Collection de monuments pour servir à l'étude de la Langue Néo-Hellénique. Nouvelle Série

- : τ =. | 5 Ἂ “ : νὴ p ΝΙΝ Cr Fa : Ἂν Ε- εἴ À AN.
ER 2 NS TE te "ΝΣ ML OS ME LE... RS Re . 3 Ξ se
τὴν ee ἐν ΑΞ 2 + TR ET A We » : TH È τὸς a ar PAS
His bn FPE ÉTAT EEE y 4
Le pates os RS ER Be
4 #4 % a μιν % pe Ἑ
; 5% ΜᾺ ΒΒ» ΣΙ σεις μβν" ΤΩΣ, ae σ Eh κὰν
ET ἘΡ + ἧς ἃ ΠΣ
ES Eee Σ᾽ QE παι ΡΒ ΑΝ
cu Nr ΩΣ ve ae Gi Éd Rs ce :

NE

F n° ἔν. rs ἊΝ 7 Ée τὰ τ 5 ne AE τας à FÉES é 56; À° ET ἧς, > Ἂς É 4 à £ $ : ” |
+ RE PE ας Ὁ, à: | F 4 Ta δύω ir uns Ps ἘΠῚ ὍΡΑ ee | ω“ ἴδ 4Ν
, 1 AE 2 UNE Εν τς À rs - Ὁ ΠΩΣ Ἂ PRE Er MONA ας CA Ἢ Rare τῶν τ ἄν ῸΝ
ΒΥ y à ἊΝ "ἢ πὴ Eu Ce DNS ET ᾽Ψ F ; 5,458 4 + ἀκα ἐ FE ER ie A es F2 Per: ΒΗ͂Σ "δ ἀρῆς es | Ξ BST pe
PMR ΘΟ E ἐδ φῇ, LE τ, | s. ΣΥΝ νι Fin à Ὡς ΡΣ ες DS. τς 4
PR Te PET LP ἘΝ τς ῬΑ nf. area ΣΑΣ Ὁ ire REA κα de Vu ἢ EEE à C2 τῶν Fe, Fr Rare ἐξ
Lay Deer: hs x | ju ἌΡ ΣΎΝ τ PER EE SENS | ἀρ δας, 73 ᾿
AR APR τ ad ré se se ET ee Cm PTT ,δδ- τα o
AA | Ge Ps x, ET # ee 7 DE Ἢ Ἤ » Mu pe PAS ὁ de οἱ id FE PP A KA x % αν" #5 Fr -
RTS pr Bee ἧξς A Ni Pr S Le er ES mère LARGE Fr PE
ες m7 Le: ἣ : τ “4” τ | | γε ea F5. ἐν FAR
à A4 SX Re Ed JA és ," [ἢ ὩΣ As 5 and

" DR AT
De Δ ΓΦ
dd = DU

xs ee Ὡς
DEC NES ον EN. À

ch CS LS
À Γ 4 ὃν

᾿
*
Ν
;
1”
'
--

sue :

ν -τα φρο ἔρσενος -.ὕ.-

«σφ. ὌὉΦ.ἀὅ 55. ὡς .--

"es

ue

: Lei y Ἵ
= γε ὦ - pe .+* Ὗ ἡ
Ν Γ : ÿ “. Et” ” Ὁ sL” dj ΓΙ ᾿
L 5 ὺ Le LA Ὁ
dy A L à «“«ο΄ς, 4
“en L y : Æ op | )
we -C PCT Er ΟΣ
Ve 4 ARE
--ἈΝ Ὁ δ 4 Es)
ω ΤΥ... ἂἱ PCT.
, ἘΞ #4 ᾿
”, LP LE,
ς ΐ τιν de, a. 27
; ᾿ ἴ Ὲ 8.
» γ᾽ " ΓΙ £ < w
(4 4 ww LET re, ἢ ἴω.
Ὕ “ὦ ἘΣ Σ
“TT ἂν d ÿ
5. 2 -

Ψ !
#:
͵ ᾿
%
.
s a.
“ὦ ῳ
ἐνῇ
ol.
LA » x 4 ra
ἂ ©
᾿- …
» À
fr? Ps
(
à ”
4 r4

PARA
7 PTE
D LU OTRS
7 BACS NS
) HS
( 4 \ À
N

CZ Σ φᾷ
1. ἢ δ
ἅν. [.8. 7 FE À #7}:
EC : «(( € a CAN) LL &
« LA CEE ἢ

ETES
ἱ ΑΝ À ;
78/F17 1 SR ee
ASIE 9 6 à
( Los - ᾿
(QAR ΄ D p,
a ( χ τ AIN
7 pe ο- aKX > TA - “ " fl
Σ TT ARR À, ff
à L SR _- ci SEE κ΄ à
2% A + ;

€

#

i
Ἣν
=
1
ω

NICOLAS SOPHIANOS

C'OPEPETECS

DE

MONUMENTS

POUR SERVIR A L'ÉTUDE

DE LA LANGUE NÉO-HELLÉNIQUE.

Ν᾽ ὃ

NOUVELLE, SERTE

»---- πε RE ΚΟ Ξε τ --

ATHÈNES
ANDRÉ COROMILAS, LIBRAIRE

201, RUE D’HERMÈS, 291

1874

LAS

NICOLAS SOPHIANOS

GRAMMAIRE

GREC VULGAIRE

ET

TRADUCTION EN GREC VULGAIRE
DU TRAITÉ DE PLUTARQUE

SUR L'ÉDUCATION DES ENFANTS

PUBLIÉES FAR

ÉMILE LEGRAND

DEUXIÈME ÉDITION

PARIS

ι
; >|
MAIÏISONNEUVE ET Ci, LIBRAIRES-ÉDITEURS

15, QUAI VOLTAIRE, 15

MDCCCLXXIV

+
Υ À
‘hi ἃ | 3
ὃ
Ἷ
4
ΐ
ru
£
}
L'

AAA GRETA MORIORIERTS

δ ΠῚ (EUR εξ ΜῊ: ERA" ΤΩΝ

\

ll 4
Â
4 Ἀπὸ A ONEUNE ᾿ 2 AS
x A
“ | 2 4 L' ‘
δ ᾿ L \ ἵ \ L
ἢ {Ὁ} ΓΝ ti M4
L ΤΕ ΈΈΟΩΣ ω3 F4 ΜΠ EM εἰ
μ ? -
v |. tr
L
F L Le à
᾿ 4 3 ! ï
ï
< LL EUR à A7. D à
POI AENES A ER NE NF et
: » + ”
δ
,
4;
δ
k d
1.1 Po TRE UP TN Ent
ἷ .
|
Ἱ
\+
“ he x
La 1
“ "4
ζω. ὦ
x K
+
᾿
᾿ Ρ Le
δὲ εὖ FES PR EORE
«τ CT UTC ETUI
74} À } ? οι Le h ἢ K
ο- ’ —,D£
, δ΄ E
d ΣΑΙ
Le 3 ὶ ἀν Σ Δ, ΕΑ
1 4 LE 1 )
πῃ ' »
0424 ent LA
Ἀ
di i
'
͵
i
ἢ
.
.
=

PRÉFACE

Depuis plus de deux ans déjà, la première édition de
la grammaire de Sophianos, parue au mois de jan-
vier 1870, est entièrement épuisée. Des demandes
importantes d'exemplaires s'étant produites tout ré-
cemment, 11 m'a fallu songer à ne pas priver plus
longtemps de cet ouvrage les amis de la langue
erecque vulgaire.

L'étude de l’idiome populaire des Hellènes prend
chaque jour, en Occident, des développements consi-
dérables. Dans ces quatre dernières années, des textes
nombreux ont été publiés en France, en Italie et en
Allemagne. Chez nous, M. Gidel a pris l'initiative par
la publication de son excellente « Étude sur la litté-
rature grecque moderne », ouvrant ainsi une mine
féconde qu'il continue d'exploiter avec autant d’érudi-
lion que de succès. En Allemagne, M. le D Wagner,
professeur à Hambourg, qui a déjà publié, en 1870,

6 PRÉFACE.

ses Medieval greek texts, volume du plus haut intérêt,
fait actuellement imprimer chez Teubner, à Leipzig,
une collection de poésies grecques du moyen âge,
sous le titre de Carmina græca medii ævi. Au nom de
M. Wagner, il convient d'ajouter encore ceux de
MM. Deffner, Bursian et Schmid, dont tout le monde
connaît les savantes publications. Pour l'Italie, il suf-
fit de rappeler les importants travaux de MM. Compa-
retti et Morosi sur les dialectes grecs parlés dans la
Calabre et la terre d’Otrante. Enfin, à l'heure même
où J'écris ces lignes, un Grec, qui habite Londres de-
puis de longues années, M. Démétrius Bikélas, met
en vente une élégante et fidèle traduction en grec
parlé des contes d’Andersen. Il est curieux de com-
parer la langue employée par M. Bikélas avec celle de
Sophianos. La différence est à peine sensible, et ce-
pendant les deux livres ont été écrits à plus de trois
siècles d'intervalle.

La grammaire de Sophianos est extraite du manus-
crit grec de notre Bibliothèque nationale, coté 2592.
C'est un volume in-8° ordinaire, en bon papier de
fil, recouvert d’une demi-reliure moderne très-mé-
diocre, en maroquin rouge, avec coins, et portant au
dos ce titre : Nicocaus Sopuianus. Il se compose de
quarante feuillets; sur le recto du premier se trouve
une mention à peu près semblable à celle du catalo-
gue que je vais citer tout à l'heure. Le verso de ce
même feuillet est entièrement blanc, ainsi que celui
du quarantième et dernier.

Notre manuscrit est ainsi désigné au catalogue
imprimé : Codex chartaceus, quo continetur Nicola So-

PRÉFACE. 7
phiani grammatica. Præemittitur illius epistola nuncupa-
toria latine scripta ad Joannem Lotharinqrum cardinalem.
Is codex ipsius Sophiani manu exaratus est (1).

Cette grammaire a été composée dans la première
moitié du seizième siècle, puisque le cardinal de
Lorraine, à qui Sophianos l’avait dédiée, mourut en
1550.

Dans cette nouvelle édition, comme dans la pre-
mière, J'ai conservé l'orthographe du manuscrit, sauf
en deux ou trois endroits, que J'ai pris soin d'indi-
quer en note.

Je ne dirai rien 101 de Sophianos, me réservant de
donner plus tard sa biographie complète en tête de
son traité Περὶ κατασχευῆς χαὶ χρήσεως τοῦ χρικωτοῦ ἀστρο-
λάδου, que j'ai l'intention de rééditer. Je me bornerai
à publier une notice des grammaires de lidiome
romaïque composées dans les deux derniers siècles;
grâce à de nouvelles recherches, cette notice est beau-
coup plus complète que celle qui se trouve dans la
première édition de ce livre, dont le texte ἃ été sot-
æneusement revu sur le manuscrit original.

[. Le premier essai de grammaire grecque vulgaire
imprimé est celui qui se trouve en tête de l'ouvrage
dont voici le titre complet :

Vocabolario italiano et greco, nel qvale si contliene come
le voci ilaliane si dicano in greco volgare, con alcvne regole
generali per quelli che sanno qualche cosa dé Grammatica,
αοοϊὸ intendano meglio il modo di declinare οἱ comugare

(1) La note qui se trouve sur le recto du premier feuillet du Ms. dit avec rai-
son : Codex chartaceus 16 sæc. scriptus, etc.

ὃ : PRÉFACE.

le nonu et verbr et habbiano qualche cognitione della Gram-
matica di questa linqua greca volgare, composto dal ἢ.
Girolamo Germano, della compagnia di Giesv. In Roma,
per l’'Herede di Bartolomeo Zannetti, m.Dpc.xxu1. Con
licenza de’ svperiori. — Petit in-8°; 478 pages, plus
3 ff. non paginés contenant le registre, l’errata et
les additions.

Quand je donnai une notice de ce livre curieux et
rare dans la préface de ma première édition de So-
phianos, je ne l’avais pas sous les yeux. J’en possède
maintenant un exemplaire que je dois à la généreuse
libéralité de M. Brunet de Presle.

Voici la préface adressée par Germano à Mutio
Vitelleschi, général de la Compagnie de Jésus :

« La necessità ch” 10 hebbi di imparare la lingua
sreca volgare per aiuto di questa Christianità di Scio,
doue la santa vhidienza mi applicô, mi spinse à seri-
uere vocaboli, et farne quella raccolta che m1 fù pos-
sibile, con osseruare alcune regole necessarie per
saper parlare, aiutato dal lume della grammatica
greca letterale ; et, con questa prouisione, non solo
πὸ seruito molti anni in Scio, ma anco sono andato
per l’isole dell Arcipelago. Et perche questo mio
trauaglio non si terminasse in me, ma deriuasse anco
in aiuto de gl altri Padri et Fratelli che vengono à
lauorare in questa vigna, necessitati ad imparare la
lingua, spronato in oltre da molti che desiderauano
questo aiuto, mi posi à bello studio à pulire et per-
fettionare quella raccolta che haueuo fatta, metten-
dola in quella forma che hora si vede; et se bene
credo che non sia questo vocabolario in tutto pieno

PRÉFACE. 9
et perfetto, tuttavia mi persuado che basterà à fare
commodamente la strada à quei che voranno im-
parare questa lingua. Alla fine pensando con che
appoggio potesse vscir fuori questa mia fatica, par-
uemi che non fosse altro che V. P. quale come Padre
nostro, che tanto desidera la promotione di santa
fede in queste part, per la quale manda noi della
Compagnia in Leuante, proteggerà et manderà
auanti questa operetta, accid et à nostri operarij ar-
rechi aiuto per l’acquisto delle anime et serua anco
ad ognaltro che vorrà imparare questa lingua. In
Scio, li 18 di Decembre 1619. »

Girolamo Germano était Sicilien; il naquit en 1568,
fut pendant vingt-deux ans: missionnaire dans l’île
de Chios, et mourut en 1632. Son ouvrage dut, mal- -
gré son insuffisance, rendre d'importants services
aux prêtres appelés à évangéliser les îles grecques
de la Méditerranée; le célèbre Pierre Arkoudios, qu'on
avait prié de l’examiner, formula en ces termes une
approbation imprimée au verso du titre : Ego infra-
scriptus legi hoc Lexicon Ttalogræcum, illudque vtilissimum
fore censeo ad ediscendam vernaculam Graæcorum linquam
el οὗ sui nouitatem non minus commendandum.

IT. La seconde grammaire, en suivant l'ordre
chronologique, est celle de Simon Portius. Les détails
biographiques sur ce personnage se réduisent à fort
peu de chose. Nous savons qu’il était docteur en théo-
logie de la Faculté de Rome; et cette dernière parti-
cularité ne nous est révélée que par la signature
qu'il a mise au bas d’une épigramme composée par
lui à la louange de la grammaire de Jean Para-

10 PRÉFACE.

dis (1), et que je crois devoir reproduire iei, à eause
de la grande rareté du livre où elle se trouve :

Εἰς τὸν σοφώτατον νομοδιδάσχαλον
Ἰζύριον ᾿Ιωάννην τὸν ΠΑαραδείσιον
χαὶ εἰς τὴν αὐτοῦ βίδλον

ἐπίγ ράμμα.

Παλλάδος ἀφθάρτους ἐνέπεις, ΠΑαραδείσιε, τέχνας
παισί τε θηλάζῃ οὔθασι τῆς σοφίης :
ἀμοροσίης χάριτας μουσάων χείλεσιν αὔξας,
χυδίστων φήμης ἀρχεγόνων ἐπέθης,
ἡμερίοις τε θύρας σοφίης πανεπόψιος οἴγεις
€ V4 ? f \ \ - »
Ἰὑρμέαν Τνόδιον χαὶ φρεσὶ σῇσι φέρεις.
Παντοίῃς ἀρετῇσι χεκασμένος ἔξοχα λάμπων,
χῦδος ἐς οἰχεῖον μυστοπόλοις ἐπάγεις ᾿
ποίοις οὖν ἐπέων στεφθήσῃ ἄνθεσιν, ᾧπερ
ἄφθιτ᾽ ἀθανασίης στέμματα δόξα φέρει;
Simonis Portij Romani, S. Theol. in Facultate
Romana Doctoris.

Je ne sais 51 Portius habitait Paris d’une façon per-
manente, mais 1] est très-probable qu il y résida pen-
dant quelque temps pour surveiller l'impression de
ses ouvrages. Îl y connut sans doute aussi quelques-

(1) Χειραγωγία ἐς τὴν “Ἑλλάδα, ἢ γραμματικὴ νέα ἐκ παλαιῶν TE καὶ νεωτέ-
ρων γραμματικῶν Ἑλληνικῶν ξυντεθεῖσα nai ξυλλεχθεῖσα παρὰ Ἰωάννου τοῦ
Παραδείσου Βελουαχο-Βιλλαριέως ἀπὸ τοῦ σεμνοῦ τάφου τοῦ Κυρίου, τοῦ ἀρχιε-
ρατιχοῦ νομίμου διδασχάλον, τοῦ ἀπὸ τῶν τοῦ Βασιλέως συμόουλῶν χαὶ ἐλεημοσυ-
νῶν, τῆς ἀποστολιχῆς Συγχλήτου πρωτογραμματέως, χαὶ ἐν Παρισίοις διδάσχοντος,
τοῖς Φιλέλλησι χρησιμωτάτη. Parisiis, apud viduam Nicolai Bvon, via lacobæa
prope Mathurinenses. M. DC, XXXVII. Com privilegio regio.

PRÉFACE. 11

uns de ses compatriotes, tels que l'illustre Athénien
Léonard Vilaras et le moine Cyrille de Chios, qui y
faisaient imprimer presque en même temps, le pre-
mier sa Doctrine chrétienne (1), et le second sa Pieuse
Quarantaine (2).

Voici le titre de la grammaire grecque vulgaire
que Portius publia en 1638, à Paris, sous les auspices
de Richelieu :

Γραμματικὴ τῆς Ῥωμαϊκῆς γλώσσας. Grammatica lngvæ
Græcæ vulgaris, auctore Simone Portio Romano, doc-
tore theologo. Parisus; sumptibus Societatis typogra-
phacæ librorum οὔ οἴ) ecclesiastici, iussu Regis consti-
tutæ. M.DC.XXXVIII. Cum priuileqio Regis. — In-8°, xvr et
160 pages.

Dans sa dédicace à Richelieu, Portius supplie le
tout-puissant cardinal de délivrer la Grèce du joug
cruel qui l’opprime. « Ne trouvez pas extraordinaire,
lui dit-il, de voir prosternée à vos pieds la Grèce, non
pas cette Grèce antique si fameuse par les écrits de
tant de savants hommes, mais la Grèce actuelle, cette
malheureuse contrée, grossière encore et comme em-
maillottée dans ses langes. Cette Grèce qui vous im-
plore ἃ plus d’une fois ressenti les effets de votre bien-
faisance, car, grâce à vous, elle contemple une plus
douce lumière et coule des jours plus heureux. Joyeuse

(1) Διδασχαλία χριστιανικὴ ἐξηγημένη ἄλλοτε εἰς κοινὴν ῥωμαίχην γλῶσσαν καὶ
τώρα γυρισμένη εἰς λατινικὴν φράσιν, ἀπὸ τὸν Δ. B. τὸν ᾿Αθηναῖον. Doctrina
christiana græco vvlgari idiomate alias tractata nune vero latinis literis mandata,
per L. V. Atheniensem. Lvtetiæ Parisiorvm , sumptibus Societatis typographicæ
librorum officij ecclesiastici, iussu Regis constitutæ. M. DC. XXXIII.

(2) Ψυχωφελὲς Σαραντάρι, etc., réimprimé dans ma Collection de Monuments
pour servir à l'étude de la langue Néo-Hellénique, ne ἃ,

12 PRÉFACE.

de se trouver sous la protection d'un 51 grand prince,
comme ressuscitée et secouant de sa tête les cendres
sous lesquelles elle était ensevelie, elle respire enfin
un air plus vivifiant et plus pur. Puisse votre Émi-
nence pardonner à la Grèce la façon dont elle lui ex-
prime son respect et son dévouement, et faire qu'elle
recouvre et sa splendeur passée et son antique li-
berté. »

Ce morceau, dans lequel Portius traduit avec une
si pathétique éloquence les vœux ardents de ses com-
patriotes, est, du reste, trop curieux pour que 16 n’en
reproduise pas intégralement 10] le texte original, en
corrigeant ce que l’orthographe peut avoir de défec-
tueux.

à ἐξοχωτάτῳ ἄρχοντι ᾿Αρμάνδῳ τῷ Kapduwd

Δούκα τοῦ Ριχελίου χαὶ τῆς Ἰ᾿αλλίας Ido.

Ἔτραόιξες, ὡς λογιάζω, ἐξοχώτατε ἄρχοντα, εἰς ἔπαινον χαὶ
θαύμασμια δικό σου ταῖς γλώσσαις ὥριμαις τῶν λαμπρῶν ποιη-
τάδων χαὶ τῶν ῥητόρων, ὀλίγαις ἀπαληθινά, ἂν ταῖς συγκχρίνωμιεν

\ \ 7. 9 / / “Ἃ / \ \
μὲ τὴν ἀξίαν cou, ἀναρίθμηταις πάλιν, ἂν στρεφούμιεσθεν πρὸς τὸ
πλῆθός των. Καί, ἀγχαλὰ καὶ ἐκεῖνοι, μ᾽ ἕνα στόμα τοῦ Ὁμήρου

\ - Ζ \ \ \ ᾽ ἣ 7 - δύ / 3 /
χαὶ τοῦ Μάρωνος ἢ μὲ τὴν εὐφραδείαν τῶν δύο πρώτων ἀρχόντων

- , / KA 2 / NES ! τον, \ /
τῆς εὐγλωττίας, δὲν ἐμπόρεσαν νὰ ζωγραφήσουν μὲ ζωντανὰ χρώ-
ματα. τὴν μεγαλειότητα τς ψυχῆς, LATE ταῖς συμρουλαῖς τῆς

CU 3 € f -Ὁ Ὁ \
χαρδιᾶς σου, ἄξιχις ὁλότελα τοῦ Δελφιχοῦ τριπόδου, μήτε τὴν
9 € a δὴ 7,
σταθερήν σου φρονιμάδα εἰς ὅλα τὰ πράγματα, μήτε τὰ ἐπίλοιπα
στολίσμιατοαι τῶν ἀρετῶν σου χαὶ τῶν ἔργων, μὲ ὅλα τοῦτα, εἰναι

" ἮΝ 1 τς \

ἄξιοι νὰ τιμιηθοῦνε χαὶ διὰ πάντα νὰ δοξασθοῦνε, ἐπειδὴ καὶ ἀπο-

Ἵ \ \ , / A \ , ἪΝ 46, à
LOALMOANE ΧΤ TN) δύναμίν τους. νὰ GE μεγαλύνουσιν. νεοὴχ ἐς

PRÉFACE. 13
δηλαδὴ τόσο ψηλὰ χαὶ nec εἰς τόσην ἀστραπήν, ὁποῦ, ξαπερ-
νῶντας ὅλαις ταῖς γλώσσαις τῶν θνητῶν, κάμνεις χαὶ θαμιπόνουνται
τὰ μάτια καλὰ καὶ ὀξύθωρα ἐχεινῶνε ὁποῦ τολμοῦσι νὰ σὲ χυττά-
ξουν. Θαμπόνουνται, ἀλήθεια εἶναι, ἐχεῖνοι οἱ μεγαλώτατοι ἄνδρες,
ἀμμιὴ τὰ μικρὰ καὶ ἀδύναμα παιδιὰ φωτίζονται ἔτοι χαλὰ υὲ ταῖς
λαμπρόταταις ἀχτίναις τῆς φιλανθρωπίας σου χαὶ εὐσεδείας, ὥστε,
ἀπὸ τοευδαῖς ὁποῦ ἤτανε πρῶτα ἣ γλώσσαις των, γίνονται τώρα
εὐγλωττάταις , διαλαλῶντας ὁλοῦθεν τοὺς ἐπαίνους τοῦ Ριχελίου
χαὶ εὐχαριστῶντάς τον μὲ εὐχαριστικαῖς φωναῖς. "As μὴ σοῦ ναι
λοιπὸν παράδοξον ἀνίσως καὶ βλέπῃς σκυμιμένην εἰς τὰ ποδάρια
σου τὴν Ἑλλάδα, ὄχι τὴν παλαιὰν ἐχείνην χαὶ φουμισμένην διὰ
τὰ γραψίματα τόσων σοφῶν ἀνθρώπων, μὰ τὴν παροῦσαν χαὶ δυσ-
τυχισμένην, ἀκόμη χοντρὴν καὶ εἰς κάποιον τρόπον στρουφογυρι-
σμένην ᾿ς τὰ σπάργανά της. ‘Eroûrn, λέγω, ἣ ὁποία ὄχι μία φορὰ
ἐδοχίμασε ταῖς ἐξαίσιαις εὐεργεσίαις τῆς ἐλευθερίας σου, γιὰ τί, μὲ
τὴν χαλότυχήν σου ὥραν, βλέπει ἕνα γλυκύτερον φῶς χαὶ ζῇ μίαν
μακαριώτεραν ζωήν, ἐπιθυμᾷ νὰ σὲ στολίσῃ ὄχι μὲ ῥητοριχὰ χαὶ
ὥμορφα λόγια, ἀμμὴ υὲ πλούσιον πόθον τῆς καλῆς τῆς χαρδιᾶς.
Καί, χαρούμενη ὅτι εὑρίσκεται ἀποχάτω εἰς τὴν σχέπην τέτοιου
μεγάλου ἀρχόντου, ἔρχεται, σὰν νὰ ξαναζήσῃ, τινάσσοντας τὸ χε-
φάλι τῆς ὄξω ἀπὸ ταῖς στάχταις εἰς ταῖς ὁποίαις εἶναι θαμμένη
διὰ τὴν Dép τῶν βαρδάρων, χαὶ νὰ ἀναπνέῃ ἕναν ζωντικώτερον
καὶ καθαρώτερον ἀέρα καὶ οὐρανόν. Ἰζαυχᾶται μάλιστα γιὰ τί,
φωτισμένη χαὶ δεμένη LE ταῖς μεγαλωσύναις τοῦ ὀνομάτου σου, δὲν
ψηφᾷ τὰ μελανὰ δόντια τοῦ φθόνου, ἀναγελᾷ τὴν ἀχορταγίαν τοῦ
χρόνου, καὶ τολμηρότερη δὲν φοδᾶται νὰ βαλθῇ ἀνάμεσα ᾿ς ταῖς
ἀκονισμέναις σαΐτταις τῶν χριτικῶν. Συμπάθησε, παρακαλῶ σε,
ἐξοχώτατε ἄρχοντα, τὴν πολλὰ ζεστὴν δούλεψιν καὶ προσχύνησιν
τῆς Ἑλλάδας σου. κάμε μόνον ὅτι, ὡς καθὼς τώρα ἐχείνη μὲ τὴν
λάμψιν σου δοξασμένη ἀπολαύει τὸ χοινὸν φῶς τοῦ ἡλίου μὲ τὸν

τύπον, ÊTOL παραδοσμένη ᾽ς τὰ χέρια σου, χάμε νὰ μεταστρέψη

14 PRÉFACE.
πάλιν ᾽ς τὴν παλαιάν τῆς λαμπρότητα χαὶ ἐλευθερίαν. ἼΛμποτες
νὰ σὲ δώσῃ ὁ παντοδύναμος θεὸς μίαν ζωὴν παρόμοιαν τέτοιας
εὐχῆς, φυλάγοντάς τὴν ὁλάκαιρην καὶ μαχρὰν ἀπ᾽ ὅλαις ταῖς χα-
se Τά - - 4 ÿ \ \ N / \ ἃ ἡ
χοῤῥιζικιαῖς τοῦ κόσμου, διὰ νὰ ιαφεντέψης τὴν καθολικὴν ἐχχλη-
σίαν, καταπονῶντας τοὺς ἐχθρούς της, καὶ διὰ νὰ βοηθήσῃς καὶ νὰ
σώσῃς τὴν πατρίδα σου. Ἔτσι παραχαλεῖ τῆς ἐξοχῆς σου ὁ τα-
LA \ ? ΄’ὔ QU =
πεινότατος καὶ εὐλαδέστατος δοῦλος

ΣΙΜΩΝ ΠΟΡΚΙΟΣ ῬΡΩΜΑΝΟΣ.

Cinquante ans plus tard, en 1688, la grammaire de
Portius fut intégralement réimprimée par Du Cange,
en tête de son Glossarium ad scriptores mediæ et infimæ
Græcitatis.

IT. Notre Bibliothèque nationale possède un ma-
nuscrit (1) de 78 feuillets non paginés, en papier de
fil, coté sous le n° 2604, et dont voici le titre :

Grammatica linquæ græcæ vulgaris, communis omni-
bus Græcis, ex ,qua αἶα artificialis deducitur pecuharis
erudtis et studiosis tantum, per Patrem Romanum Nice-
phori, Thessalonicensem Macedonem.

Ce Père Romanos Nicéphore vivait au dix-septième
siècle, selon le témoignage de Du Cange (2), et 1l
était capucin. Je ne sais rien de plus sur son compte.

Romanos Nicéphore a pris lui-même soin de nous
faire savoir que ce n’est pas après de mûres réflexions
qu'il a composé sa Grammaire, mais à la hâte et au
courant de la plume. « C’est pour cela, dit-il, qu'il y
a peu d'ordre dans mon livre; mais, quand j'aurai

(1) 11] appartenait jadis à Colbert et portait le n° 3663.
(2) Vixit hoc sæculo in Gallia, ex ordine Capucinorum (Du Cange, Gloss, gr.,
Index auctorum, page 32).

PRÉFACE. 15

quelques loisirs, je débrouillerai cet écheveau emmêlé
et je remettrai chaque chose à la place qui lui con-
vient. » Si l’on prend certains passages à la lettre, cet
ouvrage aurait été rédigé pour servir de manuel ou
de vade-mecum à un voyageur désireux d’acquérir
quelques notions de la langue d’un pays qu’il allait vi-
siter. En plusieurs endroits, effectivement, Romanos,
s'adressant à un personnage qu’il ne nomme point,
lui dit : « Quand tu seras sur le continent, il faudra
éviter d'employer telle ou telle expression qui n’est
usitée que dans les îles; tu serais compris, il est vrai,
mais on se moquerait de toi. »

Cette Grammaire, malgré toutes les imperfections
de sa rédaction, est précieuse à plus d’un titre. Je
disais, 1l y ἃ quatre ans, qu’elle mériterait les hon-
neurs de l'impression, et je me fais un devoir de le
répéter encore aujourd'hui. Je vais en citer quelques
passages qui feront, mieux que tout ce qu’on en pour-
rait dire, connaître et apprécier le travail de Roma-
nos Nicéphore :

« Κόπτω vel χόφτω τὸ τυρί, scindo caseum, unde couper ;
χόπτομαι Vel χόφτομαι, ἔχοφτα Vel ἔκοπτα,, ἐχκοπτούμουν vel
ἐχοφτούμουν, ἔχοψα, ἐκόφθην, θης, θη, et ἐκόφθηκα, θηχες, θηχε;
vel in aoristo secundo passivo ἐχόπην, πῆς, πη, ἐχόπηχκα,
χες, NXE, χομμένος EL χομμένα, elc. Cum fit ξεχόφτω, se-
paror, et ἀπό. In omnibus enim gregibus animalium,
boum, vaccarum, ovium, caprarum, equorum, asi-
norum, luporum, columbarum, gruum, anserum,
gallinarum, et in congregatione vel in societate iti-
neris hominum, quando aliqua pars separatur a grege
vel ἃ societate, vel decem vel viginti, tune dicimus

16 PRÉFACE.

ἐξέκοψαν ἀπὸ τὸ χοπάδι δέκα πρόδατα καὶ πᾶν κατὰ τὸν ποτα-
μὸν Vel πρὸς τὸν ποταμόν, separalæ sunt a grege decem oves
et eunt versus fluvium. Nos enim Græci in continente,
Asiani, et omnes Insulæ dicimus τὸ χοπάδι, grex ; τοῦ
χοπαδίου, greqts. Cretenses vero soli dicunt τὸ κουράδι, et
nos cum hoc vocabulo, τὸ χουράδι. appellamus merdam
parvulam et siccam recenter excretam; et in hac signifi-
ficatione activum et passivum idem sunt (1). »

« Λαμθάνω τίποτε ἀπὸ τοὺς καλογέρους, accipio aliquid a
monachis. Ὁ χαλόγερος, τοῦ xahoyépou, monachus, rehiqgiosus ;
et ἡ xahoypaix, τῆς καλογραίας, Mmonacha, religiosa, monia-
lis, et fiunt ἃ ὁ χαλοϊέρος, ἣ καλοϊέρη, 1d est bonus sacer-
dos (2). Monachi nam habent duo optima : religionem
et sacerdotium; ideo enim sunt meliores quoad me-
rita presbyteris sæcularibus et dicuntur χαλοϊέρος et
χαλοϊέροι, ita enim debet scribi non per y sed per 7οα
quod pronuntiatur in hac lingua in, multis vocabulis
ut y, ut Ἰάννης, Joannes; puix, musca, ut püix vel μύγια;
Ἰωσήφ ut loco, Joseph. »

« Μανθάνω disco, τίποτε aliquid, ἀπὸ τὸν δάσχολόν à præ-
ceptore, μου meo, ἢ διδάσκαλόν μου doctius, vel ἀπὸ τὴν
δασχάλισσάν μου, a Magistra mea. Omnes enim mulieres
artifices, vel uxores artificeum terminantur in 1664,
ισσας, Ut ὁ τζαγγαρής, τοῦ τζαγγαρῆ, sulor, le cordonnier;
sua UXOPr ñ τζαγγάρισσα, τῆς τζαγγάρισσας. Idem dicitur ὁ

(1) La double signification du mot χουράδι a donné lieu à quelques scènes fort
divertissantes de la Βαδυλωνία de Byzantios. Un Crétois accuse un Albanais d’a-
voir mangé ses χουράδια. Grande fureur de ce dernier, car, dit Byzantios, « ὁ μὲν
ἹΚρὴς τοὺς ὄΐϊας χουράδια χαλῶν, ὁ δ᾽ Ἀλθανὸς τοὔμπαλιν τὸ σχῶρ ÉVEVVOEL. »

(2) I est à peine utile de faire remarquer que cette étymologie n’a absolument

rien de sérieux ,.

PRÉFACE. : 17
rarouténc, τοῦ παπουτζῆ, 5118, ΠΙΧΟΙ non facit παπουτζίδισσα
sed παπουτζίδενα. Idem dicitur et ὁ πασμακζής, le cordon-
nier qui fait les souliers de femmes, Sua uxor à πασμαχζή-
δενα, ndevac. Idem dicitur ὁ ποδηματᾶς, τοῦ ποδηματᾶ, le
cordonnier qui fait les bottes, sua uxor à ποδηματάδενα,
ddevac. 510 fit et ὁ ῥάπτης vel ὁ ῥάφτης, τοῦ ῥά φτη; le tailleur,
sartor ; sua uxor à ῥάφτενα, evac, Vel à ῥάφτισσα, ισσας. [ta
ioitur fit et ὁ δάσχαλος, præceptor litterarum tantum,
quia in alüs artibus omnibus dficitur] ὁ μαστορής, τοῦ
acropà, ἃ Magistro factus; sua UXOr μαστόρισσα, τῆς μα-
στόρισσας, et uxor omnis artificis, le maître et lu maitresse.
Unde componimus 1llud μαστορής cum nominibus vi-
rorum et mulierum, et dicimus ὁ μαστροπέτρος, ὁ μάστρο-
παῦλος, ὁ μαστρογιάννης, Maître Pierre, [maître Paul, maître
Jean], et sua uxor μαστροπέτρενα, μαστροπαύλενα. For-
mantur igitur nomina mulierum præter sua propria
duobus modis vel ἀνδρονυμικῶς à maritis nominatæ, ut
ὁ Πέτρος, ὁ Παῦλος, à Πέτρενχ, à ΠΠαύλενα, vel τεχνονυμικῶς
ab arte mariti nominatæ, ut vides supra, in 166%, raro
in eve vel in DEVX. »

« Φεύγω, fugio, ἀπὸ τὴν Πόλιν διὰ τὴν πανοῦχλαν, pestem,
vel σουρδοῦλαν, vel κουχχοῦδι. Ἢ πανοῦκλα enim est g'ene-
rale, ἣ σουρδοῦλα. Macedonieum, τὸ χουχκοῦδι Epiroticum ;
fugio a Constantinopoli propler pestem. »

« Ὁ χῆπος est hortus ubi non sunt arbores sed solæ
herbæ ; τὸ reobon vero, solæ arbores. »

« Diminutiva græca dupliciter fiunt. Continenter,
in οὔδης, οὔδα, οὔδι ; insulane, 1n ὄπουλος, οποῦλα, όπουλον,
αἱ ἃ τὸ τζουχάλι, τοῦ τζουχαλίου, οἰξα, fit τὸ τζουχαλοῦδι,
ollula (pete marmite), et τὸ τζουχαλόπουλον, τοῦ τζουχα--
λοπούλου. Idem et sic fiunt masculina masculine, fœmi-

9

18 PRÉFACE.

nina fæminine, neutra neutraliter, sicut et latine, gal-
lice, italice et hispanice. »

« Ὁ θεῖός μου, vel ὁ υὑπάρμπας μου, insulane. »

Voici l’épilogue du livre de Romanos Nicéphore; on
remarquera la facon peu respectueuse dont il y parle
de Théodore Gaza et de sa Grammaire grecque :

« Ego igitur promitto, Deo favente, me facturum
hance vulgarem et aliam litteralem linguam 510 faciles
ut brevi tempore sciantur totæ generaliter. Sed modo,
quia deest mihi commoditas et tempus, excusatum
me habeas; tamen cum istis paucis verbis per gram-
maticam explicatis potes facillime intelligere reliquam
linguam, si conversaberis cum Græcis, quia 5015 dif-
ficiiora, secundum quod non debes respicere compo-
sitionem meam in istis qualis sit elegans vel inele-
gans; quia, ut dixi, feci ista ab inopinato, nihil enim
prius cogitavi de omnibus quæ scripsi, sed adhuc
dico quod ego sum inimicus mortalis eorum qui co-
nantur phrasibus et verbis fucatis et periodis obscuris
explicare instrumenta artium et scientiarum, vel ipsas
artes et scientias. Multi enim student in istis et relin-
quunt veram explicationem scientiæ et arts, 1deo
sunt tanquam asini ornati, quorum unus est Theodo-
rus Gaza, qui scripsit grammaticam verbis et argu-
mentis philosophicis, et nihil boni dicit; est enim
ignorantissimus in quibus et de quibus loquitur, ta-
men plurimi habet apud omnes suos coignorantissi-
mos. Nam elegantiæ et phrases, et bonæ et magnæ
periodi, el alia ornamenta lingutæ debent fieri tantum
in orationbus rhetoricis, et in historiis, et in episto-
lis, el in poesi naturaliter, quia illis non discimus

PRÉFACE. 19
linguam neque artem sciendi organa, elementa et
alia, quia jam debemus scire 1lla antea et postea au-
dire tantum sermones et statim percipere, sicut sta-
tim faciebant rhetores antiqui. Sermones enim rhe-
torici et historici, epistolici et poemata sunt fructus
scientiarum et artium, quas antea didicimus cum
magno labore, in quibus sunt necessaria ornamenta
debita; sed, in explicando scientias et artes et ins-
trumenta earum, oportet loqui simplicissime, et, si
non potest aliquis explicare suum verbum cum una
hingua, oportet uti alia, ut possit dare perfectam di-
hgentiam discipulo adhuc rudi.

| 1 τ Ego posui multa vocabula latina, italica
et gallica ad explicandum vim verbi, quia, ut dixi,
non curo de elegantuis sed de scientia tantum signifi-
calionis, et adhuc quia nolo ut imprimantur adhuc
quousque perficiam totam linguam cum alio ordine,
ideo rogo te ut ne facias imprimere ista seripta, quia
non est adhuc bene composita et perfecta ista lingua,
sicut ego volo et scio facere illam. »

Daniel Huet, évêque d’Avranches, connaissait la
grammaire de Romanos Nicéphore, et il a porté sur
cet ouvrage un jugément qui ne manque pas d’exacti-
tude. Voici ses paroles : Patris Nicephori grammatice
manuscripla opus est valde confusum et λαιξυρινθῶδες, ἐγ quo
tamen, ut in lo Enniano stercore, margaritas reperiri
posse confiteor (1).

IV. Nous voici maintenant arrivés au dix-huitième

(1) Petri Danielis Hvern in lingvam græcobarbaram animadversiones necnon
addenda ad Lexicon Patris Somaveræ (folio 2, verso), Manuscrit de ma col:
lection.

20 PRÉFACE. |

siècle; les grammaires de la langue grecque vul-
gaire vont se succéder à de courts intervalles. Celle
qui ouvre la marche ἃ pour auteur un Allemand,
qui se nommait en latin Tribbechovius ; c’est un essai
informe, incomplet, et qui, malgré les erreurs dont
il fourmille, fut cependant bien accueilli des Muses.
Un certain Henri Acker, de Gotha, fit en son hon-
neur l’épigramme suivante, imprimée à la dernière
page du livre :

Multis vulgaris Græcorum cognita lingua ;
Ilam qui vellet tradere nullus erat,
Quippe rudis tantum fuerat confusaque moles,
Principium rerum quale poeta facit.
Portius, ingeni fama super æthera notus,
Neglectæ linguæ præstitit auxilium ;
Tribchovius sequitur præcellens arte magister,
Qui methodum, et lHinguæ condidit historiam.
Sic ergo Hebræus, pariter Chaldæus, Arabsque
Condocuit Græcis æmula verba loqui.
Ï nune, et tali te dede, juventa, labori;
His bene perceptis Græcia tota patet,

Cette grammaire n’est qu'un pastiche mal déguisé
de celle de Portius. En voici le titre :

M. Jo. Tribbechovi, fac. Th. Hall. οἱ Plul. Jen. Adi.
Brevia linquæ ῥωμαϊκῆς, sive Græcæ vulgaris, elementa,
quibus differentia antiquum inter ct recentiorem Graæcis-
mum præcipue ostenditur. Præmissa est dissertatio de ortu
et natura hujus linquæ ; accessit concio Christi montana
(Matth. v, vi, va) ; epistola Cl. Anastasü, Græci (1), et

(1) On trouve la biographie de ce savant dans la Νεοελληνιχὴ φιλολογία de

C. Sathas (pages 450-451).

PRÉFACE. 2!

syllabus vocum usitatiorum. Jens, impensis Joanns Biel:-
ki, typis Nisiams excud. Henricus Beyerus, 1105. —
Petit in-12 non paginé.

V. Trois ans plus tard (1708), c’est encore un Alle-
mand, Michel Lang, qui publie une grammaire grec-
que vulgaire. Cet ouvrage, composé sur le modèle de
ceux de Portius et de Tribbechovius, est, comme eux,
bien éloigné de la perfection. Lang avoue, dans sa
préface, que le romaïque lui est plus connu par les
livres que par ses rapports avec les Grecs, alors peu
nombreux en Allemagne. Comme Tribbechovius, 1l
n'a eu à sa disposition, pour composer sa grammaire,
qu'un nombre fort restreint d'ouvrages en grec vul-
gaire; ce sont, entre autres, la Batrachomyomachie de
Demetrius Zinos, dont 1] ἃ donné lui-même une mau-
vaise édition, d’après la Torcogræcia de Martin Cru-
sius , l'Histoire d'Alexandre le Grand, du même auteur :
la traduction de l’Z/ade, par Nicolas Loukanis ; quel-
ques livres ascétiques, tels que le Salut des Pécheurs
du moine Agapios; enfin la version vulgaire du Nou-
veau Testament, par Maxime de Gallipoli.

Voici le titre de la grammaire de Lang :

Joh. Mich. Lançgii D. Philologiæ barbaro-græcæ pars
prior continens : I, meletemata de origine, progressu et
varus fatis linquæ græcæ tam vetleris quam hodiernæ sive
vulgaris ῥωμαϊκῆς ; IT, Grammaticæ barbaro-græcæ synop-
sin, ettandem ITT Glossari barbaro-græct compendium.
Prostat Noribergæ et A ltdorfi, typis et impensis Jodoci
Wailhelmi Kohlesi, Univers. Altdorf. typogr. A. O. R.
M,DCC.VII. — În-4, xxvI et 204 pages.

VI. En 1709, Thomas, capuein de Paris et mission-

22 PRÉFACE,

naire apostolique à Constantinople (1), fit imprimer
une grammaire grecque vulgaire expliquée dans les
trois langues, française, latine et italienne; cet ou-
vrage n'a qu'un bien mince mérite, si on le compare
aux savants travaux auxquels la langue néo-hellé-
nique ἃ donné lieu depuis en France et en Allema-
one. En voici le titre :

Nouvelle Méthode pour apprendre les principes de la
lanque greque (sic) vulgaire, divisée el partagée en ΧΙ heu-
res. — Nova methodus seu ratio discendi elementa
linguæ grecæ vulgaris, distributa et divisa in xx ho-
ras. — Vuovo melodo per imparar ἢ principii della lin-
qua greca volqare, distribuito e parhto in ΧΙ hore. A uto-
re Ὁ. F. Thoma Parisino , capucino missionario aposto-
hico. [Οὐχὶ δώδεκα ὧὡραί εἰσιν τῆς ἡμέρας; ᾿Ιωάν. τα΄. — Tu,
quamcumque Deus tbi fortunaverit horam, Grata
sume manu. Hor. Ep. bb. I. Ep. xI.] À Paris, chez
Michel Guignard, ruë Saint-Jacques, vis-d-vis la ruë du
Plätre, à l'Image S. Jean. Et se vend à Marseille, chez
Pierre Cari, sur le Port. mpocix. Avec privilége du
Roy. — In-12; vin et 353 pages, plus sept pages non
chiffrées à la fin, contenant les approbations, le pri-
vilége du Roi et la table des matières.

Ce livre est dédié «à Monseigneur Jean-Paul Bi-
«non, abbé de Saint-Quentin, conseiller d'État ordi-
naire, président de l’Académie des Sciences et de

(1) Ce détail nous est révélé par le passage suivant d’une approbation qui se
trouve à la deuxième page non chiffrée de la fin de sa Grammaire : Ætsi R. P.
Thomas, Parisinus Capucinus, Missionarius apud Constantinopolim Apostolicus,
de Republica litteraria ob Dictionarium posthumum vulgaris linguæ græcæ suis
laboribus in lucem editum optime meritus sit, ete.

