Commentaria in Aristotelem Graeca

Google

This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project
to make the world's books discoverable online.

It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover.

Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the
publisher to a library and finally to you.

Usage guidelines
Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the

public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying.

We also ask that you:

Ἔ Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individual
personal, non-commercial purposes.

and we request that you use these files for

Ὁ Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the
use of public domain materials for these purposes and may be able to help.

Ἢ Maintain attribution The Google "watermark" you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it.

* Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe.

About Google Book Search

Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web
a[nttp: //books . google. con/]

"t

LELAND-STANFORDUVNIORVNIVERSITY

COMMENTARIA
IN ARISTOTELEM
GRAECA

EDITA CONSILIO ET AUCTORITATE

ACADEMIAE LITTERARUM REGIAE BORUSSICAE

VOLUMEN X

SIMPLICII IN PHYSICORUM LIBROS POSTERIORES

BEROLINI
TYPIS ET IMPENSIS GEORGII REIMERI
MDCCOLXXXXV

SIMPLICII
IN ARISTOTELIS PHYSICORUM
LIBROS QUATTUOR POSTERIORES
COMMENTARIA

CONSILIO ET AUCTORITATE

ACADEMIAE LITTERARUM REGIAE BORUSSICAE

EDIDIT

HERMANNUS DIELS

BEROLINI
TYPIS ET IMPENSIS GEORGII REIMERI
MDCCCLXXXXV

ιν ,)

173323

PRAEFATIO

Simplicii in Physiea commentarii pars altera, quae posteriores quat-
tuor libros compleetitur, priore paulo emendatius legitur in libris manu-
scriptis, ut correetoris auxilium raro desideretur. neque Aldinae textus
tam foede corruptus quam prioris partis legitur huius, ut quae ex me-
lioris elassis exemplo derivata sit. nihilo tamen setius consentaneum
est etiam huie parti ex codicibus salutarem ubivis opem adlatam esse.

De codicum virtutibus singillatim nune exponam hoc in universum
praefatus optimum esse ἃ, altero loco censeri C, tum M, deinceps
deterioris farinae F, Aldinage denique naturam mixtam esse. nonnullis
loeis corruptionem quasi per gradus gliscentem vides, cuius generis
exemplum videas p. 1029,17 et 18. sed ecce codices accuratius descriptos:

MaRciANUS 226, membraneus quadratus foliorum 382, saec. circiter X À
(sec. Zanetti Graeca S. Marci Bibl. Ven. 1790 p. 118), collatus summa aecu-
ratione ab H. Vitellio. continet is libros V—VIII integros. de praestantia
huius eodieis iam vol. IX p. v?, ΙΧ monui. librarius enim non solum
eximia eura exemplar secutus est, sed indidem etiam ipse emendavit.
itaque hane scriptoris manum, sive textum scripsit sive correxit, A' nomi- Α'
nare soleo"). supervenit autem postea recentior corrector (A?) qui ut A'
egregium saepe et ipse exemplar ad emendandum aecivit, velut mancum
Eudemi fr. 82 eius virtute restitutum est p. 1857,25 (ef. praeterea 1048,8
1324,23 sqq. a1.), 18 haud raro in deterioris elassis eastra transiit velut
p. 842,20 1218,18. interdum etiam interpolationis arguitur velut p. 1337,23

ἢ in extremis ego accuratius A et ΑἹ ut textus et emendationis scripturam distinxi,
quae tamen cum eiusdem sit hominis et eiusdem exemplaris, ne error e discrepanti modo
adnotationis nascatur, haud vereor.

YI PRAEFATIO

ubi ex Platone suo foede interpolavit Simplieium. ceterum monendum
est orthographiam maxime ad hune librum qui unus antiquae consuetu-
dinis vestigia reliquit conformatam esse (cf. Praef. ad. vol. IX p. 1x). ita v
paragogieum ad eius normam posui restitutum illud etiam eis locis, ubi
eorreetoris posterioris rasura deletum est. quod tituli formam εἰς τὸ E
ὑπόμνημα ὅ ἐστι πέμπτον antiquitus translatum olim (ef. l. c. p. v?) conieci,
nunc mihi testimonio confirmare videor Philodemi, euius extant simillimi
tituli velut Περὶ χαχιῶν xà. Z, ὅ ἐστι Περὶ χολαχείας.

C LaunENTIANUS LXXXV 5 membraneus quadratus saec. XI [sec. Ban-
dinii Catal. Bibl. Laur. III 251]. constat fol. 198, continet librum V et
VI. ine. ἐν τῷ τρίτῳ βιβλίῳ ---- πῇ δὲ χινεῖται, tum f. 101" τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ
C Ἔϑος ἔχοντες --- ἀποδείξει δὲ τοῦτο ὕστερον. contulit H. Vitellius. hie liber
etsi minus aeeurate scriptus est quam Α et in aspiratione miro modo
saepe vacillat ἡρεμεῖν, ἀπέδειξεν, οὐσιῶν et contra αἱ οὐσίαι scribendo, tamen
est ubi A atque adeo omnium ceterorum librorum consensum virtute sua
superet. seilicet ex eodem non modo archetypo manavit unde ceteri sed
etiam eodem exemplari quo À usus est codicis C pater. verum supplementa
hie et varias lectiones, quibus illud in margine et inter versus ornatum erat,
haud raro felieius vel plenius in usum vocaverat quam À. id quod facile
tibi persuadeas, si legas quae adnotavi ad p. 880,15 886,1 881,14?) 900,14.
notandum est nonnullis locis C eum codice M uno contra AF verum
servasse velut p. 916,6. 21 936,3. 8 et 939,20. imprimis conspicitur co-
dieis C praestantia inde a p. 915, unde A per aliquot plagulas suae
nobilitatis immemor nescio quo pacto in deterioris memoriae (F) socie-
tatem tractus est.

M MonacENsis 428, chartaceus oblongus, saec. XIV sec. Hardtii Catal.
IV 319, s. XV, ut ego iudieo. contulit Guilelmus Sehmitthenner Mat-
tiacus. continet libros V—VIII. folia numerantur librorum singulorum

singula, ita ut summa quinti (gu μη) folio primo et extremo adscripta
Bit et sic deinceps. etiam quaterniones in imis marginibus numerantur
a^, βον cet. desinit codex post μεταβάλλουσαν p. 1265,23. venit Ez libris
Acacii Heits, ut f. 1. notatum est.

1) cf. Scotti Fragm. Hercul. (Oxon. 1875) p. 69 sqq. n. 222. 1471.
7) ubi pro aF legendum aA.

PRAEFATIO "n

Seriptura, quia exemplar plane legi non poterat, multis laennis vitiata,
quae non omnes indieatae sunt. omnino tam neglegenter hie codex
scriptus, ut diu haesitarem, num in ordinem reciperem. at praestantiae
non obseura indieia me moverunt, ut tamquam subsidiarium exemplum
codiei À adderetur, ex cuius exemplari profeetum est. sed familiae nobi-
litatem male tuetur. nam immixta sunt saepissime deterioris stirpis (F)
vitia, aueta illa propriae neglegentiae exemplis innumeris. quare in
octavo libro inde a p. 1154 plenam diserepantiam huius codicis non
iam exhibui.

Ut praestantiam, de qua dixi, probem, affero hos locos 893,26 χατὰ
τὸ γένος, 1182,26 φαίη: et ne e coniectura haee orta credas (nam ne
talia quidem desunt cf. p. 821,13 al), moneo non nulla ita cum optimo
libro A consentire, ut non ex ipso À (quod suaderi potest locis qualis
p.838,7 862,13 903,8), sed ex exemplari communi descriptum esse M
appareat. velut p. 818,9 τὸ μὴ ὃν olov ἢ στέρησις servata sunt integra in
CF; iam cum A! omiserit τὸ μὴ ὃν οἷον, M τὸ μὴ ὃν, vides uno gradu
propius ad exemplar obscuratum aecedere codicem hune quam illum
(ef. p. 903,9. 10 904,1). simul apparet nihil necessitudinis ei esse cum
eorreetore posteriore À?, quippe qui ex altera classe τὸ μὴ ὃν οἷον totum
restituerit (ef. p. 862,13; nihil eontra p. 903,13 914,16). quam sui sit
iuris M, ex cognatione maxime elucet, quae est ei cum eodice C ef.
p. 939,20 919:24. 27 980,1 1024,12. nihilo minus etiam inferioris classis
tam aperta et crebra sunt vestigia, ut inde correctum esse non ipsum
M at eius exemplar in propatulo sit. nam ut inde emendatum est inter-
dum melioris familiae mendum velut p. 805,29, ita saepius foede corruptus
est liber. velut p. 826,17 821,21 872,19 apertae interpolationis soeii.
sunt FM. quid? quod ipse M (sive eius exemplar) adnotat p. 1254,28
(unde defieit F) τέλος εὗρον ἐνταῦϑα εἰς ἕτερον βιβλίον. neque tamen ipsum
F accitum esse existimo, quod etsi per aetatem licet, consensionis tamen
natura excludi videtur. nam ad insignem illam corruptionem, qua
p. 815,23 μίνωες" οἵ τινες ex μηνὸς δὲ εἴ τινες in F effectum est, quasi

ponte transitur per illud μήνοες δὲ ot τινες quod exhibet M. neque aliter
δια
p. 816,2. 8 vitium explieari potest, nisi illa ἄρρενας παῖδας στήσαντες in

communi exemplari corrupta (δια in δύο) et varie transposita in apo-
graphis sumas. itaque artioris necessitudinis speciem, quam omissa velut
p. 888,24 (homoeoteleuto) aut addita velut p. 888,26 praebent, fortuitam

esse cengeo.

Ε

Exc.

VIII PRAEFATIO

ManctANUS 2217, quem contulit H. Vitellius. de eo in superioris tomi
p. vii et xur egi. idem quod in priore parte de eius pretio dixi, di-
cendum est in hae altera. neque enim solum ipse Georgius monachus,
qui scripsit, mira socordia versatur sed familia quoque eius deterioris
est notae et ad extrema versus a&deo vilescit pessumdato vel oblitterato
prototypo, ut inde & p. 1154,3 plenam discrepantiam eius (sicut codicis
M)adponere supersederim; et deficit ipse p. 1254,28. excipiunt Simpliecium
primum τοῦ φιλοπόνου ἰωάννου εἰς τὸ ἐπίλοιπον τῆς φυσιχῆς ἀχροάσεως .), ubi
miraberis Fortunam inimieissimos adversarios in idem commississe, tum
ExcERPTA mixta ex Philopono et Simplicio, quae inde a p. 1282,12 non
sine usu ad recensendum textum adhibui. nam etsi ita sunt vitiorum
similitudine coniuncta cum A, ut videri possint ex eo ducta esse, tamen
non raro propria virtute nitent, ubi ex conieetura vera restituta esse in
tanto excerptoris stupore eredibile non sit. velut p. 1353,17 ἀχίνητον,
1284,6 1310,33 1351,16, praecipue vero p. 1283,2. praeterea si ex À
descripta essent, unde factum putas, quod et cum Α et A! et À* eon-
gruunt (eum À e. g. 1295,40 1350,32, cum A! 1344,32 ὅτι, eum Α p. 1322,
29 1314,23. 26)? nonnullis denique lectionibus velut p. 1346,15 vitiorum,
quae sunt in À, origo et propago Excerptorum depravatione patefit, non
eontra. Excerpta ex Marciano 219 (G) apographo codicis F (ef. t. IX
p. xiv, Philop. ed. Vitelli p. xvi) sedulo exaravit atque in meum usum
commisit H. Vitellius, unde primum caput non Simplicianum et alterum
Simplieianum in Supplemento p. xir edam, ut indoles eorum appareat.

Aldinae editionis originem et naturam in prioris voluminis Praefa-
tione p. vir explieavi. in altera parte hoc monendum est primum inter-
polationis ardorem paullatim si minus extinctum, at lenitum esse, ut
rara sint exempla impudentiae quale legitur p. 1303,33. tum vero forma
universa aliquanto melior huius quam prioris partis, quia non deteriorem
eodicem, sed optimum ἃ ducem nactus est editor (cf. p. 1193,10 1308,19),
quem correctum iam altera manu (A?) invenit. neque tamen huie cor-
rectori neque omnino uni codici Α se mancipavit, sed, ut consentaneum
est, etiam Εἰ vel potius descriptum inde Pallantis exemplum Parisinum
1906 (de quo cf. t. IX p. xvni et infra) interdum consuluit (ef. p. 1042,
17 1179,17) nullo sane consilio nullaque constantia.

—ÓÁÀ ——M—À

1) edidit G. Vitellius in Philoponi sui p. 888 sqq. v. eius praefationem p. XIII; de
Excerptis cf. Praef. t. IX p. XIV, Vitellius ad Philop. p. XIII et quae adnotavi ad Simpl.
p. 1282,12,

PRAEFATIO IX

De ceteris eodieibus, quos inutile visum est conferre eollatosque in
notas referre, Supplementum eonsulendum est. in Addendis commemo-
ravi, quae in P. Victorii, viri incomparabilis, exemplo Monacensi (A Gr.
b. 198) sero cognito emendata inveni. multas autem lectiones ex D
transtulit, nonnullas nisi fallor ex F et M vel similibus.

Alterum hoe volumen minus conspicuum est fragmentis veterum
philosophorum servatis, quorum gratia plerique Simplicium evolvere
solent. sed praeter interpretis diligentiam et sagacitatem, quae Aristoteli
illustrando summa cum utilitate adhiberi solet, in primis digitum intendo
ad ingentem varietatem lectionum Áristotelearum, unde hie quoque
memoriae vieissitudines per saecula variatas egregie observare licet.
quantum autem utilitatis inde hauriri posset, cum in extrema vol. IX prae-
fatione significavi tum accuratius demonstravi peculari quodam Aeademiae
nostrae libello'). idem fructus redundaturum esse confido ex alterius vo-
luminis et inprimis libri VII materia, si quis simili modo ad Aristotelei
libri historiam explicandam uti voluerit. quid enim? Alexandri conieeturam
ποσοῦ, quam Simplicius p. 975,24 commemorat, si omnes ac vel optimos
libros Aristotelis p. 235*18 pro genuino τόπου obsidere videas, quid
cogitandum est de eis lectionibus, quarum origo minus certo indicio
prodatur? quippe interpolationis flumina omnibus saeeulis ex marginibus
in antiquam probamque archetypi memoriam undique irruentia vides,
qua re ad irritum saepe numero eadit eorum sollertia atque sedulitas,
qui et in Aristotele et in aliis primae classis scriptoribus stemmatis con-
feetis recensendi operam consummatam esse opinentur. ad quos edo-
cendos (sunt enim adhuc multi et laudati viri) novam Physieorum edi-
tionem ad hanc rationem adornatam plurimum valere seio. interim ego
in Simplieii notis huie rei quantum potui diligentiae adhibui. seiendum
autem est praeter Bekkerianos libros (quos utinam diligentius aliquis
iterum exceutiat) interdum Barberini I 136 lectiones me enotasse et
Bekkeriani eodieis E nova et egregia collatione usum esse, quam
G. Vitellius amieus suavissimus confecit, euius auxilio, ultro saepe oblato
quantopere sim adiutus, grato animo palam testificor.

1) Zur Tezigeschichte der Aristotelischen Physik. Abh. d. k. Ak. d. Wiss. 1882. Berlin
1882.

Berolini
Kal. Ian. MDCCCXCV. HERMANNUS DiELs.

SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS

CONSPECTUS CODICUM AD RECENSIONEM NON ADHIBITORUM

ANGELICANUS 98 [olim C. 1. 12] fol. chartaceus s. XV continet libros
V—VIII. nullius eum pretii esse iudicavit Torstrikius, quod confirmant vel
ultima verba f. 2957 (p.1257,14): τὸ δὲ αὐτὸ ix τῆς παρὰ φύσεως ἠρεμούντων
χαὶ χινουμένων δεύχνυται. ἢ γὰρ παρὰ φύσιν χίνησις ἔχστασίς ἐστι ἀπὸ τῆς χατὰ
φύσεως ἠρεμίας βιαίως χινουμένη" διὰ τοῦτο φησὶν γεγονέναι δῆλον ὅτι οὐδὲ —
hie desinit. apparet eum auetis interpolationibus ex codicis M exemplari
derivatum esse, si diserepantiam illius contuleris, quam hoe loco plenam
&ppono: τὸ ὃὲ αὐτὸ (om. xall) ἐκ τῶν παρὰ φύσιν εἰρημένων xal χινουμένων
δείχνυται" ἣ γὰρ παρὰ φύσιν χίνησις ἔχστασίς ἐστιν ἀπὸ τῆς χατὰ φύσιν ἠρεμίας
βιαίως γινομένη διὰ τοῦτο φησὶ γέγονε δῆλον" ὅτι οὔτε χτλ.

EsrENsiS ΜΟΤΙΝΕΝΒΙΒ III G. 3 fol. chartaceus s. XV. post Alexan-
drum de sensu habet Simplicii in Physicorum libros IV posteriores sub
nomine Philoponi.

LaunENTIANUS LXXXV 1 [B]. de eo dixi t. IX p. xui: ubi quae de
eognatione codicis F dixi, et ex hoc specimine cernitur et inde quod
uterque desinit in p. 1254,28.

p. 928,1 titulus σιμπλικίου μεγάλου διδασχάλου ἐξήγησις εἰς τὸ ξ τῆς φυσιχῆς dxpod-
σεως ἀριστοτέλους || 3 ἐχ περιπάτου || 4 τὴν om. || 9 βιβλίων om. || 10 εὐδήμου sed e
corr. || 11 αὐτοῦ || 12 με om. || καὶ ἀποστεῖλαι om. || 14 μόνων sed e corr. || ἠρεμία γὰρ
transp. || 15 πέμπτον] c || βυβλίον || ὁ ϑεόφρ. ἐκ τ. quo. || 16 ὀγδόῳ] » || 18 πρότερον ---
φυσικοῖς (924,2) om. || p. 924,3 ut ΔΕ || 5 ὅτι τὰ πέντε || 6 τρία om. || 7 πρώτῳ] à ut
F || 7 γε om. || 8 χρόνῳ om. sed ante ἐν habet xol (ut F) || 9 dpa] dpa || τοῦτο πρό-
τερον || x«i πάλιν --- χινήσεως (12) omn. || πέντε] ἡ (e F) || 15 οὐ om. || μόνα || περὶ τοῦ
οὐρανοῦ || 16 ἄλλα] ἅμα || 17 πέμπτον] € (ut F) || 18 ὁ om. || τὰ τοῦ ἀριστοτέλους lac.
rel. (ut F) || 19 μὴ δὲ (ut F) || 21 πέμπτῳ] ε (ut F) || προσαχϑεῖσι || 22 ἐν om. || προσ-
ἐχρήσατο --- βιβλίου (24) om. || 24 οὐδὲ || 25 τούτου ||

MancIANUS 220 chartaceus s. XV [de eo ef. Vitellii Praef. ad Philo-
poni Phys. p..xiv]. in Simplieio codex non nauci est, quia et ex dete-

[o

SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS XI -

riore familia proficiscitur et ipse omni neglegentiae genere auctus est.
speeimina misit C. Castellani, bibliothecae Marcianae praefectus, v. cl.,
unde videas cum ceteris locis maxime accedere ad codicem F tum
p. 875,22, ubi exhibet ὡς ἄρραβες καὶ δαμασχηνοὶ xal μίνωες οἵ τινες χτλ.

p. 801, 4 ἐστιν (ut M) τὶ μεταβολῇ || 6 χοινοτέρα || χαϑολιχοτέρα (om. ἐστιν) || 9 xt-
νήσης δ᾽ οὔ (om. εἰσ || 11 ἠρτιμένος || χοινοῦ om. || 12 τὰ om. || 13 παρεβλήϑη || 14
quotxàv'|| «oo om. || p. 802, 1 χοινῶς] χυρίως || πράγμα || 4 ὑπάγχον || 6 ἑνὸς || ποία
χίνησις || 7 xol« ἠρεμία || 8 πέμπτου om. || 9 τὰ περὶ om. || 10 μὲν τὰ || 11 βιβλίου ||
12 αὐτολεξεὶ || 18 ἐπιγράφεσθϑαι || 15 πρῶτον om. || 16 τῆς om. || 18 6 om. || 19 τὸν om.
|| 23 μέρος ut vid. || 24 χεὶρ] χρεία || 27 τῷ] τὸ ||

ManciaNus 255 quadratus, bombycinus foliorum 130, s. XI (seeundum
Zanettium p. 127, immo s. XIII Torstrikio iudice) continet post Alexandri
in Metaphysieorum À, α, B (ubi simillimus est codicis ἃ sed deficiens
in p. 233,13 Hayd.) f. 76* Simplicii librum quintum et sextum, sed ne
bune quidem integrum, cum in lemmate ἔτι δὲ πᾶσα χίνησις (cf. p. 971,17)
desinat.

ΜΑΒΟΙΑΝῚ classis IV codices 17. 18. continent hi Simplicii in Physica
libros V VI et VII VIII (priores insunt in eiusdem manus codicibus
15. 16). catalogus ms. tribuit eam manum s. XV, sed Dominieus
Berardelli, qui eatalogum codicum ex monasterio SS. Johannis et Pauli
translatorum confecit (Calogerà Nuova Raccolta d? opusc. scientif. e. lett.
Ven. 15770 t. XX p. 221) eos saeculo XIV adseribebat. desinit codex 18
f. 1007 verbis συνεχῶς χινοῦντος γίνηται (ef. p. 1265,17). collationis specimen
debeo C. CasrELLANI, viro doctissimo, unde intellegas C codicis similli-
mum (cf. 802,27), sed non apographum esse.

p. 801, 1. σιμπλιχίου εἰς τὸ πέπτον τοῦ φυσιχῇς ἀχροάσεως || ὃ τῶ τῆς μεταβολῆς xol
τῷ τῆς χινήσεως || 6 χαινότερον || 7 ἐστι om. || 12. 19 χαὶ χενοῦ xal τόπου || 15 ὥσπερ
xai τὰ ἐφεξῆς τρία βιβλία περὶ || p. 802,11 μέχρι || 18 ἐπιγράφεσϑθαι ||] 14 ἕως --- πρῶτον
om. |; 22 ὅσα] ὅτι (e sil.) || 27 καὶ χαϑ᾽ αὐτὸ τὸ ὅλον || p. 808, 5 τρεῖς αὗται εἰσὶ coll. ||
11. 12 μέρος (e sil) τοῦ ξεστιαίου ὕδατος ϑερμαινομένου || 13 τὰς αὐτὰς elvat διαφορᾶς [||

15 γὰρ] μέν ||

ΟΧΟΝΊΕΝΒΙΒ CoLLEGn ΝΟΥ͂Ι 245 quadratus saeculi XVI continet libros
V—VIII, sed multis laeunis scatet, in primis ad finem versus.

PaLATINUS VaTiCANUS 237 [de eo t. IX p. xvni t. X p. 925,10 adn.]

PanrsiNvus 1859 fol. min. bomb. s. XIV eontinet praeter Aristotelis
Physica in margine Themistii, Philoponi (? ef. Vitellii Praef. p. xvumr),
Simplicii selecta quaedam scholia, quorum specimen hoe dedit Torstri-
kius, unde patet mixti eum generis esse:

p. 926,5 μεγεθῶν ἐν τοῖς οὖσι coll. || 8 εἰς] ὡς || 10 μεριστῶν (cf. adn.) || 11 ἐπε-
γνωχότες || τέμνειν || 17 τὴν δημ. δόξαν xal λευχίππου ὁ ἀριστοτέλης διήλεγξε, ubi deficit
scholium ||

XII SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS

Ad illustrandam universam excerptoris indolem eompono eclogam ἃ
Torstrikio ex f. 3' transcriptam eum Simplicii et Philoponi locis:

Simpl. 104, 17: «à λήμματα τοῦ μελίσσου ὡς συνελόντι φάναι ἔστι ταῦτα" τὸ ὃν οὐ
γέγονε" τὸ μὴ γενόμενον ἀρχὴν οὐχ ἔχει, ἐπεὶ τὸ γενόμενον ἀρχὴν ἔχει. τὸ μὴ ἔχον ἀρχὴν
ἄπειρον. τὸ ἄπειρον μεϑ᾽ ἑτέρου δευτέρου [sic consentiens cum Torstrikii coniectura] οὐχ
ἂν εἴη, ἀλλ᾽ ἕν. τὸ δὲ ἕν xal ἄπειρον ἀχίνητόν ἐστιν. continuat statim ex

Philop. 60,5: οὗτος δὲ ἀρχὴν ἐλάμβανε τὴν xatà τὰ μόρια, ὄτι παντὸς τοῦ γινομένου
γίνεται πρῶτον τόδε τὸ μόριον, ἐγχαλεῖ αὐτῷ ὁ ἀριστοτέλης, ὅτι μὴ μόνον τῆς ἁπλῆς γενέσεως
ἀρχὴν ὑπέλαβε τοιαύτην εἶναι χαλῶς, ἀλλὰ xol πάσης ἁπλῶς. ἔστι γάρ, φησίν, ἀλλοίωσις 7,
τις οὐ χατὰ μόριον γίνεται ἀλλ᾽ ἀϑρόον ἀλλοιοῖ τὸ πρᾶγμα, ὡς ἐπὶ τῆς πήξεως τοῦ γάλαχτος
εὐθὺς δι᾽ ὅλου αὕτη γινομένη xal οὐχ ix τοῦ χατὰ μιχρὸν xal ἐξ ἀρχῆς xal ἡ ὅρασις ἀϑρόα
γίνεται: — Ibidem liberius

. ex Simplic. 104,21: ὁ μέντοι μελίσσου συλλογισμὸς ἔλεγεν" εἰ τὸ γενόμενον ἀρχὴν ἔχει,
xal τὸ μὴ γενόμενον ἀρχὴν οὐχ ἔχει. εὐθὺς ἔχει τὸ ἄτοπον, ὅτι τε τὴν ἀντιστροφὴν ἐχ τοῦ
ἡγουμένου ἐποιεῖτο χαὶ ὅτι ψευδὴς ἦν ἡ πρότασις ἡ τὸ μὴ γενόμενον ἀρχὴν οὐχ ἔχει.

Praeterea f. 127 habet de partt. anim. eum Michaelis Ephesii scho-
lis. explieit f. 148 τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις τῶν ὀστῶν φησι τὰ μέν εἰσι χάριν
τῆς σαρχός.

PanisiNus 1906 fol. chartaceus saec. XV, ex eadem officina unde
Parisinus 1908 et 1909 profectus [οἷ t. IX p. xvri]. duos seribas distinxit
Torstrikius in hoe exemplo. prior certo agnoscitur Io. Argyropulos qui
1908 exaravit, inde a f. 11" eum alter excipit (nimirum Pallas) qui in illo
exemplo Aristotelem et varias lectiones adseripsit. post f. 40" iterum
apparet Argyropuli manus usque ad f. 42", tum continuat Pallantis manus
et finit. liber est deterioris familiae, ut apparet cum ex eis quae dixi
l. e. et ad p. 875,22. 23, tum ex multis quae inde in exemplo Brandisii
servantur lectionibus. οἱ deficit f. 268: in verba ἀρχὴ τῆς ἄλλης [sic]
χινήσεως (p. 1254,28), quae consentiunt cum G apographo eodieis F, de
quo cf. Vitellii praef. ad Philop. p. xvin. -

RiccAgpiaNi 18. 19. 20 chartacei forma maxima saec. XV sive XVI.
de eis dixi t. IX p. xix. eod. 20 libros posteriores continet. f. 1r Σιμ-
πλιχίου ἐξήγησις εἰς τὸ πέμπτον τῆς ἀριστοτέλους φυσιχῇῆς ἀχροάσεως: — 'Ev
τῷ τρίτῳ βιβλίῳ ταύτης χτλ. defieit f. 251" διότι ὑφ᾽ ἑνὸς τοῦ πρώτως συνεχῶς
χινοῦντος γίνεται: -{- (ef. p. 1265,1). |

VaTiCANUS 312 fol. bombye. 8860. XIV continet post Philoponi de
generatione et corruptione Procli στοιχείωσιν φυσιχήν, sed scriptura eva-
nida, eademque condicione Simplieii εἰς τὰ ὃ ὕστερα βιβλία τῶν ὀχτὼ τῆς
φυσιχῇς ἀχροάσεως, ὧν τοῦ πρώτου ἣ ἀρχὴ λείπει,

EXCERPTA

EsconraLENsIS ᾧ III 9 bombycinus quadratus saeculi XIV continet
Aristotelis Physica cum excerptis liberioribus ex Simplieio et Themistio,
quorum utrumque citare solet. exhibeo eclogas duas ex CTorstrikii
commentariis: |

cf. Simpl. 808,18 sqq.: ἐπεὶ δὲ εἶπεν ἀχίνητα τὰ εἴδη xal «à πάϑη, φησὶν ἀπορῶν ὅτι
εἰ ἡ λευχότης πάϑος,͵ τὸ δὲ πάϑος χίνησις, ἡ λευχότης ἂν εἴη χίνησις. xal λύει γοργῶς τὴν
ἀπορίαν, ἡ λεύχανσις λέγων ἐστὶ πάϑος, οὐχ ἡ λευχότης" ἡ γὰρ λευχότης πέρας πείσεως.
ὦστε ὅτε ἔλεγεν εἶναι τὰ εἴδη xal τὰ πάϑη ἀχίνητα, πάϑος τὸ πέρας τῆς παϑήσεως ἔλεγεν.

cf. p. 1037,13 sqq.: τὸ προχείμενον ἐστὶν ἐν τῷ ξ βιβλίῳ τῆς φυσικῆς ἀχροάσεως, ὅτι πᾶν
τὸ χινούμενον ὑπό τινος xtveitat* ἀφ᾽ οὗ xal τινα ἕτερα ἤρτηται φυσιχὰ ϑεωρήματα᾽ ἐπεὶ δὲ
τῶν χινουμένων τὰ μὲν ἑτεροχίνητά ἐστιν οἷα τὰ ὠϑούμενα χαὶ ἑλχόμενα, τὰ δὲ αὐτοχίνητα
οἷα τὰ φυσιχὰ σώματα xal χατ᾽ ὁρμὴν ψυχιχὴν, τῶν μὲν ἑτεροχινήτων τέως οὐ ποιεῖται
λόγον, ὡς προφανῶς ὑπό τινος xtvoupévov: τῶν δὲ αὐτοχινήτων τὰ μέν φησι πρώτως xt-
γεῖσϑαι xal χκαϑ᾽ αὑτό, τὰ δὲ xat ἄλλο xal χατὰ συμβεβηχός. περὶ ὧν xal ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ
€99 διώρισε.

Μαβοιάνυβ 219 [ef. supra p. vin] f. 860:

cf. Philoponus Vitellii p. 842,30 sqq. a9v. “Ὁ λέγει συντόμως, τοῦτό ἐστι, τοῦ μέσου
ποτὲ μὲν δυνάμει λαμβανομένου, ποτὲ δὲ dvepye(a: ὅταν μὲν ἐνεργεία λαμβάνηται xal διαιρῇ
τὴν γραμμὴν, τότε τῶ ὑποχειμένω ὃν ὄν, δύο λόγους ἀναδέχεται" ἔστι γὰρ τὸ αὐτὸ τοῦ μὲν
προτέρου, ἥμισυ" τοῦ δὲ ἑτέρου ἀρχὴ. ὅταν οὖν ἐπὶ τῇ τοιαύτη γραμμῇ χινῆταί τι xat. ἐνέρ-
γειαν, διηρημένης γενομένης ἐν τῷ xat ἐνέργειαν τούτω σημείω τῶ διαιροῦντι αὐτὴν, ἀνάγχη
στῆναι, δι᾿ οὖς ἤδη προειλήφαμεν λόγους: Δεῖ δὲ λαβεῖν διαιρουμένην τὴν γραμμὴν, xal τὸ
σημεῖον xat' ἐνέργειαν γινόμενον, οὐ τῇ τομῇ, ἀλλὰ τῶ τὸ χινούμενον μέχρις ἐχείνου ἀφιγ-
μένον, ὡς ἐπί τι πέρας οὕτως ἀναχάμπτει. xdv μὴ ἀναχάμπτη δὲ, ἀλλὰ xal τὸ λοιπὸν ἥμισυ
φέρηται, τῶ ἐπὶ τὸ ἥμισυ, ὡς ἐπὶ ἄλλην τινὰ γραμμὴν ἀφιχνεῖσϑαι, xal ἐπὶ τὸ ἕτερον ἥμισυ

T
πάλιν ὡς ἐπὶ ἄλλην γραμμὴν. ταύτη τὸ μέσον σημεῖον, ἐνερ λαμβάνεται. Bv μὲν τῶ ὑπο-
χειμένω ὑπάρχον. τῷ δὲ λόγω, δύο. οὐ τοῦτο οὖν λέγει, ὅτι ἐνεργεία διαιρεῖ τὸ σημεῖον τὴν

Y
γραμμὴν. δύο yàp οὕτω σημεῖα γίνονται xaT? ἐνέργειαν" μάλιστα γὰρ εἰ μὴ διασταῖεν ἐνερ
αἱ γραμμαὶ, οὐχ ἀνάγχη δύο εἶναι τὰ σημεῖα" εἰ γὰρ ἅπτοιντο ἀλλήλων αἱ γραμμαὶ, ἀνάγχη
ἐφαρμοζόντων ἀλλήλοις τῶν πρώτων, bv εἶναι τὸ σημεῖον" οὐ γὰρ δήπου σημεῖον σημείου
ἄπτεται.

XIV SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS

cf. Simplic. p. 1282,12 sqq. βον͵ Τὸ συνεχῶς xtvobpuvov, καὶ μηδαμοῦ ἱστάμενον,
οὔτ᾽ dv γεγονέναι ἔν τινι xal ἀπογεγονέναι ἀπ᾽ αὐτοῦ λέγοιτο, οὐδενὶ γὰρ ὡς πέρατι xal ἀρχῇ

ἐχρήσατο, οὔτ᾽ ἂν μέσον τι ive ποιοῖτο μενούσης συνεχοῦς xal ἀδιαιρέτου τῆς εὐθείας" τὸ
γὰρ γενόμενον Év τινι, ἀνάγχη xal ἠρεμῆσαι τινὰ χρόνον ἐν ἑαυτῶ" οὐ γὰρ δυνατὸν ἅμα xci
ἐν τῶ αὐτῶ νῦν γενέσθαι τὲ ἔν τινι xal ἀπογενέσϑαι ἀπ᾿ ἐκείνου, xal ἐλϑεῖν τε xai ἀπελϑεῖν.
ἅμα γὰρ ἂν εἴη xol οὐχ εἴη ἐν τῶ αὐτῶ, ὥστε ἐν ἄλλω xal ἐν ἄλλω xal ἐν ἄλλω. εἰ δὲ
τοῦτο πάντων δεῖν νῦν μεταξὺ ἐστι χρόνος, τοῦτ᾽ ἂν εἴη ἠρεμοῦν ἐν ἐχείνω, ἐν ὦ τε γέγονε xal
οὗ ἀπογέγονε" τὸ δὲ συνεχῶς χινούμενον γεγονέναι μὲν xatd τι τῶν ἐν ταῖς εὐθείαις σημείων
οὐχ olov τε, εἶναι δὲ ἂν χατὰ ταῦτα λέγοιτο οὐχ ἐν χρόνω, ἀλλὰ χατὰ τὰ ἐν τῶ χρόνω νῦν
ἃ πέρατα ἐστὶ χρόνος. xol οὐ χρόνος χατὰ τὸ δυνάμει οὖν μόνον τὸ συνεχῶς χινούμενον, ἔν
τε τοῖς μεταξὺ σημείοις ἐστι" xal ἐν τοῖς μεταξὺ νῦν:

SIMPLICII
IN ARISTOTELIS PHYSICORUM
LIBROS QUATTUOR POSTERIORES-
COMMENTARIA

ΣΙΜΠΛΙΚΙΟΥ͂ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ͂ ΕἸΣ TO E ΤΗ͂Σ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥ͂Σ 190:
ΦΥΣΙΚΗΣ AKPOASEOX YIIOMNHMA O ΕΣΤῚ ΠΕΜΠΤῸΝ

Ἔν τῷ τρίτῳ βιβλίῳ ταύτης τῆς πραγματείας περὶ χινήσεως δι-
δάξας τῆς χοινῶς λεγομένης, ftc ταὐτόν ἐστι τῇ μεταβολῇ, καὶ ἀδιαφόρως 5
ἐπ᾽ ἐχείνου τῷ τῆς χινήσεως xal τῆς μεταβολῆς ὀνόματι χρησάμενος,
βούλεται νῦν διορίσαι xal δεῖξαι ὅτι χοινότερον μὲν xal χαϑολιχώτερόν
ἐστιν $ μεταβολή, ἢ δὲ χίνησις μεριχωτέρα τῆς μεταβολῆς ἐστι xal ὡς
εἶδος ὑπὸ γένος ἐστὶ τὴν μεταβολήν, εἴπερ xal ἢ γένεσις xal f; φϑορά, ὡς
δείξει, μεταβολαὶ μέν εἰσι, χινήσεις δὲ οὐχ εἰσί’ διορίσας δὲ τὴν χίνησιν
10 ἀπὸ τῆς μεταβολῆς xal τὰ εἴδη λοιπὸν τῆς χυρίως χινήσεως παραδίδωσι

χαὶ ἔστιν οὗτος ὃ λόγος ἠρτημένος εἰχότως τοῦ χοινοῦ περὶ τῆς μεταβολῆς
λόγου xal συνεχὴς πρὸς αὐτόν, χἄν μεταξὺ τὰ περὶ ἀπείρου xal τόπου
xal χενοῦ xal χρόνου παρενεβλήθη διὸ xal τὸ πέμπτον τοῦτο βιβλίον τοῖς
Περὶ ἀρχῶν Φυσιχοῖς λεγομένοις ᾿Αριστοτέλης xal οἱ τοῦ ᾿Αριστοτέλους 15
15 ἑταῖροι συναριϑμοῦσιν, ὥσπερ τὰ ἐφεξῆς τρία Περὶ χινήσεως χαλεῖν εἰώ-
ϑασι. μετὰ γὰρ τὴν διαίρεσιν τῆς χινήσεως τῆς χατὰ τὸ ποσὸν χαὶ ποιὸν
xal τὴν ποῦ χατηγορίαν φυσιχὰ προστίθησι ϑεωρήματα ἐν τούτοις, περί

ὧι

"ἢ

0

| Inscribunt σιμπλιχίου φιλοσόφου, εἰς τὸ st τῆς ἀριστοτέλους φυσιχῇῆς ἀχροάσεως ὑπόμνημα
o ἐστιν € maiusculis A: σιμπλιχίου φιλοσόφου εἰς τὸ ε τῆς φυσιχῇῆς ἀχροάσεως τοῦ ἀριστο-
τέλους rubro C: σιμπλιχίου μεγάλου διδασχάλου ἐξήγησις εἰς τὸ εξ τῆς φυσιχῆς ἀχροάσεως F:
σιμπλιχίου φιλοσόφου ἐξήγησις εἰς τὸ E τῆς τοῦ ἀριστοτέλους φυσιχῆς ἀχροάσεως" βιβλίον
πέμπτον rubris maiusculis M: σιμπλιχίου ὑπόμνημα εἰς τὸ πέμπτον τῆς ἀριστοτέλους φυ-
σιχῇς ἀχροάσεως maiusculis a 5 ἐπ᾿ CM: ἐξ ΔΑΕ χινήσεως xal τῆς μεταβολῆς
AM: μεταβολῆς xal τῶ τῆς χινήσεως C: μεταβολῆς xal χινήσεως aF 6 νῦν ΔΟΜΕ:
τὰ νῦν A!: τανῦν A* χοινοτέρα aF χαϑολιχωτέρα aF 7 ἐστιν ΑΟΜ: τῆς
χινήσεως aF ἡ δὲ κίνησις ---ἐστι om. F ἐστι aA: om. ΟΜ 9 μετα-
βολαὶ μέν εἰσιν ὡς δείξει 88 οὐχ εἰσί ΑΜ: οὔ aCF 10 Aotro //Jj, v A!: corr. A?
παραδίδουσι M 11 xotvoó om. F 12 τὰ aA (4 in ras.) C: om. FM 13 διὸ
καὶ ACM: διὸ aF 14 φυσιχοῖς A: φυσιχῶν aCFM: vide p. 802, 10 et p. 4,8 sqq.
(vol. IX) ἀριστοτέλης ΑἸΟΜ : ὁ ἀριστοτέλης aA?F τοῦ ΑΟΜ: om. aF 15 ὥσπερ
χαὶ τὰ ἐφεξῆς τρία βιβλία C: ὥσπερ xal τὸ ἐφεξῆς βιβλίον M 10 τὴν διαίρεσιν] τῆς
διαιρέσεως Μ τῆς aCFM: τὴν sic A': τὴν A? 11 n«poct(üvot , στί in ras. A,
itemque p. 802,6 ἐν] τὰ ἐν M
Comment. Arist. X 8Simplic. in Phys. 1

2.

802 — SIMPLICIT IN PHYSICORCA τὶ "Prócemium, In c. 1 (Arist. p. 924491]

"EP * *. e
eu ost e^ e
"fz

τίνων διδάσχων χαὶ αὐτῶν, χοινῶς τοῖς φυσιχοῖς πράγμασι τ παραχολουθούν- 190r
τῶν τοῖς ἐν ^ Mer. τὴν ὕπαρξιν ἔχουσι χαὶ χινουμένοις χατὰ τύπον. τί τὸ
ἄρα," τί τὸ χωρίς, τί τί τὸ ἄπτεσϑαι, τί τὸ μεταξύ, τί τὸ ἐφεξῆς, τί τὸ ἐχό-

Ἡβένον, τί τὸ συνεχές, xal τοῖς ποίοις ἔχαστον τούτων ὕ: πάρχειν πέφυχε. 20
Ὁ xal τίς ἢ μία χίνησις xatà πάντα τὰ σημαινόμενα τοῦ Évó;. τριχῶς oi

, ey * «

λέγεται τὸ ἕν, γένει, εἴδει, ἀριϑμῷ xal ἐπὶ τέλει προστίθησι, ποία xt
» [4 , 4 - , ?/ ξ΄ ὲ .«' ὃ ,y» δὰ ὲ ,
νησις ποίᾳ χινήσει xal ποία Tpsui ἐναντίχ. ϑαυμάξζω 6i τὸν φιλοσοφώ-
τατον [Πορφύριον, πῶς ἐν τῇ συνόψει τοῦ πέμπτου τούτου βιβλίγυ. χαίτοι
φιλοχάλως τὰ περὶ τῆς διαιρέσεως τῶν ὀχτὼ βιβλίων ἱστορῶν χαὶ ὅτι
10 πάντες τὰ μὲν πέντε Φυσιχὰ χαλοῦσιν. τὰ δὲ τρία [Περὶ χινήσεως, αὐτὸς
tv M » κῃ —- , Y a ^w Q -ὦ ἢ , -ψ P!

ὅμως τὰ ἀπὸ τοῦ πέμπτου ἄχρι τοῦ ὀγόήου βιβλία ἐφεξῆς τέτταρα περὶ sS
χινήσεως ἔχειν τὴν πραγματείαν αὐτῇ λέξει φησὶ xai ἰδίᾳ Περὶ χινήσεως

ἐπιγεγράφϑαι.

Ρ. 2924.2᾽] MezafaAAet ὃὲ τὸ μεταβάλλον πᾶν ἕως τοῦ τὸ ὁὲ χαϑ"
15 αὑτὸ πρῶτον.

[ροϑέμενος δεῖξαι μεριχωτέραν οὖσαν τῆς μεταβολῆς τὴν χίνησιν 86
διορίζει πρῶτον τὰς τῆς μεταβολῆς διαφοράς, τὴν μὲν χατὰ συμβεβηχὸς
λέγων, ὅταν λέγωμεν τὸ μουσιχὸν βαδίζειν, ὅτι ὃ ἄνϑρωπης ᾧ
συμβέ pr xe τὸ μουσιχῷ εἶναι βαδίζει xall αὑτό, xal ὅταν τὸν ἐν

20 τῇ νηΐ ἠρεμοῦντα πλωτῆρα λέγωμεν χινεῖσθαι, ὅτι ἢ ναῦς, ἡ τρόπον τινὰ
συμβέβηχεν ὁ πλωτήρ, x«i αὐτὴν χινεῖται χαὶ μεταβάλλει. τὰ 0f, φησί,
ἔγομεν μεταβάλλειν. ὅσα χατὰ μέρος μεταβάλλει. ὅταν ὑτιάζεσϑαι
λέγωμεν τὸ σῶμα, ὅτι ὁ ὀφθϑαλυὸς ἢ ὁ ϑώραξ μέρη ὄντα αὐτοῦ ὑγιάζε- 40
ται, ἢ χινεῖσϑαι τὸν ἀνϑρωπον, ὅτι ἢ χεὶρ αὐτοῦ χινεῖται. τρίτη δὲ Ota-

26 φορὰ μεταβολῆς ἐστιν. ὅταν μήτε χατὰ συμβεβηχὸς χινῆται τὸ χινούμενον
μήτε χατὰ μέρος, ἀλλὰ xal προηγουμένως xal οὐχὶ τῷ ἄλλ᾽ χινεῖσϑαι.,
ὅπερ πρῶτον τῷ xavà συμβεβηχὸς ἀντίχειται. χαὶ xal ἑαυτὸ ὅλον, ὅπερ
τοῦ χατὰ μέρος χεχώρισται. χαὶ τοῦτό ἐστι τὸ xaU' αὑτὸ χινητὸν

2 xal κατὰ τόπον F ὃ ἑξῆς A 4 τοῖς ποίοις] τοιτούτοις M 7 ποίαι ἦἠρε-
plat A: ποία ἠρεμία aCFM 8 τοῦ πέμπτου τούτου ACM: τούτου τοῦ aF 9 τὰ
om. aF xai ὅτι ACFM: xal om. a 10 μὲν τὰ a 11 μέχρι C βιβλίου aF
ἐφεξῆς τέτταρα om. F 12 αὐτολεξεὶ F 13 ἐπιγεγράφϑαι A: ἐπιγράφεσϑαι ΔΟῈΜ
14 pro ἕως τοῦ plenum lemma ut solet explet a 15 post πρῶτον ex Arist. addit
οἷον ὁ μὲν ἰατρὸς ἰᾶται, ἡ δὲ χεὶρ πλήττει a 16 τῆς ACM: om. aF 18 τὸ μου-
σιχὸν ACM (cf. Themist. 343,7): τὸν μουσιχὸν aF ut Arist. codd. HI ὁ (post óc)
om. aF 19 τὸ μουσιχῶ aC*F: τῶι μουσιχῶι A: τὸ μουσιχὸν ΟΜ χαϑαυτό
ut solet A τὸν om. F 21 x«Ü' ἑαυτὴν C μεταβάλλεται A

292 ὅσα ACFM: ὅτι 8 μέρος ACFM: μέρη ex Arist. a 29 τὸ σῶμα λέγομεν
(sic) 8 6 (post ὅτι et ἢ) om. A 23. 24 ὑγιάζηται F 35 μεταβολῇ M
χινῆται, ἢ in ra8, A 26 xal (post ἀλλὰ) ACFM: om. a οὐχὶ] οὐ lacuna
νι litt. M tà ex τὸ corr. C 27 τῶι in corr. A: τὸ M χαϑαὐτὸ (sic) C

τὸ ὅλον CM

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 224321) 803

ἤτοι μεταβλητόν. ἐπὶ μεταβολῇς γὰρ ἔτι ποιεῖται τὸν λόγον, xdv τὰ παρα- 190r
δεήγματα χινήσεων T. πρῶτα δὲ διαρθϑρώσας τό τε κατὰ συμβεβηχὸς xol 4
τὸ χατὰ μέρος οὕτως ἐπάγει τὸ xaÜ' αὑτό, διότι ἐχ τῆς ἐχείνων ἀναιρέ-
σεως τοῦτο παρίστησι" χαὶ ἐπάγει ὅτι πολλῶν ὄντων εἰδῶν τῆς μεταβολῇς
ἐν πᾶσιν ai τρεῖς εἰσιν αὗται διαφοραὶ τῆς μεταβολῆς αἱ εἰρημέναι" ἄλλο
γὰρ xat' ἄλλο μεταβολῆς εἶδος ἔχει τὰς εἰρημένας διαφοράς, οἷον τὸ
ἀλλοιωτὸν χατὰ ἀλλοίωσιν. ἐπειδὴ δὲ πολλὰ τῆς ἀλλοιώσεως εἴδη xal xaO"
ἔχαστόν εἰσιν αἱ τρεῖς διαφοραί, ἐπήγαγε xal ἀλλοιώσεως ὑγιαντὸν Tj
ϑερμαντόν" xal γὰρ ὑγιάζεσθαι xal ϑερμαίνεσϑαι ἔστι xal χατὰ συμ- o0
10 βεβηχὸς xal χατὰ μέρος xoi καϑ᾽ αὑτό: χαϑ᾽ αὑτὸ μὲν γὰρ ϑερμαίνεται
τὸ ὕδωρ, χατὰ συμβεβηχὸς ὃὲ τὸ γλυχὺ ὕδωρ, κατὰ μέρος δέ, ὅταν μέρους
τοῦ ὕδατος τοῦ ξεστιαίου ϑερμαινομένου λέγωμεν τὸ ξεστιαῖον ϑερμαίνε-
σϑαι. εἰπὼν δὲ ἐπὶ τοῦ χινουμένου χαϑ᾽ ἕχαστον εἶδος ταύτας εἶναι τὰς
διαφοράς, ἐπάγει ὅτι xal ἐπὶ τοῦ χινοῦντός εἰσιν αὗται al διαφοραί, xol
15 δῆλον ὅτι xai ἐπὶ τούτου xaÜ' Zxagtov εἶδος. ὑγιάζει γὰρ ὃ μουσιχὸς
χατὰ | συμβεβηχός, ὅταν τῷ χαϑ᾽ αὑτὸ ἰατρεύοντι, τῷ ἰατρῷ, συμβαίνῃ 190v
τὸ μουσιχῷ εἶναι’ xal ϑερμαίνει χατὰ συμβεβηχός ποτε ἣ τοῦ ψυχροῦ
ὕδατος χατάχυσις, ὅταν τῇ ἔνδον ϑερομότητι ἐπισυμβῇ᾽ χαὶ χατὰ μέρος
δὲ χινεῖ ὃ τὴν μύλην τῇ χειρὶ χινῶν: χινεῖ δὲ χαϑ᾽ αὑτὸ τὸ μήτε χατὰ
20 συμβεβηχὸς μήτε χατὰ μόριον χινοῦν, ἀλλ᾽ αὐτὸ xaÜ' αὑτὸ πρῶτον. οὕτω
ób ἀντιτέθειχε τῷ μὲν χατὰ συμβεβηχὸς τὸ xa0' αὑτό, τῷ δὲ χατὰ μέρος 5
τὸ πρώτως, ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος, ἣ τάχα ἀμφοτέροις ἑχάτερον- xal τὸ
xaÜ' αὐτὸ γὰρ πρός τε τὸ χατὰ συμβεβηχὸς ἀντίκειται xal πρὸς τὸ χατὰ
μέρος, διότι ἐχεῖνο οὐ xaÜü' ὅλον ἑαυτό" xal τὸ πρώτως πάλιν ὁμοίως οὐ
τῷ χατὰ μόριον μόνον ἀλλὰ χαὶ τῷ χατὰ συμβεβηχός, διότι ἐχεῖνο οὐ
πρώτως χινεῖ, ἀλλὰ τῷ τῷ πρώτως χινοῦντι συμβεβηχέναι. ὅτι ὃὲ ἄμφω
ἐφ᾽’ ἑχατέρου παρέλαβε, δηλοῖ xal αὐτὸς ἐφεξῆς τὸ ' πρῶτον᾽᾽ ἀντὶ ἀμφο-
τέρων εἰπών, ὅταν λέγῃ “ἐπεὶ δὲ ἔστι μέν τι τὸ χινοῦν πρῶτον, ἔστι δέ 10

[^1

N
C

2 πρῶτα ACM: πρῶτον δ ὃ. 4 ἀναιρέως sic M 9 αἱ (ante εἰρημέναι) om. aF
6 μεταβολὴ M T ἐπειδεὶ δὲ sic M 9 γὰρ om. aF ὑγιάζεσϑαι καὶ ΔΑ Ε:
δγιάζεσθαι ἣ ΟΜ xal (post ἔστι) om. aF 10 ante xa9' habet xat M: deletum C

a
11. 12 μέρους τοῦ ὕδατος τοῦ ξεστιαίου ϑερμαινομένου A: μέρους τοῦ ὕδατος βεβαίου (nu-
meros superscr. C?) Seppatvopévoo C: μέρος τοῦ ὕδατος τοῦ ξεστιαίου ϑερμαινόμενον aF:
μέρος τοῦ ὕδατος ξεστιαίου ϑερμαινομένου M 18 ante χαϑ᾽ addit xal C ταύτας
εἶναι τὰς A: τὰς αὐτὰς εἶναι ΟΜ: εἶναι ταύτας τὰς F: εἶναι τὰς τοιαύτας ἃ 14 xal (post
6v) om. F 16 τὸ xa9' αὑτὸ M συμβαίνει M 17 τὸ μουσιχῷ aCF: τῶι μουσι-
χῶι Α: χαὶ μουσιχῶ M ϑερμαίνη Μ 18 ἔνδον aAF: ἔνδοϑεν ΟΜ xai om. CM
19 δὲ (ante χινεῦ om. aF ὁ τὴν ACM: ὅταν F: ὅταν τὴν 8 xwv] xtvr, aF
δὲ aCM: δὲ xal AF 20 μόρια CM αὐτὸ om. a 21 δὲ (prius) ACFM: γὰρ a
ἀντιτέϑειχε Α΄ et. (et ex ἡ corr.) M: ἀντετίϑει 4Ε 22 post φησιν add. à A 28 τε

erasum C xatà (prius) om. F 24 πρῶτος M: πρῶτως C! 259 τῷ (post
xal) om. M 26 1 ....... ^ttoc 0m. τῷ mpo in Vil litt. lac. M 27 ἀφ᾽ ἑκατέ-
po» M post πρῶτον add. fat..... τὸ xtvobpevov (lac. V litt.) cf. v. 28 M

38 λέγῃ] p. 224334 μέν τι om. F πρῶτος C': πρώτως C?

1

804 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 (Arist. p. 224421. 34]

τι τὸ xeveouzyev . ὁ ὃξ ᾿Αλέξανδρος τὸ " πρῶτον" ἐχεῖνο τοῦ x30" αὐτὸ 190*
δηριωτικὼν εἶναί φησι “τὸ γὰρ πρῶτον, vr αὐτὸ χινοῦν χαὶ wj, χατὰ
μόριον οὐδὲ χατὰ συμβεβηχὸς χινεῖ᾽, xai ὅτι μὲν τὸ πρῶτον ἀαφοτέροις
xai αὐτὸς ἀντιχεῖσθαι νομίζει τῷ τε χατὰ μέρος χαὶ τῷ χατὰ συυϑεβηχός.
Gnkov* οὐ μέντοι τὸ οὕτως πρῶτον οἶμαι ὡς μὴ κατὰ μόριον χινοῦν ἀνάγχν,
μπὲ χατὰ συμβεθηχὸς χινεῖν. ὁ γὰρ ἰατρεύων μηουσιχὺὸς οὐ χατὰ μόριον
χινῶν (οὐ γὰρ μόριον ὁ ἰατρὸς τοῦ μουσικοῦ) χατὰ συμβεβηχὸς ἰατρεύει. 15
εἰ γάρ τις λέγοι τὸν ἰατρὸν μέρος εἶνα! τοῦ μουσιχοῦ ἰατροῦ, ἀναγχασϑή55-
ται, ὅταν ὦ μουσιχὸς ἰατρὸς ἰατρεύγ,, μὴ λέγειν xal. αὐτὸ ἰατρεύειν αὐτόν,
10 ἀλλὰ χατὰ μέρος.

Q

p.224334 Ἐπεὶ δέ ἐστι μέν τι τὸ χινοῦν πρῶτον ξως τοῦ τὸ εἴδος 99
ἢ ὁ τόπος ἢ τὸ τοσόνδε.

Διαχρίνας τὴν xal! αὐτὸ μεταβολὴν ἀπό τε τῆς χατὰ συμβεβηχὸς xdi
τῆς χατὰ μέρος ἐπί τε τοῦ χινουμένου xal ἐπὶ τοῦ χινοῦντος, τὴν χαϑ᾽
15 αὑτὸ xal πρώτως προεβάλετο πρὸς τὴν διάρθρωσιν τῶν τῆς μεταβολῆς
εἰδῶν, διότι πᾶσα γνῶσις ἐπιστημονικὴ καὶ ἀποδειχτιχὴ ἀπὸ τῶν xal" αὑτὰ

ὑπαρχόντων συνάγεται. πρὸ ὃὲ τοῦ τὰ εἴδη τῆς μεταβολῆς παραδοῦναι xal ss
τῆς χινήσδως πρῶτον δείχνυσιν, ἐν τίνι ἐστὶν 7, χίνησις" ἐπειδὴ γὰρ ἢ χί-
νησις οὐ τῶν xal) ἑαυτὰ ὑφισταμένων ἐστίν, ἀλλὰ τῶν ἐν ἄλλοις τὸ εἶναι
20 ἐχόντων, ἄν μὴ πρότερον φανῖ,, ἐν τίνι ἐστίν, οὔτε ἢ φύσις αὐτῇς γνωσϑείη
ἄν οὔτε τὰ εἴδη διορισϑείη“ πρὸ ὃὲ τούτου, τίνα ἐστὶ τὰ συνεῦρεύοντα τῇ
χινήσει, τουτέστι τίνα χρὴ πάντως εἶναι, εἰ ἔστι χίνησις xal μεταβολή, ὥστε

ἐν τούτων τινὶ ζητεῖν τὴν χίνησιν. χαὶ αὐτὸς μὲν ὡς ἐναργῆ ταῦτα λαμ- 30
βάνει: διὸ xal t παρασυναπτιχῷ χρῆται συνδέσμῳ- προφανὴς Of ἐστι
95 καὶ ἢ ἀνάγχη τοῦ λόγου. ἐπειδὴ τὰρ ἢ χίνησις ἥτοι ἢ, μεταβολὴ πάῦος
τι τοῦ χινουμένου ἐστὶν ἐνεργητιχόν, xal τὸ πάσχον εἶναι χρὴ xal τούτῳ
τὸ ποιοῦν solus συνεισάγεσ)αι. τὸ γὰρ πάσχον xal πρὸς τὸ ποιοῦν ἔστι
τε xal λέγεται’ μεταβολὴ ὃὲ οὖσα xai ἄλλο μετ᾽ ἄλλο δηλοῦσα xal τὸ ἐξ
οὔ xai τὸ εἰς ὃ πάντως συνεμφαίνει, εἰ xai ἄλλο μὲν ἐπὶ τῆς φορᾶς τὸ

|l τι τὸ 8A : τὸ CM: τι καὶ τὸ (post ᾿Αλέξανδρος) om. M 2 χινοῦν αὐτό φησι C

ὦ, 4 καὶ αὐτὸς ἀμφοτέροις aF 4 τῷ (post xal) om. aF 6 μηδὲ] μὴ F

8 λέγοι aA: λέγει CFM μέρος] τέλος, sed corr. in mrg. F εἶναι om. F 9 6
om. C ἰατρεύει C' αὐτὸν ΔΕ": τὸν ἰατρὸν CM 10 μέρος] συμβεβηχός Ε!'

11 δέ ἐστι ΛΟΙ͂Μ: ὃ᾽ ἔστι a μέν τι ΑΟἾΜ cf. p. 805,32: μέν tot 40}: τι καὶ τὸ
om. F post xtvoov addit μὲν F 13. 14 συμβεβηχὸς et μέρος iuter se mutant CM

7
15 προεβάλλετο aFM 16 γνῶσις om. F 117 πρὸς ΜΙ 20 φανῆι AM: gave C:

φανείη 4" αὐτῶν Μ 22 ἔσται AM χίνησις iterat M 23 ἐν τούτων τινὶ ACM:
ἐν τῷ τῶν τίνων Εἰ: ἐχ τούτων τινι ἃ ante τὴν inserunt μὲν a, εἶναι FM μὲν
om. καὶ 24 γρῆσϑαι M 25 ἡ (post xai) om. M ἡ (post ἦτοι) om. M

26 εἶναι] ἐστὶ M τοῦτοῦ F 27 xal om. aC 29 συναναφαίνει C ante

εἰ habet óto deletum EF

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 224334] 805

ἐξ οὗ xal τὸ εἰς ὅ (τόποι γὰρ ἐναντίοι), ἄλλα δὲ ἐπὶ τῶν ἄλλων χινήσεων. 190v

ἐπειδὴ δὲ xal τὸ πρότερον xal τὸ ὕστερον πάντως ἔχει, εἴπερ ἄλλο μετ᾽

ἄλλο xal σωμάτων ἐστί (περὶ γὰρ τῶν τοιούτων νῦν ὁ λόγος), ἀναγχη s

καὶ χρόνον συνεισάγεσϑαι xai τόπον. πᾶσα γὰρ χίνησις ἐν χρύνῳ, ὡς

ἔδειξεν ἐν τῷ πρὸ τούτου, χαὶ πᾶν σῶμα ἐν τόπῳ.

θεὶς δὲ χαὶ ὀνόματα τῷ μὲν χινουμένῳ τὸ ὅ, τῷ δὲ ἐξ οὗ χινεῖται
τὸ ἐξ οὗ, τῷ δὲ εἰς ὃ χινεῖται τὸ εἰς 6, xal εἰπὼν ἕτερα εἶναι τὸ ἐξ
οὗ xal εἰς ὃ αὐτοῦ τοῦ χινουμένου, ὥσπερ τοῦ ξύλου τό τε ψυχρὸν ἐξ οὗ

χινεῖται xai τὸ ϑερμὸν εἰς ὃ χινεῖται, δείχνυσιν ἐχ τῶν διαφόρων ὀνομά- 40

10 των τὴν ἑτερότητα. εἰπὼν δὲ ἕτερον εἶναι τὸ χινούμενον προσέϑηχε τὸ
πρῶτον τὸ xaÜ' αὑτὸ χινούμενον δηλῶν’ ἐπὶ γὰρ τούτου ἀληϑὲς τὸ
ἕτερον αὐτὸ εἶναι τοῦ ἐξ οὗ, τῶν δέ γε χατὰ συμβεβηχὸς χινεῖσϑαι λεγο-
μένων οὐδὲν χωλύει ταὐτὸν εἶναι τὸ χινούμενον τῷ ἐξ οὗ: οἷον ὅταν λέγῃ
τις τὸ λευχὸν χινεῖσθαι χινουμένου τοῦ ᾧ συμβέβηχεν εἶναι λευχῷ, εἴη

15 δὲ ἢ χίνησις αὐτῷ ἐχ λευχοῦ γίνεται γὰρ τότε ταὐτὸν τό τε χινούμενον
xal τὸ ἐξ o0. ἀλλὰ xal τὸ χινοῦν xaÜ' αὑτὸ τοῦ xaÜ' αὑτὸ χινουμένου 45
ἕτερον’ χατὰ συμβεβηχὸς γὰρ οὐδὲν χωλύει ταὐτὸν εἶναι τὸ χινοῦν xal τὸ
χινούμενον, ὡς ὃ χυβερνήτης χινῶν τὴν ναῦν ἑαυτὸν συγχινεῖ, xal ὁ ἰατρὸς
ὅταν ἑαυτὸν lacpsóm.

90 Διορίσας δὲ ταῦτα ἀπ᾿ ἀλλήλων ἐπάγει ἢ δὲ χίνησις δῆλον ὅτι
ἐν τῷ ξύλῳ, τουτέστιν ἐν τῷ χινουμένῳ. χαὶ εἴτε οὕτω γέγραπται ἣ δὲ
χίνησις εἴτε ἢ δὴ χίνησις, ἀμφοτέρως οἶμαι τοῦτο ἀχολούϑως ἐπάγε-
ται τῷ ἐπεὶ δέ ἐστι μέν τι τὸ χινοῦν xal τοῖς ξξῆς. ἐπεὶ γὰρ τὰ
προειρημένα δεῖ εἶναι, εἰ χίνησις ἔστι, δῆλον ὅτι f| χίνησις οὐχ ἐν ἄλλῳ 50

25 τινὶ τῶν προειρημένων ἐστίν, ἀλλ᾽ ἐν τῷ χινουμένῳ“ τὸ γὰρ εἶδος T τὸ
μέγεθος T, 0 τόπος ἣ ὅλως εἰς ὃ χινεῖται τὸ χινούμενον οὗτε χινεῖ οὔτε
χινεῖται, ἀλλὰ ἄλλο τούτων ξχατέρου ἐστίν. ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρος, εἰ μὲν
$ δὴ χίνησις εἴη γεγραμμένον, ἕπεσθαι τοῦτο τοῖς προτέροις, ὡς εἴρηται,
φησίν: εἰ δὲ γράφοιτο 7, δὲ χίνησις διὰ τοῦ cl, εἰπών, φησί, τίνα osi

[21

] μὲν γὰρ F ἄλλα δὲ ΔΑ: ἄλλο 6' C: ἄλλο δὲ M: ἄλλοι δὲ FF 4 xal γρόνον xai τόπον
ἀνάγχη συνεισάγεσϑαι aF συνάγεσϑαι M 6 xal om. M 1 τὸ ἐξ οὗ, τὸ δὲ τὸ F
8 ὡς Ὁ 11 δηλῶν χινούμενον C 12 αὐτὸ ACFM : αὐτοῦ ἃ τοῦ ἐξ οὗ (3: τὸ
ἐξ οὗ ΔΑΟΙ ΕΜ post ἐξ οὗ habet ἀλλὰ τὸ deleta F γε om. M 13 ταυτὸν
τὸ χινούμενον elvat. FM τοῦ ἐξ o9 M: xal τὸ ἐξ οὗ EF οἷον — xal τὸ ἐξ οὗ
(16) om. F 14 Aeuxo] λευχόν M 10 γὰρ om. M τό τε AM: τὸ C: xa^
- αὐτὸ τότε 8 16 χαὶ (post ἀλλὰ) om. F x20" αὑτὸ (post χινοῦν) om. aF

11 ἕτερόν ἐστι C 18 χυβερνίτης Μ 19 ὅτε ΕΜ ἰατρεύει ΟἸΜ 20 óto-
ρήσας C! ἀπ᾽] ἀλλ᾽ a δὲ sic libri omnes ut. Arist. codd. EF: δὴ Arist. vulg.
cf. v. 21 sqq. et Bonitzii Stud. Arist. II 30 22 ante ἡ δὴ add. οὕτως a: οὕτω F
ἀμφοτέρως ACM: ἀμφότερα aF τοῦτο ACFM: τούτω a 23 ἐπὶ γὰρ M

294 εὖ ἡ M 21 ἑχάτερόν ἐστιν ΔῈ 28 εἴη] ἐστὶ C ante τοῦτο add. δὴ
aF 29 ἡ δὲ χίνησις aFM: εἰ δὲ χίνησις AC falso interpretati voculam EI (v. 29)

εἶ scripsi litteram € voeis δὲ intellegens: & AC: ἡ M: πέμπτου aF εἰπὼν
δὲ C

806 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 224234]

elvat, el χίνησις ἔσται, ὅτι xtvoüv, χινούμενον, χρόνον, xal ἐξ οὗ xai εἰς 6, 190v
xai ὅτι ἕτερα xal | χεχωρισμένα τὸ χινοῦν xal τὸ χινούμενον xal τὸ εἰς 191r
ὅ, προστίϑησι περὶ αὐτῆς τῆς χινήσεως xal λέγει ὅτι αὔτη, πρὸς ἣν χρεία
τῶν εἰρημένων, ἐν τῷ χινουμένῳ ἐστίν" οὔτε γὰρ χαϑ᾽ αὑτήν (οὐδὲν γὰρ

5 πάθος xaÜ' αὑτό) οὔτε ἐν τῷ χινοῦντι, διότι τὸ μὲν χινοῦν ἐνεργείᾳ ὃν
ἀμετάβλητόν ἐστι χαθόσον χινεῖ, f, δὲ χίνησις μεταβολή. xal τὸ ἐν ᾧ ἐστι
μεταβάλλει xav' αὐτήν: ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐν τῷ τόπῳ ἣ χίνησις, xal ὅτι
ἀχίνητος xav' αὐτὸν ὃ τόπος xal ὅτι ἄλλο ὁ τόπος xai ἄλλο τὸ χατὰ 5
τόπον χινούμενον, ἐν ᾧ χρὴ τὴν χίνησιν εἶναι. ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐν τῷ ἐξ οὗ

10 ἔστιν fj χίνησις, ὅτι τὸ ἀφιστάμενον αὐτοῦ οὐχ ἄν ἐχινεῖτο, ἀλλὰ τὸ ἐν
αὐτῷ ὄν. νῦν δὲ ἀνάπαλιν τὸ μὲν ἐν αὐτῷ οὐ χινεῖται, τὸ δὲ αὐτοῦ
ἀφιστάμενον χινεῖται: ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐν τῷ εἰς ὃ εἴη ἄν $ χίνησις, ὅτι τὸ
ἐπ᾽ αὐτὸ ἰὸν χινήσεται πρὸ τοῦ ἐν χινήσει γενέσθαι. xol ὅτι χατὰ τὸ
αὐτὸ χινήσεται xal ἠρεμήσει. χαθόσον μὲν γὰρ ἐν χινήσει, χινήσεται,

15 χαϑόσον δὲ ἐν τέλει γέγονεν, ἠρεμήσει.

Ἐπειδὴ δὲ οὐ χατὰ ποιότητα μόνην γίνεται $ χίνησις, ἣν xat! εἶδος
λέγει οὖσαν ἀλλοίωσιν, οὐδὲ χατὰ γένεσιν xai φϑοράν, αἵπερ χυριώταται
μεταβολαὶ χατ᾽ εἶδος ἄν λέγοιντο, ἀλλὰ γίνονται χινήσεις xal χατὰ τόπον
ὡς ἣ φορὰ xal χατὰ ποσὸν ὡς αὔξησις xal μείωσις, διὰ τοῦτο μετὰ τὴν

20 xat' εἶδος προσέϑηχε xal ταύτας εἰπὼν ἣ ὃ τόπος 7| τὸ τοσόνδε. ὡς
Ἱὰρ τὸ εἶδος ἐπὶ τῶν xav εἶδος χινουμένων οὔτε χινοῦν ἐστιν οὔτε χινού-
μενον, οὕτως οὐδὲ ὁ τόπος ἐπὶ τῶν χατὰ τόπον οὐδὲ τὸ ποσὸν ἐπὶ τῶν
χατὰ ποσόν. ὅτι δὲ μὴ ἐν τῷ χινοῦντί ἐστιν ἢ χίνησις, xal ἐν τῷ τρίτῳ 15
ταύτης ἔδειξε τῆς πραγματείας, ἔνϑα χαὶ προηγουμένως διδάσχει ἐν τίνι

25 ἐστὶν f$, χίνησις. ἔδειξε δὲ ἐχεῖ, ὅτι οὐδὲ ἐν τῷ χρόνῳ, εἴπερ ἀριϑμός
ἐστι χινήσεως ὁ χρόνος. λείπεται οὖν τρία, τό τε χινούμενον xal τὸ ἐξ
οὔ, χαὶ τὸ εἰς ὅ. διὸ xal ἐπὶ τούτων μάλιστα ζητεῖ, ἐν τίνι ἢ χίνησις.
τὸ δὲ εἶδος, φησί, χαὶ ὃ τόπος χαὶ τὸ μέγεθος οὔτε χινεῖ οὔτε χινεῖται,
ταύτην δηλονότι τὴν χίνησιν, ἣν τὸ εἰς αὐτὸ μεταβάλλον xtweitat τὸ μὲν

30 γὰρ ἀλλοιούμενον χινεῖται χατὰ ἀλλοίωσιν. τὸ δὲ εἶδος, ἐφ᾽ ὃ χινεῖται τὸ 90

0

] εἴ ἡ Μ post χρόνον ipnterpolant τόπον aFM xal (ante é£)] τὸ C: om. M
xal (ante εἰς) om. FM 2 xal (post ἕτερα) om. FM xal (post χινοῦν) om. a
τὸ (ante εἰς) om. C 3 προτίϑησι F αὐτὴ FM πρὸς ὃν M i rào (prius)
om. F οὐδὲν] οὐδὲ FM 6 χινεῖ ΑΟΜ: κινοῦν Εἰ: χινῆ ἃ 8 αὑτὸν rasura
corr. ex αὑτῶν C 10 ἐστιν ἡ ACM: ἡ F: utrumque om. a αὐτοῦ] ἑαυτοῦ C
ἐκινῆτο M 10. 11 ἐν ἑαυτῶ C itemque v. 11 11 τὸ δὲ --- χινεῖται (12) ΔΕ" : om.
ACM 12 ἡ om. M 14 γὰρ om. A 10 ἐπεὶ δὲ aFM μόνην Α εἴ.
p. 808,15: μόνον ΔΟΕΜ ἡ om. CM 11 οὐδὲ) οὐδ᾽ ἡ C χυριώτατοι Μ

18 λέγοιτο Μ' χίνησις Μ 19 χατὰ τὸ ποσὸν ΟΜ 20 προσέϑηχαν Μ

23 χατὰ τὸ ποσόν aCM μὴ om. aFM ante ἐστιν add. οὐδαμῶς a: idem post
χίνησις FM τρίτῳ (T 3. 202313 sqq.) ΔΑΊ ΟΕ: πρώτῳ ΑΜ 24 ἔδοξε Μ΄
25 ἔδειξε] cf. À 11. 3190] sqq. ἐν om. M 26 χινήσεως ἐστὶν aF τρία
om. M χινοῦν 88 xal om. a 27 x«i (post διὸ) om. A τούτων]

τῶν Μ post ἐν τίνι add. ἐστὶν C

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 (Arist. p. 224234. 06] 801

ἀλλοιούμενον otov τὸ λευχόν, οὐ λευχαίνεται" ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸ εἶδος, εἰς ὃ τὸ 191-
γινόμενον μεταβάλλει, γίνεται xat! ἐχείνην τὴν γένεσιν’ γίνεται μέντοι μὴ
πρότερον ὄν. xal χαλῶς q& οἶμαι ὁ Στράτων τὴν χίνησιν οὐ μόνον ἐν τῷ
χινουμένῳ φησὶν εἶναι, ἀλλὰ xai ἐν τῷ ἐξ οὗ χαὶ ἐν τῷ εἰς ὅ, ἄλλον δὲ

5 τρόπον ἐν ÉxdGttp* τὸ μὲν γὰρ ὑποχείμενον, φησί, χινεῖται ὡς μεταβάλλον,
τὸ δὲ ἐξ οὗ xal εἰς ὃ τὸ μὲν ὡς φϑειρόμενον τὸ δὲ ὡς γινόμενον. εἰ δέ
τινα τῶν εἰδῶν χινεῖν λέγεται, ὥσπερ ἢ ψυχὴ τὸ ζῷον xal ἣ βαρύτης τὸν $$
λίθον, οὐχὶ τὸ αἴτιον τῆς χινήσεως ζητεῖ νῦν, ola ἐστὶν fj βαρύτης xci ἣ
ψυχή, dÀX ἐν τίνι ἐστὶν fj χίνησις: οὐ χινεῖται δὲ ἢ βαρύτης προηγου-

10 μένως ἀλλὰ χατὰ συμβεβηχὸς ὡς ὃ ἐν τῇ νηῖ πλωτήρ. ἐξαρχεῖ δὲ xal
6 τῆς χινήσεως ὁρισμὸς δεῖξαι, ὅτι ἐν τῷ χινουμένῳ xai οὐχ ἐν ἄλλῳ τινί
ἐστιν ἢ χίνησις’ ἐλέγετο γὰρ ἐντελέχεια τοῦ χινητοῦ $ χίνησις.

p.22496 ᾿Αλλ ἔστι χινοῦν xal χινούμενον ἕως τοῦ ἀλλ᾽ ἢ λεύ-
χανσις.

15 Δείξας ὅτι πέντε ὄντων τῶν ὀφειλόντων slvat, εἴπερ εἴη κίνησις, τοῦ 85
χινουμένου xal τοῦ χινοῦντος xai τοῦ χρόνου xai τοῦ ἐξ οὗ 7 χίνησις xal
εἰς 6, ἐν τῷ χινουμένῳ ἐστὶν 7; χίνησις xal ἐν οὐδενὶ τῶν ἄλλων, ἐκ τῶν
πέντε τρία λαμβάνει τὰ χρήσιμα πρὸς τὸν ἐφεξῆς αὐτῷ λόγον ἐσόμενα, τὸ
χινοῦν xal τὸ χινούμενον xai τὸ εἰς ὃ T χίνησις, τὸν μὲν χρόνον παραλι-

20 πὼν ὡς ἔξωϑεν ὄντα" διὰ τί δὲ τὸ εἰς ὃ ἢ χίνησις παραλαβὼν τὸ ἐξ οὗ
παραλέλοιπεν, αὐτὸς διδάσχει. μᾶλλον γάρ φησιν T, μεταβολὴ ἀπὸ τοῦ
εἰς ὃ υὑεταβάλλει τὸ μεταβάλλον ὀνομάζεται ἣ ἀπὸ τοῦ ἐξ οὗ μετα- «0
βάλλει. ῳφϑορὰν γὰρ λέγομεν τὴν εἰς τὸ μὴ ὃν μεταβολὴν xai γένεσιν τὴν
εἰς τὸ ὄν: χαΐτοι xal ἣ φϑορὰ ἐξ ὄντος, xal $ γένεσις ix μὴ ὄντος. ἀλλ᾽

25 ὅμως: ἀπὸ τοῦ τέλους μᾶλλον ὀνομάζονται. δηλοῖ δὲ τοῦτο μάλιστα f
ἀλλοίωσις τὸ ὄνομα τοῦ εἰς ὃ ἔχουσα’ λευχαίνεσθαι γὰρ λέγεται τὸ εἰς
λευχότητα ἰὸν xai ϑερμαίνεσθϑαι τὸ εἰς ϑερμότητα. οὕτω δὲ xai τὸ φϑεί-
ρεσϑαι ἀπὸ τοῦ μὴ ὄντος ὠνόμασται μᾶλλον xal τὸ γίνεσϑαι ἀπὸ τοῦ ὄν-
τος. ὑπομιμνήσχει δὲ ἡμᾶς τοῦ ὁρισμοῦ τῆς χινήσεως τοῦ ἐν τῷ τρίτῳ βι- 46

30 βλίῳ ἀποδοϑέντος δειχνὺς xal δι᾿ ἐχείνου, ὅτι ἢ χίνησις ἐν τῷ χινουμένῳ

l. 9 μεταβάλλει τὸ γινόμενον aF 9 τὴν χίνησιν ὁ στράτων C 4 ἐν (ante τῷ ἐξ)
om. M Ὁ xal τὸ εἰς ὃ aFM τὸ μὲν ὡς γινόμενον τὸ δ᾽ ὡς φϑειρόμενον C

8 νῦν] μόνον Μ 8.9 xal ἡ ψυχή -- βαρύτης om. M 10 ὁ om. C': superscr. in
ras. M 11 inter ὁ et τῆς rasum A δρισμὸς in ras. M 12 ἐλέγετο — χίνη-
ot; ad lemma trahit F γὰρ] δ᾽ F ἐντελεχεία Ε' 15 εἴη] ἡ F 16 xal
(post xtvoupévou) om. M 17 ἐν οὐδενὶ] xal οὐχ ἔν τινι M 19 χαὶ (post χινοῦν)
om. C ἡ om. M 19. 20 παραλείπων A 20 ὡς om. aFM διατί δὲ ἡ χίνη-
σις τὸ εἰς ὃ transposita in C! rest. C? τὸ (ante εἰς) om. M 22 ὀνομάζεται AC
Aristoteles: ἐπονομάζεται aFM 24 xal (post καίτοι om. a, post φϑορὰ transposuit C
25 ὀνομάζονται A: ὀνομάζεται aCFM 26 τοῦ (ante εἰς) om. F λέγομεν a

21 τὸ (post xal) om. F 28 ὀνομάξεται aFM 29. 30 ἐν τῷ τρίτῳ βιβλίῳ] Γ 2.
20221 90 δειχνὺς CFA?: δείχνυσι sic. A': δείχνυσι M: δειχνύων 8

808 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 224*6)

ἐστίν. εἰ γάρ ἐστιν "fj χίνησις ἐντελέχεια τοῦ χινητοῦ Y) χινητόν᾽᾽, fj δὲ I9lr
ἐντελέχεια εἶδος οὖσα ἣ ἐνέργεια ἐν ἐκείνῳ ἐστὶν οὗ ἐστιν ἐντελέχεια, 03-
λον ὅτι ἢ χίνησις ἐν τῷ χινουμένῳ ἐστίν, ἀλλ᾽ οὔτε ἐν τῷ εἴδει, εἴπερ
εἰς εἶδος ἣ μεταβολή, ὡς ἐπὶ τῶν γινομένων, οὔτε ἐν τῷ πάθει ὡς ἐπὶ

5 τῶν ἀλλοιουμένων, οὔτε ἐν τῷ τόπῳ ὡς ἐπὶ τῶν φερομένων, διότι τὰ μὲν
ἐν οἷς ἐστιν ἢ χίνησις, χινεῖται, τὰ δὲ εἴδη xal πάϑη xal ὃ τόπος, εἰς ἃ wo
ἢ χίνησίς ἐστιν, ἀχίνητά ἐστιν, ὡς δέδειχται. χαὶ πιστοῦται αὐτὸ διὰ τοῦ
τῆς ἐπιστήμης xal τῆς ϑερμότητος παραδείγματος. εἰ γὰρ ταῦτα ἐστι τὰ
χινούμενα, τὰ εἰς αὐτὰ ἰόντα οὕπω χινεῖται χαὶ τὰ ἐν αὐτοῖς γενόμενα οὐχ

10 ἠρεμήσει, ἀλλὰ χινηϑήσεται.

Εἰπὼν δὲ ὅτι τὰ εἴδη xal τὰ πάθη xal 6 τόπος xal δηλονότι xal τὸ
ποσόν, εἰς ἃ χινεῖται τὰ χινούμενα ἀχίνητά ἐστιν, ἀπορίαν τινὰ ἐπάγει τῷ
λόγῳ τοιαύτην’ εἰ ἢ λευχότης πάϑος, τὸ δὲ πάϑος χίνησις, T εἰς πάϑος
μεταβολὴ εἰς χίνησιν ἄν εἴη διὰ | χινήσεως, xal οὐκέτι ἐν τῷ χινουμένῳ 191»

15 μόνῳ ἣ χίνησις, ἀλλὰ xal ἐν τῷ εἰς ὃ 7 χίνησις" εἰ δὲ τοῦτο, ἔσται τὸ
χινούμενον ἐπὶ τὸ πάϑος ἣ xal ὅτε μεταβέβληχεν ἔτι χινούμενον, st γε εἰς
χίνησιν μεταβέβληχεν, Y, ὅτε γέγονεν ἐν χινήσει, μηχέτι χινούμενον. λύει
δὲ τὴν ἀπορίαν ταύτην γοργῶς διὰ τῆς πρὸς τὴν μείζονα πρότασιν ἐν-
στάσεως τὴν λέγουσαν τὰ πάϑη χινήσεις εἶναι" οὐ γὰρ ἣ λευχότης, φησί,

20 χίνησίς ἐστιν, ἀλλ᾽ ἢ λεύχανσις, τουτέστιν οὐ τὸ λευχόν, ὅπερ ἐστὶ τὸ 6
πᾶϑος, χίνησίς ἐστιν, dÀX T, λεύχανσις, ἦτις ἐστὶν εἰς τὸ λευχὸν μεταβολή"
διὸ τὸ πάσχον, ὅπερ ἐστὶ τὸ λευχαινόμενον χινεῖται, ἀλλ᾽ οὐ τὸ λευχόν.
μἥποτε δὲ τῆς ἀπορίας γενομένης ἐχ τῆς τοῦ πάθους ὁμωνυμίας, διότι
πάϑος λέγομεν xal τὸ τέλος τῆς πείσεως, τουτέστι τὸ λευχόν, xal τὴν

25 πεῖσιν αὐτὴν ὥσπερ τὴν λεύχανσιν, τῷ διορισμῷ τῆς ὁμωνυμίας τὴν dmo-
ρίαν ἔλυσεν. οὐ γὰρ τὸν αὐτὸν ἔλαβον μέσον ὅρον aí προτάσεις, ἀλλ᾽ ἣ
μὲν ἐλάττων ἔλεγε τὸ λευχὸν πάϑος εἶναι τὸ πέρας τῆς πείσεως τὸ ἐφ᾽ 10
ὃ ἢ χίνησις λαμβάνουσα, ἢ δὲ μείζων τὸ πάϑος χίνησιν ἔλεγε, πάϑος τὴν
χατὰ τὸ πάσχειν μεταβολὴν οἷον τὴν λεύχανσιν λέγουσα.

1 ἐντελεχεία Ε' τοῦ om. C 7? χινητοῦ C! 4 εἰς om. F ὡς om.
FM 9 τῷ om. aFM 6 ante πάϑη inserunt tà CM ὃ om. a 4 ἐστιν
(post χίνησίς) om. aFM αὐτὸ om. aFM 8 τῆς (ante ϑερμότητος) om. aFM

9 τὰ (ante εἰς) om. F xai tà ἐν αὐτοῖς γενόμενα a: xal ἐν αὐτοῖς γινόμενα A?CM:
καὶ ἐν ἑαυτοῖς γινόμενα F: xal τὰ ἐν οἷς γινόμενα Α' 12 τινὰ om. aFM

12. 18 τῷ λόγῳ τοιαύτην om. M 13 εἰ] ἀλλ᾽ F 14 οὐχ ἔστιν ΟΜ 15 μόνῳ
om. M 16 ἣ «at ὅτε iterat F ὅτι M post ἔτι add. τὸ deletum M
11 post μηχέτι add. χαὶ M 18 ταύτην om. ἃ διὰ τὴν C! 19 τὴν om. aFM

20 post λεύχανσις habet ἐστὶν deletum C τὸ (post ἐστὶ) om. C 22 λευχαινόμενον,

ε ante v in ras. II litt. M 23 μηδέποτε τῆς F 26 ὅρον om. F: μέσον ὅρον om. M
21 ἐλέγετο Aeoxóv C! et fortasse Α' 237. 38 ἐφ᾽ 6 M 29 πάσχον C

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 221*16] 809

p.224»16 Ἔστι δὲ xal ἐν ἐχείνοις xal τὸ χατὰ συμβεβηχὸς ἕως 191»
τοῦ xal χινητῷ κατ᾽ ἐνέργειαν.

Δείξας ὅτι ἐν τῷ χινουμένῳ xai οὐχ ἐν ἄλλῳ ttl τῶν τῇ χινήσει
συνυπαρχόντων, ἐφεξῆς, ὅπερ πρότερον ἔὀειξεν ἐπί τε τοῦ χινοῦντος xal 90
5 ἐπὶ τοῦ χινουμένου, ὅτι τὸ μέν τί ἐστιν αὐτῶν χατὰ συμβεβηχός, τὸ δὲ
χατὰ μέρος, τὸ ὃὲ xaO αὑτὸ xal πρώτως, νῦν λέγει ὅτι xal ἐπὶ τὰ ἄλλα
τὰ τῇ χινήσει συνυπάρχοντα ἣ διαίρεσις αὕτη ἐχτείνεται, τό τε ἐν ᾧ xai
τὸ ἐξ οὗ χαὶ τὸ εἰς ὅ, τὰ τρία ταῦτα γὰρ ἐσήμανεν εἰπὼν ἔστι δὲ χαὶ
ἐν ἐχείνοις. ἀλλὰ περὶ μὲν τοῦ ἐν ᾧ. ὅπερ ἦν ὁ χρόνος, ἀπέδειξεν ἐν
10 τοῖς περὶ χρόνου, περὶ δὲ τῶν δύο προϑέμενος ποιεῖται τὸν λόγον ἐφ᾽ ἑνὸς
τοῦ εἰς ὃ f, μεταβολὴ πάθους ἣ εἴδους ἢ τόπου. τὸ γὰρ εἰς λευχὸν μετα- 25
βάλλον, ὅπερ ἐστὶ τὸ λευχαινόμενον, εἰς μὲν τὸ νοούμενον χατὰ συμ-
βεβηχὸς μεταβάλλει’ συμβέβηχε γὰρ τῷ λευχῷ τὸ νοεῖσϑαι. εἰς
δὲ χρῶμα μεταβάλλειν λεγόμενον χατὰ μέρος μεταβάλλει, ὅτι μέρος τοῦ
15 χρώματος τὸ Aeuxóv: μέρη γάρ πώς ἐστι xal τὰ εἴδη τῶν γενῶν. εἰς
μέντοι λευχὸν λεγόμενον μεταβάλλειν τὸ λευχαινόμενον οὔτε χατὰ συμβε-
βηχὸς ἀλλὰ χαϑ᾽ αὐτὸ μεταβάλλει, οὔτε χατὰ μέρος ἀλλὰ πρώτως. ὁμοίως
δὲ xai τὸ εἰς τὸ χατὰ τόπον μεταβάλλον εἰς ᾿Αϑήνας ἀπιὸν εἰς μὲν τὸ vo- 80
ούμενον χατὰ συμβεβηχὸς μεταβάλλει. συμβέβηχε γὰρ xal ταῖς ᾿Αϑήναις
90 τὸ νοεῖσϑαι, εἰς δὲ τὴν Εὐρώπην χατὰ μέρος, ὅτι μέρος at ᾿Αϑῆναι
τὴς Εὐρώπης. εἰς δὲ τὰς ᾿Αϑήνας xaÜ' αὑτὸ xal πρώτως.

Καὶ ἐπὶ τοῦ ἐξ οὗ δὲ, χἄν αὐτὸς παραλέλοιπεν αὐτό, τὰ αὐτά πως
δυνατὸν λέγειν. τὸ γὰρ ix λευχοῦ μεταβάλλον χατὰ συμβεβηχὸς μὲν &x
τοῦ νοουμένου μεταβάλλει, xatà μέρος δὲ ἐχ χρώματος, χαϑ᾽ αὑτὸ δὲ ἐχ

98 λευχοῦ. συμπεραινόμενος δὲ λοιπὸν τὸν ὅλον λόγον, δι᾽ οὗ ἔδειξε τίνα τέ 33
ἐστι τὰ τῇ χινήσει συνυπάρχοντα, καὶ ὅτι ἐν πᾶσίν ἐστι τό τε χαϑ᾽ αὑτὸ
xal πρώτως xal ἔτι τὸ xatà συμβεβηχὸς xal χατὰ μέρος xal ὅτι ἣ χίνησις
ἐν τῷ χινουμένῳ χαὶ οὐχ ἐν τῷ εἴδει, ἐν ᾧ ἄν μάλιστα τῶν ἄλλων ἔδοξεν
εἶναι (οὔτε γὰρ ἐν τῷ χινοῦντι οὔτε ἐν τῷ τόπῳ, εἴπερ ἀχίνητα ἐχεῖνα,

30 οὔτε μᾶλλον ἐν τῷ ἐξ o0), δῆλόν φησιν ὅτι ἐν τῷ χινουμένῳ ἐστὶν ἢ χί-
νησις. τὸ ὃὲ χινούμενον μετέλαβεν εἰς τὸ χινητὸν xat ἐνέργειαν, ἵνα τοῦ

1 xai (post ἐχείνοις) 4A: om. CFM 2 xal xtveito M 3 post xtvoupévw add. ἡ
χίνησις a: ἐστὶν ἡ χίνησις C 4 τε om. C δ τί om. C 6 xai (ante ἐπὶ)
om. F εἰς τ᾽ ἄλλα C 1 τε] δὲ FM 9 ὅπερ] ὥσπερ A': rasura corr. A?

ἦν ACM: ἐστιν aF 11 εἰς τὸ Àeuxóv C 12 τὸ λευχώμενον C': superscr. λὲ C*
14 μεταβάλλειν] μεταβάλλει AM λέγομεν F μεταβάλλει om. FM

post ὅτι μέρος add. ἐστὶ ΔΕ, idem post χρώματος M 15 τὸ Àeuxóv τοῦ χρώματος
Arist. 16 μεταβάλλειν λεγόμενον C μεταβάλλει M 18 τὸ (ante εἰς) om.
aF ἀπιὸν om. FM 19 «ci om. C 23 post λευχοῦ occupata ex v. 25. 26
συμπεραινόμενος --- συνυπάρχοντα del. F 24 xaü' ἑαυτὸ ΔΟΜ 20 τὸ ὅλον C

28 ἔδειξεν FM, sed corr. ΕἸ 80 μᾶλλον ἐν aC?F: ἐν om. ΔΟΙΜ ἐστὶν
om. a

810 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 224*16. 26]

ὅρου τῆς χινήσεως ἡμᾶς ὑπομνήσῃ εἰ γὰρ ἐντελέχεια τοῦ χινητοῦ ἐστιν 19i"
Tj χίνησις, τὸ χινούμενον χινητόν ἐστι κατ᾽ ἐνέργειαν. 40

ρ. 224υ96 Ἡ μὲν οὖν χατὰ συμβεβηχὸς μεταβολὴ ἀφείσϑω ἕως
τοῦ χαὶ μέλαν πρὸς τὸ λευχόν.

