$*, 
dicerent. 

«"*?'  A?^«]  Sic  libri  fcripti 
et  ediri  omnes,  et  quidem  re- 
fte,  legunt,  etiam  Cafaubo- 
nus  ad  Arhen.  p.  1 1 6.     Sed  in 

margg.  .  Crat.  et  Opor.  extat 
k?rb  p§ec%tuvof  in  margg.  Stob. 


Heinf  Lugd.  a.  iCn,  Brunfu. 

Budif.  xirh  (2Qx%iovoc'  etCafau- 
bonus  ad  Athen.  p.  198  iegit 
a.7th  t«  j3qx%iovoc.  EtiamAube- 
rius  putabat,  retineri  po/Te 
eexd  (2qx%(ovqc ,  ita ,  et  praeteri» 
ens  eadtm  via  falfamenta  de 
brachio  fufpenfa  reportare. 
Sylburgius  tamen  malebat 
tum  legi  inl  $Qx%iovoc.  Et  Pa- 
vus  in  Tibris  olim  quibufdam 
fcriptum  fuifle  fufpicabatur, 

XXt  Tjft}  Xl)T%Q  tf£y  7TXQtWV  X0'U9X- 
r$Xt  Xwb'   @QX%iQVOC  TXQ     Ag%t$  Ty$ 

rxQi%aQ.  vnde  iiia  le&ionis 
diuerfitas  extirifTet.  Neque 
dubito  quin  lectio  ifta  genui- 
na  fit  et  ab  ipfo  Theophrafto 
profe&a.  ln  Morel.  poft  ver- 
ba  nfe  txqI%xq  inuenitur  nota 
afterifci,  ac  il  defideretur  de- 
fitque  aliquid.  In  libris  Po- 
litiani  videri  po/fit  fuiffe  txq* 
stsqh  vel  fimile  quid.  vertit 
enim  Latine  locum  fic,  cum- 
que  eadem  via  qua  iter  facie- 
bat,  reportare  falfamenta  li- 
cuijfet ,  aliunde  reportat.  Cae- 
terum  t»;  txqL%hc  probum  ve- 
rumque  eft,  pro  quo  Syibur- 
gius  et  Galeus  refcribendum, 
(ine  cauffa,    exiftimabant  r» 

txq'i%hc. 


^\  jts  7T(i  tT,x  7T(t  7Tk  ^k  7Tk  iTKi\tx  ^7^^' Tf:7i  aiTKx  G7rK7rR7rK7r<T7rK7rR;nr.Z6v 


K  E  *.      E 

IIEPI      APESKEIA2 


1    H  <5l  apscxsici  €<ri  usv,  oog  om  9T*«Ad9«H>   w- 

TSV^kC,   %>K   B7Ti  TU)..pS\Tl'?G)    7}O0VtJS   TTCl^CCCZSVCi^lzr,'    0  os 

ece:S(TKog,  cifjLsksi  toi&toc.  tis  ohg  tto^gj&sv  7r%o<rccyoqsv- 
Gcts,  kcu  tzvfyce,  tt|d'wov  siwuv,  ku)  SctvfAd&ag  ixctvus. 


H  G  I  K.     X  A  P  A  K  T.     KE$.    E  43 

:Ug  TCtlC  %tc<TL  fJLr,  dCiSVaf   KCti  fJLlK*OV  7T^077SfJL- 

g,  y,ct)   sofj}Tr,cctc ,  ^oV*  ctuTGv  oit/fTcM,   Frt    fare&wm 

.  rS&Ctf     2    KCU  TTCiqctKto&SiC   OS   7T£0C    SiCtlTCtV, 

-     2J\£cJcti  dfiSCKftv  ,    CtXKct    KOU   T6J 

iivat   QOKTf    KCU   TtfC    ^SVXC   Ss   SVIXSiV 

clc  cuuuortgct  Xsyxct  tm  ttqaituv.   kcu  KSKAfifjLsvcg  Ss 

CV,    KSABVCat    KCtKsCOU    TCt    7TCtiSlCt   TOV   t^lZvTCt* 

KCti  .  Ctjcai    CUKX  GfJLGtOTSqci   tiVCti  TCO  7TtfT£*'  KCtt 

7CtyctyCIJLSVCC ,     ClfyCCtl,    KCti    7TCtO     aVTCV    KCtBiCCtl* 

dvTog,  hsyav,  dcKog,  ttsXskvc* 

TCt  Oi    S77i    T>}C    yctr^zq    SctV   KCU7SVOSIV,  CtflCt  ijAl^OfJLSVOg. 

3   kcu  TTASt^ctKiC  cs  ctTrcKSiqctcErcti,  KCtt  TtfC  OdOVTCtg  ASVKXg 

S'/JlV     Koii    TCt    iUCtTtCt     Ss    XqV^Cl    fJL.STCtQ>cLAAS<&Ctt,    KCtt 

'jbctTt  ctASiCeaJctf    Kctt  Trg  fisv  dyo^dg  Ttpog  Tctg 

TootTTS^ctg  TrescQctTtlv    tcov    ds   yvuvctctuv  ev   T&Totg 

itaTtijeiv,xdv  'sO^otyvfjtvci^ctiVTctt.  tS  oe  BeaTqx  ju&S'- 

**,   oTctv  j»  Bsa,  TtXriCiov  tcov  ^caTijyav  Kctt  dyo- 

qci^etv  ctvTO)  fjbsv  fiTjosv,  ^svotg  os  sig  BvcdvTtov  e77t^aX- 

(JLCtTCf      KCU     ActKCtlVtKCtg     KVVCtg    Slg    KvQkoV      KCtt     fJLSAl 

H  OV    KCti  TCtVTCt  TCOiOdV,  Toig  sv   TY\  TToKet 

iwyiicBai.   4  dasKet  oe  Kat  7ri&r,K0V  Sqei^ai  Seivog,  koi 

ra&Oiy  Kcii  ZiXJ^JKag  Tve^e^ag,  koli  ooqKa- 

aTqayaAxg,  Kai  QvqiaKag  tcHjv  ^oyvt/A&v  Ar,KV- 

Sxg,  KCLt  QaKTtPtag  tcvv  CKoAtcov  \k  SaKeodtfiLovog,  Ka\ 

tfctv  syjicav  Uzecac  hvQacfjLSvxg,  Ka\  dvKioiov  Tra- 

}.cu-ojr.cv  kcviv  eycv,  kcU  cQaipi^r^toV    Kcit  thto  7re- 

i  x^av  det  Totg  §t/\occ(potg,  Totg  ccCt^cug,  Toig  gttao- 

Toig  ct^fxcvtKcig,  sti tieiKvvcB ai.  Kat  dvTog  ev  Taig 

-seov  etTrsiv,  t7r)  t&jv  BscofJLtvcov,  nqog  sts^gv, 

Zti  TdTV  srtv  v  7ra\di^^a. 

N   O   T   A   E 

tifp*MUe]  Farl.  \?icYM*..    nWv.  Sed  Tff /a«|2«v  erat  in  tex- 

In  f.clogisSrobacanisinueniet    tu  ljbrorutn  noftrorum  omni- 

leclor  hc  <7  p.  i^i.         vm,ita  vt  fcriptura  Cod.Trin. 

1  xtf /;  h'g   Heinf.    c.  i  w«  tCt*  ^to^x^w*  non  te" 

Lugd.  a.  iMi,  iirunlu.  Cudif.    mere    repudianda   videatur: 

vt 


44 


0EO$PASTOT 


vt  ad  eum  locum  memini- 
mus  animaduertere. 

oloc,  ]  Norih.  Crar.  Opor.  otov. 
quod  eft  operarum,  cerre  li- 
brariorum,  peccatum,  quo  nec 
Furlanus  dubitauic  exemplum 
ornare  fuum. 

§kv\xolgu.{\  Locus  haud  du- 
bie  fanus  eft  atque  integer. 
nam  et  Codices  manu  fcripti 
editique  libri  eum  exhibent 
fic  ad  vnum  omnes,  et  fenfus 
perquam  commodus  ex  hac 
le&ione  nafcitur.  Etenim 
quum  fcirem,  aboptimis  fcri- 
ptoribus  folere  verba  oratio- 
nis  faepenumero  transferri  ad 
res  atquefa&a  [vid.Graeuius 
ad  Flor.  1,1.5]:  veni  in  eam 
opinionem,  vtcrederem,  5«t/- 

fixi^M  X(z<porsfMq  rouq  X*?at  poi" 

fe  hoc  loco  non  inepte  accipi 
pro  ambabus  manibns  compri- 
mere  dextram ,  ita  vt  bc*v*$ 
modum  comprimendi  figna- 
ret,  verbaque  x(j.<pori?xit;-  rxiq 
xe?e"i  eodem  vt  dixi,  referren- 
tur,  neque  coniungerentur 
cum  verbis  p)  x<pihxr  a  qui- 
bus  ea  feiungenda  cenfet  et- 
iam  Abrefchius  Lectt.  Ariftae- 
nett.  p.  290  et  Dilucidatr. 
Thucydd.  p.  483 :  quod  ipfum 
an  Barthio  vifum  fuerit ,  qui 
locum  hunc  laudat  in  Com- 
mentariis  ad  Claudianum  p. 
1246,  non  conftat.  Itaque 
fenfus  exifteret  hic,  mn\twn> 
valde ,  ambabus  manibus  com- 
primit  dextram  amici ,  fieqtte 
tum  dimittit,  Quae  quidem 
ratio  non  parum  commenda- 
ri  et  placere  pofTe  eo  videtur, 
quod  ita  re&e  fuperfedere  et 


carere  liceat  corre&ionibus 
Virorum  do&orum.  Clericus 
enim  [A.C.  3, 1. 3.  g]  etNed- 
hamus  pro  §xv>xxsxq  reftitui 
volebant,  ille  uvv&cxq,  hic 
Butzvgx;-  quod  Suartius  in 
Spicilegio  notarum  probabat: 
et  in  exemplo  Stobaei  quo 
vfus  fum,  manus  quaedam 
erudita  emendarat  3x?,l>xqm 
quod  idem  Suartius  recipere 
adeo  in  textum  aufus  eft. 
nam  hunc  libellum  ait  fcri- 
ptum  effe  et  a  fe  edirum,  non 
vt  cum  Jibrariis  infanire,  fed 
vt  fapere,difcerent  adulefcen- 
tes.  re&e:  fi  quidem  id  fa- 
pere  eft,  quae  non  afTequare, 
aliaue  quacunque  de  cavjfTa 
non  probes,  in  antiquis  fcri- 
ptoribus,  ea  mutare  pro  lubi- 
tu  et  emendare,  vel  corrum- 
pere  potius.  Hoc  vero  ad- 
modum  vereor  ne  fit  infani- 
re.      Caeterum  Pauus  verba 

u(i<poric;xiq  rxTq  X£%G\  /^    <*ty&oit 

coniungi  volebat,  contra- 
ftamque  formam  loquendi 
effe  putabat,    pro  x(z<per*?xiq 

rxTq  Xs?^v  tXW  l^  Utyiivxi.      SlC 

vero  iam  Politianum  video 
opinatum  efTe,  qui  verba,  de 
quibus  quaeritur,  ita  vertit, 
tum  fatis  admiratus  eum,  vtra- 
que  manu  comprehenfum  >  mi- 
nime  a  fe  dimittit. 

eri  lora/vftJv  ]    In  Cod.  Gal.  1. 1 

et  Baroc.  erat  irt  tthih1  vnde 
Nedhamus  quidem  fufpicaba- 
tur  in  libris  olim  fuifte  fim- 
pliciter  \vtuwtv.  re&e.  At  hic, 
particula  iri  deleta ,  oratio 
non  parum  elegantiae  amit- 
teret :  neque  ignotum  cui- 
quam 


H  0  I  K.    XAPAKT.    K  E  $.    E 


4? 


quam  efle  poteft,  quam  fae- 
pe  iibrarii  murauerint  verba 
compolira  in  iimp!ici3,  prae- 
ferrim  li  praecedentis  voca- 
buli  iyllabae  non  eflent  adeo 
diflimiles.  Reifquius  legi  vr>- 
lebar  hrmvtM ,  ira  vt  Mf&nott 
poftquamiamvaledixiflet  dif- 
cefliiretque  ,  tamen  iterum 
redire  et  tum  demum  abire 
diceretur.  certe  nonabfurde, 
verum  Jine  idoneacau/Ta,  ma- 
xime  quum  x?e<ry.c;  non  dica- 
tur  iuiHiTe  valere  alterum  et 
difcefliile. 

2   iiuirxj  ]    Camot.  ZixWw*' 
ct  paullo  poft  ?rafi<>i. 

m  3cxh]  Neque  hu- 
ius  loci  inregritatem  in  dubi- 
vm  quifquam,  opinor,  vocaf- 
fet,  nili  Nedhamus  in  Cod. 
Gal.  i.a  inueniflet,  y.otv^  hq 
.:y.H.  Hinc  Pauus ,  qua 
erat  ingenii  felicitate,  aut  li- 
brarium  iudicabat  fcribere 
voluifle  tki  aut  h;  peiperam 
orrum  e  fequenti  verbo  nvxr 
quod  nobis  quoque  videba- 
tur.  Cerre  «T;,  quod  habeat 
vim  Pronominis  t/$,  quae  erat 
Nedhami  fententia,  in  Theo- 
phrafto  ferri  non  poteft.  Prae- 
terea  idem  Nedhamus  conii- 
ciebat,  t*  mm  fortaflis  extifif- 
fe  ex  i€$tffm ,  quod  eflet  ver- 
bum  forenfe,  praeclare.  At 
dicitur,  quod  fciam ,  de  reo, 
non  de  arbirro,  et  in  foro. 
quod  fecus  eft  hoc  loco.  Cae- 
terum  pro  kftom  \\\  Furl. , 
vt  in  Opor. ,   vitiofe  legitur 

a«xyj    Norib.    Crat.   Opor. 


Tb<;  |iv«*  31]  Cafaubonus 
corrigebatT?c;T«;  l^vsc*  quod 
nollem  excidifler  Viro  magno. 
Eft  enim  in  verbis  illis  ele- 
gans,  fed  faepe,  vt  fit,  non 
animaduerfus  Articifmus,  pro 
kxI  hthv  w;  gI  %tv$t.  quod  etiam 
AUrefchius  notauit  in  Lectt. 
Ariftaenett.  p.  if.  Nam  ea 
dici  ab  «?£<rxw  praefentibus  et 
audientibus  gfatf,  per  fe  cla- 
rum  eft  et  apertum.  Ex  quo 
fimul  poteftabunde  intellegi, 
quam  parum  cauti  fuerint 
et  diligentes  Kirchmanus  et 
Suartius,  quorum  ille  aufto- 
ritatem  Cafauboni  fui  fequu- 
tus,  quem  crederet,  vt  fit, 
non  potuifle  errare,  edidit 
vtfs  t«s  %kvm'  hic,  vt  vitarec 
fcilicet  Chatybdin,  tc7*  £l>0#. 

x«A£i/fl"«/]  Camot.  nehivexi. 

tx  TXiiiu  tcv  e<?iu),Tx]   Ita,  et 

veriflime  quidem ,  legitur  in 
omnibus  libris  editis,  etiam 
in  Codd.  Guelff.  Nedhamus 
autem  fe  in  Cod.  Gal.  i.  i  et 
Baroc.   inuenifle  ait,    y^svcn 

v.xKesm  tx  nxilix  tuv  sx)  ckVvov 

fvuvTx.  Kt^iven  aperte  cor- 
ruptum  videtur.  nam  de  UtoU 
xoA«5/a  cogitare  nos  non  fmit 
reliqua  au&oris  diligentia. 
Verba  ct)  5«Vvov  funt,  une  vl- 
la  dubitatione,repetita  e  ver- 
fu  fuperiore,  Jibrarii  negle- 
gentia:  quae  ipfa  tQv,  prOTcv, 
peperit.  quae  fyllaba,  rieri 
poteft,  vt  nota  quadam  fue- 
rit  in  libris  antiquioribus  ex- 
prefla.  Quam  quidem  proba- 
re  rarionem,  fatius  effe  vidc 
rur,  quam  cum  Nedhamo  ina- 
nesfequiconie&uras.  lsenim 
crede- 


46 


BO  *P A2T  OT 


credebat ,  librarios  fcribere 
VoluifTe  ,  atlt  rbv  sti  Suttvov 
hn&vTte  qui  quis  fit,  me  non 
puder  profiteri  nefcire:  aut 
tr^s  IzilaTvov  i^imrxj  h.  C.  t'0» 
gahit  conitiuii  doininum  vt  li» 
heros  fuos  ad  pcflcoenium  vo- 
cet.  Cui  pofteriori  conie&u- 
rae  repugnanc  primo  leges 
linguae,  quae  verant  abeffe 
Ardculum  a  Participio  e^iuvtx' 
deinde  res  ipfa  et  ingenium 
itgifKH.  Hi  certe  quidem  ho- 
mines  iubent  liberos  vocari 
ad  ipfam  coenam,  non  ad 
poftcoenium.  quae  effet  pro- 
fe£to  haud  mediocris  inhu- 
maniras,  qua  animus  conui- 
vatoris  etiam  commoueretur 
vehementer  et  alienaretur. 
Caeterum  Crat.  Opor.  Furl. 

y.Xt  HGlQVTX  ,  tyyfiZt]    I«Codd. 

GueliF.  erat,  vt  inCamot.,  li~ 
brariorum  errore,  utn^ra.  Ca- 
faubonus  corrigi  iubebat,  xxl 
nttfarm ,  $£##«  EiNedhamus 
affentiebatur ,  aut  certe  le- 
gendum,  fublata  diftin&io- 
ne,  cenfebat,  koi  hgiq-jtx  &y.gcu. 
At  neutro  o|jus  eft.  Etetovrx 
en:m  eft  Accufatiuus  abfoiu- 
te  pofitus,  non  Nominatiuus, 
vt  fibi  Pauus  perfuaferat ;  ha- 
betque  vimGenitiuorum  con- 
fequentiae,  quos  vocant.  Po- 
litianus  vertit ,  inuitatus  ad 
coenam ,  eodem  ab  hofpite  fi» 
iios  vocari  iubet ,  domumque 
ingreffus,  eos  fimiliores  patri 
uit  cjfe  quamfico  jlciun  !  quall 
HGtovTu  pertineat  ad  u<>&crv.Qv. 
At  tum  debebat  effe  «Wv* 
accedit  quod  ipfa  orationis 
feries  abdicit. 


ciKu  opotoregx  «v#/J|   Ed.  Gal. 

I.    1     CfVKM  b\XOlOTS<>X  HVXl.      ITiale. 

Eftenim  formaloquendicon- 
tra&a,  $%a%vhoyixv  vocant,  pro 

h\JLOlQTiqX    MCCl     TU    TCCT^l   Jf     GvV.OV 

ciy.u>.  Itaque  non  erat  quod 
Galeus  Iegi  vellet  «  ct>v.ov  «tfi# 
l[t.QibTi^x  uvai.  Sed  multo  ma- 
gis  mirandum  eft,  Suartium 
fomniaffe,  quod  pacemafiium 
Viri  de  me  optime  meriti  di- 
£tum  fit,  legendum,  tvtw 
b(zoi6rs^oc  hvxi  ,  hoc  fenfu ,  viua, 
fimulacra  ifla  cjfe  pifta  ima- 
gine  longe  meliora  et  expref- 
fiora. 

7r$QG:iyxyoiitvo$ ]  Cod.  Gal. 
1.2,  Baroc.  Vulc.  Guelf.  2 
et,  Nedhamo  au&ore,  Trin. 
[  nam  Galeus  in  eo  ait  fuiffe 
<x(>QGxyxyb[isvQ$\ ,  itemque  Ca- 
mot.  xgofxySpevo-.  quod  Ned- 
hamtis  recepit,  et  cum  eo 
Suartius,  repugnantibus  legi- 
buslinguae  et  re  ipfa.  aV***40 
enim  ofculatur  liberos  con» 
viuatoris,  non  quum  eos  alli- 
cit,  fed  quum  allexit.  Nec 
parum  gaudeo,  etiam  a  Dor- 
villio  [ad  Charit.  p.  20;]  le- 
ftionem  ngosxyxyoixivot;  fmce- 
ram  iudicari.  Sane  Tempora 
iila  duo  in  hoc  aliifque  eiuf- 
dem  originis  verbis  funt  fae- 
penumero  ab  librariis  interfe 
COnfula.    Vt  nqoGyysro  et  Tf  Jff- 

yyaysro  apud  Diod.  Sic.  1,  f  4 
p.63  To.  r.  Caeterum  nec  Po- 
litianus  intellexit  fatis  hunc 
locum.  reddidit  enim  eum 
Latine  fic,  inde  manu  trabens 
ofculatum.  At  Kqoauys^xt  non 
fitmanu,  fedverbis,  neque 
tpiMjccu  pendet  ab  Participio 
jrgoGxyayS(Atyoij  yerum  ab  «ic;. 
xtu? 


H  0  I  K.     X  A  P  A  K  T.     K  E  $.    E 


47 


w*t?  «*>»]  Codd.  GuelfT.  et 
Norib.Crar.Opor.  Srob.<\lorel. 
Brunlii.  Vpf  1.2,  Pau.  xmf  «v 
r.'-,.  non  male. 

x«5iff>.4]  Norib.  Crar.  Opor. 
;uam  mendam  Fur- 
lanus  in  exemplo  fuo  non  fu- 
ftulir.  In  Cod.  Gal.  1. 1  er  Ba- 
roc.erar  **:><V*3>r  quod  val- 
de  miror  Nedhamo  placere 
poruiffe.  nam  primo  quidem 
Jiftere  non  eft  nt&itmt&mt,  fed 
deinde  eriamii  va- 
leret  Jiftere ,  repugnarer  ta- 
men    ingenium    et    narura 

mt]  Lycius  reftiruen- 
dum  arbitrabatur  St/A^xo-, 
quod  vocabulum,  vt  kcKb^ 
non  tanrum  de  corpore  hu- 
mano  dicruun  eflet,  au&ore 
Euftarhio[ad  U.  y,  3  2f,quem 
locum  Cafaubonus  quoque 
arrulir],  fed  etiam  de  iis  qui 
cibo  poruque  largiore  efTent 
quafi  farfri :  cuius  rei  exem- 
pla  air  eife  apud  Arhenaeum 
lib  u  er  12.  At  quum  libri  ad 
vnum  omnes  habeanr  n&mof 
quum  verba  ae»b$y  -rtks/.vzi  ali- 
ter  inrellegi  er  poifinr  er  de- 
beanr,  ob  verba  €vii~fxic*>y  uv 

vt  docuimus  in  Indice: 
nroprerea  egonil  murandum, 
fed  Vulgaram  le&ionem  reri- 
nendam,  cenfeo. 

eft  in  Norib.Crat. 
Opor.  lurl.  perperam. 

}    Hciof  ta«- 

mifla  Coniunctione 

mai.    Sitis  autem  manifeltum 

efle  et  e  fubiecris  extmplis 

abunde  patere  vidctur,  veiba 


haec  vfque  ad  finem  C3pitis 
non  perrinere  ad  Caput  *■*?) 
«ffffxH^.  Arque  egoquidem 
non  dubiro,  difcedere  cum 
NedhamoPauoque  in  fenten- 
tiam  Cafauboni,quin*oem  hu- 
iusCapitis  er  initiumfequen- 
tis,  quod  fuerir  forrafle  irtfi 
$m*v*ix$  vel  hxHqov.xhix^  inrer- 
cidifle,  librariorum  neglegen- 
tiaeterrore,  cuius  exempla 
fimilia  commemorat,  cenfe- 
bat,  ita  ramen  vt  concederer, 
pofle  ifta  eriam  referri  quo- 
dammodo  ad  ^fgtrxov,  fed  qua 
^<AcT//Ltov  ,  non  qua  eegt-cy.cv. 
IraqueNedhamus  inexemplo 
fuo  verba  ira  exhibuir,  ift* 
$/\i(36(jimo;.  —  Ka)  TAH?iiy.i$K.T.A.: 
etGefnerus  in  Chreftomathia 
omilit  toram  hanc  Capiris 
parriculam.  Caererum  Cleri- 
cus  [A.  C.  2,  2.  ;<  21  ]  maluit 
ire  in  alia  omnia,  conrendir- 
que,  cuncra  aptiflime  cohae- 
rere  inrer  fe.  nam  xesty.o-j  ait 
efle  eum  qtti  omnibtts  flacere 
(iudeat ,  verborum  comit/itef 
obfequio-,  cttltus  elegantia,  li- 
beralitate  et  fumtibus  bene. 
At  primo  non  tam  philofo- 
phari  debebas,  o  bone,  quara 
docere  exemplis  planumque 
facere,  norionem  vocabuii 
tvTft/|<-  apud  Graecos  tam  lare 
paruifle.  deinde  non  iicet  vi- 
dere,  quomodo  quis  placere 
aliis  poflit,  -tjS^xov  9e*i*j  £«vt)- 
k.  t.  /.  denique  qui,  quaefo, 
iiaeo  dici  poiiit  ivrtv%t$  >' 

Tw  /3i/\t/tw  ikrik  xitfxtMVX-iy.v . 

y.xi  t«;   tUrteff  —  fitr&fiuMt~ 

<5<»\    Aberanr  haec  verba  ab 

Cod.  Gucif.  2,  vc  ab  Camor. 

Cuius 


©EO*PAXTOT 


48 

Cuius  praerermiflionis  cauf- 
fam  quaerendam  puto  in  ver- 
bis  ctToyMfx-SrM  et  ptfrxfi&Mi&ew 
fmiilirer  defmentibus:  quo- 
rum  vtrumque  clauferit  ver- 
fus.  Caeterum  Norib.  Crat. 
el6vTu$'  et  Kirchm.  \t*rix$e&&~ 
£w.  Pro  Se  x?y>a  Suartius 
malebat  legi,  Ced  fine  cauffa, 
Iveyjqrx  ,  vel  etiam  lv<t%qoa} 
vel  a%°ox. 

X»i<rpxTi"]  Cod.  Trin.  x?l*P*' 
ci.  Etiam  in  Latina  Politiani 
Verfione  video  efle,  vt  vn- 
guentis  niteat.  vnde  eandem 
ab  eo  inuentam  in  libris  le- 
£Honem  re&e  iudicari  poflet, 
fi  verbum  vbique  de  verbo 
reddidiflet. 

^cc^tuv  ]  Norib.  Crat. 
Opor.  TrgofQoiraiv. 

yvpvxfyvrw']  Cod.  Trin.  et 
Stob.  Aub.  yvavu^ovrcj.  male. 
Ab  Camot.  verba  rav  $g  yvpv. 
—  yvixva&vTxi  abfunt:  et  in 
Crat.  pro  »  eft  ov. 

qtuv]  Codd.  Gall.  tr  av. 
Bencelius  legi  volebat  ct«  a\ 
£  Sex,  vel  «  av  y  $tx,  ita  vt 
$ia  acciperetur  de  loco,  vt 
c.  u,  2.  Non  affentior. 

I  Sial  Codd.  GuelfE  et 
Norib.  Crat.  Opor.  Stob.  Ca- 
mot.  Steph.  Lyc.  Sylb.  Aub. 
Morel.  Furl.  »f  $i*.  At  Syl- 
burgius  iam  in  notis  aut  in- 
teliegioportere  cenfuit  »,aut 
jf  mutari  in  £,  quod  verum 
eft,  etiam  Lycio  probante. 

uvru"]  Haec  fcriptura  haud 
dubie  vera  eft  et  ab  manu 
Theophrafti  profe&a.   refer- 


tur  enim  manifefte  ad  t*  %i~ 
voi$.  Neque  aliter  legit  Poli- 
tianus,  quum  verterit,  cumque 
ttihil  fua  caufla  emat .  At  Codd. 
Nedhami  omnes,  etiam  Trin. 
et  GuelfF.,  itemque  Norib. 
Crat.Opor.Stob.Camot.  Steph. 
Lyc.  Sylb.  Aub.  Morel.  Furl. 
ccvtov-  fed  in  marg.  Morel.  ex- 
tat  <V.  avru-  quae  etiam  fuic 
conie&ura  Stephani  et  Lycii. 
I  et  N  in  MSS.  faepiilime  in- 
ter  fe  permutata  leguntur  : 
et  fimilis  confufio  Cafuum 
occurret  infra  c.  11,  2.  In 
JSrunfu.  eft  avru. 

Bv^dvriov]   Stob.  fii^avriov. 

ixi^cc^iixrx}  Sufpe&um  eft 
vocabulum  Viris  doftis.  Ca- 
faubonus  igitur  reponi  vole- 
bat  ctT^aXiiafa'  quod  Nedha- 
mus ,  fine  caufTa,  praeferebat 
alteri,  Bencelio  etiam  et  Pa- 
vo  diflentientibus.  Furlanus, 
yt  in  Spicilegio  notarum 
Suartius,  corrigebat  iTicdy^x^ 
tx  ajirtorum  luulorumdue  cli- 
tellas.  Fveifquiusfe  aliquandor 
coniecifle  oftendit  br^ay^aftet 
quam  tamenconie&uram  ipfe 
non  magni  faciebat,  quod 
sTritxyparx  aeque  obfcurum 
efret  et  dubium,  atque  l-xisto- 
lixrx.  Pauus  denique  vocabu- 
lum  formae  requiri  putabat. 
vnde  fibi  in  mentem  ait  ve- 
nifTe  kxi^imxxrx  ,  h.  e.  coro- 
nas,  vel  ornamenta  coronarumj 
quod  genus  vittae,  lemnifci. 
At  quoniaminlibrisad  vnum 
omnibus  eft  sTn^d^xrx,  ita  vt 
in  nullo  ne  minimum  qui- 
dem  vllius  varietatis  veftigi- 
vm  appareat  5  quum  ex  eo 
cjuod 


H©1K.    XAPAKT.    K  E  <P.    E 


49 


quod  fequunturvocabulafor- 
marum,  ■     ■-»  i*to* 

crnci  non  poifir,  et- 
iim  hic  debere  effe  vocabu- 
jumformae;  qtium  l-r/rxyua:- 
rx  aut  vocabulum  formae  ef- 
fe  pofltt,  cuius  notio  hodie, 
vt  multorum  aliorum  verbo- 

I  rum  noriones,  ignpra  lir,  vt 
Lycius  fenliffe  vidctur,  qui 
retinuit  in  Latina  Verfione 
Graecum  vocabulum  ;  aat 
cerre  lignificet  tt/ttnera ,  oZ?x, 

[  vt  ccxs>ro>.>}  apud  Arifrotelem, 
cuius  locum  Cafaubonus  lau- 
dauit,  non  procurationes ,  vt 
Polirianus  inepte  vertit:  pro- 
pterea  le&ionem  Vulgatam 
puro  non  elTe  follicitandam. 

,  V.  Index. 

ki/vjs;]  Lyc.  x&xnoLt,'    et  mox 
vcCamot.  ~-,iuv.  vitiofe. 

.  ]    Furl.  cxtv(>cj'   fi- 

ne  cauffa.   Aeque  inepta  funt 

quae  ftbi 

indo  reiriruenda  vifa  ef- 

ie  air  huarrius.  (Jmnes  libri,  in 

odd.  GuelfF.,  habentr/- 

neque  aliter  legit  Vi- 

irr.  Leftt.   17,  7,  qui 

tamen  omilit  fta>4f.    In  marg. 

Cod.    Guelf.  1    extabat   hoc 

fcholion  breue,  xiS^ko^  \uv.qxv 

quae  ipfa  verba  le- 

gebantur  in  margt(.  Cod.Gal. 

3  et  Tnn.  Sumri  lunt  e  fchol. 

Theocriti  ad  Idyl.  3,2,  obfer- 

vante  Nedhamo  :    qui  fe  in 

marg.  Cod.  Gal.  4  haec  verba, 

quae  lcgi  potuillcnr,  dicit  in-- 

rdv   G&TVP. 

fcrum 
:*3at    cft    J>ro 


Qvftctxas]  Ita  JegiturinNo- 
rib.  Crat.  Opor.  Stob.  Steph. 
Lyc.  Sylb.Aub.  Kirchm.  Heinf. 
Lugd.a. i6i2,Brunfu.  [inquo 
tamen  deeft  x*]  Vpf  1.  2, 
Helmft.  Budif.  Kiu.  Sed  in 
margg.  Heinf.  Lugd.  Brunfu. 
Budif.  eft  yf.  fyfixKxs'  quae 
crat  le&io  Cod.  GaJ.  4,  Trin. 
Ofbom.  Guelf.  1  et  Camot. 
Etiam  in  Cod.  Guelf.  2  fcri- 
ptum  fuerat  S^txy.ac,  fed  cor- 
reftum  poftea  2v?txy.x:,  et  in 
margine  adiectum  hoc  fcho- 

lion,  ccrrb  T8  TC7T8  ,  *v  a  ?jy.vS-ot 
list$€%)6Go>4  tZv  x/\Xwj  lyivovTO. 
quod  ipfum  fcholion  reper- 
tum  eft  a  Nedhamo  in  marg. 
Cod.  Gal.  3 ,  qui  in  marg. 
Gal.  2  ait  fimilis  gloffema- 
tis  veftigia  fuperfuiffe.  In 
Cod.  Baroc.  erat  diferte  0«- 
etay.xc,  fed  in  Cod.  Gal,  1.  2 
V4  ixxxc,  quod  ®u<>ixy.xc  legen- 
dumefTe  docebat  Nedhamus, 
quod  to  v  litteris  fuperfcri- 
ptum  in  MSS.  femper  vices 
diphthongi  «  fuftineret,  ira 
vt  originem  leclionis  Ovgtxxac 
inde  reperiri  ficile  liceret. 
Quam  quidcm  le&ionem  ad- 
eo  contemfit  ldem  Virdottus, 
vt,SylburgiiCafaubonique  de 
fententia ,  receperit  ®^txy.ac. 
nefcio  an  temere,quum  non- 
dumexpeditum  fit,  intellega- 
tur  &i{tto,  Italiae  opidum,  an 
©v?/ov,  vrbs  Acarnaniae.  Se- 
quutus  tamen  eft  Nedhami 
auctoritatemSuartius:  neque 
aliter  verba  Theonhrafti  vi- 
deo  htuduri  a  furr.mo  Hem- 
fterhufio  ad  Lucian.  p.  370 
Caeterum  in  MoreJ  clr 
Tvfitxnacy  fed  in  marg.  U.  ^- 

D  ftzy.uc. 


JO 


©E04>PASTOT 


ftttxu;.  Etlam  in  marg.  Stob. 
cxtat  ruQtctK&s'  neque  Politia- 
ni  libri  aliam  videntur  fcri- 
pturam  fuppeditaffe»  quum  in 
Verfione  eius  Latina  legatur, 
vnguentarvs  vafis,  eifque  ro- 
tundis  et  Tyriis.  Probauit  le- 
ftio  fe  haec  Galeo  ,  et  ante 
eum  Furlano :  qui  tamen  le- 
gi  quoque  pofTe  putabtt  jtu/fjj- 
fuq-  quam  eius  emendatio- 
nem  laudat  Iungermanus  ad 
Pollucem  p.  1297.  Pauus ,  de- 
nique;  nam  nec  huius  Viri 
conie&urae  praetereundae 
videntur;  Pauus  igitur  fenon 
interceffurum  aiebat,  fi  quis 
vellet  reponere  &#«?«&{ ,  vel 
etiam  &^/xa<i«$.  ingeniofefa- 
tis,  fateor,  fed  fine  caufTa. 

G$ciiQf;*eiov~\    Camot.  #«<f<- 
tjpav* 

X??v~\  Aberat  verbum  hoc 
ab  Cod.  Gal.  f  et  Trin.,  ab- 
eftqne  ab  Steph.  Lyc.  Sylb. 
Aub.  Morel.,  in  cuius  tamen 
marg<  eft  yq.  xe?v-  et  re&e 
«juidem.  Neque  enim  abefTe 
vllo  modo  poteft.  quod  iam 
Lycius  vidit,  qui  tamen  fen- 
um  ipfius  loci  non  affequu- 
us  eft.  Nam  verbum  fcn- 
«y.w£r(*i  alias  nonhaberetvn- 
de  regeretur:  ira  vt  ceitiili- 
mum  fit,  errafTe  Sylburgium 
et  Galeum,  qui  alterutrum, 
aut  x? *v  1  aut  smSdxwoS-M,  fu- 
perfluum  putabant.  Lege- 
batur  autem  x?*v  in  Codd. 
Guelff.  et  Gal.  3  non  minus 
quam  in  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  Camor.  Furl.  [in  qui- 
bus  tamen  libris  fcriptum  eft 
p/f«y]  Heinf.  aliifque  recen- 
rioribus  editionibus.    Etiam 


in  Cod.Gal.4  extabat,  verum 
interpolatum ,  au&ore  Ned- 
hamo  :  neque  in  libris  Poli- 
tiani  defiderabatur,  in  cuius 
quippe  Verfione  Latina,  Jicet 
abfurde,  efr,  atque  haec  /*- 
jlrans  quotidie  canit  oracula 
pbilofopbis.  Cod.  Gal.  1.  2  et 
liaroc.  exhibebant  x^  vVv  *«i* 
quod  Nedhamo  ortum  vide- 
batur  e  ^fawt/vaw,  vel  xixquvma* 
et  Pauo  e  x?Mvv^M  W ,  quod 
erat  in  Codice  antiquiilimo 
Salmafii  [de  modo  vfurar.  p. 
306].  At  quidni  potius  e 
XiwvvM  clh  ?  Caeterum  par- 
ticulam  uh  Bencelius  abefre 
opinabatur  pofTe,  faluo  inte- 
groque  fenfu.  quod  mihi  fe- 
cus  videtur.  Immo  in  parti- 
cula  illa  eft  ipfa  fedes,  vt  ita 
dicam,  et  domicilium  jfcyw 
cIccq  et  hcrHgoxcttitxg. 

uvrl$  iv  ru7q  stiIh^htiv  Vftgtt 
HrHvl  Etiam  hic  locus  a  Vi- 
ris  doftis  varie  tentatus  efr, 
qui  mihi  faluusquodammodo 
integerque  videbatur.  Nam 
primo  ira  Jegitur  in  libris 
fcriptis  vulgatifque  antiquis 
omnibus,  nifi  quod  in  Cod. 
Gal.  1.  2  et  Baroc.  tmfn*  ex- 

tabat  pro  «V«v,  et  ttq b;  rdv  tTt~ 

fov,  addito  Articulo,  pro  tt^ 
*stf&  in  Norib.  autem,  Crat. 
Opor.  Stob.  Furl.  rxie.  sttioh^-. 
«•/v,  omifTa  Praepofitione.   et 

H7THV  7TQ0C;   iTeQOV   prO  Tfd*   £T£QOV' 

quali  libro  puro  Politianum 
quoque  vfum  effe,  quia  vertit, 
atqtte  ipfo  in  venditationibus 
ait  fe  poflremum  :  praefentibus 
iis  qui  fpetfandi  gratia  con» 
venerint,  ad  alium  loquitur, 
Atqut 


H  0  I  K.    X  A  P  A  K  T.    K  E  <P.    £  T 


53 


jac  h  2*ix$tt'i  TcLq   $s  s^ouvvcBctt,   Tcdq  os  TTcLPsivcLC 

7rpOKC\7TlCt),    y.ct)    0PLLCL§Xq   y^CLLLUCL- 

v  sv  tciic  %sccrtv.     xx.  ctTtciojituci^av   c)s  #<J'  clllcl 
tto/.  odtan  TPct-rriydiv,  x.ct)  svSvg  Tsxctq  eJaveifsiv, 

ytott    rr,g   doctyurq    tokov   Tftct  r)utCt)Q>o?^ct    Trjq  rjuspctq 

TTSSjCti,    XCtt    ttyoOSVStV    TCt  fJLCtyStpSlCt)   TCt    l%<7V07TCt)- 
,    TCt    TCLOi%077Ct)XsicL.     KXl    TXC,    70X.XC   CL7T0    T%  SLL7T0- 

ztoc  siq  ttjv  yvct&ov  sxKsystv.    5  s^yccostq  c)s  sicr)  to 
wtov  z%ovtsq  Trqoc,  XacJcqictv,  ytcit  CT)SsyyOLLSVOi 
LLsyctKr,  tv  (pcovj9  wq  trvvriyjtv  dvToiq  Trjv   dyoqctv  xcii 
Tct  SfiycLTrftct, 


N   O    T    A    E 


:ia-]    FlirJ.    &x6wix. 

In  Lclogis  Stobaei  hoc  Caput 
eft  :p.  35- 

1  v  ]  Ncrib.  >j  $i) 

l?t.  Crat.  Opor.  Furl. 

x  ifi.  Camot. 
Vir  doclus,  qui, 
Cafaubono  au&ore,  pro  m- 
i  iegi  volebat  C-ree *s?.v,,  non 
ceperat  fatis  vim  et  eleg^anti- 
am  vocabuli.  Sed  in  eo  ta- 
men  quo  vll  fumus,  Sylbur- 
gianae  editionis  exemplari 
eandem  coniecluram  margini 
commiferat  manus  quaedam 
«ioaa. 

.]  Codd.Ned- 
hami  omnes,  etiam  Trin.  et 
Guelf.  i,  itemque  Norib.  Ca- 
quod 
Nedhamus  ortum  fufpicaba- 
tur  ex  itym  H  *'■"  tfym*  At 
particulae  K)  locushiceflene- 
quit.  Verius  iane  Galeus  iu- 
dicauir,  librarios  fcriberc  vo- 
Juilfe,  ifym  -rf  At 

c.i  dixic  Thcophraftus, 


TfoffjrB/jfC/^ — Tfafewv  xxl  K6ym, 
fine  copula  r$. 

c/z6ffcci  tk%vJ  Sic  habent  H- 
bri  fcripti  editique  omnes, 
praeter  Camot.,  in  quo  legi- 
tur,  cL;  o  irfaa  tx%6.  et  prae- 
terNorib.  Crat.  Opor. ,  in  qui- 
bus  aeque  vitiofedefcriptum 
extat  cfjidce'  quod  tamen  viti- 
vm  inde  deriuatum  eftinex- 
emplum  Furlani,  neque  cor- 
re&um  abGefnero  in  Stobaei 
Eclogis,  quod  in  meo  exem- 
plari  erudita  manus  feoerat. 
Politianus  in  libris  fuis  ean- 
dem  fcripturam  prauam  in- 
venerar,  et  in  Verfione  Lati- 
na  reddidir,  vecors  atttem  cft 
is  qtti  neque  et  audire  ivale  et 
cunuiciis  laccjjere  pvteft.  Sed 
aliis  etiam  in  libris  permuta- 
ta  inter  fe  efTe  fcio  Iptaci  et 
l(icce ,  vt  apud  Palaephatutii 
c.  32,  ii.  Clotionupcrinmen- 
tem  venit  emendare,  oJoc  o- 
\j.b«»A  Txx^cy  et  locaThucydi- 
I  loratiique  ,  quibus  vel 
D  3  contir- 


5* 


©E  O  $P  A2TOT 


nibus  illis  ipfis  infint  non  interprerari  placuit,  hortatur 
pauca,  quibus  argui  fponte  fpeBatorum  ali(\ucm  altcri  dU 
poflint.       Cafaubonus    enim    cere,  aream  effe  illius.  Clotius, 

COrrigi    VOlebat  ,      Itt/    tm  tuv  y.cti  ccvrb;  ev  txic;  It/5.  v^efovHTTHv 

^eufzsvuv'      PaUUS,  xxl  avToc,    ev  tm  tuv   Seufievuv ,    eTi^Havvi;  stj- 

TCtiQ  S7rt$H%£eiv  v^eqov    ebfJnv ,   kirl  qov ,    aut   ct-rcfiXe^ctQ  Trqbt;  eTeqov 

rov    §eu\ievov   htthv   irqbt;    ereqov'  on — ,  aut,  eie&is  Verbis  t^? 

vel ,   y.x)  uvrdc;  ev  rcttc.  Ittioh&giv  gTeqov  ,  xcel  ccvto;  —  htthv  tw  Seu- 

vteqn  j  ,    exi  tov   Seupevov    n.  A.  iievu  qti—  hoc  fenfu,  dicit  ad 

vel [  etiam,  addito  Articulo,  In)  aliauem  fpeclatorum ,  ecce  tibi 

rurdv  Seupevov  utthv.  Reifquius,  hominem  cuius  haec  eft  palae- 

fernv  stti  twv  Seupevuv ,  t? c;  sts-  fira.    CaeterUm  in  Norib.  eil 

qov  heynv  ,    oti —  h.  e. ,    Vt  ipfi  t^th  e^(v. 

^Tr.-JTTKTrff/rfi^KTnta  K7rR7rVc7lVv7r<r/>  «♦7TR7I  G?>  fCiOf  7lft7TR7i  K  7TR  7TK^~  7TgJL&. 

K  E  <J>.      2  T 

n  E  tM       A  n  O  N   O  1  A  2 

1  H  cs  aTvcvota  $Fp  vTTOfiovr)  a\cr%Pouv  sqyoov  kcl) 
hoyw  6  os  dTrovevotjiievog,  rotSrog  rtg  oiog  ofjLccrat  ra%vy 
xcckgoc,  dy^crat,  Kc&i  Koiooqri&rivai  ojvdusvog.  rol)  ij&ei 
dyoPoucg  rtg,  kcu  dvacrscrvpuivog,  kcu  TvavroTrotog.  dus- 
Kst  ovvctrog  Kctt  cp_%£tcJai  vrjCpojv  rov  KcqoctKct,  Kctt  Trpocr- 

GVTTSioV    S%0dV    SV    HOdfJLtKuZ    %0^0p*       2    *a'    ^    SdvUaCTl    0^6 

rxg  %aKvJ&g  svJKeystv,  Kct&  skctov  7raPlOOV.  KCtt  Ltd%S- 
&"ctt  rcig  ro  crvuQoKov  (Dipxct  Kct)  ttpoikgl  Bsoopsiv  ahx- 
<rt.  ostvcg  oe  kcli  TravooKSvcat,  kcli  TroPvopoCKtjccLi,  Kctt 
rsKovvtjcat,  kcli  fjLfjSsfiiav  aic%pdv  spyacrtav  dirolcKtLid- 
cat,  d.KKa  Kri^Vrrstv,  fjLaysipsvsiv,  kvQsvsiv,  rrjv  firirepa 
firj  rpitystv,  dirdys&ai  >cAo7r?c,  ro  hcfiodrriPtov  7vXsta) 
X^cvov  otKStv,  rj  rr]v  dvrS  otKtav.  3  kclI  riro  o  dv  slvai 
ei$jete  roov  wequrttfjLevuv  rag  o%Kag,  kcl)  Tr^ocKaK^vrwv, 
fjLeyaKr}  rr\  d^ctjvr,  Kat  7xapsp\p\ujyvta  ItaXsyofisvujv  Trpcg 
dyrxg  Kat  Koiocpxubivojv  ko)  usraPv  ot  uh  Trpocrtacriv, 
ct  os  aTvtacrt  TT^tv  aKXcrat  avrz*  akKa  rotg  fiev  a^%r}vy 
rotg  -cs  <rv?\Ka$r)v,  rotg  os  usqcg  rS  TT^dyLLarog  Keyef 
xk  aKKoog  S-swpft&at  d^toov  rr]v  dTvovotstv  dvrS,  rj  orav 
r)  Tvavriyv^tg.     4  tKavog   $s  ko)  ihu&g  rdg  llsv  (psvysiv9 

rag 


H  0  I  K.    XAPAKT.     KE<D.    ST  53 

TtfC    C;    CIXYAW ,    TtfC     OS    S^OaVVC&Ctt ,     T<XJC    <5f    TTCLOSiVCLl' 

kS  KcoxoXTrict))  y.cu  collcl&xs  yoctfjbuct- 

v  sv  TcCic  %soG~tv.    xk  dyrcooxjtia^m  cis  xa'  dttct 

Karv  ayopaian  ^octTr\ystv,  y.cti  suSvg  t&tg/c  o^cLveifsiv, 

Kcct    Tr,q   doctyurq    tozov   tpicl  ritnuQohicL    t?c  r/uspctg 

ICOcLTTS^CLt,    X.CLI    sCpOGSVSiV    TCt   LtCtyStpSlCt,   TCt    r/^VOTkOO- 
?JiCL,    TCt    TCtOi%0T7to\sict.     KCtl    TXq    TGXXC.    CtTTO    TX  SLL7T0- 

itcc  s.Q  TJjv  yvdAov  ix.Xsysty.    5  soydtlsic.  Is  s\c\  to 

.    s%ovTSq  7rocc.  KctOG^ictv,  KcLt  (pSsyyofjbsvoi 

:ri  Qoovrj,  oig  Gvvr\yjtv  dvToiq  Ttjv  dyoectv  xcti 


N   O    T    A    E 


Ttfil  x-zcjcIu^  ]  Furl.  /^rS^oix. 
In  Eclogis  Stobaci  hoc  Caput 
eft  2  p.  35. 

1  y   '  ]  Ncrib.  sf  Z* 

i<-i.  Crat.  Opor.  Furi. 

t  t«r/.   Camot.   •']  pi 

\;ir  doftus,   qui, 

Cafaubono  au&ore,  pro  Jto- 

I        legi  volebat  Jt?? ?;/>.;,  non 

ceperat  fatis  vim  et  eleganti- 

am  vocabuli.     Sed  in  eo  ta- 

mcn  qun  vil  fumus,  Sylbur- 

gianae     editinnis    exemplari 

eandem  coniecturam  margini 

commiferat  manus  quaedam 

docta. 

xtytfy]  Codd.  Ned- 
i  omnes,  etiam  Trin.  et 
Guelf  1,  itemque  Norib.  Ca- 
mot.  ;.;/:- fc>-    quod 

Nedhamus  ortum   fufpicaba- 
rur  t%  .     At 

particulae  «•<  locushiceffene- 
quit.  me  Galeus  iu- 

dicauit,  librarios  fcribere  vo- 
Juilfe,  ifym   r%  .      At 

Thcophraftus, 


TfofTroiijGii;  —  crfa^wv   xx)  A.6yoMt 

fme  copula  n. 

c/xScxi  rxx^  Sic  habent  li- 
bri  fcripti  editique  omnes, 
praeter  Camot. ,  in  quo  legi- 
tur,  cIji;  0  ir6ex  txxv.  et  prae- 
terNorib.  Crat.  Opor. ,  in  qui- 
bus  aeque  vitiofedefcriptum 
extat  c^oat'  quod  tamen  viti- 
vm  inde  deriuatum  eftinex- 
emplum  Furlani,  neque  cor- 
reclum  abGefnero  in  Stobaei 
Eclogis,  quod  in  meo  exem- 
plari  erudita  manus  feoerat. 
Politianus  in  libris  fuis  ean- 
dem  fcripturam  prauam  in- 
venerat,  et  in  Verfione  Lati- 
na  reddidit,  vecors  atttem  eft 
is  qtti  aeqtie  et  audire  male  et 
cunuiciis  laccjjcre  potefl.  Sed 
aliis  etiam  in  libris  permuta- 
ta  inter  fe  effe  fcio  &u4**a  et 
c{ica ,  vt  apud  Palaephatutn 
c.  32, 11.  Clotionuperin  men- 
tem  venit  emendare,  oloi;  cf- 
pbfow  t*xui;,  et  locaThucydi- 
J  loratiique,  quibus  vel 
D  3  confir- 


?4 


©EO$PASTOt 


confirmaret  vel  illuftraret 
hanc  verborum  ftrufturam, 
de  cuius  veritate  dubito  an 
quifquam  vllo  mododubitare 
poilif,  e Stephani  Thefauro  di- 
ligenter  ftudiofeque  congef- 
fit,  librarioque  bono  vendidit. 
At  fic  intellegi  oportet  tiW 
nam  oioq  ret%vg  o[z6c>j  dici  hic 
per fe non poteft.  nequeenim 
ordo  verborum  eft  hic,  olc^ 

CfJ.6CM  TX%VC,   KXKUQ   XXXGM  K.  A.  : 

fed  verba  aut  ita  cohaerent, 

clo;    q\s.6go>a    TX%V  ,     hvv&.[£SVQC,    KX- 

v.5>q  (xkxgm  v..  a.  ,  h.  e.  qui  fa* 
cile  et  temere  iurett  quamuis 
propterea   male  audiat:    aut 

HC,   ciog  0[i6cm  rx%y'    kxkuc,  xk. 

KXl  /\0lO0gy$ijvXl  $VV&[JLSV0C,.  Omni- 

no  corre&io  illa  eft  fuperflua, 
quae  etiam  aures  offendat, 
rationique  Theophrafti ,  et, 
quod  maximum  eft,  fidei  o- 
mnium  librorum,  repugnet. 

ukhGm  kxI  hciocqyftyyv/^   Codd. 

Gall.  Trin.  Baroc. ,  etiam 
GueliF. ,  etCamot.  xkxccu,  to;h- 
ftfijvM,  fublata  particuja  ku), 
quam  hic  non  credo  abefTe 
poffe.  PraetereaAuberius  au- 
clor  eft,  fe  reperiffe  in  exem- 
plaribus  nonnullis  AodorfsM 
pro  hoilQQ-fifyvA .  cuiufmodi  Co- 
dice  cert,e  Politianus  vfus  eftv 
vertit  enim,  vt  ante  vidimus, 
conuhiis  lacejfere.  Arque  Suar* 
tio  quidem  ifta  lectio  adeo 
placuit,  vt  receperit.  Ferri 
fane  quodammodo  poteft,  fi 
verba  c^<r«f  rx%v  a  caeteris 
feiungantur,  hoc  modo,  oIoq 

0[iCCXl    TX%V'      KXKU;    xkv>gxi   KCZi 

KciootfGxi   ovvx[irjoc\. 

ctycqx76;    Tt;~]    Norib.    Crat. 
Opor.  iyofxhi  ti$.  Camot.ayc- 


gx7oc,  t); — .      Kirolim*  uy6gxto$ 

t/c.  male. 

xvxfeGvenevQc,  ]  Camot.  dvx- 
ffeffvpivoc,. 

rhv  ritfxv.x  ]  In  marg.  Cod. 
Gal.  2  adfcriptum  inuenit 
Nedhamus  fcholion  hoc  bre- 

Ve,      Sldog     u\C%qx;     KXl      «VfSTTSS 

o§%y\ceu;. 

kx)  7r$off(ti7r£ov  f'%wvj  Cafau- 
bonus  re£te  vidifTe  videtur, 
deeffehic  particulamy,  omif- 
fam  in  omnibus  libris.  Lege- 

bat  igitUr  7T(>ocu7ruov  «k  k'%uv, 
indufta  particula  kxI'  qtiod 
probari  non  poteft.  Nedha- 
mus  certe  magis  laudandus 
ob  diligentiam  videtur,  quod 
edidit,  y.xl  7r§ocuxuoy  w  e%uv. 
Pauus  tamen  malebat  Jegi, 
kh  7rf>Qfu7THov  e%uv.  quod  valde 
vereor  ne  iufto  durius  fit,  ta- 
li  quidem  in  libeilo.  Longi- 
vs  vero  progreffa  eft  Suartii 
audacia.  is  eniru  edidit,  kx\ 
TrgQGwKuov  $%$v.  quod  qui  pot- 
eft  concoquere,  is  concoquat. 
Errat  etiam  Suartius,  quod  di- 
cit,  antea  Ie&um  eife  *?ocu- 
7thqv  e%eiv  quod  nos  quidem 
in  nullo  libro  reperimus. 

%ogu"J  Carnot.  %u<>w. 

2  iv  Sxvizxef]  Sylburgius  di- 
&um  putabat  pro  $ex[/.xci7  du- 
birabatque,  Theophrafto  id, 
an  librariis,  deberetur.  Fur- 
lanusautem,  h  Seunxctiegen- 
dum  effe,  vel  ex  ipfa  re  con- 
ftare  aiebat.  Vtrumque  Vi- 
rum  doftum  efte  in  errore 
verfatum ,  Index  fatis  doce- 
bit  le&orem. 


H  Q  I  K.    XAfAKT.     KE«.    2  T 


55 


t»?  vjtAxh,-]  Norib.  th;  £*a- 
Srob.  Heinf  Nedh.  Pau. 
Sujrt.  ry;  gaAx&,  de  fententia 
Sylburgii. 

fjutfo»  txpiuv  ]  Erat 
(Juum  Nedhamo  aptius  vide- 
retur,  xxl}'  tx&row  rtftmn  At 
notio  r^c  **<?<  iam  continetur 
verbis  x*5'  't'y.x?ov,f\ue  eacum 
yjtf/Jv  coniungas,  fiue  cum 
Reifquio,  qui  et  ipfe  repone- 
bat  «tfutb,  ad  huAfytw  referas. 
qui  enim  aditadllngulosfpe- 
£htores,quiiingulatim  exigit 
et  corrogat  numulos,  is  ipfe 
circumeat  neceffe  eft.  Caete- 
xum  Camot,  ixjjyw  necSixxfcv 

..  quam  fcripruramquid 
cauffae  fit  cur  alteri,  xx?  txx- 

raetulerit  Reifquius,  fa- 
teor,  me  non  intelJegere. 

;  ro  evufioho-j  $fftvt\  Cod. 
Gal.  1.2  et  Uaroc.  thtoicj  roTc 
tc  e-Jupoicv  qipiti.  quod  ferri 
iion  poreft,  nifi  pro  to7c  legas 
cr  quod  valde  dubito  an  Je- 
ges  linguae  reftitui  hic  pati- 
antur.  Pro  $igb*h  quod  Reif- 
quius  explicat  per  U?Jyart} 
idem  malebat  emendari  aV«/- 

vtrumque  fit  temere,  et 
ifa,vto  I  -fubitode- 

ilnat  talis  elTe. 

.  ]  Abeft  hoc  verbum 
•b  Steph.  Lyc.  Morel.  aberat- 
que  a  Cod.  Gal.  c  aliifque, 
quosCafaubonus  inCommen- 
tario  vocatoptimaenotaeCo- 
dices.  Atqr.e  Lyciusquidem 
tum  lcgendumexiftimabat  tk 
,   non  ko  quod 

•  tamen   non  orr.nino  necelTa- 
'ium  foret.  nam  etiam  c.5/,4 


dixit  Theophraftus  %exv  tow 
hty.vvSxi.  Senfus  effet}vtad~ 
eo  [xai]  gratis  fpeclent.  Sed 
praeftat  feruare  lefrionem 
Vulgatam  ,  quae  vnice  vera 
eft,  et  quam  Latina  quoque 
Politiani  Verfio  agnofcit,  et 
cum  exbibentibus  fymbnlumr 
gratifque  fpeclare  volentibus, 
contendcre.  Itaque  neceflTe 
non  erat,  vt  Auberius  verba 
Theophrafti,  contra  auitori- 
tatem  omnium  Jibrorum,  ita 
collocaret,  xxl  ttpo7kx  $eu?e7v} 
xx)  i/M%e&xi  to7$  T&^evfzfiohov  <p6- 
<?yo-/.  Etiam  Cafauboni  con- 
ie&urae  ineptae  funt  et  fu- 
peruacaneae.  is  enim  volebat 

legi,  kx)  (i&xe^xi  to7i;  TO  GVfl- 
(2o?.ov  ,4»^f8<y<  xx)  7r?o7itx  Seugetv 
ec^ctv'  ccvtqc.  •srPo7y.x  §eu§e7v'  vel, 
Kxt  kTU  jtpo7kx  Scvrdg  Sev?e7v. 

Txsocftevffxt]  Ita  fcriptum  of- 
fendimus  in  Codd.  Guelff.  et 
Camot.  quae  fcriptura  meliot 
eft  et  ATT/xar/f«,quam  altera, 
quae  in  caeteris  Jibris  habe- 
tur,  frxvloxtvaxt.  Sic  idem  ver- 
bum  et  nomen  Txvloy.e7ov  fcri- 
pta  extant  apud  Demofthe- 
nem  de  f.  legat.  p.  168,  apud 
Aefchinem  de  f.  Jegat.  p.  27; 
etep.  12  T0.2  Tayl.  et  alibi 
in  optimis  libris.  vid.  Auden- 
dorpius  ad.  Tho.  Mag.  p.  670* 
et  nos  ad  Palacphat.  46, 2. 

xot)  xopvo(3o*xijfxi]  Ab  Vpf.  I 
male  abeft  **('  et  in  Norib. 
Crat.  Opor.  Camot.  Furl.  mox 
fcriptum  eft  knchoMiixeat. 

u$  Tf/^i/v]  Norib.  Crat.  in^ 

TftffyttV. 

D  4  *>\ti# 


5* 


0EO$PA2TOT 


HrAf«u  %qbvov~\  Codd.  GuelfF.  et 
Camot.  Kteiov  %qbvov.  Num  for- 
te  %qbvov  delendum  ?  Maiim 
tameu  ego  peccarum  librari- 
orum  purare,  quorum  aures 
atque  manus  male  fubfequu- 
taeiintexceperintque  vocem 
dittantis. 

o<^£?v]  Camot.  mendofe  eUe  rv. 
Sic  mox  pro  uvt5  in  Codd. 
Guelff.  et  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  Camot.  Furl.  Heinf. 
Lugd.  a.  i6"i 2,  Gal.  i . ,  Helmft. 
eft,    folemni    permutatione, 

CXVT^. 

3    y.x)  T8T0   5*  xv  eivxi]    Ita  10- 

cum  exhibent  libriomnes,  et- 
iam  Guelferbytani:  nifi  quod 
in  Gallicis  Codd.,  Nedhamo 
auftore,  fuit  tott  an  :  quod 
idem  Vir  doctus  natum  fufpi- 
cabatur  aut  ex  totttin,  aut 
ex  tottxin  an,  quae  videre- 
tur  effe  vera  lectio,  ita  vt  in- 
tellegeretur  «I;.  At  repugnat 
primo  ratio  loquendi  Theo- 
phraftea,quae  non  patiturab- 
e(Te  particulam  W  deindeab- 
dicit  ipfius  linguae  ingeni- 
vm.  neque  enim  dici  poife  ar- 

bitror  thtcov — twv    Treqti^xixhoov. 

Sednec  reliquae  Virorum  dc- 

*  ftorum  conie&urae   placent. 

Keifquius  legebat,  xx\  t£to  5* 

kv  hvcci  ScZcie  roov  towtcov,  Trequ^x- 
^rxi  T-dQ  s%Ay$,  kx)  7rqoGxx/\uv  pe- 
rtxAy  a.  t.  a.  Hoc  vero  hario- 
iari  eft  et  femet  loquentem 
facere  in  veterum  fc  riptis, 
non  emendare.  Auberius  cor- 
rigebat,  kxi  toi^toc,  w  oy  xv 
ttvect  Ibfyie.  At  ^reiici  iic  non 
poteft,  nec  fatis  commodu 
ienfus  exiftit.    In  marg,  Sto- 


baei  pro  TaVo  extat  xtoc,,  quod 
et  Cafaubonus  Sprobauit,  et 
Galeus  recepit  cum  Kirchm. 
[in  cuius  exemplo  etiam  eft 
texv]  Brunfu.  Vpf.i,  Helmft. 
Budif.  At  redundaret  iic  Pro- 
nomen  htoq  perinepte.  nam 
¥c%eie  quidem  quilibet  videt 
pertinere  ad  vecordem.  Suar- 
tius,  quae  erat  eius  hoc  in  ge-  I 
nere  non  imitanda  audacia, 
ex  ingenio,  correxit  recepit- 
que,  kxI  t«tw  B'  xv  uvxi  oc£eie 
t/  to  tuiv  Tregiir.  finefenfuapto. 
Mihi  igitur,  iufto  fortaffis  ti- 
midiori  his  in  rebus,  fcriptu- 
ra,  y.xi  txto  3'  ccv  uvxi  dbzeie,  re- 
Se  fe  habere  videbatur.  Pa- 
vus,  cui  fcio  idem  vifum  efte, 
T8T0  ait  di£tum  pro  hxtx  tbto, 
quod  praecedentia  refpiciat, 
et  *0.*quaenon  intellego.  Ego 
verba  %xi  tuto  oe  interpreter 
quin  etiam,  x^/xei  oe,  vt  alibi 
loquiturTheophraftus.  Cuius 
fignificatus  etfi  aliud  exem- 
plum  mihi,quumhaecfcripfi, 
non  fuccurrit:  tamen  oratio- 
nis  feriem  video  addicere,  ne- 
que  naturam  linguae  vetare. 
Certe  y.xi  thto  non  ignoro  et 
alibi  eleganter  dici,  etamul- 
tis  male  corrigi.  vid.  Plato 
Apol.  17  et  Axioch.o.  Caete- 
rum  Politianus  quoque  fe- 
quutus  eft  in  Verfione  Latina 
le&ionem  noftram,  fed  ^en" 
fum  non  eft  affequutus.  et- 
enim  vertit,  boc  etiam  vitium 
ad  eos  fpeSare  videtur  qui 
multitudinem  circumfiant. 

W|e«]  Cod.  Guelf.  2  lb%eiev. 
Mox  Brunf  Vpf  I  7reqi^xiiivuv' 
et  Norib.  rtig  o%te;. 


H  0  I  K.     X  A  P  A  K  T.    K  E  <I>.    £  T 


57 


i  Ira 
diftinximus  verba  cu;n  Lugd. 
a.  lfiis,  Brunfu.Vpf  2,  eriam 
Pauo  iubenre.  Lr  li  verbum 
ad  eos  qui  - 
.-ciunr,  ira  reteras,  vc 
contendere  dicanrur  conui- 
ciis  vei  cum  rurba  vel  eriam 
inrer  i  e  :  non  eft  quod  ei 
praeferendum  cum  Bencelio 
exiitimes  ,  quod  in 

margg.Heinf.  Lugd.  a.  i(>i2, 
Brunfu.  er  Budif.  iegirur.  Sed 
vt  leftori  iudicium  liberum 
relinquatur,  quum  quid  nobis 
phcerer,  oftenderimus:  age, 
in  Adio  ponamus  diuerfita- 
tem  fcripturae  librorum,con- 
ieclurafque  Virorum  do&o- 
rum.  Norib.  Crat.  Opor.  Stob. 
Furl.  iwyfaif   rr 

y.xt   T&gtg fuyutqt  Ao/e 

c/ws  xqoz  xvtuc.. 

Codd.  GueltF.  et  Camot.  nqoc- 

T7J    ZuVf  KX)  7TXq- 

Camot.  -zxqsq» 

-  [Camot.  /\ot$oqviii- 

cjuam  fcripturam  Veriio  quo- 
que  Larina  Politiani  exprimit, 
hoc  modo,  et  magna  abfona- 

ce  ettocant,  conuiciis  at- 

quc  maltdtSU  fecum  ipji  con- 

tendentes.   quaii    legi  dcbeat 

,  quod  eft  in  Morel. 

amus  ira  edidir,  v.z)  nqots- 

y.l  7TXQ- 
,  ,       Y.Xl 

/  •xqlc.  uvtv;.     Hunc 

r  enim  or*dinem  verborum  ait 

•  in  Cod.  Gal.  1.2.  5.  4, 

Baroc.  et  'Ain.,  c  quo  etiam 

.  anre  /:< 

feadditam  eife  aifirmat. 

^uius  pu 


fcribi  iubebat  lix[ix%o\ikvo:v .  fic 
enim  in  Ammaduerlionibus 
eius  legi  debet,  non  lix^xxo- 
tisvcv.  Suartius  denique  et 
correxit  et  recepir,  ^qofy..  \j.s- 

*,:''■>.•$  t?  <£&>v£  Y.xi  xxqsqquyviz, 
xx)  ^/Wxqafisvwj  ,    y.z)   Ztxte')  6fi£- 

-  avrvc.     Hoc  vero  ve- 
reor  ne  iit  vere  nugari ! 

01  (ih  Tqcffixcrj]  Cod.  Guelf.  I 
01  ph  Trqcffixct  tq)v  ay.xexi'  ied 
alia  manus  fcripferac  inrer 
verfus,  ci  oe  xrixJi.  Oculorum 
fcilicet neglegenria  librarii  ir- 
repfiife  hoc  virium,  nemonon 
videt.  Caeterum  in  Norib. 
Crat.  Opor.  Furl.  eft  2c*ia'<rtv. 
Et  Suartius  mox  aufus  eft,  fed 
more  ramen  fuo,  edere,  srgfo 
ky.tifXi  uvTH  o/\x'   TOtc,  (J.h  x.  r.  A. 

Kiytt^  Codd.  GueliF.  Trin. 
et  Norib.  Crat.  Opor.  Camot. 
Furl.  Suart.  hiyuv'  fme  cauila. 
At  etiam  c.  7,  1  eft  horum 
Modorum  in  libris  anriquis 
permurario.  Caeterum  Heinf. 
vitiofe  exhibet  r:qx{ixToc. 

xvtZ]  Codd.  GuelfF.  et  No- 
rib.  Crat.  Opor.  Stob.  Camot. 
Furl.  Lugd.  a.  161 2,  Gal.  1 
at/Ta.  Mox  Norib.Crat.  otxv  ^. 

4  tzz  U  H>6ftW($-eci]  Sic  le- 
gunt  libri  noftri  omnes,  cum 
fcripti,  tum  editi.  quam  le- 
&ionem  Pauus  fcite  defendit 
aduerfust-afaubonum,  qui  c- 
mendare  conatus  eft,  xdi  txq 
■iiiwTrxt'  quod  Kirchma- 
nus  tamen  recepit  in  exem- 
plum  fuum.  At  li  ter  repe- 
titum  pendet  a  particula  ^tv. 

tx"ic  ^Ta^va/JCodd.GucIfF. 

et  Camot.  txc  iis  txxqhvxi.  quod 

D  f  verum 


58 


0  EO  <DP  A2T  O  T 


verum  efle  nullo  modo  poc- 
efl:  Librarii  decepri  videntur 
prnecedentibus    verbis,     rk; 

fj£y—T&4   $£ T0C5   5e. 

iyjvc\>~]  Nedhamus  in  Cod. 
Gal. ;.  u  Trin.  et  nos  in  Cod. 
Guelf.  i  reperimus  hoc  glof- 
fema,  cy.evoq  yv  xu?M*v  [Galeus 
e  Cod.  Trin.  Jaudat  evZ voc. xuK~ 

>jKyv]  r^  lixxstwc.  t$xt££i}C.,  ev 
ei  tx  ygx^iixTHx  a,TiT'&ecxv. 
Quae  ipfa  verba  leguntur  in 
Gloffis  MSS.  Mich.  Apoftolii, 
quas  laudatAlbertusadHefy- 
chium  p.  1^6)  To.  t.  In  Cod. 
Gal.  2  erat,  ctttvoc.  *v — h  «S  tx 

ygXfAftXTX  «T  yv  tz*  4>*j9«$  u*e~ 
'rfiicxw. 

xegch]  Cod.  Guelf.  i  x*2Gi' 

aY  x;j.x']  Norib.  Crat.  Opor. 

Stob.  Furl.  uoe  xpx.  Et  mox  in 

Cod  Trin.  erat,  Galeo  au£to- 

re,  fed  perperam,  tgxTyym. 

'J}[A!c*)(26mk]  Aub.  *j[jtto(S6toct'  et 
pro  TgetrrstS-eu  in  marg  eiuf- 
icm  exempli  extat  tlc?r?otT- 
re<$eu.  quae  erat  conie£tura 
Auberii,  qui  etiaminferius  c. 
jo,  ■?  pro  Tf*£*;  reponendum 
cenfebat  elGxgx%xi.  temere. 
N^rib.  to  '/.ovTgix  tfi.uctitp6A.tct, 
quaefidem  Pircarneri  fatisde- 
clarant,  quinoIueritCodicem 
quo  vfus  eft,  contaminare  e- 
mendationibus  quamuis  cer- 
tis.  Senfum  enim.  loci  vidif- 
fe  Virum  do&um,  apparet  e 
Verfione  eius  Latina,  in  qua 
eft,  et  drachmJfe  vjlufam  tri- 
bus  femiobolis  per  diem  exige- 
re.  Caeterum  ,  laudat  verba 
Theophrafti,  8«  ctToSoy.iiJtx^av — 
Tf&TTe^xty  Salmafius  in  de  V- 


furis  p.f8o,  fed  ita  vt  omife- 
rit  tvjs  ys^spxq'  quod  vel  me- 
moriae  Viri  magnl,  vel  ope* 
rarum  correclorifue  negle- 
gentiae,  tribuendum  puto. 
nam  in  Veiiione  certe  Latina, 
quam  adiecit  Salmafius,  legi- 
tur  dietim. 

i$oUvetv\    Norib.  e<poo*f£v£iv. 

\X$V0TitihZ.X  3       Aub.      IX$VTC0- 

a«x.  mendofe.  Codd.  GuelfF. 
etCamot.  tx$voTCtiAiu.  folemni 
fcripturae  varietate  in  huius 
generis  vocabulis,  de  qua  con- 
fuli  debet  Doruillius  adXha- 
riton.  p.  84.  Sed  ab  iifdem  li- 
bris  aberat  tx  txoixot^Zx'  in 
Cod.  Guelf.  1  tamen  aliama- 
nus  fcripferat  inter  verfus  tx 
TxqixoTbjKtx.  Similitudo  enim 
poitremarumfyllabarum  vtri- 
vfque  vocabuli  iuflit  errare 
oculos  manufque  librario- 
rum. 

t«?  t6m{\  Ita,  non  aliter, 
libri  principesomnes  legunt, 
et  fcriptiet  editi.  quae  le&io 
quum  mirifice  adiuuetur  et 
ingenio  linguae  et  orationis 
ferie :  non  video  quid  nos  co- 
gat  eam  follicitare  aliamque 
in  locum  eiusfubftituere.Nam 
ci  Toxct  funt  hoc  loco  oboli) 
numuli,  pectinia,  qmm  facit  e 
mercibus  et  in  huccam  condit 
vecers  >  non  oboli  qui  vfnrae 
nomine  exiguntur,  vt  accepit 
Salmafius  in  de  Vfuris  p .  ^i : 
etii  hi  oboli  propiie  tokoi  di- 
cuntur.  Non  igitureratquod 
Kirchmanus  reponeret  r%  0- 
pok&,  de  fententia  Cafauboni, 
qui  etiam  %«anv$  c*rrigi  poffe 
putabat. 


H  ©  I  K.    X  A  P  A  K  T.    KE5>.  Z 


*9 


purabar.  Sed  nec  Paui  con- 
ie&ura  eft  faris  idonea.  is  e- 
mendanckim   locum  ira  cen- 

feblt,     xxi  TfcC    ro;zw;  —  §U    t->v 

...  Atquaenam 
fint  illa  fegmenta,quaecolle- 
gi  poffinr  a  vecorde  in  rericu- 
lum  in  rg£iwsr«XfMf$,  libere  pro- 
fiteor  me  ignorare.  Omnes 
tamen  omnium  ineptias  vi- 
eit  hic  quoque  Suartius,  qui 
in  Spicilegio  norarum  often- 

dit  legi    poffe,    xxl  th,'    ropx; 
tj:    s;,*   r») 

.  ,  hoc  fenfu,  et  par- 
tes  prfciuw  vcl  aharum  cami- 
.  vcru  in  buccam  delin* 
gcndo  attcnuat.  egregie ! 

ti-j  ]  Camot.  hAfyuvi 
Hemlterhufius  ad  Pollucem 
9,  6;  p.  ro;;  n.  70  legendum 
ait  fibi  videri  IxtXiytn.  fine 
cau(Ta,vt  cenfetetiamHerin- 
ga  Obferuatf.  Critt.  c.  3  p.  31 : 
et  video,  ipfum  Hemfterhufi- 
vm  retracralTe  di£ta,  id  quod 
facere  folent  vere  dofti  ma- 
gnique  homines,  mutaraque 
fenrentia  le&ionem  fukfym 
veram  genuinamque  iudicaf- 
fe,  ad  Lucianum  p.  fof  To.i. 
Nam  1  bi  docet  diftum 


eiTe   pro   rvi   htA&eYftiwe   iy* 

y.u-nru-j  f.  ffp^&Xf/f. 

5  fV)  t3  rc,'^]  Cod.  Gal.i.  2«V>i» 
e<  to>**  quod  recepit  Nedha- 
mus,  probanre  Pauo,  fed  me 
non  irem.  nam  Articulum  rd 
mihi  quidem  videbanrur  le- 
ges  linguae  hic  neceiTario  re- 
quirerc.  Mallem  igiturcum 
Suarrio  legere,  hyufou;  h?  «**» 

0:  rb  *:b\iz   svAvrov   t%ovrs^.   qUl 

in  notis  ait  fe  purare  reltitu- 
endum  urui,  vcl  0/  «Vw  jtf|*« — . 
Fateor  tamen,  Articulum  ol 
recte  abene  poiTe.  nam  inte- 
gra  orario,  creuo,  haec  eft, 
tf y<Lhe.n;  oe  «Vi  ,  i.  0/  KTOVtvo-^i.ii- 
vo/,  to  70/-^  tvAvrov  s%ovTf$.  Cae- 
terum  Camot.   habet  Iqyul^ 

oi   ftV/. 

Tfd$  Ao/Jof/avj  Camot.  tt^o;-* 
hoihoqipv. 

tx  iqyx^%i%~\  Cod.  Baroc. 
t«  \j.QvxT',q'-£.  inepte.  Sed  vo- 
cabulum  hoc  dignum  eratin- 
geniis  monachorum  fanftis 
fcilicet.  Cuiufmodi  veftigia 
librariorum  infciriae,  aliorum 
quoque  in  fcriprorum  libris 
non  raro  deprehendunrur.  vid. 
Dorvillius  ad  Charir.  p.  192: 
quem  eriam  aClotio  hanc  in 
rem  laudari  video. 


K    E  (J>.       Z 

n  E  P  I       A  A  A  I  A  2 

;  t*c  avTrjv  oqi^e&at  QxXuto,  eivctt 

ttisv  ciK^cccia.  tS  Acy*-    i  bc  AccAoc,  toixtoc,  tic, 

I  ■  fiV&y,  oiv  otm  TT^og  avTGV  ty&iy- 

:<,  ct<  xhv  htyti.   xai  ot<  dvTo\  nvdvTa  olis^  v.a\ 

av 


60  ®EO$PA2TOT 

civ  d%iy\  dvrs,  ficc&iicsTcLi,   kcl)  llstcl^v  Sb  cIttcxpivo- 

fJLSVO),     V7T0@dKKsi ,    HTTCLq    CV  ,    fLr\    S7TtKd&r\    0     LLSKKsiq 

Ksyetv,  kcl),  evye  hrt  lls  vpsfAVWGLq'  2  kcl),  to  KclKsIv 
cog  %er\CifJLQv  ttz*  kcl),  q  ttclosKhtov'  kcc),  tcl"/jj  ye  cvvrj- 
%ctq  ro  Trody^cL,  kcl),  TrdKcLt  cs  7rcLosrr\p%v  sl  stt)  ro 
dvro  SfLo)  KcLrevexS-rjcri,  xcl)  STGPCLg  dtyo^fjbcLq  roidvrcLq 
^KO^tCcL&cLt,  ot)~s  fjbrjds  dvcLTTVSvccLt  rov  evTvyxdvcvrcL. 
xcl)  otclv  ys  r%q  kclS-'  svcl  dTTOKvdtcri,  cistvcq  kcl)  B7t)  rxg 
d&ooxq  kcl)  cvvs^riKorctq  f7TQPSv§rjvcLi,  kcl)  Ovyiiv  7Toir\- 
Ccli  llstclPv  %priucLTt?ovTcLg.    3  kcl)  eiq  rd  ^cLCKcLKeict 

CS  KCLl  Stg  TCLg  TTCLKcLi^OCLq  SiClOOV ,,  KCt)KvSlV  T&C  TTCLlOcLq 
TTOOLLClV^dvSiV    TOcdvTCL,    KCLl  TTPOCKclKHv    TOig  TTCHCOTOi- 

ftcLtq  kcl)  StScLo"A,dXotq9   kcl)  rsq  d-7TievcLt  (pdcrxovrcLg  dsi- 

VOg    TTOOTTSfJ^CLi,    KCLl    d7TGKCLTCL^r;CCLl    elg    Tr\V  GlKlCLV,    KCLi 

TTVxTOfjLevog  rdq  SKKKrjcicLq  dTrajyysKKetv,  4  Troochri- 
yr,ccL&cLi  os  kcl)  rriv  far  AoizotyoovToq  ttots  yevoLcevtjv 
t#  qyroqog  fLd%riv,  kcl)  rrv  roov  AcLKSocLtLtovtotiv  stt)  Av~ 
cdvlqx*  kcl)  §g  TTors  Koyxq  dvroq  httsv  svooKifjriccLq  ev 

TCt)  CrifJLCt),  KCLl  KCLTCL  T(t)V  7TAr,<JGt)V  ys  CLLLCL  otriysfLSvoq 
'jLCLTriyO^ia.V  TTCLpfLQcLKfiV,  &?S  T#C  dKHOVTCLq  riTOt  iTTtXcL- 
Q-SarCLi,  T,   VWrdfcLl,   Yl  LLSTCL^V  KCLTCLAt7TGVTCLg  dTTCLAkdr- 

TeS'cci,  5  kcl)  crvvotKd(^ct)V  os  ,  kwKvccli  ko^vcli"  kcl) 
<rvv&ect)p(t)v ,  S-edcrcL&cLi'  kcl)  cvvoetTTvoZv ,  tycLyeiv  Ks- 
ycov  CTi  %cLkS7Tov  Too  KdKco  s?)  act)7TcLV,  kcl)  cog  sv  vypoZ 
s^tv  r\  yXcdrrcL,  kcl)  coq  %k  dv  Cict)7rqcsisv,  %o  si  roov  %s- 
Xioivodv   cto^sisv  dv   eivcti  XcLkfcsoog*    kcl)   CKCt)7rr6fjLevog 

VTTOLLSivcLt   KCLi    V7T0    TOOV    dvTH    TTCLlOtOdV ,    OTCLV    dvTOV   r}0fj 

KcL&svosiv  QxAofLevGV  KSAsvrj,  KsyovrcL  rdvrcL,  KclKsIv  rt 
Yifdv,  07TCt)g  dv  ijfjbdq   vTrvoq^KdQri, 

N   O   T   A   E 

$rsf)  a«a/^  ]    Furl.   Axxix.  mendum  in  exemplo  Stobaei 

Eclogis  Stobaei  inferuit  hoc  meo  et  Furl.  emendatum  vi- 

Caput  Gefnerus  36  p.  218-  deo. 

*jf$&]  Camot.  z£2 — .  Mox  clo$\  Stob.  oys.  qtiod  nullo 

pro  ciKPxcix  in  Norib.  Crat.  O-  modo  ferri pofTe,  quid  attmet 

por.  vitiofe  eft  xKpaeim.  quod  dicere? 


H  0  I  K.     X  A  p  A  K  T.    KE$,    Z 


<Si 


tlrtiv,  «v  oV<yv]  f  ta  diftinguen- 
da  verba  haec  eiTe,  iam  Syl- 
burgius  animaduertir  in  no- 
tis.  quam  diftin&ionem  pri- 
mo  Auberius  in  exemplo  fuo 
exprelHt:  deinde  Nedhamus, 
et  quidem  au&oritate,  vt  ait, 
et  rideCod.  Trin.:  nuperde- 
nique  in  Chreftomarhia  fum- 
mus  Gefnerus:  quae  eru- 
ditilTimorum  hominum  vefti- 
gia  vt  fequeremur,  eo  magis 
faciundum  putauimus,  quum 
natura  id  ingeniumque  lin- 
guae  flagitare  videretur.  Pa- 
vus  vero  tueri  conatus  eft 
eam  diftinguendi  rationem, 
rw,  quae  in  Norib. 
Crat.  Opor.  Stob.  Sylb.aliifque 
libris  editis  reperitur.  Caete- 
rum  in  Norib.  et  Crat.  eft  bn 
iif  inStob.  o,  t/  Jv-  ec  in  Ca- 
mot.  ctc/«v. 

]  Camot.  £56»,  idque,  vt 
praecipiunt  Grammatici  ve- 
teres,  verius. 

*\  Cod.  Baroc. 
.-*,  omi/Ta  Coniun- 
ftione  qti.  male.  In  Norib.et 
Crat.  extat  avSv;'  ©  quo  in  O- 
por.  et  Furl.  factum  eft  evSuc.' 
ied  in  Stob.  civSic.  vtrumque 
feriesorarionis  non  minusre- 
pudiat,  quam  linguae  ingani- 
vm. 

4khji]  Norib.  Crat.   Opor. 

itxi,  Irarepofuimus 

auftoritate  Codd.  GuclfF.  et 
«firum  (juibus  Nedhamus  v- 
fr,  in  quibus  omuibus  fic 
icriprum  eiar,  exccpto  Gal.  i 
(jui  hibebat,  fed  raale,  «Tcxf/- 


va.uevw-  ita  vt  valde  mirer, 
Nedhamum  non  fubftituiffe 
lectionem  illam  in  locum  al- 
terius,  fctoxfjwp&g,  quae  e  No- 
rib.  editione  venit  in  reliquas ; 
quum  tamenseceperitmultas 
leftiones  alias  Ionge  incertio- 
res  nequetot  librorum  au&o- 
ritanbus  munitas.  £tiam  in 
Camot.  eft  k7roy.gtvo1jc.t-vu,  inue- 
niturque  in  margg.  Heinf. 
Lugd.a.  i6r2,  Brunfu.erBu- 
dif.  Nam  Datiuus  abfolutus 
faepenumero  ponitur  loco 
Genitiuorum  confequenriae, 
vt  vocanr.  quod  hic  quidem 
poterat  eo  magis  fieri,  quum 
verbum  mto(3«aa*iv  videretur 
Cafum  illum  admittere. 

\>T7Q$&.K\ti  ]  Haec  eft  libro- 
rum  noftrorum  omnium  le- 
clio,  eratque  etiam  Codd. 
GuelfF.  Quae  quanquam  non 
video  cur  ferrinon  poiTit:  ta- 
men  necdiffireor,  meliuslegi 
wVo.SaMe/v,  quilnfinitiuuspen- 
deat  ab  Pronomine  cio^.  Re- 
fcripfit  ita  in  fuo  exemplo 
Nedhamus,  quia  in  Cod.Baroc. 
et  Gal.  1  repererat  Itt^&kkhv' 
et  poft  eum  Suartius  atquein 
Chreftomathia  Gefnerus.  Sic 
paullo  inferius  f.  3  in  Camor. 
legitur  xuhvet,  quum  in  reli- 
quis  libris  omnibus  habeatur 
xwAvt/v.  Caeterum  fi  quis  pro 
Cxofi&Metv  reponere  malit  ct/- 
^aac/v,  non  valderepugnem. 

«Ta;  cv\  rt  J^/a49»?]  Senfus 
eft,  rttle:  fed  vide  ne  cxcidat 
quod  in  animo  babebas  diccre. 
nam  htuc  ev  puro  elfe  verba 
loquacis,  qui  admone"re  velit 
alterum,  vt  ipfe  lileat,  feque 
finac 


62 


©  E  O.  <J>  P  A  2  T  O  T 


iinat  loqui.  PotuifTet  fane 
Theophraftus  dicere  ff/ys;,alio- 
ve  fimili  verbo  vti;  fed  me- 
minerat  fe  loquenrem  indu- 
cere  Athenienfem,cuius  ora- 
tio  non  ibierer  fines  cancel- 
lofque  humanitatis  tranfilire. 
Sic  certe  apparebit  primo,re- 
&e  diftingui  verba,  vt  nosdif- 
tinximus  cum  Gefnero  in 
Chreftomathia,  praeeuntibus 
Codd.  Guelff   et  Norib.    [in 

qUO     Cft      HTTCi*    GV.      W    S7TlAu!}y] 

Crat.  Stob.Camot.Steph  Sylb. 
Aub.  Morel.  Heinf  Lycius  ita 
diftinxit,  ttsras  cv ;  w  It/A^^* 
quae  diftin&io  Pauo  inpri- 
mis  placebat.  neque  nobisea 
difplicet,  ita  vt  «t«$  cv\  fint 
verba  admirantis.  Alii,  vt 
Bencelius,  verba  fic  difiun- 
gunt,  £**£,  *v  w  iniKu^Y;  quam 
rationem  fibi  nuper  Clotius 
oftendit  probari,  vt  fenfusef- 
i^ctf  dixifli  iam  •mibi,  non  opus 
eft  vt  iterum  dicas.  Qui  fen- 
fus  an  e!ici  poflit,  per  linguae 
leges,  o  verbis  illis,  velimalii 
iudicent.  Mihi  quidem  non 
videbatur:  etiam  Pronomen 
cv  me  fic  non  parum  offende- 
bat.  Sed  mulro  etiam  magis 
ofFendunt  corre&iones  Viro- 
rum  do&orum.  Nedhamus 
enim,  de  Caf3uboni  fenten- 
tia,  edidit^  i/Vo/3«me/v,  fi$r*gj  Zv 
pt$  toai&y  eumque  fequutus 
eft,  vt  folet,  Suartius.  At  hoc 
eft  Hebraice  loqui,nonGrae- 
ce:  linguaeque  ingenium  re- 
fpuere  videtur  Partic.  &r«p, 
quod  potius  tfsrav  dici  poftu- 
lat.  Multa  maior  eft  minuf- 
que  ferenda  Reifquii  audacia. 
is  emendabat,  *fy*>  M  ««■»« 


w  Ittiku%.  At  hoc  non  eft  fe- 
qui  veftigia  fcripturae  libro- 
rum,  fed  fponte  fomniare :  ne- 
que  ?Mov  Athenienfem  fuiffe 
arbitror  adeo  inhumanum  et 
rufticum,  vtdixerit,  ciya.  C^e- 
terum  Politianus  fenfum  loci 
non  affequutus  eft.  vertit  e- 
nim,  dixifti  tu  auidem,  vecme 
latet  quid  tu  diBurus  Jis.  In 
Norib.  Crat.  Opor.  Furl.  eft, 
i7r.7.«V  et  in  margg.  Heinf. 
Lugd.  a.  1612,  Brunfu.  BudiC 
lir$h6$m'>  quod  in  nuffo  illo- 
rum  Iibrorum,quos  confulere 
licuit,  reperi. 

Ifys]  Norib.  Opor.  Ivyu 
Crat.  evys.  Mox  Norib.  Crat. 
Opor.Sylb.  Aub.  p* 

2  *'s  X&*lltfv  T81  Camot.  w£ 
X?ien^v  tb.  operarum  pecca- 
to.  Pro  /«AeTv  in  Cod.  Baroc. 
erat  «yvcftv.  quod  Pauusputa- 
bat  extitifle  ex  kyofHv,  quod  ei 
videbatur  in  libris  olim  qui- 
bufdam  fuiffe.  Ego  vero  li- 
brarium  fufpicabar  fcribere 
voluiffe  kvoiiv,  quod  idem  va- 
leretquod  Lat.  infanire.  Cae- 
terum  Auberius  opinabatur, 
fed  fine  cauffa  idonea,  verba 
0  xa&toirw  loco  mota,  ficque 
reponenda ,  efte,  ncci  evye  ort 
y.e  v7riiJLvy6UQ  0  •xuqkKnrQv*  v.ctl  rd 
/UAttv  tog  %^ici{ibv  tth- 

rt»%v  ye  cvv^uqI  Norib.  rx%i) 
yscvvijxug,   et  mox,  rruKuiCe. 

xursvex^f^'}  Norib.  Crat. 

Opor.  Furl.  xwreve%$ici]. 

kQowctg]  Sic  legunt  libri  e- 

diri  omnes,  nifi  quod  Gefne- 

rus   in    Chreftomathia   fcri- 

nfit. 


H  ©  I  K.     XAPAKT.    KI».    I 


«3 


pfit ,  ordine  inuerfo,  rzi^r^ 
uminCodd.GuelfF. 
erat  Irfrffiftg,  verum  in  Cod.  i 
fuperne  adfcriprum  Yt**?xfc* 
Contra  vero  in  Cod.  Trin. 
Nedhamus  auctor  eft  fuitfe 
kqylc-  in  textu,  fed  fuperfcri- 
ptum  vcin  Cod.  Gal. 

/2.-,  fed  in  marg.  addi- 
tum  eadem  manu,  x?%M>  Vn- 
de  duplicemolim  in  librisre- 
pertam  efte  loci  fcripturam, 
abunde  apparet.  Certe  Ned- 
hamus  in  Codd.  fuis  reliquis 
ait  fe  inueni/Te  fcriptum  hQof* 

fii;. 

:rx-]  Camot.  raxvrx;'  et 

mox  H  W,  vt  inCodd.Guelff, 

y§2  Norib.  orctr/c. 

km*xHu*if\  Norib.  Crat.  Opor. 
Furl.  knxmi**,  Cod.  Gal.  I.  2 
et  Baroc.  exhibebant  kxvyvt* 

Pauus  igitur  rieri  poiTe 
rebatur,  vt  hnyvpnw  olim  in 

communi  fignificauerit 
fejjime  acciperet  auc  reponen- 
dum  \  Suartius  vero 

conatus  eft  elicere  rm 

Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  Furl.  ^-  ..'.  perperam. 

3  MM»#iy]  Camot.  Ku?.vu.pcT 
fe  non  maie.  At  vide  quae 
diximus  fupra  ad  f  1  Mox 
in  Norib.  Crat.  Opor.  eft  xxi- 

tttm&tmt']  Haec  fcriptu- 
ra  (juum  reperiatur  in  omni- 
bu<  Jihris,  fane  non  videocur 
iit  mutanda ;  praelertim  quum 

<     Jic     auc    pergere 

auc    idem     declaret 


quod  fimplex  verbum  fxuv 
S*v«v,  non  ante  tcmpus  dijce» 
>«?,  vtPolicianus  interprecacus 
eft,  nec  ante  aetatctu  difcere, 
vtLycius  vertit.  quemadmo- 
dum  ^foncvjrAfVxfi/vapud  Aeichi- 
nem  c  Timarch.  p.  26  To.  2 
Tayl.  idem  figiuficat  quod 
«vaA/Vxsr/  et  TrfCA/rovTe  apud 
Heliodum  Efy.  199  idem  va- 
let  quod  Ki*b';rz.  Auberiusta- 
men  et  Cafaubonus  malebanc 
legi  xfoffpaySuvKv*  quod  rece- 
pit,  poft  Nedhamum,  Suarti- 
vs;  etiam  Gefnerus  in  Chre* 
ftomathia. 

Tocxvrcc"]  Pertinet  vocabu- 
lum  hoc  ad  ea  quae  in  ludis 
et  palaeftris  docentur,  quall 
ceir.rr,M$  pofitum.  Videruutid 
Politianus  iam  et  Lycius,  qui 
verterunt,  hic  quidem  tantas 
res,  illetam  praeclara:  atque 
nuper  Pauus  idem  animad- 
vertit.  Non  igitur  necefle  eft 
Pronomen  illud  explicaripec 
interim:  neque  afTentiei.Jum 
Nedhamo,  qui  id  feiungi  vo- 
lebat  averbo  7;qo(jt.xvOxvsiv>  hoc 

modOi  trf  09\ixv^aveiv ,  rcGJijrz 
<x£Q9K%>.m  ro7c.  ?rxtioT?lfixic..  ne- 
que  enim  dici  poteft  roaxvrz 
TgoctxAGv'  quod  verbum  nu- 
de  et  fimpliciter  poni  vult. 
Multo  minus  Reifquio  geri 
mos  debet,  qui  pro  totuvtx 
fuadebat  corrigcre  tx  yvuvav- 
/zxrx.  hoc  enim  gloJfema  eft 
et  interpreramentum  verae 
leftionis. Suarrius  edidit  Jpon- 
te  ec  fine  auctoritate  vlliusJi- 
bri,  hoc  eft  more  fuo,  crfoff- 

\ix/jxmv  T«f  avretc.  ts  TfOffAOAev 
v.xi  T0/*{  xmZor?. 

xxth- 


64 


GEO  <£>P  A2TOT 


KxiZoT?ijBxis  ]  Norih.  Crat. 
Opor.  nxtSoTfifiois'  quod  viti- 
vm  feruauit  in  exemplo  fuo 
Furlanus. 

xxi  th?]  Opor.  Furl.  *«$  v.xi. 
Paullo  poll  iidem  iibri  cum 
Norib.  Crat.  Stob.  exhibent 
Jf/vfc^  mendofe,  Eadem  con- 
fufio  horum  vocabulorum  e- 
rat  fupra  c.4,1. 

aTOxxTXfjcxi  hc,  tj}v  ciy.ixvj 
Cod.Gal.  1.2  et  Baroc.  Ivxoxx* 
rxrjext  Ixtvjc,  oly.ixc,.  non  rnale, 
credo,  per  fe  ortum  forta/Te  eft 
ex  h  rj*  clxioiv.  Sed  alteram  le- 
ctionem  adiuuant  magis  mo- 
.  res  et  natiira  hominis  loquacis. 
Suartiustamencollegi  indeet 
iudicari  pofleautumabat,inte- 
gram  loci  genuinamque  fcri- 
pturarri  efle ,  u-zoxxtx^gxi  l£ 
olxixQ  hc,  olxix-j.  praecJare  vero ! 
In  Cod.  Trin.  fcriprum  erat 
rrfoy.xTxrqcrctif  fed  additum  fu- 
perne  xtoxxtx^ccu'  quod  ver- 
bum  II  muraretur  in  xqocxx- 
rx<ri><rx(,  ferri  polfe  videbatur 
Pauo,  ita  tamen  vt  Vuigaram 
praeferret.  re&e. 

kv^oiisvoc]  Cod.  ftaroc.  et  No- 
rib.  Crat.  Opor.  Stob.  Furl. 
vti3c>j.evoc.  perperam,fed  faci- 
li  non  minus  quam  foiemni 
permutatione.  iidem  libri  e- 
diti  mox  aeque  male  exhi- 
bent  vxg xyyehXeiv  pro  hxvyyih- 

ton*  Caeterum  Clotius  malle 
ie  oftendit  legere,  xxi  xvS-6- 
\xevbc  ti  twc,  exy./Xvjcixic,  farxyyih- 
tetv.  At  eo  ineptiaeloquaci- 
tatis  valde  minuerentuiyim- 
mo  propemodum  tolleren- 
tur:  deinde  xjuaenam  e/Ient 
plures  illae  sxx^dxi,  non  re-. 
periebam. 


4  •xgochyyJiCa^rxi  ]  Camot. 
Trffiiyyyca-S-cu.  quae  fcriptura 
clare  monftrat  veftigia  anti- 
qui  Codicis,  e  quo  editioilla 
ducla  fuerit. 

xul  T-r]v~\  Particula  y.^abefr, 
fed  male,  ab  ed.  Helmft.  Pro 
A?f?c<icdvToc,  Furlanus  fufpica- 
batur  primo  fcriptum  fuiffe 
AVT^foVToc,  quod  poftea  tranf- 
iiflfec  in  aV^o^wvto^.  line  cauf- 
fa.  Significatur  enim  pugna 
ad  Megalopolin,  Arcadiae  o- 
pidum,  equaGraeci  difcefie- 
runt  inferiores.  pugna  autem 
haec  accidit  archonte  Arifto- 
phonte. 

ygvo/fcinjv]  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  Furl.  yivo\JLsvv]v.  male. 

tj^v  twv  Axy.ihxi\zovicav  ~j    Cod. 

Guelf.  1,  vt  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  Steph.  Lyc.  Sylb.  Auh. 
Morel.  et  margg.  Lugd.  a* 
161  2,  Brunfu.  Hudif. ;  r$v  Ax- 
y.iocu-ioviuv ,  omiiTo  Articulo 
rfifv  qui  abeife  hic  refte  non 
poteft.  Aberat  tamen  eriam 
abCodd.  Nedhami:  etinCod. 
Gal.  1.  2  legebatur  praecerea, 
Axy.s^xiiJLOviotc;  VTrd  Avcccvogx.  COn- 
tra  ingenium  linguae,  quod 
refpuit  Praepofitionem  v%6. 
In  Cod.  Guelf.  2  erat,  xxi  tm 
AxxeSxiy.ovioov,  fed  ita  vt  Arri- 
cuio  t&v  punclra  efTent  fubie- 
cla,  et  in  margine  fubftitu- 
tum  tyv.  In  Camor.  vitiofe 
fcriprum  eft  /\xxehe\iovim'  et  in 
marg.  Heinf.  7?.  Axxelxi\jLovixv 
corrigi  debet  haud  dubie  Ax- 
Y.elxi\iovmv.  Caeterum  placuit 
Reifquii  notam  ad  hunc  lo- 
cum,  fane  difEcilem  neque 
exph- 


H  ©  I  K.     X  A  p  A  K  T.     K  E  <!>.    Z 


6S 


explanatum  adhucfatis,e  Vo- 
lumine  Animaduerlionum  e- 
ius  ad  fcriprores  Graecos  pri- 
mo  transferre  huc,  e  qua  iu- 
diciumfieri  poflet  de  reliquis. 
■.:  Graecitas,  inquit  Vir 
eruditilTimus,  hic  recJe  babet, 
neque  htjioria:  et  aut  cor- 
rttpttts  a  Jciolo  Jopbifia  efi  bic 
locttSj  aut  tefiatur,  Tbeopbra- 
teris  rtott  efje.  Audiamus 
rationes.  Arijlopbon  rbetor  in 
Pehfonnefiaco  fioruit, 
tion  aetate  Tbcopbrafii.  recte. 
quem  tantum  ad  cajits  fibi  ae- 
qnales  alluderc  fas  ejl.  hoc  ve- 
ro  nemo  non  erit  qui  facile 
concedat.  nam  Theophraftus 
fane  oftendir,  quomodo  fe 
gefTerint,  quales  fuerint,  quid 
dixerint,  homines  fuae  aeta- 
tis.  hos  vero,  maximeque  ?.u- 
mne  putemus  loquutos 
efle  faepenumero  et  garriiife 
de  rebus  multis  etiam  annis 
unte  quam  fcriprus  fuerirhic 
libellus,  geftis,  fed,  ob  fingu- 
larem  praecipuamque  magni- 
tndinern,  norillimis  tamen? 
*quod  fatis  dcclarant  verba 
,  i\oixJvyy.  At  Theophra- 
ftus  loquitur  non  de  Arifto- 
phonte,  rhetore,  fed  de  Ari- 
ftophonte  archonte,  rhetore. 
quidni  enim  Ariftophon,  qui 
anno  terrio  Olymp.  CXII.  ar- 
cbon  fuir,  et  ipfe  rheror  di- 
ftus  fuerir-  Sic  cerre  eriam 
Meurfium  video  cenfuifTe,  in 
uibus  4,  15.  nam 
I  I  iftos  Atticos  non  li- 

cuic  nobis  rum,   quum  haec 
fcriplimu-,  confulere.    Quae 
li   cui  difpliceat  mimis- 
que  idonea  vidcatur:    r 


verba  t«  ^to^o;  infititia  et 
TttggppsflAiiftfitx  putare.  terte 
ab  libris  Politiani  videntur 
abfuifle.  inVerlione  enim  e- 
ius  Latina  eft,  et  praelium, 
qund  vcl  Ariftophontis  tem- 
pore — confecJnm  e fi  ,  refert, 
Deinde,  funt  verba  Reifquii, 
deefi  quicum  contigerit  qtti- 
bujham  ea  pttgna.  At  id  quurn 
conftiterit  haud  dubie  tum 
interomnes;  quid  addi  opus 
erat  ?  Et  n&xv  T^v  AxKsSxtfto- 
v/aiv,  pro  v/x:f,  injulens  neque 
Graecnm.  Nobis  vero  fi&xy.  et 
vicloriam  et  cladem  iignifica- 
re  polTe  videbatur.  Signifi- 
catur  antetn  pugna  ad  Aegif- 
potamos  recte.  Aut  deeft  poft 
Avc&vlqx  voc.  e<xiy.t>xT£iav.  quud 
fi  autem  cladem  ad  Haliartum 
Jignificare  voluit,  addi  debet 
^ttxv.  Quae  quidem  viden- 
tur  temere  iiimi.  Etiam  ad 
Pdui  dubitationes  facile  re» 
fponderi  poffe  puto.  quidnt 
enim  proliabile  iir,  garrulum 
hominem  vtramque  pugnam 
fimul  celebralTe  fermonibus, 
non  habira  ratione  ordinis 
temporis;  praefertim  quum 
vtraque  clade  Athenienlium 
opes  Jabefactacas  conftaret  et 
fraftas  ? 

Z;  TOT«]  Margg.  Heinf.  Lii£jd„ 
a.  ir>ia,lirunfu.  Budif  £;  tots. 
quae  lecrio  vnde  haufta  eftet, 
nefciebam.  | 

«t«v  iuoo%i\i\t <ra$]  Cod  Gal.  l 
httz;  iv$9ki^cxv.      Cod.    Cial.  2 

htcsv  hvlo%i\i'4<t xv .  Quaediuer- 
fttas  fcripturae  Nedhamo  vi- 
am  verae,  vt  praedicar,  lefti- 
onis  inueniendaemonftrauit. 
£  eam 


66 


eEO$PASTOT 


eam  ait  hanc  eiTe,  $r«$  hSdx^ 
py,<M'  quam  primo  ipie  rece- 
pit,  deindeSuartius,  quiprae- 
terea  repofuit  yvScyJ^osv.  Pu- 
tabat  tamenNedhamus,  pofTe 
etiam  evdoy.i/^sxt  legi.  At  au- 
Ooritas  vnius  Codicis;  nam 
Codex  Gal.  2  e  Gal.  1  fluxit, 
vterque  certe  e  communi 
fbnte ;  non  poteft  vllo  modo 
opponi  au&oritatitotaliorum 
eorumque  vt  diuerforum,  ira 
etiam  bonorum,  librorum.  de- 
inde  non  video  cur  alterailla 
le&io  reiicienda  iit,  quum  et 
comrnodifTimiim  fenfum  pa- 
riat,  et  ab  linguae  ingenio 
non  abhorreat.  Politianus  qui- 
dem  bene  reddidit  locum, 
quas  ipfe  ad  populum  oratio- 
nes  cum  fumma  laude  et  ap- 
prohatione  habuerit.  denique 
evdi  non  videbatur,  vt  iam 
fupra  dixi,  vfurpatum  efTe  in 
fermone  pedeftri  et  cotidiano. 

Iv  tw  ftjpp  ]  Steph.  Lyc.  Sylb. 
Aub.Kirchm.  h  rw  /.**-«■«.  quae 
le&io  in  margg.  Morel.  Heinf 
Lugd.  a.  1612,  ttrunfu.  Budif. 
ita  exhibetur^  vt  in  Stephani 

noris  legitur,  y%m  Ifoy  fa&  tu 

«?«*]  Suart.  ijri. 

$  Y.iahvsui\  Norib.  Crat.Opor. 
Stob.  Camot.  Furl.  x.w?,vsxi. 
male. 

tw  A«/U>]    Camot.     rd  /\&?.us. 

Mox  in   Norib.    Crat.  Opor. 

CiU7TCCy. 

cpxyiiv'  ?Jym  ori]  Gefnerus 
inLhreftomathia  diftinxit  ver-* 
ba  fic}  Qxytiy,  hiym'  ari,  vt  ?,i* 


ym  habeat  vim  Gerundii  La- 
tinorum  in  do.  Quaeenim>  in- 
quit  Vir  fummus,  fequuntur, 
ea  potius  ex  fua  perfona  indi* 
care  putauerim  Theophraflum, 
quam  a  garrulo  prolata refcr- 
re.  Mihi  vero  altera  diftin- 
guendi  ratio  magis  placet,  vt 
ftnt  verba  ipfius  garruli.  Suar- 
tius  malebat  refticui  kiyvfc 
cur  vero,  non  apparet. 

hiv  m  y?&rrx]  Norib.  Crat. 
Opor.  Furl.  i*l  j/  ykBrrct. 

u$  a*  xv  Giwxvstiev]  Ita  legitnr 
in  omnibus  cditionibus  anti- 
quis,  excepta  Camotiana,  ini 
qua  eft,  vt  in  Codd.Nedhami 
omnibus,  etiam  in  Trin.  ec 
Guelff.  ,  cri  8jc  xv  ffiw7rii*eiev. 
quod  Nedhamo  reuocare  vi- 
fum  eft,  etiamSuartio  etGe£» 
nero  in  Chrefromathia.  vtrum- 
que  verum  eft. 

«V  «]  Norib.  y  3«.  quoi 
ipfum  eil  indicio,  Iibrum  il- 
lum  adornatum  elTe  ad  fcii«  j 
ptum  Codicem,  quem  Pirca- 
merus  reliquerit  integrum  ep 
immutatum. 

U\euv  xv  nvxi]  Codd.  GlielfF. 
et  Norib.  Camot.  te%$nv  h»H  \ 
omilTa  particula  «V  quam  ab- 
efle,  vetant  linguae  leges. 

V770iiiivxi]  Gefherus  in  Chre- 
ftomathiaoperas  fcribere  iud 
fit,  v7fo\iHvxi.  nam  efl,  inquir, 
vt  ti&tt.  quod  non  intellego. 
Infinitiuus  enim  ille  pendec 
haud  dubie  ab  olos>vt  mXB***» 
In  Helmftad.  eft  ImptiML 
quod  locum  hic  quidem  ha- 
bere  nulio  modo  poteir. 


H  0  I K.    XAPAKT.    KE$.    Z 


«7 


J»d  rui  xvrQ  TXtdtuv]  Cod. 
Trin.  et  Steph.  Lyc.  Sy!b. Aub. 
Morel.  Nccih  Suarc.  Gefn. vni 
twv  mor  vrrumque  re- 

tte  haber,vr  nefciam,  cur  Ned- 
hamus  dixerir,  praue  edi  «vtb. 
j  Haec  efrfcripru* 
ra  Norib.  Crat.  aliarumque 
editionum  vererum,  excepta 
Camoriana,  in  qua  exrat,  vc 
in  Codd.  GuelfF.  Gall.  Bjroc. 
ec Trin. ,  fed  in  hoc,  Nedhamo 
au&ore,  a  manu  interpolatri- 
ce.  quod  migrare  in 

textum  iuflerunt  Kirchma- 
nus,  Nedhamus,  Suartius,Ge£- 
nerus.  Iim  Politianus  id  in 
lihris  fuis  reperir,  qui  tamen 
locum  ipfum,vt  deinde  vide- 
bimus,  non  intellexit.  Per  fe 
quid  magnopere  int«rfir,  non 
apparet,  vtrum  /SyAc/xtvov  lega- 
tur,  an  £yAif«va.  propius  ta- 
men  accedere  puto  ad  natu- 
ram  loquacis  eam  quam  no9 
rerinuimus  le&ionem.  liberi 
norunt,  parcntem  libenter 
garrire.  ir-<qae  iam  dormitan- 
tem  roganr,  veiit  narrare  ali- 
quid,  quo  et  ipforum  oculis 
obrepat  fomnus.  Caeterum 
cerrum  puro,  duplicem  olim 
in  libris  Ie&ionem  extitifle. 

xiXivr^  Norib.  Crat.  Opor. 
Furl.  x./^y.  Cjmor.  Scob. 
Kirchm.  ruA/v*.  male. 

.Vr-;]Quumomnes 
ct  fcripti  et  ediri,efcri- 
pris  ducri,  ira  !egant;  quum 
necfenfus  nbdicar :  nihilmu- 
lm  effe  et  folicitandum 
cenfco ;  erfi  ncgare  nolim,  for- 
mam  hanc  loquendi  Hebrai- 
ca/n  rationern  magis,  quam 


Graecam,redoIerevideri:  cui 
tamen  propemodum  fimilis 
reperitur  c.  3>2  o^vfytsrtul^  t«- 
Tt^  <px<T)wv  xiyav.  Re&e  verric 
Lycius,  cum  cum  iatu  dormi- 
tttrientem  bortantttr  bisverbis. 
PoJitianus  vero  non  cepit  fa- 
tis  mencem  Theophrafri.  red- 
didic  enim  locum  Latine  lic, 
ct  cttm  filips  videt  iam  fmimim 
appetere,  iubet  eos  aliquid  h- 
qtti,  vtfi  qttoque  capiat  fvwuns. 
Neque  Morellus  corre&orvi- 
dit  acutius,  qui  in  margine 
exempli  fui  haec  pofuit,  Ex 
aiia  interpuncJione  alius  fen~ 
fus  elicitur,  Cauillantes  fe  fa- 
cile  patitur,  vel  fuos  pucrulosy 
quaudo  ipftm  ium  dormtturi* 
entem  ita  monent  Iftbaec  com- 
memoranSy  dic  aliquid  uobis, 
vt  nos  quoqite  fomnus  capiat. 
Sed  placuit  etiam  coniecluras 
Virorum  do&orum,  proiniH- 
tuto  noftro,  adiicerc,  fi  fortc 
quis  vnam  earum  alreramue 
vulgatae  lecTioni  anteponen- 
damexiftimarer.  nosenim  eas 
pro  fuperuacaneis  habebamus. 
Auberius  quidem  deleri  vo- 
lebat  rxvTKj  etpro  a.*a«v  repo- 
ni  a«a«.  Poft  eum  Sylburgio 
videbitur  refcrjbi   oportere, 

AeysvTa,  T^Tsra,  A^Aft  ri  tjfziv.  Ca- 

faubonus  emendandum  cen- 
febat,  xtyo-.rx,  attx-,  XctiZv  Ti' 
afTentiente  Nedhamo,  qui  et- 
iam  corrigi  pofle  arbitraba- 
tur,  vel  Xtyovrx,  attx,  a£a«  n 
Yiuv'   Tel   S.iyovrx,  TfTTXy    AaAfcV 

n  j{j.7v.  Cafauboni  conie- 
c"ruram  reccpram  vidco  in 
Kirchm.  et  Helmir.  Suartius 
edjdir,  xtyovrx  a  *"*"*»  a*a«v  n 
frfr  fed  in  notis  aic,  Vitps 
£  ?.  doftos 


68  ©EQ*PA2T0T 

<lo£tos  re&e  emendafTe  Jirrx,  docuit    efle  ita  conftituen- 

ita  vt  A«fjr«  pro  attx  irrepfif-  ilum,    xs/Jvy  [incitent,  infii- 

fe  videatur  in  contextum,  o-  ge»i\  *iyov+x*  r&rx  a«a«\  [fcil. 

perarum  errore.  Addit  etiam,  SS  ce\  ri ^iv.   ingeniofe,  fa- 

fufpicari  aliquem  pofTe  legen-  teor.  Caeterum  in  Norib.  Crat. 

dum,  ksAfj/j;  Aiyovrcc  nczve  [im-  et  in  marg.  Morel.  eft  vftiv,  et 

mo   Tavay    vel  *xxvcxi\   a«a«v  v/zxg.   quod   pofterius  vitium 

Miiiv  07TXQ ,ij[*x<;  vtvo$  ?&$%.  De-  etiam  in  exemplo  Stobaei  Tu- 

nique  Reifquius  nuper  locum  ricenfi  inuenitur. 

K  E   <J>.      H 

iiep  i    Aoronoms 

1  \i'oe  KoycKoita  i<ri  cvv&sctg  •tysvcloov  Koyoov  koi 
Trqd^soov,  oov  Q&KsTat  6  Koyonrotoov  6  Ss  Koycirotog,  tci5- 
Tcg  Ttg  ohg  vnvavTricag  tcx)  tytKoo9  sv&vg  KCtTCtQuKoJV 
to  ri&og,  kcu  fietltdcag ,  eqooTijcat,  nro&ev  cv,  kcu  t( 
Keyetg ;  kcu  e%stg  ttsp)  txSs  simrsiv  kcuvqv  ;  kcu  snrtQaKoov 
sqooTctv,  fjiri  KeyeTai  Tt  kccivots^ov  ;  kcu  \ly\v  dya&d  ys 
s<?t  Ta\Ksyoftsva;  Kcti  xk  edcag  dnroK^tve&at,  elnreiv,  Tt 
Keystq ;  i&osv  ctKyKcctq ;  cokoo  fio)  cs  svoo%r)Cstv  kcuvmv 
Koyoov.  Kctt  sqrtv  dvToo  rj  crgaTiwrtg9  r,  nralq  h<rstx  t5 
dvKr}T$,  rj  Avkoov  o  eqyoKdQog  nraeayeyovocg  e£  dvTrjg 
Triq  fjbd%riq,  §  (Qrictv  dvjriKCSvat.  2  ctt  fjtev  xv  dvaQoqa) 
tgov  Koyoov  TotdvTctt  sicrtv  uvtS,  oov  x$s)q  dv  e%ct  snrtKa- 
fiec&at.  hnystTctt  Ss  t&t#c  (pdcKoov  Keyetv,  o)c  UoKv- 
C7TS^%oov  Kctt  i  (iactKsvg  fJbd%rj  vevtKfjKe,  kcu  Kacav^og 
ifciypriTcti.  Kav  et%r\  Ttq  dvToo,  2t!  $e  TavTct  iriqrsvstq; 
(yricec  to  %^cty\ict  pocicJat  yaq  ev  Tr\  iroKet,  Kat  Tov 
Koyov  enrevTetvetv*  Kat  nvavTa  ya^  cvfjuC^ooveiv.  TavTa 
Keystv  nvs^t  Ttjq  fid%r}q'  xai  ttoKvv  tcv  c^cofjLov  yeyovsvat. 
slvat,  oe  dvTco  Ka)  crifieiov  Ta  nr^ocoonra  tgov  ev  Tcig 
nv^dyfiactv  o^av  ya^  dvT&v  TrdvToov  fxeTaQefiKriKOTa. 
3  Keyst  $'  oog  Kai  nva^av.riKoe  ira^d  TXTotg  KpvnvTOfievov 
Ttva  ev  otKta,  ijott  nrefL%Triv  r]fie^av  r\K0VTa  eK  Mclksoo- 
vtag,  og  wdvTa  TavTa  ilis.  aa)  nrdvTa  Ste^toov,  iroog  oi** 

1  i&e; 


H0IK.     XAPAKT.    KE$.    H  69 

ic&e;  TTi&ctvcvg  (T%siXicl£et%  ksyuv ,  ivCTV%rig  Kdcctv- 
ipogl  &)  Tctkcti7fCi)oog !  svS-vur}  to  Trjg  Ti/yjjc;  <xAA'  £v 
•r%t;*GC  yv.ousvog.  Kctt  ost  ds  ctvTC  cs  uovov  stosvctt.  7rctci 
os  Toig  Iv  tji  nokst  TfoocisbodurjKS  Xsyuv.    4  T&V  TO<«- 

TttV  dvS^WTtoV  TeSdvUCtKCt  t(  7T0TS  QxkoVTCtt  koyoTTctHV- 

tsc"  h  ydo  uovov  ^iviovTctt,  dkkd  Kcti  dkvcnekcog  dir- 

ctkkdTTHCt.  Trokkdyjc.  ydo  dvTW  01  fJLSV  sv  Totg  Qstkct- 

.   TTSfiiTdcsig  tvoixusvoi,  Td  iudTtct  doTcQs@?uiKcLCW 

SV    TV    <?od   TTS^OUCtyjCt     KCti     VCtVUCt%lCL    VlKCdVTSg, 


yc  dtKctg  utykrtKctciYT    slci  £'  01   Kctt  ncketg  koyco 
yxtTct  KDUTog   ct\osvTsgy   'TcctosistTvvri&Yicctv.     5  irdvv  os 

TCtkctiTTCvfiOV  dvTCOV  S^t  TQ  SfKiTY\$SVU<*"    TVOtCt  ydo  %  q"ody 

irotto  os  soycttrtjetct),  TTOtct)  cs  usosi  Tr,g  ctyooctg  a  oiyjus- 
^svxctv,  dirctvbdv  ircteVTsg  t#c  aKiovTctg  tiTCtig,  Kcti  Kct- 
■:  Tctlg  ^sv bokoytctig ; 


N   O   T   A  T. 


TfPt    /.oyorrouu;]    Furl.   Aoyo* 
Eclogario  Stobaei  infer- 
tum  lcgitur  hoc  Capuc  12  p. 
144. 

r*:]  Cod.  Gal.  1. i, 
Baroc  et  Ofborn.  k**rri*ctt. 

folemni  permutatione.  Re- 
cepit  tamen  in  exemplo  fuo 
Suirtius.  At  difcrimen,  quod 
volunt  nonnulli  intercedere 
inter  verba  brmnrxv  et  vVavT^v, 
vanum  eft  haud  dubie. 

qwrgftmkj  Hac  in  lecYione 
confentiunt  libri  omnes.  re- 
fte,  opinor:  vt  non  opus  fit 
conic&uris  Virorum  dofto- 
rum.  Nam  Cafaubonus  qui- 
Uem  corrigi  volebat  ^tu^u- 
iratamen,  vt  leclionem 
vulgatam  non  prorfus  reiice- 
rer.  Quare  miror  nonparum, 
Kirchmanum  au&oritati  Ca- 


fauboni  ita  paruifTe,  vt  rece- 
perit  in  textum  ntTxfix>\uv. 
Multo  autem  minus  placet 
cum  Galeo  emendare  kxtx/\k- 
puv  to  *Bo;  fumensy  fingem,fi- 
bi  vitltum.  nam  tum  videtur 
abeffe  debere  Articulus.  Gef- 
nems  deniquefibi  inmentem 
veniiTe  oitendebat,  legi  pofTe 
y.&rx<>x?A*'j.  At  ipfe  nonmul- 
tum  tribuiiTe  videtur  huic 
coniecrurae,  quum  y.xTxpxxw 
feruandum  quodammodo  fi- 
gnificauerir. 

9rof>ev  ffv,"]  Lyc.  Auber.  »*• 
%v  cv',  bene. 

y.ui  t/  tfync)]  Cod.  Gal.  1. 2. 
3.  4,  Karoc.  Trin.  y.x)  ?Jy«s  t«; 
(odd.  Guelff.  y.x)  /\(ytic  ri' 
Norib.  Crat.Opor.  y.x)  /.iyticTl. 
Camot.  y.u)  ?Jyuc  t).  Stob. 
Furl.,  vt  Codd.  Gall.,  k«)/^- 

J-  -,  yvz 


7o 


E  0$P  A2T  O  T 


yet?,  rt;  Neque  fane  video, 
cur  repudiari  debeat  ifthaec 
le&io,  fi  fcribas  ?Jyeig  n ;  af 
fersnc  aliauid  ?  vt  reddidit 
Politianus.  Suartius  quidem 
ita  edi,  in  fuo  exemplo,  cu- 
tauic. 

kx)>  e%Eie  pst*)  tb^s  «r.  x.] 
Cod.  Gal.  i.  i  et  Baroc.  kx) 
kuc,  i%st$  7r.  t.  ft.  y..  non  male, 
meo  quidem  iudicio,  modo 
verba  iic  diftinguancur,  «*), 

T&$  >    £%£'$  Tff)   Tb&:  «VftV     KXtvSv  j 

Verba  *e&  t^,  manifeftam 
eft,  capienda  efle  bentriue?* 
Quod  fi  teneas,  facile  inrel- 
legas,  ineptam  efle  Nedhami 
conie&uram,  qui  emendabat, 
xx),  e%ett;  xegi  m  5'  «V«v  KXtvbv\ 
Nam  particula  11  fic  aut  in- 
cpte,  contra  fermonis  inge- 
nium,  redundaret,  aut  certe 
auulfa  male  a  verbo  ez*l$  er- 
raret. 

KXi  IntfixKm  ]  Cod.  Gal.  F.  2 
Ct  Baroc.  xecl  <£$  l%i^xKtLv'  vt 
iam  Furlanus  cenfuit  legen- 
dum.  Acque  Pauus  qui<fem 
ferendam  pucabat  hanc  le&i- 
onem ,  fi  w$  acciperetur  pro 
»tw$,  ex  eaque  ortum  opina- 
batur  xx;  ante  verbum  %#$$ 
\\\  iisdem  libris,  fcriptum  for- 
te  in  margine  a  quodam.  Ac 
vero  mihi,  vtfunt  diuerfaho- 
minum  hoc  conie&urali  in 
genere  iudicia,  uq  natum  vi- 
debatur  e  fuperiore  particula 
tu$.  quam  ibi  linguae  leges 
admitcant  facilius,  quam  hic 
particulam  £c* 

i^ru-j  ]  Norib.  Crat.  iguruv. 


kxi  \xyjv\  Camot.  kxI  \ivi'  ae- 
que  vitiofe  ac  pauilo  poft 
exffxz.  Mox  in  Norib.  Crac. 
Opor.  Stob.  Furl.  eft  kyx$h 
l?>,  vt  in  Cod.Baroc. ,  omifla 
particula  ys.     Qua  le&ione, 

kxI  jM>)  kyxScc  e?)  ro:  tey6(4tvxt 
admifTa  Sylburgius  re£te  iu- 
dicabat  diftinguendum  efle 
poft  kx),  et  reliqua  inrerroga- 
tiue  legenda.  Et  fic  iam  Po- 
litianum  video  et  legiife  lo- 
cum  et  interpretatum  effe, 
an  qnae  feruntur  bona  funtJ 
Eciam  in  Chreftomathia  Gef- 
neriapa  poft  Keyo\j.evx  eft  noca 
incerrogacionis,  quam  nos  fer- 
uauimus. 

ctTroxgive&xi']  Sic  cum  Gef- 
nero  aufi  fumus  refcribere 
pro  ccxoKzlvx&xt,  cum  iuffu  le- 
gum  linguae  ipfiufque  rei, 
tum  auftoricacc  Norib.,  in 
quo  diferre  fcriptum  eft  kxo- 
KfiveSxi,  propagacum  inde  in 
Crat.  Opor.  Scob.  Furl. 

ri  \iyet^\  Camot.  r)  Kiyeit;. 
Et  mox,  vt  Norib.^aSlv  quae 
fcriptura,  vt  fupra  diximus, 
melior  hic  eciam  in  Codd. 
GuelfF.  inueniebatur. 

Ioku  \iqi\  Camot.  ^oKOjfiot'  mo- 
re  fcribendi  antiquo. 

aV^h]  Nemini  fufpeclum 
fuit  hoc  nomen  vnquam, 
quam  nuper  Reifquio,  qui  id 
mucandum  cenfebat  in  Aerta, 
aut  in  aw*  nam  mibt  qui- 
dem,  inquif,  ashoq  pro  nomine 
proprio  ignotmn  efi.  Noua  fa- 
ne,  fed  nullo  paclo  ferenda, 
ratio  emendandi ,  vel  potius 
corrumpendi  omnia  in  fcri- 
ptis 


H0IK.    XAPAKT.    KE$.    H 


7* 


ptis  veterum,  fi  velis  diuitias 
Jinguae  Graecic  reuocare  ad 
ruae  paupertatem  fcientiae. 
Mihi  certe  jfcts;  notum  eft 
pro  nomine  proprio.  Memo- 
ratur  enim  a«4*C  archon  ab 
Paufania  7,  if  et  9, 1 :  ad  cu- 
ius  priorem  locum  nota  Syl- 
burgii  conferri  poteft. 

^./J  Norib.  /.vxav.  Crat. 
Opor.  Stob.  Furl.  Avx<u/. 

Wn]  Helmft.  $v9i.  Codd. 
Guclff.  Norib.  Crar.  Opor. 
Furl.  Camot.  $xch.  male.  In 
exemplo  Stobaei  Turicenli 
auftum  eft  vitium  illud,  ne- 
glegentia  operarum,  alio.  le- 
gitur  enim  ibi,  «  -ixcb. 

z  vti-t  uvtu]  Cod.  Gal.  {  kV/v 
ivrw.  Etiam  in  marg.  Morel. 
extat  ?ft  z-Wu.  Quam  leftio- 
neml^uuspraeferendam  Vul- 
cenfeb"ar,  me  non  dif- 
lentiente.Fieri  tamen  poteft, 
vt  eam  pepererit  fequens  vo- 
cabului^ 

]  Sic  refcribere  non  du- 
biuuimus,  auetoritate  Codd. 
Guelff.  Norib.  et  Cunot. ,  pro 

C    i.Tam  diximus  fupra 

3(1   C  2,    I. 

►«»]  Ifa  leguntlibri 

l ,   nifi  quod  in  Norib. 

rl.   eft  ixt?.x!>e- 

\'cque  alinm  in  libris  fuis 

fcripturam    Politianus    inue- 

.  iJetur.  vertit  enim  lo- 

cum  fic,  bi  ergo  ruvifjrumvnn- 

■:v  ;<>//{ rlt 

vt.     Ar  ver*  eft    luud 

conie&ura  Cafauboni, 

locuit  emcndaodum  cfle 


Ixtx&fX&scr.  quod  verbum  nos 
eo  minus  dubitauimus  reci- 
pere,quum  idem  fecerintan- 
te  nos  Nedhamus,  Gefnerus 
in  (  hreftomathia.Suartius,  et, 
diu  ante  eos,  Kirehmanus  ac 
Schmidius. 

hyr/strxi]  Norib.  Crat  Opor. 
Furl.  otviy^Tcu.  Mox  Camot. 
aeque   vitiofe  exhibet  noAu- 

ftmxvi  Norib.  potff.  At  in 
marg.Cafaub.a.1612  et  in  marg. 
Heinf.  tegitprpaxgv'  quod  vn- 
de  petitum  eflet,  nefciebam 
tum  quum  haec  fcripli.  Et 
Hencelius  quidem  leftionem 
f**#*v>  quam  ait  in  MS.  inue- 
niri,  vellem  addidifTetquo,  vt 
^TTiy.uTsqxv,  praeferebat  Vul- 
garae.  At  per  fe  vtraque  re- 
cte  habet,  etfi  non  ignoro,  in- 
numeris  fere  locis  vnam  per- 
mutatam  efTe  cum  altera  ab 
librariis.  Aefchines  def.  legat. 
p.  267  To.  2  Tayl.  to7;  tJv  (ix- 
%x*  vtwcztriv.  Demofthenes  de 
cor.  p.  F44  (1  xeotTijiTxi  cuvifitf 
<f'<;.iVTw  Tw  (zuxW'  Sic  apud 
Diod.  Sic.  18, 30  p.  23 1  To.  1 

cft  tzv   y.oxTY\fuCt  r*fv  izxxw-  2t 

in  Cod.  Reg.  2  et  Vatic.  erat 
tyj  ni*xv-  Eadem  horum  Ca- 
fuum  confufio  occurrit  in  li- 
bris  Diodori  Siculi  II,  26  p. 
424  1  O.  1  vevt/.vjnivxt  Ty-  vxvfxtt- 
■■'yxc,-  vbi  Cod.  Reg. 
2  exhibebat  nin  vxii(ixyjxv.  Sic 
apud  eundem  12,  31  in  vtro- 
que  Codice  Regio  et  Vatic. 
extabat  haafrxv  rta  vxv(ix%ixvy 
quum  in  aliis  libris  habeatur 
ry  mqt*%l*.  'Ex  quo  exi- 
E  4  ftimari 


72 


0EO$PAXTOT 


ftimari  licet,  Vueffelingium 
apud  Diod.  Sic.  12,  28  pro  vt- 
Kyffxvrec,  r»j$  vxv\J.x%ixc,  refte  e- 
mendaffe  et  recepiffe  vmjV. 
fjjtpavftxxtar  fedMarquMandum 
apud  Aefchin.  c.  Ctefiph.  pv 
43?  To.  2,  in  verbis  Ue  t£ 

<xs§l  Hxhxyuvx  VXV\J.XyJ.a  TQV   Ui<>- 

ctfv  hiy.xTsy  fine  cauffa  voluifle 
corrigere  tv)v  vxv\ix%lxv.  Conf. 
hac  dere  Albertus  Obferuatt. 
N.  T.p.  241  f. 

KxGZV$(>Qq~\    Furl.   KAfTffavSfO?. 

Mox  pro  $i7ry  in  Norib.  Crar. 
Opor.  eft  siTor'  e  quo  apud 
Stobaeum  et  in  Furl.  operae 
male  fecerunt  lirot.  Etiam 
pro  v.pt  Norib.  et  Crat.  habent 

XCfiV — . 

<Pv<re(']  Camot.  Qvaei.  vitiofe. 

iTsvTsheiv]  Cod.  Gal.  1  in 
textu,  et  Cod.  Gal.  2  in  margi- 
ne,  sTevTsivsi.  male,  vt  vel 
pox£xi  docet.  Neque  video, 
quomodo  potuerit  Nedhamo 
in  mentem  venire,  legt  pofTe 
S7rexreheiv,  quum  eTrevreivnv  mul- 
to  aptius  verbum  fit  reique 
accommodatius. 

%xt  nrxvrx  yctg  ffv^toveTv]  Ve- 

ra  Je&io  eft  haud  dubie  haec, 

xxt  ttxvtx  fvftcpavsiv'  tcIvtx  yxq 
hiyetv  ireql  ryq  (*x%w.    Sic  certC 

legebant  Codd.  Gall.  Baroc. 
Of  born.  Trin. ,  etiam  GuelfE, 
in  quibus  tamen  erat,vt  in 
Trin.,  au&ore  Galeo,  txvtx. 
folemni  errore.  Hx  editis  li- 
bris  eundem  verberum  ordi- 
«em  exhibent  Norib.  Crat. 
Opor.  [in  quibus  tamen  eft 


txvtx]  Camot,  Furl.  Morel. 
Stob.  Aub.  Steph.  Lyc.  Sylb. 
Sed  in  Camot.  Steph.  Lyc. 
Aub.  Morel.  Sylb.  fcriptum 
eft  rxvrx.  Gefnerus  in  Chre- 
ftomathia    edidit,   ,:x\    ttxvtx 

cv\J.<pwe7v ,   rxvrx   hl  hiyetv  Treqi 

rvc.  poix»?  nefcio  quorum  li- 
brorum  auftoritate.  Nedha- 
mus  et  Suartius  reeeperunt, 
poft  Kirchmanum ,  de  Cafau- 
boni  fententia,  nxi  7rxvrxc,  cv\i- 
<puve7v'  rxvrx  yxq  }£yetv  Trsqt 
tvs  ^x%v\q.  lam  etfi  librarii  fa- 
cile  potuerint  fcribere  ttxvtx 
pro  TrctvTxs ,  quia  verbum  fe- 
quens  incipit  ab  littera  <r: 
tamen  Ncutrum  genus  mihi 
hoc  loco  ita  videtur  vfurpari, 
vt  in  noto  illo  Ouidii  verfi- 
culo,  cuncJa  feqiiuntur  opes, 
et  I  Cor.  1,27  rx  (icogz  et  rx 
ct^ev*.  Certe  hoc  magis  cadit 
in  naturam  et  ingenium  ac- 
yoTrotH.  Galeus  denique  edi- 
dit,  xx)  7rotvTxg    yxq   cvptpwvetv' 

txvtx  x&ystv.  Reftat,  vt  affera- 
mus,  proinftitutonoftro,con- 
iefturas  Virorum  doftorum, 
fed  inanes  illas  minufque  ne- 
ceffarias.  Reifquius  quidem 
locum  ita conftituendum  cen- 

febat,  axl  7rxvTX  yctg  evpcpojveWf 

ycxi  TxvTOi  hiyetv.  modefta  fane 
nec  audax  conie&ura!  Pauus 
tripliciter  fanari  poffe  verba 
male  fcilicet  affe&a  putabat, 

aut  (lC,  KXt  7rct-»TX$  yxq  Gvfttpw- 
vavrxg,  TCtvTX  heyetv  Treqt  tvjc.  \j.x- 
%vjt;'  aut  ita ,  y.xi  vrxvrxc,  yxg 
evptpwsTvi  rxvrce  hiyovrxq  Treql 
rfc  px%w'  aut  hoc  modo,  *xt 
Trxvrxq  yxf  ffvpQwvui  ravrx  Ki- 
yetv  vreqt  Tij$  [zx%yg.   fruftra,  et 

libris  omnibus  abdicentibus, 
etiam 


H  ©  I  K.    'X  A  P  A  K  T.    K  E  <5.   H 


73 


etiam  lingu2  repugnante.  ne- 
que  enim  dici  pofle  videcur 

^ullc-,]  Ira  libri  fcripri  o* 
mnes ,  etiam  Guelff.  re&e 
haud  dubie,  licet  Srephanus 
Furlanufque  fecus  fenferint. 
Eriam  vernacula  lingua  folec 
cruorem  effufum  fimili  voca- 
bulo  appellare.  Alteralettio 
quam  probabant  Ste- 
phanus,  Lycius,  Furlanus,  et 
quam  ex  editislibrisexhibent 
Norib.  Crat.  Opor.  Stob.  Sylb. 
Furl.  margg.  Cafaub.  Heinf. 
Morel.  et  Aub.  ,  manifefte 
gloflema  redolet.  Sed  ^wfiov, 
quod  Pauo  reponi  poflevide- 
batur,  non  eft  vnius  aflis. 

Jfp]  Norib.  cgx* — .   Crat. 
ctvr.  ]   Cod.  Gal.  i 

.     Gal.    ?,    XVTbV  TCCLV 

ra.    Reifquius  inde  faciebat 
l.ru.,.  opinor,  finecauf- 
fa:   quum  Je&io  Vulgata  fit 
fitis  cnmmoda  et  apta. 

1  ^vf]  Camot.  #*?;-.  et  No- 
Mox  Camot.  vitiofe 
exhi^et  c~U  pro  tllt.  quam  ta- 
mcn  fcripturamego  reperiet- 
iam  in  (  odd.  GucifF.  Caete- 
rum  totum  locum  Suartius, 
in  fuo  exemplo,  ita  diflinxit, 

•    TIVX   IV   cfaix   tf&fWf*" 

>/f«y,  h.  e.  xivrt  Jnifxc,. 
*xi  rxvra  iit^tcov]  Cod.  Gal.  I 

XXt    T/.UTX    rx/rx    ltt\l<Ls.        i   od. 

Gal.  l.  cr  Ij.iroc.  y.xt  txvtx  Zi- 
i£/«J/'  quam  pofteriorem  lectio- 
nem    Cafaubonus  praeferen- 


dam  cenfebat  Vulgatae,  cui 
aflenfus  eft  nuper,  vt  video, 
Reifquius,  quum  iam  antea 
eam  receperit  Kirchmanus  in 
textum.  At  quanquam  efcri- 
ptura  Cod.Gal.  i  iudicari  pof- 
fit,  libros  variafle  oJim  etdif- 
crepafle  inter  fe,  ita  vt  fueric 
in  quibufdam  txvtx,  \n  aliis 
rxvrx'  tamen  quum  reliqui 
libri  fcripri,  vt  GuelfF.  Gal.  3. 
4.  f,  Trin.,  etiam  editi  anre 
Nedhamum  omnes  ,  leganc 
Tcxi  rxrrx  %tth<Lv'  quum  nec 
fententia  et  feries  orarionis 
abdicar:  nil  mutandum  efle 
arbitror.  NamNedhamoqui- 
dem  placuit  vtrumque  ,  ec 
txvtx  et  vxvtx  ,  recipere: 
quem  fequutus  eft ,  vt  folet, 
Suartius. 

ruc,  oWc3"eJ  rt$xviu$  CxsrAtu^et] 
Priora  verba  funt  verba  Theo- 
phrafti,  ev  rxgtvSicci  ponenda. 
leftores  enim  appellat  et  fa- 
cit  iudices,  an  putent,  xoyo- 
rotcv  lamentatione  ifta  fidem 
facere  probareque  dicFa  pofle 
auditoribus.  fic  enim  ego  in- 
tellego  Aduerbium  nfixvcbc.. 
Neque  ofFendcre  quenquam 
debet  cum  Pauo  Pluralis, 
quum  libellus  infcriptus  fic 
Polycli.  At  veroreliquit  eum 
Theopbrairus  filiis  omnino- 
que  poireris:  etquidimpedit, 
ne  putemus  ,  compeltori  ab 
eo  omnes,  vt  diximus,  libelli 
leclores?  Arque  fic,  praeeun- 
te  (  afiubono,  nonalirer,  edi- 
derunt  Heinlius,  liencelius, 
Nedbamus,  eriam  Gefnerus  in 
Chreftomathia.  Sed  addamus, 
pro  inftiruto  noftro,  varieta- 

E  s  tcm 


74 


0  EO  $PASTO T 


tem  leftionis,  quae  reperitur 
in  libris,  cum  fcriptis,  tumet- 
iam  editis.      Cod.  Gal.  i.  2, 

BarOC.  tw£  dis^at  ?rt$xvui<;  ff%sr- 
?<.ict£*tv  Aty&JV.  GueiK  2  7T0JQ  61- 
e£e  K&civZc;  ff%er/\tx<?etv  hsytav.  e 
et  at  innumeris  locis  permu- 
tata  funt  ihter  fe  a  librariis, 
et  c%stkix^siv  pro  ffxsTMz^et  pe- 
perifle  videtur  verbum  prae- 
ced  ens.  Cod.  Gal.  3.  4.  f  et 
Gnelf.  I  t&Js  oiW^s,  7r&xv(t><;  ff%sr- 
htci^ei.  Cod.  Trin  xcu^  o/gc^s  rm- 

S-*yo$    ff%erKtx^ei    Keyuv.     ferri , 

credo,  poteft  7rt$xvd<;,  Adiefti- 
vuin  pro  Aduerbio.  Norib. 
Crat.   Opor.   Stob.  Furl.  wmt 

dU-^s  ntljccvtat;    ff%erKtx^et  Ksyuv. 

Camot.,  vt  Cod.  Guelf.  1,  wug 

die<£s,  TTtScevtoQ  ff%erKtx^st  Kiyav. 
Steph.  57^5  o'ie~3re  TrtSxwt;  ff%sr- 
KtxZef,  Lyc  Sylb.  Aub.Morel. 
W? ,  die^re ,  nfixvwt;  ff%srKtx^ei ', 
Longiflime  vero  recedunt  ab 
hac  fcripturaconie&uraeNed- 
hami  et  Paui,  inanes  fine  du- 
bio.  Nam  Nedhamus  quidem 
putabat  Jegi   pofle  ,   aut  yxt 

TcLvrX  7TXVTK  $ts%tcuv  ( & q  c'/sc3"a») 
■  irt'jxvols,  ff%eTKtx<?si  Keytav'  aut 
%x"i  rciiJTX  itxvtx  Sis^tuv  (o/?  o\e- 
rx: )  TTtSxvaQ ,  ff%srKix^ei  Kiym. 

Quae  poflerior  conie&ura  fe- 
fe  Suartio  ita  probauit,  vt  eam 
receperit:  quum  tamenNed- 
hamus  ipCe  eam  quam  nos 
tuemur,  leftionem  veram  ge- 
nuinamqueexifKmauerit.  Pa- 
vus  vero  fcribenHum  fufpica- 
batur,  aut  xxi  vrxvrx  hshoiv,  k$ 
dit£rxt  tiBxvoq,  ffyjirKix^st  Kiywv' 

aUt  HXl   -KXVTX  Stet-t&V)   fc'$  di/J-^Xt 

Tr&etvo; ,    c%erKtxc\et  Ksycjv.      At 

mihi  nec  di%s^xt  wfixvoc;  dici 
pofTevidebatur,nec  oU&cu  vf- 


quam  PafHue  accipi  memine- 
ram.  Nuper  denique  exor- 
rus  eft  diuina  poeta,  Clotius, 
qui  fe  verum  fciiicet  loci  fen- 
fum  reperiffe  gloriaretur,  mo- 
do  fcriberetur  aut  fic,  x.  ar.  $. 

ff%.   XCil  TTtoC;   OIS&S  ',    7rt$XVWC;'    aUt 

ita ,  k.  7r.  S.  ircoc;  die^rs  ',  Ksytt, 
y.xl  TrtDxvoZq  ff%STKlX^et  OVffTV%. 

Kxffavc(>ot;~\    Furl.  Kxsffxvtlgot;. 

Et  mox  Norib.  Crat.  &  txk. 

hSvfJ.%  to  T^q  tv%^q]  Nedha- 

mus,  fide,  vtait,  et  auftorita- 
te  Codd.  Gall.,  edidit,  vt  iam 
Cafaubonus  edi  voiebat,  iv- 
Svw  tq  rijt  tv%k  ;  Neque  vero 
in  Norib.  Crat.  Opor.  aliter 
interpun&um  effe  Iocum  vi- 
deo.  licet  in  Opor. ,  etiam  in 
Norib. ,  vt  opinor,  perperam 
expreflum  fit  ni%^.  vtraque 
interpuncrio  refte  haber.  Ii- 
dem  Hbri  et  Morel.  Furl.  ha- 
bent,  vt  alias,  lnfrv&j.  Etin 
Helmft.  extat,  errore  opera- 
rum ,  credo ,  svSvpy  ro  ffiis  rv- 
%k.  Caeterum  hic  quoque 
commenta  ingenii  Suartiani 
licet  admirari.  Is  enim  repo- 
nendum  fomniabat  xt-S-xvr,  ro 

ty,c,  tv%/ic'  &70Z  «jc  xls%fO(;  ysvo- 
P4|'£»  hoc  fenfu,  fortunae  ad- 
verfitates  fentis,  fed  turpe  ni- 
hil  bcibebas,  quod  iftas  merere- 
tttr:  vel,li  verba  hBv^  to  t»s 
rtf#w  ad  Caffandrum  refer- 
rentur,  malie  fe  aiebat  lege- 
re,  h$v(iv  to  tvi»  tv%v[<;.  in  notis 
eius  bis  fcriptum  eft  vitiofe 

rx  ryg  t&%hz» 

ciAK*  hj  i?%v(>Oi;  y£v6(/.svoq\  Ca- 
faubonus  emendari  volebat 
«V     yv     l*%vfjt    7*    ysvo^ijoc,. 

quam 


H  0  I  K.     XAPAKT.     K  E  S>.    H 


7* 


quam  cnnie&uram  Reifquius 

lta  probabar,  vtinrellegeretur 

..;,  vel  l&iyftfrw, hoC  fgQ* 

fu,  <?:  'us  etcaptustion 

fttit,  qtuDi  virtutem  Juam  et 

fortitiitlimm  movjirajjet.  nam 

itzo?**  a«  plebeiiim  efTe  vo- 

cabulum   pio   u^qusc.     Alihi 

vero  neutrumplacebat.  Nam 

i?Zv? o: quidem  omnino  depo- 

er  opibus  capiendum 

ror,  vr  fenfus  exiftat,  vti 

iarri  tjeinsrus  praeclare  vidit, 

hic,  At  Jatie  potens  iam  erat, 

quo  matris  mirum,  tanias  cpes 

Omnium   autem 

luinime  audiendus  eft  Aube- 

rius,   qui  iubebat  legi 

verbaquehaee 
inferi  inrer  verba  £  tuaz!xu?os 

1  ro    ty,c   Tvy^c,    ita,  0 

.■,qnumpraejtr- 
tim  praepotetts fuerit.  conjide* 
ra  fortunae  inconjiantiam. 

ou    ci  xuto    cl    ficvov]    Cod. 
Gal.  Cod. 

Gal.  2  er  Daroc.  luf  axn 
<  CaereriCodd.Nedhami, 

eriani  Trin.  et  Guelff.,  habe- 
bant  ai  o  dvTov  ce  pov#y.  No- 
Opor.  Camot.  Stob. 
Furf.  U7*  li  [Camor.  #]  atvrev 
g.  Ca- 
faub.  et  Heinf.  extat  uvtov. 
Gefncrus  autem  in  Chrefro- 
mathia   cdidit  fo7  o    it§ 

Caererum  in  Vcrfione 
Poliriani  Latina  video  o 
efTe  !nec  verba. 

'>Avxt'\  Camor.  "xqhc 

■ 

*   T,  £vb?taTi,r/}    CVl- 

mor.  viriofe  fcriprum  ex  hi- 


bet  tov  Tciyrov  avSgtxxov.  Mox 
pro  tI  tots  in  Cod.  Trin.  erat 
t(  $y4tcts.  vt  praefat.  i.  non 
male.  Caeterum  laudarur  hic 
locus  Theophrnfti  ab  Solano 
ad  Lucianum  Philopfeud.  i 
p.  ;o  To.  ;.  Verba  Luciani 
funt  (Joquirur  deiisquimen- 
dacia  veritatianteponuntfine 
caufTa)  *vng  bv  J^aw  slMveu, 

TlvOC  CCyxSx  T-dTO  Trotictv. 

flcl  o  d)  y.cil  -rotet*]  Pro  teotetc. 
in  libris  fcriptis  omnibus,  ct- 
iam  Palart.  erGuelif.,  exta- 
bat,  vt  in  editis  antiquis,  ir?.sl- 
*«.  Sed  cum  verbum  tufZrrtC) 
tum  verba  y,<xtx  tt?ceTcc,  fatis 
declarant,  veram  eiTe  conie- 
fturam  Ca£iuboni,qui  primus 
reftituit  tg?,?ic.  quod  vocabu- 
lum  nos,  poft  Kirchmanum, 
Schmidium,Nedhamum,Suar- 
tium ,  et  Gefnerum  in  Chre- 
ftomathia  [in  qua  etiam  eft 
elc)  ie] ,  eo  minus  dubitauimus 
recipere,  nuum  certiflimum 
fit,  ex  altera  fcriptura  nullum 
prorfus  fenfum  exprimi,  ne- 
dumelici,pofre:  vtmirandum 
non  videatur,  nequc  Pirca- 
"merum,  necjue  Politianum, 
nequeLycium,  quum  omnia 
putarint  fana  er  integra  e/Te, 
fc  expedire  inde  poruiile. 
Confenrire  autem  infalfaifta 
le£rione  omnes  libros,  non  de- 
bet  cuiquam  mirum  videri, 
quum  eriam  in  librisaliorum 
fcriptorum  reperiantur^nulta 
huius  generis  exempla.  vt  a- 
pud  Lucianum  Pfeudomant. 
19  p.  226  To.  2  erat  in  omni- 
bus  libris  a\t<ao%w,  quam  le- 
gendum  iit  aht-*>*x*>  quod 
receptum 


7* 


EODPAXTOT 


receptum  eft  in  editione  no- 
viflima,  au&oritate  Solani  et 
Gefneri :  et  apud  eundem  Lu- 
cianum  Phiiopfeud.  n  p.  40 
To.  3  omnes  libri  exhibent 
e wwki .Syfftev ,  quum  reponen- 
dum  iit  ffw^i^tTxv ,  de  eiuf- 
dem  Solani  conie&ura.  Apud 
Theophraftum  7rAei?ot  ortum 
eft  haud  dubie,  librariorum 
infcitia ,  e  nota  qua  fcriptum 

erat  5roA«s  f  tow1 :   9ua  "e  re 

adeundus  eft  ad  hunc  locum 
Ncdhamus.  Pauus  refcribi  iu- 
bebat  **»?*.  quod  et  frigere 
nimium  et  refpui  ab  particu- 
la  Ktciy  quis  nonvidet?  Caete- 
rum  Norib.  Crat.  Opor.  Stob. 
Furl.  legunt  c%  kxi  TrAei^ot  hi- 

yu ,   xxrx  xgxroc,   ulg yvrf$.    COn- 

tra  ingenium  linguae.  Et  Suar- 
tius  cum  Nedhamo  edidit  tto- 
A?;$  tw  Ac/-yw.  Sed  Articulus  il- 
le  meas  quidem  aures  ofFen- 
debat  non  parum. 

xxrx  xqxroc,]  Codd.  GuelfF. 
Steph.  Aub.  Morel.  xxrxxqx- 
roc,.  qua  de  fcriptura,  quae 
occurrit  in  libris  manu  fcri- 
ptis  antiquis,  videndus  eft 
Vuaflius  in  Praefatione  Du- 
queri  ad  Thucydidem.  Mox 
Furl.  KxgefoiTrvoSiiffxv.  perpe- 
tam. 

5  TTxw  $e]  Codd.  Gall.  Ba- 
roc.  Norib.  Crat.  Opor.  Stob. 
Camot.  Steph.  Lyc  Sylb.  Mo- 
rel.  Aub.  Furl.  Nedh.  ttxw 
[Opor.  Furl.  ttxvv]  lv\.  fortaf- 
lis  vere.  Certe  etiam  Politia- 
nus  fic  fcriptum  reperifle  vi- 


detur  in  fuis  libris,  quum  in 
Verfione  eiusLatinahabeatur 
igitur. 

noia.  yx%  &  <>0?~]  Codd.  Gall. 
Trin.  Vulc.  Ofborn.,  etiam 
•  GuelfF. ,  itemque  Norib.  Crat. 
Opor.  Stob.  Camot.  Furl.  vrol* 
yx?  »  <>ox'  [Norib.  Crat.  Opor. 
Furl.  ttoix —  *o£]  TOi'ov  os  eqyx- 
^qtov.  praue.  Sed  Cafus  ifti 
faepiftime  permutati  funt  in- 
ter  fe  ab  imperitis  et  negle- 
gentibus  librariis.  Hinc  iam 
in  marg.  Stob.  recle  annotata 
extat  altera  leclio  srofy  $e  e?yx- 
*»*?/«.  quae  verba  in  Helmft. 
et  Dudif.  perperam  omifla 
funt.  Caeterum  non  dubito, 
quin  particula  b  ante  nomen 
*oa  delenda  fit  et  eiicienda, 
quum  fequatur,  »  hwegivneiv. 

Troiu  51  fJf$Q  Norib.  Crat. 
iroiw  de  H-iget. 

xtxvouv]  Norib.  Crat.  x-xxv- 
Ixv.  Sed  Camot,  Furl.  d^xv- 
hxv.  errore  operarum. 

fr*f]  Codd.  GuelfF.  Camor. 
uru.  numeroiius  profe&o  et 
concinnius. 

xxrX7rovvvTe$']  Camot.  xxrx 
TrovHvreg.    Codd.  Gall.  xxhqvtxq, 

XTCi);    XXI     XXTXTOJHfft'        DeCCpit 

fortaffe  librarios  verbum  prae- 
cedens  Bnnzegivxfftv.  Caeterum 
conie&uras  Nedhami  et  ipfe, 
vt  ineptas,  ita  vanas  quoque, 
arbitror  efle  cum  Pauo.  Vo- 
lebat  enim  legi ,  vt  confule* 
ret  fcilicet  au&oritati  Codi- 
cum  fuorum,  aut  xxuovrxs,  ov- 
rwc,  xxt  KXTX7rovHffif  aUt  xkhovtx;, 

»5    KXl  XXTX7rQVU~ffl. 


KE  *. 


H  0  I  K.    X  A  P  A  K  T.    K  E  *.  ©  77 


K   E   <J>.      0 

nEPI      ANAIXXTNTIAS 

1  H  e%  dvatcyjovTta  i\i  ph,  cog  oqco  kaQiiv,  kcwol- 
tjctg  &i£ri$  odexsp  hsy.cc  Ke$xg*  d  $s  dvaicxwTogy 

TClXTCg    olog    7VCU70V    USV    01/   aTVO^SPSt,  7T£0C  TXTOV   CLTTSX- 

iavit^scSai.  tlrct  Svcag  Tolg  Ssoig ,  dvTog  lcsv 
iemvfiv  Tvao  eTSPco,  ra  oe  Kqea  airoTi^svai  akc)  nvd- 
cag%  Ka)  7T^ocy.akscdusvog  tov  aKokaSov,  o^kvai,  a7rd 
Tfjg  Tpa7rs?r,q  dpag  ycpsaq  Ka)  dpTov,  x.a)  eiTfetv  dxxdv- 
tcov  TvavTcov,  tvcox^  tiLue,  2  nat.  oxycovcov  ce,  vTvoLCtLCvr,- 
cksiv  tcv  Kpsoo7vcokr,v,  et  Ti  y^pr\CiLcog  dvTco  yeycve.  Ka) 
srrjKOog  Tvpcg  tco  <?aS"LCcy,  Lcdkt^a  cch  Kqsag,  ei  Ss  lcv,- 
o*rj£v  sig  tov  Zcvlcov  suGdkksiV  Ka)  eav  uh  kdfiri,  sv 
syst"  si  ds  Lcrj,  aPTvacag  awo  Trig  T^aTveC^rig  x°^lyil0V> 
aua  yskvv  dTvakXaTTS&at.  Ka)  ^svotg  &e  avTX  Ssav 
dyc^dcag,  Lcrj  i)jg  to  Lceppg,  Secopsiv.  dyetv  $s  ko)  tx$ 
vtsig  eig  Tt)v  v<~e^dtav,  ko)  tqv  Tvat&aycoydv.  3  kcu  oca 
y.sycc  drid  Ttg  Qeqet,  usTaoivat  Kekevcat  y.a)  av~ 
too,  y.a\  hv)  Tr)v  dkkoT^tav  otKtav  ekScov ,  Savsi^s&at 
KP&ag,  7T0TS  c)e  ax^ppv.  ya)  TavTa  %£>?WvTrtc,  dvay- 
x  itsiv  7T£oc  dvTov.  oetvdg  oe  ko.)  Tvppg  to. 
Xakysta  tol  sv  tco  pa.kavsioo  TV^ocskScov ,  ko)  pdyag 
dovTatvav,  QocovTog  tS  Qakavecog,  dvTog  dvT%  Kora- 
XeacbcLi,  Ket)  eiTvetv,  oti  kskarat,  divicov*  kccyM,  Ov$e- 
fxia  coi  xu5l$'  * 

N   O   T   A   E 

ti()  dtturmrute]  Furl.  j(vzi-  Benceliano  operae  perperam 

eyy.rlx'    et   in  Camot.  praue  dederunt  o  uTovt^st'  quod  vi- 

fcnptum  legitur  tu>\  i-jicyy,-  tium  ipfe  Bencelius  correxe- 

Tix-.  Stobaei  Eclogisinfertum  rat  manu  fua  in  meo  exem- 

cft  hoc  Caput  a  Gefnero  52  plari,  quod  donauerat  magno 

p   ii}.  (ili  Fabricio.    Paullo  ante  ab 

Vpfil.  1   aeque    male    abeft 

'  .  k  aT0T$gti~]  In  exemplo  ro^TCf. 


78 


@EO$PA2TOT 


a$u$  xfeas;  nx)  u§rov\  In  Cod. 
Gal.  i  erat,  ordine  verborum 

iniierfo,    ufrov  nu)    Kgeuc,  «?«$* 

qui  ordo  quum  auribus  Ned- 
hami  vifus  effet  numerofior 
et  quafl  plenior,  eum  feruan- 
dum  in  fuo  exemplo  duxit, 
et  poft  eum  Suartius.  Neque 
dubitandum  videtur ,  quin 
Politianus  et  ipfe  vfus  fit  Co- 
dice  tali.  Verfio  certe  eius 
Latina  declarat  id,  puto,fatis, 
in  qua  eft  et  panem  et  carnem 
largitur  e  mcnfa.  At  vero  le- 
ges  linguae  mihi  videbantur 
poftulare,  vt  anteponeretur 
verbum :  deinde  iplum  ordi- 
nem  verborum ,  qui  eft  in  re- 
liquis  libris,  rotundiorem  pu« 
tabam  et  concinniorem  ,  vt 
funt  diuerfa  aurium  etiam 
do&arum  iudicia.  Caeterum 
in  nonnuIJis  editionibus  an- 
tiquis,  vt  Norib.  Crat.  Opor. 
Morel.  Steph.etaliiSjfcriptum 
extat  cigscq. 

Ti\ut\  Notum  eft,  Salma- 
ftum  [ad  SoJin.  p.  ;4  Trai.] 
correxifTe  Jegendumque  do- 
cuifte  T/jta,  quod  fuiffet  olim 
nomen  feruiie,  vt  TiTucjZvgoc, 
Actog.  re&e.  Stephanus  Byzan- 

tinUS  :    TlfilOV  ,    OgOQ  &guyi&Q,  C4KQ 

T<f3/«  rivoc,'  i-.i  tuts  y.u)  T//3/hs  ry$ 
^«As5  ««A8<r/.  Strabo  7  p.  467 
Almel.  1%  wv  yuf  txopi&ro ,  * 
roTc.  hSveffiv  Ixeivoic,  Q{UtivvnHc,  exu- 
/yv  [Atticij  Ty;  cV/Aru^  uc.  Au- 
$ovt  kcc)  Syfov,  y  TOtQ  IjnaroAa^fc- 
civ  e%u  ovo^ixci  Trgoffqyoqsvovi  a>g 
JActvyv  v\  Mi$xv,  tc\  $quyu'  Tifitov 
$Sj  rov  Uu^hayovu.  Legiturau- 
tem  Tifiioc,  vt  nomen  ferui  a- 
pud  Lucianum  Timon,  c.  22 


To.  1  et  Gallo  c.  29  p.  747 
To.  2.  Neque  ^ubitarunt  id 
recipere  hoc  loco  Nedhamus 
et  Suartius ,  probante  etiam 
SoJano^ad  Lucian.  d.  J.  p.  132 
To.  1.  Reifquio  vero,  admiffa 
leftione  ifta,  quod  iVjS.a?  no- 
men  Romanum  fuifTet,  fgqut 
videbatur  ,  au&orem  libelli 
non  efle  pofte  Theophraftum 
Erefium.  Quod  etii  temere 
di&um  apparer ;  etfi  non  igno- 
ro,  quam  facile  potuerint  ab 
librariis  permutari  Jitterae  jls 
et  |3,  praefertim  quum  iittera 
/3  in  libris  antiquis,  et  fcriptis 
et  editis,  propemodum  fimilis 
reperiatur  litterae  v>  vtinedi- 
tione  Ptolemaei  Bafilienfi; 
etfi  magnus  ille  Hemfterhu- 
fius  [ad  Lucian.  d.  1.  p.  13$ 
To.  1]  etiam  apud  Strabonem 
Jib-  4  p.  298  A  pro  Xniim  cor- 
rigendum  cenfet T/j3/W*  tamen 
egoapud  Theophraftum  cum 
Pauo  arbitrorretinendam  efTo 
le&ionem  Vulgatam,non  tam 
propterea,  quod  nullum  va- 
rietatisveftigium  comparerin  , 
Jibris  veteribus,  quam  ouod, 
deleto  indu&oque  vocabulo 
iijuti  magna  periret  pars  dvut- 
o%uvriuc..  Namimpudemiseft, 
feruum  ,  hominibus  liberis 
praefentibus  et  audientibus, 
appellare  riptov.  Neque  Hem- 
fterhufium  d.  1.  diftiteri  video, 
Vulgatam  leftionem  commo- 
de  vindicari  pofTe:  qua  de  ro 
Cafauboni  Commentarius  in- 
fpici  debet.  In  Cod.  Gal.  1 
erat  n\ui>TUT£'  quam  ipfam 
fcripturam,  quam  parum  ab- 
eft  quin  praeferendam  Vul- 
gata*  cenfeam,dubitari  nequic 
quin 


H  ©  I  K.    X  A  P  A  K  T.     K  E  <t>.    Q 


79 


quin  inuenerit  in  Codicibus 
fuis  Politianus.  habcturenim 
in  Verlione  eius  Latina,  vir 
bonorati/Jime.  Qna  ipia  Ieclio- 
nis  diueriitare  decJarari  puto, 
vanam  eife  iilam  de  qua  dixi- 
mus,  Salmafii  coniefturam. 

2  ^i^wy]  Norib.  o^.-vaJv.  Ca- 
mor.  lorrafiis  voluit 

librarius  in  eoCodice,  exquo 
fluxit  iih  editio,fcribere  cy*- 

aUt  GyU/y,r 

J    Norib.    t» 

Kf  turr. 

Z?U'pc;~]  Ita  diferte  lege- 
batur  inCodd.Gall.,  etiam  in 
nonnullis,  vt  videtur,  Codici- 
bus  Cafauboni :  neque  fer\" 
tcntia  loci  aliter  legi  patitur. 
Accedit  auttoritas  librorum 
Poliriani,  in  quibus  et  ipfis  ex- 
titiiTe  xprtfuef  non  zffatpov, 
quae  eft  reliquorum  librorum 
veterum  leftio,  ollendit  fatis 
Latina  Viri  fummi  Verfio,  in 
qua  elt,  fe  qua  illis  in  rc  vn- 
qttam  emulumento  fnerit.  Et- 
iam  in  marg.  Auber.  extat 
quodnosincontexta 
miijrare  iuflimus  cum  Kirch- 
mauo,  Schmidio,  Nedhamo, 
Suartio,  et  Gefnero  in  Chre- 
ftomathia,  aiTentientibus  Ly- 
cio  et  Pauo. 

]    Norib. 
Opor.  Stob.  lurl 

p«  ]  Aberant 
luec  verba  ab  CoU.  Gueif.  i: 
abfunt  eriim  tbCll 

praetcrmiffionis     eorum 
quacrenda  vi\  in  verl: 


ii^  quaepraecedunt.  Eorum 
enim  fimilitudine  decepti  H- 
brariorum  oculi,  omiflis  yer- 
bis  interte&is  ftatim  aggreffi 
funt  fcribere  verba  &f*xcxe 
c-770  r>7;  tfaxftfK'  Quae  ocu- 
lorum  neglegentia  dici  nori 
poteir  quot  et  quanta  pepe- 
rerit  menda  in  libris  fcripto- 
rum  veterum.  Marqulandus 
quidem  in  Maximo  Tyriovbf 
ginti  fere  locis  fic  murilatis 
et  detruncatis  refrituit  inte- 
gritatem,  ope  Codicum,  ma- 
xime  Regii.  Vid.  notae  eius 
p.  670,  a. 

tk  TOii  tyyov  l/a|3aAA«v]   Cod, 
Gal.  I.  2  ei*  ruv  ^ctiij.o\  Sfifiateiv. 

Cod.  Baroc  sk  ruv  ^u\xuv  *[/.$&- 
A«y.folemni  harum  fyllabarum 
permutatione.  Etiam  in  C  od. 
Trin.  et  Guelf  1  ,fcriptum  erat 
tpjfeAftV  et  Politiani  Verdo 
Latina  quum  habeat,  vel  fal- 
tem  offiiim  aliquid  ingeratur  irt 
ius,  nemo  non  vider,  etipfum 
legiiTe  ek  ro\  ^utzov.  At  nori 
intellexit  Vir  fummus  vei  03. 
nam  primo  ek  ro\  2*poy  pcrtr- 
net  ad  £*£»,  non  ad  ln&chtorf 
deinde  q\hv  tk  ro\  cunov  eft, 
vt  Pauus,  qui  hic  verum  vnus 
vidit,  praeclare  docet,  os  nie* 
dullofum  quo  itts  adiuttetur. 
Atque  ego  quidem  le&ionem 
hanc  arbitrabar  veram  efle  et 
ab  ipfo  Theophrafto  pmre-  * 
ftam.  Nam,  vt  taceam,  eam 
non  temere  potuiffe  nafci,  tk 
fyyh  ivpxAtetv  nefcio  quomo- 
do  frigere  viderur.  Eriam 
impudentiae  natura  requirit 
eandem  le&ionem  magis,  ec 
verbum  fequens  %q>S*iqv.  nam 
XoA^/oyminuieftquain  dr*v  tk 
rh 


8o 


0EO$PA2TOT 


tcjv  fyizGv,  non  item  quam  cVav 
fimpliciter.  Sic  vero  fatisin- 
tellegitur  non  opus  effe  con- 
iefturis  Suartii,  quilegi  iube- 

bat  vjrt   rouv  £sauu,v  vel  vj   t«  ^w- 

^».    Caeterum  in  Norib.  eft 

©Vsv. 

I#v  uiv  Aa(3«]  Cod.  Trin. , 
tefte  Galeo,  sxv  uh  a«S-jj.  re- 
pugnante  et  vetante  orationis 
ferie. 

«t/TK  Biea^  Sic  fcriptum  erat 
in  Codd.Cafauboni,Nedhami, 
et  noftris,  nifi  quod  inGuelff. 
extabat  eevrS,  vt  in  Norib. 
Crat.  Opor.  Stob.  Camot.  Mo- 
rel.  Furl.  Heinf.  Cafaub.  a. 
1612  et  Gefn.  At  pro  tectv 
quod  nec  Furlanus,  nec  Ly- 
cius,  probabat,  Norib.exhibet 
k$ixv  e  quo  in  Crat.  Opor. 
Stob.  Steph.  Lyc.  Sylb.  Aub. 
Morel.  faftum  eft  x?tx,  vt  Ie- 
git  etiam  Politianus,  in  cuius- 
Verlione  Latina  eft  euvi  hofpi- 
tihus  carnes  emerit.  Eadem 
le&io  notata  eft  in  marg. 
Heinf ,  vt  in  notis  Steph.  et 
in  marg.  Morel.  altera,  Biav. 
~quam  feries  orationis  confir- 
mat.  In  Camor.fcriptumvi- 
deo  uvth  re  ctvxyoqxcxc,.  quae 
fcriptura  et  veftigia  verae  le- 
Qionis  monftrat,  et  fldem  Ca- 
motii,  vt  in  Praefatione  dixi- 
mus,  declarat. 

uvi  &#]  Norib.  uvfrZc, — . 

Tac  vis7$\  Te»s  aberat  ab  Codd. 
GuelrF.,  abeftque  a  Norib. 
Crat.  Opor.  Stob.  Camor.Steph. 
Lyc.  Aub.  Morel.  Sylb.  Furl. 
Heinf  Sed  Lycius  quum  de- 
effe  aliquid  videret,  cenfuit 


7rat$x$  efCe  inferendum.  perfe 
non  male.  Cafaubonustamen 
et  Furlanus  verius  exiftima- 
vere  addendum  wac»  quod  re- 
ceptum  eft  in  Kirchm.  Lugd. 
a.  161 2,  Vpfai.  i.2,  Gal.  1.  2, 
Helmft.  Budif.  Atnos  malun 
mus  cumNedhamoetSuartio 
edere  viuc,'  quia  forma  haec, 
vt    ad    Praefationem   libeUi 
diximus,   ^ttikwt^x  eft  ,   et 
quoniam    fic   apparet  magis, 
qui  fa&umfit,  vt  a  Jibrariis 
omitteretur ,  quum  fequatur 
sh.     Accedit  quod  in  Cod. 
Baroc.  et  Trin.   diferte  fcri- 
ptum  erat  rvg  vis7q.    ab   qua 
quidem  fcriptura  non  longe 
recedebant  Cod.  Gal.  1  et  2. 
Nam  in  eo  reperit  Nedhamus 
t»£  «;  sk'  et  in  hoc  erat  tss 
vts7g  'iitwq  eiq  ryv  vrsgxixv.    NimL- 
rum  verba  vts7c,  h*t  fcripferat 
quis  in  margine,  qui  vfus  ef» 
fet  Codicesin  quo  extaretTyV 
fimpliciter:  quali  Codice  et- 
iam  Politianus  vfus  eft  haud 
dubie.   Verfto  enim  eius  La- 
tina  haber,  eos  nutem  in  dicm 
pojterum  ducit.  Caeterum  ex- 
emplum  fimile  omifti  nomi- 
nisj)oft  Articulum  habeturin 
Axiocho  f  9,  vbi  omnes  Hbri, 
praeter  Mediceum,  exhibent 

rcvv  £;$  <7rx7^sQf  pro  ru  vw  Sic,  ttx7- 

hsc..  vc  iam  ad  c.  1,  <j.  diximus. 

5  luv^izhoe,  x%ix  rt$2  Norib. 
s<dvv{\j.hQc,  t)?,  omiffo  vocabulo 
a|;a,  quod  abeft  etiam  a  reli- 
quis  libris,  qui  manarunt  e 
Noribergenfi  ,  Crat. «  Opor. 
Stob.  Furl.  In  Cod.  Baroc.  erat 
savvixhoc,  ric,  ccfyx,  ordine  vcr- 
borum  inuerfo. 

XfhSUC&l 


H0IK.    XAPAKT.    KE$.  ® 


81 


~xe\£i7z:']  Norib.  Crat.  Opor. 
Furl. 

mm  Guelff.  Norib. 

Crar.  Q  >oc  Stob.  Aub.  Camor. 
Sreph.  Lyc.  Sylb.  Morel.Heinf. 
Furl.  Lugd.  a.  1612,  Kirchm. 
Vpf.  1.  1,  Gai./.  2,  Helmft. 
Budif.  nu 

..Zi.^rxi  —  czyv??/]    Cod. 
Trin. ,  aufrore  Nedhamo,  lx- 

I    5«  x?i$z;, 

!*auus  purabat, 
duplicem  olim  in  Iibris  fuifle 
fcripturam,  quam  librarius  fi- 
mul  exhibuiffet:  alios  legitfe 

re   Ze  xyju- 

..-.  nonnullis  exriritfe,  lx- 

-:re  oe 

.  re&e.  At  non  <:redi- 
tnle  elr ,  fuitfe  in  libris  -xorl 
1  Uyjuqov.  nam 
leges  linguae  iubent  dici  -r-rz 
ita- 
cue  malim  equidem  librarium 
^neglegenriae  accufjre.  is  e- 
. 

<  ir    reiecifle    in 

y.  %      :e  adeo  vtrumque, 

,  bis  fcri- 

^tetum  in  Cod.Ba- 
roc.  c:  :,    non  z 

quemadmodum    in   Veriione 
Politiani  eft,  intcrdum  et  pa- 

tillius  ad  Chariton. 
p.  46  legit  yyz^'  fed 

voluit  baud  dubie  ab  operis 
fcribi  tjuod  non  mi- 

nus  cerrum  puro,t]ii 
1  eo  rentatum  eiTe  ilium 

1  ;onis  locurn. 

J  Salmafius  in  de 
J 
lUflqi.'.  Articulo, 


legendum  cenfebat,  xxi  rxvrx 
'sgxjtz'.    Non  a/Tentior. 

Debebat  enim  tum  efle  xxi 
:lvrx  %z4*u*rot$t    nam   xxW 

r.\--z  hic  quidem  non  vide- 

batur  accipi  poiTe  pro  atquf 

adeo,  et  quidem. 

-r§o\  ecvrov"]  Nedh.  et  Suart. 

CTfOC    KVTDv. 

%x}.Y.fix~\  Camot.%aAv.fr.  Mox 
pro  vgot&Stov  in  Cod.  Gal.  1 
erat  rfovttitti-  non  male.  Kt 
Vulgata  tamen  arridet  magis. 
nam  rfoo-eX$+-t  cohaeret  potius 
cum  Pai;ticipio  Q.x-b?.-,  quam 
cum  Adiettiuo  3uvo\,  a  quo 
apertum  efr  pendere ..  Infini- 
tiuum  xzrxyjxSxi. 

XVTH    XXTXyJx§Xl~\      Al/Ytf    XX» 

rxyJxSxi  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  Furl.  et  MSS.  Nedhami 
omnes,  praerer  Ofborn,*  in 
quo  erat  xvrm.  Eriam  Cod. 
Gal.  1  librarius  fcripferat  au* 
r,w,  fcd  fuperne  fecdrat  oi7. 
Margg,  Caiaub.  a.  1612  et 
Heinf  exinbent  otvrov,  quae 
er.it  fcriptura  Cod.  Guelf.  2. 
Sed  Guelf.  1  habebat  avrcvy 
vt  Camot.:  quo  inlibro  extat 
etiam  xxrxyie^ixi. 

tatf  z-7twv  xc/.xei]  Norib. 

Crjr.  Opor.  Stob.  Furl.  ^erxi. 

repdgname  loci  fenfu.     Sed 

parricula    xxxu   Viros   doclos. 

ienter  offendit.    Aube- 

rius  quidem  legendum  puta- 

ita  certe  legitur 

ifl  Riarg.  exempli  eius.     Ga- 

leus  coniiciebar  juod 

ipfum  fiuperReifquio  vcnitin 

mentem.     Nedhamus  au: 

in   refcribi  volcbat,   aur  Sn 

F  Kiturm' 


%2  GEOfcPASTOT 

x6ter*<'  «TW!/  xfjff^hu    Pauus  te  Vulgata  le&io  pifce  fanior 

denique  rem  fibivifus  eftacu  videbarur,  er  fic  explicanda 

tetigifTe,  corrigens  ort  tAfasreu,  e{Tc,dicitfe  lauiffe,  et  abit: 

uitm-j'   icd?\er    nltnlx  coi  %af'C-  et  ibi  (e  loco  vbi  difcedens 

Non  placet  nunc,  nec  vacat,  ftat),  Ego  vero,  inquit,  gra- 

multis  quaerere  de  veritate  tiatu  tibi  nuUam.  EtiamHem- 

vanitateue  harum   coniectu-  fterhufms  ad  Lucian.  p.  148 

rarum,  quae,  quantum  ego  To.  1   nil  nuuandum  cenfe- 

iudicare  poffum ,  vel  ingenio  bar,  modo  *i*ti  verteretur,  et 

linguae  aduerfantur,  vel  cum  ibi,  et  tum  porro.     Caeterum 

confuetudineloquendiTheo-  Norib.  Crat.  Furl.   y.ky.s7,   vt 

phraftea  pugnant.     Mihi  cer-  alibi. 

2XXXXXXXXXXXX:XXXXXXXXXXX2E 

s  K  E  <J>.      I 

n  E  P I      MIKPOAOTIAS 

1  H  $s  fitKqoXoyta  t<rt  tystlodXta  78  StaCpiqx  vireg 
tqv  KcLtqiv*  0  os  fJHK^oXiyog,  ToiS^ig  Ttg  oiog  tv  7%  (ntjvt 
jjfitoofiikiov  ci7rat7siv  hrt  7m  ciKtav,  Ka)  cvccnSv  doi&- 
iLsiv  7S  KvXtKag  ocag  SKazog  TrsTrccKS,  kcl)  dTrdpys&at 
eXdyj^ov  7v\  AqrefjLtoi  tm  cvvo6i7rvav7Ct)v.  Kat  ocra  /mk(>8 
7ig  7r^td[jLsvog  XoyiC^s^at,  7rdv7a  QdcKSiv  Stvat  dyav. 

2  Kcti  otKS78  yjuToctv  r,  XtTraca  KaTa^avTog,  sicTrod- 
£at  dftQ  7U)V  ETrtTr^siodv.  Kctt  Ttjg  yvvatKog  aTrofiaXScriq 
itf%a,hiiQVy  olog  (JLSTcttyegstv  Ta  CKSvtj ,  Ka)  Tag  KXtvag^ 
%at  7ag  KiQodTXg,  Kat  Sttyav  Ta  KaXvfXf^aTa.  Ka)  sdv 
Tt  ttcoXv^  tocStx  aTrodi&at  £<?e  fJLtj  XvcitsXsIv  TQ?  neia- 
fjLSVct).  Ko)  8K  dv  sacat  xts  cvKQT^aytjcat  sk  tS  olvtS 
kyi-tvh,  Sts  Std  tS  uvtS  dyeS  Troqsv&vvat,  Sts  sXaav  tj 
<bo(vMct  tcov  %afia\  7rs7rrct)KiT0dv  dvsXs&at.  Ka)  Txg 
copg  is  s7rtCKQ7r£it&ai  octjfjLsqcu,  si  itafisvactv  o\  dvToL 

3  ^stvog  il  Koi  V7rsorjfjLsoiav  Tr^d^ai,  Kat  -riKOv  tgW  koI 
ifiSi-v  t#c  orifjtOTag,  fjLtK^a  Ta  Kosa  ^iipag  Traoabsivat* 
Kat  o^cevoov,  ftri&iv  Tr^tdfisvog  stcsXSsiv  Ka)  aTrayo- 
qsvcat  Tr\  yvvaiKt  pr\Ti  dXag  x^vvvsiv,  fjtr\TS  i\\vxmy* 
fjbr\Ti  KVfJLtvov,  fit\TS  ootyavov,  urjTS  SXag,  fxr\TS  ^suinctTa, 
fjir\Ti  &vr\\r\fJt.aTGC\  dXXd  Xiystv  oti  ret   utnqd  TavTct 

7roXXa 


H0  1K.     XAP  AKT.    KE*.    1  $3 

-TTcAAfit    S<?1  t5  iVicLVTX.     4    Kct)    TO    0A0V   06,   tZv  (jLIK^oKo- 

yon     .::     ■    ;  ctqyvqoSyKctg  s<?)v  iislv  sveooTiacrctg    kcl) 
kKHc  .  5 *   kcl)  clvTXq  os  QoqSvTcLq   SkctTTOd  TCxiV  fJLl^ 

XqtVV    TCL    iuLCLTiCtj    KOLi    SK    XrKV&iCtiV   (JLiK^OOV    TTCtVV    Ctkst- 

kcl\  sv  x$  KSisou.svxc,,   kcu  to  fLSCTov  Ttjg  ru-i- 
qctg  i  fag,   kcli  <7r{cg  txs  yvctQsig  ^icLTSivousvng, 

.uciTiov  ccvToig  s£st  KoXfojv  yw ,  ivct  fxrj  §v%ct(~ 
vYiTcLt  Tctyy. 


N   O   T   A  E 


TSfl  fziy.fcAcyix;"]    Flirl.  M/x?c* 

Xoyid.  In  Stobaei  Eclogario 
habetur  hoc  Caput,  10  p.  1 3  f. 

1  r  :.:;.;f«]  Cod.  Trin.T&v 
.-.>•  quae  ipfa  le&io  ex- 
tat  in  marsrg.Crar.Opor.Stob. 
Per  fe  iju:Jem,  non  habita 
librorum  veterum,  ratione, 
ferri  poteft,  et  Lycius  eam 
praeferebar  adeo  Vulgarae. 
Caererum  in  exemploStobaei 
Turicenli  meo  mox  vitiofe 
legitur  1  ->Zv.       » 

rat.  Opor.  jjV'«" 
.  viciofe.  Mox  inter  In- 
rniitiuum  facurth  et  Praepo- 
Jitionem  kei  membranae  Pa- 
Jatinae  inferebant  b&tk*  quod 
video  inculcacum  effe  eodem 
loco  in  exemplo  Schmidii 
Helmfradienll.  ma!e.  Neque 
tnimdubii  ;<juampoiTe 

videtui,  cjuinirrepferitemar- 
gine  in  contexta,  adfcriprum 
a  quodam,  qui  id  intellegen- 
dum  efleita  puraret,  vt  nuper 
Bencclius.  quod  tamen  ne- 
ceff«iium  non  cf>.  Namfor- 
mul  1   -  rt  rji  ohixv  per 

.1  recte  monuit 
ifius  [de   Modo  Vfurr. 


p.  61  ] j ,  ventitare  ad  domum  de* 
bitoris  vt  exigas.  qua  de  re 
plura  dicta  iunt  in  Indice. 
Gefnerus  ©  [zxkx?(tk  in  Chre- 
ftomathia  fic  edidit,  ctrrxtTsh 
It)  t\\v   olxiccv   twu  CucciTcnv'   kkI 

£qft(j.ih.  Quam  rationem  non 
vna  de  cauffa  repudiandam 
puto.  Nam  primo  repugnat 
iila  omnibus  libris  :  deinde 
infolentioreftverborumordo» 
quam  vt  ferri  poflic  in  libello, 
cuiusauclorfequutus  fitcom- 
munem  cotidianamque  lo* 
quendi  confuetudinem.  vole- 
bat  enim  Gefnerus  Geniti* 
vum  twv  cvcclTm  pendere  a 
verbo  iwanur  quod  ipfum 
aduerfaturhauddubielinguae 
legibus,  quae  porius  Cafum 
quartum  requirunt.  Praeter» 
ea  non  videbam,  quomodo 
verba  «ri  rtfr  oly.ictv  explicari 
poflent.  certeneitaexplicen- 
tur,  vt  a  Cafaubono  explicata 
funt,  vfus  ingeniumque  par- 
ticulae  i-ri  vetat.  Alitcr  vero 
accipi  tum  non  poffunt.  Kirch- 
manus  edidit  xTratTuv  ixt  r£ 
cUitt.  Suartius  denique  reci- 
pere  aufus  eit  *XMfr$i\  tWCtctv' 
intell.  ptti,*  tJx**  ica  vc  pu- 
F  2  urec, 


84 


©EO&PAST.OY 


taret,  legi  etiam  poffe  sr)  rov 
rov.ov,  vel  Ivl  ro  ctfxypy.  Quae 
omnia  fruftra  et  in^pte  dicla 
funt. 

cvffffirwv]  Sylburgius  male- 
bat,  vt  nuper  Suartius*  Jegi 
cvffffiTuv,  qui  Genitiuus  pende- 
ret  ab  fequenti  Pronomine 
%%cko?  quam  fcripturam  vi- 
deo  iam  aPolitianoexprefTam 
e/fe  in  Verfione  Latina.  Ac- 
cederem  et  ipfe  libenter  huic 
Virorum  do&orum  fenten- 
tiae,  nifl  ftruttura  verborum 
perplexa  videretur-  fuadere 
alia  omnia.  quod  etiamPauus 
praeclare,  vt  multa  aliahocin 
libello,  vidit.  At  iudicium 
eius  de  fcripturaCodicum  ve- 
terum  non  placet.  Nimirum 
in  Cod.  Gal.  i.  2  et  Baroc. 
erat  xctt  0  ffvfffftrcZv  ct<>ti{xe~iv  r^; 
[Gal.  2  et  Baroc.  exhibebant 

meiius  re\  v.vhtxct;  tffa;  ev.wro; 
Trivruxs.  lam  quum  0  ttg&lutv 
nequeat  di£tum  effe  pro  0  hf 

vc;  vel  sieaSck  agt^tietv,  Vt  fo- 
mniabat  Nedhanws :  Pauus^ 
putabat,  fuiffe  olim  in  qui- 
bufdam  libris  y.a)  0  ffvsffir^v 
ctqtitwv  ra;  kvAikcc;,  offxc;  ev.st?o; 
^htmti.  Mihi  vero  leftio  illa 
Codicum  laudatorum  fic  pla- 
cet,  vt  facramento  contende- 
re  poffe  vjdear,  eam  veram 
efTe  et  genuinam,  e  qua  nata 
fitVulgata:  modolegaturK») 
ffvfffftnvv  ctgtSftetv  re  v.vhty.xt;  offXQ 
ZxciWTrtnatis.  Infimtiuus  «f/5- 
fj.etv  pendet  ab  olos,  et  re  re- 
fertur  ad  fequentem  particu- 
lamx«/.  Librariiautem  aliiue, 
quos  fugeret  elegaotia  illa 
Attica,  verba  twxtttets  Qffx;  mu- 


tarunt  in  tos&s  k&xnug,  Cae« 
terum  in  Cod.  Guelf.  2  erat 
7re7reoy.ev  pro  iriis&K*.  Sad  in 
Auber.  omiiTus  eft,  operarum 
neglegenria,  fniiniriuus  d$fi- 
tnivy  et  in  Norib.  Crar.  Opor- 

pr0  7r^T«x:e  CXtat  ey.7rsTTuy.e.  ieg. 
iiaciiFUiU.  quod  eft  in  Stob. 
Furl.  et  in  margg.  Cafaub.  a. 
1 6 1 2  et  Heinf  Quae eft for- 
taflis  vera  fcriptura. 

eKocyj^ov\  Gefnerus  in  Chre- 
ftomathia  edidit  iixyjrx,  e 
conie&ura  haud  dubie.  Cae- 
terum  quaerebat  Pauus,  cur 
tuv.qotxyoc,  diceretur  Dianae 
potiflimumlibare?  Placetve- 
ro  mihi  ea,  quam  idem  iJIe 
Gefnerus  attulit,  ratio,  quod 
cvffffiroi  ex  venatione  in  primis 
epulati  effenr.V.  tamen  Index. 

(bci.ffy.etv    hvxi\     Codd.     Gall. 

Trin.  Vulc.  Guelf.  i.  2  et  No- 
rib.  Crat.  Opor.    Stob.   Furl. 

tbxffy.wv  hvxi.  perperam. 

uyav\  Norib.  Crat.  Onor. 
Furl.  uydtv.  Sed  ab  Codd.  Galll 
Caroc.  Trin.  Guelf  \.  2  abe- 
rat,  neque  in  Camot.  legitur. 
In  Cod.  Trin.  reliquerat  ta- 
men  libr3rius  fpatium  intec 
Infinitiuum  weu  et  inter  par- 
ticulam  v.cti.  Pauusfufpicaba- 
tur,  fieri  pofTe,  vt  itAyrd  e?t 
fuerit  formula  Smiortx*,  qua 
vfi  fint,  qui  vellent  oftende- 
re,  agi  de  fumma  rerum  fua- 
rum.  Non  placet:  praefer- 
tim  quum  fatis  manifefrum 
fir,  verba  7rxvrx  cbxffKetv  eyai  fic 
nullo  modo  cohaerere  cum 
praecedentibus  vcrbis  tffx  pi- 
Kfw   rt;  Kg.  Koy. 

2   xfrfm  I 


H  0  IK. 


A  K  T.    K  E  $.    I 


85 


2  yj.  r«5*l  God.Gal. 

I.   i  et  Uaroc.   %1/r^v   . 

tiuurn  «vz:  Ned- 
hamus  opinab.  im  eflfe 

e  'Pronomine  r»*i  Et  Pauo 
ltur  jn  iibris  olim  non- 
nullis  fuifficthdj,  quod  amanu 
Jibrariirudi  mutatum  eflet  in 
At  vero  mihi  neutra 
plucet  ratio,  quum  iatis  aper- 
tumeirevideatur, ro  «veu  illuc 
veniffe,  errore  rcuJorum  li- 
br.irii,  e  praecedenti  verfu; 
quod  vel  Jocus  eius  arguat 
aiienus.  Caererum  in  Furl. 
pro  Adrm&a  eft  kmq&ia*  quod 
ipfum  puto  operis  corretto- 
riue  deberi. 

i|a.]  Opor.  Stob.  Furl. 
»>-  .--v..  Norib.  dff  7rex%xi. 
Crac.  e<;  rffffru, 

rifcj  Cod.  Trin.  aro- 

(i&sxtit;,  au&ore  GaJeo.  quod 

Tempus    repudiat    res    ipfa. 

n:m  uaerittrichal- 

cum,   quum  vxor  id  amilit, 

non  quum  amittit.     Cod.  Ba- 

I  roc.  exhibebat  iy.p.y./.^y;.  qua 

lecrione,    quae  le&orem  iu- 

beret  de  crumena   cogitare, 

\  Pauusputabat  confirmarifcri- 

'prur;m  rpi/ty.?.v.ov.   re&e.      At 

ra  lectio  potcft  leclo- 

•  rem  admonere  de  crumena. 

m   etii  in  omnibus  libris, 

;   et  fcriptis  er  editis,  habetur 

t>.  fumen   Nedhamus 

cenfe^M  Jegendum  aut  rqi- 

lUt  Tqi-/juv.rvj,  quod  VO- 

,  cahulum  Tfii%z?.*ov  non  occur- 

nrercr    apud    alios    fcriptores. 

re  duccm   fequutus 

elt  Duportaai,<jai  tamenfer- 

I  xi  pofle  putabat  ,  vt 


J/^asAxovapud  Pollucem  [o/)f], 

et  vrsvre %x/\xov  2C  lsxx%z/\%ov  a- 

pud  Plutarchum.  Ar  quam 
vana  llt  ifta  Nedhami  ratio, 
quamque  inanis,  neminem 
non  videre  fperamus,  quum 
hoc  modo  omnia  vocabula 
rara  et  xxx^  /\syl[*.tvx  delendi 
fmt  et  inducenda  in  fcriptis 
veterum.  Deinde  legirurta- 
men  tricbnlcnm  apud  Vitru- 
.vium  ;,  1 :  aptiflimurnque  eft 
ad  demonltrandarh  fordidam 
fUK?o/\o",n  Jeuitatem.  (  aete- 
rum  ne  quid  diflimulafTe  vi- 
deamur,  Politianus  in  Ver- 
fiorie  fua  Latina  habet,  cum- 
que  mnnile  aut  pectinem  vxor 
afuijerit,ita.  vt  valde  probabi- 
le  fit,  eum  vfum  e/TeCodice, 
in  quo  fuerit  •Ktqix-xrov  y  rqi- 
X&v.tov  nifi  quidem  t/wnile  aut 
pecJinem  vnius  vocabuli  du- 
plex  eft  interpretatio. 

x?Jvx;]   Camot.  vf/\ivx;. 

xx)  $i$zv  rx  xx/\v{tfzxru'\  Ita 
legebant  Codices  fcripti  o- 
mnes,  in  his  Trin.  et  vterque 
Guelferbytanus.  Neque  ve- 
ro  aliter  exhibentur  verba  in 
libris  editis,  nifi  quod  in  No- 
rib.  Crat.  Opor  Stob.  Furl.  eft 

y.x)  lityo;  rx  xx^j\i[ixrx-,   et   ill 

margg.  pi^n;  xxi.  Et  Codex 
Duporti  vetus,  in  quo  ait  fe 
inuenifle  eandem  lectionem, 

xx)  hl^fv;  xx)  rx  xKt\v\i\j.arx, 
haud  dubie  eft  vnus  ex  libris 
illis  editis,  nefcio  an  Opori- 
nianus,  quem.fcio  alibi  quo- 
que  laudiri  a  Duporto.  Hoc 
vcro  debet  certiitimum  puta- 
ri,  librum  iJlum  veterem,  ex 
quo  Stephanus  auftor  eft  fe 
F  3  h$<j.v 


86 


6>E0$PAST0T 


h$xv  repofui/Te  pro  SI$oq,  effe 
editionem  Camotianam  ,  in 
qua  diferte  fcriptum  inueni- 
tur  $tQt*y-.  Quae  le&io  quum 
niratur  au&oritate  rot  tam- 
que  bonorum  librorum,  qui- 
bus  addi  poteft  Codex  Poli- 
tiani;  is  enim  in  Latina  Ver- 
fione  eandem  fcripturam  ex- 
preffit:  quis  dubitet,  quinve- 
ra  fit  et  genuina?  Atque  hac 
fola  ratione  poteft  debetqu.e» 
reiici  altera  Ie&io,  hx)  c/^as* 
nec  propterea,  quae  erat  Paui 
opinio,   quod  dici  re£te  ne- 

qiieat  TX  XXAvfifiXTX  {ZSTXtpfgelV. 

Namque  fatis  notum  eft  ho- 
die,  vni  verbo  adiungi  faepe 
ab  antiquis  fcriptoribus  plura 
nomina,  modo  ei  refpondeat 
nomen  id,  cuiiun&um  eft. 

crwAjjj    Camot.  xcniy. 

sx*xi]  Codd.  GuelfF. ,  etiam 
Norib.  Crat.  Opor.  Stob.Furl. 
ixtrx$.  Camot.  e  xcxq.  male. 
Atque  in  iifdemlibris,etfcri- 
ptis  et  editis,  mox  eft,  lx  r« 

*t/T8  JttjTy llX   T«  XUTH   XyfH. 

hxxv]  Ita  legitur  in  Norib. 
Crat.  Opor.aliifquelibris.  Sed 
Codd.  GuelfF,  Camot.  Morel. 
Heinfi  Vpf.  i ,  Gal.  r.  2 ,  Im- 
dif  et  Gtln.  in  Chreftom.ex- 
hibent  h.xlav.  Stob.  Ixxlxv.  Et 
Lycius  in  notisau&oreftjegi 
etiam  hetxv.  quod  tameucgo 
in  nullo  libro  reperi.  Fieri 
poteft,  vt  fit  peccatum  Hbra- 
riorum,  refcribendumque  I- 

hSiixv. 

vttTUKtTHyj  Cod.  Gal.  I  y.et- 
ftimv'  quod  haud  dubie  aut 
%  manu  corre&oris  profe&um 


eft,  qui  ignorauerit,  xxp**  c*m 
iam  in  terram  fignificare,  %fe 
iixZf  aute  gloftematenatum. 
quod  pofterius  magis  arridet. 

of«c  &  sniinc.]  Codd.  Guelif. 
et  Gefn.  in  Chreftom.  ©?«;  5' 

STlGiC07rcl£-Xl. 

o6v\ijl£<>xi]  Ed.  Gal.  1.  2  cVjf- 
(zi?xv.  quod  poflet  neglegen- 
tia  operarum  peperiiTe  vide- 
ri,  nili  Galeus  ipfe  in  notis 
iuberet  corrigi  c&Hfiifxi,  ac  (i 
le&io  otrwigxv  e  librisantiquis 
illuc  venifTct. 

*  3  Ksx%xi\  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  Furl.  vqxlcii.  Sed  in 
marg.  Aub.  extat  ttfrfec^ai, 
Quod  fi  Auberius  fignificare 
voluit  reponendum  efie  loco 
verbi  fimplicis;  quod  eo  fit 
credibile,  quia  etiam  c.  6,  4 
pro  7rgxTTs3-xt  iuffit  refcribi 
sU%qxTTe^xx'  errauit  manife- 
fte.  nam  et  nqxTTuv  valet  exi- 
gere,  vt  docuimus  in  Indice. 

ivtm  t«5  JjjfccTOi;]  Ita  aufi 
fumus  edere  cum  Nedhamo 
et  Suartio,  quum  in  omnibus 
aliis  libris  legatur  £<?txv  dwo- 
rxc,  omifib  Articulo.  Sed  pri- 
mo  res  ipfa  loquitur,  intelle- 

gi    o^OTXt;    th    iMK<*ohoyu ,    non 

alios:  deinde  in  Cod.  Gal.  1 
fcriptum  erat  diferte  sV&v  tx$ 
owotxi;'  haud  dubie  pro  th$ 
Iy^qtxq.  V.  Index. 

TXfxBeTvxt]  Norib.  Grat.  O- 
por.  Stob.FurU irxftxStivxt. per- 
peram.  Mox  pro  ^h  in 
Codd.  GueliF.  erat,  vt  in  No- 
rib.  Camot.,  y^h,  quod  tan- 
quam  ATT/KWTgfov  non  dubita- 
vimus  reuocare. 

yvvxtxi] 


H  ©  I  K.     X  A  P  A  K  T.     KI».    I 


87 


yvjatiu^  Camot.  yt 

.]    Haec 

emt  fcriptura  omnium  Codi- 

cum  calamo  fcripcorum,  eft- 

que  iectio  librorum  editorum 

plerorumque,  nili  quod  abe- 

rant  verba  ifta  ab  Cod.Guelf. 

-  ab  Camot.     In  Norib. 

Crar.  Opor.   Srob.  Furl.  fcri- 

prum  etr  iirrjplici  >• 

et    in   Stob.    praeterea   inter 

exrat  fignum 

afterifci,  quali  videatur  deef- 

fe  aiiquid.  Etiam  Cafaubonus 

in  ea  erat  opinione,  vt  crede- 

ret,  locum  efTe  mutilum  et 

corruptum.   neque  enim  re- 

periebat,   quomodo    verbum 

:uod  interpretabatur 

,    etiam  in  notis  ad 

Perfium  p.  484,   poffet  vllo 

mndo  referri   ad  iwjxytov  et 

reliqua.  Quapropter  aut  poft 

xcidifTe  verba  quae- 

im  putabat,  aut  pro  %gmn4w 

corrigendum    effe    xtf*   r/v/, 

cenfebat.     Quae  pofterior  ra- 

tio  fefc  Gefnero  ita  probauit, 

vt  recepeiit  in  textum  verba 

ilb.  Furlanusdenique  emen- 

dari  iubebar  !i.  e.  Jer- 

At 

vero  miiii,  bomini  nimis  for- 

taffe  timido,  nihil  mutandum 

videbatur,     modo     verbum 

.    cum    Salmafio   [de 

modo  vfurr.  p.  306]  explica- 

iczut  per  counnoJare ,   mutuo 

re.     Nam  primo  quis  cre- 

dic,  oculos  et  manus  tot  li- 

brariorum  erraffe  in  fcribendo 

leinde  quan- 

quim  i  e  poftu- 

lare    videantur,    vr    dicatur 

1  XPwvw,  vt  legebatur  inGlof- 


fario  Salmafii  tht&Qrp  tamen 
quis  fcit,annon  Attici  malue- 
rint  dicere  fcf*w«/«v?  praefer- 
tim  quum  etiam  v?^,-dicatur. 
Accedit  quod  Salmafiustefta- 
tur,  c.  s  fe  reperi/Te  in  anti- 
quiflimo  Codice  fcriptum  di- 
ferte  %gmnivn  Certe  Prono- 
men  tm  auribus  meis  videba- 
tur,  nefcio  quomodo  ,  inepte 
frigere.  Caeterum  Salmalius 
in  de  Vfuris  p.  1 6g  legit  totum> 
locum,  haud  dubie  e  memo- 
ria  ,  lic,  wre  x\x;  %qxv  yJev>, 
IzvjTi  £AAy;vjv/cv,  (iyrs  y.'j(itvov,  fxyre. 
hAO£)  y-y\Tz  Ti[/.iJ.xrxj  pyTe  Svy 
?*(zxrx.  Et  Pauus  iure  ridet 
Galei  temeritatem :  qui  quum 
in  Cod.  Trin.  fcriptum  repe- 
riffet  aAA«;  ^fwwJg/v,  refcri- 
bendum  cenfuit  xmxvtx;.  Ac 
nemo  non  videt,  librarium 
fcribere  voIuifTe  «a^,  teme- 
reque  geminafTe  litteram  a. 

e aaJ^vwv]  Norib.  Crat.  Opor. 
Furl.  e?,v%viov.  Camot.  sm(%viuv. 
quod  Auberius  mutari  vole- 
bat  in  e g vat\iov ,  quod  Theo- 
phraftus  loqueretur  de  edu- 
liis.  praeclara  vero  ratio!  At- 
que  in  Furl.  mox  pro  «a^V, 
Norib.  habet  «Aa;,  Crat.  Opor. 
Stob.  bA*c,  vitiofe  legitura-Aa?' 
et,  Galeo  aucrore,  'oeiyxvov 
aberat  ab  Cod.  Trin. 

SvrfjnxTx']  Nedhamus,et 
poft  eum  Gefnerus,  praeeun- 
te  Cafaubono,  ediderunt  3u~ 
n4$utr*>  quam  formam  etiam 
Duportus  probabar.  Neque 
video  fane,  cur  Pauus  eam 
prorfus  reiecerit,  quum  nemo 
ignoiet,  coridianam  confue- 
tudinem  faepius  malle  vtifor- 

F  4  mis 


88 


EO0PA2TOT 


rnis  vocabulorum  contra&is, 
quam  integris  ;  praefertim 
quum  in  Hefychii  quoque 
Gloffjrio  habeatur  %a^zxtx. 
Ego  tamen  et  ipfe retinendum 
hic  ^v^iiocrx  cenfeo ,  quum 
Jibri  fcripti  omnes  confentiant 
hac  in  fcriptura,  in  his  Codd. 
GuelfF.  et  Trin.j  et  quum 
fciam  formas  nominum  tales 
a  librariispermutatas  effenon 
raro.  Sic  Timaeus  in  Gloflis 
Pfatonicis  laudat  e  Platrme 
3-vypxrx.  At  hodie  in  libris 
Piatonis  extat  vbique  ^v^xrx. 
Caeterum  Camot.  vitiofe  ex- 
hibet  %y.AJpaTx.  Sed  quum 
paullo  ante  pro  kaIvxc,  in  eo- 
dem  libro  fit  £*&***  fieri  pot- 
eft,  vt  manus  operarum  litte- 
ras  %  et  x  permutauerint. 

oti]  Norib.  otc  et  mox  tca- 
A«  Is-) —  vt  in  Crat.  et  Opor. 

hiotvr^]  Norib.  svt  xvrS-  Crat. 
Opor.  Furl.  svixvm. 

^  hh  Ihh]  Codd.  Guelff. 
t?iv  U$7i.  Norib.  Crat.  Opor. 
Furl.  £Tt  idstv,  Cod.  Trin. ,  au- 
ftore  Galeo,  &h  £v§s7v. 

sve&Tiuext;]  Norib.  Crat.  O- 
por,  Steph,  Lyc.  Aub.  Morel. 

Furl.  evgctiTiwfctq. 

ntoSt  topsvcci;]  Ita  primus  re- 
fcripfifTe  videri  volebat  Ste- 
phanus  pro  xAsifftuniveis  7  quod 
Crat.  Opor.  Furl.  exhibent, 
etiam  Gefnerus  in  Eclogis 
Stobaei;  qui  tamen  afterifci 
frotam  addidit.  Verba  Ste- 
phani  gloriantis  haec  funt, 
Quam  rhultis  exhibult  nego- 
tium  verbum  quod  antea  bis 


erat,  y.Kst<:m\xivxc,.  atvide  quam 
facile  emendari  poterat,  nuila 
addita7  nulla  dctraBa,  littera. 
At  iam  in  exemplis  duobus, 
Noribergenfi  et  Camotiano, 
multisannisante,quam  tuum, 
Stephane ,  prodiifTet  exem- 
plum,  ita  legebatur:  quos  li- 
bros  tu  confulere  et  debuif- 
fes  et  potuifles. 

skxttu]  Aberat  ab  Cod» 
Guelf.  2  et  ab  Camot.  At  ae- 
que  minus  abefle  poteft  hoc 
vocabulum,  quam  \uy.quv  mu- 
tari  in  fty?*v,  <iuae  erat  conie- 
£tura  Stephani,  comprobata 
non  folum  a  Sylburgio  et  a 
Morello  in  margine  pofita,, 
fed  a  Kirchmano  etiam  rece- 
pta:  aut  in  [tzrqmv  cum  Ca- 
faubono.  Nam  prior  quidem 
conie&ura  rei  ipfi  repugnat. 
nemo  enim  fordidorum  faci- 
le,  credo,  ita  fordidus  eft,  vt 
geftet  i\j.xrtx  sKxrrcc  tuiv  [i.^qm' 
[v.  Index]  pofterior  autem 
emendatio  non  parum  elegan- 
tiae  etfucci,vt  ita  dicam,de- 
trabit  orationi,  vt  in  Indice 
docuimus. 

piy.gwv  ttxvv  ]  Gefherus  in 
Chreftomathia  edidit,  ordine 
inuerfo,  nxw  (ux&utf  et  Clo- 
tius  malebat  legi  punfwv  cnx- 
victiQ.  inepte.Caeterum  Hbrarius 
Cod.  Guelf.  2  poft  xKsi<^o\iivv.c; 
inferuerat  verba  y.xi  %§o\  rue 
fyvxfaif  oixTsivQiJ.ivv^  quaetamerj 
etiam  poftea  fuo  loco  pofue- 
rat.  Qui  error  natus  eft  e 
poftremis  fylfabis   verboium 

c:AsiQ)0[iEvxc;  et  VTroAVOpevxc,  limi» 
iiter  definentibus.  Feftina- 
rant  enim  oculi  Hbrarii,  vt  fit ; 
fed  religio  tamen  et  diligen- 
tia 


H  9  1  K.     X  A  P  A  K  T.     KE<5,    I  A 


89 


tia  iubebant  eum  omi/Ta  ver- 
ba  repetere.     Quod  non  fe- 

cerat  librarius  Codiciseius,  ex 
quo  dufta  tft  Camoriana 
r  i  qua  rerba  x~. 

ieranrur.  Con- 
taminare  fcilieet  nolebar  ho- 
mo  er  deturpare  litum 
pturam. 

*>.f.L  Camot.  ki 

errore. 

;]  Nefcio  quomo- 

doS'teph-:nus  fufpicari  porue- 

rir,  ne  forre  legendum  efiet 

quodneccommo- 

dum  firis  funditfenfum,nec 

in  rr.ures  fordidi,  ira  vt 

mirer  non  parum,  id  placuif- 

urgio.  Collocauit  ean- 

,f;mecluram  m  margine 

exetnpJi  fuiMorellus:  etAu- 

benusrcccpir  acjeo  vTOkvfthit? 

quod  fcirer,  Atticos  dele&ari 

:         :  his  in  verbis  contracla. 

\rifroph.  Piut.  6<}g: 

jpud  Xenoph.  Cyri  paed. 

4  p  sgf  :   vbi  Cod.BoJl 

tle.     Caeterum  C- - 
>«;,  quod  erat  inCodd.  Gal.  i. 
2  et  JJaroc. ,  vix  dubirandum 


videtur  quin  extiterit  ex  vz-o- 
At/Cf^v»;.  certe  Nedhamo  et 
Fauo  idem  vifum  eft. 

yv«$c?CJ  Norib,  yjxZsl:  — . 
Cam<  ;  .    inepre.    Sed 

et  apud  Xenoprr.  Agefi  i,  26* 
fcio  vocabul*  illa  permurara 
inter  fe  a  librariis.  Apud  Sto- 
baeum  pro  ItftTttvoyiv^  efthx- 
Tetvxphit$.  credo,  operarum  er- 
rore. 

fZf;]  Cod.  GueJf.  2  ?|».  Ca- 
mot.  t'£,t.  leg.  fc^.  non  male. 
At  nec  Vulguta  reiicienda  vi* 
detur. 

ZVTcubvjcti  ]  Norib.  Crat.  O- 
por.  pvTKtvti  tz  — .  male.  Ma- 
nauit  tamen  hoc  vitium  in 
Furl.  et  Stobaei  Eclogas.  In 
his  Gefnerus  intextuquidem 
poftiit  gvrxlvy  tx\  fed  in  mar- 
gine  tfvTrzivosTo ,  quae  leclio  a 
Lycio  quoque  memoratur. 
Vulgata  praeltac  haud  dubie. 
Caeterumin  Camot.  fcriptum 
eft  wq  'jt:x!.'^txi'  et  Barthius 
ad  CJaudian.  p.  701  ,  b  pro 
txxv  legit  tuxx.  tiefcio  ope- 
raium  an  memoriae  errore. 


K  E  <J>.     1  A 


nEPI      BAEA-TPIAS 


■j  xct/\e7TGV  c-  ^deKvoictv  Sioqfc.ct&oti.  e<n 

yctp  ;  v.cli  eiroviwfog'  $$t\veo\i 

c  yjvai£)v  eAev&e^cttc,  dvctcv^ci- 

cu  ev  S-ectrqu)  kqoreiv,  crctv  ol 

:i  wclvafvreu,  Kcti  cv^rreiv  xc,  rjieuoc  StvqSrtv  ol  Aoi- 

1    1  %oi. 


90  ©EOfcPAXTOT 

■Tvot.  %cCt  orav  crtooTvricrq  ro  Qsarqov,  dvayv-^ag  ifivyitv, 
tva  raq  KaS-y]fjLgv8g  Tvotricrri  fJLsra^qaQfiivai.  -  ^)  ttA^- 
Sxcqc.  T?jg  dyo^ag  TV^ocrgk&oov  Tvpog  rcl  K&.pva,  r)  rd 
fjLvika,  rf  rd  aKPofyva,  g^rjKoog  r^aynfiartc^gcbaA  daa 
ro)  ttuXSvti  TV^ocrkakoov.  ko)  Kakecrat  os  roov  7va,ptivrct)v 
ovofia^t  rtva,  00  fjLrj  crvvr]&rig  ifC  vlcli  CTVSvc^ovra  Ss  tvh 
opooV  ,  Tregifisivcu  yskgvcat.  Ka)  r]rroofjLsvoo  0%  fjtsydkriv 
cfcyjv  dirtovrt  diro  rS  oiKa^ri^ta  7vqocsk&iiv ,  xdi  crvv/i- 
&r,var  >ia)  c-fyooviiv  gavrov,  ya)  avkrir^ag  (jlicSS- 
djdi.  >tcLi  ostKvvstv  Se  rotg  aTvavrooct  rd  ooyoovrifjLeva,  aai 
Tva^ciKakiiv  stv)  rd,vra.  3  ya)  otrjyiicSrai  TVgo^ag  TV^og 
khpsIov ,  v  fiv^oTVooktov ,  ort  fjLgS-vcrygcBat  fjJkksi.  kcu 
olvoTvakoov ,  y.gK{>afjLevov  rov  otvov  roo  (pikco  dTvoooSrat. 
%a\  stt)  &gav  qvtKtf,  dv  Isr.  7Vo'ps.vs$rat,  aTViciov  t#s  viiig, 
fivtya  TT^oiya  dtytaciv  oi  ^gar^dovai.  ko)  aTVoorifioov  6r\~ 
fjLocta,  ro  fMsv  \k  rr,g  Tvikgoog  gCpootov  oIkoi  KaraktTvitv, 
Tva^a,  os  roov  crvfjLTT^scrQgvroov  cJavei^s&at.  4  ycc)  roo 
dyoXxS-oo  gTTtB-iivat  fiiic^ov  d)oPrtov  r)  ^vvarat  (tysqsiv,  kcu 
skdyj^a  gnvtrri^sta  roov  iyavoov.  ydt  divo  roov  ^svtoov  ro 
fjLgqoc;  to  dvrS  aTvatrricag  aTTohoSrat'  ncu  dksttpcfjLSVcg 
gv  rcl)  Qakavstoo,  %a)  sItvoov,  caTvgov  yg  ro  skaiov  hvptct), 
roo  7va,i$apioo'  roo  dkkorptoo  dksiQjs&at'  kcu  roov  evpi- 
(TKCfjLgvocv  %aAKCt)v  sv  ratg  oootg  vtvo  roov  otKgroov,  csivog 
aTvaixYicrat  ro  uspoc,  koivov  ghat  Qricag  rcv  iLpwrrv.  5  ra 
og  C7i  rotavra,*  Qgtdoovioo  fjusr^oo  rov  Tvvvoaya  gy KSK^gc-  , 
fjLsvct)  fjusrpiiv  dvrog,  roig  ho^ov  rd  s-iv trr^sta ,  cOoooco 
d7Vo^6ov,  v7V07VPttci£7a.t Qtkx  g7Vt/\aQoov  aTvocMojat'  dps- 
kst  cs  kcl)  %psog  d7vcoicxg  rptaKovra  uvoov,  ekarrov  rs- 
r^acri  o^a%fiatg  ctTrootoovctt.  Kat  (pparoqag  gfioov,  cu- 
riiv  roig  dvrx  7vatcr)v  sk  rS  koivS  o\]jqv.  rd  ds  ytaTa- 
ksiTVcusva  aTVo  rrig  r^aTVSC^rig  rjfJLtcrrj  roov  ^aCPaviooov 
dTroy^dQsc&ai,  fvct  oi  c))aK0vSvrsg  Tvaihg  yw  kdQoocriv. 


N   O   T  A  B 


>e?>  |35eAyf/«$]  Furl.  Bfcxvgtx.    quam  in  Cocl.  CoifJin.  [Mon- 
In  Cod.  Guelf.  1  non  minus    tefalcon.  Catal.  CoifJ.  p.  f 8fi] 

$4tKv- 


H0IK.XAPAKT.    KE$.   I  A 


$1 


::  fcripra  erant 
duplici  ;.  In  Lclogis  Srobaei 
exrar  hoc  Capur,  2  p.  5  3  1* 

1  tv  -,->>]   Norib.  Crar.  l<d 
yxf—. 

•••]  Cod.  Gai.  t.  1, 
Trin.  cr  Jhroc. 
Quam  ipfarn  varieratem  ex 
iifderr»  libris  Gallicis,  Baroc. 
et  Ofhorn. ,  commemoraiii- 
mm  fupra  c.  $?,  i.  EtiamBro- 
daeu^  in.  p.  S3f  Toi  2 

Reir.  "-'5. 

Ita  legirur  in 
Norih.  cr  cliis  libris:  e  quo 
quum  Crarander  feciilei 
njpfcflPC ,  viriofa  haec  leclio, 
nam  ingcnium  linguae  ec  res 
:rnrequirunr,venit 
rj 5  evemplo  in  Opor.Srob. 
Furl.  Sed  in  Cod.  tamenBa- 
roc.  Nedhamus  inuenerat  et 
ipfe  Quorum 

Temporum  confufio  reperi- 
tur  quoquc  iri  libris  Diodori 
Siculi  f,  8f  p.  96  To.  1. 

5**V;j  Norib.  ^t&Tftt. 

J  Norib.  Crat.  Srob. 
Furl.  male.     Paulio 

poft  in  Camor.  aeque  viriofe 
fcriprum  legirur  &';  1 
vtf. 

Lyc.r  Mox  Noril . 

c  ■ 

Jjuk]  Sic  legunr  li- 
bri  c  liti  r.nriqui  ornnes ,  ne- 
quc  Codicei  Guel 
difcrep-bint.  At  Nedhamu» 
quum  reperiiTet  in  Cod.  Gah 
I  *ai  in  Gal.  a 


liv^rx'  et  in  Baroc.  tj  r«  /ubf  2- 
non  dubitauit  recipere  %  r* 
•  quameiusauciorirarem 
et  exemplum  fequurus  eft,  vt 
foler,Suarrius.  Acperfequi- 
dem,  non  habira  rarione  li- 
brorum  vererum,  ferri  poreft 
vrraque  le&io.  Sed  mihi  ta- 
men  Vulgara  videbarur  debe- 
re  eiTe  anrinuior,  non  tam  pro- 
prerea  quo.l  v»gr*  conrinc- 
renrur  «ixfbofvw >  quae  erat 
Paui  opinio,  quam  quod  plu- 
ribus  nirirur  auftoritaribus. 
Nam  Codices  illi  rres  debent 
haberi  pro  vno,  quum  omfies 
fluxerinr  haud  dubie  e  fonte 
communi. 

rtxyyifLXTiZfi&cti\  Norib.  Crar. 

Opor.  rfetyipatifr^Tau'   et  mOX 

Camot. .vsKittti.  viriofe. 

ovcnx?(  vswi]  Norib.  Crat.  O- 
por.  Camor.  Alorel.  Furl.  6vo- 
y.x^t  tivx  — .  Er  quia  in  Codd. 
Gai.  1.  2  etBaroc.  rotuslocus 
exhibebamr  ira  fcriptus>  kxI 

xxtefxt  o£  tujj  -tx~cvtuv —  fft/v^- 
S*>;   i^t ,  r.xl   CTci-jly.TZ"   Zi  ttw  q- 

POuV'     Y.XI     YTTlCyL^VOi   x.   T.  A.  :     Pa- 

vus  duplicem  olim  eius  le- 
ttionem  m  libris  ruifle  exifti- 
mabat,  ira  ramen  vr  pro  o-Triw 
0'vtx  1$  maller  reftitui  9-ksv- 
ocvtx  ye.  iine  cauiTa :  et  fons 
varietatis  illius  quaerendus 
cft,  fine  vlla  conrroueriia ,  in 
neglegenria  librariorum:  cu- 

tglegenriae  veftigia  no- 
rauimus    modo   a<l  c.  10,  4. 

:um  idcm   Pauus,  poft 

Nedhamum ,   rccle   negat  ™ 

murari  debere  i/i  -rot,  vt  con- 

rendebat  Cafaubonus,    cuius 

aufto- 


92 


@EO$PA2TOT 


au&oritati  temere  paruit 
Schmidius,  qui  ld  recepit. 

tjTTtoptvw]  Norib.  vTTUizeva. 

otyaytTv  scsvtcv]  Haec  eft  le- 
&io  omniumlibrorum,etedi- 
torum  veterum  et  fcrintorumy 
atque  in  his  Guelferbytano- 
rum.  Reifquius^vroVaccipie- 
bat  pro  u-jtoj.  Nec  accipt 
profe&o  aiiter  poteft,  praefer- 
tim  (|uum  apud  PJutarchum, 
Philoftratum  ,  Dionemque 
Chryfoftomum,  eodem  modo 
vfurpatum  occurrat.  At  fi 
quis  iectionem  iliam  mutan- 
dam  cenfeat,  malim  cum  Ca- 
faubonoreponere  SctvTm,  quod 
manus  Viri  cuiufdam  dofti 
colk>carat  in  margine  editio- 
nis  Sylburgianae,  qua  vfus 
fum ,  et  quod  Kirchmanus 
Schmidiufque,  more  fuo,  re- 
ceperunt  probante  etiam  Ben- 

celio,  Vt  C.  f ,  }  xyoqx^nv  xvtm' 

quam  cum  Pauo  legere  xvtov. 
nam  linguae  quidem  leges 
reqtrirunt  Nominatiuum  «J- 
to\,  quem  Furlanus  reftituen- 
dum  exiftimabat.  Sed  Au- 
berii  coniectura,  qui  pro  sxv- 
rov  corrigebat  hxvriov  xvth^ 
quod  referretur  ad  ^Vrw^vov, 
idemque  valeret  quod  o<?mto; 
dvj^  et  audax  eft  et  inepta. 

tynvw&y*\  Norib.  Crat.  O- 
por.  Q$m4pivtt.  Stob.  Furl. 
$$uvtf(t£y&.  Heinf  ci^ov^asvx. 

ta)  tocvtx]  Suartiusmalebat 

legi  sttI  Txvtotqy  quod  pertine- 
ret  ad  xv^Tfidx;.  perperam. 

3  ngosx;  Tgos  xugeiov']    Ned- 

hamus  e  fais  Codicibus  nil 


varietatis  attulit.  SedinCod. 
Guelf.  i  fcriptum  erat  irgo\ 
tcc;  r,Qoq  y.^iiov,  vt  in  Norib. 
Crat.  Opor.  Stob.  Et  in  Cod. 
Guelf.  i  extabat  t§§;  txc,  t$c 
to  Khfe-Kjy,  inferto  Articulo: 
quae  eft  Je&io  Camoc.  et  Furl. 
At  leges  linguae  refpuere  vi- 
dentur  Arcrculum.  In  mar- 
gine  Stobaei  pro  srjo$  r*>  eft: 
^rfo;  r«V  et  Reifquius  pro  rgor 
?x;  reponi  iubebat^oa-.fcv.  cre- 
do,  fine  cauffa  et  nimis  au- 
dafter.  Nam  T?o$-*$autidem 
poreft  figniricare  quoJ  r^> 
quum  particula  irgo  amittat 
vim  faepe  in  vocabulis  com- 
pofiris;  aut  valet  flans  multis 
praefentibuSy  vt  fumitur  Lat. 
proin  multis  verbis. 

pvfoa-aAfov]  Norib.  Crat.  O- 
por.  Stob.  (ivgpxuAiTov*     Furl. 

[n.vqQ7!^hiiov.  Eadem  fcripturae 
varietas  obferuata  a  nobis  eft 
fupra  c.  6.   Camot.  v.wqo  .tto;- 

/\10V. 

(jtsBvo-ics^-xi']  Camot.  Svo-m- 
<£•«/,  omiffa  fyllaba  ^e. 

ohoTcok&v ~\  Cod.  GueJf.  i  ol- 
y«T«A&v.  Mox  in  Opor.  et 
Furl.  aeque  vitiofe  legitur/.ai 
fuxgajAtvov, 

hnQoo^rxi]  Cod.  Gal.  I  ano- 
ttUSrxi. 

livUcc  ctv  Uy]  Codd.  GueifF. 
Gal.  i.  2.  3.  s;,  Baroc.  Trin. 
ijtix  xv  3*?.  Norib.  Crat.  O- 
por.  StoK  Furl.  ^vixx  *v  $io*i 
Camor.  *W  «v  ft  {.  Sed  quum 
locus  hic  aperte  mendofusfic 
et  corruptus;  neque  enira 
fenfum  "fundit  commodum, 
neque 


H  ©  I  K.    X  A  P  A  K  T.    K  E  *.    I  A 


93 


neque  ftruchira  verborum  vf- 
lo  modo   conitat:   mu!ri   co- 
nari  funt  inueftigare  vulnera 
et  fanare.     ArqueSylbir 
quidem   corrigebat 

vt  intellegerprr    -   ..  vel 

•ne  parti  snon 

raro   omittuntur    ab    Articis. 

Ar  lic  deeft  Inrinitiuus  verbi, 

jndeat  a  PronominceiV 

uidem  verba  lta  diftin- 

guas , 

Ctefi.     Sed 

hoc  tamen  modo  verba  A/btm 

non  habenr,  quo  ful- 

ciantur,  nili  Infiniriuum  xc- 

.-.    illuc   referas  :    quod 

fane  nouum  non  eft.     Caere- 

rum  nec  aud^x  nimis  nec  in- 

toleranda  videtur  ifta  conie- 

ftura.     Lycius,  fenfum,  nili 

optimum,  tamen  aliquem  na- 

fci,  putabat,  (i  diftngueretur 

poft   Participium  fcro^,   non 

poft  vutc.  re&e.     At  cfFendit 

infolens    rraiecYio    verborum 

'.x,  cuius  exemplum 

fimilealiud  non  reperias  hoc 

in  lihello:  vt  taceam,  non  ap- 

parere  fitis,  quare 

catur    ire  fpeftarum,    quum 

inrromiccant    | 

leverome- 
jrae  G.ilei 
:    quorum    hic 
emendabat,   %ed 

<•  TOfSvtScti}  b>c  fM  r .);  Cutt;' 

quam 

r  recipere 

Kirci  Schmidius.  At 

ftc  debebar  e(l"  rrleus 

quae  emendar  non 

epudianda  ef: 
l  ita  ItgertHClM 


Bexvj  yvir.x  xv  $&*, ,  crOf$i>s$xt 
oywv  rjc  i«r<-.  ReifqUius  poft 
Participium,  kxtm  excidifle 
fufpicabitur  verbum  *t»A*<v. 
At  primoparumprobabiieeft,  - 
Infinitiuum  iihim  negleftum 
efie  ab  tot  librariis  :  deinde 
ingrata  etiam  foret  illa  P-irri- 
cipii  ct7?tM  redundanria.  Quod 
ipfum  dicendum  puto  de  illa 
conieftura,  quae  in  margine 
exempli    iMorelliani    legirur,' 

aTii<!'/  tx;  Cisiq  ixv  xxv  tHfCkkst  k$. 

ot  SexTfaivxi.  Nedhamus  repo- 
nendum  iudicabat,xa<  1*3  cjix» 
rviviKxh  Troftva^xt  ircihv  r«s  vtu{t 
yvUx  k.  ?.. :  cuius  quidem  con- 
iefturae  amore  fe  ita,  vr  fir, 
pafius  eft  capi,  vteamrecepe- 
rit.  temere  profe&o  etincau- 
te.  Nam  primo  debebatefle 
nofiveSxt  toiHv'  ileinde  valde 
dubito,  an  ingenium  linguae 
dici  ficpatiatur^-of^f^-^  ttoisiv' 
praeterea  particula  rifMiufti 
quum  iam  particula  tjvixx  <:on- 
tineatur,  inepre  redundar  in 
oratione  tam  limplici:  porro 
nimi^  longe  fic  receditur  ab 
veftigiis  fcnpturae  Vulgatae, 
neque  credibile  eft,  totJibra- 
riorum  oculos  manufque  ab- 
errafle  in  particula  tam  nota: 
denique  repugnare  puro  et 
aduerfari  leftionem  illam  ipfi 
rei.  nam  fibe>.vfo\  ecipfeoprat 
ac  vulrgratis  fpeclare.  Ita<]ue 
et  hic  defidero  diligentiam 
Suartii,  qui  eandem  Nedha- 
mi  coniefhiram  iuflit  migra- 
rc  iii  conrexta  ,  fed  ira  i 
vt  pro  xubv  refcnpfcrir  aeque 
temcre  ttQtuv.  EgO  quidem, 
c  meliora  qim  pron.kiir, 
imquePaui 
emenda- 


24 


@EO$PA2TOT 


emendationem,quae  haeceft, 

xx)  S7ri  Seav,  vjvUx  ccv  Zfy,  (xsf  ttc- 
geve&xt'  X7riav  roi;  ximc,  [vel  wtf- 
«■;>]  ,  yvi/.x  Trforxii  captctfftv  ci  3ex- 
t?£.'v;:i.  Nam  primo  chara-* 
&er  $fc\v(>*  ac  plane  expref- 
fus  eir:  cleinde  verba  wv/x.a  «v 
afy  habent,  quo  referantur: 
turn  admodum  probabile  eft, 
negle&am  efle  ab  librariis  par- 
ticulam  //*,  ob  fonum  prae- 
cedentis  (y  llabae  iimilem  :'de- 
nique  innumeris  locis  conftat 
Accufatiuos  et  Datiuos  eo- 
nim  nominum,  quale  eftt,f<cV> 
permutatos  efleab  iifdem  ho- 
minibus.  qua  de  re  nosdubi- 
tare  non  finit  fcriptura  exem- 
pli  Camotiani,  in  quo  eft  r«* 

Ut&iq. 

ecQtxftv']  LyClUS  ptO  afytuetv 
ait  alibi  efle  totct&tv.  Nobis 
vero  id  nullo  in  libro,  neque 
fcripto  neque  ediro,  reperire 
jicuit.  Sed  in  Norib.  Crat. 
Opor.  Stob.  eft  acpix<Tivf  «  J«s«p- 
<r§£vxtj  ita  tamen,  vt  in  marg. 
Stob.  extet  oi  S*ccTgvv*t. 

$wc<r(a]  Norib.  Crat.  Opor. 
Furl.  dwocix.    Mox  Norib.  d* 

*  1?.x%ikx  i7Tir^litx\  In  marg. 
exempli  Morelliani  extat  fo 
IkxttW  quae  fuit  inanis  con- 
ie&ura  Stephani.  Superlatiui 
enim  non  raro  poni,  loco  Com- 
paratiuorum,  etiam  ab  Atticis, 
folent:  ita  vtvaldemirer,  Ly- 
cium  comproba/Te  afTenfu  fuo 
conie£ruramillam,etReifquio 
nuper  inmentem  veniflecor- 
rigere  Ikxtth  tx  sttit^Ssix  tuv 
inuvm.    Caeterum  verba  hacc 


pendent,  vt  Pauus  recre  vidit, 
a  verbo  ivt^dvtu*  quod  etfi 
videatur  iis  non  oninino  re- 
fpondere;  videanturenimre- 
quirere  potius  3«v«;  tamen 
conirat  hodie  fatis,  et  nofmet 
ipii  iam  fupra  animaduerti- 
mus,  fcriptores  antiquos  iun- 
gere  pluribus  nominibus  ver- 
bum  vnum,  quod  modo  ei 
proprie,  cui  iun&um  eft,  ac- 
commodatum  fit,  fed  cuius 
tamen  notio  tam  amplarepe- 
riatur,  vt  poflit  etiam  ad  re- 
liqua  nomina  referri.  Sed  id 
fit  non  tantum  in  verbis,  fed 
etiam  in  AdieSiuis.  Quaex 
obferuatione  intellegi  poteft, 
quare  Paulius  i  Cor.  16,9  di- 
xerit  Svgx  iieyxty  kxI  hg$ytj$* 
et  Florus  4,  12. 57  #//7*  oculos, 
aliis  manus  amputarunt.  Sic 
igitur  hoc  quoque  ioco  ver- 
\fel*&%i%ci  tTTirJihtci  addi  debe- 
bat  verbum  Iwxf  fed  notio 
eius  continetur  quodaminodo 
verbo  for/Ww* 

xxt  d7rQ  tu>v  fgyilwvj  Cod.  GaL 
I.  2  et  Baroc.  y.xi  rm  ^sviuv 
quod  Nedhamus  primo,  dein* 
de  etiam  Suafaus,  recepit. 
temere.  Nam  quaiiquam  lin- 
guae  leges  ferunt  vtramque 
kctionem  :  tamen  au&orem 
libelli,  iam  ad  Prooemium 
obferuauimus,  etiam  alias  ple- 
nc  loquutum  efle,  neque  v- 
nius  Codicis  au£toiitas  prae- 
ferri  debet,  nifl  quidem  con- 
ilet  fatis  de  praeftanti  eius  et 
infigni  bonitate,  plurium  li* 
brorum  fidei. 

ro  xvth']  Codd.  Guelff.  Ca- 
mot.  Heinf.  Helmft.  Gal.  1  ri 

MT*> 


h  e  I  K.    aAPAKT.    ke$,    t  a 


95 


Norib.  Crar.  Opor.  Stob. 
Furl.  T«  avtQ.  male. 

h.xiov]  Norib  fAa;;/etmox, 
vr  Crat.  Opor. ,  ecca- 

to  operarum.     Keifquius  au- 
tem  verba  .,  autpoft 

Parcidpiur.  nendapu- 

tabac  aut  cerre  muranda  in 
refte:  etpriorqui- 
dem  illa  emendacio,  quae  fa- 
ne  praeftat  polteriori ,  iam 
Auberio  in  mentem  venerat. 
ViJendum  ramen  amplius 
cenfeo,  annon  potius  indu- 
cenda  Jinc  ac  delenda  verba 
illa,  adfcripta  fortaflis  aliena 
manu,  incerprecationis  cauf- 
fa,  in  margine. 

]   Norib.  ShT;. 

rihun£»3  Ifa  legeba» 
tur  in  Codd.  Baroc.  Trin.  et, 
ni  fallor,  Guelff.  Nequeali- 
ter  legirur  in  edirionibus  an- 
tiquis,  quas  confuluimus  o- 
muibus.  Cafaubonus  primus 
edidic,  haud  dubie  e  Codd. 
Palarinis . 

quo  Nedhamus  in  exemplo 
fuo  fecic  7t?q<;  tuJv  ohurmvi  quod 
rerinuic,  more  fuo,  Suaitius. 
Nam  t  ;r  cc  itfi  NedhamtUj 

cpiflime  eile  permucaca 
ab  iibrjriii.  refte.     Ac  eciam 

r  -7pg  confufa  nonnun- 
quam  ab  iifdem  hominibus 
conftac,  ec  auclor  libc-lli  fo- 
let  ulibi  Palliuis  addere  par- 
ticulam  Mt  non  uem  xets- 

5  TJt  oi  :  j  Sic  exlii- 

benrur  verba  in  ftbris  omni- 

H  fcnptis  er  ediri^ 
guod  in  No:; 


Stob.  reperimus  tx  $$  tcizvtk, 
omiif  i  perperam  particula  ©i. 
Neque  profefto  videre  pocui, 
quid  deliuerandum  eflec  in 
iita  fcriptura.  Senfus  enim 
videbatur eiTe,  etiaiu  baec  Junt 
eiufdem  generis  f.  quo  quidetn 
pertinent  etiam  haec.  Sed  Vi- 
ri  dufti,  qui  vulnus  hic  larere 
putarent,  id  varie  fanare  co- 
nati  funt.  Et  Lycio  quidem 
fufpeftum  erat  rotmvra,  pro 
quo  fufpicabatur  reftituen- 
dum  forte  efle  ixavx.  Caiau- 
bonuscorrigebar  nqoq  51  c*  tx 

T0IXVTX,  Vel  TX   Ts  $ij    TClU^TJi  Y,Xl 

4>g/5. ,  lioc  feniu,  eiujinodi  bo- 
mini  cumbaec  conuetiiunt  qtiae 
dixinius.tum  iUa  quae  fequun» 
tur.  Auberio  verba  videban- 
tur  elTe  tranfpolita ,  hunc  in 
ordinem  reuocanda,  &zil^/im 

u£t$(*    TOV    TVvSxKX      gXXS«('B5"//t'vftJ 

/xerfgiv  ctvTQt;  tok;  evoov  rx  imri^ 
hux,  fl"4>o5fa  aVovJ/wv*  tx  Is  <5»j 
roixvrx  vttotoiu^xi    tylhu   £7r:A2- 

pwv  «5roio-3-«r  quae  ipfe  ica 
incerpretatus  cft  ,  tnenjura 
prorfus  maligna ,  cui  fundutn 
Jit  excnjfmn,  demctiii  Jnis  do* 
me/tich  [lolet]  quae  ad\ 
Jhnt  necejfaria,  perniultnn:  ab* 
nldens:  atque  baec  quidem  JU 
tnulare  ejfe  amici  cui  rejcruen» 
tur,  cttm  veudendi  gratia  baec 
ab/iraxerit.  Pauus  vero ,  re- 
ieftis  coniecluris  Cafauboni» 
fcribendum  iudicabac,  auc  t£ 

oi  3>f    KXl     UVTH,     aUC    TH$6    <Jv/   KXl 

TQiivTx'  erroremque  nacum 
pur  ibac  e  hrroyzx^lu.  Quae 
quidem  conietturae  magis 
placent,  quam  illae,  quas  nu- 
per  proculic  Keifquius.  Is 
emendarivolebat,autTC9y  h)  rA 

TttvTUV, 


c>6 


0EO*PASTOT 


TOiHTUV)   ailt  Th   di  $j   TJ.-HTH,    hoC 

eil,  tales  quaqtte  tn  more  poji^ 
twn  habtnt  vt  erc.  Suartio 
denique  in  mentem  venerat 
corrigere  kxI  rx  d's  tv)  toihtx. 
Ac  norropus  eft,  vti  diximus, 
conie&uris,  et  'Vulgata  fcri- 
ptura  re&e  habet,  quod  vel 
confenfus  omnium  librorum 
conitans  facit  admodum  pro- 
babile. 