PREFACE. 23
. L "
celle des Inscriptions, et l’un des quarante de l’Aca-
démie françoise » .
Pour donner au lecteur une idée de la facon dont
Thomas écrivait le grec vulgaire, Je vais citer ici un
ΓῚ ᾿ . + ΄ . Je LA “
extrait des «prières chrétiennes » qu'il ἃ mises à la
fin de sa grammaire :
Fi ET. / ῃ / ὃ / \ / 3 LE à
ἰς ἐσένα πιστεύω, θεέ μου, δυνάμωσε τὴν πίστιν μου " ἐλπίζω
5" » \ d NO τ ni / \
εἰς ἐσένα, στερέωσε τὴν ἐλπίδαν μου * σ᾽ ἀγαπῶ, πρόχοψε τὴν
Cr / \ / / » \ /
ἀγάπην μου * μετανοιόνω τὰ χρίματά μου, αὔξησε τὴν μετά-
γοιάν μου.
τ ω \ 5 τω
ΠΠροσχυνῶ σε σὰν τὴν πρώτην μου ἀρχήν, λαχταρῶ σε σὰν
τὸ ὕστερόν μου τέλος, εὐχαριστῶ σε σὰν τὸν εὐεργέτην μου παν--
/ - ? L] Le î ὮΝ
TOTLVOY, χράζω εἰς ἐσένα τὸν πανεξζουσιαστὴν μου διαφεντευτήν.
ἸζΚχτάδεξ θεέ \ re 6 ΠΡῸΣ a / \ À /
ατάδεζε, θεέ μου, νὰ μὲ χυδερνήσῃς ἐμένα μὲ τὴν σοφίαν σου,
\ \
va μὲ pobepions μὲ τὴν δικαιοσύνην σου, νὰ μὲ παρηγορήσης μὲ
\ ΟῚ \ / \ δ
τὴν ἐλεημοσύνην σου, HAL νὰ μὲ σχεπάσῃς μὲ τὴν παντοδύναμιίν
σου.
\ NS 12 3
Σὲ παραδίνω τοὺς λογισμούς μου, τὰ λόγια μον, τὰ ἔργα μου,
\ u U \ \ , MIN \ ΩΣ 3 DZ /
τὰ βάσανά μου, διὰ νὰ ἀπ᾽ ἐδῶ χαὶ ὀμπρὸς εἰς ἐσένα λογιάζω,
διὰ τὰ σένα “μιλήσω, κατ᾽ ἐσένα ἐνεργήσω χαὶ διὰ τὰ σένα, τιμω--
ρηθῶ.
Κύριε, θέλω ὅ,τι καὶ ἂν θέλῃς, διατὶ τὸ θέλεις, σὰν ἐσὺ θέλεις,
\ ΄ “ \ Ζ \ EN \ / \ “
χαὶ τόσον ὅσον χαὶ θέλεις. Σὲ παρακοιλῶ νὰ φωτίσῃς τὸν νοῦν μου,
\ / \ 7, / \ / \ / \
va πυρώσῃς τὸ θέλημά μου, νὰ καθαρίσῃης (1) τὸ κορμί μου, καὶ
ιν: U \ /
ν᾽ ἁγιάρῃς τὴν ψυχήν μου.
Θεέ pou, χαλοχάρδισέ με διὰ νὰ λυώσω τὰ κρίματά μου τὰ
NS , ΡΨ τ / »
περασμένοα., διὰ ν᾿ ἀντισταθῶ εἰς τοὺς πειρασμούς mou τοὺς ἐρχο-
ν
μένους, διὰ νὰ δέσω τὰ πάθη ὁποῦ μοῦ ὁρίζουν, χαὶ διὰ νὰ βάλω

Ἴ Ὁ τω EE ἃ ΡΞ ἐὰν ΟΝ 1
εἰσὲ πρᾶξιν ταῖς ἀρεταῖς ὁποῦ μοῦ ἐγγίζουσι.

(1) Texte χκαθερήσῃς.

24 PRÉFACE.

Davryépuoe τὴν χαρδίαν μου ἀπαὶ σπλαγχνοσύνην διὰ ταῖς χα-
λωσύναις σου, ἀπ᾽ ὀργὴν διὰ ταῖς ἁμαρτίαις μου, ἀπαὶ ζῆλον διὰ
τὸν πλησίον μου, χαὶ ἀπὸ καταφρόνεσιν διὰ τὸν ψεύτιχον χόσμον.

Θεέ μου, νὰ θυμηθῶ παντοτινὰ νὰ μαι ὑπάκοος τῶν πρώτων
μου, εὐεργέτης πρὸς τοὺς μικρότερούς μου, ἐμπιστεμένος μὲ τοὺς
φίλους μου, HAL ἐλεημονήτης καὶ χαιλλόγνωμος εἰς τοὺς ἐχθρούς μου.

L'année même où parut sa grammaire (1709),
Thomas publia le Θησαυρὸς τῆς Ῥωμαϊκῆς χαὶ τῆς Φράγχικης
γλώσσας du P. Alexis Sommevoir (1), qui est encore
aujourd'hui le lexique grec vulgaire le plus complet
que nous possédions.

La grammaire de Thomas fut traduite en anglais
au commencement de ce siècle, et publiée à Londres
sous ce titre :

A concise grammar of the modern greek lanquage, by
Robertson; London, 1818.

VII. En 1732, Pierre Mercado, moine espagnol de
l’ordre de Saint-François, publia sa Nouvelle Encyclo-
pédie de la Mission de Chypre, dont voici le titre :

Néx ἐγχυχλοπαιὸ ία τῆς ἀποστολῆς τῆς Κύπρου. Vova En-
cyclopædia mussionis apostolicæ in regno Cypre, seu Ins-
lilutiones linquzæ græcæ vulgaris, cum aliquibus additamen-
lis apprime necessarüs, ad vernaculam Græcoruwn facilius
addiscendam pro majori apostolicæ mussionis commodo.
Auctore R. P. F. Petro Mercado Reg. observantiæ
5. P. Francisci, Provinciæ Aragoniæ filo, Custodiæ
lerræ sanclæ prædicatore apostolico, et Miss. hnquæ græcie,

(1) C’est ainsi que s'appelait ce missionnaire, comme on peut s’en convaincre
en lisant, à la fin de la partie italienne-grecque , le privilége du Roi. On ἃ pris à
tort l’habitude de dire « Somavera ». qui n’est autre chose que « Sommevoir »
plus ou moins bien italianisé.

PRÉFACE. 25

ejusdemque lectore. Roma, typis Salvioni ; upccxxx11. Su-
periorum permissu. — In-4; xn et 212 pages.

À son apparition, la grammaire de Mercado reçut
les approbations flatteuses d’une foule de savants
personnages, parmi lesquels je remarque Cyrille,
patriarche d'Antioche, Denys Modinos, archevêque
grec de Milo, et Joseph Simon Assemani, conserva
teur de la Bibliothèque vaticane.

Enfin la dernière et la plus curieuse approbation
est celle d'un Maronite chypriote, nommé André
Scandar ; en voici la reproduction intégrale :

Non sine maxima approbatione, imo summa animi jucunditate,
vidi ac perlegi opus, cui titulus : Nova Encyclopædia, etc., quod
sane nedum Cypricæ nationis, ex qua ipsemet oriundus, verum
eliam universæ Græciæ missionariis proficuum valde et accep-
tum fore adjudico; in eujus rei fidem subscribor. Romæ, die
17 januaru, anno Domini 1732.

Andreas Scandar, Cyprius Maronila, protonotarius apostolicus,
Arabicæ linquæ in Romano Sapientiæ archigymnasio professor, nec-
non linguarum orientalium apud Sanctam Sedem et sacram Congre-
galionem de Propaganda Fide interpres.

La grammaire de Mercado est expliquée en latin,
en espagnol et en italien. On y trouve l’une des pre-
mières mentions du dialecte chypriote, si savamment
étudié de nos jours par M. A. Sakellarios, professeur
au Pirée (τὰ Kurpuxt, τόμος τρίτος : à ἐν Κύπρῳ γλῶσσα,
Athènes, 1868 ; in-8). À côté d’un terme commun à
toute la Grèce, Mercado cite souvent la forme parti-
culière à l’île qu'il évangélisait. Dans le vocabulaire
qui occupe les pages 154-182 du volume, je remarque
les mots suivants :

26 PRÉFACE.

Νῶμος, dos; νῶμοι, épaules; φάλι et ἀφάλι, nombril ;
φλέγαις, veines ; υεγαλιῶνας, POUCE ; πελοδάχτυλον, le doigt
du milieu ; βοῦχχα, JOUE; μάσχαις, mâchoires; ξυλοδόντια,,
dents canines; ἔνι, barbe; φλαγκί, poumon; πατοῦρα,
plante du pied ; ψιζία, absinthe ; ἐλξίνι, pariétaire; βουρ-
δουλίσι, Ιγβ; σίφυτον, immortelle; χαραοῦλας, limaçon ;
λυμποῦρι, fourmi; χουδέλα, brebis; XOLIVUX, cheminée;
λαμπρό, feu; ὑδία, rosée; ἀπλάδα, plaine ; χανούτια, bou-
tiques: ὀξύς, violet; τὸ ταράχο, le jeu d'échecs; zouo-
δρῶμος, maréchal-ferrant; λαρδοκοντοῦρι, caille; τουρό--
πινας, ΟἹΡΟΡΏΘ; παππαδιά, alouette; χαζικορῶνα, pile;
χαμηλοποῦλι, autruche; ἀτός (ἀετός), vautour; σχόγιος,
écueil. | :

Aux dernières pages de cette grammaire, on trouve
un Æxamen de conscience sur les commandements de Dieu;
une Consolation, ou Méthode chrétienne pour visiter les
malades ; les Actes de foi, d'espérance et de charué, et
les Litanies de la vierge Marie. Le tout est en grec et en
latin. Bien que ces quelques pages soient écrites dans
un style barbarement vulgaire, on y reconnaît une
longue pratique du grec et une très-grande facilité
d'expression. Seulement 1] est regrettable que l’or-
thographe ait été si négligée et qu’on ait laissé subsis-
ter des fautes tellement grossières, que l’on se de-
mande s’il est possible qu’un homme instruit ait écrit
d’une façon si incorrecte. Citons comme spécimen le
passage suivant, auquel je conserve son orthographe
et son accentuation erronées :

"Eav ἐπιθύμησεν νὰ χριματήση [LE ταῖς γυναίκαις, εἴναι OA
τοῦμενος νὰ εἰπῇ ταῖς βαρεαῖς περίστασες ‘ ἤγουν, πόσαις βολαῖς

/

“- 3 EU ou \ - SN / \
μὲ τοῖς χουραζιαῖς, πόσαις μὲ ταις πανδρεμέναις, πόσαις μὲ χα-

PRÉFACE, | 27
λογριάδες, mocaus ME Ταῖς dmiorais, ELC.; καὶ, τὸ ἴδιον εἴνχ!
χροατουμένη ἢ γυναῖκα εἰς τὴν τάξιν τοῦ ἀνδρός, ἢ τοῦ ἀνθ ρώπου
(Examen de conscience).

VIIT. Callenberg, professeur de théologie et de
philosophie à l’université de Halle (1), ἃ publié une
erammaire et des paradigmes dont voici les titres,
d'après l’ouvrage de Vater :

Callenberg(J. H.). Grammatica linquaæ grace vulgaris,
qui hodiernæ ecclesiæ græcæ vernacula est. Halæ, ATAT.
— In-4.

Callenberg (J. H.). Paradigmata linquæ græcæ vulqa-
ris. Halæ, 1747. — In-4.

IX. A. Antiquarius. Grammalica græca vulgaris. Ve-
οί. 1770. — In-8. (Titre cité par Vater dans sa Lit-
teratur der Grammatiken, ete. Berlin, 1847.)

4 Γραμματικὴ ἑλληνορωμαϊκὴ περιέχουσα (510) τοὺς κανόνας
τῆς γραμματικῆς χαὶ τῆς ὀρθογραφίας τόσον τῆς ἑλληνικῆς ὅσον
χαὶ τῆς ἁπλῆς διαλέχτου, διὰ χοινὸν ὄφελος τῶν φιλομαθῶν νεα--
γίσκων, ὁποῦ χωρὶς τινὸς διδασχάλου βοήθειαν ἐπιποθοῦσι νὰ A
θουσι τὴν ὀρθογραφίαν, συνθεμένη παρὰ Βενεδίχτου Ἰζρέδω, ἱερέως
χαὶ ἐν τῇ νήσῳ Σαντορίνῃ διδασχάλου. αψπό΄. Βερώνῃ, ἔτει τοῦ
Κυρίου 1782. ᾿Απὸ τὴν τυπωγραφίαν (510) τῶν χληρονόμων τοῦ
ΙΚαραττώνου. Con licenza de’ superiori. —In-8° ; 280 pages.

La grammaire de Benoît Credo est un ouvrage de
nulle valeur. Elle est rédigée par demandes et par
réponses.

(1) Ce savant ἃ publié, également en 1747 et à Halle, des lettres en grec bar-
bare d’un Allemand nommé Henri-Guillaume Ludolf, secrétaire de la cour d’An-
gleterre ; la plupart de ces épitres ont été rééditées par C. Sathas dans son Νεοελ-
ληνιχῆς φιλολογίας παράρτημα (pages 100 et suivantes). Dans la première, 1] est
fait mention d’un Δόχτορ Kopüec(sic), qui est vraisemblablement l’un des ancêtres
du célèbre Coray.

28 PRÉFACE.

XI. Grammatica, dizionarj e colloquj per imparare le
lénque italiana, greca-volqare e lurca e varie scienze.
Opera del Padre maestro Bernardino Pianzola, che fu pre-
fetto delle mission oriental de” minor? conventuali,

Ce titre est celui delatroisième édition (Venise, 1801),
la seule que j'aie pu me procurer. La première fut
imprimée à Padoue, à une date que je ne saurais pré-
ciser, et la seconde y fut également publiée en 1789,
selon le témoignage de Brunet et de Vater.

Cie Erurour γραμματικῆς ἐξηγηθεῖσα εἰς τὴν ἁπλὴν ῥωμαΐ-
χὴν διάλεκτον, μὲ τὴν μετάφρασιν εἰς τὸ ἰταλικὸν καὶ μετὰ τῆς
προσθήχης οἰκιαχοῦ τινος λεξιχοῦ χαί τινων πρὸς οἰκείους διαλόγων,
παρὰ Δημητρίου Βενιέρη, τύποις ἐχδοθεῖσα βοηθεία τῶν ἐν Τριε-
στίῳ τιμίων πραγματευτῶν Ῥωμαίων" πρώτη ἔχδοσις ἀφιερωτεῖσα
(sic) τῷ τιμιωτάτῳ κυρίῳ ΚΚυριαχῷ ΚΚατράρῳ. ᾽ν Τριεστίῳ χατὰ
τὸ αψυθ΄, ἐν τῇ τυπογραφία ᾿Ιωάννου βαπτιστοῦ τοῦ Σπεραϊνδίο,
ἀδείᾳ τῶν προὐχόντων. --- Compendio dé grammatica spie-
gato in dialetio greco volgare con la traduzione tialiana
e l'agqiunta di un dizionario domestico e daloghi fami-
glari, da Demetrio Venieri, dato alle stampe con l’asss-
tenza de’ signori negozianti Greci di Trieste. Prima edi-
zione dedicata allo spettabile signor Ciriaco Catraro. In
Trieste; uocexcix. Nella stamperia di Gio. Batta. Spe-
raindio. Superiorum permissu. — In-4°; vur et 364 pag.

Demetrius Venieri élait originaire de Constantino-
ple (voir page 1v de sa grammaire). Les pages vi et
vi sont occupées par une préface en vers que Je re-
produis ici à titre de curiosité.

/ N € ur 1 .,
Πρὸ χρόνων ἤδη ἱκανῶν πάντοτ᾽ ἐστοχαζόμιην,
“ Ι

ΝΗ ᾽ 5 \ ,
ἀφ᾽ οὗ διάλεχτον ἐγὼ ὑταλιχὴν εἰς Pounv
i

PRÉFACE. 29
Lu € KA X € =
χ᾽ εἰς ᾿Ιταλίαν ἅπασαν εἶδον νὰ ὁμιλῆται,
$ ( \ en \ \ -Ὁ
διχφῇορχ λατινιχῆς μητρος νὰ προτιμῆται,

\ »

χαὶ εἰς τοὺς τόπους ἐν οἷς πρὶν λατινικὰ ἐλάλουν
\ / L/4 \ \ \ [nu =
μὲ στωμυλίαν ἔγραφαν χωρὶς ποτὲ τὰ σφάλλουν,
à" \ ΡΨ ᾽ “ \ D
ἀλλὰ μετὰ τὴν τῶν ἐθνῶν ἐπιδρομὴν βαρθάρων,
Οὔννων, Βανδάλων Γότθων τε, ὑφ᾽ ὧν ὥσπερ χειμάῤῥων
€ “᾿ / ε Ε] \ (72 /
ῥωμαϊκή τε ἣ ἀρχὴ ἅπασα χατεχλύσθη,
f € “- ΩΣ /
Λατίνων τε διάλεχτος ὁμοῦ ἐύχρθαρίσθη,
ΡΞ τω » S
μιχθέντων ἐν αὐτῇ πολλῶν ἄλλων ἰδιωμάτων,
e \ / ei » = “
ὥστε χαὶ τὴν χατάληξιν ἀλλαξαν ὀνομάτων,
[= / ᾽
λέξεις τε παρεισέδαλον βαρδάρους, ἀλλοτρίας,
πολλῶν ἐχ διχλέχτων τε ποικίλας χαὶ παντοίας"
Α / SIDA] 4 3/ \ \ f
ἀναφανέντες δ᾽ ἔπειτα ἄνδρες σοφοὶ μὲ λόγην
ΕἸ S ΟῚ / τ /
πθέλησαν ἰδίωμα ἱταλικόν, (ὃ ψόγον
΄ ? - ᾽ / PT \ /
τότε αὐτοῖς ἐπέφερε.) καλῶς νὰ διορθώσουν,
4 mn \
χανόνας TE γραμματιχοὺς εἰς τοῦτο νὰ ἐχδώσουν,
" “9
χαὶ οὕτως ἐχαλλώπισαν βαρδαρικὸν τὸ πάλαι
ἊΝ ! € 57.
μίγμα, καὶ ἀπετέλεσαν διάλεκτον, ὡς ἄλλαι,
5. ᾿ A L \ , Ne , + e δί
χανονιχὴν χαὶ εὐφραδῇ, εἰς μέλος ἁρμοδίαν,
᾽ € ͵7ὕ \ » /
ἐν Ἢ συνέγραψαν πολλοι ἔπη, λογογραφίαν.
- \ \ \ / e Δ ΕΚ € ΄
Πῶς τὸ λοιπὸν δὲν δύναται ἁπλὴ à ἢ μετέρα
͵ € δὰ \ € \ /
διάλεχτος ῥωμαϊκη, ἑλληνιχὴν LTÉE
, \ , ,
ἔχουσα τὴν γεννήσασαν ἀπείρους σοφοὺς νόας,
\ NS \ A
Va γένῃ ἐπιδεχτικὴ χκανονισμοῦ καὶ σῴας
τα ἫΝ Β
συντάξεως, προσέτι δὲ χαλῆς ὀοθογραφίας ;
Ν ? Ὁ !
ἡδύτητος οὐχ ἀμοιρεῖ χαὶ χάριτος παντοίας"
/ LA \ y ἣν NS 9 44
AA τινα ἤκουσα σοφὸν ἀνὸρα νὰ ὀνομάζη
S \ / € Tr
μελῳδιχὴν διάλεχτον Ἑλλήνων, νὰ θαυμάζῃ.
e 5 <i - ΔΓ ἐπ 'e /
ὡς οὖν θυγάτη p οὐσ᾽ αὐτῆς χοινὴ À ἡμετέρα
/ τὰ » / “Ὁ LAN , , /
μετέχει τῶν ἐπαίνων Te, οἱ δίδοντ᾽ εἰς μητέρα.

Ἔν ᾿Ἰασίῳ γὰρ ἐμὸς ἹΚελτείας διχλέχτου

50 PREFACE.
διδάσχαλος μοὶ ἔλεγεν ὅτι, εὐαποδέχτου
3 χω νι € . 74; ἥν
ὄντος τοῦ ἰδιώματος ῥωμαϊκοῦ εἰς ὦτα,
ταῦτα, ἡδύνονται σαφῶς, πολλάκις μὲ ρώτα,
. ἀχούειν τε ὠρέγετο πάντοτε ἢ μετέρας
-Ὁ ς € en 3/ € /
τῆς ὁμιλίας, ὡς πολὺ τῶν ἄλλων ἡδυτέρας.
, “ ᾽ e \ - fa
Où λέγω δὲ ποσῶς ἐγὼ ἵνα. τὴν τῶν λλήνων
μητέρα. χαὶ τροφὸν ἡμῶν διάλεχτον ἐχείνων
» τῶν » LA € γι ww NS
ἀνδρῶν ἐπιστημόνων τε, ὑφ᾽ ὧν πᾶσα παιδεία
e EN ὃ 1) EU \ 7
ἁπανταχοῦ διέδοτο γῆς χαὶ φιλοσοφία ,
ἐγκαταλείψω μεν ἡμεῖς, ἄπαγε βλασφημίας!
\ \ c - \ \ PQ
τὴν δὲ χοινὴν ἡμῶν αὐτὴν μετὰ στολῆς παντοίας
νὰ χαλλωπίσωμεν χαλῶς, αὐτὴν TE προσεγγίσαι
ἀρίστῃ τῇ μητρὶ αὐτῆς ποιήσωμεν, χαὶ λῦσαι
᾽ A τῷ , / 7 ͵ ᾿
ἐσμὸν τῶν ἀλλοτρίων τε λέζεων, ὀνομάτων,
δ FR NS / e Ὁ /
200” ὅσον εἶναι δυνατόν, ὁμοῦ χαὶ συνταγμάτων,
ἀνάγοντες πᾶν ὁτιοῦν εἰς ἔθος τὸ ἀρχαῖον
f \ VAN cd € “- \ /
φράσεως AOL συντάξεως ἑλληνικῆς τὸ νέον.
γ7) ς τυ ῃ / ἢ, 25:1 γὸ
Ζώοιτε, οἱ φιλογενεῖς μαθησεώς τ΄ ἐρῶντες,
DNS € ΕΣ ἘΣ
ἴδοιμεν δὲ βελτίωσιν, ἵν᾽ εὖ μαθητιῶντες
\ 2% / f pe
τὸ θεῖον μεγαλύνωμεν δοτήριον χαρίτων,

παιδείας τε γευώμεθα χαρπῶν χαὶ ἡδυτήτων.

Qu'il me suffise de dire, pour donner une idée de
la valeur de cet ouvrage, que les connaissances gram-
maticales de Démétrius Venieri peuvent aller de pair
avec son talent poétique. Les négociants grecs de
Trieste qui firent jadis les frais d'impression d’un
pareil livre auraient pu sans peine trouver le moyen
d'employer leur argent d’une façon plus utile.

Nous voici maintenant arrivés au dix-neuvième sié-
cle, Ce n’est pas mon intention de faire une revue

PRÉFACE. 51
détaillée de toutes les grammaires de la langue grec-
que vulgaire publiées depuis l'année 1800; je ne
puis toutefois me dispenser de eiter parmi les meil-
leurs travaux ceux de Jules David, Schinas, Mullach
et Sophoclis. Ces livres sont indispensables à quicon-
que veut acquérir une connaissance de la langue que
parlent les Grecs de n’importe quelle condition.

Les dialectes néo-helléniques commencent aussi
à être l’objet d'une étude sérieuse. Pour le dialecte
tzaconien, nous avons la thèse de Gustave Deville
(Paris, 1866) et l'excellente grammaire de M. Théo-
dore (Œconomos, curé de Léonidi (Athènes, 1870).
Pour le dialecte chypriote, nous possédons les ΚΚυπριαχά
de M. Sakellarios, et, pour celui de Trébizonde, la
Στατιστιχὴ Τραπεζοῦντος de M. loannidis.

Enfin une société littéraire athénienne, le Parnasse,
publie, depuis trois ans déjà, avec un zèle digne des
plus grands éloges, un recueil spécialement consacré
à réunir les monuments de l’idiome vulgaire, sous
quelque forme qu'ils se présentent dans la bouche du
peuple. Il est à désirer que cet exemple trouve de
nombreux imitateurs, et qu'on n’ait plus honte de se
dire le partisan d’une langue que Sophianos lui-
même déclarait n'avoir rien à envier à celle de Dé-
mosthène et de Platon.

Paris, le 10 novembre 1873:

΄

EMILE LEGRAND:

AMP LISSIMO ET CLARISSIMO PRINCIPI
D. JOANNI LOTHARINGIO 5. R. E. DIACONO CARDINALI
N. SOPHIANUS 5. D.

Cum widerem plerasque nationes, Princeps tllustris-
sime, hac nostra lempestate suas certatim linquas exor-
nare, non solum scribendo res scitu dignas, quæ aliunde
haberi non possunt, uerum ad requlas grammathces dili-
genter eas dirigendo, | cœpi etiam 1pse cogitare an operæ
pretium facturus essem, 81 linquam nostram, qua uulgo
Græci utimur, ad methodum et canonas revocarem, et pu-
laui me non inanem laborem suscepturum, tum ut he, qui
græcæ linquæ studio tenentur, non solum ueterem illum
Græcorum sermonem sed recentiorem et hunc percipere
possent, tum etiam ut, qui vellent in Græcia et finitimis
alle regionibus Turcarum imperio subrectis uersarti, facile
δ201 commercium pararent. Dum iqitur hanc nostram, quam
uocant uulgarem, linquam cum illa antiquorum confero
Platonis, Demosthenis, Xenophontis et aliorum toto orbe
am olim magno suo merito illustrium, reperi mulhis in
rebus hanc nostram uetere illa minime inferiorem esse.
Constat .n.uerbis puris per manus ab antiquissimo sæculo
tradètis et breuitate quadam mirabili, tum requis certis et
paucis, ut non mullum sit elaborandum discere cupienti-
bus.

Fol. 2 a.

Fol, 26,

Fol. 3 a.

Fol. 3 4,

34 DÉDICACE. |

Videbum ergo necessarium esse non solum | (Grramma-
licam scribere, qua nomina et uerba cum cæteris sermonus
partibus ad requlas redigerentur, sed etiam Lexicon con-
dere, quo dictionum ingens ὁ ψέμα includeretur.

Hunc tractatum in tres partes diuisi. Prima, nomina
et uerba cum reliquis particulis ostendo; secunda, ago de
orthographia ; tertia vero, de constructione. Imposut ram
ullimam manum primæ parti quam nunc T. BR. D. of-
fero ; cæteras habeo in manibus, quæ propediem sub tuxæ
amplitudinis nomine prodibunt. Supererat ut Mæcenatem
malt meisque laboribus quærerem, quo patrono et ego ab
obtrectatoribus tutus essem et hæc mea opera in preho
haberetur, non rei æstimatione sed patroni nomine, ut cen-
seri solent quæ templis offeruntur potius reliqione locr
quam hominum iudicio et censura. Nemo 1gitur in tam
frequenti Vrbe mahi occurrit cui tu non uidereris præfe-
rendus, siue nationis ingenuitatem spectarem, situe lux ge-
neris clarilatem, siue etiam amorem, quo | disciplinas om-
nes earumque studiosos amplecteris. Quod si hoc quidquid
est munusculi hilari fronte acceperis, mirum quos addide-
res stimulos, ut quæ pertinent ad Grammaticam absoluam,
et animum applicem ad Lexicon componendum, in quo, ut
spero, multa legentur ad rem bellicam et navalem tum ad
agriculluram cæterasque artes pertinentia et ad domesti-
cam etiam supellectilem, quæ nusquam apud autores re-
perientur.

Interim vale, P, illustrissime.

TPAMMATIKHZ EISATOTHE Fol. 4 a

ΒΙΒΛΙΟΝ ΠΡΩ͂ΤΟΝ

H ΓΡΑΜΜΑΤΙΚῊ ὄχι μία τέχνη ὅπου μᾶς παιδεύει νὰ
γράφομεν χαὶ νὰ λαλοῦμεν ὀρθά.

Γράμμα ἔναι τὸ μικρότερον μέρος ὅπου νάναι ᾽ς τὴν φωνὴν τοῦ
, / 5 δὲ e/ \ / " ΄, ὃ
ἀνθρώπον, εἰναι δὲ ὅλα τὰ γράμματα. εἴκοσι τέσσερα" α, β, y, ὃ,

ἢ ζ
€; ζ, Ἢ; θ͵ L, L ; # U., y, ς, 0, ΩΣ 9, $; τι 9), 9, 'Æ ψ, ω.
Περὶ τοῦ πῶς μερίζονται τὰ εἴχοσι τέσσερα γράμματα.

᾿Απὸ τοῦτα, ἑφτὰ μὲν φωνήεντα ὀνομάζονται" α, ε, Ἢ, L, 0, υ,
ΣΝ / ? \ δύ ΤΑῚ \ 7 ᾿ Ὁ / δύ
ω, καὶ μερίζονται εἰς μακρὰ δύο, ἡ καὶ ὦ μέγα " καὶ βραχέα δύο.
ε Ψιλὸν καὶ ο μικρόν" καὶ δίχρονα τρία, α, τ, υ ψιλόν, Amd τοῦτα

γίνονται δίφθογγοι ἕξη" αἱ, αν, ἐν, eu, οἱ, οὐ.

Περὶ τῶν συμφώνων.

Ta δὲ λοιπὰ δεχαφτὰ λέγονται σύμφωνα : β, ΡΟ ETES

Fr
πο τρρ 61 Ὁ, Ya Ve

mn € , . Le ‘
᾿Απὸ τοῦτα λέγονται ἡμίφωνα μὲν ὀχτώ" €, ξ, ψ, À, Li V, 0, Fol.

æ LA --; τ δ Ὁ Ψ 3
6, ἐξ ὁποῖα εἶναι διπλὰ τρίχα, €, ξ, d' ἀμετάδολα τέσσέρα, À, μ.,
» NS , N » ς - 3
V, ρ᾽ ἄφωνα δὲ ἐννέα, β, V: 9, &, πὶ τὶ 0, ὁ, y, ἐξ ὁποῖα ἐἶναι
ψιλὰ τρίὰ; κ, 7; τ' δὰσέχ τρία, θ, ©, y: μέσα τρία, β, y; ὃ.

4 ὁ,

36 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH.

᾿Απὸ τὰ σύμφωνα λοιπὸν τοῦτα καὶ ἀπὸ τὰ φωνήεντα γίνονται
οἱ συλλαύαϊς, οἷον, σῶ, TAG: ὅθεν γίνονται οἱ λέξες, οἷον, Σωχρά--
τῆς, Πλάτων: ἐξ ὁποίαις γίνετ᾽ ὁ λόγος, οἷον, ὁ Σωχράτης περι-

- € Fa » ᾽
πατεῖ, ὁ Πλάτων ἀναγινώσχει.

IIEPI AOTOY.

r \' \ ς Γ 4 γ , 7. : 4 € =
ΤΟΥ͂ΤΟΣ λοιπὸν ὁ λόγος ἔχει μέρη ὀχτώ᾽" ὄνομα, ῥῆμα, με-
Ἵ“ » 3 / / 5.5 7. \ FIN
τοχήν, ἄρθρον, ἀντωνυμίαν, πρόθεσιν, ἐπίῤῥημα χαὶ σύνδεσιμον.
eu 5 \ 7 τ ᾽ =
᾿Απὸ τοῦτα τὰ ὀχτὼ μέρη, τὰ πέντε χλινονται, οἷον" ὄνομα, ῥῆμιαι,
Ἵ » 5 / 24 NA \ / / 2 _/9
μετοχή, ἄρθρον, ἀντωνυυίοα " ἄκλιτα δὲ τὰ τρία " πρόθεσις, ἐπίῤ-

€ \ » ὴ
θην. ἃ. LL GUY ÉGU.OS.

ΠΕΡῚ ONOMATOZ.

ONOMA évar μέρος λόγου ὅπου χλίνεται, τ᾽ ὁποῖον σημαίνει
Fol. 5a. σῶμα ἢ πρᾶγμα " GOUX λέγω, | οἷον, λίθος. ξύλον " πρᾶγμα, οἷον,

τέχνη, παίδευσις χαὶ σημαίνει ἀκόμη οὐσίαν μερικὴν ἢ χοινήν᾽
μεριχὴν λέγω, οἷον, Σωχράτης, Πλάτων χοινήν, οἷον, ἄνθρωπος,
ἄλογον. Συμθαίνει δὲ ν᾿ ἀκολουθοῦν τὸ ὄνομα πέντε τινά " γένη,
εἴδη, σχήματοι, ἀριθμοὶ χαὶ πτῶσες.

Γένη εἶναι τρία " ἀρσενικόν, ὁ ᾿Ανδρέας: θηλυκόν, ἡ Μαρία᾽
οὐδέτερον, τὸ ξύλον.

Εἴδη δύο: πρωτότυπον, θεός: παράγωγον, θεωνᾶς.

Σχήματα δύο: ἁπλόν, προφήτης σύνθετον. ψευδοπροφήτης.

᾿Αριθμοὶ δύό᾽ ἑνικός, ὁ ἄνθρωπος᾿ πληθυντικός, οἱ ἄνθρωποι.

Πτῶσες πέντε εὐθεῖα, ὁ ἀνθρωπος γενική, τοῦ ἀνθρώπου "
δοτική, τοῦ ἀνθρώπου - αἰτιατική, τὸν ἄνθρωπον" χλητική, ὦ

ἄνθρωπε.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH.

Ὁ
-}ν

ΠΕΡῚ ΠΡΟΣΩΔΙΩ͂Ν. Fol.

Προσῳδία dar χάποια ἐξάπλωσις τῆς φωνῇς ὅπου χάνει τὴν
λέξιν μακρότερην, καὶ λέγεται προσῳδία διότι ἔναι σιμὰ ᾿ς τὴν
ᾧδήν, ἤγουν ᾿ς τὸν Ὦχον τοῦ λόγου. Εἶναι δὲ προσῳδίχις ὀχτώ᾽
ὀξεῖα, βαρεῖα, περισπωμένη, δασεῖα, ψιλή, ose ὑφὲν χαὶ
ὑποδιαστολή.

ΠΕΡῚ ΑΡΘΡΟΥ͂.

ΑΡΘΡΟΝ ὄναι μέρος λόγου ὅπου χλίνεται βάνεται δὲ πάντοτε

-- - ee , #/ ? ΕῚ
᾽ς ταῖς ἀρχαῖς τῶν ὀνοιλάτων᾽ συμαίνουσι χ᾽ εἰς αὐτὸ τρία " γένος,

ἀριθμός, πτῶσις, καὶ χλίνετ᾽ ἔτζη:
Ἀρσενιχὰ ἑνιχά.
Ἡ εὐθεῖα, 6° à γενικὴ 4 δοτιχή. τοῦ ἣ αἰτιατική, τόν.
Πληθυντιχά.

ε , Eu “τ; œ ς ε \ œ ε

Η εὐθεῖα τῶν πληθυντικῶν. οἱ ἡἣ γενικὴ χαὶ δοτική, TOY: À
αἰτιατική,, τούς.

ἸΚλητικὴν τὰ ἄρθρα δὲν ἐ ἔχουν, διότι τὸ © ν᾽ ἐπί ἰὀόῥημα

Θηλυχὰ ἑνιχά. Fol
Ἡ εὐθεῖα τῶν ἑνικῶν, n° A γενικὴ χαὶ δοτική, τῆς ἡ wir
(ὦν, N° Ἢ γενικὴ χαὶ δοτιχή, τῆς ἡἣ αἰτια-

TIXN, τήν.

ΠΠληθυντιχά.

ε , A «ὦ “ € ε \ \ / -- «
Η εὐθεῖα τῶν πληθυντικῶν, οἱ ἣ γενικὴ καὶ δοτιχή,. τῶν ἣ
αἰτιχτικη. ταῖς.

5 ὁ.

04:

Fol. G ἐ,

38 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ FPAMMATIKH.
Οὐδέτερα évixd.

€ , CU € “Ὁ 4 e \ “Ὁ ε
Η εὐθεῖα τῶν ἑνικῶν, τό D γενικὴ χαὶ δοτική, τοῦ" ἡ αἰτια--
TAN, τό. ,

Πληθυντιχά.

ε , - - ΡΨ € \ -
Ἢ εὐθεῖα τῶν πληθυντικῶν, τά ἢ γενικὴ χαὶ δοτική. TOY:
ἡ αἰτιατική, τά.

ΠΕΡῚ TOY ΠΩΣ MEPIZONTAI TA ONOMATA,

ATIO τὰ ὀνόματα τινὰ μὲν λέγονται ἰσοσύλλαφα χαὶ τινὰ πε-
ριττοσύλλαύα * ἰσοσύλλαῤφα. εἶναι ὅσα. δὲν χάνουν περισσὴν συλλα-
Οὴν εἰς τὸ τέλος τῆς γενικῆς, ἤγουν ὁ λόγος, τοῦ λόγου " à ἡμέ-
pa, «τῆς ἡμέρας" τὸ ξύλον, τοῦ ξύλου.

Περιττοσύλλαύα εἶναι ὅσα χάνουν περισσὴν συλλαξὴν εἰς τὸ τέλος
τῆς γενικῆς, οἷον, ὁ Αἴας, τοῦ Αἴαντος ἡ φύσις͵. τῆς φύσεως " τὸ
πρᾶγμα, τοῦ πράγματος. Γίνονται λοιπὸν | τῶν ὀνομάτων χλίσες
ÉQTA * ἕξη τῶν ἰσοσυλλάδων χαὶ μία, τῶν περιττοσυλλάζων,

ΠΕΡῚ ΤῊΣ ΠΡΩΤῊΣ ΚΛΙΣΕΩΣ,

Πρώτη χλίσις τῶν ὀνομάτων λέγετ᾽ ἐχείνη ὅπόχει ὀνόματα μό-- j
νον ἀρσενικὰ ὅπου τελειώνουν εἰς ας, Ὡς, LS, US, οἷον, ὁ ᾿Ανδρέας,
ὁ προφήτης, ὁ μάντις, ὁ βαρύς: ὁποῖα κάνουν τὴν γενικήν, χαὶ
τὴν δοτικήν, χαὶ τὴν χλητικήν, εὐγάνοντας τὸ ς ἀπὸ τὴν εὐθεῖαν :
χαὶ τὴν αἰτιατικήν, ἀλλάσσοντας τὸ ς εἰς V, οἷον, ὁ προφήτης.

τὸν προφήτην. ὦ προφήτη, χαὶ χλίνονται ᾿ς τὸν τρόπον τοῦτον.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ FPAMMATIKH. 39

νιχά.

ἡἣ εὐθεῖα τῶν ἑνικῶν.
€ \ \ δ /
ἣ γενικὴ καὶ δοτιχή.
ἢ αἰτιατιχη.

À LANTUAN.

ὁ προφήτης.
τοῦ προφητη.
τὸν προφήτην.

ᾧ προφήτῃ.

Πληθυντιχά.

ἣ εὐθεῖα τῶν πληθυντιχῶν.

ε \ , \ ὃ er
ἢ γενικὴ χαὶ δοτιχή.

οἱ προφήταις.

τῶν προφητῶν.

h αἰτιατιχή,. τοὺς προφήταις.

h κχλητιχή. ὦ προφήταις.

Ἕνικά' ὁ ληστής, τοῦ ληστῆ, τὸν ληστήν, ὦ ληστῆ. Πλ. οἱ
ληστάδες, τῶν ληστάδων, τοὺς ληστάδαις. ὦ ληστάδες. --- ὁ
᾿Ανδρέας, τοῦ ᾿Ανδρέα, τὸν ᾿Ανδρέαν, © ᾿Ανδρέα.

Ἑνικά' ὁ μάντις, τοῦ μάντι, τὸν μάντιν, ὦ μάντι. ITA. οἱ
μάντιδες, τῶν μάντιδων χαὶ μάντεων, τοὺς μάντιδαις, ὦ μᾶντι-
δες. — 6 βαρύς, τοῦ βαρῆ, τὸν βαρύν, ὦ βαρύ᾽ οἱ βαρέοι, τῶν
βαρέων, τοὺς βαρέους, ὦ βαρέοι. ---- ὁ γλυχύς, τοῦ γλυχῇ. --- ὁ
ὄφις, τοῦ ὄφι. — ὁ μῆνας, τοῦ μιηνᾶ. ---- ὁ ᾿λντίπας, τοῦ ’Av-
τίπα.

ΠΕΡῚ ΤῊΣ AEYTEPAZ KAISEQS,

/ 4 HT he 29 / (7 EN 2 , / ΄ \ C2
, Δευτέρα κλίσις ἔν᾽ ἐχείνη ὅπόὄχει ὀνόματα μόνον θηλυχὰ ὅπου
γ s\ 2 \ \ \ \ \
τελειώνουν εἰς α ἢ εἰς ἡ, χαὶ χάνουν τὴν γενικὴν καὶ τὴν δοτιχὴν

Æ
G [Lt

\ ) \ » = \ , \ /
γοντας τὸ ς ᾿ς τὴν εὐθεῖχν, χαὶ τὴν αἰτιατικὴν σμίγοντας
\ τ ε ε / - ε / \ € / / ; De 3
τὸ V, οἷον, ἡ ἡμέρα, τῆς ἡμέρας, τῆν. ἡμέραν χλίνονται δὲ

΄-
»

τοῦτον τὸν τρόπον.

οὶ. Te

Fol. % 6.

Fol. 8 a.

40 YODIANOY TPAMMATIKH.

Ἕνιχα.

ἢ εὐθεῖχ τῶν ἑνιχῶν. ἣ ἡμέρα.
€ \ TA (
ἢ γενικὴ καὶ δοτιχή. + τῆς ἡμέρας.
ε Ε / | €
ἢ αἰτιατιχη. τὴν ἡμέραν
€ / F €
ἢ XANTUN. ὦ ἡμέρα.

Πληθυντιχά.
h εὐθεῖχλ τῶν πληθυντιχῶν. οἱ ἡμέραις
ε \ \ / œ ε -
ἢ γενικὴ καὶ δοτιχή. τῶν ἡμερῶν.
€ ? \ 4 - 4
ἢ αἰτιατιχή. ταῖς ἡμέραις.
ἢ XANTUN. ὦ ἡμέραις.

€ / € -“- EU \ s. Ὁ
Ἰύνικά " ἢ τιμή, τῆς τιμῆς, τὴν τιμὴν, ὦ τιμή. ITA. ot Tina,

τῶν τιμῶν, ταῖς τιμαῖς, ὦ TULOS . Eux: ἡἣ χυρά, τῆς χυρᾶς,
à / ci / € ἐδ ES ἐδ - 0
TAY XvpAY, ὦ χυρά. ITA. οἱ κυράδες, τῶν χυράδων, ταῖς χυράδαις,

ὦ χυράδες. — nn Mopie, | τῆς Μαρίας. — ἡ ἀλήθειχ, τῆς ἀλη-

θείχς ---- ἡ χαλή, τῆς καλῆς.

TIEPT ΠΉΣ TP ΚΣ ΒΟΌΣ:

Ων / δ 3 ΕἸ À \ \ \
Τρίτη x Aou AéyET ἐχείνη ὅπὄχει ὀνόματα ἀρσενικὰ χαὶ θηλυχκὰ
« > N 7 \ 7 \ \ , \ \ \ \ »
χαὶ οὐδέτερα" καὶ τελειώνουν τὰ μὲν ἀρσενικὰ χαὶ τὰ βθηλυχὰ εἰς
a \ \ \ \ \
OS, χαὶ χάνουν TNY γενικὴν καὶ τὴν δοτικὴν εἰς οὐ" τὴν αἰτιχτι-
TH ἀλλά ot \ 2 ὑθεί Ε τῷ ΤΡ ὃ λό
χὴν ἀλλάσσοντας τὸ ς τῆς εὐθείας εἰς ν, οἷον, ὁ λόγος, τοῦ λόγου,
\ / \ δὲ "δ, 7 5 s\ D. \ "4
τὸν λογον᾽ τὰ δὲ οὐδέτερα τελειώνουν εἰς ον ἢ εἰς τ, χαὶ χάνουν
\ \ \ \ ὃ \ , me er 47 τω /

ΤῊΝ γενικὴν HAL τὴν ὁοτιχὴν εἰς OU, Οἷον, τὸ ζύλον, τοῦ ξύλου»:
\ / -ο / το τὶ / e/ ° \ "δέ \ δὲ
τὸ ψωμί, τοῦ ψωμίου. Kat πρόσεχε ὅτι εἰς τὰ οὐ ἐτερα ποτὲ ὁὲν

᾽ / » \ \ , -Ὡ € D \ \re /
αλλάσσουν ἀπὸ τὴν εὐθεῖαν ἣ αἰτιχτικχὴ καὶ ἣ XANTLXN.
Ἑνικά" ὁ λόγος, τοῦ λόγου, τὸν λόγον, ὦ λόγε. ITA. οἱ λόγοι,

“ ,ὔ \ f LH [4
TOY λόγων, τοὺς λόγους, ὦ λόγοι.

ZODIANOY FPAMMATIKH. 41
ε «ἢ - e / \ € / pe ON }
Evuxd - à ῥόδος, τῆς ῥόδου, τὴν ῥόδον, ὦ ῥόδο (1).
« ὦ ee τὸ ν᾽ οι \ /
Evxc : τὸ ξύλον. τοῦ ξύλου, τὸ ξύλον, ὦ ξύλον. 11λ. τὰ ξύλα.
- FAT κε SUEZ Al Ν
τῶν ξύλων, | τὰ ξύλα, ὦ ξύλα. Fol, 8 ὁ.
LA / \ / Ὁ / \ / τ à Z \
Ενικά - τὸ ψωμί, τοῦ ψωμίου, τὸ ψωμί, ὦ ψωμί. IIX. τὰ ψω-
/ - / \ 7 5 ! / ἜΝ ὁ \ / ve, [2]
μία, τῶν ψωμίων, τὰ ψωμία, ὦ ψωμία. ---- τὸ χαρτί, τοῦ χαρτίου.
Ὁ \ “- 2
— τὸ κρασί, τοῦ κρασίου. ---- τὸ βιδλίον, τοῦ βιόλίου. — τὸ μέλι,

τοὺ μελίου .

IIEPI THZ TETAPTHEZ KAIZEOZ..

Τετάρτη χλίσις λέγετ᾽ ἐχείνη ὅπὄχει ὀνόματα ἀρσενιχὰ χαὶ θη-
λυχὰ χαὶ οὐδέτερα" χαὶ τελειώνουν τὰ μὲν ἀρσενικὰ εἰς ας, χαὶ
χάνουν τὴν γενικὴν χαὶ τὴν δοτιχὴν εἰς ος διὰ τοῦ 0 μικροῦ, ἢ
εἰς ὡς διὰ τοῦ ὦ μεγάλου, ἢ εἰς οὐ τὴν αἰτιατικὴν χαὶ τὴν χλη-
τικήν, εὐγάνοντας τὸ ς, οἷον, ὁ ἄνδρας, τοῦ ἀνδρός, τὸν ἄνδρα ὁ
βασιλέας, τοῦ βασιλέως, τὸν βασιλέα " ὁ μύρυηγγας, τοῦ μυρμήγ-
γου, τὸν μύρμηγγα. Τὰ δὲ θηλυκὰ καὶ οὐδέτερα. τελειώνουν εἰς α,
χαὶ χάνουν τὴν γενικὴν χαὶ τὴν δοτικὴν εἰς ος, τὴν αἰτιατιχὴν
χαὶ χλητικὴν ὡσὰν καὶ τὴν εὐθεῖαν, οἷον, À γυναῖκα, τῆς | γυναι- Fol. 94.
206, τὴν γυναῖκα, ὦ γυναῖκα, καὶ χλίνοντ᾽ ἔτζη.

Evuxd - ὁ ἄνδρας, τοῦ ἀνδρός, τὸν ἄνδρα, ὦ ἄνδρα. ITA. οἱ
ἄνδρες, τῶν ἀνδρῶν, τοὺς ἀνδραις, ὦ ἀνδρες.

“Evixd - ἣ γυναῖκα, τῆς γυναικός͵ τὴν γυναῖχα,, ὦ γυναῖχα.
ΠῚ. οἱ γυναῖκες, τῶν γυναικῶν, ταῖς γυναίκαις, ὦ γυναῖκες.

Ἕν. ὁ βασιλέας, τοῦ βασιλέως, τὸν βασιλέα, ὦ βασιλέα. ITA.

οἱ βασιλεῖς, τῶν βασιλέων, τοὺς βασιλεῖς, ὦ βασιλεῖς.

ὁ πατέρας, τοῦ πατρός. — ὁ σωτῆρας, τοῦ σωτῆρος. ὁ γέ-
λωτας, τοῦ γέλωτος. — ὃ PAYS, τοῦ ῥηγός. — ὁ ἱερέας, τοῦ

ἱερέως. --- ὁ ᾿Αχιλλέας, τοῦ ᾿Αχιλλέως.

(1) Le pluriel de ce mot n’est pas décliné dans le Ms.

42 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ FPAMMATIKI.

ἣ αἶγα, τῆς αἰγός. - ἢ μητέρα, τῆς μητρός. — ἢ τριάδα,
τῆς τριαδός. - ἡ θυγατέρα, τῆς θυγατρός. ---- ἡ χοπέλα, τῆς
χοπελός.

τὸ ἕνα. τοῦ ἑνός.

ΠΕΡῚ ΤῊΣ ΠΕΜΠΤῊΣ ΚΛΙΣΕΩΣ.