5 Δείξας ὅτι τὸ xaÜ' αὐτὸ xai κατὰ συμβεβηχὸς ὑπάρχει xal ἐπὶ τοῦ
χινοῦντος xal ἐπὶ τοῦ χινουμένου, ἅπερ τῶν ἐν τῇ κινήσει συνυπαρχόντων
ὡς χρήσιμα πρὸς τὸν ἐφεξῆς λόγον ἐξελέξατο, τὸ χατὰ συμβεβηχὸς ἐν ᾧ
xai τὸ χατὰ μέρος συνέλαβεν ὡς ἄπειρόν τε xal ἀόριστον ἀποσχευάζεται.
xai ὅτι τοιοῦτόν ἐστι, δείχνυσι διὰ τοῦ τὴν χατὰ συμβεβηκὸς μεταβολὴν vo

10 ἐν πᾶσί τε εἶναι xal del xal πάντων’ ἐν πᾶσι μέν, ὅτι ἐν τοῖς δέχα
γένεσίν ἐστιν f, χατὰ συμβεβηχὸς μεταβολή: τῷ τὰρ τὴν οὐσίαν εἶναι τὴν
χινουμένην, τὰ δὲ ἄλλα πάντα τῇ οὐσίᾳ συμβεβηχέναι, ἕχαστον αὐτῶν δυ-
γάμεϑα λέγειν χινεῖσϑαι, ὅταν ἢ ὑποχειμένη αὐτοῖς οὐσία xaÜ' αὑτὴν χι-
vita τὸ δὲ xal πάντων, ἥτοι ὅτι πάντων ἔστι χατηγορῇσαι τῶν χινου-

18 μένων καὶ ἀχινήτων τὸ χινεῖν xal χινεῖσθαι, ὅταν χατὰ συμβεβηχὸς χατη-
Ἰορῶμεν, | ὥσπερ τῆς Ψυχῆς" ἀχίνητος γὰρ οὖσα ἢ ψυχὴ κατὰ τὴν ἕἑαυ- 192:
τῆς φύσιν λέγοιτο ἄν χατὰ συμβεβηχὸς χινεῖσϑαι. ἢ πάντων ἀντὶ τοῦ
πάντων εἰς πάντα. χαὶ γὰρ τὸ λευχὸν εἰς τὸ μουσιχὸν ἔστιν εἰπεῖν μετα-
βάλλειν χατὰ συμβεβηχὸς χαὶ τὸ γλυχὺ εἰς τὸ ἄνω. τὸ δὲ ἐν πᾶσι χαὶ

20 πάντων ἐπὶ τῶν φυσιχῶν ἀχούειν χρή, ἐφ᾽ ὧν ὑπάρχειν δυνατὸν τὸ χατὰ
συμβεβηχὸς χινεῖσθϑαι: τὰ γὰρ ὑπὲρ τὴν φύσιν, ἅπερ ἐστὶ τὰ πρώτως xt 6
νοῦντα, οὐ μόνον χαϑ᾽ αὑτὸ ἀχίνητα, dÀX οὐὸὲ χατὰ συμβεβηχὸς χινού-
μενα δειχϑήσεται. τὸ ὁὲ ἀεί σημαίνοι ἄν, ὅτι xal ὅτε μὴ κχινεῖταί τι
οἷόν τε χινεῖσθϑαι αὐτὸ χατὰ συμβεβηχὸς τῷ ἐν χινουμένῳ εἶναι, ὡς ὃ ἐν

35 τῇ πλεούσῃ νηῖ ἠρεμῶν: ἢ ὅτι xai ἐπὶ τῶν μηχέτι ὄντων ἔστιν οὕτω
χατηγορεῖν τὸ χινεῖσϑαι" τὸν γὰρ μηχέτι ὄντα Σωχράτην ἔστιν εἰπεὶν xt-
νεῖσϑαι, ὅταν τὸ σῶμα xal f$ ὕλη fuc ἦν Tote Σωχράτους χινῆται: ᾧ
γὰρ συμβεβήχει εἶναι Σωχράτει, τοῦτο χινεῖται.

Ei οὖν τὸ χατὰ συμβεβηχὸς οὕτως ἀπειρόν ἐστι xal ἀόριστον, οὐδε- 10

80 μία ὃὲ ἐπιστήμη περὶ τὸ ἄπειρον χαὶ ἀόριστον, εἰχότως παραιτεῖται τὴν

3 ἀφίσϑω C G ἐπὶ τοῦ om. M post xtvoupévou add. xai ἐπὶ τῶν λοιπῶν" τοῦ, ἐν
Q* τοῦ, ἀφ᾽ οὗ" τοῦ, πρὸς ὃ C ἐν om. C 7 ἐξελέγξατολ τὸ δὲ xaxa M 9 τοῦ
om. F χατὰ τὸ F 10 xai ἐν πᾶσί M: ἐν ἅπασί Aristoteles ut Simpl. p. 811,2,
f. 197731, 249110 11 τοῦ γὰρ F 14 ἤτοι πάντων (om. ὅτι) iterat F 11 τοῦ
om. F: τῶν M 20 ἀχούειν om. M ὑφ᾽ àv FM ὑπάρχει M 22 χαϑ᾽
αὑτὸ AFM (ut Aristotelis terminus 224429 constaret): χαϑ᾽ αὑτὰ aC οὐδὲ om. F

23 δεχϑήσεται M σημαίνει Μ: συμβαίνοι F xal om. F 34 τῷ] τὸ F

post ἐν inserunt τῷ aFM ὃ om. C 26 σωχράτη a 21 ὅταν] ὅτε C
σωχράτης F χινεῖται ΟΜ 27. 28 ὡς γὰρ M 28 συμβεβήχει AM: συμβέβηχεν

τ
aCF σωχράτης M (σωχρα F) 29 ἐστὶν ἄπειρον ΔῈ Μ 29, 30 οὐδεμία ---
ἀόριστον om. F

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 (Arist. p. 994036. 35] 811

χατὰ συμβεβηχὸς μεταβολήν, ἐχλέγεται 0à τὴν μἢἣ κατὰ συμβεβηχός, 192r
ὡς οὐχ ἐν ἅπασι xal ἀεὶ xal πάντων οὖσαν χοινήν, ἀλλ᾽ ἐν ὡρισμέ-
νοις" ἐν γὰρ τοῖς ἐναντίοις xal τοῖς μεταξὺ xal ἐν ἀντιφάσει, του-
τέστι χατὰ τὰ ἐναντία xai τὰ μεταξὺ xal xatà ἀντίφασιν. τοῦ δὲ πᾶσαν
μεταβολὴν χατὰ τούτων τι γίνεσθαι τὴν πίστιν ἐχ τὴς ἐπαγωγῆς ποιεῖται"
ἣν γὰρ ἄν τις προχειρίσηται, χατὰ τούτων τινὰ γινομένην εὑρήσει. xol ὁ 15
λόγος ὃὲ οὕτως ἔχειν ἀναγχάσει' οὐτε γὰρ ἐχ τοῦ αὐτοῦ τι εἰς τὸ αὐτὸ
οὔτε ἐξ ὁμοίου εἰς ὅμοιόν τι μεταβάλλει (τί γὰρ δεῖ μεταβολῆς:), ἀλλ᾽ ἣ
ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον T, ἐχ τοῦ μεταξὺ Y, πάντως γε ἐχ τοῦ μὴ τοιού-
10 τοῦ, ὅπερ ἐστὶ τὸ χατὰ τὴν ἀντίφασιν. δέδειχται δὲ ταῦτα xal ἐν τῷ
πρώτῳ ταύτης τῆς πραγματείας, ὅτε τὰ ἐναντία ἀρχὰς ἐτίθετο προαπο-
δείξας, ὅτι οὐχ ἐχ τοῦ τυχόντος ἢ μεταβολὴ γίνεται.
Εἰπὼν δὲ xai ἐχ τῶν μεταξὺ τὴν μεταβολὴν γίνεσϑαι τὴν αἰτίαν τού- 90
τοῦ προσέϑηχεν, ὅτι ὡς ἐξ ἐναντίου γίνεται τοῦ μεταξύ. xai τούτου ὃὲ
15 πάλιν τὴν αἰτίαν προσέϑηχεν, ὅτι τὸ μεταξὺ πρὸς E£xdtepov τῶν ἄχρων τὸν
τοῦ ἐναντίου λόγον £ysu ἢ γὰρ μέση, ὀξεῖα πρὸς τὴν ὑπάτην xal
βαρεῖα πρὸς τὴν νήτην ἐστί, χαὶ τὸ φαιὸν λευχὸν μὲν πρὸς τὸ μέ-
λαν, πρὸς δὲ τὸ λευχὸν μέλαν. εἰ γὰρ τὸ μεταξὺ ἢ χατὰ μῖξιν xal χρᾶσιν
τῶν ἐναντίων γίνεται, ὡς τὸ φαιὸν ἐχ λευχοῦ χαὶ μέλανος χαὶ τὸ χλιαρὸν
20 ἐχ ϑερμοῦ xal ψυχροῦ, Y, xaU' ἕν εἶδος τοιοῦτον, τὸ ἐχ τοῦ μεταξὺ μετα- 35
βάλλον οὐ χαϑὸ χοινωνεῖ xai μετέχει τοῦ εἰς ὃ μεταβάλλει χατὰ τοῦτο
μεταβάλλει (οὐδὲν γὰρ εἰς 6 ἐστι μεταβάλλει), ἀλλὰ χαϑὸ ἄλλο παρ᾽ ἐχεῖνό
ἐστιν: ἦν δὲ ἄλλο τὸ μεταξὺ τοῦ ἑτέρου τῶν ἄχρων, χαϑόσον τοῦ ἐναντίου
μετεῖχεν. ὥστε ἀληϑῶς εἴρηται, ὅτι ὡς ἐξ ἐναντίγυ ἢ ἐχ τοῦ μεταξὺ μετα-
25 βολὴ γίνεται" εἰ γὰρ τὸ φαιὸν ἐχ λευχοῦ xal μέλανός ἐστι μεμιγμένον, εἰς
μὲν λευχὸν μεταβάλλει χατὰ τὸ ἐν αὐτῷ μέλαν (τοῦτο δὲ ἐναντίον τῷ
λευχῷ», εἰς δὲ μέλαν πάλιν χατὰ τὸ ἐν αὐτῷ λευχόν. 30

e

p.224»35 Ἐπεὶ δὲ πᾶσα μεταβολή ἐστιν ἔχ τινος εἴς τι ἕως τοῦ
οὔτε ἐν ἀντιφάσει ἐστίν.

30 ᾿Αποσχευασάμενος τὴν xarà συμβεβηχὸς μεταβολὴν xal τὴν xai" αὑτὸ

2 χοινήν] χίνησιν M 9 xal ἐν ἀντιφάσει --- μεταξὺ καὶ (4) om. M i τὰ (ante pe-
ταξὺ) om. F: post xal iterat C 9 tt τούτων transponunt 88 6 προχειρίσαιτο aF

8 τι (post ὅμοιόν) om. C 10 ταῦτα om. aF 10. 11. ἐν τῷ πρώτῳ] Α ὃ
188331 sqq. 11 ταύτης] τῆσδε a ἐναντὶ C 11. 12. προσαποδείξας a
12 post τυχόντος addunt ἐστὶν, post μεταβολὴ xal FM 18 xal om. ΔῈ γίνε-
σϑαι om. aFM 14 &«— ὅτι (15) om. FM post γίνεται add. ἐχ C 14. 15. xai to5-
tou δὲ πάλιν τὴν αἰτίαν AC: xai τὴν δὲ πάλιν τούτου a 11 νήττην Μ 18 πρὸς
δὲ τὸν Μ πρὸς --- μέλαν om. A!: in mrg. add. μέλαν δὲ πρὸς τὸ λευχόν A? ?, om.
aFM 19 γίνεται AC: λέγεται aFM 20 7| evan. F: εἰ M 22 οὐδὲ M

38 τὸ μεταξὺ ixatípou C 24 ἐκ om. δὲ 25 ante λευχοῦ add. τοῦ a 26 ante
Àeoxóv add. τὸ C ἐν αὐτῷ] ἑαυτὸ F μέλανες Μ 21 εἰς δὲ τὸ μέλαν δὲ

28 ἔχ τινὸς εἴς τι ἐστὶν ΕΜ 29 ἐν ἀντιφάσει ΑΟΜ: ἀντίφασίς ΔῈ Aristoteles

30 post χατὰ add. τὸ F

812 ΒΙΜΡΙΙΟΙΠΙΝ PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 224*35]

προχειρισάμενος, προτίθεται πάσας λαβεῖν τὰς μεταβολὰς προλαβών, ὅτι 192r
πᾶσα μεταβολὴ ἔχ τινος εἴς τι γίνεται, ὅπερ ἐναργὲς ὃν ὑπέμνησε χαὶ 40
ix τοῦ τῆς μεταβολῆς ὀνόματος" ἄλλο γὰρ μετ᾽ ἄλλο δηλοῖ. xol τὸ
μετα σημαίνει, ὅτι τὸ μέν τι πρότερόν ἐστιν ἐν αὐτῇ, τὸ δὲ ὕστερον.

5 τουτὶ δὴ προλαβὼν ἐχ διαιρέσεως λοιπὸν ἀπαραλείπτους τὰς μεταβολὰς εὖ-
ρίσχει πάσας" ἐπεὶ γὰρ ἔχ τινος εἴς τι πᾶσα μεταβολή, ἣ ἐξ ὑποχει-
μένου φησὶν εἰς ὑποχείμενόν ἐστιν ἣ ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς ὑπο-
χείμενον ἣ ἐξ ὑποχειμένου εἰς oby ὑποχείμενον 7) ἐξ οὐχ ὑποχειμένου
εἰς οὐχ ὑποχείμενον. παρὰ γὰρ τούσδε τοὺς τρόπους οὐχ ἔστιν ἄλλην

10 συμπλοχὴν εὑρεῖν τοῦ ἔχ τινος εἴς τι. τί δὲ τὸ ὑποχείμενον αὐτῷ ση- 45
patyst, δεδήλωχεν εἰπὼν λέγω δὲ τὸ ὑποχείμενον τὸ χαταφᾶάσει δη-
λούμενον, ἵνα μὴ τὴν οὐσίαν μόνην ὑποχείμενον νομίζωμεν, ἀλλὰ xal
τὸ ποιὸν xal τὸ ποσὸν xal πᾶν ὃν τὸ χαταφάσει δηλούμενον. χαταφάσει
δὲ δηλούμενον οὐ τὸ διὰ προτάσεως χαταφατιχῆς σημαινόμενον, ἀλλὰ

15 τὸ ἄνευ ἀποφατιχοῦ μορίου, ὡς τὸ ἀνθρωπὸς xal τὸ λευχὸν xal ὅσα
τοιαῦτα" xal ταῦτα γὰρ χαταφάσεις ἐχάλουν xal ἁπλᾶ ὄντα xal ἀσύν-
ϑετα’ τὰ δὲ μετὰ τοῦ ἀρνητιχοῦ μορίου ἀποφατικὰ ὀνόματα καλοῦσιν, δ0
ὡς τὸ οὐχ ἄνθρωπος. τὸ δὲ ὑποχείμενόν ἐστι τὸ ὃν τὸ χαταφᾶσει
δηλούμενον, ὅτι οὐχ ὑποχείμενον τὸ μὴ ὃν ἐστι τὸ ἐχ τῆς ἀποφάσεως

20 σημαινόμενον. χαὶ τοῦτο εἰχότως: πᾶσα γὰρ μεταβολὴ T, ἐξ ἐναντίου εἰς
ἐναντίον γίνεται T, ἐχ τοῦ μὴ τοιούτου εἰς τὸ τοιοῦτον ἢ εἰς τὸ μὴ τοιοῦ-
τον. τὰ δὲ ἐναντία χαταφάσει δηλοῦται’ ἄμφω γὰρ εἴδη ἐστί, xai διὰ
τοῦτο ἣ ἐξ ὄντος εἰς ὃν ἤτοι ἐχ τοῦ ἐναντίου εἰς τὸ ἐναντίον, ἐξ ὑποχει-
μένου εἰς ὑποχείμενον εἴρηται, f, δὲ ἐχ τοῦ μὴ τοιούτου | τουτέστι τοῦ 192v

25 μὴ ὄντος xal ἢ εἰς τὸ μὴ τοιοῦτον, ἢ μὲν ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς ὑπο-
χείμενον, τουτέστιν ἐξ ἀποφάσεως εἰς χατάφασιν, ἢ δὲ ἐξ ὑποχειμένου εἰς

LÀ

] προχειρησαμένην M ὃ τοῦτο CM ἀπαραλείπτου C 7 ἐστιν om. aF post
ἐστιν constitui locum ex Simplicii f. 193v51 cf. infra v. 25 sqq.: ?) ἐξ ὑποχειμένου εἰς οὐχ
ὑποχείμενον ἢ ἐξ οὐχ ὑποχειμένου el; sic in textu A, qui in mrg. exhibet οὐχ ὑποχ. ἣ
ἐξ οὐχ ὑποχ. εἰς ὑποχ.: ἣ οὐχ ἐξ ὑποχ. εἰς οὐχ Umox. ἣ ἐξ ὑποχ. εἰς οὐχ Umox. ἣ οὐχ ἐξ
ὑποχ. εἰς ὑποχείμενον C: ἣ ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς οὐχ ὑποχείμενον ἣ ἐξ οὐχ (sed hoc
erasum) ὑποχείμενον εἰς οὐχ ὑποχείμενον ceteris omissis Εἰ: ἣ ἐξ ὑποχειμένου εἰς οὐχ ὑποχ.
7| ἐξ οὐχ ὑποχ. εἰς ὑποχ. ἣ ἐξ οὐχ ὑποχ. εἰς οὐχ ὑπηχ. M: 7| ἐξ οὐχ ὑποκειμένου εἰς οὐχ
ὑποχείμενον, ἣ ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον ἣ ἐξ ὑποχειμένου εἰς οὐχ ὑποχείμενον a

9 τούσδε ACM: τούτους aF 9. 10 ἄλλη συμπλοχὴ F 10 τοῦ εἴς τι ἔχ τινος col-
locat C τὸ (post τί δὲ) om. M 11 δὲ] δὴ ἃ τὸ ante ὑποχείμενον ut Arist. codd.
FHI exhibent Simplicii libri: om. Arist. vulg. τὸ χατὰ φύσιν M 12 ἵνα ---

δηλούμενον (19) om. F ὑποχειμένην C 13 xal τὸ πᾶν CM 14 διὰ superscr. C?
15 ἀποφαντιχοῦ aF ὡς τὸ AC: ὡς ὁ M: ὡς aF 16. 17 ἀσύνθετα ΑΟΜ: σύνϑετα
aF 17 ἀποφαντιχὰ M 18 τὸ δὲ] ὅτι δὲ M τὸ (post ὃν) A: om. ΔΟΕΜ

19 ὅτι A: δηλονότι C: δῆλον τὸ δὲ M: δηλονότι τὸ δὲ aF ante τὸ μὴ add. δὲ C
20 3 ΟΜ: om. ΒΑ 21 εἰς τὸ τοιοῦτο F 21. 22 ἣ εἰς τὸ μὴ τοιοῦτον
om. aF 22 δηλοῦνται aCF 23 ἡ aCM: ἣ (post τοῦτο) AF εἰς 0v aAM:
εἰς τὸ ὃν C: ἐστὶν F ἤτοι ἡ ἐχ ΟΜ post ἐναντίον add. ἣ ΑΜ 20 χαὶ
ἡ A: xal CM: utrumque om, aF τοιοῦτο ΔΕ

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 224»35. 225412) 813

οὐχ ὑποχείμενον, ἄμφω xatà ἀντίφασιν γινόμεναι τοῦ ὄντος xal μὴ ὄντος. 192v
διὸ xal ἢ τετάρτη f, ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς οὐχ ὑποχείμενον, xdv διὰ τὸ
ἀπαράλειπτον τῶν συμπλοχῶν παρελήφϑη. οὐχ ἔστι χαϑ᾽ αὑτὸ μεταβολὴ
ἀόριστος οὖσα. τὸ γὰρ ἐχ μὴ λευχοῦ εἰς τὸ μὴ ϑερμὸν μεταβάλλον, ἀόρι- δ
στον ἔχει τὴν μεταβολήν, εἰ μὴ τύχοι τὸ μὴ ϑερμὸν μέλαν ὑπάρχον, χαϑ᾽
αὑτὰ δὲ οὔτε ἐναντία ἐστὶ τὰ τοιαῦτα, εἴπερ μὴ χαταφάσει δηλοῦται, οὔτε
ἀντιφατιχῶς ἀντίχειται, εἴπερ ἄμφω ἀποφάσεις εἰσί. δέδεικται δὲ προσ-
εχῶς, ὅτι πᾶσα μεταβολὴ ἐν τοῖς ἐναντίοις χαὶ ἐν τοῖς κατὰ ἀντίφασιν
ἀντιχειμένοις γίνεται. χἄν εἶπεν οὖν τετραχῦς μεταβάλλειν τὸ μεταβάλλον,
10 οὐχ ὡς ἐν πᾶσι toig τμήμασι τῆς διαιρέσεως οὔσης τῆς μεταβολῆς λέγει,
ἀλλ᾽ ὅτι ἐν τῷ διαιρέσει ταύτῃ πᾶσα μεταβολὴ περιέχεται" ἣ γὰρ μία τῶν 10
τεσσάρων ἣ ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς οὐχ ὁποχείμενον οὐχ ἔστι μεταβολή,
6 δὲ Εὔδημος xat τὰς στερήσεις ὑποχειμένοις ἐοιχέναι φησίν. οὐ γὰρ
ὁμοίως λέγεσϑαι τὸ τυφλὸν xal τὸ μὴ ἔχον ὄψιν, οὐδὲ τὸ φαλαχρὸν xal
15 τὸ μὴ ἔχον τρίχας. ὑποχείμενα μὲν οὖν xal τὰ τοιαῦτά φησιν, οὐχ ὁμοίως
δὲ ταῖς χαταφάσεσιν.

e

p. 225419 'H μὲν οὖν ἐξ οὐχ ὑποχειμένου ἕως τοῦ χαϑάπερ ἐλέχϑη
χαὶ ἐπὶ τῆς γένεσεως.

᾿Αποχρίνας τὴν ἀδόχιμον συμπλοχὴν τὴν ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς οὐχ

20 ὑποχείμενον διὰ τὸ μήτε ἐναντίαν μήτε ἐν ἀντιφάσει εἶναι τὰς τρεῖς Àot- 90
πὸν ὑποβάλλει τοῖς εἴδεσι τῆς μεταβολῆς. xal πρώτην τὴν ἐξ οὐχ Omo-
χειμένου εἰς ὑποχείμενον χατὰ ἀντίφασιν γινομένην γένεσιν εἶναί φησιν
χαλῶς τὸ χατὰ ἀντίφασιν προσϑείς- οὐ γὰρ ix μὴ λευχοῦ εἰς γλυχὺ ἢ
μεταβολὴ γίνεται, πλὴν εἰ μὴ χατὰ συμβεβηκός, τὴν δὲ xaD' αὑτὸ πᾶσαν
25 ἐχ μὴ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον μεταβολὴν ἀνάγχη χατὰ ἀντίφασιν γί-
νεσϑαι. ἐπειδὴ δὲ διχῶς ἣ γένεσις λέγεται, ἣ μὲν ἁπλῶς, $ δὲ τὶς"

ἁπλῶς μὲν γὰρ γένεσις ἐπὶ τῶν οὐσιῶν λέγεται, ὅταν ἐχ μὴ ὄντος ἁπλῶς 95
εἰς ὃν ἢ μεταβολὴ γίνηται, τὶς δὲ γένεσις ἐπὶ τῶν ἄλλων, ὅταν ἐχ τοῦ
τινὸς μὴ ὄντος εἰς τὸ ἀντιχείμενον αὐτῷ μεταβάλλῃ. otov ix τοῦ μὴ λευ-
80 χοῦ ἀνθρώπου εἰς λευχὸν ἄνθρωπον τὶς γένεσις οὐχ ἁπλῶς οὐδὲ οὐσίας

2 εἰς ὑποχείμενον F ὃ παρελείφϑη M 4 ix τοῦ μὴ ἃ μεταβάλλον om. F

4. 5 ἔγει ἀόριστον aFM 9 τύχη C ante μὴ habet μεταβολὴ deletum M
ὑπάρχειν M 5.6 χαϑ᾽ αὑτὸ FM 6 δηλοῦνται aC 11 ταύτης M

13 Εὔδημος} fr. 54. p. 76,8 Sp. ὑποχειμένας F 14 λέγεται aF ὄψιν AC:
om. FM: ὀφθαλμούς a 15 piv om. aF 17 obv om. F ante ἕως posuerat
χαϑάπεο, quod delevit F ἐξ οὐχ ὑποχειμένου etiam Aristotelis cod. F: οὐχ ἐξ ὑποχ.
Arist. vulg. 19 οὐχ (post εἰς) om. C! 20 elvat post ἐναντίαν ponit C

2] πρῶτον aF 22 φασὶ C 28 εἰς τὸ γλυχὺ F ἡ om. FM 25 éx τοῦ
μὴ aF 26 ἐπειδεὶ δὲ M 21 γὰρ AFM: οὖν C: anacoluthon vitans delevit a
οὐσῶν F! ὅτε C 28 εἰς ὃν om. aFM γένηται C: γίνεται M τοῦ AC cf.
v. 99 M: om. aF 29 αὐτοῦ aF μεταβάλληι, wt in ras. A τοῦ fortasse de-
lendum 30 οὐχ ἁπλῶς — γένεσις (p. 14,1) om. F

814 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 2252312]

Ἱένεσις. οὐδὲ γὰρ ἐξ ἁπλῶς μὴ ὄντος. ἁπλῶς δὲ μὴ ὃν οὐ τὸ μηδαμῇ 192*
μηδαμῶς ὃν λέγει (ἐκ γὰρ τοῦ οὕτω ui ὄντος οὐδὲν γίνεται), ἀλλὰ τὸ
iyspysa μὲν μὴ ὃν δυνάμει δὲ ὄν: ἁπλῶς γὰρ μὴ ὃν τὸ ἁπλῶς μὴ τόδε"
ἁπλῶς δὲ μὴ τόδε τὸ μὴ χατ᾽ ἐνέργειαν ὄν. πῶς δὲ οὐχὶ καὶ ἣ τῆς 80
ὃ οὐσίας γένεσις ἐκ τοῦ μὴ τόδε ὄντος, ἄλλη δέ τι ὄντος ἐστίν, ὥσπερ xai
$ τοῦ λευχηῦ, ἀλλ᾽ ἐχ τοῦ ἁπλῶς μὴ ὄντος (εἴ γε μηδέποτε 3, ὕλη χαϑ᾽
αὑτήν ἐστιν, ἀλλ᾽ ἀεὶ μετά τινος εἴδους xal ἐνεργείχ" xal γὰρ 6 ἄνϑρωπος
ἐχ σπέρματος γίνεται xal ἢ συχῇ τὸ δὲ σπέρμα οὐ μόνον δυνάμει ἐστὶν
ἄνθρωπος, ἀλλὰ xal ἐνεργείᾳ σπέρμα, ὥσπερ τὸ μὴ λευχὸν ἐξ οὗ τὸ λευ-
10 χὸν γίνεται)" πῶς οὖν ἐκ τοῦ ἁπλῶς μὴ ὄντος οὐσία, τὸ δὲ λευχὸν ἐχ
τοῦ τινὸς μὴ ὄντος: λύουσι δὲ ταύτην τὴν ζήτησιν λέγοντες, ὅτι ἢ μὲν 80
οὐσία οὐχ ἐξ ἐναντίου, ἀλλ᾽ dx στερήσεως γίνεται (οὐ γὰρ ἔχει 7, οὐσία
ἐναντίον), τὸ δὲ λευχὸν ἐχ τοῦ μέλανος ἣ τοῦ μεταξὺ ὡς μέλανος. ᾧ οὖν
διαφέρει ἢ στέρησις τοῦ ἐναντίου, τούτῳ διαφέρει τὸ νῦν λεγόμενον ἁπλῶς
15 μὴ ὅν, ἐξ οὗ ἢ τῆς οὐσίας γένεσις, τοῦ τινὸς μὴ ὄντος, ἐξ οὗ ἣ τῶν
ἄλλων, ἥτις οὐδὲ γένεσις ἁπλῶς λέγεται, ἀλλὰ τὶς γένεσις. χαϑόσον μὲν
ἐχ τοῦ μὴ τόδε, xai αὐτὴ γένεσις, καϑόσον δὲ ix τοῦ τόδε xal ἐναντίου,
ἀλλοίωσις.
Καὶ προσφυέστερον δὲ ἔτι λύοντες λέγουσιν, ὅτι ἢ μὲν εἰς οὐσίαν 40
20 μεταβολὴ οὐδενὸς ἐνεργείᾳ ὑποχειμένου xal ὑπομένοντος γίνεται, xaÜ' οὗ
δυνάμεϑα χατηγορῆσαι. ὅτι τόδε ἐστὶ τὸ μεταβάλλον" ἐπὶ γὰρ τῆς εἰς οὐ-
σίαν μεταβολῆς αὐτὸ τὸ ὑποχείμενον ἄλλοτε ἄλλο γίνεται οἷον τὸ σπέρμα.
διὸ xal ἐκ τοῦ μὴ ὄντος ἁπλῶς f, εἰς οὐσίαν μεταβολὴ λέγεται, ai δὲ
χατὰ τὰ ἐναντία συμβεβηχότα μεταβολαὶ ἐνεργείᾳ τι ἔχουσιν ὑποχείμενον
25 ταὐτὸ μένον, ᾧ συμβεβήχασι τὰ ἐναντία, χαϑ᾽ οὗ τὸ ἀλλοιρῦσϑαι χατη-
γορεῖται, ὡς ὃ ἄνθρωπος μένων ἄνθρωπος μελαίνεται ἢ τόδε τὸ σῶμα, xal 45
οὐχὶ ἄλλο τι γινόμενον, ὥσπερ τὸ σπέρμα μὴ μένον σπέρμα, ἀλλὰ ἀεί τι
ἄλλο γινόμενον μεταβάλλει εἰς ἄνϑρωπον. χαὶ τοῦτο δὲ χαλῶς προστί-
ϑησιν 6 ᾿Ασπάσιος εἰς διάχρισιν τῆς ἁπλῶς γενέσεως xal τῆς τινός,
80 ὅτι ἢ μὲν ἁπλῶς γένεσις ἄνευ προσϑέσεως λέγεται: ἀνϑρωπος γὰρ

] οὐ γὰρ F μηδαμῇ) μηδαμοῦ M 2 οὐδὲν M: οὐδέν τι C: οὐδὲ &AF

post γίνεταί add. τι 8 9 ἁπλῶς μὲν γὰρ 88 4 ἡ post οὐσίας transp. ΔῈ Μ

ἢ ἐστίν om. M 1 ἐνεργείας ΟΜ xal γὰρ xai F (vel A) 8 ἐστὶν ὁ M

10 μὴ ὄντος om. M ἡ οὐσία C 11 λύουσι] in mrg. vetus scholion trans-

scripsit C? αὕτη ἡ λύσις ἐπὶ piv τῶν χατὰ ποιότητα μεταβολῶν λέγειν τι δοχεῖ διαφορὰν
παραδιδοῦσα τοῦ μὴ τόδε. ἐξ οὗ ἡ οὐσία xal τὰ xat' οὐσίαν γινόμενα γίνεται, πρὸς τὸ ἐν
τοῖς κατὰ ποιότητα γινομένοις μὴ τόδε" ἐπὶ δὲ τῶν χατὰ ποσὸν γινομένων ἢ τῶν ἄλλων
χατηγοριῶν τῶν μὴ ἐχουσῶν ἐναντίωσιν οὐδὲν λέγει" διὸ χρείττων ἡ ἑτέρα λύσις: ---

12 ἀλλ᾽, tum duae litterae erasae F 14 ἡ om. aF νῦν τὸ ἁπλῶς λεγόμενον aF
11 αὐτὴ 8ΕΜ: αὕτη AC χαὶ τοῦ ἐναντίου 8 19 ἔτι λύουσιν ὅτι F εἰς om.
Ο!: χατὰ suppl. C? 21 ἐπὶ] ἐπεὶ C 120) δὲ ἃ εἰς om. M 23 διὸ xe
aFM: διὸ C: χαὶ A 25 ταυτὸν aCFM μένον] μὲν οὖν F συμβέβηχε ἃ
τἀναντία aF 20 ὡς ὁ aCF: ὡς ΑΜ 21 τι] τε (superscripto ἄλλο C?) C
γενόμενον ut v. 28 M 27. 28 ἄλλό τι 88 30 ὁ ἄνϑρωπος et ὁ ἵππος C

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 (Arist. p. 225412. 20) 815

λέγεται γεγονέναι xal ἵππος, λευχὸν δὲ μετὰ προσϑήχης: ἄνθρωπον 192v
γὰρ λευχόν.
Εἰπὼν δὲ περὶ τῆς ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον μεταβολῆς,
ὅτι ἁπλῶς γένεσις αὕτη. ἐφεξῆς περὶ τῆς ἀντιχειμένης αὐτῇ λέγει, τῆς ἐξ το
5 ὑποχειμένου εἰς οὐχ ὑποχείμενον. xaí φησι τὴν μεταβολὴν ταύτην
φϑορὰν εἶναι, ἁπλῶς μὲν τὴν ix τῆς οὐσίας εἰς τὸ μὴ ὃν αὐτῆς. τινὰ -
δὲ τὴν εἰς τὴν ἀντιχειμένην ἀπόφασιν οὐ γὰρ ἣ ἐχ τοῦ γλυχέος εἰς
τὸ μὴ λευχὸν μεταβολὴ φϑορά τίς ἐστιν ὡρισμένη, ἀλλ΄ ἢ εἰς τὴν οἰχείαν
ἀπόφασιν εἰς τὸ μὴ γλυχύ, ὡς ἔλεγεν ἐπὶ τῆς γενέσεως, κατὰ ἀντίφασιν.
10 ταὐτὸν γὰρ εἰπεῖν χατὰ ἀντίφασιν χαὶ εἰς τὴν ἀντιχειμένην ἀπόφασιν.
ἀλλ εἰ ἢ φϑορὰ μεταβολή ἐστιν ἐξ ὄντος εἰς μὴ ὄν, πᾶσα | δὲ μετα- 193:
βολὴ ἐχ τοῦ δυνάμει ἐστὶν εἰς τὸ ἐνεργείᾳ, ἔσται τὸ μὲν ὃν δυνάμει. τὸ
δὲ μὴ ὃν ἐνεργείᾳ. ἣ xal τὸ ἐχ τοῦ ὄντος εἰς τὸ μὴ ὃν μεταβάλλον, χαϑό-
ὅσον τὸ ὃν δυνάμει μὴ ὅν ἐστι xal πέφυχε μὴ ὃν γίνεσϑαι, χατὰ τοῦτο

15 μεταβάλλει εἰς τὸ μὴ ὃν τὸ ἐνεργείᾳ ὄν.

ρ. 225.20 Ei δὴ τὸ μὴ ὃν λέγεται πλεοναχῶς ἕως τοῦ τῇ 0$ op
{ένεσις ἐναντίον.

«δὲ

Τὸ μὲν προχείμενόν ἐστι δεῖξαι ὅτι οὔτε ἣ γένεσις οὔτε $ φϑορὰ
χινήσεις εἰσί. ἐπειδὴ ὃὲ ἢ μὲν γένεσις ἐχ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ ὃν εἴρη-
90 tat μεταβολή, f, δὲ φϑορὰ ix τοῦ ὄντης εἰς τὸ μὴ ὄν, πολλαχῶς δὲ λέ-
(etat τὸ μὴ ὄν, τὰς σημασίας αὐτοῦ πρῶτον ἀπαριϑμεῖται. — xal δείχνυσι
λοιπόν, (ὅτι) τὸ πὼς λεγόμενον μὴ ὃν τὸ τῇ γενέσει καὶ φϑορᾷ προσῆχον
χινεῖσϑαι ἀδύνατόν ἐστι. τὸ μὲν οὖν οὕτω μὴ ὃν ὡς μηδαμῇ μηδαμῶς 16
ὃν ὡς πάντῃ αἀδρανὲς παρῆχε, τὸ ὃὲ ὁπωσοῦν ἐν ὑποστάσει μὴ ὃν τριχῇ
95 διεῖλεν. λέγεται γὰρ μὴ ὃν τὸ μέν, ὡς ψεῦδος, ὅπερ ἐν συνϑέσει xai ὃι-
αἱρέσει ἐστίν: 7j γὰρ συντίϑησι τὰ μὴ συγχείμενα ὡς ὁ λέγων ' Λεύχων
χέρατα ἔχει᾽, T, διαιρεῖ τὰ μὴ διῃρημένα, ὡς ὅταν λέγῃ ᾿Αριστόξενον μὴ
εἶναι μουσικόν. τὸ δὲ συγχεῖσθϑαι xal διαιρεῖσθαι χυρίως μὲν ἐπὶ τῶν
σωμάτων λέγεται, χατὰ μεταφορὰν δὲ ἐπὶ τοῦ ὑπάρχοντος xal μὴ ὑπαρ-

] δὲ γὰρ Μ — 2 fort. λευχὸν (λέγομεν), ὃ οὐχ om. M 5 post ὑποχείμενον add. μετα-
βολῆς C τὴν τοιαύτην 8 ταύτην ΑΟΜ: τὴν aF 1 τὴν (post εἰς) om. aF

ἡ om. M 9 εἰς] ἡ eic F post ἐπὶ τῆς habet μὴ deletum F χατὰ) τὴν χατὰ C
1Ϊ0 χατὰ ἀντίϑεσιν F 11 εἰς τὸ μὴ ὧν aF 13 χαὶ om. C ἐκ τοῦ ACM:
ἐχ μὴ Ε: ἐξα μεταβάλλειν FM 14 τὸ ἐν δυνάμει F μὴ (prius) ACM: om. aF
15 συμβάλλει F ἐνεργεία ὃν CM: μὴ interponunt aAF 16. 11 τῆι δὲ φϑορᾶι
Ἱένεσις ἐναντίον AF: itemque inserto τὸ ante ἐναντίον C: ἡ δὲ φϑορὰ γενέσει ἐναντίον ex
Arist. aM cf. f. 195 542 18 μὲν οὖν C ἡ ante γένεσις et φϑορὰ oim. a

19 ἐπεὶ δὲ a δὲ] xal M μὲν om. aF 20 ἐχ τοῦ μὴ ὄντος, sed μὴ dele-
vit A 21 τὸ om. FM ἀπαριϑμεῖται aCF. (cf. Index s. v.): χαταριϑμεῖται AM

22 λοιπὸν om. aF ὅτι addidi τὸ τῇ scripsi: τὸ F: τῇ aACM χαὶ τῇ
φϑορὰ M 23 ἐστι 0m. ἃ ὡς μηδαμῶς μηδαμῶς Μ 29 ψευδές M

26 μὴ om. F Àtoxà F: λύχον M 27 ἔχειν FM

816 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Ατ|ε(. p. 225420]

χοντος, τουτέστιν ἐν χαταφάσει xal ἀποφάσει’ σύνθεσις μὲν γὰρ $ xatd- 193r
φασις, διαίρεσις δὲ ἢ ἀπόφασις. ἐν ταύταις δὲ τὸ ψεῦδος xal τὸ ἀληϑὲς s0
(6 γὰρ ἀποφαντιχὸς λόγος ταῦτα ἔχει) λέγεται μὴ ὄν, xal τὸ δυνάμει μὲν
ὃν ἐνεργείᾳ δὲ μὴ ὄν, ὃ ἀντίχειται τῷ ἐνεργείᾳ ὄντι λεγόμενον ἁπλῶς
μὴ ὃν διὰ τὴν πρὸς τὸ ἁπλῶς ὃν ἀντίθεσιν: ἀντίχειται γὰρ τὸ δυνάμει τῷ
ἐνεργείᾳ, ὡς τὸ μήπω ὃν ὅλως πρὸς τὸ ἤδη ὄν. xal ἣ ἐχ τοῦ τοιούτου
μὴ ὄντος μεταβολὴ εἰς τὸ ἀντιχείμενον αὐτῷ ὃν ἣ ἁπλῇ καὶ ἁπλῶς γέ-
νεσις ἦν. λέγεται δὲ μὴ ὃν xal τόδε μέν τι μὴ ὄν, ἄλλο δέ τι ἐνεργείᾳ 85
óv, οἷον ϑερμὸν μὲν οὐχ ἔστι, σῶμα δὲ ἔστιν ἐνεργείᾳ. περὶ ὃ ὑπομένον
10 τὸ μὴ ὃν ϑερμὸν εἰς τὸ ϑερμὸν μεταβάλλει. διὸ χαὶ τινὰ γένεσιν χαὶ
τινός, dÀX οὐχ ἁπλῶς γένεσιν ταύτην ἐχάλει τὴν μεταβολήν. καὶ ἦν ἣ
μὲν πρώτη γένεσις ἢ ἐχ τοῦ ἁπλῶς μὴ ὄντος ἐπὶ τῶν οὐσιῶν ἁπλῇ γέ-
νεσις οὖσα χαὶ ἁπλῶς γένεσις, ὅτι ἐχ τοῦ μὴ ὄντος τοῦ τῷ ἐνεργείᾳ ἀντι-
χειμένου fj μεταβολὴ ἦν. τῶν γὰρ μὴ ὄντων, ὅσα ἐνδέχεται ὅλως εἶναι
15 u3 ὄντα, τὸ ἁπλῶς μὴ ὃν τὸ τῷ ἁπλῶς ὄντι ἀντιχείμενόν ἐστιν"
ἁπλῶς δὲ ὃν τὸ ἐνεργείᾳ Ov ἐστιν, ὥστε xai ἁπλῶς μὴ ὃν τὸ δυνάμει. 80
ἐνδειξάμενος οὖν τὴν εἰς τὰ τρία ταῦτα τοῦ ὁπωσοῦν ἐν ὑποστάσει μὴ ὄν-
τος διαίρεσιν λέγει μήτε τὸ κατὰ σύνϑεσιν xal διαίρεσιν μὴ ὄν, του-
τέστι τὸ χατὰ χατάφασιν καὶ ἀπόφασιν ψεῦδος, χινεῖσϑαι (οὔτε γὰρ λόγος
20 ψευδὴς οὔτε δόξα, ὅταν εἰς ἀληϑῇὴ μεταβάλλῃ, χινεῖται, ὡς ἔδειξεν ἐν
Κατηγορίαις: οὐ γὰρ χατὰ τὴν ἐν αὐτοῖς μεταβολὴν ἀεὶ μεταπίπτει ταῦτα,
ἀλλὰ ἄλλων πολλάχις τινῶν χινουμένων: ὁ γὰρ πρότερον Ψευδόμενος τῇ
δόξῃ xal τῷ λόγῳ, ὅτι χάϑηται Σωχράτης, ἐὰν ἑστὼς τυγχάνῃ χαϑίσαντος ss
αὐτηῦ ἀληϑεύσει, οὐ τῆς δόξης T, τοῦ λόγου μεταβαλλόντων, ἀλλὰ τοῦ
25 πράγματος)" οὔτε οὖν τὸ κατὰ σύνϑεσιν 7, διαίρεσιν φησὶν ἐνδέχεται
χινεῖσϑαι, εἴπερ μηδὲ μεταβάλλει ὅλως τοῦτο χαϑ᾽ abro, ἀλλὰ ἄλλου
μεταβάλλοντος αὐτὸ μεταβάλλει, οὔτε δὲ τὸ χατὰ δύναμιν μὴ ὄν, του-
τέστιν τὸ ὡς δυνάμει μὴ ὄν, ὃ τῷ xav ἐνέργειαν ὄντι ἀντίχειται. οὔτε
τοῦτο οὖν φησι δυνατὸν χινεῖσϑαι., διότι fj χίνησις xdv ἀτελὴς ἐνέργεια,
80 ἀλλ οὖν ἐνέργειά πώς ἐστι. χαὶ χρὴ τὸ χινούμενον, ἐνεργείᾳ τι ὃν xal
τόδε τι ὃν xal σῳζόμενον χινεῖσθαι" τὸ δὲ οὕτω λεγόμενον μὴ ὃν οὐδὲν 40
τῶν ὄντων ἐστίν ἐνεργείᾳ οὐδὲ γὰρ τὸ σπέρμα μένον σπέρμα μεταβάλλει

rz

— —

5. 6 τῷ δυνάμει τὸ ἐνεργεία Δ 8 δὲ om. C τόδε ΑΜ: τὸ τόδε aCF

11 χαλεῖ ΟΜ ἡ om. M 12 ἡ ACM, superscr. ΕἸ: om. a ὄντως M

13 τῷ] τῶν M: αὐτῷ F 14. 15 μὴ ὄντα εἶναι M 171 τὰ om. 88 18 διαί-
ρεσιν μὴ (μὴ om. EF) ὄντος aF: ὄντος διαίρεσιν M 19 χατὰ χατάφασιν χαὶ ἀπόφασιν
aCF cf. v. 1: καταφάσχον xal ἀποφάσχον AM ψευδῶς FM 20 ἀλήϑειαν F
μεταβάλλει, corr. C 20. 21 ἐν ΚΚατηγορίαις] 5 p. 4*23 sqq. 21 dv αὐτοῖς ACM:
ἑαυτῶν a 22 τινῶν πολλάχις aFM 23 6 σωχράτης aFM ἂν ἑστὼς

τογχάνει σ 24 αὐτοῦ] σωχράτους a: τοῦ σωχράτους F ἀληϑεύει aFM
μεταβαλόντων C 25 "τὸ oim. aF ἐνδέχεται φησὶ aFM 26 μηδὲ] μήτε A
μεταβάλλειν Μ τοῦτο ὅλως ΔῈΜ 27 αὐτὸς F δὲ om. C 29 τοῦτο
οὖν À: οὖν τοῦτο aCFM 29. 30 ἐνεργεία utrobique F 31 λεγόμεν sic C
92 ἐνεργεία ἐστίν aFM

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 225220] 811

εἰς φυτὸν ἣ ζῷον, ὥσπερ ὁ ἄνϑρωπος μένων ἀνθρωπος xatd τι τῶν ἕαυ- 193r
τῷ συμβεβηχότων χινεῖται ἀπὸ τοῦ μὴ λευχοῦ εἰς λευχὸν χαὶ ἀπὸ τοῦ μὴ
ἀγαϑοῦ εἰς ἀγαθὸν μεταβάλλων. xal διὰ τοῦτο χινεῖσϑαι λέγοιτο dv τὰ
ἀλλοιούμενα καὶ οὐ μεταβάλλεσϑαι, ὅτι ἐνεργείᾳ τι ὑπομένον ἐνεργεῖ χατὰ
5 τὴν χίνησιν.
Τῇ τοίνυν παραϑέσει τοῦ τρίτου μὴ ὄντος, χαϑ’ ὃ ἢ τὶς γένεσις ἐλέ-
γετο, τήν τε διαφορὰν τῆς τινὸς γενέσεως πρὸς τὴν ἁπλῶς ἐδήλωσε xal 4
τὴν αἰτίαν ἐφανέρωσε τοῦ τὸ μὲν ἁπλῶς γινόμενον χαὶ εἰς οὐσίαν μετα-
βάλλον μὴ λέγειν χινεῖσϑαι, τῶν ὃδὲ ἄλλων τὴν μεταβολὴν χίνησιν ὀνο-
10 μάζειν. τοῦ μὲν γὰρ τὶ μὲν ὄντος ἐνεργείᾳ οἷον ἀνθρώπου, τὶ OE μὴ ὃν-
τὸς οἷον οὐ λευχοῦ διὰ τὸ δυνάμει εἶναι λευχὸν δύναται τὸ ἐνεργεία ὄν,
6 ἀνϑρωπος, χινεῖσϑαι οὐ xaÜ' αὐτό (ὑπομένει γὰρ ὃ ἀνϑρωπος), ἀλλὰ
χατὰ τὸ συμβεβηχὸς αὐτῷ. διὸ xal κατὰ συμβεβηχὸς αὐτό φησι xt-
νεῖσϑαι, o0 συνήϑως τῷ ὀνόματι χρησάμενος. ἣ γὰρ ἀπὸ τοῦ μὴ λευχοῦ
15 εἰς λευχὸν μεταβολὴ xaÜ' αὐτό ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐ χατὰ συμβεβηχός, χέχληχξ 5o
ὃΣ αὐτὸ χατὰ συμβεβηχός, ὅτι τὸ οὕτως μὴ ὃν ὡς μὴ λευχὸν τῷ ἐνερ-
γείᾳ ὄντι συμβέβηχεν. εἰ δὲ οὕτω τὸ τὶ μὴ ὃν χινεῖται, τὸ ἁπλῶς μὴ
ὄν, τουτέστι τὸ μὴ ὃν ἐνεργείᾳ μηδὲ ὑπομένον, οὔτ᾽ ἄν xal αὑτὸ οὔτε
χατὰ συμβεβηχὸς xwoito. οὔτε γὰρ χαϑὸ μὴ ἔστι χινεῖται οὔτε τῷ ἄλλο
20 tt εἶναι ἐνεργείᾳ ταὐτὸν μένον, ὡς ἀνϑρωπος ἦν τὸ μὴ λευχόν. εἰ οὖν
τὸ οὕτω μὴ ὃν ἀδύνατον χινεῖσϑαι, ἢ ὃὲ ἐχ τοῦ οὕτω μὴ ὄντος, ὃ ἁπλῶς
μὴ ὃν ἐλέγετο, εἰς τὸ ἁπλῶς | xai ἐνεργεία ὃν μεταβολὴ γένεσις ἦν, 193»
ἀδύνατον τὴν γένεσιν χίνησιν εἶναι" γίνεται μὲν γὰρ τὸ μὴ ὅν (οὐ γὰρ
“δὴ τὸ ὄν), χινεῖται δὲ τὸ ὄν, εἴπερ ἐνέργειά τις ἢ χίνησις. διὸ ἐπιστῆσαι
25 χρή, ὅτι ἐν μὲν τοῖς εἰς οὐσίαν μεταβάλλουσιν χίνησις μὲν ὅλως οὐχ ἔστιν,
ὅτι οὐχ ἔστι τι ἐν αὐτοῖς τὸ ἐνεργείᾳ ὄν, ἵνα ἐνεργῇ τὴν χίνησιν, μετα-
βολὴ δὲ μόνον ἐν ἐχείνοις ἐστὶν ἢ χατὰ γένεσιν: ἐν δὲ ταῖς χατὰ ποιό-
τητα ἢ xaxà ποσότητα 7, χατὰ τόπον μεταβολαῖς Y, ὅλως ταῖς παρὰ τὴν
οὐσίαν, χίνησις μέν ἐστι τοῦ ἐνεργείᾳ ὑπομένοντος, οἷον τοῦ ἀνθρώπου χι-
30 νουμένου, γένεσις δὲ τοῦ λευχοῦ ἐχ μὴ λευχοῦ, τὸ δὲ ὅλον ἀλλοίωσις.
οὕτω δὲ xal ἐπὶ τῶν ἄλλων. διὰ τοῦτο οὖν f, γένεσις χίνησις οὐχ ἔστιν,
ὅτι οὐχ ἔστι τὸ χινούμενον ἐνεργεία τι ὑπομένον, ὡς τὸ ἀλλοιούμενον χαὶ

]. 2 ἑαυτῶι συμβεβηκότων ΑΕ: ἑαυτῆς συμβεβηχότων M: ἐν αὑτῷ συμβεβηκότων C: συμ-
βεβηχότων ἑαυτῶ a 2 τοῦ ante μὴ λευχοῦ οἱ μὴ ἀγαθοῦ om. a εἰς τὸ λευχὸν
et εἰς τὸ ἀγαθὸν (ΕΜ 9 μεταβάλλον F 4 ante ὅτι habet μόνον a τι ὃν
χαὶ ὑπομένον ΕΜ ἐνεργεῖν Μ 9. 10 ὀνομάζει Μ 10 μὲν om. a
11 τὸ μὴ δυνάμει ΕΜ 13 τὸ om. F xai om. M κατὰ τὸ CM
ero om. M 14 συνήϑει F τοῦ om. C 15 εἰς τὸ aFM 15. 16 χέχλη-
ται δὲ αὐτῷ C 11 τὸ δ᾽ ἁπλῶς C 18 τὸ μὴ δὲ ὃν ἐνεργεία ΔΕ Μ΄: τὸ μὴ ἐνεργεία
C: τὸ μηδὲν ὃν ἐνεργείαι A μηδὲ ὑπομένον aF: ὑπομένον ACM οὔτ᾽ ἂν AC:
οὔτε ΔΕ Μ 19 χινοῖτο C: χινοῖτο ἂν A: ἂν χινοῖτο aFM 20 ἐνεργεία εἶναι C
μένον] μὴ ὃν F 25 ὅλως om. M 26 ἐν ἑαυτοῖς F 28 ἣ κατὰ prius] 7j χαὶ χατὰ
M: ἣ (om. xata) C 29. 30 χειμένου FM 30 ἀλλοιώσεις M 9l οὕτω δὲ AC:
οὕτως F: οὕτω aM ἡ] καὶ M οὐχ in ras. M 31. 32 ἔστιν ὅτι οὐχ om. M
Comment. Arist. X Bimplic. in Phys. 2

818 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 225.20]

αὐξόμενον xal φερόμενον. ὁ yàp ἀνϑρωπος ὑπομένων λευχαίνεται, τὸ δὲ 199»

ὖ λευχὸν τὸ ἐν αὐτῷ οὐχ ὑπομένον, ὥσπερ ὁ ἄνθρωπος, μεταβάλλει εἰς

ὁ Asuxoóv* διὸ οὐ χινεῖται μὲν τὸ οὐ λευχόν, γίνεται δὲ λευχόν. ὥστε
γένεσις οὐχ ἔστι χίνησις. 10

5 Εἰπὼν δὲ ὅτι τὸ μὴ Ov, ἐξ οὗ f, γένεσις, οὐ xweitat μὲν γίνεται δέ

(χίνεται γάρ φησι τὸ μὴ 6v), πῶς εἶπεν γίνεσϑαι τὸ μὴ ὃν ἐξηγεῖται,

- , ) € 3 " , 33? ,* ΄ ' YN Poe , A

τι οὐ τὸ xaD' αὑτὸ μὴ ὃν γίνεται, ἀλλ' ᾧ συμβέβηχε τὸ μὴ Ov: f$ γὰρ

ὕλη xal ὅλως τὸ δυνάμει ἐξ οὗ γίνεται τὸ γινόμενον οὐ χαϑ᾽ αὐτὸ μὴ ὄν

* ) ey , 9 - MJ "A *» e , e 9 €
ἐστιν, ἀλλ ὅτι συμβέβηχεν αὐτῷ τὸ μὴ Ov οἷον f, στέρησις, ἥτις οὐχ ὕπο-
“ , A 4 ^

10 μένει ἐν τῇ γενέσει. πλὴν xalócov τὸ γινόμενον διὰ τὴν στέρησιν οὐχ

ἔστι τοῦτο ὅπερ γίνεται, ἀληϑὲς εἰπεῖν ὅτι ὑπάρχει τὸ μὴ ὃν χατὰ
τοῦ γινομένου ἁπλῶς" τὸ γὰρ ἁπλῶς γινόμενον οἷον ἢ ὕλη τοῦ ἀνϑρώ- t6

mou οὐδὲν ἔχον ἐνεργείᾳ ὑπομένον ὅλον χατὰ τὸ δυνάμει xal τὴν στέρησιν

τοῦ ἀνθρώπου ὑφέστηχεν’ 6 δὲ λευχαινόμενος ἀνϑρωπος ὑπομένοντος τοῦ

2 à Á 2 , ) , Ü * - , , i -

15 xat' ἐνέργειαν ἀνθρώπου λευχαίνεται. εἰ οὖν τὸ γινόμενον ἀληϑὲς εἰπεῖν

4 ν & δέ é ) A ^Y Mi ) , -
αἡ ὄν. ὅτι μηδέν ἐστι xav ἐνέργειαν, τὸ δὲ μὴ xav! ἐνέργειαν οὐ χινεῖται,
f, Ἰένεσις οὐχ ἄν εἴη χίνησις.

Λέγει δὲ xal ἄλλην ἐξήγησιν τοῦ προκειμένου τοιαύτην 6 ᾿Αλέξανδρος"
τῷ ἁπλῶς μὴ ὄντι, τουτέστι τῷ δυνάμει, ἐξ οὗ γίνεται τὸ γινόμενον, κατὰ
20 συμβεβηχὸς ὑπάρχει τὸ γίνεσϑαι, ὅτι ᾧ συμβέβηχε τὸ ἁπλῶς uy ὄν, τουτ- 90
ἔστιν ἢ στέρησις, τοῦτο γίνεται’ τὸ δὲ χινεῖσθϑαι οὐ χατὰ συμβεβηχὸς αὖ-
^ F , w v , ) v w Pd ,
τῷ ὑπάρχει, εἴπερ μηδὲ ἔστιν ὅλως, ἀλλ᾽ εἴπερ ἄρα, τὸ χινεῖσϑαι τούτῳ
τῷ μὴ ὄντι ὑπάρχει, ὃ ἀντίχειται τῷ τινὶ ὄντι, ὅπερ ἐστὶν οὐχ ἁπλῶς μὴ
ὃν ἀλλὰ τόδε μὴ ὧν, ἐφ᾽ οὗ ἢ τὶς γένεσις χατηγορεῖται. χαὶ τοῦτο δὲ
25 χατὰ συμβεβηχός" οὐ γὰρ χαϑὸ μὴ ὄν, ἀλλὰ χαϑὸ ἄλλο τι ὄν" δεῖ γὰρ τὸ
χινούμενον εἶναι ὄν" ὄντος τὰρ ἐνέργεια f, χίνησις. τεχμήριον οὖν τοῦ μὴ

χινεῖσϑαι τὸ γινόμενον ἔλαβε τὸ ὑπάρχειν αὐτῷ τὸ μὴ ὄν. 6 δὲ ᾿Ασπά- 90
ev - ἢ , ’ ec 4 , M Y
σιος οὕτως ἐξηγεῖται τὴν λέξιν ταύτην" “εἰπών, φησίν, ὅτι τὸ μὴ ὄν ἐστι
τὸ γινόμενον, ἐπειδὴ τοῦτο ἀμφισβητήσιμον ἦν (εἴποι γὰρ ἄν τις μὴ εἶναι
80 τὸ μὴ ὃν τὸ γινόμενον, ἀλλ᾽ ix τοῦ u* ὄντος), διὰ τοῦτο λέγει, ὅτι xdv
ὅτι μάλιστα συγχωρήσωμεν τὸ μὴ ὃν χατὰ συμβεβηχὸς λέγεσϑαι γίνεσϑαι
xal μὴ χυρίως, ἀλλ᾽ ὅμως τό γε ἀντιστρέφον αὐτῷ ἀληϑές ἐστιν, ὅτι τὸ

εὶ o

^

1 αὐξανόμενον M φερόμενον AFM cf. p. 821,27: φϑειρόμενον C ὑπομένον C!
λευκαίνεται, at o ras. C?: λευχαινόμενος F 23 o)om.F . 3 τὸ Àeoxóv] τὸ μὴ λευχὸν F

4 ἔσται ἃ 5 ὅτι om. aF 8. 9 μὴ ὄν ἐστιν ΑἹ 9 τὸ μὴ óv olov superscr.
A*; τὸ μὴ ὃν om. M 10 ante πλὴν iterata ἡ γὰρ ὕλη (1.8) delevit F διὰ τὴν]
δυνατὴν F 11 ὅπερ AC: ὃ aFM γίγνεται οἱ γιγνομένου ut saepe F

13 ὅλως FM 14 δὲ] γὰρ FM 15 ἀληϑῶς M 18 λέγει δὲ ἀλέξανδρος καὶ ἄλλην
ἐξήγησιν τοῦ προχειμένου τοιαύτην C: λέγει δὲ xal ἄλλην ἐξ. ὁ dÀ. τοῦ mpox. τοιαύτην a
ἄλλον Μ 21. 22 ὑπάρχει αὐτῷ aF: αὐτὸ ὑπάρχει M μὴδ᾽ ἔνστιν sic M

τοῦτο τῶ F: τοῦτο τὸ M 20 ὄντος AC: οὕτως ΔΕ Μ ἐνέργεια Ε΄: ἡ ἐνέργεια
(om. ἧ ante χίνησις C) CM: ἐνεργεία a(A?) γοῦν F 21 ἔλαβε τὸ γινόμενον FM
ὑπάρχον F 28 τὸ om. 88 29 ἦν om. F εἴπη C 30 τὸ (post ὄν) om. CFM
81 γίνεσθαι) χινεῖσϑαι FM 92 ἀντιστρέφον C: ἀναστρέφον &AF: ἀντιστρέφειν M

SIMPLICI IN PHYSICORUM V 1 (Arist. p. 225220] 819

wopsvoy τὸ μὴ ὅν ἐστιν’ οὐ γὰρ ἄν ἔτι γίνοιτο, εἴπερ ὃν ἦν. ἐπεὶ οὖν 193v
?, 3 v , ^ , “ , ^
τὸ γινόμενον οὐχ ὄν ἐστι, τὸ δὲ οὐχ Ov οὐ χινεῖται, τὸ γινόμενον οὐ χινεῖ-
ται. οὐδὲ ἢ γένεσις dv εἴη χίνησις.᾿"᾽
Ὁμοίως δέ, φησί, xal τὸ ἠρεμεῖν τοῖς ἁπλῶς γινομένοις οὐχ ὅπάρχει" 30
5 xal γὰρ ἣ ἠρεμία ὄντος ἐστὶ στέρησις οὖσα τοῦ πεφυχότος χινεῖσϑαι" πέ-
φυχε δὲ χινεῖσϑαι τὸ ὄν, ὥστε ὃ ἀδύνατον χινεῖσθαι, τοῦτο xal ἠρεμεῖν
3908? 3 , M ^ v [4 ^" f» Y -
ἀδύνατον. ἀμφότερα γὰρ τοῦ ὄντος εἰσὶν ἐνέργειαι. δείξας οὖν ἐχ τοῦ
τῷ γινομένῳ ὑπάρχειν τὸ μὴ ὄν, ὅτι οὔτε χινεῖται τὸ γινόμενον οὔτε ἠρε-
- | M w “Ὁ Y M / « M 5 w
pet (ἐπεὶ γὰρ ἄμφω ταῦτα ὄντος εἰσὶν ἐνέργειαι), ἐφεξῆς xai xat ἄλλην
10 ἐπιχείρησιν τὸ αὐτὸ δείχνυσιν ἄτοπόν τι λέγων ἕπεσϑαι τοῖς λέγουσι χινεῖ-
σϑαι τὸ γινόμενον, εἴπερ μὴ ὄν ἐστιν. εἰ γὰρ πᾶν τὸ χινούμενον ἐν 8ὅ
τόπῳ, ὡς δείξει προελϑών, τὸ δὲ μὴ ὃν οὐχ ἐν τόπῳ xa αὑτό, τὸ
ἄρα μὴ ὃν οὐ χινεῖται, ἐν δευτέρῳ σχήματι συναχϑέντος τοῦ λόγου. χαὶ
ὅτι μὲν τὸ γινόμενον μὴ ὄν ἐστι, πρότερον ὑπέωνησται, ὅτι δὲ τὸ μὴ ὃν
15 οὐχ ἐν τόπῳ, συντόμως ἐνεδείξατο διὰ τοῦ εἴη γὰρ ἄν που. εἰ δέ πού
ἐστι, δῆλον ὅτι xal ἔστι xal ἐνεργείᾳ ἔστι" τὸ γὰρ δυνάμει ὃν οὔτε ἁπλῶς
ὄν ἐστιν οὔτε πού ἐστιν. ὥστε xal ἐν πρώτῳ σχήματι δυνατὸν συναγαγεῖν
ev , [4 A » ^ , A Ἃ v
οὕτω" τὸ γινόμενον τὸ ἐνεργείᾳ μὴ ὧν ἐστι" τὸ ἐνεργείᾳ uy] ὃν οὐχ ἔστιν
ἐν τόπῳ xaD' αὑτό“ τὸ μὴ ὃν ἐν τόπῳ οὐ χινεῖται" τὸ ἄρα γινόμενον οὐ 40
20 xtweitat* ἢ ἄρα γένεσις οὐχ ἔστι χίνησις. δυνατὸν δὲ τὸ αὐτὸ xal ὕποϑε-
τιχῶς συλλογίσασθαι. ὅτι ὃὲ οὐδὲ f φϑορὰ χίνησις, δείχνυσι συντόμως
προλαβών, ὅτι τῇ χινήσει ἐναντίον ἐστὶν ἤτοι χίνησις ἢ ἠρεμία. ἐπεὶ
οὖν ἢ φϑορὰ ἐναντία ἐστὶ τῇ γενέσει, εἰ ἔστι χίνησις ἢ φϑορά, dvds
^ , ^ 5 , * e , ^^ ^
τὴν γένεσιν ἢ χίνησιν εἶναι T, ἠρεμίαν. εἰ οὖν ἢ γένεσις δέδεικται μυηδέ-
tepov οὖσα τούτων, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἢ φϑορὰ χίνησίς ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐδὲ ἠρε-
μία. εἴη γὰρ ἄν πάλιν ἢ γένεσις χίνησις, εἴπερ ἐναντία αὐτῇ ἐστιν ἣ 4ὅ
φϑορά. χοινότερον δὲ νῦν τὴν ἠρεμίαν ἀντὶ τοῦ ἀντιχειμένην εἰπεῖν ἐναν-
τίαν εἶπεν τῇ χινήσει, στέρησιν αὐτὴν ἀποδειχνύναι μέλλων τῆς χινήσεως.

t
Q

1 τὸ μὴ ὃν — ob» τὸ γινόμενον (2) om. M 5 ἡ] εἰ ἡ Ε ὄντως F: οὕτως M
οὖσα om. FM πέφυχε — ἀδύνατον χινεῖσϑαι (6) om. F 9. 6 χινεῖσϑαι δὲ πέφυχε a
1 τοῦ ὄντος om. A εἰσὶν CF : post γὰρ transpositum A: ἐστὶν M: ἐστί transpositum post
ἐνεργεία 8 ἐνέργείαι (sic) C: ἐνέργεία F: ἐνεργεία ΔΑ Μ δείξας ex δόξας M 7. 8 ix

τοῦ
τῶν γιγνομένων Μ 8. 9 οὔτε ἠρεμεῖ τὸ γινόμενον aFM 9 γὰρ om. C ὄντως M

ἐνέργειαι scripsi: évipyela aACM: ἐνέργεια F xal om. 88 10 τι om. F

12 οὐχ ἔστιν ἐν τόπῳ Arist. 18 τοῦ λόγου om. M 14 ὑπέμνησεν ΕΜ ὑπέμνη-
σαι πρότερον sic a 22 ἣ (ἣ om. M) χίνησίς ἐστιν ἐναντίον ΔῈ Μ ἠρεμία ut in
proximis C 24 τὴν γένησιν ἣ x(vmate εἶναι ἢ ἠρεμία M: ἡ γένεσις ἢ χίνησις ἢ ἠἦρε-
μία F ἣ (ante ἠρεμίαν) om. a 24. 25 μηδέτερον δέδειχται 8} 20 οὐδὲ (post
ἀλλ᾽) &AM: ob δὲ ἡ F: οὐδὲ ἢ (ex οὐδὲν) C 20 αὕτη ἐστὶ τῇ φϑορᾷ aFM

27 νῦν om. C 28 ὑποδειχνῦναι F

820 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 225438]

p. 225333 Ἐπειδὴ δὲ πᾶσα χίνησις μεταβολή τις ἕως τοῦ τὸ γυμ- 193v
νὸν χαὶ λευχὸν χαὶ μέλαν.

Τὴν μεταβολὴν τετραχῇ διελὼν εἴς τε τὴν ἐξ ὑποχειμένου εἰς ὑποχεί-
μενον xal τὴν ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον xal τὴν ἐξ ὑποχειμένου
5 εἰς οὐχ ὑποχείμενον xal ἔτι τὴν ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς οὐχ ὑποκείμενον,
χαὶ τὴν τελευταίαν συμπλοχὴν ὡς ἀσύστατον ἀποχρίνας ἔδειξεν, ὅτι οὐδε-
τέρα τῶν δύο μεταβολῶν χίνησίς ἐστιν, οὔτε f, ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς ὑπο-
χείμενον, ἦτις ἦν γένεσις, οὔτε $ ἐξ ὑποχειμένου εἰς οὐχ ὑποίχείμενον, 194r
ἥτις ἦν qUopd. xal ἐπάγει λοιπὸν ἐπεὶ δὲ πᾶσα χίνησις μεταβολή
10 τις (τὸ γὰρ ἄλλο μετ᾽ ἄλλο ἐν αὐτῇ ϑεωρεῖται), τρεῖς δὲ ἐδείχθησαν αἱ
πᾶσαι μεταβολαί, ὧν αἱ δήο χατ᾽ ἀντίφασιν, αὗται δὲ ἦσαν αἱ κατὰ
γένεσιν xal φϑορὰν οὐ χινήσεις, ἀνάγχη τὴν λοιπὴν μεταβολὴν τὴν
ἐξ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον ταύτην εἶναι χίνησιν μόνην. τὰ
δὲ ὑποχείμενα, ἐξ dv xal εἰς ἃ αἱ μεταβολαὶ, Y, ἐναντία ἐστὶν ἣ με-
15 ταξύ. εἶπεν δὲ ὅτι xal τὰ μεταξὺ εἰς τὰ dxpa ὡς ἐναντία μεταβάλλει. δ
ἐπειδὴ δὲ xal ἐχ στερήσεως γίνεται μεταβολή, ἐζήτησεν ἄν τις, πότερον
ὡς ἐξ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον T κατὰ ἀντίφασίν ἐστιν ἣ τοιαύτη μετα-
βηολή. xal λέγει ὅτι ὡς ἐξ ὑποχειμένου' χείσϑω γάρ, φησίν, ἐναντίον ἣ
στέρησις" εἰ δὲ ἐναντίον, δῆλον ὦτι χαταφάσει δηλοῦται. χαταφάσει δὲ
20 δηλούμενον τὸ ὑποχείμενον εἶπεν εἶναι πρότερον. ὥστε T στέρησις ὑπο-
χείμενόν ἐστι χαὶ τὸ ἐχ στερήσεως μεταβάλλον εἰς ἕξιν, ὡς ἐξ ὑποχειμένου
εἰς ὑποχείμενον μεταβάλλει. τί οὖν οὐχὶ xal ἢ γένεσις ἐχ στερήσεώς ἐστι; 10
πῶς οὖν οὐχὶ xal αὕτη ἐξ ὑποχειμένου;: ἢ ὥσπερ τὸ δυνάμει διττόν ἐστι
τὸ μὲν πρὸς οὐσίαν, τὸ δὲ πρὸς συμβεβηχός, οὕτω xal f, στέρησις ἢ μὲν
25 οὐσίας ἐστίν, ἢ δὲ συμβεβηχότος" xai ἣ μὲν τοῦ συμβεβηχότος, διότι ἐν
οὐσίᾳ ἐστὶ τοῦτο, πολλοῦ τοῦ ὄντος μετέχει xal χαταφάσει δηλοῦται xal
ἔστιν ὑποχείμενον xal δύναται χινεῖσθαι τὸ ἐν ᾧ ἐστιν ἢ στέρησις, ὡς τὸ
νοσοῦν xai ἄμουσον xal γυμνόν. ἢ δὲ τῆς οὐσίας στέρησις, ἐπειδὴ οὐσίας
ἐχπεσοῦσα xal τοῦ ὄντος ἐχπέπτωχεν, ἀποφάσει δηλοῦται. ὃν δὲ δηλονότι 15
30 νῦν χαὶ οὐσία τὸ ἐνεργείᾳ λέγεται, xal οὐχ ἐχεῖνο τὸ ὄν, οὗ xal ἣ στέρησις
xai τὸ δυνάμει xal T; ὕλη μετέχει.

1 ἐπειδὴ AC: ἐπεὶ ΔΕΜ ut v. 9 et Arist. 4 τὴν (prius) om. M οὐχ]
ut M 5 Eom. a 7 ἐξ οὐχ] ἐκ μὴ C 8 ἦν ἡ γένεσις aF εἰς μὴ
ὑποχείμενον M 9 ἦν ἡ φϑορά aF ἐπεὶ δὲ ΔΑῸ: ἐπειδὴ (om. δὲ) FM cf.
γ.] 10 αὐτῇ aC: αὐτῶι AFM ἐδέχϑησαν Μ 11 δύο a: B F: om.
ACM 12 χίνησις M 18 μόνον M 15 post μεταξὺ add. xal F

16 πρότερον, sed corr. M ἐπειδὴ δὲ AM: ἐπειδὴ EF: ἐπεὶ δὲ aC 18 post ἐξ
ὑποχειμένου add. εἰς ὑποχείμενον ΔΕ 20 εἶναι εἶπεν πρότερον C 22 οὐχὶ] οὐχ
ja . xalom.F γέννεσις C 28 αὐτὴ A 26 τοῦτό ἐστι a: τοῦτο om. M

τὰ
21 ἡ στέρησίς ἐστιν aF 90 xal οὐσία τὸ ἐνεργείᾳ ΑΟΜ: xal ἐνεργεία ἡ οὐσία λέγεται

Ε: τὸ ἐνεργεία xoi οὐσία a οὗ superscr. Αἱ

SIMPLICII IN PITYSICORUM V 1 (Arist. p. 225333] 821

[Παράδειγμα δὲ τοῦ τὴν στέρησιν καταφάσει δηλοῦσθαι τὸ γυμνὸν 194r
λαβὼν ἐπήγαγε xai τὸ λευχὸν xai τὸ μέλαν, δειχνὺς ὅτι ὡς ταῦτα
χαταφάσει δηλοῦται, οὕτω χαὶ τὸ γυμνόν. μήποτε ὃὲ χαὶ ἄλλο τι ἐνε-
δείξατο διὰ τούτου, ὅτι τὰ ἐξ ἀλλήλων γινόμενα ἐναντία οὐ μόνον ὡς ἐξ
ἐναντίων γίνεται ἀλλὰ χαὶ ὡς ἐξ ἀποφάσεων" τὸ γὰρ λευχὸν ἐχ τοῦ μέ-
λανὴς γίνεται, ὅτι τὸ μέλαν οὐ λευχόν ἐστι" xal μέντοι xal ὡς; ix στερή- 90
σεως" τὸ γὰρ σῶμα τὸ τέως μέλαν ἀπουσίαν ἔχει λευχοῦ πεφυχὸς xai αὐτὸ
δέχεσθαι. στέρησις δὲ οὐδέν ἐστιν ἄλλο, ἣ ἀπουσία τοῦ πεφυχότος ἐνυ-
πάρχειν. τὸ δὲ γυμνὸν οὐ τῆς χυρίως στερήσεώς ἐστι παράδειγμα" ἐχείνη
10 γὰρ οὐχ ἀναχάμπτει ποτὲ εἰς τὴν ἕξιν ὥσπερ τὸ γυμνὸν εἰς τὸ ἐνδε-

δῦσϑαι.

Οὕτω μὲν οὖν ὁ ᾿Αριστοτέλης τὴν χίνησίν τινα μεταβολὴν (λέγει, ἐπὶ
πλέον οὖσαν τὴν μεταβολὴν) τῆς χινήσεως, τὴν γένεσιν xai τὴν φϑορὰν
μεταβολὰς μὲν λέγων, χινήσεις δὲ οὗ 6 δέ γε [Πλάτων τοὐναντίον δοχεῖ 23

15 τὴν χίνησιν ἐπὶ πλέον τῆς μεταβολῆς λέγειν: xal γὰρ τὰς μὲν μεταβολὰς
τὰς αὐτὰς τῷ ᾿Αριστοτέλει λέγει χαὶ χινήσεις αὐτὰς εἶναι βουλόμενος (χαὶ
Ἱὰρ καὶ τὴν γένεσιν χαὶ τὴν φϑορὰν ἐν τῷ δεχάτῳ τῶν Νόμων ταῖς φυ-
σιχαῖς χινήσεσι συναριϑωεῖ), χίνησιν δὲ xal τὴν τοῦ νοῦ ἐνέργειαν ὀνομάζει,
“σφαίρας ἐντύρνου᾽ χινήσει τὴν ἐπιστρεπτιχὴν τοῦ νοῦ ἐνέργειαν ἀπει-

20 χάζων. τοσαύτης οὖν δοχούσης αὐτῶν ἐν τούτοις διαφορᾶς ϑαυμάζω, εἰ

μὴ μέχρι τῶν ὀνομάτων μόνον ἐστὶν ἢ διαφωνία. τὴν μὲν οὖν μεταβολὴν

ὁμοίως ἑχάτερος ἐπὶ πάντων τίϑησι τῶν χατὰ χρόνον ἐξαλλαττομένων, χί- 30

γησιν δὲ ὃ μὲν Πλάτων πᾶσαν τὴν ἀπὸ τοῦ ὄντος ἔχστασιν ὑποθέμενος
τάς τε μεταβολὰς ἀπάσας χινήσεις εἶπεν εἰχότως, xal μέντοι xal τὰς ἀμετα-
βλήτους xal ἀεὶ χατὰ τὰ αὐτὰ xal ὡσαύτως ἐχούσας ἐνεργείας οὐχ ὥχνησξ
χινήσεις χαλεῖν διὰ τὴν τῆς ἐνεργείας πρόοδον ἀπὸ τοῦ ὄντος" ἔχστασις
γὰρ τῆς οὐσίας ἐστὶν ἢ ἐνέργεια εἰς οὐσίαν πάλιν ἐρειδομένη. ὁ Of γε

᾿Αριστοτέλης συμμετρότερα φιλοσοφῶν τοῖς πολλοῖς ἀνθρώποις xal τὰς παρα- 35

χοὰς αὐτῶν φυλαττόμενος ηὐλαβήϑη τὴν τοῦ νοῦ ἐνέργειαν ἀμετάβλητον

80 οὖσαν, ἣ ὡς αὐτὸς ἔτι σεμνότερον εἶπεν, οὐσίαν οὖσαν τὴν ἐνέργειαν τοῦ
νοῦ χίνησιν εἰπεῖν. ὁ γὰρ ἀχούων χίνησιν εὐθὺς μεταβολὴν ἐννοεῖ χαὶ πα-
ϑητὸν τὸ χινούμενον ὑποπτεύει xal χρόνον εὐθὺς τῇ χινήσει συναναφέρει.
ἐν δέ γε ταῖς μεταβολαῖς διαφοράν τινα ϑεασάμενος, χαϑύόσον ai μὲν ἐνερ-
qeía ὄντος ἤδη τοῦ υεταβάλλοντος xal ὑπομένοντος ἐπιτελοῦνται, ὥσπερ

C

to
C

1 γυωνὸν cf. Bonitzii Stud. Arist. I 218 6 Àeuxóv οὐ μέλαν FM ὃ ἄλλο ἐστὶν
A: ἐστιν ἄλλο ἀλλ᾽ M 8. 9 ὑπάρχειν F 10 ei] πρὸς F 10. 11 évo£ye-
σϑαι Μ 12 λέγει--- μεταβολὴν (13) à: om. ACFM 13 τῆς κινήσεως δείξας M
14 μεταβολὴν F μὲν om. aF λέγει M 15 λέγει FM μὲν om. M

16 xal (post λέγει) om. aF 11 δεχάτῳ τῶν Νόμων] p. 894 sqq. 19 σφαίρας ἐν-
τόρνου] de legg. X 898 B σφαίρας δὲ A ἔντορνον F χινήσει om. F
ἐπιτρεπτιχὴν M ἐνέργειαν ΑΟΜ : χίνησιν aF 20 δοχούσης οὖν C 21 μόνον
ante μέχρι aF 24 xal (ante τὰς) om. M 98 σύμμετρα ἃ 90 σεμνοτέραν, sed

corr. F! γε εἶπεν Μ οἷ. v. 33 92 χρώνον F συναφέρει M 93 γε om. aF
33. 84 ἐνεργεία aA : ἐνέργειαι CF: ἐνέργει M 94 τοῦ om. F

822 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 (Arist. p. 225233)

ἀλλοίωσις καὶ αὔξησις xal μείωσις xal f, xatà τόπον μεταβολή (ἐν πάσαις 194:
γὰρ ταύταις ταῖς μεταβολαῖς τὸ μεταβάλλον οἷον ὁ ἄνθρωπος ὁ λευχαινό- 40
μενος T, αὐξανόμενος T, βαδίζων ἐνεργείᾳ ὧν ἄνϑρωπος xal ὑπομένων dy-
ϑρωπος μεταβάλλει χατὰ ταῦτα), τινὲς Ob τῶν μεταβολῶν οὐχ ἐχ τοῦ ἐνερ-
γείᾳ ὄντος, ἀλλ Ex τοῦ δυνάμει, οὐδὲ ὑπομένοντος ἀλλὰ ἀεὶ ἄλλοτε ἄλλου
γινομένου ἐπιτελοῦνται ὥσπερ f$ τοῦ ἀνθρώπου γένεσις ix τοῦ σπέρματος,
ὅπερ ἐν τούτῳ ἐστὶν οὐσιωμένον ἐν τῷ δυνάμει ἄνθρωπον εἶναι, ἐνεργείᾳ
δὲ οὐδέν ἐστι, δηλοῖ ὃὲ τὸ μὴ ἐπιμένειν ἐν τῷ τοῦ σπέρματος εἴδει, ὅπερ 45
ὑπάρχει τοῖς τελείοις xal ἐνεργείᾳ ἤδη οὖσιν, ἀλλὰ ἄλλοτε ἄλλο γίνεσϑαι,
10 ἕως ἂν εἰς τὸ ἐνεργείᾳ καταντήσῃ ταύτην οὖν τὴν διαφορὰν ἐν ταῖς μετα-
βολαῖς ϑεασάμενος, xal ὅτι αἱ μὲν ἐχ τοῦ δυνάμει εἰς τὸ ἐνεργείᾳ xal ix
τοῦ οὕτω μὴ ὄντος εἰς τὸ οὕτως ὃν παϑητιχαὶ μᾶλλόν εἰσι, χἄν ἔστι τι
xal ἐν αὐταῖς βραχύτατον ἐνεργητικόν (τὸ γὰρ δυνάμει παϑητιχόν ἐστι μά-
λιστα, αἵ δὲ ἐκ τῶν ἐνεργείχ ἥδη ὄντων xal ἐνεργεῖν δυναμένων μδταὰ-
15 βολαὶ μέν εἰσι xal αὖται, παϑητιχαὶ xai αὐταὶ οὖσαι, τρανεστέραν δὲ ἔχουσι .
τὴν ἐνέργειαν), ἐπεὶ οὖν ἢ χίνησις, χαίτοι μεταβολή τις οὖσα xal πάϑος 50
τοῦ χινουμένου, ἐνέργειά τις ὅμως αὐτοῦ δοχεῖ εἶναι χαὶ ἔστιν ἀτελὴς μὲν
διὰ τὸ πολλῷ συμμεμῖχϑαι τῷ πάϑει, ἐνέργεια δὲ ὅμως, διὰ τοῦτο τῶν
μεταβολῶν τὰς μὲν ἐνεργητιχὰς χινήσεις χαλεῖ, τὰς δὲ παϑητιχὰς μεταβολὰς
20 μόνον, ὡς χατὰ τὸ πάϑος μάλιστα χαραχτηριζομένας, χἄν ἔχωσί τι βραχύ-
τατον xal αὗται ἐνεργητιχόν. xal θαυμάζω τὴν τοῦ ὀνοματοϑέτου σοφίαν,
ὅπως τὸ μεταβάλλειν χαίτοι ἐνεργητιχῶς λεγόμενον πάϑος ὅμως δηλοῖ. εἰ
οὖν | τὸ τῆς χινήσεως ὄνομα xat' ἄλλο μὲν σημαινόμενον 6 [Πλάτων ἐχ- 194"
δέχεται τὴν ἀπὸ τοῦ ὄντος ἔχστασιν τοῦ ὁπωσοῦν ὄντος χίνησιν xaÀüv, ὃ
25 ὃὲξ ᾿Αριστοτέλης χατὰ τὰς χοινὰς τῶν ὀνομάτων προλήψεις τὴν μεταβολιχκὴν
ἐνέργειαν χίνησιν χαλεῖ, ἀλλ᾽ οὔτε τὴν παντελῶς ἀμετάβλητον τὴν τοῦ νοῦ
οὔτε τὴν χατὰ πάϑος σχεδόν τι μόνον μεταβολὴν ἐλάχιστον ἣ οὐδὲν ἔχουσαν
τὸ ἐνεργητιχόν, περὶ ὀνόματος οἶμαι xal οὐ περὶ πράγματός ἐστιν ἣ δια- 5
copa, ἐπεὶ xai ὁ [Ιλάτων ἀχίνητον ἄν εἴποι ὡς ἀμετάβλητον τὴν τοῦ νοῦ
30 χίνησιν xal τὴν τῶν μεταβολῶν διαφορὰν οὕτω λεπτῶς διαχριϑεῖσαν ἀπο-
δέξαιτο ἄν. xal ὃ ᾿Αριστοτέλης τὴν ἐνέργειαν ὁμολογεῖ τοῦ νοῦ 6 λέγων

Qt

1 xai αὔξησις om. M ὃ ἣ 6 αὐξανόμενος ἣ ὃ a ὃ. 4 ἄνθρωπος om. C

5 ὑπομένοντο M 7 ἐστιν ἐν τούτω aFM ὡσιωμένον F ἄνϑρωπος ΟΜ

8 σπέρματι, om. τοῦ et εἴδει F 9 εἴδη M 11 xai (ante ὅτι) om. M xal (ante
ἐχ) om. a 12 xdv ACM: xai F: el xal 8 13 ἐνεργητίον, t del., et a super-
scr. M παϑητὸν M 15 x«l αὖται (αὗται C) ACM: om. aF xal αὐταὶ AC:
xal αὗται aFM tpavotípav aFM 16 καίτοι] xal τις Καὶ τις om. F 17 $o-
xti ὅμως αὐτοῦ aF 18 πολλὰ M 19 μεταβολλῶν C ἐνεργειτιχὰς C

20 τι] τὸ aFM 21 τοῦ om. aF 22 ὅπως] πῶς aFM ὅμως aC: ὁμοίως AFM
20 προσλήψεις ΔῈ μεταβολὴν FM 26 ἐνεργεία FF χαλεῖ κίνησιν aFM
τὴν (alterum) om. M νοὸς om. οὔτε FM 21 μόνον om. M ἔχουσα F 28 xal
om. aF 90 διαχριϑήσαν F 3l ὁμολογῶν 8 ὁ A: om. 8ΟΕΜ

λέγει Εὶ post λέγων add. αὐτὸν ἃ

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 (Arist. p. 225433] 823

“τῇ οὐσίᾳ ὧν ἐνέργεια ," xal εἴ τις αὐτῷ δοίη τοὺς πολλοὺς ἀνθρώπους 194v
χίνησιν ἀμετάβλητον χαὶ ἄχρονον δυναμένους ἐννοεῖν, οὐχ ἄν οἶμαι παραι-
τήσαιτο τὴν ἐνέργειαν τοῦ νοῦ χίνησιν χαλεῖν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐμοὶ φίλον
οὕτω περὶ φίλων ἀνδρῶν ἀλλήλοις τε χαὶ τῇ σοφίχ νοεῖν.