<t>udavtci  ii&rf*Q  Hic  locus,  C\ 
quis  alius  ,  mire  exercuit  in- 
genia  Virorum  do&orum. 
Qu  1  de  re  vt  ie&ores  exifti- 
mare  pofTinc  eo  facilius,  ap- 
ponemus  primo  Jeclionis  di- 
verfitatem  quae  inlibris,  cum 
fcripcis,  tum  editis,reperiturr. 
deinde  coniecturas  interpre- 
tum afferemus :  deniquequid 
nobis  videatur,  breuiter  o- 
ftendemus.  Incipiemus  a  li- 
bris  fcriptis.  In  Cod.  Gal.  i 
erat  'bzivwiy  \astpu  rov  s»vJ*xa 

&*KfKgbi9l4ivt*  (ZSTPSiV  XVTOQ  TOiC. 
SVOOVTX    STITV021X   G$Q$PX  ^CtTTO^taV' 

VTrOTrpict^rcu  tyiXv  iTiKcifiw  aro- 
ca-Snei.  Etiam  in  Codd.  Gal.  2 
et  GuelfF.  Jegebatur  Ixxex^sv 

pJvu  —  vrOTtPiuSfai  SiAx   sttiax- 

$uv  a7ro$£$xi.-  Cod.  Gal.  5"  ex- 
hibebat  fat»#ftq&at?  et  in  Of- 
born.  non  minus  quam  in  Gal. 
3 . 4  extabatcU.w.  Sed  Codex 
Trin.  Iocum  ira  diftinguebat, 

ktto^iuv  y7ro7rPix£rxt  [Galeus  ex 

eo  legit  vTroTpixS-xi]  <f>fa«  sttiax- 

fim  XTroh^ctr  cI\jJasi  k.  a.  lam 
ad  libros  editos  veniemus. 
Norib.  Crat.  Opor.  Stob.  Ca- 
mot.  Sceph.  Lyc.  Aub.  Sylb. 
Morel.  Furl.  Budif.  Pau.  <*>£<- 
imiu  (j.£tpm  to\  xvvhxy.st  skkskp^- 


fdiha  [Morel.  Furl.  Heinf!  Ix- 

KSKPtjVfjcZvtoj     \XSTPs7v      XVTO*     f  ifl' 

marg.  Morel.  efrfo.  xvto7c]  tc7q 

tvbov  tx  S7riTv\lnx ,  ctpodox  0.7:0- 
4wv,  [Norib.  Crat.  Opor.  ro7<; 
tvlov.  tx  p.7riTyd£ix  efyllix  xtto- 
$£v']  vTTOTrpix^rxt  [Norib.  Crat. 
Opor.  Aub.  Furl.  vtidirgtx&xLA 
4>7a»   s7r;Axp&v    [  Norib.     Crat. 

Opor.       STriAaStov  ]       d?rooQ^xt. 

Kirchm.  Vpf  2,  Helmft.  .*«- 

omioi  —  SKKSKPyeryCvu  —  IwrotpaV, 
*  vTroTrpix^rxt.  Cafaub.  a.  161  2, 
Heinf.  Vpf.  r,  Brunfu.  *g/*w- 

yik     (*£TP(;>    TOV     7TVV0XKX       SKK.      \l. 

dvTo;  —  v7r07rpix^Xi'  xyJtei  x.  ?,. 
Nedh.  <J>ei$mtu  —  sy;:&)<pjG\zh(a 
—  xxo-^uv.    T7ro7rp(x3-xi  $iAX£7ri- 

AXfitoV     XTTO^Q^Xl.        Y^KSKPhC \.'Jv(0 

eft  e  conie&ura  Cafauboni, 
quam  liencelius  quoque  pro- 
babat,  recepitque  in  vtroque 
exemplo  fuo  Galeus.  Sed 
Cafaubonus  legi  etiam  poffe 
pirtabat  siSKSKP^ytvu  vel  slvv.s- 
KfvtjJvaj  affentiente  Palmerio, 
Kuhnio  [ad  Poliuc.  10,  79  p. 
i248jdifTentiente,  qui  tueba- 
tur,  ied  fnHrra,  leftionem  H- 
k£kpv\.>Jvo\.  Kirchmanus  iuifit  ifi 
contextum  migrae  eWxatPsff* 
yha,  et  Schmidius  tUntn 
voj.  Sed  in  medium  profera- 
mus  etiam  aliorum  conie&u- 
ras.  Salmafius  quidem[deV«» 
furr.  p.  450]  priorem  locipar- 
ticuiam  ita  conftituebat,  <?£<- 
cteovt  fJ.sT^(p  TrvvhxK  syKsy.PHVytvy, 
arbicrabatur  enim,  verba  illa 
effe  verficulumComici  alicu- 
ius  veteris,  qui  <ps($mt  \i£tpu 
dixiifet  pro  4>e;aw,  h.  e.pnrca 
et  nitnis  modico,  fimulquere- 
fpexiiTet  ad  nomen  Phidonis 
qui  inuenilTet  menfuras:  quam 
opinio- 


H  0  I  K.    X  A  P  A  K  T.    K  E  *.    I  A 


97 


opinionem  Salmafii  compro- 
bauic  afTenfu  iuo  Duportus. 
In  pofteiori  parricula  loci 
Stephanus  iubebat,  vt  Aube- 
rius,  pro  pwoaftM&ai  Jegi  vto- 
*otii$xt'  auod  verbum  eriam 
LycttH  it  in  LacinaVer- 

fione.     Ciinibonus   eam   iu- 
dicabac  ita  refingendam,  u-rty- 
Ku  ri  Xxfcur/,  xxo- 
et  Furlanusficx*)  *■?<«- 

Galeus  edidit,  vxo-rqix^xi'  x- 

—  :  ec  Suartius,  r~- 

u  $/Aa*   tz-sirx   AjK&y 

in   notis  autem  ait 

fcrilw  etiam  pofie,  ferdv  %\n7- 

£ou  xt.  rx — .    Caece- 

rum  Pauus  totum  locum  fic 

confricui  iubebat,  4f$t&etftm  \i£- 

TfU   T3  l",K!K~X<rpf\>U  [U- 

ra-aVfcv*  xvtc;  tc7; 
::  i~-irv,'c£tz  txxt(>f7^txi'  $tr 

A«lT/Aa^fcv  sTOic-S-xi.  Hae  funt 

fere  conieclurae  Virorum  do- 

ftorum  de  hoc  loco.  nam  de 

Auberian*   anre  di&um    eft. 

Ren\Hvr,  quidnobisvideatur, 

oitend.imus.     Ac  ^ncuJu qui- 

clcm  re&e  tuiti  fuiit  interpre- 

tes   concra    Salmafium.    nam 

dicitur  ,   non 

quidem,  vr  Sylburgius  puta- 

bar.  a  Pbidone  quodam,  qui 

Ct  re  et  nomine  jnrcusfuerir, 

fed  a  Phidone  inuencore,  vc 

irnus  in  Indice.     Neque 

minns  re&e  correxerunr  *;*«- 

nam   et  res  ipfa  fla- 

iftam  emendationem,et 

r  f;ris,  parriculas  fo  et 

verbis  compofitis  faepe 

permurar*s    efle   ab    librariis 

AnimiduerffJ,  ad    \ 
ler.  p.  36 lj.  Pollct  tamen  iif- 


dem  de  cauflis  etiam  jmKfy 
cuevM  corrigi.  Sed  hvTc7c->  quod 
eil  in  marg.  Morel. ,  pro  &«- 
tc;,  prorfus  repudiari  deber, 
quum,  admiffa  illa  leclione, 
magna  f}fc?Mgtoc;  pars  periret. 
Et  quantum  emendario  pofte- 
riorum  verborum  Cafaubo- 
niana  diftet  ab  fcriptura  Vul- 
gata,  vt  vel  hanc  ob  cau/Tam 
probari  nequear,fpontepatet. 
Neque  vero  C-mgict^eu  mu- 
tandum  videturin  v-toT9w$mti 
ob  dilTenfum  omnium  Hbro- 
rum  ;  multo  minus  in  Creu- 
.  nam  primo  deberet 
elTe  vtyeu~si3au*  deinde  reli- 
qua  tum  verba  inrellegi  non 
pofTunc.  nam^/Aa  s--i?x(2ak/ non 
poteft,  credo,  eiTe  quod  nvrico 
furripuit.     Lego  igicur  cotum 

loCUm    UC,    Qeiocwim    uir§ u  tov 

v/.x  eyxmgyffufou —  x-ro^ecv' 

VTOxqix-^xt  <f>/Ay,    y.ctl  /\xfitov  #to- 

lo^xi,  eo  fenfu ,  quem  iam 
ab  Nedhamo  expreffum  video, 
emit  aliquid  minore  pretio  ah 
atnicoy  et  vbi  accepit,  vendit : 
vt  amicus iafturam  faciat,  ipfe 
lucrinihil.  Namprimofum- 
mae  documenrum  fici/\v?ix* 
eft,  amicum  eoredigere,  vt 
vendat  tibi  male  quod  ipfi 
profit,  »ed  quod  tu  deindefra- 
tim  vendas  Porro  Praepcfi- 
tionem  M  in  verbis  compo- 
litis  ea  quam  oftendi,vi  gau- 
dere,  nemo  nefcit;  erli  non 
memineram,  me  verbum  i/V*- 
rfix^x:  apud  vllum  fcripro- 
rcm  hoc  fenfu  legifTe.  nmgtl 
aurem  cerrum  cfl  etiam  alibi 
omirti  folerc.  DeniqUC  «V> 
quam  facile  potuent  ablibra- 
riis  commutari  cum  jurticula 
G  'xxl, 


98  #EO<I>P  ASTOT 

x«),nonignorantquitriuerunt  rib.  Crat.  Opor.  Stob.  Camot.  I 

Codices  antiquos.     Ego  qui-  Morel.  et  alii  toIc  «vra. 
dem   in    Codice  Borneriano        o^ov]  Cod.  Guelf.  2,  Camot. 

Thomae  Magiftri  ro  x«*  fic  margg.  Heinf.  et  Cafaub.  etys. 

fcriptum  inueni   fc :   a  qua    haud  dubie  male 

r  ,.,-  **  «Vo  r>j?  Tf  a^t-^j  Pauus  cen- 

nota  parum  d.ffert  nota  ea,    ftfc  ,.      ,  - ^.J        - 

qua  M  «preffain  repentur  fme  ^.  imm6  r. 

in  pnmis  libns  edms.  ^  ]inguae  w  re$  ipfa  re. 

'..        _  ,  fpuunt  ilTam  emendationem. 

nfmnjwj  Camot.  w«x«r««        ^n   Norib>  Crat<  Q    )r< 

quod  Sylburgius  ortum  reba-    Furl  ^  Gal  ,  ^   Mox 

tur  e  li,UMVTX >   vt  legendum  pro   cnroyi&$e£rcu    loh.  Mart. 

elTet  TSTTusdtwvtet'  quod  magis  Sommerus  mifcc.  p.  36  legi 

conueniret   cum    verbis    fe-  malebatfcVoy?a£ec3-£/h.e.  ;#ta- 

quentibus ,   rirqact   2f  *^*?«.  £«/#  J  mtmoriales  referre.  Vul- 

Galeus  e  Cod.  Trin.  Jaudauit  gata  vera  elt,  neque  reperi 

TSTaqei.  vfquam  vllum  varietatis  ve- 

T»:q  «W]  Codd.  GuelfF.  No-  ftigium. 

K  E  *.      18 

IUPI      AKAIPIA2 

1  ti'  llsv  %v  dxatpfa  sztv  sivtrevhg  Kvirwa  t#c  sv- 
ruy%avovrag*  0  os  axatpog,  rotarog  t/c,  oiog  ao%oK%- 
/Z£V6t>  tc^ocsKSoov  dvaxotyxcSat,  xa)  hvpoc  rrjv  dvrx  s^a- 
u.evm  YMtidfsiv  nrvperrxcrav.  xa)  otxnv  doOKrixira  ey- 
yvrig  TrqoCsA&wv ,  xsKsvcrat  avrov  avaos^aoJai*  xai 
pctprvpYiarw  irapsivai,  r£  nv^dyfLarog  jj$7i  xexqtftevx. 
ua)  xsxKriftevog  sig  ydftxg,  tS  yvvatxsts-  ysvag  xarriyo- 
psiv.  y,di  sx  aax,pag  o$S  rixovrag  dprt,  TrapaxaKeiv  siq 
TfsqiTrarov.  2  cstvog  os  xat  Trqocaystv  oovtjrrjv  7rKstct)  01- 
Sivra  ijoij  7Vt7TPaxirt.  xa)  dxqy»oirag  xa)  fjLSfjLa&ijxo- 
rag  dvfca&at  s£  dpyyig  oiodcxoov.  xdt  TT^oS-vfjLag  os 
STrtfjLsKri&ijvat  d  firj  Q&Ksrai  rtg  ysvsoJat,  alcryjjvsrai 
$s  dirstita&at.  xctt  Svovrag  xa)  dvaKtcrxovrag  rixstv 
rifjLov  dnatrriG-tov.  3  xa)  fjLaq-tyXfJLSvx  oixerx  Tva^ccg^ 
Striysi&at  ori  xal  dvri  Tfors  ivdig  £'t0  TvKriydgKaQctJv 


H  0  I  K.     XAPAKT.    KE$.    I  B 


99 


nuu  ttcicqov  dictiry;,  cvyxeysiv,  dfiQoTtqcdv 
SaA:  :t\vs<&ca.  xcu  opyjicrcLpevoc,  ail/cii&cii  trcct- 

U    fJLS§VQVTOq. 

N   O   T   A    E 

1    Furl.  £xxi?(x.     Svovrm;  —  yy.tiv  —  arxiT^ffuf. 

Apud  Srobaeum  legirur  hoc    vbi  miror  a  Pauo  reprehendi 

Capur,  4  p.  62  f.  Cafaubonum,    quod    corrigi 

v     -,  x,    -.     r,        ^  iufleric  <J,-  9t/W««;  quum  hic 

«  ,*„]  Nonb.  Crac.  Opor.    voiuer;t  eflre  ehifdem  erroris 

Furl.   Srob.   fr  — .      Camoc.    p3rticeps  ipfe#     Galeus  deni- 

-•    Vrnr  «*rr«B    que  exiftimabat,  aut  legen- 

'    dum   efTe  W»  MW&fc», 

aur  reponendum  kurh  x-*xlz- 

£*>hu.    pofterior    conie&ura 

aduerfatur   legibus   linguae; 

quae  repudianc  Futurum :  pri- 

orem  conuincir  natura  vicii, 

quo  de  difleric  Theophrafrus. 

Caererum    Policianus     mire 

o€*fd,    refcriberecur    vertit  Iocum  .hunc  1  fet™  ** 


auc   irrvyz*»0!**- 
Itoe  vlla  caufTa.  V.  Index. 

]  Norib  Crar.Opor.Scob. 

maie.  Pro  kiaxonH&eu  in 
Cod.  Trin.  erac  tnmtod&eu. 
Quam  quidem  fcripruram 
probabat  Pauus  ha&enus,  vc 
pro 


Zeh.  Acnon  dubium  eft 
quin  manus  ec  oculi  librarii 
errauerinr,  vr  fupra  c.  4, 1  xva- 

■  Xi  prO   StVXKQtVH^tU. 

hnv    ifwpf/ifv]    Nedh. 
Suarr.  inuca- 

to  fpintu.  fine  cauffa. 

KtKvfxi']   Furl.  y.e?.tv<Tx;.   vi- 

tiofe.  Mox  aberac  hvriv  ab 
Cod.  Vulcan.:  pro  quo  Gef- 
nerus  in  Chreitomathia,  poft 
Nedhamumec  Suartium,fcri- 
Quod  quidem  fa- 
cilius  rori  poccft,  quam  Sre- 
phani  coniectura,qui  emenda- 
ri  iubebar,  afTcnrienre  Lycio, 

\'cque  video  quare 
neceffe  iir,  Pauoauclore,  cor- 
rigi  l$A**/r«.  nam  Accufatiuus 

-•endec  ab  fnfinitiuo 
iion  a  vcrbo  *-fo**A- 
9*r.    V 


conuiuam  accipiat,  iubcre.  ad 
quae  verba  Morellus  intel- 
legenter  animaduerric  ifta, 
Interprctari  qtwquepojfet  [po£ 
fes] ,  vc  pro  fe  fpondear,  prae- 
cipere.  quae  enim  maior  im- 
portunitas,  quam  fi  cui  praeci- 
pias,  vt  id  praeftet  vnde  recens 
damnum  Jentit  '< 

tj.x$Tvevicm~\   Camoc.  vxgrv- 

ftffl"«V. 

yxfrrif  xpti"\  Norib.  jjkovt*?, 

clfTt.  male. 

a  wvvWv]  Furl.  i/ivy  t*}v  — •. 
l{  *#»«!]  Cod.  Guelf.  2  if- 


a\exvjtTxi\    Fui'1.  *7r#»v#^w. 

maie.   nam  crfi  aliis  quoque 

in  locis  huitis  JibelJi  eadem 

C  paullo  iuferius,   r.xt    Modorum  variecas  reperirur; 

G  2  tameo 


xoo 


©EO<J>PA2TOT 


tamen  apertum  eft,  verba  xl- 
t%vv&TKi  Se  pendere  a  verbis  x 
w  fi-dterxi ,  non  ab  Adie&iuo 

%gC%\lOZ.. 

Suovtuq']  Hic  Accufatiuus 
regitur  a  verbo  ^xit^euv^  cui 
nemo  nefcit  iungi  folere  du- 
plicem  Accufatiuum.  vt  c.  18. 
Non  igitur  erat  quod  Cafau- 
bonus  legendum  putaret  u$ 
"Svovtuc.  Sed  multo  magisre- 
pretiendendus  eft  Kirchma- 
nus,  quod  recepit  illam  con- 
iefturam  Cafaubonianam,  et 
MoreHus,  qui  edidit  x«>  ngo\ 
SvovTOtg. 

Kvuh,i6y.ovTo.{\  Norib.  Crat. 
Opor.  Furl.  ctv%*vo*y.ovTxc.  vi- 
tiofe. 

Itjxeiv]  Ita  aufi  fumus  fcribe- 
re,  de  Aoberii  fententia,  re 
ipfa  cogente  et  legibus  lin- 
guae  iubentibus  ,  pro  fmy, 
quod  eit  in  omnibus  libris. 
Idem  fecerunt  ante  nos  in  ex- 
emplis  fuis  Nedhamus,  Suar- 
•tius,  Gefnerus.  Etiam  alibi, 
hoc  ipfo  in  libello,  permuta- 
runt  librarii  Parricipia  cum 
Infinitiuis.  InCod.Trin.  erat 
♦|kwv  —  faet/rtj-rm,  vc  Lycius 
coniecerat  legendum.  Sed 
priorem  illain  emendationem 
plus  adiuuant  legesGramma- 
ticae. 

rouoi\  Siclegunt  omnes  l\- 
bri,  nili  quod  margg.  Crat.  O- 
por.  et  Stob.  exhibent  ts^ov. 
At  in  Cod.  Baroc.  erat  tJkov' 


quae  fcriptura  vnice  placebat 
Pauo,  et  poft  eum  magno  Gef- 
nero.  Iametfivaldeineptum 
effe  eum,  non  diffitemur,  qui 
exigat  vfuram  ab  epulantibus: 
tamen  aeque  ineptum  puta- 
mus,  et  haud  fcio  anineptio- 
rem,  hunc  qui  petat  portio- 
nem,  omnibus  iam  diftributis 
inter  conuiuas,  ita  vteascon- 
fumere  adeo  coeperinr:  vc 
praeclare  animaduertit  ReiC 
quius.  Caeterum  nec  huius 
loci  fenfum  vidit  Politianus. 
vertit  enim  eum  fic,  odoribus 
intentos  fitmtujqtte  facientes, 
tabuhtm  rationis  efflagitat. 

3  Jnfo>tt;W|  Norib.  Crat.  O- 
por.  Vht/ftrau  per  fenon  male, 
fi  addicerent  reliqui  libri. 

mot\l\  Nedh.  Suart.  «W 

igWffaiisvo;")  Lycius,  Aube- 
rius,  etiam  Cafaubonus,  legcn- 
dum  monuerunt  tfx&fi**^ 
quod  recepit,  more  fuo,  Kirch- 
manus,  et  poft  eum  fecerunt 
idem  Nedhamus  ,  Suartius, 
Gefnerus.  Fortaflis  temere. 
nam  faepenumero  facere  ali- 
quid  dicitur  is,  qui  vultidfa- 
cere.  Etiam  in  libris  Poli- 
tiani  fuit  ogyj^cuy.evoc.  quippe 
in  Verfione  eius  Latina  efl 
faltans. 

cti>ot£rxt  sra/f»]  Cod.  Baroc. 
fye&eu  erfy*.  Sed  resnon  ferc 
Fututum,  quae  Aoriftum  po- 
ftulat.  E^fyaurem  eratetiam 
in  Codd.  Trin.  Gal.  i.  2,  3. 4. 


KE  0». 


H  0  1  K.    X  A  V  A  K  T.    K  I  4>.   I  f  IOl 


k  e  <t>.     i  r 

riEPi     riEPiEPriAZ 

1    kfMtAst   irs^tsqyta  ocPstsv   zivat  7v?oC7rotr\ctg   rtg 

1  Xoyccv  y.dt  TrgctPstov,  usr   svvotag.  o  os  7vsptspyocy  rotS- 

:tc   otog   STccyyzAASdJctt  ava<?ag  a   firj   cvvr\csrat< 

\oyxusvx   rS   Trqdytiarcg   ohtctfx  mat  sv   rtvt 

*rag  i\syyjjr\vat.  y.dt  nvXstct)  hs  STvavayytdcat  rov  nrat* 

ia  aspdcat  *\  cca   ovvavrat  ot  nra^ovrsc   S/L7ftsHv.    ytdt . 

stv  rxg  uavousvxc,  ytdt  r\g  %  ytvwcxst  drpaTvS  r\yr\- 

cadJat,  eira  ur,  tvvacuat  svpstv  #  Ttopsvsrat.     2    ytat 

os  tvp^ocsX&w  s^(*>rr\cat,  Tvcrs  usaasi  Tva- 

qararrsoJai ,   ytdt   rt  fubsra   ry\v   avgtov   Tva^ayysKXst. 

y.dt  7TPtocsA&-&v  rw  Tvarqt  st7viiv,  ort  r\  fir\rr\^  r\or\  yta&- 

i    sv    tS  ou)uctriCi).    y.dt  aTvayoosvovrog   rS   iarpS, 

cttcvc,  rst  otvov  rv  y.avuan^ofJLSvct),   Or\cag  [2#A«- 

cJat  otairstqav  AauQavstv,  svr^swtcai  rcv  ytayiwg  s%ov~ 

ra.     3   y.at  yvvaty.cc  is  rsKsvrr\cdcr\c,  STVty^dtyat  STVt 

l  y  rS  rs  dv^o\  avrrjg  y.dt  rS  Tvarpog  ytdt  rrjg 

[urirpoq   y.at  avrng  rr]g  yvvaty.og  rSvctta,   yta)  %ora7Vr\ 

7T^ocs7rty^dyat  ort  ttrot  Tvdvrsg  %pt\<?o\  r\cav. 

j)v,  st7vsiv  Tv^og  rag  7Vs^is^r\y.orag,  ort 

7-ecv  TioKKay.tg  cuufJLoy.a. 

N   O   T   A    E 

]  Cod.  Guelf.  vm.  nale.  At  nec  Vulgatavi- 

2  et  Norib.  Crar.  Opor.  Ca-  detur  re&e  fe  habere:  immo 

mot.  Tc?i  TrtPtfcytiit^.     Mox  in  legendum  ccnfeo  lchisv  jtv  «- 

iifdem  libris  eft  wift$fykm*  de  vou'  erfi  jjon  ignoro,  etiamc. 

qua  icripturae  varietate  vid.  16,21  et  2}  legi  oc%eisv   h.vxt. 

Doruilliusad  Chariton.  p.  40?  Sed  et  ibi  corrigendum  reor 

f.  et  p.  1/14.    Apud  Srobaeum  ho^mv  «v  ♦;>*/.     Nam,  (i  re&e 

efthoc  Caput,  2  p.  34  f.  memini,   foimae  illi  Aorifti 

vbique  additam  reperi  parti- 

Canior.Stcpb.  culuin  *>. 

Lyc.  Morel.  Aub  Syib.Heinf.  \nr   evvoic;]  Norib.  Crat.  O» 

Kjrchm.  Vpf.  ),Budi              -  por.  Scob.  Camot.  Furl.,  et- 

G  3  iam 


102 


EOOPA2TOT 


iam  vterque  Codex  Guelfer- 
bytanus,  [xsrx  tvveitte.  In  Ca- 
mot.  etiam  fcriptum  eft  ^oV 
voiyo-tt;. 

oio*~\  In  Cod.  Guelf.  i  non 
minus,  quam  in  Norib.  Crat. 
Opor.  Stob.  Steph/Lyc.  Aub., 
omiflum  eft  hoc  vocabulum, 
quod  Srephanus  iam  atque 
Lycius  addendum  viderunt. 

tv  rm  *«Y|  Ita  legitur  in  li- 

bris  omnibus,  fcriptis  pariter 

et  editis,  neque  vllumvfpiam 

varietatis  veftigium  apparet. 

Praeftat   igitur   adiuuare   lo- 

cum  interpretatione  commo- 

da  ,    quam  curatione  inepta. 

Duportus  autem,  cuius  fen- 

tentiae  Nedhamus  quoque  ac- 

cedebat,  docuit,  fenfum  efle, 

hominem  inepte  fedulum,  quum 

res  tota  manifejte  vera  fit,  hae- 

rere  in  aliqua  eiusparte,eam~ 

qtte  argumcnis,  fed  minus  ido- 

tteis  ikis,  confilrmare  conari,  ita 

vt  conuincaiur.  Nam  etfi  ver- 

bum  wvzi  hoc  fenfunufquam 

adhuc  alibi,  quod  fciam,  fic 

repertum  eft:   tamen  nemi- 

jiem  fpero  futurum  qui  co- 

piam  ac  diuitias  linguae  Grae- 

cae  metiri  fuftineat  vel  fcien- 

tiae  fuae  vel  Lexicorum  pau- 

pertateet  inopia.    Quot«jr«f 

teyo'[Jxvz  non  inueniuntur  in 

libris    fcriptorum    veterum, 

quae  nemo   temere  mutare 

«ludeat?  Et  quum  Latini  ver- 

bo  conjijlcre  ita  vfi  reperian- 

tur,  vt  Cic.  Oratt.  Partitt.  ^ 

confijtet  in  fingulis:  non  du- 

bium  eft  quin  etiam  verbum 

wvui  eodem  modo  vfurpatum 

fuerit.     Neque  profecto   in- 

eptius  quidquam  cogitari  pot- 


eft ,  quam  rem  aperte  verani 
confirmare  aggredi  argumen- 
tis  infirmis  ac  leuibus,  eoque 
efficere,  res  vt  falfa  videatur. 
Sed,  age,  afferamus,  vt  infti- 
tuimus,  conie&uras  Virorum 
doftorum.  Cafaubonus  qut- 
dem  emendabat, ev  nvt  ^x^lst- 

y.vvnv  eog  £x  °'°'y  T£  sKsyx^^vai^ 
aut  sv  rtvt  *.&$,  Bsmvvstv  ac;  oiov 
rs  iKsyyfiyvcu.  Priorem  con- 
iefturam  recepit  Galeus  in 
editione  fecunda:  etiam  in 
Helmft.  pofita  cernitur  in 
contexcu,  fed  vncis  tamen 
inclufa.  Atque  fenfus  qui- 
dem  loci  et  vitii  narura  non 
repugnant:  at  Criticae  leges, 
quae  inferi  tot  verba  vetant, 
praefertim  quum  nulla  eius 
rei  veftigia  in  libris  compa- 
reant.  Auberius  3ir,fe  repe- 
rifle  fcriptum  in  quodam  ex- 
emplari  ixeylst,  quod  putabat 
probandum  ,  ita  ,  improbat 
quod  aliis  approbatur,ajferens 
vehiti  fn-<ar/v.  Atrepugnant, 
credo,  defcriptionis  nsquqyicct; 
ab  Theophrafto  propofitae 
verba  [isr  swolac,.  Pauus  re- 
ponendum  autumabat,  h  rtvt 

rsct;   shiy%stv   uvcit.       At    primo 

dubito,  an  verba  «v  nvt  valere 
poflint  in  Ioco  pubtico.  deinde 
durum  puto  iKtyjfck  tcm  pro 
fuleat  prohare.  Suartius  ma- 
lebat  ev  n  fcuc.  puto,  contra 
ingenium  linguae.  Reifquius 
nuper  docuit  refcribendum 
h^uz  ,  aut  clvrt^cti; ,  aut  civrtrst- 
vuq,  adnerfans,  repugnans.  i  At 
hoc  eflet  ftupidi  magis  quam 
inepte  feduli :  et  abdicunt 
verba  defcriptionis  [xsr  Iwoiac,. 
Politianus  denique  vertit,  eatn 
con- 


H0IK.     XAPAKT.    KE*.    IT 


103 


tonfurgens  argumentis  refel- 
lere  atque  itnprobare  agircdi- 
tur:  ira  vc  Jegeric  haud  du- 
bie,  z/x?z;  *;.t'>%e'v.  Cui  Je- 
ftioni  ec  incerprerarioni  re- 
pugnanc  eadem,  quae  often- 
dimus  repugnare  emendatio- 
nibus  Reifquianis.  Caecerum 
in  Cod.'  GneJf.  2  erac,  vc  in 
Camoc,  i>.zx%,zi-  ec  in  VTpf. 

1  CU,  tv  TM   <rx-  *  i>.tyy£Z.\x:. 
rrtein]     Norib.   «tAs.a-.       MOX 

Cod.  Trin.  ec  Norib.  Crac.O- 
por.  Scob.  Fur!.  rmv.  Poftre- 
ma  fyllaba  praecedencis  vo- 
cabuli  videcur  peperi/Te  iftum 
calami  oculorumque  errorem. 
Concra  erac  c.  10, 1  £xt^to;x£  in 
iifdem  edicc.  pro  w4xe~t*. 

ontty<o]  Ira  non  dubicaui- 
mus  refcribere  cum  Nedha- 
nio  ec  Suarcio,  auclorirate 
Codd.  GaJ.  1.  1  ec  Baroc.  Af- 
fenciuncur  CafaubonusetDu- 
porrus,  ipfmfque  xtgitfyi-%  na- 
ddicir.  In  caercris  li- 
bris  er  fcripris  ec  edicis,  legi- 
tur  quod    verbum 

quam  facile  pocuericcommu- 
tari  cum  alrero  illo  verbo, 
quis  non  videc-  praeferrim 
quum  ;.-?-,  c<>f<7notiusfitquam 

]  Hanc  fcri- 
pturam  exhibent  omnes  libri, 
praerer  Codd.  Gal.  1.  2  et  Ba- 
roc. :  neque  eft  profe&o  cur 
quidquam  immuretur.  Sedin 
iis,  (juos  memoraur,  Codici- 
•cus  rnrus  ira  legebarur, 

fed  ab    Haroc 
mcn  Codiceaberacparricnla  .:. 
Recepit  lectionem  illamNed- 
han.us.  ira  tamen  vtoperae  in 


contexru  omiferint,  vt  e  no- 
tis  intellegicur ,  particulam 
y.-s.  ante  nomen  xtpxtu'  quam 
leges  Jinguae  non  patiuncur 
abelfe.  Sed  Suarcius  in  fuo 
exemplo,  negJegenciam  ope- 
rarum  fequutus,  vicium  iftud 
noncorrexic.  CaeterumPauo 
quoque  placebat  illa  crium 
Codicum  fcriptura,quum  mi- 
hi  Vulgata  praeferenda  videa- 
tur.  nam  nPispylx  quaerenda 
eft  omnino  in  eo  quod  cona- 
tur  dirimere  rixanres,  fiue  no- 
ti  fint  fiue  ignoti.  Paene  ta- 
menmallem  legi  kxi  olq  iytv.^ 
utpxtth  yy.  quod  verum  puto. 
Vid.  Index.  Pro  ytvuioiet  in  O- 

por.   eft  ytyvafy.st. 

fupsIv    «    TOPsviTat  J     Norib. 
Crac.   Opor.  Scob.  xvsvpsTv  kh 

-copivsSzi.     Furl.  XVSVPsTv  Tb  3"0- 

PsviTzi.  Verba  xvevgeTv  ?ry  eciam 
in  margg.  Cafaub.  Heinf.  et 
Gal.  1  excanc,  nifi  quodHein£ 
exhibec  xvsvgsT  ec  Gal.  ir5*  Sed 
in  Camoc.  non  reperi  xvsvgsT* 
thj  quod  camen  ex  eo  Jaudari 
video  ab  Nedhamo.  Scilicet 
legendum  videcur,  htx  p»  Zv- 

yxSxt    uv     fvfleiv    tk    rropivsrxi. 

Male  camen  Kirchmanus,  de 
conieclura  Cafauboni,  recepit 
ot  nopivsTxf  quum  eciam  ciro- 
ncs  norinc,  Aduerbia  huius 
generis  permucare  incer  fe 
iignificarus.  Paullo  caurior 
fuirSchmidius.  qui  edidit(o<) 
rofivtreu.  Caeterum  in  mar- 
gine  cxempli  Sylburgiani,  quo 
vfns  fijm  ,  manus  quaedam 
docla  adfcripferar,  , 

2    TU.  ~JC7i>Sju,v] 

Codd.  GuelfF.  Gall.  Trin.  Ba- 
roc.  et  Camot.  Nedh.  tIv  <>px~ 

G    4  ryjyov 


104 


©EO$P AZTO T 


riryov  vfor&&wv,  omi/Ta  parti- 
cula  §i.  vtrumque  re&e  etra- 
tioni  Theophrafteae  accom- 
modate. 

irore]  Norib.  Crat.  Opor. 
Furl.  kots- — . 

ftikket]     Stob.    \iihkOl.       MOX' 
Camot.  vitiofe,  tx§ xtsttx&xi, 
xxi  r)  — . 

«r*f  *yylM«*]  Norib.  Crat.  O- 

por.  Txgxyikket. 

m£wJ  Aberat  ab  Cod.  Trin. 
et  abeft  a  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  Furl.  Fortaflis  verbum 
fequens  xxSiuhet,  quod  firnili- 
ter  definit,  vel  oculos,  velau- 
res ,  librariorum  decepit,  vt 
omitterent  particulam  illam. 

fMj  ^ccfftt]  Norib.  (jufddffet.  Ca- 
mot.  (Myf  loic^.  refte.  At  nec 
luffsi  reiiciendum  eft. 

tm      y.xvycxTidfilii'J^~\      Codd. 

Guelff.  Gall.  2.  $.  ^,  Baroc. 
Ofborn.  et  editi  fere  omnes, 
vt  Norib.  Crat.  Opor.  Stob. 
Camot.  Steph.  Lyc  Morel. 
Aub.  Sylb.  Heinf.  Furl. ,  le- 
gunt  tu  x.x^itinri^ofjcivtiji.  quae 
Je&io  eft  haud  dubie  falfa, 
etiam  Furlano  iudice.  Cod. 
Gal.  1  et  Trin.  exhibebant  f$ 
itMtotvuZfii/.im'  etiam  in  Cod. 
Gal.  4  fupYa  v.xk>MKt  fcriptum 
erat  eadem  manu  y.xkxw.  At- 
que  verbum  hoc,  quod  Ste- 
phano  quoque  in  mentem 
venerat ,  probantibus  Lycio 
er  Auberio,  certatim  recepe- 
runt  editores  recentiores,  vt 
Kirchm.  Lugd  a.  1 6 1 2  >  Brunfu. 
Helraft.  Gal.  1.  1,  Vpf.  1.  a, 
Nedh.  Suarr.,  aflentiente  et- 
iain  Getfhero  in  marg.  Stobaei. 


Cafaubonus  non  reiiciebat 
quidem  illud,  fed  putabat  ta- 
men,  fcribi  etiam  pofTe,  ozue 
\j.!\  tw  lcban  oivov,  xxfr/\wiei2fiit.rjCQ 
xx)  qjcxc;  0«a.  Nos  vero  aufi 
fumus*  in  contextum  migrare 
iubere,  affentiente  Reifquio, 
tm  Y.xxjy.xTilfiy.ivui,  quod  erat  in 
Cod.  Vulcan.  et  in  tmrg.  vnius 
e  Palatinis.  Nam  fic  magis 
cohaeret  oratio  cum  verbis 
(mvi  lusit  oTvov,  et  facilius  intel- 
legi  licet,  quomodo  librarii 
potuerint  fcribere  %x/\k(ti-KtZfi- 
izija.  Caeterum  in  marg.  Mo- 

rel.    eft    *f.     t$     y.gxnrx/Wiiivi». 

Cui  conie&urae  aduerfantur, 
credo,  verba  tq\  xctxms  s%ovtx. 

<X,'4cx$\  Camot.  $mW.  vitio- 
fe,  et  librariorum  errore.  id 
quod  vel  Accentus  docet. 
Suartius  tamen  fententiam  ait 
poftulare  ^cxt.  Mihi  vero  et 
fententia  et  leges  Grammati- 
cae  poftulare  videntur  <pjex;, 
ni  malis  etiam  legere  y.xt  lv- 
Tgez-icxt.  Sed  quid  opus  efl: 
remedio,  quum  omnia  fana 
fint  et  integra?  Senfus  eft,  #/£ 
fe  velle  perivulum  facere  et  vi~ 
dere,  an  aegrotus  bibere  vinum 
pofftt,  atque  fimul  ita  componit 
eum,  vt  bibere  poffit  commodc. 
Itaqueomnes  Virorum  do&o- 
rum  conietturas  cenfeo  vanas 
e(Ce  neque  admittendas  vllo 
modo.  Nam  in  marg.  Morel. 
extat  yg.  evTQi7ci<;x$.  At  otoc\ 
requirit  Infinitiuum.  Pauus 
fcribendum  contendebat,  fyj^ 
gxc,  |38Afr3-«<  hxKeiqxv,  autetiam 

hxirstquv  ,    /Xxpfiuvetv     S7rtT?iyxi 

TOV  XXHWC;  i%OVTX.kt  X\eC  (3aA.  olX- 

icvqxj  concoquere  poterat  fto- 
machus 


H@IK.     XAPAKT.    KE$.    IA  IOf 

machus  meus  nec   Aap0«wv  xx)  rH;  wr?o;']  Abfunt  ver- 

;^ro  permittere  vitium  ba  haec  a  Norib.  Opor.  Stob. 

fumere.     Reifquius  anre  Par-  Furl.  Helmft.     Scilicet  prae- 

ticipium  $*r«c  inferi  iubebat  cedens  vocabulum  kxt§q\  fe- 

htfim,  et  pro  Ivt^^Icm  corri-  feliit  feftinantes  librariorum 

gi  i\  iuTftirltit.  At  h?c  eft,  vt  oculos. 

faepius  iam  monui,  femet  lo-  ,     j                     ,.'•'    i'. 

quentem  facere.    Qua  ratio-  h  "VT^   ?<  JW«J,  Cotld' 

ne  admi/Ta,  nihil  amplius  tu-  £al.  i.  a  «v  r*fi  ^«*c«-  et  in 

tum  erit  in   libris   veterum.  Cod*  Baroc'  erat  0V9W' 

Caeterum  Vpf  i  habet  ft/rf*-  -zorz-t  *«*]  Norib.  Crat.  O- 

vltzt.  perperam.  por.  FurJ.  wvteat^  i<fi  — .   Leg. 

3  rj  ft^»3  Camot.Tc/W^^.  TFoSccwij.   V.  Index. 


K  E  *.     IA 

n  E  P  I      ANAIXGHIIAX 

1    ET<  ^g  rj  dvak&y,cia ,    vs  Gecp   sh.rsiv ,  ^aovrnq 

^zvyrg  h  kcyoig  xa)  TV^dpecty.  i  h%  dvciicSrrjTog,  rotirog 

rtg  o'io;  koytcdiievog  raig  -^rityoig  xat  xstydkaiov  irotri- 

cag,  i?'£Tctv  rov  TrafiaxaS-tjfjLSVGV ,  ri  yivsrat;  xa)  oi- 

.  xa)  rdvrr\v  sictevai  fjLskkvv ,  httkaSofXSVcq 

fic  dy^ov  TtooeveSjai.  xa)  Seoo^dov  ev  rco  Ssdr^co,  ficvoq 

xaraksi7te&at  xa&evSav.     2    xa)  irokka  (bayav  rr,q 

roc,   xat  e7ri  ijaxa  aviTctfjLsvog ,  t»7ro  xx/yoc.    t*?c  t# 

yeirojcg  oiy&rvat.  xdt  kaBcov  xa)  ct7ro&e)g  dvrog,  riro 

<Zr\rsiv ,   xai   urj  ovva&at  evoeiv.    xat   dnvayyekkovroq 

rtvog  dvrco   ort   rerekevrr,xe  rig  dvrS   rcvv  Oikccv ,  tva 

oty  svrfrcu,    cxv<JPc*)7tacaq    xat    oaxgvcaq ,    tt7retvf 

kya&n  rvyr\.    3  tfswoc  &   x.a«,  aTvokafipdvcov  d^yvqiov 

u.aorvpag  Tva^akaQiiv  xdt  yjtfAwvog  ovrog 

fxdyjchat  rco  Ttatht,  crt  ctxvaq  ix  tjyc^ace*    xa)  r* 

irathia  eavrS  7vctkaietv  dvayxdc\(jiv  xa\  r^oyd^stv,  xa) 

\ketv  xa)  iv  dy^cZ  avrotg  Qaxyv  £t|/o;v, 

.     .    XfaiO*    iflQdWcttVy    dQoMTOV    TTQtyCCLl. 

'  ri  Ltog,  eiTteiv,  \\&v  ye  rvv  cirqcov  vofii^et, 

]  jct  Txiccng.   xdt  keyovrog  rt- 

U  $  vec, 


xo6 


E  O  <PP  A  2TO  T 


vog,    wocst;   oiet   Kctrci  rclg   liqicig  Trvkccg   €%6Vfive%S-eu 
vexqxg;  nqos  rirov  emw9  o<rot  kfjLo)  xcti  cro)  yevotvro. 

N   O    T   A  E 


ireg)  avxt^ffix^   Furl.   ^yxt- 

&m*ix.  Eclogario  Stobaei  in- 
fertum  elt  hoc  Caput  a  Gef- 
nero  4  p.  61  f. 

1   Ui  ye  j  xvxt$V,ff(x~\   It3  le- 

gebanc  Codd.  Nedhami  o- 
mnes.  Sed  Codd.  GuelfF., 
ni  fallor,  et  Camot.  U{  xx)  j 
dvxi^cix.  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  Steph.  Lyc.  Sylb.  Aub. 
Morel.  Kirchm.Furl.  Lugd.  a. 
1612,  Brunfu.Vpf.  r.?,  Helmft. 

Gal.  I.  2  tft  c*e  y.xl  jj  ctvxi^ffix. 

Suart.  Ut  m  kvxi^ffix.  Vera  le- 
ftio  efr,  tfi  $s  j  xvxt^ffix.  id 
quod  confenfus  optimonim 
Codicum  non  magis  docet 
quam  confuetudo  loquendi 
Theophraftea  reliqna.  Pro  H 
autem  librarii,qui  notas  harum 
particularum  non  poffent  in- 
ternofcere  ,  fcripferunt  Kxi. 
Cuiufmodi  irtlibros  quumin- 
cidilTent  librarii  alii ,  qui  vi- 
derent  in  aliis  libris  effe  ft, 
putarentque,  librariorum  di- 
ligentium  effe,  duas  illas  le- 
ftiones  flmul  exhibere:  exti- 
tit  leftio  Ut  U  xxt.  Qua  qui- 
dem  re  confirmatur  fufpieio, 
quam  fupra  dubitaui  iufto  ti- 
midior  communicare  cum  le- 
ftoribus,  in  Prooemio  pro  ?fy 
{jih  kx)  xeoreeov  legendum  eiTe 

j/v  v  r 

^dv,  \iev  7rporeeov. 

(SgxdvTifs  4>vx*is']  Opor.  Ca- 
inot.  Furl.  Gal.  r,  Gefn.  Chre- 
Itom.  pixdvTyt;  4>vx*$'  Dupor- 
tus   corrigebat ,   p? «Jvr^   -n; 


*$i  ^vx^cj  probante  Suartio. 
Ego  vero  mallem  cum  Pauo 
legere  p?ajpri»4  v%$  ^vx^. 

oToJ  Norib.  Crat.  Opor.Stob. 
dtov.  male. 

■  rxTq  $>t)<pot$j  Camot.  rot%  v^jj* 

<pot$  —  t)  yiverxt. 

7rxexKx$>; izevov]  Salmafius  de 
Vfuris  p.  190  legit  rrxgxy.xrxw 
$ti(zevov.  errore  operarum. 

ylverxt]  Cod.  BarOC  ygxtpt- 
rxt  j    Vt    fupra   C.  2    ygd$erxt9 

rXifv  ffoi'  ad  quem  locum  o- 
ftendimus  errorem  natum  ef- 
fe  e  notis  vtriufque  verbi  pro- 
pe  fimilibus. 

^ivyoiv]  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  Furl.  tpvydv.  male.  Et 
mox  in  iifdem  libris  eft  aeque 
vitiofe  txvtvz  pro  rivhtv'  per- 
inde  ac  fi  Pronomen  hocpen- 
deat  a  verbo  kupu&cizew;.  Sed 
peperit  id  vitium  haud  dubie 
prima  verbi  fequentis  fyllaba. 

*   tpxytiuV    TVjZ   vvxroc  —  avt^x- 

lisvos]  Ita,  non  aliter,  legeba- 
tur  in  Codd.  GuelfF.  et  in  edi- 
tis  antiquis  omnibus.  Neque 
video  fane,  quid  reprehendi 
in  hac  le&ione  poflit.  Nam 
primo  quidem,  quis  dubitet, 
quin  verba  njg  wktoc  refte  co- 
haereant  cum  Participio  <px- 
ydv  deinde  fatis  manifeftum 
puto,!*)  ^eeKn"dvtrdf*evoq  valere 
furgeni 


H  ©  I  K.    XAPAKT,    K  E  $.  I  A 


107 


furgens  vt  eat  ad  feUani  fatui- 
liariam.  nam  dvkx-^rxi  It) 
5«'xtf  dictum  eft ,  vt  c.  10,  1 
dxxrrsTv  ct)  t»*v  olxlxv'  et  C  ^ 
huJytn  el;  r*v  yvzSov.  Deni- 
que  non  infolens  eft  Accufa- 
tiui  ec  Genitiui,  hoc  in  gene- 
re,  permutatio.  SicapudDio- 
nyfium  Halic.  4, 3f  pro  x^yx- 
yi  I  x;  iwxfist;  in  Cod. 

Vatic  erat  i*  cW  Sed  fi  quid 
tamen  mutandum  fit,  malim 
legere  cum  magno  Salmafio 
Exercitatt.  PIinn.p.431  FTrai. 

r.z.  ro?J.x   $xycov,    x:ci    ryj;   :v/.rc; 

hel  Sxxcv,  Salmafius  legebat 
S«za4,  fafafutag'  quod  recepit 
Nedhamus  primo,  pofrea  et- 
iam  Gefnerus  in  Chreftoma- 
thia  et  Suartius.  Certeprae- 
ferendara  arbitror  hanc  le- 
ftionem  emendationi  Paui, 
qui  corrigi  iubebat  kxI  toaa* 

Qxyuv,    rij;   vv/.rc;   xx:   ItJ  5*xy^ 

Arque  ex  hisquae 
diximus,iudicium  facerepot- 
erit  quilibet    facile  de  con- 
iefturis    Virorum    do&orum, 
quibus  conati  funt  locum  in- 
tegrum  fcnare.     Clotius  aie- 
bat  fe  malle  vtverba  M  $*** 
abeffent,  aut  vt  legeretur  eri 
.   vtrumquetemereetin- 
epre.    Neque  Lycius  fuithic 
acutior.  is  poft  verba  ;- 
repetendum  cenfcbat  verbum 
uaStvlur/.     Auberius  oftende- 
bat  libi  legendum  videri  nmS 
■  - 
-/tfro/o;  o:- 
conie&urae    parer. 
cftatis  vc 
Kirchmanus   eJidit 
. 
jxkh  dyiTXtif/o;'  quae  erac 


conie&ura  Cafauboni,  quam 
tamen  poftea  reiecitipfe.  Sed 
et  Galeus  in  Cod.Trin.repe- 
rerat  xto  Sxkh'  e  quo  tamen 
Nedhamus  laudat  ccrc  Saxx'  vt 
apud  Ariftophanem  Nubb.  98  J 
pro  Bxxsov  inCod.Vatic.  Vrbin. 
erat  Sctxuv ,  et  Rann.  1^70  fl- 
tcv  S&xov  pro  ei;  tov  f}xxov.  Sed 
apud  Theophraftum  puto  li- 
brarium  male  fcripfifle  ecxi 
protV/*  etfiPauoIibrioIim  va- 
rialTe  videbantur.  In  Helmft. 

eft  y.xl  <xo/\hx  tyxyw  t*Jq  vvktg;, 
€7ri  0-cckov  xvitxizcvo;'  quae  erat 
conie£hira  Cafauboni  altera, 
qui  etiam  stI  5*W?  legi  pofle 
rebatur.  Caeterum  ab  Cod. 
Gal.  1  aberat  verbum  kvi<rccpe- 
vo;.  ex  quo  collegebat  Pauus, 
iu  libris  olim  nonnullisfuiiTe 

y.xl  'xoXKct  fyxyuv ,  Tyq  vv/.ro;  kxi 
i?il  Sxxu  Cto  xvvo;  k.  A.  Non 
alTentior:  immo  cIv^ximvo;  ne- 
glegentia  librarii  omifTum 
credo. 

V7T0    KVV0$   TjfC   Tti   ydrCVOC^   NO- 

rib.  Crar.  Opor.  Furl.  xx)  tjJV 

Ttf  yttrovoq.  Stob.  tjj;  tb"  ysiro- 
voc,  omiffa  particula  xxl.  Sed 
iam  Camotius  ita,  vti  nos  edi- 
dimus,  locum  reiHtuit:  cuius 
rei  hudem  Jibi  vindicaturus 
Stephanus  ait  in  caeuris  cdi- 
tionibus,  ante  fuam ,  deeife 
Suaitius  edidit  vxo  xv- 
vc;  t«  ytirtvo;.      At  JegCS    lin- 

guae  vetantabeilc  Aiticulurn 

tv,;. 

xxfim  x*)]  Gefn.  Chreftom. 
!  ;.  fortaffis 

fine  cauffa. 

xCth  tuv  $l>\m\  Nedh.  Suart. 
xvtJ  tuv  c«/awv.  temere. 

vretgx* 


io8 


©EO*PA2TOT 


9at*yba$rau\  Norib.  Crat. 
Opor  Srob.  Furl.  Trxqoc  yivv\- 
rsct.  iMarg.  Stob.  77  qoffyiv/.TXt. 
Sed  iroigxyivviTxi  eft  in  iibris 
caereris  omnibus,  ec  fcriptis 
et  editis.  re&e.  Di&um  enim 
eft,  vt  verbum  adejfc  in  An- 
dria  Terentii.  Caeterum  in 
Cod.  Biroc.  verba  Tva  *#g*yi- 
vvjtxi  vfque  ad  finem  Capitis 
defiderabantur,  fed  loco  eo- 
rum  legebantur  haec,  v.xi  toi- 

iivTX  7rx?oi>4tx  %oX\x  hetxvvcov  tuv 
ccvvTro^xTuv  S7riTq3ev[x.XT0v.  Scill- 
cet  hbrarius  impatiens  labo- 
ris,  vt  fit,  noluit  defcribere 
caetera.  Sed  pro  7rxqoi[ux  cor- 
rigendum  effe  7rxqo[j,otx,  et 
Nedhamus  monuit,  etresipfa 
clamat. 

xyx$v!  rv%$\  Cod.  Trin.  x«  x- 
5y  rv%\].  male. 

3  ovro^J  Stob.  bvTac.  errore 
«perarum.  Mox  pro  auvMc  in 
Codd.  GuelfF.  reperi  fcriptum 
ffvtctuc'  quam  fcripturam  exhi- 
bet  etiam  liber  Camotii. 

sxvth]  Dudif.  ixvTolc.  credo, 
operarum  neglegentia.  Gefn. 
Chreftom.  «Vk.  Sed  locum 
ipfum  interpretantur  varie 
Viri  dotti  et  legunt,  quum 
tamen  omnia  integra  fint,  et- 
iam  fenfus  fatis  clarus,  vt  in- 
tellegetur  ex  iis  quae  dein- 
ceps  dicenrur.  Clericus  [A. 
C. },  i.6f.22]T^o%a4s<vvolebat 
efTe  trocho  f.  rota  ludere:  et 
pro  elc  y.oTTijc  1\j.$xkkuv  iubebat 
refcribi,  qua  in  fententia  iam 

DuportUS   fuit,  etc  ffxoTruc  s/j.- 

(l*Meiv,  quod  effet  in  fcopos 
iscere  lapides  aut  tela.  nam 


uvzyxxZjuv  e[i$x\Ksiv  elc  xo7ruc  ait 
nunquam  fuifTe,  nunquam  fu- 
turum  efle,  cagevs  vfque  adfa- 
tigationem.  Refte,  mi  Clerice. 
At  tuamihi  fententia  videtur 
non  vna  de  cauffa  reprehen- 
denda  efCe,  immo  prorfus  reii- 
cienda,  ita  vr  admodum  mirer, 
eam  Cencelium  na&am  efCe 
approbatorem.  is  enim  in  Indi- 
ce  ait  fe  veriflimam  putare 
Clerici  conie&uram,  elc  ckqkkc 
epfixMetv,  ad  propofitumfcopum 
collimare,  iaculari  ad  metatu. 
At  primo  trocbo  ludcre  eft  t%q- 
%tx%eiv  et  Tfoxl&v,  non  rqo%x- 
^etv  etfi  Politianus  iam  idita 
interpretatuseft:  nequeigno- 
ro,  puerosapud  veteres  feex- 
ercuifTe  genere  ifto  ludi.  De- 
inde  ordo  verborum  hic  eft, 

XXI    TX  7TXtoix    6XVTH    TTXKxiitV  XXI 

rqo%x^etv  xvxyxxiuv ,  xxt  elc  xo- 
ttuc  brfxhxeiv'  qui  Infinitiuus 
pendet  ab  Adie&iuo  Setvoc. 
Senfus  eft,  et  quum  filiolos  lu* 
Bari  et  currere  cogit  f.  iubet, 
eos  luBari  et  currere  iubet  eum 
alleo  in  finem  quoad  fatigentur. 
Qui  eft  fane  fummus  ftupor. 
nam  Ifocrates  ad  Demon.  p. 
10  Bat.  ait,  cLffxet  tuv  7req\  ro 
au(J.x  yv[J.vxffiuv  —  tx  trqoc  tmv 
vyietxv  ffv[J.(piqovTX.  tutx  o  xv 
sxirvy%xvotc,  el  Kv\yotc  rcov  tov&v, 
sti  xoveiv  lvvx[isvoc.  Neque  ve- 
ro  mihi  Graecum  videtur  l\w 

fixhtetv  elc    ffxoTric'    etfl    XenO- 

phon  alicubi  dixit,  docente 

ipfo  Clerico,  fixXtetv  i«r«  ffxQ7rov. 

Atque  ex  ha&enus  di&is  ap- 
parebit,  fpero,  fimul,  non  ne- 
ceffe  effe,  vt  cum  Sylburgio 
emendetur  «^«W,  nec  vt 
cum  eodem ,  feruata  le&ione 
Vulgata, 


H  0  I  K.     XAPAKT.     KE$.     I A 


109 


Vulgata,  i/ff&Us/v  accipiatur 
pro  irrttere;  nec  vt  pro 
xjx^wv,  auftore  Reifquio,  e 
Cod.  Trin.  reponatur  ^xyxx- 
Qen.  nam  fic,  Galeus  reitatur, 
in  eo  legi,  quum  Nedhamus 
exeodem  libro  lauder 
cxjy  quod  ipfum  Suarrius  re- 
cepit  ;  qui  vt  temeritatem 
temerirate  cumularet,  etiam 
kct?&  refcribere  aufus.eftpro 
Gelherus  in  Chrefto- 
marhia  omifit  parriculam  xtii 
poft  verbum  r/»c%«^/v,  de  Ca- 
fauboni  fententia.  quod  pro- 
b.iri  non  poteft,  quum  parti- 
cula  xxi  hoc  quoque  Joco  ha- 
beat  vim  augendi,  ndeo  Sed 
h  quis  pro  xoVk;  e  Cod.  Gal.  2 
malit  legere  k£xoy>,  ei  non  pu- 
to  exprobrari  pofle  ineptam 
audaciam. 

h  *>?«]  Cafaubonus  fufpi- 
c.barur  legendum  '  h  vy?n. 
SeJ  ipfe  non  migni  aeftima- 
bat  iltam  conie&uram.  rette. 
Suarriu*  tamen  eo  audaciae 
progreffus  elr,  vt  receperit  h 
et  in  notisproruJif  con- 
ie&uras  alias  rres ,  h  uv 

..;,  et  Jv  teyfxvAiotf.  Hoc 
vero  valde  vereor  ne  fit  lude- 
re  in  rebus  feriis! 

Kirchm.     Schmid. 

ln.  in  Chreftom.  xvro;,  au- 

■  re  Cafauhono.  At  ego  no- 

|uidquam  ftneau- 

irn    vererum, 

maxime  quum  x\ri;  iamcon- 

tine^rur  veibis  reliquis.     £v- 

referri 

curn  Nedhsim  \  au: 

ttertoo*  cum  i 


q>*xh~]  Norib.  Crat.  Opor. 
Stob.  Camot.  Furl.  Vpf  1.  2, 
Budif  $zx-)v  — .  Et  pro  ttfwv 
in  Chrettom.Gefneri  eft/^a/. 
Sed  in  notis  ad  Lucian.p.  404 
To.  %  Gefnerus  legit  <pxxjv 
e^wv  0);  uAx  —  sufia\Km. 

l/z/s^wv]  Codd.  GuelfF. 
GalJ.  Trin.  Ofborn.  et  No- 
rib  Crat.  Opor.  Stob.  Camot. 
Furl. Nedh.  Siiarr.  Gefn  Chre- 
ftom.  t(ipxAkv.  In  Cod.  Trin. 
legebatur  etiam  slg  %vr§xv,  au- 
£tore  Galeo. 

7Toiijo~xtj  Heinf.  %ovv_axi.  quod 
eft  operarum  peccatum. 

4  jov  ys  rwv  a^quv]  Hic  lo» 
cus  vere  numeratur  ab  Syl- 
burgio,  Furlano,  Cafaubono, 
et  Galeo,  in  locis  mendofis 
obfcurilfimisque  et  iis,  e  qui- 
bus,  feruata  quidem  Je&ione 
Vulgata,  commodus  elici  Ccn» 
fus  nequeat.  Sed  videbimus 
tamen,  pro  inftituto  noftro, 
primum  quomodo  Jegaturille 
in  iibrisanriquis:  deindequo- 
modo  conlrituendum  eum 
cenfuerint  Viri  dofti,  vt  ali- 
quis  faltem  ex  eo  fenfus  ex- 
ifrerer.  Atque  in  libris  qui- 
dem  fcripris  editifque  anri- 
quis  omnibus  exhibentur  ver-. 
ba  fic,  vt  nos  edidimus:  nill 
quod  .in  Crat.  Opor.  Srob. 
Imh!.  eft  Chvye.  vitiofe.  Mo- 
rel.  iffo  ye  ro  a^qov  vo[j.l<?tiv ,  ort 
ol  ahhoi  XkytCi  •kIggvi;'   Ct 

in  rn  »rg.  yq.  rZv  uiquv.  Camot. 
er  rnargg.  Heinf  Brunfu.  %lc- 
cv.z.  Margg.  Cafaub.  a.  r6i2, 
Gul.  r.  1  %sgcy;.  Budif.  -Kiceic. 
fcuart.  y.iy  y$  —  nofvfyt  0,  rt  — : 

t\ 


IIO 


©EO$PA£TOT 


ct  in  notis  aitlegi  etiampof- 

fe  cV/£s*  ,    vel  Trcri^sa    Vpf  2 

yfiuyt   TUV    UTgCHV  *    V0{liZ,tl  —  hs- 

yuffi  *  xiGcyq.  Sed  iam  in  me- 
dio  ponemus  conie&uras  Vi- 
rorum  do&orum,  et  quae  ea- 
rum  nobis  videatur  ad  veri- 
tatem  proxime  accedere  o- 
ftendemus.  Auberius  igitur 
locum  totum  ita  reftituen- 
dum  exiftimabar,  nxi  vovroc  r* 

A*o\g,  ro  ySvys  rcvv  i<;qm  vopi^siv, 
e,  ri   vy   oi  x/\/\oi  y.xl  Tricffxv  avxt 

rtyafft.  quae  verba  ipfe  fic 
reddit,  et  quum  pluit,  illud  a- 
flrorum  fuauijjimum  ejfe  putat, 
quatnuis  alii  vel  picem  ejje  di- 
cant.  At  non  placet  haec 
corre&io,  quod  lic  nimis  lon- 
ge  receditur  a  veftigiis  libro- 
rum  veterum:  neque  etiam 
commodum  fenfum,  ea  ad- 
miiTa,reperio.  Iifdemquede 
cauflis  reiiciendam  cenfeo 
conie&uram  Oxonienfis  edi- 
toris,  quae,  Nedhamo  aufto- 
re,  haec  erat  oV*  y.xi  ol  xkkoi 
heytfi  uKtro  iriefn*  Muko  mi- 
nus  probatur  opinio  Clerici. 
i$  locum  ita  refingebat  [A.  C. 

3,  I.  J\  Tf  f.],  vovrog  T«  A*3£,  sl- 
Tretv,   ij£v  ys   Toiv  u?qwv  cpug'   Ktcl 

.VVXTX    klSgiXV    VOfii^SlV  ,     >jVTlVCt     Ol 

uhhot  htyxci  [J.shce.vr^xv  rriccy^. 
Hoc  vero  eft,  meo  quidem 
iudicio,  infanire  et  delirare. 
Sic  fane  poflis  ex  omnibusfa- 
cere  omnia.  Nam  quum  nul- 
la  in  libris  fcriptis  lacuna  ap- 
pareat:  lenioribus  opus  efle 
remediis  puto.  Lycius  qui- 
dem  42v  diclum  pro  tSsiug  ar- 
bitrabatur,  ec  ruv  u$qw  pro 
ix  ruv  x\qw'  porro  verba  vopi- 
^»i  —  M %*et  crede.bat  effe  iv 


•yrxqsvSkffsi'  denique  ante  Alyy- 
ci  intellegi  debere  £t*i  opina- 
batur  et  verbum  z-iccsiv  figni- 
ficare  pluere.  Vnde  locum 
Latine  vertit  \xz,janejuauiter 
de  caelo  rigas  terras,  quod  pu- 
tet  etiatn  alios  ita  loqui.  Pu- 
tabat  tamen,legi  etiam  pofTe, 
voojq  cvys  rw  x<?qw  —  Trriccsic.. 

Sed  nimis  dura  eft  nimifque 
alte  repetita  ifthaecratio.  Bo- 
fius  [Vit.  Fabric.  p.  12^]  pro 
vopifri  aliquando  fibi  in  men- 
rem  venifle  oftendebat  cor- 
rigendum  0jm%">  vt  homo  ftu- 
pidus  idem  diceret  quod  ru- 
fticus  ifte  apud  Ariftophanem 
[Nubb.  p.  14.8  Geneu.],  Kxirai 

frqorsqov  rov  A/'  xhvj^ag  w{J.>}v  oix) 
KQCxbu  uqs7v.  Pauus  denique 
nuper  locum  ita  emendauit, 

ycivys'  rw  x?qM  vciJ.i^gy  0,  rt  5jj 
y.xi  qi  x/\j\ot  /Jyvci,  xUffifit.  Quant 
conie&uram  probare  licebir, 
maxime  ob  facilitatem  fuam, 
donec  meliora  excogitata  ab 
aliis  et  prolata  fuerint;  ita  ta- 
men ,  vt  niccw  cenieam  non 
mutandum  effe,  quum  figni- 
ficetur  pars  totius. 

nqixo]  Ita  nondubitauimus 
refcribere,  poft  Nedhamum 
et  Suartium ,  de  fentenria 
Meurfii  in  de  Eleufin.  c.  27 
p.  82  et  Athen.  Att.  5,  12  p. 
181,  pro-«f«s,  quod  in  omni- 
bus  aliislibris  legitur,praeter 
Helmftad. ,  in  quo  iam  rece- 
prum  video  h?/«*;,  fed  vncis 
tamen  inclufum.  Res  ipfa 
confirmat  iftam  emendati*- 
nem;  praefertim  quum  libra- 
rii  etiam  alibi  vocabula  hV* 
et   hqcl  permutauerint  inter 


H  0  I  K.    XATAKT.    KE$.    I  E 


III 


fe.    Vid.  Valefius  ad  Harpo-    Cod.  Gal.  4  ita  legebatur,  fed 
crat.  p.  83  Gronou.  in  margine  adfcriptum  erat, 

ab  alia  tamen  manu,tanquam 
*$rntv£x$z'~\   Cod.  Gal.  1  et    variansle£iio,s^v^a/.i]uod 
Vulcan.  ifmx&wtr  etiam  in    verum  eft. 

K  E   <J>.       I  E 

nEPI       AT9AAEIAS 

1  H  os  dvSdosict  s<?tv  d7rr\vsict  cfnKtctg  h  Koyotg.  0 
il  dv&d&rig,  Tcixrcg  rig  olog  spooTr}Bs)g ,  i  Sslvct  tvs  e?tv; 
sIttsHv,  U^ccyfjLctTct  fi04  fAfi  7rdps%s.  ftou  7rpocrcLyop*v9-s)g) 

fJLTJ   CLVTi7tP0CrSt7TSiv.     KCtl    TTCOKCOV    Tl,    fJbff    KsySlV    TOtg    Ct)V8- 
flV.Cig,    7TCCTX    CCV    CLTTQOOiTO,    clXK     SPOOTCLV    Tt     SVPtCKSt. 

TLcLt  Totg  Ttuc2cri,   kcl)  7rsfjL7T8crtv  sig  Tctg  soprctg,  sinsiv 
oTt  i'iL  clv  ysvotTO  otlofisvct.   2  kcu  hk  s%sw  <f  vyyv  00  fjcrjv 

HTS    T&  CLTrOoCCLVTi    CtVTOV  CtKXCri&g,    &T6    TCO    OOCCtVTt    %T8 

tco  sllZclvti.  y.ct)  Q1K00  Os  spclvov  ksKsvcclvu  sicsvsyKsiv, 

■  9  071  XK  CLV  $01],  V^SPGV  Y\KSiV  <PsPCOV,  KCLl  KsySlV  GTt 
CL770?^\vCri  KCU  tStO  TO  CLoyvPlOV.  3  Krll  7fpocr7!rTcLicrctg 
iv    TY\    OOGi,  OSmg  KCLTCLPCLCOU^CLl   TOO   KiS-co.    KCLi   CLVCtfLSi- 

vcu,  xx.  ctv  VTroixsivcu  ttgKxjv  XPgvqv  x&svct.  kcu  Xts  dcrctt9 
yncnv   SiTrsiv,   xts  GP_x*cct&ctt  av    sSs/Kfjfctt.  htvo\ 

Si    KCU   TOig  <Sto7c   fLY\    STVSVXi&CLi. 


N   0   T   A   E 


-rifj  iv$xctm~\    Furl.  av9x- 

ina.     Apud   Stobaeum  cxtae 
hoc  Caput,  2  p.  34. 

1  j  c>  uuOxhix]  Norib.  Crat. 
Opor.  Stob  Steph.  Lyc.  Au- 
ber.  i  cj  dv^uinx.  male.  Mox 
Norib  Crat.  Opor.  Stob.  FurJ. 
itf  dn  -imot.  dvBcciuet 

I 

iPu>T>,}n;]  Norib.  Crat.  1?»- 
rtiii<.  Vpf.  1  i(*hi4. 


»»  hiv  j  ]  Norib.  Crar.  Opor. 
f  url.  ?rb  h),  sheeTv.  Stob.  Gal. 

I.  a    CT«    SflV,   sItCSIV. 

%Quy(ixTx     (iii    pj    Teu^xt'] 

Codd.  Gail.  omnes,  •xQuy(ixrot 
(ioi  TTXftxf  etiaminCod.  Trin. 
erar,  Nedhamo  auftore,  irxgm 
scx*.  Nedhamus  igirur  le^en- 
dum  fufpicabarur ,  xgiyyuwtj^ 
(iot  *x?6xtt;',  ct  Pauus  in  libris 
©lim  nonnullis  fuiifc  putabac 


IIZ 


©EO^PAHOT 


ir<rct<y[xecTcc  pot  Tafiff^^Frilftra. 

Vulgara  leftio  re£re  fe  haber, 
quae  etiam  in  Codd.  Guelff. 
erat :  altera  illa  debetur  haud 
dubie  neglegentiae  librario- 
rum,  qui,  fimilitudine  fylla- 
bae  praecedentis  decepti ,  o- 
miferint  particulam  p*. 

e£VTi77£ceei7re7v']  Norib.  Crat. 
Opor.  Furl.  ftrfe^  dvrenteTv.  e 
quo  Gefnerus  in  Eclogis  Sto- 
baei  fecit  ^offuvretxsTv.  Melius 
Camot.  dvTi  nqQSitmXt%  quod 
fequentes  editores  retinue- 
runt  eo  magis,  quum  nitatur 
au&oritate  Codicum  fcripto- 
rum. 

y.u)  vtwkm  ti\  Ab  Codd.  Gal. 
i.  2,  Baroc.  et  Trin.  aberat 
particula  m&  quam  propterea 
Nedhamus  quoque  ac  Suar- 
tius  eiecerunt  in  exemplis  fuis 
econtextumale.  RatioTheo- 
phraftea  verat-eam  abeffe.  Cae- 
terum  in  Norib.  Crac.  Opor. 
eft  tcWKm  rt — . 

tI  £vzi<TKu~\  Auberiusemen- 
dabat  ri  §vfifKtt^\  intell.  xi^hf 
Aav,  hoc  fenfu,  luterrqgat  eum 
qui  venit  emendi  gratia ,  quafi 
venerit  explorandi  merces  at- 
que  obferuandi  caujfa.  Lycius 
autem  corrigebat  ifwrwvr*  1?/- 
len  interrogantem  obiurgat. 
Scilicet  neuter  aifequutus  e- 
rat  vim  verbi  Ivqicxetv,  quae  a 
nobis,  praeeunte  magno  Sal- 
maiio,  explicata  eft  inlndice. 
Caeterum  in  Cod.  Barocpoft 
Verbum  cciradoiro  legebantur 
haec  ,   xctl  irfos  thtoi;  Setvoq   fal 

xccitiv.  Atque  in  his  verbis  o- 
«mino   definebat  ille    liber, 


eaque  fequebatur,  Nedhame 
au&ore,  Anonymi  libellus  ad 
Ignatium   quendam   fcriptus 

mq t  tuv  t«  hoyd  <r%vmacTM. 

xoti  roT$  Tifi*<rt]  Kirchmanus, 
de  fententia  Cafauboni ,  edi- 
dit  roTq  ro  SsTov  rtfAprt.  incon- 
fiderate.  Certe  paullo  maio- 
re  diligentia  vfus  eft  Schmi- 
diusin  editioneHelmftadien- 
fi.  is  enim  verba  tq  BsTov  in- 
ciudi"vncis  curauit.  Sed  to 
$eTov  debebat  omnino  omitti. 
Neque  enim  fermo  eft  de  ho- 
nore  qui  diis  habetur;  etfi  ab 
Spanhemio  quoque  fcio  lo- 
cum  ita  acceptum  e{tet  ad 
Callim.  p.  486:  fed  de  donis 
et  muneribus  quae  mittunt 
amici  uvfjuty,  feftisgentilitiis, 
honoris  caufla.  Sic  enim  Po- 
litianus  intellexit  verba,et- 
iam  Lycius:  vt  docuimus  in 
Indice.  Itaque  fatis  apertum 
eft,  nihil  deeflequidquam,  vt 
Duportum  quoque  fufpica- 
tum  video. 

eh  rx<;  io$rcc$]  Suartius,  con- 
tra  omnes  libros  et  linguae 
ingenium,  edidit  glt;  rjtf  olxtxe 
ed$.  quam  audaciam  quis  fe- 
rendam  cenfeat?    \ 

ort  i:i  xv  yevotro  HiSo  pevct]  EgO) 
quum  haec  fcripfi ,  putabam 
fana  efTe  verba,  eaque,  prae- 
euntibus  Politiano  et  Lycio, 
ita  intellegebam,/?  non  appo- 
jiturum  ejje,  f.  non  apponi  afe9 
fercula  dono  miffa.  Pauus 
fenfum  dicebat  e/Te  hunc, 
mallem  non  fuiffent  data.  Qui 
an  elici  po/lit  e  verbis  illis, 
viderint  alii.  Multo  tamen 
minus 


H  ©  I  K.    X  A  P  A  K  T.    K  E  *.    I  E 


II3 


minus  placerNedhami  corre- 
ftio,  qui  icgendum  forte  aie- 
bar  ct:  ix  zv  yitotrt  rx  \ 
ne*z.  Paullo  modefrior  eft  ec 
rei  accommodarior  Reifquii 
conie&ura  ,  qui  emendabat 
oti  £<  Sed 

nec  yhm$m  fic  ferri  polfe  pu- 
to,  er  fcfepAty  nefcio  quomo- 
do,  Janguere  videtur.  V.  ra- 
men  Index. 

2  fa»]  Ira  legendum  vi- 
dir  Nedliamus,  er  mulris  an- 
nis  anre  eum  Lycius.  Le- 
ges  Grammaricae  confirmant 
hanc  emendationem  non  mi- 
nus,  qium  rario  Theophrafti 
ipfj.  Comprobarunr  eam  er- 
iam  aflenfufuo  PauuserReif- 
quius,  Viri  (iraece  doctiiTimi 
er  acuriflimi.  In  rehquis  li- 
bris  legirur  tyu-,. 

.]  Reifquius  voiebat 

repon  -/.    credo,  fine 

■.  nam  aliud  eft  etxu5hvy 

aluid  to5«V   er  nefcio  an  res 

ipfi  reclamer. 

..]  Norib.  Crat.  O- 
por  Furl.  UtwMqmW  e  quo  in 
Srobaei  tclogis  factum  video 

vrrumque  male. 
.  ]  Marg.  Srob.  thrttP 
quod  hic  locum  habere  non 
potcft  ,  quia  fequirur  fnw, 
Salmaliu1»  quidem  in  Obfer- 
varr  a<i  I.  A.  er  R.  p.  12  legit 
eri3m  .-•..•  led  p.  nj  idem 
haber  fdn^'  vr  priore  1II0  lo- 
co  lir  autoperarum  peccarum 
lut  crror  memoriae. 

j  Ab- 
funr  haec  verba  ab  Norib. 
I  '>.  Furl.  I.ibra- 

ilicet  neglegens,  f- 
parcicuia  ?r#,  comecit  oculos 


feftinantes  in  verbum  «Voa- 
At/o-i,  quod,  vt  verba  *x  av  Scfy, 
verfusinitium  fecerir.  Sed  in 
Camot.  locus  plenuseft  etin- 
teger,  nifi  quod  ibi  ioitp  legi- 
tur  pro  fe/y.  Vnde  quarenus 
Srephano  fides  habenda  fit, 
apparet,  qui  ad  hunc  locum 
haec  animaduertit,  in  aliis 
editt.  legitur  elircuv  qti  ccToMvtiy 
Of/iiJJis  iis  decevi  verbis ,  quae 
ex  veteri  bic  interiefia  babes. 

\eyit-J]  Cod.  Trin.  et  Vu4c. 
hiym'  quod  ferri  poteft. 

tHto~\  Camot.  t»  t<? — .  Sal- 
mafius  autem  d.  1.  p.  12  legit 

OTt   CCTTOMvCt    T8T0   TXgyvglOV.' 

5e/V(jV    XXTCCgCCCZ^Xt]     lt2L    nOtl 

dubitauimus  refcribere  cum 
Nedhamo  e  Cod.  Gal.  1,  quem 
etiam  Suartius,  more  fuo,  fe- 
quutus  eft.  Sed  iam  ante 
Nedhamum  fic  editum  erat 
in  Kirchm.  Helmft.  Vpf.  1.  2 
et  Gal.  1. 2,  de  conie&ura  Ca- 
fauboni.  Neque  Politianus 
videtur  aliter  legiiTe,  quum 
in  Verfione  eius  Latina  fir, 
Ji  in  via  pedem  ojfenderit,  exe* 
cratur  Iapidem.  Sed  in  (  odd. 
Gall.2. 3.  4 .  f,Trin.  Vnlc  ,et- 
iam  in  Codd.  GuelfF.  et  in  No- 
rib.  Crat.  Opor.  Stob  Camot. 
Sreph.  Lyc.  Aub.  Sylb.  Morel. 
Furl.  exrar  oe/vov'  quoddi£tum 
iit  pro  of/v<«(j. 

v.XTxqxcx  3"«/]  Norib.  y.ccTccfcc- 
&cti'  e  quo  in  Crar.  Srob  Furl. 
fa&um  eft  y.xTupx§ui'  quod 
eriam  in  marg.  Morel.  exhi- 
berur.  Opor  vxtxxpx  ^xi.  Sed 
Accenrus,  qui  eft  in  Norib. , 
viderur  oftendere  ,  fyllabam 
9%  omifiam  fuifle  neglegenria 
hbririi. 

Ii  x*> 


ii4 


0EO$PA£TOT 


y.xi  xvx\ietvxi  xk  xv  v7T0(j.ehxi\ 
Haec  erat  fcriptura  Codicum 
Nedhami  omnium  ,  quae  a 
nobis  quoque  reperta  eft  in 
Codd.  GueifF.  et  in  Norib. 
Crat.  Stob.  Camot.,  quamque 
nos  cum  Nedhamo  nondnbi- 
tauimus  poftliminio  reftitue- 
re.  Sed  aperiemus  etiam  fon- 
tem  alterius  leftionis  y.xl  xv 
v7ro(j.ehxt  y>t  otv  7?£oo*\j.ehxi1  quae 
eftin  editt.  Cafaubb.  et  Gal.  1.2, 
Vpf.  2.  NimirumOporinusin 
fuo  exemplo  ex  vTroyehxt  fecit 
nftytshauj  ediditque  adeo  xxl 
ivx\j.eivctt,  £x  ctv  7r£0\j.ehxi.  quod 
leruauit  Fuilanus.  Stephanus 
autem  non  mouo  ipfe  rqtinuit 
•xqo\j.elva.i ,  fed  etiam  verbum 
uvx\xehxt  mutauit,  haud  dubie 
ex  ingenio,  in  vropevilM,  ita 
tamen  vt  pro  7V£o\nivxt  cen- 
fuerit  corrigendum  ir^oayehxi. 
Hanc  lectionem  Stephania- 
nam  tranftulerunt  in  exempla 
fua  Lycius,Auberius,  Sylbur- 
gius.  Morellus  reuocauitava- 
peivoit,  et  pro  7rqo(/.etvoti  repoiuit 
9r£offiAs7voir  fed  in  marg.  tamen 
arinotauit  alteram  leftionem 
y£.  xv  v7roizetvxt.  Heinf.  Kirchm. 

Helmft.    KXt     XV     V770(ZsivXl    i'A     UV 

7T£oo-(zeivxi  [Heinf  vitiofe  tx£o- 
jzehx.  leg.  7T£0(/,eivxi\.  Vpf.  I  kxI 
av  V7c0(ieivet  [f.  v7to(i±ivete~\  «>t  otv 
vr£o\J.ehxt.      Suart.   Y.xi  xvx\j.ehxt 

«§'  «v  v7to\ieivxi.  Eodem  fere 
modo  nuper  Reiiquius  legen- 
dum  cenfuit,  kxi  hk  eev  v7ro\j.ei- 

vxt  noKvv  %£ovov  ilkvot,  aut  certe 

xxi   £y.   XV'7r£0C(J.eivXt    TTOKVV  %£0V0V 

xfovi.  At  nec  quartus  Cafus 
fimplicirer  reiiciendus  vide- 
tur.  Caeterum  non  opus  eft, 
vt  poft  Kvctp&hxt  inteliegatur 


xtMvfotvTt ,  neque  xeKeviry  poft 
xv  v7ro(j.ehxr  quae  erat  opinio 
Lycii  etStephani.  Etiamcon- 
ie&urae  Galei  et  JienceJii  fu- 
peruacaneae  funt :  quorum 
hic  corrigebat  v7ro\j.foy,  ille 
ctnxfiitviti.  Nam  Nedhamus,qui 
fe  aliquando  fufpicatum  ait 
pro  ohx(iehxt  emendandumef- 
fe  Iv  o\j.i/six,  hanc  coniecturam 
fuam  ipfe  repudiauit. 

04va]  Ita  fcriptum  erat  in 
Cod.  Guelf.  1  et  in  Norib. 
Reliqui  hbrihabent&iv*.  Sed 
in  Cod.  Guelf.  2  defideraba- 
tur,  vt  in  Camot. 

«v  &«*£*«(]  Kirchm.  HeinC 
Helmft.  Gal.  2  «v  ISehvGxi,  vt 
volebat  fcribi  Cafuubonus. 
Sed  etiam  in  Codd.  GuelfF. 
Gal.  3.  4.  f ,  Trin.  er.  Camot. 
eft  %i?^Gxr  proquoCod.  Vulc. 
exhibebatvitiofe^eAijW.Codd. 
Gal.  1.  2  uv  -tfefyo-ev.  maie, 
Caeterum  definebant  hoc  in 
Capite,  vt  in  Praefatione  di- 
ximus,  libri  fcripti,  quihus 
Nedhamus  vfus  eft,  praeter 
Trin.,  omnes,  etiam  Guelf.  r. 
In  Cod.  Gal.  3  et  $  addita  ie- 
gebantur  verba  rihps  rfcv  &eo- 
<P£x^n  %x£xy.Ty°uv'  quae  ipia 
extabant  in  Cod.  Guelf.  1.  In 
Norib.  et  Crar.  eft  fimpliciter 
rkKoc,.  PraetereainCod.Gal.r 
f.  Coiflin.  fequebatur  ifta  co- 
ronis,  iam  aCafaubono  prola- 
ta  e  Codice  quodam  bibliorhe- 
cae  Palatinae,  aaa'  hi*  l  eeo- 
<p£0i?e,  %x?,s7rov,  KxSxPuQ  x.  /.. :  id 
quod  eriamanimaduerfumeft: 
ab  Montefalconio  Latal.  bibl 
CoiH.  p.^8& 

KE*. 


H0IK.    XAPAKT.    KE$.   IST  11$ 

K  E  <D.      I  2  T 
nEPI      AEISIAAIMONIA2 

1  husKst  rj  Ssictoctiaovtct  oo^stsv  eivctt  SsiKict  nrpog 
ro  octiuoviov.    o  os  oitcioctium,   tg/Stoc  rtg  oiog  ccttovi- 

nsvog  tgcc  ysi^ctg  yctt  Trs^t^ctvdusvog  dnvo  iepfs,  Sd- 

eig  to  rotjLct  Kctpcev ,  Srca  tt}v  rjuspctv  TreptTrctTeiv. 

y.ctt  Tr,v   ooov  sctv  Trct^cto^auri  yctKr,,   urj  hv^ots^ov  tto- 

psv§fivcu,   ioag  ote^eK&ri  Ttg,   rj  KtBxg   Tqeig   vTre^  Trjg 

ooS  dtctQctArj.   kcu  sctv  iorj  o<Ptv  kv  Trj  oiKict,  ieqov  svTctv- 

Sct     ifyvCCtcSctt.     KCtl    TCdV    AtTVCtPMV    Kt&CiJV    TO)V    kv    TCttQ 

.   Trapiouv  sk  TYtg  KjikvSx  sKcttov  KctTctysiv.    KCtl 

:rct  thccov  kcli  TrcoCKVvicstc,,  ct7rctKKctTTS&ctt, 

2  Ttcti   sav  uvg  8'vKctx.GV  dKtytTGdv  Stctd)dyr\ ,  Tvppg  tov 

i?riyr;7r;v  kK&cav ,    IpmtcLv  ti  y^rj  Trotsiv.   Kcti  kctv  d^ro- 

rcti  dvTCd  skSSvcli  tco  CKVToSs^l/ri  dTroppdi/ctt ,   ur) 

■  ^roig,  ctKK    ctTTOT^ctTrstg ,  SKOVCctcUctt.    Kctt 

■  oiyJctv  xctS-ctqteiv.  kcu  XTe  hrtQfivctt  fJtvrj- 

fjLCtTl  ,   ifTS     S7Ti    VSK^GV    SA$SiV  ,    XTS    S7TI    Ksyjl.    KCtt   OTCiV 

.    Tropivs&au  Trpog  t#c  ovei^GK^tTctg  ,    Trqog 

udvrstg,  7r%cg  t*c  c^vi&oCKOTrag,  t^Tyicaav  tivi  &eco 

hte  Tr^ocivye&cu  osi.    3  Kct)  TeKecSr,ccuevog ,  Tr^og 

t#c  oqZsoTeKe^dg  KctTd  uf,vct  7ro%svs£rcti  jjlstu  Tr)g  yv- 

vctiv.iq.   sctv  ds  ur,  cyoKdfri  yvvr),   ustci   Trjg  rtT&yjg  Kcti 

TTCUCfjdV.     KCti     STTt     Tcttg    TPlCOOtg      CL7rsK<JOOV     KCtTCt 

xKfjg    Kxccu&cu.    xcu  ispsictg  KctKscctg,    CKiKKrj  r) 
\evccti  dvTov  irsftKct&dqctf    ucttvofjLevov  Ti 
ihoov  f,  S7rtKri7rTov ,  Qp't£ctg  sig  KoK^rov  tttvccu. 

N   O   T   A   E 

frff»  itteiZxincvtz;]  Furl.  Aeuri-  hzcc  verba  i>c  rm  Bso^Ji^H  %oe* 

(  acrcrinn  hunc  (e-  pxktJpuv  pififtprioio  cdirosef» 

4ji]er)rcf(jue  leprem  Charifte-  ie  ab  Camorio,  non  a  Srepha- 

quibu^  in  clr   2,  no,  in  Praefacione  docuimuf. 


vt  in  Camoc,  praemiflacranc 


H  2  *  wi* 


n6 


0EO$PASTOT 


1  rreqiqqxvx{J.evoo\  Cod.  Guelf. 
et  Camot.  Furl.  rKeqiqxvx\xevoc,' 
anriquo  more  fcribendi.  Sed 
verba  dno  isq*  neque  cum  ver- 

bis  e>2$vvjs  elq  ro  *;o\j.x  A«|3«v 
coniungenda  funt,  vt  ea  di- 
ftingui  volebat,  Cod.  Trin. 
au&oritare,  Galeus,  et  vt  ea 
vertitLarineMorellus:  neque 
etiam  conftrui  debent  cum 
verbis  arw  tvjv  y\z£qxv  7reqi7rxre7vy 
quod  nuper  venerat  in  men- 
tem  Pauo.  Immo  coniungi 
debent  cum  verbo  Treqiqqxvx- 
lievoc,,  vt  Trsqiqqxvxijevot;  ccto  ieqs 
fit  adfpergens  fe  aqua  luftrali 
quum  e  templo  exit.  Quam 
rationem  loquendi  explicaui- 
mus  et  illuftrauimus  in  In- 
dice. 

%xqxhqcc[j.^  In  Cod.  Trin. 
Guelf.  et  Camor.  Steph.  Lyc. 
Aub.  Syib.  Morel.  Furl.  Heinf. 
Pau.  Gefn.  Chreftom.  eft  Treqi- 
Iqx^.  Sed  quum  ireqi  et  nxqct 
a  librariis  faepenumero  con- 
fufa  fciremus;  quumres  ipfa 
videretur  fhgitare,  vt  emen- 
daretur  nxqxvqxw  au fi  id  fu- 
mus  recipere.  Auttores  hu- 
ius  emendationis  funt  Lycius 
et  Cafaubonus.  Sed  proba- 
vit  fe  illaDuporto  quoque  et 
Reifquio.  Recepta  eft  ante 
nos  in  Lugd.  a.  i6*i2,Kirchm. 
Helmft.  Gai.  i.2,Nedh.Suart. 
Pauus,  qui  eam  non  improba- 
bat,  malebat  tamen  wtqlqiiaf. 

yx/\ij']    Cod.    Guelf.   Furl. 

yxhy  — . 

Tqoreqov]  Nedhamus  aufror 
erat,  vt  legeretur  Tqori-gu,  aut 
Troqqureqov,  vel  7ro§g]6ir£q(it,     Ei 


afientiebatur  Pauus.  nam  nec 
Atticos  fibi  perfuaferant  nec 
omnino  Graecos  dixiiTe  t?o- 
reqov  —  euq.  At  quam  vana, 
quam  inepta,  fir  ifta  dubita- 
tio,  docebunr  leftorem  loca 
in  fndiceanobis  laudata.  Sed 
videndum  tamen  cenfeo,  an-  * 
non  fortaflis  legi  debeat  f«c 
xv  fo$#>$p.        , 

ToqevSjvxt]  Camot.  Furl.  *•*- 
qxSnvxr  et  mox  % — . 

hx^x^]  Ira  non  veriti  fu- 
mus,  de  fententia  Sylburgii 
er  Cafauboni  ,  edere  ,  poft 
Kirchmanum  ,  SchefTerum, 
Schmiditim,  Galeum  et  Gef- 
nerum.  Nam  hxAafa,  quod 
erat  in  Cod.  Guelf.  et  in  cae- 
teris  libris  editis  eft,vixcom- 
modum  nobis  aptumque  fen- 
fum  fundere  videbatur.  JVlo- 
rellus  quidem  vertit,  aut  tres 
de  via  lapicles  coUegerit :  et 
Lycius,  attt  tres  lapiilos  in  via 
difpofuerit.  Nequealirer  in- 
terpretatus  eft  Duportus,  fa- 
pides  in  certo  ordine  digerit  et 
difponit,  Atdefiderofic  vfuni 
loquendi,  et  qua  verbum  hx- 
hx[i$ccjsiv ,  et  qua  verba  i/Ve? 
tjJs  &*•  repugnat  etiam  con- 
fuerudo  veterum.  Sed  alre- 
ram  iJIam  le&ionem  primo 
adiuuat  res  ipfa:  deinde  hx- 
QxKteiv  dicitur ,  Vt  hx(3xivsiv, 
hxfixvie  et  alia:  denique  li- 
brarii  facile  potuerunt  per- 
mutare  hxkx$»  et  hx&d*n, 
quum  etiam  aiiorum  fcripto- 
rum  in  iibris  peccauerint  hoc 
in  genere.  Sic  CttoKsc^ci  ec 
v7ropdtoi  confufa  funtapud  Ae- 
fchinem 


H  0  I  K.     X  A  P  A  K  T.     KE$,     IIT 


117 


fchinem  c.  Ctefiph.  p.  ;r;  To. 
2 :  er  apud  Dionem  Caf  40, 
5-1  p.  2^4  To.  1  eft  in  omni- 
bus  libris  Anffafap,  fed  haud 
duhie  corrigi  debet,  de  Rei- 
mari  V.  C.  fentenria,  m\*Py, 
Pauum,  qui  et  ipfe  probabat 
noftram  le&ionem  ,  offende- 
ba.ir  verba  wty  -nj;  cSQ.  Iube- 
bar  igirur  refcribi  J-re<?  rfr 
vt  infra  c.  19  vrre?  tuv 
rgx-rs^xv,  pro  vxep  ty,-  TfXTiZtfi;. 
credo,  tfcmere.  Nam  Cafus 
quidem  fic  faepiflime  permu- 
tari  funt  inter  fe  ab  oprimis 
fcriptoribus.  Sic  apud  Dio- 
nem  Caf  56,  f)  p.  107  To.  1 
non  erat  quod  celeb.  Reima- 
rus  emendandum  cenferet 
j^a(3xvuv  txv  *xif  tcv  Kvpvcv  cl- 
tmtrm  2uci?.tvz,  pro  vxtp  t»  Kvp- 
:-r..  nam  fic  TxXxtIx  y  vtsp  ruv 
J^mjm  et  alia  huius  generis 
plura  dicuntur. 

I  Cod.  Trin.  Guelf.  et 
libri  ediri  ante  Morellum  o- 
mnes  legunt  *o$*v.  At  hoc 
vocabulum  etiam  Sylburgio 
erat  fufpe&um.  Primusidin 
-lutandum  vidit  Lycius: 
et  poft  eum  idem  vifum  re- 
peri  loh.  Aurato,  "Furlano,  et 
Cafaubono.  Primus  id  rece- 
pit  Morcilus,  qui  tamen  alte- 
ram  lectionem,  vt  par  eft,ex- 
hibuit  inmargineexempli  fui: 
eum  cerrarim  fequuri  funt 
caeteri  editores,  vt  Kirchm. 
l.ugd.  a.  i<>i2,  Vpf.  r.  •>..  Iirunfu. 
Gal.  1.2,  Helmft.Nedh.Suart. 
'  .  in  C  hreftom.  Lt Pauus 
quidem,  qui  et  ipfe  cum  Du- 
hanc  emendationem 
ortumputabit 


e  9p<pm?f  quod  in  nonnullis  o- 
lim  libris  fuiflfet.  Mihi  vero 
fimilitudo  foni  videbatur  li- 
brariorum  aures,  vocem  di- 
ftantis  fequentes,  decepiffe. 
Caeteruiii  Awberius  malebat 
cytv.  quod  dubitoan  poilitcui- 
quam  probari.  neque  enim 
verba  h  rf  olnl*  admittunt. 

y.xt  t£v  mz-xpmv]  Sfeph.  Lyc. 
Aub.  kxi  T*>t;  KnrxqiL).  Quod 
quum  viderent  ferri  no;i  pof* 
fe:  Stephanus  emendandum 
cenfebat  5e>$,  et  Lycius  xxi 
tivx  AiTxgav  vt  repererentur 
verba  l*v  'Ity.  inepte.  Sed  Au- 
berius  recte  vidit  Iegendum 
effe  ax)  TM  ?,ixxpHv.     Morel. 

y.x)  Ttfc   TO.V   AITTXQWV.    malc. 

h  rxTt;  Tftodoit;]  Ita  correxit 
locum  Cafaubonus:  quam  e- 
ius  emendationem  receptam 
video  inKirchm.Lugd.a.  1612, 
Vpf.  1.  2,  Helmft.  Gal.  1.  2, 
Nedh.,  probante  etiam  Pauo. 
In  Cod.  Guelf.  et  Camot.  Furl. 
ev  To7$  TTcfiodoa;'  etiam  in  Cod. 
Trin.  erat7r£?/c$e/;-  quodSuar- 
tio  placebat,aur7r2?oo<j/c.  quae 
erat  Galei  coniectura.  Heinf. 

Pail.  ev  TxtQ  xefjtalot:;. 

?r?o<Ty.vvvi(rx$]  Camot.  tpogvjv- 
vycx;-  vnde  in  Furl.  ineptius 
etiam  faclum  eft  xpocvjw^cxt;. 

2   dtx(\txyy]~\    Heinf.    hxxxyyj. 

vitiofe.  Mox  aeque  vitiofe 
Iqoitov  Ti  Iiudif,  et  iqvi  pro  %Pv)y 
Furl.:  in  quo  et  in  Camot. 
legitur  etiam  dxoyjhyjxi. 

CKVTooe^y)']  Cod.  Guelf.  et 
Camot.  Furl.  cv.vroM^ti.  fole- 
mni  hcc  in  genere  errore. 

H     3  «7TCf  - 


n8 


®EO$PAXTOT 


diroje'*4"xl']  Ita  fcripfimus 
cum  Kirchmano  ,  Schmidio, 
Galeo,  Jiencelio  ,  Nedhamo, 
Su  irtio,  Gefnero,  de  fententia 
Cafauboni ,  quam  Duportus 
quoque  affenfu  fuo  compro- 
biuit.  Nam  iti  Cod.  Guelf 
reperimus  x7royqx-\ixi  ,  quod 
erat  in  Cod.  Trin.  non  minus 
quam  in  Camot.  [qui  tamen 
habet  x7rcyqzSjzi\  Steph.  Lyc. 
Aub.  Sylb.  Morel.  Furl.  Pau. 
Sed  ex  hac  leclione  nullum 
elici  fenfum  pofTe,  nemo  non 
videt:  et  librariifacile  potue- 
runt  litteram  p  confundere 
cum  littera  r.  Caeterum  iam 
Lycius  vidit,  x7royq&-\>xi  cor- 
ruprum  effe,  quod  mutarivo- 
lebat  in  S7rtq%x-\>xi.  Sed  a.7roq- 
ftc^xt  propius  accedit  ad  fcri- 
turam  lllam  vitiofam. 

!x$i/W3-«i]  Sic  legitur  in 
Steph.  Lyc.  Aub.  Sylb.  Mo- 
rel  Cafiub.  Kirchm.  Heinf. 
Brunfu.  Vpf  i.  2,  Helmft.Gal. 
I.  2,  Budif  Nedh.  Pau.  vere, 
opinor.  Sed  in  Camot.  et 
Furl.  eft  Ikuea&atf  quod  or- 
tum  videtur  ex  Ikkvsx^xi^ 
quod  erat  in  Cod.  Guelf.  et 
Trin.:  atque  hocextitifle  cre- 
dibiie  eft  ex  &£rW$*K  nam 
A  et  A  innumeris  locis  per- 
mutata  funt  a  librariis.  Ga- 
leus  malebat  ixixett&xij  quod 
iam  Lycio  in  mentem  vene- 
rat.  Cui  emendationi  repu- 
gnare  arbitrabar  verba  ix$£vat 
tw  exvrodliipy  X7roqqx-^xi.  Suar- 
tius  legit  recepitque  ixS&iu- 
€x.?rxr  fic  enim  corrigendum 
efle  pro  h*Sei9d&*tt  notae  Vi- 
ri  do&iflimi  docent ;  hocfen- 


fu ,  fed  abit  ad  numen  rem  iU 
lam  tamen  referens.  Purabat 
tamen,  Iegi  etiam  pofte  skXv- 
gx$xi~,  vel  sxxAvfx&xi.  Pauus 
nuper  contendebat  fcriben- 
dum  effe  dfrotffftyxt  {iy  t?ogs- 
%ety)  aut  xjroqqrbxt  {*$  Trqovtxuv, 
r^TOiq ,    xhrf    X7rOT(?X7rei;    SKcvffx- 

3-ai.  Quarum  coniecturarum 
arbitrium  penes  le&orena  e- 
fto.  Caeterum  Reifquius  Io- 
cum  interpretabarur  ita,  cum 
btdignatione  ab  ariulo  degref- 
fus  iterum  iterumque  domnm 
purgabit  exutis  vefibus ,  quo 
alacrius  eam  in  rcm  pofjit  in~ 
cumbere  et  agilius  eam  pera- 
gere.  Sed  abhorret  haec  in- 
terpretatio  a  legibus  Jinguae, 
quae  docent  verbis  «aa*  xtto- 
T£«TEf?  sy^vo-x-^-xi  rem  fignifi- 
cari  praecepto  coniectoris 
contrariarn  :  neque  verbum 
ev.lvcx^rxi  adeo  coniungi  pot- 
eft  vllo  modo  cum  verbis  kx\ 

7TVKVX    §£    TtfV   OlKlxv    KxSxgisTv. 

77vkvx~\  Lyc  tvkvx  — .  Pro 
tutSetftetv  Pauus  et  Reifquius 
iubebant  reponi  xxSxiqetv.  At 
linguae  indoles  mihi  quidem 
poftulare  videbaturFuturum. 
indicatur  enim  continuatio. 

Ia5s?v]  Abeft  ab  exemplo 
Kirchmani.  male. 

It)  *e%ei]  Haec  erat  le£Ho 
Codd.  Guelf.  Trin.  et  Camot. 
earumque  editionum  ,  quae 
fluxerunt  e  Camotiana,  etiam 
Nedh.  et  Suart.  Eam  Lycius 
mutandam  cenfebat  in  xi%os. 
In  marg.  Auber.  extat  At%w* 
quod  probabant  Cafaubonus, 
Pauus ,  et  Reifquius  :  atque 
Schmidius 


H  ©  I  K.    X  A  P  A  K  T.    KE$.  IST 


119 


Schmidius  adeo  et  magnus 
Geinerus  recepere.  Praeter- 
ea  Cafaubonus  putabat  fcribi 
quoque  pofle  iri  dJkygf  quod 
Kirchmanus  proricifci  incon- 
rextumiutlir:  etinCod  Trin. 
fupra  e:  fcriptum  erat ,  Ned- 
hamo  tefte,  *.  Quae  fcriptu- 
ra  nec  Duporto  difplicebat. 
Nobis  vero  placebat  vnice 
-  lignifica- 
refnerperae  lecltwi,  docuimus 
in  Indice:  et  Cafus  faepenu- 
mero  folere  permuran  inter 
fe  ab  fcriptoribus  optimis, 
quis  nefcit? 

rvc  fj.x;rsi{\  Abfunthaec 
verba  ab  Steph.  Lyc.  Aub. 
IVtorel. 

$tf]  Cod.  Guelf.  et  Ca- 

h£j.  e  quo  in  Furl. 

faftumeft  nerperam. 

Sic  apud  Ifocrarem  ad  Deraon. 

;  IJat.  pro  fUtiha  Hscv  Codd. 

J.auJd.  habebant  ;v.<' s,x  £t»v. 

rum  in  Helmft.  eft  tiyt 

fis   verbis       f  i  —  . 

errore  opexarum,  c: 

3   W-*&  yv-"]   Reifquius 
cornneba"  v  yw*li  m- 

ferto  Articulo. 

Ira  edidi- 
;  ;     infio,  Bencelio, 

.mo,  er  Gefnero. 
Miclr".  Tnn.   t 

I  \ub.  Syll>. 

.   1612,  Brttnfu, 

ct  a;  ptum'  eft 

paulio  fu- 


periuS  ev  ro7$  x$gia$ot&  Cafau- 
bonus,  qui  plura  hic  vocabu- 
la  d eeflTe  fulpicabatur,  male- 
bat,  vt  ante  eum  Sylburgius, 
£t;  tx:  r£f&tt$,  projbante  Heif- 
quio.  fme  caufTa,  vt  modo 
diximus,  fiue  coniungantur 
verba  ilia  cum  verbo  «VeA- 
Buv,  liue,  quod  Pauo  re&e  pla- 
Cebat,  cum  verbo  r.Kcxhxi. 
Receperunt  tamen  illam  lecVi- 
onem  Kirchmanus  et  Schmi- 
dius.  Suartius  autem  ,  fui  fe- 
quutusingenii  impetum,  edi- 
dit  zx)  X770  rifc  Tf>ioh*  xvs/Suv. 

y.xra.  «^«A^l   Cod.   Trin* 

y.xrx  y.e$x?.y,v. 

Ufins]  Marg.  Auber.  legius. 
fine  caufft. 

*%b*£\  Tta  fcriptum  inue- 
nimus  inCod .  Guelf.  legitur- 
que  in  Morel.  Lugd.  a.  1612, 
Vpf.  2,  Neoh.  Suart.  Gefn. 
Neque  Sylburgius  aliter  le- 
gendum  cenfuit.  Camot.  Furl. 
rftyAttf.  Cod.  Trin.  nonminus 
quam  Sreph.  Lyc.  Sylb.  Au- 
ber.  Heinf.  Kirchm.  VpC  I, 
Brunfu.  Helmft.  Budif  swhm 
Ay.  Aubenus  tamen  malebat 
le^i  rxiM/rjj  vitio  fciliitico  et 
aceto:  airque,  locum  hunc  ab 
quibufdam  ememiari  hncmo- 
(lo,  ffy.v/.o'  y.:/.tvsctt    xvrov  vtgnt*» 

fjZfxi.  Sed  quinam  illi  fint, 
quumipli  non  placueritdice- 
re,  ignonx 

•      iof^  cvv/.z- 

x..     Mofc  Cod.  Guelf.  et  Ca- 

mot.  i 


h  4 


K  E  *. 


0EO$PAXTO1 

K  E  <J>.      I  Z 

IIEPI      MEMYIM0IPIA2 

1  E<n  Ss  fj  fJLSfjj^tfjLotPta,  S7rtr(fif}(rtg  Tra^d  ro  Tr^ocr- 
yjkov    osoofJbSVYj.    6    <?g    fiSfjLipifjLotqog ,    roiog  hs  rtg    olog, 

Ct7T0<rSt\cLVT0S  fJLSqioa,  tS  Ql\8,  sWiiV  7T£0C  TOV  Q)SPOV- 
rO,,    stySoVYltfCtq    fJLOt    TS    fafJbS ,    KCU    rS    OiVa^is,    fcV    S7r) 

csi7rvov  KaXscrag*  Ka)  v7ro  rrjc,  srafyag  KaraOtXsfJiSvog, 
shriiv,  QavfXa^bj  si  crv  Kct)  cltto  ^vy/jc  fis  (ptXelg.  Kat 
rS)  Att  dyavttKTstv  8  otcri  tist ,  dXXd  otort  vtspov.  * 
Kctt  sv^oov  rt  kcu  sv  rrj  ohoo  fiaXavrtov,  sIttsIv  ,  AAA'  £ 
Srio-avqov  svpr\Ka  hosttots.  kcc)  Tr^tdfievog  dv^aTroSov 
d^tov  ,  Kctt  7To)\\d  osYi&etg  t£  '  7rooXSvrog ,  Qavfid^oo, 
stTYsiv,  ort  vyisg  Sroo  dPtov  eoovYifjLat.  kcu  7rpog  rov  ev- 
ctyysAt^ofjLsvov  ort  vtcg  crot  yeyovsv,et7rstv,  Ort  ctv  Trpccr- 
8-yg ,  Kctt  TYig  Sciag  ro  tjfjLnrv  aTrsrtv,  dXr^Yj  sqslg.  3 
Kctt  vtKYiv  vtKYjarag  Kct)  XaQoov  Trdcrag  rdq.i/riQHq,  ey- 
KaXstv  T(f)  Wtwj/civTt  rov  Xoyov ,  ooq  7VoXXa  Tra^aXe- 
XotTvort  roov  otKaioov.  Kctt  scdvx  etcreve%&evTQq  Tra^d  roov 
OiXoov,  Kctt  (bqicravTog  rtvog,  iXapcq  i&t,  yua)  7rooq;  el- 
iretv*  ort  oet  ro  a^yv^tov  a7rooavat  eKa<roo,  Kat  %ooptq 
rSroov,  yjd^tv  otyeiXetv  ooq  evri^yerrifJLevov; 

N   O   T   A   E 

tre?)  ite[^i(iai?tx$]  Furl.  Me/z-    nem,  qtiam  ipfe  Suartius  pro- 
tyHAoigiz.  bare  videbatur.  V.  Index. 

1  **»0p£v*]  Sufpeftum  erat  w2f«3  Cad'  Guelf-  ««'*—. 

Cafaubono  hoc  verbum ,  pu-  t«  4>/AyJ  Cod.  GueIf.£tCa- 

tabarque  id,  faluo  fenfu,  pof-  r»ot.  Furl.  rs  ^iWa.    male. 

fe  abeffe.     Lycius  autem  fu-  Sed   etiam  apud    Demofthe- 

fpicabatur  emendari    debere  nem  decor.  p.  481  To.  2  Tayl. 

hdofihm'  et  Suartius  Reifqui-  permutata  funt  a  librariis  vo-     • 

vfque    coniiciebant    ysvophy.  cabula  q(m$  et  0/a/tto?. 

Sed  Pauus  tuetur,  et,  vt  opi-  i^owicxe-]  Pauus  reftiusle- 

nor,  re£e,  Vulgatam  leclio-  gi  exiftimabat  i^ov^t ,  quod 

referre- 


H  ©  I  K.     X  A  P  A  K  T.    K  E  $.    I  Z 


121 


aeferretur  ad  tjv  $i?.ov.  Ac 
mihi  fecus  videbatur.  Nam 
mA^cci  quo  quis  moueripof- 
fet  vt  ailenrirerur  Pauo,  per- 
tinet  ad  r»>  +  e?crrx,  et  pc pyi- 
tribuit  culpam  rei  pue- 
ro,  qui  oblitus  iit  ipfum  vo- 
care  ad  coenam. 

x^Tjs^/Aw/zfvo;]  Cod.  Guelf. 
et  Camot.  Furl.  ^iAuiuvoe.  At 
elegantius  hic  certeeft  etnu- 
merorius  verbum  compofi- 
tum.  Omnioo  ii  libri  veteres 
varianr  hoc  in  genere,  ego  fe« 
re  femper  Compolira  verba 
malim  praeferre  verbis  fim- 
plicibus. 

iJ  cC]  Camot.  ffor— - .  etde- 

inde  (Xi^tXi^.     In  Budif  eft  el 
'■  '*>'jxxi  v-t  $(?.£?;.  perpe- 
ram. 

«  hon  Cttj  Nedhamus  vole- 
bat  emendari  *  oicn  i%  £n. 
fruftra. 

2  y.xi  h?uv  t<]  Haec  verba 
abfunt  abCamot.  etFurl.  For- 
taflisalrerum  x«),  quod  fequi- 
tur ,  fecit ,  vt  omirterenrur  a 
librario  Codicis,  quem  cxpref- 
norius.  Keifquiuscon- 
iiciebat,  *>  ij  h  t?  obu, 

delera  induclaque  particula 
y.*\,  quam  al>  Gelhero  quoque 
in  Ciireftomarhia  omiffam  ef- 
fe  video.  Mihi  vero  ea  vide- 
batur  cum  Pauo  vim  habere 
augendi,/7//y//f  adeo.  A! 
ca,vbi  *x,  non  ram  redundar, 
i]ujr:i  orarionem  auger,  collc- 
gerunr  Hemfterhuiius  ad  Lu« 
ii>rnn.  7  To.  1  er  Reitius 
ad  eundem  p.  67  To.  2. 


«v^aVc?cv]  Camot.  Furl.  «V- 
Jf«Vo3ov.  vitiofe. 

xsi  tc;./*  5f^5e/,]  Cafaubo- 
nus  corrigebat  «Ve  xc-AAa  &jj- 
5s-,tc*.  quae  emendatio  pro- 
bari  nullo  modo  poteft.  Nam 
y.xi  notat,  vt  in  prooem.  2,  et 
quidem:  et  ii  reponatur  $«j- 
5ivTo;,  neminem  fpero  fore 
quin  videat  quanra  tzen4"t*ot- 
$tx;  pars  pereat.  quod  iam  Pa- 
vus,  vt  alia  multa,  praeclare 
et  intellegenter  animaduerrit. 

oTt  vyte;"]  Lycius  dubitabat 
de  integritate  horum  verbo- 
rum.  neque  enim  ceperat 
vim  vocabuli  i%m*  id  quod 
Verfio  eius  Latina  declarat 
fatis,  in  qua  eft,  mirum  efi,  in- 
quit ,  fi  integrum  ct  Janum  efi 
qued  adeo  care  emi.  Neque 
tamen  Morellum  reperio  ali- 
ter  interpretatum  eitelocum. 
Sylburgius  reponi  volebat  gt/ 
iih  vyiic.  contra  naturam  ho- 
minis  queruli.  Mulro  inge- 
niofior  acuriorque  eft  conie- 
ftura  Auberii,  emendantis  «'/ 
t/  Jy/i;-  quod  etiam  Suartio 
placebat  et  Nedhamo,  nec 
mihi  difplicebat.  Sed  cur  Ned- 
hamus  ediderit  l  ti  yyts^  igno- 
rare  me  fateor.  videtur  ope- 
ris  deberi. 

hrvjtfurj]  Steph.  Lyc.  Aub. 
Morel  fial.  1  ti&nijuu.  In  Lyc. 

etiam  eft  le*%'ic. 

'oti  vto;   ffot  ytyovev~\    Ncdha- 

mus  in  exemplo  fuo  omiiir, 
auftoritare  Cod.  Trin.  ,vrait, 
parriculam  JV**  quam  abetTe 
er  reliqui  libri  vetant  et  lin- 
guae  ingenium,vt  nonparum 
H  r  miiCf 


122 


©EO$PA2TOT 


miremur,  Suartium  etiam  hac 
in  re  fequutum  efTe  ducem 
Nedhamum. 

«■fOcS^s]  Camot.  Furl.  tt?o$ 
ryji;'  et  mox  vterque  liber  ae- 
que  vitiofe  exhibet  axirtp  pro 

3  vkw  vi^cxt;]  Kirchmanus 
Helmft.  Nedh.  Suart.  tfxgv  vt- 
avisa.iiy  de  coniecturaSylburgii 
et  Cafauboni.  re&e:  vc  c.  ii 
erat  ^rrujjJycp  psycttyv  iUyv.  At 
cjuia  tamen  reliqui  libri  o- 
mner-,  etiamCod.  Guelf. ,  ex- 
hibent  \Uw  ynufifag'  et  quia 
verba  fequentia  faris  docenr, 
intellegi  vietoriam  in  iudicio: 
nihil  auli  fumus  mutare.  quam 
diligentiam  fperabamus  ane- 
minereprehenfum  iri. 

lyKcttelv}  In  Cod.  Guelf.  e- 
rar,  vt  in  Camot.  Furl. ,  iyv.a- 
te7-  quod  exhibent  etiam 
mnrgg.  Heinf  Lugd.  a.  i6fi, 
Brunfu.  Per  fe  non  male.  nam 
aliis  quoque  huius  Hbelli  in 
locis  pluribus  hanc  varieta- 
tem  deprehendimus.  vt  mox 
c.  18,  i  Camot.  Furl.  habent 
oc?i$izsi  pro  d?t 5{ze7v.  Sedquia 
Infinitiuus  et  praecedit  hicet 
fequitur:  quia  etiam  in  Cod. 
Tnn.  fuit  kytcxteTv'  nam  litte- 
ra  v,  auctore  Nedhamo,  erafa 
erat :  lyvexteiv  retinendum  pu- 
tauimus. 

xoct  eqotvv,  g»'£V£%5li/ro?  J  Ita 
diferre  fcriptum  erat  in  Codd. 
Gue!f.  Trin.  neque  alirer  le- 
gitur  in  Camot.  Furl.  Lugd. 
«  1612  aliifque  editionibus 
poft  Cafaubonum  adornaris. 
Sed  Stephahus  in  exemplo  fuo^ 


nefcio  an  de  induftria,  omiiit 
verba  %x\  ifvta  Eum  temere 
fequuti  funt  Lycius ,  Morel- 
lus,  Auberius:  ita  tamen  vt 
Morellus  in  margine  exempli 
fui  adverbum  %U&%i&kvrQ$  po- 
fuerit  ;V.  Iqzv&kvroc,,  et  Aube- 
rius  \\wiy$6rrq>.  At  fuperfe- 
dere  potuifletis  his  coniectu- 
ris,  o  boni,  li  vobis  pbcuifTet, 
quod  diligentiflimus  Sylbur- 
gius  fecit,  adire  Camomnum 
exemplum.  Nam  neminem 
nec  fummorum  Virorum  au- 
etoritas  fecurum  reddere  ne- 
glegentemque  debet:  immo 
oporret  quemque  omnia  ex- 
plorare  ipfum  et  cognofcere 
diligenter. 

cpvjffxvTo;  rtvoc,']   Cod.  Guelf. 

tpjexvroc,  rtvcg — . 

'I$t']  Ita  refcripfimus  cum 
Gefnero  in  Chreftomathia, 
quod  iam  ante  eum  fecit  is 
qui  praefuit  editioni  Budif- 
fanae,  et  quod  Lycio  etiam, 
Galeo,  Dencelio,  Reifquio,  in 
mentem  venit ,  aflfentiente 
Abrefchio  Lectt.  Ariftaenett. 
p.  134.  Nedhamus  quidem 
maluit  recipere  «t«,  au&ore 
Cafaubono,  quod  propius  ac- 
cederet  ad  e^t,  quod  eft  in  o- 
mnibuslibris,  praeterKirchm. 
Gal.  1.2  etSuart. ,  in  quibus 
et  ipfis  receptum  video  Ua. 
At  noftrarum  aurium  iudicio 
facilius  potuerunt  permutari 
a  librariis,  quorum  calamivo- 
cem  diftantis  fequerentur,  g r< 
et  &3*i,  quam  eVw  et  *&t.  Cae- 
terum  etiamSalmafiusObfer- 
vatt.  ad  I.  A.  et  R.  p.  4  et  in 
de  Vfuris  p.  4 1  legit  hi. 


H  0  I  K.     XAPAKT,    K  E  0.    I  H 


123 


y.xl  ku;'j  thrttv]  Salmafius  de 

Vfuris  p.  41  legit  %xi  rtic  sl- 

et  in  Obferuatt.  ad  I.  A. 

et  K.  p.  4  <xi,  *■£;,  etz-cv.  male. 

Sic  fcriptum  erat  in 
Cod  Guelf.  Trin.  et  Camot. 
Steph.  Aub.  Sylb.  Morel.  Ne- 
que  fane  difplicebat  nobis 
luec  leftio;  qua  in  fententia 
video  efle  doctifiimum  Abre- 
fchium  Leftt.  Ariitaenerr.  p. 
154;  modo  poft  hm&rr 
poneretur  fignum  interroga- 
tionis.  Erijm  vernacula  lo- 
quendi  confuetudine  adiuuari 
quodammodo  ifta  fcriptura 
porelr  At  Cafaubonus  quum 
corrigendum    cenfuifler 


multi,  vt  fir,  addufri  funt  au- 
ftoritate  Viri  iummi,  vt  id 
reciperent,  quod  quidem  fa- 
ftum  video  in  Kirchm.  Lugd. 
a.  161  2,  Brunfu.  Gal.  2,Benc. 
Nedh.  Suart.  Etiam  Salma- 
fius  Obfl  ad  L  A.  et  R.  p.  4 
ita  legit.  Reifguius  nuper 
malle  fe  oftendit  legi  oVh. 

ro  ocgyvftov]  Camot.  Furl  t£ 
ocqyvqtov'  et  mox  yxp  ivo^siKsiv^ 
pro  %*?tv  9<P*b****  quod  qui- 
dem,  vt  multa  alia,  docer  fa- 
tis,  Camotium  exprefifle  Co- 
dicis  fui  fcripturam  fumma 
fide,  neque  quidquam  in  ea 
immutaffe.  quam  eiusreligi- 
onem  vtinam  fequuti  eflenc 
omnes  femper! 


jfc afC ttk af t ttk ?* ?£ ?Tff ttk tPk 7pn 7i  rrJr^^^j^^jfrcTn;?.0*;?)  ktFktTktCkML 


K   E    *.       I  H 


nEPI      AniSTIAS 

1    f  ->.?*  cfartffo,  fafaittyk  Tig  ctotyJctc  ytct- 

tcl  ircivTM.    c  Se  aLirizoq,    Totxrog  rtg  oioc,  ctTTo^itKctc, 

iCOVTCt,    fTSqOV    TTCtiOCt    TTSfJ.TTSlV    7TSVC0- 

-x  S7rqtct,T0.  Kcu  Ctwv  civToq  to  cteyvetov,  Kctt 
KctTct  <rct$tev  dz&fiftv  ttotov  i?i.  Kct)  ty\v  yvvcuKct 
xvjp  eivrs  KctTctKsiuivcc,  si  kskasiks  rrjv  k$m- 

KCU  S:    ClCr.fJLCtVTcU    TC    KOtAl&yjOV,    KCtt    St    0    fJLQ%A0C 

;  clvKstctv  Sju3s3A?7T#i.  kcu  sctv  sksivij 

ctvTcg  dvatzcic.  yvy.voc  sk    twv  <?%&)- 

■v,  kcci  dvxwoSriTOC.  ro\  Kv%vov  cttyctc,  tccvtcc  Tvdv- 

TCt     TViPi&OctfJLW     i7riC-'/,L\/Ct3ctl,     KCti    %T(t)     fJLOAtC,     V7TVX 

~    KCt)    T'6C    oOitAOVTCtC,   CtVTO)    CtoyV^lOV,    fJLS- 

pUttv6P0$     Ct7TCtlTSiV    TXC    TOKXC,  ,    07TMC    fJLY}     OVVCtlVTO 

i'£ct:  ^Ctt.    KCt.  'TiOV    Is   ittSSvett    ouvoc  x% 

ctAA'  OTctv  yj   ct^toc   syyvYiTYiq 

TX 


124 


<*>E03>PA2TOT 


tS  Kvalpitts.  actt  orctv  wy  rtq  cdrviffifievo^  ex7rct)fjLctTct, 
fidhizct  fjih  (jttj  dSvctf  KCtt  rov  TTCttSct  06  dKohxSxvrct 
Kehevetv  civrS  07TtSrev  fjLtj  fictSt^eiv,  dhh'  sfLTv^otbev , 
tvct  (pvhdrryjrctt  dvro  fjbri  ev  ty\  oSy  dTToS^dcrri.  kcli 
roiq  eihr/tyicri  r)  ttolp  dvrS  Kcii  heyxct,  Ttivx,  Kctrd- 
&X,  8  yd%  ar%ohd£a)  TtefiTvetv. 


N   O   T   A  E 


vre§>)  aV/?/**]   Flirl.  pjrt^ix. 

1  orx/rte  ]  Camot.  dxt^itx. 
Lyc.  **y*//*f.  quod  eft  opera- 
rum  erratum. 

JWawiJ"?  ^s]  Pronomen  t/c 
abeft  abCamor.  Furl.erChre- 
ftom  Gefn.  credo,  non  male. 
Sed  quoniim  id  in  caeteris 
libris  addicum  inuenimus,  re- 
tinere,  quam  orrirtere,  ma- 
luimus.  Addicit  ratio  Theo- 
phraftea. 

XTroteihx*^  Camot.  err)  seUxs. 
Furl.  bhfiktc  Vterque  liber 
deinde  haber  q^icm^x-jtx'  quae 
ipfa  erat  Cod  Gueif.  lettio, 
guam  tamen  resipfarepudiat. 

nxi  y.xtx  *xlio\i~\  Particula 
xxi  aberat  ab  Cod.  Trin.:  cu* 
ius  libri  aucloritace  fuftule- 
runt  eam  ex  exemplis  fuis 
Nedhamus  et  Suarcius:  quod 
ipfum  ab  Gefnero  fa£tum  in 
Chreftomathia  video  non  du- 
bito,quin  perperam.  Nam  n^, 
vt  Pauus  iam  animaduertit, 
habet  dubio  procul  vim  au- 
gendi,  vt  c.  17,  2  xx)  h  rf  c<5«, 
et  alibi. 

«W^]  Camot.  Furl.  kg&- 
(tu.  folemnipermutationeho- 
rum  Modorum  hoc  inlibello. 


T>f -j  xut*~]  Cod  Guelf  et  Ca- 
mor.  Furl.  rv*  xvt*-  et  Kirch- 
manus  adeo  edidit  t^  sxvtv. 

IfwTav]  Suart.  ifwT^v.  vi- 
tiofe. 

to  xoihtiyjov]  Sic,  non  aliter, 
legitur  in  omnibus,  quos  in- 
fpeximus,  libris,etiam  in  Cod. 
Guelf.  et  Tnn.:  nifi  quod 
Kirchmanus  etSchmidiusedi- 
dere  xt/v«#ov,  fequuti,  more 
fuo,  conie£ruram  Cafauboni: 
quam  probauit  etiam  Salma- 
fius  in  de  Mod.  Vfurr.  p  449 : 
nam  xuvi^os,  inquiens,  efl  fif- 
cus,  marfnpium ,  follis.  Alio- 
rum  ingenia  alias,  vt  fieri  fo- 
let,  conie&uras  enixa  funt. 
Et  Lycius  quidem  legendum 
cenfebat  xoa/x»;v;/ov,  quod  figni- 
ficaret  capfam  panariam,  a 
xoA/f ,  quod  fuifTet  genus  quod- 
dam  panis  rotundi.  Sylbur- 
gius  malebat  xAe/o^/ov,  autxt/- 
A/xa%/ov,  fcrinium  clauibus  aut 
calicibus  afferuandis  faBum: 
quodpofterius  vocabulumet- 
iam  Cafaubonus  aliquando 
reponendum  putabat.  Neque 
abit  longe  Galei  conie&ura, 
cui  in  mentem  venerat  kvjm- 
y.uoM.  Pauus  praeftare  exifti- 
mabat  xoa/8%/ov,  quod  du&um 
fit  a  kokIx,  quo  fignificetur  ge- 
nus 


H  9  I  K.    X  A  ?  A  K  T.    K  E  *.    I  H 


I2J 


nus  bellariorum  quoddam  ex 
mellc.  Reifquius  denique 
emendandum  opinabatur  %x- 

tov,  vr  lntellegererur  funi- 
cultts  quo  arcae  conftrictae 
fuifTent  olim.  Mihi  vero  cum 
Furlano,  qui  flbi  ait  aliquan- 
do  in  mentem  venifle  xt/A/%- 
viov,  et  cum  Cafaubono,  nihil 
mutandum  videbatur,  ita  ta- 
men  vt  koimhx>^  efTet  idem 
quod  xoiA/oaec^o?,  hoc  eft,  vert- 
trnle,  ab  y.oixix,  non  arca ,  ab 
xo/Asf,  quae  erat  Furlani  opi- 
nio.  nam  tum  deberet  efCe 
xo/A«^io/,  neque  ratio  compo- 
firfonii  fatis  apparerec.  V.  ta- 
men  Index. 

m*gtm]  Fta  fcriptum  erat 
in  Cod  Trin  er  Guelf. ,  ne- 
que  aliter  legitur  in  Kirchm. 
I  ugd.a.  i6i2,Brunfu.  Helmft. 
Gal.  i.  2,  Nedh.  Pau.  Suarr. 
Etiam  Doruillius  ad  Chariton. 
p  } '  lic  legit.  Sed  Cahioc.  Furl. 
habenr  xvxix,,  quod  non  tam 
ex  f**lm  orrum  videtur,  quo- 
modo  fcriprum  erat  in  Codd. 
Moeridis  correxerunrque  Vi- 
ri  docli  apud  Hefychium, 
quam  potius  ex  hihstim,  vt 
legitur  in  Steph.  Lyc.  Sylb. 
Aub.  Morel.  Heinf  Vpf  i.  2, 
et  1  Macc.  14,  41. 

llzpifbjTMi]  Steph  Lyc.  Aub. 
Morel.  iy.ftF:3?*>,Tzi.  perperam. 
Sed  non  noua  eft  permutatio 
ilrorum  verborum  in  libris 
antiquis:  vt  infra  c.  19,  de 
Nedhami  aliorumque  fenren- 
cia.  Sic  nos  in  Axiocho  f.  12 
pro  lulz?.>.iuwQ-j  refcripfimus 
'  iegendum  cen- 
•fca  vidimus  enam 
Hemlterhulium  ad  Lucian.  p. 


49  To.  1  ec  VueiTelingium  ad 
Diod.'  Sic  p.  93  To.  1. 

z   avru  ]   Lyc.  ai/Tw. 

%vyxivto\  Cod  Trin.  tivvwrx;. 
fine  cauiTa.  £c  pro  yevi-Sxt 
Salmafius  in  de  modo  Vfurr. 
p.  186  ec  in  de  Vfuris  p.  150 
legit  ylvs^xi. 

exSvvxi  ]  Haec  efl  coniectu- 
ra  Cafauboni,  quam  pofr  eum 
niigrare  iufferunr ,  ct  recte 
quidem,  probante  etiam  Pauo, 
editores,  quod  fciam,  omnes, 
vt  Kirchmanus,Lugd.  a.  1612, 
Brunfu.  Vpf  1.  2,  Gal.  1.  2, 
Helmlc.  Nedh.  Suarc.  Gefn. 
Nam  in  Cod.  Guelf  erac,  vt 
in  Camoc.  Furl.,  UZvvxr  ec  in 
Cod.  Trin.  Sceph.  Lyc.  Aub. 
Sylb.  More!.,  mucato  Accen- 

CU,  SkZvVKI. 

8eno~]  Palmerius  p-  621  cor- 
rigebac  oW;,  ita  vt  leftio  lx- 
2vy«i  retineretur.  male.  Narn 
primo  quidem  dubito»an  dici 
poflit  oW?  ixhvvxi'  deinde  re- 
pugnant,  id  quod  iam  Bence- 
lius  contra  monuir^fequentia 
verba  *%  «J?  /?£at<t*  k.  a. 

ix  <k  pi*Ti<rx]  Ita  legiturin 
libris  fere  omnibus :  neque 
male,  vt  arbitror:  modo  te- 
nearur,  iqyxasTxi  di£r.um  eflfe, 
Atricorum  more,  pro  Iqyx-^M- 
cbtxi.  Sed  Viris  cioctis  quuni 
corruprus  vifus  eflet  er  depra- 
vatus  hic  locus:  excogitarunc 
modum  non  vnum,  qui  pri- 
ftinae  reftitui  integritati  pof- 
fet.  Pauus  quidem,  praeeun- 
te  SaJmafio  in  de  Vfuns  p. 
161,  ec  probante  Reifquio, 
legi 


126 


©!0$PAITOT 


legi  pofle  putabat ,  «#  og  $i\- 

ti?x  epyxfsrxi,  xA/\    orxv  — .  vel 

etiam  w  r  ety  %  ot$ta$  iyyvqriff, 
omiffis  verbis  ft*  itveuptajf.  Kirch- 
manus  edidit,  eCafauboniau- 
ctoritate,  aflentiente  etiam 
magno  Hemfterhuiio  [ad  Ari- 
ftoph.  Plut.  p.  436],  vx  i  t* 
^ixri^x  l^yxcsrxt  — ,  quod  di- 
ftum  eftet  pro  y*  Ixe/vw  og  — . 
Gefnero  in  Ghreftomathia  vi- 
fum  eft  fcribere,  »%  c\  *s  $M- 
Titx  Iqyx^Txi — .  dubitabat  e- 
nim,  an  dici,  per  indolem  lin- 
guae,  liceret  hx  «  sqyxcsrxt. 
In  Suartii  exemplo  eft  hx  °T* 
^i/Xrt^x  sgyxcsrxt — .  Nedha- 
mus  intactam  reliquit  lectio- 
nem  Vulgatam,  fed  in  notis 
oftendit  fibi  conftituendum 
videri  locum  totum  fic,  &% 

hq  fiiArtsx  eqyxGerxt,  vel  eqyx- 
<?,itxi,  quod  eft  in  Gamot. ,  «aa* 

orw  y  x^toc,  eyyvqTvjQ  r«  y.vxtysuq. 

xvcKptug]  Gefn.  Chreftom. 
yvet$iug.  At  fcriptura  illa  al- 
tera  eft  Attica. 

otxv  *y.$~\  Camot.  Morel  crxv 
^Kyj.  Suart,  ot  XV  yjay,  vt  Ned- 
hamus. 

puKisx  fjiii  w  Ixvxi]  Sic  fc ri- 
ptum  nos  quoque  reperimus 
in  Cod  Guelf ,  vt  Galeus  et 
«Nedhamus  in  Cod.  Trin. :  ne- 
que  in  Camor.  vllum  lacunae 
cuiufdam  veftigium  compa- 
ret.  Et  locus  fane  integer 
debet  faluufque  haberi,  quum 
l*.xKi<;x  fjisv  fir  fere,  neque  par- 
ticulam  ;zh  femper  fequi  con- 
ftet  particulam  $e  aliafue  fi- 
miles.  Sed  Srephanus  tamen, 
Lycius  etiam ,  ec  poft  eos  Ca- 


faubonus  cum  Galeo,  non  dif- 
fentiente  Bencelio,  aliquid 
deefte  fufpicati  funr,  quod  par- 
ticulas  ixh.t^x  {isv-  lequi  debe- 
rent  particulae  st  U  ^-  vr  c. 
9,2.  Et  Cafaubonus  quidem 
triplicem  monftrauit  viam, 
qua  priftina  affectis  Theophra- 
fti  verbis  integritas  reddi  pofc 
fet.  Putabat  addi  pofle  atque 
inferi  vel  el  51  w,  $hq  evSvi; 
xttxitsL.,  quae  verba  recepit, 
more  fuo  ,  Kirchmanus:  vel 

el  $e  (xtjj  rov  nxiox  y.sxivsiv  xy.o/\H- 

Ssiv  vel  denique  sl  U  (t**,  y*«r*fc 
aut  sxSiu.  'exg,  hivxi.  Vnde  Hen- 
celius  edi  curauir,  Zhvxi  *.  kx\ 
tov  TtxTSx — .  Multo  clemen- 
tior  mitiorque  erat  fententia 
Furlani.  nam  quanquam  et 
ipfe  defiderari  aliquid  exifti- 
mabat,  tamen  putabat  vulnus 
fanari  pofte,  modo  deleretur 
particula  jtlv'  quod  mihi  qui- 
dem  legeslinguaevidebantur 
ferre  non  rrngis  pofie,  quam 
[ivjv  [JixKitx  jiitj  Hvxi'  quodSuar- 
rius  temere  iufiit  proficifciin 
contexta  Nuper  denique 
Sallierius  [ad  Tho.  /Ylag.  p.  21] 
veram  fibi  genuinamque  vi- 
fus  eft  inueftigafle  fcripturam. 
legi  iubet  p&/f«  te&ftevoj,  vt 
Theophraftus  oftendat,  homi- 
nem  &xt?9v\  ii  quis  ipfum  ro- 
get,  velit  fibi  pocula,  quibus 
maxime  indigeat,  commoda- 
re,  tamen  eum  repellere  et 
reiicere,  feque  ea  commoda- 
re  pofienegare.  Crascredam, 
hodie  nihil! 

iMo/\ts$vvret]  Cafaubonus  ad- 

di  volebar  Articulum,  legique 

rov  kao^uvja.  credo,  iine  cauC- 

fa. 


H0ITC.    XAPAKT.    KE$.    IH 


127 


fa.  Moy  inl  yc.  eir  xeiivst.  pu- 
to,  operarum  errore:  et  pro 
.  quae  erat  quoqne  fcri- 
p'ura  Guelf. ,  reliqui  libri, 
pneter  Camor.  Furl.  Heinf., 
habent  xvtH. 

<Pv/\xtt*jtxi  eevroj  Cod.Guelf. 

er  Trin. ,  itemque  Camot. , 
quod  receptum  videoa 
Nedhamo,  anre  quem  iam 
Bencelius  probarar  hanc  le- 
clionem.  In  Budif.  er  Suarr. 
eft  uvTcr  quae  fcriprura  et 
Nedhamo  ipfi  placebar  er  Reif- 
;  quio:  neque  ego  dubiraue- 
rim  de  eius  inregrirare,  prae- 
ferrim  quum  librarii  facile 
pro  attox  poruerinrfcribe- 
re  attoi:  nifi  malisSynefin 
efTe,  vr  dvro  dicrum  fit  pro 
c  fi  pro  xullx  praece- 
dat  inifmnioy, 

•  r)  ]  Camot.  t(  — 

xj«v,  xxrxBv]  Camot.  Furl. 
kxta$v'  male.  Vpf.  2  to- 
r«  *  xxrxSy.  Sed  locus  ipfe 
mulris  vifus  eft  dirrlcilis  et 
impedirus.  recre.  At  elt  fa- 
nus  ramen  neque  mtirilus,  vt 
eriam  Kuhnlum  [ad  PoIIuc. 
p.  s;}^]  cenfuifle  video.  Ly- 
cius  enim  corrigi  iubebat  »r/- 
r»;  xxtx%  tlreu.  faris  mode- 
fle.  Longe  audacior  fuir  Au- 
berius  qui  emendabar  y.a)  rf 

.    y.z)  Xnrc-jTi 

'*,  itrti,,  y.zrz%t  hoc  fen- 
Jtl,  et  iis  qui  iam  acceperunt 
aliquidah  ip\b,dtcuntque,  con- 
flttttc  locum,  rejpondere,  poue 


qttod  accepifti:  nequeenimper 
ctiiffi  licet  nrittere,  Cafau- 
bonus,  qui  recre  negar  Grae- 
cum  efie  A/Tiwn  t«  ctg<ts,  locum 
ira  conitituendum  putabarxa* 
Keyua  Troeuy  etreTv  ,    xxrxSu.    a 

yx§  cx-  '•  fed  oprabat  eriam  vt 
fibicopiafieretlibrorum,quo- 
rum  indicio  cerrius  quid  de- 
finiri  poiTet.  Sylburgius  prae- 
optabat  vacov,  ita,  cum ,  fi  qui 
ab  eo  quidpiam  acceperint  et 
rogent  quantutn  id  (it ,  itthere 
illos  rcs  ijias  aliquantifper  de- 
ponere,  quiajibi  mittendi  otiunt 
non  ftt:  et  ii  quis  pro  xxtx^ 
legi  mallet  xa%>  ^i^eiv  quo- 
que  cenfebat  mutandum  efle 
in  mvnefefN ,  hoc  fenfu ,  fede 
paullifper  etexjpecfa:  necdum 
enim  numerandi  ejtothtm.  Ga- 
leus  edidit  in  vtroque  exem- 

plo  fllO  toVh,  etnelv,  y.xrx%y  ita 

tamen  vt  maliet  pro  xxtx%  re- 
fcribi  xxTxSet;  Jiatim  jblue. 
Suartius  rocts  accipiebat  pro 
Imperariuo,  refer  iu  rationes* 
Reifquius  denique  legi  voie- 

bat,  7rif^4/ovy  efoeiv,  kxtxSx.  Mi- 
hi  vero,  vt  fupra  oftendi,  o- 
mma  videbanrur  fana  efle  ec 
inregra,  dummodo  e  Parrici- 
pio  /\eynct  intellegeretur  ante 
xxtxSh  Infinitiuus;  quam  el- 
Jiplin  non  raram  efie  nemo 
nefcit;  eo  quem  Lycius  ex- 
pieflir  in  Verfione  fua,  fenfu, 
Lt  ad  eos  qtti  accepta  re  qtta- 
pium  ab  ipjb,  dicunt,  Quanti? 
Deponito,  inquit,  pretittm,  h  e. 
foluc  ftarim.  Nam  xxrxTfti- 
3zt  fignificare  foluere,  docui- 
mus  in  Indice. 


KE-J». 


128  ^EOfcPASTOT 


K  E  <S>.     10 

IIEPI       AT2XEPEIA2 

1  eV*  Se  r)  $v<r%sqsta,  dbsoaTrsvcrta  crccfiaToq,  av- 
irrjg  TrapacTKSvastKrj.  o  os  ov<r%s^rjg  Totircg  Ttg  ohg 
XsTrqav  8%c*)v  kou  aXtycv  ytcu  Txg  ovv%ctg  fjbsydkng  tvs- 
fitnva-Tsiv.  kcu  (Drjcrai  ravra  eivat  dvTU)  <rvyysvrj  dppoo- 
wpaTa,  Kat  tov  Trars^a  s%stv  Kat  tov  nranvKov,  * 
dfJusXsi  o^s  ostvcg  kcu  sXkyj  s%stv  sv  Toig  dvTtKVYjfjttoig , 
%at  Tr^ocnrTatcrfjbaTa  sv  Tolg  oaKTVAoig,  Kctt  Tavra  fjtrj 
^s^anrsvcrat;  dXK  kacrat  &rjptct)3-rlvat.  Kat  Tag  juLa<r%d- 
Kag  9-yiqtciSstg  vtcu  oacrstag  s%stv  d%qtg  iiri  ttoav  tmv 
ttAsvpw.  Kat  t#c  ooovTag  fjAKavaq  Kat  e&tofjLevxq  ooq-e 
dvcrsvTSVKTog  etvat  ko)  drj<Jrjq'  3  Kat  Ta  TotdvTa.  e&toov 
d7rofjLVTTs£rat.  3-vstv  dp^dfievoq,  Tr^co^KaXeiv,  kcu  aTrop'- 
qtTTTetv  aTXo  t£  <?ofutaTog*  dfia  Trteiv  ,  Tr^ocrspvyydvstV 
kKatod  crairp^S)  sv  Qahavstcd  %prj&at*  tfiaTtov  yj}\$ct)v 
fjts<rov  dvaftaXofisvog,  siq  dyopdv  s^sXSstv.  Kat  sig  opyt- 
S-o<rK07rx  Tjjg   fJtrjTPcg  sPsA&xcrrjg,   Q\ao-QjjLuj<rctt.    Ka) 

€V%0fJLSVCt)V    Kai    CrTTSVGOVTMV     SKpaASlV    TO    TTOiriPtOV,    Kai 

ysKacrat  oog  TS^dftcv  ti  TreTrotrjKciog.  4  Kat  avKifisvog  <Je 
KPOTrjcrat  Taig  %sp<t)  ficvog  toov  aAAoov.  Ka)  crvvTSpsTt* 
£stv.  Kct)  STVtTtfLav  ty)  avAYjr^tlt  fJLr)  Ta%v  7rav<rafjbevr). 
%at  dTroTTTVcrat  os  QxAOfAsvog  vws^  Trjg  T^a7re<^rjg9 
TT^ocrTTTVcrai  tw  oivo%ooo. 

N   O   T  A   E 

vrsfi  $vffxsit(«s]  Furl.  Avffxe-       cturu]  Steph.Lyc.Sylb.Aub. 
gelx.  Morel.  Kirchm.  Nedh.  Suart» 

1   Svffx&tx]    Camot.   Furl. 

2vffxe?eix'  ab  quibus  libris  ab-  2   dpitei  3s  hno\]   Camot. 

funt  etiam    verba   xal    uKpo\'  Furl  djiitet  hno$,  omifTa  par- 

quae    tamen   erant   in    Cod.  ticula  $i.  male:  fed  origo  vi- 

Guelf.    CaufTa  curormrreren-  tii  paret  fponre 

tur,    fuifle   videtur  iequens  loiaxi  5^/«^v«/]  Camot.Furl. 

parucula  v.xi.  I^f/wfc.     Pauilo  poft  pro 

5jff/W- 


H  ©  I  K.    XAPAKT.    KE$.    10 


129 


Sylburgius   opinaba- 
rur  eriarr  legi  pofle. 

re&e.  At  non  nouum  eir,  ab 
Articis  coniungi  vocabuladuo 
quae  idem  declarenr. 

j    Cod.  Guelf. 
et  Camor.  Furl.  x/jt  l~. 
Steph.  I.yc.Sylb.  Aub.  Alorel. 
Kircl1'  — . 

Cod. 
Guclf.  et  Camor.  Furl.  <is>.x- 
iublara  particu- 
la  xof.  male. 

cu\  Aube- 
riu>  legi  volebat  x 

Sed   quum   pro 

quod   fequitur,  emen- 
dandun   fit  haud  dubie 

:od  extatin  marg.  Auber., 
etfi   viriofe    fcriptum    eft  sl- 

et  quod,  de  Cafauboni 
fententia ,    recepit   Kirchma- 
nus;  namet  verba  tonf 
d~.   t-    fofJutroG,  et  verba   u)tx 

haec  emendatio  qucim 
necefTaria  fit,  declarant  fatis, 
praefertim  quum  praeceden- 
tis  verbi  fyllabae  vlrimae  po- 
tuerinr  librariorum  aures  in- 
erudiras  fallereer  conturbare 
facile:  lihenterafTentior  Ned- 
harno  Pauoque,  qui  pro 
docuere  reponendum  elTe  I- 

vt  foedir  ;*-  in 

eoconfifht,  quod  homo 

nares  emungat  cubito. 
m  aY$xnrsc;  |  Ita  legitur 
in  libris  omnibus  ,  eriam  in 
Cod.  Qnelf,  et  Trin.  Sed  no- 
bis  (juomodo  cenftiruendus 
locus  vrdejfur,  modo  often- 
dimus.  ArTeremus  ramen,  pro 
inftimri  rarione,  eriam  alio- 
rum  fencentias.     Sylburgius 


enim  arbirrabatur  pro  Si/e/v 
corrigi  debere  %tvuv ,  aifen- 
tiente  Galeo,  qui  etiam  verba 
iic  diftingui  iubebat,  xrveiv, 
oc^xuevoQ  ?r(>o(T?.xteiv.  Ar  quid 
rum  erir  x-o%  qiKTnv  x~-o  t«  -q» 
uutc:?  Sane  non  praccipitare 
verha ,  vt  ea  Lycius  explica- 
bar,  qui  etiamfufpicabatur,in 
Codicibus  olim  fuilTe  kz-og- 
ff-jn*  dctcrgere.  Caeterum 
Bencelius,  cui  parres  er  mem- 
bra  totius  orationis  luxara  vi- 
debantur,  ea  iic  reponenda 
cenfebat,  y.xi  tx  tcixvtx'  Svstv 
xq%x\itvcic,   "-qogKxXuv'    l^riuv  x- 

~-0\/,VTTt£?Xt,  KX)    X7T0$  qixTSlV    XTO 

T8  sopxTc;,  vt  homo  foedus 
diceretur  interpellarealios  fa- 
cra  facientes  obfceno  atque 
ominofo  fermone.  Cuius  ra- 
tionis  ego  nolim  fubfcripcor 
et  approbator  rieri. 

xy.x  TtsTyj  Refcribere  prope- 
modum  auii  eiTemus  xux  ticvv, 
de  conie&ura  Aaberii,  quae 
in  margine  exempli  eius  ex- 
rar,  er  quam  Bencelius  eriam 
comprobauirailenfu  fuo.  Sed 
turn  nobis  videbatur  debere 
efle  Tiwv  xux  Iqvyyxvstv,  vr  C  4 
ix  toiq  vnotvyiotc,  s\i- 

$x>.uv.  add.  ao,  2.  Eir  ramen 
9,  %  eriam  u\iu  yshcZv  uttxk.  «-**. 
Iladem  de  cauiTa  reiici  opor- 
tet  r.ivuv,  quod  Cafaubono  in 
meritem  venerat  :  qui  ipfe 
putabat,  legi  etiam  polTe  u\ix 
toI  nic.v,  inibrto  Articulo; 
quam  lccTionem  temere  rece- 
ab  Kirchmano  video. 
Infiniriui  enim  iic  faepe  lim- 
plicirer,  iine  Arrculo,  ponun- 
rur  id  ijuod  ium  Tauus  inrel- 
legenter  monuit. 

I  fcwi 


130 


©EO  $P  A2T  OT 


elvxfixxofj&voq  ]  Cod.  Guelf. 
Trin.  et  Camot.  Furl.  ccvx(2xa- 
'.hop&oq'  quod  Nedhamus  et, 
qui  eius  auttoritatem  fequu- 
tus  eft,  Suartius  poftliminio 
reftituerunt.temere.  Nonfo- 
lum  Hnguae  indoles,  fed  res 
etiam  ipfa,  requirunt  Aori- 
ftum.  nam  homo  foedus  pro- 
dit  inpublicum  quum  feami- 
ciuit  pallio,  non  quum  fe  eo 
amicit.  Vid.  quae  eandem  in 
rem  fcripiimus  ad  c.  f,2. 

ffcrevSoVnuv   sxfixXslv  ]    Camot. 

Furl.  kffffvSavTwv  tp$oq&uv*  re- 

liqui     libri    praeter    Kirchm. 

Nedh.  et  Suart.  ff7rsvdovTuv  s[j.- 

fiate7v.    Sylburgius  iam,  quae 

erat  in  eo  Graecarum   litte- 

rarum  fumma  fcienria ,  vidit, 

iltpctMlv  locum  hic  haberenon 

pnfle,  neque  tamen  audere  fe 

faflus    eft   repo<*ere    s*.$xKs~iv, 

quod  idem   valeret  quod   sk- 

??tyai    euertere.      Qua  in   re 

forraflis    iufto    timidior  fuit 

Vir  fummas;    etii  timiditas, 

eriam  nimia,  hoc  in  genere 

faepius  multo    falutarior  eft 

et  vtilior,  quam  efFrenis  mul- 

torum,  noftra  maxime  aerate, 

audacia,  cuius  matrem  nemo 

negauerit  efle  fere  fuperbam 

ftultitiam  et  arrogantem  in- 

fcitiam.     Certe  Kirchmanus, 

etiam  Nedhamus  et  Suartius, 

non  dubitarunt  recipere  I*- 

fiotteivy  de  fententia  Cafaubo- 

ni:  quameorumaucloritatem 

fequi  vifum  eft,  quod  ex(Zoc?>e7v 

gignit  fenfum  apprime  com- 

modum   aptumque ,    ippaxetv 

omnino  nullum;  et  quianon 

ignorabamus,  in  omnibus&e- 


pe  iibris  falfam  exhiberi  fcri- 
pturam :  quod  quidem  hic  fa- 
£tum  efle,  eo  minus  miran- 
dum  videtur,  quum  IpjteAuv 
fluxerit  ex  vno  fonte.  nam 
Codd.  Guelf.  Trin.  etCamot. 
vnum  fuit  idemque  caput. 
Ex  Camotiano  autem  Jibro 
venit  in  editosreliquos.  Cae- 
terum  Pauus  etfi  et  ipfe  proba- 
bat  emendationem  iftam ,  ta- 
men  fufpicabatur,  in  libris  o- 
lim  quibufdam  fuifle  s[^x?.s7v 
ti  vroTvqiu.  Sedhisambagibus 
non  opus  eft.  Etiam  c.  ig 
vidimus  a  librariis  l^p^rxt 
et  hKplpajreu  inter  fe  confufa 
elTe. 

wq  T5(p«s-«v]  Bernardus  ad 
Tho.  Mag.  p.  1 17  emendabat 
6jff7re$  ol^ilov.  facilisfane  emen- 
datio  fed  fuperuacanea,  quae 
aduerfetur  et  linguae;  nefcio 
enim  an  dici  poffit  aitSw  arg- 
TTOtvtxwc:-  et  rei  ipfi.  nam  homo 
ifte  vult  illudere  facrificantes. 
Caeterum  particula  ug  abeft 
ab  Camot.  et  Furl. 

4  2tvA*(isvog]  Auberius  cor- 
rigi  iubebat  fyv*i/A2r/wyq$.  fine 
caufta  idonea. 

sTiTiij.av~\  Camot.  Furl.  hri- 
rtjiavf  moxque  7rxvffx[isvvi.  Pa- 
vus  autem  pro  Cns?  t»?  t?x- 
nitytc  legi  volebat  fyto  tJv  t?x- 
tw%&,  temere,  vt  diximus  adl 
c.  1 6.  Caeterum  idem  Pauus ' 
animaduertit,  poftrema  $uc- 
%sqsiac,  exempla  non  refpon- 
dere  defcriptioni  fupra  poii- 
tae.  re&e.  At  pertinent  ta- 
men  ad  %vff%zq&ixv'  et  vide- 
bantur  certe  nobis  quodam- 
modo 


H  e  I  K.     X  A  P  A  K  T.    K  E  *.    K 


131 


modo  contineri  &S*?«wcfo 
vnde  addita  funt 
Verba  y.xt  rx  roixvra.  V.  In- 
dex.  Certe  malim  dicere 
Theophrafrum  non  omnino 
memorem  fuifle  defcriptio- 
nis  propofitae,  aut  noluiffe 
omnia  exigere  nimisreligiofe 
ad  eam,  uuamcum  Clotiopu- 
tare,  a  Jibrariis  verba  y.xi  sU 
-y.c-ra — t*j  oho%du,  quae 


Caput  -tspI  cc-jsct&ictx*  chufiC- 
fenr,  male  huc  tranfiata  efle. 
Eiufmodi  peccata  non  teme- 
re  nafci  folent:  debet  fem- 
per  demonftrari  poffe  fons  et 
caufTa  erroris,  vt  in  nobili  il- 
lo  Luciani  loco,  <]ui  Gefneri 
fagacitati  fuam  debet  integri- 
tatem:  cui  tamen  hic  Theo- 
phrafteus  eft  prorfus  difiimi- 
lis. 


K  E  *.       K 


FIEPI        A   H   A  I  A  S 


1   i.£?t  cs  drjdta,  cog  o^co  7rs£t\aQ>siv ,  hrsv^ic  Xv7rrjg 

'.2r,q.  6  $s  citi$rjg,  roiSrog  Ttg  otog  syst- 

qstv  doTi  Ka&ivdQVTcL  sicrs\&cov ,  tva '  dvTop  \a\r>.    ko) 

dvdys&at  or,  uiWovTag  y.co\vstv.  xai  7reocrs\&oov,  Ssi- 


cJat  ejrurYjSiv  soog  av  Tvs^TcaTrpq.     2    y>jCL\    Tq    ^atltov 
TtT&ift  d(psXousvog  LLacrcroousvov  criTtfsiv  avWog,  %a) 
scZai  ttcttttvCoov.  x.at  sojioov  0   atxa  StnystoJc 


ufjysn 


rat 


v  7Ttcov,    dvo)    %at    •y.aToo  yca&a^Sstn ,   zdi 

#  t£  7raqay.st(JLSvx  sv  Toig  v7ro%oo%n'fJLacriv  avTco  jjls- 

XavTS^a  r\  %o\r].    3  kol\  fpoyrfjcrcu  os  osivcg  svavTtov  toov 

oiyMoov,    cog   irota  nusfa   us  STfATsg.    yiat  oti  iLvyeov 

uoooq  s<rt  ira^    avToo  AaKKatov.  aat  cog  yjn_7Tog  \a%ava, 

nroXXa  s%oov  xeu  a7ra\d,  k&)  oti  r\  oiyJa  dvTX  7ravSo- 

yStcv    StI.    y.cii  £svt?oov  $s  Ist^at   tov  nracdcriTov  dvrS 

t<c.    y.ut  7rataxa\oov  <5s  sirt  tx  TroTnfo  oti  tsp* 

rag  irazovTac. 

N   O   T   A   E 

irtfi  drftz;]  Camor.  mpt  «V    Mox    \it\Kovtu;     Cafiubonus 

cenfcbat,  fcd  fine  vlia  cauffa, 
1    -  Hudif.    ix/Aa-    mutandum    effe    in  piAMvtcL 

0t7v.  male.  neque  emm  pertmer  ad  y.x$- 

Caraot,    I  url.  ?.a?.y.    iv&i 

I  a  a  ri 


%S2 


0  E  O  $  P  A  2  T  O  f 


- 


\    2  ro  w«3/ov]  Camot.  Furl. 

TO   7T0Cl$}  — -• 

\j.xcaw\j.evcv~\  Ita  fcriptum  e- 
rat  etram  in  Cod.  Guelf.  Trin., 
vt  in  Camot.  et  caeteris.  Ne- 
que  videbarn,  quid  defiderari 
hac  in  ie&ione  poiTet.  Nam 
homo  «Vve  infantem ,  cibum 
quum  mandit,  adimit  nutrici 
ipfeque  in  os  eius  ingerit  ci- 
bum.  Kirchrrianus  ,  Nedha- 
mus,  Suartius,  etiam  Galeus 
in  exemplo  fuoaltero,  edide- 
re  fidCffuusvd;t  de  Cafauboni 
fententia  :  quam  le&Kpnem 
Pauus  quoque  probabat,  ita 
tamen,  vt  mallet  reponi  \ixc- 
cu<l£-,'k.  Meas  vero  aures,  re- 
cepto  tw  iJi.uccctJ.svo;,  offende- 
bant  numeri  afperi:  et  iam  e 
verbis  ctri^stv  cIvtcc,  non  mi- 
nus,  quam  e  verbo  \j.xcal\is- 
>ov,  intellegi  poreft,  hominem 
iftum  indere  ori  infuntis  ci- 
buni  ex  ore  fuo  manfum. 

f&(m  3*  x\xx]  Cod.  Guelf. 
}£tov  Ze  etpx.  Steph.  Lyc.  Aub. 
Sylb.  Morel.  «^-«v  o  x\ix. 

s/j.spogov']  Cod.  Gueif.  et 
Camot.  Furl.  $i£fr>?&.  Steph. 
Lyc.  Aub.  Sylb.  Morel.  sms- 
fiogov.  re&e. 

y.x$cifisiviy  y.xi  <>^«]  Morel. 
y.x5xfteivi.  v.xl  th  ^u\j.h  Trx^xnet- 
Ijlsvm.  Sed  pro  iv  rotc;  v\o%oi- 
pi\iaaiv  oivTM  in  Cod.  Guelf.  et 
Tnn.erat,  vtin  Camot.Steph. 
Lyc.  Aub.  Syib.  Furl.,  h  toI» 
vtto  ctvruy  reli£to  fpatio.  Quam 
quidem  lacunam  Lycius  pri- 
mus,  quod  fciam,  ita  explen- 
dam  vidit,  vt  legeretur  C-o- 
%uqy\j.aeiv'  poft  eum  idem  in 


mentem  venit  Sylburgio  at- 
que  Auberio.  Lycius  tamen 
etiam  xvrs  reponendum  pu- 
tabat,  vt  Auberius,  pro  xvry. 
quod  necelTe  non  eft.  Mo- 
rellus,  negle£ta  emendatione 
ifta  haud  dubiecertiiTima,au- 
fus  eft  edere,  au&ore,  vt  ait, 
Aurato,  h  rots  vnoyjovlqiQic,,  ver- 
titque,  tum  iufculo  appofito 
queritur  de  atra  bili  qua  in 
praecordiis  exagitatur.  inepte. 
Verba  enim  y.x)  Zp\ii  k.  a.  co- 
haerent     cum     fuperioribus 

xvu   y.xt  yJ.Ti»   v.x$x(>!}eiy.       Qua 

ipfa  de  caufta  reprehendendi 
ftyit  Kirchmanus  et  Schmi- 
dius,  quod/praeeunte  Cafau- 
bono,  ediderunt,  nxi  ^\jh  th 
%x(> ?.•/.£ i\j.$v s  fbretv  ort  h  rotc;  v- 
%o%.  ~a.vru  {Jts^Xvriga  v>  %t?A- 
Necjue  Auberii  corre&io  fer- 
,ri  poreft,  qui  legi  volebat,  y.xl 

OTt  TH  <!>01\J.X    TTXgXX. V7T0%.    XV- 

t« — .  Caeterum  Pauus  poft 
vocabuhim  Jto%«jj$x«V/v  in- 
ferendum  arbitrabatur  r«j,  et 
Reifquius  Articulum  >f  mutan- 
dumcenfebat  in  jf.  refte  Ar- 
ticulus  nobis  videbarur  non 
necerTariorequiri,fed  Verbum 
Subftantiuum  commode  in- 
tellegi  pofte  exiftimabamus: 
quae  eratetiamSylburgiifen- 
tentia. 

xvrw]  Nedh.  Suart.  xvru. 

3  voitt  vi\j.£qu.~\  Cod.  Guelf. 
Trin.  et  Steph.  Lyc.  Aub. 
Sylb.  Morel.  lirunfu.  Vpf  i, 
Budif.  Helmft.  Gal.  i  »*  ttoU 
v\\i&qx.  Camot.  Furl.  tlq  noix 
yf\jt£(>a\j.s  srty.rs;;  EtPauusqui- 
dem^  natum  coniiciebat  ef- 

fe 


H  9  I  K.    X  A  r  A  K  T.     K  F.  <t>.    K 


133 


fe  ex  i.  At  quidnt  &,',-,  vt  sn, 
redundarepoflit:  Recepimus 
igitur  poitiiminio. 

Verba  haec 
ie  ad  finem  Capitis  Reif- 
quio  videbantur  alieno  loco 
polira  eiTe  ab  librariis,  atque 
adeo  reiici  oportere  ad  finem 
iequentis  Capitis,  poft  ver- 
bum  bnifuft.  At  mihi  fecus 
videtur.  Nam  ea  quie  hic 
commemorantur  ab  ifto  ho- 
mine,  funt  certeeiufmodi,  vt 
ofTendere  poflint  audientium 
animos  non  minus,  quam 
aures,  vel  'juia  nota  funt,  vel 
ob  infignf  mhumilitatemfoe- 
ditatemque.  V.  Index.  Caete- 
rum  quum  ex  Infiniriuo 

ile  intellegi  pofiit,  et  ve- 
ro  etiam  debeat,  Infinitiuus  fcJ- 

fine  non  opus  eft  cum  Pauo 
putare,  nrr  refcriben- 

dum  e  quae  mutatio 

etiam  nimis  dura  foret. 

]  Camot. 
.'  etiam  in 
I  '    lejf.    fcriptum    erat 

mpl!ci  ,.  • 

tdidit, 
::cet  fuum  Codcern,  nnn 
Camotianum  exemplum,  ex- 
prefliffe  videretur,  %•$  uu.z- 
quod  monftrum  fcri- 
prurae  non  parum  mirot  l,y- 
cium,  Auberium,  et  Morel- 
lum,  maluifTe  retinere  in  ex- 
I         ;s  fuis,  quam  li 

; ,  in  medio  pofuum,  in- 
li 
1 
i 

gelid/i  jit  / 
1 


Iycius:  qui  quum  odoratus 
effet  vitium  fcripturae,  emen- 
dabar  rtii/tt  ixxy.utov,  hoc  fen- 
fu  ,  et  inm  pridem  frigidam 
ejfe  aquam  itt  cifternis.  Sed 
Lycium  fuperauit  tamen  fa- 
gacitate  Auberius.  is  enim  yi- 
dit  legendum  efle  ^f'  dvru 
\m*njf*'-  quod  primumabSyl- 
burgioreceptum  reperi.  Cae- 
terum  Futlaniconieftura,qui 
corrigebat  vzp'  etlyixAov,  non 
eft  vnius  affis.  Nedli.  Suart. 
habent  Trxf  avru. 

t^wvj  Marg.  Auber.  fyei. 
fine  caufTa.  nam  h)  frcile 
poteft  repeti  e  fuperioribus, 
vt  Nedhamus  iam  et  Pauus 
monuerunt. 

aW]  Nedh.  Suart.,et  hic 
et  deinde  poft  *<xfK*iTQv\  edi- 
dere  uvth. 

iravtoxsiov]  Ita  fcribere  vifum 
eft,  ob  ea  quae  ad  c.  6  difpu- 
tauimus.  Cod.  Guelf.  7?xvlo- 
%uQ-j  Wx  — .  et  Camot.  Furl. 
tov  e*<  — .  In  caeterisli- 
brisfcriptumeft  -kxvIoxiIov  %%i* 

7to7z;  tiq\  CamOt.  7:o7o^  tI$. 

ori  t6q^ov"\  Intell.  aiTrer;,  vel 
xiy*tvj  ante  ct/,  quilnfinitiuus 
continetur  Pacticipio  xa?xxx- 
}JLv'   Vt   C.  4   faoioKipa&iy,  hixv 

<'cjZl.         Et     OTt     . 

funt   veiba  Regis    .  11  jlitum 

cobortsiitif 

fenre 

1  equ< 

;. 

placu»' 

1 


134 


©E0$PA2T0T 


Camor  on  t?I4>«v.  quae  haud 
dubie  errara  Jibrariorumfunt. 
Atque  fic  necefle  non  eft  vt 
qusdquam  muretur  locoue 
moueatur.  Nam  Lyciusqui- 
dem  legi  volebat  Kxzxxateh. 
cjuae  erat  ipfa  Paui  coniectu- 
ra,  qui  tamen  verba  etiam  ita 
diftingui  iubebat,  xx)  Trcigctxce- 
?ie?j  32  fal  rs  vrOTygtx ,  cri  rsq- 
4>ov,  Ty£   irKgOVT&f,  Vt  rsfi/ov    di« 

ftum  eflet  pro  ri^er  quod 
vt  ipfum,  hoc  quidem  in  li- 
belJo,  nimis  durum  infolenf- 
que  foret,  ita  nec  traie&io- 
nem  iftam  verborum  nouam 
probari  pofTecredo.  fn  marg. 
Auber.  eft  dc,  t£^w  vt  etiam 
Lycius  emendandumputabat, 
vel  £T<rif^wv,  hoc  fenfu,  ct  in- 
ter  pocttla  bortatur  ad  biben- 
dum  tanquam  obleBaturus 
praefentes.  non  puto ,  t^ttsiv 
ita  dici  ab  Graecis,    In  marg. 


Morelliani  exempli  extat  '/<-. 
8T*  pro  oti'  quam  fcripruram 
Morellus  quoque  expreflit  in 
Verlione  Latina,  atque  accerjtt 
inter  pocula  vt  clelecJatiomm 
aHaturum  conuiuis,  quod  plane 
nuUam  babet.  repugnat,  cre- 
do,  ingenium  verbi  ttxqzkx- 
/\elv.  Reifquius  deniquecor- 
rigebat  to\  $m  7roT^qln  pincer* 
nam.  At  fic,  vt  alia  taceam, 
non  poflum  reperire  ekfMxv. 
Caeterum  Nedhamus  intelie- 
gi  quoque  pofTe  opinabatur 
fidxi^x  poft  oti,  quam  maxime 
poteris  oblcBamento  fis.  Ac 
talis  ellipfis  prorfus  inaudita 
eft  planeque  inufitata.  Sic 
vero  abripi  fe  ad  ineprias  do- 
fti  etiam  homines  pariuntur, 
vbi  femel  libidine  immutan- 
di  omnia  in  libris  veterum 
capti  fuerint! 


D>< 


K  E  <J>.    .  K  A 


nEPl      MIKPOfclAOTTMlAS 

1  H  $s  jAtxqotpihcTtfjJct  cjo^sisv  elvat  oqe^tg  rifjwg 
dvsksvSsqoc.  c  $e  (j,i',i%o(pi/\oTifjLGC,,  TotXTcq,  Ttg  oiog  c~tt%- 
$do~at,  stt)  o^sirrvov  a\ri3-s)g,  %ap   dvTov  tov  ytaXscavTa 

KCCTCiKSlfjUSVQC    OSlTTV^O^Cll.    KCti   TOV  vtov   anroKSt^at   aira- 

yayav  slg  AsACpgc»  xa)  ewifjLsAq&rjvai  Ss  oivuog  dvTto  o 
cckoAh&oc  M&icil/  srat,  2  xa)  dwoclsc,  (JJvdv  d^yvei^-, 
Katvov  Troitjcat  diro^Hvat.  %a)  Q>£v  3-vcrac.,  to  tt^oimt- 
cdWi^tov  dTravTMPv  ty\c  slffolx  TTpocrTraTTaXsvcai,  TSIJL- 
fjuacrt  fjjeyahoic,  irsqidyGrac,,  oirag  ol  stcrtovTsg  tdvffiv- oti 
j35i>  s&vcrs.  xa)  7rofi7rev(rac,  ^s  (Jbsrd  tc2v  \777reodv ,  Ta 
pev  ahha  irdvTa  drirooivai  to)  vratot  dTrsvey/Siv  oi%aos, 

dvafta- 


: 


H  ©  I  K.    X  A  P  A  K  T.     K  E  «.    K  A 


*3J 


tfjutTtov   sg  rrjv  dyogdv  nrs^nrarsiv, 

3   yxi  kvvctfife  06  rsXsvrrjcavrog,  ctvTCt)  llvvlul  7rotr;o~ai. 

■'crag,   KAAAOX    MEAITAIOI,  KCU 

dva&eig  hay.rvKtov  yja?^y,xv    sv   rcZ   aVkA^tt^,    rirov^ 

txrPtSstv  rsQwiv  >iat  dKstQscJat  otrnuLSPcu,    4  aasKst 


y,ai 


cvvotoDW&ctoJat  nraoa  roov  nrpvravsoov ,  onvoog 
cL7rayysi\ri   .  •  ra  \soa\  kcu  Tra^acKSvacrdfjLSvog 

.  iudrvv,  xai  s^sQavoousvog,  TvaqsK&odv  sIttslv, 
d  av^sg  A&fivatot,  s$jvc(jlsv  ol  rrpvrdvsig  ra  Isfid  rri 
tiYir  -ijov  ctput    kcli  y.aKa,  kcu  vuslg  syhysoJS 

ra  aya<ja.  x,ai  ravra  airayysiKag,  anvtcjov  airjyrjcra- 
aJai  oiKttds  rr)  savrx  yvvcuKt  oog  kcl&  VTrsqficKriv  svrj- 

N  O   T   A  E 


1   tc>  '/.u.}.i<:xjTS.  y.xruxsififyo{\ 

Camot.  Furl.  to\  xx)  e; 

quod  monftrum 
fcripturae,  quanta  fides  Ca- 
motii  fuerit  in  exprimendo 
Codice  fuo ,  oftendit.  Sed 
Sylburgius  pro  ,  non 

tantum  mmmitmtw^  cum  Ste- 
phano  refcribi  pofle  iudica- 
bar,  fed  etiam  xaSvt****;'  quod 
quidem  receptum  reperi  in 
(  lomathia  Gefneri.  At 
primo  res  ipfa  refpuit  iftam 
je&ionem:  nam  Theophrafti 
faeculo  accumbebanr,  non  fe- 
debant  ,  conuiuae  :  deinde 
quum  diferte  fcnprum  li 

J.  Guelf. ,  cu- 
.  es  raro  dilcrcpare 
ab  leclionibus  Cani 


ttvTxyxydv^  CattlOt.  airxyx- 
yiq  --.  Chreftom.  Gefn.  -xa- 
fxyxytor  nulla  murationis  ra- 
tione  reddira:  vt  forrmfis  de- 
beatur  ifta  le&io  operis  vcl 
correftori. 

etvTu]  Nedh»  Suart.  aVr«. 

Ai$io4>  hxt]  Camot.  Fur!. 
aftiofcvTxr  quod  Pauus  non 
fpernendum  rebatur,  fi  refcri- 
"bcrerur  aftio^evt-Txt.  At  eft: 
hauddubieneglegenria  libra- 
rii  natum  vitium ,  cuius  ge- 
neris  plura  alia  mox  occur- 
renr.  In  Cod.qnidemGuelf. 
fcriptum  erat  ita,  vti  edidi- 
mus. 

2    y.x\  «ttoDkc]  CamOt.  y.xl  xxl 

.  Kirchmanus  autem  et 
Schmidius  ediderunt,  de  Ca- 
fauboni.  fententia  ,    «\tos»Wc. 


empli  vidimu$  ;  apparet  ex  temere  et  contra  linguae  in- 
l  umCo-    dolem.     Ncque    vero    vide- 

om,  quare  Keifquius  mallet 
maie  fcripliile  i  reponi  fao\£rrof,  aut,  retento 

I  4  Farci- 


136 


0EO$PASTOT 


Participio  xttooh?,  deleri  Infi- 
niriuum  noivieau-.  Neque  e- 
nim  dubium  eft,  quin  utoShs, 
Nominatiuus  abrblute  pofi- 
tus,  refte  fe  habeat,  et  de  eo 
accipi  poflit,  qui  iubet  pecu- 
niam  folui  reddique  aliis. 
Pauus  pro  7roivj<roci  reftituen- 
dum  exiftimabat  ?rc5jtf2w,  aut 
certe  fcnbendum  xocUxi;  no- 
vum  fibi  comparans  foluere. 
neutra  corre£lione  opus  eft: 
et  dubito  an  Totvjffca;  fic  Grae- 
cum  fit.  Caererum  Morel- 
lum  cerrum  eft  non  vidifTe 
fenfum  !oci.  vestitenimeum 
Latine  ita,  Et  fi  minam  argen- 
ti  dederit,  vt  argentum  nouum 
fibi  reddatur,  efjicit. 

xfls/vov]  Sylburgius  ad  hunc 
locum  animaduertit  haec ,  Si 
xaivcv  mendo  caret ,  fignifvat, 
curare  illum  creditori  fuo 
reddendam  monetam  nouam; 
vt  tanto  Jplendidior  jit  debiti 
folutio.  refte :  neque  opus  eft 
emendatione. 

Tfcxf^ ruTijoioy J  Budif  TfoT/ze- 
rwxihor  et  Furl.  mox  J,rrxvrt- 
v.zqv.  vtrumque  vitiofe. 

'xqocTtd.rrx^i.vccti^  Cod.  Gueff. 

irgoffTrocratevffcct.  Camot.  7reot; 
ttxrjxiiiitdt.  vnde  in  Furl.  fa- 
6~tum  eft  xeo;  y.ccrocKtvffou. 

ci'vxpzAo[j.evoo]  Ita,  credo,  res 
ipfa  legi  iubet,  non  «v<asj3«AAe- 
vevoc,,  quod  erat  in  Cod.  Guelf. 
et  Trin.  non  minus  quam  in 
Camot.  et  Furl.,  quodque 
poftiiminio  reftitutum  eft  ab 
Nedhimo,  Suartio,  Gefnero 
in  Chreftomathia.  nam  homo 


\Li%qo$iKoTi[i.c*  prodit  in  publi- 
cum  ambulatque  in  publico, 
quum  pallium  iam  reiecir,  non 
quum  reiicit.  Vid.  adc.  19,  3 
quae  di£h  funt. 

iq  rtiy   ocyoex\~]    Sic  fcriptUTO 

erat  in  Cod.  Guelf.  pro  tl$  rvv 
xydfxv.  Neque  aliter  Jegirur 
in  Camot.  Furl.  Gefn.  Chre- 
ftom. 

*  fntihw  ito$sxs"\  Su.fpe&a 
erat  Pauo  repetino  ingrata 
verbi  *&«*.  Vnde  putabat, 
libros  olim  variaffe:  in  aliis 
fuiffe  hvro)  uyjjuM  rotHffou  kx! 
^'/j/foio-i  €7rn/PX\pz;'  W  aliis  ottw 
uvv][j.x    iccit     fijMOiOV    7roiv,crc;    c~:- 

yqa-\)v.i.  quae  fcripturae  dfuer- 
firas  in  marginibus  librorum 
pofita  peperiffet  eam ,  quae 
hodie  in  libris  eft,  lefrionem. 
Fademque  illa  de  cauifaTril- 
lerus  ad  Tho.  Mag.  p.  ? ^9  e- 
mendandum  contendebat  y.xi 
<r/iXihov  ivtfviffxc.  ,  vel  ^ffxq. 
Credo,  tt.mere.  Nam  vt  ve- 
teres  in  neglegentia,  ea  ma- 
xime  quae  cernitur  in  repe- 
titione  vniuseiufdemque  ver- 
bi  crebra,  magnam  faepe  vir- 
tutem  fitam  viderunt,  ita  of- 
fendere  il-la  quenquam  eo 
minus  debet  hoc  in  libello, 
cuius  oratio  fcripturaeque  ge- 
nus  imiretur  confuetudinem 
loquendi  coridianam.  Acce- 
dit  quod,  feruato  verbo  ttoivj- 
cxt,  numeri  reperiuntur  le- 
ves  et  rotundi,  fed  afperi  et 
hiulci;  fiue  litt^cou;  fubftirue- 
ris  pro  eo,  fiue  *£****>  Quae 
ipfa  res  argumento  eft,  veram 
lefhonem  effe  Trotjffxc.  Cae- 
terum 


H  ©  1  K.    X  A  P  A  K  T.    K  E  <t>.    K  A 


137 


rerum   Camor.   Furl.    vitiofe 
fcnptum  sxhibent  i% 

]    Camot.    \uKnxi- 

Lafaubono 

:um     erat     vecabulum 

.  refcribique  fufpicaba- 

tur  debere  xwc$  M*A/T*fc ,    vel 

rxhv ,   vel   v.x: 

Aifentiebatur    Ca- 

faubono  Nedhamus  haftenus, 

vt  in  vocabulo   jcAje&jc  latere 

opinaretur  nomen  canis.  te- 

mere.    Neque  enim  inepti  et 

-:  hominis  eft,  Ca- 

nem   vocare  canem  eumque 

fuo   nomine   appellare :    fed 

:  eft,  Ca- 

nem  nominare  KA*3cy,  eumque 

ita  comparare  hominibus,  de 

quibus  conftatpo^tas  maxime 

vti  vocabulo  •/.■ 

-  ]  Ita  Camot. 
l  :1.  legunt,  pro  h  tm  a'- 

<:uod  erat  in  Cod. 
Guelf.  etTrin.  eftque  inSteph. 
reliquifque  libris  editis.  prae- 
ter  eos,  quos  deinde  laudabi- 
mus.      fteque    dubito    quin 

fil  vera  fcriptura. 
Nam  etfi  proprie  fcribendum 
erat  .*    tamen    non 

video,  quidni  contrahi  in  vita 
cotidiana  dicique  potuerit 
praefertim  quum 
etiam  t  fct^tum  re- 

fur,  vt  apud  Lucianum 
Jermot.  37  p.  780  To.    1    in 
omnihu*  libns,   aliaque  eius 
gcneris  vocabula  eodem  mo- 
jperfinr,  vt  a*-. 

Yid.  I-abricius 

.  1.  7  p.  2^7  et 

I      \  O.    I  , 

Kcimarus  Addendd.  au  I 


p.  1707  To.  2,  Albertus  ad 
Hefych.  p.  32^  To.  1,  ct  Sal- 
malius  ad  fcriptt.  hift.  Aug. 
p.  3?  Parif  fta  opus  non  eft, 
vt  Jeuitatem  conieclurarum 
fequamur.  Nam  Sylburgius 
quidem  aut  £**kifKt*>,  nomen 
Aefculapii,  accipiendum  pu- 
tabat  de  templo,  aut  corri- 
gendum  h  tm  £*xtopnelt*'  quod 
Gefnero  in  Chreftomathia 
recipere  placuit.  Alii,  de 
Cafauboni  fententia ,  edide- 
runt,  vt  Kirchm.  Helmft.  Cu- 
dif.  Suart.  ,  fo  tm  A<r}/-*"T-'«" 
quod  Sylburgio  quoque  in 
mentem  veniife  video  et  Pa- 
vus  verum  cenfebat.  At  id 
ne  Graecum  quidem  eiTe,  a- 
nimaduertit  Reifquius.  nam 
linguae  ingenium  legefque 
ait  iubere  fcribi  iv  a<tv.av.tix: 
vt  h  A/cvJch  apud  Aefchin.  c. 
Ctefiph.  p.  384  To.  2:  tU  a- 
cv.?.v,rriH  Ariftoph.  Plnr.  411. 
Vefpp.   122:   aut  certe 

ACK^TT/H,  Vt   h   TH    T^MV/Hapild 

Paufan.  p.  602  Kuhn.  Kette. 
At  etiam  apud  Ariftoph.  A- 
charnn.  i23oeft  t.-  «Jv  Uittx?m' 
et  Vefpp.  1423  f};  rx  ritTTxxv. 
Nedhamus  denique  in  exem- 
plo  fuo,  de  conieclura  Cafau- 
boni,quam  BenceJius  quoque 
probabar,  exhibuit  r«J  a<tk?.v- 
»j£,  deleta  Praepoiitione,quod 

ad  Aefculapium  pertine- 
ret,  non  ad  anulum.  itfte.  At 
et  (ic  tamen  benehaberet  tk- 

uum  ex  aV •■••-•  ■<!  Pro- 
nomen  thto-j  intellegi  poifet 
figura  fns  nota. 
Gefnerus  in  Chreftomtthia 
fcriplit  Tr.rc.  cuius  mutationis 
caulla  latebat. 


©EOfcPASTOT 


138 


seQxmv'  y.xf\  Sic  re£te  emen- 
darunt,  Cafaubono  praeeun- 
te,  Viri  do£ti,reftitueruntque, 
vt  Kirchmanus,  Schmidius, 
Nedhamus,  Gefnerus,  pro  &* 
Qxvuvra'  quod  extat  in  reli- 
quis  libris  ,  etiam  in  Cod. 
Gueif.  et  Trin. ,  in  quo  prae- 
terea  verba  fic  diftincra  erant 
XKTflBsiv'  eeQotvuvTX  ■  .  lam 
Lycius  Iocum  corruptum  ef- 
feviderar,  integritaremqueei 
reddi  poiTe  putabar,  fi  lege- 
retur  «efyavtZv'  ttree  ■-.  Suartio 
defereri?  hic  vifum  eft  vefti- 
gia  Neuhami  ducis,  edereque 
r$  <*$chw'  tufi  -  -.  Quafi  vero 
maior  fir  audacia,  diphthon- 
gum  «  mucare  in  o>,  quam  in- 
tegram  inferere  fyllabam:  et 
quafi  Graeci  non  foleant  Par- 
ticipiis  vti  proGerundiis.  Se- 
ries  certe  verborum  poftulat 
Nominatiuum,neque  caetera 
au&oris  diligentianos  cogita- 
re  finit  de  kuathh^Ufu  Dece- 
pit  librarium,  opinor,  aut  In- 
finitiuus,  cui  Cafum  quartum 
fciret  iungi,  aut  Accufatiuus 
THTovy  et  nota  atque  fignum 
particulae  %xty  quod  legere 
non  poffet.    Pauus  tamen  ma- 

Jebatlegi  *e$xvwv'  xteltpc^xt — . 

At  Copula  hicquidem  necef- 
faria  eft  neque  omitti,  per 
naruramorationis,poreft.  Sed 
grauior  eft  Suartii  error,  qui 
verbum  c\Aei$e$cu  de  vnciio- 
ne  limulacri  Aefculapii,  (non 
Apollinei,  vt  in  notis  legitur), 
accipiebat.  Tum  t^nim  debe- 
ret  effe  it*si(p'en,  non  ate(q>e£xt. 

uKii$z3-ai  Qffv^iqxi"]  Camof. 
Furl.  k?tel$e&eti  off-^zegxt. 


4  tTuvotoiK-Ux^at]-Locm  paul- 
lo  difficilior:  quam  difTicuI- 
tatem  gignit  verbum  rm$an- 
xijffee&eir  quod  quid  fignificet, 
nonfatisapparet.  neque  enim 
reliqua,  quae  dicunrur,  id 
declarant,  nequealibi,  quod 
fciam,  inuenrum  eft  hoc  ver- 
bum.  Nos  quidem  in  Indice 
id  inrerprerari  fumus  ira ,  vt 
inrerpreratus  eft  Gefnerus. 
Qua  inrerpretatione  admifia 
et  probata,  et  integer  locus 
eft,  et  inrerpungi  ita,  vt  in- 
terpunximus,  debet.  Lycius 
eum  et  Morellus  non  intel- 
lexerunr  ille  vertit,  babitat 
etiam  in  vicinia  prytanum  vt  • 
facra  populo  annuntiet  :  hic, 
ac  dubio  procul  fua  apud  Ae~ 
diles  procuratione  efficiet,  vt 
populo  facra  denuntiet.  Ca- 
faubono  poft  verbum  ffwhot- 
wffx-Srxt  Articulus  videbatur 
inferendus,  legendumque,<xuv- 

hlOlKVjffX^Xl    TX    TTXgX  TiZv    7T(>VTX~ 

vetcv  [  Camot.  Furl.  Gefn.  rt$v* 
Tx-Aoiv\y  hoc  fenfu,  ipfe  dili- 
genter  curare  folet  ea  quae 
pertinent  ad  curam  prytanum. 
Receperunt,  more  fuo,  Kirch- 
manus  et  Schmidius.  Atdefi- 
dero  fic  cum  Pauo  vfum  Prae- 
pofitionis  ttxpx.  Nedhamus 
autem  putabat  feriem  ordi- 
nemque  verborum  debere 
tum  eflfe  hunc,  ffw$totKi)ffx$xt 

tx  itxqx  TftJv  TTgvTxvewv  hqxy  0- 
7T&??  chtxyyeity  Tta  lvi\u>i.     At  ne- 

mo  faciie  folet  verborum  or- 
dinem  adeo  peruerrere.  Pa- 
vus  ita  interpungebar,  ffw$tot- 


y.qffx-3-xi,  Trxpct  Tfcy  TrgvTZveav  0- 


ttcicz  X7rxyyeiKy  tm  ovffio)  tx  teqxy 

et  verbum  swho&>i*tz3-<*  ex- 
plicabat 


H  ©  I  K.    X  A  P  A  K  T.    K  E  >K  K  A 


I3<) 


plicab.it  per  itafi  gerere 

f,  corporis 
'Vtcere.  At  ofren- 
debar  me,  hoc  quidem  in  Ii« 
be!!o,  talis  ordo  verborum : 
-  mirer,  Suartium  in  ex- 
emplo  fuofequutumeiTeean- 
dem  interpunc;endi  nrionem. 
Sed  interprerarus  eil  locum 
alirer  .   cum 

ahis  perficiet,  vt  a  . 
populo  rationer»  faerifteii  Ji- 
gnificet      Qui  fenfus  an  ex- 
primi  poflit  exillis  verbis,  iu- 
dicent  velim  alii. 

■::7y.c'jxffuu^c:']  Ita  lege- 
batur  in  Lod.  Guclf.  legitur- 
que  in  Camor.  Steph.  Lyc. 
Svlb      iYTorel.    Auber.  Heinf. 

m.  Furl.  Heimlt.  Vpf.  1, 
Gal.  1.  2,  Gefn.  Etiam  in 
Cod.  Trin.  fcriptum  erat  -rx- 
fed  inrerpola- 
tum  xxti*wix*[U'jo$'  quod  eft 
in  reliquis  libris  editis  ,  et 
quod  natum  nobis  videbatur 
u  fequenti  verbo  1% 
cui  praecedens  verbum  fimi- 
]e  elfe  debere  putarent  Jibra- 
rii.  Budif.  rgo*x*vM**t*t*oQ* 
male. 

i5i>'c,ufy  c'.  -J  Camot. 

Furl.  Gefn 

omifTo  Articulo.  Mox  pro 
m^-.z  "eifquius  reponendum 
cenfebat  h%tx.  fine  cauffa. 

Ixit&de]  Sic  fcripfimus  cum 
I.ugd.  a.  161  2,  Galeo  cr 

<juh  m  Co«L  Guelf.  et 

keph.  Lyc. 

Aubcr.    Morel.    Hcmf. 

y<*    quod  Morellus  qui- 


dem  vertit  vofque  accepifiis 
hnna;  fed  Lytius  id  mutan- 
dum  rebatur  in  ,  Au- 

berius  in  !  .   Kirchma- 

nus,  Schmidius,  Nedhamus, 
eriam  Suarrius  ,  receperunt 
"■_=,  de  fentcntia  Cafau- 
boni :  quae  adiuuari  pofTet 
fcriptura  Camot.  Furl. ,  in  qui- 
bus  libris  eft  iV&S-xi,  ni  hoe, 
vt  deinde  vidcbimus,manife- 
ltum  eifet  librariorum  erra- 
tum.  Reifquius  vrrumque, 
•  et  Zixs&i-,  proba- 
bat.  Pauus  autem  praefrre- 
batro  5^e^-5,  alterum  puta- 
bat  a  correttore  e/Te  re&e. 
Sed  nobis  tamen  cum  Bence- 
lio  magis  placebat  le&io  ?V.- 
hsxe^e.  nam  ita  apparet  certe, 
qui  faclum  fit,  vt  librariifcri- 
berent  tt_fef&ri 

ixuh]  Furl.  «Wv.  Mox 
idem  liber  et  Camot.  ciyyy<?a- 
cJh*  e  quo  exiirimari  licet,  M- 
%e£xi  illud  ortum  e.fe  ne- 
glegentia  librariorum,  qui  fyl- 
Jabam  3;..  alieno  locopofue- 
rint. 

vxiV  VMpftohfi  evvpsget]  Cod. 
Guelf.     x:iOuTEffic/\yv    lum*ifptv. 

Etiam    Camot.   Furl.   habent 

:V.  Nedhamus  legi  ma- 

lebar  iu^rJ,yh  vt  elTet  Imper- 

fe&um,  quod  Suartius  rece- 

pir.  puto,  temere.     l.eges  e- 

nim   linguae    non    ferre    hic 

Imperfectum  videb_ntur  no- 

bi  :    et    natura    ineptiaeque 

■f.>  poftulant,  credo, 

fens;  qutppa  quiomnem 

poiut  iehcitatem  lita  inrc. 


K  E  'I'. 


140  €EO»M'A2TOT 

K   E   *.      K  B 

n  E  P  I       A  N  E  A  E  T  0  E  P  I  A  2 

1  H  Jfc  dvs\sv9spta  ift  Treptxcta  r)g  cltto  QiKort- 
tiiag  caTrav^v  syj&ca*  c  os  avsAev<rsPog,  Toixrog  rtg  otog 
vtxncag  rpaymoig,  raivtav  dvoBetvat  PvAtvijv  tco  Atovv- 
cny,  STrr/^ayag  avrx  to  ovotta.  xai  STVtcoceodv  ytvoLte- 
vodv  ex  tx  ovllx  dva<?dg ,  <rtto%civ ,  %  ex  rS  LLecx  dnreX- 
S-etv.  xa)  eyJwxc  dvrk  Bvyarepa  rS  uh  \epetx,  ttaw 
TteV  Upoov,  ra  K^sa  aTTOoiaoSjat.  rxg  Se  otaKovSvrag  ev 
roig  ydiLotg  olxoctrag  Lttc&oica&ai.  2  xa)  rqtriPap%ol)v, 
ra  r%  xvQ>sPvrtT%  <?%waara  ctVo  rS  x.ara^PMLtarog 
vTvozopevvvSjcLt.  rd  os  dvrS  d%ort§'evctt.  xa)  eP  dyo- 
Qctg  oe_  cxycovrjTctg;  ra  x,psa  avrog  Qeoetv  xat  ra  Ka%u- 
va  ev  Tco  7r^oKOA7rtco.  xa)  }svaov  fxkvstv  orav  exc)o}  Sot- 
Ltdriov  exTcXvvai.  xa)  <Qia%  ePavov  cvAAsyovrog,  TVPoet- 
^oLievog,  aTroxdfJ^ag  Ix  t?c  6$8  olkatie  770PsvS->jvat.  3 
xa)  lly>  TTPta&ai  &epa7ratvag,  dKha  Ltt&H&at  e\g  rag 
s^ooag.  -xat  ava^ag  r?iv  otxtav  xaAAvvat,  Kat  rag  xai- 
vag  exxopricrat.  xa)  xaSe^oiLsvog  7ra^a^pe\pat  rov  rfi- 
(ioova  ov  dvrog  tyo^si* 

N    O    T    A   E 

rreg)    xvehev^eqixtf^  Furl.  £ye-  ' ' ^eqi-dtrix   tic,  lc7:o§ihQTi\xix?,  oxrx- 

AevSeflx.  v>fv  £%««■«,  hoc  fenfu,  infignis 

quaeclam     contemtio     honoris 

1  vsetxiTtx  —  *%a*u  |  Si  cer-  quae  impenfas  facere  recufet. 

tum  efTer,  id  quod  ab  doftif-  Nam  quum  s%6$ca  non  raro 

fimis   interpretibus  obferua-  pofitum  reperiatur  pro    u*£- 

tum  video,   mendofum    effe  xeSzt'    quidni   e%eiv   quoque 

et  corruptum    hunc   locum:  fignificarit  abfinere,  depellere, 

rrendum  putarem  cum  Cafau-  fugare  ?  £7ro<ptAoTiijJx&mem  eft  • 

bono  Jatere  tn  verbis  aVc  Qt-  contemtio  honoris.  nam  faro  in 

AOTift/ix*  et  in  Participio  e%*ett.  vocabulis  compofiris   multis, 

Sed  mihi,  vr,  quod  fentio,  di-  vt;  htavoia  et  aliis,  haberevim 

cam,  locus  integer  fanufque  priuatiui  «,  vt  vocant,  qiiis 

videbatur,    modo   legeretur  ignorat^    Et  w$$n&t*  xnoc^ho- 

Tt[J.'lZC, 


H  0  1  X.     X  A  P  A  K  T.    K  E  *.    K  B 


141 


diftum  eft,  vr 

;  inff.rtiis  improbitas  a- 
pud  Demofth.  de  f.  legar.  p. 
154T0.  2  Tayl.  Nam  etad- 
ieftum  Fronomen  -•;  impedic 
ne    Ttftyrta   accipi    queat    de 

ru  opum  ec  per  ie  in- 
ceilegitur,  »  eiTe  vi-c 

cium  hominum  opulenrorum. 
Haec  erat  noftra  de  hoc  loco 
fencencia,  de  quo  Bcnceiius 
Jibi  non  liquere  aic  in  Indi- 
ce.  Sed  coniefturae  Virorum 
do&orum,  dequibus  iudicium 
penes  lectorem  efto,haefunr. 

jonus  corrigebac  x£?/b- 
- 

itern ,  reie&a 
conieftura  ifta,  reforibendum 
contendebac,    -  -  ccvtv 

tyi? .  ■  uar- 

cius  pro  tZHCz  edidic  l*i% 
ec  pro  recepic, 

vc  Kirchm.  ac  Schmid.,  u\ 
ritiixe'   acque  in  nocis  often- 
dic  legi  etiam  pofle  xir&lx  t*- 

quae  fmc  eft  perquam  inepca 
nie&ura.  Reifquius  deni- 
.  e  nuper  pro  l%&x  reponen- 
dum  docuit  §#$«**,  cocumque 
locum  ita  interpretacur  cunfc- 
&atnj  velftudium  lucri  fugiens 
et  odio  babcns  fumtum  ex  am- 
bitione  ficiendum. 

\  Abeft  ab  Auber.  ope- 
rarum  fcilicec  neglegentia. 

ry.{\  In  Cod.  Guelf.  erar, 
vt  in  (  iteph.  I  yc.  Aub. 

Sylb.  Morel.  Hemf  I.ugd.  a. 
i/l » 2,IJruiifu.Vpf.  1.2,  Budif , 
Sed  Lycius  iam,  ec 
poft   eum  Aubcritis,  Sylbtir- 
'      ,anu»,  et  Cilaubo- 


nus,  viderunt,  legendum  efTe 
•  quod  ante  nos  rece- 
perunc  Kirchmanus,  Schmi- 
dius,  Galeus,  Nedhamus,Suar- 
cius.  re&e  Leges  Gramma- 
cicae  ita  iubenr  emendari :  et 
neglegentia  calami  librario- 
rurn  hoc  in  genere  reliqua 
oftendic  originem  iftius  vitii. 

rgay*l*f]  Camot.  Furl.trga? 

Kirchmanus,    Schroi- 

dins  eriam  Galeus.  ediderunt, 

tx  ..u&orirate  Cafauboni,r?a- 

.  re£te.  V.  index. 

c:vx!}s7-jxi']    Cod.  Trin.  «v«- 
Siczi.  perperam. 

]  Ita  Cod.  Guclf  et 
Camot.  Fur!.  Heinf  Lugd.  a. 
i^)!2,  Gal.  1,  Heimft.  In  re- 
liquis  libris  fcriptum  efttfVr«. 

£7rioo<?tav]     Furl      STrioo^av. 

Scilicec  in  Camotiano  exem- 
plo  fyllaba  os  per  notam  fcri- 
'pta  eft,  quam  Iegerunt  male 
ii  qui  adornarunc  edicionem 

iftam. 

ytvofiivav  ly.  ra  Zvtux  u/x^x^j 
Ita  maluimus  fcribere,  quam 
cum  Sylburgio  ec  Reifquio 
diftinguere  poft  ^Va,  vel  cum 
aliis  incerpungere  poft  yacne- 
v*v,  vt  leclori  Iiberum  eifec 
iudicium  ;  praefertim  quum 
er  fenfus  er  indoles  linguae 
videanrur  admittere  vtram- 
que  diftin&ionem.  Sedquum 
..:?  per  fe  intcllegatur  a 
populo  hcri ,  pofterior  ratio 
praeferenda  viderur  priori. 

;. ■  ]   Cod.  GuelF.  Trin. 

et  Lumoc  fcurj.  fturtkft     Vnde 
Nedht- 


142 


0EO$PA2TOT 


Nedhamus  fufpicabatur  legi 
debere  cuotf^  sy.  rx  'p&v*,  aiTen- 
tienteReifquio.  Suartius  re- 
cepit  adeo  iftam  conie&uram. 
temere.  Nam  ciwkx  fatis  a- 
perrum  certumque  eft  irre- 
pMe  neglegentia  librariorum 
pro  cwzav.  Lycius  pro  j}  cor- 
rlgt  volebat  v.xi.  cuius  corre- 
ctionis  c3UiTaetneceflita$non 
magis  apparet)  quam  fuperio- 
ris  iftius. 

xrekSsi'/]  Cod.  Guelf.  Trin. 
(e  quo  tamen  Galeus  laudat 
kjA^v)  etCamot.  Steph.  Lyc. 
Sylb.  VTorel.  Furl.  «Vsa^v. 
Sed  reliqui  libri  exhibent  xtt- 
stfeiv  quod  Lycius  iam  et 
Sylburgius,  etiam  Furlanus, 
non  tantum  Auberius  et  Ca- 
faubonus,  reponendum  vide- 
runt. 

ccvtx  O-jyuriqx]  Ita  legunt 
Heinf.  Lugd.  a.  \6\i?  Gal.  i : 
etiam  Cod.  Guelf.  Inreliquis 
libris  eft  ott«  Svyuriq*. ,  prae- 
ter  Camot.  Furl.,  qui  habent, 
fed  male,  lwr*>.  Caeterum 
Kirchmanus  etSchmidiusedi- 
derunt  rjfv  uvtQ  Svyxreqx'  et- 
iam  Cafaubonus  ad  fcriptt. 
hift.  Aug.  p.  240  a,  Parif.  legit 

rqv  uvtS  Svyxrsqx. 

f/sv]  Abeftab  Kirchm.:  er- 
iam  a  Cafaubono  d.  1.  omif 
fam  video  hanc  particulam. 
male. 

xAjf v  twv  UgZv]  Ita  aufl  fu- 
mus  refcribere  pro  jtAjjv  t&jv  U- 
qemvy  quod  eft  in  iibris  anti- 
quis  omnibus,  nitl  quod  Ca- 
mor.  Fur!.  exhibent  nj*  twv 
kgeim.   Au&or  lftius  emenda- 


tionis  eft  Cafaubonus :  qui  etfi 
in  Commentario  primae  edi- 
tionis  oftenderat  legendum 
videri  srAfjv  rav  r£v  Uqsm  xxl 
Uqtiuv ,  er  poftea  locum  inte- 
grum  effe  cenfuerat,  tamen 
inCommentarioad  Vopifcum 
p  240  legit  ta>Jv  rm  Ugm,  Io-«. 
curnque  ita  interpretatus  eft, 
folet  filhim  fttam  nuptum  coU 
locans,  vicfiniae  carnes,  iis  ex- 
ceptis  quae  adolentur^vendere. 
Quam  emendationem  com- 
probarunt  afTenfu  fuo  Pauus 
et  Reifquius;  atque  ante  nos 
receperunt  Kirchmanus  et 
Schmidius,  nifi  quod  in  Helm- 
ftad.  legirur  <><wv.  Alii,  vt  Ste- 
phanus,  Lycius,  Auberius,  Syl- 
burgius,  malebant  reftitui  U- 
tfcov,  ita  vtintellegereturKPia. 
Et  Nedhamus  nuper  quum  o- 
ftendiflet  fibi  legendum  vide- 
ri  7rkviv  ruiv  Uqkitic,'  Suartius  con- 
iefturae  huius  amore  ita  capi 
fe  palTus  eft  vteam  receperit. 
At  tum  debebat  potius  fcribi 
srAyv  ruiv  tb  Uq  £<*>$. 

&ToS®Q$-oti\  Camot.  Furl. x- 
mh$d'<$eu.  In  eodem  libro  Ca- 
mor.  mox  eft  Bixaovvvrxg  et  sl- 
xocirw  quod  pofterius  men- 
dum  inde  etiam  in  Furl.  mi- 
grauit. 

2  V7T0  T»  y.xrxTqwfzxroi;]  Sic  le- 

gebatur  etiam  inCod.  Guelf., 
non  tantum  in  editionibus 
antiquis  principibus,  Sed  vi- 
tiofe  haud  dubie.  Cafaubonus 
igirur  refcnbendum  cenfebat 

aut  stI  Ty  y.xrxsqo.iJ.XTOC,  aut  V- 
Trsq  Tx  y.xTx^qbJ\j.xroc,.  Vtraque 
conieclura  fe  probauit  Reif. 
quio,  et  ante  eum  Kirchmano, 
Schrnidio, 


H  ©  I  K.    X  A  P  A  K  T.    KEO,   KT 


143 


Schmidio,  Galeo,  Nedhamo  et 
Suartio.  Atque  Galeus  qui- 
dem  cum  Kirchmano  etSchmi- 
dio  intulir  in  textum  urig  r. 
x. ,  ied  Suartius  cum  Neiiha- 
mo  recepi  vrarg.    At 

quum  non  credibiie  lit,  trier- 
archum  cubafle  cum  guber- 
narorein  catalrromare;  quum 
iefcriptio- 
ne  apertum  lir  in  eo  fitameL- 
fe  qu<  d  tnerarchus  non  in 
fuiN,  i\  J  m  a.sems,  ftragulis 
cubet:  malim  cum  Pauo  le- 
gere  xTwrpJ.y.xTc$,  vt 

verbum  prae- 
gnans.vt  vocant,  fit  fablatas, 
fetitas  ,  Jhaptlas  fibi  fabficr- 
nere.  V.  Index.  Caeterum  pro 
ixo^opirrj  Sh«  in  Cod.  Guelf. 
erat  .  vt  in  Ca- 

mot.  et  Furi.  }*,. 

]  Cod.  Guelf.  Trin.  et 
Camot.  Furl.  Heinf  Lugd.  a. 
16  1  2,  Gal 

4»/fe-iv]  Cod.  Guelf.  et  Ca- 
mor.  Furl.  $**/.  aeque  vitio- 
fe,  atque  fuprJ  C  1 

]  Camor.  Steph.  Lyc 
Aub.  Morel.  Sylb.  Furl.  ixdfc. 


male.  Mox  Cod.  Guelf.  et 
Camot.  Furl.  non  minus  vi- 
tiofe  IxJtolvar  quae  edita  ex- 
empla  habent  etiam  cpfoa?,  ita 
.vt  Salmaiius  Obferuatt,  ad  I. 
A.  et  R.  p.  12  Tfoi^oV^0?  legit 

pro  7rPCttooy.ii/Q;. 

3  $#m*J»ati  Cod.  Gue!f. 
Trin.  et  Camot.  Furl.  SspsL- 
Touvay.  fortaffis  vere.  Caete- 
rum  in  exemplo  Furl.  xx), 
quod  eft  ante  j*p,  operarum 
errore,  loco  motum  eft  poil- 
tumque  ante  tlf 

i/.nopifcxt']  Cod.  Guelf.  et 
Trin.  IxxogSrsu.  e  qua  fcriptu- 
ra  natum  eft  haud  dubie  t«- 
Jgooftu,  quod  eft  in  Camot.  et 
Furl.  Sed  ey.xopyext  verum  eft. 
Hefychius:  sxy.qph^i.  —  Iy.y.xX- 
Atwfty*  Itaque  nec  opus  eft 
vt  corrigatur  ly.xopiaxt ,  prae- 
fertim  quum  per  tx$  xAtva$itl* 
tellegantur  le£ti  tricliniaras, 
noncubiculares:  neccau/Tam 
video  idoneam,  quare  verba 
tranfponi  debeant,   hunc  in 

modum,xa)  rwv  olxtcr*  ly.xOPY,Cxt, 
xx.  reUj  kMvx;  v.y.hhvvxr  quac  e- 
rat  Paui  fententia.  V.  Index. 


3EXXXXXXXXXXXX:XXXXXXXXX?£X]E 


K  E  o.     k  r 

O  N  E I A  X 

V    oiKct^ovBici   do^stsv  slvctt  7rqoG"dcx.i'ct 

/ctB-wv  xx,  ovtciiv.  w,  rotirog  rtg  oloq 

{fiyft&cu  givotf  a>$  TvoWd 

r\ij<c/.~ci   a-  \   7TS£i     rr.q 


144  0EOO.PA2TOT 

spyacrtag  rrjg  Savstrmtjg  ots^tsvat,  riXiKti,  Zcti  dvrog  ocra 
StArjjQs.  2  Kcti  crvvodofKopx  dnoAavcrag  sv  rrj  o$w,  \s-  i 
ysiv  cog  fjusr  AAS^dvfyx  sq-qarsvcraro.  na)  ocra  ai&o- 
KcKKr\ra  nvorr\oia  IvlfJAcrs,  act)  %e(n  rcov  rsyjirw  rcov 
h  t?  Atrta,  ori  QsArtxg  etcr)  rcov  sv  rr\  Evpowrtf,  dfx- 
C)io~Q>r\rricrai.  %a)  ypctuuctrct  slivstv  cog  irctpe^i  irap 
Avrt-irarPH,  rqirov  cn  Asycvra  7va^aysvsoJai  avrcv  stg 
MaKS&ovtav.  3  Ka)  Silofisvriq  ccvrc*)  s^aycoyrjq  ^vAcov  . 
drsAXC,  stTrsiv  ori  dirstpyrai,  oiroag  fir$  vQ'  svoq  cvko- 
OavrriSyj.  Ka)  sv  rr\  crtrclsta  coq  TrAsiu  r\  irsvrs  rd\av- 
ra  ysvotro  avrco  ra  ava/Ktt&ara  otoovrt  rotg  aivopctg 
ra)v  nvoktrcov.  4  %at  ayvcoq-cov  os  7va^aKa<7rjfjLsvcov ,  ks- 
Asvcrai  Sslvai  rdg  ^cpag,  Kat  tvocSv  avrag  z.a&'  s^a- 
Kotrtxg,  Kard  fjc(a,v.  Ka)  Tv^o&TtSs^g  TVtS-ava  sndrotg 
rircov  ovofj^ara,  koi  fjv.otrjtrat  osza  rdkavra.  Ka)  rsro 
tyrjtrai  e\trevr\vo%evat  e\g  sqdvxg  dvrov.  kva  rag  r^ir\oa^- 
%(ag  sinvstv  ort  y  Ti&tjtrtv,  Vos  rag  Aetr^ytag  ocrag  As- 
Astr^yrjKS.  5  Ka)  wqocrsA&cov  o%  roig  rxg  'fovTvxg  rzg 
dya&zg  7vcoAStrt,  Tv^otrivctritra&at  covrjrtav.  %ai  t7v) 
rdg  cTKrjvdg  sa&cov,  laartcrijcov  ^tirricrai  stg  ovo  raKav- 
ra.  xa)  rco  Tvaid)  ad%s<&at  ort  8k  e%c>>v  %pvcrov  dvrco 
dx,0Ai?9-ei.  Tta)  sv  fJLt&Go  rrjv  otyctav  o\kccv,  (pricrai  rdvrr\v 
stvat  rr.v  7varpcioa,v,  TVPog  rcv  fjcri  stocra'  koi  on  fisXKsi 
ftcoAsiv  dvrqv  &id  ro  sAdrrco  etvat  ivpcg  rag  ^svooo%(ag. 

N   0   T   A\  E 

xsfi  citeccloveice;]  Furl.  a^o-  git:areputabatT^offTo/V^.Suar- 

ytiot.  tius  autem  edidit  adeo  tts^ht- 

c-os.oyix,   ita  tamen   vt  etiam 

1  ntoGooKiz']    Miror    valde,  <pao.io£ix,  aut  -xqo<:lo%ict,   legi 

fufpeftum  fui/Te  hoc  vocabu-  poile  exiltimaret.  At  vtSuar- 

lum  Viris   do£tis,    quum  ne  tii    conie&uras   ipfa    linguae 

minimum  quidem  veitigium  indo)  e^  et  Grammaticaeprae- 

varietatis  vfcjuam  compareat.  cepta   reiiciunt:   ita   caetera- 

Nam    Aubenus    quidem    ex  rum  tjiuoque  vanitas   cogno- 

Ariftotele     reftitui      volebat  fcetur,  fpero,  ex  iis,  quae  de 

7r?o(T7roiy>7i<;,  vel  Tr^e-To/^as.    Et-     vocabulo  Trgoffooy.ix  di£la  3  HO- 

iamReifquius  fententiamfla-    bis  funt  in  Indice. 

llCi^iV- 


H  ©  1  K.    XAPAKT.    K  E  <!>.   K  T 


HS 


hmQhytisTi']  Haecefromni- 
vm  librorum  vererum  Ie£tio, 
quae  etiam  in  Cod.  Trin.  re- 
perta  eft  a  Galeo  Nedhamo- 
<jue  et  a  nobis  in  Cod.Guelf. 
Eam  Pauus  purabar  poffe  ve- 
ram  efTe,  ita  vt  Ui^my^ia  eflet 
nomenloci:  quod  vocabulum 
nobis  ignotum  hodieeffe,  non 
debere  cuiquam  mirum  vide- 
ri,  quum  tanta  Jibrorum  Grae- 
corum  multitudo  interiiffet. 
re&e:  et  vt  timiditasprudens 
longe  praefrat  temerariae  au- 
daciae  multorum  noftrae  ae- 
ratis  Criticorum,  ita  rnalim 
certe  retinere  h  rJ  cix^ivypx- 
ri,  quam  cum  Furlano  corri- 
gere  lv  rw  oixfynxri-,  vel  lv  rw 
Kvx^evyuxri  cumAuberie.  At 
quia  tamen  ea  quae  Theo- 
phrafrus  hominem  xAm^ova  lo- 
quenrem  facir,  ab  omniparre 
conueniunr  in  locum  Piraeei 
eum  qui  vocarur  be>fy.x'  non 
video  qnidni  lcgi  poilir  ev  rJ 
ciiyuxTi,  cum  Cafaubono  er 
Salmafio  [de  foen.  rrapez.  p. 
5f6]:  quam  lecrionem  proba- 
vir  eriam  Bencelius,er  nuper 
Duquerus  ad  Ariftoph.  Equirr. 
97f  ,  receperunrque  ,  poft 
Kirchmanum  ac  Schmidium, 
Nedhamus  et  Suarrius. 

aW]  Sic  I.ycius  iam  et 
JVtorellus,  anre  Cafaubonum, 
legendummonuerunr:  neque 
alirer  legir  SaJmalius  d.  I. 
Quam  emendarionem  quum 
res  ipfa  confirmer,  nec  nos 
eam  recipere  dubirauimus 
polt  Kirchmanum  ,  Schmidi- 
vm,  GaJeum,  Nedhamum,  er 
Suartium  ;  qui   tamen    cum 


Nedhamo  edidit  mrtf.  Prae- 
cedens  vocabulum  %hoi;  pe- 
perir  haud  dubie  alteram  le- 
ftionem  xvtcT;,  quae  erar  in 
Cod.  Guelf.  eftque  in  libris 
editis  reJiquis :  fere  vr  c.  3,2 
Hv-^ioi;  yt.eyi^oi;  Sixdz  in  Cod. 
Gal.  1  fcriprum  erat  pro  ficytir 

gloi;  ptylflfV  Sx$Ct. 

TiJc  e^yuclx;  ry;  Jtfw/fnafJ  Tta 
edidimus  aucroritate  Cod. 
GueJf.  et  Trin.  Legirur  ra- 
men  iam  iic  m  omnibus  edU 
tionibus,  anre  aerarem  Ca- 
fauboni  adornaris,  vr  Camor. 
Sreph.  Lyc.  Aub.  IVtorel.  Sylb. , 
etiam  Furl.  et  Kirchm.  Reli- 
qui  libri  habent  *y«  eqyxclxz 
oxveiriy.y;'  pro  quo  Reifquius 
iubebat  legi  r*jt  Bxvei^iK^;  tf- 
yxcix;. 

H^$e~\  Salmafius  d.  I.  legit 
HXxva'  nefcio  ex  ingenio,  an 
fide  et  au&oritate  hbri  alicu- 
ius.  OmifTum  eriam  ab  eo, 
veJ  porius  ab  operis,  e(Te  vi- 
deo  vocabulum  ^Afaf. 

2  ptr*  AAefav^a]  Haec  erat 
coniecrura  Auberii  :  quam 
quum  cerram  veramque  efTe 
oftendiffer  Cafaubnnus:  earn 
receperunr,  more  fuo,  Kirch- 
manus  er  Schmidius.  Idem 
pofrea  fa£rum  eft  ab  Nedha- 
mo  Suarrioque,  er  anrea  ab 
Galeo:  nili  quodGaleus  cum 
Kirchmano  er  Schmidio  fcri- 
pfir  [itrx  /LtolldvtyH.  Iraque 
nec  nos  duhirauimus  eam  i- 
plam  emendanoncm  recipere. 
Sylburgius  Jegi  iubebar  fitrtl 
Kxcx/co*.  per  le  non  male.  At 
pnorem  lliam  lechonem  ad- 
K  iuuant 


©EO$PA£TOT 


146 

iuuant  fequentia  verba  lv 
ri  a^  [v.  Index],  et  res 
ipfa.  nam  fic  magis  exrant 
apparentque  ineptiae  often- 
tatoris  hominifque  gloriofi. 
In  reliquis  libris  eft  per  eWv- 
£fy. 

sxonice]  Reifquius  corrige- 
bat  l%o\j.isot.TQ.  qua  emendatio- 
ne  non  credo  opus  efle.  Cer- 
te  Aftiua  et  Media  non  raro 
permutantur  ab  optimis  dili- 
gentiflimifque  fcriptoribus,  vt 

^xKhxrretv  C.  8   pro   xxxKKxt- 

Te£xi  et  alia  plura. 

cn  (3s/TiycJ  Marg.  Aub.  el 
pe^ri-6-.  fine  vlla  caufTa. 

rqirov  Zyj  Keyovrx]   Si  fcriptU- 

ra  haec  eft  integra,  vt  eft  cer- 

te:  fenfus  eft,  ipfttmcum  aliis 

duohus  venijfe  in  Macedoniam, 

Quam  formam  loquendi  egre- 

gie  vi  ndicarunt  et  illuftrarunt, 

praeter  alios,  Vueflelingius  ad 

Diod.    Sic.  p.  350  To.  2  et 

Doruillius    ad    Chariton.    p. 

103  f.     Sed,  nequid  diffimu- 

lem,  erat  quum  vehementer 

arridere  nobis  conie&ura  Ly- 

cii  et  Auberii,  qui  refcriben- 

dum  docuere  rqtrxlov.    Etiam 

Cafaubonus  au&or  eft,  fe  in 

Codicibus  quibufdam  anno- 

tatam  inueniffe  Je&ionem  il- 

lam.    Sed  inteilegit  haud  du- 

bie  Auberii  exemplum,  cuius 

in    margine    extat    rgtrxTov. 

Eandem    emendationem     fe 

video  Pauo  quoque  etNed- 

harao    probaffe.      Caeterum 

in    Cod.   Trin.  eidem   Ned- 

hamo     videbatur     fcriptum 

fuiffe  Asysv.     Scilicet  prima 

fyUaba  fequentis  verbi  aures 


librarii  fefellit,  vt  omitteret 
fyllabam  rx-  nifi  forte  fcri- 
ptum  fu.it  A#y«v".  Nam  con- 
ie&ura  <jalei ,  qui  emendari 

VOlebat  rqirov  3s  Kiyetv  nxqxy. 

(cvtqv  — ,  non  eft  vnius  affis. 

xvrov]  Vpf  1  xvrov.  male. 

3  dvru]  Nedh.  Suart.  «i/rw. 

if-xyuyvic.   %v?,oiv  areAys]    Ca« 
mot.  sZuyoyijt;  —  xireteq'   quod 

pofterius  vitium  neque  ex 
Furlani  exemplofublatum  vi- 
deo.  Caeterum  pro  ftMwv  Ly- 
cius  legendum  fufpicabatuc 
evxuv ,  quod  ipfe  de  vetita 
lignorum  exportatione  nihil 
legifTet  apud  veteres.  non 
accedo.  Etfi  enim  e  verbis 
iftis  cogi  poteft,  vetitani  fuifc 
fe  Athenis  exportationem  ma- 
teriae:  fedestamen  x*x£mihxc.9 
credo,  eft  in  vocabuio  drstec. 
M$  v<p*  svoi]  Cod.  Guelf.  et 
Furl.  wX  v$svcc.  Camot.  ^  ? 

vfySVQC. 

h  rj  ciToSita  ]  In  omnibus 
libris,  et  fcriptis  eteditisanti- 
quis,Iegitur  ev  t$  droZiu'  quod 
vocabulum  aliis  genuinurrt 
vifum  eft  et  ab  manu  Theo- 
phrafti  profettum:  alii  in  lo- 
cumeiusfubftituendum  aliud 
cenfuerunt.  Atque  in  horum 
quidem  numero  fuere  Aube- 
rius,  Sylburgius,  Cafaubonus. 
Auberius  in  margine  exempli 

fui  poiuit  lv  TCiiC  CTTOvlxtQ  W  jfS" 

crificiis.  At  nimis  longe  re- 
ceiiit,  vt  dealiis  taceam,  haec 
le£Uo  ab  veftigiis  fcripturae 
Vulgatae.  Sylburgius  repo- 
nendum  arbitrabatur  aut  *-c- 
fii* ,  aut  «Vo^i«/«  j  aut  fimile 
quid, 


H  9  I  K.    X  A  P  A  K  T.    K  £  <P.    K  T 


147 


quid,  hoc  fenfu,  fe  in  itincre 
quinque  talenta  et  amptius  m 
egenos  ciues  Jecttm  rettertentesf 
aut  in  itinere  reliclos<>  impen- 
dijfe.  At  haec  conie&ura  ma- 
gis  etiam  laborat  ifto  quod 
modo  notauimus,  vitio,quam 
Auberiana,neque  resipfaeam 
admodum  adiuuat.  Cerre 
Cafauboni  naresfueruntmul- 
to  ncriores.  is  emendandum 
docuit  cnzitiu..  quam  emen- 
dationem  praeterquam  quod 
fententia  loci  confirmat, 
commendat  eriam  fimplici- 
tas  non  quaefita.  nam  iylla- 
tus  zno  et  eito  quam  faci- 
le  potuerint  librariorum  ocu- 
li  confundere,  quis  non  vi- 
det  ?  Littera  1  autem  et  di- 
phthongus  ei  hoc  fh  genere 
vocabuloruminnumeris  locis 
permuratae  reperiuntur  ab 
iiflem  hominibus.  Aufl  igi- 
tur  fumus  recipere  ciroltix 
cum  Kirchm.  Schmid.  Gal. 
Nedh.  Suart.  Neque  enim 
videbamus,  quare  verba  *.'? 
wtoim  >?  rhrt  rmkxrrm  impedire 
quenquam  deberenr,  ne  af- 
lentirerur  Cafaubono:  quali 
fumma  haec  minore/Tetquam 
qua  ia&are  fe  potuiflet  homo 
gloriofus.  AccedirquoJnul- 
Tu»  e  Vulgara  fcriprura  ex- 
primi  fenlus  poteft  commo- 
dus  quocunquc  etiam  modo 
verbi  interprercre.  Furlanus 
enim  etfi  volebat  reponi  c-jc- 
,  ramen  putabat  etiam 
tetmeri  polTe  en-oii»,  modole- 
geretur   n  er  in- 

terpunqeretur 
ettam/f  fibi  facnltai 
rit  immumtcr  expvrtaudi  li- 


gna  qttae  vetlet,  notttiffe  tamenf 
ne  vel  m  cinere  efjct  catumni- 
andi  toctts.  Aeque  Jonge  pe- 
tira  eftinterpretario  Paui,qui 
h  t£  <7rc'}/«  di£tumopinabarur 

pro  uc.  t>jv  GTO^ixv ,  et  cxoSiacv 
volebat  fignificare  carbnnes 
viliffimos  quibus  cinis  admix- 
tus  et  fomefos  pterofque.  Ac 
nec  ffTodixv  credo  in  vira  com- 
muni  apud  Arhenienfes  lic 
vfurparum  etfe,  nec  genus  li- 
beraliratis  iftud  tum  in  vrbe 
viguilfe.  Eadem  de  cauffa 
difplicet  opinio  Lycii  qui  fi- 
gniricari  putabat  puluerem  in  x 
abacum  confperfum,  in  quo 
flgurae  defcriptae  fuiflenr. 
Quid  enim  hic  puluis  ad  ci- 
ves*TO£j»$?  Morellusdenique 
totum  locum  ita  reddidirLa- 
tine,  et  ctm  ad  focum  ajjtdet, 
memorat  ptus  quam  quinque 
taienta  fibi  fuperejfe  tametfi 
impenfas  fecerit  pro  ciuibus 
egenis.  Qui  fenfus  e  verbis 
Graecis  exprimi  nullo  modo 
poreft.  Caeterum  Bencelius 
edidit  h  t*.  *  cxooiu,  quafi  de- 
eflet  aliquid. 

aWw]   Nedh.  Suart.   *Vr«. 
Mox  Camot.  Silovn. 

4   rsct;  \J/»j<£tf?]  LyC.  ra?  ^Jf$«*» 

vitiofe. 

/ 

StTvcci  rst$  W<pw$  —  yecrcc  fzlccvj 

Locus  eft  haud  dubie  inreger 

neque    corruprus.      Nam  o- 

ftenraror   iuber  alios  ponere 

cjIcuIos  fexcenros,  er  laudat 

toridem  hommes,  quorum  a- 

liam   cuiqno  ftipcm   dederit, 

ira  vt  finguliscalculitrefpoh- 

deanr  lingulac,  fed  diuerfae, 

K   2  fummae, 


148 


0EO$P A2TO  T 


fummae,  quae  efficianttalen- 
ta  decem.  Sed  fi  quis  tamen 
cum  Salmafio  [de  Vfuris  c.  3 
p.  61]  pro  kxtx  iiixv,  quaeerat 
etiam  Cod.  Guelf.  lectio ,  re- 
ponere  malit  kxtx  [ivxv  ,  vt 
homo  gloriofus  dicat  fe  fin- 
gulis  dediffe  minas  fingulas 
(nam  minae  fexcentae  faci- 
vnt  talenta  decem):  nolim 
egome  interponere  tribunus. 
Bencelius  quidem  in  textum 
recepit  v.xrx  [*vxvy  etiam  Suar- 
tius,  qui  eam  in  notis  fuam 
vocat  coniecluram.  Caete- 
rum  Auberii  audacia  plane 
intolerabilis  eft.  is  totum  lo- 
cum,  verbis  tranfpofitis ,  ita 
conftituebat,  Seivxt  rx;  ^cpvs, 
jcx!¥    c^XKQCiat;    kxtx     pixv'     y.xl 

7T(>O0Tt$£l<;  XVTQC,  TTlSxvX  TUTWV 
CVG[4XTX,  KXl    TTQGQV,  SKX^Otq,  7T0l}1'~ 

ffxt  Hkx  txKxvtx. 

7tqcxv~\  Furlanus  coni.  ?rc/£- 
€xt.  temere. 

£x«<ro'?]  Pauus  re&ius  legi 
putabat  ixccsau?  quod  referre- 
tur  ad  tpifows»  Abdicit  ovofzxrx. 
Nobis  igitur  Vulgata  leftio 
vera  videbatur. 

ku}  Trotijext]  Cafaubonus  de- 
lendam  cenfebat,  vt  Furla- 
nus,  particulam  %xi.  quam 
eius  au&oritatem  fequuti 
kirchmanus,  Schmidius,  Ned- 
hamus,  Suartius,  eiecere  il- 
lam  particulam.  Contra  ea 
Pauus  retineri  iubebat  ean- 
dem,  quod  verba  kxi  7roiv,<ixi 
—  cohaererent  cum  fequen- 
tibus  verbis  Kxi  tSto  <pv,cxt  — . 
nam  ait  ita  interpungi  debe- 

re,  xxi  Trottjext  Sixx  raAxvTX,  kxI 

tZto  cpfaxt  — .  Et  fic  iam  Schmi- 


dius,  et  ante  eum  Salmafius 
[de  Vfuris  p.  63],  interpunxit. 
legit  enim  totum  locum  ita, 

y.cci  ciyv.  le  ttx<>xk.  KiKevcxt  Seivxt 

TXC,    ^(pHQ,    X&l    770GXV    XVTXQ  Kxf¥ 

itXKOcriii; ,  kxtx  fiyav ,  y.xi  nqoGT. 

7Tt$.  SKX<?0I$  THTWV  QVQ[JLXTX  KXt 
7T0lV\GXl    1£kX    TX7\XVTX  ,    KXl     THTO 

<p^cxt  si7.  — .  Nobis  ratio  Ca- 
fauboni  magis  placebat. 

tbtc]  Marg.-Auber.  tocxto. 
fine  cauiTa.  Quidni  enim  r«- 
ro  re&e  pcifit  fequi  verba  3*- 

kx  txKxvtx} 

$ycxi~]  Ita  pro  cpytrxs  legen- 
dum  et  Lycius  Cafaubonu^ 
que  viderunt  et  feries  oratio- 
nis  docet.  Namaliisquoque 
locis  huius  libelJi  permufa- 
runt  librarii  Patticipia  et  In- 
finitiuos.  Ante  nos  editum 
eft  tp^cxt  ab  Kirchmano,  Ga- 
leo,  Schmidio  ,  Nedhamo, 
Suartio:  quos  fequi  ob  eas, 
quas  commemorauimuscaufc 
fas,  placuir. 

eicevv{jo%evui\  Camot.  et  Gvvif 

vo%£vxi.  Idem  liber  et  Furl. 
vitiofe  exhibent  ,  vt  Cod. 
Guelf.  et   Trin. ,    uvtm  pro 

C6VT0V. 

hc>£  txq  tetTis(>yiz$]  Cafaubo- 
nus  putabat  legendum  videri 

pofTe  8^£  rxt;  xh/Xxt;    Ketr^yixt;. 

recle.  At  nec  altera  ratio  ex- 
emplis  caret,  vtipfeCafaubo- 
nus  monuit.  Qua  ex  re  in- 
tellegitur  fimul,  c.  ir  le&io- 
nem  jj  rx  iix>qrx  non  omnino 
reiici  poffe  propterea ,  quod 
fequatur  j?  tx  XKqolqvx. 

'  7rqoce^av  $e  to7q  t«£  /tth?]! 

Etiam  hic  locus  eft  in  nume- 
ro 


H  e  I  K.    X  A  P  A  K  T.    K  E  $.    K  F 


149 


ro  eorum  qut  in  Iibris  vete- 
ribus  vitiofe  fcripti  exhiben- 
rur.  Nam  in  iis  omnibus  le- 
gitur 

'-,171'  in  qui- 
bus  verbis  neque  conftructio 
vlla  eit  neque  fenfus.  Nobis 
igitur  vifum  eft  recipere,  re- 
clamante  quamuis  Bencelio, 
certiilimam  Sylburgii  conie- 
cturam,  quam  iam  in  Vpf.  1 
receptam  video.  Quis  enim 
non  inteliegit,  quam  facile 
potuerit  fieri,  vt  aures  libra- 
xiorum  imperitae  iuberent 
manus  fcribere  o  el;  pro  3£ 
Auberius  volebat  legi 
xxl  r;  —  ttu- 

?.H<rt,  allentientibus  Reifquio 
et  Suartio,  qui  intulit  incon- 

textum.       At    kx)  jrfOffASft)»    oe 

ma^is  redolet  rationem  Theo- 
phrafteam.  Sed  quum  quid 
nobis  placeret  oftenderimus: 
deinceps  reliquas  Virorum 
doctorum  coniedturas  affere- 
mus.  Stephanus  emendabat, 
•  -.;  —  t^tAutrmti 
probantibus  Lycio,  Furlano, 
et  Morello  qui  recepit.  At 
repugnat  ingenium  iinguae, 
quod  verbo  ^po<h?Sju-j  non  pa- 
tirur  fic  addi  particulam  *};. 
Meurfius  [Lectt.  Att  6,24] 
contendebatcorrigendum,**/ 

TPGCf?S)k/  0     tU  ~  ■  'A  {46- 

.CTOHjCX^fxt  dvy- 

Pro  th$  ittyfm  reponi 
debctr,::  iymSit-  CerteMeur- 
I  libi  [Ceram.  gem.  c    16 

j  Jegir  d;  ~  rhc  »- 

rt,  quae  erat  etiam 
conieftura  Paui.  At  difplicet 
non  vni  de  cau/Ta.  nam  nec 
*ioci?Jjuv  tl;  dicipoflevidetur, 


nec  vpottTfH^stt.^jxi  TwAxcr  et- 
iam  r&  lrya$&  iimplicirer  po- 
fitum  offendic  non  minus, 
quam  vocabulum  crkotj  cui 
duplex  notiofubiicitur,  con- 
tr.i  fimpliciratem  orationis 
Theophrafteae.  Arqueexhis 
iudicium  fieri  poterit  fponte 
de  coniecturis  reliquis.  Ca- 
faubonus  enim,  qua  erat  fe- 
cunditate  ingenii  et  folertia, 
viam  triplicem  oftendic,  qua 
ferti  poiTec  auxilium  loco 
Theophrafti.     Legi   iubebat, 

aut  y.zi  ir^oceA^cov  $*  sl;  tuq  **■■ 
xyc  8  T8C  ctyzSx;  nuteffi'  quod 
receperunt  Kirchmanus  et 
Schmidius,  ipfius  Cafauboni 
auctoritate,  qui  hanc  conie- 
cturam  praeferebat  reliquis: 
aut  «  t«c  <tt«c  T8C  kyz%;  —  : 
aut  denique  xz)  7rpo<re?3uv  u>$ 
thc  <Vt8c  t«c  &y-  xwAsvTac.  Ga- 
leus  denique,  praeeunte  Cod. 
Trin.,  ita  interpungi  volebat 
xx\  ttpoc.  3'  el;  thc  'ttthc  txQ  &~ 
yxHjx;,  ctwAh<t<  — .  quam  inter- 
punctionem  expreilit  in  fuo 
exemplo  Bencelius:  fedquae 
nec  propterea  ferri  poteft, 
quia  Attici  forum  equinum 
nominant  quidem  Tmmsi  ve_ 
rum  fimpliciter,  nullis  Adie- 
ctiuis  additis.  Caeterum  Ca- 
mot.  habet  votert'    et   Furl. 

Ixi  tx;  k?Jvx;]  Kirchm.  et 
Schmid.  feri  t*c  f*w&i*  quaee- 
rat  coniectura  Cafauboni  haud 
dubie  vcra.  Nam  etfi  Meur- 
fius  [Le&r.  Att.  6,  24]  lectio- 
nem  VuJgatam  tueri  conatus 
eft,  quod  nA/vtfidemefTetqaod 
r«W  dubiro  tamcn  an  id  in- 
tellegi  poilit  e  gloifr  Hefy- 
K  3  clui, 


ifo 


e EO $V AXT OT 


chii,  quam  laudat,  hac:  K&riV 

y.Klvtj  gh-w).  Cerre  c^vai  ab 
Atticis  paflim  commemoran- 
tur,  nonitem  Khivai.  Demofth. 
de  cor.  p .  <;  3  r  To.  2  th$  r«  h. 

Tcav  gy.yjvuv  tuv  y.aTa  ryv  ayoQav^ 
$%e,tgyov  y.eil  rx  y£g§x  he7:iy.7rq u- 

9  XV. 

8*  s%av  —  ky.oAaSetv']  Reil- 
fjuins  ait  fe  locum  hunc  vin- 
dicafle  et  expofuifTe  Mifcell. 
Lipff.  Nouu.  To.  6.  Qu*em 
librum  etfi  infpicere  tum 
quum  haec  fcripfimus,  non 
licuit:  fperabamus  tamen,  ea 
qme  difputaffet  ibi  Vir  do- 
cl.iiimus,  non  repugnare  iis 
quae  dixit  in  Emendatt.  ad 
Chariton.  [A  2,  b]^  vbi  con- 
tendit  pro  «&  tw  legendum 
e/Te  vvv  TUy  et  Infinitiuum  &- 
xoAb^hiv  pendereab  omuTo  ver- 
bo  Itoa^c^.  Miror  fanemo- 
deftiam  timiditatemque  Viri, 
fat  alias  audacis  erudelisque. 
Nobis  quidem  et  vuv  T«inepte 
languere  videbatur,  nec  el- 
lipiisifta  in  oratione  tamfim- 
plici  et  placida  probari  vllo 
modo  poteft.  loquirur  enim 
Theophraftus,  non  homoglo- 
riofus  ipfe,  cuius  animo,  qui 
commotus  videri  velit,  abru- 
ptam  orarionem  dignam  efte 
putare  quis  poflit.  Locus  du- 
bio  procul  corruptus  eft.  In 
Cod.  Guelf.  et  Trin.  erat  «* 

h%wv  Xgwov  uvtu  dy.QXx9re7v. 
quae  eft  ipfa  Camot.  et  Furl, 
le£tio.  nam  vvv  tw  eft  ab  Ste- 
phano,  e  cuius  editione  venit 
in  reliquas.  Vnde  Nedha- 
mus  fcribendum  vidit  otj  &*. 
e%w  %§vcov  xut$  «Wb5^.  Quae 


conie&ura  nobis  videbatur 
omnibus  aliis  praeferenda, 
cum  quia  conuenit  cum  legi- 
bus  linguae  [c.  1 4],  tum  quoni- 
am  particula  ort  facile  potuit 
omitti  ab  librariis,  qui  etiam 
aliis  locis  Infiniriuum  com- 
mutarunt  cum  Indicariuo. 
Nam  Suartius  edidit,ex  inge- 
nio,  oTi  [operae  neglegentes 
dederunt  yT<]  h*  szwv  %qv<tov 
<xvtu  axoA«5cfy.  At  leges  Gram- 
maticae  refpuunt  fic  Optati- 
vum.     Auberius   emendabat 

yK  s%ovti   %qvSov    VUV    h  TW    UY.G- 

kn&th\  Languet  vvv,  nec  Grae- 
cum  fic  arbitror  efle  h  t«  uy.o~ 
teSetv.  Cafaiibonus  iubebatre- 
fcribi  xy.  e%ovrt  %fveov  h  tw  «- 
xoAb3«v'  cui  narueruntKirch- 
manus  et  Schmidius.  Hem- 
fterhufius  [ad  PoJluc.  9,  92] 
corrigebat  y*  e%ovTx  %qvoov  av- 
tu  dxoit&eiv.  Pauus  deni- 
que  nuper  reponendum  con- 
tendit  b'x  e%m  %qvsov  vvv  OTi  x- 
xoab$«.  At  fic  particula  nxi 
loco  alieno,non  fuo,  cplloca- 
ta  apparet. 

Iv  tii£ruT%  ofaicx]  Ita  Cafaubo- 
nus  fcriptum  inuenit  in  libris 
Paiatinis,  et  poft  eumKirchm. 
Helmft  Vpf.  1 .2,Gal,  1 .2,Budif. 
recepere.  Sed  in  Cod.  Guelf. 
Trin.  et  Camot.  Steph.  Lyc. 
Aub.Sylb.  Morei.  Furl.  Nedh. 
Suart.eft  h  nt&$  Ttjvok/av.re&e. 
Heinf.  Lugd.  a.  161 2,  Brunfu. 
Pau.  f4<c3-wT^7  oinia.  quae  lettio 
deberi  videtur,  vt  e  notis  Ca- 
fauboni  patet,  operarum  ne- 
glegentiae.  Ioh.  Boifius  [Col* 
lat.  vet.  interpr.  p.  5 1  ?]  male- 
bat  (i&wTv.v  tiY.ixv  quae  le&io 
Nedha- 


H  ©  1  K.    X  A  P  A  K  T.    K  E  9.    K  A 


151 


Nedhamo  etlam  et  Bencelio 
phcebar.  Ego  veronec  fcri- 
ptaram  Codicum  Palatino- 
rum  inepram  ducebam.  nam 
Iibrarii,praefertim  quum  ma- 
nus  eorumet  aures  fequeren- 
tur  di&antis  vocem,non  raro 
vocabula  coniungenda  difiun- 
xere,  et  Accufatiuos  pro  Da- 
tiuis,  locis  innumeris,  inculca- 
runt:  adeo  vt  facile  intelle- 
gatur  quomodo  nafci  potue- 
rit  fcriprura  h  iu$u  nf*  ch.ixv. 
Locus  Xenophontis  [Sympof! 
4,4],  quem  Nedhamus  lau- 
dauit  ad  eam  ftabiliendam, 
corruptus  et  ipfe  videtur.  nam 
pro  h  pfc$y  cLvtzI-  olxifffi  Ste- 
phanus  corrigebat  /z<^5-«  h  xv 
txi;  jfetfff,  et  Portus  h  (iiSu- 
At  nobis  lv  /t«c3*» 
Iegendum  videbatur. 

1«]  Furl.  ^cx^.  Camot. 
vnde  erratum  eife  li- 
brarii  patet. 

■  x.  ]  Pauus  in  Camot. 

dicit  c  Ego  vero  in 

meo  inueni  exemplari  t.xt^ 

In  Furl.  tamen  eft  r?w«V. 


Morel.  et  alii  quidara  exhi- 

beilt  TTxrqaxv. 

kx)  oti]  Emendatiohaecde- 
betur  ingenio  Cafauboni : 
quam  nos  poft  Kirchmanum 
Schmid.  Nedh.  Suart.  recipe- 
re  eo  minus  dubitauimus, 
quum  res  ipfa  eam  ftabiliat 
confirmetque,  etiam  Pauo  fa- 
tente.  In  caeteris  libris  eft 
StoTij  quod  LyciusetAuberius 
in  qti  mutanjum  cenfebant. 