Fol, 9). Πέμπτη κλίσις λέγετ᾽ ἐκείνη ὅπὄχει ὀνόμα | τ᾿ ἀρσενικὰ χαὶ

/ \ / \ 5 \ 2 \ / \
θηλυκά * HAL τελειώνουν τὰ μὲν ἀρσενικὰ εἰς OUG χαὶ χάνουν τὴν
\ \ \ \ \ , \
γενικὴν χαὶ τὴν δοτιχὴν χαὶ τὴν χλητικὴν εὐγάνοντας τὸ ς᾽ τὴν
9 \ 5» 5} + € OU - Ὁ
αἰτιατικὴν ἀλλάσσοντας τὸ ς εἰς V, οἷον, ὁ νοῦς, τοῦ νοῦ, τὸν
ἘΦ ᾿ - \ δὲ \ / 3 S\ 2 / \
νοῦν, ὦ νοῦ - τὰ δὲ θηλυχὰ τελειώνουν εἰς où Ἢ εἰς ὦ μέγα, καὶ
\ δὴ \ \ 9 s\ , \ ,
χάνουν τὴν γενικὴν χαὶ τὴν δοτικὴν εἰς ους ἢ εἰς ὦ, τὴν αἰτιατι-
\ \ Χ \ € Ν \ \ 5 CU \ # 3.
χὴν χαὶ τὴν Χλητιχὴν ὡσᾶν χαὶ τὴν εὐθεῖαν, χαὶ χλίνοντ ἔτζη.
Ἕνικαά : ὁ ἁπλοῦς, τοῦ ἁπλοῦ, τὸν ἁπλοῦν, ὦ ἁπλοῦ. ITA. οἱ
ἁπλοῖ, τῶν ἁπλῶν, τοὺς ἁπλοῦς. ὦ ἁπλοῖ.
ε e 5 - -" -- \ 5 “- 5 » -Ὁ
᾿νικά ἡ ἀλουποῦ, τῆς ἀλουποῦς, τὴν ἀλουποῦν., ὦ ἀλουποῦ.

c'e -- N τ ; - 7
Πλ. où ἀλουποῦδες, τῶν ἀλουπούδων, ταῖς ἀλουπούδαις, © ἀλου-

ποῦδες.

h Λητώ, τῆς Λητοῦς, τὴν Λητώ, ὦ Λητώ. --- ἡ Κώ, τῆς
» ὦ \ ΤΥ ε “. “-- - . ou € -
Ko, τὴν Κώ, ὦ Ko. --- ἢ μαϊμοῦ, τῆς μαϊμοῦς. ---- ἢ γελοῦ,

τῆς γελοῦς.

ΠΕΡῚ ΤῊΣ ΕΚΤΗΣ ΚΛΙΣΕΩΣ.

“ / / SRE) / € 5) ON » \ \ ἢ ὃ /
ExTn χλίσις λέγετ᾽ ἐχείνη OTOYEL ὀνόματα ἀρσενικὰ HAL οὐδέ-
: 6 ϊ

Fol.10a. τερὰ μόνον, ὁποῖα τελειώνουν εἰς ος

\ ΠῚ \ / \
MN El Es χαὶ χάνουν ΤῊΝ γε--
5 À Υ \ ἡ Ν Σ \ Lo τ ε A: θέ Ἔ -“ Δ θέ
VLXNY χανι TNY OOTLXNY εις OUG, OLOY, ὁ 11.06 EVY)S, τοὺ 11.06 ES
A / “- / \ / ἢ 7.
VOUS " τὸ γένος; τοὺ γένους, XXL XALVOVT ETCN.

ε La / OU / \ 7 τῇ
Evuxc : ὁ Δημοσθένης, τοῦ Δημοσθένους, τὸν Δημοσθένην, ὦ

LODIANOY TPAMMATIKH. 43
Δημοσθένη. ITA. οἱ Δημοσθένεις, τῶν Δημοσθενῶν, τοὺς Δημοσθέ-
7 /
veux, ὦ Δημοσθένεις.
Ἑνικά : τὸ γένος, τοῦ γένους, τὸ γένος, ὦ γένος. ITA. τὰ γένη,

τῶν γενῶν, τὰ γένη, ὦ γένη.

» κῷ É » PO | τὰ
τὸ ἀσθενές, τοῦ ἀσθενοῦς. ---- τὸ ἔθνος, τοῦ ἔθνους. τὸ εἰὸος,
τοῦ εἴδους (1). — τὸ πάθος, τοῦ πάθους.

ΠΕΡῚ ΤῊΣ ΒΒΔΟΜΗΣ ΚΛΙΣΕΩΣ.

/ œ s ΕῚ “, ᾽ e/ \
ἙΟδόμη χλίσις τῶν ὀνομάτων λέγετ᾽ ἐκείνη ὅπὄχει ὅλα τὰ πε-
) “ / , \ \ νι € Ὁ
οἰττοσύλλαδα ὀνόματα, ἀρσενικὰ χαὶ θηλυχὰ καὶ οὐδέτερα, ὁποῖχ
/ τ à / / \ / \ \ \ ἂ à

τελειώνουν εἰς διάφορα τέλη, χαὶ κάνουν τὴν γενικὴν καὶ τῊν 00
\ τ \ διὰ PE ΕἸ ΕῚ ei / s\ ,

τιχὴν εἰς ος διὰ τοῦ 0 μικροῦ, ἢ εἰς ὡς διὰ τοῦ ὦ μεγάλου, ἢ εἰς

\ \ , 5 , 2 » / ,
OU * τὴν αἰτιχτικὴν εἰς α, ἢ ἀλλάσσοντας τὸ ς τῆς εὐθείας εἰς ν
\ “" \ (2
χαὶ χλίνονται ᾿ς τοῦτον τὸν τρόπον.
« / € » “- 3 » ts 5 €
Evuxd * ὁ Αἴας, τοῦ Αἴαντος, τὸν Αἴαντα, ὦ Aix, ITA. où Fol.104.

Αἴαντες, τῶν ΔΑἰίάντων, τοὺς Alavrous, ὦ Αἴαντες:
€ / € / +, / \ / et
Eva N χκαχότης. τῆς χαχότητος, τὴν χαχότητα, ὦ χα-

T4 € ἢ « DS / gi

χότη. IIX. οἱ χαχότητες, τῶν χαχοτήτων, ταῖς χαχότηταις,. ὦ

χαχότητες.
€ e = \ ΤῊ ς
Ev. à φύσις, τῆς φύσεως, τὴν φύσιν, ὦ φύσι. ITA. οἱ φύσες,

τῶν φύσεων, ταῖς φύσες, ὦ φύσες.
« / δ Ν᾽ pe Ὁ EU 1 \ Ὁ a QU
Evixd : τὸ πρᾶγμα, τοῦ πράγματος, τὸ πρᾶγμα, ὦ πρᾶγμα.
\ A PU / \ 7 La /

ΠΔ. τὰ πράγματο,, τῶν πραγυάτων, τὰ πράγματα, ὦ πράγματα.
ε PA \ La τ / Li LA /
Evixd. τὸ γόνα, τοῦ γονάτον, τὸ γόνα, ὦ γόνα. [TA τὰ γό-

- \ A 5 /

VAT, τῶν γονάτων, τὰ γόνατα, ὦ γόνατα.

|
ἣ ἀνθρωπότης, τῆς ἀνθρωπότητος.

à ΠΑΙ͂Σ τω du +

ἢ Οὐ σις, τὴς Οὐ ἢ -

σεως. ---- ἢ δύναμις. τῆς δυνάμεως. ---- ἢ πόλ ns πολεῶς. —
ἐμεῖς, μεως. h πόλις, τῆς πόλεως.

Le lé = ἘΠῚ λέξ \ “ - / \ “- “
ἡ λέξις, τῆς λέζεως. — τὸ γῆρας, τοῦ γήρατος. ---- τὸ φῶς, τοῦ

(1) Le Ms. donne εἴδος.

Foi. 11.

Fol.114.

44 SODPIANOY l'PAMMATIKH.
φωτός. — τὸ βαρύ, τοῦ βαρέος. ---- τὸ στρῶμα, τοῦ στρωμά--

του.

ΠΕΡῚ TON ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΩ͂Ν ONOMATON.

ς ὍΝ » \ € ? v € - -
Ὅσα ὀνόματα ἀριθμητικα σημαίνουν ἕνα. εἰς ταῖς ἑνικαῖς πτῶ-
/ Q 7 \ 5 Ὁ
σες χλίνονται μόνον, χαὶ ὅσοι σημαίνουν πολλὰ εἰς ταῖς πληθυντι-

-Ὁ τ € OUEN, © / -“-- - \
χαῖς μόνον, οἷον, ἕνας, τοῦ ἑνός, τὸν ἕναν © ἣ μία, τῆς μιᾶς, τὴν

μίαν." τὸ ἕνα; τοῦ. ἑνός, τὸ EVE. — 1 δύο, τῶν δύο, τοὺς δύο -
οἱ δύο, τῶν δύο, ταῖς δύο - τὰ δύο, τῶν δύο, τὰ δύο. ----ἰ τρεῖς,
τῶν τριῶν, τοὺς τρεῖς " οἱ τρεῖς; τῶν τρεῖς, "ταῖς “τρεῖς “ τὰ τρία,
τῶν τριῶν, τὰ τρία. --- ἰ τέσσαρες, τῶν τεσσάρων ᾿ τὰ τέσσερα,
τῶν τεσσάρων. --- πέντε, τῶν πέντε ‘ τὰ πέντε, τῶν πέντε. ---
ἱ ἕξη, τῶν ἕξη - τὰ ἕξη. ---ἰ διακόσιοι, τῶν διχχοσίων, τοὺς δια-

τῇ 2 € f, LA : ré - /
χοσίους, ω διαχόσιοι τ OL διαχόσιχις, TOY διαχοσίων, ταις διαχό--:
/ Eu / \ € . 14
σιαις" τὰ διαχόσια, τῶν διαχοσίων, τὰ διαχόσια. ---ἰ TRLAKXOGLOL,

- \ \ € !
τῶν τριαχοσίων * καὶ τὰ λοιπὰ ὁμοιοτρόπως.

ΠΕΡῚ TON ΠΑΡΑΓΩΓῺΝ ΕἸΔΩ͂Ν.

Εἴδη τῶν παραγώγων ὀνομάτων εἶν᾽ ἑφτά.

Ἱζτητικόν, οἷον, βασιλικὸν φόρεμα, πλατωνιχὸν βιδλίον - οὐρά-
νιον, γήϊνον, θαλάσσιον.

Συγχριτικὸν δὲ χαὶ ὑπερθετικόν, οἷον. ἔντιμος, ἐντιμότερος, ἐν-
τυμότοτος " χοιλός, καλλίτερος, κάλλιστος "καλός, χάλλιος, ἄρισ-
τος χαχός, χειρότερος, κάχιστος᾿ μέγας, μεγαλίτερος, μέγιστος:
εὐγενής, εὐγενέστερος, εὐγενέστατος * σώφρων, σωφρονέστερος, σω-
φρονέστατος.

Ὑποχοριστιχκόν, οἷον, ἄνθρωπος, ἀνθρωπίσχος, ἀνθρωπάρι, ἀν-
θρωπαράχι, ἀνθρωπάκι, ἀνθρωπαρᾶς ἄλογον, παρίππι, παριπ--

/ -ῃ / 4 ᾿φ /
πάκι, παριππᾶς " χοπέλι, χοπελόπουλον, χοπελᾶάχι, χόπελος ᾿

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ lPAMMATIKH. 19

N NS NS ù
παιδί, παιδάχι, παιδόπουλον, παιδούλαρος * ἄνδρας, ἀνδράριον

-

ἀνδρῥούλαχας" ξύλον, ξυλάρι, ξυλύφι.
ΠΠαρώνυμον. Θέων, Τρύφων, Νικήτας.
ΡῬηματιχόν. Φιλήμων, νοήμων, γήφων.
ΠΠχτρωνυμικόν. [[ηλείδης, Ἡρακλείδης, Νεστορίδης.

ΠΕΡῚ TON ΥΠΟΠΕΠΤΩΚΟΤΩΝ ΕἸΔΩΝ.

Ἰζύριον. Πέτρος, Παῦλος, Μαρία.
Π 2 / A: "οϊὸ χΧλ 7 pr ᾿ “Ἂν
ροσηγορικόν. ἄνθρωπος, βόϊδι, ἄλογον, χόραχας, σπίτι, μα-
τ , -»" 5 MINES / Ἵ
χαῖρι. "Eriberov. ἀνδρεῖος, ἀνδρεία, ἀνδρεῖον “ σοφός, 609, σο-
’ / / »
φόν - δίκαιος, δικαία, δίκαιον.
Πρός τι ἔχον. υἱός, πατέρας - δοῦλος, ἀφέντης * μέγα. μιχρόν :
ρός τι ἔχον. υἱός, ρᾶς © δοῦλος, ἀφέντης * μέγα, μικρόν
μαθητής, διδάσχαλος.
Ὡς πρός τι ἔχον - νύχτα, ἡμέρα - θάνατος, ζωή - “Ed, βάρ-
Gaonc.
Ebvxcv. Κρητικός, Κρητική : Ρωμαῖος, Ῥωμαία - Πολίτης,
ΠΠολίτισσα - Χιώτης, Χιώτισσα : Κορφιάτης, Κορφιάτισσα.
Ἢ + 4 ea / = / IA / / / £ /
ρωτηματικόν. τίς, τίνος, τίνα. ITA. τίνες, τίνων, τίνας - τί,
a 7 # VA / - / - /
τίνος, τί. ITA. τίνα, τίνων, τίνα. [Ποῖος, ποία, ποῖον " πόσος,
πόση, πόσον * ποταπός, ποταπή, ποταπόν.
γα ἀὐρίστον. τίς, τινός. τά. ITA. τινές, τινῶν; | ris:
τί, τινός, τί: τινά, τινῶν, τινά. Κάποιος, κάποια, κάποιον :
ὁποῖος, ὁποία, ὁποῖον " ὁπόσος, ὁπόση, ὁπόσον * τέτοιος, τέτοια,
τέτοιον.
?A. / τ e/ τ 2 Χγ ΓΊΒΒΕ δ, Et
Avapoptx0v. οἷος, οἵα, οἷον ᾿ ὅσος, ὅση, ὅσον " ὅπου.
Περιληπτικόν. λαός, πλῆθος, χορός.
.-ὠ᾿; 3) » 3, δ ς
Ἐπιμεριζόμενα. ἄλλος, ἄλλη, ἄλλο" ἕτερος, ἑτέρα, ἕτερον’
ἕχαστος, ἑχάστη, ἕχαστον * χαθένας, χαθεμία, καθένα" πασάνας,
πασαμία, πασάνα. |

[leouexrixov. ἐλαιῶνας, χαλοιμιῶνας, παλιουρίλας Μαραθῶνας.

Fol. 124

Fol. 12 4.

Fol. 13 a

Fol. 13 b,

46 SOHDIANOY TPAMMATIKH.
Γενιχόν. ζῶον, φυτόν.

Εἰδιχόν. ἄνθρωπος, ἐλαία, δάφνη.
Ταχτικόν. πρῶτος, πρώτη, πρῶτον" δεύτερος, τρίτος, τέταρτος,

δέχατος, εἰκοστός.
᾿Δριθμητικόν. ἕνας, δύο, τρεῖς.
᾿Απολελυμένον. θεός, λόγος, ἄγγελος.
Μετουσιαστιχόν. ξύλινος, ξύλινη, ξύλινον : | πήλινος. σιδερέ-
NS ΄ / / / ,
VOS, σιδερένια, σιδερένιον : πέτρινος, χάλκινος, χαλχωματένιος "

χρυσός, χρυσή, χρυσόν: ἀργυρός, ἀργυρή, ἀργυρόν.

ΠΕΡῚ ETEPOKAITON.

ὁ Ζεύς, τοῦ Διός, τὸν Δία, ὦ Ζεῦ. ---- ὁ μέγας, τοῦ μεγάλου,
τὸν μέγαν, ὦ μέγα " οἱ μεγάλοι, τῶν μεγάλων, τοὺς μεγάλους, ὦ
ῇ \ / “Ὁ {/ € ἐκ - EU \
μεγάλοι" τὸ μέγα, τοῦ μεγάλου. — ὁ πολύ, τοῦ πολλοῦ, τὸν

πολὺν ᾿ οἱ πολλοί, τῶν πολλῶν, τοὺς πολλούς * τὸ πολύ, τοῦ πολ-
λοῦ, τὸ πολύ : τὰ πολλά, τῶν πολλῶν, τὰ πολλά.
» A 5 “Ὁ \ / NZ À Ὁ \ /
χλιταὰ δὲ εἶναι τοῦτα * τὸ cébuc, τὸ ὄφελος, τὸ ὄναρ, τὸ σέ-

λας, τὸ δέπας, τὸ δέμας.

ΠΕΡῚ PHMATO®,

PHMA ὄναι ἕν ἀπὸ τὰ μέρη τοῦ λόγου ὁποῦ κλίνονται, τ᾽ ὁποῖον
γ / ἍΝ, 5 À Σ
ξεχωρίζει τὰ πρόσωπα, ἂν ἐνεργοῦν ἢ πάσχουν, ξεκαθαρίζοντας

χαὶ τοὺς καιροὺς μὲ διαφόρους σχηματισμούς - ἀχολουθοῦν χαὶ τὸ

ῥῆμα ὀκτώ τινα * ἔγλλισις, διάθεσις, εἶδος, σχῆμαι., ἀριθμοί, πρό-
FOTA, χρόνοι χαὶ συζυγίαις.

“
ΓῚ

Ἔγχλισες εἶναι πέντε * ὁριστιχη, γράφω " προσταχτιχή, PAGE *

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ l'PAMMATIKH. 47
εὐχτική, ἄμποτε νάγραφα * ὑποταχτιχή, ἐὰν γράφω ‘ ἀπαρέμφα--
τος, νὰ γράφω.

Διάθεσες εἶν᾽ ἕξη. ἐνεργητική, γράφω" παθητική. γράφομαι’
μέση, βιάζομαι" οὐδέτερον, ὑγιαίνω - αὐτοενεργητικόν, μάχομαι "
αὐτοπαθητικόν, πάσχω.

Εἴδη δύο. πρωτότυπον, σπείρω : παράγωγον, σπέρνω.

Σχήματα δύο. ἁπλόν, γράφω ᾿ σύνθετον, παραγράφω.

᾿Αριθμοὶ δύο. ἑνικός, γράφω : πληθυντικός, γράφομεν. Fol. 14 a.

Πρόσωπα τρία. πρῶτον, γράφω " δεύτερον, γράφεις τρίτον,
γράφει.

΄ ur νῚ / / 2 / 3/ À LE

Χρόνοι ἕξη. ἐνεστώς, γράφω" παρατατιχός, ἔγραφα - παρὰ

/ / 3/ A τ ΄ , te A ΩΝ
χείμενος, γραμιψμιένον ἔχω ᾿ ὑπερσυντέλικος, γραμιμένον εἶχα. ἢ εἶχα

γράψει. ἀόριστος, ἔγραψα " μέλλων, θέλω γράψει.

ΠΕΡῚ ΣΥΖΥΓΊΩΝ.

τὶ VE / mu, LOUE EN ic ᾿ , ae p) / \
Συζυγίαις τοῦ ῥήματος eiv ἕξη - τέσσαρες τῶν βαρυτόνων, χαὶ
τῶν περισπωμένων δύο.
Πρώτη.
Ἢ ποώτι Re Ως β' ή £ , λειώ EN
θώτη συ(υγία τῶν βαρυτόνων ῥημάτων τελειώνει εἰς β,
φ, T, TT, OT, κεἰς τὸν ἀόριστον θέλει νάχει πάντοτε τὸ Ÿ, οἷον,
τρίδω, ἔτριψα : γράφω, ἔγραψα " λείπω, ἔλειψα : χλέπτω, ἔκλεψα "
χόφτω, ἔχοψα. |
Δευτέρα.
Ἢ δευτέρα. τἐλειώνει εἰς Va Xi ν 00, FT, ὡς xéic τὸν ἀόρι-
/ Le / \ τ » ζ.. > » /
στον θέλει νάχει πάντοτε τὸ ξ, οἷον, | ἀνοίγω, ἄνοιξα. : πλέκω, Fol. 14 ὁ,
ἔπλεξα - βρέχω, ἔδρεξα - φυλάσσω, ἐφύλαξα : πράττω, ἔπραξα᾽
παίζω. ἔπαιξα.

Τρίτη.

Ἢ τρίτη τελειώνει ais 8, v, ζ χαὶ ὦ μέγα καθαρόν, κεὶς

Fol.15a,

Fol.15 ὁ.

48 ZOPIANOY l'PAMMATIKH.

τὸν ἀόριστον πάντοτ᾽ ἔχει τὸ σ, οἷον, πείθω, ἔπεισα “ χρυσώνω,
> / δέ »ΝἮ» 17 DAT. , / ” /
ἐχρύσωσο." déve, ἔδεσα " νομίζω, ἐνόμισα: ἀκούω, ἤκουσα" λύω,
ἔλυσα.

Τετάρτη.

Ἡ τετάρτη καὶ τελευταία τῶν βαρυτόνων τελειώνει εἰς À, ν,
p, καὶ ὁ ἀόριστος πάντοτε θέλει νἄχει αὐτὸ ἐχεῖνο τὸ σύμφωνον τοῦ
ἐνεστῶτος, οἷον, ψάλλω, dax: κρίνω, ἔχρινα " λευκαίνω, ἐλεύ-

» Je 2
χανα " ξαίνω, ἔξανα" σπείρω, ἔσπειρα.

ΠΕΡῚ TON IEPIÈTIOMENON.

Ta περισπώμενα ῥήματα ἔρχοντ᾽ ἀπὸ τὴν συζυγίαν τῶν βαρυ-
τόνων.

Πρώτη.
K δι ΔῈ \ LEE GX ἢ, je A λΥ ᾿ π᾿ 3 ἥ
αἱ ἡ μὲν πρώτη θέλει ναχει ᾽ς τὴν παοαιλήγουσαν τοῦ ἀορί--
στοῦ τὸ ἡ, ἢ τὸ €, οἷον, χρατῶ, ἐχράτησα " ὠφελῶ, ὠφέλησα "
? a 5 V2 œ 2 / - τὰ /
ἐπαινῶ, ἐπαίνεσα. " καλῶ, ἐκάλεσα" παραχαλῶ, ἐπαροχάλεσα"
φορῶ, ἐφόρεσα.
Δευτέρα.
N \ / \ \ re
Ἡ δευτέρα θέλει καὶ αὐτὴ ᾿ς τὸν ἀόριστον τὸ Ἢ ἢ τὸ æ, οἷον,
᾿ ES “- 2 5» EN u / ΩΝ 2104
ἐρωτῶ, ἐρώτησα " τιμῶ, ἐτίμησα - ἀγαπῶ, ἡγάπησοι" γελῶ, ἐγέ-
Ν - - 2 15 \ -
λασα΄ διψῶ, ἐδίψασα - πεινῶ, ἐπείνασα " χανονίζονται δὲ χρονικῶς

τοῦτον τὸν τρόπον.

ὉΡΙΣΤΊΚΑ ἘΝΕΡΡΗΤΙΚᾺ

συζυγίας πρώτης τῶν βαρυτόνων.

/ A
EVEGT US γράφω

παρατατικός ἔγραφα

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH. 49

μέλλων πρῶτος θέλω γράψει

ἀόριστος πρῶτος ἔγραψα

παρακείμενος γραμιμένον ἔχω

ὑπερσυντέλικος γραμμένον εἶχα καὶ εἶχα γράψει
ἀόριστος δεύτερος εἶχα γράφει

μέλλων ὃ εύτερος θέλω γφάφει

OPIETIKA ΠΛΑΘΗΤΙΚΔ.

ἐνεστώς γράφομαι

παρατατικχός ἐγράφομουν

παρακείμενος γραμιμένος εἶμαι

ὑπερσυντέλικος γραμιμένος ἤμουν καὶ εἶχα exp
ἀόριστος πρῶτος ἐγράφθηχα

μέλλων πρῶτος θέλω γραφθῇ

ἀόριστος δεύτερος εἶχα γραφῇ

μέλλων ὃ εύτερος θέλω γραφῇ

OPIZTIKA ENEPTHTIKA

τῆς δευτέρας συζυγίας.

ἐνεστώς ἀνοίγω

παρατατικός ἄνοιγα

μέλλων πρῶτος BEN ἀνοίξει

ἀόριστος πρῶτος ἄνοιξα.

παραχείμιενος ἀνοιμιένον ἔχω

ὑπερσυντέλικος ἀνοιμιένον εἶχα χαὶ εἶχ᾽ ἀνοίξει
ἀόριστος δεύτερος eiy” ἀνοίγει

μέλλων δεύτερος θέλ᾽ ἀνοίγει

ΕΝ

._Fol,16 a.

Fol. 16 ὁ.

20 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH.

OPISTIKA ΠΑΘΗΤΙΚΑ.

ἐνεστώς
παρατατικός
παρακείμενος
ÜTEPOUVTÉALXOS
ἀόριστος πρῶτος
μέλλων πρῶτος
ἀόριστος δεύτερος

μέλλων ὃ εύτερος

ἀνοίγομαι

ἀνοίγομουν

ἀνοιμιένος εἶμαι

ἀνοιμένος ἤμουν χαὶ εἶχ ᾿ ἀνοιχθῇ
ἀνοίχθηχκα A

θέλ᾽ ἀνοιχθῇ

εἶχ᾽ ἀνοιγῆ

bé)’ ἀνοιγῆ

ΟΡΙΣΤΙΚΑ ENEPTHTIKA

ἐνεστώς
παρατατικός
μέλλων πρῶτος
ἀόριστος πρῶτος
παραιχείμενος
ὑπερσυντέλιχκος
ἀόριστος δεύτερος

μέλλων ὃ εύτερος

τῆς τρίτης συζυγίας.

πείθω

ἔπειθα

θέλω πείσει

ἔπεισα.

πεισμένον ἔχω

πεισμιένον εἶχα καὶ εἶχα πείσει
εἶχα πείθει

θέλω πείθει

ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΘΗΤΊΚΑ.

᾽ 7)
EVEGTOG

παρατατικὸς
παρακείμενος

€ 7
ὑπερσυντέλιχος

/
πείθο μαι
“ /
ἐπείθο μουν
πεισμιένος εἰμι

\ D EU
πεισμιένος ἤμουν καὶ ἐἰχοι πεισθῇ

£OPIANOY T'PAMMATIKH.

ἀόριστος πρῶτος
μέλλων πρῶτος

ἀόριστος δεύτερος
μέλλων δεύτερος

, /
ἐπείσθηχα
θέλω πεισθῇ
5 /
εἰχα πείθεσθαι

θέλω πείθεσθαι

ΟΡΙΣΤΙΚΑ ENEPTHTIKA

ἐνεστώς
παρατατιχός
μέλλων πρῶτος
ἀόριστος πρῶτος
παρακείμενος

€ /
UTEOGUVTÉ ÀUXOS
ἀόριστος δεύτερος

μέλλων ὃ εύτερος

τῆς τετάρτης συζυγίας.

λευχαίνω
ἐλεύχαινα.
θέλω λευχάνει
ἐλεύχανα

λευχαμιένον ἔχ ω

Ξ ᾿ ,
λευχαμιένον εἰχα χαὶ εἰχα λευχάνει

5 /
εἰχα λευχαίνει

θέλω λευχαίνει

ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΠΑΘΗΤΙΚΑ

ἐνεστώς
παρατατικός
παρακείμενος
ὑπερσυντέλικος
ἀόριστος πρῶτος
μέλλων πρῶτος
ἀόριστος δεύτερος

μέλλων ὃ δύτερος

͵7
λευχαίνο υαι
ΕῚ Ἵ 4
ἐλευχαίῖνο μουν

λευχαμεένος ELA

51

λευχαμιένος ἤμουν χαὶ εἰχα λευχανθῇ

ἐλευχάνθηχα
θέλω λευχανθῇ

5 /
εἰχα λευχαίνεσθαι

θέλω λευχαίνεσθα:

OPISTIKA ENETHTIKA

συζυγίας πρώτης τῶν περισπωμένων.

4 }
EVÉGT

TRAQATHÉTIKOS

χρατὼ

2 7
ἐχρατοὺν

Εο]. 17a.

lol. 1% ὁ,

92 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH.

μέλλων πρῶτος θέλω χρατήσει

ἀόριστος πρῶτος | ἐκράτησα

παραχείιμενος χρατημιένον ἔχω

ὑπερσυντέλικος χρατημένον εἶχα καὶ εἶχα κρατήσει
ἀόριστος δεύτερος εἶχα κρατεῖ

μέλλων δεύτερος θέλω κρατεῖ

ΟΡΙΣΤΙΚΑ HAOHTIKA

ἐνεστώς χρατοῦιλαι
παρατατικός ἐκρατούμιουν
παροαχείμιενος χρατημιένος εἶμαι
ὑπερσυντέλιχος κρατημένος ἤμουν χαὶ εἶχα κρατηθῇ
ἀόριστος πρῶτος ἐκρατηθηχκα
μέλλων πρῶτος θέλω χρατηθῇ
ἀόριστος δεύτερος εἶχα χρατεῖσθαι
μέλλων δεύτερος θέλω χρατεῖσθαι
Fol. 18 a. OPISTIKA ENEPTHTIKA

τῆς δευτέρας τῶν περισπωμένων,

ἐνεστώς γελῶ

παρατατικός ἐγέλουν

μέλλων πρῶτος θέλω γελάσει

ἀόριστος πρῶτος ἐγέλασα

παραχείμενος γελασμιένον ἔχω

ὑπερσυντέλικος γελασμένον εἶχα καὶ εἶχα γελάσει
ἀόριστος δεύτερος εἶχα γελάει

N 7
μέλλων δεύτερος θέλω γελάει

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ FPAMMATIKH. 53

OPIÈTIKA IAOHTIKA

ἐνεστώς γελοῦμαι
| παρατατιχός ἐγελούμωουν
παρακείμενος γελασμένος εἶμαι
ε / ͵7 Ἵ \ ça -
ὑπερσυντέλιχος γελασμένος μουν HAL εἰχα γελασθῇ
ἀόριστος πρῶτος ἐγελάσθηκα
μέλλων πρῶτος θέλω γελασθῇ
ἀόριστος δεύτερος εἶχα γελᾶσθαι

μέλλων δεύτερος θέλω γελᾶσθαι

ΠΡροσωπικῶς δὲ χλίνονται εἰς τρόπον τοιοῦτον᾽

OPISTIKA ENEPTHTIKA
συζυγίας πρώτης τῶν βαρντόνων.

ῬἘνεστώς,

Ἑνικά. γράφω, γράφεις, γράφει. ITA. γράφομεν, γράφετε, γρά-

φουσι χαὶ γράφουν.

Παρατατιχός.

Ἔγραφα, ἔγραφες, ἔγραφε. ITA. ἐγράφαμεν, ἐγράφετε, ἔγραφον

χαὶ ἐγράφασιν.
Μέλλων πρῶτος.
Θέλω γράψει, θέλεις γράψει, θέλει γράψει. ITA. θέλομεν γράψει,
θέλετε γράψει, θέλουν [καὶ θέλου ]σι γράψει (1).

σι
(1) Ms. Θέλουν γράψει.

Fol. 18 ὁ.

Fol. 19 a.

Fol. 19 ὁ.

54 ZOPIANOY TPAMMATIKH.

AGPIGTOS πρῶτος.
» 3/ 3/ 2 / / / ἊΨ
ἔγραψα, ἔγραψες, ἔγραψε - ἐγράψαμεν, ἐγράψετε, ἔγραψαν.
. Παραχείμενος.
7 3 τῇ 7, » / 3 à 7
Γραμιμένον ἔχω, γραιμιμιένον ἔχεις, γραμιμιένον ἔχει * γραμιμιένον
ἔχομεν, γραμιμιένον ἔχετε, γραμμένον ἔχουσι καὶ ἔχουν.
Ὑπερσυντέλιχος.
Γραμμένον εἶχα, γραμιμένον εἶχες, γραμμέ | vov εἶχε " γραμιμένον
εἴχομεν, γραμμένον εἴχετε, γραμιμένον εἴχασι χαὶ εἰχαν.
/ ΤΥ ΤῊ 5 " » 5)
᾿Αλλοίως᾽ εἶχα γράψει, εἶχες, εἶχε: elyauev, εἴχετε, εἴχασι
χαὶ εἰχαν.
᾿Αόριστος δεύτερος.
Εἶχα γράφει, εἶχες γράφει, εἶχε γράφει - εἴχαμεν γράφει, εἴχετε
γράφει, εἴχασι καὶ εἶχαν γράφει.
Μέλλων δεύτερος.
7, ce /. / lé / à / +
Θέλω γράφει, θέλεις γράφει, θέλει γράφει" θέλομεν γράφει,
θέλετὲ γράφει, θέλουσι καὶ θέλουν γράφει.
Προσέχε ὅτι οἱ μέλλοντες ὁμοίως χαὶ οἱ παρακείμενοι χαὶ οἱ
ε / \Lre / ὃ / τῶ ΤΥ τὰ Le / \
ὑπερσυντέλιχοι, χαὶ ὁ [μέλλων] δεύτερος τῶν ἐνεργητικῶν ὁμοίως καὶ
τῶν παθητικῶν ῥημάτων χλίσιν οὐδεμίαν ἔχουσιν εἰς ὅλαις ταὶς
» \ \ / » / \ No s\ \ τ 5 \
ἔγλισες, ἂν δὲν χλίνωνται ἀντάμα μὲ τὸ ἔχω, Ἢ τὸ εἰχᾶ, N τὸ
θέλω, εὐγάνοντας τὸν παρακείμενον καὶ τὸν ὑπερσυντέλικον τῶν

- € CU / \ 5 51 Nu
παθητιχῶν, ὁποῖοι θέλουν τὸ ELLOL ἢ τὸ μουν.

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΑ ENEPTHTIKA

τῆς πρώτης συζυγίας.

᾿Ενεστὼς χαὶ παρατατιχός.

Γ 7 ΕΣ ΄ TEEN / \ / 4 \ ΠΣ /
ραῴξ, “ἤ γράφει. : γρᾶφετε, ΧΕ γράφουν χαι ας γράφουσι,

ΣΟΘΦΙΑΝΟΥ͂ FPAMMATIKH. 55

Παραχείμενος.
"Eye γραμιμιένον. ἂς ἔχει Ὑοαμιμένον - ἔχετε Ὑραμιμιένον. ἂς ἔχου"
ον; σοοχε γραμιενον" ἐγότε γράμιμενον; ἄς ἔχουν
χαὶ ἂς ἔχουσι γραμιμένον.
Ἀόριστος πρῶτος.

Γράψε, ἂς γράψει " γράψετε, ἂς γράψουν καὶ ἂς γράψουσι.

EYKTIKA ENEPTHTIKA.

᾿Ἑνεστὼς χαὶ παρατατιχός,
Μ \ » Μ \ » 3/ \ ΕΣ
Αμποτε νὰ ἔγραφα, ἄμποτε νὰ ἔγραφες, ἄμποτε νὰ ἔγραφε"
ἄμποτε νἀγράφαμεν, ἄμποτε νἀγράφετε, ἄμποτε νἀγράφασι χαὶ
γάγραφαν.
Παραχείμενος χαὶ ὑπερσυντέλιχος.
Aurore νὰ εἶχα γράψοι, νὰ εἶχες γράψοι, | va εἶχε γράψοι.
IA. ἄμποτε νὰ εἴχαμιεν γράψοι, νὰ εἴ; ἄψοι, νὰ εἴχασι χαὶ
. Œu χαμεν γράψοι, νὰ εἴχετε γράψοι, νὰ εἴχασι χα
νὰ εἶχαν γράψοι.
AOPIGTOS πρῶτος χαὶ μέλλων.
"Aurore νὰ γράψω, νὰ γράψοις, νὰ γράψοι" ἄμποτε νὰ γράψω--
μεν, νὰ γράψαιτε, νὰ γράψουν.
ἈἌόριστος δεύτερος.
» \ 5 / \ 5 / \ 2 /
Aurore νὰ εἶχα γράφοι, νὰ εἶχες γράφοι, νὰ εἰχε γράφοι᾽
Ἵ \ y / \ ” / \ 5 /
ἄμποτε νὰ εἴχαμεν γράφοι, νὰ εἴχετε γράφοι, νὰ εἰχαν γράφοι.
Μέλλων δεύτερος.

"Aumore νὰ θέλω γράφοι, νὰ θέλοις γράφοι, νὰ θέλοι γράφοι᾿
aumote νὰ θέλομεν γράφοι, νὰ θέλετε γράφοι, νὰ θέλουν χαὶ νὰ
ὡ ον ln Te DRE VE

θέλουσι γράφοι.

Fol. 20 a.

56 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH.

YIIOTAKTIKA ENEPTHTIKA.

’Éveotu.

Eav γράφω, ἐὰν γράφης, ἐὰν γράφη * ἐὰν γράφωμεν, ἐὰν γρᾶ-

φετε, ἐὰν γράφουσι. ᾿
Παραχείμενος.
Fol. 20. Eav ἔχω ypapuévov, ἐὰν ἔχης γραμμένον, | ἐὰν ἔχη γραμμέ-

νον " ἐὰν ἔχωμεν, ἐὰν ἔχετε, ἐὰν ἔχουσι.
AOPIGTOG πρῶτος.
? \ / 3 \ / CS / > \ ΄ EE w
Eûv γράψω, ἐὰν γράψης, ἐὰν γράψη - ἐὰν γράψωμεν, ἐὰν γρά-

ψετε, ἐὰν γράψουσι.

ATAPEMEATA ENEPTHTIKA.

’Evectwc.

Νὰ γράφω, νὰ γράφεις, νὰ γράφει : νὰ γράφομεν, νὰ γράφετε,
Va γράφουν.

Παραχείμενος.
3/ / 3/ 3/ κ 2 À 4
Νάχω γραμμινον, νάχεις, νάχει" νάχομεν, νάχετε, νάχουν.
Μέλλων πρῶτος.

Νὰ γράψω, νὰ γράψεις, νὰ γράψει, νὰ γράψομεν, νὰ γράψετε,
νὰ γράψουν.

H METOXH.

Loc
ράφοντας.

ZOPIANOY TPAMMATIKH.,

σι
-ν

ΟΡΙΣΤΙΚΑ TAGHTIKA
συζυγίας πρώτης τῶν βαρυτόνων.

’Evectuwc.

/ / / / / /
Γράφομαι, γράφεσαι, γράφεται γραφόμεθα, γράφεσθε, γρᾶ-
φονται.

Πᾳαρατατιχός.
Eypépououv, ἐγράφοσουν, ἐγράφετον : ἐγραφόμεθα, ἐγράφεστε,
ἐγράφονταν.
| IMapaxeipevoc.
Γραμμένος εἶμαι, Vpauuévos εἶσαι, γραμιμένος ἔναι * γραμμένοι
εἴμιεσθεν, γραμμίένοι εἶστε, γραμιμένοι εἶναι.
Ὑπερσυντέλιχος.
Γραμιμίένος ἤμουν, γραμιμένος ἤσουν, γραμμένος ἤτον - oué
νοι ἤμεθα, γραμιμένοι node, γραμμένοι σαν.
᾿Αλλοίως᾽ εἰχα γραφθῇ, εἶχες γραφθῇ, εἶχε γραφθῇ ᾿ εἴχαμεν
γραφθῇ, εἴχετε γραφθῇ, εἴχασι καὶ εἶχαν γραφθῇ.
Ἀόριστος πρῶτος.
γράφθηχα, ἐγράφθης, ἐγράφθη : éyoip | θημαν, ἐγράφθητε,
ἐγράφθησαν.
Μέλλων πρῶτος.
Θέλω γραφθῇ, θέλεις γραφθῇ, θέλει γραφθῇ : θέλομεν γραφθῇ,
θέλετε γραφθῇ, θέλουν καὶ θέλουσι γραφθῇ.

Ἀόριστος δεύτερος.

Εἶχα γραφῇ, εἶχες, eye” εἴχαμεν γραφῇ, εἴχετε, εἴχασι καὶ
εἶχαν.

Fol.21 a,

Fol, 21 4.

28 ZOPIANOY l'PAMMATIKH.
Μέλλων δεύτερος.
Θέλω γραφῇ, θέλεις, θέλει θέλομεν, θέλετε, θέλουσι καὶ θέ-

λουν.

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΑ ΠΑΘΗΤΊΙΚΑ.

᾿Ἐνεστώς.
Γράφοσουν, ἂς γράφεται, γράφεσθε, ἂς γράφωνται.
Παραχείμιενος.
᾿ᾶς εἶσαι γραμμένος, ἃς ἕναι ἂς εἶστε γραμιμένοι, ἃς εἶναι.
AOPIGTOS πρῶτος.

Γράψου, ἂς γραφθῇ : γραφῆτε, ἂς γραφθοῦν.

Fol: 22a. EYKTIKA TAOHTIKA.

᾿Ἐνεστὼς χαὶ παρατατιχός.

” \ VL \ 74 \ 1 4 \ Le:
AUTOTE VA γράφομουν, νὰ γράφοσουν, νὰ γράφετον " νὰ YPAPO

μεθα. νὰ Ὑράφεσθε. νὰ Ὑράφονταν
DEUX, νὰ γὙρᾶφέονε, γρᾶφ -

Παραχείμενος χαὶ ὑπερσυντέλιχος.

=
2

» on /, / à δε 5; \ "
Λμποτε νὰ ἤμουν γραμιμένος, νὰ Ὥσουν, νὰ ἤτον " νὰ ἤμεσθα,
νὰ NOTE, νὰ ἤσαν.
Μέλλων πρῶτος.
» \ -“- \ 0 \ - \ nu
Aurore va γραφθῶ, va γραφθῆς, va γραφθῇ "va γραφθοῦμεν,
νὰ γραφθῆτε, νὰ γραφθοῦν.
Ἀόριστος δεύτερος.
ἔΛμποτε νὰ εἶχα γραφῇ, νὰ εἶχες, νὰ εἶχε: νὰ εἴχαμεν, νὰ

εἴχετε, νὰ εἶχαν.

£OPIANOY FPAMMATIKH. 59
Μέλλων δεύτερος.
ἤΛμποτε νὰ γραφῶ, νὰ γραφῆς, νὰ γραφῇ ᾿ νὰ γραφοῦμεν, V4

γραφῆτε, νὰ γραφοῦν.
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΑ ΠΑΘΗΤΙΚΑ,

ῬἙνεστώς.

Πὰν γράφωμαι, ἐὰν γράφεσαι, ἐὰν γράφεται" | ἐὰν γραφώ- Fol,224,
μεθα, ἐὰν γράφεσθε, ἐὰν γράφωνται.
Παραχείμενος.
TA \ 3 / 3 \ 5 TN 3 2\ " ὟΝ
Edv εἶμαι γραμιμένος, ἐὰν εἶσαι, ἐὰν ἔναι " ἐὰν εἴμεθεν, ἐὰν
+ τ
εἶστε, ἐὰν εἶναι.
Μέλλων πρῶτος.
Eûv γραφθῶ, ἐὰν γραφθῆς, ἐὰν γραφθῇ " ἐὰν γραφθοῦμεν, ἐὰν
γραφθῆτε, ἐὰν γραφθοῦσι.
Μέλλων δεύτερος.

\

μὰν γραφῶ, ἐὰν γραφῆς, ἐὰν γραφῇ ᾿ ἐὰν γραφοῦμεν, ἐὰν

γράφητε, ENV γράφουσι -

- AINAPEMPATA ITAGHTIKA.

Eveotws.
À 7 \ / N / \ 4 \
Na γράφομιαι, νὰ γράφεσαι, νὰ γράφεται" νὰ γραφόμεθα, νὰ
γράφεσθε, νὰ γράφονται.
Παραχείμενος.

δι CH 5 \ ” \ 5
Νὰ εἰμαι γραμιμιένος, νὰ εἶσαι, vavar' νὰ εἴμεσθεν, νὰ εἶστε,

LT
VO ELVHL,

60 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH.
Ἀόριστος πρῶτος.
Fol.23a, Νὰ γραφθῶ, νὰ γραφθῆς, νὰ γραφθῇ " νὰ γραφ] θοῦμεν, νὰ
γραφθῆτε, νὰ γραφθοῦν.
Μέλλων πρῶτος.
Νὰ θέλω γραφθῇ, νὰ θέλεις, νὰ θέλει " νὰ θέλωμεν, νὰ θέλετε,

νὰ θέλουν.
Μέλλων δεύτερος.

Νὰ γραφῶ, νὰ γραφῆς, νὰ γραφῇ * νὰ γραφοῦμεν, νὰ γραφῆτε,

νὰ γραφοῦν.
Η ΜΕΗΕΤΌΧΗ.

Παραχείμενος.

k Ὁ γραμμένος, τοῦ γραμιμένου * À γραμμένη, τῆς γραμμένης "
τὸ γραμμιένον, τοῦ γραμμένου.

ΟΡΙΣΤΙΚΑ ENEPTHTIKA

συζυγίας πρώτης τῶν περισπωμένων.

’Evectuc.

Ὁ QU LU Cv - Ou \
Κρατῶ, ROUTELS, χρᾶτξι ROXTOULLEY, χρᾶτειτε, χρᾶτουσι LA

κρατοῦν.
Παρατατιχός.
|
Fol. 23 4. Ἔχράτουν, ἐκράτειες, ἐκράτειε " ἐκρατοῦμαν, | ἐκρατεῖτε, ἐκρα-
τοῦσαν.

Μέλλων πρῶτος.

Θέλω χρατήσει, θέλεις, θέλει - θέλομεν, θέλετε, θέλουσι χαὶ

θέλουν.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH. 61

Ἀόριστος πρῶτος.

Ἐχράτησα, ἐκράτησες, ἐκράτησε" ἐκρατήσαμεν, ἐχρατήσετε,

ἐκράτησαν.
Παρακείμενος.

Κρατημένον ἔχω, ἔχεις, ἔχει - χκρατημένον ἔχομεν, ἔχετε, ἔχουσι
χαὶ ἔχουν.

Ὑπερσυντέλιχος.

Κρατημένον εἶχα καὶ εἶχα κρατήσει, εἶχες, εἶχε " χρατημένον

εἴχαμιεν καὶ εἴχαμεν κρατήσει, εἴχετε, εἴχασι HAL εἶχαν.
Ἀόριστος δεύτερος.

Εἶχα κρατεῖ, εἶχες, εἶχε" εἴχαμεν χρατεῖ, εἴχετε, εἴχασι καὶ
εἶχαν.

Μέλλων δεύτερος.

Θέλω (1) κρατεῖ, θέλεις, θέλει * θέλομεν κρατεῖ, θέλετε, θέλουσι
χαὶ θέλουν.

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΑ ENEPTHTIKA.
᾿ῬἘνεστώς.
Κράτει, ἂς χρατεῖ, κρατεῖτε, ἂς κρατοῦν.
Ἀόριστος πρῶτος.
Κράτησε, ἂς κρατήσει ᾿ χρατήσετε, ἂς χρατήσουν.

(1) Ms. έλω.

Fol, 24 a.

62 £ODIANOY FPAMMATIKH.

EYKTIKA ENEPTHTIKA.

ῬἘνεστώς.
5) \ \ \ \ ἮΣ
Αμποτε νὰ χράτουν, νὰ χράτειες, νὰ χράτειε " νὰ χρατοῦμαν,
\ CU --
νὰ κρατεῖτε, νὰ χρατοῦσαν.
LA e # 3
Παραχείμενος καὶ ὑπερσυντέλιχος.
ὕ \ 5 / \ 5 \ π᾿ \ " \
AUTOTE νὰ εἰχα χρατήσοι, νὰ εἶχες, νὰ εἶχε νὰ εἴχαμιεν, νὰ
, \ 5
εἴχετε, νὰ εἰχαν.
AOPIGTOS πρῶτος χαὶ μέλλων.
» : / \
AUTOTE νὰ χρατήσω, νὰ χρατήσοις, VX χρατήσοι " νὰ XPATN=
\
σωμιεν, νὰ χρατήσαιτε, νὰ χρατήσουν.
Ἀόριστος δεύτερος.
3 \ 5 Ὁ a \ τ \ » \
Ἄμποτε νὰ εἶχα κρατοῖ, νὰ εἶχες, νὰ ele ‘ νὰ εἴχαμεν, νὰ
εἴχετε, νὰ εἰχαν.
Μέλλων δεύτερος.