5 Εὐϑύνουσι δὲ τὸν ᾿Αριστοτέλην τὴν γένεσιν xal τὴν φϑορὰν ἐχβάλλοντα 10
τῶν χινήσεων ἐχ τοῦ τὸ μὲν χινούμενον ἐν τόπῳ εἶναι, τὸ δὲ μὴ ὃν ἐξ
οὗ f, γένεσις xal εἰς ὃ ἢ φθορὰ μὴ εἶναι ἐν τόπῳ, λέγοντες χαχῶς τὸ μὴ
ὃν ἐξ οὗ ἣ γένεσις τὴν ὕλην λαμβάνειν. χαὶ διὰ τοῦτο λέγειν αὐτὴν μὴ
εἶναι ἐν τόπῳ. οὐδὲ γὰρ περὶ τὴν πρώτην ὕλην, ἀλλ᾽ οὐδὲ περὶ τὸ ἁπλῶς

10 σῶμα ἣ γένεσις. οὐδὲ γὰρ σῶμα γίνεται χαϑὸ σῶμα, ὡς αὐτὸς ἀπέδειξεν
ἐν τῇ Περὶ οὐρανοῦ, ἀλλὰ τὸ γινόμενον xal φϑειρόμενον τὸ τοιόνὸε σῶμά
ἐστι" τοῦτο δὲ πᾶν ἐν τόπῳ. ψευδὴς ἄρα, φασίν, ἐστὶν ἢ πρότασις 7, λέ- 16
γουσα τὸ μὴ ὃν ἐξ οὗ T, γένεσις οὐχ ἐν τόπῳ. ἀλλὰ ῥητέον οἶμαι πρὸς
ταῦτα, ὅτι οὔτε τὴν πρώτην ὕλην οὔτε τὸ ἁπλῶς σῶμα εἰπὼν μὴ ὄν, ἐξ

15 οὗ ἣ γένεσις, εἶπεν αὐτὸ μὴ ἐν τόπῳ εἶναι, ἀλλὰ τὸ δυνάμει χαϑὸ δυνάμει.
ὡς γὰρ ὃν οὐχ ἔστι xat' ἐνέργειαν τὸ χατὰ τὸ δυνάμει οὐσιωμένον, οὕτως
οὐδὲ ἐν τόπῳ χατ᾽ ἐνέργειαν" “εἴη γὰρ dv που φησίν. εἰ γὰρ ἐν τόπῳ
εἴη xat' ἐνέργειαν, xal εἴη ἄν xav' ἐνέργειαν. εἰ δὲ xal τὸ ἁπλῶς μὴ
ὄν, φασί, λάβοιμεν, ἀναγχάσομεν αὐτὸν xal τὴν γένεσιν χίνησιν φάναι διὰ

20 τοῦ ὅρου τῆς χινήσεως. εἰ γὰρ τὸ ἁπλῶς μὴ óv δυνάμει: ἐστὶ τοῦτο ὃ 99
γίνεται, ἢ ὃξ ἐχ τοῦ δυνάμει ὁδὸς εἰς τὸ ἐνεργείᾳ χίνησίς ἐστιν, ὡς ὁρί-
ζεται αὐτός, ἔσται xal ἢ ἐχ τοῦ ἁπλῶς μὴ ὄντος ὁδὸς εἰς τὸ ἐνεργείᾳ ὃ
ἦν ἐχεῖνο δυνάμει ὃν χίνησις. εἰ οὖν αὔτη ἐστὶν T γένεσις, OTÀov τὸ
συμβαῖνον. τοιοῦτηον μὲν οὖν xal χατὰ ταύτην τὴν λέξιν ἐστὶν τὸ δεύτερον

25 ἐπιχείρημα εὐαπολυτώτερον οἶμαι τοῦ προτέρου τυγχάνον. ὃ γὰο ἀποδηϑεὶς
ἐν τῷ τρίτῳ βιβλίῳ τῆς χινήσεως οὗτος ὁρισμὸς τῆς μεταβολῆς ἦν. xal
μέχρι τοῦ νῦν ἀδιορίστως ἐχρήσατο τῷ τῆς χινήσεως ὀνόματι xal τῆς ?5
μεταβολῆς ἀδιόριστον τὸ δυνάμει λαμβάνων. νῦν δὲ διελὼν αὐτὸ εἴς τε

cb ἁπλῶς μὴ ὃν xai τὸ τὶ μὴ ὄν κατὰ ταύτην τὴν διαίρεσιν τὴν χίνησιν

1 τῇ οὐσίᾳ ὧν ἐνέργεια) Arist. de anima T' 5. 450218 τῇ οὐσίᾳ ὧν ACM: τῇ οὐσία

ὧν Ε: τῇ οὐσίᾳ ἃ ἐνέργεια ΑΟἘΜ: ἐνέργειαν 4: ἐνεργείᾳ Aristotelis codd., sed ex

Simpl. de anima p. 243,8. 37 illud restituit Torstrikius xal om. a δοίη αὐτῷ

aF 2 χίνησιν εἶναι aFM ἀμετάβλητον v ex c, Α' 2. ὃ παραιτήσετο C:

παραιτήσομαι F 4 ἀλλήλων M νοεῖν ACM: ἐννοεῖν aF 9 ἀριστοτέλη aA

ἐχβαλόντα FM 4 post γένεσις additum τὴν delevit C λέγοντες — εἶναι ἐν τόπῳ (9)

om. F 8 ante τὴν ὕλην ex v. T iterat xai εἰς ὃ ἡ φϑορὰ M λαμβάνειν CM:

λαμβάνει 8A 11 ἐν om. M τῇ] τῷ C ἐν τῇ [Περὶ οὐρανοῦ) T 2. 301931

11 τοιοῦτον δὲ Α 12 ἐστιν om. a 13 ἀλλὰ ῥητέον ACM idemque sed evanidum

ῥητέον F: ἀλλ᾽ εἴποι dv 8 14 τὴν πρώτην] τῶ πρὸς τὴν F 15 αὐτῶ C

16 τὸ (post xarà) om. C'M 17 φησίν] p. 2252332 18. 19 τὸ μὴ ὃν ἁπλῶς M

19 east] φησὶ F τὴν supra add. C 20 τὸν ὅρον aF 21] ὡς om. M

22 αὐτὸς] Arist. Phys. l' 1. 201311 28 ἐστὶν ἡ AC: ἐστὶ aFM 21 cot

oto ἃ xal om. aFM ταύτην aCFM: αὐτὴν A 20 προχείρου M

26 τρίτῳ βιβλίῳ) cf. v. 11 οὗτος ὁρισμὸς AC: ὅρος οὗτος aFM 2ἰ μέχρι τοῦ

&FM: μέχρι AC 28 τὸ om. F τε om. 88

824 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 225233]

διέχρινε τῆς γενέσεως xal φϑορᾶς. τὸ δὲ ἐφεξῆς τὸ λέγον μὴ πᾶσαν χί- 194v
νησιν μεταβολὴν εἶναι, εἴπερ 6 νοῦς χινεῖται ἀμετάβλητον xal ἄχρονον χί-
νησιν, ἐξ ὑποθέσεως προϊὸν ἀνατρέπεται σαλευομένης τῆς ὑποθέσεως. ὁ
γὰρ ᾿Αριστοτέλης, ὡς εἴρηται, χατὰ τὰς τῶν πολλῶν δόξας πᾶσαν χίνησιν
μεταβολὴν χαὶ ἔγχρονον τιϑέμενος οὐχ ἀξιοῖ τὴν τοῦ νοῦ ἐνέργειαν χίνησιν 80
χαλεῖν, ἵνα μὴ χαὶ μεταβολὴν εὐθὺς xal χρόνον ὃ ἀχούων ἐπ᾽ ἐχείνης
φαντάζηται. ὁ δέ γε Πλάτων, χἄν λέγῃ χινεῖσϑαι τὸν νοῦν xal τὴν ψυχὴν
χαὶ τὰ φυσιχὰ σώματα, xav ἄλλο xal ἄλλο σημαινόμενον ἑχάστῳ τούτων
τὴν χίνησιν ἀποδίδωσιν, ἐπεί πως xal τὸν νοῦν χινεῖσθϑαι λέγων τὴν ψυχὴν
10 αὐτοχίνητον xav' οὐσίαν εἶναί φησιν. εἰ γὰρ πᾶν τὸ χινούμενον ἣ ὑφ᾽
ἑαυτοῦ ἢ ὑπ᾽ ἄλλου χινεῖται (τοῦτο γὰρ xal πρὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους 6 [Πλά-
των ἠξίωσε) xal προὐπάρχει τὸ ὕφ᾽ ἑαυτοῦ χινούμενον τοῦ ὑπ᾽ ἄλλου χι- δῦ
νουμένου, ὁ νοῦς ἄν εἴη xat αὐτὸν πρὸ τῆς ψυχῆς αὐτοχίνητος. ἀλλὰ
τὴν μὲν ἐν τῷ νῷ χίνησιν χατὰ τὴν ἀπὸ τοῦ ὄντως ὄντος πρώτην εἰς
15 ἐνέργειαν ἔχστασιν ἐθεάσατο, τὸ δὲ αὐτοχίνητον τῆς ψυχῆς χατὰ τὴν ἀφ᾽
ἑαυτῆς διάχρισιν xol τὴν ἐν αὐτῇ διπλόην, χαϑ'᾽ ἣν αὐτογένητος ὑπέστη"
τὸ γὰρ αὐτόζων xal τὸ αὐθυπόστατον οἶμαι xal τῷ νῷ προσήχειν' τὴν
δέ γε φυσιχὴν χίνησιν χατὰ τὴν τοῦ προτέρου xal ὑστέρου κατὰ χρόνον
μεταβολὴν xai αὐτὸς ἐθεάσατο ὁμοίως τῷ ᾿Αριστοτέλει, πλὴν ὅτι ὃ μὲν 40
20 Πλάτων πάσας τὰς φυσικὰς μεταβολὰς χινήσεις ἠξίωσε χαλεῖν, ὁ δὲ
᾿Αριστοτέλης καὶ τοῦτο μέν, τὸ τὰς φυσιχὰς πάσας μεταβολὰς χινήσεις
χαλεῖν, ἐζήλωσε τοῦ χκαϑηγεμόνος ἐν ταῖς Κατηγορίαις xal ἐν ταύτῃ τῇ
πραγματείᾳ μέχρι τοῦδε (τὸν γοῦν ὄρον τῆς μεταβολῆς ὡς χινήσεως ἀπο-
δέδωχεν ἐν τῷ τρίτῳ), εὑρὼν δὲ τὴν εἰρημένην ἐν ταῖς μεταβολαῖς δια-
φορὰν xat αὐτὴν διέστησε τὴν χίνησιν ἀπὸ τῆς Ἱενέσεως xal φϑορᾶς.
εἰ 0& δοχεῖ, διὰ τοὺς δυσχεραίνοντας πρὸς τὴν διαφορὰν τῆς χινήσεως xal
τῆς μεταβολῆς, xdv μαχρότερος ὃ λόγος γίνηται, πειραϑῶμεν σαφέστερόν τι 45
περὶ αὐτῶν εἰπεῖν.
Ἐπειδὴ γὰρ τῶν ὄντων τὰ μέν εἰσιν οὐσίαι, τὰ δὲ συμβεβηχότα, δῆλον ὅτι

e

t
Q

1 τῆς ante φορᾶς repetit a l. 2 post χίνησιν addunt εἶναι FM 3 προϊὸν — ὑπο-
ϑέσεως om. F προιὼν ἀνατρέπει M 6 xai (post μὴ) om. aF ὃ om. aFM

1 φαντάζεται FM [s Α: om. aCFM λέγει C: λέγοι M 11 γὰρ] γε M

12 προυπάργειν M 13 xat' αὐτὸν ACM: κατὰ αὐτὸν a: χατὰ τὸ αὐτὸ F 14 νοῖ

τ

CFM ὄντος ὄντως a 14. 15 «pu ἐνεργείας F εἰς om. FM 18 ig M
16 ἑαυτοῦ F ἐν αὐτῶ F αὐτογέννητος in textu C: αὐτοχίνητος ΕΜ et mrg. C!
γε ὑπέστη aFM 11 αὐτό ζων A! (cf. Simpl. de anima p. 287,94. 246,24 [quod in Indice
p. 337 emendatum est]: αὐτοζῶν CM: αὐτοζῶον aA'F 19 αὐτοῦ F ἀριστο-
τέλη M 20 πάσας --- Ἀριστοτέλης (21) AC: πάσας τὰς μεταβολὰς τὰς φυσιχὰς χινή-

σεις χτλ. Μ: πάσας τὰς μεταβολὰς τὰς φυσιχὰς χαλεῖν ἐζήλωσε τοῦ χαϑηγεμόνος F: πάσας
τὰς Q. μετ. χ. ἠξίωσε χαλεῖν. ἣν ἐζήλωσε δόξαν xal ἀριστοτέλης a 21 χαὶ ΑΟΜ:
om. aF: deleam τοῦτο μὲν — καϑηγεμόνος (22) ACM: om. aF 22 iv ταῖς Κατη-
γορίαις] c. 14 p. 15213 sqq. 28 τῆς χινήσεως xal τῆς μεταβολῆς FM 23. 24 ἀπέ-
δωχεν a: ἀπέδωχεν οὕτως F 24 ἐν τῷ τρίτῳ] cf. Phys. ΓῚ. 20148 20 χατὰ ταύτην
ΔῈ Μ 29 τῶν ὄντων ἐπειδὴ (om. γὰρ) aF ἐστιν 88

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 225233] 825

xat αἱ μεταβολαὶ αἱ μὲν εἰς οὐσίαν γίνονται, αἱ δὲ eic συμβεβηχός. χαὶ 191v
τὸ δυνάμει ἥτοι τὸ μὴ ὄν, ἐξ οὗ f, μεταβολή, τὸ μὲν πρὸς οὐσίαν δυνάμει
xal πρὸς οὐσίαν ἀντιφάσχει, τὸ δὲ πρὸς συμβεβηχός. χοινῶς μέντοι, χαῦ-
όσον ἐχ μὴ ὄντος εἰς ὄν, γένεσίς ἐστιν ἢ τοιαύτη μεταβολή. τὸ γὰρ πρό-

5 tepov μὴ ὃν ὕστερον δὲ ὃν διὰ γενέσεως ἔχει τοῦτο, dÀX ἣ μὲν εἰς οὐσίαν
μεταβολὴ ἁπλῶς γένεσις, οἷον εἰ ἄνϑρωπος ix μὴ ἀνθρώπου, ὅτι xal χυ- 60
ρίως ὃν ἥ οὐσία, ἢ δὲ εἰς συμβεβηχός, οἷον εἰς λευχὸν ix μὴ λευχοῦ, τὶς
γένεσις. ὅτι xal τὶ ὃν τὸ συμβεβηχὸς μὴ xaÜ' ἑαυτὸ ὑπάρχον, ἀλλὰ τῇ
οὐσίᾳ πάντως παραφυόμενον. ἑχατέρα μέντοι γένεσις, χαϑόσον ἐκ μὴ ὄντος

10 εἰς ὄν, μεταβολή, xal χατὰ ἀντίφασιν, ὅπερ ἴδιον γενέσεως xal φϑορὰ ἢ
ἀντιχειμένη. ἐπειδὴ δὲ παλιν τῶν δυνάμει τούτων, ἀφ᾽ ὧν f, μεταβολή»
τὸ μὲν πρὸς συμβεβηχὸς πεφυχὸς οὐσία ἐστὶν ὑπομένουσα χατὰ τὸ ὑπο- 195r
χείμενον αὐτὴ χαϑ᾽ ἑαυτὴν τελεία xal ἐνεργὸς xal οὐ συμπληροῦσα τινὰ
ἄλλην οὐσίαν μετὰ τοῦ συμβεβηχότος, οἷον ὁ ἄνθρωπος ὃ ἐχ μέλανος εἰς

15 λευχὸν μεταβάλλων 7| ἐχ βραχυτέρου εἰς μείζονα T, ἀπὸ τοῦ ἄνω εἰς τὸ
χάτω, ὅτε καὶ τὸ ἐναντίον πάντως ἔχει τῷ εἰς ὃ μεταβάλλει ἢ ὑποχειμένη
οὐσία" εἰ γὰρ εἰς λευχὸν μέλας ὧν πρότερον, T τι τῶν μεταζὺ χρωμάτων
ἔχων, οὕτως εἰς λευχὸν μεταβάλλει" xai ἐπὶ τῶν ἄλλων ὡσαύτως. τὸ δέ 5
15 πρὸς οὐσίαν δυνάμει οἷον ὃ μὴ ἀήρ, ἀφ᾽ οὗ f, εἰς ἀέρα γίνεται μετα-

30 βολή, x&v εἴη ὕδωρ 7, σῶμα ἄποιον, ἀλλὰ τὸ μὲν ὕδωρ οὐχ ὑπομένει ἐν
τῇ εἰς τὸν ἀέρα μεταβολῇ». τὸ δὲ ἄποιον σῶμα συμπληρωτιχόν ἐστιν ἔχα-
τέρας οὐσίας, xal οὐδὲ τὸ ἐναντίον τῷ εἰς ὃ f, μεταβολή ἐστιν ἐν τῷ πρὸς
οὐσίαν δυνάμει" οὐ γὰρ ἔστι τι τῇ οὐσίᾳ ἐναντίον, ἐπεὶ οὐσίας πάλιν ἄμφω
δεήσονται τῆς παρὰ μέρος τὰ ἐναντία δεχομένης. xv χοινὸν οὖν ἀμφο-

25 τέραις ταῖς μεταβολαῖς τὸ ἐχ μὴ ὄντος εἰς ὃν xai ἐκ τοῦ δυνάμει εἰς τὸ 10
ἐνεργείᾳ, ἀλλὰ χαὶ διαφορά τις ἀξιόλογος ἐν αὐταῖς δρᾶται, χαϑόσον ἢ μὲν
ὑποχειμένου τινός ἐστι τελείου xal ὑπομένοντος xal ix τοῦ συμβεβηχότος
αὐτῷ χαὶ μὴ συμπληροῦντος αὐτοῦ τὴν οὐσίαν ἐναντίου εἰς τὸ ἐναντίον
μεταβάλλοντος, ἢ δὲ οὐχ ἐχ τοῦ τοιούτου, ἀλλ᾽ Ex τοῦ δυνάμει τοῦ ἀτε-

2 ὃν ante ἤτοι add. ἃ τὸ Tot transp. F 9 xal πρὸς οὐσίαν AFCM: om. 8
ἀντιφάσχει --- el; ὄν (4) om. M, sed exhibet in iteratis μὴ ὃν (5) 4 ἐκ τοῦ aF
μεταβολὴ ἡ τοιαύτη γένεσίς ἐστι aF: ἤτοι αὕτη γένεσίς ἐστι (om. μεταβολὴ) M 9 post
μὴ ὃν lacunam rel. 1v litt, tum iterat φάσχει (sic) τὸ δὲ χτλ. (2) M τοῦτο] τὸ cl-
vat 8 6 εἰ om. a ἡ ἐκ λευχοῦ εἰς μὴ Aeuxóv aFM 9 χαϑόσον A?*CFM:
xaüo óv A': xa9ócov ὃν 8 10 ante μεταβολὴ habet ἡ C γενέσεως ACM: γενέ-
σει τὲ 88 φϑορὰ ἡ AC: φϑορᾶς ἡ M: φϑορᾶ ἡ F: φϑορᾶ a 11 τῶν] τῶ M
12 ὑπομένουσαν aM 13 xa9' ἑαυτὴ F ἐνεργής F 14 6 (ante éx) scripsi: ὃ
A: om. aCFM l5 μεταβάλλον F μεῖζον a 15. 16 χάτω et ἄνω commutavit a
16 τῷ εἰς} τὸ εἰς FM 11 εἰ A!C: ἣ &aA?*CF: εἰς (om. εἰς post γὰρ) M μέλαν
ὃν ΔῈΜ 18 ἔχον aM 19 ἡ om. M 20 ποιὸν F οὐχ ὑπομένει --- οὐδὲ
τὸ (22) om. F 2] συμπληρώτερον M 21. 22 ἑτέρας rasura effecit C 22 τὸ
εἰς FM 28 πάλιν om. F 29. 24 δεήσονται ἄμφω aFM 24 οὖν AC: om. aFM
29 εἰ 6 M 26 ἐνεργείᾳ] ἔργον M 21 ὑποχείμενον M 28 αὐτοῦ F

29 μεταβάλοντος sic C οὐχ om. A! M τοῦ (ante τοιούτου) om. F τοῦ (tertium)
om. aF

820 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 225233]

Àoüg ὡς πρὸς τὸ ὄν, xal Éx τοῦ οὕτω μὴ ὄντος εἰς τὸ ὄν, xal ἀπὸ στε- 195r
ρήσεως εἰς εἶδος οὐ συνόντος τῇ στερήσει τοῦ ἐναντίου εἴδους τῷ εἰς ὃ ἢ
μεταβολή, ὥσπερ ἐπὶ τῶν συμβεβηκότων" οὐδὲ γὰρ ἦν οὐσία ὑπομένουσα,
ἀλλὰ στέρησις καὶ τὸ δυνάμει τῆς ὕλης xal αὐτὴ ἢ ὕλη" xdv γὰρ τὸ 15
5 ἄποιον σῶμα ὑπομένῃ, ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὑλιχόν ἐστι xal ἀνενέργητον, ἕως
dy τῶν ποιοτήτων μετάσχῃ. xai τὸ δυνάμει xal τὸ μὴ ὃν οὕτως ἐστὶ
πρὸς τὸ σύνθετον εἶδης ὡς xal ἢ πρώτη ὕλη" xai γὰρ ἐκ τούτου ὡς ἐξ
ἐχείνης τὸ σύνϑετον- οὐ γὰρ οὕτως ἔχει toOto πρὸς τὰς οὐσιώδεις ποιό-
τητας ὡς πρὸς τὸ λευχὸν ὁ ἀνϑρωπος. xai ὅτι μὲν πολλή τις τῶν μετα-
10 βολῶν τηύτων ὁρᾶται διαφορά, δῆλον ἐχ τῶν εἰρημένων.
Διὰ τί δὲ τὴν μὲν χατὰ ἀντίφασιν γένεσιν εἶναι, τὴν δὲ Bx τοῦ ἐναν- 90
τίου χίνησιν λέγει, ἄξιον ἐπισχέψασϑαι" xal γὰρ καὶ f, χατὰ ἀντίφασιν ἔχ-
τασις οὖσα ἀπὸ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ ὃν ἢ ἀνάπαλιν χίνησις δοχεῖ, xal ἣ
εἰς τὸ ἐναντίον, τὸ πρότερον μὲν μὴ ὃν, ὕστερον δὲ ὃν γένεσις. χατὰ τίνα
15 οὖν σημασίαν συνδιαιρεῖ τοῖς πράγμασι τοῖς διαφέρουσι τὰ ὀνόματα: T ὅτι
ἣ μὲν χίνησις ἐνεργητιχή τις εἶναι δοχεῖ μεταβολή. χινεῖται οὖν οὐχ ἄλλο
tt Y; τὸ ἐνεργεῖν δυνάμενον, ἐνεργεῖ δὲ τὸ ἐνεργείᾳ. ἐνεργείχ δέ ἐστι τὸ
τέλειον εἶδος: ὥστε χἄν ἔχῃ τι ἀτελὲς xal δυνάμει χαϑόσον μεταβάλλει, ἐδ
ἀλλὰ χαϑόσον ἐνεργεῖ ἐνεργεία ἐστίν. ἢ μέντοι γένεσις εἰς ὃν οὖσα μετα-
90 βολὴ xal εἰς οὐσίαν τοῦ ἀτελοῦς πάντως xal τῆς μὴ οὐσίας ἐστίν: ὅπερ
χατὰ τὸ δυνάμει μᾶλλον ϑεωρεῖται xal οὐ κατὰ τὸ ἐνεργείᾳ. διὰ τοῦτο
οὖν f$; μὲν ix τοῦ ἐναντίου ἣ τοῦ μεταξὺ εἰς τὸ ἐναντίον, ταὐτὸν δὲ εἰ-
πεῖν ἐξ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον, ὅτι τοῖς ἐναντίοις ὑπόχειται ἢ οὐσία,
ἐπειδὴ οὐσίας ἐστὶ μεταβολὴ xai ἐνεργείᾳ ὄντος τινὸς olov ἀνθρώπου, χί-
25 νησίς ἐστι xal οὐ γένεσις: οὐ γὰρ γίνεται ὁ ἄνθρωπος ἐὰν μελανϑῇ ἢ 80
. βαδίσῃ, ὅτι οὐκ ἔστι τις οὐσία 6 μελανϑεὶς 7, ὁ βαδίσας ἄνϑρωπος, ἀλλ᾽
οὐσία xai συμβεβηχός. διὰ τοῦτο T; τοιαύτη μεταβολὴ ὡς ἐνέργεια χίνησις
λέγεται, τὸ δέ ες ἀτελὲς καὶ δυνάμει xal μήπω ὄν, εἰ xal πάσχοι τὴν
εἰς τὸ ὃν μεταβολήν, ἀλλ᾽ οὕτω πάσχει ὡς ὃν xal οὐσία γινόμενον, ἀλλ᾽
30 οὐχ ὡς ἐνεργείᾳ οὐσία ὄν, ὡς ὃ ἄνθρωπος ἐχ μέλανος εἰς λευχὸν μετα-
βάλλει. οὐ γὰρ εἰς εἶδος οὐδὲ εἰς οὐσίαν f, τοιαύτη μεταβολή" διὸ οὐ
γένεσις. ἀλλὰ καὶ τελείου" διὸ ἐνέργεια xal χίνησις. xal διὰ τοῦτο 6 ᾽Αρι-
στοτέλης διετείνατο, ὅτι τὸ μὴ ὃν οὐ χινεῖται (οὐ γὰρ ἐνεργεῖ. τὸ γὰρ S5

] xai (ante ἐχ) om. FM 2 τῷ εἰς ὃ ἡ] τὸ εἰς ὃ M: εἰς δ F ὃ. οὐδὲ --- ὑπομέ-

σ
νουσα ΑΟΜ: οὐ γὰρ τὴν οὐσίαν ὑπομένου F: οὐ γὰρ αὐτὴ ἐστὶν ἡ ὑπομένουσα οὐσία ἃ
5 τοῦτο] τὸ M 6 d] ὃν M ἐστὶ] an ἔχει T ἡ πρώτη aCFM: πρώτη Α
12 xai (post γὰρ) om. aFM 13 δοχεῖ χίνησις aFM ἡ (post xai) aAC?*M: om. C!F

15 σημασίαν AM: gna σημασίαν C: σημαινόμενα aF 16 μεταβολὴ δοχεῖ ΔῈ χινῇ-
ται 17 post τι add. ἀλλ᾽ ΔῈΜ ἐνεργεῖ] ἐνεργεία M 18 τέλεον M 19 ἀλλὰ]

ἀλλ᾽ ob FM ἐνεργεῖ A?: om. A! εἰς] εἰ M 24 ἐπειδὴ AC: ἐπειδὴ δὲ ΔῈ Μ
τινὸς ὄντος 88 26 6 (post οὐσία) ex corr. Ο: ἡ C! ὁ (post 3) om. C
28 πάσχοι AC: πάσχει aM: πάσχη F 20 ὃν ὡς C: ὡς A': xal ὡς ὃν A?FM:

ὧν 8 30 ὁ om. M 91 οὐδὲ γὰρ C εἰς (ante εἶδος) om. FM

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 225433] 821

ἐνεργοῦν ὃν εἶναι χρὴ πάντως) xal ὅτι συναναιρεῖται τῷ εἶναι τὸ ἐνεργεῖν, 195r
ὥστε xal Guvemtupépetat: xal μέντοι ὅτι ὃν ἐχεῖνο νομίζομεν, ὡς xal ὁ
Πλάτων μαρτυρεῖ, τὸ ποιεῖν δυνάμενον χαὶ πάσχειν. τὸ δέ γε μὴ ὄν, εἴπερ
εἰς τὸ ὃν πρόεισι χαὶ εἰς οὐσίαν, γίνεσϑαι μὲν ἄν λέγοιτο, χινεῖσϑαι δὲ οὔ.

5 σημεῖον δὲ τῆς ἀτελείας αὐτοῦ xal τὸ μὴ εἶναι ἐν τόπῳ παρέλαβεν ὁ ᾽Αρι-
στοτέλης " τὸ μὲν γὰρ τέλειον ἤδη xal ἐνεργεῖν δυνάμενον φυσιχὸν ἅτε xal
ταῖς οἰχείαις ποιότησι συμπεπληρωμένον ἢ χοῦφόν ἐστιν T, βαρὺ xai πάντως 40
7| ἄνω ἣ xdtw* xol γὰρ αὐτὸς πᾶν τὸ ἐν τόπῳ ἣ χοῦφον ἣ βαρύ φησι"
τὸ δέ γε ἀτελὲς xal μὴ ὅν, εἴτε τὴν ὕλην λέγοις εἴτε ἄποιον σῶμα, μετὰ

10 τοῦ δυνάμει ἣ τῆς στερήσεως ἅτε μὴ ἔχοντα χουφότητα T, βαρύτητα οὐχ
ἔστιν ἐν τόπῳ. ἀλλ᾽ εἰ ἢ χίνησις τοῦ χινουμένου πάϑος οὖσα λέγεται ὅμως
ἐνέργεια, διὰ τί μὴ xal f, γένεσις τοῦ γινομένου πάϑος οὖσα ῥηϑείη dv
xal αὐτὴ ἐνέργεια xai διὰ τοῦτο χίνησις:; ἢ οὐδ᾽ dy λέγοιτο πάϑος ὅλως
$, γένεσις, ὅτι τὸ πάϑος διάϑεσίς τις εἶναι βούλεται τοῦ ὄντος xat! αὐτόν. 45

15 λέγει γοῦν ἐν τοὶς ἑξῆς περὶ ποιοῦ γράφων" "Aíqo δὲ ποιὸν οὐ τὸ ἐν τῇ
οὐσίᾳ (xal γὰρ ἢ διαφορὰ ποιόν), ἀλλὰ τὸ παϑητιχόν, καϑ᾽ ὃ λέγεται
πάσχειν T, ἀπαϑὲς εἶναι. ὥσπερ γὰρ χινεῖσϑαι ἀδύνατόν ἐστι τὸ μὴ
ὄν, οὕτω xal πάσχειν. εἰ δέ τις xal τὴν γένεσιν πάϑος εἶναι βιάζοιτο,
ἄλλο τοῦτο πάϑους σημαινόμενον, ὅπερ οὐχ ἄν εἰς ταὐτὸν ἔρχοιτο τῇ

20 χινήσει.

Ἔτι δὲ ἄν τις καὶ ἐντεῦθεν ἴδοι τῆς χινήσεως πρὸς τὴν γένεσιν τὴν
διαφοράν. τὸ χινούμενον ὄν τι πάντως οὕτω χινεῖσϑαι λέγομεν" βαδίζει γὰρ
ἄνϑρωπος xal λευχαίνεται μένων ἀνϑρωπος" τὸ δὲ γινόμενον ἅτε αὐτὸ ὅλον 60
χαϑ᾽ ἑαυτὸ τὴν μεταβολὴν ἴσχον οὐχ ὑπομένει. τεχμήριον δὲ τούτου ἐν-

25 ἀργές. χινούμενον μὲν γὰρ ἐχεῖνο λέγομεν, ὃ μετ᾽ ὀλίγον ἔσται χεχινη-
μένον, xal χεχινημένον, ὃ πρὸ ὀλίγου χινούμενον ἦν, ὡς ὑπομένοντος xat!
ἄμφω τοῦ αὐτοῦ" ἐπὶ δὲ τῆς γενέσεως οὐχ οὕτως. οὐ γὰρ ὅπερ ἐστὶ γινό-
μενον, τοῦτό ἐστι γεγενημένον. γινόμενον μὲν γὰρ ὕδωρ ὁ ἀήρ ἐστιν, οὐ
μέντοι γεγενημένον ἐστὶν ὁ ἀὴρ ὕδωρ οὐδὲ ἔστιν ὅλως" ὅπερ τὰρ πολλάχις

80 Εἶπον, ὅλῳ ἑαυτῷ xal οὐ | xatd τι μετέβαλεν. Oi) οὐχ ἔστιν ἐν τῇ γε- 195"

1 συναναιρεῖται ΑΟΜ: συνανήρηται a: ὅτι ἂν αἱρῆται F τῷ εἶναι τὸ AC? M: τὸ εἶναι
τὸ ΟἹ: τὸ εἶναι τῷ a: τὸ εἶναι F ἐνεργεῖ Εὶ 9 ποιεῖν δυνάμενον aFM 6 φυ-
σιχῶς C xal (post ἅτε) om. aFM 7 πεπληρωμένον aF 9 λέγοι τις a
post εἴτε add. τὸ a 11 ἡ om. M ὅμως λέγεται a: λύεται ὅμως F 12 ἐνερ-
γεία F 13 αὕτη aM ἐνέργεία sic F λέγοιτο] γένοιτο F 14 τις om. A
αὐτό F 15 οὖν M: γοῦν xal 8 γράφων) c. 2 p. 226277 τὸ ποιὸν Ατὶ-
stotelis codd. 16 ποιόν etiam cod. F Arist.: ποιότης Arist. vulg. 17 ὴ

ἀπαϑὲς — πάσχειν (18) om. Ε΄ γὰρ καὶ aFM 18 χαὶ τὸ πάσχειν Μ 19 ἄλλο ἃ:
ἀλλὰ ACFM 21 ἴδη M post γένεσιν add. xal τὴν φϑορὰν aFM 22 ante xtvo5-
μενον fortasse μὲν addendum ὄν C*: om. aAC! FM: post πάντως inserunt aA?

γὰρ 9 aFM 28 μένων] μὲν ὡς F 24 ἔχον C, sed corr. in mrg. C!

τοῦτο F 20 μὲν A: om aCFM ὃ AC?: ἡ C': ὅπερ aFM 26 «ai χεχι-
γημένον om. M 21. 28 γινόμενον] χινούμενον C 28 ἐστὶ τὸ C μὲν AC:
om. aFM 29 post ὅλως add. αὐτῶ M γὰρ om. FM 30 ὅλῳ tao] ἀλλ᾽
ὅμως διόλου F: ἀλλ᾽ ὅλον διόλου M οὐ om. M μετέβαλλε FC διὸ xal οὐχ F

828 SIMPLICI IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 225233]

víost τὸ ὑπομένον. τί οὖν εἴποι ἂν τις ἐν τῇ εἰς ὕδωρ ἀπὸ ἀέρος pera- 195v
βολῇ; οὐχὶ μεταβαλὼν ὃ ἀὴρ τὴν ϑερμὴν ποιότητα εἰς τὴν ψυχρὰν με-
νούσης τῆς ὑγρᾶς ἐγένετο ὕδωρ, καὶ τοῦ ἀποίου σώματος ὑπομείναντος xal
ἄλλων ἴσως πολλῶν; ἣ εἰ μὲν ἀποβαλὼν τὴν ϑερμὴν ποιότητα xal μετα-
λαβὼν τὴν ψυχρὰν ὃ ἀὴρ ἔμενεν ὅμως ἀὴρ ὃ αὐτὸς ποτὲ μὲν ϑερμὸς ποτὲ
δὲ ψυχρὸς γινόμενος, ὥσπερ ἀμέλει χατὰ ϑέρος xat χειμῶνα πάσχει, οὔτε ὅ
εἰς οὐσίαν ἦν f, μεταβολὴ οὔτε γένεσις τὸ τοιοῦτον, ἀλλὰ ἀλλοίωσις. εἰ
δὲ οὐσιώδης ἦν ἢ ἀποβληδϑεῖσα ϑερμότης, οὐχέτι ἔμεινεν ὁ ἀὴρ ὁ ἀπο-
βαλών. ὥστε οὐχ ὑπομένει οὐσία οὐδὲ εἶδος, ἀλλὰ παλιν τὸ ἀτελὲς χαὶ
10 τὸ δυνάμει xal τὸ μὴ Óv, ἀφ᾽ οὗ ἣ γένεσις. ἀλλ' οὐδὲ τὸ ὑγρὸν τοῦ
ἀέρος οἷμαι ὑπομένει ἐν τῇ εἰς ὕδωρ μεταβολῇ πλὴν χατὰ συγγένειαν, ἐπεὶ
ἄλλο τῷ εἴδει τὸ τοῦ ἀέρος ὑγρὸν xal ἄλλο τὸ τοῦ ὕδατος. τεχμήριον δὲ
τοῦ ἐν μὲν τῇ γενέσει μὴ εἶναί τινα τὴν ὑπομένουσαν οὐσίαν, ἐν δὲ τῷ 10
χινήσει εἶναι, τὸ τὴν μὲν γένεσιν xatà ἀντίφασιν τοῦ ὄντος xal τοῦ μὴ
15 ὄντος ἐπιτελεῖσϑαι, τὴν δὲ χίνησιν ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον. οἷς ἀνάγχη
ὑποχεῖσϑαι οὐσίαν ὑπομένουσαν τὰ ἐναντία παρὰ μέρος πεφυχυῖαν ὑποδέ-
χεσϑαι 7, τὰ μεταξὺ ἣ τὴν ἀντιχειμένην τῷ συμβεβηχότι στέρησιν, οἷον
ἀμουσίαν Y, νόσον xai τὸ γυμνόν, d τινα διὰ τὸ οὐσίᾳ συνυπάρχειν ὕπο-
μενούσῃ xal χαταφατιχῶς λέγεται xal εἰδοποιεῖταί πως" f, δέ γε τῆς οὐσίας 15
40 στέρησις ὄντως μὴ ὃν ἐστι.

Καὶ ἄλλως δὲ οἰχείως ταῖς ᾿Αριστοτέλους ὑποϑέσεσι τῇδε ἂν τις oluat
τῆς γενέσεως χαὶ τῆς χινήσεως ἴδοι τὴν διαφορᾶν. πᾶσαν μὲν γὰρ μετα-
βολὴν τὸ ἄλλο μετ᾽ ἄλλο πάντως ἔχειν φησίν, ἀλλὰ τινὰ μὲν ἀϑρόαν xai
ἄχρονον ϑεασάμενος xal οὐχ ἐν παρατάσει τὸ εἶναι ἔχουσαν, γένεσιν μὲν

95 ἄν χαλέσοι ὅτι ἐχ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ Ov, xal φϑορὰν ὅτι ἐχ τοῦ ὄντος
εἰς τὸ μὴ ὄν, χίνησιν δὲ οὔ, ὅτι ἐν παρατάσει xal ἐν χρόνῳ πᾶσα χίνησις.
τὸ δὲ εἶδος παραγίνεσθαι xal ἀπογίνεσϑαί φησιν ἀχρόνως, xdv δοχῇ τις 20
χρόνος ἐν τῇ γενέσει δαπανᾶσϑαι, μὴ τῆς γενέσεως εἶναι τοῦτο μέτρον,
ἀλλὰ τῆς χινήσεως τῶν ἐν τῇ γενέσει χινουμένων εἰὸῶν xal ἀλλοιουμένων,

30 ὧν τῇ πολυειδεῖ τροπῇ xai ἀλλοιώσει ἀϑρόως ἐπιγίνεται τὸ εἶδος. διὸ
ἢ μὲν χίνησις ἐν τῷ γίνεσθαι ἔχει τὸ εἶναι, xol ἔστι γένεσις χινήσεως,
ὅτι τὸ ἀεὶ ὃν τῆς χατὰ τὴν χίνησιν παρατάσεως γέγονε" γενέσεως δὲ γένεσις

e

1 ὑποχείμενον aFM 2 τὴν ϑερμότητα εἰς F 4 ἣ om. FM ἀποβάλλων A
4. 5 καὶ μεταλαβὼν τὴν ψυχρὰν] τὴν ψυχρὰν om. M: εἰς τὴν ψυχρὰν μενούσης τῆς ὑγρᾶς F

5 ante ψυχρὰν iterata ϑερμὴν ποιό delevit C 9. 6 ϑερμὸς et ψυγρὸς mutant aFM

ἡ ἂν ἦν 8 8 ὁ (ante ἀὴρ) om. C 8. 9 ἀποβαλών ΔΑ FM: ἀποβάλλων A!: ἀποβαλλὼν
sic C 11 οἶμαι ὑπομένει A: οἶμαι ὑπουένειν C: ὑπομένειν οἶμαι ΔΕ Μ 12 τῷ] τὸ C!
14 τὸ] τῷ M μὲν om. C τοῦ (ante μὴ) om. AC 16 πεφυχυῖαν om. M
18 οὐσίαι A: οὐσίαις ΔΟΕΜ 18. 19 ὑπομενούσηι A: ὑπομένουσι FCM: ὑπομενού-
σαις ἃ 19 χαταφατιχὰ M λέγονται ΔΕ Μ 21 ὑποϑέσεσι. τί δὲ M: ὑπο-
ϑέσεσιν ὧδε C τῇ «..-. οἶμαι in lacuna omissis quae intersunt F 28 φησίν cf.
p. 820,9. 829,4 24 γένεσι C! 25 χαλέσει C 21 ἀχρόνος ut p. 829,10
aM 29 ἐν γενέσει C 90 ἐπιγίνηται A διὸ xal C 32 τῆς
om. F

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 (Arist. p. 2252333. *5] 829

οὐχ ἔστιν, ὡς αὐτὸς δείχνυσιν, οὐδὲ χινήσεως χίνησις. χαίΐίτοι εἰ siye 195v
παράτασιν χαὶ ἣ γένεσις ὥσπερ ἣ χίνησις, xal ἀεὶ ἄλλοτε ἄλλο αὐτῆς εἰς $5
τὸ ὃν παρῆν, ἐν τῷ γίνεσθαι ἄν εἶχε τὸ εἶναι xal ἦν ἄν γενέσεως γένεσις.
ἀλλ᾽ εἰ τὸ χοινὸν ὄνομα τῆς μεταβολῆς ἐξηγούμενος "past ἄλλο γάρ τι,
5 φησίν, xal τὸ μὲν πρότερον δηλοῖ, τὸ δὲ Ogtepov, πῶς οὐ δόξει πᾶσα
μεταβολὴ τὸ πρότερον καὶ ὕστερον ἔχουσα χαὶ χρόνου παράτασιν ἔχειν,
ὥστε xal f, γένεσις; ἣ ἔστιν μὲν ἐν προτέρῳ χρόνῳ τὸ ἐξ οὗ ἢ γένεσις
οἷον τὸ σπέρμα, xal ἔστιν ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ τὸ εἰς ὃ οἷον ὃ ἄνθρωπος,
xal ἔστι xal τὸ μεταξὺ χρόνος, ἀλλ᾽ οὐ τοῦ εἴδους ὁ χρόνος οὗτος (οὔπω 80
10 γάρ ἐστιν, εἴπερ ἀχρόνως παραγίνεται), ἀλλὰ τῶν πρὸ τοῦ εἴδους xal τῶν
ὑποχειμένων τῷ εἴδει, οἷς ἐπανθεῖ. xal τούτων δὲ ἕχαστον, εἰ ὡς γινό-
μενον ϑεωρήσαις οἷον σάρχα xal ὀστοῦν xal νεῦρον, xal τούτων dÜpóav
ἐρεῖς τὴν γένεσιν. εἰ δὲ μὴ ὡς εἶδός τι ἄλλο λαμβάνοντα, ἀλλ᾽ ὡς κατὰ
τὰς παϑητιχὰς ποιότητας ϑερμαινόμενα, ἀλλοίωσις ἔσται τοῦτο xal οὐ γέ-
15 γξσις.

p.225»*5 Εἰ οὖν αἱ χατηγορίαι διήρηνται ἕως τοῦ xal tij ποιεῖν $5
7| πάσχειν.

Διελὼν τὴν μεταβολὴν εἴς τε τὴν γένεσιν καὶ τὴν φϑορὰν xal εἰς τὴν
χίνησιν xal δείξας, ὅτι ἢ μὲν xav' οὐσίαν μεταβολὴ γένεσίς ἐστι xal φϑορά,
20 ἢ δὲ χατά τι τῶν συμβεβηχότων χίνησις, ἐπιδιελὼν δὲ xal τὴν γένεσιν xal
τὴν φϑορὰν εἴς τε τὴν ἁπλῶς xal εἰς τὴν τινά, βούλεται λοιπὸν xal τὴν
χίνησιν διελεῖν τὴν διαίρεσιν αὐτῆς χατὰ τὰς χατηγορίας ποιούμενος" ἐν
ὅσαις γὰρ dy τῶν χατηγοριῶν δειχϑῇ κίνησις οὖσα, τοσαῦτα ἔσται τὰ τῆς 40
χινήσεως εἴδη. ἐπειδὴ δὲ ἢ χίνησις μεταβολὴ ἣν ἐξ ὑποχειμένου εἰς ὑπο-
95 χείμενον xal ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον, ἐχϑέμενηος ἑπτὰ χατηγορίας, ἐν αἷς
ἔδοξεν ἄν εἶναι χίνησις, οὐσίαν, ποιόν, ποῦ, πρός τι, ποσόν, xal τὸ ποιεῖν
χαὶ τὸ πάσχειν, δείξας ὅτι ἐν τοῖς τέτρασι τούτων οὐχ ἔστι χίνησις, χατα-
λέλοιπεν ἐν τοῖς τρισὶν αὐτήν, ποιῷ, ποσῷ καὶ τῷ ποῦ" διὸ xal τρεῖς αἱ
πᾶσαι χινήσεις χατὰ γένος" ἐν δὲ τῇ ἀπαριϑμήσει τῶν χατηγοριῶν παρέ-

2 ὥσπερ ἡ χίνησις om. F 2. ὃ εἰς τὸ ὄν om. M ὃ map; F γενέσεως] γε-
νέσει F 4 τι) τοι Εὶ 9 φησίν] p. 22542 δόξει] δόξη Μ 1 τὸ (ante
i£) om. FM 8 olov xal σπέρμα FM xai ἔστιν] ἐστὶ" xat FM τῷ εἰς ὃ olov ὁ
(δ om. F) ἄνϑρωπος FM 9 an xaí( τις μεταξύ ᾽ cf. p. 830,17 οὐ τοῦ] οὐ τὸ C!
οὔπω) οὔτε F ἀχρόνος aC! ll ἀποχειμένων aF 12 ϑεωρήσαις AC?:
ϑεωρήσεις aM: ϑεωρήσειας ut videtur F: ϑεωρήσας C! 13 ἐρεῖν M 14 τὰς om.
FM ἔσται aFM: ἐστι A: ἐστὲ C 16 xal τῷ ποιεῖν ἃ: xal τὸ ποιεῖν ACM: xal
τοῦ ποιεῖν F 11 ἣ aCFM: xal τὸ Α 19 μὲν om. ΔΕ 20 ἐπιδιελὼν ΑΟΜ:
ἐπὶ διελὼν a: διελὼν F δὲ (ante xal) om. M 21. 22 λοιπὸν διελεῖν xal τὴν χί-
γησιν M 28 ἔσται xal τὰ aF 24 ἦν ΔΑ: om. CFM , 29 ἐξ] ὀυνξ ut saepe M

26 ἔδειξεν M 21 καὶ δείξας aFM ταῖς ΟΜ τρασι Α τέτρασι χατη-
τορίαις τούτων Μ 28 τῷ ποῦ] τόπου Μ 29 ἀπαρηϑμήσει C 29. 1 παρ-
ἔλειπε AC

880 SIMPLICI IN PHYSICORUM V 1 (Arist. p. 22505]

λιπε τὸ ποτὲ xal τὸ χεῖσθαι xal τὸ ἔχειν, ὡς προδήλως ἐν τούτοις μὴ 195v
οὔσης τῆς χινήσεως, χκαϑά φησιν ὁ ᾿Αλέξανδρος, διότι μὴ ἔστιν ἐν αὐτοῖς 45
ἐναντίωσις (οὔτε γὰρ ἐν τῷ χεῖσϑαι οὔτε ἐν τῷ ἔχειν οὔτε ἐν τῷ χρόνῳ),
ἢ δὲ χίνησις ἐξ ἐναντίου χαὶ εἰς ἐναντίον, τὸ δέ γε χεῖσϑαι χαὶ τὸ ἔχειν

5 ἠρεμία μᾶλλον ἔοιχεν 7T, χινήσει. ἐπειδὴ δὲ ἐν τῷ χρόνῳ δοχεῖ τις εἶναι
ἐναντίωσις τοῦ παρεληλυθότος πρὸς τὸ μέλλην xal τοῦ νεωτέρου πρὸς τὸ
πρεσβύτερον, ὁ ᾿Αλέξανδρος σπουδάζει διὰ πλειόνων δειχνύναι, ὅτι οὐχ ἔστιν
ἐν τῷ χρόνῳ χίνησις. “᾿πᾶσα μὲν γὰρ χίνησις, φησί, μετὰ χρόνου xai ἐν ὅ0
χρόνῳ, οὐ μὴν εἰς χρόνον τι χινεῖται. ὡς γὰρ εἰς χίνησιν οὐδὲν χινεῖται,

10 οὕτως οὐδὲ εἰς χρόνον" χινήσεως γάρ τις χρόνος. εἰ γάρ τις εἰς χρόνον

- ν v , ἣ ^ w - " L4 ?
χινεῖται, Titot οὐχ ἔχον χρόνον ἐπὶ τὸ ἔχειν χινεῖται T, ἔχον ἐπ᾽ ἄλλον ἐξ
ἄλλου. ἀλλὰ τὸ μὲν ἐχ τοῦ μὴ ἔχειν χρόνον εἰς τὸ ἔχειν χινούμενον πρὸ
τοῦ ἐν χρόνῳ εἶναι εἴη dv ἐν χρόνῳ: εἰ γὰρ ἵνα σχῇ χρόνον χινεῖται,
πάσῃ δὲ χινήσει παραχολουϑεῖ χρόνος, εἴη ἄν ἐν χρόνῳ ἤδη, χαϑὸ χαὶ ἐν
, v , 3 M , e 4 (4 , e ,

15 χινήσει. ἔτι γένεσις dÀX οὐ χίνησις f, ἐξ οὐχ | ὑποχειμένου εἰς ὑποχεί- 196r
μενον. ἀλλ᾽ οὐὸὲ ἐξ ἄλλου, φησί, χρόνου εἰς ἄλλον χρόνον χινήσεται" ἔσται
Ἰάρ τις μεταξὺ χρόνος τοῦ τε ἐξ οὗ xal τοῦ εἰς ὃν ὁ τῇ χινήσει mapa-
xokouüGv: ὥστε οὐδέπω ὃν ἐν ἄλλῳ χρόνῳ, εἴ γε ἐπ᾽ αὐτὸν χινεῖται,
ἴη ἂν ἐν ἄλλῳ τῷ τῆς χινήσεως χρό ἔτι ἢ μὲν χί ἐξ ἐναντί
εἴη ἄν ἐν ἄλλῳ τῷ τῆς χινήσεως χρόνῳ. ἔτι ἢ μὲν χίνησις γαντίηου

90 εἰς ἐναντίον, χρόνος δὲ χρόνῳ οὐχ ἔστιν ἐναντίος. χαὶ χοινῶς δέ, εἰ πᾶσα
μεταβολὴ ἣ ἐξ ἐναντίου ἣ ἐξ ἀντιφάσεως, xal τὰ εἰς χρόνον χινούμενα 5
οὕτω χινεῖται. ἀλλ᾽ ἐχ μὲν ἀντιφάσεως ἀδύνατον (ἐδείχϑη γάρ, ὅτι ἐχ μὴ
χρόνου εἰς χρόνον οὐχ οἷόν τε χινεῖσϑαι: ἔσται γὰρ ἐν χρόνῳ πρὸ τοῦ
εἶναι ἐν χρόνῳ), οὐδὲ ὡς ἐξ ἐναντίων δέ. οὐ γάρ ἐστιν ἐν χρόνῳ ἐναν-

25 τίωσις. ἔτι, φησί, τὸ εἰς χρόνον χινούμενον εἰς μέτρον χινήσεως χινεῖται"
ἔνϑα δὲ τὸ μέτρον, xal τὸ μετρούμενον" ὥστε ἅμα xal εἰς χίνησιν χινεῖται"
δείξει δὲ 6 ᾿Αριστοτέλης,᾽ ὅτι χίνησις εἰς χίνησιν οὐχ ἔστιν, ὅτι μηδὲ xe
νήσεως χίνησίς ἐστιν. ἔτι, φησίν, ἐξ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον s s s 10
dÀX ἐν τῷ γίνεσθαι τὸ εἶναι ἔχει. T εἰ ὑποχείμενον Tv, φησί, τὸ χατα-

80 φάσει δηληύμενον, xal ὃ χρόνος οὕτως ὑποχείμενον.᾽"

..--..»--. — — — Ἀ.-.-

] χη cio0at C 2 τῆς om. CM χατά 8 ὃ τῷ ypówup ACM:. χρόνῳ aF

4 xol (aute εἰς) om. aF εἰς ἐναντίου F ὅ ἠρεμία εἶναι C χινήσει in ras.
A: xlvro C 6 παρελθόντος aF 8 γάρ φησι χίνησις M μετὰ χρόνον ΕΜ

10 τις A: τι ὁ aCFM τι) τις F 11 Éyov utroque loco ΕΜ ἐπὶ
τῷ F 12. 18 πρὸ τῶν F qui elvat — χρόνος (14) om. 14 πάση, ἡ in corr. C:
πᾶσα M εἴη yàp ἐν χρόνῳ (om. àv) M xc om. F 15 ἡ om. aF

οὐχ (post ἐξ) om. M 11 xal τὸ εἰς ἂν M: xal τὸ εἰς ὃν, sed corr. C 17. 18 παρὰ
χολουϑόν ΟἹ: ἂν ἀχολουϑῶν F: ἀχολουϑὸν M 18 εἴ γε ἀπ᾽ αὐτοῦ C χινεῖται
δὲ Μ 20 εἰ ΔΑΜ: ἡ C: om. F 22 χινοῖτ᾽ ἂν ἃ ὅτι om. C

24 ἐν χρόνου a δὲ om. FM 26 ὥστε dua aA: ἅμα, ὥστε CFM 21 60m.M
28 φησίν (scil. Alexander) ACFM: φασὶν ἡ χίνησις a, qui locum aperte lacunosum utcunque
resarcire studet 29 ἀλλ ὁ δὲ χρόνος a post ἔχει add. xal οὐχ (sic) ὑποκεί-
pevov a εἰ aAM: εἰς F: om. C φησιν ὡς a 80 χαὶ ὁ χρόνος οὕτως ὑπο-
χείμενον ΑΟΜ: item nisi quod post οὕτως add. ἐστὶν F: ἦν ἂν ὁ χρόνος καὶ οὐχ ἐγένετο
interpolat 8

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 22555] 831

Τινὲς δὲ xai τοῦτο ἐπάγουσι πρὸς τὸ μὴ εἶναι χατὰ ypóvov χίνησιν, 196:
ὅτι xaÜ' ὅσα χινεῖσϑαι δυνατόν, χατὰ τοσαῦτα xal ἠρεμεῖν’ xal γὰρ κατὰ
τὸ ποιὸν xal τὸ ποσὸν xal τὸν τόπον xal χινεῖσϑαι xal ἠρεμεῖν δυνατόν"
εἰ οὖν χατὰ χρόνον μὴ δυνατὸν ἠρεμεῖν, διότι ἀεὶ ὁ ἐπιὼν χρόνος ἕτερος,

5 οὐδὲ χινεῖσϑαι δυνατὸν χατὰ χρόνον. ἔτι ἀλλάσσει τι χρόνον xal ἠρεμοῦν
οὐδὲν ἔλαττον, ὡς ἐπὶ τῶν πρόσϑεν ἔδειξεν αὐτός. ὅτι δὲ οὐχ ἔστιν ἐν
χρόνῳ ἐναντίωσις, οὕτως οἶμαί τις δείξειε: τὰ ἐναντία εἰς ἄλληλα πέφυχε
μεταβάλλειν, dÀX οὐ τὸ ἕτερον μόνον εἰς τὸ ἕτερον: ἐν δὲ τῷ χρόνῳ ἣ
τοῖς ἐν χρόνῳ τὰ δοχοῦντα ἐναντία τὸ παρεληλυϑός ἐστι xal τὸ μέλλον

10 χαὶ τὸ νεώτερον χαὶ πρεσβύτερον, ὧν τὸ μὲν παρεληλυϑὸς εἰς τὸ μέλλον
μεταβάλλει, τὸ δὲ μέλλον οὐχέτι εἰς τὸ παρεληλυϑός, xal τὸ μὲν νεώτερον
εἰς τὸ πρεσβύτερον μεταβάλλει, τὸ δὲ πρεσβύτερον εἰς τὸ νεώτερον οὐχέτι. 90
ὥστε οὐχ ἄν εἴη ταῦτα ἐναντία, εἰ δὲ μὴ ταῦτα, οὐδὲ ἄλλην ἔστιν εὑρεῖν
χατὰ χρόνον ἐναντίωσιν. ἐν δὴ τούτοις ἐπιστῆσαι χρή, ὅτι xdv μὴ T

15 χυρίως ἐναντίωσις ἐν τῷ χρόνῳ, ἀλλὰ ἀντίϑεσίς τίς ἐστιν xal ἢ μεταβολὴ
ἢ ἐχ τοῦ παρεληλυϑότος εἰς τὸ μέλλον ἐξ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενόν ἐστι
χατὰ ἀντίθεσιν, ὁμοίως χαὶ ἢ ix τοῦ νεωτέρου εἰς τὸ πρεσβύτερον" οὐσία
γάρ ἐστιν ὑπομένουσα T) ζῴου ἣ φυτοῦ ἣ ὅλως σώματος T, ἀσωμάτου ἣ
χατὰ χρόνον μεταβάλλουσα, ὥσπερ xai χατὰ ποιότητα xal ποσότητα χαὶ 90

20 τόπον. δῆλον δὲ ὅτι οὐχ ἀπὸ τοῦ μὴ ἔχειν χρόνον εἰς τὸ ἔχειν χινήσεται
τὸ χατὰ χρόνον μεταβάλλον, ἀλλ᾽ ἐξ ἄλλου εἰς ἄλλον, οὕτω μέντοι ὡς xal
ἐπὶ ποιότητος xai ποσότητος. ὡς γὰρ τὸ Bx μέλανος εἰς λευχὸν χινού-
pevov διὰ χρώματος μὲν χινεῖται οὐχ ὡρισμένου δέ, xal τὸ ἐχ παιδιχοῦ
μεγέθϑου; εἰς τὸ τοῦ ἀνδρὸς αὐξόμενον διὰ μεγέϑους πρόεισιν, ἀλλ᾽ ἀορί-

25 στοῦ, xal οὐδὲν ἄτοπον τὸ μηδέπω ὃν ἐν τῷ χρώματι, ἐφ᾽ ὃ χινεῖται, ἐν
χρώματι ὅμως εἶναι ἄλλῳ, xai μηδέπω ὃν ἐν μεγέϑει, ἐφ᾽ ὃ χινεῖται, ἐν 80
ἄλλῳ ὅμως εἶναι μεγέϑει, καὶ μηδέπω ὃν ἐν τόπῳ, εἰς ὃν φέρεται, ἐν ἄλλῳ
εἶναι τόπῳ τῷ δι᾽ οὗ φέρεται, οὔτω xal τὸ Bx χρόνου τινὸς εἰς ἄλλον
χρόνον xwoüpevov μηδέπω ὃν ἐν ἐχείνῳ τῷ εἰς ὃν χινεῖται, εἴη ἄν ἐν

30 ἄλλῳ τῷ τῆς χινήσεως χρόνῳ. xal οὐδὲν οἶμαι τοῦτο ἄτοπον ἐπήγαγεν
6 ᾿Αλέξανδρος. πρὸς δὲ τὸ μὴ ἠρευεῖν ἐν χρόνῳ ῥητέον, ὅτι ὥσπερ εἶναι

ὅ

imt

2 xaÜ' ὅσα ΔΑ: xaÜ' ὅσον C: xal FM χινεῖσθαι) χρόνον C χατὰ τοσαῦτα —
δυνατὸν (5) om. F 9 xal χατὰ τὸ ποσὸν 8 ἂν οἵμαι fortasse recte a

7. 8 μεταβάλλειν πέφυχεν aF 8. 9 ἣ τοῖς] ἣ τοι τοῖς Α 9 ἐν τῷ χρόνῳ ΔῈ Μ
τὸ ante παρεληλυϑός om. aF τὸ ante μέλλον om. ἃ 10 τὸ ante πρεσβύτερον add. M
11 οὐχέτι post παρεληλυϑὸς aFM 12 δὲ om. C! 13 εἶεν ἃ 11 ἐν A*:
εἰ Α' 15 ἐν MAC: om. aF ἡ om. M 16 ἡ om. aF 11 εἰς πρεσβύτερον A
18 ὅλου aFM 3j AC: οὐ F: om. aM 19 x«l (post ὥσπερ) om. a 20 εἰς τὸ ---
χρόνον (21) om. A': in mrg. add. A? ἔχειν χρόνον CM 21 ἄλλον] ἄλλο aF
ὡς xal ΑΜ: xal ὡς F: xai C: ὡς 8 22 ποιοτήτων Μ ἢ ποσότητος aF: ἣ mo-
σοτήτων Μ 28 τὸ τοῦ ἐχ παιδιχοῦ F 24 τὸ τοῦ ἀνδρὸς ΑΟΜ: ἀνδρὸς aF

24. 25 ἀορίστως aF 25 οὐδὲν] μηδὲν Μ μηδέπω ὃν --- ἄλλῳ xol (26) om. F
τῷ (ante χρώματι ἐφ᾽ 0) om. 8 τῷ ἐφ᾽ ὃ Μ 26 ἐφ᾽ ὦ ΕΜ 29 τὸ εἰς
δ. Ε 30 οἶμαι ἄτοπον τοῦτο M 31 ὁ om. a

822 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1 [Arist. p. 22555]

ἕχαστον ἐν χρόνῳ λέγεται, χατὰ σύλληψίν τινα ϑεωρουμένου τοῦ χρόνου 196:
οἷον ὥρας x«i μέρας χαὶ μηνὸς x«l ἐνιαυτοῦ, οὕτω xal ἠρεμεῖν χατὰ
χρόνον xal χινεῖσϑαι ἀπ᾿ ἄλλου ἐπ᾽ ἄλλον δυνατόν. ἢ μέντοι ϑέσις xal ss
ἐναντίωσιν ἔχειν δοχεῖ, ὥστε xal τὸ ἀπ᾽ αὐτῆς παρώνυμον τὸ χεῖσϑαι. τὸ
γὰρ ἴστασϑαι τῷ χκαϑῆσϑαι xal τὸ πρηνὲς τῷ ὑπτίῳ ἐναντίχ ἐστίν, xal ἐν
τῷ ἔχειν δὲ ἔοιχεν αὐτὸς ἐναντίωσιν ἀποτίϑεσθαι" "xal γὰρ ἣ στέρησις,
φησί, χείσθω ἐναντίον xal δηλοῦται χαταφάσει τὸ γυμνόν." τὸ δὲ γυμνὸν
στέρησίς ἐστι τοῦ ἐνδεδῦσϑαι χαὶ ἔχειν ἱμάτιον.

οι

Μήποτε οὖν τὰς τρεῖς ταύτας χατηγορία: τὸ ποτὲ xal τὸ χεῖσϑαι xal

10 τὸ ἔχειν παραλέλοιπεν ἐνταῦϑα διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν, δι᾿ ἣν xal ἐν Κατη- 40
τορίαις τὴν διδασχαλίαν αὐτῶν παραλέλοιπεν, ἀρχεσϑεὶς μόνῃ τῇ ὑπογραφῇ
τοῦ σηυαινομένηου. αἴτιον δέ ἐστι τὸ ἀμενηνὰς ταύτας εἶνα!" τῶν γὰρ χατη-
Ἰοριῶν ἣ μὲν οὐσία οὐσιοῖ τὸ ὑποχείμενον xal τὴν ὅλην ὕπαρξιν αὐτῷ
παρέχει" διὸ ἢ xat' αὐτὴν μεταβολὴ γένεσίς ἐστι xal φϑορά. τῶν δὲ
15 ἄλλων ai μὲν διατιϑέασί πως τὴν ὑποχειμένην οὐσίαν, αἱ δὲ σχετιχαί τινές
εἰσι xal ἀμενηναί. xal Ἰὰρ xal τὸν χρόνον ἀδρανῇ πως ἔοιχεν δρᾶν ὃ

᾿Αριστοτέλης, ὃς γενέσεως μὲν αὐτὸν οὐ δοχεῖ λέγειν αἴτιον, φϑορᾶς δὲ 4
μόνον αἰτιᾶσϑαι xal οὐδὲ ταύτης χυρίως, ἀλλ᾽ ὅταν οὐχ ὁρῶμεν, φησίν,
ἄλλη αἴτιον. τοῦ μέντοι τόπου πολλὴν δρᾷ δύναμιν, εἴπερ, ὡς αὐτός φησι,
20 γένεσίς ἐστι τοῦ πυρὸς ἢ ἐπὶ τὸ ἄνω φορά" διὸ xal αὐτοφυῶς ἐφίεται τῶν
οἰχείων τόπων τὰ φυσιχὰ σώματα. χαὶ τὸ χεῖσϑαι δὲ xal τὸ ἔχειν οὐδε-
μίαν δοχεῖ τοῖς σώμασιν ἐμποιεῖν ἀξίαν λόγου διάϑεσιν. ταύτας μὲν οὖν
διὰ τὸ ἀμενηνὸν ἴσως χαὶ νῦν χαὶ τότε ὃ ᾿Αριστοτέλης παραλέλοιπε. τὸ

μέντοι πρός τι διὰ τὸ πάσης σχέσεως εἶναι περιληπτιχὸν εἰχότως υνήμης 80
25 ἠξίωσεν. ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὐ πολλῇς ἄξιον ζητήσεως, δι᾿ ἥντινα δή ποτε
αἰτίαν τὰ τρία ταῦτα παραλέλοιπεν ὃ ᾿Αριστοτέλης τὰς χατηγορίας ἀπαρι-
ϑμούμενος, ἐχεῖνο δὲ xal μάλα σπουδῇς ἄξιον τὸ ζητεῖν, ἐν τίσι χατηγορίαις
ἐστὶ χίνησις, καὶ πρὸ τούτου ζητεῖν εἰ τὴν χίνησιν ἀποφάσχει μόνην τινῶν

2 xal ἡμέρας om. aF 4 τὸ χινεῖσϑαι F 9 τὸ πρηνὲς τῷ ὑπτίῳ AFM: τῶ mp.
τῶ ὑπτίω C: τῷ ὑπτίῳ τὸ πρηνὲς a 6 αὐτὸς ἐναντίωσιν ἔοιχεν ΔΕΜ ὑποτίϑε-
σϑαι C 7 φησί] p. 225^2 δηλούτω M τὸ γυμνὸν χαταφάσει C 8 ἱμά-
tu aF ὃ. τὰς τρεῖς ταύτας ACM: ταύτας τὰς Ὁ F: ταύτας τὰς τρεῖς τὰς 8

10 xai om. M παρέλειπεν M 12. 13 ἐστι τὸ ἀμενηνὰς ταύτας εἶναι τῶν γὰρ xa-
τηγοριῶν AC: τοῦ μὴ ταύτας εἶναι τῶν χατηγοριῶν F: ἐστι τοῦ μὴ ταύτας εἶναι τῶν χα-
τηγοριῶν χυρίας, ὥσπερ τὰς ἄλλας a: ἐστὶ τὸ μὴ μόνας ταὐτας εἶναι τῶν χατηγοριῶν M

18 ἡ μὲν γὰρ 8 14 παρέχει αὐτῷ 8 χατὰ ταύτην C 16 xai post χρόνον
transp. aFM 11 ὃς μὴ δὲ aF μὲν om. a οὐ om. aF αἴτιον ante
αὐτὸν ponit ΔΕ": ante óoxet M 18 φησίν] ubi? cf. A 12. 2210] atque 13. 222924

19 πλὴν ὁρᾶ δυνάμει F φησι] cf. Δ 8. 214υ14 20 τοῦ] τοῦτο C

ἐφίεται, ( rasura (ex 97) C 22 ἐμπιεῖν C!: ἐμποιεῖ, sed ipse corr. A! 23 6
om. M παρέλιπε aFM 20 οὐ &4A*CFM: οὖν A! 21 xal om. 88 μάλα] b
(piv?) F t0 om. aF τίψαι C: πόσαις M 28 ἐστὶν ἡ aF

μόνον aF

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 1. 2 [Arist. p. 225,5. 7] 833

χατηγοριῶν 6 ᾿Δριστοτέλης ἣ xal τὴν μεταβολήν. ἀχολουθοῦντες οὖν τοῖς 196r
ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους λεγομένοις ταῦτα ζητήσωμεν. |

p. 29507 ᾿Ανάγχη τρεῖς εἶναι τὰς χινήσεις ἕως τοῦ διὰ τὸ μηϑὲν 196v
εἶναι οὐσίᾳ τῶν ὄντων ἐναντίον.

5 Ἐχϑέμενος τὰς ἀξιολόγους τῶν κατηγοριῶν ἐν τρισὶ τούτων εἶναί φησι
χίνησιν ἐν τῷ ποιῷ χαὶ τῷ ποσῷ χαὶ τῷ ποῦ, χαὶ πρῶτον μὲν δείχνυσιν,
ὅτι ἐν ταῖς ἄλλαις χατηγορίαις οὐχ ἔστι χίνησις οὔτε ἐν οὐσίᾳ οὔτε ἐν τῷ 5
πρός τι οὔτε ἐν τῷ ποιεῖν xal πάσχειν, καὶ τότε ὅτι ἐν ταῖς τρισὶ ταύταις
ταῖς εἰρημέναις ἐστὶ χίνησις. xal ὅτι μὲν ἐν τῇ οὐσίᾳ οὐχ ἔστι χίνησις.

10 δείχνυσι διὰ τοῦ τὴν μὲν χίνησιν ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον εἶναι μεταβολήν,
μηδὲν δὲ εἶναι τῇ οὐσίᾳ ἐναντίον. εἰ γὰρ ἦν τι ἐναντίον αὐτῇ, ἐξ ἐναν-
tou dy ἣ εἰς τὴν οὐσίαν ἐπετελεῖτο μεταβολή ἐφ᾽ ὧν ydp ἐστιν ἐναντία,
ἐχ τούτων xal εἰς ταῦτα ai μεταβολαὶ γίνονται. εἰ οὖν ἣ εἰς οὐσίαν μετα-
βολὴ οὐχ ἐξ οὐσίας ἐναντίας, ἀλλ᾽ Ex στερήσεως γίνεται, xai ἣ ἐξ οὐσίας

15 πάλιν οὐχ εἰς οὐσίαν, ἀλλ᾽ εἰς στέρησιν xal φϑοράν (οὐ γάρ ἐστι τῷ ἀν-
ϑρώπῳ ἐναντίον ὡς τῷ λευχῷ), εἰ οὖν ἢ μὲν χίνησις ἐν τοῖς ἐναντίοις,
οὐσία δὲ οὐχ ἐν ἐναντίοις, ἐν οὐσίᾳ οὐχ ἔστι χίνησις. οὐ γὰρ ἐξ ὑποχει-
μένου εἰς ὑποχείμενον οὐδὲ ἐχ τοῦ ἐνεργείᾳ τόδε τι ὄντος χαὶ ὑπομένοντος
γίνεται εἰς οὐσίαν μεταβολή, ἀλλὰ xarà ἀντίφασιν: ἐχ γὰρ τοῦ μὴ τόδε

20 τόδε xal οὐσία γίνεται, ὡς ἔδειξεν ἐν τῷ πρώτῳ τῆσδε τῆς πραγματείας
ἐχ στερήσεως λέγων γίνεσϑαι τὴν οὐσίαν, χἄφ χοινότερον ἐκεῖ τὴν στέρησιν 15
ἐναντίαν λέγῃ τῷ εἴδει. εἰ οὖν ἢ στέρησις ἀπουσία xal μὴ ὄν, τὸ δὲ μὴ
ἦν οὐχ οὐσία οὐδὲ χαταφάσει δηλοῦται, δῆλον ὅτι οὐχ ἐξ ἐναντίας οὐσίας
ἢ οὐσία γίνεται. εἰ δέ τις τὸ σπέρμα, ἐξ οὗ ὃ ἄνϑρωπος, οὐσίαν ὁρῶν

25 ἐξ οὐσίας λέγει γίνεσθαι τὴν εἰς οὐσίαν μεταβολὴν xal διὰ τοῦτο xal χί-
νησιν εἶναι ἐν τῇ οὐσίᾳ νομίζει, οὐχ ἐννοεῖ ὅτι ἐχ σπέρματος ὃ ἄνϑρωπος
οὐ χαϑὸ οὐσίᾳ τὸ σπέρμα, ἀλλὰ χαϑὸ δυνάμει ἄνϑρωπος, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν
ἐχ τῆς τοῦ ἀνθρώπου στερήσεως χαὶ τοῦ μὴ ὄντος. εἰ οὖν λέγει τις χί-
νησιν εἶναι τὴν τοιαύτην μεταβολήν, τί ἔσται τὸ χινούμενον ἐν αὐτῇ ἐνερ- 30

30 γείᾳ ὃν xal ὑπομένον; οὔτε γὰρ ὁ ἄνθρωπος (οὔπω γὰρ ἔστι" γίνεται γάρ)
οὔτε τὸ σπέρμα" οὐ γὰρ σῴζεται. τὸ δὲ ὑποχείμενον τῷ σπέρματι ἢ ὕλη

Ι ἣ om. A οὖν τοῖς] αὐτοῖς F: τοῖς M 2 ζητήσωμεν ταῦτα Ο: ἀξιολόγως ταῦτα
ζητήσωμεν Μ 9 ἀναγκαῖον ΔΕ Μ τὰς om. a Aristoteles 4 εἶναι τῶν ὄντων
οὐσίᾳ a: οὐσίαν τῶν ὄντων M ἐναντίαν Μ 9 φησιν εἶναι 88 G xai (post
ποιῷ) om. aF xai ἐν τῷ ποῦ aF τὸ ποῦ Α' δειχνύει aF 4 fortasse
ἐν τῇ οὐσίᾳ ut v.9 9 μὲν τὴν transp. F 11 τῆς οὐσίας aF τι Om. F
αὐτῇ τὸ M 18 μεταβολαὶ αὐτῶν C εἰ οὖν ἡ AC: ἡ οὖν ἡ a: ἡ οὖν ΕΜ
16 τὶ ἐναντίον aFM ὡς τὸ λευχὸν Μ ἐν ἐναντίοις aF: ἐναντίοις A'C!, sed
corr. A! C?: ἐναντίοις M 20 ἐν τῷ πρώτῳ] Α 8. 191^15 2] τὴν om. F
xdv AC: xai aFM xotvotépav M 22 λέγη C: λέγοι, ot in ras. A?: λέγει aFM
29 εἰς om. M xal (post τοῦτο) om. aF 28 τις ACM: τὴν F: om. a 39 τί]
τὶ libri αὐταῖς F 31 τῶ δὲ C ἡ om. M

Comment. Arist. X BSimplic. in Phys. 3

834 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 225*7. 11]

, ^

ἐστὶ τὸ δυνάμει μὲν ὄν, ἐνεργείᾳ δὲ μὴ ὅν, ὃ οὐχ οἷόν τε χινεῖσϑαι. 196v
εἰ δὲ ἢ μὲν χίνησις ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον, τὸ δὲ σπέρμα οὐχ ἔστιν ἐν-
αντίον τῷ γινομένῳ, οὐχ ἄν εἴη χίνησις ἢ ix σπέρματος μεταβολή.
“ητήσοι ὃὲ ἂν τις, πῶς οὐχ εἰσὶν ἐναντίαι οὐσίαι ἀλλήλαις τὸ πῦρ
χαὶ τὸ ὕδωρ, ὥστε εἶναι ἐναντίαν οὐσίαν οὐσίᾳ" εἰ ὃὲ τοῦτο, πῶς T, εἰς 925
ἄλληλα πυρὸς χαὶ ὕδατος μεταβολὴ ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον οὖσα, οὐχ ἔσται
χίνησις, ὥστε xai ἐν οὐσίᾳ εἶναι χίνησιν. ἣ ῥητέον ὅτι ἐν ὕδατι xal πυρὶ
ἐναντίαι ποιότητές εἰσί τινες, ψυχρὸν ϑερμῷ xai ὑγρὸν ξηρῷ, ἐν οἷς οὐχ
ἔστι μόνοις τῷ πυρὶ τὸ εἶναι, ἀλλὰ xal ἐν χουφότητι xal λαμπρότητι, xaO"
10 ἃ τῷ πυρὶ δόξει ἢ γἢ μᾶλλον ἐναντία εἶναι" τὸ δὲ τοῦ πυρὸς εἶδος ἐν
πάσαις ταῖς ποιότησίν ἐστι καὶ τῇ ὑποχειμένῃ ταῖς ποιότησιν οὐσίᾳ: ὥστε
τῷ πυρὶ ἁπλῶς οὐδέν ἐστιν ἐναντίον, xdv αἱ ποιότητες τοῦ πυρὸς xal τοῦ 89
ὕδατος ἀλλήλαις εἰσὶν ἐναντίαι. χἄν συγχωρήσῃ ὃέ τις ἐναντία εἶναι πῦρ
xai ὕδωρ, f εἰς ἄλληλα αὐτῶν μεταβολὴ οὐχ dv εἴη κίνησις. τί γὰρ ἔσται
15 τὸ xtvoópevov, ὅταν ὕδωρ εἰς πῦρ μεταβάλλῃ; οὔτε γὰρ τὸ ὕδωρ (qUeC
ρεται γάρ) οὔτε τὸ πὺρ (οὐδέπω γὰρ ἔστιν), ὃ δέ ἐστι μετὰ τὴν χίνησιν
χεχινημένον, τοῦτο ἦν xal τὸ χινούμενον. ἐπιστῆσαι ÓE χρή, ὅτι ἐχ τῶν
νῦν εἰρημένων τὴν χίνησιν ἀποφάσχει τῶν ἄλλων κατηγοριῶν, ἀλλ᾽ οὐ τὴν
μεταβολήν. μεταβολὴ γάρ ἐστιν ἐν τῇ οὐσίᾳ ἢ γένεσις xal ἣ φϑορα. 35

Qi

90 p. 225^ 11 Οὐδὲ δὴ πρός tv ἐνδέχεται γὰρ ἕως τοῦ ὥστε κατὰ
συμβεβηχὸς ἢ χίνησις αὐτῶν.

"Ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲ ἐν τῷ πρός τί ἐστι χίνησις χαϑ’ αὑτό"
οὐ γὰρ κατὰ τὴν οἰχείαν μεταβολὴν τὰ πρός τι del μεταπίπτει, ἀλλὰ xal
μηδὲν αὐτὰ χινούμενα ἄλλων χινουμένων ἄλλοτε ἄλλως ἔχει, ὥστε οὐ διὰ 40

25 χινήσεως οἰχείας f, χατὰ τὸ πρός τι μεταβολή. τὰ δὲ χινούμενα χαϑ᾽ αὖ-
τὰ αὐτὰ ὃδεῖ μεταβάλλειν, ὥσπερ τὰ ἀλλοιούμενα xal αὐξανόμενα xal φερό-
μενα. τὸ δὲ πρότερον δεξιὸν ἀριστερὸν γίνεται ἄλλου χινηϑέντος, χαὶ τὸ
αὐτὸ μηδὲν μεταβάλλον μεῖζον xal ἔλαττον xal διπλάσιον xal ἥμισυ, ὡς

] ὃ ACM: om. F: τὸ δὲ ἐνεργεία μὴ ὅν a 4 ζητήσοι ACF: ζητήσειε aM ἀλλή-
λαις om. F: οὐσίαι ἀλλήλαις om. M 5 τὸ om. M οὐσίαν οὐσίαν οὐσία C

6 ἔστι aFM 1 ἣ 4C: om. AFM 8 ϑερμῷ aA: ϑερμὸν CFM xai om. CFM
ὑγρὸν xal aCF ξηρὸν FM 9 τῷ εἶναι M 9. 10 «xa9' ἃς C 10 μᾶλλον
ἡ qi εἶναι ἐναντία AF: μᾶλλον ἐναντία ἡ qi, εἶναι M 12 post οὐδέν duae litterae
erasae A ante xdv habet xal ai deleta F τοῦ (post xal) om. aFM 13 si-
civ ACFM: ὦσιν a 14 γάρ ἐστι aFM 16 γὰρ (prius) om. M 11 to0to —
χινούμενον om. FE τὸ deleverim cf. p. 827,25 sqq. 19 ἐστιν om. FM

20 δὴ ACFM (Arist. cod. E): δὴ τῷ a Arist. vulg.: ἐν τῷ πρός tt in paraphrasi est
Simpl. p. 409,2 ἐνδέχεται γὰρ om. F post ὥστε occupavit ἡ κίνησις, quod suo loco
iteravit A οὐδὲ] ob M 22 xaü' αὑτὸ CM: χαϑ᾽ αὐτό sic A: xa9? αὑτήν aF

24 μηδὲ M ἄλλοτε ἄλλως ἔχει ἄλλων χινουμένων aFM 20 olxclac] ἰδίας M

χατὰ τὸ ΔΑ: χατὰ ΕΜΟ!, sed τὰ superser. C? 25. 90 αὐτὰ χαϑ᾽ αὑτὰ aF 26. 97 φε-
ρόμενα aA cf. p. 818,1: φϑειρόμενα CFM 28 ἥμισυν ut saepe M 28. p. 835,1 dx
xài ACM : xal ὡς aF

SIMPLICI] IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 225511] 835

xal ὁ αὐτὸς λόγος ποτὲ μὲν ἀληϑὴς ποτὲ δὲ ψευδὴς τοῦ πράγματος μετα- 196v
πίπτοντος. εἰ οὖν μεταβάλλει τι χατὰ τὸ πρός τι μὴ χινηϑέν, οὐχ ἔστιν ἣ
χατὰ τὸ πρός τι μεταβολὴ χίνησις, πλὴν εἰ κατὰ συμβεβηκός. ἐχεῖνο γὰρ 40
xa0' αὑτὸ μεταβάλλει, ᾧ τοῦτο συμβεβήχει δεξιὸν εἶναι, xal οὕτως τοῦτο
γίνεται ἐχ δεξιοῦ ἀριστερόν. χαὶ αὐτὰ δὲ τὰ χαϑ᾽ αὑτὰ χινούμενα xal διὰ
τῆς οἰχείας χινήσεως τὴν χατὰ τὸ πρός τι σχέσιν ἀμείβοντα ἣ χατὰ τόπον
χινούμενα τοῦτο ποιεῖ, ὡς ὁ ἐχ δεξιοῦ ἀριστερὸς γινόμενος, ἣ χατὰ ποιό-
τητα, ὡς 6 ἐξ ἀνομοίου ὅμοιος, ἣ χατὰ ποσότητα, ὡς τὸ ἴσον ἐξ ἀνίσου γινό-
μένον. ὥστε ἢ τῆς σχέσεως ἀλλαγὴ χατὰ τὴν xatd τι ἐχείνων χίνησιν
10 γίνεται. ταῦτα μὲν ὁ ᾿Αλέξανδρος χαλῶς περὶ tv πρός τι τὰ τοῦ 'Ápi- 60
στοτέλους σαφηνίζων ἔγραψεν.

Ἐφιστάνοι δὲ dv τις ἴσως πρῶτον μέν, εἰ τὴν χίνησιν ἀποφάσχει μόνον
τοῦ πρός τι ὃ ᾿Αριστοτέλης ἣ xal τὴν μεταβολήν, ὡς δοχεῖ λέγων" ἐν-
δέχεται γὰρ ϑατέρου μεταβάλλοντος ἀληϑεύεσϑαι ϑάτερον un-

18 δὲν μεταβάλλον, εἰ μὴ dpa τις λέγοι, ὅτι τῷ τῆς μεταβολῆς ὀνόματι
ἀντὶ τῆς χινήσεως ἐχρήσατο νῦν. δηλοῖ δὲ ἐφεξῆς μεταλαβὼν τὴν μετα-
βολὴν εἰς τὴν χίνησιν ἐν τῷ ὥστε χατὰ συμβεβηχὸς $ χίνησις αὐ-
τῶν. ἄλλου γὰρ xa9' αὑτὸ χινουμένου | T, χατὰ τόπον 3| χατὰ ποιό- 197:
τῆτα T, ποσότητα δοχεῖ τι αὐτὸ μεταβάλλειν. ἣ δὲ χατὰ ταῦτα μεταβολὴ

20 χίνησις.

Δεύτερον μήποτε fj τοῦ πρός τι κατηγορία ὑποχείμενον μηδὲν ἔχουσα
ἴδιον ἀλλὰ σχέσις οὖσα μόνη ἐν οὐσίᾳ xal ποιότητι xal ποσότητι xal ταῖς
ἄλλαις χατηγορίαις καὶ ἐν ἀμφοτέροις ὁφεστῶσα τοῖς τὴν σχέσιν πρὸς dÀ-
ληλα ἔχουσι, τοῦ ἑτέρου χινουμένου ποιεῖ πάντως xal τὸ ἕτερον χινεῖσϑαι 6

25 οὐ χατὰ συμβεβηχὸς ἀλλὰ χαϑ᾽ αὑτό, διότι μένουσα f, σχέσις ἐν ἀμφοτέ-
pou; ἧ αὐτὴ χινεῖται, ὥσπερ τῆς μιᾶς ῥάβδου ϑατέρου τῶν περάτων χινη-
ϑέντος συγκχινεῖται xal Üdtepov: οὕτω δὲ xal τοῦ πρότερον δεξιοῦ χινη-
ϑέντος κατὰ τόπον χινεῖται xal ἢ σχέσις. χαὶ μεταβάλλει ἑχάτερον xatd

e

1 ὁ αὐτὸς C? ut Bonitzius suaserat Arist. Stud. I, 217: αὐτὸς C': αὐτὸς ὁ aAFM

2 τι xatà td πρός τι M τὸ om. F 9 εἴ εἰς A τὸ om. F εἰ]
εἰς A 4 ᾧ scripsi: οὗ sic A: οὗ C: οὐ aFM post τοῦτο add. ᾧ (i.e. emen-
datam lectionem prioris οὗ) &4A?F: add. ὃν M cup Béfnxe a 9 δὲ om. a

τὰ om. M 6 xarà τὸ πρός τι A?C: χατὰ τόπον πρός tt A!: xatd πρός τι F: xatd τὰ
πρός tt aM ἡ 6 om. M γινόμενος AF?M: γενόμενος aCE'! 8 χατὰ ποσότη-
τος Μ τὸ om. aFM 8. 9 γινόμενον AFM: γενόμενον aC 9 ἀλλαγὴ aCFM: μετα-
βολὴ A κίνησιν ΔΑΊ CF: ἡ χίνησις A! 10 γίνεται) λέγεται M 12 ἐφιστάνει Μ

post εἰ littera erasa F: εἰς M μόνον ---δοχεῖ (13) om. M 13 ὁ ᾿Λριστοτέλης
om. 8 14 ἀληϑεύεσθαι sic libri: Simplicium μὴ ἀληϑεύεσθαι legisse ex paraphrasi
v. 1 (quae tamen est Alexandri) efficiebat Bonitzius l.c. at tu cf. Simpl. p. 409,3 et
f. 201v35 ϑάτερον A ut saepe 15 λέγει FM 16 μεταβαλὼν FM

τὴν om. C! 18 post αὐτὸ littera (v?) erasa A 19 ἣ χατὰ ποσότητα aF

τι αὐτὸ ΑΟΜ: αὐτό τι 8: αὐτῶ τι Εὶ χατὰ 8Ε: μετὰ ΑΟΜ 22 ἴδιον om. FM
οὖσα μόνη AC: μόνον οὖσα a: μόνον οὖσα μόνη FM ποιότητι et ποσότητι mu-
tat F 28 ὑφεστῶσι F 29 ἡ μέλλουσα ἡ σχέσις A!: corr. A? 20 ϑατέρου
τῶν παράτων (sic) κινηϑέντων M 21 προτέρου aFM δεξιοῦ om. M

3*

886 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist p. 3255 11]

τὴν σχέσιν τὸ μὲν πρόσϑεν δεξιὸν ὃν εἰς τὸ ἀριστερόν, τὸ δὲ ἀριστερὸν elc 197:
τὸ δεξιόν. χἄν γὰρ ἀχίνητον χατὰ τόπον ἔμεινεν τὸ πρῶτον ἀριστερὸν ὄν,
dÀX ἢ σχέσις, χκαϑ᾽ ἣν ἀριστερὸν ἦν ἐχινήϑη, καὶ τὴν ϑέσιν μετέβαλεν. 10
ἐφιστάνειν οὖν χρὴ οὐ περὶ τοῦ ἔχοντος τὴν σχέσιν, ἀλλὰ περὶ αὐτῆς τῆς
5 σχέσεως, εἴτε χαϑ᾽ αὐτὸ εἴτε xatà συμβεβηκὸς αὐτὴν χρὴ λέγειν χινεῖ-
σϑαι. ὅτι γὰρ τῆς σχέσεως χαϑ᾽ αὑτὸ χινουμένης, xal τὰ ἔχοντα τὴν
σχέσιν τὴν κατὰ τὴν σχέσιν χίνησιν καϑ᾽ αὐτὰ ἔχει, πρόδηλον δοχεῖ. xal
ἔχει μέν τινα διαφορὰν τὸ ποτὲ μὲν αὐτοῦ τινος χινουμένου ποτὲ δὲ ἑτέρου
μεταβάλλεσθαι τὴν σχέσιν αὐτοῦ. ἀλλὰ πρῶτον xal ἀμφοῖν χινουμένων
10 μεταβάλλεται ἢ σχέσις, ὡς ἣ τῆς ἰσότητος εἰς τὴν τοῦ διπλασίου πρὸς τὸ
ἥμισυ, ὅταν τῶν τριῶν καὶ τριῶν τῶν μὲν ἀφαιρεϑῇ μονάς, τοῖς δὲ προσ-
τεϑῇ. xal ἐπὶ τούτων ὃὲ xal ἐφ᾽ ὧν τοῦ ἑτέρου μεταβάλλοντος ἀμείβε-
ται ἢ σχέσις μιᾶς οὔσης τῆς ἀμφοῖν σχέσεως, xal ταύτης εἴτε ὅφ᾽ ἑνὸς
εἴτε ὑπ’ ἀμφοῖν χινουμένης, πῶς οὐχ ἄμφω xaÜ' αὑτὸ χινεῖται, χατὰ τὴν
σχέσιν τὴν μίαν χινούμενα. xal εἰ μὲν πρότερον μὴ οὖσα ὅλως fj σχέσις
ὕστερον γίνοιτο xat' οὐσίαν οὔσης τῆς μεταβολῆς, ὡς ὅταν παιδίου γεννη-
ϑέντος 6 μὲν πατὴρ γίνοιτο ὃ δὲ υἱός, ἁπλῶς γένεσις σγέσεώς ἐστι, φϑα- 90
ρέντος δὲ τοῦ ἑτέρου T, ἀμφοτέρων ἁπλῶς φϑορὰ τῆς σχέσεως. εἰ δὲ χατ᾽
ἄλλην τινὰ κατηγορίαν γίνοιτο σχέσις μὴ πρότερον οὖσα, τὶς γένεσίς ἐστι
20 χαὶ πάλιν τὶς φϑορά. εἰ δὲ τὰ ὑποχείμενα μεταβάλλοι χατὰ τὴν σχέσιν
ἀπ᾿ ἄλλης ἄλλην μεταλαμβάνοντα ὥσπερ ἀπὸ δεξιοῦ εἰς ἀριστερὸν 7| ἀπὸ
ἀνομοίου εἰς ὅμοιον T, ἀπὸ ἀνίσου εἰς ἴσον μεταβάλλοντα xai ἐξ ἐναντίου
εἰς ἐναντίον μένοντος τοῦ ὑποχειμένου, χίνησις, ὡς δοχεῖ, ἢ τοιαύτη xatà
τὴν σχέσιν xal τὸ πρός τί ἐστιν. ὅλως δὲ εἰ ἔστιν ἐναντίωσις ἐν τῷ πρός 25
25 τι. ὡς ἐν Κατηγορίαις ἠχούσαμεν λέγοντος αὐτοῦ “ὑπάρχει δὲ xal ἐναν-
τιότης ἐν τοῖς πρός τι, οἷον ἀρετὴ χαχίᾳ ἐναντίον xal ἐπιστήμη ἀγνοίᾳ,"
ἔστι δὲ χαὶ οὐσία τις ὑποχειμένη τοῖς πρός τι χαὶ ὑπομένουσα ἐν τῇ ἐξ
ἐναντίου εἰς ἐναντίον μεταβολῇ ὥσπερ ἐπὶ τούτων τῶν παραδειγμάτων ἣ
ψυχή. διὰ τί μὴ χίνησιν λέγομεν τὴν τοιαύτην μεταβολήν; καὶ γὰρ ἐξ

ψαιϑ
eA

1 πρόσϑεν] πρότερον aFM ὃν A: om. aCFM 2 xdv] xai M πρώην CM

9 ἀριστερὰ ἦν ΔῈ μετέβαλλεν C 1 ἐφιστάνει οὖν yp; M 4. ὃ τῆς σχέσεως
αὐτῆς aFM 1 «aU αὑτὸν M 8 δὲ δι᾽ Κα 9 μεταβάλλοντος F 10 ἡ τῆς
om. C 183. 14 εἴτε ὑπ᾽ ἀμφοῖν εἴτε ὑφ᾽ ἑνὸς aFM 14. χινουμένου F οὐ
χκαϑ᾽ αὑτὸ ἄμφω aFM 15 χινούμενα τὴν μίαν aFM πρότερον μὴ C: πρότερον,
suprascr. yp. ἢ sic A': προτέρ, sed statim corr. in πρότερον F: πρότερον aM. fortasse μὴ
ante πρότερον collocandum ut v. 19 16 γένοιτο C γίνοιτο ὕστερον ΔΕ ὅταν
ACFM: ὅτε 8 17 γίνοιτο sic libri σχέσεως γένεσις aF 183] ἡ A

. σχέσεώς ἐστιν aFM 19 «và aCFM: om. A 20 μεταβάλλει aFM 22 τοῦ
ante ἀνομοίου add. aF ἴσον AC: ἄνισον aFM xal] xai οὐχ M 29 ὡς om.
aFM ἡ om. a 24 τὴν om. M ἐστιν om. a εἰ om. M 25 Ka-
τηγορίαιςῚ c. 7 p. 6515 post χατηγορίαις M rep. χίνησις δοχεῖ, sed del.

25. 26 ἐναντιώτης sed corr. A! 26 ἀρετῇ C ante xaxía add. xal aFM
ἐναντία a(F?)M ante ἄγνοια add. xal ΔΑΕΜ ἄγνοια aCFM 29 λέγωμεν M:
λέγουσα F μεταβολὴν om. FM

SIMPLICI] IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 225*11. 13] 831

ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον τὸ ix δεξιοῦ εἰς ἀριστερόν" ix γὰρ σώματος 197r
εἰς σῶμα" xal τὸ ἐξ ἐπιστήμης εἰς ἀγνοιαν- ἐχ γὰρ Ψυχῆς εἰς ψυχήν" χαὶ 80
τὰ ὑποχείμενα ἐναντία ἢ ἐπιστήμων ψυχὴ τῷ ἀγνοούσῃ. ταῦτα μὲν οὖν
ἴσως ἀντιδιατάττοιτό τις ἄν πρὸς τὸν λόγον.

5 Μήποτε δὲ xal γίνεται μὲν τὰ πρός tt xal xweitat, ἀλλ οὐ xa
αὑτό, ἀλλὰ χατὰ συμβεβηχός. ὅπερ xal αὐτὸς συνεχώρησεν εἰπὼν ὥστε
χατὰ συμβεβηχὸς f, χίνησις αὐτῶν. εἰ γὰρ μὴ ἔστιν ὅλως xaÜ' αὑτὸ
τὰ πρός τι, ἀλλ᾽ ἑτέροις ἐπισυμβέβηχεν ἐν τῇ πρὸς ἄλληλα αὐτῶν σχέσει
ϑεωρούμενα, xal γίνεται χατὰ συμβεβηκὸς xal χινεῖται χατὰ συμβεβηχός. ss

10 ὃ γὰρ σχέσιν xaÜ' αὑτὸ λέγων γίνεσθαι ἣ χινεῖσϑαι ἔοιχεν τῷ λέγοντι τὸ
χατὰ συμβεβηχὸς χαϑ᾽ αὑτὸ εἶναι. ἐάσας οὖν 6 ᾿Αριστοτέλης τὴν χατὰ
συμβεβηχὸς χίνησιν xal μεταβολὴν ὡς ἀόριστον ὅτε ἔλεγεν “ἢ μὲν γὰρ
χατὰ συμβεβηχὸς μεταβολὴ ἀφείσϑω ἐν ἅπασι γάρ ἐστι καὶ ἀεὶ χαὶ παν-
των; τὴν δὲ καϑ'’ αὑτὸ ζητῶν εἰκότως εἶπεν ἐν τοῖς πρός τι μὴ ὑπάρχειν

15 αὐτήν, χἄν γίνηται xal φϑείρηται ἢ χατὰ τὸ πρός τι σχέσις, ἀλλ᾽ ὡς αὐ-
τὸς ἐν τῷ ἑβδόμῳ βιβλίῳ διώρισεν, γίνονται χαὶ φϑείρονται αἵ τοιαῦται 40
σχέσεις “ἀλλοιουμένων τινῶν, ἐν οἷς τυγχάνουσιν οὖσαι πρώτοις. τὸ δὲ

τοιοῦτο χατὰ συμβεβηχός ἐστι.

p.225*13 Οὐδὲ δὴ ποιοῦντος xal πάσχοντος ἕως τοῦ ἐχεῖνο μετα-
90 βάλλει ὁτὲ μὲν εἰς ἐπιστήμην ὁτὲ ὃὲ εἰς ὑγίειαν.

Ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲ xatd τὸ ποιεῖν καὶ πάσχειν χίνησίς ἐστι, 197
μεταλαβὼν τὸ ποιεῖν χαὶ πάσχειν εἰς τὸ ποιοῦν χαὶ πάσχον. εἰ γάρ ἐστι
χίνησις χατὰ τὸ ποιεῖν χαὶ πάσχειν, οὕτως ἐστὶν ὡς τοῦ ποιοῦντος χαὶ
πάσχοντος xatà τὸ ποιεῖν xal πάσχειν μεταβάλλοντος, ὥσπερ xal κατὰ

25 ποιότητα ἔστιν ὅτι τὸ ποιὸν σῶμα χατὰ τὴν ἐν αὐτῷ ποιότητα μεταβάλλει.
εἴη δὲ ἄν τοῦ μὲν ποιοῦντος χατὰ τὸ ποιεῖν μεταβολή, ὅταν τὸ ποιοῦν ἐχ ὅ
τοῦ ποιεῖν εἰς ἄλλο τι ποιεῖν μεταβάλλῃ, τοῦ δὲ πάσχοντος, ὅταν τὸ πά-
σχον εἰς ἄλλο πάσχειν μεταβάλλῃ ἐξ ἄλλου. “ἱπροσέϑηχε δέ, φησὶν 6
᾿Αλέξανδρος, οὐδὲ παντὸς χινουμένου xal χινοῦντος χαϑολιχώτερον

30 δειχνὺς τὸ προχείμενον: ἔστι γὰρ τὸ μὲν ποιεῖν ὑπὸ τὸ χινεῖν, τὸ δὲ πά-

2 τὸ om. 8 9. ἀνηχούση F 4 ἄν τις ἃ πρὸς τὸν λόγον 8A'!: πρὸς τὸ A?FM: πρὸς

τὴν ἀριστοτέλους (τέλ et c om. Ο', suppl. C?) δόξαν C. oratio in archetypo hians forsitan
sic restituatur πρὸς τὸν (᾿Αλεξάνδρου) λόγον 9 μηδέποτε F xai (post δὲ) om. aFM

xal γίνεται iteravit A! 9 ϑεωρούμενον AM 10 ὁ γὰρ] εἰ γὰρ M 11 χαϑ᾽
αὑτὸ — συμβεβηχὸς (12) om. M χατὰ τὸ F 12 χίνησιν] χαὶ χίνησιν Μ ὡς
ὅταν ἔλεγεν ΕΜ ἔλεγεν] E 1. 22426 13 μεταβολὴ aFM: om. AC xal (post
del) om. F 15 χἂν γίνεται xal φϑείρεται M xatü τὰ 8 10 ἑβδόμῳ βιβλίῳ]
H 3. 246015 16. 17 αἱ τοιαῦται σχέσεις om. F 11 ἀλλοιωμένων ἃ οὖσαι]
εἶναι F 18 ἐστι om. aFM 19 $5, * in ras. A 20 ὅτε utrobique A: ὅτὲ C
ὑγείαν CFM 22 μεταλαβεῖν C 23 et 24 xal τὸ πάσχειν aFM 24. 20 xatd
ποιότητος M 25 copa] τῷ F iy om. F 26 ποιεῖν ACM: ποιοῦν aF

27 post ποιεῖν add. τί C 27.28 post πάσχον add. ἐκ τοῦ πάσχειν aF 8 πάσχειν

8Ε: πάσχον AC!M: τὸ πάσχειν τι C? 29 χαϑολιχώτερον post προχείμενον ΔῈ Μ

838 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 (Arist. p. 2280 18]

σχειν ὑπὸ τὸ xweigÜau" ἀλλ᾽ εἰ τοῦτο ἀληϑὲς καὶ τὸ μὲν ποιεῖν xal 197v
πάσχειν ὑπὸ τὸ χινεῖν xai χινεῖσϑαι, τὸ δὲ χινεῖν xal χινεῖσϑαι ὑπὸ τὸ
μεταβάλλειν xal μεταβάλλεσθαι, παντὸς οἶμαι ζητεῖν, διὰ τί ἐν ταῖς δέχα 10
χατηγορίαις τὸ ποιεῖν xal τὸ πάσχειν ἔταξεν ὡς χαϑολιχώτερα, dÀX οὐ
5 τὸ χινεῖν xal χινεῖσϑαι ἣ μᾶλλον τὸ μεταβάλλειν xal μεταβάλλεσθαι. μή-
ποτε οὖν χαϑολιχώτερα τούτων ἐστὶ τὸ ποιεῖν xal τὸ πάσχειν" xal γὰρ τὸ
ἠρεμίζειν χαὶ τὸ ἐν αὑτῷ συνέχειν ποιεῖν τί ἐστιν, οὐ μέντοι χινεῖν οὐδὲ
μεταβάλλειν. εἰ δὲ τοῦτο ἀληϑές, τὸ ποιεῖν xal πάσχειν οὐχ ὡς εἰς χα-
ϑολικώτερα ἀνήγαγε τὸ χινεῖν xol χινεῖσϑαι, ἀλλὰ μετήγαγεν αὐτὰ πρὸς τὴν
10 ὑπόϑεσιν. 6 γὰρ λέγων εἶναι χίνησιν ἐν τῷ ποιοῦντι xal πάσχοντι οὕτω 15
λέγει ὡς τοῦ μὲν χινοῦντος τοῦ δὲ χινουμένου. χἄν συγχωρήσῃ οὖν τις
τοῦτο, ἐχ περιουσίας δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲ παντὸς χινουμένου χαὶ χι-
νοῦντός ἐστι χίνησις, τουτέστιν ὅτι οὐ χινεῖται ἣ χίνησις, οὔτε ἐχείνη xaO
ἣν τὸ χινοῦν χινεῖ οὔτε ἐχείνη xaU' ἣν τὸ χινούμενον χινεῖται: ἐπεὶ ὅτι
15 xal τὸ χινοῦν χατὰ χίνησιν χινεῖ xal τὸ χινούμενον χατὰ χίνησιν χινεῖται,
δῆλον xal ὅτι ἐν τῷ πάσχοντι x«l χινουμένῳ ἐστὶν ἢ χίνησις, ὡς αὐτὸς
ἔδειξεν. οὐ λέγει οὖν, ὅτι οὐ χινεῖται τὸ πάσχον τι ἐν ᾧ ἣ χίνησις, ἀλλ᾽ 90
ὅτι οὐχ οὕτως ἔχει ταῦτα κίνησιν, ὡς τῆς ἐν αὐτοῖς χινήσεως χινουμένης,
ὃ χαὶ δῆλον πεποίηχε διὰ τοῦ ὅτι οὐχ ἔστι χινήσεως χίνησις. εἰ γὰρ
20 μὴ ἔστι χινήσεως χίνησις, οὔτε fj τοῦ χινοῦντος χίνησις οὔτε fj τοῦ χινου-
μένου χινηθείη ἄν. ποιοῦντος οὖν xal πάσχοντος οὐχὶ τῶν οὐσιῶν
εἶπεν (αὗται γὰρ χινοῦνται), ἀλλ᾽ ἀντὶ τοῦ ποιεῖν xal πάσχειν, αἵπερ ἦσαν
αἱ χατηγορίαι, τουτέστιν ἀντὶ ποιήσεως xal πείσεως τὸ ποιοῦν xal πάσχον
ἔλαβεν, διότι καὶ τὸ ποιοῦν χατὰ τὴν ποίησίν ἐστι ποιοῦν xal τὸ πάσχον 25
25 χατὰ τὴν πεῖσιν πάσχον. ὅτι δὲ οὐχ ἐπὶ χινήσεως μόνης τοῦτο ἀληϑές,
ἀλλὰ xal ἐπὶ τῆς ἀντιχειμένης τῇ χινήσει γενέσεως xal ἐπὶ τῆς ἄμφω
περιεχούσης μεταβολῆς, ἐδήλωσεν εἰπὼν οὐδὲ γενέσεως γένεσις οὐδὲ
ὅλως μεταβολῆς μεταβολή,

2 χινεῖν xal χινεῖσϑαι (τὸ --- τὸ om.) M ante τὸ δὲ add. ἐστὶ C τὸ δὲ χινεῖν χαὶ
χινεῖσϑαι om. A ὦ πάντως M: παντὸς δὲ F διότι Μ δέχα om. aFM librum falso
intellegentes 4 τὸ (ante πάσχειν) om. M χαϑολιχώτερον F ἀλλ᾽ οὐ] οὐχὶ δὲ
aF 5 τὸ ante μεταβάλλεσϑαι add. aF 6 χαϑολιχώτερα 8A?: καϑολικώτερον A'CEM
anto τούτων habet τούτων μεταβάλλεσϑαι deleta A ἐστι τούτων aFM 1 ἦρε-
μίζειν, prior ( in ras. 11 litt. AM αὑτῷ scripsi: αὐτῷ aAFM: ταυτῷ C

8 ἀλληϑὲς C xal τὸ πάσχειν aFM 10 πάσχον M οὕτως εἶναι a: elvat (om.
οὕτω) FM 12 τούτω C 18 ὅτι οὐ] οὔτε οὖν F 13. 14 ἐχεῖνο xaü ἣν M
utroque loco 14 ᾧ ante χινεῖται add. M 15 xatà (post χινούμενον) om. F

16 δῆλον xai ACM: δῆλον ΔΕ ótt om. M πάσχειν M 11 τι 8A: om. CFM
18 ταῦτα ἔχει aFM ἐν αὐτῇ F: ἐν αὐτῷ M 19 ὅτι AC: om. aFM ti — χινήσεως
κίνησις (20) om. F 20 xlvrau//« (ante οὔτε) A τοῦ (ante χινοῦντος) CM: om. aAF
21 xdi C! post dv inseruit οὐδὲ ποιοῦν δὴ xai πάσχον, εἴπερ αὗται ob χινοῦνται 8
οὖν ACFM: δὲ a οὐχὶ τῶν οὐσιῶν εἶπεν ΔΑΟΜ: οὐχ ἧττον εἴπερ ΚΕ 22 ταῦτα
(om. γὰρ) F: αὗται οὖν M 239 τουτέστιν ΑΟΜ: xal aF 24 ὅτι aFM 95 τοῦτο
AC: τοῦτ᾽ aM: ταῦτ᾽ F 21 μεταβολῆς περιεχούσης aCFM 28 μεταβολῆς μετα-
βολὴ ACM ut Arist. Met. Καὶ 12. 1068215 cf. p. 409,7? et f. 220739: μεταβολὴ μεταβολῆς 88

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 (Arist. p. 3250 18] 839

Δείξας οὖν ὅτι ὃ λέγων χίνησιν εἶναι ἐν τῷ ποιεῖν xal. πάσχειν χινή- 191v
σεως λέγει χίνησιν elvat, εἴπερ τὸ ποιοῦν χατὰ τὴν ποίησιν χινεῖ xal τὸ
πάσχον χατὰ τὴν πεῖσιν, T, δὲ ποίησις xal ἢ πεῖσις χινήσεις τινές εἰσι, 80
δείχνυσι λοιπὸν διὰ δύο ἐπιχειρημάτων ὅτι οὐχ ἔστι χινήσεως χίνησις.

5 ὥστε οὐδὲ ἐν τῷ ποιεῖν xal πάσχειν ἔσται χίνησις. τῶν δὲ δύο ἐπιχειρη-
μάτων τὸ μὲν πρῶτον ἐχ διαιρέσεως ἀναγχαίας εἰλημμένον τοιοῦτόν ἐστιν"
εἰ ἔστι χινήσεως χίνησις, T, ὑποχείμενόν τί ἐστιν ἢ χίνησις ὡς αὐτὴ χινου-
μένη xatd τι εἶδος χινήσεως, ὡς λέγομεν ἀνθρώπου χίνησιν εἶναι μετα-
βάλλοντος ἣ χατὰ ποιὸν 7| χατὰ ποσὸν ἣ χατὰ τόπον’ εἰ δὲ τοῦτο, ἔσται

10 ἣ χίνησις ϑερμαινόμενον ἣ αὐξόμενον ἥ τινα ἄλλην μεταβολὴν μεταβάλλον, 85
ἵνα ἡ κινήσεως χίνησις. ἀλλὰ μὴν ὑποχείμενον οὐχ ἔστιν ἢ χίνησις" οὔτε
γὰρ ϑερμαίνεσθαι 7, ψύχεσϑαι λέγεται" οὐσίας γὰρ ταῦτα ἴδια" ἢ δὲ χίνησις
οὐχ ἔστιν οὐσία ἐν τῷ χινουμένῳ τὸ εἶναι ἔχουσα ὡς ἐν ὑποχειμένῳ χαὶ
οὐσίᾳ. εἰ οὖν οὕτω μὴ ἔστι χινήσεως χίνησις, λείπεται, εἰ ἔστιν ὅλως,

15 οὕτως εἶναι, ὡς ἐν ὑποχειμένῳ οὔσης τῆς χινήσεως τὸ ὑποχείμενον μετα-
βάλλειν ἐχ χινήσεως ἑτέρας εἰς ἑτέραν χίνησιν, ὡς λέγομεν ἐχ τοῦ λευχαί-
νεσϑαι μεταβάλλειν εἰς τὸ μελαίνεσϑαι, ὅτι ὑποχείμενόν τι τούτοις οἷον ὁ 40
ἄνϑρωπος ἐχ τοῦ ἑτέρου αὐτῶν εἰς τὸ ἕτερον μεταβάλλει. ἀλλ᾽ οὐδὲ οὕτω,
φησίν, οἷόν τε λέγειν χινήσεως εἶναι χίνησιν, ὡς ἄλλου τινὸς ὑποχειμένου

20 χἀχ χινήσεώς τινος εἰς χίνησιν ἑτέραν μεταβάλλοντος, ἐξ ἑτέρου εἴδους δὴη-
λονότι εἰς ἕτερον, πλὴν εἰ μὴ κατὰ συμβεβηχός τις λέγοι. πῶς δὲ xatd
συμβεβηχὸς δυνατὸν ἐχ χινήσεως εἰς χίνησιν μεταβάλλειν, αὐτὸς ἐρεῖ’ ὅταν
Ἱὰρ λέγηταί τις 2x λήϑης εἰς ἀνάμνησιν μεταβάλλειν, ἐχ χινήσεως μὲν εἰς
χίνησιν ἢ μεταβολὴ δοχεῖ. χινήσεις γάρ τινες ἦ τε ἀνάμνησις xal ἢ λήϑη, 46

95 ἀλλὰ χατὰ συμβεβηχὸς τῆς χινήσεως f, χίνησις δοχεῖ, διότι ᾧ συμβέβηχε
τὸ ἐπιλανθάνεσθαι οὗτος εἰς τὸ μνημονεύειν μεταβάλλει. ὁμοίως δὲ xai
ἐχ τοῦ νοσάζεσϑαι εἰς τὸ ὑγιάζεσϑαι μεταβάλλων: ἐχ νόσου γὰρ εἰς ὑγείαν
οὕτως εἶπεν ὡς ἐχ χινήσεως εἰς χίνησιν. τὸ δὲ εἰς ἕτερον εἶδος χαλῶς
πρόσχειται, χαὶ τὴν αἰτίαν αὐτὸς ἐπήγαγεν. εἰπὼν αὕτη γὰρ ἢ χίνησις

80 ἐξ ἄλλου εἴδους εἰς ἄλλο ἐστὶ μεταβολή. xai οὐ μόνη ἣ χίνησις

2 ποίησιν] χίνησιν C 3 ἡ δὲ] εἰ δὲ ἡ M 9 χίνησις ἔσται aFM δὲ om. M
ὡς 8A: om. CFM αὕτη CF ὃ ὡς C et om. primitus rest. A': ὥσπερ
aFM χίνησιν ἀνθρώπου (om. elvat) aFM 9 τὸ ante ποιὸν et ante ποσὸν add. M
τρόπον, in mrg. corr. F! 10 μεταβολὴν iteratum del. Αἴ 12 3| AC: οὔτε aFM veri
similiter γάρ ἐστι aFM 14 λείπεται, alt. e in ras. M post εἰ 111 fere litterae
erasae A 15 post οὔσης M add. γὰρ 15. 16 τὸ ὑποχείμενον xal μεταβάλλει F

17 αὐτοῖς a 18 τὸ om. aF μεταβάλλειν M οὕτω] τοῦτο F 20 xdx scripsi:

κἂν A! (superscr. ἐχ A7): «al ἀπὸ C: ἐχ aFM 21 τις om. CFM λέγει F δὲ om. F
22 ἐκ χινήσεως δυνατὸν aFM 23 γὰρ om. F λέγηταί] μεταβάλλη (om. μεταβάλλειν post
ἀνάμνησιν) aF τις 0m. M fortasse ἐξ ἀναμνήσεως εἰς λήϑην ut. Aristoteles p. 220 022
μὲν om. C 26 μεταβάλλειν, sed v del. C 27 ὑγιάζειν F μεταβάλλων AC: peta-
βάλλει aFM: fortasse μεταβάλλειν 27. 28 ὑγείαν εἶπεν: οὕτως δὲ ἐκ Εἰ: ὑγείαν εἶπεν
οὕτως ὡς EX M 90 εἴδους libri omnes cf. p. 840,9: om. codd. EH Arist. Phys. et
Met. K 12. 1068^24 ἐστὶ --- ἄλλο (p. 840,2) om. Καὶ μόνον Μ

840 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 225^»13]

ἀλλὰ xai fj γένεσις xal ἢ φϑορὰ ὡσαύτως ἔχει. ἐξ ἄλλου γὰρ εἴδους εἰς 197"
ἄλλο xai ἐπὶ τούτων ἣ μεταβολή" πᾶσα γὰρ μεταβολὴ ἐξ ἀντιχειμένου εἰς ὃ]
ἀντικείμενον, πλὴν ὅτι fj μὲν γένεσις xal ἣ φϑορὰ εἰς τὰ ἀντιχείμενα οὔ-
τως ὡς χατὰ ἀντίφασιν, ἣ δὲ χίνησις εἰς τὰ ἀντιχείμενα τὰ ὡς ἐναντία.
τοῦτο γὰρ αὐτῷ σημαίνει τὸ αἱ μέν. τουτέστιν ἣ γένεσις xal ἢ φϑορᾶ,
εἰς ἀντιχείμενα dí, τουτέστι κατὰ ἀντίφασιν, ἣ δὲ ὡδί, τουτέστιν εἰς
τὰ ἐναντία, ἣ κίνησις.

Ἔδειξε δὲ χαὶ διὰ τοῦ παραδείγματος, ὅτι πᾶσα μεταβολὴ ἐξ ἄλλου
εἴδους εἰς ἄλλο | γίνεται, εἰπών" οἷον ἄνϑρωπος ἐχ νόσου εἰς ὑγείαν. 198r
Ι0 ὡς γὰρ ἐπὶ τούτου διαφέροντα ἐστι τό τε ἐξ οὗ xal τὸ εἰς ὅ, οὕτω xal εἰ

ἐχ χινήσεώς τι εἰς χίνησιν χινοῖτο, διαφέρουσα ἔσται ἣ ἐξ ἧς τῆς εἰς fv.
ἢ γὰρ ἐχ τῆς βραδυτέρας χινήσεως εἰς τὴν ϑάττω μεταβολὴ τάχα μὲν xal
αὐτὴ ἐξ ἀντιχειμένου εἴδους εἰς ἀντιχείμενόν ἐστι, τάχα δὲ οὐκ ἐχ χινήσεως
εἰς χίνησίν ἐστι’ μία γὰρ ἣ εἰς τὸ αὐτό: γίνεται δὲ ἣ ἐπίτασις ἐχ τοῦ
15 μεταξὺ xal ὡς ἐχστάσεώς τε xal ἠρεμίας: ἢ γὰρ βραδεῖα χίνησις μίξει ὅ
ἠρεμίας καὶ ἔχει πρὸς τὴν ταχεῖαν οὕτως ὡς τὸ φαιὸν πρὸς τὸ λευχόν.
χατὰ συμβεβηχὸς μὲν οὖν ὡς εἴρηται δυνατὸν χινήσεως εἶναι χίνησιν, ὅταν
τὸ ὑποχείμενον εἰς ἑτέραν χίνησιν ἐξ ἑτέρας μεταβάλλῃ, καθ᾽ αὑτὸ δὲ ἀδύ-
vatov. x«l τὸ ἑπόμενον ἄτοπον ἐπήγαγεν αὐτὸς εἰπὼν ἅμα οὖν μετα-
20 βάλλει ἐξ ὑγιείας εἰς νόσον, xal ἐξ αὐτῆς ταύτης τῆς μεταβολῆς
εἰς ἄλλην. cl γὰρ ἢ ἐξ ὑγείας εἰς νόσον μεταβολὴ T, χίνησις αὐτὴ χινεῖ-
σϑαι λέγοιτο, τὸ ἐξ ὑγείας εἰς νόσον χινούμενον ἅμα τε ταύτην χινεῖται τὴν 10
χίνησιν xal ἐξ αὐτῆς ταύτης εἰς ἄλλην μεταβάλλει οἷον εἰς λεύχανσιν, εἴπερ
f, χίνησις χινεῖται. ἅμα τε οὖν εἰς νόσον εἴη μεταβάλλον, xal εἰς ἐχεῖνο,
25 ὃ τέλος ἐστὶ τῆς μεταβολῆς, εἰς ἣν μετέβαλεν ἐκ τῆς ἐξ ὑγείας εἰς νόσον
μεταβεβληχὸς οἷον τὸ λευχόν. ὅταν οὖν ἐν νόσῳ qj, δῆλον ὅτι ἅμα τε εἴη
ἂν εἰς νόσον μεταβεβληχὸς xal εἰς ἄλλο τι εἰς ὃ ἦν ἣ χίνησις, εἰς ἣν ἢ
προτέρα χίνησις μετέβαλεν" ἐπειδὴ δὲ οὐχ ἦν ὡρισμένον τὸ εἰς ὁποίαν, διὰ 15
τοῦτο ὅταν νοσήσῃ, φησί, μεταβεβληχὸς ἔσται εἰς ὁποιανοῦν’ ἐν-

C

1 ὡσαύτος C! 2 ἐπὶ ἔτι F 8 τὰ om. aFM 4. ἡ ὃ χίνησις sic M sed ὃ in ras.
9 αὐτῷ] αὐτὸ M σημαίνει AC: δηλοῖ aF: βούλεται M τὸ αἱ om. M Simplicii lectio-
nem αἱ μὲν ὡδί, ἡ δὲ ὡδί, ἡ χίνησις conferas cum Phys. cod. E, Metaph. K 12. 1068425

6 ὡδί] δὴ M 8 τοῦ om. aFM 9 εἴδους ACM: om. aF cf. p. 839,30 et Philopono
Phys. p. 790,1. 2 post ἄλλο add. εἶδος aF olov] ot ὁ ΟἹ: olov ὁ C? ἀνϑρώ-
πους F 10 τό τε ΑΟΜ: τὸ aF τὸ (ante εἰς) om. A 11 χινεῖται aFM

12 ἡ γὰρ] εἰ γὰρ C 13 αὕτη F ἔσται FM 19 xal (post μεταξὺ) om. F
fortasse ὡς (ἐξ) εἰ γὰρ (sic altero loco) βραδεῖα --- εἰς ἄλλην (21) iterata del. A. 16 τα-
χεῖαν)] βραδεῖαν C 18 μεταβάλλῃ, ἡ in ras. C: ἢ ex εἰ correct. M 19 post ἐπό-
utvov add. μεταβάλλῃ i. e. emendationem prioris versiculi ex exemplari translatam

dpa μὲν οὖν M 20 ὑγιείας A. priore loco M: ὑγείας aCFA altero loco ταύτης aCFMA
altero loco: om. A priore loco 2l εἰ in ras. C ἢ A?*F?: ἡ aA! CM: om. ΕἸ

24 μεταβάλλον, λλον in ras. A 20 εἰς ἣν μετέβαλλεν AC ἐξ om. CFM 26 μετα-
βεβληχὸς A?FM: μεταβάλλον C: μεταβολῆς aA! ἦι ΑἹ: 7] aC: χινεῖται F: χινῆται M
mrg. A? 20 ἂν om. FM 28 μετέβαλεν aFM: μετέβαλλεν AC ὁποῖον, sed
statim corr. F!: ποίαν M εἰς τὸ F

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 2280 13] 841

δέχεται γὰρ xal μεταβαλεῖν τὸ μεταβάλλον xal ἠρεμῆσαι παυσάμενον τῆς 198r
μεταβολῆς. ὅταν μέντοι ἐχ χινήσεως εἰς χίνησιν χινεῖσϑαι λέγηται, ἀναάγχη
εἰς ὁποιανοῦν χίνησιν μεταβεβληχέναι καὶ οὐχέτι εἰς ἠρεμίαν. τὸ οὖν ἐχ
χινήσεως εἰς χίνησιν μεταβάλλον, δῆλον ὅτι χινούμενον ἔτι τὴν χίνησιν
5 ἐχείνην, ἐξ ἧς λέγεται μεταβαλλειν, ἔσται xal ἄλλην χινούμενον, εἰς ἣν
λέγεται ἐχ ταύτης μεταβάλλειν: ὡς γὰρ τὸ ἐχ λευχοῦ εἰς μέλαν μεταβάλλων 20
ἔτι πως ὃν ἐν τῷ λευχῷ ἐξ αὐτοῦ μεταβάλλει xal ἔχει τι αὐτοῦ, ἕως ἂν
τελέως μεταβάλλῃ ἐξ αὐτοῦ, οὕτως εἰ καὶ ἐχ χινήσεώς τι εἰς χίνησιν μετα-
βάλλει, ἔτι ὃν ἐν τῇ χινήσει ἐξ ἧς λέγεται μεταβάλλειν xal χινούμενον χατ᾽
10 αὐτήν, ἅμα xal χατ᾽ ἐχείνην χινήσεται εἰς ἣν μεταβάλλει. χαὶ ἔτι ὅταν
ἡ εἰς τὸ ἕτερον μεταβεβληχός, ὅπερ εἶπεν αὐτὸς ὅταν νοσήσῃ. τότε xai
εἰς ἕτερον ὁποιονοῦν ἔσται μεταβεβληκός. ὥστε πρῶτον μὲν ἄτοπον τὸ
ἐπὶ πλείω ἅμα xal διαφέροντα χινεῖσθαι, ἔπειτα τὸ ἐν πλείοσιν ἅμα εἶναι, 3ῦ
τρίτον δὲ εἰ ἣ χίνησις μεταβολή ἐστιν ἐξ ἐναντίγυ εἰς ἐναντίον xal μετα-
15 βαλλει τι éx χινήσεως εἰς χίνησιν, δῆλον ὅτι ἐκ τῆς ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναν-
τίον μεταβάλλοι ἄν εἰς τὴν ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον: αὗται γάρ εἰσιν ἐναν-
τίαι χινήσεις. ὡς γὰρ τὸ ix χρώματος εἰς χρῶμα μεταβάλλον οὐχ ἐχ τοῦ
τυχόντος εἰς τὸ τυχόν, ἀλλ᾽ ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον μεταβάλλει, οὕτω xai
τὸ ἐχ χινήσεως εἰς χίνησιν μεταβάλλον xal χινούμενον οὐχ εἰς τὴν τυχοῦσαν
20 μεταβάλλει, ἀλλ᾽ εἰς τὴν ἐναντίαν - αὔτη δὲ ἦν ἢ ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον. 80
xal ἐπὶ τῆς χινήσεως ἔτι μᾶλλον τοῦτο, εἴπερ τὸ χινήσβι εἶναί ἐστι τὸ
μεταβολῇ εἶναι ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον. ὥστε συμβήσεται xal τῶν πρό-
σῦεν ἀτοπώτερον" οὐ μόνον γὰρ ἐπὶ πλείω ἅμα διαφέροντα χινήσεται, αλλὰ
χαὶ ἐπὶ ἐναντία, καὶ οὐ μόνον ἐν πλείοσιν ἅμα διαφέρουσιν ἔσται, ἀλλὰ
25 xai ἐν ἐναντίοις. ἡ μὲν γὰρ ἐν χινήσει ἐστὶ τῇ χατὰ τὸ ὑγιάζεσϑαι, ix
νόσου ἄν εἰς ὑγείαν μεταβάλλοι: Tj δὲ ix τῆς χινήσεως ταύτης μεταβάλλει
εἰς ἄλλην τὴν ἐναντίαν αὐτῇ (οὐ γὰρ εἰς τὴν τυχοῦσαν), ἅμα dv εἰς ὑγείαν s5
μεταβάλλον ἐν τῷ ὑγιάζεσθαι χατὰ τὴν αὐτὴν ταύτην μεταβολὴν xal εἰς
τὸ ἐναντίον τῇ ὑγείᾳ τὴν νόσον μεταβάλλοι, εἰ χινεῖται καϑ' αὑτὸ ἢ χί-

1 γὰρ] μὲν γὰρ Α μεταβαλεῖν corr. ex μεταβάλλειν C: μεταβάλλειν 3AFM 4 ἔτι
post χίνησιν aFM ὃ ἔσται --- μεταβάλλειν (6) oin. M 6 μεταβάλλον om. aF

1 Ext πῶς ὃν ACFM: ὅτι ὃν 8 ἐξ αὐτοῦ] ἐξ οὗ Μ xal om. a 8 μετα-
βάλλη aCM: μεταβάληι A: μεταβάλη F εἰ «al ACF: εἰ a: xai M 8. 9 μεταβαλ-
λει, εἰ in ἡ corr. F! 11 eic] πρὸς ΔῈ αὐτὸς aCFM: xal αὐτὸς A

12 ὥστε xal FM πρώτων C! 14. 15 7) μεταβάλη τις F 15. 16 éx τῆς éx τοῦ
(ἐκ τοῦ om. FM) ἐναντίου εἰς τὸ (τὸ om. M) ἐναντίον aFM 16 μεταβάλλει ἂν Μ

20 ἡ om. M 21 xai ἐπὶ — ἐναντίον (22) om. F τοῦτο ἔτι μᾶλλον a 22 μετα-
βολὴ] μεταβάλλον Μ εἶναι τοῦ C: om. M συμβήσεταί τι M 23 γὰρ] γὲ M
post ἅμα add. xal aF itemque v. 24 24 ἐπὶ τὰ ἐναντία ἔσται xai M ἐν ACM:
ἐπὶ aF 24. 25 ἀλλὰ καὶ] ἀλλὰ M 20 ἐν (post xal) om. aCF ἡ] εἰ F
itemque v. 26 xatà τοῦ F 26 dv om. aF: post ὑγείαν ponit M μετα-
βάλλει aF 26. 2 μεταβάλλοι εἰς M 21 ὑγίειαν 88 28 μεταβάλλοι 8
ταύτην om. C 29 τὸ om. M τῇ om. M lac. XII litt. ὑγιεία M
μεταβάλοι F

842 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 3250 18)

νησις. ἐπειδὴ δὲ τὸ χινούμενον ἐπί tt xdy γένοιτο ἐν ἐχείνῳ ἐφ᾽ ὃ χι- 198:
νεῖται, ὅταν παύσηται τῆς χινήσεως, ἅμα ἔσται ἐν τοῖς ἐφ᾽ ἃ ἅμα ἐχινεῖτο
χατὰ ἀμφοτέρας τὰς χινήσεις" ἦν δὲ ταῦτα νόσος τε xal ὑγίεια. ἅμα dpa
ἐν ὑγείᾳ τε χαὶ νόσῳ ἔσται χαὶ ὅλως ἐν τοῖς ἐναντίοις τὸ ἐχ χινήσεως εἰς

5 χίνησιν χινούμενον. xal αὐτὸς δὲ 6 ᾿Αριστοτέλης τὸ μὲν ἐπὶ πλείω δια- 40
φέροντα χινεῖσϑαι χαὶ τὸ ἐν πλείοσι διαφέρουσιν εἶναι ἐσήμανεν διὰ τοῦ
ἅμα οὖν μεταβάλλει ἐξ ὑγείας εἰς νόσον χαὶ ἐξ αὐτῆς ταύτης
τῆς μεταβολῆς εἰς ἄλλην. δῆλον δὴ ὅτι ὅταν νοσήσῃ μεταβε-
βληχὸς ἔσται εἰς ὁποιανοῦν. τὸ δὲ ἐπὶ τὰ ἐναντία ἅμα χινεῖσϑαι xal
10 ἐν τοῖς ἐναντίοις ἅμα εἶναι ἐσήμανεν διὰ τοῦ xal ἔτι εἰς μὴ τὴν τυ-
χοῦσαν ἀεί, χἀχείνην ἔχ τινος εἴς τι ἕτερον’ ὥστε καὶ fj dvtt-

χειμένη ἔσται ὑγίανσις.

Τί οὖν οὐ μεταβάλλει τι ix τοῦ ἀναμιμνήσχεσϑαι εἰς τὸ ἐπιλανϑάνε- 45
σϑαι, καὶ ix τοῦ νοσάζεσϑαι εἰς τὸ ὑγιάζεσϑαι; εἰ οὖν χινήσεις αὗται καὶ
15 ἐναντίαι, πῶς οὐχ ἄν εἴη μεταβολῆς μεταβολὴ καὶ χινήσεως χίνησις; ταύ-
τὴν δὴ λύων τὴν ἔνστασιν οὐ xaÜ' αὑτό φησιν ix χινήσεως εἰς χίνησιν
εἶναι τὴν μεταβολήν, ἀλλὰ χατὰ συμβεβηκός, ὅτι ᾧ συμβέβηχεν dvaptpvi-
σχεσϑαι οὗτος ἐπιλανθάνεται πάλιν: εἰ μὲν γὰρ ἀναμιμνῃσχόμενος ἐν τῷ
ἀναμιμνῇήσχεσθαι ἐπελανϑάνετο, ἦν dv οὕτως ix χινήσεως εἰς χίνησιν μετα-

20 βολή. ἔδει γὰρ ἔτι μένουσαν τὴν μνήμην χινεῖσϑαι εἰς λήϑην" τὸ γὰρ χι- 50
νούμενον ἔτι μένον ὅπερ ἐστὶ χινεῖται xal οὐχ οὕτως ἔχει ὡς τὸ γινόμενον.
ἐπειδὴ δὲ χαϑόλου χρὴ τὸ χινηϑὲν γενόμενον ἐφ᾽ ὃ ἐχινεῖτο στῆναι, εἰ
μέλλοι τὴν ἐναντίαν πάλιν χίνησιν χινεῖσϑαι, χαὶ ὃ ἀναμιμνῃσχόμενος ὅταν
ἀναμνησϑῇ ἔστη, εἶτα οὕτως, εἴπερ ἄρα, ἐπιλανθάνεται. τὸ οὖν περὶ τὸν
35 αὐτὸν ἀμφότερα γίνεσϑαι παρὰ μέρος χινεῖσϑαι λέγομεν ἐν τῇ συνηϑείᾳ ἐχ

τοῦδε εἰς τόδε. πῶς δὲ τὸ χατὰ συμβεβηχὸς ἀναμιμνησχεσϑαι μετα- 198v
βάλλει εἰς τὸ ἐπιλανθάνεσθαι, ἐδήλωσεν εἰπὼν ὅτι ᾧ ὑπάρχει παρὰ
μέρος ταῦτα, τουτέστιν ὁ ἀνῦρωπος ἣ ἢ ψυχή, ἐχεῖνο μεταβάλλει κατὰ

1 γένοιτο AC: γίνηται 8Ε: γένηται M ἐφ᾽ ὧι ΑΜ 2 ἐφ᾽ ὃ F: ἐφ᾽ ᾧ dsic M

ὃ χατὰ τὰς, sed τὰς del. C ἅμα ἄρα A: ἅμα μὲν οὖν C: ἅμα a: χαὶ FM 4 ἔσται
ἐν νόσῳ τὲ xal ὑγεία ΔΕ Μ ὃ δὲ] μὲν aF ἐπὶ] εἰς Ο πλεῖον Μ 8 post εἰς
add. ταύτην del. F δὴ ὅτι ΔΑ: δὲ ὅτι FM: δὴ C 9 post δὲ add. xal AC ἐπεὶ
sic M 11 ἀεί aA: δὴ F: δεῖ γὰρ CM χἀχεῖνον M 13 οὐ om. M 13. 14 εἰς
τὸ ἐπιλανθάνεσθαι aA*C*FM: om. A!C! 14 νοσίξεσϑαι a ante εἰς add. εἰς ὑγίειαν
ἣ 858 15 μεταβολῆς μεταβολὴ seripsi (οἵ, p. 838, 28. 843, 20): μεταβολὴ μεταβολῷῇς
aC: μεταβολὴ χινήσεως ΔΕΜ 15. 16 αὐτὴν F 16 $5] δὲ M λύει aFM
φησὶ γὰρ οὐ χαϑ᾽ αὑτὸ ΔῈ Μ 16. 11 εἶναι εἰς χίνησιν ἃ: εἶναι χίνησιν EF

20 ἔδει γὰρ ἔτι μένουσαν τὴν μνήμην scripsi: ἔδει γὰρ ἐπιμένουσαν τὴν μνήμην A': ἔδει γὰρ
ἐτι (ras. ex ἐπὶ) ὑπομένουσαν τὴν μνήμην C: ἔδει γὰρ ἔτι μένον εἰς μνήμην ΔΕ : ἔδει γὰρ
ἔτι μένοντα ἐν μνήμῃ ἃ: ἔδει γὰρ ἐπὶ..... εἰς τὴν μνήμην M [post ἐπὶ lac. v litt.]

λήϑησιν M 2] ἔτι μένον aFM: ἐπιμένον A: ἔτι ὑπομένον C xal οχ ΑΟΜ:
οὐχ F: οὐ γὰρ a 32 γινόμενον M 239 μέλλει a 23. 24 6 ἀναμιμνησχόμενος
πάλιν ἀναμνησϑεὶς M 24 ἔστη aCF (εἴ. στῆναι v. 22): ἔστη A: ἔσται M εἴπερ]
ὥσπερ F τὸ οὖν Δ: τῶι οὖν A: ἐν τῷ οὖν CM 24. 25 περὶ τῶν αὐτῶν M

26 τὸ x. συμβ. AM: xatà συμβεβηκὸς τὸ aF: χατὰ c. ἐν τῶ C

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 22513. 33] 843

ταῦτα. εἰ οὖν ἀνάγχη μὲν T, ὑποχείμενον εἶναι τὴν χίνησιν ἢ ἐν Omo- 198v
χειμένῳ, οὔτε δὲ ὑποχείμενόν ἐστιν οὔτε ἐν ὑποχειμένῳ οὖσα δυνάται χι-
νεῖσϑαι, xat' οὐδένα τρόπον εἴη ἄν χινήσεως χίνησις.
Ἐπιστῆσαι δὲ ἐν τούτοις ὡς οἶμαι ἄξιον, ὅτι οὐ πᾶσαν μεταβολὴν
5 ἀποφάσχει τῆς χινήσεως, ἀλλὰ τὴν χίνησιν μόνην. τὸ γὰρ ἅμα μεταβάλλειν ὃ
ἐξ ὑγείας εἰς. νόσον, xol ἐξ αὐτῆς ταύτης τῆς μεταβολῆς εἰς ἄλλην, ὅπερ
ὡς ἄτοπον ἐπήγαγε, τούτῳ ἕπεται τῷ τὴν χίνησιν χινεῖσϑαι" τὸ γὰρ χινού-
μενον ὑπομένον ὅπερ ἐστὶ χινεῖται. εἰ οὖν τὸ νοσάζεσϑαι χινεῖται μένον
ὅπερ ἐστὶν εἰς τὸ ἀντιχείμενον τὸ ὑγιάζεσϑαι μεταβάλλει, ὥστε τὸ αὐτὸ
10 ἅμα ἄν νοσάζοιτο xal ὑγιάζοιτο,. τοῦτο δὲ τὸ ἄτοπον τῇ γενέσει οὐχ dxo-
λουϑεῖ- οὐ γὰρ μένον τι ὅπερ ἐστὶ γίνεται, ὥσπερ μένον ὅπερ ἐστὶ χινεῖ-
ται" οὐ γὰρ ἐξ ὄντος εἰς ὄν, ἀλλ᾽ ἐχ μὴ ὄντος εἰς ὃν xal ἐξ οὐχ ὑποχει- 10
μένου εἰς ὑποχείμενον. ἀλλὰ χἄν ἐκ μὴ ὄντος εἰς ὃν ἢ γένεσις, ἐὰν τὴν
μεταβολὴν ταύτην μεταβάλλειν τις εἴπῃ, ἐπειδὴ xal τὸ μεταβάλλον ἐξ ἀντι-
15 χειμένου εἰς ἀντιχείμενον μεταβάλλει, ἅμα ἐχ μὴ ὄντος εἰς ὃν xal ἐξ ὄντος
εἰς μὴ ὃν μεταβάλλει, ὥστε καϑὸ γίνεται φϑείρεται.

p.225»33 "Ec: δὲ εἰς ἄπειρον βαδιεῖται ἕως τοῦ οὔτε τὸ γίνεσθαι
* ν - »; v , 9 ,
οὖν οὗτε τὸ χινεῖσϑαι otóv τε οὔτε μεταβάλλειν οὐϑέν.

Δείξας ὅτι οὐχ ἔστι χινήσεως χίνησις, τουτέστιν ὅτι fj χίνησις οὐ χι-

20 νεῖται, χαϑολιχώτερον ἔτι δείχνυσι τὸ πρόβλημα, ὅτι οὐδὲ μεταβολῆς o
μεταβολή ἐστιν ὅλως. xal ἵνα δείξῃ ὅτι τὴν μεταβολὴν νῦν οὐχ ἀντὶ
τῆς χινήσεως εἶπεν, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῆς χυρίως μεταβολῆς τὸ ὄνομα τέϑειχε τῆς
χοινῆς, ὑφ᾽ ἣν xai ἣ χίνησίς ἐστι xal ἢ γένεσι: xal ἢ φϑορα, ἐπήγαγεν τὸ
χαὶ γενέσεως γένεσις. δείχνυσι δὲ αὐτὸ διὰ τῆς εἰς ἄτοπον ἀπαγωγῆς
25 συλλογιζόμενος οὕτως" εἰ ἔστι χινήσεως χίνησις T, γενέσεως γένεσις 7, ὅλως
μεταβολῆς μεταβολή, οὔτε χίνησίς ἐστιν οὔτε γένεσις οὔτε ὅλως μεταβολή"

τούτων δὲ μὴ ὄντων, οὔτε τὸ γίνεσϑαι, οὔτε τὸ χινεῖσϑαι, οὔτε τὸ μετα- 25
βάλλειν ὅλως τι δυνατὸν εἶναι. εἰ bà μὴ ταῦτα, οὔτε τὰ χινούμενα οὔτε
τὰ μεταβάλλοντα ἔσται. χαὶ ὅτι μὲν ταῦτα ἄτοπα xai ἀδύνατα ἐστι xai

———

] μὲν om. aFM 4 ἐν om. M ὡς ACM cf. p. 816,3: om. aF ὃ τῷ γὰρ M

6 ὑγίας Α' post ἐξ (alterum) eras. littera A ὡς) ἧς C: εἰς M ἕπεται
τούτω 88 τῷ tjv] τὸ ᾧ τὴν M τὴν om. F τὸ yàp (ὁ in ras.) M

9 ὅπέρ ἐστι τὸ M (om. εἰς) 10 ἅμα om. aF τῇ γενέσει aCF: τῆς γενέσεως AM

11 γίνηται C 12 xai ἐξ] ἣ καὶ M 13. 14 τῆς μεταβολῆς ταύτης μετα-
βολὴν aF 14 τὸ μεταβάλλον] μᾶλλον FM 15 μεταβάλλει om. ΕΜ 10 φϑείρεσϑαι
aF 17 "Ext δὲ xal εἰς τὸ M δὲ omn. Arist. praeter codd. FI ἄπειρα a

τὸ ante γίνεσθαι et xtveioüat om. a et Arist. (οὔτε — χινεῖσϑαι om. F) 18 μεταβαλ-
λει F οὐδὲν a 19. 20 κεϊνεῖται C 20. 21 μεταβολὴ μεταβολῆς aF cf.
v. 26: μεταβολὴ μεταβολῶν M 21 vov om. C 22 τῆς (primum) A: om. aCFM
μεταβολὴ M τέδηχε C 22. 23 τέϑειχε τῆς χινήσεως xal ἡ χίνησις ὑφ᾽ ἦν ἐστι
xal ἡ γένεσις xal ἡ φϑορά F 24 γένετιν aF ἐπαγωγῆς Μ 29 xal (tertium)

om. M

844 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 225533]

διὰ τοῦτο xal ἐχεῖνα, οἷς ταῦτα ἕπεται, εἴπερ ἕπεται, τουτέστι τὸ εἶναι 198»
χινήσεως χίνησιν xal γενέσεως γένεσιν xal μεταβολῆς μεταβολήν, πρόδηλον.
τὸ δὲ συνημμένον διὰ δύο μέσων ὅρων δείχνυσιν’ εἰ γάρ ἐστι γενέσεως
γένεσις ἢ μεταβολῆς μεταβολή, εἰς ἄπειρον ἀνάγχη προϊέναι" εἰ δὲ τοῦτο,

5 οὔτε τὸ πρῶτον ἔσται οὔτε τὸ ἔσχατον’ ὥστε οὐχ ἔσται οὔτε γένεσις οὔτε 80
μεταβολή. ὅτι δὲ ἀνάγχη εἰς ἄπειρον εἶναι τὴν πρόοδον, εἰ ἔστι μετα-
βολῆς μεταβολὴ, δείχνυσιν ἐκ τοῦ, εἴπερ ὅλως ἐστὶ μεταβολῇς μεταβολή,
μἢ μόνον ταύτης εἶναι τῆς προβεβλημένης, ἀλλὰ καὶ ἐχείνης, ἀφ᾽ ἧς d
εἰς ταύτην γέγονε, xal πάλιν ἐχείνης ἄλλην, xal ἀεὶ τῆς λαμβανομένης μετα-

10 βολῆς προὐπαρχουσάν τινα ἄλλην μεταβολὴν ἀναγχη λαμβανεσϑαι, εἰ δὲ
τοῦτο, εἰς ἄπειρον ἀεὶ προϊέναι ἄλλην ἀεὶ πρὸ ἄλλης λαμβάνοντα, εἰ δὲ
τοῦτο, xal τὸ ἐφεξῆς ἀχολουϑήσει" πρώτης γὰρ μὴ οὔσης μεταβολῆς οὐδ᾽ si
ἂν ἢ μετ᾽ αὐτὴν εἴη οὐδὲ T, ταύτης ἐφεξῆς οὐδὲ ἀλλη τις ὅλως ἕως τῆς
ἐσχάτης" ὥστε εἰ ἔστι μεταβολῆς μεταβολή, οὐχ ἔσται μεταβολή. αὐτὸς

15 δὲ ἐπὶ τῆς γενέσεως τὸν λόγον προάγει, μᾶλλον τῇ ἀφωρισμένῃ μεταβολῇ
τῆς διανοίας ἐπερειδόμενος ἥπερ τῇ xowij. xal τὸ ἄτοπον ἐπὶ τοῦ μηδὲν
γίνεσϑαι φανερώτερόν ἐστιν: ἕπεται Ἰὰρ τούτῳ τὸ μηδὲ εἶναί τι τῶν γε-
νητῶν ἐναργῶς ἄτοπον ὑπάρχον. xal μέντοι xal ἄλλο τι ἄτοπον προσανα-
φαίνεται κατὰ ταύτην τὴν ἀπόδειξιν τὸ μὴ οὖσαν τὴν γένεσιν ἤδη εἶναι. 40

20 Διαφόρου δὲ οὔσης ἐν τούτῳ τῷ χωρίῳ τῆς ραφῆς ὁ ᾿Αλέξανδρος
xal τὴν σαφεστέραν ἔγραψεν ἔχουσαν οὕτως, οἷον εἰ f, ἁπλῇ γένεσις
ἐγίνετό ποτε, καὶ τὸ γινόμενον ἐγίνετο, ὥστε οὔπω ἦν ἤδη. xal
ἐξηγεῖται ἁπλῆν γένεσιν τὴν χωρὶς τοῦ γινομένου νοουμένην, περὶ ἧς Cm
τοῦμεν, εἰ γίνεται. εἰ οὖν αὕτη ἢ γένεσις ἐγίνετό mote, τὸ Ob γινόμενον

25 γίνεται τέως xai οὔπω ἐστίν (οὐ γὰρ οἷόν τε αὐτὸ γινόμενον μὴ γίνεσθαι),
οὕπω οὖσα ἣ γένεσις ἤδη ἦν’ οὐ γὰρ ἠδύνατο γενέσϑαι μὴ οὔσης γενέσεως. 45
οἷδε ὃὲ xai τοῦτο τῷ εἰρημένῳ προσχείμενον ὁ ᾿Λλέξανδρος ἀλλὰ γινό-
μενον ἦν γινόμενον ἤδη, ὅπερ: τῷ εἰρημένῳ ἀτόπῳ τῷ μήπω οὖσαν
τὴν γένεσιν ἤδη εἶναι τὸ ἀντίστροφον ἄτοπον ἀποδίδωσι τὸ ἤδη οὖσαν τὴν

80 γένεσιν γινόμενον ἔτι εἶναι, τουτέστι μήπω εἶναι. xal ἄλλην δὲ γραφὴν

1 xai AM: om. aCF εἴπερ ἕπεται om. F 2 πρόδηλον — μεταβολὴ (4) om. F

4 εἰ 68 — elvat (0) om. F ὃ ὥστε οὐκ om. M ἔσται post γένεσις pon. M

6 εἰς ἄπειρον ἀνάγχη προϊέναι a: ἀνάγχη ἐπ᾿ ἄπειρον ἱέναι M 8 ἐφ᾽ ἧς M 9 ἐκείνης]
ἄλλης F 11 del alterum oin. a 13 μετὰ ταύτην aF post εἴη add. M οὐδὲ (sic)
τοῦτο xai τὸ ἐφεξῆς ἀχολουϑήσει sed del. punctis 14 ἔσται a μεταβολῶν μετα-
βολὴ Μ οὐχ ἔστι M 15 ἀφορισμένῃ 4M μεταβολὴ sic C 16 ἐπερειδόμενος CFM:
ἐπερειδομένης aA εἴπερ C 17 μηϑὲν aFM, qui om. τι 18 πρὸ ὑπάρχον C
2] xai ACFM: om. a. respondet xal ἄλλην δὲ v. 30. sed melius scribebat μὲν

j om. CF 22 xai τὸ] τὸ μὲν F ἐγίνετο τε F 28 ἐξηγεῖτο F 29. 24 περὶ
ἣν ζητοῦμεν, el ἐγίνετο M 24 αὐτὴ Α δὲ] μὲν FM 25 ἐγίνετο FM

26 οὕπω οὖν F ἠδύνατο ΔῈ (cf. f. 208v2): ἐδύνατο ACM 21 τοῦτο om. F

τὸ εἰρημένον A ἀλλέξανδρος C 28 ἦν γινόμενον om. F: ἦν ἤδη γινόμενον M
τὸ (ante μήπω) M 28. 29 μήπω γένεσιν οὖσαν 88 29 ἀντιστρέφον F 30 γι-
νόμενον] γινομένην C

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 (Arist. p. 225* 33] 845

προστίθησι τοιαύτην: ὥστε οὔπω ἣν γινόμενον ἁπλῶς, ἀλλά τι γι- 198v
γόμενον ἤδη. xal εἴη ἄν τὸ λεγόμενον, ὅτι fj ἁπλῇ γένεσις ἐγίνετο ἤδη
τινὸς γενέσεως οὔσης" δι᾽ ἧς γὰρ ἢ ἁπλῇ γένεσις ἐγίνετο, αὕτη γένεσις δ0
οὖσα ἤδη ἦν. καὶ ἐν πολλοῖς ἀντιγράφοις αὕτη φέρεται 7| γραφή. μή-

5 mote δὲ οὕτως αὐτὴν ἐξηγητέον" εἰ τίνοιτο ἢ γένεσις, οὔπω ἦν ἁπλῶς
γένεσις γινόμενον, ἀλλά τι γινόμενον ἤδη. τουτέστιν ἀλλὰ χαὶ ἄλλο τι μετὰ
τῆς γενέσεως πεπονθὸς τὴν γένεσιν, ὥστε τὸ ὅλον γινόμενον εἶναι, ὥσπερ
ἐστὶ γινόμενον ἄνθρωπος. εἰ οὖν γίνοιτο ἣ γένεσις, οὐ γένεσις ἔσται
ἁπλῶς, ἀλλ᾽ ἕν τι τῶν γινομένων. ταῦτα οὖν μεταξὺ τὰ ἄτοπα προσεν-

10 δειξάμενος ἐφεξῆς | προστίθησι, πῶς ἐπ᾽ ἄπειρον προελεύσεται ἣ γένεσις 199r
xai πῶς ἀναιρεϑήσεται, εἰ ἔστι γενέσεως γένεσις. εἰ γὰρ ἣ γένεσις διὰ γε-
νέσεως γίνεται xal πάλιν ἐχείνη T γένεσις διὰ γενέσεως xal ὁμοίως πᾶσα
γένεσις διὰ γενέσεως (οὐ γὰρ ἔστιν εἰπεῖν διὰ τί Te μὲν γίνεται, δι᾽ ἧς
δὲ αὕτη γίνεται γενέσεως οὐχὶ xal αὐτὴ γίνεται), εἰ οὖν ταῦτα οὕτως.

15 ἀνάγχη ἐπ᾽ ἄπειρον ἰέναι ἄλλην πρὸ ἄλλης γένεσιν γενέσεως λαμβάνοντα. 5
ἐπὶ δὲ τῶν ἀπείρων, φησί, οὐχ ἔστι πρῶτον. παντὸς γὰρ τοῦ λαμ-
βανομένου ἔστι τι πρότερον λαβεῖν. εἰ δὲ μὴ πρῶτον, φησίν, οὐδὲ τὸ
ἐχόμενον" οὐδὲ τὸ μετ᾽ ἐχεῖνο dpa: ὥστε οὐδὲ τὸ ἔσχατον τοῦτο ἀφ᾽
οὗ 6 λόγος ὡρμήϑη. ὃ δὲ ᾿Λσπάσιος “᾿ἐὰν γράφηται, φησίν, οἷον εἰ ἢ

90 ἁπλῆ γένεσις ἐγίνετό ποτε, xal τὸ γινόμενον ἐγίνετο, ὥστε οὕπω
ἣν γινόμενον ἁπλῶς, ἀλλὰ γινόμενον ἤδη. ἔσται μόνον, φησί, Ost-
χνύμενον διὰ ταύτης τῆς λέξεως ὃ προέθετο, ὅτι ἐπ᾽ ἄπειρον προήξει ἢ
Ἱένεσις" εἰ γὰρ ἢ γένεσις γίνεται (ἁπλῶς δὲ γινόμενόν ἐστιν τὸ εἰς οὐσίαν
ἐρχόμενον), εἰ οὖν τὸ γινόμενον γινόμενόν ἐστιν, οὔπω ἦν ἁπλῶς γινόμενον"

25 o0 γὰρ ἔρχεται εἰς οὐσίαν, ἀλλ᾽ εἰς τὸ ἁπλῶς γινόμενον: πάλιν δὲ ἐκεῖνο,
ἐξ οὗ γινόμενον ἐγίνετο, δεῖ γινόμενον εἶναι xal τοῦτο ἐπ᾽ ἄπειρον. χαὶ
τῷ ἐπὶ τῆς χινήσεως δέ, φησί, λόγῳ συμφωνοτέρα ἔσται αὕτη ἢ γρα-
φή᾽ ἐπὶ γὰρ τῆς χινήσεως ἢ ἀπειρία μόνον δείκνυται xarà τὸν αὐτὸν

"Ἡ

1 ἦν CFM: ἦν τὸ ΔΑ. eadem discrepantia v. 6 et in Aristotelis Physicis et Metaphy-

sicis τῇ τὸ M l. 2 γιγνόμενον a 2 χαὶ --- ἤδη ἦν (4) om. F

ὅτι εἰ ἁπλῇ Μ ἤδη --- ἐγίνετο (3) om. C 3 ἡ] oia γένεσις ἁπλῆ M

4 οὖσαι aM post ἤδη add. τινὸς — - ἤδη C ἐν πολλοῖς ἀντιγράφοις ut in
Physic. codd., levioribus tamen discrepantiis 9 post ἁπλῶς add. ἡ ΔΕΜ 6 post
Ἱένεσις habet τὸ a: om. ACFM: add. A! cf. v. 1 8 ἐστι γινόμενος C

6 ἄνθρωπος aF γένοιτο M 9 γενομένων F. 11 xei πῶς] καὶ ἐπ᾽ ἄπειρον F:
xal πῶς ἐπ᾽ ἄπειρον M 18 ἧδε piv] ἡ μὲν M 14 δὲ αὐτὴ C 15 ἐπ᾿

ἄπηρον Μ 16 ἐπὶ libri cf. p. 846,24 et 818, 10: ἐπεὶ Aristoteles πρῶτον libri cf.
p. 846,25 et 848,10: τι πρῶτον Aristoteles, sed om. τι cod. E in Physicis et Metaph.

17 λαβεῖν πρότερον ΔΕ 18. 19 ἐφ᾽ οὗ M 19 ὡρμήϑη ὁ λόγος aFM οἷν ΑΟΜ:
ὡς ΔΕ εἰ ἡ om. F 20 ποτε xal τὸ γ. ἐγίνετο om. F 21 μόνο C

22 προήξει &A?F: προέξει A!: προάξει C 28 γίνεται] ἐγίνετο a 24 ἁπλῶς γινό-
ptvov Α: γινόμενον ἁπλῶς aFM: γινόμενον C 25 οὐ — γινόμενον om. CFM

26 ἐξ οὗ om. F 27 δὲ om. C αὕτη ἡ ACM: ἡ τοιαύτη aF 28 οὕτως a:
ὡς; F: om. ACM ἀπορία M

846 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 2280 83]

τρόπον, el ἔστι χινήσεως χίνησις. ταῦτα μὲν οὖν ἐν τούτοις τὰ τοῦ "Apr- 199:
στοτέλους χαὶ τῶν τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἐξηγητῶν.
Ἐφιστάνειν δὲ ἄξιον, ὡς οἶμαι, πῶς ἐπὶ τῶν ἀπείρων, εἰ μὴ ἔστι τὸ
τὸ πρῶτον οὐδὲ τὸ ἐχόμενόν ἐστιν, ὡς εἶπεν ὁ ᾿Δριστοτέλης. xal διὰ
5 τοῦτο εἰ ἐπ᾽ ἀπειρόν ἐστι γένεσις προγενέσεως xal μεταβολὴ πρὸ μετα-
βολῆς, οὐχ ἔστι γένεσις οὐδὲ μεταβολή. οὗτος γὰρ 6 λόγος ἀναιρεῖν δοχεῖ
τὴν ἐπ᾽ ἄπειρον πρόοδον τῶν γινομένων xal φϑειρομένων, ἣν φαίνεται μά-
λιστα βεβαιῶν ὁ ᾿Αριστοτέλης. χαὶ γὰρ ὅτι ἔστι δείχνυσι xal τὰς αἰτίας
αὐτῆς ἀνευρίσχει πάσας ἐν τῇ [Περὶ γενέσεως xal φϑορᾶς τήν τε ὑλιχὴν
10 xal ποιητιχὴν x«l τελιχήν. χαὶ αὐτός ἐστιν ὁ λέγων ἐν τῷ δευτέρῳ τῆς 90
πραγματείας ἐχείνης ὅτι " wp λειπομένῳ τρόπῳ συνεπλήρωσε τὸ ὅλον ὃ
ϑεὸς ἐνδελεχῇ ποιήσας τὴν γένεσιν τοῦ ἐνδελεχοῦς τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον δη-
λοῦντος. χαὶ ἐν τῷ τρίτῳ δὲ ταύτης τῆς πραγματείας ἀναιρῶν τὸ χατ᾽
ἐνέργειαν ἄπειρον, xal τῷ μεγέϑει xal τῷ ἀριϑμῷ τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον εἶναι
15 συγχωρεῖ, ὅπερ ἐν τούτοις ἀναιρεῖν δοχεῖ. εἰ δὲ ὅπερ ἐπὶ τῆς γενέσεως
αὐτὸς ἐρωτᾷ, ἐπί τινος ἐρωτήσω τῶν ἀτόμων, οἷον εἰ τοῦδε τοῦ πατρὸς
ἢ τοῦ ἀνθρώπου ἀνάγχη πατέρα εἶναι xai ἐχείνου πατέρα xal τοῦτο εἰς 50
ἄπειρον, καὶ ἐπειδὴ τῶν ἀπείρων οὐχ ἔστι πρῶτον, εἰ δὲ μὴ πρῶτον,
ὥς φησιν, οὐδὲ τὸ ἐχόμενον ἔσται, οὐδὲ οὗτος ὃ πατὴρ 7| 6 ἄνθρωπος
20 οὐδὲ ὅλως ἔσται πατὴρ 7| ἄνθρωπος χατὰ ταύτην τὴν ἐρώτησιν, εἴπερ πρὸ
παντὸς πατρὸς ἀνάγχη πατέρα εἶναι xal πρὸ παντὸς ἀνθρώπου ἄνϑρωπον.
“ἄνθρωπος γὰρ ἄνϑρωπον γεννᾷ xai ἥλιος,᾽ ὡς αὐτός φησιν. εἰ οὖν οὕτω
χαὶ γενέσεως γένεσις προηγεῖται, χαὶ διὰ τοῦτο τὴν γένεσιν ἀνεῖλεν, ὅτι
ἀνάγχη ἐπ᾽ ἄπειρον προϊέναι, ἐπὶ δὲ τῶν ἀπείρων, ὥς φησιν, οὐχ ἔστι 80
25 πρῶτον, ὥστε οὐδὲ τὸ ἐχόμενον, τῷ αὐτῷ λόγῳ ἀναιρεϑήσεται πᾶσα
$ ἐπ᾽ ἄπειρον πρόοδος. καίτοι, ὅπερ εἶπον, αὐτὸς τὰ ἄλλα τοῦ ἀπείρου
σημαινόμενα τὰ xav ἐνέργειαν ἀνελών, ὅσα δμοῦ τὸ ἄπειρον εἶναί φησιν
εἴτε ἀριϑμῷ εἴτε μεγέϑει, μόνον τοῦ ἀπείρου σημαινόμενον τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον
χαταλέλοιπε λέγων οὕτως" “ὅλως μὲν γὰρ οὕτως ἐστὶ τὸ ἄπειρον τῷ αἰεὶ
80 ἄλλο καὶ ἄλλη λαμβάνεσθαι, xai τὸ λαμβανόμενον μὲν ἀεὶ πεπερασμένον,
ἀλλ᾽ ἀεί γε ἕτερον xal ἕτερον, ὡς ἢ ἡμέρα xal ὃ ἀγών, οἷς τὸ εἶναι οὐχ 88

] οὖν om. aFM 2 τῶν τοῦ ἀριστοτέλους AM: τῶν ἀριστοτέλους aF: τῶν αὐτοῦ C

9 ἀπείρων CFM: ἐπ᾿ ἄπειρον aA cf. v. 18. 24 εἰ] τὸ F 4 τὸ (ante πρῶτον)
om. F post πρῶτον add. ὡς sic C 9. 6 πρὸ μεταβολῶν M 1. 8 μάλιστα
φαίνεται ΔῈ 9 εὑρήσεις FM πάσας om. ΔῈ Μ 10 λέγων] λόγος Μ
δευτέρῳ] De gen. et corr. B 10. 336531 12 évóc)ey?, recle libri cf. Bonitzii Index
Arist. 249223: ἐντελεχῆ Arist. vulg. 13 τρίτῳ] Phys. Γ 4 sqq. δὲ om. aFM

14 ἄπειρον A t) ἐπ᾿ C 16. 17 ἀνθρώπου ἢ τοῦ πατρὸς aFM sed cf. v. 19

18 xal om. aF ἐπὶ δὴ C cf. p. 815,16 19 ὥς oin. FM ἔσται aFM: οὐχ ἔσται
AC 23 φησιν] Phys. B. 2. 1940 18 23 γεννέσεως C ἀνεῖλε τὴν γένεσιν M 24 τῶν
ἐπ᾿ ἀπειροξΖέεν A cf. p. 845,10 25 ἑπόμενον M 26 εἶπον] v. 15: εἶπεν FM

27 τὰ] τὸ M ἀνελὼν post μεγέϑει a: om. F 29 λέγων οὕτως) Phys. Γ᾽ 6.
200 217 ἀεὶ aCFM 90 ἄλλο καὶ ἄλλω C μὲν ἀεὶ) ἂν εἴη F: ἀεὶ M
ἀεὶ εἶναι Árist. cf. Simpl. Phys. p. 782,3 et f. 305*1 31 post ἕτερον Aristotelea

ἔτι τὸ elvat — οἰχίαν (cf. p. 782,4) om. hic Simpl. ἡ om. F 6 om. F

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 228088] 841

ὡς οὐσία γέγονεν, ἀλλ᾽ del ἐν γενέσει ἢ φϑορᾷ πεπερασμένον, ἀλλ᾽ del 199r
ἕτερον xai ἕτερον." εἶναι δὲ τοῦτο τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον ἔν τε τῷ χρόνῳ φησὶ
χαὶ ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων. δῆλον δὲ ὅτι χαὶ πάντων τῶν ἐν γενέσει, χαὶ ἐπὶ
τῆς τῶν μεγεϑῶν διαιρέσεως. ἐν πᾶσι δὲ τοῖς τοιούτοις οὐκ ἔστι τὸ πρῶ-

5 τον. χρόνος γὰρ dei πρὸ χρόνου xal ἄνϑρωπος πρὸ ἀνθρώπου. διὰ τί
οὖν μὴ xal γένεσις οὕτω, χἄν ἄλλη πρὸ ἄλλης ἀεὶ xal μὴ ἔστι πρώτη,
ἔστιν ὅμως χατὰ τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον. μήποτε γὰρ τὸ μὲν ἐπ᾽ ἄπειρον ἰέναι 40
ἀναγκαίως ἐπῆχται τῷ λόγῳ χαὶ τὸ μὴ εἶναι πρῶτον ἐπὶ τῶν οὕτως
ἀπείρων: παντὸς γὰρ τοῦ ληφϑέντος ἔστι τι πρότερον λαβεῖν. τὸ δὲ 'el

10 μὴ ἔστι τὸ πρῶτον οὐδὲ τὸ ἐχόμενόν ἐστιν᾽ οὐχ οἶδα ὅπως ἀληϑὲς δοχεῖ.
ἐπὶ γὰρ τῆς ἐπ᾽ ἄπειρον προόδου πρῶτον μὲν οὐχ ἔστιν οὐδὲ ἔσχατον
παντὸς δὲ τοῦ ληφθέντος ἔστι τι ἐχόμενον xal ἄνωϑεν xal χάτωϑεν. διὸ
οὐδὲν χωλύει xal ἐπ᾿ ἄπειρον πατέρα πρὸ πατρὸς καὶ ἀἄνϑρωπον πρὸ dv-
ἢρώπου, οὕτω δὲ xal γένεσιν πρὸ γενέσεως φαίη dv τις, τιϑέντων ἡμῶν 4ὅ

15 εἶναι ὅμως πατέρα xal γένεσιν, xdv μὴ ἔστι πρῶτος πατὴρ xal πρώτη γέ-
νεσις" τοῦ γὰρ del ληφϑέντος τὸ ἐχόμενον οὐχ ἐπιλείπει. xal γὰρ ἐφ᾽ ὧν
μὲν ἄπειρα xav ἐνέργειαν ὑποτίϑεταί τις προηγεῖσϑαι τοῦ λαμβανομένου
οἷον τοῦδε τοῦ πατρὸς ἀπείρους xat' ἐνέργειαν πατέρας, τουτέστιν ἅμα
πάντας ὑφεστῶτας, ἀληϑὲς ὅτι ἀδύνατον τοῦτον γενέσϑαι τὸν πατέρα" τὸ

20 γὰρ τοιοῦτον ἄπειρον ἀδιεξίτητόν ἐστιν. ἐπὶ δὲ τῶν ἐπ᾽ ἄπειρον, ἐφ᾽ ὦν
p] πάντα τὰ ἄπειρα ἅμα ὑφέστηχεν, ἀλλὰ τὸ λαμβανόμενον ἀεὶ πεπερα- 60
σμένον ἐστὶν ἐν πέρατι τῶν προὐπαρξάντων ὑποστάν, del δὲ ἕτερον xal
ἕτερον xai διὰ τοῦτο ἐπ᾽ ἄπειρον, ἐπὶ τούτων οὐχ ἀναιρεῖται τὸ προτεϑὲν
οὐδὲ ἢ πρόοδος, xdv ἐπ᾽ ἄπειρον τὰ αἴτια αὐτοῦ πρόεισιν ἄλλο πρὸ ἄλλου

25 λαμβανόμενον: πεπέρανται γὰρ ἐν τῷ προχειμένῳ οἷον ἐν τῷ Σωχράτει τὰ
πρὸ αὐτοῦ πατριχὰ αἴτια 7| ἀνθρώπινα, διὰ τοῦτο οὖν χἄν ἐπ᾽ ἄπειρον
ἄλλος πρὸ ἄλλου ἀνϑρωπος T, ἄλλος πρὸ ἄλλου πατὴρ xai μὴ ἔστι |
τὸν πρῶτον λαβεῖν, οὐχ ἀναιρεῖται ὅμως ὁ Σωχράτης ὡς πατὴρ 7, ὡς 199v
ἄνϑρωπος, ὅτι ἐπερατώϑη εἰς αὐτὸν τὰ αἴτια. ὅπου μέντοι ἀπείρων κατ᾽

80 ἐνέργειαν, τουτέστιν ἅμα πάντων ὑφεστώτων τῶν προηγουμένων αἰτίων ὃ
᾿Αριστοτέλης ἀναιρεῖ τὴν τοῦ ἐχείνοις ἔπεσϑαι λεγομένου ὑπόστασιν, ὀρϑῶς
ὁ λόγος ἔχει.

1 ἣ AC cf. Simpl. l. c: xal ex Arist. vulg. aFM 2 τὸ om. F τῷ] αὐτὸ
sic M φησὶ l. ec. p. 206»2 4 τοῦ μεγέϑους aF 6 γενέσεως Μ μὴ
ἔστι) μὴ ἔτι Μ 7 xatà] χαὶ M ἐπ᾿ AC: del. F: om. aM γὰρ AC: δὲ
ΔΕΜ 8 xal om. M 10 ὅπως aCFM cf. f. 204r4: πῶς A 11 ἐπὶ ras. ex
ἐπεὶ A piv οὖν C 12 χκάτοϑεν M 13 οὐδὲ F 14 post τις addunt ὁμοίως
aF, qui omittit ὅμως 15 xal (post xatépa)] xaxà M 19 ἀληϑῶς M 20 ἐπί, ι
ras. corr. C 21 τὸ piv X. A 24 αὐτῆς F 25 προςχειμένω F 26 πατρὶ xal
αἴτια C γοῦν ΔῈ ἄπειρα C 21 ἄλλος πρὸς ἄλλο πατὴρ ἣ ἄλλος πρὸς ἄλλον
ἄνθρωπος Β' (πατὴρ et ἄνθρωπος mutant etiam aM) ἄλλος} ἄλλο M (utroque loco)

28 τὸν AC: τὸ aFM 29 μέντοι ACM: μὲν τὸ F: μέντοι τὸ a ἄπειρον aF

81 ἐκείνης ἃ

848 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 225588]

᾿Αλλὰ τὸ μὲν μὴ elvat γένεσιν γενέσεως xal χίνησιν χινήσεως xal ὅλως 199v
μεταβολὴν μεταβολῆς xal διὰ τῶν προτέρων ἐπιχειρημάτων δειχϑὲν xol 5
διὰ τῶν ἐφεξῆς δειχϑησόμενον τῷ ᾿Αριστοτέλει μενέτω, πρὸς δὲ τὸν διὰ
τοῦ ἐπ᾽ ἄπειρον λόγον ἣ ζήτησίς μοι νῦν γέγονεν, εἰ ἀληϑῶς ἔλαβεν τὸ
μὴ ὄντος ἐν τῷ ἐπ᾽ ἄπειρον τοῦ πρώτου μηδὲ τὸ ἐχόμενον εἶναι, ᾧ ἠχο-
λούϑησεν τὸ εἰ ἔστι γενέσεως γένεσις μὴ εἶναι γένεσιν" εἰ γὰρ ἔστι γενέσεως
γένεσις, ἀνάγχη ἐπ᾽ ἄπειρον ἰέναι. εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ ἔστι τὸ πρῶτον,
ὥστε οὐδὲ τὸ ἐχόμενόν φησιν. ὥστε οὐδὲ f προτεϑεῖσα γένεσις. ἀλλ᾽
ἐγυμνάσατο μὲν μετρίως ὃ λόγος οὗτος ἣ λαϑὼν 7| ob νοήσας, ὅτι τὸ ὑπὸ 10
10 ᾿Αριστοτέλους εἰρημένον τὸ ἐπὶ δὲ τῶν ἀπείρων οὐχ ἔστι πρῶτον,
ὥστε οὐδὲ τὸ ἐχόμενον, obx ἐπὶ πάντων εἴρηται τῶν ἐπ᾽ ἄπειρον, ἀλλ᾽
ἐπὶ τῶν νῦν ὑποτεϑέντων ἐπ᾽ ἄπειρον ἱέναι τῆς τε γενέσεως xal τῆς μετα-
βολῆς. εἰ γὰρ ἢ ἁπλῇ, φησί, γένεσις, τις οὐχὶ γενέσεως γένεσίς ἐστιν
ἀλλὰ ἄλλου τινὸς οἷον ἀνθρώπου, εἰ οὖν αὕτη ἐγίνετό ποτε, ὡς λέγουσιν
15 οἱ γενέσεως γένεσιν τιϑέντες, γινόμενον ἐγίνετο. ἐπειδὴ γὰρ ἣ γένεσις ἐν
τῷ γίνεσθαι τὸ εἶναι ἔχει, ἐὰν γίνηται ἢ γένεσις, γινόμενόν τι γίνεται xal 15
οὕπω ἐστὶ γινόμενον: τὸ γὰρ γινόμενον οὔπω ἐστὶν ὃ τίνεται, xai δῆλον
ὅτι xal ἢ τούτου γένεσις ἐγίνετο xal οὔπω ἦν. τὸ μὲν γὰρ γίνεσϑαι ἤδη
ἔχει, τὸ δὲ εἶναι ὅπερ γίνεται, τουτέστι γινόμενον, οὔπω ἔχει. xal εἰ ἐπ᾽
90 ἄπειρον τοῦτο, ἐπὶ δὲ τῶν ἀπείρων πάντων μὲν χοινῶς οὐχ ἔστι τὸ πρῶτον
λαβεῖν (ἄλλο γὰρ πρὸ ἄλλου ἀεί), ἐπὶ δὲ τούτων χαὶ ἰδιχῶς, ὅτι οὐδὲν τῶν
λαμβανομένων ἐστὶν ὃ λέγεται (οὐ γὰρ ἔστι γένεσις, ἀλλὰ γίνεται, εἰ ἔστι
τενέσεως γένεσις), εἰ οὖν μὴ ἔστι τις Ἱένεσις ὅλως ἀφ᾽ ἧς ἄρξασθαι δυ- so
vatów, οὐδὲ τὸ ἐχόμενον ἔσται, τουτέστιν οὐδὲ ἐφεξῆς ἄλλη γένεσις ἔσται,
25 ὅτι μὴ ἔστι πρὸ αὐτῆς τένεσις, xal ἣν γενήσεται. xal γὰρ xai ἢ πρὸ
αὐτῆς ἐγίνετο γένεσις, xal τοῦτο ἤδη εἶχεν τὸ γίνεσθαι γινόμενον, ἐπειδὴ
ἐν τῷ γίνεσθαι τὸ εἶναι ἔχει ἢ γένεσις, οὐ μέντοι εἶναί πω τοῦτο ὅπερ
ἐγίνετο, τουτέστι γένεσις. οὐδὲ αἱ ἐφεξῆς οὖν γενέσεις εἰσίν, εἴπερ γίνε-
σθαι μὲν ὑπόχεινται, γένεσις δὲ αὐτῶν οὐ mpoümdpyet χατὰ τοὺς λέγοντας
80 γενέσεως εἶναι γένεσιν, διὸ xal τοῦτο ἐπήγαγεν τὸ ἄτοπον τὸ μήτε τὸ 3$
Ἰίνεσϑαι εἶναι μήτε τὸ χινεῖσθϑαι μήτε τὸ μεταβάλλειν, ἃ ἕπεται τοῖς ἐπ᾽
ἄπειρον γένεσιν γενέσεως xal μεταβολὴν μεταβολῆς ὑποτιϑεμένοις. —dv-

ὧι

1 ἀλλὰ τὸ μὲν] ἀλλὰ τὸ M: καὶ τὸ 8 γενέσεως γένεσιν ΔΜ χινήσεως χίνησιν M

2 μεταβολὴν μεταβολῶν Μ xal (post μεταβολῆς) om. aF ὃ ἑξῆς aF δειχϑησο-
μένων F τὸν] τὸ & 4 μοι ante λόγον ponit F 1 ἐπ᾽ ἄπειρον ἀνάγκη C προιέ-
ναι ΔΕ: εἶναι Μ τὸ fortasse delendum cf. p. 845, 16 8 ὥστε prius, ὦ in ras. ex
corr. À ὥστε alterum om. FM οὐδὲ] ἡ δὲ C 9 6 λόγος μετρίως οὕτως M

10 ἐπὶ hic quoque libri 11 τῶν] τὸ C ἀλλ᾽.-- ἄπειρον (12) om. M 12 τε ACM:
om. aF 13 ἡ γὰρ ἁπλῆ FM, sed post μεταβολῆς 1 littera erasa cui superscr. εἰ ent]
φύσις F 15 γενόμενον C ἡ γένεσις om. F 19 γίγνεσθαι M οὕπω C: ὅπερ F
€) ἡ F — 20 τούτου F — ἀπείρων C: ἐπ᾿ ἄπειρον &AFM cf. p. 846,3. 21 πρὸς ἄλλο F
post ἐπὶ δὲ repetita τῶν ἀπείρων πάν del.C —— ἰδίως aF οὐδὲ F 28 αὔξασϑαι M
24 ἄλλη --- καὶ ἤδη (26) om. F ἄλλη τίς C 25 μὴ ἔσται M 26 ἤδη τοῦτο a cf. F
(v. 24) 28 αἱ om. AM 30 εἶναι γενέσεως aFM 32 μεταβολὴν μεταβολῶν M

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 225* 33. 22646] 849

ϑρωπον δὲ πρὸ dvÜpd mou τιϑεὶς ἐπ᾿ ἄπειρόν τις οὐ περιπίπτει τούτῳ τῷ 199*
ἀτόπῳ. χἄν γὰρ πρῶτος ἄνθρωπος μὴ T, ἀλλὰ πᾶς ὁ λαμβανόμενος dv-
ϑρωπος ἤδη ἐστίν, ὡς δύνασθαι ποιεῖν ἀνϑρωπον καὶ οὐχὶ γινόμενος ἂν-
ϑρωπος, ὥσπερ f, γένεσις γινομένη ἦν ἔτι xat οὐχ οὖσα.

5 p. 22626. "Ett τοῦ αὐτοῦ χίνησις ἣ ἐναντία ἕως τοῦ εἶναι γὰρ δεῖ 80
τὸ φϑειρόμενον.

"JE wv , , ey 4 v , ,

Καὶ δι’ ἄλλης ἐπιχειρήσεως δείχνυσιν, ὅτι οὐχ ἔστι γενέσεως γένεσις,
εἰς ἄτοπον ἀπάγων τὸ τὸ γινόμενον, ὅταν γίνηται, τότε φϑείρεσϑαι. xal
ἔστιν οὔτως ἄτοπον τὸ τὰς ἐναντίας χινήσεις ἅμα χινεῖσθϑαι. δείχνυσι δὲ

$ ν 4 e T 1 , , - , - ,

10 αὐτὸ προλαβὼν ὡς ἀξίωμα τὸ τὰς ἐναντίας χινήσεις τοῦ αὐτοῦ εἶναι, οὐχ
[ed ^ , "ν ^N wv , J , 3480 C * , -
ἅμα δηλονότι dum, οὐδὲ ἄμφω πάντως xatà φύσιν, αλλ ὅτι τὸ χινού- 85
μενόν τινα χίνησιν χινητόν ἐστι χαὶ χατὰ τὴν ἐναντίχν αὐτῇ. ὁμοίως δὲ
προλαμβάνει xal ὅτι οὗ ἐστι χίνησίς τις, τούτου xal ἢ τῇ κινήσει ἐχείνῃ
ἀντιχειμένη ἠρέμησις. xai γὰρ ἐπὶ ἀλλοιώσεως xal αὐξήσεως xai φορᾶς

15 xal ἐπὶ γενέσεως xai φϑορᾶς ἀληϑῆ ταῦτα. εἰ οὖν ἔστι γενέσεως γένεσις,
ὥστε γινόμενόν τι εἶναι τὴν γένεσιν, δῆλον ὅτι xal φϑειρόμενον ἔσται" τοῦ
Ἰὰρ αὐτοῦ τὸ γίνεσϑαι xai φϑείρεσϑαί ἐστι. πότε οὖν φϑείροιτο dv τοῦτο
τὸ γινόμενον ἢ γένεσις. εἰ γὰρ μήτε ἐν ἀρχῇ τοῦ γίνεσϑαι, ὅπερ αὐτὸς εἶπεν 40
δ , ϑὶ - , 3 1 , wv , ev 1 A
εὐθὺς γινόμενον (οὐ γὰρ dv ἐγίνετο ἔτι), μήτε ὕστερον μετὰ τὸ γενέ-

20 σϑαι, ὅτε πάντα φϑείρεται τὰ φϑειρόμενα (ἢ, γὰρ γένεσις ἐν τῷ γίνεσϑαι
οὖσα xal μετὰ τὸ γενέσϑαι οὐχέτι οὖσα οὐχ dv τότε φϑείροιτο" εἶναι γὰρ
óst τὸ φϑειρόμενον, ἵνα φϑείρηται, ἢ ὃὲ γένεσις μετὰ τὸ γενέσϑαι οὐχέτι
ἐστὶν ὥσπερ οὐδὲ f, χίνησις μετὰ τὸ χινηϑῆναι τὸ xav αὐτὴν χινούμενον),
εἰ οὖν μήτε εὐθὺς γινομένη f, γένεσις φϑείρεται μήτε ὕστερον μετὰ τὸ

25 γενέσθαι, ἀναάγχη ὅταν γίνηται τότε φϑείρεσθϑαι. ὃ μὲν γὰρ Σωχράτης, 45

, d , , ^ cT , , , 4

ὅταν παύσηται τοῦ γίνεσϑαι καὶ γενόμενος ἤδη ἢ. τότε οϑείρεται" ἢ δὲ
, -T ^ ,

γένεσις, εἴπερ γίνοιτο. ὅταν γενομένη T, οὐχέτι ἐστίν, ὥστε οὐδὲ φϑείρεται

τότε. εἶναι γὰρ δεῖ τὸ φϑειρόμενοην. ὥστε ἐὰν γινόμενον T ἢ γένεσις,

ὅταν γίνηται γινόμενον, τότε φϑείρεται" ὅπερ ἄτοπον τὸ ἅμα τὸ αὖ-

30 τὸ γίνεσϑαί τε xal φϑείρεσϑαι. εἰ γὰρ γίνεται ἢ γένεσις, Onhov ὅτι xai

2 πᾶς om. F: post λαμβανόμενος a 9 ὡς] 31€ M 4 ἣν] ἡ Μ 9 1
om. F δεῖ] ἀεὶ A, sed cf. v. 28: δὴ M ἡ δεικνύει M 8 τὸ (post τὸ) om. F
γένηται Arist. Metaph. 1. c. et Phys. cod. E φϑείρεται FM Ὁ ὄντως CM
10 post χινήσεις add. dua C 11 χαταφάσεις F 12 xai κατὰ] χατὰ M
αὐτῷ om. F 13 ὅτι om. F ἐχείνηι A: ἐχείνη aCF(M) 14 ἠρέμησις
om. F φϑορᾶς, sed ὃ erasa C cf. p. 818,1 14. 15 φορᾶς καὶ ἐπὶ om. FM

11 post γίνεσϑαι add. ἅμα F ἐστι om. F φϑείροι C': φϑείροιτ᾽ C?

17. 18 τοῦτο τὸ] τοῦτο C!: τὸ C? 18 εἶπεν αὐτὸς ΔΕ 20 φϑειρόμενα) in
inrg. γινόμενα A? 21 τότε] τοῦτο Εἰ: τοῦ .......... τότε (post τοῦ lac. X 1[) M

22 φϑείροιτο M 23.24 wt...... εἰ (νούμενον in VI lit. lac. om.) M 24 post γέ-
νεσις add. xal F 29 τότε] τὸ C! 21 ἵπερ EF γίνοιτο AC cf. p. 850,23:
γίνεται ΔΕ: γίνηται M γινομένη a 29 ὅπερ χτλ. cf. p. 856,21

Comment. Arist. X GSimplic. in Phys. 4

850 SIMPLICII IN PITYSICORUM V 2 [Arist. p. 22626]

^N

φϑείρεται διὰ τὸ προληφϑὲν ἀξίωμα τὸ τοῦ αὐτοῦ slvat τὰς ἐναντίας χι- 199v
νήσεις.

Καὶ ὁ μὲν ᾿Αριστοτέλης ἐπὶ τῆς γενέσεως διὰ βραχέων τὸ ἄτοπον 5o
ἐνεδείξατο. εἰ δὲ T γένεσις τινός ἐστι γένεσις, xal τὸ γινόμενον ὅταν γί-

5 vacat τότε φῇῦαρήσεται οἷον 6 Σωχράτης J| τι ἄλλο τῶν γινομένων, ἐφ᾽
ὧν ἐναργέστερον τὸ ἄτοπον τὸ τὸ αὐτὸ ἅμα γίνεσθαι xal φϑείρεσϑαι ἀναι-
ρουμένης γενέσεως χαὶ φϑορᾶς. ἐμφαίνεται δέ τι χαὶ ἄλλο συμπέρασμα
τοῖς εἰρημένοις. εἰ γὰρ μὴ φϑείρεται ἢ γένεσις μήτε εὐθὺς ἀρχομένη μήτε
ὕστερον μετὰ τὸ γενέσϑαι, διότι ἀρχομένη μὲν οὕπω ἐστί, γενομένη δὲ

10 οὐχέτι ἐστί, μὴ μέντοι | μηδὲ γινομένη φϑείροιτο, ἵνα μὴ ἅμα τὰς ἐναν- 200:
τίας χινῆται χινήσεις, δῆλον ὅτι ὅλως οὐ φϑείρεται. εἰ δὲ μὴ φϑείρεται,
οὐδὲ γίνεται διὰ τὸ προληφϑὲν ἀξίωμα τὸ λέγον ὅτι τοῦ αὐτοῦ χίνησις
$ ἐναντία. ἀλλὰ τούτῳ μὲν τῷ ἀξιώματι τῷ τοῦ αὐτοῦ χίνησιν εἶναι
τὴν ἐναντίαν χαὶ διὰ τοῦτο γένεσιν χαὶ φϑορὰν τοῦ αὐτοῦ προσχρησάμενος

15 ἔδειξε τὰ εἰρημένα, τὸ δὲ χαὶ ἠρέμησιν τοῦ αὐτοῦ εἶναι xal τοῦτο προ-
αξιωϑὲν τίνα αὐτῷ χρείαν ἐν τούτοις παρέσχετο; λέγουσι δὴ καλῶς οἱ ἐξη- 5
γηταί, ὅτι διὰ τῆς ἠρεμίας ἐνεδείξατο xal ἐπὶ χινήσεως ἁρμόττειν τὸν ab-
τὸν λόγον" εἰ γὰρ ἣ χίνησις χινεῖται, τὸ δὲ χινούμενόν τινα χίνησιν xal
ἠρεμεῖν πέφυχε τὴν ἐχείνῃ τῇ χινήσει ἀντιχειμένην ἠρεμίαν, δῆλον ὅτι χαὶ

90 ἣ χίνησις ἠρεμήσει χίνησις οὖσα, ὅπερ ἄτοπον. ἔτι δὲ ἀτοπώτερον τὸ ἅμα
αὐτὴν χινεῖσϑαι xal ἠρεμεῖν. εἰ γὰρ εἶναι δεῖ τὸ ἠρεμοῦν ὥσπερ χαὶ τὸ
φϑειρόμενον, f, δὲ χίνησις εὐθὺς μὲν ἀρχομένη οὕπω ἐστί, παυσαμένη δὲ 10
οὐχέτι ἐστίν, ἀλλ΄ ἐν τῷ χινεῖσϑαι τὸ εἶναι ἔχει, εἴπερ χινοῖτο, δῆλον ὅτι
ἅμα χινήσεται καὶ ἠρεμήσει. xai ix τοῦ ἑτέρου δὲ ἀξιώματος τοῦ λέγον-

25 tog τοῦ αὐτηῦ τὰς ἐναντίας εἶναι χινήσεις xal ἐπὶ τῆς χινήσεως τὸ ἄτοπον
συναχϑύήσεται. εἰ γὰρ ἐν τῷ χινεῖσθϑαι μόνως ἐστὶν ἢ χίνησις ὥσπερ ἣ
γένεσις ἐν τῷ γίνεσθαι xal οὔτε πρότερον οὔτε ὕστερον, ἐὰν χινῆται f, χί-
νησις, ἐπειδὴ εἰς τὴν ἐναντίαν χινεῖται μένουσα ὅπερ ἦν, dua τὰς ἐναντίας
χινήσεται.

30 Ἐπειδὴ δὲ ἢ γένεσις ἐδείχϑη μήτε γινομένη μήτε φϑειρομένη, ζητεῖν 15
οἶμαι πάλιν ἀναγχαῖον, εἰ μὴ περὶ τῆς ἁπλῶς γενέσεως, ἀλλὰ xal περὶ τῆς
τινὸς οἷον τῆς Σωχράτους ἐδείχϑη, ὅτι οὔτε ἐγένετο οὔτε ἐφθάρη. πῶς
ὅλως τῶν ὄντων ἦν. εἴπερ ἀνάγχη πᾶν τὸ ὁπωσοῦν ὑποστὰν T, τῶν Gel
ὄντων εἶναι ἢ τῶν γινομένων xal φϑειρομένων; εἰ οὖν f, τοῦ Σωχράτους

4 ἐστι γενέσεως M 6 ἐναργέστερον, a in ras. A? 8 τῶν εἰρημένων F 9 qtvo-
μένη A 10 μηδὲ] δὴ F 11 χινῆται κινήσεις M: χινῆται (ἢ in ras. ex ei) χινήσεις A:
χινεῖται χινήσεις C: χινήσεις Εἰ: χινήσεις χινηϑῆ a φϑείρηται A 12 διὰ ΑΟ: χατὰ
aFM προσληφϑὲν aF 13 τοῦ tw. C: τούτου (om. τῷ) F 14 γένεσις a

15 τοῦ om. aF 16 χρείαν αὐτῷ δὲ δὲ aFM χαλῶς om. ΕΜ 11 ἠρεμίας ut
solet C: 7, in ras. 11 litt. A ἐπὶ τῆς C χινήσεως ἄρα F 21 δεῖ corr. ex δὴ C
25) χινεῖτο M 26 μόνος a 26. 21 ἐν τῷ γίνεσϑαι (γενέσθαι F) ἡ γένεσις aF
χινεῖται C 28 ὅπερ aCFM: ἥπερ A τὰς ἐναντίας ἄμα aFM 20 χινήσεις
A: χινῆται supra vers. add. A? 9l ἁπλῆς € xal om. aF 32 τῆς ACM:

τοῦ aF ἐγίνετο AC 93 τῶν ὄντων om. F εἴπερ, εἴ add. C?

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 22646] 851

γένεσις, xaÜü' ἣν γέγονεν 6 Σωχράτης, μὴ τῶν del ὄντων ἐστί, τῶν γινο- 200
μένων xal φϑειρομένων ἀνάγχη αὐτὴν εἶναι, xal ὅλως εἰ πρότερον μὴ οὖσα
ὕστερον Tv xal πάλιν οὐχ ἔστι, πῶς οὐχὶ xal γεγονέναι xal ἐφθάρθαι αὖ- 90
τὴν ἐροῦμεν; μήποτε οὖν ἀνάγχη μὲν εἶναι μεταβολὴν xai περὶ τὴν μερι-
χὴν γένεσιν, εἴπερ πρότερον μὴ [ἔστιν] οὖσα ὕστερον ἔστιν χαὶ πάλιν οὐχ
ἔστι, xal εἰ χρόνῳ μετρουμένην ἔχει τὴν ὑπόστασιν. ἀλλ᾽ ὁ μὲν ᾽Αριστο-
τέλης xatà συμβεβηχὸς καὶ ταῦτα μεταβάλλειν ἐρεῖ μετ᾽ ὀλίγον’ χαϑ᾽ αὑτὸ
μὲν γὰρ μεταβάλλει τὸ ὑποχείμενον, ἣ δὲ μεταβολὴ κατὰ συμβεβηχός, ὅτι
ἐν τῷ xaÜ' αὑτὸ μεταβαάλλοντί ἐστι. μήποτε δὲ xal χαϑ᾽ αὑτὸ μετα-
10 βάλλειν ἀνάγχη τὴν μεταβολὴν τὴν γινομένην xal φϑειρομένην, ἀλλ᾽ Óvo- 80
μάτων ἔνδεια τὴν ἀπορίαν ποιεῖ. τὰς γὰρ τῶν πραγμάτων μεταβολὰς εἰς
δύο ἣ τρία διαστησάμενοι εἴς τε χίνησιν xal εἰς γένεσιν xal φϑοράν, ταῖς
τῶν μεταβολῶν μεταβολαῖς xat ἄλλον τρόπον γινομέναις οὐκέτι ἔχομεν
οἰχεῖα προσάπτειν ὀνόματα: ὥσπερ γὰρ ἄλλο τί ἐστιν ὃ Σωχράτης xal ἄλλο
15 παντελῶς χατὰ ὑποστάσεως εἶδος ἢ τοῦ Σωχράτους μεταβολή. οὕτω xal αἱ
τούτων ἀμφοῖν μεταβολαὶ διαφέρουσιν τῇ ὅλῃ φύσει. χαὶ εἴπερ ἦν ὀνό-
ματα ἴδια ταῖς τῆς γενέσεως xal τῆς φϑορᾶς μεταβολαῖς, οὐχ dv ἴσως τὰ 80
εἰρημένα ἄτοπα ἠχολούϑησεν. οὐ γὰρ ἦν γινόμενον fj γένεσις οὐδὲ φϑει-
ρόμενον, ἀλλὰ ἄλλως πως εἰς τὸ εἶναι χαὶ μὴ εἶναι μεταβάλλουσα. τε-
20 χμαίρομαι δὲ τοῦτο xal ix τῆς χινήσεως᾽ τὴν γὰρ χίνησιν χινεῖσθαι μὲν 7
ἠρεμεῖν λέγοντες ἀτόποις περιπεσούμεϑα, γίνεσϑαι δὲ. xal φϑείρεσϑαι αὐτὴν
οὐ παραιτούμεϑα λέγειν. τὴν γοῦν χίνησιν ἐν τῷ γίνεσθαι xal φϑείρεσθϑαι
τὸ εἶναι ἔχειν πάντες φαμέν, χαὶ τάχα ταῦτα χαὶ τῷ ᾿Αριστοτέλει δοχοῦντα
μετ᾽ ὀλίγον φανήσεται, ὅταν μεταβολὴν μὲν εἶναι τῆς χινήσεως λέγῃ. χί- 85
25 νησῖν δὲ αὐτὴν ὀνομάζειν οὐ συγχωρῇ “οὐ γὰρ ἔσται, φησί, μάϑησις ἣ
τῆς μαθήσεως γένεσις.