«■«*«?>]  Camot.  xo/*tv.  Mox: 
Kirchm.  hx  tx$  Ikxttu.  vitio- 
fe.  Caeterum  deiinebant^ic 
Codd.  Guelf.  et  Trin.,defl- 
nuntque  libri  editi  ante  Ca- 
faubonianam  editionem  fe- 
cundam  omnes,etiam  Kirchm. 
In  Lugd.  a.  1612,  Brunfu.  Vpf. 
1  et  Gal.  1.  2,  ad  calcem  hu- 
ius  Capitis,  ifta  leguntur,  ui- 

%Pl    T«i5g    Cti    7T(>lv     SfOOlTgig'    TX    3& 

-  tx  KQuiTx  hl-.Zo%.  Nam 
juae  feqtiuntur  Ca- 
pita  tdita  fint  primo  e  libris 
bibliothecae  Palatinae  ab  Ca- 
faubono,  vt  diximus  in  Prae- 
fatione.  «/ 


^^^*Hfr*H»<H»*<H»<Hi<H**H»4H»4H* 


K  E   *.      K  A 


nEPI      TnEPHGANIAS 

ti  o\  vireqrjQcLvia,  y.arct^ovrjcig  Ttg  orhjv  avrS 

TS^Oavog   to7oc<Js    Tig  ,     oloc    tJ 

..   a/Ko  &gfov&  svTtv^e&cti  Qayeiv  ev  tu>  7reqi- 

rag,    fjLSfjivrjcJcti  tycLcntetv   ev  raiq 

.  ruu  rrpoceXSeiv  irpSrseog  xosvi  &eXrj- 

cag,     y.at    ■;*(,    t.  *    5    t<   x.ai    (jLSfMcJxuevug    oetvog 

R  4  xsXsu- 


I?2 


©EOSPASTOT 


Ksksvcrctt  tjyistv  tt.^oc  dvrov  clll  ^lls^cl.  kcu  sv  rcttg  oioig 
frccsnofJbsvoq  (jty  kczksiv  roig  svTvy%cLvacri,  kcLtco  kskv- 
Cprig.  2  cruv  c)s  ctvrco  lofy ,  s^tav  rxg  Qtkxg,  ctvTog 
firj'  crvvostnvvsiv ,  cLkkcl  rcov   vd^   clvtov    rtv)    crvvrcL^cu 

CtVTaJv  STTiLLSkii&CLt.  KCLt  TT^OCtTTOrskkSlV  OS  S7VCLV  7T0- 
QSVYlTCtt  TOV    \qd\TcL    OTt    S^%STCtl.    KCt)   8TS    S7T     cLkStOo^LS- 

vov  ccvrov  xts  sc&iovrct  sctcrcti  ctv  sicrskSslv.  3  ALtskst 
Ss  Kcti  koy/^ousvog  TT^og  rtvct,  roo  ttclic))  crvvrct^ctt  rctg 
^(pag  otoo&slv.  kcl)  KstycLkcttov  icotYicrctvrt,  yqcL^ctt 
ctyjaj  sig  Aoyoy.  Kcz)  Ltrfv  STrt^skkoov  lly\  yqcLipat,  ori 
%ct^tCoto  ctv  Ltot,  esAA',  ori  QxkoucLi  ysvs&ctt.  KCti 
cLnrsiStkct  Tr^og  crs    krj-^cLtsvog*    kcli,  oTFcog  cikkcog   luj 

€<?CLl,    K6t),    TY\V    TCL%t?riV. 


N   O   T   A   E 


1  uvth~\  Heinf  Brunfu.  Vpf 
i,  Budif.  xvrS. 

oia;  tm  ff7r£v$ovTi  J  Tta  edidit 
e  CodUibus  Palatinis  Cafau- 
bonus:  neque  Pauus  quidde- 
fiderari  hac  in  fcriptura  iure 
poflit,  videre  fe  ait,  modo  fic 
interpungatur,  tuo$  ™  cttSvBov- 
ri  ct7ro  oet7rva  evTsvt-s^xi.   cpxyetv 

SV  TtZ  7Tii>lXXTsiv.  XXI  £V  TTQl^CXq, 
{JL£IJ.vij^Xl  (pxffKBlV  SV  TXlQ  o5o?ij, 
KXt  filXC]siV  XXI    TT^OCshBsTv,    7T(>QT£- 

qoc;  b&vS  5sA«'<ftp?'  intell.  TTfflffeA- 

Seiv ,  et  cogere  vt  etiam  ad  fe 
dccedat,  prior  ad  quenqitam 
accedere  nolens.  recte.  At 
Cpjia  cpxyttv  iv  tw  irsqmxTslvYCSA- 
gis  abie&i  hominis  eft  atque 
agreftis  quam  fuperbi:  quia 
Theophraftus    dixiiTet    haud 

dubie   KXt    <PxyeiV    SV    T«     7TS?tTX- 

rsh'  milim  iegere,  vt  Nedha- 
mus   edidit ,    oloq  tm    ctsvIqvti 

K.TQ    ^siTVH  SVT^V^S^Xl    QXGKSIV  SV 

toj  vngwtcTiTvj  hoc  fenfu,  fe  vel- 


le  ei  fui  copiam  facere  a  coe» 
na  inter  ambulatidum.  nam 
non  necefte  eft,  quae  erat  o- 
pinio  Cafauboni,  poft  gtSvZov- 
ti  inferi  verba  evTvy%xvetv  xv- 
ria'  quae  tamenSchmidiusre- 
cepit  non  minus  quam  cpxo-Kstv 
pro  cpxyetv.  Sed  i\  quem  of- 
fendat  repetitio  verbi  cpxo-Keiv 
in  duobus  verfibus  ingrara :  is 
per  me  poteft  delere  alterum 
cpxcKsiv  poft  verbum  [zeizv^S^xi. 
Nam  non  dubito  quin  (pxo-Ksiv 
adfcriptum  a  quodam  fueric 
margini,  quo  oftenderet,  pro 
<pxyeiv  legendum  eiTe  cpxay.eiv, 
ficque  irrepferit,  alieno  loco, 
in  textum.  Sed  tum  inter- 
pungi  debet  poft  /3/^e/y,  vc 
kxi  iit  adeo.  Atque  ex  ha- 
ftenus  difputatis  intellege- 
tur  fponte,  quid  nobis  vi- 
deatur  de  caeteris  virorum 
doc>orum  emendationibus. 
Reifquius  enim  pro  ixi  'fetin* 
corrigi  iubebat  tTti  himov  pro- 
peran- 


H  0  I  K.    XAPAKT.    KE$.  KE  153 

perantem  ad  coenam  ccnueni-  prima  fcripferat  &Aqr*.'  quae 

re :    reJigua   rcfte  le.  habere  erat  ipfa  Cafauboni  conie&u- 

exilhmabat.    Repugnat  vero,  ra.     Schmidius   feruauit   Bg- 

praerer  caerera,  puro,  Fur.  ev-  Ajjfffcj,  fed  coercuir  vncis. 

-x..     Suarriuspaullo  au-       *<**&T*$*Tt~\  Helmfc.  xwAbv- 

dacior  edidit  oIoq  rs  o-Tivloov  ti  f*4  *r.  viriofe.     Mox  pro  xxi 

tt-j   iv  (j.s[M^oi(zhtit;  Cafaubonus  refti- 

•MrarsA,  hoc  CenCuJiante  cuendum   cenfebar,*   (tifu&i 

coenam  properet ,  iubehit  Jttus  auc  cerre  dicendum,  y.xl  habe- 

inter  awbulanduw  edere.  Clo-  re   vim   parriculae  £     Cuius 

tiu*.  nuper  legi  volebac  y.x\  lv  rei  cauflam  reperire  idoneam 

u  pix^stv.   nam  non  poreramus. 

ir  inrendere,  $xexsiv  or-        .*")"■-»"«    «  r     ~ 

htm  efle  e  a,',.,»  fcribarum  ,  2  ".^.  ^edh.  Suarr.  *„r„. 

negltteptia,  lenfumque  effe,  '"  not,5  ^f*»b?ni  ad  Sueron. 

.',»  »«  coeet  mcmhife.  *"8-  7« '«■«  Graeu.  a:  1691 

Num  voluit  absoperis  fcnbi,  IeS,rur  hlc  locus-  .fed>  ,credo> 

<£&»?  Caeterumin  »?"  *&  «*';"'«  4f<"i>  •*- 

Hein ' '                            :  et  in  ?'  *•  ">*«"!?».  *«*  ™»  «4 

margine,  vt  in  marg.  Lugd.  ""™  "'"  «*"*"  ""™»  *!**■ 

j6u  et  Helmft.,  funt  ligna  **"*"•      ,    , 

auenfciduo.     Bencel.autem  ««*;  ««•«]   Nedh.  Snart. 

_    1;    l-  r  o  *     .    /  «AeivL.     OLVTCV.  IVJOX     DrO     eWdJf 

Heinl.Lugd.  a.  ioi2,Brunfu. 

Vpf.  1.  2,  Gal.  1.  2,  Helmil. 

%£i  :  Suartius  parti-    ixext.  male. 

culam  xa.  inclufit  vncis.  ' . -•  ■'  m  -•  '^  .     . 

*•  3i«5f.vJ  Pauus  corngebat 

3«A^Va;]  Si  inrerpungas  ica,  hotxshrationesinire^computum 

vc  Pauus  inrerpungi   voluir,  injtituere.       Magis    placebat 

Parricipium  re£te  habec.     A-  alcera     eiufdem    conieclura, 

fiai  reponi  debec  Oojext,  de  quum  pro  y^»a^a<  aVr«  docuic 

fenrenria  Cafauboni  er  Reif-  refcnbendumeiTe  «Jtc.  Idem 

quii.  Receperunc  Nedhamus,  venic  in  mencem  Suarrio,qui 

Suarrius,  ecin  exemplofecun-  eriam  xvtov  reponi  poflearbi- 

do  Galeus.   n3m  in  edirione  crabatur. 

K   E  <J>.      K  E 

n    E   P    I        AEIAIAS 

>it\ei  ie  ri  leiXict  $6£eiev  av  Avcti   v7ret£tc  r>jc 
•c  tfjfyfioc.    c  61  buhcq  roiSrcg  t.c,   olog  irkeouv, 

K  5  *** 


154  ©E0$PA2T0T 

tdq  dy.pctq  (pdcrKStv  YifiioXtctq  cwctf    Kcti  kXvooovix  ys- 

VOfJLSVX  S^jJTctV  SiTtq  fJLYj  fJLSfJLVY]TCtl  TW  TTXsOVTOdV.  KCtl 
T8  KvQ>SPVYiT%  dvctKOTTTOVTOq  TTVV&dvS&ctt  sl  fJLStTOTTOPSi. 
KCtl  Tl  OOKSi  dvTO?  TCt  tS  SsS ',  KCtl  TTPOq  TOV  TTCt^Ct- 
KCt^fJLSVOV    XsyStV,    OTl    (QofisiTCtl   CtTVO    SVVTTViX  TIVOC.    KCt) 

eyJvq  ^ovcci  to}  Trctio^i  tcv  %iT0t)Vi(TK0V  Kct)  tist&ctt 
iTpog  tyjv  yr\v  Tr^ccrdystv  dvTov.  2  kci)  ^^ctTsvcfj.svoq  os 
'XQOCTK&XsiV  ircivTctg  nrpoq  uvtcv  Kcti  ^dvTctg  ttp^ootov 
tte^sIv,  Kctt  Xsysiv  ujg   s^yov  hctyvZvctt   Wt    ttotspov 

slcrtV  01  TToXSfltOt.  KCtl  CtK&OQV  K^CtVyrjq,  OOCdV  7Tl7TT0VTCtg7 
StTTStV  TTPOg  TSg  TTUO^YlKOTCtg,  QTlTrjV  CT7TCt$jY\V  XctSsiv, 
V7T0  Tiig  CTTXcfnq  STTSXd&STO.  KCtt  T^S%StV  V7T0  TY,V  CKY}- 
VY\V,  TCV  TTCiicicL  S'K7TSfJutyctq ,  KSXsVSiV  TTPOCKOTTSi&at  7T8 
SlCiV   Oi   TTcXSfLiOt,    KCtt    CtTT OKPVVJ Ctq  dvTYJV    V7V0    TO  7TQ0C- 

KS<pd\cttov ,  &TCL  ''dictTqtQsiv  jroXvv  y^ppvcv.    3  koli  sv  t^ 

CKY]VY\  CPUV  TP^CtVf.hCLTiCtV  TTQOtrCpsqOfJLSVOV  TO)V  (QiXCtiV  , 
TTPOC^OCtfJLSiV  ,     KCtt    <SsCt)PS~iV     KSXSVSIV.     KCti    TXTOV    Ss^Ct-    j 

ttsvsiv,  Kct)  Trs^tCTToyyt^siv,  Kctt  fjcvictq  coQsiv,  Kcti  Trdv 
fidXXov  Yj  fjjd%s£?cti  Totg  TroXsfiiotg.  kcli  t£  cclXttitS 
TToXsfjbtKOV  (TYifiYivccvTog  Kct^YjfjLsvog  sv  CKY/vrj ,  k.7rcty  sg 
KO^ctKctg,  &k  sdarstg  tov  dvSo^Trov  vttvh  XctQstv  ttvkvcl 
CYjfjLUivaov.  4  Kcti  cttfjLctTog  os  dvdTrXsccg  u7ro  tS  dXXo- 
T%tk  T^dvfjbctTcq,  svTvy%dvsiv  Tolq  sk  Trjq  fidxnq  STTctv- 
dSct,    Kcti   (SiYiysiiSrcti   ciq    yjvivvsvcctq   coq  cscooks   Tcev 

tytXtt)V.  KCtl  slcdySlV  TTPOq  TOV  KCtTCLKStfJLSVOV  CKS^CfJLE- 
VOq    TXq    QvXSTCtq ,     TOV     WfJLOV.    KCtt  T%TCt)V   dact   SKdfCp 

dwysiQjctt  ocg  dvToq  dvTov  TcCtg  dvTX  %s%criv  ztt)  cky\- 

\iv    SKQfJLlCSV. 

N  O   T  A  E 

1  5o|g;ev]  Heinf.  lo%w.  er-  etiam  hoc  exemplum  monere 

rore  operarum.  quemque  poteft,  quam  prae- 

ftet,  infcitiam  potius  et  pau- 

WJtiotixgJ  Suartius  edidit  «-  pertatem  Graecam  agnofcere 

v«^&)A;8?»  quod  viuoKictc,  obfcu-  fuam,  quam  mutare  ftatim  i- 

rum  e/Tet  et  forta/Te  nihili  no-  gnota,  et  conturbare  omnia 

men.  vtrumque  temere.  Sed  in  libris  veterum. 


- 


H  6  I  K.     X  A  P  A  K  T.    K  E  0.    K  E 


1*J 


*vaKoxTc*ros  J  Bencelius  fu- 
fpicabatur   lcgendum  I 

quae  duo  ver- 
ba  librarii  coe^iirenrin  vnum. 
vndeeriam  edidir  1 

--/.  inicire.  Nam 
quis  nefcir ,  quam  faepe  is, 
cuius  iuiTu  er  au&orirare  r.li- 
quidfit,  id  tacere  ipfe  dica- 
turr 

TvAxve-5-xi]  Cnfaubonus  re- 
pererar  in  Codicibus  fuis  *<- 
rxr  quod  etii  in  exem- 
plis  fois  rerinuir,  tamen  in  no- 
tis  legendum  monuir  twV- 
.  affenrientibus  Nedha- 
mo  et  Reifquio.  Receperunt 
anre  nos  Schmidius,Suartius, 
et  Gefnerus  in  Chreftomathia. 
In  Lugd.  a.  1 6 1 3  et  I Ieinl"  in 
marg.  eft  nota  afterifci.  • 

tu*crrc?n~\    Reifquius   iube- 
bar  reponi  haereatne 

in  breuibus,  fine  cauffa. 

t*  th  9«w]  Pauus  inrellegen- 
terexplicauir  haec  verba,  </«/*/ 
de rnari  jentias  ?  nam  3gc*  Ne- 
ptunus  ejl.  Vid.  ramen  Index. 
Suartius  aufuseftedere  rx  t« 
Dfiv  quae  lec"Ho  mulro  minus 
ferri  poteft,  quam  conie&ura 
Kedhami  rx  t«  *-;.*',  ab  au&o- 
re  ramen  er  parente  ipfo  reie- 
&a.  Eo  aurem  abripere  f  >Jet 
inrerpreres  efFrenis  cupidiras 
laudis  ingenii  fciiicer!  quam 
cirius  confequerenrur  fortaf- 
fjs  nonnunquam,  !i  nollenc 
adeo  ingenioli  videri.  Mihi 
quidem  diligencu  inrerpre- 
vrilis  femper  anriquior 
erit,    ijuam  vana  inutihique 


emendandi,  vel  potius  cor- 
rumpendi,  libido. 

avro;]  Helmft.  uvtgq.  male. 
Sed  Nedh.  Suart.  Gefn.  «vrcv, 
etiam  f.  i. 

2  rjfvroe]  Nedhamus  male- 
bat  *«;.  temere.  Participium 
enim  perrinet  ad  hoftes.  Ti- 
midiras  veronon  inhocquae- 
renda  eft  quod  confiftit,  fed  in 
eo  quod  dicit,  fe  nefcire  an 
fint  hoftes,  vt  poftit  ita  difce- 
dere.  Caeterom  multo  mi« 
nus  probabiles  funt  conie&u- 
rae  Suartii,  cui  legendum  vi- 
debatur  aut  xoTeqoi  rwirv  oi  tto- 
Xe\uoiy   aut  5T0Tt-fcy  eiiSiv  ij  TOKk- 

fllOl. 

of«v]  Reifquius  legebat  v.xt 
ogw.  non  dubito  quin  vere. 

rqe%eiv  vxo  tjjv  ckv/v^v]  Ned-* 
hamus,  Pauus,  et  Reifquius, 
pro  Cto  reftituebant  evi-  non 
bene.  nam  Cxo  fignificare  its 
in  Indicedocuimus:  quod  hic 
eo  minus  commurari  cum  par- 
ticula  tori,  ob  verbum  \iati\i* 
4«k  omninoque  ea  quae  fe- 
quunrur,  poreft.  Sed  magis 
arridet  altera  conietturaNed- 
hami,  qui  totum  iocum  ita 
conflituebat  *?.)  rft&tv  —  tq\ 

■cv.?re[v\)Xi.)Y.eX£vwv — -.  Nam 

Parricipiorum  Infiniriuorum- 
que  permurario  frequens  eit 
hoc  maxime  in  libello.  Lt- 
iam  Reifquio  placebar  legt 
Tfkxw.  Gefnerus  in  Chrefto- 
mathia,  foruato  Infiniriuo  tq6- 
yjiv ,  ante  tov  txTox  inferuic 
particulam  %xl.  nec  hoc  male. 
Schmidius  aurem  edidir,  v.xi 
n  —  (K£/^*v),de  fenten- 
tia 


M* 


©  EO$P A2T  O  T 


tia  Cafauboni  :  quae  Pauo 
tmoque  probabatur.  Eriam  in 
margg.  Gal.  i ,  2  extat  x&kSvhv. 

3   y.ou   t  i   Tjj   (Txyyv]    cquv  J       Jtl 

Ghrefroinathia  Gefneri  [edit. 
a.  i7f  3]  ita  interpuncta  funt 
verba  %govov  xcti.  h  ry  gy.viv7i.'  0- 
gw  —  .  operarum  ,  credo,  ne- 
glegentia.  Paullo  poft  Ga- 
faubono  iegendum  videbatur, 

aUt    TrgOff^cgO^eVOV  V7T0  TUV  <J>/AWI/, 

aUt     z-gOuQsgoy.ivwv     tuv     <pt?.wv. 

Prior  conie&ura,  quam  Reif- 
quius  dignatus  eft  arTertfu  fuo, 
recepta  eft  in  Vpf.  1  et  Helmft., 
fed  in  hac  vncis  inclufam  vi- 
deo  particulam  wto.  Pauus 
malebat  xgoff(psgoi/.svov  rov  $i,\ov. 
re&e  haud  dubie.  At  fortaf- 
fis  Vulgata  fcriptura  vera  eft, 
quum  fignificetur  pars  rotius. 
poflit  eriam  intellegi  nvcc.  Fn 
margg.  Heinf  etLugd.  a.  1612 
ad  verba  haec  confpicitur  no- 
ta  afterifci. 

Sswgelv"]  Ita  fcriprum  repe- 
rit  Cafaubonus  in  Codicibus 
Pahtinis.  Sed  idem  Cafau- 
bonus  verbum  hoc  mutandum 
docuit  in  Sctggsiv,  quod  rece- 
perunt  Vpf  1.  2,  Gal.  j.  2, 
Schmid.  Nedh.  Suart.  Etiam 
nobis  vnice  placebat  iftacon- 
ie&ura:  etfiPauumnonigno- 
ramus  praeoptare  Ssagsh,  quod 
explicabat  per  infpicereac  con- 
Jtderarey  vulneratum  fcilicet. 

xoii  pvixt;']  Abeft  particnla 
ycc)  ab  Heinf.  male.  Mox  in 
aliis  libris  multis  eft  ewivetv- 
toq'  fed  altera  forma  vera  eft 
ct  Attica. 


a*/3«v]  Abrefchius  Le&t. 
Ariftaenett.  p.  183  oftendit,fe  I 
conieciile  aliquando  legen- 
dum  ha%sTv.  Sed  repudiauit 
ipfe  hanc  conie&uram.  re&e. 
Vid.  Index. 

4  uc,  KtvtivvsvffxQ  &•?  ffiffuasj 
Haec  erat  fcriptura  Codd.  Pa- 
larinorum:  quae  quum  fun-  I 
dat  fenfum  nullum  ,  quum 
nulla  in  ea  fit  verborum  ftru- 
ftura;  varie  conati  funt  fana- 
re  vulnus  Viri  do£ti.-  Pauus 
legebat  uq  tuAvvivf*s  ffio-une, 
tov  $ixov'  quam  le&ionem  re- 
ceperunt  Suartius  et  Gefne- 
rus.  re&e.  nam  haud  dubie 
per  rov  4>/aov  intellegitur  is 
ipfe,  qui  faucius  erat  in  ten- 
torium  illatus:  et  librarii  fa- 
«cile  potcerunt  repetere  par- 
ticulam  uq.  Schefferoautem 
et  Schmidio  vera  vifa  erat 
conie&ura  Cafauboni ,  ug  wv- 

dvvivffctQ     evct    ffiffutts    tuv  (pfauv. 

receperunt  igitur.  Nedha- 
mus  edidit,  e  conie£tura  pro- 
pria  uq  xtvZvvivffctt;  ffiawv.e  ruv 
QtAuv.  intell.  tivu,  aut  evct.  Al- 
tera  conie&ura,  quam  in  no- 

tis  protulit,   eft,  offug    xtvivviv- 

dx;  fficooKi  touv  cpihuv'  quam  con- 
iecturam  vindicat  fibi,  tan- 
quam  propriam  ,  Suartius. 
Reifquius   contra   corrigebat 

0)$    y.tvlvvivffctq    offy$    ffeffune    tuv 

<piKuv.  Certe  praeftat  ita  le- 
gere,  quam  cum   Galeo,  &$ 

ytvlvvivffctt;  evey.ce.  ffiffuxe  rwv  <pi- 
huv'  quod  eft  portentum  con- 
iecturae.      Bencelius    edidit 

ol$    y.tvlvvivffctt;    *  ut;    fftffux.s    twv 

(piAuv.  Etiam  in  margg.  Lugd. 
a.  1612  et  Heinf.  eft  afterifcus. 

elffctyeiv] 


H0IK.    XAPAKT.    KE$,    KST  I57 

Ordyw  ]    Helmft.    iMtyu.  Caeterum  Cafaubono  omnia 

male.  videbantur    inregra    eflfe   ec 

falua.  nam  fenfum  loci  often- 

ntt^ofttp^l    Bencel.   Gefn.  dit  hunc  e(Ve,atqne  ^(quof- 

Suart.  rxWtfpfoo  quae  eratet-  cunque  obuios  de  pugna  red- 

iam  Paui  Reifquiique  conie-  euntes)  ad  iacentem  introdu- 

ftura.  SedBenceliusinlndice  cH%  inquifiturus  quintun  fint 

induci  iubebat  et  delerihanc  illius   tribulcs ,    quis  populus, 

emendationem  ,     et    reponi  aut  pagus.     Suartius  malebat 

.  tffyo?.  temere.  Gefnerus  ro\  Qsa4t>iv  1}  rov  dyporviv.  male. 
praeterea  edidit  x.^  rav  ZHpmt, 

a/Tentiente  eodem  Reifquio.  «Vr«]  Heinf.  Helmft.  uvth. 

K  E  <t>.       K  ET 
nEPI       OAITAPXIAS 

1  Ac^etev  dv  elvat  r\  cXtya^%(a  QtXaoyjia  rtq  l- 
tT/C^  -  c  yXt%opev%q.  0  <5e  oXtyaoyjoq  roixroq,  oloc. 

rS  i'/iua  QxXcuevx  rtvaq  t<3  ao%ovrt  en i^eXna ■opevcc. 
tcou.nfrfc  Tva^eXSoov   a7vo$r\vaq    e%et.    x,a)  roov   Ofxriqx 

.  r'dro  ev  fiAvov  x.are%etv ,  ort  Ovx,  dya&ov  7t~oXv- 
HGtqctvitr  elq  yJtoavoq  eroc.  roov  le  aXXoov  firicYev  \tv(- 
tra&at.    2    husXst  oe    Setvoq  roic   rotiroiq  ruv   Xoyoov 

ra&at,  ort  iei  r]\iaq  crvveX&ovraq  QxXev&a&at, 
y.tLL  ex.  rx  o%Xn   x.at    rr,q  dyooaq  a7vaXXayr\vat%    x,a) 

■  ivdvcratijai  d.oy^diq  7vXr\crtd(^etv,  xa\  ort  vtvo  rtvcZv  vfiqt- 

■  fduevoq  etTveiv.   AeH  dvrxq  xaue  rrv  tvoXiv  otxeiv;    x,a\ 
pucro*  r-  ~.rc  raeoaq  e^toov,  xai  fjLeo-r/v  x,x%av  x,ex,a%fie- 

>\cq,  xai  dxu2c2q  a7VCt)vv%icrfjLevoq  croQeiv  rxq  rotxrxq  Xo- 

yzq,  Ovx,  QixjriQ*  Wt  rr\v  TioXtv*    3  xat  ooq  ev  roiq  01- 

roiotq    oeiva   7vdcr%etev  V7vd    roov    hxa^ofxevoov"    x,a\ 

/jverat   ev  rrj  exx.Xr\o~ia  orav  rtq  7vaotax.d§r\rat 

-    x.a\  avyucdV   x,a\  ooq  fitcr\rov  ro  roov  or\- 

uayooyoov  yevoq.  rov  (-)r\crea  Tvooorov  tyr\craq  roov  x,ax,oov 

ctt.    xai  rciavra  ereqa  7T%oq  rbtq  £*- 

v*c,  u.ai  ru)v  7roXtrc2v  iaq  ofiorooTTaq. 


n  crr  x  e 


U8 


©EO  <I>P  A2TOT 

N  O   T  A  E 


1  tyixaq%i%  r/£  x.  a.  ]  M  ani- 
feftum  fatis  eft  et  apertum, 
verba  haec  corrupta  etdepra- 
vata  effe:  quibus  vt  inregri- 
tatem  redderent  priftinam, 
jion  vnam,  fed  diuerfas,  vtfit, 
fequuti  funt  vias  Viri  docti ; 
fere  vt  meuici  varii  vnum 
eundemque  morbum  depel- 
lere  conanturremediis  diuer- 
fis.  Cafaubonusquidemprotu- 
lit  coniecturam  duplicem.  al- 
tera  eft,^;Aae%^T/?  U%u?Z  ktgtiie 
«  yte%°V*y*'.  altera,quam  rece- 
pere  Galeus  et  Schroidius,  <pi- 
^%ix  nt;  \s%vqx  yJghs  u  yhi%o~ 

1*^8.  InVpf.ieftevideo^s'» 

XSgSiiS    7A/%0/Zt-V8.  At     \s%uqQV 

nitfoe  dici,  peringenium  vo- 
cabuli  l<r%v?o\,  non  poteft. 
Bencelius  legendum  rebatur 
U%u%x  y.vsni  yhi%o\j.ivv\.  vnde 
edidit  Ig%v&  *  **'? Jk?  *  ytoXP" 
fihw;.  Ab  qua  coniectura  non 
nimium  difcrepat  ea  quam 
Suartius  proficifci  in  contex- 
tum  iuflit,  le%vq\&  xvgas  yhi%Q- 
ttiwv*      Pauus   emendabat  I- 

c%v(>x  KgXTM  y?,t%o\j.evuiv  ,  aut 
yht%o\j.hv\.  Ad  quam  emenda- 
tionem  quam  proxime  acce- 
dit  ea  cuius  auctor  Reifquius 
eft,  l<r%v<>cc  x?(xtx<;  yM%o\J.svv}, 
quae  nobis  ,  praeter  Pauia- 
nam,  piacebat  maxime.  Cae- 
terum  in  margg.  Heinf.  et 
Lugd.  a.  1612  euam  hic  extat 
afterifcus. 

oKlyaq%oi\  Helmft.  Gal.  1.2, 
Nedh.  Suart.  oAtyx^%tKog,  de 
Cafauboni  fententia.  vere, 
eredo.  V.Index. 


olos  t£  5vf'«y]  Etiam  hic  lo- 
cus,  fi  quis  alius,mirum  in 
modum  torfit  exercuitquein- 
genia  interpretum.  Cafau- 
bonus  quidem  maculas  eius 
labefque  ita  eluendas  cenfe- 

bat,  cio$  T«  dvj^H  fixtevo;£tvx,   t(- 

VXQ      ( £s7    Xi^Si^Xl  )      TW      Uq%0VTl 

Gvve7ri\J.s-?.YlG0ij£v'<n;  7ro\j.7rijt;,  mtffA- 
Seuv ,    xtto^i/xi   sxutqv.      Quam 

conie&uram  alii  vel  omnino 
probarunt  vel  ex  parte,  alii 
reiecerunt,  aliafque  vel  protu- 
lere  vel  recepere.  Atque 
Schmidius  quidem,  auctorita- 
tem  Cafauboni  fequutus,edi- 
dit  ita,  vt  oftendimus  ,  nifi 
quod  ante  fcfVa  omifit ,  fed 
perperam,  Articulum,etPro- 
nomen  icsuroy  inciufit  vncis. 
Bencelius,  in  cuius  exemplo 

eft  T8  Ivi  \J.H  *  (38A0^^V8  *  Tivxq  — , 

in  Indice  probabat  et  pyAevc- 
/z*v8  et'  Guvs7ti\J.sXv\"Q\Ls'vH<;  ,     pro 

quo  tamen  malebat  cuvs7ri\j.s~ 
7.vjco[j.svoq,  fed  pro  ctTro^vxt  £xo- 
rov  corrigi   iubebat  ccToQvvctt 

sy.sivov ,  Ct  rk  «>  Pro  tivxq.     Pa- 

vus ,  reiecta  Cafauboni  ratio- 
ne,  quae  fane  audacula  eft, 
fcribendum  rebatur,  oloc,   t* 

^vj\j.h  (3hAo\j,svh  rivseg  Tta  ct§%ovTt, 
S7rt\iehvjG0\J.s'vHC.   7ro\J,7rv;$,  7rx<>ehS(tiV, 

ct7ro$vjvcti  sttsi.  Quae  fcriptu- 
ra  nobis  non  placebat,  cum 
ob  verbum  ^aAo/^vy,  tum  ob 
nomen  sttsi.  Galeus  in  fe- 
cundo   exemplo    fuo   edidit, 

OiOC;    T8     OVHJ.X    (38A0/£Si/8     TtVXQ     Tta 

ct?%ovTi  S7Ti\ith'/\(!o\J.svv,i;  .7ro\J.7rvjQ , 
xafeA$wv  ctTro^v.vac,  s%si.  Etiam 
Suartius   iic  edidif,   fed  pro 

T«J   CtQ%QVTt    dedjlt   TUV    ttQ%QVTW. 

Magis 


H  ©  I  K.    X  A  P  A  K  T.    KE$.   KST 


M9 


Magis  arridet  le£Ho,  quaere- 
peritur  in  Vpf.  i ,  profetta 
fbrfan  ab  Scheffero,  o~to;  ra  fcr* 

|iy  Putevcixrsx  ri;  ru  ftfjgevn  et<- 
ItfXyGJaisO;  Trourri};  irxfsASoiv    x- 

..,  modo  corrigatur 

.*;.     Ab  qua  non  niul- 

tum  difcrepatReifquii  emen- 

datio  ,  (SyA.-v:,utvi<,    rlf  tw  x%yjQv 

z$<u.  At,  vt  quod 
fentio,  dicam,  fieri  poteft,  vt 
.<<  sxe*  re&e  fe  habear, 
fi  fcf*»  legatur.  nam  uKo&vxt; 
«%**>,  pro  dvtxpHvou,  eft  elegans 
neque  ignota  Atticis  loquen- 
«li  forma :  de  qua  vid.  Spanhe- 
mius  ad  Ariftoph.  Rann.  204, 
Berglerus  adtccleff.  j^,Val- 
quenarius  ad  Eurip.  Phoenn. 
p.  268  f-  et  Aibertus  i  imxkx- 
flnx  ad  Hefych.  p.  144.T0.  1. 
Caeterum  in  margg.  Heinf. 
et  Lugd.  a.  161 2  funt,  vt  fu- 
pra,  notae  afterifcorum. 

xxriyji,']  Clotius  eleganter 
legi  polfe  credebat   **i 
non  credo.     Repugnant  ver- 
ta   tm   ctXAm   ptfto 

Caeterum  verfus  ille  Homeri 
rnbetur  Uiad.  //,  204,  quem 
etiam  DionemretulijTeaue"ror 
eft  Nepos  in  eius  Vita  c.  6,4. 

2  ro7;  rct>,T:t;~\    Suart.    rotn- 

toi;,  omiiTo  Arriculo.  male. 
Idem   Sir.rtius    verba   U    t« 

y.zt  rtj;  Xyooxc,  arw 
vxt  verfit  et  pnpulum  a  forq 
remnueri,  ac  fi  fcriptum  effet 
%ui  rzv  oy/.ov  *k  rtt;  clyofet 
Luurytfw».  contra  conliJium 
hommis  <;' >.r>  *f  ^/kh,  et  contra 
ingenium   verbi  « 


Caeterum  pro  Xvym  in  marg. 
Heinf.  eft  yf.  itiyx»  nefcie- 
bamus  vnde. 

x?x*k  r?.tfCtx^etv~\  Reifqu&s 
corrigi  iubcbat,  Ifrw  *«dty- 
cix^etv  cuius  corre&ionis  ra- 
tionem  libenter  fatemur  a 
nobis  non  potuiffe  inueftiga- 
ri.  Nam  etfi  non  iumus  ne- 
fcii ,  ftnfum  loci  non  effe 
eum,  quem  Cafauhonus  in 
Verfione  Latina  dedit  ,'  nam 
■xxvcx $xi  xpvxI;  TrAviCtx^etv  non 

fignificat  aditum  ad  mapjha* 
tus  praecludere,  quod  eft  sr*v- 
cxi  xqx^s  TrAvjtrtxfyiv'  tan>en 
omnia  fana  nobis  et  inregra 
videbantur.  Senfus  eft,  defi- 
nere  vtl  confuetttdir?  magi* 
ftratti.  Homo  oAiyx^x^k  nort 
tantum  populi  confuetudi- 
nem  fugiendam  cenfet ,  fed 
magiftratum  ,  vt  ipfe  poren- 
tiftimus  maximufque  vnus  o- 
mnium  videatur. 

nx)  crt  vro  rtvav]  NedhamilS 
edidlt  v.'A  cri  vtto  rtvuv  vQpiPq» 
(ze-.:;.  At  friget  hic  quidem, 
nefcio  quomodo  ,  particula 
fn,  ita  vt  mirer,  Suartium, 
fequutum  efte  in  exemplo 
fuo  veftigia  Nedhami.  Pa- 
vus  locum  itaconftituendum 
cenfebat  kxi  ilrt,  vel  etiam  f 

Tl   V7T0    TiVUJ   CfiQt^QllSVQC.,  (i  Uuetli 

iniuriam  ab  bis  illis  aeceperit. 
At  vp?t?ouevo;  in  oratione  tam 
fimplici  ferri  vixpoteft.  Reif- 
quius  emendabat  v.xi  w%  v*£ 
rtvwvi  vj2^of/.tvo;.  C£uae  con- 
ieftura  etfi  pracferenda  reli- 
quis  videatur:  tamen  ea  non 
opus  eiTeaibicrubar.  Nam  l 
auc 


i6o 


©?0$PAITOT 


aut  e  fuperioribus  huc  venif- 
fe,  delendumque  adeo,  vide- 
batur,  aut  ponendum  poft  d- 
neiv,  vt  redundet,  licut  alias. 

fc7  U]  Cafaubonus  quum 
auttor  fuiflet,  vt  iegeretur  « 
h7  ccvtks'  non  folum  Schmi- 
dius,  fed  etiam  Galeus  et 
Nedhamus,  ita  refcripferunt 
in  fuis  exemplis.  quam  fcri 
pturam  Dencelius  quoque 
comprobauit  affenfu  fuo.  qua 
de  caufla  in  exemplo  eius 
legitur  *  As.r  etvTHi  v-  *•  '  qui 
afterifcus  etiam  in  margg. 
Heinf.  et  Lugd.  a.  1 6 1 2  extat. 
Ill  Vpf  I  eft  Ae7  xx.  avTus  — . 
et  Reifquius  nuper  maiebat 
reponi,  y*  eoet  —  t*v  dvr^v  no- 
tev —  Quae  coniettura  ae- 
que  audax  eftatque  Clotiana. 
Clotius  enim  locum  corru- 
ptum,  vtait,  iic  emendandum 
Cenfebatxa:)  vttq  rivm  v$oi£piJ.e- 
vos  siiretv,  fci   avTHQ  y  qj,e  ryv  jo- 

hiv  tpvyeu,  aitt  mibi  aut  illis 
efl  vrhe  excedendmn,  exuUtn- 
dum.  nam  fy&ysty  etiam  de 
exulibus  dici.  re&e.  At  mihi 
quidem  omnia  integra  et  fana 
videbantur,  modo  poft  oUelv 
poneretur  interrogationis  no- 
ta :  vt  Suartium  lam  edidnTe 
Video. 

xcti  (zeo-ov]  Reifquius  iube- 
bat  legi  kxtx  [x.eGov.  male.  nam 
particula  U  vetat  abeife  par- 
ticulam  v.ai'  et  Theophraftus 
ipfe  fupra  c.  10  dixit  fimplici- 
ter  to  [ib-o-ov  r>jq  weguQ. 

cofieh  rxq  TOtxTnt;  hoyxq]  Ca- 
faubonus,  qui  verbum  tofifr 
volebac  hoc  loco  idein  ligni- 


ficare  quod  liu  rys  ccyopxq  eo- 
Re7v  ,  poft  AoV»?  inferendum 
cenfebat  Participium  Aiyw* 
qua  in  fententia  etiam  Reif- 
quius  eft.  Recepit  Sclmu- 
dius.  GaJeus  autem  cornge- 
bat  toTq  ToibTott;  Koyoi^.  non  ma- 
le.  At  vt  Jeniora  mihireme- 
dia  videntur  eflTe  opr.ima  o* 
mnibus  in  rebus  :  ita  facio 
hic  quoque  cum  Pauo,  qui 
eo@etv  verbum  praegnans  eiTe 
docet,  verbaque  eofah  t«s  t«b- 
txz  hoyw  mferpretatur  inftare 
tales  femwnes  V.  Index.  Cae- 
terum  in  margg.  Heinf.  ec 
Lugd.  a  1612  appofitum  eftr 
fignum  afterifci. 

3  Trdifxeiev^  Suartius  edidic 
•xota%oiev.  male  Ncdhamusau- 
tem  aut  kugxoi  Jt>,  aut  netexeh 
legendum  arbitrabatur.  At- 
que  pofteriorem  emendatio- 
nem  cum  Pauo  puto  veram 
efle.  nam  fequitur  <lq  ulexv- 

veToti. 

xfwTov]  Etiam  huius  Ioci, 
vt  aliorum  multorum ,  fen- 
tentiam  veram  reperifTe  vi- 
detur  Pauus.  nam  vqwrov  cum 
verbis  t<JJv  xotKtov  ita  coniun- 
gendum  docuit,  vt  fit  Neu- 
trum,  non  Mafculinum,  vc 
Cafaubonusarbitratuseft:  qui 
propterea  inter  xfZrov  et  $$• 
guq  inferi  iubehat  nomen  e&> 
riov  quod  receperunt  Galeus 
et  Schmidius.  Oeterum  in 
margg.  Heinf.  et  Lugd.a.  1612 
eft  afterifcus,  et  in  Vpf.  2  ruv 
nxnouv  *  ry,  noXet. 

ireqot]    Helmft.  treqot  hiymy 

deCaiaubom  fententia:  quafi 
vero 


H  0  1  K.     X  A  P  A  K  T.    K  E  0.   K  Z 


161 


vero  Participium  illud  non 
intellegi  polljr  et  repeti  e  fu- 
perioribus.  Immo  pender  Ac- 
cufariuus  ille  ab  verbo  &6pttY. 
1  Gal.  i.  2  et 
Helmrt.  r  Tv-t*  vr  re- 

fcribendum  cenfebat  Cafau- 
bonus :  qui  tamen  nec  hic 
acutumvidit.  nam  vtrumque, 


et  ofzoicTfozo;  et  otzor(>ovo$i  re- 
cle  dicitur.  Aefchin.  c.  Ti- 
march.  p.  6%  To.  2  tts?)  de  tuv 
oVcTfoWv  Tiftafgi*.  Apud  A- 
nacreontem  Odar.  41,  f  Bac- 
chus  vocatur  eftoTfwoc  ^qccti' 
et  apud  Laert.  9,  70  pro  opo- 
TgcTus  in  Codd.   Regg.  erat 

OftOTgOTTCC.. 


K   E    <*>.      K  Z 

n  E  P  I       OTIMA0IAS 

1   H  Se  c^liax^tct  (btXoTvovtct  ooPstsv  ctv  nvctt  vwle 

.    0    ds  oyifjict&rig,    rotarog  rtg,   otog  pr.crsis 

v  s^ryovrct   errj  ysyovoog*    rctvrct  ctcroov  Trct^ct 

iXctv&civsSjcti.     ycti   TVct^ct    rS    vtx    fjLctvB-ctvstv 

Kcti  S7r)  ctcr7ri$ct.    Kcti  eig  ciypov ,  e§>    hr- 

7rx  ci/J.creiX  ox&aivog,  dfxct  fxeXerctv  do-Tvct^s&ctt.  ycti 

\r,v  y.ctrcttcryyvctt.     2  ycti  fxcty^ov  ctv- 

yuv.    yctt    7TPcg  rov    sctvrS  ctyoXxS-cv  Stct- 

ro^eveoJca,    yctt    Sttty.ovri^eoJctt.    y,cti    dfict  fjLctvS-civetv 

cxvii,  ag   ccj  y.cu  bttSVS  vly}   S7rtq-ctfjLSva.    xctt  7Tct- 

Xcuocv  tv  ro}  QctXctvsict)  7rvy,vci  rr]v  efyctv  rqetyetv. 


N   O   T 

]  Cafaubonus 
e  libris  Palatims  edidit  ccyuv' 
quod  tamen  urn  ipfe  mutan- 

.  dum  vidit  iri  j  \..  ,  vr  Bcn- 
celius    poirea    ct    Keifijuius. 

iReceperunt  SchefFerus, 
Schmidius,  etiam  Nedhamus. 

Ummo  vero  neceile  efr  vt 
cum  Pauo  reponarur  ucuv. 
Verba  vyw  er  f&tn  aurem  a 
librariis  faepenumero  permu- 
tata  inrer  fe  reperiuntur.  A- 
pud  Aefchinem  ep.  4  pro  ly* 


A    E 

magnus  Vuolfius,  e  conieftu- 
ra,repofuir  ahr  cjuam  emen- 
dationem  Taylorus  oit  con- 
firmari  fide  et  au&orirate 
membranarum.  Eriam  apud 
J.aerrium  r,  5-9 pro  &ygri  Mer. 
^onus  refcripiir  adtiv, 
aflenrienreMenagio:  er  ;ipud 
fcholiaften  Arif>f)p/i  ;nl  Kann. 
}tf>  pro  Ifj&yrt  Kuiteriis  cor- 
rigendum  docuit  igdyvvi. 
Caereium  Suartius  edidir   <;- 

T«    ecKtnv    pVO    Tsivjoc  al>uv.     Ne- 

1  i]ue 


162 


0EO<I>P ASTO T 


qu-e  enim  fenfum  loci,,vt  no- 
tae  et  Latina  Verfio  decla- 
rant,  vidit.  Nam  vt  rSvra 
commode  referri  poteft  ad 
gifffqii  vt  non  necefTe  fit  legi 
txvtxc  ,  ita  petv  non  eft  fim- 
pliciter  cantavc  fed  recitarc 
gyceiQ.  Senfus  loci  fic  fatis 
apertus  eft.  Homo  ty/f**5j?« 
vultrecitare  in  conuiuiisloca 
poetarum,  fed  non  poteft, 
quia  excidunt,  quum  recitare 
conatur. 

■zupx  %oto-J\  Sic  re&e  lege;> 
dum  docuit  Cafaubonus  pro 
kupcc  xxtov  ,  quod  erat  in  Co- 
dicibus  Palatinis:  receptam- 
que  video  eonie&uram  iftam 
magni  Viri  in  Vpf.  i,  Gal.  2, 
Helmft.  Nedh.  Suart.  Nam 
primo  folebant  veteres  in  con- 
viuiis  recitare  fjfw*  Aefchi- 
nes  c.  Timarch.  p.  72  To.  2 
VTr^f  T8  vrztoo*  Af4$ct)$fH  Biej-r.st 
uc;  iv  tu  totv)  Y.ftxqicZpt  y.x)  hiyot 
Q\\9ei$  tivxq.  Deinde  vrkftt  va- 
]et  in.  D*mofthenes  de  f.  le- 
gat.  p.  1 7  3  To.  2  Tdpcc  Ttornn 
airoS>i(i(Xv  vrcivTX  rivetyrta  ez-p xt- 
tov  thtcic..  Aefchines  de  f.  leg. 

p.    296   7TXPX    TOV   7T0TQV    ££$TYiaX- 

to  7rxpx  T8  4>/A«9T3-a.  Caeterum 
vt  in  margg.  Heinf.  et  Lugd. 
a.  161 2  extat  airerifci  nota, 
ita  etiam  Bencelius  edidit 
txvtx  *  cvywv  TTCtpa  *  tcctov'  qili 
praeterea  iu  Indice  fibidelo- 
co  hoc  nonduniliquere,quod 
miror,  ait. 

cc(zsi  \ieheTxv  xC7rxc\e^xi\  Ca- 
faubonus  etfi  lettionem  hanc 
non  reiiciebat;  tamen  fe  ali- 
quando  fcribendum  exiftimaf- 
ie  oftendit  $xtord$i$oui  Suar- 


tius  edtdit  &frJ£«£-«f.  non  pla- 
cet.  nefcio  enim  quidhomini 
in  agro  fefe  equitando  exer- 
centi  iit  cum  clypeo.  Cleri- 
cus  autem  [A.  C.  ^,  S.  10]  e- 
mendabat  Ivxoifr&ou  fe  exer- 
cere  equitando.  quam  emen- 
dationem  et  Pauus  probabac 
et  Nedhamus  adeo  recepit. 
credo ,  temere.  nam  fic  ec 
cc)zx  inepte  fuperfluum  foret, 
et  verbum  peteT?.v}  taliincon- 
textu,  per  fe  iam  fignificarec 
fe  cxcrcere  equitando.  Ego 
igitur  verba  rebar  efte  integra, 
modo  legeretur  uux  ptkrrw 
kffxd£t&»  cum  Reifquio.  Is 
locum  ita  interpretabatur,///- 
tcrea  dttm  orationem  aut  tale 
quid  fecum  commentatur ,  in» 
clinato  corpove  amicum  occur- 
rentcm  falutat.  Ego  vero  ma- 
lim  eum  explicare  hoc  modo, 
rttri  qumi  vebitnr  equo  alieno 
feqtte  exercet  cquitando  [aliud 
enim  eft  &%tk$cu  1$'  "***.  aliud 
\ieheTuv\  amicum  occurren- 
tem  vttlt  amplexari  [nam  hoc 
filutationis  genus  fignifica- 
tur  proprie  verbo  aa-Tr^e^-d»], 
eumque  amplexaturus  prolabi- 
tur  ck  equo  ita  vt  caput  VuU 
neret  et  laedat.  Ferri  tamen 
etiam  \ieherxv  poteft. 

y.xTxiG-/jZvxi\  Cafaubontis  re- 
pererat  in  libris  Palatinis  y.x- 
Tc^yjvxi'  quod  ipfe  vidit  mu- 
tandum  effe  in  Y.xTxtcyvvxt,  cc 
ad  confirmandam  hanc  con- 
ie&uram  laudauit  locumHo- 
meri  Uiad.  </,  24  —  yxplev  h* 
$c%we  7rpocTu7rcv.  Etiaminre- 
liquiis  AquilaePf  22,  ijxtcxv- 
vetv  legiturde  barbarisquima- 
nusChrifti  atquepedes  trans- 
fixuri 


H  ©  I  K.    X  A  P  A  K  T.    KE$.    K  Z 


\€ 


fixuri  erantclauis.  add.Paufan. 

3,4excr.  Itaquenon  dubiraui- 

mus  poftSchefFerum,Galeum, 

et  Schmidii:m,recipere  y.xrxt- 

eyCjcts  praeferrim  quum  lirrra- 

rii  pro  eo  facilius  potuerint 

fcribere  y.xrscyyvxt,  quani  v.xr- 

gxyhca.      Hoc   enim   volebat 

rertitui  Clericus  [A.  C.  9,  1.  8. 

11],  ira  vt  etiain  pro  tjjv  ks$u- 

refcriberetur   tyc,  Kt^x?^. 

Quod    etiamli   Pauo  quoque 

I    vifum  eft,  et  per  fe  recle  ha- 

.  bet:  tamen  nec  Acctffatiuus 

.   reiici  debet.     Certe  pro  y.xr- 

sy.yxr*   y."xvi'j7  quod  eft  apud 

Lucian.  Timon.  48,  dixit,  vt 
Hemftenhufius  animaduertit, 

Alciphton    3  ,    54    y.xrsxyx    rd 

kpxvicv.  Caeterum  Palmerius 
[exercitatt.  p.  621]  malebat 
legi  y.xrexyyvai,  pro  quo,Tho- 
ma  Magiftro  au&ore,  fcriben- 
dum     tflTet     Kxrayyvui.        Sed 

-   praeftat,  vt  dixi,  Cafauboni 
emendatio. 

2  y.xt  utaifh  xj^iuvrxj  Cafau> 
bonus  corrigebat  y.xi  jp^  (Jtt- 
%pqj  u-jlqixjrx.  quam  Jectionem 
recepit,  more  iuo,Schmidius. 
Galeo  autem  etiam  fOfxgo* 
mutandum  in  [mkpov  videba- 
tur,  legendumque  xxi  wf©^  [u- 
I  y<?o-j  xj:jpix;tu.  Pauus  melius 
legi,   exclufa  particula  7tpo\7 

putabat    y.xl     [ixy.qcv     dvoqtdvru 

•  et  Reifquius  nuperma- 
lebat  adeo  refcribi ,   kx\  z-pci; 

li.xy.P0J  avhptxvrx  TtOCKodtV» .    Ned- 

hamus  denique  fufpicabatur 
reponi  debere  y.xi  \tfa  tpo\  ocj- 
tftxvTx  z-xi^etj.  Sed  mihi  et- 
iam  hoc  loco,  vt  multis  1:- 
belli  huius  aliis,   Viri  docli 


temere  et  fine  caufTa  vide- 
bantur  quaefiuifTe  mendum 
fcripturae.  Nam  fi  etiam  sr*/- 
^stv  ti-jx  y  non  tantum  w/^-w 
irgo*  nvxf  redte  dicitur:  non 
video,  quidni  aeque  recredici 
poffit,  Trxi^ctv  avlqixvrx  h.  e.  fe 
exercere  ad  fiatuam.  Sic  fane 
Kuhnius  quoque,  doctiflimus 
Vir,  fenfiffe  videtur.  is  apud 
Lacrr.  2,  1 35*  pro  hxTxi^eiv  tx, 
Siztey.Tiy.ci  iubebat  reponi  *«/- 
^stv  ra  dtxhsKTtKx ,  quod  ita  di- 
ftum  effet,  vt  irai&tv  voMv,  kv- 
Zpizvtx.  Caeterum  Bencelius 
edidit  kxi  *  \jlxkpq\  — :  quae 
nota  afterifci  etiam  in  marg. 
Heinf.  extat. 

9rxpy  dvTij,  toq  av]  Etiam  hic 
locus  habetur  in  iis,  de  quo- 
rum  integritate  dubitantViri 
dofti.  CafaubonusfeeumLa- 
tine  ait  vertiffe,  quafi  legiffet 

ax)  k[ia  [j.wj$xvsiv  nuq  dvry  ,  y.al 
^tlaffKsiv  dvTGVf  ug  uv  — .  Sen- 
fum  quodammodo  vidit  Vic 
fummus:  Ce{\  tot  verba  infe- 
rere  quis  audeat?  Et  tamen 
ea  recepit  Schmidius.  Prae- 
terea  purabatCafaubonus,pro 
vxff  xvtk  legi  etiam  poffe  x#- 
pu  m.  Pauus  contendebat, 
Theophraftum   fcripiifTe    kxI 

u\ix   \iuv$uvstv   -nuq    dvr^7   Jcq   ccv 

KXl   IksHvU   {J.YI   STlSXltSVOCj.       At   flC 

non  modo  fententia  friget,  fed 
nec  iKsiivx  placebat.  Reifquius 
poft  verba  ttxp*  dvrQ  addi  iu- 
bebat  Infinitiuum  ks^vsiv.  At- 
que  ita  locus  debet  intellegi 
haud  dubie.  Homo  c^tjix^- 
arcu  et  iaculis  certat  cuin 
pediffequo,  huncquelimul  iu- 
bet  a  fe  difcere,  quafi  et  pe- 
l  2  difft. 


i$4 


©EO  <1>P  AST  0  T 


diffequus,  adultus  iam  homo, 
nefciat  iaculari.  At  praeftat 
tamen  verbum  pxvSxvsiv  per 
fe  ira  explicare,  quam  inferre 
contexto  Kekeveiv.  quod  fane 
durum  eft.  Caeterum  Vpf.  2 
ttu?  uvth  *,  cuq  ocv — .  qui  afte- 
rifcus  etiam  in  margg.  Heinf. 
et  Lugd.  a.  1612  confpicitur. 
Et  Suartius  edidit,  tixi  ^fo? 
Tov  ixvrn  uyJteSov.  Aixrrf-svs- 
c3"#/  koI  oiXKovri^e&ou  a\ix  fzxv- 
Sxvstv  ntxq  xvr^,  «g  #v  v.xi  exsl- 
vn  \jm  sTTt^xfjctva.  ln  notis  au- 
tem  oftendit ,  legi  etiam  fic 
J)OlTe,  xxi  Tfo^  [ictv.qcj  livlqixvTX 
S7rxt<f«jgiv  kx)  rov  sxvru  xkg/\h$ov. 
Aiarotj.  y.xl  Sixkovt.  kx)  a/*«  (xxv- 


Sxvsiv     Txqx    T8    7Tfa70V    SKeiv»  (*$ 
eTrirccpsvu. 

kx)  wahxiiov]  Clericus  [A.  C. 
3*  *•  S*  ?]  volebat  legi  kx)  ac- 
•xsq  •xxkaivv.  quam  conieftu- 
ram  re&e  explofit  in  Indice 
Bencelius.  Saepiflime  enim 
fic  ab  optimis  fcriptoribus  o- 
mittitur  &J?.  Neque  necefle 
elt  vt  fcribatur  <xt&Mt*v  cum 
P«auo,  hoc  fenfu,  et  fenior  fa- 
Bus,  in  balneo  fubinde  agita- 
re  nates.  Defidero  enim  v- 
fum  verbi  nakxw,  et  res  ipfa 
docet ,  Theophraftum  loqui 
de  fenioribus,  non  de  iunio- 
ribus. 


K   E  *.      K  H 

FIEPI        KAKOAOTIAS 

1  £V<   Ss  KaKoKoyta  dyoov  rr,g  ^vxw  sig  to  %«- 
%ov  \v  Koyotg.    0  0%   KamKoyog   rologSs    rtg   Wtv ,   olog 
€PCt)rrj3s)g,  6  ostva  r(  sri;  Ka&aTrsp  ol  ysvsaKoyxvrsg,    ' 
nv^mov  a.7ro  r%  ysvag  avra  a^adJat*    O   usv  vrarri^ 
^oocrtag  s£  dpyrjg  SKaKsiro*    sysvsro  $*  sv  rolg  <?partoo- 
ratg  ^ooart^parog'    snvston  0    sg  rxg  oriuorag  svsygaCptj. 
y)  usvrot  urirtjp  svysvrjg  Qpdrra  s<?t.   ra\g  $s  rotdvrag 
sv  rrj  nvar^tot  svysvsig  eivat  (pacrtv    avrog  os  arog   oog 
sk  riroov  yeyovoog  ycaytog  uaqtytag*  ko)  rirotg  otsPtoov, 
avrat  at   yvvatKsg    sk  rr\g  ooa  rsg  Tva^tovrag  ap7ra- 
^W/.    2  na)   %a%oag  Xsyovroov  ersqav  cvvs7rtKafjbQdvs- 
c&at  na)  dvrog,  Ksyoov,  ua)  syw  rxrov  rov  cLvd-qwTrov 
Trdvrotjv  asuicrriyia,  xcti  yd%  siosx&yg  fig'  «W  rS  tvqoct- 
cdTTX  sstv.    r\  Is  TTovrj^ta  %c)sv   ouotov.    criustov   Ss ,   rrj 
yaq  savrS  yvvatvLi  r^sig  %<xA^yc  sig  c^ov  os$<*)omi,  y.a\ 
r&  i\>vx$  /izs&at  dvayKa£st   rS  Uocrst^vog  ypsqa. 

ko) 


H  0  I  K.    X  A  P  A  K  T.    K  E  <P.  K  H  l6$ 

Tuti  <rvyxa&ijfjLevos  c^etvog  tts^)  rx  dvct^dvroq  eWetv. 
xxi  aKXoL  irksira,  tvsoi  xm  QtXuv  xa)  oUetoov  xaxd 
fiVew,  yjz)  7TS$)  rav  rsrsXsvryjycorcov  kclkujs  Aeyetv. 

T     E     A      O      2 


N   O   T   A   E 


1  Sym']  Erat  quum  Cafau- 
feonus  legendum  puraret \dytr 
y-Jf'  fed  repudiauit  ipfe  poftea 
hanc  conie&uram.  re&e. 

ri  ht ;  ]  Vpf  i  ris  hi ;  vt  Ca- 
faubonus  coniecit,  Nedhamo 
Pauoque  aflentientibus.  te- 
mere. 

*W«]  Ita  refcripfimus ,  de 
Cafauboni  fententia  ,  cum 
Nedhamo  etSuartio,  pro  av- 
Res  ipfa  confirmat  hanc 
corre&ionem ,  quam  Bence- 
lius  etiam  atque  Pauus  pro- 
babant. 

fcmfc)    ?  ]    Heinf.    huM    oi. 

Cafaubonus  emendabat  er*/?« 
3\  probantibus  Nedhamo  et 
Pauo.  Galeus  adeo  recepit. 
Reifquius  autem  retineri  iu- 
bebat  fcrwly,  delerique  tantum 
particulam  o.  Et  tum  pdft 
y.rc;  poni  debet  comma. 
Caeterum  Bencelius  animad- 
vertit,  hmin  —  htyfi^n  efle 
verfum  fenarium. 

fi/yr/>?]  Nedhamus  emen- 
dabat  £uytvi$  —  «/  oi  toixvtxi 
—.  EtSuartiusquidemau&o- 
ritatem  eius  fequutus  recepit 
At  Hemfterhulius 
[ad  Lucian.  p.  1 34  To.  1]  re- 
fte,  puto,  cenfet  locum  ianif- 
fimum  efle  neque  vllo  modo 
follicitandum.    Seruulienim 


feruaequetum  folabanturhu- 
militatem  conditioais  ita  vc 
dicerent,  inter  fuos  nobili  fe 
loco  natos  e/Te,  fed  fortunae 
inuidia  faclum  efle,vt  malam 
feruirent  feruitutem. 

Iv  tJ  noirztit]  Nic.  Heinfius 
ad  Ouid.  herr.  19,  100  corri- 
gebat  iv  a55/J/.  Non  placer. 
nam  fic  evygvets  deberet  accipi 
Ironice.  Sed  qui  tum  ciuis 
Athenienfis  dicere  poffet  4>«- 
ch  Zvxt?  Certe  Heinfius  ipfe 
in  epiftola  quadam  ad  Ioh, 
Schefferum  [Syllog.  Burman. 

Vol.   f  p.   15]   ICgit  kv  T$   TtOLTZllly 

neque  immutandum  quid- 
quam  efle  monet. 

y.xi  tbto/$  5/f|/wv]  Calaubo- 
nus,  locum  deprauatum  du- 
pliciter  corrigi  pofle  ratus, 
au£tor  erat,  vt  legeretur,  aut 

y.xi  ijr)  TuTOiq  bie%tb)v  <£>j«"/v,  xvTXiy 
aut  xx)  rx  1*1  thtoic,.  Priorem 
conie&uram  recepit  Galeus. 
Pauus  ait  fe  fufpicatum  efle 
fcribendum  v.x\  thtoic,  ^e|/ovv, 
otvTfci  ui  yvvtiiy.ee]  ix  Ty/c.  o$u  tov 
•xxqiovTX  uf7rxfyci  et  praeter— 
euntcm  ijtis  cttvmendabilem 
ipjae  mulieres  ex  via  rapiunt. 
Quam  coniecturam  fateor  li- 
bere  mihi  vifam  efle  admo- 
dum  ineptam  et  paruia  (imi- 
lem  veri,  maxime  ob  verba 

L     3  THT6IC. 


166 


0E'O$PAnOT     XAPAKT 


rirotg  dsfyov,  quae  valde  dubi- 
tabam  an  Graeca  eftent.  Suar- 
tillS  edidiC  y.x)  mroig  ois%tsvzi, 
cevrcii —  Atqifc  haecperfequi- 
tur  ita.  Non  afTentior.  JVtiiri 
enim  cum  Cafaubona  poft^ 
excidifte  videbatur  «*T:  quod 
quam  facile  potuerit  fieri, 
fponte  apparet.  Sed  pro  fo|~. 
Si  putabam  reponendum  ef- 
fe  d:s%ihxr  faltem,  fi  quis  re- 
tinendum  cenferet  Partici- 
pium,  intellegendum,nonin- 
ferendum,  tJyetv,  fimilemue 
Inlinitiuum. 

z  txvtuv]  Pauus  corrigebat 
frzvrag.  quod  Suartius  recepir. 
non  male.  Cafuubonus  infe- 
rendum  exiftimabat  \zzkirz, 
quod  Galeus,  addiris  tamen 
vncis,  inferuirin  exemplofuo 
fecundo,  fed  Nedhamusintel- 
legi  poffe  arbirratus  eft.  At 
fortaflis  vocabulum  fanum 
eft ,  vt  homo  v.xv.o>.oyog  dicat, 
fe,praeter  iftum,  odifTe  alium 
neminem. 

*  21  irovtfM  Bencelius  Iegi 
volebat  tnv  JJ  Trovvjoixv'  Suar- 
tius  r?  Is  Trowvi.v..  neutra  cor- 
rectione  opus  eft. 

t«  noestlwc;]  Ita  recte  fcri- 
prum  erat  in  Codd.  Pall.  Ca- 
faubonus  locum  Latine  ita 
vertit,  vtlegerit  r?  t«  nocst- 

cisoevog    jftfS&i    vel   rxlg   v]\j.sQztg. 

Pauus  malebat  rs  ncostfcZ- 
vor,  vujJgz,  vt  legitur  etiam  in 
lugd.  4.  1 6 1 2  et  Vpf.  2 :   at- 


que  ReifquillS  ,  r$  t«  ncGsilu.- 
vpg    legOfJLVjviz. 

TCS^l    T8     a-jCi.eOt.VTCC,  SlTsTv  ]     Ca- 

faubonus  legebat  stej^  t«  hvz- 
<rag  y.zy.ug,  vel  xzy.cl  slrstv.  Et-  , 
iam  Reifquius  cenfebat  infe- 
rendum  xzy.bg.  quod  t3men 
necefTe  non  eft.  nam  per  fe 
inteilegitur.  Suartius  edidit 
KXi  o~vyy.z^}y,\j.(vzig  vstvwg — .  Cae- 
terum  in  rnarg.  Heinf.duplex 
hic  eft  nota  afterifci:  et  in  li- 
bris  Palatinis  fequebantur,Ca- 
faubono  au&ore,  tituli  Capi- 
tum  duorum  n^)  &:/\cTov>tfizg. 
nsfi  cdrxpoy.spSia;.  Sed  in  alib 
Codice  eiufdem  bibliothecae, 
in  quo  non  erant  quinque  po- 
ftrema  Capira,  Characleri  toU- 
fyvhxg  fubiecla  eranrhaec  ver- 
ba :  a^'  *fty  u>  &so<p<?z<>e-,  %x- 
Asttcv  y.x.jzrug  rcvv  roidTCfJv  ijteiv  SV 
tw  ffttpf  xxi  rvg  Iv  mrotg  xxy.ixg 
o?.ug  a^s^/jxorxg.  si  \iv\  yzq  rx 
ttzvtz  ooxoivf  rtg  hvxi  y.xy.og,  roTg 
yxv  Tksicat  t«  %of<i  roZv  cu>i>;uv 
e^iacrxt  f  Pauus  coni.  el  \xv)  ysit* 

y.X?,0Cj   Zc.6Qj<?Zl<i  j.    >j    TOtVVV 

eol  TrsfiotiSvHC.  y\icig  rxg  cctzvtuv 
l^stg  (pvAXTTs^rzt  ost,  vj  xctvuvisv 
rzg  tteel  koyojv ,  xx)  Tr^xtsccvj  rv\v 
iy.xrx  \iv/i\jlv?j  \u\xs1^xi  [  PailUS 
COni.Tv;  sy.zix  yvoj\zv\v  \u\isi^xi\» 
AAA'   'droi    \xh   y.xy.ixg  ic\j.oc, ,    %xi 

UQSTY.C,    OiKkOTgiuGlC,    eTTSTXt    SyJlVHQ 

[Cafaubonus    emend.    iyJtvu$ 

vel  sy.sivotg.  PaUUS  COni.  sxsivcog 
cis~^  -J}  \j.tffxvfr§(ti7rix1  xxi  ro^  Ty  T<- 
\jLoivog  syy.hvi\zx.  raury,  rot  y.xi  %x- 
hsrrcv  rjj^xt  ro  y.qs~irrovy  %xl  c*et- 
vog  zy.XTSguScj  bki^j-og. 


4k  #  '& 


INDEX 


I  N  D  E  X 


-      7^  AV 


-tfr  :>>•  ^ft;  3*fc  C^C  #£•  ^^^^ 


t^  > 


^C  2&  iSSK?^^^ 


I    N    D    E    X 

VOCABVLORVM FORMVLARVMQVE 

QVAE    LEGVNTVR 

IN    CHARR.   THEOPHR 


A*p?uro;  Qxxv.Lenticulac  quae 
comedi  ttequeunt  14,  3. 

vertat :  qttod  felix  Jaujlum- 
que  Jit  14,2.  Nimirum  ve- 
teres  vtebantur  luc  for- 
muh  in  rebus  Iaetis,quum 

fufciperent  aliquid,  aut 
quum  aliis,  qui  aliquid  fu- 
fciperent,  beneprecari  vel- 
lent.  At  homo  ftupidusea 
ibi  vtitur  in  re  rrifti  quum 
iuflus  eft  curare  funus  ami- 
ci.  Caeterum  in  Marmo- 
ribus  Oxonienfibus  verba 
illa  male  verfa  funt  Bonae 

:unac  ,  ctm  Bona  Vortu- 
na.  vid.  Reimarusad  Dion. 
Caf.  p.  1 1 2  1  To.  1.  *  v,vl  k- 
itomttmUi  Non  potcft 
henc  geri  rejp.  multorum  im- 
periis  [Nepos  Dion.  6,4] 
26,  1.  *  0/  kyadoi  Probitvir- 
tutis  ft:>  '/'<// prooem.  2  :  vbi 
iis  oj.ponuntur  ol  QavXru.  * 
raj  Boffi,   '.cncroft, 

i  2  ;,  f  *   ayxrJcl  ;  i  '<-'  rx 

1  aefa  faltem  f. 

fttt  qttae  J 
'  8,  ».     Sed  quia  in  Camot. 

eft  uvj,  et  abNorib.  aliifque 


libris  abefl:  ys-  le&io  vera 
videri  pofiit  xx),  w  ayxBx 
le-i  rx  teydiztvx  ;  An  quaefe- 
rurttur,  bona  Jnnt?  vt  et- 
iam  Politianus  vertit.  add. 
2i,i  *  xyxBx  Bona,  vt  Sub- 
ftantiuum,  23, 1. 

Ayxv'  ttxvtx  Avxt  xyxv  OtlWJtt 
ejfe  nimis  cara  16,  r. 

Jiyxvxy.Tih  Indignari  1,1.* 
cum  Datiuo  perfonae,y«o 
cenfere  17,  i.- 

Aywtoi  Ignoti  23,  4. 

AT/oqx  Forum  3,2.  f ,  3.  6*,  f . 

8,    f.    27  ,  2.    22,    2.    26,  2.  * 

c2$  «yofav  l£g*$f«  In  pttbli- 
cum  prodire  jo,  3.  *  ywac 
k&ux  &yo?«  Forum  mulicbre 
\\.  e.  tw/  venduntur  vafa  et 
vtenftlia  omnijque  generis 
obfonia,  practer  carnes ,  in 
primifque  pifces  2,4:  vbi 
vid.  Cafaubonus.  add.Meur- 
fius  Ceram.  gem.  16.  *  tKy,- 
. :  kyopuc,  Tempore  qttofo- 
rttm  maxime  frequenscji  r  r, 
2.  Erat  aucem  hoc  tem- 
pus  Athenis  inter  horam 
diei  tertiam  et  fextam,  f. 
iTiXCC  ttpcu  ZX.(i.e<7-/\(i$qixv.  Vid. 
Suidas  in  xyoqz;  tlq%v  et  Xt§\ 
Heraldus 
AdueuT.  1, 10:  Ducquerus 
L  4  ad 


I  N  D  E  X 


adThucyd.8,92:  Gefnerus 
ad  Lucian.  Philopfeud.  11, 
p.  38  To.  3:  Kuhnius  et 
Perizonius  ad  Aelian.  V.  H. 
12,30.  Interpretes  faepe 
errarunt  hac  in  formula, 
eamque  perperam  reddi- 
derunt  medio  die':  quum 
cc\i$l  kyoexv  nh.vi%<Txv  et  p£- 
«■ov^fa?difertediftinguan- 
tur  ab  Xenophonte  Cyri 
exp.  1  p.  207.  Vid.  Vueffe- 
lingius  ad  Diod.  Sic.  p.  $-79 
To.  1. 

AV°§z&tv  Emere  f,  3.  14,  3.  * 
Stuv  ar/oqxsuc,  Quum  locutn 
in  theatro  emit  9,2. 

AV°?d°S  ti$  rw  $$gt  SordidttS, 
illiberalis,  lettis,  improbtts  6, 
1.  Nam  verbailla,(iverbum 
de  verbo  reddas  ,  valent, 
tnorihus  refert  cocionem : 
tnores  eitis  refpondent  tnori- 
hus  cocionis.  Etenim  xyo- 
cxiot  dicuntur  non  folum 
homines  vtiofi  et  deftdes  qui 
verfantur  affidue  etquafiha- 
hitant  inforo;  Latinifubro- 
ftrunos  et  fttbafilicanvs  vo- 
cant;  verum  etiam  cocio- 
nes,  qui  alio  vocabulo  0-^- 
v7tch  appellantur,  a  tabernis 
\^cy.^jcu{\  quas  habebant  in 
foro ;  h.  e.  qtti  emunt  et  mer- 
cantur  a  mercatorihtts  qtwd 
vendant  ftatim  et  quidem 
carius.  Quo  fenfu  legitur 
apud  Noftrum  eod.  Cap.  f. 
4.  Vid.  omnino  Salmaiius 
de  Vfuris  c.  19:  de  modo 
Vfurr.  c.  2  et  Obferuatt.  ad 
I.  A.  et  R.  p.  9^ :  itemque 
Vatyuenarius  Animaduer/T 
Ammonn.  p.  io  (T. 


£y?oiy.lx  Rufiicitas,  h.  e.  vitium 
quum  quis  ineptus  eft  et 
inelegans  et  abfurdus  in 
iudiciis,  diftis,  faclis  4,  1. 
Opponitur  x^hqt^ti  h.  e.  vr- 
banitati. 

kv§oiko<;  Rufticits  h.  e.  is  e  cu- 
ius  iudiciis,  di&is,  fa&is, 
eminet  et  extat  imperitia, 
infcitia,et  inelegantia  qu3e- 
dam,  4,  1. 

AV?k  Ager:  rus  i,  f .  3,  2.  4, 1. 

IO,   2.     14,    I.    27,  I.   *  TX  V.XT 

uyqi*  Aiovvcia  Liberalia  qtiae 
celebrantur  in  agris  3,3. 

jlyflUTvtz'    kxtx    xyqvnvixv  Jtljo» 

mnis:  exfamnis  4,  3. 
j^yu)     st  0  xyu,v  vxnqvixv  ccysi   Att 
Ittdi   nouam  Innam  faciant 

4,  4.  Vid.  not.  *  ccystv  y.cci 
Tb^  vtiic.  slc,  t$v  v^sqxixv  Etiam 
filios  poftridie  iubet  fectttn 
fpecJare  9,  2. 

Ayvv  Ltldi  4,  4.  ccycov  tv\c,  ^jv- 
%H$  ek  T0  Xe^ov  I"  Ao 7-0/5 
Qttum  (ludiofe  quis  et  vnice 
hoc  agit,  vt  obtretfet  alios 
et  de  iis  loquatur  male  28, f. 

&iv.t7Sctt  Accipere  iniuriam: 
ajfici  iniuria  1,1. 

£h*lx  lniuftiti'a :  improbitas 
18,  r. 

A^oAe<r%»j5  Garruhts  :  loquax: 
qui  de  rebus  vanis  et  ina- 
nibus  loquitur  inepteetin- 
confiderate  3,  1.  Moeris  : 

AJoAlff%}j?,  attixojc,'  uIgXsgxqc,) 

^^viy.o.Q.  Ita  edidit  au£to- 
ritate  Cod.  Coiflin.  alio- 
rumque  Pierfonus.  Tho- 
mas  Magifter:  A°°?-t*ZKi  »* 
itlohs<7%o^  vbi  conferri  pot- 
eft  nota  Audendorpii. 
Alo/\s6%ix  GarruJitas:  loquaci- 
us  :fabulofttas  3, 1.  Clericus 
A. 


I  N  D  E  X 


A.  C.  5,  ;.  5.  22  verti  vult 
inanis  atqtte  otiofa  garrtt- 
l':tas:  quafi  verogarrulitate 
non  contineatur  iam  notio 
th  inanis  et  otioft.  Caeterum 
conftat  fatis,  Plutarchum  de 
vitio  hoc  reliquifTe  inte- 
grum  libellum  ,  qui  eft  in 
eius  Opp.  p.  f02«)'if  To. 
2  Vuechel. 

£)  Fere  5,4. 

jlvl);  Taediofus  :  odiofus  :  is 
quocum  verfari  fine  taedio 
non  poilis  19,  2.  20,  1.  He- 
fychius:  iyfcrt'  xot-uov.;.  Sui- 
das :   ayoy;'  ccvivQfx-fro;. 

Taedium,  vt  explicant 
GlofT  vetr.  20,  1.  DifFert  a 
cvc/jp£iz,  credo,  fic.  Ave%£- 
qax  poteft  fe  oftendere  et- 
iam  extra  confuetudinem 
aliorum:  poteft  aliquis  ef- 
fe  ht0Z*(*to  etiamfi  non  ver- 
fetur  cum  aliis,  fed  tantum 
confpiciatur  audiaturue  ab 
iis.  Sed  kv}ix  fe  prodit  in 
confuetudine  aliorum :  xy- 
ron  poteft  effe  nifi  qui 
1  fetur  cum  aliis. 

v-p  Pla%a:  traflus  caeJi  pro- 
oem.  r. 

-  jclu.  ffufzxro;  Ittcuria  ,et 

ncglegentia  corporis:  quum 

quis  corpus  fuum  neglegit 

incukumque  effe  finitio,i. 

Athcnicnfes  21,4. 

Frequentei:  multt  qui 

vnafitntj,  2.  Opponuntur 

enim  ibi  rok  vt  a- 

pud   Aelian.  V.  H.  2,  1  d 

t  rx  et  viSqoleyUvtH,    Scd 

vcrbi  Thcophrafti  0/ 

rcddi  poflunt 
vno  vocibulo  circuli. 


AUafy,  to,  Pars  corporis  pudi- 
bunda  n,  1. 

Klou  Catio  4,  4.  i#  ;.  *  de  eo 
qui  canit  et  recitat  jfevt 
27,  1. 

ABio^  Aethiops  21,  1.  Viden- 
tur  enim  apud  veteres  viri 
atque  feminae  nobiles  ec 
beatae  vfae  efle  feruis  Ae- 
thiopibus  et  ancillulis  Ae- 
thiopiftis ,  quum  prodirent 
in  publicum.  vid.  Terent. 
Eun.  1,  3.  85  et  Tibul.  2,  6. 
37.  Itaque  etiam  homo  p** 
xqQ$iKQTi{io*  Aethiopem  vult 
fe  fequi ,  vt  videatur  nobi- 
lis  efle  ac  diues. 

ki'ici  Crttor  2^,4. 

Ai§z7v  -otei;    Koyu    y.xrx    y.fXTOt; 

Narrare  vrbcs  vi  captas  ejfe 
3,  4.  *  Med.  <&£<&**  VelU; 
cupere  prooem.  3. 

Atfpv  ri  raJv  xtq  tvh;  t(>x~££v,q 
Attollere  aliqttid  de  ferculis 
2,  4.  *  tollere :  capere  9,  1 . 

AJ(Tx?o;'  o\uxix  xUxqx  ConfuC- 
tudo  illiberalis  et  indigna  in» 
genuo  homine  2  ,  1.  Sic  xl- 
c%<>x  spyzirix  TurpiSj  illibe- 
ralisjquaejtus  6, 2.  Add.ibid. 
1  et  9,  i. 

AjtxMeSxi  Dttbitare  12,  2.  * 
ccmmotteri :    erubefccre  i6y 

3* 

Ahsiv  rol^  xvtv  Traicrh  £x  t«  koi- 

v«  cipov  Petere  pueris  fuis  ob- 
fonia  de  iis  quae  appofita 
futtt  11,  f.  *  Med.  alTtiSiti 
iar.JniuTx  de  eo  qui  rogat 
alterum  vt  fibi  commodet 
pocula  18,  2.  Thomas  Mag. 

AirH\/.xi  KtyvWi  orxv  fyir»  n; 
0  utKkU  uTrol-uGeiv'  oiov  l-i  lcc- 
v£/y.    Alru  ve  x<?tov}  bv  o*jAovot/ 

bK  oc-xolwau.  Vid.  ibi  interpp. 
L  5  ec 


INDE  X 


et  Salmafius  de  modo  V- 
furr.  p.  293. 

j&Aigia  Lmportunitas :  inepti' 
ae:  vitium  quum  quis  ne- 
que  temporis  neque  loci 
nsuue  eorum  quibufcum 
eft,  rationem  habet  12,  1. 

Xnxigos  Importunus  :  ineptns 
12, 1 .  Cicero  Orat.  2, 4  negat 
quidem  in  fermone  Grae- 
corum  reperiri  vocabu- 
lum,quoappelIetur//z  £>/;/«.$•.• 
fed  exiistamenquaeTheo- 
phraftus  difTerit  de  knxlgoi, 
et  Cicero  de  inepto,  fatis, 
arbitror,  intellegitur,  xxxi- 
eov  non  male  dici  ineptum 
pofTe. 

j&oK&eTv  Sequi:  depedifTequo 


2*1 


*    of 


0   ~x7q,    cty.OA.ui mv  Pe- 


diffequus  18,2:  qui  alibi 
kxo?.t&os  a  Theophrafto  ap- 
pellatur. 
AxoabSoc  Pediffequus  9,  1.  ir, 
4.  27,  2.  Vid.  Cafaubonus 
et  Duportus  ad  9, 1,  item- 
que  Ducquerus  ad  Thucyd. 

P-  39f- 

j^y.Uiv  Audire  1,  2.  2,  3  [vbi  ta- 
men  pro  xy.^ovto;  in  aliis  li- 
bris  eft  xy.ovtcc..  vid.  notae]. 
6,  3.  7,  '•  4-  &?  ';  9'  2-  12, 
2.  2f,  2.  *  ftxnew;  tcKytictt 
Male  /itidire:  de  eo  dequo 
maleopinantur  exiftimant- 
que  alii,  qui  vituperaturab 
aliis  6,  1. 

Axas-/^  Inuite  1?,  2. 

aW.*'  Promuntoria  25",  1. 

Jiy.?y.sia  Ta  AoV«  Intsmperantia 
fermonis:  vt  Plinius  maior 
alicubi  intemperantia  rijhs 
dixit,  7,  1. 

£)CPt(2eix'  £f  ay.qt$HXq  %o?.ay,ci  Ma- 

gno  jludio:  magna  diligen- 


*  //'# :  **?  primis  diligenter 
prooem.  2. 

A^/3a?5    h.~avv%i<7[J.ivocl    Is   CtltUS 

vngues  diligcnter  refccJiJhnt 
26,2. 
£y.eooevx  propriefunt glandes: 
deinde  ita  di£ti  funt  omnes 
frucJus  arborum  edules. 
Suidas:  ky.eooevxr  v.xq~ol  2ev- 

deiy-0l'      77XVTSC,     0l    TtaV     dhdguv 

y.xg~oi.  Hefychius  :  %dev&' 
—  "Zty.gAo)  Je  xlqvx  Aiyaffi  tx 

\lVjACi)    ~xqx    C)S    J^TTlXOtQ    aY.QQ- 

Ipvx.  Sed  apud  Theophra- 
ftum  c.  11,  2  funt  baccac  pU 
vcflres  mitiores,  automnino 
baccae,  Vid.  Salmafius  Ex- 
ercitatt.  Plinn.  p.  429  f. 
Trai.  Sed  fi  quis  malit  loco 
illo  pro  [jly)Kx  legere,  quod 
tamen  non  placet,  [iverx, 
vt  edidit  Nedhamus:  x^o- 
levx  funt  omnes  fetus  arbu- 
tei  edules,  praeter  nuces  et 
myrta.  nam  $*  rx  ky.eooevx 
poteft  accipi  pro  $  tx  «aA« 
ctaeo^evx'  vt  c.23,4  txc,  reivr 
exeyjx;  —  oti  «  rlfyaivi  a$t 
t*z  AetrH^yictf.  Caeterum  de 
foro  vbi  vendiri  fiin.t  Athe- 
nis  ifti^irborum  fru&us,  vid. 
Meurfius  Ceram.  gem.  c.  16. 

IkaZfiviix  laftantia:  arrogan- 
tia:  ofientatio  23, 1. 

AAc^ftiV  laBator :  ghriofus:  0- 
jientator  23,1.  Chara&er 
hominis  gloriofi  reperitur 
etiam  apud  Au&or.  adHer. 
4, 51:  qui  locusfanedignif' 
fimus  le&u  eft  pleniftimuf. 
que  venuftatis  ac  fuauita- 
tis  fummae 

fl?si<pe->Txi  %eic<s.zTi  [fed  prae- 

ftat,  credo,  le£lio  Cod.  Tiin. 

%ei<7{ix<ri'~\  Perfricare   capv.t 

vntueri* 


I  N  D  E  X 


vn^uenfis:  capillos  delibr.c- 

■.igucntis  $•,  3.  Nam  ho- 

mines  huri  etelegantesio- 

lebjnr  olim,  quum  in  pu- 

blicum   prodirenr,    comas 

vuguentis  delibuere.    Vid. 

rius  ad  Marrh.  6,  17  et 

Efchenbachius  in  diiTert.de 

vn&ionibus  genrilium  c.  3 

p.  4;o  [dhTerrr.  Acadd.  n.7 

Norib.  a.  1729.  $].  *  axhte- 

Sevngcre:  vn%i  fe  iu- 

bere :  aliptae   operam  dare 

10,4.  1 1,4.  21,3.  24,  2. 

AlexanderM.  23,2. 

.  Mefert  4,2.     Eft  ver- 

bum  Atxicum,pro  quo  re- 

Jiqui  Graeci,etcumiisfcri- 

prores  N.  T.  [Marrh.  24,41. 

Luc.  17,  jf],  dicunr  mjtfhrv. 

Phrynichus  p.  f  8  Pau.  *Mo> 

.-,  hx   kxi$tvY.     Thomas 

Mag.  x?.£h,  «k  hjtfBny.  irem: 

•,  t?x  laifctte.  VndeHud- 

fonus  etiam  apud  Moerida 

emendauit:  ux{i~,   /^ttikuc;' 

Sed  legi 

er,  auttoritate  omnium 

icum,  uft$€*t$y  vjktefvnme,* 

Vera  dixeris  17,  3. 

/jaJ  .SV//,  praecedenre  nega- 

ie,  1,4.  6,2  etc.  *  d£ 

1,  4.  17,  2.   *  «Aa   yv  At  fa- 

ne,  at  certc  ff,  3.  *  «aa*  od 

Sedetiam,  praecedenribus 

parricniis  k  ^wv,  f,  2.  g,  4. 

/  Permutarc :  com- 
mutitre  4,  3.    Verba 

irerpreror 
contintto  permutat  nu- 
n.ttm  f.  nttmos  tcnnes  aliis, 
tjui  babeant  pondus  ittftttm. 
Nam  intellegi  debet  e  fu- 
pcriorib  ,    aur 

irvri  t*  Xtflrffi  vtroqucenim 


modo    verbum   ceMzTTe^ctt 

conftruitur. 
AAAP5  4/«w  i>  3.  2j  1.  a  erc.  * 

61  aM.pt  Cactcri:  rx  x?j<xRc- 

liqua,  cacteraiii  1.  prooem. 

4  etc. 
AMsV"  Alienus:  de  equo  27, 

l.  *  de  fanguine  et   cruo- 

re  2f,  4.  *  de  oleo  n,  4.* 

de  domo  9,  3. 

rfftftr  6,  3.  3*49  5. 
AAa«  Sal:  £tri  .9,  1  :   u?.zs  IO,  3. 

14,  3.  Thomas  Magifter:  d 

U?>SC,,  KXl  Tfc 5  u\ot$ ,  «Se?  h&ytu/y 

8  *<i  &«$.  refte.  nam  Arrici 
quidem  vtuntur  fere  PJu- 
rali.  vid.  Demofth.  de  f.  le£. 
p.  179  To.  2,  et  Aefchin.  de 
f.  Jeg.  p.  247  et  c.  Ctefiph. 
p.  4^1  To.  2.  Sed  ro  «**$ 
legiturMatth.f,  13 :  vbivid. 
Albertus,  et  ad  Thomam 
Mag.  Trillerus. 

*hk*rrniuc,  Non  fme  magnis  da* 
mnis:  cum  magno  damno  8, 
4.  Sic  a?.vriT£Kii;  Hebr.  13,  17 
valet  maxhne  perniciojttm. 

"a?.$:tx  Farina  16,2. 

%aa$c£  Vitiliiro  ulba  19, 1.  He- 

fychius  :  ;.iv/.rj    tiqsv 

tm  cu,iixti.  Vid.  de  hoc  vi- 
tiliginis  genere  Celfus  f,  8. 
Ab  Theophrafto  vocatur 
Itqpvrw.y..  nam  s r*  rx  rotxu- 
rx  [**7r{>:i  —  ktiQoc,  — ]  xi- 
c%ocj  >izMcv,  v}  v&ritiarety  vt 
ait  Hippocrates  rrsrt  **$«!* 
c.  3?  p.  182  To.  2  I.ind. 
jji**  p{jl  vipigit  Mane  cum  luci 
Jimul:  cum  primo  luci:  vc 
Joquitur  Plautus,  24,  1.  * 
Jimtil,  vna  sf,  4.  27,  2.  At- 
(jiie  iic  Theophrjftus  par- 
riculam  hanc  ioler  vel  poft- 
ponere  Participiis,  fequen- 
tibus 


INDEX 


tibus  Infinitiuis,  vt  2,  1.  4, 
2.  20,  2:  vel  praemittere 
Participiis,  vt  <;,  2.  7,4.9,2. 
ir,  2 :  etiam  Infinitiuis ,  vt 
6,  4.  2$,  4.  Quo  maxime 
pertinent  duo  loca:   c.  19, 

3  u;zu  irteiv  TrgoeeQvyyuvstv'  et 

C.   27,    I      «f.4fl{    (XeteTUV     /T7r2<^£- 

c3-a»#  quae  maJe  tentantur 
ab  nonnullis.  *  cominuo: 
confeftim  4,  3. 

yA(iu$iu  Infcitia :  imperitia  4,  r. 

'Apitet  hoc  in  libello  ponitur 
•  vel  fimpliciter,  vel  iun&is 
particulis  Se  et  $e  x«<,  ita  vt 
modo  verti  debeat  vtique, 
quin  etiam,  omnino,  modo 
reddi  commode  nequeat. 
Hefychius:  aizixsi'  &c,  «zVaw^ 

—  TOtyctPdv.     Moeris:    li(isKsi 

Cyfzuivet  TQICC'    SlU  THTO,   Y.Ctl    TO 

vruvv ,  y.ut  <?<r<  >c^i  •jreqnTQv  ev 
ru7q  yqy^ouc,  y.oo-[j.x  %u§tv  ttu- 
Qux<x,\J!.$ctvo[ievov.  Quaetamen 
verba  quum  abiint  ab  Cod. 
Coif lin. ,  aliena  eiTe,  atque 
aliunde  in  libellum  /Vloe- 
ridis,  vt  multa  alia,  migraf- 
fe  videntur.  Occurrit  au- 
tem  particula  illa  c  2,  4.  f , 
I.  4.  6,  r.  rr,  $•  i?>  t.  16,  1« 
18, 1. 19,  2.  21,  4.  23,  r.  24,  3. 

2f ,  I.    26,  2. 

'Aii(picpyT>jffut  Centendere  23,  2. 
'AiztpoTegoi    vtrique  :     vtraque 

•pafS  12,  3.   *  aiztpoTfgutt;    rottt; 

%e$<ti  Ambahus  manibus  f ,  1. 
*A>  Si:  hkv  7,  2.  17,  2.  *  Sae- 
piiTime  autem  legitur  vt 
particula  ao^t^'  vel  cum 
Optatiuo,  vt  1,  1.  4,  1.  8,  2 
etc:  vel  cum  Coniun&iuo, 
vt  2,  3.?,  3  etc:  vel  cum 
Infinitiuo,  vt  10,2.  if,  3 
etc.  *  c.  7,  5  pofita  eft  poft 


particulam  sl*  et  c.  27,  2 

eft  fc$   uv  Ixi/vg  /xjj  i7ri?oc[z£vn. 

' ' Av*pxMs$eu  dicitur  #)  de  f*/> 

£tti/tf  amiciunt  pallio.  vt  c 

I  9,  3    l(JL&TtOV  Y.viXiloiv  (zesov  u- 

vu(Bu?.o(zevot;    R/il/io    maculis 
phno  amiBus.  Suidas  in  ver- 

bo  uvufiuKXet'  '  AvufiuXKe&ut  H 

TO   l(ZUTtOV    01    'AtTIXO),   «     9T£ff- 

^uKKs^ut  XeyuGtv.  Vid.  Peri- 
zonius  ad  Aelian.  H.  V.7,9 
et  Cafaubonus  ad  Athen.  1, 
1 8  •  f3)  I^e  W  quipallium  colle- 
gunt  et  in  bumeros  reiiciunt. 
quod  faciebat  apud  Grae- 
cos  beatiflimus  et  lautifti- 
mus  quifque,  etiam  athle- 
tae,  et  Athenis,  vt  videtur, 
equites.  Quo  refero,  fed 
timidetamen;  nihil  enim 
certi,  quod  fciam,  ea  de  re 
traditum  eft  a  veteribus; 
C  2r,  2  uvu$xKG[ievoc,  S-otpctTtov 
Reietfum  geftans  pattium  f. 
reietfo  patiio.  Certe  locus 
hic  declarat  fatis,  eos  qui 
equo  veherentur  Athenis, 
pallium  ita  reiecifTe,  vtetfi 
defcendiiTent  de  equo  ,  ta- 
men  intellegi  poiTet,  eos  e- 
quo  veclos  efle.  Caeterum 
modeftiores  brachium  pal- 
Jio  cohibebant.  Vid.  Vale- 
fius  ad  Dion.  Caf.  p.  28  To. 
1  Reimar.  y)  De  iis  qui 
pallium  retrahunt  et  fubdu- 

CUnt.  Vt  C  4,  2  avu(is^[zevoq 

avu  t»  yovuTOQ  Pallio  fupra 

genua  contrafio  et  coUecJo. 

Vid.  Ferrarius  de  Re  Ve- 

ftiar.  2,  4.  6  p.  148. 
'Avciye£ou  Soluere  nauetiiy  vel 

fimpliciter  foluere,  20,  1. 
' Avuyaucleiv  Cogere:  iubere  9,  3, 

14,3.  28,  2,     Ammonius: 
itvtiyax' 


I  N  D  E  X 


icvxyKx^nv  y.xi  ^tu^s^xt   hx- 
..    'Avxyy.x^stv  \/.h  yxq  s^tv 

£t.  — .      Thomas 

Magifter:  uvxyy.x^av  *,t<  *//- 
— . 

:.  Spondere :  de  eo 
qui  fpondec  et  promittir, 
pecuniam  creditam  creden- 
damue  folutum  iri,  12,  1. 
Idem  enim  declarjt  quod 
lyyvm^m^  vt  neque  ryyvoc, 
differt  ab  h*ml&X9*  Hefy- 
chius:  tyyvoQ'  u?alo%o$.  Vid. 
omnino  Salmafius  demodo 
Vfurr.  c.  16. 

•  cc-jsKi-Sxi  Tollere : 
de  eo  qui  tollit  oliuam  et 
palmulam  cadiuam  10,  2. 
'A*M*£hi*i*  Stupiditas  14,  1 .  Cle- 
ricus  A.  C.  2,  2.  3.  22  putat, 
vocabulo  Latino  ftupiditas 
non  omnino  exhauriri  vim 
Graeci. 
'avjc/cSttcc  Stupidus  t  bardus 
GlofT.  vett.  14,  1. 

■  Impudentia  9,  1. 
rxvrroi  Impudens  9,  1. 

..,S-3"5M    Tfi/f    T«£    UVTu    ohs- 

tx;  :r£fi  rfov  nsyi'-*;  Commu- 
nicare  cum  feruis  /uis  res 
maximas  4,  1.  Sic  Ifocrates 
ad  Oemon.  p.  16  Dat.  txspi 

TU.V     fJjTfcV    *,;     U7rOQPy,TC<iV     UVU- 

y.obx.  *  confulere ,  adbiberc 
12,  1.  Vid.  Pierfonus  ad 
Moerin  p.  20. 
MmpUvrm  Nauem  inbibete: 
mutare  curjum:  de  guber- 
narore  a>-,  1.  Intellegi  pof- 
iunt  verba  vxvv  rii$  op\lvk;. 
Conf.  Albertus  Obferuatt. 
N%  I-.  p. 

( .aput  trigtri  1 1, 1. 
Apud    I.ucan  c.  21,  28  *mh 


coniuncla  leguntur.  Op- 
ponitur  ei  xuru  *psrr*<v»c. 
24, 1  caput  demittere,  capi- 
te  demijjo  terram  intueri. 

'AvxAicy.su  Edere>  comedere,  re- 
liquias  vittimae  12,  2. 

'  Avx>m\jlx'  Jj$  xteicc  $  xhrt  TX- 
hxvrx  ysjotro  uvru  rx   uvuj\u- 

fJLUTU    blliQVTl    TQ~tC)    CCTTOqott)    TUV 

KohtTtoj  Se  plus  quam  quinque 
talenta  impendijfe  ad  fuble- 
vandum  inopiam  ciuium  23, 

3-       , 

'Ayxiiit^ffy.s^ai  Recenfere  et 
monere  familiam  ne  obliui- 
fcatur  4, 3.  Conftruitur  cum 
Accufatiuo. 

' Avx7tAsuq  at\zxrot;  Plenus  fan- 
guine  f.  cruore  2^,4. 

'a-jxtt-jsvsxi  Refpirare  7,  2  :  vbi 
VCrblS  L?s  1^0^  icvx7rvevGxt 
rov  lvTvy%xvovTx  fignificatur 
fumma  moleftia  quae  crea- 
tur  ab  loquaci  homine  al- 
teri  loquacitate  et  garruli- 
tate. 

*Avx?pt-bai  Reuerti:  redire  2,4. 
Aftiuum  enim  ,  vt  in  aliis 
verbis  huius  generis  mul- 
tis,  vim  Medii  habet. 

'Avxcvpx  $xi  Pallium  fubducere 
ad  inguen  vfque  obfcenum 
1 1,  1.    Ita  Diod.  Sic.  1,  8f 

p.    06   To.     I     bstXVVHGtV   UVXGV- 

p&(isvxi  ru  exvruv  yov^rmu  fio- 
pix.  Animaduertit  etiam 
Hefychius  hancpoteftatem 
verbi.  nam  in  Gloffario  eius 
extant  glofiae  hae :    uvaat- 

GVP\l£vy\'      V\      GVPQ\JLtVQV       \\JCUTIQV 

iTTxtquGtt  y.xl  \Jciqo<;  yv\iv\iGW 
vbi  Palmerius  male  corri- 
gebat  \x.ypO/'  irem:  xveaveuro' 
xvu  TeclfictTtx  lavetv  ad  quem 
locum  videndus  Albertus 
p.370 


I  N  D  E  X 


p.  570  To.  r.  Dicebatur 
3ioc  etiam  aveAxvetv.  vid.  Ca- 
faubonus  ad  Sueton.  Aug. 
§1.  *  avxcscvo^hoc;  Spurcus: 
foedus  6,  1.  Duportus  ibi 
opportune  laudat  locum 
Ghryfoftomi  Jiomil.  28  in 
ep.  ad  Romanos,  vbi  con- 
iunguntur  iayoguiot  et  cecvq- 
nhoi,  ficut  ab  Theophrafto 

«.yoqxToc;  et  GtvaceCvgf&svot}. 

'AvztiSsvx:  Sujpendere  21,3. 
22, 1.  Vtroqlie  loco  drci- 
tur  de  donariis  ,  anulo  et 
taenia,  quee  fufpenduntur 
e  parietibus  templorum : 
cuius  generis  donaria  ab 
Atticis  appellantur  bm&v* 
ixuTa,  ab  reliquis  Graecis 
a;x$£~;mTx,  Moeride  quidem 
auftore. 

yAvz<po§zi  eleganter  dicitur 
quum  quis  eorum,  quaedi- 
cit  et  narrat,  citat  et  lau- 
dat  alios  au&ores  teftefque 
8,  2.  Verba  xl  (ih  avx$ofxi 
—  £7riAxfie£-ai  verti  poffunt, 
rennttit  ad  auBores  eorum 
quae  dicit*  narratque  iUos, 
quos  nento  pojjit  redarguere. 
Etiam  verbum  uva$eqetv  ita 
vfurpatur  apud  Platonem 
Apol.  f  k  7«f  e;zov  £$&  Tdv 
Koyov,  bv  av  Asyu,  ah/\  eiq  u%to- 
%p£wv  vyuv  tov  hiyovTa  uvcicoj. 

'AvdgxKoSov  Mancipium  17,  2. 

'Avfyia;  Statua  27,  2. 

'AvehevSsqia  lUiberalitas  22,  1. 

'Avstivfregos  lUiberalis  22,  1.  * 
oge^tc)  ti\j.^q  avehsvSeqoc;  Cupi- 

ditas  honoris  iUiberalis  21,1. 

'  AveV  evTevj-tg  hv7r^c;  ttohjtik^  a- 
vev  $7\u$\)c,  Confuetudo  quae 
tn  0  leftiam,  non  iiemdamnuw, 
affert  20,  1. 


'Av^V  w>&rw$  Vir  optimus  f,  r. 
*  maritus  12,  3.  *  Z  Sv^ 
'aS-^vxToi  Atbenienfes  2\,  4.  . 

'AvSgwnlvy  q,vci$  Humanum  tn- 
genium  prooem.  2.  Moeris: 
*vSgoj7feta  tyvcet ,  'Att/k^*  ,  &-; 
QxxvSifyc;'   ■fatSfpmivv, ,     eAAijV/- 

Mg.   Thomas  Magifter:  av- 

SgWTreia    (pvctg,    xk   avSguTrivvj. 

vbi  vid.  interpretes.  Etiam 
apud  Moerin  Vuaflius  ad 
Thucyd.  p.  42  7  legit,  nefcio 
quo  au£rore,  uvSqcoTreix  Qv- 

cig  — avS gWTrivij 

Av$<>(*J7roc;'  «>e  eaCttc;  tcv  avSgcc- 
ixov  v7Tvs  AxpsTv ;  Nou  fines 
bominem  jbmnum  cafsre? 
2f,  3.  *    y.xi   eyu   tov   uvSgco- 

7T0V  THTOV  TTUVTCCV  (JCSllicVjV.X   tut~ 

iam  ego  bominem  iftum  cdi 
vnum  omnium  28,  2.  *  ol 
uvSqctiKot  Homines  2,  1.  *  <l? 

7TQ/.V     TXOV^OTeqOl    elciv      01     vvv 

ccvS(>cti7roi  Tfcv  aq%aim  MitltCt 
peiores  ejje  bomines  huius 
aetatis  bominibus  fuperio- 
rum  aetatutn  3,2.*  Add. 
prooem.  2.  2,  1.3,  3.  8,  4. 
'AvWw  ava^ac,  Surgens:  de  eo 
qui  in  concione  aliquid  pro- 
mittit  13,1.  Suartius  per- 
peram  exiftimabat,  Partici- 
pio  illo  ibi  alacritatem  at- 
que  ftudium  fignificari.Quo 
pertinet  locus  plenior  hic, 

otvu^ac;  sz  rx  bsj(J.u  SurgetlS  ttl 

concione  22,1.  *  ava^ac;  ix 
tcov  Tgwiz&Taiv  Surgens  e  leclo 
f.ftragulis  18,1.  Add.  22, 
3.  *  Trsgt  th  ava^avTOQ  el7rsTit 
De  eo  qui  furrexit  et  abiit, 
male  loqui  28,  2.  *  Med. 
hvtex^rai  Surgere:  de  eoqiu 
furgit,  vt  alios  doceat  rem 
quam  iam  cognouerint ,  a 
princi- 


I  N  D  E  X 


pnncipio  12 ,  2. 
Bwrlpsrtc  Surgens  e  IccJo,  vt 
eat  ad  fetiam  familiaricam 
14,  2.  Nam  duplicem  no- 
tionem  ibi  verbo  «vfrocdttf 
ineiTe,  et  vfus  A&iui  c.  28, 
2  docet,  et  alia  loca  fimi- 
lia  in  notis  a  nobislaudaca. 

'Ayrfity.cs  Aduerfarius  5-,  2. 

'Amsnfc**  Anterior  crurispars 
h.  e.  tibia.  vnde 
Tibiae  19,  2.  Occurrit  et- 
iam  apud  Ariftophanem 
Plur.  784  et  Xenoph.  Cyri 
paed.  2  p.  14?  Hutch.  mai. 

rargoq  Antipater:  fuit  de 
amicis  et  familiaribus  Phi- 
lippl,  au&or  necis  Alexan- 
dri  M.:  quo  fublatoquum 
forte  accepiflet  Graeciam, 
obfelTus  eft  ab  Athenienfi- 
bus  Heracleae,  fed  folutus 
obfidione  in  Macedoniam 
concefEt  [Iuftin.  13,  %.  16] 
23,2. 

Wefalutare:  w- 
cijfm  falutare  1  f ,  r . 

Difcalceatus  iS,  1. 

Sic  enim  Atticidicunt,non 

;  °ostq;,  au&oribus  Gram- 

maricis  antiquis.     Phryni- 

chus  p.  196  Pau.  lcxj".  i 

Td  yxp   Iv  rt>)  §7 
ct\zuPT*</.x.     y.xt    yxp    v-koo^cx- 

,-jbGX" 

..  Mocris:  ,  'At- 

Suidas  :    i,.  j  v\v^- 

i      imas  Magifter: 

ii.  Vid.  ad  h.  1.  inrei; 
Vutflelingiui,  ad  Diod.  Sic. 

{).  fyl    I  y.  I. 


'a>w     T8    ycv2TC$    civx$$\3j\ii\j,faoz 
Pallio  jupra  genua  contra* 

BO  4,    2.  &S    StWsfioqOV    7T/G>V, 

ttvw  x-J<  x.'iT&;  y.xSxpSstvj  Se  bi* 
bifje  beileburum  quo  venter,et 
fuperior  ct  inferior,  purga- 
tus  faerit  20,  2.   ?,Avu  per- 
tinet  maxime  ad  aluum  fl 
ftomachum.nam  helleborus 
f.  veratrum  candidum  pur- 
gatftomachum  concitatque 
adeo  vomitus.     Vid.  infra 
tMipopc;. 
:/Af /0$  s yy  vyTilc  Idoneus  fponfor9 
h.  e.  fide  digntts  et  locuples 
l8,  2.*  u;  cifyoi  ysyovxfftv  01  %v- 
4>o1  Iv  Tyj  ctyo$cL  Frumenta  be- 
ne  emta  ejje  in  furo  3,2.  Sic 
^qt&.u.svo;    ocv^qocTzolov  ct'£tov    Si 
bene  emit  mancipinm  17,2: 
vbi  mox  oti  HTuq  u%iov  euvii- 
l/.xt  Me  tam  bene  emijje.add. 
9, 3.  Etenim  ab  Atticis  xfyov 
dicitur  eleganter  id  qttod 
emitur  bene  et  pretio   vili, 
svuvov.    Suidas  in  a^t^Tgqov* 
— '  Ai-tcv  yccq  vrxq'  '  Attiv.oI;  ri 
hvuvov.      Moeris  :    oc^txTeqovy 
' ATTiy.Hi%'  eCwvcTepsVf  ^?^vty.uj;. 

Pierfonus  edidit  a^iuTiqcn; 
— -  evuivoTtpx;.  Vid.  Boiius  ec 
Vuitterus  ad  Tho.  Mag.  p. 
80,  Hemfterhuilus  ad  Pol- 
luc.  p.  692  n.  )*8i  etCafau- 
bonus  ad  Athen.  p.94.  Sed 
inrerpretes  Latini  non  raro 
rnale  verterunt  hoc  voca- 
bulum.  Vid.SoIanusadLu- 
cian.  p.  37  To.  2.  *  IBuqUv 
tx  Sacrificauimtts 

rite  21,4. 
fv  Velle:  cuperc  6,  2.3. 

ij<r(tuj  Nar- 

e  aliis  ca  quae  in  coucio- 

iie  ada  tt  Jecreta  funt ;  e- 

nitiiiia- 


I  N  D  E  X 


nuntiare  7,3.^  nuntiare: 
renuntiare  14,  2.  21,  4. 

'ATuycgSvttv  Interdicere:  veta- 
re  10,3.  15,  2. 

^Aruyx^oit  Culam  frangere : 
laqueo  coUmn  obflringere 
12,  3.  Atque  fic  verbum 
hoc  haud  dubie  accipi 
debet  Matth.  27,  f  de  Pe- 
tro  Apoftolo,  non  rnodo 
propter  Participium  k-xzK- 
5a)y,  fed  etiam  propterea, 
quia  eodem  fenfu  occurrit 
2  Sam.  1 7,  23  in  Verf  Alex., 
pro  verbo  Hebraico  p^nH. 

\A7rxyM'  xirxy  ec  y.oQxv.xc^Abihl 
malam  rem  if*  3.  Attici 
dicunt,   hoc  fenfu,  etiam 

*?V  ^   y.oQxy.xc,   (2&KK*   s$  xc- 

qccy,&$-,  et  I5  xogxax^  flmpli- 
citer.  Vid.  Spanhemius  ad 
Ariftoph.  PJut.394:  interpp. 
Thomae  Mag.  p.  370  f.  et 
Berglerus  ad  Alciphron.  p. 

62    f.    *    HXl    TOV    VlOV     CCXOY.UQXt 

etrrxyxyuv  $1;  AeKtyxc.  Et  Capil- 
los  filii  detondet  Delpbis 
2  1,1.  *  xxxye&xt  zK07rvic. 
Sinere  fe  furti  conui&um  in 
carcerem  duci  6,  2.  Dupor- 
tus  interpretatur/V;  iusduci. 
per  fe  non  male.  Sed  ob 
fequentia  verba  malim  de 
vinculis  locum  accipere. 
Nam  vt  vefania  magna  eft 
linere  fe  incarcerem  duci: 
ita  multo  maoris  amentiae 
indicium  eft  ,  in  carcere 
diutius  commorari,  neque 
fe  ftatim  inde  liberare.  De 
poteftate  verbi  anxyeiv  vfu- 
que  forenfi  vid.  Salmafms 
de  modo  Vfurr.  c.  17. 


'Axa/Tfc-iV    TKC,    cQsiKOVTXC,  fJLSTX 

[axqtvqkv  tb5  Tcy.^c,  Exigere  a 
debitoribus ,  tefiibus  adbibi- 
tis,  vfuram  i#,  2.  Sed  xkxi- 
tsiv  stI  t\>)v  ohttav  miiwfiohiov 
c.  1  o,  1  eft  ventitare  ad  do- 
mum  debitoris  tt  exigere,  v- 
furae  IocOj  femiobolum:  vbi 
vid.  notas.  Sunt  enim  alia 
quoque  huius  generis  verba 
praegnantia,  quae  vocant, 
hoc  in  libello.  vt  6,  4  tbs 
TGxas  el;  tviv  yvxSov  ky.Kiys.iv 
Obolos  colle&os  condere  in 
buccam:  14,2  l%i  ^axy  x-A- 
<rx$xt  Surgere  e  lecJo  et  abi- 
re  ad  fellam  familiaricam : 
et  28,2  xvxwvxt  Surrexijfeet 
abiijje.  Caeterum  \uy.qoKoyixy 
quae  loco  illo  notatur  a 
Theophrafto,  haec  eft.  M;- 
y.QoKoyo;,  homo  diues,  pau- 
peri  cuidam,  fortaflisetiam 
amico,  credidit  fummulam 
paruam  :  pro  hac  debito- 
rem  menfibus  fingulis  fol- 
vere  oportet,  vfurae  loco, 
femiobolum:  hunc  femio- 
boliim  ipfe  creditor  exigit 
a  debitore,  ne  hic  omittac 
eum  foluere,  remque  ipfi- 
vs  familiarem  eo  afTiciat 
magno  fcilicet  detrimento. 

*  TO    f^QOC.    XVTU   XTTXtTyGXC.    X- 

nodoS-xt  Partem  virilem  pe- 
tere  et  vendere  11,  4 :  vbi 
etiam  eft  xjtxit^xi  to  ^qo^ 
de  hero  qui  a  pueri9  petic 
partem  chalcorum  quos  in 
viis  inuenerunt  :  et  12,  2 
de  eo  iqui  petit  partem  re- 
Jiquiarum  vi&imae.  Con- 
ftruitur  ibi,  vt  i8>2,  cum 
duplici  Accufatiuo.  Caete- 
rum  differt  hoc  verbum  a 
verbo 


I  N  D  E  X 


verbo  xlnh  fere  fic.  *a~xi- 

eit  petere et  exigere  quae 

tibi  debejtur:  fed  xWt^  pe- 

et  prjcere  ea  qitac  pe- 

.  ct  pnfcere  iftre  tiou  poj- 

Jis,  ita  Vt  fi  acceperis,  gra- 

tias    debeas    alteri.     Yid., 

praeter  alios,  Krebfius  Ob- 

feruatc  N.  F.  p   1 16  f. 

o  Dijcedere  8,  4. 
A&iuum  enim  habet  vim 
Medii :  vt  apud  Xenoph. 
Memorr.  1,  7.  5  et  alibi.  * 
Med.  x-x?.?.xrre^ut  Difce- 
dere:  ttbire  5,  3.  ?,  1.  7,  4.  9, 

2.     1  ^,     I.    2  6        :      Vllieft    U7TX?,- 

Vid.  dc  hoc  verbo 
Dreligius  V.  AI.  1,  if. 

■xjz  a-x/.z  Olerate- 
i  20,  3.     Mofchopulus: 

-i   ^UV    K«J    Cvt/TfoV    

21    e—t    xyftt   xctl  ruv 

'itium  ejfe:  obuiam 
4.  ",  2. 
j^xxyr.  --'A*  Contra  itt- 

xtfm  21,2.  Thomas  Ma- 

JjiiU  ./.pv  Td  be^cz  — 

:i —  uytiy.pv  lt7  -civ- 

TXl   . 

^xi  Libare  10,  1.  Ni- 
mirum  veteres,  vt  in  facri- 
ficiis,  itaetiaminconuiuiis, 

bant  partem  coenae, 
ante,  (juam  ipfi  inciperent 
cihum  porionemque  cape- 
re,  confecrare  et  dare  diis 
dejbulue,  hoc  dicebatur,  et 
quidem  de  vino  aliifque 
Jiquonbus  ,    1  t  A*<- 

fiir/'  de  cibis ,  u-xpys^zt. 
Umfe/JfH  autem  loco  illo 
dicirur  Itrxnyj  Viut  h.uyi^ov 
ry  ut,  quae  erat 

majjni    Oefncri    fufpicio , 


quia  cvccitoi  epulati  funtin 
primis  ex  venatione:  aut, 
vt  noftra  fert  opinio,  quo- 
niam  Diana  credita  eir  pa- 
rens  praefefque  valerudinis 
et  falutis.  vid.  Callimachus 
h.  in  Dian.  124  iT.  et  Phur- 
nutusdenat.deor.  32:  quae 
loca  opportuneattulithanc 
in  rem  Suartius. 
a-ut&pix  Apaturia  3,  3.  Cele- 
brabantur  in  honoremBac- 
chi,  ob  inreremtum  a  Me- 
lantho  Xanthum ,  regem 
Boeotorum[PoIyaen.  1,19], 
menfePyanepfione,perdies 
tres:  primus  dicebatur  Aof- 
-lw  fecundus  Avz<?<?vfn;'  ter- 
tius  Kyf gfcT/?.  Vid.  Suidas  in 
a-uthpiw  Lex.  MS.  Coiflin. 
in  Catalogo  bibl.  Coiflin. 
p.  6of  :  Meurflus  Graec. 
Fer.  p.  53-4^ ,  et  Corfinus 
Fafh.  Att.  P.iTo.^diflert. 
13  p.  306  f. 

XV    TTOtsTv   TuC    CCKHOvTUC   Tu7{ 

.loylzic  Obtundere,  con- 
ficere ,  enecare ,  eos  qui  au- 
diunt,  vanis  Jmnonibtts,  h.  e. 
eo  redigere  vtnegent,Jegar- 
rttlitattmet  ineptias  diutius 
ferre  pojfe:  de  Koyo-ou}  P,  f. 

A-ti/xi  Abjitm :  rijt  icizc  to  >»V- 
ev  u-ew  Alteram  rci  et  fa- 
cultatum    partem    amijijti 

■   17»  2. 

fjTtnu  Abeo :  difcedo  6, 3  :  vbi 
opponitur  rp  -poctevur  7,  3. 
9,3.  11,2.  3.  21,4. 

A~i~tiv'  u-ei-u^ut  Negare:  ab- 
nuere  12,  2.  Thomas  Magi- 
fter:  u-ei-znw  kx?mov  y  u-ei- 
-o-j.  vnde  etiam  apudMoe- 
rin  emendandum  efle  ic-tt- 
-unw,  A^rmi;'  M~utqv,  em>j- 


I  N  D  E  X 


vrme,  iam  Drefigius  monuit 
V.  M.  p.  189:  qui  eodem 
loco  de  mulriplici  potefta- 
tejiuius  verbi  expofuit. 

f^TTeqs^rar  oji  ccTrsi^Tai  Se  110' 
luiffe  accipere  conditionem : 
fe  noluiffe  vti  beneficio  23,3. 
Thomas  Magifter:  aTrsiqvrTxt 
y.xAs.iov,  vi  lt7r"/,yQ(>evTXi, 

JLT^ffa&W  Trqoc,  tutov  kreA$u\ 
?****£«£■**  Htmc  adit  vt  ab 
eo  mutttetur  pecuniam  9,  1. 

*  ez'i  Txiq  TftoSotc,  uts/\0uv  xx- 
rx  y.ecpahyc,  hisa^rcii  In  tri- 
viis,  difcedens  inde,  lauat 
fibi  caput  16, 3.  Namverba 
fc-7r<  Txiq  Tgiohott;  cohaerent 
cum  verbis  y.arx  t&p.  ^cx- 
^rxt,  non  cum  Participio 
ct77s?3dv.  *  ev.  th  \/.£(t<&.  enrsK- 
Ssh  E  medio  h.  e.  e  concione, 
difcedit  21, 1. 
^rijvsix  c(it?dxc,  Iv  /\oyoi$  Moro» 
ja,  inhumana,  confuetudo, 
quae  fe  oftendit  in  verbis 
if,  1.  Nam  ciTrvvetx  tribui- 
tur  iis,  qui  ^iiht  immites, 
inhumanf ,  truces ,  faeui, 
'  crudeles,  fnorofi.  Suidas 
hoc  vqcabulum  interpreta- 
tur  per  Itint&gosxtii*  et  He- 
fychius  non  modo  nomen 
kfrypctiot  explicat  per  4**»- 
Squxoc,  et  ufjtoc,,  fed   etiam 

axviVvic,  pCT  GK/XvtfOq  Ct  %XhS7rGQ. 

jlmot  Pira:  hortenfia  et  fati- 
va  2K5- 

ftjnssiv'  07ruc,  <ro1  *nn<=r»\Gu,  vj  ey.si- 
v-i  nurxyvu,  u7roqv.{JLxt  Nefcio  . 
quomodo  tibi  non  habeamfi- 
dem,  aut  quomodo  dubitem 
de  ilfius  fide ,  h.  e.  et  te  et 
illum  veracem  puto:  neque 
de  tua  neque  de  iliiv.s  fide 
(Uibito  1,3.*  rotq  (pitotg  xa) 


cV/.eiou;  ccTtzitv  Amicis  et  ne- 
cejfariis  diffidere  4,  1. 

'Ar-r^  Diffidentia  ig,  1. 

uA7rt^oq  Diffdens  18,  1. 

'AsrAaV  Tct  tcov  JSuv  (/.j  U7r/\x  , 
u?.?J  inifi&M  Mores,  vel  po- 
tius  ingenia  nonfimplicia  et 
aperta,fed  infidicfa  et  mui- 
tiplicia  1 ,  4.  Ita  apud  A- 
riftoph.  Plut.  1 1  f  9  oppo- 
nuntur  inter  fe  oqkqc,  et  d- 
Trhol  Tqo7!ot'  etapud  Xenoph. 
Memorr.  3,  1.6  clicitur«r?«- 
Tqyoc;   debere  e/Ib  #Va«s  re 

Y.Xl  £7ripi$/\oc,. 

'Atvswti  dtxKovycxi  Emere  et  do» 
mum  referre  vno  jpiritu  2, 4, 

Ato*  7rqcuTov  ironjfcf*ou  tjv  Koyoit 
ciTro  rm  Tjjy  slquvsiav  s^mkq- 
ruv  Faciam  initium  a  fimu- 
latoribus  et  diffimulatoribus 
prooem.  4:  vbi  paullopoft 

eft  atg$OUM  ttqutcj  uttq  T»7c  s\~ 
puvsiug.  add.  2,  I.  2g,  I. *  euv^ 
—  u7ro    7tvsv(ixtqc,     7rqoQ~eve%%Yi 
axvqov  Si  -  vento  deiataefue- 
rint  paleae  ad  capillos  2,  2. 

*  u7ro  ifjtxris  ot$e/\eiv  y.goxidx 
De  paliio  legere  jloccos  2,  2. 

*  T8<J    TOy.^Q    U7T0    T8    S(J.7r0hy(J.U- 

toq  eiq  ryv  yvxSov  sxAsyeiv  Ae- 

ra,  numulos,  quos  facit  rt 
redigit  e  mercibus,  condit  in 
buccam  6,  4.  *  wxi  xtto  tj5? 
rgUTrefyc.  ugac,  v.qkxz  Dat  de 
menfa  carnem  9,  r :  vbi  f.  2 

CtqTTXffUQ   U7T0    T/,C.   T^XTTS^q   yfi- 

/\iy.tov  Rapiens  de  tnenfa  par- 
tem  inteliini.  *  slc7r^x^xt  *rJ 
ruv  sTrtTjhiuv  Detrabit  de 
demenfo  10,  2.  *  uttisvui  utt^ 
t«  &x«y>j?<8  Difcedere  e  iu- 
dicio  11,2. 
ro    (le^oc;    n 

Munerum7  latttiorum,  par- 
tem 


*    U7TQ    TiOV    %SVic*J 

uvrQ   u7rxiTijext 


I  N  D  E  X 


tem  virilempetere  u,  4.  * 
£rovfyei-$ai  tz;  z*7potc  kxI  ze- 
f/f/.  -;  Up^Egredien- 

tem  e  templo  lanare  manus 
et  corpus  Jpargere  aqua  lu- 
Jirali  i6>  1.      Nam  verha 
Ufn  neque  cum  verbis 

•   to   ?o;iz  /\zQo)v  CO- 

haerenr,  vc  Galeus  arbitra- 
batur,  neque  coniungi  de- 
bent  cum  verbis  trr«-**jfj- 
r^rw»,  quae  erat  Paui  len- 
tentia  :  fed  perrinent  ad 
verba  Uxowpeifu»oc  tuc  zs??x$ 
evc^  Ita  Ana- 
creon  Odar.  4^,  8  d  3*  X>« 
cror'  i%  ut/Tijc  Zti(2xpov  3ofv 
Xfa&ahm  h.  c.  Mars  ali- 
quandu  e  pn  »na  reuerfus^gra- 
vem  baflam  vibrans.  Marc. 
7,  4  -:  I2w  /^ij  (3Arr/- 

r«vr&f  /:  publico  reuerji  nifi 
Iduerint  manus.  Verba  fov*v 
r/  quae  in  Codd.  non- 
nullis  ibi  inferta  leguntur, 
gloftema  redolent.   *  $mv 

Miror  Ji  tU  me  etiatlt 
ex  animo  fuauicre  17,  1.  * 

70      T«      SOfSZTCC 

Cibum  eiicit  ex  ore  19,  3.  * 

pofitiTM  urro   iyvirv/y  tiv6c 

Se  timere  fihi  ab  jumnio  ali' 

qtto  2  f ,  I .  *  cti/iZTo;  kvcvKhemc 

'gfu     tpxv\jlxtoc 

Cruore  plenus  de  alieno  vul- 

tiere  2f,  4.  *  upz;  t/  t»v  uxo 

rPxrri^y,;     Attol/eUS    ali- 

quid  de  fcrcidis  1,  4.    Nam 
t^  I  -  te^v/s  iunt  r<» 

quae  junt  in  menja,  quate- 
olluntur  inde  vel  tol- 
]i  poffunt.  Vid.  not.  Sic 
fere  c.  11,  f  rapbani  Jhtteji 
^icUHtUr    y.tfrtt?^iiF0U4Vtt    itTFb 


ty;  tpxtt^;;  ypitfti  tm  <*z<px- 

m'    quia    tolluntur    de 

menfa.tum  enim  eos  nume- 

rat  homo  fibs?vpc;.    Eodem 

niOdo    C    4,    I     9F&VTX    TCS  XTO 

tyic  txittofviaQ  h^yeTS^xi  Omnia 
quae  acla  Jttnt  in  csncione, 
f.publiceatfa,  narrare:  qua- 
tenus  narrantur  aliis.  *  krd 
de /rva  Poji  coenam :  a  coena 
24,  I.  *  elfozSyg  t::  xttq  ttpc- 
«r&Vw  e?h  Taeter  valde  ad- 
fpccJu  eft :  os  eius  valde  odio- 
Jhm  cfi  -g,  2.  *  Snro-  pAori* 
(zidc  Sine  vUo  honoris  Jiudi» 
22,  1 :  vbi  vid.  not. 

'Aro/SaAAf/v*  tcc  i[zcctix  a7ro(2e@/\ii- 
xzffiv  Pallio.  amittunt  8,  4.  * 

T%c    yvvxiyxc    krro^x^fffjg^  t§1- 

X**kov  Vxor  quum  amijit 
tricbalcum  10,  1. 
,Aro/3AtV£/v#  dicitur  vel  de  iis 
qui  adfpiciunt  alios  et  in- 
tuentur  fnnpliciter,  con- 
ftruiturque  cum  particula 

E/*,    Vt    C.    2,   f    tlC    etCclVOV    U7T0- 

p/\i7ruv  Eum  intuens :  euui 
adjpiciens:  vel  de  iis  quc 
adfpiciunt  ahos  oculofcjue 
in  eos  coniiclunt,  admira- 
tione  virtutis  eorum  du&i, 
copftruiturque  cum  Prae- 
pofuione  ttpoc?  vt  c.  2,  1  h- 
$v\mv  uic  ZTrofiKeTrxffi  ttpoc  ee*  ol 
ujSpurrot  i  Nojiitf  vt  oculi 
bominum^  in  te  coniefli  Jint  ? 
Latini  verbis  adjpicere  et 
intueri  vcuntur  eodem  mo- 
do. 
1 Anoypxtyt-Sicct   tx   KXTCt}M7ro{ievct 

it7r6      TijC     TPZ7rkP^C      tyZiffq    TfoV 

fx^zviho.v  NumerJtre,  in  ta- 
bulas  rej'erre,j'etnejbs rapba- 
nos  11,  f. 

M  2  'AreeV 

/ 


I  N  D  E  X 


''A?ro$!tf**v  Zwoelct  Quum  lega* 
tus  mittitur  pubiice  aliquo 

ii,  j. 

'Anohlovott  %?so$  Tgtuy.ovTX  [ivm 
Reddere  debitum  triginta 
mbiarum  n,  f.  add.  17,  3. 
ai,  2.  *  tradere,  dare  11 ,  2. 
*  Med.  eeproMfaflkeu  Vendere 
10,  2.  II,  4.  f.  if,  1.  22,  1. 
Nam  qui  aliquid  vendit, 
iubet  fibi  reddi  pro  eo  pe- 
cuniam  aliudue  quid. 

3 'Awo5/$£*tfxeiv'  f*>»  ev  ibg  ccw  <zto- 
^&ra  iVt?  *"«  *£  aufugiat: 
de  pedifTequo  18,  2.  Nam 
eft  verbum  proprium  hoc 
in  genere,  cui  opponitur 
verbum  vtxqx\jL*veiv.  Vid.Xe- 
noph.  Oeconom.  3,  4. 

'  A7Toloy,t(J.x^eiv  tov  uqyvqiov  Reii- 
cere  pecuniam  4,  $.  Conf. 
Albertus  Obferuatt.  N.  F. 
p.  nr.  *  lu^fdm  u}a%§uv  e§- 
yuffiuv  ttz6hoy.i\iuffui  Nullo tut- 
pi  quaejiu  abftinere  6,  2.  * 
a*  u%oloy.t\iuc\eiv ,  fequente 
Infinitiuo,  Non  dubitare: 
non  erubefcere  6,  4. 

^AttohxBi^uvxi'  u7roy.xTX^ffxt  sl? 
rjv  ohlxv  Reducere  domum 

*  ' A7roKxp4><xi  *x  Tfc  <»$**  Defle- 
tfere,  declinare7  de  via  t  qua 
homo  illiberalis  videt  ami- 
cum  ad  fe  pergentem:  aut 
etiam  regredi  22,2.  Caret 
hoc  verbo  Thefaurus  Ste- 
phanianus. 

'/ijtoiteigxi  tov  vtov  UTtxyayKV  etQ 
AsA^a?  Detondet  capiUos  fi~ 
lii  Delphis  2 1,  1.  Solebant 
autem  pueri  Athenis  co- 
mam  ponere  anno  aetatis 
duodeuicefimo.  nam  tum 
referebantur  inte^r  -iQ-jpiKt 


Atque  Thefei  quidem  ae- 
tate  proficifcebantur  Del- 
phos,  confecrabantque  co- 
mam  Apollini.  Au&or  eft 
Plutarchus  Thef  p.  2  To.  2 

Vuech.  e%Q   3e  ovtoq  6Ti  tot€ 

THQ     (J,eTXfixivOVTXQ      ZY.     7TXICCJV, 

etSovTXq  stq  AeA^aS  a.7:uq\x^Txi 
tu  3e«   Tfjq  y.c\i-^q.     Qui  mos 

videtur  poftea  negleSus 
fuifle,  et  tantum  ab  iis  ob- 
feruatus ,  qui  honorem  au- 
cuparentur  rebus  eiufmodi 
paruis  et  leuibus.  id  quod 
locus  Theophrafti  ille  fatis 
docet.  Vid.  Meurfius  Gr. 
Fer.  in  vocab.  i$*$m  et 
Le&t.  Atr.  3,  1:  itemque 
Iunius  de  Comac.  4.  *Med. 
aKOKkiqccSxi  Se  tonderi  iube» 
re:  tonfori  operam  dare  4, 
4.  f,  3.  Vtroque  loco  et 
de  barba  etde  coma  accipi 
poteft.  Conf.  Cafaubonus 
ad  Athen.  p.  298,  etSalma- 
fius  de  Coma  p.  f  32. 

yA7roKvxUiv  Enecare:  deeoqui 
aliis  moleftus  eft  loquaci- 
tate  7,  2. 

'Atox? ive^xt  Refpondere  7, 1.  g, 
1.  16,2. 

,A7roy.qv^/uq  uvryv  vko  to  nqoffy.t- 
fyxhuiov  Occultans  eam  [Spat- 
ham]  fubpuluino  2?,  2. 

A7voXu\i$uvetv  u<>yv(>iov  ocpettope- 
vov  Recipere  pecuniam  debi- 
tam  14,  3. 

1 A7ro?\ttvsiv'  ffvvodoi7ro(>ii  uxo/\uvffuq 
iv  Tq  o£w  Si  cum  comite  coU 
loquitur  in  via  23,  2.  Nam 
lt7Toxsivffxi  Tivoq  diatur  ali- 
quis,  quatenus  cum  eo  col- 
loquitur. 

'AttoMv 


I  N  D  E  X 


■•j{ll%    OTl    UTG?J.V9l    y.Xl    T&TO 

v  perdere  velle 
etiam  hanc  pecuniatu  if ,  2. 
xt   Sc  emungere  19, 

:-    tx;    yjHpx;  —  uro 

lattans  Jibi  tnatius  aqua 
luftrali,  qutim  etemplo  egre- 
dtetttr  16,1.     Sic  Matth.  27, 

24  flrrsvAJvflrrfl  rilr*  ;£i?f at$.  TllO- 
mas  Magifrer:  kxiwtrrfat  y.xl 

rflfi*  h  'A<ti{ix-,  y?£  vl-^x- 
3  tc?.v;  ?Jyei. 

\nens  :  vccors: 
qui  eaetfacit  etdicit  vt  vi- 
deatur  alienatus  eiTe  men- 
te  et  carere  ratione  5,  1. 

2  Amentia :  injania :  ve- 
cordia  6,  *.  3.  Notio  huius 
vocahuli  aeque  late  patet, 
ac  poteftas  verbi  &roip0if- 
k4 

•iibtis  diligenter  re- 
Jeclis  26,  2.     Phrynichus  p. 

I  2^  —  ri  p    utovv/j^h-j  tc  tx; 
rxj    0„V'/OiV   «4-35/- 

<>fiv  nguvw  [haec  verba  le- 
guntur  etiam  apud  Tho- 
mam  Alag.  in  verbo  imxh 

p.  6^  F  J  —  <£z/ziv  cr<  ti  //ev 

vxr  iapetvfitp  ti- 

T'o     '/,P-4€ZIT0    UV    TW    «TC- 

--• 

vVm  Exfpuerc  19,4. 

"atcpoi  tuv  tg?jtwv  Egeniy  inopcs, 

cities  25,  3. 
'Atqpvhxi  Sefcio  1,3. 

<v^<  6Kfl«v«/  Refarcien- 
dtun  et  conjuendum  locare 
faccum  16,  2. 

tk  rciiXTo;  Par- 
tem  cibi  ex  ore  excidcrc  /i- 
nere  f.  ciicere  19,  3. 


rAroriAXitv  Mittere  18,  1.  24,  ;. 
*  de  amico  qui  alteri  mit- 
tit  partem  ferculi  17, 1. 

*  ATo*?e?e1v'  w  kro-tgu  Eum  citt 
depofitum  reddere  non  vult 
9,  1.  Nam  vt  «Tos-gf«v  efl: 
omnino  res  alienas  fuas  red- 
dere  fraudc  et  rapere,  tx  w 

TPoerjy.ovTX      ?,X[i$xveiv      [  Xe- 

noph.  Agef.  4, 1]  :  ita  fin- 
gulatim  dicitur  de  iis  qui 
depnjita  ct  acccpta,  tanquam 
vafa,  argentum,  non  red- 
duntjfeque  quidquam  accc- 
pijfe  negant.  vid.  Xenoph. 
Memorr.  1,7.  f  et  conf. 
Schol.  Arifroph.  Plut.  37;. 

jItot^s-jxi    tx   y.pex    a?.ff)    txgxs 

Condcre  rcliquias  carnium 
viBimae  fale  adfperfas  9,  r. 

*     TZ      CiVT\A      CCTOTlSeVXl      StlUS 

firagulas  feponerc  22,  2.  * 

j\zfiwv  y.xl   UToSe);  <zvtoc,  thto 

tyru*  Quod  ipje  repojitit,  id 

quaerit  14,  2. 
ATroTe^Te^xi  Auerfari:  abwii- 

nari  1 6,  2. 
^Toipdiverj  OJlendcre:  dicere  2  6f 

1. 
/^TOtpepeiv    lcvzyy.xGzt  Tpoc;  ccvto-j 

Deferre  cogit  dotmtm  fuam 

9,   3.   *    TX    ci/\/\Z  TXVTZ  ZT00H- 

•j:u  tiZ  tziq\  ccTtveyneTv  oly.zle 
Reliqua  omnia  dare  pucro 
referenda  domttm  21,2. 
ato^xv  cfyooez  Radio  adaequa- 
re  modium  male  1  t,  j*.  NarrT 
ccto^u.v  idem  eft  quod  utq- 
huttsiv.  vnde  lignum  quo 
adaeqttantur  menjura  voca- 
tur   lcToiLxy.TQx.     PoIIux  4, 

I70  to   ccTO-boyj  epyx?.ecov<,   Ictq- 

i/Jy.TPx.     Ilefychius  :    Icto- 

IJ.zy.TPx;'  i-v?.z  —  £v   ai;  uto- 

^JUTt   TX    {J.eTPK. 


I  N  D  E  X 


Axgofititevroi  hoyot  Temerarii  et 
inconjiderati  fermunes  3,  r. 

Arreiv'  tov  ?.v%vov  x-^xc,  Luccrna 
accendens  18»  f-  fiadem  for- 
mula  legitur,  Luc.  8,  16.  * 
abx$xi  de  eo  qui  faltatu- 
rus  arripit  fodalem  (2,  3. 

■&.XU£tTQtf-'    O^t^     XTTVgSTOC;     ^hSTXl 

ti'j»i  Qni  febre  corripi  nolit : 
qui  febri  carere  velit  3,3. 
£im&&v  PropeUere:  protrudere 

Agx'  tut)  xgx  to$  ^q vfio-j  l<r;  Hoc 
vero  quamdelicatum  ejl  2, 4. 

*A?yv(>tov'  to  agyvgtov  kx?x  t« 
A*/3*v  Qnum  pecuniam  eh 
aliquo  accipit  4, 3.  *  hfo^ 
fjLvuv  kqyv%in  Qnum  folmtmi' 
nam  argenti  21,  2.  *  "fcrc- 
AxiJ.fiu.vov  aqyvptav  q$si\o  [isvov 
Quum  recipit  fectiriiam  dc- 
bitam  14,  3.  Add.  15,1.  17, 3. 

.  18,  1.  \   ■ 

*A$yvqo%Kxt  Argentaria ,  h.  e. 
tfrae  in  quibtts  reponitur 
argentum  et  faclum  epfigna-' 
tum  1  o,  4.  Pollux  4, 19  7? x\j.- 

fZXTSiOV    £$   •Kxqot   Tch   ATT;X0i$, 

xxl  h  tb  ctqyvqtov  antY.stTO  < — ct 
$£  vihTtgot)  ocvto   xxi  hqyvgoSy- 

xyv  £-/J/\hv.  Erant  eburneae, 
etiam  ligneae,  et  fere  lo- 
culatae.  vid.  Salmailus  de 
modo  Vfurr.  p.  422.  Qua- 
propter  Valefius  ad  Harpo- 
crat.  p.  244  Gronou.Iocum 
illum  Theophrafti  de  ipfis 
loculis  accepit. 
'a?£6-)csix  Placor  GIolT.  vett. 
jludium  et  cura  plucendi  f, 
1.  Vid.de  hocvocabulonon 
minus  quam  de  ccgeffxoq,'et 
Kfiffxsiv,  Clericus  A.  C.  2,  2. 
3.  21  ec  Gataquerus  ad  An- 
t©nin.  p.  143,  b. 


'Agsexoi;  Blandtts:  qui  flacere 
Jtudet  ^,  1. 

*Agi&*m  Placere  5*,  2. 

'Affifisij  Numerare  ro,  1.  rff,  1. 

yA(>i?civ  Prandcre  4,  2. 

yAgt<>c&wv  Ariftopbon:  archon 
7,  4.  Fuit  aurem  archon  O- 
lymp.  CXII.  a.  3:  quoanno 
accidit  pugna  ad  Megalo- 
polin,  Arcadiae  opidum,  in 
qua  et  Agis,  Lacedaemo- 
niorum  rex,  interiit,  ec  opes 
vniuerfae  Gracciac  fra&ae 
funt:  quampugnamTheo- 
praiTus  vocat  rvjv  %''  a£W 
cptovTos  [jc</.xh'j.  Haec  eft  fen- 
tentia  Palmerii  Exercitatt. 
p.  620.  Cafaubonus  autem 
intellegi  volebac  pngnam 
ad  Arbela,  vi<St!m  AlTyriae, 
equa  Dariu?,  Perfarum  rex, 
difceflit  inferior.  Vcraque 
pugna  eodem  fere  cempo- 
re  accidit.  Alexander  M. 
apud  Plutarchum  Agef.  p. 

604,  b  To.  I  soty.rjy  d  xvSgsst 
qts  AageTov  nyufit  svr/.oi[j.sv  sv- 
Txv$xy  sks7tiz  sv  'lAgKStofa  ys- 
yovsvxi  [J.v0[j.xyjx.  lam  ficut 
pugna  ad  Arbela ,  archon- 
te  Ariftophaue,  commiiTa 
eft  [  Arrian.  exp.  Alex.  3  p. 
^94  Hlanc.] ;  et  camen  a  mul- 
tis  veterum  commifTa  dici- 
tur  archonte  Ariftophonte 
[Diod.  Sic.  17,  62]:  ita  et- 
iam  praelium  ad  Megalo- 
polin  garrulusdicerepotuit 
eodem  archonte  accidifle. 
AiTentior  e»im  Palmerio. 
nam  quum  pugna  illa  ad 
ad  Megalopolin  libertas  et 
opes  vniuerfae  Graeciae, 
atque  adeo  Athenienllum, 
labefaclatae  fraclae^uefue- 
rint : 


s  I  N  D  E  X 


rint:  sppirent  ficmagis  in- 
cpriae   ec  fa&a*la    horninis 


loqtiacis,qui  debebat  ea  de 
re  tacere  potius  quam  me- 
moriam    eius    fermonibus 
ebrare. 

I  htjici  y,  4. 
\ratrum  4,  3. 
,--/>  Rapcre:  de  meretri- 
,;s  quae  nitore  et  bian- 
ditiis  percutiunt   et  pelli- 
ciunt  28,  1.  *  de  eo  gui  ra- 
pit  de  menfa  lanii  partem 
iiuefrinorum  9,  2. 

Morbigen- 
tiles:  de  lepra  et  vitiligine 

19'  3- 
*Apriw  Dianaio,  1.  Vid.fupra 

"Afr/  tguytyovfveu 

Se  tnodo  veniffe  domum  I,  2. 
*  iy.  [lxy^x'  o-3«    v/.Zjtu-  xqrt 

Oui  modo  venerunt  cx  iti~ 
nere  hnginquo  12,  1.  *  iyit- 
fcn/  «fr/  x.x§£uio-<tx  Excita- 
re  eum  qui  modo  dormirc 
coepit  20,  1 .    Moeris :  « gT/t 

ct  \i-  ro  -fo  CA.'-, 

Pierfbnus 
edidil  Vid. 

Index  in  Axiochum  h.  v. 
ifroc  Panis^  1. 

1  -, ulla  balnearia:  vas 
manubriatum,comparatum 
ad  aquam  hauriendam  qua 
perfundatur  lausntis  cor- 
j>us  9, 3.   Dicituritaa' 

\m ,  et  ponirur  in  vaiis 
balneariis  a  Polluce  10,  6p 
Vocatur  aliis  vocabul; 

. .  Vid. 
SaJmauUfl  ad    fcriprt.    hifr. 
Aug.  p.  fic  Parif.     Spi 
eius  extat  apud  Merc 
lem  de  arte  gymn.  1  p.  45- 


ed.  lunt.  a.  if  75 ,  et  ex  eo 
Vrfinum  in  Append.  ad 
Ciaccon.  de  tricJin.  p.  ^41. 

TZ>;j    TTOY^CTtOQl    (LCl'J  . 

cl    'jv'J    Ci:§fu?rci     T&'/     k$%CtiNV 

Multo  peiorcs  ejfe  bomines 
bttitts  actatis  bominibtts  fu- 
periorum  aetatttm  3,4. 
A?X*'  T°i$  tw  &?XV'J  —  T»  rrqx- 
ros  Jjyti  Aliis  initium  — 
rei  narrat  6,  3.  *  kv(*x3xt 
*l  k?Xv*  otl&.GY.m  Sttrgere  vt 
eos  rem  doccat  T/b  prmcipio 

12,  2.  *   Zaftx;  e|  k£%ijc  £y-x~ 

?.*Sto  Sojtas  primo  dicltts  eft, 
2Sy  I.  }K&b9et4*oU  ^xxtQ  srAij- 
stu?£iv  Dejijlere  magiftratus 
capere  26,  2.  \ 
£?%lxs  Arcbias:  nomen  falfa- 
mentarii  [T«f/^o?r«AsJ  cuiufc 
dam  Athenienfis  4,  4.  Vera 
ibi  le&io  haud  dubie  efr, 
Y.oij.i<rx£xt   xna  (Sgxxiovoz  nx? 

Affxk  T*$  T*?iz*$i  hocfenfu, 
Emit  ab  Arcbia  falfamenta, 
eaque  ipfe  a  f.  dc  bracbio 
fendentia  refert  domtim. 
Neque  enim  temere  nafci 
potuifie  videtur. 

*  AexiT£KT0'''s^'  T'*v  &&**  $%<rxi 
iv  ^.7%/TfKTOvJjo3-«/  Domumait 
benc  eedificatam  et  de/cri- 
ptam  ej]e  2,  f.  Cuius  gene- 
ris  locum  Stephanus  non 
habet  in  Thefauro. 

A?X*>'  °  "?XUV  Arcbon  26,  1. 
Erat  fummus  Athenienfium 
magifrratus,  Ab  iis  anni 
numerati  funtetdicti.vnde 
ipfos  Iwotw^s;  nominatos 
efle  conlrat.  Debebant, 
praetcr  alia,  curare  Atowax 
et  9mfytiKta'  quo  referride- 
bet  loco  illo  vocabulum 
'.;  ita  tamen  vc  iis  ad- 
M  4  iunge- 


I  N  D  E  X 


iungerentur  alii  qui  veni- 
rent  in  partem  curae.  iidi- 
c"H  funt  Ixmix^roti'  quo  per- 
tinet  apud  Theophraftum 
verbum  ktfwstet&cu.  Vid. 
PolIux8,fo.  Caeterumfin- 
gularem  libeJlum  de  Ar- 
chontibus  Athenienfibus  e- 
llidit  Ioh.  Meurfius  Lugdu- 
ni  Bat.  a.  \6n.  quaternis. 
*  Med.  eeqfe&att*  ccq%o\i.xi 
rrqcjTOv  xtto  tv^  eiquveixc,  Inci- 
piam  ab  ironia  prooem.  4. 
add.  2,  1.  28,1.  *  faftety  hfr 
%x\tevoc,  Edere  quum  incipit 

£<sict'  xeqi  tuv  Te%vtTcit)v  tuv  ev.Ty 
'Aff%  >  0Tl  (3£At/«*  eWt  tcZv  sv 
TK<  Ew?6w'rj?>  ct\-L$ia$'4TyGxi  Con~ 
tendit,  vnfcularios  Ajiaticos 
doBiores  ejfe  Europaeis  2  5 , 
1.  Quibus  in  verbis  ineft 
elegantia  Attica ,  pro  cV;  ol 
TsxuTOti  01  Iv  t$  j\cix  (2e?.Tiuc; 
sfot  tuv  Iv  t-7]  j[v£goT$. 

£<ry.^7rtov  Templum  Aefculapii 
21,3.  Erat  in  via  quae  fe- 
rebat  a  theatro  ad  arcem. 
vid.  Meudius  Athen.  Att.  2, 
7.  De  forma  vocabuli  ipfa 
vide  quae  dicla  funt  in  no- 
tis. 

£ff*°s  Vterculus  5*,  2.  Suntau- 
tem  haud  dubie  uaco\  et 
Ktpsxut  vocabula  crepundio- 
rum  quae  penderent  de  col- 
lis  liberorum,  haberentque 
figuram  vterculi  et  fecuri- 
culae.  vid.  ad  h,  l.  Cafau- 
bonus.  VideturhoccoIIegi 
pofte  e  verbo  *wpjr*/<?«iy, 
quod  impedire  puto,  near- 
bitremur,  liberos  ipfos  ab 
homine  «fe<rxw  ita  vocari. 
Idem  verbum  vetare  nos 


credo  cogitare  de  fabella, 
qua  nutriculae  oble&arint 
infantes,  et  cuius  initium 
fuerit  xsy.oc,,  TteKzy.vo.  quae 
erat  opinio  Paui. 
AjST&Zje&xt  Salutare :  ita  vt  am- 
plexere  alterum  27, 1.  Nam 
in  notis  vindicauimus  le- 
ftionem  illam.  Homo  <tyi- 
pxSik  exercet  fe  equitando, 
fed  inter  equitandum  fe 
demittens  amplexaturami- 
cum,  et  cadit.de  equo  ita 
vt  caput  deturpet. 

Affr^  Clypeus.  Sed  pzvBavetv  erri 

ksrrivx  Difcere  qui  fiat  con- 
verjio  ad  jlniflram  27,  1. 
Nam  clypeus  tenebatur  fi- 
niftra.  Vid.  Lipfius  milir. 
Rom.  f,  12  etlungermanus 
ad  Polluc.  r,  129. 

AT#0$  Afieus:  nomen  tibicinis 
cuiufdam  8,  1:  vbivid.no- 
tae  Add.  Meurfius  Archont. 
Ath.  4,  2  extr. 

Arw  Vrbs:  Athenae  4,  4. 

fcqctyzhoi  ooqy.ctveioi  Tuli  tiui 
fint  e  talis  damarum  f,  4. 
Ludebant  iis  hominesbeati 
et  elegantes.  Videntur  au- 
tem  magno  in  pretio  fuilTe 
politae  duritiei  cauffa.  Ab 
Luciano  Amorr.  16  p.  41  f 
To.  2  commemorantuf 
It^qciyxKot  Aifivxiic,  ooqy.oc;'  de 
quo  genere  damarum  le- 
gendus  Aelianus  H.  A.  14, 
14. 

As?*  Sidera:  aflra  14,4:  vbi 
vid.  notae. 

APXfllwj  ctpxSiz  Infcitia,  itnpe- 
ritia,  inepta  h.  e  decori  iw 
tnemor  f  laedens  decorum  in 
diclisy  iudiciis,  faclis  4,1. 

aV%«a«<3"*'  Occupatum  ejje  12, 1. 


I  N  D  E  X 


'ATe/.vJ,'  diritur  omnino  ww;u* 
tris:  et  quidem  vel  de  eo 
qui  liber  eft  a  kerry^ylou^ 
vel  de  eo  qni  non  pendet 
et  lbluir  vecligalia,  vel  de 
eo  qui  folutus  efr  Iegibus. 
vid.  Hemiterhufius  ad  Pol- 
luc.  8,140.   Apud  Noftrum 

eft:  exportatio  materiae  im- 
innnis :  quum  quis  expor- 
tat  materiam  et  ligna  iine 
portorio. 

*At?z7to;  Semita  15,  7.  Le&io 
vera  iliius  loci  eft  haud 
dubie  haec,  y.xi  ci;  «  ytvuffy.siy 
ccT%z-:i  tjynfce&eu.  nam  pri- 
mo  dicitur  vtys7^rxt  xtpxz-h 
toi  ducem  femitae  efje  alictii, 
vt  verbo  yrjucnsn  re&e  iun- 
ttus  fit  Datiuus :  deinde 
hoc  ipfum  verbum  potius 
de  hominibus,quam  devia, 
ponitur:  denique  intellegi 
ita  poteft,  vnde  vencrit  in 
libros  £-. 

*Avcj'losiu  Superbia  contumavc  f. 
inbumana  f.  moroja  1  f ,  1. 
Neque  enim  vno  vocabulo 
reddi  Latine  poteft.  nani 
verbo  Graeco  figniflcatur, 
id  quod  exempla  a  Thco- 
phrulto  fubiecla  fatis  do- 
cent,  vitium,  cuius  duae 
quafi  partes  iint.  Quippe 
homo  w&&h&  non  lblum 
placet  fibi.ita  vtcontemnnt 
alios  et  defpiciat  prae  fe, 
fed  contemnit  etiam  et  de- 
fpicit  alios  fic,  vt  faciat 
quae  aliis  difpliceant,  vt 
ferenda  non  ferar,  vtomit- 
tat  facere  quae  alii  velint 
fieri  et  faciant.  Ineft  igi- 
tur  ei  vt  fuperbia,itaetiam 


morofitas  quaedam  et  con* 
tumacia  et  inhumanitas. 
'AvSuh;  Morafe  f.  praefrafie 
fuperbtisi^,  1 .  In  Gloff  vett. 
explicatur  fic  ,  contumax- 
procax,  infolens ,  praefra- 
clus  ,  cerebrofus ,  petulans, 
fcrox:  et,  kvSxhict  — contu- 
macia  infolentia  :  item 
fibi  placens  hvSu^c,  xvtxps- 

to;,   avrxPsffy.o;.    AlbeitUS  ad 

Hefychium  p.  611  To.  1 
pro  uvtxpcto;  refcrrbi  iube- 
bat  xvtc:ps^o;  aut  xvTUPsffy.o;. 
terhere,  credo. 
yAvxxix  Aulaeum  h.  e.  velum 
quo  teguntur  lefti ,  quod 
praetenditur  parietibus  a- 
liifue  locis  5,4.  'Avixix  sxh- 

cx  Xlsqsz;  SVV~P$CC[j!.z-jh;  efttftf- 

laeum  cuiintexti  juut  Per- 
Jae,  vtapud  Virgil.  Georgg. 
3,  25-  Britani intexti aulaeis 
purpureis.  Conf.  Albertus 
ad  Hefychium  in  h.  v. 
'Avtelz  Iivgit  lanua  quac  efl  in 
veflibuh  aedium:  qua  adi- 
tus  patet  in  atrium  [w^v] 
18,  1.  Vocatur  2  Macc.  14, 
41  Bvpx  civ/\xiccy  fed  ab  Atti- 
cis  fere  «Wio;,  pro  quo  li- 
brariorum  manus  faope  fcri- 
pferunt  xvmo;.  Harpocra- 
tion:  xvksto;  17  uto  t%;  o3« 
ttput^  3vpx  ty,;  oh.ia;.     Vnde 

ab  Homero  [Odyf  <S,  257] 
dicitur  douu  tvpZ.tui  Svgett'  et 
a  reliquisGraecis  «i//coV,au- 
clore  Moeride:  yAv?Jx  %'f«; 

' AiTty.o.;'  irvKu/Vy   gAAipJXftg.   Vt 

edidirPierfonus.  Caeterum 
de  vocabulo  hoc  eiufque 
fcriptura  vid.  eriam  Vale- 
/ius  ad  Harpocrar.  p.  24 
Gron.  et  ad  Lufeb.  vir. 
M  5  Conlhnt. 


INDEX 


Conilant.  4,  7-  ad  Euagr.  H. 
E.  4,  3 :  itemque  Taylorus 
ad  Lyfian  p.  u  ed.  rnai.  et 
Atbertus  ad  Hefych.  p.  61; 
To.  T. 

'Aoatjtjjc  Tibicen  8,  1. 

yAv?^rek  Tibtcina  19,4.  *  &Mjj- 


T^/5««  Tibicinae 


Ad- 


hibebantur  in  conuiuiis  ad 
oble&andos  conuiuas  ,  et 
conducebantur  in  foro  co- 
quino.  Vid.  Bartholinus  de 
tibiis  2,  13. 

*yAvxiliov  Areola:  et  kvtdhov  ttx- 
kxffgoccv  zovtv  s%ov  f,  4  arbi- 
tror  efTe  palaejlram.  nam 
extremo  Capite  eir  ot*  «#th 
l*r)v  **  xu.Kotkpx.  Caret  hoc 
vocabulo  Thefaurus  Ste- 
phanianus. 

sAi/ah^«/  Tibiis  mihi  cani  iubeo : 
tibiis  canentem  tibicinam 
aitdio  cum  aliis  19,4. 

"Av§iov'  fxsrct  ryv  ceveiov  Perendie 
13,2.  Poteft,  puto,  etiam 
teddicras.  Sedsrgf/gfytenja» 
ior  eft,  (i  accipias  de  die 
perendino. 

'Ai/tos,  £  o,Ipfe,  a,  vm,  vt  1,  3. 
2, 5  et  aiibi;  *  0  kvrhfy,  */  &»- 
rv>  to1  awrc,  /^?/;,  eadem ,  /- 
^w/,  vt  prooem.  1.  4?  4-  7>2 
[vbi  conftruitur  cum  Dati- 
vo].  8,2.*  Saepe  ponitur 
pro  g«i/T8,  et  tum  fcribitur 
fere  xvtoq,  vt  1,2.  ?,  2  etc. 
*  Nonnunquam  referturad 
adulatorem  et  parafitum, 
fignificatque  regem,  dtmii- 
num,  vt  2,  1.3  etc.  Sic  kv- 
ro\,  quum  refertur  ad  oUi- 
tv,v  et  Skaov,  eft  dominus  be- 
rut:  magifter,  refpe&u  di- 
fcipuli:  ciuis  Athenienjis,ftt 
eques,  quum  refertur  ad  e- 


quum,  et  ad  peregrinum 
[ftvov].  Vid.-praeter  Cafm- 
bonum  ad  c.  2,  3,  Spanhe- 
mius  et  Kufterus  ad  Ari- 
ftoph.  Nubb.  219,  et  Ob- 
feruatt.  mifcc.  Vol.  1  p.  io{j 
f.  *  ?reo\  ccvrov  Domttm  fttam 
9,  3.  *  Tug  kvTO}  Domi  fuae 
20,3. 
KvyjLth  Squalidum  ejfe ,  fqua- 
lere  26,  3.  Sic  apud  Ariiro- 
phanem  Plut.  83  f.  Chre- 
mylus  interrogat  Plutum, 
noSsv    yAv%\t.iav    ficiSi^&ii;  ',     et 

Plutus   refpondet,    s*  nx- 

TeoyJJxt;  sq%o\j.xi ,   qq  «k  eAb- 
qxt    e^0T's7rsp  sysvsro. 
yA<pxiesu'    lcxo   t«  :\ixriH   ccpsteTv 
aeoyJox  De  pa/Iio  legere  floc- 

COS  2,  I.  *  t«.  7rct:$Q(;  Iv  tw 
Se&Tei?  ct(teho[J.svoq  tcc  TreoGze- 
tpctActia  Puero  pnluinos  itt 
theatro  adhnens  2,  f .  Sic  20, 

I  to  rrxihiov  Tij$  rir^vic,  htpeKo- 
fxsvog.^ 

yA<p:evx;  Dimittere  $,  1.  *  ctcpelt; 
to  Tveooiynce^c^rsii  Omittens 
praefari  prooem.  4.  *  fvbut 
TreoZxst  upixtr;v  ol  SsdTe^vxi 
Outtm  gratis  intromittunt 
redemtores  theatri  11,3. 

'  A<pfcct£cc:  Difcedere :  abire  3,3. 

'KtpoefiCii;  srsecc$  toixvtuq  iroqiirx- 
Sai  Alias  eiufmodi  occafw* 

II  es  garriendi  captare  et 
quaererej,i:  vbi vid.notae. 

"  A%qu;  S7r\  %ohv  tuiv  KKeveosv  Ad 
magnam  vjque  laterum  par- 
tem  19,  1. 

,fA%veov  Kctecpotoyviffcii  Paleas,fe» 
Jiucas,  legere.f.  eximere  2,2. 
*  $xvei?s£rce;  y.e^cti; ,  ttot^  oe 
x%veov  Mutuari  hordeum , 
nonnunquam  eiiam  paleam 


■ 


I  N  D  E  X 


B*c/£r,  —  Praetre 

18, 2- 

:■  r   -.  rxt  —  jlcun 

Ik    Axy.il:.. 

Ilahere  -  bacttlos  tortuojos 
Lncnnicos  f,^|.  Quo  e\'  io- 
co  inteilegi  poteft,  etiam 
ab  hominibus  elegantiae 
ftudiofisgefhros  eiTeAthe- 
nis  baculos.  Quo  de  more 
baculos  geftandi  iis,  quae 
Cafaubonus  habet  in  Com- 
mentario,  addi  podunt  qu\e 
animaduertit  Duquerus  ad 
Thucyd.  p.  ^- 

Uihteum  4,  4.  8,4« 
9,  3.  11,4.  19,  2.  27,2.  Bal- 
nea  erant   vel  priuata  vel 
■iica.   vid.  Berglerus  ad 
Alciphron.  p.  96.  Etdefu- 
:s  balneariis  \Zx?.x. 
;],  de  quibus  accipicn- 
:us  ;;,  4.  vid.  Vi&o- 
rius  Varr.  Le&C.  7,  17. 
tz?.x.  Mtor  9,  3. 

rttme* 
.   Eilvo- 
cabuium  Atticum.  Moeris; 
vrrtt&c'  ua 
.  Thomu* 
g  i  i  r '.: 

re?f;,  k  nxnel- 
I  rcuvm  Ilau- 

t  trttlla  aqttam  9, 3.  ila- 
enim  notionem  dupli- 
ccm  hoc  loco,  et  immergcn- 
uli. 
J  .  .'    :.   Ir;reIluL',irur 

laeus,  rrater  A!e>.  1 
M.  lippL  V. : 

!i.  I.   Su  1 
matebac  Alexandrum  ii 

,  filium 


exRovane:  quod  Polyfper- 
chon  fauiffet  Alexandro. 

.-i  Ivipuritas  pfoterua: 
ilitbcralis  peiulantia:  petii" 
lans  iiwtntia  11,1. 

,-  Impurtts:  proteruus: 
pcttdans  11,  t.  Vrroque 
vocabulo  notatur  iftud  vi- 
tium,  quum  quis  «?a  facit 
quibus  lacdantur  ciTendan- 
turque  aures  hominum  in- 
genuorum  et  liberalium, 
oculi,  animus.  Conf.  Cleri- 
cus  A.  C.  2,  2.  3.  22. 

.•    cti   fisXrtuQ   H7l    T 

ry  Vafcularios  Afia- 
ticos  docliores  ejfe  Europacis 
23,  I.  *  r»4  viuq  Jtfcwv  (3fAr/y- 
?<3-5^3-«<  /*/7/"w  nojiros  melio- 
re:  fore  prooem.  3.  Moe- 
ris  :  fii\riu;  ,  'Att/jmws'  (^A- 
*-:  ■>  yMwk&Z'  *  T^  h  Ttf 
SfArlN  stt&on  Sata  laetio- 
ra  et  vberkra  fore:  plures 
maiorefque  fru&us  Jatura 
3,  2.  f  tI;  tfnpiArws  Qgis 
cjfet  optimus  2 ,  u*  «V.  I») 

/;/7,  iminr,  etiam  ohfit  f,  1. 
Nam  arbitror ,  verba  illa 
valere  idem  quod  mhv  *#f- 

enim  fere  nec  iibi  prodeft 
M.inditia  (qua  re  difFert  ab 
adulatore)  ncc  ei  cui  bJan- 
dirur,  immo  etiam  obcfr  ec 
nocer.  *  »%  ccg  $6?\Tt?x  i$y&- 
aTxi  Non  vt  reddatur  planc 
et  egregie  ctndidum  is,  2: 
vbi  vicjj  norae. 

>rHV»$Kt    h 

■ 

ficio  ajfecit,  enni  1 
adcu   in  via  fiuj  mminiffe 
24,  1  :  vbi  vid.  notas. 


I  N  D  E  X 


^m  enim  fit  quum  quisfer- 
mones  quos  ferit  cumalte- 
ro,  ita  inftituir,  vt  ille  non 
poilit  non  beneficiorum 
memor  efle  eaque  comme- 
morare.  Caeterum  tolii- 
tur  au&orirate  huius  Joci 
dubitatio  Stephani,  qui  fe 
nefcire  ait  in  Thefmro,  an 
fiia^cw  Jegatur  in  libris  ora- 
tionis  prolae.  Occurrit  et- 
iam  apud  Charitonem  6  p. 

Bioc,'  vxkhx^ov  3cTv  cvyygzdszi.  cc 
iy.XTsqoi   uvtuiv  IniTvioev&iv   Iv 

tw  /3*M  Putaui  me  oportere 
fcribere  et  exponere  de  ra- 
tione  atque  itijlitutis  vitae 
vtrorumque  prooem.  2. 

B/yv*  xts  fir;fiin)y.ouc;  stv\  ivvevyxov- 
Td  hvix  Qjfippe  qui  vixerim 
annos  vndecentum  prooem. 
2. 

BKxfty'  svTsvt-te,  Kvttv\%  rrotvjTiy.y 
avsv  $Kx$v\c,  Conjuetudo,  quae 
tnoleJliam,non  item  damuun/j 
ajferat  20,  1.  Moeris  :  /3Ai- 

(3o?,    'Attikcv'    (ihtx.fiij,   y.otvov. 

Thomas  Magifter  :    /2a«j3o; 
I***»     y^sr^fy     ooki{j.cots^ov  ,     v) 
*    ffaufivi. 

Bhxff^ielv  proprie  vti  verbis 
tnale  ommatis  et  infaujfcs, 
opponiturque  verbo  sv$y- 
fjcuv  Abftinere  verbis  male 
ominatis  et  infaufiis:  dein- 
de  imprecari  diras,  voces  f. 
diBa  contumcliofa  iacere.  vt 

19,    2     £??    OgVlS-OCKOTti    TyC.     {t,V\" 

TfO£     i£s/\$yffv\r,      $hxff$-y\\J.v\ffxi 

Aufpicem  quum  conjulitma- 
ter,  ei  [abfenti]  imprecatur 
diras. 
Boav  Clamare:  vociferari  9,  3. 
*  fioxSrxt  de  requae  fermo- 


monibus  omnium,  certe 
plurimorum,  celebratur  et 
vfurpatur,cuius  rumorper- 
vafit  totam  vrbem.  8,  2  tox 
TrgciyiJ.ci  fiox^ xi  iv  r$  kqKzi 
Rem  celebrari  et  ferri  Jer- 
monibus  omnium  in  vrbe. 

ioviSgofjuoiv  Boedromion :  menfis 
aeftiuorum  meniium  ter- 
tius,  refpondens  fere  Se« 
ptembri,  quo  celebrata  funt 
Athenis  Myfteria,  3,  3.  O- 
mnino  de  menfibusAtticis 
,vid.  Scaliger  de  Emendat. 
tempp.  1  p.  28-  36. 

BH\iv*Sxt  dicitur  vel  de  ho- 
minibus  ilngulis,  Jecum  de- 
liberare:  vt  1,  2  ty^ffxt  /3«- 
^ivce^rxt  Ait  fe  velle  videre, 
an  fieri  poilint  et  debeant: 
vel  de  pluribus,  inter fede- 
libcrare,  confultare,  confer- 
re  inter  fe  confilia:  vt  26, 1 
tH  Zy{iH  fatevoi/.hn  Onum  po- 
pulus  deliberat:    et  paullo 

poft,   GTl    Osl  v]\J.XC.     ffVVsX^OVTXC, 

pstivffx^-xi  Oportet  nos  coi- 
re  et  confnltare. 
ByAe^-a/   Velle  2,  4.  3,3  etc.  * 

TOtV  toiutojv  «v5fa.7rwv  tsSxv- 
/jx/.x    T(   ttots    fixAovTXt    Aoyo- 

xcixvTsi;  Equidem  mirari  fo- 
leo  quidnam  JpcBent  tales 
famigeratores:  verbum  de 
verbo  Mirari  foleo  quidnam 
tales  homines  ftbi  vclint  ru- 
mujculis  confngendis  g,  4. 

By-;  Bos  4,  2.  21,  1.  Thom* 
Magifter:  v)  (3a«,  y%  6  /3*«. 

BgxdvTijq  -^ivx^c,  Tarditas  anit 
et  mentis  14,1:  vbi  vid.  n( 
tas. 

Bvc\xvtiov     Byzantium  :    vrt 
Thraciae   clariflima   f 
Stephanus  Byzantinus:  Bt 

£,XVTiC 


I  N  D  E  X 


Qevrm'  to  h  B^.y.y-  0M&fMy, 

:  otxCy^TXT^  ■xqgc.  rvj  n?o- 

r 

Txtf  Muftela  i6,  3.  Vid.Peri- 
zonius  ad  Aelian.  V.  H.  14, 
4:  Munquerus  ad  Anton. 
Liber.  p.  234:  Albertus  ad 
Hefych.  p.  796  To.  i,  aquo 
laudatur  lac.  Gcufmsexer- 
citatt.  philologg.  P.  2  p.  f  1 
—  64  [Franequ.  a.  i66j\  4]. 
Sed  tranfcurfum  et  occur- 
fum  mufteJarum,  quae  et 
domefticae  funt  et  agreftes, 
malum  olim  omen  credi- 
tum  fuifle,  apparet  etiam 
ex  Ariftoph.  Eccleir  787  i 
tofam  yx?.*,'  elegans  fane 
verbum,  pro  quo  Theo- 
phraftus  vfus  eft  verbo  nx- 
qxiqiiiiy.  Thomas  Magifter: 

•,   'Arr/zcv'  «  yxAty. 

lu>iu  Coena  nuptialis  12,  r. 
12,1.  Vid.AiberrusObfer- 
vatt  N.  T.  p.  nf  f.  et  in- 
terpp.  Thomae  Mag.  p.  17^. 
hm:  nam  prooem.  2. 2, 1 
etc.  *  ri  yi%  ov-xoTt  Ouid- 
nam  taudem  caujfaejit  [war- 
um  docb,  warum  denn,  wof] 
prooem.  r.  Sic  enim  Jegi 
tlebct ,  etiam  propterea, 
quia  orario  multo  numero- 
fior  auribufque,  gratior  flr, 
quam  Ci  omiieris  particu- 
lam  7*f  Caeterum  de  po- 
teftateilJa  huius  particuiae 
confuli  poteft  RapheJiusad 
Matth.  27,  25. 

T*up  exv  xxfHv- 

ittv  In  gremio  Jinere  dormi- 
r*  f,  2. 


Ts  Quidem :  certe :  tamen  :  ve- 
ru  7,  1.3  4.  g,  1.  11,4. 

TitToi-j  Vicinus  14,  2. 

Ts?S.v  Ridere  9,  2.  19,  5. 

riAHQ'e$4  oh  8  Ivjzijlivo;  xxTXff%e7v 
tcv  ysAarx  Ouafi  non  poffit 
tenere  rijhm  2,  3.   Moeiis: 

Tt?WV,   'ATT/XfcV     y$?UTX,    Y.Ot- 

>fc?.  l^erfonuseCod.CoifJ. 
et  Reg.  edidit  j£aa4*"*«7<  pro 
xoivccq.  Pfeudodidymus  ad 
Odyf  6,  349  ylAwv*  yi?uTx, 
'ATTtyMQ.  Sed  yi?uTx  eft  et- 
iam  apud  Xenoph.  Cyri 
paed.  2  p.  125-  Hutch.  mai. 

Tvjzxxoyuv  Fatniliarum  origi- 
nes  recenfere  28,  1. 

Thof'  uc.  iuoyiTov  to  ruv  ^xxyu- 
yuv  yivoc,  Odiofum  ej]e  popu- 
larium  genus  27,  2.  *  x\b 
t«  yhuc.  xvts  xp^xStxi  Ab  ge- 
tiere  eius  ordiri  28,  r.  *  t« 
yvvxncsin  ysvyc,  y.XTviyop$7v  ln 
feminas,  in  Jexum  mulie- 
btem,inuebi  n,  1.  *  h&j*** 
ffot  'axtx  yhoc,  offx  re  rvyxxvei 
yswi  tpoituv  thtoic.  Ttqoffy.st[isvx 
y..  ?.  Exponam  tibi  Jingula- 
tim,  de  ftngulis  generibus 
virtutum  et  vitiorum ,  h.  e. 
tton  exponam  vniuerfe  de  vi- 
tiis  et  virtutibus,  non  dijfe- 
ram  de  otnnibus  vitiis  et 
virtutibus  fUnul ,  verum  fe- 
paratim  de  vitio  et  virtute 
qimque,  ita  vt  non  futumde- 
tnonjfrem  quue  vitia  virtu- 
tejue  injint  cuique,  jed  vt 
etiam  duceatn,  quowodo  vir- 
tutem  quifquc  vitiumue  0- 
Jlettdat  et  pruferat  prooem. 
2.  add.  ibid.  4. 

Ttuqyttv'  oti  xqyov  eic  viurxyeuq- 

tffcfl   S*  agrttm  anno  iuje- 
quente 


I  N  D  E  X 


quente  confittmtm  ejfe  3,  2: 
vbi  vid.  notas. 

IV  tx  ev  ry  y%  Sata  3,2.* 
BeTSxt  n£0$  rtjv  yijv  TrPOffxyetv 
uvtov  lubere  Je  in  terramex*. 
poni  2  f ,  I .  *  otw;  rh  iydlTtQv 
t&i  KCM.yv  yijv  Vt  pallium 
reddant  oppido  candidum 
10,  4.  Nam  yv>  h.  1.  fignin- 
cat  cretam  f.  terram  cimo- 
liam :  qua  pallia  fordida 
conftat  reddita  effe  candi- 
da.  conf.  Barthius  ad  Clau- 
dian.  p.  701.  Ab  Arifto- 
phane  Rann.  72  f  nomina- 
tur  yuucc/Jz  yvi.  Vid.  lunger- 
manus  ad  Polluc.  p.  713  f. 
Vuetft.  Neque  vero  nouum 
eft,  yiiv  dici  de  certo  -quo- 
dam  genere  terrae.  Sic  a- 
dud  Palaephatum  c.  3?,  2 
occurrit  de  illa  terra,  qua 
feminae  olimsvfae  funt  ad 
conciliandum  candorem 
cuti.  Sed  Hammondus  ad 
Marc.  9,  3  male  vfus  eft 
loco  Theophrafti,  vt  doce- 
ret,r^  etiam  apud  Marcum 
accipi  poffe  de  creta.  nam 
verba  fcfi  tjJs  y^  ibi  redun- 
dant ,  ex  Hebraica  ratione, 
haud  dubie. 

The^xt'  thto  &)ev1  yiverxt  tm  ev 
T?t  7rotei  7Th-ijv  i)  trol  Hoc  nemi- 
ni  contingit  eorum  qui  hic 
Jhnty  niji  tibi  2,  1.  *  t/  yive- 
Txi;,(Jhiid  exiflit?  14,  1.  * 
sirtfcffexv  yivo(J,evwv  Qililtn 
confertur  pecunia  qua  Jltb- 
leuetur  inopia  aerarii  22,  1. 

*  eHrt  %^^'l^-oq  xvtu  yiyovs  Si 

fua  ei  opera  vtilis  fuerit  in 
re  aliqua  9,  2.  *  vtoc,  cot  yi- 
yovev  Filius  tibi  natus  ejl  1 7, 

2  *  m  &%iOt  yeyovuffiv  ol  Tcvg.ol 


Bene  emtum  efje  triticum  2 , 

2.  *  ixvrov  ereqov  yeyovivxt  Se 
alium  fafium  effe  h.  e.  fe 
mutaffe  ingenium   moret- 

qilC    I  ,    3.    *    TTCAVV    TOV    ^XfJtOV 

yeyovhctt   Cruentam   caedem 

ftiijje    g,    2.  *    TCV   ®>jffix    7TP M- 

tcv  rm  Y.cty.av  t%  7rohst  ysyo-ji- 
vai  Tbejea  primum  malorum 
ciuitati  fuijje  iG,  2.  *  i^- 
xovrx  ert  yeyowt;  Sexaginttl 
annos  natus  27, 1.  *  e*  thtuv 
yeyovan;  A  talibus  parentibus 

procreatHS  28,  I. -*  eyi:>sTO  h 

T07$   ^PCiTlOuTXt^  'ZwCi^PCiTOq  Dl- 

Btis  efi  inter  milites  SoftJIra- 
tUS  i8|  I.  *  OTt  &*  ecv  yivotro 
ItUiievct  A  fe  non  folere  ap- 
poni  ferctiln  dono  miffa  1  f , 
1.  Si  le&io  fana  eft,  yhoira 
difrum  eft  pro  Trxpxyi-jotro. 
Videndum  tamen,  annon 
potius  legendum  txtyivtvra 
Je  non  folere  attingere  fer- 
cttla  dono  mifja.  nam  yeus- 
^xt  confrruitur  etiam  cum 
Cafu  quarto.  vid.  Heupe- 
lius  ad  Marc.  9, 1.  *  &$  tAiW 

v\  TtevTc  rxhxvrx  yevotTO  xvria 
tx  civaAoj(j.XTX  hoovTt  ro7<;  xtto- 
poiq  rm  7rohiTtov  Sje  pIuSj  quam 
quinque  talenta,  impendijje 
ad  Jubleuandam  ciuium  ino- 
piam  23,  3.  *  ofot  spol  Kxi 
cci  yhotvTo  Quot  velim  mibi 
Jint  et  tibi  14,  4.  Haec  for- 
mula  adhibita  eftabAtticis 
de  rebus  laetis  etiucundis, 
quumvellentfignificarein- 
gentem  numerum.  Siquis, 
verbi  caufla,  interrogatus 
efTet,  quot  modii  tritici  ef- 
fent  in  vrbe,  refpondebat 

OCTOl  kfJLQl   ttzi  601  yivotvTO  h.  e» 

ingens  nmnertts.  Sed  homo 
ftupidus 


D  E  X 


flupidus  vticur  formula  il- 
]a  de  re  trifti  miivufque  iu- 

cun 

dovi 

dictum  elt  pro  Tetfetytti&cu. 
Sic  A&.  2t,  17  ynofthm  »- 
u&<  -j-ix.  Ioh.  &,  2f 

.^r;   vbi  leftio 
Codd.  nonnuliorum 
5«,-  glofTema  redolet,vtbe- 
ne  iudicat  Millius.    Conf. 
Kreblius  V.  C,  ad  illum  lo- 

CUm.    *  x   yr}   $v?.srxi  rtt;  yt- 

m  Quae  nolit  qttis  fieri 

12,2.*.  y.r/TO  i^XP~ 

w  rnrfahu  Sc  poffnt  ncgare 

I8,  2.  *  fatoiixi  yev£$xi   Volo 

fieri  24,  3.  *  cfAA'  «v  \<s%vpo$ 
At  fanc  potens  erat 
8,  3  :   vbi  vid.  notas.  *  *»?v 
hr  'Af/r- 

y  Yttgnam  nuper  Arijlo- 

pbonte  arcbonte,  pugnatam 

7,4.  '  Li!!um 

marc jlufluat panUulum  z$,i. 

fjc  3  ,  1 .  1 3 ,  1 :   vbi 

notas,  ct  fupra  vocab. 

xi  Appetere :    auidum 
efle  2^,  1:  vbi  vid.  notas. 
Lingua  7,  <;. 
. 

<>s  f.  buccam  conderc  6,4: 
vbi  vid.notas.  ItaAriftoph. 
Lcclelf.  |  1  2  f.  wmJm\  yup  po- 
-,  AcJo-j 
Conf.  iufra 
verbum  ix/Jytn. 

Ho  10,  4.  18,  2.  I  ul- 
Jones  palliaquae  vfu  longo 
contraxiflenc  fordes,  can- 
dida  rcddebant  crttt  f  ter- 

citnolia:  quae  a  PJ 
H.  N.  17,  8  votatur  1 


fullonia.  Veteres  Attici  fcri- 
pferunt  Kvaq>svs,  non  yvx§£v$. 
vid.  Harpocration  h.  v.  ec 
fchol.  Anitoph.  ad  Plut.  1 66. 
Conf.  Torrenius  ad  Tho. 
Mag.  p.  nS- 

r«'vu*    ct-jzfi€@ty[J.£-JO(;   k-jta   ry    j  o- 

varo;  Pallw  fupra  <renua  con~ 
tratfo  et  colieBo  4,  2.  *  *t* 
ypvetrec  xttw  y.xl-  7rPoa-/.vv^erxi 
Vbi  genibtts  pofttis  venera- 
tus  fttcrit  16,'  2. 

tpxu[zxtx  Litterae :  epiflols 
23,  2. 

Ypx\L[LXfrihx  Litterae :  inftru- 
menta  litis  6,  4.  Vid.  Ca- 
faubonus  ad  Athen.  p.  foc 
et  Ooruillius  ad  Charit.  p. 
469.  680. 

Tpx^xi  Scribere  24,  3«  *  *$ 
ypzyX'/Ti  tq-j  hoyo-j  syxtoteT/ 
Auflorem  orationis  accufarc 
17,  2.  Intellegitur  rhetor 
qui  fcripfit  orationem ,  qua 
fe  defenderet  homoqueru- 
lus.  *  ypx^xi  ek  ^yov  Refer- 
re  in  rationes  24,  2. 

Tvix-jx&Sxi  Exerceri  5, 3 . 

Tvuvctcta  Gymnajia:  loca  fere 
publica  vbi  adulefcenres 
ingenui  exercebantur  cur-» 
rendo,  luctando  etc.  f ,  3. 
Gymnalia  vbi  exercebantur 
ifyvfiji,  dicla  funt  peculiari 
vocabulo  l$v$ua. 

Nudus  18,  2.*rx  yv[ivx 
LJats  corporis  pudibunda: 
quarenus  nuda  eir  4,  2. 
luetunt  enim  Attici  hoc 
quocjueirj  generc  itudiofif- 
fimi  humaniratis  ct  mode- 
friae.  Conuenit  cum  voca- 
bulo  Hebraico  nT)JJGen. 
o,  2;  C;  vbi  in  Veifione. 
Alexan-* 


I  N  D  E  X 


Alexandrina  foabetur  yvpvu-        i.  dicit  $$ac  fr«v  &d  ru7c 


fflQ. 

Twj  Vxor:  coniux  3,  r.  10,  2.  3 
etc.  *  yinofimt  ehev^sqxi  Mu~ 
lieres  liberae  n,i.*deThref- 
iis  meretricibus  28  »  2, 

Tvjaty^a  uyoqx  Mnliebre  forum 
2, 4.  Vid.  fupra  vocab.  xyo- 
qx.  *  yvvxty.e7ov  ysvog,  Mulie- 
bris  fexus  12,  2. 


kiiiij.oviQ'j  Numen  diuinum  16,  1. 

Nani  heihlx  nqoc.  ro  7>xi\j.ovtov 
interpretor  metus  deorum  f. 
numinis  diuini  j  ita  vt  per 
to  dPttfjJmv  non  intellegan- 
tur,  vt  voluntnonnulli,  res 
omnes  quibus  diuini  quid 
ineffecrediderit  antiquitas. 
Quae  enim  fuperftitiofus 
facere  dicitur,  ea  non  fa- 
cit  iriarum  rerum  ipfarum 
cauffa,  fed,ne,iis  negle&is, 
deas  fibi  iratos  reddere  vi- 
deatur.  I^t  quum  fct/\oc  con- 
ftruatur  cum  particula  r§oc' 
fane  non  eft  mirandum,et- 
iam  nomen  fcttix  ita  con- 
ftruii  vt  necefTe  non  iit 
particulam  illam  explicari 
cum  Suartio  per  qiiod  atti- 
net  ad. 
Aulx  iMykw  iwtfi  Facem  maxi» 
mam  pofuit  f.  accendit  ante 
fores  3,  2.  Nam  quinto  die 
"jvlyfteriorum ,  qui  nomina- 

batUr    1j    TUV    ^XlJLKxlbiV    VI{ZSqXy 

a  viris  et  a  feminis  gefta- 
bantur  faces  ardentes  [vid. 
Meurflus  de  Eleufin.  2?], 
etiam  ante  fores  poneban- 
bantur.  fic  enim  intellege- 
bamus  verbum  «f <™<re.  Plu- 
tarehus  Cicer.  p.  871,  e  To. 


Svqxit;. 
Axy.vetv'  vtto  xvvcc.  r>tc  r»  yetrovoc 

Iviyfivivxi  Ab  cane  viclnimor- 
deri  14,  r. 

Axy.qvetv  Lacrymari  14,  2. 

Axy.rvAtog  %xky.^c,  Anuhis  aereus 
21,2.  Solitos  fuifTeveteres 
diis  etiam  anulos  dedicare, 
anima<Juertit  Longus  de  a- 
nulis  fignator.  c.4.  MixqoQt- 
AoTtpoG  autem  fufpendir  ;in 
templo  Aefculapii  anulum 
aereum  haud  dubie  pro- 
pterea,  quia  conualuerat  e 
morbo. 

Axy.tvKoi  Digiti  19,  I. 

Ast[ju7nroc.  Damippus  '  nomen 
Athenienfis  cuiufdam,  qui 
Myfteriis  accendit  maxi- 
mam  facem  3,  2.  Etiam  a- 
pud  Liuium  2?,  23  comme- 
moratur  Damippus  quidam 
Lacedaemonius:  quod  no- 
men  nonnulli  male  muta- 
runt  in  Damafippus ,  ficuc 
Reifquius  apud  Theophra- 
ftum  volebatedi,  vid.  Gro- 
nouius  ad  Liu.  d.  1. 

Axvei^etv  Mutuum  dare,  et  pro- 
prie  fine  vftira  [vid.Salma- 
fius  de  Vfuris  c.  2  p.  1;  fT.]. 
Sed  6,  4  legitur  de  eo  qui 
dat  foenori  pecuniara.  * 
Med.  Ixvkt^e^rxi  Mutuumfu- 
tnere,  fine  vfura  :  vt  9,  3 
Sxvit^e-3-xi  uqfixc  Mutuari 
hordeum.  nam  ibi  refertur 
difertead  verbum  %quv.  Ita 
legitur  etiam  11,3  nuqot 
ruv  ffVfj.Tqeff^evrcHv  ^xvii^e^xt» 
Sed  1 ,  2  valet  mutuum  ro> 
gare,  mutuas  pecunias  fume* 
re  velle. 

SlMVV 


I  N  D  E  X 


Amm^nj  ify**b  Foenebris  res 
f.  quaefius  23,  1.  Poteft  ibi 
fingulatim  accipide  foeno- 
re  nautico. 

A2T*»?  Suwtus:  impenfa  22, 1 : 
vbi  vid.  notas. 

•  izz7%x?>zi  Sy^ttaast;  v.xl  hx- 

cuxi  Alaey  ad  vwdum  fcra- 
rtim,  hirfutae  f  bifpidae  19, 

I.    Sed  izucvx/.r.;  l-.ccuxi  x%$tz 

funtalae 
»randes  [Iimenal.  14,  1 99J- 

-oux  hxficHv 

laurum  1 6,  1.   In- 

tellegitur   autem    ibi    per 

1  qua  fe  fuper- 

ftiriofus  adfperfit  aijua  Ju- 

ftraii.    Vnde   etiam    verbo 

m  additus  eft  Cafus  fe- 
cundus,quia  pars  totius  rei 
fignificatur.  Momorderunt 
vero  veteres  laurum  vel 
contra  venena  et  fulmina 
[Plin.  H.  N.  8,27.  if,  30] 
vel  fanitatis  cauifa  et  ad  fup- 
primendum  odorem  gra- 
vem  [Athen.4  p.  140].  Vid. 
Reimarus  ad  Dion.  Caf.  p. 
12:1  To.  2. 

jm  hoc  in  libello  tam 
varie  et  tam  eleganterpofi- 
tum  legitur,  vt  l.atinered- 
di  faepe  non  portit.  Le&o- 
res  igitur  elegantiam  mul- 
tiplicemque  vfum  huius 
particulae  ipfi,  inter  legen- 
dum  obferuenr. 
At<  Opurtet  1,  4  etc.  *  Jf.,  0- 
portcre  prooem.  2. 

proprie  fpecimen  ,  ex- 
tim ,    rcrum    venalium. 

riocration    h.    v.  luyu-x 

■'.j...  Deinde 
iu  di&us  eft  locus  infirae- 


eo  vbi  mercatores  peregrini 
ojiendebant  fpecimina  et 
exempla  mercium  fuarum. 
Harpocration :  j$j  8i  kx)  to- 

7T0Q    TIS    iv    TU    'ASyvy.ClV    ifZTO- 

f/w,  si;  ov  tx  delypxTx  ixo/z/- 
c\iTO  ,     %tu$     inxAetTo.      Vid. 

Meurfius  de  Piraeeo  c.  5  et 
de  &y*o*$  Attic.  in  vocab. 
nufattus,  Nam  Atticifolent 
vocabula  rerum  quae  funt 
vel  fiunt  inlocoaliquo,po- 
nere  pro  vocabulisipforum 
locorum.  Harpocration:  ??< 

Si  tJ  nOoq  'Attikov,  to  cv\\ixi- 

VtlV    C47TQ    TbiV    Iv    TftJ    TGTW,     TH$ 

T07ru$  x-jthQ'  Vid.  Graeuius 
Leftt.  Hefiodd.  c.  19  et 
Taylorus  Le&t.  LyiT  c.  12 
p.  720  f  Atque  fic  Iegitur 
Auyixx  hoc  in  Jibello  c.  23, 
1.  Nam  vel  verba  otyyugrxt 
%ivois  declarant  fatis,  veram 
efie  coniefturam  Cafaubo- 
ni.  Certe  nhul  adhuc  repe- 
riri  abquoquampotuit,  quo 
leftio  Vulgata  hx^ivyiuiTt 
adiuuaretur. 

At/xvyt/v  to7;  cc7rxvT*fft  tx  eu\puvy- 

ptvx  OJlendere  obuiis  objbnia 
etnta  11,2*  Sn^xt  to  xlho7ov 
OJtendere  partem  corporis 
pudibundam  11,  1.  *  $«%M 

TOV     TX(>XGlT0V     XVTU     TOtOg    TIQ 

O/iendere  iis  [hofpitibusj 
parajitum  vt  vidcant  aualis 
fit  20,  3. 
A«/A/«  ireoc.  to  Scttu.ovtov  MetitS 
numinis  diuitii  16 >  l.  Vid. 
fupra  IxtyLoviov.  *  timiditas 

2f,  1. 
A«/Ac;  Timidtis  2f,  I. 

Af7va*    r   lt7vx  TTh    i^tv',    HlC  Vtl 

ilie  vbi  Jit  |f,  1,     Atque  fic 

cupiendum  videtur  c.  28,  1 

N  i  Uh* 


INDEX 


'  6  Ze7v%  ri  hiv  ;  Hic  vel  ille 
qualis  fit, 

Af/vo?  proprie  fignificat  terri- 
bilis:  deinde  ita  dicitur  is 
qiti  in  aliquo  genere  praeftat 
et  excellit.in  vtramquepar- 
tem  [vid.Perizoniusad  Ae- 
lian.  V.  H.  i,  i].  Sed  hoc 
in  libello  legitur  paflim  de 
eo  qui  alipiid  facere  folet, 
fequente  Infinitiuo.  vt  fci- 
*o$  x?^xi  Solet  vti  f.  vtitur 
1,3.  add.  27,  I  :  7rl%//.ov  S-gt- 
tyou  detvc;  Alit  ftmiam  5,  4 
CtC.  *  wq  ev  to7c,  hxx<wgioic,  iet- 

»X    TTUffXSM    VTTG    TUV  <)lX.x£)0ll£- 

wv  ln  iudiciis  fibi  oppido  mo- 
leftos  ejfe  litigantes:  in  iu- 
diciis  fibi  plurimum  negotii 
facejji  a  litigantibus  27,  2: 
vbi  vid.  notas.  Loqukur 
enini  oHyxgyjy.oc,  iudex. 

faivm  Qwyuv  Auide  edere  4,  2 : 
vbi  vid.  notas. 

AkfiftvsJiv  nag  sTfgu  Coenare,  epu- 
lari,  apud  alium  9,  1.  Ve- 
teres  enim  folebant,  pera- 
&o  facrificio,  reliquias  vi- 
ftimae  cum  amiciset  fami- 
liarjbus  confumere  in  con- 

Viuio.    *    nXg    XVTOV    TOV  KX/\i- 

cavTa  xaTXxeipcVOC,  ^stTrv^cxt 
luxta  ipfum  conuiuatorem 
accumbens  coenare  21,1. 

&i7irvov'  axo  5*/tv»  Poft  coenam 
24,  I .  *  uq  eyev  exl  tw  heiTrvio 
rx  v.uSiKX^x  he%s?£s7v  Quae 
coenauerit ,  fercula  fingula 
enumerat  3,1.*  xixianxhof 
st<  fo7?rvQv  Vocatus  ad  coe- 
nam  5,  2:  vt  17, 2.  21,  1. 

&s7£-at  Rogare:  fequente  In- 
finitiuo  20,  I.  2?,  2.  *  v.xi 

TCMX    hy^tiq   f»   7TKtoVT0$    Et 


quidem  fatigato  propemo* 
dum  precibus  venditore  17, 2. 

teicilcuijwvlz  Superftitio  16,  I. 

&stetdzi[jucv  Superftitiojus  16,  1« 

Aty.x  Decem  23,  4. 

bstydi  Delpbi:  opidum  Phoci- 
dis  clariflimum  21,1.  Ste- 
phanus  Byzantinus:  AeHprf-' 

vrohic,  sttI  T8  nagvxffGx,  TgOC,  T$ 
(pwxidi)  tvSx  to  xovtov  iy.  rijrv- 
Tetyeioiv  KXTeffy.evx^ctt  a/5wv* 
egyov  *AyetfitfhK  *><<■  Tgo<pocvlu- 
[Axioch.  10  et  Cic.  Tufc. 

i>  47]- 
teejiwT&gtov  Carcer  6,  2. 
Ay'  y.xl  tx  ooKKa  cjf  n?v  ^x^-^ix-  ' 

tuv  —  TTSigzfoy.zt   (pOtftfM   y.x- 

'  TXTiicx:  Tum  vero,  vel  etiam 
non  folum  boc  vitium  [iro- 
nian]  notabo,  fed  ctiam  re- 
liqua  conabor  defcribere 
prooem.  4.  *  certe;  vjiqne 

1,  4.  *  tx  he  0;)  toixvtx  Etiam 
baec  funt  eiufdem  generis  : 
quo  quidem  pertinent  etiam 
ifta  11,  f .  *  Nonnunquam 
elegantia  huius  particulae 
fentiri  magis,  quam  expri- 
mi  Latine,  poteft.  Quo  re- 
ferri  debent  haec  Joca,  2,3. 
3,  2.  20,  1.  23,2. 

Ayizxywyo)  Populares:  pOplico- 
lae:  qui  gratiam  populi  ca- 
ptant  26,  2.    Ab  AriftoteJe 

VOCantUr    koKxv.sc,    Ty    c-JJi/.y. 

Vid.  Aldobrandinus  ad 
Laert.  p.  41  Meibom. 

Avpoc,1'  sk  T«  &jV«  uvxsxc,  In  COfJ- 
cione  furgens  12,1.  Ita  ac- 
cipi  quoque  poteft  7,  4.  2 1, 

2.  26,  1.  Sed  2j,  3  6  b*yu-o$ 
funt  popuIares^GTxr  quod 
vocabulum  vide. 

A-.iy.ccia  Publice:  nomine  vni- 
verfae  ciuitatis  11,  3. 

AyfJLOTM 


INDEX 


'm  Pvpulares:  10,  3.  Ira 
di£H  funt  Arhenis  ii  qui 
effent  ex  vno  eodemque 
,  qui  pertinerent  ad 
vnum  eundemque  oyuov. 
:-.  aurem  fuere  pagi  fo 
quos  defcripth  erat  Attica, 
et  a  quibus  ciues  Atheni- 
enfes  appellabanrur  ita,  vt 
Romani  a  rrikiibus.  pfgiiftt 
nominabanrur  a  loco  prin- 
cipe.  Edidir  de  iis  fingula- 
rem  libeiJum  loh.  Meurfius. 
Aufi  vero  fumus  reponere 
tw  bntoTxs,  quia,  vt  iam  di- 
ximus  in  notis,  intellegun- 
tur  populares  ptxfoAoytf  etfi 
non  ignoramus,  etiam  c.  1 1 , 

^     legi    y.w.    Z>p:ctopx;     ifiuv. 

Sed  videndum  tamen  arbi- 
tramur,  annon  ibi  quoque 
inferi  debeat  Articulus  et 

legi    KXi     T»{    ^PXTCPXC;    e\lUV. 

De  re  ipfa  et  de  more  po- 
pulares  excipiendi  conui- 
vio  vid.  Salmafius  Obfer- 
vatt.  I.  A.  et  R.  p.  84:  qui 
tamen  et  ipfe  legit  tuu  hr 

(h.tu;  e\tuv. 

;•    ri   yczp    c-^OTe    Quare 

tandcm  :    quidnam  tandem 

caujfae  ftt  qttod  etc.    pro- 

oem.  1. 

&iu  th  ctvrv  ccyPH  TroPev-lifvxi  Per 

agrum  fttttm  iter  facere  1  o, 

2.       |m9  TO    h.cerru  hvxi  TPcg 

zevooc/Jx;  Qiiod Jit  angu- 

Jiior  [domus]  ad  excipun- 

'    doi  bofpites  23 ,  f. 

icerc:  vlScix(2xi- 
vj/v  'Iranftrc  et  alia.  Vnde 
C  ir>,  1  tu; —  A/.1)^  TPeTc;  virlp 
Qtktm  —  ipfe 
fapidet  tres  traus  viamiece- 
rit.    Nam  fic  haud  dubie 


Jegi  debet,  non  hxtitfy,  vC 
diximus  in  noris.  Nume- 
rum  aurem  ternarium  diis 
creditum  fuuTe  maximc 
gracum  ,  docuit  ad  1.  Suar- 
tius.  Qua  proprer  fuper- 
ftiriofus  iacit  trans  viam 
tres  lapides,  ad  auertendum 
omen. 

tksaytuSfaem  Dignofcere:  difcer- 
nere  3 ,  3  epycv  cvvxpnel^xt 
rc7;  (jojts  7£0A*fV  yLv,re  cth^v 
lixyi-jucy.eu  DiJJicile  ejl  ferre 
bainines ,  qui  neque  otii  ra- 
tionem  habent  neque  negotii. 
*  u;  epyov  Dtxyvuvxi  I7'  nore- 
fSt  eUtv  oi  irotepiot  Dijjicile 
ejfe  dignofcere ,  vtrum  fint 
bujtes  2f,  2. 

AixipeSx;  proprie  crura  fuadi- 
ducere  et  diftendere:  ne- 
que  opus  eft  intellegi  cum 
Duporto  rS  o-yJ?.-.;.  Sed  ver- 
ba  5,  3  TXPXGeiGxvTX  xx)  hx- 
px(/.evov  ci77X/\/\XTTe^txt  viden- 
tur,  tanquam  prouerbium, 
dicla  effc  de  iis  qui  velis 
remifque,  vt  aium,  Jugerent, 
qui  remigio  veluque  fuge- 
rent.  Liuius  9,  4^  dicit  ple~ 
110  gradu,  et  Xenoph.  Me- 
morr.  1 ,  3.  13    ^potpottx^ 

cpevyetv,  et  4,2.  22  tcxvti  tpc~ 
ttoi  StXTetvxpevov  CpGvyetv. 
AixtTx  Arbitrium:  quum  quis 
aut  honoris  caufla  [alggrdd\ 
ab  his  qui  conrrouerliaia 
habent,  aut  forte  [x/.^«toJ, 
Iegirur,vt  litem  dirimatex 
fide  bona,  ex  aequo  et  bo- 
no.  Dicebantur  StxiT^Td^ 
nemoque  fere  aibiter  ca- 
piebatur  Athenis  nifi  qui 
natus  e/fet  annos  fexagin- 
ta.  vfd.  Hefychius  et  Har- 
N  2  pocra- 


I  N  D  E  X 


pocration  in  vocab.  hactrq- 
Txi,  et  Pollux  8,  126  f  add. 
Valefius  ad  Harpocrat.  d.  1. 
et  Valquenar.  Animad- 
verlT.  Ammon.  p  63  f.  Hinc 
intellegi  poterunt  loca 
Theophrafti  haec  ^,  2  tt*?*- 
xAvjS-^s  ^rfo;  lixnxv  Captus 
arbiter.  12 ,  3.  ttx^v  hxW^ 
Captus  arbiter.  Duportus 
quidem  putabat,  ttx?s7vxi 
hxfrvi  non  valere  captum 
ejfe  arbitrum ,  fed  interejfe 
arbitrio ,  praejentem  effe 
quutn  caujfa  apud  arbitros 
auditur  et  agitur.  Non  af- 
fentior.  nam  fi  ttx^xk^^vxi 
•xq &\  Uxitxv  eft  arbitmm  ejfe, 
quidni  Kxqiivxi  hxhy  idem 
fignificet ;  praefertim  quum 
verbum  Trxqeivxt  dicatur,  vt 
Lat.  adejje,  de  patronis  aliif- 
que  fimilibus?  Deinde  et- 
iam  maior  fit  aKxiqix,  fi  ver- 
ba  illa  de  ipfo  arbitro  ca- 
piuntur. 
bixMvuv'  SixKovijfxt  Coemerc  et 
demum  referre:  de  adula- 
tore  qui  coemit  vtenfilia 
et  obfonia  domumque  re- 

fert    2,4-  *    01    hXKOV^VTeQ  7TX7- 

$e$  Minijlrantes  pueri:  qui 
miniftrant  et  apparent  ad 
menfam  11,?.  AbDiodoro 
Sic.  £,40  nominantur  hxKo- 
v&vTes  olxirxi'  et  Luc.  22,  27 
6  hxY.ovav  refertur  ad  tov  k- 

VXKei{J.tVQV.      *     T8S      hxKOVUVTXQ 

h  toi$  yxiio^  otKOtrirtis  fit- 
3clax$xt  Qni  miniftrent  in 
coena  nuptiali,  conducere 
eos  aui  fe  alant  ipfi  22, 1. 

AlXKOVTl^ec&Xt    7Tf0g    TOV  eXVTH    «- 

xofaSov  txercere  je  iaculan- 
do  cum  Juo  pedijfequo  27,  2. 


Aixheye&xi  CoUoqui:  loijui  r,  I, 
6,3.  ConftruiturcumPrae- 
pofitione  TfcV  ,  fequente 
Cafu  quarto. 

AtxXoyi^e-^xt'  t£  h)  yhj  ttots  y.xt 
ccvtoq  yVw  hx^oyicx-^xi  De 
aliis  fibi  quoque  iam  olim 
eadem  in  mentem  venijfe  1.  3. 

AixhveSxt  a\x,§cT£qu>v  (3bAo/ztvwi/ 
Quum  vtraque  pars  velit 
controuerfiam  tranjigere  12, 
3.  Nam  hxhvetv  dicitur  de 
eoqui  lites  aliorumetcon- 
trouerfias  dirimunt :  fed 
Med.  hxhve^Txt  de  ipiis  li- 
tigantibus  qui  tranfigunt. 
Vid.  Kufterus  V.  M.  1,  38. 

Aix\ikveiv'  t«;  oqaQ  eKHSv.QTrel&xi 
ocvi\ieqxt  et  hx\iive,aiv  ot  xvtoI 
Vifere  cotidie,  an  cippi,  in 
agris  oppigneratis,//;;/  iidevt . 
etfalui,  h.  e.  non  modo  aa 
cippi  fint  in  agris,  fed  an 
tituli  etiam  cipporum  falui 
fint  et  immutati  10,2. 

Atxvotxv  mt^ext  Reputare  fe» 
cum  et  confiderare :  mentem 
animumque  aduertere  pro« 
oem.  1. 

Atx7reiqxv  hxytfiaveiv  $v,Xe£rxt  Se 
velle  periculum  facere,  et 
videre  an  aegrotus  bibere  vi- 
num  puffit  13,2.  Thomas 
Magifter:  hxTtetqx  KqetTTOv  % 
ne7qx. 

AtXTstve&xi  Trqot;  tb$  yvx$e7c;  Con» 
tendere  ab  fullonibus  1  o,  4. 

AiXTo£eve£xt  Trqog  tcv  exvTx  xxb* 
A«5o^  Exercere  Je  Jagittan- 
do  cum  fuo  pedijfequo  27,  2. 

AtXTqifietv  tuv  yvfxvxcim  sv  th- 
toiq  8  xv  8(py(2ot  yvpvxQuvTxi 
Verfari  in  gymnafiis  illis 
in  quibus  exercentur  ephebi 


I  N  D  E  X 


f,  3.  *  oiXTfifleto   Wt 

M  rari,  cefjare,  ditt  2f,2. 

sxv   {mv ';    %*zy.Cs    x?.- 

Si  tnus  faccum 
farinarium  perraferit  16,  2. 
Stephanus  de  hac  poteftate 
verbi  nihil  praecipit.  Oc- 
currit  tamen  verbum  hx- 
T?z*,s7s  eodem  fenfu  apud 
Clem.  Alex.  Strom.  7  p.712: 
quem  locum  laudat  Cafau- 
bonus. 

,  tripliciterdicitur: 
primo  de  eo  qttod  a/icuius 
interejl ,  de  commodo  et 
vrilitjre :  deinde de pecuttia ; 
qua  aeftimatur  id  quod  ali- 
cuius  intereft:  dcnique  de 
fumtu  et  impenfa,  quae  fic 
pecunia.  Vid.  Salmafiusde 
foen.  trap.  p.  17;  flT.  Cafau- 
bonus  ad  Athen.  p.  148,  So- 
lanus  et  Gefnerus  ad  Lu- 
cian.  p.  406  To.  2,  et  quos 
laudat  Albertus  ad  Hefych. 
p.  974  To.  1.  ApudTheo- 
phrafrum  io,  1  q>etlw?.ix  t» 
:/  xxtfov  viden- 
ttir  tres  iJlae  notiones  con- 
iungi  debere.  Etenimmul- 
ta  quae  dicuntur  ibi ,  ne- 
que  ad  pecuniam  pertinent 
neque   ad  fumtus,  verum 

<  omnino  ad  commoda,  vt 
fincere  alios  ire  per  agrum, 
finere  alios  tollere  etedere 
ficus  cadiuas.  Itaque  verba 
illi  Theophrafri  fic  verren- 
dacenfeo,  quum  qttis  fum- 
tui  ct  pccuniae  parcit,  com- 
vwdtfue  fuis  Jcruit,  nimium. 
I  l  udt:  loca  vbido- 

•  centur  litrerae  et  artes  in- 
gcnuae7,;.  Coniunguntur 
lbi 


vt  apnd  Aefchinem  c.  Ti- 
march.  p.  1  f  et  c.  Ctefiph. 
p.  4foTo.  2. 

&tlxcY.x?.u  Magijlri:  qui  do- 
cent  litteras  7,3.  Quomo- 
do  differant  a  •xxihxywyolqy 
dicetur  infra  in  vocab.  rrxt- 

SxyWfCt;. 

&.3xc*,eiv  Docerc:  de  eo  qui 
narrat  aliis  aliquid  12,2. 

AtZovxi'  t$  sxvts  yvvxtKi  T$*t£ 
%xXy.x$  tk  o\tov  Siouci  Vxori 
fuae  tres  cbalcos,  quibus  ob- 
fonia  emat ,  dat.  *  Iy.Zvi;  h- 

ZOVXI    TW     ~  Xlhl     TQV     %lTUviCKOV 

Exuens  fubuculant,  cam  tra- 
dit  puere  2f,  2.  *  cJ?  n\eiu  j? 
xSvre  txXxvtx  yevotTO  xvTtc  tx 
o.vx?.u[jlxtx  SidovTt  toi$  xtto^oh; 

tu>v  -KohtTuv  Se  plus  quam 
quinque  talenta  impendiffc 
ad  fttbleuandam  inopiam  ci- 
vium  23,3.  *  nqocxyeiv  wvtfnjV 
ttae/w  dtdovTx  Adducere  emto- 
rem  qui  plus  licitetur  12,  2. 
*  <pi*w  tqxvov  xehivcxvTt  elce- 
veyv.etv  j  eliruv  qti  Jjc  av  oomi 
Quttm  eum  amicus  ittbet  Jli- 
pevt  conferre,  dicit,  Je  nihil 
daturum  ejfe  1  f ,  2.  *  Sivxi 
Dare:  de  adulatore  qui  li- 
beris  Regis  dat  mala  etpira 
2,  3 :  de  eo  qui  pedifTequo 
dat  carnem  et  panem  de 
menfa  9, 1.  *  fn)  chvxi  de  eo 
qui  negat  pocula  eiqui  ea 
libi  commodari  vult  18,  2  : 
de  eo  qui  fpeftat,  quum  ta- 
men  nihil  foluerit  9,2.* 

*7TW$     (/.if     dUCfl     OtVOV  TW   KXVfiX- 

Ttfonevto  AV  bibere  dct  vinum 
aejtu,  vel  fcbri  ardcntc,  la- 
boranti.  *  biho(/.iw,;  ccvtu  e%x- 
yuyyjt;  |t/A»v  uTe?.H<;  Ltjt  fatfa 

/ibijtterit  potcjtas  exyortan- 
N   3  dae 


I  N  D  E  X 


dae  matcriae  fine  portorio 

25,2.  *  ori  asc  otv  yevoiro  h- 
Soiisvx  A  fe  non  folere  apponi 
fercula  dono  niijfa  1  f,  1 :  vbi 
vid.  notas.  *  l^iri^aic,  Ka§a 
rd  TTQoowoj  SeSopivv  Querela 
inepta  et  temeraria  quae  fit 
atque  editur  coram  aliis  17,  U 
kitl?)  siv  thq  fiKxofitvvs  Dirimere 
et  diftrabere  rixantes  13,  2. 
Sic  legi  debere ,  non  heyei- 
getv  iuftigare,  docet  vel  ipfa 
defcriptio  ^egtegyictc.  a  Theo- 
phrafto  propofita. 
&if%isvxf  rdv  ti§tava  dii&ipt  »*#« 
T<?  M  Doeebo  qualis  fit  fi- 
mulator  et  dijjimulator  t  de- 
jfcribam  fimulatorem  et  dijfi- 
mulatorem  prooem.4  Nam 
ln&£vM  valet  oftendere  doce* 
re,perfequi.  intell.  xdyu-  vid. 
Suartius  ad  h.  1.    Praefens 
autem,  vt  in  verbo  fimplici 
£7fii,  ita  in  Compofitis  quo- 
que,  habet  vim  Futuri.  vid. 
Kufterus  ad  Ariftoph.  Plut. 
70  et  Acharnn.  84f  •    Deni- 
que  ordo  verborum  debe- 
bit  effe  hic,  ht&tpi,  *»3fc  T'« 

$sh  0  tfyw*  *  negl  rijQ  e§ya- 
cixQ  tecvetimt  hthevat  yhim 
Oftendere,  quanta,  quamvti- 
lis,fit  res  foenebris  23',  1.  * 
vxvra  hefrm  Quum  eft  omnia 
perfequutus  8,  3.  *  t«t««  he- 
|iiv  Addit  28,2.  Sed  legen- 
dum  eft  haud  dubie,  aut 

T8T0,  vel  ravra,  §e  he%im,  in- 

tell.  tteefv*  aut  ijrt  yel  w?ox« 
t«to/s  sif«V  ni  malis  etiam 
emendare  he%&vxi.  *  &  ravra 
vgoq  l/ze  hi^ei  Non  haec  mi- 
hi  dixit  f.  narvauit  1,3. 
AwS&fXsoJ**"    m^§dre§ov  no§ev- 

'  $&m%  Uq  hk^  Tls   N°n 


prius  progrcdi ,  quam  tran- 
fierit  quis  16,  1.  *  &  «V" 
l^  tw  3tkhe(-  rcl  K0t8ivx*«  3tt* 
$&$e7v  Fercula  qttae  cocna- 
verit,  fingula  enumerat  5,  1.    . 
bwyel-^ott'  hv.yeXry.i  11  rxmQ  $k- 
cxuv  ?Jyeiv   Hos  narrat  au-     - 
Bores  effe  8»  2.  *  ieavrtt  rd 
ccttq  tviq  ey.yJvcixQ  hyyu&ott  0- 
mnia  quae  in  concione  acla 
fiwt,  narrare  4,  i.add.  3,  1. 
f,3.  7,4.21,4.  23,1.  2?,  4. 
*  dicere:  oftendcre,  fequen- 
te  particula  dn,  11,5.  11,  3 : 
fetjuente  particula  &q}  20,  i. 

kiviyyGiQ  hdym  petttgm  x.cti  a7r§o- 
BvKSvrm  Vfurpatio  fcrmonttm 
longorum   et   temerariorum 

3>  ri 

Anit^e§evsiv  Dlem  totum,  dies  to- 
tos,  tranfigerc  $,  5  i  vbi  ncicx 

—  ?ou  di&um  eft  pro  iv  •xoia 

—  y  <roa . 
Awa^e-S-a'*    cf  hxa^d \xevoi     Liti- 

gantes  26,2. 
bMLKwgiov  ludiciutn:  locus  vbi 
ius  dicirur  11,  2.  *  taJ  3/x£- 
*t/f/*  ludicia  26,  2.  Thomas 
Magifter: - hM^y.gtov  xcti  d  ro- 
ttoq  ev  w  «/  o/V.a/  retevrcti  — . 
AkatOQ'   diiohoymiivn  t«  iFgxypit- 
roc  hxetiv  tlvoU  Ouum  rcs  ma- 
nifefte  et  fine  controuerfia 
vetafit  13, 1.  Sic  5,  2  tkq  |e- 
V8C  e|»«»  fc?  h-/.xidrt§a  K&yvct 
twv  nohtrm  Dicere ,  peregri- 
nos  veraciores  ejfe  ciuihus. 
nam  inuuortg*  funt  vericra, 
non  iuftiora,  vt  vertit  Ca- 
faubonus.  id  quod  vel  ver- 
bum   hiyaet   declarat  fatis. 
Sic  ilPT^,   et  Sixouoevvti  in 
N.  Tjpaflim   de  veritate 
legun- 


I  N  D  E  X 


leguntur.     Vid.   Graeuius 

Leftt.  Hefiodd.  c.  6.  *  x« 

iiv.zix  lura,  vel  potius  argu- 

menta,  rationes  17,  2. 

A.xvf  etli  nonnunquam  de  pu- 

blicis  cauiTis,  vt  wo$*  fem- 

per,  dicitur,  tamen  hoc  in 

libello    tantum   de  cauflis 

priuatislegitur.   Harpocra- 

tion :   liv.v,  —  lciu;  o£  Xiyirxt 

rZ-j  ihurtxuv  syyj.vjuxruv  — . 

rmfw§t  (w/a?^v  oixyj  Out 

amijit  tnagnam  caujjam  1 1 , 

2.  *  :  Qut 

condamnatus  ejt  ex  Jpanju 

I2,i.  *  tity  Qiyyuv  Reus  14, 

I.  *  l.y.uz  tx;  (iev  ^evyetv,  rx; 

;    ci  ifyfiw&at) 

tf  TUgehut  Modo  abpe- 

titur  modo  ipfe  petit ,  nunc 

abjentiam  ptirgat  ,  iurciu- 

rnndo  interpojito^uauiy  nunc 

tlicm  olit  6\  4.  *  kt*>t*a  cUz; 

..  Ob  defertttm  vadi- 

tmnium  mttltantur  8, 4. 

'a  f.  Baccbana- 
iia:  dies  fefti  qui  Athenis 
celebrati  funt  in  honorem 
Uicchi.  Commemorantur 
aurem  hoc  in  libelio  i)  tx 
xxt  ■.tix  3,3:  quae 

cclebiari  folebant  menfe 
Potidcone,  vt  Theophiaftus 
ipfe  uir.  Dicuntur  ita  et- 
iam  apud  Aefchinem  c.Ti- 
marcli.  p.  6s  To.  2.  2)  Ato- 
fimpliciter  7,  2.  Haec 
nominancur  etiam  rx  iv 
-7tx  apud  Aefchi- 
nem  c.  Timarch.  p.  27etde 
£  IfgAr.  p.  260  etc.Cteliph. 
p.  J91T0.1.  Agehanrurvc- 
re,  et  menfe  quidem  Lla- 
pbeboliorre.  Qua  ev  rein- 
teliegi  polfunt   verba 


*•&*%*  1  r*'J  $*A4err*v  ea  A/svo- 
wtm  5rA*»i'/xov  hjxi.  Vid.  prae- 
ter  Meuriium,  Scaliger  de 
emendat.  tempp.  r  p.  29  f. 
Geneu.,  Cafaubonus  ad  A- 
then.  6, 15  p.  44^  f.  Palme- 
rius  exercitatt.  p.  617  /T.  ec 
Corfinus  Faftc.  Att.  P.  r  To. 
2  p.  325;  iT. 

Atowco;  Baccbus  22,1:  vbi 
potica  tragicus  vi&or  fufc 
pendiiTe  dicitur  Baccho  tae- 
niam  ligneam,  quia  Bacchus 
credebatur  praefes  tragoe- 
diarum,  ficuc  Apollo  co- 
moediarum. 

Ktoei^e&xt  Defcribere  rr,  1.  I- 
dtm  enim  valet  quod  alibi 
verbum  ogl^e^-au, 

Att-Tt  Propterea  quod  17, 1. 

A'l;    x?.x;   ei;   TtfV  v^tffuv  i//|3«A- 

i.it-i  Bis  jal  in  oilavi  coniicere 

M^x-j  tx  nakuwuer*   Scrutars, 
excuterey  Jlragnlas  10,  2. 
Hefychius:  h$£v'  fyrerj,  4«r 
v,  Iftt/vav.  Ab  Oppiano 
vocatur,  ft  recle  memini, 
vrinator  /3«$«v  h^rue. 
Lt&j&Qsu  Pelles:  veJiespcUiceae: 
thenones  4,4.  Aliisvocabu- 
lis  appellantur  fiajxeu  et  a- 
cvqxt.    Solebant  eas  geftare 
ruftici  Attici,  qui  inde  di- 
cli  funt  b«p!)t?ixt. 
AiuSeiv  tu;  4*l$&  Rationes cow- 
putare  calculis  raptim  24, 2 . 
Kt  natura  atque  ingenium 
hominis  fuperbi ,  et  feries 
ionis,  videnturdeclara- 
re  faris,  hanc  efTe  vim  iljius 
formulae.   Sed  vnde  perita 
iit,  latet.    Probanda  tamen 
Cafauboni   fententia  vide- 
tur,  doncc  quis  meliorado- 
N  4  cuerit. 


INDEX 


cuerit.  Is  enim  purabat, 
metaphoram  fumtam  efCe 
ab  iis  qui  calculos,  quibus 
legerentur  iudices,  per  *$- 
Btov  f  operculum  vrnae,  in  vr- 
nam  coniecerint.  nam  hi 
quoque  non  fingulos  cal- 
culos,  fed  multos  fimul,  il- 
lucconiecere. 

kicoiceiv  My.xc,  Accufare :  petere : 
de  cauflis  priuatis  6,4. 

AoasTv'  2oxu  (zoi  Vicleor  mibi : fe- 
quente  Infinitiuo,  8,  1.  *  ri 
hoftei  kvriZ  rx  ra  5es  j  Quid  ei 
videatur  demari?  tranquil- 
lumne  manfurum  fit,  an- 
non :  vel  potius  quid  ei  vi- 
dcatur  de  caelo?  tyteci&ximne 
manfurum  fit,  nec  ne2f,  1. 
*  '/vx  Koivds  tlvai  Iqv.yi  \  t  com- 
munis  ejfe  videatur  f,  2.  * 
$d%£t  \j.*  ngoGTOiu^rxt  Volet 
videri  non  attendere  f.  «0» 

fiudirc  1,2.*  orxv  xvtm  loty 

sriuv  tk?  <p'iAxs  Ouum  conui- 
vio  cxcipit  amicos  24,  2.  * 
lo%eiev  uv  etvxt  Videattir  ejfe : 
efl  1,  1.  4,1.  6,  3.  7,1.5.  25,1. 
26",  1.27.  Etiam  16, 1.  21,  r. 
23,  f.  videtur  legi  debere 
lo%etev  scv  elvxt.  Pertinet  au- 
tem  haec  forma  Joquendi 
ad  vrbanitatem  Atticam , 
qua  foJebant  iudicium  de 
re  quaque  integrum  relin- 
quere  aliis,  ita  vt  nec  affir- 
maffe  quidquam  necnegaf- 
fe  viderentur.  Quo  quidem 
referri  etiam  debet  formu- 
la  v7ro/\x(2ot  ccv  rui  eivxt  2, 1  et 
aliae.  Vrbanitatem  illam 
Latini  quoque  imitati  funt. 
Mo%x'  KxrxfyqovyGtc,  Sol-tiG  Cou- 
temtio  exiflimationis  9,  1. 
Bencelius   in  Indice  legit 


KXTCt$(>ovy<riq  rt*  dc%y$.  fortaf- 
fis  vere.  Sed  Jegi  tamen  et- 
iam    polTet  Y.arx^qovY,stc,   Tijc 

3o|w.   Thomas  Mag.  p.  247 

—  (pccc)  T'Jv  \Jtev  ho£xv  eivai,  rcv 

0C7T0    TUV    7T0?,KuuV     eTTXlVOV'     TQ  o£ 

Y.Kioc,,  rov  cctto   rbjv  ccyaSuv — . 
txoqKcconot  k^qccyxhot    Tali    qui 

funt  e  talis  damarum  c,  4. 

Vid.  fupravocab.  kit&ypXot. 

Aoft/"  (JtxvSxvetv   eyri  ro  doqv   L)i- 

Jcere  qui  Jiat  conucrfio   ad 

dextram  27,1.    Hafta  enim 

tenebatur  dextra,vt  finiftra 

fcutum.  Vid.  vocab.  Items. 
&<?X%W   TVS  ^Z&XWS  tokov  rqix 

VjfimfioKtcc   ry;  ^{J.iqxc,  Trnxrre- 

grxt  Pro  fingulis  dracbmis, 
vfurae  loc  ojcrnos  femiobolos 
in  dies  exigere  6,  4.  *  z?eo; 
ccTroStoKC,  rqtxY.ovra  (JtvSv,  e/\ctr- 
rov  rirqxrrt  lqxx\j.x~i$  aTrolioo- 
vxt  Quum  reddit  debitum 
triginta  mittartwi,  ita  red- 
dit  vt  dejint  dracbmae  qua- 
tuor  ri  ►  f.  Intelleguntur 
drachmae  Atticae,  quarum 
fingulae  vakbant  fenos  o- 
bolos  ,  refpondebantque 
pretio  denariis  Romano- 
rum. 
AffiTxvov  Falx  mejforia  4,  3. 
Moeris:    /\geirdvij    [Hefiod. 

Amr.    292 J,    \TTIYMC,'    0qS7rXV0Vf 

eaA^v/x^.  Thomas  Magi- 
fter:  Zqe7rxvYi-,  «  lqi7rxvov. 
Avvx^xi  PoJJe  2,3.  11,4.  15, 2. 
14,2.18,2.  *  non  commoue- 
ri:  lib.nter  ferre:  pati  6,  1. 
Add.    Albertus    Obferuatt. 

N.  T.  p«  l6S-  *  e7rxyyeh\e- 
£rxt  —  x  \Jtvi  Ivvvjtrerxt  Recipe* 
re  —  quae  praejlare  neqtteat 
15,  x.  Quaiiintellegidebeat 
re/\ifotiy   *>ijffxi  aliudue  ver- 

bum   ^ 


I  N  D  E  X 


bum  fimile.  Ita  PP.  21,  12 
-:i  Symmacho 
dicuntur  conjilia  quae  ex- 
plicari  et  perduci  m  exitum 
nequeant:  quae  ab  Alexan- 
drinis  vocantur  ffcjij}  $v  *  p» 

v.  2,  4  dicittir /5 
</,v/  coemit  et  domtim  refert : 
et  6,  1  Jwflw^  oV%f ^a/  is  qtti 
Jaltat.  Qui  alibi  vocatur 
tavo';.  Vnde  iudicari  licet, 
Budaeum  pro  fvwrrtn  v.oxz- 
xeveiy  apud  Xenoph.  Me- 
morr.  r,  2.  24  perperam  cen- 
fui/Te  refcribi  oportere  xo- 


A-./V    p2g    cvo   tz?><Zvtz     Duofum 

talentorum  23,  f.  *  &>en/  if- 
ftffttv  Biduo  2,  2. 

CfVKxoc  /*  qnocttmcon^rej- 

Jus  molejius  ejiet  taediojus: 

is  quem  conucnire ,  yfo*  wo- 

leflia   et  taedio,   non  fojjis 

10,  2. 

kt#Tvz»i  *  Q-f  inftl'1- 

cem  Cafandrum  8>  >  Refpi- 
citur  vocabulo  illo  clades 
quam  acceperat  Cafander. 

Lveyjtei*  Foeditas  t  virium 
quum  quis  ea  facit,  dicit, 

1  omninoque  in  fe  habet, 
quae  oculosaliorum,aures, 
animum,  offendant  et  lae- 
dant  i<;,r.  Gloff.  vetf.  ovvxt- 
ettz  Otjenjio-molejlia.  De- 
fcripno  autem  ithus  vitii 
Theophraftea  pertinet  tan- 
tum  ad  priorem  Capitis  par- 
tem,  vfque  ad    verb.i 

id  quod   patebit 

;ite,  liquis  volet  eaquae 

ab  au&ore  dicla  funt,  com- 

parare    cum    defcriptione. 

C£ua  de  caufla  Theoplua- 


ftus   videtur   etiam   verba 
xzi  tx  tc.^t^:  adieciA^e,  vt 

C.    I   r  ,  f    TZ   Ze  ($Vf    TOIZVTX. 

kveyjqv^  Foedus  :  qui  facit,di- 
cir,  in  fe  habet,ea,  quorum 
turpstudine  ,  deformitate, 
oculi,  aures,  animus,  offen- 
dantur  laedanturque  1 9, 1. 

&cc(j.utiov  Cubictilum  13,2.  He- 
fychius:  notT^v'  to  fajoriyov. 
Ltiam  apud  Aelianum  V.H. 
3,  r4  SaifiZTe  dicuntur  con- 
clauia,  ctihicula.  diftinguun- 
tur  enim  diferte  ab  olyJaie. 
Vid.  praeter  Cafaubonum 
ad  h.  1.,  Doruillius  adCha- 
rit.  p.  44  r. 


e«v  Si  2,2.9,2.  r 0,2. 16, 1.  2.  3. 

18,2.  ConftruiturcumCon- 

iun&iuo. 
vVv  y.zSivhiv  Sinere  dormire  f, 

2.  Atque  hoc  fenfulegitur 

etiam  8,  r.  10,2.  19, 1.  24,  2. 

^zvth   Siti :  fuiis:    exvTiZ  Sibi: 
Izvtgv  Se  1,  1.  3.  3,  1.  11,  2. 
•  14,;.  21,4.  27,2.^28,2. 

-.^e-^zt  ec  tk?  ovi\i.oTX$  Re» 
fcrri  inter  populares:  cittem 
feri  28,  r.  Vid.  Cafaubonus 
ad  Athen.  p.  370. 

E7yt/<f4  liv.yv  OjtytyvJvat  Ex  fpOfJ- 

J'u  condemnatum  effe:  de  eo 
qui  fpopondit  pro  aliquo, 
er,  quia  is  pro  quo  fpopon- 
dit,  non  eft  foluendo,  da- 
mnatus  eft,  vt  ipfe  credi- 
tori  fatisfaciat  12, 1. 

■tv;  Spcnjur  18,  2.    Moe- 
ril>:  iyyt/ov,  /(ttiv.ok  Jyyt 

Kpnt+s.    Occurrit  tameu 

Ttrrtl;  ctiam  apud  1'lato- 

nem  Apol.  28.   Conf.  btoe- 

N  f  bcrus 


I  N  D  E  X 


berus  ad  Tho.  Mag.  p.  260. 
Caeterum  de  vocabulis 
gyfvoi  et  lyyy*  expofuit  di- 
ligenter  Saimarius  de  mo- 
do  Vfurr.  c.  16. 

jrytifftv  &(?Ti  xxSivdovTX  Exctta- 
rc  e  Jbmno  eum  qui  modo  dor- 
wire  coepit  20,  1. 

-ZyxattTv  Accufare:  inuebi:  in- 
crepare  17,3:  vbi  conftrui- 
tur  cum  Cafu  rertio  perfo- 
nae.  Qua  de  re  vid.  Stoe- 
berus  ad  Tho  Mag.  p.  262. 

EykfaVofi  *k  T*  vtzoov^j.xtx  >?;.«; 
lnfgere  calceis  clauos  4,  4. 
*  (Az-rfov  tov  kvjoxv.x  eyx.sY.(>H- 
tftiw  Menjura  cuius  fun- 
dtim introrfus  eftadaBum  11, 
5* :  vbi  vid.  notas. 

jfcytiuptov  il*etv  Tijz  ixvTH  yvvxi- 
/*     ak  Praeconia  facere  de  Jua 
vxorc  3,  1. 

e';*)  Ego:  fpntt  Nos  prooem.i. 
2. 1,  3  etc. 

£$£'«*       TTVKVX      T)jV     £$t>XV      ?<>£$£tV 

Crebro  nates  agitare  28,  3. 
Quem  locum  itaintellego. 
o^xBvjc  artem  lu&andinu- 
per  doftus,  aut  etiam,ad- 
huc  ciifcens,  vbique  fe,  et- 
iam  in  balneo,  lu&andoex- 
ercet.  nam  qui  lu&antur, 
iinates  agitantcrebro.  nx- 
lotfav  diclum  eft  pro  £  vx- 
MkHovt  nam  particula  di  fic 
omittitur  non  femel. 
«$#Xf*v  aoas/V,  a  f*iff*iV  r,  2.  Hunc 
locum  ita  inteliego:  hon 
adit  conuenitque  inimicos,  et 
folet  cttm  iis  Ioqtti,  ita  vt 
occuhetjt  dijjiuiulct  odium. 
Sic  non  opus  eftquidquam 
mutari.  j&rtkstv  autem  non 
raro  fignificat  Jbiere.  vid. 
Arnaldus   in    animadueriT. 


in  fcriptt.  Grr.  p.  1^8  f. 
Caeterum  Politianus,  quod 
in  notis  omifi  monere,  Je- 
gifle  videtur  $  putfw.  nam 
in  Verfione  eius  Latina  eft 
qui  vbi  inimicos  adierit,  ap- 
peliare  quam  odiffc  malit.  * 
8Tg  u.cxi  —  eSePjtfxt  Neque 
canit  ify  3. 

Ei  Si  2,3.  3,2  etc.  *  an:  m(m: 
vt  Lat.  y?  prooem.  4.  2,  4. 
4,4.7,2.  10,  3.  18,1.  2f,  1. 

Et&gfftifS  TIC  CCTTO  Ttf  T$OffC07rx  TaC- 

ter,  vdioftis,  valde  adfpeclu: 
is  cuitts  os  ejl  valde  vdiofum 
28,2.  Hefychius:  elh%5icm 
hsiota ,  ul<r%§o\  tm  IfcTv ,  ijjot 
ctfiog<pov.  item :  t}h%$ifotTof 

[/.VffXq&TXTQC  ,    SvffeiSitXTOg. 

EfJa'  <tx  os  i/.  siUvxi  Alia  ne- 
gat  fe  fcirc  1,  3.  *  oti  11  uvto 
ct  y.o\ov  iiUvxi  At  tu  vidc  tte 
rem  enuttties  S>  3-  *  ^axt  — 
irgoc  tov  w  elloTX  Ojlcndere 
-^-  rei  ignaro  23,4.*  cov  U 

—  s\ov\ffxi  el  ogSwc  Keyw  Tttimi 

efl  —  viderean  rctfe  difjeram 
prooem.  4.  *  ots  ccvtqc  vav- 
tx  o7$c  Se  rcm  nofje  7,  1. 
Efeco'   0  Tf5   vvhtqc  tidiv   favicvipyv 
tuto  h'/\y^x^Txt  Quod  nocle 
Juperiori    viderit  Jbmnium, 
narrare  3,  1.  16,3.    .Lucia- 
nus  Macrobb.  1  dicit  tc  q- 
vx>  \Wibr  vbi  Maius  in  notis 
laudat     vtrumque    locum. 
Theophrafti.*  oc  z-xvtx  t4w-J 
tx  tihi  Qni  omnia  haec  vi- 
derit  8,  3.    *    orttv   tty  fa 
Ouum  videt  boucm  4, 2.  add. 

l6,   I.    *    OTTWC   01    ilClOVTSC    iScCfff/ 

Vt  introcuntcs  videant  21, 
2.  *   Uh   lhs7v    Licet   vidcre 
lOy  4.  *  ^&v,  ^ffu  w  sctigz-  ; 
yJvxt 


I  N  D  E  X 


y.Lxi  Si  viderit  quid,  negat 
Je  vidijfe  i,  2.  add.  16,  4. 

.  Imii* 
ginem  jhnilem  effe  2,?  Ver- 
ba  accipi  debent  de  imagi- 
ne  pulcriore  eo  quem  re- 
fert,  vt  bene  animaduertit 
Cafaubonus.» 

ti;  ht   Qualis  Jit 

prooem.  4.  *  cn  t«t8  is*/v  v\ 

Hic  cj}  dominus  pa- 

laejirae  f ,  4.  *  erv  «rw  * 

j  —  Lauelat  aut  ;ni~ 
n  —  81 1.  *  *U  rcWz  yjy- 

T.J  iriv  tv  rvj  ftee* 
Alagnas  pecutiias  Jibi   ejje 
trmeclitias  23,  1.  *  t-. 

I  fc**  viderc:  videas 
2,  f.  add.  10,4.  *  tUI  o'  rf  — 
S««£  etiam  qui  —  8,4.* 
jtoVk  tfStn  eel  iupOMfeu  Ouanti 
venierint  pelles  4,4.*  frrot 

•jTUjTi:  %ft§foi  yszv   Hi  OfJtiifJ 

prohi  ciant  13,  3.  *  &nr  poj 
aw;  tveit  Vidc  ne  aliterfiat 

24,   ;  U    OTMC.    C6V- 

TW   ;  :   CU- 

rat  vt  pediffequnm  bab:at 
Aetbiopem  21,1.* 
Hilaris  eflo  1 7, 3.  *  *  I;  x^a- 
Imperium  fit  penes 
vnum  i(>,  2.  *  r;;  rT»«  (MArtioe 
JJ>r/rV  <?//*-*  optimttsz,  1.  * 
Qnnm  eduntur 
ludi  f,  3.  add.  /j,  3.  *  rs 

'/;;  fuUoni 
ejt  ffonj  s  1,9,  2.  * 

£rw;   /^vi   x*t;: 

Difcriores 
prooem.  3,  *  t/y&i     v. 

meii* 

•jlra- 

n  Hos  cjje 


Jibi  (Tcntiles  tnorhot  19,  1.  * 
vetjiuvo^  ovroc.  Hiemc  14,  2.  * 

vgoclcy.iz   tivZv   ctyetSetV  ax  bv- 

r*y  Ouum  qttis  Jacit  vt  cre~ 

dant  alii  et  opinentur  ipji 

.  ffe  bona  qjtae  tamen  non 

Jiilt  23.  I .  *   tx  Jv  «j  p    19**?/« 

^»  £//*/*  vberiora  fore  3, 
2.  add.  prooem.  3. 

9  l^  fe  dixeris 
]  7,  -.  -iAAe/v  wa»  lf 8V- 

t^  <?t/  Sfpfcerw  Pracmittit  qui 
nuntict  ipftnn  venire  24,  2. 

/>©»:  is  qui  iimulat  vel 
diflimulat  aliquid  vt  aegre 
faciat,  vt  illudat,  vt  fallat 
alios  1,  1.  add.  prooem.4. 

iet  Ironia  |~Cic.  de  Orat. 
2,  67]:  Jimulatio,  dijjimnla» 
tin;  quae  fit  vt  fallas  alios 
prooem.4. 1,  f.  Hefychius: 
tiga  k$(* ,  •iriivocKoyict1 

V7ru-/.ftt::,  k-iiT-^i  %Kev^.  Glofl. 

vert.  ElfMtict  CattiUatio. 

«yog  hco  impcrium  (it 
penes  vnum  26, 1 .  *  otcoc  fujo 
vO)'  t:U  evK0$ct'srv5yi  Ne  vlliut 
criminationibns  paterct:  ne 
ab  vlloy  nec  falfo,  accufarc- 

ttir  23,  2.   *   otc.v   yt   tv;   y.olcS 

xte*  Quttm  Jmgulos 

■;acitatc  cnecauit  7,  2.  * 

Suvzi  txc  £*9uc  —  **S*  £%a* 

;  hxtz  [iizv  Ponere  caU 

cuhs — fexcentos  ita  vt  Jin- 

guli  calatli  rcfpondcant Jin- 

/j-  buminibns  ct  fingulit 
cnlculis  Jinpdae  jttmmae  e- 
aci/tte  diuerfaei^i.  Salma- 
fius    reponi    iubebat   nutd 

..  Non  placet.  namver- 
ba  jroi^tutt  touct  t:c?.x-.tz  o- 
ftendunt,  ofrentatorem  lin- 
guiis  calculis  attribuifle  iin- 
gulas  fummas  eafijue  dt- 
verfas, 


I  N  D  E  X 


verfas.noneafdem.  Sienim 
tribuifTet  fmgulis  caleuiis 
minas  iin^ulas:  per  fe  in- 
tellegeretur,  effici  decem 
talenta.  nam  vt  decem  ta- 
lenta  faciuntXC.  M.impp., 
ita  fexcentae  minae  faciunt 
decem  talenta.  Ergo  non 
opus  tum  erat,  vt  adiice- 
rentur  a  Theophrafto  ver- 

ba      •XOtVjTXl     OSV.X     TXhXVTX.      * 

r      f  ■>  —        *  r 

TUiV    0.av,fy    SXft/V    THTO  ev    [IOV0V 

xKrtxjitv  De  verjibus  Homeri 
hunc  vnnm  modo  tenere  i6,  i. 

Ei;  Ct  e;'   ei;  ayoqxv  e^exSstv  In 
publicum  prodire  19,  2  add. 