"Aurore νὰ θέλω χρατοῖ, νὰ θέλοις, νὰ θέλοι - νὰ θέλωμεν, νὰ

θέλετε, νὰ θέλουν.

Fol. 24 ὁ. YTIOTAKTIKA ENEPTHTIKA.

?Evectwc,
\ 5 \ 5 CE 5 \ - 51
᾿ὰν κρατῶ, ἐὰν χρατῆς, ἐὰν χρατῇ " ἐὰν κρατοῦμεν, ἐὰν χκρα-
# \ QU
TATE, ἐὰν XOATOUGL.
᾿Ἀόριστος πρῶτος χαὶ μέλλω.

\ " 3\ 3\ ; Ἵ
'Euv χρατήσω, ἐὰν χρατήσης; ἐὰν κρατήση * ἐᾶν κρατήσωμεν,

ἐὰν κρατήσέτε, ἐὰν χρατήσουσι.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ l'PAMMATIKH. 63

ATIAPEMPATA ENEPTHTIKA.

᾿ῬἘνεστώς.
Νὰ χρατῶ, νὰ χρατεῖς, νὰ κρατεῖ" νὰ κρατοῦμεν, νὰ κρατεῖτε,
νὰ κρατοῦν.
Μέλλων πρῶτος.
Νὰ χρατήσω, νὰ χρατήσεις, νὰ χρατήσει * νὰ χρατήσομεν, νὰ

χρατήσετε, νὰ κρατήσουν.

Η METOXH.

ἹΚρατῶντας.

4

OPIZTIKA ENEPTHTIKA

συζυγίας δευτέρας τῶν περισπωμένων.
᾿Ἐνεστώς.
Γελῶ,͵ γελᾶς, γελᾶ " γελοῦμεν, γελᾶτε, γελοῦσι καὶ γελοῦν.
Παρατατιχός.
3 2 2 - 2 / ἢ
E-édouv, ἐγέλας, ἐγέλα " ἐγελοῦμιεν χαὶ ἐγελού σαμεν, ἐγέ-
λᾶτε, ἐγελοῦσαν.
Μέλλων πρῶτος.
Θέλω γέλάσει, θέλεις, θέλει - θέλομεν γέλάσεέι, θέλετε, θέλουσι
ἀαὶ θέλουν.
Ἀόριστος πρῶτος,
᾽ , δον ΤᾺ 5 / : 2 / τι = f - 3 7
Ἐϊπγέλασα,, ἐγέλασες, ἐγέλασε ᾿ ἐγέλάσαμεν,, ἐγέλάσετέ, ἐγέ-

λασαν.

Fol.25 a,

64 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH.

Παραχείμενος.
Γελασμιένον ἔχω, ἔχεις, ἔχει " ἔχομεν, ἔχετε, ἔχουσι καὶ ἔχουν.
Ὑπερσυντέλιχος.

Γελασμένον εἶχα, καὶ εἶχα γελάσει, εἶχες, εἶχε " εἴχαμιν, εἴχετε,
εἴχασι KA εἰχαν.

᾿Ἀόριστος δεύτερος.
ΛῈΣ / ΤῊ D L LA LA 5.
χα γελάει, εἰχες, eye: εἰχαμιεν, εἴχετε, εἰχαν.
Μέλλων δεύτερος.

Θέλω γελάει, θέλεις, θέλει " θέλομεν, θέλετε, θέλουν.

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΑ ENEPTHTIKA.

᾿Ενεστὼς χαὶ παρατατιχός.
/ 0] / \ OU s\ Ξᾷ
Γέλα, ἂς γελάει " γελᾶτε, ἃς γελοῦσι.
᾿Ἀόριστος πρῶτος.

s\ ΄ s\ /
Γέλασε, ἂς γελάσει" γελάσετε, ἂς γελάσουν.

Fol. 254. EYKTIKA ENEPTHTIKA.

ῬΕνεστὼς καὶ παρατατιχός.

, \ / \ ΄ \ \ “ \ \
/AUTOTE νὰ γέλουν, νὰ γέλας, νὰ γέλα ᾿ νὰ γελοῦμαν χαὶ νὰ

΄ \ œ \ το
γελούσαμεν, νὰ γελᾶτε, νὰ γελοῦσαν.

᾿
Παρακχείμενος καὶ ὑπερσυντέλιχος.

, \ 5 \ FT \ 3 \ “ \

'Aumote νὰ εἶχα. γελάσοι, νὰ εἰχες, νὰ εἰχε᾿ νὰ εἰχαμεν, VX

εἴχετε, νὰ εἶχαν.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH. 65

AGPIOTOS πρῶτος χαὶ μέλλων.

Λμποτε νὰ γελάσω, νὰ γελάσοις, νὰ γελάσοι " νὰ γελάσωμεν,
\ / \ /
νὰ γελάσαιτε, νὰ γελάσουν.

Ἀόριστος δεύτερος.
» \ 5 ΄ \ 5 \ 5 Ἴ \ LA \
Aurore γα ειχὰ γέλαοι, VC EUVES, γα ειχε VIOL ευγᾶμεν, να
., \ -
εἰχετε, νὰ εἰχαν.
Μέλλων δεύτερος.

"Aurore νὰ θέλω γελάοι, νὰ θέλοις, νὰ θέλοι : νὰ θέλωμεν, νὰ
θέλετε, νὰ θέλουν.

YIIOTAKTIKA ENEPTHTIKA.

PEveotic καὶ παρατατιχός.
Ἐὰν γελῶ, ἐὰν γελᾶς, ἐὰν γελᾶ " ἐὰν γελοῦμεν, ἐὰν γελᾶτε,
ἐὰν γελοῦσι.
Ἀόριστος πρῶτος χαὶ μέλλων. Fol. 26 a
» \
Eav γελάσω, ἐὰν γελάσης, ἐὰν yehdon* ἐὰν γελάσωμεν, ἐὰν
/ 2 \ / NE Κι /
γελάσετε, ἐὰν γελάσουσι καὶ ἐὰν γελάσουν.

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΑ ENEPTEATIKA.

᾿Ἐνεστώς.

\ εξ \ τ πὰ δὲ a \
Na γελῶ, va γελᾶς, νὰ yen: νὰ γελοῦμεν, νὰ γελᾶτε, νὰ

γελοῦν.
Μέλλων πρῶτος.

Ni / \ / \ z \ / \ = _ /
ἃ γελάσω, νὰ γελάσεις, νὰ γελάσει " νὰ γελάσομεν, νὰ γελά-
σετε, νὰ γελάσουν.

Fol. 26 4.

66 SOHDIANOY l'PAMMATIKH.

H METOXH.

Γελῶντας.

ΟΡΙΣΤΙΚΑ ITAOHTIKA
συζυγίας πρώτης τῶν περισπωμένων.
᾿Ἐνεστώς.
“- ΄,' ΄, ΄ ͵ὕ
Κρατοῦμαι, κρατειέσαι, χρατειέται " κρατούμεσθα, χρατιέσθε,
χρατοῦνται (1).
Παρατατιχός.
Ἐχρατούμουν, ἐκρατειόσουν, ἐκρατειότον * ἐχραθούμεθα,, ἐκρα-
τειέσθε, ἐχρχατοῦνταν.
Παραχείμενος.
Ἰζρατημένος εἶμαι, εἶσαι, ἔναι " χρατημένοι εἴμεσθεν, εἶστε,
εἶναι.
Ὑπερσυντέλιχος.
γ΄ / y “ ΤΣ / 12 3
ΚΚρατημένος ἤμουν, ἤσουν, nrov' χρατημένοι ἤμεθα, ἢσθε ,
Ὥσαν.
Ἀόριστος πρῶτος.
ἜἘκρατήθηχα, ἐκρατήθης, ἐχρατηθη | ἐκρατήθημαν Ka ἔχου“
τηθήκαμεν, ἐκρατήθητε, ἐκρατήθησαν,
Μέλλων πρῶτος.
Θέλω χρατηθῆ, θέλεις, θέλει - θέλομεν, θέλετε, θέλουσι καὶ

θέλουν.

(1) Ms, κρατοῦν,

£ODPIANOY l'PAMMATIKH. 01

Δόριστος δεύτερος.
Εἶχα κρατειέσθαι, εἶχες, εἶχε * εἴχαμεν, εἴχετε, εἴχασι καὶ
εἶχαν.
Μέλλων δεύτερος.

Θέλω κρατειέσθαι, θέλεις, θέλει - θέλομεν, θέλετε, θέλουσι χαὶ
θέλουν.

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΑ ΠΑΘΗΤΙΚΔ.

ῬἘ νεστώς.
/ \ / Qi +
Ἰζρατειόσουν, ἂς χρατειέται * χρατειέσθε, ἂς χρατειῶνται.
Ἰ]αραχείμενος.
A 5 / δ > A\ ci / “' rs
Âc εἰσαι χρατημένος, ἂς ἕναι ἂς εἶστε χρατημένοι, ἂς εἶναι.
AOPIGTOS πρῶτος χαὶ μέλλων.

Ἰζρατήσου. ἃς χρατηθῇ : χρατηθῆτε, ἃς χρατηθοῦν.
β ; P ϑ ) 9

EYKTIKA ITAOGHTIKA (1).

᾿Ενεστὼς καὶ παρατατιχός.

"AUTOTE νὰ χρατειόμουν, νὰ χρατειόσουν, νὰ χρατειότον" νὰ

LA \ \ !
χρατειόμεσθο, (2), νὰ κρατειόνταν.
Μέλλων πρῶτος.
"Aurore νὰ χρατηθῶ, νὰ χρατηθῆς, νὰ patron: νὰ LOT =

θοῦμεν, va χρατηθῆτε, νὰ χρατηθοῦν.

(1) Ms. ἐνεργητιχά.
(2) La seconde personne plurielle n’est pas dans le Ms,

ΡΟ]. 21 a.

Fol: 2172.

68 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH.

YIOTAKTIKA ITAGHTIKA.

’Eveotwc.
3 \ “Ὁ DIN " >\ / 2 ἀπὰς
Eav χρατειῶμαι, ἐὰν κρατειέσαι, ἐὰν χρατειέται * ἐὰν χρατειώ-
μεσθε, ἐὰν κρατειέσθεν, ἐὰν χρατειῶνται.
ἈἌόριστος πρῶτος καὶ μέλλων.
211 - CA -“- ἊΝ ET s\ τ ᾿
αν χρατηθῶ, ἐὰν χρατηθῆς, ἐὰν χρατηθῇ "ἐὰν χρχτηθοῦμεν,

\ > \ -
ἐχν χρατηθῆτε, ἐὰν χρατηθοῦσι.

ATIAPEMPATA IAOHTIKA.
"Evectuc.

\ CU \ / \ Ψ \ Vé
Νὰ XOXTOUHLAL, γα χρατειέσοι, να RONTELETAL να χρατούμεσθεν,

νὰ χρατειέσθε, νὰ κρατοῦνται.
Ἀόριστος πρῶτος χαὶ μέλλων.
Νὰ χκρατηθῶ, νὰ χρατηθῆς, νὰ κρατηθῇ * vo θοῦ ὸ
θ ; 0 TAUNS, VX Χρατη ἢ ΝΟ ἈΡΟΑΤΉ ουμέν; γα

χρατηθῆτε, νὰ χρατηθοῦν.

Η METOXH.

Παραχείμενος.
€ / Ὁ € -
0 XOATAILEVOS, τοῦ χρατημένου “ἢ χρατημένη, τῆς χρατημέ--

VAS ᾿ τὸ χρατημένον, τοῦ χρατημένου.

ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΠΑΘΗΤΊΚΑ

συζυγίας δευτέρας τῶν περισπωμένων,
Ἐνεστώς.

Γελοῦμαι, γελᾶσαι, γελᾶται γελούμεσθεν, γελᾶσθεν, γελῶνται.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH, 69

Παρατατιχός.

᾿Ἐγελούμουν, ἐγελώσουν, ἐγελᾶτον᾽ ἐγελώμεσθεν, ἐγελᾶσθεν,
ἐγελῶνταν.

Παραχείμενος.
7 5 5 » » 5 ms
Pelacuévos εἰμαι, εἰσαι, var” εἴμεσθεν, | εἰστε, εἰναι.
Ὑπερσυντέλιχος.
à À 7 " Le ν DT VE we θα. σῇ ἦσαν
ἐξ AGOU.EVOS NHOUY, NGOUY, NTO NUE . NOUE, NOXY.
᾿Ἀόριστος πρῶτος.

᾿Ἐγελάσθηχα, ἐγελάσθης, ἐγελάσθη : ἐγελάσθημαν, ἐγελάσθητε,
ἐγελάσθησαν.

Μέλλων πρῶτος.

Θέλω γελασθῇ,, θέλεις, θέλει - θέλομεν, θέλετε, θέλουσι χαὶ
θέλουν.

Ἀόριστος δεύτερος.
Εἶχα γελᾶσθαι, εἶχες, εἶχε" εἴχαμεν, εἴχετε, εἶχαν.
Μέλλων δεύτερος.

Θελῶ γελᾶσθαι, θέλεις, θέλει - θέλομεν, θέλετε, θέλουν.

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΑ ΠΑΘΗΤΙΚΑ.

᾿Ενεστὼς χαὶ παρατατιχός.
?. s\ Ὁ -- \ “--
Γελώσουν, ἂς γελᾶτε: γελᾶσθε, ἂς γελῶνται.
Ἀόριστος πρῶτος καὶ μέλλων.

/ “ “Ὡ »ΣὌὦ ς ,
Γελάσου, ἃς γελασθῇ : γελασθῆτε, ἂς γελασθοῦν.

Fol, 28a,

10 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH,

EYKTIKA ΠΑΘΗΤΊΚΑ.

Évectos χαὶ παρατατιχός.

Fol. 38 ὁ. "Aurore νὰ γελούμουν, νὰ γελώσουν, νὰ γελᾶτον᾽ | νὰ γελώ-

\ ΩΝ \ EN
μεσθεν, νὰ γελᾶσθεν, νὰ γελῶνταν.
Ἀόριστος πρῶτος χαὶ μέλλων.

"Aurore νὰ γελασθῶ, va γελασθῆς, νὰ γελασθῇ " νὰ γελασθοῦ-

μεν, νὰ γελασθῆτε, νὰ γελασθοῦν.

YIIOTAKTIKA TAOHTIKA.

ῬἘνεστώς.
) œ ἽΝ -Ὕ ὟΝ - 5\
Eùv γελῶμαι, ἐὰν γελᾶσαι, ἐὰν γελᾶται" ἐὰν γελώμεσθεν, ἐὰν
γελᾶσθεν, ἐὰν γελῶνται.
Ἀόριστος πρῶτος χαὶ μέλλων.

Ἐὰν γελασθῶ, ἐὰν γελασθῆς, ἐὰν γελασθῇ " ἐὰν γελασθοῦμεν,

ἐὰν γελασθῆτε, ἐὰν γελασθοῦσι.

ATIAPEMPATA ΠΛΘΗΤΊΚΔ,

?Evectuc.

Νὰ γελοῦμαι, νὰ γελᾶσαι, νὰ γελᾶται᾽ νὰ γελούμεσθεν, νὰ γε-

\ CN
λᾶσθεν, νὰ γελοῦνται.
Ἀόριστος πρῶτος χαὶ μέλλων.
Νὰ γελασθῶ, νὰ γελασθῆς, νὰ γελασθῇ " νὰ γελασθοῦμεν, νὰ

EN ss Χ “"
γελασθῇτε, νὰ γελασθοῦν.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH. 11

H METOXNH.

[Παραχείμενος.]

Ὅ γελασμένος, τοῦ γελασμιένου᾽ | ñ γελασμένη, τῆς γελασμιένης" Fol.29 a.

\ / cv Le
τὸ γελασμιένον, τοῦ γελασμιένου.

ΠΕΡῚ TOY YIIAPKTIKOY ῬΉΜΑΤΟΣ.

OPIZTIKA.

᾿Ἐνεστώς.
Εἶμαι, εἰσαι, ἔναι" εἴμεθεν, εἶστε, εἶναι.
Παρατατιχὸς χαὶ ὑπερσυντέλιχος.

” Y τ ” 5 5,
μουν, ἤσουν, Ὥτον ἤμεθα, noûe, σαν.

Μέλλων πρῶτος.
Θέλω εἶσται, θέλεις εἰσται, θέλει εἰσται᾽ θέλομεν, θέλετε, θέ-

λουσι χαὶ θέλουν.
Μέλλων δεύτερος.

Θέλω εἶμαι, θέλεις εἶσαι, θέλει εἶσται" θέλομεν εἶσται, θέλετε

εἰστε, θέλουσι χαὶ θέλουν εἶσται.

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΑ

᾿Ἐνεστώς.
ἜΣ c > \ 5 >\ ” ΩΝ " ὙΝ 5 ὙΝ
DAY εἰμαι, ἐὰν εἰσαι, ἐὰν ἔναι" ἐὰν εἴμεθα, ἐὰν εἰστε, ἐὰν

εἰναι.

Fol. 29 ὁ.

72 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ l'PAMMATIKH.
Ὑπερσυντέλιχος.
Es ” 21 ” \ ΤΣ Ἂς τως y 2\ ET DA
AV Ἥμουν, ἐὰν Ὥσουν, ἐὰν ἤτον: ἐὰν ἤμεθα, ἐὰν ἤσθε, ἐὰν
σαν. |
EYKTIKA.
᾿Ἐνεστώς.

ἼἌ A ἘΠ \ δ > \ » \ . \
ὕποτε νὰ εἰμαι, νὰ εἰσαι, νᾶναι" νὰ εἴμεθεν, VO εἶστε, νὰ
εἰναι.

Ὑπερσυντέλιχος.
ΤᾺ NE nr \ “ Ν 5 3 \ “ ν \
ὕποτε νὰ NULOUV, νὰ ἤσουν, νὰ Ὥτον᾽" νὰ ἤμεθα, va node, νὰ

σαν.
Μέλλων.

ἼΛμποτε νὰ θέλω εἶσται, νὰ θέλοις, νὰ θέλοι νὰ θέλομεν, νὰ
θέλετε, νὰ θέλουν. |

ATIAPEM®PATA.

ῬἘνεστώς.

ΕΣ on 3/ , \ ci ϑ5"
Νὰ εἶμαι, νὰ εἶσαι, νάναι" νὰ εἴμεθεν, νὰ εἶστε, νὰ εἶναι,

Η METOXH.

Ἑστοντας.

ΠΕΡῚ TOY EXQ PHMATOZ.

OPIZTIKA.

Eveotuwc.

» μά 3/ 3/ 3/ 3/ \ 107
ἔχω, ἔχεις, ἔχει" ἔχομιεν, ἔχετε, ἔχουσι HAL ἔχουν.

ZODIANOY TPAMMATIKH. 73
Παρατατιχός.
Εἶχα, εἶχες, εἶχε εἴχαμεν, εἴχετε, εἴχασι καὶ εἶχαν.
Μέλλων πρῶτος.

Θέλω ἔχει, θέλεις ἔχει, θέλει ἔχει θέλομεν ἔχει, θέλετε ἔχει,

θέλουν ἔχει καὶ θέλουσιν ἔχει. Fol. 30.
Ἀόριστος δεύτερος.
Εἶχα ἔχει, εἶχες, εἶχε" εἴχαμεν ἔχει, εἴχετε, εἶχαν.
Μέλλων δεύτερος.

Θέλω ἔχει, θέλεις, θέλει" θέλομεν, θέλετε, θέλουν.

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΑ.

᾿ῬἘνεστώς.

Ἔχε

ἂς ἔχει" ἔχετε, ἂς ἔχουν.

ss

EYKTIKA.

᾿Ἐνεστὼς καὶ παρατατιχός.

» \ Gr \ 5 \ 7 3, 3,
Aurore νὰ εἶχα, νὰ εἶχες, νὰ Elfe νὰ εἴχαμεν, νὰ εἴχετε, νὰ
εἰχαν.

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΑ.

’Evectwc.

3 3/ 3/ 3/ 3, 3,
Νάχω, νάχεις, ναχει" νάχομιεν, νάγχετε, νάχουν.

H METOXH.

Ἔχοντας.

—}

ὦ"

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH.
ITEPT TOY GEAQ ῬΗΝΆΑΤΟΣ;

OPIZTIKA.

’Evectwc.
Θέλω, θέλεις, θέλει θέλομεν, θέλετε, θέλουσι καὶ θέλουν.
Παρατατιχός.
Ἤθελα, ἤθελες, ἤθελε" ἠθέλαμεν, ἠθέλετε, ἤθελαν.
Fol. 30 4. Ἀόριστος πρῶτος.

᾿Πθέλησα, ἠθέλησες, ἠθέλησε: ἠθελήσαμεν, ἠθελήσετε, ἠθέλη-
GAY.

Μέλλων πρῶτος.
Θέλω θελήσει, θέλεις, θέλει " θέλομεν θελήσει, θέλετε, θέλουν.
Ἀόριστος δεύτερος.

Εἶχα θέλει, εἶχες, εἶχε: εἴχαμεν θέλει, εἴχετε, εἴχασι καὶ εἰχαν
θέλει.

ΠΡΟΣΤΑΚΤΊΙΚΑ.

᾿ῬἘνεστώς.

Θέλε, ἂς θέλει θέλετε, ἂς θέλουν.

EYKTIKA:

’Eveotuwc,

» , \ ᾽ /
"AUTOTE νὰ ἤθελα, νὰ ἤθελες, νὰ ἤθελε" νὰ ηθέλαμεν, νὰ ἠθέ-

λετε. νὰ ἤθελαν.
9

LOHPIANOY TPAMMATIKH, 15
Ἀόριστος πρῶτος χαὶ μέλλων.

"Aurore νὰ θελήσω, νὰ θελήσοις, νὰ θελήσοι" νὰ θελήσωμεν,

νὰ θελήσετε (1), νὰ θελήσουν.

YIIOTAKTIKA.

Éveotuc.
Πὰν θέλω, ἐὰν θέλης, ἐὰν θέλη " ἐὰν θέλωμεν, ἐὰν θέλετε, ἐὰν
θέλουσι.

᾿Ἀόριστος πρῶτος χαὶ μέλλων.

/

σὰν θελήσω, ἐὰν θελήσης, ἐὰν θελήση ἐὰν θελήσωμεν,

As
Q-
Ἐς

θελήσετε, ἐὰν θελήσουν χαὶ [ἐὰν θελήσουσι.

ATAPEMPATA.
Eveotuc.
Νὰ θέλω, νὰ θέλεις, νὰ θέλει" νὰ θέλομεν, νὰ θέλετε, νὰ θέλουν.
Μέλλων πρῶτος.

Νὰ θελήσω, νὰ θελήσεις, νὰ θελήσει" νὰ θελήσομεν, νὰ θελή-

σετε, νὰ θελήσουν.

H METOXH.

Θέλοντας.

(1) Au-dessus de la troisième syllabe de θελήσετε, on lit αι.

Fol. 31 a.

Fol. 314.

Fol, 32 a.

76 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH.

ΠΕΡῚ METOXHS.

H METOXH ὄναι μέρος λόγου ὅπου χλίνεται, χαὶ λέγεται
μετοχὴ διότι μετέχει τὰ ἰδιώματα τοῦ ὀνόματος χαὶ τοῦ ῥήμα-
Fos χαὶ ἀπὸ μὲν τὸ ὄνομα μετέχει γένος καὶ πτῶσιν, ἀπὸ δὲ τὸ
ῥῆμα, διάθεσιν, χρόνον χαὶ συζυγίαν. Kat γίνονται μετοχαῖς εἰς
ὅλους τοὺς χρόνους τῶν. ῥημάτων, χες πᾶσαν ἔγκλισιν καὶ διάθε-:
σιν" χαὶ πρόσεχε ὅτι ἡἣ μετοχὴ ἐπενοήθη διὰ βραχυλογίαν καὶ καλ-
λωπισμὸν τοῦ λόγου χαὶ ὄχι ὅτι | vdv’ ἀναγχαία, διότι ἂν εἰπῆς
« ἐπολέμησα χαὶ ἐνίκησα. », ὡραιότερον χαὶ συντομώτερον ἔναι νὰ
εἰπῆς « πολεμῶντας ἐνίκησα, ». Διὰ τοῦτο καὶ ἣ χοινὴ γλῶσσα À
ἐδιχή LUS, μὴ γυρεύοντας εἰς τοῦτο τὸ μέρος ἄλλους χαλλωπισμούς,
φυσικὰ ὅλαις ταῖς μετοχαῖς τῶν παλαίων λλήνων, ταῖς διαλύουν
μὲ τὸ ῥιστικὸν ῥῆμα τοῦ χρόνου ὅποὔθελεν ἔχει ἣ μετοχὴ χαὶ μὲ τὸ
ὅπου, ὁποῖον ἔναι ἡ ἄρθρον ὑποταχτικόν, ἢ ὄνομα. ἀναφοριχὸν ἄχιλι--
τον, τόποῖον λαμδάνεται εἰς κάθε γένος καὶ χρόνον χαὶ πρόσωπον"
ὥστε τὴν μετοχὴν τούτην « ὁ γράφων » τὴν διαλύεις ἔτζη « ὅπου
γράφει »" χαὶ τὸ « γράψας », « ὅπὄγραψε »" καὶ τὸ « γράψων »,
« ὅπου θέλει γράψει »" ὁμοίως χαὶ ταῖς θηλυκαῖς καὶ ταῖς οὐδετέ-
pots” χαὶ τὸ « γράφοντες », « ὅπου γράφομεν » ἢ « ὅπου γρά--
φετε » ἢ « ὅπου γράφουν » λέγομεν ὁμοίως καὶ τάλλα.

Kat πρόσεχε ὅτι πολλάκις εἰς ὅλους τοὺς ἐνεργητικοὺς χρόνους
καὶ πρόσωπα. χαὶ γένη, μία | καὶ μόνον δουλεύει μετοχὴ ἄκλιτος᾽
γράφοντας, χρατῶντας, γελῶντας, καὶ τὰ λοιπά.

Εἰς δὲ τὰ παθητιχὰ ἐχράτησε μέχρι τῆς σήμερον À μετοχὴ τοῦ
παραχειμένου, χαὶ κλίνεται κεὶς τὰ τρία γένη" « ὁ γραψμίένος »
λέγομεν, καὶ « ἣ γραμμένη » καὶ « τὸ γραμιμένον »" τοὺς λοιποὺς
χρόνους dur SOUL τοὺς χαθώσπερ χαὶ τοὺς ἐνεργητικούς᾽ ὅπου
γράφεται, ὅπου θέλει γραφθῇ, ὅπόγράφθη" ὁμοίως καὶ τοὺς λοι-

/
πούς.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ lPAMMATIKH. 17

ΠΕΡῚ ANTONYMIAZ..

H ANTONYMIA ἔναι μέρος λόγου ὅπου χλίνεται χαὶ Au

νεται εἰς τόπον ὀνόματος, κἔστοντας τὰ ὀνόματα. νὰ μηδὲν ἔχουν

πρῶτα χαὶ δεύτερα πρόσωπα, τούτη ἣ ἀντωνυμία, διὰ νὰ γενῆ

τέλειος ὁ λόγος͵, δίδει τὰ πρόσωπα εἰς τὰ ῥήματα, ἤγουν " ἐγὼ

γράφω, ἐσὺ γράφεις, ἐχεῖνος γράφει, χαὶ ἀκολουθοῦν τὴν ἀντωνυ-

μίαν πέντε" εἴδη, γένη, | ἀριθμοί, πτῶσες χαὶ πρόσωπα. Fol. 32 ὁ.
Εἴδη τῶν ἀντωνυμιῶν εἶνχι πέντε. πρωτότυποι, χτητιχαί,

δεικτιχαί, ἐπιταγματικαὶ καὶ σύνθετοι, καὶ χλίνετ᾽ ἡ πρωτότυπος

ἔτζη.

Τοῦ πρώτου προσώπου.

ἢ εὐθεῖα τῶν ἑνιχῶν ἐγώ

\ ͵
ἢ γενικὴ χαὶ δοτιχὴ μου
À αἰτιατιχὴ ἐμέ
n εὐθεῖα τῶν πληθυντιχῶν ἐμεῖς

\ !
ἣ γενικὴ χαὶ δοτιχή μας
ἢ αἰτιχτιχὴ ἐμᾶς.

Τοῦ δευτέρου προσώπου.
« .} D CU € LU 2 /
ἢ εὐθεῖα τῶν ἑνιχῶν ἐσύ
e \ \ ὸ /
ἢ γενικὴ χαὶ δοτική σου
ἣ αἰτιχτιχὴ σέ
ες 2 - LC EU Ἵ -
ἢ εὐθεῖα τῶν πληθυντιχῶν ἐσεῖς
e \ \
ἢ γενιχὴ καὶ δοτιχή σας
ἢ αἰτιατιχή ἐσᾶς.
Τοῦ τρίτου προσώπον. Fol. 33 a.

ἡ εὐθεῖα τῶν ἑνιχῶν ὅπου " ἐχεῖγος, ἐχείνη, ἐχεῖνο.
ε \ 4
ἣ γενικὴ χαὶ δοτιχή του, τῆς, τοῦ.

18 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH.

ἣ αἰτιατιχὴ τον, τὴν, TO.
h εὐθεῖα τῶν. πληθυντικῶν ὅπου ἐχεῖνοι, ἐχείναις, ἐχεῖνα.
ε \ N
h γενικὴ χαὶ δοτιχή τοὺς
ἢ αἰτιατιχή TOUG, TOLG; TU.
KTHTIKAI

τοῦ πρώτου TPOGWTOU.

€

ὃ , >N , S'HDIN é
ὁ ἐδικός μου, ἣ ἐδική μου, τὸ ἐδικὸν μου.

δ / à δ / \ ὃ /
ὁ ἐδιχὸς μᾶς, Ἢ ÉOUXN μᾶς, TO ἐδιχὸν μᾶς.
τοῦ δευτέρου προσώπου.
,Ν , e 20 1: ! \ δ /
ῃ ἐδιχός σου. Ἢ EOLXN σου. τὸ EOLXOY σου.
) )
EAN / ε δ / \ ὃ "
ὁ ἐδικός σας, ἣ ἐδική σας, τὸ ἐδικόν σᾶς.
τοῦ τρίτον προσώπου.

et 5N / e ὃ / \ δ ἥ
ὁ ἐδικός του, ἡ ἐδική του, τὸ ἐδικόν του.

ἦν τ / e δ Ἵ \ δ r
ὁ ἐδικός τους, ἣ ἐδική TOUS, TO ἐδικόν TOUS.

APIRKTIRAT
Ἄρσενιχά,
ἡ εὐθεῖα τῶν ἑνιχῶν τοῦτος, ἐχεῖνος.
ε \ τ D /
ἢ γενικῊ χαὶ δοτιχή TOUTOUVOD, ἐχείνου.
ἡ αἰτιατική τοῦτον, ἐχεῖνον.
Fol, 33 ὁ, ἡ edbetx τῶν πληθυντιχῶν τοῦτοι, ἐχεῖνοι.
ἢ γενικὴ χαὶ δοτιχή τουτουνῶν, ἐχεινῶν.
“" 7 ? /
ἡ αἰτιατικ τούτους, ἐχείνους.
Θηλυχά.
ἡἣ εὐθεῖα τῶν ἑνικῶν τούτη, ἐκείνη.

s-

\ N 3 5 /
) γένικη χαὶ δοτιχή τουτηνῆῇς; ἐκείνης.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH. 14

ἢ αἰτιατιχή ᾿ς τούτην, ἐκείνην.

h εὐθεῖα τῶν πληθυντικῶν τούταις, ἐχείναις.

h γενικὴ καὶ δοτική τουτουνῶν, ἐχεινῶν.

ἡ αἰτιατικὴ τούταις, ἐχείναις.
Οὐδέτερα.

ἡ εὐθεῖα τῶν ἑνικῶν τοῦτο, ἐχεῖνο.

h γενικὴ καὶ δοτική τουτουνοῦ, ἐκείνου.

ἢ αἰτιατιχκή τοῦτο, ἐχεῖνο.

ἢ εὐθεῖα τῶν πληθυντικῶν τοῦτα, ἐχεῖνα.

ἣ γενικὴ χαὶ δοτική τουτουνῶν, ἐχεινῶν.

ἡ αἰτιατιχὴ τοῦτα. ἐχεῖνα.

ELITATMATIKAT.

Δὐτός, αὐτοῦ, αὐτόν αὐτοί, αὐτουνῶν, αὐτούς. Λύτη, αὐτῆς͵,
αὐτήν" αὐταῖς, αὐτουνῶν, αὐταῖς. | Αὐτό, αὐτοῦ, αὐτό: αὐτά,
αὐτουνῶν, αὐτά.

2YNOETOI
τοῦ πρώτου προσώπου.

4 3 ΞΕ ἢ » 5 - ,
᾿Ατὸς μου, ἀτή μου, ἀτό μου" ἀτοί μας, ἀταῖς μας, ἀτά μας
Ὁ -ὉὉἢ / ” f s =
Τοῦ ἐμαυτοῦ μου, τὸν ἐμαυτόν μου, τὸν ἐμαυτόν μας, τῆς ἐμαυ-
τῆς μᾶς.

τοῦ δευτέρου προσώπου.

9 f , "» Γ , £ " n s 7
Ατὸς σου, ἀτῊ σου, ἀτό σου ἀτοί σᾶς, ἀταῖς σας, ATX σας.

Τοῦ ἑαυτοῦ σου, τὸν ἑαυτόν σου, τὸν ἑαυτόν σας.
τοῦ τρίτου προσώπον.

4 / » , ’ , , τ ᾿] /
ATOG του, ἀτὴ τῆς; ἀτό του τοί τους, ŒTALS τους; ἀτά τους.

Fol.34 a,

Fol. 314.

Fol.,35 a,

80 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ l'PAMMATIKH.

Τοῦ ἑαυτοῦ του, τὸν ἑαυτόν του, τὸν ἑαυτόν τους (1), τοῦ ἑαυ-

τοῦ τῆς, τὸν ἑαυτόν τῆς, τὸν ἑαυτόν του.

ΠΕΡῚ ΠΡΟΘΕΣΕΩΣ.

ΠΡΟΘΈΣΙΣ ἔναι μέρος λόγου ἄχιλιτον ὅπου λαμάνεται παν--
τοτε ᾿ς ταῖς ἀρχαῖς ὁλωνῶν τῶν μερῶν τοῦ λόγου, χαὶ διὰ τοῦτο
λέγεται πρόθεσις᾽ λαμδάνεται δὲ ᾿ς ταῖς ἀρχαῖς τῶν μερῶν τοῦ λό--
γου ἢ χωριστὰ ἢ ἀντάμα. Χωριστά, ἤγουν᾽ εἰς τὸ σπίτι, ἀπὸ
τὸ σπίτι. ᾿Αντάμα" συγγράφω, παραγράφω.

ΠΙρόθεσες μονοσύλλαύοι ἕξη - ἐν, εἰς, ἐξ, σύν, Πρ. πρό: ἐξ
ὁποίαις ἣ « εἰς » χαὶ ἡ « ἐξ» λέγονται καὶ « σέ» καὶ « ἐκ».

Πρόθεσες δισύλλαδοι ἕνδεκα - dvd, χατά, διά, μετά, παρά,
ἀντί, ἐπί, περί, ἀπό, ὑπό͵ ὑπέρ, ἐξ ὁποίαις ἡ « μετά » λέγεται

\ / \ € 2 / /
και ( με D) AOL ἢ « ERL D, ( πὶι».

ΠΕΡῚ EHIPPHMATOSZS.

ΕΠΙΡΡΗΜΑ ἔναι μέρος λόγου ἄχλιτον ὅπου λαμθάνεται ἢ
7 5 “) 1 » \ \ ς:ἷ-ὉΌ \ Li - \ ΓῚ 7ης-
προτητερα (2) ἢ ὕστερ᾽ ἀπὸ τὸ ῥῆμα" καὶ ἀκολουθοῦν τὸ ἐπίῤῥη-
Ci A - \ 5 \ / ᾽ /
μα (3) εἶδος χαὶ | σχῆμα" καὶ εἴδη μὲν δύο: πρωτότυπον, πρίν"
παράγωγον, πριχοῦ" σχήματα δύο: ἁπλοῦν, ἐχθές. σύνθετον,
\

προχθές. Γίνονται δὲ τὰ ἐπιῤῥήματα εἰς διαφόρους χαὶ πολλοὺς
τρόπους.
(1) Ms. τὸν αὐτόντους.

(2) Ms. προτίτερα.
(3) Ms. ῥῆμα.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH. 81
Χρονικά. νῦν, τώρη, ἤδη, ἔτι, ἀκόμη, τότε, ὅτε, ὅντε, ὅταν,
“ » / CT / / » /
ὅνταν, ἄλλοτε, ποτέ, OMOTE, πάλαι, πάλιν, ἔπειτα, μετέπειτα,
μεταταῦτα, ὕστερα, ζύστερα, προτήτερα (1), πρώην, εὐθύς, πά-
ραυτα, ἄχρι, μέχρι, ἕως, ὡς, ὥσπου, ἀφοῦ, σάν, ὡσάν, προτοῦ,
πριχοῦ, πρίν, γλήγορα, γοργά, ἀργά, διόλου, πάντοτε, πάντα,
διαπαντός, ἀεί, ἀείποτε, σήμερον, αὔριον, μεθαύριον, ἐχθές, προ-
χθές, τοῦ χρόνου, ἐφέτο, πέρυσι, προπέρυσι (2).
Μεσότητος. χαλῶς, χαχῶς, ὅλως, χαλά, χαχά, φρόνιμα, πε-
λελά.
ΠΠοσότητος. δίς, τρίς, τετράκις, πολλά | χις, ὀλιγάκις, δα-
ax.
᾽ / 3 / »“ » Ζ 28 » Mets /
Τοπιχά. ἄνω, κάτω, ἔξω, ἀπάνω, παρέξω, ἔσω, ἀπέσω, μέσα,
ὀμπρός, ὀπίσω, ἔμπροσθεν. ὄπισθεν, δεξιζ, Cent, παράμερα. χα--
ἀμ, LP μὰ; ; EE A A CA Me τὶ
ταμόνας, χατιδίαν, χωρίς, χωριστά, χαμαί, χάμου, καταγῆς, ἐδῶ,
ὧδε, ἐδῶθεν, ἐκεῖ, ἐχεῖθεν, παρέκει, ἐπέχεινα, αὐτοῦ, αὐτοῦθεν,
ὠ € Ὃ Ψ 3 “Ὁ / / / /
ὅθεν, ὁπόθεν, ὅπου, ἀλλοῦθεν, μακράν, σιμά, κοντά, πλησίον,
ἀνάντια, ἐνώπιον, ἀντικρύ, πέρα, ἀντίπερα.
Εὐχῆς. ἄμποτε, εἴθε, μακάρι.
Σχετλιαστιχά. ὥχ, ὥχου, MAD, ὦ λελέ, ὥοιμε, ὥχουσου, αἱ-
λήμωνον.
᾽ ΄ > N " 5/ 5/ " 2 ,
Δρνητικά. οὐδαμῶς, ὄχι, ὄχικα,, ὄχεσκε, ὄγεσκε, οὐ, οὐχ,
οὐδέ, οὐδέν, δέν, οὐδεκάν, οὐδέποτε, οὐδόλως, οὐδεψίχα, οὐδεπο-
σῶς, ποσῶς, ἀπαγε.
Θαυμαστικά. αἰδοί, ἂχ ἄχ, ἃ ἀ, ἐθαί. |
᾿Απαγορευτιχά. μή, υ»ηδαμῶς, υ»ηδεποσῶς, μηδόλως, μνηδέν,
“ ΄ δ /
ὑμήν; Under A, υμηδέποτε, μηδεψίχα.
Ὁμοιώσεως (3). ὡς, ὥσπερ, σάν, ὡσάν, χαθά, καθάπερ, κα-
oc, χαθώσπερ.

(1) Ms. προτίτερα,
(2) Ms. πέρισν, προπέρισν.
(3) Ms. μοιώσεως.

©

Fol. 356.

[0]. 36 a.

Fol. 36 ὁ.

Fol, 31 a.

82 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ FPAMMATIKH.

Εἰκασμοῦ. ἴσως, τάχα, τυχόν.

Τάξεως. ἑξῆς, ἐφεξῆς, ῥυτά, πάραυτα, μοναύτα, ἐξάφνου, εἰσ-
PO.

2 / € e - 5 / / /

Αθροίσεως. ἅμα, ὁμοῦ, AVTALL, σύντα, πανοιχί.

Παρακελεύσεως. γιά, νὰ, ἄμε, ἔλα, σύρε, ἄς, κάμε, ἐλᾶτε,
ἀμέτε, ἄστε.

ἄν ὃ / ES » / / / / /

ποδιωχτικά. σίττο, ἔξω, φύγε, io, τάτι, κάτι, ξίο.

St à / Ὁ lé / “ 7ὕ , ES

Συγχρίσεως. μᾶλλον, περισσότερα, πλέον, ὀλιγώτερον, ἄργο
TEA, γληγορώτερα, χαλλίτερα, χειρότερα.

Ἔρωτήσεως. πόθεν, ποῦθεν, ποῦ, πότε, πῶς, τίκε, ὥσπου, ὡς
πότε.

Ἐπιτάσεως. μάλιστα, λίαν, σφόδρα, | πολλά.

Βεύῤαιώσεως. βέθαια, ἀληθινά, πάντως, ὄντως, ἀμήν, Ἢ, που,
3 / Y ὦ 3/
ἐπαληθείας, ἔτζη ἔναι.

D NS a

Διαιρέσεως. ἄνευ, χωρίς, δίχα, διχῶς (L).

Ἐξαιρέσεως. πλήν, παρό, πάρεξ.

3 Ζ, e/

Ἀποστάσεως. ὥστε.

Διατάσεως. σχεδόν.

᾿Ανέσεως. ἥσυχα, ἀγάλια, μόλις, μόγις.

Εὐφραντικά. εἴχι, εἴχιτα.

Κατομωτικά. ναί, ἔτζη, ναίσχε, εἴτις, οὕτως.

3 f /

Ἀπομωτικόν. μά.

Δείξεως. ἰδού, ἔδω, ὧδε, ἐκεῖ, ἐδῶ, ἐκεῖθεν, ἐδῶθεν.

Διασαφητικά, ἤγουν, τοὐτέστιν, οἷον, εἴτουν, δῆλον, δηλονότι.

Ἐχπλήξεως. à, πῶς,

Θειασμοῦ. ὦ καλά, ἂχ ἄ, οἰθδεί,

Διχχωλυτικόν. ἐμποδών.

Κρύψεως. χρυφά, χωστά.

Ἔμφατιχά. διαῤῥήδην, ὁλοφάνερα, ὁλοκάθάρά.

(1) On trouve souvent cet adverbe ainsi accentué en grec vulgaire.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH. 83
Κλητιχά. ©, κούτζι χούτζι, ψὶ ψί, mio πίλο, ψίκο, νὰ νά.
Ὑφαιρέσεως. σπανίως, μόλις, χἄν, σκιάν.
Θετικά. ἀναγνωστέον, γραπτέον, ἰστέον, προσεχτέον.
᾿θνικά. ἑλληνιστί, ἑδραϊοτί, ῥωμαίικα, φράγκικοι.

ΠΕΡῚ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ͂.

ZYNAEZMOZ ἔναι μέρος λόγου ἄχλιτον ὅπου δένει χαὶ σφίγ-
Ν 3/, / “ / \ / \ \ ΄ 7

γει τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου χατὰ τάξιν χαὶ τεχνικὴν ἀρμιονίαιν "
εἶναι δὲ τρόποι τῶν συνδέσμων ὀχτώ.

Συμπλεχτικοί, μέν, δέ, τε, καί, ἀλλά, dun.

Διαζευχτικοί. ἤ, ἤτοι.

τι / τ 5) ἰδὺ ἰδ

Συναπτικοί. εἰ, εἴπερ, el0n, εἰδήπερ.

Παρασυναπτιχοί. ἐπεί, ἐπείπερ, ἐπειδή, ἐπειδήπερ.

Αἰὐτιολογικοί. ἵνα, νά, ὅπως, ἕνεκα, ἕνεχεν, γάρ, ἐάν, ŒS, ἄν.

/ ΄ " Nez / ζῶ , 4

νά, καθό, καθότι, καθόσον, ὅτι, διό, διότι, διόσον, ἐφῷ, ἐφότι,
ἐφόσον.

2 Ci / 3 5 5 ΡῈ ᾽ ,

Ἀποῤῥηματικοί. px, ἄράμου, κάτα, μῶν, μή, μιἠγαρη.

Συλλογιστικοί. ἄρα, ἀλλά, ἀλλαμιήν, οὖν, ὥστε, λοιπόν, το--
λοιπόν, τοίνυν, τοιγάρτοι, τοιγαροῦν.

τῇ / / No ἢ ' ”

Παραπληρωματικοί. δή, mou, τοι, δῆτα, περ, πω, μήν, ἀν,
αὖ, οὖν, γέ.

, / / \ \ δ 7 \ en

Axôpn σμίγονται μὲ τοὺς συνδέσμους καὶ τοῦτοι :

Ἔναντιωματικοί. ὅμως, καίτοι, καίπερ.

Δυνητικός. ἄν.

Διακριτικός. ἥ.

Μειωτικός. γοῦν, γέ; κᾶν.

Καὶ τοῦτα μὲν ὅσον ἐγγίζει ᾽ς τὸ νὰ γυμνάζονται τὰ παιδία,

Fol. 816.

Fol. 38 ὁ.

84 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH.
νὰ μερίζουν τὰ στοιχεῖα. καὶ νὰ κλίνουν τὰ ὀχτὼ μέρη τοῦ λόγου

μὲ συντομίαν καὶ βραχυλογίαν (1) ἀρκοῦσι.