Μήποτε δὲ καὶ τὸ συναχϑὲν ὡς ἄτοπον, εἰ ἔστι γενέσεως γένεσις τὸ
ἅμα γίνεσθαι xal φϑείρεσθϑαι τὴν γένεσιν, εἴπερ ἐν τῷ γίνεσθαι φϑείρεται
χαὶ οὔτε ἐν ἀρχῇ οὔτε ἐν τέλει, ἐπὶ τῶν τοιούτων τῶν ἐν τῷ γίνεσϑαι

30 xai φϑείρεσθαι τὸ εἶναι ἐχόντων οὐχ ἔστιν ἄτοπον. xal γὰρ $ ἡμέρα xal

Q

1 ὄντων om. M l. 2 γινομένων οὐ φϑειρομένων mutat M 2 ἀνάγχη post ἐστί
aFM d] ἡ M sic 3 ἐφθϑάρται C! 4 μὲν om. F 4. 5 μερικὴν]
μεταβολὴν F 5 ἔστιν inclusi ἔστιν (anto. xal) scripsi: ἐστὶν C: ἐστὶ FM: οὖσα
A: 0m.a 1 xal ταῦτα κατὰ συμβεβηχὸς a 9 ἐστι om. FM xai om. aFM
11 τὰς] τῆς, sed corr. ΕἸ 12 διαστησάμενος M εἰς (post xal) transponunt post
εἰς δύο ἢ (11.12) aFM 18 μεταβολαῖς om. M 15 χατὰ ὑπόστασιν εἶδος ΕΜ

αἱ ante μεταβολαὶ a: om. F 17 τῆς (ante φϑορᾶς) om. aFM 18 ἠκολούϑη-
cav 8 post γὰρ add. àv a 19 xai μὴ εἶναι om. F 20 ἢ om. M

22 γοῦν ACM: γὰρ aF 28 elvat post πάντως transp. F ἔχουσαν C πάντως
aF τάχα] τάλλα C καὶ τῷ ἀριστ. ταῦτα aF ἀριστοτέλη C 24 μεταβηλὴ
et mox λέγηται M inter λέγη et κίνησιν inserit x(vnatv C 29 ὀνομάξειν AC: εἶναι
aFM συγχωρεῖ CFM ἔσται Α Arist.: ἐστι ΔΟΕΜ φησι) 22623152

27 ἀναχϑὲν C! γένεσις γενέσεως, sed corr. Εἰ 28 ἐν τῷ γίνεσθαι xat. φϑείρεται

(φϑείρεσϑαι Ε) aF 80 xal γὰρ] οὐ γὰρ M
4*

802 SIMPLICII IN PIIYSICORUM V 2 (Arist. p. 22626]

ὃ ἀγὼν χαίτοι φϑειρόμενα οὗτε ἐν ἀρχῇ φϑείρεται, ὅτι μήπω τότε ἐστίν, 200r
εἶναι óà γρὴ τὸ φθειρόμενον, οὔτε ἐν τέλει, ὅτι τότε οὐχέτι ἐστίν, ἀλλὰ 40
—- , à , - Ld P e , o
τῷ γίνεσθαι xal τὸ φϑείρεσϑαι συναχολουϑεῖ. οὕτω ὃὲ xal T, χίνησις ὥσπερ
xai 6 χρύνος, χἄν τῷ λόγῳ διαφέρῃ ἐπ᾽ αὐτῶν τὸ γίνεσθαί τε xal φϑείρε-
* ) v á , , ^ , »" A 3, A , ,
5 σθαι, ἀλλ' ὅπερ dy λάβῃς μέρος γινόμενον ὄψει" εἰ γὰρ πρότερον γινόμενον
μέρος τι τῆς χινήσεως ἢ τοῦ χρόνου ὕστερον φϑείρεται ὥσπερ ἢ οἰκία,
* , 7r a , » Ψ , w , 330 Y
ἀνάγχη εἶναι μεταξὺ χρόνον, ἐν ᾧ οὗτε γίνεται οὔτε φθείρεται, ἀλλ᾽ ἔστι
xai ἕστηχε χατὰ τὸ εἶναι" χαίτοι ἐπὶ τῆς χινήσεως xal τοῦ χρόνου xal «6
πάντων τῶν ἐν τῷ τίνεσϑαι τὸ εἶναι ἐχόντων οὐχ ἔστι στάσιν λαβεῖν. ἀλλ᾽
10 ἔοιχε ϑαυμασίως πως ἐν τοῖς τοιούτοις δμοῦ τὰ τρία μεμῖχϑαι, γένεσις xol
φϑορὰ καὶ τὸ εἶναι. χαὶ γὰρ χαὶ τοῦτο ἐν παντὶ μέρει τῶν τοιούτων φαν-
τάζεται, xal ὃ xal εἶναι δοχεῖ, χατὰ τὸ ἐπιβάλλον αὐτῷ τοῦ ὄντος μέτρον,
ὥσπερ xal γίνεσθαι xal φϑείρεσθϑαι χατὰ τὴν υἵξιν ταύτην τῆς γενέσεως
xal φϑορᾶς. xal οὐχὶ χατ᾽ ἐχείνας τὰς διεστηχυίας ἀλλήλων xal τῇ φύσει
φὕορας. X ας τᾶς ex i τῇ φύσει,
15 ὡς ἐναντίας καὶ συνυπάρχειν μὴ δυναμένας, καὶ τῷ χρόνῳ, ὡς τὴν μὲν 60
προτέραν εἶναι, τὴν ὃὲ ὑστέραν. τὸ δὲ μιχτὸν τοῦτό ἐστι τὸ παρὰ τῷ
[Πλάτωνι γινόμενον xal ἀπολλύμενον, ὄντως δὲ οὐδέποτε ὄν. εἰχὼν γὰρ τοῦ
ὄντως ὄντος ἐστὶ τὸ ἐν αὐτῷ μετὰ τῆς γενέσεως χαὶ φϑορᾶς ἐμφαινόμενον.
τάχα δὲ xdv qj ἐν τοῖς οὖσιν f, μιχτὴ φύσις αὕτη, xaÜ' ἣν τὸ γινόμενον
90 ἅμα καὶ φϑείρεται, οὐδὲν ἧττον ἄτοπον ἔσται τὸ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους
ἐπηγμένον, εἰ γίνοιτο f, γένεσις xal ἢ χίνησις χινοῖτος εἰς γὰρ τὸ ἐναντίον
οὔσης τῆς μεταβολῆς αὐτὸ τὸ γίνεσϑαι xal | φϑείρεσϑαι ἔσται xal τὸ χι- 200ν
γεῖσϑαι ἠρεμεῖν. ἀλλ᾽ ὅτι μὲν xal ὃ ᾿Αριστοτέλης συγχωρεῖ xal τὴν μετα-
ipepstv. τι μὲ " δΔριστοτελὴς GUT 0 i" μὲ
βολὴν χατὰ συμβεβηχὸς μεταβάλλειν αὐτοῦ λέγοντος ἀχηυσόμεξα, εἰ δὲ xal
95 xaü' αὐτὸ xav ἄλλον τινὰ tpómov, ἐπὶ πλέον ζητείσϑω. τὸ Ob ἑξῆς imt
χείρημα προσφυέστερον οἶμαι τῶν προχειμένων δειχτιχὺν ὑπάρχον τοιοῦτόν

ἐστιν.
1 φϑειρόμενον F 2 οὔτε ἐν τελειότητι. τότε γὰρ οὐχέτι χτλ. M ὅτι τότε, ὅτι
t in ras. VI litt. A? ὃ τὸ γίνεσθαι xal φϑείρεσϑαι CFM 4 xai (prius)
om. M xdv] xal xà» CM διαφέρει C αὐτὴν F τε Om.
aF 6 ἡ om. aF 1 ἔστι) ἔστη aM 8 καίτοι] xai C xal ἐπὶ τοῦ
χρόνου aF 9 στάσις C! lO ante πως littera erasa A supra ἐν
rubro scr. xai M ὁμοῦ om. aFM 11 μέρη a: om. F 12 αὐτοῦ F
14 τῆς φϑορᾶς M διεστώσας ἃ 10 δυναμίας Μ ὡς τὴν] καὶ τὴν C
10 xal τὸ μιχτὸν δὲ τοῦτο ἃ τοῦτό ἐστι om. F περὶ F τῷ om. a
11 [[λάτωνι)] cf. Tim. p. 28A 18 ὄντως corr. ex ὄντος C'! 19 αὐτὴ
ΜῈΜ 20 ἧττον om. F ὑπ᾽ ἀριστοτέλους M 2] ἐπειγμένον F: ἐπηγμένων a
εἰς aFM: eL AC 22 xal (post γίνεσϑαι) om. M φ)είρεσϑαι om. M 22. 23 post
χινεῖσϑαι add. xai ΜΕ, xai τὸ M 239 xai (post μὲν) om. M 6 om. a xal

(ante τὴν) om. aF 24 xal om. aF 26 εἰρημένων F

ΘΙΜΡΙΠΙΟΙΓΙΝ PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 226410] 853

e et

p. 226410 "Ett δεῖ ὕλην ὑπεῖναι xal τῷ γινομένῳ ἕως τοῦ δεῖ γὰρ 200v
εἶναι τὴν τοῦδε ἐχ τοῦδε εἰς τόδε χίνησιν ἣ γένεσιν. $

Kal τοῦτο χοινὸν ἐπὶ πάσης ustafoAzc ἐστι τὸ ἐπιχείρημα. εἰ γὰρ
γενέσεως γένεσίς ἐστιν xal ὅλως μεταβηλῆς μεταβολή, ἐπειδὴ πᾶν τὸ γι-

5 νόμενον ἔχ τινος ὑποχειμένου γίνεται xal ὕλης τινός, ἥτις τὸ εἶδος δεχο-
μένη τίνεται τοῦτο ὃ γίνεται, γίνεσϑαι ὃὲ λέγεται ἢ γένεσις καὶ ἣ μετα- 10
βολὴ μεταβάλλειν, ἔσται τι ὑποχείμενον ἐξ οὗ ἢ γένεσις xal f, μεταβολή,
ὥσπερ xal τῷ πυρὶ γινομένῳ ὑπόχειταί τις ὕλη. ἐξ ἧς γίνεται, xal τῷ
ἀνδριάντι ὃ χαλχός, xal τῇ ἀλλοιώσει ὑπόχειται T, σῶμα ἢ Ψυχή, οὕτω

10 xai τῷ γινομένῳ" καὶ οὐ μόνον τῷ ἁπλῶς γινομένῳ, ἀλλὰ xal τῇ τινὶ
γενέσει xal χινήσει xal ὅλως μεταβολῇ τούτου γὰρ χάριν παραδείγματι
τῇ ἀλλοιώσει ἐχρήσατο. μηδενὸς γὰρ ὄντος ὑποχειμένου, οὐδ᾽ ἄν γίνοιτό 15
τι. εἰ οὖν ἢ γένεσις γίνεται xal ἔστι γινόμενον dj γένεσις, δεῖ πάντως xal
τούτῳ γινομένῳ ὕλην ὑπάρχειν, T τῇ μεϑέξει τῆς γενέσεως γίνεται.

15 xal εἰ χινεῖται ἣ χίνησις, ὁμοίως ὑποχείμενόν τι ἔσται τὸ χατὰ τὴν χίνη-
σιν χινούμενον ἐχ τοῦδε εἰς τόδε, τουτέστιν ἐξ ἄλλου εἴδους εἰς ἄλλο, εἰς
ὃ μεταβάλλον τὸ ἐν τῷ γινομένῳ xal γμνουμένῳ ὑποχείμενον γένεσις xal
χίνησις γίνεται, ὥσπερ ἐν τῷ λευχαινομένῳ τὸ ὑποχείμενον χατὰ τὴν λεύ-
χανσιν μεταβάλλον εἰς λευχὸν μεταβάλλει. εἰ οὖν ὑποχείμενόν τι χρὴ 90

20 εἶναι τὸ γινόμενον χίνησις ἢ γένεσις ἄλλο παρὰ τὴν χίνησιν χαὶ τὴν
γένεσιν, τί τοῦτό ἐστιν, ὥσπερ τὸ ἀλλοιωτὸν ἣ σῶμά ἐστιν 1 ψυχὴ
ἄλλο παρὰ τὴν ἀλλοίωσιν; εἰ δὲ ἢ χίνησίς χινεῖται xal ἢ γένεσις γίνεται,
οὐχ ἔστι τι ὡς ὕλη ὑποχείμενον, ὅπερ ἄτοπον χαὶ ἀδύνατον, εἰ ἀνάγκη
ὕλην ὑποχεῖσθαι τῷ χινουμένῳ χαὶ γινομένῳ. τοῦτο μὲν οὖν ἕν ἄτοπον

25 συνήγαγε συντόμως διὰ τοῦ τίς οὖν ἔσται fj ὑποχειμένη ὕλη, ὥσπερ τὸ
ἀλλοιωτὸν 7 σῶμα T, ψυχή, ἕτερον δὲ ἐχ τοῦ Osiv μὲν εἶναί τι εἰς 25
ὃ χινοῦνται τὰ χινούμενα ἄλλο παρ᾽ αὐτά" οἷον εἰ λευκαίνεται τὸ σῶμα,

1 δεῖ ὕλην ὑπεῖναι xal ΔΑΟ: ὕλην ὑποχεῖσθαι δεὶ (sic) Ε' : ὕλην δεῖ ὑπεῖναι xal M: δεῖ post
ὅλην Arist. vulg. (E), contra cum Simpliciano ordine consentiunt non solum FHI ut solent
sed etiam Metaphysica ]. c. 1068510 1. 2 δεῖ — «(vnotv om. F 2 εἶναί tt ἃ ut
p. 854,14 et Arist. vulg. (sed. cf. Metaph. 1. c.) τὴν τοῦδε elg ..... LLL. εἰς τόδε M (post
pr. eic lac. x litt.) ἢ γένεσιν ACM: ἣ γένεσιν εἰς τόδε F: xal μὴ κίνησιν ἢ γένεσιν 8
ex Arist. vulg. sed cf. p. 854,15 sqq. 4 ἐστιν om. C μεταβολῶν μεταβολὴ M

6 γίνεσϑαι] γίνεται Μ λέγεται καὶ 8 xai om. M 1 μεταβάλλειν --- μετα-
βολή iteravit, sed iterata del. A: post μεταβολὴ add. μεταβάλλον ἔσται F 8 ὥσπερ
γὰρ ἃ xal prius om. C 12 γὰρ om. F 14 ὅλην om. M 16 ante éx add.
xai ἃ l7 γινομένψ καὶ om., xal γινομένῳ post ὑποκείμενον add. aFM 20 χίνησις
ἢ γένεσις ἄλλο A'C: οὐ χίνησις ἢ γένεσις ἄλλο δὲ A?: ob χίνησις οὐ γένεσις, ἄλλο δὲ aF: οὐ
χίνησις ἣ γένεσις ἄλλη M 20. 21 κίνησιν καὶ τὴν γένεσιν CM et τὴν om. aF: γένεσιν
xal τὴν χίνησιν A ἔσται C ἐστιν ἡ ψυχὴ (ψυδὴ a) libri 22 ἄλλο a: ἄλλα
ACFM περὶ F 23 ante οὐχ add. «al ἃ ὅπερ om. a ἄτοπον aA"CFM:
ὑποχείμενον A! εἰ ACM: εἰ xal A?: εἴπερ a: οὐχοῦν F 21 παρὰ ταῦτα aFM item-
que (nisi quod περὶ ταῦτα F) p. 854,12

854 SIMPLICI IN PHYSICORUM Y 2 [Arist. p. 226410. 14]

ἔστι τι τὸ λευχὸν ἄλλο παρὰ τὸ σῶμα, εἰς ὃ χινεῖται τὸ σῶμα, μηδὲν δὲ 200v
ἐπὶ τῶν προχειμένων εἶναι ἄλλο παρ᾽ αὐτά. εἰ γὰρ χινεῖται xal ἢ χίνησις
γίνεται ἢ γένεσις, τίνα ἔσται παρὰ τὴν χίνησιν xal τὴν γένεσιν ἄλλα, εἰς ἃ
χινεῖται 7, χίνησις xal γίνεται ἢ γένεσις, ὥσπερ τὸ λευχὸν xal f, ἐπιστήμη
5 ἄλλα ἐστὶ σώματος xal ψυχῆς, εἰς ἃ χινοῦνται τὸ σῶμα xal f; ψυχή. εἰ
οὖν ἐπὶ τούτων μὴ ἔστιν ἄλλο τι τὸ εἰς 6, χρὴ δὲ πάντως εἶναι ἐπὶ τοῦ 80
χινουμένου xal γινομένου, δῆλον ὅτι οὔτε f| χίνησις χινεῖται οὔτε f, γένεσις
γίνεται. δεύτερον οὖν τοῦτο ἄτοπον ἀπὸ τοῦ δεῖν μὲν ἐπὶ τῶν χινουμένων
εἶναί τι τὸ εἰς ὃ χινοῦνται χαὶ εἰς ὃ γίνονται, ὥσπερ χαὶ ἐξ οὗ χινοῦν-
10 tat xal ἐξ οὗ γίνονται, εἰ δὲ λέγοι τις τὴν χίνησιν χινεῖσϑαι xal τὴν γέ-
νεσιν γίνεσϑαι, μὴ ἔχειν εἰπεῖν, εἰς ὃ χινεῖται f, χίνησις, xal εἰς ὃ γίνε-
ται f, γένεσις ἄλλο τι παρ᾽ αὐτά, ὥσπερ οὐδὲ τὸ ἐξ οὗ εἴχομεν εἰπεῖν
πρότερον.
Ταῦτα μὲν οὖν, εἰ οὕτως εἴη γεγραμμένον δεῖ γὰρ εἶναί τι τὴν 85
15 τοῦδε ἐχ τοῦδε εἰς τόδε χίνησιν ἣ γένεσιν. ὃ δὲ ᾿Αλέξανδρος χαὶ
ἄλλην ϑεὶς γραφὴν τὴν λέγουσαν ἐχ τοῦδε εἰς τόδε χίνησιν μὴ χίνησιν
ἐξηγεῖται xal ταύτην οὕτως" εἰ fj χίνησις χινούμενόν ἐστιν, ἄλλο δέ τι τὸ χινού-
μενον xal ἄλλο τὸ xaÜü' ὃ ἢ χίνησις otov τὸ σῶμα xal f, λεύχανσις, δῆλον ὅτι
f$, χίνησις τῆς χινήσεως f, ἐχ τοῦδε εἰς τόδε οὐχ ἂν εἴη χίνησις" ὥστε οὐχ
20 ἀληϑὲς ὅτι χινεῖται ἢ χίνησις. xai ὃ Θεμίστιος ταύτην ἔοιχεν ἀποδέχεσθαι
τὴν γραφήν. ἐφιστάνει δὲ χαλῶς ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι f, προτέρα γραφὴ
μᾶλλον οἰχεία τοῖς προχειμένοις, διότι τοῦτο τὸ συμπέρασμα τὸ τὴν χίνη- 40
σιν μὴ εἶναι χίνησιν ἐφεξῆς δείχνυσιν ὁ ᾿Αριστοτέλης. χαὶ τοῦτο δὲ ῥη-
τέον ὅτι τὸ ἐπιχείρημα τοῦτο πεποίηται ἐχ τοῦ δεῖν μὲν ἐπὶ τῶν χινου-
25 μένων xal γινομένων εἶναι τὸ ἐξ οὗ xal τὸ εἰς ὅ. εἰ δὲ λέγει τις τὴν
χίνησιν χινεῖσθϑαι xal τὴν γένεσιν γίνεσϑαι. μηδέτερον ἔχειν ἐπ᾽ αὐτῶν
ἀποδιδόναι μήτε τὸ ἐξ οὗ μήτε τὸ εἰς ὅ.

ν. 2261:14 "Apa δὲ πῶς xal ἔσται ἕως τοῦ οὐδὲ τὶς τινός. 45

Πέμπτον οἶμαι τοῦτο ἐπιχείρημα δειχνύον, ὅτι οὔτε γενέσεως γένεσίς
80 ἐστιν οὔτε χινήσεως χίνησις, ἀπάγει ὃὲ xal τοῦτο εἰς ἄτοπον" εἰ γάρ ἐστι

1 ἔσται ΕΜ τι τὸ ACM: τι 88 2 εἰ γὰρ xtÀ.] cf. Bonitzii Arist. Stud. I 215

83 τίνα ἔσται aE: τινά ἔσται C: τινά ἐστι A τὴν χίνησιν xal om. A τὴν (ante γέ-
νεσιν) om. C 4 χίνησις ex γένεσις corr. C! 9 σώματι xal ψυχῇ F κινεῖ-
ται Μ 6 μὴ post οὖν transp. aF 1 xtvoupévou] ὑποχειμένου F 8 οὖν] δὲ F

9 xal (post ὥσπερ) om. M 10 λέγοι AC: λέγει aFM 10. 11 xai — γίνεσϑαι om.
sed in mg. suppl. M 11 μὴ ἔχειν pendens illud ab ἀπὸ τοῦ (8) AC: οὐχ ἔχει τι aF:
οὐχ ἔγει M εἰς d altero loco M 12 ἔχομεν aF 14 τι AC: om. aFM cf. p. 853,2
15 7; ACM: τε καὶ aF 16 τιϑεὶς C γραφὴν] scil. Metaphysicorum 1l. c. p. 1068514
cf. Philoponus Phys. p. 854,14 Vit. 11 δὲ 16 A 19 τῆς om. FM ἡ
om. F Θεμίστιος) p. 352,6 Sp. ὥσϑ᾽ dua τε χίνησις, «al οὐ χίνησις ἔοιχεν] βού-
λεται M 25 xal (post οὗ) om. M τὸ εἰς ὃ A: εἰς ὃ aCFM 26. 27 ἐπ᾿ αὐτῶν
dob. om. FM 26 ἐπ᾽ αὐτὸν C 28 xai πῶς ἔσται aFM ut Aristotelis codd. FHI cf.
infra p. 855,12 29 γένεσις γενέσεως aCFM 90 ἐπάγει M 68 om. C

SIMPLICI IN PHYSICORUM V 9 [Arist. p. 22614] 855

χινήσεως χίνησις xal γενέσεως γένεσις, οὔτε f, τῆς χινήσεως χίνησις δύνα- 200v
ται χίνησις εἶναι οὔτε T; τῆς γενέσεως γένεσις εἴη ἄν γένεσις. δείχνυσι
ὁὲ αὐτὸ ἐξ ὁμοίου παραθέσεως. ὥσπερ γὰρ οὐχ ἔστι μάϑησις ἣ τῆς 50
μαϑύήσεως γένεσις (εἴη γὰρ dv $ μάϑησις πρὶν γενέσϑαι). οὕτως οὐ-
δὲ γενέσεως γένεσις. εἰ γὰρ ἣ γένεσις γινόμενόν ἐστιν, εἴπερ ἔστι τῆς
γενέσεως Ἰένεσις, τὸ δὲ γινόμενον οὕπω ἔστιν, οὐχ ἄν εἴη γένεσις ἢ τῆς
γενέσεως γινομένη γένεσις. ἔτι δὲ εἰ ἄλλο τὸ ἀλλοιούμενον xal ἄλλο ἢ
ἀλλοίωσις αὐτοῦ xal ἄλλο τὸ pavÜdvov xai ἄλλο ἢ υάϑησις αὐτοῦ, οὕτω
δὲ xal ἄλλο τὸ γινόμενον xat ἄλλο f, γένεσις αὐτοῦ, εἰ τὸ γινόμενον f, γέ-
10 νεσίς ἐστιν, f, τῆς γενέσεως γένεσις οὐχ ἔσται Ἰένεσις. οὐδὲ ἢ τῆς |
χινήσεως χίνησις ἔσται χίνησις. διὰ τοῦτο οὖν ἀρχόμενος τοῦ ἐπιχειρή- 201r
ματος οὕτως εἶπεν: ἅμα δὲ πῶς xal ἔσται ἣ ἅμα ὃδὲ xal πῶς
ἔσται; ἑχατέρως γὰρ εὑρίσχεται γεγραμμένον, τὸ ὃὲ αὐτὸ σημαίνει. πῶς
γάρ. φησίν, ἔσται χίνησις ἢ τῆς χινήσεως λεγομένη χίνησις ἢ γένεσις f,
15 τῆς γενέσεως γένεσις; προστέϑειχε δὲ τὸ οὐδὲ τὶς τινός, ἵνα μὴ νομίσῃ
τις τῆς μὲν χαθόλου γενέσεως μὴ εἶναι γένεσιν, ὅτι ἀνάγχη xal ταύτην
εἶναι χαϑόλου, δύο δὲ χαϑόλου ἀδύνατον τὰ αὐτὰ εἶναι, xal ὅτι τῶν χαῦ-
óÀou οὐχ ἔστι γένεσις, ὡς αὐτὸς ἐν τῷ πρώτῳ τῶν [Περὶ γενέσεως εἶπεν, 5
τῆς ὃὲ τινὸς μηδὲν χωλύειν ἄλλην τινὰ γένεσιν εἶναι. χαὶ τοῦτο οὖν
20 ἀνεῖλεν. ἁπλῶς γὰρ ἄλλο χαὶ τῷ γένει χαὶ τῷ εἴδει τὸ γινόμενόν ἐστι
xal ἄλλο ἢ γένεσις αὐτοῦ. ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον, ὅπερ πρότερον ἔλεγον,
ὅτι xal ὃ ᾿Αριστοτέλης μεταβολὴν τῆς χινήσεως εἶναί φησι, γένεσιν δὲ
αὐτὴν dÀk οὐ χίνησιν εἶναι βούλεται, ὅταν λέγῃ οὐ γὰρ ἔσται μάϑησις
ἢ τῆς μαϑήσεως γένεσις" χύνησις γάρ ἐστιν ἢ μάϑησις. χαὶ τὴν με-
25 ταβολὴν αὐτῆς γένεσιν μὲν εἶναι βούλεται, μάϑησιν δὲ o0. χαὶ τῆς τινὸς τὸ
οὖν γενέσεως ἔστι τις πάντως μεταβολή, χαϑ᾿ ἣν εἰς τὸ εἶναι xai τὸ μὴ
εἶναι πρόεισιν. ἀλλ᾽ οὔτε γένεσιν οὔτε φϑορὰν ταύτας ῥητέον, διὰ τὰ
εἰρημένα ἄτοπα’ ἀλλ' ὥσπερ αὗται μεταβολαί εἰσιν ἄλλων τῷ 1ένει τινῶν

Ct

1 x21] 7; € οὔτε ἡ ---μαϑήσεως γένεσις (4) post οὐδὲ γενέσεως γένεσις (4. 5) coll. C
2 εἴη ἂν γένεσις ΑΟΜ: om. 8 ὃ αὐτὸ ΑΟΜ: xal αὐτὸ aF ὁμοίας aFM γὰρ
AC: γάρ φησιν aFM 4 εἴη --- γενέσϑαι om., sed in mrg. restit. A! ἡ oi. aFM
5 εἰ γὰρ — γενέσεως γένεσις (6) om. F ἐστιν (ante εἴπερ) om. M 6 οὔπω] οὔτε F
1 γινουένη) λεγομένη CM δὲ εἰ] δὲ xal M 9 δὲ xal aC: δὲ A: xal ΕΜ ei]
εἰς M 9. 10 γένεσίς ἐστιν] γένεσις αὐτοῦ M 10 ante οὐκ babet ἐστὶν deletum C
ἔσται ΔΑ: ἔστι CFM 12 εἶπεν] de varia lectione cf. p. 854,28 xai alterum
om. C 12. 18 ἅμα δὲ xal πῶς ἔσται ἑχατέρως ceteris omissis F item qui zai omittit M
14 ἔσται φησὶν ἡ χίνησις ΔΕ: ἔσται φησὶ χίνησις M 15 προσέϑηχε aFM δὲ χαὶ
aF τὸ οὐδὲ τις] οὐ τὶ F: οὐδὲ τὶς M μὴ] μὴν ἃ 10 τῇς] τὴν F

λ
li εἶναι μαϑεῖν, δύο δὲ xa9ó M 18 τῶν] τῶ F [Περὶ γενέσεως} an Δ 3.
319213? 19 τινὰ ἄλλην ΔΕ: ἀλλὰ τινὰ M γοῦν ΔΕ 22 xal AM: orm.
aCF μεταβολὴ, sed corr. A! ᾿ 29 ἀλλ᾽ ob χίνησιν αὐτὴν aF ἐστι ΔῈ
34 μαϑήσεως μάϑησις. χίνησιν a: μαϑήσεως. χίνησις (γένεσις om.) M 29 οὗ om. in
lac. VI litt. M 26 ἔστι) ἔτι M τις om. aFM xal τὸ ACM: ἣ τὸ a: τὸ καὶ
257 γένεσιν, v ex c C! 28 αὖται A: om. C: ταῦτα ΒΕ Μ tj] τῶν Δ

856 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 226414. 16. 19]

οἷον ἀνθρώπου xal ἵππου, οὕτως xai τούτων ἄλλας τῷ γένει ϑετέον μετα- 201r
βολας" ἀνάγχη γὰρ τῷ χοινῷ ὀνόματι χαλεῖν οὐχ ἔχοντα ἴδιον.

p.226216 Ἔτι εἰ τρία εἴδη χινήσεώς ἐστιν ἕως τοῦ τὴν φορὰν
ἀλλοιοῦσϑαι ἣ φέρεσϑαι. 15

ὧν

Καλῶς ἐξ ὑποθέσεως εἶπεν εἰ τρία εἴδη χινήσεώς ἐστι" τοῦτο
γὰρ ἀποδεῖξαι προέχειτο, ὅτι ἐν ταῖς τρισὶ μόναις χατηγορίαις ἐστὶ χίνησις,
ἐν ποσῷ xai ποιῷ xol τῷ ποῦ xai οὐτε ἐν ταῖς ἄλλαις οὔτε ἐν τῷ ποιεῖν
xal πάσχειν, διότι χινήσεως χίνησις οὐχ ἔστιν, εἰς ὃ xal τὰ προειρημένα
ἐπιχειρήματα xal τοῦτο τὸ νῦν προχείμενον χατεβάλετο. ἐπειδὴ οὖν ἴδιόν
10 τι γέγονε πρόβλημα τὸ μὴ εἶναι χινήσεως χίνησιν, δείχνυσιν αὐτὸ ὑποθέμε- 30

νος τρία εἶναι τῆς χινήσεως εἴδη xal προσϑείς, ὅτι ἀνάγκη πᾶν τὸ χινούμενον
χατὰ τούτων τι τῶν τῆς χινήσεως εἰδῶν χινεῖσϑαι. χαὶ διὰ τοῦτο xal ἣ
ὑποχειμένη τῷ λόγῳ φύσις, τουτέστιν ἢ χίνησις ἣν λέγομεν χινεῖσϑαι, 7,
ἀλλοίωσίς ἐστιν ἣ φορὰ ἢ χατὰ ποσὸν μεταβολή. οὐ μόνον δὲ τὴν χίνησιν,
15 ἣν λέγομεν χινεῖσϑαι, ὑποχειμένην τῇ χινήσει, καϑ᾿ ἣν λέγεται χινεῖσϑαι,
ἀνάγχη τούτων τι εἶναι, ἀλλὰ xal τὰ εἰς ἃ χινοῦνται" 7, γὰρ ποιὸν ἣ
ποσὸν Y, ποῦ xal τούτων ξχαστον: ἢ γὰρ εἰς λευχὸν ἢ εἰς μεῖζον T,
ἄνω 7, ἐπὶ τὰ τούτων συγγενῆ. τούτων δὲ οὕτως ἐχόντων χατὰ χοινοῦ λα- 25
βὼν τὸ ἀνάγχη ἐπήγαγεν, ὅτι ἀνάγκη τὴν φορᾶν, εἴπερ αὕτη τύχοι f
20 χίνησις ἣν λέγομεν χινεῖσθϑαι, 7, ἀλλοιοῦσϑαι, 7, φέρεσθαι, 7, χατὰ πο-
σὸν μεταβάλλειν. ὅπερ χαὶ χαταγέλαστον δοχεῖ τὸ τὴν φορὰν λευχαίνεσϑαι
ἢ θερμαίνεσθαι ἢ φέρεσϑαι xal ἀδύνατόν ἐστιν.

p.226219 Ὅλως δὲ ἐπεὶ χινεῖται τὸ χινούμενον ἕως τοῦ τὴν δὲ

χατὰ συμβεβηχὸς ἀφεῖμεν πάλαι, 80
m e y^^ / , ^ , , :] e
25 Δείξας ὅτι ἀδύνατον χίνησιν χινήσεως elvat ἢ γένεσιν Ἱενέσεως xa? αὑτὸ

ἢ ὅλως μεταβολὴν μεταβολῆς διὰ πλειόνων ἐπιχειρημάτων, προστίθησιν ὅτι
τριχῶς τῆς χινήσεως λεγομένης, ὡς διώρισται πρότερον, ἣ καϑ᾽ αὑτὸ ἣ κατὰ
uóptoy 7, κατὰ συμβεβηχός, χατὰ συμβεβηχὸς μόνως δυνατὸν εἶναι χινή-
σεως χίνησιν χαὶ γενέσεως γένεσιν χαὶ ὅλως μεταβολὴν μεταβολῆς, ὅταν ὃ

1 «ai (ante ἵππου) om. FM τῷ γένει om. F l. 2 τὰς μεταβολὰς aFM

2 ἴδιον om. F 9 ἔτι δὲ F φϑορὰν FM G προύχειτο F ἐστὶν ἡ
ΜῈ 7? τῷ (ante ποῦ) om. ΔῈΜ xal οὔτε AC: οὔτε ΕΜ: οὔτε δὲ a

ὃ εἰρημένα aF 9 ἐπεὶ aFM 12 xai (alterum) om. aFM ἡ post xai oin., sed
inseruit C! 13. cst; τῷ λόγῳ aFM li χατὰ τὸ ποσὸν M 15 post alterum
χινεῖσϑαι iterata 7) ἀλλοίωσις — μεταβολή (13. 14). del. F 16 εἶναι] ἐστιν F γὰρ
om.F 16. 17 ποσὸν ἢ ποιὸν C 19 αὐτὴ AC τύχηι FM 22 ἣ φέρεσθαι om. a
ἐστιν 0m. M 24 ἀφίεμεν, sed (c in ras. A ἀφεῖμεν — γενέσεως (v. 22) om. M

28 μόνος a cf. p. 351,16 J9 μεταβολὴν μεταβολῶν M: mirum ni μεταβολῆς μετα-

βολὴν ὅταν 6] ὅταν M

SIMPLICI] IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 226219] 851

ὑγιαζόμενος, φησί, τρέχῃ ἣ μανϑάνῃ, οὐχ ὡς ὃ ᾿Αλέξανδρος οἶμαι λέγει, 201r
διότι διὰ ταύτης τῆς χινήσεως ὑγιάζεται. ἀλλ᾽ οὐχ ἐχ ταύτης εἰς ἐχείνην 80
μεταβάλλει. ὅτι γὰρ οὐχ ὡς αἴτιον τὸ τρέχειν τῆς ὑγιάνσεως παρέλαβεν,
ἀλλ᾽ ὡς τὴν τυχοῦσαν χίνησιν, δηλοῖ πρῶτον μὲν ὅτι οὐ τὸν τρέχοντα ὑγια-

5 ζύόμενον ὑπέϑετο, ἀλλὰ τὸν ὑγιαζόμενον τρέχοντα" ἔπειτα ὅτι ἐπήγαγεν τὸ
ἢ μανϑαάνῃ. οὐ γὰρ δὴ xai διὰ τῆς μαϑήσεως ὑγιάζεται, ἀλλ᾽ οὐδὲ εἰ
7v χινήσεως χίνησις, ἐχ τῆς ἑτέρας εἰς τὴν ἑτέραν ἦν ἄν μεταβολή, ἀλλ᾽
ὑπῆρχεν ἢ ἑτέρα τῇ ἑτέρα, ὥστε xat! αὐτὴν χινεῖσθϑαι. ἀλλὰ λέγοι ἄν 10
χινήσεως χίνησιν εἶναι χατὰ συμβεβηχός, ὅταν τῷ χινουμένῳ χίνησις οἷον

10 f, ὑγίανσις τῷ ὑγιαζομένῳ ὑπάρχῃ xal ἄλλη χίνησις τὸ τρέχειν ἣ τὸ μαν-
ϑάνειν. τότε γὰρ χατὰ συμβεβηχὸς τούτων τις τῶν χινήσεων ὑπάρχει τῷ
ὑγιάζεσθαι: ὥστε χατὰ συμβεβηχὸς τὴν κατὰ τὸ ὑγιάζεσϑαι χίνησιν τρέχειν
3 μανϑάνειν, ὅτι ᾧ συμβέβηχε τὸ ὑγιάζεσϑαι οἷον τῷ Σωχράτει οὗτος
τρέχει Y, μανϑανει.

15 'Jotéov δὲ ὅτι τὰ μὲν τῶν βιβλίων οὕτως ἔχει τὴν γραφήν χατὰ
συμβεβηχὸς μόνως ἄν ἐνδέχοιτο μεταβάλλειν τὴν μεταβολήν,
οἷον εἰ 6 ὑγιαζόμενος τρέχοι T, μανϑάνοι, τὰ δὲ οὕτως xaxd
συμβεβηχὸς μόνως ἄν ἐνδέχοιτο μεταβάλλειν τὴν μεταβολήν,
εἰ συμβαίνει τινὶ τροχάσαντι ὑγιαίνειν, οἷον εἰ ὁ ὑγιαζόμενος

20 τρέχοι ἣ μανθάνοι. χαὶ οἷδε xal ταύτην τὴν γραφὴν ὁ ᾿Αλέξανδρος.
χἄν οὕτως ὃὲ ἡ γεγραμμένον, οὐχ οὕτως olpat λέγεσθαι ὡς τοῦ τρέχειν
αἰτίγυ τῆς ὑγείας γινομένου, dÀX ὡς ἀμφοῖν τῷ αὐτῷ ὑπαρχόντων. xal
τοῦτο οἶμαι ἐνδειχνύμενος ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐπήγαγεν τὸ ἢ μανϑάνοι" οὐ
γὰρ δὴ ὥσπερ τὸ τρέχειν οὕτω xal τὸ μανϑαάνειν αἴτιον ὑγείας δοχεῖ, δ0

25 ἀλλὰ τὸ τρέχειν ὡς χίνησίν τινα παρέλαβεν, ὥσπερ xal τὸ μανϑάνειν.
μόνως οὖν κατὰ συμβεβηχὸς δυνατὸν εἶναι χινήσεως χίνησιν, xai οὔτε
xaÜü' αὑτό, ὡς δέδειχται πρότερον, οὗτε χατὰ μέρος" ὡς qàp οὐχ ἄν χαϑ᾽
ὅλην f, ἀλλοίωσις φέροιτο, οὕτως οὐδὲ χατὰ μέρος ἄν φέροιτο. εἰ οὖν

D

b

] τρέχει ἣ μανϑάνει Μ οὐχ ΑΟΜ: καὶ οὐχ 8 ὅτι aF 2 οὐχ ΑΜ: οὐδ᾽
ΔῈ: om. C ἐχείνην ACM : ταύτην aF 4 ὡς in ras. Iv litt. A! οὐχὶ Δ

6 7| μανϑάνηι A: ἢ μανθϑάνη C: εἰ μανθάνει F: ἣ μανϑάνει (ut cod. I Arist.) &M: ἣ μαν-
ϑάνοι Arist. vulg. cf. v. 117, 20, 23 1 τὴν om. aFM jv dv ἡ a
μεταβολή) C: μεταβολὴν M Ὁ ante χίνησις habet ὅταν τῷ ὑγιαζομένω F

κίνησις nAF: χίνησιν, superscr. τινὰ C: χίνησιν M 10 ἡ ὑγίανσις F: τὴν ὑγίανσιν
ACM: ὑγίανσις a τῶν ὑγιαζομένων ὑπάρχειν M 7) καὶ 88 11 τότε γὰρ
ΑΟΜ: τότε a: utrumque om. F τῷ] τὸ M 15 δὲ om. 88 16 μόνως ACF
(ut FI Arist): μόνος ἃ: μὲν, ὡς M (ὦ in ras): μόνον Arist vulg. 11 olov — μαν-
ϑάνοι oin. F ὃ om. C τρέχει M pavüdve: CM κατὰ — μεταβολὴν (18)
om. F 18 μόνως aAM: μόνον C 19 συμβαίνει libri: legendum συμβαίνοι

εἰ om. aF 20 τρέχοι ἣ μανϑάνοι A: τρέχει 7] μανθάνει aCFM 21 ἦν C

22 τὸ αὐτὸ FM 23 ἢ) εἰ F pavüdvet aCM 24 ὑγείας om. C 26 pó-
voc ἃ 2" ὡς γὰρ — μέρος (28) oimn., sed in mrg. add. adscripto λείπει ΟἹ 27.28 xa"

À
ὅλην A: xaÜó C: καθόλου ΔΕ Μ

858 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 226419. 23]

μύνον τὸ κατὰ συμβεβηχός, τὸ δὲ xatà συμβέβηχὸς ἐχβέβληται ὡς ἀνεπι- 201
τήδειον πρὸς ἐπιστήμην. συνάγοιτο ἄν ὅτι οὐχ ἔστι χινήσεως χίνησις, ἐξ
οὗ δῆλον ὅτι οὐχ ἔστιν ἐν τῷ | ποιεῖν xal πάσχειν χίνησις, ὅπερ προέ- 201"
xetto δεῖξαι. ἐπὶ ὃὲ τοῦ πάσχοντος μόνου τὸν λόγον ἐποιήσατο, διότι μία
οὖσα f, ἐνέργεια ἐχ τοῦ ποιοῦντος ἐν τῷ πασχοντί ἐστιν.

[2]

p.226323 Ἐπεὶ δὲ οὔτε οὐσίας οὔτε τοῦ πρός tt ἕως τοῦ ἐν Exd-
στῳ γάρ ἐστι τούτων ἐναντίωσις.

Προϑέμενος δεῖξαι ὅτι οὐχ ἐν πάσαις ἐστὶ ταῖς χατηγορίαις χίνησις, ἀλλ΄ 5
ἐν τρισὶ μόναις, τῷ τε ποιῷ xal τῷ ποσῷ xal τῷ ποῦ, xal δείξας ὅτι
10 οὔτε ἐν οὐσία, οὔτε ἐν τῷ πρός τι οὔτε ἐν τῷ ποιεῖν χαὶ πάσχειν, ἐπειδὴ χι-
νήσεις μὲν αὗταί τινές εἰσι, κινήσεως δὲ χίνησις οὐχ ἔστι χαϑ᾽ αὑτό, ὅπερ
διὰ πλειόνων ἀπέδειξε, συμπεραίνεται λοιπὸν ὅτι μὴ οὔσης χινήσεως ἐν ταῖς
ἄλλαις κατηγορίαις, λείπεται χατὰ τὸ ποιὸν xal τὸ ποσὸν xal τὸ ποῦ χίνησιν
εἶναι μόνον, χαὶ τὴν αἰτίαν τοῦ ἐν τούτοις εἶναι χίνησιν προστίϑησιν εἰπὼν

15 ἐν ἑχάστῳ γάρ ἐστι τούτων ἐναντίωσις" d, γὰρ χίνησις ἐξ ἐναντίου 10
εἰς ἐναντίον ἦν μεταβολή. εἰ οὖν ἔστιν ἐναντίωσις xal ἐν τῇ τῶν πρός τι
χατηγορίᾳ. ὡς αὐτὸς ἐν Ματηγορίαις ἐδήλωσεν εἰπών “Ὕὑπαάρχει δὲ xal
ἐναντιότης ἐν τοῖς πρός tt^, οὐδὲν χωλύει xal χατὰ ταύτην εἶναι χίνησιν.
τὸ μὲν qàp χινούμενον xai ἐνταῦθα ἢ οὐσία ἐστίν, χινεῖται ὃὲ χατὰ τὴν
20 σχέσιν ὥσπερ κατὰ ποιότητα xal ποσότητα xal τὴν τοῦ ποῦ χατηγορίαν.
χαὶ γὰρ ἐχεῖ f, οὐσία ἐστὶν ἢ xat ἐχείνας χινουμένη ὑπομένουσα. αἱ δὲ

ποιότητες αὗται xal ποσότητες xal αἱ χατὰ τόπον φοραὶ γίνονται xal φϑεί- 15
ρόνται μᾶλλον ἥπερ xtvoüvrat* οὐ γὰρ ὑπομένουσιν, ὅπερ προσεῖναι χρὴ
τοῖς χινουμένοις, dÀX ἢ ὑποχειμένη οὐσία ἐν τῇ χατ᾽ ἐχείνην μεταβολῇ
25 ὑπομένουσα χινεῖσϑαι λέγεται. χαὶ χατὰ τὸ ποιεῖν δὲ χαὶ τὸ πάσχειν χι-
νηῖτο ἄν τὸ ὑποχείμενον, χἄν αὐτὴ T7, ποίησις xal ἢ πεῖσις οὐ χινῶνται,
ἀλλὰ γίνονται καὶ φϑείρονται χαὶ ταύτῃ μεταβάλλουσιν. ἀντίχεινται δὲ τὸ

] τὸ (prius) ACFM: om.a τὸ δὲ xarà συμβεβηχὸς aFM: om. A: χινήσεως χίνησις
ἐδείχϑη" τὸ δὲ χατὰ συμβεβληχὸς (sic) interpolans C χέχληται F 2 πρὸ ἐπιστή-
un; M χίνησις om. M 9 ἐν vaut) F 4 μόνον aF ὃ ἐν τῶ πάσχειν τι
ἐστίν Μ 0 Ἐπειδὴ δὲ C 6. " ἐν ἑχάστῳ γάρ om. F 7 τούτων om. F
ἐστὶν post τούτων colloc. M ὃ ἐστὶ ταῖς AC: ἐστὶ M: om. aF ante χίνησις
habent ἐστὶν ἡ aF: ἡ M Ὁ μόναις τρισὶ aFM τῷ ποσῷ τῷ ποιῷ xal τῷ ποῦ aF:
τῷ ποιῷ τῷ ποσῷ καὶ τῷ ποῦ Μ 10 οὔτε ἐν τῷ πρός τι om. M 11 χίνησις δὲ
χινήσεως ἃ ὥσπερ C 18 χίνησις M 15 ἐναντίωσις: ἡ γὰρ --- ἔστιν (16)
om. C l6 μεταβολὴν M «ai om. aF τῶν] τοῦ C 11 ἐν
Ἰλατηγορίαις) c. ἡ p. Ου]1Ὁ 18 ἐναντιότης) ἐναντίωσις M xai om. F

19 «xai om. aF 20 post ὥσπερ inseruit xai M τοῦ aFM: om. AC cf. p. 862,4
22 at om. F φοραὶ aCF: διαφοραὶ AM 22. 29 «al φϑείρονται om. F 24 χι-
νουμένοις, tv in ras. C μεταβολὴν M 25 ποιεῖ ἃ δὲ om. ΕΜ

τὸ (ante πάσχειν) om. M 20 Verba xal ἡ πεῖσις om. M χινοῦνται aC 21 ἀντί-

κεῖνται δὲ) αὐτίχα ὁὴ Εἰ: ἀντίχει δὲ xoi M sic

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 226.425] 859

motsly xal τὸ πάσχειν ὡς τὰ πρός τι" διὸ xal συνυπάρχει ἀλλήλοις xol 201v
μεταβάλλει εἰς ἄλληλα πολλάχις. ὑγρανϑεὶς γὰρ ὁ ἀὴρ ὑπὸ τοῦ ὕδατος
ὑγραίνει τὴν γῆν xal ϑερμανϑεὶς ὑπὸ τοῦ πυρὸς Üeppuatvet, xat κατὰ τὰς 90
λοιπὰς δὲ χατηγορίας T, ὑποχειμένη οἶμαι οὐσία λέγοιτο ἄν χινεῖσϑαι.
8 χατὰ χρόνον μὲν ἐχ τοῦ παρεληλυϑότος εἰς τὸ μέλλον, xdv μὴ χυρίως ἢ
ἐναντία ταῦτα, εἴπερ τὸ μὲν παρεληλυϑὸς εἰς τὸ μέλλον μεταβάλλει, τὸ δὲ
μέλλον οὐχέτι εἰς τὸ παρεληλυϑός. χατὰ δὲ τὸ χεῖσϑαι xal ἐναντιότης
φαίνεται τῆς στάσεως πρὸς τὴν χαϑέδραν χαὶ τοῦ πρηνοῦς πρὸς τὸ ὕπτιον.
χαὶ οὐδὲν ἄτοπον τὴν ὑποχειμένην οὐσίαν χινεῖσϑαι χαὶ χατὰ ταύτας τὰς
10 ἀντιϑέσεις αὐτὴν ὑπομένουσαν. xai ἐν τῷ ἔχειν δὲ μεταβολή τίς ἐστι τοῦ 35
ὑποχειμένου ἀπὸ στερήσεως τῆς χαταφάσει δηλουμένης εἰς τὴν ἕξιν, οἷον
ἐχ τοῦ γυμνοῦ εἰς τὸ ἔχειν ἱμάτιον. χαὶ τοῦτο χαὶ αὐτὸς ᾿Αριστοτέλης
στερήσεως χαταφατιχῆς τέϑειχε παράδειγμα δηλῶν τὰς χατὰ χίνησιν με-
ταβολάς, ὅτε ἔλεγε "xal γὰρ ἢ στέρησις χείσϑω ἐναντίον" xal δηλοῦται
15 χαταφάσει τὸ γυμνὸν χαὶ λευχὸν χαὶ μέλαν.
᾿Αλλὰ μήποτε ὃ ᾿Αριστοτέλης τὴν χίνησιν ὡς μεταβολὴν τοῦ ὑποχει-
μένου χατὰ διάϑεσιν ϑεασάμενος πασῶν αὐτὴν ἀπέφησε τῶν χατηγοριῶν
τῶν σχετιχῶν xal ἀμενηνῶν xal οὐδὲν ἐχφανῶς τὸ ὑποχείμενον διατιϑει- 80
σῶν" τὸ γὰρ χεῖσθαι καὶ τὸ ἔχειν οὐδεμίαν δοχεῖ τῷ ὑποχειμένῳ ὄξυσο-
20 ποιὸν διάϑεσιν ἐμποιεῖν. τί γὰρ διαφέρει τῷ σώματι πρηνεῖ χεῖσθαι ἣ
ὑπτίῳ xai περιχεῖσϑαι δαχτύλιον ἣ μή; xal τὸν χρόνον δὲ ὡς ἀδρανῇ δοχεῖ
τεϑεᾶσθϑαι. διὸ γενέσεως μὲν οὐδαμῶς αἴτιόν φησιν slvat, φϑορᾶς δὲ μό-
νης δοχεῖν xai ταύτης διὰ τὸ μηδὲν ἄλλο ὁρᾶν αἴτιον: τοιαύτη δὲ χαὶ f,
χατὰ τὸ πρός τι σχέσις, δι᾿ ἧς οἶμαι xal τὸ αἴτιον ἐνεδείξατο τοῦ μὴ
25 εἶναι χίνησιν ἐν ταῖς σχετιχαῖς χατηγορίαις τὸ μὴ διατιϑέναι τὸ ὑποχείμε- 85
νον, ὅταν λέγῃ “ἐνδέχεται γὰρ ϑατέρου μεταβάλλοντος ἀληϑεύεσϑαι ϑάτε-
pov μηδὲν uetad)Aov", τουτέστι μὴ τρεπόμενην μηδὲ ἀποβαάλλον τινὰ διά-
ϑεσιν 7, προσλαμβάνον, ὅπερ ἐπὶ τῶν σχετιχῶν χατηγοριῶν πασῶν ὑπάρχον
διὰ μιᾶς τῆς τῶν πρός τι χατηγορίας ἐνεδείξατο. τὸ γὰρ ποιὸν xal τὸ ποσὸν
30 xal f, χατὰ ταῦτα μεταβολὴ τρέπει xal διατίθησιν ἄλλοτε ἄλλως τὰς ὑποχει-
ἕνας οὐσίας. ὁμοίως δὲ xal ὁ τόπος δύναμιν οὐ τὴν τυχοῦσαν ἔχει xat

2 γὰρ transposuit post πολλάχις FM 4 ἂν om. FM 9 χἂν μὴ --εἰς τὸ μέλ-

λον (6) om. M 6 ὅπερ ΔΕ 1 χεῖσϑαι) χινεῖσϑαι M 9 οὐδ᾽ aF

11 χαταφάσεως M τὴν om. aFM 12 αὐτὸς ὁ aCFM 13. στερήσεως

om. M 14 ἔλεγε] E 1. 22503 19 γυμνὸς F 16 τὴν om. aF 17. 18 τῶν

σχετικῶν χατηγοριῶν aFM 18 οὐδὲ F ἐχφανῶς aF (cf. v. 29 et p. 832,15):

ἐχτανὲς ACM 18. 19 διατεϑεισῶν FM 19 τὸ yàp xtweicüat M cf. v. 1

τῷ ὑποχείμενον, sed corr. C': τῶν ὑποχειμένων M 19. 20 δευσοποιὸν] in mrg. ἔμμο-
À

vov: σημαίνει δὲ xal τὸν βαφέα A!: ποιὰν M 2] ὃδαχτύλιον) δὲ δαχτυ sic M

22 ϑεάσασθαι ΔῈ Μ αἴτιον οὐδαμῶς ΔῈ Μ 22. 23 μόνης] μᾶλλον F

23 δοχεῖ M δὲ χαὶ 5] δὲ ἡ M 35 τὸ μὴ] τῶ μὴ ΟΜ 26 ϑατέρου] ϑάτε-

ρον F 21 ante μηδὲ add. τουτέστιν F 28 πασῶν χατηγοριῶν al: κατηγοριῶν

ἁπασῶν Μ 30 ἄλλως ἄλλοτε ΔΕ Μ 91 δύναται F ἔχειν F

800 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 (Arist. p. 226223]

αὐτόν͵ εἴπερ γένεσιν νομίζει τῶν στοιχείων τὴν ἐπὶ τοὺς οἰχείους τόπους 201v
φοράν. ἐν δὲ τῷ ποιεῖν xal πάσχειν οὐ βούλεται εἶναι χίνησιν, διότι χίνγ- 40
σις ἐχεῖνα, χινήσεως δὲ χίνησις οὐχ ἔστι, xdv γένεσις αὐτῆς Tj καὶ φϑορά-
γενέσεως δὲ γένεσις οὐχ ἔστι, xdv μεταβολὴ i, ἀλλ᾽ οὐδὲ μεταβολῆς με-

5 ταβολὴ. x&v ἄλλος τις T, τρόπος, χαϑ᾿ ὃν ἢ μεταβολὴ ἀπὸ τοῦ μὴ εἶναι
εἰς τὸ εἶναι πρόεισι xai ἀπὸ τοῦ εἶναι εἰς τὸ μὴ εἶναι.

Διὰ τὰς εἰρημένας οὖν ἴσως διαφορὰς ὃ ᾿Αριστοτέλης ἀπαγορεύει χί-
νησιν εἶναι ἐν ταῖς εἰρημέναις χατηγορίαις μεταβολὴν πάντως εἶναι συγχω-
ρῶν ἐν αὐταῖς, εἴπερ «ἡ εἰσὶν ἀΐδιοι’ ὁ μέντοι Εὔδημος ἐν τοῖς ἑαυτοῦ 4ὅ

10 Φυσιχοῖς τὰ τοῦ ᾿Αριστοτέλους παραφράζων xal εἰπὼν ὅτι "àv τῷ πρός
τι οὐχ ἔστιν χίνησις πλὴν χατὰ συυωβεβηχός᾽ xal τὴν altav προσϑείς
“γίνεται γάρ, φησί, xal ἔστι τὸ δίπηχυ διπλάσιον ἀχίνητον ὃν πάντῃ πάν-
τως γινομένου πηχυαίου᾽, xal εἰπὼν ὅτι τὸν αὐτὸν τρόπον xal ἐπὶ τῶν
ἄλλων τῶν πρός τι συμβαίνει, ἐπήγαγεν " à» χρόνῳ δὲ παντα xwettat",

ὃ τρόπον δὲ ἄλλον τοῦτο οἶμαι ἐνδειχνύμενος, ὅτι χίνησις μὲν τῶν ὑποχειμέ-
νων ἐστὶν xai χατὰ τὰς σχέσεις, ἄλλον δὲ τρόπον ἥπερ χατὰ τὰς διαϑέ- 5o
σεις, ὥσπερ ἄλλον τρόπον χατὰ τὴν οὐσίαν, ὅτι οὐδὲ χίνησιν χαλεῖν ἀξιοῦ-
σιν οἱ ἀπὸ τοῦ [Περιπάτου, ἀλλὰ γένεσιν xal φϑορὰν διὰ τὸ μὴ ὑπομένειν
τὸ μεταβάλλον. ὃ μέντοι Θεόφραστος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν ἑαυτοῦ Φυσι-

20 χῶν xaÜ' ἕχαστον γένος τῶν χατηγοριῶν τὴν χίνησιν ϑεωρεῖσθϑαί φησι

γράφων οὕτως" “᾿περὶ δὲ χινήσεως τὸν μὲν χαϑόλου xal χοινὸν λόγον οὐ
χαλεπὸν ἀποδοῦναι xal εἰπεῖν, ὡς ἐνέργειά τίς ἐστιν ἀτελὴς τοῦ Dovd-|
pet ὄντος ἡ τοιοῦτον xaÜ' ἕἔχαστον γένος τῶν χατηγοριῶν.᾿ ἔοιχε δὲ 909r
νῦν χίνησιν χοινῶς τὴν μεταβολὴν λέγειν: χαὶ γὰρ ὁ ὁρισμὸς ὁ λέγων ἐν-
25 τελέχειαν τοῦ δυνάμει, Y) τοιοῦτόν ἐστιν, οὐ τῆς χυρίως χινήσεώς ἐστιν,
ἀλλὰ xal γενέσεως xal φϑορᾶς xal ὅλως πάσης μεταβολῆς. διὸ xol προ-
ελὺθὼν ὀλίγον ὃ Θεόφραστος “᾿ζητεῖν δεῖ, φησί, περὶ τῶν χινήσεων, si αἱ
μὲν γενέσεις εἰσίν, αἱ δὲ ὥσπερ ἐνέργειαί τινες. ἀλλ᾽ ὅτι μὲν μεταβολὴν ὃ
ἀνάγχη πάντως εἶναι xai ἐν ταῖς σχετικαῖς χατηγορίχις τῶν ὑποχειμένων
30 χατὰ τὰς σχέσεις, πρόδηλον, εἴπερ μὴ αἰδιοί εἰσιν αἱ τῶν οὐσιῶν xat
αὐτὰς σχέσεις. εἰ οὖν μεταβαλλουσι xat αὐτὰς αἱ οὐσίαι, ἢ χατὰ γένεσιν
χαὶ φϑορὰν αὐτὰς ἀνάγχη μεταβάλλειν ἢ χατὰ χίνησιν, εἴπερ αὗται δια-

] τὸ στοιχεῖον F 2 xal τῷ πάσχειν aF 9 ante οὐχ habet éxeiva, sed dele-
tum C xàv A*: xal A! αὐτῆς (αὐτοῖς F) post φϑορά aF: αὐτῆς ἢ ἡ oüopà M

4 γένεσις δὲ γενέσεως Μ xdv] xal A ἀλλ᾽ om. aFM 1. 9 μεταβολὴ μεταβολῆς
ΔΕ: μεταβολὴ μεταβολῶν M 1 οὖν om. M ἴσως om. FE μεταφορὰς M

8 elvat πάντως M 9 μὴ om. M Εὔδημος) fr. 55 p. 10,27 Sp. 10 παραφράζων
τὰ τοῦ ἀριστοτέλους aF 12 φησι] ]. e. p. 18,1 πάντη γὰρ F 13 πηλυαίου M

14 ἐπήγαγεν] 1. c. p. 78,5 ante ἐν habet εἰ a παντὶ F 15 οἶμαι τοῦτο a
post μὲν add. πάντων C 16 xai] ἡ aF τὰς (ante ayése«)] «à C ἥπερ aF
19 Θεόφραστος] fr. 19 Wimmer 20 ante xaU? add. xal δὲ 21. 22 ἀποδοῦ-
vat οὐ χαλεπὸν C 23 δὲ om. M 24 νῦν χίνησιν F: xal νῦν χίνησιν a: καὶ xí-
νησιν νῦν M 25 χινήσεως] γενέσεως ΜῚ sed κινήσεως in inrg. 21 δεῖ AM: δεῖν aCF
28 γενέσεις ΑΟΜ: κινήσεις aF 29 xal om. M 32 post εἴπερ add. οὖν M

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 226423] 861

φοραὶ μεταβολῆς ὑπὸ τοῦ ᾿Δριστοτέλους ἐχ διαιρέσεως παραδίδονται. ἀλλὰ 202r
γίνεσϑαι τὸν ἄνθρωπον οὐχ ἄν λέγοιμεν, ὅταν ὀαχτύλιον περιϑηται ἢ xac
ἄλλην μεταβάλλῃ σχέσιν’ ὥστε χινεῖσϑαι ἀνάγχη χατὰ τὰς τοιαύτας μετα- 10
βολάς.

5 Κατ᾽ ἄλλον δὲ τρόπον χινήσεως ὃ Εὔδημος εἶπεν, xal οὐ xat! ἐχεῖ-
vov, xaÜü' ὃν αἱ χατὰ διάθεσιν μεταβολαὶ γίνονται. χαὶ γὰρ xai αὐτὸς ὃ
᾿Αριστοτέλης προϊὼν τὴν ἀποβολὴν τῇ λήψει ἐναντίαν εἶναί φησι, xal με-
ταβολὰς ταύτας ἀξιοῖ χαλεῖν λέγων “ διὸ γένεσις φϑορᾷ ἐναντία xai ἀποβολὴ
λήψει. αὖται δὲ μεταβολαὶ μέν, χινήσεις δὲ οὔ. εἰ δὲ βούλεταί τις

10 μηδὲ ὅλως χίνησιν ἐν ταύταις εἶναι ταῖς χατηγορίαις, μηχέτι τὴν usta-
βολὴν εἰς μόνας γένεσιν xat φϑορὰν xai χίνησιν διαιρείτω, ἀλλὰ προστι- 15
ϑέτω τι xal ἄλλο εἴδος τὸ ταῖς χατὰ σχέσιν μεταβολαῖς ἐφαρμόττον, ὥστε
τὴν μὲν ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον μεταβολὴν γένεσιν εἶναι, τὴν
Gà ἐξ ὑποχειμένου εἰς οὐχ ὑποχείμενον φϑοράν, τὴν δὲ λοιπὴν τὴν ἐξ ὗπο-

15 χειμένου εἰς ὑποχείμενον διαιρεῖσϑαι εἴς τε τὴν χατὰ διάϑεσιν, ἣν χίνησιν
ἀξιοῖ χαλεῖν ὃ ᾿Δριστοτέλης, xal εἰς τὴν χατὰ σχέσιν, ἣν χίνησιν μὲν ἀπα-
χορεύει χαλεῖν ὡς οὐδεμίαν ἐμφαίνουσαν τοῦ ὑποχειμένου τροπήν, διὰ OE 90
τὸ μὴ χεῖσθαι ὄνουα ἴδιον τῷ τοῦ γένους ὀνόματι μεταβολὴν xai αὐτὴν
χαλεῖ. xal τοῦτο δὲ ἀληϑὲς οἶμαι λέγειν, ὡς εἰ τὰ χατὰ μέρος χινούμενα

90 u7 ἀξιοῖ xaÜ' αὑτὸ λέγειν χινεῖσϑαι, ἀλλὰ τοῖς χατὰ συμβεβηχὸς χινουμέ-
vote αὐτὰ συντάττει, πολλῷ μᾶλλον τὰ χατὰ σχέσιν xai τὰ ἄλλων xiwoo-
μένων αὐτὰ μεταβάλλοντα οὐχ dv εἴποι χαϑ᾽ αὑτὸ χινεῖσθαι. περὶ δὲ
τῶν χαϑ᾽ αὑτὸ χινουμένων ἦν f, ζήτησις, ὥστε xdv ὁ Θεόφραστος ἐν πά-
cat; εἶναι λέγῃ ταῖς χατηγορίαις τὴν χίνησιν, ἀδιορίστως εἶπεν αἥπω 25

25 μήτε τὴν χίνησιν τῆς μεταβολῆς διορίσας μήτε τὸ xaÜ' αὐτὸ xal τὸ χατὰ
συμβεβηχός. ἀλλὰ ταῦτα μὲν καὶ ἐπὶ πλέον ζητείσϑω, εἴπερ δόξει ζητή-
σεως ἄξια, ὀιὰ τὴν ἐν αὐτοῖς τῶν ἐξηγητῶν παραδρομήν. ἐπὶ δὲ τὰ ἑξῆς

ἰτέον.
1 παραδέδονται ΕΜ 2 λέγομεν Μ δαχτύλον sic M 9 μεταβάλλειν F
5 τῆς κινήσεως aFM Εὔδημος] ]. c. p. 79,6 7 μεταβολὴν CM λείψει M
(sic et in v. 9) 8 λέγων — καλεῖν (17) om. F λέγων] E 5. 229v12
ἐναντίον M 10 εἶναι ἐν ταύταις Ο: δοῦναι ἐν ταὐταις M ll μόνος a
12 ocyt av A 13 post elvat ins. xat C? 14 δὲ (ante ἐξ) om. CM 11 ἐμ-
φαίνουπα M 18 χεῖσϑαι)] χινεῖσϑαι Ε' ἀΐδιον 8 αὐτὸς Α
19 χαλεϊᾷ Ὁ 20 καϑ᾽ αὑτὸ AM cf. v. 22. 23: xal αὑτὰ aCF Aéeotlat F
χινεῖσϑαι ex χεῖσϑαι C? 21 αὐτὰ C: αὐτὰς AM: ταύτας aF τὴν σχέσιν EF
xai τὰ ἄλλων C: καὶ τὸ ἄλλων A: xal ἄλλων ΕΜ: γὰρ τὰ ἄλλων 8 22 xa
αὑτὸ CM: καϑ᾽ αὑτὰ aAF 28 χαϑ᾽ αὑτὰ ἐξ Θεόφραστος) fr. desideratur ap.
Wimmerum 24 λέγη om. M 25. 20 xai τὸ xatà συμβ. aAC: τὸ om. FM

26 xal om. aF δόξει ΔΕ : δόξοι ACM

802 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 226.20]

ρ. 320.96 Ἢ μὲν οὖν χατὰ τὸ ποιὸν χίνησις ἀλλοίωσις ἔστω ἕως 202r
τοῦ χαὶ ὅσα μὴ αὐτὰ ἑαυτὰ χινεῖ χατὰ τόπον. 90

᾿Αφορίσας τὰς χατηγορίας, ἐν αἷς χρὴ τὴν xaü' αὑτὸ χίνησιν ὑπαρ-
χβιν, τὴν τοῦ ποιοῦ xai τὴν τοῦ ποσοῦ xal τὴν τοῦ ποῦ, διδάσχει λοιπόν, 85
τίς ἐν ἐχάστῳ τῶν γενῶν τούτων χίνησις xai τίνες αὐτῶν αἱ διαφοραὶ xai
μέχρι τῶν ὀνομάτων, xal τέως ὅτι ἢ χατὰ τὸ ποιὸν χίνησις χοινῷ ὀνόματι
ἀλλοίωσις χαλεῖται. ἐπειδὴ δὲ ποιαὶ λέγονται χαὶ αἱ οὐσιώδεις διαφοραὶ
οἷον τὸ λογιχόν, τὸ χρεμετιστιχόν, motui δὲ λέγονται xal αἴ παϑητιχαὶ
χαλούμεναι ποιότητες οἷον ϑερμότητες xal ξηρότητες, xaÜ ἃς πάσγειν
10 7 ἀπαϑὲς εἶναι λέγομεν, διορίζει χαλῶς, ὅτι τὴν χατὰ ταύτας τὰς ποιό-
τητὰς μεταβολὴν x«l χίνησιν χαλεῖν ἀξιοῦμεν xai ἀλλοίωσιν ὀνομάζομεν. 40
$ γὰρ κατὰ τὰς οὐσιώδεις διαφορὰς μεταβολή. οὐ χίνησις, ἀλλὰ γένεσις
χαλεῖται xai φϑορά. διὸ οὔτε ἀλληίωσις, ἀλλὰ ἀλλότης μᾶλλον (ἄλλο γὰρ
xal οὐχ ἀλλοῖον ἀναφαίνεται τὸ γινόμενον), οὐ χίνησις δέ, ὅτι οὐδὲν Omo-
15 χείμενον ἐνεργείᾳ τὸ αὐτὸ μένον ἐχ λογιχοῦ εἰς ἄλογον μεταβάλλει Tj ὅλως
ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον. ποιότητες δὲ λέγονται αἱ συστατιχαὶ τῶν εἰδῶν
διαφοραὶ χαίτοι οὐσίαι οὖσαι, ὅτι περὶ οὐσίαν τὸ ποιὸν ἀφορίζουσιν. ἔοιχε
δὲ τὸ τῆς ἀλλοιώσεως ὄνομα αὐτὸς ἐπιϑεῖναι τῇ χατὰ τὸ ποιὸν χινήσε', 4
ἐπὶ δὲ τῆς χατὰ ποσότητα μεταβολῆς οὐχέτι χοινὸν ὄνομα χεῖται, ὥσπερ
90 ἐπὶ τῆς χατὰ ποιότητα τὸ τῆς ἀλλοιώσεως. ἀλλ᾽ ἐχεῖ ἢ μὲν εἰς τὸ τέ-
λειον μέγεϑος χίνησις αὔξησις λέγεται, ἢ δὲ ἐχ τοῦ τελείου μεγέϑους μείω-
σις. ἔδειξε ὃὲ διὰ τούτου xal τίς ἢ χατὰ τὸ ποσὸν ἐναντίωσις, ὅτι τὸ
τέλειον μέγεθος χαϑ᾽ ἕχαστον τῶν αὐξεσϑαι πεφυχότων xal τὸ ἀτελές.
ἀλλ ἢ μὲν χατὰ τὸ ποιὸν μεταβολὴ τὸ χοινὸν εἶχεν ὠνομασμένον, T, δὲ
25 χατὰ τὸ ποσὸν τὰ ἴδια. ἢ μέντοι χατὰ τόπον χίνησις xat ἄμφω, φη- δ0
σίν, ἀνώνυμός ἐστιν. οὗτε γὰρ χοινὸν ὄνομα τῆς χατὰ τόπον. χινήσεώς
ἐστιν οὔτε ἰδίᾳ ἑχάστης.
Φορὰν δὲ τὸ χοινὸν αὐτὸς χαλέσας Y, xal οὕτως χαλούμενον εὑρών,
ὅτι μὴ χυρίως χαλεῖται, δείκνυσιν, εἴπερ μόνα ταῦτα χυρίως φέρεσθαι λέ-
80 γεται τὰ ἄψυχα τά τε φύσει xal τὰ βίᾳ χινούμενα. τὰ μέντοι ἔμψυχα

e

2 αὐτὰ μὴ a ἢ xa0' αὑτὸν M 4 τὴν τοῦ (aute ποσοῦ) om. aFM τοῦ (ante
ποῦ) om. A 0 τὸ om. A 9 ἀπαϑεῖς C 10 ταύτας ποιότητας Μ

11 χατονομάτομεν aF in summo mrg. schema motuum adscr. A 13 οὔτε ACFM:
οὐδὲ a ἀλλότης C: ἀλλοίωσις ΑἸΜ: γένεσις aA*F 14 ἀναφαίρεται Μ οὐδὲ CF
15 τὸ αὐτὸ A: ἐν τῶ αὐτῶ C: ὃν xal τὸ αὐτὸ aF: ἕν τὸ αὐτὸ M ἄλλογον C

16 ante αἱ add. καὶ C 11 περὶ οὐσίαι C ἀφορίξεται M 18 ἀναλλοιώσεως C
13 οὐχ ἔστι ἃ χείμενον ἃ 20 τὸ τῆς ἀλλοιώσεως A: τὸ om. C: τὸ τῆς om. FM
et a, qui idem correxit ἀλλοίωσις ἐχεῖ ACM : éxetvo (om. ἡ) Εἰ: om. a tiq] ἐπὶ C
22 δὲ ἡ διὰ FK: δὲ xal διὰ M τούτων a: τοῦ M χατὰ ποσὸν Μ 28 τέλειον
μὲν FM post τῶν add. ζώων (ΕΜ χαὶ ἀτελές Μ 26 ἀνωνύμως C

ἐστιν om. F post τόπον add. ἴδιον “1 20 χεῖται ΟΜ φϑείρεσϑαι sed corr. ΑἹ
29. ὁ0 λέγομεν 4 90 τὰ περὶ φύσιν F χινούμενα βία aF

SIMPLICII IN PHYSICOURM V 2 [Arist. p. 226236. ^1] 863

xal τοῦ xtveigDat xal τοῦ στῆναι ἀρχὴν ἐν αὑτοῖς ἔχοντα τὴν ψυχήν, obx- 202r
ét χυρίως λέγομεν φέρεσθαι, | ἀλλ' ἐχεῖνα μόνα, ὅσα μήτε αὐτὰ 202v
ἑαυτὰ χινεῖ χατὰ τόπον μήτε ὅταν χινῆται ἐξουσίαν ἔχει τοῦ στῆναι.
ἐν τούτοις 6 Εὔδημος προστίθησιν, ὅτι πᾶσαι αἱ χινήσεις xal αἱ μεταβολαὶ

5 ἀπὸ τοῦ εἰς ὃ μᾶλλον λέγονται ἢ ἀπὸ τοῦ ἐξ o0, αὔξησις μὲν f, ἐπὶ τὸ μέγα,
μείωσις ὃξ ἢ ἐπὶ τὸ μιχρόν, xal ἐπὶ ἀλλοιώσεως μάϑησις ὑγίανσις, xal
ἐπὶ τῶν χατὰ τόπον, εἰς ᾿Αϑήνας xal εἰς Κόρινθον μᾶλλον ἣ ἀνάπαλιν.

p.226»1 'H δὲ ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει μεταβολὴ ἕως τοῦ ix τούτων ὅ

δῆλον.
10 Εἰπὼν ὅτι ἢ μὲν χατὰ τὸ ποιὸν χίνησις χοινὸν ὄνομα ἔχει τὴν ἀλ- 10

λοίωσιν, ἢ ὃς χατὰ τὸ ποσὸν χοινὸν μὲν οὐχ ἔχει, ἴδια δὲ τὴν αὔξησιν xal
τὴν μείωσιν, ἢ 0à χατὰ τόπον οὔτε χοινὸν οὔτε ἴδιον, ἐπειδὴ τὰ κχατὰ
ποιότητα μεταβάλλοντα ποτὲ μὲν ἐξ ἄλλου εἴδους εἰς ἄλλο μεταβάλλει ὡς
ἐχ τοῦ μέλανος εἰς τὸ λευχόν, ποτὲ δὲ ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει μένοντα ἐπὶ τὸ
15 μᾶλλον αὐτοῦ xai ἧττον τὴν μεταβολὴν ποιεῖται, ἐφιστάνει χαλῶς, ὅτι ἢ
χατὰ τὸ μᾶλλον xal ἧττον ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει μεταβολὴ ἀλλοίωσίς; ἐστι
xal οὐ χρὴ ζητεῖν ἕτερον ἐπ᾽ αὐτῆς ὄνομα. ὅτι δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, 15
ὀείχνυσιν ἐχ τοῦ πᾶσαν χίνησιν δεδεῖχϑαι ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον γινο-
μένην 7, ἁπλῶς T, πῇ. ἔστι δὲ f πῇ ἐχ τοῦ μεταξὺ γινομένη χατὰ τὴν
20 ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει ἐπίτασιν. ἐδείχϑη ὃὲ xat ἢ ἀπὸ τοῦ μεταξὺ T) εἰς τὸ
μεταξὺ μεταβολὴ ἀπὸ ἐναντίου χαὶ εἰς ἐναντίον οὖσα. εἰ οὖν τὸ λευχὸν
ἧττον γινόμενον λευχὸν εἰς τὸ μεταξὺ μεταβάλλει ὡς εἰς τὸ ἐναντίον ἑαυ-
τοῦ, δῆλον ὅτι ὡς εἰς μέλαν μεταβάλλει. τὸ γὰρ ἧττον λευχὸν μίξει τοῦ
μέλανος γίνεται τοιοῦτον. διὸ xal ἐπὶ τὸ ἧττον ἰοῦσα ἢ χίνησις εἰς 30
25 τοὐναντίον λεχϑήσεται μεταβάλλειν, ἐπὶ δὲ τὸ μᾶλλον, ὅταν
μᾶλλον λευχὸν γίνηται, ὡς ix τοῦ ἐναντίου ἑαυτῷ λευχῷ ὄντι μετα-
βάλλειν τοῦ ἧττον λευχοῦ, χαϑόσον μέλαν Tv τὸ μεταξύ. εἰ οὖν τὸ εἰς
τὸ ἧττον xal τὸ μᾶλλον ὡς εἰς τὸ μεταξὺ xal ix τοῦ μεταξὺ χινεῖσϑαί
ἐστι, τὸ δὲ μεταξύ πῃ ἐναντίον, xoi ἢ εἰς τὸ ἧττον xal εἰς τὸ μᾶλλον

-.--.........».....-...-.......

1 ἐν αὑτοῖς scripsi: ἐν αὐτοῖς C: ἑαυτοῖς ΑΜ: ἐν ἑαυτοῖς 88 1. 2 οὐχέτι] οὔτε C
2 μόνα om. F 3 éavtà om. M τοῦ στῆναι ἔχει 81 4. Εὔδημος] fr. 56. p. 80,11 Sp.
ἀπὸ τοῦ aC: ὑπὲρ τῆς F: om. AM 6 μάνϑησις C 6. 7 τῆς κατὰ τόπον M χαὶ
(post ᾿Αϑήνας) om. aF post ἀνάπαλιν Μ inseruit: xotvóv ἔχει ὄνομα τὴν ἀλλοίωσιν (ex

v. 10) sed punctis delevit 10 ἔχει ὄνομα M 11 ἴδια A (cf. p. 862,25): ἰδία
aCFM 16 εἴδη C! 17 ἐπ᾽ αὐτῆς ἕτερον C 18 ἐξ] ἐχ τοῦ aFM 19 δὲ
ἡ r3 libri: δὲ “ἢ πῇ Brandis 20 ἢ scripsi: xal ἡ AC: «xal aM: om. F

21 ἀπὸ τοῦ ἐναντίου M xai om. aF εἰς τὸ ἐναντίον M 22 T... γινό-
μένον M (syll. xov om. in lae. i11 litt.) 29 ὡς om. F 24 in mrg. schema χι-
νήσεως ἐπὶ τὸ ἧττον xal ἐπὶ τὸ μᾶλλον adscr. A 25 τὸ ἐναντίον C μεταβάλ-
λει 8 20 γένηται ΕΜ αὐτῶ sic F ὄντος F 26. 27 μεταβάλλειν C:
μεταβάλλει aAFM 28 xal ἐκ τοῦ ἐναντίου, sed corr. in mrg. F 29) εἰς τὸ ἧττον xal

τὸ μᾶλλον ΑΜ: εἰς τὸ ἐναντίον ἧττον xol τὸ μᾶλλον C: εἰς τὸ μᾶλλον χαὶ εἰς τὸ ἧττον Δ

864 SIMPLICII IN PRYSICORUM V 2 (Arist. p. 226^1]

χίνησις ὡς εἰς ἐναντίον xal ἐξ ἐναντίου πῃ οὖσα ὁμοίως ἀλλοίωσις χαλεῖ- 202v
ται, ὥσπερ xal ἢ εἰς τὸ ἁπλῶς ἐναντίην αὐτὸ τὸ μέλαν xal ἢ ἐχ τοῦ μέ- 90
Àavos* διαφέρει γὰρ οὐδὲν πρὸς τὸ ἀλλοίωσιν λέγεσθαι τὸ πῇ μεταβαλλειν
χαὶ ἁπλῶς, τουτέστιν εἰς τὰ μεταξὺ xal ix τούτων 7, εἰς τὰ ἄχρα xai ἐξ

5 ἐχείνων. εἰπὼν δὲ ὅτι οὐδὲν διαφέρει τὸ πῇ μεταβάλλειν T, ἁπλῶς προσ-
ἔϑηχεν ἀσφαλῶς, ὅτι ἐπὶ τῆς πῇ μεταβολῆς πῇ δεήσει τὰ ἐναντία
ὑπάρχειν. τὸ γὰρ μεταξύ, ἐξ οὗ xal εἰς ὃ ἢ πῇ μεταβολή. οὐχ ἁπλῶς
ἐναντίον ἐστὶ πρὸς ἐχάτερον τῶν ἄχρων, ἀλλὰ πῇ ἐναντίην xal πῇ οὐχ
ἐναντίον: διὸ οὐχ ἁπλῶς ἐναντίον. χαὶ διὰ τὸ μεταξὺ τοῦτο πῇ μὲν Oy 30

10 ἐναντίον πῇ δὲ οὖ, xai ποτὲ μὲν πλέον ποτὲ δὲ ἔλαττον ἔχον τοῦ ἐναν-
τίου τὸ μᾶλλον xai τὸ ἧττον συμβαίνει ταῖς ἐχ τούτου χαὶ εἰς τοῦτο με-
ταβολαῖς. εἰ οὖν διὰ τὸ μεταξύ ἐστιν ἢ τοῦ μᾶλλον xal ἧττον φύσις,
εἰχότως ἢ μὲν ἐπὶ τὸ μεταξὺ χίνησις ἧττον ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει ποιεῖ τὸ
χινούμενον. ἢ δὲ ἀπὸ τοῦ μεταξὺ μᾶλλον.

15 'O μὲν οὖν ᾿Αλέξανδρος xal ὁ Θεμίστιος τὸ μᾶλλον xal τὸ ἧττον ἐπὶ
μόνης τῆς κατὰ τὸ ποιὸν μεταβολῆς ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους εἰλῆφϑαι vo-
μίζουσιν, ἴσως ἐπειδὴ τοῦ ποιοῦ τὸ μᾶλλον xal τὸ ἧττον ἴδιά ἐστιν’ ὁ δὲ ss
Πορφύριος “᾿ἐπειὸή, φησίν, ἐν πάσῃ χινήσει ἔστιν τὸ μᾶλλον xal τὸ ἧττον
(xai γὰρ ἐν τῇ κατὰ τόπον ἐπίτασις xal ἄνεσις xal ἐν τῇ κατὰ αὔξησιν

20 xal φϑίσιν xal ἐν τῇ χατὰ ἀλλοίωσιν), ζητεῖ τὴν χατὰ τὸ μᾶλλον xai
ἧττον χίνησιν τίνος χρὴ γένους ϑέσϑαι, χαί φησιν ὅτι ἢ ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει
μεταβολὴ ἐπὶ τὸ μᾶλλον xai ἧττον ἀλλοίωσίς ἐστι: χατὰ ποιότητα γὰρ
εἶναι, ἐν ᾧ ἄν χινήσεως γίνηται εἴδει. ταῦτα δὲ εἰπὼν ἐπὶ τῆς χατὰ τὸ
ποιὸν χινήσεως χαὶ αὐτὸς τὰ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστητέλους εἰρημένα ἐξηγεῖται. 40

25 εἰχὸς ὃὲ τὸν [Πορφύριον εἰς ταύτην ἐλϑεῖν τὴν ἔννοιαν διὰ τὸ τὸν ᾽Αρι-
στοτέλην μηδαμοῦ παρενδείξασϑαι, ὅτι τῆς χατὰ ποιότητα μόνης χινήσεως τὸ
μᾶλλον xai τὸ ἧττον ζητεῖ, εἰ ὁὲ xal τὸ μᾶλλον xai τὸ ἧττον ποιότητος ἴδια
δοχεῖ, χρὴ γινώσχειν ὅτι παντὸς εἴδους αἱ συστατ'καὶ διαφοραὶ ποιότητές
τινές εἰσι, xai τοῦ ποσοῦ αἵ τοῦ τελείου χαὶ ἀτελοῦς διαφοραὶ xal τοῦ

80 μεταξύ, xai τοῦ ποῦ ai τοῦ ἄνω xal χάτω xal τοῦ μεταξύ. χατὰ τὰς 46

Ὗ

διαφορὰς οὖν τὸ μᾶλλον xal τὸ ἧττον ἐπιδεχόμεναι xai αὖται ἀλλοιοῦσϑαι
] ἐναντίον xai ἐξ om. F πῃ οὖσα] ποιοῦσα M 2 αὐτῶ C τὸ μέλαν ΔΑ:
μέλαν CFM 9 λέγεσθαι] γενέσϑαι C 4 xol (ante ἁπλῶς) om. M εἰς τὸ
μεταξὺ Μ ἢ ΔΑ: om. sed add. Εἴ: xai C: om. M ὃ ὅτι om. M ἢ] xal M
6 ante ὅτι add. (ex Arist.) πλὴν aF * ἡ πῇ om. sed add. F! 8 ἑχάτερα C
9 διὰ τὸ τὸ aF τούτων M: τοῦτο τούτων C ὃν ACM: εἶναι aF 10 ἔχον
scripsi: ἔχει A: ἔχειν aCFM 11 τὸ (ante ἧττον) om. aC συμβαίνει δὲ A
xal (ante εἰς) om. M 12 διὰ τοῦ C! l4 xai μᾶλλον FM 16 μόνος M
17 ἴδιόν ἐστιν M 21 ὅτι om. F ἐν τῶι αὐτῶι εἴδει ΑΟΜ: ἐπὶ τὸ αὐτὸ εἶδος
aF 22 post ἧττον iterata χίνησιν (21) — ἧττον (sed omissis xat φησιν) delevit A
23 εἴδει γίνηται 8Ε Μ 23. 24 τὸ ποιὸν ACM: τόπον 88 25. 26 ἀριστοτέλη (ἀριστο-
τέλην A) μηδαμοῦ ACM: ὁρισμὸν μηδαμῶς aF 21 xai τὸ (tertium) aFM: xal A:
τὸ C 28 δοχεῖ AC: elvat δοχεῖ aF. (cf. p. 281,14. 372,9): om. M 29 τελείου ACM:
ἐντελοῦς a: τέλους F διαφοραὶ xai ἀτελοῦς aFM 30 ante τοῦ μεταξὺ inser. αἱ M
81 αὐταὶ ἀλλοῦσϑαι C

SIMPLICI! IN PHYSICORUM V 2 [Ατίβι. p. 22601. 10] 865

λέγονται, τὰ δὲ ἐναντία xal τὰ μεταξὺ xal ἐν τῷ ποσῷ xarà τὸ τέλειον 202v
χαὶ ἀτελὲς χαὶ ἐν τῷ ποῦ χατὰ τὸ ἄνω χαὶ χάτω ϑεωρεῖται τάχα χαὶ
αὐτὰ χατὰ τὴν χαραχτηριστιχὴν αὐτοῖς ποιότητα ἐνυπάρχοντα. εἰπὼν δὲ
ταῦτα ὁ ᾿Αριστοτέλης συμπεραίνεται λοιπὸν λέγων ἐχ τῶν εἰρημένων εἶναι
δῆλον, ὅτι μόναι τρεῖς εἰσιν αὗται χινήσεις, 7| κατὰ τὸ ποιὸν xai f χατὰ
τὸ ποσὸν xal ἢ χατὰ τόπον. 50

e

Ρ. 226010 ᾿Αχίνητον δέ ἐστι τό τε ὅλως ἀδύνατον χινηϑῆναι
ἕως τοῦ ὥστε στέρησις ἄν εἴη τοῦ δεχτιχοῦ. |

Διαχρίνας τὴν χίνησιν ἀπὸ τῆς γενέσεως xal φϑορᾶς xoi αὐτὴν χαϑ᾽ 203:
10 αὑτὴν ἀφορισάμενος, ὅτι ἐστὶν ἐχ τοῦ ἐναντίου εἰς τὸ ἐναντίον μεταβολὴ
ὑπομένοντος τοῦ ὑποχειμένου χαὶ μεταβάλλοντος, χαὶ δείξας ἐν τίσιν μὲν
τῶν τοῦ ὄντος γενῶν ἔστι χίνησις, ἐν τίσι δὲ οὐχ ἔστιν, ἀχολούϑως ἄν χαὶ
περὶ ἠρεμίας εἶπεν, ἦτις ἀντίχειται τῇ χινήσει στέρησις οὖσα αὐτῆς. ὃ
δὲ εἰς τὸ χαϑολιχώτερον ἀνελθὼν περὶ ἀχινησίας λέγει, ὑφ᾽ ἣν xal $ ἦρε- 5
15 μία τάττεται. χαὶ διαιρεῖ τὸ ἀκίνητον τετραχῶς, χυρίως μὲν ἀχίνητον
λέγων τὸ μὴ πεφυχὸς ὅλως χινεῖσϑαι. χαὶ παράδειγμα τοῦ χυρίως μὴ
πεφυχότος παρέϑετο τὸ τὸν ψόφον ἀόρατον λέγεσϑαι" ὅλως γὰρ οὐ πέφυχεν
ὁ ψόφος ὁρᾶσϑαι. ἀχίνητοι δὲ οὕτως εἰσὶν xal οἱ ἐν τῷ οὐρανῷ πόλοι ὡς
μὴ πεφυχότες χινεῖσϑαι, dÀX οὗτοί γε xdv χαϑ᾽ αὑτὸ μὴ χινῶνται, ἀλλὰ
20 χατὰ συμβεβηχὸς τῷ ἐν χινουμένῳ εἶναι. χυριώτατα δὲ ἀχίνητοί εἰσιν αἱ
πάντῃ χωρισταὶ σωμάτων οὐσίαι: αὗται γὰρ οὐδὲ χατὰ συμβεβηχὸς πε- 10
φύχασι χινεῖσϑαι. λέγεται δὲ χαταχρηστιχώτερον ἀκίνητον τὸ χινούμενον
μέν, βραδέως δὲ χινούμενον, ὡς ἐν πολλῷ χρόνῳ ὀλίγον ἐξανύειν διάστημα.
ὥστε τῇ αἰσϑήσει ἢ μηδὲ ὅλως δοχεῖν χινεῖσθϑαι 7| βραχύτατον, ὡς οἵ
25 ἀπλανεῖς ἀστέρες ἀχίνητοι δοχοῦσι τὴν ἐπ᾽ ἀνατολὰς χίνησιν διὰ τὸ χατὰ
ἑχατὸν ἔτη μίαν χινεῖσϑαι μοῖραν. λέγεται δὲ ἀχίνητον xol τὸ βραδέως
ἀρχόμενον χινεῖσϑαι xal μόλις ἄλλο ὃν τοῦ βραδύνοντος ἐν τῇ χινήσει, ὡς
λέγομεν ἀοργήτους τοὺς βραδέως xal μόγις ἀρχομένους ὀργίζεσθαι. τέταρ- 16
τὸν δὲ σημαινόμενον τοῦ ἀχινήτου λέγει τὸ πεφυχὸς μὲν χινεῖσϑαι
30 xai δυνάμενον, μὴ χινούμενον δὲ τότε, ὅτε πέφυχε xal δύναται
κινεῖσϑαι, xal ταύτην τὴν ἀχινησίαν ἠρεμίαν χαλεῖ μόνην, ἀχριβῶς αὐτὴν

1 τὰ ἐναντία χαὶ τὸ μεταξὺ Μ 2 xal τὸ ἀτελὲς aCFM ἐν τῷ aM: τῶ F: τὸ AC
χαὶ τὸ χάτω 8Ὲ Μ 3 αὐτῆς ποιότητα M 4 συμπεραίνει a pro εἶναι iteravit
λέγων Α 9 xai C: om. aAFM 10 τὸ om. C 12 τῶν ὄντως γενῶν F
ἀχόλουθον ἦν --- εἰπεῖν (13) aFM 10 τετραχῶς] schema appinxit A 18 dxivrtot M:
ἀκίνητα aACF καὶ om. C πόλλοι C 19 μὴ κινῶνται xa9' αὑτὸ aF: μὴ xtvoovcat
xa9' αὑτὰ M 20 τῷ om. F post ἐν inserunt τῷ aF χυριώταται M ἀχί-
vga € 21 οὐδὲ] οὐ FM 22 τὸ om. A: δὲ τὸ F 23 χινούμενον om. aF
διανύειν aFM 24 τῇ αἰσϑήση μηδὲ ὅλως δοχεῖ M βραδύτατον Μ 20 ἕχαστον
ἔτος F μίαν ἔτη transp. Οἱ 28 μόγις ACM: μόλις (ut libri omnes v. 27) δὲ
20 μὴ] piv, μὴ AM 90. 31 χινεῖσϑαι καὶ δύναται ΔΕ,

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. )

866 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2 [Arist. p. 226010]

περιγράψας. ἠρεμία γάρ ἐστιν ἀχινησία τοῦ πεφυχότος χινεῖσϑαι, ἀλλ᾽ οὐχ 203r
ἁπλῶς, ἀλλὰ τότε ὅτε méquxe. xal γὰρ πέφυχεν δρᾶν τὸ σχυλάχιον,
ἀλλ᾽ οὐχ εὐθὺς τεχϑέν: διὸ οὐδὲ ἠρεμεῖν ἄν τότε λέγοιτο χατὰ τὴν ὅρα-
σιν οὐδὲ γὰρ τυφλὸν εἶναι ὡς ἐστερημένον ὄψεως" στέρησις γὰρ xal ἢ 30
5 ἠρεμία τῆς χινήσεως. ἀλλὰ xat εἴ τι μὴ χινοῖτο ἔνϑα μὴ πέφυχε xtvel-
σθαι ὡς ἐν ἀέρι τὰ πεζά, οὐχ dv λέγοιτο ἠρεμεῖν, ὅτι μηδὲ πέφυχεν ἐχεῖ
χινεῖσϑαι. ἀλλὰ xal εἰ ὡς πέφυχε χινεῖσϑαι μὴ χινεῖται, τότε λέγεται
ἠρεμεῖν" τὰ μὲν γὰρ ὄρνεα χατὰ πτῆσιν ἠρεμεῖ, τὰ δὲ πεζὰ χατὰ βάδισιν
xal ἔρψιν, τὰ δὲ ἔνυδρα χατὰ vit: οὐ μέντοι τὰ πεζὰ λέγοιτο ἄν κατὰ
10 πτῆσιν ἠρεμεῖν οὐδὲ τὰ ἄλλα παρηλλαγμένως, ἐπεὶ μηδὲ τὴν ἀρχὴν οὕτω
πέφυχε χινεῖσϑαι. ζητεῖν δὲ χρὴ τὰ μὴ χινούμενα, ὅτε μὴ πέφυχε χινεῖ- 2b
σθαι: ὡς τὸ νεογενὲς σχυλάχιον οὐχ δρᾷ" τότε ὑπὸ ποῖον εἶδος ἀναχϑήσε-
ται τοῦ ἀχινήτου; οὔτε γὰρ ὑπὸ τὰ ὅλως ἀνεπίδεχτα χινήσεως οὔτε ὑπὸ τὰ
ἐναργῶς χινούμενα οὔτε ὑπὸ τὰ πεφυχότα τότε χινεῖσϑαι xal μὴ κινούμενα,
15 ἀλλ᾽ ἣ ὑπὸ τὰ βραδέως ἀρχόμενα T, ἄλλο τι τοῦ ἀχινήτου εἶδός ἐστιν, ὃ
ποτὲ μὲν πέφυχε μὴ χινεῖσθϑαι μόνως, ποτὲ δὲ πέφυχε χινεῖσϑαι xal μὴ
χινεῖσϑαι. ἐπὶ δὲ τούτων τῶν μήπω πεφυχότων ὁ ᾿Αλέξανδρος οὐ τὸ ἀχί-
νητόν φησιν ἁρμόζειν, ἀλλὰ τὸ μὴ χινούμενον. τὸ δὲ ἐναντίον γὰρ ἢ 80
ἠρεμία τῇ χινήσει χοινότερον εἴρηται, διότι ποτὲ χαὶ τὴν στέρησιν ἐναν-
20 τίον λέγει xal χαταφάσει δηλοῦσϑαι ὡς τὸ γυμνόν. διὸ xal ἐπήνεγχεν
ὥστε στέρησις ἂν εἴη τοῦ δεχτιχοῦ" xal γὰρ ὑπαλλάσσει πολλάχις
τὰ ἐναντία χαὶ τὴν στέρησιν" τοιγαροῦν χαὶ ἐπὶ τῶν ὁμολογουμένων ἐναν-
τίων τὸ χεῖρον αὐτῶν στέρησιν λέγει τοῦ βελτίονος ὡς τὸ μέλαν τοῦ λευ-
χοῦ xal τὸ ψυχρὸν τοῦ ϑερμοῦ. xal πάλιν τὰ χατὰ στέρησιν ἀντιχείμενα
25 ἐναντία χαλεῖ, ὅταν μὴ ἀχριβολογῆται περὶ τὰ εἴδη τῆς ἀντιθέσεως, ὡς S5
νῦν τὴν ἠρεμίαν ἐναντίαν λέγει τῇ χινήσει" εἰ μὴ ἄρα ἐναντίον εἶπεν
ἀντὶ τοῦ ἀντιχείμενον. ἀλλὰ διὰ τί ἢ μὲν ἠρεμία στέρησις τῆς χινήσεώς
ἐστιν, ἣ δὲ χίνησις οὐχέτι στέρησις τῆς ἠρεμίας; T, ὅτι προηγουμένως i,
φύσις χινήσεώς ἐστιν αἰτία ἐνεργείας οὔσης, αἵ δὲ στερήσεις ἕξξεών εἰσι
30 xai ἐνεργειῶν ἀπουσίαι. xal ἢ ἠρεμία οὐχ ἔστι στάσις ἐνεργεία" ἐνέργεια
γὰρ xai fj στάσις xal εἶδος τῇ χινήσει σύστοιχον, f, δὲ ἠρεμία οὐχ ἔστιν

1 περιγράλ... ἠρεμία M (post περιγράλ lac. rn litt.) in mrg. ὅρος ἠρεμίας A

2 ἀλλ᾽ ὅτε ΔῈ 9 ἂν post λέγοιτο aF 3. 4 ὅρασιν... δὲ M (om. οὐ in lac. i1 litt.)