2.  23,  2.  27,  2.  *  XtxAtjfdwt  ei; 

yzpx;  Vocatus  ad  coenam 
nuptiulem  12,  2.  *  ts;  tov.u; 
• —  ei;  tv\v  yvxSov  IvXkyetv  Nll- 
mulos  —  in  buccam  condere 
6,  4.  *  exstavt  e;  ry;  1^[iotx; 
heyqxty  Poftquam  inter  po- 
puUres  relatus  h.  e.  ciuis 
fa&us,  cft  28»  2.  *  ei;  ev.eivov 
St7ro(2^7Tuv  Eum  intucns  2,  y. 
*  SeqxTxiva;  —  (j.t$x£rxt  ei; 
rx;  e%oh;  Ancillas  conducit 
—  quae  profequantnr  vxo- 
rem   in  publicum  prodeun- 

tCm    2  2,    3.    *    TOt;    Tl[ltoGl    v.x\ 

rot;  TrepTTHfiv  ei;  tx;  eoqrx; 
ttTstv  Ouum  ei  amici  mittunt, 
honoris  cau(faf  dicbus  feftis 
fercula  dono,  dicit  if,  2,  * 
T8T0  —  el;  eqxv^q  eisev^vo%evxt 
kvTov  Ea  [talenta]  fe  contu- 
lijje  ad  fubleuandam  amico- 
rum  inopiam  23,  4.  *  oV«*  el; 
tov  typdv  Os  meduliofum,  qtto 
adiuuetur  ius  9,2.*  el  0 
fz»%Xo;  el;  rvjv  Svqxv  rviv  avKeixv 
l[x$£$xviTxt  An  claufae  fint 
obice  fores  veftibuli  187  *•  * 


sl;  vtotoov  KTvsxi  ln  ftnum 
fpuit  16,  4.  *  y.xl  el;  xcVas 
e[jL$Metv  Cogit  eos  luBari  et 
currcre  eum  in  finem  quoad 
fatigentur  if,  3:  vbi  vid. 
notas.  *  XTrxy  e;  v.oqxv.x;  Abi 
in  malam  rcm  2^,  f.  Tho- 
mas  Magifter :  l;  xopxy.x; 
ATTtxo),  8*  ei;  xoqxv.x;.  *  7?a- 
i>xi  el;  Koyov  Referre  in  ra- 
tiones  24,  3.  *  ort  kyqov  ei; 
vsutx  yeaqyvicei  Se  anno  infe- 
quente  aqrum  con/iturum  ef- 
fe  '3,2.  *  ccTroxXTxtfcxt  ei;  ryv 
'chdxj  Reducere  domum  7,  3 . 
*  Tt*e~i;  %xAy.h;  el;  o^ov  dtSufft 
Tres  chalcos,  quibus  obfonia 
emat,  dat  28,  3.  *  xxqxv.xKe"tv 
tl;  7re?'t7rxTov  Secum  iubet  de- 
amhulare  12,  2.  *  ro  ffuiriov 
uarxt  et;  to  so[zx  Pallium  in- 
trudit  in  os  2,  3.  *  Ixfyvy;  el; 
ro  ro;xx  xxpwv  Folium  lauri 
ore  tenens  16,1.*  el;  rivx  rqo-' 

•770V    V.XTSVVtVeHTXl     QuaUs  fillt 

eins  mores:  quibus  moribust 
qno  ingenio,  praeditus  fit 
prooem.  4.  *  el;  rx  v7ro^[zx- 
tx  v,te;  eyv.qv,sxt  Calceis  cla- 
VOS  infiglt  4,  4.  *  ei;  vtfil  v*>e- 
qxixv  Poftridiei),  2.  Intell. 
vipeqxv,  Vt  dicitur  el;  rqirvp 
[Xenoph. Cyri paed. 5 p-  3T4 
Hutchinf  mai]  et  plum  e- 
ius  generis  alia.  Gefnerus 
malebat  interpretari  in  lo- 
cum  pojteriorem:  impudens 
flatuit  poft  fe,  in  fedili,  cum 
paedagogo  liberos.  intell. 
%aqxv.  At  offendit  me  qui» 
dem  et  ellipfis  et  vfus  vo- 
cabuli,  credo,  infolens.  * 

ctywv  Tii;  tyvxx;  ei;  ro  %e!qov  ev 

hoyot;  Qnumftudiofe  quis  et 

vnice  hoc  agit,  vt  obtrecfet 

alios 


I  N  D  £  X 


alios  et  de  iis  male  loquatur 
2S,  J .  *  •  rw  X&rfaat 

Bisjnl  in  ollam  cun- 
itcicns  141V  *  Ijumep 

rx  l  ejics 
quaerere  duorum  talentorum 
23,4*  tl;  ogyiSofKcnti  Ad  au- 
fpicem  19,  3.  Intell.  oir.ov. 
Nam  fic  loqui  folent  Atti- 
ci.  Moeris:  ei;  c\iovvc(v9  at- 

TtKM;'  Tfc;  tiJOwCUVy&JtifvmtiS' 

Ita  ipfe  Homerus  Odyf  tf9 
19 t  e;  Bpffvc-  Vid.  Kufte- 
rus  ad  Ariitoph.  Eccletfl 
420.  *  23,  4  pro  ei;  tb;  MT- 
m«  legi  debet  «ifc  ng  fir- 
x«;.  vid.  notas. 

•<xt  XKiiycevQ-j  Dtt- 

cit  in  tentorium,  introducit9 
ad  iacentem  af,f. 
Eiffiifj.i'  S/xjjv  tp&uym  y.xI  txvt^j 
eicikvxt  iz£?jmv  Quando  reus 
caujjam  ditlurus  e/i  14,  1 . 
Nam  Map  rkrf*»  dicitur 
cum  de  accufatore  et  peti- 
tore,  tum  dereo  eoquevn- 
de  petitur,  quum  admittun- 
tur  ad  cauifam  apud  iudi- 
cem  dicendam  :  vt  Cafaubo- 
nus  e  Demoilhene  animad- 

Vertit.  *  ei;  tx  oioxckx?.-. 
ti;  tx;  7rec?.xi<i?u;  eictcuv   Ltidus 
et  palaeftras  tntraus  7,  3.  * 
exu;  ci  t.  tn    V t  tn- 

troeuntes  videant  ir,  2.  *tic- 
1  Vbi  accejferint :  vbi  ve- 
tterint  in  triclinium  5,  2: 
vl)i  vid  notas. 
Zlfiex* iSoti"  n*i$iv  TfiMfitvt 
t?$tiv  Inants  redit  dumum 
IO,   ).  *  hti  itr   et/\n^b(zevov 

..  Scqucquum 
fc     ctint    -Jttgi         admtttit 
quenquam  24,  2.  *  ti< 
Ingrejjusy  intrans,  cubiculum 


20, 1.  Suartius  minus  re&e 
vertit  intrare  domum.  n3m 
verbi  x§ti  kxSsvSovtx  docent, 
fermonem  eife  de  cubic.u- 
lo,  non  omnino  de  domo: 
et  poteft  Kylvt;  in  vna  domo 
habitare  cum  eo  cui  mole- 
ftus  eft.  Etiam  Marc.  13,15- 
legitur  de  eo  qui  intrat 
conclaue,  non  omnino  do- 
mum. 

Etcooo;'  ccttxvtik^v  ty,;  eicooa  Cotl- 
tra  introitum  21,  2. 

EicnqxTTetv'  eic-xgxz-xt  octto  to<v 
extTvbelvv  Detrabere  pretium 
ollae  patinaeue  frattae  de 
demenjo  10,2. 

Elc$S(>eiv'  eicevSyy.x;  duvxt  Ea  [ma- 
la  et  pira]  fecum  ajfert  do- 
tnum  Regts,  iifque  [liberis] 
dat  2,3.*  Iqxvov  eiceveyKeTv 
Stipem  conferre  if,  2:  et 
eqxvH  eicevex$*VT°Q  frxqx  tSjv 
qihuv  Quum  ftipem  accepit 
ab  amicis  17,3:  et  eicevyvo- 
X^vxi  ek  texvxs  Se  contulijfe 
ad  Jubleuandam  amicorum 
inopiam.  Eft  verbum  hac  in 
re  proprium.  vid.  etiam 
Aefchines  de  f.  legar.  p. 
^f^To.  2.  Apud  Philemon. 
78  Cler.legitur  cps&tv  egxvov. 
Et  amicus  qui  non  confert 
pecuniam,  is  dicitur  Skm- 

7Tiiv    TVV   tyoqxV. 

eItx  Deinde :  praecedente  nqtZ- 
tov  prooem.  4  3,  1.  2:  vbi 
poft  TTQtoTov  pofitum  reperi- 
tur  ter:  9, 1.  *  /»*».*  ablblu- 
te  13,  2.  2^,  3. 

fcX    et   *£"     bK    XV    ixOXl    UT8    CVKQ- 

TPxyyjcxt  Sk  tk  ccvtu  xjjVh  Sott 

Jinit  ncqucficus  gujlarc  quen- 
qttam  e  Jiiis  bortis  10,  2.* 
aWiiy  To'i(    «Vt«    vretivh  in  t« 

kqivw 


INDEX 


xW  Hov  Petit  fuis  pueris  e 
commtmi  obfonia  n,  f .  *  /3«- 

xrq£?£i  tmv  ffxoKtcLv  sk  Axy.soxi- 

liovos  Baculi  tortuofi  Laconi- 

Cl  %  ,  4.   *   fa   tyKV$-(cov   pixguv 

ttocw  StteitptofiivuG  Ex  ampnllu- 
lis  valde  minutisfe  vngentes 
10,4.  add.  16,  2.  *  Ivrt/y^a- 
vstv  to7$  ey.  ti'$  px%yq  enxviHfft 
Conuenit  e  pugna  redeuntes 
2f ,  4.  *  «t«  /^e-»  &xf*&*7v 
E  concione  abire  22,  1.  *  £x 
jj.xy.qccq  c$$  %9Qvreb$  aqri  Qui 
modo  reuenerunt  t  longinquo 
itinere  12,  2.  *  ix  r^?  c*a  *£- 
vrefej&i  De  via  rapiunt  28,  2. 
Vid.  verbum  otfvrdfen»  *  ix 

T«  c-'%;>a   ^  T^  xyoqx*  ciTXh- 

hxyhxt  Relinquere  turbam 
et  forum  26,  2.  add.  22,  3. 
'*  ra  l>t  rjJV  xcAew?  scpootov  Ptt- 
blicum  viaticum  n,  3.  *  «v«- 

?«S  yv\ivoq  lv.  toZv  ^pojuxtuv 
Surgens  mtdus  e  lefio  i8>^. 

*    7rqQXiqKV      Ti      £Y.      ra     TX\lbtH 

Quttm  promit  aliquid  e  cella 
penuaria  4,  2.  *  jk  I*  t«V»v 
yiyovJk  Vt  talibus  parenti- 
bus  natus  28,  2.  *  rol  sy.  yv- 
vxty.six;  kyoqctg  Obfonia  et  v- 
tenfilia  2,4.  *  lz  ra  SftfW  <*- 
vas-K?  /»  concione  furgens 
22,  I.  *  l>c  Afcvfff/wv  PoflDio- 
fiyfia  3,  2.  *  ix  oroAAa  ^oVa 
JW<?  *  longo  tempore  pro- 
oem.  2.  *  1%  cexqtfisixc,  ieoAXffi 
Magna  diligentia  et  cura: 
in  primis  diligenter  prooem. 
2.  *  nx§xysyovo)c,  l|  ctvryc,  ty$ 
jxd%!fC  Qni  venerit  ex  ipfa 
jmgna  8,  2.  *  kvfca&ou  if  Ik>- 
Xv$  hlxa-mv  Surgit  vt  doceat 
rem  ab  principio  12,  3.  *  S«- 
cixt;  l§   *?X>j$   ixettetro  Sofias 

primo  ditfus  eft  28?  i.  ***| 


aycqxc,  o-^mvjffxq  T2  xfla  ccvrog   I 

<j)t-^e.'v  Eforo  quuw  obfonatur, 
carnes  ipfe  fert  22,2. 
t^/.x^oc,  et  £X2<ro/  Quifque :  fin-    ■ 
guli  10,1.  18,  f-  23, j.  2>,f. 

*  XtfS-'  SXX^OV   TTXPtoiv    SiftgttloS 

fpecJatores  adiens  6,  x.  *  «v    ; 

f :;J£V  Ix)  rw  m/tvw  r»  ;;;iS-f:<^- 

5-a  2/sfsA.9*?v  Fdrcula  quae 
coenauerit  fingula  cnumerat  ' 

3,  1. 

YKXTsqot  otvrHv   Vtrique  eormn: 
ec  boni  et  mali  prooem.  2. 

j7y.j3aAexV  ro\.  ttot^icv    Exctttere 
poculum  de  manibus  liban-  I 
tisi9,3-  Namficlegidebet,   ■ 
non  s^y.Astj'  quod  catet  ibi 
fenfu  omni. 

ZKeY%*£eet'  txb(%e<>hi  tcI  b.yx^x 
Sperate  faujiijfima  ct  optU  I 
ma   quaeque:  fperate  bene 

^yJdloOVXl'     SKdlOHQ   CiVTX    SvyXTgfiX 

Qttuni  collocat  filiam  "22,2. 
HomerusOdyf  |3,  ^4  dicic 
iic  oilovxt.  *  Dicitur  etiam 
de  iis  qui  alicui  aliquid  lo- 
cant.  VC  1(5,3  sxv  a-noy.oiv^Txt 

CtVTW    SXOHVXl    TU    GKVT0M^y[    X- 

tto^x^xi  Si  iufferit  eum  ccr- 
doni  refarciendum  et  con* 
fuendum  locare  18,  2  ro  l\ix- 
tiov  sy.Zxvxt  Bsivoq  Pallinm  lo- 

Cat.   2  2,    3    OTXV  Sy.OM    ^Ol/JtXTtOV 

£K7r/\Vvxt  Quum  pallium  loca~ 
vit  ektendum.  Occurrit  ver- 
bum  hoc,  eodem  fenfu, 
Marc.  12,1  et  Luc.  20,  9.. 
Conf.  Perizonius  ad  Adian. 
V.  H.I4,U. 

vx&vetv'  Sy.ctVC;  h^OVXt  TlZ  7TXl^l  tov 

Xtrmiffitov  Exuens  fubucu- 
lam,  eam  tradit  pttero  2f,a. 
*  ccxoTqxKStc,  sy.dvffx$eit  Atter- 

fatus  eum  abiicit  f.  proiicit 
16,2. 


I  N  D  E  X. 


16,  1.  Poteft  tamen  etiam 
cum  Cafaubono,  vt  verhum 
praegnans,  ejfplicari  exiua- 
nitum  faccum  a  J'e awolitur. 
Ita    Col.    3 ,  <)    x-ey.li 

.;>  earSfiHFQ»  idem  eft 

«JUt  XAXiQV 

i&ptnn  Eph.4,  22. 

v,  Iliet  a  1,  5.  2,  f.  i$, 

2.  27,2. 

r.'a  Concio  4,  1.  26,  2.  * 

coznonerit  qtiae  in  concione 
acJa  fint  et  decreta  7,  3. 
Conuenire  autem  Atheni- 
enfesfolebantiingulismen- 
fibus  ter,  die  primo,  deci- 
mo,  et  trigelimo.  Quae 
vocabantur  IxMfcyrfoi  vipqun, 
etiam  ngfa»'  quae  non  de- 
bent  confundi  cum  ey.v.?.vr 
eiz.  ■.-<;  h.  e.  extra- 

ordinariis. 
£uufffj€tu  r  Tergere,de- 

tert*  ere,  lefi  os  22,  4 .     N  a  m 
.:  fignificat  omnino  or- 
tiare,  putgare.    Mofchopu- 
lus  ad  Hefiodi  E<r/.  66  ut- 
\meU\w  v.xi  xoe- 
Proclus   ad  eundem 
poetae  locum :  ro  xovpth  %%i 
xz?J.v,en  ol  rrxKxtol  xofetv  g?,e- 
yov.  Hefychius:  ixxoeici' — 

ixxx?.v  VtfClV. 

taQg  h  rolt;  5^y- 
fzxci  Corrogare,  co/Jegcre  ae- 
ra  f.  numuios,  quttm  /pecJan- 
tur  praejiigiae  6 ,  2.  Quo 
fenfu  legitur  hoc  verbum 
apud  fcriprores  Articos  paf- 
fim.  vt  apud  Aefclun.  c. 
Timarch.  p.  54  To.  2  rn 
r*ro  ix?.t 
riMf  et  c.  Ctefiph.  p. 
407  To.  5  ri>^  r*;rx*« 


rxq  ^£?.sycv.  Vid.  Hemfter- 
hufius  ud  Lueian.  p.  $0? 
To.  r    et   Heringa  Obfer- 


vatt.  p.  31.  *  t>; 


TX    £tU770Av,(j!,XTCS    sl^    TjfJ»  "/V^Ol* 

ev.xeyeiv  Pecuniam  qitatn  ftt- 
cit  e  mercihus ,  condit  iu  os 
f.  rn  buccam  6,4.  Eft  enim 
ibi  verbum  prae"gnans,  ha- 
betque  notionem  dupli- 
cem  ,  et  coUepndi  et  cott- 
dendi.  Alexis  in  Lebete  a- 
pud  Athenaeum  3  p.  76  di- 
Clt  hyxourrtn  ro  «{£{*'  elq  ryv 
yvzSov.  Sed  de  more  et  con- 
fuetudinehominum  vilium 
apud  Athenienfes  ipfa,  nu- 
mulos  condendi  in  buccam, 
confuli  debec  in  Commen- 
tario  Cafaubonus.  add.Ber- 
glerus  adAriftoph.  Au.foj. 
£*xiuT*o  Emittere :  e  tentorio 

vy.Tteiv  Ebibere  13,  1. 
£y.T?.v,TTotixi  Objittpefco  i,  3.  * 

e?r  x?.?.u  (/.\jhv1  —  ex7r?^rre^xt 

Nuiia  re  Jlttpet  4,  2. 

£xT?.vvetv'  evlcv  Ltevetv  orxv  ey.o-.a 
SoifJixTtov  ey.7r?.vvxt  Tctiet  fc 
domi,  quum  pallium  locanit 
eluendum  22,2.  Nam  hmxv- 
vetv  eft  verbum  hoc  in  gene- 
reproprium.  Eluereautem 
et  fordibus  purgare  pallio 
fo.Iebant  fullones  [*v<x4*<V], 
mii  propterea  a  veteribus 
Atticis  ditti  funt  xAvygif. 
Auclor  eft  Moeris:  z-;. 

Y.XT&   TY.V  rr^tnT^v  \r$lhx'  xvx- 
tyeic.,  y.xrx  tvjv  usvt^xv  \r)iox' 

ad  quem  locum  videndus 
eft  Pierfonus. 

vKX*ixxTx  1'octt/a  18, 2.    Hefy- 

1  •         ./ 
Ciuus:    iy.7Titjij.x'  —  irorvifioj. 

Ab  Uemofthene  de  F.  legat. 
p.  i6i 


I  N  D  E  X 


p.  16  r   To.  2   commemo- 

rantur  ey.7twiJ.xTx  xqyvqx  y.xi 
%qvcx'  et  ab  Ariftophane 
Acharnn.  74  vxhtvx  eKTTuijara. 

■jfxTiSevxi'  l*$jjfr«  gqi  kxtx  yevo; 
Exponam  tibi  cle  fingults  ge- 
neribus  virtutem  et  vitio- 
rum  prooem.  2. 

£xrg$8ty-'  ocva%);  Ixv.rvhtov  %x?r 
■/.hv  ev  TM  AQittolTtyt   rarov  ex~ 

Tpifiuv  zJKpxiiAv  Sufpendit  antt- 
lum  aereum  in  templo  Aefcu- 
Japiiy  eumque  corollis  ornan- 
do  atterit  21,  2.  Intellego 
autem  locum  iic.  m<k?o4>/ao- 
Titzot;  Aefculapio  dedicat 
anulum  aereum :  hunc  co- 
rollis  iufto  crebrius  onerar. 
nam  anulus  ipfe  non  poteft 
atteri  appendendis  corollis. 

£K4>t^f;v'  TTOffat;  olet  kutsc  txq 
'  H?  'llx$  xvAoig  e%evvive%5xt  vexeuq  J 
Quotputas  per  feralem  por- 
tam  elatos  ejfe  mortuus  ?  14,  x . 
£hux  Olitta  10,  2.  Mofchopu- 
Jus  aliique  Grammatici  ve- 
teres  praecipiunt,  ehuixv  di- 
ci  de  arbore,  fed  de  fru&u 
Ihxav.  Thomas  vero  Magi- 
jfter  au&or  eft,  Ihxav  non 
minus,  quam  ehuiuv,  et  de 
arbore  et  de  fru£tudici,ita 
tamen  vt  fcriptum  Ihuu 
praeftet  fcripturae  alteri. 
re&e.  Sedputofcribendum 
efle  ehax.  Nimirum  ehua 
videntur  dixiffe  Attici ,  vt 
nhau,  xauy  et  alia.  Saepe 
tamen  vtraque  forma  ab 
librariis  confufa  reperitur. 
vid.  Duquerus  ad  Thucyd. 
6,  99  et  Vuaflius  ad  7,  gi ; 
itemque  interpretes  Tho- 
mae  Magiftri  p.  292. 


^hxtov    y.xrx%etv  ruv  hncu%uv  hi- 
Suv  tuv  ev  rx7q  Tgto§oi$  ey.   tv.c, 

A-^xt/58  Oleum  fundere  in  ia- 
pides  vncJos  qui  funt  in  tri- 
viis7  e  lecytho  16,  2.  *  hhxiut 
cxTgo}  %^3-xi  Oleo  rancido 
vti  19,  2.  add,  11,4. 
YhuTTm'  hx  to  ehxTTca  eivxi  cr^c^ 
ra\  %evolo%ix$  Quod  angttftior 
fit  ad  excipiendos  bofpites  2}, 

4.  *"  x^eoc;  k7roh^;  rqtuxovTX 
tivuvy  khXTTOv  Terqact  %%a%\Lxl~ 
uTtohoovxi  Quum  reddit  de- 
bitnm  triginta  minarum,  ita 
'.  reddit  vt  defint  quatuor 
dracbmae  n,  f.  *  ku\  xvt^ 
he  QogHVTz;  ehxTTU  rcZv  \it- 
kquv  tx  i\ixTix  Et  ipfos  ge- 
ftantes  itijio  minora  f  male 
parua  patlia  10, 4.  Quae  eft 
fane  elegansforma  loquen- 
di,  quam  aliis  exemplis  fi- 
milibus  illuftrauit  Cafau- 
bonus.  Nam  etfi  pro  t& 
liiKguv  legi  pofTet,  quae  erat 
opinio  Cafauboni,  ruv  ps- 
Tqiuv  vt  Xenoph.  Agef.  1 1, 

1 1  dixit  ruv  perqiuv  raxetvo- 

re?oq-  tamen  leuitas  infignis 
et  humilitas  izixgohoytt  quid- 
quam  mutari  vetat.  Sed 
conie&ura  Stephani,Iegen- 
.  tis  ruv  w$uv,  prorfus  ridi- 
CUla  eft.  nam  1{j.utiu  ihurna 

ruv  m?uv  di&um  effet ,  vt 
4,  I  vTTolviiJ.ara  pei^u  t»  tto- 
3oq.  At  pallium ,  quo  ami- 
fta  fint,  femora,  quis  ferat? 
Caeterum  pallium  tale,  e- 
hxrrov  ruv  fxtKguv,  geftafle, 
legitur  Zoilus:  de  quo  Ae- 
lianus  V.  H.  1 1 ,  10  5o<^«- 
nov  t/V£f  ro  yovv  yv'  ad  quem 
locum  probari  a  Perizonio 
miror  le&ionem  ruv  w?uv. 
verrjt 


I  N  D  E  X 


vertit  verba  TheophraftL, 
qttae  uon  perueniunt  ad  in- 
fimmn  femur. 

j^frifjuit  i  rygvrani  /-/• 

£j£  minimum  Dianae  omni- 
vm  conuiuarum  10,  3.  *  xju 
iA4r%*«ra  §xrrjfJ»rt«  rwv  &tt*MV 
S?^  cibaria  ciat  ittjio  pau- 
ciora:  fed  ciharia  praebet 
pcrquamviaiigtic  11,4.  Nam 
Superlatiuus  eitlocoCom- 
paratiui.  quaderevtGram- 
matici  rere  omnes  praeci- 
piunt,  ita  nos  nuper  difpu- 
tauimus  quaedam  in  Prae- 
fatione  ad  Grammaticam 
Vuellerianam. 

-    iV    TIVI     ?x~   tXzyrjfiZ- 

\n  aliqtta  eius  purte  con- 
fiftit,  ita  vt  conuincatitr  13, 
1.  Nam  bJyx*^**  eft,  Vt 
Lat.  cnnuinct ,  en  redigi  vt 
nppareat  te  errare  vti  pec- 
care. 

£ Ajt/S  -  : :  { Ingenuae  fe- 

minae  1  1,  r. 

t%nv  Iv  r 
pfc*    l  iccra  kabere  in  ttbus 
l9) 

Graecia ,   vel    Atbenae 
prooem.  1  :    vbi  vid.  notas. 

I         9fo$  tUeborus:   veratrvm 

2.     Eft  autem  duplicis 

generis,  vel  candidtitu  [a«v- 

<Je  quovid.  Diofcoriues 

4,  14,  J  quod  purgat  maxi- 

|  me  ftomacluim,  concirat- 
que  adeo  vomitus:  vel  ui- 
grum  [ni>.u;-  vid.  Diofcori- 
des  4,  146]  quod  pi 
per  infernabilemqueeiicit. 
vid.  Pliniui  1 1  0»a 

tx  re  vc  ;>hrafti,  i~ 


xu$x?$tt*i,  poiTunt  et  debent 
intellegi.  Et  quanquam 
Stephanus  eGalenodocuit, 
veratrum  candidum  kxt 
t%o%v>y  appellari  ihhk^oqov 
tamen  apud  Theophraftum 
fignificari  etiam  nigrum, 
ex  eo  cognofcitur  quod 
paullo  poft  dicitur  in  ex- 
crementis  fuiiTe  bilis.  De 
formula  k\x§^oecv  -rtsTv,  vid. 
Trillerus  ad  Tho.  Mag.  p. 
7io\ 

£A*tn4  Graeci,  vel  Atbenien- 
fis  prooem.  i :  Vbi  vid.  no- 
tas. 

EAAifowfiv  EUychnium  h.  e.  mer- 
guttts,  funalium ,  vt  habenc 
GloiTaria  vetera :  funiculus 
qui  indi  Jucernae  accendi- 
que  folet  10,  3.  Vocatur 
alio  vocabulo  3?t/*AAfc.Moe- 
ris:  $qvx>\iox,  ^ttiko;^'  Ia- 
hlxviov.    Thomas  Magifter: 

^ft/aAAi?,  8«  fAAt-^v/ov*  vbi  Vld. 

Trillerus.     Poilux  10,  iif 

T0      hs      ivTtSiftSVOV      TW      At/^Vttf 

SqvxKXlq,  IhXvxviov — . 

r/so  Calcare  17,  2. 
£[jL$x>kgtv'  or»v  slt;  tov  ^uytov  l[i<- 
(2x?Mtv  Os  quo  adiuttctur  ius, 
illuc  [in  lancem]  coniicit  9, 
2:  vbi  vid.  notas.  Vulgo 
enim  Jegitur  tlc  tov  ^vyuv. 
At  sppxMetv  iam  valet  eon* 
iicere  in  lancem;  praefer- 
tim  quum  praecedant  ver- 
ba  itmuee.  wqo*  t«  --x^izu.  * 

TX  TTXtSiX  sxvtv  -rxAxietv  Itvxy- 
xx^uv    v.xl   TqoxxZjttv ,    KXl    elt; 

c  iy.\2hMiv  Outtm  pue- 
rulos  fttos  luflart  et  cttrrere 
iubet,  eos  cogit  /ucJari  ct 
currere  cttm  tn  fmcm  quoad 
fatigtntur  14,  3.  *  §\  «/*« 
O 


I  N  D  E  X 


tl$  r»v  xoryn  BisfalinoUam 
iniiciens  14 ,  4.  *  toH$  vtto^v- 
yioi$  s\a$uKsTv  rov  %oqrov  lu- 
tnentis  obiicere  p/ibula  4 ,  2. 
Sed  ro\  xo^rov  iam  in  notis 

•  diximus  rmbis  eiiciendum 
videri.  nam  eppuMetv  per  fe 
valer  pabulum  obiicere.  vid. 
Xenoph.  Cyri  exp.  p.  99 
Hurchinf  min.  er  Cyri  paed. 
8  p.  5*69  Hurchinf  mai.  * 

el  0  poyt.Q;  tl*  rv/v  Bvquv  rviv 
kvXdav  l\j.$k$h.viTxi  Anfores  ve- 
ftibuli  clau\iie  (int  obice  18,1. 

&WV*  %$h  yiwrx  :  Heri  vornui 
3, 2.  Thomas  Magifter :  e%4- 
fzgffe  y.zAAiov,  h  s</^g5-cv.  ira  cer- 
te  legit  Phauorinus,  neque 
alirerfcriprum  erar  in  Codd. 
Leid.  er  Borner.  Vid.  Au- 
dendorpius  p.  ;?7. 

£jtA7riVre/v'  e\j.7reoovroQ  Aoyv  t/$ 
c<*j  pfarwQ  Coortaforte  quac- 
ftione,  quis  efjet  optimus  2,  r. 

*  ^ixxo^iia  Merces  6, 4.  Ste- 
phanus  in  Thefauro  nihil 
haber  de  hocvocabu!o,quo 
ditan  fcientia  tinguae  Grae- 
cae  poflit.  Videtur  autem, 
vt  I^TflA^i  de  quo  in  Indice 
Palaephati  difputammus , 
di&um  efle,  vt  de  mercibus, 
ita  etiam  de  lucre  quod  fit 
vendendis  mercibus ,  omni- 
noque  de  pecunia. 

%eksvstv  uvth  07rt-$ev  \m^  $uli- 
^etvy  «AA*  epirgoSev  Pedi/fe- 
quum  iubet  praeite,  non  fe- 

qui  1  81  r- 
*  j[jxipoQoG  V7ret%t$  rijt;  ^v%v$  D*- 
tf//$fo  animi  quae  nafcitur 
et  exiftit  e  timore  2f,  1.  I- 
gnorat  Stephanianus  The- 
iaurus  hanc  voeabuli  pote- 


ftatem,  neque  id  auPjorira- 
te  vlla  munitum  exhibet. 
E'v  ln:  locum  fignificans  3,2. 
4,1.  4.  f,  3.  19, 1  etc.  *  vji- 
Ku$ov  ZeHv  evyyqu\iut  u  exxrs- 
qct  uvtT»v  e7nr^oivHCiv  h  rot  I 
/3/w  Ptttatii  me  oportrre  fcri- 
bere  de  ratione  et  inftitutis 
vitae  vtrorumque  prooem. 
2.  *  iv  to7s  yu\i.ot$  in  coena 
nuptiali  22,2.  *  h  tw  o>V« 
ln  concione  7,  4.  add.  26,  2. 

*     h    Ta^    IniZsttjGiv    Qutim 

fiunt  exercitationes  ?,  4 :  vt 
6,  2  lv  Sccvjxxo-i  Qnum  fpe- 
Bantur  praeftigiae  23  ,  2  e* 
t£  airoUiu  Tempore  carita- 
tis.  *  y.xi  7rqosco7reTov  hk  e%uv 
ev  xwft/xw  %o^«  Neqtie  perfo- 
natus  in  cboro  comico  6,  1. 
Nam  fic  legendum  videtur 
ptO  TrqoottiTUQv  e%uv.  fiquov- 
rxi  ^v%y$  h  /\<jyot»  xxl  Trqu^s- 
civ  'larditas  animi  in  diBis 
etfaBis  14,  1.  Sedif,  r.  utt^- 

vnu   6(jcihiu$   h  hayot;  eft  Con- 

fuetudo  morofa  quae  feoften- 
dit  tn  verbis.  *  oloq  h  ru  ^vl 

JlUUfiuMOV    U7TUITSIV   STtI    TYV    ol- 

xixv  Qui  ipfe  ftngulis  menfi- 
bus  ventitet  domum  debito- 
ris  vt  exigat  femiobolum  10, 

I,    *    lv    /X/c3"W   TJfV    OiyJuv    OIKUJV 

ConduBitiam  domumbabe?is 
23,4:  vbi  vid.  noras.  *  h 
rivt  ?us  In  aliqua  rei  parte 
canftftens  13, 1.  *  iy  ro?e  squ- 
rturuii;  Inter  milites  28,  1.  * 
aiq  h  vyqia  s^tv  y  y^ojrru  Itt 
luhrico  efje  linguam  7,  f .  Vid. 
infra  vocab.  Cyqov.  *  h  roTf 
v7To%biqvniusiv  ln  excrementis 
20,  2.  *  eycov —  h  t«  7reoxo/\- 
Trita  —  au)  —  h  ruTg    %et><stv 

Geftans  —  in  ftnn  —  et  — 
manibus 


I  N  D  E  X 


manibus  tenens  6, 4.  *  h  yjiZ 
K«fop*-ypg  Comam  habentes 
tonjam  ad  cutera,  vel,  vt 
Iuuenalis  2,  isvocat,ft/pcr- 
cilio  breuiorem  10,  4.  Vid. 
infra  verbum  xhpe-3-xi.  *  h 
rZ  wtffwaru*  Itttet  ambu- 
landwm^  1.  *  oi  h  rj  xkxei 
2, 1.  f  >  3-  8, 3  non  funtc/wy, 
fed  omnino  vrbani,  qui  in 
vrbe  viuunr,  ciues  etpere- 
grini.  nam  mulri  viuebant 
eriam  Ariienis,  qui  non  ei1 
ient  ciues.  *  t!  h  ty,  y$  Sa- 
ta  ;,2.  *  cl  h  rotf  rKqxy\ixffiv 
Magftratus  8,  2.  *  oi  t§%vT- 
Kai    .  ]ciz  01   h   Ty 

E»f»*y  Vafcularii  Ajiatici 
—  Europaei  23,  2. 

rM  oly.eiuv  Corani  ne- 
ceftariis  20,  2. 

yJvth  Domi  fe  tenere.  22, 

3.  *    de-.lz-j  Serui:  familia 

4,  2. 1.  1  i,f.  Ab  Luca  c.  12, 
42  vocitur  ij  ^ipuxitx. 

Kifitx  Tur* 
pis  Imcri  caujja  0,1. 

'£v3t//i  w;    arrofi?J- 

•pwrot  No- 
(tine,  fcifne,  vt  ocu/osconii- 
ci  tnt  in  te  bumities  2,  1.  *  h- 
Hsvw  tI  ty,*  rvxfK  5  Videri 
quiti  forttr.ia  p<i/fit<  8,  •?. 
Vid  de  hnc  verbo  Dteli- 
gius  V.  M.  r,  49. 

^Ek/^utc;*  t  Ouotannis 

10,  3.  Vt  c.  6,  4  nfc  »Vf*« 
eit  d/ctim. 

'Evvia  Souem  prooem.  2. 

'Ewr.vv  .  rgmfty  prooem. 

2. 

/;/'.•  /0/C  16,  I. 
'  unjiietudo  ?,  ».  10,  1. 
Vtroque    loco  pertinet  ad 
di£ta,  facla,  et  omnino  ad 


vitae  cotidianae  confuetu- 
dinem. 

v«v£/v*  to7c  hrvy%xvetv  y.x- 
tx  fwvfofV  PisAoizfvon;  -xcoffTxixt, 
ixotut*9(*tv  Qui  volunt adwit- 
ti ,  f.  ipfum  conueuire ,  cotu 
fftim,  eos  iubet  rcdirc  1,2. 
*  hrvyxomtv  to7c  s*  rifc  \ix- 
jpg  t7rxviHffi  Conueuite  pugt/a 
redeuntes  2f ,  4.  * t«  svTvyxx- 

vovti  stTSiv  —  OTt  xoh  hiyti  El 

qui  cum  ipfo  co/Joquitur ,  0- 
ftendit ,  —  eum  nibil  d/cere 
7,  1.  add.  ibid.  2.  *  ^  AaAfTy 
Tor<;  krvyxfiorytt  Non  loquitnr 
cum  obuiis  24,  2.  *  STriTsvhc. 
hvxuffx  mc  hrvyxccvovrxQ 
Qunm  quis  moleftus  eft  iis 
qv.ibufcum  cot/greditur  et 
vcrfatur  12,1.  Nam  ivrvyvx- 
vetv  et  de  iis  dicirur  qui  al- 
terum  conueniunr,  etde  iis 
quos  conuenit  alter.  Ex 
quo  exiitimari  poreft,  fu- 
peruacaneam  efle  conieclu- 
ram  Paui,  qui  pro  txc  h- 
Tvyx!X'^TU^  reponi  iubebat 
aut  T8c  brtvjpivT*cy  aur  cer- 
te  t«;  svrvyxxvoixiv^.  *  cti 
ovsiv  ffot  mufoh  hV.  hrzTvxwx 
Biduo  te  non  vidi  2,2.*  «T(J 
ieiirvv  svr£v'i-e£xt  Se  ve/Ie  ci 
copiam  fui  facere  poft  coe» 
nam  24,  1. 

'EvjVwoy*  oTi  tyopurxt  utto  IwTtvfa 

tijqc  Se  timere  jibi  a  fumnio 
quodam  2?,  2.  *  0  e%v  hv- 
mm  Vuod  viderit  fomnium 
3,  1.  add.  16, 3. 

'Ervfyecv'  uvhodxv  tx^ffxv  Tl^ffxc 
i-.vtpxirnfvuc  Aultietim  cut  iti- 
tcxti  funt  Perjae  9,  4. 

•Jawv  uTt^  Exporta* 
tio  materiac  fiue  pottoriu  i\ 
immunis  23,2. 

Vi    2  f'£axe- 


I  N  D  E  X 


£%enu*tot  Sexcenti  2  3 , 3 . 

■£%xqvoQ'  09r«;  jttif  Ivvxivto  \%xqvot 
^gvt-^-a*  Fjf  «<?  pnjfint  negare 
182.  Qua  forma  loquendi 
etiam  Anftopbanes  omni- 
noque  Artici  admodum  de- 
le&ati  funr.  vid.  Spanhe- 
mius  ad  Ariftoph  Piut.  241. 

jjgetiu'  fjtiaov  t^q  tifJtiqxQ  e%mv  — 
Meridie  prodit  111  publicum 
—  26,  2. 

■£^eq%e^xt'  etQ  xyoqxv  IffeXTf/V  Itl 
publicum  prodit  19,  2.  *  sU 
oqvi^offnoxa  t*Jq  wrqoQ  £|eA$8- 
sw  Ad  aufpicem  mater  fi  a» 
dit  19,  3 

t&tYVW  non  tantum  omnino 
interpres  appellatur,  led  fin- 
gutatim  vel  h  qni  bofpites 
ad  ea  quae  vifu  digna  funt 
nlicubi ,  ducit  eaque  ipjis  0- 
flendit  et  interpretatur,  vel 
interpres  ojientorum,  prodi- 
giorum,  fomniorum ,  rituum 
facrorum,  et  iudex  contro- 
verfiarum  ad  reli «ionemper- 
tinentium.  vid  Hemfterhu- 
fius  ad  Poiluc  p.949,  Vuef- 
felingiusadDiod.  Sicp.  363 
To.  1  et  Ruhnquenius  ad 
Timaei  Gloflas  p.  80.  De 
interprete  oftentorum  legi- 
tur  16,  2. 

Effifxovr*  erti  ytyovoit;  Sexaginta 
annos  natus  21,1. 

EfofoC  um  Ttqix^xt  SeqotnxivxQ — 
ek  tccq  s%o%q  Non  emit  an- 
cillulas  -  quae  vxorem  in 
publicum  prodeuntm  comi- 
tenturii^.  Eftvocabulum 
hac  in  re  proprium:  vt  a- 
pud  Lucianum  Amorr  42 

p.   443    TO.  2     «TO    Ti}Q    olitiXQ 
£%0$Qt. 


^oijlvv^xi  liy.xQ  dicitur  is  qui 
iuratyje  non  potuijfe  obire 
dievi  ob  morbtim  dliamue 
cauffam  iegitimamd^.  Vid. 
Pollux  8,  *f. 

^oqrxi  Diesfejti  gentilitii  1  ?,  2. 
Nam  ot  TtfiWVTSt}  y.xi  ol  TrtjLtTrsv- 

tsq  etQ  txq  ioqrxQ  iunt  amici 
qui  fejlis  gentilitiis  dono 
mittunt,  bonoris  cau(]a,  fer- 
cula.  De  feftisdiebus  pu- 
blicis  locum  mterpretatus 
eft  Cafaubonus,  etiam  ad 
Athenaeum  p  341. 
^Txtveh  TxqovrxQ  Laudareprae- 

feilteS     I,I.*    STTXlVSffXl   CtKHOV 

toq  Laudat  eum ,  ita  vt  au- 
diat  a,  3.  add.  f,  1.  *  nqwTOQ 

S7TXIVt-ffXi  T9V   01V0V  PrWtUS  Idll- 

dat  vinum  2 , 4. 

ETrxwcrxi  Refpondere  et  fores 
aperire  4,  3:  vbi  Jegiturde 
ityqoUoi,  qui ,  pro  ianitorp, 
pulfantes  interrogat  iifque 
fores  aperir.  Cafaubonus 
malebat  legi  vtxKHffxt'  quod 
verbum  certe  proprium  eft 
in  hoc  genere.  vid.  Plato 
Phaedon.  j,  Xenoph.  Sym- 
pof.  1 ,  11,  et  Aft.  12,  13 : 
vbi  vid.  Raphelius:  item- 
que,  praeter  Suartiumad  h. 
].,  Kufterus  in  litteris  ad 
Fabric.  p.  288  f. ,  quilaudat 
locum  Theophrafti,  legit- 
que  vKXKiicrxi.  %    - 

£txv  Troqi-vijTxt  Vifurus  aliquem 
24»  *•' 

■gTxvxyxxcrxt  tov  7txi$x  iteqxffott 
z-teiu  —  Pueruwiubefbtijce- 
re  plus  —  13,  1 .  Nam  eriam 
fimpJex  verbum  Itvxyy.x^ett 
non  tantum  dicitur  de  iis 
qui  alios  vi  cogurjr  aliquid 
facere,  fed  etiam  de  his  qui 
aliis 


I  N  D  E  X 


aliis  aliquid  perfuadent,qui 
alios  or-auone  eo  adigunt 
vt  raciantaliquid.  Xenoph. 
Memorr.    1,2   44  w  7relcxt; 

.u'  ivTvyxzvstv  T0^  **  T"+ 
y-*yj».s  hr**5**  Conuenit  e 
pngna  redcuntes  25,  4. 

'Erave-A&rv  Redire  1, 3 . 

'Etc/oV  Pojlquam  28,  3.  Sunt 
tamen  qui  ibilegeremalint 
ttruTx.  haud  dubie  vere. 

'ETf/Tf/ve/v  tov  Atyoy  Jncrebefce- 
re  rumorem  8,  2.  Acliuum 
enim  habet  vim  Jvtedii. 
Quae  quidem  ratio  fimpli- 
cior  eft  iinguaeque  legibus 
accommodatiorj  quam  re- 
petere  cumSuartio  to  nqxy- 
fix.  Coniecturaautem  Ned- 
hami,  qui  i-xev.reivetv  emen- 
dabat,  eo  conuincitur,  quod 
non  de  eo  fermo  efl:  quod 
rumor  manet  ferpatque  la- 
tius,  fed  de  hoc  quod  res 
crebrioribus  fermonibus  v- 
furpetur. 

\*lvx,e$zi  to7$  $eo7<;  Votaface- 
tediis  if,  3. 

^Ziriyjtv'  Tfoc"£A5ft.'v  $e7Sxt  e-Kt- 
cyjeh  eai;  xv  Te^fyrxT^ffy,  Adit 
cos  et  rogat,  vt  exfpetient, 
donec  ipje  Atubulauerit  20,  1. 

'£*<'•  1)  cum  Cafu  fecundo.  vt 
tV  Aefro^Tos  Arcbonte  Ari- 
fiophontc  7,  4.  *  Iti  Avcxv^h 
Duce  Lyfandro  7,4*  M 
3xkv  htH&i/wot  Surgens  e  le- 
ci<)  vt  eat  ad  jcbam  famtlia- 
ricam  14,2:  vbi  vid.  notas. 
*  fcr)  Tfov  i/fw^tfvwv  Audicnti- 
bus  f.  coram  Jpeflatoribus  f ', 
f.  *  tx  oi  i-xi  tjjs  yxrpc 
xzSivonv  Alios  in  finu  fitiit 
dormire  f ,  2.  *  i q>'  iztth  *?.- 


aoti?/»  oxuiwe  EftiO  alieno 
vehens  27,2.  *  lir\  th  7tqt^Ih 
luter  pocitla  [  Liu.  ?y,  4,*] 
20,  3  Di&um  elt  vt  ixt  t$ 
y.vKiy.i'  apud  Lucian.  Timon. 
ff:  pro  quo  i.aernus  2   82 

dixit  frr*  t>7;  kvAixo;  de  qua 
forma  loquendi  vid  H*m- 
frerhufius  ad  Lucian.  p.  171 
To  1 .  Nam  Cafus  doij  raro 
inrer  fe  permutnntur  Cojnf. 
Cafaiibonus  ad  Athen  p.  7. 

2)  Cum  Cafu  rercio.  vt  tw* 

«AA«  piv  (zyot-A  SxviiX^etv  Si- 
hil  ddmiratur  4, 2.  *  Zv  ayjv 
eirl  tu\  $e(7rvus  tx  y.x5ixx<;z  Ste- 
%erteiv  Fercula  quae  coena- 
verit  fingnla  enumerat  ^  1. 
*  sttI  toil;  y.x$  exvTs  teyopi- 
voiq  —  7r(>za$  $tx/\iye<>yxi  De 
maledifiis  ct  vocibus  in  fe 
iaclis  —  loquitur  ore  aequoy 
h.  e.  ita  vt  non  appareat, 
ipfum  iis  commoueri  1,1 :  vbi 
vid.  notas.  *  evTev^tt;  hk  tnl 
t«  (3£At/Vw  jdovvjt;  irxqxcv.£vx- 
ynoj  Conjitetudo  quae  fiudeat 
afferre  voluptatem,  quaepro- 
Jit  nibil,  itnmo  obfit  non  pa- 
rum  c,  1.  *  «ts  —  i*3ehy  «Ve 
€t)  Aixei  Neque  —  acceditt 
neque  ad  lefiuin  puerperae 
16,  2.  Debebat  eiTe  1*1  Ki- 
Xo>v  fed  Cafus  folent  per- 
mutari  inter  fe.  *  tor)  rxiq 

TfiQoott;  zxe^uiv  xxtx  x£<px?>vj<; 
?.hcx  3ch  In  triuris,  dijcedens 
indcr  fibi  caput  lauat  16,  3. 

3)  Cum  Cafu  quatro  vt  e^i 

THC  &.*Wb$   KZl   (TVve^VjKOTXc,   7T8- 

?£vfJijvzt  Coetus  et  chculos 
aditj}  2.   *    v.zt  It£  e-n   zhei- 

(pOf/.£VO'J   U.VTQ*    KT£     £  ^tOVTX    itC- 

cxt  xv  e\ciK(if'iv  Lt  nec  quum 
operam  dataliptae^  nec  qnum 
O  3  cibnm 


I  N  D  E  X 


cibum  capity  admittit  quen» 
qttam  24,  2.  *  £77}  ryv  hxxo- 
rqixv  oMxv  jqScuj  Alienam  do- 
tntan  intrans  9,  V  *  y*  ^ 
^£?rvov  xsasV*?  ^zo^/  w*  non 
vocajti  ad  coenam  1 7, 1.  add. 
5,  2.  21, 3.  *  fert  5tav  —  TC- 
ff'yg^-a:/  Spefiatum  it  1 1 , 3. 
Seu  legi  debet  haud  dubie 

[JLYi     VOfiVcS-Zl.      *      £T>      T*fi 

x/\lvx$  i/&w  It  ad  tabernas 
25,  4.     Nam  legendum  vi- 

detur  ex)  Tzq  Ctofvu$.  *  Tft- 
•\io\ixt  iTrl  tov  xoyov  Conuer- 
tam  me  ad  rem  ipjam  pro- 

Oem.   4.     *    «Tc     STrl    VeKgOV    J-A- 

$£7v  Neque  ad  cadauer  acce» 

dlt    l6,    3.     *     YltMOifioMOV    CtTXl- 

Telv  Ixi  rvjv  oV/.ixv  Vcntitat 
domum  debitoris  vt  exigat 
femiobolum  10,  1.  De  qua 
forma  loquendi  vid.  Hem- 
fterhufius  ad  Ariftoph.  PJur. 
I  j  69,  et  Krebfius  ad  Marc. 
3,9:  a  quo  tamen  fruftra 
puto  illuftrarl  inde  loca  N. 

X.  *  StlAVVSlV  —  TX  u-^uvvj[J,svxt 
V.CCI     77X?XKXXs7v    fal    TXVTX    0- 

jtendit  —  vbjonia  emta,  eof 
que  ad  ea  inwtat  i  i,2.*t#\; 
izxcxcixxc;  Syqtbiosit;  xxi  cxceix- 

*%&V  ZXZtC,  £7T<    xoXv    TOiV  irhsv- 

quv  Alas  habet  birtas,  vt  fe- 
rae,  ad  magnam  vfque  late- 
rum  partem ;  vno  verbo 
grandes  19,  2.  *  «g  xvtq<;  ctv- 

TQV gV*'  TVfV    dCVJVijV    SK^jUCe 

Se  eum  —  in  tentorinm  re- 
tulijfe  2^,4.  *  vgocToiycic,  Ittc 
%s7qov  7Tfx^sxv  Y.xi  Xoycov  Sim 
nutlatio  dijjimulatioue  in 
faftis  et  in  diclis ,  vt  negre 
facias ,  vt  illudas ,  vt  faSas, 
h.  e.  fallax  et  fraudulenta 

I,   I.   *  gjfc)  TQ   0V0[J.X  XVTii    XXTt- 


vsx^v.vxi  ln  nomine  domini 
defiiffe  2,  1 :  vbi  vid.  notas. 
add.  7,  2.  *  siriyqofi/xi  sttI  to 
livvj(j.$t  Injcribit  monumcnto 

13,  3.  *  fV>  yovxTX  7rscwv  Ge- 

nibus  pojitis  16,  2.  *  \ixv$x- 
vsiv  iiri  to  'hoqv  y.xi  iiii  tm  k- 
ctISx  Dijcere,  qui  conuerfio 
fiat  ad  dextram  et  ad  jini» 
firain  27,  2. 
'ETrifiztveiv'    vts  e77i$yvxi  \zv^\zxti 

tXeque  accedit  ad  Jepulcrum 
16,2. 
'E7ri^dxxetv'  kxi  S7rtfix?,ajv  sgooTav 
Et  pergit  iuterrogare,  f. 
praeterea ,  porro,  interrogat 
8, 1.  Burmanus  ad  Petron. 
7  inepte  reddit,  ct  caput  in- 
voluens  vefie  rogare :  qui 
propterea  vehemenrer  va- 
pulat  a  Pauo  ad  h.  I.  *  ec 

STTl^XXS^rXt     pHXiTXl      An    pffl" 

lium  corpori  iniici  velit  2,4. 

'ErrifisAos'  tx  $vj  tcov  y^hiv  [J,y  xwhxy 

CtXh!   STl^HXX  ^jVXXTTc-^XI    (J.XX- 

xov  oel  $  ths  eyjts  Certe  mo- 
rcs  non  fimplices  et  apertos, 
jed  te&os  et  infidiofos  caueri 
magis  oportet  quam  viperas 
2,  f. 
yETiyexxcxt  Ridere :  arridere  2, 

^ETriyPcttyetv'  v.xi  £fXfim  ttoiviCxz 
STrtyqx-fyxt  ,  Kj\x$d-  VlsXtTx7oci 
Et  columellae  infcribit  titu- 
Ium,  Soboles  Melitaea  21,  2. 
*  S7Ttyqx-\)Xt  Jtt;  tq    \jlvvi\jx,  t& 

T£   «v5'f 0-    ClVTyC;  TXVO[J.X  lfJ- 

fcribit  monumentOy  et  mari- 
ti  —  numen  13,3.  Nimirum 
in  monumentisetfepulcris 
ponebantur  ^xxi'  his  in- 
fculpebantur  tituli:  in  his, 
verbi  cauiTa,  nominabantur 
quidem  mariti,  non  item 
paren- 


I  N  D  E  X 


parentes,  vxorum.  vnde  *»- 
^it^yix  cognofci  poteft.  * 
n  ro  ovo\ix  ltt- 
Jcripto  nominejuo  22,  I. 

<-.v$-zi  Vt  ibi  excrcita- 
tiones  infiituunt  $  ,  4 :  vbi 
vid.  notas.  Eft  enim  Inrini- 
tiuus  loco  Gerundii:  quod 
Latini,  maxime  poetae,  fae- 
penumero  imitati  funt.  vid. 
Barthius  ad  Claudian  p.  378 
f.  Caeterum  verbum  etrt- 
2eUvv$eu  ipfum  vfurpatur 
de  iis  qui  inftituunt  exerci- 
tationes  in  arte  aliqua,  tan- 
quam  oratoria,  muiica,y«i 
ojlentandi  caujja:  et  exer- 
citationes  ipfae  vocantur 
iTtoifytz.  Ex  quo  exiftimari 
licet,  apud  Ariftophanern 
Rann.  783 ,  vbi  legitur  fore- 
ccjV.wto,  non  omiifum  elTe 

rixfrtm  vt  Berglerus  opi- 
nabatur.  Certeeloco  Athe- 
naei,  fcriptoris  hoc  in  ge- 
nere  non  claffici,quem  Jau- 
dat,  cogi  nil  tale  poteft. 

.-;,-  Lxcrcitationes:  quae 
fiunt  ingenii  et  do&rinae 
oftentandae  caufla  f ,  4. 

1  Multos  peregrinos  com- 
worari  in  vrbe  3,2.  Aelia- 
nus  V.  H.  3, 14  dicit  rotc  \i- 

vci;  .    ry    xotef 

et  vt  a  Luca  A&.  2,  10  Ro- 
wani  qui  llierojolymis  erant, 
vocantur  fcrj&yfiuyrfc  yu\ixtoi' 
ita  c.  17,21  commemoran- 
tur  \fyvxiot  et  t7rtiifiziivrei  %k- 
yci-  qui  locus  plurjmum  lu- 
cis  e  ioco  Theophrafti  ac- 
cipir.  Conf.  Alberrus  ad 
II cfychium  p.  if+f,  To.  1. 
'flrwoVg/,-    dicuntur  coliationcs 


pecuniae  extraordinariae.  h. 
e.  quae  fiunt  in  concione 
[Athen.  4,  19]  aciuibub,ex- 
haufto  aerario,  ad  fubleuan- 
dam  eiusinopiam.  vnde22, 
1    t:  j  tvofiiviav  verte, 

quum  confertur  pecunia  qua 
iaopia  aerarii  Jubleuetur. 

\7xtxx\ifixveiv  ixitefi&v  11,)'  fed 
legi  debet,  vt  in  noris  o- 
ftendimus,  kx)  xxfav  Quod 
vbi  acceperit.  *  ivi/ut$ci*&o$ 
t»  ivyxfii  Prehenfum  tenms 
rojtrum  4,  3.  *  tlv  n^ek  *'■> 
s%ot  eTtihxfiehxi  Quos  neaio 
foffit  redarguere  % ,  2 :  vbi 
vid.  notas. 

yE7rt/\xv$xve-$xt  Obliuifci  27 ,  i: 
Vt  e7rt\x$e$xi  7,  4.  *  ort  rjv 

C7Tx3vtV    KK$etV    V7T0    T^     ffffH^VJS 

hnxxStro  Se  Jpatbam  Jecum 
fumerepraefftinationeobli- 
tum  ejje  25,  3.  *  pjf  sTrtKxfy 
0  \iehKetc.  xkynv  Vide  ne  exci» 
dat  quod  in  animo  hahebas 
dicere  7,  1.  *  ei:iKx5o\LivQc_  ek 
ccyqov  7ro?ive£xi  Id  obliuijci- 
tur  facere  abitque  rus  14, 1. 

^EtKa^ttto;  Morbo  Jacro  f.  c onii- 
tiali  correptus  16,  4. 

'ETritteteiS-xi  cevr£v  Curain  babe* 
re  eorum  [conuiuarum]  24, 
2.*  7reo^v\JLOq  e7ri\LeKv$vivxi  P a- 
ratus  eft  ctirare  11,3.  *  im- 
liehvfiyvxi  07ru:;  lcvry  0  «xoAa- 
5o?  Al!)io\l  esxt  Curat  vt  pe- 
dijjequum  babeat  Aetbiopem 
%tfi,.,  riq  rw  x(>%ovri  e7rt\ie- 
A-^o\/.evoq  7to\jl77y,s  Cui  cura 
pompae  mandanda  Jit  cum 
Archonte  26, 1.  Nani  fic  Jegi 
dehet  haud  dubie.  Archon 
debebat  curare  vt  A/o>i/V/a, 
ita  etiam  ^y.py^.tx- quo  per- 
tinet  to,'.tV-  i>cd  adiunge- 
O  4  bantur 


I  N  D  E  X 


bantur  ei  etiam  alii,  qui 
venirent  in  partem  curae. 
hi  dicebantur  s\i\xs/\^rxi. 
vid-  Pollux  8  ,  89.  Neque 
alia  de  caufTaTheophraftus 
videtur  vfus  effe  verbo  hi- 

.    lXS/\Si$Xl. 

'E7?iGq\j.xivs^Xi'  xxi  £7ri6"wntvxSxt 
51,  si  TTxvffsrxi,  o?^*«  E*  quum 
Rex  fecit  finem  dicendi,  ac-_ 
cIamat,Retfe2}  2.  Nnnirum 
~  iwenpiotive&ett  in  vtramque 
partem  dicitur:  a)  in  bo- 
nam  partem,  valetqne  ap- 
Probathnem  et  ajfenfum  fi- 
gnificare  plaudendo ,  accla- 
tnandu,  etiam  oculis,  otnnino- 
que  vultu.  vnde  apud  Ae- 
fchinem  de  f.  legat.  p.  7f 6 

TO.    2    eft,    OfUV    crTKTVKiCClVO \IS- 

vov  ro\  dijftov  %x\  ^slsy\i.ivov  ry; 

7:ctq  £/x»  Aoyvq.  b)  In  malam 
partem,  fignificatque  indi- 
care  indignationem  murmu- 
re  aliifque  modis  et  fignist 
vt  apud  Diod.  Sic.  12,  28: 
vbi  vid.  VuefTelingius,  in- 
primifque  Gataquerus  ad 
Antonin.  p.  182. 

*E7ri6KS7rrs£iXi'  rxvrx  Txvrx  tre- 
gil§x\J,m  S7risy.^x^rxi  Cir- 
cumit  et  infpicit  omnia  1 8, 2. 

*]&ri<TK07rs7-$-x(  rac.  oqms  6ffij[/4gxi 
Vtfit  cippos  cotidie  10, 2 . 

*Bsyf«WT«  Dona:  munera  ?, 
3.  Dicuntur  ita  quatenus 
mittuntur  ad  alterum.  Alio 
vocabulo  appellantur  enra- 

soaxI  Hebraice  Efttt^ttS. 
vid.  i  Regg.  9,  16.  i  Macc. 
3,  18.  2  Macc.  5 ,  2.  Lex. 
Cyrilli  MS.  Brem.  >fao?o*oti* 

a«iuf x7  hTToiT&y.^tic, ,  apud  Bie- 
lmm  ad  Hefych.  h.v.  Nam 


etfi  liri^xxiixrx  fere  dicun- 
tur  mandata  per  epiftolam, 
vt  ffl«*MX«¥  Utteras  mitterey 
mandare  per  litteras  :  ta- 
men  non  video  cur  devoU- 
vitiis  atque  copiis  linguae 
Graecae  iudicare  velimus 
e  Lexicis  et  e  paucis  illis 
qui  reftant  libris  ?  et  quidni 
S7ri~sxteiv  dici  potuerit  o- 
mnino  pro  mittere  ad ,  at- 
que  STXKsxKnxrx  adeo  dew/«- 
tjeribus,  quae  mittuntur  ad 
alios? 

*E7ri^x^xi'  roov  x/\/\wv  [iv^sv  sxi- 
^x-S-xi  Reliqutis  omnes  igno- 
rat  26,  1.  *  «5  #v  hfbw  m 
sTnsxnhv  Qjjafi  illefit  indo- 
Bus  27, ;.  Quem  locum  ita 
intellego.  Homo  6^i\*x3js 
exercet  fe  fagittando  et 
iaculando  cum  pediffequo, 
vt  pediflequus  firaul  difcat 
ab  ipfo  artem  iaculandi  et 
fagittandi ,  perinde  ac  fi  ec 
ille  fit  indo&us  et  imperi- 
tus.  nam  vt  ?rx?  xvri*  per- 
tinet  ad  c^o^m,  ita  l/.siva 
referri  debet  ad  pediffe- 
quum. 

'Eot&amv  Litteras  mitterc  ad 
aliquem  24,3. 

'Ezirsvfyt;  Confuetudo  12, 1.  Po- 

teftas  huius  vocabuli  patet 

aeque  late,  ac  notio  nomi- 

nis  hrsvfys ,  ita  vt  non  tan- 

tum  ad  verba  et  fermones 

pertineat,  verum  etiam  ad 

a&iones  et  fafta.  Nam  Itti- 

rvyxxvsiv  quoqueidem  valet 

quod  svrvy%xvsiV    quam  in 

rem  Stephanus  in  Thefau- 

ra,  et  Cafaubonus  in  Com- 

mentario,  locum  e  Piatone 

laudarunt. 

>      f 

Y.7WV- 


I  X  D  E  X 


frfrW>««  DemenfatHy  h.  e.  ci- 
baria  ,  frumentum  ,  quod 
feruis  datur  menfibus  iin- 
gulis:  vt  uxicxt  — 

WXCl  —  T2   iriT^hitX  Molit 

familiae  umni  —  cibaria  4, 

2.   *     ilfTQXZZt     XTO    T&V    cV/T/f- 

fcto  Detrabit  pretium    ea~ 

1  ^ir  demenfo  10,  2.    Po- 

lithnus  male  vertit,  £  «*?- 

cejfariis  exigit.  *  iwt&iym  — 

ihXXl^OL     i-KlTylllX     TUV     . 

D^f  —  ciharia  iujio  puttcio» 
ra,  C.  praebet —  cibaria  ma- 

V    I  !  ,  4.      *     IMSTfih     UVTC; 

c7titvoux  Meti- 
tur  ipfe  Jamiliae  ciharia  11, 
^.  Ab  Luca  c.  1 2,42  voca- 
tur  inde  citouJt^iov. 

'.xfiov    oeTv    cvy- 

fXZTSfOI  UVTVV  fVfT!)- 

Hwctv  h  tu  (Hm  Putaui  me 
oportere  fcribere  de  ratiune 
infticutifque  vitae  vtrorunu 
qrte  prooem.  2. 

u  ol  TxAxtrwfov 
2t'jT~  .-htvyLX     O' 

mnino  mifera  eji  eorutn  vita 
8,  f. 

'LxiTiSivxt'  Tto  *xcA«5«   IxtSiTvXt 

Htt&v  $o?rlov  Pedijfequo  im- 
ponit  maius  onus  11,4.   * 

tkz  ,   oi;  iiriBeTO 

>*     Laudat)  pracjentesy 

quibus  inftdiatur  clnm  1,1. 

Scd  fortaflisreftiusverteris, 

quos  reprehendit  et  obtreBat 

abfentes.  nam  A*3?2q'uidem 

rerertur  ad  ^zpc-.tz;,  et  izi- 

ad  iwmsntw.  lonftat  au- 

tem ,  iriT&fTixt  dici  de  o- 

jnnihus  iis  qui  aliis  aduer- 

'ur.quialiosoppugiunt, 

quocunque  modo. 


'ETtTtuav  t»  xv>.'4Ttw  Obiurgare 

tibicinam  19,  4. 
'ExiTtwcit;  Ouevela  17,  1. 

'ET/^^Vl.^     7TXICIX      llllUSy      IttdliSy 

euidens  h  e.  is  quem  anim- 
aduerras  facile  et  lentias, 
etiamii  nolis  ientire  et  vi- 
dere  1  r,  1. 

■7xrj:x    IoCftS  ,    Ittdt/S, 

indigtmsy  turpis,  illiberalis 

TtoV     QllYtfd    ST*2     TtiTO    fV 

/  y.xTi'/jiv  De  verfibtis 
Homeri  buncvnum  modote- 
net  26,  1. 

Eto/    h;   ^cre    ?Jyx;    clvtc;  hxsv 
ivZoKi;xyCZQ  sv   T(c  cv:!~V    Oiitd 

aliquando  ipfe  dixerit  itt 
concione,  applaudente  etop- 
probante  populfhjy  $.  *  y.zv 
eiTry  t;;  xvtu  tt  fi  dicat  quis 
ei  8,  2.  add.  2,  1.  2.  4.  *  cJ^ 
Sfu  elTrsiv  Si  quis  dejcribere 
velit  14,  I.  *  ryj;  ixvr^  yvvzi- 
xo;  s/Ve/v  iyyjL[j.iov  De  vxore 
Jua  fitcit  praeconia  3,1.* 
l%ei;  ireft  Tb3*  iUnrh  y.ztvcv  J 
Ihibefne  de  tjia  re  notti  quid- 
qttam?  8,  U  *  kts  $ ijctv  eixeiv 
Neque  locum  poetae  recitat 

I  f ,  3.  *    !Tgf/    T8    kvXSZVTQC    el- 

xeHv'  kx)  xkf^x  TAfiftf  7retfl  tuv 
fyihwv  —  Y.XY.Z  eiTeiv  De  co  qui 
Jurrexerit  et  difcejferit ,  /0- 
quiturmale:  et  aliaplurima 
de  amicis  —  mala  narrat  28, 
4.  *  h-rx;  cv\  Dixi/li  tu? 
7,  1.  Nam  fic  malim  verba 
diftingui,  vt  iam  in  notis 
oftendimus,  quam  ita,  hvz; 
cv\  /zm — .  tum  enim  videa- 
tur  Theophraftus  fcripliire 

potius  <r  xvoqz  y.?z- 

T/rov  e/Vfcv  Virutn  opttmum 
itominans  ff  1.  *  etorfcv  —  tw 

O     ^  KXIOX- 


IND.E  X 


nxtixehpicens  — feruule  n, 
4.  add   if,  2. 

jLfavi&iv  Stipem,  eranon,  coile- 
gere  f.  petere  1,  2.  Dicitur 
non  modo  de  eoquiftipem 
petit  pro  aliis,  fed  etiamde 
eo  qui  ftipem  petit  fibi.  V- 
troque  modo  accipi  poteft 
loco  illo  Theophrafti.  vid. 
notas.  Conftruitur  autem 
fic  cum  Cafu  quarto.  Nam 
fignificat  etiam  conferrepe- 
cuniam,  fed  cum  Cafu  ter- 
tio.  vid.  Salmafius  Obfer- 
vatt.  I.  A.  et  R.  c.  2.  Sed 
i^esvi^e^-au  dicitur  de  eo  qui 
coliegit  pecuniatn  ,  eranon, 
Jibi.  vnde  Hefychius:  faet- 
yi£v}v'  eqxvov  avvv,yxyov%  etfi 
fcio,apud  Phauorinum  legi, 
nefciebam  vnde,  iqxvi^stv 
ro  Gv/Xheyetv  eqxvov  •zxqx  raiv 
Qfauv,  £%)  igxvi^e^rxi.  Saepe 
ei  ineft  notio  fimplex  con- 
ferendi  [Heliod.  ?  p.  260 
Coinel.] ,  vt  A&iuum  iqxvi- 
^eiv  norat  fimpliciter  colle- 
gere  apud  Aefchin.  c.  Cte- 
iiph  p.  582  To.  2. 

ifxvoQ  Pecunia  quae  confertur 
ab  amicis  ditioribus  ad  fub- 
leuandam  amici  inopiavi 
iiijlam  et  legitimam,  bac  le- 
ge ,  vt  eam  reddat  [vid.  17 
extr.] ,  fi  deus  dederit  me- 
liora.  vnde  intell.  Hefy- 
chius:  tqxvoc,'  ro  i%  ty,q  cv- 
veiG§o{>xi;  oujqov.  Ad  quem 
morem  refpexifle  videtur 
Ifocrates  ad  Dernon.  p.  18  f. 
Bat.  ri\j.x  Ti)V  V7rxq%uaxv  iaixv 
—  ry  C^ihus  eTH^xiio  ^vctv%hvti 
fiofftijirxi.  *  iqxva  eiaeve%$t-vTC>; 
-xxqx  ruv  cpi?.uiv  Si  flipem  ac- 
ceperit  ab  anricis  17,  3.  * 


4>«Aw  eqxvcv  ne/\tvsxvrt  elcevsy- 
v.eiv  Quum  amicus  eum  iubet 
conferri  ftipem  If,  2.  *  <f*/A« 
tqxvov  GvXheyavTOt;  iJuum ami- 
corum  eius  aliquis  ftipetn 
collegit  22,  3  *  tvto  <p^axt 
eiasvyvo%f/xt  ei;  iqx/aQ  xvrov 
Ea  ait  fe  contulijje  ad  fuble- 
vandam  eorum  [nam  pro 
hvrov  leg.   xvtuv]    inopiam 

>  IV  4\ 

j[qxv'  TrqoQ  Tljv  xvth  iqw\j.£vy,v  na- 
[Lxf^stv  nvqerTKGxv  Ad  atnicatn 
fuam  febri  laborantem  itco» 
mejfatttm  12,  1. 

^qyx^e^xt'  TOt$  7txp  xvTta  iqyx- 
fyi.isvot?  ui3'wro7$  iv  xyqu  — 
Mercenariis  qui  faciunt  a- 
pud  ipfum  opus  ruri  —4,1. 
*  XX  -*£  QsKti^x  iqyxasTXt  Non 
vt  rcddatur  cgregie  candi- 
dum  iS»  2.  Si  leclio  vera 
eft:  Fut.  JVIed  habet  vim 
Fur.  PafT.  £eyx^e£xt  autem 
de  fullone  eft  candidum 
reddere,  addita  creta,  f.  ter- 
ra  cimolia.    Marcus  c.  9 ,  3 

*.   dixit  hevv.xivetv. 

■gqyxaix'  xcti  {J.v$e[jAxv  xla%qx\ 
iqyxaixv  x7rQoou.tfj.xcx1  Neque 
v/lo  turpi  quaefiu  abftinere 
6,  3.  Vid.  AbrefchiusLe&t. 
Ariftaenett.  p.  122  f.  *  j  i§- 
yxaix  Ixvsiitv.Yi  Negotiatio  7 
rcs,  foenebris  2;,  1. 

igyxrjeiov  Officina  8,  f.  *  iq- 
yxrjeix  Officinae  6,  f.  Quod 
genus  Athenis  erat  iavgetov, 

%x/\y.e7ov,    y.vx$e7ov  ,   Tey.TOvetov, 

GY.vTOTG\ietov.  vid.  Acfchines 
c.  Timarch.  p.  ?6  To.  2  et 
Athen.  13  p.  fgi  D.  In  iis 
terere  folebant  rempus  ho- 
mines  delides  et  orioli.  Vid. 
Doruillius  ad  Cbarit.  p.  n;. 
-ieyohx- 


INDEX 


Manccps:  redemtor: 
qui  aedificium  exftruen- 
dum  aliudue  opus  perfi- 
ciendumconducitg,  i.  Re- 
fercur  ad  efyriertp  h.  e.  «ww 
//.'//*  o/w  locnt.  vid.  interpp. 
1'ollucis  ad  7,  182. 

Difjicile,  tacdiofttm,  cft 
},j :  ec  gfyo*  W  2f,  2.  He- 
fychius .  'Xe?h>  b*£c- 

-■•..T^ffcV     £?- 

Outtm  quis  fufinct  tttr- 
pia  facerc  6,  1. 

>h>lejli  f.  «£/»  /*- 
f**/£  f.  intolerandi  funt  6,  f . 
-  u$A*xaff*v  Ob  vadi- 
tnonium  defertttm  multantur 
% ,  4.  Nam  J/xjf  1?a\io%  eft 
^//ftw  <7«/V  <//>///  non  obit  et 
vadimonium  deferit*  Dici- 
tur  etiam  fimpliciter  iww, 
omifTo  vocabuloo^.  Conf. 
Doruillius  ad  Chariton.  p. 
584-  t 

lClt*»     xor.z  ix*   tov  £P- 

Ouod  communis  ftt Mer- 
curius  i\,\.  NimirumMer- 
curius  credebatur  lucri  et- 
iam  quaeftufque  praefes  ef- 
fe.  vnde  fyfuMt  non  minus, 
quam  eVp&i  dictum  eft  //<- 
07///1  bonttmue  qttod  alicui 
obuenijfet  forte:  et  verba 
tanquam  pro- 
verbium,  vfurpata  funt  ab 
iis  qui  poftularent  parrem 
eorum  quae  quis  forte  in- 
veniflet.    Hefychius: 

\  id.  praccct 

mbonum,  HeraldusAd- 

2,  1,  Vueffelingius 

ad  Diod.    Sic.  p.  }.fo 

ct  Ruhnquenius  ad  Glo/las 

Timaei  p.  88  f. 


£fvyw  Rutfare  it,  i. 
i?X*£°"  Venire:  ire:  accedere 

2,  1.  9,  5.  16,  2.25,4.  24,  2. 
faahrav  Jntcrro^are :  quaercre: 

percontari  2,4.  4,4.  f,  1. 
8,  1.  15,  2.  14,  i.   U,  1.  16,2. 

3.  18,  2.  20,3.  2f,  1.  28,  1. 

£<sSr'/»/»  Edere:  cibum  capere  19, 
2.  20, 2.  Quo  referri  etiam 
debet  2,  4  o^  {iuhotv.oL$  l^lu$ 
Lautos  vero  et  delicatos  ci- 
bos  !  praefertim  fi  pro  7?xex- 
frffcir*  cum  Gronouio  auo  le- 
gas  Kctezv.ewi-jn.  Etiam  Ad- 
verbium  u&m&s  videtur 
coniefturam  Cafauboni,  qui 
reponi  volebat  &/£$,  con- 
vincere.  nam  non  credo 
dici  pofTe t£x/\zv.£$  esix-j.  Im- 
mo  Graeci  dicunt  A*/nT?fc$ 
iT/fV  vt  Heliodor.   p.  320. 

360.  579    Axfi.7reoos    Ef*tt$£y«i. 

*  eocnare ,  J#*W*fy  vt  Hebr. 
7DN,  24,  2.  *  i£Ju4vot  0- 
femg  ^ro//  dentes  [Plin.H. 
N.  24, 10]:  dentes  exefi  [Cel- 
fus  6,  9]  19,2. 
eV*?'  Ttf?  <£/a«;  Conttittio  exci- 
pere  amicos  24,  2.  add.  10,  3. 
1  r,  ^.  *o  tr/*v  Conuiuator: 
conuiuii  dominus,  qui  alio 
vocabuloappellatur  Umtu» 
[Salmafmsad  I.  A.etR.  c.  3] 
5,  2.  *  0/  ittwps-jot  Conuiitac 

'  2,4. 

irxie»  Amica  17,  1. 
r.Txteot;  Sodalis  12,4. 
zneot;,  x,  ov,  Alitts,  a,  vd  4,  5. 
5,  4.7,  ».  0,14  1**  r.  26,  4. 

28)  2.  *  imnvv  treeov   yeyove- 

•jxt  Se  almm  fafinm  ejfe,  h.  e. 
fe  mtttajfe  inzenittm  morcf- 
quc,  vt  bene  interpretatur. 
Dupomis  1, 3. 

ET»f 


I  N  D  E  X 


grjj  Anni  prooem.  i.  2, 2. 27,  r. 

£t/  Praeterea  prooem.  2.  2,  4. 
5,  1.  Verba  2,4  xaj)  g«  7Tef<- 
stfaoii  kvrov  cohaerent  cum 
fuperioribus  fic,  /V<?»  j//j<?r- 
r&gtf*  tantum  Regem  an  ve- 
lit  corpus  pallio  tegijed  ipfe 
continuo  eorpus  Rcgis  pallio 
contegit. 

%v  'HgXlTeKTOVvl&tXl    TJfV    otatxv    KXi 

%rov  ctqyov  ev  KefyvTev-^xi  Do- 
mum  bene  aedificatam  de- 
jcriptamque  ejfe,  et  agrum 
bene  conjitum  2  ,  f .  *  lvyey 
cti  \ie  vit$wf*i  Recle  fecijti, 
quod  mibi  rem  reuocafli  in 
memoriam  7, 1.  Eft  particu- 
la  laudanris  etapprubantis. 
Sic  fumitur  lv  Matth.  2?,  21. 
23.  Lu"C«  19,  I?.  *  xxi  exv  \iev 
hxfa,  ev  *xt*  j£uod Ji auferre 
pojjit)  bene  habet  9,  2.  *  lv 
irorJtffxg  Si  quem  aliquo  bene- 
Jicio  affecerit  24,  1. 

^vxyyeXtc\e^xi'  7reoQ  to\  evxyye- 
At^o  uevov  ,  OTt  vtog  ffot  yiyovev-, 
fbritv  Ei  qui  vuntiat  ,filinm 
ipji  natum  ejje ,  dicit  17,  f. 
Vid.  Ieniius  Ferc.  litterar. 
p.  1  ff. 

■gvxvSeo!;  Enander  23,4.  Sed 
ibi  pro  ft&r*  jtvx-ideu  le- 
gi  debet  cum  Auberio 
fieT  Ate£zvd?*i  vt  intellega- 
tur  Alexander  M. ,  non  \ieTx 
Kxexvoex  cum  Sylburgio. 
ISlam  primo  fequentia  ver- 
ba  oftenduot,  fignificariali- 
quem,  qui  in  Alia  bellagef- 
ferit;  quod  fecit  Alexan- 
der,  non  Cafander :  deinde 

•  maior  fit  oftentano,  Ci  di- 
cas,  te  merui/Te  fub  Alexan- 
dro  M.,  quam  fi  glorieris, 


te  militafTe  fub  Cafandro, 
eius  amico. 

Et/ysviK*    y  \ievT0t  \iv]Tv\e    evyevyq 

GeUTTX   £<"/*  TXQ   $£  TOIXVTXQ   Iv 

riji  nXTqVii  evyevs^  hvxi  $xch 
Mater  vero  nobilis  Tbre/Ja 
efi:  bas  cnim  in  patria  no- 
biles  ejfe  aiunt  2#,  1.  Kx- 
xoAoyot;  adiicit  evyevy;  per  I- 
ronian.  id  quod  verba  fe- 
quentiadeclarantfatis  Nam 
ferui  et  feruae,  vt  iam  in 
notis  animaduertimus,  vt 
leuarent  et  quafi  erigerent 
quodammodo  humiliratem 
fortunae  conditionifque  fu- 
ae,  di&itabant,  etfi  forru- 
nae  inuidia  accidifiet,  vt 
malam  feruirent  feruiru- 
tem,  tamen  fe  natos  efie 
inter  fuos  loco  nobili.  vid. 
Hemfterhufius  ad  Lucian. 
p.  154  To.  1. 

■^v^oxtizeTv  Laudari  2,  1.  7,4. 

EveeyeTet$xi  Beaeficio  affici  17,  }. 

Yyv\\ieeeiv  au;  xxS^  v7reefiotyv  evy\- 
fitetf  Se  fumme  felicem  ejfe 
21,  4. 

Et/ifc)e  Statim:  continuo:  con- 
feflim  4,  4  [vbi  in  Indice 
Jiencelii  perperam  vertitur 
recla  via.  nam  i«9&  perti- 
net  ad  ifcw* ,  non  cohaeret 
cum  Participio  nxTx^xq] :  6, 

l  4'  8'  \* 

^vKvtov  to  <;oi/.ic  e%QVTc$  reot;  Kot- 
lo^ixv  Os  babentes  promtum 
et  paratum  ad  ingerenda 
conuicia  6,  f.  Conf.  Alber- 
tus  Obferuatt.  N.  F.  p.  502. 

Yyvotx'  TreoGTrolyGlt;  ti$  hoyuv  ycxl 
rrex^ecov  \j.eT  evvcixq  QuUM 
quis  dicit  aliqnid  et  facit, 
vt  videatur  amicus  effe  aliis 
iijque  fattere  et  cupere  13,1. 


I  N  D  E  X 


itftffrnHT  r/  fcf*rwi  Ouanti  va- 

lc.tt :  quanti  vidcatur  ejje 
fretii  itf,  i.  Nam  foftfxgp 
eleganter  viurpaturdepre- 
tio  rerum  venalium  vid. 
omnino  Salmafius  ad  Vo- 
pitcum  p.  991  Parif.  et,  qui 
eun  more  fuo,  exfcripfit, 
Duporrus  ad  n   1.    lra  Cha- 

lit.  I,     O   ri'.vy  yx%  sv?"/}Get  hx 
x?J>.zz.     *    x?X   «  ^vjGxv^ov 

i.  it  nmtquam 

iuuem  thefaurum  1  •*,  1.  Sic 
ibid  fktAmtrtov. 

add.    I^,  2.  *  «  £f/fOV  le-iv    /v- 

//  repcriri 
fottji  oetmciofius  r,  4.  *  «tx 

:  XI     bV{*7v     8     TOPiViTXl 

Deinde  twn  potejt  reperire 
quo  tendat  1  },  a.  *  twv  et/f;- 
gy.:us,uv  ~/c:?.ymv  -  xtxit^gxi 
to  fzf>oc  S/  inuenti  fuerint 
cb  tlct  -  exigit  partetn  viri- 
lem  ir,  4. 

Evfv!$UO;'  TOV  fCOOX  $uGXt   h.vXl  iV- 

ft/5ft«Tcf5v  th  t/zo&tfputrac  Pe- 
dem  ait  ejje  commodiorem 
calceo  2,  4.  Opponitur  ei 
u?v5hoq.  vid.  Xenoph.  Me- 
morr.  2, ,  10.  10. 

m  turopa :  nota  fatis  or- 
bi».  rerrarum  pars  15,2. 

*EvquTix\'    -2;     ct?yv?oOnKxc;    e<r<v 

■  t;  Antentaria 
videas  fitu  obducia  io,  4. 
Puro  ab  Theophrafto  ver- 
bis  illis  norari  \uy.os?.o*(qv  , 
quod  uon  vtatur  v^fis  ar- 
genreis,  nequenumis,  qui 
ad«.o  litu  corrumpantur 
'Bug/^ 'uo*t;  proprie  qui  cauent 
vitium  iu  \\c\lit  et  m  tu  cor- 
fet  hius:  iuc/s.iic- 

VfC*    fV    G/Y[\I.JiTX     «V    0 

xoia/Tf;.     Deinde   modcjl/, 


*  virtutis  Jludiofi.     Sic  pro- 

OCm.  5  ci;  xxfxoeiypxGt  %f&- 
(xevot7  aigvGovrxi  to7c  tvG%vi(Jt,o- 
vs^ctTot;  Gws7vxi  rs  %xi  6(jtt?\e7v 
Quibus,  tanquam  cxemplis, 
vtcntes ,  velint  optimo  quo- 
que  familiariier  vti. 
'EvTfsTtGxt  lacentem  in  lecJo  at* 
tnitere  et  ita  componcre ,  vt 
bibere  commode  vinum  pojfit 

Evxs-^eti'  syvxo^hm  koI  «VevoVv- 
rm  Qautfl  preces  ■■■  fiunt  et 
lihatur  9, 5.  lta  apud  De- 
mofthenem  de  f.  legat  p. 
i;8   To.    2    coniunguntur 

GTCvlxi  KXl  SVXXl. 

*txw%si*  proprie  eft  apponere 
ea  quae  neque  corpus  laedant 
tieque  auiwum,  vt  intellegi- 
tur  ex  iis  quaeSocrates  dif- 
putat  apud  Xenoph  Me- 
morr.  3,  14.7.  Deinde£<?/7<% 
laute,  accipere  :  denique 
eleganter  dicitur  de  eo  qui 
tradit,  praecipit,  docet,  nat- 
rat,  quae  libenter  audian- 
tur,  quae  auribus  et  animo 
grata  fint.  Sic  8,  1  cW  pui 
cs  evw%-/iGeiv  KXtvtLv  Koywv  Vt- 
deor  ego  mibi  tibi  poffe  noua 
narrarc.  Eadem  metapho- 
ra  vfus  eft  Cicero  Topic.  j 
quoniam  auidum  hominem 
ad  has  difcendiepulasm:*- 
pi  fic  accipiam,  vt  reliquia- 
tmmfit  potius  aliquid,quam 
tc  hinc  patiar  non  furiarum 
dijcedere.  Conf.  Viftorius 
Varr  Leftt.  38, 23.  *  Med. 
iuuxSt  ri(zte  Epalare,  carijfi- 
me  rerum  9,  I. 

yE>>Po/  Ephebi:  adulefcentes, 
nati  annos  duodeuiginti  j, 

3- 

i.Cjt<>x- 


I  N  D  E  X 


flfyffa*?  £*i<?y<rx$  T>JV  lixvotxv^ 
Qutim  aduertifjem  animum: 
quut»  rem  mecum  conjidera- 
rem  et  reputarem  prooem. 
i.  Nonnunquam  omittitur 
t>;v  lixvotxv,  et  dicitur  fim- 
pliciter  imsnteu*  vid.  Hem- 
fterhufius  ad  Lucian.  p.  f  6 
To.  i,  Abrefchius  Le&c. 
Ariftaenett.  p.  i72,Doruil- 
lius  ad  Charit.  p.  igo,  ec 
Suartius  ad  h.  1.  Vnde  et- 
iam  gV/?a«<e  apud  Polybium 
io,  37  abfolute  legitur  pro 
s7ri?x<rn;  hxvotx^  quod  eft  a- 
pud  Diod.  Sic.  18,67:  vbi 
vid.    Vueflelingius.   *  *& 

aTrxvrmrx^  iviWtfUU  xeksvffxc 
Obuios  conjiftere  iubet  2,3. 

3E$oUvetv  rsc  (J.xyetqe7x  Obit  pO- 
piuas  6  >  4.  Ita  iirihxt  legi- 
tur  apud  Paufan.4,21. 

'EQodiov'  ro  ix  ri)t;  votewe  itpohov 
Viaticum  puhlicum :  p ec u- 
nia  quae  datur  legatis  ex 
aerario:  binae  drachmaein 
dies  fingulos  11,3.  Hoc 
fenfu  iqohov  extac  apud 
Demofthenem  de  f.  legat. 
p.  168  et  p.  224  To.  2. 

TE%^oi  Inimici  1,1. 

'E%rvo;  Ecbinus,  h.  e.  ciftula 
aenea,  etiam  teftacea,  in 
qua  erantinftrumentalitis, 
litterae,  fyngraphae  6,4: 
vbi  vid.  notas.  Videtur  ita 
di&a  efle  ab  forma.  nam 
sX7voq  proprie  eft  erinacius. 
Vid.  Harpocration  h.  v.  et 
ibi  Valefius,fchol.  Ariftoph. 
ad  Vefpp.  1427»  ec  Alber- 
tus  ad  Hefych.  p.  1 563  To.  1. 

^Eyjt;'  (pvkxrre^xt  \jlxKKqv  fat  ^ 
t«$  e#e*c  Vitare  cautius  opor- 
tet  qttam  viperas  1 ,  4.  Eo- 


dem  modo  canit  Horatius 
I  Od.  8,8  {T.curoliuumSan- 
guine  viperino  Cautius  vi~ 
tat? 

E%W  e%et$  Trqsc,  rx  ery  (iskxivxv 
T>fv  rqi%x  Habes,  pro  aetate, 
nigros  capillos  2,2.*  l%en; 
sreqt  Ty$e  e't7reiv  xxtvovj  Ecqttid 
habes  noui  de  ifta  re?  8,  r. 
^idd.  8>  2.  *  lv  e%et  Bene  ha- 
bet  9,  2.  *  XTrofyyvxi  e%et  Ait 
fe  archonti  adiungendum 
efte  adiutorem  26,1:  vbi 
vid.  notas,  et  fupraverbum 
icTrotpxlveiv,  *  t/  yxq  ZviTrore  — 
Cv(J.fi£(Zx.xev  jfJUt  a  tjjv  icvr^v 
r*%tv  Ttxiv  rqoTrav  e%eiv  Cttr 
tandem  —  nos  non  iifdem 
vtamur  moribus  prooem.  1. 
cvyyvajfzxv  e%eiv  roa;  xxym$ 
ccvtov  /xiyao-i  Ignofcit  male  ipfi 
dicentibus  1,1.  add.  if,  2.  * 
T8$  clovrxt;  KevY.xc,  e%etv  Detl- 
tes  candidulos  babet  ?>  3« 
lta  fere  Ke7rqxv  e%(uv  xx)  cck- 
cpiv  xxl  thq  hw%xt;  [j.eyxhH$, 
Laborans  lepra  et  vitiligine 
vnguefque  habens  longos  \  9, 
I :  ehxv\  e%etv  ev  roic,  ocvtixvy,- 
(zhtt;  ibid.  txq  (J.xo-%d?\xq  — 
s%eiv  ibid.  *  7rqocu7retov  'e%env 
Perfonatus  6,  1.  Sed  vide- 
tur  Jegendum  Trqostaxetov  hx 
g^wv.Syllabamovpuro  abfor- 
pflfte  T0  £x.  *  e%uv  e%ivov  h 
tw  TrqoKOATrlta  Geftans  echinttm 
in  fimt  6,  4.  *  *g  Y.y\7ro(;  t\x- 
%xvx  Troxkx  l%uv  In  borto  ejfe 
olera  multa  20,  2.  *  t«  ttouSI 
fj.x%e^xi  «K  e%a)v  %qvcov  vvv 
tw  ay.okx3e7v  Ptrerum  incre-, 
pat,  quod  ipfum  fequatur 
fine  auro  23,4.  Sed  legi 
debet  haud  dubie  •n  vx 
i%(av  %qvfov  fajT$  xxokuSet.  * 
xxws 


I  N  D  E  X 


xxm;  Xyfa  Acgrotare  t$,  2. 

*  TO    <>0>J.X    SVJXllTOV  S-%^VT€Q  7T(>0$ 

*Qtho?ixi  Os  piomtum  para- 
tuvique  babentcs  adimteren- 
da  cunmcia  d,f.  *  uv/\xixv 
s%acxv  rrsfo-*-  Aulaeum  cui 
intexti  Junt  Perjae  ^,  4:  et 

icvt.ioii/    TZ/\XI?Q:y.Q/     XCWY    i%CV 

Areola  puluere  palacjjrico 
conjperfa  h.  e.  palaejha 
ibid.  *  wv  ^yjv  liri  tw  osixvu- 
Feicula  quae  coenauerit  3, 
I.  •kqKiuv  ec%v,<x$  tov  -zuyu- 
v*  fitiov  Catiis  baltes  barbam 
flenam  2,2.*  oruf;  to  \\t.x- 

TIOV   XVTolc,    i%Sl   TTCAAWV    yvjv      Vt 

%um  reddatur  oppido  can- 
didum  10,  4.  *  TT^ixffix  rtq 
Ato    $i?.CTi;j.ix!;  dxirxvv/s  s%acx 

22,  1.  Sed  legendum  eft 
haud  dubie  -repnscix  ti$  xto- 

fyevyyffx , 


hoc  fenfu,  nimia,  immodica7 
con^mtio  bcnoris  qtt 
Cufel  facere  impenjas. 


ft4ttrv  $xx*t*  Goquere  lenticulas 

'tus  xv  uvtoc  tx?{/3*  Donec  Rex 
praeterierit  2,  3.  rddd    20,  3. 

*   fZ>}     TfOTefOV    Tf.fivlyVXl  ,     £W£ 

inj;e>J;*i  ti;  Nittt  prtus  pro- 
greditur ,  17^;«  tratifict  it 
quis  i^,  1  :  vbi  vid.  nnras. 
Alia  loca  ,  vbi  particulam 

r  r>;/  iVtjuitur  particula 
lu;>  Suarrius  attuJit  e  PU- 
tone  1'lnedon.  p.  376  C,ex 

en.  5  p  1  if,et  eDiod. 
Sic  )'  p.  298.  In  quibus 
quum  fc  junttum  fibi  ha- 
bcar  *,,  etiam  apud  Theo- 
phralrum  inferenda  videtur 
hacc  parcicula. 


Zxu'  u;  %x/\stqj  h!  ro  2ry  Dif- 
ficile  ejje  viuere:  i.  honefte, 
ob  caritatem  annonae  ec 
incommoda  alia  3,  2. 

Ziv;'  sl  tTOf/iCettv  0  Zevc,  vlut*  Si 
Iupiter  dcmiferit  imbrcm 
3,2.*  vovto;  t«  Ato\  Ouum 
lupiter  imhrem  mittit  14,  4. 

*  tu>  Aj)  XyXvXKTS <v  ,8  SlOTI  vst% 

a/\/\y  hioTt  i/^efov  loui  Juccen» 
j'et,  non  qttod  pluuiam  mit- 
tat ,  Jcd  quod  Jerius  17,  2, 
Iupiter  quatenus  creditur 
imbrem  demictere,  dicitur 

,  Zf^oi/wv[Lucian.dial.deor. 
4,  2  p.  209  To.  1],  etiam 
Zev;  vstioq  [Alciphr  3  ep.  }f] 
lupiter  JJiuttius  [Tibullusi, 
7.  26].  Specieseius  extatin 
riumo  quodam  ab  Ephefiis 
iignato  in  honorem  Anto- 
nini  Pii  apud  Spanhem,  ad 
Ariftoph.  Nubb.  370  p  283, 
e  Seguini  Numis  Seleclis. 

Z*}A»v  Studiojum  cjfc:  vt  ttputov 
u-ev  bv  ToivtcoyLxt  rcv  Koyov  k-ro 

TUJ       TJJV      etquViixj     l£vi/\UY.QTUV 

Ordiar  igitur  ab  Jimulato- 
ribits  et  dijfmulatoribus^io- 
oem.  4. 
Z>jts<v*   v.xl  /\x$uv  y.xl  faroljtli  xv- 

T05,    THTC    tyTilJ    Y.Xl    (J.VJ    $OVX- 

c3-«/  eve s iv  Ouod ipje  repofnit^ 
id  quaerit ,  neque  potefi  re- 
perire  14,  2.  *  Ihxtic(zov  fy- 
Ttjffxt   ei;   ovo   txKxvtx    Vejhs 

conquirit  duorum  talento» 
rnm  2,,  4. 

ZuycriSxt  Viuum  capi  fl,  2. 

Zuu.o;  lus%  in  quo  carnes  coftae 

funt,  proprie.   Sic.   Cafau- 

bon.  ad  Athen.  p.  jy.S'-  cVkv 

ei;  tqv  £unov  Os  quo  adiuue- 

tur 


I  NDEX 


iur  ius  9,  2 :  vbi  vid.  notas. 
Di£tum  eft  pro  c«v  ro  ek 
rcv  ^ujzgv.  Vulgo  legiturefc 
tov  Pvyov.  Atquefic  Jegitet- 
iam  Trillerus  ad  Tho.  Mag. 

p.  410.  *  eQSovqffxt;  (xot  t» 
<^w/z8  Inuidijii  mihi  iufculum 

*7>  I»  *  <^Wf*B  T8  rrxqxv.et^eva 
—  (ishxvrtqx   v\  %oA}f    Illfculo 

appofito  —  magis  atramfu- 
ijfe  bilem  20,  2.  Cohaerent 
enim  verba  cum  praece- 
dentibus,  ita  vtCafaubonus 
fine  catifla  iuflerit  corrigi 
^ufZii  T» -  7rxPXK£t(j.ivti.  *  -roKvv 
rov  Zjapov  yeyovevut  Magnam, 
cruentam,  caedem  fuiffe  8, 
a:  vbivid.  notas:  Nimirum 
^uizo\y  vt  de  cruore  et  Jan~ 
guine,  ita  etiam  de  caedeet 
clade  vfurpatum  videtur, 
fed  in  vita  tantum  cotidia- 
na  er  ab  iis,  credo,  quinon 
omnino  eleganter  loque- 
rentur, 

z  Zooqoreqov  -rtetv  Meracins  bibere 
4,  2.  Quae  formulalegitur 
etiam  apud  Aelian.  V.  H. 
13,4.  Veteres  enim  conftat 
vinum  bibifle  miftum  fere 
et  temperatum  aqua,  non 
meracurn.  Vnde  Homerus 
II.  /,  203  <^«fOTffov  Keqxiqetv 
h.  e.  minus  aquae  vinomifce- 
rc:  pro  quo  Theocfitus  2, 
If2   dixit  irixei&M  xh§xtu. 


H 


H  Ant:vel  r,  3.  4,  2.  3.  7,  4 
etc.  *  quamr  praecedente 
«A/>.&>s  6,  3  :  vel  srAify  2,1:  vel 
omnino   Comparatiuis,    vt 

2,1.  6,  2.   11,4.  13,  1.  2f,  3. 

26,  1. 


Hyjffx£zt  ocrfx-r*  Dux  fft  viae 

13,2. 

H^iw^  Seoigstv  Libenter  fpeftare 

11,  1. 
h%  /«».*  cum  Praeterito  pro- 

oem.  1.1,3.8,3.  i2,2.*cum 

Praefenti  7,  5.  13,  2.  *  cum 

Futuro,  prooem.  4. 

hJovjj  Voluptas  ~,\. 

H$?  ye,  twv  a^fwv  —  r-iffff^"  Sua- 
ve  vero  !  Jiderum  —  pix  ejl 
14,4:  vbi  vid.  notas.  *Com- 
parat.  rS  yuvqov  <pxcKetv  b'^v  t» 
5J//8  jjfj/ov  o^eiv  Vnguentum 
ttegat  fuauius  olcre  tbymo 
4,1.  Nam  vtrufticitas,quae 
notatur  ifto  loco,  cogno- 
fcatur,  fingendus  eft  ami- 
cas  dedifTe  ruftico  vnguen- 
tum,  idque  dixifTe  e/Te  fra- 
grantiflimum.  at  rufticus 
iftud  aitnon  effeiidmodum 
fragrans. 

ii$iv.o)  xxgxtirijge"  Morum  no- 
tationes:  vel  etiam  morum 
defcriptioncs:  qui  eft  titu- 
lus  libelli.  vid.  infra  %*f«- 

XTj/f. 

H$o-'  Mores  :  Vt  tw  y$et  kyo- 
qxlo-  Tt-  Moribus  refert  co- 
cionem:  mores  eitts  refpon- 
dent  moribus  cocionis:  for- 
didus,  iliiberalis,  leuis,  eft 
6,  1.  *   Vultus:  ^index  mo- 
rum  et  animi:  vt  ev$v;  xx- 
rxfixhm  to  vi$o-  Statim  vtil- 
tus  induens   laetos:   vuitus 
remittens  8,1.     Ifa  malim 
locum  interpretari ,  quam 
cum/Cafaubono,  vuitum  ad 
feueritatem     de     indujiria 
comporere.     Noftram  certe 
interpretationem    adiuuat, 
praeter  rem  ipfam,verbum 
(AetStxVf 


I  N  D  E  X 


uethu-j,  qnod  fequitur.  **0h 
Moies:  ixgenium  i,  4. 
hWv  Venire  12,  j.  )f,2.  18,3. 

24,   ».   *    &ij  wtp&hp  y\u£(>XV 

oc-Ax:  Ojji  iam 

ante  quinque  dies  vcuerit  e 

Maeedonia  §,  3.     Sic  i%  fla- 

:ostx;  xqti  QttilllO- 
do  redierunt  e  longinqm  iti- 
nere  12,  2.  Nam  fl*xn  ab 
Arricis  vfurparur  vt  Prae- 

•  teritum:  quae  eft  obferua- 
tio  fchoHaftae Eurip  ad  He- 
cub  1.  Vnde  exiftimari  li- 
cet,  Marc   8,  }   pro  tutkgo- 

■  Ss-.  fxvet  in  libris  nonnuilis 
perperam  legi  yy.xcr  quod 

-  gloflema  retioler. 
Ija/joj  Ouanta  fihi  fit  negotia- 
tio  foenebris  23,  1. 

HMkix  Aetas  27,  J. 

tyxfw?**  e*s  rx  v7rodv>- 
uxtx  (Jauos  infigit  calceis 
4»  4- 

Dics  },  t.  8,  }.  ao,  2.  * 
tw?  o°x%uy);   tokov  Tqix   v][uw 

(3o?.lX      rijkj      JlJEPX:      TTQXTTt^TXl 

Pro  fingulis  d>  uchmis  exigit 
in  dics ,  vfurae  ioco,  ternus 
.  fenuobolos  6,4.  Qui  foene- 
ratores  dicti  funt  viuiqola- 
vetsxi.  Vid.  Salmafius  de  V- 
furis  c.  19,  de  modo  Vfurr. 
c.  2,  et  Spanhemius  ad  Ari- 
ftoph.  Nubb.  1290.  *  to  ftf- 
<rov  tvc,  jutpx;  Meridie  \  o,  4. 
a6,  2.  *  ttu1  yijLSfx  Rrima  luce 

24,    I.  T«    TlOCiliulvOC;   vi[x£px 

Kalendis  Pofidconis  28,  2 1 
vbi  vid.  noras  Videntuf 
ficnie    fuifle    Nepruno.    * 

.     UTU,  IV    7TiPt7rXTilV     SlC 

per  totum  diem  ambulat  1 6, 
1.  *  '•-.%.,  npefrt  lUduo  2,  2. 


itutotixi  Hemioliae  25*,  r.  Diod. 
Sic  19,  65  dicit  vuve,  Jtuotixi. 
Viderur  autem  $uio?d*  fuif- 
fe  genus  nauis  paruae,  qua 
vterentur  in  pnmispiratae. 
Hefychius  certe  luiluov  ex- 
plicut  per  iriotov  uty.ecv'  et 
Jocus  Theophrafti  docet, 
opinor,  fatis,  fuifte  nauem 
piraricam.  Sed  qualis  fue- 
rit,  quot  remis  a£ta  cucur- 
rerit,  Jatet.  SalmaJius  qui- 
dem  in  Obferuatt.  ad  I.  A. 
et  R  p.  702  ft!  conatus  eft 
docere,  fuifte  TeixxovToeov 
h.  e.  vauem  quae  ageretur 
remis  trigwta.  nam  ait  »fruo- 
Kixv  diclam  eflc  refpe&u 
ilnoaogti'  vifiicAiov  autem  fem- 
per  referri  ad  rem  aliam 
et  ad  alium  numerum,  at- 
que  indicare  eum  totumet 
dimidium.  recle.  At  ab  Ar-, 
riano  tamen  y[uoxixt  abretx- 
y.ovTogott;  diferte  diftinguun- 
tur.  vid.  Schefferus  milit. 
nau.  2,2.  fctiam  VuefleJin- 
gius  ad  Diod.  Sic.  p.  i^oec 
p.  475  To.  2  cenfet,nonde- 
riniri  pofTe,  quales  fuerint 
naues  iftae. 

■^utcvq'  riji;  icixc,  TO  v)[UCv  a.7ri<$iv 

Altera  rei  pars  amijja  efb 
17,  2.  yil-ii^v/  rouv  qxq.xvibuiv 
Semefi  raphani  wyf,  He- 
dianus  ad  calcem  Piiryni- 
chi  p.  198  l*au  et  ex  eo 
Thomas  Magifter:  xuxerd- 

vaff/v  oi  Tx  v)[iicy  ^yovTsq ,  y.x\ 

«  tu  vjtJ.icex'  vbi  vid.  inter- 
preres. 
liuiupoAtov  Semiobolus  10,  r.  * 
Tf ix  vj[j:twf}o?jx  1  res,  terni,  fe- 
mioboli  (>,  4.  Vid.SalmaOus 
de  modo  Vfurr.  c.  2  et 
P        ;  Spanhe- 


INDEX 


Spanhemius  ad  Ariftoph. 
Rann.  5-62.  fiigura  femio- 
boli  extat  apud  eundem 
Spanhemium  ad  Ariftoph. 
Nubb.  86 1  p.  289. 

rivizx  Quum  11,  3. 

liqlau  wkxi  Porta  fcralis  14,  4 : 
vbi  vid.  notas.  Di£la  ita  eft 
a  fepulcris  etmonumentis, 
quae  feiu  vocantur.  Ety- 
molog.   M.  p.   437    sYlb; 

llftx'  xi  nxthcn  j[§yvx7ci'  hx  ra 
T8?  V5X?a?  ey.§€$z£rc&i  ensi  tnl 
rx  vqix,  0  e«r;  rxc;  rx$x<;. 
l{rrx^xi'  vrrwyJvoj  [iiyxh^v  oi- 
*V  —  TreocefiSew  Qui  amiftt 
magnam  caujfam  —  eum  a- 
dlt    11,2.   *  r&rotq  GvM.vTret- 

rS-xt  ^rronihoia  Ift  focietatem 
aegriuulinis  venit,  Ji  cecide- 
rint  caujja  1,1.  Pollux  8, 
73    |r)  —  t«  y.xrxdtxx^hroq 

JJTTfcSjf. 

■£rrov'  Mih  h™  Nibilo  tninits 
J8,2. 

0 
0«xos*  Izl  5«X8  avi?st(zevoQ  Sur- 
gens  vt  eat  ad  fellam  fami- 
Haricam  [4,  2.  Nam  Sxaoi 
{fcribitur  etiam  Suw  quae 
forma  eft  poetica ,  auftore 
Thoma  Magiftro:  adquem 
vid.  Trillerus)  funt  vt  o- 
mnino  fedes ,  fellae ,  ita  fin- 
gulatim  feliae  familiaricac  : 
quibus  veteres  vfi  funt,  non 
pnuatis,  verumpub!icis,ita 
vt  fere  aquis  impofitae  ef- 
fent.  j&qIqi  kvxyxxixi  di- 
cuntur  apud  Lucian.  Hip. 

c.  8  p-  73  To»  3- 
GxAxrrx  Mare  3,  2,  25,  r. 
eufgetv  Bono  ejfe  animo :  bonum 

babere  animum  2f,  3:  vbi 


vid.  notas.  Bsogtiy  fenfu 
commodo  et  apto  caret. 
Pauus  verba  Ssw&h  tu?Jvei» 
explicabat  per  infpicere  et 
confulerare  iubere.  At  hoc 
continetur  verbo  SeqxnsucH 
quod  fequitur. 
Sxv[/.xrx  Praejligiae  6,  2  :  vbi 
iv  Sxvnxffi  eft  quum  praejti» 
giae  Jpetfantur  f.  eduntur. 
Praeftigiae  enim  admiratio- 
nem  mouent  fpeftatoribus. 
Hefychius:  ^xviixrx'  x  oi 
Sxvpxr07rciol  eTiheiy.-Jvvrxi.   Ita 

legitur  apud  Xenoph.  Sym- 
pof.  2, 1  et  paffim  alibi.  vid. 
Cafaubonus  ad  Athen.  p.  22» 
et  Ruhnquenius  ad  Timaei 
Gloffas  p.  102. 
<dxv{ix^iv  Mirari  prooem.  1. 
1,  3:  vbi  cum  Accufatiuo 
conftruitur.  *  cum  lai,  fe- 
quente  Datiuo,  4,  2.  *  fe- 
quente  crt  1 7,  2  :  et  el  ibid. 

I.  *  tov  roturctiv  etv$(>u7rm  re- 
$xv\j.xv.x  ri  rrcre  ^ihovrxi  /\o- 
yo7Towre$  Equidem  mirari 
Joleo  quid  tandem  fpeclent 
tales  bomines  confingendis 
rumufculis  8,  4.  Diclum  eft 

pro  re^xv\j.x%x  ri  7rore  ol  rotx- 
tqi  xv^qoiTvoi   (Zuhovrxt  /\<yycT.Z 

ne  quis  putet  cum  Suartio, 
omi/Tam    efie    particulam 

t vexx.  *  Sxvfzxirxc;  ikxv^q  ctp- 
^oriqxtt;  txi$  %eq<r1  Compri- 
mens  multum  dextram  eius 
ambabus  manibus  f ,  1  .•  vbi 
vid.  notas. 

<3>tx  Dea  16,2. 

eix  SpeBatio  ludorum.  vt  mi 
$6xv  —  TToqeveS-xt  Spec7atum 
ire  1 1 ,  3.  *  ludi.  vt  Irxv  t| 
Six  Quum  eduntur  f  fpe- 
clantur  iudi  f ,  3.  *  locus  e 
qut> 


I  N  D  E  X 


qtto  hidi  fpe8antur.\t 

jKLTi;  i-szy   ayopzsz^    Hofptti- 

btts  fuis  quum  emit  locttm  et 
jedem  in  tbeatro  9,  2.  Tho- 
mas  Magifter  in  vocab. 
Stupc;'  —  Ssz  fxivTOt  8  fuvw 
yj  $e*:rix  r.-vc;  -PzynzTOs,  x/\~ 
frx  y.zl  0  toxo;,  iv  oi  xz!jwii;<:t 

iSlUPUV   TX    h   TU   SsXTPM   T£A«- 

ixsvx.  vid.  Aefchin  def  leg. 
p.  2?8  et  Demofth.  de  cor. 
P.479T0.1. 

0•2^«•  e~u  to>v  Seuftevuv  Atldi- 

entibus  fpetfateribas  f ,  4. 
add.  7,  f.  *  Bexvx-^-ut  tT* 
Videas  2,  f.  Thomas  Ma- 
gifter  in  verbo   fbhtW  — 

Stx£xi  OS,    KXt    TQ   QPZV    Tl  TUV 

iv  tw  Ssztpu  ytvO[isvuv ,  oicv 
•kxKv\v,  Trvyij.-jv,  y.xi  tx  toixvtx' 
—  sr<  3«  DeccSat,  xxl  to  kxtx- 
..  — . 

•**r?ov  Tbeatrum:  aedificium, 
in  quo  eduntur  et  fpe&an- 
tur  ludi  2,  f.  f,  5.  1 1, 1. 14, 
1.  *  fpeclatores  1 1 ,  r. 

©e«r^«>2<   Redemtores  tbeatri 

u,  3. 
e/;.*fv  FW/<?  24,  1. 
©so;  D<?«j  16, 2.  *  5ro)  D/7  9,r. 

K,  2.   2  1,    3.  *  T«  T«  5g«   (Vtf*- 

//////  2?,  2.  Pauus  accepitde 
tnari.  vid.  infra  Artic.  0. 

©t pxTtxuzi  AticiUulae  22,  3. 

e«?*rrWa<  Sunari,  curari,iu~ 
bere  19,  1.  *  ^tfcuHttmk  (,u~ 
rare:  de  timido  qui  amici 
faucii  curam  habet  2?,  4. 

^tuouv  Spetfare :  de  iis  qui 
fpettant  ludos  6,  2.  9,  2.  11, 
I.  14,  1.  *  de  Uypoi/M  quire- 
fiftens  in  viafpe&at  bouem 

fJtC.  4,2.     *   iftuPfi^xt   ctfyu,/ 

Speclari 
TtuUns  injaniam  fuam  6, 3, 


Gyptx-$-ctr   y.xt  tatvret  jujj  $e£a» 

TTSVffZt,    CiAA*    ezffzt   Syipiu$v,vcci 

iSeqtte  ea  cnrat,  fed  Jinit 
immedicabilia  fieri  19,1. 
OyPtuSstQ    rceg   fxxffxzAx;  kxi  lx- 

csixQ  syjiv  Habet  alas  birtas, 

ad  mndum  fcranim  19,  2. 
SyffxvPov  svpvjxz  $Htqtm  Thefau» 

rum  inueni  nunquam  17,  2. 
©jjovy;  Thefeus  26,  3.   Fuitrex 

Athenienfiurn ,    auctor  *v 

{zoy.Pxrlxt;    et   tffofzoipix^.    vid. 

Piutarchus  in  eius  Vita  p. 

1 1  A  To.  1  et  Paufan.  r,  3. 

Vnde  ab  oAtyxPxixu  vocatur 

vputov  tuv  xz/.uv.     MeurliUS 

fingularem  Commentario- 
lum  compofuit  de  vita  fa« 
ttifque  eius,  qui  a  magnoi 
Graeuio  editus  eft  Traiecii 
a.  168*  quaternis. 

0A/(3e^«/  Hremi:  de  eo  qui 
prerhitur  onere  infantis 
dormientis  in  ipfius  finu 
f,  a. 

<$oi\jlxtiov  PaUium  21,  2.  22,  2. 
ThomasMagifter:  SotpxTio» 

KXAAtOV,    t)    TO    SfjlXTtOV    $iX/\e?\V~> 

fxivov. 

0PXTTX  Threjfa  28,  1.  Threfc 
fae  erant  per  Graeciam  con- 
temtiflimae,  quumfex  me- 
retricularum  fere  ex  iis 
conftaret.  vid.  Nic.  Hein- 
fius  epift.  ad  loh.  SchefFe- 
rum  p.  is  Vol.  j-  Syllog. 
Burman.  ,    qui   nec  ifturri 

.  Theophrafti  iocum  afFerre 
hanc  in  rem  oblitus  eft. 

Qp)£  CapiUus:  coma  2,2. 

©vyarjf?  btlia  22  ,   I. 

et/yjA^tfTa  terta:  liba:  confe- 

,   fta  e  firina  melle,  vino,  ec 

oleo,  fuba^ta  io,  3  :  vbi  vid. 

notas.  Vid.  ^efychius  h.v. 

P  %  cc 


IN  D  E  X 


et  Schol.  Ariftoph.  ad  Pac. 
1040.  add.  etiam  Kufterus 
ad  Ariftoph.  Plut.  660  et 
Ruhnquenius  ad  GlofTas 
Timaei  p.  ioy. 
mv7MM$  Saccus ,  vter ,  fcorteus 
f.  coriaceus:  in  quo  fere 
farina  afleru.ari  folebat  4,5. 
1 6,  2 :  vbi  eft  BvKxxoq  khcpl- 
ruv'  et  homo  fuperftitiofus 

iubetur  SvKxy.ov  x/\<pirav  a 
mufculo  perrofum  refar- 
ciendum  confuendumque 
locare  cxvrootyy.  add.  Ari- 
.  ftoph.  Plut.  763  etEcclefT. 
815.  Hefychius :  SyAxxiX' 
ucv.oi  ot(>\ixTivQi.  Thomas 
Magifter:  ^vkxm^  axi  Svxx- 

y.tov  ,     Keye'  —  «x    xGy.o;  — . 

vbi  vid.  Trillerus   et  Au- 

dendorpius. 
OwVoc  Thymus :  herba  odorata 

in  primis,  qua  pafcuntur 

apes  maxime  4,  1. 
Gvgx  Fores:  iamui  4,  3.  18,  r. 
®v?ixKxi  *jv.v$oi  Tbyriacae  lecy- 
.  tbi  f,  4:  vbi  vid.  notas.   Si 
.  le&io  vera  eft,  videntur  ita 

di&ae  efTe  a  ©y?fy,  opido 

Acarnaniae.  Stephanus  By- 

zantinus  :    ®vg£x  —  Ifi  *xi 

jixxgvxvlxt; ,  ®vqiov,  dix  ru  i. 
rd  J3v/xov,  ®vPisvi;7  uq  Zuvievg. 
JivlPOTim  U  <s)HPtoq  fyyGi.     Sed 

fuit  etiam  ®apix  f  ®4qtov 
opidum  Italiae.  Stephanus 
Byzantinus:  ©«?«"»  7ro>\(Q  i- 

TxtiXQ  KkyiTXl      Y.XI      ®H?ix, 

xx\  Qxpiov  -•  Vnde  in  C  odd. 
tribus  fcriptum  erat  ®yptx- 
xx$.  Sed  quum  Cod.  Gal.  1. 
2  et  Baroc.  ex  vno  fonte 
fluxerint,  atque  adeo  pro 
vno  Codicehaberidebeant: 
quum   fcnptuta   ®wct**$} 


quam  exhibebantmultiCo- 
dices ,  leftionem  ®upixxxz 
potius,  quam  le&ionem  ©«- 
f/ax.a$,  confirmet:  quis  non 
arbitretur,  ®uqtxaxg  a  ma- 
nu  Theophrafti  profe&um 
effe? 
Qveiv  Sacrificare  19,  2 :  vbi  ta- 
men  legendum  videtur  1- 
cJhW.  add.   12,3.  *  kHruoitev 

—  rx  Upx  t$  MTgl  tuv  Seuv 
x%tx  y.x)  y.xhx  Sacrificauwms 

—  matri  deum  rite  et  litaui- 
mus  21,4.  add.  9,1.*  fcv 
Svgxc,  Quum  bouem  facrifi* 
canit  21,  2» 

I 

ixt§o\  Medtcus  13,  3. 

i$puGx3-xi  hqdv  Ponit  facejlum 
16,2.  Solitos  autem  fuifTe 
fuperftitiofos  homines  et- 
iam  aedes  complere  aris  et 
facellis,  docet  locus  Plato- 
nis  Legg.  10  aDuportolau- 
datus,  adquemCafaubonus 
iam  in  Commentario  re- 
fpexit. 

itgsteu  Piatrices:  quae  aliis  vo- 
cabulis  appellantur  xyv£v- 
tpixi  ,  xxo\ixY.rqtxi ,  et  Treqi- 
(j.xktpixi,  16,4. 

iepetov  Vi&ima  22,2.  Nampro 
•77Ky,v  tuv  ieptiuv  legi  debet, 
fine  vila  dubitatione,  ba^ 
tuv  tepuv,  vt  iepx  fint  partes 
vi&imae  quae  debentur  diis 
atque  adeo  adolentur.  quod. 
genus  exta,  coxae. 

\eqov'  TreqtqpxvxfjLsvog  xto  iegig 
Corpus  fpargit  aquu  luflra- 
li,  quum  egreditur  e  templo 
16,  I.  *  ieqov  iSqvGx^xi  Sa- 
cellum  ponit  26,  2.  *  oVo>« 
knxyyfiKy  ry  ov\iw  rx  ifgx  Vt 

vbl 


I  N  D  E  X 


vbi  facrificatum  fitcrit,  id 
ipfe  populo  renuntiet  21 ,  3. 
*  i$vo/iev  —  tx  ieqz  Sacrifi- 
cauimus  21,3. 

;  —  cixz;  — ^tvyetv  dicitlir 

6,  4  is  vnde  petitur.     Nam 

;,  fequente  Infinitiuo, 

vfurpatur,  vt  hivc;  et  Iwz- 

1  de  eo  qui  aut  potefl  et 

folet  aliquidfacere,aut  ali- 

qutd  facit.  *  £?.*%t<rz  fcrwny- 

ieix  h  Cibaria  iuflo 

pauciora  1  r ,  4.    Sed,  intel- 

lecto,  e  verbo  Zzfietvzt,  In- 

finitiuo  iavxty  reddi  poflunt 

verba  illa,  iniquo  inodio  ca~ 

fligat.  quod  funt  qui  figni- 

ficari    putent  verbo  h%oTo- 

pt«  Matth.  24,  31  et  Luc. 

12,46. 

}xv;ixcx;  zii^oTiqzt;  Tai$ 
%eqA  Bene  comprimens  dex- 
tram  eius  ambabus  manibus 

\hxqo;  Hilaris  17,  3. 

inxTio*  1'allium  2,  2.  3.  10,  4. 
18,  2.  *  tfutnov  ttqA&w  fjLe^ov 

-     Pallium  maculis  plenum  19, 
2.   *  ?.xurqo;   iuxTtov  Candi- 
dum  paliium  21,  3.  *  tx  Ijpa- 
rtx  Pallia  s,  3.  8,  4-  10,4. 
ruo;  Vefles  23,  4. 

KrM  Kir  f,  2.  11,  1.  14,  2.  18,5. 

21, 1.  *  r>*  pj  Nno,  4.  1 1, 

.■  iuizi,xt  Clauesrubi- 
giuofae  10,4.  Quae  indi- 
cio  funt  etargumento,non 
aperiri  argentaria  ab  homi- 
ne  iuKfo?.$yu. 

•tes  2i,a.     Solon 

,     enim   defcripfit   ciuitatem 

Athenienfcm    in    quatuor 

claffes,  ad  quarum  fecun- 

dam    peninebant  cquites. 


vid.  Meurfius  lrv  Solone  c. 
14.  Prodiit  Hafniae  a.  1632 
quaternis. 

\T7T0;'    $$'    tTTH    ^AAOT^r»    0%mit- 

vos  Equo  alieno  vebens  27,  2. 
*  oi  "ttttqi  oi  kyzB-o)  Equi  boni 
et  generofi  h.  e.  veloces ,  a • 
cres  23,  4. 

tr*MB*  rtyuSc  S£<y?£iV  Conflflens 
f.  refiftens  contemplatur  4, 2 . 

eriKu;  Trqo;  tw  Tzfyu  StatlS 
ad  lancem  9,  2.  add.  1 1 ,  2. 
23,1.  *  <w;  Aa/^rTOS  (zvr^qiot; 
pryivp  luhz  emire  Damip- 
pum  Myjteriis  maximam  fa~ 
cem  accendiffe  ante  fores 
3,2.*  fv  rivi  <?z;  In  aliqua 
eius  parte  confiflens  13,  I. 
Sermo  eft  ibi  de  homine 
**g*(ff¥t  cuius  oratio  com- 
moratur  in  parte  aliqua  rei 
aperte  verae,  eamque  ar- 
gumentis  conflrmare,  fed 
minus  idoneis ,  conatur. 
Cicero  Oratt.  Partitt.  3f  ita 
vtitur  verbo  conflflere.  * 
fzvTz;  TgcuTov  7reqithe7v  Stantes 
in  acie  hoftes  primo  cir- 
cumfpicit  2f ,  2. 
\*%vqo;'  aAA'  bv  \c%vqo;  yevofze- 
vo;  At  fane  poteus  iam  erat 
8,  3 :  vbi  vid.  notas.  Ne- 
que  cnim  dubium  videri 
debet,  quin  U%vqo\  ibi  ac- 
cipiendum  fit  omnino  de 
potentia    et  de  opibus.  * 

<\,iKxp%ix  rt;  U%vqn  itsqdu; 
yht%»t*frw  26,  r.  Sed  hic  lo- 
cus  eft  dubio  procul  men- 
dofus.  Emendandum  vi- 
deturaut  $t?.zq%iz  ti;  \e%vq* 
xqxTa;  y?.t%ctzi;y,  ZUt  $t?>zq%ix 
ti;    \a%v!?z    xqzTus    yXt%o\iiv\\. 

Vid.  notas  ad  h.  i. 

P    3  '\fu; 


INDEX 


iW  Fortqffts  prooem.  r. 
•{•jfivQTutelx   Tabernae  pifcari- 

ae,  h.  e.  in  quibus  vetidutt- 

tur  pfces  6, 4. 

K 

Ke&ett&£eti  Purgari:  de  eo  qiu 
bibir  helleborum  20,2. 

Kfl#«xe?  Quemadmodum  28,  T. 

KzSzgi^stv  Purifiiare:  luftrare: 
de  hominefuperftitiofoqui 
domum  crebrius  purificat 
16,?.  Purificariodomusfie- 
bat  fere  fulfure.  Au£tor 
eius  etinuentorperhiberur 
Epimenides  a  Laertio  1,  112: 
apud  quem  eft  xxSijgatt.  Et- 
iam  Pauus  apud  Theophra- 
ftum  reponere  volebat  kz- 
$-xi?etv.  Sed  x.a$ix?is7v  magis 
placet,  quoniam  fignificatur 
continuatio. 

KzSe^e^zi  Sedere  22,4. 

Kz3ey.z?z  vid.  fupra  in  ey.z?o;. 

KctSevfciv  Dormire  ? ,  2.  7,  f . 
19,  2.  14,  I.  *  lysi^eiv  otqri 
xzSevhovrx  Excitat  eum  qui 
ptudo  dormire  coeperit  20,  1 . 

KefiiiS-ect  Sedere  2,  I.  f ,3.  1 1, 1. 

2C,  4. 

K*9*£«vf/v  Sedere  4,  2. 
Ke&i&v  Sedere  iubere:  pottere: 

ciitiocare  y,  2. 
K«5/7i»va<*    k#)   ra    «AAa  £>}  ruv 

TxSyjfiZTWV Tei^XffOfZZI    

Qzveqx  y.xrz^szt  Neque  fb- 
lum  hoc  vitium,fed  reliqua 
etiam  —  ittjiituam  —  defcri- 
bere  et  notare  prooem.  4. 
■  Keei,  praeter  tralitirias  notio- 
nes,  hoc  in  libello  habet 
non  folum  vim  aiigendi, 
adeo:vt-?7s.  14,5.17,2.  18, 
1.  24,  1 ;  de  qua  vi  vid. 


Hemfterhufius  ad  Lucian. 
fomn.  7  To.  1  et  Reitiusad 
eundem  p.  67  To.  2 :  fed 
etiam  poteftatem  explican- 
di,  quippe,  vtpote:  vt  pro- 
oem.  2.  17,  2:  vbi  vid.  no- 
tas.  Etiam  Latinorum  par- 
ticula  et  faepe  habet  vim 
augendi.  vt  Cic.  9  ep.  26 
gemitum  et  in  riftis  maximos 
transfero.  vbi  funt  qui  de- 
leri  velint  ro  et.  temere. 
Liu.  45,  14  quod  et  iunio- 
res  ttott  refponderent.  vbi 
miror  Gronouium  fufpica- 
tum  efle  aut  redundare  ra 
et ,  aut  aliquid  deefle.  * 
kutx  Et  deinde  4,  2.  *  xuxei 
Et  illic  f  ibi  9 ,  ;  :  vbi  vid. 
notas.  *  y.xfjti  Et  me  26,  2.  * 
vtxt  \jlviv  At:  1,  3.  8 ,  1  •'  quitt 
etiam  2,  j.  24,  3.  *  xziTreQ  Et- 
fi  2,  2. 
Kztvoc,'  Sokco  (/,0)  ge  sv(o%y,eeiv  y.eti- 
vav  Koyuv  Videor  ego  mihi 
narrare  tibi  poffe  ttoua :  vi- 
deor  ego  mihi  te  acciperc 
poffe  nouis  epnlis  8,  1.  * 
zxstc,  7reft  Tvoe  eireiv  y.zivov\ 
Ecquid  habes  noui  de  ifla 
re?  8,  1.  Sic  ibid.  p*  ktyt» 
rxi  ti  y.xivoTegov  *  Num  fera- 
tur  quid  noui?  Comparati- 
vus  loco  Pofitiui,  vt  Act. 
17,  21.  Vid.  Gataquerus  de 
ftilo  N.  T.  c.  2f  p.  132.  * 
ctToduc,  fivxv  ocgyvgix  ,  xxtvov 
Trotvrrzt  xto$vvzi  Quum  folue- 
re  dehet  minam  argenti,  cu- 
rat  f.  iubet  eam  reddi  itt 
afpero  f.  numis  argetiteis 
recens  fgttatis  21,2. 

Kxtcoc,'    vTtlq    rov    v.ztqov    Sltpra 
tnodum   10,  1:    vbi  verba 


I  N  D  E  X 


^e/JfcA/a  —  vxse  tov  xxtfov 
reddi  poflunt ,  parfimonia 
—  immjdica,  incpta,  nimia. 

Kxxoxoyix  Maledicentia :  obtre- 

ftatin  28, 1.    ThomasMagi- 

fter:  rJ  P.syst  xxl  xxxug  kfy$t, 

xetlrru    >i  ivXoytt  xxi    xxxolo- 

-x\tv    svhoylx   xx\ 

naxaxoyta'  ad  quem  locum 
vid  Audendorpius  p.  390.' 

Kxxcioyos  Maledicus  28,  1. 

Kxxo;   u&pytmt   Malus  verbero 

28»  2-    *    TOV  QqGSX  "Z^iaTOV  TUV 

xxkxv  r>i  wiktt  ysyovivxt  The- 
fca  primum  maiorum  ciuita- 
ti  extitiffc  26,  3.  *  ts?)  tuv 
QUmv  xxkx   tfnw    De    amicis 

male  loquitur:  amicos  ob- 
tretfat  28,  5. 

KmSc  kfym  Male  dicere:  male 
loqui  1  ,  1  [vbi  conftruitur 
cum  Cafu  quarto].  28,  2.  3 
[vbi  conftruitur  cum  Prae- 
pofitione  wtg ),  fequente  Ge- 
nitiuo].  *  xxxu;  ax^Txi  Male 
audire:  de  eo  de  quo  alii 
male  opinantur,  qui  vitu- 
peratur  ab  aliis  6,1.  Vt 
apud  Flatonem  Criton.  12. 
*  xxxii  $&»  Aegrotus  13,2. 

ZutIx;  iv.xhuro  SofiaStlO- 

viinatus  ejl  28,  I.  *  utAatrou 

■  ux/Jcxi  -  rmvra 

J      -t  vocare  liberos  conui- 

vatorem  f,  2.  *  xxxtvxt  rm 

tovrm  cvofia<;i  retm  Appel- 

lat  praeteretintium  aliqucm 

ftominatim    11,2.    '    Itesixc. 

v.x>.k«x-    Piatriccs    arctfiens 

;.  *  C  xxxiext;  Conuiuator 

2J,  1.     Sed  17,  1   verb  I 

accipi  debcnt 


de  feruo  vocatore.  narh  fen- 
fus  loci  eft.  Homo  queru- 
lus,  fi  amicus  ipfi  portio- 
nem  mittit,  puero  qui  eam 
affert,  dicit,  lnuidifii  mibi 
iufculum  et  villum :  propter- 
ta  menon  vocajliadcoenam. 
Vid.  notas.  *  xsxXvt^vot;  l?r> 
Ssiirvov  f ,  2,  et  stI  SeiTTvov  xAjj- 
Sek  21,1,  Vocatus  ad  coe- 
tiam.  Sic  etiam  Xenoph. 
Cyri  paed.  8  p.  61 1  Hurch. 

mai.  oi  xKyStvTsc.  i t)  to  IsHxvov. 
*  xsxAyfisvot;  stc,  yd(*uc  VocatUS 
ad  nuptias  f.  ad  coenam  ntt- 
ptialem  12,2.  Vt  Matth. 
23,  3  oi  xsxhwivoi  slq  thc  yx- 
fzn;. 
¥Lxh?,vvxi  tviv  ohixv  Purgare,  e- 
verrere,  domum  2:,  3.  Vid. 
fupra  sxxogijrxi. 

K#AoV    sSvopsv  tx   is?x  —  xa\& 

Litattimus  21,3.  Xenophon 
et   alii  dicunt   vno  verbo 

xx?J>te(>s"i£xt'  et  iee x  xxhx  op- 
ponuntur /tfoi?  xxxkkis^toi;, 
Aefchin.  c.  Ctefiph.  p.  415 
To.  2. 

Kakowuerx  Stragulae  20,  2. 

Kxqvx  Nuces:  omnes  fru&us 
arbutei  qui  extrinfecus  ha- 
bent  lignum  et  corticem 
nf2.  Meurfius  deCerami- 
co  gem.  p.  58  accipit  de  ea 
parte  fori  vbi  nuces  vena- 
les  erant. 

KxeQoioyHeut  proprie  feflttcas 
legerc:  fed  2 ,  2  notat  fim- 
pliciter  eximcre.  praecedit 
enim  axveov,  quod  iam  i- 
pfum  valet  palcam  etfefiu- 
cam. 

Kxexvleo;  Cafander:\'\\'\us  An- 
tipatri  [Paufan.  </,  7  K#r*v- 
P  4  oeo; 


I  N  D  E  X 


}?°z  o  wtitutqh]  8,  2.  %.  De- 
fecerar  ab  Polyfperchonte, 
amico  Alexandri  M.;  qui, 
morruo  Antiparro,  accepit 
fummam  impeni  tutorque 
faftus  eft  iiberorum  Alexan- 
dri ;  ad  Antigonum.  Pro- 
pterea  Polyfperchon  eum 
bello  perfequutus  efr.  vid. 
Diod.  Sic.  18. 

VLurx'  i )   cum    Genitiuo.  vt 

S7r)    TOtCj    Y.X^    ic&VTH    KiyO\J.ivOln 

—  ~r~xoj~  ^txXiye^rxt  De  ttia- 
lediBis  —  ore  aeqteo  et  leni 
loquitur  i,i.  *•  kxtx  twv  -xKvt 

§m  ye  x\xx  hvr/H\*evo~  y.XTvjyo- 
gixv  ~rx-£\J.fiateiv  (Juud  quuitl 
ttarrat  in  multitudinetn  Ji~ 
mul  inuehitur  7,  4,  *  vko^- 
^/i~  Ttg  khxlctt;  kxtx  -rxvTm 
Opinio  etjujpicio  iniujlitiae 
et  improbitatis  de  vmnibus 

18,  I.  *    %Tl  TSi<~  TgloBoi;   XTTeh- 

$w  kxtx  KetyxAvjq  ^cx^xt  Ifl 
triuiis,  dijcedens  inde*lauat 
fibi  caput  1 6, 4.  2)  Cum  Ac- 
cufatiuo.  vt  tx  y.xt  xy§u" 
&iow<rtx  Ilnftica  Diutiyjia  h 
3.* axTX  xy~v~rvixv  Jnfomnis: 
exfomnis  4, ;.  *  kxtx  tx~  h  - 
fietq  -rv\x~  Per  feralem  por~ 
tam  14,  4.  *  y.xtx  yivoc,  Sin- 
gulatim  prooem.  2.  Senfus 
eft,  Non  exponam  vniuerje 
de  vitiis  et  virtutibus  ,  non 
dijferam  de  omnihus  vitiis  et 
virtutibus  ftmul ,  verum  fe- 
paratim  de  vitio  et  virtute 
qrtaque.  Atque  fic  capienda 
funr  eadem  verba  ibid  4.* 

9)  kxI  "xohvt;  hoyta  kxtx  KqxT0~ 
KigxvTsq  7rx<>shiwv>i%<rciv  Sunt 
qui,  quum  narrant  opida  vi 
eapta  ejfe,  coena  priuentur 


8,  4. .  *  Y.XT»  e~r^v]v  Cottfe- 
Jtim:  ftatim  1,  2.     Sic  kx$ 

v~re$fio?,v}v  Egregie  e  fumme  2  r, 

4.   *   K%¥  1kX<~0V  7TXPICUV  Sttl^U' 

los  adiens  6,  2.  *  w  u%zv  l%\ 
tw  dei-rvu)  tx  kx%£kx<-x  $/||£a- 
$~tv  Fercula  quae  coenauerit 
enumerat  Jin^u/a  3,  1.  *  orxv 
tv;  kx^  evx  x~roKvxi<Tvj  Vbi fin- 
gulos  enecauit  7,  2.  *  -tqsh-j 

uvTxq  y.x^  s^xy.oaiH"  kxtx  \iixv 

Nttmerare  eos,  et  quidemfex- 
centos ,  vt  fingulis  calculis 
rejpondeant  Jinguli  homines 
fingulaeque  fummae  2;,  3. 
Vid.  fupra  cfc.  *  v.xtx  \iv\-jx 
Singulis  menjibns  16,3.  Sic 
kxtx  ~-xhov  Singulis  ftadiis 
18,  '. 

KxTxpxtvetv  Defcendere  4, 4. 

KxTxfixMetv  to  v]$o-  Remittere 
vultus:  induere  vultus  lae- 
tos  8,  1.    Vid    fupra  v)So~. 

KxTxyivojGK-iv  Fidem  non  habe- 
re:  accujare  mendacii:  fe- 
quente  Gemtiuo  1,3.  Nam 
verba  o-tuq  eo)  —  k~ro~Hiixt  ita 
inteilegebam,  Nejcio  quo- 
tnodo  tibi  non  habere  debeam 
fidem  aut  qnomodo  de  iflius 
fide  dubttare  poff;m,  h.  e.  et 
te  et  iftum  veracem  puto: 
neque  de  tua  fide  tteque  de 
ijlius  grauitate  dubito. 

KxTxyvv\u'    oIk£tu  %vt(>xv    v)  /\o- 

KXIX  KXTX%XVTO"   S'l  jhtttlS  ol- 

lam  aut  patinam  fregit  10,  2. 

KXTXOeVj''      OTCtiQ     fJ.v)      KXTXOti^cPOl 

(tn-tv  xvTtov  Ne  inferiores  fint 
iis:  ne  cedant  iisftudio  vir- 

tutis  prooem. }.   SicAefchi- 
nes  c.  Creuph.  p.  434  To.  2 

TCTe    fj.ev    $ix$£t>QVT£qy    vvvl  $& 
9roAAw  xxTxfoisegot. 

KXTXlCXp- 


I  X  D  E  X 


KxTXt*yv>jirS  xercuv  rwv  Kl ' 
y.xTu;<?%'S:xi  C/dens  de  equo 
caput  laedit  f.  deturpat  27, 
2.  Sic  enim  legi  debet  pro 
..  ,  quod  erat  m 
membranis  Palatinis:  non 
%mrtxyhMt.  Nam  pnmo  ita 
apparet  magis  quomodo  li- 
brarii  fcribere  potuerint 
y.zri<:yj;xr  deinde,  recepto 
iurnirytom,  deberet  etiam 
\«reponi:  denique 
addicitresipfa.  nequeenim 
omnes  qui  cadunrde  equis, 
ftatim  caput  perfringunt. 

KxTstxtTS-zt  dicitur  vel  de  iis 
qui  fe  contulerunt  dormi- 
tum;  qtii  cubant  iacentque 
in  lefio,  vt  18,  2:  vel  de  iis 
qui  accubant,  vt  II,  1  :  vei 
denique  de  iis  qrti  decum- 
bunt,  vt  2f,  4.  Quo  fenfu 
eft  iacere  zpud  Cic  9  ep.  20 : 
et  cubare  apud  Ouid.  her. 
20,  1^4. 

:;    y.XTXhiifti^rxt 

xxStvow  Solus  relinquitur  f. 
rcntanet  dormicus   14,  2.  * 

TX   y.XTX?.itTCU:.X   X7TQ  tv$   Tqz~ 

.7ij  t-Z-4   foQctviitev  lc- 

Rafbani  Jemeji 

qurtm  tnlluntur  de  menJ'a,eos 

numcrat  ct  iu  tabttlastefert 

j  I    >  tu.>   ctvToi; 

...    Reliflis 

iis  eiufmodi  momtmcntis  pro- 

oem.  5.  *  t^  \$o$w  mtot  xx- 

um  domireJin* 

quit  11,3.  *  fcTf  1 

UATX-  . 

Ita  vi   amdienrti 

—  enm  duui  loquitur  \ 
rentes  difcedant  11,4^ 


dicitur  de  iis  omni- 

brts  qtti  aliis  molejiias  muxU 

.    et  praecipttns    creant. 

Vt  utxvZuv  KOiii-sTiZ  TvQ  hx^ov 
tx$  xtu$  kx)  xxtxtcvuvts;  tx?z 
^evhxoyixt;  Lnecantes  et  tan- 
tum  non  confctentcs  vanis 
jermonibus  eos  qrti  andinnt 
8,  f.  Conf  de  hac  potellate 
verbi  Aibertus  Obferuatt. 
N.  T.  p.  4^4  et  VuefTelin- 
gius  ad  Diod.  Sic.  p.  f8? 
To.  1. 

KxTxqxtrx-^-xt  Tn  A/5ft>  Execra- 
tur  lapidem  15,  2. 

K*r«$y#f«*  Pars  confirati  na- 
vis  in  puppi,  vbi  guhemator 
quafi  babitat  22,2.  Nam 
gubernatorem  in  tabulato 
fiue  conftrato  nauis,etqui- 
dem  inpuppi,habitafTe,do- 
cet  locus  Euftathii  apud 
Schefferum  de  milit.  nau. 
p.  I5i. 

KxTZTl$e$xf  kxtJ%  Immo  foU 
ve  praefenti  pecunia  18,  3: 
vbi  vid.  notas.  Xenoph. 
Cyri  paed.  3  p.  187  t^h 
«t/Twv  xzTzSi )q  gratis.  Nam 
9ro<rw  accipio  pro  qua.nti,  ita 
vt  ante  kxtxOh  intellegatur 
fjytiv  vel  ttiretv.  F.mtores 
enim  qui  percontantur  e 
venditore,  quanti  rem  ven- 
dat,  ficque  abitum  paranr, 
fignificare  videntur,fibi  non 
efle  pecuniam  numeraram, 
et  poftulare,  vt  venditor 
prerium  rei  venditae  refe- 
rat  in  tabulas.  Sed  «*ifc$ 
emtores  fingttfol  nwner, 
vr  foluant  praefenri  pecu- 
nia.  Kmmrtfh&M  h.  I.  ira 
P  <;  fumi- 


I  N  D  E  X 


fumitur,vt  alibi  rfiivxi'  vid. 
Hemfterhuiius  ad  Lucian. 
p.  340  To.  1:  et  y.xtx$xk- 
hetv  vid.  Gataquerus  ad  An- 
tonin.  p  22 f  f.  et  Kuhnius 
ad  PolJuc.  p.  ^36.  Vnde  ro 
xsipevov  dicitur  pecunia  nu- 
iv.erata.  vid.  Reimarus  dd 
Dion.  Caf.  p.  984  To.  2.  Si 
quis  verbum  xaTxSiSxi  ma- 
lit  interpretari  per  dfor* 
pi^nus:  non  intercedam. 
nam  et  fenfus  exiftit  idem, 
et  fcio,  id  lic  vfurpari  a  ve- 
teribus.  vid.  Salmafius  de 
Modo  Vfurr.  p.  $ 00. 

Kxrx$ite7£rxi'  vro  ty,c,  erxiqxc, 
y.xTx$ih'A\Mvoc,  Quum  amica 
eum  perquam  amanter  ojcu- 
latur\n,\.  Namquanquam 
xxrxtpiter;  faepe  idem  valet 
quod  Qtteiv'  tamen  faepe 
ctiam  ab  eo  ita  diftingui- 
tur,  vt  fit  ofculari  oppido 
mianter,  etfic,  vt  os  tuum, 
vt  labia  tua,  iunBafintpaul- 
lo  diutius  ori  labiifque  alte- 
rius.  vid.  Xenoph.  JVlemorr. 
2,6.  33.  Neque  aliter  ac- 
cipiendum  e/Te  apud  Theo- 
phraftum,  ipfa  narura  et  le- 
vitas  [Lz[jL-\>i[j.oi(>lxct  indicare 
videtur. 

Kxr  xfyqovvtGtc,  oofys  ConteffitlO 
exijiimationis  9,  1.  *  kxtx- 
(pgovqGtc,  —  TUfV  aAAwv  Contem- 
tio  —  caeterorum  24, 1. 

Kxrxxew  xXxiov  ex  ryc,  AvjxlSx. 
ruv  KiTX%uv   />./3ft>v    Fuitdit  0' 

leum  e  lecytho  in  lapides  vn- 
Clos  16,  2.  *   oetvoc, —  pxtyetc, 

OfVTXIVXV    tCVTQC,     XVTU     Y.X- 

rxyjv^rxt  Solet  —  haurire 


trulla  aquam  — feqtte  ipfe 
ea  perfundere  9,  3. 

Kxreviyycetv'  elc,  rivx  rgoTOV  y.xre- 
vvjvenrxt  Quales  fint  eius  mo- 
res :  quibtis  moribus,  quo  in» 
genio,  fit  praeditus  prooem. 

4.  *  xtt  ccvth  kq%x\iiv\ic,  nxv- 
rxc,,  st)  to  ovo\lx  avrn  y.xrs- 
vex^vxt  Ab  Rege  orfi  omni- 
vm  fermones  in  nomine  Re- 
gis  defierunt  2,1:  vbi  vid. 
notas.  Nam  manifeftum  eft, 
Y.xrtvi%Swxi  referri  ad  x&x- 
y.ivnc..  *  ttxXxi  al  Trx^eryeHv  tl 
stI  ro  ctvro  e[J.o1  y.xrevex^*}<rY' 
Dudum  exppefiabam,  an  fu- 
j  turum  ejfet,  vt  tua  in  ean- 
dem  mecum  rem  incideret 
oratio  7,  2. 

Kxrexeiv  Scire:  tenerc  16,  1. 
Sequitur  enim  paullo  poft 
lxi*x$xt.  Vid.  Cafaubonus 
ad  Athen.  p.  19.  *  ««  &}  « 

"§vvx[j.evoc,   kxtxgxsiv  rov  yi/\w 

rx  Quaft  non  pcjfit  tenere 
rifum  2,3. 

kctryyofuv  th  yvvxnteiy  yivnc,  In- 
vehitur  in  femininum  fexum 
12,2.  Sic  Ionapud  Lucian. 
in  Lapith.  39  p.  449  To.  3 
in  coena  nuptiali  dicit,  ro 

y.ev  hv  xgisov  yv,  [x-4  lei^rxi  yx- 
[mv,  uhKx  TetSoitivHC,  TlKxrwvt 
y.xt    ZojK^XTet    nxiheqx^eiv'     ad 

quem  locum  Solanus  com- 
mode  laudat  locum  Theo- 
phrafti. 

Kxrviyo^ixv  KX$eiJtpxKeiv  y.xrx  ruv 
7rA^5fov  Inuebitur  in  mttlti- 
tudinem  7,  4. 

Kxrui'  u,c,  e/\?J@ogov  7ria.v ,  xva  y.xi 

y.xroi  xxSxgSeiii  Se  helleborum 

bibijfey  qui  vomitiones  con- 

citaue- 


INDEX 


citawrit  et  aluum  mouerit 

20,  2.  *  kxtoj  xexv$a>c    Octtlos 

deiiciens  :  caput  demittcns 
24,  2.  Opponitur  haec  for- 
mula  verbo  htakvtenn  c.  1 1, 
I. 

tMvp*ri£t£*i  Tehri  ardente  Ia- 
borare.zuz  omninaaejtu  la- 
borare  13,  2.  Nam  fic  legi 
oportet  pro  (ixhxxitpyLiv^  et 
xxMccn^ufsu  quod  eft  in  li- 
bris  editis  primis. 

Ktiee^xt'  iv  X?u  xetgipevoi  At 
cutum  f  cute  tentts  tonfi 
10,  4.  Quales  homines  et- 
iam  Ntgfef  h  xeu  difti  funt. 
Solebant  autem  non  tan- 
tum  fuxfoAoyot  id  facere , 
fed  etiam  alii,  vel  fanitatis 
crgo,  vt  athletae,  vel  fin- 
gularis  feueritatis  often- 
tandae  caufla,  vt  phiiofo- 
phi ,  et  in  his  maxime  Stoi- 
ci.  Et  Celfustonderi  adcu- 
tem  iubet  in  diuturna  pi- 
tuita.  vid.  Iunius  de  Coma 
c.  4,  SaJmafius  de  Coma  p. 
5-34,  et  Perizonius  ad  Ae- 
]ian.  V.  II.  11,  io.  *  pfop  *c- 
qh  ugxttfphot  Medias  cmnas 
tonjus  26,  2.  MiVvj  xh? k  eft 
quum  qnis  comam  non  finit 
promijjam  depcndere,  neque 
tamcn  Jc  tonderi  iubetvjque 
ad  cutem.  Vulerur  auteoi 
y.  '?<  v.-x  Athenis  fuifle  di- 
vitum  hominum,  nobilium, 
potentum. 

%ti?ty.  irro  tov  xv- 

kifa  Kti(ii-^;  Ounm  Atbe- 

fiae  cidetn  caclo ,  eidcm  tra- 

tltti  caeliyjubietfue Jint  pro- 

oeni.  1. 


KeA&fov  Iubere:  curare\-  mofte» 
rc:  fequente!nfinitiuo2,  ?. 
$,  2.  9,  3.  11,  2.  12,  1.  if,  2. 
16,  4.  18,  ;.  2;,  3.  24, 2.  * 

ctxv  uvtov  —  xsi\imf    hiyOVTCt 

txvtx  Qttum  enmcotnpellant 
f  bortantur  bis  verbis  f.  ita 

Ke$xwv(ii'  TTAeioj  e77xvxyxxcxi  rov 
7:xiox  xee-xcxi  y  osx  Ivvxvtxi 
cl  vecfcvrec  ex.7rieiv  Cogit  pue- 
rttm  mifcere  et  temperare 
plus  quam  quod  pqffittt  con- 
viuae  ebibere  13,  2.  *  oho- 
Trut.ocv,  xotgctfiiyoy  T0V  0iVCV  7V 
Qi/\o)  uttgSo^xi  Outim  vinum 
vendit ,  vcndit  etiam  amico 
dilutum  f  aqtta  niijhtm  11, 
3.  Oiwc  xsy.gzfit-jOQ  opponitur 
ci-ju}  lcv.qxTUi.  Aelian.  V.  H.  2, 
37.  Apud  Xenoph.  Cyri 
exped.  y  p.  374  Hutch.  min. 
opponuntur  inter  fe  axqx- 
to*  et  xeexSeic'  proquo  vox- 
eyc.  eft  apudeundemderep. 
Laced.  p.  5*34  Leuncl. 

Kiqooc,'  «?*£f»  sjskx  xtqdnc  Tur- 
pis  lucri  cat/JJa  9,  1.  *  Sed 
26,  1.  lcyyPH  xiqhtc  corru- 
ptum  eft.  vid.  notas,  et  fu- 
pra  vocab.  iayyqoc,. 

Ke^x?.xiov  7:otuv  Summam  facere 
14,  1.  24,  3.  Aefchines  c. 
Cteliph.  p.  387  To.  2  dicir, 

e-itoxv  6  /Xoyiffpoc  ffuyxetya- 
&«<«$£,  Vid.  Salmafius  de 
Vfuris  c.  7  extr.  erKypnius 
Obferuatt.  N.  T.  p.  1  /6 
To.  2.  *  to  x^xKxiov  Omni- 
110:  dcnique  2,  j. 
Kf$*A*  Caput  2,  2.  16,  4.  27,  2. 

Ktpdjm  fttto\  t\ixTiov  PaUium  ma- 

cttlts   plcnum  19,  2.    Gloif. 

vett, 


I  N  D  E  X 


vetr.  x*Ata  o  «ifAoc,  Macula. 
Hefychius:  iwfitoetf.  irohu9iu>i. 
*      Ouid    A.  A.  i,  ^14  vocat 
labem. 

Ki»7ro;  Hortus  io,  2. 

KyfvTTnv  Praecofiem  effe  6,  2. 
Fuerunt  ^juatuor  praeco- 
num  genei-a.  Pollux^,  103. 
Quartum  eorum  genus,  t«$ 

kxt    xyoqxv  TX  COVIX    7?q JKVjgVT- 

To<;Txt;  vocat  PolJux,  infame 
ponebatur  minufque  hone- 
flum  apud  veteres.  Certe 
idem  1'ollux  6,  128  in  no- 
minibus  fiiwv  s7rovsi$i*rm  ha- 
bet  —  7ro?vof3oeKO$  —  7rxv§o- 
ksvQ  —  kvk>v%.  De  praeconi- 
bus  eorumque  apud  Grae- 
cos  maxime  officiis  extat 
diiTertatio  Schereri,  Argen- 
torati  a  174V  quaternis. 
I&paros  Arca  10,  2.  18,  2.  Dif- 
fert  a  yJ^  ita.  KifiuTd)  erant 
ligneae,  fere  tiliaceae,  fed 
nhxtvimineae.  ThomasMa- 

gilter:  KtftwTO!;  kx)  KtfioniQVySK 
^t/A»*   y.i^q   <3f,    jj   ttKskt^.       Itl 

arcis,  ki^toJq,  recondeban- 
tur  velres,  etiam  pecunia: 
i.n  ciftis,  y.f-xky  cibi.  vid. 
Sallierius  et  Stoeberus  ad 
Tho.  Mag.  p.  53  2  f. 

KivZvvivetv'    k;  Ktv^vvevffxt;   fffffUKs 
tov  cpfaov  Ouanto  cum  vitae  ' 
periculo  ipje  feruauerit  ami- 
cum  2f,  f.  Nam  iic  legide- 
bet.  vid.  notas. 

Kim  Colunma  3,2. 

Ka«5o5  MsAitx7o$  Soboles  Meli- 
taea  21,2.  Nam  poetaevo- 
cabulis  y.A.x$0Q,  eq voq, aliifque 
fimilibus,  vtuntur  de  homi- 
nibus.    vid.    Valquenarius 


ad  Eurfp.  PhoenifT  88,  Rit- 
tershufiusad  Oppian.  p.  2  f , 
Hemlrerhufius  ad  Hefych. 
P-  1498  To.  1 ,  et  Albertus 
Obferuatt.  N.  T.  p.  2.22  f. 
Sed  vt  tztKi?o<piA.oTii2o!;  catu- 
lum  fuum  fepelit  vt  homi- 
nem :  ita  eum  in  titulo  quo- 
que  monumenti  nominat, 
tanquam  hominem ,  kaxZov. 
Ka#)$  Clauis  10,  4.  ' 
KAeteiv'  et  y.eKXeiKe  tijv  ki(2utov  All 
clauferit  arcatn  veJUariam 
f.  vejliarium  18,  2. 
KA;vi?*     [JLeTxQtqetv  —  tx$    KAivxq 
Loco  mouet  UBos  1  o,  2.  Pu- 
to  autem  ibi  non  tantum 
cubiculares    leftos   fignifi- 
cari,  Ced  etiam  tricliniares. 
Certe  22,  4  xl  KKivxi  funt  le- 
cli  tricliniares.  id  quod  vel 
verbum  exxogifffsu   docet.  * 
Sed  23,  4  pro  st)  tx$  kMvxq 
emendari,  credo,  debet  ixi 
rxq  ffy.yvxi;.  Vid.  infra  ffxjjvy. 
KtoTnt  Furtum  6,  2. 

KAt/J«v/«  yevorj.hu  Quum  mare 
JluBuat  paullulum  2f ,  1. 

Kot/\iux<ov  18,  2  re&e,  de  mea 
quidem  fententia ,  habet. 
Poteft  autem  dupliciterex- 
plicari.  Nam  videtur  figni- 
ficari  aut  follis ,  ventraley 
quod  alio  vocabulo  appeJ- 
latur  Koihtolsciio^  quia  foJlis 
alligatur,  vel   potius   cir- 

.  cumligatur,  ventri:  aut  ar- 
ca  pecuniaria.  nam  vocabu- 
la  rerum,  quae,  qua  vfum, 
eaedem  funt,  non  raro  per- 
mutantur  inter  fe.  Iam  ve- 
ro  ventrali  pecunia  aeque 
continetur  atque  arca,  et 
conm. 


I  N  D  E  ± 


contra.  Sic  neceiTenon  erit 
confugere  ad  conie&uras 
vanas  et  leues. 

Xi  —  rcv  eV/^HV 
Communem  ejfe  -  Mercari- 
vm  u}  4.    Vid  fupia  e£/*»«. 

*  aJrti*  ro7c  ai/r»  7TXtch   sy.  rs 

-  c';;>  fetit  Jitis  piteris 
cbfonia  de  iis  quae  appofuit 
I  I>  f  •  *  &■*  WW*f  Bvm  5ox>?  ^ 
communis  ejfe  videatur  h.  e. 
aequus,  non  cttpidtts^  vtriuf- 
qtte  pattis  aeque  Jludiofus 
f,  2.  Hoc  ipfo  fenfu  legitur 
apud  Lylian  c.  Alcib  p  294 

f.  xa;    rlv    cfXTs;  cv  lso\J.Xi  

•  ,-  h^qxreixq  yqx- 
xi  ru  re   ciukovti 

xxi  ru  ^s-jyc-srt.  ex  emenda- 
tione  Taylori  etMarqulan- 
di,  cuiui  notae  p.  573  in- 
fpici  debent,  vulgo  enim 
editur  mww.  Eodem  fere 
modo  aommunis  dicitur  is 
qui  fe  lmpertit  acqualirer 
omnibus  ,  humanus  vid. 
Boiius  ad  Nepor.  Milt.  8 
extr. 

r  \mperium  ftt  pe- 

ftes  vnttm  26,  1.    Num  y.uqx- 

erli  fere  diftmguirur  a 

pxftt.ii',  ita  vr  fit  c  5r?o;  «ta/fijv 

TC*     (ixCl/  \      7T0IUV'      ta- 

men  faepe  idem   eft  quod 

yuv.     Cerre  Helychius 

nornen  ~  inteipre- 

tJtUr  per  -ro/.vxqyjx. 

K:>.x/.rix  Adulatio  2,  r. 

Kc?.xntoov  Adttlati  2,  I. 

Adulator  if  i.f.  Deno- 
tutione  huius  vocabuJi  dif- 
putar  nonnullaCafuubonus 
ad  Athenaeum  o.  4f  2  f. 


Koato-  Suutl  i^,  4. 

Kofxi^eiV  u;  ccvt^  xvrov  tx7q  av- 
T8  -%fP«"<v  stI  t*v  cy.y-vyiv  exo- 
[Ltcn  Se  eum  /his  matitbus  in 
tentorittm  rctr.iijje  ly  ,  5.   * 

Offa     \t(J»XOM.HTX    irCTyqiX     SKQ- 

IMiee  Ouot  gemmata  potoria 
reportauent  Jecum  2;,  1. 
Diftum  eft  pro  £Ko-/icxro. 
vid.  Kufterus  V.  M.  j,  5-4  f. 
Saepe  enimA&iua,  etiam 
ab  Arricis,  ponuntur  loco 
/Vlediorum  ,    Vt    xftxKhxrTeiv 

et  alia.  *  Ko\j.icxSxi  itaq  j\q- 
xia  r«c  rxq i%u;  Saljiimenta  ab 
Arcbia  emta  domum  refert 
ipfe  4,  4. 
Kc^w?  KxKxteqixos  Pttluis  palac- 
Jlricus  f ,  4.  Erat  arena  te- 
nuiflima,  quae  fere  ex  Ae- 
gypro  aduehebatur.  vid. 
Phnius  H.  N   3?,  13. 

K077OC.'  kxi  rx  KXilix  exvrn  —  r.xl 
ei;  y.07THi  i\J-px/\keiv  Et  qunm 
pucrttlos  jitos  luSari  etcur- 
rere  inbet,  cogit  eos  id  face- 
re  eutu  in  finem  quoad  adeo 
fattgentur  14,  3. 

Kottsiv'  ij.iy.qx  rx  xqex  xo^x;  ttx- 
fx'jstvxt  Cames  in  minutas 
parttculas  concifas  apponit 

IO,    3.     *    Y.0\)XVT0*    Tv]v      JVQXV 

Ittxkhcxi  kvroc,  ^hiitm  qttis 
pultAt  fores,  rejpoudet  ape- 
ritque  fores  ipje  4,  3.  Ari- 
ftophanes  vno  verbo  dixic 
SvqoKOTrvcxi.  Moeris  Arrici- 
fta:  K07TTei  Ttjv  jvqav  'e');u!)sv, 
■^o^ei  01  6  tvoeOsvj  £ttik*c.' 
xqoTci  bi ,  iiAAyviy.w;.  leg.  0 
et,^jr;,  uur,  enam  tv$o$$»  hm- 
pricirer,  omi/Io  Airicuio. 
add.  1  ho.  Ma^j,  in  xoV™ 
.uqxv. 

KoqxPj 


I  N  D  E  X 


Koqx^'  Kircty*  eg  xoqxKKg  Abi  ift 
malamrem  2^,4.  Vid,  fu- 
pra  a?rxystv  et  etg. 

Kof 5«?  Cordax  6,  t.  Fuit  germs 
faltationis  Comicae  (vnde 
Theophraftus  addit  h  ym- 
Imku  %oq^)  obfcenae  et  laf- 
ciuae,h.e.  praefultor  du&i- 
tabat  reftim  (hoc  certe  funt 
qui  collegant  ex  eo  quod 
Ariftophanes  Nubb.  5-40  di- 
cit  v.oqlx%  f;Axyc-£v)erreliqui 
eum  fequebantur  tenentes 
manibus  eandemreftim,ita 
vt  mouerent  lumboset  ia- 
ftarenr,  vt  pudoroculorum 
offenderetur.  Schol.  Ari- 
itoph.  d.  1.  Y.oq$x%>  HMjuKtj  oq- 
Xtftg  tjTtg  xU%qojg  kivsi  tjjv 
ee^vv.  Schol.  Cod.  Gal.  2 
*t$og  xlf%qxg  kxi  XTrqe-ryg  oq%v\- 
csug.  Harpocrat.  in  vocab. 
KoqlxY.tsiJ.og'  —  0  Koqox%  ym[u- 
y-W  oq%icsa}g  e*;iv  6$og.     Tho- 

mas  Magifter:xofJ«|,  xU%qoi 

rtg  oq%v,ctq. 

Kaqx'  \iecv,v  xuqxv  KSKxqnivog 
Tonfus  comas  medias  26,  2. 

Kxqetov  Tonftrina  11,5.  In  ton- 
ftrinis  federe  confueuifle 
homines  defides  et  otiofos, 
animaduerrit  et  docuit  Ca- 
faubonus  ad  h.  1. 

Kityivog  Copbinus:  corbis  4,  3. 
Hefychius  :  xocptvog'  [iirqov 
%uqxv  %oxg  rqeig. 

Kqxn<;ov  xvtiqx  el7ru.v  Virum  Opti- 
mum  appelians  f,  1.  Repe- 
ritur  de  hoc  vocabulo  difc 
putatiuncula  apud  Cane- 
gieterum  in  diflert.  de  A- 
viano  c.  6.~ 

Kqxrog'  ettrl  <Y  6)  kx)  •KoKetg  Koyut 
kxtcc  xqcirog  xiq^vng  Trxesfei* 


ervjfSjj<r«v  Sunt  etiam  qait  ' 
quum  opida  vi  capta  ejje 
narrant,  coena  priuenterfl, 
4.  *  poteftas  imperhim.  nam 
26,  1  in  noris  monuimus 
pro  le%vqx  xiqZug  legendum 
videri  lc%vqZ  xqxTvg. 

Kqxvyj  Clamor  2^,3.  Milites 
enim  ,  aggre/Turi  hoftes, 
tollebant,  vrconftar,  cla- 
morem,quo  perterrerentur 
et  perturbarentur  hoftium 
animi;  etquoardorpugnae 
excitaretur,  vt  ait  Liuius 
40,31. 

Kqixg  Caro  9,  1.  2.  *  Kqix  Car» 
fits  9,  1.  10,  3.  22,  i.  2  Tho- 
mas  Magifter:  Tiqx  xx)  rs- 
eoHv  a.ttiko)j  tog  Kqix  Kqe£v. 

KqewruKyg  Lanius :  carnarius 
9,2. 

KevvTosg  Crepidae  [  Gellius  N. 
A.  15,  20]  2,  4.  Erant  cal- 
ceamenta  quibus  tegeren- 
tur  plantarum  calces  infi- 
mae,  caeteris  prope  nudis 
teretibufque  habenis  vin- 
£tis.  vid.  Balduinus  deCal- 
ceo  c.  11  et  14:  apudquem' 
etiam  fpecies  crepidarum 
extant.    Hefychius:  Kq^ig- 

VfTC^HX. 

Kqtix)  Hordea  9,3. 

Kqivxi  Iudicare  7,  f .  *  t«  rqx- 
y\iXT»g  Yio'/f  Kiv.qtyievA  Re  iatll 
iudicata  12,  2. 

KqoKilx  a$eKs7v  uttg  t»  l[ixri^ 
Fioccos  legit  de  pallie  2,  2. 
Nam  KqoKig'  fcribitur  etiam 
KqoKvg"   funt  flocci.    Hefy- 

chius:  Kqoxvfog'  yvafyxKx.  i- 
tem:  KqoKvKsyfiog'  ro  koKxksv» 
riwg    rxg    xqcxidxg    a7?oKiyetv> 


I  N  D  E  X 


m»  liutHm.  Vnde  formula 
btpmtih  «fwfiflB5  viurpata  le- 
gitur  omnino  de  adulato- 
ribus.  vid.  Suidas  in  capxt- 
&h  et  ibi  Kufterus,  etiam 
Erafmus  Adagg.  p.  27  f  Sed 
<ie  vocabulo  Nferfc  poteft 
Infpici  Foefii  Oeconom. 
Hippocratis. 
KfOTe/v  h  5sccTgu7  trccv  ol  «AAc/ 
vptvrcu  Plaudit  in  tbeatro, 
quum  reliqui  fpefiatores 
quiefcunt  11,  1.  Sed  19,4 
eft  Kf#n?r«i  r*2;  %e?ff/.  vt 
apud  Aefchin.  de  f.  legat. 

p.  2^4  To.  2  tfvaxfOTjfffa^Tas 

Xe7?aq.  Erat  fignum  appro- 
bationis  atque  laudis.  He- 
fychius  :    Kqor-A cytf/ v*    e7ra/ve- 

•  «■8<*'/'  et;  xfoT^Te  %£/>«*•  I- 
ncxv.ecxre  rectg  %eqciv'  item- 
que:  xqoror  lv$*iti$eu9t*c$not4 

XgVTre^Tx:'  u;  xxl  Trxqxy.^y.ce  tx- 
ffli  thtci;  y.qvTTc\ie,*ov  rtvx  ev 
clv.iu  Se  etiam  clam  fuble- 
gendo  fermoncs  aliorum  co- 
gnouife ,  latere  in  aedibus 
eorum  aliquem  8,  3- 

Ktv,*x$cu  TtTvfov  Habet  faty- 
rum  y,  4. 

ftfTtft*   TflJ    T8   Xl/|?efV>/T8   ??*/" 

^Tjt  Gubernatoris  ftragutae 
2  2,  2.  *  t«  xvf3«f»fT8  av«x<j- 
rc;  Gubernator  quum  in- 
bibet  nauem  2«;,  2. 
K»/2ivf«v  Aleatnrem  ejfe  6\  2.  Vt 
Cicero  Oi7.  r,  42  totum  lu- 
dum  talarium  annumerat 
artibus  minime  probantis: 
ita  aleatores  ab  Athenien- 
fibus  quoque  contenuos 
fuifTe,  artemque  eorum  t ujr- 
pem  pofiram,  intellegitur 
cum  e  fermone  Socratis  a- 


pud  Xenoph.  Memorr.  1,2. 
>- 7,  tum  ex  Aefchin.  c.  Ti- 
march.  p.  26  To.  2. 

Kv^ixoe  Cyzicus:  vrbs  in  infula 
eiufdem  nominis,  i^ed  ab 
Alexandro  conrinenti  iun- 
c*ta,  in  Proponridef,  3.  Cin- 
fta  fuit  faltibus  et  iiluis. 
Qua  ex  re  apparet,  cur 
ctgeCKos  hofpitibus  Cyzicenis 
mittere  dicatur  Canes  La- 
eonicos.  StephanusByzan- 
tinus:  kJ<^xo;,  1:0X11;  tHq  nq 0- 
stcvt/5o$,  xstpiwj  ct)  xeqqojy- 
cta  enxteiTO  96  kxI  AfxTav  vv^- 
toq. 

KvxeaJv  Vinum  niedicatum:  cin- 
nus :  potio  confe&a  vel  ex 
aqua  et  farina,  vel  e  farina, 
vino,  melle,  etiam  cafeo, 
vel  e  vino  et  floribus  her- 
bifque  pluribus  4,  1.  Vid. 
Foefius  Oecon.  Hippocr. 
h.  v.,  Etymol.  M.,  Hefy- 
chius  et  Thomas  Mag.  h.  v. , 
fchol.  Hom.  ad  II  x',  625 
et  fchol.  Lucian.  p.ff4  To. 
1  :  cuius  verba  apponere 
placuit:  Kvy.euv  £x  toMuv  /3(7— 
rx-mv  tvyiacuJvm  [Hemfter- 
hufius    corrig.    cuyxetuevoc.  ] 

tyxqUKXSlUV  KOiei  JxAv/TXf/OV  , 
itXO     T8     Xf%U-^a/    Xt/%£ft/V.      KUi 

xvKtuv.  Gefnerus  intellegt 
apud  Theophraftum  vulc 
fiogulatim  xt/xtwva  |3a>j%«v/3v, 
qui  memoratur  ab  Arifto- 
phane  Pac.  71 1,  li.  e.pttleia- 
tum,  vinum  pulegio  condi- 
tum.  Quod  anrem  ad  for- 
mam  Accufariui  artiner,qua 
vtitur  Thcopliraftus:  Tho- 
mas  Magiftcr  praecipir,  y.v- 

XtUj   \TTl»ci'   H    HVKcUVCC.      Me- 

lius 


I  N  D  E  X 


lius  Moeris  Atticifta:  kvksZ, 

^TTtKUQ'  KVKeuvx,  £AA»jv»c&;*. 

KwA/x^  Pocula:  calices  10,  i. 

Kvizivov  Cuminum  10,  3.  Vnde 
Kvjxty&*%t>;Ki  cumini  feBores 
di£H  funt  hominesparcepar- 
ci,  ffijuxgotoyat.  vid.  Spanhe- 
mius  ad  luliani  CaeiT.  p.  74 
HeuC  et  Reimarus  ad  Xi- 
phfl.  epit.  Dion.  Caf  p.1172 
f.  To.  2. 

Kvvdfiov  Catulus  2i,2-  Thomas 
Magifter:  kvAIiov,  &  kwx<>iov' 

tl    KXi    ®e07T0lZT0i    0   KU[JCO)loq    X- 

jrif  t«to  (ptfciv.  vbi  vid.  no- 
ta  Trilleri. 

KvTrrsiV   yAria  kskv^us  OcuIoS  de* 

iiciens:  caput  demittens  24, 
2. 

Kvuv  Canis  4,3.  14»  2.  *  A«- 
KuvtKCii  Kt/vsg  Laconici  canes 
5,  3.  Laudantur  a  veteribus 
et  ob  fagacitatem  et  ob  ve- 
locitatem,  adeo  vt  venato- 
res  iis  maxime  delettaren- 
tur.  vid.  Nemefianus  Cy- 
neget.  ioCSf.ibiqueVlitius, 
et  Oppianus  Cyneg.  i,37r, 
etiam  Pollux  5  c.  5:  q.uae 
loca  attulie  hanc  in  rem 
Suartius. 

KuXvsiv  Prohibere:  impedire  7, 
3.  j.  20,  1. 

Kutidc&v  Comijfatum  ire  12,  1: 
vbi  7T(>oq  tjjv  IquyAvyv  ku^lx^siv 
eft  ad  fores  amicae  ebrium 
accedere  nocJu  eamque  pro- 
vocare  ad  faltandum  etc. 
Vid.  Bofius  et  Albertus  ad 
Rom.  13,  13,  et  Suartii  Al- 
torpini  difiert.  de  comifta- 
tionibus  veterum,  Aitorpii 
a.  174+  quaternis. 

Ku[ukg\  xogoq  Comicus  chorus 
©*,  2. 


■    Jl 

Axfyx  Clatn  1,  1. 
AccKiScti^ovtai  Lacedaemonii  7, 4, 

AXKshcti[JLUV'      fixXTVjgiCil     tuv     ffxo-    - 

Muv  sk  jix$cg$*ipovQs  Baculi 
tortuofi  Laconici  9,4.  Ab 
Ariftophane  dicuntur  0*- 
KTyqixt  AxKu;iKui.  vid.  Cafau- 
bonus  ad  h.  1.  Caeterum 
Accy.ihcii\i.uv  proprie  eft  #0-  I 
men  regionis:  vid.  Paufun. 
3»  II  :  et  Accy.i^onfiQjiot  ab 
T,7rx(>TixTCit$  diferte  diftin- 
Iguuntur  apud  Diod.  Sic.ir, 
4  p.  407  To  1  :  vbi  vid.  . 
VueiTelingius. 

AccKKuiov  vhu(>  Cifiernina  aqua 
20,3.  Quamaquam  Euenor 
exiftimabat  eife  optimam. 
vid.  Athen.  2,  7. 

AxKuvtKOii  KvveQ  Laconici  canes 
S,  3.  Vid.  fupra  kvuv. 

AxAeiv'  010Q  TrqoffetSiuv  Tott;  e^S^oHj  : 
eSetetv  AaAs^v,  «  /ztffetv  Adit 
inimicos,  et  hquitur  cum  iU 
lis ,  ita  vt  occultet  et  dijfi- 
muttt  odium  1,  u  add.  2,  $. 
20,  I.  24,2.  *  [Leycihy,  tj?  (^wvjj 
•Adhsiv  Magnti  voce  loquitur 
4,  1.  *  hxteiv  ti  fatv  Narra 
nobis  aliquid  7 ,  f.  Intell. 
sSeAe'  qui  Imperatiuus  ad- 
ditur  ab  Homero  II.  ^,  247. 

*  tc  AaAeiv  uc  X?*l(*l!/-0''  f»  Lo» 

quacitas  quam  vtilis  efi  in- 
terdum !    aut   quam   iuuap 
nonnunquam  loqui  /7,  2 . 
Axxtx   Loquacitas:  garrulitas 

7,  1. 

Axto?  Loquax:  blatero:  locu- 
tuleius:  lingulaca  7,1.?.  * 
»($*  si  tuv  xe*l$°'vttV  ^o%stsv  xv 
Ivxt  KxhkeqoQ  Nec  fivideatur 
ejfe  garmlus  magis  quam 
hirtm- 


I  N  D  E  X 


birundines  j,  f.  Sic  ah  Ana- 
creonte  Odar.  12,2  hirun- 
do  VOC2ZUT  AmAiit  vt  cornix 
ab  Ouidio  Amorr.  3,  f.  22 
garrula. 

hxxetexv  Experiri: 
periculumfacere:  videre:  an 
aegrofus  velit  et  pofljt  vi- 
num  bihere  15,3:  vbi  vid. 
notas.  Xenophon  Memorr. 
1,  4.  18  dicit  Kfiptx- 

Ipfe 
quintum  pecuniae  inde  fcce- 

1  :,  f.   *  Ot  ri  F9, 

'  3  dicuntur  qui  emunt  ali- 
quid  ab  uliquo.  add.  4,  3.  * 
■  Vt 
oculis  nofiris  Jomnus  obre- 
pat  7,  c.  Contra  2^,4  yx  kx- 
€111;  rcv  «>5fwrcy  ^rva  / 

fines  hominem  jomnutn 

.ref  Eadem  formula  eft 

apud  Chariton.  2,4.*   xal 

-■•'  QjJ°d  fi 
auferrt  poj/it,  bene  babet  9, 

2.  add.  11,5".  *  {': 

1 ,  1  et  *g  of«  Aafietv  9,  I 

6'/'  ^ft/j  dejcribere   vejii 

cr.  /.xfieiv  —  STe- 

fpat  uam  Jecum  ef- 

obHtum  cjft  ?y,  3.  * 

Verberari  12, 

rum  mandet  is   16,  1 .  * 

V/  r  u- 

lit  in  iudicio    omuium  cal- 

culns  17,2.  Apud  Platontm 

/\pol.  2,    Ci\    iitru. 

feilfu.    *   u-ri^iO.x   r,:,  CS  \jf- 

.d  te  qui 

e  videtur  14,2. 

(  andidum 
linrn  31,3.   1  homui  Mj^i- 


fter:  *xut?z  i£fo  xAmiov  ftj. 

ytrji  *  tevwy. 

A*v5<ZV5.'V*      T*»     ClTCTOlCV     Trsietxv 

?,x$eh  Cauet  et  videt,  ne  con- 
fpici  itur  deprebendaturque 
a  pijhice  4,  1. 

A*xw*  Olera  20,  2.  22,  2. 

Aeyeiv  Dicere:  ofiendere  :  nar- 
rare:  differere  prooem.  4. 
1,  3-  2,  i-  f.  3,  2.  7,  1.  f.  8> 
2.3.  10,  3,  14,4.  ij,  ,.  2. 
18,  3-  23,  h  2f,  2.  3.  28,  2. 
Conftruitur  et  cum  Datiuo 
perfonae  fimpliciter  et  cuni 
Praepofitione  Teo\,  fequen- 
te  Accufatiuo.  *  r/%^; 
(Jitid  babes  quod  mibi  nar- 
teei  f.  quid  affers?  8, 1 :  vbi 
vid.  notas.  *  Ztxv.  <Wv  Zfy 

xxDevoetv  pu?J (j.evov  KiAevy,  ?,£- 

%C,TX     TXVTX,     AXASIV     Tt     4ftw 

Outtm  eutn  iam  dormitan- 
tem  bortantur  etcowpe/Jant, 
Narra,  inquientes,  nobis  ali- 

quid  7,  f .  *  y.xyiu;  >£yetvMa- 

le  dicere  :  obtreclare  1 ,  r .  2  g, 
3.  4.  *yexwxT» —  J*  Trxestt 

TXq      AiTITTXTea  htyoVTX 

litteras  —  allatas  efje  ab 
Antipatro ,  in  quibus  Jcri- 
ptum  fit^,  2.  Vid.Kuh- 
nius  ad  Paufan.  2,  27  p.  173, 
et  Raphelius  ad  Marc.  i^, 
3  8.  *  ni  /JysTxt  ti  xxtvoTeeov ; 
Numfertur  quid  novi/  8,  1: 

Ct  mox  y.x)  Uijy  ayx!)x  ye  ift 

tx  ktyJiih*}    At  laeta  fal- 

tem  ct  bona  funt  qhae  fe- 

\eu» 

j\i\  iul)eii 

-    J.u;   oiX/.J-  -.    i jf  nui* 

'■■'  ip/hm  con- 
<luo  oreloqui- 
\i  1« 

'  1  Af  ITHfi* 


I  N  D  E  X 


AsiTvQyetv'  noe  rx$  tetruPyix;  o- 
*et$  teteiTKgyy**  Neque  reli- 
qua  muneru  qtiihus  fun&us 
jit  25,4. 

htiT^yixi  Munera,  h.  e.  ne- 
gotia  quae  fufcipiuntur, 
fumtus  quifmnt,reip.  caut- 
fz  23,4.  Quod  genus  erat 
favroTgoQtx ,  %optyix  ,  yvfn'*- 
cixoyjx,  TfMQugxici.  vid.  Xe- 
noph.  Oecon.  2,  6,  Atque 
tale  negotturn  fufcipere, 
taies  fumtus  facere,diftum 
eft  tetTveyeh.  Erant  eorum 
qui  munera  obirent,  Athe- 
nis  tum  mille  et  ducenti. 
vid  Harpocration  in  ypjot 
dtxxotict.  Caeterum  de  or- 
thographia  huius  verbi 
praecipit  Moeris  Atticifta 
hunc  Mi  modum:  Xj/rgfytfv, 

'      hp    T»    Yjy    ATTtXWi;'    OlX    Si    TV\Z 

it  r)i<p5-oyy*,  £\\vjviyms.  >.vt'trov 
ryx$  to  Iv^Utov.  vbi  vid.  Pier- 
fonus  ,  et  Vaiquenarius 
Le&t.  Ammon.  p.  144  fT. 
AiTrpx  lepra:  genus  fcabiei 
depafcentis  cutem  19,  1. 
Paullus  Aegineta  4,  2  p.  13  5 

Bafll.  TUTWV  TUV  XX$UV  ZKXTi- 
gOV  TqX%UG\LO<l  TiJQ  lTt$etvdet$ 
l<riv  [iztx  KVJfff//»  kxi  k§Tv%eug 
ffcdtzxTCQ,  H  iistotyxoAntS  %v- 
fz«  tvjv  yevectv  eyjm.  ot/XK  vj 
\iev  Kknqct  Btx  fix$uQ  limtyt&rxt 

TO     ok(>[J.X    XVKhOTS(>U$}    {leTCt    TH 

cpoMooeihetg  x§e~ivxi  Kenilxc,. 

Astttoc;  Gracilis:  macer:  male 
babitus  26,  3. 

AeuMl  q$qvt&  Candiduli  dentes 

Atycc,  LeBus  puerperae  16,  3. 
Ita  legitur  etiam  apud  A- 
pollonium  Argon.  2,  1014. 


Vid.  Spanhemius  ad  Callim 
h.  in  Iou.  14.  Le£ti  autem 
puerperarum  credebantur 
polluere  er  contaminare 
homines.  vid.  locus  Chry- 
foftomi  ab  Cafaubono  ad 
h.  1.  laudatus,  Sic  nec  As#cJ 
legi  nexeffe  eil  nec  ?Jx>i* 
Sed  leclio  MSS.  !«■)  a^s* 
re£re  habet,  quum  permu- 
tatione  Cafuum  hoc  in  ge- 
nere  nihil  iitirequentius  ec 
folemnius. 

Avp.vS:*  [Liv.qcc  Txvv  AmpuUuIat 
oppido  f.  male  minutae  10, 

4- 
AvimSoi  Vafa  vnguentaria  [a*/- 
y.uScg  [J-vq-^x  PoJlux  6,  105] 
et  olcaria  [/\*y.v9o;  h,eti^A 
Pollux  10,  62]  quibus  vte- 
bantur  vereres  vel  in  gy- 
mnaliis  vel  in  baineis.  vid. 
Efchenbachius  de  vn&r. 
gentil.  p.  ^13  :  vbi  p.  485 
etiam  fpecies  lecythi  extat. 

*  iy.   tv];   }.vtv.v 5»  eAxiov  kxtx- 

%ftv  E  lecytbo  oleum  fiuidit  N 

16,  2.       Qugixnx)  tuv   <=;qoyyu- 

/\uv  hvKv^ot  Tbyriacae  lecythi 
rotundae  5* ,  4. 

Aiccv  Ai/xfov  uqyvqtov  Nttmi  ar- 
gentei  opido  tenues  et  lettes 

Ai%g  Lapis  iy,  2.  16,  1.  2. 

AtSoncAAViTx  vorifut  Gemmata 
potoria  23,  2. 

Aira^o)  /\ftot  Lapides  vncli :  la- 
pides  vnguine  delibuti  16,  1. 
Ab  Luciano  Alex.  2op.23g 
To.  2  taiis  Japis  vocatuc 
MSoc;  k/\y>,t[ji.izivo;.  Verba  eius 
haec  funt,  de  Rutiliano:  rot 
$s  5T£j>;  rag  $su$  nxvv  vovuv  _ — '■ 
xcti 


I  N  D  E  X 


%x)    ii    u.i:ov  u?.v\tu 

■ 
TTfoc  ,  xx)  xqcc 

xx)   1 

«5d2      ,T2f '      ttVT* 

ocir. 

3-s/  Imputare :  expenfum 
ferre  10,  I.    Quod  fere  eA- 

r>  dicirur.  Hefychius: 
..  nam  iic 
legi  deber,  non  ^treuj* 
GloiTa  perita  eft  ex  ep.  ad 
Philem.  i$.  Ad  quem  lo- 
cum  Uefychii  Albertus  ar- 
rulir  e  Lex.  MS.  Reg.  haec, 
quae  eodem  perrinen* 

fcvrl  tb  tewytext  [!?£• 

hvrl  ry ,  f;zo)  ?/• 

%?*<>£  tyto  Xoyicxt.   *  ?.cyicx- 

MCj   Qtttim  C01II- 

putat  rationem  calcttiis  14, 

I.     *      /.:-, .    ;<zevO£    :TfC(;     nvx 

P*aw>  ratiuties  ptttat  ctim 
aliqtto  24,  2.  iMatthaeus  c. 
IS>  24  et  c.  2 f,  19  dicit  cw- 

Avyottvuh  Rumujfulos  vanes  et 

filjos  confngcre  et  dijftpa- 

re:  famigerare  8,  1.  *:J  Ao* 

<vr.-  famigera- 

tor  8,  r.    Hefychius:  /070- 

-rxcxyavzi    . 

\§7e» 

Famigeratio  8,  r. 

Fatniger :  famigera- 
tur  8,1.    Hefychius: 

;    kx)  [JlC^h- 

e  De  reJiquis  huius 

ificaribus  vid. 
Pierfonus    ad    Moernla  p. 
'"    244 

fZXi  hl  *)bi  ix)  T 

£#d  conuertam  me  iam 


ad  rem  ipfam  prooem.  4.  * 

tV9     {ih      8V      TQiyCQ\Jt.Xl     TOV 

Faciam  igitur  initium  .* 
atqtte  primo  quidem  dicam 
prooem.  4.  *  rrqosxci^ctc)  nqx- 
huv  y.xl  xoym  Simulatio  dij- 
jhnulatioue  in  facJis  et  in 
diclis  I,i:  er  rqoCTroi^ctt;  t;<; 
?>oyuv  xx)  z-qx^euv  [ier  evvoix$ 
Ouum  quis  dicit  aliquid  ep 
ftcit,  modo  vt  amicus  aliis 
videatur  iifque  fauere  et  cu- 
pere  13,  I .  *  ro  ohov  letvoz  rut 
../j  rfflTW  T8  ?>oyy  xqySxt 
Omnino  vtitur  vocibus  his  f. 
tali  oratiune  1,  3.  Sic  26,2 
Itt.oz  ro?$  rotarotq  ruv  Aoyav 
xq-^cx^rut  Solet  in  ore  babere 
htiiafinodi  voces:  er  ibid  5 
'  coZiu  t«?  TciHTaz  /\oyx$  Ince- 
dens  iaclat  voces  has.  *  l/z- 
<7teCovTOc,  Aoyu  riq  etv)  fiiKTisot; 
Lxurta  forte  quaejiione  qnis 
ejjet  optimus  2,  1.  *  hyyvicit; 
hoyuv  pxzqcuv  xx)  kxqofixKevTtdV 
Vjurpatio  fermonutn  longo- 
rtun   et  temerariorum  ; ,  r. 

*  v-c\iovvi    x\c%quv    eqyuv    y.xl 

.■  Quum  quisfuflinet  tur- 
pia  ftcere  et  dicere  6,  1.  * 

u/.qxcix  Tti  Koya  Intemperan* 
tia  fermonis  7,1.*  %qoshvt- 

yy,CX?rxt  y^  ttots  ?Jyni  xv- 

ro%   HTrev  £V70y.t(j.vjCxt;   iv  rio  hv\- 

fiu  Refert  etiam  — qttidipfe 
aliqttando  dixerit  in  concio- 
ne,  appiaudente  popuio  7,  4. 

*  ttc)  b'  61  y.xl  toAsiz  Koyu  xxtcc 
xqxTC;   7:c/\ei;  xiqhVT?;,7rxqtbn- 

b>tmt  etiutn  qui,  nar- 
ntntcs  oppidtt  vi  c/tpta  ej]ey 
doinicoeuio    ajjiciantttr  ,v  ,  4. 

*  rov  xoyov  hctvrtlnn  Rumo- 
retu  increbejcere  8,2.*  <rJv- 
S«fl7«  ^gviuv  ?Jyuv  xx)  nr 

Q.    2  LO/lfi* 


INDEX 


ConfiBio  diclorum  vanorum 
faclorumque  8  >  i.  *  Iom  \io\ 

cs  tva%*}ffsiv   y.xtvcuv  AOywv    Vi» 

deor  mihi  narrare  tibi  poffe 
noua  f.  res  nouas  8 ,  i.  *  «t 

fcvxfyoqx)  tuiv  Aoywv  TOtxvTxi  st- 

civ  hvTH  Remittit  ad  auclo- 
res  eorum  quae  dicit,  illos 

?     2.  *   figctovTvq  •\>v%ij$   Iv  Ac- 

ryotq  y.xi  it'<*dt*e<ttv  Tarditas  a- 
nimi  in  diclis  et  in  faciis  14, 
I.  Ita  If ,  I  oczvivstx  Q{uKixQ 
Iv  Myoiq  Confuetudo  morofa 
quae  fe  oflendit  in  ditfis  f. 
in  verbis  ••  et  28  •>  1  «yav  rZs 
•^iv/j^q  sIq  to  %steav  sv  AoyetQ 
Quttm  animus  jludet  m  Jer- 
monibus  mnlus  cfje ,  h.  e. 
quum  quis  Jtudioje  et  vnice 
boc  agit  y  vt  detrecJet  alios 
et  de  iis  male  loquatur,  * 

syy.xKsiv   rw   yqx^xvTt  tov  aq- 

yov  Accufat,  vituperat,  au- 
Borem  orationis  17, 3.  ^  yex- 
-fyxt  ctvTu  [1.  ccvto^  siq  Aoyov 
Referre  in  rationes  24,  3. 

AotciogsiSxr     xxxuq     clahgxi     xxl 
Mtooe^^xt      ovvx^isvoq      Non 

commouetur,  quod  male  au- 
diat  et  conuiciis  profcinda- 
tur  6,  1.  *  Sed  6,  3  Aotfoeu- 
izhuv  ita  accipi  debet  ,  vt 
vrse^xToi  dicanturipfam  tur- 
bam  circumftantem ,  certe 
partem  eius,  conuiciis  pro- 
fcindere.  nam  hoc  faciunt 
praeftigiatores  aliique  iftius 
generis  homines ,  vt  oble- 
ftent  fcilicec  turbam  fpe- 
ftatore^ue  plures  pelli- 
ciant.  Cf.  Kufterus  V.  M. 
1,  62  f. 

AottiOfix'  TCX    tCftX    SVAVTOV  S%0VTSQ 

TTeog  mfoeixv  Qspromtumba- 


bentes  et  paratnm  adiacienm 
da  conuicia  6,  5-. 
Aoitto).  Reliqui  11,  r. 

Aottxq  Patina  10,  2.  Ita  in 
Gloft  vett.  explicatur.  He- 
fychius  :  aottxq'  tq  Tvjyxvov. 
Thomas  Magifter:  \oriho% 
hx1  aottxq.  cjuam  obferua- 
tienem  hominis  refellere 
conati  funt  eius  interpretes, 
maxime  Trillerus,  p,  583, 
fed  locis  fcriptorum  non 
fatis  idoneorum. 

Aus£-xt  tm  ^v%e<Z  Lauare  fe  frt» 

gida   2  8  f  3 .    *    V.XTX   xsqx/Jc;   ' 

aho- x^rxt  Caputfibi  lauat  16, 
4.  *  oTt  a6autxi  Se  lauijje  9, 3. 
Thomas    Magifter :     ?^xt 

7TXVTSQ  ATTIK0)7  y.Xl  ASj^SVOQ,  Y.Xl 

x*^xi'  ad  quae  verba  com-^' 
paranda  nota  Sallierii. 
Avy.m  Lyco:  nomen  mancipis 
8,  2. 

AV7Ts7v'     S7r'tTSV%lQ   avkhcx    ry-  kv-    , 

~rvy%xvovTXQ  Confuetudo  mo- 
lefia  iis  quibujcum  congre- 
diare  et  veffere  12,  1. 

AvTtj  Moleflia  19,  1.  20,  r. 

Av7??ov  cceyvetov  Tenue  et  leue 
argentum  4,  3.  Aweov  enim 
dicitur  quicquid  in  Jho  ge- 
nere  vile  efl  et  tenue.  vnde 
AVTreoQ  ab  Hefychio  et  ab 
Pfeudodidymo  [ad  Odyf  /, 
243]  explicatur  per st/V^. 

AvcxvSeoQ  Lyjander  7,3.  Eo 
duce  Lacedaemonii  vice- 
runt  clalTem  Athenienilurn 
ad  AegosThraciaerlumen. 

Avo-iTeMtv  ProdeJJe:  vtilem  effe    ' 
10,2. 

Ay#vo$  Lvcerna  ig,  2. 


I  N  D  E  X 


M 


H*y**i*i*  Popinae:  Ioca  publi- 
ca  vbi  obfonia  co&a  ven- 
duntur  6,  4.  Thoinas  Ma- 
gifter:  ^dyvgof,  **l  crrox 
xz)  ofaxotce,  ooxtfzx'  (i#y*<?*'ov 
U  liowtKm—*  vbivid.  inter- 
pretes. 
Mxyuqi-Jiu  Cocum,  popamy  cjfc 
6,2.  Etiam  Cicero  Off.1,42 
hanc  artem  ponitinartibus 
minime  probandis ,  quae 
fint  miniftrae  voluptatis. 
Liuius  39,  6  tum  coquus,vi- 
liffmum  antiquis  mancipi- 
vtu,  ct  aejtimatione  et  vju, 
iri  pretio  ejfe ,  et  quod  mini- 
Jterium  fuerat ,  ars  baberi 
ceepta, 
MzheSxt  Fusere:  furiofum  ejfe 
16,  4. 

Macedonia :    regio 
Graeciae  interThraciamet 
Theftaliam  8>  V  2h  2- 
'.  Mtfitfc?   avogtx\    Magna  Jlattia 
27,  1  ,  \iaxqQi  Serwo- 

ties  longi},\.  *   \ixy.ga  chc; 
Longinquum  iter  12,  2. 

u  Langucre  c  via  1, 

t-Jrinc  Lau» 
tos  vero  cibos!  quam  Iaute 
acciperis!  2,  4. 

:gis:  potius  1^.2$,  4. 

,r,  lere:  fequenti- 

bus  parriculis  tl  N  pj  9,  "' 

ct  fimpliriter  1 8, 3  :  vbi  vid. 

notas. 

H11H  Fdijcit  locos  e 

pOCUS  27,   I.    *    xxpu 
fiu/jxvtiv  ix)  ro  iopv  A  filio 
dijccre  quomcdo  fiat  conucr- 
J:o  ad  dcxtram  27,  i.  add. 


ibid.  2.   *   \Lt\Lx%Y.or*%   Qui 
cognouerunt  rcm  12,  2.  *  kx\ 
av  &K8ji  zvt*,  \Lx5jtrsTat  Quod, 
fi  velit  ipfum  audirey  c 
fcere  pojjit  7,  1 . 

Mxvretc  Vates  16,  3. 
Wegtvgttv  Tcfturi:  tefiimomum 
dicere  12,1 

Mzgrvgeq  TefteS  14,  2.  18,  2. 

Mxco-x^xt  Mandere  20,  1:  vbi 
\Lxcc(t}(iivo'j  ciri^iv  eft  Ci.bttui 
communjum  indcrc  infanti 
in  os.  vid.  notas. 

Mxvylxs  proprie  vcrbero,  ver- 
berofus,  p«**£epevc-$,  vt  inter- 
pretaturHefychius:  fed28, 
2  y.xKo;  \xxvyixc,  e&homopef- 
fimusy  bomo  nullius  fn+gi:. 

Mxrtyx^xt  Flagcllari:  flageltis 
caedi  12,  3. 

Mxo-%xhxi  Atae  19,  2.  Eftvo- 
cabulum  Atticum,pro  quo 
reliqui  Graeci  dicunt  \lukxc 
qua  forma  Atrici  vtuntur 
in  fola  formula  M  \lx^c. 
vid.  Moeris  h.  v.  ibique 
Vierfonus,  Helladius  Chre- 
ftom.  p.  3  etPoIIux  2,  139. 

Mxyj-^xi  ro7q  Troteiiiois  Pugnare 
cum  bvjlibns  2^4.  *  obiur- 
gare:  increpare:  expojlulare 
6.2.14,2.21,,%.*  rixariv„2, 
Quo  fenfu  legitur  etiam 
Att.  7,  16.  Nam  Ex.  2,  13, 
narrat  autem  ibi  Mofes  ean- 
dem  rem,  Alexandrini  in- 
terpretes  habent  Ji«*Aiptr<" 

JXl. 

MxMPugna-?,*.0*,  1.  2.  aj,  j# 

Habens  vngucs  longos  19,  1. 
>  &j  rjf  4-wv^  a«Ai  i»  Ma- 

Q  3  £f;" 


INDEX 


gnavoce  loauitur  4,  T.add. 

6-,  3.  5.  *   vjttu  5xt  \Myx/\v]V  ¥t- 

v.w  Amifjje  maonam  cauffam 
1  i,  2.-*  ^Suuxtx  fieyxxx  Co- 
ronae  ma«nae  21,  2.  *  Com- 
parat.  STv&eHyxi  (jcs7£ov  cpofTiov 
imponit  maius  onus  11,4.* 

jzei^a)  T8  7rooc(;  tx  vtto^izxtx 
Male  laxi  calcei  4,1.  Vid. 
Heinfius  ad  Ouid.  A.  A.  r, 
516.  *  Superlat.  \xeyi^  IM 
Maxima  fax  3 ,  2 .  *  tx  \a$yi- 
^x  Res  maximae  4,  1. 

MeSucxsSai  Vino  fe •  obruere  11, 
3.     Hefychius:   \xe^vay.o\xxi' 

'  irKvfiuiMsii.  intell.  o';vM. 

MeOveiv  Ebrium  effen, 4.  Tho- 
mas  Magifter  in  vocab.  \iz- 

dvff^'  —  ffv  Tchvv  j±TTrnoiq  stc-o- 
y.evoc,,  stu  \asv  kifievtxx,  izeS-vuu 
hsys  —  .   vbi  vid.  Sallierius. 

MetotZv  Renidere  8,  1. 

MeKx»'  obovTe$  [^sKxvet;  Dentes 
nigri  19,2.  *  \jcskxijx  5qY< 
Nigra  coma  2,  2.  *  <£«jz8  r« 
^rxfxxet^sva  —  \t.sKxvrsqx  y  %o- 
Im  lufctdi)  appofito  —  magis 
atra  bilis  20,  2. 

MfAgTsTv  6V  exercere  eauitando 
27,  2.       ' 

*&Xi  ffMTriov  Mel  Hymettium 

MgA/T«ros  xAxSoe  Melitaea  fobo- 
les,  h.  e.  catnlus  Mehtaeus 
21,2.  AbLucianodemerc. 
condd.  34  vocantur  MeKrxix 
fimpliciter :  e  quo  loco 
quum  appareat,  quales  fue- 
rint  ifti  canes,  eum  placuit 
totum  apponere:  toZs  nqxy- 
\/.x  ^xyysKotov  yv ,  taivldtov  ex 
r«  ifzxrla  vrQox.v7rT0v  \ztxqov  vtto 
rov    nwywx  ,     kx\    xxTugvjfxv 


TTOKKCCXIQ  ,    XXi    fixicpv  KSTTTf,   Tf 

<ti&v*  (toixvtx  yxq  tx  MsKitx1x\ 
v.xl  I  to  yiicicv  Ty  tytkaffefyk 
(fermo  eft  de  Thefmopoii 
Stoico)  7reqiKr/jj.u\isvov .  Cae- 
terum  certum  eft,  catulos 
hofce  ita  diclos  effe  a  pa- 
tria ;  quae  tamen  vtrum 
fuerit  Melite,  infula  maris 
Adriatici,  inter  Daimatiam 
et  Italiam;  an  Melite,  in- 
fula  maris  Africi,  inter  Si- 
ciliametAfricam,incertum 
habetur.  vid.  Menagius  ad 
Laert.  p.  247  et  Berquelius 
ad  Stephan.  Byzant.  p.  f48« 

MsKKetv  iun&um  eft  hoc  in  li- 
bello    Praefenti    Infinitiui, 

<  ita  vt  verti  poflit  per  vclle 
in  animo  babere ,  vel  per 
Futurum  ,  quod  vocant, 
periphrafticum.  vid.  7,  1. 
11,  3.  13,  2.4.14,  1.  20,  I. 

Meiil>i\j.ciQix  Qnerela  17, 1.  Quod 
tamenLatinum  vocabulum 
non  omnino  exhaurit  vini 
Graeci.  vid.  Clericus  A  C. 
2,  2.  3.  22.  Significatur  e- 
nim  a  Theophrafto  iftud 
vitium  quum  quis  non  con- 
tentus  forte  fua,  eam  de- 
plorat  temere  et  accufat;  I 
quum  quis  etiam  in  fecun- 
dis  rebus  quaerit  etinueni- 
re  videtur  ,  cur  aceufare 
poflit  iniquitatemfortunae. 

Mei^ipoieoc;  Querulus  17,  1. 

Mh  fere  ita  politum  eft,  etiam 
in  hoclibello,  vt  ei  refpon- 
deat  os9  neque  tamen  vbi- 
que.  Latine  fere  nequit 
reddi.  vid.  prooem.  1.4.  3, 
1.  3.  4,  1.  2.  f,  3.  9,  1.2.  11, 

3-  18?  3-  2I>  2-  2&  K 

Mim 


I  N  D  E  X 


Ki.i:->  n-J*  Se  uncre  domi  22, 
2. 

Yif;  Pars  ferculi:  pnrs  de  coe- 
na\j,  1.  Solebant  enim  ve- 
teres,  quum  coenarenr  et 
cpuhrentur,  parces  fercu- 
lorum  mittere  amicis  ab- 
fentibus.  Vid.  Cafaubonus 
ct  Suartius  ad  h.  1.  Ab 
Charirone  2  p.  27  talispars 
ferculi  nominatur 

i/T/s-    vbi  vid.  Doruil- 
lius. 

Uigot;'  ro7t;  te  fUfOi  t»  7r?xypxT0s 
Aliis  partem  rei  narrat  6,  3. 
*  ri  &g  r:  ftfgOQ  Ottum  ipfe 
pro  fe  ttibil  Julttcrit  9,  2. 
efojfocov  autem  aeyv?tov,  fic 
enim  pecunia  dicebatur 
cjuae  pro  fingulis  locis  in 
thearro  foluebatur,  erant 
tum  hini  oboli,  qui  ciuibus 
inopibus  ex  aerario  daban- 
tur.  vid.  Meurfius  Lectt. 
Att.  f,  12.  *  p&fltf  r*A  *yo- 
Sx;  Parsfori  8,  f .  *  r*  fjJeos 
Pars  virilis  1  ii  4.  Solebant 
cnim  legatis  dari  munera 
ab  eo  ad  quem  mifll  eranr, 
jta  vt  Iegati  ea  diuiderent 
intcr  fe.  Vtramquein  rem 
infi-inio  locus  eft  apud  De- 
molrhenem  de  f.  legat.  p. 
17 1  To.  2.  add.  ibid.  4. 

je'.'y  ln  tuedin  marieffe: 
mdium  curfum  tencre  27,2. 
Veibum  boc  non  exrat  in 
TheiauroSrephj 
glo-  .Ste- 

ph.mus  recle  cenfuir  refti- 
tuendam  ljc  efle  e  Suida, 
man- 
quam    apuu 
quoque    legicux 


Phrynichus  p.  184  hocver- 
bum  refert  inter  *$&**> 
cjuo  vfus  tamen  fit  Men- 
ander. 

bttffo;'     2x  T8  f^iffa    ccrs*$e7v    E 
medio,  h.  e.  concione,  ahire 

2  ?  ,  I.    *     TO    fJLSffOV     TV.^    yfispa^ 

JO,  4  Pr  mf9f/9  T»S  Wegxe  -6, 
2  Meridie:  medio  die  Tho- 
mas  Magifter:  pfrov  tfctagt, 

x^  fj.£C:-^{lgix,  xxt  fxsffQox  nfxi" 
got*  fjJffn  l'£  y.it-?x  ,  xo/vcV 
Herodianus  p.  210  p&py  & 

fZf^C,      jt*l     fJ.lffVt\J.$qix,      V%    ij 

\j.kffvf    tptg*;    *    f^ffttv     nxexv 

xsKXPfX6voq  Afedias  comas 
tonfus  26,  2.     Vid.  fupra 

1  ~     y  \" '  '    t 

M«W   KChuuv  iffxyy.cn;  rov  x&iya- 

vx  fis^ov  Canis  babcs  barbam 

plenam  2,2.*  ifjxrtcv  x«a/- 

cav    f««*cy    Pallium   macnlis 

plenum  10,  2. 

Mrrtf*  1)  cum  Genitiuo.  vt  &- 

;.;«■«/  //st*  Itvfitc.  Molit  cum  ea 
4,  2.  add.  16,  5.  21,2. *  Kgoff- 

czoiyfft;    t/;    /\oywv   y.xt    isgx%&t* 

fj.tr  wvo(a$  Qyptn  qais  dicit 
aliquid  et  facit,  vtviJeatnr 
effc  oniicus  aUTs  iifque  ja- 
vere  et  cupere  1  \,  1.  *  u-ix 
riim  Adbibitis  tcjfibns 
18»  2.  «5  ptJrr  A*t%*v*ev  tee *- 
rivcxro  Se  fub  Ahoednaro 
tn i  litajfe  23,1.    1 )  C u m  Ac- 

CUlatJUO.    Vt    fJLSTX    T>;v 

In  pcrcndinum  dieni   13,2. 
Poffet  etiam,  faluo  liiguae 
jnio,  reddi  in  1 
ni   natura 
aliud  fujdere  videretur. 

'XI    TX      \[i.XTlX    %^X 

imutat  pallia  bona  h.  e. 
Q  4  nofidum 


I  N  D  E  X 


nondum  detrita  f ,  3.  *  *?»- 

CU7TX     fJ.$TXfiefityKCTX        VttltUS 

mutati  8,  2. 
MerxBtjvxi  Ketevcrxt  kxI  xvtm  Da- 

re  Jibi  quoque  hunciuhet  eo- 

rum  pfirtem  aliquam  9,  3. 
Mstx%v  Interea  6,  3.  7,  \.*dum 

loquitur :  dum  garrit  7,  2 . 4. 
MsT^^a^y^   Oculos  remouere 

corpus  que  totum  auertere: 
'  oculos   vuhumque  auertere 

,11,  r. 

MtTXfyeqziv  tx  CKivyj  LOCO  mouet 

vaja  10,  2. 
MsTgav  $>iilu-jtcv  M:nfura  Phi- 
donia  11,5.    Vid."  infra  *«- 

M?  AW  t,  2.  44  jf  r.  2  etc<  * 
f/<?,  vel  fimpliciter,  fequen- 
telmperariuo  f?,  1 :  fequen- 
te  Coniunctiuo  1,  4.  7,  r. 
18,  3 ;  vel  additis  particulis 
•ttug  et  &*  1  o,  4.  1  j ,  f .  pro- 
oem.  2.  13,  3.  18,  2.  24,  3. 
*  num:an  2,4.  8,1.  *:#£j<4- 
vov  Nonfolum  f,  2. 

M»f5«  Afecv  ff*?  quidem  7, 2. 3  3, 2. 

M«5««,  ttfifcpix,  \JLviohy  Nullus, 
a,  vm  1,  2.  y,  3.  6,  2.  10,  3. 
18,  2.26,  r.  Scribirur  eriam 
f*jj&>s  — M$ev.  quam  for- 
mam  recepimus  10,3.  Vid. 
infra  Hhfa. 

MtfsTT»  Nondum:  necdum  12,4. 

Myhx  /*V*#j  arhutei  edules,  ex- 
cepris  nucibus  erbaccis  ir, 
2.     Nam  diftinguuntur  ibi 

ab    kxpvqi$    et     ockpoSpvqh;.    * 

?/W/z  2,3.    Vbi  iis  iungun- 

tur  ocxtot. 

MyV  xai  wv  At  7,3.  8,1,  *  quin 
etiam  2,5.  24,3.. 


M^  Menjis :  h  tw  tqpi  10, 1  et 
Kar^  p£y«  16,3  SinguUs  men- 
jibus.  Vid.  SaJmafius  de- 
Modo  Vfurr.  p.  61. 

Wjre  —  mts  —  Neque  —  neque 

—  3>3-  10»  3- 
M:fntf  Mater  6, 2. 1 3,  2.  ?.  to^  3. 

28,2.   *  jf    ^TvjC  TfcV  SgfcV  /Wtf- 

f^r  deuw,  h  e.  #-W  f  7V/- 
lus.ii,  3.  Eius  remplum  A- 
thenis  fuifTe,  e  Paufania 
docer  Meurfius  Athen.  Arr. 
1,  10. 

MiKqotoyix  Sordida  parjimonia: 
parca  parjimonia :  anguftiae 
10,  f. 

Miy.?o?.oyo$  Sovdide  parcus ':  par» 
ce  farcus  10,  1.  4.  In  Glo/H 
vetr.  vocatur  abibhite  par- 
chs.  refte.  Nam,  Seneca 
auctore  [de  benef  2,  34], 
inopia  fermonis  Larini  ef- 
fecir  ,  vr  eriam  parciffimus 
dicererur  parcus. 

Mi/.pc^'  fj.tY.PH  Tfix^-xt  Paruo  c- 

lllijje  IO,  I.  f  [xty.ocv  KPOTrifx.- 
Kttv  Pautiulum  projequi  f,  1. 

*  hiyifiV  OTl  TX  (J.tKPX  TXVTX 
TTOKXX     £<>l    T«     eviXVTX      Quod 

haec  quamuis  parua ,  ma» 
gnam  tatfien  ejfciant  Jum- 
mam  per  annum  10,  3.  *  ^- 
kvSix  fj.iy.px  TTxw  Lecythi  male 
paruae  10,  4.  *  Ikxttu  t«v 
iziKPKv  tx  i[j.xTtx  PaUia  male 
parua  C  male  breuia  10,4. 

*  filKPX  TX  KPSX  K0  7TTetV  CameS 

concidere  in  minutas  parti- 
culas  io,  3. 
MtKqo^thoTifux  Studium  f.  aucu- 
pium  honoris  etgloriae  e  re- 
hus  paruis  atque  friuolis: 
Jiudium  henoris  ineptum  21, 
1. 

Mwgo<pf 


I  N  D  E  X 


;:  llonorrs  rnepte 
firtiiiofus  i  qui  aucupatur 
bonorem  ct  ujvriam  e  rebus 
pamis  atque  friuolis  21,  1. 

Odi  28,  2.  *  a 

..V  Occultare,  dijjimula- 

re,  odium  1,  1.     Vid.  fupra 

. 

roc  OdwfllS  26,3. 

rjfV  ch.ixv  ohs7v 

Londuciitiam  domum  babere 
1 

^Xt'       XV/KfTffixc.     fll$H$Xl 

icinas   conducere  11,  2. 

add.  22,  2.  }.  ..,at:vo; 

Mercdle  conducii  24,  2. 
Mi^wroi  Mcrcenarii  4,  2. 
M/i  *--  ^nti  21,2. 

*  ;£?*'<>;   rqix/.c.rx  py*y    Debi- 

twn  triginta  minarum  ir,  f. 
M  ma  Attica  conftitit  drach- 
mis  centum. 

u.i  Meminiffe  1 , 
2.24,1:  vbi  tameneftnon 
tantum  rneminiffe,  fed  et- 
iam  commemo; 

1    Monununtum:  fepuU 
m  14,  3.  16,  2.  21,2. 

3.  14,  2.  19,  4. 

*  pl*o»    lar.tum  26,  1.  *  /x>,v 

-  <^ .  2   et    «  ^tvov  8  7  4 
0  Jultim. 

3Ao%*ocOlrex:ferai$,i.  Non 
pejjnlus.  Nimirum  apud  ve- 
teres  primo  lignum  fere 
ferratum  et  fimile  ve£H 
opponebatur  foribus,  quod 
ea<  non  lineret  aperiti.  di- 
cebatur  Graece  iioyj.o: ,  La- 
tmtobcx :  fera.  Sed  deinde 
per    poxAtfV  immittebacur 


ferrum  brei^,quod  obicem 
affigeret  poftibus,  prohibe- 
retqiie,  ne  pofler  amoueri. 
vocabatur  a  Graecis  pfaecvm 
a  Latinis  pejjnlns.  Vid.  o- 
mnino  Cafaubonus  ad  Ae- 
neae  Poliorcct  p.  1742  f. 
To.  3  Polybii  Gronou.  Vn- 
de  verba  «t/sbo  sl  0  /xo^aoc 
t;r-  ry.v  Sugxv  rv.v  xvteixv  i[j.- 
recide,  An  fvres 
.buli  claufae Jint  obice. 

;  Iniuari:  facris  det  a* 
licuius^  iiiibui  2f,i. 

Mufcae  2  £,4. 

Mv?cv  Vnguentum  4,  1. 

.'.?.tov  Taberna  vnguenta* 
ria  11,5. 

MxT^  MtfJ  16,  2. 

yiuwlt**  Myfieria  3,  2.  3.  In- 
rellegunrur  Myfieria  maio- 
ra,  quae  celebrata  funt  in 
honorem  Cereris,  et  qui- 
dem  Eleufine,  menfe  Boe- 
dromione,  vt  Theophraftus 
ipfe  oftendit.  Agebantur 
per  dies  nouem.  quintus 
dies  dicebatur  vj  ruv  hx^X" 
hw  yptfx.  eo  die  et  a  femi- 
nis  et  a  viris  geftabantur 
faces  ardehtes,  etiam  po- 
nebantur  ante  fores.  Ceres 
enim  fertur  quaefiuiiTe 
Proferpinam  In  Aetna  ge- 
ftans  facem  ardenrem.  Scri- 
piit  de  hoc  Myfteriorum 
genere  peculiarem  libel- 
lum  Ioh.  Meurfius  Lugd. 
Bat.  a.  c  1 3 1 3  c  x  v  n  1 1.  qua- 
ternis. 


INDEX 


Xzvnuxiu.  Pugna  naualis  8,  4. 

Slsy.pog'  Im  vsv.pov  h3s"iv  Ad  ca- 
dauer  accedere  16,2.  *  W- 

«•«?  QlSl  £f  5Vf?V#;£$2<  VSV.P 8$  .^«Of 

/>#ta.f  <//?; 0j  ^  mortuos  14, 
3- 
"Nsorrta.  ptoprie  ptiHi :  deinde 
ita  vocantur //7/m"  2,  3:  ita 
tamcn  vt  Deminutiuum  ibi 
xion  tam  aetatem  teneram 
refpiciat,  quam  blanditias 
potius  Adulatoris  augeat. 
Phrynichus  p.  88  Noo*<rovc, 
voctciov,  k(z<poiv  ketTSt  ro  s.  Itx 
ryro  ciiiOY.iiJ.x.  Atyg  «v  veorrogt 
vsorriov,  tvcc  hipy^ahg  (puivy.  Ci. 

Albertus  ad  Matth,  23,  37. 
s?;  t^Vira  ^««0  infeaucnte: 
anno  proximo  3,2.  Thomas» 
JVlagifter:  £5  vkwra  £rrtxo\  — 
l?  thV/ov  $£  notvov.  Moeris: 
ysarjZy  att'xw;'  ro  [tsKhov  srog7 
•£kKwty.wq.  Hefychius :  v£«t«' 

slg  to  Isncv  vr  (is/J.ov  srog. 

Ky^v  Sobrium  ejje  6,  1. 

iSty.uv'  TsZptJLCcxia,  xxl  vxv/zxx^a 
vtHuvrsg  Ouutn  narrant  vi- 
Borias  terrejires  et  nauales 
8,  4.  Eleganter  enim  fecif- 
fe  aliquis  dicitur  ipfe  id, 
quod  narrat  ab  aliis  factum 
efle.  Quam  formam  lo- 
quendi,  praeter  Cafaubo- 
num,  illuftrarunt  Kufterus 
ad  Suidon  p.  2  To.  2  inpri- 
mifque  Hemfterhulius  ad 
Tho.  Mag.  p.  1 88  f.  *  *g  — 

6  fixfftAsvg   psiXft    vsviy.yjy.s    Re- 

gcni  vittorem  e  pugna  dif- 
ceflifle  8,  2  i  vbi  vid.  notas. 

*    vtxijGat;     rpxyuhtg     Quum 

viclor  difcejjit  e  certamine 


tragtco  22,  r.  Sic  enim  le- 
gendum  efTe,  non  rpxyuoug, 
infra  docebitur  in  h.  v.  * 

viy.yiv  viKvjfTag  Qnum  vifior dif- 
cejfit  e  iudicio  17,  2.  Neque 
enim  opus  eft  corrigi  lUw 
vty.v^xg.  vid.  notas. 

n/xjj  Viftoria:  de  vi&oria  in 

iudicio  17,  2. 
Nfl/^«v  Putare  14,  4:  vbivid. 

notas. 
TXnwvix  Nouilunium  4,4:  vbi 

vid.  notas. 
NtV  01  vvv  avSpuTOi  Huius  ae- 

tatis  homines  3,2.*  Pro 

vvv  tw  23,  f  iegi  debet  wrw. 
Nt/£*  ry«  iw/Jcrtffi  Noftil  3,1.  4,3. 

14,  2. 
Ni/y*§*'  Dormitare  7,  4. 


K«v^f/v  Hofpitio  excipere:  hof- 
pites  babere  domi  20, 3. 

Zivtet  Mitnera:  quae  dabantur 
Jegatis  ab  eo  ad  quemmif- 
fi  erant  11,  4-  Vid.  fupra 
vocab.  /^05. 

$&$*&*'    °~l*   T°X   ^TTW    ?v*' 

5T?05    T*C    f£V3O0%/*f  'j2l/(^  /* 

anguftior  ad  hofpites  exci~ 
piendos  23,  4. 
Elvw  Peregrini  3,  2.  23,  1.  26, 
4:  vbi  opponuntur  *»%  *-o- 
ifrpuQ.  Edem  fit  f ,  2 :  vbi  in 
notis  animaduertimus,  t«V 

§t'v85  f<Ten/  ojg  otxxtorePce  Ae- 
78»'  twv  TOhtruv  di£tum  efTe 
pro  sitsTv  ug  01  %evot  — .  Plu- 
ra  huius  /rationis  exempla 
collegit  Sommerus  Mifcell. 
p.  34,  locoTheophraftinon 
omiffo.  *  hofpites  f,  3.  o,  2. 
Erant  enim  hofpites  vel 
priuati^ 


I  N  D  E  X 


priuari,  vel  publici.  hos  A- 
thenis  fere  ciues  opulenti 
excipere  fuifque  fumribus 
alere  debebanr.  nam  etiam 
erat  in  A«.-c<e: 

..>.  Lignea  taenia  22, 
1  ■ 

J.i^nz:  tnatcries  23,  2. 
Inteilegirur  materies  apta 
ec  idcnea  ad  fabricandas 
naues,  quod    genus  abies, 

us  etc.  I.iu.  4>,  29  et  e- 
pir.  47  vocat  naualem  ma- 
tet  iam. 

O 

fth  • —  0/  £e  —  01  08 
Alti  —  alii  —  alii  6,  2.  add. 
ibid.  4.  f)  2.  8>  4:  vbi  eft  ol 

ftfV  —  ol  0*  —  itift  0    ci  — «.    * 

fere  cerram  rem  ,  certam 
pcrfonam,  indicaf,  vt  8,  r. 
2f,  4  «c.  *  Facitfaepepe- 
riphrafin.  Vt  rx  x-z  rj:  £k- 
///  cnncione  f  publice 
afta  et  decreta  4,2:  ri  a-o 
tv-  lercula: 

tx  \  if*$  Oltjo- 

nia  et  vtenfilia  ibid.  «J 

" 2>  1  -5}  h  &>  3  *"unc  <!"* 
iu  vrbe  commurautur  et  ba- 
bitant  h.  e  non  tantum  *o- 

. ,  fed  erhm  %hot.  3 ,  2 
rx  fv  t£  y£  Sata.  8,  2  cf  tv 

rfa  vfMc^/y   Magijlratus* 

23,  2  o< 

—  c/  «V  T>:  I  .7/fIf- 

/0/7/   AJiatici  —  Luropaei. 

a-bl.  9,    3.    SlC  7,  2   c.   y.xV  tv* 

nli  vt  3, 

<•*  imperium  Jurtu- 
ftae:  alii  accipiunt  dc 
tate,  incotijlantta ,  crudtli* 


tate,  impotentia  fortunac 
per  fe  non  male.     Sed  fe- 
quentia  verba  videnturma- 
g'<>  confirmare  alteram  in- 
terpretationem.  2^,2  rx  rs 
frfs  Caeiinii .«  aut  wwrr  Nam 
Arricuius  Genitiuis  Nomi- 
num    praemiiTus.  vel   ra» 
*/>/'""  ff  perfonam  indicat, 
vt  ra  Tfcv  ^i>wv  Mores  I  ,  4: 
vel  m  <jfrt//?  ad  rem  perfb*. 
namtte  pcrtinent  qnocunque 
tnodo.  ca  quae  fint,  reperiri 
debet  indieio  feriei  oratio- 
nis  vt  rx  rviSsH  apud  Ae- 
fchinem   c.  Timarch.  p.  yo 
To.  2  eft  aerarium:  er  de 
f.  legat.    p.   270    rx   t«   5e« 
eft  t etJtptum  Apollinis,  ficut 
Luc.  2  ,  49  t*  T8  Txrqo\   IJ.H 
templum  dei.  *  re  sx  rjiQ  v&- 
;>e-a^  t^o^ov   Viaticmn  publi» 
ciim  11,  3.  *  72  kct    ayfac 
Aiovvctx  Dionyjia  ruftica  3, 
3.  •  Nonnunquam  Neurrum 
additur  Infiniriuis,  ad  ex- 
primcnda   velnomina  vel 
Gerundia.  vt  ro  hrfovifuc££t- 
Praefatio  prooem.  4: 
.■'.-  V ita  3?  2:  Iv  tm  jref*- 
nxruv     Inter    amhnlandum 
24,  1.   Add.  23,  5  lix  ro  l- 
Axrru  Hvxt    Qnod  angu/fior 
Jlt.  *  tk   pro  rivo;,  4,  3.  *   rx 

oe  hq  rotxvrx  Etiam  baec  funt 
eiufdem  generis  t  quo  perti- 
tient  ctiam  baec  1 1  ,  $  At- 
que  fic  accipienda  arbitror 
Verba  fQ  ,  1  axt  rx  roixvru. 
Quae  quidem  ab  Theo- 
phrifto  propterea  adiecla 
videntur,  quoniam  ea  quae 
fequuntur,  non  refpondent 
defcriptioni  M#ifff*e  pro- 
poiicae.  Intercedit  tamen 
iis 


I  N  D  E  X 


iis  cum  fuperioribu?  fimi- 
litudo  quaedam  ha&enus, 
quia  et  ipfis  oiFendi  repe- 
riuntur  oculi,  aures,  ani- 
mus. 

ofe'  vsgi  rxfc  De  ifta  re  8,  i. 

o&h  Via  4,  4.  16,  i.  17,  2. 18,  2. 
22,  2.  i%\  2.  24,  1.  2.  *  iter 
12,  1.  *  ftd  Viae  4,  2.  11,4. 

o^bV  o^ovrst;  temd)  Dentes  can- 
dldllli  f,  3.  *  oUvrzq  pilctvst; 

xui  i&ipjuppt  Dentes  nigri  et 
exeft  u)y  2. 

o&v  Olere  4,1. 

OtKeeh  Domum  21,  2.4.  22,2. 

Ohslot  Neceffarii:  familiares 
4,1.  20,  2.  28,  3.  Primo 
vltimoque  loco  coniun- 
guntur  cum  QlXots. 

Ohsr^  Seruus  10,  2.  12,3.* 
ohircst  Serui  4,  1 .  11,4. 

Ohsiv  Habitare  6,  2.  23,  f.  26", 
f.  vbi  verba  $$?  hvrus  *$** 
rjv  Ttoxtv  ohsiv  -y  verte  Eos 
vero  et  me  oporteat  vrbem 
incolere!  Conftruitur  vbi- 
que  cum  Accufatiuo.  Qua 
ipfa  re  confirmatur  le&io 

iv  \jli^u>  gryv  ohlxv  26,  5. 
VK  Ohyriov  &\  rjv  to/i/v  Non  eft 
quod  me  cogat   habitare  in 
vrbe:  poffum  hinc  migrare 
alio  26,  2. 

ohta  Domus  2,  f.  4,  3.  6,  2.  7, 

3.  8,  3-  9»  3-  IO>*.  i6>  1.  *. 
20,3.  22,  3.23,  $-. 
oSxoi  Do7«i  11,  3. 

Ohovo\/.ix'  bv  rgonov  ohovoycici. 
xqmrat  'Quomodo  virtutes 
quifque  vitiaue  oftendat  et 
proferat  prooem.  2.  Nimi- 
rum  oiwpplx  faepe  fignifi- 


cat  fimpliciter  adminiflra» 
tionem ,  difpenfationem,  mo- 
derationem,  exercitatione?ji : 
vt  ohevoyish  non  raro  valet 
moderari,  regere.  Sic  Xe- 
noph.  Memorr.  4,  3.  13  de 
deo  mundum  moderante, 
rofo  ohovopm'  et  Ifocrates 
ad  Demonio.  p.  f  Bat.  swj 
rcv  sciuriLv  fiicv  ohovo\xsiv'  fed. 
p.  7   dlClt,    Siuxsi    rov    savrs 

$iov.  Et  illo  quidem  Theo- 
phrafti  loco  contextus  fa- 
tis  docet  inteliegi  exercita- 
tionem  virtutum  et  vitiorum. 
Iam  ohovo\iici.  %(*yj£-ou  idem 
eft  quod  ohvva^sh.  Itaque 
ohcvoizic/.  zgySai  apudTheo- 
phraftum  apparet  effe  ojlen- 
dere,  proferre,  virtutes  vel 
vitia.  Oratio  enim  fic  co- 
hoeret.  Theophraftus  air, 
fe  velle  exponere  de  fingu- 
lis  virtutibus  et  vitiis,  et 
quidemita,  vtprimovimet 
naturam  virtutis  cuiufque 
ac  vitii  declaret :  deinde  et- 
iam  oftendat,  quibus  modis, 
qua  ratione  ,  virtus  quae- 
que  etvitium  declareturec 
prodatur. 

ofaofftroe  Mercenarius  qui  fe 
ipfe  alit ,  qui  fuo  miniftrat 
cibo  22,  1.    Hefychius:  ol- 

yjfftror;'    fit^uroi;   ixurov   rgt- 

dlvxgtov  ViUum  17,  r. 

ohoTcatoh  Vinum  vendere  11,  3. 

o?vo«"  Vinum  2,  4. 11,  3. 13,  2. 

oho%ooc,  Pocillator :  puer  qui 
pocula  temperat  et  mini- 
ftrat  19 , 4. 

OtOflXt 


I  N  D  E  X 


Q&Hieu  Pttto  14,  4.  8^:  vbi  vid. 
noras.  Nam  verb 
c^cj  videntur  h  r«ft»5#rfi 
pofita,  ficut  formula  ?ra; 
coxfT;;  apud  Ariftoph.  Plut. 
742:  vbi  vid.  Berglerus,  et- 
iam  ad  v.  $79. 

bZ*  pofitum  occurrit  hoc  in 
libello,  vel  fimplicitet ,  vc 
10, 1.  vel  praemiffis  Prono- 
minibus  f--'s~-;  ~^i  vti,r. 
2,  j.  4,  l.  f »  «■  6*»  »•  7»  I-  8»  1. 
10, 1.  12,  1.  15,1. 14,1.  if,r. 
16,  1.  itf,  1.  10,  l.  20,1.21, r. 
22,  1.  23,  1.  2f,  1.  27,  1:  i- 
tem  verbis  rc:j;li  r;,-,  vt  17, 
1.  24,  1  :  et,  addito  Verbo 
Subftantiuo .  -  e<?ht 

vt  28,  r.    SeJ  3,  1  eft  toiZto; 

i<ri,   ClZZ'    et    9,     I.     I  I,    I.    26,   I 

Vbique  Prono- 

men  iftud  fequitur  Infini- 

tiuus,  ita  vr  clo;  reddi  pof- 

fit  qui  folet:  fed  poreft  in 

verrendis  formulis  illis  et- 

iam  Praefens  ;blbluteadhi- 

beri.  v.  C.  1 ,  1  c   be  eipuv  tsi^" 

■ 

.  /  ,    b    \J.iCit'v 

..'COS  CuLo- 

qwi  1  m  YiSy  diffiwu- 

ims     iiutk    1  Toupi- 

fn,  oconwuetvafa. 

trchir.:    quum 

-s    pauci,   non    virtute 

erum 

ire  generis  uiuitiif- 

tjue  ex^  ocagunr, 

•iiim  ciui- 

.  u  1 1 1] u e  ra- 

t     \     .  uiumfaluti, 

vuol- 

fiu^  ad  Nicoclem 

p.  275  iiaiii.  mai. 


oAtyafxntof;  OligarcbicUs:  qui* 
praeftans  generis  nobilita- 
te  et  diuitiis,  non  virtute, 
afrefrae,  cum  aliis  paucis 
fui  fimilibus,  imperium  ci- 
vitatis  16,  1.  Puuus  tueri 
conatus  lefctionem  o?,iyap» 
xo;,  quod  etiam  fi6vapx°s 
diceretur.  re&e.  At  juA*f- 
xo;  eft  qui  folus  imperat: 
Theophraftusautem  loqui- 
tur  de  eo  qui  imperium  af- 
fetfat.  hic  non  poteft  dici 
chiyuqx^-  Caeterum  -rf;wya?- 
Xtxo?;  opponuntur  apud  fcri- 
ptores  Atticos  pailim  ^//0- 
riy.oi'  v.  c.  apud  Aefchinera 
c.  Ctefiph.  p.  44^  To.  2. 

ro  q?.ov  Ot/wintri9  3.  10,  4. 

ompg;  Homerus  26,  1. 

Ofxi?.siv  Verfari  prooem.  2.  2. 
Declaratur  eo  fere  aflidua 
et  familiaris  confuetudo, 
Conftruitur  cum  tertio  Ca- 
fu,  et  pofteriori  loco  iun- 
flum  fibi  habet  verbumcyy- 

theu. 

ofjiu.ix  Confuetudo  2,  1.  if>  1. 
Vid.  AlbertusObferuatt.N. 
I    p.  3f6. 

Qfiwveu  /ztAAwv  —  bn  xoci  irqoTf 
pov  7tq/\\ccki;  lfjLM\ioy.x  Iuratu- 
rus  fe  etiam  antea  faepe 
iurajfe  13,3.  Oftendere 
vult  z-episqyo;,  feiam  multis 
profuifteiureiurando.  ,VIoe- 

1  is  :     QHYVVat)   /\TTtKto;'    0[lv6tlV\ 

ywx*{.    Phrynichusp.12 

ifioittj  TeAieo;   uyOe;'   %f},    7<^9 

OfJMfioy.f  ?.kynv.  *  6\ioaxt  txxv 
lurare  facile  et  teu.cre  6,  1. 

cuoixv  h-jui  lata- 
gtnem  cjje  fimtUm  2,  f .  *  ,,' 

-  3/xcgy  impro- 
bitas 


I  N  D  E  X 


bitas  eiufdevi  ml  bahet  fi- 
tjiile,  h.  e.  fumma ,  fingula- 

ris>eft  2  8>  i.  *  %zi  sUiovrxy 

,"  1  r         r  ? 

<p^c^  ffv;iy  ouQiorsqz  nvzt  ™ 
jt«t^  0«/  [liberi]  vbi  accef- 
ferint ,  eos  ait  adeo  JimiUs 
ejfe  parenti,  vt  fictts  Jimilior 
ejfe  ficanon  pojfit  ?,  2.  Eft 
enim  forma  loquendi  con- 
tra£?a,  pro  oizoiorjgx  hvzi  tw 
■Trxrgi  m  gvko-j  <rvy.u.   Cf  #j  infra 

ffvy.ov. 

onoiu$  Eodem  modo  prooem.  r. 

GlJLOhoyeh'  wfih  cuv  orq xttsi  o\io- 
Koyviaut  Nihil  eorttm  quae  a- 
git,  prodit  et  profitetttr  1,  2. 

*  pacifci;  conuenire  cttrn  aji* 
qtto  de  re  aliqua:  aut  omni- 
no  promittere,  polliceri  1,  2. 

*  GtJ.cAoyuyJvv  t«  Trqxytixroi; 
Stxxiu  hxt  (hium  res  aperte 
et  manifefie  vera  fit  15, 1. 

@lji0T^07T0r;'  KXl  TOIXUTX  ST£<>X 
7Tg0t;    T8£    ffVfe'£    HZ)   TOuV  TTOAlTU» 

T8;  opoTgoxuq  Et  eiufmodi 
voctbus  aliis  vtitur  apud 
bofpites  et  apud  ciues  ipfius 
Jimiles  26,4:  vbi  vid.  notas. 

&vuqoy.ziTzi  ConieBores  [Cic  de 
diu.  2,  63]  h.  e.  fomniorum 
interpretes  16,  2. 

ovopz  Nomen  2, 1.  22, 1.  *  *&«- 

/za  13,  3.  *  ovo{mztz  Nomina 

23»  4- 
ovofta^  Nominatim  11,2. 
0*0«  Afinus  4,  2. 
6'vv%es  Fitfgww  19,  1. 
Oiwofov  Po«e  18 ,  2  :  vbi  oppo- 

nitur  7w  s^o^rsv. 
cj7r/\oij.ct%oi    Hoplomachi :    qui 

certant  inter  fe  etpugnanc 

armis  f ,  4, 


Q7rT£->TZl         tYOTS      ZtlTOV       oysTZty 

Qjtando  ipfum  vifurus  jit? 
ft  r. 
OTruQ^Vt:  cum  Indicatiuo,  vt 
10,4.  21,1:  cum  Coniun- 
ftiuo,  2(,  2.  4.  23,  3.  *  cttmi; 
pij  A7<?:  cum  Optatiuo  I  8, 2 : 
cum  Coniun&iuo  prooem. 
3.2:  cum  Indicatiuo  13,2: 
24, ; :  vbi  ante  oWc  intelle- 
gi  debet  S§x.  qui  Impera- 
tiuus  additus  eft  1,4.*  0- 

CTW^   av    Fl?    7,    f.   *    OTUJ5    S£   ffOt 

>  r  .\     -,      ,  » 

urri^^ffcc  v)   e>c£/v8   JC£T#yv&/ ,   «- 

•  •rrop^i.cat  Nefcio  quomodo  tibi 
non  habeam  ficlem  aut  quo- 
modo  dubitem  de  eius  fide, 
h.  e.  neque  de  tua  fide  dubi» 
to  neque  de  illius  grauitate 

1.  ?•  * 

o?zv  Videre:  cauere  1,  2. 4.  2, 

2.  3.  8,-2.  11,  fitf,  3«  4- 
o?*fte  Cupiditas :  auiditas  2 1,  r. 

Q§^wq'  ffov  de —  sldijffzt,  st  ogSoot; 

tJyw  Tuum  efl  —  videre,  an 
refie  differam  prooem.  4.  * 

£7riff'/t(jiqvz-$-zi  — ogScoc;  Accla- 

itiat —  Refie  2,  3. 
oqiyzvov  Ori^amtm:  cunila  10, 

3.  Erat  apud  veteres  in 
condimentis.  Columel.  12, 
8:  quem  locum  Suartius 
laudauit. 

$gti>iobfet  Defcribere   prooem. 

r  4  7>  1. 

Qt>[ix%ot  yqziL\jLZTiliwv  Fafces 
magni  litterarum  6,  4.  Jf 
lua^  enim  pro pri e  eft  Jer* 
ta  e  caepis  jimilibufue  rebus 
contexta,  vt  Cafaubonus  a- 
nimaduertir.  Sed  deinde 
dicitur  de  numero  et  wul- 
titudine  aliarum  rerurn ,  ea- 
que  fere  magna  et  contirien- 
te.  Vt  oepcfiol  z&ertw  iWtgnuS 
numerus* 


I  N  D  E  X 


nnm&rtts,  magna  feries,  A- 
muruw,  apud  Anacreont. 
Odar.  32,  11. 

OfAcer.sT:;  Aufpex:  augur  l6, 
2.  19»  3- 

4?o;  in  libris  philofophorum 
valet  fere  definitionem ,  et 
diftinguitur  a  ruwu  h.  e.  de- 
fcriptiuue.  Theophrafrus  H. 
PP.  I,  6  kx  ■<■-  n  tu 

«f«,  «AAa  tw  rs/Tw  AqwrSav  th$ 
Hffr/iwc  Sed  hoc  in  libel- 
lo  ofo«  et  tVtoc  declarant  v- 
num  idemque  h.  e.  defcri- 
ptimew.  Nam  formulae  5*, 
1.  20,  1  Pf£  wtgtkcifita*  9,  1  c?M 
E  r  14, 1  o'f«  dbroiV  idem 
fignificant  quod  11,  1  oia>l- 
xi  et  7 ,  j  cfiZfScti  De- 
fcribere.  *  o?gi  10  ,  2  ab  Ca- 
faubono  accipiuntur  de  fi- 
f»/£//x  et  terminis  agrurum, 
qui  etiam  apud  veteres  fi- 
gnabantur  cippis  f.  coluwel- 
lis    Demofth.  de  cor.  p.  528 

Xo.  2    rvAAM^    hiu?.x£ih   THC,    0" 

Cafaubono,  pnerer  a- 

Iios,aiTentiri  video  Iunger- 

manum  ad  1'olluc.  3,  Sf. 

Salmalius  vero  in  deModo 

Vfurr.  c.  if  p.  6j8,   cum 

quo    facit  eriam    V.euriius 

AnimadiierfT  mifcc.   3,  2/, 

1  eflTe  «'/>- 

poj  <////'  foltti  fuerint  poniin 

ttgris  oppigueratis  :  quales 

.,  et- 

Bi  m  tt 

tf/>fj  ipii   in  quibus  effcnt 

I  {*mtxr*\ ,  nomina- 

1'ollux  3,  gf 

■•;  ti;  hviWX)   o. 


vt?o%<>€Uv'tq  %u$lov.  add.  JOCUS 
Demofthenis  ab  Salmafio 
p.  6;9  allatus,  et  Harpo- 
cration  in  vocabb.  ofo;  et 
urr/.To;.  Mihi  ita  videtur. 
Per  fe  vtramque  rationem 
puto  probari  poiTe :  fed, 
habita  feriei  orationis  lin- 
guaeque  ratione,  Salmafia- 
nam  praeferendam  Cafau- 
bonianae  cenfeo.  Nam  pri- 
mo  fic  magisextat  et  appa- 

ret  (tutgctoyix.  M/xfoAoyc;  CO- 
tidie  ipfe  vifit,an  cippi  finc 
in  agris  oppigneraris  falui, 
h.  e.  an  cippi  fint  in  agris, 
et  an  tituli  cipporum  falui 
fint  et  immutati ;  quum 
tamen  plura  habeantur  ec 
certiora  iftius  reiargurnen- 
ta.  Deinde  nefcio  an  cippi 
terminales  di&i  fint  cfc/. 
Saepius  etiam  fublati  vi- 
denrur  lapides  ex  agris  op- 
pigneratis,  quam  Japides 
terminales.  Caererumordo 
verborum  apud  Theophra- 
ftum  propriehic  eit,^i  sr/- 
tuomSfito  oe-^^pxt  ti  ol  bgot 
dsauiynCiY  oi  xvToi. 

oe&oTeier-x)  OrpbeoteJeflae:  qui 
Initia  f  facra  arcana,  quo- 
rum  au&or  Orpheus  perhi- 
betur,  et  quae  ts^tx)  oV4><- 
y.x),  etiam  oV$'**>  dicuntur, 
aliosdocentiifqueimbuunt 
1  (),  t.  Vid.  Spanhemius  ad 
Arifroph.  Rann.  1061. 