D) 4 \ 7 \ » x À , , , = , / 4

PYTA δὲ πάλιν ἂς ἀρχίσωμεν ἀπ ἀρχῇς νἀξετάσομεν μετ
; A 7 \ à SU Ἃ ξ Û / \ AA e/ Ψ
ἀκριξείας καὶ καταλεπτῶς ἂς ζεχαθαρίσωμεν χατὰ τάξιν ἕνα ἕνα
μὲ τοὺς χανόνας τοὺς τεχνολογιχοὺς HAL τοὺς σχὴ ματισμοὺς σύντα
χαὶ μὲ ἄλλα τινὰ χρήσιμα KA ἀναγκαῖα νὰ τὰ ξεύρουν οἱ νέοι.
΄ \ , \ -“ τὸ , 4
Kai, μὴ βαρυγομήση τινάς, ἂν ἐχεῖνα, ποῦ εἰς πολλοὺς χρόνους

χαὶ χαιροὺς μὲ πολὺν κόπον χαὶ χαλοὺς διδασχαλοὺς μετὰ βίας

7 / \ \ p) / 2 / ἘΝ \
μαθαίνονται, τώρη: νὰ τὰ βλέπουν, εἰς τέτοιαν γλῶσσαν χοινὴν᾽

e/ \ ς - δὲ \ \ - δ \ Ν -ω
ὅπου καὶ οἱ γυναῖκες σχεδὸν (2) νὰ τὴν γρυχοῦν, ὅτι χαὶ διὰ τοῦτο
ε / / 5 δ \ δὲ ὃ / , \ /
οἱ νέοι θέλουν ἀφήσει νὰ μηδὲν σπου ἄζουν ᾿ς τὰ μαθήματα
τὰ ἑλληνικά, ἀλλὰ μάλιστα τούτη θέλει εἶσται | ἀρχὴ χαλὴ νὰ
παρχχινηθοῦν καὶ νὰ πάρουν πόθον νὰ μάθουν ἐχεῖνα ποὖναι βαθύ--
ΣᾺ θ(ζ \ 7... Ô / 2 δ᾽ A ὃ ÿ 7
τερὰ καὶ ποχθίζονται μὲ μεγάλην σπουδήν, ἐπειδ χωρὶς διδάσ--
5" / \ 7] 5 / / / \ / A /
χαλον ἀπατός του τινὰς εἰς ὀλίγον θέλει μάθη νὰ κλίνει τὰ. μέρη
τοῦ λόγου χαὶ θέλει ξεύρει νὰ χανονίζει καὶ νὰ τεχνολογᾷ καὶ τάλλα
ὡσὰν εἶναι γροαμμένοι.. Λέγω νὰ γράφει ὀρθὰ χαὶ νὰ συντάσσει τὰ
λόγιά του μὲ τεχνὴν γραμματικὴν χατὰ τὴν χοινὴν συνήθειαν " τί τοῦ
λείπεται λοιπὸν ἀπεχεῖ, εἰμὴ μόνον ἣ ῥητορικὴ τέχνη καὶ ἣ λογικὴ
πραγματεία. χαὶ ὕστερ᾽ ἀπ᾽ ὅλα αὐτὴ ἣ φιλοσοφία, ὁποῖα, ἂν ὁ
θεὸς μᾶς “δώση ἀνάπαυσιν χαὶ ὑγείαν, ὅλα τὰ θέλομεν δώσει εἰς
τούτην τὴν χυδαίαν χαὶ χοινὴν γλῶσσαν | ἐπειδὴ εἰς τέτοιαν χα--
χὴν τύχην κατήντησε τὸ πάλαι ποτὲ μοιχαριστὸν γένος ἡμῶν τῶν
Γραικῶν, ὅτι μόλις εὑρίσχεται τώρη διδάσχαλος ὅπου νάναι ἱχανὸς

(4) Μ5. βαχυλογίαν.
(2) Au-dessous de σχεδόν, Sophianos ἃ marqué plusieurs points, ce qui semble
indiquer que son intention était de retrancher ce mot, dans le cas où il eùût fait

imprimer sa Grammaire.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ TPAMMATIKH. 85

x διδά ὺς VÉOUE χὰν τὴν γραμματικὴν τέχνην | πόσω LA À-
va διδάσχει τοὺς νέους κἂν τὴν YRALUATUANY τέχνην, | πόσω μὰ
λον ῥητορικὴν καὶ λογυκήν, γεωμετρίαν καὶ ἀστρονομίαν, καὶ τἄλλα
τῆς φιλοσοφίας τὰ μέρη,

Λοιπὸν, σπουδαιότατοι νέοι, ἐκστηθίζετε χαὶ στοχάζεσθε χαλὰ
μετὰ ἐπιμελείας τὸ πρῶτον τοῦτο μέρος τῆς γραμματικῆς τουτη-
vhs, καὶ τάσσω σας ὅτι εὐχολώτατα νὰ φθάσετε εἰς αὐτὸ τὸ ὕψος

“Ὁ , \ » δ, F2 \ 2
τῆς φιλοσοφίας, ἐπειδὴ τἄλλα ὅλα χατὰ τάξιν χαὶ μὲ εὐχολίαν

V4 / LA \ fi τ \ \ VA
μεγάλην μαθαίνονται, μόνον νὰ θέλει τινὰς χαὶ χωρὶς διδάσχαλον"

Γ' ἂν “ 3, \ € \ œ
διότι οἱ ÉTuGTh μαις μαθαίνονται ὄχι μόνον μὲ τὴν ἑλληνικὴν γλῶσ-
σαν, AU καὶ μὲ πᾶσαν ἄλλην γλῶσσαν ὅπου VA” ἀνάμεσα ᾿ς τοὺς
ἀνθρώπους, χαλὰ HA ἂν Ἤτον ἣ βαρδαρώτερη τοῦ χόσμου, πόσω

- CRE | ! € / ε \ / Ὁ ἐσ / ,
υᾶλλον ἡ ἐδική [LAS ὁμιλία, Ἢ Χοιν λέγω, ὅποχει τέτοιαν εὐτα--
ἘΠ ΣᾺΝ / \ ͵ e/ € JUN 17 3).
ξίαν HAL ἁρμονίαν καὶ καλλωπισμόν, ὅπου, ὡς ἐγὼ νομίζω, ἀλλη
γὰ μηδὲν ἔναι ὅπου κἂν νὰ τῆς σιμώνει. :

᾿Αλλ᾽ ὅμως πολλὰ ἔθνη ἐμεταΎλώττισαν τὰ ἑλληνικὰ μαθή-

Ε \ “ ΕῚ 3 δ, - 5
ματα εἰς τὴν γλῶσσαν τὴν ἐδικήν τους, χἔχουν ὅλαις ταῖς ἐπιστή-
, \ \ / δα
Hu μ΄ αὐτὴν τὴν φιλοσοφίαν, χαὶ προχόφτουν. Διὰ τοῦτο χ᾽
dc 56 \ δὲ 5 - Φ“ e/ 7 ὃ ἊΣ ἢ \ /
ἐσεῖς θαῤῥεῖτε χαὶ μηθὲν ἀμελεῖτε, ὅτι ὁλα εἰναι ὀυνατὰ ᾿ς τὸ γένος

- " / 4 \ 7 2 \ € \ \ , / V4
τῶν Ῥωμαίων, μόνον νὰ θέλει, ἐπειδὴ ὁ θεὸς τοὺς ἐχάρισε νάχουν
φύσιν ἐπιτηδειοτέραν ἀπ᾿ ὅλα. τὰ ἄλλα ἔθνη χαί, ἂν θελήσουν νὰ

\ -Ὁ ?
τὴν βάλουν ᾿ς ταῖς ἐπιστήμαις, μεγάλα προτερήματα νὰ χατορ-
θώσουν. Kat und èv ξαφορμίζεται τινὰς λέγοντας ὅτι εἶμαι πτωχὸς
s\ \ ΕΣ \ \ / EN 5 \ / \
ἢ δὲν ἔχω καιρὸν νὰ μαθαίνω γραμμιατικαῖς, ἀμη σώνει [LOU νὰ
ὃ Ἔ 17 / \ \ το δ λον / \ »

ιαοαςζω χαλά, χαὶ νὰ χαλαναρχῶ, χαὶ νὰ γράφω, καὶ νάχω

LU , \ ? \ 2 LA LA \
πρᾶξιν εἰς τὰ χολυδογράμμαται χαὶ λογάριασαι πόσους χρόνους μὲ

\ / ε / / , HAN \ / \ /
τοὺς δασχάλους οἱ νέοι χαάθοντ᾽ ἐπὶ τὰ σχολία νὰ παιδεύονται

2 ae / / \ / s\ \ ÿ Gal \ ς
νύκτα χ᾽’ ἡμέραν μόνον νὰ γράφουν ἢ νὰ διχθάζουν, καὶ οἱ πε-
ρισσό | τεροι γενειάζουν εἰς τὸ σχολίον χαὶ ἀκόμη, κἂν νὰ χαλα-

Gars δ 25 NI / / 4“ ὦ
γαρχοῦν ἢ νὰ διχδάζουν χαλά, δὲν προκόφτουν ᾿ δὲν θέλω νὰ εἰπῶ
νὰ γρυχοῦν τὸ τί διχόάζουν. Εἰ δὲ καὶ βαλθοῦν, ἀφοῦ μάθουν τὸ

Πάτερ ἡμῶν τὰ παιδία χαὶ τὸν χαιρετισμὸν τῆς Παναγίας καὶ

Fol. 39 a

Fol, 39 ὁ.

Fol, 40 &

86 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ FPAMMATIKH.

3/ e 100 - œ \ / / / \ #7 \
ταλλα ὅπούν ἀναγχαῖχ νὰ ξεύρει χάθε χριστιανός, καὶ πιάσουν νὰ
ἐχστηθίζουν ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τούτην τὴν γραμματικὴν καὶ κατὰ

/ - "» ΠῚ / \ \ , F4 A ter
τάξιν ταῖς ἄλλαις ἐπιστήμαις καὶ (1) μετὰ ἐπιμελείας χαὶ πόθου
τὰ βάλουν καλὰ εἰς τὸν νοῦν τους, δὲν θέλω νὰ εἰπῶ πέντε χ᾽ ἕξη

\ / / » al , € s\ / / “ \ ,
χαὶ δέκα χρόνους dun μόνον ἕναν ἢ δύο, τάσσω σὰς ὅτι νὰ ξεύ--
POUV περισσότερα εἰς πᾶσα πρᾶγμα ἀπὸ χείνους ὅπὀγέροισαν ᾽ς τὰ
χολυδογράμματα. Καιρὸς λοιπὸν ἔναι νάφήσομεν τὰ προοίμια χαὶ

νὰ πιάσωμεν τὸ ἔργον.

(1) Ms: καί deux fois.

TRADUCTION EN GREC VULGAIRE

DU TRAITÉ DE PLUTARQUE

SUR L'ÉDUCATION DES ENFANTS

PAR NICOLAS SOPHIANOS

TRADUCTION DU TRAITÉ DE PLUTARQUE

SUR L'ÉDUCATION DES ENFANTS

L'exISTENCE de cette traduction a été signalée pour la pre-
mière fois par Harlès (nouvelle édition de la Bibliothèque grecque
de Fabricius, vu, 5) et, plus tard, par André Moustoxydis (En-
vouvauov, n°4; avril 1843). Ce savant a même publié intégrale-
ment la dédicace de Sophianos à Denys, évêque latin de Mylo-
potamos, et quelques lignes de la traduction du texte de Plutar-
que. Il en devait la communication au professeur Ch. Philitas,
qui les avait copiées sur l’exemplaire conservé à la Bodléienne
d'Oxford.

Cet exemplaire est aujourd'hui le seul connu. C’est un petit
in-octavo de vingt-huit pages non chiffrées et dépourvu de titre,
particularité qui lui est commune avec un autre ouvrage de So-
phianos sur l’Astrolabe. La souscription, que je reproduis à la
fin de la présente édition, nous apprend que ce livre fut imprimé
à Venise, dans la maison de Barthélemy le Calligraphe, le 2 du mois
de janvier 1544.

Grâce à l'inépuisable obligeance de M le Prince Démétrius
Rhodocanakis, auquel je me fais un devoir d'offrir ici l'expression
de ma plus vive gratitude, j'ai réussi à faire exécuter, à Oxford,
une excellente photographie de ce livre rarissime, ainsi catalo-
gué à la Bodléienne : « In-8, S 241, Theol. ». Il est relié avec plu-
sieurs opuscules grecs, entre autres l’Alexandra de Lycophron
(Paris, 1547), les Æpigrammes de J. Lascaris (Paris, 154%), la La-
mentation sur le malheur de la Grèce d'Antoine Éparchos (Venise,
1544), enfin le Traité du même Sophianos Sur la construction et
l'usage de l'Astrolabe armillaire (sans lieu ni date).

Le présent ouvrage de Sophianos ainsi que ceux qui COMpo-

90 PRÉFACE.

sent ce volume sont tous en parfait état de conservation et aussi
frais que s'ils sortaient de chez l’imprimeur.

Dans cette nouvelle édition, comme dans celle de la Gram-
maire, j'ai cru devoir conserver l'orthographe de l'édition prn-
ceps. Je ne m'en suis écarté que pour rectifier quelques erreurs
qui provenaient évidemment d’une inadvertance typographique.
Du reste, j'ai chaque fois pris soin d'indiquer en note le change-
ment que j'avais fait.

On verra que Sophianos s'était créé un système d'orthographe
pour le grec vulgaire (spécialement en ce qui concerne les mu-
tations de o en ὦ et de εἰ en ἡ, dans les modes des verbes), sys-
tème qui s'était déjà produit dans sa grammaire, dont la rédac-
tion me paraît antérieure à cette traduction.

Le but qu'il se proposait était, je crois, de rendre, en la sim-
plifiant légèrement, l'orthographe du grec plus accessible au
peuple. Ces anorthographies ne doivent donc pas être mises sur
le compte de l'ignorance, qui s’est souvent donné libre carrière
dans les livres en grec vulgaire imprimés à Venise ; elles sont le
résultat d'un essai malheureux,qui devait nécessairement échouer
pour une foule de raisons qu’il est inutile d’énoncer ici. La ten-
tative de Sophianos fut renouvelée, avec plus d’insuccès encore,
au commencement de ce siècle, par un des plus ardents cham-
pions du grec vulgaire, l’illustre poëte Athanase Christopoulos
(dans son livre intitulé H ρομεηχη γλοσα. Corfou, 1814; et Zante,
1859).

Dans mon édition, j'ai cru devoir adopter, pour plus de clarté,
la division du texte en paragraphes ; et, autant que cela m'a été
possible, je me suis astreint à suivre celle adoptée par le célèbre
helléniste hollandais Wyttenbach, dans sa grande édition de
Plutarque.

Sophianos a supprimé dans sa traduction quelques courts pas-
sages de l'original, mais, généralement parlant, il l’a rendu d’une
facon aussi élégante que simple et fidèle. Ce traité de Plutarque
est, à ma connaissance, le premier ouvrage grec en prose qui ait
eu les honneurs d’une vulgarisation romaïque.

΄

E. EE

TS θεοφιλεστάτω καὶ σεύασμιωτάτω
ἐπισχόπω Μυλοποτάμου χαὶ Χερρονήσου
/ /

χυρίω Διονυσίω

Νικόλαος ὁ Σοφιανὸς χαίρειν.

BAÉTIONTAZ, θεοφιλέστατε δέσποτα, ὅτι, διὸ
τὴν μαχρὰν καὶ πικροτόάτην δουλοσύνην. τὸ ἡμέτε-
ρον γένος ἐξέπεσε καὶ οὐδὲ κἂν ἀναθυμᾶται τὴν προ-
χοτοὴν ὅπου εἶχαν οἱ προγόνοι μας, μὲ ὁποίαν ἄφησαν
εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην λαμπρὰν καὶ ἀθάνατον δό-
Env, ἠθέλησα, πολλάκις περὶ τούτου γὰ συμβουλευθῶ
χαὶ νὰ χοινολογήσω τὸ πρᾶγμα μὲ ὅσους σοφοὺς καὶ
πεπαιδευμένους καὶ χατὸὼ ἀλήθειοιν εὐγενεῖς χαὶ λεί-
ψανοα, τῆς ἀθλιας rat δυστυχοῦς ἀρχαίας ᾿ἰλλάδος,
λέγω τὸν ἐνδοξότατον καὶ δοχεῖον τῶν ἀρετῶν ἀν-
τώνιον τὸν Καλλιέργην, ὅπου εἰς μόνον ἀποκρατεὶ
τὸ ἀξίωυνα, τῶν ἡμιθέων ἐκείνων ἡρώων καὶ ἡ λαμ-
πρότης τῆς ἑλληνικῆς εὐγενείας καὶ μὲ τὸν ἄριστον
χαὶ δοχιμώτοντον ἰατρὸν καὶ ὄντως ἄλλον Ἱπποχρά-
τὴν ἄγγελον τὸν Φορτίαν ᾿ καὶ μὲ τὸν περίφημον
χαὶ λογιώτατον ἀντώνιον ὕπαρχον. τὸν δημόσιον
διδάσκαλον τῆς λαμπροτάτης πόλεως τῶν Bevetiov ᾿

Page 1.

Page 2,

92 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ITATAATOTOS.

μὲ τὸν χαλὸν χαὶ συνετῴτατον Κωνσταντῖνον Ράλ-
λὴν χαὶ τὸ ἄνθος τῆς χαλοχαγαθίας Μαθίαν τὸν
ἄῤδαριν᾽ μὲ τὸν μέγαν χαὶ σεμνὸν Γεώργιον τὸν Ko-
ρίνθιον ᾿ μὲ τὸν σοφὸν ÉpuéJopoy τὸν Ζαχιυυνθηνόν "
μὲ τὸν σώφρονα χαὶ σπουδαιότατον Kavtivoy τὸν
Τριδώλην, καὶ τὸν τούτου πατέρα άκωθον, τὸν ἱλα-
ρώτατον χαὶ χαριέστατον ποιητήν * μὲ τὸν γλυχὺν
χαὶ σπουδαῖον Μιχαὴλ τὸν Ῥοσαίτον " μὰ τὸν λόγιον
χαὶ πεπαιδευμένον Νικόλαον τὸν Χῖον " μὲ τὸν με-
γαλοπρεπέστατον χαὶ πολιτικώτατον ῥήτορα, Φράγ-
nov τὸν Τελουντᾶν. χαὶ ἔτι μὲ τὸν εὐγενέστατον
ἰωάννην τὸν Παλαιολόγον, ἄνδρα ἐπιεικῆ χαὶ σώ-
GROVE, ὅπου ἡ σοφία, χαὶ ἡ προχοπή TOUS ἄδεται εἰς
ὅλην τὴν οἰκουμένην ᾿ καὶ νὰ μὴ μοωκρολογῶ, HO μὲ
πολλοὺς ἄλλους ὅπου ἔτυχαν ἐδῶ, εἶχα συμρουλευθῆ
μὲ ποῖον τρόπον ἤθελεν διορθωθῇ τὸ πάθος τοῦτο τῆς
ἀπαιδευσίας. καὶ νὰ γυρίσουν εἰς τὸ χαλόν " καὶ ὅλο!
ἀπὸ μίαν γνώμην ἦσαν ὅτι, ἂν ἤθελαν διαδάσει χαὶ
va γρυχήσουν τὰ βιθλία. ὅπου do] χαν ἐκεῖνοι οἱ
παλαιοὶ γαὶ ἐνάρετοι ἄνδρες, εὔκολα, ἤθελεν διορθωθῆ
ñ

,

ἀπαιδευσία, ὅπου πλεονάζει εἰς τοὺς πολλούς.
\ - \ (2 Nous 7, A 2
Διὼ τοῦτο λοιπὸν ὥρμησα HA ἐγὼ, [LE γνωμὴν
χαὶ παροχίνησιν τῶν εἰρημένων ἐλλογίμων LA εὐγε-
νῶν ἀνδρῶν. ἀπὸ ὅσον δύναμιαι, θεοῦ ὁδηγοῦντος, νὸ,

μεταγλωττίσω καὶ νὰ πεζεύσω ἀπὸ τὰ βιδλία, ὅπου

ZOPIANOY IATAATOTOE. 93
va εἶναι χρήσιμα, LOL ὠφέλιμα, εἰς τὸ νὸ, ἀναχιαινισθῆ
χοιὶ νὰ ἀναιπτερυγιάσει ἀπὸ τὴν τόσην ἀπαιδευσίαν
τὸ ἐλεεινὸν γένος. Καὶ διὰ τοῦτο μάλιστα, ἠθέλησα
γὰ ποιήσω τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τὸ βιόλιάριον " τοῦτο
τοῦ Πλουτάρχου, ὁποῖον λέγεται « Περὶ παίδων ἀγω-
γῆς», καὶ ἡμεὶς τὸ ὠνομάσαμεν « Παιδαγωγόν »,
διότι αὐτό μας παιδαγωγεὶ καὶ διδάσχει ἀπὸ τὴν
ἀρχὴν πῶς νὰ γεννηθῇ καὶ νἀνατραφὴῆ τὸ παιδίον
εὐγενικά,, καὶ ἀπεκεῖ πῶς νὰ παιδευθῇ καὶ νὰ γένη
ἔνδοξος χαὶ ἐνάρετος ἄνθρωπος, ὡσᾶν ἧσαν οἱ πατέ-
PES μᾶς.

Kat πάλιν εἶχα πέση εἰς μεγάλην ἀπορίαν πῶς
Eva δυνατὸν νὰ πιστεύσουν οἱ πολλοὶ τὰ λόγια, τοῦ
παιδογωγοῦ, ἂν οὐδὲν ἔχουσι χαὶ παράδειγμα, τὸ
ποίας λογῆς πρέπει γὰ ἔναι ὃ πεπαιδευμένος ἄνθρω-
πος) ἂν οὐδέν τους παραστήσωμεν τὸν βίον καὶ τὴν
διαγωγὴν τῆς ἀρχιερωσύνης σου, καὶ ὅλοι ὁμοῦ νὰ
σπουδάζουσι νὰ μιμοῦνται τὴν μεγαλοψυχίαν, τὴν
ἐλευθεριότητα ὅπου δείχνεις καθ’ ἑχάστην εἰς ὅλους,
χοντολογία; τὰς ἄλλας ἀρετὰς ὅπου στολίζουσι τὴν
ἱεράν σου καὶ γενναίαν ψυχήν, ὅπου οὐδὲ αὐτὸς ὁ
Πλούταρχος, μετὰ εὐκολίας τὰς ἤθελεν ἀφηγηθῆ.
Λοιπόν, ἂν γένη τοῦτο, καὶ ὅλοι ἢ οἱ περισσότεροι

(1) βιδλάριον

94 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ IAIAATOTOEZ.
πιάσουσι τοῦτον τὸν δρόμον, εὔκολο, καὶ ἀπὸ τὴν
δουλοσύνην χαὶ ἀπὸ ἄλλα πολλὰ πάθη, ὅπου εἶναι
χειρότερα χαὶ ἀπ’ αὐτὴν τὴν δουλοσύνην, ἤθελαν
λυθρωθῇ ᾿ ka, ἂν οὕτω ποιήσουσιν, ὁποῖον θέλομιεν
τὸ γνωρίσει καὶ ἡμεῖς ἀπὸ τὴν πούλησιν τῶν χαρ-
τίων; θέλομεν τοὺς δώσει! καὶ τὰ ἐπίλοιπα τοὺ Πλου-
τάρχου βιδλία, καὶ πολλοὺς καὶ χαριεστάτους δια-
λόγους τοῦ Λουχιανοῦ, χαὶ ἄπειρα τῆς ἱερᾶς θεολο-
γίας " εἰ δ᾽ ἄλλως, ὅπερ οὐκ οἴομαι, τὸ « οὐ φροντὶς
ἱπποχλείδει» ἡ παροιμία, ἐρεῖ, καὶ ἡμεῖς ἀναχιάμψο-
μὲν εἰς τὴν φιλοσοφίαν αὐτὴν καὶ τὴν φίλην ἡμῖν χαὶ
συνήθη γεωμετρίαν.

ὁ θεὸς νὰ φυλάξει τὴν ἀρχιερωσύνην σοὺ εἰς χρό-
VOUS πολλοὺς χαὶ χαλούς.

HAOYTAPXOY ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ͂ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ.

1. QPEAIMON νομίζω χαὶ εὔλογον ἔναι νὰ σχοπήσομεν
" » Γ: τ D ΄ γ᾿ Ἵ \
χαλά, ὅσον ἔναι δυνατόν, καὶ νὰ εἰποῦμεν ὅσα ἁρμόζει εἰς τὴν
\ \ ᾿Ξ ’ εὖ ,
ἀνατροφὴν χαὶ τὴν παίδευσιν τῶν εὐγενῶν ἀνθρώπων, χαὶ ἔτι νὰ
CU CU δ “ FA e ᾽
ἀφηγηθοῦμεν ἐχεῖνα ὅπου, ἂν τὰ χρειασθοῦν οἱ νέοι, θέλουσιν ἀπο-
κατασταθῇ φρόνιμοι χαὶ γενναῖοι χαὶ ἐνάρετοι τοὺς τρόπους " χαὶ
, 3 , PU , \ \ nm
ἴσως χάλλιον ἔναι νἀρχίσωμεν πρῶτον ἀπ᾽ αὐτὴν τὴν γένεσιν τοῦ
ἀνθρώπου.
9 6) \ 2 ἐῷ \ / / 2 δόξ ‘
. Ὅσοι λοιπὸν ἐπιθυμοῦσι νὰ γένουν πατέρες ἐνδόξων χαὶ
a a
λαμπρῶν παιδίων, συμιδουλεύσει τοὺς ἤθελα νὰ un συμιμίξουν μὲ
ε 7 / - / / \ \ ! /
ὁποίαν τύχη. γυναῖχα,, πόρνην λέγω πολιτικὴν ἢ παλλαχήν (1),
ὃ , e "δὲ 5 2 \ \ / \ / τ, e/
ιότι ὅσοι οὐδὲν εἰναι ἀπὸ χαλὸν πατέρα HAL μητέρα, εἰς ὅλην
\ \ ΕΣ \ ’ ὃ \ \ ! \ A
τους τὴν ζωὴν ἔχουσι πολλοὺς ὀνειδισμοὺς χαὶ ψόγους, χαὶ χαθεὶς
ὅπου νὰ θέλει εὔκολα καὶ ἐλέγχει καὶ ὑύρίζει τοὺς - καὶ διὰ τοῦτο
»Ή / Gr € - δ,
ἄρα φρόνιμος NTOV ὁ Εὐριπίδης ὁ ποιητής, ὑποῖος λέγει" « ὅταν
4.» \ en 7? τῷ / AY. 7 / , / \ ÿ
ἢ ἀρχὴ καὶ À ῥίζα τοῦ γένους οὐδὲν ἔναι χαλή, ἀνάγκη νὰ δυστυ-
χοῦν τὰ παιδία (2). » Ἔναι λοιπὸν εἰς τὸν ἄνθρωπον καλὸς θη-
σὰυρὸς παρρησίας ἣ εὐγένεια, καὶ ὅσοι ἐπιθυμοῦσι νἄχουν παιδία
\ » “ , \ \ ,
γνήσια, ἂς ἔχουσι περὶ πολλοῦ αὐτὴν τὴν εὐγένειαν" καί, κατὰ
ἀλ 4ρ € 3 θ 37 \ / ῃ / \ Ἂν
ἤθειαν, ὅσοι ἄνθρωποι ἔχουσι τὸ γένος τους νενοθευμένον καὶ μιὴ
- ! \ \ ! / \ \ ͵ ως φὰς
γνήσιον, καὶ τὰ φρονήματά τους χαὶ τὰ διανοήματα; σχεδὸν ἀεί-
x / À \ EU \ / ΕῚ »" \ , PU
ποτε σφάλλουσι HAL τἀπεινοῦνται᾽ HAL μάλιστα ὀρθῶς χαὶ ἀληθῶς
ε \ » vw ε -“ “ ᾽ Eu Ὡ“
λέγει ὁ ποιητὴς ἐχεῖνος ὁποῖος εἰπέν᾽ « Δουλώνεται ἐχεῖνος ὅπου
ἐννοεῖ ὅτι EYE ἄτυχον πατέρα. ἢ μητέρα, καλὰ χαὶ ἂν ἔναι μέὲγαξ

(1) παλαχήν.
(2) Eutipide, Hercule furieux, v: 261.

Page 3.

Page 4.

96 ZOHDIANOY IIAIAATQTOS.
! 3/ , Φ »
λόψυχος ἄνθρωπος (1). » “Ὥσπερ πάλιν τὸ ἐναντίον, ὅσοι ἔχουσιν
Le Ν €
ἐνδόξους χαὶ λαμπροὺς γονεῖς, γέμουσιν ὑπερηφανίας χαὶ μεγα-
λαυχίας. Kat λέγουσι τὸν Διόφαντον, τὸν υἱὸν Θεμιστοχλέους,
τοῦ στρατηγοῦ τῶν ᾿Αθηναίων, ὡς πολλάχις εἶπεν εἰς πολλοὺς ὅτι,
εἴτι αὐτὸς βούλεται, ἐκεῖνο θέλει καὶ τὸ πλῆθος τῶν An ναίων,
“ 5 QU [74 / , 4 / \ € f / 1
διότι éxeivo ὅπου θέλει αὐτός, θέλει χαὶ h μήτηρ του " καί, εἴτι
θέλει ἡ μήτηρ, θέλει χαὶ ὁ Θεμιστοχλῆς καί, εἴτι ὁ Θεμιστοκλῆς
βούλεται, χαὶ ὅλοι οἱ ᾿Αθηναῖοι θέλουσιν. ἔΛξιον δὲ ἔναι νὰ ἐπαι-
΄ \ \ / \ \\ seu ΤῸ
νέσει χαθεὶς τὴν μεγαλοψυχίαν χαὶ τὴν εὐγένειαν τῶν Λακεδαιμο-
νίων, ὁποῖοι ἐζημίωσαν πολλὰ στάμενα ᾿Αρχίδαμον τὸν βασιλέα,
διότι χατεδέχθη χαὶ ὑπῆρε γυναῖχα χοντήν, λέγοντες ὅτι οὐδὲν ἔχει
9 A Cu / > ! LA / 5 N /
εἰς TOY νοῦν του νά μᾶς ἀφήσει υἱὸν βασιλέχ, ἀλλὰ βασίλισσαν.
3. ᾿Αχόλουθον Évar εἰς αὐτὰ νὰ εἰποῦμεν καὶ τοῦτο, ὁποῖον
οὐδὲν ἐχατεφρονεῖτο ἀπὸ τοὺς προγόνους μας, ὅτι, ὅσοι χάριν τεχ-
νοποιΐας πλησιάζουσι τῶν γυναικῶν τους, πρέπει νὰ σμίγονται ἢ
ἐφ \ \ / A x NULS a Er N / “
παντελῶς χωρὶς νὰ πίουν χρᾶσιν Ἢ πολλὰ ὀλίγον᾽ διότι φίλοι τοῦ
τ - δ“ €
χρασίου χαὶ μεθυστάδες φυσικὰ γίνονται ἐχεῖνοι ὅσοι τύχη χαὶ οἱ
5 \ > \ - - € s\
πατέρες TOUS χρασωμένοι ἐποίησαν τὴν ἀρχὴν τῆς σπορᾶς" ὡσᾶν
\ / € \ 5: 2 ΝΝ Δ 5. ΄ὕ \ n°45 /
χαὶ Διογένης ὁ σοφὸς eimev, ἐπειδὴ εἰδε νέον μωρὸν χαὶ ἐξεστηχόν᾽
/ € 4 / 3/ \ \ Ἁ
« Νεανίσχε, ὁ πατήρ σου μεθυσμένος σε ἔσπειρε. » Kat περὶ μὲν
τῆς γενέσεως ἀρχεῖ τοσαῦτα.
9, 9 © 5 -Ὁ- -Ὁ \
4. ᾿Αχόλουθον ἔναι νὰ εἰποῦμεν περὶ ἀγωγῆς χαὶ τριθῆς χαὶ
-Ὁ ς 3 3/
παιδεύσεως τῶν παιδίων. Ὅσα λοιπὸν λέγομεν εἰς τὰς ἄλλας
» / ] \ \ » \
τέχνας χαὶ ἐπιστήμας, τόσα χαὶ εἰς τὴν ἀρετὴν δίχαιον ἔναι νὰ
{ À
2 δῷ 5 5 \ \ -
εἰποῦμεν. Εἰς τὴν τελείαν ἀρετὴν καὶ προχοπὴν τοῦ ἀνθρώπου
5 € Eu ou / Vs 5 \
πρέπει νὰ εἰναι ὁμοῦ τὰ τρία ταῦτα φύσις, λόγος καὶ ἔθος" χαὶ
« ͵ / \ 3, \
ὀνομάζω λόγον τὴν μάθησιν ἤγουν τὴν διδασχαλίαν- ἔθος δέ, τῊν
» 2) 3, ΕΣ \ \ ε΄ = €
ἄσκησιν καὶ τὴν τριδήν χαὶ ἔναι ἀρχὴ καὶ ῥίζα τῆς προχοπῆς À

« 20 \ ς , \ 3 7
διδασχαλία : ἣ χρῆσις δὲ χαὶ ἡἣ ὠφέλεια θέλει τὴν ἀσχησιν᾽ ka,

(1) Euripide, Hippolyte, ν. 242.

LOPIANOY IAIAATQTOËS. 97
« EN / \ ” / , \ , ! ’ / \ » ς +
ὁποῖος θέλει νὰ ἔναι τέλειος εἰς τὴν ἀρετὴν, ὀφείλει νὰ ἔχεν ὁμοῦ
\ / \ δ " / » ᾽ ΕἸ \ \ / / » 7
τὰ τρίχα ᾿ HAL ὅπου ἤθελε λείψει απ αὑτὰ τὰ τρία τίποτε, ἀνάγχη
3 , ou \ / \ » , \ Ν Ne A ε » Fa N ͵ .
εἰς ἐχεῖνο TO μέρος νὰ ἔναι ἐλλιπὴς χαὶ XOÀOON ἢ ἀρετὴ, ὁιότι ἢ
/ \ “ὦ ὃ ÿ 2 » -»" / \ / ε
φύσις χωρὶς καλῆς ὀιδασχαλίας ἔνα! πρᾶγμα τυφλὸν καὶ πάλιν ἢ
μάθησις ὶς χαλῆῇς φύσεως ἔναι ἐλλιπὲς χαὶ οὐγὶ ἀχέρχιον᾽ 1
μάθησις χωρὶς χαλῆὴς φύσεως Ë ἱπὲς KO οὐχὶ ἀχέρχιον᾽ ἢ
δ) / δ) CO A / A ὃ N / "
σπουδὴ πάλιν χαὶ ἢ ἄσχησις χωρὶς φύσεως καὶ διδασχαλίας, ἀτε-
“ \ \ \ » € 7
λές. Ὥσαν χαὶ εἰς τὴν γεωργικὴν ἔναι φανερὸν ὅπου πρῶτον μὲν
e - / 4 Ἵ 5/ ε \ 3 \ L \
Ἢ γῇ θέλει νάναι καλή, ἔπειτα ὁ γεωργὸς VAVOL χαιλὸς τεχνίτης, χαὶ
» Ὁ LA Δ €, 1 e « ΡΞ
ἀπεχεῖ ὁ σπόρος χαλός τὸν ὅμοιον τρόπον, ἣ φύσις ὁμοιάζει τῆς
2 \ € ὃ ὃ Ζ Ὁ Ὁ \ Ζ δὲ \
γῆς και ὁ ὀιδάσχαλος, | τοῦ γεωργοῦ" τὰ παραγγέλματα dE ka
LHC / τὰ ὃ ὃ / Ne'a - A ς Ζ "Ὁ
αι παραινέσεις τοῦ διθασχάλου καὶ “τοῦ πατρὸς ὁμοιάζουσι τῶν
/ T7 7 - Æ , Ὁ LA “ , \ “,
σπερμάτων. Kai, σχοπῶντας χαλά, εἰπεῖν ἤθελα ὅτι αὐτὰ ὅλα
€ RE \ / ° \ \ ne » / , /
ὁμοῦ ἥλθαν καὶ συνέπνευσαν εἰς τὴν ψυχὴν τῶν ἀνθρώπων ἐχείνων,
“ 3/ / ” Vo ZX » \ , / -
ὅσοι ἔχουσι μέγα ὄνομα χαὶ ἄδονται εἰς τὸν κόσμον, λέγω ITuba-
4 \ / \ ΡΨ ΟῚ \
γύρου, Σωχράτους χαὶ Πλάτωνος, χαὶ τῶν τοιούτων. Evruyns
\ \ 3 3/ v € € \ - 9 /
λοιπὸν χαὶ θεοφιλὴς évar ὁ ἄνθρωπος ἐχεῖνος ὅπου ὁ θεὸς τοῦ ἐχά-
, \ \ / / 7 > NA \ re \ “ , -
PIGEV αὑτὰ τὰ τρία χαρίσματα. Ex dE χαὶ νομίζει XOLVELS ὅτι ἐχεῖ-
ε δὲ " \ / \ 2 "ἢ “ " 7 \
VOS OMOUDEV ἔχει χαλὴν φύσιν χαὶ εὐφυΐαν, ἂν ἤθελεν ἔχει καλὸν
ὃ ἃ / ΤΕ, δ Ἐν 0) ΄ \ 47 , \
ιόχσχαλον, χαὶ ὀρθὰ χαὶ ὡσᾶν πρέπει νὰ χοπιάζει εἰς τὴν προ-
/ DA ” ὰ / \ Ja TZ ΞΕ ͵΄ “' \
χοπήν, οὐδὲν ἤθελε ιορθώσει τὸ ἐλάττωμα τῆς φύσεως, ἂς τὸ
δ \ / \ , \ N
γινώσκει ὅτι πολλὰ σφάλλει χαὶ οὐδὲν στοχάζεται χαλά, διότι
\ , \ PO / δ᾽ 0 / « ἌΣ δί \ € , / \
TAY ἀρετὴν τῆς φύσεως ὀιαφθείρει ἢ AXNOÔIX χαὶ ἣ ἀμέλεια, χαὶ
/ \ 2 / ÿ ρ / « δ) \ ε 5 N / \
πάλιν τὴν χαχίαν ὁὀιορθώνει ἢ σπουδὴ χαὶ ἣ διδασκαλία" χαὶ
ε \ “ Li » \ \ +2 \
πολλὰ ὅπου εἶναι εὔχολα νὰ τὰ χαταλάδη Labels, φεύγουσι τοὺς
ΕῚ vw \ 5 | 5 \ / Σὰ
ἀμελεῖς" χαὶ ὅσα πάλιν εἶναι δύσχολα χαὶ βαρέα, καταλαμθά-
/ ς ὃ % NN, (« 217 + / " - “
VOUGL τὰ οἱ σπουδαῖοι χαὶ ὅπου χοπιχίουσι. Τ᾿ νωρίσειν ἤθελες ὅτι
ον / are δ " -" / \ ta N 7
1 ἐπιμέλεια χαὶ Ἢ σπουδὴ ἔναι πρᾶγμα τελεσιουργόν, χαι ὅλα δύ-
\ \ 16 s\ / ” \' 02 E /
VOTOL νὰ τὰ χαταλάοη, ἂν σχοπήσης εἰς πολλὰ ὅπου συμθαίνει
\ / \ où / τ / "'
χαὶ γίνονται" σταλαγμωοὶ ὕδατος πέτραν τρυποῦσι" HAL, ἂν μα-
/ \ \ \ / 4 PAS s\ / / PP
λαάσσὴ κάνεις μὲ τὰ χέριχ τοῦ σίδηρον Ἢ χάλχωμα,, τρίρονται᾽"

\

\ ων ΄ »,; c / ε Ν LEP A /
και τῶν αμᾶςζιων OL Teoyot, OTROLOL στρχθώνονται με πολὺν χΧΌτον.

1

Page 5.

Page 6.

98 LOHDIANOY ΠΑΙΔΑΤΏΩΓΟΣ.
ἀδύνατον ἔναι νὰ ἐλθοῦν εἰς τὴν πρώτην τάξιν χαὶ ἰσότητα " καὶ
\ “ἘΞ εἰν e D 3
τὰ στραθοράζδια τῶν ὑποχριτῶν ὅπου χρειάζονται εἰς τὰς χομω-
» 5 5 e/
δίας, ἀυνήχανον ἔναι νὰ ἰσάσουν ποτέ: ἀλλὰ χαὶ πολλὰ ὅπου
CH \ ν᾿ αὶ ; LU δ, ΕΥ̓
εἰναι παρὰ φύσιν γίνονται χαλλίτερ᾽ ἀπ᾿ ἐχεῖνα ὅπου εἶναι χατὰ
, \ u 5 ! , δ 3 δ, \
φύσιν" χαὶ οὐδὲν εἶναι μόνον αὐτὰ ὅσα εἴπαμεν ὅπου δείχνουσι ΤῊΝ
/ 23 LS à 3
δύναμιν τῆς ἐπιμελείας χαὶ τῆς σπουδῆς, ἀλλὰ καὶ ἄλλα μύρια.
€ 5 À Ὁ s\ 7 ας \ CAN . 2 / ces 7
Η ἀγαθη γῆ; ἂν ἀμεληθῇ καὶ οὐδὲν γεωργηθῆ, χερσεύεται᾽ καί,
Q 3/ \ CU s
ὅσον var τὴν φύσιν χαλλίτερη, τόσω μᾶλλον διαφθείρεται, ἂν
“Ὁ 3, LU - \ Ur
ἀγριωθῆ δι ἀμέλειαν * καὶ πάλιν-ἔναι VA τραχεῖα καὶ σχλΏρη ἔξω
vo / 5 / ΟΝ 29 4 \ A \ \
τοῦ μετρίου, ἀλλά, ἐὰν γεωργηθῇ χαλα, παραυτὰ φέρει χαλὸν LOL
γενναῖον καρπόν. Iloïx δένδ ρα εἶναι ἐκεῖνα ὅπου ἀμελήθησαν χαὶ
ὑδὲ 3) 2 \ / / 31 -Ὁ €
οὐδὲν ἔγιναν ἀχαρπὰ χαὶ στραξά., | χαΐ, ἐὰν χυδερνηθῶσιν ὡς
πρέπει, γίνονται εὔμορφα καὶ χαρπερά; καὶ ποία δύναμις σώμα“
5 7 , ὃ / \ % € \ - 3 / A
τος ἀνθρωπίνου où διαφθείρεται χαὶ χαλᾶ ὑπὸ τῆς ἀμελείας χαὶ
EU ET EU » \ s\ ΄,
τῆς τρυφῆς; χαὶ ποῖος ἄνθρωπος δειλὸς χαὶ ἀδύνατος, ἂν γυμνά-
ζεται χαὶ ἀγωνίζεται, οὐδὲν ἔγινεν ἀνδρεῖος ; καὶ ποῖον ἄλογον ἔναι
° Ὁ e/ \ ΠῚ / \ NA / \ /
ἐχεῖνο ὅπου νὰ ἐγυμνάσθη χαλὰ οὐδὲν πείθεται τὸν χαδαλάρην:;
\ -Ὁ 3/ / s\ / 5 7 ΕῚ \ 3/ 4
χαὶ ποῖον ἄλογον πάλιν, ἂν μείνῃ ἀγύμναστον, οὐδὲν ἔναι ξυλό-
στομον χαὶ μισάνθρωπον; χαὶ τί πρέπει νὰ θαυμαζόμεθα, ὅπου
/ \ 3 / / re / \ /
βλέπομεν πολλὰ αγριώτατοι θηρία χαὶ ἡμερώνονται χαὶ πείθονται,
Li a \ 2 , \ “ὁ 3/ 4 f
ἂν παιδευθῶσι: χαὶ εἰς αὐτὰ ἕν μόνον ἔτι παράδειγμα θέλω χρεια-
ἣν» EE | a / 3 / \ /
60, χαὶ ἀπεχεῖ θέλω ἀφΦΉσει τὴν περισσολογίαν.
\ M “ N D
Λοιπὸν ὁ Λυχοῦργος, ὁ νομοθέτης τῶν Λακεδαιμονίων, ἔλαύε
& : ε ON] Li 5
δύο σχυλάκια, ὁποῖα σαν ἀδέλφια ἀπὸ πατέρα καὶ μητέρα, καὶ
ἀνέβρεψέ τὰ εἰς ἄλλον χαὶ ἄλλον τρόπον χαὶ τὸν ἕνα ἀνέθρεψεν ἐἰς
\ Ὁ \ 3/ \ \ / 2 \
τὸ μαγειρεῖον, χαὶ ἔγινε συγχαντερὸς χαὶ λειχουδιάρης τὸν δὲ
» A F τῷ \
ἄλλον: ἐδίδαξε νὰ χυνηγᾶ καὶ νὰ γυρεύει καλά " καί, ἐπειδὴ συνη-
θροίσθησαν οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐχεῖ ὅπου τον συνήθεια, εἶπεν ὁ Λυ-

χοῦργος(1}" κ ὦ ἄνδρες Λαχεδαυμόνιοι, μεγάλη βοήθειχ Eva εἰς
θη / ἵ ἣ )

1) λυκοήργος.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ IAIAATOTOES. 99
\ ᾽ € ε ΞΕ \
τὴν προχοπὴν τὰ χαλὰ ἔθη καϊνὴ διδασχαλία, καὶ h τοῦ βίου καλὴ
ἃ { ι / \ , ὃ » \ / πε
ιαγωγή, χαὶ νά σας τὸ ἀποδείξω παραυτὰ φανερά. » πειτα.
δ / \ , ,
ἤφερε τοὺς δύο σχύλους εἰς TO μέσον, χαὶ ἔῤδαλεν ἔμπροσθέν τους
λαγὼν χαὶ τζυχάλιν" χαὶ ὁ μὲν σχύλος ὁ κυνηγάρης ὥρμησεν εἰς
» 3, δ ς \
τὸν λαγών᾽ ὁ δὲ ἄλλος ἔδραμιεν εἰς τὸ τζυχάλιν. Οἱ δὲ Λαχεδαι-
’ 3 FL \ -Ὁ / ᾿ vw \ / / \
μόνιοι, Un γνωρίζοντες τὸ πρᾶγμα τί δηλοῖ καὶ τί θέλοντας νὰ
εἰπῇ npepey ἐχεῖ τοὺς σχύλους, εἶπεν ὁ Λυχοῦργος" « τὰ σχυλία
» / = ὃ 4 y 2 -“ 2 Ἢ / / De: A A
αὐτά, ὦ Λακεδαιμόνιοι, εἰναι ἐκ τῶν αὐτῶν γονέων χαΐί, διὰ νὰ
- 3 3/ ς + » / A
παιδευθοῦσι υὲ ἄλλον χαὶ ἄλλον τρόπον, ὁ εἷς ἔγινε λειχούδης χαὶ
Ε] ΄ € δὲ 5 ΠῚ / δ ΓΔ \ / F4 A
ἀχαμάτης, ὁ δὲ ἄλλος ἐχρημάτισε χαὶ ἔγινε καλὸς κυνηγός.» Ko
\ \ 37, \ / » - “ \ 5 ! ΕΣ Ν
πέρι μὲν ἔθων χαὶ βίων ἀρχεῖ τοσαῦτα, καὶ ἀχόλουθον ἔναι λοιπὸν
νὰ εἰποῦμιεν περὶ τροφῆς τῶν παιδίων.
/ € EN l'y \ / A \ D γῶν \
D. Πρέπει, ὡς ἐγὼ νομίζω, νὰ τρέφουν χαὶ νὰ βυζάνουν τὰ
/ e / ὃ / \ / \ \ \
παιδία αἱ υμητέρες τους, OLOTL με χάλλιαν ψυχὴν καὶ μὲ περισσο-
/ » / θέ \ » / 2 δὴ c / \
τέραν ἐπιμέλειαν θέλουσι τὰ ἀναθρέψει" ἐπειδ αἱ μητέρες φυσικὰ
, ἔξ Ν δὲ en τ SA PDA #/ \ 5 / 52 y
ἀγαποῦσι τὰ παιδία τοὺς, ἣ ξένη δὲ βάϊα ἔχει τὴν ἀγάπην ἐξώ--
F2 / / e 5 “Ὁ
χαρδα χαὶ ξένην, | διότι δείχνει ὅτι ἀγαπᾶ τὰ παιδία διὰ τὸ χέρ-
S \ \ e ! / Vre ἌἍ “ “ 7; e
δος χαὶ τὴν ῥόγαν. Θέλει To χαὶ ἣ φύσις ὅτι ὅσα γεννήσουσιν αἱ
΄ 7 \ ΩΝ \ \ / \ \ \ Ê !
μητέρες αὐταὶ ἴδια νὰ τὰ γαλαχτοθρέψουν χαὶ νὰ τὰ χυδερνήσουν,
NE EST Ὁ e 7 ᾽ / \ / τ \ Peu 02 \
χαὶ διὰ τοῦτο ἢ φύσις ἐχάρισε τὸ γάλα εἰς χαθὲν ζῶον ὅπου νὰ
“Ὁ / \ 5 ! / 3, ς
γεννᾶ, καί, χατὰ ἀλήθειαν, μέγα τίποτε χαὶ σοφὸν ἔναι ἣ φύσις,
€ / DANS / œ ΡΨ \ É
ὁποία ἔδωχε διπλὰ βυζία τῶν γυναικῶν, ἂν τύχη καὶ γεννήσουσι
/ \ ν᾽) \ Ὁ \ τῷῪ / ναὶ
δίδυμα, νὰ ἔχουν χαὶ διπλᾶς τὰς βρύσεις τοῦ γάλακτος. Ko
/ ε pe / 24 , / \ , /
μάλιστα αἱ mrnréoes θέλουσιν ἔχει περισσότερον πόθον χαὶ ἀγάπην
τι \ VA \ - / /
εἰς τὰ παιδία roue" χαὶ διὰ τοῦτο θέλουσι γένη μάλιστα φιλό-
/ LT à ς 7
τέχνοι, χαὶ πρεπόντως, διότι ἡ χαθημερυνὴ συντροφία χαὶ συνα--
\ 7 / \ , / / \ \ »/ /
ναστροφὴ σύρνει μάλιστοι τὴν ἀγάπην" διότι χαὶ τὰ ἄγρια θηρία,
\ ᾽ “2 » \ \ e Ύ ΄ 7
ἂν τὰ ἐχδάλης ἀπὸ τὴν συντροφίαν ὅπου ἧσαν συνειθισμένα, φαί--
δ 5 " nm / \ \ - ε A \
νονται ὅτι ἀναζητοῦσι τὴν πολλάκις" καὶ διὰ τοῦτο, ὡσᾶν τὸ
= Ur , ς / δ ἑ , 3 \ /
εἶπα, ἄξιον ἔναι νὰ δοχιμιάσομεν ὅτι αν μητέρες ἴδιχ νὰ τρέφουσι
\ S ni EX \ ἣν ᾿ A », c ΄,
τὰ παιδία τους. Εἰ δὲ καὶ ἀδύνατον var νὰ βυζάνουν αἱ UNTÉpES

Page 1,

Page 8.