4 elvat] ἐστιν aFM ἡ om. FM ἢ κινεῖται aFM ἔνϑα μὴ] ἔνϑεν Ε: ἔνϑα
χαὶ μὴ Μ T χινῆται A 8 γὰρ om. aF xatà (prius) ACM: xatà τὴν aF
schematis βάδισιν etc. illustrat in summo mrg. A 9 ἔρψις M οὐχέτι δὲ a

9. 10 χκα[πτῆσιν ex καϊταῆσιν C 10 παρηλαγμένως C ἐπειδὴ aF 11 post χρὴ
inser. εἰ M 12 ὁρᾶι A: ópà C: ὁρῶν aFM 14 ἐναργῶς scripsi: ἀργῶς aACM:

ὅλως ἐναργῶς F post πεφυχότα add. ὅλως, sed del. F χινεῖσϑαι τότει, 15 ἀπὸ M
βραδέων a (C?) 11 μήπω] μὴ ΔΕ: μήποτε M 18 ἁρμόζει aFM μὴ om., sed
rest. F! 18. 19 ἡ et τῇ om. et Physica et Metaphysica Arist. 20 καὶ (post διὸ)
om. M 22 xal (ante τὴν) om. F 24 τοῦ ϑερμοῦ τὸ ψυχρὸν aFM τὰ om. M
26 ἀχριβολογεῖται C εἴδει C 21 τῆς κινήσεως στέρησις 88 28 οὐκέτι] οὐχ ἔστι
aM 29 φύσεως C 90 ἀπουσία F ἐνεργείᾳ om. (ΕΜ 3l τῆς χινήσεως C

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2.3 (Arist. p. 226^10. 16. 18] 861

ἐνέργεια, dÀX ἀπουσία μόνον χινήσεως. οὐ γὰρ τοιαύτη στέρησίς ἐστιν ἢ 200:

ἠρεμία, ota T, τυφλότης" ἐχεῖναι γὰρ οὐχ ἀπουσίαι μόνον εἰσὶ τῶν ἐνερ- 41

γειῶν, ἀλλὰ xai τῶν ἕξεων xal τῶν οὐσιῶν παρὰ φύσιν διαϑέσεις. διὸ

οὐδὲ ἀναχάμπτουσιν ὡς ἢ ἠρεμία στέρησις οὖσα τοῦ δεχτιχοῦ τῆς χι-
5 νήσεως.

p.226»16 Τί μὲν οὖν ἐστι χίνησις ἕως τοῦ φανερὸν ἐχ τῶν
εἰρημένων.

Συμπεραίνεται λοιπὸν τὸ ὅλον πρόβλημα τὸ διαχρῖναν τὴν χίνησιν τῶν 46
ἄλλων μεταθολῶν xal τὰς χατηγορίας ἐν αἷς ἐστιν ἣ χίνησις ἀφορισάμενον
10 χαὶ τὴν ἠρεμίαν πῶς ἔχει πρὸς τὴν χίνησιν ὑποδεῖξαν. τί μὲν οὖν ἐστιν
ἢ χίνησις εἴρηχε μεταβολὴν αὐτὴν εἰπὼν ἐχ τοῦ ἐναντίου εἰς τὸ ἐναντίον
ὑπομένοντος τοῦ ὑποχειμένου xal μεταβάλλοντος" τί ὃὲ ἠρεμία, ὅτι T στε-
ρήσεως ἀχινησία τοῦ πεφυχότος χινεῖσϑαι, ὅτε πέφυχε xal οὗ πέφυχε xal
ὡς πέφυχε’ πόσαι δὲ al μεταβολαί, ὅτι πᾶσαι αἱ ἐχ τοῦ δυνάμει εἰς
15 τὸ ἐνεργείᾳ πρόοδοι μένοντος ἔτι τοῦ δυνάμει" xol ὅτι τούτων χινήσεις μὲν 50
αἱ ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον, ὡς εἴρηται, αἱ δὲ ἄλλαι αἱ χατὰ ἀντίφασιν
γενέσεις xal φϑοραί. τὸ γὰρ ἐν ταῖς τρισὶ χατηγορίαις εἶναι τὴν χίνησιν,
τῷ ποιῷ, τῷ ποσῷ, τῷ ποῦ, ἤδη πρότερον συνεπεράνατο, ὅτε ἔλεγεν “ὅτι
μὲν οὖν αὗται τρεῖς μόναι χινήσεις εἰσίν, ἐχ τούτων δῆλον".

20 ρ.9960υ18 Μετὰ δὲ ταῦτα λέγωμεν τί ἐστι τὸ ἅμα ἕως τοῦ xai 203"
τοῖς ποίοις ἔχαστον τούτων, ὑπάρχειν πέφυχεν.

Τῶν πρώτων πέντε βιβλίων τῆς Φυσιχῇς ἀχροάσεως σχοπὸν ἐχόντων
περὶ τῶν φυσιχῶν ἀρχῶν xal τῶν χοινῇ πᾶσι τοῖς φυσιχοῖς πράγμασι πα- 6
ραχολουϑούντων διδάξαι τὸ πέμπτον τοῦτο βιβλίον τὸν περὶ τῆς μεταβολῆς
λόγον ἐτελεώσατο᾽ ἐν μὲν γὰρ τῷ τρίτῳ τὸ χοινὸν τέως πάσης μεταβολῆς
ἀποδέδωχε χίνησιν ὀνομάσας αὐτήν, ἐνταῦθα δὲ ἀναλαβὼν τὸν λόγον τὸ
γένος τῆς μεταβολῆς εἰς τὰ οἰχεῖα διελὼν εἴδη ἕν τούτων τὴν χίνησιν οὖ-

σαν ἀπέδειξε, xal τίνι: τῶν ἄλλων μεταβολῶν διαφέρει παραδέδωχε xai
ἐν τίσι γένεσι τῶν ὄντων τὴν ὑπόστασιν ἔλαχε. τὸ δὲ ἐντεῦθεν διδά-

N
[1]

1 τοιαύτη CM: τοιαύτης 8AF 2 οἷον aF 6 τίς F ἐστιν ἡ F ὃ Συμπε-
ραίνεται δὲ Μ 10 ἀποδεῖξαν F 11 ἐστιν ἡ aF εἰπὼν αὐτὴν Μ 12 στε-
ρήσεως ἀχινησία ACM: στερήσις ΔΕ. ὀοηϊοῖο στέρησις τοῦ δεχτιχοῦ τῆς χινήσεως 7)

ὅτε ex ὅτι A! 13. 14 οὗ πεφύχει AC inter οὗ πεφύχει οἴ xal ὡς πέφυχε add.
xal ὡς πεφύχει À 14 δὲ αἱ] τὲ αἱ ex τὲ ἑ μεταβολαὶ xol C al (post πᾶσαν)
om. C 19 ἔτι A: ἔστι C: ἔτι post δυνάμει aFM 11 τὴν oro. aF 18 πρῶ-
tov aF ἔλεγεν] p. 22658 19 μόνον F 20 TMHMA AEYTEPON superscr. a
λέγομεν aM 20. 21 xal toic ποίοις om. F 21 ὑπάρχον C 22 πέντε πρώτων
aF 29 φυσιχῶς a πᾶσι τῆς φυσιχῇς πραγματείας M 24 δειδάξαι M

τῆς om. aFM 25 ἐτελειώσατο aF τέως om.aF: post πάσης M 26 ἀπέδωχε
aF 29 τοῦ ὄντος aFM xal τὴν M εἴληχε aFM

868 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 3 (Arist. p. 226018. 21)

Gxet περί τινων τῶν xai αὐτῶν χοινῶς παραχολουϑούντων τοῖς φυσιχοῖς 203"
πραγμασι τοῖς ἐν τόπῳ τὴν ὑπόστασιν ἔχουσιν. χαί μοι δοχεῖ τὰ μὲν περὶ ti
τῶν μεταβολῶν ἐν τούτοις εἰρημένα τοῖς ἐν τῷ τρίτῳ βιβλίῳ περὶ χινήσεως
ῥηϑεῖσι τὸ πλῆρες ἀποδιδόναι, τὰ δὲ ἐντεῦϑεν ῥηϑησόμενα τοῖς περὶ τόπου
5 λόγοις ἀχολουϑεῖν, οὖς ἐν ἀρχῇ τοῦ τετάρτου βιβλίου συνεπεράνατο. ἔχει
δέ τινα χρείαν ταῦτα, τὰ μὲν πρὸς τὰ ἐφεξῆς ἐν τοῖς τρισὲ βιβλίοις περὶ
χινήσεως ῥηϑησόμενα, τὰ δὲ πρὸς τὸ δεῖξαι ὅτι μὴ γίνεται συνεχές τι
ἐξ ἀμερῶν- διὸ xal ἀρχόμενος τοῦ Éxtou βιβλίου ἐπὶ τούτοις ὡς δεδειγμέ- 15
νοις ποιεῖται τὸν λόγον εἰπών “ἐπεὶ δέ ἐστι συνεχὲς xal ἁπτόμενον xai
10 ἐφεξῆς. ὅτι δὲ ὡς τῷ φυσιχῷ χρησίμων ὄντων μνήμην αὐτῶν ποιεῖται
νῦν, δῆλον εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ἅμα“ ἐν μὲν γὰρ ταῖς Κατηγορίαις, ὅπου περὶ
τῶν σημαντιχῶν φωνῶν ἦν 6 λόγος, ὡς πλεοναχῶς λεγόμενον τὸ ἅμα Ote-
λὼν εἰς τὰ σημαινόμενα τὰ μὲν τῷ χρόνῳ εἶπεν ἅμα, τὰ δὲ τῷ συναν-
αἱρεῖν ἄλληλα, xal μηδέτερον αἴτιον εἶναι ϑατέρῳ τοῦ εἶναι, τὰ δὲ τῷ
15 ἐχ τοῦ αὐτοῦ γένους ἀντιδιῃρῆσϑαι. ἐνταῦθα δὲ τούτων μὲν οὐδενὸς 30
μνημονεύει, τίνα δὲ λέγεται χατὰ τόπον ἅμα εἶναι, νῦν ἐχτίϑεται" τοῖς γὰρ
φυσιχοῖς σώμασι τὸ dua χατὰ τόπον μάλιστα ὑπάρχει. ζητεῖν δὲ ἀξιοῖ
xai ἐν ποίοις ἕχαστον τούτων ὑπάρχειν πέφυχεν, ὅπερ διὰ τοῦ τί
ἐστιν ἔχαστον δηλωθήσεται. δείξει ὃὲ xai αὐτός, ὅτι τὸ μὲν dua χαὶ τὸ
20 χωρὶς xal τὸ ἅπτεσθαι xal τὸ ἐχόμενον xal τὸ συνεχὲς xal τὸ μεταξὺ ἐν
τοῖς ϑέσιν ἔχουσι ϑεωρεῖται, τὸ δὲ ἐφεξῆς χαὶ ἐν τοῖς οὐχ ἔχουσι ϑέσιν
ὥσπερ ἐν ἀριϑμοῖς.

Ρ. 2260} "Aga μὲν οὖν λέγω εἶναι ταῦτα χατὰ τόπον ἕως τοῦ
χωρὶς δὲ ὅσα ἐν ἑτέρῳ.

25 "Apa εἶναι λέγει xarà τόπον ταῦτα, ὅσα ἐν ἑνὶ τόπῳ ἐστὶ τῷ
πρώτῳ. τίς οὖν ὁ εἷς τόπος xal τίς ὁ πρῶτος, διαχριτέον. “εἷς μὲν
οὖν ἐστιν, ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος, ὃ μὴ διῃρημένος, ἀλλὰ συνεχής, τῷ xal
αὐτὰ τὰ ἅμα λεγόμενα ἐν τόπῳ συνεχῇ ἀλλήλοις εἶναι ὡς τὰ τοῦ συνε-

- / 9 1 e - , - 3 , , ,
χοῦς μέρη. οὐ γὰρ ὅτι ἐν ἑνὶ τῷ αὐτῷ xav ἀριϑμόν ἐστι τόπῳ δύο

80 σώματα ἣ πλείω, τὰ ἅμα λεγόμενα εἶναι, ὡς δι᾽ ἀλλήλων χωρεῖν (τοῦτο

— — ο--.-ς-. --- ----... ..... .-.-

] τῶν om. F αὐτῶν om. M χοινῶς (ot in ras.) C 5 ἀχολουϑεῖ Ff
1.8 πρὸς τὸ μὴ συνεχές τι γίνεσϑαι ἐξ ἀμερῶν δεῖξαι 86 8 Éxrou] ἐκτ Μ 9 εἰπών)
Z.1 p. 231321 ἐπεὶ libri ut Arist. cod. I: εἰ Arist. vulg. et Siinpl. lemma f. 216739

xai alterum om. C 11 Κατηγορίαις] c. 19. 145 24 12 ἦν om. M 13 δὲ τῷ]
δὲ τοῦ F: δὲ ἐν τῶ C 14 αἴτιον post alterum εἶναι aF ϑατέρωι (αἱ Arist.) ACM:
ϑάτερον Ε΄: ϑατέρου a δὲ τοῦ F 10 ἐκ ταυτοῦ C 16 νῦν ἐχτίϑεται A: συνεχτί-
ϑεται C: νῦν λέγει aFM 19 xal (ante αὐτὸς) om. M 23 λέγω (ut Arist. E) ACFM:
λέγεται ex Arist. vulg. a ταῦτα elvat ex. Arist. a in mrg. περὶ τῶν dpa xal
χωρὶς A 25 ταῦτα xatà τόπον ΔΕ 95. 20 τὸ πρῶτον ΕΜ 26 6 εἷς supra

add. C xai τί M πρῶτος ex πρώτως ras. À 27 φησὶν ὁ F 28 αὐτὸς M
τὰ (post αὐτὰ) oin. Δ ἅμα συνεχῆ C: συνεχεῖ M 29 οὐ γὰρ] scil. συνεχῆ ἐστι
τῷ] τὸ τῶ M 30 τὰ 8A'C: τὸ A?F λεγόμενα A!CM: λέγομεν &A?F

SIMPLICII IN PHYSICORUM V ὃ [Arist. p. 226021] 869

γὰρ ἀδύνατον ἀποδέδειχται ἐν τῷ πρὸ τούτου βιβλίῳ), ἀλλ᾽ ὅτι ὅσα μὴ 203v
διήρηται μηδὲ ὑπὸ οἰχείας ἐπιφανείας περιέχεται, ταῦτα οὐδὲ ἴδιον ἔχει δι
τόπον. ἕν γάρ ἐστι χαὶ συνεχὲς καὶ τὸ τοῦ περιέχοντος πέρας τὸ περιέχον
τὰ οὕτως ἡνωμένα ἀλλήλοις. οὕτω μὲν οὖν ὃ ᾿Αλέξανδρος τὸν ἕνα τό-

5 Toy τὸν συνεχῇ dxoóst xal τὰ ἅμα ἐν τόπῳ συνεχῆ νομίζει εἶναι. χαί-
τοι τὰ ἅμα μᾶλλον διέστηχεν ἀλλήλων ἥπερ τὰ ἁπτόμενα, xal τὰ ἁπτόμενα
μᾶλλον ἥπερ τὰ συνεχῆ, ὡς μαϑησόμεϑα. πῶς οὖν τὰ ἅμα συνεχῆ; ἀλλ᾽ S5
ἕνα τόπον ῥητέον τῶν dua χατὰ τόπον λεγομένων, τὸν προσεχῶς διῃρημένα
αὐτὰ περιέχοντα τὴν πόλιν, εἰ ἐν πόλει χαὶ τὸν περίβολον, εἰ ἐν περιβόλῳ.

10 τὸ δὲ πρώτῳ πρόσχειται μηνυτιχὸν τοῦ προσεχῶς οἰχείου τόπου τῶν ἅμα
λεγομένων ἐν τόπῳ ταῦτα γάρ ἐστι τὰ χυρίως ἅμα χατὰ τόπον, ἐπεὶ χοι-
νότερον ἅμα λέγονται ἐν τόπῳ εἶναι xal τὰ ἐν τῇ αὐτῇ οἰκίᾳ ὄντα xai τὰ
ἐν τῷ αὐτῷ ϑεάτρῳ xal τὰ ἐν τῇ αὐτῇ πόλει xal τὰ ἐν τῷ χόσμῳ. ἀλλ᾽
οὔτε εἷς χυρίως 6 τῶν οὕτως ἅμα λεγομένων τόπος οὗτε προσεχὴς χαὶ 40

15 οἰχεῖος πολλὰ xal ἄλλα ἐν ἑαυτῷ ἔχων, ἀλλ᾽ ὁ πρώτως x«l χυρίως ἐστὶ
τόπος ὃ προσεχῶς περιέχων τοῦτο, ὃ λέγεται "àv ἑαυτῷ᾽ εἶναι ὡς ἐν
τόπῳ' οὕτω γὰρ ἐδίδαξεν αὐτὸς ἐν τῷ πρὸ τούτου βιβλίῳ. χαὶ ἐπὶ τῶν
παχυλῶς δὲ ἅμα λεγομένων εἶναι ἐν τόπῳ, ὡς ἐν οἰχίᾳ ἣ ἐν πόλει διὰ τὸ
ὡς ἕνα xal προσεχῇ τόπον λαμβάνεσθαι τὴν οἰχίαν Y, τὴν πόλιν, xdv μὴ

20 χυρίως, διὰ τοῦτο xal αὐτὰ ἅμα λέγονται xotvótepov: τὸ γὰρ dua συναγω-
Ἰὸν ἔχον ἔννοιαν xal τὰ χεχωρισμένα συνάγει ἣ ἀχριβῶς ἣ παχύτερον, 45
ἀχριβῶς μὲν ὅταν καὶ αὐτὸ ἀχριβῶς λέγηται τὸν ἕνα xal προσεχῆ τόπον
ἀχριβῶς σημαῖνον, παχύτερον δὲ ὅταν ἐν διαφόροις μὲν ὑφ᾽ ἑνὸς δέ τινος
περιεχομένοις, ἐν ᾧ λέγονται ἅμα εἶναι οἷον οἰχίᾳ ἢ πόλει" χυριώτερον δὲ

95 ἅμα λέγεται τὰ ἐν ἐλάσσονι τῷ αὐτῷ" τὰ γὰρ ἐν τῇ αὐτῇ οἰχίᾳ τῶν ἐν τῇ
αὐτῇ πόλει χυριώτερον ἅμα λέγεται xal τῆς οἰχίας τὰ ἐν τῷ αὐτῷ οἰχή-
ματι xal τοῦ οἰχήματος τὰ ἐν μέρει, xal ἁπλῶς τὰ ἐν τῷ πρώτῳ ἀτόμῳ
τῷ αὐτῷ τῷ μὴ xal ἄλλα σώματα στερεὰ περιέχοντι, xdv ἀήρ τις Tj με- 60
ταξύ, xdv μὴ συνεχῇ ἢ μηδὲ ἁπτόμενα, ταῦτα χυρίως ἅμα. τοῖς χεχρα-

] πρὸ C βιβλίου Εὶ, cf. A6. 213920 2 διείρηται M ἐπιφο.. εἰας M (post
o lac. 2 litt.) 3 ἐστι γὰρ aFM 5 ἐν τόπῳ om., sed rest. A!: xal ἐν τόπῳ M
ον
8 τὸν dpa M, corr. in marg. xatà om. M λεγόμενων sic M 9 τὴν mept-
βολὴν εἰ ἐν περιβόλῳ M 10 προσεχοῦς Μ 11 post ἐν τόπῳ add. εἶναι (ut p. 868,
28. 30. p. 869,12. 18) aF; at cf. v. 8 ταῦτα — εἶναι (12) om. F 14 εἷς om. M
ἅμα λεγομένων οὕτω aF: οὕτω λεγομένων (om. ἅμα) M 15 ἀλλ᾽ ὁ ACM: ἀλλὰ aF
πρῶτος ΟΕΜ 16 ἑαυτῷ ΔΑΒ: //dutà C: αὐτῶ emendator Ainbros. (cf. vol. IX

p. Viil et. 048,37) 17 μὲν γὰρ F αὐτὸς ἐδίδαξεν aF. cf. À2. 210*5 18 παχυ-
λῶς in imrg. iter. A!: παντελῶς F: παχυ. ὥς M! (A om. in lac. 1 litt.): παχυδῶς in mg.
corr. M? εἶναι om. aF ἐν τῇ οἰχία (οἰκείᾳ a) xal πόλει Δ} διὰ τὸ] διὸ
αὐτὸ Μ 21 χωρισμένα F 22) αὐτὰ FE ante λέγηται add. ἅμα aFM

24 περιεχόμενον M olov ἐν (ἐν οἷον F) οἰχίᾳ xai πόλει ΔΕ: olov οἰκίαν 7, πόλιν M

25 ἅμα aCFM: ἀεὶ A λέγονται C τὰ] τὸ F 26 πόλυ C! 21 τοῦ αὐτοῦ
οἰχήματος aFM 21 τὰ ἐν μέρει FM: τὰ ἐν μέρη aC: ἐν μέρει A tp om. FM
28 y om. F 29 ταῦτα om. M

810 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 2.3 [Arist. p. 226*21. 23]

μένοις δὲ τοῦτο μάλιστά φησιν ὑπάρχειν ὃ Εὔδημος, οὐδὲ τούτοις δὲ xu- 209"
ριώτατα᾽ δύο γὰρ εἶναι σώματα οὐχ οἷόν τε ἅμα ἐν ἑνὶ xal ἀτόμω τόπῳ"
ἀλλὰ χατὰ μὲν τὸν λόγον τὸ ἀχριβές φησι ζητητέον, κατὰ δὲ τὰς χρείας
xai τὸ ἱχανὸν xal τὸ σύνεγγυς δὴ τούτου πᾶν ἅμα λεχτέον.

ó Λέγεται δὲ xai ἐν χρόνῳ ἅμα τὰ ἐν τῷ αὐτῷ ἀτόμῳ χρόνῳ, ὃς δη-
λονότι xal εἷς xal προσεχής ἐστι. τὸ δὲ χωρὶς ἀπὸ τοῦ ἅμα δῆλόν ἐστι"
τὰ γὰρ ἐν διεστῶσιν ἀλλήλων τόποις xal χρόνοις ὄντα ταῦτα χωρὶς ἀλλή- 204r
λων ἐστὶ χαὶ χατὰ τόπον χαὶ κατὰ χρόνον.

p.226093 Ἄπτεσϑαι δὲ ὧν τὰ ἄχρα ἅμα.

φ

10 Ζητεῖ μὲν ἐν τούτοις χαλῶς ὁ ᾿Αλέξανδρος, ἐπειδὴ διχῶς τὰ ἄχρα
λέγεται, τὰ μὲν ὡς μέρη τῶν ὧν ἐστιν ἄχρα, τὰ δὲ ὡς πέρατα, ποῖα ἄχρα
τῶν ἁπτομένων ἅμα εἶναί φησι. τὰ δὲ ἐφεξῆς οὐχ οἶδα ὅπως ἐπάγει" “εἰ
μὲν γὰρ τὰ ὡς μέρη φησίν, οὐχ ἔστι ταῦτα ἅμα" ἦν γὰρ ἅμα τὰ ἐν ἑνὶ
τόπῳ πρώτῳ, ἅπερ συνεχῇ ἐστι. τὰ δὲ τῶν διῃρημένων xal ἁπτομένων

15 σωμάτων μέρη οὐχ ἐν ἑνὶ πρώτῳ τόπῳ ἐστίν (οὔτε γὰρ συνεχῆ ἐστιν ἀλ-
λήλοις οὔτε χατὰ πάντα τὰ οἰχεῖα μόρια ἐφαρμόζει ἀλλήλοις), ἀλλ᾽ ἔστι
x«i αὐτὰ ἁπτόμενα ἀλλήλων. ἣ ἄχρα μέν, φησί, λέγει τὰς ἐπιφανείας xal
τὰ πέρατα τῶν σωμάτων, χαϑ᾽ ἃ ἅπτεται ἀλλήλων. ἅμα δὲ ταῦτα λέγει
xal ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ χατὰ συμβεβηχός. ὡς γὰρ fj ἐπιφάνεια ἣ τοῦ ἕτέ-

20 pou τῶν ἁπτομένων σωμάτων χατὰ συμβεβηχὸς ἐν τόπῳ τῷ τὸ σῶμα οὗ
ἐστι πέρας ἐν τόπῳ εἶναι, οὕτω χαὶ αἱ ἀμφοτέρων ἐπιφάνειαι τῶν σωμάτων,
xaü' ἃς ἅπτονται ἀλλήλων, ἐν τόπῳ χατὰ συμβεβηχός, xal ἐν ᾧ ἣ ἑτέρα
τέως ἦν, ἐν τούτῳ ἀμφότεραι γίνονται. ἐφαρμόζουσι γὰρ ἀλλήλαις ἐν τῇ
τῶν σωμάτων ἁφῇ. δύναται δέ, φησί, τὸ ἅμα νῦν ἀντὶ τοῦ ἐφαρμόζειν

95 λέγειν’ τὰ γὰρ ἐφαρμόζοντα ἀλλήλοις xal ἅμα" ἅπτεται οὖν ταῦτα ἀλλή-
λων, Gv τὰ πέρατα ἐφαρμόζει ἀλλήλοις xai οὕτως ἐστὶν ἅμα" τὸ γὰρ 1
πρότερον εἰρημένον dua οὐχ ἁπλῶς, ἀλλ᾽ ὡς προσέθηχε 'xatà τόπον᾽.
xal εἴη ἄν, φησίν, ἄλλο τοῦτο σημαινόμενον τοῦ ἅμα. ἐν δὴ τούτοις
6 ᾿Αλέξανδρος τὴν τοῦ ἅμα ἐξήγησιν ἑαυτοῦ φυλάττων, χαϑ᾽ ἣν ἔλεγε τὰ ἅμα

0

τπὦ

1 φησι μάλιστα τοῦτο aFM ὑπάρχει Μ Εὔδημος] fr. 57 p. 81,9 Sp. 5i]
γὰρ F 2 εἶναι post οἷόν τε aF 4 xai (prius) om. C δὴ] δὲ M ὅ τὰ aC:
τὸ AFM ἡ ἀλλήλοις F χρόνοις xal τόποις aF 8 xal (post ἐστὶ) om. M
xatà γρόνον xai χατὰ τόπον aF in mrg. περὶ τῶν ἁπτομένων A 11 ἄχρα ACM:
ἄρα aF 12 elvat ἅμα (dpa ex μέρη corr. ΕἾ) ΔΕ ὅπως ACM (cf. p. 847,10):
πῶς aF 14 πρώτῳ τόπῳ aFM 16 οὔτε xatà — ἀλλήλοις om. M 11 1
dxpa — ἅπτεται ἀλλήλων (18) om. M λέγει A: λέγειν aCF 18 ante τῶν add.
τὰς λέγεται C 19 γὰρ ἐπιφάνεια Μ ἡ AM: superscr. C!: om. aF

2] ai om. FM, post ἀμφοτέρων add. 8 22 ἐν τόπῳ óm. M xal AM: ὅτι aCF
23 ἀμφότεραι γίνονται Α: ἀμφότεραι γίνεται Ο: ἀμφότερα γίνεται aFM ἀλλήλοις Μ
24 δύναται --- λέγειν (25) om. F τὸ ἅμα ACM: τὰ ἅμα 8 ἀντὶ) évav-
τίον Μ 26 τῶν τὰ πέρατα ἀλλήλοις ἐφαρμόζει M 26. 21 τὸ γὰρ προειρη-
μένον Μ 21 ἀλλ᾽ ὡς] ἀλλὰ Μ 28 τοῦτο ἄλλο aF 29 ἑαυτῶ ΕΜ

τὸ ἅμα Μ

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 3 [Arist. p. 226593] 871

συνεχῆ εἶναι ἀπορεῖ διχαίως, πῶς τῶν ἁπτομένων ἅμα τὰ πέρατα 204:
ἔσται, xai ἀναγχάζεται ἄλλο τοῦ ἅμα σημαινόμενον εἰσάγειν, τὸ ἐφαρμόζον.
ἔστι δὲ οὐχ ἄλλο, ἀλλὰ ἄλλων: ἐχεῖνο μὲν γὰρ τὸ ἅμα τῶν σωμάτων ἣν
τῶν ἐν ἑνὶ τόπῳ τῷ προσεχῶς αὐτὰ περιέχοντι, xdv Tv οἶμαι xai ἄλλα τὰ 20
5 ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ τόπου περιεχόμενα (χαὶ γὰρ χαὶ αὐτὰ ἅμα τοῖς πρότερον
εἰρημένοις ἦν), ἐν ob τοῖς ἁπτομένοις οὐ τὰ σώματα αὐτὰ μόνα ὑπὸ ἑνὸς
τόπου περιέχεσθαι λέγει, κἄν διῃρημένα T, ἀλλὰ xal τὰς ἐπιφανείας
αὐτῶν συνῆφϑαι xal ἐν ἑνὶ τόπῳ εἶναι, ὡς πέφυχεν ἢ ἐπιφάνεια ἐν τόπῳ
εἶναι. προποδισμὸς γὰρ ἀπὸ τοῦ ἅμα ἐπὶ τὴν συνέχειαν xal τὴν Évwa(y
10 ἐστι τὸ ἅπτεσθαι. τὰ γὰρ ὑπὸ ἑνὸς τοῦ προσεχοῦς τόπου περισχεϑέντα,
ὅταν πελάσῃ ἀλλήλοις, ὡς τὰς ἐπιφανείας συνάψαι καὶ ἐν ἑνὶ τόπῳ ποιῇ- 25
σαι ἐφαρμοζούσας ἀλλήλαις διὰ τὸ ἀβαϑές, τότε ἅπτεσθαι λέγεται ἀλλή-
λων, ὥσπερ ὅταν αἱ δύο ἐπιφάνειαι μία γένωνται, τότε συνεχίζεται. δῇ,-
λον δὲ τοῦτο οὕτως ἔχον χαὶ ἐχ τοῦ τὰ μὲν ἁπτόμενα πάντως χαὶ ἅμα
15 εἶναι, τὰ δὲ dua ὄντα μὴ πάντως xal ἅπτεσθαι.

p.226»23 Μεταξὺ δὲ εἰς ὃ πέφυχε πρῶτον ἀφιχνεῖσθαι ἕως τοῦ 80
μέτρον δὲ τὸ πεπερασμένον. 25

Περὶ τοῦ ἐν χινήσει μεταξὺ λέγει, ὅτι τοῦτό ἐστι μεταξύ, ὃ μέσον
ἐστὶ τοῦ τε ἐξ οὗ μεταβάλλει τὸ μεταβάλλον xal τοῦ εἰς ὃ ἔσχατον μετα-
20 βάλλει. διὸ xai ix τούτου ἐσήμανεν αὐτὸ ix τοῦ πρῶτον εἰς αὐτὸ
ἀφιχνεῖσθϑαι τὸ μεταβάλλον ἥπερ εἰς ἐχεῖνο εἰς ὃ ἔσχατον μετα-
βάλλει κατὰ φύσιν συνεχῶς μεταβάλλον. xal ὅτι μὲν τὸ μεταξὺ παρ᾽
ἑχάτερα ἑαυτοῦ ἔχει τό τε ἐξ o0 xal τὸ εἰς ὅ, δῆλον x«l ix τοῦ ὀνόματος.
τοῦτο «dp ἐστι τὸ δι᾿ ἑαυτοῦ μετάξον τὸ χινούμενον ἀπὸ ϑατέρου ἐπὶ Üd- 40
25 τερον. ὃιὸ χαὶ ἐν ἐλαχίστοις τρισίν ἐστιν" ἀδύνατον γὰρ μὴ Éxaxépo-
ὃεν ὄντος τινὸς εἶναι τὸ μεταξύ. ἐν ἐλαχίστοις δὲ τρισὶν εἶπε, διότι
δύναται χαὶ πλείω εἶναι τὰ μεταξύ τινων λαμβανόμενα. τὰ μέντοι ἄχρα
δύο ἐστί͵ τό τε ἐξ οὗ xai τὸ εἰς ὅ, ἅπερ ἐστὶν ἐναντία ἔμμεσα" ἐξ ἐναν-
τίου γὰρ xal εἰς ἐναντίον ἢ κατὰ φύσιν γίνεται χίνησις. εἰ γὰρ τὸ ἔσχα-
30 τὸν τῆς μεταβολῆς, εἰς ὃ ἢ μεταβολὴ τελευτᾷ, ἐναντίον ἐστί͵ τὸ δὲ ἐναν-
τίον ἐναντίῳ ἐναντίον ἐστί, xal τὸ πρῶτον ἐξ οὗ ἢ μεταβολὴ ἐναντίον. τὸ 45

———

] ἀπορεῖ διχαίως post τούτοις (p. 870,28) collocant aFM 2 τὸ ex τοῦ F 3 ἦν
AC: ἐστὶ aFM 6 ἦν om. M 1 περιέχεται C! 9 ἀπὸ om. aF 11 πέλας
7jF 12. 19. ἀλλήλοις F 13. γίνωνται A 14 xal (ante ix) om. F

16 πέφυχε πρῶτον ut Arist. Phys. AC: πρῶτον πέφυχεν a: πέφυχε πρώτως FM: πέφυχε
πρότερον Arist. Metaph. cf. Donitzii Stud. Arist. I 216 in mrg. περὶ τοῦ μεταξὺ A
18 Περὶ om. M λέγειν M - 21 εἴπερ F 23 αὐτοῦ F xal (ante éx)
om. M 24 τὸ μετάξον bv ἑαυτοῦ aF 29 τρισσὸν F 26 ἐν ἐλαχίστοις δ᾽
ἐστὶ τὸ μεταξὺ τρισὶν Arist. διότι] ὅτι 88 27 πλείονα C tà (ante μεταξὺ)
om. M 28 δύο om. aF τὰ ἐξ o0, xal τὰ ΔΕ ἐναντία] ἐν αὐτοῖς Μ
ἔμμεσα aAFM cf. p. 872,15: ἄμεσα C 29 xal om. F γίνεται iterat. C
80. 31 ἐναντίον ἐναντίᾳ ἐναντίον M 81 xal om. Καὶ

812 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 8 [Arist. p. 2200 29]

δὲ μεταξὺ τῶν ἐναντίων xatà τόπον μὲν φυσιχῶς, 6 μέσος τοῦ ἄνω τε 204r
xai χάτω, κατὰ ποιότητα δὲ τὸ xaÜ' ἑχάστην ἐναντίωσιν τῶν ἐμμέσων
ἐναντιώσεων μέσον, χατὰ δὲ τὸ ποσὸν τὸ μέσον τοῦ τελείου μεγέϑους xol
τοῦ ἀτελοῦς, ἐξ ὧν xal εἰς ἃ μεταβάλλει τὸ αὐξόμενον xat μειούμενον ἔτι

5 σῳζόμενον: ὥρισται γὰρ τὰ κατὰ φύσιν ἑκάστῳ μεγέϑη. τὰ ὃὲ ἄλλως
μέσα τινῶν λεγόμενα οὐ χυρίως ἐστὶ μεταξύ, ἀλλὰ ἀπὸ τῆς πρὸς ταῦτα
ὁμοιότητος λέγεται. τὸ δὲ χατὰ φύσιν συνεχῶς μεταβάλλον δηλωτι- 9o
χόν ἐστι τοῦ δεῖν τὸ μεταξύ, χαϑ᾽ ὃ T, χίνησις, ὁμοειδὲς εἶναι τοῖς ὧν
ἐστι μεταξύ. τότε γὰρ συνεχῶς xweitat μηδὲν διαλείποντα ἣ ὀλίγον τοῦ

10 ἐφ᾽ ὃ χινεῖται ἢ χκαϑ᾽ ὃ χινεῖται. ταῦτα δὲ ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον.
ἐπεὶ δύναταί τι εἰς τὸ ἄνω χινηθϑὲν χατὰ φύσιν παλιν ἀπὸ τούτου εἰς τὸ
χάτω χινεῖσϑαι βίᾳ" ἀλλ᾽ οὐ διὰ τοῦτο ἔσται τὸ ἄνω μεταξὺ τοῦ χάτω,
ἀφ᾽ οὗ καὶ ἐφ᾽ ὃ χεχίνηται τὸ χινούμενον. οὔτε γὰρ κατὰ φύσιν ἀμφό-]
tepa, οὔτε συνεχῶς. δῆλον δὲ ὅτι τῶν ἐναντίων τὰ μέν ἐστιν ἄμεσα, 204v

15 τὰ δὲ ἔμμεσα, xal ὅτι ἐν τοῖς ἐμμέσοις ἐναντίοις ἐστὶ τὸ μεταξύ.

Εἰπὼν δὲ τοῦτο εἶναι μεταξύ, εἰς ὃ τὸ συνεχῶς χατὰ φύσιν χινούμενον
πέφυχε πρῶτον μεταβάλλειν ἔπερ εἰς ὃ ἔσχατον, καὶ τί τὸ ἔσχατον.
ὅτι τὸ ἐναντίον, ἀχολούϑως λέγει τὸ συνεχὲς τοῦτο ποῖόν ἐστιν. ἐπειδὴ
γὰρ μεταβολὴ διττὸν ἔχει τὸ συνεχές, τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ χρόνου τὸ δὲ ἀπὸ ὃ

90 τοῦ ὑποχειμένου, χαϑ᾽ 8 ἢ μεταβολὴ τύνεται, οἷον τῆς ἀλλοιώσεως ἣ τῆς
αὐξήσεως ἣ τῆς φορᾶς, xal Éxdtepov συνεχὲς τοιοῦτόν ἐστιν ὡς μηδὲν ἣ
ἐλάχιστον ἀπολείπειν (τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ χρόνου χατὰ χρόνον, τὸ δὲ ἀπὸ
τοῦ ὑποχειμένου χατὰ τὸ ὑποχείμενον), λέγει ὅτι οὐ τοῦ xatà χρόνον συν-
εχοῦς χρεία τῷ μεταβάλλοντι πρὸς τὴν εἰς τὸ μεταξὺ ἄφιξιν πρὸ τοῦ εἰς

45 τὸ πέρας ἐλθεῖν: τοῦ πράγματος γὰρ ἣ τοῦ χρόνου εἶπεν ἀντὶ τοῦ
ἱτοῦ πράγματος ἥπερ τοῦ χρόνου᾽- xal γὰρ διαλείποντος τοῦ χρόνου τῆς 10
βαδίσεως, ὥστε τὸ βαδίζον ἀναπαυτάμενον πάλιν βαδίζειν, οὐδὲν χωλύει
ἐλϑεῖν εἰς τὸ τῆς βαδίσεως μεταξὺ xai τοῦ ὑποχειμένου μήχους, καὶ μὴ
διαλείποντος δὲ τοῦ χρόνου, ἀλλὰ συνεχοῦς ὄντος ἐνδέχεται ἀπὸ τοῦ évay-

80 τίου εἰς τὸ ἐναντίον εὐθὺς μεταβάλλειν, ὡς εἴ τις τὴν ὑπάτην χρούσας

— ————

9 xal τοῦ χάτω aF ἐμμέσων] ἁμέσων C! 9 χατὰ ποσὸν δὲ ἃ 9. 4 τοῦ ἐντελοῦς
(τέλους F) μέγεϑους xal ἀτελοῦς τὸ μέσον aF 4 αὐξανόμενον Δ 9 γὰρ τὰ] γὰρ
in ras. n litt. (τὰ om.) M ἑχάστου ΔΕ μέγεθος M 6.1 τῆς πρώτης ταῦτα
ὁμοιότητος Μ 1.8 δηλοτιχόν M 8 τὸ om. F ὁμοειδὲς, ἐ in ras. A

9 ἐστι omn., sed add. A! διαλείπον sic C: fortasse διαλεῖπον ut Arist. v. 28 ἣ At:
εἰ ΑἸ; eic M 10 ἐφ᾽ ᾧ M 11 ἀπὸ) ἐπὶ A!, sed corr. A? 12 ἀλλ᾽ ὅτι δὴ τοῦτο M
τὸ ἄνω ἔσται aF 13 ἐφ᾽ o M χινεῖται aFM 13. 14 ἀμφοτέρας C: ἀμφοτέροις F':

ἀμφοτέραις M l4 τῶν] τὴν F 19 μεταξύ A: τὸ μεταξὺ aCFM 11 πρῶτον
ACM: πρώτως aF cf. supra 18 ὅτι aF: xal τί ACM 19 τῇ μεταβολῇ διττόν ἐστι
ΕΜ 21 φϑορᾶς M μηδὲν ἢ] μὴ δὲ F 28 οὐ τοῦ aFM, superscr. À!: om. C
23. 24 συνεχῶς F 25 ἣ τοῦ χρόνου libri (ef. p. 813,11): wj τοῦ χρόνου Aristoteles
(ef. Philoponus p. 192,2. 855,6). 7, legisse aliter interpretans videtur Themistius p. 354,4
26 τοῦ τοῦ] τοῦ aFM 28 xal τὸ ὑποχειμένου μήχους M 29 δὲ om. C

90 μεταβάλλειν εὐδύς aFM τὴν] εἰς τὴν C

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 3 (Arist. p. 226923] 813

εἰς τὴν νήτην εὐθὺς μεταβαίνοι. οὐχ dpa τὸ συνεχὲς τοῦ χρόνου συντελεῖ 204v
πρὸς τὸ μεταξὺ τοῦτο, ἀλλὰ τὸ τοῦ ὑποχειμένου, εἰ μὲν χατὰ τόπον ἢ
μεταβολή, τοῦ τε τόπου αὐτοῦ xal τῆς χατὰ τόπον χινήσεως. xal γὰρ 15
συνεχοῦς χατὰ ταῦτα τῆς μεταβολῇς οὔσης ἀδύνατον τὸ χινούμενον μὴ εἰς

5 πρῶτον ἐλθεῖν τὸ μεταξὺ xal τότες εἰς τὸ ἔσχατον. xol εἰ μὴ συνεχὴς
οὕτως, ἀλλ᾽ ἔχοι τινὰ μεγάλα διαλείμματα, οὐ πάντως εἰς τὸ μεταξὺ πρὸ
τοῦ πέρατος ἀφιχνεῖται. ἀρχαιοπρεπῶς δὲ ἀπήγγελται τὸ οὐϑὲν γὰρ
χωλύει διαλείποντα, καὶ εὐθὺς δὲ μετὰ τὴν ὑπάτην φϑέγξασϑαι
τὴν νεάτην.

10 Εἰπὼν δὲ συνεχῶς χινεῖσϑαι χατὰ τοῦτο τὸ συνεχὲς τὸ μηδὲν ἣ τὸ
ἐλάχιστον διαλεῖπον τοῦ πράγματος ἥπερ τοῦ χρόνου, ὅτι οὐ χρεία 30
τοῦ χρόνου, ἐδήλωσεν ἔχ τε τοῦ διαλείποντος τοῦ χρόνου μηδὲν χωλύειν
διὰ τοῦ μεταξὺ τὴν χίνησιν εἶναι χαὶ μὴ διαλείποντος μηδὲν χωλύειν ἀπὸ
τοῦ ἐναντίου εἰς τὸ ἐναντίον εἶναι τὴν μετάβασιν μὴ διὰ τοῦ μεταξύ. δεί-

15 ξας δὲ ἐξ ἀμφοῖν, ὅτι οὐχὶ τῆς τοῦ χρόνου συνεχείας χρεία πρὸς τὴν διὰ
τοῦ μεταξὺ χίνησιν, ἐπήγαγεν ἀλλὰ τοῦ πράγματος ἐν ᾧ χινεῖται,
ὥστε τοῦτο μηδὲν ἢ τὸ ἐλάχιστον διαλείπειν. τὸ δὲ ἐλάχιστον διάλειμμα
τοῦ πράγματος ὡς πρὸς ἀναλογίαν τῆς ὅλης χινήσεως παραβάλλοντι, ἐὰν μὲν 25
ὀλίγον ἢ πρὸς αὐτὸ τὸ διάλειμμα, xal ὁ σχοπὸς εἷς μένει τοῦ πραγματος,

20 ὡς εἴ τις ᾿Αϑήνηϑεν εἰς Πειραιᾶ βαδίζων ἐπιστὰς πρὸς βραχὺ δήσοι τὸ
ὑπόδημα, οὐ διέχοψε τὴν συνέχειαν" εἰ μέντοι μήτε εἷς εἴη σχοπὸς τῆς εἰς
[Πειραιᾶ ἀφίξεως, ἀλλὰ xai τῆς 6000 ἐχτραπεὶς οἰχονομήσοι τι τῶν πρὸς
χρείαν, οὐχέτι συνεχὴς αὕτη ἢ χίνησις. καὶ τὰ μὲν μιᾶς οὔσης τῆς προ-
ϑέσεως μεταξὺ συμβαίνοντα, ὅταν πολυχρονία γένηται, διασπᾷ τῆς χινήσεως

35 τὴν συνέχειαν ὡς τοῦ χιϑαρίζειν, ὅταν ῥαγείσης χορδῆς ἄλλην ἐνάπτειν 80
ἀναγχασϑῶμεν. μὴ μενούσης δὲ μιᾶς τῆς προθέσεως xal ὀλιγοχρόνιόν τι
παρευπεσὸν λύει τὴν συνέχειαν, ὡς εἴ τις εἰς [Πειραιᾶ τε ἅμα χαταβαίνειν
προτίθοιτο xal τῶν ἐν τῇ ὁδῷ τινι διαλεχϑῆναι.

Μετὰ δὲ τὸ εἰπεῖν ποίου συνεχοῦς χρεία πρὸς τὸ μεταξύ, ὅτι τοῦ

30 χατὰ τὸ πρᾶγμα, λέγει xal περὶ τοῦ ἐναντίου, εἰς ὃ ἔσχατον μεταβάλλει
τὸ μεταβάλλον διὰ τοῦ μεταξύ, τί τοῦτο ἔστι xal ἐν τίσι ϑεωρεῖται. xal

] μεταβάλλει FM 4 xatà ταῦτα] xal ταύτης M 9 xal εἰ p] καὶ μὴ M
ot
συνεχὲς FM 6 ἔχει aF: ἔχει M οὐ om. M 7 ἐπήγγελται FM οὐδὲν

aFM 8 δὲ om. C 10 δὲ om. M 11 εἴπερ M post τοῦ inserunt xal
i. e. emendatam lectionem vocis 7j (13) ACM 13 xal aFM: i) AC οὐδὲν
χωλύει xal ἀπὸ aF 14 τὸ om. M 14. 15 δείξασϑαι δὲ M 15 ἐξ ACM:
δι᾽ a: om. F 11 διαλιπεῖν F post διάλειαμα inser. M xal ὃ σχοπὸς, sed del.
18 ὡς πρὸς] ὥσπερ a: ὡς πρὸ sic M παραβάλλοντι A'CM: παραβάλλειν δεῖ aA?F
μὲν ΑἸΟΜ: μὲν γὰρ aA?F 19 μένηι ΑΜ 20 δήσει Μ 2] εἴη AC: ὁ aF:
εἴ 6 M εἰς τὸν uF 22 οἰχονομήσων F: οἰχονομίσοι, sed corr. A': οἱχονομή-
oet M 22. 28 πρὸς τὴν χρείαν aF 24 ὅτε aF πολυχρόνιον F

γίνεται ἃ 25 τοῦ ΑΟΜ: τὸν F: τὸ a τῆς χορδῆς ἃ ἀνάπτειν M

26 τι] τε F 21 λοι F εἰς τὸν a 28 προστίϑοιτο F 29 χρεία ΑΟΜ:
χρόνου F: om. a, qui δεῖ post μεταξὺ addit

814 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 3 [Arist. p. 220028. 34]

λέγει ὅτι χατὰ τόπον ἐναντίον ἐστὶ τὸ xat! εὐθεῖαν πλεῖστον ἀπέ- 204v
X9v' τὸ μὲν γὰρ πλεῖστον ἀπέχειν ἀνάγχη τοῖς ἐναντίοις. τὸ δὲ χατ᾽ se
εὐϑεῖαν προσχείμενον ὡρισμένον xal μεμετρημένον ποιεῖ τὸ πλεῖστον"
ὡρισμένη γάρ ἐστιν ἢ εὐθεῖα, μετρεῖται δὲ πάντα τῷ ὡρισμένῳ. ἐπειδὴ
5 γὰρ ἢ εὐθεῖα ἐλαχίστη ἐστὶ τῶν τὰ αὐτὰ πέρατα ἐχουσῶν Ἰραμμῶν, f δὲ
ἐλαχίστη ὥρισται (τοῦτο γὰρ αὐτῷ σημαίνει τὸ πεπέρανται), ἢ δὲ ὡρι-
σμένη μεμέτρηται, xat τὸ xat' εὐθεῖαν πλεῖστον μεμετρημένον dy εἴη
xal ὡρισμένον, ὥστε xal (τὸ) πλεῖστον χυρίως λέγεσθαι. ἧ γὰρ ἐπὶ τὰ 40
αὐτὰ πέρατα τῆς εὐθείας περιφερὴς ἀόριστός ἐστι xal ἄλλοτε ἄλλου μέ-
10 τροῦυ, T, μὲν μᾶλλον χυρτουμένη, ἢ δὲ ἧττον: ὥστε εἰ τῇ περιφερεῖ χρί-
votto ἣ τῶν περάτων διάστασις, δυνατὸν τῆς μείζονος περιφερείας τὰ πέ-
ρατα χυρτοτέρας οὔσης ἐγγυτέρω εἶναι ἥπερ τὰ τῆς ἐλλάττονος xai ἔσται
ἐγγυτέρω τὰ μείζονι γραμμῇ διεστῶτα. xal ὅλως f, μὲν ἐπὶ τὰ αὐτὰ πέ-
ρατα εὐθεῖα μία xai διὰ τοῦτο ὡρισμένη. αἱ OÀ περιφέρειαι πολλαὶ καὶ 46
15 ἀόριστοι. xal ἔοιχε τὰ ἐναντία πρῶτον ἐν τῷ τόπῳ φανῆναι xal ἀπὸ τού-
tou xal εἰς τὰ ἄλλα μετῆχϑαι" διὸ χαὶ ἢ ὑπογραφὴ τῶν ἐναντίων τὰ πλεῖ-
στον ἀπέχοντα ἀποδίδωσι. τὰ οὖν χεχωρισμένα πλεῖστον ἀπ᾿ ἀλλήλων χατὰ
τόπον οἷα τὰ κατὰ τόπον ἐναντία ἐστίν, εἰ μέλλοι τὸ πλεῖστον ὄντως ὡρι-
σμένον διεστάναι" xal γὰρ τὸ πλεῖστον ὥρισται xal τὸ ἐλάχιστον κατ᾽ εὐ-
20 ϑεῖαν ἔχειν χρὴ τὴν διάστασιν.

p.226534 Ἐφεξῆς δὲ οὗ μετὰ τὴν ἀρχὴν ὄντος ἕως τοῦ ἀλλὰ δ0
ταῦτα ἐχείνοις.

Τὸ ἐφεξῆς τινὶ ἐφεξῆς ἐστιν, ὃ ἀρχῆς ἔχει πρὸς αὐτὸ λόγον" τὸ γὰρ
μετὰ τὴν ἀργὴν ὁμογενὲς ὃν τῇ ἀρχῇ. μᾶλλον δὲ ὁμοειδές, ἐφεξῆς ἐστι τῇ
25 ἀρχῇ. ὅταν μηδὲν δμογενὲς ἢ ὁμοειδὲς μεταξὺ ἢ αὐτοῦ τε | xal τῆς dp- 205:
χῆς. οἷον οἰχία οἰχίᾳ ἐφεξῆς $ δευτέρα τῇ πρώτῃ, ὅταν μὴ ἡ αὐτῶν ἄλλη
μεταξὺ olxía* xal f, ἀρχὴ δὲ τοῦ ἐφεξῆς ὄντος, xal τὸ ἐφεξῆς αὐτὸ πολλα-
χῶς λέγεται. ἣ γὰρ ϑέσει ἣ τάξει 7, εἴδει ἢ πάϑει T, χρόνῳ ἢἣ γενέσει
7 ἀριϑμῷ 7, ἄλλῳ τινὶ τοιούτῳ" ϑέσει μὲν ὅσα ποῦ ἐστιν. οἷον εἰ γραμμὰς

1. 2 πλεῖστον ἀπέχον cf. v. 0: ἀπέχον πλεῖστον Arist. ἀπεχόμενον ut vid., sed ras.
corr. C 2 ἀπέχον F ὃ προσχείμενον C cf. f. 206v31: προχείμενον aAFM
μεμερησμένον (ut vid.) ποιεῖ ποιεῖ, sed corr. ΟἹ 4 μετρεῖ δὲ C! τὰ ὡρισμένα M
6 ὥρισται, ὦ in ras. Αἱ αὐτοῦ ἃ τῷ πεπέρανται Μ 8 τὸ addidi
9 περιφέρεια C 12 ἥπερ] ἣ παρὰ M 13. 14 ἐπὶ τῶ αὐτῶ πέρατι C 14 εὐϑεῖς
δὲ
Μ εὶς 15 ἀδιόριστοι A xai Éotxe aCF: ἔοιχε A πρῶτον SAM: πρῶτα C:
πρότερον F ἐν τόπῳ M 11 χατὰ τόπον ante οἷα om. a 18 ἐναντίον Μ
τὸ Om. ἃ ὄντως A: ὄντως τὸ C: οὕτως xal F: ὄντος τὸ M: οὕτω χαὶ ἃ ὡρισμένω C
2] ὄντος ACM: om. F: μόνον ὄντος Alexandri lectionem cf. p. 876723 ex Arist. vulg. ἃ, sed
om. μόνον Arist. cod. F! et Metaph. 22 ταῦτα ἐχείνοις ΑΟἸΕ (ut Ar. cod. E"): ταῦτ᾽
ἐχείνων aC*: ταῦτα ἐν ἐχείνοις M 28 λόγον πρὸς αὑτό aFM 26 post οἰχία add.
xal F oix(a] οἰκίας C 20. 20 ἄλλη μεταξὺ αὐτῶν (αὐτῆς F) aCF 21 καὶ
ἀρχὴ ἡ Μ δὲ om. ΟΜ ἐφεξῆς δὲ αὐτὸ F 28 γεννέσει Μ

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 3 [Arist. p. 226534] 815

πλείους Ἰράψαιμεν 3| οἰχίας πλείους ἢ πόλεις λάβοιμεν, τάξει δὲ ὡς τὸ 205:
προοίμιον τῆς διηγήσεως xal αὕτη τῶν ἀγώνων, εἴδει ὃὲ οἷον εἰ τὰ 5
χρώματα ἐφεξῆς xaü' ἕχαστον λάβοιμεν ἀπὸ τοῦ λευχοῦ ἀρξάμενοι μέχρι
τοῦ μέλανος, εἴτε ἑπτὰ εἴη ταῦτα εἴτε πλείω (χαταριϑμεῖται δὲ αὐτὰ 6
5 ᾿Αριστοτέλης ἐν τῷ Περὶ τῶν αἰσθητῶν), πάϑει δὲ εἰ τὴν ἀπὸ τοῦ ψυχροῦ
μεταβολὴν 60d γινομένην εἰς τὸ γαλαχτῶδες xal χλιαρὸν xal ϑερμὸν xai
ζεστὸν νοήσαιμεν, χατὰ χρόνον δὲ ὅταν νουμηνίαν xal δευτέραν xal τρί-
τὴν xal τὰς ἐφεξῆς ὀνομάζωμεν, γενέσει δὲ ὅταν ἐπὶ μὲν τῶν ζῴων λέ-
γῶμεν πρώτην τὴν χαρδίαν συνίστασϑαι, εἶτα πνεύμονα εἰ τύχοι. εἶτα 10
10 σπλῆνα, εἶτα νεφρούς, ἐπὶ δὲ τῶν φυτῶν ῥίζαν, εἶτα πρέμνον, εἶτα στέλε-
χος xai τὰ ἑξῆς, ἀριϑμῷ δὲ ὅταν μονάδα δυάδα τριάδα λέγωμεν ἐφεξῆς.
τῶν δὲ ἀρχῶν αἱ μὲν qóget εἰσὶν ὡς αἵ χατὰ τὸν ἀριῦμόν: φύσει γὰρ
πρῶτον τὸ ἕν τῶν δύο xal ταῦτα τῶν τριῶν’ xal αἱ χατὰ τὴν γένεσιν τῶν
ζῴων xal τῶν φυτῶν. ἔτι δὲ xal αἱ χατὰ τὰ εἴδη. οἷον ἐπὶ τῶν χρω-
15 μάτων" αἱ δὲ χατὰ τὰ πάϑη ἀρχαί, ὡς ἐπὶ τοῦ ψυχροῦ xal λευχοῦ εἴρη-
ται; ὡς ἄν ἡμεῖς ὁρίσωμεν, οὕτως ἕξουσι τὸ δεύτερον xal τὸ ἐφεξῆς, εἴτε
ἀπὸ τοῦ ψυχροῦ εἴτε ἀπὸ τοῦ ζέοντος ἀρξόμεθα, xal ἐπὶ τῶν χρωμάτων,
eite ἀπὸ τοῦ λευχοῦ εἴτε ἀπὸ τοῦ μέλανος" ἐπὶ ὃὲ τοῦ χρόνου xal τῶν
ῥεόντων xal γινομένων φύσει τὸ πρότερον πρότερόν ἐστιν: ἃς δὲ ἡμεῖς
20 ποιούμεϑα ἀρχὰς ἐνιαυτοῦ μὲν περὶ ϑερινὰς τροπὰς ὡς ᾿Αϑηναῖοι, T) περὶ
μετοπωρινὰς ὡς oi περὶ τὴν νῦν χαλουμένην ᾿Ασίαν, T, περὶ χειμερινὰς
ὡς Ρωμαῖοι, ἣ περὶ ἐαρινὰς ὡς "Αραβες xal Δαμασχηνοί: μηνὸς δὲ εἴ
τινες ἀρχὴν τὴν πανσέληνον λέγουσιν ἣ τὴν νέαν, ϑέσει ἔσονται αὗται. 30
ἐπὶ δὲ τῶν ἐν τόπῳ, ὅταν μὲν τάξις τις εἴη τῶν χειμένων xal T ὡρι-
25 σμένα ἐπ᾽ εὐθείας 7, ξύλα T, χίονες, ἔσονται ἀρχαὶ τὰ ἄχρα ἐφ᾽ ἕκατερον
χαί, ὡς dv ἡμεῖς ϑώμεϑα, οὕτως ἔσται τῶν περάτων ἀρχὴ ἐχεῖνο xai τὸ
ἐφεξῆς λαμβανόμενον. ἐπὶ δὲ τῶν ἐν πόλεσιν οἰχιῶν οὐχέτι ἄχραι τινές εἰσι,
τὸ 0b ἀφ᾽ ὁποτέρας ἀρξώμεθα, ἐφ᾽ ἡμῖν καταλείπεται, xal ἔστιν ὅλον ϑέσει,
εἴτε στρηγγύλος εἴτε τετράγωνος εἴτε ὁποῖος dv ἢ ὁ περίβολος. τὸ παρα- 5
30 πλήσιον δὲ χἀπὶ τῶν πόλεων αὐτῶν τὸ ἐφεξῆς xatà ϑέσιν ἐστί,

má

ὃ

1 γράψομεν F οἰχείας, sed corr. A λάβωμεν F δὲ om. aF J αὕτη
(se. ἡ διήγησις) AM: αὐτὴ aCF 4 ταῦτα] αὐτὰ C πλείω AC: xal πλείονα aFM
5 Περὶ τῶν αἰσϑητῶν)] c. ὃ p. 4390 18 sqq. τῶν om. 8 τοῦ om. aF 6.7 xal ζεστὸν
AaAM: xal ζέον (cf. v. 17 et p. 816,18) C: om. F 1 vouuovlav sic M ὃ τὰ ἐφεξῆς
CFM ὀνομάξομεν C'F 8. 9 λέγομεν C : 9 πρῶτον 8Ὲ Μ 11 xai post
δυάδα inser. M λέγομεν C! 12 xat' ἀριϑμὸν aF 13 αἱ aFM: om. AC!
15 τὰ ACM: om. aF ἐπὶ τοῦ λευχοῦ xal τοῦ Ψυχροῦ aF: ἐπὶ τοῦ ϑερμοῦ xal ψυχροῦ M
16 ὁρίσωμεν (cf. 26 et p. 876,17) ACFM: ὁρίσαιμεν ἃ 11 ἀρξώμεϑι:ι A 20 ϑερείας C
2] ἀσίαν AFC?: ὁσίαν C!M: οὐσίαν ἃ 22 ἄρραβες ΔῈ δαμασχινοί Μ 33. 23 μη-
νὸς δὲ εἴ (ὥς 8) τινες ΔΑΟ: xal μήνοες δὲ οἵτινες M: xal μίνωες" οἵτινες (quod notum ex

Paris. 1906 imposuit Brandisio Schol. p. 406527) F 23 ἔσονται ϑέσει aF 20 τὰ
dxpa ἀρχαὶ aF ἑχατέρων FM 26 ἔσται οὕτω 8 περάτων om. M
ἐχείνωι Α 21 ἄχρα F 28 ἀρξόμεϑα C: ἄρξασϑαι FM ὅλως FM 29 dv

om. FM ἡ ΔΕ: εἴη ACM (cf. v. 43) 29. 30 τὸ παραπλήσιον ACFM: παραπλησίως ἃ
30 χἀπὶ ACM: xal ἐπὶ a: ἐπὶ F ἐστί] ἔχει FM

816 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 3 (Arist. p. 2200 34]

Τούτων δὲ διωρισμένων ἐχεῖνο χρὴ xpateiv, ὅτι ὁμογενῇ dvd xr, εἶναι 205:
τὰ ἐφεξῆς, τὸ δὲ δὁμογενὲς πολυχούστερον. εἰ μὲν γὰρ ἄρρενας παῖδας δια-
στήσαντες λέγοιμεν ἐφεξῆς, ὡς ἐν παιδίοις φαμὲν τὸ ὁμογενές, εἰ δὲ xai
ἄνδρας ἀναμίξαντες, ὡς ἄρρεν τὸ ὁμογενές, εἰ δὲ xal γυναῖχας, ὡς ἀνϑρώ-

5 ποὺς" προσϑέντες δὲ xal ἄλογα ζῷα, ὡς ζῷα λέγομεν ὁμογενῆ καὶ ἐφεξῆς"
προσεχέστερον γὰρ xal πορρώτερον ἔχάστων τὸ ὅμογενές. εἰ μὲν τὰρ 80
βαάϑρα εἴη πάντα, χαϑὸ βάϑῦρα, ἔσται ὁμογενῇ, εἰ δὲ καὶ δίφροι, χαϑὸ χα-
ϑέδραι, εἰ δὲ xal χλῖναι, χαϑὸ ἀναπαυόμεϑα ἐπ᾽ αὐτῶν: ἀχατονόμαστον
γάρ ἐστι τὸ χοινὸν ἐπ’ αὐτῶν. εἰ δέ τινων ἐφεξῆς μεταξύ τινα γίνεται

10 ἀνομοειδῇ, οὐκ ἐπὶ πάντων τῶν ἐφεξῆς τοῦτο οἰητέον συμβαίνειν: οὔτε γὰρ
ἐπὶ τῶν κατ᾽ ἀριϑμὸν οὔτε ἐπὶ τῶν χατὰ χρόνον οὔτε ἐπὶ τῶν κατ᾽ εἶδος
ἢ παάϑος μεταβαλλόντων. ἐπὶ δὲ τῶν xatà γένεσιν οἷον ἐπὶ χαρδίας καὶ
πνεύμονός ἐστιν μεταξὺ ἀνομογενῇ γεννώμενα οἷον αἱ φλέβες διὰ τὸ εἰλῇ- si
φϑαι ὡς ἐν σπλάγχνοις τὰ ἐφεξῆς. δῆλον δὲ ὅτι ἐπὶ μὲν τῶν φύσει τὴν

15 ἀρχὴν ἐχόντων xal τὸ ἐφεξῆς φύσει, xai ὅτι οὐχ ἔστιν ἀναστρέφοντα
εἰπεῖν: τὰ γὰρ δύο τοῦ ἑνὸς ἐφεξῆς, οὐ μέντοι τὸ ἕν τῶν δύο. ἐπὶ δὲ
τῶν ϑέσει, ὡς ἄν δρίσωμεν τὴν ἀρχήν, οὕτως xal τὸ ἐφεξῆς ἔχει. εἴτε
τὸ ψυχρὸν ἀρχὴν εἴτε τὸ ζέον δρίσαιμεν. ὃ δὲ Θεμίστιος προστίϑησιν,
ὅτι χυρίως μὲν ἐφεξῆς τὰ ὁδὁμοειδῇ ἐστιν, οἶχος οἴχῳ xal γραμμὴ γραμμῇ»

20 λέγεται δὲ ἐφεξῆς xal μὴ ὁμοβιδῇ τινα πολλάχις" “ἐφεξῆς γὰρ ὃ ἀγὼν τῇ 49
πομπῇ xal τὸ νυμφαῖον τῷ γυμνασίῳ."

Ἰστέον δὲ ὅτι τῶν πολλῶν ἀντιγράφων ἐχόντων ἐφεξῆς δὲ οὗ μετὰ
τὴν ἀρχὴν ὄντος T, ϑέσει ἢ εἴδει, ὁ ᾿Αλέξανδρος οὕτω γράφει οὗ
μετὰ τὴν ἀρχὴν μόνον ὄντος, τὸ μόνον προστιϑείς, χαὶ ἐξηγεῖται ὅτι

25 δηλωτιχόν ἐστι τὸ μόνον τοῦ μὴ χυρίως πάντως τὴν ἀρχὴν λαυβάνεσϑαι,
ἀλλ᾿ ὅπως ἄν $ ἀρχὴ ληφθῇ. ἣ ϑέσει T, φύσει, τοῦ ἐφεξῆς ἀχολουϑοῦν-
τος. ἐφεξῆς δὲ εἶπεν γραμμὴ γραμμῆς Y, γραμμαὶ ἣ μονὰς μονᾶ-
δος ἣ μονάδες. διότι xal μίαν γραμμὴν ἐφεξῆς εἶναι δυνατὸν τῇ 45

2 γὰρ δύο F 2.3 παῖδας ἄρρενας στήσαντες ἐφεξῆς λέγομεν (λέγοιμεν F) aF δια-
στήσαντες] στήσαντες δύο Μ 3 παισὶ ἃ: παιδίας M φάμενον M? εἰ δὲ --- ὁμο-
γενές (4) bis exaravit M 4.5 πρὸς ἀνθρώπους M 9 ἄλλογα C 6 «oppótepov M

ἕχαστον FM Ἵ πάντα βάϑρα εἴη aF δίφροι C? (cf. p. 818,29): διαφέροι AC!:
διαφέρει aFM 7. ὃ χαϑέδραι 8M: χαϑέδρα ACE 8 ἀναπαυσόμεϑα aF ἀκατα-
νόμαστον, sed corr. A! 9 γένηται ἘΠ: γένοιτο a 10 ἀνομοιοειδῆ M

πάντων ACM: τούτων aF συμμένειν C! 12 ἣ πάϑος om., sed post μεταβαλ-
λόντων inser. παϑῶν M 13 μεταξὺ xal &aF dvopotoyevr, FM γινόμενα C:
γεννόμενα M sic 14 τὸ ἐφεξῆς C 16 μέντοι xal aF 11 ϑέσει) μερῶν Εἰ:
ϑέσεων Μ 18 ὁρίσαιμεν ΔΕΜ: ὁρίσωμεν AC θεμίστιος] p. 355,3 τίθησιν
CFM 20 τινα μὴ ὁμοειδῆ a μὴ om. M 2] τῶ νυμφαῖον C 29 ὄντος —
μόνον (24) om. C εἴδει) τάξει M γράφει] cf. ad p. 874,21 24 ὄντος τὸ μόνον
om. M τὸ] ὃ F 25 δηλώτερον M μὴ om. A 26 ληφϑείη C

ἢ φύσει 3) ϑέσει a 26. 27 ἀχολουϑοῦντες F 27 γραμμῆς] γραμμῇ M 21. 28 1
μονὰς μονάδος ACFM: xal μονὰς μονάδος a: 7) μονάδος μονὰς Arist. Phys. (brevius Metaph.
1069 * 33)

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 3 [Arist. p. 226534. 22726. 7] 811

πρώτῃ γραμμῇ. xal πλείονας. xal μίαν μονάδα τῇ πρώτῃ μονάδι, καὶ 206r
πλείονας.

p.22736 Ἐχόμενον δὲ ὃ ἐφεξῆς ὃν ἅπτεται.

Εἰπὼν τί τὸ ἁπτόμενον xai τί τὸ ἐφεξῆς ἐπάγει τί τὸ ἐχόμενον, ὅτι
5 τὸ ἐφεξῆς ἅμα ὃν xal ἁπτόμενον τοῦτο ἐχόμενόν ἐστιν᾽ οὔτε γὰρ τὸ ἐφε-
ξῆς μόνον ἀρχεῖ πρὸς τὸ ἔχεσϑαι (οἱ γοῦν ἀριϑμοὶ ἐφεξῆς ὄντες οὐ λέ-
γονται ἔχεσθαι ἀλλήλων, ὅτι μὴ ἅπτονται) οὔτε τὸ ἅπτεσθαι μόνον αὖ- 50
ταρχες πρὸς τὸ ἔχεσϑαι. ὁ γοῦν χιτὼν ἁπτόμενος τοῦ σώματος διὰ τὸ
μὴ ἐφεξῆς εἶναι οὐ λέγεται ἐχόμενος αὐτοῦ, οἰχία δὲ οἰχίας ἐφεξῆς οὖσα,
10 ὅταν xal ἅπτωνται ἀλλήλων, ἐχόμεναί εἰσι, xal οἱ τῶν ἁλύσεων χρίχοι.
ὁμογενῆ γὰρ δεῖ εἶναι τὰ ἐχόμενα xal μηδὲν ἔχειν μεταξὺ μήτε ὁμογενὲς
μήτε ἀνομογενές. διὸ οὐ μόνον ἐφεξῆς ἐστιν, ἀλλὰ χαὶ ἁπτόμενα. τὸ μὲν
(àp ἐχόμενον πᾶν xal ἐφεξῆς ἐστι, τὸ ὃὲ ἐφεξῆς | οὐ πᾶν ἐχόμενον, εἰ 206v
μὴ xal ϑέσιν ἔχοι xal ἅπτοιτο. διὸ οὔτε ἢ δευτέρα τῆς νουμηνίας ἔχε-
15 σϑαι λέγεται χυρίως οὔτε τὸ ἐχ λευχοῦ μέλαν γινόμενον ἔχεσϑαι τοῦ λευ-
χοῦ, ὅτι μὴ ϑέσιν ἔχει ταῦτα μηδὲ ὑπομένει ἄμφω, ἀλλὰ τῆς δευτέρας
οὔσης ἣ νουμηνία οὐχέτι ἔστι χαὶ τοῦ μέλανος γινομένου τὸ λευχὸν οἴχε-
ται. τὰ δὲ μήτε ϑέσιν ἔχοντα μήτε ὑπομένοντα ἄμφω οὐχ ἄν ἅπτοιτο,
τὰ δὲ μὴ ἁπτόμενα οὐχ ἄν ἔχοιτο. εἰ δὲ ϑείη τις λευχὸν σῶμα xal τού- ὃ
20 tou ἁπτόμενον φαιὸν xal ἐχείνου μέλαν, οὐδὲν χωλύει ταῦτα ἔχεσθαι ἀλλή-
λων" τῶν δὲ ὑγρῶν τὰ μὲν συγχεόμενα οὐχ ἔχεται ἀλλήλων, ἔλαιον δὲ xai
ὅδωρ λέγοιτο ἄν ἔχεσϑαι. |

p.22747 Ἐπεὶ δὲ πᾶσα μεταβολὴ ἐν τοῖς ἀντιχειμένοις ἕως τοῦ
φανερὸν ὅτι ἐν τοῖς, ἐναντίοις ὄσται τὸ μεταξύ.

25 Εἴρηκε μὲν ἤδη, τί ἐστι τὸ μεταξύ, ὅτι τὸ “εἰς ὃ πέφυχε πρῶτον ἀφιχνεῖ- 10
σϑαι᾽ πᾶν ᾿᾿τὸ μεταβάλλον᾽ πρὸ τοῦ εἰς τὸ ἔσχατον ἐλϑεῖν, xal προσϑεὶς
ὅτι “᾿ἔσχατον τῆς μεταβολῆς ἐστι τὸ ἐναντίον᾽᾽, ἐχείνοις οὖν τὰ ἀχόλουϑα
προστιϑεὶς ἀποδείχνυσιν, ὅτι τὸ μεταξὺ ἐν τοῖς ἐναντίοις ἐστί, δείχνυσι ὃὲ αὐτὸ
οὕτως" τὸ μεταξὺ ἐν μεταβολῇ ἐστι’ πᾶσα μεταβολὴ ἀπὸ ἀντιχειμένου εἰς

— ——— — — — —À

1 μονάδος F 3 ὃ ἂν -- ἅπτηται ὁχ Arist. aM 4 post ἐχόμενον repet. xal τί τὸ
ἐφεξῆς, sed delev. M 6 oi γοῦν) ol yàp a: ἦγουν M ἑξῆς M 1 ἅπτωνται M

9 οἰκίας] οἰχίᾳ aF 10 καὶ (post ὅταν) om. F ἅπτονται C ἀλλήλων ACM: αὐτῶν
ἀλλήλων F: ἀλλήλων αὐτῶν a ἐχόμενά εἰσι ἃ 11 μεταξὺ ἔχειν Μ ὁμοιογενὲς

ΕΜ 12 ἀνομοιογενὲς ΔΕΜ (in quo post primum o 1 litt. erasa) xal om. F
13 ἐχόμενον ob πᾶν aF 14 ἔχει A νουμίας, sed corr. A 15 οὔτε τὸ CFM:
οὐδὲ τὸ A: οὔτε a 16 μὴ] μὴ δὲ C 11 ἔσται Α 19 ϑείη C: ϑεὶς 4AFM

21 τῶν δὲ --- ἀλλήλων om. C 22 λέγεται ἔχεσϑαι Μ: λέγοιτο ἔχεται F extremis add.
ἀλλήλων aFM 25 τὸ πρῶτον aF cf. p. 871,16 26 εἰς ὃ ἔσχατον FM xal om. ὃ
post ὅτι add. τὸ aCFM 21 ἐστί ante τῆς μεταβολῆς Arist. p. 226206 οὖν τὰ
ἀχόλουϑα) νῦν C: νῦν τὰ ἀχόλουϑα M 28 προσϑεὶς ἃ ἐν om. F

878 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 8 [Arist. p. 22747. 10)

ἀντιχείμενον: πᾶσα ἣ ἀπὸ ἀντιχειμένου εἰς ἀντιχείμενον μεταβολὴ ἣ ἀπὸ 205v
ἀντιφάσεως ἣ ἀπὸ ἐναντίου ἐστί: xai γὰρ ἢ στέρησις ἐναντίον πως, ὡς
εἴρηχεν αὐτός. xai τῶν πρός τί τινά ἐστιν ἐναντία. εἰ οὖν ἢ κατὰ ἀντί- τὸ
φασιν μεταβολὴ χατὰ γένεσιν xai φϑοράν ἐστιν, οὐχ ἔστι δὲ γενέσεως xal
φϑορᾶς μεταξύ, διότι τὸ μὲν μεταξὺ ὑφεστώτων ἐστὶ τινῶν μεταξύ, ἐν δὲ
τῇ γενέσει xal φϑορᾷ οὐχ ὑφέστηχεν ἄμφω τὰ dxpa, ἀλλ᾽ ἐν μὲν τῇ γε-
νέσε! μόνον τὸ εἰς 6, ἐν δὲ τῇ φϑορᾷ μόνον τὸ ἐξ οὗ (τὰ γὰρ ἄλλα οὐχ
ὑποχείμενά ἐστιν, ἀλλὰ ἀποφάσει δηλούμενα), ἀνάγχη ἐν τοῖς ἐναντίοις εἶναι
τὸ μεταξύ. οὐχ ἐν πᾶσι δὲ τοῖς ἐναντίοις λέγει (ἔστι γάρ τινα τῶν ἐναν-
10 ttov ἄμεσα), ἀλλ᾽ ὅτι ἐν τῷ γένει τῶν ἐναντίων. 30

ὧσι

Ρ. 297410ὺ Τὸ ὃὲ συνεχὲς ἔστι μὲν ὅπερ ἐχόμενον Éuc τοῦ xal
toic ὁποίοις ἔχαστον τούτων ὑπάρχει, εἴρηται. 85

“ὥσπερ ἀπὸ τοῦ ἐφεξῆς xal τοῦ ἅπτεσθαι ἐγίνετο τὸ ἐχόμενον, οὕτως
ἀπὸ τοῦ ἐχομένου τὸ συνεχές, ὅταν T, ἁφὴ τῶν ἐχομένων γένηται ἕνωσις.
15 τοῦτο δὲ γίνεται, ὅταν τῶν ἁπτομένων τὰ πέρατα δύο τέως ὄντα, συμφυ-
ἕἔντα ἕν γένηται' τότε γὰρ οὐχέτι μένει ἁπτόμενα. δεῖ δὲ xal τὰ ἅπτε-
σϑαι μέλλοντα ἀλλήλων, συνεχῇ εἶναι’ μεοιστὰ γάρ, διότι τὰ ἀμερῇ οὐχ
ἅψεται ἀλλήλων. φανερὸν οὖν ὅτι ἐν τούτοις ἐστὶ τὸ συνεχές, ἐξ 40
ὧν ἕν τι πέφυχε γίνεσθαι χατὰ τὴν συναφήν. πέφυχε δὲ γίνεσθαι
20 ἕν τὰ μὲν συμφύσει ὥσπερ τὰ ἐγχεντριζόμενα φυτά, τὰ ὃὲ ἀφῇ καὶ συν-
- e e ^ ^ *Y ^w - "^
apuo(ij ὡς ἢ ναῦς. τῶν δὲ τὸ αἴτιον τοῦ ἕν εἶναι πλεῖον μὲν 7| χατὰ
e [d * 5 , δὰ , ^ eo — Ῥ l ^7 e ὶ ϑέ
ἁφήν, ἐνδεέστερον δὲ συμφύσεως, ὥσπερ ὕδατος καὶ ἀέρος" χαὶ διαλυϑέν-
των Ἰὰρ αὐτῶν οὐχ ἧττον τὰ μόρια ἥνωται xal τὴν αὐτὴν τῷ ὅλῳ σῴζει
φύσιν. ἄλλα Oi δεσμῷ τὸ ἕν ἔχει ὡς φάχελης, τὰ δὲ πλοχῇ ὡς ἱμάτιον,
25 τὰ E ἐμπλέξει τῶν μορίων ὡς f, ἅλυσις, τὰ δὲ ῥάψει ὡς ὑποδήματα, τὰ 46
6& χόλλῃ ὡς χάρτης, τὰ OE χράσει ὡς μελίχρατον, τὰ δὲ συνθέσει τοιᾶδε
ὡς σωρός, τὰ ὃξ συντάξει ὡς τὸ στράτευμα, τὰ δὲ συνδέσμῳ ὥσπερ αἱ
οὐχ ἁπλαῖ προτάσεις. τὸ δὲ ἅρμα xal ἢ συνωρὶς χατὰ πολλοὺς τρόπους
ἕν γίνεται. ὁ μὲν γὰρ δίφρος ὥσπερ xai οἱ τροχοὶ συναρμόσει ἕν γίνον-
30 ται, τὸ ὃὲ πρὸς ἄλληλα τούτων &vomotóv αἴτιον σύνϑεσις dv τις εἴη. τῶν

ὦ ἀπὸ τοῦ ἐναντίου Α ὃ εἴρηχεν) c. 1 p. 225*3 ἐναντία ἐστίν aF 4 obx ἔσται C
ἢ ἐστὶν post tert. μεταξὺ aF, ante tert. μεταξὺ M 6 οὐχ] οὔϑ F ἄμφω οῃ;. ἃ 9 πᾶσι

(ex πάση) € τινα om. CFM 12 ποίοις a ὑπάρχειν FM 13 οὕτως ACM:
οὕτω (οὕτως F) καὶ ΔῈ 14 ante ἕνωσις habet ἔφε deletum F 15 δὲ om. C

16 γίνεται Εἰ: γίνηται M 11 μεριστὴ Μ τὰ om. F 18 φανερὸν (a in ras. m
litt.) M οὖν om. FM 19 xatà τὴν συναφὴν (ἁφὴν F) γίνεσθαι aF ἁφὴν M
90 ἐγχετριζόμενα a 2] τὰ αἴτια M ἕν elvat πλεῖον ΔΑ": ἕν elvat πλείονα A!: Bv,
vaeuum τν litterarum, πλείονα Εἰ: εἶναι πλείονα ΟΜ 22 τὴν ἁφὴν C ἐνδεέσ-
τερα M 24 δεσμῷ] in mrg. genera unitatis numerat ὃ usque ad iy A ἔχει τὸ ἕν
aF φάχελλος A: σφάχελλος C: σφαχέλος M 26 κόλλῃ, de] χόλλη χαὶ M
χάρτες F 29 γὰρ om. F oU //poe A συναρμώσει 5. 30 τὰ δὲ FM

ἕν ὁποῖον CF

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 3 [Arist. p. 227410] 819

δὲ ἵκπων ὡς πρὸς ἀλλήλους τε xal τὸν δίφρον σύζευξις. τὸ μέντοι πᾶν 205*
σύστημα σύνϑεσις. εἰσὶ δὲ xal ἄλλοι πλείους τρόποι τῆς τοῦ ἑνὸς συστά- δ0
σεως. ὃ μέντοι ᾿Αριστοτέλης τεττάρων ἐμνήσϑη 7| γόμφῳ εἰπὼν 7,
χόλλῃ ἢ ἀφῇ 7j προσφύσει γίνεσϑαι τὸ συνέχον ἕν. λέγει δὲ συνέχον
5 ὃν τὸ ἀναβεβηχός, xal ὑπερσυνεχὲς ὃν xal αἴτιον τοῦ συνεχοῦς" xal γὰρ
τὸ μὲν συνεχὲς xal ξν, τὸ δὲ ἕν οὐ πᾶν συνεχές" πλοῖον γὰρ xal ἱμάτιον
χαὶ οἰχία ἕν τι, ἀλλ' οὐχὶ συνεχές. φανερὸν δέ φησι χαὶ ὅτι πρὸς
νόησιν πρῶτόν ἐστι τὸ ἐφεξῆς τοῦ ἁπτομένου, τὸ δὲ ἁπτόμενον τοῦ
συνεχοῦς" τὸ μὲν γὰρ ἁπτόμενον ἀνάγχη | ἐφεξῆς εἶναι, τὸ δὲ ἐφε- 206:
10 ξῆς οὐ πᾶν ἅπτεσϑαι. διὸ xal ἐν προτέροις τῷ λόγῳ τὸ ἐφεξῆς
ἐστι. πρότεροι δὲ xal πρεσβύτεροι oí ἀριϑμοὶ τῶν μεγεθῶν, xal ἐν τού-
τοις τὸ ἐφεξῆς" τὰ γὰρ δύο τοῦ ἑνὸς ἐφεξῆς. ἀφὴ δὲ οὐχ ἔστι μονά-
δων. πρότεροι δὲ ἀριϑμοὶ xal μονάδες σωμάτων xal μεγεθῶν οὐχ ὑπο-
στάσει, ἀλλὰ λόγῳ. διὸ χατὰ γένεσιν τελευταῖον τῇ ἐπινοίᾳ τὸ συνεχές"
15 πρῶται γὰρ αἵ μονάδες, ἐν αἷς τὸ ἐφεξῆς, ϑέσιν δὲ λαβουσῶν τὸ ἅπτε- 5
σϑαι ἐπιγίνεται, τῆς δὲ ἁφῆς συμφυείσης τὸ συνεχές, χαὶ οὐδὲν ἔτι
μετὰ τοῦτο.
Ὁ μέντοι Εὔδημος τὸ συμφυὲς τοῦ συνεχοῦς μᾶλλον ἡνωμένον ϑεα-
σάμενος xai ἴδιον τῶν φυσιχῶν αὐτὸ εἰπών “τοῦτο, φησί, χατὰ τὸν λόγον
20 πρῶτόν ἐστι xal ἀρχή" τούτῳ γὰρ ἕπεται τὸ συνεχὲς xol ἐχόμενόν τε xai
ἐφεξῆς" χατὰ δὲ τὴν γένεσιν, φησί, τελευταῖον τὸ συμφυές. δῆλον δὲ
ὅτι τῷ λόγῳ τοῦτο πρῶτον εἶπεν ὡς ἐξ ἐχείνων συνεστώς. ὁ δὲ ᾽Αριστο-
τέλης τὸ ἐφεξῆς τοῦ ἅπτεσθαι πρῶτον εἶπε τῷ λόγῳ ὡς ὁλιχώτερον xal 10
ἁπλούστερον xal συναναιροῦν xal συνεπιφερόμενον. ὕστατον οὖν χατὰ γέ-
25 νεσιν τὸ συνεχές. διὸ εἰ συνεχῇ εἴη, ἀνάγκη ἅπτεσϑαι. οὐχ οὕτω
ὃὲ λέγει ὡς τοῦ συνεχοῦς, xal ὅτε συνεχές ἐστιν, ἁπτομένου ὄντος (οὐχέτι
γὰρ ἔσται συνεχὲς χατ᾽ ἐχεῖνο τὸ μέρος, καϑ᾿ ὃ ἣ ἁφή), ἀλλ᾽ ὅτι συνε-
χοῦς γενομένου, Ex πλειόνων ἀνάγχη τὴν ἁφὴν προὐποστῆναι. εἰ δὲ
ἅπτοιτό τινα, οὐχ ἀνάγχη συνέχειαν ἐπινοεῖσθαι, ὥστε ἐν οἷς οὐχ ἔστιν ἢ
30 ἁφή, οὔτε σύμφυσις οὔτε συνέχειά ἐστιν ἐν τούτοις, εἴπερ τῆς συνεχείας 15
προηγεῖσθαι δεῖ τὴν doc. οὐ μέντοι ἐν πᾶσιν, ἐν οἷς ἐστιν ἀφή, xai
σύμφυσιν ἤδη γενέσϑαι δυνατόν: χαὶ γὰρ ξύλου λίϑος ἅπτεται χαὶ ἱμάτιον
ζῴου, ἀλλ᾽ οὐ συμφύεται ταῦτα εἰς ἕνωσιν.
Εἰ οὖν ἀληϑὲς τὸ μὴ εἶναι ταὐτὸν τὸ ἐφεξῆς καὶ τὸ ἅπτεσϑαι μηδὲ

1 ἀλλήλλους C τὸν δίφρον ΔΑΟΜ: τῶν δίφρων in mrg. F!: τῶν ἵππων in textu F!