>«/  SaJtare  6,1.   12,3. 
i*>  *• 

(]c,  *>  0  Oui,  quae,  quod  pro- 
oem.  2.  8,  3-  Caeterumct- 
i  mi  Albertus  Obferuarr.  N. 
L.p.  14K  legit  18,  2  foi  -. 


I  N  D  E  X 


QGwtfxi  Cotidie  10,  2.  21,  2. 
Moeris  :  o<r^if&;,  \T7t&c' 

xd^l^ecev ,  |Jtf)fWK*£« 

Qtfc/  tfzo)  Ka)  ffo)  yhotvrp  Quot 
velim  mitri  jint  et  tibi  14,  4. 

Vid.   fupra  ytveSui.     *    oVa 

/  ,  f  f 

Tvy%y.vet     yevij    Tg07raiv    TxTOig 

7rgjffxei(ji&*  Quae  vitia  vir- 
tutefite  infint  in  quoque  pro- 
oem.  2.  add.  ^,  3. 10, 1. 13, 1. 
25,  t.  2.  4. 

onc  fi*fc  ^icunque  3, 5.*oWv 
Quicquid  etiam  7,  1. 

qs-bv  f?£  tov  £«fwv  Oj  #//0  adiu- 
vetur  ius  9,  2. 

qtocv  Ouando:  quum:  vhi  4,  2. 
f>  5«  6,  3.7*2.  *.  n,  1.  16,2. 
18,  2.  22,  2.  24,  2.  26,2. 

%rt  Quod:  quia  2,  2.  3,  2  etc. 

*  faepe  redundar,  vt  ^,  nec 
Latine  reddi  poteft,  quum 
referuntur  alicuius  verba, 
vt  2,  4.  17,  2.  24,  3.  26,  1. 

*  17,  3  Cafaubonus  perpe- 
ram  volebat  reponi  en  ht 
x.  a.  prooV;  M — .  Nam  U$ 
dicitur  quidem  vt  conftat, 
de  tempore,  [vid.  Albertus 
Obferuatt.  N.  F.  p.  339  f] 
fed  cauifam,  quod  fciam, 
non  reddit.  Senfus  loci  eft, 
Quomodo  vero}  inquit?  quod 
pecunia  cuique  fua  redden- 
dajit?—. 

oJ*  «V  £%  Non  prooem.  1.  1, 
3.  2,  2  etc. 

Ct/Ss"  iW<7«£  prooem.  1.  6,  4.  7, 

•t/&>s  —  sv  Nulius  —  nihil  1,4. 
2,  1.4,  1.  8,  1.  lf,  3-  **>  I. 


28,  21   Phrynichus  p.  76  ov- 

'  $g*£,  &2  Ttf  5  ,    £?  X««  Xf VfflTTOi 

xoti  01  apq/  kvrcv  8TW  Kiy-ifft^ 
Gv  (>e  kzoTg£?m  Kiyeiv.  01  yxg 
c((%cii0tj  Sice  Ty  o"}  Kiytffiv  uoeiq. 

ThomasMagifter:  «^,  a't- 
t;xo**  uSeic,  gAAtfysg — .  Atque 
ex  his  velim  corrigant  le- 
ctores  ea  quae  diximus  ad 
c.  2,  1  p.  20,  hunc  in  mo- 
dum,  formam  Atticam  — 
Jit  communis  et  ^Uffwjttf,  * 
uh/ztce  ffoi  %xqtc,  Egoverogra- 
tiam  tibi  babeo  mtllam  9,  3 . 
Quae  verba  redolent  vrba- 
nitatem  et  elegantiam  At- 
ticam.  £vxiffxwToi  vernacu- 
Ji  dicerent;  fit  venia  ver- 
bis ;  tbue  du  mirxvus  anders. 
*  ihh  ^iysivy  quae  formula 
occurrit  7,  1.  vfurpatur  de 
iis  qui  dicnnr  vana  etfalfa,. 
vel  certe  fuperuacaneane- 
que  ad  rem  pertinentia. 

oJalTroTf  Nunquam  17,  2. 

Ovts  —  uTt  Neqtie  —  neque  24,    j 
2.     Sed  ter  repetitur  10,  2. 
1?,  2.  3.  16,  2. 

ol  Vbi  f,  3.  fquo  13,  1. 
OvAx)  Mola  falja  h.  e.  far  to- 
fium  et  faU  miftum  10,3. 

Ov.v  Igitur  prooem.  4.  1,  1.  g, 
2.  12,  1.  *  u?j?  av  Atjane  8, 

3- 

Oy$  /4«m  2,  5-.         > 

Ovfflx  Rcs :  facultates  17, 2 .  Vid. 

A  bercus  Obferuatt.  N.  F. 

p.  H  •     ' 
>~ -3c,  ayrif,  t^to  /7/V,  baec,  boc 
.2,  1.  4»  3-  M,  1  etc.  *   nj), 

pro  thto  ,2,4.    *    xa)  t«t» 

J^//'«  f ^///W  .•    //f //«^  /7f/fa  6, 

3  :  vbi  vid.  notas. 

Ot/T« 


I  N  D  E  X 


S7c :  eodem  tnodo :  tam :  ad- 
eo  1,3.  12,  3.  16,  1.  17,  2. 
18,  1.  *  *r««  Eodem  viodo: 
Jic  prooem  4.  8,  $• 

x  Grntiam 

■    debere  1 7,  5.  *  rjw  oq>6Xcvr«s 

1 6  dehitoribtts  —  **/- 
,1  gitvfuraw\%>i.  *  kfF>$t&»  0- 
/^gyov  Pecntiia  debita  14, 
•._•  cS^AJpfffiy  0/» 
defertum  vadimonittm  mul- 
tantur  8,  4-  SoJebat  autem 
apud  Athenienfes  mulrari 
mille  drachmis,  qui  vadi- 
monium  deferuiffet.  Sic 
1:,  1  '.  -.  ..'.:;■-'..-  eyyvtfi  di- 
citur  is  qni  fpopondit  pro 
oliquo,  ety  quoniam  is  pro 
quo  Jpopondit ,  non  efl  Jhl- 
vendo ,  damnatus  eji  vt  ipfe 
creJujri  fatisfaciat  pecu- 
tiiamque  reddat.  Eirforrftu- 
la  fori  Attici.   Moeris :  J';f ./- 

'rj    fajTi   Ty  jjTTJf- 

vbi  vid.  Pierlbnus. 
Timaeus    GlofT.    Platonn. 

ad  quem  locum  vid.  notas 
Ruhnquenii. 

Serpens  16,  1 :  vbi  vid. 
notas.  Nam  capta  a  veteri- 
bus  eflfe  aufpicia  exferpen- 
tibu^  in  domo  vifis,  inrel- 
legitur  ex  iis  quae  habet 
Suidas  in  vocab.  jhvtfncti' 
Vocabatur  pars  iftadiuina- 
tionis  olxovxomitiv  ohmtiiojf 
de  quo  fcripferat  Xenocra- 
vid.  Suidas  in  U$vo*toU 

'oz'i'3*'  fy  fcrary  Vtbi  tquo  27, 
2. 


"o#ac«  Tnrba:  multitudo  26,2. 

gcre  circafe  turbam  6,  3. 

'o^s  ycji^zi  avrov  Se  vefperg 
dtmium  reueniffe  r,  2.  Tho- 
mas  Magifter:  *•<?*},  &)  c'4/s- 
a  x$mia$  y.xl  c-yixt;. 

'otyfio&ije  Sero  dijcens  27,  r. 
Jn  GloiT  vett.  explicatur 
per  cun&ator.  non  inepte. 

* o\>t(/.<x$lx  Sera  eruditio  [Gel- 
liusN.A.  11,7]  27,  j.  Com- 
prehendit  autem  Theo- 
phraftus  hoc  vocabulo  non 
tantum  ipfam  eruditionem 
feram,  fed  etiam  vitia  ferae 
eruditionis.  id  quod,  etde- 
fcriptio  declarat,  et  exem- 
pla  fubie&a  docent. 

,fOYov  Ohjonium:  h.  e.  quicquid 
cum  pane  comeditur,quod 
genus  carnes,  olera  11 ,  f. 
28,  3. 

'o^mw  Objonare  9,  2.   10,  3. 

II,    2.    18,  2.    22,    2.    *    TX  «J4/W- 

vyptfy*  Obfonia  emta  11,2. 

n 

Uu^iixtx  Vitia  prooem.  '4. 

Tlxioxyoiyoc,  Paedagogtts:  CllftoS 
atque  comes  puerorum  in- 
genuorum  afliduus  9,  2. 

jixtoupiov  Puernlus  :  Jeruulus 
11,  4. 

n«.'5«r'w£f^a<  hjjiitui  prooem.  r. 
Pertinet  ad  omnem  dijci- 
plinam,  et  publicam  et  />r/- 
vatatit. 

nxthx  1 1 ,  1  pertinet  cum  ad 
verba,  locus,  tum  ad  fafb, 
Ludus. 
K  n«ijrov 


I  N  D  E  X 


WettMov  InfaftS  20, 1.  *  rx  kxiYix 
Liberi\,  3.  ?,  2.  7,  5-.  14,  3. 
16,  3. 

Tieuoortipttt  Paedotribae :  qui 
adulefcenres  docebant  ar- 
tem  luctandi  aliafque  firni- 
les  7,  3. 

TXxiietv  ftotKgov  ctvtiftotvTa  27,  2 
eft  aut  omnino  /e  exercere 
ad  fiatuam  magttam ,  tan- 
quam  gladio;  aur  fingula- 
tim  tranjilire  ftatuam  ma- 
gnam.  namqui  hocfaciunt, 
ii  videntur  ftatuam  quaii 
illudere.  lamquamdicatur 
Trcil&iv  rivx  lUuderc  f.  ludere 
aliquem:  quidni  dici  re&e 

poilit  7TX(^SIV    kvfylKVTX  ? 

Ticck  Puer  h  e  feruus  2,  5.  8, 1. 
11,?.  12,  3.  13,  1.  14,  3.  18, 

1.2.  21,  2.  2?,  5.  24,3    2f,2. 

3.  *  TcuZeq  Pueri  ingenui  7, 

n«A*i  Dudum  7,  2.] 

T\uK*f>qx  Palaefira:  locus  in 
quo  veteres  fe  exercebant 
luftando  ?,  4.  7,  3. 

TixhxUqiKot;  y.cvt$  Palaeftricus.' 
puluis  f,  4.  Vid  fupra  xo- 
v/j.  Phrynichus:  p.  102  t«- 
AxiSPiKQt;  %/M%tv  Qxffh  ei^Khxt. 
c  c£  kg%xio$  txKki^ikov  Ktyet. 
ThomasMagifter:  -xxww 

xoq    AAe|/$   «T£*    fft/   $£,   T«A«/- 

riufe  --.  vbi  vid.  Sallierius. 
TlxKxioi.  nxhxieiv  Lutfari  14,  3. 
*  y.xi  Trxlxiwv  ev  tw  $x\xvsi<$ 
•xvkvx  tvjv  e5<>xv  s-ft^e/v  Ett  ve- 
luti  luBans,  in  halneo  ere- 
brius  nates  agitat  27,  3. 
Vid.  fupra  vocab.  &?*. 


TixMMoyixt    Dicfa  ante  di&is.   , 
umtrari*  1 ,  4.     Nam  areA/v 
in  mukis  verbis  compofitis 
valet  contra.    Vid.  Cafau- 
bonus  et  Duportus  ad  h.  I. 

n&foxsiov  Deuerfnrium:  publi- 
cum  recipiendis  viatoribus 
et  hofpitibus,  in  quo  omnia 
quae  ad  vi&um  pertinent, 
habentur  promercalia  [Sal- 
mafius  de  Vfurr.  p.  3^0} 
20,2.     Reifquius  putabat, 
verba  ert  tyvxqov  —  tu$  kx- 
fovrx*  perrinere  ad  Caput 
fequens    ponendaque   e/Te 
poft  verbum  iwmeggi.  teme- 
re,  credo.   Namquaecom» 
memoranrur  ibi   ab  ktfs?, 
funt  fane  eiufmodi,  vr  non 
libenter  audiantur  TJyrtpfo 
hviryc,  TOivjTiK>i~\  partim  quia 
nota  funt  et  tralatitia,  vt  ' 
xxVoc  \xjta  ?A%kvk'    partim 
ob  foeditatem  inepram,  vt 
d  oUict —  7TKv$OKetov.  Quo  et- 
iam  pertinet ,  quum  quis 
parafitum  iubet  oblectare 
hofpites,  qui  nequeant  fer- 
re    parafitorum     ineptias. 
Deinde  verba  illa  non  pof- 
funt  referri  ad  Characterem, 
y,iKga$itoTip,(Ks.    nam    jt*v&- 
ksIx,  verbi  caufla,  apud  A» 
thenienfes  ponebantur  in- 
famia  [vid.  6,  2],  vt  nemo, 
nifi  infanus,  videatur  eo  il« 
luftrari  voIui/Te  feque   ia- 
ftare ,  quod  domus  fua  e£ 

let  %KV$OKetOV. 

TixvloyJvstv  Cauponem  effe  6,  2. 
Habita  autem  fuiiTe  tkvZq- 
y.slx  cum  ipfis  cauponibus 
infamia,  adeo  vt  ne  ferui 
quidem  paullo  liberaliores 
illuc 


I  N  D  E  X 


illuc  intrarint,  apparet  ab- 
vnde  e  locis  Platonis  at- 
que  Iibcratis,  quae  lauda- 
runt  Cafaubonus  et  Suar- 
tius. 

jfi<  Coetus  bominum  ma- 
gnus  quiuis.  vnde  6,  3  a*  «A- 

?jx;  ^e-xPel-^xt    &£«?v  tjjv  oitq- 

r  -       \      »  1 

ra  •/«  qtxv  y  Tttv. 
;ue  aliter  infaniam  vult 
lari  piam,  quam  circum- 

fula  maena  bominum  multu 

tudtnc. 

H*vT.  •;    Varia  inge- 

ttia:  varii  bomines  iugenii 
prooem.  2.  Hefychius  vo- 
cabulum  recvrrfxxje  inter- 
pretatur  per  xavroToi  et  l.x- 


■  AiuLix:  promtus 

et   paratus    ad    audendum 

iuis  6,  1.    In  Thefauro 

Srephaniano  non  extat  hoc 

vocabulum. 

rir.i'    TZV^    TXhxi-APOJ    CiVTtoV    i?i 

.    tc  h  Omstino  mifcra 

eft  eorum  vita  8  >  f  •  * 
f/tx  t*ix?z  ~ruw  Lecythi  vtale 
paruae  10,  4:  vbi  non  repe- 
rio  cur  Gefnerus  edere 
maluerit  ln  tyu/Slm  irocw 
<juum  etiam  apud 
Xenoph.  .Memorr.  1 ,  3.  6 
legatur  1  rrx^v  ityv- 

Numeri  quoque 
iauent  mngls  alteri  ordini 
vcrborum. 

uus  1 9,  F- 
IXxpx-    1  )   cum  Genitiuo.  vt 

r?a  Litteras  allatas  cjfe 

ab  Antipatro  23,2.  *  nauh 


ccc-Sxt  veu*'  Atxte  *»$  tx&Xhs 
Emit  ab  Arcbia  falfamenta 
eaqne  domum  refert  ipfe  4, 
4.  add.  ibid.j.  n,  3.  1$,  3. 

*  T7XPX     T8     VlQ     [*Kv3xvetV     Al> 

filio  difcit  27,  1.  add.  ibid. 
2.  f  &pzvh  «<r;ve%5^vT^  tccpx* 
twv  (pfamv  Si  pecunia  collata. 
ftterit  ab  amicis  1 7,  3.  *  <rt/v- 

$toty.y<rx£xt    7TXPX    TOuV  tt(>vtx» 

hcu$  —  Mandari  fibi 
iubet  a  Prytanibus  vt  — 
21,  2.  3)  Cum  Datiuo.  vc 
xxq   ccvtu  Dowi  fuae  20,  2. 

*  dsiTrveiv  ttccp*  sTipui    Coettat 

apud  alium  9,1.*  Sed  4,  r 

ro7;  %xq   uvtm  s^yx^o^evo^ — 

tv  ccypu,  verba  Iv  <*>?«  iunt 
interpretamentum  verbo- 
rum  7txpy  avTN-  vt  8,  3  txp£ 
thtoi$  explicatur  per  h  ol» 
%ix.  3)  Cum  Accufatiuo.  vc 
7rx°  ccvtcj  xuSitrxt  luxta  fe 
collocat  f, 

7C0CPX    TQ    TP0CH-/.0V 

nuUo  ittre  1 7,  1 .  *  txpx  kotov 
In  conuiuio :  inter  pocttla 
27,  [.  Sic  legitur  etiam  a- 
pud  Aefchin.  de  f.  Jegat  p. 
296  To.  2:  quic.Timarch. 


2.  add.  21,1.  * 
Temere  et 


p.  72 

TQTU. 


pro  eo   habet  h 


T\yj>a.yyzh>£iv  Imperarc  r  3  ,  1 , 
Eft  enim  verbumpropriurn 
quod  de  imperaroribus  at- 
que  ducibusadhibetur.  Ex- 
empla  apud  Xenophontem, 
Polyaenum,  aliofque,  inue- 
niuntur  paifim. 

XIxpx".  h  —  1  Tranxyeynvfostt 

i>e  modo  donsum  reueniffc  1, 

2.  *  vxpuysyosoj;  l£  itvTyj;  tm; 

lixxn  Otti  redierjt  ex  ipfa 
w  8,   I.    *   Tcmtafn^at 

H      2  CCVTtd 


I  N  D  E  X 


itvrov  sic,  MxxsSovixv  Veniffe 
eum  in  Macedoniam  2$,  2. 
*  Tja  Tragxykv^rxi  Vt  adfit  h. 
e.  vtfunus  curet  14, 2.  Vid. 
Kirchmanus  Fun.  Rom.  1, 
7  ff  Adeffe  eodem  fenfu  le- 
gitur  apud  Terenc.  Andr. 

1,  1.  80. 

jioi?xUiy(JLUTx  Exempla  pro- 
oem.  3. 

nttgifoixvst&ui  Coenam  perdere : 
coena  priuari:  domicoenia 
affici:  coena  comefa  venire- 
8,  4.  Vid.  ad  h  1.  Cafaubo- 
nus  et  ad  Athen.  p.  717. 

naexSoZov  [J.oi  ro  Trgxy/zx  MJra 
narras:  incredibilis  mihi  vi- 
detur  res  1,  3.  Ita  Pf  118, 
22  in  reliquiis  Aquilae  eft 
7rci?xdo%o<;'  fed  oi  0  er  Sym. 
habent  ^xvij.xtqq.  Et  apud 
Cebetem  alicubi  [p.  n.  194] 
coniun£ta  extant  irxgct$o%ov 

et    XTTl^QV. 

nxgx%x^xi  Contendere:  con- 
ferre  :   comparare  prooem. 

2.  Eodem  fenfu  reperitur 
irctgot$suge7v  apud  Xenoph. 
Memorr.  4,  8.  7:  v°i  P  M 
pro  eo  extat  irxgxpxMsiv. 

nxpcijcx5£&3xc  AJftdere  3,1. 

n*£*K*&*:3-A«  AJfdere  14, 1.  23, 

2.  2?,  2.  26,  3. 
'n^ax«X«rv  Inuitare :  vocare  11, 
2:    vbi    conftruitur    cum 
Praepofitione  IH  *  I*  //«- 

Xf  2£    c£s   %XQVTXC    OtgTl  7TXgXXX- 

/\s7v  slq  7rsql7rxTQv  Qui  modo 
venerinf  e  longinquo  itinere, 
eos  iubet  Cecum  deamhulare 

12,  I.  *  TTXgXXXKUV  £7Ti  TX  7ro- 
TyjglHj    GTl  TSg^OV   T8£  7TUg0VTMC 


ln  coena  eum  [parafitum] 
iubet  obleclare  conuiuas  20, 
2.  Intell.  ante  qti  Infiniti- 
vus  stTrsiv,  qui  latet  quodam- 
modo  in   Participio  %xgx* 

XX?MV'    Vt    C    4  ,    3    U7rohQXl[J.X- 

<^wv,    /\ixv    fi£V  /\V7TgOV    KVUl . 

*  7rXgXXt\V$SiZ  7Tg<JQ  UxiTXV   Cflm 

ptus  arbiter  5,  2. 

nxgxy.siiJ.svoi;  fynJtoc  AppoJttUfJl 
ius  20,  2.  *  2,  4.  pro  s-aftf- 
lulvav  legi  debet  hauddubie 
vrotfetxsitJLhqi  iuxta  accuwben- 
ti.  Nam  etfi  in  notisoften- 
dimus,  magis  probari  nobis 
le£tionem  irctgotKsipivm'  ta- 
men,  re  diligentius  confi- 
derata,  praeoptandam  puta- 
mus  coniefturam  Gronouii, 
quia  non  meminimus,  ttx- 
gxy.si-3-xi  efle  fimpliciter  ac<* 
cumbere,  quod  y.xTxxs7^uo 
dicitur.  Et  ex  7rxguxsi\iivui 
librarii  aeque  facile  facere 
potuerunt  irxgmp&m ,  atque 

CX  7rxgxy.s1iJ.svuv. 

nu§xy.ote$s7v  proprie  affequi 
ponejequiy  perfequi,  profe- 
quiy  vt  irotgive&oti  apud  Xe- 
noph.  Apol.  27:  opponitur- 
que  tw  7rxgx>\si7rs^xi  Non 
aflequi,  relinqui  a  tergo. 
vid.  Albertus  ad  Hefychium 
p.  1 5 1 9  To.  1.  Sedprooem. 
4  7rxgxy.Q?&,%Gcii  valet  dili- 
genter,  Jlttdiofe,  legere  et 
conjiderare.  vt  apud  Platon. 
Phaedon.  38  TxgsTrs^xi  xxt 
%vGyo7rs7v  tov  /\oyov.  De  qua 
aliifque  fimibbus  notioni- 
bus  verbi  7rugxxote$s7v  ac- 
curate  difputant.  Raphelius 
et  Kypkius  ad  Luc.  1,  3,  es 
Gata- 


I  N  D  E  X 


Garaquerus  ad  Anronin.  c , 

S  P-  '44- 
TJxpxkhsiv  Clam  fublcgendofer- 
mones  aliorwn  cognojccre  8, 

9mfm*a$v»  uxptvpx;  Adhibere 
tejies  14 

TlmfmAgkrtn  Praeterire:  praeter- 
mittere  7,  2.   17,  9. 

pUgMfiA»» 2,  4:  vbi  vid.  noras, 
er  verhum  wafa&i&cu. 

*  nxpxfpyywuf  $uvy  nxpsffo)- 
v  fracJa  h.  e.  40*? 
Juprc^widum  intenta  ,  i/e- 
r«/w  tff^w*  iterum  abrumpi- 
tur  6,  -.  De  quo  vfu  verbi 
Srephanus  in  Thefauro  nil 
praecipir. 

nafafff/fv  proprie  eft  manus 
iaciare  manns,  vr  folent  ii 
qui  properant.  inrell.  r*? 
«f.  vid.  Ariftoteles  de 
inc.  animal.  c  3  quem  lo- 
cum  illuftrar  Vifrorius 
Varr.  I.eftr.  22, 2.  Sed  :,  3 
va!er  iaSatis  et  demiffis  ma- 
iiibtis  fu«cre :  vr  iam  hi  no^ 
\\s  oftendimus.  Namgenus 
bnc  verborum,  quae  duplr- 
cem  norionem  conrinenr, 
frae^nantia  Grammanci 
nr,  vromnino  frequens 
cft,  ira  nec  lioc  in  libello 
rarum  reperirur,   vr  &>/*■*- 

-       ^XI  ,       UZXITSts  ,      ffO^flV.      Vid. 

fupi . 

ro;  Parajitus:  qui,  vr 
aflenrarur,  ira  di&is  fattif- 
tjue  ridicuJis  ohle&ar  alios, 
cerre  conarur  oblcftarc,  vt 
adhibearur  coenae  erpafca- 
tur  20,  ;.  Vid.  omnin 
thenaeus  6,  t 

/tuafufjw/Ci  xtiov 

Amiclus  candido  pallio  21, 3. 


Tixpxffasvx-  :  V^  tv,c  yfo- 

rtw/xrtx*  Conjuetndo 

voluptatcm    ..  '■:<icns 

f,     I.      *      «SsPXTZSVffix    ff<L\lXTQ$ 

hv-rv^  TrccfxCiiivxsiKj  Incuria 
et  ncglegcntia  corporis  mo- 
lejla  19,  1.     Pro  quo  20,  I 

elt    >.VT<<;   JTOOfTIXJ/. 

TIxpx^ps^xi  rov  tftpavm  Pallium 
detritum  fufieUere  t  ht  fi- 
num  contrahere:  riererram 
vel  pauimentum  conringat, 
eoque  inquinctur  detera- 
turue  fcilicet  2:,  4.  Aliter 
inrerprerarus  locumeftCa- 
faubonus  er  cum  eo  Alber- 
tus  Obferuatr.  N.  F.  p.  41 3. 

Ux^xTyfls^  Objhuare  :  animo 
non  malo  7,  2. 

XlxqxTi^vjiu'  \uy.px  TX  KPSX  XOipX$ 

7TX?x3eivzt  Carnes  in  parttcu- 
las  minutas  concijas  appo- 
nit  10,  3. 

T\xpxTqi%siv'  exv  TXPxdPXf^  yx- 
?>ij  rnv  odov  Si  tranfcurrerit 
muficla  viam  16,1:  vbi  vid. 
notas.  Anftophanes  HcclefK 
787  dicit  otxUffsiv. 

T\i.Pst\it'  //»)  \10vov  u  7txps?i  (3«A£- 
r3"«'  a.pkffy.stn  mKKm  axl  tw  ccv- 
Tthiy.M  Non  folwn  ei  cui  ad- 
ejly  vult  placetCj  fed  etiam 
aduerjario  5",  2.  *  ypx\/.\j.xTx 

—  ecr,   TrxPs^t  Trap*    A'-/T!~ 

l.ittcrus         allatas    effe   ,ib 

Antipatro  23,2    *  [0/xa/?] 

n   obirc  () ,  4.  * 

fetvxi  t«  -rPxy- 

y.sy.qt\j(vH  Ojjutn  tc- 

ftis  J  tufus  rjt,  venttt  1 1  uim 

iud 

Captus  arbitcr  12,  3.  J)u- 
R   j  porrus 


I  N  D  E  X 


portus  quidem  negat  t*£- 

sTvxt  btalryj  figniflcare  C/Z- 
ptum  effe  arbitrum ,  fed  ?;;- 
tercjfe  arbitrioy  praefenicm 
effe  quum  vaujfa  apud  arbi- 
tros  auclitur  et  aintur.  At 
fi  ir&ftffctyiHjrtau  ttpoq  £/<z<r2v  f , 
2  eft  arbitrum  ejje;  non  vi- 
deo ,  quidni  vatgfivcu  oixirq 
idem  declaret,  quum  %xpx- 
x^Siivxt  cerre  nil  fit  nill 
srsffcwp?  Accedit  quod  ma« 
ior  fic  ky.mqia ,  fi  verba  ca- 
pianrur  de  ipfo  arbitro.  * 
oi  TTXfcvres  Conuiuae  13,  1. 
20,  3»  *  eTtxivelv  nxpovrx;  L&lt- 
dare  praejhttes  r,  1. 

pccgetpt  Praetereo  4*  4,  6, 3*  IIj 

2.  16,  2.  28,  2. 
TlxpeiJ.pxi\eTv  y.xrvjyoptav  ytxrx  rm 

tt/MiO&v  Qbinrgat  multitndU 
itew :  inuehhur  in  muititu- 
clinem  7,  4. 

V.zp»QXi^:u  Praeterire  2,3.* 
prodire  in  concioncm\  pro* 
cederc  21,  3,  26,  1. 

l\x?e%etv'  7cpcty[j.arci  [101  [ivj  ttxp- 
t%*  Noli  mihi  negotium  fa- 
cejferei^  1. 

Tlxpe^xvxi'  Trugews  Adflans  12, 

3 .  *  0/  7rxesrv}Kore$  Adftantes 

n^-  T^vr^  Omnes  prooem.  1. 
8,  2.  13 ,  3  etc.  *  sr«r«<  0- 
fM»^f  17,   3.  *  Tcxvrx  Omnia 

8,  2.  3    etC    *  xav    pxKKav  jf 

pac%g<$*i  Alia  potius  omnia 
curat  et  cogitat,  quam  pu- 
gnam  aj,  4.  Intell.  •xoteiv. 

Tlciffffstv'  rx  o*i  y,pex  ctTrcrtljtvxi 
KAtr)  rrciGci*  Et  reliquias  car- 
nium  viciimae  fale  adfper- 
fas  condit  9,  1. 


T\ciff%eiv  ostvx  vttc  ruv  ZutxPpiiivm  , 

VaJde  vexari  ab  litiganti- 
bus  26,3.  Loquiturenimibi 
S/\tyxp%r/J;  iudex. 

nxrjp  Pater  2 ,  3.  f ,  2.  13,  2. 

3.  19, 1.  28, 1. 
n*Tf«$  Pj/rw  28,  2. 
uxrpMx  olyJx    Patcrna  domus 

23,4. 
Hxve^xt  Dc/tnere  prooem.  r.  2, 


2.  11,  1.   19,  4. 


77XVffX^Xl 


hp%cu!i  TA^fftci^etv  Non  amplius 
conuenire  magrfiratfis  26,2. 
Cafnubonus  vertit,  aditum 
—  praecludamus.  At  ttxvs^xi 
eft  dejijiere ,  non  arcere. 
Neque  opus  eft,  vt  verba 
ilia  cum  fuperioribus  co- 
haerere  putemus :  quae  erat 
Paui  opinio. 

Tis&pxxlx  Pugna  terreflris  8, 

4  :     vbi      7rs<i0[J.xyJx    vtxuv    eft 

narrare  viBorias  terreflres. 

Tteigxil  KxSstv  rJv  ffiro7roiov  CatiCt . 
et  videtj  ne  confpiciatur  nec 
deprebendatur  a  piftrice  4, 
2.  *  7retPxffo(Mxt —  fyxveqoi.  y.x- 
rx^ffxt  Conabor  —  notare  ct 
defcribere  prooem.  4. 

nlAtxue  Securicula  f ,  2.  Eft  ibi 
haud  dubie  vocabulum  cre- 
pundiorum,  vt  kffy.o^  quae 
habuerint  figuram  formam- 
que  fecurieulae. 

TltfjfTretv  Mittere  18,1.2.*  oi  rt-^ 
fzwvrst;  y.xi  rreivrrffvre^  sl;  roti; 
loprxc,  Amiciqttimittunt  die- 
bus  jcftis  ,  honoris  caujfa, 
fercula  dono  if,  1. 

T\e'[L7tro$'  vjly  7re[J.7:r\\v  vj[j.spxv  m- 
xovrx  hy.  TAxy.ebovix*  Qni  iam 
ante  quinque  dies  venerit  e 
Macedonia  8,  3. 

Tievre 


1  N  D  E  X 


Dfrn  Ouinque  33,  2. 

Htgt  De  prooem.  4.  4,  I.  J,  i» 
2.25,  1.2.  2$,  5. 

Tltqioh*  Redimire  21,  2. 

ni?<*r/<'~'  CurUfitus:  nimia  et 
ambitioja  induftria:  quum 
quis  ea  facit,  quae  ab  eo 
poftulari  nec  pofiint  aquo- 
quam  nec  foleanr,  modo 
vt  amare  airerum  etfauere 
ei  videatur  13,  I. 

Tiigitqy^   Curiofus :    inepte  et 

ambitioje  induftrius  13,  1. 
sTUgMI»  Circumjpicere  25,  2. 

Ut^xjsu'  ai  -7ree'ew-cr*<;  &*' 
cumjiantes  13,  3.  *  ei  xtgufa- 
us^i  t«;  aV»?  £>«'<  collegunt 
circaje  turbam:  vt  praefti- 
giatores  et  alii  7>  \-  c«  8,  4 
eft  uwft\mfnK  &*/&**• 

TUfuhm  Circumire  f ,  4. 
TJtgixxSzfiu  xtXtvtctt  aVrov  ffx/A- 
*H  Lujtrurc  fe  iu- 

bet  Jquilia  aut  catulu  16,  4. 

Squilla  enim  etcatulus  fe- 

rebantur  circa  corpus  cius 

qui  luftrandus  erat. 
Y\t(>i>>zu$Kvzt'»'   u;   o(>w   irseilctfisM 

Si  quis  velit  defcrihere  f,  1. 

20,  1. 
TUfam»»  ExfpcBare  11,2. 

IUeiH*i*  t<;  kxoQtXoriulat  Infi- 
:^ularis  ,    quaedam 

contemti')  honoris  22,  1 :  vbi 

vid.  notas. 
Jl«f «raniV  Ambulare :  deambu- 

lare  i  6,  1 .   19,  I.  20,  1.24,  1. 

*  #r#:  pergere  21,  2. 

MWf  fecum  dcam- 
bulare  11,2. 


Yit?iii]ztvz$*i  Se  adfpergcre  f. 
corpusjpargere  aqua  lufira- 
li  17,  1.  Quae  aqua  rkbac 
titione  ex  ara  rapto  et  in 
aqua  extincto. 

nsei*-cy»(  i^tn  Cruorew  fpongia 
detergere  2f,  4. 

Uee^xsti;  iroisiSat  Collegere  cir- 
ca  fe  tutbam •  circulos  fa- 
cere  8,  4.  Lonf.  Nalmalius 
de  Foen.  trapez.  p  2^2,  et 
Hemfterhulius  ad  Anftoph. 
Piut.  p.  3  53- 

IJse freAAe<V  7rse .ssilxi  ccurc.v  Catt- 

tegit  paliio  cotpus  eius  2,  4. 

wggtrtfo*  iuetkny*  Colutnbae  Si- 
culae  f ,  4." 

IFtfftgiZPlC      TZVTCi     nOCJTZ     "XSfl- 

oqu[j.o,v  sxiGY.k^a^xt  Outt  et 
hifpicit  ijihacc  omnia  18,  u 
*  16,  1  pro  TTsqileot^  rece- 
pimus  xagalgau^. 
nigew  avMtlay  '1%**™  ***&& 
Ivt^M^rtM  Attlaeum  cui  in- 
texti  funt  Perjae  5,  4. 

n&m*]  o\ouar»  Probabilia  no- 

mina  23,  3. 
wBami  cxsTMd^ti  Vt  fidem  di- 

8'ts  f.  orationifaciat) Utmen- 

tatur  8,  3- 
xtfyxoc  Simia  5,  4* 

xtKgtZq  ttmmrt*  Frr  fcommatis 
f.  t£f#r*  jcommaiaquae  per- 
gant  ud  ama>ituai»em,  tie- 
«pe  dulcia  fiutits,  tn  quos 
taciutttur  [Macrob  Saturn. 
7>  3]  2>3-  Leftio  vj/v%f*«  re- 
dolet  glofTema  et  uitcrpre- 
tamentum.  nam  faxevt  **»* 
wrw  eli  incpte  cauillnriy  ca- 
viliationibus  vti  ineptis. 
R  4  Hae 


I  N  D  E  X 


Hae    autem    cauillationes 
iunt  eaedem  tw?*/. 
n/vi        luqcrsgov  ttisiv  Meracitts 
ilb.V  4,  2     *   ugi^tieiv  y.vKikxc, 

ivcu;  gxxroe  Trsn-av.e  Numerat 
qnot  qulfque  duxcrit  po- 
eula  10  ,  i.  *  kvks'2jx  xterj 
Cinnum  bibijje  4,  1.  add.20, 

2.       x\j.x  ttisw  ,  Trosfspv/yxvsiv 

(^uum  bibitjimui  rufiat  19, 
?• 
Ut7rpxffaeiv  Vendere  12,2. 

Tlinrctv'  (potvty.e;  %x\ixl  7TS7rray.o- 
tss  Palmulae  cadiuae  10,  2. 

IttI  yOVXTX  7Tt<T0uV   KXl  7T^0(Ty.V- 

vfaxs  Vbi  pronis,  vel  po/itis, 
genibns  vvneratus  fuerit  i6t 

2.   *  OgM  7rtTTQVTXZ  ^JuUlIt    VI- 

det  cadentes  2f  ,  2.  *  ttsc^v 
ry,v  w-tyxhvv  kxtxkt^vvxi  Cadit 
df  equo  et  deturpat  caput 

27»  2. 

Tiiccx  Pix  14,4:  vbivid.notas. 
Verto  et  intellego  Jocum, 
vt  eum  Pauus  conftituen- 
dum  docuit,  fic:  Suaue  vc- 
ro  !  flderum  pix  efi,  quicqttid 
etiam  alii  dicant.  Nam  ho- 
mo  ftupidusprimopluuiam 
ait  iucuudam  efle  et  gra- 
tam ,  quam  alii  moleftam 
fibi  dicant:  deinde  humo- 
res  illos  arbitratur  efTe  par- 
ticuias  picis  aftrorum,  quo 
quidem  nihil  infulfius  co- 
gitari  poteft. 

Tltyevetv  Credere:  verum  puta- 
re:  fidem  habere  1,  3.4.8,2, 

Titeisuxiq  Saepiflime  f,  3. 

TWevgxi  Latera  10,  2. 

WJu  Nauigo  2f,  1. 

TVwyx;  kx^xvhv  Caedi  flageU 
lis :  flagellari  12,3. 


ttofen  Turba :  muhitudo :  vul* 
gus  7,  4. 

t\Kv%gvjs  hyot>x$  Oua  tempore 
forut/i  frequens  eft  n,  2. 
Vid.fupra  Lyo?a. 

myv  Praeter:  fequente  Geni- 
riuo  22,  1.  24,  1.  *  -,,]>  $ 
eal  Praeterquam  tibi  2,1. 

nwix^eiv  ce?%x7t;  Verfari  cum 
magifiratibus  :  confuetudine 
magiflratuum  vti  26,  2. 

>  Propc:  iuxta  3,  r.  f,  3. 
Couftruitur  cum  Geniriuo. 

t\?mx\  Voces,  fermoncs  perple- 
xi,  vt  Liuius  40, $-  vocat,  h. 
e.  dubii,  incerti  amhigui 
1,4.  Ab  Homero  OdyfV, 
2  0f  dicuntur  ju£Sw  Trxoy.iot. 
certe  et  Euftathius  ibi  le- 
git  ttaox/ojv  et  Hefychius. 
nam  fumta  eft  e  loco  illo 
Homeri  glofla,  Trtoy.iav  ?re-- 
7cKeyiJ.ivoiv.  Cicero  Orat.  2, 
%d  appellat  integumenta  dif 
fltuulationisy  vt  iam  Cafau- 
bonus  animaduertit. 

UAWtfJ.OV    TY,V  ScUxTTXV  UVXl  MafC 

effe  nauigabile  3 ,  2. 
TTvevfzx   Ventus  2,  2. 
T\c$ev  Vnde  8,  j, 
Tiotuv  Facere  5,  3.  16,  2,  19,  3. 
<pvye7v  7rotvjSxi  [j,eTX%v  X^ux- 
ti^ovtxq  Facit  vtdumgarritj 
dijfugiant,  caeteri  agcntes 
inter  fe  de  rebus  feriis   et 
^negotiis  7,  2.  add.  8,  s.  n,  r. 

*  el  TTOi-JjCetev  0  Zev$  v^coq  Si  Iu- 
piter  fecerit  pluuiam  3,2. 
£ft  forma  loquendi  Atticis 
propria.  vid.  Kufterus  ad 
Ariftoph.  Auu.  ifoi  et  Vi- 
ftorius  Le&t.  Varr.  18,  14. 

*  (pxy.iiv     XpgUTOV     TTOtytJXl 

Lentu 


I  N  D  E  X 


Lenticttlas  — fucit  vt  cdi  ne- 
queant  14,  3.  *  fcro&tc  [jlvx-h 
hfyvghti  y.xivov  icto%€ou  «TOoV/a 

Ouum  Jvlttit  minatn  argen- 
ti,  curat  tam  folui  iuafpero 
21,1.  *  i*v*i[xx  xoiv,gzi  Montt- 
mentum  facit  21,2:  vbi  et- 
iam  eft  <*y.?.rjiov  -01^x1  Colu- 
weiiam  f  cippum  imponere. 
*  xt$z?>xio-j  -oijext  Summam 
facere  14,  r.  24,  2.  *  jrcojtfa:* 
05/.*  xiAivr^  Ejficit  fuminam 
decem  talentortuu  23,  3.  * 
Med.  TtfirxTri;  ~jsi$xi  Colle- 
gere  turbam  circa  fe  8,  4.  * 
Toijcouxt  rjj  xoyov  Dicatn: 
dijferam  prooem.  4. 

vT£t/£.'5   Coufte- 
tudo  molejiiatn  ajjerens  20, 
1. 
nc?o?  ti; Qualijnamprooem.  4. 

20,  ^.  *  xo/a  yojf  »  ?oa,  TOtta 
ot  epyx?v[piw}  —oim  £e  [J-kpet  ry; 
kyog£$,  a  hii[/.£pevxciv  Qua  e- 
nitn  in  porticu ,  qua  in  offi- 
cina,  qtta  in  parte  fori ,  non 
tranfgunt  dies  8,  f.  *  srofec 

>V*?^  A4*  erttcre;  |  0«tf  <//£  f//C 
pepcrijli?  20,  2. 

T\oke[UY.Qv  G^xivetv  Claffcum  CU» 
nere  2f,  f. 

Uohi[uoi   Hojles  2f,  2.  3.  4. 

rio;.rai  Gim/  2,  2.  Intell.rfi^. 

r?M%t;  Saepe  prooem.  1.  8>T» 

'?»  h 
l\i?.t;  Vrbs:  ciuitas  2,  f.  f,  3.2. 

3.  11,  3.  26,  2.  3.  *  ciuitas 

Atbenienfs  26,  4. 

r\o?.\rict  Cittes  f,  2.  2},  2.  26, 3. 
IIoai/x;.^;  Polycles:  cui  Theo- 

piirairus  infcripfitCharatte- 

ras  prooem.  2.  3. 


Uc?>vY.oiesi'A-4    Muhorum   impe- 
rium  27,  1.   Hefychius:  crc- 

hVY.CtPXviq'     ~Of.'JXP%ix. 

rrcAy-,  ttoAAvj,  rrsA:/'  £jc  ttoAAb  %PQ- 
vs  /iwrV  //  /oftg?  teinpore  pro- 
oem.  2 :  vbi  vid.  notas.  * 
~o?.vj  rov  ^io/xov  yeyovevxt  Mu» 
gnam ,  cruentam ,  ca<dem 
fuiffe  8,  2.  *  5ttXt/v  #?o'vcv  /)/"// 
15,3-adJ.  2j,  3.  *  ttca/.o)  Af.v/- 
/7  3,  2.  6,  4.  *  l|  ixff/S|/*c 
jtoaaj^  Mngna  cura  prooem. 
2.  *  ttcaa-,}  7m  Multum  cretae 

10,  4.   *   jrcAA&u  ^yGet;   Multa 

ingcnia  prooem.   1.   *   tj-oav 
-or^orspot  Mtilto  peiores  3,2. 

*    ^^C    Ijrt     ~0/\V    TWV    TTteVpUV 

'  Ad  tuagnam  vfque  laterum 
partem  19,  2.  *  ort  rx  [xtv.px 

TXVTX     ~0?\AU      ift     T»      eviZVTii 

Haec  quantuis  partta,  tamen 
magnurn  ejficere  fummam 
per  annum  10,  3.  *  -okkx 
XpJi[iu~x  Magnae  pecuniae 
23,1.  Kx%xvx  ~o?.xx  Olera 
tnulta  20,  2.  *  TroAAa;  ~ep)  t« 
-pxyizxro;  Kiyetv  Multa  de  re 
ipfa  dicere  prooem.  4.  add. 
14,  2,  17,  3.  *  ttoAA*  Berfe); 
Multttm  prccatus  17,  2.  * 
Comparat.  9rAt'*a;  %povov  Diu- 
tlUS  6,  2.  *  ~?,etovuv  jj  rptx- 
y.ovrx  av5pw~ot)v  xaO>i[zev(uv 
Quum  etrim  plus  quam  tri- 
ginta  ibi  jederent  2,  1.  add. 
23,  2.  *  -heiu  lihovrx  Qui 
pltts  licitetur  12,  2.  add.  13, 
1.  *  Superlat.  -Aetsx  Pluri» 
ma  28,  3- 

-ototr-ipxm  Polyfperchon :  ami- 
cus  Alexandri  M  ,  qui,  An- 
tiparro  mortuo  ,  fummam 
imperii  accepit  et  tutor  Ji« 
R  y  berorum 


I  N  D  E  X 


berorum  Alexandri  fa&us 
eft  8,  2.  v 

,570iJ.nivm  Tranfuehi  2T,  2. 

TCfwn*  Potnpa  26, 1.   Vid.  fupra 

rrov^ix  lmprohitas  28»  2. 
?revjf<?eV  «w?  f°*y  7rov*i<>OT£(>oi~giJiv 
Mntto  peiores  ejfe  3,  2. 

.tot?t&£/v  proprie  dicitur  deiis 
qui  equos  vel  infantes  voce 
et  fono  aliquo  blando  de- 
mulcere  conantur,  quales 
foni  et  voces  nominantur 

iro7r7rvff(J,XTX,  etiam  7r07T7rvff- 
fioi.  Suidas  :  woTvvfffixTx' 
y.oKxy.iixi   etc,  tbs  xdufj.scfnc,  **- 

«ng.  Sed  quia  equi  tum  et 
infantes  folent  fimul  mul- 
ceri  et  palpari  :  vdirrttytv 
valet  etiam  mulcere,palpa- 
re  vt  20,  t  Conf.  Vuefle- 
lingius  ad  Diod.  Sic.  p.  93 
Tg.  1. 

frogive^-xi  Proficifci :  ire:  abire 

2,  1.  4-  4)  I-  7i  2-  10,  2.  11, 

3.  ,3,  2.  14,  1.  16,  I.  2.  22, 
3.24,2. 

vrogi^e^rxi'  y.xl  tTiqxz  x<po?(zxc, 
toixvtxc,  TrogiffxSat  Aliafque 
eiufmodi  occafiones  garrien» 
di  captat  7,2. 

vo?vofioffxii*xi  Lenonem  effe:  le- 
nocininm  facere  6,  2.  Fuif- 
fe  autem  lenones  Athenis 
infames ,  cum  ex  eo  patet, 
quod  7roqvo$osv.o\  dicitur  de 
homine  feelejlo  et  improbo, 
vt  apud  Aefchinem  c.  Ti- 
march.  p.  $6.  79:  tum  ex 
hoc,  quod  non  modo  tfqv^- 
4>o»  et  iFogvopo?xd$  coniungun- 


tur  ab  fcriptoribus  Atticis, 
fed  etiam  Trovvsqix  et  Troqvo- 
fioffy.ix.  vid.Aefchinesc  Cte- 
fiph.  p.  448  et  p.  459  To.  2. 

7ro§(>u$£v  Eminus:  e  longinqu& 
S>  1. 

xoffeihmv   Pofuleon :    menfium 
auftumnalium  tertius  3,  3. 

*   Sed  28,  2  tx   Uoffeidaivoc,   ij- 

y.iqx  funt  Kalendae  Pofideo- 
nis}  Neptuno  facrae. 

TTOffOC,'     7TOff0l    eiffl    xioveC.    TH  SlloiliS 

Quot  jint  colwmae  Odei  3 , 
2  add.  14,  4.  *  xqfiixeTv  ttq- 
ffov  e^i  Numerat  quantum  fit 

18,    I.         TTOffH  UffXV    XI   OKpSiqXl 

Quanti  venicrint  pelles  4, 4. 
add.  if,  1.  jg,  1. 

TTOffHv'   y.e7\evsai  Setvai  txc,  vJ/j/^hg 

KXi    TTQffiiV    XVTXC,    Y.X$'    e^Xy.CffiiiQ 

kxtx  (zixv  lubet  eos  ponere 
calculos ,  e t  quidem  vt  fex- 
centis  refpondeant  fingult 
homines  et  fummae  fingulae 
eaeque  diuerfae  23, 3.  *  Sed 
TTQffn  18 ,  2  quomodo  intel- 
legendum  videatur,  often- 
di  fupra  in  verbo  nxTXTiSe- 
3ai.  Caeterum  verbo  ttqskv 
locupletari  poreft  Thefau- 
rus  Stephanianus. 

icoretin)  Cuias  13,  3.  Sed  corri- 
gi  haud  dubie  debet  ttqIx- 
5t»j.  Nam,  ex  obferuatione 
Grammaticorum  veterum, 
iroTXTroc,  de  moribus,  fed  tto- 
Ixttqc,  de  gente  et  ciuitate, 
dicitur.  ThomasMagifter: 
7rocJx.7roc,  §*)  yivaq  Xiyw,  o^aJc, 
eqelc,'  oiov,7ro$X7r6c,  £?/,  &^x7oq 
ij  jlfyvxioc. ',  —  Trefi  ^  TfOTra 
|£«t&v,  s't«$  tgeit'  TroTXTroc,  tqv 
*  Vf>C7rov 


: 


I  N  D  E  X 


•  • ■■?:<.-?:  ;  — .  add. 
Phrynichus  p.  \6  f  LibrariL 
autem  non  raro  permuta- 
runt  inter  fe  duo  haec  vo- 
cabula.  vt  ap.  Iulian.CaefT. 
p.  \%  pro  t-;^t:;  Heulinge- 
ius  in  Cod.  Aug.  reperit 
kotxttq^.  Sic  malim  exifK- 
Uiare,  quam  omne  eorum 
difcrlmen  tollere  cum  Dor- 
villio  ad  Chariton.  p.  337. 
add.  Audcndorpius  ad  Tho. 
Mag.  p.  72J  f. 

Wc  Quando  e,  1.  13,  2. 

Um;  pridem  1, 3.  *  ««- 

/w  7,4  *  aliqttando  7,  4. 
12,  3.  *  ti  roTf  .OwW  tandem 
S,  4.  add.  prooem.  1.  *  ttct! 
\onnuntfuaw :  interdum 
o,  3.  Apud  Platonem  Phae- 
don.  2  eft  roW  /xiy  — ■  hiprs 


Num  2f ,  2. 

-  Poculum  19, 3.  *  It)  t« 
.«  /«rrr  pocula  20,  3.  * 
demmata 
potoria  23,  1 . 

rorw  //tf^r  pocula 
27,  la  vbi  vid.  notas. 

I     Pfcj   If,   I.  2J,  3. 

I  Interdum  j,  2.  *  aliquo  1 I, 
2. 
M  P«l  2,  4.  4,  I. 

ftr s :  quae  quaenam  flt, 
debet  e  ferre  orarionis  co- 
gnofci.    vt    piooeni.    4  ro 

ix  eft  natura  virtutum 

rt  vttlitas  ut~ 

qtte  necejjitas  inftituti  difje- 

rend  itiis*. 

},  2  :xto; 


Outtm  garruhts  videt,  feau» 
diri  patienter  et  libenter , 
garrulitatem  fuam  non  dij- 
plicere  audientibus.  add.  1, 
3.  6,  3.  7,  2.  8,  i.  12,  1.  m,i. 

*    t£a\,Utra     fzot    (zy    vxqiyfi 

Noli  mihi  molejius  efje  if ,  1. 

*ex%ti$  Fafia  1,  1.  8>  I.  13,  U 
14, 1. 

■xqy.TTw  Facere  1,2.  2,  f.  *  «/Vff- 
ymtflxv  Trqx^xi  Vfttram  pecu- 
niae  ad  diem  nun  Jolutae 
exigere  10,  2:  vbi  etiameft 
*fa%w  zoKov  tqy.h  Exigere 
vjitram  vfurae  ad  diem  non 
jolutae.  Ita  Aefchines  c. 
Ctefiph.  p.  410  To.  2  di- 
xit  T^Atf  mrf»%oretc.  ,  Ne- 
que  alio  fenfu  eft  apud 
Thucyd.  7,  107  icvare*%xt 
xwiAXTdy  et  apud  Xenoph. 
Cyri  exp.  p.  420  fvvnvx7rex- 

|*/  (l.t$t)'J.    *    Med-  X? XTT£ $Xt 

Exigere  6,  4.  Quo  fenfu 
legitur  paflim  apud  fcrt- 
ptores  Atticos.  vid.  Ari- 
ftoph.  Nubb.  244  ibique 
Berglerus:  Plato  Apol.  4: 
Xenoph.  Memorr.  1,  2.  5. 

StppMg  oixlfye£xt  frPo\  ry;  xh)tx- 
ftfvitC  Cto*  iis  quos  affeceris 
itiiftria ,  /0/7«/  wc  co//;/  rf 
huniano,  h.  e.  ita  vt  videa- 
re  cire  is  qui  neminem  lae- 
dat,qui  omnibus  concedat, 
qui  non  irafcatur,  qui  in- 
iurias  ferat  aequo  antmo, 
qui  moneat  alios  vt  ipfi 
initirias  aequo  ferant  ani- 
mo,  qui  ipfe  commoueatur 
1,1:  vbi  ttem  etiam  dici- 
tur  *t&Mt\  haKiyt^Txt  k*l  roic 

K«3' 


I  N  D  E  X 


K«5'  sxvth  i\eyo\ievoi$  h.  e.  dif- 
Jerere,  loqui ,  de  vocibus  et 
walediclis  in  ipfum  iacJis  ore 
aequo  h.  e.  ita  vt  non  ap~ 
pareat,  ipfum  iis  comtno- 
veri.  \ 

■KqixSxi  Emere  2,  3.  10,  i,  2.  3. 
n,  4   17,  2.  iS,  1.  22,  3- 

irfiv  Ante  quam  67  3  :  fequente 
Infinitiuo. 

•XQQXtqiL-J  Tl  lxT8  TCCfztlH  PfOmetlS 

ahquid  e  cella  penaria  4,  2. 
Sic  occurrit  verbum  hoc 
apud  Thucyd.  g,  90,  et  ar 
pud  Anfioph  Thefmophorr. 
426 :  vbi  Kufterus  laudat 
locum  Theophrafti. 

ireox7ro<>tMiiv  Praemittere  24, 2. 

3-?oe/2ss3-a;  Confticere  prius  22, 

3-      • 
*qo%v\xo(;  e7rt\zsj\^>lvxt     ParatUS 

ejt  curare  12,  2. 

»r£or>c#  Gratis  6,  2.  II,  3. 

9rf3i'7^va<'  Trqo^xc,  I1 1  3  eft,  vt 
iam  in  notis  oftendimus, 
aut  fimpliciier  Jiaus ,  aut 
fians  multis  praefentibus. 

nqo-AQkziov  *  S//7#j  .*  plicae ,  ea 
pars  pallii  quae  eft  in  iinu 
h.  e.  in  ea  peftoris  parte 
quae  eft  inter  brachia  6,  4. 
22,2.  Hefychius:  Trqoy.oi- 
•jrtov'  ro  ?rqo  rs  K0/\7rv.  Giof£ 
vett.  <7tqoyJj\7tiov  Praefinum. 

TTgou.xvSxvetv  7,  3  eftaut  fimpli- 
ci  t  er  difcere,  a  ut  pergere  dif- 
cere    Vid.  notas. 

<x(>ou,era)7r(c>iov  PeUis  £  pellicula 

fruntis  21,  2. 
Trqoointx^e^xi  Praefaripwocm, 

4- 


7rqo7rk{j.7itiv  Profequi:  comitari 
abeuntem  honoris  caufTa 
f>  r.  7,  ?• 

TfcV  1)  Cum  Datiuo,  vt  cV>r 
xfc^  5rfoV5  to  sx$izu  Stans  ad 
lancem  9,  2.  2)  Cum  Accu- 
fatiuo,  ad:  ita  tamen  vt 
faepe  reddi  poftit  per  Da- 
tiuum  fimpliciter,  vid.  1,  2. 
3.2,  2.4.  s.  f»2-  3-4-6,  f. 
7,1.9,  1.  3.  11,  2.  12,1.13,3. 
14,4.  16,2.  3.  17,  1.  2.  23,4. 

f.    24,1.   3.    2f,    2.    3.    26,  4. 

Sed  9,  3  et  24,  1.  Tfo^  ctvrov 
eft  domum  fuam.  *  r«;;/  1 ,  r. 
4,  1.  6,  3.  10,4.  24,  3.27,2. 
*  ad,  iuxta  11,3.  *  leixix 
Trqot;  ro  lxt\iovtov  MetltS  tlll- 
minis  diuini  \6,\.  *  e%ett; 
nqot;  rx  ery  \xihxtvxv  rjv  rqi^x 
Habesy  pro  aetate ,  capillos 
nigros  2,  2. 

Trqoffxyy^heiv  Nuntiare  2,4:  vbi 
vid.  notas.  Legi  debet  pro- 
Cul  dubio  7r§o^yye?Mx_  Prae* 
nuntiaui. 

Tqoffxyetv  a,vvir^v  Trteiu  BtSovrx  >j$vf 
TreTrqxnort  Adducit  ei  qui  iam 
vendidit ,  emtorem  qui  plus 
licitetur  12,  2.  *  ht-^eu  7rqoc 
tv\v  yviv  irqoffxyetv  xvrov  lubet 
fe  exponi  in  terram  25,  2.  * 
Med.  TrqoGxyeSxi  Ad  fe  allu 
cere  ^,  2. 

rrqoffxyoqivetv  Salutare :  appel- 
lare  f ,  I .  *  Trqoffxyoqiv^siq  w 
hvriTrqoaeiTrelv  SalutatUS  non 
refaluPat  iy,  1. 

irgoffhrryfox&cu  Narrare :  refer- 
re  7,  4. 

%qofflov.ix    Excitatio   opinionis, 

vel,  vt  Cafaubonus  inter- 

pretatur, 


I  N  D  E  X 


pretatur,  txcitatio  exfpetfa- 
tioms :  ec 

:  eft  quttm 
quis  aliis  opinionem  facit 
bonorum  quorundam ,  quae 
tamen  ipfe  rton  habeat.  Ali- 
ter  explicat  locum  hunc 
Salrrulius  in  Commenrar. 
ad  bimplic  p.  61  :  cuius 
auftoritatem  fequutus  eft 
Menagius  ad  Laert  p.  302. 
Reddit  eum  iic,  opinio  bo- 
norum  quorundam  quae  non 
adjunt  iUi  qui  jk  de  je  ipfo 
opinatur.  At  repugnat,opt- 
nor,  res  ipfa.  Nam  xhx£uv 
non  opinarur.  iibi  ea  inetfe 
quae  gloriatur,  fed  ia&at 
tanrum  er  iimulat  fibi  ea 
inefle.  id  quod  exempla  ab 
Theophrafto  fubiefta  fatis 
doceut.  Poteft  quis,  verbi 
cauilsgloriari,  fe  ftipendia 
feciife  et  meruiflTe  fub  A- 
imlro,  licet  non  merue- 
rit,  fed  nemo  adeo  ftultus 
eft,  vr  id  libi  perfuafum  ha- 
beat  ipfe. 

r^uifu  Adeo:  accedo:  venio 

*fo*c~  Addere  13,3. 

;tj  Ruflare  19,  3. 
Vid.  Sallierius  et  Auden- 
dorpius  ad  Tho.  Mag.  p. 
36?  f. 

*p*ttZ'm5*t  Accedere:  adire: 
cnnnenire  1,  1.9,  3.  1  1,2.12, 
i.  \y  2.  20,  1    »;,  4    24,  1. 

Conftruitur  cum  Datiuo. 

*t<*(v%t£cu  Vota  facere  16,  2. 


vr?etr£xw  Rationem  babere:pa- 
rere  16,  2. 

crfoffijxov*  hetH^Uffj^  TotqsL  tJ 
9r?oc-vxov  ZeSopi^  Ouerela  in- 
dio.ua  f.  inepta  et  temeraria, 
quae  fit  et  editur  audienti- 
bus  aliis  17.  1. 

jrfoffxaAgrv  Aduocare:  arceffert 
6,  3-  25,  2.  *  Med.  5Tfo<rx*- 

h&i^xt  4,  3.  9,    I. 
ir(>0CY.e7$xi'     ocx    Tvy%xvet    yimi 

TfQITUV  THTOIQ  7rqoCY.ei\LeVX 

Ouae  vitia  virtutefue  injint 
cuique  prooem.  2. 

■z-qodcetpxAxiov   Ceruical:  pultti- 
.  nus   qui  fupponitur   capiti 

2f,  3.  *  TX  7Tf ocxe Qxhxtx  Pul- 

vini:  qui  fupponuntur  fe- 
denti  2,  f.    Vid.  Heinfius 

ad  Ouid.  A.  A.  i,  160. 

I 

*  irqoCY.oxeiSxi  Videre:  fpec/t» 
lari:  projpeculari  [Liu.  33, 
1]  25,  3.  Cuius  notionis 
exemplum  non  eft  in  The- 
fauro  Stephaniano.  Hefy- 
cluus  et  ex  eo  Phauorinus: 

TrqOCXOTTTetV      X(ZXqTXVft'Jy     TQO- 
$KexeiV.     ieg.     TrqOCY.OKTelv'      u- 

\ix?TxvetV   7T§ocnoTeiv'  rxqo^hi- 


ir?oenvvs7v  Venerari  16,  2. 

•xqocxxhuv  Colloqui:  loqni:  fe- 
quente  Datiuo  7,  3.   11,2. 

KPocTtxTTxXivnxi  Paxi/fis  affi- 
gere :  paxillis  fufpendere  2 1 , 
2. 

TCQQCTzi- 


I  N  D.  E  X 


xgcCTrtTTerj  vrffy  ro  ic,  Inclinare 
fe  aci  aurem  Regis  2, 5.  Con- 
iectura  Valquenarii,  quem 
pro  7r(>QG%l7rTuv  in  notis  o- 
ftendimur,  refcribendum 
cenfui/Te  7Fqacy.vxrcavi  difpli- 
cet  maximepropterea,quia 
verbo  xeocxixreiv  fignifica- 
tur  celeritas  quaedam,  di« 
gna  Adulatoris  temeraria 
leuitate ,  non  item  verbo 

•xeocy.vxreiv. 

vgosvcietSxt  Attendere:  ani- 
mum  aduertere:  audire  1,2: 
vbi  Nedhamus  temere  eie- 
cit  3o£#.  nam  <psj«"«,  quod 
fequitur,  fatis  declarat,  li- 
brarios,  per  incuriam,  omi- 
fifle  lot.n.  *  fimulare  1,2. 
23)4- 

frgoexdivjCii;  xex%ew  xxi  hoym  Sim 
unulatio  dijjimulatioue  infa- 
tfis  ct  in  dicJis  1,  1.  *  xqoc- 
voitj<rt$  nc,  i&yon  kxi  xex^em 
Qttum  quis  dicit  aliquid  et 
facit  15,  1«  Cafaubonus 
aliique  interpretes  reddunt 
per  Jimulatio ,  repugnante 
re  ipfa.  Nam  xeeieeyot;  non 
fimulat  fe  dicerevel  facere 
quidquam,  fed  vere  dicitec 
facit  omnia.  Et  enim  vt 
verbum  xqocxoiel^xi  dicitur 
omnino  de  iis  qui  fibi  ali- 
quid  fumunt,tribuunt,  vin- 
dicant,  fufcipiunt  [vid.  Ku- 
fterus  V.  M.  1,  24],  ita  et- 
iam  nomen  x?oexoiv,ct$  vfur- 
patur  de  eo  qui  aggreditur 
et  inftituit  dicere  vel  face- 
re  ea  quae  nemo  ab  eo  po- 
ftulare  iure  et  recte  poflit, 
neque  adeo  poihilet. 


TrepGTrrceisiv  Offcndere  if,  3. 

xqocxrxic(zxTX  Tuhercula:  puU 
tiera  quae  exiftunt  quum  quis 
digifos  offendit,  itaf  vt  cutis 
laceretur  19,  2. 

xeoexrvetv  Confpuere  19, 4.  Con- 
ftruitur  cum  Datiuo. 

xqccrqixm"  xxct  roi<;  ev  ryj  xoAet 
xqoch^qx^y.e  Omncs  adit  in 
vrbe  8,3.*  Trqoslqcnielv  Ac- 
currere  :  adire  :  conuenire 
25>4* 

xqocrx\xi  famtt&ta  luhet  redire 
1,2. 

xgoer&ivsci  Addere  :  adiicere: 
iattdare  17, 2.  23,  3. 

•xqoe<piqe£xt  Afferri  ift  .4.  *  ixv 
<rt  Tf c?  rd  rqixp\J.cc  rvjt;  xeQxhyQ 
Ictfq  xviv\ixro<;  xqoeevex^y  x%v~ 
qov  Si  paleae  ad  capillos  de- 
latae  fuerint  vento  2,2. 
Haec  eft  vera  fcriptura,  vt 
in  notismonuimus.  Altera 
lectio  TreocayJJy  debetur 
Cratandro.  nam  in  Norib. 
eft  xqoeex$t->  pro  xq oeevex^- 
librarii  enim  non  raro  omi- 
ferunr  medias  fyllabas  ver- 
borum.  Ex  eo  igitur  fa- 
ctum  eft  in  exemplo  Cra- 
tandreo  xqocxx^ ,  quod  in- 
de  venit  in  libros  editos 
reliquos. 

*  xqoe$ctrav  xqet;  rx$  rqxxi^xs 
Verfari  ad  menfas  nnmula- 
riorum  5 ,  3.  In  Thefauro 
Stephaniano  non  extat  hoc 
verbum. 

xqocca- 


I  N  D  E  X 


xt*cuxe7ov  Perfona  6,  i.   Tho- 

mas  Magiiler  m%  tx 

VTO     TUV     VTOKflTUV    fr/T;5f/X£V« 
-    TXV- 

xai    -reoaurrx.      Moeris : 
ftrfon  pmw , 

\rr.<..  ;'    -  ,   £?Ay,vixwi. 

..    VttltttS:  0S  2  8,2.  *  x* 
xfoffurx    VliltUS  fi,  2. 

.;  Privtus  :4,  r.  *  Tf  o't«- 
.4ntoi  prooem.  1.  13,  3. 

A     - ,-;r: ;..    —  f«-    PrittS   

^wjw  16,  1.  Vid.  fupra  1«;. 

vZQT?£yjtv%   Trgoofxiiuv  Praecur' 
rens  2,  4.  * 

fMtr«c  ft*  e  Jeutentia  pruce- 
tlente  h  e.  duum  videt}gar- 
rulitatcm  fuam  non  difpli- 
cere  audientibtis  J,  1. 

TfVTxnK  Prytanes  21,3.  Nam 
fenjru>  Arhenienlis  confta- 
bar  quingenris:  ira  vt  fum- 
ma  rerum  quorannis  eflet 
penes  qumquageno*  in  or- 
bem.  hi  nomin  jbanrur  o-fv- 
;.  vid  Harpocrar  h.  v. 
Diftriburi  aurem  eranr  in 
quinquc  deeurias:  er  de- 
ae  fmgufae  imperabant 
fin^ulis  hebdomatibu*.  Cae- 
teium  folebant  ei 
ficire  pubbce  ,  ficn 
que  perafto  renunthre  po- 
puio,  htatumne  eifec  nec 
ne. 

'ffjroc    Primus  2,4.*    wfXh» 

■■<-'<   Primum  malorum 


TffoTsv  Prittio  prooem.  4.  25,  5. 
28,  1.  *  fequente  particula 
htx  prooem.  4.  3, 1.  9, 1. 

xTvvxt  tU  nohxov  Spucre  in  Ji- 
num  16,  3.  Plinius  H.N.  2g, 
4  Deffuimus  cowitiaieswor- 
bos ,  boc  ejl ,  contugia  regc- 
rimus.  Spuebant  autem  ve- 
terei  in  finumfereter  vid. 
Theocritus  Idyl.  6,  39. 

ttixvs^iuv  Pyanepjion :  menfium 
auttumnalium  primus, quo 
celebrata  func  Apatuiia  3, 

tvkvx  Crebro:  faepicule  16*,  2. 
2f,  4.  27,  3.    Moeris:  $x(u- 

V«,   AJTIXUC'     XVXVXy   JVAA^VXW?. 

nvhxt  Hflxi  Porta  feralis  14,4. 

tvv5«|  Fundum  1 1 ,  ?.  Idem 
quod  ?ryi>^»jv.  Vii  funt  hoc 
vocabulo  etiam  Pherecra- 
tes  et  Ariftophanes,  au&ore 
Polluce  lo,  79. 

rrvvOxjn^xt'  Tt/5o/uevo;  tx\  exxAy- 
elx;  Vbi  cvgnouerit  quae  ia 
concionc  aflaji'it  et  dccreta 

7,  3-      *     «TffCV     7T«r<Ja:     Ttf/ZTfO 

Tt  vco[uvov  Aliumjeruum  mit* 
tit  qui  percontetur  18,  I. 

r*v  ft£W  laborarc :  fcbri* 
cttare  12,  I. 

Tt/fo)  Frumenta  3,  2. 
Tuywv  Barba  2,  2. 

mttfitf  Vcndere  10,  2.  rr,  2.  ij, 

I,  17,  2  2?, 4.  241  2.*  Verba 

a;  J  ffMfeJj  *xl  pjj  t«A«vv,  tjfet 
T«At.v 


I  N  D  E  X 


*»a*?v  5«?  tJOti  bahere  quod 
vendere  poffit  velitue ,  et 
qttwn  non  babet  quod  ven- 
dat,  ait  fe  vendere  velle  i ,  2 
ita  intellego,  vt  iam  in  no- 
tis  quodammodo  oftendi- 
mus.  Iron  iic  refpondere 
debebat,  vt  diceret,  aut  fibi 
non  effe  paratam  pecuniam, 
feque  adeo  neque  ftipem 
conferre  pofTeneque  pecu- 
niam  mutuam  dare:  aut  fe 
id  nolle  facere:  fed  dicit, 
modo  fibi  non.  e/Te  quod 
vendere  poflit  vnde  pecu- 
niam  faciat:  modofevelfe 
vendere,  quum  tamen  non 
habeat  quod  vendat ;  vc 
modo  reiiciat  nfe  lxvsiZp\jLi- 
v«?  et  t«5  Iqotvi^ovTa*,  vt  ne- 
fcianr,  acceprurine  fint  ab 
eo  quidquam,  nec  ne,  et 
incerci  difcedant.  Vnde 
Theophraftus  Ironi  tribuit 
nhoxxc,  et  •KXXihhoyixc,. 

vruc,  ols^s',  Quid  putatis?  8,  3. 
Vid.  fupra  ohfixi.  *  xx)  sr*/$; 
Quomodo  vero?  17,  3. 


fxQxvls  Rapbanus  n,f.  Tho- 
mas   Magifter  :   fx<pcevov  ixt 

Tyc,  gxfyzviooc,  f/tj  «acjjs  excpxvov 
yXg    KXP     ATTIXOiq    Jj     xexfi^i)' 

cehhx  qxQxvic,,  /.x)  gotycevifi  XI- 
76—. 

injric  Loats  e  poeta  aliquo 
pauUo  longior  et  injignior. 
vid.  Cuperus  Obferuatt.  1, 
7.  Vnde  ifi3?'^iv  »J**/v 
Recitare  locum  e  poeta  ali- 
qtto:et  27,  1  ?ij<rr*$  fxxvSxvtrj 


Locos  poetarum  edifcere. 
Solebant  enim  veteres  pV- 
csiq  recitare  inter  pocula, 
fere  ad  citharam.  Quam  in 
rem  infignis  locus  etr  apud 
Aefchinem  c.  Timarch.»p. 
72  To.  2. 

■pviTctie  Rbetor:  orator  7,4:  vbi 
vid.  noras. 

pVbv  Frigere  2,  4. 

pV&s  Rbodtts:  vrbs,  in  infula 
maris  mediterranei ,  eiuf- 
dem  nominis  f ,  3.  De  ifta 
infula  peculiarem  libellum 
edidit  loh.  Meurfius  Am- 
ftelod.  a-ciDiDCLxxv  qua- 
ternis. 

i>vy%oc.  Roftrum  canis  4, 3.  Pro- 
prie  dicitur  de  roftro  porcr. 
Thomas  Magifter  :  $y%oe 
S7ri  %oieuv  — .  Sed  legirur 
etiam     apud   Theocritum 

.  Idyl.  6,  30  deroftro  canino. 
Vid.  Trillerus  et  Auden- 
dorpins  ad  Tho.  Mag.  p. 
787  f. 

•pvrxivs^rxi  Sordes  contrabere : 
jordidumfieri:  de  pallio  io, 
4- 


Zxtews  Tubicen:  clajftcarius 
2^,4.  Phrynichus  p.  %o  cxh- 

rttKTyC,  ,     TO    dc-A.lflOV     llX    T«    K% 

&%)  <>e  Six  T8  c  — .  Thomas 
Magifter:  —  jaAavyxrj};,  » 
cxhTt^q  — .  Conf.  Doruil- 
lius  ad  Chariton.  p.  660. 

Y.x7reov  hxiov  Rancidum  olettm 
w,  4. 19, 3. 

Etfux(vsn\ 


I  N  D  E  X 


r.y  rotteptxiv  Canere  claf- 
Jicttm  2f,  4:  pro  quo  paul- 
lo  poft  eft  n&ithtn  fimpli- 
citer.  Nam  tuba  dabarur 
ilgruim  ad  capienda  arma 
et  ad  ineundam  pusnam. 
vid  i  Cor.  14,  8  etPolyaen. 
2,  ;6.  *  «2  vt*n\tiurm  ro  koi- 

f/o%  An  objignatajit  arca 
pecuniaria  ig,  1. 

L  — * 

rnttmi  argumcntum: 
injlcium  8,  2.  28»  3. 

Z^qov  Hodit  3,  2.  4,  4. 

:  eoi  Tg?t?egx)  Siculaecolum- 
bae  5,  4. 

Cuctimeres :  integri  et 
virentes,  non  conditi  14,3. 

ZeriZjm  Cibnm  manfum  ingerere 
tn  os  injanti  20,  1. 

x  Annonae  caritas  i^^i: 
vbi  vid.  notas. 

♦rroro/J;,  y,  P;y/r/'.v  GlofT  vett. 
4,  2.  Apud  veteres  enim 
feminae  debebjnt  fruges 
pinfere,  panem  coquere  etc. 
Praeerant  etiam  cellae  pe- 
nariae.  id  quod  locus  Theo- 
phrafti  fatis  docet.  Etiam 
apud  Thucydidem  2,  78 
commemorantur  , 

apud  Xe- 
noph.  Oecon.  10,  10  Vnde 
exiftimari  licet ,  quo  iure 
reiiciat  ThotJWl  Magifter 
vocabulum  rtrtoto^^ro  quo 
ait  dicendum  efte  kqroirQiroc. 
QUt  a?TJT0<o;. 

-  Tacere :  ftlert  2,  3.  7,  $. 
11,  1.  22,  1. 


Zxixre^xt  Vifere  2f ,  f.  Narrt 
videtur  legendum  txe^oni- 

wiit   11011  Cy.e-\>0{ivM^,        tx  fttv 

lexiqSxi  <px<ry.er,  De  aliis  ait 

'    fe  quacfiuiffei,  3. 

1 

Sxft/w  F/r/tf  .*  frtpeliex  10,  2. 
SkhvjJ  Tentorutm  25,  3. 4.  *  Et- 

iam  23,  4  pro    sttI   tx;  xAlvxt; 

legi  debet  evfi  tx;  cy^vxct. 
s*«v*)  autem  funt  tabernae 
in  quiDus  expofitae  eranc 
Athenis  res  venales:  a  qui- 
bus  mercatores  ipfi  appel- 
lati  funt  oaiviJTxi.  Vid.  o- 
mnino     Harpocration     iii 

yiqqX   et  tfXJfVJjVfS- 

£x/AA*  S/y«i///2  t^ ,  3  -  vbivicL 

Cafaubonus. 

2xoA<a)  fixKfvqixi  Baculi  praui 
et  tortuofi  f,  4. 

'Zy.vSqai7TxtTxt;  kxi  oxxqvexq  Mot- 
Jlus  et  lacrymans  14,2.  Sic 
apud  Aefchinem  ep.  2  eft 

•xqoccmirov  cxu$qu7rov  k«)  c/uo/oy 
lioxy.qvyt.ivut. 

Zv.vkx*  Catulus  16,  }S  vbi  vid. 
Cafaubonus. 

SKt/T0«'^c  Coriarius:  qui  co- 
ria  fubigit  et  parat  i6,  2. 

SkwWiv  focW,  diBeria,  iactri 
tt  dicere:  iatere  fcommata 
2,3.*  xKfcW£*i  /Zfow/i .;  /»</* 
7,  f. 

&f}f*y  hw«c  Ahigtre  mfcatifi 

4.    *     ff00«lV    THC    T0/KT8C    AO^H? 

Incedentem  iaflare  vaces  bas 
26,  2.  Lft  enim  h.  1.  ver- 
bum  praegnans,  h.  e.  eiuf- 
S  modi 


I  N  D  E  X 


mndi  quod  contineat  no- 
tionem  duplicem,  et  ince- 
dendi  et  iacfandi:  vt  3,  3 
nctQotv&iv  et  alia  nonnulla 
hoc  in  libello. 

%av  Tuum  eft  prooem.  4. 

2<4<«-a>  Sopbiftae  $•,  4.  Inde  ab 
aetate  Gorgiae  Leontini 
*o$i>?tci  diftin&i  fuerunt  a 
philofophis,  dittique  qid 
argutias  feStarentur  in  dif- 
ferendo,  qui  in  conuentu  po- 
fcerent  quaeftionem,  h.  e.  iu- 
berent  dicere  rjua  de  re 
quis  vellet  audire  [Cic. 
Fin.  2,  i] ,  qui  docerent  qtta- 
fjam  verhorum  induftria 
cauffa  infirmior  fieret  for- 
tior.  Ab  Xenophonte  Me- 
morr.  1,  2.  19  dicuntur  ol 
cpxffycovre^  (pitoffoQeiv.  SolitOS 
autem  fuiiTe  Sophiftas  in 
inGymnafii*dilTerere,difci 
poreft  ex  Aefchin.  dial.  2, 
16,  vbi  Prodicus  traditur 
diiTeruilTe  in  Lyceo. 

Sfr«$«f  Spatba:  gladior  maior 
*fi  }•  Vegetius  2,  i<?  gla- 
dios  maiores  quos  fpathas 
vocant.    Hefychius:  anx$>r 

■  Zvivfoiv  Libare  19,  3. 

■ZniuUa  Feftinare  11,  2.  *  0 
ffsr£t/3«v  24,  1  eft  aut  omni- 
no  feftinans,  aut  /j  #///  v«fr 
ftatim  conuenire  alterum. 
Vt  intell.  ivTyy%2V£/v  «vtw. 

S5TbJ«^«v  Aliquid  agere  21,  1: 

Vbi  roi^rog  t/£    cics  ffTy^CA/ 


—  TTflJf       tfVTOV    TOV     KX?JGXVTX 

y.xrxaeiij.evcq  lenrvyGxi  Hoc  a- 
gity  vt  —  iuxta  ipfum  con- 
viuatorem  accumbat. 

Sthc^-  Jsro  t^c  «•«■«Shc  /V<7<?  fe- 
ftinatione  2«^,  3.  *  k^t«  <r^«- 
&jv  Confeftim  1 ,  2.  *  f/ego- 
//«/// ,  ucxotici  3,3:  vbi  op- 
ponitur  t£  ff%oh^. 

St«5/ov  Stadium  :   fpatium    etf, 
interuallum  pafluum  fere 
CXXV.  18,  i. 

ZTzSpa;  Libra:  lanx  9,  2. 

Ztswktx  Coronae  10,3.  2r,  2. 

Lts$*vbv  Coronis  ornare  21,  2. 
*  i^e<pxvic^vo$  Coronatus  21, 
3- 

St*ja/&ov  Cotumelia:  cippus  2r, 

2. 

SToa  Porticus  2,  1.  8,  4.  j\ 
StoV*  Oj  2,  5.  6,  f.  16,  i4  19, 

2. 
ZrgXTqyeTv  ft-cAAfov  liyoqxim  Z)#- 

«w  ^  multorum  cocionum\ 
h.  e.  cum  iis  verfari  eofque 
adiuuare  pecunia  6,  4. 

Xt§xtwq\  Praetor:  imperator 
13,  2.  *  0/  r?*Tifyo)  Praetores 
y,3-  Gauifos  autem  eiTe 
Athenis  iui£  ^o^f/^prae- 
tores,  ita  vt  poilent,  vc  in 
fenatu  et  in  concione,  ita 
etiam  in  theatris  praeiide- 
re,  oftenditpluribusCafau- 
bonus.  In  titulo  quodam 
apud  Gruterum  p.  460,  1 
nominatur  arfwJf/av  h  roJ$ 
ky&Gi. 

St£xt£w 


I  N  D  E  X 

SrexT§vc$*i   Militare :  ftipen-  tra£h,  pro  oucJt£$x  Ivxi  tu 

dia  facere  23,  r.  2$,  2»  txtp*   ij   cvxov   cvcu'    cuius 

Zrexvutrw  Miles  6,  2.  28,  r.  generis  exempla  alia  ex  A- 

nfrotele  coJlegit  ad   h.  1. 

?*v  Agtta-  Cafaubonus.     De  ipfo  pro- 

re  crebnus  natcs  27,  3-  verbio  cvy.cv  <*'«*  J*i  »« 

?,yxv$oi  Rotundae  le-  epoiov  yiyovs*,  quo  vius  eft 

.-•!'/  5,4.     Genitiuus  t*v  poeta  quidam  vetus  apud 

v*Af*y  inde  pendet  quia  Cic    ad  Att.  4  ep.  81  vid. 

figniricatur  partitio,  vt  de-  Vi&orius  Varr.  Left.  2,7,  c. 

inde  Qxkt^pix;  tuJv  cy.o>.i(Lv  Ik  „             -        »?•              n         * 

A«i»«W«*.  Hemfteriiufiui  S,awJ«f»^*  f"«    «C««  £ 

,  t                       t  M^rtf  10,  2. 
tamen  ad  Lucian  p.  370 To. 

1  di&um  putat  pro  *?oyyv-  Zvko$xvts7$xs  0™$  &?  Ctf  g^ 

?.x:  —  cy.ciix;,  vt  apud  Lu-  cvko^xvt^  Ne  ab  vlh,  ttec 

cian.  dial.  morrt.  jo,  9  ?,x-  falfo,  accufaretur  23,2. 

nAmofH   Ttw    vmujnryotm»  „         .  x  -  ,,  .     , 

prov^.^..  ^^Sy^ao,,. 

**W«  Stragula  18,2.22,2.  **^  *!••  CoUegere  ftipem 

£»  r«  1,  3   4.  7, 1  etc.  ,            j,  . 

.     ,             ~      ..  ZvMvTtsigrou  Injocietatemdolo* 

^^[mxtx     Uentilet  ris  venire  j,  1.     ApudCha- 

wori/ 19,  r.  ritonem  ;  p.  92  opponituc 

\&yyv*u,w  *&"  Ignofcerei,  1.  verbo  wvyzaffg*  Injocieta* 

, «  f  «//  gaudii  veniri, 

f-ixikK$09  W»cvyyt>£-  Suf^*»'  J*V^  *«fW«  -~  ^. 

pefaKtv  Jiu;  »  t^  &VTJvT*%n 

tn  I»  tw  £/«  Putaui,   nie  ™v  rpo~uv  *X™  Cur  tandetn 

oportere  fcribcre  de  ratione  *~    *•   ^0*  ;/^w  moribua 

ct  ivjlitutis  vitae  vtrorutn-  vtamur  prooem.  1. 

gir*  pmoem.  2.  j^^  r^  6>  ^ 

■^v;^  S«/«r  rmr  «..w  Zv,^aiplv  Col/udere  c,2.  Con- 

a8>  !•  ftrurtur  cum  Datiuo. 

_«/v  Concitare:  comme-  ivpTrpecpevTx)  Socii  legationit: 

morando     mra     vtriufque  reliaHl   lcgati    1 1  ,  3.      Ab 

parti,  1 2,  3.  Aefchine  tie  f.  Jegat.  p.  246 

tfr*  *»'»»  W-  T°  2et  ailbivo"ntur<r^- 

.    T«    rxr,?«      C^//'    »AJ  *#*10l«f. 

v/.if,  ^j  /7/'/  #,/*•.  fimtlet  ZvuQfyer  iujtJa  u\c%px\ avptpfpH- 

tri ,  r/  ficus  Jintilior  cx  ,t  tw  KoAaxe-yc.r/  Conjae» 

jico  ejfe  tmn  fujjit  f ,  2      Eft  r./</'>  turpis ,  fed  vtilis  adu- 

cnim  forma  Joqucndi  con-  /^////  2, 1. 

S    2  Sf,u^«y#n/ 


I  N  D  E  X 

ZvpQwveTv  Concinere:  conuenire  vt  refonent  eorum  vocibus 

g,  2.  forum  et  ojficinae  6,  f* 

*  TlwagK^cwigym  ffvvct^eT^ctt  ^^  Confitfio  8,  I. 
roiq  (ztjre  ff%cAj*v  \iv\re  ffTra^v 

huyivufKuffivDifficiheflferre  £w&<*£8jv  Vna  fpetfare  7,  ?.  & 

homines  qui  neqne  otii  ra-  .  fiudiofe  diligenterque  confi* 

tionem  babent  neque  negotii  derare  et  contemplari  pro- 

3,  3.    Stephanus  omifit  in  oem.  2. 


Thefauro  hoc  verbum. 


Zwthcet  InteUegere  7,  2. 


XvvhiTrveTv  Vna  coenare  7,  <;.  24, 

2.   *   ol  ffvvhetTTVHvreq  Concoe-     Zwtravctt'    Seivo?   xxl    fa  rti;   «4 
nae:  conuiuae  10,  1.  ^0**  *'M    ffvVf^xo'T^   *Q9t»& 

Sjveu   Adit  etiam  coetus  et 

Hvv^tKx^eiv  ludicem  federe  cum        circulos  7,  2. 


aliis  7 ,  ?. 


tvvoloixoqcci  Comes  23,  I. 


Zvvhoixviffce&eet  9M£?a  ruv  Kpvrz- 

vewiu  3  eft  aut  comparare  »"*«  Merc:  ^quente  In- 

<r«w   Prytanibus  et  ab  'iis  nmtluo  24,  2.  3. 

impetrare.  vt  interpretatur  _       rr 

Gefnerus :  zut  fibi  a  Pryta-  ^tfrlfy»   Vna  canere:  vna 

mbusmandariiubere.  Nam  ^tillare  :    quum    ttbicum 

quum  ffvvhotvetv  flt,  Vt  ^-  CmU '»   ^'«W  "*w<  ™"f f' 

££  adminifirare:  quidni  Vttarcattere'\  cantum  tllnae 

^«,x.?^«i  fignificarepoflit  /**/<-'*'  "  «»""'  ™"  '9» 

/i#/  aliquid  committi  etman-  4" 

^jjj  iubere?  zwaveT^-at  Vna  emere:  ementi 

^weTvxi  Verfari  prooem.  3.  ««V^c  2,  4. 

ZweTiiaitficive^cii  Adiuttare  :  v-  ^.vqirretv  Exfibilare  11,  1. 

na  obrrettare,  vna  male  di«  _r 

/»*.r#»  ^  o    -  Zvrfftretv  Vna  coenare :  vna  e» 

pulart  \o,i.     Natn  ffvffciria 

Zwigxe&ett  Coire  26,  2.  func  fodalitates  et  collegia 

tfawpM$  Familiaris  11,  2.  <?on////  //«/  ->//#  ;;£»?/;  £•#/;/-" 

Si/wfS*/*/  Gratulari  fi,  2.    A-  vw'  f*  epulantur,  communi 

pud   Longum  Paftor.  4  p.  /«wf«. 

142  Mol.  «rw^&^ai ^et  ffvy-  v^,-,-^,-,  Sphaerifierium  :lo- 

*«/?«/v  leguntur  vt  fynony-  cus  vbi  veteres7  fe  exerce. 

ma:   et  apud  Caelarem  B.  bant  ,udenda    ila 

U.  1,  30  pro  gratulan  Me- 

taphraftes  habet  ffwioe^at.  ^olqa  Valde :  male  1  jj.  f . 

Zuv^g.V  Jyg  ffwyxw  ccvro7q  r-^v  s#/?rW<^/v  Latmntari :  quiru 

ityoqclv  Kti  rd  sqya^qice  Ita  tare  8,  3. 


I  N  D  E  X 


ue  enim  vacct  mit- 

tcre  iS,  2.  *  ian  U  fc*  *%o\x- 

<^  yvn  Sedfi  vxori  non  va- 

16,3.  ThomasMagifrer: 

ri — .  Sed  vid.adh.  1. 
interpretes,  maxime  Au- 
dendorpius;  p.  829  f. 

Z%o>A  Otium  5,  3  :  vbi  opponi- 

Scruarc  :f,  -, 

z£ux  Corpus  19,  1. 

Sojias:  et  EvettfzratSo" 
fijlratus  28,  1.  Sfljpkf  erat 
nomen  ferui:  fed  ferui  qui 
paullo  liberaliores  elTent, 
nominibus  liberorum  ho- 
minum  Mq  appellari  iu- 
bcbant  [vid.  l.ucian.  Ti- 
mon.  c.  22],  fere  propter- 
ea  vt  fraude  ifta  confeque- 
rentur  ciuitatem.  vid.  Ca- 
faubonus  ad  Athcn.  p.  370. 
Atque  ex  hac  quidem  con- 
fuerudine  locusTheophra- 
fti  intellegi  deber,  ita,  Pa- 
ter  fftius,  inquit  y.xy.o/.cya;, 
fttit  ferutts  :  fed  ne  feruus 
effe  videretur,  numinari  vo- 
luit  Sojijtratus. 


■r.  vm  £10- 
iacniam,  coron^m,  //- 
gneam  fnfpendcrc  llaccbo 
22  ,  r.  Hcfychius:  rxt-Axr 
—  <-tyZyoi.  Vid.  dc  hoc  vo- 
ulo  eiuf(jue  poteftare 
multiplici  Puiciuhus  in  de 
Coronis  4,  8- 


TaAodwfQe  Mifer  8,  $.  *  ttxw 

$i  rxKxiiruQQ^  ccvruv  e^t  ro  £tti- 

r^Ssvux '  Omnino  mijera  efi 
eorum  vita  $y  5. 

T&*vrM  Taletjtum  2;,  1.  3.  4. 
Talentum  Articum  aequa- 
vit  minas  LX.  et  drachmas 
VI.  M. 

TxizsTov  CcIIa  penaria  4, 2.  Sunt 
qui  rxustov  praecipiant  dif- 
ferre  ab  retuufm  iic,  vt  rx- 
utfa  fit  cella ,  promtuarium, 
pennarium,  fed  rxiuuov  ae- 
rarittm.  GlofT  vett.  rafmiw 
r*  ovuLoeiov  Fijcus ,  Erarium. 
Txt*£tov  ro  l^iuTiKov  Celiarium, 
CeUa  —.  Librarii  tamen 
faepiflime  permutarunr  in- 
ter  fe  vtramque  formam. 
Vid.  DuquerusadThucyd. 

P.  *3  1" 

T«|/?  Formula ,  modus,  ratio: 

fed     JJ     XVTv)    TX^lQ    TUV    Tf>C7rUV 

prooem.  i  funt  eiufdetnmo» 
di  mores. 

T*t*zi*»A*7x  Tahemac  in  qui~ 
btts  venduntur.  falfamenta 
o",4. 

Txetx°$i  r°\  Salfamenta  4,  4. 
Thomas  Magifter:  to  rxet- 
%o$  ost  t.eyetv ,  h%  0  rxet%os. 
Moeris  :  rxetxoQ,  iSzrieui;-, 
ATTty.ut;'  &ftfiw**€i  EAAjfvec.  * 
ol  rxetxot  Salfameuta  4,  4. 

Pollux  (,,  48  kxi  ihreQu;;  (zlj 
ro  rx<?t%oq  01  \TTiy.ol.  \uveq  oe 
xxi  Auetett;,  y.xi  rtvet  tuv  Att'~ 

xuv,  &eG£\iiy.u\.  Vid.  Auden- 
dorpius  ad  Tho.  Mag.  p. 
P34.  Caeterum  falfamenta 
erat  apud  Athenienfes  ci- 
bus  rufticoium  viliilimo- 
S  3  rumque 


I  N  D  E  X 


rumque  hominum,  ita  vt  Tirfmvt  Z?a%{im%  sAmrra»  mvot 

rciPiys*    dictum  reperiatur  \oVau   Ita   reddit   vt  defit 

de  homine  nequam  et  fctU*  qmtuor  drachmae  1 i,  f 
fto.  vid.  Cafaubonus  ad  A- 

tben>  p  229,  Tf^vTraft  Vafcufarii  23,  3. 


txxu  Cito:  flathn  6,  1.  7,  2. 

IO,  4.  19,  4.  *  0£«  fXli  ffU  %CCT- 

rov  *i?iws  Vide  ne  temere 
credas  1 ,  4.    Phrynicbus  p. 

26  T&yjov  0:  £lAvive$  «  hiyv,cty 

StZTTOV  o£'    IIXAAOV  \JLtV  »V  EAAiJ- 

Vc^  TG   txviqv ,    Sxttov  ,    (5£  at" 

r/*?/.  Poireriora  tamen  ver- 
ba  aliena  efTe  videntur. 
Moeris :  t<5s;£/<jv  «  A^yerat  s^' 

ATTMOtC;  ,     &AA«    ^CiTTOV.    *    T>)V 

»«$?W  Qtttim  primum  24, 3. 


T*$*v«r  &?««  r*«  4"£r*C  Ponere 
calculos  2;,  3.  *  numerare: 
referre in rationes 23,4.  Vid. 
Hemfterhufius  ad  Lucian» 
340  To.  1. 

Tjorwm  Parere  20,  2. 


Te ,  fequente  xa< ,  £f  prooem. 
i-  3-  i?>  3*  *  abfolute  2,  3. 
16",  3. 

TfAer3-«<  Inkiari:  imbuimyfte- 
riis  Orpbicis  16,  3. 


TfAsmrav  Mor?  13,  3,  14,  2.  21, 

Te?.a}'^fTxi  Portitorem  ejfe  6,  2. 
Erant  autemporriroresval- 
de  iniqui  et  improbi,  ita  vt 
etiam  apud  Graecos  eflent 
odiofiffimi  omnibus:  vt  in- 
tellegitur  e  conuiciis  quae 
collegit  Poihix  9,  32.  Conf. 
Salmafius  de  foen.  trapea. 
p.  243  f. 

f$$f&ftC&    d;  Vef4t?lQV  Tl  Tt1rOHftU»S 

Qjafi  ojicnteji,  vel  potius 
mapn ,  quid  fecerit :  quaji 
ncfcio  quid  fecerit  19,2. 

T£§fcm*  cti  rfypty  t«;  vtxp eyr ■%$ 

Qbletfa  cmuiuas  20,  j . 


rVi[X.cf.v'  to7$  tiimsi  xcil  xe^Trafftv 
ek  rx;  ioqrxi  Qnum  ei  donoft 
mittunt  amici  diebus  feftisx 
fercula,  honoris  cattjft  iy ,  1. 
Ita  Lycius  iam  et  Politia- 
,  Et  prooem.  nus  verbum  rtpcp  interpre-. 
tati  funt,  Lycius  vertit, 
Et  fi  qtti  honor,s  gratiafcr- 
cula  mittunt  amico ,  diebits 
fejtis  apponenda.  Politia- 
nus ,  Et  iis  qui  honnris  gra* 
tia  res  vllas  ad  ceUbritates^ 
viittunt* 


Tt^  Honor  21,  1. 

T//-i'3?*  sua>XH  ri(ue  Epulare  ca- 
rijfime  rerum  9,  1 ;  vbi  vid, 
notas. 

tk  Qlil$  2>  t  add.  \6, 2.  26,  r. 

•       *  TIC;    Ifh  tff^ifOC    fftffUfQv    OuO" 

tus  Jh  hic  menfis  dies  3,2.* 
j&i  Thx  TPQ7ro-j  KXTevjvexrcm 
Ouales  fint  eius  mores:  qui- 
hus  moribus,  quo  in<?cnio,Jit 
praedittts  prooem.  4.  *  « 
yive-xi;  Ouid  exifiat?  14,  r. 