100 £OHDIANOY ΠΑΙΔΑΓΩΓῸΣ.

\ # se τῷ ΝΥ
τὰ παιδία τοὺς, ἢ du ἀῤῥωστίαν τοῦ σώματος, ἢ διότι θέλουσι
À 57. ὮΙ τὶ
νὰ ποιήσουν καὶ ἄλλα παιδία, ἀλλὰ χἂν ἡ βυζάστρια νὰ μιηδὲν
"7 / » Ν / e/ 5 f \ 209
EVOL ποταπὴ" ἀλλὰ μάλιστα, ὅσον ἔναι δυνατόν, νὰ ἔναι φρόνιμη
© » τ
χαὶ προχομμένη * HAL πρῶτον μὲν νὰ ἔχῃ τάξεις χαὶ ἤθη ἀρχον-
\ . € \ 3 -“- -" \
τικὰ χαὶ ῥωμαϊκά. Kat ὡσᾶν ἔναι ἀναγχαῖον τὸ νὰ γεννηθῇ τὸ
ΝΥ ε / \ / \ \ 2 A / A \ /
παιδίον ἣ μάμμη νὰ πλάθει καὶ νὰ σάζει τὰ χέρια χαὶ τὰ πό-
ἣ Ne \ / - / \ \ / , \ \
LX KA OÀÂX πὰ μέλη τοῦ παιδίου, διὰ νὰ γένουσιν ὀρθὰ χαι
, ΤΩ \ “ / / ss A à 2 \ \ AE
ἀστράδωτα, τὸν ὅμοιον τρόπον πρέπει ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τὰ NÜn
\ ς / Rs D \ e Le \ \ ve
χαὶ OÙ τρόποι τῶν παιδίων νὰ ἁρμόζονται καὶ νὰ στολίξονται,
r e / » “" e ! \ 5, / \
διότι ἣ νεότης ἔναι πρᾶγμα ἁπαλὸν, HAL εὐχολα πλάθεται χα!
7 e/ / 7 / “. ν᾽ ͵ A δί
γίνεται ὅ,τι θέλει χανείς" καί, ὅσον ἔἕναι τρυφερόν, τὸ παιόίον
/ δ ra \
δέχεται εὐχολώτερα τὰ μαθήματα, διότι ὅλα τὰ ξηρὰ καὶ σχληρὰ
€ s\ τὰ e \
δύσχολα μαλάσσονται" χαὶ ὡσὰν ἣ βοῦλλα εἰς τὸ ἁπαλὸν χερὶν
3 € \
βουλλώνει εὔκολα, οὕτω καὶ τὰ μαθήματα τυπώνονται εἰς τὴν
\ \ τὸ ἕω πο \ ne /
ψυχὴν καὶ τὸν νοῦν τῶν τρυφερῶν παιδίων. Kat διὰ τοῦτο φαί--
νεταί μου ὁ [Πλάτων ὁ θχυμαστὸς ὅτι μὲ τὸ δίχαιον συμβουλεύει
\ CA 2 \ δὲ / € -- Ἢ 2 ῳ
τὴν βυζάστριαν νὰ μηδὲν λέγει ὁποῖα τύχη παραμύθια τοῦ παι-
Nu \ ς αὐ σ , -Ὡ 3/
δίου διὰ νὰ μὴ γεμίσει ὁ νοῦς του ἐξ ἀρχῆς μωρὰ καὶ ἄπρεπο:
/ 0 ἢ δὴ
λόγια. 1Τ]ρόχειται ὅτι καὶ Φοχυλίδης ὁ ποιητὴς νὰ συμιουλεύει
\ 3 \ “ \ \ / Ὡ“ / / γ2 3/ €
nai αὐτὸς ὀρίθα χαὶ χαλά, ὅταν λέγη" « πρέπει ὅσον Évar ὁ
» ΄ \ / \ \ à δά \ Ἀ ὦ 2
ἄνθρωπος νέος, va μανθάνει χαὶ va διδάσχεται καλὰ καὶ ὠφέλιμα
ἔργα.»
θ ΚΚ A 1? e/ 0e 2 7 A , εἶ A is
. Kat νομίζω ὅτι οὐδὲν ἔναι ἀξιον νὰ ἀφήσωμεν χαὶ τοῦτο;
΄ “ 3. Ὑ5 -Ὁ 5m \ δί A 5 2 Ἵ \
λέγω ὅταν αὐξηθοῦσι ὀλίγον τὰ παιδία χαὶ εἶναι ἐπιτήδεια νὰ
ΡΨ \ / “ \ LA € ἧς PU 3/
ποιοῦν τὰ θελήματα ὅπου τὰ ἤθελαν ἑρμιηνεύσει, πρῶτον ἔναι
Ὑοήσιμον νὰ προσέγομιεν πῶς νὰ εἶναι φρόνιμα χαὶ πεπαιδευμιένα
Χ ἰ FRE
\ " \ ς ὦ» \ \ \ 1Y 7 ù
τὰ ἤθη καὶ αἱ τάξεις τους, καὶ νὰ μὴ τραυλίζουν ἔπειτα νὰ
ù “- ( \ \ € / \ A \ / /
"ηγοῦνται χαῦαρα χαὶ ἑλληνικά; HO VX Un μανθάνουν λογιᾶ
»/ É \ nec Ε à \ LEUR D \ τ» ῳ D
ἄπρεπα Hat βάρδαρα, καὶ ἀπομείνη εἰς τὸν νοῦν τῶν παιδίων
/ , \ \ / Su? / © D) 6 / \
τίποτε ἀπὸ τὴν φαυλότητα χαὶ ἀπρεπολογίαν τῶν βαροάρων" καὶ

“ vw δ΄ ΄ \ , \ ἂν » €
ἐχεῖνος ὕπου λέγει τὴν παροιμίαν. οὐδὲν τὴν εἶπεν ἄχαιρα. ὅταν
: y

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ΠΑΙΔΑΓΩΓῸΣ. 101
, s ͵ Ὡς ᾽ 7 \ \ F1) 35" /
λέγη « ἂν συγχατοιχήσης υὲ χουτζόν, ἀναγχη καὶ σὺ χᾶν ὀλίγον
\
τίποτε νὰ χουτζαίνεις. »
ε ͵ πὶ 3 / , « N
1. Kat, ὁπότε γοῦν ἔλθωσι τὰ παιδία ἐἰς ἡλιχίαν χαὶ παραδο-
- τ ὃ \ \ διὸ / / \ / »
βοῦσιν εἰς παι ἀγωγοὺς καὶ διόασχάλους, TOTE λοιπὸν χρεία ἔναι
va ἔχομεν ἐπιμέλειαν ποταπῆς λογῆς χαὶ καταστάσεως ἔναι ὁ δι-
ε / \ \ \
δάσχαλος χαὶ ὁ παιδαγωγός, διὰ νὰ un λάθωμεν χαὶ δώσομεν τὰ
δί , ᾽ ὃ / D EX \ \ \ ὃ
παιόία εἰς ἀπαιδεύτους ἢ βαροάρους χαὶ πονηροὺς χαὶ διεστραμ.-
΄ ὃ ὃ / “ ε s\ PF € \ ͵ y
μένους ὀιδασχάλους, ὅτι σαν ποιοῦσιν οἱ πολλοὶ σήμερον ἀξιοι
= \ \ Es N ’ e > à / de
εἰναι νὰ τοὺς χαταγελοῦμεν, διότι, ὅταν ἔχουσι δούλους χαὶ ὑπη-
"4 ὃ ͵7ὔ p] / F. \ (4 “- \ /
ρέτας πεπαιοευμένους, βάλλουσί τοὺς νὰ χυδερνοῦν τὰ πράγματα
« \ 3/. / ? 1
χαὶ ὑποστατικά τους, χαὶ ἄλλους πάλιν εἰς πραγματείαν, καὶ
5», \ , ὦ \ \ P “--. \ / / \ 2/.
ἄλλους νὰ οἰκονομοῦν χαὶ νὰ κυθδερνοῦν τὰ σπίτια τους, χαὶ A
\ \ 4 5, Vu =
λους πάλιν νὰ δίδουν χαὶ νὰ Aaubdvou χρέη, χαὶ εἴτι ἄλλο
“» τς: 1 Le & ) / 3 \ ἡ -Ὁ “ “ NASA
ὅμοιον ŒAX ὁποῖον αἰχμάλωτον χαὶ ὀοῦλον εὐρωσιν ὅπου νὰ ἔναι
\ \ / \ ? δ. ? 4 , “5 --
μεθυστὴς LOL λαίμαργος͵, LOL εἰς ὁλα ἀπαίδευτος, εἰς ἐχεῖνον πα-
Ν \ / \ \ 7, \
ραδίδουσι τὰ παιδία τοὺς νὰ τὰ μαθαίνει. Πρέπει δὲ τὸν χαλὸν
\ ὃ ΄ ὃ ἣν 2 \ Ν \ Va \ 7,
HO πεπαιδευμένον διδάσκαλον καὶ παιδαγωγὸν νὰ ἔνα! τὴν φύσιν
τοιοῦτος, οἷος τον ὁ Φοῖνιξ, ὁ τοῦ ᾿Αχιλλέως παιδαγωγός.
Καὶ εἰς ὅσα εἴπαμεν τὸ χυριώτερον καὶ χρησιμώτερον ἔναι
-- e/ / \ ω - [γ / N € -᾿ \
τοῦτο ὅπου θέλω νὰ εἰπῶ, ὅτι πρέπει va ευροῦμεν καλοὺς διδασ-
/ -ὝὝ DL € EU Ὧν δ᾽ 94 \ ὴ \ 5 /
χάλους τῶν παιδίων, ὁποῖοι νὰ ἔχουν βίον καὶ διαγωγὴν ἀχατέγ-
/ \ \ / /
VOGTOV, χαὶ τοὺς τρόπους χωρὶς χἂν μίαν κακίαν χαὶ δόλον, χαὶ
“ » \ Γ᾿ 2 - /
νὰ εἰναι ἄριστοι εἰς τὴν ἐμπειρίαν τῶν πραγ | μάτων, διότι Fay"
\ ce? » -» γί « \ (δ ἣν δ
χαὶ ῥίζα ἔναι τῆς καλοχαγαθίας ἣ καλὴ παίδευσις τῶν παιδίων,
€ \ € \ CU u f / ,
χαὶ ὡσᾶν OÙ χαλοὶ γεωργοὶ ποιοῦσιν αὐλάκια χαὶ χαράκια εἰς τὰ
/ \ \ \ “ \ ς \ \ / NS 7 =
δένδρα χαὶ τὰ φυτὰ, οὕτω καὶ οἱ καλοὶ καὶ χρήσιμοι διδάσχαλοι

\

(δ en ΝΟ, \ / \ , Ν
παραδί ουσι τῶν παιδίων χαλὰς παραινέσεις καὶ συμζουλάς, διὰ
\ LE A \ " τῷ ΄ " A \ ΄ mn \ / N/
va αὐξάνουν τὰ ἤθη τῶν νέων ὀρθὰ χαὶ χαλά. ΤῊν σήμερον δέ,
-Ὁ ? \ ” 7 \ \ / = \ /
ποῖος οὐδὲν ἤθελε καταγελάσει χαὶ νὰ χαταπτύσει πολλοὺς πατέ-
« “" (δ \ δί » 5, Ÿ / ὃ \ ’
pots, ὁποῖοι Ta pat ουσι τὰ παιόία τοὺς εἰς ἀδοχίμους ιδασχαάλους

ΦΙΥΎΝ ÿ / \ \ \ δ / \ /
καὶ ATOALDEUTOUS, πρὶν νὰ τοὺς δοχιμάσουν * χαὶ πολλάκις τοῦτο

Page 10.

102 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ITAIAATOTOZ.

τ 2 5 / \ 5 \ “ἣν 3 /
ποιοῦσιν ἀπὸ ἀγνοίας καὶ ἀπειρίας " χαὶ οὐδὲν ἔναι τόσον χαταγέ-
Ἂ -Ὁ “Ὁ € \ 5 δ D -Ὡ 27 \
λαστον, ἂν ποιοῦσι τοῦτο ὑπὸ ἀπειρίας, ὅσον ÉVAL ἐχεῖνο ἄτοπον χαὶ
παράλογον, τὸ ποῖον πολλάκις αὐτοὶ ἴδιχ ἀχούουσι πολλοὺς ὅπου
eu \ / ἃ 5» π᾿ ͵
χατηγοροῦσι τὴν μοχθηρίαν καὶ τὴν ἀπαιδευσίαν τῶν διδασκάλων,
» », € 510 \ / 3 / A LS
αλλ ὅμως δίδουσι τὰ παιδία, τοὺς εἰς τοιούτους χαχοὺς χαὶ CAES
θεῖς διδασκάλους - χαὶ πολλοὶ διὰ νὰ χολαχεύονται ἀπ᾽ αὐτοὺς
τοὺς διδασκάλους, καὶ ἄλλοι πάλιν διὰ νὰ εἶναι παρακαλεσμένοι
5 \ / \ “ω e/ € \ \ “7 9 QU
χπὸ φίλους τους" καὶ ποιοῦσιν ὅμοιον ὡσᾶν νὰ ἤθελεν ἀσθενεῖ κα-
\ \ \ # Do \ \ 5 \ / διὸ \ à
νεὶς χαὶ νὰ ἤθελεν ἀφήσει τὸν καλὸν ἰατρὸν χαίΐί, διὰ νὰ ποιήσει
τὰ \ 3. “5 ε EN € \
γάριν τοῦ φίλου του, Tpoxpiver νὰ πάρη ἄλλον ἰατρόν, ὁποῖος ὑπὸ
Ε] #. \ 5 7. \ \ 9 / s\ /
ἀτεχνίας χαὶ ἀπειρίας va τὸν ἤθελε Davarooe : ἢ πάλιν xxpaxbo-
/ \ Ψ 4 εἿ \ / \ \ -“ \ \ x
χύρις νὰ ἀφήσει τὸν καλὸν ναύκληρον χαὶ νὰ δεχθῆ τὸν χαχὸν χαὶ
, τ “ \ / ε / \ / / AL ne
ἀμαθῇ, ἂν τὸν παραχαλέση ὁ φίλος του. Kai τίς δύναται νὰ ὑπο-
μένει νὰ λέγει ὅτι ἔναι πατήρ, χαὶ νὰ ποιεῖται περισσοτέροιν
\ “΄ / δ EN
φροντίδα νὰ πονήσει χάριν τῶν φίλων ὅπου τὸν παραχαλοῦσι, παρὸ
\ 7 \ \ Ô © \ δί NUS Ὁ ὑδὲ
va προχόψουν καὶ νὰ παιδευθοῦν καὶ παιδία του. Kai ἀπεκεῖ οὐδὲν
εἶπεν χαλὰ χαὶ ἁρμόδιχ ἐχεῖνος ὁ παλαιὸς χαὶ μέγας φιλόσοφος ὁ
Κράτης, ὁποῖος ἔλεγεν ὅτι, ἐὰν ἤτον δυνατόν, ἤθελεν ἀνεδῇ εἰς
\ ε | / / = 4 \ \ / \ 7
τὸν ὑψηλότερον τόπον τῆς πόλεως, χαὶ νὰ βοήσει καὶ χράξει υε-
/ - » -Ὕ € 7 € Ὁ / Ἔν:
γάλα" « ὦ ἄνθρωποι, ποῦ ὑπάγετε, ὁποῖοι βάλλετε πᾶσαν σπου-
\ \ f 1] \ \ 7? 2 \ \ 3 5 7,
δὴν χαὶ χόπον εἰς τὸ νὰ συνάξετε στάμενα καὶ τὰ ἀλλα ἀγαθά,
\ ἠὰ / VAN - ΞΕ ΄, ὃ = \ \
χαὶ οὐδεμίαν φροντίδα ποιεῖσθε πῶς θέλουσι παιδευθῇ χαὶ νὰ προ-
ῥ | \ D e “ / ! \ ke
χόψουν τὰ παιδία ὁποῖα θέλουσι χληρονομήσει τὸν πλοῦτον; »
5 \

Ἤθελα εἴπη καὶ ἐγὼ εἰς αὐτὸ ὅτι οἱ τοιοῦτοι πατέρες ποιοῦσιν ὅμοιον

ὡσὰν ἐχεῖνος ὅπου εἶχε περισσοτέραν φροντίδα νὰ φυλάσσει γερὸν
τὸ | ὑπόδη μά του, παρὸ νὰ προσέχει τὴν ὑγείαν τοῦ ποδαρίου του.

-»

- Α͂

Kat ἔτι πολλοὶ πατέρες εἰναι τόσον φιλάργυροι (1) χαὶ μισό--
τεχνοι ὥστε, διὰ νὰ μιὴ δώσουν τοῦ διδασκάλου ὀλίγον τίποτε πε-

-- \ ὃ / \ δί D ὃ ὃ 7
01900TE90Y, προσυρουντῶν νὰ οὐὠσοὺν τὰ TALOLX τοὺς εις OLOXOKA—

(1) φυλάργυροι.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ΠΑΙΔΑΤΏΤΟΣ, 103
Ν \ \ » ἂν ἢ SSP: a x ᾿ / =
λους γονδροὺς χαὶ ἀπαιδεύτους. χαὶ ζητοῦσι νὰ ἀγοράσουν τῶν
. 5 3) . pa
δί τ εἴ ᾽ / "C à \ ᾽ À / ÿ 7
παιδίων τοὺς εὐθυνὴν ἀμαθίαν : ὅθεν χαὶ ὁ ᾽᾿Λρίστιππος δικαίως
2 ΄ὰ \ ΓΑ. » CCR MY 7
ὠνείδισε πατέρα μωρὸν χαὶ ἀνόητον, διότι ἔτυχε καὶ ἐρώτησέ τον
Γ A / \ εὖ / \ \ ὃ / \ CE \
πόσον μισθὸν θέλει νὰ τοῦ δώσει διὰ νὰ παιδεύσει τὸν υἱόν του, καὶ
ς ᾽ / 5 / / να \ Ex “
ὁ ᾿Αρίστιππος εἶπεν " « χιλίας Jouy Ac. » Kat ὁ marne εἶπεν ὅτι
ἔναι παραπολὺ τὸ ζήτημα, καὶ δύναμαι μὲ τόσα νὰ ἀγοράσω ἕνα δοῦ-
\ \ er e / »
λον νὰ παιδεύσει τὸν υἱόν μου. ᾿Απεκρίθη ὁ φιλόσοφος « θέλεις ἔχει
δ 5 CU δ, , \ ct 7
λοιπὸν δύο δούλους, ἐχεῖνον ὅπου θέλεις ἀγοράσει, καὶ τὸν υἱόν σου. »
\ / - 5 SA ” / \ /Y \
Kai χαθόλου πῶς οὐδὲν ἔναι παράλογον νὰ συνηθίζομεν τὰ
/ \ ANS \ \ $/ " 5 / \ L- AN
παιδίου, νὰ δίδουν καὶ νὰ δέχονται, εἴτι ἔναι χρεία, μὲ τὸ δεξιὸν
s\ e ν or " γ
χέριν, LA, ἂν ἁπλώση τὸ Ceobov, μοϊλώνομιεν HAL OVEL Louév τα.
\ NS 3 “ / , A / \
χαὶ νὰ μιηδὲν ἔχομεν χἂν μίαν πρόνοιαν εἰς τὸ νὰ μανθάνουν καὶ νὰ
» / ΄ ΝΟΣ δέξ / / \ τ ἢ \
αχούουν φρόνιμα καὶ ETLDÉCUX λογιχ * τί λοιπὸν συμιδαίνει ELG τοὺς
/ \ £ e/ ΕΣ 2 \ ἣν
τοιούτους θαυμαστοὺς πατέρας, ὅταν ἀναθρέψουσι χαὶ παιδεύσουσι
εὭω \ / 5» “, N » ” € .7 ,
χαχῶς τὰ παιδία, AXOUGATE OTAV γὰρ ἔλθωσιν εἰς ἡλικίαν ἀν-
ἣν» τ \ » “ \ € CV
δρῶν, HAL χκαταφρονήσουσι τὸν εὔταχτον χαὶ ὀρθὸν βίον, μὲ ὁποῖον
D, -- € \ 3/ , ,
χυδερνῶνται οἱ καλοὶ καὶ χρήσιμοι ἄνθρωπο:, καὶ πέσουσιν εἰς ἀπρε-
sé τῖν ὃς \ 5 / / \ EM CN =.
πεῖς χαὶ δουλικὰς ἡἧἡδονάς, τότε λοιπὸν ὑετανοοῦσιν οἱ δυστυχ εῖς
͵΄ S À \ Nu \ (ὃ \ \ \
πατέρες, διὰ νὰ προδώσουν τὴν παίδευσιν χαὶ τὴν προχοπὴν τῶν
$/ C / > D / 5 / 5, ent) , / \ 5
παιδίων, ὁπότε οὐὸὲ PACA ὠφέλειαν ἔχουσιν ἀπ᾿ αὑτά, χαὶ ἀδημο-
- \ / \ / ,
νοῦσι καὶ πικραίνονται βλέποντας τὴν χαχοτυχίαν καὶ ἀπαιδευσίαν
“- / £ \ » “ ͵7
τῶν παιδίων τους, διότι πολλοὶ ἀπ᾽ αὐτοὺς τοὺς νέους συντροφεύον-
/ \ / a »
ται μὲ χόλαχκας χαὶ παρασίτους χαὶ ζενοψωμιίτας, ἀνθρώπους χα--
\ ᾽ ΖΞ \ \ - EU /
τηραμένους καὶ ἀδόξζους, χαὶ ἀφανιστὰς χαὶ φθόρεϊς τῆς νεότητος :
5, / 1 \ \ / 3 /
ἄλλοι πάλιν Χρὴ μνίζονται ὑὲ πολιτικὰς πόρνας, χαὶ ἐζαπολυμιένας
\ -» εἰ ε € \ 5
χαὶ χαμαρωμένας γυναῖκας, εἰς ὁποίας οἱ νέοι φθείρουσιν ὑπὸ ἀπαι--
\ , / 35) 7
δευσίας πολὺν χαὶ ἀσυνείκαστον βίον - χαὶ ἄλλοι πάλιν χρημνί-
. ? / “ » , εκ»,
ζονται εἰς πολυφαγίαν καὶ μεγάλα ὀψώνια : καὶ ἄλλοι εἰς ζάρια
/ \ 3, ? 7 7
χαὶ μεθυσίαν - χαὶ ἔτι τινὲς πίπτουσιν εἰς μεγαλώτε[ρα χαχά,
΄ 7, \ Ν 3/ ΕῚ δ᾽ “9 7 ,
λέγω μοιχείας καὶ τὰς ἄλλας ἀσελγείας, ὅθεν συμιαίνουσι φόνοι

\ Y \ ΤᾺ 4 \ , /
χαὶ ἀλλα περισσὰ χαχά. ()ὗτοι λοιπόν, ἂν ἤθελαν συνομιλήσει χαὶ

Page 11.

104 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ IATAAFOTOE.

πεν ΤΥ ν "δὲ
τυναναστραφῇ μὲ ἀνὸρας πεπαιδευμένους χαὶ φιλοσόφους, οὐδὲν
Y Fr. Ὁ LA 5 / \ / F \
ἤθελαν πέση εἰς τόσην ἀναισχυντίαν χαὶ καχοτυχίαν. 1]ρέπει νὰ
ἀναφέρομεν χαὶ τὸ παράγγελμα τοῦ Διογένους, τοῦ κυνικοῦ φιλο--
σόφου, ὁποῖος συμιδουλεύε! μὲ λόγια ἄσχημα χαὶ βαρέα, ἀλλ᾽ ὅμως
\ “9 “- ”) ns \ A
ἀληθινὰ χαὶ βέδαια,, λέγει γοῦν " « εἴσελθε εἰς πορνεῖον, διὰ νὰ
/ “ > KA Ν / \ D ταὶ \ / 2 4 \ 57
μάθης ὅτι οὐδὲν Lapéper τὰ ἔνδοξα χαὶ τίμια τῶν οὐδενὸς ἀξίων. »
s / x
8. Eis ὀλίγα λόγια ἐγὼ λέγω καὶ φαίνομαι μάλιστα νὰ προ-
δ « / 3, - ΟῚ ͵ € ENT » ΕΝ,
φητεύω ὅτι ἕν χεφάλαιον ἔναι εἰς αὐτά, ὁποῖον ἔναι χαὶ πρῶτον
\ ὦ δ / \ / € ὃ Δ ΣΦ ὃ 7 ae
χαὶ ὕστερον χαὶ μέσον χαὶ καθόλου, ἣ διαγωγὴ ἣ σπουδαία καὶ ἣ
/ NET \ / Ne 9 \ CU \ "4 \
νόμιμος καὶ ὀρθὴ παίδευσις, διότι αὐτὰ συνεργοῦσι χαὶ φέρουσι τὸν
" 5 ΟῚ / \ ! Ἵ \ \ \ 3, 5» \
ἄνθρωπον εἰς εὐδαιμονίαν χαὶ προχοπὴν᾽ χαὶ τὰ μὲν ἀλλα ἀγαθὰ
© 5 ΤΥ \ \ - > QA Gi 7
τῶν ἀνθρώπων εἶναι μικρά, καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲν εἶναι ἀξιοσπού--
᾿ς Ou (3 3 à 2/4 \ \ - 5 ν
δαστα (1): τοιγαροῦν ἣ εὐγένεια ἕναι μὲν καλὸν πρᾶγμα, ἀλλ
€ 3) œ ve Xeope EM ΄ / 3
ὅμως ἔναι ἀγαθὸν τῶν προγόνων, χαὶ ὁ πλοῦτος τίμιον τίποτε ἔναι,
5 \ / / gl dy / 5 / \ /
ἀλλὰ χάρισμοι τῆς τύχης, ἐπειὸη πολλάκις ἐστέρησε τὰ στάμιενα
ΣΝ / \ ΘΛΝ. / 2 ἐν € δέ ” fe : \ ς
τῶν πλουσίων, χαὶ ἔδωχέ τὰ ἐχείνου ὁπουδέν τὸ ἤλπιζε χαὶ ὁ
\ \ / “ 3 CA ὃ \ A 3 /
πολὺς χαὶ μέγας πλοῦτος ἔναι OAV σημάδιν χαὶ σχοπὸς ἐχείνων
“ / \ ὃ AT? \ N'IPVE πα A /
ὅπου θέλουσι νὰ δοξεύουν, χαὶ νὰ χυνηγοῦν τὰ σαχχούλια τῶν
/ / δ΄, 5 L, \ \ Co \
πλουσίων, λέγω ὅσοι εἰναι χλέπται χαὶ χαχοποιοι δοῦλοι, χαὶ
΄' »/ \ / Ὁ
συχοφάνται χαὶ μιαροὶ ἀνθρωποι zxat μάλιστα μετέχουσι τοῦ
€ ΄ \ \ \ \ 3/ ε
πλούτου οἱ πονηρότατοι χαὶ μιαροὶ χαὶ χαχοὶ ἀνθρωποι" ἣ
Ed \ \ / \ \ 5 ΕΣ , (74
δόζα λοιπὸν σευνὸν τίποτε χαὶ μεγαλοπρεπὲς ἔναι, ἀλλ᾽ ὅμως
EU ἘΞ 5 à \ / 3/ « \ \ A. LU "4
πρᾶγμα αὐέοαιον χαλὸν τίποτε EVOL χαὶ τὸ χᾶλλος τοῦ σώ-
5 , , 7 \ \ / , 7 ” \ €
ματος; αλὰ ὀλίγος καιρὸς τὸ μαραίνει" ὠφέλιμον ἔναι KO Ἢ
« 7 Ε] Ν "7 / \ € ΄ “Ὁ /
ὑγεία, ἀλλὰ εὔκολα μετατρέπεται" καὶ ἣ δύναμις τοῦ σώματος
\ / 2 3 ) © » \ O1 77 ε 5 /
μαχαριστὸν τίποτε EVOL, αλλ ὅμως εὐκολα τὴν εὑρίσχει Ἢ ἀρρωστίοι
\ 23 \ / 5 EN \
χαὶ τὸ γῆρας, καὶ χαθόλου εἴτις μεγαλοφρονεῖ χαὶ ἐπαίρεται εἰς τὴν
“ω / \ \ e » \
δύναμιν τοῦ σώματός του, ἂς τὸ γινώσχει χαλὰ ὅτι ἔχει καχὴν

7 / \ »” , \ / œ , ’ “
γνώμην. ΠΠόσὴ διαφορὰ ἔναι εἰς τὴν δύναμιν τῶν ἀνθρώπων χαὶ

(1) ἀξιοσπούστα.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ITATAATOTOE. 105

eu LA σὰ 7 2 » / / τ / À \ “-
τῶν ἄλλων ζώων, λέγω ἐλεφάντων, ταυρίων, λεόντῶν χαι τῶν

΄ ε (ὃ ε \ / AN δὲ » ( \ » Ἢ ε"
τοιούτων : ἣ παίδευσις Ἢ KAÀN ὑόνον ἀπὸ ὁσα ἀγαθὰ ἔχοιμεν | οἱ

" ” »f\ / \ ou \ / ww NE -"
ἄνθρωποι, ἔναι ἀθάνατον καὶ θεῖον χαὶ θαυμαστόν " χαὶ δύο πρῶτα
\ 5 , \ » / / € eu
χαὶ χυριώτατα καὶ μεγάλα εἰναι εἰς τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν, ὁ νοῦς
ΔῊ / 38 \ TEE / NOTE / ε δὲ /
καὶ ὁ λόγος ᾿ καὶ ὁ μὲν νοῦς ἔναι δεσπότης καὶ ἀρχή" ὁ δὲ λόγος
» € / δι 6 ,ὔ a “Ὁ e -" Ἰδὲ δ / € /
ἔναι ὑπηρέτης καὶ ὑποχείριος τοῦ νοῦ, ὁποῖον οὐδὲν δύναται ἣ τύχη
\ \ » / 5 A / \ AS / 5 KA » /
va τὸν ἀφανίσει, οὐδὲ συκοφαντία νὰ τὸν στερήσει, οὐδὲ ἀρρωστία

\ \ / > QA \ ΡῈ \ \ / ἂς ἢ δ᾽ ὅν e/ \
νὰ τὸν chécet, οὐδὲ τὸ γῆρας νὰ τὸν μαρᾶνει, διότι ἀπὸ ὅλα τὰ

€ OT Δ vw \ € / € Ὁ
πράγματα, μόνον ὁ νοῦς ὅσον γηρᾷ ἀνανεώνει, χαὶ ὁ χαιρὸς, ὁποῖος
\ 22 / » 9 Ἴ \ = διὸ \ Je 7 /
τὰ ἀλλὰ TAVTA ἀφανίζει, εἰς τὸ γῆρας LÔEL HAL αὐζάνει περισσό--

\ ὯΝ. 6 mn “ \ \
τερον τὴν προχοπὴῆν᾽ χαὶ ὁ πόλεμος, ὁποῖος ὅλα τὰ σύρει μακρὰ
\ / »/ ε \ ΄ / \
χαὶ μεγάλα ἄνω χαὶ χάτω ὡσᾶν ξεροπόταμον, μόνην τὴν προχο-
\ > NA δύ \ / \ ÿ \ - / / ς
Tv οὐδὲν δύναται ([) νὰ μετακινήσει" καὶ διὰ τοῦτο φαίνεταί μου ὁ
/ € \ € / \ ὅδ ἈΝΤ ἢ /
Στίλπων ὁ Μεγαρεὺς ὁ φιλόσοφος νὰ ÉOWXEV ἀπόχρισιν μνήμης
δ e/ > 7 \ / DEN / \ /
ἀξίαν, ὅτε ἡφάνισε χαὶ χατέσχαψεν ἀπὸ θεμελίου τὴν πατρίδα του
€ A 46 € 2 / € Ὁ u / δ
ὁ Δημήτριος ὁ χαλούμενος [loltooxnTns, ὁποῖος ρώτησε τὸν
/ ἣ A » / 5 /
Στίλπωνα un νὰ ἔχασε τίποτε εἰς τὸν πόλεμον, χαὶ ὁ Στίλπων
ra , “ / 5 \ ᾽
εἶπεν « οὐδαμῶς, διότι ὁ πόλεμος οὐδὲν αἰχμιαλωτίζει τὴν ἀρε-
Ἵ \ € 5» Î EN δ,
τὴν. » Καὶ ἡ ἀπόχρισις τοῦ Σωχράτους φαίνεται ὅτι νὰ συμφω--
dv Ar ᾿ ΠῚ ε \ 7
νεῖ, διότι ἡρώτησεν αὐτὸν ὁ Γοργίας ποταπὴν γνώμην ἔχει περὶ
“-- / / - œ : “, » ᾽
τοῦ μεγάλου βασιλέως τῶν Περσῶν χαὶ ἐὰν νομίζη ὅτι νὰ ἔναι εὐ--
ÿ / 7 \ , ἘΠ \ 5 CNE 7 5 EAN =
δαίμων χαὶ εὐτυχής " καὶ εἶπεν ὁ Σωχράτης᾽ « οὐχ οἶδα πῶς
2 SN \ > \ \ \ AN ε “ ε » /
μετέχει ἀπὸ τὴν ἀρετὴν χαὶ τὴν παίδευσιν. » ‘Qc ὅτι À εὐτυχίχ
᾽ \ \ » » , 5» ͵
ἐνᾶι μὲ τὴν ἀρετὴν, ἀλλ᾽ οὐχὶ εἰς τὰ τυχηρὰ ἀγαθά.
7 \ Ξε \ FT \ 2, , vw
9. Kat ὡσᾶν παραινῶ χαὶ συμιουλεύω und ἔχετε πρᾶγμα
᾽ 7 ᾽ \ \ ΄ δ ἄν 5 /
ἀναγκαιότερον ἀπὸ τὴν παίδευσιν τῶν παιδίων, οὕτω πάλιν λέγω
“ ΄ Χοὺς - \ ᾽ \ are a AN \ \
ὅτι πρέπει νὰ χρατεῖτε τὴν ἀληθινὴν χαὶ ὑγιῆ παίδευσιν, καὶ νὰ
ΕΣ \ \ / , \
ἔχετε μακρὰν τὰ παιδία ἀπὸ τὰς πανηγυριχκὰς χαὶ παρρησιαστι-

\ / Nr? 2 -Ὁ δ, ᾽ ΄ “Ὁ € -
χὰς φλυαρίας, διότι ἐχεῖνο ὅπου ἀρέσχει. καὶ ἐπαινεῖται ὑπὸ τῶν

(1) δύαται.

Page 12,

Page 13.

106 : SOHIANOY IAIAATATOS.
ue 1 ἘΝ ἃ * = . Ὁ : \ Le - À \ / » ὃ ΞΕ
πολλῶν, χαταφρονεῖται ὑπὸ τῶν σοφῶν χαὶ φρονίμων ἀνὸρῶν,
7 ΕΣ ᾽ ! ΕἸ €,
Μάρτυρα ἔχω εἰς τὸν λόγον χαὶ Εὐριπίδην τὸν ποιητήν, ὅταν
2 > EAN m: 5 / DE ΄ 5 “Ὁ
λέγη « ἐγὼ οὐδὲν εἰμαι ἐπιτήδειος νὰ εἰπῶ λόγον εἰς τὸ πλῆθος,
. κ΄ ἢ δὲ \ / Ὅν 2 NI / c \
εἰς ὀλίγους dE χαὶ συνομηλιχοις εἰμαι ἐπιτηδειότερος. Οσοι δὲ
εἶναι εἰς τοὺς σοφοὺς ἄνδρας φαῦλοι χαὶ ἀπρεπεῖς. τὸ TA
LL G * TOUC 500 COUV ρας φᾶυ οι χᾶι (TOËTELS, TO TANUOS
\ € , ANS \ , / ") ᾿"ὔ \ τ \
καὶ ὁ ἀπαίδευτος καὶ ἀσύστατος ὄχλος ἔχει TOUS διὰ σοφοὺς χαὶ
ὃ Ζ K \ DZ D ΤᾺΝ των θ᾽ ΠΡΌΣ , / e/ æ
πεπαιδευμένους. » Kai βλέπω ἐγὼ καθ᾽ ἑκάστην ἐχείνους ὅσοι δῖναι
2 δέξ \ / e/ 5. 7 τὸ το ἘΣ “ /
ἐπιδέζιοι | va λέγουν ὅσα ἀρέσχει τοῦ μωροῦ λαοῦ, ὅτι μάλιστα
/ 5) Ἀν “οὔ \ \ \ / ENS \
γίνονται ἀσωτοι χαὶ ἀχρατεῖς χαὶ χατὰ τὸν βίον φιλήδονοι, χαὶ
ἈΝ. Ὁ Μὴ \ \ / ÿ / Ἃ , A ὅτι δ 77
κατὰ ἀλήθειαν μὲ τὸ πρέπον, OLOTL, ἂν εὐπρεπίζουν χαὶ ἑτοιμάζον--
ἣΝ ἡ A / / \ LD \ 3) , , , \
ται διὰ νὰ ποιήσουσι γάριν χαὶ ἡδονὴν ἄλλων ἀνβοώπων, AUTO!
, 3, \ \ δ 5
οὐδὲν ἔχουσι χαιρὸν νὰ παιδεύονται χαὶ νὰ μανθάνουσιν ὅσα εἰναι
e ὃ 5 \ » ; Ν V DA ὮΝ f \ ÿ \
ἀρμοῦδια εἰς τὸν EUTAXTOY χαὶ ἐνάρετον βίον, χαὶ διὰ τοῦτο προ-
/ a: \ \ \ \ 2 e ὴ \ \ \ 5 \
χρίνουσι μᾶλλον τὴν τρυφὴν χαὶ τὰς ἄλλος ἡδονὰς παρὸ τὸν ὀρθὸν
χαὶ σώφρονα βίον.
» € 5 3/, \ λον ῶς ra \
Etc ὅσα δὲ εἴπαμεν τί ἀλλο χαλὸν δυνάμεθα νὰ διδάξομεν τὰ
5 DU , \ 2 \ \ y
παιδία, καὶ εἰς ποῖχ ἀγαθὰ θέλομεν τὰ συμδουλεύσει νὰ γυμνάζον--
» δ ὑδὲ ὃ / ῃ A 2 ee \ 2 see SPA
ται, ÉTELUN οὐδὲν ὀυνάμεθα εὔκολα χαὶ χωρὶς μέγαν κοπὸν νὰ
Ε ἂν ΕΙ \ ᾿Ξ / , / \ A
εἰποῦμεν ἢ νὰ πράζομεν τίποτε ἀγαθόν’ HA, χατὰ τὴν παροιμίαν,
\ \ ΤΥ Χ \ \ 4 δ
« χαλεπὰ χαὶ δύσχολα εἶναι τὰ χαλά.» Ἐπειδὴ τὰ λόγια ὅπου
» \ \ Cr 9 - “
γίνονται εὔχολα χαὶ χωρὶς στοχασμὸν εἰναι εὐτελῇ χαὶ ὀλίγου τινὸς
Ed \ « ὃ “- \ \ DE 10 δ, ΄
ἄξιχ" χαὶ ὅσοι δνηγοῦνται χωρὶς στοχασμιοὸν οὐδὲν οἰδασιν ὅθεν πρέ-
\ 9 / \ “" ΄ / r \ \ \ 3/,
TE! νὰ ἀρχίσουν χαὶ ποῦ θέλουσι χαταποαύσει. Kai χωρὶς τὰ ἀλλα
/ 7 Ou 9 “Ὁ EC \ \ ,
σφάλματα, OO διηγοῦνται ἐχ τοῦ παραχρῆμα καὶ χωρὶς σχέψεως
χαὶ μελέτης πίπτουσιν εἰς μεγάλην ἀκαταστασίαν καὶ πολυλογίαν,
, ᾽ « S \ ε \ ἠδὲ , 1 \ / A
GX N σπουδὴ LA ὁ στοχασμὸς οὐδὲν ἀφήνει TOY λογὸν νᾶ
7 ΄ ᾽ \ \ ΄ 7 ε s\ » »
ἐξεπέση ἀπὸ τὴν πρέπουσαν συμμετρίαν. Kai, ὡσᾶν ἔχομεν ἐξ
“ἢ . / ΟῚ 5 \ ἃ \
os, ἣ χοινότης τῶν ᾿Αθηναίων ἐχάλεσεν εἰς τὴν βουλὴν τὸν

Θεμιστοχλῆν (1) τὸν μέγαν στρατηγὸν καὶ ῥήτορα καὶ οὐδὲν ὑπή-

(1) ΤΙ faut lire ἸΠεριχλῆν, ainsi que le porte l’original grec ancien.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ITAIAAFOTOE, 107

€ ΄ «ιν ἃ “ LAN u = 7 , \ 5 / \
LOUGE νὰ ὑπάγει, λέγοντας ὅτι οὐδὲν ἐμελέτησεν οὐδὲ ἐστοχάσθη τὸ
/ \ ? "εο᾿ LA \ « £ ΄, \
τί μέλλει νὰ εἰπῆ. Ὁμοίως δὲ χαὶ ὁ Δημοσθένης, θέλοντας χατὰ
͵΄ \ # \ \ \ / Fe CP,
πάντα νὰ μιμεῖται τὴν διαγωγὴν χαὶ πολιτείαν τοῦ Περικλέους,
“ ΝΑ 7 ΠῚ “ὖ € -Ὥ , \ ͵
ἐπειδὴ πολλάκις ἐχάλουν χαὶ τοῦτον οἱ ᾿Αθηναῖοι εἰς τὴν βουλήν,
» \ ἄν “ » δὶ » \ - “νον... / “
ἔλεγε χαὶ αὐτὸς ὅτι οὐδὲν ἔχω χατὰ νοῦν, οὐδὲ ἐστοχάσθηκα ὅσα
/ \ , PT A2 ᾽ \ τ ! \ \ \
μέλλω νὰ εἰπῶ. Και ἴσως αὐτὰ εἰναι λογια πλαστὰ HAL χατὰ πα-
AN ” \ 2 . “" » δὲ \ / “ / ε
ράδοσιν ἔφθασαν χαὶ εἰς ἡμᾶς" εἰς ὃξὲ τὸν λόγον ὅπου γράφει ὁ
/ \ δ, \ δίὸδ \ 5 / =
Δημοσθένης κατὰ Μειδίου, φανερὰ παραδίδει τὴν ὠφέλειαν τῆς
μελέτης χαὶ τοῦ στοχασμοῦ, λέγει γοῦν: « "Evo, ὦ ἄνδρες ᾽Αθη-
09 / \ ε = - “ἤ μι / AE Ur) ΄ὔ \
γαῖοι, λέγω χαὶ ὁμολογῶ ὅτι ἐμελέτησα χαὶι ἐστοχαάσθηχα χαλὰ
\ -- \ > δὲ ” 5 & “ , δὲ ἢ / Ÿ 3 /
τὸ πράγμα χαὶ οὐδὲν ἤθελα ἀρνη θη ὅτι οὐδὲν ἐμελέτησα HA ἐσπού-
ὃ \ € 5Û e/ 5 ὃ / ὃ / » \ ὃ \
ασα τὴν ὑπόθεσιν ὅσον τον δυνατόν, διότι αθλιος χαὶ VOTUY NS
" " δὴ 5 \ / ἘΞ \ Μ , /
ἤμουν, ἐπειδὴ ἔπαθα χαὶ πάσχω τοι Ιαῦτα νὰ ἤθελα ἀμελήσει
\ \ δὲ Ἵ “ > \ \ RE
καὶ νὰ μὑνηδὲν TOOLE ÀETNGE ὅσα ἐμελλε χαὶ νὰ εἰπῶ. D
\ δὲ ’ \ / œ \ e / \ ,
To δὲ πάλιν νὰ φεύγομιεν παντελῶς τὴν ἑτοιμότητα χαὶ εὐχο-
/ EM ΄ s\ \ \ ὃ 79 ΟῚ » \ δ, 3) ὃ
λίαν τοῦ λόγου, Ἢ νὰ μὴ σπου ἄζομιεν εἰς αὑτὴν ὅσον ἔναι ὀυνα-
\ PU «ὦ ἃ / PUS 2 δὲ V7 DRE / ; \ /
τὸν ἐχεῖ OTO πρέπει, ἐγὼ οὐδὲν TO ἤθελα εἰπῇ ποτέ ἀλλὰ πρέπει
\ Can \ 5 / ΄ , / +
νᾶ χρειαζόμεθα ΤῊΝ αἀποχοτίαν, εἰς τόπον LATPELXS καθαρτικῆς᾿
\ + \ / \ δί 5 ε 7 » ὃ - ΠΡ αι /
χαὶ ὅσον νὰ φθάσουσι τὰ παιὸίαχ εἰς ἡλικίαν ἀνὸρῶν, ἐγὼ χρίνω
\ , . \ ! \ 2 CS ’ 3/
χαὶ ἀποφασίζω νὰ μιηδὲν τολμιήσουν νὰ εἰποῦν τίποτε ἄσχεπτα
\ , / 5 \ Tec) CA A \ à / ε δύ
χαὶ αἀπρομελέτητα " ἀλλὰ OU ῥιζώσει χαὶ δυναμώσει Ἢ JUVAULUS
Ὡν / \ \ “
τῆς παιδεύσεως. τότε πρέπει νὰ λέγουν μετὰ παρρησίας καὶ ἔλευ-

\ -Ὁ

θ / » ειὸ} ES “Ὡς CPE £ 1e LU. Ko εὐ. δὰ " -“
ἐρίας, ἐπειθ τὸ χαλεῖ χαὶ ὁ χαιρὸς τῆς ἡλικίας. Kai ὡσᾶν ἐχεῖ-
δ, “ ͵ / \ PV “ ε \
vor ὅπου εἶναι δεμιένοι πολὺν καιρόν, καί, ἂν λυθοῦσιν ὕστερον, ὑπὸ
ps -- / - ὃ τ ὑδὲ δύ \ Ε τὸ
τῆς μακρᾶς συνηθείας τῶν ὀεσμῶν οὐδὲν ὀύνανται νὰ προδατοῦσι,
DAT CAO 17 \ 72. = \ “ / e/
ἀλλα ὑποσχελίςονται HAL σπεόίζονται, τὸν ὅμοιον τρόπον ὅσηι
» LA LA NE” 4 [4
σφίγζουσι χαὶ χρατήσουσι τὸν λόγον πολὺν χαιρόν, ἐάν ποτε ἤθε-
3, \ , EM Ἵ \ \ / \
λαν ἔχει χρείαν νὰ εἰποῦσι λόγον χωρὶς νὰ ἔχουν χαιρὸν VX στοχα-
“Ὁ \ \ / “ ” 26 \ “
σθοῦν χαὶ νὰ προμελετήσουν, ὄμως TEA QUAXGEL τὸν ὅμοιον
20 \ > / “ / \ δὲ \ δί \ “"
χαρακτῆρα καὶ οἰκονομίαν τοῦ λόγου. Τὸ ὁὲ τὰ παιόία νὰ λέγουν

LA » L) FA /
παρρησία λόγους γίνεται αἴτιον ἐσχάτης υναταιολογίας χαὶ φλυα-

Page 14.

Page 15.