9 ἀνεμνήσϑη aF ἐπῶν F 4 προχύσει F ἕν τὸ συνέχον aF: Bv τὸ συνε-
y& M λέγεται aF 4. ὃ GuvÉy .. . ἕν (syll. ov om. in m litt. lac.) M

5 ὑπερφυὲς C 6 γὰρ om. FM 1.8 πρῶτον πρὸς νόησιν AC 11 δὲ] γὰρ 8

12 τοῦ om. CM 15 ἐν al; om. M 16 τοῦτο post ἔτι add. M 11 μετὰ
om. F 18 Εὔδημος] fr. 58 p. 82,8 18. 19 ϑεασάμενος ἡνωμένον aF: ἡνωμένον
ϑεασάμενον Μ 19 xol 8A: om. CFM 20 τοῦτο C! 22 pro εἶπεν in-
cohaverat ἐστὶ, sed corr. C éxelvou F 24 συναιροῦν F: συν... αἱροῦν (av om. in

lac. ni litt.) M 26 δὲ om. F 28 ὑποστῆναι F 29 $om.M 32 σύμφυσις F
γενέσϑαι (γίνεσθαι a) ἤδη aFM 94. ἐφεξῆς] συνεχὲς, sed corr. F

880 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 3 [Arist. p. 227410)

toig αὐτοῖς ὑπάρχει, συναχϑήσεταί τι ὥσπερ πόρισμα ἀπὸ τούτου, ὅτι xdv 206r
εἶεν στιγμὴ χαὶ μονὰς χωρισταὶ τῶν πραγμάτων, ὥσπερ ὑποτίϑενταί τινες
οἱ τὰ ὑποχείμενα τοῖς μαϑήμασι μὴ ἐξ ἀφαιρέσεως λέγοντες, οὐχ ἄν εἴη ταὺ-
τὸν στιγμὴ xal μονάς, ὡς ἔδοξέ τισι, κἄν ἀμερῇ ἄμφω xdy ἀρχὴ ποσοῦ ἑχάτε- 90
5 pov 1, εἴπερ ταῖς μὲν στιγμαῖς ὑπάρχει ϑέσιν ἐχούσαις τὸ ἅπτεσϑαι χατὰ
στιγμήν, ταῖς δὲ μονάσι τὸ ἐφεξῆς ὑπάρχει" εἰ οὖν μὴ ἐν τοῖς αὐτοῖς
τὸ ἅπτεσϑαι xal τὸ ἐφεξῆς οὐχ ἄν εἴη ταὐτὸν στιγμὴ xal μονάς" ὑπάρχει
δὲ ταῖς στιγμαῖς τὸ ἅπτεσθαι οὐ χαϑ᾿ αὑτάς (ἀμερεῖς γάρ εἰσι, τὰ δὲ ἁπτό-
μενα μερ'στὰ ἀνάγχη εἶναι), ἀλλ᾽ ὅτι ἣ τὸ ἅπτεσθαι ἀντὶ τοῦ ἐφαρμόζειν
10 εἶπεν (σημεῖον γὰρ σημείῳ συντιϑέμενον σημεῖον ποιεῖ᾽ οὕτω δὲ ἤχουσεν ?5
6 ᾿Αλέξανδρης), ἢ μᾶλλον ὅτι χατὰ τὰ σημεῖα ὑπάρχει τὸ ἅπτεσθαι ταῖς
Ἰραμμαῖς.
Οὐ μόνον δὲ ix τῆς διαφορᾶς τοῦ ἅπτεσθαι xal τοῦ ἐφεξῆς ἣ δια-
qopà τοῦ σημείου xal τῆς μονάδος δείχνυται, ἀλλὰ xal ix τοῦ μεταξύ,
15 εἴπερ τινῶν μὲν στιγμῶν ἐνδέχεται εἶναί τι μεταξύ, τινῶν δὲ οὔ.
τῶν μὲν γὰρ ἐφαρμοζουσῶν ἀλλήλαις στιγμῶν οὐδέν ἐστι μεταξύ, τῶν δὲ
μὴ ἐφαρμοζουσῶν ἐνδέχεται εἶναι μεταξὺ γραμμὴν ἢ γραμμάς: οὐδὲ γὰρ
τούτων ἀνάγχη μεταξὺ εἶναι Ἰραμμήν, ἀλλ᾽ ἐνδέχεται, εἴπερ χαϑ᾽ αὑτὰς 80
ὑποτεϑεῖεν αἱ στιγμαὶ χαὶ μὴ ὡς τῶν ἐν σώματι γραμμῶν πέρατα. τῶν
20 ὃὲ μονάδων οὐϑὲν μεταξύ ἐστιν’ μονάδος γὰρ xal δυάδος ἀνάγχη μηϑὲν
μεταξὺ εἶναι. τὸ γὰρ οὐχ ἀνάγχη μεταξύ ἀντὶ τοῦ ᾿ἀνάγχη μὴ εἶναι
μεταξύ᾽ εἴρηται" οἱ γὰρ ἀριϑμοί, ὡς ot Πυϑαγόρειοι λέγουσι, τῷ χενῷ ἀπ᾽
ἀλλήλων χωρίζονται οὐδὲν ἔχοντες ἀλλήλων μεταξύ.
Ἰστέον δὲ ὅτι διχῶς φερομένης τῆς γραφῆς ἐν τοῖς βιβλίοις ὅπου μὲν
25 πᾶσα Ἰὰρ γραμμὴ μεταξὺ στιγμῶν, ὅπου δὲ πάσης γὰρ γραμμῆς S
μεταξὺ στιγμή, τὴν προτέραν σαφεστέραν οὖσαν ἴσασιν οἱ ἐξηγηταί:
πᾶσα γὰρ γραμμὴ πεπερασμένη μεταξὺ δυεῖν στιγμῶν ἐστι τῶν τὰ πέρατα
αὐτῆς ὁριζουσῶν᾽ ἐνδέχεται δὲ χαὶ μὴ εἶναι μεταξὺ γραμμήν, ὅταν χαϑ᾽
αὑτὰς αἱ στιγμαὶ νοηϑῶσιν ὑπὸ τῶν χωριστὰς αὐτὰς ὑποτιϑεμένων. fj δὲ
80 ἑτέρα, εἴπερ μὴ χατὰ διαφϑορὰν εἴη γεγραμμένη, ἀχολουϑοίη ἄν τῷ προ-

] συνάγεται ἃ ὡς F ante πόρισμα ras. C 2 εἶεν) eL ἐν C: ἢ ἕν F
χωρισται — μονάς (4) om. F 4 ἔδειξε CIF 9 μὲν ACM: om. aF ἢ τὸ ἅπτε-.
σϑαι --- στιγμαῖς (8) om. C 8 οὐ χαϑ᾽ -- εἶναι (9) om. M ἑαυτὰς aF 10 συντε-
ϑὲν aFM post ποιεῖ add. αὐτὸ F post δὲ add. αὐτὸ a ἤχουεν FM

15 τινῶν δὲ οὔ C: om. aAFM. scilicet proxima τῶν μὲν --- μεταξὺ in archetypo propter
homoeoteleuton omissa et in margine suppleta turbas dederunt, quarum indicium in A
remansit lacuna post μεταξὺ (16), quam lineolis explevit A! 11 οὐδὲ] οὗ M

18 «av' αὐτὰς Εὶ 19 ὡς τῶν] ὄντων C 20 οὐϑὲν et μηϑὲν ut in Aristotelei lem-
matis paraphrasi AC: οὐδὲν et μηδὲν aM: οὐδὲ et μὴ δὲ Καὶ μονάδος δὲ F 21 post
prius μεταξὺ add. dv τι (sic) A γὰρ ἀν F 2]. 22 οὐχ ἀνάγχη μεταξύ libri: in
Aristotele deest μεταξῦ, sed in cod. E proxima sunt μεταξὺ γὰρ οὐδὲν, non οὐδὲν γὰρ μεταξὺ.
fortasse etiam μονάδος xal δυάδος ordine inverso legit cum cod. F Simplicius 22 ὡς
xal ot C πυϑαγόριοι AC χενῶ ex χοινῶ C 26 στιγμὴ, ἢ in ras. iv litt. C
26 óoetv. AC: 0520 4FM τὰ om. M 28 «ai om. FM 29 διανοηϑῶσιν C
30 διαφορὰν F γεγραμμένον aF ἀχολουϑείη F

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 3.4 [Arist. p. 221410. 08] 881

εἰρημένῳ. εἰπὼν γὰρ περὶ τῶν στιγμῶν xal τῶν μὲν ἐνδέχεται εἶναί 206:
τι μεταξύ ἐπήγαγεν. πάσης γὰρ γραμμῆς μεταξὺ στιγμ ἡ. εἰ γὰρ 40
πάσης Ἰραμμῆῇς μεταξὺ στιγμὴν ἐνδέχεται εἶναι τὴν διαιροῦσαν αὐτήν, xal
πάλιν τῶν παρ᾽ ἑχάτερα τῆς στιγμῆς γραμμῶν ἑχατέραν ἔστι διελεῖν

5 στιγμῇ. ἀληϑὲς ὅτι τῶν στιγμῶν τῆς τε ἄχρας ὁποτερασοῦν xal τῆς μέ-
σης ἐνδέχεται εἶναί τι μεταξὺ τὴν γραμμήν (τῶν γὰρ ὄντων τί ἐστιν ἢ
Ἱραμμή) καὶ τῆς μέσης xal τῆς λοιπῆς ἄχρας τὴν ἑτέραν γραμμήν. xal
ἔχοι dy τι πλέον ἢ γραφὴ αὕτη ἢ λέγουσα πάσης γὰρ γραμμῆς με-
vato στιγμή τὸ μὴ ἐπὶ τῆς πεπερασμένης μόνης γραμμῆς ἀληϑεύειν τὸ 45

10 ἐνδέχεσϑαί τι εἶναι μεταξὺ τῶν στιγμῶν, ἀλλὰ xal ἐπὶ τῆς ἀπείρου. xai
γὰρ καὶ ταύτην ἐνδέχεται διελεῖν στιγμῇ χαὶ δεῖξαι, ὡς εἴρηται, ὅτι με-
vato τῶν στιγμῶν ἐνδέχεται εἶναι ἸὙραμμᾶς. εἰπὼν δὲ περὶ ἑχάστου
τῶν προτεθέντων συμπεραίνεται λοιπὸν τὸν λόγον, ὑπομιμνήσχων κατὰ
τάξιν, ὅτι εἴρηται περὶ πάντων xal τί ἐστιν ἔχαστον xal τοῖς ποίοις τῶν

15 ὄντων ὑπάρχει" εἴρηται γὰρ ὅτι τὰ μὲν ἄλλα πάντα τοῖς ἔχουσι ϑέσιν
ὑπάρχει, τὸ δὲ ἐφεξῆς xal τοῖς οὐχ ἔχουσι ϑέσιν, εἴπερ xal ἐν ἀριϑμοῖς o0
τοῦτο ϑεωρεῖται.

Ρ. 22108 Μία δὲ χίνησις λέγεται πολλαχῶς ἕως τοῦ | γένος δὲ 200v
τῶν ἐπιστημῶν.

90 ᾿Αχόλουϑον μὲν ἦν μετὰ τὰ περὶ χινήσεως ἤδη ῥηϑέντα, ἐν οἷς διέ-
χρινε τὴν χίνησιν τῆς γενέσεως xal τῆς φϑορᾶς, xai τὰς χατηγορίας ἐν αἷς 5
ἢ χίνησις ὑπάρχει παραδέδωχε, ταῦτα τὰ νῦν ῥηϑησόμενα περὶ χινήσεως
ἐπαγαγεῖν, τίς ἢ μία χίνησις, xal ὅτι τριχῶς λεγομένου τοῦ ἑνὸς ἣ γένει
ἢ εἴδει ἣ ἀριϑμῷ, ὡς xal ἐν ἄλλοις διώρισται, καὶ f, μία χίνησις τριχῶς

25 βηϑήσεται. xal τὶς μὲν ἢ τῷ γένει μία, τὶς δὲ ἢ τῷ εἴδει, τὶς δὲ ἢ τῷ
ἀριϑμῷ, ἥτις xal χυρίως μία δειχϑήσεται. ἐπειδὴ δὲ ἢ μία συνεχής ἐστι
χαὶ ἢ συνεχὴς μία, ἔδει προγινώσχειν τί τὸ σύνεχές ἐστιν, ἵνα xal ἐπὶ
χινήσεως αὐτὸ γνωρίζειν δυνώμεϑα. ἐπειδὴ δὲ τὸ μὲν συνεχὲς ἐχόμενόν
τί ἐστι, τὸ δὲ ἐχόμενον ἐφεξῆς τι χαὶ ἁπτόμενον, ταῦτα δὲ ἅμα εἶναι χρή,

30 συνθεωρεῖται δὲ τούτοις xai τὸ μεταξύ, εἰχότως ἢ ἐχείνων διδασκαλία πρὸ
τῶν νῦν ῥηϑησομένων παραδέδοται. αὐτὸ μέντοι τοῦτο τὸ πρόβλημα τὸ
δειχνύον, τίς ἣ μία χίνησις, ἔστι μὲν xaO! αὑτὸ τῆς quatur ϑεωρίας oi-

Γ

0

2 μεταξύ τι aFM 4.5 διαιρεῖν (sed corr. F!) ἑκατέραν στιγμῇ (στιπμὴν F) ἐστὶν aF
5 ἀληϑῶς F 6 ἡ om. aFM 1 τῆς μέσης om. F 8 γὰρ om. FM Ü στιγ-
μὴν F τὸ] τῷ M μὴ post τῆς iteratum del. F μόνης om. FM 10 τι post
μεταξὺ ἃ 11 xai (ante ταὐτην) om. aCFM ὅτι] τι F 13 προϑέσεων C
post προτεθέντων add. xai δείξας M 14 τί A: ὅ,τι aCFM 16 τοῖς] τὸ sic F
ϑέσιν] τάξιν F: om. M 20 μὲν om. aFM 22 ἡ om. a 23 τριγῶς
om. M ἣ om. FM 24 fiet a ἐν ἄλλοις} velut Metaph. ἃ 6. 1016531
xal (ante ἡ) om. aF 26 xal om. CFM 27 ante μία add. δὲ C ἔδει CM et (ἔὼ
corr. nescio unde) A: ἤδη Εἰ: εἴδει & πρηγινώσχει F: προδιδάσχειν M 0 τοῦύ-
τω FM 91 παραδίδοται F

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. Ó

882 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 (Arist. p. 3270 8]

χειότατον (ῶς δηλώσει τὰ περὶ αὐτοῦ λεγόμενα, xal πρὸς τὸ τέλος δὲ τῆς 206"
ὅλης φυσιχῆς πραγματείας συντελέσει τὸ σχοπιμώτατον’ ἀπ᾽ αὐτοῦ γὰρ
δειχϑήσεται τίς ἢ μία καὶ συνεχὴς ἐν τῷ χόσμῳ κίνησις, ὅτι ἢ χυχλοφο- 15
pía, xal τί τὸ προσεχῶς ταύτην χινοῦν, ὅτι τὸ ἀχίνητον xal ἀμερὲς xal

5 ἀίδιον αἴτιον), τὸ δὲ νῦν ἔχον τὴν μίαν χίνησιν τριχῶς λέγεσθαί φησιν.
ὥσπερ xal τὸ ἕν, ἢ γένει 7| εἴδει ἢ ἀριϑαῷ.

Γένει μὲν οὖν μία χίνησις ἢ ἐν τῇ αὐτῇ χατηγορίᾳ᾽ οἷον πᾶσα φορὰ
πρὸς πᾶσαν φορὰν μία τῷ γένει ἐστίν: ἐν γὰρ τῇ ποῦ χατηγορίᾳ ἑνὶ γένει
ὄντι πᾶσαι. xal ἀλλοίωσις πρὸς ἀλλοίωσιν" ἐν γὰρ ποιότητι. ὁμοίως δὲ xol

10 αὔξησις πρὸς αὔξησιν xal μείωσις πρὸς μείωσιν" ἐν πησότητι γὰρ πάντα. εἰ 90
οὖν ἕτεραι τῷ γένει χινήσεις, οὐχ ὡς γένος τι χοινὸν ἢ χίνησις χατηγορεῖται
τῶν πολλῶν χινήσεων, ὥστε οὐδὲ ὃ ὁρισμὸς αὐτῆς ὡς ἑνὸς γένους xal
μιᾶς φύσεως ἐγένετο. εἴδει δὲ μίαι πλείονές εἰσι χινήσεις, ὅταν ἐν
τῷ αὐτῷ γένει οὖσαι χαὶ ἐν τῇ αὐτῇ κατηγορίᾳ χαὶ ἐν εἴδει τῷ αὐτῷ

15 εἰσιν ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος ὄντι ἀτόμῳ xal μὴ διαιρουμένῳ εἰς εἴδη. οἷον
πᾶσαι ai λευχάνσεις xai τῷ γένει μία εἰσί (χρώματα γὰρ xal ποιότητες)
χαὶ τῷ εἴδει μία, λεύκανσις δὲ χαὶ μέλανσις τῷ μὲν γένει αἱ αὐταί, τῷ
δὲ εἴδει διάφοροι. 9ὅ

Εἰπὼν δὲ ὅτι χρώματος μέν εἰσι διαφοραὶ χατὰ χίνησιν λεύχαν-

20 σις xal μέλανσις, xal διὰ τοῦτο λεύχανσις μὲν xal μέλανσις διάφοροι κατ᾽
εἶδός εἰσι, λεύχανσις δὲ λευχάνσει ἢ αὐτὴ τῷ εἴδει xal μέλανσις μελάνσει,
ἐπήγαγεν: λευχότητος δὲ οὐχ ἔσται" διό πως εἴδει μία λεύχανσις
λευχάνσει. xal εἴη ἄν λέγων ὅτι χρώματος μέν εἰσι χατ᾽ εἶδος διαφοραί,
ὅτι μὴ ἔστιν ἄτομον εἶδος τὸ χρῶμα εἰς εἴδη xal αὐτὸ διαιρούμενον τὸ

25 λευχὸν xat τὸ μέλαν, λευχότητος δὲ οὐχ εἰσὶ χατ᾽ εἶδος διαφοραί, διότι 80
ἄτομον εἶδος ἢ λευχότης ὡς ὃ ἄνϑρωπος. xal διὰ τοῦτο, φησίν, f, αὐτή
πως τῷ εἴδει λεύχανσις λευχάνσει. τὸ ὃδὲ πῶς ἐνίοτε πρόσχειται διὰ τὴν
ἐπαχϑησομένην ἀπορίαν πρὸς τὴν μίαν τῷ εἴδει χίνησιν. ἰστέον δὲ ὅτι
ἔν τισι τῶν βιβλίων τοῦτο τὸ ῥητὸν οὐ φέρεται λευχότητος δὲ οὐχ

80 ἔστι" διό πως εἴδει μία λεύχανσις λευχάνσει. χαὶ οἱ ἐξηγηταὶ δὲ
φαίνονται παρατρέχοντες αὐτό.

l. 2 τῆς ὅλης πραγματείας τῆς φυσιχῆς ΔῈ Μ 3 δειχϑήσεται) δὴ χρήσεται FM 4 τὸ
(post ὅτι) om. aF προσεχὲς 8 6 7| γένει, inter v et e ras. C post ἣ γένει add.
εἴη F 8 ἔσται αἱ γὰρ τόπου χατηγορίαι ἑνὶ γένει ὄντι πᾶσι F 9 ὁμοίως γὰρ xal F

ἡ αὔξησις M 11 ἑτέρα τ. γ. χίνησις Ε' γένη sic τι χοινὸν M 12 ὁ om.
aF ἑνὸς] γένος Καὶ 13 μίαι scripsi: αἱ libri post ai add. αὐταὶ C

εἰσιν] ὦσι μὲν M 15 ὑπὸ --- εἴδη om. F τὸ Om. a γένος --- εἴδη om. M

16 αἱ in ras. C μία recte aAC (cf. p. 890,7): ἕν FM γὰρ] τε F lI" τῳ]
τὰ ἃ μία] ἕν FM δὲ] τε F xal τῷ μὲν F 19. 20 κατὰ χίνησιν
λεύχανσις δὲ xal F 20 μὲν om. C xal μέλανσις add. in mrg. C 22 λευχό-
Uu F οὐχ ἔσται libri ut Arist. cod. H: οὐχ ἔστιν Arist. cod. E: obxéct Arist. vulg.
διὸ πῶς (ut Arist. cod. H) AC (διό πως a): διόπερ FM: διὸ τῷ Ar. vulg. 24 ὅτι---
λευχότης (26) om., pro quibus χατὰ x(vgotv exhibet F xal (ante αὐτὸ) om. M

21 ἐνίοτε om. a 28 χίνησιν] δείχνυσιν FM 90 διόπερ aFM πως post μία

inseruit a

BIMPLICH IN PHYSICORUM V 4 [Arist. p. 2270υ8. 14) 883

Εἰπὼν δὲ μίαν εἶναι τῷ εἴδει χίνησιν τὴν ἐν ἀτόμῳ μίαν οὖσαν, ἐπειδὴ 206v
ἔστι τινὰ εἴδη, ἃ οὐδὲν χωλύεται xal γένη ἄλλων εἰδῶν εἶναι διὰ τὸ μὴ 35
εἶναι ἄτομα εἴδη, ὥσπερ τὸ ὄρνεον εἶδος ὃν τοῦ ζῴου xal γένος ἐστὶν
εἰδῶν τινων, οἷον ἀετοῦ xal ἱέραχος, λέγει ὅτι αἱ χατὰ (tà) τοιαῦτα εἴδη
5 αἱ αὐταὶ χινήσεις ἁπλῶς μὲν οὐχ εἰσὶν αἱ αὐταὶ τῷ εἴδει, διότι διαιροῦνται
εἰς διάφορα εἴδη, ὡς τὸ λευχὸν xal μέλαν’ πῶς δέ εἰσιν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ
εἴδει εἰσί, xdv μὴ ἢ ἄτομον τὸ εἶδος. παράδειγμα δὲ τῶν ὑπαλλήλων
εἰδῶν τὴν ἐπιστήμην παρέϑετο, εἶδος μὲν οὖσαν ὑπολήψεως, ταὐτὸν δὲ
εἰπεῖν γνώσεως, γένος δὲ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν, γεωμετρίας, ἀριϑμη- 40
10 tuc, μουσιχῇς, ἰατριχῇῆς καὶ τῶν λοιπῶν. εἰ οὖν $ μάϑησις ἀνάληψίς
ἐστιν ἐπιστήμης xal χίνησις κατὰ ἐπιστήμην, ὡς f$ ἐπιστήμη πῶς μὲν ἕν
εἶδός ἐστιν, ὅτι ἀπὸ γένους διῃρέϑη τῆς γνώσεως, ἁπλῶς δὲ οὐχ ἕν, ὅτι
οὐχ ἔστιν ἄτομον εἶδος, οὕτως ἕξει xal ἢ μάϑησις χίνησις οὖσα xal ἐπιστή;
μης ἀνάληψις.

15 p. 2270:14 ᾿Απορήσειε δὲ dv τις, εἰ εἴδει μία ἣ χίνησις ἕως τοῦ 45
γένει μὲν οὖν xal εἴδει μία χίνησις οὕτως.

Εἰπὼν μίαν χατ᾽ εἶδος εἶναι χίνησιν τὴν κατὰ τὸ αὐτὸ εἴδος ἐπιτε-
λουμένην, ἀπορεῖ εἰ δεῖ λέγειν μίαν χίνησιν xat! εἶδος τὴν τοῦ αὐτοῦ χι-
νουμένου ἐκ τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ αὐτὸ πάλιν καὶ πάλιν, χινούμενον μὲν

20 τὴν στιγμὴν λαβών, ἕν δὲ εἶδος χινήσεως τὸ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ αὐτό. 50
χαὶ λέγει ὅτι, εἴ τις ταύτην μίαν τῷ εἴδει λέγοι χίνησιν, ἔσται ἢ χυχλο-
φορία τῇ εὐθυφορίᾳ ἢ αὐτὴ κατ᾽ εἶδος. δύναται γὰρ τὸ αὐτὸ ἀπὸ
τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ποτὲ μὲν ἐπ᾽ εὐθείας χινεῖσϑαι, ποτὲ δὲ χύχλῳ.
χαὶ ἔσται ἢ χυχλοφορία τῇ εὐθϑυφορίᾳ ἢ αὐτὴ τῷ εἴδει, ὁμοίως δὲ

25 χαὶ ἣ χύλισις τῇ βαδίσει. καὶ λύει τὴν ἀπορίαν, διωρίσθαι λέγων
“μίαν τῷ εἴδει γίνεσθαι χίνησιν, ὅταν ἄτομον εἶδος ᾧ., xaO ὃ γίνεται ἣ
ὡς | αὐτὸς εἶπεν, ἐν ᾧ γίνεται" ἐὰν δὲ ἕτερον xal ἕτερον ἢ τοῦτο, ὅτι 207:

ἑτέρα xal ἑτέρα ἣ κίνησίς ἐστι. τὸ δὲ περιφερὲς τοῦ εὐθέος £ce-

1 post ἐν ras. C μίαν] εἴδει ACM 3 τὰ ὄρνεα εἴδη ὄντα FF 4 οἷα Μ
ἀετοῦ) αὐτοῦ a τὰ aM: om. ACF 6 post ὡς add. τὸ χρῶμα εἰς a xal τὸ
μέλαν C 1 τὸ om. F ὃπ᾽ ἀλλήλων aFM 9 ante γεωμετρίας add. οἷον aM
γεωμετρείας, sed corr. C 11 ἡ om. C 11. 12. ἕν εἶδος CM: εἶδος A': ὡς ἕν
εἴδος ΔΑ Ἐ 12 τῆς γνώσεως om. FM 15 Ἀπορήσει F ἡ om. aF ut Arist.
16 γένει --- εἴδει om. F post γένει ras. C χίνησις μία a ut Arist. 11 μία 8
18 μίαν λέγειν aFM 19 ante ix add. xal aF 20 τὸ ἀπὸ om. F post αὐτὸ
add. τὴν εὐθυφορίαν ἃ 21 xal om. F λέγοι xivnatv A: λέγει κίνησιν C: χίνησιν
λέγει aFM 22 τῇ εὐθυφορίᾳ om. F 24 τῇ εὐϑείᾳ ΔῈ τῷ εἴδει quod

in paraphrasi quoque v. 21 οἱ Themistii 357,1 recurrit, in illis exemplis Aristotelis for-
tasse hic legebatur; contra defuisse videtur in proximis post ἕτερον ἡ (v. 19) cf. p. 27

25 χύχλησις, super ἢ scr. t itemque p. 884,2 F διωρίσϑη F 26 μίαν — γίνεται
ex Themistio p. 357,4 χίνησιν γίνεσϑαι M τὸ ἄτομον F ἡ om. €
21 post ὅτι add. xai FM 28 xal om. M ἡ oun. aFM

6*

884 SIMPLICI IN PHYSICORUM V 4 (Arist. p. 227*14. 21]

pov τῷ εἴδει, εἴτε τὸ ἐν ᾧ ἣ χίνησις ληφϑείη ὡς εὐθεῖα γραμμὴ xal 207:
περιφερής, εἴτε ὃ τρόπος χαϑ᾽ ὃν ἣ χίνησις ὡς f, χύλισις xal ἣ βάδισις.
xal τοῦτο ἄν μᾶλλον σημαίνοι τὸ ἐν ᾧ ἣ χίνησις. ἣ γὰρ χύλισις χαὶ ἣ
βάδισις δύνανται ἐπ᾿ εὐθείας ἀμφότεραι γίνεσϑαι, xal οὐδὲν διοίσουσι
5 χατὰ τὸ ὑποχείμενον. xai ὁ ᾿Αριστοτέλης δὲ τοὺς τρόπους τῆς χινήσεως b
παραφέρειν ἔοιχε χυχλοφορίαν λέγων xal εὐθϑυφορίαν xal περιφερὲς xal
εὐθὺ χινήσεως εἶδος, ἀλλ᾽ οὐχὶ γραμμὰς ὑποτίϑεσϑαι. ἣ δὲ ἀπορία αὕτη
χαὶ λύσις ἔοιχεν ἐπῆχϑαι πρὸς διορισμὸν ἀχριβέστερον τῆς μιᾶς τῷ εἴδει
χινήσεως, δι᾿ οὗ τὸ μὲν οὕτως ἕν εἶδος ὡς ὑπάλληλον xal δυνάμενον εἰς
10 εἴδη xal αὐτὸ διαιρεῖσϑαι, δείχνυσι μὴ ποιοῦν μίαν χατ᾽ εἶδος χίνησιν" τὸ
γὰρ εἶδος τοῦτο, xaÜ' ὃ τὸ αὐτὸ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ πάλιν xal
πάλιν χινεῖται, εἴ τις λέγοι χυρίως ἕν εἶδος, ᾿ ὁμοίως xal τὴν χυχλοφορίαν 10
xal εὐϑυφορίαν χυρίως ἕν εἶδος ἐρεῖ. ἐπειδὴ δὲ οὐχ ἔστιν ἄτομον τὸ εἶδος
τοῦτο τῆς χινήσεως, ἀλλὰ διαιρεῖται εἰς ταῦτα, πῶς μὲν τὰ αὐτὰ τῷ εἴδει
15 ἐστὶ ταῦτα, ἁπλῶς δὲ οὐχ ἔστι τὰ αὐτα.

Ρ. 22102] ᾿Απλῶς δὲ μία χίνησις fj τῇ οὐσία μία xal τῷ ἀριϑμῷ
ἕως τοῦ εἰ δὲ μή, ἢ αὐτὴ μέν, μία δὲ οὐχί.

Εἰπὼν τίς ἢ τῷ γένει μία χίνησις xal τίς ἢ τῷ εἴδει 7j τε χυρίως

xal f πῶς μὲν πῶς δὲ οὔ, λέγει λοιπόν, τίς ἢ τῷ ἀριϑμῷ μία χίνησις, 96
20 ἣν χαὶ ἁπλῶς χαὶ χυρίως χαὶ τῇ οὐσίᾳ μίαν λέγει. χυρίως γὰρ ἕν τὸ τῷ
ἀριθμῷ ἕν, ὅτι τὸ τῷ γένει xal τῷ εἴδει ἕν πολλὰ μᾶλλόν ἐστιν ἣ ἕν.
μίαν δὲ τῷ ἀριϑμῷ φησιν τὴν ἕν τῷ ἀριϑμῷ τῶν τριῶν ἕχαστον ἔχου-
σαν, περὶ ἃ T χίνησίς ἐστιν, ὡς δυνατὸν ἐν ἑχάστῳ τὸ ἕν τῷ ἀριϑμῷ
ὑπάρχειν. τρία δέ ἐστι περὶ ἃ ἢ χίνησις τό τε χινούμενον αὐτὸ οἷον ὁ
25 Σωχράτης, xal τὸ ἐν ᾧ ἤτοι χαϑ’ ὃ εἶδος χινεῖται τὸ χινούμενον οἷον ἢ
βάδισις, καὶ τὸ ὅτε 6 χρόνος, ἐν ᾧ χινεῖται τὸ χινούμενον: πᾶν γὰρ τὸ

χινούμενον ἐν χρόνῳ χινεῖται. τούτων δὲ τῶν τριῶν τὸ μὲν ἐν ᾧ ἣ χί- 90
νησις xaÜ' αὑτὸ τὴν τῷ γένει ἢ εἴδει μίαν χίνησιν ἐπιδείχνυσιν. ἣ μὲν
γὰρ χυχλοφορία τῇ εὐθυφορίᾳ ἢ αὐτὴ τῷ γένει, ὅτι xal ἢ εὐθεῖα τῇ πε-
30 ριφερείᾳ τῷ γένει 7| αὐτή" γραμμαὶ γὰρ ἄμφω’ πᾶσα δὲ εὐϑυφορία τῷ

l post χίνησίς add. ἐστιν ΔῈ Μ ληφϑείη om. FM εὐθεῖας sic M 2 mept-
φέρεια F ἡ κίνησις om. F 9 xal τοῦτο — βάδισις (4) om. F 4 ἀμφότερα aF

5 6 om. M 6 ἀναφέρειν F ἢ post εὐθὺ add. xai F εἴδη aFM αὐτὴ
AC! 9 elóoc ἕν aF δυνάμενον] διαιρούμενον a 9. 10 εἰς ἤδη Μ

12 λέγει aCF ὁμοίως xal] ὁμοιῶσαι F 13 ἐπεὶ δὲ aF 14 τὰ αὐτὰ ex
ταῦτα C 14. 15 εἴδει ὃ᾽ ἐστὶ M 15 ἁπλῶς] πῶς F 16 ἡ τῇ οὐσίᾳ — ἀριϑμῷ
om. F 117 εἰ δὲ μή, ἡ αὐτὴ μὲν om. F δ᾽ οὔ a ex Arist. 18 τεῦ τι F

post χυρίως add. sed del. μὲν C 19 τοῦ ἀριϑμοῦ Ἐ 2] τὸ om. F τῷ γένει
xal om., sed add. A! τὸ γένει xal τὸ εἴδει C: τὸ τῷ γένει xal τὸ τῷ εἴδει M

πολλῶ F ἐστιν om. F 28 τὸ iv F 25 οἷον --- χινούμενον (26) om. F 28 τὴν τῷ
γένει ἡ ACM: τῷ μὲν ἐν F: t5 a. 29 ἡ αὐτὴ AC: μία aFM.— 30 ἡ αὐτὴ τῶ γένει C

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 (Arist. p. 227021] 885

εἴδει ἢ αὐτή, ὁμοίως δὲ xal πᾶσα χυχλοφορία, ἐπειδὴ xal πᾶσα εὐθεῖα 207:
πάσῃ εὐθείᾳ ἣ αὐτὴ τῷ εἴδει xal πᾶς χύχλος παντὲ χύχλῳ. ὃ δὲ συνε-
χὴς χρόνος xa8' αὑτὸν ἐχομένας ποιεῖ τὰς χινήσεις τὰς διαφόρους, xdv
τε τὸ αὐτὸ ἢ τὸ χινούμενον xdv τε διάφορον μὴ διαλείποντος τοῦ χρόνου. Sb
5 ὅταν μέντοι καὶ τὸ χινούμενον ἕν xax! ἀριθμὸν ἢ τὸ αὐτὸ οἷον ὁ Σωχράτης
xai τὸ εἶδος τῆς χινήσεως Bv οἷον ἣ βάδισις χαὶ ὃ χρόνος εἷς xal συνεχὴς
ὡς f, ἡμέρα, μία τότε γίνεται χατ᾽ ἀριϑμὸν f$, χίνησις. xat πῶς μὲν εἷς ὃ
χρόνος λαμβάνεται, xdv διαστατὸς T, ἐσήμηνε διὰ τοῦ μὴ διαλείπειν (εἷς
γὰρ χρόνος ὃ συνεχὴς xal μὴ διαλείπων λέγεται), πῶς δὲ ὃν κατ᾽ ἀριϑμὸν
10 τὸ χινούμανον, ἐδήλωσεν ὅτι τὸ μὴ ὡς χατὰ συμβεβηχὸς λαμβανόμενον.
6 γὰρ Κορίσκος ὅταν ἅμα μελαίνηται καὶ βαδίζῃ, εἷς xav ἀριϑμὸν ὦν, 40
ὡς δοχεῖ χινεῖται δύο χινήσεις ἅμα. ἀλλὰ χατὰ συμβεβηχὸς τὸ ἕν ἐν τῷ
λευχῷ Κορίσχῳ, ὅτι τὸ λευχὸν τῷ Κορίσχῳ συμβέβηχε. διὸ χαὶ αἱ χινήσεις
δύο, x&v ἐν συνεχεῖ γίνωνται χρόνῳ, ὅτι xal τὸ χινούμενον οὐ καϑ’ αὑτὸ
15 ἕν, ἀλλὰ χατὰ συμβεβηχὸς ἐλήφϑη" οὐ γὰρ κατὰ τὸ αὐτὸ ἀμφοτέρας xtvet-
ται τὰς χινήσεις ὁ Κορίσκος, dÀX ἑκατέραν αὐτῶν χατ᾽ ἄλλο xal ἄλλο ὡς
δύο ὄντων τῶν χινουμένων: χαϑὸ μὲν γὰρ λευχὸς ὁ Κορίσχος μελαίνεται,
χαϑὸ δὲ βαδιστιχὸς βαδίζει, τοῦτο μὲν χαϑ’ αὑτὸ ἔχων, τὸ δὲ λευχὸν 45
χατὰ συμβεβηχός. τὸ δέ, χαϑ᾽ ὃ ἣ χίνησις ἐν τοῖς τοιούτοις, οὐ μόνον
20 ἀριϑμῷ οὐχ ἔστιν ἕν, ἀλλ᾽ οὐδὲ εἴδει οὐδὲ γένει, εἴπερ τὸ μὲν μελαίνε-
σϑαι ἀλλοιοῦσϑαί ἐστιν, τὸ δὲ βαδίζειν φέρεσθαι.

Εἰπὼν δὲ ὅτι ἕν εἶναι δεῖ τὸ χινούμενον μὴ κατὰ συμβεβηχὸς ἕν,
ἐπάγει ὅτι xai χαϑ᾽ ὃ ἢ χίνησις ἕν εἶναι δεῖ οὕτως ὡς ἄτομον xal ἕν τῷ
ἀριϑμῷ, ἀλλὰ μὴ ὡς χοινὸν xal τῷ εἴδει ἕν, ἀλλ᾽ οὐχὶ τῷ ἀριϑμῷ, οἷα

25 ἐστὶν ἢ τῶν ὀφθαλμῶν εἰ τύχοι νοσούντων ὑγίανσις. εἴη γὰρ dv 56050
ἀνθρώπους ὑγιάζεσϑαι τὴν αὐτὴν ὑγίανσιν τὴν τῆς ὀφϑαλμίας.
ἀλλ ἣ τοιαύτη μία xoi ἢ αὐτὴ τῷ εἴδει xal οὐ τῷ ἀριϑμῷ., ὅταν ὡς
χοινὴ λαμβάνηται. εἰπὼν δὲ ὅτι ἐπὶ τῆς χυρίως μιᾶς χινήσεως xal τὸ
χινούμενον ἕν εἶναι χρὴ xaü αὑτὸ. ἀλλὰ μὴ χατὰ συμβεβηχός, xal τὸ

30 χαϑ' ὃ 5, χίνησις ἕν ὡς ἄτομον, ἀλλὰ μὴ ὡς χοινὸν ἐπάγει ὅτι xal τὸν
χρόνον ἐν τῇ συνεχείᾳ ἕνα εἶναι χρή, οἷον εἰ ὁ Σωχράτης μανϑάνοι γραμ-
ματιχὴν ἐν συνεχεῖ χρόνῳ’ μία γὰρ αὕτη χίνησίς ἐστιν, ὅτι τὸ | ἕν 6 207"
χρόνος κατὰ τὴν συνέχειαν ἔχει, xal οὐ χατὰ τὸ ἀριϑμῷ χυρίως ἕν ὡς τὸ

— —— — — — — — —— ...

Ι πᾶσα ἡ F 2 πάσῃ εὐθείᾳ om. CFM post παντὶ add. τῶ CF 3 xa9" ab-
τοὺς F ποιεῖται τὰς χινήσεις τὰς M in fextu; in mrg. alterum τὰς corr. in τοὺς
5 μέντοι] μὲν F οἷον ὁ] οἷον M 1 post γίνεται ins. μία C? 8 ἐσήμανε FM

9 ὁ χρόνος ὁ C διαλιπὼν F 10 χατὰ om. F 11 μελαίνεται A βαδίζοι F
12 ὡςᾧ M dpa] dpa M τὸ ἕν AM: λαμβανόμενον τὸ (om. ὃν) C: post χορίσχῳ aF

18 λευκῷ om. F ὅτι — Κορίσχῳ om. A 14 γίνονται A 16 xat' ἄλλου xal
ἄλλο M 20 οὐχ om. F 22 μὴ om. F ἕν om. FM 28 xal prius om. F
25 τῶν νοσούντων ὀφθαλμῶν εἰ τύχοι ΔΕ post dv habet ἅμα Arist., inserunt post ἀν-
ϑρώπους aFM 26 ὑγίανσιν] ὑγείαν, sed in mrg. corr. Εἰ 27 o0] οὐχὶ M

28 xupío; xai μιᾶς M 31 dv om. CM ἕνα] ἕν F: post εἶναι M: om. C μανϑάνοι
aA: μανϑάνει CFM 32 αὕτη ἡ C 38 χατὰ τὸν ἀριϑμὸν F ὡς om. FM

886 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 (Arist. p. 22721. 22826]

ὑποχείμενον. ὃ δὲ Εὔδημός φησιν, ὅτι ὡς ὁ χρόνος ἔχει τὸ ἕν, οὕτως 207v
xai ἢ ἀλλοίωσις xal ἢ φορά. ““οὐδὲ γὰρ ἣ ἀλλοίωσις, φησίν, ὑπομένει
οὐδὲ ἢ φορά, dÀX ὥσπερ ὃ χρόνος ὑπορρεῖ xal ἄλλη γίνεται ἀεί" διὸ τῷ
εἴδει ἕν τοῦτο ῥητέον xal οὐ τῷ ἀριϑμῷ." εἰ μέντοι, φησὶν ὁ ᾿Αριστοτέλης,

5 ἀπὸ τῆς s πάλιν ἐν ἄλλῳ γρόνῳ τὴν αὐτὴν ἣν ἀπέβαλεν ἀναλαμβανοι, οὐ
λεχτέον ἔτι ταύτην μίαν τῷ ἀριϑμῷ, ἀλλὰ μᾶλλον τῷ εἴδει τὴν αὐτήν. 5
χαὶ τὴν ἀνάγχην ἐνεδείξατο τοῦ λόγου διὰ τῆς ἀδυνάτου ὑποθέσεως. τότε
γὰρ ἄν ἣν μία τῷ ἀριϑμῷ χίνησις, 7, τῆς προτέρας μαϑήσεως xal τῆς
μετὰ τὴν λήϑην ἀναλήψεως τῆς ἐπιστήμης, εἰ ἐνεδέχετο τὸ φϑαρὲν τὸ αὐτὸ

10 τῷ ἀριϑμῷ πάλιν γίνεσθαι. εἰ 6b τοῦτο ἀδύνατον, ἀδύνατον xal τὴν
ἐν ἄλλῳ xal ἄλλῳ χρόνῳ γινομένην χίνησιν μίαν εἶναι χατ᾽ ἀριϑμόν. τοῦτο
δὲ τὸ ζήτημα τῇ τῶν Στωϊχῶν ἐστι μᾶλλον ἁρμόττον παλιγγενεσίᾳ᾽ λέγον-
τες γὰρ ἐχεῖνοι τὸν αὐτὸν ἐμὲ πάλιν γίνεσϑαι ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ ζητοῦσιν 10
εἰχότως, πότερον εἷς εἰμι τῷ ἀριϑμῷ ὃ νῦν χαὶ τότε διὰ τὸ τῇ οὐσίᾳ

15 εἶναι ὁ αὐτός, T, τῇ κχατατάξει τῇ εἰς ἄλλην xai ἄλλην χοσμοποιίαν δια-
φοροῦμαι. ἁπλῶς δὲ μία χίνησις, ἐν ὦ τὸ χινούμενον ἀριϑμῷ ἕν xaÜ'
αὑτό ἐστι, xal τὸ xaÜ' ὃ χινεῖται ἕν εἶναι εἴδει κατηγορίας, ἄτομον ὑπαάρ-
yov xol μὴ χοινόν, xal ὁ χρόνος συνεχὴς xal μὴ διαλείπων: εἰ δὲ μὴ
πάντα ταῦτα συνδράμοι, f; αὐτὴ μὲν τῷ εἴδει δύναται εἶναι χίνησις, μία δὲ

80 χυρίως οὐχέτι xav' ἀριϑμόν. là

p.23846 "ἔχει δὲ ἀπορίαν ταύτῃ παραπλήσιον ἕως τοῦ αὗται
μὲν οὖν εἰσιν αἱ ἀπορίαι ἔξω τῆς νῦν σχέψεως.

Εἰπὼν ὅτι τοῦ γρόνου διαλείποντος οὐχ ἄν εἴη μία τῷ ἀριϑμῷ f, xt

νησις, εἰ μὴ τὸ φθϑαρὲν xal γινόμενον ἕν εἴδει εἴη ἢ τῷ ἀριϑμῷ, καὶ 36
25 τοῦτο ὡς ἀδύνατον ἐνδειξάμενος διὰ τοῦ “εἰ uiy ἐνδέχεται τὸ φϑαρὲν md-
λιν ἕν γίνεσθαι τῷ ἀριϑμῷ᾽, βουλόμενός τινα ἀπορίαν ἐχϑέσϑαι τὴν ὃο-
χοῦσαν δειχνύναι, ὅτι οὐδὲν χωλύει τὴν φϑειρομένην χίνησιν xal τὴν γινο-
μένην μίαν τῷ ἀριϑμῷ γίνεσϑαι, μετάγει τὴν ἀπορίαν ἀπὸ τῶν χινήσεων

1 Εδημος] fr. 59 p. 83,10 Sp. ὅτι ὡς C: ὡς aAFM Eyet—i) φορά (2) C: om. aAFM
2 φορά scripsi: φϑορά C ὥς φησιν M 8 φϑορά F xai AC: ἀλλ᾽ aFM 4 cl
μέντοι --- ἀριϑμῷ (6) om. M 9 τῆς aAFM: τοῦ C: conicio τῆς φϑορᾶς πάλαι F
post ἄλλω ins. τῶ F ἀπέβαλλεν C ἀναλαμβάνοι C: ἀναλαμβάνον A: ἀναλαμβάνει aF
8 ἂν om. F ἡ χίνησις F 9 λήϑην) ἀλήϑειαν F ἐνδέχεται F 10 γενέσϑαι a
11 χρόνῳ xol ἄλλω aF 12 στοϊχῶν A! ἐστι aCF: ἔτι A: omn. M ἁρμόττον CF:
ἁρμόττει aAM 13 τὸν αὐτὸν 40: αὐτὸν ΑΜ. pe 8ὲ γενέσθαι a. ἐν om. aF

14 6] ὧν F: om. M 15 χατατάξιν M χοσμοποιία M 11 ἕν elvat aAFM vix
recte: ἐν ἑνὶ C ἀτόμω C 17. 18 ὑπάρχον a: bap F: ὑπάρχοι AC: ὑπάρχει M

19 συνδράμη aE: συνδράμει sic M ἡ αὐτὴ] αὕτη F δύναται μία χίνησις εἶναι
aFM χυρίως] χίνησις a 20 οὐχ ἔστι Μ 21 παραπλήσιον AF: παρὰ πλησίαν
C: παραπλησίαν aM ut Arist. αὗται — ἀπορίαι (22) om. FC 24 γινόμενον ACM:
γενόμενον Δ ἕν εἴδει εἴη (εἴη om. A'M) ἣ τῷ 8A?M: ἕν ἤδη ἡ τῷ F: dv εἶναι δεῖ

τῶ Ὁ 26 ivom.F

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 [Arist. p. 22846] 881

ἐπὶ τὰς ἕξεις, ὡς ἐχείναις πιϑανώτερον ἐπιχειρουμένην. χρῆται δὲ τῷ Hpa- 207v
χλείτου λόγῳ τῷ λέγοντι πάντα ῥεῖν xal μηδέποτε τὸ αὐτὸ εἶναι, xal λέγει
ὅτι εἰ μία xav ἀριϑμὸν ἢ ὑγεία ἐστὶν ἢ ἕωϑεν ἄχρι ἑσπέρας συνεχοῦς so
ὄντος τοῦ χρόνου, χαίτοι xal τῶν σωμάτων xal τῶν ἕξεων xal τῶν πα-
5 ϑῶν πάντων ῥεόντων, ὥς φησιν Ἡράχλειτος, διὰ τί οὐχὶ xal ὅταν διαλι-
πὼν τουτέστι νοσήσας ὑγιασϑῇ, τὴν αὐτὴν τῷ ἀριϑμῷ ῥηϑήσεται εἰληφέ-
ναι; xai γὰρ Σωχράτης ἐξ ἀποδημίας ἐπανελϑὼν εἷς xal ὁ αὐτός ἐστι
xat ἀριϑμὸν τῷ πρὶν ἀποδημῆσαι, xal ἢ ὑγεία xal ἢ ἐπιστήμη ἣ αὐτὴ
τοῦ αὐτοῦ δοχεῖ, ὥσπερ τὰ διαλυτὰ χαὶ συναχτὰ χλινίδια τὰ αὐτά ἐστι,
10 κἄν τολλάχις διαλυϑέντα συντεϑῇ. ἣ τὰ μὲν χλινίδια τὰ αὐτά, αἱ Obss
συνϑέςεις xal διαλύσεις οὐχ αἱ αὐταὶ τῷ ἀριϑμῷ. εἰ δ᾽ οὖν ἕξις μία, xdy
διαλίπῃ ὃ χρόνος, διὰ τί μὴ xal ἢ χίνησις Trot ἢ ἐνέργεια μία ἣ ἐχ τῆς
ἔξεως; ὅπερ δὲ ἐπὶ τῆς ἕξεως, τοῦτο xal ἐπὶ τῶν παϑῶν δυνατὸν λέγειν,
ὅτι ἐὰν εἷς 6 πυρετὸς ἣ μία ἣ ὀφθαλμία ἣ ἐν τῷ χρόνῳ τῷ ἕωϑεν
15 ἕως ἑσπέρας, διὰ τί μὴ xal διαλείποντος τοῦ χρόνου μία" εἰ δὲ ἕν xac
ἀριϑμὸν ταῦτα, διὰ τί μὴ xal αἱ χινήσεις xal ἐνέργειαι. ταῦτα εἰπὼν
ἐφιστάνει τῇ ἀπὸ τῶν ἐνεργειῶν ἐπὶ τὰς ἕξεις μεταβάσει, ὅτι διαφορά τίς 40
ἐστι τῶν ἐνεργειῶν πρὸς τὰς ἕξεις xal τὰ πάϑη. εἰ μὲν γὰρ ἣ ἐνέργεια
μία, ἀνάγχη xal τὴν ἕξιν μίαν εἶναι xal ἔτι πρότερον τὸ Omoxeíuevov* μία
20 γὰρ ἀριϑμῷ ἐνέργεια μιᾶς τῷ ἀριϑμῷ ἕξεως, χαὶ μιᾶς τῷ ἀριϑμῷ ἕξεως
ἕν τὸ ὑποχείμενηον. οὐχέτι δὲ τὸ ἀνάπαλιν ἀληϑές: οὐ γὰρ ἑνὸς ὄντος
τοῦ ὑποχειμένου μίαν ἀνάγχη τὴν ἕξιν εἶναι, οὔτε μιᾶς τῆς ἕξεως οὔσης,
ἀνάγκη μίαν τὴν ἐνέργειαν εἶναι. τό τε γὰρ ἕν ὑποχείμενον δύναται πολλὰς
ἕξεις ἔχειν, xal μιᾶς οὔσης ἕξεως δυνατὸν πολλὰς ἐνεργείας ἀποδίδοσθαι 45
25 διαλειμμάτων τοῦ χρόνου μεταξὺ γινομένων χαὶ οὕτως πληϑυομένων τῶν
ἐνεργειῶν. ὅσα δὲ περὶ τῶν ἕξεων, ταῦτα xal περὶ τῶν παϑῶν ἁρμόττει
λέγειν: διάϑεσις γὰρ ἑχάτερον ψυχῆς xol σώματος, ἀλλὰ τὸ μὲν πάϑος
εὐαπόβλητός ἐστι διάϑεσις, ἣ δὲ ἕξις μόνιμος. πῶς δέ, εἰ ἢ αὐτὴ ἕξις ἢ
τὸ αὐτὸ πάϑος, οὐχὶ xal fj χίνησις ἤτοι ἣ ἐνέργεια ἣ ἀπὸ τῆς ἕξεως τῆς

1 ὡς ἐνεχείναις Ο Ι. 2 “Ηραχλείτου] cf. fr. 41. 42 Bywateri 2 λέγει om. F

3 εἰ] ἡ M: om. F συνεχῇ M sed corr. in mg. 9 xai οὐχὶ aF 9. 6 διαλιπὼν
Arist.: διαλείπων libri 6 ῥηθήσηται M 1 6 om. C 8 τῇ πρὶν "A. M:
τῇ πρὶν ἀποδημήσοι F ἡ (ante ὑγεία) om. F ὑγίεια M ἡ αὐτὴ aC: αὐτὴ
ΑΕΜ 9 post ὥσπερ add. xal a συναπτὰ 8 10 post αὐτά add. ἐστὶν C

11 post xal inserunt αἱ aFM δ᾽ om. aF ἡ ἕξις Ο 12 διαλίπη a: διαλίποι
FM?: διαλείπηι AC: διαλείποι M! διότι M 14 ἡ iv τῷ χρόνω τῶ (τῶ om. FM)

CFM: ἡ (sic) ὃν τὸ χρῶμα aF et rectius C inter ὀφθαλμία et ἡ ἐν τῶ χρόνω χτλ. sic: ἐν
ἄλλοις οὕτως" ἣ ἕν τὸ χρῶμα τὸ ἕωϑεν quod scholion ex archetypi margine petitum lineola
delebat C? 16 xal ai ἐνέργειαι aF 11 ἐπὶ --- ἐνεργειῶν (18) om. C 18 ἐστι τῶν]
ἐστιν ἀπὸ τῶν F 20 μιᾶς ἕξεως ἀριϑμῶ xal μιᾶς ἕξεως τῷ ἀριϑμῷ a τῷ (prius)
om. F xal μιᾶς τῷ ἀριϑμῷ ἕξεως om. FM 22 ἀνάγχτ, xal (xal om. F) τὴν ἕξιν
μίαν εἶναι aF: ἀνάγχη μίαν τὴν ἕξιν εἶναι M 28 τό τε γὰρ ἕν AC: τὸ γὰρ aF: τὸ γὰρ
iv M, in quo post ὑποχείμενον lac. ui litt. 25 πληϑυνομένων CFM 21 διαϑέσεις ἃ
28 εἰ om. F post ἣ add. xal a

888 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 [Arist. p. 22836]

αὐτῆς μία xal ἢ αὐτή, xdv ἐχ διαλειμμάτων γίνηται. ἐνδέχοιτο γὰρ dy 201v
τὸ αὐτὸ φϑείρεσϑαι xal εἶναι πολλάχις, ὅπερ πρότερον ἀπεγνώσϑη. 60

Αὗται οὖν, φησίν, αἱ ἀπορίαι ἔξω τῆς νῦν εἰσι σχέψεως xal
ὅλως τῆς περὶ χινήσεως πραγματείας. τὸ γὰρ περὶ ἕξεων xal παϑῶν ζη-

5 τεῖν, πῶς ταῦτα ἕν xal οὐχ ἕν, xal εἰ ὁμοίως τὸ ἕν ἔχει ἦ τε διαλεί-
πουσα ἕξις xal πάλιν zai πάλιν ἐγγινομένη. xal f, μένουσα μὲν τῷ δὲ ῥεῖν
τὸ ὑποχείμενον ἀλλάσσεσϑαι δοχοῦσα ὡς ἐν ἄλλῳ xal ἄλλῳ ὑποχειμένῳ
ἄλλη xav ἀριϑμὸν οὖσα, ταῦτα τὰ ζητήματα ἐφαπτόϊμενα τοῦ τε πρώ- 208:
τοῦ ὑποχειμένου xal τοῦ δευτέρου xal τί τὸ μένον ζητοῦντα ῥεούσης τῆς

10 ὕλης, ἄλλης ἄν εἴη πραγματείας. ἐφάπτεται γὰρ χαὶ τῶν τοῦ αὐξομένου
δυσλύτων ἀπορημάτων, τί τὸ μένον ἐν τῷ δι᾽ ὅλου μεταβάλλοντι xai αὐξο-
μένῳ οὐ γὰρ δὴ ἀσχῷ παραπλησίως φυσᾶται τὸ αὐξόμενον καὶ usvov μὲν
ὡς ὃ ἀσχός, εὐρυνόμενον δὲ xai ὀγχούμενον, ἀλλ᾽ ἔστι τρόπος δυσχατανόητος,
ὃν ἐν τῇ [Περὶ γενέσεως xal φϑορᾶς πραγματείᾳ παραδέδωχε. διὸ πάντα 5

015 ταῦτα ὡς ἀλλότρια τῇς περὶ χινήσεως πραγματείας ἀποσχευάζεται.

Ταῦτα μὲν οὖν περὶ τῆς ὅλης τῶν εἰρημένων ἐννοίας: χατὰ δὲ τὴν
λέξιν τὸ εἰ μὲν δύο, δι᾽ αὐτὸ τοῦτο βραχέως ἀπαγγελϑὲν ἀσάφειαν
ἐποίησεν. λέγει δὲ ὅτι ὃ αὐτὸς λόγος ἐπὶ τῶν ἕξεων χαὶ τῶν χινήσεων
ἁρμόζει, πλὴν τοσοῦτον διαφέρει ὁ τῶν ἕξεων λόγος πρὸς τὸν τῶν χινή-

20 σεων, ὅτι εἰ μὲν δύο αἱ ἕξεις αἱ ἐχ διαλείμματος ἐγγινόμεναι, δι᾽ αὐτὸ τοῦτο
δύο χαὶ αἱ ἀπὸ τῶν ἕξεων ἐνέργειαι xal χινήσεις, ὅπερ ἐλλείπει τῷ λόγῳ. 10
δείχνυσι δὲ τοῦτο ἐκ τοῦ ἀντιστρόφου αὐτῷ. ὡς γὰρ τῷ ἀριϑμῷ ὅταν ἢ

μία ἐνέργεια ἢ πάλιν xal πάλιν, xai τὰς ἕξεις τὰς πάλιν xal πάλιν μίαν
εἶναι ἀνάγχη, οὕτως ἐὰν O00 ὦσιν at ἕξεις, xal τὰς ἐνεργείας δύο εἶναι

5 ἀνάγχη" εἰ γὰρ uia. xai ἢ ἕξις μία xal τὸ ὑποχείμενον ἔτι μᾶλλον ἕν.
xal τὴν ἀνάγχην ἐπήγαγεν: μία γὰρ τῷ ἀριϑμῷ ἐνέργεια ἑνὸς τῷ
ἀριϑυῷ τοῦ ἐνεργοῦντος, εἴτε ἔξις εἴη εἴτε δύναμις εἴτε τὸ ὑποχείμενον.
εἰπὼν ὃὲ ὅτι δυεῖν οὐσῶν τῶν ἕξεων δι᾿ αὐτὸ τοῦτο xal αἱ ἐνέργειαι δύο,
xai πρὸς τὴν τούτου ἀπόδειξιν τὸ ἀντίστροφον παραϑεὶς xal χαϑ᾽ ἑαυτὸ

30 χρήσιμον τοῖς προχειμένηοις ὑπάρχον τὸ λέγον, ὅτι fj τῷ ἀριϑμῷ μία ἐνέρ-
qe ἀπὸ utdc τῷ ἀριϑμῷ ξξεώς ἐστι, xai xarà ταῦτα δείξας τὴν ὁμοιό-
τητα τῶν πρὸς ἄλληλα λύγων τῆς τε ἕξεως xal τῆς ἐνεργείας, προστίϑησι

tU
C

μαὸ

ὃ

] μία καὶ αὐτὴ M χἂν ACM: xal F: xal εἰ a γίνεται ἃ ἐνδέχεται (om. dv) a
ἂν om. F 2 xal post ὅπερ add. M ἀπεγνώσϑει M 6 πάλιν xai] ἡ F: om. M

1 ὡς χαὶ ἐν C 10 αὐξομένου] ἐφαπτομένου Μ 11 αὐξανομένῳ 88 11.12. παρα-
πλησίως ἀσχῷ M 12 xai μένον om. 88 13 ὁ om. FM. l14ivom.F Περὶ
γενέσεως xal φϑορᾶς) ἃ 5p. 32028 sqq. 14 παρέδωχε πραγματεία aF ταῦτα πάντα

aF at cf. p. 51,15 15 post πραγματείας iteratum παραδέδωχε del. C 11 ἀπαγγέλϑη F
18 ἐποιήσατο C δὲ om. FM ὀξέων M ut saepius in vs. sqq. 19 πρὸς τὸν] xal M

20 αἱ prius om. F αἱ alterum om., sed add: C': om. M 21 ai om., sed add. F
32 διαστρόφου FM ὅταν] ἐὰν C 24 εἶναι om. A οὕτως — ἀνάγχη (25) om. FM
26 ἡ ἐνέργεια FM ante ἑνὸς add. ἡ a4AFM: om. ut Arist. C 28 δυοῖν aFM
at om. CFM 31 ὑπὸ F 92 τὴν πρὸς ἄλληλα, om. λόγων C: τὴν πρὸς ἄλληλα

λέγων M ἀλλήλους 8 τῆς ἕξεως τε xal τῆς (om. a) ἐνεργείας aFM

SIMPLICI] IN PHYSICORUM V 4 [Arist. p. 22826. 20] 889

xal τὴν διαφοράν, δι᾿ ἣν xal τὴν ὁμοιότητα παρέθετο. εἰ γὰρ f, ἕξις 208r
μία, φησίν, oóx ἄν τῳ δόξειε μία xal ἣ ἐνέργεια εἶναι, ὡς μιᾶς
τῆς ἐνεργείας οὔσης μίαν ἦν ἀνάγχη τὴν ἕξιν εἶναι. ἀπὸ γὰρ τῆς αὐτῆς 30
ἕξεως xal μία δύναται εἶναι ἐνέργεια xal πλείους. διὸ εἶπεν οὐχ dv τῳ

5 δόξειέ πω μία, ὅτι χαὶ πλείους. ὅταν γὰρ παύσηται βαδίζων, οὐχ-
ἔτι ἔσται ἣ βάδισις, πάλιν δὲ βαδίζοντος ἔσται μιᾶς οὔσης τῆς
βαδιστικχῆς ἕξεως. χαὶ ἄλλην δὲ γραφὴν τοῦδε τοῦ ῥητοῦ φέρεσθαί φησιν
᾿Αλέξανδρος τοιαύτην. ὅτι εἰ μὲν δύο οὕτως τῷ ἀριϑμῷ, καὶ τὰς
ἕξεις ἀνάγχη" μία γὰρ ἀριϑμῷ ἐνέργεια ἐνὸς ἀριϑμῷ. xal ἀκούει

10 τὸ εἰ μὲν δύο οὕτως τῷ ἀριϑμῷ οὐχ ἐπὶ τῆς ἕξεως ἀλλ᾽ ἐπὶ τοῦ 80
ὑποχειμένου τῇ ἕξει, ὅπερ διὰ τὴν συνεχῆ ῥύσιν οὐ μένει ὃν τῷ ἀριϑμῷ,
xal διὰ τοῦτο xal τὰς ἕξεις ἀνάγχη πλείους εἶναι τῷ ἀριϑμῷ ἢ γὰρ μία
ἕξις τῷ ἀριϑμῷ ἑνὸς τῷ ἀριϑμῷ ὑποχειμένου: ὡς Ob τὸ ὑποχείμενον ἔχει
πρὸς τὴν ἕξιν, οὕτως f, ἕξις πρὸς τὴν ἐνέργειαν: xal Ἰὰρ μιᾶς μὲν ἐνερ-

15 γείας μία ἕξις, uiae δὲ ἕξεως xai πολλὰς ἐνεργείας εἶναι δυνατὸν τοῖς
διαλείμμασι τοῦ χρόνου μεριζομένας.

Ρ. 298.20 Ἐπεὶ δὲ συνεχὴς πάσα χίνησις ἕως τοῦ τίς μὲν οὖν x(- 80
νησις ἁπλῶς μία, εἴρηται.

Δείξας τίς ἢ μία χίνησις ix τῶν τριῶν τῶν περὶ ἃ f, χίνησις, τοῦ τε
20 χινουμένου xal τοῦ xaÜ' ὃ ἣ χίνησις xal τοῦ χρόνου, ὧν ἕχαστον ὡς πέ- 46
φυχεν ἕν ἀριϑμῷ χρὴ εἶναι, εἰ μέλλοι μία εἶναι χυρίως χίνησις, προστί-
ὕησι xai ἄλλα τινὰ xaÜ' αὐτὰ ὑπάρχοντα τῇ μιᾷ χινήσει, ὧν πρῶτον τὸ
συνεχῆ, εἶναι τὴν μίαν χίνησιν. δείχνυσι δὲ αὐτὸ ἐχ τοῦ πᾶσαν τὴν λαμ-
βανομένην x(vrow αὐτὴν ἐχάστην, xdv μέρος ἢ χινήσεως, συνεχῇ εἶναι
25 χατὰ φύσιν, οὐχ ὅτι πᾶσα χίνησις πάσῃ χινήσει συνεχής, ἀλλ᾽ ὅτι ἑχάστη
xaÜ' ἑαυτήν. εἰ δὲ τοῦτο ἀληθές, διότι πᾶσαν χίνησιν ἀνάγχη διαιρετὴν
εἶναι, ὅπερ μετ᾽ ὀλίγον τῆς ἀρχῆς παρενέβαλε “ τὸ γὰρ διαιρετὸν συνεχ ές᾽, 00
ἀνάγχη τὴν ἁπλῶς μίαν χίνησιν δειχϑεῖσαν συνεχῆ, εἶναι πρὸς ἑαυτὴν μίαν οὖ-
σαν, ὡς xal ἔχαστον μέρος χινήσεως. χαὶ εἰ συνεχὴς δέ, μία ἐστίν, ὡς avt-
30 στρέφειν ἀλλήλοις. ὅτι δὲ ἢ uía xav ἀριϑμὸν χίνησίς ἐστιν ἢ συνεχὴς xal

1 χαὶ (prius) om. M 2 ἴσως οὐχ dv τῳ δόξειέ πω pla χτλ. Arist. ante εἶναι
ras. C ὃ ἦν A: elvat C: om. aFM ante τὴν add. «al a 4 εἶναι om. F
πω] που F: om. M 9 ὅτι ACM: om. F: ἀλλὰ 8 post πλείους add. δηλονότι a

6 ἐστὶν Arist. (priore loco) 1 qnolv a 8.9 τῆς ἕξεις sic M 9 post ἑνὸς aptüpup
add. ἀριϑμῶ, xal τὰς ἕξεις ἀνάγχη C 11 σεχῇ C' : corr. C? μένειν 8 12. 13 ἀριϑμῷ
ἑνὸς (om. ἡ - ἀριϑμῷ) M 15 xai om. F 16 μεριζομένους a 11 "Ene
δὲ M 17. 18 τις μὲν οὖν χίνησις om. F 17 οὖν om. M 19 Δείξας ---
μία χίνησις om. M ἃ ras. ex of) C 21 μέλλει M 21. 22 προστίϑησιν (om.
xal) aF 29 τὴν (prius) aC: om. AFM 25 πᾶσα ἡ κίνησις ΔῈ ἐχάστην FM
26 xa9' αὑτὴν aF ἀλληϑές C ἀνάγκη om. F 2" ταῖς ἀρχαῖς FM cf. Phys.
A 2 p. 185^ 10, ubi elc ἄπειρον γὰρ διαιρετὸν τὸ συνεχές 29 ὡς prius om. F xal
(post ὡς) om. M el] ἡ CM δὲ om. FM

890 SIMPLICII IN PHYSICORUM Y 4 [Arist. p. 228420]

ἀδύνατον τὰς μὴ οὕτω μίαν χίνησιν ποιούσας συνεχεῖς εἶναι, ἔδειξα διὰ 208r
τοῦ οὐ γὰρ πᾶσα γένοιτο ἄν συνεχὴς πάσῃ. οὔτε γὰρ αἱ τῷ εἴδει
αἱ αὐταὶ συνεχεῖς ἀλλήλαις ὁμοίως οὔτε αἱ τῷ γένει. ἔτι δὲ μᾶλλον αἱ
ἀνομογενεῖς οὐχ ἄν εἶεν συνεχεῖς. | οὐ γὰρ δύναται πᾶσα χίνησις πάσῃ 208"
5 χινήσει συνεχὴς εἶναι, οἷον ἢ βάδισις τῇ λευχάνσει T, μαϑήσει. εἰ γὰρ
ἠδύνατο, οὐχ ἄν f, συνεχὴς μία ἦν τῷ ἀριϑμῷ: οὔτε γὰρ αἱ τῷ εἴδει αἱ
αὐταὶ οὔτε αἱ τῷ γένει οὔτε ἔτι μᾶλλον αἱ xatd ταῦτα διαφέρουσαι μία
τῷ ἀριϑμῷ εἰσιν. αὐτὸς μέντοι δείχνυσιν, ὅτι οὐ πᾶσα χίνησις πάσῃ
χινήσει συνεχής, xdv ἐν συνεχεῖ γίνοιντο χρόνῳ, ἐχ τοῦ μηδὲ ἄλλη μηδὲν
10 τῷ τυχόντι τὸ τυχὸν συνεχὲς εἶναι, xdv ὁμοειδῆ, τύχῃ. οὔτε γὰρ σῶμα 6
σώματι πᾶν παντὶ οὔτε ἐπιφάνειαι οὔτε γραμμαί, xdv ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ
ὦσιν. ἀλλ᾽ ἐκεῖνα τῶν ὄντων γίνεται συνεχῆ ἀλλήλοις, ὧν τὰ ἔσχατα
δυνατὸν Ev γενέσθαι: ἔσχατα δὲ τὰ μὲν τῶν ὄντων οὐχ ἔχει ὥσπερ αἱ
μονάδες ἀδιαίρετοι οὖσαι (διὸ οὐ γίνεταί τι συνεχὲς ἐξ αὐτῶν), τὰ δὲ ἔχει
15 μὲν ἔσχατα, ἄλλα δὲ τῷ εἴδει xal διαφέροντα xal ὁμωνύμως ἔσχατα λε-
Ἱόμενα ἣ πέρατα, ὅπερ ἐπὶ μὲν τῶν ἑτεροφύλων ἐναργές ἐστιν’ ἄλλο γὰρ 10
πέρας γραμμῆς xal ἄλλο βαδίσεως" xai ἐπὶ χινήσεως δέ" ἄλλο γὰρ πέρας λευ-
χάνσεως xai ἄλλο ϑερμάνσεως" xal λευχάνσεως δὲ ἄλλο πέρας τῆς ἐμῆς xal
ἄλλο τῆς σῆς xal ἐν ἐμοὶ ἄλλο τῆς τῶν τριχῶν xat ἄλλο τῆς τοῦ δέρματος.
90 διὸ ἐχ τούτων οὐχ ἄν γένοιτο συνεχὴς χίνησις. ἀλλ᾿ ἐχόμεναι μέν, φη- .
civ, εἶεν ἄν χινήσεις xal αἱ μὴ αὐταὶ τῷ εἴδει μηδὲ τῷ γένει δη-
λονότι' δραμὼν γὰρ ἄν τις πυρέξειεν εὐθύς" ἐχόμενα δὲ ταῦτα οὐ
τῷ ἅπτεσθαι, ὡς πρόσϑεν ἐπὶ τῶν χατὰ ϑέσιν ἀφωρίζετο τὸ ἐχόμενον (οὐδὲ 16
Ἱὰρ ἔστιν ἀφὴ ἐπὶ τούτων), ἀλλὰ τῷ τὸν χρόνον εἶναι συνεχῆ. εἶπεν
95 Ἰὰρ xal τῇ τοῦ χρόνου συνεχεία χρίνεσϑαι τὰς ἐχομένας χινήσεις, ὡς τῇ
τοῦ xaÜ' ὃ χινοῦνται ταυτότητι, τὰς τῷ γένει Tj τῷ εἴδει τὰς αὐτάς. xdv
δραμὼν οὖν τις εὐθὺς πυρέξειε, μηδενὸς μεταξὺ γενομένου χρόνηυ. οὐ συν-
eysic αἱ χινήσεις" ἀνομοειδῆ, γὰρ αὐτῶν τὰ πέρατα, ὡς μὴ δύνασϑαι ἕν
γενέσθαι. συνεχῆ δὲ ἣν, ὦν τὰ πέρατα ἕν. τὰ δὲ τούτων πέρατα Opo-
80 νύμως λεγόμενα πέρατα xal μὴ χοινωνοῦντα τῆς αὐτῆς φύσεως οὐχ ἂν 30

1 ἔδειξε C: δείχνυσι a: om. AFM l. 2 διὰ τοῦτο F ὦ dv γένοιτο ΔῈ |

3. 4 μᾶλλον, ἐὰν ὁμογενεῖς M 9 εἰ ΔΑ ΕΜ: ras. A: el ex ἡ C 8 ob om.
FM 9 γίνοιτο χρόνω F: χρόνῳ γίνοιτο ἃ 10 elvat] εἴη F τύχοι CF

post τύχη add. ὄντα aF 11 ἐπιφάνειαν ἃ αὐτῶ om. FM 13 γίένεσϑαι
aF δὲ] γὰρ F 14 διὸ οὐδὲ Μ ἐξ αὐτῶν συνεχές ΔῈ 15 ὁμονύμως,
sed corr. A 19. 16 ἔσχατα ἀεὶ λεγόμενα ἣ (0m. F) πέρατα FM 16 ἐναργῶς F
11 γραμμῶν F χαὶ --- πέρας λευχάνσεως (18) om. M γὰρ om. interpunctione post δέ
omissa aF 18 post λευχάνσεως add. xal ἄλλο πέρας βαδίσεως ΔῈ xal alterum
om. F λευχάνσεως δὲ om. FM 19 post cc falso incohata xal ἐν ἐμοὶ ἄλλο τῆς
σῆς del. C ἐν aCFM: om. A τῆς utrumque om. F 20 μὲν οὖν Arist.
(οὖν cod. H) 21 αἱ corr. nescio unde C? 29 πυρέξει F: πυρέξοιεν M
ἐχόμεναι hic quoque Arist. codd. EH cf. Bonitzii Stud. Arist. p. 209 23 πρόσϑεν)
c. 3 p. 22726 οὐδὲ] οὐ aF 24 εἶπεν) εἴπερ M 25 χρίνεσϑαι aAFM: χινεῖσϑαι
C!: γίνεσϑαι C? 26 ὃ] ἣν F 2 c0Uo F μηδὲν F γινομένου C

28 al] ἡ sic C 29 γίνεσθαι FM 80 τῆς αὐτῆς] toic αὐτοῖς F

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 (Arist. p. 228220] 891

συμφύοιτο εἰς ἕν. ἀλλ᾽ ἐπὶ μὲν τούτων πρόδηλον. xal τῶν ὁμοειδῶν ὃὲ 208v
χινήσεων, χἄν ὁμοειδῇ τὰ πέρατα, εἰ μὴ συμφύοιτοη, οὐ ποιεῖ συνέχειαν,
ὡς ἐπὶ τῆς ἐμῆς χαὶ σῆς λευχάνσεως χἄν ἐν συνεχεῖ γίνοιντο χρόνῳ, οὔτε
συνεχεῖς οὔτε μία γίνοιντ᾽ dv, διότι τὴν μὲν συνεχῇ xal τῷ ἀριϑμῷ μίαν
5. ἀναάγχη xal τῷ εἴδει μίαν εἶναι. τὴν δὲ τῷ εἴδει μίαν οὐχ ἀνάγχη xal τῷ
ἀριϑμῷ μίαν εἶναι, ἐπὶ δὲ τῆς φορᾶς τῆς λαμπάδος τῆς ἐχ διαδοχῆς μετὰ
δρόμου διαδιδομένης ἀλλήλοις ὑπὸ τῶν τρεχόντων οἱ μὲν ἐξηγηταὶ μίαν χαὶ 36
συνεχῆ δοχεῖν τὴν τῶν τρεχόντων χίνησίν φασιν ὁμοειδῆ οὖσαν, μὴ μέντοι
χυρίως εἶναι μίαν μηδὲ συνεχῆ τῷ μὴ τὸ αὐτὸ εἶναι τὸ χινούμενον. ἀλλ’
10 ἔστι, φησίν, ἐχομένη xal αὐτή" οὐδὲ γὰρ τούτων τῶν χινήσεων τὰ ἔσχα-
τα ἕν, ἀλλ᾽ ἑχάστου τῶν τρεχόντων οἰχεῖόν τι τοῦ δρόμου πέρας ἐστί, xal
οὐχ ἔστι τὸ τοῦ φϑάσαντος δρόμου πέρας ἀρχὴ τοῦ μετ᾽ αὐτὸν τρέχοντος,
αἱ δὲ τοιαῦται χινήσεις ἐχόμεναί εἰσιν τῷ τὸν χρόνον ἐν ᾧ γίνονται συν- 80
εχὴ εἶναι, ἀλλ᾽ οὐχὶ αὐταὶ αἵ χινήσεις συνεχεῖς. μήποτε δὲ οὐ τὴν τῶν
15 τρεχόντων χίνησιν δοχοῦσαν μίαν ἐχομένην εἶναι xal οὐ συνεχῆ φησιν ὃ
᾿Αριστοτέλης, ἀλλὰ τὴν τῆς λαμπάδος φορὰν χαὶ χίνησιν μίαν δοχοῦσαν,
ὡς ἑνὸς οὖσαν τοῦ φερομένου χαὶ διὰ τὴν τῆς λαμπηδόνος συνέχειαν μηδὲ
αὐτὴν μίαν xal συνεχῇ εἶναι ἀλλ᾽ ἐχομένην. ὃ μὲν γὰρ τῶν πολλῶν ὃρό-
μος οὐχ ἄν εἷς εἴη πολλῶν ὄντων τῶν τρεχόντων, ἣ δὲ τῆς λαμπάδος
20 φορὰ xal μιᾶς οὔσης xal τὴν αἴγλην ἐχούσης συνεχῇ μία δοχοῦσα οὐχ S5
ἔστιν οὐδὲ αὐτὴ μία, ὅτι διώρισται τὰ πέρατα χαὶ στάσει διαλαμβάνε-
ται ἐν τῇ διαδοχῇ.
Διχῶς δὲ τὴν γραφὴν ηὗρον ταύτην φερομένην: ὅπου μὲν οἷον T
λαμπὰς ἐχ διαδοχῆς φορᾶς γενομένη. συνεχοῦς δὲ οὔ, ὅπου δὲ
25 οἷον ἢ λαμπὰς ἐχ διαδοχῆς φορὰ ἐχομένη, συνεχὴς δὲ οὔ. xal
ἔοιχεν ἑχατέρωϑι ἥ λαμπὰς οὐ τὴν δᾷδα λέγειν, ἀλλὰ τὴν ἔχλαμψιν xal
διαδρομὴν τοῦ φωτός. ἐχόμεναι, γάρ φησιν, εἶεν ἄν χινήσεις xal αἱ
μὴ αὐταὶ τῷ εἴδει xal αἵ αὐταί, ὡς ἣ λαμπάς, τουτέστιν ἢ διαδρομὴ 40
τῆς λαμπάδος" τὴν γὰρ χίνησιν λαμπάδα ἐχάλεσεν τὴν χατὰ τὸ αὐτὸ εἶδος,
30 ὡς πρότερον περὶ τῆς μὴ xatà τὸ αὐτὸ λέγων. δραμὼν γὰρ ἂν τις,
φησί, πυρέξειεν. χαὶ τάχα τῆς ἐν Πειραιεῖ λαμπάδος τῆς ἐν Βενδιδίοις

1 εἱ 2 συμφύοιντο ἃ 3 γίνοιτο aFM 4 συνεχὴς aFM γίνοιντο Ο: γένοιντο
A: γένοιτ᾽ aFM 6 δὲ om. M, in quo ante ἐπὶ lac. tiv litt. est post φορᾶς add.
xai τῆς φορᾶς xal F 6. 7 μεταδρόμου aCM 9 elvat pr.] οὖσαν F τὸ primo

omiss. add. M 10 φασὶν AC 11 τοῦ δρόμου τὶ 88 12 τὸ om. F 14 αὐταὶ C:
αὗται aAFM τῶν om. F 15 ἀνεχομένην M εἶναι) οὖσαν F xal οὐ) o0 M
11 οὖσαν ACM: ὄντος ΔῈ λαμπεδόνος M: λαμπάδος aF 19 εἴη εἷς aFM

α
δὲ om. F 21. 22 στάσις ἤδη λαμβάνεται F: στ ἰδία λαμβάνεται M 22 ἐν om. aF
τῇ περιοχῆι διαδοχῆι F 28 ηὗρον ταύτην A: εὗρον ταύτην C: ταύτην εὗρον ΔῈ Μ
24 γενομένης C, fortasse recte συνεχοῦς δὲ AC: συνεχὴς (συνεχῆς a) δ᾽ (δὲ M) 4FM
ὅπου δὲ --- ob (25) om. F 25 φορὰ ἐχομένη C (ut codd. Arist.): φορᾶ ἐχομένη a (et A?):
φορὰ (ex φορᾶ corr. vid.) M 26 ἑχατέρωθεν FM τὴν (post ἀλλὰ) et τοῦ (ante
φωτὸς) om. A 21 post dv add. αἱ 88 28 ὡς] τουτέστιν, sed corr. F 9l πειραέι
sic M βενδιδίοις 8A: βενδιδείοις C: βενδιδεία F: βενδιδείας M

892 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 [Arist. p. 228320]

μνημονεύει, περὶ ἧς ὃ Πλάτων ἐν ἀρχῇ τῆς Πολιτείας: “᾿λαμπὰς ἔσται, 208v
φησίν, ἀφ’ ἵππων τῇ ϑεῷ᾽. xal ἑρμηνεύων τὸ γινόμενον “᾿ἱλαμπάδια, φη-
σίν, ἔχοντες διαδώσουσιν ἀλλήλοις ἁμιλλώμενοι τοῖς ἵπποις".

Αἴ οὖν τοιαῦται, φησί, χινήσεις ἐχόμεναί εἰσιν, dÀX οὐ συνεχεῖς. συν-

5 &yT, γὰρ ὧν τὰ ἔσχατα ἕν. ὥστε εἰ συνεχεῖς, xal ἐχόμεναι. συνεχὴς 45
γάρ, φησίν, ἐστὶν ὅπερ ἐχόμενόν τι. ἔτι δὲ xal ἐφεξῆς εἰσιν. εἰ γὰρ
ἐχόμεναι, xal ἐφεξῆς. εἴπερ ἐχόμενον ἔλεγεν, ὃ ἐφεξῆς ὃν ἅπτεται. ἀλλὰ
τοῦτο μὲν ἐπὶ τῶν ϑέσιν ἐχόντων. χινήσεις δὲ ἐχόμεναι ἀλλήλων οὖσαι
εὐθὺς xal συνεχεῖς εἰσι συναλειφομένων ἀλλήλοις τῶν περάτων τῷ καὶ τὸν

10 χρόνον τὸν μετροῦντα τὴν χίνησιν συνεχῇ εἶναι. τὰ γὰρ νῦν ἐφεξῆς ὄντα,
ὡς μὴ ἔχειν μεταξὺ χρόνον, ὃς ἣν ὁμογενὴς τοῖς ἑχατέρωϑεν, οὐχ ἐφεξῆς
ἀλλὰ συνεχῇ γίνεται: ἀμερῆ γὰρ ὄντα οὐχ ἅπτεται, ἀλλ᾽ ἐφαρμόζεται 80
ἀλλήλοις χαὶ γίνεται ἕν χαὶ συνεχὲς ποιεῖ τὸ ὅλον. τὸ δὲ αὐτὸ χαὶ ἐπὶ
τῆς χινήσεως συμβαίνει. εἰ οὖν ὃ χρόνος μέτρον ἐστὶ χινήσεως xal ἢ

15 χίνησις διὰ τὸν χρόνον γίνεται συνεχὴς xal ὁ χρόνος διὰ τὴν χίνησιν xal
ἑχάτερον δι᾿ ἑαυτὸ τῷ τὰ ἔσχατα τῶν μερῶν εἰς ἕν συντρέχοντα ἔχειν, εἰ
οὖν ταῦτα οὕτως ἔχει, χαλῶς ἐξ ἀρχῆς ἐλέγετο, ὅτι ἀνάγχη τὴν ἁπλῶς
συνεχῇ xal μίαν χίνησιν τὰ τρία ταῦτα, τό τε εἶδος χαϑ᾽ ὃ fj | χίνησις 209:
χαὶ τὸ χινούμενον χαὶ τὸν χρόνον, ἕκαστον ἕν τῷ ἀριϑμῷ ἔχειν. τῷ μὲν

20 γὰρ χρόνῳ ἀναάγχη μίαν εἶναι, ἵνα μὴ ἀχινησία μεταξὺ γένηται" οὐ γὰρ
dv εἶεν δύο T, πλείονες χρόνοι μὴ μεταξὺ ἀχινησίας οὔσης, εἰ γὰρ μὴ
εἴη μεταξὺ ἀχινησία, συνεχίζονται πρὸς ἀλλήλους χαὶ οἱ χρόνοι ὥσπερ χαὶ
ἢ χίνησις, ἀχινησίας δὲ οὔσης μεταξὺ xai αἱ χινήσεις πλείους γίνονται μιᾶς
aí παρ᾽ &xdtepa τῆς ἀχινησίας xal ot χρόνοι τρεῖς ὅ τε τὴν ἀχινησίαν με- ὃ

35 τρῶν xal οἱ τὰς παρ᾽ ἑἕχαάτερα τῆς ἀχινησίας χινήσεις: συλλογίζεται οὖν
δυνάμει οὕτως" 7, χίνησις ἢ πλείονας ἔχουσα χρόνους στάσει διαλαμβά-
νεται" T; στάσει διαλαμβανομένη οὐχ ἔστι μίας xal ταύτην πρώτην τέ-
ϑειχε τὴν πρότασιν. χαὶ τὸ συμπέρασμα δῆλον, ὅτι ἢ χίνησις πλείονας
ἔχουσα χρόνους οὐχ ἔστι μία. εἰ δὲ τοῦτ᾽ ἀληϑές, xai τὸ σὺν ἀντιϑέσει

80 ἀντίστροφον ἀληϑές, ὅτι $ μία χίνησις ὑφ᾽ ἑνὸς μετρεῖται χρόνου. ἢ
μέντοι τῷ εἴδει μὴ μία χίνησις, xdv ἐν συνεχεῖ χρόνῳ γίνηται, οὐχ dy εἴη 10
uía τῷ ἀριϑμῷ, xdv τὸ αὐτὸ ἔχῃ τὸ χινούμενον. ὡς δραμὼν ἂν τις

ὃ
] ἀμνημονεύει M Πολιτείας} 1 p. 328 A 3 λαμπάδια aAC: λαμπά F: λαμπάδα M
ὁ διαδιδόασιν F: διδόασιν M 4 αἱ μὲν οὖν ΕΜ 4. ὃ συνεχῆ AC: συνεχεῖς
aFM 9 εἰ om. FM 6 ἐστὶν om. M εἰσιν] ἐστιν M 1 ἔλεγεν] ἔλαβεν M
9 συναλειφομένων] xal συνεχιζομένων Εἰ: συνεχιζομένων xal M xai (post τῷ) om. F
11 ὁμογενὴς ἦν δὲ οὐχ om. C 12 ἀμερεῖ C οὐχ ἐφάπτεται aF: οὐχ ἐφάπ-
τεσϑαι M 15 διὰ τοῦ γρόνου F 11 ἀνάγκη τὴν om., add. mrg. Οἱ 20 γὰρ
om. aF γίνηται A: γίνεται M 23 ἀχινησίας C 33 post οὔσης iterat πρὸς ἀλλή-
λους xal ol χρόνοι (corr. χρόνοι ol) C 20 post ἀχινησίας add. M χινήσεις 26 ἡ
χίνησεις sic C ἡ (post χίνησις) om. aFM 21 οὐχ ἔτι F 28 πλείους C
29 post χρόνους iterata στάσει διαλαμβάνεται ἡ στάσει διαλαμ. del F 30. 81 ἡ μέντοι---
χίνησις om. M 91 post xívqstg iter. ὑφ᾽ ἑνὸς μετρεῖται χρόνου F 32 μία
om. M ἔχει M ὡς εἰ aF

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 [ÀArist. p. 228420. *11] 893

πυρέξειεν εὐθύς. οὐ γὰρ γίνεται τῶν τοιούτων χινήσεων ἕν τὰ ἔσχατα" 209r
ἄλλη γὰρ τῷ εἴδει f, xav ^ ἄλλο εἶδος" ὥστε ἔτι μᾶλλον τῷ ἀριϑμῷ ἕτεραι
αὗται. εἰ μὲν γὰρ μία τῷ ἀριϑμῷ χίνησίς ἐστι, δεῖ xal τὸ εἶδος τῆς χι-
νήσεως τὸ αὐτὸ εἶναι. εἰ δὲ τὸ εἶδος ἕν, οὐ πάντως μία Tj χίνησις, εἰ

5 μὴ καὶ τὸ χινούμενον ἕν εἴη xal ὃ χρόνος συνεχὴς xal εἷς. αὕτη γάρ 15
ἐστιν ἣ εἰρημένη ἁπλῶς μία χίνησις. xal δῆλον ὅτι τὸ προστεϑὲν τῇ μιᾷ
χινήσει τὸ xal συνεχῇ αὐτὴν εἶναι τῇ xav' ἀριϑμὸν μιᾷ xal χυρίως μιᾷ
προσήχει μόνῃ, οὔτε τῇ χατὰ γένος οὔτε τῇ xat εἶδος τὸ ἕν ἐχούσῃ.
ἐπιστῆσαι ὃὲ ἄξιον, ὅπως ἀναγκαίως προπαρελήφϑη τῆς χατὰ τὴν μίαν χί-

10 νησιν ἀποδείξεως ἢ τοῦ ἐφεξῆς xal τοῦ ἐχομένου xai τοῦ συνεχοῦς διδα-
σχαλία. εἴπερ Ov ἐχείνων ἐδείχϑη. τίς μὲν ἢ μία xal συνεχὴς χίνησις,
τίνες δὲ al ἐφεξῆς xal ἐχόμεναι. 30

p.228»1] Ἔτι δὲ λέγεται μία xal f, τέλειος ἕως τοῦ ἐὰν μόνον
ἡ συνεχής.

15 Δεύτερον ἄλλο tt προστίϑησι τῆς μιᾶς χινήσεως ἴδιον. τὸ τέλειον οὐ
τῇ xat ἀριϑμὸν μιᾷ, τῇ χυρίως μιᾷ προσῆχον μόνῃ, ἀλλὰ xol τῇ χατὰ 5
γένος xal χατὰ εἶδος μιᾷ λεγομένῃ" μίαν γάρ, φησί, χυριώτερον λέγομεν
χίνησιν, ἐὰν xal τέλειος ἦ, εἴτε χατὰ γένος ἐστὶν ἢ λαμβανομένη εἴτε χατ᾽
εἶδος, εἴτε xat' ἀριϑμόν, ὅπερ xal οὐσίαν ἐχάλεσε᾽ χατὰ γένος μὲν

80 γὰρ χίνησις ἢ χατὰ τόπον ἢ πόϑεν ποῖ. xal ὅταν τέλειος γένηται αὔτη.
τουτέστιν ὅταν τὸ χινούμενον ἀφίχηται εἰς ἐχεῖνο, ἐφ᾽ ὃ ἔσπευδε, xal τε-
λεία Ἰένηται f, χίνησις, τότε μίαν αὐτὴν λέγομεν’ χατ᾽ εἶδος δὲ $ χα-
τωϑεν ἄνω xal ἄνωθεν χάτω" χατ᾽ ἀριϑμὸν δὲ ἢ τοῦδε τοῦ πυρὸς xal 80
τῆσὸε τῆς βώλου. xal τούτων οὖν ἑχάστη ὅταν τελεία γένηται, τότε μία

25 χυρίως ἐστίν. αἱ μὲν γὰρ κατὰ γένος xal κατ᾽ εἶδος πλείονες τῷ ἀριϑμῷ
οὖσαι μία γίνονται χατὰ τὸ γένος xal χατὰ τὸ εἶδος" at τε γὰρ πόδεν moi
χατ᾿ αὐτὸ τοῦτο μία xai αἱ ἄνωϑεν χάτω πᾶσαι μία, xal ὁμοίως αἵ χά-
τωϑεν ἄνω. xal μία μᾶλλον ἔχασται, ἄν τέλειοι ὦσιν, ἥπερ ἐὰν ἀτελεῖς.
εἰ γὰρ ἕν ἔχαστον λέγομεν εἰς τὴν οὐσίαν αὐτοῦ xal τὸ εἶδος ἀποβλέποντες

------ς... .. — —M— ς..».......ὕ.-.----.-.-Ξ-’.-.-..ὄᾳ-.---

1 ἕν post ἔσχατα aFM 3 μία τῷ ἀριϑμῷ χινήσεως M 4 μία πάντως aF

ἢ om. M 6 κίνησις pla aF ἡ xai (ante χυρίως) om. M 8 οὔτε δὲ (post
μόνῃ) CM τὸ om. F 9 προελήφϑη FE 10 ἡ τοῦ ἐχομένου καὶ τοῦ ἐφεξῆς
aFM 11 εἴπερ ἂν F 12 ai post δὲ om. F xai om. aFM 13 τελείως F
15 Δεύτερον --- προστίϑησι)] Τίϑησι M cett. om. elvat ἴδιον F τὸ δὲ τέλειον M
15. 16 οὐ τῇ] οὖν τὸ F 16 τῇ χυρίως] fortasse xal χυρίως προσήχει μόνον M

16. 17 τῇ χατ᾽ εἶδος xal τῇ κατὰ γένος μιᾷ aF 19 οὐσίαν] conicio xat' οὐσίαν μὲν)
ἡ Ε 20 ποῖ] πῇ Μ τέλεος Μ αὐτὴ CF et is post τουτέστιν 22 γίνηται Καὶ

32.23 χάτοϑεν sic M 24 βόλου M γένειται C 25 xat εἴδος xal xatd γένος aF
26 χατὰ τὸ (τὸ M: om. aAF) γένος xal κατὰ τὸ εἶδος aAFM: χατὰ τὸ εἶδος xal xatà τὸ
γένος C 21 αἱ (post xal) om. AM 28 ἕχασται (ἑχάστη CM) ἂν τέλειοι ὦσιν ACM:
ἂν τελείωσις Exacta. F: ἂν τέλειος ἦ ἑχάστη a εἴπερ F ἀτελής aM! 29 λέ-

τωμεν F

894 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 (Arist. p. 298511)

᾿εἷς ὁ Σωχράτης᾽. “εἷς ὁ ἄνθρωπος᾽, ἕν τὸ (qiov , ὅταν μήπω τὸ εἶδος 209:
ἀπειλήφῃ τούτων ἕχαστον, ἀλλὰ ἀτελὲς ἢ. ὥσπερ τὸ elóo; οὕπω ἀπείλη- 88
φεν. οὕτως οὐδὲ τὸ ἕν χατὰ τὴν μορφὴν xal τὸν χαραχτῆρα, χαϑ᾽ ὃ
ἔχαστον λέγεται ἕν. ὥσπερ γὰρ οὔπω ὃν λέγομεν τὸ γινόμενον xal κατ᾽

5 οὐσίαν ἀτελὲς Ov, οὕτως οὐδὲ ἕν αὐτὸ λέγειν δυνατόν: ἕν μὲν γὰρ xal τὸ
ἀτελὲς λέγομεν, οἷον τὸ σπέρμα Bv xal τὸ ἔμβρυον ἕν, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς ἀν-
ϑρωπον. ἕν, ἀλλ᾽ ἐχεῖνο ὅπερ ἐστὶ τέλειον σπέρμα ἕν, ὅτι τέλειον σπέρμα,
xai ἔμβρυον ὁμοίως. ὅλως δὲ τὸ ἀτελὲς δυνάμει ἔτι ἔστιν, τὸ δὲ δυνάμει 40
tt ὃν πλείω δύναται, xal οὐ τοῦτο μόνον. δῆλον οὖν ὅτι ἢ xat ἀριϑμὸν

10 μία χίνησις, ὅταν πρὸς τοῖς τρισὶν ἐχείνοις τοῖς ἤδη ῥηϑεῖσι xal τὸ τέ-
λεῖον προσλάβῃ, τότε χυριώτερον γίνεται μία.