*     Ti      h0Y.it      CtVTU      TX    T8     S"fH  J 

Ouid  ipji  videatur  de  cnelo? 
25,  *.'  *  Q  fchx  ri  hi  Otaalis 

~~~  bic 


I  N  D  E  X 


bie  vel  ifleffiR,  i.  Siclerji 
debet,  nonri;  fr>;  liacenini 
le&ione  admilla,  nec  >:*>o- 

i  extarer  faris,  nec  ver- 
ba  rpvrov  *t;  -  —  ef- 

fent  refte  adie&a.     tf&Mo- 

cnim  interrogatus  qua- 
jis  hic  vel  ille  iir,  debebat 
refpondere  breuiter  ,  aut 
probum  lllum  efle  aut  im- 
probum.  At  maledicentia 
eum  iubet  etiam  in  paren- 
tes  homlnis  inuehi.  Latini 
fic  vtuntur  tu  quid.  Vid. 
Heinfius  ad  Ouid.  her.  12, 

3  ! .  "  ti  Ar';  n:  J  Ouid  audijli? 

hubefne  quod  vubi  narrcs? 

8,1-  *  ri  XM  ~0:i"  8*&  °' 
partcat  fuere  \6,  7.  *  ri 
nrkt  Qiiid  tandem 
Jibi  vefint  8,  4.  *  ri  ydf  jfcf- 
Onidnum  tundcm  cauf- 
fae  fu  prooem.   1.     Hefy- 

chius:    ri  5^-rcr*'  itxri. 

iv  A/iquis:  quidam  2,  1.2.  3, 

;.  7,  1.  2f,  1  erc.  *  mSfc  r^ 

i?1    Oualifnam  /it  prooem. 

4.  add.  20, 3.  *  Saepecomes 

additur  Pronominibus 

to;  c  ita  vtfigniiicet 

fere  1  ,  1.  4,  1.  f ,  1.   17,  U 

1.  28,  1   etc:  et  nomi- 

nibus   Subftantiuis    13,   1. 

18,  1.  22,  1.  24,  i.  26,  1.   ' 

Snm 

'.  ftrtur  nouif1  s,  1.  *b 

hi  altqua  cius  parte 

confjiens  13,1. 

Sutrix  t  qttae 

ir.amnius  dat  infini:  \(j ,  3. 
20,  1.    Mofchopnlus  in  ro- 

■  f.iv    4 
~X  . 


rirvoc;  Satyrus  f ,  4-  Fuit  ge- 
nits  fimiarum  mitiorum,  fa- 
cie  admodum  grata,  etgefli- 
culatis  motihus  inauietatum 
[Plinius  H.  N.  8,  SA  et  So- 
linus  c  30  extr.].  Habue- 
runt  caudas  minuras ,  au- 
ftore  fcholiafta  Theocriti 
ad  Idyl.  3,  2:  alioquevoca- 
bulo  vzrvfoi  dittae  funt. 
Vid. ,  praeterCafaubonum, 
Perizonius  ad  Aehan.  V.  H. 
3,40. 

Tcr  *rot  —  $  Aut  —  aut  7,  4»  * 
vero  28,1. 

Totoc.  os  Talis:  is  17,  1.  24,  1. 
28,  1. 

Toturo;  TaUt:  is :  huiufmodi  1, 
1.  3.  4, 1.  8»  4-  *(>>  r.  2  etc. 

*  y.xl  rx   rotavra    OttO  pCtti- 

ncnt  ctiam  baec :  etiam  haec 
funt  eiufdem  qcaeris  19,  3  : 
Vt  ir,  f  rx  be  &j  roixvrx.  At- 
que  priore  quidem  loco 
verba  illa  videntur  pro- 
pterea  addita  efle  a  Theo- 
phrafto,  quoniam  ea  quae 
fequuntur,  non  refpondent 
defcriptioni  IvryjQtix;  pro- 
pofitae.  Sed  intercedit  ta- 
rnen  iis  cnm  fuperioribus 
haclenus  fimilitudo  quae- 
dam,quia  et  iprtsofFendun- 
tur  aures,  oculi,  animus. 

Toy.o;  Vfttra  6",  4.  *  tvv.0%  tckw 
Vftira  vfurnc  10,  t,  :  vt  rcW 
roy.Mv  apud  Ariftophanem 
Nubb.  nyp  vbivid.Span- 
hemius.  *  oi  roy.ot  VfurucA^ 
1  :  fcd  C),  4  31  roy.*i  ilint  ubn- 
li,  iLumuliy  pccunijk  auamfi- 
S  4  cit 


I  N  D  E  X 


cit  e  mercibus  et  in  buccam 
condit  vecors.     Hefychius: 

cfioKoi' —  ol  rono:.     Vid.  Sal- 
mafius  de  Vfuris  p.  f  81, 

To/,toc  Portio:  fars  12,  2. 

Toffxroc,'  toghth  XToSo^xt  Tanti 
vendit  1  o,  2 .  *  togxvtx  7,  3 
accipi  debet,  vt  in  notis 
animaduertimus,  fcixrf)c*$, 
vt  intellegantur  ea  quae  in 
ludis  ef  in  palaejtris  doceq- 

r^&y^fzxTt^e^ai  proprie  bella- 
ria  comedere.  nam  quae 
itewciTx  Graeci,  inquit  Gel- 
JlUS  13  ,  II,  aut  rqxyv,y.xTX 
dixeruut,  ea  veteres  nojtri 
bellaria  appeUauerunt.  Sed 
11,2  valet  fimplicitepcewe- 
dere.  Vfus  tamen  ibi  ver- 
bp  hoc  Theopbraftus  vide- 
tur  propterea,  quia  wkx 
apud  veteres  erant  in  men- 
fa  fecunda^ 

Tgxyog  Hircus  4,  2, 

Tgxyta^oi'  v:y.v\cxc,  rgxyudoTc,  Vi- 
tfor  fi  dijcejjerit  e  certami- 
ne  tragico ;  quum  poetae 
tragici  certarqnt  inter  fe 
Liberalibus  22,  1.  Sielegi 
debet,  non  rqxya^.  Intel- 
legitur  enim  paeta  tragicusr 
Tqxyialonoioc,  non  acJor  tra- 
goediarum  rqxywloc.'  Nam. 
neque  a&ores  reperiuntur 
donaria  dediiTe  Baccho,ne- 
que  verbum  vixav  de  a£to- 
ribus  di&ura  puto.  Poetae 
autem  -tragici  Liberalibus 
certabant  inter  fe,  ita  vt  vel 


vnam,  vel  plures,  et  quidem 
fere  quatuor,  fabulas  com- 
mirterent.  Tf&yroJo^  igitur 
fere  di&um  eft,  vc  apud 
Cic.  10  ep.  32  gladiaturi- 
(?usr  h.  e.  ludis  giadiotoriis. 

TqxTrs^x  Menfa  2,4.  9,  1.  1  r, 
5.  19,  4.  *  meifa  lanii  y,  2. 
*  x!  rqxne^xt  Menfae  nitum- 
larinrum  f ,  3.  Ita  dicuntur 
etiam  ab  Demofthene  de 
f.  legat,  p.  1  f  3  To.  2,  et  ab 
Piatone  Apol.  1  :  e  quo  loco 
apparet,et  multos  homines 
et  potentes  diuitefque  ver- 
fatos  fuiffe  in  illa  parte 
fori, 

Tqxv\zx  Vulnus  25*,  f, 

TgxvpxTlxq  Saucius  25,  4. 

TgtlQ  Tres  16, 1.  28,  3.  *  T£ix6> 

TeiTre&xi'    T%£-\)0\J.XI     II     %0Vj     £7r1 

tov  ?Jyov  Conuertam  me  iam 
ad  rem  ipjam:  ordiar  iam 
dicere  de  re  ipja  prooem.  4. 
Vid.  Kufterus  V,  M.  1,  14. 

Tqifyetv  Alere  f  ,4, 6,  2. 

Tqi%uv  Currere  2$,  3. 

Tgtxxovrx  Triginta  2, 1.  11,  ?. 

Tqlpav  Pallium  detritum  22,  4. 
Scholiaftes  Ariftoph.  ad 
Plut.  714  interpretatur  per 

1\J.XT10V    7TX?\XIQV     KXl    TiT§l\X\li' 

VOV.  1 

i§"i?<*§zw  Trierarchum  ejfe 
22,  2. 

Tfoffaf- 


I  N  D  E  X 


i$xl*  Trierarchia  23,  4. 
£rat  in  numero  ?.ar, 
anud  Athenienfes.  Trierar- 
chus  debebat  non  modo 
aedificare  triremes  fuis 
fumtibus,fed  eas  etiam  or- 
nare  et  tueri.  Praerat  gUr 
bernarori,  videturque  qua- 
fi  habitafTe  in  puppi.  Pol- 
lux  1 ,  8 1 

/zv^.  rcf/ror 

vjj/jz    x.x^.r^.    sxs l  xb  xx)  ffsoj- 
yif   ii  .-pevov 

Teioht  Triuia  16,  1,  3. 

*2/  xvtqv  et;  }AXm 

Ipfum  cum  dttobus 
aliis  veni/Je  iti  Macedoniam 
23,  2.  Quam  formam  lo- 
quendi  UJuftrarunt  Vuef- 
lelingius  ad  Diodor.  Sic. 
19  p.  ^o  To.  2  et  Doruil- 
lius  ad  Charit.  p.  10}  C 
Kuhnius  ad  Paufan.  2,  27 
p.  17$  eam  non  inteliexit. 
vertit  enim  verba  Theo- 
phrafti  fic,  litteras  fibi  red- 
ditas  ab  Antipatro ,  quae 
iam  tertium  dicunt ,  g#  M 
Macedoniam  veniat.  nam 
ingenitim  o/ientatoris ,  in- 
quit,  /'«  ^oy^  vclmaximeex- 
erit,  quod  non  femeijed  iam 
tertia  vice ,  per  litteras  ab 
Antipatro  in  Mucedoniam 
fe  inuitatum  iaflitet, 

Trichulcum:  numus 
ens  tres  chalcos  10,2. 

mx  r-4%  xtyx?.ii$  Comae: 
capilloweritum  2  ,  2.  Nam 
nomina,  ouae  deiinunt  in 


msii  et  wiJLct,  funt  fere  Col- 
le&iua.  vid.  AbrefchiusDi- 
lucidd.  Thucydd.  p.  176  f. 

Teonoc,'  ov  tpottcv  Qtiomodo  pro- 

OCm.    2.    *    Sh   TUX    TfOTTCV   XX- 

tsv^vsxtxi  Quihtis  moribus , 
quo  ingenio,  jit  praeditus 
prooem.  4.  Ira  iegitur  hoc 
vocabulum  etiamapud  De- 
mofthenem  de  f.  legat.  p. 
2;r  To.  2.  *  rc  caov  htvo<; 

tu  TOthTu  T(>07ru  th  Acyy  X?^' 

3-xi  Omnino  folet  vti  voci- 
bus  bis  1,  3.  *  v,  ktrtrn  rx^ 
tuv  t?gtuv  Eiufdem  modi 
mores  prooem.  1.  add.  ibid. 
2  :  vbi  yfvy  rfoV«yfu nt  vitia 
et  virtutes. 

Tfqxet^w  Currere  14,  3. 

Tvyx^vstV     ocx    rvyxxvsi     yhv 

TP0  7rO)V  TUTOlC.  Tr^OffXsi/ZSVK 

Ouae  vitia  virtutefue  infint 
cuique  prooem.  2.  *  t>Vv« 
Tvyxxvsr/  Somnum  capere  18, 
1. 

Totto*  Defcriptio.  vt  1 ,  1  uc. 
Tvxui  Axfisiv  Si  qtiis  velit  de- 
fcribere.  Qua  formula  vti- 
titur  Theophraitus  etiam 
alibi,  vt  hift.  plantt.  i,  1. 

tIx*  Fortutia  8,  3. 14,  2. 

T 

rP?(£s£xi  Iniuria  affici  26,2. 

xyik  kvZexiroZov  Vionttm  maiici* 
pium :  feruus  frugi  1 7>  -  • 

--   &$    iv  vyC'   etiv  y  yXutTTX 

Jn   lubrico  cjl   lingua  7,  y. 
S  f  Videtur 


r  N  D  E  X 


Videtur  fuifTe  prouerbium, 
quod  vfurparetur  de  gar- 
rulis,  et  quo  iignificarerur, 
linguam  eorum  nunquam 
poire  quleram  rtabileraque 
efle,  verum  mouerifemper. 
Conf.  AJbertus  Obferuatt. 
N.  F.  450. 

xV?  'fyfflgv  Aqtta  frigida  20, 

2,  *  sl  xotvjfeisv  c  Zsv;  v$ag 
Si  fecerit  lupiter  plttuiam 

yto;  FHius  17,  2.  21,  1.  27,  r.  * 
tb-  CisTz  prooem,  3.  9,  2.  u, 

3.  Thornas  Magifter:  iftix 

fifa&fzu*  texys,  a?X  vtov'  (iqii 
v(sv$  littfi}  x?,?A  vto;'  —  v.x\ 
vtect  ?Jys,  [i*  vtevst'  KCii  vtii; 
Vtsm ,  vtkct;  kxl  Utft$-.  v.°siTTU 
yzo  txutx  t«  vto"tj  y.xl  vtajv,v.x1 
vta;,  v.'4i  vtu;. 

TV-/rr;r;  $Xi  Hymettium  mtl 
5-,  5.  Nomen  ab  Hymetto, 
monte  Athenis  vicino  et 
abundante  melle  optimo. 
Vid.  Paufanias  1,  32  et 
Strabo  9  p.  613. 

ynwjTx*  Occurrere  S»  r.  *r,  t. 

'TXStPt;  rvj;  -\iv%v\;  DeittiJJtOy  Ttt* 

fracfioj  animi  2f,  1. 
«prif  1)  CumGenitiuo.vt  16, 

I  eca;  —  A/^85  rqst;   vTrlf  tvi; 

ihti  &*£*A*j  J2«/w/  —  /£/t? 
lapides  tres  trans  viam  ie- 
eerit:  et    19,  4  xxQxvvfxt 

fiuloiisva;    VTrkf    rv];    rfci7rs$vj; 

Quum  exfpuere  vult  vltra 
trtenjam.  2)  Cum  Accu- 
faciuo.  vt  rc,  1  qfcthtijlx  wrl^ 


to/  «^/fjy  Varftmonia  iimnn- 
dica:  et  27,  r  tyj&govix  vvsg 
ryv  "b.r/.ic?j  Studium,  indu- 
Jhia,pr,ietcr  aetatem  i.alie» 
na  ab  aetatc. 

X 7r£f /30Aif "  a£  ie«9"  97rsff$o/%v  evy» 
t*efrt  Se  fumme  felicem  cf]e 
21,4. 

^TSfv.^sfix  eft  <///w/;  #///>  «fltf 
/o////£  debitum  ad  diem. 
PolIUx  ?,  8y  0  ^  «K  Urisx; 
;<aTJs  7Ffo(Jss;zixv  ,  vTrefyfiefo;' 
xal  ro  TrgxyiiX)  V7fefv\\t.efix. 
Vnde  10,  3  v\efv\[iefixv  vrfx^xt 
Exigere  vfuram  pecuniae  ad 
diem  nonfolutae.  Conf.  Sal- 
maiius  de  foen.  trapez.  p. 
481  et  de  Vfutis  p.  $8*. 

-17-ePvijxvix  Sitperbia  24,  1. 

T:77eP'4$ccvQ;  Superbus  24,  1. 

^ttvo;'  07ru;  *v  v][zx;  vzvo;  A«/3jf 
.O/w  OC////J  noftris  obrepat 
Jbmnus  7,  j.  *  &rv8  rvy&aw» 
18,  I  ,  et  WTV8  >>ct(3e7v  25,  f, 
Somnum  capere. 

tVo*    i)   Cum  Genitiuo.  vt 

/  t  •.  s       r      \ 

caccT-ro [Jtsvo;  vxoiietvxt  v.xt  vttq 
ruv  kvTH  nxtYuiiv  llludi  Je  Jl~ 
nit  adeo  ab  frtis  liberis  7,  f . 
add.  11,4.  14,  2.  17,  I.  23, 
2.  26,  2.  *  vVo  rvi;  ffxndviz 
Prae  feftinatione  2$,  3.  ¥  22, 

2     prO     t/7T0V      T«    KXTX<5P(t![ZXT0; 

legi  debet  «tc  ts  Kxrxrfc^ 
[zxro;.    2)  Cum  Accufatiuo. 

Vt   T>t5    £AA«5o5   U7rOX  TCV  XVTSV 

aifx  y.et[/JvY};  Qjiwn  Atheuae 
eidem  coelo  JubiecJae  Jint 
prooem.   I.  *  txv  U$    dvrov 


i  X  D  E  X 


rr,t   ci.  U?>        fif^-  t:?  iuTtrv  Et  fi  qttis  fe- 

tS-asi  Cuidam  fuorum[eonim 

quibus  praefeftus  eft]  *';;/- 

^f;,:.'  .  ;r  cttram  con- 

viuarum  24,  2.   Conf.  Dor- 

villius  ad  Chartr.  p.  ?33   et 

Raphelius  ad  Matth.  8,  9.  * 

rftjgcff  Jt3  njv  rxwnfv  Cumt 

in  f.  /«6  tentoriutn  25,  3.  * 

T3  TfOC- 

^io  Occultans  eam  fub 
fuluino  2j,  3. 


.  InterpeUare  7, 1. 

-22,4  idem  eft  quod 
xfvrri;  crepida.  Hefychius : 
,  Sed  alibi 
ra  fere  iunt  crf/cci 
qui  teirnvt  totum  pedcm. 
Atque  fic  accipi  debet  4,  r. 
4.  Vid  Salmaiius  ad  Ter- 
tulhan.  palJ.  p.  336  flf. 

lumenta  4,  2. 

itButirt  cum  in- 
:ricum    more  : 
mont  infantem  agere  20, 
1. 

•jxoXA  '  :tar::  exifima- 

re  prooem.  2.3.  1,3.  2,  1. 

r« 

Opit/io  qtiaedam  ct  ftifpicio 
wniujlitiae  et  improbitatisde 
omnibus  Ig,  1. 

Difcalceati :  excaU 
ceati  10,  4. 


n/*  «*//;/;  3 ,  3.  *  rwm-ofwvo^ 
M*Pf7ygJ  /#;/<//  y>  patitur  7, 

^~:uin;-.<<?y.giv  In  memoriam  r§+ 
vocare  alictti  aliquid  7 ,  1. 
9,  2.  Conftruirur  cum  Ac- 
cufatiuo  perfonae. 

j-xcfivpfiaru  Cewmcntarii:  mo- 
nnmenta  propem.  3.  Nam 
vt  Cro>vjv,<j.urz  dicunmr  o- 
mnino  monutuenta  h.  e.  ei 
omnia  <juae  in  memoriam 
reuocant  aliquid  :  ita  fm- 
guFatim  hoc  vocabulo  fi- 
gnantur  lihri  in  quos  rcfer- 
tur  aliauid  memuriae  cauf- 
Ja,  nnlla  admodum  diligentia 
adhibita:  quales  libri  a  La- 
tinis  Conimentarii  vocan- 
tur.  Sic  Commenrarii  Cae- 
faris  "de  Bello  Gallico  a 
Strabone  4  p.  177  Caf.  ap- 
pellantur  vmfivtfftitr*9  et 
Xenopliontis  Memorabilia 
Socratis  apud  Moeridem 
Articiftam  [in  vocab.  l-i- 
njtt&l  dicuntur,  in  omni- 

•  bus  libris  fcriptis,  eodem 
vocabulo,  v~o{jlyiuxtx'  quod 
Hudfonus  perperam  muta- 
Vlt  in  x-o{u.-jvj{j.o'^v[j.xtx.  GlolTl 
vett.  y*ip*4ua  Commenta- 
rius.  j-viwizxtx  Commen- 
tarii.  Talis  autem  etiam 
eft  Libellus  Theophrafti. 

iyy   afr%fft>v  toyaiv  y.M  irqx- 
.  Outtm  t/ttis  fuftinit tur* 
pia  ct  diccrc  et  faetrt  6,  1. 


y^xi  Bene,prttiominort'f 
aliqmd  eintrt  n, r. 


INDEX 


^eVfwtf**   Suhflernere  2 ,  $.  * 
{uz-osiifyvv&xi  Stdflernere  fibi 


22 


yTOTi^s^rar  'JiStts^  vttsSswj  Si' 
.  cut  propofui  prooem  4.  H. 
e.  ///1  i#  primo  defcribam 
vitium ,  deinde  notem  eum 
in  quo  vitium  inejt ,  denique 
oflendam  quomodo  proferat 
ct  qftendat  vitittw. 

faoxw*Z$ecra  Excrementa  20, 
2.     Xenoph.  Memorr.  r,  4. 

6   VOCat    T^   Ci7TQ%0i)giiVTxi 

rc\s?xix'  gj$   tmv  v^sqxixv  Poftri-. 

die  9,  2.    Vid.  fupra  el;. 

X.t«?ov  Poflea:  deinde  f,  4.  if, 
2.  *  Jhius  17,  1. 

jdi»  Pluere:  pluuiam  facere  14, 
4.  17,  f. 

♦«yg^  *♦*  f-  Sed  legi  debet 
haud  dubie  (pxay.siv.  *  hstvu,q 
Qetyslv  Auide  edit  4,  2 :  vbi 
vid.  notas.  *  ttoKXx  cpotyuv 
Cibo  oneratus  14,  2. 

GziveSxt  Apparere  4,  2. 

$>avs?x  Y.xTx^v^xt  Explicare : 
defcribere  prooerrj.  4. 

&6Mvi'j  e$m  Lenticulas  coquens 
14,  3.  Hic  locus  aduerfa- 
tur  legi  Grammaticorum 
veterum,  vt  Ammonii,  fcho- 
liaftae  Ariftoph.  ad  Plut. 
192,  et  Thomae  Magiftri, 


qui  praecipiunt,  Aeudfv  de 
lentibus  co&is  dici,  fed 
(pxy.Hq  de  lentibus  crudis. 
Vid.  interpp.Thomae  Mag. , 
maxime  Sallierius  et  Au- 
dendorpius,  p.  882.  Caete- 
rum  lenticulam  fuifle  et- 
iam  apud  veceres  cibum 
valde  communem,  anim- 
aduertit  adLucian.  Saturn. 
p.  40?  To.  2  Gefnerus.  add. 
Spanhemius  ad  Ariftoph. 
Plut.  192. 

QxaKiiv  Dicere  1,  3.  4,  I.  7,  3. 

8,2.   10,   I,  24,1,  2f,  1. 

<i>zu?.oi  hnprohi:  vitiofl  pro- 
oem.  2. 

$sdurix  Parfimonia  10, 1. 

$siltL'Hov  [jLSTqov  Phidonia  men- 
fura  n,  f .  Nomen  haber  a 
Phidone  inuentore,  fratre 
Carani  Argiui,  conditoris 
regni  Macedonici.  vid. 
Strabo  g  p.  3^3  Caf.  et  Plin. 
H.  N.  7,  56.  Sed  quales 
fuerint  iftae  menfurae  , 
quantae  fuerint,  latet. 
Conf.  Palmerius  exercitatt. 
p.  620,  Salmafius  de  Vfuris 
c.  if,  et  Hemfterhufius  ad 
Polluc.  9,  83. 

btqsiv  Ferre:  ajferre  6,  2.  9,  3. 
U,  2.  if,  2.  17»  I*  18»  t,  22, 
2. 

*t-j/ye<v  Diffugere  7,  2.  *  }/np 

4>fc-yys;v  #£«///  ^  6,  4.  14,  h 

<j>^i  /i/o.-  inqiiam  1 ,  2.  2,  4.  j 
etc. 


I  N  D  E  X 

i  3-.x/  Loqui :  dicere  6,  ?.    «j>o?t/ov  Onus  n,  4. 

7>  *• 

4u>xto?ss  Curiales  11,  ?.     Nam 

*&ovtfr*4  y.01  th  <^w/^8        iingulae  $t/A«.  Arhenis  de- 

Jnuidijti  mibi  iufculum   17,        fcriprae    erant    in    ternas 

1.  ^arqixi  f    eSvy  f.  t§ittvxq. 

Qui  ex  vna  eademque4>?a- 

*  Qtxxqyjx  Ambitio:  ftudium,        rqix    erant,   ii   dicebanrur 
cupiditas,  bnnortim  C  magi-        <pfxro?£$.      Vid.   Pollux    tf , 
(iratuum  26,  1.  Caretaucro-        loy  iT. 
ritate    in    Thefauro    Ste- 

phani.  ^qirTtu    Horrere  :   borrefcere 

16,3. 
teftgn  OJculari  2,  3.  5,  2.  17, 1. 

<Pvaxttsiv  Cuftodire:  de  cane 

ftqaftWji    Studium  :   indujlria        4,  3.  *  Med.  <pukotrre&eu  Si- 

27,  1 .  bi  cauere  1,4»*  obferuare  i 

Jirtiare  i$,  2. 
hnicus  2,  4.  4,  1.  8, 1.  11, 
3. 5.  14,  2.  i)-,  2.  17, 1.3.24,    <t>v*sTxi  Tribules  2j,  4* 

2.  25,  4.  28, 3. 

<Pvffts  Ingcnium  prooem*  2 :  vbi 

!}hilofuphi  f ,  4.  etiam  efr  jrtjAA*.  kx)  vxvtoSx- 

ttxi  ^vffnq,  Mnlta  et  varia  in- 

^tXortiux'    xrro    Ctlortizix*  2  2,  I.  genia. 

Sed  legendum  videtur  xt?o- 

q,i>.ZTiuiz;.  (pvreveSxt'    rcv    xyqov   ev   netyv* 

rev^fxt  Agrum  bene confitum 
;  jfSitTXi  utto  ivv         elje  2 ,  5. 
titnere  Jibi  a 
Jomnio  quodam  ifj  2.  <j>«v*   Vox  4,  I.  6,  3.  f.  *  4>«v«* 

Voces  1,  4. 
^almula  10,2.   Sed  pal- 
mae  in  Graecia  non  fere-  X 

hanr  fruftus  maturos  [vid. 

Plurarchus        SympofT.    lM***fo  Dijftcile  ejl  3,2.  7 ,  j. 
quaeftr.   s ,  4],  ficique    et         11,1. 
.    palmulae  eranr  cibus  fer-  ,,  r 

voru.n.  (*u«  e*  re en  ma-  **?"  ^*  '  «***»< :  /**" 
gtt  apparet  infigoil  magni-  *■"  .w*  aen"  ,na,ora  m 
tudo  ...  balne.s   ,n  «u.bus  agua  ca- 

lefieri  folebat  9,  3. 

1  Geftare:  pallium  10,4.    X*ax«<;  l<*f*rvA»«  Aereus  anulut 
,4:  calceos  4,  1.  21,  2.  *  #«ako."  Cbulci:  aera: 

numuii 


I  N  D  E  X 


mimuli  6,  2.  it,  4.  28,  5- 
Oclo  chalci  faciebant  obo- 
lum.     Pollux  9,  69  0  Spohot 

OKTM  XX^i  «%S. 

Xxual  Humi  ro,  2. 

•XkgtaxTfe  DeJcriptio[C\c.  To- 
picc.  22],  vel  notatio  [Au- 
cior  ad  Her.  4,  ro].  Vnde 
X*t**riJM  H$i*o1  funt  «flta- 
Z/w/tt  f  defcfiptiones  mo- 
rum.  Titulus  libelli. 

£*?/§*>&<  Gratificari:  gratum 
facerc  2,  ?.  24,  3. 

X*£i$*  «5*W  901  x*M  NtiUam 
in  partem  tjbi  fum  ohftri- 
Bus  9,  1.  Ita  vertit  Hem- 
fterhufms  ad  Lucian.  p.  148 

To.  1.  *  %«■?'»  oQelt.eij  Gra- 
tiam  dchere  17,  3. 

&if«»v  H/Vff/J  14,  5. 

£*%«  Atew*  f,  1.  6",  4.  16,  1. 
19,4-  2?>f- 

Owo  nihil  poteft  rcperiri 
pcrniciifius  1,4.*  *i&*'oUi» 
9i;  htl  %eXqov  Tt>x%wj  y.xl  Ao- 
y«v  Simulatio  dijfimulatio- 
que  in  faclis  et  in  diSis 
fallax  et  fraudulenta  r,  1.  * 
#y«v  t»7$  ^y%w;  «<5  TtJ  %e"-q cv  iv 
t.oyoit;  Quum  fiudiofe  quis  et 
vnice  boc  agit ,  vt  detrecfet 
alios  maleqtie  de  iis  loqua* 
tur  28,1. 

X&ttfves  Hirundines  7;  f . 


x5f$  Hm  2,  1.  3,  2.    Moeris: 

X$!c     x*'     %^ov,     gAAijyac«g' 

6^51?  *:&>  ex^sctyovj  i&AAJfWxay. 

vbi  vid.  Pierfonus  p.  402. 
f 

Xxrav/ffKflc  Tunica  interula : 
fubucula  :  indufium  25,  2. 
Moeris  :  %/rawev.c*  ,  %/Tft)v, 
£ttuw$'   vTrcbvr:;  axi  tTsv^u- 

T5J£,   &AAlfWK00(. 

XoAi)  B/7/V  20,  2. 

*  XoAfcfov  Prfrx  intefiini,  fere 
craffi  et  pinguis  9, 2.  Caret 
hoc  vocabulo  Thefaurus 
Stepbani.  At  etiam  apud 
Pollucem  6,  ri  commemo- 
rantur  x:^i/JCi  vetz.  Nam 
xftofH  funt  intefiina7  xl  t£v 
(33&Jv  y.Qihixi. 

Xoqh  tuifUKOi  Cbortts  comicus 
6,i. 

X?fr«?  PabuJa:  gramina  4,  2. 

Xf «v  Commodare :  vtendum  da- 
re  4,  3.  f,  4.  9,  3.  Vid.  Sal- 
mafius  de  Vfuris  c.  7.  *  vti 
prooem.  3.  1,  3.  19,  3.  26, 1. 
De  formulaT^  olnovoatx  %<?n- 
<£«i  prooem.  2.  vid,  fupra 
vocab.  oiKQvofiix. 

tfh;  Debitum  ir,  f.    Moeris: 

X?su$i  ATriy.6J<;'  hx  Ty  u  [zeyx- 
A«'    Ji*  T8  0  //«ifbj  £AA»jv«$» 

Xfy  Oportet  3,  5.  16,  2. 

xejpxTx  Pecunia  23,  1. 

X&fittti&tv  De  rebus  feriis  et 
de 


I  N  D  E  X 


le  negotiis  inter  fe  agere 


2. 


'  xk    Lofui  ,  gartire  ,    qn.nn 

l  ;;  7 ,  2 .  *  **  r* 

Z&emG;  Sivru  ysyc.c  S/  ^//tf  in 

re  fua  ei  opera  vtilis  fttit 

9>  *• 

.  Uonus:  prubus  2,  3.  r;,  2. 

cvro  <y//j/;;  delicatum  e/l !  2, 
4.  *  l[iuriu  xgjff<d  Pallium 
buntiMy  h.  e.  *f*  dctritum 
5,3- 

vr«[  Vtiptenta  f,  3.  Nam 
pro  ^f/c^r;  cerrum  puco 
Jegi  debere  xf*V/tar*y.    At- 

que  fic  legit  eriam  Salma- 
iius  de  Coma  p.  5S2. 

£>/«  15,  ;. 
«v  Ditttius 

■  :  Aurum  23,  s. 

Xfvww'v    Covimodare :    vitttuo 
dare  10,  3  :  vbi  vid.  notas. 

^v  pjfw  HHffittvot  Cutetenus 
tunji  10,  4. 

OZfo  10,  1.  14,  3. 

/  nndus  4,  3. 

i.^C*f);  Tb'r*>  Praeterea  17,  3. 


r|  ••';.  •.     J'tf//tf 


fci  Mentiri  8>  4» 

»yi«j  Vani  fermunes  8,  f. 

¥»4*  CilcuH  14,  1.  17,  1.  23, 
3-  24>  3- 

TkSvflgffy  Sttfttrrare  2,  f. 

afogj  Animtts:  mens  7, 1.  14,  r. 
25,  I.  -8,  1. 

Ytgf^f  ?$»$  Friftda  aqtta  30, 
2.  *  4*;*f£  *»*3*«  trigidafe 
lauare  28»  3- 


n 


rf  index  Vocatiui  prooem.  2. 

3 .  21,4.  *  a)  TXhanrwqoc, !    O 
tniferum  et  aemmnofum  8» 


stfiiv'  ro  ifizrtOv  imcui  sU'to  wpce 
PttUium  intrndit  in  os  2,  3. 
*  •  £0-44  j^/;;  vrget:  ■qui  im- 
pcUit  15,  3. 

ntfcliy  Odeum  3 ,  2.  Fuit  Athe- 
nis  locus  in  modum  thea- 
tri  exftructus  a  Pericle,  vel, 
vt  alii  tradunr,  a  Themi- 
ftocle,  multifque  fedibus 
et  columnis  lapideis  exor- 
natus,  in  quo  fpe&abantur 
certamina  mulica  vid.  lo- 
ca  Plutarchi  et  Vitruuii 
laudata  ab  Cafaubono.  Plu- 
ra  de  aedificio  illo  hibenc 
Hefychiuv  ,  Suidas,  Tho- 
mai  Magifter ,  /Vleuriius 
Le£h  Arr.  4,  28,  inrerpp. 
Pollucis  p.  872  et  Auden- 
dorpius  ad  Tho.  Mag.  p. 
93o: 


I  N  D  E  X 


930:  qui  locumVitruuii  5*, 
9  e  MSS.  integritati  prifti- 
nae  reftituit. 

sivei&oti  Emere  13,  1.  *  eu^izxt 
Emi  17,  2.  add.  9,  3. 

jJvijt^  Emtor  12,  2. 

sivyTitxv  Einere  velle:  emturire 
23,'  4. 

j& idem  quod  oV;  i,  2. 3, 2. 3  etc. 
*<  *  redundat  20,  2.  *  IvSvnjr 

ws  k7ro(2/J7Ti4ffi  ?r(>c$    ff£  oi   xv- 

5f«To/  No/lirP  vt  adfpiciant 
t    te  homines  2,  1.  *  1*4  naKaiimi 


i$-i$t$  Laatos  vero  et  deli- 
catos  cibos!  2,  4.  *  tsti  uqx 
faxpfiov  ht\  Hocveroquam 
delicatum  ejf !  2  ,  4.  add.  7, 
2.  *  sk  Quippe  •'  t>*  '•  tanquam « 
quafi  28,  2.  add.  2,  3.  17,  3. 

19,  3.  27,  1.  *  wj  t^ttw  Axfieiv 
Si  quis  dejcribere  velit  1,1. 
add.  f,  1.  9,  1.  14,  1.  20,1. 
*  adeo  vt:  vt  6,  5.  18,  2. 

ti**e$  Quemadmodum  prooem. 
4. 

Xl<r«  ^4^0  t*\«  t*  ftjfefj  4,  2.  7, 1* 
4.  10,4*19,  2. 


ISAA- 


I  S  A  A  C  I 

CASAVBONI 

A   D 

THEOPHRASTI 

CHARACTERES 
E  T  H I  C  O  S 

I.IBER    COMMENTARIVS 


ISAACI    C  AS  AVBONI 

I  N 

THE  OPHRAS  TI 

CHARACTERES     ETHIGOS 

PROLEGOMENA 

Infcriptio    huius   libelli  ,    quae    in   omnibus    me- 
lioribus  iibris  haec  efl,  0soCp^tVou  hSmo)  Xct- 
^aar^ig ,   trij)us  verbis  tria  declarat:    auclorem 
lcripti   iilius  ;     materiara  eius ,   fiue  fubieclum ; 
formam,  fiue  tranclandi   modum:  de  qnibus  o- 
mnibus  aliquid  eft   nobis   hoc  loco  dicendum.     Au- 
clorem   efle  vcre  aureoli  libelli  iftius   Theophrafrum 
.  Erefium  ,   ma^num  illum  maximi   Ariftotelis  difcipu- 
lum,  vcrum  cenfeo.     Nam  et  Diogenes  Laertius  inter 
ophrafti  librorum  indices,  hS-wqvc  ^oloclk-xyi^olc  re- 
cenfet :  et  Suidas  qui  pauciifunos  eius  philofophi  libros 
•commcinornt,  huius  tamcn  meminit.    Quod  etiam  in- 
dicio  effc  poilit,  in  prctio  olim  apud  doctos,  Theo- 
phrafli  hoc  opus  fuiflc.     Dcinde  quum  certum  omni- 
no  fit,  prodiiifc  hacc  cx  cruditiifimi  et  elegantiflimi  ali- 
cuius  viri  orTicina,  qui  Athcnis  eo  ipfo  tempore  quo 
claruit  Tlieophratlus,  et  vixerit  (id  quod  non  vno  loco 
fcnnotatum  a  nobis  dcmonftratumque  cil)  et  fcripferit, 
pu>n  vide  auflae  efle  queat,  cur  aut  veterum  co- 

dicum,  qui  omne  eopnrafti  nomine  confcntiunt, 

Hdem  in  dubium  vocemus:  aut  fi  de  iiiorum  fide  non 
dubitctur,  quid  opus  fit  Thcophraftum  alium  ab  l\iv- 

culis  inauditum,  omnibus 

tum,  cui  haec  tribuantur.  Ac- 

cedit  hu  •mium,  qui  iu  rhapfodiam  U& 

j   a.  dik 


4  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

dis  v\  non  hoc  folum  docet ,  fcriptos  effe  a  Theophra- 
fto  (Erefium  abfque  dubio  inteilegit)  Characrercs:  fed 
illud  etiam  maniiefto  indicat,  ita  plane  illos  fuiffe  fcri- 
ptos,  vt  factum  videmus  in  his  relaquiis.  Quare  iion 
affcntior  dodis  quibusdam  viris,  cjui  ab  Ariftotelis  di- 
fcipulo  hunc  librum  abiudicarunt:  qui  praeterillud  vni- 
cum  argumentum,  de  quo  mox  dicemus,  nihil  penitus 
habent  quo  tfuam  fententiam  tueri  poffint.  An  enim 
illud  dicent?  parum  tanto  fcriptore  dignum  hoc  eife 
fcriptum.  Ita  video  do&iffimum  Victorium  exifiimaf. 
fe.  Mihi  vero  contrarium  prorfus  videtur.  nam  et 
opus  hoc,  elfet  modo  mtegrum ,  et  quale  auclore  edi- 
derat,  digntffimum  iudico  quod  tanto  viro  tribuatur:  et 
viciffim,  eo  fuifTe  comperior  Theophrafium  ingenio,  vt 
nemo  aptior  huic  argumento  ifio  modo  tracrando  in- 
ueniri  potuerit.  Fuiife  enim  illum  politiffimi ,  elegan- 
tiffimi  etamoeniffimi  ingenii  virum  (talemomnino  haec 
opera  defiderabat)  cum  alia  arguunt;  quae  de  eo  et  ex 
co  apud  veteres  fcriptores  leguntur:  tum  illudin  primis 
quod  de  illo  Hermippus  ipiius  aequalis  apud  Athe- 
naeum  tefiatur  libro  primo  [cap.  xviii]  fingularem  quan- 
dam  fuiife  hominis  venuftatem  et  induftriam  in  expri- 
mendis  effingendifque  hominum  moribus:  quod  quam 
belle  auclorihuic  conueniar,nemo  non  intelligit.  Ideo 
videtur  M.  Tullius  Theophrafti  fcriptis  vnice  capi  dele- 
clarique  folitus,  et,  vt  auclor  eft  Plutarchus  [in  Cic.  c. 
3z],  delicias  fuas  eum  appellitare:  amicum  etiam  fuum, 
ad  Atticum  [lib.  II.  ep.  16]  fcribens,  vocat,  faepeque  di- 
laudat.  quin  Arifioteles  quoque  apud  A.  Gellium  lib. 
xm  [cap.  5  ]  fuauitatem  huius  fui  difcipuli  Jinguac  pa- 
riter  ac  vitae  commendat.  Nihil  dicam  de  ftylo.  nam 
quae  magna  adeo  fimilitudo  aut  diffimilitudo  in  his  tam 
paucis  charxis ,  cum  reliquis  Theophrafti  fcriptis ,  in 
tanta  praefertim  argumentorum  diifimilitudine ,  notari 
poffit?  et  tamen  qui  illa  legerit  aliquando,  non  dubito 
quin  etiam  in  his  Theophrafiei  charadteris  notas  faltem 

aliquas 


CHARR.     FROLEGOMENA  5 

aliquas  mecum  lit  agniturus.     Atque  illud  quidem  in, 

primis:  quod  et  haec  et  illa  cum  legas,*  lcias  facile  ab 

Ariitorclis  diicipulo  vtraque  effe  profecla.     Sed  nimi- 

rum  doctcs  homines  qui  aliter  exiftimarunt,  mouit  io- 

cus  ille  in  epiftola  ^otrCpavriTtKK,  vbi  ait  auCtor,  fe  haec 

fcnpiiife,  cum  annum  aetatis  iam  abfoluiflet  vndecen- 

uim:  id  enim  Erefio  Theophrafro  conuenire  non 

poife:  quippe  cuius  vitae  terminum  flatuat  diligentiffi- 

mus  auclor,  Diogenes  Laertius,  annum  oCtuageiimum 

quintum.     Nos  quoqueolim  impulit  haec  ratio,  vt  dc 

menda  fufpcctum  TheophraiH  locum  haberemus.  nam 

vt  propterhoc  vnum  argumentuinnegaremus  Ariitotelei 

Theophrafti  librum  hunceffe,adduci  nunquam  potuimus. 

Putabamus  igitur  fcribendum  effe  in  libelli  huius  initio, 

non  7cl  Ivvict,  vt  omnes  libri  habent:  fed,  vt  ait 

Laertius,  b2co^y.ovTcc  evvea.    Neque  enim  veriiimile  no- 

bis  videbatur,  aut  Laertii  codices  hicfalfoseile,autipium. 

Nam  fi  itaeflet,aiebamus,et  adcentefimum  vfqueannum 

Theophraffus  vitam  produxiifet,  non  videturM.Tullius 

iw]  quo  locoquerelamTheophrafri  morientis 

de  breuitate  vitae  humanae  refert,  taciturus  fuiffe,  quam 

longam  naclus  ille  vitam,  de  natura  tamen  quereretur. 

tur  etiam  Cenforinus  vir  vndecunque  docliifimus, 

cum  plerofque  veteres  philofophos  longaeuos  in  libro 

de  die  natali,  cap.  xv.  nominaret,  Theophraitum  non 

fuiife  omiflurus.     Multo  vero  minus  Lucianus,  qui  ex 

profeifo  omncspene  fjLccK^t^  philofophos  libro iingu- 

collegit,  hunc  tanti  praefertim  nominis  virum  omi- 

igitur  nos  olim,  vt  arbilramur  etiam  nunc, 

fine  aliqua  ratione.   ctii  de  emendatione  verborum 

Theophrafli,  propter  cas  cauflns,  quae  ibi  exponcntur, 

m  liuitauiiiiiis.     Atqne  cx  iis,  quae  eo  loco  icri- 

patet  illorum  error,  qui  autTheorhniilum 

aKqucmaiim  \riiiotcliscomminifcuntur,aut 

pmninoThe<  fuifle  Jmius  librj  patreni  negaut. 

xlore  auideni  iatis  fupcrquc. 

a  3  Argu- 


6  CASAVBONI    AD     THEOPHR 

Argumentum  autem  et  fubieclum  fcripti  iftius  phi- 
lofophicum  plane  eft:  de  moribus  enim  hominum  hic 
agitur,  et  ad  bene  honefteque  vitam  degendam  nobis 
hoc  fcripto  praeire  Theophraftus  voluit:  quo  nihil  eft 
tyi\ocro(tyi-A.(t)TSQov ,  nihil  philofopho  dignius.  Enimuero 
niorum  conformandorum ,  quod  etliicus  philafophus 
praerogatiuae  iure  quodam,  quafi  proprium  fibi  affumit, 
non  vna  eft  a  veteribus  fapientibus  inuenta  et  exculta 
ratio.  Nam  idem  hic,  fl  proprius  attendimus ,  et  ethici 
philofophi,  et  hiftorici,  et  poetae  finis  eft:  verum  illius 
quidem  cuK\o*q  horum  non  otVA^c  habent  enim  hoc 
amplius  et  hiftoricus  et  poeta  fuos  peculiares  fines:  ille, 
vt  rerum  geftarum  mefmoriam  conferuet:  et  vt  leclo- 
rem  fuum  iis  maxime  praeceptis  quae  ad  remp.  bene 
gerendam  neceffaria  funt,  inftruat:  hic,  vt  tqv  cixpoa- 
vrjv  iuuando  fimul  etiam  deleclet.  Quare  tendunt  qui- 
dem  eodem  omnes  quodammodo:  fed  diuerfis  tamen 
itineribus.  Philofophi  ratio  fimplex  eft,  et,  vt  fic  di- 
cam,  recta  direclaque  via:  de  virtute  enim  et  vitio  dif- 
putans,  illam  fequendam,  hoc  fugiendum,  nos  docet:  et 
ad  eam  rem  praecepta  nobis  fuggerit.  Hiftoricus  et 
poeta,  non  virtutes  nec  vitia  in  abftraclo  ( vt  loquuntur) 
nec  eorum  cauffas  naturamue,  quod  philofophorum  eft : 
fed  his  praeditos  homines  confiderant:  faciaque  nobis 
et  mores  vtrorumque  explicantes ,  imitandorum  atqu® 
fugiendorum  exempla  fuppeditant:  et  tacite  quodam- 
modo  nos  infpicere  in  vitas  hominum  iubent,  atque 
ex  aliis  fumere  exemplum  nobis.  Rurfus  autem  magna 
eft  lataque  inter  hiftoricum  et  poetam  differentia:  ille 
res  geftas,  vti  geftae  funt,  fimpliciter  narrat :  hic  et  ge- 
ftas,  (non  enim  omnia  fingunt,  fed  multa  affingunt  tan- 
tum  poetae,ait  verifEme  feriptor  eruditiflimus  Strabo)e.t 
«ruae  geri  potuerunt,  cum  decenti  imitatione  exequitur: 
vnde  illi  tto^t^c,  vt  Plato  [in  Sympof.3  docet,  nomen 
inditum:  quia  rerum,  quas  refert,  non  narrator  folum 
vt  hiftorieus:  fed  quafi  fabricator  eft  et  audor:  quod 

illo 


CHARR.     PROLEGOMENA  7 

ille  imitandi  artiticio  praeftat.  Omnis  enim  poeta  fu- 
uyrrg,  ait  i Jem  Plato.  Iplorum  quinetiam  poetarum, 
multiplcx  eft  inter  ipfos  difcrimcn:  differunt  enim,  vt 
et  Ariftoteles  [lib.  de  Poetica  cap.  i]t«  STtqxg,  rca 
iMfisi&cci.  Quorfum  haec?  vt  appa- 
rcret,  libciium  hunc,  medii  cuiusdam  eife  inter  philofo- 
phortom  et  poetarum  fcripta  generis.  Subiectum  qui- 
cem  efl  dc  moribus:  quos  emendare,  vnicus  eft  auctori 
iu  hoc  opere  fiiris  propofitus:  atquehoc  ialtcm  illicum 
cthico  philoiopho  commune  eit,  et  ambobus  proprium. 
Caeterum  tractatur  hoc  fubiecmm ,  non  more  philofo- 
phorum:  fcd  riouo  quodam  docendi  genere,  quod  de- 
fcriptione  conflat  eorum  quae  homines  aut  hac  aut  illa 
virtute  vitiouc  praediti,  iacere  fj  TotXTot  ticrt  confueue- 
runt:  iietCeeei  o  ovSsv  (inquit  philofophus,  quarto  Ni- 
comacheorum)  ttjv  s£tv  tj  rov  xctTct  tyjv  s£tv  C/lgttov.  rit 
autem  hoc  a  Theophrafto  magna  ex  parte  fjufiyinxSg 
^uod  poetarum  eife,  fupra  pofuimus.  Itaque  plurima 
iuucnias  in  his  breuibus  reliquiis,  quae  veluti  tabulae  e 
naufragio  fupcrftites  vtcunque  remanferunt,  ex  quibu3 
huius  operis  cum  poetis,  kenicis  maxime  et  comicis, 
quos  eilc  optimos  exprimendorum  morum  artifices  fci- 
mus,  arlinitas  percipi  qucat:  vt  fuis  locis  cum  cura  eft 
a  nobis  indicatum.  Mores  igitur  hominum  ita  hic  olim 
erant  dclcripti,  vt  liceret  tanquam  in  fpeculo  hinc  virtu- 
;plendorcm  et  pulcherrimam  intueri  facicm:  illinc 
i  vitiorum  turpitudinem  et  dcdecus  animaduertere. 
Nunc,  melior  eiuspars,  proh  dolor!  intercidit.  nam  et 
ea  pars,  quac  erat  de  virtutibus,  tota  hodie  deiideratur: 
et  iliius  quae  dc  vitiis,  haud  icio  an  portio  faltem  ct^to- 
(juantumcunquc  eft,quod  ad  nos  peruenit. 
vitiorum  pars  quae  hic  conti- 
ncti 

Nomen   porco  %ct^HT^£c  quo  nium  hoc  opus 

ophralius  appellauit,  are  impofitum  cil,  itaqnc  af- 

5    nento  libri  conuenit  vt  niliii  lupre    Erat  namque 

a  4  hoc 


8  CASAVBONI    A£>    THEOPHR 

hoc  tanquam  exemplar  et  fpeculum  quoddam  morum,  ' 
vbi  virtutis  et  vitii  cuiufque  exprelTae  notae  cernebantur.  , 
Propterea  fuere  Critici,  qui  ita  libri  huius  titulum  con- 
ciperent,  <~)go(p£«Vot/  xctoctmrjosg  tvs^l  idMfLcLTtov  \  vt  m 
libris  nonnullis  recentioribus  Ipii  inuenimus:  fed  hoc 
jneptum  et  ab  hominibus  indoctis  profeclum.  Verus 
eft  titulus  hS-ixo)  %a,0ctKT7J0s<; ,  qui  tantundem  ferme 
valet ,  ac  fi  dixiflet,  Eixovsg  tjS-cHJv  (fiue  siKoviCfxo) ,  vt  ap- 
pellat  Seneca  ep.  xcv)  hoc  eft,  Imagincs  morum:  iicut 
Cicero  comicos  appellat  imaginem  vitae  quotidianae :  et  - 
magnus  Bafilius  [ep.  i  ad  5.  Gregorium]  vitas  fanclo-  ;: 
rum  virorum,  sUovctg  s^v%ag  rqg  xcirct  Ssov  nroXiTsictg. 
Eixrjov  et  XPL^&mri0.  atque  sctotttoov  faepe  eandem  vim 
habent.  Quare  etiam ,  quod  D.  Paulus  ad  Coloff.  1,  15 
dixit,  Chrifrum  efle  siyiovct  rS  ctopctTov  3sS ,  in  ea  a41 
Hebraeos  [cap.  1, 3]  voce  y^ctpctyiryjo  eft  exprefTum.  In 
libro  autem  Sapientiae  in  eadem  fententia  vtitur  audor 
vocibus  sctott^oov  et  siytciv.  Porro  is  verus  eft  cuiufque 
rei  xctojctKTVP,  ea  vera  imago,  quae  illius  naturajn  opti- 
me  exprimit.  Ideo  Hebraei  fapientes  naturam  vocant 
p2tD ,  quafi  dicas  %ctoct>tTY\oct ,  aut  crtyoctyibct.  nam  illis. 
ny^t}  figiUum  fignificat.  Veteres  vero  quidam,  qui  poft 
Theophrafium  idem  argumentum  traclarunt,  fjuuoov 
TrctoeyxAivovTsg ,  vt  diceret  Ariftoteles  [vid.  lib.  II.  Nico- 
mach.  c.  1]  xctqctxTrjpi&fiQvg  vocarunt,  quos  ille  ya^ctKTr\~ 
qctg'  quidam  longius  abierunt,  et  fimilium  fcriptorum  ti- 
tulos  diflimiles  (vti  fere  fieri  videas)  funt  commenti. 
Seneca  ad  Lucilium,  epiflola  xcvi. .  Ait  vtilem  futuram 
effe  defcriptionem  cuiufque  virtutis.  Hanc  Pofdonius  ^ 
Aetioiogiam  (  male  Etbologiam.  vide  Quintilianum)  vo- 
cat :  quidam  xaoahTrioicrfLov  appeliant ,  figna  cuiufqus 
virtutis  et  vitii  ac  notas  reddentem,  quibus  inter  fe  fimi- 
lia  difcriminentur.  Haec  res  eandem  vim  habet  quam 
praecipere.  Nam  qai  praecipit,  dicit ,  llla  facies ,  fi  voles 
temperans  ejje.  Qui  defcribit,  aitf  Temperans  eji ,  qui 
facit  illa,qui  il/is  abftinet.     Quaerjs  quid  interft?  Alter 

praece* 


CHARR.     PROLEGOMENA  9 

praecepta  virtutis  dat  :  alter  exempiar.  Defcriptioncs 
1 t  publicanorum  vtar  verbo ,  siv,oviCfjL%Q ,  ex  vfit 
e(fe  confiteor,  Pulcherrime  iila  Senecae  explicant  no- 
Jtri  huiufce  libri  e^iypctCrv  cjuam  poffis  cum  Seneca 
vertere  De  fignis  ac  notis  morum.  Simplicius  tnmeti 
nos,  et  vt  in  inicriptione,  breuius,  Morum  de/criptiones; 
auctore  Cicerone:  qui  in  Topicis  [c.  22]  deicriptiones 
Latine  dicit,  quos  Graeci,  inquit,  ypLetoyfi.ttts  aiii  rlie- 
tores  y^acctyri^oKT^q  dixerunt,  vt  Kutilius  Lupus.  nam 
me  hodiein  eius  libris  cbreflerifmus  eJitum  eft,  pro 
cbaracierijmus.  eius  locum  infra  deicribemus.  Potera- 
mus  et  Notationes  moritm:  idque  fortafle  rectius:  nift 
M.  Tiiliium  fccjui  libitum  fuinet.  Auclor  ad  Heren- 
nium.  [!ib.  4,  50]  Notatio  ejU  cum  alicuius  riatura  certts 
dcfcribitur  fignis,  quae  ficutinotae  quacdam,  naturae  funt 
attributa.  quo  loco  extat  fane  quam  clegans  et  graphi- 
ca  oftentatoris  pecunioii  defcriptio.  Huins  item  ^ene- 
ri<  funt  illae  deicriptiones  morum,  quas  Libanius  et  alii 
fophiftae  appellarunt  r,$-o7roitcic,  ?j3-&uz$,  otct  ro  fxcvov 
....  in  his  olim  dicendi  magiitri  fuos  diicipu- 
los  magno  cum  frudhi  foliti  exercere.  De  genere  ora- 
tionis  huiuimodi  deicriptionibus  accommodatac  ita  fcri- 
bit  Theon  fophifla,  iiuc  Libanius  :    seyctorri  ?r,v  y&o- 

(TWTOfjUtf)  civQrjgci),  divoXvtcAy 

n  'Kcia-rjc  nXoyjjq  t§  -t.cu  a%r\^ctTo^.     Vte- 

r,  /'//  dcfcriptionibus  morum  cbaradcrc  perfpicuu,  hre- 

ui »  florido,  foluto,  (is  eit,  quem  Sophronius  apud  Pho- 

tium  [Cod.  5]  dtyoPVTtMOV  vocat)  a  quo  abfit  omne  in- 

icrum  fiuc  artificium  curiofuis  et  figura.     Non  lon- 

gc  abit  ab  hd  Theophrafti  in  hoc  libello  chara- 

Atque  haec  quidcm  ita.  nunc  illud  vice  coro^ 

)>  Satvrus  antiquiiii- 

i  Komanosdo' iiilwmn  Varro, 

diflimilis ,  vt  videi  liderunt'; 

tamen  non  %a£<&XTjy£ac ,  icd  na^t  xa^cty.iri^v  in- 

ici.iat.     Varronu  hbium  Jaudatuin  aliquotics  apud 

a  <;  Latino* 


IO  CASAVBONI    AD     THEOPHR    etC 

Latinos  grammaticos  reperimus :  verum  ita ,  vt  de  eins 
argumento  pro  certo  quicquam  pronuntiare  non  pofli- 
nms.  ac  fieri  poteft,  vt  fit  is  ipfe  quem  Nonius  Deproprle- 
tutefcriptorum  vocat.  quod  ii  efT,  nihil  huc  fcilicet  facir. 
Satyri  vero  librum  affinem  huic  Theophrafleo  fuifTe 
argumentifimilitudine,  ferme  mihi  perfunfit  aliquando 
hic  ex  illo  locus,  ab  Athenaeo  [!ib.  4, r$T]  prolatus,  quem 
apponam  :  dignum  profecTo  vbique ,  non  ibi  tantum, 
legi.  Ert  autem  characTer  hominis  afoti :  o\  ttoXsuioi 
rr\g  xaag  vxayyjvreg,  Karartsxcvreg  rov  ayqov ,  dict^- 
irdc^ovrsg  rtjv  oixiav,  XaQvqcwttXSjvrsg  ra  v-wd^xcjra, , 
OioicSvrsg ,  ov  ri  oeSairdvyrai ,  aXXa  ri  oaKavrfiricrs- 
rat'  Sis  ri  ?rs$ie<?ai ,  dXXd  ri ov  ire^tsrat'  ev  rr)  vsorrjri 
rd  rS  yrqcog  s&icia  ivQoxaravaXioiovrsg  *  %ai?cvrsg  -rij 
iraiqa,  ov  roig  erai^otg  ■  xa)  raj  olvco,  8  rotg  crvuiroratg. 
Poflremo  ne  illud  quidem  praetermittam  quod  efl  a  ve- 
teribus  criticis  prcbe,  vtmea  iententia  fert,  obferuatum* 
Aiunt  illi,  Homerum  fontem  illum  ingeniorum,  huiufi 
*  jnodi  defcriptionum  primum  aucTorem  ciTe:  eundem- 
que  fuo  exemplo  cum  aliis  praeiuiile,  tuin  etiam  noftro 
huic  aucTori,quando  ifti  operimanumadmoueret.  Nam 
iimilem  eiTe  fortis  et  ignaui  characTerem  hunc  apud  poe- 
tam  Iliad.  lib.  xur.  iv&'  b\  re  b^eiXcg  avyq  ocrr  aXyjfjbog 
s^e(padv§Yi.  iS  uev  ydq  re  xaxS  rqjenverat  %^g  d\\v- 
Sic  aXXrj,  OvOe  oi  drqe/uuag  r\&at  spyjrver  ev  Ogscrt  &v- 
ficg '  AXXa  ueroKXaC^et ,  xat  eir  du-Qoreqxg  wo^ag  t^et, 
Ei>  $e  re  ol  K^a^irj ,  fjueyaXa  ^eqvotcrt  Trardcrcrei  wr^aq 
oiouevco '  nvdrayog  £e  re  yiyver  odovrw.  tS  $'  dyabiy 
ir  d%  rqswerat  %%oog ,  Sre  ri  Xirjv  raqQsi ,  ewei&dv  irqS)- 
rov  scrifyrat  Xiyjov  dvoqcov  *  dqarat  le  rd%t<ra  fj.tyriu-e- 
vat  ev  cai  Xvy^tj.  Haec  veterum  e|t  obferuatio.  Sunt 
ct  apud  alios  vtriufque  linguae  optimos  fcriptores  fimi- 
lem  in  modum  accuratae  defcriptiones:  quas  diligenter 
obferuaffe,  non  ad  eloquentiae  lblum  ftuaia ,  ied  (quod 
antiquius  efTe  debet)  ad  naturam  virtutum  et  vitiorum 
penitus  cognoicendam ,  vtile  f uerit  et  conducibile. 

ISAAGI 


II 

IS  A  ACI     C  AS  A  VBONI 

A  D 

THEOPHRASTI    CHARA 

CTERES      ETHICOS 

LIBER   COMMENTARIVS 

PRAEFATIO 

Hoti  lcsv  xcu  tt^otscov  7roAActVjc]  Oftendit  Thco- 
phrafhis,  non  imparatum  ie  ad  huius   operis. 
lcriptionem  accedere:    fed    re  faepius   fecurn 
confiderata,  expenlaque.     Ideo  ait  vicwgcls  rtjv  &o& 
•  iamiliari  Ariftoteli,  et  aliis  philofophis  loquendi 
gcnerc.  fimplicius  Xenophon  initio  nctiSstct^Evvoiei  tto- 
no.  ei  initio  Commentariorum,  noAAaws 
l&ctVfUura*     At  nofler  mox  quoque  vcrbis  lignifican- 
t i  1  Ti i f  1  i 5  vtitur,  cvvSsvzricrcLc,,  ct  TvcLocL-vsbecLfxivoq '  quae 
diclioncs,  Sscl&cli,  inquam,  et  Ssm^sIv,  a  rebus  diumis 
origmcm  habentes,  de  quibus  dum  attentius  meditamur, 
is  ipfi  quodammodo  diuini,  et  vt  philofoplws  ait  in 
deciino  Nicomacheorum  [cap.  7],  nos  ipfos  clttclSclvcl- 
<isv ■  poftea  ad  cas  res  lunt  translatae,  quas  cum  ma- 
gna  voiuptate,  vcl  magna  cuin  attentione  contempla- 
mur.      Eodcm  ipcdat  ct  quod  ait,'fe  afjnhtjKivat  ttclv- 
tircug  dvSqbyKuv  (pvarso~tv '  fuit  enim  neceile  vt  qui 
dcfcribcrc  hominum  mores  cogitaret,  cum  diuerfae  na- 
W  et  ingenii  hominibus  vcrlai  ctur.     Sic  Plato  m.  dc 
ublica  di.  m  qui  futurus  iit  bonus  iudex,  de- 

WJrcCic.  Chcsctv  wuit.rizsvcn.  Horatius  ad 
I  nes  [v.  517 1. 3  Rrjj  iccre exempLir  vitac  morumque  iube- 
bo  dodum  imitatorem}  et  ziuas  bincducere  voces,     Ita  lo- 

cum 


12  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

cum  habet  hic  quoque  familiaris  ille  naturae  rerum  cir- 
culus.  Nam  ex  diligenti  vitae  hominum  obferuatione 
confecta  eft  haec  morum  depiclio:  ex  huius  veluti  ta- 
bulae  contemplationenon  otiofa,  vitae  et  morum  nafce- 
tur  emendatio. 

riydq  $q  Trors  rtjg  EAAaAac]  Legi  malim,  rfiii  vrors 
tvcL<ty\<;  rric,  EAAtfVoc*   ficutmox,  ivclvrtov  rw  £\A>jvoov. 
Duas  hic  notat  caufas  varietatis  illius,  quae  in  hominum 
moribus  atque  infiitutis  cernitur:  locorum  pofitioneuv 
et  inftitutionem  a  pueris.     Illud  quaimnagnumad  eam 
momentum  fit,  et  experientia  arguit,  et  philofophi,geo- 
graphi,  aftronomique  vel  docent,  vel  docere  conantur: 
tangit  etiam  Hippocrates  in  libro  de  aere,  aquis,  et  lo- 
eis:  et  Galeiius  multis  locis.  mitto  quae  Polybius,  Sene- 
ca,Cicero,  aliique  multi  luper  hoc  non  vno  loco.     /;/- 
genia  hominum,  ait  Curtius  lib.  viii,  vbiqtte  locorum  Jitus 
format.     In  inAitutione  autem  puerili,  non  dicam  mul- 
tum  momenti:  led  perte  dixerim,  ro  oKov  kci)  ro  7rc2v 
effe  pofitum.     Quod  ait,  Graeciam  totam  eidem  fubie- 
&m  effe  caeli  regioni,  Graecofque  omnes  eadem  diici- 
plina  folitos  imbui,  accipiendum  eft  vt  dichim  7rct%v{i6- 
qersqov,  ac  minus  dytc&oos,     Nam  vt  demus  m  eadem 
inrlinatione  caeli  Graeciam  totam  (non  enim  hic  lo- 
quimur  de  magna  Graecia,  aut  Graecis  Afiaticis,  fed  de 
ea  tantum  Graecia  (quae  velut  matrix  omnium  Graeca- 
rum  coloniarum  erat)  fuiffe:  tamen  fl  eiufdem  partes 
inter  fe  compares ,  reperies  differentiam  fuiffe  et  in  ae- 
ribus  regionum  et  in  habitantium  ingeniis  mirum  quan- 
tam.     Ne  longe  abierim ,  quis  neicit  in  Boeotia  aiium 
longe  caeli  hauftum  fuiffe ,  alium  in  continenti  Attica  ? 
longeque  craffiore  aere  vfos  quam  ipforum  vicinos  Athe-  - 
nienfes?   Notum  illud  [Horat.  2.  ep.  1, 244]  Boeotum  in 
craffo  iurares  aere  natum,     Itaque  etiam  ingenia  longe 
diuerfa ,  vt  ex  Graeca  hif  toria  cuiuis  notum.     Idem  de 
reliquis  terrae  Graeciae  regionibus  dici  potefl.      Quid 
autem  de  inftitutione  ?  Anputamus  fimiiiter  fuos  libe-'* 

ros 


CHARR.  PRAEF.  COMMENTAR      I^ 

ros  i  enienfcset  Laccdaemonios?  Imo  vero 

lucatio,  vt  difficilius  fit  reperire  in  quo 

rent,  quam  in  auo  difTerrent.     Qrare,  vt  modo 

commoda  interpretatione  iuuandum  hocThco- 

phr?;  im:   deque  iis  tanturii  accipicndum,  quae 

Graecis  folis  propria,  iiique  omnibus  communia  crant: 

Barbaris  autem,  aut  eorum  plerifque,  non  item.     Puta- 

uimus  aliquando  locum  totum  fic  eife  legendum:  ti  Si{ 

WCTS  7r,L  Ct77a.TrtC,   XJ770  TOV  CtVTCV    Ctk^Ct  YMUIVY\C] 

TCLVTM   T(7)V  TToXlTtoV  QUOlCvC,  TTCtlkv.        Moiiebat  IlOC 

i,  quod  Thcophraitus  toto  hoc  libellode  Athenien- 

fibus  tantum  videtur  agere.  omnia  enim  ad  mores  Athe- 

nieniium  et  ea,  quac  ficri  in  ea  vrbe  folebant,  referun- 

tnr.     Veruntamen  nunc  placetmagis,  vtnihilmutemus: 

fed  iocum  ita  vt  fupra  expofui  accipiamus.     Nam  quod 

de  Athenis  ita,  quaii  de  tota  Graecia  loquitur,  haecquo- 

que  caulla  eile  poteft:  quod  illa  vrbs  dum  floruit,  ocel- 

-raeciae,  et  eAAo^cc  EAAac  fiiit:    vt  non  fine  ratio- 

ne.  ficuti  Roma  s7riTouri  Ttj<;  oikxusvtic,  et  populus  Rom, 

a  Polemone  oratore,  vt  referunt 

:uis  et  Athenacus,vocatus  efi:  ita  Athcnae  i\\diog 

et  popuius  Athenienfis  hnuoq  tm  iWyvav  di- 

ci  potucrit.     Propterea  ajt  Menander  apud  Alciphro- 

nem  in  epift^  .ccram,  videre  fe  ev  Tctlg  k&rivouq 

,  Trjv  iojviav,    tclc  KuxActoctc  7Tct(rag9 

I  <)  iudicio  et  vere  Phiio  ludaeus,  in  dilpu- 

u  tvclc,  cxxhcucc.  i\ev&.  oire^  ev  6Q&a\uu)  Koqq 

1  :st'  n  EAAccif  h&rjvctt.     Caeterum 

jric  tw  t^ottuv  yevscectx;  egregius  eil  Theophrafii 

Bufn  qucm  defcripfit  et  nobis  conferuauit  Por- 

phyriu?  in  libro  111.  7re%i  #V&%?c  tu\lvyj*)v,      Diligens 

r  ibi  requirat:   m  1  is  liber  nunc  ad  manum 

1       cfl:  (jui  ifia  recci  rion  pcr  otium  in  mufeof 

\v  ct7roirffjU&y  on>nibus  ftudiorum  prae* 

fi         icftitutL 


X.O,) 


14  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

%  xou  (isQtcoxwgli  Malim,  clrs  j3g£.  vcl  clrs  yj&L  I  o- 
cum  fubobfcurum  dedimus  operam  vt  planum  verfio 
redderet. 

ityi  wevvKcvrct  hvkcC\  Ita  legitur  etiam  in  antiquis 
quatuor  codicibus  Palatinae  bibliothecae  et  aliis  quos 
vidimus  omnibus.  Memini  etiam  in  Ioannis  Tzetzae 
Chiliadibus  hunc  locum  ita  defcriptum  reperiri,  et  fimi- 
liter  annos  centum  vno  dempto  attribui  Theoplirafto 
hunc  librum  fcribenti.  Quod  erfi  mirum  eft,  proptcr 
tot  auclorum  filentium ,  qui  longaelios  philofophos  re- 
cenfuerunt:  potefl  tamen  vnius  ialtem  teftis,  eiufque 
admodum  ci^ioTrfcov,  audtoritate  defendi.  Ait  enim 
Hieronymus  in  epiftoJa  ad  Nepotianum,  Vnde  et  fapiens 
vir  Graeciae  Theophrajius  (ita  omnino  fcribendum,  non 
Tbemiftocles)  cum  expletis  centurn  etfeptem  annis  fe  mori 
eemerety  dixijfe  fertur ,  fe  dolere,  quod  tum  egrederetur  e 
vita,  quando  fapere  coepijfet.  Quare,  nifi  diuerfe  tradi- 
tum  fuit  ab  antiquiffimis  fcriptoribus  tempus  quo  vixifr 
hic  philofophus,  dubium  non  eft,  mendum  effe  in  Dio- 
genis  Laertii  codicibus.  Error  fortaffe  ex  notis  ortus: 
et  o-S-'  perperam  fcriptum ,  cum  fcribi  deberet  ^\  vel 
q&\  Nufquam  non  ifto  modo  in  bonis  vtriufque  lin- 
guae  fcriptoribus  eft  peccatum.  Ac  commodum  mihi 
nunc  in  mentem  venit  locorum  quorundam  Plinii  fi- 
militer  deprauatorum:  quos  obiter  hic  emendare  non 
pigebit:  praefertim  quum  de  Theophrafto  ibi  agatur. 
Lib.  xxin.  cap,  vn.  de  minio  loquens,  ita  fcribit  Plinius, 
Tbeopbraftus  cx.  annis  ante  Praxibulum  Atbenienjium 
magiftratum ,  quod  tempus  exit  in  vrbis  noftrae  ccxl 
ennum,  tradit  inuentum.  fic  habent  omnes  quos  licuit 
videre  codices :  neque  aliter  in  nouiflima  editione  Lug- 
dunenfi:  quae  editio,  h*  verum  dicere  iicet,  tanto  nil  di- 
gnum  praeftat  hiatu.  Legendum  aio,  quod  tempus  cxit 
in  vrbis  noftrae  ccccxxxix.  /innunt*  Praxibulus,  cuius 
meminit  Tlieophraftus  in  libeJlo  irep)  M&cov,  vnde  haec 
tranfcribit  Plinius ,  archou  Athenis  Fuit ,  anno  fecundo 

olym- 


CHAfcR.    PRAEF.     COMMENTAR  1) 

olympindis  centefimne  decimae  fextae:  quo  anno  emn 

librum  fcribebat  Theophraitus ,  vt  ex  eius  ledione  np- 

paret.    eum   autem  annum  incidere  in  annum  V.  C. 

ccccxxxix.  non  alio  tefte  probare  melius  pofliimus, 

Gu.im  ipfo  Piinio.     Is  igitur  alio  loco  annum  tertium 

ciuidem  olympiadis,  quo  archonta  (iiuc  vt  Cicero  ali- 

quando  [de  diu.  i,  54]  vcvt\t,praetorem;  vtPliniusfacpe,, 

magiftratum)  habuere  Athenae  Nicodorum,  vrbis  Ro- 

mae  qundringentefimtim  quadrageiimum  ait  fuiffc:  vt 

necelle   fit  annum   ei  proximum  qtti  habuit  archonta 

Prnxibulum,  cife  annum  V;  C.  quadringentefimum  tri- 

gefimum  nonum.     Sic  autem  Plinius  libro  tertio,  Tbeo- 

pbrajius  qui  primus  externorum  aliqua  de  Romanis  dilt* 

gentius  fcripfet,  Circeiorum  infulae  et  menfuram  pofuit^ 

Jiadia  LXXX.  in  eo  volumtne  quod  fcripfet  Nkodoro 

Atbenicnfeum  magiftratu :  qui  fuit  vrbis noftrae  ccccxl. 

ennus.     Ita  fcribi  debuit  htc  locus,  foede  in  omnibus 

cjuas  haclenus  vidi  editionibus  corruptus.  magiftratu,'m~ 

quam,  lcgendum,  non  magiftratui.  non   enim  OLqyjmi 

iiixodvqct))  fcd  aq%ovTo$  Kix.o$(£qGV,  Plinius  dicere  voluit. 

Iam  diximusPlinium  iaepeillud  a^ovToc  Graecorum  in 

ria  Attica,  vertere  magiftratu.     Sic  et  Seneca  epi- 

ftola  x  v  1 1 1.     Hoc  certe  iu  bis  cpiftolis  ait,  quasjcri/jit 

Cbarino  magiftratu  ad  Polyaenum.     At  in  vuigatis  Scnc- 

cae  editionibus  fcriptum  inuenias  Cbarino  demagi/iratu: 

falio.  nam  yLaqnov  <x£%gvtoc  dicere  auctor  voluit:  et  ia 

fneo  fcripto  codice  non  extat  illud  de.    Fuit  Chnrimis 

hic  nrchon  anno  primo  Olympiadis  c  x  v  1 1 1.  audror  Dio- 

..  libro  x  batEpicuruS  tunc  ttmporis  nnnum 

iuidem  ;  I    Ule  tertio  anno  Olympiadis 

centefimae  n<  tm  nutcm  nnno  altcro  Olym- 

piadis  cxXt.il.quod  noto,vt  obitcr  Lqertii  vulgntns  cdi- 

ics  emendcm,  in  quibus  mnlc  icribitur  obiiile   I 
curum    Kciict  ts    itiir$£o$   stsc    t^ooarr  %£i  ixajorijs 
.  vera  lectio  efl,T?c  tUc  opw  xa. 

jjq  o'A.     Sed  \  iniurn  redcum,  f.iliiliime  inne 

lcgunt 


16"  CASAVBONl    AD     THEOPHR 

legimt  vulgo  c  c  c  c  l  x.  in  fuperiore  loco.  legendum  enim, 
vt  nos  emendauimus ,  et  quidam  etiam  veteres  codd. 
habent,  ccccxl.  Mitto  rationes  chronologicas ,  quas 
de  facili  poffim  afFerre.  Piinium  ipfum  malo:  cuius 
haec  funt  libro  xui.  cap.  xvi.  Theopbraftus  qui  primus 
a  Magni  Alexandri  aetote  fcribit  quae  circa  vrbis  Romae 
quadringentefimum  quadragtfimum  gefta  funt  annum. 
Non  alia  iam  confirmatione  opus  habent  fuperiores 
emendationes:  et  alioqui  res  eiusmodi  eft,  quae  infpe-- 
clione  magis  faftorum  Graecorum  Latinorumque  indi- 
geat,  quam  longiore  probatione. 

KcfjcL  ykvoc,  ocrct  Tvy%avet  yevq  ]  Ita  accipc:  expo- - 
namtibi:  quid?  ocrct  yevr,.  quomodo  autem  ?  Kcird  ye- 
voq.  Illis  declaratur  fubieclum:  his  modus  et  ratio  eius 
traclandi.  Legimus  vero  irqo<nt6tfi6va,  non  ir^oKetfjbeva, 
vt  vulgo.  nam  mores  funt  accidentia  quaedam,  quae- 
nobis  TT^oCKeiTcct  et  inhaerent,  atque  habitus  per  quos 
dicimur  ttqioi.  M.  Tullius  mores  comparat  vnguentis, 
quibus  corpus  extrinfecus  oblinitur,  cum  ait  in  Bruto, 
Ita  peregrinata  eloquentia  tota  Afea  eft,  vtfe  externis  obli- 
neret  morihis. 

cv  rqoTrov  tt\  oijtovofifa,  %qmra,i^\  Verba  fonant,  quo- 
vtodo  rcm  adminiftrent  familiarem.  Maluimus  tamen 
aliter  vertere:  quia  in  plerifque  capitibus  de  familiae 
adminiftratione  nihil  legas.  Caeterum  quod  generali- 
ter  his  verbis  dicitur,  caute  accipiendum ,  cum  hac  rc- 
ftriclione,  quod  ad  illa  attinet  quae  faciunt ,  r\Tot%Toi 
eicrtv  r\  toi&toi. 

3  rxs  vmg  jfjitSv]]  Videtur  Theophraftus  cum  haec- 
fcribebat ,  vel  natura  vel  adoptione  liberos  habuiffe: 
quorum  tamen  neque  Laertius  meminit:  neque  vlla  eo- 
rum  in  teftamento  Theophrafti  mentio.  Mouerit  hoc 
fortaffe  aliquem:  fed  enim  multi  cafus  interuenire  po- 
tuerunt,poft  fcriphun  *hunc  librum,  qui  liberis  illum 
orbum  facerent.  Quid  ft  vero  <rvX\r,7r^i>iov  <r%/ifJta  ef* 
fe  dicamus  ?  et  in  fcribendo  et  in  loquendo  valde  vfita- 

tam 


CHARR.     CAP.   I.    COMMENTAR  17 

tam  figuram?   Adde,  quod  olim  fenes  a  iuuentute  pa- 

trcs  falutari  folebant. 

4  7rpanov  usv  £v]  Pertinet  hoc  ad  ordinem  quem 
toto  libro  erat  fecutus:  primum,  inquit,  de  sipuvstccver- 
ba  iaciam:  deinde  reliqua  animi  ira&YifLcwci  figillatim 
defcribam.  Quod  iequitur  ,*  kcu  ctP^ofjLcti  ttpojtov  ct7ro 
rrjg  sieoovsictg ,  non  eodem  referendum ,  fed  ad  metho- 
■dum  quam  in  fingulis  capitibus  eft  feruaturus:  quae  ea 
eft,vt  vitium  ipfum  rudi  defcriptione  initio  ftatimadum- 
.■bret:  deinde  vitiofum  hominem  fuis  coloribus  depin- 
^at,  iis  commemorandis  quae  facere  folet,  quatenus  talis 
puta ,  6  s(ovv ,  qua  eft  sipmv.  Nonnunquam  etiam 
breuem  monitionem,  velut  STrifiv&iov  quoddam,  et  epi- 
citharifma  poft  fabulam  adiicit. 

(iiqirso  vTrsoeSeuriv]  Quidam  v7rs&sfjLfjv.  quod  eft  vfi- 

tatius.   fed  nihil  fortaile  mutandum.     Sic  in  Rhetorica 

ad  Alexandrum  [cap.  18]  <rvXXr\Q$riv  Se  rctg  nrdtrctq  tti- 

ssiq  KcL&ciTrso  vTvsosSsfis&ct ,  SisjrsXrjXv&ctfJLSv.   Scripta 

•io  sTrsS-SfjLrjv.  vitiofe,  pro  v7rsv'sfLY\v. 

!•  «HmH*^*H^O*^«HmH»^  WH» 
AD    CAPVT    I 

nEPI       EIPHNEIAS 

Hxv  tipwvsia,']   Ante  omnia  fciendum  efr,   ia 
vocibus  stpcov   et  sipoovs(a   latere    homonymiam. 
lim  ffg&Tva  eum  vocant  Graeci,  qui  ita  fit  fa- 
pper  intra  modum  loquens,  potius  fibi 
ea  bona  demat  quibus  eft  praeditus,  quam  alieni  quic- 
buat.     Talis  olim  Socrates  fuit,  et  poflea  Afri- 
rcanus,  tefie  Fannio  apud  M.  Tullium  [lib.  z  de  Orat. 
ncmo  propterea  vituperauit,  inquit  ille.  et- 
fi,  vt  cx  eodem  Tullio  difcimus,  reperti  funt  etiam  phi- 
.hi,  quibus  Socratis  eipwvsioi  adeo  non  probaretur, 
'  vt  non  dubitarint  cum  icurrain  Atticum  nominare,  vt 

b  eft 


Ig  CASAVBONI    AD    THfiOPII* 

eft  in  primo  de  natura  deorum  [c.  36].  Haec  elqavsfa 
et  iocandi  ratio  admodum  olim  familiaris  Athenienii- 
bus  fuit:  ideo  ait  Anacharfis  apud  Lucianum  [de  Gy- 
mnafiis  p.  739  To.  1}  roZro  eKsivo  qv  ccpcl,  0  eyco  iree) 
vfiw  qyjjvov  rw  A&rivciioov,  ag  ur\rs  ei^mec  ev  rolc  \oyoig* 
et  alibi  [Prometh.  p.  25  To  1]  idem  siouvsfav  xcti  ftiVK* 
rrt^ct  krjtxoy  commemorat:  Seneca  [Suaf.  1]  nafum  At- 
ticum.  *  Eandem  ob  caulam  Epicurus  homo  non  aptii-- 
fimus  ad  iocandum,  Ciceroni  dicitur  mhrinie  rejipiens 
patriam^  fecundo  de  natura  deorum  [c.  17].  iic  enim  o- 
mnino  legendum  non  refpiciens.  Aiias  vero  non  cuui 
laude  haec  vox  diciturj  fed  fummo  potius  cumprobro; 
de  eo  enim  vfurpatur,  qui  iimulare  et  diilimulare  quid- 
uis  didicit,  non  per  iocum  nec  modeftia  vlla,  fed  fui 
commodi  caufa,  et  vt  alteri  incommodet.  Sic  apud  co- 
micos  si'mv  inter  grauiflima  conuicia  ponitur,  vt  apud 
Ariftophanem  [Nebb.  1,  5.11].  In  facris  autem  literis 
ffi&w  hic,  et  ei^oovsfa  nominari  folent,  vn&Koiariq  et  vito- 
xifjris,  vocibus  figniftcantiffimis:  quas  Themiftius  fua 
aetate  ea  notione  folitas  viurpari  in  oratione  quadam 
notat.  Atque  haec  eft  ea  siqoovsfa,  iique  simi  de  quo 
Theophraftus  hoc  toto  capitc.  Ariftoteles  contra  in 
Nicomacheis  [iib.4,13]  priorcm  illam  intelligit,nonhanc 
poftcriorem.  quod  moneo,  quia  video  doclos  viros  alitcr 
haec  acccpufe:  in  quo  faneeosratio  fugit,vt  exfequenti- 
jbus  apparehit.  Porro  eipoovsfav  de  qua  hic,  non  placuit  dif- 
jhnulationem  dicere:  nimis  enim  angufta  eft  ea  vox,  vt  et- 
iam  Quintiliano  vifum:  cum  hic  non  de  diflimiilatione 
agatur,qualisfuit  illa  Socratica:  fedlonge  vtdiximusalia, 
cumdifIimulatione,tum  etiamfimulatione:  eorum  nimi- 
ruui  qui  ob  turpem  aliquam  cauffam,  tam  iimulant  fe  habe- 
re  aut  agere,  quod  non  habent,aut  non  agunt:  quamde 
iis  qui  quod  habent  aguntue,  diffimulanf.  Cicero  de 
hac  ironia  loquens,  vtramque  vocem  folet  coniungere. 
Officiorum  libro  tertio  [cap.  15],  Quod ji  Aquiliana  de- 
finitio  efi  vera}  ex  omni  vita  fimulatio  dijfimulatioque  tol- 

lenda 


CHARR.    CAP.    I.    COMMENTAR  I^ 

lenda  efl.  Et  mox,  Ita  nec  vt  emat  melius9  nec  vt  ven- 
dat,  quicquam  jimulabit  diffimulabitue  vir  bonus.  Salu- 
flius  Catilin.  [cap.  5]  cuiuslibet  rei  pmulator  ac  difflmu- 
lator.  Idem  auclor  falfum  vocat  hominem  stpoovct  [Ca- 
tilin.  c.  10] :  et  re  vera ,  sipuvstct  hic  def  cripta ;  fallacix 
efl.  Nos  malumus  tamen  vel  ironiam  (quando  eam  vo«- 
cem  ciuitate  Romana  Tullius  ipfe  donauit)  vel  cauilla- 
tionem,  vitium  hoc  Latine  dicere.  vix  enim  aliam  di&io- 
nem  Latinam  reperias  quae  Graecae  fit  magis  dvrfcpo- 
tyog.  ilmilis  enim  in  ea  latet  homonymia.  Gloflarium, 
CauiUatio ,  KctKori&gict  9  sip&jvsict.  Sic  accipitur  verbum 
Cauillari  apud  Liuium  [  lib.  39,  13  et  42]  aliofque.  Plu- 
tarchus  hominem  stpcovct ,  qualis  hic  defcribitur,  vocat 
ira.vovpyov  kcc)  dvctXrfin ,  in  comparatione  Alcibiadis 
cum  Coriolano.  flc  Synefius  in  Dione  sipocvstctv  et  d\y- 
Sstav  opponit.  Poflis  etiam  sipmstav  Latine  dicere 
vernilitatem.  Seneca  epiflola  xcv.  Interdum  obnixe 
petimus ,  id  quod  recufaremus ,  ft  quis  offcrret.  lib.  11.  dc 
beneficiis  cap.  xi.  quidam  vemiliter  rciictunt9  quae  magis 
ad  fe  volunt  attrabere. 

1  TTPocTTOiyiG-ic.  £7ti  %sipov  irpd^sodv  v.cti  Xoyccv\  Haec 
Theophrafli  definitio,  fiue  defcriptio.  Arifloteles  vero 
fic,  e7vorlcn7otYi(Ttq  STTt  to  sKcttfov  ofjLStoq  sv  Xoyotg  HCti  S9 
irp^d^sctv.  Hanc  definitionem  haufimus  partim  ex  li- 
bro  quarto  [cap.  13] ,  partim  ex  fecnndo  [cap.  7]  Nico- 
macheOrum.  Dinerentia  in  vnica  voce  pofita  efl.  Ari- 
ftoteles  ait,  \%\  ro  sXaT^ov  9  in  minus;  de  eo  enim  irone' 
intelligebat,  qui  omnia  minora  fingeret:  Theophraflus, 
67t\  to  yj~ipov,  in  peiorem  partem:  quia  de  eo  loquebatur 
qui  non  deteriora  tantum  fua  fingeret:  fed  omnia  etiam 
ad  malum  aliquem  finem  referret:  quod  perpetuo  ob- 
feruabis  in  oinnibus  notis  quibus  fuum  sipoovct  infignhv 
Tantum  igitur  communeefl  intervtrumquc,  quodiimu- 
latione  vterque  vtitur,  et  a  vero  vterque  difcedit:  finis 
vcro  longe  diuerfus.  Si  quisdicat,  etiam  eum  de  quo 
Arifloteles  fentit  et  loquitur,  qualis  nempe  fuit  Socrates, 

b  »  pofle 


20  CASAVBONl    AD    THEOPHR 

pofle  quiduis  sm  ro  %iiopv  fingere :  refpondemns  ex 
.Ariftotele ,  ovk  sv  rn  Ivvd^et  i?a  6  stqw  ied  ev  rrj  tt^o- 
aiqecrei,  Non  enim  fi  quis  ea  facultate  praeditus  fit,  vt 
quiduis  fimulare,  diflimulareque  fui  commodi  caufa 
queat,  ftatim  efyuv  et  hypocrita  fuerit  dicendus:  fed  fi 
ad  facultatem  eam  voluntas  acceflerit.  Solitus  olim 
gloriari  imperator  Titus  [Sueton.  Tit.  cap.  3],  fe  vel 
maximum  falfarium  efle  potuifle  :  imitari  enim  norat 
omnium  manus  et  chirographa.  nemo  tamen  propterea 
falfarium  eum  merito  dixerit.  Sic  fophiflam  non  iure 
dixeris,  eum  qui  omnia  fophiiTarum  rs^srtcfjuara,  omnes 
rsq&qstag  et  praeftigias  norit:  fedqui  nouit  fimul  et  vti- 
tur.  Sic  foio  fine  feparantur  dqecxsta  et  y.oXayteta* 
Sunt  alia  fexcenta  de  genere  hoc.  Solet  autem  Theo- 
phraftus  fuas  defcriptiones-  cum  excufatione  quadam  pro- 
ferre ,  ne  quis  hic  exquifitas  requirat  definitiones.  Ait 
igitur  uc  rvTTu  Xa&ftv  quod  loquendi  genus  ex  Ariflo- 
tele  aliifque  Theophrafii  Jibris,  et  Platone  ipfo  notum 
eft.  Apud  eundem  in  tn.  de  republica,  opponuntur  ev 
rvTvu  et  dl  dy.^&etac,.  quin  iplae  defcriptiones  httiufce- 
niodi  rninus  accuratae,  rvTtot  vocantur ,  et  vTtoy^aQa) 
in  philofophorum  fcholis. 

olc  eirs&sro  Aa&qa.']  Non  efl  STrfl  t&e&at,  inuebi  in 
aliquem:  fed  tanquam  ex  infidiis  et  fuperiore  loco  ado- 
■riri.  ab  ea  notione  eft  vox  e7Tt9-errjg ,  pro  plano  et  impo- 
flore:  vt  in  illo,  rqatxog  eir&irriq,  et  apud  Iohannein 
Chryfoftomum  iii  eam  ad  Philipp.  hom.  1.  Significat 
et  E7rtxst%iiv ,  accingere  fe  ad  aliquid  facicndum.  Vnde 
eft  vu&qs7ri&srqc.  apud  philofophum  in  Phyfiognomo- 1 
nicis  [cap.  6]  pro  cunclatore.  Hos  homines  de  quibus 
hdc  Theophraflus,  Graeci  Xa&dqyxq  et  \a9-^fj'/]ag 
ilue  xqv(po$q}i]as  vocant :  quibtis  conuenit  prouerbium 
Plautinum  [CifteJl,  1, 1.  36  f.]  Palam,  inquit,  blandiuntur: 
clam  fi  occafio  vfquam  efl,  Aquam  frigidam  fubdole fuffim- 
dunt.  item  iJlud  Sophocleum,  Zatvxcra  Idwistq,  y.a\  kvuv 
Aa&aqyGc.  sJ, 

cvKkv- 


CIIARR.    CAP.     I.    COMMENTAR  21 

cv\kw7vsi<£rcti  rjtfMfjLzvoiq]  Puta ,  in  iudicio ,  fi  litem 
perdiderint:  ant  ex  aliqno  certamine  (qualia  eraht  apud 
veteres  multa)  inferiorcs  receflerint:  aut  denique  cladc 
belli  fint  affeCti.  Late  patet  Graecorum  vox  tjrjct,  cui 
parcm  Latini  non  habent.  Talis  siqajvsict  Polymeftoris 
apud  Euripidem.  cum  enim  per  fummum  nefas  impu- 
rus  ille  filium  Hecubae  Polydorum  occidiffet,  et  domus 
Priamicae  cafu  totus  exultaret,  ita  tamen  ibi  Heciibam 
alloquitur,  [v.  953  f]  £l  (^ikrctr  dvfyoov  U^ictfjLS,  tyikrd- 

1Y\  08  Ct>,  SKCl^JJ,  OCtKPVb)  CT   SKTOgWV, 

Kcti  tir)  roic,  KctQ  sctvrS  ksyofjbsvotq,]  Eft  STTifiovrj 
quaedam.  bis  enim  idem  dicit.  Nam  cum  fuperioribus 
ifta  malo  coniungere,  et  repetere  crvyyvwfAfjv  syjiv,  quam 
cum  fequentibus,  vt  vulgo  interpretes. 

2  7T£oct#c  ^ctm^ofjbsvovq  kct)  sqctvi^ovrctg]  Hoc  eft, 
fiue  quis  cavetov  ab  ipfo  petat,  fiue  sqctvov,  quid  fit  $ci- 
vsiov ,  nemo  ignorat.  soctvog  vero  quid  effet  in  toto  ifto 
Jibello,  nefciuerunt  priores  interpretes.  vide  ad  caput 
de  arrogantia.  Huc  pertinent  illa  Horatii  [Jib.  ep.  9,  9 
f  ]  Sed  metui  mea  ne  fnxiffe  minora  putarer,  DiJJimula- 
tor  opis  propriae,  mibi  commodus  vni. 

Kct)  avj  nvodXw  Qyjcsi  7r^Afi7v]  Quorfum  hoc?  nem» 
pe  vt  eo  paclo  manum  illi  adea?  apud  quem  ifta  loqui- 
tur:  itaque  pecunia  illum  emungat,  aut  aliam  ,fraudem 
faciat.  Noui  ego  non  paucos  qui  has  artes  probe  cal- 
lerent :  quos  cum  videas  holofericis  indutos  ambulare, 
aut  c  lun  audias  magnifice  fe  et  fuos  quaeftus  praedica- 
re,  meros  Craffos  Croefofue  efTe  cenfeas.  hac  rationc 
homines  ilmplices  etparum  cati  inducuntur  vt  putent  fl 
quid  liabeant  nummorum ,  non  id  melius  vfquam  collo- 
cari,  quam  apud  iftos  poffe,  quos  tantis  opibus  effe  prae* 
iitos  audiunt.  Vtenim  fama  eft  bomini,  exinde  pecu- 
niam  folet  inuenire,     Sic  mifellis  os  fubJinitur. 

KCti    CjLvSjVGCtC,    rt   OO^Sl  flYJ  7T O0C7T Otslc&Ctl  ]     PkllC  mi- 

ror  cur  iiac  Leclione  quiiquam  oftendatur.  £6£siy  hoc 
efi,  videri  volet.  eft  autem  pro,  fjLY>  £o£si  ivooo-it.  vt  apud 

b  3  Plutar- 


22  CASAVBONl    AD     THEOPHR 

Plutarchum  in  re  fere  eadem ,  «  SokSv  ukovsiv.  Euripi- 
des  Medea,  HKovcrct  rov  Asyov^og  «  SokSv  k\vsiv.  Ari- 
flophanes  Pluto  [4,  2.  15]  Hk  e^cKoav  fjt  c^ctv  sn,  hoc  eft, 
diffimulabant  fe  videre  me.  Scribitur  et  isifyi.  fortaffe 
pro  \s£si.  fed  nihil  mutandum. 

kcc)  ofjLoXoyri&ctg ,  ^  /'x$jw.v>7c9'^]  Ecce  ait  fe  eY^oovct 
cum  intelligere,  qui  pactus  aliquid  dicat  fe  non  memi- 
nhTe:  hoceft,  pa&is  non  ftet.  neque  enim  de  quauis 
confeflione  verbum  ofjboXoyelv  hoc  loco  accipimus:  fed 
pro  confentire  in  rem  a/iquam,  aut  aliquid fpondere.  Hoc 
vero  plane  alienum  eft  ab  eo  querrt  Ariftoteles  eY^vcc 
vocat.  diferte  cnim  philofophus  admonet,  fe  non  tra- 
ctare  eo  loco  de  ea  veritate  aut  falfitate  quae  fpe&atur 
in  cbntraclibus  et  commerciis :  fed  de  ea  quae  in  collo- 
quiis  ac  familiari  confuetudine.  ov  ydq,  tfeq)  rS  ev  rcug 
CfioXoyicug  ciXri&svovrcg  KsyofJtsv ,  ovo  o&ct  e\g  dotKictv  ri 
iiKcuovvvriv  cvvreivei.  cLhXrig  yd%  ctv  eYrj  rctvr  dqsrng* 
Sunt  autem  hoc  hominum  genere  omnia  referta  -y  qui- 
bufcum  nifi  e  fyngrnpha  femper  agas,nihil  agas.  Talis 
ille  leno  Cappadox  in  CurcuJione  Plautina  [5,3.  30]  Mil. 
Quando  vir  bonus  es ,  refponde  quod  rogo.  Ca.  roga  quod 
lubet*  Mil.  Promififtin  ft  liherali  hanc  quifquam  cfferc- 
res  manu ,  Te  omne  argentum  redditurum  ?  Ca.  non  com- 
wemini. 

3  kcu  rd  fubh  CKsfyct&ctiJ]  Lego  CKeipeoJctt.  Hoc 
noflri  siqwveg  dicere  folent,  Vy  penferai.  Menander  le- 
pidis  veriibus  eos  exagitat,  qui  rogati  aliquid  ab  amico 
cgeno,  dicunt  XKS^ofjutr  quod  hodie  nimis  multi  fa- 
ciunt  amici  nomine  tenus,  et,  vt  ille  ait,  Facliofe  /inguaf 
inertes  opera,  fublefta  fide.  Sic  Menander,  ol  rdg  otyqvg 
ccYpovreg  oog  d&eXrspot  Kct)  'Zk&iI/oucu  Ksyovreg !  ctvQ-pttirog 
yctq  odv  ^KSyri  crv  ics^  r%  ov5v%rig  orctv  rvxy;  roteit 
ct  EffyJtyB-cu ,  quod  quidam  codices  habent,  ferri:  opti- 
meque  cum  fequentibus  conueniet  vertes ,  fc  iam  cogi- 
taffe. 

KCtt 


CHARR.    CAP.    I.     COMMENTAR  2$ 

Kctt  Xfysi  ectvTov  iT&£ov  yeyovevctt']  Senfiis  eft,  cum 
ipfemet  fuerit  qui  id  quo  de  quacritur  dixerit  feceritue, 
non  ie  tnmen,  ied  alium  fuiflc  dicet,  a  quo  id  fit  diclum 
faclumuc.  Noflri  homines  hoc  dixerint,  Vous  me  pre- 
nez  pour  vn  autre.  Poflis  hoc  et  ad  verbum  htwftifh+- 
jicfA  referre.  nam  qui  SKTrX^ov^cti  (eft  autem  eK7tKf}^i<; 
Jme  fiupor,  aut  horror,  vehemens  quaedam  admiratio, 
id  efl,  SctvactaoTr^  vTve^ctKKovcrct  ait  philoiophus  To- 
picorum  quarto)  ii  quodammodo  de  ftatu  mentis  deii- 
ciuntur,  eaque  ecftafi  aiii  a  ie  ipfis  fiunt.  Saepe  etiam 
accidit,  vt  quis  opinioni  fuae  et  expectationi  contrarium 
quid  audiens,  in  fhiporem  fimul  detur,  et  fententiam 
mutare  cogatur:  et  ita  quoque  alius  a  fe  ipfo  fiat:  ficut 
Megaronides  ille  Plautinus  in  Trinummo  [1,2.123]: 
,  qui  cum  Calliclem  eo  confilio  adiflet  vt  eum  concafH- 
garet  pro  commerita  noxia,  vbi  tamen  eum  loquentem 
audit,  repente  mutat  animum ,  et  exclamans,  ait:  Proh 
d'i  immortalcs  verbis  paucis  quam  cito  Alium  fecifti  mel 
olius  ad  te  veneram.  Sic  apud  Demofthenem  in  ea 
tt^gc  bo^imct,  de  eo  qui  fententiam  mutauerat,  ersqoc, 
X  0  ctvTcg.  Prima  interpretatio  magis  mi- 
hi  probatur,  eftque  fimplicior. 

4  ctAA'  oW  fjDj  cv  S-ctT^ov]  QcctJov  ,  hoc  eft ,  citius 
ct  nimis  evti&cq  atque  ctQctcctvi^roog ,  fimplicium  homi- 
num  more,  qui  fere  fubito  credunt.  Vel  ScIt^ov  accipc 
pro  ctSqoyg  et  repente:  quod  de  iis  vfurjxitur  qui  im- 
pctu  quodam  animi  magisquam  confilio  aliquid  faciunt. 
Sic  apud  philoiophum  opponuntur  Sc\t]ov  et  \k  7Vpo- 
cctyvyriqjlatim  ctper  quaflam  acce/Jiones.  Scneca  elc- 
gantcr  impetu  placere,  pro  S-ottfov  Kctt  ciQctvavfcci)*;,  cpi- 
fclaci.  iliud  Tttsevetv  cpwclc  erat  vfitatius  (poo- 

vaic,,  vt  7Tt^eveiv  Xoyotc,  fed  (pvvctg  omnes  etiain  fcripti 
t  ni. 

Kat  ttKokccc;  Koit  TtaXtWoyiac,  ]  Vocat  ttXokcIc  quae 
(  ro  [de  Orat.  2,  S6]  inuolucra  et  integumenta  difjimu* 
iationis:  iiuc  iubdolo*  ct  ad  fallciulum  compoiitos  fcr- 

b  4  mones, 


24  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

mones,  tanquam  retia  aut  laqueos.  Has  poeta  vetus 
apud  M.  Tullium  [de  Orat.  3,  38]  verfutiloquas  malitias 
dicit.  Poffis  vertere  orationem  intortam  cum  Plauto  in 
Ciitellnria  [4,  2.  63  ] :  vbi  feftiuirTlmus  poeta  iftiufmodi 
homines  (alterplices  veteribus  Latinis  diclos,  Graecis 
rqsipifjuciAAoiq)  inuoluulo  fimiles  ait  beftiae  damnificae, 
quae  in  pampini  folio  implicat  fe.  Sic  TrKexen  \ir\%&- 
vdg  faepe  apud  Graecos  poetas.  UctkiKkoyCou;  verti- 
mus  ditla  recantata.  Cantare  enim  eft,  idem  faepius 
dicer.'.,  vt  et  vfiveiv  apudGraecos.  VideturautemTheo- 
phrafms  ifta  voce  fermones  ancipites ,  et  qui  diuerfo  aut 
etiam  contrario.  modo  accipi  queant ,  intelligere.  nvctKiv 
vtrumque  fignificat,  et  iterum,  et  contra,  Hic  igitur 
fignificat  non  iterum,  fed  contra.  fic  apud  poetam  7rctKtv 
ieeiv,  non  efi  iterum  dicere,  fed  contrarium.  et  va,kivct)$tcc 
eft,  non  tam  iterata  cantio ,  quam  priori  contraria.  et 
fic  apud  Horatium  [*  od.  16]  recantata  opprobria.  apud 
Pindarum  [Ifthm.  od.  6]  TrctXiyXaHro-oq  ircXic,  xct)  ^ci^- 
€>ct%oq,  Vrbs  quae  diuerfa  lingua  vtitttr  ab  aliarum  gentium 
linguis.  Idem  poeta  Nemeonicarum ,  oda  prima ,  nvct- 
KiyXbdvvov  oe  ol  ct&civctToi  ciyyeXajv  qrjcrtv  Srecctv.  hoc  eft, 
contrariam.     Ita  alia  multa  dicuntur. 

a  %si^ov  e?tv  evqeiv  %$ev~\  Praeclare  maximus  poeta- 
rum  [11.  S-\  312  f.J  ExS^oc  yct^  fjbot  ySivoq  Ofiodq  cti^cco 
nvAricriv  <5c  %  ete^ov  ijlsv  hsv&si  sv)  (pqsouv,  cthko  he  Qci- 
£et  Haud  minus  ille  mihi  exofus  quam  ianua  Ditis,  Mens 
aliud  cui  te&a  tegit,  quam  lingua  toqttatur. 


AD    CAPVT    II 

IIEPI      KOAAKEIAS 

Tyjv  $e  Ko\ctxsictv~]  Inter  virtutes  quae  ad  ofitXictq 
et  vitae  quctidianae  confuetudinem  proprie  per- 
tinent,  ideoque  e^etq  cfiiXrf\tvLct)  a  Platone  vocantur,  Ari- 
floteles  quarto  Nicomacheorum  [cap.  12]  primam  nu- 
1  merat 


CHARR.     CAP.   II.    COMMENTAR  2$ 

merat  illam,  qua  qui  fuerit  praeditus,  is  et  facla  et  dicla/ 
omnia  fua  ita  temperabit,  vt  eius  conuidus  omnibus  fit 
futurus  gratus,  faauis  atque  etiam  iucundus:  omni  enim 
afperitate  morum,  et  morolitate,  quae  eft  sqrjfjbiag  ^vvot- 
xcc  carebit:  immo  e' contrario  in  eo  elaborabit,  vt, 
quantum  honeftas  et  virtutis  amor  permittent,  volupta- 
ti  fit  iis  quibufcum  verfatur.  Hanc  virtutem  quia  pro-, 
prio  nomine  carebat,  Ariftoteles  in  Nicomacheis  (p<A<#v 
nuncupauit,  explicatione  adiecla,  quomodo  eam  vocem 
vellet  hic  intelligi :  at  in  Eudemiis  [  lib.  3,  7]  crsfJLvorrjrcc 
vocaucrat.  et  vt  in  nominibus  virtutis  variauit,  ita  etiam 
in  vitiorum  ei  oppofitorum ,  vt  capite  tts^l  dvS-adstag 
dicemus.  Habet  enim  haec  quoque  virtus  fibi  oppofita 
vitia,  hinc  yutrd  shks^iv,  iliinc  Kard  virs^o%r,v.  Ac 
de  iis  quidem  qui  defectu  humanitatis  peccant  hac  in» 
parte,  eft  caput  illud  nvs^  dvSacJsiag.  de  iis  vero  qui 
modum  excedunt,  et  nimis  fuaues  ac  dulces  effe  volurny 
funt  haec  duo  capita:  Trsq)  KokaKtiag  alterum ,  alterum 
<kso\  doscrKsiag.  nulla  enim  re  admodum  haec  duo  vi- 
tia  dirTerunt ,  nili  flne  qui  diuerfus  eft.  quo  quidem  ita 
difcriminantur,  vt  cum  vitium  fit  vtrumque,  tamencom- 
parara  blanditia  ad  adulationem,  pene  virtus  videatuc, 
non  vitium:  verum  de*blanditia  infra  ftio  loco.  Adu- 
lationis  autem  finis  efl  priuatum  commodum.  Eam  de- 
finit  Theophraftus  ofiiKiav  aicrxqd,v ,  crv^s^ovcrav  oe 
ra>  KokaKSvovri.  In  Theaetcto  Platonis  KoKaKsia  de- 
finitur  breuitervTg%v>;  rj^vvriKrj,  ars  fuauitatis  concilia» 
trix.  In  eiufdem  I)cHnitionibus(non  enim  iis  affentir? 
debemus,  qui  temere  ct  contra  auctoritatem  vetuftifli- 
moi  um  fcriptorum  illum  librum  a  Platone  abiudicant) 
ita  dcfinitur:  Kohay.sia,  ofjuihia  r)  n^og  rjSovrjv  avsv  rou 
Gt/.rfcov.  quain  dclmitioncmtribuit  Theophranusblan- 
ditiac:  mcliori  fanc  confilio,  et  conuenientius  iis  quac 
antc  cx  Ariftotcle  diximus.  addit  vero  Plato  etiam  aliam: 
i£ic  opthyiTrA.»  nr^og  noovrjv  V7rs%3>dhhxcrav  ro  fier ^iov. 
<juae  etiam  blanditiac  meliusconueiuat.  quareprudenter 

b  $  Theo- 


26  CASAVBONI    At>     TIlEOPHR 

Theophraftus  ex  Ariftotele  illa  adiecit,  cv^s^ovcctv  <5e 

r<o  KoXctytsvovrt,  vt  a  blanditia  fepararet.     Non  multo 

aliter  B.  Chryfoftomus ,  c]ui  homilia  v.  in  epiftolam  ad 

Philippenfes,  ita  hoc  vitium  delcribit:  Ko\ctx.sict  foi  xcu 

dvsAsvSsfife,  orctv  r/c  &SPct7rsvn  rtvctq  W)  (j,ti$sv)  roov  $sov- 

tgm,  cl/\/\cl  S-Tj^oofjLsvoq  rt  rcov  Qiarntav  adulatio,  (quae  efi 

eadem  illiberalitas )  cft  quando  aliquis ,  ob  nuIJam  rem  ho- 

fiejlam  aliquem  colit ,  fed  aliquid  eorum  captans ,  quae  ad 

*vitae  commoda  pertinent.      Quod  autem  ait  ct\cr%^ctv, 

jrtallem  rct7rstv/jv  dixiffet:  autpotius  flmul  vtrumquepo- 

fuiiTet.     Nam  et  indecora  adulatio  eft,  vt  vocatur  Sue- 

tonio  [Aug.  53],  recteque  Tacitus  [hift.  1, 1]  adulationi 

focdum  critnen  fcruitutis  inejfc  pronunciat:  et  proprium 

Jioc  eft  adulatoris,  abiecte  et  demifie  loqui,  et  in  omni- 

fcus  regi  fuo  fupparafitari  ac  fecundas  agere:  ideo  dice- 

tat  philofophus  Politicorum  libro  quinto,  soyov  x.o\ct- 

xstctg  efle,  rct7rstv(2g  ofjttKstv.  et  vere  Clearchus  Solenfis, 

Arifiotelis  difcipulus,  proprium  hoc  adulatoribus  effe  di- , 

xit,  vt  fuos  fibi  ipfi  animos  frangerent,  et  fpiritum  ge- 

nerofum  qui  ingenuos  decet,  demerent,  rctTvstvct  itotiv- 

Tfc  rct  ^&tj  ctvraiv  eos  vero  quibus  feruirent,  tumore 

anflarcnt,  et  redderent  vanos,  et  yjivvig  ytctt  Ksvig,  atque, 

\t  loquitur  Sencca,  infatuarent.  Vertimus  autem  crixqctv 

turpem,  non  indecoram  :  nam  ctlypov  opponitur  ru>  Kctkoa, 

id  el\  bonefto.  aliud  vero  eft  ro  tvpstvov  ,  aliud  ro  %ct\ovy 

fi  proprie  loqui  volumus.     Porro  vocis  ycoXct^  notatio- 

nem  varie  explicant  Graeei  grammatici,  ad  quos  te  re- 

licio.     Veteres  Romani^rrfjf/tfW,  ctvr)  rS  yto\ct\tsvstv  vfur- 

pant,  vt  Feftus  docet:  et  ita  dixit  Horatius  [lib.  2  fat.  s, 

93]  Obfequio  graffare.   inde  graffator,  6  yJ\ct£.   quem 

etiam  ftlatarium  zftlata  quod  fuit  nauigii  genus,  vt  pu- 

to  VTTtiqsrixS,  dixerunt.   Gloflarium,  Stlatarius,  eqyofjLM- 

hoc.  quid  autem  fit  koyofjtcoycog ,  in  aitero  GlofTario  de- 

claratur :  uqyofjitexog,  adulator,  ambitiofus.     ioyofiooKict, 

adulatio.  Eqyof&vxsvstv,  anciUor,  adfeclo,  adulor.  vbi  etiam 

vides  ancillor,  idem  efle  cum  adulor.   quod  probatur  al- 

tero 


CHARR.     CA?.    II.    COMMENTAR  2? 

tero  GlcfTario,  vbi  haec  fcribuntur,  Ancillor,  xokaxsva, 
Ancillula  s^yofiojKog,  <»ai6iCY~Yi.  Adiiciam  et  haec  ex 
eodem  libro,  Adfentio,  soyofjLoJKoZ.  cvyycararf&sfjLctt.  et 
alibi ,  tuco ,  soyofLOdYog.  Puto  autem  ex  eo  dici  sc-yo- 
fjL'j)x,ov  adulatorein,quia  fere  folent  adfcntatores  eos  qui- 
bus  palam  adulantur,  a  tergo  pinfare,  vt  verirTime  Per- 
fius  [fat.  i,  58]ait.  Hcfychius  fane  aliter,  eqyofjLOJYMV, 
hfjL7rai^a)v. 

vTrokaQoi  av  rig  ofJLikiav']  Late  patet  vox  ofJLikta,  et 
-ea  omnia  ferme  complectitur  quae  in  vitae  quotidianae 
vfu  folent  acciderc.  Latini  fere  pluribus  verbis  huius 
Graeci  vim  exprimunt :  ficut  et  Graeci  quoque  interduni 
coniungunt  r,  cfjnkta  et  vo  orv^yv,  vt  in  quarto  Nicoma- 
cheorum  [cap.  12]  Eruditimmus  Apuleius  rc  cfxiksiv 
voce  fabulari  expreffit  in  apophthegmate  quodam  Ari- 
flippi.  iterum  dico,  parum  commode.  Scio,  erunt  et- 
iam  hic  qui  cxclament  et  temere  nos  de  Apuleio  pro- 
nunciare  di&itent:  fed  nos  iftos  exclamatores  alibi  cvv 
Ssol  Y.cLi  fiovcatg  compefcemus.  Latiffime  fane  patet, 
vt  diximus,  vox  Graeca.  quare  etiam  Ariftoteles  ofuktag 
cLv&^ojttojv  et  ir^ayfjLarodv  dixit  in  feptimo  Nicomacheo- 
rum ,  ct  ante  eum  Ifocrates  in  priore  ad  Nicoclem ,  et 
Hippocrates  ro)  ^vxst  *<*'  T(t)  Saknst  cfitksiv ,  in  Pror- 
rhetico  maiore.  et  in  lib.  ttsp )  irjrpov,  de  inftrumentis 
medicorum  loquens,  si  fxskkst  cfjLikssiv  rop  vocivrt  fjLsqsL 
vide  Erotianum.  Apud  Plutarchum  leges  ifjLtksiv  t)bo- 
\dig  apud  hiftoricos  faepe  ofjLikslv  v.atpoig  quod  Plutar- 
chus  in  Mario  dixit  cfjLtksiv  rv%atg.  quem  locum  depra- 
uat  Muretus  in  Variis  fuis  [lib.  11,  20]:  nam  prorius  eft 
u<?kog  xa)  §kr\va§og,  quod  ille  fomniat  de  ofjLStktjcat 
cum  st  diphtongo,  per,  inquam,  hoc  eft  ineptum.  quum 
et  in  Sylla  iterum  fic  loquatur  idem  auclor:  et  quod 
Muretus  non  eft  bb'  ovaq  fufpicatus,  Boeotus  a  Boeoto 
foencrarit  loquendi  id  genus.  Ita  enim  Pindarus  Ne- 
ineonicarum  ode  prima,  —  6  bs  ol  O^ac^s  >ta\  iravri 
fqaru  Uotaig  ofjLtkjicst  rv%atg%     Sic  viurpatur  vox  7r%o- 

cofitksiv 


2g  CASAVBONI    AD     THEOPHR 

cofjukeiv  in  Platonis  Lachete.  Sic  etiam  dixit  Athenaeus 
KctS-ofJLiksiv  Kctt^ovq,  libro  x  1 i.  Porro  eft  haec  didtio  mi- 
litaris  proprie,  et  in  caftris  nata.  vide  Euftathium  [ad 
Iliad.  p.  802  et  940].  Apud  Latinos  Cicerone  inferiores, 
non  minus  late  patet  verbum  conuerfari,  maxime  apud 
Senecam:  vt  conuerfari  triftitiae,  ofitkiiv  kvwri,  epifto- 
la  c. 

rov  $e  KokctKct  rotxrov]  Habes  perpulchram  adula- 
toris  defcriptionem  apud  Plutarchum,  de  difcrimine  ami- 
ci  et  adulatoris.  ibi,  ToiSroc,  0  nokct^,  olog  p\r\roPoq  tyctvka 
etc.  Galenus  in  libro  de  dignofcendis  curanaifque  ani- 
mi  affectibus,  adulatorem  tribus  notis  infignit,  ra>  %po- 
cctyoqevstv ,  ra)  irctp^cvKSfx.Ttstv ,  ra>  cvvdenrvetv  rotq  tvqav 
evvctfjLsvotc  rj  ivkxrici. 

ev&vfjLri  rig  divdLkeTtxctv  eig  ce  ot  ctv&q.']  Similia  his 
Artotrogus  regi  fuo  apud  Piautum  initio  Militis  glorio- 
fi[i,M5if]. 

rjvioHifists  %6ss  iv  rrj  ^oa]  Non  affentior  interpre- 
tibus  quibus  videntur  haec  Latine  efferenda ,  dignitatis 
tuae  fplendorem  magno  omnium  fljfenfu  obtincbas.    Aliud 
enim  eft  sv%Ktfisiv  ifto  loco,  aliud  apud  M.  Tullium, 
dignitatis  jplendorem  obtinere  :  cjuod  potius  conuenit 
roiq  ev  rekst.  at  ev%Ktfiiiv ,  id  eft,  bene  audire ,  fiue  bona 
fama%  etiam  mediocris  fortunae  et  pauperi ,  quorum  efl 
magna  paflim  indignitas,  conuenire  potefl  ex  fequen- 
tibus  enim  apparet  ad  laudem  probitatis  et  integrae  vitac 
effe  hoc  referendum  ,   non  ad  dignitatis  fplendorem. 
Quare  exiftimo  svioKtfislv  hic  effe  quod  dixit  Cicero, 
frucJum  virtutis  fuae  capere,  in  Miloniana.  et  alibi  idem 
ro  ev$0KifjLsiv  vocat  fruclum  bonae  exiftimationis,     Pro- 
prie  ev$0KifJLeiv  fiue  evloKtficv  etvctt,  de  eo  dicitur ,  quem 
vulgo  homines  laude  dignum  iudicant.  itaque  lfidorus 
Pelufiota,   fcriptor  cum  primis  eruditus,  ro  evdoKifLoc, 
stvcti  et  eyKOdfLict^e&ctt  ita  diftinguit,  vt  illud  dicat  eiTe 
tacitum  iudicium  hominum  bene  de  aliquo  iudicantium 
ct  inter  fe  confentientium  -y  hoc,  laudationem  quae  fer- 

mone 


CHARR.    CAP.   II.    COMMENTAR  29 

mone  tribuitur.  fic  illeepiftola  cx^xi. libri  quarti:  «/Je- 

xiuci  usv  ydo  (iorte  evocxtuftv  yao)  feri  xvoiuc,  to  divo- 

ooxfiS  dPtXc&at  ev  rccig  yvxaig  tuv  dxovovToov  Taig  ctvsv 

dirciTrq  d&xdrcvg  Tag  tyQiig  (psoxcraig.    eyx&fjutd^e- 

<&at  $s  Xoyco  TToXXaxtg  xoXaxsiav  miiom  ,    xcti  ur;oh 

aXrjSevovTt.     Eft  vero  in  hoc  Theophrafti  Joco  mire 

emphatica  translatio  verbi  xa]evsx(jr)vat,  quod  mox  fet 

quitur.     Nam  voluit  indicare,  ficuti  iua  iponte  grauia 

deorium  ieruntur,  ita  omnes  qui  aderant,  non  quod 

eius  qui  laudabatur,  gratiam  captarent ,  fed  tanquam  vit 

dvTtjc  Ttq  aXrfSsiag  sxita&svTag ,  vt  loquitur  philoio- 

phus,  in  eius  nomen  incidiffe:  quafi  videlicet  ita  fit  o- 

mnibus  perfpe6ra  eius  probitas,  vt  iam  illius  nomen  non 

hominis,  ied  virtutis  ipfius  proprium  videatur.     Parem 

clegantiam  obferuabamus   apud  Plinium  Secundum  in 

fententia  non  diffimili :  vbi  reddi  nomina  tanquam  de- 

bitum  dicuntur,fenfu  quo  hic  xaTatyeoec&at  slg  to  ovofjta 

epiftola  xxin.  libri  vim.   Vtitur  hanc  vocem  Theo- 

phraftus  iterum  nrsot  XaXtdg. 

*  dTro  rov  \uctTts  dQeAsiv  xcoxit\a~\  Hippocrates  di- 
xit  cvko  Twv  tfjutTtvv  xooxtcag  aTTCTtXXstv.  magis  pro- 
prie :  fed  et  idem  alibi  aQsXftv  xooxicia.  dicitur  et  Xsystv 
xpoxtha,  vt  apud  Cclfuni,  in  vejte  floccos  legere.  Voca- 
runt  autem  Graeci  xocxvXsyfiov  genus  hoc  adulatioim. 
Heiychius,  KooxoXsyuog ,  to  xoXaxsvTixcog  Tag  xcoxidag 
dncXeysiv  twv  lfj,ct]toov.  Adeo autem  frequens  fuit  haec 
adulatio,  vt  inde  naftim  fit  prouerbium ,  quod  ita  expli- 
cant  Gracci.  Suidas,  ktyatoeiv  xooxilag,  enr\  tuv  irdvTct 
■j  xoXaxeictg  dXXot  Te  xqcevTat  xcti  kot^o- 
5  ei Tig  xoXaxsvst  'Traocov  xat  xooxthag  dtyatocZv.  ln 
Plutarchi  Sylla,  Vaieria  foror  Horteniii  de  vcfle  Syllae 
floccum  vellens,  lepidiifime  illi  adulatur.  Non  foJum 
autem  Hoccos  vel  fr.itilJos  toliere  olim  adulatores  foJe- 
bant:  fed  et  alias  omne  gcnus  fordes  abftergcre.  neque 
omiiit  ho.  eptuin  itequitiaruni  maghter  in  Aitc. 

ct  in  Amoribus  [Jib.  3  eleg.  1 ']  ait  idem  poeta,  Dum  lo- 

quor, 


30  CASAVBONI    AD    THEOPHR» 

quor,  alba  nigro  fparfa  eft  tibi  puluere  veftis:  Sordide  de 
niueo  corpore  puluis,  abi.  In  Vefpis  Ariftophanis  Eu- 
phemius  Koka^  dicitur  fpongia  calceos  mundare.  tov 
CKoyyov  s%ojv,  ait,  sk  ryg  XsKavrjg  tcl  'fjtQdcti  tjfjbvv  ttsol- 
koovH.  Videntur  et  caudas  leporum  loliti  fecum  gefta- 
re,  vt  praeflo  effet  quo  oculos  fenum  lippientium  Koka- 
TicoriKcog  abftergerent.  Ariftophanes  in  Equitibus  [  2,  4. 
74]  i$x  $sx*  **%*&  Xayco  tu  '(pSakfjtc*)  %sp^ti,v.  Simi- 
liter  in  Lyfiftrata  mulier  nequam  marito  fuo  adulatur. 
Turpiffimum  vero  illud  apud  eundem  poetam  adula- 
tionis  genus,  k7rofj,v£afjL6Vog9  00  crjfjL,  Sfjba  Trpcg  t*}v  Ks(ba- 
fojv  rtVo^a?.  Spurcum  hoc  et  foedum:  fed  longe  tur- 
piora  his  apud  Athenaeum  [6,  13  et  14,  14]  legas,  et  Sue- 
tonium  in  Vitellio,  capite  lecundo. 

Trqocsvsx&y  ci%v%ov']  Secuti  fumus  Palatina  exem- 
plaria.     In  quibufdam  editis  olim  efr,  7Tpocra%&>j. 

s%sig  Trpog  tcl  hrj  fiskatvav  rrjv  T^%a]  Sero  cane- 
fcere ,  vegetae  fenedhitis  et  viridis  argumentum:  qualis 
eft  eorum  quos  Graeci  wfjtoyeqovTag  vocant:  qualis  et- 
iam  ille  Plautinus  Peripleclomenes,  qui  negat  fepropter 
aetatem  exaruiffe  ex  amoenis  rebus  [Mil.  glor.  2, 1.  46]. 
Ideo  olim  foliti  homines  molles,  quos  ne  longa  quidein 
aetas  ad  frugem  bonam  reuocarat,  canitiem  occultare, 
non  fecus  ac  mulieres.  Teftimonia  de  vtrifque  paffim 
funt  obuia  in  Graecorum  epigrairmatis,  Martiale,  aliif- 
que  poetis.  fed  et  pharmaco  vfos  conflat  viros  molles 
et  efioeminatos ,  ad  celandam  capitis  niuem.  eius  fuci 
compofitionem  docet  elegans  poeta  Serenus  Sammoni- 
cus,  et  meminere  Tertullianus,  Iofephus,  alii.  Clemens 
Alex.  yjptcfLCLTct.  7roKmv  vocat  lib.  m.  Paedag.  [cap.  3] 
Ariftophanes  Concionantibus,  so*  av  si  to  (pcipfictKov 
itySc  STv%sg  oj  AvciKPaTrjg  fjLskaivSTat.  Adulatores  quo- 
que  moris  habuiffe  luo  regi  canos  veilere,  tefiatur  idem 
poeta  Equitibus,  vbi  fic  loquitur  adulator,  [Act.2,4.73  f] 
tyci  cs  Tct$ .  7ToAic{g  ys  <rx  \kiym ,  veov  Trovj&a* 

1  Kcti 


CHARR.     CAP.    II.    CQMMfcNTAR  $1 

3  ku)  XiyovToc,  ctvrx  t;]   Puta  in  declamationibus, 
aut  recitationibus,  quibus  olim  docli  homines  impenle 
deleclabantur.     In  iis  igitur,aut  iimilibus  cvyysvr,csctvy 
adulator,  ei  quem  obferuat,  audientiam  iacit,  ac  reliquis 
ad  laudandum  recitatorem  quamuis  ineptum,  et  praeit 
exemplo,  et  ccleufmafin  hortatur.     Variis  autem  modis 
folebant  veteres  in  iftiufmodi  coetibus  (Graeci  hri$et£stQ 
et  dy^odcstg  vocant  ;  Cicero  quoque  acroafes)  approba- 
tionis  fignum  dare:  maxime  vero,  his  tribus:  iilentio 
attento,  geftu  corporis  aliquo  (vei  manibus  plaudentes, 
vel  affurgentes,  exultantefque,  vel  certo  quodam  modo 
vultum  componentes)  et  iecunda  acclamatione.    Plinius 
Secundus  lib.  quinto  [ep.  3]  de  recitationibus  loquens: 
Multa  enim  a  multis  admonetur:  et  fi  non  admoneatur9 
quid  quifque  ftntiat,  perjpicit  ex  vultu,  oculis,  nutu,  ma- 
tiuum  motu,  murmure,  Jilentio;  quae  fatis  apertis  notis 
iudicium  ab  bumanita/e  difccrnunt.     Idem  libro  fexto, 
Non  labra  diduxerunt,  non  mouerunt  manum,  non  denique 
cjjfurrexerunt  faltem  laffttudine  fedendi.       Libanius  in 
epiftola  ad  magnum  Bahlium,  xtoj  KctXriv  kcu  Tctvrqv  i}y 
Xeysig  kclkwc.  si^ydcoo  Tf»  e7Ti?oX>jv ,  60$$'  ol  irct^ov^et; 
riydv  8k  H%ov  fjyj  ^rrjdctv  civctytymcKOLievrjq.     De  iilen- 
tio  attento  locus  eit  egregius  apnd  Platonem,  tertio  de 
Legibus,peflime  vuigo,vt  alia  fexcenta,  acceptus,  quem 
veluti  in  tranfcurfu  profcram  atque  interpretabor.     Ibi 
igitur  cum   hofpitis  Athenienfis   ieimoaem   exciperet 
Clinias  Cretenfis,  vciletque  illi  fignificare  fibi  et  fodalt 
fuo  Megillo  vehemeuter  proban  quae  modo  dixiflet, 
'oyou  uh  tosvw  ce,  w  fyve,  brrasvtiv  sivcvyfik^s- 
qov    iqycp  tie   cQoc^ci  lircttvecoLteSrct.    irqoS-VLtwc.    yd? 
toIc,  /.cyoLLevotc.  iirciKoKx&qcofiev.   kv  ctc  oye-  eXevSeeog 
iTrcuvusj  '/ma  fjLri ,  LtctXt<?d  e<?t  KctTctfyccvtjc.  hoc  cfl,  verbis 
quulcmte,  bojpes,  laudare ,  grauc  et  odiofum  fit :  at  nos 
re  i/fa  te  vcbemcnter  lattdabimits.     Adjinguta  enim  tu/i 
verba  Jitmmo  Jludio  aninios  mentejquc  nojiras  admottcbi* 
mus:  quo  maximc  patto  bomo  liber  laudetne,  an  non,  //<?- 

clarare 


32  CASAVBONI    AD    TNEOPHR 

clarare  folet.  '  Plinins  fecnndo  epiftolarum ,  Imaginor 
qui  concurfus,  quae  admiratio  te,  qui  ciamor,  quod  etiam 
fiientium  maneat.  quo  ego  cum  dico  vel  recito,  non  minus 
quam  clamore  deiecior.  fit  modo  filentium  acre  et  inten- 
tum  et  cupidum  vlteriora  audiendi.  De  acclamationibus 
dicemus  mox:  quae  quam  crebrae  fieri  folerent,  appa- 
ret  ex  his  Senecae,  Controuerfiarum  libro  vnii.  Loqui- 
tur  de  declamatoribus:  Quid,  ait,  quod  laudationibus 
crebris  fuftinentur ,  et  memoria  illorum  ajfueuit  certis  in- 
teruailis  quiefere? 

y,a) S7f  atvscrai os dv.ov]os\  Ambigofcripferitne Theo- 
phraitus  dnovra,  vel  dyjiov]a,  vt  iit  is  fenfus  quem  ex- 
preilimus,  affentatori  haud  male  conueniens :  an  potius 
dyxovraq,  vt  iubeat  auditores  aures  fuas  commodare 
jrecitatori,  et  tacite  eum  laudare:  quod  quomodo  fieri 
•foleret,  modo  diximus.  Sententia  quam  probauimus, 
fic  expreifa  eft  ab  Eupolide  iii  Adulatoribus ,  srwstldv 
*yuz)(au  rtv  dvfya  qhi&tov,  7rhxrSvra  $e,  svSvg  ir^oq  ri- 
rov  slfjLf  yav  rt  rv%v\  Ksyodv  6  7r\xra%,  rdvv  rir  sirat- 
voo,  ya)  y.ara7tKrir]o^at,  Sontiv  rotct  koyotcri  %al%siv. 

y,di  S7rtarrifjbriva&ai  os,  si  Ttavvsrat,  dfto)£\  Legimus,  " 
y,a)  sl  Ttavcrsrat.  Interpretes  non  erant  haec  ailecnti. 
notum  quid  fit  apud  Graecos  oratores  STTKnjfiacrid.  et 
S7rt(rYifjbatvs&ai  dvjiovra.  Illud  autem  dq&ws ,  efl  vil- 
tata  in  recitationibus  acclamatio,  ficut  et  Et5,  vel  T7fsosv. 
Horatius  in  arie  [v.  428  f.]:  —  clamabit  enim  puichre, 
bene,  recle.  Cicero  tertio  de  Oratore  [cap.  26~],  Quare 
Bene  et  Praeclare,  quamuis  nobis  faepe  dicatur.  Belie  et 
Feftiue  nimium  faepe  nolo.  quanquam  illa  ipfa  exclama- 
tio ,  Non  poteft  melius ,  fit  velim  crebra.  Perfius  [  Sat. 
i,  49]  Euge  tuum  et  Beile,  nam  beile  hoc  excute  totum. 
item  [v.  84]  —  quin  icpidum  hoc  optes  audire  Deccnter* 
Talis  quoque  illa  in  A&is  [12,  22]  exclamatio  adulato- 
fum,  Vox  dei,  non  hominis.  Sic  Plutarchus,  De  fe  ipfo 
fine  inuidia  laudando,  01  0%  qvjroqixo)  crotytra) ,  ro  Qstojg 
%di  ro  AatfjLovtvc.,  y,a)  ro  lAsydAvc. ,  iv  rdtq  STtthi^scrt 

Tr^dOGT" 


CHARR.     CAP.    II.    COMMENTAR  .33 

-t/:us\oi  ,  Kett  10  \\stp(oo$  xcu  to  kvd-pot)7r(va)C. 
7rqo<ra.7rG\\v8<ri.  FrequcntiiTima  vero  etiam  Romae 
illa  fuit  acclamatio  ZoOooc.  vnde  eft  toties  apud  Mar- 
tialem  grandc  fopbos.  Sidonius  Apollinaris  libro  pfi- 
ino,  Ad  fophos  meum  non  modo  iaticiaui,  fed  tribulium 
quoque  fragor  concitaretur.  Idem  libro  primo,  Ob  hoc 
illi  maximum  fophos  non  eloqucntia  prius  quam  verecundia 
dedit.  Aetas  Quintiliani  humanitatem  vocauit  hunc 
morein.  ipfe  appellat  vere  indecoram  et  theatralem  li- 
centiam,  ftudiorum  perniciofijjimam  hojlem.  libro  11.  cap.v 
Nos  alibi  demonfiramus  irrepfiffe  poftea  hanc  confue- 
tudinem  e  fcholis  in  veteris  Ecclefiae  ritus.  Vide  fi 
lubet  quae  notamus  ad  Vulcatii  Gallicani  Auidium  Caf- 
fium, 

kcli  cyjjtr^ctvri  7tt)tpJLq,  iTViysAccccti"]  Mutata  diftin-. 
ciione  fenfum  longe  acutiorem  reddidimus.  Nam,adu- 
lator  vt  indicet  quam  probet  fcomma  amici  magni  fui, 
quafi  parum  fit,  fi  ridenti  arrideat,  in  efFufiorem  rifum 
et  cachinnationem  foluitur:  ac  quo  magis  rem  videri 
fibi  ridiculam  oftendat,  veftem  in  os  inferit,  et  fe  rifii 
pene  cncchim  dicit.  Tale  illud  omnino  apud  Plutar- 
chum,  in  elegantiiTimo  libro  de  difcrimine  adulatoris 
et  amici,  JAJfjLtv,  inquit  adulator,sysActc*  iyco  £' ejji&yq- 
mm  ytX(tf]i  Tu  quidem  ridebas,  ego  vero  rifu  pcnitus 
vioriebar.  IuuenaJis  de  adulationibus  Graecuiorum  [Sat. 
3.  1  ]  Natio  comoedaeft:  ridest  maiore  cachinno  Con- 
cutitur.  Sed  efl  et  alia  leclio,  kcli  ckoj^clvti  ^f%££?c, 
VKtyehcLcrcti.  pulchre  fane.  PJutarchus  7vep\  hvtrocTVict^ 
Pcriclis  dichun  illud,  Amicum  cjje  fe  ad aras  vfque,  re- 
prehendcns,  quod  hoc  eflet  nimis  prope  ad  grauiflima 
pecc.ita  accedere,  iubiicit,  6  o\  Tvoppod^ev  ectvlcv  i&icac. 

]  jV  joq  I7t CLiViiV  TVcLPCL  yVOJfirjV ,   flY}T6  CLOGVTQC.  KPO- 

Telv,  LtrjTS  otooTT^ovTGg  atyvoog  iTVtyeXav ,,xk  edcei  fJLlXPt 

tgvtov  Ttpoo-i/X&iiv.  qui  locus  hanc  Jcclioncm  vehemcn- 

itruit  atque  exponit.     Reperiuntur  Jibri  qui  fic  ha- 

benf./.cti  cy.^l/ag  T'  ^.  £7r.potefHegi,;tV<ry.&;ya*  Ttiiv. 

c  sooc, 


34  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

'ioag  cjlv  dvTog  7rct0sA&?>]  Vt  in  iingua  fancla  !|fl  W», 
Ipfe,  pro  deo  aut  Chrifto  abfolute  ponitur:  fic  apud 
Graecos  honoris  appellatio  efi,  Avrog  hoc  eft,  lUe,  et  vt 
hodie  loquuntur  homines  koXclksvtiko)  ,  Dominus  fine 
adieclione.  Ita  femper  in  hoc  capite  deiignatur  6  ko- 
"hctKSvotJLSvog,  qui  eft  adulatori  inftar  domini.  Sunt  enim 
dvTog  et  eyMvog,  voces  feruorum,  quas  honoris  caufla 
propriorum  nominum  loco  vfurpabant.  Ariftophanes 
Ranis  [Act.  2,  2.17  f.]  i&t  vvv  Cp^dcrov  nv^om^ct  Tcttg 
dvMTQtc\  Ta7c  evlov  xcratg,  dvTog  dag  st<ri(>%o[jt,cu.  Scho- 
liaftes ,  dvTog ,  dvr)  tS,  0  SscrTTCTqg.  Sic  apud  Latinos. 
Plautus  Cafina,  vbi  Stalino  et  ancilla  Colloquuntur  [Act. 
4,  2.  io]j  St.  Quid  tu  hic  agis  ?  An.  Ego  eo  quo  me  Ipfa 
mifit.  Ipfa ,  hoc  eft ,  Hera  mea.  Terentius  Hecyra 
fAct.  3,  4. 14]  Sed  Pampbilum  ipfum  video  ftare  ante 
aedes.  Donatus,  Ipfum,  a  quo  mijfus  fum:  vel  dominum  ; 
vt  Graeciy  uvtov.  Idem  notat  Afconius  in  quendam 
Verrinarum  locum.  Erat  et  difcipulorum  vox,cum  de 
praeceptore  loquerentur:  vnde  illud  atJtcc  etya,  Ariflo- 
phanes  Nebulis  [Act.1,2  extr.]  2t.  Qeqe,  Ttg  yd%  ovTcq 
iv7r)  Ttjg  K^SfJbdSr^ug  dvfy ;  Mcc.  Av\og.  5/r.  Ttg  dvrog ; 
M.  ZMKqdTrjg.  Scholiaftes  ibi,  Honoris  caujfa,  inquit, 
tjon  flatim  Socratis  nomen  profert.  Idem  notatur  ab 
eodem  etiam  alibi,  et  a  Donato  non  vno  loco.  Apud 
Platonem  in  Protagora  pulfantibus  fores  Calliae  fophi. 
ftae,  refpondet  ianitor,  oJ  <r%oA^  dvTy,  id  eft,  Do&uri 
non  vacat.  Cum  igitur  vox  koXcc^  ad  aliud  referatur, 
et  fit  tw  7r$og  Tt,  vt  herus  et  feruus,  patronus  et  liber- 
tus,  itemque  patronus  et  cliens,  Theophrafms  tov.  ko- 
KcLKSvcfjLSVov ,  id  eft,  eum  qui  fe  finit  adulari,  vt  Cicero 
loquitur,  dvTov  appellat,  pulchre  loquendi  genus  ipfum 
quo  aduktores  vtuntur,  retinens.  Nos  aliquando  dvTov 
regem  diximus.  nam  apud  Latinos  0  KoXccKSvofJbSvog,  Rex 
dicitur :  et  vt  docet  Doriatus ,  rex  et  parafitus  ita  funt 
tcov  ntqpg  ti,  vt  patronns  et  libertus.  Dicitur  etdominus. 
vnde  MJud  Iuuenalis  [Sat.5,138  fl! ]  --*  dominus  tamen  et 

domini 


CHARR.    CAP.   II.    COMMENTAR  3$ 

domini  rex  Ji  vis  tu  fieri ,  mtllus  tibi  paruulus  aula  lu- 
ferit  Aeneas.  Apud  Graecos  0  rqv(pw  et  c  koXcl^  fimi- 
lem  faepe  relationem  habent.  quare  0  tovQuv  eft  rex. 
vt  cum  lcribit  iclioliafles  Ariftoph.  TotavTa  ei&Sraa  Toiq 
tovOvciv  ol  icoXcucec.  Aeyeiv.  et  apud  Demofthciiem  lae- 
pe  tovQccv  et  kgXclksvs&cu  pro  eodem  ponuntur.  In- 
terdum  vero  ad  deos  refertur  xoAaxog  appellatio :  et 
ita  dicli  funt  ol  dtovvcrictKo)  TeyvtTaty  qui  vitam  tolerarent 
artes  Bacc,ho  facras  exercentes ,  vt  comoedi  et  tragocdi, 
et  natio  illa  tota,  hiftrioncs,  praeftigiatores  fiue  bavcca^ 
t;t;<s);,  rhapfbdi,  citharoedi,  ythox&aqira) ,  tibicines, 
acc?i7rty}CTccr  iii,  inquam,  omnes  dicfti  funt  SigvvcgkoX.cc- 
jcfc*  itemqne  uov<ro)io\cLv.eq.  nam  ita  eos  vocat  Diony- 
fius  Halicarn.  Jibro  feptimo. 

%on$ov  %<xtoo\  veoTf]ia~]  Etiam  hic  feruat  idioma 
adulatorum.  ^eoT^jta  autem  maluimus />/////>/>#/,  quam 
puUoSy  vertere,  aut  pu ll 'ajiros :  quia  fere  in  his  vocibus 
latet  obfcoenitas,  vt  Feftus  docet.  Iuuenalis  dc  adula- 
toribus  [Sat.5, 143  f.]  ---  fimul  ipfe  loquaci  gaudebit  nido. 

4  x,cu  ttgosvolcsvx  nrooc  tsvcc  tuv  <p<Xfc>v]  Mos  fuit 
Graecis  Romanifque  cum  ad  aliquem  amicorum  vife- 
rent,  nuncio  miflo  fuum  aduentum  fignificare,  PJinius 
Secundus  epiftoJarum  Jibro  primo,  Euigilaueram.  Nun- 
tius  a  Spurina:  venio  ad  te:  Jmo  ego  ad  te:  Coimus  in 
porticum  Liuiae,  cum  alter  ad  alterum  tenderemus,  Apud 
Romanos  vero  etiam  maritus  rure  domum  reuertens, 
mittebat  qui  aduentum  fignificaret  vxori,  vt  auclor  eft 
Plutarchus  in  Quaeftionibus  Romanis  [p.  266  A]:  ac 
videtur  fuiiTe  hoc  munus  eorum  feruorum ,  quos  ante- 
ambulones  vocat  Martialis.  Epiphanius  TrooaaTayysK- 
tqoclc,.  Mox  legendum  7T(>o7iyye\)ta,  non  TrooaiyysA- 
xa.  Sic  Terentius  [Phorm.  Act.  5,  2.  13]  Abi  Gctaprae* 
nuntia. 

tcl  ex,  t?c  yvvcLiKSiac,  dyoqac  hayLovrrrai  oavaToc] 
De  muliebri  foro  tantum  docent  nos  vcteres :  fuifle 
apud  Athcnicnfes  locum  in  foro ,  qui  ivvatKSta  dyooa 

c  &  voca- 


36  CASAVBONI    ad    theophr 

vocaretur:  vbi  minuta  vafa,  atque  vt  puto  rd  inn^cL- 
7ts£cl  et  efcaria  in  primis,  vaenirent.  Auelor  Pollux  ii- 
bro  decimo ,  capite  fecundo.  Atque  hoc  etii  a  doclis 
viris  recle  efl  ifto  loco  adnotatum:  iidem  tamen  fen- 
fum  horum  verborum  nefcio  an  peruiderint:  certenon 
aperuerunt.  Voluit  enim  Theophrafhis  hifce  verbis 
declarare,  quod  Plutarchus  ait  efle  adulatoris  proprium: 
circa  minuta  quaedam  et  1  ordida  officia ,  quae  verus  et 
ingenuus  amicus,  vt  fe  indigna  fpernit,  verfari,  ea  obire 
atque  exfequi:  at  fcin'  quomodo?  tanta  diligentia,  vt 
eum  ciim  cernas  illis  rebus  occupatum  ,  putes  in  e<5 
quod  agat,  opes  Graeciae  pofitas.  Ideo  ait  aVvsw, 
hoc  eft,  fedulo,  propere,  et  quafi  vno  fpiritu.  iic  Latini 
vim  vocis  Graecae  exprimunt.  Seneca ,  Cliuum  iflum 
vno  fl  potes  jpiritu  exupera,  hoc  eft,  a7rv£v<?t.  Plinius 
£23, 1 J  dixit  pro  eo ,  raptim  et  fine  interfpiratione.  D* 
Hieronymus,  in  epiftola  quadam,  vnafaiiua,  non  difli- 
mili  fenfu.  Plato  in  Theaeteto,To^?  y,at  o^sojg  Sictxo- 
vslv,  in  fimili  fententia  dixit.  Plutarclius  vero  fignifican- 
tiffimis  verbis  ro  aTrvsw?)  exprefTit,  cvvsyjtg^  kcc)  sv$sks~ 
y/jc,  kcli  dr^vjog.  Eius  locum  apponam,  qui  ifti  erit 
pro  amplo  commentario.  Ev  raig  Tt^d^scrt  TToWd  Tva- 
paXstTVovortv  o\  (bthot  rm  uty.pojv,  &k  s£ay.piQ%vrsg  *  ovis 
7ro?w7rqa.yfAovxvT£g,  xo  savrovg  stg  Ttacav  v7rovqytav 
ifiQaXKovrsg*  #AA'  iastvog  ( 0  xcKa^  )  ivrav&a  crvv£%figy 
.  ytctt  faSstexw  >  *di  drpvrog ,  s  itSovg  srs^co  totvov  ovls 
%o)(>av  ^iaxoviag,  aXXa  fiovAofisvog  %e XEVE&at ,  %dv  firi 
%£Xsv&ri  ^aKVOfx^vog ,  fJLakXov  oe  oXoag  E^a&vfitov  y.a) 
TTo^vtoofisvogy  id  eft,  Si  quid  faciendum  fit ,  multa  minuta 
praetermittunt  veri  amici,  haitd quaquam  follicite  inqui- 
rentes,  neque  fatagentes ,  nequefe  ad  omnia  minifleria  vl- 
tro  ingerentes.  Adulator  contra  affiduum  in  bis,fedulum, 
atque  indefeffum  fe  praebet:  nullum  alii  locum,  nullas 
partes  obeundas  relinquens  :  fedfibi  optans  imperari:  ae- 
grz  etiam,  ni  id  fiat ,  ferens :  aut  animum  potius  defpon- 
dens,  et  mifere  quiritans.  alludit  huc  Horatius  illis  ver- 

bis 


CHARR.     CAP.     II.    COMMENTAR  37 

bis  fecundo  Satvrarum  [6,  108  f.J  -  -  -  nec  non  vernaliter 
ipfis  fungitur  officiis.  Nam  vernaliter  eft ,  adulatorum 
in  morem.  Non  eft  autem  arbitrandum  ad  vda  tan- 
tum  nefcio  quae  haec  pertinere,  quia  Pollux  dicat  in 
foro  muliebri  vafa  vaeniife:  quin  potius  generaliter  ad 
ea  omnia  referendum,  quae  ad  epulas  et  inftruendam 
menfam  pcrtineant.  Erat  autem  obfonari  officium 
olim,  alias  feruorum  dyo^asuv  fiue  obfonatorum,  quo- 
rum  Athenaeus  libro  iiti.  et  Seneca  epiftola  quadrage* 
fima  feptima  meminerunt:  et  in  Q>so(tyiXei  iuo  Theo- 
doretus,  in  vita  Petri  Galli  eremitae:  alias  adulatorum 
ac  paralltorum :  quod  ilia  Ergafili  parafiti  Plautini  que- 
rela  de  fui  temporis  iuuentute  declarat  ^Capt.  3, 1.  14  ffj 
Ipfi  obfonant ,  quae  parajitorum  ante  erat  prouincia.  Ipfi 
de  foro  tam  aperto  capite  ad  lenones  eunt.  In  tribu  quam 
aperto  capite  fontes  condemnant  reos.  et  in  Milite  [  AcT. 
.  1.  71  f.y  fic  de  fe  Peripleclomenes :  Vel  biiari/Jimum 
conuiuam  binc  indidem  expromam  tibi,  vel  primarium 
parajitum,  atque  obfonatorem  optimum.  Gnatho  quoque 
Terentianus  ^Eun.  z,  1.  z6j  ideo  fe  charum  ait  eife  cu- 
pedinariis,  coquis,laniis,  cetariis,  fartoribus,  piicatoribus 
et  aucupibus,  quia  et  olim  iibi  re  fua  falua,  et  ntinc  per- 
dita,  fuo  regi  obfonans  fiepe  illis  profuiiTet.  In  Adel- 
phis  autem  indicat  Demea  obfonare  itidcm  ac  icortum 
adducere,  hominis  nihili  effe  officium.  Hinc  nomen 
habuit  apud  Apollodorum,  ex  quo  Phormionem  luam 
Terentius  tranitulit,  parafitus  Phormio:  idenimnomen 
m  pnrnfito  tribuit,  alludens  ad  Qo(>fJL&a.  erat  autcm 
tyopfAtc  vas  vimineum  vt  fportula,  quod  ad  maccllum  et 
un  cum  irent,  fecum  k-rebant:  quale  e(t  quod  Galli 
int  cabas.  vnde  cft  (J)o^<c  kcl^vwv  et  Oo^jul\c  cvkoov 
npud  Athenaeum:  quod  Cicero  pfo  Flacco  /cap.  17 J 
fifcinam  ficorum  dixit :  Plutarchus  irsqi  OiXonXovtiaQ 
\yjkhw.  Xiphilinus  ex  Dione  a^xov  (  nam  ct 
tur)    vn  yxxrcC**    Ariftotcles  111.    Khet. 

/c.  11,  4»y  idt.aoov  cvKafAivvv.    FuiiTe  autcm  in  Vvvat- 


xt(a 


38  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

KSta  dyo^ct  non  tantum  vafa,  fed  omne  ferme  genus 
obfoniorum  vendi  folita ,  vel  ipfo  Polluce  tef te ,  proba- 
re  poilumus:  qui  Kt/jtAov,  et  yi/ya/>t?<<xy  ayo^av,  pro 
eodem  accipere  videtur.  In  Cyclo  autem  omnia  id 
gcnus  exceptjs  carnibus  proftabant.  Scholiaftes  Ariftoph. 
/ad  Equit.  i,  \J  6  KvxAog  h&y\vwiv  s?t  KO&ditSP  fid- 
KsWcg ,  £ji  rr)g  KaraCKevtjg  rr]v  TT^ocrjyo^tav  \a£>m* 
ev&a  cr)  7rt7rodcKerat  yjafe  xqsuv  rci  a\\a  HmtV  e£at- 
qervg  $s  ol  i%6vsg.  Quod  ait  a  forma  hoc  forum  Cir- 
culi  nomen  elTc  nacfhim ,  quippe  quod  effet  rotundum, 
verum  efl.  conflat  enim  pleraque  antiquorum  fora  fuif- 
fe  eius  formae.  proptcrca  Homerus  /11.  6,  514J  vt  no- 
tant  veteres,  rrjv  dyoedv  vocat  \spov  kvkKov.  et  Sopho- 
cles,  KVKkosvra  ronrov  (in  editis  libris  hodie,  fyovov) 
etyo^dg  dixit.  Euripides  quoque  dyoqdg  %e\afam  kv- 
Xov.  Sic  apiid  Dionem  Prufenfem,  rov  rtjg  EvSoixrjg 
dypqdg  kvkKov  legas. 

oog  fjbaKaKug  s&istqY^  Simillimae  voces  adulatorum 
Dionylii  tyranni ,  quas  refert  Diogenes  Cynicus  in  epi- 
ftola  ad  ipfum.  2o  $e ,  inquit,  ooc7fSP  rd  7vat$ta  Tvdn-  I 
7rxg  riiMtc  kcl)  rn&aq  eicrjydya*  kou  co)  $ac) ,  &e£ai 
reKVov.  iyx^cti  st  rt  fie  Qiheig  fjuK^ov  err  fiovov  rovri 
ir^octyaye.  id  eft,  Tu  vero  inftar  puerorum  afciui/ii  tibi 
nefcio  quos  paterculos  et  nutrices ,  qui  tibi  aiunt,  Accipe 
hoc,  fiii:  Infunde  fi  quid  me  amas  adhuc  parum:  Tan- 
tum  hoc  amplius  ede.  Sed  non  difpliceat  pro  sSrtstq  fcri- 
bi  estaq,  quod  inuenimus  e  docti  cuiufdam  viri  conie- 
c"hira  adnotatum.  Erit  fenfus :  Quam  molliter  tuos 
tonuiuas  excipis! 

Ka)  epvrqcat']  Adulator  apud  luuenalem  /"Sat.  5, 
1357  Da  Trebio:  pone  ad  Trebium;  vis,frater,  ab  illis 
Jlibus? 

5  ra  ir^oCKS^aKata^  Solebant  enim  potentiores 
et  delicatiores  fpeclare  fedentes  in  puluinis :  cuius  mo- 
ris  etiam  in  Aefchinis  et  Demofthenis  orationibus  eft 
mentio. 

KCU 


CHARR.    CAP.    III.     COMMENTAR  39 

y.ct\  rrv  elv.ivct  ottofctv  slvcti  ]  In tel ligendii m  hac  cft 
de  imagine  quam  artifex  pulchriorem  multo  fecerit  co 
quem  refert.  Nam  hoc  quoque  adulationis  genusolim 
vfitatum  fuit.  Lucianus  vwsi  rav  sixovwv.  Sunt,  ait, 
qui  non  sv  sKctfvo^  tantum ,  fed  etiam  sv  yqcttyctig  rcc 

.  t  KoActxsvsJjcti  rs  Kcti  ^ctTvcvxcLoJcti  &s\ouo~i.  vide 
reliqua.  Seneca  loquens  de  philofopho  rebus  non  ar- 
tificiis,  epiftola  cxir.  Non  exurgit  in  plantas,  nec  in 
fummis  ambulat  digitis,eorum  viore  qui  mendacio  ftatvam 
(fc rib.  ftaturani)  adiuuant^  hngiorcfque  quamfunt,  videri 
-jolunt. 

Atque  haec  dc  adulatione  Theophraftus  in  ifto  li- 
bcllo.  Nam  alibi  plura  de  foeditate  cius  vitii  fuiffe  ab 
ilio  fcripta,  edito  etiam  Z\e£  xoActKefctc,  libro  integro,  te- 
ftantur  veteres :  et  laudat  eum  librum  Athenaeus  in 
fexto  Dcipnofophiftarum  /^cap.  16  p.  254^.  Docuerat 
et  Eupoiis  eodem  argumento  fabulam  KoActxeg  infcri- 
ptam:  cuius  meminit  Poliux  lib.  vn.  cap.  vltimo.  et 
Menandcr  itcm  KqAclkcl,  teftc  Athenaeo, 

AD    CAPVT    III 

n   E    P  I      A   A   O    A   E   £  X  I  A  2 

His  ei$ofo%fa]  Et  hoc  caput  et  duo  item  alia,  quo- 
rum  altcrum  infcribitur  7re^i  ActA^c,  alterum  tcsq\ 
d  vitae  quotidianae  confuetudincm ,  et  eas 
quas  fupcriore  capite  ifnh^tKcig  s^sig  vocari  a  Platone 
diccbamus,  pcrtinent.  Nam  quuin,  vt  docet  Ariftote- 
les  ^Polit.  7,  14]  vita  humana  duabus  quafi  partibus  con- 
fur,  otio  ct  negotio,  *fiuc,  vt  loquitur  Theophra- 
ftus  hoc  capite,  CKovin  kcl\  ayj>M,  (Cicero  et  Salluftius 
ioca  etfa:  it)  virtus  et  vitium  etiam  in  rcminione 

hac  et  avctTrctucei ,  vt  philofophus  appcllat,  locum  ha- 
bcnt:   ipfcquc  in  quarto   Nicomacheorum    /"cap.  14^ 

C  4  quafdam 


4-0  CASAVBONl    AD  'THEOPHR 

quafdam  virtutes  et  vitia  rccenfet  huius  generis.  Non 
eft  autem  inter  ofukriTixctq  virtutes  poftrema  cenfenda 
illa  quae  opponitur  tribus  fupra  nominatis  vitiis:  quae 
virtus  nomine  proprio  cum  apud  Graecos  tum  apud 
Latinos  caret.  D.  Ambrofius  quidem  in  Officiis  loquen-  . 
di  modum  appellat,  et  primum  officium  effe  ftatuit:  fed 
nos  latius  patentem  virtutem  quandam  quaerimus :  quae 
nihil  aiiud  eft  quam  mediocritas  quaedam  circa  congref- 
fiones  et  colloquia  familiarium,  et  quando,  et  quandiu, 
et  quomodo  iis  debeamus  indulgere,  praeicribens.  Hanc 
cIvcovvjulov  virtutem  notam  facient  quae  ei  ficut  reliquis 
virtutibus  opponuntur  vitia,  et  zctra  ro  shXsi%ov,  et 
Kard  ro  virsgfcahhov .  Nam  et  aufleritate  ea  funt  qui- 
dam,  vt  ab  iftiufmodi  congreflionibus  abhorreant,  aut  in 
iis  tanquam  lapides  conticefcant :  quos  merito  repre- 
hendas:  et  contra  alii  fu nt  qui  iftis  cvvycnaig  nimis  de- 
Je^entur,  aut  modum  in  iis  tenere  nefciant.  Hi  pofte- 
riores  modum  exccdunt  et  vnvs £J3oA^peccant :  illi  prio- 
res  shhstysr  de  quibus  nihil  amplius  dicemus  hoc  loco, 
nifi  quod  Theophraflus  dv&ahtac  nomine  hoc  quo- 
que  vitium  eft  complexus,  de  quo  infra.  At  eorum  qui 
v7T6z£o\ij  hac  in  re  peccant,  multiplex  eft  differentia. 
latiflime  enim  id  vitiuin  patet,  quodque  in  multas  quafi 
fpecies  diuidi  queat.  Ex  iis  funt  illae  tres  quas  totideiu  . 
capitibus  Theophraftus  defcribit,cc^bAs(r^^,  hahia,  ho- 
yo7roita,  quae  vitia  etfi  affinia  funt  (quippe  quafi  fpecies 
eiufdem  generis)  differunt  tamen  inter  ie  non  parum. 
Nam  vt  de  dlohsyja  primum  dicamus:  qui  congreffio- 
nibus  id  genus  ita  delectantur,  vt  voluptati  illi,  quam 
ex  colloquiis  mutuis  et  confabulationibus-  perfaepe  nu- 
gatoriis,  quibus  lolent  homines  otio  dediti  et  garruli 
ienes  fe  oblecrare,  ornnia  poftponant,  facileque  vel  dies 
integros  de  lana  caprina  aut  gerris  Siculis  cum  fui  fimi- 
libus  colloquentes  traducant:  hos  Graeci  ci<)ohs(r%oicy 
quafi  auidos  confabulandi,  ira^a  ro  dhs&ai  rn  hs<rx*)-> 
nuncuparunt.     Eft  autem  he&xrj  (ea  vox  pura  puta  eft 

Hebraea 


CHARR.     CAP.   III.     COMMENTAR  41 

Hebmea  vel  Svriaca)  tum  iftiufmodi  confabulatio;  tum 
locus  ipfe  vbi  ea  tine  otiofi  homincs  coire  folent,  apud 
Homerum  [Od.  6,  328  /  et  Hefiodum  [eoy.  499  1-  fuit. 
que  ea  diclio  diu  in  vlu  apud  Iones  et  Dores  in  ea  no- 
tione.  A^oXscxictv  hanc  defhiit  Theophraftus  §tr\yr\crtv 
Si  xctt  ctTPo^ovXsvToov.  Sic  eius  praeceptor 
rov c  ct^hiryjjtq  detiniebat  tertio  Nicomacheorum  /"cap. 

13 J    TGlIc   ClXoUV&XC,    KCtl    hriyintJLCLTlTlOVQ,    KCtl    7Tf£<    TC09 

Tt/£cVr:<  v  KciTcLTfifeonctc,  Tctq  rjus^ctg.     Similiter  etiam 

DionChryfoflomusinoratione  quadnm  toic  cicioXso-xoic. 

tribuit  Xoyag  cLvcttcSrJTXg  vuit  uctx^ovc,,  fermones  fme men- 

te  et  longos.  et  in  optimo  Glolfario  ctSoXs&xw  vertimr 

fabulofus,  hoc  eft,  (piXotJLvS-oc,  vt  dixit  Ariftoteles.  The- 

miiiius  oratione  feptima,  tytXofiv&ov  ysvog  Wt  to  yfjLSTS- 

gov ,  cLioteGX&v  ts  Tct  iroXXct  Soxxuev.     Veteres  Latini 

fatuum  dixcrunt:  eft  enimfatuus  a  fando,  et  inepta  lo- 

cjucntem  notat:  quanquam  poted  origo  vocis  effe  He- 

braica,  a  diciione  inS,  quae  fignificat  hominem  svq&Ji 

et  fatuum.      Sed  et  fabulatorem  et  nugatorem  Latini 

tov  ei  .  vocant :  et  a.lo\i<r%icLv  nugas :  vt  apud  Te- 

rentium  /~Heaut.  4,  1.  8^  nugas  dicere,  pro  cLloXs<r%stv. 

uitem  dSoXscyrjv  garrulum  diximus,  et  cto^oXscr%eivf 

garrire.     Ciccro  Attico  libroxu.      l  Noui  nihil.  quid 

ergo  opus  erat  epijhla ?  qttid  cum  coram  fumus  et  garri- 

mus  quicquid  in  buccam  ?    Eft  profech  quiddam  Xs(TX*1> 

quae  babet  etiam,  fi  nibilfubeft,  co/Ioctttione  ipfa  faauita- 

tcm.     \ctXtct  vero  vitiurn  cfl  quo  tcncntur  ii  qiii  non 

luiLuionibus  iftis  nimis  funt  dediti,  quae 

QOta:   lcd  Jioc  amplitl^  modum  in  con- 

greiftbus  tcncrc  ncfcicntes,  pcrpctuo  ioqui,  taccrc  nuu- 

qiiiim,  ncquc  vJlai  aliis  loqucndi  viccs  traderc  folcnt: 

7o-ctXyict  ct  loqucndi  morbo ,  vt  Cato  vocabalL 

rnnt:quamau    .  veriflimcEuripiclcs[Orcft. 

1  (1   qunm  TheophfaflUS  XuXtctv 

Keperiuntur  vcro  huida/n  minimi  prctii  ct  ma- 

i<\u  hom  :l)us  mos  efl  &l(a  quaedam  coh- 

c  ^  tingcrc 


42  CASAVBONI     AD    THEOPHR 

fingere  quae  aliis  narrent :  iis  maxime  qui  nouorum 
xumciorum  audiendorum  defiderio  ducuntur:  qua  pru- 
rigine  teneri  multos  videas.  Graeci  fidtores  iftos  no- 
vorum  rumorum  koyoTroixq  dixerunt,  et  vitium  ipium 
hoyo7roitav  de  quibus  infra  pluribus.  Ex  his  quae  di- 
ximus,  intelligi  poteft,  et  quid  commune  habeant  haec 
tria,  do\\ecr%ia,  \akid,  et  \oyo7voita ,  et  quid  differant. 
fubtiliter  enim  et  ingeniofe  ea  Theophraitus  diflinxit 
At  a  fcriptoribus  vulgo  iftae  diflindiones  non  obfer- 
vantur.  quare  etiam  Plutarchus  in  eo  commentario 
cjiiem  fcripfit  ne$)  dc\o\ecr%iag,  tres  has  fpecies  vnica  illa 
voce  ampleclitur. 

na)  ctTrqoftovkeuTuv]  Sapientis  eft,  e  corde  intimo, 
non  e  labris  tantum  fummis  vocem  mittere:  quod  fa- 
ciunt  homines  vani,  qui  quodcunque  in  folum  venit,  vt 
dicitur,  temere  efTutiunt.  Plutarchus  pereleganter,  s<?M 
aTe%v6oc,,  inquit,  y\  \evKYj  rdS-fjLf}  ttqoc,  tov\  \oysq  o  ah~ 
\ecr%o$.  Imitatur  autem  Platonem  illo  loco  ( vt  obiter 
hoc  dicamj  non  infolens  Plutarchus.  Ait  de  fe  Socra- 
tes  in  Charmide,  KTe%vHg  \evw\  <?d§fiY)  eifju  tt^o\  Tovg 
xa\ovg.  Prouerbium  eft  \evw  rd&fjLYi ,  de  eo  qui 
omnia  indifcriminatim  probat.  Tale  eft  apud  A.  Gel- 
lium  ex  Lucilio  alba  linea.  Fere  enim  minio  aut  ru- 
brica  vtuntur  fabri,  non  creta.  Platonis  interpretes 
quid  inter  rdSfjLY}  et  <rdS(JLog  intereffet ,  nefciuerunt:  et 
vt  cum  Platone  dicam,7T£oc  tov  vSv  tx  (Qi\og~o<$ov  dnav- 
Ta%s  \evw\  zdQfJLY)  eyevovTQ.  hoc  vult  Socrates;  amo- 
rem  t£>v  xakav,  pulcrorum,  fibi  a  natura  fic  effe  infitum 
vt  omnes  indifcriminatim  deamet,  qui  inter  Ka\ovg  fuo 
merite  cenfeantur.  ita  accipe  apud  Maximum  Tyrium 
diifertatione  vui.  vbi  de  Socratis  mente  in  hoc  et  Ci- 
milibus  di&is  difputatur.  In  contrarium  fenfum  vfur- 
patur  vox  <rd3-fitf,  vt  cum  ait  Iulius  Pollux,  <xAA'  ov£  h 
®eo7rofjL7ra)  <?at)fjLt}  tujv  ek  e^fjLYivetag  K^icrtv,  Sic  legen- 
dum  apudPolIucem  lib.  uu,  cap.  xii. 

ohg 


CHARR.     CAP.   III.     COMMENTAR  43 

chg  ov  u>)  yivyo-zst,  rxrcti]  Ita  orditurdefcriptionem 
garruli  et  Horatius  [i  Sat.  %  3  f.J  Accurnt  quidam,  120- 
tus  mihi  nomine  tantum,  arreptaque  manu,  Quid  agis 
dulci(fime  rerum? 

xcu  ac,  d£ioi  ol  irvqGi  iv  rr\  dyoca]  Intellige  hic 
*jtvq\uv  dyogdv,  qualis  Romae  erat  Minutia  frumentaria. 
Similis  Daui  dooKscyJa  apud  Terentium  in  contraria 
fcntentia  [Andr.  4,  >  5  lT.]  ---  di  vefiram  fidem,  quid 
turbae  efi  apud  forum  !  auid  illic  homimtm  litigant !  Tum 
anrwna  cara  eji:  quid  dicam  aliud  nefcio. 

2  kcl\  rrjv  Q-aKaccav  sx,  Aiovvrrivv  7rKco'ifiov  tivcu] 
Notum  eft  plura  fuiiTe  celebrata  ab  hominibus  Atticis 
Dionyfia  fiue  Liberalia.  nam  et  in  vrbe  fub  initium  ve- 
ris  quae  vocabant  rd  ytctr  d<?v  Aiovvcria'  et  in  agris  Au- 
tumni  tempore,  quae  et  \matay  et  rd  aar  dy^ovq  Ato- 
vvcna ,  itemque  minora.  erat  enim  ea  tanquam  praepa- 
ratio  ad  altera  Bacchanaiia  maiora  et  antiquiora.  quare 
etiam  Atovvcta  folum  quoties  dicunt  Attici  fcriptores, 
verna  Dionyfia  intelligunt;  vt  hic  Theophraiuis.  Nam 
hyeme  maria  olim  iuilTe  claufa ,  et  ineunte  vere  folita 
aperiri,  parumque  in  vfu  hybernam  nauigationem  fuiiTc 
nemo  ignorat,  ex  Horatio,  Vegetio,aliis  fexcentis.  Ari- 
iloteles  libro  primo  De  generatione  animalium  [cap.  18] 
docens  varie  rr\v  sk  accipi,  cum  dicitur  aliquid  gx,  r£c)e 
yeve<&at,  vel  elvat,  ita  fcribit,  %  yd^  or\  &5c  roie  fxsrd  ro- 
4s,  oWj  IX  rarj  llava&fjvaioov  6  7rAac.  qui  locus  non  erat 
practcrmittendus. 

xai  si  itotr\cetev  6  Zsv\  vcJooq]  In  Ariflophanis  Vefpis 

chorus  fcnum   iutcr   eundum  ad   Pnvccm  curiam  ita 

blaterat:  yt  isx.  s&  ottooc,  xy^  r\fjueqw  rstfdqoov  roTvKei^ov. 

dvayxcttw  kysi  riv  Sreov  ntotricat.     Et  flatim  pofr, 

%t  ds  xai  roov  Ka^tfioov  dr~\a  fir\  <r<  Tt^ootfjba  vciiog 

Jcu.    vbi    ctiam    vides    locutionem   Atticae    plcbis 

Htotei  Zf  .   pro  pluit.  quod  loquendi  genus  clc- 

tcr  hic  Thcophrafhu  rctintiit.  !Sane  vicuq  pro  cae- 
Itfii  aqua  apud  iciiptoies  Atticos  tramlatitiuin  cii. 

ndt 


44  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

Kctt  6  dy^oq  eiq  veurct  ye^y  ricret]  Legimus  Kcti  ort 
tov  dyqov  eiq  vmrct  yewgyjj&et.  Graecum  eft  prouer- 
bium,  Ae)  yewy  oq  eiq  veoorct  TtXxctoq. 

W  %clXstt6v  s?t  ro  ^>fv]  Dauus  Terentiauus  [Andr. 
4,4.7]  Tum  annona  cara  eft.  eadem  plane  fententia. 
ficautem,  vt  Theophraitus,  loquitur  fcholiaftes  vetus 
Ariftophanis  in  Ranas.  Poflumus  etiam  ro  ^rjv  expo- 
nere  dtyo^firi  siq  ro  £?v.  fic  vocabant  Attici  quod  Galli- 
ce  dicimus ,  nwyen  de  vivre.  vulgo  tt^c&oXt.  Scholia- 
ftes  Euripidis  Medea ,  Hv  vifisiq  7rqo£o\yv  nctkovfjLev  eiq 
ro  $v  ArliKot  ciQo^fjLrv  ytctkovcri.  Artemidorus  lib.  v. 
cap.  lxxxviiii.  dQoqfitjv  Q>trtf]iM\v.  Tertullianus  ex- 
bibitionem^  nota  voce  Iurifconfultorum.  Caffiodorus, 
Qualefuit  rogo  tunc  miferis  viuere?  hoc  eft,  olov  rv  roiq 
rctXctt7TOt)^oiq  rore  ro  fyv. 

fLv^totq  fjLeyWnv  Sd^ct  e^rjce']  Myfleria  noclu  pcr- 
agebantur.  videtur  ergo  aemulatio  quaedam  fuiiTe,  quis 
maximam  facem  accenderet:  quod  Graeci  dicunt  $did 
Wdvctt.  quafi  ftatuere  et  defigere  ad  lucendum.  Plu- 
tarchus  in  Cicerone,  rci  cie  Qwct  iroKkd  Kct]e\ctfL7te 
tovq  q-evwKovq,  Kctunrd^tct  xctt  odoctq  Wcivrvv  e7t)  rcttq 
Svqcttq.  inde  apud  fcriptores  faepe  cict^ov%ftv  rci  ftwrri- 
qtct.  et  placet  veteribus  Grammaticis  $ct2ov%eiv  proprie 
dici  de  eo  qui  fit  daduchus  in  Eleufiniis  initiis.  Fue- 
runt  et  alia  XctfL7rctc)ov%ictq  certamina  varia  Athenis ,  vt, 
praeter  Platonem,  Paufaniam  in  Atticis,  et  Suidam,  fcho- 
liaftes  Ariftophanis  docet:  fed  id  aliud,  vt  puto,  erat. 
Quanquam  quod  ait  fieyWrv  y  putauimus  aliquando  eo 
pertinere,  quod  videtur  in  eiufmodi  agonibus  fuiife  ali- 
cpiod  virium  corporis  fpecimen.  Ait  enim  Comicus  in 
Ranis,  \ctfL7rdc)ct  $  a%)q  oloq  rs  tysqstv  vir  dyvfLVctcictq 
srt  vvv.  et  Andocides  in  oratione  quadam  inter  Kctrop- 
SdfLctrct  fua  numerat  quod  \ctfL7rdot  evi?ct)0"e.  Sed  de 
myfreriorum  facibus  pafTim  veteres. 

Ttocrot  eio~)  moveq  r%  dthtx]  Eius  generis  illi  fermo- 
nes  apud  Horatium   [4ib.  1  fat.  9,  iz]  ---  cum  aujdlibet 

ille 


/        CJIARR.    CAP.    III.    COMMENTAR  4$ 

il/e  garriret,  vtcot,  vrbem,  laudaret.  Ftiit  autem  Qdeum, 
vt  autor  eft  Plutarchus  in  Pericie ,  rr\  sv^oq  kctSscrsi 
TroXvsiccv  kx)  ntoKv~syov.  Vide  Vitruuium.  Eo  in 
loco  mufici  nliique  id  genus  in  arte  fua  fe  exercebant, 
et  fpeclatore.s  obleclabant,  maxime  ante  extruclum  thca- 
trum,  vt  annotat  Hefvchius.  Sed  et  frumenta  ibi  foli- 
tavendi,  et  tempore  caritatis  pauperioribus  diuidi,  ex 
Demofthenis  oratione  contra  Phormionem  didicimus. 
quare  etiam  controuerfme  omnes  ad  rem  frumentariam, 
itemque  ad  debita  quacunque  ex  cauiTa  alimenta  perti- 
nentcs,  ibidem  diiceptabantur.  Poliux,  libro  vm.  ra<; 
is  stti  rd  ctra)  itxccq  sv  rco  tii£stct)  s$txcc<?ov.  tftroq  $k 
$~tv,  ccl  6(psiXousvcci  tpoOcci.  Inde  eft  apud  Demofthe- 
nem,  ctycnv  ctm  stg  citostov  cixctcccoJcci ,  m  ea  contra 
:am. 

3  Borifyofjctoovos  fjcsv  rcc  fjcvrriqtct]  Inteliige  de  maio- 
ribus  initiis.  nam  minora  myfteria  Pyanepfione  cele- 
brabantur.     Teflis  Demofthenes,  Plutarchus  et  alii* 

Uvctvs^toovot;  £s  \7rcc7xqicc]  Teftantur  fcholia  Arifto* 
phanis  in  Acharnenies  [1,4.  13]  aliique  Grammatici. 

Uocstcsoovoq  Se  rcc  kcct  dyqxg  Atcvvctcc]  Haec  funt 
quae  minora  Dionyfia  dicebantur.  nam  maiora  menfe 
Anthefierione  peragebantur.  Sed  de  his  confulat  le- 
clor  vnicum  illud  leculi  decus ,  loiephum  Scaligerum, 
in  operis  magni  libro  primo. 

nvccoaLCSicrccvrcc  cs  %W  Tfluc  fotxrxq  rdv  dv^ditwv^ 
%cc\  oiaedfxsvov  cc7rccXKar^s&cct]  Merito  femper  nobis 
de  mendo  fuit  hic  Jocus  fufpectus.     Nam  quis  eorum 

3ui  purius  locuti  funt,  dnvccKKdr^sSjctt  rtvcc  vnquam 
ixit,  pro  fugere  procul  ab  aliquol  poftulabat  fane  Jo- 
quendi  coniuetudo  -ni/oc*  vel  abfolute  d~-ccKKdrrs6Jai. 
vtminque  pafiim  viurpant  fcriptores  antiqui  :  vt  et 
dirakKdr^nv  rtvay  pro,  a  fe  remouere  aliquem.  iliud  au- 
tem  primum,  quod  fciam,  nuiujuam.  quod  autem  non- 
nullis  placct,  illa  raq  Totxrovt;  non  cum  verbo  diraK- 
KaT~jt<s?6ct  iungi  debcrc,  fcd  cmn  partkipio  frueccasi- 

iravra, 


4<S  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

cavra,  haut  fcio  an  aliquis  fit  probaturus  e  Graece  do- 
ctis.  ego  penitus  improbo ,  et  ab  vfu  Attico  verbi  Traoa- 
cstcag  alienum  effe  fcio.  Quare  non  dubito  quin  ifU 
loco  culpae  nota  fit  apponenda:  culpae  autem,  librarii: 
qui  vocem  omifit  ex  perpetuo  vfu  fcriptorum  AtticaJ 
rum  nobis  reftituendam.  Ita  ergo  legimus,  nva^acsi- 
cavra  ie  %cy\  rovg  rotovraq  rwv  ctvS-qwTroov  (pevyetv ,  ytcti 
ciictcclfievov  uftct\Kctrf\e&cti.  Qui  Ariftotelicae  didioni- 
aliuefactas  aures  habent,  agnofcunt  hic  illud  philofopho 
familiare,  tyevyuv  nraoacetcavra,  vel  nvacacetcavra.  rctg 
Xeipctg*  quod  Plautus  diiierit,  fugere  demijfts  manibun 
Origo  inde,  quod  contentius  currimus  manus  demiffas 
habentes,  et  circum  latera  iaclantes.  Nicomacheorum 
lib.  1 1 1 1.  ovoafjLcZg  r  ctv  dcfjLoc^oi  rco  fieyaKo^vx^  tysv- 
mystv  Traqacstcavri.  De  inceflu  animalium,  capite  ni, 
Kcti  o\  bsovrsc,  S-ctr^jov  Ssovct  it^acstcavrsq.  deindecauf- 
fam  explicat:  necnon  Problematum,  fect.  quinta.  A/<*- 
qciusvov  autem  dixit  Theophraflus ,  pro  eo  quod  Plau- 
tus  non  vno  loco  grandi  gradu.  Nam  qui  curlu  con- 
tendunt,  vt  gradum  grandiant,  crura  vehementer  ape* 
riunt,  quod  eft  iicti^ecScu'  ficut  dicticsiv  ^ofia,  vs  aperire 
eft.  At  qui  cruribus  apertis  ftant,  vt  qui  parant  fc  ad 
hoftilem  impetum  excipiendum,  ha£>ct(vetv  proprie  di*' 
cuntur.  vnde  eft  apud  Platonem  ex  Tyrtaeo  sv  Ijiafociv- 
ra  fjLcixsc&ai.  Artemidorus  libro  i.  rotq  dvrXovct  cvfjL- 
Ge&yine,  oia&atvstv  fjLsv  oog  (Za&Y^ovav,  dst  os  fievetv  sv  ra 
dvrco  ro7rco.  Aliud  eft  quod  Latini  dicunt,  furis  apem 
tis  ambulare.  id  enim  vel  naturae  vitium  eft,  vel  ftultae 
ambitionisr  Varro  Meleagro,  Non  modo  furis  apertist 
fed paene  natibus  apertis  ambulans.  Turpilius  Demiur- 
go ,  Apertae  furae ,  bracbia  autem  procera,  horrorem  mihi 
ex  corde  cxfufcitabant.  Fallitur  vero  Nonius  infigniter 
qui  apcrtum  in  hoc  Turpilii  loco  pro  nudato  poiitum 
putat.  Atque  hinc  poffunt  intelligi  Caffiodori  verba 
male  accepta  docliffimis  viris ,  lib.  1 1 1 1.  Superbus  qtiin* 
etiam  varicatis  grejfibus  patct.  Affine  eft  apud  Ouidium 

varici- 


CHARR.    CAP.   III.    COMMENTAR         47 

varicitus  ambularey  MaTato]exvia<; ,  vel  potius  Kaxole- 
yyiac  lib.  1 1 1.  llla  vekU  coniunx  Vhtbri  rubicunda  ma- 
riti  ambulat ,  ingentes  varisa  fertque  gradus.  Verum 
quaeiiuerim  ego  hic  libenter,  quomodo  varica  mulier 
in^entes  gradus  iaeere  poffit.  id  enim  plane  contra  re- 
rum  naturam  efb  niii  h  ingentes  gradus  improprie  di- 
xit,  gradus  paruos  quidem  et  lentos,  fed  quos  efficiant 
imihuin  hiantia  crura:  id  enim  eft  varicus.  fed  haec  itt. 
tranicurfu.  Qui  iubent  nos  hoc  loco  fcribere  haqojfie- 
nov,  pro  Sta^duevov ,  planiffime  atque  adeo  grauiffimo 
falluntur.  ied  quid  iit  otaiqe&at,  quid  hdq<rtc,  ad  Poly- 
bium  fufe  expHcamus. 

oV/c  ccW^toc  jSoJAmw  civat~]  Facete  et  fuauiter* 
Eft  autem  hoc  e  vulgi  fermone  petitum :  et,  vt  Dona- 
tus  diceret,  efl  loiojTtCficq  hominis  ab  aliqua  re  abhor- 
rentis.  cum  cnim  moleftam  fibi  fuiffe  alicuius  garrulita- 
tem  volebant  indicare ,  dicebant  fe  ab  eo  fliifle  enectos. 
Sic  Horatius  metuit  ne  a  garrulo  illo  fuo  enecetur.  Ea- 
dem  mens  illius  quae  in  Milite  Plautino  [4,  1.  92]  hoc 
proiiuntiat,  lam  iamfat  amabo  eft:  finite  abeam  Ji  pof- 
fum  "Jiua  a  vobis.  item  illius  qui  fic-  loquitur  in  quinta 
Theocritf  idyllio,  —  tov  £evov  eq  TtoAtv  avS-tc,  ZwvJ' 
Simili  rationi  S-dvaTov  fiue  mortem  aut  nior- 
bum  iibi  efTe  dicebant  rem  auditu  moleftam.  Sopho- 
m,  SdvaToc.  pev  Tctfi'  a»oveiv.     Tale  illud  Epi- 

mi,  a\x!  i&ovT  tooic.  v)v,  dnto^dvo^.  Cicero  faepe, 
mortis  inllar  putare.  Caeterum  videtur  Theophrailus, 
feum  liaec  fcriberet,  praeceptoris  fui  meminifTe.  Arifto- 
telem  enim  aiunt,  cuin  forte  in  locutuleium  quendam 

.'^khdv.av  incidifTct,  qui  longos  illi  fermones  quos- 

i\  ineptoa  aarraxis,  iubinde  dicerct,  Nunquia  hoc 

iiiirum  0  Ariftotcfc>?  refpondiiTe:  Minime  id  quidem, 

vtriun  illud  minun,  fi  quis  pedibus  praeditus  te  et  gar- 

rulitatom  tuuin  f<  ror  Plutarchu* 


AD 


48  CASAVBONl     AD     THEOPHR 

♦B**H**H**H**H**H*4^ 

AD    CAPVT   IIII 

nEPI      ATPOIKIAS 

HSe  cty^oiKict  oo^siev  ctv  eivdi  ciuct&(ct  dcr%Yiuctjv] 
Contraria  eft  rufticitas  haec  elegantiae  illi  quae 
ipectatur  in  geflu,  habitu,  ac  fermonibus  familiaribus: 
quam  Graeci  KocrfjuioTYjTct  dixerunt,  atque  ita  definierunt, 

KoCfjLiorric,,  eTri^YjfjuYj  tt^i  ro  ir^k-nov  ev  klvyjctsi  kol)  (T%^ct- 

Tl  CTCtJfJLCtTOg'  f)  SVTCt^tCt  TTS^l  C/YjflCt  KCt)  KlVYjClV  CTCCUCtTOg. 

extant  hae  definitiones  in  libello  qui  eft  penes  nos 
tlsq)  'TTct&ajv  tyvyjig  Andronici  philofophi :  quem  de  af- 
ieclionibus  animi  fcripfiffe  accurate  ex  Galcni  aliquot 
locis  fatis  conftat.  Plato  in  O^oig,  fic,  KocrfJLtoTYig,  euTct- 
£tct  7req)  aivrjcriv  crciuctjog.  Opponitur  igitur  rufticitas 
ei  quod  vocant  philofophi  ro  tv^sttov ,  ct  decorum  iu 
cultuet  motu  corporis:  de  quo  egregie  multa  M.  Tiifc 
lius  Officiorum  libro  primo.  Stoici  rufticitatem  defl- 
niebant  ignorationem  et  morum  et  legum  fiue  infiitu- 
torum  vrbanorum.  H  dy^otKict,  inquit  Stobaeus  \\\ 
Excerptis  ethicis  ex  libris  Stoicorum ,  e^tv  diret^tct  rSv 
KctTcl  TVoXiv  e&oov  Kcti  vofiav  aut  potius  voutfjuodv.  Gram- 
matici  ita  difiinguunt:  Ay  qotKog  (aiuntiJli)  irqoTrequrwit)- 
fzevct)g,  is  eft  qui  rure  habitat.  qui  etiam  dy^eiog  dicitur. 
cLypoiK:g  vero,  6  CKcttog  Tovg  T^OTToig,  homo  fcaeuis  mo- 
ribus  et  molefiis :  eiyqiog  vero  crudelis.  Ariftoteles  - 
tamen  quo  nemo  caftius  vnquam  locutus,  quem  cty^ot- 
xov  vocauit  in  fecundo  Nicomacheorum ,  in  quarto  ex- 
tremo  dyptov  appellat.  et  ita  alios  quoque  optimos^Mi- 
Ctores  loqui  obieruatum  nobis.  Longe  autem  angu- 
ftius  accipit  ille  ibi  dy^otKtctg  nomen,  quam  hic  accipia- 
tur.  eum  vide. 

KVKSuvc?  7n&!v]  Notum  quid  foleat  ifs  accidere  qui 
pharmacum  fumpferint   purgandi   gratia  per    aliuim. 

Kvksmvcc 


CHARR.     CAP.    II II.    COMMENTAR         49 

ma  vcrtimus  phannacum.  nam  potum  medica- 
mentorum  Cgnifican  putamus  lioc  loco.  Veteres  La- 
tini  fp  cvcetum  dixere.    hinc  e(t  apud  Tertuilia- 

num  in  libro  Aduerfus  Valentinianos  Neftoris  cocetum. 
fruftra  enim  funt  docli  viri  qui  torquent  fe  tantoperc 
in  expofitione  iilius  loci.  Atqui  Tertullianus  fine  du- 
bio  9  c  KVKSwvct  rcfpicit:  de  quo  Homerus,  Ilia- 

dis  lib.  A',  64- 

y.at  u$i^Gt)  tS  fro<?oc  rct  viroSii  ftarct  <pc^<V]  Horn- 
tius  [1  Sat.  3,  29  if]  —  acutis  naribus  borum  hominum 
rideri  pojfit,  eo  quod  rujlicius  tonfo  toga  defluit ,  et  male 
laxus  in  pede  calceus  baeret,  Similis  ruiticitas  apud 
etindcm  epiftola  prima  [lib.  1,  96]  Si  toga  diffldet  impar. 
Ouidius  [Am.  1, 5^]  Sit  bene  conueniens  et  fine  labe  toga. 
Fuille  autem  vehementer  irrideri  iolitosqui  nimis  laxos 
calceos  geilarent,  o/lendit  locus  liic  Ariiiophanis  in  E- 
quitibus  [  1, 3-  8t  fl.1  Ka*  vtj  Atcz,  Kaue  rxr'  eha&e  rav- 
rov  qh;t$  y.ctTctytAwv  Tlafi7roAvv  rotq  otjuoratcrt  kui  rotq 
tyikoiq  7raoacryj&etV  U^tv  ydp  etvat  Ylepya&ijcrtv ,  eveov 
ev  raiq  \uSLacrtv.  vbi  notabis  obiter,  eos  quibus  male  la- 
xus  caiceus  haereret  in  pede,  dici  folitos  vsiv  ev  rctig  eu- 
.,  hoc  cft,  natare  in  foccis.  quod  hodie  quoque  vul- 
go  vfurpatur.  Similiter  Ouidius  inter  munditiarum 
praecepta  [  Am.  1, 518]  Sec  vagus  in  laxa  pes  tibi  pelle 
natet.  ct  pofi  hunc  Sidonius  Apoliinaris,  Laxo  pesnatet 
altus  in  cotburno.  I).  Hieronymus  non  diffiiniicm  fen- 
tcntiam  in  diiTimili  mor  q  v  erbo  fot/ere  vfus  GXtulit.fi pes, 
ait,  laxa  pelle  non  foUeat.  Porro  ab  Iiac  rufticitate  na- 
tum  apud  Gracco*  prouerbium  ,  de  re  quauis  parum 
conueniente.  id  cnim  diccbant  efCt  vttsp  rcv  Trola.  vt 
contra  oifg)  Tricj.  dicebant  TrapotutayJjx,  de  omnibus 
cmae  apta  erant  ct  conucniebant.      Piato   comicus  dg 

ruct  rovro  Trept  7rc$aq.  Lucianus  de  con- 
fcribenda  hiiloria  rideni  icriptorcm  hiftoriae  incpium, 
§(>a<;  0/C  iuuOjc,  r\  apyji  y.at  irept  Trooa  tj  t<ropta,  kui  rop 

t£v  Kiydiv  irpnrovcra.  iic  legenaum  cfl,  non 
d  nrapd 


$0  .    CASAVB0N1    AD    THEOPHR 

vraqd  ircla.  in  quo  mire  caecutierunt  dodiflimi  homines. 
fed  et  xn  Wopta  malim.  Hefychius,  ne?)  irola  ovxm 
mciaw  xo  aqpo^ov,  fjLexacpe^ovxeg  airo  xoov  cvfifJLsx^cav 
xoig  7roc~)v  VTFoififJLtxrm9  vj  dvLQ&Zq.  Idem  Lucianus  in 
apologia  nre^t  xav  sir)  fiu&Z  cvv.  nsp)  nroia  xotvvv  x.a\ 
ce  xov  TaKat&ov  sksIvov  tyaw  x)g  av  Merito  te  aliquis  et 
cnnuenienter  faclis  tuis  Salaethum  appellarit.  Vtitur  et 
alibi,  itemque  fcriptores  alii,  vt  dicemus,  faciente  deo, 
breui,  in  editione  Prouerbiorum.     Dixerunt  et  nrsptnrxg 

Sro  eodem.  nam  idem  Hefychius  ita  annotat,  Tleev7ca- 
og  dvx)  t5  dqfJLO^ovTO?  xa)  7rep)  Tvoo^a.  Pollux  quoque. 
libro  feptimo  [c.  2l]  iteplTvala  is  VTTolijAaxa,  dqfic^ovxa. 
Apud  Plautum  in  Truculento  [4,  z.  51  f.]  non  ruiticitatis 
tantum,  fed  etiam  impudentiae  nota  efi,  calceis  incon- 
cinnis  vti.  Nibili  me!  penlidi  omne  quod  fuit:  fio  im» 
fudens:  Nec  mihi  adefl  adillum  penji  iam  quos  capiam 
calceos.  Ita  legitur  hic  locus  non  in  editione  iolum 
docliiBmiCamerarii:  fed  etiaminLambiniana,  et  nouif- 
fima  quoque  Plantiniana ,  quam  eruditiflimi  viri  cura- 
runt.  mendofiflime  fane.  Lego  ex  vefligiis  ipiis  de- 
prauatae  leclionis:  Nec  mihi  adefl  tantilium  penfi  iam, 
quos  capiam  calceos.  Senfus  eit  quem  dixi.  vide  huc 
A.  Gellium  libro  x  1 1 1.  cap.  x  x. 

fieyakvi  xy  §odvv\  Ka\eiv~\  Vt  Stratyllax  in  Trucu- 
lento  Piautina,  et  initio  Moitellariae  Grumio:  cuius  fer- 
monem  ita  excipit  Tranio,  Quid  tihi  malum  hic  ante 
aedes  clamatio  ejil  An  rure  cenfes  te  ejfe?  ahfcede  ab  ae- 
dibus,  —  Abi  rus,  abi  diretfe.  Bafilius  in  epiilola  ad 
Gregorium,  vbi  pleraque  ethica  praecepta  continentur, 
Tovog,  ait,  (^mv\g  6  fiecrog  TT^oxtfjbvfjeog,  ug  fiv)xe  ha$ev- 
yeiv  xviv  dytoviv  xjtvo  crfjLtK^oxvjxog ,  (JLyxs  §opxix.ov  eivat  xa> 
(jLeye&et  xtjg  haxdosodg*  appellat  \rir  fanclimmus  tyoeruvo- 
xv\xa,  quam  Theophraftus  dy^otaiav. 

2  xa)  dvc£sQXf}fisvog  avco  xS  yovaxog  Ka&t^dvstv^ 
Meminit  huius  ruiticitatis  et  ineptitudinis  vetus  poeta 
Philetaerus,  fiue  Amphis,  hf^feaXhs  ^rspyotg  (paqog-  06 

Ha&wstg 


CHARR.     CAP.    1 1 II»     COMMENTAR  $1 

r-rsiq  (vel  Kadurac)  rd\ctv;    fwS*  dy^oiKcog  dva 

Ita  legi  debet  hic  locus  apud  Athe- 

naeum  libro  primo  [c  18]  ex  veteribus  membranis.  Sap- 

pho  quoque  fimilem  rufticitatem  in  aemula et  dvrt]'eyjq 

Andromeda  ridebnt,  vt  eft  apud  eundem  Athenaeum. 

Ttgi'  dypi&rts  &e\yet  vcov,   xk  eTri^afievn  rd  (iqdxeai 

.   enct  ratv  ctyvqwv;   Negat  Sappho  polle  cuiquam 

placere  Andromedam ,  quae  rullicarum  more  veflem 

iubduclam  geftet.     Quou  prorfus  hodie  mulieribus  ru- 

:iis  noibatibus  conuenit:  quasfaepevideas,nonrure 

tantum,  fubducta  indecore  vefte  opus  facere :  fed  etiam 

vrbem  ita  ingredi  cum  ad  nundinas  ventitant.     Notum 

i  cft  autem,  veteres  iubligaculis,  quibus  nos  hodie  vtimur, 

1  ftadium  aut  fcenam  non  eiTe  vfos.  itaque  et  Ro- 

eres  togam  ad  calceos  demittebant ,  et  Graeci 

:m.  quod  fi  quid  illis  diligentius  efTet  faciendum, 

vel  pallium  ponebant:  vel  in  humeros  retrorfum  reii- 

iciebant;  quod  Athenis  fa&itabant  quando  in  publicum 

aut  in  concionem  prodibant,  homines  qui  naui  etacluoii 

haberi  volebant,  vt  indicat  Ariftophanes  Concionanti- 

que  hic  eft  fere  feruorum  habitus  in  comoe- 

et  Latinis   pailiatis.     Apud   Plautum  Ca- 

pteiueis  [4,  1.  11  I.]  ait  ille,  Nunc  certa  res  eft;  eodem 

pjjo  vt  comici  feriii  folent ,  Coniiciam  in  collum  pallium^ 

primo  ex  me  hanc  rem  vt  audiat,     In  Epidico  [  2, 2. 10  f.l 

Age  nunc  iam  orna  te  Epidice,  et  palliolum  in  coUum  con^ 

Atque  di/fiwittafo,  quafi  per  vrbcm  totam  bominem 

quaefiueris.       Dicitur  et  colligere  paUium  pro   eodem» 

Capteiutis  [4,  2.  13]  Colletto  quidem  e/i  pallio:  quidnam 

atlurus  efi?  Sic  Geta  apud  Tercutium  [Phorm.  5,  6.  4] 

vt  Antiphonem  properct  inuenire,  humerurn  iibionerat 

palli-  .1  Oppianus  [jwvtiy,  100  il]  poeta  fum- 

i  inihtutionc  eum  admonet,  vt  vena- 

pallium  iibi  in   luiiiicros  coniiciaU     Nam 

fiorum  vcrfuum  quos  interpretes  non  ir*. 

:erunt,  ne  Gracci  quidem,  Avyjvoc  av&'  ixdrefte 

d   2  TTctqyofQV 


52  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

waffloqov  sy.  TraXapdoov  ttfjua  Treqtr&Woir  onfow ,  c&f- 
vapuv  virlq  oifjLMV  Vmov  eg  xdfjLctTov.  fubiicit  deinde  Wlrjo* 
uoa  Xctmog  ty&to  fxd\a  Acoiov.  quae  verba  de  pallio  non 
minus  quam  fuperiora  funt  accipienda.  Nam  eil  per- 
inde  ac  fi  diceret:  Imo  il  me  audias,  non  folum  in  hiw 
meros  pallium  coniicies:  fed  etiam  omnino  depones. 
id  enim  effe  non  tantum  expeditius,  fed  etiam  tutuijj 
propter  eam  quam  affert  cauflam.  \ce7r0g  fiue  XooTtiov 
idem  eit  atque  IfjuaTtov,  et  vt  ait  Arifloteles  primo  Topi- 
co  ravrov  dot&fico.  Pallium  iane  Graeci  hanc  ipfam 
©b  cauilam  belli  tempore  deponebant,  vt  Romani  togam. 
erantque  milites  Graecorum  magnam  partem  fAovcxtTo)-, 
vsg,  vt  eos  vocat  Plutarchus.  apud  quem  6  sv  Ifuutjiq)  Qtog, 
eil  vita  togata,  et  opponitur  bellicae:  vt  in  vita  Pompeii. 
et  in  eiufdem  Camillo  bis,  nvat  sv  IfjbaTtco ,  eit  altae  pacis 
indicium.  Xylander  tunicatos  vertit.  non  recle.  nam 
vel  de  toga  Romanorum  ,  vel  de  pallio  Graecorum 
omnino  intelligendum.  Porro  autejn,  maxima  icm- 
pcr  fuit  hominibus  liberis  nec  ineptis  cura,  quoties  in 
publicum  effet  prodeundum,  vt  decenti  eilent  habitu, 
quod  Graeci  vocant  gv(r%fifJt,ov£iv ,  Plautus  eufeheme  ad- 
fiare  in  Trinummo  [  Acl.  3,  *•  24]  et  Milite  [Acl.  2, 2. 58]. 
In  hoc  qui  effent  negligenfiores,  ruflici  habebantur,  vt 
hic.  Horatius  [1  Sat.  3,  30]  Ruflicius  tonfo  toga  defluit, 
Defiuere  enim  dicitur  veftis  cum  negligentius  habetur: 
dicitur  et  trahi,  in  Ciflellaria  [Ach  1,  1.  117]  Plauti,  et 
apud  Graecos  crvqsc&at,  quanquam  alio  feniu  interdum 
et  crv^sSrat  et  sXKScbat  et  trahi,  de  fyrmate  iiue  delicata 
vefte  dicuntur,  quae  propendente  lacinia  trahitur  potius 
quam  geftatur.  Athenaeus  de  hoc  y.ocfJLtoTrf]og  itudio 
antiquorum  Ioquens  libro  primo  [c.  18]  EfJLsAev ,  inquit, 
dvTotg  %at  tov  x,oCfitcog  dvaXaft&dvstv  Tr]v  sSrrjTa*  ko) 
iovg  fjLtj  KQtxvTag  tovto  sgh.otv^ov.  Plato  vero  in  The- 
aeteto  inter  hominis  non  ingenui  nec  liberaliter  edu- 
eati  notas  hanc  quoque  ponit,  quod  nefciat  dva&aX- 
Xs&at  STTth^ta  stevS-eqag,  hoc  eil,  vejtem  dextre  deccn- 

terque 


CHARR.     CAP.    IIII.     COMMENTAR  $3 

ue  bomimim  libcrorum  more  componere.  hic  cnim  eft 
fenius  illorum  verborum  Piatonis,  vt  piuribus  alias  deo 
fumus  demonftraturi. 
-  7a  yvu-vd  dvri  Qatvzc&at ]  Video  'doctos  vi- 
ros  ita  liunc  locum  vcrtille,  quafi  legeretur,  Sgri  *cu 
yvuvd  tcL  aitiota  dvTX  tyatvscdat.  et  profeclo  id  vide- 
tur  voluiife  dicere  Theophraftus.  neque  aliter  accidere 
poteft,  fi  quis  vel  fi  qua  adducla  fupra  genu  vefte  fedcat. 

pudcomkum  diciturmulier  dvaGaWofjLSvrj  dstxvvsiv 
tz  C::uiG"tGvy  hoc  eft,  rq  aiaoiov ,  in  Concionantibus. 

untamen  com  hanc  leclioncm  habeant  omnes  codd. 

t  ralius  accipiatur  hic  locus  de  aliis  quoque  corporis 

Iibus.     Ita  enim  eft:  praeter  caput  et  manus  nulla 
alia  pars   cft  quam  denudatam   habere   honeilum   fir. 
Quarc  etiam  auclor  libri  Usp)  evcrtffjLGervvjis  fiue  is  eft 
Hippocrates  fiue  alius ,  hoc  praeceptum  non  praetermi- 
Vrosiv  ie  XPtj,  inquit,  suv}ov  oti  fid\t<?a,  fir,  iroKXa 
:vtu  tcov  th  G~'J)u.anio<;  fAi^im*    Apud  Hebraeos  vox 
nnp  quae  nuditatem  fignificat ,  interdum  ctiam  partes 
otat  quae  ncque  oftendi  neque  nominari 
lioncfte  polTunt.     An  igitur  et  plebs  Attica  fic  locuta? 
Nam  haec  quidcm  leclio  in  qua  omnes  mif. confentiunt, 
maniicilo  s&pai^tt. 

■/xti  iT%oaiP'j)v  te  Ti  J  Signatum  vcrbum  irPoatPSiv, 

e  pcnu  aliquid  promere.     Ariftophanes  Thefmophoria- 

'uv  7r^o  T8  Avtcuc,  Tafjusvsc&at  Troocuoxcatc, 

Zitcv,  skatov,  olvov.   eft  et  apud  Thucydidem 

:cuoiiv,  pro  ex  horrco  promere,  Gue  deri- 

pere  horreo,  vt  (oquitur  Horatius  [3  od.  28].    Clemeus 

Ui^stv  sx,  t£  tciuheih.     Male 

bitur  ir^oatooov   quod    nianifcftiifime 

itiiin  Lacidc,  faiwdv  ydgr 

irqotKoi  t£  Tautstx.     Saepe  in  Iiac  vocc  pcccatum  oilcn- 

(aep*  ab  interpretibus.     Sic  in  Lyficje 

E  EX  TUV  <^OPfjLiO"K00V  7TO0aiPSi<S?CU,  eft, 

promere  et  cdutcre,  non  autem  jlligere:  vt  vertunt. 

d  3  foivOs 


54  CASAVBONI     AD    THEOPHR 

SetvZg  Oayeiv~\  Fortaffe  Setvog  fcribendum. 

kc&  ^aqcreqov  7rteiv\  Vertimus  meracius.  non  ta- 
men  improbauerimus ,  fi  quis  malit,  vberius  aut  largius. 
rieque  enim  nos  fugit  quam  variae  fuerint  veterum  cri- 
ticorum  fententiae  iuper  illo  Homeri  zwqoTSPov  <5«  %e- 
pcttqe.  vide  grammaticos  et  Plutarchi  Sympoiiaca.  Ari- 
ftotelem  vero  ii  fequimur  audtorem  in  libro  de  poetica, 
vertemus  auidius.  Sane  apud  Graecos  olim  et  meraca 
^iotio,  et  grandia  pocula  hominis  parum  poiiti  notae 
erant.  Barbarorum  enim  id  effe  exiilimabant ,  non 
Graecorum:  quod  declarant  antiqua  prouerbia,  eTrtcrviv- 
S-t^etv,  et  QqtfMbi  ctfjLVTtg,  apud  Callimachum  :  apud 
Horatium  [  i  od.  36]  Tbrcicia  amyftis.  Sic  et  guloilta- 
tem  vitium  barbarorum  appeliarunt,  et  prouerbio  no- 
tarunt  quod  apud  Seruium  obferuauimus ,  H  %Kncr\j,ovYt 
Tcov  (ictfecLqwv. 

xclt  ciKecrctq  fieT  dvT7\q~\  Lego  dKecras.  vel  deiit 
aliquid  neceffe  cft.  ac  fortaffe  ita  legi  debet :  kcIt  ctKe- 

CCtq  fJbST    cLvTViq,  fJATQHV  TOtC  eVOOV  TVcLcTl  KCtt  CtVTCO,  TCC  hr. 

hoc  eft,  et  poftquam  cum  ancilla  fua  moluit,  tum  aliis 
mnnibus  domefticis,  tum  ftbi  etiam  ipfi  vitfum  metitur. 
Mera  enim  rufticitas  eit,  patremfamilias  tanquam  vnum 
e  feruis  e  demenfo  viuere. 

Totq  vTro^vytotg  Ifj&ctKeiv  tov  %oqtov\  Haec  vera 
leclio.  fic  dixit  Plutarchus  in  Eumene,  Toic  Vfc&6%  yjKov 
hv&ctXeiv.  Iuuenalis  [Sat.  8, 154]  infundere  iumentis  or- 
idea.  alii  fcriptores,  %6%tov  Tvct^c&cLKKetv. 

3  S7rctx.ovcrcn  cLvTog\  Scribendum  v7rct>tScrctt.  fic 
femper  Graeci  mtt^siv  r/jv  S-v^ctv  et  vttcolovsiv  iungunt, 
non  eKctKHsiv.  Plautus  in  Trinummo  aufcultare,  in 
Moitellaria,  refponfare.  Refero  autem  hoc  quoque  ad 
cLpizw.  in  eo  enim  ruflicitas  praecipua. 

ovTog  (^vKcLcrcrst  to  %oaq(ov\  Praeclareiflahominiru- 
flico  conueniuiit.  nam  vulgo  ruflici  canes  appellabant 
cuftodes  mutos.  Columella  libro  feptimo  capite  xn. 
JShmcvt  exordio  priore  fum  pollkitus^  de  mutis  euftodibus 

loquar: 


CIIARR.     CAP.    IIII.     COMMENTAR  $$ 

ioquar :  quanquam  canis  falfo  dicitur  inutus  cuftos.  Ne- 
que  lolum  ruitici  eomm  cuftodia  vtebantur:  fed  et  vr- 
bani  homines:  quos  conftet  ad  fores,  vel  feruum  oftia- 

k,  vcl  caneni  cathenarium  habere  folitos,  aut  vtrum- 
que.  De  Romanis  pridem  notarunt  docli  viri :  de 
Graecis  vero  non  finunt  nos  dubitare  infiniti  auclorum 
ioci.  Euflathius  Iliadis  libro  %.  E-&oc  rjv  rag  dv\$ic«; 
Svqac.  rrj^sicBai  vkq  tlvvoov.  Ariflophanes  Lyfiflrata, 
—  iroic.  ye  fitv  roi  rr,v  S-veav  YlPoayoPSvce  firj  Qa£i?siv 
rr,v  s\jJ\v.  Antipater  poeta  epigrammatarius ,  Hv  fjbh 
ya^  ro  %apaytia  §spy\c  tyiXoc, ,  %rs  Qvqoopog  Ev  7rocr)v, 
X7t  kvoov  fi  TreoSvqoig  Sstisrai.  Idem  Antiphanes  poe- 
jta  alius  eiuidem  generis,  canes  vocat  (p%ovqo$6ju,ovc,.  Sed 
teflium  d/\ic,  tanquam  heviq,  Plutarchus  in  libro  De 
curiofitatc,  notat,  feruos  ianitores  fucceffifTe  in  locum 
fme  martulorum  quibus  antiquidres  vtebantur. 

kiav  fjLsv  Kvttcov  Hvai']  Scribe,  Ksyoov  Kvtvpqv  eivai' 
w  Xvkpqv  sJ.  pro  Ksycov  avai  Xiav  Xv.  Eft 
autem  ambigua  vox  Xvkpoc.,  quae  et  afperum  nummum, 
vtpotc  recens  percufliim,  fignificare  potefl:  et  veterem 
atque  vfu  tritum,  aut  alias  minus  probatum:  quale  eft 
quod  vocatur  a  Iuuenale  £Sat.  9, 31]  tcnuc  argentum,  ve- 
naeque  fecundae.  Deinde  lego,  yta)  ir^o\  srs^ov  dfia 
dXXdr^s&ai.  aut  airsiv  dXXar^s^ai.  Nemo  autem 
neicit  quam  fit  plerunquc  difficile  ruflicis  hominibu* 
hac  in  partc  iatisfacere:  qui  quod  flnt  rrjg  d^yvpoyvoo- 

vfc  impcriti,  fraudem  vndique  fufpeclant,  omnia 

tuta  timente  .     l.x  hac  re  natum  apud  Graecos  crouer- 

bium,dc  iii  qtti  iudicio  ct  pcniiculate  fingula  examinanr, 

i^srd^stv  apyvpafju>&ix.oos.  extat  apud  Lucianum  ,   et 

vrium. 

vj  t^fli]  Scribcndum  cft,  *%p>icrs\i 
abfque  litcra  fubfcripta.  non  cnim  efl  e^i(*,  it&& 
Xi*v '•  m  quo  grauitcr  ftint  lapfi  interpretcs,  cum  hic, 
tum  capite  De  impudcntia,  vbi  vox  ypyicrav.aq  cum  fuu- 
fcripto  vitiufc  polita  in  foedum  crruran  COJ  im.  u!it. 

d  4  JNc^uj 


$6  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

Neque  vero  diuinare  poffum  quid  iifdem  in  mcntem 
fuerit,  cum  S-vX&kov  verterent  reticulum  panis,  Atqui 
ne  tum  quidem  cum  StvXclkov  clAQitmv  dicunt  Graeci, 
id  fignificare  volunt:  nedum  cum  SrvActKov  tantum.vide 
ad  caput  De  fuperflitione. 

rctvrct  rric  vvyf]6g  kouxcl  ctyqvnvvictv  ctvctfjtifjbVfjCKOLte- 
vog]  Deeffe  aliquid,  nemo  tam  caecus  quin  videre  queat. 
lego  cLTTcifJeiv  rcivrct  r.  v.  in  quo  fane  magna  eil  rufti- 
citas  et  diffidentia,  quae  faepe  coniuncla  videas. 

4  qvocov  ijcctv  ctl  $ttyS-£qctt~]  AiCpS-eqctt  funt  non 
pelles,  fed  veftes  e  pellibus,  hoc  eft,  rbenones;  ficut  et 
pelles  Latinis  pro  veftibus  e  pelle.  vnde  apud  rei  rufti- 
cae  fcriptores  inter  familiae  veftes  funt  pelles  manicatac, 
ct  paffim.  Pellibus  autem  Attici  ruftici,  (imo,  vt  arbi- 
tror,  omnes  operae  viliores)  vcftiti  effe  folebant,  vt  no- 
tum  eft  ex  Ariftophanis  multis  locis  et  eius  Scholiaftc : 
qui  in  Nebulas  [Acl.  i,  i.  72]  citty&eqctv  ait  iuiffe  Trot^evt- 
kov  nsQ&okctiov ,  ficut  Ouidius  in  Metamorphoii ,  pafto- 
ritiam  pellem  vocat.  Theophylaclus  in  cpiftolis,  6  $s 
Tt)v  SttyQ-eqav  ctipetg  kcl)  ry)v  StKeXXctv  7r%oc,  ci<?v  %c*)p£i. 
hinc  dicti  funt  in  fabulis  Graecorum  iiQ&eqiai,  vt 
praeter  Graecos  aucror  eft  Varro.  et  hic  eft  quem  pa- 
fioralem  habitum  vocat  Liuius  [10,  4] ,  Florus  [1,  17.  4] 
in  eadem  hiftoria  paftorium.  Pofterior  aetas,  vt  comici 
Scholiaftes  annotat,  icdXrjv  appellabat:  quae  cft  vox  de* 
prauata  ab  antiqua  ^aAijf,  quae  etiam  apud  Hippocratem 
legitur,  et  proprie  caprae  pellem  fignificat.  nam  'i^cu 
olim  pro  ctt^ctt  quod  eft  impetuofe  ferri,  etjalire.  vndc 
i^ctAog  proprium  eius  animalis  epithetum.  Caprarum 
autem  peliibus  in  hanc  rem  vfos  veteres  etiam  Varro 
ait  libro  fecundo  extremo  rei  rufticae.  Simylus  in  Mo- 
reto  [v.  22]  cinBus  villofae  tergore  caprae. 

Kct\  ro  rct^t%oq\  Cur  rufticus  de  falfamentorum  pre- 
tio  potiffimum  quaerit?  Quia  falfamenta  erant  tenuio- 
rum  et  rufticorum  cibus.  Teftes  infiniti.  vel  hge  Liw 
eianum  De  confcribenda  hiftoria.     Ideo  etiam  de  rc 

vili 


CHARK.    CAP.    IIII.     COMMENTAR  57 

et  nbiccla  dicebant  ra  d£iursoov,    Viluis  efl 

falfamento.  eo  prouerbio  vius  Ariilophaues  in  Vefpis. 

yxtt  si  cr\fisoov  o  dyoiv  vovtitjviav  ayst~\  Sane  rufli- 
ciffime  hoc  quidem.  ialtem  enim  dicere  debuerat  ille, 
jj  voviir\via  dysl  rov  dyuva.  quo  fere  modo  loquitur 
homo  et  ipfo  dyeov  ttKsuc,  Strepfiades  apud  ArHlopha- 
nem  [Nubb.  i,  i.  15]  ey&  <5 '  dntoKXviiai  dom  dyovcrav 
rnv  csXvjvriv  rdc,  eixaSag.  Non  multum  abeft  ab  hac 
rufticitate  mulier  illa  in  comici  Concionantibus ,  quae 
fic  loquitur:    Aeyot&  ott&jc  x,a)  r    d%\  riroic,  iodcofLSv^ 

tr'  s?sv  d^oa  ycard  rov  ioavcv.  Dicite  nobis ,  in- 
quit,  quid  fa&o  jit  opus,  dum  adbuc  in  caclo  funt  Jlel/ae. 
nam  qui  ita  loquitur,  nonne  eximmare  is  videtur  nodhi 
tantum  e(le  in  caelo  aftra,  non  autem  interdiu,  otiia 
tum  nulla  cernantur?  qua  opinione  ne  ipfum  quidcm 
rus  magis  rufticum:  etfi  fcio  fimilia  fuide  Epicuri  et 
aliorum  quorundam  morofophorum  deliramenta.  Ro- 
mnni  quoque  ruilici  foliti  dicere ,  Coelum  ejfe  jine  Luna, 
in  eius  fyderis  coitu.  vt  refert  Plinius  libro  xmi.  cap. 

XXI. 

xa)  siTciiv  evS-vq  ori  Qovhsrai  x.araZdc,  divox.sCoa- 
&ai\  Traiectio  notanda.  reclum  crat,  yca)  siitsw  ori 
(iiherai  sv&vc,  x.ara€dc,.  fnmiliaris  hacc  figura  loquendi 
Ariftoteli  et  noftro  huic  auclori,  vt  infra  quodam  loco 
nnnotauimus.  Intclligcndum  cft  autem  ruflicum  ifta 
dicerc  ,  qui  habeat  barbam  ct  comam  incultam  atque 
horridam.  Fere  enim  fit  vt  ruilici  homines  huic  cle- 
gantiaealia  ne^otia  magis  rreoq  rd  dhtyira  facientia  an- 
teuertant,  et  diu  intonfi  mnneant.  Quare  Suidas  rufh'- 
tam  facit,  fxeyav  rov  ntdyodva  rpetystv ,  barbam 
promittere.  Kara&ac,  autcm  vcl  sig  d<rv,vt  mox,xara- 
£atva)v  ftc  dsv.  vel  x.ara&ac.  diro  ri  o'x^ct]og  r\  vmo- 
^tr/tn.  non  cnim  fercndi  funt,  qui  vertunt  Jtatim  ac 
donn)  cxierit. 

ev  Qahavetw  dcat~\   Seneca  ad  Lucillium   cpiftola 
Lvu.  dc  bainci  tunmltu  ct  clamoiibus  ioqucns,  Adiice 

d  5  nunc 


$8  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

nunc  Scordalum ,  et  furem  deprebenfum ,  et  eum  cui  vox 
fua  in  balnco  place^  hoc  eft,  rov  sv  Q>a\avstct>  ao^ovra» 
Lege  Artemidorum  dvetPo>tPi]iKMv  libro  primo,  capite 
Lxxvin.  Similis  rufticitas  et  diretPouakia  eorum  qui 
lauantes  recitabant,  quos  notat  Horatius  libro  primoSer- 
lnonum  [Sat.  4.^5]  Graeci  eos  qui  indccenter  fe  gererent 
in  balneiSjjTribaiios  vocabant  ab  immani  et  inhumana 
gente  Illyrica.  Etymologici  auelor,  T^GaXXot,  ol  ev 
%6iqQ>a\aveiotc,  dvayooyojg  har^&ofievot.  alii  paulo  aliter 
apud  Demofthenem  et  Ifocratem  interpretantur.  vide 
Hefychium. 

ko)  elg  rd  VTVoorifiara  Ss  #A#c  eyv^ovcat']  Etiam 
hodie  ruftici  noftrates  clauis  vel  ferreis  vel  ligneis  cal- 
ceos  fuos  fuffigunt:  cjuod  Graeci  tyxqovetv  #A#c  eic  ra 
VTro^fjoara  dicunt,  vel  eyy.ofnr\ttv .  vnde  iocus  facetiilimi 
poetae  comici  Machonis,  aut  Diphili  potius,  apud  Athe- 
naeum  [lib.  6,  10]  in  Chaerephontem:  quem  cum  non 
taederet  coenae  gratia  quanuis  Jongum  iter  fufcipere, 
monet  eum  poeta,  non  vt  caiceos  ciauis  muiiiat,  quod 
faciendum  iis  qui  peregre  cogitant,  fed  vt  maxillas:  vr- 
bane  iocans  in  eius  ingluuiem  et  voracitatem.  Sic  ille, 
E/c  rag  savrx  IZatpetyw  ctayovac  iyy^ov  ri\ovcr  sx.a- 
rsqa  ye  rer]a^act  iva  fty  ora^aostojv,  na)  fiav^dv  end- 
<?ore  O&cv  Qa^ojv,  rdg  yvd&xc  (Jta^  °s(tyr\q.  Hinc  dicli 
yiKoyioiroi ,  qui  clauis  calceamenta  configebant ,  quae  c la- 
vata  Romanis  dicebantur,  vt  ait  Feftus.  GlofTarium 
vetus,  Clauarius  n\oxo7rog.  Nam  etiam  Romanis  fuifle 
jn  vfu  clauata  fatis  conftat.  nemo  enim  nefeit,  caligas 
militares  clauis  fuifle  fufExas :  ex  quo  et  inftitutum  eft 
et  appellatum  clauarium:  quod  fuit  donatiuumin  clauos 
miiitarium  caligarum.  Pertinet  ad  hunc  morem  Plauti 
locus  inTrinummo  [3,  2. 94  ff.]  ---  quid  ego  nuncagam? 
Niji  vti  farcinam  conjiringam,  et  clypeum  ad  dorfum  ac- 
commodem.  Fulmentas  iubeam  fuppinqi  foccis.  Ful- 
mentae  funt  y.ar^vfjuara,  quod  etiam  folum  Latinis 
dicitur.     Gloflarium  Kd<r(rvfjLa ,  folum.    Idem  optimus 

audor 


CJIARR.     CAP.    1 1 II.    COMMENTAR         59 

auctor  alibi,  Solum  caligarium,  ytdccwa.  Idem,Sup- 
pacia,  WHxuritVfievcL.  et  ita  legendum  ctiam  alio  loco 
eiuldem  iibri,  vbi  Supalta  eft  editum.  /t\*m  fuppingetetft 

1  caiceos,  vt  in  fuperiore  loco  Plauti. 

enim  ibi  claui  non  nominantiir,  manifeftum  tamen 
id  cfl:  ex  alio  loco  in  ftacchidibus,  vbi  notat  poeta  lu- 
xum  vetcrum  diuitum,  cmi  clauis  argcnteis  vel  aureis  in 
hanc  rem  vil.  Plane  enim  errant  eruditi  viri  qui  lociun 
tlhini  emcndandum  cenfent.  Sic  Piautus  [Bacch.  2,  3. 
97  Q  Scd  diuejne  eft  iftic  Tbeotimus?  CH.  etiam  rogas? 
Qui  foccis  habeat  aurum  fuppa&uw  folum.  Nam  etii 
mngniim  hoc  ,  fidem  tamen  veri  non  egreditur.  cui 
enim  niirum  hoc  adeo  videatur,  qui  meminerit  eoruni 
quae  de  Antiochi  exercitu  narrant  hiftorici?  qui  quidem 
magna  ex  parte  (verba  funt  Valerii  Maximi  [lib.  9,  1. 14] 
aureos  clauos  crepidis  fubieclos  babuit.  Simile  eft  quod 
de  Agnonc  Teio  Aiexandri  Magni  purpurato  Plutar- 
chtu  narrat:  qui  aureis  clauis  fuffigere  crepidas  folebat, 
ait  Piinius  libro  x x  x  u  1.  capite  1 1 1.  Clemens  Alexandri- 
nus  Paedagogi  libro  11.  kic%^d  yxv  dkri&toc,  rd  cav- 
iaXta.  sxsiva,,  sO'  ofe  s~t  ra  xquca  dva&s^ara'  dWa 
nutt  -rotic  y\xc.    skix.GSidac,   to7c  v^aiT\i\iiLactv   sy^ara- 

hv  d£txct.     Rcperio  et  clauis  aeneis  in  hanc  rem 

vJos  veteres  Romanos.    Luciiius,  Fulmentas  clauis  aeneis 

fubcudere.     Sic  lcgcndum  cenfeo  Jnmc  .Lucillii  locum, 

qui  apud  Nonium  corruptus  extat.     Legitur  cnim  vui- 

go  fubducere.  inepte,  cum  fubcudcre  plane  iit  syxqcvstv, 

•t  apud  eundem  Nonium  etiam  al- 

kus  eodcm  pertinens,  Sufficit  buic  dum  ful- 

vicntas  rjuattuor  addit.  verius  cft  hcxamctcr,  fcd  corru- 

ptus^     J^ego  autcm,  Sufficit  buic  :  clauis  fulmentas  quat- 

tuor  addit.  hoc  cfl,  quatUOT  ciauis  fulmcntas  addit.    Im- 

pcritus  librai  i  i.-rat  //.quod  mcndi  genns  1 

>di  indolcs.     Sed 
Theophranum,  i  migremus  Aihenas.     Non  efl 

cnim  practcnnittcndu>  nobis  infignis  iocu»  vctcris  icri- 

ptoris 


60  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

ptoris  Teletis,  vbi  et  moris  huius  et  nuctoris  noftri 
xnentio  habetur.  Refert  Teles  Metroclis  cuiufdam  fer- 
monem  qui  diceret  Theophrafli  et  Xenocratis  hanc 
olim  rationem  fuifle,  vt  fi  quis  ipfis  operam  nauare  vel- 
let,  iili  neceffario  habendi  eflent  calcei:  atque  ii  finc 
fulmentis,  fine  clauis:  habendam  etiam  pretiofam  ac 
delicatam  veftem:  pueros  multos:  domum  amplam  ad 
conuiuia  agitanda.  Fuifle  praeterea  dandam  operam 
vt  panis  adeflet  non  plebeius  fed  iiligineus:  opfoniuni 
non  qualecunque :  vinum  dulce:  vt  denique  qunndo 
conuiuia  ellent  celebranda,  laute  id  fieret.  His  ilqui- 
dem  illos  ingcnui  ac  libcralis  hominis  vitnm  effe  meti- 
tos.  Teletis  verbs  funt,  iictpcc  TovToig  yctP  eP  ctvdyy,rjg 
idei  U7roorifj.ee  eyjiv.  v.ou  tovtg  UKctT  jvrov,  rjAcvg  xx  e%ov, 
strct  %Aa,v$ct ,  ttcciooov  cczoaov&iccv ,  oIkiccv  fisydXr,v  sig 
to  ctvvcJsittvov'  C7va)g  aproi  jca&oiqo),  o^ov  fjcr)  to  Tvyov' 
olvov  q$vv,  VKOfjOX&S  rac<  VTToQccAAovcrccg  (lego  S7T&ct\- 
Axcratg )  ivcc  TroAVTBAaci,  sKsvQ-e^tog  yctP  ttoc^  ctvTolg  ij 
roiccvTrj  ccvcvzzoQn  skpUsto. 

kcu  Ttjg  ccvTrjg  ooov  Trct^itov']  Rufticitas  quae  hic  a 
Theophrafto  notatur,  in  eo  eft,  quod  malit  ifte,  cum 
cafu,  vel  ex  negrttio,  ante  Archiae  falfamentarii  offici- 
nam  traniiret,  falfamenta  emere,  ac  fecum  auferre,cjuod 
parum  erat  honeftum :  quam  aliqucm  poftea  famuium 
domo  mittere,  qui  emat  et  afterat.  Eadem  mens  iilius 
fuiife  videtur,  qui  pronuntiabat  haec  apud  Platonem  co- 
micum  [  apud  Pollucem  6,  9]  -  -  -  kcu  Treyitov  ccfjccc  TiX- 
tov  Tccpiypg ,  sTv^iccfjLrjv  Tolg  cixsTciig.  vbi  etiam  iegi  ma- 
lim  7Tctpict)v  vt  hic:  quanquam  ex  Theophrafti  verbis 
poteft  fine  damno  fententiae  abefte  vox  7rct^ia)v.  ac  pene 
illam  inducendam  cenfuerim.  Nam  ita  ioqui  foient 
fcriptores  Attici:  Tr)g  ccvTtjg  o%v,  inquam,  non,  TrccPiodv 

Tr.g  dvTrjg  o%v.     Ariftophanes  in  Pace, %'  ctfjcct  Tfjg 

eivTrjg  c%v  yccqivcc&rjv  rtg  QodcrctTC*).  Nicoftratus  Pan- 
drofo  [apud  Athenaeum  13,  6]  tireiTcc  rng  ccvTr)g  ooov 
nrpog  ksqo7Tr\v  UA&Scru,  7Tsiaa\cu  c-qoipctT  ccvTrjv  vvv,  eQri, 

KeAsve. 


CHARtt.     CAP.IIII.     COMMEKTAR  6l 

KsAsvs.  Antiphon  orator  elegdft&IinHiS,  K«AA<<rov  £<Jo- 
y.st  tu  Qt\6vtM  Tr,c  avTrc  ccs  ciua  fjulv  TTooTtSfJL.^at  tov 
170.1.  savTOt),   aaa  &  &vcrctVTcc 

tcl  .  :v.      Latini  etiam  breuius,  cadem 

dicunt  pro  T~r,c  avTr,c,  o$oS.  Charifius,  Vetcres  eadcm 
foliti  funt  dicere.  non  addentes,  via.  vt  fit  xctT  iWstijiv* 
vt  Plautas  inquit ,  Eadem  bibes ,  eadem  tibi  dedcro  fact- 
vium.  Cc  apud  Ciccronem  et  alios  auctores  faepe.  quarc 
hunc  locum  lic  potes  vertere,  et  Jimul .  eadem  fumcre  ab 
Arcbia  falf  Idem  {lgnificat  et  vox  obitcr  apud  Latinos: 
et  inde  ctiam  illud  Graecorum  natum,  odov  Ttd^spycv. 

.ra&ai  Trct^  hqxjhi)  tovc  Taotyj>c~\  Plutarchus, 
S,avLtdcavrjog  ycio  Ttvoc  si  ct  dyoodc  dvToc  Qsost  to,ci- 
Sic  Diogenes  Cynicus  vt  nouo  diicipulo  tene- 
rioris  adhuc  frontis  verecundiam  cxcuteret,  geftarc  eiun 
iubet  faperdam  per  vrbem.  referunt  Diogenes  Laertius, 
Plutarchus,  alii.  Archias  cuiu^  hic  h*t  mentio,  nobilis 
aliquis  fuit  Athenis  aetate  TheophrafH  faliamentarius, 
quales  fuerc  in  eadem  wbe  Chaerephilus,  Euth vmus,  Phi- 
dippus,  rtliique  veterum  poetarum  comoediis  nobilitati. 
Erant  autem  Athenis  cetariorum  ofKcinae,  fiue  ro  Taot- 
•  AsVsv,  procul  a  loro  rerum  reliquarum,  ad  portam 
vrbis  nelcio  quam:  vbi  et  a(ia  parui  pretii  nonnulla  vae- 
nibant.      Ariftophanes  Equitibus  [4,  1.  95  fl.]  ---  rv  dyo- 

qcl    HhKaVTOTTUkSlC,   STSCV  ,    V   *M    TCtlC  TtvKatC;    AA.    E7T* 

Tctic  Hrvkeutri*,  is  to  Taotyoc  ocvtov.     Seholiaftes  tcvtov. 

TC    TCtoty^On^kstCV,  Ci\Tt   (TiS,  C7T0V  XCt  SVTSAq 

.Tctt.  Keperitur  ctiam  ita  icriptus  hic  locus:  xo- 
z&cu  ctTTo  th  Qoayt  voc  tovc  Taoiypq.  quac  leclio 

llc  vera  eil.  nam  ctiam  iacculos  aique  alia  id  gcnug 
gcfiabant  e  brachiis  pcndcntia.  Xonius,  Bulga  ejl  fol- 
liculus  omnis ,  qttam  ct  crumcnam  vetcres  apellarunt :  et 
eft  facculus  ad  bracbium  pcndens.  Cnllimachus  de  quo- 
dam  qui  nmpullnm  oleo  pleuam  ad  hrachium  pendeu- 

,    Kat   oa  7taoa   crytctioio  Q>0Ct%tCVOC  SIJL7T?.S0V 
oAttiv.  iic  /jLrTgctc,  KtsiJsCtfjLSvctc  intei  pretamur  io  vctcris. 

poetae 


62  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

poetae  verfu.  Animaduerf.  in  Athenacum  lib.  1 1 1.  cap. 
x  x.  Similiter  crumenam  e  coiio  pcndentem  % erebant. 
Plautus  Truculento  £3, 1.  7  f.]  —  bomo  crumenam  fibi 
de  collo  detrahit :  Minas  viginti  mihi  dat :  accipio  libens» 
et  alibi  tribus  quatuorue  locis.  Inde  eft  decoUarcy  quod 
proprie  de  marfqpio  dicitur ,  quod  colio  abeft  et  periit. 
inde  fumitur  pro  or^s&cti^  vt  cum  fpem  decoUare  ait 
Varro. 

AD    CAPVT    V 

n  E  P  I      A  P  E  2  K  E  I  A  S 

HSs  ctqkc-mct\  De  hoc  vitio  (vitium  enim  efl)  di- 
ximus  lupra  capite  De  adulatione.  Differt  blan- 
ditia  ab  adulatione  folo  fine.  nam  haec  fuum  fibi  com- 
jnodum  pro  flne  proponit :  blanditia  vero  foJum  10 
qdvveiv  fpeclat,  et  vt  placeat  in  congreflibus  et  conuiclu. 
Etfi  autem  parum  honefta  eft  blanditia  haec,  (nullum 
cnim  vitium  honeftum)  quia  tamen  fub  virtutis  fpecie 
foiet  id  vitium  iatere,  libenter  faciunt  adulatores,  quo 
nominis  fibi  conuenientis  inuidiam  fugiant,  vt  ie  blan- 
dos  potius  appellent.  Athenaeus  libro  fexto  ("c.  15*] 
Tctvrqv  ce  rtjv  y.oActKeictv ,  rivec  eyr^ewofjievoi  rovvofjjct^ 
cieecryMctv  nv^ocrcLyopevova ,  ooc  %ct\  Avct^ctv^t^K  ev 
Xctfjcict,  Toycic-  Ko\ct>teveiv  vvv  cipecTKStv  ovofL  e%et.  Ne- 
que  omittendum  quod  Ariftoteles  in  oclauo  Nicoma- 
cheorum  fcribit,  aLqeo~K%q  vuigo  appellari  quos  ipfe 
<P*A#c  iroXtriKcog  folet  nominare:  eos  nimirum  qui  be- 
nigne  et  comiter  cum  omnibus  verfantur ,  veram  amici- 
tiam  cum  nemine  colunt  Non  eft  autem  vera  illorum 
fententia  qui  rtjv  cise&KStctv ,  qua  de  hic,  negant  Latine 
dici  btanditiam:  fed  numero  multitudinis,  blanditias» 
Q^Cicero  De  petitione  confulatus  [c.  2]:  Sed  opus  efl 
magnopere  blanditia:  quae  etiam  Ji  vitioja  ejl,  et  turpis 

in 


CHARR.    CAP.    V.    COMMENTAR.  63 

in  caetera  vita:  tamen  in  petitione  eft  necejfarial  etenim 
cum  deteriorem  aliquem  affentando  facit ,  impfoba  eft, 
CMn\  amiciorem  non  tam  vituperanda.      M.  Gicero  De 

.  libro  11 11.      /;;  ciue  excelfo  atque  homine  nobi/i, 

'ditiam,  oflentationem  T  ambicioncm,  notam  ejje  leui- 
tatis.  Idem  ad  Atticum  libro  xu.  [ep.  3]  Vnum  te 
futo  minus  blanduns  cffe  quam  me:  et  fi  vterque  nojtrum 
*fi  aliquando  aduerfus  aliquem ,  inter  nos  certe  nunquam 
fumus.  Idem,  eodem  libro,  [ep.  5]  Cum  Romae  ejfent9 
tt  te  iam  iamque  vifurum  me  putarem,  quotidie  tamen 
borae  quibus  exfpedabam,  longae  videba?itur:  fcis  mewi- 
nhne  ejfe  blandum:  itaque  minus  aliquanto  dico  quam 
fentio,  Nos  Galli  ct^ecTKov  et  biandum  vocamus  courti- 
fan,  hoc  eft ,  aulicum :  qui  minimo  difcrimine  ab  adu- 
latore  diftinguitur.  Veteres  Latini  dqecntstciv  non  fo- 
lum  placentiam  dixerunt:  fed  et  placorem.  Gloffarium 
vetus,  kHOLSia,  hic  Placor. 

xa  Z7r)  ro)  (ZsXrfca)']  Sic  Plato,  cLvtv  rS  QeArfcov. 
Terentius  Adelphis,  ---  quod  te  ifli  facilem  et  fefliuuiri 
putant ,  Jd  non  fit  ex  vera  vita ,  neque  adeo  ex  aequo  et 
bono:  Sed  ex  affentando.     D.  Paulus  in  ea  ad  Romanos 

-,  it]  sx^roc  rivLGiv  100  wfycriov  dqicrvAroa  sic,  ro  dya,- 
hov. 

SclvulcLcclc,  hutvcog^  Proprium  blandorum  atquc 
adulatorum  mirari  alios,  Cicero  in  Paradoxis  [5,2}: 
Loquitur  ad  voluntatem  :  quidquid  denuntiatum  fit  fa- 
cit :  nffrntatur,  ajjtdet ,  miratur.  quanquam  iflo  loco 
sJii  iibri  munerat  habent  pro  miratur.  Idem  Cicero 
fecundo  De  diuinatione  [c.  2]:  Ncque  porro  aut 
aduhrus  aut  miratus  fum  fortunam  altcrius ,  vt  me  meac 
poenitcret.  Sic  apid  Horatium,  aliofqiie  to  mirari,  ac- 
cipitur.  Etiam  apud  Graccos  ro  Sccvfxci^Siv ,  vcrbum 
eft  abicfti  animi,  et  planc  feruile,  vt  in  J uiripidis  Medea 
[v.  1144]  Aio~r  yj  vvv  ccvri  ca  Q,a.vuci£6(i6V.   Dio- 

nicus  lii  cpifiola  ad  Dionyiium  Syracufanum, 
crKvmc,  $v  hii  coi  y-ai  dicrirorv,   ov%  oc  <rs  Qctvficicn 

KCU 


64  CASAVBONI    AD     THEOPHR 

Kcti  KohcLxevcrei.  Ifocrates  folet  iungere  duo  verba 
&civfid?etv  et  BeccLTrevetv.  In  huiufmodi  locis  fignifi- 
cant  haec  verba,  non  fimplicem  admiratronem ,  fed  ali- 
quem  effecrum  ex  illo  afiecru  mannntem.  nec  multo 
aliter  lxx.  interpretes  Leuitici  capite  xxi.  3  iromcrere 
cl^ikov  ev  yi^icei'  ov  kri-fyri  tt^octodttov  nr]ct)%ov'  ovcie  p?  , 
S-cLvudcrr;q  7T^ocra)7rov  -Svvdrov.  et  in  Apocalypfi  S.  Ioan- 
nis ,  cap.  xni  yjdt  e&cLVfjui&ri  ev  ohri  rtj  yn  oTVicrv  ri 
Kv^iov. 

i  kcu  rovq  ^evxg  $e  eiTreii]  Lego,  kcl)  ttpoc.  rovg  %e- 
vyc  l\  eiireiv.  vt  inteJligamus  tam  honorifice  loqui  iflum 
de  peregrinis,  quando  ipfos  alloquitur. 

fvcL  xavcg  mtu  <W>?]  Hoc  efr,  vt  videatur  vtriufque 
partis  beneuolus,  non  eius  folum  vnde  dicit.  Atqui 
hoc  fine  praeuaricationis  fuipicione  fieri  non  potefi.  Iu- 
dici  ifhid  potius  conueniat,  cuius  officium  efr,  vt  prae- 
clarc  fummus  ait  vates,  [11.  ij/,  574]  Eic  fiecrov  dfityoje- 
^oicri  $ind^ei'j,  fjs/i  0 '  er> '  dpccyyj. 

tyyjcrcu  crvxov  LiioiorePcL  eivcu  ra)  77ctr^t~\  Animad- 
vertenda  eft  hoc  loco  fingularis  quaedam  Q>PcL%v\oyia. 
Nam  hoc  dicere  voluit,  ofjjOtorePcL  wjcii  r£  Trctrp),  n  crv- 
xcv  crvao).  Ita  enim  paroemia  efferri  folira,  quae  ex- 
tat  plena  in  veteris  poetae  loco,qui  cftapud  M.  Tullium 
ad  Atticum  lib.  1111.  epiflola  viii.  Zaikv  fict  rm  &Y}fjLYi- 
-tpcl  crvxov  xcie  ev  Ovrv  ofioiov  yeyove.  ied  quia  vulgo 
notilTimum  erat 'hoc  prouerbium,  neque  poterat  hic 
quifquam  aut  haerere  aut  errare,  fecit  nofrer  fenex,  in 
quo  fenilis  garrulitatis  nihil  efr,verborum  compendium. 
Quid  mirum?  ita  fuerat  a  praeceptore  optimo  inftitu- 
tus:  in  cuius  libris  ftudiofus  lector  ifHufmodi  breuilo- 
quentiam  faepe  poterit  obfcruare :  nos  vnum  aut  alte- 
rum  exemplum  animi  caufla  proferemus:  fimul  vt  iu- 
niorum  diligentiam  ad  fimiles  elegantias  obferuandas 
excitemus.  Ait  Arifroteies  De  partibus  lib.  fecundo, 
capite  xiii.  fi\e<$cLP$cLc  c)s  hr\  rm  ftXetydpuv  e%et,  ocrcc 
T£i%ctc  e%er  cpvi&ec.  $t  xcl)  roov  tyoAic)®  rav  ovc%v.  voluit 

dicere, 


CHARR.     CAP.    V.    COMMENTAR  6$ 

dicere,  et  fcripfifTet  alius,  o^vtSeg  de  cvk  hcovcriv,  ovo^e 
T'2v  Cpokt^ci)  tc2v  oviev.  Idem  in  libello  De  miraculis 
auditis,  to  o'  ev  tj?  Xtira^a  rtoje  Ka)  EK\st7retv  Qrjo-l 
c  ,  err]  hutOMSKeu  tc2  o  e£ccuct)  t7rave\&eiv. 
dicendum  erat,  tco  o  Hoofxcti  y.a)  oeKaTc*).  fic  et  alibi 
loquitur. 

xcl)  Toiq  u\v  cvuTtat^etv  clvToq']  Iuuenalis  [Sat.  $, 
141  (T.l  de  filfis  ficHfque  amicis  loquens,  iftud  non  omi- 
fit.  Nam  idem  plane  fibi  haec  volunt,  Sed  ttta  nunc 
Mycale  pariat  Ttcet,  et  pueros  tres  in  gremium  patris  fun- 
dat ;  fimui  ipfe  loquaci  gaudebit  nido :  viridem  tboraca 
iubebit  afferri ,  minimafqtte  nttces,  ajjemque  rogatum  ad 
menjam  quoties  parafitus  venerit  infans. 

htycdv,  dcrxcs  TreKeKvq']  Exiftimant  do&i  viri  blan- 
dum  hunc  hominem  ciun  infantibus  iftis  balbutientem 
ea  nominare,  quae  erant  forte  ante  oculos  pofita:  id- 
que  nos  aliquando  probauimus.  Sed  cum  cogito  dici 
hoc  inter  pocula,  hoc  eft,  in  triclinio,  qui  non  eft  locus 
fecurium,  vtrium  autcm  multo  minus,  venio  in  eam 
fententi.mi ,  vt  putem  aliter  hunc  locum  efTe  exponen- 
dum.  Exiftimo  igitur  cLctkov  et  TreKsKW  hic  efle,  non 
id  quod  vulgo  iignificant:  fed  crepundia  ex  infantium 
iftorum  coliis,  vt  fit,  dependentia:  quae  quod  effent  ad 
fimilitudinem  veri  vtris  et  verae  fecuris  efHcta,  ideo  ita 
nominantur.  Crepundia  enim  et  Tratyvta  infantium, 
ad  hanc  etiam  formam  fieri  folita,  vel  tefte  Plauto  pro- 
bare  poiTumus:  qui  in  Rudente  [4,4. II2  f£]  inter  alia 
crepundia  quae  ad  Palaeftrae  agnitionem  commemo- 
rantur,  etiam  cniiculum  et  iecuriculam  numerat.  Non 
cft  autcm  dubium,  ifta  crcpundia  quae  in  fabulis  adhi- 
beri  folent,  ad  agnitionem  puerorum  expofitorum,  fuif- 
fc  intantium  Traiyvta,  e  coJlo,  vti  dixi,  penderc  folita. 
Quiue  ctiam  biqata  Graeci  figna  ifta  vocant,  vcl  nre?i- 
itzata,  vt  Ariftoteies  in  Poetica.  Euripides  in  Ionc 
otoaia  xiv'TC*ac('TU  ir&iii  veoyovoj  Qeqetv.  Dion 
foftomui,  Kai  tio?Jm,  htabr.uaTct,  Kctt  o~Ky,7rT%a% 

e  xai 


66  CASAVBONI     AD    THEOPHlt 

%cti  ridoctg  Trqocctyjotxriv  dvra)  KctS-d7vso  ?ct  okootict  roig 
kxTiSsfisvotg  Tvct^iag  ,  Ivct  prj  dyvcrjrcti.  Et  vetercs 
quoque  grammatici  crepundia  explicant  puerilia  orna- 
inenta.  In  GlofTario  vero  fic ,  Crepundia  yvcr :^icfj,ctrot, 
optime.  Alibi  in  eodem  nunquam  fatis  laudato  libro, 
ita  fcriptum  eft,  Tvoo^icfj.ctrjct  rct  stt)  rdOocv ,  Crepundia 
Monimenta.  perperam.  debuit  enim  fic,  Tvoopicfiurct, 
Crepundia,  monimenta.  yvoo^icfjuctrct  rct  snr)  rdtyoov,  Mo+ 
nimenta.  de  quibus  monimentis  multa  dicemus,  fi  deus 
dabit  aliquando.  Graeci  puerorum  expofitorum  cre- 
pundia  yvoo^icfictrct  nominant ,  vt  Heliodorus  auclor 
amoeniffimus,  et  alii.  Non  parum  haec  declarant  pul- 
cherrimum  illum  Ciceronis  locum  in  Bruto  [c.  91], 
Quoniam  totum  me  non  naeuo  aliquo  aut  crepundiis  fed 
corpore  omni  videris  velle  cognofcere.  In  fabulis  agni- 
tiones  fere  fieri  videas  vel  per  naeuum,  vel  per  crepun- 
dia.  eo  ailufit  Cicero.  De  hoc  igitur  loco  fic  fentio, 
fic  cenfeo:  fed  non  ita,  vt  qui  aliter  fentiat,  nihil  fcn- 
furus  videatur.  difficilc  enim  eft  de  eo  quicquam  affir- 
mare  quod  per  iocum  et  ludum  diclum  eft:  quorum 
multiplex  femper  materip  atque  occafio.  Quid  fi  enini 
non  ctVHoq  legendum  dicamus,  fed  dx,Kog ;  nam  ita  mo- 
ris  ftiit  puerulos  compellare.  Hefychius,  Ky.Kcg  nrctod- 
fjtooqog.  Asysrcti  os  irctioiotg,  oog  fioo^otg.  quanquam  ibi 
fortaffe  dw.oo  legendum.  vide  Graecos  paroemiogra- 
phos.  Hoc  fi  cuiprobabitur,  de  altera  voce  erit  cogi- 
tandum.  Quid  fi  vero  non  vtrem,  non  fecurim,  vllam 
hic  intelligi  dicamus:  fed  Infantes  potius  ipfos  ridicu]i 
cauffa  ita  appellari?  Nam  qui  erat  cute  ventreque  val- 
de  diftento,  eum  appellat  uckov,  quafi  yd<?qoovct  et  ven- 
triofum  dicas.  fic  apud  Ariftophanem  quidam  appel- 
lantur  dfJbC^ooyjg  vsvctcfjisvoi.  et  apud  eundem  dcKcg  pro 
corpore  ponitnr,  vt  in  illo,  dcKov  $se,stv  in  Nebulis.  et 
in  oraculo  quod  Aegeo  datum  eft,  dcKcv  rov  7rp%%ovrct 
fiyj  Kvcctt  Trooct.  nam  per  vtris  amicinum  fiue  pedicu- 
lum,  aliud  innuitur  allegorice.  vide  Scholiaflen  Euripi- 

di 


■ 


CHARR.    CAP.    V.    COMMENTAR  67 

d'<  ad  Medeaitv     Sic  et  Anaxarchus  3-vAax.ov  vocabat 

corr  :,  cum  dicebat  nequiffimo  tyranno,  a  quo 

cruciabator,  nTicrc-e  rov  Kva^d^xov  Svkaxov.  lege  Eu- 

ftathium  Widd.  \p\  525.     Praeterea  proiierbium  eft  apud 

Graecos  de  homine  faturo,  et  qui  moris  habct  ie  cibo 

vinoque  ingurgitate:  eft  merus  gVxoc,  et  merus  Sv\a- 

-hac,.     Alexis  inHefione  de  Hercule  do^o^r,^)dyct)  loquens 

i  Athen,  u,  <5]  limict  xvAtx.a.  nat  Xa&ctiv,  e£rj$ 

vjk.  .xravrksi,  x.xrd  rt  rrjv  Tva^otfitav  Ate) 

WOt  tv  asv  dfKcc.,  ev  oe  S-vAaxoc.  Av<&^ttcc  i^f.     Anti- 

phanes  ve:us  comicus,  ---  rSrov  xv  At  oivoQkvytav  kcl\ 

^og  rS  (rciaaroq,  Kctkov  Kakovcrt  nvdvrsq  ol  e7vt%ci- 

crji.     Ifocrates  quoque,  et  ex  eo  Theophylaclus  in  epi- 

ftolis  fuis  SvAaaov  os^fjbdrtvov,  et  dcKOv  irrXtvov  homi- 

nem  vocant,      Epicharmus  poeta   philofophus,  hvra, 

r.c,  dv§%dr7rw,  do"Ko)  nve^varr^evot.     Propterea  etiam 

folent  Latini  icriptores  corpus  humanum  vtremetfol- 

le?n  appellare,  vt  Arnobius  libro  fecundo:  vel  follicu- 

lum,  vt  Lucillius  apud  Nonium;  alii,  corticem.     Varro, 

Sic  inuitata  anima  corporeum  corticem  facile  relinquit.  vel 

ficcum,  vt  Seneca  epiftola  lxxviii.     Tale  etiam  illud 

I  Platiti  [1,  1.  77  1.]  de  muliere  multibiba  et  merobiba, 

Q*afi  :n  Ugenam  dicas ,  vbi  vinum  folet  Cbium  ejje.  fi- 

miii  ratione  Varius  quidam  Antonii  conuidtor  et  crvfju- 

TOTrjq,  Cotylo  eft  nominatus,  vt  eft  apud  Plutarchum  in 

Antonio.  ct  apud  Tarentinos  alius  quidam  Cotyla  pa- 

rem  ob  caullam  dicVus,  vt  ait  Dionynus  Halicarnafleus. 

1  e  arbitror  ctiam  hic  ita  poffe  Jianc  vocem  accipi. 

nam  ct  altera  dictio  nveKev.vq  fimilirer  explicari  potcft: 

vcl  quod  acuto  cllet  capite,  vt  quos  Graeci  QoPovc  vo- 

cant:  vel  quod  argutulus  et  fcitulus  puer.     Sic  folebat 

Atli  acrii  ingenii  ct  diccndi  peritus,  yoictc  appcl- 

ipud  Plutarchum  iu  Phocione:  ct  ita  vtitur 

.oce  Euiipides  Hecuba  [v.  134]:  et  Lycophron  fac- 

int  et  £j(p3cv  eundem  vt  videturs  ficuf 

de   Cicu  quodam    refert    Lucianus   ia    Lapithis. 

e  %  Quid 


6g  CASAVBONI    AD    THEOPMR 

Quid  qnod  etiam  turpiufcula  et  obfcoena  huius  appella- 
tionis  ratio  effe  potuit?  Moris  enim  fuit  olim,  atque 
etiam  nunc  eft,  et  nutricum  et  aliorum,  ita  cum  id  aeta- 
tis  puerulis  V7rox.oei£eojcti  ac  iocari.  vnde  illae  apud 
Graecos  voces  ttogjuv,  Tro&odvevc ,  itemque  CfjLo^ovevc. 
Quid  autem  videatur  hac  voce  obfcaeniufcule  fignifi- 
cari  poffe,  non  dicam:  fed  tibi,  leclor,  coniiciendum 
relinquam:  qui  mihi,  fpero,  condonabis,  quod  longior 
fui  ifto  loco.  libuit  enim,  imo  et  licuit~credo,  iocoium. 
locum  iocofe  interpretari,  et  cum  garriente  garrire. 

3  xa)  <7r\ei?dyjc  Ss  ct7rQYM%ctoJctt]  Quae  fequuntur 
ab  hoc  loco  ad  flnem  capitis  prorfus  alius  generis  funt 
quam  quae  haclenus  praeceffere.  nam  in  iis  omnibus 
elucefcit  inepta  quaedam  virtutum  imitatio ,  -cum  non 
minus  inepta  opum  oftentatione.  Sunt  enim  ad  quos 
ifta  pertinent,  valde  affines  iis  quos  vcteres  Romani  ele- 
gantes  vocabant,nec  probabant:  et  iis  quosGraeci  ttccpcl 
fieAoc  ActfjLTT^yvrclg  et  fitY^o^iXo^tfxsc  dixerunt,  de  qui- 
bus  caput  eft  infra  perelegans.  non  ergo  ad  hoc  capnt 
quod  de  blanditia  eft,  et  hominibus  blandis,  commodc 
referri  poffunt.  Quare  exiftimo  tam  eius  capitis  quod 
eft  TTS^t  ctpetrytetctc  finem  hodie  defiderari,quam  fequen- 
tis  initium.  cuius  capitis  haec  pars  eft :  quam  male  fe- 
riati  librarii  praeeedenti  capiti  agglutinauere,  prorfufque 
humano  capiti  ceruicem  iunxerunt  equinam.  Simili 
modo  peccatum  animaduertimus  aliquando  in  Plutarchi 
Conuiuialium  libro  quarto.  hKo  cnim  omnes  interpre- 
tes  fibi  perfuaferunt,  defiderari  in  editis  codicibus  caput 
eius  libri  fextum,  cuius  hoc  extat  lemma  in  fronte  Jibri, 
Ttc  o  tvclqcI  ixcictfotg  &sog.  fed  eo  decepti  funt  docli  viri, 
qu.od  duo  capita,  quintum  et  fextum,  in  vnum  coaluiffe 
non  viderunt.  Id  autem  ita  effe,  fpero  leclorem  acu- 
tum,  qui  illa  attente  legerir,  miJii  affenfurum.  Initium 
capitis  fexti  fuere  illa  verba  haud  dubie,  BctvfMcicrctg  <5s 
ro  hn)  7rctv  ^fjQiv  o  ^vfJLfict%oq.  Similem  etiam  errorem 
admiffum  meminimus  in  orationibus  Graecorum  orato- 

rum : 


6HARR.     CAP.    V.     COMMENTAR  69 

rum  r  de  quo  piuribus  alias.  Ita  crgo  hic  quoque.  Quod 
fl  quis  me  roget  qualem  huius  capitis  kiriyqatyiv  fuifle 
putem:  refpoudcho  ,  poile  nos  fortafle  ex  Ariftotele 
i'j<7icLg  vel  d7rsigoKoi\ictc  tituium  facere.  Con- 
ieclor  ftudiofus,  quae  deinceps  fequuntur,  cum  iis 
quae  irs(ji  Qclvclvcov  docet  philofophus  libro  quarto  Ni-- 
comacheorum.  Atque  hoc  etfi  reclum  efle  verumque 
pene  pro  comperto  habeo  :  fi  quis  tamen  mordicus 
tueatur,  poife  ifta  quoque  ad  dqecrxov  referri:  age  mo- 
rem  iili  geramus:  ac  dicamus  cadere  ifta  in  hominem 
blandum,  non  qua  blandus  efl:  fed  qua  tytXirifjLoq,  et 
elegantiae  Audiofus:  fere  autem  conueniunt,  et  in  vna 
fede  morantur  haec  duo.  quare  etiam  Theophraftus 
ilia  coniunxit,  et  de  vna,  quod  aiunt,  fidelia  duos  parie- 
tes  dealbauit. 

;  Tftc  T%cv7r££>cL<;~]  Vbi  verfari  folent  ciues  ho- 
nefliores  et  ditiores.  vult  enim  ifle  cenferi  inter  melio- 
Aliis  autem  in  locis  vrbis  aliorum  morum  homi- 
nes  repeiiri  foient.  quod  lepidiflimis  verlibus  declarat 
omicus  in  Curculione,  vbi  inter  caeteros  ifle 
legitur  [4,1.  14],  lnforo  infimo  boni  bomincs  atque  dites 
ambulant. 

■Qrfeoi  yvfjLvd^mrcLi']  An  vt  fe  ipfe  exerceat 

cum  iilis,  quod  crat  hominis  clcgantis  et  liberalis,  quam 

famam  captat  iflc?   Potefl  quidem  ita  accipi.      Caete- 

rum  aiius  omnino  efl,  iiquc  rcconditior  huius  loci  fen- 

ctcri  morc  eorum  hominum  qui  Thcophrafli 

aetate  vixcrunt,  pctendus.     Sciendum  igitur,moris  fuif- 

fe  Athenis,  hominibus  iis  quos  inanis  gloriolac  ycLcya- 

AurfjLoc  titiliarct,  in  illis  iocis  vt  plurimum  verfari  vbi  fe 

adolefccntcs  cxcrcebant:  quo  nimirum  poflent  ab  illis 

confpici,  atque  hunC  ipfi  iui  honoris  fructum  percipc- 

rent,  duin  in  (c  iuniorum  ora  conucrtcrent.      Atque 

lioc  noininc  multi  olim  irrifi  a  vetcribus  poetis  comi- 

ifl  hif  Bupolii  poeta:  cui  obiicit  Arifiophanes  quod 

oria  palaellras  obambularet,  vt  ab  adolclccnti- 

e  3  bus 


70  CASAVBONI     AD     fHEOPHR 

bus  fpectaretur  ob  recens  partam  victoriam  iniignis  et 
dcLyfjvKodsiKTGC,     Yls^tr.st,  ait  Ariflophanes,  Tctq  TictKcti- 

Z^&C   tTSjjLVVVOfJLSVOq ,   Y^Ct)  Toiq   7TCtlCr)v   SCtVTQV  OrjKoV  TTOtOdV 

Tnq  viyjfiq  svp.kcl.  Quare  idem  Ariftophanes  in  Vefpis 
laudi  iibi  tribuit,  quod  tale  nihil  vnquam  fecerit :  ie 
enim  nunquam  folitum  nvctKai^^ctq  <ksf>tKCt)(jLa^av  tts- 
fiiiovTct.  Similiter  etiam  Aefchines  Demoithenem  iacit 
csfjbvvvofASvov  h  Tfj  tcov  [jLsi^cLKiav  ctcti^i&ri.  Profecto 
vel  ex  vno  hoc  loco  de  antiquitate  huius  fcripti,  et 
fcriptoris  ipfms  licet  exiftimare.  Sic  Plautus  in  Curcu- 
lione  £4,  1. 15]  inter  alia  celebria  Romae  loca  vnum  no- 
minat,  m  quo  folerent  verfari  oftentatores  meri. 

t2  $s  Ssut^ov  KcL&tj&at  ctclv  r\  &sa  tn\'/]iTtGV  roSr 
TPctTr,yct)v~]  Hoc  quis  neget  effe  hominis  vehementer 
ambitiofl  ?  Non  enim  leuis  eft  honos,  quo  ifte  fe  digna- 
tur,  affidere  in  theatro  g-^T^yojc,  hoc  eft,  praetoribus 
vel  exercituum  ducloribus:  quibus  pro  fummo  benefi- 
cio  Refpublica  folebat  poft  exantlatos  labores  bellicos 
ius  TTPcs^tctq  concedere.  Id  ius  erat  eiufmodi ,  vt  qui 
eo  donati  fuiflent,  poffent  in  fenatu,  concione,  et  thea- 
tro  fedem  capere  quamcunque  effet  libitum :  aliis  etiam 
excitatis,  fi  quis  prior  occupaiTet.  Ariftophanes  Equi- 
tibus  de  fui  temporis  ^pctTtiyoiq:  N$v  $'  sdv  ftirj  nrpos- 
cptctv  (psqoccrt ,  Kctt  tcI  ctTtct ,  Ov  fia%si&ai  ct)acrtv. 
Scholiafles :  TtfjLrjq  kcl)  ovToq  TppnvGq*  s£rjv  Se  Toiq  Ttfitjg 
rctvrrjq  TV%ovtrt  kol)  h  Qov\svtyi(>icx>,  Ka)  h  SKKKrjcria9  - 
%a)  h  SsctT^ct),  Kct)  h  ctKKct>  irav1])  crvKKoyct)  Tovq  K£o- 
KctfjbQdvovTctq  oi  Ttvsq  rcrctv  s^systqctVTctq,  civTGvg  siq  ToV 
£Ksivct)v  T07rov  KaS-icrat.  Verum  age  addamus  de  hoc 
iure  Trp^osopictq  apud  Athenienfes  quae  in  veterum  fcri- 
ptis  obferuata  funt  nobis.  Fuiffe  ius  hoc  etiam  haere- 
ditarium,  et  fere  ad  maximum  natu  e  liberis  folitum 
transferri  y  non  vno  loco  apud  Plutarchum  notauimus, 
idque  adeo  verum  efl,  vt  interdum  quo  poffent  defun- 
clorum  liberi  eo  vti,  mortuis  peteretur  ct  impetraretur. 
quod  in  Demofthene  accidit,  tefte  Plutarcho:  apud 

quem 


CHARR.    CAP.    V.     COMMENTAR  71 

quem  etiam  extat  hodieque  pfephifma  Democharis  ea 
fini  fcriptum.      Caeterum  non  folis  q-paTriyoig  fedes  fe- 
creta  ab  aiiis  in  theatro  fuit:  ied  et  aliis  orJinibus  cer- 
tne  fedes  aifignatae.      Quare  etiam  QovXevTtncv  ?ppei- 
larunt,  Iqcuiu   fenatoribus   dicatum  :    stytiQtxcv  locum 
«CtyStwv.     Ariftophanes  Auibus ,  %  £$'  6^a  avfya  trjg 
yvva.tx.og  *v  QxAsvtixcv.     Schcliaftes :    Ev   (iov/\svTtx.a» 
cv*og  toVoc  t£  9sd.TPov  6  dvstuevog  Tolg  QovksvTaig.  dg 
x.at  Tclg  sC?%oig,  s$Yj£iKog.     Putem  et  equites  cqueftria 
habuiiTe,  ficut  et  Romae.     Fuit  praeterea  et  iudicibus 
fims  locus  in  theatro:  quem  locum  ir^ijov  ^vXov  di- 
xerunt.  Pollux  libro  quarto :  U^cotov  £v'/\ov,  r\  ir^osfyta, 
fiaXtqa  c^txaqodv.     Iam  cum  etiam  mulieribus  liberum 
cfiet  fpectare  Athenis,  erant  virorum  et  mulierum  diui- 
fae  fedes  :   idque   lege  etiam  fancitum ,    cuius  auctor 
Sphyromachus:  quanquam  aiii  Sphyromachi  legem  ad 
fcorta  fcenam  ingredi  folita,  referunt:    vt  impudicae 
feorfim  ab  ingenuis    et  pudicis  mulieribus  fpedtarent. 
auclor  idem  Scholiaftes  Ariftophanis  in  Concionantes. 
An  vero  et  peregrinis  erat  certus  locus  in  cauea  aiTigna- 
tus  ?  Videtur  ita  eife.  nam  de  mulieribus  certe  peregri- 
nis  id  Pollux  tradit,  et  conflrmat  aucloritate  Alexidis, 
qui  in  Tvvatxox^aTta  dramate  dixerit,  ---  evTav&a  isi 
ireqi  TT>v  Kepxtid  TfJLag  Ka&i^xcrag  9soo^sl,v  cog  ^evag. 
Ex  quibus  verbis  liquet  muiieres  ^evag  fediffe  ad  Kerci- 
dem.     Ksqyjg  autem  in  theatro  Attico  fuit,  nifi  fiillor, 
ille  ipfe  locus  qui  alio  nomine  H  Tra^  a.iytetqov  9'sa, 
dicebatur:  de  quo  vide  Hefychium.  nam  x.s%xg  in  hi- 
floria  pkntaram,  vcl  eft  aiystqog,  vel  alia  popnlo  fimii- 
lima  arbor.     Quare  errant,  vt  puto ,  qui  jU&ujoct  putant 
efTe,  quod  Latinis  cuneus  theatrl.  qua  in  fentcntia  eft  et 
GloiTarii  audor.  fed  ct  iiie  faepc  fallitur,  et  qui  cum 
.ravtqug  lcquuntur. 

xxct  dyopa^etv  avTco  fLSv  fjLfjotv']  Simiam  faciie  a- 
gnoicas  viri  mngnifici  ct  fj.syaKonrfSivcvg  quem  negaj 
Ariftotcics  in  quarto  Nicomacheorum  £c.  5]  eife  sig 

e  4  savTov 


72  CASAVIONI     AD    THEOPHR 

savrov  oaTravrjoov.  Iam  quod  fequitur,  ^evotg  Se  elg  Bu- 
C^dvrtov  e7n^cc\fjLctrcty  Arifroteles  quoque  ibidem  rco  fie- 
ya\o7rp67reH  tribuit :  quem  ait  xrwovcfcl&iv  Tvep)  Pivw 
vnodoxag,  Kctt  (VjrofoKaqy  nat  dooosag,  xat  avrtoodqsaq. 
quo  loco  aivozoXag  accipere  debes  ea  notione  qua  hic 
t7rtrd\fjLara :  hoc  eft,  pro  donis  quae  ad  amicos  in 
alia  vrbe  degentes  mittuntur.  cuiivs  rei  multa  in  epifto- 
lis  Symmachi  et  Synefii,  aliorumque  Graecorum  funt 
exempla.  Vlpianus  apud  Demofthenem,  et  ex  eo  Sui- 
das,  a7TOToAag  expHcant  cJwoa.  melius  Iofephus  TVoaTvdq 
$ot)$sa)v.  et  ita  etiam  accipit  auclor  Maccabaeorum  libro 
primo  capite  fecundo  et  alii.  Sed  et  hic  quoque  perfua- 
iinn  habeo,  aTro^dX^ara  fcribi  debere,  non  STvtzahyLara. 
xa)  rirvoov  %\Y\rra£raC\  Pertinet  hoc  quoque  ad  li- 
beralitatis  laudem.  Nam,  vt  ait  auclor  libelli  De  virtu- 
tibus  et  vitiis,  o  ehev&eoiog  S-osTr^tKog  rm  (^oioov,  r£>v  iotov 
\%ovrm  r) ,  tj  &avfjLa^ov.  Porro  rirvoov .  effe  genus 
quoddam  fimiarum,  ait  Theocriti  fcholiaftes,  habentium 
paruam  caudam:  imo,  vt  ego  exiflimo,  grandiufculam. 
nam  Ariftojeles  in  fecundo  Hiftoriarum  videtur  in  o- 
mnibus  fimiis  caudae  aliquid  agnofcere,  ocrov,  inquir, 
crifjLefe  %dotv.  fed  quod  minimum  eft,  id  pro  nullo  cen- 
fetur.  Itaque  KSoyJhtTrag  Graeci ,  Latini  clunas ,  dixe- 
runt,  quod  effent  fine  cauda:  et  contra  cercopitbecosy  - 
quafi  caudatas  fimias;  quibus  effet  cauda  prolixior,  et 
fjLaWov  ewicrrifjLog.  rirvoov  tamen  aliam  a  cercopitheco 
putamus  effe.  quare  non  cercopithecum  vertimus,  fed 
fatyrum:  quas  namque  Plinius  [lib.  8,  54]  vocat  Satyros 
in  genere  fimiarum ,  et  a  natura  mitiilima  commendat, 
rtrvqpg  vulgo  non  minus  quam  crarv^g  videntur  ap- 
pcllaiTe.  De  iis  Solinus  [  cap.  30  ]  Sunt  et  quas  vocatrt 
Jatyros,  facie  admodutn  grata,  gefticulatis  motibus  in- 
quietac.  quo  ex  loco  apparet  cur  fatyros  potiffimum  ex 
omni  fimiarum  genere  ifti  homines  alerent.  Quemad- 
modum  autem  Satyri  illi  a  quibus  hae  fimiae  funt  ita 
diclae,  vocantur  iidem  Tityri ,  vt  praeier  alios  annotat 

Aelianus 


CHARR.     CAP.   V.     COMMENTAR  73 

Aelianus  Variarum  libro  quarto :  ita  et  fimias  fatyros, 
cuin  fimiis  tityris  eafdem  efle  Aatuimus.  Non  me  fu- 
giunt  quae  iunt  a  viris  doctis  de  voce  rirvgog  annotata: 
verum  ea  nihil  ad  hunc  locum  faccre  iudico:  ficut  ne- 
que  illud  huc  pertinet,  quod  fcribit  Hefychius,  efle  id 
auis  cuiufdam  nomen. 

4  Kct)  ^tKsXiKdg  Trs^sodg"]  Solebant  veteres  Athe- 
nienfes  columbas  Siculas  domi  alere.  Athenaeus  libro 
nono,  de  columbis  loquens,  eV  Ss  VoSia  r,  Uoivniv^ovcrj^ 
S-tlKvxag  s\ot}ksv  (Alexis  poeta)  Kct)  ort  ctl  LikbXikcu  otd- 
Qoootsict.  Usotrsodg  hiov  rosQm  rw  J.iks\ik£)V  rov- 
rcov  itdvv  Koa\ldg. 

%cu  IookclIsUc  d?octyd\8g]  In  deliciis  olim  tali 
dorcadii  fueruut.  Habent  enim  damae  et  dorcades,  vt 
caetera  rcov  otyjiKodv  (^oogov,  in  pofterioribus  pedibus  ta- 
los.  Hos  Callimachus  alicubi  c^ooKcg  d^^ctydhovg  vo- 
cauit.  Euftathius  in  lAtdS.  fy.  Kct)  ro  ovroo  7Tcti£stv , 
d^pt^stv  s\syov,  kcu  rovg  rotovrovg  d^octydkag  d^^tctg 
r\  dq-etctg.  Kctkktactyog  xv  ^ooKcg  nrov  Ksyst  o^ovqfj- 
Qrvctt  rtvt  %svrs  vtoo~artK\ovg  d^^tctg.  Athenaeus  libro 
quinto  [c.  5]  de  Antiocho  Epiphane,  vel  verius  Epi- 
mane,  totoov  rotg  fiiv  drqctydkxg  oooKctostag ,  rotg  oe 
CoiviKo€ct\dvxg,  dkkotg  bs  y^va-tov.  meminit  et  Lucia- 
nus  alicubi.  Fieri  etiam  folitos  ex  eborc  talos,  indiT 
cant  Propertius  libro  11  [eleg.  24,13]  et  Martialis  in 
Apophoretis  [epigr.  14],  facit  eorum  mentionem,  et 
Iuuenalis  fatyra  vndecima  [v.  132].  Atque  hi  quidem 
tali  a  materia  nomcn  inuenerunt.  fuerunt  vero  et  hd- 
crsirot  dicli  tali  quidam:  non  vt  Lambinus  alicubi  ver- 
\\tfonori,  fed  quafi  dicas  agitati  et  concuili.  ex  eo  cnim 
nomcn  habuerunt,  quod  mota  prius  agitataque  manu 
iaccrcntur  inalueum  luforium:  quod  ad  vitandam  frau- 
dcm  ficri  foiebat  Docet  hoc  Suidas  [immo  Harpo- 
cration,  cuius  vcrba  exfcripiit  Suidas],  cuius  haec  vcrba 
ad  htctmt-ag  dfHtydAnfttterri  dcbere  certum  mihi. 

%crs9y  inquit,  uvoadc&ctt  01  btd<r6i<roif  irctod  ro^Ktvii- 
e  5  &ca 


74  CASAVBONI    AD     THEOPHR 

S~ctt  xcc)  oicurufe&cLi  TrqoTsqov  sItcc  QccXasc&cli'  tvct  ctzcc- 
XGvqyyjToi  (llcIKaov  doct.  Romani  fritillo  vtebantur  ad 
Jianc  talorum  agitationem.  Iuuenalis  [Sat.  14,  5]  — 
paruoque  eadem  mouet  arma  fritiUo.  Vetus  interpres 
ibi:  tritillus,  pyxis  cornea,  qui  Qtfjuog  Graece  dicitur, 
Apud  antiquos  in  cornu  mittebant  tejjeras,  mouentefque 
fundebant.  ant  fritittum,  pyrgum  dixit.  Vide  veterem 
Horatii  interpretem  ad  fatyram  feptimam  libri  fecundi. 
Seneca  Apocolyntofl ,  Qyi  concujfo  Magna  parajiis  Lu- 
cra  fritilio.  Mentionem  Stacsi^av  reperio  apud  Ae- 
fchinem  in  ea  contra  Timarchum  \ p.  33  Tayi  To.  2I 
vrqwov  fisv  cvvst^ov  tcl  CKSvctgtcc ,  kcli  otepotTtlxv  stq 
tr,v  o^ov, ccerpuy cc Aiig  t's  Ttvag  iicLcefeisQ  kcl)  (ptfxovg,  kcl) 
xvvSvtikcl  fotpct  ozyccvcc.  Hunc  Aefchinis  locum  ob 
oculos  habebat  Pollux,  cum  haec  fcriberet  lib.  decimo, 

fc.  5l]    Kf Cft/T^  CKSVtj,    ClQcL^,   CtQcLKtOV,  KOCKiVGV,   KV&0ty 

dtcLCstzot  d<?%clyctAoi,  (ptfjuo),  Mifiot.  At  docli  viri  eum 
locum  Pollucis  non  re&e  acceperunt.  Erant  et  Siphnii 
d<r£ccycLAott  tali  viles  ct  minimi  pretii :  fic  dicti  $td  Trjv 
BvTSAstccv,  a  Siphno  infula,  vt  ait  Strabo.  his  vulgus 
vtebatur:  iiomines  diuitcs  et  elegantes  dorcadiis. 

kcc)  Qv^tccKag  tcov  rqoyyvAwv  KrjKV&8g~\  Similis  af- 
feclus  indicium  e(i  apud  Iuuenaiem,  —  cum  rbinvcerote 
lauari.  De  ampuilis  vero  iftis  nihil  legere  memini. 
Thyrium  Acarnaniae  oppidum  fuit  auclore  Stephano: 
eius  frequens  apud  Polybium  mentio.  In  quibufdam 
libris  legitur  S-rj^tcoccci*  fortaffe  pro  &ovqtcLKcci.  Sane 
Theophrafrus  libro  De  lapidibus  gypfum  tov  sv  Qovqtoig 
(quae  fuit  olim  Sybaris)  commendat:  ac  fieri  poteii  vfc 
etiam  argilla  ibi  reperiretur,  ex  qua  opera  figlina  facta 
in  pretio  haberentur.  fuit  et  aliud  Qovqtov  in  Eoeotia  a 
Syriaca  voce  Thor  fic  nominatum ,  vt  auclor  eft  Plutar- 
chus  in  Sylla.  Caeterum  proprium  hoc  ampullae  ifiae 
cum  quibufdam  aliis  videntur  habuifle ,  vt  forma  effent 
rotunda.  ideo  enim  ait  tcov  <?$oyyvA(*)v.  Nam  vulgo 
ampullae ,  non  rotundae  penitus  erant;  fed  preflula 

rotun- 


CHARR.    CAP.    V.     COMMENTAR  7$ 

rotunditate ,  et  forma  Ienticulari,  vt  ex  Apuleii  Floridis 
diicimus.  Conftat  autem  ampullas  et  guttos  ex  varia 
materia  fieri-ioluos.      Martialis  guttum  corneum  epi- 

mate  quodam  [lih.  14,  52]  commemorat.  et  Hora- 
tius  [2  Sat.  2,  61]  cum  ait,  —  -  cornu  ipfi  bilibri  Cauli* 
bus  'tnftillat,  Plinius  phaginorum  meminit.  et  gutti  li- 
gnei  mentio  eft  in  vita  M.  Curii  Dentati,  apud  eum 
I  :orem  veterem,  cuius  extat  De  viris  illuilribus  Jiber. 
Ficbant  et  e  corio.  nam  ampullarum  CKVTtvodv,  id  cft 
tearumj  meminere  Hippocrates,  Flautus  [Perf.  1,  5. 
44] .  Fcftus,  alii.  Has  Graeci  oXnvctq  proprie  vocabant. 
Scholiaftes  Theocriti,  idyllio  fecundo,  6h%ri  Kvttvg  r\ 

trfinj  Aj?x.i/-9"oc,  Si  fc  ertv  onr^ricrcL&ai  tcl  ekcuov.  Dc 
his  coriaceis  ampuliis  intclligendum  quod  ait  Plutarchus 
in  SylJa :  Athenienfes  obfeffos  vKohifjbctTa.  et  Arjxv&8$ 
iQ^ciq  comediife.  Plerique  aereis  vtebantur  et  quidem 
Corinthiacis ,  vt  notat  idem  fcholiaftes.  Sed  et  argen- 
teas  A^xt/&ouc  ditiores  habuerunt.  Theocritus,  -  -  -  ct§~ 
yvotcic,  e%  cA7T^cc  vyoov  cLXettycLP  Act^cLievcu.  Fre- 
ouentiilimo  vero  vt  opinor  in  vfu  erant  lecytlii  operis 
BgJini :  vt  Campani  gutti  apud  Horatium  [1  Sat.  6, 108].: 
et  Samii,  quorum  multi  meminerunt.  Nam  fere  Samia 
vafa  teftacea  erant:  etfi  fcio  fuiile  apud  Samios  etiam 
ligneorum  vaforum  nobiles  artiiices,  vel  tefte  Ciccrone, 
epiftola  quadam  ad  Q  fratrem. 

kcl\  ^tcLyC]ri^(cLq~\  Mirificc  haec  conueniunt  ei  quem 
hic  deiaibit  Theophraftus:  ei  inquam,  qui  omnibus  in 
rcbus  xop-tyeveTcLi,  ct  cximium  quid  fupra  vulgus  habere 
vuJt  vidcri:  cuiufmodi  hominum  obfcruauimus  morem 
illis  temporibus  fuiftc  vt  baculum  gererent.  Demoflhe^ 
ne>  aducrfus  Pantacnctum  :  HtKQ^ovKog  6 '  intySovit 
i?i,  kcli  Tctyjfjoq  Qabi^ei  y  kclI  fjbeyct  (p&eyyeTcu ,  kcl) 
Qa.xT  oeiL  tria  notat  iununus  orator,  quae  vulgo 

iniiiJium  conllare  folerent:  citatum  ingreilum,  vocem 
altam,  baculi  gcftationem.  fic  in  orationc  kcltcl  "LTefyci- 
vov  ^iviofA.  ctii  ibi  poftrcina  nota  oniiila  eil.  Eya  <5 '  £ 


"/6  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

ctv^esc  A&rjvctiot  Tr,q  fjch  o^sooc  rrj  (pvcrst,  Kcti  too  Tctxscog 
fict(jifsiv,  Kctt  KctKstv  fxsyct,  ov  tocv  svrvyjudg  ttsQvkqtcov 
kfnctv^ov  K^tvoo'  g<p'  otg  yctq  cvosv  ctitysKovfzsvcg  Kvttco  ti~ 
vctc,  eKctTjov  syoo  nroKKctycv.  Deprecatur  inuidianr 
qui  illa  loquitur,  et  de  genio  fuo  atque  ingenio  con- 
queritur.  ita  cnim  fe  natum  ia&umque  eflc,  vt  faftus  et 
fuperbiae  notas  cum  in.  vultu  habeat  impreflas:  tum  et- 
iam  in  inceflu  et  fermone.  Antiphani  in  Antaeo  inter 
hominis  venufli  notas  ponitur,  ntKihov  ct7rctKov,  sv^vS-- 
fjuog  QctytjvQict.  Magis  vero  adhuc  hominis  vanitatem 
arguit,  quod  adiicitTheophraflus,  sk  \ctKsbcttfJLovoq.  nam 
baculis  Laconicis,  itemque  calceis  indidem  aduecl:is,fere 
vtebantur  Athcnis  homines  id  genus.  Ariftophanes 
Concionantibus,  ActKoovtKctg  yctP  s%sts  kcu  Qcotjtieicic. 
Idem  poeta,  in  Auibus,  liKctKoovcfJLctvav  irdneq  ctvS-^a)- 

7T01    TOTS,    ^KOflOOV,    STTSIVW ,   k^V7TCt)V ,    k&OdKOCtT&J ,    ^KV- 

TctKt  sQocxv,  vel,  coniun&im  CKVTctKtsOoqxv ,  vt  citant 
veteres  Grammatici.  Y,KVTctKt),  et  CKVTctKcv  fiue  ckv- 
tclKiov,  iftiufmodi  baculi  dicebantur:  et  de  iis  interpre- 
tandus  hic  locus  Theophrafli  libro  quarto  Hifloriae 
plantarum  capite  quinto :  Ev  Ws^otc  c\  TOTVotg  Wtv  ctKctv- 

3-Ct  KsVKt)   TqtO^og,   k£  fjg   KCtl  CKVTCtKlCt  KCtl  QctK]r}%tctc 

irotovcrt.  vbi  et  errat  Gaza ,  qui  CKVTctKtct  lineas  inter- 
pretatur:  et  fummus  Scaliger  non  fatis  mentem  auclo- 
ris  videtur  aflecutus.  Erant  autem  baculi  Laccdaemo- 
niorum  admodum  graues,  vt  annotat  Scholiafles  Ari- 
ftophanis.  de  iis  legendus  Plutarchus  in  Nicia.  meminit 
et  in  Lycurgo.  Quod  addit  Theophraflus ,  vocem 
(TKoKtoov,  indicat  alios  re&os  fuiflc,  alios  obliquos:  id 
enim  eft  cKoKtog*  vel  incuruos,  hoc  efl,  KctfnrvKctg.  Id 
ita  eft.  recla  QctK]t)%tct  vtebantur  primores  populi  et 
iudices:  incurua,  ruftici.  Auclor  Etymologici  magni: 
&ctyf]nqict  r,v  SKctKav  6%&tjv  ky^VTo  c%  ctVTtj  ol  sv  nrs^tx- 

C(ct,    KCtt    01   ItKCt^OVTSC*     T*    0%     KCtfLTTvKt],    ol   Cty^OtKOU 

Quare  etiam  paftorale  pedum  Graecis  ctTrKolg  dicitur 
mterdum  Y»ctfi%vKn.     Recti  baculi  etiam  Periici  viden? 

tur 


CHARR.     CAP.    V.    COMMENTAR  7^ 

Itur  fuifle  appellati.    nam  Graeci   grammatici  neqviy.ry 

Qxy.nr,cjxv,  interpretantur  oq&fjv.     Incurui  autem  lituis 

Romanorum  non  emnt  valde  abfimiles.  itaque  lituuin 

IGraeci   mngiftri   xau7rvXrjv  Qayfjtjptav  interpretantur: 

et  Cicero  [Je  diuin.  i,  16]  incuruum  et  leuiter  a  fummo 

jitiflpum  bacillum  nominat.    At  iudicum  Athenienfium 

VjKHrircia.  peculiarem  et  operofiorein  formam  habuit: 

feuam  non  vno  loco  deicriptam  habes  apud  commenta- 

tores  Ariftophanis,  et  alios  veteres  grammaticos.     Ru« 

•fticorum  vero  baculi  vulgo  in  ItaJia  e  virga  fanguinea. 

Tlinius  libr.  xxiiii.  de  eo  frutice  loquens,  Serpentes  et 

bomines  fruticem  refugiunt:  baculofque  ruflici  ob  id  ex 

eo  gerunt.     Sed  haec  ha&enus.  nam  debaculis,  et  eo- 

rum  forma,  multiplicique  apud  veteres  vfu  plurima  quae 

obleruauimus  ad  lucem  multorum  fcriptorum  veterum, 

alibi,  sav  0  &sog  eSs\r].  commodius  proferemus. 

dvAiiiov  TTctActirqiKOV   jcovtv  £%ov]     Periphrafis    eft 

De  .coniiterio  autem  et  puiuere  fiue  pul- 

lo  palaeftrico,  res  nota.  non  enim  quiuis  puluis  ad 

palaeftram,  neque  ad  ceroma  aut   haphen  aptus  erat. 

refert  Athenaeus  in  duodecimo  [c.  9],  Alexan- 

drum  in  expeditione  Indica,  muita  iumenta  habuifle  in- 

ter  impedimenta,  puluere  palaeftrieo  onufta.     Verum 

de  hoc  puluere  et  varia  eius  vtilitate  praeter  Plinium, 

apud  Lucianum,  Yiee)  yvjucvaarioov.     Plutarchus  de 

primo  frigido,  breuiter,  ^vyji,  inquit,  rct  ruv  d6/\r}T0d\t 

1  ra,  aai  yiaTaG-Qsvvva  tovq  ioqvTaq. 

'jo~av~\  Graeci  (^ooooTa  aulaea  appellant. 
talia  i!!a  apud  Virgilium  [Georg.  3,  25],  Purpurea  iti- 
texti  tolJunt  aulaea  Britanni. 

yccii  tiJto  Trsfiiioov  x&v  **'  ro^c  <?•]  ^ta  reftituimus 

hunc  locum,   ex   intcrdiclo  Vnde  vi.   nam  vox  yeav , 

oune  ab  cruditis  hominibus  nullo  fuo  mcrito  milellt 

iolum  vcrtcre  coacta   fucrat,  aflercnda  omnino  nobis 

.litionibus  fuit    Enimuero  qui  illam  omit- 

miierc  totam  fcntcntiam  !;il>ciachnn  acdeftruunt: 

(juam 


78  CASAVBONI     AD    THEOPHR 

quam  nos  haud  dubie  expreflam  tibi  le&or  exhibemus. 
An  ignorat  quifquam  foiitos  olim  diuites  fuas  domos 
poetis,  atque  aliis  ad  recitationes  et  kJji^j;?  conuno- 
dare?  hoc  igitur  eft  %qa\v.  fic  apud  Iuuenalem  [Sat.  g, 
38  f.  ]  —  at  ji  dulcedine  famae  fuccenfus  recites ,  Macu- 
lonus  commodat  aedes.  Tacitus  in  dialogo  de  oratori- 