108 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ΠΑΙΔΑΓΩΓῸΣ,

\ € . / » \ πὰ Æ
pacs. Kat λέγουσιν ὅτι ζωγράφος τις ἄθλιος ἔδειξε τοῦ ᾿Απελλῇ,

τοῦ πεοιδοήτου ζωγοάφου. μίαν εἰκόνα χαὶ εἶπεν ὅτι γέρι γέοι (1
5 περιοοήτου ζωγράφου, μίαν εἰκόνα καὶ εἶπεν ὅτι χέρι χέρι (1)
À 2? AR c - \ € A = D: Ν / / \
τὴν ÉCOYPADNGE" καὶ ὁ À πελλῆς εἰπὲ’ « γινώσχω χαλά. καὶ
Ἃ , 7 D Ξῷ δ / Ὁ 3 2
ἂν οὐδὲν τὸ ἤθελες εἰπῆ, ὅτι σύντομα ἐζωγραφήθη, ἀλλὰ θαυμάζω

ω 3 KA τ / \ 3 : \ / Ἐν Ἢ
πῶς οὐδὲν ἐζωγράφησας χαὶ ἄλλας πολλὰς τοιαύτας εἰκόνας. D
“Ὁ , = , “-- \ € / © /
Kai λοιπὸν πάλιν ἐξ ἀργῆς νὰ εἰπῶ τὴν ὑπόθεσιν τοῦ À0you:
Φ
ε s\ ΟῚ D ὅλ \ \ \
GUY πρέπει νὰ εὐλαδούμεθα χαὶ νὰ φεύγομιεν τὴν πανηγυρικὴν
\ \ / e/ / “ 7 \ /
χαὶ θεχτρικὴν παρρησίαν, οὕτω πᾶλιν συμοουλεύω νὰ φεύγομεν
\ / \ 7 \ ὃ / = /
τὴν ταπείνωσιν χαὶ μικρολογίαν καὶ δουλοπρέπειαν τοῦ λόγου,
διότι ὁ ὑπερήφανος χαὶ πανηγυριχὸς λόγος ἔναι ἀπολίτευτος διὰ
τ \ A / \ / ε ᾿ \ / \ 2 \
τοῦτο χαὶ ἀνωφελὴς" HAL πάλιν ὁ ουλοπρεπῆς λογος χαϊ εὐτελὴς
» \ 7/2 \ ) / 5 - Δ. Sets / \
ἔναι πολλὰ ἀνάξιος χαὶ οὐδείς τον ἐπαινεῖ. Kat ὡσᾶν πρέπει τὸ
τὸ As up ΒΝ / » \ Υ 5» \ \ 5 \ \
σῶμα νὰ ÉVOL οὐχὶ μόνον ἄνοσον χαὶϊ γέρον, αλλὰ LA ὀυνατὸν χαὶι
5 / € / \ \ / / Nom. , \ / 3/
ἐλεύθερον, ὁμοίως καὶ τὸν λόγον πρέπει νὰ ἔχομεν, οὐχὶ μόνον ἄνο-
\ € -»- 5 \ Ac \ \ \ \ 9 / Fi
σον χαὶ ὑγιῆ, ἀλλὰ καὶ ἰσχυρὸν καὶ δυνατὸν | χαὶ ἐπιτήδειον εἰς
πᾶν πρᾶγμα, διότι τὸ πρᾶγμα ὁπουδὲν τοῦ λείπει τίποτε ἐπαι-
γεῖται, μόνον ἐχεῖνο δὲ ὅπου ἔχει χαὶ ἄλλο τίποτε περισσότερον χαὶ
ἐπαινεῖται χαὶ θαυμάζεται. Τοιαύτην γνώμην ἔχω χαὶ περὶ τῆς
- “ ε 2/ δὲ ΄ \ 3 \ € \ \
ψυχῆς, ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὐδὲν πρέπει νὰ ἔναι πολλὰ ὁρμ:ητιχκὸς καὶ
θρασύς, οὐδὲ πάλιν ἄτολμος χαὶ δειλός, διότι τὸ θράσος ἔρχεται
᾽ » 7 ε \ ὃ / , ὃ / 2 δὲ \
εἰς ἀναισχυντίαν" Ἢ δὲ δειλία εἰς ουλοπρέπειαν ἔντεχνον ὃὲ XL
» 3, EU "2 L ANS) € LA
ἐνάρετον ἔναι νὰ μερισθοῦν καὶ τὰ δύο χαὶ νὰ ἔναι ὁ ἄνθρωπος μιήτε
πολλὰ θρασύς, μήτε πάλιν δειλός.
= MIO € » , τω -“- 5 ns \
Βούλομαι dé, ἕως ἔτι ἐνθυμοῦμαι τῆς παιδεύσεως, νὰ εἰπῶ τὴν
ε ᾿ 3, ΕἸ - e/ \ , = 3/
γνώμην ὁποίαν ἔχω περὶ αὐτῆς, ὅτι πρέπει τὸν εὐγενὴ ἀνθρωπον νὰ
δὲ »” 5 / ὃς DENT \ / “ f) / SU ͵΄
MOEV ἐναι ἀμέτοχος ἀπὸ ὅλα τὰ πράγματα ὁσαὰ βλέπομιεν ἢ LKOUO-
μεν, καὶ μάλιστα. νὰ σπουδάζει εἰς τὰ καλούμενα ἐγκύκλια Lu
͵ \ / € X
θήματα, γραμματικὴν λέγω χαὶ ποιητικήν, HAL ῥητορικὴν χαὶ

“ ΤᾺ , \ ESS A \ \ VA / \
ὅσα. τοιχῦτα αλλὰ αὐτὰ μὲν νὰ τὰ σπους ζει τρέχοντας χαὶι

(1) χέρη χέρη.

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ΠΑΙΔΑΓΩΓῸΣ. 109
Le \ δι Ν Ζ ὃ 44 / δ / \ / es ” /
ὡσᾶν νὰ τὰ ἤθελεν δοκιμάζει μόνον, διότι νὰ γένη ὁ ἀνῆρωπος τέ-
, δ᾽, » δὰ 7) / \ Li »” \ n \
λειος εἰς ὅλα, ἔναι ἀδύνατον: μόνον δὲ ἂς ἔχη τὸν νοῦν του νὰ
/ » \ / TA δὲ \ / \ , δ /#
φθάση εἰς τὴν φιλοσοφίαν. yo δὲ νὰ παραστήσω καὶ varodei£w
\ \ ε \ 3 Γι,
τὴν γνώμην μου καὶ μὲ 1 map osy ὡσᾶν ÉVAL χαλὸν νὰ προ-
! \ \ / 07 \ / \ \
Garner τις χαὶ νὰ πλεύσει νὰ εἰδῇ πολλὰς πόλεις, χχαὶ νὰ χατοι-
\ ’ ᾽
χήσει εἰς τὴν εὐμορφότερην, οὕτως ἔχει καὶ ἣ φιλοσοφία.
\ » £ ς “ (à S € 29
10. Kadx ἔλεγε χαὶ Βίων (1) ὁ φιλόσοφος ὅτι ὡσᾶν οἱ μνηστῆ-
… / QG À \ \ \ D. 9 τὦ
pes τῆς Πηνελόπης διὰ νὰ un δύνονται νὰ πλησιάζουν μετ᾽ αὐτῆς,
, / EU / “ ΔΙ δὰ A δ, \
ἐσμίγοντο (2) ταῖς κοπέλαις τῆς, οὕτω χαὶ ὅσοι οὐδὲν δύνονται νὰ
/ , \ / 5 δον 9Λ ÿ / \ ᾽ὃ \ y
φθάσουν εἰς τὴν RAR εἰς TA ἀλλα παιόεύματα τὰ οὐδενὸς αἀζια
dur ques χαὶ nd re Διὰ τοῦτο ἣ φιλοσοφία Eva OGAY
ἀρχὴ καὶ χεφαλὴ εἰς ὅλα τὰ ἄλλα μαθήματα τῶν τεχνῶν χαὶ τῶν
- τις ἃ, \ , A δ᾽.
ἐπιστημῶν. Kai εἰς μὲν τὴν ἐπιμέλειαν τοῦ σώματος οἱ ανθρωποι
ε \ τι \ \ «
εὑρήχασι δύο τέχνας, τὴν ἰατρικὴν χαὶ τὴν γυμναστικήν" καὶ À
2 \ SO \ e / e δὲ \ \ JU \ \
ἰατρικὴ DEL τὴν ὑγείαν, ἢ δὲ γυμναστικὴ τὴν δύναμιν καὶ τὴν
#2 τῶ \ / Ἢ \ ,
εὐχκινησίαν τοῦ σώματος εἰς τὰ πάθη λοιπὸν καὶ τὰ prog
ματα τῆς ψυχῆς à ὑμθδορία μόνη ἔναι ἡ ἰχτ "αν διότι μὲ τὴν
φιλοσοφίαν γνωρίζομεν τί ἔνχι τὸ καλὸν χαὶ τί τὸ χαχόν. τί τὸ
à N LAN τῆν ZAR \ / EAN /
ίκαιον χαὶ τί τὸ ἄδικον, τί πρέπει νὰ προχρίνομεν χαὶ τί νὰ φεύ--
FE \ SP 7 \ ͵ EN
YOLLEV, πῶς νὰ | χρειαζόμεθα τὸν θεόν, τοὺς γονεῖς, τοὺς γέροντας,
ΡῸ / = eZ ᾽ ΚΝ " -΄ὦἰ
πῶς νόμους, πῶς ξένους ἀνθρώπους͵ πῶς ἄρχοντας χαὶ βασιλεῖς,
“Ὁ / “Ὁ DS QU -“ δ
πῶς φίλους, πῶς γυναῖκας, πῶς τέκνα, πῶς δούλους, ὅτι πρέπει
͵ 7 \ ἢ ΄ \ Fe “« \
πρὸ πάντων νὰ σεδόμεθα τὸν θεόν, νὰ τιμοῦμεν τοὺς γονεῖς, νὰ
\ \ / ς
ἐντρεπόμεθα τοὺς γέροντας, νὰ πειθόμεθα τοὺς νόμους, νὰ ὑποτασ-
\ » «Ὁ
ἜΡΙΝ εἰς τοὺς ἡγεμόνας, νὰ ἀγαποῦμεν τοὺς φίλους, νὰ σωφρο-
\ \ \
νοῦμιεν εἰς τὰς γυναῖκας, νὰ στέργομεν τὰ παιδία μᾶς, χαὶ νὰ μη
à - \ 56 ἴα A ὴ / \ \ / \
χαταφρονοῦμεν καὶ ὑσρίζομεν τοὺς δούλους, χαὶ τὸ περισσότερον νὰ
\ / 2 \ 2 / \ NA / \ / !
un παραχαιρόμεθα εἰς τὴν εὐτυχίαν" un δὲ πάλιν νὰ λυπούμεθα
6 TR SES / 4: \ LA à ῃ τῷ ΣᾺ Ye ἠδ
πολλὰ εἰς τὰς συμφοράς, μήτε νὰ ἐξαπολυθοῦμιεν εἰς τὰς ἧδο-
(1) δίων.

΄

(2) ἐμίσγοντο.

Page 16.

Page 117,

110 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ΠΑΙΔΑΙΓΏΓΟΣ.

/ ͵ A "ὕ \ \ / , \ \ » ͵
vas, LATE νὰ εἴμεθα σχληροὶ καὶ θηριώδεις εἰς τὴν ὀργὴν ἐπάνω"
αὐτὰ γοῦν ὅλα τὰ ἀγαθὰ ἔρχονται ἀπὸ τὴν φιλοσοφίαν " χαὶ τὸ μὲν

Ν , - \ 2 - 2 3/ 5 4 \ \ \
νὰ εὐτυχεῖ χανεὶς εὐγενῶς, ἐναι ἴδιον χαλοῦ ἀνδρός. Τὸ δὲ χαὶ

\ \ ou Ν \ \ - 2 5 - Δ ἸΣ /
χωρὶς νὰ μισεῖται, UM δὲ νὰ φθονεῖται, ἴδιον ἀγαθοῦ χαὶ ἡμέρου
ἐνδοόε-: δὲ \ > dov \ et ως πὸ \ δ ᾿
ἀνδρός" τὸ δὲ καὶ μὲ λογισμὸν νὰ καταφρονεῖ κανεὶς τὰς ἡδονάς,
10 - 1060 Où \ | 4 / VO où 10
LOLOV σοφῶν AVOPOY * εἰ δὲ χαὶ χαταχρατεῖ τὴν ὀργήν, ἀνορὸς ἴδιον
οὐ τοῦ τυχόντος. Kai νομίζω ὅτι τέλειοι ἄνθρωποι εἶναι ἐχεῖνοι
e/ / \ 7 \ \ or \ δύ 5
ὅσοι δύνανται νὰ σμίξουσι τὴν πολιτικὴν πρᾶξιν χαὶ δύναμιν εἰς
τὴν φιλοσοφίαν: χαὶ εἰς δύο τὰ μέγιστα ἀγαθὰ τῆς φιλοσοφία

1 φιλοσοφί HO "εἰς τού τὰ μέγι γαθὰ τῆς φιλοσοφίας
« © / “ / A\ 3/ 424 \ VA V4
ὑπολαμοάνω ὅτι πρέπει va εἴμεθα βέδαιοι καὶ προσεχτικοί, λέγω

\ / ? e/ 7 A ΟῚ -Ὁ- \ A \ \
νὰ πολιτευόμεθα εἰς ὅσα μέλλει νὰ ὠφελεῖται TO XOLVOV, χαὶ νὰ
διάγομεν βίον ἥσυχον χαὶ ἀτάραχον. Λοιπὸν τριῶν λογῶν βίοι

ae NON PEER Ÿ
εἶναι εἰς τοὺς ἀνθρώπους ὁ πραχτιχός, ὁ θεωρητικός, χαὶ ὁ ἀπο-

/ ἾΣ ΔΑ 5 A > Ye / \ a

λαυστιχός: οὗτος δὲ ὁ ἀπολαυστιχὸς ἔναι ἐζαπολυμιένος καὶ δοῦ-
ΡῸ (2 a \ / € \ / D] 2 \ 3

λος τῶν ἡδονῶν χαὶ μικροπρεπής᾽ ὁ δὲ θεωρητικός, ἂν οὐδὲν ἔνα!

συντροφεμένος μὲ τὸν πραχτιχόν, ἔναι ἀνωφελής" χαὶ ὁ πρᾶχτι-

, “ ἧς 4: € \ / ΕΣ 2 \ \ 5 \
κός, ἂν τοῦ λείψη ἢ θεωρητικὴ φιλοσοφία, ἔναι ἐλλιπὴς χαὶ εἰς τὰ

! ! > Ke 3 / 5
περισσότερα σφάλλει, ἴλξιον ἔναι λοιπόν, ὅσον δυνάμεθα, νὰ πράτ-
τομῖᾶν καὶ νὰ ἐπιμελούμεθα τῶν χοινῶν πραγμάτων, καὶ νὰ ἔχο-
τω \ \ 2 τὸ

μὲν πέριπολλοῦ χαὶ τὴν θεωρητικὴν ἐπιστήμην τῶν πραγμάτων᾽
οὕτως ἐπολιτούετο ὁ [Περικλῆς ἐκεῖνος, οὕτω χαὶ ὁ ᾿Αρχύτας ὁ Τα-
ῥαντῖνος, οὕτω καὶ Δίων ὁ Συρακούσιος χαὶ ᾿᾿παμινώνδας ὁ

π D, An 4 “ὃ δον 3, Ν ᾿
Θηύαδϊος᾽ χαὶ πεέρὶ μὲν τῆς παιδεύσεως, οὐδὲν πρέπει νὰ χασοη-"
μεροῦμεν πολυλογοῦντες.

ἢ 4 “᾿ τ \

Πρὸ πάν | των δὲ χρήσιμον ἔναι καὶ μάλιστα ἀναγχαῖον νὰ Tok-
τίζομεν χαὶ νὰ συνάγομεν βιδλία παλαιῶν καὶ σοφῶν ἀνδρῶν, ἀπὸ
-“ϑ = Μ 3 » N 7 7
ὁποῖα θέλομεν διδαχθῇ ὅσα ἐΐἴπαμεν ἄνωθεν" διότι τὰ Biblio εἶναι

Ε] -Ὁ 5 / A "3 EU \ à
δύνεργα χαὶ ἐργαλεῖα τῆς παιδεύσεως καὶ τῆς προχοπῆς καὶ τῆς
7 \ 7 \ 8 A . \ \ Y1 θ \
φιλοσοφίας καὶ πρέπει νὰ βλέπομεν χαὶ νὰ στοχαζόμε α᾽ τῊν

/ , ΟῚ \ \ \ \ Ἐν , , \ δον
τέχνην ἀπ᾽ αὐτὴν τὴν πηγὴν χαὶ τὴν ῥίζαν, ἤγουν ἀπ᾿ αὐτὰ τῶν

“Ν \ “- /
παλαιῶν τὰ Pubs.

<

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ΠΑΙΔΑΤΏΓΟΣ. 111

: \ > A 7 »Ῥ \ ra 5 NA \ /
11. Λοιπὸν οὐδὲν ἔναι ἄξιον νὰ καταφρονοῦμεν οὐδὲ τὰ γυμνά-
ἜΝ / , \ \ / \ / 7 A NS
GLX τῶν σωμάτων, ἀλλὰ νὰ πέμπομεν τοὺς νέους εἰς τοὺς παιδο-
τρίδας χαὶ γυμναστὰς τῶν σωμάτων, καὶ νὰ γυμνάζονται χαὶ νὰ
44 ε \ ὃ \ Vo re 1, \ \ / , \ \
χοπιάζουν ἱχανὰ διὰ νὰ ἁρμόζονται χαλὰ τὰ σώματα καὶ νὰ γυμ.-
23 » \ “. ἰῷ δ ΄ , \ ? 7 » / n
νάζονται εἰς τὴν ἀνδρίαν᾽ διότι εἰς τὰ παιδία ἔναι θεμέλιον τοῦ
τῷ 7 Γι 7 ΤΡ ἐγ eu / φς Ἃ /
χαλοῦ γηράματος ἢ ὑγεία at εὐεξία τοῦ σώματος. Kai woav πρέ-
e » OL \ , AA DS A F δ “
mer, ὅταν ἔναι εὐδία, νὰ εὐπρεπιζόμεθα διὰ τὸν χειμῶνα, où
, \ 1% Νὰ \ \ 2 er
τως εἰς τὴν νεότητα πρέπει νὰ ἔχομεν διὰ τὸ γῆρας τὴν εὐταξίαν
\ Φ re 1
χαὶ τὴν σωφροσύνην᾽ χαὶ πρέπει νὰ χοπιάζομεν τὸ σῶμα τόσον
“ \ / 3 \ \ \
ὅσον νὰ (un γινόμεθα χατάστυγνοι χαὶ εἰς τὴν σπουδὴν νὰ une
" / \ ͵΄ Ve 7 ε / A ἢ
εἰμεθα χοπιασμένοι, χαθὰ λέγει καὶ ὁ Πλάτων " «ot χόποι χαὶ οἱ
“ 5 , \ / “ /
ὕπνοι εἰναι ἐχθροὶ θανάσιμοι τῶν μαθημάτων (1). »
» eu “- «-
Ερχομαι γοῦν νὰ εἰπῶ τὸ κυριώτατον χαὶ χρησιμώτατον, ὅτι
\ - Ε
πρέπει νὰ παιδεύομεν χαὶ νὰ γυμνάζομεν τὰ παιδία εἰς τὰ στρα-
\ \ 5 PU /
τιωτικὰ χαὶ πολεμικὰ παιγνίδια χαὶ ἀγῶνας, λέγω κοντάρια καὶ
ὃ Fr y MEN ! Ô / “ > / € & \ \
οξάρια χαὶ χυνήγια, διότι, ὅταν ἔναι μάχη, ὁ πλοῦτος χαὶ τὰ
ἀγαθὰ ἐχείγων ὅπου χάσουν εἶναι δῶρα χαὶ χαρίσυκατα ἐκείνων ὅπου
νικοῦσι᾽ χαὶ ὁ πόλεμος οὐδὲν παραδέχεται σώματα γυναικώδη
, 3 \ ni
χαὶ ἀναθρεμιμιένα εἰς τὸν εἴσκιον χαὶ τὴν ἀνάπαυσιν, καθὰ ποιοῦ-
3/ QU \
διν οἱ μαλακοὶ χαὶ τρυφεροὶ ἀνθρωποι᾽ ὁ γοῦν στεγνὸς στρατιώτης
3} / \ , æ
ἔναι συνήθης καὶ πραχτιχὸς εἰς τοὺς πολεμιχοὺς ἀγῶνας χαὶ διὰ
Ὁ \ , -Ὁ «
τοῦτο διώχνει χαὶ τοὺς ἐχθροὺς καὶ νικὰ τοὺς ἀγωνιζομένους
ἀθλητάς.
\ ? “Ὁ Q A
Kat πορέσειν ἤθελε λοιπὸν νὰ εἰπῇ avis: σὺ ὑποσχέθης νὰ
δώσεις χανόνας χαὶ παραδείγματα πῶς μέλλουσι νὰ παιδεύονται
EU œ 3 θ ͵ \ δὲ δ “ἢ / 02 4 À
τῶν χαλῶν ἀνθρώπων τὰ TALOLL, HAL ἀπεχεῖ φαίνεσαι ὅτι ἀμιϑλέϊς
\ ἡδὲ λέν PR u N «tee τ \ ME 5 à
χαὶ οὐδὲν λέγεις τὸ πῶς νὰ χυδερνοῦνται τὰ παιδία τῶν πτωγῶν
9 \ LS ” LA
ἀνθρώπων, χαὶ συμι(ουλεύεις καὶ παραχινεῖς εἰς προχοτὴν μόνους

τοὺς πλου | σίους, καὶ εἰς αὐτοὺς εὔκολα θέλομεν ἀποχριθῇ. Eyo

(1) Republique; VII, 161.

Page 18:

ILE ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ITATAATOTOE.

/ " N 0 te “ ἘΣ AN, :
μάλιστα ἤθελα χαὶ ἀγαπῶ ὅτι τὸ βιδλίον τοῦτο νὰ ἔναι χρήσιμιον

LE , / , \ N'a \ ς \ /
χαὶ ὠφέλιμον χοινῶς εἰς πάντας εἰ δὲ χαὶ εἶναι τινὲς ὁπουδὲν δύ-

\ ΡΨ \ / \ “ᾷ

VAVTOL νὰ χρειασθοῦν τὰς παραγγελίας μου, ἂς παραπονοῦνται ἀπὸ

\{ "4 9 ΟῚ δ, 3,
τὴν τύχην, ἀλλ᾽ οὐχὶ ἀπὸ ἐμὲ ὅπου τοὺς συμδουλεύω. ἴΑξιον
" \ \ \ 2 “, / \ 1
ἔναι λοιπὸν νὰ οχιμάσομεν, ὅσον δυνάμεθα, χαὶ τῶν πενήτων
Δ δί À Ô / \ \ \ / (ὃ ᾿ a
τὰ TALOLX, νὰ παιδεύονται τὴν καλὴν χαὶ γενναίαν παίδευσιν " εἰ
δὲ \ A δὲ δύ \ / ͵ “ὶ » \ /
δὲ χαὶ DEV δύνονται νὰ φθάσουν τόσον, ἂς χρειάζωνται τὴν παΐί-
᾿ " “ SU AS "ὦ \ “, " , 7 / \
ευσιν εἰς ὅσον δύνονται. Kat αὐτὰ ὅσα εἶπα, ἀφηγήθηχά τὰ χατὰ
, / > \ \ 7e. \ \ 3. “ ε ΤΑ , \
ἀχολουθίαν, διὰ νὰ σμίζω χαὶ τὰ ἄλλα ὅσα ἀρμόζουσιν εἰς τὴν
ς \ / ῳ Ja
ὀρθὴν παίδευσιν τῶν νέων.

\ - y) - € \ x"
12. Kat τοῦτο εἰπεῖν ἤθελα ὅτι πρέπει τὰ παιδία. νὰ παι-

δ 7 Ε \ \ » ὕω Ἀν ἢ \ 7 \
δεύονται εἰς τὰ χαλὰ ἐπιτηδεύματα. καὶ ἔργα μὲ παραίνεσιν χαὶ
€ / , 3 , \ \ 4 V'AN ͵΄ f LIN \ /
ἑρμηνείαν, ἀλλ᾽ οὐχὶ μὲ κόλασιν χαὶ ὁχρμιούς᾽ διότι οἱ δαρμοὶ μά-

, S ? 5
λιστα πρέπουσιν εἰς δούλους, ἀλλ᾽ οὐχὶ εἰς ἐλευθέρους ἀνθρώπους :

» 57 \ / 4 \ »
ERELON TL παιδία τρέμηυσι AL ATOITE

/ \ ὃ \ \ / ee ὸ Ὁ \ / ὃ \ Ἂ sé c
LE006 μὲν Οοιὰ τὸν πόνον TOU OXOILOU, χαι υέρος LŒ TNY VU OL. Où

» NS δὰ: / 5 , / 2 NOM ΄ /
ἔπαινοι δὲ χαὶ où ψόγοι εἶναι ὠφελιμώτεροι εἰς τὰ ἐλεύθερα παιδία,

Ε \ ς
γώνουσιν εἰς τὴν σπουδήν :

/ , A OS 3/ ANS NE ΜΕ) Ν
μάλιστα ἀπὸ πᾶσαν ἄλλην παίδευσιν, διότι οἱ ἔπαινοι τὰ παρα--
- 3 \ / \ € Lo AW N/7 De A \ 3/
χινοῦσιν εἰςτὰ χαλα, χαὶ OÙ ψόγοι τὰ ἐμποὸδίξζουσιν ἀπὸ τὰ ἀπρεπαι.
/ \ ° 3/ \ / / \ \ \ \ \ » N/
Πρέπει δὲ εἰς ἄλλον χαὶ ἄλλον τρόπον χαὶ μὲ τὸν χαιρὸν νὰ ὀνειδί--
Ὦ \ τ \ / \ w € / \ 7
ζει χαὶ νὰ φούερίζει χαὶ πάλιν νὰ ἐπαινεῖ ὁ διδάσχαλος τὰ παιδία,
7 e/ » D Na Le \ ΝῊ \ \ ; 14 τ
LOL, ὅταν ὀνειδίση HAL ἐπιπληζη τὸ παιδίον, νὰ τὸ ἀναχρᾶς KA
A AT < / \ ἈΠ NZ “ » , γος \ δέ \
νὰ τὸ ἑρμιηνεύει XXL νὰ δείχνει ὅτι ἔναι αἰσχύνη νὰ δέρνονται KO
\ » τ δ πα “ 5» / \ / À \ \ -
νὰ ὀνειδίζονται τῶν χαλῶν ἀνθρώπων τὰ παιδία * KO νὰ μιμεῖται
\ ) Je e/ e, / \ D \ , Ὁ διὸ
τὴν βάϊαν, ὅπου, ὅταν χλαίη τὸ παιόιον, τὸ παρηγορεῖ ὀἰδοντας
. S \ SA > / \
τὸ Bubiy: πρέπει δὲ τοὺς διδασχάλους νὰ μηδὲν ἐγκωμιάζουν, UT
\ A » re \ SN / NO , \ \ = fi ω 2 /
δὲ νὰ ἐπαινοῦν τὰ παιδία, διότι ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἐγκωμίων
» / \ τω
ἐπαίρονται χαὶ χαλοῦσι.
) ὯΝ ᾽ ΕἸ 7 SN ΝΥ \ :
18. Ἤδη ποτὲ ἐγνώρισα ἐγὼ πολλοὺς πατέρας διὰ νὰ παρα--
JS 9 “ \ , OU ᾿ ὺ A
τους, ἔδειξαν ὅτι τὰ ἐμισοῦσαν. [Παραδώσει

«
—

- \ Ν,
γαποὺῦν τὰ παιὸδια
i

us û AU? ΄ \ ,7 S 2). mi À /
θέλω τὸν λόγον χαθάρια χαὶ φανερά᾽ σπουδάζοντες γοῦν νὰ ποιή-

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ HIAIAAFOTOE. 113

\ δ 7 / \ τι £ , /
GOUY τὰ παιδία TOUS συντομώτερον νὰ εἰναι δόχιμα εἰς πολλᾶ,
APE / " , / \ 4 ΄ 5 \ € / ?
βαλλουσὶ Ta εἰς AULÉTOOUS καὶ μεγάλους XOTOUS, ἀπὸ ὁποίους ἀπο-
΄ W13 / & «32 κι « \ / -Ὁ
κάμνουσι καὶ ἀποσταίνονται, χαὶ ἔτι | διὰ τὸ βάρος τῆς XAXOTA-
/ 5 NA 7 "7 \ Z \ ε "Ἃ \ \ /
θείας οὐδὲν δέχονται εὔκολα τὴν μάθησιν χαὶ ὡσᾶν τὰ φυτὰ τρέ-
\ \ \
φονται μὲ TX μέτρια νερὰ χαὶ μὲ τὰ παραπολλὰ πνίγονται, τὸν
e / € \ Eu 7 ἔ
ὅμοιον τρόπον ἣ ψυχὴ χαὶ ὁ νοῦς αὐξάνει μὲ τοὺς συμμέτρους x0—
\ \ \ \ / \ LENS " EU
πους καὶ μὲ τοὺς παραπολλοὺς πνίγεται HO οὐδὲν ὠφελεῖται. Aot-
\ PAS ΕἸ ΄ pe /
πὸν ἂς δίδωμεν εἰς τοὺς συχνοὺς χόπους τῶν παιδίων παρηγορίαν
\ ͵ 5 € e « \ ᾽ /
χαὶ ἀνασασμιόν, στοχάζοντας ὅτι ὅλη μας ἣ ζωὴ ἔναι μερισμένη
Ύ » / \ τ ͵ cs
εἰς ἄνεσιν χαὶ χόπον * χαὶ διὰ τοῦτο οὐδὲν εὑρέθη μόνον ἣ ἀγρυτ-

ΝΣ
(

5» Ν ς © Ε] / / 5 τ
via ἀλλὰ χαὶ ὁ ὕπνος, οὐδὲ μόνον πόλεμος ἀλλὰ καὶ εἰρήνη, οὐ

\
ὲ
\ \ 5 Ÿ/ S 2 /
βροχὴ ἀλλὰ καὶ εὐδία, οὐδὲ καθημεριναὶ πράξεις ἀλλὰ καὶ ἑορταί
LÉ / chat / 3 3/ “Ὁ ͵
καί, χοντολογία,, ἢ ἀνάπαυσις ἔναι περίχυμα HO ἀρτυμα τοῦ κόπου,
A CE 4 : \ Ve / Ὧν ? \ \ D \ 5/ À
καὶ OUYL μόνον εἰς τὰ ςῶὥα γίνεται τοῦτο, ἀλλὰ χαὶ εἰς τὰ ἄψυχα
Ÿ x ὃ 3.2 \ \ 7 fes Ÿ Δ ὴ \ Ware /
διότι τὸ ὁοξάριν χαὶ τὴν λύραν ξεχορδώνομιεν, διὰ νὰ ὑπορέσομιεν
7 \ \ Æ
πάλιν νὰ τὰ χορδώσομεν. Kat καθόλου τὸ σῶμα σώζεται μὲ yop-
᾿ \ \ / e NA \ \ / {τ /
τασμὸν καὶ κένωσιν, ἣ δὲ ψυχὴ μὲ κόπον καὶ ἀνάπαυσιν.
D Æ 3, “ 2 NS A
lAËrov δὲ ἔναι νὰ ἐπιτιμνήσομεν χαὶ νὰ ὀνειδίσομιεν πολλοὺς
/ € EU διὰ \ / 2 ΝᾺ / \
πατέρας, ὁποῖοι παραδί ουσι τὰ παιδία. τοὺς εἰς διδασχάλους., χαὶ
ἢ \ > ἡ ς / NES 7, \ \ NES \ / /
αὐτοὶ οὐδόλως ὑπάγουσι νὰ ἀκούσουν χαὶ νὰ εἰδοῦν τὸ τί μανθά--
\ S/ \ f / / / € /
VOUV τὰ παιδία, χαὶ σφάλλουσι πολλά, διότι πρέπει οἱ πατέρες
, ἧς «: \ N 17 \ $/ \ \ δὲ ” Δ
ἄτοί Tous συχνὰ νὰ δοχιμάζουν τὰ παιδία HAL νὰ μιηδὲν ἔχουν τῊν
΄Ἂ \ , \ ET ὌΝ SN \
ἐλπίδα εἰς τὴν ἀγεραστὴν φιλίαν τοῦ ῥογευτοῦ διδασχάλου. ᾿Εὐπειδη
\ / » / / \ SN / “ / \
μὲ περισσοτέραν ἐπιμέλειαν παιδεύουσι τὰ παιδία, ἂν μέλλουσι νὰ
2e 14 À ἌΣ ND e ΠΣ 5 δῇ ῳ δὰ" ὁ Me À ΡῈ παν δι
ἐξετάζονται συχνά, καὶ ἁρμόζει εἰς τοῦτο ὁ ὡραῖος λόγος τοῦ UT
͵ , \ 5, ε s\ ,
ποχόμου HAL ἀλογοτρόφου * « οὐδὲν παχύνει τὸ ἄλογον ὡσᾶν τόμ.-
/ FN
μάτιν τοῦ βασιλέως (1). » .
7 \ Δ / / \ 1, \, ns 1?
Απὸ ὅλα μάλιστα πρέπει νὰ συνειβθίζομιεν χαὶ νὰ γυμνάζομεν

Ἀπ 7 \ = δι, δὲ / FES Δ 4 \ 5 x
TO ἐνθυμ᾿ητιχὸν των παιδίων 6 LOTL αὐτο TO ἐνθυμιητικὸν εναι TL

(1) Xénophon, de l’Économie, ch. XIL.

Page 19.

Page 20,

114 LODIANOY IAIAATOTOË.
- δ Ν LU -Φ , Sr \ \ w 5 ΄

μεῖον χαὶ ὑποδοχεῖον τῶν ἀρετῶν, χαὶ διὰ τοῦτο ἐμυθολόγησαν
€ \ «,ὦ) ε 7 " QUE 19 ! y € /

οἱ παλαιοὶ ὅτι ἢ Μνημοσύνη, ἤγουν τὸ ἐνθυμητικόν, ἔναι ἢ μητῊρ
τῶν Μουσῶν : χαὶ διὰ τούτου ἤθελαν νὰ δείξουν ὅτι οὐδὲν πρᾶγμα
3/ / \ \ \ / e “ \ 2 / \
ἔναι ἐπιτήδειον νὰ γεννᾷ χαὶ νὰ τρέφει ὡσὰν τὸ ἐνθυμητικόν. Kat
πρέπει νὰ τὸ γυμνάζομεν, κατὰ δύο τρόπους, εἴτε φυσικὰ εἶναι τὰ

7 Ἂ / 5/ \ 5 / ΕΥ̓ , / \ , \
παιδία, ἐνθυ μητικά, εἴτε τὸ ἐναντίον εἶναι ἀλησμονιάριχα χαὶ οὐδὲν
ἐνθυμοῦνται + ὥστε τὴν ἀρετὴν χαὶ τὴν πλεονεξίαν τῆς φύσεως | νὰ
\ ὃ γ ΕΣ ΡΞ / \ ER) , τ
τὴν δυναμιώσομεν, καὶ ὅσον τῆς λείπει νὰ τὸ ἀναπληρώσομεν. Καὶ
διὸ τὼ “ 5, \ \ 39 \ / / /
Lx τοῦτο ὅσο! ἔχουσι φυσικὰ τὸ ἐνθυμητικὸν θέλουσι γένη χκαλλί--
3 \ \ 3/ Ne / / 3/ Ÿ 7
τέροι ἀπὸ τοὺς ἄλλους: χαὶ ὅσοι πάλιν δέν To ἔχουσι φυσιχὰ γι-
νονται χαλλίτεροι ἀπ᾽ ἐκεῖνο ὅπου Ἴσον πρῶτα. Ko χαλὰ εἶπεν ὁ
€ / 2\ / \ L \ f \ ΩΝ /' \
Hoiodoe « ἐὰν σμίξης (μικρὸν εἰς τὸ μικρόν, καὶ τοῦτο θέλεις τὸ
-Ὁ ͵ / / \r9 - / ͵ \ \

ποιεῖ συχνά, σύντομα γίνεται καὶ ἐχεῖνο μέγα ( 1). » Καὶ un λαν-
βάνει un δὲ τοῦτο τοὺς πατέρας ὅτι τὸ ἐνθυμητικὸν μέρος τῆς μα-
θήσεως οὐ μόνον βοηθεῖ εἰς τὴν διδασκαλίαν, ἀλλὰ δίδει χαὶ μεγά-

λην βοηθείαν εἰς τὰς πράξεις τοῦ βίου : διότι ἡ ἐνθύμησις τῶν πρά--

ἕεων ὅπου ἔγιναν εἰς τοὺς παρελθόντας χαιροὺς γίνονται παραδείγ--
ματα, εἰς ὅσα. μέλλει νὰ βουλευθοῦμεν.
14. Ἐπίλοιπον ἔναι νὰ φυλάσσομεν τὰ παιδία. ἀπὸ τὴν αἰσ-
7 \ \ 3/ \:79 / / RE s\ / €
χρολογίαν χαὶ τὰ ATRETA χαὶ ἀναίσχυντα λόγια, και ὡσᾶν λέγει ὁ
! / 3/ \ \ / 1)
Δημόχριτος " « ὁ λόγος ἔναι σχιὰ χαὶ σημείωμα τοῦ ἔργου, »
"Βπειτὰ πρέπει νὰ γυμνάζομεν τὰ παιδία νὰ χαταδέχονται χαὶ
νὰ χαιρετοῦν μετὰ χαρᾶς, διότι οὐδὲν πρᾶγμα ἔναι ἀξιομίσητον
ὡσὰν ὁ ἀχάτάδεχτος ἄνθρωπος ᾿ καὶ ἔτι τὰ παιδία ἀγαποῦνταὶ
ἀπὸ τοὺς συντρόφους, ἐὰν ὅτε διαλέγονται συγχαταθαίνωσι χαὶ
? ν Ὁ \ f
οὐδὲν συνερίζονται νὰ κερδήσουν παντελῶς τὴν γνώμην τους; διότι
ΕἸ \ 5) / € / / 5 \ 5 A \ 19 \ A
οὐδὲν ἔναι μόνον Ἢ νἱχῊ καλόν, ἀλλὰ καὶ νὰ γνωρίζειν χανεῖς νὰ
νικᾶται ὅπου ἣ νίκη βλάπτεϊ, ἔναι ὠφέλιμον πρᾶγμα. "ἔχω καὶ

χαλὴν μαρτυρίαν νὰ φέρω εἰς αὐτὰ τὸν σοφὸν Εὐριπίδην; ὁποῖος

(1) Les Travaux et Les Jours, vers 361:

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ITAIAATOTOEZ. 115

λέγει“ « ἂν διαλέγονται δύο χαὶ ὁ εἷς ἀπ᾽ αὐτοὺς θυμιώνεται,
ἐχεῖνος ὁπουδὲν ἐναντιεῖται, ἔναι φρονιμώτερος. »

Ets ὅσα λοιπὸν πρέπει νὰ ἐπιτηδεύονται χαὶ νὰ γυμνάζονται οἱ
νέοι, ἔρχομαι νἀφηγηθῶ : ἤγουν νὰ ἀπέχουν ἀπὸ τὴν τρυφὴν χαὶ
τὴν γαστριμαργίαν καὶ νὰ κρατοῦν τὴν γλῶσσαν τοὺς καὶ νὰ μὴ
, 17 \ \ δὲ e / \ / / RE, ἢ ΤῊΝ
ὀργίζονται " χαὶ νὰ μηδὲν ἁπλώνουν τὰ χέριά τους. Kat ἀπ᾿ αὐτὰ
ἕν ἕχαστον πόσον χαὶ ποταπὸν ἔναι, ἂς σχοπήσωμεν. Kai πρῶτον
νὰ ἀρχίσω ἀπὸ τὸν ὕστερον λόγον χαὶ μὲ παραδείγματα νὰ τὰ πα-
ραδώσω νὰ γνωρισθοῦν.

Πολλοὶ ἄπλωσαν τὰ χέριά τους καὶ ἐδέχθησαν χαρίσματα ἄδικα,
ὅθεν συνέξη καὶ ἔχασαν τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν ὅπου εἴχασι πρό--
τέρον᾿ ὡσὰν ὁ Γύλιππος, ὁ στρατηγὸς τῶν Λαχεδαιμονίων, εἶχε
λύσει τὰ σαχκία τῶν [σταμένων, καὶ ἐπῆρεν ὅσα τοῦ ἐφάνη, ai
διὰ τοῦτο ἐξορίσθη τῆς πατρίδος.

0. 3 EAN oi Li /

Kat τὸ νὰ μὴ ὀργίζεται ὁ ἄνθρωπος, ἔναι ἴδιον σοφοῦ ἀνδρός.
Kai μαρτυρεῖ το ὁ Σωχράτης " ἐπειδὴ ἔτυχε κάποιος νέος θρασὺς

Ν \ \ \ / ν δ» » “ \ \ LAN
χαὶ μιαρὸς νὰ τὸν λαχτίσει χαὶ ὅσοι ἔτυχαν σιμὰ χαὶ τὸν εἰδαν (1)
» 1 \ \ γὺ ΄ / e/ ᾽ / \ \
ἐλυπήθησαν πολλὰ χαὶ ἀδημόνησαν τόσον, ὥστε ηθέλησαν χαὶ νὰ

\ / \ 5 ς τΊ / ἽΝ ” /
τὸν χυνηγήσουν * χαὶ εἶπεν ὁ Σωχράτης « ἐὰν ἤθελε με λαχτίσει
γάδαρος, συμιουλεύσει με ἠθέλετε νὰ τὸν λαχτίσω καὶ ἐγώ; »
᾿Αλλ᾽ ὅμως οὐδὲ ἐχεῖνος ὁ νέος διὰ τὴν χαχίαν του χατήντησεν εἰς

δ 3, ν \
χαλόν, διότι ὅλοι τὸν ὠνείδιζαν χαὶ ἔχραζάν τον λαχτιχτὴν χαὶ

{ὃ νὰν - 2 ΄ des \ 2 / \ /
γάδαρον " καὶ ὑπὸ τῆς αἰσχύνης ὑπῆγε καὶ ἐκρεμάσθη. Kat πάλιν,
δ era / 35) \ / € / ’ ,
ὅτε ὁ ᾿Αριστοφάνης ἔγραψε τὴν χωμωδίαν ὁποίαν ὠνόμασε « Νε-

΄ ς / / / ms 56 “ / 3/
φέλας », ὁποία γέμει πάσης λογῆς Uopuv τοῦ Σωχράτους, ἔτυχε
χαὶ εἶπε τίς" « οὐδὲν λυπεῖσαι, ὦ Σωχράτη, νὰ σύρνεται τὸ ὄνομά
σου ἐἰς τὸ θέατρον; » Kai ὁ Σωχράτης εἶπεν" « οὐδαμῶς, διότι
ὑδρίζομαι εἰς τὸ θέχτρον, ὠσὰν νὰ ἤθελα ὑόρίζεσθαι εἰς μέγα κρα-

σοπωλεῖον. » Ka ὅμοια τοιαῦτα θέλει φανῇ ὅτι ἐποίησε καὶ ὁ [1λά--

(1) οἶδαν.

Page 21.

Page 22.

116 ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ.