bus  [c.  s>  f.  6],  de  recitationibus  poecarum  loquens,  vt 
Jint  qui  dignentur  audire,  et  ne  id  quidem  gratis:  nam 
ft  domum  mutuatur ,  et  auditorium  exjiruit ,  et  fubfellia 
conducit,  et  libellos  difpergit.  Plinius  epiftolarum  libro 
vin.  Domum  fuam  rccitantibus  praebet.  Mox  etiam 
legimus  wf(  tco  rSy  Ss^f^svcov.  intellegit  autem  fortu- 
natum  aliqucm  e  fpedatoribus ,  cuius  effe  locum  illum 
in  quo  fit  y  STvlht^tc,  fingit  apud  veritatis  ignarum  ve- 
rus  poffeffor.  Cui  bono  ?  dicet  aliquis  :  ac  memini 
quaerere  id  a  me  virum  doctum.  Duplicem  poflum 
afferre  cauflam  huius  facli.  Altera  dfaxc*)  imo  ko\ol- 
ki  pulchre  conuenit.  Intelligendum  e(t  enim  ita  hos 
fermones  de  aliquo  vt  diximus  diuite  et  beato  viro  ha- 
beri,  vt  ipfe  eos  poflit  exaudire:  eum  autem  ofTentato- 
rem  aliquem  merum  effe,  et  glorioium,  cuhis  ingenio 
ifie  fe  accommodat,  eique  fupparafitatur:  qualis  defcri- 
bitur  a  facetiflimo  poetarum  Artotrogus  initio  Militis. 
Altera  ratio  efl,  quae  homini  \tfj,oSo^ivn9  qui  laudis  fiti 
mifere  cruciatur,  prorfus  quadrat.  Eft  enim  infolens 
quoddam  oftentationis  genus,  quae  fua  fint  manifeftifli- 
me,  ea  dicere  alius  effe.  eflque  a  fummo  philofopho 
haec  dXa^ovstag  fpecies  in  Nicomacheis  haut  praeter- 
mifla.  Ait  ille,  indecenter  ironia  vti,  et  ra\  Kiav  §avs- 
qd  fibi  derogare,  ineptae  et  putidae  cuiufdam  effe  of len- 
tationis.  Nam,  inquit  [  4, 13  ] ,  %at  r\  uV^GgAjJ,  kcu  n 
XtcLv  sWstvjtc.  {tAct^ostKoy.  qua  fententia  nihii  verius, 
nihil  certius.  CJarum  huius  rei  documentum  in  mul- 
tis:  qui  eximiam  «juandam  prae  caeteris  pietatis  famam 
aucupantes,  pauperes  humilefque  iimulant:  cum  inter- 
ea,  fl  velo  reducto  propius  eos  iutuearis,  pleni  fint  im- 

manis 


CHARR.     CAP.    VI.     COMMENTAR  79 

manis  cniufdam  ambirionis  et  QtXavTiac;.  hoc  tantmn 
a  caeteris  ambitiofis  difTerentes,  quod  ambitionem  non 
revla  kd  peruerla,  vt  Seneca  ait,  via  fequuntur.  Atqr.e 
haec  plane  eft  illa  verniiitas  et  rtgura,  qua  ait  iuem  ie- 
cundo  De  beneficiis,  quofdam  reiicere  quae  magis  ad 
fe  volunt  attrahere.  Quintiiianus  libro  xi.  cap.  t 
Aperte  gloriari  nefcio  an  fxt  magis  tolcrabile,  vel  ip/a 
vitii  buius  femplicitate ,  quam  iila  iaciatione  peruerfa  y  fi 
abundans  opibus  pauperem  fe  neget,nobiiis  obfcurum^et  pa- 
tens  infirmum ,  aut  fi  fe  difertus  impcritum  plane  et  in- 
v//  -jocet.  YlaXctirpav  certum  eft  de  loco  hic  eflo 
accipiendum,  vt,  Pars  in  gramineis  excrcet  membra  pa- 
laejiris  \_  Aen.  4,  642].  Eft  autem  commune.  poetis-, 
phiiofophis,  fophiftis,  hoplomachis ,  hnrmonicis,  atque 
aliis  item,  vt  to  fisXsTav,  iic  etiam  10  SKilstytvv&cu.  ha- 
bent  quique  eorum  fuas  hrthsi^stq  et  exercitationes: 
quod  notum  eft  ex  Graecis  icriptoribus.  67rXojtici%o4 
iunt,  qui  fub  campidoclore  veris  armis  certare  difcunr, 
aut  ipfi  qui  docent.  puto  enim  vtrunque  hac  voce  figni- 

.  vide  Platonem  in  Lachctc.  At  vulgo  iuttentus 
non  veris  armft  le  exercebat:  fed  rudibus,  aut  pilis 
praepilatis,  quae  dicuntnr  Graecis  scrCpctt^fULsva  ciyiQVTta. 
JCenophon  libro  fecundo  AvaQdcrs&c, ,  de  Phalino  quo- 

ita  icribens,  Tt^QCSirctitTo  iiv^iuwv  ekvcti  tmv  7TSp) 
vag  Tct^siq  yma  07rXc\i*a-/jav,  videtur  innuere  hoploma- 
chos  ca  aetate  hiiile  ;ippeJlatos ,  etiam  eos  qui  ta&ici 
dicuntur.  vide  Vegetium. 


AD    CAPVT    VI 

tl  E  F  I       A  n  O  N   O  I  A  £ 

Hhs  dirwota  i?tv  virofiovq  a\cr%pu)v  tyycov  &al  Xo~ 
ycav]  \).  ifk  antovoiaq  parutn  plena  cil.  nam 

iimcn  latuni  ht  inter  dvatcyvvltav,  de  qua  uv» 

iV. 


$0  CASAVBOttl    AD  .THEOPHR 

fra  eft  integrum  caput,  et  dTrivoiav,  nihil  video  in  hac 
definitione,  quod  non  conueniat  etiam  777  dvcuexvvria,. 
quid  enim  pudor  aliud  eft  quam  vitiofae  naiurae  reti- 
naculum,  et,  vt  aurigarum  verbo  vtar,  fufflamen?  Erit 
lgitur  pudor,  ov%  vTrofMovri  cucygw  eqycov  ucu  \oyoov 
impudentia  vero,  v7tofiovrj  eorundem.  Fortafle  pro 
VTTOfjLovri  fcribendum  vtts^LoXv ,  vt  vir  docrus  coniicie- 
bat,  cuius  nomen  ignoro;  vt  dicatur  cLttovoicx,  effe  vl- 
tima  linea  fiue  facrtorum,  fiue  di&orum  turpium.  aliter 
tamen  quantum  eft  librorum  veterum.  Eft  autem 
dirovoia,  vt  rem  paulo  pluribus  explicemus,  et  quod  ille 
ait,  dfJLct&srsqiv  tt&c  kcu  catyersqov.  eit  inquam  cVo- 
vacc,  prauus  quidam  animi  habitus,  quo  qui  praeditus 
eft,  omnis  ab  eo  famae  pudor  abeft:  omnique  honefta- 
tis  ac  bonae  exiftimationis  cura  penitus  depofita  ad 
quoduis  facinus  ac  dedecus  fufcipiendum  pronus  eft, 
propenfufque.  Proprium  hoc  homini  d7tovsvorjfjbsvca 
eft,  primum  vt  non  huic  aut  illi  vitio  fitdeditus,  fed 
omnibus:  deihde  vt  non  inftinctu  tantum  naturae  im- 
probeaut  nequiter  agat:  fed  quia  turpitudine  ipfa  dele- 
ctatttr,  et  vitia  fua,  malaque,  quod  malorum  vltimunt 
eft,  amat.  Quod  enim  ait  Seneca  quarto  De  beneficiis, 
neminem  acleo  a  naturali  lege  defciuiffe,  et  hominem  ex- 
uiffe,  vt  animi  cauffa  malus  Jit:  diclum  hoc,  inquam,  in 
homine  dirovsvorjyjsvod  cJaudere  videtur.  namhic,  etiam 
gratis  malus  eft.  Ideo  dicebat  att&or  orationum  con- 
tra  Ariftogitonem,  cLirivoictv  efle  morbum  immedicabi- 
lem.  Notum  quid  fit  ditivout  in  re  militari.  Proprie 
itc  vocatur  non  defperatio,  ftfd  is  animi  habitus  qui  ex 
-defperatione  induitur.  Quamobrem  inter  diroyvuciv, 
et  dirivoi&v  difcrimen  ftatttit  Dio  Chryfoftomus  non- 
vno  loco  orationum  fuarum.  inde  eft  hoc  vitiorum  ex- 
tremturi  appellatum :  vel  dicla  eft  d%ivoia ,  quia  peni- 
tus  tS  vov  s£s7recs,  vt  placet  quibufdam  e  veteribus. 
TTTO^ovrj,  quod  loco  generis  pofitum  eft  in  Theophrafti 
defcriptione,non  eftgenus,  fed  iSiiv  r  ruv  d7Tovsvo*jpevot)v. 

femper 


CHARR.     CAP.   VI.     CCMMENTAR  8l 

femper  enim  ctTrcvotccv  comitatur  audacia:  ideo  auctores 
I  ixv  et  ct77cvoict'j  folent  coniungere.  vt  apud  Plutar- 
chum  in  Agefilao,  et  in  Catone  Vticenfi,  Iofephum  li- 
bro  u.  contra  Appionem,  et  in  edido  Iuliani,  quo 
Atiianafium  Alexandria  pellit,  et  apud  Demoflhenem 
in  ea  tt^cc  MctKd^TctTov ,  ToXfiri^cq  kcl)  dTrovsvorjfjLSvoc. 
In  AJtis  fvnodi  EpJiefinae  extat,  epiflola,  cuius  initium 
eft,  Ovisv  d%ovoictc  sv  7rKr,fjLfjLsKrifJLctci  %ctKs7rcoTSPcv* 
ctvrr  ydp  \i7i  TfdvTct  k<?)  t&v  ctT07r<jov  viysfim.  Sed  non 
e(t  praetermittendus  locus  iniignis  eius  audoris ,  qui 
orationcs  contra  Ariitogitonem  (quae  ialfo,  vt  alibi 
difputamus,  inter  Demofihenicas  circumferuntur)  fcri- 
pfit,  vbi  graphice  admodum  quid  ctirovoict  fit,  et  qui* 
homo  ct7ro:-.  .   orator  defcrbit.       Sic  ille,   ov% 

n    OTl    TtJC,    (^VCSOCg   OLVtS,   KCt)    T?C   7ToKlTSiCtg,  OV  /\o- 

yiCfJLoq,    cvfr  ctioajc;  ovos^ict  ,    dKK'   dTrovoict   r<y£iTctit 

fUCKKoV   <5 '   OKCV  £<?)v   OLTTOVOiCt ,   t\    TOVTX    7XoXi]tiCt*    t)   fJLS- 

yic-cv  usv  W*  dvra  tu>  s%ovw  kukcv,  htvcv  Ss  kcu  %ct- 
/\i7rcv  TTcta,  Ttj  ttgKsi  o    cvo   dvSKjov.  o  ycc^  d7rovsvori- 

:    Ci7rctC,    CtVTOV    fJLSV   TTPOStTCU,   KCtt   TY\V    SK    KoyiCfJLQV 
CCOTtf^tCtV.    SK    £s    TX  7TCt^uio^OV   KCtl    TH  7T  Ct^CtKcy  0V ,  SCtV 

dpct  eraS-tj,  crctifsTcti.  Apud  comicos  praeclara  extant 
hominum  huiuimodi,  hoc  efl,  fingulari  quadam  im. 
probitate  et  audacia  praeditorum,  qui  patrimoniis  fuis 
naufragi,  vt  rcm  facere  pofllnt,  per  fas  nefafque  auda- 
dcr  ruunt ,,  cxempla.  Talis  apud  Ariftophanem  in 
Ncbulis  Strepfiades,  in  Equitibus  fartor  ilJe  imptirus 
Ago:  tala  etiam  in  Plauti  et  Terentii  comoe- 

^innes.  Porro  ctTrovotct  Latinis  eft  audacia, 
vel  audana  pcrdita,  vt  in  ilJo  Satyrici  poetae,  Inge- 
genium  velox ,  audacia  perdita  ,  fermo  Promptus.  Bu- 
tordiam  Latine  dici  polle  putabat.  niihi  oJim 
iraecae  vim  non  iatis  explere.  Nam  dvotct 
omnis,  vaecordia  eil:  quippe  horno  dvcvc  caret  corde, 
id  cit  fapientia,  vnde  \va\\.  excors  civaecors.  at  d%ovoi& 
«liud  longe  c/L    nequc   pruiccto  iicut  dixit  Ciccro  in 

1  Pifoncm 


82  CASAVBONI    AD    TKtEOPHR 

Pifonem  [_  c.  9] ,  0  vaecors  et  amens:  ita  dixeris  Graece 
fatis  proprie,  d>  dirovevotifjbkve  kcl)  dvorire.  Quoniam  ta- 
men  apud  optimos  fcriptores  de  infigni  improbitate^ 
haec  vox  vfurpatur;  eflo  dsircvoict,  11  lubet,  vaecordia: 
homo  d7tovevor\fievog ,  vaecors:  quem  quidem  defperate 
malum  poflis  Latine  dicere.  Ciceroni  eft  komo  perdi- 
tus,  vel  perditus  et  profligatus:  aut  etiam  defperatus:  vt 
cum  defperatorum  bomimim  flagitiofos  gregcs  dixit  ia  n 
Catilina  [2,  5]:  et  alibi  faepe.  Nam  etii  proprie  vox 
defperatus  aliud  fonat,  tamen  de  eodem  vfurpatur.  T. 
Liuius  in  vigefima  tertia  hifloria  haec  verba  pofuit: 
improbus  bomo  ;  fed  non  ad  extremum  perditus.  Gracce 
dixeris:  irovriPog  ftev,  £  fisvToi  dnrovsvo^fievcg. 

clog  ofjiocrai  ?cl%v~\  Re&iflime  prima  nota  hominis 
perditi  profligatique  haec  ponitur:  hic  fiquidem  e  nu- 
mero  eorum  eft,  qui,  vt  dixit  olim  Pacuuius,  iufiuran- 
dum  aliud  nihil  eiie  cenfent  quam  mantile,  quo  noxae 
quotidianae  extergeantur.  Talis  apud  Graecum  comi- 
cum  Strepfiades,  quem  ita  alloquitur  fuus  creditor  m\ 
Nebulis  [4,4,1911.]  Act.  YLct)  tcvt  l^eKnceig  dirofio- 
ccti  fxot  t#c  Seyc,,  iV  ctv  ksKsvco)  crs;  j.tp.  t#c  Troiaq 
Ssxg;  Act.  Tov  Aict,  tov  JzPfJLtjv,  rcv  Uocrsi^d).  ^tp.  Krj 
a(cc  Kct)  TrqotrH&Ta&styv  y  coct  dfjLoorcti  tpmQoAov.  Ta- 
lis  apud  Latinum  comicum  Ballio  [Pfeud.  r,  3.  118  fl]. 
Ca.  luraftirf  te  illam  nulli  venditurum  nifi  mibil  Ba. 
Fateor.  Ca.  nempe  conceptis  verbis.  Ba.  etiam  confultis 
quoque.  Ca.  Periurafli  fcelefte.  Ba.  at  argentum  intra 
condidi.  Athenis  qui  facile  iufiurandum  fufcipiebant, 
Ardetti  vulgo  a  loco  vbi  iurare  moris  erat,  appellaban- 
tur.  Hefy chius.  Tovg  Pahiodg  sw)  Tovg  QPKXg  iovTug,  Kp- 
iriT^ng  SKaAxv,  Toirog  &s  r]v  ttsp)  tov  \Kicrcrov ,  syyvg  t£, 
XlavciSrivctiKQv  <?aoix,  sv  d)  Tcvg  cpyjag  S7roioSvTo. 

rd)  rjSsi  dyoPctiog  t*c]  Criticorum  fanclio  poftulat 
vt  fcribamus  dyopcuog  ng.  Ammonius,  Ayopaiog  edv 
nrPoirctPo^vTovteg,  errifjLctivei  rcv  Trovrjpor,  tqv  sv  dyopd 
tsS-qapsvcv  sdv  $i  nr^onre^ :  CTroofxevocg,  crjpuciwsi  tov  ev 

dyopct 


CHARR.     C'AP.    VI.    COMMENTAR  83 

Z  Ttuvasvov.  recte.  eft  enim  dyoeatoq  cognomen 

i  Iouis,  Mercurii,  Mineruae  et  Dianae,  qui  in  ioro  cole- 

bantur.     Recte  etiam  notat  Suidas  d,yeo<ztov  dici  diem 

quo  lites  difceptantur.  ita  oinnino  fcribendumin  Aclis, 

cap.  xvui  i.  [38]  dyoeatot  dyovTat,  non  dyo^diot.  et 

fubaudiendum  npkcat.     Glollarium  vetus,  Cum  res  agi- 

tatur,  ots  9  dyozatoq  ertv.     Nam  vt  prolatae  res  [  Plaut. 

lCapt.  1, 1. 10.  11.  17]  dicuntur  quando  iuftitium  eil,  fic  agi 

reSy  quando,  vt  loquitur  Demofthenes,  at  otxcu  eio~i. 

IPlinius  Secundus  in  Epiilolis,  Eia  tu  cum  proxime  res 

agentur ,  quoquo  modo  ad  iudicandum  veni*    hinc  apud 

1  Suetonium  [Aug.  32.]  rerum  ac/us,  pro  diebus  iuridicis. 

Strabo  libro  xm.  de  Romanis  loquens,  Hpspoi ,  inquit, 

i^ottov  otsra^av  Tclq  otourtcstq,  lv  aiq  Taq  dyooatxq  7T01- 

ivjou  xou  Tctc,  cty,atooocriag.  hoc  eft,  vbi  conuentus  agunt 

ct  ius  reddunt      Sed  vt  ad  Theophraftum  redeamus, 

homo  dyopcttoq  eft  qui  dies  totos  forum  conterit :  quem- 

que  oratores  et  comici  appellant  dyoodq  ncsptT^ta\JbcC 

Latini  veteres  bominem  ordinarium,  tefte  Feflo:  veljub- 

rojiranum,\t'u\  octauo  epiftolarum  ad  familiares  [ep.  1]: 

vel  fubbafilicanum,  vt  in  Capteiueis  [4,  2.  35]  Quorum 

edos  fubbafilicanos  emnes  abigit  in  forum.     Gloilarii  au- 

dor  paulio  aliter  :    Uajiliciarius,  MaAaxoq,  dycoatoq. 

;n  cfl  inBaiilicis  iudicia  Romae  praefertim  centum- 

uiralia  celebrata  fuifTe.       Idem  auclor  alibi,  TabelJiot 

AKoq.     Alio  autcm  loco  lixn  vertit  dyo- 

^cttzq.   nc  id  quidem  abiurde.  eft  enim  is  qui  quaeftus 

caulfa  caiira  fequkur.  tot  enim  inodis  vox  dyooa  acci- 

pitur. 

%1'ctTso'vofjLEvoq']   Non  recle  docli  viri  qui  fic 

ihus  impudcnter  fubdudis.     Nam  aliud  eft 

dvac  :c,  aliud  dvacvodusjoq.  de  qua  voce  dice- 

>  dvacrscrvofjnvcq,  is  efl,  qui  dcxjor^ 

1  diccbatur,  teiie  Hclyciiio.  extat  ea  vox  apud  lJo- 

im   iibro  quarto  :    ct  m  extremo  fragmento  libri 

xvn.  Tvyj*%  c;  im  iavTa  ukyd?*rjq  diroocyjiq  xcu  nts- 

l  3  tyQUcriaq 


§4  CASAYBONI     AD     THEOPHR 

^iovcioq  sv  roiq  s^yjq  %*6votq,  itsrct  rovrct  vreoQcuvovcrtis 
rr.q  riXtKicLq  6\ocr%eqwq  slq  d(rs/\ystuv  s^ksi/Xs  kui  Qiov 
dcrvpjj.  Idem  fignificat  apud  M.  Tullium,  vox,  fpur- 
cus.  qua  notione  accipi  vox  fpurcities  debet  illo  Lucre- 
tii  loco  libri  quinti  [v.  17  f  ],  Quidue  fuperbia,  fpurci- 
ties,  petulantia,  quantas  efficiant  clades  ?  quid  luxus  defi- 
diefque.  vide  Nonium. 

6^%it&ai  v*/<p&)v  rov  k6$u*ku\  Quantum  fit  ponde- 
ris  in  voce  vqtya)v9  licet  intelJigere  ex  eo  quod  Demo- 
iihenes  in  fecunda  Olynthiaca  pro  argumento  vitac 
penitus  diilblutae  fociorum  Philippi,  ait,  eos  vbi  largius 
poti  fuerint,  folitos  cordacem  faltare.  Multo  enim 
turpius  11  quis  ficcus  cordacem  faltet,  quam  fi  ebrius. 
Eft  autem  cordax  lafciuae  et  comicae  faitationis  genus: 
ideo  ait  lv  ycaffiuia  %oqa.  Ariftophanes  vero  in  NeV 
bulis  [r,  6.  85]  gloriatur  in  fuis  comoediis  huic  faltationi 
nullum  eife  locum.  Puto  autem  ad  reftim  folitum  cor- 
dacem  faltari.  nam  Ariftophanes  pro  KopiuKi^stv  dixit 
kcp^uku  s/\kvsiv.     Iulianus  et  alii  sKksiv  kqpIuku. 

ku)  7r%ocrct)7rstQv  s%odv  sv  kc*){jlik6)  %o%£']  Falfi  fufpe* 
clam  hanc  leclionem  habeo.  puto  enim  deeflc  nega- 
tionem,  et  ita  legendum ,  ^poc^Hov  %k  r%m  sv  k.  %. 
magis  enim  hoc  modo  perditiilimi  nebulonis  defcribitur 
ingenium.  nam  etii  omnino  turpe  eft  fcenicum  hiftrio- 
nem  agere:  tamen  qui  perfonatus  in  icenam  prodit, 
quodammodo  fub  periona  latet,  et  pudori  fuo  nouni- 
hil  confulit:  non  item  qui  fine  perfona.  quare  etiam 
Demofthenes  in  oratione  de  ementita  le^atione,  Ccry- 
bionem  quendam  Ka.rdqa.rov  appcllat,  bq,  inquit,  ev  rctlq 
<7rofi7rctiq  dvsv  r$  TV^ov.odKsix  nafid^et.  Apud  Roma- 
nos,  hiftriones  fi  minus  placerent,  cogebantur  in  fcena 
ponere  perfonam.  vide  Feftum  in  Perfonata  fabula. 
Porro  interpretes  ita  hunc  loctim  verterant,  quafi  ^ege- 
retur  s%siv.  contra  omnium  codd.  aucloritatem.  Ita 
nos  de  hoc  loco  cenfemus:  {1  cui  negationem  inferi 


non 


CUAKR.     CAP.    VI.    COMMENTAR  8$ 

non  placet,  fruatur  illc  opinionc  fua:  ego  cauflam  non 
video  cur  a  priore  fententia  mea  difcedam. 

^avuaci  is  tovc.  %ah>tovc,  SKhsyeiv']  Intct 
ludicrarum  artium  artiricc^,  et  voluptatum  miniftros, 
quibus  vfi  olim  vcteres,  fucre  qui  a  Graecis  didi  lunt 
&cLV[ia,T07rGtoi ,  a  Latinis  praejtigiatores  :  quos  Athe- 
nacus  inter  &iGvv(rov  Tsyjjaac,  rcceniet  lib.  duodecimo. 
Fuerunt  autem  variae  et  plane  miriiicae  iftorum  artcs, 
quibus  imperitorum  feric-bantur  oculi,  omnia  quoruni 
cauflas  non  nouerc,  mirantium.  Eius  generis  fuerunt 
,  '.iuot,  cybiftetae,  petauriftae,  pctaminarii, 
funambuli,  neurofpaftae,  itcm  ^r/Qohoyot  fiue  \f/;;<fto- 
TratvTat,  ct  machinatores,  de  quibus  Hero  mechanicus 
in  egregio  libro  Usit  SavfjLaTOTroiivSic,'  et  nos  multa  di- 
cemus  <rvv  Ssm  aliquando,  quae  funt  nobis  cum  cura 
obferuata  et  annotata.  Qtii  igitur  has  artes  cxerccrent, 
Graeci  eos  SavfjLaT07Totxc.  vocabant,  artemque  eorum 
SavuaTGTTotiav ,  et  fpeclacula  huiuimodi  praeftigiarum 
atque  ofTuciarum  SavuaTa.  Errant  enim  et  qui  Ssd- 
fLaTa  legi  hic,  non  Sa vitaTa ,   volunt:  et  qui  aliter 

voccm  interprctantur.     Hefychius  SavuaTa,  d  ol 

vvvjat.  fic  apud  Dionem  Chryfo- 

ftomum,  ttoXXcov  bs  Savua/TOTTotw  SavuaTa  STTifiiKVvr* 

ct  apud  Platonem  cum  in  fcptimo  De  Republica, 
tum  in  fccundo  Dc  legibus,  SavuaTa  STTtlstv.vvvat.  de- 
nique  iic  iemper  accipienda  illa  vcrba  ev  Savuacrt.  in 
quibus  paflim  crrarc  interpretes  etiam  doctiflimos  ob- 
Jeruauimus,  vt  apud  Athcnacum  non  vno  loco.  nequc 
alitci  ndus   locus  Ariftotclis  libro  fccundo,    Dc 

ratione  animalium,  \bi  Tci  dvTouaTa  ?av  Savfid- 

•oinmcmoraf:  quac  dvTouaTa  SavfxaTct  alio  loco 

appcllat:  intelligit  autem  i  quaedam  per  fe  fur- 

el  fimulacra  fuapte  Iponte  mobilia,  quae  a  netu 

mfcrcbantuh 
fnii  Xj*Ax3{  $kM 
mcTcedein  quain  praei  rw  ifti  a  fpcclatoribn 

f  3  hicarc 


86  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

lucare  exigebant:  eam  mercedem  Graeci,  vt  puto,  S-ctv^ 
fictKTPov,  nuncupabant.   efl  enim  a  &ctvad<?c*) :  eadem 
analogia  qua  SiSctKrqov  minerual  a  SiSdrrvLdf  yjvvrqcv 
indicium  fuie  indicinae  praemium  a  ^vvco.  et  pro  eo- 
dem  gfyerqov  ab  gvqttrxci)  apud  Vlpianum.      Sophron 
apud  Etymologici  Magni   auctorem  Cpi^s  to  &ctvfict- 
xrqov,  xctwi&vcrtaifjLsg.     Hinc  dicli  funt  vulgo  cum  hi 
tum  alii  agyrtae,  qui  iimilibus  artibus  ftipem  in  circulis 
corrogabant,  %ctkKokoyot ,  Latine  acrufcatores :  pari  in 
vtraque  lingua  ratione.  nam  vt  %ctkKol  Graecis  nomi- 
nantur    quiuis  parni    pretii   nummi :    iic  Latinis  aera. 
Martialis  [lib.  n.  epigr.  2g],  Et  centum  aureolos  fic  velut 
aera  rogat.  et  Hieronymus  illa  duo  ksTv^ct  viduae  mu- 
lierculae ,  cuius  fit  in  Euangelio  [Marc.  12,  42]  mentio, 
cera  interpretatur.      Reperio   et  aefculatores  fuilTe  di- 
$os.      Gioflarium  vetus :    %ctkKokcyog ,  nummularius^ 
aefculator;  et  alibi,  Aefculator,  %ctkKokoyog.  inde  ver- 
bum  aefcuhr  pro  eo  quod  Theophraflus  rovg  %akKovg 
tKkeystv  dixit.     Gloflarium,  %ctkKokcyw,  aefcuhr.     A- 
puleius,  rovg  %ctkKxg,  fiipes  aereas  vocat  in  octauo  Me- 
tamorphofeon:  alibi,  exiguam  ftipem.     Ouidius  I.  De 
Ponto,  fiipes  aera.  et  recte  in  Gloflario,  Keo^ct,  aes. 
nam  quid  iit  Ke^fjut  Graecis  notum  efl.     Maximus  Ty- 
rius,  $vo  oQokxq.     Hanc  illi  ftipem  a  fpeclatoribus  exi- 
gebant,  poftquam  fe  quifque  feflum  receperat,  ordines 
ledentium  obambulantes.     Ideo  ait  Theophraftus  kcl& 
Iskcl^ov  nra,%uiv.  quae  verba  male  accepta  iunt  ab  inter- 
pretibus.     Lucianus  in  Aiino,  encetSdv  Ss  KcLTctKo-^stctv 
cvroog  ecLvrovg,  sk  rw  TrgqismiioTav  &earm  cvvsksyov 
c'6oA#c  kcu  d^ct%fjbdg.  prorfus  iftis  declarantur  fuperio- 
ra  Theophrafti.     Idem  Lucianus  verbo  ey.keyetv  vtitur 
alibi,  vt  Theophraftus  hic,  %ctkK%v  cXokov  ivctcd  rav 
KcLTctirkSovToov  SKarov  SKkeycidv.     Hodie  praeftigiarum 
iftiufmodi  artiiices  foient  ad  fores  aiiquem  collocare, 
cui  necefle  habet  vnufquifque  prius  quam  fpeclatum 
admittatur,  in  anteceflum  aliquid  pro  lucare  porrigere. 

KCLt 


CHARR.     CAP.    VI.     COMMENTAR  §7 

xcti  iLciyj&ai  rciq  rc  crvfj&oXov  cpi^ucf]  TefTeram 
intelligit,  quam  aliquis  acceperat  a  praeilrnatoribus  ea 
lcge,  vt  qui  hoc  fymbolum ,  quod  arrabonis  vim  liabe- 
bat,  referret,  gratis  fpeclaret.  De  fymbolis  et  contra- 
clibus  per   lvmbola ,  quam    Ariftoteles   xciv&victv  ctiro 

~oAvv  vocat,  cjicemus  vti  fpcro  alias.  I-ege  fi  lubet 
quae  poftea  fcripfimus  Animaduerfionibus  in  Athe- 
naeum  libro  III.  cap.  xxxi. 

y.ct)  ir^oiy.ct  Ssoopsiv  ct^iici']  In  multis  optimae  no- 
tae  codicibus  vox  d^iSct  non  extat.  quare  ita  poiTumus 
verterc,  Ac  fi  quis  tefferam  afflrat,  duris  cum  fermunibus 
accipiet,  ipfe  gratis  fpectans.     FortafTe  ita  auch-r  fcri- 

:t.    To7c    TC  CJfJL.    (pS^OVCl   TLCt)  TT^ClKCt   &SCt)~ 

$£iv  d^ixav  dvrcc  Trpoiytct  Ssoo^cov.  vcl,  xct)  xrot)  Trqcixct 
...     De  iftiufmodi  librariorum  peccatis  fae- 
pe  quefti  iumus. 

:c  is  TTctv^cKSvcctt]   Olim  apud  Graecos,  ficut 

etiam  Iiodie,  vt  audio,  in  quibufdam  Italiae  locis,  non 

multo  erat  honeftior  locus  irctvbo%siov  fiue  taberna  tne- 

ritoria,  quam  c\y.rtact,  hoc  eft,  lenonis  aut  meretricis  do- 

fjius:  et  apud  Hebracos  eadem  vox  Zonah  et  meretricem 

fignificat  ct  cauponam.  nec  multo  aliter  apud  Latinos, 

qui  to  nctvloyfiv)  jtabulum ,  ct  rov  itctv^oyjct,  jlabula- 

rium,  dixerunt:    merctriccm  autem  projtibulum.      Eo 

m,  vt  viri  quibus  honeflas  curae,  aeque  in  cauponis 

nedibus  conlpici  crubefcerent,  ac  in  lenonis:  quod  vel 

cx  iis  patct,  quac  de  Stratonico  citharocdo  refert  Aclia- 

mil  Variarum  libro  xmi.  cap.  xmi.     Sed  et  Iiocra- 

tcs,  sv  KctiTYjXsttt)  ait,  Octysiv  y  irisiv,  x'$s)c,  #'(5'  ctv  cUirrjg 

■ir,crt.   vide  Athcnaeum  libro  xm.    [c.  uj 

ipfumlfocratii  loaun proferentem.   Sedquam  pa- 

rumintci:  iniumiir  pon-,m\dec!<i;  at  opti- 

jRbm   \amcx  Impp.conliitutionibii.Ndomina  cau- 

ponac  (]<  folita  haberi,  ioluitur  lege 

dc  adultc 

f  4  KCt) 


88  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

kcu  Toqvcfcocrxrjrcii^  In  ediclo  praetoris  de  iis  qui 
notantur  infamia,  numeratur  inter  primos  qui  lenoci- 
nium  fecerit.  Vide  et  titulum  Codicis ,  De  Ipeclaculis 
fcenicis  et  lenonibus. 

TeA&JwJau*]  Quanta  flagrarint  olim  apud  GraScos 
et  ludaeos  inuidia  vecligalium  et  tributorum  condu- 
ctores,  nemo  nefcit.  Ex  omnibus  Graecis  videntur 
Oropii  huic  quaeftui  maxime  fuiiTe  dediti.  extat  enim 
de  iis  veteris  poetae  Xenonis  elogium  huiufmodi.  FEseV» 
tsc  Te\covcti,  TTctvTsg  6kt)v  a^rcctyeq,  YLctKov  Tekoq  ysvoiTo 
Toiq  tiqcoTrtoic,.  Apud  Romanos  etii  portitorum  et 
coaclorum  magna  iemper  vilitas,  vt  alibi:  publicanis 
tamen  iuter  honeftos  fuus  erat  locus.  quippe  equites 
fuere  fplendidiftimi.  ideo  toties  et  tam  effufe  publica- 
norum  ordinem  laudat  M.  Tullitis.  Quare  rs\avt]v 
vertimus  portitorem,  non  publicanum,  vfum  veterum  au- 
<florum  fecuti.  Gloffarium,  portitor,  TsXccvriq.  Porto* 
rium  Ts\a)vsiov.  et  fane  TsKutvrjq  proprie  eft  qui  vccliga- 
liarius,  et  tclonarius,  in  Cod.  Theodoiiano.  Papinianus 
lege  xvii.  Dig.  Ad  municipalem,  fcribit  munus  exigendi 
tributi  inter  fordida  munera  non  haberi;  et  ideo  decurio* 
nibus  quoque  mandari. 

ctXKci  vj\qvT}siv~\  Iuucnalis  fatira  fcptima  [c.  $]f 
---  nec  foedum  alii,  nec  turpe  putarent  Praecones  fieri, 
et  fatira  tertia  lenonum ,  praeconum  ,  et  gladiatorum 
pucri  eodem  iure  cenfentur.  Vertim  tamen  Horatius 
pr-aeconum  ordinem  et  coacrorum  tuetur  alibi  [i  Sat. 
6,86]  propter  patrem.  Multa  Cicero  de  praeconibus 
in  ea  pro  Quintio. 

■fjuaysiqsvsiv,  KvSsvetv]  M.  Tullius,  Officiorum  libro 
primo  fub  flnem ,  Minimeque  artes  hae  probandae ,  quae 
minijirae  funt  voluptatum ,  cetarii,  lanii,  coqui,  fartores, 
pifcatores ,  vt  ait  Tercntius ;  adde  his  fi  placet  vnguen- 
tarios,faltatores,  totumque  ludum  talarium,  Eleganter 
Cicero  tanquam  slq  fiictv,  quod  aiunt,  fivKovov  congeilit 
plerafque  omncs  artes  quae  a  Rom.an.is  improbabantur. 

par 


CHARR.     CAP.  VI.     COMMENTAK  89 

par  eorundem  Athenis  vilitas,vt  teflantur  fcriptores  Attici. 
Cetarii  funt  tol^xqxuXcu,  viiiilimum  hominum  genus 
Athenis:  vt  et  ialfimenta  apud  eos  ieruorum  et  paupe- 
rum  cibus  fuit,  quod  fupra  diximus.  Inde  apud  Lucia- 
nnm,  TctPixoTrtoksw  vttq  airo^ctq,  r\  tcl  ypctfjLfJLctTct  01- 
.-»• .  Manauit  ab  iflis  prouerbium  de  homine  ob- 
fcuro  et  terrae  filio:  dicebant  eum  patre  eiTe  ortum  qui 
cubito  mungeretur:  quod  erat  falfamentariorum  pro- 
prium,  vt  ad  Strabonem  pluribus  expofuimus.  De  co- 
quis,  et  teflatur  Theophraflus  hic,  et  habes  de  iis  fufc 
apud  Athenaeum.  Fartores  funt  ctXXctvTOTTcoXcti  infi- 
mae  fortis  homines.  vide  Equites  Ariftophanis.  P?ft(t- 
tores  quo  loco  ab  iifdem  haberentur,declarat  vetus  pro- 
vcrbium,  quod  in  Hefychii  Gloflis  reperimus :  Axvctt 
fisv  eic.  eitctytT^m,  ActQeiv  is  firi.  fumtum  eft  cx  aliquo 
comico.  moncbat  viros  auctor  adagionis,  vt  vxores  ex 
ordine  pifcatorum  ne  caperent:  etil  fifias  vt  pifratori- 
btis  nuptum  demus,  propter  difRcultates  conditionum 
reperiendarum,concedit.  itvclysc^Hc,  funt  pifcatores.  Pif- 
nbus  adiici  debent  aucupes  et  pomarii,  atque  omnis 
Tufci  turba  impia  vici:  ait  Horatius,  Satira  tertia  libri 
1 1.  [v.  228].  De  vnguentariis  ct  faltatoribus,  res  notif- 
Athenis  olim  lcge  Solonis  cautum  fuit,  ne  quis 
Atticus  mvrepficnm  faceret.  auclor  Athcnaeus  li- 
bro  xiii.  vt  minus  mirum  fit  quod  Seneca  refert  [N. 
Q-4, 13],  fuifle  aliquando  vnguentarios  Laccdacmonc 
puIfo>.  Poftremo  adiicit  Ciccro,  ludum  talarium,  licut 
I  beophraftus  to  x,v£evetv.  vide  fuper  iflis  titulum 
[Codicis  De  aleatoribus  ct  alearum  vfu. 

arijiPct  fj,v  TPttysiv']    Lcgc  Solonis  notabantur 
infamia  qui  parc:  bant,  aut  tectum  ad  liabi- 

>nem  non  praebebant  :  vt  vel  ex  Aefchine  con- 
Timarchum  conliat.  Non  temere  sniteni  ma- 
1  potius  dixit  Thcophrnftus  qunin  patrem.  l.itins 
.  patuit  exhibcndae  matris  ncccflitas,  quam  patris, 
lo  et  vulgo  quaciitis  matcr  ncceflario  iuit  afcnda: 

f  5  I» 


90  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

ln  patre  non  idem    obferuatum.    vide  Plutarchum  et 
Laertium  in  Solone. 

dirciye&cti  »Ac7r?^]'  ArcefTi,  inquit,  folet  furti:  ad* 
de,  et  aliorum  criminum.  fic  apud  comicum  Agoracri- 
tus,  perfecliflimum  ciivovotctc.  exemplum,  id  fibi  nomen 
ait  inditum,  ex  eo  quod  perpetuo  alicuius  criminis  reus 
iii  iudicio  volutaretur.  Notabis  yjv^toKoytctv  m  voce 
ctTrciyec&ctt.  nam  ciitctycjdyr)  m  foro  Athenienii  proprie 
dicebatur  de  iurto ,  ficut  svSei^tg  de  aliis  criminibus.  au- 
£ror  Vlpianus  itt  Dcmoflhenem  rj^cc  Aewjtvrjv.  quam- 
quam  alii  veteres  quibus  potius  aflentior,  eyoetgiv  et 
ct7fctyct)yrjv  ita  diftinguunt ,  vt  illa  iit  abfentis  delatio: 
haec  praefentis  in  ius  abdudtio :  quando  aliquis  manife- 
fti  criminis  conuiclus,  in  carcerem  et  ad  vndecimuiros 
rapiebatur. 

ro  Secfjbarijqtov  TvXetod  %^ovov  oiksIv  rj  rriv  ctvrS  oi- 
%tcvi~\  Dicliim  venuflatis  Atticae.  fic  apud  Ciceronem 
[contra  Rul.  2, 37],  babitare  in  carcere.  et  in  Bruto  [c. 
85>],  babitare  in  RoJIris,  Dinarchus,  Kct)  ycio  Q-ctvdrou 
ctfctct  ntoKkct  srscct  dtcvwsit^cLytrctty  y«cti  sv  ri  cJscrfJLcorrjoic^ 
irXstco  %qovov  n  s^co  hetrsrettys.  loquitur  de  Arifrogito- 
ne:  quem  propterea  au&or  earum  orationum  contra 
illum,  quae  Demoitheni  vulgo  tribuuntur*  rera^t%sv- 
fjusvov  in  carcere  appellat,  et  alteri  opponit  recens  car- 
cerem  ingreflo,  et,  vt  ipfe  loquitur,  vectket  Kct)  7r%Qcr(pd- 
rci).  Demofthenes  in  ca  contra  Timocratem  Andro- 
tioni  obiicit,  quod  pater  eius  7rcAAcsc  TrevraerrjetSac.  ev 
rcv  cJetffjLvrrjqicp  ^ter^e.  Appio  Claudio  apud  Liuium 
[3, 57]  obiicitur  pro  magno  crimine,  quod  carcerem 
appellaflet  domicilium  plebis  Romanae.  Plautus  in  Pieu- 
dolo  [Fragm.  aupud  Seruium  ad  Aen.  1, 143]:  Niji  car- 
cerem  aliquando  effregeritis,  vejiram  domum.  Poitremo 
ipfum  etiam  hominem  improbum  carcerem  vocarunt 
Lucillius,  «--  carcer  vix  carcere  dignus. 

3  Kcti  riro  ^  av  ztvctt  3c£ete]  Lego,  kcu  xroq  <$''  ctv. 

rvv 


CHARR.     CAP.    VI.    COMMENTAR  91 

tmi  Trsgiirausvxv  tovc  c£Aac]  Hoc  cft,  eorum  qui 
coetus  ct  concurfus  faeiunt:    quod  capital  fuit  Athenis. 
le  infra  ad  caput  tts^)  Xoyoiroaaq. 

usyd\i\  tv\  Cvvr,~]  Alta  voce  Joqui  fupra  fignum 
erat  ruflicitatis:  alibi,  fuperbi  et  elati  animi:  fed  addit 

Theophraftus,  kcl)  nra^occyvia.  quae  vocis  appel- 
latio,  vel  ex  eo  manauit,  quod  multi  nimia  vocis  inten- 
tione  ramices  fregerunt:  vel  declaratur  ca  dictione  va- 
flus  oris  hiatus:  ficut  Ariftoteli  in  fecundo  Hiftoria- 
rum,  et  tertio  De  partibus,  ora  canum,  leonum,  ac 
reJiquorum  Kapya^ooivToov  dicuntur  eile  ctvs^Goyorctm 
Ariftophanes  in  Equitibus  [3,  1.22]  Cleonem  vocat 
vxlzxmoIovto.,  et  mox  ei  vocem  tribuit  xagafyae, 
propter  afperitatem  et  inaequalitatem.  vide  icholia- 
ften.  Et  ita  etiam  vocem  Tra^s^ooyviav  hic  in- 
terpretari  licet.  Vel  efl:  translatio  a  fenfu  tactus  ad 
fcnium  auditus.  nam  quae  funt  abfciila  etabrupta,  ea- 
dem  alpera  funt.  Apud  Ciceronem  inter  vocis  difle- 
rentias  iunt,  fraclum  et  fcijfum.  fere  autem  fratta  vo& 
apud  Latinos  auclores  dicitur  de  voce  efloeminata ,  aut 
eius  liquido  qui  plafmate  guttur  Mobile  colluerit.  Grae- 
ci  ca&qay  vt  videtur,  et  icaqs^vfiKvlav  fciffam  vocem 
nominant.  Scd  de  omnibus  vocis  dirlcrentiis  acute  vt 
oinnia  fummus  philoiophus  in  libello  Us^)  cLkovsgov. 

.av  v  Travyyvqic,]  Proprium  hoc,  vt  initio  dixi- 

mus,  homini  aTrovsvor^usvco*  qui  afliduis  conuiciis  ita  de- 

pudcre  didicit,  vt  laetetur  etiam  infamia.     Habuit  Jioc 

quoquc  impurus  ille  facpe  iam  a  nobis  commemoratus 

on:  quem  quidcm  ait  orator  ca  fuifle  oris  du- 

quae  alii  taciti  ct  In  tencbris  admittercnt,  qui- 

mIc  quid  humanitus  vfu  vcnirct,  ca  ipfc  tantumnon 

appenfis  iibi  tintinnabulis  patraret:  quod  efl  diccrc  pa- 

lam  et  ifl  omnium  oculis.      Sic  ilJc,  Ka)  a  tgZv  akXodV 

l  vi  'ixcvros  a^otyrn)  noisi,  Tav&  «roc  /Ltovo- 

hfafydfisvoc  iiaTrqaTjsTcu. 

4  Tac,  i    t^opvvc&cu]  Lego,  Kai  Ta$  fjusv  t^oLLW&ai* 

t%W 


92  CASAVBONl     AD     THEOPHR 

e%oov  e%ivov~]  Vafculum  fuit  in  quo  afleruabantur 
Iitium  inflrumenta ,  quae  in  libris  Graecorum  Iurifcon- 
fultorum  ci(r(pct\tCfJLctrct  vocantur.  Erat  autem  echi- 
nus,  vel  teft accus,  vel  aeneus,  tefte  in  Vefpas  Ariftopha- 
nis  fcholiafte. 

o^fiaSrov  £&?Jct)v']  Arifloteles  apud  Dionyfium  Ha- 
lic.  ^ecfieig  SiKctvixtev  £<6A*W.  Iuuenalis  de  caufidicis 
in  forum  venientibus  [Sat.  7,  107]  —  et  magno  comites 
in  fctfce  libellos.  Proprie  o^tct&og  eft  ferta  fiue  reftis 
e  caepis  aut  fimilibus  rebus  contexta. 

xcti  rrig  (j^ct%firtg~\  Plane  iftud  hominis  eft,  non  ho- 
minis.  Nam  cum  in  genere  foenerari  idem  fit  quod 
hominem  occidere,  vt  Cato  fenior  [apud  Cic.  OrT.  % 
extr.]  aiebat:  et  ttu^cc  tyvtrtv  e^yd^eSjcti,  vt  Ariftoteli 
[Polit.  1, 10]  placet:  ac  proinde  foeneratotes  furibus 
peiores  ciues  a  veteribus  Romanis  fuerint  exiftimati,  vt 
probat  idem  Cato :  quid  obfecro  te ,  exiftimandum  eft 
de  eo,qui  foenus  id  exerceat  quod  hiccommemoratur? 
Neque  tamen  putemus  fingi  haec  a  Theophrafto.  dixit 
enim  ipfe  initio,  ex  iis  quae  vulgo  fierent,  et  in  vfu 
apud  homines  effent,  effe  hoc  a  fe  fcriptum  conflatum. 
Imprimis  animaduertenda  eft  iftorum  techna,  qui  vt 
foenus  hoc  horrendum  minore  cum  inuidia  poflmt  ex- 
ercere,  non  folent  grandem  pecuniae  fummain  fimul 
cidem  credere,  neque  in  multos  dies.  Hi  funt  quos 
Graeci  rifie^ctvei^dg  ct  rox,oy\v(pxg  dixerunt,Latini  to~ 
culliones:  qua  voce  vtitur  M.  Tullius  ad  Atticum  [2  ep. 
1].  Cum  autem  obolus  fit  fexta  drachmae  pars,  facile 
cuiuis  aeflimare,  quale  fit  hoc  foenerandi  genus ,  quan- 
do  drachma  obolum  femis  quotidie  parit.  Fuit  fane 
maxima  Athenis  foenerandi  licentia.  etfi  enim  vfitatus 
in  ea  ciuitate  vfurae  modus  crat,  vt  pro  mina  quot  men- 
fibus  drachma  penderetur:  quae  efl  centefima  Roma- 
norum  vfura ;  tamen  et  binas  centefimas  et  ternas ,  ao 
quaternas  folitas  exigi  non  eft  dubium.  quippe  cum 
ifliufmodi  hominum  improbitas ,  non  folum  non  coer- 

ceretur 


CHARR.     CAP.    VI.     COMMENTAR  93 

ceretur  vllis  leaibus:   fed  etiam  approbaretur  veteri  So- 

loms  ies;e  liac?   To  ct^yt^ov  ^actfjLcv  etvctt,  e(p  cntocrov 

:  iciveifw.  hoc  efl,  /r/x  ejh  foeneratori  pe- 

cuniam  fuam  quantacunque  vfura  volet  coUocare.      Sic 

enim  Lyilas  hanc  legem  exponit.     To  ^ctG-tfJLov  inquit, 

tx  T5  sriv,  £  pi Art7f,  tf  £t>y&>  Wcivai,  ccAAoc  to'jcov  tv^ol-v- 

:;  cTrcVcy  oci/  SttAfTdu;     Apud  Paulum  Iuriiconiul- 

tum  libro  11 11.   Reipontprum,  Lucius  Titius  ita  cauet: 

.^yricat   cot    tokov  iwt^q    fivaq  exct^g 

c  o'6o'A#c  teccacac. 

\icc]  Antiquum  efl  Graccorum  loquen^ 

di  genus,  TPiu  r  arj&oKta,  pro,  oboltts  /emis,ve\  fefquio- 

bolus.     Poilux  [  9,  6  ]  QiXov  <5s  rotq  do^atotq  Kctt  to  ev 

■•j  TctActvTov  Tt&L  >-Ui7ctkctvvct  \syeiv.   Ita  faepiffime 

cuiufuis  aut  meniurae   aut  ponderis   numeros  antiqut 

fcriptores,  praefertim  Attici,  efFerunt.  fic  apud  Hippo- 

em  legas  t^i<x  j\fLt%ca,  r^tct  rfjLtwqta,  t^taivefjLiv^ri- 

c  et  meccaoa  t7tearnr\r\ao^ta''  apud  Platonem  rqfa 

ivcuct,  fexto  Legum:  apud  Xenophontem  r^ict  rjfjtt- 

tjtcf  apud  Theophrafhim  in  fecundo  Hiftoriarum 

YjfjLtirodtcf  apud  Athcnaeum  iibro  quarto  Tqia  r\fit- 

\jlvcV    et  in  Dioicoridis  aliorumque  medicorum  ii- 

(aepe.      Sic  Latini  interdum  Martialis  [4,46]  Et 

tburis  piperifque  tres  feiibrae.  quod  et  nos  ia  vernaculo 

noftro  idiomate  retinemus.     Attici  vero  quam  dek 

rentur  hoc  ioquendi  genere,  deciarat  Theophraflus,  qui 

in  iibro  visoi  ovpw,  $60  rifjtieySja  dicere  maluit,  quam 

tyfjtct.     Impp.  in  Cod.  'I  iieod.  fex  femiftliquae  quam 

Auguftus  in  teiiamento  ex  parte  dimidia 

tt  fcxtante ,  quam   ex   beile.       Hinc  ilia  funt  nomina 

rs£  apud  eundem  Theophraflum: 

et  iriv&ijfMXolvt^.  itcm  apud  Xcnophontem  T(>ir!fii7r6- 

fic  cti.nn  apud  grammaticoi  d&ras  icev^r\fitfjLeor\q 

vcifiis,({ui  di  111  .i  reliqno  carminc  qufr 

iljin  et  i  Caue  vero  confu 

bquendi  ho,  mn  -.«lio  iimili  quidcin,  icd  fignifi- 

catipno 


94  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

catione  longe  diuerfo:  Tpwov  mico£iAiov  enim  quando 
dicunt  Graeci,  non  iam  oboium  femis  fed  duos  obolos 
femis  volunt  intelligi.  Sic  dixit  Herodotus  shxcov  <?dS-~ 
fjuov  s^ofiov  fjfJHTciKxvTov ,  pro  eo  quod  eft ,  pendens  fex 
talenta  cum  dimidio.  fic  apud  Dinarchum  rqirov  rfjLi- 
fyccxfJ-ov,  pro  duabus  fedracbmis  femis.  vide  Pollucem. 
Hoc  quoque  imitati  funt  Latini  veteres.  Fuit  enim  ve- 
teris  confuetudinis ,  ait  Varro ,  vt  retro  aera  dicerentur9 
ita  vt  femis  tertius ,  femis  quartus  pronuntiarcnt.  Inde 
eft  feftertius  nummus ,  et  feftertius  pes ,  pro  duobus  afTi- 
bus  femis.  et  duobus  pedibus  femis.  et  apud  Plinium 
libro  xvu.  capite  x  i.  quinus  femipes  ex  Graccis  fcri- 
ptoribus,  quod  ipfi  dixerant  ncm^Tov  rjfjLt7ri$tov.  hoc  cft, 
quatuor  pedes  cum  dimidio.  Adi  Prifcianum ,  et  Voiu- 
fium  Maerianum,  qui  hoc  poflerius  loquendi  genus  di- 
ligenter  explicauerunt.  Nos  autem  ideo  hic  notaui- 
mus,  vt  ne  fimilitudo  duarum  locutionum  cuiquam  im- 
poneret.  quo  in  errore  dodtiffimos  etiam  viros,  verfiri 
videmus.  Teftis  fit  Demoflhcnes:  in  cuius  orationi- 
bus  qaoties  extat  altera  harum  C%drrsu)v,  toties  peccat 
eruditifTImus  Vuolfius.  Nam  quod  in  ea  pro  Andro- 
tione  fcribitur,  oq  dnol^ctc,  co%sto,  s%cov  ttsvts  ^fxnd- 
ActvTct,  duy  talenta  femis  figniflcat:  non  quatuor  cum 
dimidio,  vt  putauit  interpres.  fic  debet  hic  etiam  iocus 
ex  oratione  viis^  ^o^fJAcovoq  exponi,^  dirol&cocrt  nxs^ 
VfjLiTcthdvTcov  x.cu  s^cty.octcov  dqct%fjLcov.  item  ifte  ex  ea 
Trqcc,  NiyJrquTov,  lub  initium,  divsy^cfi^dfj^v  av  nrivSr 
'/jfjLifjbVctioov  ci^tct  dvfydwo&ct.  Poflremo  in  oratione 
contra  Theocrinem  quae  svc^si^ig  infcribitur ,  non  aliter 
illaexponi  debuere,  s^b'<&>;  t^icc  rifiifjLVctlct  tovtoo  tco  ddco- 
qodoxrjTCt).  Tot  locis  apud  fummum  oratorem,  extat 
loquendi  hoc  genus:  in  quibus  omnibus  lapfus  efi  vit 
doclus,  quum  non  obferuaffet  quid  inter  T^ict  tjfxiju- 
XctvTct,  et  T^iTov  fifirjdkoLVTov  intereffet.  Enimuero 
doctiifimo  viro  facile  ignoico,  qui  dA/Xotg  sv  £o9"Ao7c 
tcvt)'  dwcoQ-SiTctt  "^oyov.  vapulet  vero  iciolus  ille  Grae- 

culus 


CHARK.     CAP.    VI.    COMMENTAR  95 

cnltw  qiri  Vuolfium  in  crrorem  induxit  Ita  enim  an- 
notatum  reperie»  ad  fupcriorem  locum  ex  Androtiana, 

.  9-'  jifJLlTCtActVTCty  aVTt  T8  7TSVTS  -Ttaoa  YjLLtTaXaV- 

:og  etvat  tetJ ct(>ci  -/.at  vllicv.  zu)  txto  cvvt~aTai 
trdS-fjLou  TTctqd  viocdcTo).     rlaec  ille:  quae  omnia 

,  eile  et  inepta  ex  iuperioribus  liquet.  quibus  libet 
«diicere  velut  sk  Trspiovctag ,  vt  omnis  omnino  fcrupu- 
lus  eximatur,  locum  Ariflotelis  infignem.  Sic  philofo- 
phus  nonoHiftariarum  [c.  40  extr.l,  B/\tTlerat  $s  cllv,- 
vcc.  yjoa,  q  Tqta  rLLtyoa.  Ta  svijrivovvTa  cvo  %oag,  r\ 
isvih'  r\iLtyj>a.  t:  :dg,  oXtya.     Eximunt,  inquir, 

:o  apum  alueari  cboem  vnum,  aut  vmim  cum  dimi- 
d'10.  vel,  bene  vt  agatur,  cboas  binos,  aut  binos  cum  dimi- 
dio:  raro  ternos  cboas.  £at  nunc  iite  opicus,  et  dicat 
irsv&'  r,fjLt%oa  effe  TSTnjaoa  xa)  r,LLtcv.  Abfit  vero  a 
nobis,  vt  haec  et  alia  huius  farinae,  qualia  nonnulla  in 
illis  fcholiis  obferuauimus,  Vipiano  tribuamus. 

t?c  r.LLsqag  tKO\aT,]hSjai~\  Atticum  efl,  dvTt  tov  sic- 
*KPaT^s&ai.  non  aliter  fere  Demoilhenes  caeterique 
fcriptores  de  meliore  nota.  non  ergo  funt  audiendi  qui 
zTle&ai  iubent  refcribi.  Veteres  et  Graeci  et  La- 
tini  faepe  eleganter  fimplicibus  verbis  pro  compofitis 
vtuntur.  fic  ergo  nt^dccoi  alias  pro  kwn -^dccou ,  exigo: 
pro  cvfjL7r^dccrct).  Pindarus  Nemeonicis  [od.  1]  U^dc- 
cst  yao  spyct)  llsv  ojivaq.  fix/\aict  cl  (pqw.  hoc  c(i7cvfjL- 
irodccst,  cwsoyii.  Notabis  paclionem  de  vfura  in  (uv> 
gulos  dies:  cuius  extat  ctiam  in  Epidico  Piautt  exem- 
plum  [1,  1.  51},  Id  adco  argentum  ab  dunifla  apudThe- 
bas  fltmjit  foenore :  In  dies  minajaue  argenti  Jingulas, 
iiummis.     Qoi  hnnc  vi  xercebant,Graeci  eos  rtuts- 

fiooa;si~ag  vocabant,  vt  Laertius  in  Menippo.  Res  ho- 
dic  tocullionibus  praefertjm  Ludaeis  non  incognita. 

xcu  tovc.  TOKXg  dnFO  tv  sairoKriLLaToq  sig  ttjv  yva&ov 

|  lam  venimus  ad  locum  lorigc  elcgantifTimum> 

et  ex  iis  vniun  cpii  vctiiiiitem  libelJi  iiuius  arguunt:  cu- 

jram  interpretationemproprius  interpretibusncper 

(omniuni 


96  CASAVBONl     AD     THEOPHR 

fomnium  quidem  in  mentem  veniffe  affirmare  aufim.  cfl 
enim  et  obfcurior  propter  ignorationem  prifcorum  mo- 
rum:  et  nonnihil  etiam  corruptus :  fed  dereprimum:  de 
verbis  mox  vkierimus.  Sciendum  igitur,  morem  olim  ftiifc 
fe  Athenis  hominum  vilium  atque  abiectorum,  qui  in  foro 
res  venaleshabebant,vt  quas  pecunias  ex  venditione  mer- 
cium  fuarum  colligerent,  eas  in  os  etbuccamconderent: 
maxime ,  credo ,  cum  effet  turba  emturientium.  tum 
enim,  ne  tempus  fibi  fuperienda  claudendaque  crumena. 
reriret,  vt  quidque  accipiebant  numorum,  id  flatim  in 
os  coniiciebant.  Sic  erat  iftis  os  fuum  inflar  crumenae, 
quam  collo  appenfam  iftiuimodi  homines  apud  Roma- 
nos  gerere  folitos  fuiffe,  fupra  ex  Plauto  annotabamus. 
Propterea  fcribit  Artemidorus,  in  re  fomniorum  maxil- 
las  indicare  horrea:  rct%  crictyovctg,  inquit,  nv^og  ctivoSr\- 
Kctg  Xrj^sov.  Hoc  eft  quod  Theophramis  vocat,  eig 
yvci&ov  SKXsysiv,  in  maxittam  colligere.  nam  sk\sjsiv 
pro  cvXKeyeiv  pofitum ,  vt  etiam  paullo  ante.  Graeci 
comici  syKctTi}sw  sig  rr\v  yvdSov  eodem  fenfu  dicunt. 
Alexis  [apud  Athen.  3,  3]  in  Lebete  defcribens  vendito- 
rem  ficorum,  Jiominem  impudentiffimum ,  eJS"'  6  fjLSv 
€$wksv  oog  roictvr  ajvovfjLevog ,  rifjuyv  co}  syKcl^/ctg  ro 
yikop  eig  rrjv  yvcLdov ,  "ipjve  d%eloro ,  cvKct  Kooheiv 
tfJbvvw.  Sic  apud  Ariflophancm ,  quem  iure  veteres 
critici  rav  Arluty»  e&cov  h^ctoractXov  appellarunt,  Philo- 
cleon  ait,  cum  tradita  tam  fibi  quam  Lyfiftrato  commu- 
nis  drachma  fuiffet  (iudicibus  enim  binis  drachma  mer- 
cem  dabatur)  conueniffetque  inter  ipfos  vt  illam  Lyfi- 
ftratus  permutaret,  et  eius  dimidium,  hoc  efi,tres  obo- 
ios,  ipfi  daret:  ait  inquam,  fe  a  fodali  mifere  deceptum 
luiffe:  qui  monetae  loco  fquamas  mugilis  pifcis  in  ma- 
num  fibi  tradiderit :  quas  ipie  imprudens  tanquam  pro- 
bam  monetam  in  os  fubito  immiferit.  Verba  poeta 
funt,  —  ^ct%fJLY}v  fxer  efjLov  A#fea!v,  E%9"&iv,  meyte^ct- 
ri^s] '  ev  roHg  i%$-vci.  K  ctKsfj '  sweS-riKe  r^slg  KcTVtdctc; 
fjioi  xs^ceoov.   Kciy®  svtKctip'.  6€>oKovg  ya.%  ojofirjv  hc&siv. 

Scholia- 


CHARR.    CAP.    VI.     COMMENTAR  97 

Scholiafies,  7rcAAo7c  ya%  Wtt  s&cc  ev  tm  ^opLari  tyvXctr- 

*]ea  t  Multis,  inquit,  moris  eji,  vt  pecunias 

in  ore  cujiudtant.     Idem  poeta  in  Aeoloficonc,  [npud. 

'  Poiluc.  9.  uovov  r,v  ev  ry  yvct&o)  yevr,rct( 

tfagyro,  ev  rco  q-otx-ari  T$ir,uivQo\iov  t 

In  libro  veteri  de  miraculis  Vdalrid  Auguflae  Vindeli- 

conim  quondam  epifcopi,   ita  icribitur.     Clericus  qui- 

djm  mutus  effecius  cum  a  propinquis  fuis  ad fcpulchrum 

fantium  dedutlus  fuijfet^  emijfs  de  ore  fuo  duobus  dena- 

riis  fuper  fepulcrum,  loquelam  quam   amifcrat ,  recepit. 

Hodic  mulieres  moris  eiufce  veftigitim  rctinent.   mul- 

tae  enim  coniueuerunt,  maxime   al  KOfjLu&rgictt ,  fiue 

ornatrices,  in-ore  acicnlas  habere.  nam  inde  facilius  ad 

vfum  promuntur  quam  cx   aciario>  fiue   fisAovo&VKy, 

aut  e  puluillis  iis  quos  ad  cuflodiendas  aciculns  folent 

fibi  fabricari.     Atqni  lianc  comruoditatem  magno  laepe 

conitare ,  exempla   triftifluna   illas   debuerant    docere. 

Quid  quod  etiam  nummi  in  os  recepti,  nedum  aciculae, 

periculum  aliquando  vetcribus  crearunt.       Nam  apud 

Ariilophnnem  in  Auibus  Euelpis  quidam  eft,quidum 

e  Athenienfium  luiluum  veris  indicem  prouolutus 

rram  falutare  parat,  obolum  quem  forte  in  ore  ha- 

,  impntdens   nec  fine  fummo  periculo  deglutit. 

—    iya    yovv ,   ait,  EKvAtvoiiuriv ,    'Urtvov   iSwv  k'  a& 

,;c.  utv,  avay^aKCKwv  dSoAcv  x.ctTs3qo%&icrct.  Ex  his 

lucc  clarior  mens  auctoris  hoc  loco.     Superefl  vt  dc 

tdo  quod  haec  ientcntia  continet,  videiimus.     Non 

legitur:  vt  cx  illis  verbis  diri  rx  su- 

rtj,ctjoc.y  quitiis  intelligat:   fed  vel  o'3oA#c  legcndum, 

Yel  xaXyjtic  (.liccrcm,  vel  x.i<>u-ct]ct,  niii  Jongius  ab  edita 

\a.   vel  igitur,  cSoAyc  fcribendum,  vt  in  fu- 

pcriorc  Alex  cl  yaXKGvq,  vt  in  hoc  Arillo- 

bhani  ---  iruXtov  yae  Gorqvc.  Msq-tjv 

uAkujv  eyjjdv.      Scimiis  Graeanh 

|        -/J.tyeiv  tokovc  vt  in  11.  Stronv.it.    Clcmcntis  ro- 

oc  nihil  ad  iihiin  lo- 
g  ctim. 


9g  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

cum.  Fuit  jcum  hoc  referrem  ad  (riregu.okiyisG  5  vilif- 
funuiii  homihum  genus  Athenis.  Sic  enim  vocabant 
Athenienfes  abiecHffimos  quofdam  homines,  imo  ho- 
minum  mendicabula,  qui  forum  et  Digma  oberrantes, 
fi  quid  e  mercium  oneribus,  vt  iit,  excideret,  id  lege- 
bant,  et  vitam  hoc  quaeffu  fuftentabant.  Auclor  Eu- 
fbthius  [ad  Odyf.  I,  241].  Sed  fuperiore  interpretatio- 
ne  nihil  verius,  ne  ea  quidem  quae  apud  Sagram. 

5  hydo^eig  Se  elcri"]  Hoc  eif,  ov<r%eqtig  xa)  (^o^riKot. 
Malo  fic  quam  vt  quidam,  His  femper  eft  quod  agant. 

Kcti  (ty&eyy  ifjuevoi  yueyakn  ry  (paw?]  Ecce  iterum 
candem  notam  de  qua  diximus  paullo  ante.  apparet, 
Theophrafhim  teneras  aureis  habuifle,  et  clamoribus 
importunis  valde  folitum  oifendi.  Auclor  Rhetorico- 
rum  ad  Herennium  in  defcriptione  hominis  impuden- 
tis  hoc  non  neglexit,  Tum  vero,  inquit,  ijie  coepit  cla- 
viare  voee  ifta ,  quae  facile  cuiuis  rubores  excire  pojjet, 
Sed  de  hoc  vitio  plura  Clemcns  Alex.  Paedagog.  lib.  11. 
cap.  vu.  Quintilianus  lib.  vi.  cap.  v.  et  alicubi  Iufti- 
nus  Martyr. 

3CXXXXXXXXXXXXXXXXXXKXXXXE 
AD    GAPVT  VII 

n    E    P    I        A    A    A    I    A    2 

H$e  kaktd  elvat  dv  di^eiev  ay^acrta  r5  kiyii]  De 
hac  diclum  nobis  ad  caput  nrep)  d$okecr%tag.  In 
Platouis  (Sqotg  ita  definitur^  Aakta,  dy^acrta  kiyx  ako- 
yog.  Hominem  kdkov,  Latini  veteres,  linguacem,  lin- 
gulacam,  et  locutuleium  dixerunt.  vocarunt  et  linguojitm, 
vt  Hieronymus  faepe.  fic  apud  Graecos  ykoaffo-dhq 
dv&poanrog,  et  nrpiykodcrcrog ,  vt  cui  fit  lingua  prominens. 
Vfus  eft  Clemens  elegantiflima  ea  voce,  quae  ei  refpon- 
det  quod  Francoceltae  dicimus,  auoir  la  langue  longue. 
Porro  kakta  i.n  malajm  partem.  non  femper  accipitur, 

fed 


CHARR.    CA?.    VII.     COMMENTAR  99 

fed  interdum  pro  familiari  colloquio  inter  amicos,  aut 
alios.  Quare  etiam  XctktcLc  praecepta  prodita  iunt  a 
veteribus  dicendi  magiflris.  Menander  rhetor,  To  t?7C 
KctXidc  f.  riuaTciTOv  srtv  civc^i  croOi^-f  KCt)  soik§ 

$vo  sIcsti  Trq  ^TootKrjc  v7T07vt7c]stv,  toj  ts  cvfjbpxXsvTi- 
fd  tm  wrtosJKTtKai  Trkrjoci  ycto  sKctjeoov  tyiv  %cstciv. 
plura  ibi  lege.  Extat  et  Ariftidis  oratio  KctXici  infcripta. 
oTt  ovo%v  KsysiQ~\  Hoc  iolebant  de  iis  vfurpare  qui 
falia  aut  quae  nihil  ad  rem  elfent,  loquerentur.  Ari- 
ftophanes  Velpis  tclvs  ttcvj,  ovc)sv  Ksystq.  et  alibi  iaepe, 
et  in  Platone  paflim.  Alio  fenfu  apud  comicum  pofi- 
tum  obteruauimus  7fctooifjuctKU)c  illud  ovhsv  Asyst,  non 
de  verbis  ied  <le  re  inutili:  iicut  hodie  nos  quoque  lo- 
quimur  de  re  quam  improbamus.  Ait  autem  Thco- 
ifhis  ctv  0,  tiovv,  vt  indicet  locutuleios  illos,  non 
poJe  quamuis  exigui  temporis  loquendi  moram  ferrc. 
Ai  hos  pertinet  non  dc^oXscrx^  locus  Ciceronis  primo 
Oiliciorum  [c.  37],  Nec  vero  tanquam  in  pojjcjjionem 
fuam  venerit ,  excludat  alios :  Jed  cum  reliquis  in  rebus, 
tum  in  Jermone  communi  vici/Jitudine  vtendum  putet. 
Similia  B.  Bafllius  in  epiftola  quadam  ad  Gregorium. 

civ.ovr,   civTX ,  fXct3-y<rsTcti~\    Talc  illud  fere 
Arifloplianis  in  Auibus,  ---  sfjbs  tSto  y  seooTct. 

ikku7  stTTctg  crv,  \xv\  t7rt\ci&8~\    Praua  diftin- 

<5Vio  hactenus  veram  huius  loci  iententiam  inlufcauit. 

diflinguendum  efl,  v7ToQ>ci\hei,  etTVctc,  £p  fjcr]  int~ 

\ci§ov.     Kt  i>7rctc,  lcribendum,  non  sItvclc.     Eft  enim 

vcrbum,  icd  participium,  quo  faepe  vtitur  Ariilotc- 

id  eft  quod  vulgo  excufationis  gratia  di- 

cere  l  quando  verba  Facientem  iutcrloquimur, 

Sam  tnterrompre  voftrt  propos :    vel,  De  voftre  propos 

fouuienne.     Sic  mox,  evye  oti  fjCs  virifjLVfjcrtc,  illud 

•!et,  A  prupos  de  cela.  e.idcm  ratio  illorum, 

xxtt  0  7CcL%ikt7>vj.  n.un  uui  illa  verba  loco  fuo  miuant, 

|  .  lllum  ti  ione  opus  habere  ■.ubitrantur, 

...1  toto,  quodaiuut,  caclo  crrant.      Jilcgantillimc 

g  2.  i;inc 


IOO  CASAVBONl    AD     THEOPHR 

fane  Theophraftus  omnes  ioquendi  anfas  recenfet,  quas 
homines  loquaces  captare  folent,  vt  cum  aliquo  faltem 
praetextu  loquentem  poiTmt  interpeiiare ,  et,  vt  vete- 
res  loquebantur,  obacerare.  In  Sapientiae  libro  cum 
alia  praeclare,  tum  hoc  iunioribus  nunquam  obliuifcen- 
dum,  ir^tv  h  dxovcat  fjLfj  a7rox£ivov,  %a)  ev  fiscoo  Xoyoov 
fjkfj  iraeefJbQaXXe  $&&.  Ne  refpondeas  priufquam  au- 
dierisy  et  in  alterius  fermonem  verbum  nullum  interiice. 

3  Ka)  eiq  ra  oio^acyiaXiia"]  Ne  hoc  quidem  temere 
ponit  auctor.  nam  quod  putet  aliquis,  fuiffe  leue  intra- 
re  in  ludum  iiterarium,  id  vero  Athenis  crimen  capitnle 
fuit.  Lege  enim  Solonis  poena  capitis  fuit  conftituta, 
{]  qui  ludum  iiterarium  aut  palaeftram ,  dum  ibi  erant 
diicipuli,  ingrederetur.  quod  cur  a  caftifllmo  viro  fuerit 
ita  conftitutum,  non  eft  difficile  diuinare.  Hanc  igitur 
in  legem  committit  ifie,  et  dum  garrire  cupit,  fraudem 
capitaiem  admittit.  Adi  Aeichinem  contra  Timar- 
chum.  Sed  videtur  ei  iegi  poflca  derogatum,  vel  con- 
traria  iege,  vei  vfu  ipfoet  contraria  confuctudine:  quod 
ex  muitis  diaiogorum  Piatonis  iocis  iicet  inteiiigere. 
Vel  Lyfldem  vide. 

Trqofiav&dveiv  rocavra~)  Scribendum  nr^ocfiavbd- 
vetv  Attica  coniuetudine,  pro  fimpiici  fiav&d.vstv.  Sic 
apud  Arifrophanem  Vefpis. 

roiq  nratoorofcatc;  xai  hoxacxdXotg~]   Ciiiafmus  efh 
nam  •iratlorffiat  acj  TraXatrqaq  refertur:   Itldcy.aXoq    < 
ad  ^acxaXiia.      Aefchines  in  Timarchum,  kat  rovq   I 
dtoacxdXovq  rd  hoacxaXeia  ,   %di   rovq   nvatlor^aq 
rdq  nraXaiz^aq  dvoiyetv.     Porro  nrathor^qq  vertimus 
corporum  exercita tor ,'  cum  Latinis  fcriptoribus.  nam  qui 
lanifla  vertunt  (in  his  eft  vir  eruditiflimus  Demofthenis 
et  Aefchinis  interpres)  ii  nequeGraecam  neque  Latinam 
vocem  intellexerunt.     Pofns  et  gymnafiarchum  dicere,  . 
qua  voce  vfus  etCicero:  yvfLvactd^xyqwttQirizXnrado-* 
rqtfiriq  faepe  pro  eodem  ponuntur.    vide  Aefchinem.  9 
Item   yvfjuva<~r)q  et  coofxacyyfjriq.      Itaque  Pythagoras    \ 

quidain 


CHARR.     CAP.    VII.     COMMENTAR         IOI 

^uidam  Laertio  (TUfMtexiiJfc  dicitur,  Plinio  exercitator 
clttXwc. 

Tcvg  diriivcti  OdoiovTcLc]  Hoc  ctiam  dSoXstrx*] 
conuenit.  Horatius  [i  Sat.  9,  9  if  ],  Nil  refpondebam. 
mrfere  cupis,  inquit,  abire,  iamdudum  video ;  fed  nil  agis\ 
"jjque  tenebOy  perfequar. 

4    t,  -jroQ&vToc,   noTS  ysvoitsvrjv   TS  qr,Toooq 

iicixw'}  Nutabis  verborum  traieCtionem  quae  ambigui- 
tatem  parit,  nam  et  cum  Ltdxvv  verba  illa  tS  tftToop% 
iungi  poilunt:  et  cum  Koi-oQuvToq*  quod  malo:  et  ita 
accipio  T8  inToooq  ysvoasvrjv  ttots  udx*iv-  Traieclio 
eft  vt  diximus.  quod  cryri^cL  minira  quain  fit  frcquens 
cum  apud  alios  veteres  Atticos,  tum  imprimis  apud  Ari- 
flotelem,  ex  quo  pauca  animi  cauifa  libet  Jiic  annotare. 
Hiftorianim  libro  tcrtio  [c.  $],  de  aorta  vena  loqtiens, 
vtvqAc,  inquit,  &?)  QXs^.  tcl  \mv  tsXsvtcucl  kcl)  ttclv- 
tsXux;  civTrc.  hoc  eft,  tcl  llsv  tsXsvtcucl  dvTY\C,  KCLl  7TCLV- 
tsKouC.  In  quinto  [c.  7],  de  generc  malacoftracorum 
Joquens,  oyjvsTcti  t)s  doxoLtsvov  -Trooc  tv\  yri  sctooq.  pro 
c  t|7  yn  cloxousvov  sclooc.     Eodem  [c.  23], 

7CLI    CS    CXCLOOVSC   XX.   SV   t£   ScLOl   TOVTGdV,  dXX*   SV    TCd 

l.     In  tertio  De  partibus,  t5  ijlsv  uvoj  kcl%  kcltci), 

:.c  itdXXov  s<?iv  ctvoj.   clcgantcr:    fed  obfcuriufcule 

pro  0  toTc  cLw  uctXXov  \~iv.       Item  illud  in  eodem, 

t»to  ydq  LtaXXov  s^iv  d^ioniTov  ctKovcrcti  XsycvTW,  rj 

.     -    lctXrjv  wc  cL7Toxo7rs~icrcL  (p&syysTcu  tcov 

-j/k^v.  et  alibi  locis  fexccntis»     Sed  ct  apud  Cice- 

ronem  quoquc  (imiles  traiectiones  locis  non  paucis  ob- 

feruarc  Jector  diiigcns  poterit:  quas  videas  faepe  doctos 

TrcLoctitooS-OJCScriv  immutare.     Verum  ad  rcm. 

EV  non  eft,  tempore  Ariftophontis,   vt 

putarunt  int<  :  fed  id  quod  exprellimus.     Fuiffe 

autc:  ;ita  Ariftophontcm  anno  tcrtio  Olvmpia- 

dis  centefimac  duode  itum  cx  Bibliotheca  l)io- 

Intclligit  inclytam  iilam  pugnara  ad  Arbela  pu- 

gnatam:  quam  ctficonit.it  priorc  anno  contigille  prac- 

g  3  tore 


102  CASAVBONI     AD    THEGPHR 

tore  non  Ariftophonte ,  fed  Ariftophane:  nihilominus 
tamen  vulgus  Athenicnfitim  anno  illi,  qui  Ariftophon- 
tem  praetorem  habuit,  illam  afcripfit:  vel  quia  reuera 
caedes  Darii,  in  quo  erat  vkfroriac  fumma,  in  annum 
illum  incidit :    ficut  Arrianus  ait :   vel  quia ,  vt  diferte 
notat  Diodorus,  cum  eius  vi&oriae  fama  in  Graeciam 
peruenit,  iam   archon  erat  Ariftophon  :    quod  etiam 
J)ionyfius  Halicarnaffeus  in  epiftola  ad  Ammaeum  do- 
cet.     Ariftophon  vero  ifie  qui  fuerit,  et  cur  oratorem 
illum  appellet,  vel  mediocriter  in  hiftoria  Graeca  verfati 
fcire  debent.  vixit  enim  Athenis  aequalis  Demoftheni: 
ac  pene  in  dicendi  facnltate  par ,  fi  quidem  ipfius  De- 
rnofthenis  teftimonio  fiare  volumus.     Meminere  locis 
pene  infinitis  et  Demofthenes  et  Aefchines :   itemque 
Plutarchus,  Athenaeus,  alii,  quorum  teftimonia  nihil 
attinet  huc  congerere.     Haec  vera  eft,  vt  quidem  cen- 
feo,  iftius  loci  interpretatio.     Poteft  tamen  etiam  finc 
traieclione  accipi:  vt  nimirum  intelligatur  nobilis  illa 
controuerfia  quae  fuit  inter  fummos  oratores,  Demo- 
fthenem  et  Aefchinem  :   quod  iudicium  confiat  fuifle 
faclum  cum  effet  praetor  Ariftophon:  quamuis  multo 
ante  fuifTet  poflulatum.    nam  decem  ipfis  annis  prius 
hanc  multam  Aefchines  a  Ctefiphonte  petierat  Charon- 
tda  magiflratu.  auclor  Plutarchus.     Hanc  interpretatio- 
jiem  £i  veram  putarem,  dicerem  r&v  qtfoqav  refcribi 
deberc.    nunc  in  priorc  et  lectione  et  interpretationc 
^cquiefco. 

uct)  #c  nvors  \oyxq  dvrog  sforsv ,  svSo-Kitifecig  h  rv 
dyfict)]  Senfum  exprefll ,  qui  diligenter  cogitanti  vide- 
batur  effe  commodiilimus.  Sunt  qui  aliter  longe  ac- 
cipiant,  et  dvroq  ad  Lyfandrum  referant:  svhoyjfjLticrctq 
autem ,  vertant  re  bene  gefla.  vt  dicam  libere  quod  fen- 
tio,  errant. 

n  fjb&rct^u  xxtrctXtTrovrctc,"]  ^Msrct^v  pofitum  pro  ps- 
tct^u  Kiyoavy  vel  Xsyovrcv  aut  etiam  \syofjL6vuv,  vt  in 
Luciani  Pliilopfeude,  fjLsrct^u  juyopivtov  d7rtav,  &>%o^v. 

5  KCU 


CHARR.     CAP.     VII.     COMMENTAR        10} 

*  y.cti  v:  t\  uy^i  e<?iv  rj  ykvrrct]  A,  Gcllius  de  lin- 
guofis  iftis,  libro  primo  [c.  15],  (Juorum  linguay  niutam 
prodiga  infrenilque  Jit ,  i't  fluat  femper  aejiuetque  col/u- 
vfame  zerborum  teterrima:  quod  gcnus  bomines  a  Graecis 
fignificantijfimo  vocabulo  A«  Akc  appellatos.  Ibidem  ait, 
importunos  iftos  locutores  verbis  bumidis  et  lapjantibus 
/fifjluere.  quae  vim  vcrborum  Theophrafti  aptiifime  ex- 
primunt.  Perfius  paullo  aliter  cum  ait  [Sat.  1,  104  £], 
—  Jitmma  dclumbe  Jaliua  boc  natat  in  labris :  et  in  vdo 
ejl  Moenas  et  Attin.  Belle  olim  comicus  qui  dixit, 
rolc,  yao  kctkotcrtv  e£  ctK^a  y  ykcor^ct  icoicriv  Wi  rerqv- 
Porro  quod  lin^ua  dicatur  in   humido  eife, 

ta  quaedam  videtur  eileratio,  cur  ex  ea  iermones 
femper  mancnt.  nam  femina,  in  loco  liumido  pofita, 
non  poffunt  non  germinare.  Legimus  in  hierogly- 
phicis  Aegyptiorum,  hydriam  illis  aliquando  iinguam 
denotaife.  caufTain  ita  explicat  Orus:  ort  Sid  Ttctvrcc.  ev 

■'  VTtd^yjjVcrcu  rctvrrjv  Kct)  yeveretqctv  t5  etvctt  xct- 
rt. 

ruv  %fA«5cvo;v  So^etev  clv  elvctt  kctkkeocc']  Prouer- 
bium  eft,  %?AjJcfo$  AaAiVf^oc.  Eft  enim  hirundo  gar- 
rularum  et  K-jurtkojv  auicularum:  imo  vero  kctkoc  (icik- 

r  akkrt  ccvtc,,  inquit  Arrianus,  libro  primo.  Alii 
tamcn  aliter  prouerbium  efterunt:  vt  rer]tyoc  kctktre- 
^oc*  ficut  spud  Anacreontem:  vel  rqvyovoq  kctki^e^oq^ 
vt  notat  Euftathius  [II.  £,  p.  5°3]*.  vel  etiam,  ctriSovoq 
Xakfcecoq.  quo  alJufit  Plautus  Bacchidibus,  initio.  Ale- 
.'irnlone,  ---  o~S  <5'  eyco  kctkt<?eqctv  Ov  iruTror 
^KOJTrrjv  yvvctt,  Ov  Ktrjctv,  £k  cLy\Iov  ,  £ 
rpvylv,  x  rerfr/ct.  cxtat  hic  locus  apud  Athcuaeum, 
llbro  quarto  [c.  4],  fcd  mutilus.  ita  nutcm  Icgendum  vt 

funus,  ex  mcmbranis  ct  vctcribus  grammaticis. 

orxctv  du%  sctBevietv']    Dcprauatum  hiinc  lo- 

cnm  >;*  nill  arbitrariu  iurc)  conftituimus,  orctv 

ifjLevct  Kekevet,  ktyovrot  ctr]ct 
Kotktti  n  TffjCiv,     Lft  hoc  garnilitatis  cuiuldam  iummae 

g  4  indi- 


104  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

indicium,  fl  paterfamilias  ferat  aequo  animo  rogari  fe 
a  fuis  pueris,  (liue  de  liberis  accipias,  fme  de  vernulis) 
vt  fibi  fomnum  captantibus  aflideat,  et  fabcllas  narret: 
quo  nimirum  poffit  ipfis  audientibus  fomnus  obrepere. 
Enimuero  vix  dupondia  nutrix  alumni  fui  paullo  adul- 
tioris  tales  delicias  ferat.  Atqui  proprium  hoc  tarnen 
illarum  eft  munus  :  idque  cum  faciunt  QctvKctAt^stv , 
yel  ftctvKctActv  Graecis  dicuntur.  Hefychius,  QctvKctAciv, 

KCt]ctKOt(JLl£stV,  Tl&qvslv,   TTCtlStCt  fJLST   6t)0?£    KOlfJLl^SlV.     dl- 

xerunt  et  Qctvfidv  pro  eodem,  vt  et  Euftathius  et  Hefy- 
chius  docent.  cum  tamen  apud  Latinos  aliud  longe  fit 
baubari,  quod  canibus  proprie  tribuitur.  Hinc  diclae 
Kct]aQctVKct\tcrsig  cantiienae  nutricum,  cpnbus  cantandisv 
fomnum  pueris  conciliant:  apud  Athenaeum  libroxiui. 
[c.  11] :  item  vqvvtov  pro  eodem.  vide  Hefychium.  Nae- 
niam  Latine  poflis  dicere.  veteres  enim  grammatici  ad 
illud  Horatii  [3  od.  18]  Dicetur  merito  mox  quoque  nae- 
nia,  naeniam  interpretantur  carmen  loporiferum  et 
fomnolentum.  Arnobius  libro  vu.  fomno  occupari  vt 
poffint,  lencs  audiendae  funt  naeniac.  Apud  Perfum 
[Sat.  3,  18]  et  ex  Perfio  Hieronymum,  lallare  pueri  di- 
cuntur  quos  nutrix  Kct]ctQctVKct\ci.  Sic  apud  Graecos 
quoque  \ci\ct  fuit  ncttltKov  STriQSsypct,  vt  apud  Lucia- 
num  in  Philopfeude.  Exemplum  naeniae  ifliuimodi 
habetur  hoc  in  Theocriti  Heraclifco,  quod  propter  fua- 
vitatem  ipfius  non  parcam  afcribere.  Ibi  igitur  mater. 
cunas  mouens  ita  gemeUos  fuos  KctTct&ctvKciAct ,  Eu<5st' 
hfJLci  Qqstysct  yAvKS^ov  kcl\  sys^crtfjLov  v7rvov,  Eii^gr'  s\jA- 
^v%ci ,  dv  cicjshtysu ,  svcroct  tskvcl,  OA&tot  svvd^ot&s, 
Kctt  oA^tot  cict)  Tkoi&s.  *  Meminere  amnlius  harum  can- 
tilenarum,  quibus  vlae  olim  nwtrices,  Quintilianus  lib.  1. 
cap.  x.  Aelianus  in  hiftoria  Animalium,  Tertullianus 
et  Nonnusiu.  Dioriyfiacorum.  Vt  redeam  ad  verba 
Theophrafti,  vulgata  lectio  Kct&svctsiv  GxAo[jlsvqv  r  de 
ipfo  garrulo  effet  intelligenda ;  qui  volens  ire  cubitum, 
occaiionem  garriendi  fomno  anteponat.     Sed  qui  hanc 

fcriptu- 


CHARR.     CAP.    VIII.    COMMENTAR        10$ 

fcripturam  tuentur ,  non  animaduertunt  fequentia  ver- 
:c  kd?>rn  quae  noftrae  correclioni 
ius  conueniunt. 

KctKslv  tl  rjuiv~]  Debuerat  dicere  ctvTtic.  ita  enim 

poflulabant  praecedentia.     Sed  mutauit  rationem  ora- 

,  Gcut  faepe  rlt  ab  optimis  icriptoribus.  et  e(t  breuig 

quaii  Trgoc ,w7rG7r oiictc,  vel  fjLiuycsvc,  fpecies.    Scholiailes 

Pindari,  usTci~ct~tv  tx  Koyov  folet  appellare :  Longinus, 

:v  usTct£ct~iv.   eum  vide. 

AD    CAPVT   VIII 

itepi     AoronoiiAS 

H$s  Koyo~-otict']   Vide  ad  caput  nvsot  d$oXs~%ictc. 
Nos  famigerationem  Latine  dicimus:  ethominem, 
,  famigeratorem,  vt  in  Trinummo  [i,  2.  182] 
Plautus.     Is  plane  el\  quem  vulgo  appellamus  forgeitr 
de  nottuelles.  hoc  eft,  nouorum  rumorum,  quos  Demo- 
fthcnes  Koyotvc  fictrctfec  vocat,  ficlores,  fiue,  vt  cum 
Plauto  dicam,  gerulifigulos,      Sane  Impp.  in  extremo 
Codice  gerulum  nttntiorum  appellant,  qui  noui  aliquid 
nuntiat:  i(U  autem  non  nuntiant  tantum,  fed  etiam  fin- 
gunt.  quarc  fi  placef  gcrulifiguli  dicantur.     Ammianus 
Marcellinus  rumigerttlos  nuncupar.      Seneca   fermoncs 
ge(larc  dixit  pro  KoyoKoisiv,  epiftola  cxxm.    Pe/fimumt 
ait,  gcntts  hominum  zidcbatur  qui  vcrba  geftarent.    Sttnt  * 
quidam  c/tii  vitia  gcfiant.     Demodhenes  Koyxc  nvKctT- 
1  Philippicis.       oi  is,  inquit,  Koyxc  nvKctTTovTsq 
.c  Tfs^i^yJfJLS&ct.       Hoc  porro  genus  hominum 
inultiiin  fuilfe  olim  Athcnis,  certiflimum  eft.  eius  eniiu 
1  habcmus  omni  exccptione  maiorcm   L).  Lu- 
[c  17,  21].  cui  concinit,  vt  mox  indicabi- 
Demofthttus,  teftis  ct  ipfe  locupletif- 
finius.     Notuin  fft  quod  fcribit  Caciar  [B«  G.  4,  5]  dc 

g  5  vcteri- 


106  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

veteribus  GalUs  fuper  hoc  nouorum  rumorum  aucupio. 
fed  et  Romanis  vitium  idem  fcriptores  ipforum  obii- 
ciant:  quorum  princeps  Iuuenalis,  fatvra  vi.  [407  fl] 
de  nobilibus  mulieribns  loquens :  Injiantem,  ait,  regi 
Armenio^  Partboque  cometen  prima  videt:  famam,  ru- 
inorefque  iila  recentes  excipit  ad  portas:  quofdam  facit 
ijfe  Nipbaten  in  populos,  magnoque  illic  cuncla  araa  tene- 
ri  diluuio,  nutare  vrbes ,  fubjidere  terrasy  quocunque  in 
triuio,  cuicunque  eji  obuia,  narrat. 

%ara£>aXo)v  rc  t&oc^  Accipe  hic  ro  r)&oc,  vt  faepe 
apud  Graecos,  maxime  apud  Ariftatelem,  pro  eo  quod 
Latinis  eft  os  vel  vultus:  quam  vocem  cenfuit  M.  Tul- 
lius  [de  Segg.  1,  9]  Graece  dici  non  poffe.  Illi  fane 
pro  eo  dicunt  faepe  t&oc. ,  aut  ro  htft  Tt^ca-ddTtcv  rj&og, 
vel  ro  STritycLivofjLsvov  ijSoe,.  Inde  illa  apud  Ariflotelem 
5n  Phyiiognornonicis  [c.  1]  nctrcc  ra  ij&fi  tyv&icyvvpo- 
vslv,  ct  kx  rccv  S7Ti<pa,tvo{juev(jt)v  ijS-w.  Plutarchus  in  A- 
lexandro  magis  proprie  rct  <we£t  rr]v  cipiv  eior},  oig  e/j^at- 
verat  ro  rjS-oc..  Sufpicor  autem  fjuera&aX.o)v  legendum, 
non  xara&aXw.  Sic  dixit  Ariftoteles  in  eodem  ele- 
ganti  libello,  rc  tjS-og  ro  eitt  rs  tv^occottov  fjbera&aXelv 
quod  paullo  ante  dixerat,  yutra  X^ovaq  rtvaq  ra  rj&r}  ou 
rd  avrd  ciXX*  srsqw  s%etv.  Contrarium  eft  apud  Piu- 
tarchum  in  Agidc,  aa&tfcivai  ro  Tr^oaroimov  et  in  eiuf- 
dem  Demetrio  cvvs^oZrt  tc^ocojttoj  -Tr^octsvai.  Si  cui 
magis  arrideat  vulgata  leclio,  xaraQaXoov ,  aut  minima 
mutatione  ytara&aXXoJv  ro  y&oc.,  erit,  mores  fuos  et  in- 
genium  expromens.  id  enim  interdum  eft  x.ara£dXXetv, 
froferre  in  medium  et  prodere.  Inde  Xoyov  ytara&aX- 
Xstv  apud  Plutarchum  in  Fabio.  Darius  in  epiftola  ad  • 
Heraclitum, KaraZeQXricat Xcyov y^anv]cv  ne£i  (pvcevc,. 
Scholiaftes  Pindari,  TroXXai  Treq)  ri  Ktvvqov  yiara&e- 
^Xrjvrai  Woqtat.  Sic  apud  Ariftotelem,  ttoXXo)  zara- 
€>&>Xnvrat  Xoyot.  Quid  fi  tamen  xara£aXo)v  ro  n&oq 
exponamus,  demiffb  vultu:  hoc  eft  ad  feueritatem  dc 

indu- 


CHARR.     CAP.   VIII.     COMMENTAR        107 

induftria  compofito.  quod  qui  faciunt,  oculos  deiiciunt. 
atque  id  proprie  eft  Kctrt&dWsiv. 

yta)  SK&ahuv  s*urav  ]  Varie  exponi  poteft  hic  lo- 
cus:  efique  fimilis  illi  Lucae  in  aclis  [immo  Marci  c 
14,  72]  de  Petro,  Ka)  g<7riQ>ah(*>v  gKhats.  de  quo  legc 
TheophylaCtum. 

fjurj  hsysrai  ti  KaivoTS^ov*\  Diuus  Lucas,  Aclorum 
capite  xvii.  [21]  A&rivaloi  os  nvdvrsg,  kcu  ol  snrtiriUQvv- 

TfC  ^SVOt    SIC  XtiSV  STSOOV  SVKCtl6#V   Y,    KsyStV  Tt   XXU   aKOVSiV 

x.ciivoTSocv.  Hanc  ieuitatem  fuis  cinibus  faepe  expro- 
brat  Demofthenes.  h\  ea  oratione  qua  refpondet  epi- 
flolae  Philippi ,  Hfiiig  8e ,  inquit,  sl^asTctt  yd%  r  d\r}~ 
3-sc,  %oh  TTot&vTSc.  hSttim  xct&?jfj,g&ct,  fisKXovTgq  dg),  Koi 

/oUgVOi,   KCtl    TTVJ&CtVCfJLSVOt   TiCtTCt    T1}V    CtJOOCtV ,    $fft 

;at  vguTgoov.     Similis  querela  in  fecunda  Olynthia* 

ca :  item  in  tertia.     Plutarchus  Ugo)  7rohv7r%ayyJoo~uvr}g9 

oi  os  icoKvTT^dyuovsg  (tysvyovrsg  thv  dyqomtav,  sig  ro 

GffUi  Kctt  Tr,v  dyoqdv  kcu  rovg  Ktfxsvag  aj&ivrat,  Mvn 

:j;   etc. 

tvwyypm  Ketivtov  Acy&v]  Vfitatius,  Kcttvotg  /\oyotg9 
vt  apud  Athenaeum  in  fexto,  et  Maximum  Tyrium,  at- 
que  alios:  verum  ita  magis  Atticum.  Plato  De  repu- 
blica,  libro  primo,  Evgjxov  r£  Xoyov,  styy,  &aqe[a>v.  fic 
srtav  Kcttvwv  Koyajv  kcu  tfKS^suv ,  initio  noni  eiufdem 
opcris..  et  cum  tertio  cafu  fimiliter,  aifiooQ^vorotg  s^ico- 
fjidy^cttg,  apud  Lycophronem  de  Marte.  Affinis 
locutio  cui  refpondet  (fyaystv  Mfiara  apud  Ariftopha- 
nem  in  (jerytadc,  vt  in  Aulularia  [3,  6. 1]  Plauti  comc- 
/fere  Jermonem.  et  rct  Ksyousva  7utra7rtvstv,  quod  vulgo 
im  dici  ait  Chryfippus  npud  Galenum,  libro  tertio 
De  dogmate  1  at  et  alia  id  genus  multa. 

fc"W  tUJTU  r>  ^^artwrfjg']  Hiceit  mos  mcntien- 
tium,  vt  folfiloquiisfuic,  vd  iurciurandofidemadfiriumt, 
vel  tefliumquofi  nemo  rcquirit,  laudatione,  vel  circun- 
i  ne.        Quintilianus    declamutione 

X  v  1 1 1.  NcceJJc  eft  contentiojius  ioquaris  quod  probare  non 

pojjts: 


108  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

pojfis:  et  affirmationem  fumit  ex  bomine,  quiequid  non 
habet  ex  veritate.  Eleganter  Aefchines  de  Demofthe- 
ne  loquens,  nefi  irct^ctirps^sictg*  Hyslrcti  $s,  inquftJ 

CTCtV  Tt  ll/SVOfJTCll,  T'2v  AojCDV,  0 '  PKOq  .KCtTCL  TteV  CLVCLtCyVV- 
TCt)V  OtytfclAfJLtoV    KCti  TCL  flf}  ysySVfJfJLSVCL  OV  fJLOVOV   og   srt. 

Asysr    clKXcl  kcli  ty\v  rifjue^ctv  sv  r\  (prjcr)  ysvs&rcti.    kcl) 
Trqocrt&qcri  Ttvoc  ovofict  TTActo-ctfjLSVog  oc  stv%s  'ttclpcjov,  ■ 
fituovfjLSvoc  Tovq  t  d\r)&rj  Kkyov^ctg.    Sic  fcribendus  eft 
locus  hic  Aefchinis  elegantiffimus :  quo  cum  g{[q  nihil ' 
queat  apertius,  miror,  interpretem  docliffi  tam  infeiici- 
ter  hic  efle  verfatum.     Tale  illud  etiam  capite  vltimo, 

KCti  '77^00'TlB-Siq  TTl&CLVCt  SKCt^OlC  T8TCt)V  OVOfLCtTCt. 

Avkcov  o  s^yoActQog^  Puto  ea  aetate  notum  magis, 
quam  nobilem,  Athenis  fuiile  Lyconem  imim:  qui  vel 
manceps  erat  et  redemptor  certarum   rerum  publico  I 

Jnaeftandarum  :  vel  fimpliciter  artifex  operas  Jocare 
blitus.  nam  interdum  sqyoAct&cg  eft  relatum,  tS  e%yo- 
coTYiq.  et  fignificat  idem  ac  %stpo]s%vr\g.  Artemidorus 
libro  primo  dvop)  %st^0TS%vr\  ccyctB-ov'  ttoaAoov  yct% 
cLKovcsTcLt  kqyoSorZv. 

2  ct\  fjLsv  XV  ctvctQo^ctt  Ttov  Aoycov  TotcLVTctt  sictl 
hoyodv  clvctOo^ct  eft  aucloris  laudatio,  a  quo  te  audiuifle 
dicas.  id  enim  eft  cLvatyspstv.  Plato  in  Apologia,  siq 
cL^to%Psodv  tov -Aty ovtcl  dvoicTct).  Alio  fenui  vtitur  hac 
voce  idem  Theophraftus,  in  libeUo  De  odoribus,  cum 
ait,  sv  ctfjbCpolv  $e  cr\Kov  ooq  ctst  irpoq  ro  Ssatiov  kcl)  tsKsiov 
r\v  rifjbtv  r)  ctvciCpo^cL*  Trctcrct  yct%  TS%vr\  ?o%cl?stoli  tov- 
toov.  Sic  emendamus  hunc  locum  in  vulgatis  codicibus" 
deprauatum,  neque  a  magno  Turnebo  reflitutum.  Quis 
nefcit  vel  tantillum  in  philofophia  Ariftatelis  et  Theo- 
phrafti  verfatus,  bonis  artibus  finem  duplicem  effe  pro- 
pofitum,  vt  vel  emendent  naturae  peccata,  vel  inchoa- 
tam  illam  et  imperfectam  adiuuent,  atque  perficiant  ? 

w  ov%)g  civ  syjoi  STTt\ct&s&cJA~\  Hoc  eft,  quorum 
nomhia  nemini  pojjtnt  excidijje,\el,  ejfe  incognita.  Haec 
fententia  ferri  potefh   mihi  tamen  magis  probabatur 

S7TIACL- 


CHARR.     CAP.    VIII.     COMMENTAR       IO^ 

■.zGs£aif  quod  fignificat  coarguere  et  reprebendere. 
Herodotus  libro  n.  e-7re?^auGaveTo  y  fiijTti^  th  nvatloq, 
Francoeeltae,  fe  prendre  a  quelcun.  Igitur  mens  erit, 
folere  tcv  AoyoTroicv,  ciuimodi  auctores  eorum  quae  di- 
cat  laudare,  quibuicum  agere  nemo  poffit,qui  velit  ipfos 
mcndacii  conuincere.  Quombdo  autem?  quia  vel  fin- 
git  penitus  fuos  auclores,vel  ad  quofdam  refert  ita  igno- 
biles  et  paucis  notos ,  vt  et  ii  nomen  fcias,  tamen  epyov 
fit  eos  reperire.  Sane  nihil  aeque  reformidant  fami- 
geratores  ifti,  quam  ne  vlque  ab  ftirpe  exquiratur  au- 
Soritas,  vnde  quicque  auditum,  dicant.  quare  hoc  ne 
fieri  poilit ,  cauere  diligentcr  folcnt.  Aefchines :  0« 
ci?.a^oveg  oTctv  t)  i^evdovTat,  dc^i^a  kcu  cicaCpij  7retca)v- 
Tcit  ?.eyetv,  tyoQovfJLSvot  tcv  shsy%ov.  appellat  orator 
dXa/6ya4,  uomines  mendaces  et  vanos.  lic  enim  Athc- 
nienfes  eam  voccm  viurpabant,  vt  notat  fcholiailes 
Ariftophanis:  et  ah^ovsvsAat  eifdem  eft  mentiri. 

gcc  Zlo^sjamiqxfiiv  xa)  q  Qao~thsvc~\  Etiam  hic  me- 

miniiTe  lectorem  velim  eius  quod  alibi  diximus:  quae- 

cunque  libro  continentur,  ea  non  ficla  effe  ab  auclore 

exempla  :    fed   c  vita  quotidiana  defumpta  :    et  ex   iis 

quae  vere  facla  dictane  efient,  hunc  librum  efTe  con- 

cinnatum.      Hoc  poiito  iain  pene  annum  illum  inue- 

nimus  quo  liber  ifte  a  Theophrafto  eft  fcriptus.     Non 

enimdubitarcrdebemus  cxempla  illa  falforum  rumorum, 

hoc  capite  habentur,  iilis  temporibus  efle  accom- 

quibus  haec  fcribebantur.       Quare   ftatuamus 

ter,  non  longe  ab  Olympiade  decimaquinta  haec 

fcripta  iuifie:  quando  necefie  omnino  eft  vt  falfus  hic 

crbis  continetur,  fub  finem  eius  Olvm- 

piadis  iictus,  et  per  Atiienas  fparfus  ac  difleminatus  fue- 

rit.     Referendum  enim  iilud  eit  ad  breue  illud  tempul 

quo  Polyfperchon  regmun  Macedoniae,  tanquam  tutoiC 

-  fobiolis,  adminiftrauit.     FuncTus  eft  eo  muncre 

primus  poi t   obitum   Alexandri,  Pcrdiccas:  deinde  Pi- 

iidaeus,  cum  in  Aegypto  Perdiccas  periillet: 

pofiea 


IlO  CASAVBONl    AD    THEOPHR 

poftea  ad  Antipatrum  ea  cura  eftdelata,  coactis  Pitha- 
ne  et  Arridaeo  iefe  adminiftratione  omniabdicare.  Tan- 
dem  poft  Antipatri  obitum ,  et  cura  illa  fiue  tutela,  et 
totius  regni  Macedonici  fumma  ad  Polyfperchontem 
ex  ordinatione  Antipatri  morientis  peruenit:  non  fine 
magna  Cafandri,  qui  fuit  Antipatri  rilius,  indignatione. 
vnde  illae  tantae  inter  ipfum  et  Polvfperchontem  inimi- 
citiae:  nec  inimicitiae  folum,  fed  bella  etiam  faeuifli- 
ma :  de  quibus  habes  apud  luftinum ,  Orofium ,  impri- 
mis  vero  Diodorum,  libro  duodeuigefimo. 

kcl)  o  Qct,(riAsvs~]  Arridaeus,  Alexandri  magni  fra- 
ter,  homo  svq&rig,  nec  minus  tutoris  quam  liberi  Ale- 
xandri  indigens.  Regnauit  in  Macedonia  annos  fex 
et  menfes  aliquot,  eftque  de  patris  nomine,  Philippus 
appellatus.  De  eodem  accipienda.,  quae  Plutarchus  nar- 
rat  in  Phocione  extremo. 

kcu  irdvra,  <rvfi(pwelv]  Scribendum,  irccv^cLg  crvfjL- 

<pW£lV. 

Kcii  ttoXKvv  tov  ^tofjLov  ysyovevou]  Hacc  eft  le&io 
quae  in  veteribus  membranis  reperitur,  vt  docli  homi- 
nes  teftantur.  at  in  recentioribus  libris  eft  tycvov  pro 
fofjLov.  Valeat  vero  hic  vetus  diclum,  Quod antiquiusf 
idmelius.  Vera  eniin  leclio  e£  germana  eft  fafJLOv  non 
Qovov.  Eft  autem  translatio,  e  triuio  quidem,  imo  e 
culina  petita:  fed  quae  illi  non  male  conueniat,  cuius 
hic  fuftinet  auclor  perfonam:  addo  etiam  quae  iordida 
lit  potius  quam  inepta.  rem  enim  ipiam  apte  fic  fatis 
exprimit.  Sic  dixit  Latinus  comicus ,  fartum  facere  ex 
koftibus  :  translatione  e  culina  itidem  petita.  vnde  et . 
fjuaysiqevsiv  manauit,  quo  veteres  vfi  pro  occidere,  tefte 
B.  Hieronymo.  Affine  eft  apud  Euripidem  in  Rhefo 
£v.  430] ,  irsKctvog  etifjucLTfiqos,  libum,  vel  placenta  fangui- 
wlenta,  de  flrage  magna  hoftium :  et  apud  Ariftopha- 
nem  <7re%iK0fJLfjL.cL  7roislv  sk  Tivog.  Amat  Theophraftus, 
ficut  et  comici,  eorum  quos  loquentes  introducit,  in- 
eptias  et  inelegantes  elegantias  retinere.     Profeclo  nifl 

ego 


CJIARR.    CAP.    VIII.    COMMENTAR         III 

ego  vehementiflime  fdlor,  vox  ^ojfAog,  non  eft  imperiti 
libr.irii  partus,  fed  ingenuus  uvrS  ts  7rciriT$.  Idem  ien- 
tio  de  VOCC  y.kctc^og  capite  nvs^t  fitK^c^tkoTifJLtctg. 

sv  rciq  tt*.]  Demoflhenes  etiam  Tovg  eiv)  Tctg 
Tfpciyucurt  pro  magijiratibus  interdum  dicit:  vel  ev  Toiq 

.  in  vtrunque  viurpat. 

s  Kct)  7rctVTct  c\e^tav\  Malim  kcu  tccvtcl  £  emcn- 
dauimus  autem  quae  fequuntur:  et  illud  wcog  oie&s,  in- 
terrogatiue,  o^tct  fjueccv  legimns,  vt  paflim  apud  Atticos. 
cui  fimile  eft  nvoag  ctoyStg.  quod  et  ipfum  folet  venufle 
interiici.  Exempla  paffim  obuia:  vt  mirum  fit  offen- 
difTe  in  tam  plana  via,  et  tam  clara  luce,  do&os  homi- 
nes.  Eft  tamen  vbi  aliter  haec  verba  collocentur.  The- 
miftius  oratione  nona,  lt  ct\c%vvr\v  ir^otsvTctt  irokkctKtq 
•  ttws  itst  S-qyivuct  Tfjv  ctQovktctv;  nodg  oUt  <rs- 
vc^ct  Trjv  yot)Tetciv ;  atque  hoc  minus  eft  vfitatum. 

Tn&ctv&jc  <r%s]ktci(\st~\  Scitum  eft  enim  illud  De« 
mofthenis  apud  Plutarchum,  Meyct  %c\oq  irtq-tv  6  Tovog 
Kct)  r)  witoK^tctg  r£v  keyivTcov  Plurimum  ad  jidem  //;r>- 
menti  babet  vocis  tenor,  et  ipfa  dicentis  atiio.  neque  hoc 
praetermittunt  dicendi  magiftri.  Perfius  [Sat.  i,  91], 
Phrabit  qui  me  volct  incuruajfe  querela. 

vAvm  to  Tr,q  Tt)%^c]  Interpretes  videntur  ev&v- 
fjbctj  legiffe.  fed  fi  ev$v(j,ri  interrogatiue  legas,  nihil  erit 
cur  haec  Je<fHo  mutetnr.  Plautinus  Hegio  Capteiucis 
[2.  2.  54],  Sed  viden?  Forruna  butnana  fiugit ,  artatque 
it  lubet.  Notum  efl  illud  Sophoclis,  Tv%V  7*%  cftolp 
tvxi  KccTcto^et.  et  Terentii  [Hec.  3?  3.  46 3  O 
-fortuna,  vt  nunqimm  perpetuo  es  buna  ! 

cikk'  XV  icyycog  yevc^evog"]  Lcgo,  ic%v^i%  ye  ytvo* 
Eft  fimile  illi  apud  Sophoclem,  oictg  kctT%£tag9 
eLv&'  occv  (^rjkjs  T%e§u.  et  Nafonis,  Cernite  Jim  qualis, 
qui  rnodo  taiis  eram.  Valet  hic  locus  ad  excitandam 
inilcricordiam  mirum  quantum.  nihil  enim  eft  tam  mU 
ferabile  quam  cx  beato  mifer.  Marcus  Tullius  Dc  in- 
ventione    priino,    Primus  locus  ejl  mijericordiae ,  per 

quetrt, 


112  CASAVBONI     AD     THEOPHR        ' 

quem,  quibus  in  bonis  fuerit \  et  nunc  quibus  in  malis  fit, 
ofienditur.  Graeci  magiftri  sx  tmv  svctv]ict)v '  ctv^yjcrtv 
vocant,  et  effe  fxsyiq-ov  tottov  dv^crscog  docent.  Tale 
illud  in  Menaechmis  [$,  2.  121  f.J,  Heu  bercle  mprbum 
acrem  ac  durum!  dii  veftratnJidem,  vel  hic  qui  infanit, 
quam/valuit  paulh  prius!  'Jficero  exul  Attico  Pojfum 
obliuifci  qui  fuerim,  non  fenfire  qui  fim?  Graeci  hoc  fo- 
lent  dicere,  s^  otaiv  sig  olct,  quod  alibi  monebamus.  Ba- 
iilius  magnus  loquens  de  inuidia :  xct)  sv&vjxSvti  ftsv 
U  crvvevtpqctivsTcti,  ocvqofAsvct)  ds  crvvc^cty^vsi,  yct)  tyiv  \jls- 
TctQoXyjv  tov  Qtov  s^  gix  sig  olct  fisTctTri^^KS  kcltqix.- 
*]i£srcti.  et  fic  alibi  vir  ille  fanclirTimus  non  femel. 
Apud  Ariftotelem  tamen  in  Rhetoricis  [1,  9.45]  Iphi-, 
crates  dicens  s£  olcov  sig  olct  contrarium  potius  figniii- 
cabat.  non  enim  mifericordiam  iis  verbis  captabat :  led 
laudes  fuas  amplificabat,  vt  idem  phiiofophus  alio  loco 
eiufdem  operis  deciarat.  quod  hic  obiter  dixiffe  liceat. 

4    Ti   7T0TS  \JovAoVTCtit   Xoy07VQiOVVTSq~\      Clim     OllUlffl 

noflra  dicla  factaque  ad  certum  aliquem  flnem  referri 
debeant,  miror,  inquit  Theophraftus,  quid  fit  iilud  quo 
tendant  oi  XoyoTroiovvTsg.  cft  autem  nullus,  honeftus 
quidem,  finis  ipfis  propofitus.  ideo  Demofthcnes,  dvoij- 
TCTctTot,  inquit,  ol  \0y07r010vvTsg.  veriffime  et  pruden- 
tiffime.  Tales  enim  funt  omnino  illi  Aoyovroio),  de 
quibus  loquitur  hic  Theophraflus,  et  qui  proprie  fic  di- 
cuntur.  Nam  quibus  XoyoTvoiict  teli  inflar  eff  ad  aliquid 
efriciendum :  ii  iam  XoyoTroto)  proprie  dici  non  poffunt, 
neque  fine  carere.  Summos  duces  hoc  vaframento 
faepe  vfos  legimus ,  vt  didito  aliquo  rumore  falio ,  et  a 
fe  conficto,  vidoriam  de  hoflibus  reportarent.  Vtun- 
tur  aliquando  et  mercatores  fimili  fraude.  Quare  ait 
Lyfias  fieri  folitum  laepius  Athenis,  vt  fitonae,  quo 
impunitius  annonam  fiaeeilarent,  falfa  quaedam  com- 
minilcerentur,  et  m  vulgus  ipargerent.  ovTCt)  os  acry,s- 
vot,  ait,  Tac  crvfA<Po%ctc  Tctg  v^STsqctc  oqodcrtv ,  &&*  Tag 
fuv  nrepTSQGt  riv  «iXXoov  Trvv&dvovTctt,  Tctg  9  ovtoi  Xoyo- 

7T0i0VCri9' 


CHARR.     CAP.    VIII.    COMMENTAR         113 
7rotovcrtv'    tj  rdq  vavq   stySdpSat   rdq   sv  rco   Wovrod,  fj 

V7T0    \CL}G$CLllLQvi'j}V    S'/.7TlSXtraq     CVVSt\rj(pSat ,    f)     TCt    SfJr- 

nvvpta  ytSKXstcSai,  rj  rdq  cTTrovoaq  fjusKKstv  aTVo^riSr/crs- 
cSat.  De  iftis,  et  his  fimilibus  non  fentit  TheopJira- 
/lus. 

d\vctrs\coq  dwctXKctr^act]  Non  folum  d.\vo-t]s- 
fed  etiam,  vt  arbitror,  kivo^vv^coc.  Exiflimo  enim 
fuiife  nonnunquam  Athcnis  in  homines  XoyoTrotovq 
publicc  animaduerfum.  Indicant  non  obfcurc  Pliitar- 
chi  illa  iu  cxtrcmo  Nicia  dc  eo  qui  primus  per  vrbem 
diifudit  cladis  Siculae  nuncium.  ooq  cfs,  inquit,  kqctfjoo- 
fxs\zq  Trao  ov  nvvSotro,  craQsq  £$sv  st%8  C^^d^stv,  ^ogaq 
Toicq  slvctt,  x.ctt  rct^ctrnjstv  rrjv  TroXtv,  stq  ro\  tpo%ov 
xcLrctGi&stc,  tz-PsQhxro  ttoXvv  %povov. 

TTSPtzdtrstq  7rotovusvot~]  Sic  fupra,  Trs^ifca&at  rovg 
SyXovi,  in  7rse)  ctTrovcictq.  Inde  dicuntur  7rsqfcctroi> 
qui  corona  hominum  cinguntur.  vt  apud  Ifocratem 
&cLV(j,cLT07roiicLi  Trs^fcctTot.  Etymologici  auctor,  Ylspi- 
crctTot,  77SP\!5>Ks7f]ot.  I(fj  otq  ctv  rtq  trctSj  ficuKofjLsvos  Ssd- 
ccL&cLt.  Cacterum  obierua  mihi  ifto  loco  /iultam  hu- 
ius  hoirinis  tcmeritatem:  qui  vt  vitio  naturae  fuac  ob- 
fequatur,  coctum  ct  concurfum  f-icere  non  veretur. 
Atqui  conftat,  Jegcm  Athenis  fuiffe  quae  poennm  capi. 
tis  in  eos  flatuebat,  qui  liominum  turbam  ad  fe  conuo- 

:it.  Auclor  Seneca  patcr,  quem  vide  libro  111. 
Controueriiarum,  viu.  Hanc  etiam  puto  cauflam 
cffe,  cur  el  hic  et  in  fimili  Joco,  capite  irs^t  aTrovotaq^ 
tajn  cito  dilfipctur  qui  conucnerat  globus  hominum. 

ra  ladrict  aTro^s-iArj/iacri^    Furto  nimiium  fubre- 

l  furibus  balncariis:  a  quibus  ohm  ne  tum  quidcm 

j       e  c.tucri  potcrat,  cum  inaximc  caucbatur.  tam  multi 

crant,  tam  improbi.      Propterca  coacli  veteres  feruos 

habcre  qui  vcitci  in  baJncis  icruarcnt:  Gracci  tfiarto- 

r/,aq    vocant,    l„atini   capfarios ,  vt  apud    Paulurr} 

lurifconfultura     Mortc  plcclebantur  apud  Athenicnfcs 

.i,  ii  rei  furtinae  aemuiatio  erat  vtts^  Iwa 

h  fyctxpaq, 


114  CASAVBONl    AD    THEOPHR 

fyctxpas »  aft  Demofthenes  contra  Timocratem.  vide 
Ariftotelis  Problemata  [S.  29  qu.  14]  et  Iurifconfultos. 

7TS^0fJbCCX^  MU    VCLVfACLXlCt  VIKWVTSC,']    HoC  eft,  VlKCtQ 

Ktyovrsg  Kcti  ditjyovfjtsvoi.  ficut  apud  Ariftotelem  multis 
locis,  ol  ysvvHovrsg  rov  ovqctvov,  pro  eo  quod  eft  ol  Ai- 
yovrsg  tov  ovpclvov  slvcti  ysvvrf\ov.  Poetis  haec  figura 
dicendi  admodum  familiaris.  vt  cum  diciturLycophroni 
Capaneus  Thebarum  muros  Tt^ct  itKt/Xty  Qov<ntctQii- 
cctiy  valido  ligone  fubruijfe^  hoc  eft,  prorupifle  ad  fub- 
ruendum.  nam  ille  quidem  nihil  quicquam  effecit. 
Simili  elegantia  dixit  Liuius  libro  xxxxim.  [c.  22] 
Jn  omnibus  circulis,  atque  etiam,  fi  diis  placet%  in  conui- 
viis  funt,  qui  exercitus  in  Macedoniam  ducant.  Ita  et- 
iam  dicuntur  hiftorici  eos  occidere  quorum  caedem 
narrant.  quale  iliud  eft  eJegantiflime  dicftum  a  Plutar- 
cho  de  Ctefia,  qui  Cyri  interitum  longa  verborum  am- 
bage  narrauerat,  et  quafi  fabulam  in  varios  achis  diftra- 
xerat.  ToiS^og  julsv,  inquit,  6  Krrjo~iov  Xoyog,  0)  KctSct- 
irsq  aiJbQxii  ^ityimct),  fjuokig  dvctiquv  rov  ctvd-qa>7rov  dvr\- 
£tjks.  PLine  miror  lapfos  hic  efle  doclos  hoinines  tam 
focde.  nam  quis  adeo  in  litteris  hofpes  et  peregrinus, 
cui  non  fint  hoc  loquendi  genere  tritae  aures? 

tqrtfxovg  oiKctg  a)tyhrrKctcri~\  Hoc  ipium  notat  Hora- 
tius  in  defcriptione  garruli  [t  Sat.  9.  36  f  ]  ---  cafu  tunc 
refpondere  vadato  debebat,  quod  ni  fecijfet,  perdcre  litcm. 
nam  ille  mauult  perdere  litem  quam  Horatium  relin- 
quere.  Fuit  autem  eremodicii  poena  apud  Athenien- 
fes  grauiflima.  nam  fi  reus  qui  iudicio  non  ftiterat,  ab- 
fentiam  fuam  excufore  non  poflet,  neque  ad  purgan- 
dam  moram  diem  aduerfario  diceret  (quod  dvriActxsi 
vel  dvriyqdtysiv  rqv  fxri  ovcruv,  vocabatur,  et  intra  decen 
dies  erat  praeftandum)  mille  drachmae  aduerfario  fol- 
vendae  erant.  quod  fi  idem  fruftrari  pergeret,  locits  erat 
Ti}  s^ovMg  &w7  v«I  potius  y%ct<$r\,  ct  multa  public< 
pendenda. 

ue 


CHARR,    CAP.    VIII.    COMMENTAR        11$ 

etcr)  $'  di  Kctt  nksicroi  koyw  KaTjct  K^ctrog  ctlqovvreg, 
irctqeietTrvr&ricrcf;  ]  Quid  ctip ovvrsg  ?  dicat  aliquis  intelli- 
gi  extrinfecus  yjaeCcL  vel  Trokstg.  Logi:  et  quidem  Si- 
culi,  non  Attici.  Locus  tranfpoiitione  literarum  cor- 
ruptus:  ajtque  id  iam  olim.  nam  Palatinorum  codicum 
le<frio  nihil  edita  melior  eft.  Scribendum  aio ,  eicr)  d* 
di  Kct)  nrckstg  koyco  ytctrct  K^ctrog  cttqovvrsg.  Sic  Plau- 
tus  Milite  [immo  Bacch.  4,  9.  42  £j  Pqfiea  cum  magni- 
fico  milite,  irbes  verbis  qui  inermis  capit,  confiixu  Fal- 
luntur  qui  aliter  futuram  orationem  Graccam  putant. 
Hoc  primum.  iam  illud  Kctrd  K^cirog  ctl^siv  7roktv,  efl: 
proprie  quod  ait  Saluflius,  vi  pugnandoque  capere.  nos 
Francoceltae,  d'  affaut.  Apud  Plutarchum  in  Catone 
Vticenfi,  nroktg  ov  Kct]ctK%ctg  dkoicrtfjt,cg,  vrbs  quae  mu- 
nitior  e/r,  quam  vt  capi  inuafione  murorum  pojfit.  Hefy- 
chius,  KctrctK^ctg  ikslv,  ro  s£  etyc^ov,  Kct)  ro  ctiQv&tov. 
Deinde  nrao<zlstirvq$n]vctt  non  eft,  vt  vulgo  putant,  domi 
coenare:  quod  Martialis  [lib.  12  epigr.  78]  dixit  elegan- 
ter,  ajfici  domicoenio:  non:  fed  coenam  perdere.  Ver- 
biun  eft  elegans  et  #omicum :  quod  dc  eo  dicitur,  quo 
abfente,  vel  praefente  quidem,  fed  in  garriendo  occu- 
pato,coena  comeia  eft,  et  funus  factum  prandio,vt  cum 
Peniculo  Piautino  [Menaech.  3,  2.  27],  qui  hanc  cala- 
mitatcm  paifns  erat,  loquar.  Amphis  vetus  comicus 
vfus  hoc  vocabulo,  vt  notatum  olim  a  docliifuno  Atlie- 
naeo,  libro  decimo  [c.  6].  fic  ille,  Wct^ct^sistnrvri^tvog 
is  ilipiHMt  Act(p<c  h  Wkdva  ovrcijg ,  nctqctc}s$si7rvr)fj,evog9 
irctiotq,  nrdkctt.  Hodie  in  editis  Athenaei  codicibus 
nullum  fere  eius  obferuationis  apparet  veftigium.  nos 
hunc  quoquc  locum  cum  aliis  infinitis  ex  veteribus 
inembunib  cmendauimus.  Nae  ilie  au&or  cruditiili- 
multum  aliquando  nobis  debiturus  eft,  (i  dederit 
deus,  vt  quae  in  illum  molimur,  et  pridem  orii  iumus, 
perHcere  ct  detexere  queamus.  AiEneeft  apud  eundem 
Athcnaeum  nru^o^ajviiv. 

h  *  AD 


Il£  CASAVBONI    AD    THEOPHR 


AD    CAPVT    VIIIl 

nEPI       ANAI2XTNTIAS 

H$e  dvaic%vv]ta  h$\  x.araQpoviictg  lofyg  aia"Xfiov 
evsxa  xsfihg']  Ariftoteles  in  Nicomacheis,  pudo- 
reia  definiri  ait,  $oj3oi>  rtva  aoo^tag*  et  dvatcrx^vrtav 
effe  ro  fJLrj  cttieic&cti  rct  ai(r%fia  irfidr]etv.  nec  multo 
fecus  in  fecundo  Rhetoricorum  [c.  6,  2].  Theophrafhis 
adiicit  hoc  amplius,  aicxfiov  svsxa  xifihg'  non  quo  non 
fint  aliae  occafiones  cur  impudens  nt  aliquis,  ied  quia 
haec  maxime  vulgaris  et  quam  plurimis  conmunis. 
Vulgus  enim  hominum  rumorem  parui  iaciunt,.  dum 
fit  rumen  qui  impleant.  veriffimeque  fummus  vates 
Pindarus,  aioceg,  ait,  viroxfivOa  xeplet  Kkirferai.  Plato 
in  Ofiotg ,  ita  :  ivaio~%vvria ,  e£tg  ipvxHg  xyKopovYirtxri 
a%£iag,  evexa  xsphg.  vide  eiufdem  Hipparchum. 

cv  ct7ro<rs$sl~\  Cuius  propterea  confpeclum,  fi  mi- 
cam  pudoris  haberet,  quam  longiflime  iugere  debuit. 
Scite  et  huic  loco  conuenientiffime  Euflathius  ad  Iliadis 
paty.  i,  [v.  372I  dvatlsiag  eft  xa^ax!]ijpy~  rco  r\rjvai  rov 
dcttxYiryjv  dntfiXs^at  dcxafi^afjbvxrog  rov  dhxySivra. 
Propterea  illoloco  de  Agamemnone  ait  Achilles,  ---  #<5' 
dv-  sfAotye  TsrKair)  xvvsog  ttsp  scov  sig  ooira  iosSrat. 

nrpocrxaXscrdfLsvog   rov  dxoha&ov ,    civat    dwo   rrjg 
rpa7rs^rjg~]   Morig   fuit   veteribus  cum   ad  conuiuium- 
irent,  ieruum  aliquem  fecum  adducere,  qui  hero  pram 
denti  pone  aflaret,  vel  ad  pedes,  eique  praeflo  eflet,  f 
quid  ille  imperare  vellet.      Latini  hos  ieruos  vocanl 
a  pedibus,  vel  ad  pedes.     Solebant  autem  illis  apophc 
reta  a  dominis  tradi.     Athenaeus  initio  quarti,  Ka)  sxo 
c?og  XaQtev  cvv  dvru)  Tvtvaxt,  rotg  xaJcTrtv  dtsotoov  nvat 
criv.  mendofe  enim  ibi  hodie  ivdcrt  legunt,  et  intcrpn 
tantur.    fic  ibidem  mox,  mshooxafjLsv  xa)  ravra  roiq 

SxKoii 


CHARR.    CAP.    VI!II.     CCMMENTAR     .  117 

,c.      Lucianus  lW<  ctteecrevv,  de  philofopho   qui  e 
conuiuio  domuni  redierat,  dqiS-fiico  7Vct^s\ctQs  tcl  y^ect 
*cct  tco  7rctiS\  KctTOTrtv  e?clkt  TrctP&Seccdx.et.    Alias  auteirt 
volente^et  auctore  domino  conuiuii  haec  auferebantur: 
vt  in  Cleopatrae  conuiuio  quod  Plutarchus  et  Athenaeus 
[4,  2]  defcribunt:  et  in  eo  Carani,  apud  Athenaeum 
quarti  initio:   et  omnino  in   omnibus  fplendidioribus 
cpuiis.  alias  non  tam  vidente  eo  aut  volente ,  qitam  vel 
conniuente,  vel  infcio:    quod  redte  hic  Theophraflus 
inter   hominis  impudentis  notas  numerat.      Lucillius 
libro  fecundo  epido  epigrammatum  Graecorum,  titulo 
In  gluttones,  Kctt  Teodyeic  ocrct  TvkvTe  Avxot  TcifJLe ,  kcu 
Tct   Treetccrcl  Ov  Tct  cct ,   t&jv   oe  nre^ ,  TrctvTct  otocdC. 
07rt<rct).     Martialis  [lib.  3  epigr.  23],    Omnia  cum  retro 
pueris  obfonia  tradas,  cur  non  men/a  tibi  ponitur  a  pe- 
dibus?  Lucianus  quocjue  in  Lapithis,  fiue  morofopho- 
rum  conuiuio,  6%ctc  ccrct  tw  7vctto^i  v.ctTOTvtv  e^mt  oye- 
yet,  Xctv&civeiv   otipevoc  txc  ctXkxc,  x  pe\Lvr\ybevoq  toov 
mt  avrov.  loquitur  de  gulofo  quodam  qui  delibans  ex 
iis  quae  menfae  erant  appofita,  gratifllma  quaeque,  clam 
aliis,  vt  fibi  quidem  videbatur,  puero  ftanti  a  tergo  o- 
■jnnia  porrigebat.       At  is  quem  Theophrafuis  hic  de- 
fcribit,  cautior  efl  atque  iiigcniofior.  palam  enim  puero 
fuo  tradit  quae  vult  auferri,  fimulans  fe  non  ea  fini 
dare,  vt  domuni  ad  fe  illc  ferat,  fed  vt  iis  ipfe  vefcatur: 
in  quo  minor  crat  inuidia.      Ideo  ctiam  Ttfitov  cum  ap- 
pellat :   quafi  fcilicct,  non  puerum  fuum  et  famnlum 
alloquerctur:  fed  honcmim  aliqucm  virum,  quem  pro 
.unicitiae  fccum  adduxiffet.    nam  id  quoque  heri 
:         if.  atque  hi  lunt  quos  vmbras  vulgo  vocarunt,  ct 
ex  Plutarcho  [Sympof.7  probl.  <$],  Athenaeo,  ct  Lati- 
riptoribus    uotum   efl       Horatius  [1  cp.  5,  28], 
—  locus  efl  vei  pluribus  vmbris. 

httXfiS  TtfjLis~]  Ttjjbte,  hoc  cfl,  Domine.  nam  vt  olim 
ipud  Romanos,  lupcriores  dignitate  ab  irtferioribus  do- 
tnini  111  congreflionibus  falutabantur:  iic  apud  vctcrcs 

li  3  Atticos 


118  «ASAVBONI    AD    THEOPHR 

Atticos  rifjuot.  declarat  manifefto  Theophrafti  hic  lo« 
cus.  fed  et  Euripides  quoque  Supplicibus  [v.  552]  -  -  -  irpcg 
<ts  yd$  rS  $v<?v%ovg  dg  sv\v%riasi  Ttfjuog  ys^ctiqsrctt.  et 
in  Hecuba  ait  idem  poeta,  plerofque  homines  infolefce- 
re:  alium  propter  opes;  alium  kv  iroKtratg  Ttfjbtov  xs- 
7i\*jfJbivov.  hoc  eft,  quod  dominus  vulgo  falutetur.  Poftea 
Romanos  imitati  iunt  Graeci,  et  fefe  inuicem  falutarunt 
^scKorctg  xcu  xvqtxg*  quae  vox  deinde  in  kv^oq  dege- 
nerauit.  nam  ita  citimae  aetatis  fcriptores.  Porro  ri- 
fitog  eft  vir  honeftus,  quae  vox  apud  Latinos  faepe  non 
ad  mores  refertur,  fed  ad  dignationem  et  aucloritatem. 
Cicero  ad  Tironem :  Nauigabis  cum  bonefto  aliquo  ho- 
mine,  cuius  audoritate  nauicularius  moueatur. 

2  strt  xen&tfjbov  avro)  ysyovs"]  Locus  leuiter  corru- 
ptusf  fcribendum  enim  %^crifjLog.  quomodo  et  legitur 
in  quibufdam  codicibus:  et  ratio  omnino  poftulat,  kno 
flagitat.  %$Y\o~tfJbog  slvctt  rm,  eft  bene  de  alrquo  mereri. 
Ariftoteles  in  feptimo  Eudemiorum,  *Ato  nctt  ol  kytsivcog 
eioasvot,  kyx,ct\£o-tv,  sctv  fj,)j  ofLoiojg  sic)  %^o~tfjtoi  ytcti  sv 
wotucrt.  Qui  amicitiam,  inquit,  vtilitate  metiuntur,  de 
amicis  conquerifolent,  fi  minus  beneficiorum  ab  iis  acce- 
ferunt,  quam  ipfi  in  eos  contulerint.  Alciphron  in  epi- 
ftolis,  kcu  ta  fisv  ctWct  kv  olg  cLvrq  xqq&ifin  ysyovct, 
h-A  ovstSt^oo.  Inde  %^^orrig  habitus  ille  dicitur,  per 
quem  propenfi  fumus  ad  bene  omnibus  faciendum. 
Andronicus  definit  ita,  %qr\^orng,  s£tg  sytovcioag  sv  itoty- 
tiyti. 

fjLctXtfat  fisv  K^sctg,  st  Ss  fir\,  6<?Sv  slg  rov  fvycv  kfi- 
CctAslv}  Vt  hoc  fit  audarium  quoddam,  vel  fuprapon- 
dium.  Latini  veteres  mantifam  vocabant.  Lucillius, 
---  mantifa  obfonia  vincit.  Graeci  «nSocrw,  vt  Poly- 
bius  apud  Athenaeum  lib.  viii.  initio. 

Kcti  ^svotg  $e  ctvrx  %%sct  dyo^curctg']  Semper  iudi- 
eauimus  vocem  k^scc  efte  corruptam:  ac  cum  3-$ctv  ex 
conielhira  emendaflemus,  poftea  animaduertimus  hanc 
ctiam  antiquorum  manufcriptorum  lecUonem.     Quarc 

nihiJ 


CtfAfcR.     CAP.    VIIII.     COMMENTAR      119 

nihil  certius  quam  ita  efle  Jegendum.  Quid  eflet  apud 
Athenienfes  Ssav  dyooa^siv  (PlutarcJius  pro  eo  dixit 
SswprjYisici  eHui&Sv  in  Gracchis )  quid  item  Ssav  x,a~ 
ra\au£dvsiv,  ncminem  puto  elle  qui  ignoret.  vide  in- 
fra  ad  caput  ttsp)  SSehvqictc,.  Iam  vero  nemini  dubium 
ed,  quin  ex  vicinis  populis  mogna  frequentia  Athenas 
ventitaret  ad  ludos  fpectandos.  quae  turba  omnis  ferc 
ex  veteri  morc  apud  amicos  quibufcum  ius  hofpitii  ef- 
fet,  diuertebat.  ideo  ait,  to7c  ^svoiq  avT8. 

XjU  jovg  sig  tvjv  vrs(>.~}  Lego,  dysiv  oe  kcu 
vixq  slc  vp  vrsaaiav.  Librarii  vocum  affinium 
Toxjg  et  vtovq  alteram  omiferunt.  Senfus  eA,  Solitum 
impudentem  ifium  quando  cum  redemtoribus  theatri 
pacifcitur  de  Joco  ad  fpectandum  pro  fuis  Jioipitibus, 
1  fibi  et  fuis  domefHcis  confulere.  Quomodo  au- 
tcm?  de  alieno  nempe  largiendo,  fraudemque  iis  fa- 
ciendo,  pro  quibus  apud  theatropolas  intercedit.  fic  fif* 
vt  cum  aliis  omnibus  pretio  emta  iit  Jedes  in  tlieatro, 
ipfe  gratis  fpcctct:  nec  ipfe  tantum;  fed  et  liberi  eius; 
et  qui  cos  iequitur  paedagogus.  fimiJes  fordes  infra  in 
dcfcriptionc  tS  %%s\voov.  Erant  autem  pleraque  fefia 
(quo  tempore  maxime  ipeclacula  exhiberi  folita)  plu- 
rium  dierum:  vt  mirari  nemo  debeat,  quod  ait  siq  tyiv 
v^soaiav.  quod  et  ipfum  plenum  cft  venuftatis  Atticac. 
eft  enim  pro  ty\  vqsoata.  Omnino  conftanter  affir- 
mamus  hanc  elfe  clegantiffimi  iftius  loci  fententiam: 
prorfufque  defiderari  vocem  vtovq.  quod  vel  fequens 
mentio  paedagogi  euincit.  nam  adolefccntes  fuis  pae- 
dagogis  comitati  in  tJieatrum  veniebant.  Suetonium 
lcgc  in  Augufio,  capite  xxxxiui. 

~  Kai  TavTa  %^VrtPT(X(]  Ita  eft  lcgendum.  yeij- 
travTaq  inquam,  non  y^wavTaq,  quafi  cfleta  %%j£stv. 
Etiamne  hacc  miuuta  viros  doclos  fefelliflc? 

ietveq  l\  7rtoq  ra  ya\y.eia  Ta  iv  tco  Q>a\av~]  PoJlux 
%a/.xtia  recenlct  intcr  inftrumenta  bnlnci.  Sunt  autein 
XaKyJia  iiuc  auia,  v.iia  tn*gna  ct  oris  vafii,  in  quibu« 

Ji  4  aqua 


I20  CASAVBONI     AD    TKEOPH8. 

aqua  balneorum  calefiebat:  ficuti  in  fnndi  inftrumento 
Paulus  lurifconfultus  aena  numerat,  in  quibus  aqua  ad 
potandum  calefit.  Sed  in  aenis  balneorum  puto  etiam 
oleum  fuiife  calefachun,  ct  ita  hic  accipiendum  videtur. 
Elegans  eft  apud  Stobaeum  veteris  icriptoris  Teletis 
locus,  vbi  horum  %ct\usta)v  eft  mentio:  quem  ego,  etil 
deprauatus  eft,  adfcribam.  Loquitur  ibi  de  homine 
Cynicae  fectae.  e*  d\st^ctcBat  yj^sictv  s%ot,  sicekSoov 
eig  to  (ict\ctvsiov ,  tco  y\itc2  r}\si\pctTo.  y-ctt  Qctoicrctg 
kviors  7T£cc  ttjv  xdfjiivov  &  Ta)  %ct\yMct,  Toiiv  fMV  siodov  * 
ci7ro7rv%rjv  7rotrjcrctg,  7rs%t%ectg  dv  e\dkov,  Kct&tcrctg  rjgt- 
frjcrs.  Si  foret,  inquit,  vngi  vpus ,  balneum  ingrejjits, 
firigmentis  olei  corpus  vngebatur.  nonnunquam  etiam  ad 

fornacem  illam  accedcbat  vbi  funt  aena,  et cutn 

fe  oleo  pauxil/o  perfudijfet,  fedens  prandebat.  Vitruuius 
in  balnearum  fabrica  tria  aena  liiper  hypocauftum  vult 
componi,  vnum  caldarium,  alterum  tepidarium,tertium 
frigidarium.  Aena  appellat  ille ,  non  tcl  %ct\y.sict  tan- 
tum:  fed  etiam  quas  Plinius  iunior  in  ea  epiftola  qua 
Tufculanum  fuum  defcripfit  [lib.  $  ep.  6],  cellas  nun- 
cupat,  et  tres  pariter  commemorat,  frigidariam,  me. 
diam,  caldariam.  Lucianus  item  in  elegantiflima  balnei 
defcriptione,  has  cellas  o'U%g  vocat-  fiue  oecos.  nam  ea 
voce  faepe  Plinius  et  Vitruuius  vfi.  Curtius  [8,  <5] 
aedem  ita  vfurpat  pro  occo  fiue  cella  aut  cubiculo,  Grae- 
cizans,  non  infolens.  Ariftides  rhetor  pro  eodem  po- 
nit  iri  hac  re,  oikov  et  o^s^ctfxsvr^v.  tres  autem  oecos  etiam 
Lucianus  commemorat,  tov  fjLScrov  otyov  e%ovTct  T^sig 
Ko\vfJ&?j&qctg'  haec  eft  cella  frigidaria :  tov  rj^efjict 
%\tcttvofJusvov  oIkov  haec  tepidaria  cella:  tgv  'ivSov  Tqsig 
<7rs%ts%o{jLsvov  Ssqfidg  7rve\ag'  haec  cella  caldaria  eft. 
Fuit  vero  etiam  quarta  cella  in  quibufdam  balneis,  quam 
ajfam  Cicero  in  epiftola  ad  Q^  Fratrem  nominat.  Et  in 
diaiogo  Adriani  imperatoris  cum  Epicleto  quatubc  di- 
ferte  nominantnr:  prima,  tepidaria  vnchiaria:  fecunda, 
iudatoria:  tertia  afia:  quarta,  frigidaria.     Aliter  au&or 

•Glofia- 


CHARlt.     CA?.   VIIU.    COMMENTAR       121 

Gloflarii,  Ajfa  cel/a,  cttytfyocryoiGV.  vult  efle  cellam  fuda- 
toriam.  Porro  %ct\v£tct  ilia  quorum  vlus  ad  calefa- 
ciendam  aquam,  Latini  non  aena  tantum  aut  miliaria 

irantf  ted'  etiam  ficutra.  Gloflarium,  Scutra,  %ctA- 
yciov.  alibi,  Scutra  AsQrjc.  extat  ca  vox  in  Plauti  Perfa 
F  i,  3.  S  ].  Seruius :  vttlgo  vafa  vbi  calida  /olet  fieri,  ficu- 
trae  appellantur.  dixerunt  Latini  et  cttcumam .  Graeci 
Arrianus  iri  Epicleto  libro  m,  oii  dvrov 
kgvkcvuaov  i%av  ottgv  ro  Ssojjlov  Kotricsi.  Fictiles  fuifle 
cucumas  fcimus  ex  Marcellino  Empirico.  Remanfit  ea 
vox  in  vfu  in  vernacula  Gallorum  lingua,  vt  aliae  in- 
finitae.  Ad  haec  vafa  reipiciebat  phiioiophus,  cum 
fcriberet  in  libello  De  fpiritu,  rctq  tyA&Qctg  syjtv  vrocxc 
kv  ctlc  ro  Ssoujov  ov ,  oio-irsq  sv  %ct\x.eiot$  SsofJbcttvst  ro 
ctluct.  Fallitur  enim  doclus  ille  vir,  qui  obfcuriiFimum 
eum  libellum  interpretans,  %ctkx.stct  haec  de  aerariis 
oflicinis  accepit.  Similis  error  eorum  qui  iuperiorem 
Teletis  locum  funt  interpretati.  nam  etii  verum  eft ,  in 
orficinis  %ct\x.s(t)v  calfaciendi  fe  caufla  folitos  pauperes 
conuenire,  vel  teilibus  Homero  et  Herpdoto  :  nemo 
tamen  non  videat,  qui  Jocum  attentius  confiderarit ,  de 
halneorum  aenis  ibi  agi:  vt  taceam,  quod  auctoris  ver- 
ba  et  loquendi  ratio  illorum  interprctationem  ferre  non 
poflunr.  Ilium  vero  AriAotelis  Jocum  non  parum  il- 
luflrabunt  quae  fcribit  Seneca  Naturalium  libro  iij. 
cap.  xxini.  de  aqua  pcr  fifiulas  calefieri  folita  in  dra- 
conibus  ct  miliariis. 

ytctt  ^ct^oLc  dpvnttvcvj]  Etiam  dpvrctivctv  Iulius  Pol- 
lux  [10,  17]  in  fupelleclile  halnearia  refert.  demiratus 
fum  interpretej  guttum  vcrtifle.  fcd  ne  alii  quidem  de 
hac  voce  (qua  et  Latini  vli  iunt,  tefte  Feflo  ct  vcteri 
Gloflario  et  lurifconuiltis, )  iatis  luculenter.  Sic  autem 
habc.  KovrcttvA.  dicitur  Graecis  omnc  inflrumcntuin 
cuius  cA  vel  in  balneis,  vcl  iil  culina,  vel  in  menla,  vltis 
ad  hauriendum  aliquid  ex  aliquo  vaie.  cfl  cnim  ctwo  ri 
aovitv.  vnde  etiiin  dpv^n^  et  ctPvscyjc  et  oLpv<?ix°c->  tam 

h  i  figniii- 


122  CASAVBONl     AD     THEOPHR 

fignificatione  quam  origine  cognatae  voces.  VerunY 
quia  multiplex  eft  inftrumenti  liuius  vfus,  Graeci  (vt  eft 
admirabilis  in  ea  lingua  verborum  copia  )  diuerfas  quafi 
fpecies  eius  diueriis  nominibus  infigniuerunt.  Nafn 
illud,  exempli  caufla,  quo  puls  hauriebatur,  srvr\pyctg 
proprie  vocatum:  quo  iufculum,  ^cofjuripvcrig'  quo  vi- 
ii«m  e  cratcre,  oivyqvcrig.  Erant  autem  et  ervyipvcrtg,  ct 
^cefi^vcrtg,  et  oiv^vcrtg,  excauata  inftrumcnta  cum  ma- 
nubrio.  Sic  Graeci.  Latini  vero  trullae  appellatione 
omnia  haec,  vt  opinio  noftra  eft,  funt  complexi.  Glof- 
farium,  Tcofidpy^^ov,  Trulla.  appellat  c^cefjict^v^^ov  quam 
veteres  Graeci  ^fjLripycrtv.  Idem  alibi,  Trulia  ligneay 
^fir\pycrtg.  TruUaria  ^oafidpy^^ov.  vbi  fufpecla  vox 
trullaria.  EfTe  vero  trullam  etiam  vas  vinarium  fimile 
bacrioni  (de  quo  Feftus)  conftat.  Horatius  [2  Sat.  3, 
143  f.]  ---  Feftis  potare  diebus  Campana  folitus  trulla. 
ct  Cicero  in  Verrem  [4,  37].  Non  defunt  quibus  pla- 
ceat  hoc  folum  aut  proprie  truilam  fignificare:  nos  pu- 
tamus  arytacnam  omnem,  generali  fignificatioi  2  trul- 
lam  fuifTe  appellatam:  etfi  non  negamus,  faepius  tribui 
illi  a  fcriptoribus  rr\g  oivtj^vcrscdg  fignificationem.  Quod 
igitur  in  Amphitruone  Plauti  ait  ille.  Lances  detergam 
vmneis,  omneifque  truUas  hauriam,  fic  interpretamur,  vt 
trullas  omneis  accipiamus  dvr)  r%  Trdcrav  dpyratvoLvy 
fiue  trullarum  omne  genus:  neque  ad  oivr\pycrtv  tantum 
referimus,  fed  etiam  ad  reliquas  trullas :  puta,  ervr\pycretgy 
^cof&vqvcretg,  et  alias,  fi  quae  erant  aliae.  Notabis  Qd^cti 
dpyrcttvctv,  pro  Qdfyctg  dpyetv  immerfa  arytaena  haurire* 
Lycophron  Alexandra  de  expeditione  Tyrrheni  in  Ita- 
lia :  E7rs)  Ile\ctcryxg  eJ$e  VvvSclkqv  tto^cov  K^cocrcrcHcrtv 
ibvstotcri  (Zdy/ctvrctg  ydvog.  id  eft,  Poftquam  vidit  Me* 
nelaum  aquarum  Rhyndaci  laticem  fitulis  peregrinis  hau- 
rientem.  neque  enim  ^dir^stv  tingere  ibi  fignificat,  vt 
vir  dodliif.  vertit:  fed  id  quod  diximus. 

ovhsfJLtct  <rot  %d^tg\  Haec  eft  merces  quam  ifte  im-  . 
pudens  balneatori  pendit  difcedens.      More  Romano 

quadran- 


CHARR.    CAP.   X.    COMMENTAR  I23 

«niadrantem  ille  debuit.  nam  quadrante  pauperiores  la- 
vabftnt.  Horatius  [iSat.  3,  157]  ---  dum  tu  quadrante 
lauatum  Rex  ibis.  Iuuenalis  [Sat.  6,  448]*  Caedcre 
Syluano  porcum ,  quadrante  lauari,  Et  Seneca  epiftoia 
l  xx  xv  11.  balneum  vocat  rem  quadrantariam,  At 
pueri  balneaticum  non  dabant,  ait  Frobus  in  illud  Iuue- 
nalis  [Sat.  2, 152]  Nec  pueri  credunt>  tiiji  qui  nondum  aere 
lauantur, 

AD    CAPVT    X 

nEPI       MlKPOAOriAj 


H 


l\  tiuL^oXoyieL  *<r*  QsiSuXict  t5  Siatyoqx  vits^  rov 
kcli^ov]  Virtuti  illi  quae  sksv&spct  fiue  sXsvSs- 


^tiir,q  Graece  dicitur,  ct  circa  opes  verfatur,  ac  reclum 
honeftumque  illarum  vfum  docet,  opponitur  y\  dve\sv- 
$■£010.,  fiue  dvsXsvSsqioTfiq*  vitium  multiplex  et  in  varias 
fpecies  diffufum,  ficut  docet  Ariftoteles  cum  alibi ,  tum 
111 1.  Nicomaeheorum  maxime.  Theophraftus  tamen 
vfum  loquendi  fecutus  nonnihil  a  praeceptore  difcedit. 
rton  cnim  facit  dvsXsv$s%fctv  genus  ^x^oAoy/otc ,  vt 
Ariftoteles:  fed  eam  *ocem  anguftius  accipit  pro  tena- 
citatis  quadam  fpecie  de  qua  habetur  infra  caput  vnum. 
At  qui  dcicribuntur  hic  a  Theophrafto,  ii  maxime  funt 
quos  philofophus  dveXsv&sqyq  ty\  liersi  sXXsmovTctq  no- 
minat.  Sunt  autem  huiufmodi  homines  ita  comparati, 
vt  ab  alieno  quidem  manus  abftineant,  et  proinde  longe 
fint  meliores  iis  qui  dvsXsvSsqoi,  t5J  Xv^s^  uTT^GaAAov- 
Tfc,  Ariftotcli  appcHantur  (qualis  erat  0  dvdicr%vvToq, 
et  multo  magis  0  dirovsvofifisvGq ,  quos  fupra  deicripiit 
auclor)  aegerrime  vero  Jaturi  lint  quicquam  omnino 
fui  nd  nlios  perucnirc:  ncque  erga  alios  tantum,  fed 
etiam  crga  feipfoi  ita  funt  parci  ct  rcftricii;  mctu  vide- 
licct  minucndarum  optun.     Horum  Jiominum  fordes 

Craeci 


124  CASAVBONI     AD     THEO?HR 

Graeci  plurimis  nominibus,  ficut  innuit  Ariftoteles,  no- 
tarunt.  longe  enim  lateque  luperant  Graeci  hac  in  re 
Latinos,  qui  vix  habent  proprium  nomen  quo  ifhid  vi* 
tium  appellent.     Seneca  De  bcneficiis  libro  n.  [c.  34]] 
Parfimonia,  inquit,  eft  fcientia  vitandi  fumtus  fuperua- 
cuos  :  aut  ars  re  familiari  moderate  vie?idi :  parcijfimum 
tamen  hominem  vocamus  pttfilli  animi  et  contratii:  cu?n 
infinitum  interfit  inter  modum  et  anguftias.     Haec  alia 
Ju?it  natura :  fed  effecit  inopia  fer?nonis ,  vt  et  bunc  et 
illum  parcum  vocemus.     Voluit  Seneca  Graecam  vocem 
LtiKpoKoyoc.  exprimere,  cum  dixit  ho??i'mem pufilli  a?iimi 
et  contratfi.   eleganter :   fed  tamen  ita  pofliim   etiam 
etim  appellare,  qui  fUK^oTtpSTrr^  illis  dicitur.     At  homo 
parcus  apud  Graecos  praefertim  comicos  non  fity^oKo- 
yog  folum  dicitur,  fed  etiam  yKto-%%oq,  KiLtQi^,  kvllivo- 
yjfj&i£ ,   KVfJUivo7r^r]c,  fiue,  0  ttsp)  olKcl  kcli  KVLttvoV 
item    Kct^ctttoyKv^og,    K^ctSoOctyog ,    S^ty,  rctyiKoq, 
*%o$i  KVKKoyakoq,  yKoiog,  SvLt^S7rt^si7fvoq,  vyjhoq  et 
uviTToq,  rqvyoQioc,,  rqvartQioq,  ^VTVoKctvoctKoq,  vel,  vt  alibi 
legitur,   pvTtoyJvovKoq'     nec   non  KtLtoq,    KtftoKiftQt^y 
trvKor^ctyto%q,  crvKOTvpt^riq,  ttvKovioq,  et  LtverdKfiriq.  fiint 
ct  aliae  apud  veteres  grammaticos  eorundem  hominum 
appellationes,  quae  mihi  nunc  in  mentem  non  veniunt. 
Caeterum  vocem  LtiKPoKoytct  Ariftoteles  ad  difputatio- 
ncs  philofophorum  aliquando  transfert,  et  pro  ctK^iQo- 
koytct,  vel  Ks7v]oKoytct  (rninutiloquium  poilis  vertere  ex 
Tertulliano)  vfurpat:  vt  in  pulcherrimo  loco  qui  fub    I 
finem  primi  Metaphyficorum  habetur.     Iuuenalis  tti- 
KpoKoytcLV  dixit  minimas  fordes  fatyra  xiiii.  [v.  124] 
Sunt  quaedam  vitiorum  elementa:  his  proti??us  illos  i?n- 
buit,  et  cogit  minimas  edifcere  fordes,     Apuleius  fbrdem 
infimam  pro  eodem.     Cicero  rov  LtiK^oKoyov  parcum  et 
refiriclum  folet  appellare :  ficut  et  apud  quofdam  Grae- 
cos  <r<Qtyytct  hac  notione  pofitum  inuenias :  Suetonius 
in  Nerone  [c.  30],  fordidttm  et  deparcum:   Plautus  in 
Perfa  [2,  3. 14],  triparcum:  in  Aulularia  [2,  4  35],  parce 

parcum. 


CHARR.     CAP.   X.     COMMENTAR  12? 

parcum.  quo  loco  extat  eJegantiflimus  amoeniflimusqu* 
et  y^aOr/.ciraJog  charactcr  hominis  tenacis  ct  c[ir/.(>o- 
koyov. 

rx  &a$oPov^\  Significat  to  lidtyopov  flimtum  et  im- 
penfom:  atque  adeo  pecuniam.  iic  apud  Ariftotelem, 
non  folum  in  definitione  y.iu&siaq*  fed  etiam  alibi  (-ac^ 
•pe.  eftque  iftud  vocabulum  hoc  fenfu  Polybio,  Diony- 

I  lalicarnaifeo  et  aliis  quibufdam  familiare.  Sic  ac- 
cipicndum  iliud  Eccleiiaftici  capite  vn.  commafc  xx. 
Mr  aWdfyq  Othov  SiaOcoov  xafd  fir,oe  sv.  fir,hi  ahek- 

yvrjctov  sv  y&fofa  oOstq.  hoc  eft,  Ne  commutes  ami* 
cttm  vlla  re  iiuc  pecunia.  O  v£$'  Caue  quicquam  tanti 
aeftimes,  vt  id  amici  iaclura  velis  redimere.  Ita  expo- 
nendum  eife  hunc  locum  clarum  eil:  et  euincit  altera 
pars  iftius  commatie :  quac  eodem  cum  praecedenti 
pertinet:  quod  fere  perpetuum  cft,  in  hoc  et  Solomo- 
nis  prouerbiorum  Jibro.  Qiiare  errant  grauiter,  qiii 
aliter  aut  interpretantur  aut  lcgunt.  Legunt  enim  do- 
clilTimi  viri  ahtaOoctf  quos  etiam  vetus  interpres  refel- 
lit.  In  eodem  fcriptore  iic  legitur  capite  xxvu.  [v.  1] 
yd*tv  dota&o^ov  ttoAAo)  ffua^iw  xeu  6  ^rjrcov  Trhrj&v- 
vai  aw&rtiytt  cQ&ahuov  avri.  Nos  liic  quoque  ean- 
dcm  vocem  cenfemus  rcftituendam:  et  legimus,  %dptv 
7ro\\ci  rjfJLaercV  peripicuo  et  optimo  feniu : 
et  coniirmat  hanc  noflram  emendationem  pollerior 
pars  commatis.  vt  ne  dicam  veteres  iic  legilfe:  qui  Ui- 
inopiam  minus  rccrc  verterunt.  at  in  omnibus  quas 
vidi  cditionibus  eft  dctaC^o^cv.  In  Jibris  Maccabaeo- 
rum  cxtat  Jocis  aliquainmultis  vox  htd^o^a  numcro 
inultitudinis,  prorfui  pro  %pr\fiara.  quod  interpretes 
cum  non  oblcnuflcnr,  w  »rferunt,  et  loco*  ccn^ 

fucrunt  cmendandot,  qui  epcirae  habcbanr.  Exempiuin 
vnum  aut  aJterum  profercrnus,  Jibro  fecundo,  capito 
primo,  y.at  ag  e%a*i{tTo  o  Qacrikevc;,  TroAAa  otdOo^a. 
Zave  kcu  hoc  cft,  7roAAof  %qr\fj*ara.  ca- 

rcrtio,  &fe*j  ro  ichrjdoq  rcHv  maOo^ttv  dvaq&urjrov 

wat 


126  CASAVBONl    AD    THEOPHR 

&vctt.  twv  oictty.  dixit,  pro  taw  xerifjLctTm.  neque  rec^te 
haec  mutant  quidam,  magni  meo  iudicio  viri :  hoc  vno 
tninores,  quod  fe  maximos  credunt,  et  omnia  fibi  (p/Ao- 
KcttvoTctTotg  cv<rtv  licere  in  literis  volunt. 

OiOg    SV   T6J  flYjVl  YlfAtU&ikiOV   CC7rcttTSiV   S7r)    TVJV  o\vLtCtv\ 

FortaiTe  kw)  rr\  otyJct,  Eft  autem  horum  verborum, 
quae  effe  integra  praeftare  nolim,  obfcurus  et  in  abdito 
latens  fenfus.  An  igitur  ita  exponendum  ?  Solet  cum 
locatae  a  fe  domus  penfionem,  (kvotyjov  Graeci  vocant) 
ab  inquilino  exigit,  ita  rigidus  efTe  et  acerbus  exaclor, 
vt  Ci  de  integra  fttmma  abfit  vel  femiobolus,  condonare 
id  nolit,  aut  in  proximum  menfem  differre  eius  foltt- 
tionem.  An  referendum  potius  ad  conuiuia  veterum? 
Solebant  illi  collatis  fymbolis,  coire  apud  aliquem  ami- 
corum,  et  in  eius  aedibus  conuiuium  agitare.  Videtur 
ergo  fordklus  ifte  petere,  vt  aliquid  fibi  pro  aedibus 
quas  amicis  commodat,  foluatur.  Sed  cur  diffimulem 
parum  mihi  de  ifto  loco  liquere?  quem  quidem,  quo- 
ties  lego,  toties  ad  incitas  reda&um  me  ientio.  Do- 
dHores  hoc  vulnus  fanent:  ego  herbam  lubens  merito 
dabo.  In  membranis  quae  feruantur  in  Palatina  Biblio- 
thcca,  illuitrillimi  principis,  fcripttim  eft,  k\&w  stt)  rr,v 
oiyJctv.  optime  iudicio  meo.  Nam  vox  sAS-jcv  totius 
fententiae,  nifi  fallor,  cardo  efh  Vult  enim  hominis 
fjbtKPokoyov  notam  effe,  quod  de  mcnftrua  penfione  re-  - 
fiduum  obolum  qui  fibi  debeatur,  tanti  faciat,  vt  eius 
exigendi  gratia  ad  debitoris  fui  domum  ipfe  veniat. 
Poifumus  de  vfura  hoc  interpretari  quae  ex  debita  forte 
proflcifcatur.  nam  certum  eft,  foenus  menftruum  pendi 
Iblitnm.  Sed  non  ipfi  creditores  exigebant :  verum 
fertios  flagitatores  mittebant,  quos  propterea  fjLrjVtcttovg 
eLTTcuTificK;  vocat  B.  Bafiiius.  quidam  Graeciae  populus . 
hos  vocauit  olim  kfXTVoPtlovriTctq.  nam  Hefychius  ita  1 
fcribit ,  kfjmopclovijTctc, ,  svoikiov  Tr^ctyTjrj^ctg.  Poffumus  • 
et  de  mercede  conduclae  domus  accipere.  nam  et  hoc 
certum,  ru  svotKtct  menmrua  die  pendi  folita:  cuius  rei 

teftes 


CHARR.    CAP.  X.    COMMENTAR  127 

tefles  funt,  vt  alios  taceam,  epigrammatarii  poetaeGrac- 
corum.  Memini  tamen  legere  in  Graecorum  commen- 
tariis,  iolitos  Atlienienfes  t*c  fiu&xg  kcl)  tcl  svotKta  Kard 
'jrcvTavetac.,  x  Kctlct  v.r\va,  reAeiv. 

cU&ftii*  nrccrac  KvKi/Lctq  eytcL^oc  <7rs'iroKS~\  Martialis 
iib.  vi iii.  in  Charidemum  [epigr.  40]  Et  numeras  no- 
Jlros  adjlritta  fronte  trientes,  tanquam  de  cella  fit  cadus 
i/ie  tua.  Fuit  olim  apud  Athenienfcs  in  epulis  publi- 
cis  ei  rei  quidam  praefechis,  vt  quoties  quifque,  et  quo- 
niodo  bibcret,  obferuaret :  eumque  magiftratum  ^tvc%ltr\^ 
vocabant,  vel  otySaAfjLov.  Athcnaeus  libro  decimo 
.  [c.  6  et  7].       •-•■■>.:." 

kcu  dnrctPXe&cti  sXci%ic?ov  t?  A^t.]  Mos  antiquifl 
fimus,  deos  placare  primitiis  viclus.  Varro  Manio, 
Quocirca  oportet  bonum  ciuem  legibus  parere,  et  deos  co- 
itre,  in  patellam  dare  {aikpcv  K^sag.     Nota  res  eruditis. 

ocra  tic  [AiKeov  77^(ctixevog  j\oy(t^erat]  Aoyi^ec&ca 
non  eft  hic  putare:  fed  imputare  alicui,  ttexpenfum  fcr~ 
re.  Loquitiir  enim  TheophrafVus  de  mandatario  ,  vel 
negoriorum  geftore,  qui  amici  vel  mandatoris  nomine 
aliquid  emerit.  ita  denique  accipiendum,  vt  cum  ait  Ari- 
ftoteles  in  fecundo  Oeconomicorum ,  de  Cleomene 
Alexandrino  loquens,  dnrc=re(Kac,  ie  Ttvct  tir)  dyo^acax 
Tk\  cu&OLLevoq,  cTi  evdvoov  TSTvyr\KS,  dvToo  ie  fieWsi 
tKTSTiur,LLSvct  j\oy(^sc3"at.  Diuus  Paulus  etiam  s/Wcyslv 
hoc  (tniu  folet  vfurpare.     Appianus  KcLTct/Koyt^eiv. 

2  Kctt  oIkstcv  xvt^clv  r\  /XoTrcLSa  KaTa^avToc]  ftelle 
haec  conueniunt  Athenicnfibus :  quos  in  rebus  ita  mi- 
nutis  et  parui  pretii  mirc  fuifTe  attcnlos  et  follicitos  ne 
quid  fibi  feruoium  iiaude  periret,  Ariflophanis  fabulr.e 

ntur.  Nam  in  Ranis  [4, 1.  82  fl]  ait  poeta,  plen  f- 
que  Atlienienfium,  itatim  vbi  domum  fuerint  ingrdli, 
nihil  ;mtiquius  habere,  quam  vt  feruos  fuos  magno  cum 
clamore  appellent,  et  ab  ipfis  fcifcitentur,  quid  olJa  fi- 
1  Autn  eflct,  qutd  capite  maenadis,  quae  iorte  fuctat  e 
menfa  iublata:   quid  paropfide  anno  fuperiorc  empta: 

quid 


128  CASAVBONI     AD    THEOPHR 

uuid  pridiano  allio  5  quis  denicjue  de  oleis  dcguftarir. 
Verba  poetae,  —  vvv  y£v  A&qvattev  aTvag  ng  sictcov 
yknqays  nt£og  rcvg  otyJrag,  <V«ts,  ttov  <?iv  r\  %vr^a; 
*]ig  rrv  Ks(pa\rjv  a7rsondoKe  rpg  iLcttvtocg  ; .  ro  rqv&Xiov 
ro  Treqvctvov  Xf&vtfni  fjtot ;  ttov  ro  cxoqocov  ro  %3-ectvcv ; 
ttg  t?g  ehdag  Ttaoer  ^aye;  Scholiaftes  et  Suidas  aiunt 
clTe  Iiacc  {Mxeo7r%SKStctg  hiypara,  indicia  angv.fii  ani- 
wi.  pujLfiwqeirstav  accipiimt  dvr)  fjnxqoXoytag.  Sic  et 
alii  fcriptores.  Hierocles  [ad  aur.  cann.  Pythag.  35  p. 
148  Cantabr.],  tyetiw  %pr^drm  dytatpog  elg  fJAy^c%oe~ 
wetav  oiaCakXsrat.  cx  quarto  Nichomacheorum  difeas 
quid  fit  fiiK^07r^S7reia. 

d7ro£a\xc>ig  rqi%aK%ov\  Vidc  Iulium  Pollucem. 

xa)  rag  KtQcorovg"]  Capiae  erant  ad  condcndas  ve- 
ftcs.  Clemens  Alexandrinus  Paedag.  lib.  111.  [c.  7] 
nrov  $a)  roav  iSiif&v  rclg  y.&otjrovg ;  erant  autem  x&ooroi 
li^neae,  xkajt  c  vimine.  Ab  illis  arcis  dietus  vicus 
Athcnarum,  vicus  y&ddroTvotujv,  cuius  memiriit  Plutar- 
chus  [in  Jibello  de  genio  Socr.  c.  15]. 

xa)  tt*  dv  edcat~\  Contrarium  cft  quod  dc  viro 
magno  Pericle  teftantur  hifloriae:  cum  quippe  legimus, 
vt  populuiri  Jibi  conciliaret,  fuorum  agrorum  macerias 
fuftulifle:  quo  poflcnt  omnes  quibufcunque  eflet  iibi- 
tum,  fruclus  ex  arboribus  decerpere.  quod  et  alios  fa- 
ctitafle,  qui  liberales  et  efle  et  haberi  volebantl,  eadem 
hiftoria  teftis.  vide  Plutarchum  in  Pericle  et  Cimone. 

xa)  rovg  opxg  $e  stt  101077  et&ai\  Olim  ioliti  veteres, 
feruos  fibi  parare,  et  in  villis  liabere,  quorum  munus 
erat  cuftodia  finiiun.  De  Graecis  conftat  vel  ex  idyliio 
Theocriti,  quo  Augiae  >tA?£oc  defcribitur.  Latini  hos 
feruos  faltuarios  appellabant.  Gloflarium  vetus ,  Salta- 
rius  opeotyvXa^.  ih  mendo  et  Graeca  vox  et  Latina  cu- 
bat.  lege,  Saltuarius ,  o^otyvXa^.  Vlpianus  lege  xn. 
Dig.  De  inftru&o  vel  inftrumento  legato.  Saltuarium 
autem  Labeo  quidem  putat  eum  demu?n  contineri ,  qui 
fruciuum  feruandorum  gratia  paratus  fit :  eumnon,  qui 

finium 


CHARR.     CAP.    X.     COMMENTAR  12$ 

finium  cttftodiendorum  cattfa.  Saltiiariorum,  vt  vidcs,  duo 
genera:  alii  fines  cuftodiebant:  de  quibus  fenfit  Glof- 
iarii  auctor  iuperiore  loco.  alii,  fructus.  de  his  accipio 
quod  in  altero  Gloilario  icribitur  KTt}{tctro®v/\ct£ ,  Sal- 
tuarius.  Porro  termini  moti,  fiue,  vt  erat  in  JegeFom- 
pilii,  exarati  (quod  Graecis  cfl,  rct  o^o&etrut  oqoy/Xvtysiv) 

?uam  graue  crimen  fuerit,   et  diuina  teflantur  iura  et 
umana :  quam  frcquens,  vel  hic  locus  fit  indicio. 

3  vweor^eoictv  Trqct^ctij  Orntores  Graeci  hoc  folcnt 
dicere  tcv  v7n^ue^ov  sunrocitfsiv*  et  erat  Athenis  gra- 
vilTima  eorum  poena  qui  iudicatum  non  foluiflent. 
fcholiaftes  Ariftophanis  in  Nebulas  ait,  in  quadruplum 
folitos  condemnari:  aut  ii  non  haberent  in  aere,  luiile 
in  corpOre,  et  a  creditoribus  fuis  in  neruo  et  compedi- 
bus  habitos.  Hos  Graeci  eyKctKoa"/.eKei^  Latini  nex&s, 
vocabant. 

kcu  Toy.ov  tox.ov']  Satius  erat  hanc  notam  referre 
inter  ctTTovoictq  notas.  grauius  enim  ifhid,  quam  vt  ftt- 
iyo$  cenferi  debeat  qui  id  faciat.  Impp.  Diocletia- 
nus  et  Maximianus  lege  xx.  Cod.  Ex  quibus  caufis  in- 
fan lia  irrogatur:  Improbum  foenus  exercentibus  et  vfuras 
vfurarum  illicite  exigentibus  infamiae  macula  irroganda 
ejl.  Lucullus,  vt  refert  Plutarchus,  intcr  alias  leges  qui- 
bus  improbitatem  focneratorum  per  Afiam  grafTantium 
coercuit,  hanc  quoque  tulit,  vt  qui  vfuras  cum  forte 
coniunxiilet,  et  fortes  et  vluras  amittcret.  Fere  tamen 
hoc  iure  veteres.vfos  legimus,  vt  vfura  quae  exaclo  an- 
no  non  folucretur,  forti  accedcret,  et  dcinceps  foenus 
pareret.  anatocifmum  Graeci  Latinique  nuncupant. 

fjciKoct  ict  yc^ex  K0\l/ctq  Tvct^ct^iivctt\  Plinius  Epifto- 
larum  iibro  lccundo,  de  iordido  conuiuatore  loquens, 
Vi/ia,  inquit,  et  minuta  ponebat  conuiuis. 

oipmuiv ,  fjLtjoev  7TPict/jui'Joq  i ics \&itv~\  Ccnfen'  de  alio 
Theophrailum  loqui,  quam  de  Euclionc  Plauti  [Aul.  2, 
b.  $  ll.J  ?  (jiicin  locum  vt  iiic  non  aicribam  nihil  fuaue 
meritum  cir.     Venio,  ait  iJlc,  admaceUum:  rogito  pifces. 

i  indi- 


I30  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

indicant  caros:  agninam  caram,  caram  bubulam,  vituli- 
nam,  cetum,  porcinam,  cara  omnia:  Atque  eo  fuerunt 
cariora ,  aes  non  erat :  Abeo  illinc  iratus,  quoniam  nihil 
eft  qui  emam :  Deinde  egomet  mecum  cogitare  inter  vias 
vccepi;  feftd  die  fiquid  prodegeris,  profefto  egere  liceat, 
nifi  peperceris, 

ur,re  aXaq  %qot)vvveiv'2  Nimirum  aceto.  Sal  et  ace- 
tum  olim,  pauperiorum  cibus,  vt  iiorunt  iam  et  lippi  et 
tonfores.  Alexis  rapud  Athen,  4,  21 1  ypoouar(?etv  iic 
accepit.  To  zrqvuu  eni  ^oXr,q  evqv&fiooq  otetuevov  o£si 
apaioo  %^(t)ua^(craq.  Latini,  intingere.  Cato,  BraJJicam 
crudam  fi  edas,  in  acetum  intingito.  Perfius  [Sat.  6,  2,0] 
Tingit  olus:  et  pailim  Cornelius  Celfus.  Recle  igitur 
yp ovvveiv  conuenit,  fi  ad  aXaq  tantum  referas :  fi  ad  ea 
quae  fequuntur ,  non  itcm.  Nam  quis  tam  amens,  qui 
ellychniuili  faltem  intingi  et  madefieri  nolit?  cymino 
quoque  aut  origano  parum  conuenire  videtur,quorum 
vfus  eft  in  condimentis,  vt  docet  Athenaeus  [2,26]: 
nec  multo  melius  fequentibus  vocibus,  ovXaq,  ^euuara 
et  9-vXriua.ro,  Quare  puto  fubefTe  hic  mendam,  defU 
derarique  verba  aliquot.     Lego,  ur\re  aXaq  %^odvvvstv, 

ur\re  eXXv%vtov.  ih  lucana  defideratur  tale  quid, 

fifire  %%av  rtvt,  vel  %o%fjyslv,  fortaffe  tamen  nihil  deeft: 
fed  iliud  xqwvvetv,  ex  deprauatione  verae  lectionis  eft 
natum.  Ita  igitur  legi  poteft,  ur,re  aXaq  %%av  rivt, 
urire  eXXv%v,  Hoc  poflerius,  vt  probabilius,  fumus 
amplexi. 

ur,re  eXXv%vtov  j  Etiam  ellychnia  ad  curam  homi- 
num  ut^oXoyoov  pertinebant.  Itaque  in  Ncbulis  Ari- 
flophanis  lamentatur  auarus  ille  Strepfiades,  et  puerum 
tantumnon  verberat,  quod  ellychnia  lucernae  adhibuif. 
fet  crafTa  nimis.  Alius  in  Vefpis  filiiim  obiurgat,  quod 
fluppas  nbn  acu  vel  feftuca,  fed  digito  produxifTet:  xa) 
ravra,  inquit,  rS  'Xa(ov  cxovi^ovroq.  Iuuenalis,  cuius 
difpenjo  et  timpero  filum. 

urire 


CHARR.    CAP.   X.    COMMENTAR  i$t 

fj,r.T6  SvrjkructTct ]  Scribenduin  Sv\r]fjLctTct.     Sunt 
quae  alio  nomine  iJ/cuTtf   dicuntur,   hoc   eft,  fruges 
etyctiCfAevcLi ,   fiue   fraclae   faxo,   vel  molitae.     Latinis 
molae,  vel  tf&fc  vide  Grammaticos.     His  folis  antiquif- 
fimi  homines  deos  fibi  conciliabant,  vi  ait  Ouidius  in 
Faftis.  quare  cum  pofterior  aetas  alia  fumtuofiora  facri- 
ficia  vfurparc  coepiflet,  is  honos  antiquitati  habitus,  vt 
non  folum  adolendas  vicHmarum  partes  farre  confper- 
gerent,  (de  quo  ritu  poetae  interprctes,  Ouidius  xv. 
Metamorph.  et  Dionyfius  Halicar.  libro  vu.  aliique) 
fed  ctiam  poft  omnia,  extremo  loco  tandem  bvKnuctTct 
tanquam    offerumentum    deo    gratiflimum    ofFerrent. 
Notat  hunc  ritum  Porphyrius,  Uie)  dnoyrig  efjL\pvx&v7 
libro  fecundo  [$  6],  tk  i'  d\rj\scfievov  fife  irctqd  r» 
TtfioSjeJ  fjLctxet%H&svTog  ctTvr, efcctVT o  Trjg  ^ctv&SiCrjg  tpo- 
Qrjg  wqwrov  elg  7rvq  TGlg  Ssolg.  o&sv  ht  xcti  vvv  iteog  t<5 
t*As<  t&v  St^Aaiv,  to7c  ^cti&eici  SvKnttcta  %ec»)fjLsS-ctm 
Atque  hoc  proprie  eiriSrveiv  pofterior  aetas  dixit,  vt  do- 
cet  idem  auclor    [lib.  2^59],  quia  poft  alia  facrificia 
ficbat.     Sed  et  &u/\?icB'cli  verbum  eft,  quod  fignificat 
SvKructTct  ofFerre.     Porphyrius  eodem  libro  [$  17]  de 
pauperis  Docimj  oblatione  loquens,  ex  ty\c,  TreqiKeiiLevrig 
irr\octg  tuv  ci\(piTCi)v  o/Xiyctg  iqdxctg  e&vXricrctTo.    Con- 
ftat  autem  ex  hiftoria ,  pauperiorum  facrificia  non  alia 
fere  quajn  ifta  fuifle.     Theophraflus  apud  Stobaeum, 
Tr;  ie  ur,  oIkovvtol  ev  drei ,  Svetv  tov  opkov  ewi  t£  Aiog 
tou  elyoqcLioV  t*iv  ie  Suctutv  twv  ehctrfovoov  slvcti  $v/\y- 
[Actci,     Diuites  vcro  cum  alia  facrificabant,  tum  etiam 
-  SvhrjpotTwv  thura,  et  alia  id  genus  libamina   in 
bultum  aiae   iaciebant.   in  quo  illud  legimus  obferua- 
tum,  vt  fummis  digitis  vel  thura,  vel  fruges,  offerrent. 
Porphyrius,  eftricrev,  n  nvStct  tov  i^fuovsct  xexaeiri&-ctti 

huCCtVTOL  TVV    ^Cti^OOV    iK   T8  TTIIglOiOU    To7c  TfiiCt    Sctxlu- 

Ai<c.  Hicronymuf,  cpiftola  prima,  Non  eji  tantum  in 
to  feruitus,  fi  quis  duobus  digitulis  tbura  in  bujium  arae 
iauat,  aut  baujlum  faterae  poculo  fundat  merum.  pro- 

*  a  pterc» 


132  CASAVBONl    AD    THEOPHR 

pterea  dicebat  Lactantius  de  religione  paganorum,  ritbil 
in  ea  fe  videre  aliud  quam  ritum  adfolos  digitos  perti- 
nentem.  et  Seneca  pater  negat,  eum  cui  praecifae  fint 
manus,  poffe  adorare:  non  foltim  ritum  hunc  refpi- 
ciens,  fed  alios  qui  fuere  a  veteribus  in  re  diuina  fa- 
cienda  obferuati:  de  quibus  fortafTe  alias.  Atquae  haec 
quia  non  ita  vulgo  nota  videbantur,  placuit  paullo  fufius 
exponere. 

ort  rct  fitK^ct  rctvrct,  iroWcl  e<?t  t£  evtctvrS  ]  Prae- 
clare  philofophus  in  quinto  De  republica  [c.  8J,  fl  quis 
faiuam  velit  Rempublicam,  monet  cauendum ,  ne  quic- 
quam  omnino  contra  leges  fiat:  et  addit,  ftimma  in  pri- 
miscautione  opusefTe,  in  eo  quod  paruumvidetur:  nam 
id  ni  fiat,  paullatim  et  Jatenter  irrepere  rerum  omnium 
deprauationem :  vt  neceffe  iii:  illam  funditus  tandem 
perire  rempublicam.  Sic  pefltmdari  domos  locupletes 
paruis,  fed  frequentibus  fumptibus.  hoc  enim  decipi 
plerorumque  mentem,  dum  fibi  perfuadent,  nihil  aut 
perpufillum  eos  fumptus  cffe  nocjturos,  quorum  fit 
vnufquifque  paruus:  contrarium  tamen  euenire:  minu- 
tas  enim  iflas  impenfas  magnum  damnum  tandem  af- 
ferre,  imo  labem  ac  perniciem  totius  rei  familiaris.  ttcc- 
ect\oy((^erctt  <5g,  inquit  Arifloteles,  r\  hctvotct  vit  dvrw, 
wcrire^  «  (ro§&i%oq  \oyoc,  E*  eKctrov  fjbty^ov,  Kctt  Ttdvrcc 
riro  $'  e<?t  fiiv  cJc  ov.  ro  yd$  oKov,  nat  rd  itdvrc:,  ou 
(jlik^ov,  (rvy>teirai  &'  Ik  fjunqwv.  Par  prudentia  magni 
viri  Demoflhenis,  cuius  haec  ex  quarta  Philippica,  pul- 
cherrime  fuperiori  Ariflotelis  loco  concinunt.  H  Kct&' 
Ylfjue^ctv  ^ctrcovtj  kcu  qa&vfjttct,  odCire^  roiq  iiibtg  &totc, 
ovroj  ytctv  rcttq  itoXecrtv,  xk  d($  eKa<rov  roov  dfieXovfie- 
vuv  nrotei  rr]v  ctio$r,crtv  evS-eooc.,  e&AA'  eir)  ruo  KetyaXata) 
rw  7t(?ctyfjLcirct)v  dwavra.  Quemadmodttm ,  inquit,  in 
priuata  vita,  fic  etiam  in  Rcpublica,  defidia  etjbcordia 
quotidiana  ,  non  in  fingulis  ftatim>  vt  quidque  efi  negle- 
clum,  aritmaduertitur  :  fed  in  (u?nma  rerum  tandem  ap- 
paret*      Sed  et  grauiiTimus  auclor  Plutarchus  in  vita 

Caefa- 


CHARR.     CAP.    X.     COMMENTAR  133 

Cacfaris  monet,  nulltim  vllius  rei  initium  efle  paruum 
exiflimandum,  quod  magnum  flatim  iit  redditura  ain- 
duitas,  licentiam  et  impunitatcm  ex  fui  contemtu  nacta. 
Gracce  melius,  dc  xhfMctv  d^%rjv  nvpdytictroc  r]yr\rsov 
ttotfttt,  r)v  rct%v  iroisi  ttsy  dKr\v  ro  svdsKs%ec,  ex,  t5  xct- 
rcttypovii&iivcti  10  fj,ij  KCt)Xv3-?jvcti  KaQ>io~ctv.  Sic  ille 
locus  Plutarchi  legi  et  exponi  debet.  Hoc  efl  quod 
Arifloteles  tot  locis  appeliat,  ro  nctp^d  luk%cv.  Vide  il 
lubet  quae  fcripfimus  ad  illa  Satirici,  verba  e  fatira  quin- 
ta :  Cras  hoc  fitt,  idem  cras  fiet. 

4  sKdr]^  rSv  fiiKPoav  rct  \Ltdrict  (J)o£«i/]    FortafTe 
i&n  fjbfiquv  breuiores  quam  vt  femora  penitus  tegant.  Sed 
uc{£v  ferri  potefl.     Sic  dixit  Sappho,  dvlpoc  fisyd- 
.  ^&v,     Sic  Synefius,  tgov  oKir/m  eKdr]ovs<;. 
Sic  Paufanias,  av$poc  £  Ltsic^m  ttsydKov.     Sic  Appianus, 
ol  rd  •  Ltsyi&ri  Ltsi?ovq  rm  fisyi^m  v7rdp%ovrsg.    Poteft 
ct  fisr^im  legi.     Sic  dixit  Herodotus  libro  n.  avlpsc, 
rrpioov  sKdcrcrovsc  dvcjpm.     Quemadmodum  au- 
teni  veftis  brcuitas  efl  fordium  argumentum,  iic  veftis 
ad  talos  demifTa,  vitae  delicatae  et  diiTolutae,  vt  apud 
Platonem  in   Alcibiade  priore  sK^ig  tLutrim  indicium 
ivrjTcc.  inde  illa  Plutarchi  in  Alcibiade,  vfZqicrfjutrcc 
rs  kcu  br\Kvrr\rctc  s&r\rm  ctKov^ym  sKkollsvw  $i  dyo- 
qax,.     Horatius  [epod.  4],  Cum  bts  ter  vlnarum  toga. 
Apud  Dioncm   Calenus  obiicit  Ciceroni,  quod  fis%^c 
-jv  rr\v  ec&rjTct  crvpstr  et  Cicero  ipfe  de  Oppianico 
[pro  Cluent.  40],  FtfaVr,inquit,  vt  nonfolum  moreseius9 
et  arrogantiam ,  fed  etiam  vultum  atque  amktum,  atque 
iilam   vfque  ad  talos  demijjam  purpuram   recordcmini. 
Scneca  pftter  librou.  [controu.  14]  Omnia  atevitia: 
quod  vngucmo  coma  madct.tuum  e/i:  quod  laxior  vfqut  > 
/';;  pedcs  tunica  dcmittitur,  tuum  cjl.     Propterca  breucs 
et  fycLWPioi  geftabant.      Horatius 
1,]   Fxigwtcquc  togae  Jimulet  te/qttore  Catoncm. 
ct  de  Hcrculc  ait    J  hcocrkus:    vtjjLctrct  d  xk  da"/.rf]ct 

IC,   V77S%SVVVT0  KVTILLCtC, 

i  i  xcti 


134  CASAVBONI    AD     THEOPHX 

kcu  sv  %q&  Keiqofisvovg']  AriflophanesNebulis  [3,1.21] 
—  m  v7ro  rvq  (peiooo/Xiaq  a7reK&i^aJ  xfrsiq  7rco7roT&.  Ait 
poeta,  homines  tenaces  prae  fordibus  nunquam  caput 
totondiffe.  Videntur  effe  contraria,  ftrictim  ad  cutem 
vfque  tonderi,  et  nunquam  tonderi:  funt  tamen  eiuf- 
dem  hominis,  et,  vt  loquitur  Ariftoteles  [Top.  2,3], 
t£  dvTX  ij&xc.  Nam  qui  ad  viuum  tonderi  vult,  id  fpe- 
ctat,  vt  raro  tonforis  opera  indigeat.  vitat,  inquam, 
fumptus,  non  minus  quam  illc  alter.  Ex  his  intelKgi 
poteft,  quae  fatio  fit  cur  apud  Ariftophanem  philofophi 
modo  tanquam  xoftwTeq  irrideantnr:  modo  vt  kv  %pcj) 
xszapftivoi.  vtrumqne  enim  extremae  parilmoniae  eft, 
a  quibus  fordibus  vt  ie  oflenderent  effe  alienos,  homi- 
nes  venulti  et  elcgantes,  folebant,  quod  Theophraftus 
capite  quinto  dicebat,  7r/\si<?ax.iq  aTtox&ipt&ai. 

ro  fticrov  Triq  vfjLeqac  vTtokvoft&vxq]  Non  femper  ve- 
teres  Graeci  calceati  erant,  vt  hodie  nos  fumus.  multus 
cnini  fuit  Ttjc  dvvTvo^triaq  vfus.  Spartanos  quidem 
etiam  lex  Lycurgi  ceegit  effe  difcalceatos  :  vt  refert 
Xenophon  in  eorum  politia.  Athenienfes  quoque 
paullo  qui  eilent  in  ratione  vitae  aftricliorcs  aut  feue- 
riores,  non  nifi  neceffario  tempore,  ad  vitandum  fcili- 
cet  frigus,  aut  itinerum  afperitates,  calceis  vtebantur. 
vide  Plutarchum  in  Phocione.  et  ait  idem  auCtor  in  vita 
Lycurgi  oratoris,  eum  toac  dvayuaiaiq  tantum  rift&^aiq 
calceos  induifle.  Oppianus  etiam  in  venatoris  inftitu- 
tione ,  iubet  eum  nudis  pedibus  ad  venationem  ire 
[Kiwy.  h  102  hj  ---  yvitvoicri  $e  Tvoccriv  ohv&iv  YLtivotq 
Toicnv  t%vn  ftiXerai  Svct^ma  3-fj^Zv.  Clemens  Alexan- 
drinus  Paedagog.  1 1 1.  cap.  1 1.  dvSp)  &  &v  ttaXa  dpuo- 
c/ov,  avvirodncia''  7t\r\v  &i  ftq  ^^aT&vono*  xai  yaq  irajq 
eyyvc  to  v7ro$&$i<£rat  tm  ieSiSou.  id  eft,  fine  calceis  ef- 
fe7  viro  admodum  cmuenit  qui  quidem  non  militauerit, 
parum  enim  a  vinf/o  differt  cui  pedes  in  calceis  vinfti. 
Nota  eft  et  Romani  Catonis  dvvTro^ricrta.  item  Neronis. 
vide  Suetonium  capite  quinquagefimo  primo.  Martialis 

vero 


CHARR.     CAP.    XI.     GOMMENTAR  I^J 

vero  libro  xn.  [epigr.  89]  Cottam  quendam  ridet  quod 
ceatus  iret  ad  coenam.  Seneca  quoque  epiftola 
lxxxviil  embuifle  fe  ait  mulionem  fuum  excaJcea- 
tuni  non  propter  aeftatem.  Quod  ait  ro  ue<rov  rr\c  r)ue-> 
^ctc,  Atticum  eft,  vt  admonent  veteres  magiftri,  pro, 
ko]cl  rriv  fjLscrjuSstcLV  vel,  vt  loquitur  Diogenes  Cyni- 
cus,  t»7ro  ue&r\v  r\ue^ctv.  errant  enim  qui  aliter  accipiunt. 
Thcocritus  dicere  folet  ro  uecctfteqiov,  vel  ro  uecrau- 
{Zpsvov  et  Lucianus  De  gymnaiiis. 

uutrtov  cLvroig  e^ei  7roAAr)v  ytjv  ]  Nempe  kov(clv9 
vel  potius  kiuuaiolv.  Hoc  Liuius  [4,  25]  dixit,  cretam, 
iiue  album,  in  veftimentum  addcre:  Theophraftus  iii 
libro  De  lapidibus,  yyv  eunvctr]eiv  elc  rcc  IfjLctrict.  Erat 
olim  duplex  cretae  vfus  in  officina  fulloniun:  alia  for- 
des  elucbantur:  aha  candorcm  nitoremque  vefli  para- 
bant.  Plinius,  libroxxxv.  cap.  decimofeptimo. 


AD    CAPVT    XI 

nEPI      BAEATPIAS 

Oj  yaXeTTcrv  le  e<?i  rr]v  QSsavpiclv  ^opiccu&at]  Negat 
Theophraftus  difticiJe  efTe  deflnire  rrjv  QoeAvpiav. 
lane  multiun  diflicile  eft,  quid  ille  velit  intclligere. 
Illud,  puto,  difficilius  fit,  voccm  Latinam  rcperire  quac 
Graecae  relpondeat.     Non  enim  fatis  mihi  facit  vox  ob- 
fcocmtas:  quouiam  animaducrtimus,iocos  ludofquc  qui 
hic  rcccnlcntur,  non  omnes  efTe  obfcoenos,  ncque  ea 
ttrrpitudine  infeclos,  quae  caftas  pudicafque  aurcs  folct 
ldcre  :    vt   crant  ilJa  quae  in  Fefcenninis  verfibus 
ct  Atellanis  iolebaut  vfurpari.      Multa  inquam  hic  con- 
rtncntur,  inhonefta  iJJa  quidem,  fcd  finc  obfcocnitate  et 
•  turpia  tamen  nihilominus  et  fivcxc  a£ta, 
1  vox  Q&eAvpoc,.     Ac  notat  fcholia- 

/Vriftophanis  (iieAVfmit  Athiaia  fuiflc  vocitatos  ho- 
i  4  inines 


I36  CASAVBONI     AD    THEOPHR 

mines  infames,  vt  funt  lenones,  et  id  genns:  itemque 
rovg  cLvshsv&soag,  hoc  eft,  eos  qui  prae  auaritia  turpiifi-  ' 
mis  fordibus  deleclarentur :  quod  pulchre  facit  ad  mul- 
ta  quae  hic  commemorantur.  Nos  duabus  dictionibus  \ 
vocem  Q^shv^tct  expreiTeramus,  obfcoenitas  etimpuritas; 
fed  vifa  eft  poitmodum  vox  impuritas  vel  fola  non  male 
auctoris  mentem  exprimere:  vt  quidem  apud  comicos 
frequenter  folet  vfurpari. 

ctvctcv^ctfjusvog  ]  Componens  videlicet  fe,  vel  fimu- 
lans  fe  componere,  ad  xoihiohvcrictv ,  vel  ad  meiendum. 
nam  is  olim  xefyrttoVTwv  (honos  fit  auribus)  et  michi- 
rientium  mos  et  geftus.  Dionyfius  HaiicarnaiTeus 
TExc.  delegat.  c.  4],  de  Philonide  Tarentino  loqucns, 
ctvctcrv^ctfJLSvog  tyiv  uvct^ohYjv  ,  kcu  cr%Y\ficiTi(Tctg  sclvtqv 
vg  cttcr%t^ov  otySyjvctt,  tyjv  x  hsysc&ctt  nrpsirovcrctv  dnct- 
8-ctqcrtctv  xctTct  ty\q  \spdg  s&mog  r£  7rqscrQevT8  KCtTSCr-M- 
ictcrs.  et  in  eadem  hifloria  alii.  Galenus  in  exhorta- 
tione  ad  artes,  01  ctiro  tmv  kptivqhv  v^psvofisvot  wqoc&sv, 

iwSlOUV    fJLtJKST      S%0VCTlV     VOGdQ  ,     CtVCtCTVPcifjLSVOl     Ht^OCTOV- 

povcri.  et  eft  in  viris  ro  ctvctcv^ctSrctt,  quod  in  fequiore 
fexu  varicitus  fiare,  vt  apud  Apuleium.  At  01  %sfy- 
ttwTsg  incoxare  fe  etiam  dicuntur.  vnde  eft  coffim  %s- 
£stv,  quafi  coxim.  Vide  Nonium. 

crvptT^stv  cvq  ySs&g  Ss^ovortv  ol  hotTrot']  Exemplo 
fit  Theophraftus  quidam  in  Ariftophanis  Vefpis :  oi  0 
dvsy^oTYjcctv ,  irhqv  ys  Qxtyqcirov  fjLova'  .OvTog  $s  Sts- 
fjLvhhcttvsv,  ag  $  $s£tog.  nam  itctfjLvhhcttvstv  a  riclu  oris 
fa&a  vox,  idem  eft  ac  crv^tT^stv  quod  fignificat  fibilo 
fiue  pafioritia  fiftula,  vt  loquitur  Cicero  [ad  Att.  1  ep.  13] 
aliquem  profequi.  dicitur  et  Tthco^stv,  pro  eodem ,  vt  in 
ea  contra  Midiam.  vide  Hefychium,  Harpocrationem, 
ctEuftathium  in  iSvtrcr.fi',  [v.  436]  Inde  efi,  ythaicrfjLocrv- 
£tT]siv  vox  elegantifiima  apud  Phiionem. 

civctYJjtyctg  s^vysiv]  Simile  efi  quod  notat  Cicero  in 
Antonio  [2,  25] :  Cui  rutfare  turpe  effet,  is  veniens,  fru- 
jlts  ejculentis,  vinum  redolentibus,  gremium  fuum ,  et  to- 
tum  tribunal  impleuit.  2  kcl) 


CflARR.    CAP.    XI.     COMMENTAR  137 

-  Kctt  Kctkecrctt]  Plautus  Menaechmis  [%,  3.  21  f.jf 
Certo  hacc  mulier  aut  iv.fna  ejl ,  aut  ebria  Mrjfenio,  bo- 
minem  quae  ignotum  compellet  me  tam  familiariter. 

cnrsvhovTcL  06  ttcv!  Malim  7ro7. 

%cu  ..'  ectvTcv/   Scribe  ectvToo.  Vide  fupra. 

Kctt  7rctoctKctkiiv  hc)  TctvTct]  Ridiculi  caufla,  non 
ferio.  Atqui  hoc  infulfe  rudere  eft,  non  falfe  ridendi 
occafionem  praebere. 

3  ycctt  ^tffyHdJctt  Trqofctc,  tt^oc  Kovqftov]  In  tonftri- 
nis  iam  olim  maie  feriatorum  hominum  conciliabula 
eelebrari  iolita.  vnde  eit  kov^solkyi  kctktct  dictum  irctqct- 
fjLictzvg  a  Polvbio  in  tertia  hiftoria.  Lyfias  in  ea  con- 
tra  Pancleonem,  vkS-ov  67r\  tc  Kovqetov  to  TTct^ct  Tovg 
.  Af7c  Tv^ocrOoiTcocri.    Idem  alibi,  eKct<rcg 

XifJLQOV    StS:e?Cti    7T(>CCrCciTci'J ,    0    fJLSV    TT^Oq    fJLVQOTTOOktOV    Ot 

-scc,   KcveeiQV.     Damnat  hunc  morem  fanctifllmus 

C  lemens  Alexandrinus,  111.  iibro  Paedago.  /c.  io7 

.,  ait,  firfde  ot  ctvdqeg  S7Ti  toov  kcv^sioov  kcli  kcl- 

*jvr\kstcov    bi&Te&cvTSc,    ctdokec%ovvT(*)v    croofJLvksvofJLevou 

Theophraftus  vero  nofter,  vt  erat  ingenio  perurbano, 

tonftrinas    appcllitabat  abflemia   conuiuia,  fiue  ctotvcct 

cvfjLwoctct,  <]tct  t*iv  kctktctv  toov  TrqocrKctS-i^ovTuv.  teflis 

I         rchus  ^Sympof.  5,  ^.     Adiicit  auctor  %  fivqo7roo- 

Akjv,  quia  vt  tonftrinae,  ita  et  myropolia  otiofis  homini- 

bus  referta  folebant  eile.     Sic  Dcmofthenes  in  Arifto- 

-,g  irqocrtyotTct  nr^oq  ti  toov  kv  ty\  Ttokst  kov^ 

,,v.  ct  paffim. 

Koit  otvoTrookoov ,  KeK^cifjLevov  tcv  oivov]  Fraus  pridem 

Mifcere  aquas  vino:    apud   Tertullianum  ex  prophcta 

Hoc   nomine  male  audicbant  Athenae.     Alcxis 

in  Aioto  [.ipud  Athen.  10,  8],  facetc  qui  id  fa- 

cerent  excufat :  negan  ;mpcndii  illos  haberc  ra- 

tioncm  :    fcd  fanitatis   cmcntium,  vt  ne  poffint  mcro 

n  contrahcrc.      Locus  luauiifimus 

uit  appoitere,  A.   Kou\p6v  ye  t«t* 

ifp  77  a^  rifjAv  (0)  yjoktjjv  iv  Tcttg  k&nvcttq,  &s£tooc.  &  tvqn- 

i  5  fievov. 


I38  CASAVBONI     AD    THEOPHR 

fikvov.  2.  Te  7rdiov;  A.  kv  roig  cvfjLTvocrioKrtv  £  iriven 
jlxecLTOV  x  ycte  qd&tov  TrooAxcrt  ydp  Ev  rcttg  dpd^ctig 
evSswg  KSKPctfjuevov.  Ou'%  tvct  r)  Kep&ctivw&t'  rvv  $' 
vdvxfusvodv  TlcovoUfJLSvct ,  rS  rdg  Kstyctkdg  vytstg  e%stv, 
Sed  in  venditione  vini  triplicem  fere  fraudem  caupo- 
num  notant  veteres :  quod  illud  diluant,  mangonizent, 
ct  falfa  menfura  vendant.  Lucianus,  ot  (?)i\6<ro(poi  diro^ 
cicovrcu  rct  fjuctS-rjfjictrct  obtrirec  ot  KdivriXoi  KSPctcdfJLSvoi 
ys  ol  ttoWo),  Kctt  ookcocrctvrsg  Kctt  KctKOfJLsr^vrsg.  A 
confueta  fraude  aquam  vino  mifcentium,  manauit,  vox 
v&t^k,  pro  parum  fincero,  et  fraudulento.  vt  in  Ae- 
fchyli  Agamemnone,  vSctPSt  crctivetv  (ptkorrjrt. 

Kctt  kir)  Seccv  y\vt'Kct\  Corruptiflimum  locum  mini- 
n\a  mutatione,   fic   emendandum  cenfemus :    Kctt  stv\ 
Ssctv  rjviKct  dv  osr\,  TTOPSVscScti,  xk  soov  rovg  vl'  rjviKct  c)& 
•TrfolKct  dtytdcriv  ol  S.      Imperiti  homines   c.um   non 
poflent  legere  illa  8x  soov,  pepererunt  nobis  iftud  U7vict)vy 
quod  huc  nulla  ratione  quadrare  poteft.     Iam  fupra 
diximus  lucar  Athenis  pendi  folitum  ab  iis  qui  locum  irt 
theatro  habere  vellent.  cuius"  moris  audorem  gramma- 
tici  faciunt  Periclem,  quem  aiunt  primum  fecifle  rovg 
rcTTovg  ct>vrf]xg.     Propterea  viritim  accipiebant  de  aera- 
rio  certam  pecuniam,  vt  haberent  etiam  pauperes  vnde 
poflent  fumptum  illum  facere,  et  locum  fibi  ad  fpeclan- 
dum  emere,  quod  Ssctv  dyood^stv  vocabant.     Inde  tam 
multa  apud  oratores  Atticos ,    Demof  thenem  maxime, 
de  pecunia  theatro  deitinata.     Hanc  mercedem  ei  da- 
bnnt  qui  hic  vocatur  Ssctr^covrjg ,  apud  Ariftophanem 
SrsctrPVK&Mg.  non  funt  enim,  vt  prima  fronte  poifint 
videri,  hae  duae  voces  inter  fe  relatae,  fed  de  eodem, 
ctfi  diuerfa  ratione,  dicuntur.     ©sctrpavctt  funt,  redem- 
tores  theatrorum,  qui  facienda  et  extruenda  fubita  thea- 
tra  conducebant.  conftat  enim  veteres  Athenienfes  fpe- 
(ftafle  dito  rujv  Ikpioov.     Iidem  mox  in  extruclo  theatro 
fedes  fiue  foros  ipedaturientibus  vendebant.  vnde  dicli 
&g<x,retQ7FciActi,  ol  Sictv  d7rofjAc£r  cvvreg,  inquit  Pollux  [7, 33]. 

Demo- 


CHARR.     CAP.    XT.     COMMENTAR  I39 

Demofrhcnes,  eum  a  quo  fedes  erat  emenda,  arehite- 
ftura  appcllat,  in  ca  pro  Corona,  et  eius  interpres  vetus 
perfaepfc ,  propter  eani  quam  expoiuimus  rationem. 
Duobus  autem  obolis  fpcclabant  Athenienfes.  Demo- 
fthenes  pro  Corona,  ctk\'  sv  rciv  ivolv  ©£oAo*v  sSs^av 
av.  vbi  mire  turbat  Graecus  interpres,,  non  raro  ni- 
mis  quam  impcditus  dicam,  an  imperitus?  Ariflopha- 
nes  Velpis,  Eyct)  os  T6<76oo^rtyxt  tt&tot  xoctux,  Uqiv 
ig    Wclpov.     kcli   rctvTct    $v    oEoAw    tpfftf*.        Scholia- 

{\('Sl      \KPlOiq    &6Ci)(>SvTSg ,       TOVC     $V0    OoOAoi/C     TTCtPtiyjOV. 

erio  tamen  vnam  aliquando  drachmam  dari  ioli- 
tam.  Hcfychius  ^ctyur  %ct\ct(^(c(rct'  siri  AtoOciv- 
tov  to  SsvqriTiMv  sysvsro  ^ct%utj.  vide  primam  Olyn- 
thiacam,  ct  ibi  Vlpiannm.  Pojro  videntur  hi  theatro- 
rum  redemptores  iub  iincm  fpe&aculorum  facilcquem- 
ratis  foliti  eiTe  admittere.  id  enim  Theophrafius 
ifto  ioco  manifefro  innuit. 

ifcjy  sk  Tfje  To\tci)c  Mp6$iov']  Qui  publice  legati. 
aliquo  profieifcebantur,  accipiebant  ex  acrario  legati- 
vum.  Marcellinus  in  Hermogenem,  No^toc  tov  nrpscr- 
fisvT>  Tct  nrct^ai  tS  tclllis  Tct  sQo&ict  ci%^i  roov 

C0TT46  rifjLsevv  s^skkjsiv  stt)  ttjv  7T(>6ir@>6ictv.  Lega- 
tiui  modus  fuit,  binae  in  fingulos  legationis  dies  drach- 
mac.  quod  etfi  paruum  vidcatur  ad  noftra  tempora  fi 
liis  tamen  temporibus  magnum  fuit.  Indicio 
eft  Arifiophanis  ifte  locus  Acharnenfibus  [1,2.23  ff-3 
iwtfittyaSr  ructg  ouc  QctciKsct  tov  ttsyctv,  Mu&ov  tysopv- 
Tctg  tivo  Cpctyuag  Tr,c  rfjLsectg  eV  Ev&VLtsvag  ci^%GVTog. 
;vv  h^tt%ufjuj.  Komanorum  vetcrum  non  di- 
vcrfa  fuit  frugalitns,  qui  Tibcrio  Graccho  rem  agenti 
i  icam  extra  vrbein,  fumptum  diurnum  afiignarunt 
nonem  oboiprum.  auclor  Plutarchus.  Hanc  autcm 
pecuntam,  non  tantum  itycitcv,  vt  hic  et  Bpud  Dcmo- 
ithenem,  lov  vocabant.     Aucror  Ktymo- 

logici ,  UopHov ,  to  itiofjum  toTc  TVPtG~$tvTctig  ivsy  th 

tcopsv* 


I40  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

Tropsv&iivctt  sig  7rps<r$s(ctv  oicr7rsp  styihov.    Porro  exem- 
plum  fimilis  QSskvqictq  in  Pifone  exagitat  M.  Tullius.  \ 
4  ry  cLxoXx&o)  hrt&iivcLt  ijl.  (poprtov']  Intelligit  ftra- 
gulam  veftem,  et  alia  inftrumenta  viae,  quae  olim  moris 
iiiit  iter  facientibus  fecum  deferre.  cuius  rei  paffim  ex- 
empla  funt  in  veterum  monumentis.    Has  iarcinas  quae 
<?%ct)(jLcLTics(rfjLcL  Graecis  vocantur,  Senecae,  fagma.  vnus 
aliquis  validus  feruus  dvcttyipo)  fine  aerumnulis  religatas 
gerebat:  vnus,  inquam:  plurium  enim  opera  in  eam 
rem  vti  mollis  et  delicati  nimis  habebatur.    quare  Ae- 
fchines  Demoftheni  vitio  vertit,  quod  eum  legatum  fe- 
querentur  duo  ferui  cum  duabus  farcinis:  cvvr,KoX^isv 
is ,  inquit,  dvrS  cLvS-coMrot  ovo  ^PttfjLcLriSsvfJLcL  Qspovtsc. 
vjdebatur  enim  hominiseffe  nimis  mollis  et  effoeminati, 
tot  rebus  ad  corporis  cultum  pertinentibus  feruos  one- 
rare.     Atque  hoc  ipfum  in  Romanis  notat  Seneca  pri- 
mo  Naturalium  quaeftionum.     Adeo,  ait,  omtiia  indif- 
creta  funt  peruerji/Jimis  artibus,  vt  quicquid  mundus  mu- 
liebris  vocabatur,  farcinae  viriles  fwt :  minusdico;  etiam 
militares.   et  Suetonius  aliquot  locis.      Hunc  feruum 
vocat  Theophraftus  d>ti\x#ov,  et  ita  Xenophon  in  ter- 
tio  Commentariorum  extremo :  et  alii.  et  fane  dnokis- 
3-oc  erat,  quia  onufhis  herum  fuiim  fequebatur.    Scien- 
dum  tamen,  proprie  dnokov&iss  dici  pueros,  qui  viros 
nobiles  et  honoratos,  honoris  caufla  fequebantur.    He- 
fychius,  aWA#&oc,  0  vscirspoc  Traiq.  ^spdirm  Ss,  0  ttsp\ 
to  cwfJLGt.      Atque  huiufmodi  elegantes  pueros  plures 
habere  Athenis  inuidiofum  fuit:  ac  ne  legibus  quidem 
permifTum,  vt  teflatur  Vlpianus  in  eam  Demofthenis 
contra  Midiam.     Melius  hoc  fane  et  caftius  Athenien- 
fes  quam  Romani:  quorum  nota  efl  licentia  effrenata,- 
in  alendis  ornandifque  paedagogiis:  de  quibus  non  re- 
peto  quae  funt  a  doctis  hominibus  obferuata.     Eapro- 
pter  fcribit  Tatianus,  Romanos  folere  Trcti^av  dyskctgy 
Scttsp  Xttttccv  (popQd^ctg  cvvctysipstv.      Similis  querela 
%  Clementis  [Paedag.  3,  4J  de  iui  temporis  hominibus, 

olvo- 


CHARR.     CAP.   XI.     COMMENTAR         141 

;  clcySitou  tcclo  dvTcic,  kcl)  fjLSificty.i'ci)V 
dqctijv  clyiAcLi,  v.ct&ctKSo  SfiSfjLuctTcov,  itao]  m  dusk- 
yovTctt  TG  kclWoc. 

uii£ov  Qoeriov  yj  IvvctTctt  (psPSiv~]  Quoniam  plures 
feruos  fccum  ducere  ad  iarcinas  portandas,  et  magni 
fumptus  res  erat,  et  praeterea  inuidiae  obnoxia,  vt  modo 
dicebamus;  propterea  iliepe  eueniebat  vt  vnus  ilJe  qui 
duceretur,  pondere  iniquo  oneraretur.  quod  genns  ini- 
quitatis,  ita  frequenter  viurpabatur  ab  Athenienfibus* 
aetate  Ariitophanis,  vt  comici  eorum  temporum,  non 
aiiud  argumentum  faepius  in  fuis  fabulis  traclarint.  Iti 
omnibus  enim  iliorum  comoediis  erat  femper  mifellus 
aliquis  ieruus ,  qui  oncre  preflus  clamaret  ®\i£cuctt, 
vel  lliiioucti.  Eam  ob  caufam  Ariftophanes  aequales 
comicos  tanquam  iniubidos,  ineptos,  et  eademfem- 
per  chorda  obcrrantes  caftigat,  cum  in  Ranis,  tum  iti 
parabafi  illa  elegantiflima,  quae  efl  in  Pace:  et  tamen 
idem  ipfe  poeta  Pafiam  fimiliter  querentem  inducit  in 
Rjmis.  vide  initium  eius  fabulae. 

iXcixi^ct  snvtTYtOuct  tcov  iy.ctvoov']  Notabis  sXaxie>ec 
pro  sXAtIci),  Ariftoteles  tertio  Topico.  uctXi^a  yag 
vko  Ttjv  cuaJtcriv  irtTt  [st  tx  nwrsdov.  tc  o 
riviicscov  uctXXov  Ttjc  yoauurjc*  ypafifJLr)  di  cr,usiov) 
fjLctK?*cv.  et  liic  udXtra  pro  fjLctXXov.  ldem,  libro  De 
feniu  et  ienfili  [c.  4],  yjifarjv  txoa-J  tmv  aXXoov  ^couv 
tt,v  tt  rctvTrjv.  %fi£i<P7v  dixit  pro  yjiPoo.     Quare 

nihil  opus  emendationc,  quod  quibuidam  videbatur. 
'      Cct-TTPOV  ys  to  sXatov  S7r^ia)  ]  Xa7T£ov  oleum  cft,  TO 
<KS7caXaivuivov ,  vetnfl  ruptum,  ac  rancidum,  et 

odorem  ne  erferre,  vt  ait  Horatius  [2  Sat. 

*,  59]   (1  -j  propric.      Putre  oleum   dicere 

noluimus:  cjui  praefertim  didiciilemus  ab  Ariftotele  tcl 
Xnretqd  magnam  parteni  clic  dcrfTV^a.  Atticis  autcm 
covzw  ct  vlov,  Gue  vtci>.ic  faepe  opponuntur:  vbi  ine- 

ptilfimc  cct7Tficv  ptttre  1  cddidci .  a  vctcribus  ( I 

..m.      Sic   cct7Tcov  otvov    intcr- 
pretan- 


iqi  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

pretantur  grammatici  vetcres,  rcv  irqog  ry  rsXsi  vkciSij. 
et  crct7T^cv  hv%vov  vocabant  lucemam  quae  non  luceret. 
B.  Chryfoftomus  homilia  im.  in  epiftolam  ad  Timo- 
tlieum,  dtct  riro  kcu  (TcticPcv  \v%vov  67roiricraq,  kpoc,  rvjv 
iyx.sx8t%t<rfLevriv  3spa7raivicla  de\  ksyofiev.  denique  vt 
ibidem  obferuatur,  trawqov  appellant  Graeci  quicquid 
eum  praeftare  vfum  non  poteft,  ad  quem  eft  compara- 
tum.  Verba  Chryfoftomi  funt :  %dv  o  p?  rtjv  itYtav 
X^sictv  icXriPoi,  craicppv  ksyofjLsv. 

Kct)  roov  sv^t(TKOfjLSvct)V  %ctk'ituv~\  yLakKovg  accipe  pro 
quibufuis  parui  pretii  nutnmulis :  quales  Athenis  fuere 
et  %a\Kot,  quos  aeratus  obolos,  Plautus  dixit:  ct  kqA\v~ 
Qot,  et  sthat,  et  KPairaraKhoi,  quorum  omnium  men- 
tio  in  comoediis.  Tales  apud  Romanos  lupini,  et 
plumbei  illi  nummi,  de  quibus  apud  Plautum  [MofteL. 
4,  2. 11]  et  Martialem  £10  epigr.  74].  Raro  autem  Athe- 
nienfes  aereos  nummos  cuderunt.  vide  Ariftopjianem 
Concionantibus,  et  eius  fcholia  :  necnon  Athenaeum 
iibro  xv.  [c.  3].  vbi  de  Dionyfio,  cui  cognomen  XaA- 

KCVC.. 

tieivoc,  dicairricrai  ro  fJLe^cg']  hircttrsiv ,  pofitum  ct 
hic,  et  paullo  ante  pro  fjtsrciirsiv.  id  enim  proprie  Lts- 
rctirsiv  eft.  Ariftophanes,  KrJ  av  s\o~ctJ  rtg  Qepy,  rovrccv 
fjLsrcttrsi  ro  fxeocq.  fic  apud  Demofthenem.  Vel  oLivcti- 
reiv  accipe  pro  vebementius  petere,  et  quaji  flagitare :  ab 
inuito  denique  per  vim  quodammodo  extorquere  tanquam 
debitum*  hirsiv  eft  pofcere  quod  gratiae  apponatur  ac- 
ceptum.  dwctirsiv ,  repetere  quod  jibi  debeatur.  Ando- 
cides  orator,  rstvrct  vfjbdc,,  ei  fjLtv  Qxhe&e,  aircZ'  si  <?s 
fjbsj  Qovhs&rs,  diratroo. 

Kotvov  slvctt  (ptjcrcts  rov  E^?i/]  Olim  apud  Graecos 
cum.  duobus  fimul  ambulantibus  alter  in  via  aliquid 
inuenerat,  ftatim  alter,  Kowoc.  fyuSft  aiebat:  partem  rei 
inuentae  his  verbis  fibi  vindicans.  Hefychius,  Kotvog 
t^fjLriq,  Trct^oifji/ct  S7rt  rujv  Kctvrj  f)  svPicryjovroov.  Romani 
non  multo  aiiter,     Seneca  epiftola  centefhna  et  vige- 

funa, 


CHARR.    CAP.    XI.    COMMENTAR  143 

fima,  Qnoties  aliquid  inueni,  non  expetlo  donec  dicas ,  In 
commune:  ipfe  mibi  di:v.  Lucianus  in  Votis  vtriuique 
formulae  mcminit:  Kotvo^  Equrjc  Qcuri'  kcu,  Ec  usgov 
KctTctTi&ei  Qeqvv  tov  ttKhtov.  Notat  hunc  morcm  Leo 
Impeiv.for,  Coniiitut.  lxx.    l.vvoolTat  TtcWaKic  wqfr 

fJUtTi   WSflTVX,im&   «   KCtl    UT}  KCtT    tCCV    &CIA0V  STT    CtVTQ 

%ac  Tk>v  ouudrm  SoActc,  cfiuc.  $td  ty>v  sk  rric  ohmo- 

QtOC,  ttf,  KOWTT»   T^!/    Ttf    SV^UaTCC,    KTfJClV   TCSltciw- 

%at.  ArTini?  huic  alia  paroemia  Graecorum,  Xvkov  e2>' 
h^un*  de  qua  Hefychius,  et  Eufrathius  in  Odyfleam  ij9 

_il  Norum  dt  quid  fit  Equatov,  PJato  Charmide, 
Ecucuov,  §<£*,  i  1>vk%cl7Sc,,  ygyovoc,  dv  sirj  tj  tSc  Kstyatfg 

.  eta  to)  vsavtCKCt),  sl  dvayKOcJricrsTat  etc.  Jn  lucvo9 
inquit,  ponere  debcbit  puer  bic  capitis  morbum,  fi  futu- 
rum  ejl,  9t  per  occafonem  fanandi  capitis,  etiam  mens 
fanetur.  Interpres  nouus  etiam  hic  clara  luce  caecu- 
tiit.      Sic  etiam  dicunt  evcnua  'Kotii&ai  ti. 

5  ra  he  $'ij  Totavra  (pet£.  ]  Lego,  tt^cc  ireoc;  Sn  rel 
TotavTA,  Oeth,  vel  rd  ts  irj  rotavra  Kat  (tysto.  hoc  eil : 
Eiufnodi  bomini,  cum  baec  conueniunt  quae  diximus,  tuv* 
iUa  quae  fequuntur.  fic  infra,  capite  7rsc)  $vo~xe$etac.. 

Qstbuvioi  uer^ci)  tcv  7tvvdUKU  eKKeKccvfjuevco  uer^siv^ 
\\  leclioncm.  An  vero  quiiquam  ita  parmn 
iudicio  valet,  vt  putet  moribus  eius  qui  hic  defcribitur, 
hoc  c(r,  fordidiifimi  hominis  et  auaritia  perditi,  conue- 
nire,  vt  iuis  famulis  diaria  metiatur  meniura,  non  dicani 
quae  pcrtufa  fit,  et  perpluat:  fed  quac  fundo  oirmino 
careat?.id  enim  iila  leclio  egregia  prae  fe  fert.  Gur 
non  endem  openi  credat  aliquis  aquam  fecribro  haurire 
poir^  aut  Dannidum  ir&&  continere?  Scd  res  ipfa  lo- 
quitur,  nihil  inquinatius  iiia  leclione,  nihil  infrunitins 
elle  puile.  quod  non  iuterpretibus  animaducr- 

fum,  rcni  tam  abfurdam,  tajn  ineptam,  mirarcr  ii  quii- 

n  cilct  qui  non   mirarerur,      Emcndatio  vcro  is 

Lege  eyy.sy^cvcuevu),  vel  eicKeKqxuivoj,  aut 

nikil  enim  rcfcrt.      bcniu»  ex  verlione 

appavet : 


144  CASAVBONI     AD    THEOPHR 

apparet:  nititur  haec  emeridatio  noflra,  certilTimis  et 
ysafJLSTqtxooTdrctis  rationibus.  Efi  autem  defoeda  quae 
iflis  verbis  notatur  auaritia.  Non  defunt  hodieque  qui 
fiiniii  artificio  vtantur,  dum  vel  oleum  vel  vinum,  vel 
alia  vendunt,  quae  menfura  aut  fiannea  aut  ferrea  men- 
furari  folent.  Id  genus  menfurarum  videtur  Theo- 
phrafius  (fystlujvtcL  llstpcl  nuncupare.  cum  enim  ex  varia 
materia  confici  meniurae  foleant,  non  omnis  profeclo 
huius  fraudis  eft  capax:  fed  ilia  demum  quae  malleo 
tractari,  flecti,  fubigique  potis  ^ft.  Talem  igitur  men- 
furam  intelligit  hoc  loco  Theophrafhis,  et  Phidoniam 
appellat,  cum  vulgo  Athenienfium,  fme  dubio.  quam- 
quam  eius  appellationis  hodie  rationem  explicare  non 
pofTumus.  Nam  etfi  et  Strabo  nofler  etveteres  gram- 
matici  <Pet^ct)vioov  llst^ocv  mentionem  faciunt:  nihil  tamen 
extare  memini,  quod  hunc  mihi  locum  fatis  explanet: 
nifi  quis  putet  (psitiooviov  fjuSTPov  hic  dici  meniuram  illam, 
fiue  shaiYiqov  dyystov  quod  Athenis  vocabatur  (Oe$a)v, 
auctore  Poiiuce  [10,46^].  mihi  quidem  id  non  placet* 
Hoc  igitur  mittamus:  iliud  teneamus,  fic  efTe  vt  emen- 
daui,  legendum.  Pherecrates  tJi^otq  [apud  Polluc.  10, 22]. 
ha&ovcrcL  fuusv  Ttjg  %otvt'iLoq  tov  'jffLvvicL-A.ct  sicrea^ovcrs. 
Non  dubium  ad  candem  fraudem  pertinere  iiunc  Phe- 
recratis  locum.  Iuuenaiis  [Sat.  14,  125],  Seruorum  ven- 
tres  modio  cajiigat  iniquo.  Simiiis  Saluiani  querela  li- 
bro  tertio.  Seruis,  inquit,  etiam  ji  flipendia  vjitata 
praejientur,  confuetudini  baec  magis  quam  fujfcientiae  fa- 
tisfaciunt:  et  ita  implent  canonem,  quod  non  explent  fa- 
tietatem.  Ela"/L6K^fxsvcL  dyyitct,  aut  syusKqxfjLsvcL,  Ci- 
ceroni  dicuntur  vafa  coUifa.  fit  enim  coilifione  r\  sicr- 
y^ovcrtg.  fic  vocat  Hippocrates  scnreQjXcLcrfLSvov  et  sll- 
<7rsQkcLCfLtvov  crsov,  quod  fit  incufTum,  et  ex  coliifionc 
intro  ceflerit.  Aiiud  eft  dnroyipis&cLt'  quod  de  vafis 
dicitur  per  coliifionem  fra&is,  ant  quibus  vei  labrum 
vei  anfa  vel  emblema  fuerit  excufltim.  Arifiophanes 
Acharnenfibus  [2,  4.53  f.]   —  aA/\d  fzot  $oc  sv  ftcvov. 

Kotv- 


CHARR.    CAP.   XI.    COMMENTAR         14? 

YLgtv/ackiov ,  to  x«A$c  diroKSK^CfJLSvov.  Scholiaftes 
exponit,  dircKsyXctcfLSvov.  Legimus  in  hoc  vcriu  co- 
mici  kgtvKickigv,  non,  vt  vulgo,  kvMchiov,  iecuti  au- 
cloritatcm  Athenaei  et  Euitathii.  In  Athenaei  codici- 
bus  .  w  male  legitur  hodie  ex  glofla,    pro 

cv.     Locus  clt  libro  vndecimo.  [c.  8]. 
aTroy^v]    Oppido  quam  belle  conueniunt 

fuperioribus.  Eft  enim  ctycfyct  dnvo^dv,  hoftorio 
cumulum  diruere,  et  demere  ftudiofe ,  quod  menfurae  fu- 
perejh  Sic  accipit  HeiycUius  in'  ditofJLdKl^ctg.  et  apud 
Foiiucem  libro  quarto  [c.23]  tol  «  KctTS^/rifisvct  ftSToct, 
quibus  non  efr  dirutus  radio  cumulus.  ln  vetere  Glof- 
larid  iic  fcriptum  extat,  •tytiyfjog  fjLo&og,  Rafus.     Lego 

:c  *  eft  enim  a  \J/#&.  Dicitur  et  dwofidT^stv.  4vnde 
apud  Lucianum  in  nAo«<y  choenix  d7rofJLSfjLctyfjLSvri '  et 
apud  Syraculaniun  poetam,  Ovk  dksyo)  firi  fjLoi  Ksvsdv 

cd?M*  quem  locum  ne  pluribus  nunc  exponam, 
non  folum  librorum,  ied  et  otii  inopia  facit.  raptim 
enim  ifta,  ct  in  itinere  fcribebamus.  lnde  dnrofLctK]pcc, 
fiue  dirciAXKlpov  radius.  quod  et  dirc^riq-ov ,  et  poxctvov 
dixcrunt.  Keperio  et  aVoi^ry.-ncv  in  veteri  Gioffario 
iutcr  interpretationes  vocis  ruplus,  iiue  replus.  de  quo 
Contrariuin  fw  d^o^dv  cft  kopvcc&v.  Gloila- 
riun.  Lttmulatus.  docte  iane.    Hclychius, 

*7TifJLS<rov.  minus  rectc  ibi  vulgo,  kopvtov.  Idem 
gi .immaticus  Koeyccc-iv  paullo  ante  exponit  ctv^eiv,  am- 
pttftcarc,  cumulare.  quae  interprctatio  conucnit  huic  lo- 

'  ndari  in  Pvthionicisfod.s]  ,   iiov  KOtyccsfisv  op§o- 

W^ctvctig.     Opponitur  etiam  to)  ctyotyct  dnvc- 

vcrbum  cctksvnv,  quodlgrato  debitori  quadrat,  qui 

non  cadem  tantum,    icd  cumulatiore  etiam,  mcnfura 

quod  accepit  vult  reddcrc.     D.Lucas  capite  fexto  [v.58], 

(JLiT  .  ,    TTSTTlSCfXiVGV,  KUl  CSCctksVfLSVOV,  KCt)  VTTSP^- 

i  ivov,  outcovav  ag  tgv  y.cknrov  vfjLutv.   cuius  loci 

U  icmpcr  et  admirabilis  vila  ci\  elcgantia. 

Qbkruauimus  ctiam  apud  poetas  afTinem  huic  vocun, 

k  cctkctT- 


.146  CASAVBONI    AD     THEOPHR 

caKaT^&iv,  pro  implere  aliquid  largiter.  proprie  tamen 
cft  mouere,  concutere,  idem  quod  craXsvm.  Leonidas 
poeta  epigranunatarius  in  Anacreontem  [Anthol.  4,  27  ] 
Ylqscr^vv  AvzxqeiovTct  %v$ccv  crscrakayfisvov  oivo*  ®aso. 
En,  inquit ,  Anacreontem  vino  ita  obrutum  atque  imple- 
tum ,  vt  etiam  redundet  et  diffluat.  Hefychius ,  Sa\d- 
^ctf,  xciTctxAvcrcq ,  xivtjcraj.  perperam  enim  in  vulgatis 
codicibus,  KctrctK^o^aA.  Macedonius  libro  fexto  Grae- 
corum  epigrammatum  [c.  5] ,  KicrcroKOfjtct  Bqofiioo  craTV- 
pov  crscrakayasvov  oiva)  AfLTtskos^yog  dvn^  ctv&STo  Ar/- 
vayoqag. 

vwoTrqiadjcu  tyiAov  S7Ti\a£av  ctTcoo^o&cu^  Videntur 
hic  voculae  quaedam  deeile ,  quas  fine  libris  fupplere 
non  ejat  opis  noftrae:  ac  ne  officii  quidem  fortafle  erat. 
diuinationis  enim  res  eft,  non  eruditionis,  aut  ingenii. 
Capiat  igitur,  qui  volet,  per  me  quidem  coronam,  et 
incipiat  hic  ariolari.  nos  Oedipi  non  fumus.  Fuit  cum 
legebamus  virsyyvov  ts  ira^a  Oikov  t)  kaQcov ,  dirolo- 
Sjoa.  vt  hic  notetur  dtiplex  Qlskvqia  iflius.  Altera, 
quod  mutuo  dans  aliquid  amico  iuo,  pignus  ab  eo  acci- 
pit:  aJtera,  quod  id  ipfum  pignus  mox  vendit,  ficnt 
facere  foient  dirliciles  et  inhumani  creditores,  fi  debi- 
tumfua  die  non  fuerit  ioiutum.  Nae  qui  hunc  locum 
primi  deprauarunt,  digni  luerunt,  quibus  pro  hac  noxia 
nmltae  praegnantes  infligerentur  plagae  cum  hoc  fupei- 
didlo,  Mj?  Kaxovqysi  to,  t&v  Movcrwv. 

skaT~\ov  TSTqacn  fya%fjiaig  aTTo^ovcu]  Apud  Lati- 
num  comicum  Dordalus  leno  in  Perfa  [4,6  init.]  fexa- 
ginta  minas  foluturus,  duos  nummos  retinet:  vt  ille 
quidem  ait,  pro  crumena :  re  autem  vera,  ea  caufa  erat 
quam  hic  Theophraftus  notat.  Propterea  ait  Toxilus, 
Sine  qttaefo  quando  leno^ji^  nihil  mirumfacit. 

%a\  (pqaToqag  e<?ia)v~}  Quemadmodum  apud  Roma- 
nos  fuere  dies  curiae,  vt  Cicero  [Orat.  1,  7]  vocat,  hoc 
cft,  curialium  conuiuia:  ita  etiam  apud  Athenienfes: 
fuitque  hoc,  yjzeriyiag  vnum  genus,  e  quamplurimis 

qua« 


CHARR.    CAP.  XII.    COMMENTAR         I47 

quac  in  ea  Repul  runt.  vide  Hnrpocrationem  in 

.:i7u?,   et  -hcnis  orationem  contra  Mi- 

eius  interpretcs  multis  locis.  Moris  etiani  fiiit 
vt  (eptima  dechr.auc  die  poflquam  aliquis  infans  erat 
natus,  celebrarentur  cius  nominalia,  et  conuiuio  exci- 
perentur  .  quo  putet  fortafle  aliquis  haec  perti- 

ncrc,    propter  verba  fequentia.  vernmtamen  poflit  et 
ad  priorem  morem  commode  referri. 

:y\  tZv  c\aOavicuv  aTroy^aOe&ai]  Iam  protuli- 
mus  ex  Arifloplumis  Ranis,  T<c  tyjv  '/.ttyaXrv  d7vecf}lo%£ 
item,  TTov  70  cko^coov  to  ^&ectvov;  rig 
ttc  kXaac  irxokjpciyt;  vide  ad  iuperiuscaput.  Plautus 
[2, 3.  14  if.],  Nam  id  demutn  lepidum  cjl,  triparcos 
bomincs  vetulos,  auidos,  aridos  bene  admordere,  qui  fali» 
tium  fcruo  objignant  cum  fale.  Iuuenalis  vcro  elegan- 
tiiTime  de  fordido  homine  loquens,  fatira  decimaquarta 
[v.  116  fl".].  Ipje  quoque  efuricns  ;  neque  enim  omniafufli- 
net  1'nquam  mucida  caerulei  panis  conjumere  JruJIa: 
bejlernum  folitus  medio  feruare  minutal  Septembris  :  nec 
non  diffcrre  in  icmpora  coenae  alterius  conchem,  aeftiui 
cum  parte  laccrti  Jignatam,  vel  dimido  putrique  fluro, 
flaquc  fecliui  numerata  includerc  porri.  Lucianus  de 
quod;tm  {  domiim  rcucrlo,   ctpi&uu)  TrapaXaQclov 

T.  /  t?>   ■»* •    *  '    ^    ^   > 

TCt    ;.    ■  rOGCt  TW    TtatOt  VJLTOTVtV  i^OdTi    TVCt^CtOiOCOiiSl, 

vdfitvog  £7rtfjLe\u)S,  to  ctiv  eneivx  x.aS-£u$ei. 

«fr 


AD   CAPVT    XIT 

nEPI        A   K   A   1    P   I   A   S 

HSv  dy.atqtu]  •  ThcopJmiflus  dyuti^fav, 

ium  ei  virtuti  qiiae  evKctt^fa  vo 

ukateia  xqovs  eTtira- 

fcw.   cui  dcfinftioni  hmil- 
2  ( 

k  3.  ev 


X43  CASAVEONI    AD  JHEOPHR 

h  &  iuarov  s7nrri$ciov  7raS-&tv  $  Ttamcrcu.  Stoici  non 
evycaioiav,  fed  evrafyav,  vt  auclor  eft  in  OfKciorum 
libris  [1,40]  M.Tullius,  hancvirtutemappellabant:  ipfe 
Tullius,  ordinem  rerum,  et  temporum  opportunit(itcmy 
vel  vno  nomine  modeftiam.  modeftiae  enim  nominc 
compleclitur  ille  tam  fxsroiorrira,  quam  svra^iav.  du- 
plicem  namque  iacit  modeftiam:  alteram,  in  qua  mo- 
dus  fpedatur :  ea  eft  fjLsrolorrig'  alteram,  in  qua  ordi- 
nis  conferuatio:  ea  eft,  vt  diximus,  Stoicorum  svra^ia. 
neque  dubium  eft,  Ciceronem  duabus  didionibus  fuiife 
vfurum,  fi  potuiiTet,  hoc  eft,  fi  tuliifet  Latini  fermonis 
paupertas.  Modeftiam  hanc,  iitie  svra^iav,  deiiniri  ait 
ilie  a  Stoicis,  vt  fit,  fcientia  earum  rerum  quac  aguntur 
aut  dicuntur  fuo  loco  coUocandarum.  reclc  fane  et  ele- 
ganter.  Andronicus  nofter,  fic:  Evrafcia,  s(jL7raoict 
Kara%odPi<TfjL%  Trod^sojg  y,  sxxcrct  tsc  Haraxuoio-fAxg 
Trod^soov.  Non  potuit  rotundius  vis  Graecorum  ver- 
borum  cxprimi,  quam  vt  fecit  Cicero.  Adiicit  Andro- 
nicus  et  aliam  deflnitionem,  rj  ttso)  rdg  Trod^eig  sxxcra 
ro  QsQoaov.  alludit  horfum  Tullius,  Talis  eft  igitur  (ait) 
qrdo  atlionum  adbibendus,  vt  quemadmodum  in  oratione 
conftanti,  ftc  invita  omnia  ftnt  apta  tnter  fe  et  conueni- 
entia.  Tyv  dxaioiav  idem  auclor  infcientiam  temporum 
elegantiflime  vertit.  Jmportunitatem  vero  cauc  dixeris. 
In  fchida  manu  exarata  reperi  hanc  dytaioiag  dcfinitio- 
nem:  Axaioict  e<?}  Aen^<c  xaioS  Kar  e7rirvxiav  ttoo- 
&v{jl(ov  t5  Zrirovpsvov. 

iftv  STrnsv^ig']  Nihil  mutandum.  Attici  STcrvyxd- 
v&iv  pro  svrvyxaveiv  vfurpant.  vt  Plato  iexto  Legum. 
ergo  etiam  S7rirsv£ig,  pro  svrsv^tg. 

x.cu  &y.nv  uOXYjKora  syyvr,g~]  Hoc  veteres  Latini 
dixhTent,  Eum  qui  fponftonem  exaclus  fuerit.  Plautus 
Quas  fponftones  pronuper  tu  exaclus  es.  Cicero  [Tri- 
num.  2,  4.  26] :  qui  quod  pro  alio  fpopondijfet,  coaftus 
fuerit  dependere.  At  xsksv&iv  avrov  dva§sxs&a\  eftfpon- 
fum  vocare.     Horatius  [2  ep.2,  67],  Hicfponfum  vocatt' 

bic 


; 

CHARK.     CAT.     XII.     COMMENTAR        I49 

bicaudl:v.m  fripta.    Nor.im  quid  fit  dvao&xsScu.  inde, 
m3  Praes,  tyyvoc,  dvd^oxcg.  alibi, 
Vadcs,  h4 

yv*IT*ivJ  Mos  fuit  Athenis, 
vt  cj\ii  vellent  aJiquid  vendere,  eertorum  hominuni 
opera  vtctentur  ad  repericndum  empforem.  Eos  homi- 
nes  Dinarchus  et  Ifaeus,'ait  Pollux  [7,  2],  TTooTroaTooaq 
vocarunt:  AriftopTiin.es  7c^c7T^\agm  rlat'6  ttoo7tu\xv- 
Tctg.  Hodie  quoque  multum  illis  mcr.ntorcs  vtuntur: 
nrurque  vulgo  Italico^  vt  opinor,  vel  Hiipanico 
nomiuc  ctnfitatores.  De  iis  accipiendus  eA  iftelocus: 
itemque  hic  Platonis  in  duodecimo  Dc  le^ibus,  \bi  de 
fidciufloribus  diiputans,  Y.yy vYiTtjq  y,h  Srj,  inquit,  ko\  0 
;  rt  £v  t«  ar,  iAivjjdo.  TrtiXSvrbc,  n  ko]  Ltr,oa~ 

'-<£.     VTtCOlKQC.     0      tfMi     KCLj     0     7T  007V  CjdK(t)V  9 

:L77ohofisv$c.     Fidcinjfbr  efto  qui  rem  alie- 

ftam  vcndit,  eius  qui  non  iurc  vcndat,  aut  qui  non  Jit 

futurus  auUor  idoncus.      Tenetor  ergo  euitlioncm  prae- 

Jlare,  t.wi  is  qui  rem  alicnam  vcndit,  quam  is  cuius  res 

eft.     Statuit  philofbphus,  vt  0  TrooTvoaTcco  qui  aliquid 

ndi  cuipiam  auctor  iuerit,  habcatur  pro  fideiuilorc: 

adco  vt   ii  res   empta,    fucrit  ab  emptore  euicta,  (vt- 

pote  quod  vcnditor  parum  bona  fide  eam  poffideret) 

liccat  emptori  cum  proveneta  et  parnrio  in  iudicio  ex- 

i,  non  fccus  ac  cum  co  cuius  res  cife  tum  diccbatur 

!ct.      Haec  incns  Platonis.     Romac  quoque, 

Ipianus  docct,  vcnditores   aliquando   fideiuflbrcin 

jntcrponcbant.  quem,aitille,vulgo  audorem  fecundum 

'.    Gloflarinm,  Secundus  autfor,  QefiaiOTKC..    Sic 

n  per  intcrceflorem  acs  alienum  faciebaht,  vt  indi- 

'   \\.  et  libro  II.  Dc  beneficiis.  mc- 

minit  ct  libro  III.  vidc  epiflolam  Alciphronis:  quae  in- 

)  x  etc  ct  apud  JC.  de  proxeneticis  Ubro  I.  Pan- 

dedanim. 

u.i^cK^ctj  t£  ctoy^i,  lilaa"Ktov\  Sic  capite  fequentf, 
*  \i&cL\  dvu7cic,  fumptum  a  inorc  qui  in 

k  3  con- 


KO  CASAVBONl    AD    TKEOPHR 

■ 

concionc  et  curia  feruabatur.    nam  qui  verba   facluri 
erant,  furgebant. 

xcl)  Q-vovrctg  jiou  dvctXicrytovrctg xftt?)£\  Lege  oog  Svov- 
rctg.  hoc  eft,  nqog  &v.  Iam  dvctX(a"A.etv,  non  eftfimpli- 
citcr  fumptus  facere,  vt  putarunt  interpretes:  fed  107/;?- 
*/w  #£#«£  epulari.  Sic  cnim  acc;pi  illam  vocem,  vel  ex 
yno  Athenaeo  notius  effe  poteft,  quam  vt  moneri  quis- 
iquam  debeat.  Sic  et  octivctvcLv  vfurpant.  Xiphilinus 
de  Vitellio,  ro  irX&iq-ov  rr\g  yifjLsqctg.  Kcti  ttjc  vvy.rog  sc^ct- 
ivdvct.  et  octTrdvy  pro  cibo,  recentioribus  Graecis.  Mau- 
ricius  libro  xi.  (Os^h  h^/rig  nct) .  luLivdvrig  hoactv.  idem 
in  verbo  confumere  eft-apud  Latinos. 

rottov  d<7TctLry]cr(i)v~\  Ne  hic  ^oiiidern  ro  dTrcttr&iv 
vfitatam  fignificationenl  retinet,  quae  eft,  repofcere  rem 
fuam :  fed  dqro  ita  accipi  debet,  vt  in  dnrsXnri^v  apud 
Euangeliftam  [Luc.  6,  35]:  vtque  in  direcbic-iv, et  aliis 
accipi  debere  fufe  docet  Athenaeus  \j6%  \6J.  Notum  eft 
autem  conuiuia  rem  facram  folita  olim  comiteri:  aut  fi 
conuiuium  celebrare  nollent,  e  victima  partes  ad  amicos 
mittebant.  Theocritus  Bucoliaftis,  -  -  xcu  rv  $e  Svvctg 
yctlg  WvfjLtyctig,  Moqcavt  xctXcv  y^ectg  ctvrtytct  Tveu^QV. 
Plautus  Milite  [3, 1,  116],  Sacrificant?  dant  inde  partem 
viaiorem  mibi  qitam  fibu 

3  kcl)  irct^m,  oicurn  crvyxexc-iv]  Intempeftiua  com- 
memoratione  iuftorum  alterius.  partis;  quorum  com- 
memorandorum  non  id  e(l  tempus,  fed  id  potius, 
quando  apud  iudiccm  res  agitatur.  Ibi  enim  ftriclo 
iurii,  hic  aequitati,  Iocus  eft.  Peccatur  igitur  ab  ifto  in- 
fcitia  temporis.  Hoc  moneo,  quia  poterant  haec  videri 
ad  nrs^ts^ytctv,  de  qua  capite  fequenti,  referenda. 

.  V'A  o^%ri(rdttsvog,  d\p.~\  Omnino  o^xjricoLtsvog  legen- 
dum.  Vt  ait  Cicero  [pro  Mur.  5],  filtatio,  comes  erat 
extrema  conuiuii  tempeftjui.  cum  enim  erant  bene 
faturi,  ac  bene  poti,  tum  ad  faltandum  animum  appel- 
lebant.  Supra  nota  erat-  dirovotctg,  ficcum,  necdum 
vinp  plenum  faltare.     Dion  Chryfoftomus  in  oratione 

acJ 


CHARR.    CAP.    XIII.     COMMENTAR         1*1 
ad  AJexnndrinos:    rag    aev  <*AA*c  dvSewjnts  n  aeSvj 

'tt^qc  vkh   xclj  coyjav       7T«££    r,UiV  ds   TXVCtVTlOV 

yoiP  toori  ue&w  \  kcu  o^/^o-iv.     De  ial- 

tandi  fltidio  antiquorum.  Athenaeus  [i,  19  et  14,  6],  Lucf- 
.  Macrobhis,  alii 

AD    CAPVT    XIII 

riEPi     n  e  p  1  e  p  r  1  a  s 

A<  nve^e^yict  $o£hsv  etv  dvajf]  Parum  videtur 
vitium  iftud  a  blanditia,  de  qua  dichun  iupra, 
diflcire:  diftert  tamen.  Blando  enim  homini,  vt  eum 
nobis  dcHniit  Theophraftus,  icopus  eft  propofitus  dele- 
clare  omnes,  nemini  moleftus  effe,  in  fermonibus  quo* 
tidianis  omnium  oflenfioncm  vitare.  Hoc  d  aiTequi- 
tur  homo  blandus,  habet  iile  tota  quod  mente  petebat, 
oto  abunde  fatisfacftum.     At  is  quem  Ttepi- 

n  Theophraflus  hic  vocat,  magis  ad  naturam  adula- 
toris  accJit.  habct  fane  hoc  cum  illo  commune,  quod 
cum  ofllciolus  admodum  videri  cupiat,  ineptam  tamen 
cius  rationcm  init.  finc  ctiajn  ac  fcopo  parum  faepe 
diflant.  vterquc  cnim  alius  gratiam  cupit,  non  virtutis 
amorc,  leJ  quia  fw  fuis  rationibus  conducere  exiflimat. 
Omnino  paruo  intcruallo  feparantur  hacc  tria,  adulatio, 
blanditia,  et  ireqteqyia..  (juae  eft  ofTicium  ab  co  profe- 

l  in  auo  non  eil  affeclio  fed  afYecratio,  vt  cum  Ter- 
tulliano  dicam.   Hanc  po/fis cum  Cicerone  [pro  Caec.$J, 

m   ofjicium,    d   fimulatam  vcl  incptam  fedulitatem 

itio  Gmfikitcrfiduiitati  io  illo  [2  cp.  1, 160], 

Scdulitas  autem ,  jiulte  quem  diligit,  vrget.     Poffis  et 

amhittoncm,  Litiuiilunc.     OJJicium  fuperuacuum  diccrc 

cum    intei \  rctibus  non    placuit.    nam  to  TTtqi  in    hac 

non  tain  quod  fu  meum  cfl  ct  non  necefla- 

rium,  nutat,  quain  id  quod  abundans  cfl  nimis  et  afllu- 

k  4  cns 


152  CASAVBONl     AD     THEOPHR 

ens  et  exfuperans,  ficut  in  alia  voce  recle  explicat  A.\ 
Gellius  [i,  22.]  Curiofum  officium  potius  dixerim :  vt  , 
loquitur  Tertullianus,  etfi  in  alia  re. 

eTtctyyeKkeSfctt  civci^ag,  d  fxri  ^vvricreTcti]  Accidere 
multis  folet  vt  rogati  aliquid,  cui  praeftando  pares  fe 
non  efle  probe  fciant,  nihilominus  tamen  id  in  fe  reci-  . 
piant,  et  operam  fuam  prolixe  polliceantur.  fic  miferi 
in  laqueos  ipfi  fe  induunt,  vnde  mox  extricare  fe  faluo  . 
pudore  cum  cupiant,  nequeant.  Eius  rei  duplex  caufa 
cfTe  folet:  vel  quod  pudet  multos  imbeciilitatem  virium 
iuarum,  et  pauperiem  fuam  denudare:  vel  quod  ita 
nati  funt,  vt  denegare  quicquam  rogati  non  fuitineant, 
impediente  illos  pudore  quodam  fubruftico,  et  plane 
inepto,  quem  dvGtiiriciv  vocant  Graeci.  de  quo  legat 
decori  et  honefii  ftudiofa  iuuentus  pulcherrimum  Plu-  . 
tarchi  commentarium.  reperiet  multa  quae  ad  7re*Ce%+ 
yov  Imnc  pertineant.  Hi  funt  de  quibus  Seneca  [de 
benef.  2, 1]  Multos,  inquit,  liberales  facit  frontis  imbe- 
cillitas.  Neque  aliena  hinc  illa  Charini  apud  Teren- 
tium  querela  [Andr.  4,1.5  lT.]  -  -  id  genus  cft}  ait,  bomi- 
num  peffumum  in  denegando  modo  queis  pudor  eft  paulu- 
lum:  Poft  vbi  iam  tempus  eft  promijfa  pcrficir  tum  coacii 
neceffario  fe  aperiunt,  et  timentt  et  tamen  res  cogit  eos 
denegare. 

ev  tivi  ?<iq  l\sy%(jrivc)ui\  Senfum,  puto,  expreffimus. 
verba  autem  valde  funt  deprauata.  Arbitror  autem 
locum  efTe  mutilum:  ideoque  non  l^  citQcttqecretoc,  ied 
irqoo-avcLTqotyri  potius  curandum.  Ita  igitur  expleo,  h 
rtvt  <?dg,  ctHKWHv  o)$  &%  oiovre  iKsyyJnvaj\.  Si  quis 
malit  referre  ad  eum  cui  nulla  probatio  iatisfacit,  neque 
acquiefcit  iis  quae  omnes  effe  vera  fatentur,  ita  erit 
legendum,  ev  rivt  Tctc,  deixvv&v  aic  oIcvts  e\ey%6rjvcjj\9 
Molefti  autem  effe  iolent  qui  in  re  clara  haerent :  et  a 
Latini6  nodum  in  fcirpo  quaerere  dicuntur.  Lucilius, 
Nodum  in  fcirpo  infane  facere  vulgus.  Terentius  [Andr. 
4,4.40  f.J     at  mibi  vnus  fcrupulus  etimn  reftat,  qui  me 

male 


lllll 


CHARR.     CAP.    XIII.    "COMMENTAR         IJ3 

le  babet.     P.  dignus  es.     Ctim  tua  religione  odium  : 
lum  m  w.aeris.  Cicero  [pro  Caea  5]     Aebu- 

1  cui  perfonam  hominis  Treptspyov  imponit,  appellat 
tognitorem  Vtduimim,  defenforem  nimium  litigiofum,  con- 

Kct)  -c  uctyjusvk<;~]   Non  damno  ■hanc 

nem.  optime  enimconucnit  homini  inepte  omcio- 

Tales  antem  mnlti  paffim  reperiuntur,  qui  con- 

lentes  ami  iteique.  .amationibus  iV, 

irj  7rcttr,ov ,  acCendant  potiiis  quam  vt  eos  dirempmm 

quod  erat  veri  nmici  officium.      Sed  nec  $t&'t*y&tv, 

cjuod  aliquando  in  mentem  mihi  venerat,  penitus  da- 

mno:  vt  nimirum  inteiligamus,  ineptum  iflum  homi- 

nem,  cum  aliquos  videt  inter  ie  certantes,  fiue  id  ver- 

fiat,  fuiearmis,  (vtroque  enim  modo  verhum  u.d- 

cu  accipi  poteit)  teniere  fe  in  corum  contenriones 

immiicere:  cpiafi  paciricaturus  illos  iit:  cui  tamen  prae- 

do  auclor  iion  iit  futurus  idoneus,  Aieifiystv  ergo 

crtantcs  inter  fe  dirimere:  quomodo  accepit  PJato 

in  nono  De 

.  svoiiv  £  Trofisvs&cu  ]    Scribe  oi,   vcl  r\ 
paffnn  it  ur»     Cum  ait  Thcophraftus  uyj  hvvct- 

&0a  fcitC  et  vennlic  exprhnit  oiywtav  aeflum- 

que  hon  biuk>  baerentfo     Oppianus  poeta  do- 

1  il.]     -  -  &i'/.s\og 

.tan   YAjpficaq  t<?ri 

.  ctkkoTS  Xcttriv,   ctkkoTS  $s£i- 

sir&cikksTctt  c-ic;  ciov  sk&siv.     Uct/K^jctivci  $'  sy.ci- 

kl\<ATCU,     ^dkct  0'  c\J/J 

UWC,    UjPS^OLTQ 

1  tvots  uskk&i  7rct$ctT.]    Non  tulit  rcx  Antigonus 

irtgtspyi:  i,  nc  in  iilio  quidem:   a  qno  cum 

aliquando  intcrrogarus :    (Juando  fumus  cajira  mo» 

ndens  ille,   Quid,  mquit,  vcrcris  ne  tubae 

jorium  vmtS   (.mmum  non  aud,  ctcnun    vidcntur 

duccs  Atlicnicnlium  fcripto  foliti  li^niiicare.  quid  i 


154  -CASAVBONJ  ;AD     THEOPHR 

faclo,    fuis  centurionibus  et  tribunis.       Vide  Suidam 
in  kivcLtuov. 

tco  7rctr^i  HTrsh]  Noii  quo  matrem  deferre  aut  ac- 
cufare  apud  patrem  velit:  kd  vt  patrcm  admoneattem- 
pus  effe  vt  cubitum  eat,  ne  fit  matri  iam  cubanti  imo 
iam  dormire  incipienti,  longior  exfpectatio  molefla. 
AufAciTtov  eft  koitoov,  thalamus  fiue  cubkulum^bi  erant 
lecli  cubiculares  diuerfi  a  tricliniaribus.  Plato  1 1 1.  De 
republica,  de  Ioue  loquens,  libidine  inrlammato,  %a\  ov- 
Toog  SKTvKaysvTa  llovTa  tvv  Hcav,  oogs  fifjS'  etc  to  ^oofjua- 
tiov  s&sKeiv  sK&chv,  aKK'  civtx  QovKofJbsvov  %afia)  ^vyyt- 
vs&auj.  Ex  ifto  loco  Platonis  apparet  quare  ciicatur  vxor 
maritum  exfpe&are  sv  tco  cfoofjL-aTtct)*  et  quanta  iit  filii 
irsqieqyta.  ifla  curare,et  matri  fuae  pene  dixerim  lenoci- 
nari.  Caeterum  vocem  Sooydrtov  id  fignificare  quod 
diximus,  cum  fit  indubitati  iuris:  (Hefychius  diierte  ali- 
cubi  explicat  xotToov)  obferuauimus  tamen,  doclifllmps 
viros  faepe  hac  illius  notione  non  obferuata,  grauiter 
peccare.  vertere  enim  paffim  domus,  aut  nefcio  quid 
aliud,  contra  au&oris  fui  mentem.  Exempla  reperies  iu 
Plutarchi  Catone,  itt  eiufdem  Cimone,  item  Alexandro,  1 
Caefare,  Catone  Vticenfi,  Demetrio.  Antonio,  et  aliis  ' 
locis  apud  eundem  magnum  icriptorem :  vbi  fere  lem-  I 
per  offendunt  interpretes.  quod  in  rudiorum  iuuenum  < 
gratiam,  non  in  dodtorum  hominum  contumeliam  di- 
dum  fit. 

cTroog  fjLf]  ^oocrsi  olvov  tgo  KaKKoonrt^ofisvctP^  Piacet  quod 
docli  viri  excogitarunt,  fiaKay^oasvoo.  Videamus  ta- 
men  num  minore  mutatione  in  integrum  vulgata  lectio 
queat  reftitui.  Quid  enim  fi  ita  fcribamus  ?  omtg  fin  rcit 
$cocr&  olvov ,  Kcc\Kct)7Ti^ofxsvog ,  ua)  (pycrag  j3#A.  Tai  ef  t, 
alktti,  nempe  aegroto:  quem  planius  illamox  defignant, 
tov  Kaycoog  e%ovTa.  at  Y.aKKoonrt^ofLsvog  eft,  impte Je  illl 
venditans.  nam  quiafolusex  omnibus  domeflicis  et  ami- 
cis  aegroti  voluntati  morem  gerit,  hoc  ifte  fuum  in  il-  * 
lum  fmdium  oflentat  et  venditat:  homo  praepoflerus, 


CHAR*.    CAV.    XIII.    COMMENTAR  I$$ 

i  ftbi  gral  >ni  velit  quod  iu$a  repreheirfione 

:iu  iit.      iu  pofk  buru  xzKKvTTi^sSTaA, 

I  docti  non  negabunt.  fic  apud  PlutarcJmm  in  Antonio, 

ojientarc  tanquam  p;ikbray 

qutie  Jint  turpia.     Omnino  ilVaux\focem  mordicu^  reti- 

vel  propter  eflatum  Coi  fenis,  oui  in 

lib.  Qsfi  ^tc,-  :  eleganter,  ^tsItou  0  vccr^ ,  in- 

quit,  x  x.ctKK .,  ciKKcc  to  cvu&^gv.    .  Vcrun:  de 

Jioc  Joco  TJ  r\i  ainplius^cogirewius,     Fortafteve- 

ruin  efl  cjuodinmar^me  vnius  e  1/aiatinis  codicibus  erat 

adnotatum  ■^avu.ciTi^ofjLiVft).  id  erit,  fcbri  ardcntc  labo- 

-.  tunc  enim  maxime  aeger  vino  abftinere  linitur, 

quando  ipfum    febris  illud  gentis  liabet,  quod  vlcwjjlcl 

xvcof  medici  appellant.     At  illud  svTqsTTicrcu  <\\\od 

1  lccjuitur,;non  eft  bortati  aut  inditccre,  vt  docli 

Jiomines    putant:    led    uuod   Hippocrates    fjLSTSOd^m 

dicere  folet,  Jioc  eft,  acgrotum  in  iccto  iacentum  attolle- 

rc,  et  ita  componere,  vt  pofjit  commofie  bibcre. 

3  y.dt  yvvciuLoq  TsKsvTricracm^    An  t??c   litccgl  an 

Trjc,  t£  7t?  xi  §lKov'!  vtroque  enim  modo  pofTis 

accipere.      Quanta  fuerit  veterum  Treqtsqyta,  ct  ambitio 

in  titulis  cipporum,  rcs  ipfa  indicat.     Plato  vero  vt  liuic 

ambitioni  jiultae%  vt  vocat   Tertullianus;   bumanae,  vt 

j   obuiam  irct,  legem  iianc  inter  caeteras  ferebat, 

et   ttimulo    cuiufcjuam  longiorem  quatuor 

>U5  iieroids  titulum  infci  ibcre.  Ijbro  x  1 1.  l)e  ic<;ibus. 

n  vju  tt^otspov  7roKKcixig  oijj1)u,oy,s\    O  iioniinem 

non  foluru  TfefayQV,  fed  plauc  vacui  capitis,  et,  vt  ait 

i       larus,  Keukw  C^svwvl   VuJt    bic   iuriiurando  quod 

adigitur  fidem  allrucre,  ct  ait   faepius  iurafTe  fe.    non 

poterat  mchu  t  qnanto  Jiaberet  neglccThu  iuris- 

iurandi  religionem:  quae  ijuidem  in  non  iurando,  aut 

quatti  rarillunc  iurando  maxim*  ilta  efh  vix  cft  enim, 

Vt  qui  faepc  i'  n  intcrdum  peierct.      Quare  opti- 

pJiraflus  lupra   inter   liominis 
pcrditi  profligatimie  uotaa  lianc  cuin  primis  numerabat, 

quod 


156  CASAVBONI     AD     THEOPHIt 

quod  facile  et  leues  ob  caufas  iuraret.  Scite  et  ele- 
ganter  Hierocles,  £gj3of,  incjiiit,  tov  oqxov,  rat  flr)  7tpo- 
yjt^uq  ctvro)  xctTct%ori§rcu,  IV  e&t&ys  SVOP*/^iV\  sk  tS  {JL$ 
sS-tc&rivcuj  ojLVwvctj.  Eft  enim  verimmum  quod  PJiilo 
Iudaeus  ait  De  decem  praeceptis  Legis,  (pveTcu  e%  7roAt;- 
bfkCai  ^svdop-xtct,  xcuj  d<rsQ&tct.  et  alibi  idein,  #  Trtreag 
V  7roAvo(>xtci  TSKfitiqi-ov,  cLkti  d^t^tctq  Wt  jfcGfid  Tiiiq  SX) 
Q^oovictv.  Exemplum  huius  ftultitiae  in  his  verfibus 
lepididlmi  Menandri,  Ykvxspct  rt  xhczfaq;  ouvvv  cot 
tov  Atct  Kfltf' '  tijv  A&Tivciv  C^iKTctTfi,  opwfJLoxug  Kctj  tvp^o- 
ieqov  ijfa  ncoWdxtq. 


AD    CAPVT    XIIII 

n  E   V  I       A  N    A  I   2  0   H   2  I   A '  Z 

Ecrr)  os  Kcuf  r)'  dvcu£jrtCtct\  Rft  hoc  vitium  t?c  ctct- 
voictq,  neque  ad  mores  proprie  refertur.   opponi- 
tur  enim  ei  virtuti  hctvoriTixri,  quam  Graecf  dy%tvotctv, 
Latini,  -puto^Jokrtiam  appellant.  quemadmodum  autem 
flupiditatem    definit  Theophraftus  tardttatcm  mtntii, 
fiuc  animi:  fic  Platoni  in  Charmide  definititr  dy%tvotct 
6^vTr,q  Ttq  Triq  tyvy}\q.  de  eadem  habesapud  Ariftotelem, 
ct  in  v  1.  Nicomacheorum  [c.  10] ,  et  tti  priore  Pofterio- 
rum,  et  alibi.     Sed  nolo  praetermittere  eiufdcm  deflni- 
tionem,  quae  eft  in  libello  Andronici,  ky%ivotct,  inquit, 
Sftv  e£tg  s£  VTroyviov  to  xctS-rjxov  svp^tCx.ovcct,  x.cti  xct- 
Tcv?o%ct^o\LSvr\  tS  Seovrog.     quae  prorfus  huic  loco  efi: 
accommodata.     Suetonius,  iu  Claudio  [c.  3p],  ftupo- 
rem  de  quo  nofter,  fjbsrsoo^ctv  y,cti  d&ks-tytctv  elcgantiffi- 
me  vocauit.      Vulgo   qui    efTent    eiufmodi  _audiebant 
ctC7r\cty%VQt.     Galenus  libro  1 1 1.  De  dogmate  Hippo- 
cratis  et  Platonis,  £c  ctv  eiq  dvcuSrictctv  TvctvTsKrt  cxoo- 
•ificu  QxAriSaiciv,  dc7rXdy%vaq  ovofid^xtrtv.  idem  fcribit 
et  alibi.     In  facris  litteris  et  libris  patrum  evcivhcty%vo$ 

ideni 


CHARR.    CAP.   XIIII.    CQMMENTAR        157 

idem  eft  atque  sXsrtauv.  Eft  vero  finguhre-ccW*c&>7- 
ciaq  exemplum  in  eo  qui  sfino  vchens,  cum  plureis 
ducerer,  vnum  fibi  furto  periille  ferio  querebatur,  illuin 
nempe  cui  iniidebat.  Eft  in  ore  vulgi  fabula:  fcd  vt 
rem  gefiam  narrat  Galenus  in  libris  De  viu  partium. 
xtu  rdyjfpf  &i~tsvcu  ^eAAoy]  Dicitur  &icrttv#A  rr]v  dt- 
.  ts  qui  admittitur  ad  caullam  apud  iudicem  dicendnm, 
fiue  coniieiendam,  vt  veteres  loquebantur.  Dicunt  au- 
tem  vtroque  modo:  et  0  (psuywv,  fiue  0  ^todK&iv,  fisWn 
ticruvcuTfjv  dtxrjv  r;  y^ctOrjv"  et  rj  ht%r\  u-sXkc-iH&iSvcu.  fic 
enim  orator  cum  in  ea  VLctTct  M«^&*  tum  iu  tt^oc  $o£- 

1  xctt  S7r\  S-cckov  ctvt~ciasvoq\  Legebam  olim  a~re  Sci- 
.  et  ad  huius  loci  illuftrationem  ita  difierebam.  Si  ni- 
hil  aut  decfr,  aut  corruptum  Jiic  efl,fenfus  erit  huiufmodi. 
Solet  ifie  (tupidus  ac  ftolidus,  cumnocte  tota  iecibis  lu- 
pra  modum  onerauerit,  pofreaquam  in  theatrum  venit, 
vino  fomnoque  fepultus  iacere:  vix  vt  tandem  euigilet, 
vt  fero  domum  fuam  reuenire  inftituat,  quo  quidem  in 
itinere  iaepe  accidat  vt  aberrans  a  foribus  fuis,  et  incau- 
tius  ad  vicini  aedes  accedcns,  a  mutis  cuflodibus  qui  ad 
veftibulum  excubias  agunt,  mordeatur.  Optime  autem 
concinit  Jioc  ei  quod  modo  dicebat,  folitum  tov  ctvctt- 
<&rj~ov,  m  theatro  dormicntem  folum  relinqui.  ©cix-og 
efl  theatrum,  aut  alius  locus  in  quo  federi  vulgo  ad  ipc- 
clandum  folct.  &dx.ot  enim  funt  fedes  et  fubfeUia  tbca- 
trorum.  Latini,  vtnotat  Liuius  [i,3s],/owappellabant. 
itemque  fpeciacula,  cum  ipfe  Liuius  tum  alii.  melius 
Graeci  &ew{eia,  vide  Helychium  in  ly^tov.  Atticum 
autem  ell,  locum  vbi  inultae  icfliones  et  9-dx.ct  fint,  ap- 
pellarc  hd-xov.       SehoJiaitcs   Arifrophanis  in  Nebulas, 

J.\04TC/A  6  TC7T0C  AT^iX.Qjg,  S&Ct  7ToAAo<  (TVVS^/OV- 

Tctt  cxs^oasvoi.  Sic  ulia  loca  vocabant  Athenienfes  ab 
iis  rebus  quae  ibi  multac  erant  aut  multuin.  Sicexem- 
pli  c  ibant  vbi  venale  proflabat  oleum. 

Menaudcr,  avautvai  c~s  7T£oc  TovKatov.  uv$ov  myropo- 

lium. 


J58  CASAVBONI     AD    THEOPHR 

lium.  vt  in  Ariftophanis  Equitibus,  rd  fjLStPctKict,  rct  ev 
tw  pvPGQ  y.ciSyfisva.  Tcsccxg,  ro  Kv&ciov,  vbi  calculis  vel' 
talis  ludi  folet.  qui  locus  Ciceroni.  [i  cp.  13  nd  Att.], 
ludus  talarhs;  Augufto  apud  Suetbnium  [c.  71]  foritm 
aleatoriitm  dicitur.  EuripidesMedea  [v.  67.  if.],  ukovccI1 
tov  KsyovTog  £  SbA  kKvmv  Usccag  TrqocsXSw  ev&ct^rj 
TvctXctiTctTot,  Qctccxct.        Scholiaftes:    aVo  t&v  iv  to7c 

ToVo<C  CtiVOfJLCtfoV  TOUC  ToVgC  TTSCCTXC;  ycCfi  VVV  KCt\&  TOVq- 
ToVtfC  T^V  KVbSVTMV,  fiJc  tyw  KCU  LLVPCL  eV&Ct  TctVTCt   CTV- 

vy&oog  hiv.  Pollus  quoque  [10,  5]  notat  dixifle  poetas 
comicos  sig  tov  olvov,  si<;  tov^ov,  sig  Tovkcttov,  «c  Tctg 
%vr?cic,  «c  tol  CKOPodct.  et  id  genus  alia.  Ita  debes' 
acci p ?*  -  in  hoc  Alexiais  loco  apud  Athenaeum  [3, 23], To7c 
i%B.vo7TU)\ctig  Wtv  t^YitytCfjLsvcv  dg  Qctct,  %ct\yr\v  Kct\- 
KitJLS^cJTog  hkovcl  ZTrjcctt  UavcL&rjvcLjotctv  sv  Toig  i%6vct.' 
falluntur  enim  ibi  interpretes,  dum  non  animaduertunt 
dichm:  effe  ev  rolg  i%Qvci  pro  in  foro  pifcatorio,  qui  lo- 
cus  Plutarcho  in  Hyperide,  fjtfxjotrwfag  ctyopct  nomina- 
tur:  ficuteidemin  Timoleonte  ctycpci  o^oV&A/c  dicitur 
quae  Attice  cif/ov.  Sicetiam  accipiendumapud  Arifto- 
telem,  4ri  nono  de  hiftoria  animalium,  capite  xxxxiu. 
vbi  teredincm  ait  eile  \\%v6v  ?wov,  et  folitam  aduolare' 
tt^cc  toL  jjbcty&psict  yct)  Tovg  i%Svctg.  hoc  eft,  rci  i%&vo- 
TTooXsict.  ficut  dixit  Theophraftus  capite  vi.eOoaevc-iv  tcl' 
/uLctyc-itsict,  kcl)  i%&vo7T(*)\sict.  Haec  igitur  nos  olim. 
Caetcra,  opinor,  recfte,  nec  mutamus.  at,dc  loci  huius 
interpretatione,  aliter  nunc  ientimus.  Nam  pro  hir)  Q-clkov 
eivt-cifjLSVog,  quod  nihil  iignificat,  icribendum  eft  swl  8ei- 
kcv,  vel  S7r)  3-ctKovg ,  indudfa  copula  kcl)  ante  stc\,  quac 
lenfum  plane  corrumpit.  de  co  namque  loquitur  Theo- 
phraffus,  qui  poffquam  diu  multumque  eft  helluatus, 
cogitur  e  leclo  noclu  furgere  ad  aluum,  honos  flt  auri- 
bus,  exonerandam.  quod  concila  et  honefta  locutione 
dixit  auclor  civfccL&rcu  hr\  S-ctKovg ,  furgere  ad  fcllas : 
id  cft.  furgere  e  letto  vt  eat  ad fellas.  Certum  eff,  vete- 
res  priuatarum  latrinaruin  vfum  hodiernum  ignorafle.- 

Qni 


CHARR.    CAP.    XMII.   COMMENTAR        I$$ 

Qui  paullo  erant  in  rc  lautiore,  lafanis  et  ieruorum  Xa- 
cravoQocxv  opera  in  in  eam  remvtebantur;  ficut  poetae 
Graeci  et  Latini  pailim  ollendunt.  plebs  viJis  e  cubiculo 
ct  domo  tota,  vt  plurimum  egrediebatur ;  et  vel  proxi- 
ma  quaeque  loca  inhonefk  petebat  5  vel  iellas  publicas, 
in  vfum  exilrui  folitas,  et  aquis  iere  imponi.  hxc  loca 
Graecis  appellantur  Sdvjoc  vel  SaKoi,  propter  eandem 
cauflan^quamantea  expoiuimus,  quareetiam  KaSsfyac 
pro  eodem  vfurpanint.  Epiphanius  libro  11.  de  morte 
unpn  Arn:  Kara  rac  vvKraq  etffsA&vv  oAPaoq  sic,  tfaKcv 
nvpcc  rdg  avri  yjp^iaq  nrapaerKSvac&rivaL ,  s\d;tvicrs.  an- 
teKpiphanium  B.  Athanafius,  inepiftola  adSerapionem: 
eicrrjk&sv  «c  3-ccy.ovc,,  ceq  Sid  %£«av  rtjg  yaq-^og.  Theo- 
doritus  libro  primo  de  re  eadem:  eicrtjk&sv  «c  kclSs- 
heac  ag  oia  x^av  rrtc  ya^^oq.  prd  eo  quod  idem  libro- 
iii  1.  de  haereiibus:  «c  rd  SrtfJtocria  eicrsXrikv&s  kderava. 
inde  SaKSvav  pro  dCoSevav,  ire  ad fellas,  vel  adfellare^ 
aut  adfellari,  vt  faepe  apud  Vegetium,  in  libris  de  re  ve- 
terinaria.  Iofephus  AAaS<r«yc  libro  11.  de  Eilenis:  (2o- 
Q-po^ccv^avreg  SaKSvovcriv  slg  avrdv.  Hefychius  ex- 
plicat;  SaKSvovcri,  KaSrivrcti  «c  rdg  %ee(ac,.  nam  X^elai 
liic,  quod  eruditifiimi  viri  non  obferuarant,  funt  aluine- 
cejjitates,  vt  in  fuperioribus  locis  aliquoties  vidimus. 
Artemidorus  libro  primo,  cap.  11.  inter  hominis  acftio- 
ntt  ponit  ro  KaSi^&tv  cAg  yjsiag  et  SaKSvav,  quae  duo 
idem  fignificant.  et  fortafle  alterum  e  gloflemate  irre- 
pfit.  quin  ipias  cyaocyxeifeUas  appellarunt  %£«#c.  Glol- 
iaevetcres:  x%**aievalc,  a7ro7rarSfJtsv,latrhiae.  Hebraei, 
XD3H  TV2  oIkov  nctdihoctq,  Latini  fellas  dicunt,  vnde 
fellae  familiae,  velfomijiaricae,  apud  Catonem  et  Var- 
ronem  in  villae  delcriptione.  quidam  hiflorici  inferio- 
etatis,  fcdcm  naturae.  Graeci  vero  eadem  loca  di- 
xcrunt  etiam  rd  d3ara.  Epiphanius  adverfus  Ario- 
manitat, ri hcelov irgosh&eiv  vxt]a rdg vvKrag eTTer/JIev^og 
S7n  70  TtaPacrKeva&rivai,  Oiswerai  ftey^i  ?$  dtysfytovog, 
.  Kc/A  tvcov  iv  roic  dQdrotc,  KO&etifievoqi  evPiSr\  hay^crac. 

pro- 


l6o  CASAVBONI    AD    TH^OPHR 

proprie  ot&ara,  funt  loca  inaccejfa,  vel  propter  foedita- 
tem,  vt  hic :  vel  propter  maieflatem,  vt  in  libro  De  no- 
minibus  diuinis,  qui  Dionyfii  Areopagitae  effe  dicitur, 
capite  vltimo.  ibi  de  natura  dei  au&or  differens,^  cvo~ 
(jlcc,  inquit,  dvTng  W\v,  xoe  \oyog  ctAA'  ev  ccQdroig  s^^yitcu.. 

kcu  ur)  &JVO&CU-  Ivphv]  Notanda  iftaverba:  quibus 
indicat  fe  de  eo  intelligere  qui  non  folum  quaerat  quodr 
iit  a  le.  reconditum  et  certoloco  poiitum,  fed  qui  omni- 
no  nequeat  reperire.  quod  fme  ftuporis  alicuis  effe  in- 
dicium  fatendum  eft.  Nam  alioquin  fcimus  hoc  mul- 
tis  viuuenire,  interdum  etiam  iis  qui  Jint  £rs  tyvrjg  stti- 
deveeg  hts  vooio,  vt  quod  alicubi  collocarint,  ftatim  inue-. 
nire  non  polTint.  Quamquam  quid  hoc  mirum,  fi  etiam 
liberorum,  aut  amicorum  aut  feruorum  noftrorum  no- 
mina,  quando  vocare  illos  volumus,  in  mcntem  nobis 
non  veniunt,  fed  in  primoribus  Jabris  haerent?  Imo  au- 
fim  dicere  vix  quenquam  elfe  cui  non  aliquando  vfuue- 
nerit  quod  ille  apud  Piautum  ait :  Iftuc,  inquit,  ficri  fo- 
let,  quod  ir  mamt  teneas  atque  oculo  videas,  id  dejidcres. 
Et  fane  aliud  eft  dyvoict,  aliud  ctTT^ocrs^ict.  Interdum, 
inquit  Seneca,  Jiiwus aliqujd,  fed  non  attendimus.  Idcm, 
epiftola  L.  xxii.  (Juibufdam  euenit,  vt  quaedam  fcire 
fc  nefciant,  quemadmodum  qttaerimus  faepe  eos  quibufcum 
(lamus.  Propterea  dicebat  Cyrus  apud  Xenophontem, 
vmXqv  elvcu  tv  oUia,  STtrtYjdevpci  svS-rjfjtocrvvriv.  Non  dif- 
fimile  eft  iliud  de  quo  quasrit  in  Problematis  Alexander, 
oicc  Ti&tg  T07rov  Tivcl  ct7riovTeg  ctvctyxciiCtig,  •x.ctTctXa&ovTsg 
ctvTov  dictfictivofjievog.  vide  locum. 

ivct  TTctqctyevriTcti]  Nempe  vt  funeri  operam  det,  ii-> 
cut  mos  erat  olim  venire  ad  amicorum  defunclorum 
Ttexi&scriv.  vnde  eft  apud  Ifocratem,  TtctPctyeve&ai  eTvi 
to  Ktjdog  apud  Demofthenem ,  iraqslvaji  ty\  ir^obscrsi  tx 
TSTsKsvTY\Y.oTog.  Ea  tt^cSs crig  trium  fere  dierum  erat : 
etfi  lege  Solonis  vnus  iili  dies  tantum  praefinitus*  poft- 
ea  fequebatur  sytyo^ct.  efferebantur  autem  mortui  ante 
foiis  ortum.   verum  dc  his  alias  fortaffe  pluribus. 

^cMeycraq, 


CH-ARR.    CAP.    XIIII.     COMMENTAR        l6l 

haKcvc&q,  ei7reiv,  kya&ri  Tv%f\  Contrarium  opor- 
t\\\t,Noilem  fattum,  aut,  Mo/e/Ie  fero.  Inepte  igitur  ifte 
fonnulam  vfurpat,  cuius  vfus  in  re  lacta  potius,  vt  cum 
ducenda  vxor,  aut  aliud  quid  fufcipitur.  nam  tum  fo- 
lebant  dicere  Aya&y  tJ%>7,  noc  efr,  Quod  bene  vertat, 
vel,  Quod  jit  felix  et  fau/lum,  aut,  Felix  boc,  veldenique, 
Bonum  facium.  et  apud  Ciccronem  ad  Atticum  libro 
v  1 1.  Bene  eueniat,  plane  ell  Kyct&tj  Tv%ri,  et  quod  dicit 
Perfius  [Sat.  4,  29],  hoc  bene  Jit:  non  E<rec<  plv  €v,  quod 
arlert  Bofius  ex  Ariitotelis  teframento.  id  enim  aliam 
vim  habet.  Dicebant  etiam  ev  7rd&a)fji,ev,  cum  aliquid 
iacere  inllituebant,  vt  apud  Lucianum,  qui  e  portu  fol- 
vunt.  Moris  etiam  fuit  veteribus,  quicquid  aggrede- 
rentur,  dei  nomen  inuocare,  et  veluti  bonae  fcaeuae 
gratia  dicere  inter  initia,  Seog  Sscc..  Annotant  Hefy- 
chius  et  Euflathius  ex  veteribus  criticis  ad  lAtaS.  ^cvfy. 
(3',  [v.  481  p.  195].  Porro  ftuporis  non  diifimilis  exem- 
pla  habes  in  Suetonii  Claudio  capite  xxxvim. 

3  fjLctqTvqag  7ta^aKaZetv\  Tanquam  videlicet  flagi- 
tatum  debitas  pecunias  iret.  folebant  enim  illi  teftes 
fecum  adducere,  vt  fi  debitores  inficias  irent,  aut  calue- 
rent,  vt  efl  in  xu.  praefio  effet  quem  poffent  antefrari, 
et  qui  cutn  vnde  petebatur,  vocaret  in  ius,  quod  aA*7- 

.  dicebant  Athenienies.  vide  Nebulas  Ariflophanis. 
Vel  imiratur  flulte  eoruin  morem  qui  debitas  pecunias 
foluunt.  nam  illi  folebant  nmbitiofe  multos  bonae  fuae 
JiJei  tefles  adducere.  Dcmoflhenes  eleganter  in  ea 
contra  Phormionem,  iW  lr\7tov,  inquit,  ivdvTec,,  oti  t\a- 
vsi^iVTcti  uev  ike]'  iXiyow  fia^Tv^oov  OTctv  $'  a7ro$icJoacny 
'TTcAAae  7taei?avTat  fid^rv^a^,  \va  STttetyteiq  SoxaJcriv  etvat 
TttPi  Ta  crvu&oAata. 

xa)  T^oyjai^av^  Veteres  et  fc  ct  liberos  fuos  curfu 

ftudiofc  excercebant.    vocabant  autem  t^o%ov,  tam  ge- 

nus  hoc  cxcrcitationis  (cuillf  varias  fpecies  habes  apud 

ncm  De  legibus  lib.  viu)  quam  locum  ipium.  Ari- 

flophanc»,  bait^n  uot  to  ust^d%iov  dnxo  T$o%w,   Euri- 

1  pides 


I&5  CASAVBONI     AD    THEOPHR 

pides  Medea  [v.  46],  AAA'  o*&  ncticJkc  ex  TPoyjuy  *& 
irctv\Levot  'Zrsixovcrt.  Vocabant  et  oqofjLov.  qua  de  voce 
plura  alio  loco  ad  lucem  auctorum,  faciente  deo. 

xcu  elq  v.onvzq  kfjuQaWsivJ  Dclendum  cenfeo  ro  xcu 
ante  ek  k.  Intelligendum  eft  excedere  iftum  in  hac 
parte,  neque  modum  feruare.  Eft  enim  legitimus  mo- 
dus  et  omnis  exercitationis  finis,  lafTitudo:  inquit  Se-. 
neca,  epiftola  l  x  x  x  1 1 1 1.  Clemens  Alexandrinus  [Pae- 
dagf.  3, 10 ],  rig  vrovxg  ctrtocv  Yiyei&ctt  olpi<zov,   HT&c  ro 

Vftep   ™    ^TPOV    7T0Vs7v,    KCLt   KCLKl<?0V  ,   KCtt    KOTTtldleq,    KCti 

vcxroTroiov.  KcVov  accipe,  non  laflitudinenv,  fed  fatiga- 
tionem,  et  ineommoda  quae  nimiam  laflitudinem  con- 
fequi  folent,  quae  a  medicis  explicantur.  Haec  notarc 
volui.  11  am  alioquin  laude  dignum  potius  quam  repro 
henlione  iftius  iftud  ftudinm.  Seneca  De  diuina  pro- 
videntia  [c.  a],  Non  vides  quanto  aliter  patres,  alitcr 
matres  indulgeant?  llli  excrcitari  iubent  libcros  ad  ftudia 
ebcunda  mature:  feriatis  quoque  diebus  non  patiuntur 
ejfe  otiofos:  et  fudorem  illis,  et  interdum  lacrymas  cxcu- 
titint.  Cauenda  fane  in  educandis  pueris  lallitudo  cor- 
poris:  quae,  vt  ait  idem  alibi,  confumit  quicquid  in  no- 
bis  eft  mite  placidumque,  et  acria  concitat.  quin  eadem 
inuenes  reddit  fegniores.  quam  ob  cauflam  ait  Varro, 
ilios  qni  catulos  educant,  non  pati  eos  defatigari. 

kcli  tv  ciy%o)~]  Cur  ifla  adiiciuntur?  An  legendum 
kv  vypco.  Nam,  quemadmodum  ait  Xenophon,  rd 
iQ&ct  irctvrct  fjL£&  vcJctroq  rS  irXefcov  kcrKSvctq-cti.  Ni- 
liil  pronuntio. 

dvrolq  (pctyjjv  'iipwv]  Lego  dvroq.  nam  etiam  in  hoc 
eft  ftultitiae  argumentum,  quod  ipfe  ollam  curat.  Sic 
refert  Plutarchus  [Apophthegm.  66  etSymp.  4,  4]  fub- 
fannatum  fuifle  Antagoram  poetam  a  rege  Antigono, 
quum  rex  illum  videilet  yiyypov  tyovrct,  kcli  dvrov  rr\v 
XontcilcJL  ceibvrct. 

4  tic)vye  tqov  cLrqvv  vofjLt^et]  Conclamatus  locus,  nifi 
meliores  libri  proferantur.  nam  quae  ab  interpretibus 

aflerun- 


CHARR.    CAP.    XIIII.     COMMENTAR         163 

afferuntur  adcurarionem  huius  defperantis  vlceris,plane 
funt  omnia,  quod  ille  ait,  gerrae  germanae,  atque  aedepol 
lire  lire. 

y.cltoL  rag  \eectc.  tvvXclc.']  Appellat  is?c*c  7TvKctq  por- 
tam  Sacrsm  Athenarum,  cuius  meminit  Plutarchus  in 
Svlla,  vhi  Ispav  ttvXtiv  vocat.  led  vfitatum  eft  Graecis 
qui  purius  locuti  funt,  vt  portarum  nomina  numero 
multitudinis  efferant,  vt  tcvXou  "s\s\f}^eq  eiufdem  vrbis, 
et  aliae  fexcentis  locis  apud  veteres  fcriptores :  idqtie 
Homerico  ^tJAoo  et  imitatione ,  fi  veterum  criticorum 
ftamus  iententia.  Euftathius:  Y\Kr,B-vvTiKcioq  Tctq  7rv\ctq, 
y.cii  it$  6x.ct<rriv  evucwq  7coKXo\  yectQxcri  ruv  TcctXcuodv, 
'KctqactusixiJLevoi  toc  x$e7roTS  7rv\y}v  Xeyei  0  7roiviTqq9 
ctXKct  TrvXctq.  Latini  aliter  vt  notum  eft.  quare  non 
recte  Sacras  portas,  vulgo  hic  vertunt.  An  autem  certa 
aliqua  ftiit  porta  Athenis,per  quam  efferrentur  mortui? 
Olim  enim  mortttos  in  plerifque  ciuitatibus  fepelire  in 
vrbe  fas  non  fuit.  Romae  quidem  diferte  legibus  xu. 
vetitum  quod  ex  Solonis  axibus  puto  translatum.  Fuit 
etiam  Athenis  in  nomophylacio  ianua  vna  quam  yjcto®- 
veiov  Svqctv  vocabant,  qua  educebantur  ad  fupplicium, 
qtii  capitis  eiTent  condemnati.  vide  Pollucem  [8,  9]  et 
Graecos  paroemiographos.  Teftatur  etiam  Plutarchus, 
in  aliis  vrbibus  Graeciae,  portam  quandam  fceleratam 
fuiffe,  qua  fontes,  (nam  extra  pomoeria,  in  reos  anim- 
aduertere  moris  erat)  ty\v  fcri  ^■ctvctTOi  ducerentur:  ipfe 
nrvXctc,  ct7ro<$oci2ctq  vocat.  Hinc  eft  apud  Plautum  pro- 
verbium,  Extta  portam  ire,  in  Milite  [2,  4.  9].  Scneca 
pater,  Controuerfiarum  libro  primo,  Dicendttm  eji  in 
puellam  vehcmentcr ,  non  fordide  nec  objcoene.  Sordide 
Baftlitts  qtti  dixit :  Extra  portam  ijlam  virginem.     Rc- 

Jct  illis  Gmeconim,  sq  Mcty.aqtctv,  ct  eq  KcqctKctc,.  et 
tn  quod  eft  apud  Tcrtullianum,  Malttm  foras. 

itpoq  txtov  si7relvy  Ocrot  efjbo)  nctt  <ro\  yevoivro"]  Non 

horum  verborum  fenfus  quem  putant  inkTprctes. 

?nim  optat  cffcrri  c  fuis  familiaribu*,  aut  eiusqucm 
l  i  alloqui- 


164  CASAVBONl     AD     THEOPHR 

alloquitur,  mortuos:  quod  non  effet  ftuporis  nota,  fed 
nefcio  cuius  immanitatis.  Enimuero  peccatum  idem 
hic,  quod  fupra  in  AryaS-rj  rv%n.  Lingua  enim  tnrdam 
hominis  mentem  praecurrit.  Cum  igitur  prouerbialis 
effet  locutio  de  iis  quorum  copiam  magnam  indicare 
volebant;  Tot  eile  quot  iint  in  orco  mortui:  fiupidus 
ifte  poftquam  audiit  magnum  effe  mortuorum  nume- 
rum,  optat  tantam  fibi  copiam,  noii  mortuorum  qui- 
dem,  non:  fed  alius  cuiufuis  rei  bonae:  puta,  nummo- 
rum,  vel  modiorum  tritici^  aut  nefcio  cuius:  imo  ipfc 

?iuoque,  qui  eft  eius  frupor,  quid  dicat  aut  optet,  non 
atis  fcit.  Apud  Plautum  in  Paenulo  [1, 3.  21  il.]  Ago- 
raftoclcs  adoJefcens,  infanorum  more  loqui  incipiens, 
funile  quid  ait,  Non  bercle,  \\\<^ult,meream  quantum  Acbc- 
rtinte  ejt  mortuorum ;  neque  quantum  aquae  eji  in  mari, 
neque  nuhes  omnes  quantum  funt. 

AD  CAEVT    XV 

nEPI      AT0AAEIA2 

Hbe  dv&d&ict]  Pertinet  Jioc  quoque  vitium  ad  rdq 
ofjLiXtcu;,  vt  capite  fecundo  annotauimus.     Sunt 
enim  quidam  ita  odiofe  fibi  placentes,  tantumque  fibi 
tribuentes,  et,  (quod  fere  coniunclum  eft)  ita  alios  prae 
fe  defpicientes,  vt  difficile  fit  admodum  cum  iis  verfari. 
fere  enim  omnibus  contradicere  folent,  et  fuam  mordi- 
cus  in  omni  re  fententiam  tueri.  grauitatis  fcilicet  ne- 
fcio  cuius  opinionem  et  famam  aucupantur :    neque 
fciunt  grauitatem  morum  eam  demumprobandam,quae. 
comitate  ct  hiJaritate  frontis  iuncla,  condita  et  tempe-~ 
rata  fuerit.     Hoc  genns  liomines  philofopJius  in  Nico-- 
macJieis  ^vcrnoAag  et  dv&e^ag  femper  vocat :  vbi  ele- 
gantiflime  incudi  eos  comparat,  quae  cedere  nefcia  maJ- 
leum  feurper  repereutit,     Ait  enim  ifios  nqoq  icdvrct 

dvri- 


CHARR.     CAP.    XV.     COMMENTAR  l6*C 

dvTtTVTrovj,  t£  AvttsIv  qv$'  o,  tiovv  (p^ovT^ovTctq.     Vir- 

tutem  autem  huic  vitio  oppofitam  tn  Nicomacheis  qui- 

dem  fyiXtav  feinper  vocat:  nouo  quodam  modo  QiAtctv 

vfurpans,  vt  ipfe  explicat:  intelligi  autem  voluit  eo  vo- 

cabulo,  morum  facilitatem,  et  grauitatem  decenti  co*- 

ditam  lenitate.  quam  iccirco  Qthtctv,  fiue  arricitiam  ap- 

pellat,  quia  fit   optimum   contractarum  per  virtutem 

amicitiarum  roagulum.     At  in  Magnis  [i,  29]  et  Eu- 

demiis  [3,  7.]  csulvotyitcl  virtutem   illam   nuncupabat: 

ficut  etiam  lacit  Demofihenes  in  Erotico,  vbi  ait  multos 

;t^tcc  dvSdhtg  fuiffe  habitos.      Paullo  aliter 

Plutarchus,  qui  Dionem  ait  Dionyfio  minori  fuiffe  inui- 

imn  propter  treavoTtjTU,  quam  tyranni  adulatores  vtts^ 

;  vocabant:    ct  TTct^trtctv  ,  quam  ifii  dv&dosictv 

nuncupabant.     Arifioteli  vero  id  verbi  videtur  poftea 

>  difplicuifie.  non  enim  de  nihilo  efi,  quod  in  accuratifli- 

mo  opere  mutauit,  et  Qthtctv  dixit,  voce  praefcrtim  am- 

bigua,  vt  iartl  efi  oficnium.     Sic  etiam  in  iifdcm  libris 

-  ct  4,  12]  maluit  o.jo~kc?^  ct  ivtrs^iSctg  dicerc  quai-n 

::.hetq,  vt  in  Magnis  et  Eudemiis.  in  Magnis  vero 

etiam  notationcm  nominis  adiecerat:  tovvollcl,  inquit, 

.  cltto  T8  t^ottov  vSt&ctt.  6  ydq  dvSddyq,  dvTodoyg 

ti'(,  IW,  ct7rc  t«  dv}oq  clvtcm)  cLqstTKStv.     Latini  hoc  vi- 

tium,  modo  fuperbiam,  modo  arrogantiatn,  modo  pro- 

teruitatem,  modo  peruicaciam,  fiue  pertinaciam ,  faepc 

ferocitatem,  intcrdum  contumaciam  aut  truculentiam,no* 

minant.       Hominibus    autem   dvSdoetrtv    opponuntur 

I  homines  benigni  et  manfueti,  quos  aucloradHerennium 

eommodos  et  fui  cognofccntcs  vocat.  quod  plane  contra- 

-  rium  efi  ttj  dv&ctoetct,  ctii  Plato  tribuit  to  dyqtov  xcti 

\  diTtivtq  (indc  cfi  cL7rwict  in  dcfcriptione  Theophrafica) 

in  xn.    De  lcgibus.  io  vnu.  autcm  De  republica,  to 

vbi  dvSdletctv  etiam  ovltko- 

at,  Gctll  de  Arifiotelc  antc  annotauimus.  quani 

,  bb  caufli  lcfuere  qui  dvSdheictv  vertendo,  moro- 

ftatern  diccrcnt      ldem  Plato  iu  PoJitico  pulchrc  tov 

1  3  dvSdin 


166  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

dvS-elfo  defcribit,  dfjLct&r  appellans ,  et ,  qui  nihil  probet 
nifi  quod  fibi  fuerit  vifum:  quique  nunquam  quenquam 
in  confilium  aut  aduocet,  aut  admittat.  Ac  videtur  Te- 
rentius  eum  locum  Platonis  in  animo  habuiffe,  cum  fa- 
cetfet  illa  Mitionem  dicere  [Adelph.  i,  2. 18  f.]  Homine 
imperito  nunquam  quicquam  iniuftius:  Qui>  nift  qitod 
ipfe  facit,  nihilreclum  putat.  Euripides  quoque  Medea 
fimiliter  [v.  223  £],  Ot»^'  drov,  ait,  pad"'  og  Ttg  dv&dStfg 
ysyoog,  UtK^og  ftoktTctig  dfjLct&tctg  vico.  Non  multum 
diuerfa  eft  natura  illius  quem  Graeci  tltoyvddfiova ,  vel 
dvroyvcofjbovct  dicunt.  Cicero  in  Verrem,  fui  iuris  et 
fententiae.  Pro  dirweict  diximus  duritas  ;  quomodo 
illam  vocem  Cicero  alicubi  [Cnton.  18]  vfurpat.  et  Grac- 
cis  quoque  dTcr\vr\g  exponitur  (rnXriqog,  durus,  intratta- 
bilis.  GlofTae:  dnrr\vr)g,  immanis9  immitis,  durus.  dntf- 
virctrog,  durifftmus. 

rotxrog  e<zv,  olog  tyaTtiSsic,']  Superbum  <?/?,  ait  Cice- 
ro  [Acadd.  4,29],  non  refpondereK(i  babeas  quod  liqueat. 
Proprium  fane  eft  hominibus  'grauitatis  opinionem 
4nepte  afFeclantibus,  vt  fint  dir^oojyo^oi.  De  his  Iuue- 
nalis  [Sat.  2, 14],  Rarus  fermo  ittis,  et  magna  libido  ta-. 
cendi. 

ir^dyfictTct  \ir\  fjiot  Ttd^sxs]  Hoc  paffim  in  ore  lio- 
minibus  fuperbis  et  reliquos  faftidientibus.  Plautus 
Truculento  [5,  4  f£] ,  Quid  hic  vos  agitis  ?  p  h.  Ne  me 
appeUa.  st.  Nimium  Jaeuis.  ph.  Sic  Jine.  Potin  es  vt 
molefta  ne  Jies?  In  Moftellaria  [4,  1.19]  Phanifcus  de 
infolentia  conferuorum  conquerens,  vbi,  ait,  aduorfum 
vt  eant,  vocantur  hero,  Nen  eo,  Moleftus  ne  fts.  et  iterum 
fcena  fequenti,  et  alibi.  Qiiid  quod  in  Cafina  [3,  6.  6  f.] 
formulam  hanc  ipfam  Graeculorum  arrogantium  vfur- 
pauit  poeta  ingeniofiffimus.  ibi  Stalino  herus  et  Olym- 
pio  feriuis,  fed  qui  dominum  fuum  nequiffime  SqwTrla- 
fjusvog  ludos  faceret,  ita  loquuntur,  o  l.  Ah  odio  es.  s  t. 
Mane  vero  quanquam  faftidis.  o  L.   Hei  bei  foetet  tuus 

mihi 


CHARR.  \CAP.    XV.    COMMENTAR  167 

mibi  fermo.    st.  quae  res?   Etiamne  aftas?    ol  EnitH- 
vero  UociyactTci  mi  Trctosxstc* 

ciXK  soc/]c2v,  ri  suqiG-yM,]  Non  potuit  iuas  merces 
magis  laudare.  Sic  Parmeno  apud  Terentium  [Eun. 
-.  :.  21  ff],  ---  quid  tu  ais  Gnatho?  Nunquidbabesquod 
contemnas?  quid  tu  autetn  tbrafb?  taccnt :  fitis  laudant. 
vbi  to  babes,  eil,  ivpicry.sic,  vt  etiam  Donatus  explicat. 
quid  fi  ita  accipias,  interrogat,  quid  inucnitt?  hoc  efr, 
iubet  illum  dicerc,  an  quantum  ipic  pretium  mcrcis  iuae 
inueniat.  Plane  ita  hodie ;  que  penfez  vous  que  jcn 
trouttc. 

y.ct\  Toic  TtfMHTi  y.cti  ttsuttxciv  si$  tolc,  soptclc.~\  Ap- 
paret  fubefle  vlcus.  Interpretes  vero  quos  quidem  vidi, 
p.irum  digne  hinc  fe  expediunt.  Scilicet  ti(jlc2v,  ftipetn 
olligcre  ei  t  Osv  ti  6sivotyitoc !  fed  ad  rem.  Notat  auclor 
in  homine  dvS-disi  contcmptum  diuini  numinis,  et  re- 
ligionis  omnis.  Ita  enim  fcve  comparatum  videas  vt 
qui  erga  homines  fuperbi  fint,  etiam  erga  deum  info- 
lcicant,  eumque  colerc  parum  curent:  6  ycto,  inquit  B. 
Chryfoflomus,  yctTct  cv&obmw  S7rctie6fjLSVo$ ,  svy.6\uc, 
y.cii  y.ctTci  &sS.  vide  fodcs  homiliam  fcptimam,  in  po- 
fleriorcm  ad  Timotheum.  quod  etiam  Theophraftus 
in  extremo  capitc  alia  nota  indicat.  Fuit  autem  oliin 
diuini  cultus  pars,  deorum  feflis  folennibus  intereflc,  e* 

)iicelebrare.     Quare,  qui  religiofiores  erant,  ii  non 

tantum  vrbis  in  qua  habitabant,  religiofe  obierua- 

bant:  icd  ad  aJia  quoquc  alinrum  vrbium  fefta  folemnia 

cum  muner  ibus  accurebant,  vt  ctiam  Platonis  leges  do- 

cent.     Atquc  hoc,  etfi  fine  magnis  fumptibus  iieri  non 

:i')ii  tamen  ea  res  illos  deterrebat:    fed  cum 

tino  Pleufidc  [3,1.81]  fibi  perfuadebant,  Quod  in 
diuinis  rebus  fumas,  fapicnti  lucro  eft.     Contra  vero  ifle 

m  corum  ridet:  ct  quod  illi  propterca  boni  aliquid 
a  diis  fpcrent,  id  quoque  fceleratus  fceleratc  ridet ,  d 
negat  eilc  tanti:  Magno,  inquiens,  vobis  idbonum,fi 
modo  vUurn  vnquam  futurum  eft,  conftabit.     Sic  autcm 

1  4  lcgo, 


1^8  CASAVBONI    AD     THEOPHR 

lego,  xcti  roiq  ro  Qeiov  rtfJLwcrt,  %ctt  tt.  Attt  me  omnia 
fallunt,  aut  rem  acu  tetigimus;  et,  quod  Graeci  aiunt, 
ctvrov  Ksxqxnct  rov  QctrriQct  riq  3-vpctg.  Pietatis  apud 
Graecos  praecipua  cenfebantur  argumenta,  h*  facra  pa- 
tria  diligenter  colerent,  et  dona  ad  aliarum  vrbium  deos 
mitterent.  Vide  Ifocratem  in  Areopagitica :  vbi  ver- 
bum  TrsfjLTrsiv  fic  accipi  debet  vt  hoc  loco. 

8k  ctv  ysvotro  ^ofjLsvct]  Sententia  quam  ex  his  ver- 
bis  elicimus,  par  et  fimilis  eft  illi,  quam  hoftis  humani 
generis  pronuntiat  Iobi  capite  primo,  commate  viur. 
hoc  tantum  intereft,  quod  hic  diuini  numinis  in  homi- 
nes  religiofos  benignitas  extenuatur;  ibi  fandi  viri  Iobi 
pietas  in  deum.  argumentum  quidem  geminum  plane 
eft. 

>  2  Kcti  &k  s%uv  a-vyymfjirjv]  S?neca  De  beneflciis, 
libro  v  i.  Quid  eft  iniquius  homine ,  qui  ewn  odit ,  a  quo 
in  turba  calcatus ,  aut  refperfus ,  aut  quo  nollet  impulfui 
efi? 

(pfAct)  $e  eqctvov  neXevcctvrt  elcsveyyceiv"]  Adeon  in- 
terpretes  alias  res  egiife  cum  hunc  pulcherrimum  libel- 
lum  verterent,  vt  vocem  sqctvov  fempej  de>  fymbolis 
conuiuarum  acciperent?  Atqui,  contra  quam  ilii  putant, 
nufquam  ita  Theophraftum  hac  voce  in  hoc  ci&ocivct- 
CfjuctriCt)  effe  vfum  affirmamus.  vbi  quoties  diclio  emvog 
occurrit,  femper  referri  debet  ad  pulcherrimum  et  verc 
pium  Graecorum  morem  pauperes  amicos  fubleuandi. 
Fuit  enim  apud  illos  moribus  receptum,  vt  cum  aduer- 
fam  fortunam  pafTus  effet  aliquis,  amicorum  atque  fo- 
dalium  facultatibus  fubleuarettir.  accipiebat  enim  ab  iis 
pecuniae  aliquam  fummam,  ea  lege  vt  fi  deus  aliquando 
meliora  daret,  quantum  illi  erogatum  eflet,  tantundem 
ipfe  reftitueret.  Hanc  illi  ftipem  collatitiam  vocabant 
kgctvov,  et  factum  ipfum  eqctvi^etv,  refpe&u  vt  plurimum 
accipientis,  vel  eqctvov  cvKXeyetv'  dantis  vero,  s^avov 
furCpseetv,     Atque  hoc  fuit  veluti  medium  quoddam  ge- 

nus 


CHARR.     CAP.    XV.    COMMENTAR         l6$ 

nus  inter  id  quod  iavetcriMa  creditumque  proprie  dicitur, 
et  itipcm  illam  quotidianam,  quac  mendicis  hominibus 
et  acrufcatoribus  iine  vlla  recuperandi  fpe  erogabatur. 
i.Ker\uocvvr\v  Graeci  illam  ilipem,  non  e^avov  vocarunt: 
etfi  me  non  latet,  abufiue  eos  interdum  vocabulum 
eeavoc  ita  viurparc.  Huius  moris  apud  Graecos  fcri- 
ptores  paffim  fit  mentio.  apud  Antiphontem  gloriatur 
quidam  fe  pecuniisfuis  non  nifi  honefte  vti:  Kau7rouc, 
inquit,  %o^rryivra,  iroKKovc  he  ktavic^ovra,  ueyaKac  hi 
ttoKKuv  eyyvac  divorivovra.  et  paullo  ante  oilen- 
dit  idem  confcrri  folitum  eranum  fi  quis  fententia  iu- 
dicis,  omnibus  bonis  fuis  fuiiTet  euolutus:  ftsqiysvousvog 

C6,  ait,   KCti    kvOS-SKy    KCLV    SCCtVOV    KCLOCL  TUV  OlKoHV  CvK- 

Ks^ac,  ix  civ  slg  rd  ecxara  kp.kci  riK&ov.  eundem 
morem»  tangit  et  Demoithenes  in  Midiana,  et  ex  eiuf- 
dem  oratione  in  Nicoitratum  conilat  pro  captiuis  amicis 
folitum  dari  amicis  soavov,  vt  eilet  vnde  fe  redimerent. 

iit  etiam  pulcherrimi  Philemonis  antiqui  poetae 
vcrilculi  [apud  Stobaeum  ferm.  xxxj,  vbi  podeaquam 
varios  caius  receniuit  quibus  homines  ad  paupertatem 
redigi  folent,  fubiicit:  AAA'  erdiqoi  Ka)  tyiKoi  co),  na) 
cvvrjSeic  vrj  Aict,  T.qavov  oicovav.  ev%ov  urj  KaQeiv  irei- 
^av  OiKcov  li  hs  ur),  yvoocrj  ceavrov  (fortaffe  melius, 
c)  aK?.o  urhsv ,  irKrjv  CKidv.  Pertinet  ad  hunc 
moremlocus  Ariilotelis  Phyilcae  acroafeos  libro  u.  ca- 
pite  v.  vbi  hoc  ponit  exemplum  eorum  quac  Karct 
cidtmt,  olov ,  svsza  ri  diroKa^eiv  ro  doyvqtov 
*K&ev  dv  Kcutfcusvx  rcv  spavov,  si  r\het.  Torqucnt  ver- 
ba  philofophi  intcrpretes  Latini,  riec  ccrtam  intcrprcta- 

in,  ac  nc  ltdioncm  qnidem  veram  vident:  quam 

'iiilopono  protulimus.  illa  vcrba,  r)K&ev  av  koui- 
■^avov,  (ignificant,  vcniiTet  creditor  ad  dc- 

em  limin  ;  cum  illc  ab  amicis  cranum,  hoc  cft, 
pccuniam  erani  nomine  collcclam,  nuferret.  Kodcm 
ccnico  referendum  et  Plauti  locum  in  Curcullioae,  vbi 
ait  icno  in  magno  iuiilc  fe  pcriculo  nc  argcntuin  amit- 

1   5  terct 


170  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

tcret  quod  fibi  argentarius  debebat :    eum  enim  inibi 
fuiffe,  vt  ceffione  bonorum  creditoribus  fuis  fatisfaceret: 
verum  poftea  amicos  iuuiffe  ipflim,  et  dediffe  vnde  fol- 
veret.     Sic  ille  [5, 3.  5  ff],  Poftquam  nihil  fit,  clamore 
hominem  pofco:  ille  in  ius  me  vocat:  Peffime  metui  ne 
tnihi  hodie  apud  praetorem  folueret :  Verum  amici  contu- 
lerunt :  foluit  argentum  domo.  fic  enim  lego ,  non  com- 
pulcrunt.     Porro  autem  videntur  ea  fini  et  apud  Athe- 
nienfes  et  in  aliis  Graecorum  ciuitatibus  inffitutae  foda- 
litates  quae  communem  arcam  haberent,  in  quam  quot 
menfibus  eertum  quid  a  fingulis  penderetur,   vt  eflet 
vnde  iuuari  poffent  qui  ex  illa  fodalitate  fortunam  ad- 
verfam   aliquo   modo  effent  experti.      Harpocration, 
i%avi?Y}c.  fjuevroi  Kvqicog  e<r)v  0  r5  kpctvov  fJLere%vv,  xct)  rrjv 
(tyoqctv  rjv  exdrov  fJLrjvoq  e$ei  KetrcttccWetv,  eio-QepNV.  Hos 
spctvi^ctc,  orator  e^dvujv  TT/Xrfpcorag  vocat.    nifi  malis  re- 
ferre  ad  irifiociovc,  epctvag.  nam  et  in  Rempublicam  col- 
latae  pecuniae  genus  quoddam  eA  epctvog.  cuius  faepe 
oratores  meminere.       Qtiemadmodum  autem   penfio 
spctva  fuit  menftrua,  ita  et  fingulis  menfibus  lites  difce- 
ptabantur,  fi  quae  forte  inter  lodales  propter  epctvaq  di- 
fcordiae  effent  obortae.     Harpocration,  efjLfjLrjvoi,  inquit, 
appellantur  o(ym  ctire  efJLiropiY.o),  xct)  ctl  e^ctviKcti.  me- 
minit  et  Pollux  [8,  6].    Neque  dubium  ficut  erant  $(ym 
spolvwm  Athenis,  ita  et  epctvtycovg  fuiffe  vifjLxg.     Quare 
etiam   apud  Platonem  in  xi.   De  legib.  de  iiliufmodi 
eranis  accipienda  lex  haec  efl,  non,  vt  vulgo  faciunt,  de 
conuiuarum  colleclis.     Verba  Platonis  funt,  'Epclvmv  Se 
irsqi,  rov  (ZxkofjLevov  epctvt^etv,  Qikov  7tclpcl  tyihotq.  eclv  Se 
t/c  hcttpoqct  ytyvrjrctt  wsp)  vrjg  epctvtcreoog,  ara>  irpcLT^etv 
wq  Sutaw  fJLrjoev)  7rep)  rovrav  fjLrjfrctfjLGig  kcrofnevodv.      Lex 
cft  perutilis:  Statuit  Plato,  vt  eranum  ab  amico  exigere 
neceflario  tempore,  in  fua  Republica  ius  fit  et  fas.  quod 
ideo  non  praetermittendum  in  fuis  legibus  putauit  ille, 
quia  non  in  omnibus  ciuitatibus  permiffae  lunt   olim 
huiufmodi  irctt^ektu     Apud  Romanos  quoque  in  ami- 

corum 


CHARR.     CAP.    XV.    COMMENTAR  I^I 

coram  aduerfis  conferri  folitam  pccuniaiir,  non  eft  du- 

bium:  velut  ad  reficiendam  domum  ablumptam  incen- 
dio.  Martialis  in  Tongiliano  [3  epigr.  $ij,  Empta  do- 
imts  fuerat  tibiy  Tongiliane,  ducentis :  Abflulit  hanc  ni- 
mium  cafus  in  vrbe  frequens\  colhitum  efl  decies,  eftque 
huiufmodi  collationum  ctiam  alibi  mentio.  Sed  ius 
eranorum,  quale  expofuimus,  apud  Romanos  non  ob- 
feruauimus.  quin  potius  exiftimo  vetitas  iflas  fodalitates 
luifTe  a  Romanis  in  plerifque  Graecorum  ciuitatibus, 
poftquam  ad  illos  iumma  rerum  peruenit.  quare  etiam 
Piinius  Secundus  epiftola  quadam  Traianum  confulit 
fnper  libello  ad  eranos  pertinente,  fibi  ab  Amifenorum 
ciuitate  oblato.  Traianus  vero  refpondens,  Amifenis 
quidem  permittit  eranos  habcre:  eo  facilius,  inquit,  fi 
tali  collatione  non  ad  turbas  et  iUicitos  coetus,  fed  ad  fu- 
ftinendam  tenuiorum  inopiam  vtuntur.  in  caeteris  vero 
ciuitatibus,  quae  Romanorum  iure  effent  obftricT:ae,rem 
huiufmodi  vult  prohiberi.  Addit  Plato ,  Si  qua  ex  ea 
colleclione  controueriia  inter  amicos  oriatur,  nullam 
datum  iri  in  iua  Republica  aclionem  co  nomine.  quod 
aliter  Athenis  vt  dixi  obferuabatur.  erat  enim  ibi  locus 
rcClq  tycUHK&k  1('muc,.  Sane  quin  tenerentur  qni  huiuf- 
modi  collatione  fuerant  fubleuati,  reddere  quod  acce- 
perant,  reparatis  opibus,  non  potcft  ambigi.  id  enim  di-, 
jertis  vcrbis  tcftatur  Theophraflus  capite  Us^t  fisfjtApt- 
fjbciPtctq.  ct  apud  Lucianum  Demoflhenes  ait,  fe  multis 
amicis  tsOc  s£cLvxq  arvvhictXvra&cUy  hoc  eft,  fodalcs 
multos  pro  fua  virili  parte  inuiffe  in  reddendis  pectttiiis 
quas  ab  amicis  acccperant.  Ex  his  intclligi  potefl  quid 
SPcviov  cum  hic  tmn  alibi  Theophraflus  vocet.  Latini, 
vt  diximus,  rcm  ignorarunt:  neque  propriam  vllam 
■m  habeut  huic  rei :  nec  temere  fachim  quod  et 
Plinitil  ct  Traianus  voccm  Graecam  retinuerunt.  Col- 
lationem  aut  coUedam  vertere  poffis:  etli  alio  fenfu  Mar- 
cus  Tullius  hac  dictione  vfus  cft.  Plura  de  hac  rc  ad 
Athcnaetun  nobis  obferuata  [in  lib.  3,  3t  et  s,  10]. 

OTl 


172  CASAV.BONI    AD     THEOPHR 

bn  ctTvoKKvcrt  xett  rovro  ro  ctpyvptov"]  Hae  funt  vo- 
ces  eorum  qni  beneficium  dare  nefciunt.  quo  alludens 
ait  Sapiens  auclor  Ecclefiafiici  cap.  xxvini.  [v.  13] 
kTvoXscrov  deyvciov  itct  OtXov.  Praeclare  et  ad  hunc 
locum  appofitiffime  Seneca  De  beneficiis  iibro  vi.fc.^] 
Saepe  beneficium  manet  nec  debetur,  fi  fecuta  eft  dantetn 
poenitentia:  fi  miferum  fe  dixit,  quod  dedijfet:  fi  cum 
daret,  fufpirauit,  vultum  obduxit,  perdere  fccredidit,  non 
donare.  Hic  eft  quem  panem  lapidofum  Fabius  Ver- 
rucofus  appellabat.  Quanto  melius  qui  dixit,  Extra 
fortunam  eft  quicquid  donaiur  amicis. 

3   dstvov  ytctrct^cicrctSrctt]  Omnino  htvog  fcribendum, 
non  cstvov. 

8*  ctv  7TP0fjLslvctt]  Melius  nc^ocfLsivctt.  imo  vero  mu- 
tato  accentu  et  vnvofisivcn  et  77^00- fistvctt  fcribendum  eft. 
Kcti  xrs  ct&cti,  Hrs  ficrtv  sIttsHv,  irs  opxvcrct&ctt  ctv 
s^-sKrjcrcti']  Scribendum  hic  quoque  mutato  accentu 
s&skvjffcti.  eft  enim  modus  optandi,  vt  loquuntur  ypctfi- 
fiariytcov  ttcuosc,  non  inflnitiuus.  Haec  autem  eo  per- 
tinent,  quod,  ficut  diximus,  ifliufmodi  homines  graues 
ieuerique,  non  comes  videri  volunt:  cum  re  vera  non 
grauitas  ea  fit,  fed  fimulatio,  faftus  ac  typhus,  et,  vt  ele- 
ganter  Hierocles  vocat,  vocrog  fJLicroXoytctq.  Notum  au- 
tem,  veteres  Graecos  folitos  vfurparc  in  fuis  conuiuiis 
quae  hic  commemorantur.  Cantabant  enim  vel  fco- 
lium  aliquod,  vel  odam  ajiquam,  fiue  fitkoc,, aut aliquem 
ex  poeta  quopiam  locum.  Sic  etiam  apud  antiquiftimos 
Romanos  fuerunt  carmina  quaedam  in  epulis  a  fingulis 
conuiuis  cantitata  de  clarorum  virorum  laudibus,  vt  in 
Originibus  fcriptum  reliquerat  Cato.  Saltatio  fequeba- 
tur  comes  extrema  conuiuii  menfis  remotis.  non  eninr 
nifi  bene  poti,  vt  bis  fupra  di&um  efi,  faltabant.  Inter- 
pretes,  quid  effet  fficrtv  siirsiv,  affccuti  non  fimt.  ef  t  au- 
tem,  locum  ex  aliquo  pocta  recitare  obleclationis  gratia  et 
itctycoytjg  %a\tv.  Id  veteres  fa&itabant  alias  quidem  afifa 
voce,  quod  efi  aistv  ahas  vero  ad  tibiam,  vel  aliud  mu- 

ficum 


CHARR.     CAP.    XVI.    COMMENTAR  173 

fieum  organum:  quod  ^aKKstv  Graeci  dicunt.  ct  can- 
tabant  interdum  cjuidem  omnes  confertim:  interdum 
vero  finguli  per  vices:  quod  eleganter  vocat  Clemens 
6v  usost  7T€psKtf]eiv  tag  Tt^oicccrstg  rp  ftiJjf.  Exempla 
proferre  11011  magis  necelle  e(t,quam  meridie  lucernam 
accendere.  Tantum  dicam  peccari  faepe  ab  interpreti- 
bus  in  ifta  voce:  vt  cum  apud  Platonem  in  x.  De  re- 
publica,  uay.oav  qrjctv  divoTsivstv  sv  Tcig  coveuoig,  vcr- 
tunt,  Contenta  voce  eiulari.  perperam.  Plato  enim  de 
iis  poctifl  loquitur,  qui  lamentationes  praelongas  et  mul- 
torum  verkium  heroibus  tribuunt  in  fuis  poematis.  qua- 
lis  illa  apud  Sophoclcm  vere  jhukpcc  eycrig  in  Trachiniis. 
quales  item  multae  in  trngoediis,  Euripidis  praefertim. 
qui  poeta  reus  iampridem  haeret  apud  criticorum  tri- 
bunal,  cta  ro  uay^ag  sicaystv  qrjcstg  tjyxv  otYiyricsig  raig 
cvuQc?alg.  propterea  etiam,  vt  vidctur,  t#c  tqaycoo^xg 
per  ludibrium  Tstvoodxg  appellarunt.  Male  etiam  iidem 
interprctes  in  feptimo  De  legibus  rtvctg  oXctg  ^rcstg,  iioc 
efr,  integros  poetarum  locos  tranftulerunt,  fcita  qnaedam 
ditta. 

cstvog  hs  x.cti  roig  Ssoig  urj  sntsv%s&at\  Graeci  eiuf- 
inodi  homines  proprio  nomine  dys^oTv^ag  dixerunt. 
Hefychius:  dysPOTt^og,  6  cTtavtug  sv%6{jbsvog. 

AD    CAPVT    XVI 

n  e  p  i    aeisiaaimonias 

AiiOm  y\  istcidatuovia  $o£stsv  Stvctt  ^stKict  ntoog  ts 
baiuovtov]  Alii  iic  definiunt,  Astci&aifjLovia  g<r< 
tyoQog  &SM9  y.ai  datuovuv.  Sed  Theophraftus  voce 
iatu^tov,  ct  deos  et  daemones  complexus  eft,  et  quic- 
quid  diuinitatis  effe  particeps  male  fana  putauit  antiqui- 
AsiKiav  accipe  metnm  alium  ab  eo  qui  pios  decet. 
Scitc  enim  Varro  apud  Auguftinum  dicebat,    Deutn  a 

religio  - 


174  CASAVBONI    AD    THEOPHR 


religiofovereri:  a  fuperflitiofo  timeri.  Seneca  dilutiu; 
cpiftola  xx  xx  vii.  Deo  fatis  efl  quod  eolitur,  et  ama 
tur:  Non  potefl  amor  cum  timore  mifceri.  Melius  idem 
alibi  [ep.  cxxm.],  Religio  deos  colit v  fuperftitioviolat* 
Latius  veteres,  vt  annotant  Grammatici ,  metum  pro  re- 
ligione,  vel  fuperftitione  vfurparunt.  vide  Nonium. 
Maximus  Tyrius  fermone  mi.  pietatem  a  fuperftitio- 
ne  fic  diftinguit:  ei  $s  k<?i,  yma  cLvS-qwroiq  irqoc,  Sesg 
€7rt[U%fity  i  fjuev  evcre€rjs  QtAog  Seai,  6  $s  Sstcri&ctipav, 

KOAct^. 

ct<7roviydfisvos  Ta\  %ii^ctq  kcu  Trs^ctvctfjLSVog  ct%o 
le^ov]  Duplicem  lauationem  fiue  purificationem  tangit. 
ajtera  ad  manus  pertinet,  altera  ad  totum  corpus.  Illa 
proprie  xfyvtip,  haec  7reqi^ctvcrig,  appellatur.  ficbatque 
SaWZ,  id  eft,  ramofelicis  oliuae,  vt  ait  Virgilius  [Aen. 
6,  230].  Vtriufque  frequens  apud  Graecos  mentio.  Aqua 
vero  iuftralis  qua  afpergebantur ,  fic  fiebat.  Erat  ad 
fores  templi  aquiminale  quoddam  magnum ,  quales  fere 
tinctorum  cortinae,  {labrum  Afconius  nominat)  in  quod 
mergebant  titionem  ardentcm  ab  ara  fumptum,  quando 
viclima  adoletur:  eaque  aqua  omnes  qui  templum  in- 
grediebantur ,  fefe  alpergebant  ipfi,  aut  a  facrificulis 
aipergebantur.  Euripides  Hercule  furente[v.  928  £], 
MlAA&w  oe  octhov  yjtqt  Se^tcL  Qeqsiv  sig  x*$vfi'  W  %*- 
ipstsv  AAKfitjvrjg  yovog.  Athenaeusquid  fit,  %£|v^,  (vel, 
Vt  ipfe  legi  ait,  xs^^y)  explicans  [s>,  18],  i<rsy,  inquit, 
ti&oo^  sig  0  ctTT&ciTrJov  dctAov  kx,  tS  Q&iaov  KctfjJQdv  ovTegy 
eO'  ov  tvjv  Sv&tctv  £7rmA#v.  Nec  folum  in  templis 
erant  TrscipqctvTyiqict,  fed  etiam  ad  fori  introitum,  quo- 
rum  faepe  meminere  -  oratores  Graeci.  Moris  etiam 
fuit  vt  ad  fores  priuatarum  aedium  tantifper  dum  illae 
funeflae  effent,  et  dum  fieret  rj  ir^o^reartg  eius  qui  obie- 
rat,  vas  magnum  ftatueretur,  aqua  luflrali  plenum,  quae 
effet  e  domo  non  funefta  allata:  <pa  aqua  fefe  quilque 
exiens  afpergeret,  qui  exequias  venerat:  idque  vas  figJi- 
nrun  fuit,  et  dqodvtov  proprie  nuncupabatur.  sauclor 

PoJlux 


. 


CHARR.    CAP.    XVI.    COMMENTAR         175 

i  Pollux  libro  oclauo  [c.  7].  Ariftophani  dicitur  o^et- 
xov  Kcti  ntctpdSov  TOV<?fmn<*  7tPo  Tr,g  S-vqctg.  Hefy- 
chio  ydrP*  auobus  locis.  B.  Chrvfogonius  homilia  xn. 
ad  Ephcfios :  liotg  EAA^va  dwo  vsxgx  Kaoasvov.  Non 
diiTimiiis  ritus  apiui  Romanos.  Feftus,  fttnus  profecutl 
redeuntes  ignem  fttpergrediebantur  aqua  afperji :  quod 
purgationis  genus  vocabant  fuffitionem.  Fuit  et  apud 
Iudaeos  fimilium  lanationum  et  purificationum  vfus: 
quas  au&or  Ecclefiaftici  capite  xxxiui.  [v.  30 3  ^" 
rfurfJLovs  cc7to  V6X.P0V  appellat. 

dcL$v*is  sig  ro  coua  KaQcov]  Non  leuis  error  efl  in- 
tcrpretum,  qui  citto  isqov  $d($vr,q  iunxerunt,  et  facram 
laurum  hic  iunt  commenti.  quod  profeclo  ferri  non 
poteft.  Dicrum  autem  iettyvtjg  Act.G&i/,  vt  glqtgv  tya- 
yuv,  et  alia  pafTim  apud  Atticos.  Nos  locum  planius 
expreilimus,  et  ita  vertimus,  quaii  efTet  fcriptum  iciOvrig 
ntSTcihct.  cam  enim  voccm  nipplcndam  effe  cenfemus. 
Scimus  namque  veteres  in  purgationibus,  lauri  foliis 
vti  folitos.  Clemens  Alexandrinus  in  Protreptico,  Kct- 
Tctecicrjv  fJLSTctXdy&ctvs  SsoTtQSTVUiv,  ov  idtyvrig  'KStdhoJVy 

CV   TCtlVl60V  TtVOSV   S^ICO  KCU   7T0^V^Ct  TVSTTGiY.thUiVUJV.        SlC 

ct  Romani,  vt  ait  Feftus,  omnibus  fuffitionibus  lauruiu 
adhibebant.  Moris  praetcrea  fuit  Graecis  baculum  lau- 
reum  prae  manibus  habere,  tanquam  dhs^tyictKov  Ocio- 
fjLctKGv,  vt  ait  Suidas,  quod  creaerent  lauro  ineflc  vim 
quandam  malum  auerruncandi.  inde  natum  prouer- 
bium  ictOvtvrjv  ($0000  QctxTtiqtctv,  cum  quis  negat  ie  fibi 
ab  aiicuius  infidiis  metuere.  Eodem  etiam  fpeclat 
quod  obferuare  aliquando  meminimus,  folitos  Graecos 
pro  foribus  iaurum  ftatucre.  auclor  Hefychius  in  vocp 
Kviiv&ct.  Quod  ait  Theophrailus,  laurum  in  os  capi 
foiitam  a  fupcrfutiofis,  nefcio  an  huic  iimilis  fuperflitio 
fit  quam  apud  Hieronymum  in  Marcellae  viduae  epita- 
phio  annotauimus.  Sic  ille,  Nec  mirum  fi  in  plateis  ct 
in  fro  rerum  venalium  jicius  ariolus  Jlultorum  verberet 
nates,  et  obtorto  fttjh  dentes  mordeutium  quatiat.    nam 

ariolo* 


17*  CASAVBONM     AD     THEOPHR 

ariolorum  confuetudo  fuit  (colligi  poteft  ex  Seneca  Dc 
vita  beata)  lattrum  geftare  cum  per  vrbem  incederent, 
quam  fuftem  videtur  Hieronymus  vocare  ;  qtiia  erat, 
credo,  virgs  maiufcula  e  lauro.  Hefychius ,  i&vvrqqiov, 
o  Qscovov  ol  advTEtc.  orijirrqov  diro  ^d^vrjg.  Sane 
poetae  dicuntur  laurum  mordere,  Iuuenali,  et  Caftandra 
SatyvrjQcLyog  aLycophrone  appellatur:  quod  quomodo 
critici  explicent,  non  eft  obicurum.  Apud  Aefchyliun 
in  Agamemnone  habitus  vatis  hic  eft,  vt  ami<ftus  vefte 
vatum  propria,  quam  poeta  appellat  %$r\qr\QtcLv ,  manu 
fcipicnem  geftet,  et  coronam  collo  appenfam.  nam  ait 
CalTandra  fe  habere  Kcc)  ckw^cl  koli  fictvTiicL  tti%)  ieqq 

kcl)  rtjv  6$ov  sdv  7r£PtfycLfjLr>yyaKYi  ]  Fortaffe  ttclpcl- 
§pcl\ay\.  Ambigunt  docli  ntne  y&M  muftela  domefti- 
ca,  an  felis.  Vtrunque  animal  fuit  olim  inter  ea  quae 
occurfu  fuo  aufpicium  facerent,  quod  Graeci  vocabant 
hohtov  cvfJL^oXov.  De  muftela  habes  apud  Plautum  in 
Sttcho  [3,  2.  7]:  de  fele  extat  exemplum  apud  Teren- 
liuin,  Apud  Athenienfes  autem  ycL\r)q  tranicurfus  di- 
rimebat  comitia,  vt  apparet  exAriftophanis  Concionan- 
tibus.  Artemidorus  vero  libro  tertio,  fiue  EvoMa,  non 
parum  diiferre  docet,  fueritne  yctKr}  vifa  accedens,  an 
abiens :  item  agens  aliquid  gratum  an  contra :  necnon, 
ageretne  an  pateretur.  Et  quod  yctKrj  maluni  augu- 
rittm  faceret,  inter  alias  hanc  quoque  cauflam  affert, 
quia  flt  voci  SiHfl  io-o^yQog.  qttod  ita  eft.  nam  fi  vtriuf- 
que  diclionis  litteras  ad  calculum  voces,  redibit  par  fum-> 
ma  xxx xii.  id  autem  eft  quod  Graeci  intelligunt,  cum 
dicunt  duo  vocabula,  aut  duos  verfus,  efle  iao^rjCpcL. 
Sed  quid  vetat  ipfius  Artemidori  verba  afcribere?  YaKri, 
inquit,  yvvcuKcL  crifjLcttvst  KcLvSfiyov  kcl)  kclkot%07Tov,  r\' 
itKYjv.  £V<  yd^  itfc^rityoc.  ^iKfi  kcl)  yctKrj.  dno  yct^  Ttff 

dvTOdV.   (TVyKSiTCLl  yecLfJLfldTW,    KOU   &CLVCLT0V,  0,   Tt  yct^ 

dv  \d$r\  txto  <ry7T8t.  kcl)  s^ycLcricLc  kcl)  ootysteicLc.  kcl- 
KitTcLt  yd%  nr^oq  tivw  ks^Sv,  Kat  iKct^tct,   Trjv  os  otct- 

<p9%d» 


CHARR.     CAP.     XVI.     COMMENTAR        177 

t¥  s£s~t  Xau&dvstv  tovtoov'  aTto  rx  pksits&ai  itfic- 
ci^cav  rj  dnriicav.  %oaT]is(rdv  ti  ifw,  ij  drjosg*  nvd- 
cr/ovcdv  ti  v  coucav.  Ex  his  apparet  yahr,g  confpe- 
clum  non  malum  femper  portendiffc,  fed  aliquando 
etiam  lucrum,  aliquando  gaudium  ac  laetitiam.  Quid 
quod  etiam  purgandi  vim  quandam  in  Jioc  animali 
ineffe  crediderunt  Athenienfes.  qui  propterea  quando 
in  concionemconueniebant,  circumferri  felemiubebant: 
eratquc  hoc  purificationis  et  luftrationis  certum  gcnus. 
Ariltophanes  Concionantibus,  0  7T?^7^^%oc,  7Tf^(p£- 
ptn  -  yakr,v.      Erat  et  canis  interuentus,   fiue 

potius  tranicurius  (Plutarchus   ^iskSoolc^v  vocat,    Usp) 

'JskOiac)    inauinicatus.    vnde    cft   apud    Plautum 
a.  5,  4.  4] ,  canina  fcaeua. 

S(jdc  $is£s\&ri  t)c]  Qui  videlicet  omen  luat,  et  quod 
niali  portendebat  fclis  tranfcurfus,  id  ipfe  fubeat. 

,3-ovg  TofiqvTrsq  Ttjc  oSov  &taAd(itf\  Ridere  licet 
veterum  fUiltitiam.  Putarunt  illi  cum  aliquod  trifte 
fignum  apparuiflfet,  pofTe  id  facile  eludi,  ct  quod  often- 
debatur  periculum  eifugi,  f\  vel  verbis,  vel  aliquo  facto, 
indicarent  fe  omen  non  accipere,  fed  abominari.  Verbis 
quidem,  cum  dicerent,  Ei'c  v.styaKriv  cot.  In  caput  tuum: 
omen  nempe  redeat.  quae  abominandiformulafrequens 
ci\  apud  vtriufque  linguae  fcriptores.  vnius  Scnecae 
verba  ponam  cx  confulationc  ad  Martiam  [c.  $>]:  Quis 
uon,  Ji  admoneatur  vt  de  fitis  cogitet ,  tanquam  dirum 
omen  refpuat.  et  in  capita  inimicorum  aut  ipjius  intempe- 
Jiiui  monitoris  abire  illa  iubeat'  Ke  vero,  aut  faclo  ali- 
cjuo  dcteilabantur,  id  quod  portcndebat  firiiftrum  ali- 
quid,  iniectantcs.  Cum  cnim  vcl  auis  inebra,  vel  aliud 
1  occurriflet,  pcrictild  fe  defunclos  jmi- 
lapidibtis  pctiiflcnt,  ct  fcriifTent.     Aitgtifti- 

iib.ii.  J I  ina  C 1 1  r  i  H  i  u  n  a,  IHcrunque  tamfupcr- 

Jiitiofi  funt  quidam,  vt  etiam  canem  qui  medius  interue- 

nerit,  ferire  audeant.     PlaniiTime  vcro  Dio  Chryfoilo- 

oratione  xxxun.     hvrio  <bov£,  inquit,  S7n  ktwj 

m  iQdk- 


I7g  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

sX>d$t?ev.  oog  $'  eS-ectcrctro  rtvct  yo^vrjv,  olcovurctfjbevog 
(oi  yctg $%uyeg  rct  rotctvrct  oetvo))  AiSvw  QciXXef  nctt 
TToig  rvyxdvet  dvrqg.  ttcLvv  §v  ij&tj,  vou,tcrag  elg  exetvrjv 
Tsrqd&S-cti  ro  yjtKeirov  Homo  Phryx  iumento  vebebatur: 
qui  cornice  afpetta,  ominis  loco  rem  ducens  ( nam  Phryges 
talium  obferuatione  excellunt}  lapide  cornicem  petit.  ac- 
cidit  vt  quam  petebat.  feriret.  ilie  gaudere  fupra  modum: 
quod  crederet  in  ipfam  malum  ejfe  verfum,  Hinc  mos 
ille  veterum  notatus  Apuleio  Mileiia  tertia.  (Juid? 
(  ait )  quod  iftas  nofturnas  aues,  cum  penetrauerint  larem 
quempiam,  follicite  prehenfas  foribus  videmus  adfigi :  vt 
quod  infauftis  volatibus  familiae  minantur  exitium,  luant 
cruciatibus.  atque  hoc  fcimus  hodieque  a  quibufdam 
obferuari.  Simili  igitur  ratione  ifte  quoque  confpe&a 
fele,  tres  lapides  in  ipfam  iacit:  vt  nimirum  quod  ma- 
lum  videbatur  portendi,  id  in  ipfius  felis  caput  reiicere 
fe  hoc  fadto  teftaretur.  Nam,  vt  Plinius  [28,  1]  ait, 
oftentorum  vires  in  eorum  erant  poteftate  quibus  often- 
debantur:  ac  prout  quaeque  effent  accepta,  ita  valere 
illa  arbitrabantur.  Sic  etiam  oracula  et  vaticinationes 
eludi  folitas  legimus,  cum  apud  alios  hiftoricoy  vtriui- 
que  linguae  perfaepe,  tum  apud  Suetonium  in  Iulio, 
capite  l vii  11.  et  Dionyfium  Halicarnaflaeum  non  vna 
ioco.  Sic  et  viforum  noclurnorum,  quae  mali  aliquid 
portendebant,  efficaciam  impediebant  refpuendo  et  pro- 
cul  a  fe  amoliendo.  cuius  rei  exemplum  eft  apud  Taci- 
tum  primo  Annalium  [c.  65]  in  iftis  deCaecina:  ducem 
terruit  dira  quies,  nam  Quintilium  Varum  fanguine  obli- 
tum  ct  paludibus  emerfum,  cernere  et  audire  vifuseftvelut 
vocantem ;  non  tamen  obfecutus  et  manum  intendentis  re- 
pulijfe.  neque  enim  otiofa  funt  poftrema  verba :  fed  il-  I 
lis  Tacitus  cauffam  reddit,  cur  hoc  rerum  exitu  carue- 
rit.  Ex  his,  et  vera  leclio  iftius  loci  intelligitur :  (legen- 
dum  enim  StctfldAri,  non  otctAdftri)  et  verus  etiam  fen- 
fus  perfpicitur:  a  quo  quantum  docli  viri  deerrarint, 
nolo  dicere.  aequus  ledor  facile  aeflimabit,  et  itfdicabk. 

Ait 


CHARR.    CAP.    XVI.    COMMENTAR        179 


Ait  autem  Tjttc,  quia,  vt  ex  Plinio,  Fefto,  aJiifque  no- 
tum,  numerus  impar  deo  gratior.  quare  etiam  in  illis 
..-i-Tr^otg,  et  amuletis,quibusfuos  libros  Mar- 
cellus  et  Alexander  Traliianus,  ipfeque  adeo  Plinius  re- 
ferferunt,  frequens  is  numerus.  Porro  videntur  Graeci 
ad  hanc  iimilemue  aliam  trium  lapidum  fuperftitioncm 
alufiffe  iilo  prouerbio,  rqftg  si&tv  ixa.vo)  tt^ookJov  eycfid- 
£tu  At&ot.  qua  adagione  vfus  Ariftophanes.  nec  me  £v\» 
git  quomodo  exponatur  a  veteribus:  verum  ego  arbi- 
tror  olim  fuiife  aiiter  conceptum  prouerbium:  poftea 
vero  quaefita,  vt  fit,  occafione  ioci,  ita  coepiffe  erTcrri 
ab  hominibus  vrbanis.  ty^d^etv  verbum  effe  huic  rei 
accommodatiilimum  infra  docemus.  Notauimus  et 
aliam  in  tribus  lapidibus  fuperftitionem  veterum  non 
minus  ridendam.  Columella  libro  De  arborilus,capitc 
xxiii.  Nlala  Punica  ne  rumpantur  in  arbore ,  remedio 
funt  lapides  tres,fi  cum  feres  arborem,  ad  radicem  ipfam 
collocaueris.  Simile  eft  quod  de  fcilla  idem  auclor  ad- 
iicit.  Palladius  libro  quarto,  titulo  x.  Qui  in  fcrobe 
deponitifitres  lapillos  in  ipfa  radice  conftituat,  prouidebit 
tie  poma  findantur.  Ne  illud  quidem  praetermittam  t  Jv 
cc^tv.  Olim  fi  duos  fratres  fimul  ambuian- 
tes  lapis  faxumue  in  via  forte  iacens  diuififfer,  ita  vt  me- 
dius  inter  fratres  lapis  rcpcriretur,  ominofum  idet  infau- 
fhim  habcbatur.  Refert  PJutarchus  Us^i  QtActSeXtytcLc,. 
y.at  tav  1'fy  <ro($tiv  sv  tr\  oTxftt,  ieqov  sv  tctvS-cc  ioqv- 
:-xt\  Mendofam  perfpicuc  lectionem  docli  viri  fa- 
narv-  vifim  aut  fpetlrum  Jcgentes,  non  croQnV  et 

aiTerunt  appoiitc  fane  locum  Platonis  e  decimo  De  le- 
gibus.  Miiii  tamcn  pJarcbat  otytv  pro  crotynv  reftitui: 
cuius  coniecturac  nondum  mc  pocnitct :  atque  adco 
haud  aliter  a  Theophraflo  fcriptum  puto  :  qui  cum 
paullo  poft  tvwrviwv  mcminerit,  vix  cfl  vt  hic  o^/so^ 
mcntionem  fecerit.  Non  quo  fugiat  me  l-^tv  et  svvttviov 
fubtilitcr  a  veteribus  criticis  diftingui:  fcd  illiu)  difiin- 
dionem  ncmo  fanus  hic  rccipiet.     Cunilat  vcro  ex  Ci- 

in  1  ccronis 


igO  CASAVBONl    AD    THEOPHR 

ceronis  libris  De  diuinatione  et  multis  aliis  au&oribus, 
ferpentem  vidiffe  in  aedibus  aut  in  itinere,  trifte  aufpi- 
cium  fuiffe.  Solcbant  autem  loca  in  quibus  monftra 
fuerant  vifa,  religiofa  fieri:  vt  in  eo  loco  qui  fulmine 
tactus  effet,  obferuabant:  quem  locum  Romani,  vt  no- 
tum  efl,  bidental,  quod  bidentibus  ibi  fieret,  appellabant. 
notus  eft  fuper  hoc  Artemidori  locus:  fed  etPlutarchus 
in  Pyrrho  ait  rct  \tarc$ct\\owsvct  roig  xsqavvolg  dvsfi- 
Qctra  usvsiv  Xooqict.  Idem  puto  fuiffe  obferuatum  in 
aliis  locis  vbi  portcnta  vifa  fuiffent.  Hinc  illa  Platonis 
querela  de  fuperflitioiis  hominibus,  mulieribus  praeier- 
tim,  quas  ait  leuiflimas  ob  caufas,  et  pauores  inancs,  im- 
pclli  folitas,  vt  aras  ct  faccila  diis  ftatuerent:  vt  iamy  ' 
inquit  Plato ,  nullus  locus  iis  wicet ,  non  domus  vUa,  non 
vicus.  Porro  ferpentes  fere  per  impluuium  e  teclis 
defcendebant  in  aedes,  et  ibi  ioliti  confpici.  Plautus 
Amphitruone  [5,  i.  56] ,  Deuolant  angites  iubati  deorfum 
in  impluuium  duo.  Terentius  Phormionc  [4,4.27], 
Anguis  per  'vnpluuium  decidit  de  tegulis.  vide  Alexandri- 
num  Clementem,  Theodoretum  in  Qs^cfK.  et  Dionem. 
Eo  igitur  loco  (non  autem  vbi  videntur  iniomnia)  ait 
auclor,  facella  a  fui  temporis  fuperftitiofis  hominibus 
folita  excitari.  Iure  Romano  id  non  erat  licitum.  ftiit 
enim  lex  vetus  tribunitia,  quae  vetaret  iniuffu  plchis  ae- 
deis,  terram,  aram  confecrare.  auclora  Cicero  Pro  domo 
fua  ad  Pontitices  [c.  49  f.]. 

rm  XmctQuv  KiS-ov  rcov  h  rctig  7rseio%ig]  Legimus 
woJb<c,  vel  7rcteo%ig.  vt  de  iis  lapidibus  intelligamus. 
qui  in  viis  a  viatoribus  coli  folebant.  de  iis  Sibylla ,  Kctv 
ifUpio^QiCt  KiS-cov  (Tvyxcofjictrct  rctvrct  crsfisc&s.  Sed 
praeflat  legere  ro(oc\oig.  nam  aliud  funt  s^cty.sg,  de  qui- 
bus  Sibylla  fine  dubio  intelligit,  ab  vnclis  lapidibus,  qui 
in  prouerbium  abierunt.  Dicebant  enim  de  homine 
fupcrftitiofo  Trttvrct  Ai&ov  Kmct^ov  Trqoeruvvsi.  Clemens 
Alexandrinus  libro  feptimo  Stromatum,  01  ctvro)  0  ovrot 
vrctv  ^vKov  xct)  ircivroL  K&ov,  ro  £tj  Ksyopsvcv,  Kmct^ov* 

7T%o(rxv- 


CHARR.    CAP.    XVI.     COMMENTAR  18* 

fl-^or  lcminit  et  Apuleius  initio  Flcfridorum, 

cuius  locum  apponam,  quia  infignis  efh  multa  enim 
iimilis  iuperfHtionis  exempla  velut  vno  fifcc  comple- 
clitur.  Neque  enim  iuftius  religiofam  moram  viatori 
vbiccerit,  aut  ara  fioribus  redimita,  aut  fpelunca  frondibus 
inumbrata,  aut  quercus  cornibus  onerata,  attt  fagus  pelli- 
bus  coronata,  vel  etiam  coHicttlus  fepimine  confecratus,  vel 
truncus  dolamine  effigiatus,  vcl  cefpes  libamine  humigattts^ 
vel  lapis  vnguine  delibtttus.  Sed  ct  alii  multi  vnclorum 
lapidum  meminere,  quod  pridem  Turnebus  in  Aduer- 
fariis  [1,  17]  obferuauit.  Quid  quod  etiam  in  lacra  hi- 
floria  funile  cjnid  obferuauimus  nos.  Vide  Genefeos 
cap.  vigefimuin  octauum,  commate  xviii.  et  caput 
xxxv.  comin.  x  11 11. 

2  y.ctt  iccv  {jlvc,  &vAclkov  cL\OiTb)v  SictCpctyri]  Etiam 
mures  oliin  auJpicium  facicbant.  Aufonius  [Idyl.  12,5], 
Quadrupes  ofcinibus  quis  iungitur  aujpiciis?  mus.  In- 
primis  autem  triAe  putabant,  ii  quid  mures  arrofiffcnt. 
vide  Ciceronem  De  diuinatione  libro  fecundo.  Pliniua 
quoque  libro  octauo,  capite  lvk.  idem  annotat:  ad* 
dens,  eos  cum  candidi  prouenere,  laetum  facere  oflen- 
tum.  Idcm  in  foricibus  obferuabatur:  quorum  occentu 
dirimi  aufpicia  ibidem  ait  Plinius.  Eleganter  vero  Au- 
guitinus  Dc  doctrina  Chriftiana,  libro  11.  de  fuperftitio- 
iis  loquens:  Hinc  funt,  ait,  il/a:  cttm  veftis  a  foricibus 
roditur,  plus  timere  Jufpicionem  futuri  mali,  quam  prae» 
fcns  damnum  dolere.  Vnde  illttd  eleganter  diclum  efl 
Catonis,  qui  cum  ejfet  confultus  a  quodam  qui  Jibi  a  fori* 
cibus  crujas  caligas  dicerct :  rcfpondit,  non  ejfe  illud  mon- 
Jtrttm,  Jed  vcre  monjlrum  babendwn  fuiffe,  Ji  forices  a  ca- 
ligis  roderentttr.  Graeci  *  auclores  fimillimum  Bionis 
(ncc  fcio  an  ita  lcgendum  fit  etiam  apud  Auguflinum) 
n  referuni  Clcmens,  [Strom.  7  p.  712]  ti  oe  yutt 
Sctvuctrcv  ti  0  fiZc,,  tyrjctv  6  toim,  rov  B-vAclkov  Sttrqct- 
-,Ti  Qdyri;  tcvio  ycxq  v\v  Bclvllol^ov, 
<i,  (jumtzq  hPy.ZGiXcLoq  7ra^a)v  tveyjiqu,  i6v  llvv  0  $-vkct£ 

m   3  XCLTB- 


I 
182  CASAVBONl    AD    THEOPHR 

ytars<paysv.  Vide  etiam  Theodoretum.  ®v\aytog  fae- 
cus  eft  fcorteus ,  vbi  erat  farina  vel  panis.  nam  etiam 
dqro&riytriv ,  hoc  eft,  panarium,  explicat  Ariftophanis 
fcholiaftes.  Eiufmodi  faccum  fecum  ferebant  quando 
ibant  rd  aKtytra  emptum:  hoc  eft,  farinam  quae  in 
foro  -vaenibat,  quod  d\$tT07rct)\tg  dyoqd  appellabatur. 
Ariftophanes  Concionantibus,  K  aTCStr  s%d^v  slg  dyo- 
qav  sni  k\<$tra.  E7rg*3-'  v7rs%ovrog  k^rt  fjtov  rov  Sv\a- 
hov.  Interpretes  qui  &v\axov  aXQtrodv  reticulum  panis 
vertunt,  incogitantiac  magnae  fe  obligarunt  et  vtt%s\iag. 
Reticulum  enim  panis  apud  Horatium  [  i  Sat.  i,  47  ]  et 
Iuuenalem  efl  quod  yvqya&ov  -  Graeci  vocant.  Hefy- 
chius,  TvqyaQ-ov,  cytsvog  ttXsktov  ,  sv  &  QaXXovct  rov 
ciqrov  ol  dqro%07vot.  Gloffarium,  Reticulum,  yvoya&og. 
Sed  et  ad  alia  his  reticulis  vtebantur.  vnde  eft  yvqya- 
Sog  Tj/riCpto-fjLaTM  apud  Athenaeum  libro  primo  ex  Ari- 
ftophane:  quem  locum  nimis  inepte  docli  viri  haclenus. 
funt  interpretati.  Ariftophanes  vero  in  Vefpis  Perfa- 
fum  braecas  et  anaxyridas  &v\d>txg  dixit.  Aoeo  autem 
iamiliare  eft  muribus  &v\d>txg  rodere  ,  vt  propterea 
S-vKaKorpcoysg  a  poetis  appellentur.  Hefychius,  Sv Aot- 
XQT%ct)£,  fjLvg,  ot  ds  ayt^tg. 

TT^og  rov  sfyyriTYiv  ]  Hoc  eft,  ad  portentorum  inter- 
pretem,  et  diuinum  :  qualis  olim  Athenis  Lampon  0 
fidvrtg,  qui  yta^  s£o%r)v  dictus  eft  0  sfyyririjg.  Muita 
de  hoc  apud  comieum,  et  in  hiftoriis. 

sytoivcu  t£)  cytvro^s^rt  a7toyetd^at']  Lege  £deiu- 
bente  me  dTToi^d^at.  quod  conuenientifTimum  ver- 
bum  eft  cerdoni,  et  veteramentariorum  futori:  quem 
cxvrocsipriv  minus  proprie  vocat  dvrt  rS  cytvrorifiov, 
vel  Trtcrvyyov.  fk  enim  Athenis  nominabantur.  Iam 
ante  diximus,  faccum  de  quo  agitur,  fuiffe  ex  alnta  aut 
corio:  qualis  erat,  follis  aut  pafceolus  apud  Romanos. 
Scholiaf  fes  Ariftophanis  [ad  Plut.  3,  2. 41]  vocem  cdytrav, 
vei,  vt  alii  legebant,  cdytxov,  interpretatur  sx,  Is^fiarog 
caytKM,  07rsg  Sv\ax,ov  \syofJtsv.   Hefychius,  Sv\dyttct,- 

dcyto) 


CHARR.    CAP.  XVI.    COMMENTAU  l83 

dcitot  SsouctTtvot.  Gmeci  peram  cynicorum  folent  ita 
vocare,  vt  Maximus  Tvrius  fermone  xxxvu.  ea  pera 
fuit  coriacea,  quod  certum  eft.  Ideo  Tatianus  ait,  lo- 
quens  de  oynicis,  ksyovTSg  uh  dsic&ctt  ur^svoc,  yjcltcl  Ss 
tw  Up^tscl  (rwjToibyB  llsv  y^r^ovTSC  Std  tyiv  %r,oav'm 
vOdvTov  is  htct  to  \iLctTiov.  Sane  vulgata  leclio  inepta 
eft,  nequc  huius  fieri  debet. 

d\\'  clTroTQoLmiq  sy2vcct&ctt']  Hoc  verbum  et  ex- 
tiendi,  et  excuticndi  procul a  fe  fignificationem  habct:nee 
funt  audiendi  cjui  refcribunt  snKvcctcbctt. 

ycct)  ttvxvcl  cs  Ttft  olyJccv  '/LctS-ct^ifiv^  Harum  purga- 
tionum  auctor  et  inuentor  apud  Graecos  Epimenides. 
Laertius  in  vita:  \sysTctt  hs  xcu  nrowxoc  oiyjctc  Koi 
ctypovq  Y„ct&r\octt.  meminit  Diofcorides,  et  alii. 

y.cti  oiirs  STr&rjvctt  {AV7iuctTi.~\  Heiiodus  [^7.748  f], 
M^Y  snv  d'Aivr\TOict  Kct&i^stv  (ov  ydo  ausivov)  nctiHct 
$v't)e}sY*ctTctiov,  0  t  dvzo'  civnvopct  Totsl.  Nota  Junt  bu- 
ftorum  formidamina,  et  monumentorum  terticulamen- 
t^.  Hoc  Romani  maxime  in  Diaii  flamine  obferuabant. 
nam  ille  locum  in  cjui  buflum  effet,  nunquam  ingredie- 
batur.     A.  Gellius  lib.  x.  cap.  xv. 

ovt  Wt  VSK.P0V  s/\Ssiv2  B.  Chryfoftomus  homilia 
xiii.  in  epiftolam  ad  Epheiios:   Graeci,  inquit,  $s$of- 

YJZCi  TCt  XY,   OVTCL  CLLLCLeTY\LLCLTCL  OIOV   o[v7T0V  (TULLCtTOC,  yjj- 

-c,  y.cti  r,asom  7raoaTrjoifcsig  Kct)  occt  roictvTct. 
Praecipue  autcm  haec  obleruatio  in  facrorum  miniftris 
locum  videtur  habuiffe.  Sane  apud  Mofem  [Leuit. 21, 11] 

ege  fummus  faccrdos  aUigatur.  Ne  ad  cadauera 
venito :  ne  pro  patre  quidem  Juo  aut  matre  fe  polluito. 
At  apud  Romauos  Dialis  flamcn,  cui  tam  multae  fue- 

seremoniae  impofitae,  ctfi  mortuum  aitingere  non 
potcrat,  iuniis  tamen  cxfequi  non  erat  illi  rcligio.  vide 
A.  GeUtHtn  [1%  \{\.     Lycurgi  legc,  vt  Plutarchus  ait, 

;s  huiufcemodi  circa  mortuos  fuperflitio  fnit  Lacc- 
dacmouc    luni.it;?.      Caaterum  propter   hanc   cnuilam, 

itum  olim  luit,  vt  indicia  apponcrentur  ioiibus 
m  4  domui; 


184  CASAVBONI    AD     THEOPHR 

domus  funefke:  ne  videlicet,  infcius  aliquis  ingredere- 
tur,  et  fe  imprudens  pollueret.  De  vafe  aquae  luftralis 
iatn  diximus.  eodem  fpeclabant  capilli  de  ipfius  defun- 
fti  capite  fecB,  qui  foribus  appendi  foliti.  Enripides 
Alceftide  [v.  98  fL],  UvXuv  tvcL^o&sv  <T  S%  oqoo  7vr\- 
yctlov  ug  vofitlsTcti  ys  %SQvtQ>  hr)  (p&tToov  TvvKcttg,  %cti- 

TCt   T   8Tiq  STVt  TVQO&VQCt   TOfJLCttOg,    cc   orj    VSKVOOV    TVSV^SCl 

nvtTvsi.  Apud  Romanos  cupreffus  domus  funeftae  fa- 
ciebat  indicium.  quod  ex  Plinio  [16,33]  et  Seruio  pri- 
dem  doclis  viris  notum,  notatumque.  notat  autem  Scr- 
vius  idem  [ad  Aen.  3],  ab  Athenienfibus  tractum  mo- 
rem :  nam  apud  Atticos,  inquit,  funeftae  domus  cuprefji 
fronde  velantur, 

ovt  S7v)  Ks%st  ]  Scribendum  Ks%r),  vt  modo  stt)  vs- 
k^ov.  Hefychius,  Ks%r},  ety  olc  Tovg  vsnqovg  KOfffJLXtriv. 
Etiam  Latini  leclos  vocant,  in  quibus  mortui  colloca- 
bantur  et  erTerebantur.     Erit  autem  figura  %v  hct  ivolv. 

CVT    S7Vi   VSKQQV    sKSsIv,   OVT     S7v)    Xs%Y],   prO    S7v)    TOL    T(t)V 

vsKowv  Ke%rj.  et  referendum  ad  7v%o&s<rsoog  folemnia. 
Sed  eft  et  alia  leclio  hir)  Ks%oo.  quam  potius  retineo. 
Euripides  Iphigenia  in  Tauris  [v.  380  ff  ],  Tct  Tr)g  SsS 

dS  fJLSfJL<$0fJLCtl  CToQicTfJLCtTCf    \\Ttg    Q^OTOOV  fJLSV   Y\V  Tig  Cttyv}- 

Tctt  (povx,  H  kcl)  Ko%sictg,  r)  vsk^S  S-tyri  %e%6tv,  Booftoov 
ctTVsi^yst  fjLV&ctqov  oog  riyovfjLsvrj.  vide  Porphyrium  lib.  1 1. 
Tvs^t  ct7voyr\g.  Sic  Ks%og  interpretor  in  fuperiore  loco 
Iohannis  Chryfoftomi ,  de  cubili  puerperae.  fic  in  ho- 
milia  1 1 1.  ad  Titum,  r)  cltto  Ks%xg  efi  puerpera,  vei  quae 
recens  e  puerperio  furrexit.  nam  interpretes  male  aliter 
accipiunt.  In  Nouella  Leonis  appellatur  yvvrj  S7viKo%og" 
vbi  eorum  error  corrigitur,  qui  mulierem  nondum  fa- 
cro  lauacro  lotam,  pofl  partum  de  vita  periclitantem, 
nolebant  baptizare  ante  diem  xxxx.  tanquam  pollu- 
tam,  et  facramento  indignam.  quae  erat  crudelifTima 
fententia. 

kcl)  otclv  svvTTVtov  ity~\  Notum  efl,  vetercs  cum  trifie 
aliq^od  infomnium  viderant,  aTVOT^oTVtcLQ-fJLS  %ctqtv  fa- 

cra 


CHARR.     CAP.    XVI.     COMMENTAR  l8f 

cra  quaedam  faditafle.     Ariflophancs  Ranis  [$,  2.8^fl.], 
AAAa  |U-o<  duQiTrohoi  Xv%vov  d^/aTS,  Ka.A.iria  t  ix  Trof 

TCltJLVV   etOCGV  CLOCLTS,   &S%USTE  C)'  SaVfr    tig  CVJ  SsiGV  0V6$r 

xTrcy.kvcct).  Martialis  libro  xi.  [epigr.  50],  AxKh 
pbora  nunc  petitur  nigri  cariofa  Falcrni,  expiet  vt  fomnos 
garrula  faga  tuos.  Sed  in  re  non  obicura  non  abutar, 
nequc  meo  neque  lcctoris  otio.  Exempla  paflim  apud 
tragicos. 

Tivi  <&£&>,  S  Tivi  Ssci~\  Graeci  vocant  oaifiovag  cltto- 
<q9  Apud  Romanos  Ioui  prodigiali  fiebant  iacra. 
Plautus  Amphitryone  [2,  2. 107  f.],  Sed  mulier  poftquam 
experrctla  es ,  prodigiali  loui  aut  mola  falfa  bodie,  aut 
thure  comprecatam  oportuit.  Creditum  etiam  efl  a  vc- 
teribus  expiari  iomnia,  fl  illa  Soli  narraflent.  Eu- 
ripidcs,  kx.cuvd  &'  tJTtsi  vv£  Osoxcra  Qao~fiaTa,  As^ca 
ai&io\  siTi  $y  tc<5'  sic.  dxoc..  Sophocles  Eleclra 
[431  f.],  toicwtcl  tgv  'TracovToc,  rivr/J  r\Xia  Asfcvvcrt  r$+ 
vae,  skAvgv  s^Yiyxuiva. 

3  ttpoc.  tgvc,  6pQsoTs\s<?dc  xaTa  iir\va  nroQivs&aC^ 
Orpheus  in  -Gracciam  initiorum  genus  quoddam,  vel 
teftc  Demoflhcne,  inucxit,  quod  O^iytdq  TsXsTac.  vo- 
cabant,  et  qui  illa  doccrent  Orpheoteleflas,  Ait  autem 
yjtTa  uriva,  quia  iub  cxitum  cuiuiquc  menfis  videntur 
foliti  initiari  Atlicnicnfes.  Habeo  eius  rei  auclorem 
fcholiaften  Ariflophanii,  qui  teflatur  circa  finem  fingu- 
lorum  meniium  iicii  foiitns  t#c  uv^iycdq  ^aivdvaq. 
Proclus  in  Hefiodi  commentnriis  auclor  cfi,  veteres  opc- 
fimulatricibus  dedifle  die  menfis  xviiii.  Perfua- 
fum  autem  efttt  Athcnicnfibus,  eos  cjtii  myfleriis  illis  et 
Elcufiniis  cflcnt  initiati,  diuinis  in  Orco  fruituros  ho- 
'\--   .     Lacj  thi    m  AntiAhcnc,  ct  alii. 

.    1 7T<  TCtiC  T^iGOOiC,  d%s\6(*)v\    IlllO  S7Ti  TCtC  T^lfl\ 

vt  pofmlat  Hcllcnifmi  ratio.  vcrum  arbitror  maius  vul- 
fubcflc,  ct  dciidcrari  aliquod  vocabulum,  aut  ctiam 
fortafle  plura.     Notum  autem,  111  triuiis  ct  compiti 

eodcm  ctiam  moris   iuif 
m   5  .  Tot 


l$G  CASAVBONI    AD     THEOPHR 

rd  xa&dofjLaTa,  et  purgamenta  vrbiam  proiicere.  Eu- 
ftathius,  tycurtv  ort  tfHov  exdkxv  xgo&ov  ieqetx  Te&evTog 
Atl \'  LLei\t%((t)  ev  Totq  xa&amotq  QS-tvovToq  aatfJuaxTr^t^- 
voq  ftrjvoq,  oTt  riyovTo  Tct  7rou7rata  xat  xa&aqfjjQdv  expo- 
ka)  elq  t<xc  T^to^sq  eytvovTo.  ea  purgamenta  etiam  6%v- 
SvfjLtct  appellata  funt.  qua  de  voce  et  ritu  hoc  toto  con- 
fule  Harpocrationem.  Atque  haec  facra  cum  peregif- 
fent,  non  ante  domum  redibant  quam  et  veftem  et  cor- 
pus  aqua  vel  fluuiali,  vel  fontana  purificafrent.  Por- 
phyrius  [  lib.  2  $  44  ] ,  UavTeq  ev  txtca  GOfAokoyricrav  ol 
Seokoyot ,  ooq  ovre  a7v]eov  ev  Tcttq  ctnvoT^onvcLtotq  3-vciaiq 
tmv  9-vofjtevMV,  ycaS-a^tbtq  te  y^ri^eov  fir\  ya%  iot  Ttq 
elq  a<?v,  jULrjo'  elq  otxov  $tov,  fir}  TTQOTe^ov  e&rJTa  xa)  cci- 
fxa  7roraa6iq  rj  7vr}yrj  d7T0Ka&r}^aq. 

Ka]a  KeQakrjq  kxcracSrai  ]  Colligi  hinc  poffe  vide- 
tur  in  triuiis  fuiffe  7re%t^avTrjgta.  poteft  tamen  etiam 
aliter  accipi.  Ritum  lauandi  capitis  in  puriflcationibus 
exprimit  Perfius  [  Sat.  2, 15  f  ] ,  —  Tiberino  in  gurgite 
ntergis  mane  caput  bis  terque.  et  Iuuenalis  [Sat,  6,  523  f  ] 
Ter  matutino  Tiberi  mergetur,  et  ipfis  vorticibus  timi- 
dum  caput  abluet. 

cxikkrj  r)  crxvkaKt  xekevcrxt  avTov  TteoiKabd^at^ 
Tangit  duplicem  veterum  confuetudinem  expiandi  lu- 
ftrandique  fe.  altera  erat,  circuma&a  circa  corpus  fcilla : 
altera  catulo  fimiliter  circa  corpus  duclo.  hoc  enim  fu 
gnificat  Tre^tKabd^at.  De  fcilla,  quod  expiandi  vim  cre- 
deretur  haoere,  notum  vel  ex  Plinio  et  medicorum  li- 
bris.  Artemidorus  iyo^tod,  H  cryJkka  Ka&dqcrtoq  eivai 
vevcat^ai.  Lucianus  i,7rtcrK07v5vTeq  exdS-riqe  ts  fie,  x,a\ 
€t7fefta^e,  kcu  7re%tr}yvt£e  $ao)  Kat  CKtkkr}  kcu  dkkotq 
irketoct.  Dio  Chryfoflomus  oratione  x  x  x  x  v  1 1 1.  dkkd 
fjLot  lottei  Tre^DcaS-dpavTaq  Tr)v  Tvoktv  fir)  cxtkkr}  fjLrjce 
v&aTt,  dkkd  Trokv  xa&a^equ  x^fjuaTt  koycc  xoivrj 
Trqdtfetv.  Pliira  Clemcns  Alexandr.  feptimo  Stromat. 
et  Theocriti  fcholiaftcs  in  Thalyfiis.  De  catulo ,  res 
minus  vulgo,  vt  videtur,  nota.  quare  etiam  eius  ritus 

igno- 


CHAKR.    CAP.   XVI.    COMMENTAR        187 

ignoratione  interpretes  miris  modis  hunc  locum  deprn- 
varunt:  ia  quo  nihil  erat  prorfus  mutandum.  Nam 
verum  eft  quod  diximus,  veteres  catulo  folitos  luftrare 
fe,  eum  circumferentes  circa  corpus:  eamque  luflratio*. 
ncm  vocabant  mpmcuXtoi&ftiv.  Plutarchus  in  Kstyct- 
hctiotq  Romanorum  infHtutorum :  T&  Sl  y.vv\  itcivTsc, 
toc  sttoc  sittsIv,  EAA^vfc  s%ocovto,  Kcti  %cwvTcti  ys  ui%oi 

VVV  hlZl  <T§CL't  TGVC.  'A.Ct&CtOU0VC.    KCtl  lCS^lfJLCLT^H- 

Ci  T9VC   CtytCLCUX  &S0USVXC,  7rSOlC"/.v\ctKl(TfJL0V   TO  TOiOVTOV 

:  tx  x.uS-cLPaov  -/LctkxvTsc.  Idem  repetit  in  Romu- 
lo.  Fuerunt  et  alii  tum  icillae,  tum  catulorum  in  fe- 
bruationibus  vfus,  quos  prudens  omitto.  Tirones  mo- 
neo  pertinere  ad  hunc  ritum  verba  legis  iii.  §.  3.  D.  Ad 
legem  Corneliam  de  iicariis.  quac  tamen  alio  refcrunt 
viri  docti. 

olvtov  irsor/.ctS-ctoctt']  Significat  hoc  verbum  appli- 
care  aliquid  corpori,  expiandi  caufa,  idque  in  orbemdu- 
ccre.  quod  et  TrsoifjLct^ctt  dicitur:  Latinis  circumferre. 
Virgilius  [Aen.  6,  22$],  Idem  ter  focios  pura  circuntulit 
vttda.  Seruius,  Circuntulit,purgauit.  Antiquum  verbum  eft* 
Plautus  [Amphitr.  2,  2.  143],  Pro  laruato  te  circumfe- 
ram :  id  eft,  purgabo.  Nam  luftratio  a  circumlatione  di- 
fla  eft  veltacdae  vel  fuiphuris.  luuenalis  [Sat.  2,  157], 
—  Si  qua  darentur.  Sulpbura  cum  taedis.  Recle  ex- 
primit  Seruius  circumlationcm  illam  quae  in  luftratio- 
nibus  fieri  folcbat.  icd  eius  ritus  graphica  cxtat  defcri- 
ptio  apud  Ciaudianum  in  Panegvrieo  Honorii,  fexto 
eius  confulatus  [v.  324  ff];  quem  locum  iuuat  afcri- 
berc,  Luftralcm  Jic  triftc  faccm  cui  lumen  odorum  fulfure 
caeruieo,  nigroque  bitumine  fumat,  circum  membra  rotat 
docius  purganda  faccrdos ,  rore  pio  fpargens,  et  dira  fu- 
gantibus  berbis  numina  terrijicumquc  loucm,  Triuiamque 
precatus,  trans  caput  aucrfus,  manibus  iacuiatur  in  au- 
ftrum,  fccum  rapturas  cantata  piacuia  taedas.  Similitcr 
bcs  ct  agri  luitrabantur,  hofliisin  oibcm  circumla- 
ybius  hbro  quarto  dc  Mantincnfibu*:  ytctt  kol- 

&Ct(>U9V 


188  CASAVBONI    AD     THEOPHR. 

S-ctejLtov  STrowcrctvTO,  Kctt  trtyctytct  TtsotrivsyKctv  rtjg  rt 
7roAsocg  kvkKco,  kcu  rvjg  %d)^ctg  77ctcrr\g.  ideo  Latinis  ea 
facra  ambarua/ia  dicla.  Atque  hinc  eft,  quod  ro  ttsh 
fere  in  vocibus  eo  pertinentibus  reperitur:  vt  in  7tspi- 
fjLctr^s&at,  Tvs^i&vscVctt,  7rs£ictyvt^stv,  7rs^i3stSv  et  tvsqi- 
Sstoocrtg.  etfi  Homerus  ^tctSstSv  dixit.  Sic  et  TtsoQaX- 
XsSfctt  Kctqtyog  apud  Ariftotelem  in  fexto  Hiftoriarum, 
de  luflratione  gallinarum,  quae  TrsotKctoQttrfiog  Plutar- 
cho  nuncupatur.  Sed  et  ctTrofiar^siv  eo  fenfu  vfurpa- 
runt  Demofthenes  Pro  corona,  KctS-cttqcov  rovg  rsXov- 
fisvsg,  Kcti  ct7ro[jLctrrct)v  rco  7rr\\cd  kcu  rotg  Trtrv^otg.  Sic 
accipiendum  et  in  illo  Callimachi,  vt  puto,  verficulo, 
initio  Athenaei:  To)g  <5'  ctTrofJLct^ctfJLsvotcrt  &sc)  $t$oct&iv 
ctfjLsivov.  quem  locum  non  recle  Erafmus,  et  alii,  alior- 
fum  conati  funt  trahere,  cum  ex  hoc  ritu  fit  explican- 
dus.  Hinc  didtae  funt  mulierculae  illae,  quarum  hic 
Theophraftus  meminit,  ctTrofictKr^tctt,  vt  eft  apud  Pol- 
lucem  [7, 33],  vel  Trs^tfLctKT^tctt,  vt  vocat  eas  Plutarchus, 
De  fuperftitione.  Latinis  piatrices,  et  pmulatrices,  vel 
potius  fimpulatrices.  vide  Fefium.  Talem  fuiffe  ait 
Demofthenes  Glaucotheam  fiue  Empufam  Aefchinis 
matrem. 

fjLctivotjLsvov  rs  $ct)v  ri  e7riAri7r^ov~\  Plautus  Captiueis 
[3,  4.  15  fL] ,  Hegio,  hic  homo  rabiofus  hahitus  eft  in  A/i- 
de.  Ne  tu  quod  iflic  fabu/etur,  aures  immittas  tuas. 
Nam  iftic  haflis  infettatus  efl  domi  matrem  ct  patrem, 
et  i/Jic  ifli  qui  fputatur  morbus  interdum  venit.  Proin 
tu  ab  ifloc  procu/  recedas.  Sufpicor  etiam  ob  fimilem 
fuperftitionem  factum,  vt  Akis  rex  Dauidem  infaniam 
fimulantem  procul  a  domo  fua  arceret.  id  enim  viden- 
tur  vltima  verba  eius  capitis  fuadere.  Locus  eft  primo 
Samuelis,  cap.  xxi.  Similis  fententia  in  Eumenidibus 
Varronis ,  Apage  in  diem  reftum  a  domo  noftra  ijiam  in- 
fanitatem. 


AD 


CHARR.     CAP.    XVII.    COMMENTAR        189 

AD    CAPVT    XVII 

n  E  P  I      MEMTIMOIPI.U 

E-  n  asa^iiio^io,']  Iniuflitiae  fpecies  quaedam 
eit  et  illiberalitatis  hoc  vitium:  quod  fere  in  cala- 
mitofo  pauperibusque,  vel  paupertatem  fimulantibus,  et 
fenibus,  reperitur.  Nam  vt  felicitas  iuperba,  ita  queru- 
Li  calamitas  eft,  eorum  maxime  qui  e  magnis  aut  me- 
diocribus  opibus  ad  inopiam  funtredacri:  recleque  iile 
apud  Terentium  ^Adelph.  4,  3.  14  ff.y,  Omnes  quibus  res 
Jimt  mimts  Jecundae,  magis  funt  nefcio  quowodo  fufperfh- 
fi:  ad  contumeliam  omnia  accipiunt  magis :  Propterfhatn 
impotcntiam  fe  femper  credunt  negligi.  et  alibi  ^Adelph. 
4,  2.  6]  apud  eundem  poetain  querulus  quidam  fenex,' 
Me  credo,  ait,  buic  ejfe  natum  rei,  ferundis  miferiis.  Nihil 
autem  intereft  facultatibus  flt  pauper  aliquis,  an  animo, 
quae  fola  demum  paupertas  vere  mifcra  efl.  Multa 
Seneca  de  hoc  vitio  variis  locis:  fed  vnum  notarc  fuf- 
ficiet.  Sic  ille  De  tranquillitate  vitac  libro  1.  [imnio 
de  tranqu.  animi  c.  jj  de  amicorum  delcclu  loquens. 
Praecipue  tamen  vitentur  triftes ,  et  omnia  deplorantes, 
quibus  nulla  non  caufa  in  querelas  placet.  Con/let  illi 
licet  fides  et  beneuolentic,  tranquillitati  tamen  inimicus 
eft,  comes  perturbatus  et  omnia  gemens,  MSfjL^ifjboi^ccv 
autem,  querelam,  non  querimoniam,  vertimus.  nam  etfi 
non  fugerct  nos,  bonos  auctores  promifcue  his  vocibus 
vti,  mouit  tamcn  vctcrum  grammaticorum  aucloritas. 

iclhn  Fronte  literator,  (^uerinwnia  certae  rci  ejl: 
Querela  fuperuacua  efi.  Itaque  prior  grauitatis  cjl ,  po- 
flerior  leuitatis.  Glolfani  auctor.  (Juerela ,  juLSfjL\pi$ 
/uLctTctia,.  Querimonia,  usa^/ic.  Vox  bso^ofJLSvn  luipci  la 
eft,  d  .tentiac  potefl  abeile.    Habes  apud 

entcm  Alex.  lib.  m.  ^innno  1,  y  ]  ct  u 

i^/ii/c  et  fUftf^ifLMftaj  defioitioiief^quai  praetermitto, 

*7TQ<rSl- 


1901  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

d^o^stKavrog  r$  (p/Xtf  fjus^a^  Conuiuac  olim  e 
conuiuio  apophorcta  refercbant.  de  quo  more  fupra 
diximus.  abfentibus  vero  fisc&sg  mittebantur.  Plutar- 
chus  in  AgefiJao,  s&vcrsv  svayysKta,  xcu  hsirsfji/jce  fis^i- 
cjag  roig  (piKotg  dito  rm  rsbvfisvm.  Idem  au&or  in 
Arati  vita  fcribit,  Antigonum  regem,cum  Corinthifacra 
faceret,  Arato  Sicyonem  mififle  ^soi^ctg.  Ariftophancs 
Acharnenfibus  [4,  6.  3],  tnrsfj^s  t($  orot  vvfiQtog  rav- 
r\  y^sa  gx  t£v  yctfjLcov.  Etiam  Romanis  mos  fuit  de 
menfa  aliquid  mittere  amicis,  imo  vero  etiam  Iudaeis 
aliisque  gentibus  Orientis  eundem  morem  in  vfu  fuifle 
teftantur  literae  facrae  priore  Samuelis  capite  primo,  Ne- 
hcmiae  capite  v  1 1 1.  et  alibi. 

£  Stort  vsi~\  Qiiod  vulso  ficri  folet.  Theognis 
25I.J,  aos  ya%  0  Zsvg  %&  vwv  nravrag  avoavst,  ht 
dve%w.  At  hic  iniquior  etiam  erga  Iouem:  quippe 
cui  cum  fit  opportuna  pluuia,  nihilominus  tamcn  de 
Ioue  queritur,  quod  paullo  ferius  quam  libitum  ipfi 
fuiflet,  pluat. 

2  Kcti  7?(>ictfjLSvog  ctvofictTrooov  d^tov~\  Querela  vfitata 
jierorum,  quod  nimio  leruos  emcrint:  quos  propterea 
apud  Plautum  [Pfeud.  1,2. 1]  et  Terentium  [Eun.4,4.2] 
male  conciliatos  vocant,  hoc  eft,  magno  emptos.  At  iftum 
miferum  vilitas  ipfa  oflendit.  in  quem  iure  illud  vfurpa- 
veris,  (Srav  70  vo^cog  rov  tydevyya  nrvtyst,  u  ost  srt  nrt- 
vsiv; 

y»a\  nroKKct  S.~\  Scrib.  drs  nroKKa  $. 

hq&eig  rS  tt&ASvt.]  Poteft  legi  et  hri^svrog.  Et 
fane  maius  fuerit  argumentum  rei  vili  pretio  emptae,  fi 
emptor  a  venditore  rogatus  eft  vt  eam  emeret. 

%a\  tt^oq  rov  svayysKi^ofjbsvov^  Ait,  svayysKi^cfjLS- 
vov,  refpiciens  cupiditatem  qua  rlagrare  folent  patres  ^- 
lios  habendi  potius  quam  filias.  Tale  illud  svayysKtov 
apud  Ariftophanem  Thefmophoriazuiis,  /\ewv  Kew  crol 
yeyovsv,  ctvr  slyua  cov* 

'  t?c 


CHARR.     CAP.    XVII.     COMMENTAfc        I9I 

tr,q  ovcriaq  ro  riuncv  ans-i^  Terentius  Heautonti- 
mor.  [4,1.15],  ch.  Jcio  quid  feceris :  Sujiulijii  [puel- 
lam  icilicet.]  Sy.  Si  Jic  faclum  eji  domina,  ergo  bertf 
damno  auclus  eji: 

d\ij&ij  s$fi$~\  4-  d.  qucm  tu  beatnm  praedicas,  ve- 
rius  miferum  dixeris.  fic  querulus  ille  Horatianus  Vul- 
teius  Menas  [i  ep.  7, 93  f  ]5  ---  pci  me  miferum  patrone 
vocares,Jt  veUes,  inquit,  verum  mibi  dicere  nomen, 

3  yxu  vUfiv  vix.ii(ra,q~]  Errant  interpretes  in  huius  lo- 
ti  intcrpretatione.  male  enim  referunt  alio  quam  ad 
victoriam  eius  qui  cauflam  obtinuit,  et  fuperior  e  iudi- 
cio  difceflit.  quare  etiam  $ix.r}v  viwcag  fcribendum,  non 
\Ur\v.  familiarc  eft  Atticis  ita  loqui  cHKJjf  vixav,  vel  rJTjd- 
<&ai  diy.rp.  Nam  viruty  et  fjtfav  non  efle  folum  TroAi- 
tjLov  fed  cuiufcunque  dyooviag,  vel  vnicus  in  LachetePia- 
tonis  locus  poterat  docere.  Malc  etiam  iidem  inter- 
pretes  orationem,  cuius  fit  hic  mentio,  ad  «nTcuP&c. 
Asyac,  aut  nefcio  quas  viuentium  laudationes  referunt. 
quae  plane  funt  aegrorum  hominum  fomnia.  Quis 
nefcit,  veteres  Athenieniium  oratores  folitos  orationes 
reis  fuam  opem  implorantibus  fcribere,  quibus  orationi- 
bus  ipfi  rei  vtebantur  in  iudiciis?  Tales  iiint  omnes  fer- 
ine  Ilocratis,  Lyiiae  et  Demofthenis,  quae  ad  caufla» 
priuatoruin  pertincnt:  quod  nec  Cicero  praetermittit, 
ct  teflatur  Qmntiiianus  non  femel.     Eundem  morem 

;  Romae,  vel  cognomen  indicio  fit,  Lucio  Aelio 
cx  ea  re  partum.  dichis  tfl  enim  Stilo,  quod  orationes 
nobililjimo  cuique  Jcribere  folebat ,  inquit  Suetonius  [dc 
I  \  ].    Poilremo  Siyaia  non  fimt ,  laudes  mcrito 

dicendae:  fed  contincnt; a  L.iufarum  et  defcnfionis  fijr- 
:n\j.    Tcrentiufl  [Phonn.  2,  1.50]  et  Cicero  iujia 

nt. 

*/?•]  Qil^  cenfcs  facluruirr  fuifle,  it 
litein  perdidifll-t?  AtqUi  etiam  damnato  rco,  oratori 
caiiliat  clttquentiae  otiicium,  ii  oinni  aite  vius  cfl. 

l\a$og 


192  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

l\a^iq  kfi]  Lego  iXaooq  e<roo.  vt  apud  Terenthun 
[Adelph.  £  3.  56],  Hodie  hilarum  fac  tc.  et,  Qmitte  nunc 
triftitiam  tuam.  Speclatur  autem  in  vultu  hilaritas,  et 
opponitur  p.^oprie  tt,  G-/,vS-qoo7TGT?]Ti.  Mox  lege,  ots  <5s7, 
non  oTi.  Sic  in  ilio  Theocriti,  %a(^a  Ttooq  &ts  t  dv- 
loctq  ooo)  T%q  fLWOT  o7roo7ra.  Atque  hoc  tam  pufillum 
mendum  a  doctiffnno  Furlano  quum  non  effet  anim- 
aduerfum;  vt  nihil  hic  videret,  effecit. 


AD   CAPVT  XVIII 

nipi      AnisTiAS 

EV»  dfisXst  ctiri^ici']  Huic  contrarium  vitium  eft, 
1  quam  Graeci  svySsiav  vocant,  Latini  credulitatew, 
quae  faepe  in  fatuitatem  vertit.  In  medio  autcm  horum 
extremorum,  virtus  eft  quaedam  dvoovvfioq ,  prudentiae 
velut  cctto^poo^,  per  quam  et  fidem  iis  habemus  qui  me- 
rentur:  et  eorum  contra  fideiri1  fufpectam  habemus,  qui 
erga  alios  reperti  funt  infldeles.  Semperenim,infixum 
in  animo  nofiro  effe  debet  E7n%#0|U,s7ov  illtid,  yvooS-i 
Tfooq  dkXoo  %s%oY]Tcti.  itemque  illud  eiuidem  poetae 
Ciceroni  familiare  [  ad  Att.  1, 19  ] ,  NctCps,  kcu  fxsfjbvac' 
ct7ri<TSiv.  ao&^a  TctvTct  toov  Qosvoov.  hoc  efl,  interprete 
Q.  Cicerone  [de  petit.  Conf  10],  Nerui  atque  artusfunt 
fapientiae,  non  temere  credere.  Extat  in  hanc 
fententiam  praeclara  oratio  Dionis  Chryfoftomi  ,  quam 
velim  legat  iuuentus.  Speclat  eodem  epiftola  xxn. 
Plinii,  libro  v  1.  lectu  et  ipfa  digniffima :  nec  minus  ele- 
gans  fenis  Afcraei  effatum  [  soy.  270  7] ,  Kcti  Ttfcstq  $' 
ao,  ofjJooq  v.cti  aTtt^iai  ooXscav  avo^oaq. 

xa)  ua]d  ?d$iov  dotSfjuiiv]  Habes  amplum  inhunc 
locum  commentarium  Plauti  Aululariam:  vbi  mirificif- 
iune  miferum  fenicem  Euclionem  illa  auri  aula  inquie- 
tat.     Itaque  ait  Staphyla  [.1,  i.  51]  eum  deeies  die  vno 

extru- 


CHARR.     CAP.    XVIII.    COMMENtAR.      1$$ 

extrudere  ornnes  aedibus:  vt  nimirum  folus  thefaurum 
efFodiat  et  nummos  numerct.  ied  ipium  poetam  vide. 
eft  enim  inaenioiiilimus  in  illius  infelicis  dnn^ict  de- 
fcribenda.    Similia  repcrias  apud  Lucianum  in  Alcyone. 

ti  0*4  :t  ro  y.ciAix%iGv']  Non  damno  hanc  le- 

clionem:  etii  alibi  haec  vox,  quod  meminerim,  haud 
milii  lecla.  FortaiTe  tamcn  mvxxigv  fcripferat  audor. 
Efl  autem  kvv^ov  vas  quoddam  inflar  magni  marfupii, 
feruandis  veflibus,  ct  aliis  id  genus  rebus:  iic  didum  a 
pelle  canina,  ex  qua  vel  confici  vel  integi  folebat,  vt 
rifcus  Latinorum.  Memincre  vuvvxxov  Xencphon  et 
Pollux  non  vno  loco  [$,  3.  4  et  io,  17],  itemque  Eufla- 
thius  in  O0W0*.  s,  [v.  267].  Quid  fi  etiam  kv\ixov%iqv 
fcribamus?  quam  vocem  pro-xuAwcffTov  legere  alibi  me- 
mini.  Sed  fortaiTe  verius  cfl,  nihil  eile  mutandum.  nam 
fic  appellat,  quas  Iulius  Pollux  [7,  19]  Koikdq.  In  eo- 
dcm  auctore  y.v^volayjov  legas  pro  panario  vel  goWu^- 
TO&fWJ  [19,  23]. 

ttp  fi  0  a&^Asc]  Euclio  Plautinus  [Aul.  1,  2.  25], 
•  -  -  occlttdt  Jis     Fores  ambobus  pejfitlis. 

slq  rrv  Srvqctv  ir.v  ctvKctiav]  Puerilis  fed  frequ^ns 
error,  pro  ctvksictv.  Apud  vetercs  &v%ct  ctv\s(ct,  ilue 
avA<;sc,  perpetuo  efl  idem  cum  tt^cJtj;  Svqct. 

2  (jLSTct  fjtxtqrvqwv  ct7rctrtslv~]  Supra  ad  caputDc  Au. 
[piditate. 

y.cti  to  ludjiov  is  syJvvcti  Js/voc]  Inepta  lectio,  et 
quem  cx  c\i  knium  interpretes  eliciunt,  ineptus  efl,  aut 
nullus  potius.  Dubio  procul  Icgendum  efl  vt  emen- 
/vai.  quam  voceinfupra  eodcmfenfu  vfur- 
pauit:  capitc  De  iupcrflitione.  Scribendum  etiam,  x% 
(L  ict  '2ihTi<?ct  i$y.  non  ax  wct.  EA  Atticifmus  transla- 
titius,  h%  yy  pro  nx.  sksCvoj 

pdktsct  fj.sv  (jdj  btivcti]  DeeiTe  aliquid,  luce  mcridia- 
i  .i  iucum  fupplebamuJ  in 

hanc  fententiam,  $1  jH  mc  suvWc  dirctwsiv.     Scd 

poflca  adducli  iuinus  VI  iermc  credeiemus ,  ita  potiui 

n  fcripnfli 


194  CASAVBONI     AD    THEOPHR 

fcripfiffeTheophraftum,jactA<<r<2  fih  fir)  ^Svat'  ei  £e  fjj> 
iov  ndic^a  ksXsvsiv  dy.oKx&etv.  nam  quia  fequurtur  illa. 
verba  za)  rov  ndila  ls  ay.oK^iwa*  puto  hic  ideni  efle 
mendum  quod  fexcentis  locis  obferuauiinus,  vt  bis  po- 
'  fitae  ab  au&ore  voces  locis  vicinis,  femel  a  librariis 
omitterentur.  Similem  dnrt^iav  aut  turpiorem  etiam 
notat  in  diuitibus  fui  temporis  .Iuuenalis  fatira  quinta 
/~v.  39  ff  7 :  vbi  de  illorum  conuiuiis  loquitur :  —  tibi 
non  committitur  aurum.  Vel  fi  quando  datur,  cuftos  af 
fixus  ibidem,  qui  numeret  gemmas ,  vnguefque  obferuct 
acutos.  Quid  fi  etiam  fic  legas,  fid.  fih  firj  Sxvat,  si  oi 
fi7l,  ^ncraq  (vel  ^aAfLrcraq)  cJyvat.  Nam  profeclo  ita 
eft,  diligentiores  et  cauriores  patresfiimilias,  vafa  argen- 
tea  il  commodato  alicuiconcedant,nonillatradunt  prius 
quam  illorum  pondus  accurate  explorauerint. 

aa)  rcv  nratia  t\  dxoKx&Svra']  Malim  rov  axoAtf- 
&Svra,  hoc  eft,  puerum  dytoKxBov,  pedi/Jcquum,  vel  fai 
mulum  itineris  comitem.  Sic  diclum  vt  a^fjuoc^cov  pro 
defiows,  $ixd£w  pro  Stx&rijs,  aliaque  apud  Atticos: 
quae  et  Latini  iunt  imitati. 

oiru&ev  firi  Qa&(?ttv,  d\A'  tfiw^ocBsv]  Plautus  Cur- 
culione  [i,  i.  ij,  /  tu  prae  virgo:  non  queo  quod pone 
me  eft  feruare.  Idem  Pfeudolo  /i,  i.  37  /,  /  puere  praes 
ne  quifquam  pertundat  crumenam,  cautio  eft. 

adi  Ksyovcrt  irocrov]  Legimus  ita  hunc  loeum,  na\ 
Keyovcrt,  Uocrov,  einteiv,  KajdS-ov.  £  ydq  cr%o.  inferta 
voce  elireiv  quae  manifefto  defideratur.  noVou  auteui 
verbum  effe,  non  nomen,  cenfemus :  eftque  eo  verbo 
vfus  iterum  capite  vltimo.  flgnificat  numerare,  et  ratioX 
nem  inire.  Solent  autem  mercatores  venditae  merci$ 
fummam  conficere,  quam  in  librum  rationum  confe-» 
rant,  praefens  fi  pecunia  non  numeretur.  Quod  dodj 
quidam  viri  emendant,  ku)  Kt7rcvrt  tS  nrocrov,  ne  Graeca 
quidem  eft  oratio,  nedum  eo  digna  qui  a  diuinitate  fer- 
monis  nomen  inuenit:  faltem  dicerent  eKKetirowt.  led 
ne  fic  quidem  piacct.     Quod  ait,  i  <r%oKd£oo  nrefLnetv, 

accipi 


CHARR.    CAP.    XVIII.    COMMENTAR        195 

accipi  debet  de  feruo  flagitatore.  Si  legeretur  Kcltcl- 
Seg  pro  KctTdfe,  eflet  id ,  Solue  nunc.  quod  Graeci  di- 
cunt,  dvToS-ev  KctTdQ>ct\\e.  fed  nilul  necefle  mutare, 
praefertim  iine  veteribus  libris:  quorum  equidem  hoc 
maxime  ioco  optarim  fleri  mihi  copiam.  Non  eft  au- 
tem  dubium  notari  hic  dirBdentiam  mercatorum,  quo- 
rum  plerifque  manus  funt  oculatae  ,  neque  quicquam 
nifi  quod  vident,  cedunt.  Tale  fuiflfe  Graecorum  ma- 
xime  ingenium  videtur:  vt  illi  aegre  fuas  merces  cui- 
quam  ablque  praeienti  pecunia  crederent.  vnde  eftapud 
rlautum  [K\m.  1,  3.  47^  proucrbium ,  mercari  Graeca 
fide.  At  fummus  Philofophus  Plato ,  qui  fciret  quam 
inulta  incommoda  pariat  mercatorum  facilitas  fuas  res 
temere  credentium:  (ab  hoc  enim  fonte  inflnitae  po- 
[ftea  lites  manare  folent,  vt  alia  taceam  mala:)  adeo 
aivk^icvi  hanc  non  improbauit,  vt  etiam  lege  cauerit,  ne 
«juis  mercator  fuas  merces  ante  pretii  numerationem 
cuiquam  daret:  aut  fi  dederit  quis,  et  poftea  ad  fuum 
peruenire  nequeat,  fibi,  inquit,  imputet:  nequc  vllam 
clionem  datum  fibi  iri  eo  nomine,  fperet.  Verba  Pla- 
tonis  funt  in  oclauo  De  lcgibus,  eV  to'Jto<c  dWuT^e^ 
v6fiior/JUC  Te  xqrifjLciTm  kcu  %cr)iictTct  vofJbicfictTO^ 
fir,  TTzo.iuevov  d\\ov  We^to  Ttjv  dWctyrjv.  0  oe  nr^oefjuevoq 
ac,  nr^evouv,  edvTe  KoaicriTcu,  Kct)  dv  fifj,  sepyeTOd,  dq 
vk  iTi  hiv.r.q  xcriq  tvv  toixtuv  7ree)  cvvaWd^em.  Ap- 
pellat  Plato  d\\ayr]v  emptionem  ct  venditionem.  eft 
cnim  re  vera  permutatio  quaedam,  vt  etiam  Ariftoteles 
ct  Iurifconiulti  docent.  Upoie&ai  vero  Tr}v  d\\ayr)v, 
efl,  cum  vel  pecuniac  numeratio  rei  exhibitionem  prae- 
ccdit,  vel  contra.  Vtrumque  improbat  Plato.  Doclif- 
fimus  Ficinus  aliorfum  locum  hunc  Platonis  traxit,  et 
Je  auctoribus  fecundis  accepit,  de  quibus  diximus  fupra, 
capite  Yltei  aKat^iaq.  quod  ctii  ineptum  non  efl,  minus 
amen  probo.  At  alii  quidam  interpretes  quid  obfecro 
bmniarunt,  quum  illum  locum  traclarent?  Vidclocum 
ieclur:  ridebh:  imo  indignaberis,  ct  diccs  cum  Iuliano, 

n  1  dvzyvw. 


iq£  casavboni   ad   theophr 

dveyvav,  syvodv,  xctrsyvQv.  Verbum  irqotedJcii  fic  cfTc 
accipiendum  monemus  etiam  in  Animadu.  noftris  ad 
Athenaeum.  eo  fenfu  et  irqohSovat  vfurpabant.  Vnde 
eft  irpiSocTiq.  Hermippus  vetus  comicus,  vt  ait  Pollux 
/~lib.  6,  33 ] ,  eum  qui  vinum  de  cupa  fumpferat,  nequc 
ioluerat,  nrpohoau  nrweiv  i'lpr\v.e,  venuftiilimo  ioco. 

*  ydp  <r%oAci^h)  TrsfjLTreiv']  Iam  diximus  de  eo  fer- 
vo  haec  debere  intelligi,  quem  e  re  Graeci  d7rctirr,rm 
Latini  flagitatorem,  dixerunt:  ceu  debitarum  hero  fnc 
pecuniarum  exaclorem.  eum  vcro  qui  publico  debits 
exi^ebat,  ^ctypcttydqiov  aliquando  Graeci  dixerunt.  au. 
Ctor  Hefychius. 


AD   CAPVT   XVIIII 

nEPI       A  T  I  X  E  P  E  1  A  X 

E<ri  ie  r\  Sv<r%e^eict]  Subtiliter  diftinguit  Theophra 
ftus  inter  hvcr%epeictv,  et  dr^cictv ,  de  qua  fequent 
capite.  vtraque  vooe  notatur  quorundam  hominum  ii 
congremonibus  et  vitae  quotidianae  viu  fcaeuitas  ac  fi 
nifteritas:  quibus  nihil  penfi  eft,  eo  effe  habitu,  eo  or 
natu,  iis  moribus ,  eos  denique  fermones  vfurpare ,  qu 
fint  iure  merito  iis  quibufcum  verfantur,  taedio,  odio 
et  (quae  fuit  veterum  fuperftitio)  tanquam  mali  ominis 
execrationi.  Ac  videntur  ro  $v(r%epec,  xct)  ro  drfoec,  dif 
ferre  potius  rc2  fici\Xov  kcu  rc2  fjrjov  quam  genere :  eti 
Theophraftus  per  diuerfa  genera  illa  defcribit ,  noi 
enim  dicam  definit.  Ipfe  fane  etiam  rov  $v<r%epri  hoi 
capite  vocat  dqSfj*  vt  appareat  quam  paruo  interuallc 
haec  duo  vitia  diftent:  quorum  tamen  longe  grauins  e 
tetrius  eft  quod  hvcryjpeict  appellatur.  Exiftimauimii 
autem  commodiflitne  c\v<r%epeictv  Latina  voce  foeditas 
zuffpurcities,  exprimi.  nam  qui  immunditiam  vertunt 
parum  omnino  dixerunt,  nec  Graecae  diclionis  viu 

fun 


CJIARR.    CAP.    XVIIII.    COMMLNTAR     197 

funt  aifecuti.  Fuere  quibus  intraciabilitas  videretur 
nominanda,  quam  nos  foeditatem  diximus.  fed  quis  La- 
tinorum  ita,  vnquam  vfus  illa  voce?  Proprie  fane  $v- 

-c  i^icitur,  vt  iplum  nomen  indicat,  et  innuit  eru- 
ditiilimus  A.  Gellius  [4,  1$],  quod  e/1  intractabile,  et 
moleftum  atque  odiofum.  fic  dicuntur  <5W%££>J  ?A*J| 
vlcerd  inueterata  et  foetida:  vt  cum  ait  Dio  Chryloilo- 

de  Philoclete,  neminem  voluilfe  eum  vocrjXsvsiv 
itct  tn*  Sv<r%e0iieai  ?r,c,  vocov.  et  Plutarchus  ait  quofdam 
efle  morbos  ctTiuag  y.ctt  utcrtTovc.,  quales  nimirum  funt 
cjui  hic  commemorantur:   quales    etiam  fuerunt  olim 

^diae  et  Damafiae  Athenienium,  quos  vt  cclttqo- 

:vc  ob  foctiditatem  foeditatemque  Ariilophanes  et 

Euphis  traduxcrunt.   fic  et  hvcxe^cttvstv  verbum  accipi- 

tur,  vt  apud  Plutarchum  in  Artoxerxe:  ciKQov  y.ctTct- 

jsvrog  ctvrrjc,  to  cwuct  sc^vcxe^ctvsv  snr\  tovtco  uw 

otw.      Non  folum  autem  foeditatem  notat  haec  vox, 

fed  etiam,  vti  diximus,  malutn  omen.  fere  enim  apud  De- 

mofthcnem,  et  alios  fcriptores  Atticos  to  fivcxeeh  in- 

fauflum  aliquid  ac  QKccc^rjAov  fignificat,  vt  cxplicatnr 

ab  Vlpiano.     Sic  apud  Latinos  voces  foedus  etjfpurcus. 

w]  Sencca,  foedam  cx  alho  varietatem  110- 

mmat:   Naturalium  libro  m.  [c-z$]*    FuifTc  ivcxefi 

morbum,  ctiam  Plutarchi  quem  modo  attulimus,  locus 

declarat. 

TctvTct  Hvcti  avTU)  cvyy  svr\  dpfiGQ?rifMctTct~\  Appellat 

Wf  quae  proprie  cvyytvtKct,  vt  apud  Piutarchuni 
in  Pciiclc:  et  pailim  apud  Galenum:  qui  non  vno  loco 
diiputat  contra  fophifias  (fic  eniin  appellat)  qui  dicc- 
<  «vctt  cvyysvty.ov  irciSoq.     Sic  cvyyevri  crifxsioc, 

Arifiotcli  quae  Straboni  cvyysvty.d.     Non  funt  autcm 

ttij  ctep'aJT?uctTct  ingeniti  tnorbi,  vt  docli  viri  vcr- 
tunt:  fcd  gentiles  et  auiti.  Nam  ctfi  fcio,  cvyysvriq 
intcrdum  accipi  pro  cvuQvtcc,,  acgre  tamen  concefTc- 
rim,  voaxnt  cr/ye.r/.tv  ct  cvuQvtov  idem  proprie  fona- 
rc.      Exiftixno   cnim    proprie  cvu^vtov  vocriuct   ciTc 

n  3  morbum 


198  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

morbum  qui  ctTro  nrcttloc,  gvvs%yi,  ncti  crvvctvfyoo&ri,  vt 
loquitur  Hippocrates  fecundo  prorrhetico.  genitiuum 
morbum  Latine  dixerim:  ficut  dixit  Ouidius  genitiuam 
imaginem  /"Met.  3,  33i7 ;  Suctonius  in  Augufto  [c.  30  J9 
genitiuas  notas ,  hoc  cft  arvfi(pvTct  crifisict,  non  autent 
cvyy  svtKci.  'Zvyysvsc,  enim  vel  cvyysvtKov  eft,  quod  a 
patre  acceptum  eft,  et  vt  hic  Theophraftus  explicat.  cui 
pateraut  auus  amboue  fuerint  obnoxii,  Nam  certum  eft, 
morbos  plerofque  per  fucceffiones  quafdam  vt  alia  tra- 
di.  .quin  faepe  accidit,  vt  ex  interuallo  reddantur  eae- 
dem  notae,  iidem  naeui  morbique  in  nepotibus,  qui  in 
filiis  defiifte  videbantur.  Plutarchus  De  fera  numinis 
vindicta  KK^ox^ovsq,  inquit,  xct)  ^sKcicrfjLctTct  x,cti  tyct- 
%o)  TTCtTSQtoV  SV  TTCtiViV  ctCpctvtS^svTsg  civeKvtyctv  vssqov  sv 
vtoovoiq  Kct)  S-vyctT^Gtg. 

*  sKkyi  s%siv  sv  toic,  ctvTWJYi{jbtoiq~\  Videtur  haec  iv- 
tryjs%sict  frequens  per  illa  tempora  Athenis  fuiffc :  vt 
merito  Theophraftus  hanc  notam  non  praetermiferir. 
Nam  ctiam  apud  Ariftophanem  in  Equitibus  ^2,4.71  C.J9 
quo  loco  ccrtant  adulationis  certamen  Cleon  et  Ago- 
racritus,  fartor  ille  impurus  pyxidem  vnguenti  pollice- 
tur  iftiufmodi  hominibus,  quibus  tibiarum  vlcera  fibi 
inungant.  Ey&S  Ss9  inquit,  kvK(%viov  ts  &01  xcu  tyclq- 
jiietxov  SiScofjit,  t  ctv  Tclc,  ctvTmvrifJLioKrtv  sKxvfytct  ireqta- 
KetQstv,  Alludit  idem  poeta  etiam  in  Pluto  /3, 3.  hJ* 
vbi  Chremylus  inter  molefta  feduiitatis  officia  fibi  blan- 
dientium,  haec  ponit,  Nut7#<ti  yctq  kcu  (pKcocriv  %  ctv- 
TtxvnfMct.  non  intelligunt  hunc  locum  interpretes,  qui 
OKctv  hic  putant  efle  frangere  aut  infringere.  nam  con- 
tra  molliter  tratlare  fignificat,  et  cum  gratificandi  ftudio. 
Hefychius  pctKcttfstv  et  T^tQstv  exponit.  ideo  addit, 
cos  qui  ifta  fibi  facerent,  hoc  ipfo  velle  declarare  fuam 
beneuolentiam.  Kefero  ad  hunc  morbum  Athenien- 
fium  quod  ait  Lucretius  libro  fexto  [v.  m6j,  Attbide 
tentantur  greffus,  oculique  in  Acbaeorum  tinibus.  Haec 
ftint  quae  vocat  Plinius  [%z9 10 J  tibtarum  tetra  v/cera, 

libro 


CHARR.     CAP.    XVIIII.    COMMENTAR     I*>9 

libro  xxn,  alibij  tihiarum  taedium.  quod  refpondet  vo- 
ci  Thcophrafti  dr\dict.      Ita  arleclos  appellat  Gairoo- 
■c  Diofcoridcs,  ^£y'. 

x,a<  icooqTr^jcticLLciTct  sv  to7c  octK^jvkotc']  Sic  vocr.t 
tubcrcula  in  manibus  folita  oriri, quae  cutem  non  finunt, 
eile  planam,  ied  afperam  erKciunt.  vnde  ctiam  r,  hsTtoct 
nomcii  inucnit  apud  Graecos.  Huius  gcneris  7rooo-- 
itTcticactTct  iunt  dy^oyoocovsq ,  tivPti^Kiuty  aoS-irjvscy 
XGtodSsc,  et  aliac  (^v^ficiruv  fpecies.  Fuifle  enim  dtjSeig 
ct  Svcsvtsvkthc  ,  qiu  habercnt  iftiufmodi  tubcrcula,  et- 
iain  Horatius  indicat  ^"i  Sat.  3,  73  £/,  ,2^/  ne  tuberibus 
propriis  ojjendat  amicum  poftulat,  ignojcat  verrucis  if/ius. 
Seneca  [  de  vita  b.  27  7:  Papulas  obfcruant  alienas,  ipji 
vlceribus  objiti.      PoiTumus   etiam  paullo  aliter  7toqc~ 

.tlloltcc  h  Tolq  Sclktv\oic,  cxplicare:  vt  fint  laejiones 
digitorum  ex  offeufationc,  hoc  eff,  sk  t5  TrooCTT^ctisiv  vt 
cum  pes  ad  lapidem  afperum  ofFcndit,  et  laceratur  cu- 
tis,  ac  fit  vulnus:  aut  cum  ex  preffura  fanguis  coit  et 
corrumpitur.  Saepe  cnim  accidit  vt  quae  ab  initio  ne- 
glecla  iiint,  magnum  malum  tandem  afferant,  ac  non- 
nunquam  integri  membri  perniciem;  vbi  femel  evictTct 
prius  vulncra  mutarunt  in  KctKoqBrj  ct  dvr}KS<?ct,  etquae 
inedici  §yiotct>LLctTct  Kctt  yjnomstct  sAkji  ac  Ttjkstytct  vo- 
cant:  Plinius  /"22,  24 J  vlcera  defperantia.  Confirmat 
hanc  interprctationem  Poliux,  qui  /2,  4]  notat  digito- 
rum  KPXLLctTct,  hoc  eft,  laefiones  cx  offenjione,  nr]cticLLct- 
ict  appellari,  ab  Ariftophane  s7rt7r^uicLLctTct.  Et  in 
libris  mcdicorum  7T^oC7^]cttCLLct  eft  e\Koq  sk  tx  ttooC- 
ittcuccli.  Idem  fcre  tcoockollllcl.  de  quo  vidc  Eu ih- 
thium  [ad  U.  ll  extr.l. 

Tctc,  LLcto-ydkctc  SyipaSstc.  kcl\  lctceictq  syjtv']  Eft 
figura  h  Itct  d-jotv.  ferinas  et  hirfutas  alas  babere,  prOj 

um  more  hirfutas.     Non  temcre  autem  hacc  dicit 
Thcuphraflus.  inu.iluerat  cnim  tunc  temporis  mos  Jiic 
apud  Athcnicnfc  ,  i.mc  ovcyjor^  et  foedus.     Multi 
tur  quo  magii  viri  fortcs  vidercntur,  ct  ab  omni  mollitie 

11  4  alicni, 


200  CASAVBONl    AD    THEOPHR 

alieni,  fhiduerunt  liirfuti  efle  fub  axillrs.  Nam  quum 
in  concionem  venerant,  in  fuffragiis  ferendis ,  partem 
illam.denudabant,  vt  poffet  ab  omnibus,  poftquam  ma- 
num  vel  brachium  fufmlerant,  confpici.  laudi  autem 
ducebant  videri  habentcs  illam  partem  fruticante  pilo 
negleclam,  et  totum  latus  horridum.  Apud  Ariftophanem 
Concionantibus  mulier  quaedam  indicare  volens  omnia 
fc  f  eciffe  per  quae  latere  in  virorum  coetu  poflet,  et  pro 
viro  habcri,  ficinfit,  —  ir^okov  fjuev  y  e%oo  Tctg  ftct- 
<x%d\ctg  \oyjfLY\g  ^cttrvTe^ctc.  Scholiaftes  ibi,  it&pev^ctv, 
inquit,  T%i%ctg,  Ivct  orctv  %st%oTOVM(ri,  ^ozaciv  ctvfysg 
etvcti.  Quod  autem  in  ferendis  fufTragiis,  quod  %st%o- 
tovsiv  a  fublatione  manuum  vocabant,  latus  nudarent, 
ex  his  apparet  in  eadem  fabuJa,  Exstvo  <T  «  irstpqovTMct- 

fJLSV,  OTCt)  TQOlTOd  TCtq  %Sl^CCg  Ctl^SiV  fJLVfJfJLOVSV&OUSV  TOTS, 
U%.    XcthSTTOV    TO  TTQctyfJL.    OflOdg  $£   %Sl%QTQVt1TS0V   £%6dfM- 

caorcttg  tov  eTS^ov  @qct%(ovct. 

a%%i  S7r)  ttqKv  tw  ttKsv %u)v~\  Iuuenalis  grandes  alas 
appellat  [Sat.  14,  192  f.],  Sed  capnt  inta&um  buxo,  na- 
refque  pilofas  adnotet9  et  grandes  miretur  Laelius  alas* 
Idem  poeta  [Sat.  2, 11  f.],  Hifpida  meinbra  quidem?  et 
durac  per  brachia  Jetae ,  promittunt  atrocem  animum* 
Perfnts  [Sat.  3,  77],  Hinc  aliquis  de  gente  bircofa  cen- 
turionum.  Conftat  vero,  apud  Romanos  fine  vlla  mol- 
litici  fufpicione  alas  velli  folitas:  fed  poftea  eo  delicia- 
rum  ventum  eft,  vt  volfellis,  pice,  refina,  et  pumice  bra- 
chia ,  crura ,  aliafque  partes  laeuigarent.  quam  ad  rem 
feruorum  minifterio  vtebantur,  quos  alipilos  vel  alipi- 
krios  vocarunt,  Gracci  fyodTrctKi^ciq. 

Tovq  olovTctg  fisXctvctg,  nct)  eSnoasvag"]  Fncete  dentes 
dixit  k&iofievsg,  ( Hippocrates  et  e&iofjLevxg  et  Qefyc*)fjLe- 
v&c)  cum  potius  iis  conueniat  vt  fint  e&iovTeg.  pari  elc- 
gantia  Symmachus,  Rus,  ait,  quod  folebat  alen\  nunc  ali- 
tur.  Plinius  de  fene  quodam ,  libro  o&auo  epiftola- 
rum,  Quwetiam  (foedum  miferandumque  diclu)  demes 

lauan» 


CHARR.     CAP.    XVIIII.    COMMENTAR     201 

lauandos  fricandofque  praebebat.  \b\foedum  miferandum- 
que,  plane  efl  xet)  civ.. 

y.cLi  rct  rcictvra']  Simile  illi  cnpite  'neft  Q^e\vo(ctc, 
Tct  ie  6rj  rciavrct,  y.xt  C>.  Haec  autem  quae  fequun- 
tur,  ctfi  foeda  funt,  et  @$ehv*(ctc  fxeret,  alia  tamen  foe- 
ditate  laborant,  quam  praecedentia.  Ideo  vidctur  quo- 
«iammodo  a  fliperioribus  ea  diflinguere  voluifle. 

3  Svetv  cto^ctuevcc  Troc(rXctKiiv~]  Nihil  mutauimug, 
libris  non  addicentibus.  Notat,  iflum,  cum  ficra  facit, 
lingua  non  fauere,  quod  iactum  oportuit,  vt  mox  di- 
cemus.  Non  difpliceat  mihi  fi  eoj(eiv  legatur.  Cle- 
mcns  Alexandr.  Paedagogi  libro  11.  £c.  1]  nrcte\ct§v- 
Kctyfjscv  Kcti  ro  Q§eyy e&cti  o,  rtSv  soJiovrct  ctuct.  ctTroe- 
-rrrc  ycto  xct)  ctfruoq  r,  Oooyy;  ytvsrctt,  ncKrioecrt  raic  yvct- 
Sotc  <revoyyjpxus\rj. 

Kcti  drvoi^trc^eiv  ctrro  tS  rou-ct]oc']  Quid  emittit? 
fputum  nempe,  hoc  efl,  rcv  crictKcv.  vnde  GtctKo%%c 
iflos  Graeci  vocitarunt.  Hefychius,  *ZictKo%isc,  rovc 
Tt^otroaivovrctc  crt&Kov  b  tw  tx eocrStaKsysc&.ai.  extat  et 
verbum  orutKoxssiv  apud  Hippocratcm  iii.  de- morbis. 
Ab  hoc  vitio  nomen  inuenit  olim  Athenis  Antimachus 
quidam  Yctx-Accognominatus:  quiajnquit  comici  fcho- 
liafles  [ad  Acharn.  4,  7],  orpocrs^aivs  rovc  crvvoptKxvTctc 
iia?.eyonsvoc.  hiuenalis  [Sat.  7,  3f],  Tttnc  immenfa 
caui  Jpirant  mendacia  folles,  conjpuiturque  Jinus.  Alludit 
B.  Chryfoflomus  ad  hanc  focditatcm ,  cum  dicit  in  epi- 
flolam,  ad  Romanos,  de  nonnullis  peccatoribus,  tcoKKvv 
rt  Tttoi^eovTct  rov^rteKov  rrs^s^ncri. 
etuct  ncteiv,  ir^QGr eovyy."]  Fortaflc  dfict  rco  iritiv,  aut 
irfouv. 

iXctiU)  GtfKou  iv  QaKave(u)  xfi<&<*-t']  Puta,  olco  lu- 
cernario,  quo  Infimae  fortis  qtlidam  fc  inungcbant.  Ho- 
ratii.  5,  124  f.],  ---  -cngor  olitto,  non  qtto  frauda- 

tis  immttndus  Satta  luccrms.  Iuuenalis  in  quinta  [v.85 
il  ]  -  -  -  at  bic  qui  pallidus  ojfcrtttr  mifcro  tibi  caulis  ole- 
bit  laternam.  illud  cnim  vejirti  datur  altteolis  quod  canna 

n  5  Mici- 


202  CASAVBONI     AD    THEOPHR 

Micipfarum  prora  fubuexit  acuta:  Propter  qttod  Romae 
cum  Bocchare  nemo  lauatur,  Vngebantur  pauperes  et 
y\oi&,  hoc  eft,  olei  ftrigmentis,  vt  indicat  locus  Teletis 
quem  fupra  protulimus.     * 

eig  dyo^kv  k%e\S-eiv]  In  hoc  eft  r\  Sv<rxe^etcc.  nam 
veteribus  in  foro  honefte  veftiri  moris  erat:  domi  quod 
fatis  eftet.  aliud  enim  homini,  aliud  humanitati  fatis 
effe  cenfebant,  vt  ait  Varro.  Inde  eft  veftis  alia  dome- 
ftica,  fiue  oinov^QvvTW  alia  forenfis,  fiue  tm  eig  ccyo^ccv 
TrqoeqxofjLevodv,  Ciceroni  ac  Suetonio  [Aug.  73]  et  Plu- 
tarcho  in  Sylla.  Qui  igitur  foede  veftiti  in  publicum 
prodirent,  odio  erant  et  irrifui,  vt  indicat  Iuucnalis  fa- 
tyra  1 1 1.  De  munditia  in  veftitu  locus  elegans  Senecae 
epiftola  xciii.  Mundae  veftis  eletlio  appetenda  eft 
homini:  Natura  enim  homo  mundum  et  elegans  animal 
eft.  Itaque  non  eft  honum  per  fe  munda  veftis,fed  mun- 
dae  veftis  eletlio :  quia  non  in  re  bonum  eft ,  fed  in  ele- 
clione:  quia  acliones  noftrae  honeftae  funt ,  non  ipfa  quae 
aguntur.  Quod  de  vefte  dixi,  idem  de  corpore  me  exifti- 
nia  dicere. 

eig  oqofooGWKov  *tqg  firirqog  e^ehSovarrig,  Qhoxrtyti- 
fif}<rcti]  Vertunt,  quum  egreditur  mater.  fed  g£sA"9*<n;c,- 
dixit  Theophraftus,  non  k%s%%ofJ>ev7jg.  De  eo  loquitur 
qui  matri  adfit  facra  facienti  ex  praecepto  auguris.  Fa- 
vere  linguis  olim  in  re  facra,  vel  maxima  religionis  pars 
erat.  Fauebant  autem  linguis,  duobus  modis:  vel  R- 
lentes;  vel,  fi  loquerentur,  male  ominatis  verbis  parcen- 
tcs.  Itaque  non  folum^fi  templis  praecones  fauentiam 
impcrabant,  vt  ex  Plutarchi  Thefeo,  Fefto,  et  tragicis 
notum:  fed  etiam  cum  indicerentur  feriae,  populus  per 
eofdem  praecones  monebatur,  vt  a  litibus  iurgiisque 
abftinerent,  et,  vt  loquitur  Attius,  ore  obfcoena  diftafe- 
gregarent.  quod  et  ait  M.  Tullius,  et  diferte  praecipit 
Plato  in  vndecimo  Legum:  cui  legi  non  multum  diili- 
milem  Solonis  legem  Plutarchus  in  vita  refert.  Graeci 
svQnpiiv  hoc  dicunt:  cui  opponitur  $\cur$YifAeiv.  qua 

notione 


CHARR.    CA?.    XVIIII.    COMMENTAR     20$ 

notlone  hic  accipitur  ct  faepe  apud  Platonem.     Plautus 
in  Caiina  [  2 5.  38  et  Afin.  3, 3-  »54  ]  benedicere  dixit  to 

!  -ciSiy  vel  si/yjc^cu  usj  svQrjuiac.  At  70  QXactytj- 
eidein  in  Afinaria  [2,  1  extr.]  obfcoenare  dicitur:  in 
Cafina  [  2,  6. 58  ]  omen  alicui  vituperare.  Vlpianus  Iu- 
rifconfultus,  10  QXacQriusiv  Tivd  eleganter  dixit,  infau- 
Jias  voces  aduerfus  aliquem  iaflare.  Tunc  autem  plu- 
rimum  videntur  cxiftimata  nocere  verba  male  ominata, 
quando  a  cognatis  pronuntiarentur.  Plato  feptimo  Le- 
gum,  <dvo~iag  ysvousvric  xai  itqw  Kav&svTuv  xctrct  vo- 
uoi,  tt  ?m  ric,  Oautv,  loia  7raqa~dg  Totc  Quuolc.  Tt  xa) 
CtQoiq  vtoq  r\  d$tX(pog  QXactyuoi  nrdcav  CXacOtiuiav, 
a^  xx  dv  tyaiutv  dS-vuiav  xa)  xaxrjv  otfav  xai  uavTtiav 
icaT^i  ts  xdi  tolc,  dXXoig  dv  oixtioiq  OSeyyoiTO  tVTtS-tig. 
propterea  ait  Theophrailus  t^c  uriT^og.  Porro  quae 
fuerint  illa  verba  a  quibus  abfrinendum  effet  in  facris, 
fciremus  Ci  perueniffet  ad  nos  Suetonii  liber,  cuius  ho- 
die  fupereft  folum  indcx  De  vocibus  male  ominatis.  vidc 
Artemidorum  libro  1 1 1.  capite  x  x  x  v  1 1 1.  Conftat  fane 
jniram  fuiile  veterum  hac  in  re  fuperftitionem.  erant 
enim  pene  infinit.i,  quae  nominare  religio  effet.  Ae 
quoniam  venit  mihi  in  mentem  loci  cuiufdam  Demo- 
vbi  eft  talis  otftiag  excmplum,quod  do&iflimus 
eius  interpres  non  animaduertit,  obitcr  eum  profcram 
et  illuflrabo.  In  ca  contra  Leptincm  dc  veterum  prae- 
miis  loquens,  tots  utvy  inquit,  rj  noXtg  rjfjLuiv ,  xdt  yr)q 
tviripsc,  xdi  xffludTOdv,  vvv  ht  tvicoor.cti.   isi  yd%  Htco 

|  -.■;,  y.ai  urj  &Xctc$riusiv.  m Eruditiffimus  Vuolfius 
@XacOr,ut~iv  vertit  conuiciari.  non  rccte  profeclo.  nam 
hoc  voluit  Dcmoflh  gligionem  effe  fibi,  dicerc 

Rempublicam  «Vo^iV  idquc  vcrbum  a  fc  refpui  propter 
ominis  diritatcm.  ideo  dicit  tvnopricsi*  quia  dicere  <xVo- 
fii  non  audebat,  tvnropti  non  poterat.  Neque  alitcr 
liorum  Graccorum  aticlor  intcrprctatur :  qticin 
caulTa  noi»  crat  cur  hic  non  fcqucrctur  Vuolfius.  Tc- 
rcntius  [Hcaut.  2, 1. 16]  Vnde  dem,  rcfte  eft:  nam  nou 

haberc 


204  CASAVBONI    AD     THEOPHR 

haberc  me  religio  efl  dicere.  non  ouum  ouo  magis  fimile. 
Sic  Qxdar^^ov  sItcsIv  apud  eundem  alibi.  Similis  item 
fuperftitio  apud  Aefchylum  in  Agamemnone,  vbi  Cly- 
temnaeftra  poft  acceptum  perfaces  fignum,quod  parum 
fidei  apud  multos  merebatur,  videns  nuntium  a  marito 
inifTum  ad  fe  accedere;  Nunc,  ait,  de  rei  veritate  con- 
ftabit.  nam  is  quem  vidco  aduenientem  tabeUarius,  aut 
laeta  nunciabit,  aut  triftia.  hoc  illa  quum  vellet  dicere, 
pof  terius  tamen  membrum  omittit,  et  abominari  fe  mali 
mentionem  ait.  Sic  illa:  aAA'  v  ro  %ct(%siv  fjctXXov  m- 
(2d£si  Xsyct)v.  Tov  dvriov  ie  roicb'  d,7ro<?s%yct)  Xoyov.  Si- 
mile  et  illud  eft  apud  M.  Tullium  in  epiftola  ad  Caffium, 
libro  XII.  [ep.  9]  multum  intereft  te  venire:  exigua  eft 
enimfpes  Reip.  nam  nullam  non  licet  dicere,  ita  enim  hic 
locus  accipiendus. 

cmsvSovTav  sfxSctXslv  ro  7ror^iov"]  Scribendum  eft 
iyftctXsiv  ficut  apud  Plutarchum  in  CrafTo  in  fimillima 
re,  rct  (T7rXdy%vct  rS  fidvrsag  ctvrc2  Trqocroovroc,  s£s- 
(2ctXs  rw  %sipu)v.  id  quod  vifum  effe  ait  circunftanti- 
bus  vere  rsqctrtov  et  trifte.  Haec  funt  quae  Romani 
caduca  aufpicia  vocabant.  Feftus,  Caduca  aufpicia  dicunt, 
cum  aliquid  tri  templo  excidit,  veluti  virga  e  manu.  Non 
hoc  dicit  Fefhis  (quod  putat  fummus  Scaliger)  tum 
demum  caducum  eife  aufpicium,  fi  e  manu  flaminis 
commentaculum  virga  excidiffet:  fed  quotics  aliquid 
excidiffet,  puta  fpondeum  vt  hoc  Joco  Theophrafti: 
aut  viclima,  vel  rci  o"7rXdy%vct,  vt  Craffo  accidit:  aut 
de  capite  ficrificantis,  vkta,  quod  de  Sythace  canit  Si- 
lius  Italicus.  Simile  eft  quod  notat  Cicero  De  arufpi- 
cum  relponfis  [c.  11] ,  ludos  effe  non  rite  factos,  fi  puer 
patrimus  et  matrimus  tenfam  aut  lorum  omitteret.  Me- 
minerat  iterum  Feftus  huius  fuperftitionis  in  vocejilere, 
quantum  ex  iis  quae  fuperfunt,  licct  coniicere. 

4  ct7vo7v]vcTCU  os  ^ovXofisvoq  V7rs%  t?c  T£.]  Nihil 
hocfoedius,  nihil  fpurcius :  verum  praetcrea  notandum 
cft,  non  lv<r%sest&v  tantum  hic  efle:  fcd  etiam,  vt  funt 

conca- 


CHARR.    CAP.    XX.    COMMENTAR         205 

concatenata  vitia,  faftum ,  et  conuiunrum  contemptum. 
Olim  enim  in  conuiuiis  aut  aliis  congreflionibus,  pro- 
cul  ipucre,  iignum  habebatur  eminentiae.  Plautus 
[Perf  2,  5.7]  pixit, magnifice  confcreare:  Quintilianus, 
c/arc  exfcreare.  Sotades  apud  Stobaeum  [fcrm.  xxn], 
B  y.ct\  Qctatksvc  TrsQvy.ctc,  ooc  S-vrjTcc  ukovcov  Av  fuuct- 
yt^ct  7c]vr{c,  QteyucLTia)  KPctjHj  irscicrcu)*  kv  evifActTrjq, 
TctvTct  7tc6  cov  Tf^ciTiov  si%$v.  Praeclare  vero  Cle- 
mens  Alexandrinus,  de  hoc  ipfo  loquens  11.   Pacdagogi 

j"  C.  7 1 ,    CtySQO0%tCtC   yxtt  ctTCL^ictC  CVuIdoAoV,   TO  TT^O&ft- 

vctt  Toiq  r)<r%otc  sSsAstv,  pj  x%\  cLtycttosiv.  Sic  et  pluri- 
mum  tuilire  potentiorum  erat  tantum.  Petronius ,  Se- 
cundum  hanc  formu/am  imperamus  Eumolpo'  vt  plurimum 
tuffiat ,  vt  fit  fo/utioris  jiomacbi ,  cibufque  omnes  palam 
damnet,  /oquatur  aurum  et  argentum,  fundofque  menda- 
ces.  Erant  itcm  argumenta  potentiae,  ceruices  inflecle- 
re,  et  altum  loqui,  vt  ex  Plutarchi  Pyrrho  et  Demo- 
ilhene  intelligitur. 


AD   CAPVT  XX 

riEPl         AHAIAS 

E<?i  oe  ctYihict~\  lam  diximus  ad  caput  fuperius.     Pa- 
rum  autem  differre  IvcryjcPStctv  ct  ctrjStctv,  etiam  ex 
co  diicimus,quod  Plato  et  DemoAhcnes  faepe  vtramque 
vocem  pro  eodem  vfurpant,  quod  a  nobis  eft  obferua- 
tuin.     Sed  et  apud  alios  fcriptoi  es  has  voccs  faepe  con- 
tas  leges:  vt  cum  Ifocratcs  in  Aeginetica,  morbo 
fylecnj  tribuit  lvo-%spstctv  et  dr\lictv  innul:  et  cutii 
jimnt  vetcrcs  critici  prouerbium  aAtc  Ipvoc.    fcri- 
buut  enim  dici  Wt  tcov  Ivc%spooc  y.ct\  ctnhuoc  scbtovToov' 
99  o\  yaAAtov  Tt  svoovtoov.   Latiffnrie  lane  vox  ctrjoia 
jT.uet,    et   cjiuc  Jacpc    nihil  aliud  efl   quam  ineptitudo 
qu.icdarn,  aut  (p^iWr^c.      Pollis  pro  loco  rccle  vertcr» 

infulfi- 


205  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

infdfitatem,  vel  taedium,  aut  odium ;  quanquam  Plautus 
et  Terentius  ipfum  potius  ro\  driSfj  odium  appellare  fo- 
lent.  Plautus  in  Milite,  incommoditatem  dixit  rr,v  dr\- 
itctr  vt  contra  tam  apud  ipfum  quam  apud  alios  vete- 
res,  ipfumque  adeo  M.  Tullium,  commodus  eft  is  qui  op- 
ponitur  rcd  dtjSsi.  cuius  hominis  habes  graphicam  de- 
fcriptionem  in  Milite  Plautina,  fcen.  Cobibere  intra  lim. 
illo  loco ,  Et  ego  amoris  etc.  Notabis,  vocem  fcfo^Jc,  et 
eum  figniiicare  qui  taedio  eji,  et  eum  qui  eft  faftidiofus. 
Nam  ita  quoque  vfurparunt.  Ari/toteles  Magnorum 
moralium,  libro  fecundo,  d  TvXirog  TroXvg  yevouevog 
■V7rs%Q7TTctg  y.ct)  drjfielg  eTToirjarev  Diuitiarum  acceffto  fu» 
perbos  et  fajlidiojbs,  morofofque  ejjicere  folet.  Par  huic 
vox  veterum  Larinorum  Taedulus.  vide  Feftum. 

xct)  dvdye&ctt  fLeKXovrctg,  ytodXvetv~\  Non  dffpliceret 
fjuikkovrct.  Senfus  erit:  Solet  retinere  amicum  qui 
iam  nauim  foluebat,  ct  eius  comites  rogare,  vt  tantifper 
expeclent  donec  aliquot  cum  illo  fuo  amico  fpatia  con- 
fecerit. 

*  [j,ct(r(rct){jLevGV  ctric^eiv  dvrcg]  Infigniter  lapfi  funt 
interpretes  non  animaduerfo  vnius  literulae  mendo. 
Legendum  enim  uctccdjfievog ,  non  uctccdujevov.  Iam 
quod  iidem  fjLctccdc&ai  interpretantur  mammain  fugere, 
puerilis  eft  in  re  puerili  error.  Ztri^eiv  dicuntur  nu- 
trices  fuos  alumnos,  quando  iliis  manfum  ex  ore  fuo 
cibum  in  os  indunt:  ipii  autem  pueri  ipcofjLiC^e^ai.  Ari- 
ftophanes  Equitibus  [z,  2.  22  il.],  KA.  HTcfcauat  ydo  dv- 
rov  olg  ^JOdUi^erau  AA.  ILa&Jjg  Tvep  ccl  rirS-at  ctrtleig 
xctKteg,  yiaccuuevog  yao,  rco  fjLev  cXiyov  evTKTetg'  Kvrog 
£'  t/isivx  TomKdciov  xctreffTrctxctg. 

y*a)  VTVoytoot^eSrat  TTOTTTTv^odv^  Signateloquitur.  Eft 
enirn  proprie  vTTOKo^e&ai,  'ro  roig  Trcttcr)  Tcoog  tyv%a~ 
ycjjytctv  Keyetv  rtvct,  cum  infantibus  nutricum  more  bal- 
biitire.  Inde  ad  alia  transfertur,  quoties  pro  duriore 
voce  mollior  vfnrpatur  et  minime  odiofa.  Cicero  At- 
tic.o  [9  ep.  io  ],  Video  infmitum  bellum,  iunolum  miferri- 

ma 


CHARR.     CAP.   XX.     COMMENTAR        207 

ma  fuga,  quam  tu  peregrinationem  viroHoqi^tf.  Accipi- 
tiir  et  aliter.  Sed  haec  vulgo  rota.  Uo7C7Tv(^stv  vox  eft 
6vouaT07rotrj&€ca  pulchre  ad  imitationem  eius  qui  voce 
blanditur,  fiue  infanti  fiue  equo.  ponitur  et  pro  manu 
blandiente  permulcere,  fiue  ytaraqge^etv. 

%a\  ^wfjLii  ri  TTaoayjttiisvx]  Scribendum  eft,  xac 
^ctiuii  t%  7raoaytstusvov,  etTcetv  m  ev  ro7c  VTrox^nuactv 
cLvrw  ft,e\av]eoa  n  %oA*f.  Eft  autem  rs  pro  rtvoq.  In- 
telligit  ius  nigrum,  quod  'iSetrfia,  AaxyvtxGV  a  Gramma- 
ticis  dicitur,  quia  plurimus  eius  vfus Lacedaemone :  erat- 
que  hoc  in  eorum  phiditiis  coenae  caput,  vt  ait  etiam 
«  Cicero  fTufc.  $,34]:  fed  et  aliae  gentes  Gra.eciae  eo 
vfae.  vide  Athenaeum. 

3  evavriov  twv  oiyteicov]  Qnod  tcmpus  aliosfermones 
poftulabat.  Peccat  igitur  infcitia  temporis :  eftque  non 
folum  arjirjc,  fed  etiam  ctKcttPoc. 

ort  ^vxqov  vlooo  Wt  Ttao  ctvra)  AcuofcfluciTJEtfialiud 
eft  A«xx0£  aliud  ^vyeiov,  fiue,  v&ooi^vyiov,  hoc  eft,  fri- 
gidarium:  tamen,  vt  vides,  etiam  Aaxxoi  a  frigiditate 
commendabantur.  Macho  poeta  apud  Athenaeum 
[13,  $],  N>7  rrjv  kbrivcLv  ytctt  -JWc,  t}w%fov  7  *tyl  Tv<%- 
&atv  eyjtc,  rov  heinxM  ofioKoyovusvodq.  Frigida  dele- 
ctatos  fuifle  veteres  Graecos  conftat:  an  calida  vteren- 
fur,  quae  poftea  fuit  in  deliciis,  quaerit  Pollux  libro 
vim.  [c.  6]. 

Ist^ai  rov  Traqactrov  avrS  TTotoq  tjc]  Suos  enhh 
parafitos  oftentabant.  vndc  Diogenis  iocus,  qui  mures 
hofpitibus  oftendens,  hi,  inquit,  iunt  mei  parafiti.  Ita- 
que  ait  ille  in  auclione  parafitica  apud  comicum  [Stich. 
j  7*  f.],  ---  nemo  meliores  dabit:  NulJis  meliorcs  ejfe 
parajitos  finam. 

rS  7toTri%ix]  H oc  c{\,/itper  coenam,vt\  inter  coe- 

nam.     Plutarchus  in  Alexandro,  STcatvecrat  y.e\ev&e)q 

STTt  rS  7rOTrjofe  MaKsiovac,  6  KaAKtc&svrjc.        Plato    in 

ihiio,  STct  rrj  wuXnu  Asyetv.     Vox  eri,  vel  TvaqtA- 

xst,  vd  ctiam  furrafle  rolli  debet. 

AD 


208         casavboni  ad  th-eophr 
^^**BmH**H^H^ 

AD    CAPVT    XXI 

nE?I      MIKPOfclAOTIMIAS 

HSe  fJLiKPo(pi/\oTifjLict]  Eft  hoc  vnum  e  vitiis  illisquae 
circa  Tifjuqv  kcl)  cLTtfiicLv  verfantur.  funt  enim  non 
,  pauca,  fed  quae  fere  nomine  careant.  Ariftoteles  prae- 
cipua  tantum  explicat,  xclvvotyitcl  et  fLiKpo^vxtcLv.  iftud 
.  autem  vitium  qucd  hoc  capite  defcribit  Theophraftus, 
obiter  tantum  attingit  in  im.  Nicomacheorum :  quo 
loco  ait,  eum  qui  nt  fjLeyaXo-^vyjoc  -vrjc.  7tapd  tu>v  tv- 
%ovtujv  kcu  stt)  fJLiKPolg  TtafiTvav  o/XtycdPtjcetv  Ttfjwg.  Nihil 
enim  aliud  eft  fjLiKqotyt/XoTtuia,  quam  cupiditas  bonoris 
fiue  lauciis,  vel,  vt  dicam  melius,  laudationis  S7r)  jjlixpoIs, 
eb  minuta  quaedam  et  parita.  Atque  hanc  cupiditatein 
veriffime  Theophraftus  illiberalem  iudicat.  Neque 
vero  vnicum  eft  iftorum  hominum  genus,  fed  duplex. 
funt  enim  quidam  (piAoV^w,  neceflario  fLtKPoQ^tkoTifiot. 
eos  dico,  qui  vellent  quidem  laudem  poffe  mereri  alia 
ratione:  fed  quia  inopes  lunt,  et  iis  praefidiis  deftituun- 
.  tur,  quae  ad  coniequendos  honores  veros  defiderantur: 
( fere  enim  dfi($i  Ttfidc,  vt  ait  Pindarus,  f/jdpvavTai  $a- 
Tvdvat)  qua  poffunt  ratione,  tentant  innoteiccre,  et  vt 
laudentur,  verfenturque  in  hominum  ore,  efficere.  At- 
qui  fatius  erat,  fua  forte  contentum,  abftinere  ab  omni 
tali  cupiditatc.  Hacc  eft  quam  paupertatem  ambitio- 
fam  vocat  Iuuenalis»  Alterum  genus  eft  eorum  qui  fi- 
rnul  duobus  morbis  grauiflimis  tenentur,  ambitione  et 
auaritia.  Hos,  vt  honores  arTeclent,  impellit  ambitio: 
vt  non  reclam  viam  infiftant,  fed  fumptus  maxime  fu- 
giant,  facit  auaritia.  MtKPoQiXoTVJLiav  autem  poffis  Latinc 
dicere  amhitiowm  gloride  ineptam  et  fordidam:  vel,  itt- 
eptam  et  friuolatn,  ficut  A.  Gellius  [15, 30]  oftentationem 
ineptam  etfriuolam  dixit.  et  apud  eundem,  bomo  inepteglo- 
riofus  libro  x  ii  t  non  longe  abeft  «*Vo  ri  fJUKPQ$t/\QTifJLX. 


CHARR.     CAP.   XXI.    COMMENTAR        209 

xcti  Tfiv  viov  ctTtov.si^cti ,  ctTtctyctyojv  «c  AfA^ovc] 
Athenis  fuit  hic  mos :  luuencs  comam  alebant  ad  annos 
pubertatis:  tum  a  parentibus  ad  tribules  adducebantur, 
vt  comam  tonderent,  quae  fnctKKog  et  cv.ckXvg  diceba- 
tur.  fere  autem  et  Graeci  et  Romani  comam  hanc  pri- 
mam  alicui  deo  confecrabant:  et  cum  illam  alere  fe  in 
eius  honorem  dicebant:  tum  vbi  tonderentur,  illam  in 
eius  dei  templo  ponebant:    cuius  rei  apud  Pindarum, 

'Aefchylum,  Feinim,  aliosque  funt  teftimonia.  Ac  vi- 
dentur  vulgo  Athenientes  Herculi  confecrare  foliti  aut 
alicui  alii  deo,  cuius  templum  effet  in  vrbe.    Hefychius: 

\HSrivy<rtv  ol  fJtsKKovTsg  kQtjGsvstv  ttqv  ct7rcxsiqct&cti  tcv 
fictKKcv,  siaQsqov  HqctKKs!  fjtsrqov  oivx,  kcu  C7ts(cetvTsg 

ITCUC    CVVSK§QVClV    STTsl&XV   TTIVSIV.    J?    OS  C7TQV$ri    SKCtKiiTO 

ciiirreict.  Ita  igitur  vuJgus.  at  qui  fupra  vulgus  exifti- 
mari  volebant,  antiquo  Athenienfium  inftituto,  cuius 
meminit  Plutarchusin  Thefeo,comam  filiorum  fuorum 
Apollini  Pythio  confecrabant,  et  quum  tempus  aduene- 
rat,  Delphos  fuos  filios  adducebant,  vt  ibi  comam  depo- 
nerent.  quod  auclor  vult  effe  fjLixqotyiKoTifjLictg  indicium. 
oTtojg  cLvto)  0  ciytoKxSog  AjS/wtJ/  s^ctf^  Olim  Tqvtyr\- 
rcii  et  beati  homines,  puerorum  Aethiopum  miniilerio 
vtebantur.  Auclor  ad  Herennium  [4,50]  defcribens 
oftentatorem  ineptum,  Et  dicit  in  aurem,  aut  vt  domi 
leduii  jiernantur ,  aut  ab  auunculo  rogetur  Aethiops\  qui 
ad  balnea  veniat,  ajlurconi  locum  ante  ojlium  fuum  detur* 
aut  atiquod  fragile  falfae  cboragium  gloriae  comparetur. 
Athcnaeus  [4,*]  in  defcriptione  conuiuii"  Cleopatrae, 
XctaTv^rjPcOi^ag  TvaXhctg  h&ioTtctg  %ct^r\cs.  Iuuenalis, 
~Sat.  5,  52  1.])  ---  tibi  pucula  curfor  getultts  dabit,  aut  /;/"- 
1  manus  ojfea  Mauri.     Similiter   mulieribus   fuerunt 

uae  ex  Acthiopia  anciliulae,    vt  c(t  apud  Tercntium. 

"ibullus  [2,  3],  Uli  Jint  comites  fujci  quos  India  torret, 
'is  et  admotis  injlcit  ignis  equis.  Et  in  epiftola  Lcon- 
i  Lamiam  -.ipud  Alciphronem  nominantur  Ssqd- 
WQVTsg,  &ieci7votr;ai,  Uio\  UiatL     Fuit  ctijm  inagnus 


2XO  CASAVBONI    AD     THEOPHR 

vfus  Afrorum  nomenclatorum,  quod  ex  Luciano  colli- 
giuuis,  Usp)  T60V  st)  m£jU)  c, 

2  Kcti  ct7rooov$  fjivav  ctey.~\  Scribc<  a7rcc)tc\ovg.  Ka<- 
vov  autem  inteiiigo  nummiun  rccens  percuffum  et  no- 
vum.  tales  enim  nummi  veteribus  et  viu  tritis  ac  fordi- 
dis  praeferuntur.  Tale  iiiud  in  nono  Apuleii  demon- 
flrat  ei  nouitate  nimia  candentes  aureos*  Hi  funt  quos 
vocant  nummos  afperos,  Seneca,  Suetonius  [Ner.  44], 
Perfius  [Sat.  3,  70],  vt  valde  miratus  fim  nuper  doclifTi- 
mi  viri  fententiam,  qui  eam  vocem  ab  origine  Arabica 
repctit.  verum  de  eo  aiias  pluribus. 

awavTtKOV  Tyq  eicrc&ov  tjrooa'7raTaKsvo'at~\  Ita  mo- 
ris  fuit  apud  Graecos,  eam  partem  aedium  (quae  ab  in- 
gredientibus  prima  confpicitur,  aut  a  praetereuntibus, 
quando  fores  patent,  quam  evoo7ria  vocabant)  omnibus 
inodis  ornare.  ideo  Homerus,  ev^Tvta  Trafi^avooJVTa 
dixit  [ II.  •9/,  435  Odyf.  <5',  42.  %)  121].     Hefychius,  eW- 

7flCCjTCi  KCtTCtVTtXOV   t$  irvKttvoq  tyctlVOfJLSVCt  f&tytf>  ct  xai 

$&tafrfj&3t  hexct  tw  TTcteiovTtiv.  Vide  amplius  Eufla- 
thium  in  Iliados  rhapfodiam  ■&',  et  in  Odyifeam.  necnon 
Aeiianumin  epiftolis.  De  Romanorum  atriis  et  tablinis 
non  e(l  obfcurum.  at  Graeci  atriis  non  vtebantur,  h*  cre- 
dimus  Vitruuio.  eum  vide  libro  v  1.  capite  x. 

dva&cihofJAVoc  £e  B-oifxci.Tiov~]  Gum  traniuehebantur 
equites  Athenis,  vefte  erant  amicli  purpurea  et  varia. 
Scholiafles  Ariflophanis,  ev  7ropQvooiq  x,a)  TVotyitKoiq  ifta- 
Tiac,  S7TOfji7rsvov.  Eam  veflem  ^v^t^a  voeabant.  Ari- 
flophanes  Nebuiis  [1,  1.  69  f  ],  otclv  crv  fjusyaq  tov,  aofjc 
kKavvyq  Ttoog  tt6Kiv>  &<T%eo  yiey  ayJKeriq  ijtirtS'  e%c*)v\ 
Interpres,  jfcvstq  KeyeTai  to  -aookmtov  ifjuaTiov,  0  oi  Yivto- 
%ot  (pooovcn  fJLS%ot  vvv  TTofjLTrevovTeg,  Romae  quoque 
equites  trabeati  erant  in  tranfuectione. 

3  KAAAOS  MTEAITAIOS]  Mirus  vfus  VOcis 
KKct^oq.  Putet  fortaffe  aliquis  refcribendum  non  procul 
ab  editae  leclionis  veftigiis,  KTN02  MEAITAIOT, 
vel  KTKIAION    MEAITAION,    vcl  KAAA0INO2, 

vt 


*       CHARR.    CAP.  XXI.    COMMENTAR  211 

I    Q  epigr.  Adaei  [Anthol.  i,  35],  Ty  Qaiij  KaXa&ivri 

vno  E6M  fjLoys^a-ri.  quafi  dicas,  quaiillariae  quae 

in  calatho  aut  Takdoa  educaretur.    et  poteit  vtroque 

loco  nomen  proprium  videri.     Pnto  tamen  verius  efle 

quod  fupra  dixinms,  cum  exponeremus  illa  ^ufiov  tto- 

..  quae  ibi  legantur.     In  poeta  minus  efTet 

mirtun.  nam  ob  cognationem  quae  eft  inter  plantarum 

genus,  et  ea  quae  animalia  proprie  vocantur,  non  mi- 

rum,  plantc.rum  appellationes  ad  homines  aut  alia  ani- 

maiia  transferri  quod  in  vocibus  s^vcg,  o^og,  ^oc%oc, 

Q-aKog,  cty.csi.  ?,  ?*%V£i  paifim  apud  poetas  licet 

obferuarc.  ioli  poetae  his  vocibus  vii,  verum  et 

ae  orationes  fcriptores,  fed  fere  cum  aliqua  fimili- 

tudinis   exprimendae   nota.      Gregorius  qui   vitam  B. 

follomi  lcripfit,  syl  Srj  toixtmv  old  Tig  evS-aXs^aTog 

•  :c  xrcc  lWvi^c  Q>s£>Xcl<?riKS.     Vide  Ifidori 

Pelufiotae  libro  11 11.  epirtolam  cxxxxr.      Ab  eadem 

origihe  foboles  et  propago  apud  Romanos  tribuuntur 

aniin  eil  igitur  aXa^og  MsXiTalog ,  forcuius  Meli- 

ejlus  fiue  foboles,  parua  canum  mini- 

cjuos   veteres  Mclitaeos  vocabant:    etfi  parum 

eonflat  ab  vtra  Melita  (duae  cnim  funt  eo  nomine  infu- 

lae;    ahera  in  Africo  mari  hodie,  fedes  equitum  Mal- 

thenfium;  altera  in  Ionio  Siculo  mari)  adueherentur. 

~.ito^\  Scribe  vcl  iine  sv,  vel  ev  tm  Ko-kXyi- 
ncii.  aut  sv  tu  \0yJwrt1fo.  Enint  duo  Athenis  tempia 
Aefculapii:  alterum  in  vrbe:  alteium  in  Piraeeo,  vel 
Acharnis,  notat  comici  fchotiaftes. 

iesv  rtOavxv  to?  a'A.]  Scrihe,  ix,T%iXeiv 

■itys&ai  - 

•icrv.  u&ai  naoa  tuv  flWr/]  Scribc,T#  7ra^ar 

sq.  Sic  vocaf  ea  qu  uniniiiratio  ad  curam 

et  officium  prytancoi  1  ncbat  [Tayl.  ad  Dcmoflh. 

p.  347  To.  2J.    Inter  alia  vnum  hoc  erat,  quod  oportult 

i.i  tcgatione. 

111  prytanei  poil  rem  dSuinain  fadam  po- 

•  2  puiu 


212  CASAVBONI    AD     THEOPHR 

pulo  renunciare,  litaffent  ne  an  non.  Extat  eins  moris 
iiluflre  eXemplum  in  prooemiis  Demofthcnicis :  quorum 
vnum  eft  totum  huic  facrorum  renuntiationi  accom- 
modatum.  Cum  autem  quater  quoque  prytaneatu  (erat 
id  fpatium  dierum  xxxv.  vei  xxxvi.  tefte  Harpocra- 
tione)  populi  concio  celebraretur,  fiebat,  vt  puto,  quarta 
tantum  concione  haec  renunciatio.  ait  enim  Pollux 
[  8,  8  ]  rnv  rsrderr\v  sxxKriQ-ictv  fniffe  de  rebus  facris  et 
ad  iacra  pertinentibus. 

vlcu  7rct^ct<r>isvctfrdfisvos  KctfiTvqov  Ifidnov]  Vt  apud 
Romanos,  fic  etiam  apud  Athenienfes  qui  rem  diuinam 
facluri  erant,  vefte  candida  erant  amicli.  id  enim  eft 
KctfjLir^ov  Ifjtdriov,  non  fplendida  veftis.  Aefchines  de 
Demofthene,  trstyctvcixrdfAivoq  kui  Ksvxijv  s&tjrct  Kctfiuv, 
ifix&vrsi.  alii  fcriptores  Isqctv  s&yjrct  vocant.  Porphy- 
rius  Us^i  dnrcyriq  libro  fecundo,  modo  KctfLnr^dv,  modo 
XsvdfjV  aliquando  xct&ctpciv,  vt  Latini,  pura  veftimenta. 
Hanc  ob  cauffam  folebant  fcurrae  Attici,  fi  quis  in  pii- 
blicum  prodire  candidatus  confueffet ,  eum  appellare 
cKoKvyfjtov,  quafi  tn  dicas,  perpetuo  facriftcantem.  Efi 
enim  oKoKv^sivvox  adfacrorum  caercmoniaspertinens: 
neque  aliter  a  vetuftiffimis  fcriptoribus  vfurpatur,  \t  ali- 
bi  annotauimus :  idque  certiffunum  eft.  Anaxandrides 
apud  Athenaeum  libro  fexto  [c.j],  TfJLslq  yd$  dKKq- 
Koiq  ds)  %Ksvdclsrs,  olo  ctKqiQ&g'  ctv  fjLsv  yct^  r\  riq  sv- 
vrqsiriis,  le$ov  ydfiov  xctKsir  •  sctv  £s  fimqov  TrctvrsKwg 
dv&%M7riov,  IxctKctyfiov.  Kctpir^oq  riq  s^sKrjKvBsv ;  dKc- 
Kvyfioq  &coq  hftvi  Protulimus  hunc  veteris  poetae  lo- 
cum,  non  tam  vt  auclorem  noflrum  illuftraremus,  quam 
vt  ipfiim  poetam.  Nam  interpretis  quidem  poftremo- 
rum  verborum  verfio,  plane  eft,  (quod  fine  docli  viri 
contumelia  diclum  fit)  inepta:  longe  vero  ineptior 
eiufdem  annotatio.  Rifi  fuauiter  cum  illa  legerem. 
Enimuero  pauci  obferuarunt  quid  proprie  fit  oKoKv(?siv. 
nec  pauci  ad  eum  fcopulum  offtnderunt. 

6&V0flSV 


CHARR.     CAP.    XXII.     COMMENTAR        213 

e&vottev  cl  tt^.]  Demo/thenes  in  eo  cuius  modo 
meminir  >oemio,    Y.^vcatLev  tu>  Att   tw  S(jf\n^h 

y.cu  tv  A-Jrjva,  xat  -xr\  Nutfy,  ku)  ysyove  xctAct  za\  crco- 

X  TCtvS-'  flLLtV  TCi  ieqd.  l£S-VG~Ct[JLSV  08  KCt)  TT\  Ltr\TH 
TQJV  &SWV,  KCU  TCO  AVcAA&W  KCtt  €KCt/^ie^OVfjLSV  KCU 
TCLVTU. 

y.a\  vLtsic  zSsyjcSe  tcl  ctyct&a  ]  Le<*e  $e%s&s.  De- 
mofthencs  in  fine  eius  prooemii,  ±exec&s  #1/  ivaqd  tcov 
Ssuv  htoivTuv  TayaSa.  Quam  nihil  intcllexerint  toto 
ifto  loco  priores  interpretes,  pigct  dicerc. 

AD   CAPVT   XXII 

nEP  I     ANEAET9EPIAS 

Hoe  dvsAevd-eeia  Wt  nve^cia  t\c  dno  (ptXoTiiitac. 
oanrdvr,v  z%qv(tcl\  Nihil  deprauatius,  nihil  infru- 
nitius,  ifta  lectione:  quae  cum  tam  male  conueniat  ti\ 
ave\ev&e%ia,  cuius  defmitionem  aut  defcriptionem  fal- 
tcm  promittit,  demiror,  doctiffimos  viros,  et  in  philo- 
fophia  apprime  verfitos,  mendum  non  fuboluifTe.  At- 
qiii  illiheralitas  neque  ire^aria  eft  fimpliciter,  hoc  cft, 
vt  illi  vertunt,  opttlentia:  neque  recle  hctTrdvrjv  e%etv 
dici  potefr.  cjuare  conftat ,  tam  in  eo  quod  generis  Jo- 
cum  obtinct,  quam  in  dirTercntia  vitium  efle.  At  non 
funt  accuratac  TJicophrafli  definitiones  in  hoc  libello, 
dicct  aliquis.  fane  fateor  to  dx.qffis  ilJas  non  liabere: 
I  tamen  eife  ct  ineptas,  hoc  vero  nego  tibi  atque 

pcrnego.      Vt  igitur  incptias  vitemus ,  fic  lcgamus,  H 
:\  TTtqtxcria  t\c  dtytKoTtLiiac  caTrdvriv  tyev- 
t.      Nemo  rccli  iudicii  qui  fit  (quod  impunc  dixif- 
fe  liceat)  de  veritatc  Jiuius  lcclionis  dubitabit.    Iam  crgo 
non  eft  gcnus  'Kt^tHaia,  fed  atytAoTtLiiac  TrePtovcria.  nc- 
quc  diflercntia  to  oa7rdvy}v  ix6iv'  ^d  to  Qevyetv  oaitd- 
itra  virtutis  oppofitae  eKev^s^tOT^TQCy  propriuin 
o  3  docent 


214  CASAVBONI     A  B     THEOPHR 

docent  effe  philofophi  ro  tt^ostikov  eivctt  y^yiudruv  slg 
rd  sircttvsrd.  hoc  efl,  facilem  effe  ad  faciendos  fumptus 
liberales.  efl  enim  pecuniac.vfus  duplex:  alius  ad  fum- 
ptus  neceffarios,  alius  ad  fumptus  liberales ,  vt  efl  apud 
M.  Tullium  [OfT.  2, 12].  Ideo  dicebat  PJato  in  oclauo 
De  republica  t&c  (p£/J&A#c  effe  tyctvAovg  dvrctymt^dg 
h  rtvog  vtKtig,  rf  dkXtjg  (pt\ortjtjtictg  roov  KctXoov.  cauffam 
nunc  accipe,  x^^ctrd  rs  Qk  sB-sXstv  svlo^tctg  svskcc  kcu 
tgov  toixtcov  dydovoov  dvctKtCKStv.  Non  alia  aut  interprc- 
tatione  verba  Theophrafli  opus  habent:  aut  confirma- 
tione,  noflra  emendatio. 

oiog  viKYjcrcti  rqctyoo&ovg']  Scribe  vtKWctg  r^ctyoooolg. 
Alibi  hunc  locum  explicabimus,  et  de  hoc  more  multa 
dicemus.  Notum  autem,  tragoediam  Libero  patri  fuilTe 
dicatam,  vt  Apollini  comoediam.  Videat  fludiofus  le- 
ctor,  fi  lubet,  quac  De  fatirica  Graecorum  poefi  fcripfi- 
mus:  vbi  de  veterumTragicorumtetralogiis  diiTerimus. 

Kct)  kirtdocrsoov  ysvofJLSvoov]  Difficilibus  Reip,  tempori- 
tns  folebant  Athenienfes  pro  viriJi  parte  quifque  publice 
pecunias  erogare,ad  fublcuandam  acrnrii  inopiam,quod 
S7Ti$t$ovcti  proprie  dicebant :  quafi  dicat  aliquis ,  jitpra 
ordinaria  munia  aliquid  amplius  largiri.  erant  enim  or- 
dinariae  et  legibus  conflitutae  Asirov^ytcu.  Cum  igittir 
pecuniis  opus  erat,  Prytanei  populum  conuocabant:  an- 
gufliasReip.  exponebant:  ad  collationem  quemque  hor- 
tabantur.  tum  furgeba*  vnufquifque  ordine  iuo  et  loco: 
ac  fi  quidem  vellet  nliquid  conferre,  idprofitebatur;  et 
dicebat,  iwMoo jjli  syoo  rocrovrov.  fin  snimus  largiendi 
quicquam  non  eflet,  vel  tacebant  cum  furrcxerant,  vel 
e  concionc  clam  fe  eripiebant.  quod  vel  ex  iflo  loco 
clarum  efl.  Athenaeus  libro  nn.  [c.  19]  de  Phoco 
Phocionis  fllio,  homine  luxu  perdito,  loquens",  eVJo- 
trsoov  'Si  %ors  ytvofJtsvoov,  TrctqsXQ-oov  Kcti  ctvrog  slg  rr]v  sk- 
Khr\cr\ctv,  styr},  iwtSf&oj&t  Kdyoo'  kcu  01  k&Yivaioi  ofio&v- 
fictSov  dvsfior/o-ctv,  E*c  dy.okctciav.  Sentiebat  Phocus  fe 
velle  c#nferre  aliquid :  populus  verniliter  nimis  accepit 

eV<S<~ 


CHAP  !.    XXII.     COMMEN*TAR        21$ 

Eicj£iiaiLt,  en  notione  qua  vfurpatur  pro  crefcere,  et  in 
a/iqua  re  prufccre.  Iu  omrioiiibus  (xraecoruni  orato- 
rum  icxcentis  loek  ftt  tfpiSotrstiW  iflarinw  mentio. 

ip  u  ciiceh&tfv]  Scribe  <r*Vr£  A«9-r7v. 

t*  as,  i^sicu  ttA^  TWJ  kfie{u)v\  Fortaile  legendum, 
tA>  ■■:cLi  isqsi&v.  hoc  e(i,  exceptis  iis  partibus 

quae  ad  f&crifcos  et  facrificas  pertincbant.  Veteres  enim 
deos  precaturi,  et  viros  et  mulieres  facerdotes  adhibe- 
bant.  Piato,  Legum  quinto,  sitcl  ieeecw  kcl)  Upsioov  tv- 
i  ini  roig  TT^roig  3~jtictcri  kcl\  csvTs^otg» 

piacet  nunc,  nihil  eife  mutandum:  vt  haec  iit  ien- 
tentia,  Hominem  iliiberalem  de  ea  quam  aris  deum 
admouerit  victima,  tantum  fibi  perire  finere,  qinmtum 
ilt  neceilario  adolendum,  aut   aiiter   diis  orlerendum. 

tm  fere  ofTerebant,  aut  inteilina,  aut  aliud  non  ma- 
gnae  rei,  periaepe,  vt  ad  Atlienaeum  [j, 34  et  4,  «1]  piu- 
ribus  oftendimus.  at  caetcras  carnes  victimac  in  pro- 
prios  vfus  vertebant;  aut  vendentcs  iiias,  ii  famiiiam  non 
haberent;  aut  fi  habcrent,  huiufmodi  carnibus  eam 
alentes.  Vopifcus  in  Tacito  Imperatore:  boflias  fuas 
femper  domum  reuocauitt  iifdemque  fuos  vefci  iu/fit. 

tcl  y.cia  ctTiooido&cLi^  Quam  inhumanum  Athenis 

Tetur,  non  potcil  meiius  declarari  qinini 

Aicxidis  quodam  loco :    quem  co  libentius  profcram, 

d  videam  iiodie  in  editis  Athenaei  codicihus,  qui  il- 

lum  laudaucrat,  integros  ferme  duos  verfus  dciiderari. 

um  intcgrum  ex  vcteribus  codicibus  appo- 

Sic  Alexibfapud  Athen.  15,3],  Qvo'  iv  TeitcLK- 

TCtVTU    7'   tfiV    ivVOULCL,     OV   (pCL(fl    TOV    &V0VTCL    Tc7c 
Ai^CLVT     I  '  iiTCVOV  tic    TffV   CLV(>10V    liOt)- 

-    ■'.    clvTQiC  iSiiV. 

hs  OiCLKivzvTcLc  «/  to7c  yctLLoiq  oiKOClTXC  fJUc&M- 

caAcu]  \tm  honiinutn  cuni  nuptin 

lebri  pt  minilic  .idiutorum  atque  a3iu- 

tricr  rfcuv,  iioc  elK  qui  jfuo  cibo 

mwijlrarent,  vt  idem  pocta  loquitur:  vch  vt  tdeni  alibi, 

o  4  qui 


2l6  CASAVBONI    AD     THEOPHR 

qui  fuo  fumptu  et  cibo  vefierentur,  Crates  Zvvctyrd- 
cctig  fabula  [apiid  Athen.  6, 12],  ---  ct<?eiov  10  fjLYJ  l,vvct- 
ysiv  yvvctixctg  fiY}o\  Seavvt^etv  o%Aov,  AAA'  oixotrtrxg  rovg 
yctfixg  7rsw(nr}}csvca.  Scio  aliter  poife  exponi  ydfiag 
oixotftrxg.  fed  quominus  fic  recte  accipiatur,  nihil  vetat.  ' 
Piautus  Cafina,  tangit  morcm  illis  verfibus  [3, 1.  8  ff], 
-  -  -  Al.  quin  Aedepel  feruos ,  ancillas,  domos  certum  efi 
omnes  mittere  ad  te.  st.  Ebo  nimium  fcite  fcitus  es.  Sed 
facito  dum  memineris  verfus  quos  cantat  Colax:  cibo  cum 
fuo  quiqui  facito  vti  veniant>  quafi  eant  Sutrium.  Item 
alibi.  Menander  oixocrtrov  fponfum  appellauit  in  Da- 
clylo  [apud  Athen.  6, 12]  ,  qui  parua  aut  nulla  dote  ef- 
fet  contentus:  oixocrirov  vv^iov  x$h  hifievov  ir^otxog 
e^sv^xstfisv.  Plutarchus  in  Craffo,  miiites  oixocrtmg, 
qui  fine  ftipendiis  alicui  militarcnt. 

2  xctt  r%iYi%a,%%c£v']  Cuiuis  puto  notum  eft  ex  ora- 
toribus  Graecis,  quale  genus  hstrovqytctg  effet  Athenis 
ro  r^Yi^cL^yfiv.  et  veteres  grammatici  id  ita  diligenter 
explicant,vt  vidcantur  mihi  (dicam  libere)  parum  inhac 
Jingua  exercitati,  qui  haec  non  intellexerunt.  Vertimus 
autem,  triremi  quam  infiruxit  praefctltts,  non  autem 
imperansy  quia  omne  imperium  erat  ri  <?%ctrYjyov,  non 
ri  rqiYiqctzxov,  vti  docent  Atticae  hiftoriae,  et  ante 
omnes  Demofthenes. 

ra  rx  xv&spqrov  <?qufActrct  vtto  t5  xctra<?(>.~\  De 
viatoriis  cubilibus  non  repetam  quae  fupra  diximus. 
Lego  autcm  hic,  vttsp  t£  xara<?%.  vel  ent.  Lucianus  in 
dialogo  Mercurii  et  Charonis,  trv  fjbh  qeyxetg  s%\  t5 
xara<?^cifiarog  exraS-eig.  nam  fuper  tranflris  dormie- 
bant  nautae  in  naui,  non  fub  tranflris.  Eufiathius,  Syj- 
Aov  0  oog  01  vctvrixo)  eiri  rcov  t^Sevrodv  xara<?qodfjLcLrodv 
xoifjL&vrett.  Trierarcho  vero  iuus  erat  locus  ad  nauis 
ptippim,  vbi  illi  tabernaculum  extrui  folitum.  Pollux 
[1,  9  ] ,  rct  Ss  vrefi  rrjv  Trqvfxvav  f7r^ov%ovrct  %vha,  %eqt- 
rivata  xaksirat*  exii  irov  xat  ctxyjvy)  ovofJLa^erat,  ro  7?yi- 
yvvfjcevcv  rqwrniyiZ  n  r%ui%etex<*>*     Ibi  ergo  trierarclii  in 

iuis 


CHARR.     CAP.    XXII.    COMMENTAR        1l*J 

fuis  Aragulis  quiefcere  moris  habebant.  at  illiberalis  ifle 
et  iordidus  promifcue  cum  reliquis,  in  tranllris  cubat, 
et  gubernatoris  vtitur  flragulis:  quae  folent  efle  vilia, 
et  vt  plurimum  fegeflria,  auttegetes:  proinde  parum  e 
trierarchi  dignitate.  Perfius  [ Sat.  $,  146  f. ] ,  Tu  mare 
tranjilias  ?  tibi  torta  cannabe  fulto  coena  fit  in  tranjiro  ? 
Proptcrea  Donatus,  rovg  Qoollovc,,  hoc  eft,  tegetes  et 
ftoreasj  fiue  crones*  quibus  pauperes  loco  flragulorum  et 
tapetium  vtuntur,  ftramen  nauticum  vbcat.  Alciphron 
epirtola  quadam,  £  yao  dvsxoLLSvoq  roov  ^vXoov  rrjq  aXtd^ 
S7ri  rs  TcL7rrruv  rtvoHv  £svtx,oov  Kcit  sQs^oicodv  ycarcc- 
ycXsvstq'  ov  ydo  oioq  rs  e^ccocsv  yJtcSat  &)c  01  Xot7ro\  S7r\ 

TU)V    '/XCTCCrottLULTOOV ,    TtJV    CCCVtOCC    OtLLCCt    VOLLl^OJV    Al&OV 

Toayjursoav.  Leuitatem  eorum,  qui  noflram  hanc  in- 
terpretationem  odio  noflri  an  veritatis,  carpere  iufli- 
nuerunt,  fatis  fuperque  confutauimus  in  noftris  ad  fupe- 
riorem  Perfii  locum  Commcntariis.  Enimuero  fi  tan- 
ta  eft  reprehendcndi  libido,  cur  in  me,  cur  in  aliis,  ea 
poriilimum  arrodunt  quae  Certiifima  funt  et  veriiTima? 
miferet  me  illorum. 

;  usvstv"]  Vt  potc  qui  vcfiem  forenfem  habeat 
vnicam.  quod  illibcrale  eft  planeque  fordidum.  Indc 
onis  iocus  in  Decianum  quendam  lepidiffnnus,  in 
oratione  pro  L.  Flacco  [c.  29],  Romam  aducnis:  af 
fers  faciem  nouam ,  nomen  vetus ,  purpuram  Tyriam ,  in 
qua  tibi  inuideo  quod  inis  veftimentis  tandiu  lautus  es. 

3  ccKXa  ut&ov&ai  siq  raq  s^cisq]  Iuuenalis  iatira 
fcxta  [v.  a-ji  ff.~]  in  Romanis  mulicribus  hanc  notatillibc- 
falitarcm  fimul  et  ambitionem;  Vt  fpcclet  ludos  condu- 
cit  Ogulnia  veftemy  conducit  comitest  Jcllam,  ceruicat9 
amicas  ,  nutrtcem ,  e t  flauam  cui  det  mandata  puellam. 
oAhenei  Midiac  exprobrat  quod  cum  cifct  pracfc- 
cquitum, alicno  equo  iil  pompae  traniucclionc  vius 
iuiil  e  vt  in  illo,  %a\s7rvj  yvvaty.cov  t£o- 

2oqy  initio  I. viiflr.it. ic.  Raro  olitll  matronae  pedcm  do- 
ino   ctTercbn  iblicum  niii  ilipatae  grcgibus 

o  <;  articil- 


21$  CASAVBONl     AD     THEOPHR 

ancillarum,  prodibant.  Interdum  ££o<5bc  yvcttKm  di- 
citur  de  profeclione  ad  ducendam  pompam.  vnde  eft 
apud  Platonem  in  fine  fexti  De  legibus,  muliebris  cuiuf- 
dam  fupplicii  genus,  uq  ustsvsiv  rw  sPoim  rZv  yvvctt- 
KStm  Kctt  Ttum ,  Kctt  tcov  stg  t#c  yauxg,  Kctt  ysvscrstg 
ircttvm  Q)otTv\csm.  lege  Suidam  in  kiutKtct.  Inde  di- 
clae  (^tKs^o^ot  yvvcttKsgy  quae  non  funt  cIkxpo)  et  cafa- 
riae. 

Kctt  Tctq  KKtvctg  SKKO^cctt]  Hefycbius  qui  to  v.o^siv 
etiam  Q&sfystv  exponit,Videtur  hoc  voluifTe  docere,  eam 
vocem  a  Ko^tg  deduclam,  interdum  accipi  pro  cimices 
occidere,  vel  cimicibus  leclos  purgare,  quod  cimicare  Lati- 
nis  dicitur,  vtpulicare:  Graeci,  (pSsiq{£etv.  Atque  haec 
interpretatio  locum  hic  habere  poten.  Parmeiiio  poeta 
SKKoeffstv  dixit  in  lepidiffimo  diflicho  [Anthol.  i,  6~|, 
O*  >cof<c  a%£<  Ko^of  xo^gflwro  ^ou   ctAA  exoqea?'/iv  ct%%i 

KO^OV  KCtVTOq  TQVq  K0(?l$  eKKOqtCctq. 

KCt&S^OUSVOC,    'KCt^Ct^^S^Ctt  TOV  T(>l&WCt]    Noil  eA  ill 

co  nota  illiberalitatis  quod  veftem  inuertit:  kd  quod 
tritam  et  macularum  plenam  veftem  geftat,  quam  po- 
fiea  in  coetu  honoratorum  virorum  (ita  accipi  debet 
illud  KctS-s^ousvog)  cogitur  inuertere,vt  maculas  ab  ocu- 
lis  corum  fubmoueat  quibus  aflidet:  atque  hoc  faltem 
in  .iflo  laudandum:'  ficut  contra  in  fuperioribus  nota 
hvc%sos(ctg  erat,  geftantem  obfoletam  et  Ki\Ktlm  us<?rjv 
veflem,  vcrfari  in  oculis  hominum.  Hinc  ortum  eft 
apud  Graecos  prouerbium,  quod  nos,  vt  puto,  primi 
©bferuauimus,  rd  KctKct  Tpeiveiv  ejja.  Pindarus  Pythio-  I 
nicarum  tertio,  ---  tcI  'uev  m  &  IvvctvTctt  vrjTttot  kocuo) 
tyspsv,  ctKK'  ctyctS-o),  Tci  KctKci  T^sxpctvrsg  e£ot).  Res  ad- 
verfas,  inquit,  nefciunt  moderate  ferre  ftulti:  at  fciunt 
fapientes,  quae  pulchra  funt,  foras  et  in  publicum  verten* 
tes:  hoc  eft,  cuiuis  fortunae  fe  accommodantes,  et  de- 
center  ea  vtentes :  quae  funt  aduerfa,  diflimulantes. 
Miferias  emm,  ait  QXurtius  [$,  5.  11] ,  optime  ferunt  qui 
abfcondunt.     Aiio  ienfu  dicere  folet  Seneca ,  bonos  non 

fulgere 


CUARR.    CAF.    XXIII.     COMMENTAR      219 

fulgere  extrinfecus,  fed  bona  corwn  introrfus  effe  obuerfi, 

De  diuina  prouidcntia,  et  epiflola  cxx,  et  aiibi.     Cae- 

terum  Pindaricurn   iiuid  prouerbium  vernacula  noftra 

lingtia  hodieque  agnofrit.     Aliud   autem  7rctcctc-ce0^^ 

aliud  h-  .    illud  eft  ex  purte  inuertcre: 

hoc,  totam  veftem  quati  de  integro  rcficere  verfis  pannis% 

tt  nouam  illi  faciem  darc.     Ariftophanes  [Nuhb.  1, 1. S<;], 

rot/C  caurx  Tcojrxc.      Scholiafles, 

'Xaevuv  ifjLctTfvv   acti  ex-cetpc- 

lCtTIOV,  to  ctkAct^cti  to  ttcqc  TO  ecoo 

■jj.     Lucianus  dixit  civtifpeQeiv  ro  rq&tiviov,  in 

Alectrvone:  intkcyjopMi^  ait,  ytocfjucec  ^ictKct  ecyjifjbct- 

TCl3(VVlOV,    COg    S7t\  tS  KCtQ-CtCCt)- 

raj3oAi?.  cjuae  verbaTheoplirafti  locum 

.  explicant.     Yo.v  tciQvv,  aiias  lacemam,  aut  pallium  fi- 

gnirkat:  alias  tritam  vfu  et  decotem  veftem  atque  obfo- 

letam.  fic  tamen  vt  aliud  proprie  fonet  tciQoov,  aliud 

qctxoc.  vide  Euitathium  [ad  Odyf.  %'  p.  559]. 


AD    CAPVT   XXIII 

nEPI       AAAZONEIAJ 

Hci\ct^cvsict  iojjnev  eivcti  TTcocloyJct  tivovv  ciyct&cov 
fcurat  hanc  definitioncm   vcrbum 
.  t,  in  noua,  ne  dicam  inulitata,  fignificatione 
pofitum.  accipitur  enim  non  tam  pro  expeclatione ,  vt 
tttig  xitatione  expetlationis:   cjuod 

»,vei  vno  vcrbo  enrctyyeX- 
:  Homtrua  [11. 6,832-  ct  alibi]  <?ev&cur 
i  ni  promittere.  vt  in  iilo  Iuucnalis  [Sat.  2,  11 1.],  ---• 
durac  per  bracbia  fctae  promittunt  atroccm  animum.  vcl 
fponderc.  vt  cum  ait  idejn  de  pftentatore  [Sat/7,  134]. 
Spondet  enim  7'yrio  Jilataria  purpura  filo.  denkjuc  idem 
ferc  ti\  -TTcoo-oy/jct  ifto  loca  ac  ^r^otr^oificic.    RJ*to  in 

6'^c, 


220  CASAVBONl    AD     THEOPHR 

O^o/c,  kXct^ovetct  e^iq  irqoCTrcutiTMq  ctyct&ov  rj  ctyct&uiv 
t£v  fiti  v7tcl%%cvt(s)v.  Ariftoteles  adiicit  haec  verba  in 
Kicomacheis ,  ocfyg  %ct%iv.  quae  particula  neceffario 
addenda  ad  P.'atonis  et  Theophrafti  definitiones :  vt  di- 
ftinguamus  oftentatorem  qui  mendacium  fiuim  letert 
ad  inanem  gloriam,  ab  eo  qui  iucrum  aucupans,  fe  fua- 
que  praedicat.  nam  id  quoque  hominum  genus  fre- 
quens  eft,  vt  ad  caput  primum  notare  meminimus.  No- 
tant  grammatici  Graeci ,  proprium  effe  Atticis ,  vt  non 
gloriofum  tantum,  fed  quemuis  mendaccm,  ct\ct£ova 
appellent. 

sv  to)  otct^svyfjbciTi  irwtaic]  Quid  appellat  oict^tvy- 
uctl  non  cft  dubium,  publicum  aliquem  Athenarnm 
locum  intelligi,  vbi  conuentus  fieri  iolebant.  Qiiare 
arbitror  locum  effe  corruptum,  et  lego  AeiyfjbctTi.  Dig- 
ma  appellabatur  locus  in  Piraeeo  e  re  nomen  habens. 
ibi  enim  peregrini  mercatores  fuarum  mercium  ^siyfict 
et  fpecimen  producebant,  sv  t£u€a<&>,  credo,  ns^s^ov- 
tsc,  vt  alicubi  Plutarchus  ait.  Itaque  peregrinis  iiomini- 
bus  fere  erat  ille  locus  refertus.  Audor  fcholiorum 
Ariftophanis  [ad  Equitt.  2,  4  extr.] ,  Asiyfhct  tottoc,  s<?)v 
kv  neqcuit  ev&a  ttcKKoi  crvvYiyovTo  £evot  kcl)  TroXiTcti  xct) 
k\oyo7roi8v.  quae  poftrema  verba  ita  hanc  emendatio- 
nem  confirmant,  vt  nihil  fupra.  propterea  enim  ait 
Theophraftus  hriyei&cti  ^evcic.  In  antiquis  libris  lf- 
neola  fuperducla  nomiha  locorum  propria  folebant 
notari  et  diftingui.  qui  mos  poftea  negleclus  multas  fae- 
pe  tenebras  attulit.  Exemplo  fit,  (et  funt  infinita  ex- 
empla)  locus  ille  Platonis  in  Menexeno ,  vbi  interpretes 
quod  legiffent,  ev  Trj  cCpctyict  perperam  pro  V$ctyicty 
turpiter  lapfi  funt.  quamquam  Ficinus  melius  pudori 
fuo  confuiuit  omiflis  his  verbis  quae  non  intelligebat: 
noui  vero  interpretes  audader  iuxta  et  impcrite  /*  hac 
dade  verterunt.  Intelligit  Plato  illis  ccxcn.  Lacedae- 
monios,  quorum  cxx.  Spartani  erant,  qui,  expngnata 
tandem  Spha&eria  infula,  in  poteftatem  Athenienflum 

venerunt, 


CHAfcJl.     CAP.    XXIII.    COMMENTAR      221 

▼enerunt,  vt  narrat  Thucydides  libro  quarto.  Spha- 
cleriam  antem  infulam  etiamSphagiam  dici  folitam  cer- 
tum  eft.  vel  adi  Stephanum  lle^t  7roAsa)v. 

wq  7roAAct  xcjiitaTa  dvTOtc.  s^tv  ev  jrj  &a Aar']*}  ] 
Scribe  dvT&.  Pertinet  hoc  ad  nauticum  foenus  quod  a 
inultis  exercebatur  Athenis.  Nemo  autem  ignorat 
quam  improbum  ct  graue  fuerit  id  foenus,  etiam  legum 
conceffu,  vel  Romanarum.  vide  Iurifconfultos.  In  ora- 
tionibus  Graecorum,  maxime  Demofthenis,  plurima  hu- 
ius  vfurae  mentio:  propter  quam  quod  tantopere  De- 
mofthenem  reprehendit  Piutarchus,  vereor  vt  ei  fit  iatis 
aequus.  damnat  enim  rem  moribus  legibulque  receptam 
et  probatam.  Sed  apparet  ex  variis  PJutarchi  locis, 
ipfum  vaiidifTime  foenus  nauticum  abhorruiiTe:  quod 
in  Catonc  Ceniono  appeilat,  tov  ud\t<ra  bta&e&hjittevov 
TdiV  iavetcttdov. 

nreet  t>Jc  \oyaciac,  t?c  SaveisiMq]  Hoc  quoque  re- 
fero  non  ad  ioenus  eyyetov,  fed  ad  nauticum:  quam 
vocat  Demodhenes  <nyv  y.ctjct  S-aAarfav  egyacrtav. 

ax;  asra  Evdvfyx  erqaTevcra-To]  Do&i  viri  iam  ante 
nos  emendanint  fier  A?ie£avfyov  quae  emendatio  vera 
efl  et  ccrta. 

htov  hn  AryovTet]  Adnotataeit  in  quibufdam  co- 
dicibus  altcra  lectio  toitcuov,  pro  t^itov.  quae  ferui  pot- 
eft,  fl  rcferas  ad  tempus  fcripta^  epiftolae.  alioquin  icn- 
tbfurdus  ob  iocorum  interualla.  Antipater  hic 
ilie  eil  quein  mors  Dcmoiihenis  nobilitauit.  Hunc  ait 
Diodorus  libro  x  v  1 1 1 1.  ccxeiv  yeyovevat  (pqovtfitoTaTov 
tw  iv  dvva<reia  yeyovoTvv. 

i   c.  clvTt*)  i^ayjdyyic,  ^vXm  aVfAac]   Qua- 

rundam  mcrcium  exportatio  Athenieniium  legibus  pro- 
hibebatur,  quac  propterea  clircfaTa  vocabant.  In  pri- 
uitcm  tun  wkop^tjn  fuerc  quaccunque  ad  nauium 
fabricationcm  pcrtinelniiit :  jioc  efl  %dcra  y  vawrriyrjcrt- 
tioq  vArj,  vt  funt  abics,  pinus,  picea,  cuprcfTub,  platanus, 
<juac  alias  vavTnr/Kcrtaa  £ vku,  alias  £v\a  abioiutc,  vo- 

cantui 


222  CASAVBONl    AD    THEOPHR 

cantur.  non  fuifle  autem  copiam  magnam  huius  mate- 
riae  in  agro  Athenienfium,  docet  etiam  Demofthenes, 
aut  quicunque  alius  eft  audtor  orationis  De  foederecum 
Alexandro.  Erant  r£v  ctTro^nrcav,  et  rct  dcryicofjbcLr^ 
Jioc  Q,{\,follkuli  nautici,  et  AiW,  M%o\,  xcu  Trir^ct,  inquit 
Aridophanis  fchoiiaftes.  Alia  ratione  dicebantur  «VoV- 
^rcc  quae  Athenas  importare  non  permittcbantur :  vt 
$-£t;&AAiSsc,  ex  quibus  fiebant  ellychnia*  has  enim,  flcut 
conflat  ex  Ariftophanis  Acharnenfibus,  fuit  cum  non 
licerct  Boeotis  afferre  venales  in  vrben\:  credo  ob  me- 
tum  incendiariorum.  thryallidum  namque  mippae  vfiis 
fuit  ad  dztoyjic,  et  malleolos  incendiariorum. 

%eu  ev  rv\  trnolict^  Plane  non  erat  ferendum  doclis 
viris  ifiud  verbum  dicam,  an  verbi  monftrum?  Legen- 
dum  aio,  cnrohia.  Imperiti  homines  et  piftrino  digni, 
ex  criro  fecerunt  gttto.  Haec  prima  mendi  indoles.  inde 
fluxit  vox  nequam  et  nihili,  CKooici.  At  arolsici  idem 
ac  cwctvoviria,  niii  quod  illud  eft  cpOctrtxvrs^ov.  Do- 
ccorum  virorum  emendatio  sv  rcug  cnvovo^cuc,,  vt  JVlnfis 
iratis  genioque  imiftro  nata,  refutatione  non  egQt.  Non 
erat  autem  infoJens  Athenieniibus  malum,  frumenti 
inopia,  vt  hifloria  docet.  et  oratores  iaepe.  Quomodo 
uutem  foliti  eflent  ditiores  in  cariuUe  annonae  pauperes 
fubleuare,  difces  ex  Demofthene  contra  Phormionem. 

4  kcu  7focriv  avrag,  t  •&&&  s^avxcrixq  Kczrd  uiav  ] 
Hoc  eft  fexcentos  homines  iolet  ligillatim  nominare, 
quorum  fingulis  sliquid  erogarit:  atque  hac  ratione  ef- 
ilcere  vt  cum  aera  omnia  in  vnum  colligentur,  ex  ea 
fupputatione  fumma  nafcatur  decem  talentorum.  Imi- 
tatur  ifte  dKct^m  eos  qui  rationum  libros  conficiunt, 
in  quibus  videas  fingula  aera  feorfim  annotari.  Aera. 
appello,  quos  vulgo  articulos  dieimus,  Gallice  les  items: 
quia  foient  in  noftris  rationum  libris  finguli  articuli  a 
voce  liem  incipere.  Graeci  diroKoyicr^c,  nominant,  vt- 
Piutarchus  in  Politicis  praeceptis.  At  Romani  aera  ap- 
pellabant.     Cicero  Horteniio  [apud  Nonium]:   Quid 

ttt.  i 


CHARK.    CAP.    XXIII.    COMMENTAR      223 

tu,  inquam,  foles  cum  rationem  a  dijpenfatore  accipis ,  fi 
aera  ftngula  probajli ,  Juwmam  quae  ex  bis  confetfa  fit9 
non  probare?  Apuleius  De  deo  Socrntis.  Igitur  quoti- 
diana  eorum  aera  difpungas:  inuenies  rationibus  multa 
prodige  profufa,  et  in  femet  nibil.  Nonius,  Aera,  nttme- 
ri  notii.  Lttcitius,  libro  x  x  v  1  1  1  t.  Haec  eft  ratio  peruerfa 
aera  fumma,  et  fttbducia  improbe.  Locus  efl  corruptiffi- 
mu?,  (juein  ita  reftituendum  puto.  Hacc  eft  ratio:  pcr- 
vcrfa  aera:  fumma  ftbducla  eft  improbe.  Cicero  in  epi- 
flola  ad  Dolabellam  libro  nono  ad  fanuliares,  vcrficuldc 
aera  hacc  appellare  videtur.  Profert  alter  (vt  opinor) 
duobus  verjicuiis  expcnjttm  Niciae.  Sed  ad  Theophm- 
flum  redeanius ;  qui  quidem  glorioforum  hominum  in- 
genium  et  mores  mira  elegantia  exprimit.  Non  eniin 
eft  fummatim  fe  laudare,  et  fua  praeclara  faci- 
ru>ra  praedicare:  nili  etiam  longa  eorundem  enumcra- 
tionc  obuios  quofquc  obtundant.  Talia  illa  in  Milite 
Piautina  [1,  1.  41  fl.J,  Py.  Ecquid  meminifti?  Ar.  Mcnri- 
111:  centum  in  Cilicia,  ct  quinquaginta  centumSycolatro- 
nidae,  triginta  Sardi,  fexaginta  Macedones,funt  bomines 
ttt  qttos  occidifti  vno  die.     Py.   Quanta  iftbaec  bominum 

na  eft  ?  Ar.  Septem  miilia.    Py.   Tantum  cjje  oportct : 
tonem  tenes.     Prorfus  hic  Plauti  locus  (etjfi  vei> 

:r  hiduogloriofi  in  diucrfamateria:  Plautiuuscnim 

tem  bellicam :  hic  nofter  diuitias  oftcntat)  pnorfus 

.icat  quid  fit  hoc  loco  7rocrotJV  tclc,   ij 

:zy.cG'ivq,  xxtrac  uutv,   quac  verba  quam  fueririt 

iuctenus  obkura,  quid  attinct  dicere?   Re^ 

clainat  ipfa.    vide  Martialis  epigramma  ad    Afruni   li- 

bro  iii  1. 

y.ai  -7^c<r^f/c  mteuta  ty.d^oiq  tgvtcvv  ovouoltcl]  Bcue 

rum  fjiu  mentiuntur.  vide 
ad  1  iq,      Aud<  r  Rheroricorura  .id 

eiuuum  rnofiflirna  oilcnta- 

toris  pccuniofi  [lib.  4.50],  non  piane  dillimilcin 
riulorum  iftjiujnodi    incj  :it :    quem.placct  liic 

;fer. 


£24  CASAVBONI    AD    THEOPHR 

proferre ,  vt  collatione  Graeci  fcriptoris  qui  id  ipfnm 
iuauiilime  notat,  locum  illuftrem.  Ait  ergo  Latinus 
auclor ,  Cum  puerum  refpicit  bunc  vnum  quem  ego  noui 
(vos  11011  arbitror  nouijje)  alio  nomine  appellat,  deinde  alio 
atque  alio.  Mox,  vt  tgnoti  qui  audiunt,  vnum  putent  eli- 
gi  de  multis.  Alexis  vero  fic  in  defcriptione  ttJ^cc- 
Kct^cvoq,  iiue  gloriofi  pauperis,  -  -  -  ot^ct  Ss  Kciyo)  Ttvci 
*jroKtTr,v  rifJLSTSoov  Uro%ctKct^ovct,  oq  Soct%fji>jq  s%b)v  rd 
vrctvr  koyvoofjLct]\  S&GCt  xetKciv  rov  oiyJrrjv  Evct  OVTOt 
xcti  fjLovov,  ovofJL&cri  0%  %odfisvov  YctfJLfJLCtXOCrioiq'  TTCU 
yjX^OfJL&X&Ct  fJLtj  TtoV  %SlfAStyVUV  KfJUV    Trctoctfjriq ,    ctKKd 

rciov  Ssqivuv.  fic  emendamus  elegantiflimum  hunc  lo- 
cum  apud  Athenaeum  [  tf,  3  ]. 

y.ctt  nowicrctt  osy.ct  rctKctvTct\  Delendum  ro  ytctt.  et 
mox  Kcti  txto  <p*jcrcti ,  non  tyjcrctq.  Sic  locus  et  pla- 
nus  et  perfpicuus. 

y.ct)  rdq  r%triDcto%tcLc,  siirsiv  ort  ov  ri&tjcrt  ]  KvotoKo- 
yict  in  voce  rt&r,crt.  Nam  vulgo  rtQ-svctt  pro  Koyi^s- 
<&ctt,  referre  in  rationes,  vel,  in  ratione  ducere,  vfurpa- 
bant,  Sic  apud  Demofthenem  in  prima  Olynthiaca,  et 
iii  illa  celebri  Cratetis  ephemeride,  YtSrst  fjLaystoop  fivdq 
$sh  ictToaJ  looL%fir\v.  Etiam  apud  Latinos  ponere  fic 
accipitur,  vt  apud  Terentium  non  femel.  Proprie 
conuenit  iis  qui  calculis  rationes  putant.  vnde  efi,  po* 
nere  calculos ,  non  femcl  apud  Plinium  in  epifblis.  et 
rtOsvcti  ipijtyov,  Graeci.  Bafilius,  si  fxsv  n  Soxslq  s%stv 
KctKov,  tSto  sv  tyOc*)  TtSstq. 

20%  rctq  KstTovoyictq  ocrctt  KsKsiTOVoyyjns]  Oftendit 
his  verbis  fe  vnum  fuiffe  ex  illis  ciocc.  viris,  qui  vt 
oinnium  ditiflimi  reipublicae,  pleraque  omnia  munia 
ad  quae  fumptibus  opus  effet,  obibant.  vide  Harpocra- 
tionem  in  %tKtot  ^tctytccrtct,  et  Demofihenem,  eiufquc 
fcholiaften.  Caue  vero  ita  haec  accipias  quafi  inftru- 
<ftio  triramis,  cuius  impenfae  modo  meminit,  non  effet 

KSITQVO- 


CHARR.     CAP.    XXIII.     COMMENTAR       225 

,ag  genus.  erat  enim,  et  quidem  omnium  ma- 
ximunt  Ac  lortaile  legendum,  voi  rdg  aAAag  kstrov^- 
ytag.  veruntamen  fimiliter  locutos  faepe  maximos  icri- 
ptores  pridem  doctiffuni  Iuriiconiulti  annotarunt. 

u  7r%c<7sX§odv  $'  slg  rcvg  hnrxc  dyaSovg  ttoj- 

.  ]  Senftis  perfpicuus.  veroa  varie  poffunt  reforma- 

ri.  vel  enim  ita,  xcu  Tt^.  <5'  slg  r.  hrTrovg.  #  rovg  dya~ 

S-cvg  ttgoXcvci.  aut  etiam  #  rcvg  nrTrxs  rovg  dy.  gemi- 

nata  eadem  vox,  omifla  efl  vt  alibi.  vel  ita,  xju  %%.  ug 

Txg  rovg  dy.   7ra)\ivrag.    primum   malo. 

irsc  tt^ccsXSsIv,  efl,  ad  forum  ire  vbi  cqui 

vaeneunt.  fic  alibi,  TtoocsXSsiv  Ttqcg  ra  ytd^va.  de  quo 

Atticifmo   diximus  fupra.    et  eapropter  %vr^ag  Hefy* 

chius  exponit  %vr%07r(i\ia. 

7TPc  ^at  oovrirtav]  Iuuenalis  de  caufidico  po- 

pulo  iele  venditante  [Sat.  7,  132  f.  ],  Pcrque  forum  iuue- 

nes  longo  premit  ajfae  Medos  Empturus  pueros,argentum9 

7as,      Emptarus ,  hoc   ef  t ,   irqomroixfisvos 

.  .av.  Sed  Tr^cayjxXd^cva  empturientem  venuf tifft- 
mo  epigrammatc  defcripfit  Martialis  libri  noni  fexage- 
fimo,  quod  ita  incipit:  In  Septis  Mamurra  diu  multum- 
que  vagatus  Hic  vbi  Roma  fuas  aurea  vexat  opcs.  In- 
fpcxit  mofles  pueros  oculifque  comcdit :  Non  bos  quos 
primac  proflitucre  cafae.  deinde  pofl  multa  ita  definit: 
Vndecima  lajfus  cum  iam  difcedcret  bora,  AJfe  duos  caliccs 
emity  ct  ipfe  tulit. 

ht)  rag  v,X(vag  eXSoov~\  Lego  stt)  rag  CK^vdg^ 
In  mcrcatibus  et  panegyribus  iolekant  mercatores  iub 
tcntoriis  fuas  mei  habcrc,  vt  doeet 

heocriti:  iri,  iv  crKr\vatg,  ait, 

t7rt7rqdo~xs7o  TroXXa  rvv  ivtm.  eum  vide  in  ys^a.  me- 
minit  ct  Plato  in  x.  dc  icgibus.      Has  vt  pu< 
as  vocabant,  vt  c 
.  c£t  apud  Horatium  vmbra  pro  ofiicina  [1 

p  -  -  vacua 


226  CASAVBONI     AD    THEOPHR 

—  vacua  tonforis  in  vmbra.  Locus  autem  Athcnis  vbi 
vefles  vendebantur,  ifActrtQ7r£\ic.,  et  cnrsttoTroiKiq,  dyo- 
pd  nuncupabatur. 

&%  e%o)v  %pv<tov  vvv  ru  d)ioXsBitv]  Scribe  8x  s%ovrt 
%pvvov  iv  rHo  ccKokaSsiv.  Mos  autem  hic  veterum  fuit, 
vt  ex  Laertio ,  Plutarcho ,  Apuleio,  aliifque  apparet. 

lv  fAu&otxri  oinicc  oIkqjv]  Sic  libri  Palatini.  et  nos  ita 

5uoque  olim  emendabamus  vulgatam  leclionem  ev  ui- 
}&  rrjv  oixictv  oIkSv.   Dio  Cocceius,  iv  dWor^tcc  oix.e!v. 
deinde  fcribe,  xcu  ort  fjLsKKst,  non  itori  fJieKKst. 

hon  fisKKst  irodKitv  dvrr)i\  Ipfiffinuim  hoc  d\ct?o- 
vsiccg  genus  notatum  apud  Athcnaeum  lib.  xni.  [c.  6], 
Qcuc.,  inquit,  s^cc^ov  rtvog  dvrrjq  d\cc£ovoc,  ircc^d  ttoA- 
Koov  nvorri^tcc  %pr\<rccfLev%,  kcc\  Aeyovroc,  SeKetv  rccvrct, 
cvyyto^ctt,  ccKhct  Se  y.ctrcccy.svdccct,  dnxo\s~\c,  etyri  ey.d- 
<?ov  ro  i$iov.  Quidam,  ait,  qui  Thaidem  amabat ,  cum  * 
multis  pocula  commodato  accepijjet,  diceretque  vellefe  ea 
confiare,  Perdes,  inquit  illa,  vniufcuiufque  quod  fuum  eft. 
venufie  et  argute. 

Atque  hic  fcribendi  finem  faciemus:  et  fimul  cum 
vertente  anno,  animi  noftri  mentem  alio  conuertemus. 
Commodum  enim  cum  haec  fcriberem  dics  agebatur 
anni  huius  xci.  nouiffimus,  quae  me  res  admonebat,  vt 
duplicis  voti  reus  Deo  Opt.  Max.  grates  agerem 
gratiffimas:  et  quod  annum  hunc  viuenti,  valentiquc 
dederit  exigere:  et  quod  hunc  commcntariolum  in  hac- 
ce  rutuba  abfoluere.  qua  opera  R  do&orum  viroriim 
ftudia  promerui,  iuniorum  etiam  promoui,  bene  ha^ 
bet :  feci  quod  volui :  fin  autem,  o  fxrj  yevotro  2$'  i<?cu9 
feci  quod  pQtui. 


AD 


CHARR.    CAP.    XXI III.    COMMENTAR     227 


AD     POSTREMA     QVIN 

QVE    CAPITA 

H0IKJ1N        XAPAKTHPHN 

THEOPHRASTI 

N  O  T  A  E 

Quinque  haec  poftrema  capita  nacti  fumus  e  Se- 
reniffimi  Principis  Palatini  bibliotheca ,  quae 
Heidelbergae  vifitur.  Defcripfit  illa  accurate 
inaiiii  iua,  nobifque  donauit,  Marquardus  Freherus,  Iu- 
rifconfultus,  altae  cruditionis  vir,  Germaniae  fuae  ocel- 
lus.  Vere  Theophrailea  efle,  ncmo  dubitauerit  fanus, 
qui  diligentius  illa  cum  fuperioribus  contenderit.  Et 
rci  ct  vcrba  eum  fcriptorem  manifefliffime,  ii  attendi- 
nni«.  "i$i<£8Civ.      In  pierifque  omnibus  fcriptii 

libris  ca  dciiderari,  nullus  mirur.  Iam  ulim,  vt  nunc 
quoque,  philofophantium  ingens  crimen  eft,  quod  fcri- 
ptorum  fummi  huius  viri  parum  diligentesiiuerint.  Ita- 
que  ergu  cx  ilJa  piopc  inflnita  copia  librorum,  quos 
infinito  laboce  fubtiliflunus  philofophus  confcripferat, 
oppido  pauci  ad  nos  peruencrunt.  Et  hos  tamen  ipfos 
quotuiquiiquc  legit  illorum  iophorum,  ad  quos  iolos 
hodic  rudcm  efle  pliiJofophiae  vulgus  ccnfctimperitum? 
Ulud  faepe  fum  mil  l  Iohannem  Stobaeum  qui  nnte 
tot  faecula  vixit,  quac  nunc  primuin  publicamus,  in  fuis 
codicibus  non  habuifle.  infcruiflet  cnim  ea  opeii  fuo, 
ablque  di  I  ln.inum  luiflent,  non  minus  quam 

illa  xv.    capita,  quae  in  primis  cditionibus  fula  exfla» 
Lmt:  et  jtcin  illa  odlo  quae  cx  Itaiicis  bibiioth( 
mus  in  luccm  protulit  oprime  vt  li  guifl  alius  dc  Jiteris 

p  i  meri- 


228  CASAVBONI     A  D     THEOPHR 

meritus  6  fjLctjcct^Tfjg  Henricus  Stephanus  nofter.  Mul- 
tum  igitur  debemus  bibliothecae  Paktihae  Illuitriffimi 
Principis,  in  qua  fola,  quod  fciam,  hor  pulcherrimum 
fraguientum  hodie  reperias.  Sed  dolendum  efl,  tam 
turpiter  dcformatum  id  ad  nos  perucniffe.  nullum  enim 
eft  caput  ex  his  quinque  non  adeo  mendis  inquinatum, 
vt  aucloris  menterri"  aflequi  perquam  difficije  fuerit,  et 
prope  tw  cc^vvctTcov  sv.  Viri  docli  et  acuti,  fngenii 
vires,  fpero,  hic  periclitabuntur.  Nos,  fublatis  mendis 
quae  tuto  corrigi  poterant,  in  caeterorum  veriione  quid 
fecuti  fimus,  raptim  et  breuiter  indicabimus.  Ov'% 
s^pctg  ydq  sqyov,  xc>'  dfi\iohdg,  vt  ait  vetus  poeta. 

AD   CAPVT  XXIIII 

nEPI       T  n  E  P  H   $  A  N  I  A  J 

EV<  cfs  vfreqriQctvict']  Vitium  cuius  hic  efl  characler, 
magnam  habet  adfinitatem  cum  duobus  aliis  ante 
deicriptis,  dv&ctc)s(ct  et  dhct^ovsict.      Superbus  hom» 
de  fe  longe  quam  par  ut,  magnificentius  fentit:  often- 
tator  quoque  fiue  6  dhct^av,  ea  de  fe  praedicat,  quae  in 
ipfo  non  fint.      Hoc  differnnt,  quod  fine  contumelia 
aliorum  fua  extollit  oftentator,  et  feipfum  (pasvct7rctTct, 
vt  cum  D.  Paulo  [Gal.  6, 3]  dicam:  luperbus  contume- 
liofus  eft,  omneisque  prae  vno  fe  defpicit.     Vere  6nim 
Seruius,  Ex  faftidio,  mt,'venit  omnis  fuperbia.     Inde 
huic  vitio  nomen  a,pud  Graecos  v7Tsor]§ctv(ct,  quod  emi- 
nere  fe,  et  caeteris  mortalibus  fuperiorem  efle  perfua-' 
fum  habeat  6  VTrs^Qctvog.      Latinis  quoque  fimili  de. 
caufla,  nominata  qu  fupcrbia.     Omnino  fuperbiae  duo 
infunt  mala:  vana  de  fua  praeflantia  opinio,  et  defpe- 
ctus  aliorum.     Prius  illud  proprie  dv&dcJstct  efi:  pofte- 
rius,  v7rspY\§ctvict,  fiue  v7rs^o^(ct.     Suffenus  fibi  efi,  gI 
dvBdcffjg*    contumeliofus  in  alios  0  V7re%rj§ctyfig.     .  A^ 
vix  eft,  vt  in  quo  duorum  iftorum  alterum  infit,  ncn 


CIIARR.    CAP.    XXIIII.    COMMENTAR      229 

et  vtrumque  infit.      Quare  ctiam  apud  icriptores  haec 

pafTim  videas  omuia  coniungi,  atcjue  eidem.tribui.     ln- 

£ens  proiecto  vitium  fupcrbia,  deo  hominibuique  exo- 

J>e  quo  non  dubtfat  B.  C  pronuris 

tiare,  Superbiae  par  vitium  aliud  n  v,  ait^ 

ttrov  xclkox,  initio  epifiolae  ad  Theftelonit 

Seruius  eleganter:  Aputi  ■  'nc]uit,////><r- 

kid  ingeus  f.  farquinius  p; 

fceleribus  Superbi  nomen  acceperit.      Latim 

negrvrico  ad  Theodomun  Auguftum:    Denique  / 

illum  Tarquinium  execratione  po/irema  hoc  damnauerunt 

maiedido ,  et  bominem  iibidine  praecipitem,  auaritia  cae- 

cum>  imnnwem  crudciitate,  fitrore  vaecordem,  vocauervnt 

Superbam,  et  putaucrunt  fufficere  conuicium.   '  Propterea 

fancliffimus  pater  Ioannes  Chi yfoflomus  fuperbiam  ilue 

arrogantiam    tancjuam    extrcnuim    omnium    vitiorum 

:utv  folitus  appellare.      Proprie  miid  fit  ctTtovoict 

ratum  nobis  in  iupcrioribus:  fed  apud 

aurci  liuinae  elocjucntiae  fiumen,  eo  quem  dixi 

,  fexcentis  Jocis  obfcruauimus.     Proferemus  vnum 

Jterum  e  ui  iiuei  noflrae  cauiTa.     In  epifto- 

omanos  probat  folidis  rationibus,   nihil  cile 

ouod  homincm  ita  Aultum   rcddat  et  vaecordcm,  vti 

:,  fiue  arrogantia.     Ait  homilia  xxi.     Oi 

(ct  fjiyct  :  sic  ctTrcvotav  ipTvm^wi  rtjv 

i<r)C"  ■  rvg  fiwqov  wc  clirivoia,  ttom,  dein- 

xcmplis  huius  ientcntiac  vcritatcm 

vitio  ct  vocc  dirovoteij  haec  iubii- 

'jICL    Tt]C   O-VfJLUSTqtCtq  .IWKtlC^XG-OL  ,     KCt\ 
rACC    KtySTClly  KCU  fJLCt)- 

kcu  ciXa  rat.  inox,  cicct  rj  V7refirj$j.vta, 

fjy^i  vtyavtav 

ita  dii  .  vt  cx   b.ic  illam  oriri  u;  olteft 

ruv  cLr.  ',iv,  dci  |  :que 

vitiis.     Ho- 
J   Tiieil  a,  7vcvc  doyy 

MfAUenxq   V7fi0t](^avta'     7VCt)<,    Cl   CtPyjf    V7Ti°rQctViOLC,   TO 

p  3  pn 


330  CASAVBONI     AD    THEOPHR 

uyi  sioevat  rcv  Kvgtov.   0  ydp  eio^oog  rov  ®eov,  cog  ei$evai 
%%yi,  c  sid&c  or<  0  viog  r%  Qex  rocrovrov  ercwretvoipqovfh 
cev,  Sk  eTrai^erat.  0  oe  ravra  fMtj  eio^cog,  \7raiqerat.  Tr^og 
elTTovoictv  yd%  dXeityet  y}  vTrs^YjOavia.       Facit  radiccm 
omnium  peccatorum,  deum  non  nofTe,  et  dominum 
Iefum  Chriftum   ignorare.    hinc   manare  fuperbiam; 
quam  appellat  principium  totius  vitiofitatis :  ab  hac  ma- 
nare  d^irovotav    dequa  paullo  ante  dixerat:  e£  aTrovoiag 
VTTSQotyia  TrsvYjrcov  yivsrat,  e7rt&vfjL(a  %qtifjLdroov ,  eqoog 
«*£%?£?  no&og   lofyg  TroKhig.      Idem   praefatione  in 
priorem  ad  Corinthios:    e%  dnrovoiag  irdvra  riyfjerat 
rd  Kccytcty  Kcti  rS  vofjti^etv  ei&evat  ri  nr\eov.  in  priorem 
ad  Timotheum  homilia  x  v  1 1.  &k  d%a  sk  rS  eilevat  ro 
iig  dTrovotav  aiqe&at  crvfjL&aivet,  #AA'  Ik  rS  ujy)  e&evat. 
Aliquando  idem  Pater  dnvovotctv  et  v7re^Y](pav(av  indifFe- 
renter  vfurpat:  vt  in  homilia,  Quomodo  fratrum  pec- 
cata  fint  reprehendenda:  kTrovota  ya%  Wtv  dnrovotct,  t\ 
vrYiyri  Trdvroov  roov  KaKcov,  ka)  'tvct  crvvrofJLoog  fjud&Yig  ri 
VQcrYifjLctrog  rr]v  KctKictv ,  sksIvo  aKovcrov   rd  fJLSv  dXXct 
dfJLct^rrifjLctrct  nre^t  rtjv  qfiere^av  z^stytrat  Qvcrtv    y)  oe 
xnrsqYityavtct  civvafuv  dcrdfiarov  KarstTTracrs ,  Kctt  Kare- 
€>a\ev  dvooSev.  rov  ya%  oiaXokov  Sk  ovra  ir^ors^ov  hd- 
€>oKov  sttoUicts.     Omitto  fimilia  huic  loca  eiufdem  viri 
facundiffimi,  vbi  dirovota  illud  fignificat  quod  diximus. 
Eft  et  dircvoei&at  familiare  eidem  verbum  pro  fuperbit 
effetri  aduerfus  aliquem.      Vnicum  afTcremus   locum. 
A&orum  xx.  19,  explicans  illa  Paulli  Apofioli  verba,/?r- 
viens  deo  cum  omni  humilitate,  itafcribit:  tva  (jly)  $o%y 
dirovii&at,  Tr^oKaraQdWet  &efie\iov9  rv)v  VTro^iav  dvat- 
^oov.  si  yctq  fjLsrd  TrdcrYjg  rairsivo^^oorvvYig  ysyova,  tyti- 
e)v,  hk  s£  dnrovoiag  Ksyoo  d  Ksyoo.  elra  ro  YifjLsqov.  irav- 
ra%ov  Kciwvict  7roKXt).  fjLe&  YJfioov,  (pticriv,  eyevofjttjv  cov- 
Xevoov  rcZ  Kv^ioo.  Kotvd  Troietrat  ra  KaroqS-ootuara.  Soev 
durS  e^aiejrov.  rtyaqy  tytjch,  Kara  rS  ®e%  d7rovotj- 
Syvai  si%vr,  TroKKot  sicriv  oi  aTrovoSvrat  Kct\  dvra*  xrog 
os  %g%  Kctrd  roov  fjtaQ-tjrcov  rcov  savrS  d7revoY}S-t].  Et  dTro- 
voitVy  pro  reddere  arroguntem  apud  vnum  Chryfoftomum 

verbum 


CHAKR.    CAP.    XXlIlh     COMMENTAR     23I 

verbum  mihi  obferuatum.  vt  in  Matthaeum  homilia 
l  x  v.  d KXa  tuto  usv  x  }.sysi,  i\a  uri  Ttdkiv  dvTag  dito- 
~r.  id  cft,  bec  vero  ille  non  dicit,  ne  ipfos  e  contrario 
reddat  arrogantes.  perperam  enim  illa  verba  interpret 
•ccepit  homilia  lxvi.  ita  fcribitur:  ysvcous&a  Toivvv 
TetTruvGt,  tva  ytvvutS-a  v\^r\Kci.  xai  yd%  fte&'  v7rs^Qo- 
A>?c  7roAA^c  TccKSivci  t)  dirovoei.  hic  quoque  errant  inter- 
pretes,  fed  legendum :  TaTcuvoi  tf  cvKovoicc.  id  efi ,  Simus 
bumiles  vt  euadamus  celfi:  natn  arrogantia  qiddem  etiam 
atque  etiam  vehementer  reddit  humiles.  Sunt  et  alii  fcri- 
ptores  Graeci,  etfi  non  iane  multi,  qui  vocem  ccttcvoicc, 
«o  fenfu  vfurpent,  quo  Chryfoftomum  ofiendimus,  vt 
Lucianus  alicubi,  Procopius  et  alii:  inprimis  autem  Ifi- 
dorus  Pelufiota,  magnus  Chryfoftomi  admirator,  apud 
qucm  eruditiflimi  interpretes  hoc  non  videntur  obfer- 
vaffe.  vide  epift.  fextam  libri  1 1 1 1.  Palladius,  (pdcrxovTie 
avat  coCpoi,  euaqavd-ticrciv ,  ol  tq)  t?c  oinorsoog  kgu  diro- 
voiag  oaiccovi  Tt^oo-ayevTtg. 

cicc  t'Z  o~7rtvdovTi  dico  isiirvif  evTiv^t&cct  Qayslv  iv 
tZ  'Kt^tTtaTtiv^  Haec  vt  reperta  funt  in  MSS.  codd.  ab 
cruditiiTimo  Frehcro,  fic  et  a  nobis  edita.  Vitium  piret 
fuopte  innirio.  Putamus  atque  adeo  credimus,  veram 
ledionem  coniechira  nos  efle  afTecutos.  Legimus  autem, 
•Icc  tJ  cr7rtviovTt  ivTvy%dvttv  dvTG*,  d%o  htiltVH  SVTSV- 
jri&ai  Oacy.tiv  iv  T&  7rt^t7raTfiv.  Sententiam  cxprimit 
clare  interpretatio:  ncque  poteft  aliud  quicquam  fm^i 
huic  loco  aptius.  Ofcitans  librarius  voccm  praetermi- 
fit,  quam  putabat  cfie  otiofam,  pro-  'crfequens  verbum 
tmv^tojcu* 

utuvrx&at  (pdcxuv  iv  Tccig  0$.']  S\  cui  mendi  fuerit 
hic  loeus  fufpeirus,  ci  pcr  mc  iicet  in  excogitanda  mc- 
KofC  lectionc  cfic  ingcniofo. 

StAJcag}  Scrib.  §t}ji<r<ti.  vt  pendcat  oratio  ab  ofoc. 
crte  <ys}(icai.      Similc  cft  inter  dvS-aisiag  notas, 
i  c(Tc  fupcrbiac  gcrmanam,  ycdi  dv  V7f0- 
.  tq/.vv  yj^Gvov  HOiva. 

p  4  kcc) 


232  CASAVEONI     AD     THEOPHR 

kcu  fJLSfnS^cofiivisg}  Copulam  pro  difiundiua  pofuit, 
vt  paflun  optimi  au&ores :  vel  fcribendum  r  f/u. 

fiy  X&Xeiv  rolg  evrvy%dv8crt]  Adfine  eft  quod  fupra 
tribuebatur  tcj  dv&dcei,  his  verbis:  Kcti  ir^ocrctyo^evo- 
fievog  fjw  dvri7T$ocrei7relv. 

3  yS  7ccttcTi  crvv]d'^ctt  rdg  ^(pov^  AdaS-gw]  More 
fuo  Theophraflus  ipfum  loquendi  genus  retinuit  quo 
vti  foliti  homines  fuperbi.  iprjtyxg  dtoo&etv  proprie  eft, 
fortes,  quarum  in  iudiciis  erat  Athenis  vfus-,  traiicere  per 
xq&tov.  id  erat  vrnae  operculum  ttKsktcv,  KctvtcrK^sg, 
pluribus  defcriptum  nobis  in  animaduerfionibus  Athe- 
naicis.  Hefychius,  Kq&tov,  cl  rdg  ipqtyxg  t^iooS-ovcriv  ev 
roig  K/\)]%ci)Trj%toig.  ita  fcribendum  ibi,  non  vt  editum  eft, 
KhYiTtt^ibig.  Hic  vero'if/>?(p^c  Siu&iiv  pofitum  pro  calcu- 
lis  fummatim  rationes  putare.  Elegans  trahslatio,  et  fu- 
perbi  hominis  moribus  conucnientifTima.  Adeo  enim  in- 
dignum  fe  iudicat,  federead  calculos,vtne  famulumqui- 
dem  fuum  eos  tradare  velit,  nifi  negligcnter  et  raptim. 

Kcit  ro  Ketydhcttov  7rotY\crctvTt~\  Puerum  fuum  iubet 
imperiofus  ifte  Manlius,  in  rationcs'  referre  fummam 
quae  nafcetur  ex  iplius  computo:  alterius  quicum  ratio- 
nes  putat  nullam  habet  rationem:  fi  quid  forte  ille,  vt 
fere  fit,  quod  opponat,  habet.  Sic  ifla  verba  debent 
accipi. 


AD   CAPVT  XXV 

n   I   P   I        A   E  I    A   I  A   2 

A'  fieXst  c%  t\  letXtct  lo^stev  avctt  VTret^ig  rijg  -^v%r,g 
ejLbCpofiog']  Pianior  eft  quae  habetur  apud  Andro- 
nicum  definitio,  Aethicc  e^tv  d7rc%ci%Yicrig  divo  (pcttvofjievx 
Kct§Y]Kovrog  $td  (pctvrctcrtctv  (Jeivx.  Similes  huic  apud 
alios  reperias.  At  in  Platonis  dqotg  locus,  qui  definitio- 
nem  kthtdg  continet,  et  corruptus  eft,  et  male  a  dodis 
aceeptus.  eum  nos  in  tranfcurfu  emendabimus,  et  ex- 
ponemus.     dwog,  QvyYJ  wovoov  dgfflc.   Aeihtct,  dvri/\Yj- 

TTTiKYl 


CHARR.     CAP.    XXV.     COMMENTAR         2$$ 
wTuui  osuyc,  ttoojtyj  t£  wvcu  ctiTict.      Docti  corrigunt,  * 

,  'TTQUTn    TX  eiVCti  CtiTKt..  ASiAlCt 

:.  quae  emendatio,  fi  eil  a  libris,  tollo 
manum,  et  acquiefco.  Sed  quia  omncs  quos  vidi  codd. 
alitei  '.    uiinore  mutatione,  ita   potius   fcribo, 

tgvvv  &4%W.     Asikict,  civTthjjWTtxt!  oqLirjg 
aflc  deeit  vox  e£ic,  vel  icribendum  c^ur,)  TcoiATn 

:tct.  Id  dxX.undatio  efl  fuga  ab  inchoanda 
labore.  Timiditas  efi  quae  impetum  facicndi  aliquid  re- 
primit,  prima  cur  metuawus  caufja.  Addita  eft  defini- 
tioni  cyjvx,  vox  af^xc,  non  temere,  neque  fine  cauffa. 
Eft  enim  reuera  cunctatio,  non  tam  laboris  metus,qunm 
inchoandi  laboris  fug;i.  Ideo  aliis  dcfinitur  (po'3oc 
/L^AA^Vrc  svscysictc,.  Vox  thrtfaiirfwi  ita  accipienda 
in  definitione  osi/Xictc,,  vt  alibi  apud  Platonem,  dvTi\cttt- 
Qdvs&ctt  pro  reprimere  et  cobibere*  In  Theophraftea 
defcriptione  vTcsi^tq  eft  contrarium  t?c  VTrofJLovyjc,.  quae 
vox  in  definitione  fortitudinis,plerifquc  philofophorum 
pofita  lcco  gcncris. 

'.C  oLyLoctc.  OcLcxYMv  vuio\iyct<;  etvcti]  Herodotus  Vra- 

nin  quofdam  commcmorat  in  fugam  coiiucrfos ,  quod 

putarent  promontoriacfle  hoflilcs  naues.  eVsJ  t)e  dyxov 

-y^oc.    Tv/XaovTSc,  oi  (IdoQctoci ,    dvctTSivao-i   yci^ 

CLY.CCLI    ?.i7t~CU   T?C    VTTSICOV  TCtVTY^  S$G%dv    TS  VtjctC,  64VCLI, 
TLCLi    !  l7Ct   7TgA/       - 

yxtt  xkvdtoviit  ysvc'j,evx~]  Semper  enim  vcctores  ad- 

pcftate  timidi  ac  pcrtcrriti,  cauilam  proccllae 

foliti  afcribere  impictati    alicuius  eorum   qui   in   naui. 

i      mplum  Hobile  item  alterum  in  Diagora, 

i$.      PrqptereSl  qui  craut  numinis  rcucrcntio- 

:..nit  teraere  cuin  hominibiu  luuii- 

i  loratius  [lib.  3  od.  2],  ---  vctabo,  qui  Ccrcris 

facrum  l  ulgarit  arcanae ,  fub  iifdcm  Sit  trabibus,  fragi- 

lemquc  mccum  Sohutt  jafelum.  facpe  Dir/piter  Negtec/us, 

0  addidit  intcgi.  QOphon   libro 

Ocl.iuo  ileucsictc. 

tx  KuQimr*  thavjt^ortei  ai&dvs^ctt]  Lcgendum, 

ttwB-cl- 


234  CASAVBONI     AD     THEOPHR 

vrvv&dvs&cu.  et  d-jctyi7v]ov]og  interpretor,  dva.KOTt^sa/ 
KsXevovrog.  Nauem  dvcty^7c]etv  puto  dici  gubcrnatorem, 
cum  praeuifo  fcbpulo,  aut  alio  periculo,  curfum  naui- 
gationis  mutat.  Inde  oritur  mettts  in  animo  timidi,  et 
ex  metu  haec  qttaeftio,  El  fiscroTroqsI ;  quafidicat,  Nu?n 
fericulum  eft  aliquod ne  velfcopulis  illidatur  nauis,  velin 
breuia  aut  fyrtes  deferatur?  Adfine  eft  apud  D.  Paulum 
[Gal.  5,  7] ,  syv.i,7sr]stv  rov  r^s%ovra.  et  apud  Plutarchum 
in  Alcibiade,  dvccyqxeiv  ro  c^svyog  oTTtcrct). 

kcl)  rt  Soyjii  dvrco  rd  rS  &s%~\  Veteres  nihil  feciffe 
attt  ag^reffos  effe  inattfpicato,  certum  eft.  fuere  autem 
modi  ferme  innumeri  explorandae  deum  volttntatis,  vt 
notum  omnibtts.     Eo  referenda  ftint  haec  verba. 

Kct)  sy2vc  Stc\ovctt  ra  wcuSi  rcv  %irct)vtcrKov~]  Veftem 
exuit  etiam  interiorcm,  vt  ad  natandum  fit  paratior,  fl 
frangatur  nauis.  %trct)v{crKoc.  modo  interiorem  tunicam 
et  s%scrctPKOv  fignificat,  modo  parttum  %trc2vct,  vtfagum: 
interdum  operis  fubtilitas,  et  ro  svr\r^tov,  ydi  evvtysg  ea 
voce  declaratur.     Sed  haec  alibi  nobis  explicantur. 

2  yctt  ^dvrctg  tt^c2tov  7rsptt£siv~\  Cum  ftetit  vtraqtte 
acies,  parans  fe  ad  pttgnam,  tttm  ille  refpeclat  de  fttpe- 
riore  loco,  et  hofiem  vbi  fit  quaerit,  fimttlans  eum  fe 
inuenire  non  poffe.  Caeterum  chara&ercm  yqcttyiKci- 
rctrov  hominis  ad  confpecftum  hoftilium  copiarum  pa- 
ventis,  habes  apttd  eloquentiffimum  Synefium,  epiftola 
c  1 1 1 1.  cuius  initium ,  T#s  dvrovg  dv  i$otg  etc.  Lege  fo- 
des,  et  confer  cttm  iftis. 

ksXsvsiv  7T%ocryo7rsi<&cti~]  Malo  yjsXevobV» 

TtqpcQspiiisvov  rodv  (pthc*)v~]  Scribendum,  vel  %^og- 
(fyseopsvov  V7fo  rusv  (p.  vel  7rpog(pe%ofjLevct)y  r.  <p.  Eft  au- 
tem  Trqogtyeqs&ctt,  ad  tentorium  deferre.  Si  effet  tvqoQs- 
qipsvov,  fignificaret  ea  vox,  quem  ex  acie  amici  efferebant, 
*(>p  faepe  idem  valet  in  compofitione,  atque  Ik. 

xct)  &ect)(>eiv  yeXevetv~\  Legendttm  S-ct^eiv. 

4  cog  yivovvevffctg  ag  a,eo'.~\  Lego  evct  crecooys  r.  (p. 

Kct)  slcrdystv  %ppg  rov  KctrctK.]  Ita  verte ,  Atque  eos 
(intelligit  quofcunque  obuios  de  pugna  redeuntes)  ad 

iaccn- 


CHARR.    CA?.    XXVI.     COMMENTAR        235 

iatentem  introducit,  inquifiturus  quinam  [int  illius  tribu- 
les,  quis  populus,  aut  pagus.  Notum  quid  ^fjuoc  Athe- 
nicnfibus.  Puto  iam  nihil  deefle,  neque  corruptum  efTe: 
etfi  fuir  cum  aliter  cenferem. 


AD   CAPVT   XXVI 

IIEPI       OAITAPXIAS 

y\  i£eitv  ctv  Avctt  7i  oKtyct^ct]  Quemadmodum  Ro- 
^■^  mae  duae  erant  in  rcp.  fcclae,  altera  optimatium, 
altera  eorum  qui  populareis  dici   habcrique  volebant: 

tiam  Athcnis.  Cornclius  Ncpos  in  Phocione,  cu- 
ius  tcmporibus  viuebat  Theophraflus,  Erant,  inquit,  eo 
tempore  Atbenis  duae  fatliones  ;  quarum  vna  populi  cauf- 
fam  agebat,  altera  optimatium.  Populareis  fcriptores  At- 
tici  vocant  rot)c  irifjLoriy.sg'  optimateis,  rovq  oKtyct^yj- 
yj&C  Horum  mentio  pafTim  in  hiftoria  Attica,  et  apud 
oratores  Graecos.  Ifocrates  in  ea  de  pacc,  sctv  orctvG-oi- 
fisS-ct  iruoriy.ovc,  ph  voLLi^ovrec,  cnvctt  rovg  <rvKotycivrctq' 
c?.r/cf,y/jy.ovg  oe  rovg  yxthovc,  KciyctS-ovg  roov  civfyajv. 
Intelligit  igitur  Theophraflus  appellatione  oA<y<x£X»ctc, 
mores  hominis ,  qui  optimatium  fcclam  fequitur.  alio- 
quiu  ohtyctqxtycc,  Graccii  dicitur,  bomo  imperandi  cupi- 
dus.  vt  apud  Philonem  in  libro  dc  X.  praec.  leg.  xrot 
01  6\tyctfiXiKot  rctg  §v<rtig,  o\  rv^ctvvthog  Kctt  Ivvct- 

.  hrtdvfiwirtft  Defcriptio  oligarchiae  ab  aucftore 
prodita,  corrupta  cft.    Lcgimus  nos  ita,  QtXct^xtct  rtg 

Zct  Kt^ovg  i  yktxoutwj ,  vel  yXtxoLtsvov ,  id  efl, 
vebemens  bonorum  cupiditas ,  in  eo  qui  mtllo  fiudio  lucri 
teneatur.    Alitcr  ifla  conftituere  quiti  non  fumus. 

6  c\  oXtyet^og']  Lcgendum,  c\ryctq%uLoc.. 

•)  Q>ovKollsvx\   Et  mutilus  ct  corruptus 
efl  hic  locus.    Nos  vcrtimus  quafi  cffct  fcriptum,  otog  ri 
■.rsvoatvov  rivctg  [iil  ctt%ii<Scti~]  roo  ai^xovrt  o~vv- 
VTttu  ■  tsg  irofjL7rr;<;,  7rct%e\S-u)v,  ctTvoGfivctt  tctvrov. 

2  hu  civro'.  |  Legi,  Ov  $Ct  oivrovg  k. 

r00ft 


2$6  CASAVBONI    AD     THEOPHR 

ccfiiiv  Tovg  TotXTXg  \6yx{]  Lego  c\  7.  r.  Acysc  Ae- 
ya)v.  Et  accipio  cro&Tv  pro  <5i«  r?c  dyoqctg  coQelv,  quo- 
modo  loqui  amant  Graeci. 

3  tov  ©qcrez  ot^ootov  tyyicrctq]  Lego,7r^rov  #moi/(p. 
Malum  illud  cuius  au&or  primus  dicitur  fuiffe  Thefeus, 
eft  lo-ofjLoiQia,  et  aequalitas  inter  ciuesvquam  primus  illc 
Athenas  inuexit,  et  fanxit.  Lege  Plutarchum,  et  optima- 
tem  ifta  loqui  memento :  cui  in  ordinem  cogi ,  et  non 
cdev  dqtrsvstv  kct)  v7rsi%oxov  sfLfisvctt  dhXuv,  inftar  mor- 
tis  eft.  . 

Kcti  TotctvTct  sTeqct  ]  Deeft  verbtim  Keyetv. 

Tovg  ^aor^oVsc  ]  Scrib.  Tovg  cfAotoTqoTryg. 


AD  CAPVT  XXVII 

n  E  P  I       O   T  I  M  A  0  I  A  2 

H'(Js  o^/tfict&ta  <£.]  Appellat  Theophraftus  otytfict- 
&ictv,  non  quod  proprie  vox  Graeca  fonat,  feram 
injiitutionem,  vel  eruditionem,  (vt  vertit  A.  Gellius)  fed 
vitium  quoddam  iis  familiare  qui  fero  funt  eruditi.  Vi- 
demus  enim  naturaliter  euenire,  vt  neqtie  ii  recte  vtnn- 
tur  diuitiis,  qui  magnis  opibus  non  funt  innutriti:  fed 
eas  fero  nadli,  diuites  nouitii,  vt  vocat  Seneca  [controu. 
a,  5>],  euaferunt:  ncque  fcientia,  illi  quibus  fera  contigit 
eruditio.  Hoc  genus  vitii  vocant  Graeci  dnvet^oytctKictv 
vel  o^/tfictbictv.  Prior  appellatio  naturam  vitii  declarat: 
pofterior,  eius  cauffam  et  ortum.  Eft  enim  veriiTimum 
quod  difertiflimus  fcriptor  Agathias  [2,  7]  ait,  Tovg 
ct&poov  ytctt  %  ivdXctt  crvf&dv  evTvxiag  ftvog  fxeTctcry^ov- 
Tctg  %%  d7reiKog  7t%og  dTtetqoKctXictv  exKKtvctt ,  xct)  tco 
dcrvvri&ei  ytdTcvKenrKnx^ctt.  ;Nafci  ait  Agathias  diret^o- 
Kctkictv  eyt  tS  dcrvvyS-xg,  id  eft,  ex  infolentia,  fiueex  eo 
quod  non  fint  aifueti  cultui  meliori.  Quare  etiam  Latini 
vitium  fero  inftitutorum,  infolentiam  aptiffimo  vocabulo 
nuncuparunt.  Cicero  Paeto  [9,  22],  o^/tfjLctB-itg  homines 
fcis  quam  infhlentes  fint*  Alibi  apud  eundem  fcriptorem 

t  infolen- 


CHARR.     CAP.    XXVII.     COMMENTAR     237 

4 

infolentia  idem  eft  atque  Agathiae  to  dtrvvrfeq.  De  lege 

A^rnria  contraKuIlum,  loquens de  nouis  Capuae  colo- 

,  Hi.  inquit,  exjumma  egcfiate  in  eandcm  rerum  abun- 

itiam  traducti ,  non  folttm  copia ,  fcd  ctiam  infolentia 

^  commouejuntur.    Liuius  libro  x.xx.  [c  42]*  *x  injolentia^ 

quibus  houa  bona  fortuna  jit,  impotentes  Jaetitiae  in/anire. 

hoc  vit:  Jlius  lihro  xr.  capite  vii.     Eji  adeo, 

inquit,   id  -jitium,  p/erumqtte  Jerae  eruditionis ,   quarr 

Gr  rppcllant,  vt  qttod  nunquam  (vel  an- 

tcqttam)  didiceris,  ditt  ignorattcris,  cum  idjcire  aliqttando 

coeperis,  magnifacias  qtto  in  loco  cumque,  et  quacunque  in 

te  dicere.  quod  elegantilTime  Galenus  libro  11.    De  dif- 

ferentia  puliuum,  appellat  ncaqticth^iytvv&at  oypifJM&eis»  — 

idem  auclor  libro  altero  De  agnitione  pulluum,  Hero- 

philum  reprehendens,  ocra  ix^v  dvrovg,  €rt  ordt^ag  ov- 

rag  h  T0J5  rr\g  fLovcrtyj^g  hiiacry.aK€ioig  kzfjba&elv,  ravr 

rfijpfc.  crvyyqcLfJitJLctrct,  fyqxcrt,  ro 

Y^v  QxlsiuctS-vv  irctStua,  %do-%ovr€g,  il\  ctuorricrat  Svvd- 

fis  ii€fiac  r\  ri'(vr\g.  Ab  ea  mente  apud  Lucia- 

num  ia  iibro  9W1  6ryjcr$&<,  dicitur  QiXortfJLta  d]t€t%o- 

>ut/.. 

ravrct  ayciiv  nvaod  itdrov\  Legendum,  ravra  aovv 
iraea 

xv  dcx  dff&at']  Non  difplicet  haec  le- 

clio.  nam  1  iniident,  ccrtos  hnbent  gcfhis  quibus 

.  andis  obuiis,  quando  illos  tanto  honore 

n  dignantur,  vt  proptci-  i  los  gefiui 

i  equeftris  doceri  ?  fuis  magiflris.    Potefl 

tamen  vera  cfit  nofha,  <mi  aliquando  cxifH- 

mauimus  fcribi  %\7rd^€(Qai.     Notum  efl,  inter 

aui/./.r.c  t  ie  KdXnriv.  vnde  dt  y.aXTvd(^€tv, 

fuie  KahTt  :  ^ 

u]  Legcndum  y.atcLto~/vvau 
Homcrus  ---  -£a  T0V* 

2  y.at  fjutn^ov  dvfyidvra  iccdc\uv  J   Scribc  y.at  tt^oc 
nobiliuin  epbeborufD,  ct  ti- 
ronum:  vt  apud  Ro  cre  ic  ad  paiuiu. 

ytctt 


238  CASAVEONI    AD     THEOPHR 

xcti  ctfLct  pctvSdvsiv  nva^  dvrif]  Locus  eft  vitii  ma- 
nifefhis.  vertimus  quaii ^legiflemus,  xou  UfJLct  p.  <k*o  dv- 
T$,  yju  diddo-Keiv  dvrov ,  oog  etc.    nec  videtur  fententia  < 
abfur  Ja  quam  expreflimus.    PofTis  etiam  pro  <kcl%  dvrS 
icribere  nctqd  t#,  ab  aliquo. 

AD   CAPVT  XXVIII 

n  £  P  I       KAKOAOTIAS 

E<?i  os  KctY*o\oylct  dyoov  rric.  ^v%ric.  slg  ro  %si^ov  sv  Ao- 
yotc]  Habent  hoc  pleraeque  omnes  ifto  libello 
comprehenfae  defcriptiones,  vt  vel  fubobfcurae  fint,  vel 
eorruptae,  vel  vtrumque.  Quid  appellatur  hic  obfecro 
dyoov  rrjg  ^vy/iq)  Putabam  fcribendum  effe  dyooyrj  rrjg 
o|/.  hoc  efr,  inflitutiot  fiue  inclinatio,  et  propenfio  animi : 
fed  muto  fententiam,  et  dyoovctiv  koyoic.  interpretor 
dyoovoKoytctv.  qua  diclione  Galenus  vtitur  in  libro  De 
fe&is,  ad  eos  qui  initiantur.  dvsiriyiPiTov  <5s,  inquir,  ryv 
iw)  roov  dor\Koov  dyoovoXoyictv  eivou  (pcto~iv.  Sententia  ni- 
hilominus  eadem  manet. 

o  Siivct  rt  fci;]  lUs  quid  efl?  haec  interrogatio  de 
vitae  genere  quaerit.  ifta  autem  ric.  s<?iv;  de  natalibus. 

dno  rx  yevxg  dvroov]  Sententia  poftulat  dvri. 

sysvsro  i'  sv  roiq  rqctriooTcug  Zoocriq-qctrcg]  Hoc  ait: 
patrem  huius  feruum  initio  fuiffe,  ac  feruili  nomine 
Sofiam  vocitari  folitum :  poftea  parta  libertate  aut  ma- 
numiflione,  aut  alia  ranone,  mutato  nomine  Sofiftratum 
dici  coepille,  eoque  tempore  facramento  dixifle ,  et  in- 
ter  milites  effe  verfatum:  fero  tandem  plenam  iiberta- 
tem  effe  cou/ecutum ,  et  in  vnam  tribuum,  vnumque 
roov  &jfjL6ov  effe  relatum.  Legendum  autem,  STfsirot  o' 
$ic  rovc  A  sv.  non  eKSilr). 

tj  fisvroi  firirri^  svysvrjc]  Id  eft,  eius  mater,  quae 
vulgo  habetur  pro  nobili. 

sv  rr\  Trctrqicii]  Hoc  ifte  ait,  obfcure  fignificans  Thret 
fas  mulieres  Athenis  non  efTe  nobiles,  fed  vel  conditione 

feruas, 


CHARfc.    CAP.    XXVIII.    COMMENTAR     239 

feruas,  vel  genere  vitac  meretrices.    Certum  eft,  pere- 

■:que  vbique  fere  locorum, 
un  fuilTc  pudicitiam.  quamobrem  in  facril 
literis  laepe  mttiier  peregrina  idem  fonat  ac  fcortum.  Sic 
efle  haec  accipicnda  declarant  quae  fequuntur. 

xxtTrcvTOK  Mf&py]  Verborum  «AA>7Atf%u*  eft  in- 
terruuta,quae  poteft  intc^raxi  hocmodo:  xai  S7r)  tcu- 
tc*c  fit£un  Crcr;,  av.  vel  tcl  S7r)  t#7« 

ey.  t/?c  cIvj  fouq  ttolpigvtclc,  dvndfycrii]  Iftoloquen- 
di  genere  fignificat  eam  de  qua  loquitur,  vilem  Fuifle 
copam,  et  publicae  libidinis  vicrimam.  Fere  enim  xet^- 
hsia  erant  AXpgocicia,  vt  ait  Philoftratus  in  epiftola  ad 
yw;cuy,cL  y.cnrykida.  Hnrum  mos  fuitmiris  illecebris,  e% 
vt  ioquitur  Apuleius,  tabernariis  blanditiis  ad  fe  prae- 
tereuntes  allicere,  quod  venuftiffune  Theophraftus  dixit 
dqntdZsiv  Ek  t^c  o&ou  tgvc.  Tra^iovrcLc.  Suetonius  in  Ne- 
rone,  capite  x  x  v  1  r.  Quoties  OJliam  Tiberi  deflueret,  aut 
Batanum  Jinam  praeternauigaret,  dijpojitae  per  littora  et 
ripas  diuerjbriae  tabernae  parabantur,  injignes  ganeae,  et 
matronarum  injlitoria,  copas  itnitantium ,  atque  binc  inde 
Qrantium  vt  appellerct.  Narrat  et  Xiphilinus  cx  Dione, 
Abitum  tcl  ruv  y.af7vr,}JhoQV  sqya^ofxsvov,  cum  alia  turpia 
feciflc  multa,  tum  etiam  tovc  nra^ovTaq  dQ^a  ts  y,a\ 
xeyAcLTutvr,  jr/  Cuvrj  yr$G<TSTaitf(racuai.  Ingeniofiflimus 
irum  Virgilius  omucs  ifliufmodi  mulierum  bian-Ji- 
•  enuflifliinc  cxpreflit  co  carmine  quod  Copa  infcri- 
bitur.  Forro  iccundum  vias  folitas  inftrui  popinas  et  di- 
verforia  publica,  teflis  Varro,  dc  re  Ruflica  libro  primo, 
cap.  n.  et  Suctonius  Vitellio,  capite  xiu. 

2  tTcLvT(i»i y  I  I,cge  itavTuv  fjidX^a  fjjSfitvrwLa. 

ti  noosido .  i,  Pojideone  menfe.   Legi 

nempc  Trj  th  Ylocrnis^voc  r)fis%a,  vcl  toIc,  ri/uLs^atg.  hoc 

perindcvalet  ac  fi  diceret,cum  iam  maximc  rriget   nam 

con  vltimiM  fuit  1  utuinaalifl  in  aano  Attico, 

1  noAro  et  I.mi!  irte  refpondens,  vcl 

ifiiea  ia  aumero  vaitatis, 

puto  intelligi  KaJeadaj  eius  menii*,  Neptunp  facrum 

dic 


24O       CASAVBONI    AD     THEOPHR.  ETC\ 

diem,  lautis  epulis  et  Ss^oKa^iaig  folitum  celebrari.  ' 
Quare  etiam  librorum  fcripturam  noncenfeo  mutandam, 
quae  habet  YlotrsidcTivog.  nam  ita  fatis  declaratur  primus 
dies  menfis  Pofideonis,  vel  quicunque  alius  eius  menfis 
dies  fuit  folemnibus  Neptuni  infignis. 

htvcc,  7T6%i  rS  dva^dvrog  stTritv]  Legi,  irsqi  rx  dva^dg  , 
■KdKoog  (vel  -xa-xa)  slnvsiv.  Sic  alibi  accipitur,  ro  dva<rdg.  1 
vt  caplteV^}  Trsqisqytag'  otog  67rayysKKs(Srat '  dva<rdg 
d  fjuq  hvvYj&srai.    Ferri  potef  t  et  altera  leclio  dva<?dvrog. 
quam  ita  exponemus,  Sotet  cnm  aliis  fedens,  de  eo  qtii 
furrexit  (  vci  verba  faclurus,  vel  difceflurus )  male  loqui. 

-xa)  Trep)  ra>v  rereKevrriKoroov  KaKCog  Ksystv~\  Hoc  qui- 
dem  non  folum  in  bonos  mores  committere  efl:  verum 
etiam  in  ius  fcriptum,  et  leges  Athemenfium.  Fuit  enim 
lex  Solonis  rov  reOvrixora  xaxwg  fir\  dyoq6V6tv.  Atque 
haec  fatis.  Sequebantur  in  libris  Palatinis  tituli  duo ,  fed 
tituli  tantum,  ita, 

Ylep)  QtKoTrovr^tag 

Ylsqi  al<r%%oxs$iaq. 

At  in  alio  codice  eiufdem  bibliothecae,  cjui  ifta  quia- 
que  capita  non  habet,  fubiecla  funt  characleri  oftenta- 
toris,verba  cuiufdam  femidocli  Graeculi,Tlicophraftum 
laoc  modo  compeliantis :  AAA'  e<?tv,  2)  ©fotyqars,  %a- 
Xs7rov,  xa&apovg  rcov  roiovroov  lisiv  kv  ru>  &10?,  Hct)  rr,g  sv 
rovroig  xaxiag  oKoog  dCpsrrixcrag.  sl  fJLyj  ya%  ra  Trdvra 
SoKOirj  rig  tkvat  -xa-xog,  roig  yovv  TrKsioct  r%  %op%  rcov 
dpfcotjv  e^eod^at.  rj  roivvv  crot  Tre&ofievxg  rjfjLag,  rag 
aTrdvrw  oip6tg  (pvKar^eS^ai  <&7,  r)  xotvwSvrag  xa)  Ko- 
y&)v,  xa)  TTgd^suv,  rrjv  exdq-ov  fj,vr\fLr\v  fitfiit^rat.  AAA* 
cSra  fJMv  xaxiag  scrfjbog,  xa)  dqeryg.dKKorqicocrig  eTreraf  j 
ixstvxg  ( forte  sxstvwg,  vel  exstvotg )  r\  fjLi<ravS-^a)7ria,  xa)  I 
ri  t5  JtfJLOdvcg  syv.KnfJLa.  ravrv\  rot  xa)  %aKs7rcv  sKs- 
&ai  ri  xeslrjcv,  xa)  htvog  sxajs^a&sv  oKtoJcg. 

QsaJ  %d^tg. 

INDEXi 


25      &      g£ 
I  N  D  E  X 

A   V  C    T   O   R   V  M 

QjV  I 

IX    COMMENTARIO    CASAVBONI 
NOTANTVR    ILLVSTRANTVR 

EMEXDANTVR 

A  eiusjcboliafles  notatur  90. 94  f. 

Aefcbines  emendatur  10%  Diogenes  Lacrtius  emendatttr 

Apuleius  notatur  27 

Ariflopbanes  emendatur  14.C       r    .  r  n.  .  ...      ...  n 

■    '  ^       EccUflafltct  hbcr  tUuflratur  et 

Ariftotelcs  iUuflratttr  64  f.  72.         emensiatur   I2f 

8>*. 101.  121. 158. 169.  ,, 

Artemidorus  illuflratur   176        ~  ...  •  . 

'  CeUtus  emendatur  237 

Athenaeus  emendatur 50  f.  1  o:.    ,..  /r    ..      rt  ,         ,- 

iir  1*224  CloJJarti  auctor  emendatur  60. 

128.  14^. 

illuflratur  1  c8.  182. 188 

j  )o    o      «9 notntur  71 

c  H 

Cicero  emendatur  \%  rr  r    . .  . 

Ilefycbius  emendatur  14*.  1  5 1 

— —  illuftratur  C\.  66.%%.     ...  .  : 

g        '  Ihcronymus  emendatur  14 

D  L 

mgsojlbenes  iUuflratur  94.1x6    Lttcianus  emendatur  49 

q  Luci- 


Lucilius  emendatur  59.  323. 
ittuftratur  67 

:  m 


Plautus  emendatur  fo.  170. 

illuftratur  58  £  121. 

Plinius  emendatur  14.  ij 


Maccabaeorum  libri  ittuftran*    Plutarcbus  ittuftratur  $2. 68-  7? 
tur  12$ 


N 
Nonius  notatur  46 

O 
Oppianus  ittufiratur  51  f. 

P 

PJato  ittuftratur  31.   42.  46. 
52  f.  143.  149.  154.  170.  173. 

320 

— —  emendatur  232  £ 


-  emendatur  133 

S 
Seneca  etnendatur  15 

T 

Terttittianus  ittuftratur  49 

Tbeopbraftus  Hift.  Plant.  lib. 
4  illuftratur  76 

emendatur  in   lib,  4t 


Odoribus  108 


IN 


m    ® 


IN  COMMENTARIVM  CASAVBONI 

RERVM    ET   VERBORVM    INDEX 


Acclamathnum  formulae  }% 

ixcA«5iJ/    140 
ity.xd;    66 

Acroafes  31 

Aedes  120 

Aera  86 

Aerati  oholi  14* 

Aerei  nummi  aliquando  Atbe- 

tiis   142 
Aefculatores  %G 
Aefculari  86 

ky%hotu   I{6 

.:;   et  kyo^xTo;    $2  C 
kyofxtxt    J7 
my?oiKO(,  kytoTno;,  xyqio^  quid    *ei*''m  «74 
dijjerant  48  Ardetti  82 

*>?*>>;   196 
A/*/f*v   /09 
Album  in   vejlimenta   addere 

n? 

«AAAyif    19J 

197 
Alterplices  24 
Ampullarum     variae    formae 

74  f- 

variae  matcriat  74  £ 


k,Ti\xn{ixvt&xt   233 
&T*ya/7>j   90 

ATJUTfiV      I42.     I^O 
iTVJWt)     36 

rTf/v     14^.    Igg 

icxotixxTfx    14^ 
kxo\ix*.T?txt   Iflg 
£tovo*/v    2  30 
kxo^otr^ut  230 
iexovotx   79  f.   229  £ 
kxope^T*   221 
«totoA.**    72 
kxo-pxv   14  f 

/ty«<»  lujiralis  174 


"4 


muemxrttv  234 

IfcM    IJO 

i/jfy/fi/y    108 

?Jv    I49 
inxeievfnho;    83  f. 
A,jr*J?»  >a/    I36 

Anatucijmi  mudus   129 
Ammaduerfiones  extra  vrlcm 

Antcambuloncs  35 


keiffxetx  82  C 
cxftffy.Jt;   62  £1 
Arijlopbon   10  r 
Arijlotelis  breuitas  64  £ 

r r*£*r  /7/  truiecliombus 

Articuli  222 
keuTxtvx    1  2 1  £1 
*tf-xc$   6{  f. 

i4//i  cf//<*  120 

**«f «f :    8  3 

Atbeuae  eaa Af$o<  eaa*c  13 

Atticifmi  46.  60.  93  f.  ioi.  itf 

C  17?.  193 
tti/Ouittx  164  C 
iuTo;  vo*  inferiorum  34 

iturofxxrr.   8f 
k+ofw   44 

B 

Bacultim   gcjlart    inuiMofum 
Atbenis  jf  £ 
S  *  ZW//// 


$5 


VacuJi  Laconici  76 

rj&t\  incurui,  Perjici 

76  f. 

fixTTetV    12  2 

Bajilicarius  85 

@xv(3av    1 04 

fixvy.x%av  et -fixvy.xKiPeiv    104 

QUxvqi*   \\% 

$*xe$wuv  202  £ 

c 

K««o%e  T47  fc 

y.xy.ohoyix    258 
xxMMTrl^e-Sxt    IJ4 
x«A7ra<^6^3"a/    237 

v  Canina  fcaeua   177 
Canes  catenarii  ^  L 
Capfarii  113 
Cantare  24 
Kxrxfixvy.x^ffeti;    104  ' 
x#t#  xf  «t0<;    I  I  f 
xxrxq,£(>e£oti  29 

V.XTTV{IX     S% 

Cauillatio   19 
CauporJs  87 
Cellne  balneorutn  120 
***>«   7» 
xefxoA/y    73 

Cetarii  89 

xySiov   252 
%iJAxera    119*« 
£A?AxtfAo\bi    8  6 
^afg».'iKT'^   7  f. 

Cimicare   2  1 8 
^s^vi^    1 74 
%£«' ft/iog  1 1 8 

HlfjOJTOt;    128 

x/flj   12  8 

%?MTCTx;    Ilg 
xitj.fi  1%    1 24 
%/Tftiw<rxcj   234 
CA;«/  caligares  58 


Clatiavium  $  8 

%qoil/.xri£>etv    I  3  O 
%§mvvetv-  130 
Clunae  72 
Cocetum  49 
Coliecla  171 
Colligere  paUium  fi 

KQTTtt;     67 
X0(?f?V    218 

Co^w  12,6 

Co*y//z  67 

Crepundia  puerorum  69 

Cucuina  iii 

v.vvi%tov  193 

D 

AxTCtvSy   jyo 
hihta  2}2   f. 

Dejparatus  bomd  82 
otxiqe^xt    46  f. 
"<>ix{j.vh\xivetv  \\S  \ip  r 

Ztu^oqov  I2J* 
Dies  curiae  146 
Digma  Piraeei  220 
Dionyjia  gemina  ab  Atbeniett* 

Jibus  celebrata  43 
Aiovveu  re%virxt  35.  8J 
otfySeqxt    <f6 

Domus  funeflae  indicia  18}  f. 

duizxrtov    15:4 
2ve%i?etx    ]  96  f. 

E 

j?jt?Jyei'j    $6.   96 
£x??&p£/v  'pxTtov   219 
i#fl«C  92 

iy-Asy.qHS-uJvx  vafa    I44 
f}y.ovtC(MOq    8 
f/fwv  ££  elquvetu    17  £ 
iUtsvxt  Kkvjv    157 

sMoysTv 


c&        &         c& 


vel  «>xi  - 
f8 

Hiutz?.x.tx   rf/jf  *?f  Tfircv  Ju.itz- 
A*vrt»  quid  diffcrant  9; 

|>4  «*V    fttjfc    51 

ifi~  rx  1'lXTiX    I  >f 

90 
r    2  10 
.217 
-r>}f/»   207 

Epicuri  actas  et  mors  if 
,-j^xt  79 

3 * 
214 

ir.:  148 

|68    f. 
.<*»    cixa/    170 
leyouM^oi    26  f. 
mUvuv   26 
m5s>;    lo4 
(VKXtfix    1 47 
tCrm^tm   148 
28 
au  A070/;   107 
./   ^  2 
tujchcmg  adj/are  52 
-    1 55 

112 

I 
«J  41 

<?  linguis    202 
.w   }7 
hoedus  204  f 

Foeneratorum  imptmitas  Atbc- 
ms   91 

.'  OTMM  improbitas  9 2.  95 
/   ri  1 )-  7 

fo  et  Jcijfa  vox  91 


C 

r*AH  176 
Genitiuus  198 
Gcrulifiguli  iO)* 
y\lexq°z    124 
yteto;    1 24 

Graccafide  mercari  19  f 
Graecae  lingttae  copia  124  /7w« 

/>/V*  10  f> 
Grafjari  26 

'vvxinilx  xycqx    35  £  38 
yvgyxSov  182 

H 

Htftoriac  finis  f> 
Htjirionum  perjona  84 


Idiotifmi  varii  feraati  n  Tbeo- 
pbrafio  34  f.  47.  110 

Wberalitas    123 

'tflXTlOV     f  2 

Impetu  placert  23 

lncoxare  136 

Injolentia  236 

;*aAn   {6 

l9ou,ot^lxti  Athenis  attflor  Tbe- 

Jcus  236 
2co4*i}x  vocabula  176 
/*v//tf   191 


L 


Aatfapyci  f/  ^xOqoowtxi  20 

104 
Laltare   \  04 

Latinae  [inguat paupcrtas  124 
/.rfr/rr/j 

41 

1]    3  A*/XJTfOV 


m    $    m 


j.U[lZ<>OV    IfiUTtQV    2T2 

Legatorum  viaticum  139 

MXQS    I84 
*if%H  40  f. 
^f40x//z/3/£   1 24 
*V-c<?C    1 24 

Lingnlaca  98 
Linguvfus  98 
Lituus  77 
Locutuleius  9g 
Ac-y<^fec3-a;    127    ^ 
/,o<yo7roux  39 

*oyo?rc/q;  frequens  malum  Athe- 
nis  iof.  ihidem  puniti  ali- 
quando  113 

hw7roc   f2 

£a$P'  /7/f/ar  vocefignum  ruftici- 
tatis  fo.  fuperbiae  76»  W- 
fudmtiae  91.  98. 

M 

Mantifa  \\% 
Matrem  alere  £9  C 

fieterav   J<) 

Meraca  potio  Harbarorum  f  4 
#**£/$*$  e  conuiuiis  mitti  Jhlitae 
190 

\JLiY.qo}.oylx   125 

fZOCf  DT^ETTJJ?     J  24 
lJUY.Q07r(>£miCC     128 

izixoo^i^ortixici  208 

Mirari  63 

Mifcere  aquas  vino  157 

Moriim  confurtnatio    nan  foli 

ethico  philofopho    conuenit 

6  f. 
Morum    varietas    ex    quibus 

caujjis  12 
Moj  antiquus  3?  et  paflim. 
vA2oi  nutricum  6$.  rufticarum 

mtdierum   f  1 
jW/jj  Graecorum  ad  Jubleuan* 

dos  fauperes  168 


Mos  pecunias  itt  ore  habendi 
96  C, 

Mos  tribtts  fummis  digitisthtts 

libaudi  131 
fz«<roKoA«K£$  3$" 
Mures   \%i 
Mureti  error  27 

\lUKQVtQZ.    I2| 

y.vnot.h\J.viz    I24 

Myfteria  noflu  peragebant  44 

N 

Naenia  104 
vefv  </*  fftfr  49 

V60TT/«    3f 

Nodum  in  fcirpoquaerereifif. 

VuSetKtOtrvii;   20 

Nnmmi  ajperi  210 
hummi  viles  142 
vvvvtov   104 


Obfonatores  ferui  37 
Obfonari   hominis  nibili   ofii* 

cium  37 
Odeum  46 
Odium  20  5 
0<?c//j  120 

olY.QflTOC    21  f    £ 
0OC0£     I20 

c2yo9rr>f£    127 

ttsrafxf*  *3  f 

otoyxg%Mac   23^ 
cAoAv^e/v   212 
ouaUa  27 

crrAO[Ji.ce%ot   79 

Ordinarius  homo  8} 
b^etxov    I7f 
Q^ifxit^iai   236 


£&? 


0 


m 


PacTto  de  vfura  in  dies  Jingu- 

Ivs  9f 
wzi9<rr?ipK   ioo 

Paedagogia  Atbenis  vetita  140 
vtiurftffl  79 

«•flcAiv    24 

:    24 

P<x///*/  /'«  bumeros  rtitBio  f  1 
TXf  aitirvt 7$eu   1 1  f 
Mfftlfffil»   i\iXTto-j    219 
*-xfx«"«/*xvTx  yf^yf/v  46 
Peregrina  wulier  235 
wtpitpyix  ifi 
Ptircas    1:4 

uffrirai  113 

wt-Afxv;   6f 

4>iA/x   16  f 

$xytiv  p'^(zztz  I07 

Pbidonia  menfura  144. 

♦•«"«  37 
$of7^c    217 
Pburmio  Terentii  37 

WfPtKZP^tffflGi;    188 
WtPl*KV?.ZKl9\J.o\     I  87 

Piatrices   1  gg 

Pinguia  aegre  putrefcunt   14I 

Pifcatores  £9 

«ityyffec  182 

jt«r#MM  vw«'«;  22, 

Placentia  et  placor  £j 

Platonts  t")Pct  25 

WAfi/.*)  A->wv    23 
it»ttv4«"'  207 
woeiiov    1)9 

Portas  vrbtttm  numero  plurali 
ejferttnt  Graeci    16} 
titor  %% 
Pnftdeon  mr/ifts  239 

-xviw;    68 
| 

Pimnnw    conuenientia    cum 


ttbico  pbilofopbo  et  hiftori* 
co   6C 
Wfmtm  pro  9v\ixparrtiv  9f 

WPZTTfSzt  pro  sxrf*TT*£«/  95; 

wpozipsiv  53 

TfofJffA»,   44 

TforSf/.r;  ttl  Atbenis  70 

WPoU^Xt  TWV   «AAflf^-JjV     19^ 

wpgo-xtxi9[lx    199 
weoBtet;  collocatio  160 
weov$iet&xt  234 
Proutrbia.    Mvxj     ix5m    42. 

t/Tff  TO*V   Xd^X  CtTff*  TToJflt  49. 

i^trx^ttv    zfyvpxizcifitKus    ff. 

T*f/%b?  i|/fcTffO?  f  7.  $HVX<  fJ^ 
IxXKTPtUV  ,    IxfifiV    3«     /X^'      89. 

8$fV  Afyf*  99.  KHfcxxtf  AxA/x 
137.  AXtrtf  portam  163. 
f/r/of  /wtff    7«    orco   mortui 

164.  hx$vivyv  <popw  §x*Tvji>ix'j 
I75.  Tff<<  f/ff/v  /xxvo)  etC.  I  79. 
rflt*     xaAa;     rpkxttv     (t(o     2  1 8« 

^J/^y;  hat^stv  232 
tyft*j   I4f 

WTXifffJLXTX     1 99 

rt/Ax/  zvoQpxSec.    \6\ 


Querela  189 
^utrimonia  189 


Hecantart  24 
Recitationes  vettrum  31 
Hcticulum  panis   182 

fiftf/v   ttxtiv    172 

/?r\vrf  adttUtor  fttnt  rclata  34 
flow*  epitomc  mttndi   1  3 
foxTPa  feruorum    ojiiariorum 

•  v/V*///  55 
e'vroxzv$ztot    124 


94 


IxAft/fo 


iD 


Sxlfvetv   T4f 

CXAXTTtlV     146 

Cec7r^oq    I42 

Sattatio   tjo 
Saltuarius  129 
Samia  vafa  7? 
Sarcinae  viatorum  141 

Satyri  72 

€KHP0$      l  24 

Sacra  porta  Atbenis  163 

CKVTX/\10V    "]6 

Scutra   1 2 I 

S^/<?x  difcretae  in  theatro  Au 
tico  71 

CKVTole^t;    I  g  2 

Secundus  autfor  1 49 
Serpens  vija  in  aedibus  1 79 
&r«i  ofliarii  ff.  ad  pedes  i\6 
cy.wx)  vendentium  %i$ 

Ctxt\o%o$   J0I 
Siwjae  caudatae  72, 
cpogvodfuq  68  1 

Solum  ^8 
SpeBacuIa   1^7 
cxizixoKoyoi  98 
Spbagia  220 
Spurcities  84»  1^6 
Stabulum  %7 
Stabularius  87 

5-fAa«    142 

Stlata  26 
Stlatarius  26 

fgs^l/xx^ot    24 

Snbbafdicanus  85 
Stibrofhanus  £3 
Superlatiuus  gradtts  pro  com- 

paratiuo    141 
Superflitio  veterum  177  C 
SuppJngere  $9 
S«rtt  apertis  ambulare  46 

CvKQTfxyibm    I24 


«"vyyewxos     197 

C"f>Cii-f<T>f5      I24 

CviJ.$vrot;    197 

Cvt>S>*Xl     $*2 

«r^r/7/a:    I24 


T#yyov    14T 

Taedulu>   206         x 

7^//  fogy.xSetot  73.  ^«Vf/5-onbid. 

ffi$vtot  74 
retvwool    173 
TfAayft   88 
Telonarius  ibid. 
S-axcs   1  f  7 

$XV(JLXTX     8f  V  ,  ^  -: 

^xv(zxT07roioi  ibid. 

%XV\i.XY.T%QV     86 

SxvtJ.x£)eiv   63 

$XTTOV      2  ^ 

Tbeatri  Attici  fedes  venales 
138  f 

$i <zv  «yof  a^e/v   I  3  8 
iha^a/    l  I 
$exTS07rui^i;   138 
^eXTgttivijq  lbid. 
5ea)fe<"a    1)7 
Sewgetv    I  I 

Tbeopbraftus  Ereflus  aucJor 
buius  libii\.  14.  109  eraiibr. 
W«j  elegans  et  amoenum  iu- 
genittm  4.  >37-  mundities  et 
elegantia  60  tenerae  aures 
98.  imitatio  Anftotelis  4  £ 
46  64  et  paflim.  fubtiltas 
42.  20  f.  difcedit  ab  Arifio» 
tele  18.  1 23.  dicium  eiufdem 
venuflum  157.  iwwww  accura» 
te  diBa  12  f.  80. 

fsihamti   1  8  * 

5v/UxoTf<y|  ibid. 

St/Aer-3-ai  1  3  I 
$vKv\\J.XTX  131 


m    o    m 


3vpf2J  I  24 

Tv;  60 

I  1  7  i. 
:  7* 
Tityri  72 

Toculliones  lbid. 
Tonjhinae  l}7 

Trabi,  de  vefte  p 
Traieclioncs  crcbrac  apud  A- 

riftotelem  101 
TribaUi  <8 
i8f 
Tf/^c;    l6l 

'  -4 
Tft/«-/fi.;;  ibid. 
'Srulla  m 

.  et  xQhjxxivth  funt  relata 

}i 

v 

Vadimonii  deferti  poena  Atbe- 

nis   1  1 4 
Vaecordia  81 
I  iiricitus  ambuhire  47 
Varicitus  jlare   rtf, 

1  fimplicia  pro  tompojitif 

$\\  compoftta  pro  Jimplici' 

bus  100 


I  eterum  b/vxol*slm  ''134- 
rwn  Jlnltitia  177 
>/*/'   fententia    refutatur 
r4 

Virtutcs  «wbvt/.uo*  2f 
r«f«  cf^?.:rr/.x)  40 

F/Mt'  humanac  partcs  39 
Vmbra    2  2  f 

Vngttcntarii  gy 
F////HJ  106 


itycc  67 


X5£wp  cr/f/v  43 
MUMtfffV   ^4 

v7Tt^\j.i^  poena  129 

t/7re(>7-<5i  >!")■<»/    17 

t/TOX?  <0"/{     1  8 


Z«.uac    I  IO 
^72  aulaea  77 

£ttfGT«?CV     54 


*Jfc* 


4k|?^ 


^^ 


<5  r 


INDI. 


q£>      0      qS 


2#A&/«v   T4f 

ffXAXTTtlV     I<f6" 

CwTr^oq    142 

Sa/tatio  tjo 
Saltuarius  129 
Samla  vafa  j? 
Sarcinae  viatorum  141 

&/*yW  72 

«■>e;$o$     1 24 

Sacra  porta  Atbenis  163 

CY.VTU.MQV    j6 

Scutra   1 2 I 

S«/«  difcretae  in  theatro  Au 
tico  71 

VKVToleiiyt;    \%1 
Secundus  auftor  1 49 
Serpens  vifa  in  aedibus  1 79 
Smvi  ofiiarii  ff.  ad  pedes  116 
cy.wx)  vendentium  %i$ 

CixKGX°$   20f 
Sintjae  caudatae  72, 

<F[40gVQ$#/q    6$  , 

Solum  ^8 
Speclacula  1^7 
G7ri<>{J.o&oyo(  98 
Spbagia  220 
Spurcities  84»  1^6 
Stabulum  87 
Stabuiarjus  87 
?fAa«  142 

Stlatarius  26 

ffetypXMot    24 

Snbbafilicanus  85 
Subroflranus  £3 
Superlatiuus  gradtts  pro  com- 

paratiuo    141 
Superfiitio  veterum  177  £ 
Suppjngere  f9 
£«rw  apertis  ambulare  46 
«Tiwrf  ayioyfi   124 
*t/yy§vjtf   I?7 


«■yyyfVJxos    197 
C"t/>cii7rf<V^5    124 

ffV[J.%VT0$     I97 

ffvgs^rxt    fi 
«r^r/7/a    I24 


T^yyov    1 4  T 

Taedultt»    206         ^ 

Tali  logxxfciQi  73.  hxfftitQt  ibid, 

ffl$viot    74 
rstvb^ol    173 
tsawV^  88 
TeUmarius  ibid. 
3axo$    1  f  7 

5xV[J,XTX    gf  ^    ••    •• 

$ctv(MctTQ7roiQ)  ibid. 

5xvij.xv.tzov  8 6 
Sxv/j-x^eiv   63 

BxTTOV      2  ^ 

Tbeatri  Attici  fedes  venales 
138  C 

$i <zv  «yof  a^e/v   I  3  $ 

2l:£3d!/     1 1 

SgaTfOTwA^   158 
^eoiTfavjf;   lbid. 
5e«f6<"a    I)'7 
Seaiggiv    I  I 

Tbeophraflus  Erefius  autfor 
huius  librij.  14.  109  eraiibi. 
*/#j  elegans  et  amoenum  iu- 
genittm  4.  137.  mundities  et 
elegantia  60  tenerae  aures 
98.  imttatio  Atifiotelis  4  £ 
46  64  et  paffim.  fubtihtas 
42.  20  f.  difcedit  ab  Ari/to» 
tele  18.  125.  dicittm  eiufdem 
vemfiitm  i}7-  iwhww  accttra» 
te  dtcJa  n  f.  80. 

trvtexos    182 

$vaxkot(>v%  ibid. 

5t/A«?3-*i   1 3 1 

$vty[j.stTz  131 

3i/ftj3f€« 


25      81      sg> 


5vu^  1 24 

r<>icr    I  I  7  1. 

:   7* 
Tityri  71 

91 
Toculliones  lbid. 
Tonjhina e  -.:.*  Y\J 

Trabi,  de  veite  r'a 
Traiecliones  crcfaac  apud  A- 

riflotelem  101 
Tribalii  ;g 
i8f 

TfvyoQtc;  124 
rpvei^iz;  ibid. 
'frtdla  112 

?»  **  xoixxhsw  funt  relata 

V 

Vadimonii  dejerti  poeua  Atbe- 

nis   1  1 4 
Vaecordia  %\ 
l  aricitus  ambuhtre  47 
Varicitus  jlare   r/, 

t  fimplicia  pro  eompqfitis 

<K .  cnmpoftta  pro  Jimplici' 

bns  100 


I  'eteruni  bnrxohslm  '134 
Vetcrmn  Jlnltitia  \TJ 
I        >/7   Jententia    refutatur 
r4 

Virtutes  avtuwpoi  2f 
Utes  Cf^?.:ny.x)  40 

F/M?  huwanac  partes  39 
Vmbra   2  2f 

:  av/a  228 
Vngucntarii  %y 
F«//«J  106 


i/^c«  67 


<T?«?  vwv  43 

vftveiv   24 
frXffXtfflY    54 

vT7ipyiiJ.fpn  poerta  129 
vxepTftt  $at    1 7 
V7roxPt<riq    l  «J 


Z*)/x«c    JIO 
^T2  aulaea  77 

^Wf&TlfOV     54 


Jfc 


P 


*& 


•%g?*fife 


^^ 


<J  r 


INDI. 


INDICVLVS 

ERRATORVM    GRAVIORVM 
OPERARVM 

I.  IN   COMMENTARIO   CA$AVBONI 


P.  6,  9  1.  propias. 
p.  8 ,  1 1  ad  S  Greg. 
p.  21,  19  lii  1  ep.pjp, 

p.   2  2,   3    £tfOK8V. 

p.    24,  6  ^gi^tfJLXMUi» 

p.  2  6,  2  3  f  CtUxfKV xlC%?QV . 

p.  29,    2f   Kgoxvteyfio;  —  y.ohx* 

KeurtyM;  — -. 
p.  30,  7  xevriKw;. 
p.  32,   19  t*w  — . 
p.  33,  54  7r?oeA%7v  — -■ 
P«  3f»  34  Suvxtcs  — . 
p.  40, 34  er  p.  41 , 7  khQKic%\iz  — . 
p.  47,  23  ratione. 
p.  f2,  21    eujcheme:  et  v.  33 

fffKUTTTOV. 

p.  ?3»  19  ninj?:  V.  32  yxgrt: 

V.  3J  «9?«7*A«5. 

p.  ff ,  3  conjtat:  v.  7  avheix;'. 
v.  16  murculorum. 

p.  6l,  27   «VT)    T8  — . 

p.  8*  >  32  exoiHVTO'   Ct  V.  36  re- 

Sgxitp&vov     —    •7TQ07:e§ta7ra>iJ.i" 

vu;  — . 
p.  9^ ,  IO  rx  $£  evfyvHvrx.  V.  vlt 

prioribus. 
p.  96,  23  merces:  et  v.  33  />o£- 

fcrr. 
p.  103,  18  v*x'ex***v~' 

p.  104,  15  VVVVIOV. 


113,2  UrAfJfdK'  V,  3  |f*T«* 
£/a  —  (TthIx;  — . 
117,  11  del.  epido. 
I27,  f  x£7rw)te'   V.  10  oIvotthv. 

130,  22  focuna. 

\\Ufvi:Y.\i  ^xiStttr^;. 
132,  24  eoQniKo;'  V.  2f  leg. 

-»  »>    J/  v        »\         '/         *>     •       V 

T8T0  d     £*/   /-«V  <t$,  S?/  •    O'?  «• 

139,29  M. 

143  »  S  ivgfaxrt.  V.  18    *?<?C 

S*  S>/  rx  — .   V.  30  TrOcf. 

144,   22   TTUviXitK. 

1  f  f »  4  toT;  xivx^ok- 

I57,  6  f-itAAwv.  V.  3  2  f  v5«. 

i^8»  9  &J/W.  v.  10  Pollux. 

1^9,  II    s-AaV.vjffg. 
160,  hapxivopsv. 
l6j,  if  4>e"y  t£;  5eivaT. 
180,  2f  tf*#0>*  — . 
1831  18  terricul. 
i8f,  17  &<*• 
1 86,  2  rv^ivroe. 
189,  27  Fronto. 
1 9f ,  8  credunt. 
197,  14  Eupolis. 

2  0f,  II    *fce/«. 

2  11,   II    0g**g« 

2I5:,   28  T?/0*AAfl£. 
224,   g   TTa;^Aa<^ov«*    V.   21 
rfta.  V.  28  oV«5. 

II.  IN 


$2     &-    C& 

II.  IN  CONTEXTV  GRAEC0 
ET  IN  NOTIS 

P.  14,  i,  34  fepererunt.  p.  96,  a,  ?  mJ  ^  ^  — . 

p.  39,  b,  20  contineatur.  p   i^a.n  migrare  iufferunt 

p.  ,a,  a,  4  hr<  t,.  in  "»"**«>»>  n  rec7e  — . 

p  64,  a,  14 />"•/>.  or/tt»—.      p,  nf ,  5    T0„V^,    ^V, 

P.  69,  I O  u^KXCir  KAAAOS  —  Ct  V.  f  T^av^y. 

p.  72,  a,  19  «£  — •  p.  I?9>  b,  19  1.  magifiraPuum 

p.  74,  b,  3  diuinus  poeta.  —  magijtratuum. 

III.    IN    INDICE 

In  vcrbo  *xxyxe£*  pro  P*tro        tus  caperel.  de/ijlerevtima* 
1.  luda.  gijhatuum  confuetudine. 

In  ccKwt4,xi*svo:  pro  egredictur    In  «TfAtJ;  pro  />#?♦/</**  1.  pendit.  * 
L  egreditur. 

In  SxipovHv  pro  </<vw  1.  ^/roj. 

In     aTflvt/^/4"v    Pro    ^4,fltt/f<"'   !• 

i4,a<f«iv.  'n  oix?.vc$xt  pro  */*  *o  1.  de  //>. 

In  at^J/«y  pro  tuenfura  1.  /»**/»-    In  e^ov*/  poft  dat  infere  2$,  2 : 
Jurue.  cc  poft  laboranti  adde  13,  2. 

In  «ttj/v  pro  hcerna  1.  /«re*r-    In  IW.y  pro  wWo  abpetitur  1. 
«a>*.  w^o  d£  fo  petitnr. 

Ifl  ctTO*anp*vtn  pro  kxohxu$x-    In  *?<;  pro  JfC.  Af.  1.  /£  Af — # 

vov  1.  kxoKx^xvmv. 

In  t\vi?xi£*i  pro  vr r£/ 1.  ivr£*. 
In  icfiyvfo^Ktu  pro  rfrrf*  1.  «tr- 

trtf e.  In  tKrAivxt  pro  virtutem  1.  w>- 

In  ifJra/v*  pro  fjr  fo  Vrfinum 

1.  w  ro  */>//</  Vrjinum.  \n  JaaJxviov  poft  iKKvwm  infe- 

re  §MifMnA« 
In  if^>i  pro  defjiere  magiflra- 


& 


In  lnpxMw  poft  ^Jrffifv  adde  In  nat?x<tsiSiv  1.  ^/?  iaclare  ma~ 
f^dtPJm*  nits. 

y  '  .  ln  votiTv  1.  lenticulae. 

In  igeMi  pro  conjerri  I.  ro»- 

ferre.  In  *r?vTxvm<;  1.  hehdomadibus,. 

In  $4  P™  *##  1.  *?»*«*  In  ^  l  fc^/, 

In  ffyxov  1.  venerint,  et  ct/xw — * 

In  vocab.  «/z/ffv?  1.  Herodia-  \n  v7rvo;  1.  </«o  — . 


In  verbo  xe<Ve^a<  1.  cutem, 
In  VOC  «-/jA/5  1.  yLoXvG\JLoL 
In  voc.  *?  «tps  1.  priuentur. 
In  Kvptvetv  1.  prohandis. 
In  ohiyet§xi*h  1»  conatus  efi. 


In  xtruvisMt;  1.  VTO^vr^. 

In  Praefat.  *  f  b  1.  pepererit 
—  velut.  et  paullo  poft  ]. 
/rffr/,  pro  /tftfo.  Reiiquas 
plagulas  quum  infpicere 
et  recenfere  non  licuerit 
mihi,  le&orem  vehemen- 
ter  rogatum  cupio  ne  ipfe 
grauetur  corrigere  errata 
operarum. 


r 


rOfUt 


eS 


In  !///2*AAe/v  pofl  %uT$ut  adde    In  iretguvststy  1.  ^  iacJare  ma- 

eiApxMoov.  nus. 

,  '  .  In  irwclv  1.  lenticulae. 

ln  e?xvoq  pro  conjem  I.  ro#- 
ferre.  In  vgvrxvgig  1.  bebdomadibus.. 

In  &&  pro  «^a  I.  «KKM    In  ffT"3"  ''  Sftfe 

In  o-uxov  1.  venertkf.  et  o-Jkw — % 

In  vocab.  »/x/ffv«  1.  Herodia-    In  «ttvo;  1.  <7«o  — . 

In  %iTmtaMc;  1.  v\oIvtv^. 


nus. 
In  verbo  *etge£xi  1.  cutem. 

In  VOC  fcfAfc  1.  \JLOKvO~[iQt, 

In  voc.  k?«t0«  1.  priuentur. 
In  xvfiivsiv  1.  probandis. 
In  Qtoyet§xi*h  !•  conatus  eft, 


In  Praefat.  *  f  b  1.  pepererit 
—  tW«f.  et  paulJo  poft  1. 
/tff»,  pro  /rftfo.  Reliquas 
piagulas  quum  infpicere 
et  recenfere  non  licuerit 
mihi,  le£torem  vehemen- 
ter  rogatum  cupio  ne  ipfe 
grauetur  corrigere  errata 
operarum. 


r 


PLEASE  DO  NOT  REMOVE 
CARDS  OR  SLIPS  FROM  THIS  POCKET 

UNIVERSITY  OF  TORONTO  LIBRARY 


PA  Theophrastus 

444,8  Characteres 

MF57 


/>