δ ον / e 23 ὁ Σ ἢ VE / RE A 2
των χαὶ ᾿Αρχύτας ὁ Ταραντῖνος, ἀφ᾽ οὗ ἐστράφη ἀπὸ τὸν πόλε--
μὸν ὅπου ἤτον στρατηγὸς καὶ ηὗρε τὰ χωράφιά του χέρσα χαὶ
ἀγριωμένα, ἔχραξε τὸν ἐπίτροπόν του καὶ εἶπε᾽ « χλαύσειν ἤθελες,
où 2 \ , LAV4 ε δ -
ἐὰν οὐδὲν ὠργιζόμιουν πολλά. » Kai ὁ Πλάτων, διὰ νὰ θυμωθῇ
εἰς ἕνα του δοῦλον λαίμαργον καὶ βδελυρόν, ἔκραξε τὸν Σπεύσιπ--
πον, τὸν υἱὸν τῆς ἀδελφῆς του, χαὶ εἶπεν" « ὕπαγε, συνέπαραι καὶ
, / / ΟῚ 3, 3 Ὁ
ὀνείδισαί τον, διότι ἐγὼ θυμώνομαι πολλά.» Kai ἴσως εἰπεῖν
δ \ € - / Ἀν ΤΣ “ Ὄ ες 5 δύ
ἤθελε χανεὶς ὁποῖον γινώσχω τὸ χαὶ ἐγώ, ὅτι αὑτὰ εἰναι δύσκολα

are) / \ ἠδὲ 5 ὃ \ “ "» \ \ θ “Ὁ
out βαρέα, καὶ οὐδὲν ἔναι δυνατὸν οὕτως εὔκολα νὰ τὰ μιμηθοῦΞ
Ἶ At “ 02 "7 ὃ 1 A ὃ 27e 5 \
μεν" ἀλλ᾽ ὅμως, ὅσον ἔναι δυνατόν, ἂς δοκιμάζωμιεν, ἔχοντες τὰ
-Ὁ À / \ es / \ e/ 2 3 τὸ
τοιαῦτα παραδείγματα, νὰ ἐχδάλλομεν TNY ῥίζαν τῆς ἀχρατοῦς
\ / , - / ἠδὲ 2 47 € / Ἂν
χαὶ μαινομένης ὀργῆς" διότι οὐδὲ εἰς τὰ ἄλλα ὁμοιάζομιεν τῶν σο-
Ὁ 2 / » œ 3 > 4 © 3,
φῶν ἐχείνων ἀνδρῶν, οὔτε εἰς τὴν ἐμπειρίαν τῶν πραγμάτων, οὔτε
τ \ 7 \ \ \ 02 3) 2 Ὁ ᾽ ?
εἰς τὴν XAAOGUVNY χαὶ τὴν προχοπὴν ὅπου ELYOGLV ÉXELVOL. Αλλ
22 2 0 2 2 / CEE dd ζλ \ ἐδ \ 2
ὅμως, ἐπειδγ ἔχομεν ἐχείνους ὡσᾶν διδασκάλους χαὶ ὁδηγοὺς εἰς
\ / D) / \ 3, -
τὴν προχοπήν, ἂς τοὺς μιμούμεθα λοιπὸν καὶ ἂς ἔχομεν ἀνὰ χεῖ-
NAT) P / 02 2 ἣ / Ye /
οας τὰ βιολιὰ τους, ὅσον ἔναι OUVATOV, μετὰ ἐπιμελείας.
ε / δὲ 2 \ ° Ὁ Ὗ Ὁ / \ € ἢ
Υπόλοιπον δὲ ἔναι νὰ εἰποῦμεν τὸ ὅτι πρέπει νὰ χρατεῖ ὁ AV
\ = >
θρωπος τὴν γλῶσσαν. Kat σφάλλει πολλὰ ὅπου ἤθελε νομίσει ὅτι
δὲ 5, / ALES 7 © eu / 2 δὴ \ /
οὐδὲν ἔναι μέγα χαὶ ἐπικίνδυνον τοῦτο πάθος : ἐπειδ σοφὸν τίποτε
χαὶ χρήσιμον ἔναι va σιωπᾶ χαθεὶς μὲ τὸν χαιρόν. Kai φαίνεταί
μου ὅτι διὰ τοῦτο ἐπενόησαν οἱ παλαιοὶ τὰς μυστηριαχὰς ἐχείνας
ἑορτὰς καὶ θυσίας, διὰ νὰ συνειθίσομεν νὰ σιωποῦμεν καὶ εἰς τὰ
μυστήρια τῶν ἀνθρώπων, ἔχοντας πάντοτε τὸν ἀπὸ τοῦ θεοῦ φό--
4 57 SN € _ » \
ύον. Kat οὐδὲν θέλει εὑρεθῇ ἄνθρωπος νὰ μετανοήσει ποτὲ ἀπὸ τὴν
σιωπήν" ἀλλὰ εἶναι πολλοὶ ὅπου ἐμετενόησαν διὰ νὰ εἰποῦν λόγον"
χαὶ πάλιν ἐκεῖνο ὅπου σιωπᾶ κανείς, εὔκολον ἔἕναι νὰ TO ET:
5 ᾽ , τω “ 2 \ 5 3 / » \ \ ὧν
ἀλλ᾽ ἐκεῖνο ὅπου ἔφθασε χαὶ εἶπε, ἀδύνατον ἔναι νὰ τὸ στρέψει
ὀπίσω. Μυρίους ἐγὼ ἔχω νὰ ἀκούσω ὅπου ἔπεσαν εἰς μεγάλας συμ.-
A \ \ , / ΄- f ς LA
φορὰς διὰ τὴν ἀχρασίαν τοῦ λόγου, ὁποίους τοὺς ἀφήνω, καὶ μό-

vov ἕνα ἢ δύο θέλω νὰ εἰπῶ. Λοιπὸν ἔτυχεν ὁ Πτολεμαῖος ὁ Φιλά--

ZODIANOY ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ. 117
, \ / \ ΠῚ ex VA
δελφος καὶ ἐσμίχθη τὴν ᾿Αρσινόην τὴν ἀδελφήν του, καὶ ὁ Σωτάδης
3 ᾽ \ , / \ / 4 \ / es Ὁ LOIS
εἶπεν" « οὐδὲν ἀνπώθει τὸ χέντρον εἰς χαλὴν τρύπαν. » Kat διὰ
“ 4 {τ _ , \ /
τοῦτον τὸν λόγον πολλοὺς χρόνους εἰχε κατασαπῇ εἰς τὴν φυλαχήν,
N'ALSE / / \ \ L/4 / / LA
χαὶ ἔδωχε πρέπουσαν τιμωρίαν διὰ τὰ ἀχαιρά του λόγια" χαὶ διὰ
\ “ὖ ε 3). , / \ FT [4 ΕἸ \ 3)
νᾶ γελοῦν οἱ ἄλλοι ἀχούοντες τὰ τοιαῦτα λογια, AUTOS ἐχλαυσε
ον , [V4 OT \ \ lé \ Li \
πολὺν χαιρόν. Ομοια τοιαῦτα καὶ πολλὰ χειρότερα HAL εἶπε: καὶ
D ε Ἵ € , \ € ε ἐπ N ε
ἔπαθεν ὁ Θεόχριτος ὁ σοφιστής" ἐπειδὴ ὥρισεν ὁ ᾿Αλέξανδρος ὁ
€ ε ς A 5 φὰς ΩΝ \
μέγας ὅλοι οἱ "AAnvES νὰ popécouy ἐνδύματα πορφυρᾶ διὰ νὰ
ς \ , \ “ 5 ©
ποιήσῃ ἑορτὴν χαὶ χαρὰν εἰς τὴν νίχην ὅπου εἶχε χατὰ τῶν βαρ-
ΕΥ̓ ε e / 5 \ ᾽ 2)
Gdewv : χαὶ εἶπεν ὁ Θεόχριτος ὅτι πρότερον εἶχα πολλὴν ἀμφιθο-
λίαν, ἀλλ᾽ ὅμως σήμερον τὸ ἐγνώρισα χαλὰ ὅτι ὁ πορφύρεος θάνα--
“ / € € 5 ΤᾺ 2 τε ΚΜ -" / ΡΖ
τος, ὅπου λέγει ὁ “Ὅμηρος, εἰναι οὗτος" ἀπὸ ὁποῖα λόγια ἐγένετο
3/ “- € €
ἐχθρὸς ἄσπονδος τοῦ ᾿Αλεξάνδρου. Kai πάλιν ὁ ᾿λντίγονος, ὁ βα-
σιλεὺς τῶν Μακεδόνων, ὁποῖος ἦτον μονόμματος καὶ στραθός, χαὶ
\ \ \ " N/ € / 2 / / ᾽ + NE: \
διὰ νὰ τὸν ὀνειδίσει ὁ Θεόχριτος, ὠργίσθη πολλά, ἐπειδὴ ἔτυχε καὶ
€ 2 / CON. τς ” \ 2€ / \ f ΠῚ
ὁ Εὐτροπίων ὁ ἀρχιμάγειρος ἤθελε νὰ ἐξετάσει τὸν Θεόχριτον εἰς
\ € / - / 5 € £ 5 \ e/
τινὰς ὑποθέσεις τοῦ βασιλέως, εἶπεν ὁ Θεόχριτος " « οἶδα χαλὰ ὅτι
ΕἸ \ NS OV Ὁ
ὠμὸν θέλεις νὰ μὲ παραδώσεις τοῦ Ἰζύχλωπος. » Kai LE τοῦτον τὸν
λόγον ὠνείδιζε τὸν ᾿Αντίγονον, ὅτι τον στραθός" τὸν δὲ | Εὐτρο-
£ Ψ “ἃ ΄ CR 0 ᾽ 7 TOUS \ 2 /
Hiva, ὅτι τὸν μάγειρος. Kat ὁ Εὐτροπίων ἀνέφερε τὰ amoend
του λύγια εἰς τὸν βασιλέα καὶ παρ᾽ αὐτὰ ὥρισε νὰ τὸν φονεύσουν.
2 \ \ »/ 3,
Kai παρὰ πάντα ἄξιον ἔναι νὰ συνειθίζουν τὰ παιδία νὰ λέγουν
\ , € ΕΝ 3, - € ͵
τὴν ἀλήθειαν, ὁποῖον ἔνα! πρᾶγμα ἱεροπρεπὲς χαὶ θαυμαστόν,
διότι τὸ ψεῦδος ἔναι ἴδιον τῶν δούλων χαὶ ἀθλίων ἀνθρώπων, χαὶ
/ 3, Ὁ 3 δ 3/
δίκαιον ἔναι νὰ μισεῖται ἀπὸ καθ᾽ ἕνα καλὸν χαὶ χρήσιμον ἀνθρω-
\ “ \ / > 2 € / 5 NA , \ \
πον. Kat τοῦτο τὸ πάθος οὐδέν το ὑπομιένομεν οὐδὲ εἰς τοὺς μικροὺς
χαὶ εὐτελεῖς δούλους.
“Ὁ Νὰ 5 \ » / \ / \
15. Καὶ ὅσα εἶπα περὶ εὐχοσμίας καὶ σωφροσύνης χαὶ προχο-
- LU δί ? ὑδὲ 5 / “ \ \ \ KT € s\
πῆς τῶν παιόίων,. εἰς OUOEV ἀμφιθάλλω ὅτι νὰ μὴ τὸ εἶπα ὡσᾶν
πρέπει. Μόνον δὲ εἰς τοῦτο ὅπου μέλλω νὰ εἰπῶ, ἔχω μεγάλην

ἀμφιθδολίαν, καὶ οὐδὲν ἔχω μίαν γνώμην᾽ διὰ τοῦτο χλίνω πότ᾽

Page 23.

Page 24,

118 LODIANOY ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ.
Ne ἡ 2 vw ς s\ 5 1 > à ON Lu
ἐδῶ ποτ᾽ ἐχεῖ ὡσὰν εἰς τὸν ζυγόν, χαὶ οὐδὲν πορῶ νὰ χλίνω εἰς
᾽ \ / 9, ,
οὐδὲν μέρος, διότι ἔχω πολὺν ὄκνον χαὶ φόδον ἢ νὰ ἀναγκάσω τὸ
“" "ἱ 2 δ ; δ 1e 3 »
πρᾶγμα ἢ πάλιν νὰ τὸ ἐμποδίσω ἀλλ᾽ ὅμως ἄξιον ἔναι νὰ ἀπο-
\ 5 - / 1 € EN 3 OU 3
τολμήσω νὰ εἰπῶ τόσον μόνον * ὁποῖον ἔναι τοῦτο ἀκούσατε. Δρα
VA \ 5 \ ς δ
πρέπει νὰ ἀφήσομεν νὰ συνδιατρίδουν τὰ παιδία μὲ ἐχείνους ὅπου
\ 5 - ΕἸ » ΕἸ τ \
τὰ ἀγαποῦσιν, ἢ τὸ ἐναντίον πρέπει νὰ τὰ ἐμποδίσομιεν χαὶ νὰ τὰ
χρατοῦμεν μακρὰν ἀπὸ τὴν συντροφίαν τῶν φίλων καὶ ἀγαπητι-
Se \ € 4 CYR À 5" / ? Ψ \ V4 Ζ
κῶν τους: Kai ὁπόταν ἐγὼ ἀποσλέπω εἰς ἕνα πρὸς ἕνα. πατέρα,
€ EU Fr ΟῚ à \ \ \ \ e/ Fe D A\ ᾿
ὁποῖοι εἰναι ὠμοὶ καὶ σκληροὶ διὰ τὴν ὕόριν τῶν παιδίων χαὶ ἐν-
/ / “ \ \ 5 / \ δί D /
τροπὴν, θέλουσιν ὅτι νὰ μηδὲν ἀναχκατώνονται τὰ παιδία μέκεί--
\ 5 / (AN ES Εν ἂν ΑἾΑΝ ἢ 6 =. \ ὑδὲ
VOUS τοὺς ἀγαπητικούς: χαὶ διὰ τοῦτο ἐγὼ εὐλασοῦμαι HA οὐδὲν
; ἊΝ , ες ᾿
θέλω νὰ γένω σύμίουλος καὶ διδάσκαλος εἰς τοῦτο. ᾿Αλλά, ὅταν
πάλιν ἐνθυμηθῶ τὸν Σωχράτην, τὸν Πλάτωνα... τὸν Mevopüvra,
\ A \ € \ \ ἊΝ ῷ , / 3 ὃ ἢ e -
τὸν ζέδητα, χαὶ ὅλον τὸν χορὸν τῶν σοφῶν ἐχείνων ἀνδρῶν, ὁποῖοι
3, πῷ ΕἸ 2 V2
ἐδοχίμασαν τὸν ἔρωτα τῶν παιδίων χαὶ ἐπαίδευσάν τὰ εἰς ὑεγά--
\ 5 Ὰ ἘΞ / 5. ἡ
λὴν προχοπὴν HA τελείαν ἀρετὴν τῶν τρόπων, τότε πάλιν ἐγὼ
3, 57 Φ. PU \ Ὁ
EXO ἀλλὴν γνώμην, ko στέργω χαὶ ἐπαινῶ τὴν γνώμην τῶν ἀν-
LU 9 - ε ? δ 3 \
δρῶν ἐχείνων. Μαρτυρεῖ δὲ χαὶ ὁ Εὐριπίδης, ὅταν λέγη " « ἀλλὰ
7 2 \ 3 ΄ 27 »/ = ὃ / \ /
ἔναι εἰς τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἄλλος ἔρως τῆς δικαίας καὶ σώφρονος
Re) τῷ ΕΡ \ > Ni 72 24 ᾽ / ΕΣ ou Ὡ
LOL ἀγαθῆς du ἧς. » Kat οὐδὲν ἔναι ἀξιον VAONGOILEV ἐχεῖνο ὅπου
δ᾿ ε / € TT ΠΝ / \ δὴ \ /
εἶπεν ὁ Πλάτων. ὁποῖον ἔναι στολισμιένον με σπουϑὴν χαὶ σοφίαν
χαὶ χάριν, ὁποῖον λέγει" | « ὅσοι ἀριστεύσουσι χαὶ εὐδοχιμιήσουσι,

/

\ { ς - LA 5 \ \ \ δον ἐξ /
πρέπει νὰ φιλήσουν ὁποῖον ἤθελαν ἀπὸ τοὺς καλοὺς καὶ ὡραίους
΄ = / “- \ , ne. » / δ, 2 OU
γέους (1). » Τ]ρέπει γοῦν νὰ ἀποδιώξομιεν ἐκείνους ὅπου ἀγαποῦσι
τοὺς νέους διὰ τὸν αἰσχρὸν ἔρωτα, χαὶ νὰ ἀποδεχόμεθα ἐχείνους
ὅπου ἐπιθυμοῦσι τὸν ἔρωτα τὴς ψυχῆς" χαὶ τοὺς ἔρωτας τῶν Θη-

ΞΖ / \ DU ? / \ \ e x € 3 € K

σαίων χαὶ τῶν ᾿Ηλείων. χαὶ τὸν ἀρπαγμον ὅπου εἰχασιν οἱ Kpn-
\ / s / , “, , s\

τιχοὶ τὸν ἀναίσχυντον, ἂς φεύγωμεν " καὶ εἰς ὅλα. αὐτὰ ἂς ποιήση

-“ “ ΄ ΄
ἕχαστος ὅ,τι TOU φαίνεται χάλλιον,

(1) Au livre V de /a République,

ΣΟΦΙΑΝΟΥ͂ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ, 119
1 ᾽ N NA 5 ΄ ͵7 Ἴ ᾽ /
16. ᾿Εγὼ δέ, ἐπειδὴ εἶπα ὅσα πρέπει εἰς εὐταξίαν χαὶ χαλλω-
\ τὸ δί / \ CON PRE 7, \ \ , \ ε /
TIGUOY τῶν παιδίων, θέλω νὰ εἰπῶ ὀλίγα τινὰ χαὶ εἰς τὴν ἡλικίαν
“Ὁ / ” Ε “ ,/ \
τῶν μειρακίων, διότι πολλάχις ὠνείδισα ἐχείνους ὅπου ἄρχισαν νὰ
ME \ )97 € & / \ \ / Ψ 5
δείχνουν χαχὰ ἔθη ὁποῖοι βάλλουσι χαὶ τὰ παιδία τοὺς ὅσον εἶναι
, e ? ai 5, , \
μικρὰ εἰς διδάσκαλον, καί, ὅταν αὐξηθῶσι καὶ ἔλθωσιν εἰς τὴν
£ - CT - €
ἡλικίαν τῶν μειρακίων, τὰ ἀφήνουσι χαὶ ἐξαπολοῦνται, ὅπου πρέ-
πει μάλιστα τὸ ἐναντίον νὰ ἔχουν περισσοτέραν εὐλάῤφειαν χαὶ
/ » » / \ Φ 5 δ, \ 7 DO AS “ \
φύλαξιν εἰς αὐτά, παρὸ ὅτε Nouv παιδία. Kai τίς οὐδὲν οἰδὲν ὅτι τὰ
/ ΕἾ δί 2 \ \ » ὃ / \
σφάλματα τῶν παιοίων εἰναι μικρὰ χαὶ εὔχολα ιορθώνονται, χαὶ
3 ε CRT τῇ NN -Γ
ἴσως σφάλλουσι τὰ παιδία ὑπὸ ἀμελείας τῶν διδασχάλων χαὶ τῶν
/ \ \ , LA -ὉὉ / / / γε
γονέων; τὰ δὲ ἀδικήματα τῶν νέων πολλάχις γίνονται μεγάλα
καὶ ἀνυπόφοραι, λέγω πολυφαγία καὶ γαστριμαργία, καὶ χλεψία
-“- ω / 3, N
τοῦ πλούτου τῶν γονέων, ζάρια, μεθυσία, ἔρωτες χορασίδων χαὶ
ww \ € \ # οὖ \ ᾿
μοιχεῖαι. Tv ὁρμὴν λοιπὸν τούτων τῶν νέων πρέπει νὰ τὴν χροΐ--
ἮΗ \ \ ὃ / \ , / ὃ ͵ € δὴ \
τοῦμεν σφιγχτὰ χαὶ δεμένην μετὰ ἐπιμελείας, διότι αἱ ἡἥδοναὶ
εἰναι πρᾶγμα ἀχράτητον χαὶ ἀπολελυμένον χαὶ ἀσύστατον καὶ ἔχει
δ δ, 4, EN AK > /
χρείαν χαλιναρίου, ὥστε ὅσοι οὐδὲν κρατοῦσι μετὰ ἐπιμελείας τὴν
ε / τ ͵΄ » \ 10 διὸ) 5” / \ ὃ \
ἡλικίαν τῶν νέων, αὐτοὶ ἴδια DLOOUGLY ἐξουσίαν καὶ HOELXV νὰ χα-
λοῦνται οἱ νέοι. Πρέπει λοιπὸν τοὺς φρονίμους πατέρας, εἰς τὸν
-ὋὉ Ka τῶ \
χαιρὸν τῆς νεότητος μάλιστα, νὰ ἀγρυπνοῦν καὶ νὰ φυλάσσουν καὶ
\ ἤν \ / ὃ δά PP 19 4
νὰ σωφρονίζουν τοὺς νέους, διδάσκοντας, φοθερίζοντας, παραχα--
΄ € \ ᾽ ᾽
λοῦντας, συμΟουλεύοντας, ὑποσχομένους πολλὰ χαλά΄, χαὶ ἀνα-
φέροντας παραδείγματα διάφορα τῶν παλαιῶν, ὅτι τινὲς ἔπεσαν
, \ ει, » \ \
εἰς ueydhny συμφορὰν διὰ τὴν ἡδόνήν, καὶ ἄλλοι πάλιν διὰ τὴν
« \ QT er Ν ὌΝ ὃ / \ δύ Ales Ν 5 \
ὑπομονὴν εὑρήκασι δόξαν HAL ἔπαινον, OLOTL τὰ DUO αὐτὰ εἰναι τὰ
ε e/} ” -Ὁ «Ἃχ Ὁ \ ES \ -Ὁ
θεμέλια χαὶ ἣ ῥίζα τῆς προχοπῆς, ἣ ἐλπὶς τοῦ ἐπαίνου | χαὶ τῆς
τιμῆς, καὶ ὁ φόδος τῆς τιμωρίας " καὶ ἡ μὲν ἐλπὶς ποιεῖ τοὺς AV
θοώπους προθυμοτέοους εἰς τὰ χαλὰ ἔονα. ὁ δὲ φόξος ποιεῖ δαθύ-
βώπους προθυμοτέρους εἰς τὰ καλὰ ἔργα, ὁ ὁὲ φόδος ποιεῖ ῥα
\ s ”
μους χαὶ ὀκνηροὺς εἰς τὰ χαχά.
17. Καὶ πρέπει χαθόλου νὰ ἐμποδίζομεν τοὺς νέους ἀπὸ τῶν

- , \ ùN ὦ , / ΄
χαγχιῶν ἀνθρώπων τὴν συντροφίαν. διότι ἀείποτε μανθάνουσι χα-

Page 25.

Page 26,

120 EODIANOY ITAIAATQTOEZ.

ποιον τίποτε ἀπὸ τὴν χαχίαν τους. Τοῦτο δὲ ἔλεγέ To χαὶ ὁ Πυθα-
γόρας ὁ σοφὸς σχεπαστὰ χαὶ μὲ αἰνίγματα, ὁποῖα ἐγὼ θέλω τὰ
PE: a 07 » δὲ ee ὯΝ Μὴ Ω δ à: 1, 20 2
ἐξηγηθῇ, ἐπειδὴ εἶναι μεγάλη βοήθεια εἰς τὴν προχοπὴν" ἔλεγε
+ € f \ \ / \ / €/ /
γοῦν ὁ Πυθαγόρας" « νὰ μὴ φάγετε τὰ ψάρια ὅπου λέγονται μελα--
/ UA \ ὃ ‘6 \ / \ \
νούρια ".» ἤγουν, μὴ συνδιατρίοετε μὲ μαύρους χαὶ μελαγχολικοὺς
ἀνθρώπους, διότι εἶναι πολλὰ πονη ροί. « Μηδὲ νὰ ὑπερθαίνεις τὸ
ζύγιν - » ἤγουν, νὰ μνηδὲν ὑπερδαίνεις τὴν ἰσότητα καὶ τὸ δίκαιον,
5 \ \ ΝῊ / \ \ / \ , / À ‘€
ἀλλὰ νὰ εἶσαι δίχαιος. Kat « νὰ φεύγεις τὴν ἀργίαν καὶ ἀκαμιι--
σίαν. χαὶ νὰ προδλέπεις πῶς νὰ εὕρης τὴν ἀναγκαίαν τροφήν ».
ΚΚαὶ «νὰ μὴ δίδεις τὸ δεξιόν σου χέριν εἰς καθ᾽ ἕνα» ἤγουν, μὴ
A Ya \ € - ΄ 7 \ \ \ EN \
ποιήσεις φιλίαν μὲ ὁποῖον τύχη. Kat « νὰ μὴ φορεῖς στενὸν δαχτυ-
Adi: » ἤγουν, νὰ εἶσαι ἐλεύθερος χαὶ νὰ μηδὲν εἶσαι ἀκαμάτης
\ “ 4 \ \ \ / \ c / \ /
χαὶ ὀχνηρός. Kat «νὰ μὴ σχαλεύεις τὴν ἑστίαν μὲ σίδηρον »
ἤγουν, va μὴ παρακινεῖς θυμωμένον ἄνθρωπον, ἀλλὰ νὰ ὑπομένεις
\ , / »/ \ \ \l / 72 ”
τὸν ἀράθυμον ἀνθρωπον. Kat « νὰ μὴ Tpoyes χαρδίαν᾽ » ἤγουν,
\ \ N / \ / \ / \ 7 \
νὰ μὴ δαμαάζεις χαὶ βλάπτεις τὴν ψυχήν σου μὲ φροντίδας χαὶ
χαχὰς φαντασίας. Kai « νὰ ἀπέχεις ἀπὸ τὰ χουχία" » ἤγουν,
πὸ \ \ / Ὁ / € \ \ 7 ] /
φεῦγε τὰ πολιτικὰ πράγματα, διότι οἱ παλαιοὶ μὲ xouxix ἐψή--
φιζαν χαὶ ἐχειροτονοῦσαν τὰ ὀφφίχια. Kai «va μὴ βάλλεις ψωμὶν
εἰς κατουρουάλιν * » ἤγουν, υ"ηδὲν εἰπῆς φρόνιμον χαὶ καλὸν λόγον
πονηροῦ χαὶ χαχοῦ ἀνθρώπου, διότι ὁ λόγος ἔναι τροφὴ τῆς ψυχῆς
χαὶ μιαίνει καὶ μαγαρίζει τον h πονηρία τῶν xaxüv ἀνθρώπων.
Καὶ « ὅταν φθάσης εἰς τὰ σύνορα, μὴ ποιήσης ἀποστροφήν" »
” (74 / \ / ? / € / \ \
ἤγουν, ὅταν γηράσης χαὶ μέλλεις νἀποθάνης, ὑπόμιενε χαὶ μηδὲν
λυπεῖσαι πολλά.
57 το, / , ? ? EC] ? \ / CN À
ας στραφῶ πάλιν ἀπ ἀρχῆς εἰς τὸ προχείμενον τοῦ λόγου.
Λοιπόν, ὡσὰν τὸ εἶπα, πρέπει μάλιστα ἀπὸ τὰ ἄλλα ὅλα νὰ φυ-
4 , 3 ,
λάσσομιεν τοὺς νέους ἀπὸ τοὺς πονηροὺς ἀνθρώπους, χαὶ μάλιστα
, \ \ 4 \ 5 - LA 3 - (74 / = / 8
ἀπὸ τοὺς χκόλαχας χαὶ εἰπεῖν ἤθελα EXEVO ὅπου λέγω πολλᾶάᾶχις εἰς
πολλοὺς πατέρας, ὅτι οὐ] δὲν var χειρότερον γένος ὅπου νὰ ξεσ-

Ν “4 A / € \ \ / / € -“
φονϑυλίζει τοὺς νέους ὡσᾶν τὸ γένος τῶν χολάχων, ὁποῖοι TAVTE=

ZOBIANOY ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ. 121

€

es L “ 22 \ N/ Le, 74 ν
λῶς σύῤῥιζα ἐξολοθρεύουσι πατέρας LA παιδία, καὶ ἀφανίζουσι τὸ

ΟἿ᾽ \ / » δὰ 7 » ΠῚ \ #]
γῆρας καὶ τὴν νεότητα, χαὶ ἔχουσι δόλον ἄφυχτον εἰς τὰ συμθου--
\ ε « Ν N/
λεύματά τους, τὴν ἡδονήν. Οἱ πατέρες συμιδουλεύουσι τὰ παιὸδίχ
\ \ / \ ν᾿ Ὁ» 6 Ζ \ η ΄΄« x \
νὰ Un παραπίνουν, χαὶ ἐχεῖνοι συμοουλεύουσι νὰ μεθοῦν " νὰ σω-
ω δι \ cd ΔΛ CN \
φρονοῦν, χαὶ ἐχεῖνοι νὰ εἰναι πόρνοι. Οἱ πατέρες θέλουσι νὰ κρα-
eu \ / \ € / ᾿ EM \ 7 N 22 \
τοῦσι τὰ χέρια, χαὶ OÙ χόλαχες παραινοῦσι νὰ ἐξοδιάζουν χαὶ
͵ € 2 τω \ » 17 \ N/ \ ε ΄
πάλιν οἱ πατέρες παραινοῦσι νὰ ἐργάζονται τὰ παιδία. LA οἱ χό-
/ e/ A + 5» / \ / e/ CR 4 Ἵ
λαχες θέλουσιν ὅτι νὰ εἰναι ἀχαμάται, HA λέγουσιν ὅτι SUN μας
e/ 2 / N τῷ CS \ / δ 7 en 5 ’ ἀν
ὅλη EVA υἱα στιγμὴ τοῦ χαιροῦ HAL πρέπει νὰ (ζοῦμεν, αλλ οὐχὶ
CU / \ \ +.
Va παραζοῦμεν᾽ καὶ λέγουσι τί θέλετε νὰ βάλλετε χατὰ νοῦν τοὺς
QU f £ 3, \ / 72
φοδερισμοὺς τοῦ πατρός; λυσσόγερος ἔναι καὶ ἀράθυμος ἄνθρωπος,
\ / Ζ \ 2] \ : / ΞΖ / /
χαὶ σύντομα θέλομεν τὸν Ode, χαὶ πολλάκις συμισουλεύουσι χά-
\ / - ς᾽ / \ / \ /
ποῖον νὰ πάρη γυναῖκα ἐξαπολυμένην χαὶ πολιτικήν χαὶ χλέπ--
A , / \ / 02 Ζ ε / νι
τουσι χαὶ ἀφανανίζουσι τὸν βίον ὅπου φυλάσσουσιν οἱ ποαιτέρες διὰ
\ -Ὁ-Ὁ-Ὁ 4 \ + , V4 3/ \ ᾿ - !
τὸ γῆρας. Μιαρὸν λοιπὸν LL ἀκάθαρτον ἔναι τὸ γένος τῶν χολα-
à / τὰ € \ δι | Ce =c / NUS? D δὲ
χων, OLOTL εἰναι ὑποχριταὶ καὶ ψεῦσται τῆς φιλίας καὶ ἔτι οὐδὲν
Ὁ \ ? EN \ / \ / \ - \
τολμοῦσι νὰ εἰποῦν ποτὲ λόγον μετὰ παρρησίας. Kat τῶν μὲν
πλουσίων εἶναι κόλακες, τοὺς δὲ πένητας χαταφρονοῦσι, χαὶ ζοῦσι
[4 < LA s e \ 4 1/4 \ “7 ε V4 Le EN /
μόνον μὲ νόημα καὶ AT ÀÔV λόγον ὅπου νὰ ἤθελαν ὁρίσει οἱ πλού-
€ 7 « / Ἁ ᾿ / ᾽ / , \ ἢ “-
σιοι, ὁποίους ἣ τύχη τοὺς ἐποίησεν ἐλευθέρους, αὐτοὶ θεληματιχῶς
7 Ν si ᾿ / 02 NY ΝΞ “Ὁ \ ἐτ
γίνονται οὗλοι" χαὶ, ὅταν οὐδὲν ὑσρίζωνται χαὶι χαταγελῶνται,
/ NEA 9 / AA δ 7 ὑδὲ Ε “ \ , .
TÔTE TO ἔχουσιν εἰς μεγάλην ὕοριν, διότι οὐδὲν ἐλπίζουσι νὰ ἀπὺ--
\ \ N
λαύσουν τίποτε. “Ὥστε ἐὰν où πατέρες θέλουσι νὰ παιδεύσουν χαὶ
\ / \ \ δί A\ ὃ , © \ \ /
νὰ προχόψουν XANAX τὰ TALÔIL τους, ἂς διώξουσι τὰ μυσαρὰ θρέμ.-
\ “Ὁ “ d
ματα χαὶ γεννήματα τῶν τοιούτων ἀνθρώπων ἂς διώξουσι χαὶ
ἃ » / “« Pl rt 1
τὰς ἀτυχίας τῶν κακῶν συμμαθητῶν, διότι οἱ χαχοὶ συσχολίται
€ \ “" A ὃ 7 \ \ » \ NAS 7 /
ἱχανοὶ εἰναι νὰ ιαφθείρουν LA τὴν ἀγαθὴν καὶ ἐνάρετον φύσιν.
\ ᾽ \ e/ τ 5 \ Vo ta ΄
Καὶ αὐτὰ ὅσα εἰπὰ εἶναι χαλὰ LA ὠφέλιμαι.
/ Ch / “ ς / \ NA 5 \
18. Ils οὖν λέγω ὅτι οἱ πατέρες νὰ μηδὲν εἰναι φυσικὰ
\ \ LU , \ / #] ”
σχληροι χαὶ τραχεῖς, ἀλλὰ χαὶ πολλάχις νὰ συγκαταξαίνουν εἰς
ι

/ \ τὰ / \ \ Fe e \
σφάλματα τινὰ τῆς νεότητος, χαὶ νὰ ἐνθυμοῦνται ὅτι ποτὲ κα

Page 27,

t23 LODIANOY IATAAFQTOS,
᾿ LC: δ, FT) € \ € Ὁ \ / 9 \ \
αὐτοὶ ἧσαν παιδία. Kat, ὡσὰν οἱ ἰατροὶ σμίγουσιν εἰς τὰ πικρὰ
΄ 5 à A ᾽ -Ὁ \ €
pao | μακα τὰ γλυκέα χαὶ ἀπατῶσι τὸν ἀσθενὴ διὰ τὴν ὑγείαν του,
οὕτω πρέπει καὶ τοὺς πατέρας νὰ σμίγουσιν εἰς τοὺς ὀνειδισμοὺς
πὰ Ζ 2 Ὁ \ \ 5 \ (4 A \ A \ “5
τῶν παιδίων γλυχέα τινὰ HO ἀγαθὰ Aout * KA ποτὲ μὲν νὰ ἀχαυ-
da \ / ΟῚ \ 2 ῃ / à \ δὲ \ \ =
νίζομεν τὸ χαλινάριν εἰς τὰς ἐπιθυμίας" ποτὲ δὲ νὰ τὸ χρατοῦμιεν
᾿ / ΕΣ «ὁ € À \ / - /
χαὶ μάλιστα εὐχολα ἂς ὑποφέρωμεν τὰ σφάλματα τῶν παιδίων,
διότι πρέπει τὸν πατέρα νὰ ἔναι ὀξύθυμος περισσότερον παρὰ βαρύ-
A \ \ / , SAN ε τὶ \ \ / \ 172
Ju toc χαὶ νὰ μένει εἰς αὑτὸν ἢ ὀργὴ πολὺν χαῖρον. Καλὸν ἔναι εἰς

\ / \ ὃ / “ ᾽δὲ s\ \ 7 5 \
τινὰ σφάλματα νὰ δείχνομεν ὅτι οὐδὲ χἂν τὰ γινώσχομεν, ἀλλὰ
a ὃ 7 Ὡ“ s\ ἃ \ \ A 50: / À) » / 5»
ἃς δείχνωμεν ὅτι ἢ da τὸ γῆρας οὐδὲν βλέπομεν οὐδὲ ἀχούομεν, ἢ

, 3/ \ ? / e/ \ e/ / / 7
δι’ ἄλλην τινὰ αἰτίαν, ὥστε πολλὰ ὅπου γίνονται, βλέποντας τα,
\ \ / Ἶ Var / \ δὲ » / \ /
νὰ Un βλέπομεν χαὶ ἀκούοντας, νὰ μιηδὲν ἀχούομεν. Kai τί θαυ-
» \ € - «
μοιστὸν ἔναι ἂν ὑποφέρωμεν τὰ σφάλματα τῶν φίλων μας, νὰ ὑπο-
φέρομεν καὶ τὰ παιδία ; Πολλάκις μεθύουσιν οἱ δοῦλοι καὶ οὐδέν
τους ὀνειδίζομεν. Πολλάχις ἐχράτησας τὰ χέριά σου, ἀλλὰ καὶ
5 / ᾽ / / SN \ \ ΓΝ s\ \
εὐεργέτησαι. ΕἸαρυγόμησας ποτέ, εἶδες ποτὲ τὸν υἱόν σου ἢ νὰ
͵ τ \ 5 5 \ Al
πάρη μοσχάριν ἀπὸ τὴν ἀγέλην σου, ἢ νὰ μυρίσει ἀπὸ χρασὶν ἢ
ΔΝ ΤΣ : \ δί , 1 / \ δεῖξ “ ὑδὲ
απὸ ἀλλὴν τινὰ υυρωθίαν ἐρωτικὴν, σιώπησον χαὶ δεῖζαι ὅτι οὐδὲν
CN LA N -
γινώσκεις τίποτε. Τοῦτον τὸν πρόπον πωλοδαμνεῖται χαὶ γυμνά-
ζεται ἣ νεότης.

19. Kat ὅσοι ἀπὸ τοὺς νέους εἶναι δεδουλωμένοι εἰς τὰς ἡδονὰς
χαὶ οὐδὲν ὑπακούουσιν εἰς τοὺς ὀνειδισμούς, πρέπει νὰ τοὺς ὑπαν-
N ΄ ÿ / € / » 2 Au \ ὃ ᾿ -
δρεύσομεν., διότι ὁ γάμος ἔναι βέδαιος χαὶ ἀσφαλὴς δεσμὸς τῆς

4 “ἡ ἕξ mo -“- EU
VEOTNTOS HAL πρέπει νὰ προζενοῦμεν τῶν παιδίων (As γυναῖχας
«“ \ δὲ 3; \ , ΄ \ / ὃ /
ὅπου νὰ UMOEV εἰναι πολλὰ εὐυγενικώτεραι HO πλουσιώτεραι, LOTL

͵ \ \ » \ e ὃ = \ \ \ Bi
φρόνιμον χαὶ χάλον ἕναν νὰ ὑπανὸρευθῇ χαθεὶς κατὰ τὴν τάξιν

/ " ε ΝΥ
του᾽ διότι ὅσοι ὑπανδρεύονται μὲ πολλὰ χοιλλίτερήην TOUS συμπεν-
θερίαν οὐδὲν εἶναι ἄνδρες τῶν γυναικῶν, ἀλλὰ δοῦλοι τῶν προικίων
χαὶ τῆς εὐγενείας.

20. Ὀλίγα τινὰ ἔτι θέλω εἰπῇ χαὶ ἀπεχεῖ νὰ χαταπαύσω τὸν

ἀκ ὦ / \ 7΄ - \ \ \ / , \
λογον᾽ πρέπει TOUS πατέρας λοιπὸν νὰ μηδὲν σφάλλουν αὑτοι,

ΤΊ ΤΩ ὙΠῸ."

Cf αν

SOHDIANOY ΠΑΤΙΔΑΓΩΓΟΣ, 123
ἀλλὰ νὰ ποιοῦν ὅσα πρέπει" χαὶ νὰ ἔναι ὁ βίος τῶν πατέρων εἰς
τοὺς νέους παράδειγμα χαὶ τύπος τῆς παιδεύσεως" διότι, βλέποντες
ὡσὰν εἰς καθρέπτην εἰς τὸν βίον τῶν γονέων, φεύγουσι τὰ ἄπρεπὰ
ἔργα χαὶ λόγια" διότι ὅσοι χατηγοροῦσι τὰ σφάλματα. τῶν παι-
δὲ \ ἔ / 7 » SA + / 10 TA fre on δ

ίων τοὺς συμαίνει ὅτι αὐτοὶ ἀτοί τους ἴδια ὑδρίζονται. ᾿ὑπειδη
ὅσα. ποιοῦσι τὰ παιδία ὅπου ὑόδρίζονται ποιοῦσι καὶ αὐτοί" χαὶ
δ ΔΙ » 2 / , » \
ὅσοι δὲ ζοῦσιν ἄπρεπα χαὶ αἰσχρά, οὐδὲν ἔχουσι παρρησίαν νὰ
’ δί \ δί τ / / Ε ἡ ἃ ὃ /
ὀνειδίσουν τὰ παιδία τους χαὶ ἔτι γίνονται σύμθουλοι χαὶ διδάσ-
-" D ᾽ \ \ \ / / ὃ / e/
χαλοι τῶν TOLÔLWV εἰς τὰ χαχκὰ HAL υμεγάλα σφάλματα" διότι ὅπου
οἱ γέροντες εἰναι ἀναίσχυντοι, ἀνάγκη ἔναι ὅτι νὰ εἶναι οἱ νέοι
3 - τ \
ἀναιδέστατοι" πρέπει γοῦν εἰς σωφρονισμὸν τῶν παιδίων νὰ δὲ-
δάσκομιεν καὶ νὰ παρακινοῦμεν αὐτὰ εἰς ὅσα πρέπει, χαὶ νὰ Lun
- \ ᾽ N/ € / Gi 3 / LL “
θοῦμεν τὴν Εὐριδίκην, ὁποία ἤτον σκλαύούνα τρισδάρδαρος, ὅμως
5 (δ \ δί τῷ € A\ » \ / \ \ , /
ἐπαίδευσε τὰ παιόία τῆς ὡσᾶν ἔπρεπε χαὶ δείχνει χαλὰ τὴν ἀγά-
δ "Ὁ ΠῚ \ ᾽ € - 5
πὴν ὅπου ἔδαλεν εἰς τὰ παιδία της τὸ ἐπίγραμμα,, ὁποῖον ἀνέθη-
? \ 3 δ 5 ε , \
rev εἰς τὰς Μούσας ἔχει δὲ οὕτως « ἀνέθηχεν à Εὐριδίκη εἰς τὰς
/ 4 Ci , \ , 1 \
Μούσας τὸν πόθον ὅπου εἶχε φυσικὰ εἰς τὴν ἀρετήν " διότι, τὰ
χ $ P )
δί \ “οἱ τ 7 τῷ \ τ ε /
παιὸιὰα τῆς χαλὰ χαὶ ἂν Ὥσαν πολλοῦ καιροῦ χαὶ εἰς ἡλικίαν,
᾽ / \ τ \ € e τῇ D
ἐχοπίασε χαὶ ἔμαθαν τὰ γράμματα ὁποῖα εἶναι σύμδολα χαὶ ση-
CU τ \ \ #0 ,
μεῖα τοῦ λόγου. » Τὸ μὲν νὰ παιδευθῇ χανεὶς εἰς τὰς προειρημένας
9. \ L/2 Ὁ € ς Pan 5
ἀρετὰς ἔναι πρᾶγμα ὅπου ὑπερδαίνει τὰς παραγγελίας τῶν ἀνθρώ-
\ \ N “᾿ \ ΄ ΄ \ ΠῚ
roy: τὸ δὲ νὰ μιμηθῇ κανεὶς τὰ περισσότερα θέλει πολλὴν ἐπιμέ-
\ \ / , \ , δ
λειαν χαὶ σπουδὴν χαὶ βοήθειαν ἀπὸ τὴν τύχην᾽ ἀλλ᾽ ὅμως δύνα-
\ e »
ται νὰ τὸ κατορθώσει à ἀνθρωπίνη φύσις.

Τέλος καὶ τῷ θεῶ χάρις.

51: 4 à \ ἣν Ç
«τυπωθη εἰς τὴν Βενετίαν ἐν οἰχία Βαρθολομαίου τοῦ ΚΚαλλιγράφου.

pad", μηνὸς ἰανουαρίου β΄.

Page 28,

CATALOGUE

DES

PUBLICATIONS DE M. ÉMILE LEGRAND

EN VENTE

À LA LIBRAIRIE MAISONNEUVE ET Cie

15, QUAI VOLTAIRE, A PARIS.

COLLECTION DE MONUMENTS POUR SERVIR A L'ÉTUDE DE LA LANGUE NÉO-
HELLÉNIQUE. Première série.

io Ἢ εὔμορφη Βοσχοποῦλα, ποίημα Νικολάου Δριμυτικοῦ, ἐξ Ἀποχωρώνων τῆς
Κρήτης. — 28 édition, sortie des presses de l’Imprimerie nationale,

20 Ψυχωφελὲς Σαραντάρι, ὑπὸ Κυρίλλον, τοῦ Χίου.

89 Ἱστοριὰ τοῦ Ταγιαπιέρα
ποῦ, τὴν σημερνὴν ἡμέρα,
σὰν αὐτὸν οὐδὲν ἐφάνη,
᾽ς ὅσ᾽ ὁρίζουν οἱ χριστιάνοι.

Ποίημα Ἰαχώόδον Τριδώλη, τοῦ Κερχυραίου. — 25 édition, accompagnée d’une

traduction francaise et de notes philologiques.

ἀρ Ὁ πόλεμος τῶν ποντιχοδατράχων, ὑπὸ Δὸν Γεωργίου ’Octoënx, τοῦ ‘Payou-
ζαίου.

5° ‘Opñpou ᾿Πιὰς εἰς κοινὴν γλῶσσαν μεταδληθεῖσα παρὰ Νιχολάον τοῦ Λου-
χάνη.

6° Νιχολάον Σοφιανοῦ, τοῦ Kepxupaiou, γραμματιχὴ τῆς χοινῆς τῶν Ἑλλήνων
γλώσσης, νῦν τὸ πρῶτον x τοῦ ἐν Παρισίοις αὐτογράφου ἐχδοθεῖσα.

To Ἰωάννου “Ρίζου τοῦ Μανὲ στοιχειομαχία. --- Ἱστορία Στάθη τοῦ πραγματευ-
τοῦ.

80 Τῆς ούμελης τὸ τραγοῦδι.

9o Ἀπόχοπος

109

11°

120

ὠφέλιμος χατὰ πολλὰ διὰ τοὺς χοπιασμένους,
λιμένας ὁ σωτήριος εἰς τοὺς ἀπεγνωσμένους.
χαλότυχος ποῦ στοχασθῇ τὰ ὅσα περιέχει,
διατὶ ἀπὸ τοῦ θεοῦ τὴν βουλὴν ποτὲ δὲν θέλει É6yn.

Ποίημα συντεθὲν ὑπὸ Μπεργαῇ.
Ἱστορία τοῦ σπαθαρίον Σταυραχῆ; τοῦ τυραννιχῶς χρεμασθέντος ἐν Κων-
σταντινουπόλει, χατὰ τὸ αψξε΄ ἔτος.
Ἰλιάδος ῥαψῳδία πρώτη εἰς δημοτικοὺς στίχους παραφρασθεῖσα ὑπὸ Abava-
σίου Χριστοπούλον.
Δημοτιχὰ τραγούδια " ὁ Χαρτζιανὴς καὶ ἣ Ἀρετή -- ὁ υἱὸς τοῦ ᾿Ἀνδρονίχου
— ἡ ἐχδίχησις τοῦ ἀνδρός.
Ἱστορία τοῦ ῥὲ τῆς Σχοτζίας μὲ τὴν ῥήγισσα τῆς ᾿Εγγλητέρας, ποίημα ᾿ἴα-
χώδου Τριδώλη, τοῦ Κερχυραίου.
CHANSONS ET CONTES POPULAIRES en dialecte grec de la Calabre, avec une
traduction française.
Στεφάνου τοῦ Σαχλήχη ἑρμηνεῖαι. Édition princeps.
LE PHyYsIOLOGUS, poème inédit sur la nature des animaux, d’après les deux
manuscrits de notre Bibliothèque nationale.
Ποίημα περὶ τῆς στρατιωτικῆς πραγματείας, ὑπὸ Λεονάρδου Dopriou.
Γενεαλογία τοῦ Ἀλὴ Πασιᾶ. Poëme inédit en vers de treize syllabes rimés.
Περὶ τοῦ γέροντος τοῦ ppoyiuou μουτζοκουρεμένον, Poëme inédit en vers

de huit syllabes.

COLLECTION DE MONUMENTS POUR SERVIR À L'ÉTUDE DE LA LANGUE
NÉO-HELLÉNIQUE. —- Vouvelle série.

1° RECUEIL DE CHANSONS POPULAIRES GRECQUES publiées et traduites pour la

première fois. — In-8° ; xLVIII et 376 pages.

20 NicoLas SoPHIANOS. Grammaire du grec vulgaire et traduction en grec vul-

gaire du trailé de Plutarque Sur l'éducation des enfants. — In-8° ; 128

pages.

30 HISTOIRE D’IMBÉRIOS ET MARGARONA, imitation grecque du roman fran-

cais Pierre de Provence et la Belle Maguelonne, publiée pour la première
fois d’après un manuscrit de la Bibliothèque impériale de Vienne. — In-8° ;

64 pages.

PUBLICATIONS DIVERSES.

Le Retour de Charles 11. roi d'Angleterre. Poëme grec du prince Constantin
Rhodocanakis, publié d’après l’édition de 1660. — [n-8o.

Mythologie neéo-hellenique, compte-rendu de l'ouvrage de M. N. G. Politis. —
In-8°.

Lettres grecques de Constantin Stamaty sur la Révolution francaise. — In 80,

Établissement des Pères de la Compagnie de Jésus en Levant, d’après le manus-
crit de la Bibliothèque nationale. — In-12,

Le Choix d'une femme, comédie politique, par D. Paparrigopoulos, traduite du
grec pour la première fois. — In-16.

Ἀντωνίου ’Etépyov, τοῦ Kepxupaiou, εἰς τὴν “Ἑλλάδος χαταστροφὴν θρῆνος. —
In-16.

Paris, — Typographie Georges Chamerot, ruëe des Saints-Pères, 19.

4
Α
y 5
«
Π
͵

+4

ἢ
"A ‘
L'EER
ELeN
\
f
4

JW

ἶ
‘ ri

\ D
+ 2
+ 68
᾿ “2:
γι" Ν
.

2
ὶ ᾿᾿͵
CA
᾿
À
, #
« à
Le
᾿
τ
}"
«
«
À
᾿ ἂν
“
e δ
ἢ
᾿
Ὶ
͵
δ
ἢ
.
,

#2

νὰ

4 γ 4 A

D

ΡΤ Je AE Δ
IE a D ἘΞ FN A, “Ὡ““, ἢ VAN
A av, ÿ \ ΓΑ | | | ἊΝ
7. Ι “- Fe ne 2 « ἢ! Ja “- 8 ΤΠ Là d A TA LS) ὦ à |
γον γὼ 1} {ΚΑΙ Ϊ = à APS ͵ ΒΞ ΑΥ̓ΨΞΥΞ ES en ; Ὶ |
"ἢ loi F1 4 - “Ὁ AU} } 4 (TR # CUVE ες 4 " ᾿ UN om) D ES) = ) |
(4 F y vl # » μ΄ "ἢ 5 1 4 l ΄ ἢ Κα PEL ὟΝ &. | [au V4! VA PV 2, | 7 ) F “ἢ | é
" Sy κῶν) νὰ ΠΝ Ι CALE, D) y | PAS s ᾿ mL ms. NT, 2 DR Ἢ} Fa)
| Ÿ A LI # É LAN 7? ; æ " Ὺ ᾿ k Pa { APTE
““ 3.2 ᾿ Ξ ᾿ΦῚ y NA ---ς EN } QT 7} DÉS. = Φ
ΠῚ Ἢ! HP ! AA ΖΞ, Ξς
ΗΑ / VW À “0.2 FN)
VAR) ||
- à |
PE \| Ι
! ἱ
ἢ (ff 5 /
7.2 }
PAUNTT
N)} 1y0 Ἶ

JA
VAN

A ANT ar NS À
D À) le AAA LR <S |
ΑΙ (ND ,

AAA

A |
\ At NS 222
Vs #7

\
Ξ ÿ SES PS JR ; À δ
TS LE : PA PA ΖΞ \
6 Sd) 4 dr = -““,.' } ᾿ =
E = TE 0 ᾿ / | Van
ΠΣ | Ma VA
| F \ AD NN) r
Ἢ WU | = PE 2

- τες
ES
LÉ ὡ-
dr

\
ἢ

ὲ

»

))

NP 2222
ἰὴ) - "ὕ Ξε ΣΝ, Ὄ τ τ
Ἵ »
| AT
Ν à 2
"
᾿
;
xD 9,
CP

, "
NF. à Ὡς CN
1% χϑ'

-
Ἂς
Ρ ἧς à
a ê
πᾷ x 4°
{
Ν ᾿ ΒΕ

».
ΜΡ Tr
À
4
:
δ
, <
Ψ ΕΣ
4 Ἐ ;
ζ΄. sé L rt
ὌΝ
ἢ -
Ἶ
é ,
Ἢ » = a.
ΑΙ

es 5 : D. ἩΧΑΦΣΊ eus 2 an De E ee - + 1
ῃ
4 |
* "ἊΝ
s