“Ὁ ὃὲ ᾿Αλέξανδρος ἐν τούτοις τοῖς Πυϑαγορείοις αὐτὸν xat τοῖς Πλα-
τωνιχοῖς χαταχηλουϑεῖν φησιν, οἵτινες τὸ ἕν ἄριστον ὑπολαμβάνοντες τῷ
τελείῳ ἀπένεμον xai ὁλοχλήρῳ xal διὰ τοῦτο ἀρχὴν ἔλεγον αὐτό, ὡς χαὶ 46

15 τῆς xotvzc χρήσεως χατὰ τῶν τελείων xal ὅλων τὸ ἕν χατηγορούσης. εἰχὸς
δὲ xal τὸν ᾿Αριστοτέλη xal τὸν ᾿Αλέξανδρον εἰς τὰ ἐν τῷ Πλάτωνος [lap-
μενίδγη͵ χατὰ τὴν δευτέραν ὑπόϑεσιν λεγόμενα ἀφορᾶν, ἐν οἷς τὸ ὃν ὄν ὅλον
ἀποδείξας ὅτι χαὶ τέλειόν ἐστι δείχνυσιν ἀρχὴν αὐτὸ χαὶ μέσα χαὶ τέλος
ἔχειν συλλογιζόμενος οἷς τὸ τέλειον χαραχτηρίζεται. λέγει δὲ περὶ μὲν

40 τοῦ ὅλου συμπεραινόμενος" "xal ὅλον ἄρα ἐστίν, ὃ ἄν ἡ ἕν, xal μόρια
ἔχει, περὶ δὲ τοῦ τελείου" ““τί δέ: εἰ ὅλον, οὐ xai ἀρχὴν ἄν ἔχοι χαὶ δ0
μέσον xal τελευτήν, ἢ οἷόν τε ὅλον εἶναι ἄνευ τριῶν τούτων.

Προστίϑησι óà ὁ ᾿Αριστοτέλης, ὅτι χυριώτερον μὲν μία χίνησις ἢ συν-
εχής, ὅταν xal τέλειος T ἤδη δὲ xal fj ἀτελής, ἐὰν μόνον συνεχὴς T,

25 μία λέγεται xat ἀριϑμὸν καὶ αὐτή. ἐπιστῆσαι δὲ χρή, ὅτι τὸ μὲν συνε-
yis τῇ κατ᾽ ἀριϑμὸν μιᾷ χινήσει φησὶ μόνῃ προσήχειν, ἣν xal χυρίως
μίαν εἶναί φησι, τοῦ δὲ τελείου xal ταῖς χατὰ γένος xol ταῖς xat' εἶδος
τὸ ἕν ἐχούσαις μετεῖναί φησιν, | ὅτι τοῦ μὲν συνεχοῦς οὐ μέτεστιν αὐταῖς 209v
διῃρημέναις εἰς τὰ οἰχεῖα πλήϑην ἅπερ οὖχ ἔστιν ἀλλήλοις συνεχῆ" οὔτε

30 Ἰὰρ οἱ πολλοὶ ἄνθρωποι συνεχεῖς ἀλλήλοις, ἐξ dv xal ἐν οἷς ἐστιν ὁ εἷς

2 ἀπειληφὸς 7, CM ὃ οὔτε AM τὸ ante ἕν om., addito τὴν post ἕν, sed
del. F fortasse τὸ Bv (τὸ, 4 in mrg. περὶ τοῦ ἑνὸς xal τοῦ ὄντος ἐν τῶ γινο-
μένω A? 9 αὐτὸ C 6. 7 ἄνϑρωπος M 8 xal ὅλως δὲ aF: ὅλως τε M
ἐστὶν ἔτι aFM ἢ. τοῦτο] ταῦτα M 10 πρὸς τοῖς, € τοῖς corr. nescio unde A
ταῖς ἤδη ῥηθεῖσιν M 12 πυϑαγορίοις, t in ras. A! αὐτὸν om. C 13 φησι χατα-
χολουϑεῖν aFM 11 ἀπένειμον Μ αὐτὸ] τὸ Μ ὡς] ἕως F 10 ἀριστοτέλην
CM 17 ὃν ὅλον) τέλειον F 18 χαὶ ὅτι aF δείχνυσι δὲ F μέσον aM:
μέσην F 18. 19 τέλος ἔχον Μ 19 συλλογισάμενος C λέγε!) Parmenid.
p.142 D μὲν om. F 20 ὃ ACM: ὅπερ aF 2] ἔχει AC: ἔχη 8aFM τί δέ
xtÀ.] p. 145 A el om. Plat. vulg. οὗ xal] οὐχ M οὐ] ὃν F ᾿ ἔχοι AC:

ἔγη aFM 22 μίσον C t&v τριῶν τούτων C 239 προτίϑησι F 24 τέλος F
ἤδη» ἢ alterum in ras. C: εἴδει M, sed corr. in marg. inf. póv M 24.225 1, μία
om. aF 25 λέγηται δὲ αὕτη aFM 20 προσήχειν (προστήχει M) φησὶ μόνη
aAFM 21 τοῦ τελείου δὲ aFM 29 διηρημένοις a 30 οἱ παλαιοὶ F

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 [Arist. p. 228511. 15] 805

dvÜpw roc, οὔτε τὰ ζῷα. τέλειον δέ ἐστιν Éxagtov εἶδος xal γένος xaxà 209v
τὴν τοῦ οἰχείου yapaxtzpoc ἀπόληψιν: xdv γὰρ χοινὸν ἡ τι xal μὴ ἄτο-
μόν, xal αὐτὸ χατ᾽ εἶδος ἀφωρισμένον ἔχει τελειότητα οἰχείαν.

ρ. 2280150. Ἔτι δὲ ἄλλως παρὰ τὰς εἰρημένας λέγεται μία κίνη- 6
5 σις, ἣ ὁμαλής ἕως τοῦ δέοι γὰρ dv ἐφαρμόττειν.

Τρίτον τοῦτο προστίθησι τῇ μιᾷ χινήσει ὑπάρχον τὸ ὁμαλὲς xai τῇ 30
χατὰ γένος xal τῇ xat' εἶδος xal τῇ xat ἀριϑμὸν δυνάμενον ὑπάρχειν,
ὥσπερ xal τὸ ἀντιχείμενον αὐτῷ τὸ ἀνώμαλον. χαὶ πανταχοῦ τῶν ἄλλων
τῶν αὐτῶν ὄντων ἢ ὁμαλὴς μᾶλλον μία δοχεῖ εἶναι τῆς ἀνωμάλου, διότι

10 ἣ ἀνώμαλος διῃρημένη πως εἶναι δοχεῖ χατὰ τὰς ἐν τῇ ἀνωμαλίᾳ διαφορᾶς.
λέγει δὲ πρῶτον, τίς ἥ ὁμαλὴς χίνησις xal τίς ἢ ἀνώμαλος. xal δεῖγμα
τῆς ὁμαλοῦς τὴν εὐϑεῖαν παρήγαγεν, ὥς φησιν ὁ ᾿Αλέξανδρος, διὰ τὸ xal 50
τῆς χινήσεως τῆς ἐπ᾽ εὐθείας ὅμοια εἶναι πάντα τὰ μόρια xal πᾶντα
πᾶσιν ἐφαρμόζειν ὥσπερ χαὶ τῆς εὐϑείας γραμμῆς, ἐφ᾽ ἧς ἣ τοιαύτη χί-

15 vot; γίνεται. “᾿ὁμοίως δέ, φησί, xal ὃ χύχλος ἔχει xal f ἐπὶ τοῦ χύχλου
χίνησις" ὁμαλὴς γὰρ xal αὔτη διὰ τὸ πανταχόϑεν ὁμοίως περιαγὲς τῆς χυ-
χλιχῆς γραμμῆς. ἀνώμαλοι δέ εἰσιν ai χεχλασμέναι γραμμαὶ xat αἱ μὴ
ὁμοίως περιηγμέναι, ὡς πᾶν μόριον παντὶ ἐφαρμόττειν xal αἱ ἐπὶ τῶν
τοιούτων χινήσεις.ὀ μήποτε ὃὲ τὸ ὥσπερ ἣ εὐϑεῖα οὐ τὴν χίνησιν τὴν 90

20 ἐπὶ τῆς εὐθείας γραμμῆς ἐνδείχνυται, ἀλλ᾽ οὕτως ἔχειν πᾶσαν ὁμαλὴν xc
νησίν φησι χατὰ πᾶν εἶδος χινήσεως, οὐ μόνον φορᾶς ἀλλὰ χαὶ ἀλλοιώσεως
xal αὐξήσεως, ὡς ἔχει ἣ εὐθεῖα: ὁμαλὴς γὰρ αὕτη διὰ τὸ πᾶν μόριον
παντὶ ἐφαρμόζειν. καὶ πᾶσα οὖν κκίνησις εἴτε ἐπ᾽ εὐϑείας εἴτε ἐπὶ χύχλου
εἴτε xav' ἀλλοίωσιν εἴτε xatà αὔξησιν ὁμαλὴς οὖσα οὕτως ἔχει ὡς f εὖ-

25 Üsia: ἐπεὶ δυνατὸν xal ἐπ᾽ εὐϑείας ἀνωμάλως χινεῖσϑαι, ὅταν μὴ αὐτὴ ἢ
χίνησις ὁμοίως ἡ τῇ εὐϑείᾳ διαχειμένη, ὡς πᾶν μόριον ὅμοιον εἶναι παντί. 35
“διαφέρειν δέ φησι τὴν ὁμαλὴν τῆς ἀνωμάλου χατὰ τὸ μᾶλλον χαὶ
ἧττον, ὡς μέν φησιν ὁ ᾿Αλέξανδρος, διότι μᾶλλον μία ἣ ὁμαλὴς τῆς dvo-
μάλου xal ἧττον ἐχείνη ταύτης συνεχεῖς γὰρ ἀμφότεραι. μήποτε δὲ οὐ

80 πρὸς τὸ μία τὸ μᾶλλον χαὶ τὸ ἧττον νῦν λέγει, ἀλλὰ πρὸς τὸ εἶδος, ἐν
ᾧ εἰσιν" εἰ μὲν χατ᾽ εὐθεῖαν 7| χύχλον τὸ ὁμαλὲς xal ἀνώμαλον, ὅτι μᾶλλον

—

l xotvóv ἧι A: xotvóv fj CM: xotvóv 7, a: xotvovr F 4 ἄλλη M μία om. F

5 6 M 6 ὁμαλὸν M 7 ὑπάρχειν ΑΟΜ : om. aF, cum'ante δυνάμενον Ε' ὑπάρ-
χει inserat, ἃ ἁρμόττειν 8 τῇ ἀντιχειμένῃ αὐτῇ (sic etiam F) τὸ ἀνώμαλον ἃ

9 μᾶλλον om. A!: post μία add. A? 11 ἡ ὁμαλὴς, ἡ ὃ in ras. ΠῚ litt. A 12 6
om. M 13. 14 παντάπασιν aFM 14 ἐφ᾽ ἧς --- γραμμῆς (17) om. F 16 αὐτὴ
ut v. 22 C 11 αἱ (post xal) om. aF 18 ai om. A'FM 19 χινήσεων FM
20 πᾶσαν om. FM ὁμαλὴν ACFM: ὁμαλῇ a 239 ἐφαρμόττειν aFM 24 dx
om., sed add. in marg. M 25 ἀνομάλως A μὴ] μηδὲ M 20 παντὶ ὅμοιον
εἶναι aFM 21 ὁμαλῇ a cf. v. 20 ἀνομάλου A! ut p. 896,13 cf. v. 25

28 διότι ΑΟΜ: ὅτι ΔΕ 29. 30 post οὐ πρὸς addita τὸ μᾶλλον del. F 30 τὸ (ante
ἧττον) om. aFM λέγει νῦν aF 91 εἴ] ἡ C itemque p. 896,1

896 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 (Arist. p. 9985 15]

εὐθεῖα xal χύχλῳ ἣ ὁμαλὴς τῆς ἀνωμάλου, εἰ δὲ xarà λεύχανσιν ἢ 8ép- 209*
pavaty, ὅτι μᾶλλον λεύχανσις xai μᾶλλον ϑέρμανσις ἢ ὁμαλὴς τῆς ἀνω- 40
μάλου, xal εἰ χατὰ αὔξησιν, ὁμοίως. διὸ x«i ἐπήγαγεν ὅτι ἔστιν ἐν
ἁπάσῃ χινήσει τὸ ὁμαλῶς T, μή. εἰ δὲ χατὰ τὸ μᾶλλον xal ἧττον

5 ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει διαφέρουσιν. οὐ xat' εἶδος αὐτῶν ἐστιν f; διαφορά. ἐν
γὰρ τῷ αὐτῷ εἴδει τὸ ἧττον μίξει τοῦ ἐναντίου τοιοῦτόν ἐστιν, ὡς τὸ ἧττον
λευχὸν μίξει μέλανος xal ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως. εἰπὼν δέ, ὅτι ἐν πάσῃ
χινήσει ἔστι τὸ ὁμαλῶς ἣ μή" xal γὰρ ἀλλοιοῖτο ἄν τι ὁμαλῶς.
ἐπήγαγε xal φέροιτο ἐφ᾽ ὁμαλοῦ, ἣ ἐφ᾽ ὁμαλῷ, ὡς ὃ ᾿Αλέξανδρος 45

10 xai ὁ Πορφύριος γράφουσιν, otov χύχλῳ ἣ εὐϑείᾳ. ἐπειδὴ γὰρ ἀδύνα-
tov ὁμαλῶς τι ἐνεχϑῆναι μὴ ἐπὶ ὁμαλοῦς φερόμενον τὴν ὁμαλὴν φορᾶν,
ἀπέδωχεν ἀπὸ τῶν ἐφ᾽ ὧν οἷόν τε γενέσϑαι αὐτὴν εἰπὼν οἷον χύχλου
3| εὐθείας: δύναται μὲν γὰρ xal ἐπὶ τούτων ἀνώμαλος φορὰ γενέσϑαι,
ἀλλ T, ye ὁμαλὴς ἐπ᾽ οὐδενὸς γίνεται ἣ ἐπὶ ὁμαλοῦς.

15 Εἰπὼν δὲ τίς ἢ ὁμαλὴ χίνησις, ὅτι ἢ μία xal ὁμοιομερὴς ὡς ἣ εὐϑεῖα,
xal τίς ἢ ἀνώμαλος, ὅτι ἣ εἰς πολλὰ διαιρουμένη, xal τίς αὐτῶν T δια-
φορά, ὅτι οὐ χατ᾽ εἶδος ἀλλὰ χατὰ τὸ μᾶλλον xal τὸ ἧττον, λέγει λοιπὸν 60
τίνες ai τῆς ἀνωμάλου χινήσεως διαφοραί, xal παρὰ πόσας xal τίνας αἰ-
τίας ἀνώμαλος γίνεται χίνησις" οἰχεῖα γὰρ τῷ περὶ χινήσεως xal ταῦτα

20 λόγῳ. ἢ γὰρ παρὰ τὸ ἐφ᾽ οὗ γίνεται, οἷον εἰ ἐπὶ χεχλασμένης" ἀδύνατον
γὰρ ὁμαλῇ χίνησιν γενέσθαι ἐπὶ ἀνωμάλου γινομένην, ota καὶ f, ἕλιξ ἐστίν.

ἢ ὅλως ἐπὶ μεγέϑους τοιούτου, οὗ μὴ ἐφαρμόζοι τὸ τυχὸν μέρος ἐπὶ τὸ
τυχόν, xdv συνεχὴς T, ἐπ᾽’ αὐτοῦ χίνησις γίνηται. ζητητέον δὲ εἰ χαὶ δῦ
ἐπ᾿ ἀλλοιώσεως χατὰ τοῦτο ἔσται ὁμαλὴς χαὶ ἀνώμαλος χίνησις χατὰ τὸ

25 ἐφ᾽ οὗ T, χίνησις. ὅπερ γὰρ | ἐπὶ τῶν φερομένων ὃ τόπος, ἐφ᾽ οὗ 210r
φέρεται τὸ φερόμενον, τοῦτο ἐπὶ ἀλλοιώσεως ἢ ποιότης ἐστί’ πᾶν δὲ τὸ
χατὰ ποιὸν μεταβάλλον ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον μεταβάλλει, μελαινόμενον
ἢ keuxatvógsvov* οὐδὲν ὃὲ μέρος τῆς λευχάνσεως ἣ μελάνσεως ἐφαρμόσαι
δύναται ἄλλῳ μέρει, οὐχ ὅτι οὐχ ὑπομένει, ἀλλ᾽ οὐδὲ τῇ ἐννοίᾳ (οὐ γὰρ

2 ὅτι ΔΑ: om. CFM ὁ xal εἰ aA: εἰ om. F: xal ἡ CM 4 πάσῃ ἃ ὁμαλῶς
AC: ὁμαλὲς ΔΕΜ 7, μὴ ACM: om. δὲ 6 ὡς A?: om. A'CFM: οἷον a 1 πάσα M
8 ὁμαλὲς utroque loco F 7 ACM: xal aF post pij iterata εἰς 68 — διαφέρουσι
del. F dv ἀλλοιοῖτο Arist. 9 φέρει τὸ M: φέροιτο dv 8 ἐφ᾽ ἀφ᾿ F
ὁμαλοῦ ΑΟΕΜ (ut Arist): ὁμαλοῦς a ἐφ᾽ ὁμαλῷ] sic Arist. cod. E prima m.

10 γράφουσιν AC: λέγουσιν ΔῈ Μ χύχλω ἡ εὐθεῖα F: χύχλῳ ἣ εὐθεῖαν M: χύχλου et
εὐθείας priori lectioni respondens Simpl. v. 12. 138 et Arist. vulg. érel C 11 τι
ὁμαλῶς aF ópaA? aC 12 ἀπὸ] ἐπὶ a ἐφ᾽ aC (in ras): dg" AFM

15 ὁμαλὴ A: ὁμαλὴς aCEM ἡ (ante μία) om. M μία xal ἡ 88

16 xai ἥτις ἡ € πολλὰς ἃ 11 χατὰ] χαὶ F χαὶ ἧττον Μ λέγει om.
ΔΕ 18 post χίνησις add. λέγει ἃ (non F) 20 ἣ γὰρ ACM: εἰ γὰρ F: ἐνίοτε
μὲν οὖν ἃ περὶ τὸ ἀφ᾽ οὗ F εἰ om. aFM 21 ὁμαλὴν M γίνεσϑαι F
22 ἐφαρμόξει aM: ἐφαρμόζοιτο (om. proximo τὸ) F τυχεῖν F 29 γίνεται M

el om. M 24 xal χατὰ F 24.25 χατὰ τοῦτο ἐφ᾽ o9 C — 20 τὸ (ante φερόμενον)
om. aF 2í χατὰ τὸ ποιὸν F 28 ἣ τῆς aF 29 δυνατὸν ἃ οὐχ
ACFM: οὐ μόνον a οὐχ ὅτι post οὐγ ὑπομένει C!: corr. C?

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 [Arist. p. 2280 15] 807

ἔσται μέρος ἑτέρῳ μέρει ὅμοιον), ἀλλ᾿ ὡς ἐπὶ τῆς ἡμέρας. ἐπὶ δὲ τῆς 210r
αὐξήσεως xal φϑίσεως, ἐπειδὴ xat μέγεθος ai μεταβολαί, ἐπ᾽ εὐθειῶν ὃ
γίνεσθαι δοχοῦσι xal ópalat 7, ἔστιν ἄλλη τις ἀνωμαλία χατά γε τὸ αὐ-
ξόμενον, εἰ ποτὲ μὲν ἴσταιτο ἢ αὔξησις τροφῆς μὴ ἐνούσης, ποτὲ δὲ χαὶ
5 εἰς φϑορὰν μεταβάλλοι ὡς ἐν ταῖς νόσοις. ἀνώμαλος γὰρ τότε ἔσται ἢ
αὔξησις, ὥσπερ xal εἰ ποτὲ μὲν πλέον, ποτὲ δὲ ἔλαττον εἰς φϑίσιν ἐπιδι-
δηίη. xal ἐν ἀλλοιώσει δὲ ἢ μὲν χατὰ τὸν τεταγμένον προποδισμὸν τῆς
ποιότητος ἀνωμαλία τίς ἐστιν αὐτῆς ἀνωμαλία: ὅταν δὲ νῦν μὲν σφοδρό-
τερον ϑερμαίνηται, αὖϑις δὲ ἧττον, xal πάλιν ἐπιτείνῃ. τότε ἀνωμαλία 10
10 xarà τὴν ποιότητα, ἐφ᾽ ἧς ἢ χίνησις γίνεται. ἄλλη δέ τις ἀνωμαλία ἐν
πάσαις ταῖς χινήσεσίν ἐστι χατὰ ταχυτῆτα χαὶ βραδυτῆτα χαὶ ὅλως παρὰ
τὸν χρόνον. xai ἔστιν αὕτη (f$) χυρίως χινήσεως ἀνωμαλία οὔτε παρὰ τὸ
ἐφ᾽ οὗ χινεῖται τὸ χινούμενον ὡς f$ προειρημένη (τοῦτο γὰρ σημαίνει
αὐτῷ τὸ ποῦ), οὔτε ἐν τῷ τὸν χρόνον μὴ ἕνα xal συνεχῆ εἶναι, ὅπερ
15 αὐτῷ τὸ ποτὲ σημαίνει, οὖτε [τὸ] παρὰ τὸ εἰς ὃ $ μεταβολὴ γίνεται,
οἷον εἰς τὸ ἄνω T, χάτω ἣ λευχὸν ἢ μέλαν T, μέγα ἣ μιχρόν": ἐνδέχεται 15
ἸἹὰρ πάντων τούτων τῶν αὐτῶν xol ὁμοίων ὄντων, τοῦ ἐφ᾽ οὗ, τοῦ χρόνου,
τοῦ εἰς 6, ἀνώμαλον χίνησιν γίνεσϑαι παρὰ τὸν τῆς χινήσεως τρόπον xal
τὸ ὥς, εἰ ποτὲ μὲν ταχέως, ποτὲ δὲ βραδέως χινοῖτο᾽ τότε γὰρ ἀνώμαλος
20 γίνεται χίνησις, ὥσπερ ὁμαλής, ὅταν ὁμοία ἢ ἢ χίνησις. ἔστι γὰρ ὅτε,
φησίν, ἢ ἀνωμαλία οὐ τοῖς πρότερον εἰρημένοις, ἀλλὰ ταχυτῆτι διώρισται
χαὶ βραδυτῆτι.
Εἰπὼν δέ, ὅτι ἔστι τις ὁμαλότης χαὶ ἀνωμαλία παρὰ τὴν τοῦ χινου-
μένου ταχυτῆτα χαὶ βραδυτῆτα, ἐπάγει, ὅτι ταῦτα, τουτέστιν ἢ ταχυτὴς 90
25 χαὶ ἢ βραδυτής, οὐχ ἔστιν εἴδη χινήσεως οὐδὲ διαφοραὶ xat! εἶδος
ἢ ταχυτὴς xal fj βραδυτής, χαϑ᾿ ἅς διαφέρηυσιν ἀλλήλων ai ὁμαλαὶ χαὶ
ἀνώμαλοι χινήσεις. xal δείχνυσι τοῦτο ἐχ τοῦ ἐν πᾶσι τοῖς εἴδεσι τῆς
χινήσεως εἶναι ταχυτῆτα χαὶ βραδυτῆτα: xal γὰρ φέρεσθαι xal ἀλλοιοῦ-
σϑαι xal αὔξεσϑαι δυνατὸν ἑχατέρως. τὸ δὲ ἐν πᾶσιν ὃν τοῖς εἴόεσιν οὐχ

1 ἑτερομερεῖ Ε': ἑτερεῖ sic M 2 ἐπ᾿ εὐθείας ΔῈ Μ 9 ὁμαλεῖς C εἰ ἔστι τις

ἄλλη aFM [t 8: τε ACFM 3. 4 post αὐξόμενον add. ἔσται 8... 4 ἵσταιτο AC:
σταίη aF: σταίοιτο M 9 ἔσται τότε aFM 6. 7 ἐπιδοίη aFM T xal ἐν

ἀλλοιώσει δὲ ACM: καὶ ἐν ἄλλω ὡς εἶδεν F: ἐπὶ δὲ ἀλλοιώσεως & post προποδισμὸν add.
γινομένη a 8 ἀνωμαλία τίς ἐστιν αὐτῆς ἀνωμαλία (hoc om. M) AFM: ὁμαλότης ἐστιν αὐτῆς
C: ἀνωμαλία, αὐτῆς ἐστιν ἡ ἀνωμαλία ἃ μὲν om. A 9 ϑερμαίνεται M ἀνώμαλον 8
10 ἧς ΑΟΜ: οἷς Ε: ὃ 8 12 ἡ addidi χινήσεως χυρίως aF οὔτε παρὰ C:
οὔτε τι ἄρα AF: οὔτε τι αἴτιον ἄρα M: ἧτις οὔτε χατὰ a 13 ἡ supra add. M
post προειρημένη add. ἐστίν 8 15 τὸ (post οὔτε) ACFM: om. a παρὰ] περὶ
in marg. M 16 μέλαν] μίαν F 11 xci om. F τοῦ (ante ἐφ᾽ οὗ) om. F
18 τοῦ εἰς ὃ] τὸ εἰς ὃ F 19 χινεῖται 88 20 ὁμοία] μία, sed in mrg. corr. ΕἸ
21 προτέροις Ο 23 ὁμαλώτης xal C: om. F 24 ταῦτά ἐστι τουτέστιν M 20 ἡ
ante βραδυτής om. 8 χινήσεως CM ut. Aristoteles (cf. v. 28. p. 898,2. 29): χινήσεων

aAF διαφοραὶ ut Arist. A: διάφορα C: διαφορὰ aF: διαφέρει M 26 ὁμαλεῖς C
21 τοῦτο om. aF 217. 28 τῶν χινήσεων F 38. 29 xai αὔξεσϑαι xai ἀλλοιοῦσϑαι
aFM 29 ἐχάτερον M

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. fi

898 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 (Arist. p. 2980 15)

ἀντιδιαιρεῖται ἐχείνοις τοῖς ἐν οἷς ἐστι τὸ γὰρ ἀντιδιαιρούμενόν τινι ἔξω 210r
ὀφείλει εἶναι Éxeívou. ἀλλὰ μὴν οὗτε ἑνός τινος τῶν τῆς χινήσεως εἰδῶν 5
εἴδη ἐστὶν ἢ ταχυτὴς xal ἢ βραδυτής" τὸ γάρ τινος εἶδος οὐχ οἷόν τε
εἶδος εἶναι χαὶ τοῦ ἀντιδιῃρημένου αὐτῷ. διὰ γὰρ ταύτην τὴν αἰτίαν οὐδὲ

5 τὸ ϑῆλυ xai τὸ ἄρρεν εἴόη ζῴου, ὅτι ἐν πᾶσίν ἐστι σχεδὸν τοῖς εἴδεσιν.
οὔτε οὖν ἀντιδιαιρεῖσϑαι τούτοις δυνατὸν οἷον τῷ πεζῷ xai ἐνύδρῳ xai
πτηνῷ, ὡς εἶναι πρὸς τούτοις τὸ ϑῆλυ xai τὸ ἄρρεν" ἐν ἐχείνοις γάρ ἐστιν,
ἀλλ' οὐδέ τινος αὐτῶν εἴδη εἴη ἄν oiov τοῦ πεζοῦ" ἔστι γὰρ xai ἐν τοῖς
ἄλλοις. οὐχ οἷόν τε Ob τῶν διαφερόντων Ἱενῶν τὰ αὐτὰ εἴδη εἶναι. διὸ 80

10 οὐδὲ γυνὴ xal ἀνὴρ εἴδη τοῦ dvÜpd mou, ὅτι ἔστι xal ἐν τοῖς ἀντιδιῃρη-
μένοις τῷ ἀνθρώπῳ" 7, γὰρ γυνὴ xal ὁ ἀνὴρ χατὰ τὸ ϑῆλυ xai τὸ ἄρρεν
τὴν διαφορὰν ἔχουσιν. f υὑὲν γὰρ χουφότης xal βαρύτης xat εἶδος Ota-
φέρουσιν ἀλλήλων, ἢ δὲ ταχυτὴς xal βραδυτὴς ἐνέργειαί εἰσιν xaÜ' ἔχα-
τέραν τούτων τῶν δυνάμεων: χαὶ τὸ χοῦφον γὰρ ϑᾶττον χαὶ βραδύτερον

15 ἐπὶ τὸ ἄνω φέρεται xai τὸ βαρὺ ἐπὶ τὸ χάτω: τὸ μὲν γὰρ βαρύτερον
ϑᾶττον. τὸ δὲ ἧττον βαρὺ βραδύτερον. ὡς οὖν τὸ βαρύτερον xal τὸ ἧττον 35
βαρὺ οὐ xaz' εἶδος διαφέρουσιν ἐν ῥοπῇ ἀλλήλων, οὕτω xal αἱ ταῖς δυνά-
μεσι ταύταις ἀχολουϑοῦσαι ἐνέργειαι ἢ ταχυτὴς xal ἢ βραδυτὴς οὐχ εἰσὶ
xat' εἶδος διαφοραὶ τῆς ἐνεργητιχῆς χινήσεως" ἐν γὰρ τῷ αὐτῷ εἴδει μέ-

20 νουσιν ποτὲ μὲν τῷ τοῦ πυρός, ὅταν ϑᾶττον xal βραδύτερον χινῆται, ποτὲ
δὲ τῷ τῆς γῆς᾽ οὐδὲ γὰρ ἢ βαρύτης xal f χουφότης αἱ ἐν τῷ αὐτῷ
εἴδει μένουσαι, ὅταν πυρὸς τὸ μὲν χουφότερον τὸ δὲ βαρύτερον λέγωμεν,
xat εἰὸός εἰσι διαφοραί, ὅτι μηὸὲ πῦρ πυρὸς χατ᾽ εἶδος διαφέρει μηδὲ 40
1" γῆς. ἀλλ᾽ οὐδὲ αὐτὴ ἢ ἄτομος γῆ ξαυτῆς χατ᾽ εἶδος διαφέρει, xdv

25 πρὸς τὸν οἰχεῖον τόπον ϑᾶττον χινῆται. ἐπιστῆσαι οὖν χρὴ ὅτι ταχυτῆτα
xai βραδυτῆτα λέγει νῦν μὴ διαφέρειν χατ᾽ εἶδος ἀλλήλων τὰς ἐν τῇ ἀνω-
μαλία ϑεωρουμένας" αὗται δὲ ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει χατὰ τὸ μᾶλλον xai ἧττον
ὑφεστήχασι. τὸ δὲ μᾶλλον χαὶ ἧττον ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει ὃν οὐ ποιεῖ τὴν
xat' εἶδος διαφοράν. αὗται δέ εἰσιν αἱ ἐν πᾶσιν τοῖς εἴδεσιν τῆς χινή-

80 σεως ϑεωρούμεναι, ἐν οἷς x«i ἢ ἀνωμαλία. εἰ δέ τις εἴη ταχυτὴς xal 45
βραδυτὴς μὴ ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει ϑεωρούμεναι μηὸὲ χατὰ τὸ μᾶλλον χαὶ
ἧττον ἀφωρισμέναι, ὡς ὅταν ταχὺν λέγωμεν τὸν ἵππον χαὶ βραδεῖαν τὴν
χελώνην xai ταχέα τὰ πτηνὰ xal βραδέα τὰ χερσαῖα, ἢ τοιαύτη ταχυτὴς

4 ἀντιδιαιρουμένου C D xai τὸ ἄρρεν AC: οὐ δὲ τὸ ἀῤῥεν aF 6 γοῦν aFM

* post ἄρρεν add. εἴδη ζώου aF éy om. F 9 τὰ αὐτὰ ACM: ταῦτα aF

10. 11 ἀντιδιαιρουμένοις a 11 γὰρ] οὖν a 12 χουφότης χαὶ ἡ βαρύτης Μ 13 τρα-

χύτης καὶ ἡ βραδύτης Μ 13. 14 ἑτέραν C'M 14 βραδύτατον F 15 φέρεται

om. FM βραδὺ C βαρύτερον, ap5 in ras. A! 16 βαρύτερον] βραδύτερον C!F

11 οὕτως FM 19 διάφορα FE χινήσεως M in imng., in textu δυνάμεως 20 xal

om. F 21 χοφότης C 23 ὅταν τοῦ πυρὸς ὁ τὸ sic μὲν x1À. M 28 μηδὲ τὸ

πῦρ aF 24 γῆς] τῆς F χατ᾽ εἴὸος ἑαυτῆς M 20 πρὸ M! sed corr.

τὸν οἰχεῖον τόπον ΔΕ: τῶι οἰχείωι τόπωι Α et sine iota CM χινεῖται Α 26 xat

εἶδος om. aF 2 xal τὸ ἧττον AC 28 τὸ δὲ «adl F óv om. F 32 ταχὺν

om., sed rest. A!

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 [Arist. p. 228υ 15] 899

xal βραδυτὴς οὔτε ἐν πᾶσιν τοῖς εἴδεσι toi; χατὰ τόπον χινουμένοις οὔτε 210r
ἐν ἑνὶ ἄμφω οὔτε χατὰ τὸ μᾶλλον xal ἧττον ὑφεστήχασιν, εἰ μὴ dpa
xai ἐν ταύταις xaÜ' ὕφεσιν τοῦ τάχους ἐστὶν ἢ βραδυτὴς xal χατὰ
σύγχρισιν λεγόμεναι τὸ μᾶλλον ἔχουσι xal ἧττον. ὃ γὰρ ἵππος, xdy δ0
5 τῆς χελώνης ταχύτερος T, ἀλλὰ πτηνοῦ βραδύτερος: xal xdv ἐν ἄλλῳ
χαὶ ἄλλῳ εἴδει ζῴων ὑφεστήχασιν, ἀλλ᾽ ἐν ἑνὶ χινήσεως εἴδει τῷ
τῆς φορᾶς. ὃ δὲ αὐτὸς τρόπος τῆς διαφορᾶς ἐστι xal ἐν ἀλλοιώσει"
xai γὰρ τὸ μὲν ϑερμαίνει ϑᾶττον, τὸ δὲ βραδύτερον. xal οὐδὲν ἧττόν
ἐστιν ἐν τούτοις τὸ μᾶλλον χαὶ τὸ ἧττον τοῦ αὐτοῦ τῆς χινήσεως
10 ὄντος εἴδους.

Εἰπὼν ὃὲ τὴν ὁμαλὴν χίνησιν μίαν εἶναι, χαὶ μᾶλλον τῆς ἀνωμάλου
διὰ τὴν ὁμοιότητα, λέγει ὅτι xai ἢ ἀνώμαλος | μία διὰ τὸ συνεχές, εἴπερ 210v
etm συνεχὴς μέν, ἀνώμαλος δέ. ἔχειτο γὰρ ἡμῖν ἢ συνεχὴς μία εἶναι,
ὥσπερ 7, μία xal συνεχής. συνεχὴς δέ ἐστί mote xai ἢ ἀνώμαλος. xdv
συνεχὴς δὲ T, ἧττόν ἐστιν αὕτη μία τῆς ὁμαλοῦς" εἰ δὲ ἧττον, τὸ δὲ
ἥττον ἐν παντὶ μίξει τοῦ ἐναντίου, ἔχοι ἄν τι xai πλήϑους ἐν ἑαυτῇ
ἢ ἀνώμαλος. τὸ δὲ ἧττον δέ, ὅπερ τῇ χεχλασμένῃ συμβαίνει 5
φορᾷ, ταὐτόν ἐστι τῷ ὃ τῇ ἐπὶ τῆς χεχλασμένης γινομένῃ φορᾷ συμβαίνει.
πᾶσα γὰρ ἢ ἐπὶ τῆς τοιαύτης ἀνώμαλος xal ἧττον συνεχὴς xat μία.
20 εἰπὼν ὃξ ὅτι xal ἀνώμαλός τις χίνησίς ἐστι συνεχὴς xal μία ὥσπερ f,

ἐπὶ τῆς χεχλασμένης, εἰ χαὶ ἧττον ἔχει τὸ συνεχὲς ἐπαγει, τίνες ἀνώμαλοι
χινήσεις οὐ δύνανται συνεχεῖς slvat xal μία. χαὶ λέγει ὅτι xal αἵ ἐχό-
μεναι ἀλλήλων χινήσεις, dv μὴ xat' εἶδος εἶεν αἱ αὐταί, οὐχ ἄν εἶεν
pta καὶ συνεχής. χαὶ δείχνυσιν αὐτὸ λαβὼν ἐχ τῶν προειρημένων, ὅτι 10
25 τὴν μίαν xal συνεχῆ χίνησιν, otov τὴν ἐπὶ τὸ ἄνω ἢ ἐπὶ τὸ χάτω ἣ τὴν
λεύχανσιν 7, ϑέρμανσιν T, αὔξησιν ἢ μείωσιν ἐνδέχεται xal ὁμαλὴν εἶναι
xai ἀνώμαλον, xai προσλαβὼν ὅτι ἢ ἐξ ἀνομοίων εἰδῶν συγχειμένη οἷον ἐξ
ἀλλοιώσεως x«l φορᾶς οὐχ dv εἴη ὁμαλής, συνήγαγε συμπέρασμα ἐν ὃευ-

on
[44

1 πᾶσιν ἐστὶν C: ἐστὶ post εἴδεσιν inser. M χατὰ τόπον] χατόπιν FM 4 χαὶ τὸ
ἧττον aF 6 γὰρ] καὶ γὰρ M 5 ἡ om. aF 6 εἴδει alterum om. aF 1 διαφορᾶς]
φορᾶς 8Ε ἐστὶ τῇ ἐναλλοιώσει F 8 ϑερμαίνει τὸ μὲν aF: ϑερμαί.... τὸ μὲν (ver om.
in lac. mm litt.) M ϑᾶττον] μᾶλλον M 9 τὸ alt. om. aF 11 ὁμαλῇῆ aC
ἀνωμάλλου C: ἀνωμαλίας F 18 συνεχὲς μὲν, ἀνώμαλον δὲ aF 14 xdv scripsi:
xal aAFM: xal εἰ C 15 δὲ ἡ scripsi: δεδεηι sic A: δὲ εἰ FM: δὲ aC xal
μία a μία ante αὕτη F εἰ δὲ] ἧδε A 16 ἑαυτῇ AC: αὐτὴ F: αὑτῇ aM
11 ἧττον δὲ off. ACF, sed in mrg. add. A! δὲ om. aM 18 ὃ C: om. aAFM
τῇ Oom., sed supra add. C! συμβαίνει ACM: συμβαίνειν ΔΕ 19 ἀνώμαλος ΑΜ:
ἀνώμαλον, sed corr. C': ἀνωμάλου aF 20 εἰπὼν --- xal μία oim. aF 21 εἰ καὶ
AC: xal εἰ M: xal Ε: xal γὰρ a post συνεχὲς interpolat «al μία ἐστίν. εἰπὼν δὲ ὅτι
τὴν μίαν ἐνδέχεται xal ὁμαλῇ (sic) εἶναι xal μὴ ἃ 22 οὐ δύνανται .--- χινήσεις (23)
om. M καὶ αἱ A: xal F: ai aC 22. 29 post ἐχόμεναι ras. C mirum si
Aristotelis vulgatam interpretetur οὐχ dv εἴησαν ai (om. E) μὴ κατ᾽ εἶδος ἐχόμεναι αὗται
(xal αὖται 1) μία (3) μία E) xal συνεχής 25 olov om. F 26 ; τὴν Üfppavow M
6pal, 8 28 φϑορᾶς M

(*

900 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4. 5 (Arist. p. 228*15. 22917)

τέρῳ σχήματι. Orto xal μέσον τέϑειχεν, ὅτι αἱ ui, xac εἶδος ἐχόμε- 310»
να! χινήσεις οὐχ ἂν εἶεν uta xal συνεχής-. τῶν ὃξ προτάσεων τὴν
μὲν usiova πρώτην τέϑειχε τὴν λέγουσαν πᾶσαν μίαν xal συνεχῖ, χίνησιν τὸ
6 ^ ^ . “νυ * ^ * , - 8 -* "^ 7 * , *
v6iyzs0at xai ὁμαλὴν εἶναι xai ἀνώμαλον. τὴν δὲ ἐλάττονα ἐσχάτην τὴν
PEL. 2 * , ,
5 A£19034v πῶς γὰρ ἂν εἴη δυαλὴς T, ἐξ ἀλλοιώσεως συγχειμένη xal
c5 »ρᾶς. αντὶ ἀποφάσεως τὸ σγῆμα τοῦτο τῆς ἐρωτήσεως παραλαβών. xai

“4 ^ - ^ ἢ 4 , e * v . 4 ». T
τὴν αἰτίαν ἐπήγαγε δέοι τὰρ ἂν ἐφαρμόττειν. 6UAATS Ὑὰρ ἔστιν. τς

(no

τὰ μόρια ἀλλήλοις ἐφαρμόττειν δύναται. οὐ μόνον δὲ ὁμαλὴν ἀδύνατον

εἶναι τὴν ἐχ διαφόρων εἰδῶν. ἀλλὰ xdi ἀνώμαλον οὕτως ὡς μύχν xal Gov- 39
10 77, 1, γὰρ ἀνώμαλος χίνησις εἴρηται Tov μία. τὸ ὃὲ ἧττον μίξει τοῦ

* ,

ἐναντίου, οὐ τοῦ dvouostóo); πάντη, xai ἐχβεβηχότος. ἀλλὰ τοῦ ἐν τῷ a9-

τῷ εἴδει: τὸ μετέχον φυλάττοντος" τὸ τὰρ φαιὸν ἥττόν ἐστι λευχὸν οὐ φορᾶς

μίξει ἀλλὰ uikavo;. xai τὸ μετὰ συνεχείας οὖν ἀνώμαλον ἐν τῷ αὐτῷ

εἴοξ: T, τένε!: ἔχει τὸ μᾶλλον xal Tov. τὸ οὖν ἐχ διαφερόντων εἰδῶν

δὴν

15 τῆς χινήσεως οὐχ ἂν εἴη οὐδὲ ἀνώμαλον ὡς συνεχὲς xal ἕν.

p.23947 Ἔτι δὲ διοριστέον ποία χίνησις ἕως τοῦ οὐ γὰρ ἐστιν 95
ἄλλως ἀντιτιϑέναι.

Τοῖς εἰρημένοις περὶ χινήσεως xai μεταβολῆς προβλήμασι xai τοῦτο
πρηπστίϑη τιν ἀνα χαῖον, ποία χίνησις ποία χινήσει ἐναντία" ζητήσει b xai
20 περὶ μονῆς Tt ἠρεμίας τὰ αὐτὰ ᾿ητήματα. χαὶ ἔστιν ἀναγχαῖον τὸ
πρόβλημα" ἐχ τούτου τὰρ αἵ τε φυσιχαὶ χινήσεις ὀείχνυνται xai ἢ τῶν
στοιχείων πρὸς ἄλληλα ἐναντίωσις. xal τίνα £x τίνων γχίνεται. xai ἄλλα
πλεῖστα τῶν ἐν φυσιολογίχ. ἐπειὸν Oi T χίνησι: ἔχ τινο; εἴς τι χαὶ ἐξ 86
ἐναντίη) εἰς ἐναντίον μεταβολη͵ ἐστιν. ἐχτίθεται τοὺς τρόπους. χαϑ᾽ oc
δυνατὸν δύο χινήσεις ἐναντίας εἶναι. xal διαχρίνει. τίνες ἐν ταύταις ai ἐν-

ιῷ
[ ὁ}

αντίαι χινήσεις εἰσίν. ἐπειδὴ, ὁξ ἀπεφήνατο uy εἶναι ἄλλως ἀντιτιϑέναι

n χατὰ τοὺς εἰρημένους τρόπους τὰ ἔχ ttvo; εἴς τι μεταβάλλοντα. πειρα-

τέον ἐχ διαιρέσεως αὐτοὺς ἀνευρεῖν, T, φαίνεται xal αὐτὸς χρώμενος. ἐπεὶ

* v - » Y e. - 8 4 25 2 M

οὖν ἔχ vog; εἴς τι ἢ μεταβολὴ, xai ἐξ ἐναντίη" εἰς ἐναντίον. ἀνάγχη τὰς
80 ἐναντίας χινήσεις ἢ ἐξ ἑνὸς τῶν δύ) ἢ ἐχ τῶν δύο τῶν ἐναντίων χαραχτη- 40

] τέϑειται F: τέϑηχεν ΟἹ 3 τέϑηχε M ὦ τὴν μίαν πάπαν a (μίαν πᾶσαν collocat
etiam F) 1 ὁμαλῖ C χαὶ ἀνώμαλον εἶναι ἃ 6 ἐρωτίσεως C

8 ὁμαλῆ͵ a 9 ἀνώμαλλον ut saepe C 11 o5 aC: om. AFM 12 τὸ ps-
τέγον — εἴδει (v. 143) om. M 14 εἴδη C τὸ μᾶλλον xai (τὸ add. M) ἧττον
ἔχει aFM ἐν ἄλλοις εὗρον ἧττον οὖν τὸ ἐχ διας γέρων (sie) inseruit inter μᾶλλον xoi
et ἧττον C οὖν ACM: γοῦν aF εἰδῶν om. 19 τυνεγὴς C li ἀντιτι-
ϑέναι libri ut v. 26 et p. 901,1G et Arist. codd. FHI: ντϑεῖνι Arist. vulg. 18 τοῖς —
προβλήματι lemmati continuat A 19 ποία χινήσει om. M 21 af τε AM et (ex
alzat corr.) C: xai at 88 δείχνυται M ἀλλήλους (o in ras. C?) C 23 φυσιο-
λόγοις F δὲ om. F ei; τι) ἐστὶ M 25 slvat ἐναντίας aF τίναις C!

at om. F 26 ἀντιϑέναι M 28 ἀνευρεῖν (ἀναιρεῖν F, εὑρεῖν M) αὐτοὺς aFM

29 «xai om. F 30 ἐξ ἐνὸς τῶν ΔΟΕΜ: ἐξ ἐναντίων ΑἹ, sed in mrg. yp. ἣ ἑνὸς τῶν

620 A? ἢ &x τῶν δύο om. M δύο (ante t&v)] δύω a

10

15

20

25

Ln e

“9 υ

SIMPLICI IN PHYSICORUM V δ [Xris. p. 22927. 16] 901
| t le

ρίζεσϑαι. ἣ οὖν ἄμφω af χινήσεις ἐξ ἑνὸς τοῦ αὐτοῦ χαραχτηρισϑήσονται, 810»
ὅταν fj μὲν ἐξ αὐτοῦ, f, δὲ εἰς αὐτὸ γίνηται, οἷον ἢ ix νόσου μεταβολῇ) P 0.
εἰς νόσον, ἣ ἢ ἐξ ὑγείας τῇ εἰς ὑγείαν, ὡς δοχοῦσιν ἀντιχεῖσϑαι γέ-
νεσις xal φθορά" ἣ μὲν γὰρ γένεσις εἰς τὸ ὄν ἐστι μεταβολή, ἢ δὲ
φϑορὰ ἐχ τοῦ ὄντος. ὥστε ἣ εἰς τὸ αὐτὸ τῇ ἐχ τοῦ αὐτοῦ" ἣ γὰρ ix
τοῦ αὐτοῦ τῇ Éx τοῦ αὐτοῦ 7, ἣ εἰς τὸ αὐτὸ τῇ εἰς τὸ αὐτὸ οὐδ᾽ ἄν δό-
χησῖιν ἐναντιώσεως παράσχοιντο. ἢ ἀφ᾽ Éxatépou ἑχάτερον χαραχτηρισϑήσε- 45
ται, xal τοῦτο τριχῶς: ἣ γὰρ ὡς ἐχ τοῦ ἐναντίου ὡς ἣ ἐξ ὑγείας τῇ

ἐχ νόσου, ἣ ὡς εἰς τὸ ἐναντίον ὡς ἣ εἰς ὑγίειαν τῇ εἰς νόσον, ἣ
ὅταν fj μὲν ἐκ τοῦ ἐναντίου, ἢ δὲ εἰς τὸ ἐναντίην, ὡς ἢ ἐξ ὑγείας τῇ
εἰς νόσον. ἣ ἄμφω ἀπ᾽’ ἀμφοῖν χαραχτηρισϑήσονται ἀντιχειμένως τὸ ἐξ

οὗ xal τὸ εἰς ὃ ἔχουσαι, ὅταν Éxatépa ἐχ τοῦ ἐναντίου εἰς τὸ ἐναντίον γί-
νηται. οἷον ἢ ἐξ ὑγείας εἰς νόσον τῇ ἐχ νόσου εἰς ὑγείαν. χαὶ
οὕτω διελὼν ἐπήγαγεν, ὅτι ἀνδγχη T, ἕνα τούτων εἶναι τῶν τρόπων,
χαῦ᾽ ὃν χίνησις χινήσει ἐναντιοῦται, T, πλείους, διότι οὐχ ἔστιν ἄλλως δ0
ἀντιτιϑέναι τὰς ἀντιχειμένας μεταβολάς.

“

p.229316 Ἔστι δὲ $ μὲν ἐξ ἐναντίου τῇ εἰς ἐναντίον ἕως: τοῦ |
οἷον τὸ γενέσϑαι λευχὸν μὴ ἔχ τινος. 211r

Ἐχ διαιρέσεως οὕτως ἀπαραλείπτου τὰς ἀντιϑέσεις λαβὼν Exdotry λοι- 12
πὸν προχειριζόμενος δείξει, ποῖαί εἰσιν ἐναντίαι χινήσεις. χαὶ πρῶτον ὅτι
ἢ ἐξ ἐναντίου τῇ εἰς ἐναντίον οὐχ ἔστιν ἐναντία, οἷον ἢ ἐξ ὑγείας
τῇ εἰς νόσον f, αὐτὴ γάρ ἐστι xal μία. εἰ γὰρ f, χίνησις ἐξ ἐναν-
τίου εἰς ἐναντίον ἣ ἐξ ὑγείας μεταβολὴ εἰς νόσον γίνεται, πάντως xal ἣ εἰς 16
νόσον ἐξ ὑγείας: ὥστε μία xal οὔτε ἐναντίαι οὔτε πλείους. οὐ μέντοι ἢ
αὐτός, φησί, λόγος τῇ τε ἐξ ἐναντίου xal τῇ εἰς ἐναντίον, διότι ἢ μὲν ἐξ
ἐναντίγυ τὸ ἐξ οὗ f$ μεταβολὴ μηνύει, ἢ δὲ εἰς ἐναντίον τὸ εἰς ὅ. xai
ἔστιν x40! ἑκατέραν ἐχφορὰν προηγούμενον μὲν τὸ ἕτερον τῶν "ἐναντίων,
χατὰ συμβεβηχὸς δὲ θάτερον δηλούμενον. xal διὰ τοῦτο εἶπεν ὥσπερ οὐ

1 ἣ aCA?: εἰ A'FM οὖν om. M αἱ om. FM 2 εἰς τὸ αὐτὸ F

3 ἡ ἃ et M et nescio unde corr. A: om. CF 9. 4 ἡ γένεσις CM 4 xal ἡ φϑορὰ
ΑΜ 5 ante ὥστε add. εἰς τὸ μὴ ὄν M ὥστε καὶ ἡ C $ γὰρ — αὐτοῦ (v. 6 alt.)
om. M 6 ἣ om.F 7 παράσχοιτο M: πάσχοιεν a ἑκάτερον) ἑχατέρα ras.
corr. C 1. 8 χαραχτηρισϑήσεται aM: χαραχτηρισϑήσονται ACE 9 ix τοῦ (ἢ) νόσου F
ὡς (ante εἰς) supra add. M el; ὑγείαν CF 10 εἰς ἐναντίον FM ἢ (ante ἐξ)
supra add. C 12 ἑκάτερα F 13 τῇ) τῆς F 14 7; om. F τούτων ἕνα aF
ἕνα τινὰ Arist. τὸν τρόπον ἃ: τὸν τρόπον δὲ Ἐ' 11 τῇ om. F εἰς ἐναντίον
aFM : εἰς τὸ ἐναντίον AC 18 γίνεσϑαι a ex. Arist. 20 ποίαις M', corr. rubro

21

olov om. A: οἷον — νόσον (22) om: FM 22 εἰ γὰρ ἡ ACM: ἡ γὰρ ἡ F: ἡ γὰρ a

post χίνησις add. ἡ a 23 δὲ post ὑγείας inser. M πάντως post νόσον (21) aF

24

μεταβολὴ post νόσον add. M ἐναντία F 25 τῇ utrumque] τῆς CM 26 εἰς

ἐναντίον, (in ras. C 21 φορὰν F 28 ὥσπερ et αὐτὸ τὸ om., sed rest. ΟἹ

"
. .? * o"
. 9e. *

.? e.

902 sriLiQmd NAPHYSICORUM. V 5 (Arist. p. 22916]
tb αὐτὸ τὸ it Ὀξείας μεταβάλλειν xal τὸ εἰς νόσον μεταβάλλειν. 311-
A εὖ vip ταὐτὸν Éxdtepov σημαίνει τῷ ὅπου μὲν τὸ ἐξ οὗ, ὅπου δὲ τὸ εἰς 90

o 1t8 ὡρίσϑαι. xol καϑόλου οὖν οὐ τὸ αὐτὸ πάντῃ τὸ ἐξ ἐναντίου τῷ εἰς

ἐναντίον.

5 Δευτέραν ἀντίθεσιν προχειρίζεται τὴν ἐξ ἐναντίου τῇ ἐξ ἐναντίου,

χατὰ μὲν τὸ ἐξ ἐναντίων δοχοῦσαν ἐναντίαν εἶναι, οὐ μέντοι χινήσεις ἐναν-

fm ἄς d - , ^ , , M ὲ » » χλλὰ 1 ὸ

τίας περιέχουσαν, ὅτι πᾶσα χίνησις οὐ μόνην τὸ ἐξ οὔ ἔχε!, ἀλλὰ xat τ

εἰς ὅ. τὸ γὰρ ἐξ ὑγείας χινούμενον, πόϑεν μὲν f$, χίνησις ἄρχεται, δηλοῖ,

τὴν δὲ χίνησιν οὐχ ἐμφαίνει. αὐτὸς δὲ πρῶτον δείχνυσιν, ὅτι αὔτη f, αὐτή
- , ld , e» 1 , , *

10 ἐστι τῇ xav ἄμφω λεγομένη. ἅμα γὰρ συμβαίνει ἐξ ἐναντίου εἶναι s$
xal εἰς ἐναντίον ἢ τὸ μεταξύ, xal τοῦτο ὡς ἐναντίον: ὥστε εἶναι τὴν
ἀντίθεσιν τῆς ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον, ἐν ἡ μόνῃ δείξει προελϑὼν τὴν τῶν
χινήσεων ἐναντίωσιν" διὸ νῦν ἀναβάλλεται αὐτήν. δῆλον δὲ ὅτι xal f εἰς
4 , A , e 4 , 4 *3 * , , ,
ἐναντίον τῇ εἰς ἐναντίον ἢ αὐτή ἐστι’ τὸ γὰρ εἰς ἐναντίον ἐξ ἐναντίου πᾶν-

15 τως. ὥστε πάλιν τὴν αὐτὴν ἀντίϑεσιν γίνεσθαι τὴν ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναν-
τίον τῇ ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον. εἰ δέ τις οὕτω ψιλῶς ὡς κατὰ τὴν Oe
a(psawv λάβοι τὴν ἐξ ἐναντί)γυ τῇ ἐξ ἐναντίου μόνον μὴ προσλογιζόμενος, 80
ὅτι xal εἰς ἐναντία αὗται, xal πάλιν τὴν εἰς ἐναντίον τῇ εἰς ἐναντίον μὴ
ἐννοῶν ὅτι αἱ εἰς ἐναντία xal ἐξ ἐναντίων πάντως εἰσί, μᾶλλον δόξουσιν αἱ

90 εἰς ἐναντίον γινόμεναι μεταβολαὶ ἐναντίαι εἶναι ἧπερ αἱ ἐξ ἐναντίων, διότι

5 λῆψις τῶν ἐναντίων μᾶλλον ἔχει ἐναντίωσιν ἤπερ ἢ ἀποβολὴ τῶν ἐναν-

τίων. τὰ μὲν γὰρ ἀποβάλληντα τὰ ἐναντία παύεσϑαι χατὰ τοῦτο δοχεῖ τῆς

A , ^ - A , , ( - 4 , 4

ἐναντιώσεως, τὰ ὃξ προσλαμβαάνοντα Ἰίνεσθϑαι μᾶλλον ἐναντία. xal ἔστιν

e 'u2 -l f Π - |! « - . , e

f, uiv εἰς ἐναντίον μεταβολὴ τῇ λήψει t&v ἐναντίων χαραχτηριζομένη. ἢ 35

δὲ ἐς ἐναντίων τῇ ἀποβολῇ. ἔτι δὲ xal αἱ χινήσεις xai αἱ μεταβολαὶ χα-

ραχτηρίζεσθαι δοχοῦσιν υᾶλλον ἀπὸ τῶν εἰς ἃ γίνονται xal οὐχ ἀπὸ τῶν
ἐξ dv, ὡς ἤδη xal πρότερον εἴρηται. νοσάζεσϑαι γὰρ λέγομεν τὸ εἰς
νόσον ἰὸν xal ὑγιάζεσϑαι τὸ εἰς ὑγείαν.

ιῷ
C

ἱπὼν δὲ "n ἐναντίας δύνασϑαι εἶναι τὰς sic ἐναντία γινομένας
80 ἥπερ τὰς ἐξ ἐναντίων xal ἀποχρίνας ἔτι μᾶλλον διὰ τοῦ τὰς ἐξ ἐναντίων
ἀπαλλαγὴν ἔχειν τῶν ἐναντίων, ζητεῖ λοιπὸν περί τε τῶν εἰς ἐναντία γινο- 40

1 μεταβάλλει M μεταβάλλειν alterum. om. FM 2 τῷ a: τὸ ACFM
3 ὡρίσϑη F: ὡρισμένον M τὸ ἐξ ACM: τῷ ἐξ ΔῈ τῷ om. CF 6 μὲν
om. F χινίσεις C 6. 1 post ἐναντίας add. εἶναι del. F 1 περιέχουσα M

9 τὴν δὲ εἰς Ó χίνησιν a οὐχ om. FM 10 λεγομένῃ om. C post συμ-
βαίνει add. xai del. M elvat]. ὅτι Εἰ: εἶναι ὅτι M 12 post εἰς ἐναντίον inserunt
variam et fortasse veram (ef. v. 16) leetionem τῷ ἐξ ἐν. εἰς ἐναντίον CFM 14 ἢ αὐτὴ
δέ OF 16 τὴν om. aFM 18 τῇ εἰς ἐναντίον τὴν εἰς ἐναντίον ἃ τῇ
εἰς] τῆς εἰς Μ 1.) αἱ εἰς ἐναντίον A 20 ἐναντίον εἶναι ἥπερ ἡ A διόπερ F
2] ἡ λῆψιν sic M ἀποβολὴ ACFM: μεταβολὴ a 22 γὰρ] δὲ F 24 ἐναντία
CM λείψει M 25. 206 χαραχτιρίτεσθαι C Ji πρότερον] E l. p. 22497

20. 80 τὰς ἐναντίας γινομένας εἴπερ (ἥπερ M) FM JU διὰ τοῦ C: διατοῦ A: δι᾽ αὖ-
τοῦ aM: OU ἑαυτοῦ F J| ἀπαλλαγὴν ἔχειν τῶν ἐναντίων C: om. aAFM

λοιπὼν C

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 5 [Arist. p. 229316] 903

μένων εἰ αὖται ἐναντίαι xal περὶ τῶν ἐξ ἐναντίων εἰς ἐναντία. λείπεσθαι 21:
γὰρ ταύτας τὰς συζυγίας φησὶ τῶν ἐν αἷς αἵ ἐναντίαι δύνανται χινήσεις γί:
νεσϑαι, ἐπεὶ xal 7 πρώτη χατὰ τὴν διαίρεσιν λείπεται ἢ ἐχ τοῦ αὐτοῦ τῇ
εἰς τὸ αὐτό" οὐδέπω γὰρ οὐδὲ περὶ ταύτης εἴρηται. δείξει δὲ ὅτι οὐχ ἐν
5 χινήσει ἣ ἀντίθεσις αὔτη. λέγει δὲ περὶ τῶν εἰς ἐναντία, ὅτι συμβαίνει
μὲν ταῖς εἰς ἐναντία γινομέναις xal ἐξ ἐναντίων τίνεσϑαι. ὥσπερ εἶπεν
χαὶ ἐπὶ τῶν ἐξ ἐναντίων, προσϑεὶς ἐχεῖ, ὅτι μᾶλλον ἐναντίαι αἱ εἰς ἐναν-
tía τῶν ἐξ ἐναντίων. χἄν συμβαίνῃ δέ, φησί, ταῖς εἰς ἐναντία xal ἐξ ἐν- 45
αντίων γίνεσθαι, ὡς εἶναι ταὐτὸν τό τε εἰς ἐναντίον xai τὸ ἐξ ἐναντίου εἰς
10 ἐναντίον (τὸ γὰρ εἰς ὑγείαν μεταβάλλον ἅμα χαὶ ἐχ νόσου μεταβάλλει), τὸ
δὲ εἶναι καὶ ὁ λόγος οὐχ ὃ αὐτός ἐστι τοῦ τε εἰς ὑγείαν xal τοῦ àx
νόσηυ. xal διὰ τοῦτο οὐδὲ αὖται ἐναντίαι μὴ ἔχουσαι πρὸς τῷ εἰς ὃ xal
τὸ ἐξ οὗ, ὥσπερ ἐρεῖ προϊών. οὕτως ἀποδείξας ὅτι ἐν οὐδεμιᾷ τῶν εἰρη-
μένων ἀντιϑέσεών ἐστι χινήσεων ἐναντίωσις ἐφεξῆς δείχνυσιν ὅτι τῶν λοι- δ0
15 πῶν δύο, τῆς τε ἐξ ἑαυτοῦ εἰς ἑαυτὸ xal τῆς ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον,
αὔτη ἐστὶν ἢ τὴν ἐναντίωσιν ἔχουσα τῶν χινήσεων. δείχνυσι δὲ ἀπ᾽ ab-
τῆς τῆς αἰτίας ἀρξάμενος" ἐπειδὴ γὰρ f; χίνησις τῆς μεταβολῆς ταύτῃ
διενήνοχε τῷ ἐξ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον εἶναι χαὶ ἐξ ἐναντίου εἰς
ἐναντίον, τὸ δὲ ἐναντίον ὑποχείμενόν ἐστιν, εἰχότως f, ἐξ ἐναντίου εἰς
20 ἐναντίον χίνησις τῇ ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον χινήσει ἐναντία ἐστί, μετα-
βολαὶ μὲν γὰρ xal ἐξ ὑποχειμένων εἰς | οὐχ ὑποχείμενα εἰσι xai ἐξ οὐχ 311ν
ὑποχειμένων εἰς ὑποχείμενα ὥσπερ f φϑορὰ xal f, γένεσις. αἱ μέντοι χι-
νήσεις ἐξ ὑποχειμένων εἰς ὑποχείμενά εἰσι χαὶ ἐξ ἐναντίων εἰς ἐναντία.
Ὅτι δὲ τοῦτ. οὕτως ἔχει xal ix τῆς ἐπαγωγῆς ἐπιστώσατο. τὰς
25 γὰρ ὁμολογουμένως ἐναντίας χινήσεις λαβών, τὸ νοσάζεσί)αι xai τὸ ὑγιάζε-
σϑαι, εὑρίσχει ταύτας ἐξ ἐναντίων εἰς ἐναντία γινομένας. τοιοῦτον δὲ χαὶ ὅ
τὸ μανθάνειν xal ἀπατᾶσθαι ὑφ᾽ ἑτέρου φησί, τὸ ὑφ᾽ ἑτέρου προσ-
ϑεὶς 7 ὅτι τὸν üc' ἑαυτοῦ ἀπατώμενον δυνατὸν μὴ ἐξ ἐναντίας δόξης
μεταβάλλειν μηδὲ γεγονέναι ἐν τῇ ἀληϑεῖ πρότερον δόξῃ περὶ τὸ προχεί-
30 usvov, ἀλλ᾽ εὐθὺς ἐξ ἀργῆς περὶ αὐτὸ ψευδοδοξῆσαι" ὁ ὃὲ τοιοῦτος οὐχ
ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον μεταβάλλει. 6 μέντοι ὑφ᾽ ἑτέρου παραγόμενος
εἰς τὸ ἀντιχείμενον περιάγεται ἀπὸ ἀληϑοῦς εἰς ψεῦδος μεϑιστάμενος. οὕτω 10

—— M — —— — .. ..Ἕς.ἜἘἘ.Ἐ..-

] αὐταὶ AC 2 γὰρ] δεῖ M συζυγείας M 3 ix τοῦ αὐτοῦ) ἐν τῶ αὐτῶ F

6 ταῖς ἐναντία γινομέναις M 8 συμβαίνη] ἡ in ras. ΑΞ: συμβαίνει M 9. 10 χαὶ
τὸ ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον om. A 12 πρὸς τῷ aC: πρὸς τὸ AFM 0] ὃν M

13 ὥσπερ ἐρεῖ C: ὡσπερεῖ Α΄: ὡς ἐρεῖ A? et ἐρεῖ post προϊὼν collocans M: ὥσπερ εἶπε a
οὗτος. ἀποδείξας δὲ a 14 ἐναντίωσιν ἃ 15 post δύο inser. ἐχ τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ
αὐτὸ Μ τῆς τε ΑΟΜ: τῆς ἃ: τὸ Καὶ ἐξ αὐτοῦ 8 εἰς ἑαυτὸ ACM: καὶ τὸ εἰς ἑαυτὸ
F: εἰς αὐτὸν a 16 αὕτη δέ Κ᾿ 20 ante χίνησις iterata τὸ δὲ ἐναντίον del. C

22 εἰς “ἢν ὑποκείμενα C: εἰς οὐχ ὑποχείμενον M ὥσπερ xai F 23 εἰσι]
ἐστιν M 35 ὁμολογουμένας a 26 eüpíax ... αὐτας M [εἰ τ om. in lac. vr litt.)
εἰς ἐναντίον M 21 μανθάνει καὶ τὸ ἃ ὑφ᾽ ἑτέρου] μὴ δι᾽ αὑτοῦ Arist. 39 τῇ
ἀληϑείᾳ (corr. in ig. in ἀληϑὴ) M δόξει C παρὰ τὸ F 80 εὐθὺ C
αὐτὰ aF 81 μεταβάλλοι Ο παραγενόμενος FM

904 ΘΙΜΡΙΙΟΙΕῚΝ PHYSICORUM V 5 (Arist. p. 225^16]

μὲν οὖν ὁ ᾿Αλέξανδρος. μήποτε δὲ ὥσπέρ ὁ μανθάνων ποτὰ μὲν ἐχ ψεύ- 211ν
δους εἰς ἀλήϑειαν μετάγεται, ποτὲ δὲ οὐδὲν περὶ τοῦ προχειμένου ἐννοῶν
οὔτε ψευδὲς οὔτ᾽ ἀληϑές, ἐπιστήμην αὐτοῦ λαμβάνει, οὕτω χαὶ ὁ ἀπατώ-
μενος ἣ ἀπὸ ἀληϑοῦς εἰς ψεῦδος μεταβάλλει ἣ ψευδῇ δόξαν εὐϑὺς ἴσχει
5 ἀπὸ τοῦ ἀπατῶντος. δύο δὲ τούτων ὄντων τοῦ te μανϑάνειν xal τοῦ sb-
ρίσχειν, τοῦ μὲν ἔξωϑεν τοῦ δὲ ἔνδοϑεν τὴν ἐπιστήμην πορίζοντος, ἀντί-
xetat τῇ μὲν μαϑήσει ἢ ὑφ᾽ ἑτέρου ἀπάτη, τῇ δὲ εὑρέσει ἢ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ. τὸ
εἰχότως οὖν τῇ μαϑήσει οὐχ ἁπλῶς ἀπάτην, ἀλλὰ τὴν ὑφ᾽ ἑτέρου ἀπάτην
ἀντιτέθειχεν οὐχ ὡς ἀπὸ ἀληϑοῦς εἰς ψεῦδος πάντως μετατιϑεῖσαν, ἀλλ᾽
10 ὡς ἐχ τοῦ μὴ ψευδοδοξεῖν εἰς τὸ ψευδοδοξεῖν μεϑιστᾶσαν, εἴτε ἀληϑές τι
πρότερον δοξάζων ἔτυχε περὶ τοῦ προχειμένου 6 ἀπατώμενος, εἴτε μηδὲ
δοξάζων ὅλως. ἢ δὲ ἀντίϑεσις τοῦ μανθάνειν πρὸς τὸ ἀπατᾶσϑαι μὴ δι’
αὑτοῦ, χινήσεών ἐστιν ἀντίθεσις τῆς ἀπὸ ἀγνοίας εἰς γνῶσιν πρὸς τὴν ἀπὸ
γνώσεως εἰς ἀγνοιαν. xai τρίτην δὲ πίστιν ἀπὸ τῶν χατὰ τὴν φορὰν ἐναν- 90
15 τιώσεων ἐπάγει τοῦ ἐναντίας εἶναι χινήσεις τὰς ἐξ ἐναντίων εἰς ἐναντία.
τὴν γὰρ ἐπὶ τὸ ἄνω φορὰν τῇ ἐπὶ τὸ χάτω ἐναντίαν λέγομεν ὡς ἐν μήχει,
xal $ εἰς δεξιὰ xai εἰς ἀριστερὰ ἐναντίαι ὡς ἐν πλάτει, xal ἣ εἰς
τὸ ἔμπροσϑεν xai ὄπισϑεν ὡς ἐν βάϑει. δείξας δὲ xal ἐχ τῆς ἐπα-
Ἰωγῆς. ὅτι ἐναντίαι χινήσεις ἐχεῖναι αἱ ἐχ τῶν ἐναντίων εἰς τὰ ἐναντία γι-
50 νόμεναι, ἐπισημαίνεται πάλιν, ὅτι ἢ εἰς τὰ ἐναντία μόνον λεγομένη μὴ
συμπροφέρουσα δὲ xai τὸ ἐξ ἐναντίων οὐ χίνησίς ἐστιν, ἀλλὰ μετα- 95
βολ X, διότι ἕν ὑποχείμενον δηλοῖ τὸ εἰς ὃ μόνον, τὸ δὲ ἐξ οὗ οὐχέτι᾽
ὅπερ χρὴ τῇ χινήσει προσεῖναι ἐξ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον γινομένη.
τὸ γὰρ γίνεσϑαι λευχὸν χατ᾽ αὐτὸ τοῦτο μεταβολὴν μὲν ὡς γένεσιν ση-
μαίνει, χίνησιν δὲ οὐ, ὅτι μὴ πρόσχειται αὐτῷ τὸ ἐξ οὗ xal ἐν τῇ λέξει,
ἐπεὶ δῆλον ὅτι ἐχ μέλανος τὸ λευχὸν γίνεται. |

τῷ
[51]

0

1 οὖν om. A 2 οὐδὲ aF ἐννῶν C 3 οὔτε ψευδὲς οὔτε ἀληϑὲς C: οὔτε ψευδὲς
AFM: οὔτ᾽ εἰ ψεῦδος οὔτ᾽ ἀληϑὲς a λαμβάνειν Α 4 ij alterum] χαὶ M

ἴσχει εὐϑὺς aM: ἔχει εὐϑὺς Καὶ ὃ ὑπὸ ἃ τούτων om., sed rest. A!

6. 1 ἀντίχειται δὲ a € εὐρίσει C ὑφ᾽ ἑαυτοῦ aM: ὑφ᾽ ἑτέρου ACF, sed vitium
notavit C cf. Philopon. p. 796,15 9 ἀντέϑηχεν F πάντη M μετατεϑεῖ-
cav FE 10 ὡς om. aFM εἰς τὸ Ψευδοδοξεῖν om. aF μεϑιστάνει τὲ ἀληϑές
τι Ε 11 ἔτυχε (ὡς ἔτυχε F) ante ὁ 88 μηδὲ ΑΟΜ: μὴ aF 12 πρὸς τὸ
μὴ ἀπατᾶσϑαι A 13 χινήσεώς Δ 14 δὲ om. M 15 ἀπάγει FM

17 xai εἰς ACM: xal ἡ εἰς F: τῇ εἰς ex Arist. a ἐναντίαι A: ἐναντία ACFM

xal ἡ ΔΑΜ: καὶ CF 18 καὶ ὄπισῆεν ACFM: τῇ εἰς τὸ ὄπισϑεν ex Arist. a

10 ἐχεῖναι om. ΕΜ αἱ ἐχ τῶν CF: ἐχ τῶν A: αἱ ἐξ aM τὰ om.
ΔῈ 20 λέγομεν, ἡ μὴ F 2] ἐπιφέρουσα C: συμπεριφέρουσα M 22 οὐχέτι)
οὐχ ἔστιν 8 94 τὸ γὰρ ΑΟΜ: xal γὰρ τὸ 4F μὲν] μὴ Ε 24. 25 σημαίνει!
συμβαίνει F 26 ἐπεὶ δῆλον om. F

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 5. 6 (Arist. p. 299011. 23] 905

p.229*11. Kal ὅσοις μή ἐστιν ἐναντίον ἕως τοῦ χαϑάπερ εἴρηται 311»
χαὶ πρότερον.

Μία λοιπὸν ἀντίθεσις xal αὔτη δοχηοῦσα ἀπελείπετο, ἣν πρώτην ἀπη-

», MJ ἢ -—* e — *3 — a 4 ’ , A d

ριϑμήσατο χατὰ τὴν διαίρεσιν, T, ἐχ τοῦ αὐτοῦ τῇ εἰς τὸ αὐτό. λέγει οὖν

5 xal περὶ τούτου, ὅτι ὥσπερ αἱ εἰς ἐναντία μὴ ἔχουσαι ἀντιχείμενον τὸ ἐξ

οὗ μεταβολαὶ μὲν ἦσαν, χινήσεις δὲ οὔ, οὕτω xal f, ἐχ τοῦ αὐτοῦ xal f,

εἰς τὸ αὐτὸ Ev μόνον τὸ ὑποχείμενον λαμβάνουσαι τὸ αὐτό, τό τε ἐξ οὗ
xai τὸ εἰς 6, τὸ δὲ ἐναντίον αὐτῷ παραλείπουσαι μεταβολαί εἰσιν ἐναντίαι, 40

ἀλλ᾽ οὐχὶ χινήσεις" ἢ γὰρ χίνησις ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον, τὸ δὲ ἐχ τοῦ

Ϊ -ΦὈ * ἢ bd -Ὦν T— 2 Ld * ἢ e

10 αὐτοῦ sic τὸ αὐτὸ τῇ φϑορᾷ xal τῇ γενέσει προσήχει. ἐξ οὗ γὰρ ἢ

φϑορὰ μεταβάλλει, εἰς τοῦτο ἢ γένεσις πρόσεισι. xal ἐξ οὗ ἣ τένεσις, εἰς

^ e , e ( - ὶ [A 4 * X ^ ! LA e Mi

τοῦτο ἢ φϑορά. ópoíw; δὲ xal ἢ ἀποβολὴ πρὸς τὴν λῆψιν ἔχει’ ἥ γὰρ

τοῦ αὐτοῦ λῆψις πρὸς τὴν τοῦ αὐτοῦ ἀποβολὴν ἐναντίως ἔχει" οὗ γὰρ ἣ

* , ’ [^ ^— ^ Pi [4 e ^v 1 , e , , M] “ὍΝ

ἀποβολή, τούτου ἢ λῆψις, χαὶ οὗ f, λῆψις, τούτου ἢ ἀποβολή. εἰπὼν δὲ

156 πρότερον, ὅτι “᾿ἅμα μὲν συμβαίνει ἐξ ἐναντίοι, xal εἰς ἐναντίον Y μεταξύ,"
δείκνυσι νῦν. ὅτι xal αἱ εἰς τὸ μεταξὺ xol ix τῶν μεταξὺ ὡς εἰς ἐναντία 46

χαὶ ἐξ ἐναντίων γίνονται τῷ τὸ μεταξὺ πρὸς ἑκάτερον τῶν ἄχρων ἐναντίου

λόγον ἔχειν. μίξει γὰρ τῶν ἐναντίων τὰ μεταξὺ συνίσταται, ὡς εἴρηται

πρότερον. διὸ xal ὡς ἐναντίῳ χρῆται τῷ μεταξὺ y χίνησις, ἐφ᾽

20 ὁπότερα ἂν μεταβάλλῃ" οἷον ἐχ φαιοῦ μέν, ὅταν εἰς λευχὸν μεταβάλλῃ,

ὡς μέλανι χρῆται τῷ φαιῷ, xal ὅταν ix λευχοῦ εἰς φαιόν: ὅταν δὲ ἐχ
φαιοῦ εἰς μέλαν ἣ ἐκ μέλανος εἰς φαιόν, τότε ὡς λευχῷ χρῆται τῷ φαιῷ. 50

xal τὰς ἐπὶ τὸ μεταξὺ οὖν xal ix τοῦ μεταξὺ χινήσεις ὡς ἐναντίας Usréov.

ρ. 3)9υ28 Ἐπεὶ δὲ χινήσει οὐ μόνον δοχεῖ χίνησις ἐναντία ἕως
25 τοῦ | ἐναντία τῇ ἐν ὑγιείᾳ. 212r

Δείξας, ποῖαι χινήσεις ἐναντίαι εἰσὶν ἀλλήλαις, ἐπειδὴ xal ἠρεμία πρὸς

1 ὅσοις δὲ ἃ ex Arist. vulg. (sed δὲ om. E) ἐστιν ACM ut Arist.: ἐστί τι ΔῈ (ut
Arist. eod. I) ἐναντίωσις FM 2 xdi om. M post πρότερον lemma ex
Arist. continuat: χίνησις μὲν δὴ χινήσει ἐναντία οὕτως ἡ ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον τῇ ἐξ
ἐναντίου εἰς ἐναντίον 8 ὃ αὐτὴ CF πρῶτον AC ὃ ἔχουσα ἃ ἀντιχεί-
μενα ΔΕ Μ τὰ ἐξ ἃ 6 ἦσαν ΑΟΜ: εἰσι aF ἡ ix A: ἐκ CF: αἱ ἐκ aM
6. ( xal ἡ εἰς A: xal εἰς ΟΜ: εἰς aF 7? post τὸ αὐτὸ rep. λέγει οὖν xal περὶ
τούτων del. F λαμβάνουσι F 1. 8 τῶ τε ἐξ οὗ xal τῶ εἰς ὃ Εὶ 8 αὐτὸ C
οὐ aFM 10 τῇ γενέσει προσήχει xal τῇ φϑορᾷ aFM 12 τοῦτο καὶ C

14 ἡ alt. om. AM ἡ tert. om. M 15 πρότερον] E 5 p. 222921 ἅμα μὲν γὰρ
Arist, xai om. C 16 óe(xvuatv οὖν F: δείχνυσιν M al om. aFM

el; (post ὡς) om. C'F 11 γίνονται, o in ras. C 18 συνίστανται M: σημαίνεται F
εἴρηνται M 19 πρότερον] E 1. p. 224*29 sqq. 20 μεταβάλοι (post dv) Εἰ: μετα-
βάλλοι M μεταβάλη (post Aeuxóv) F 21 μέλαν, sed corr. ΑἹ xai ὅταν ---
φαιῷ (22) om. F 28 xal τὰς ἀπὸ τοῦ μεταξὺ οὖν xal ἐπὶ τὸ μεταξὺ χινήσεως a

ix] ἀπὸ FM 24 χίνησις slvat ἃ ex Arist, 26 χείνησιν ut vid. ante ras. C

906 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 6 [Arist. p. 229523]

χίνησιν ἀντίχειται xal δοχεῖ ἐναντία slvat, ζητεῖ xal περὶ ταύτης πρῶτον 212r
μὲν ὅπως ἀντίκειται ἁπλῶς ἢ ἠρεμία τῇ χινήσει, ἔπειτα xal ποία ἦρε-
uia ποία χινήσει ἀντίχειται, ἐπειὸὴῦ xai πρὸ τῆς χινήσεώς ἐστιν ἠρεμία
xal μετὰ τὴν χίνησιν. χαὶ λέγει ὅτι χυρίως μὲν ἐναντίον χίνησις χι-
5 νήσει ἐστί (καὶ γὰρ εἴδη ἄμφω xal μεταβάλλει εἰς ἄλληλα), f; δὲ ἠρεμία
πρὸς χίνησιν ἀντίχειται μέν, ὡς στέρησις δὲ μᾶλλον ἀντίχειται xai οὐχ ὡς
χυρίως ἐναντία, διότι μὴ εἶδός τί ἐστι χαὶ αὐτὴ ὥσπερ ἣ χίνησις, ἀλλὰ
ἀπουσία μόνον χινήσεως. ἔστι δὲ ὡς xal T; στέρησις, φησίν, ἐναντία
λέγεται, χοινῶς μὲν πᾶσα στέρησις, χαϑόσον ἀντίχειται τῷ εἴδει ἢ τῇ
10 ἕξει 7, τῇ ἐνεργείᾳ. ἥ δὲ ἀντίϑεσις ἐναντιότης δοχεῖ. αὕτη δὲ fj στέρησις
ἢ κατὰ τὴν ἠρεμίαν xal ἄλλο τι ἔχει, χαϑὸ xai ἐναντία λέγοιτο ἄν μᾶλλον
τῶν ἄλλων στερήσεων: τὰ μὲν γὰρ τὰς ἄλλας ἔχοντα στερήσεις οὐ μετα- 15
βάλλει εἰς τὰς ἕξεις ἢ τὰ εἴδη (ὃ γὰρ νεχρὸς xal ὁ τυφλὸς οὐ μεταβαλ-
λουσιν εἰς τὸ ζῆν T, τὸ ὁρᾶν). τὰ δὲ ἠρεμοῦντα ποτε xal χινεῖσϑαι πάλιν
15 πέφυχεν" ἠρεμία γάρ ἐστιν ἢ τοῦ πεφυχότης χινεῖσϑαι ἀχινησία. xai ἔοιχεν
ἢ στέρησις αὕτη τῇ τῆς ὕλης στερήσει τῇ μετὰ τῆς ἐπιτηδειότητος τῆς
πρὸς τὸ εἶδος ϑεωρουμένη, tg! ἧς xai ἀληϑὲς τὸ ἔστιν ὡς xal fj στέ-
ρησις ἐναντία λέγεται. ἐπειδὴ γὰρ αἱ γενέσεις 2x τῶν ἐναντίων, τὰ
πεφυχότα μεταβάλλειν χατὰ τὴν ἐν ἑαυτοῖς ἐναντίωσιν ἔχει ταύτην τὴν ἐπι- 90
90 τηδειότητα. εἶτα ζητεῖ ποία ἠρεμία ποία χινήσει ἀντίχειται χατὰ τὴν μέσην
ταύτην ἀντίθεσιν τῶν τε χυρίως λεγομένων στερήσεων xal τῶν ἐναντίων,
χαϑ᾽ ἣν ἢ ἠρεμία τῇ κινήσει ἀντίχειται, xai πρῶτον λέγει ὅτι ἣ ἔν τινι
γένει ἠρεμία ἐναντία τῇ ἐν τῷ αὐτῷ γένει χινήσει“ τοῦτο γὰρ OU ἑνὸς γέ-
νηυς χινήσεως ἐσήμανεν εἰπὼν τῇ χατὰ τόπον T χατὰ τόπον. δῆλον
25 γὰρ ὅτι xal ἐπὶ τῶν ἄλλων χινήσεων, ἀλλοιώσεώς τέ φημι xal αὐξήσεως,
6 αὐτός ἐστι λόγος. οὐ γὰρ f, χατὰ τὸ ποιὸν ἠρεμία ἐναντία τῇ κατὰ 50
τόπον χινήσει, ἀλλ᾿ ἣ χατὰ τόπον τῇ χατὰ τόπον. xai fj κατὰ ἀλλοίωσιν
τῇ xatà ἀλλοίωσιν xal ἢ χατὰ τὸ ποσὸν τῇ χατὰ τὸ ποσόν. ἀλλ᾽ οὐχ
dpxsi τοῦτο εἰπεῖν, ὅτι f xatà τόπον ἠρεμία τῇ κατὰ τόπον χινήσει ἀντί-
80 χεῖται xal ὅλως αἵ ὁμογενεῖς ἀλλήλαις" τοῦτο γὰρ ἁπλῶς xal ὁλοσχερῶς
λέγεται: πλείους γὰρ xal χινήσεις xal ἠρεμίαι xaÜ' ἑκάστην τοπιχὴν διά-
στασίν εἰσι’ χαὶ γὰρ χατὰ μῆχος χίνησις ἢ μὲν ἐπὶ τὸ ἄνω ἣ δὲ ἐπὶ τὸ
χάτω, xal ἠρεμία 7, μὲν ἐν τῷ ἄνω ἢ 0b ἐν τῷ χάτω.
“ητητέον οὖν, ποία ἐν τούτοις ἠρεμία ποίᾳ χινήσει ἀντίχειται. — xal 80

| ante ζητεῖ add. xai, sed del. A ὃ ποῖαι χινήσεις ἀντίχεινται F χινήσει]
χίνησις Μ 4 μετὰ χίνησιν ΔῈ Μ ἐναντία Μ 9 εἴδη] ἤδη F

καὶ om. F αὕτη aFM 9 χινῶς C! 10 ἣ τῶ (corr. τῇ) évepyeía F
ἡ δὲ] $d sic C ἐναντίωσις a αὐτὴ C 11 ἡ] ἢ κὶ καὶ (post

χαϑὸ) om. aF 13 7| εἰς τὰ εἴδη M 16 αὕτη πῆ τῆς F τὴν ἐπιτηδειότητα F
τῆς] τῇ C' 11 ϑεωρουμένης Μ 17. 18 ἐναντία post ὡς ἃ 19 μεταβάλλει Μ χατὰ
τὴν ἐναντίωσιν τὴν ἐν ἑαυτοῖς aFM αὐτοῖς C 28 γένει) γενέσει M 26 τὸ
ποιὸν aC : ποιὸν A: τόπον FM ἐναντία AM : ἔστιν ἐναντία aF: om. C 28 τὸ utrum-
que om. À: alterum Εἰ: prius M 30 καὶ (post ἁπλῶς) om. aFM 9l xat (post ydp)
om. ΒΕ 34 ζητητέον οὖν ACM: ζητητέον F: διὸ ζητητέον α'ἴὐ dv τούτοις ποία C

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 6 [Arist. p. 229523] 901

φησὶν ὅτι, ἐπειδὴ fj χίνησις ἐξ ὑποχειμένηυ εἰς ὑποχείμενόν ἐστι (τοῦτο γὰρ 212r
δηλοῖ τὸ ἐν δυσὶν ὑποχειμένοις εἶναι" ἐξ ἐναντίου γὰρ εἰς ἐναντίον
, * ^ , ^ ^ «Ἁ
ἐστίν, « xal διαφέρει χίνησις γενέσεως xal φϑορᾶς), τῇ μὲν χινήσει τῇ
ἐχ τοῦδε εἰς τὸ ἐναντίον οἷον τῇ ἐχ τοῦ χάτω εἰς τὸ ἄνω ἣ τῇ ἐχ τοῦ
5 λευχγῦ εἰς τὸ μέλαν ἢ ἐν τῷ xdtw xal f, ἐν τῷ λευχῷ μοναὶ ἐναντίαι"
πάλιν δὲ τῇ ἐχ τοῦ ἄνω ἐπὶ τὸ χάτω χινήσει T; τῇ ἐχ τοῦ μέλανος εἰς
τὸ λευχὸν T, ἐν τῷ ἄνω ἠρεμία xal ἢ ἐν τῷ μέλανι ἐναντία. ὥστε xal- 8$
ὅλου τὴν ἐν τούτῳ, ἐξ οὗ ἢ χίνησις γίνεται, ἠρεμίαν ἐναντίαν τῇ ἐξ αὐτοῦ
χινήσει γίνεσθαι, ἀλλ᾽ οὐχὶ τῇ εἰς αὐτό: xal γὰρ ἀνάγκη ἐχεῖνο μὲν ὃ
10 φεύγει χατὰ φύσιν ἐναντίον εἶναι, τὸ δὲ εἰς ὃ ἄπεισιν οἰχεῖον. ἐπειδὴ δέ,
, v ; , t 9 A 4 , *
φησίν, ἄτοπον χινήσεις μὲν ἐναντίας εἶναι ἀλλήλαις, ἠρεμίας δὲ μὴ εἶναι,
ἰστέον ὅτι xal ἠρεμίαι αὗταί εἰσιν ἐναντίχι ἀλλήλαις αἱ ἐν τοῖς ἐναντίοις
τόποις xal ταῖς ἐναντίαις ποιότησιν 7, ποσότησιν, οἷον f, ἐν τῷ ἄνω ἦρε-
ua τῇ ἐν τῷ χάτω xal f, ἐν τῷ λευχῷ τῇ ἐν τῷ μέλανι xal ἣ ἐν ὑγείᾳ 40
μια τῇ : (9 xat ἡ q P τῇ P μὲ ἢ 24
- , e , , - , e
15 τῇ ἐν νόσῳ’ χινήσει μέντοι ἢ ἐν ὑγεία ἠρεμία ἀντίχειται τῇ εἰς νόσον, ὡς
εἴρηται πρότερον: τῇ γὰρ ἐχ νόσου εἰς ὑγείαν ἀντικεῖσϑαι αὐτὴν
ἄλογόν ἐστι. xal τὴν αἰτίαν νῦν προστίθησιν ἐναργῆ" f, γὰρ χατὰ φύσιν
1 . p i pryn* ἢ γὰρ φύσιν,
φησί, χίνησις ἣ ἐπ᾽ ἐχεῖνο, ἐν ᾧ χατὰ φύσιν ἠρεμεῖ τὸ χινούμενον, σχο-
πὸν ἐχείνην ἔχουσα τὴν ἠρεμίαν, xal δι᾿ αὐτὴν γινομένη, γένεσις τρόπον
20 τινὰ τῆς ἠρεμίας ἐστὶ xal ἠρέμησις. ὥστε οἰχειότης ἐστὶ πλείστη τῇ χι-
νήσει τῇ ἐν ᾧ ἠρεμήσει πρὸς τὴν ἐν ἐχείνῳ ἠρεμίαν. εἰ δὲ οἰχεία, οὐχ
ἐναντία: οὐ γὰρ τῇ γενέσει τινὸς τὸ γινόμενον ἐναντίον οἷόν τε λέγειν ἢ 46
στέρησιν αὐτῆς. εἰ δὲ xal τέλος τῶν ἐπί τι χινουμένων f, ἐν ἐχείνοις ἠοε-
pia, τὸ τέλος τινὸς πῶς ἄν ἐναντίον εἴη ἢ στέρησις αὐτοῦ; εἰ οὖν ἀναγχη
25 τὴν ἐξ οὗ ἢ τὴν εἰς ὃ Jpeuíav ἐναντίαν εἶναι τῇ χινήσει (οὐ γὰρ δὴ ἢ
ἐξ ἄλλου γένους ἠρεμία ἐναντία ἔσται τῇ ἐν ἄλλῳ γένει χινήσει), ἀδύνατον
δὲ τὰς εἰς ὃ ἐναντίας ἀλλήλαις εἶναι, ἀνάγχη τὴν ἐξ οὗ ἠρεμίαν ἐναντίαν
εἶναι τῇ ἐξ αὐτοῦ χινήσει. χαὶ γὰρ εἰ χατὰ φύσιν ἐστὶ τῷ χινουμένῳ ἢ
ἐχ τοῦδε χίνησις, ἢ ἐν αὐτῷ ἠρεμία παρὰ φύσιν αὐτῷ γίνεται. ἐναντίον δ0
30 δὲ τὸ παρὰ φύσιν τῷ χατὰ φύσιν. εἰ δέ τις ἀπορεῖ, πῶς εἰ ἕν ἑνὶ ἐν-
αντίον, τῇ χινήσει καὶ χίνησις ἀντίχειται xal ἠρεμία, xal τῇ ἠρευίᾳ ὁμοίως

, e
[]

] ὅτι om. F 2 δυσὶν om. F ὃ xal ante τῇ piv inser. M 4 τῇ (post ἢ)
om. aF 9 ἡ (post μέλαν) ἣ A ἡ ἐν (post xai) om. aF μοναὶ C:
μόναι 8AFM 6 ἐπὶ τὰ χάτω aF ἐχ μέλανος Μ 7 μέλανι C: λευχῷ ΔΑ ΕΜ
ἐναντίαι Μ 8 ἐξ o0] καϑ᾿ ὃ ΕΜ 11 ἄτοπον om. M ἠρεμίαν ΟΜ

12 αὐταί A! 12. 18 ἐν ταῖς (!) ἐναντίοις τόποις M 13 ἣ ποσότησιν om. M ἐν τῇ
ἄνω F 14 τῇ χάτω F ἡ (alterum) om. F 15 χίνησις M post μέντοι
add. τῇ ἐξ ὑγείας a ante ἠρεμία add. xal M τῇ εἰς νόστον ACM: τῇ ἐν vóotn
Ε: οὐχ ἡ ἐν νόσῳ a 16 αὐτὴν δὲ M 11 ἄλογόν ACFM: εὔλογον ἃ

ἐστι om. 88 νῦν om. FM ἐναργῶς aF 18 ἐπ᾽ idxeivo C: ἐπ᾽ ἐχείνω AFM:
εἰς ἐχεῖνο a ἠρέμει Α 19 αὐτὸ γενομένη F 20 ἠρέμισις 88 2] ἠρεμί-
cet C τὴν ἐχείνῳ (ἐν om.) M 21. 22 1 (superscr. ei) δὲ οἰχεία ἐναντία M

24 post ἀνάγχη add. 7| C 25 ἡ om. M 37 ἐξ οὗ ACF!M: ἐν ᾧ aF?

ἐναντία 8 28 τῶν χινουμένων F 80 πῶς om. F εἰ) ἡ sic M

908 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 6 [Arist. p. 229923. 23047]

xai ἠρεμία xal χίνησις ἐναντίαι λέγονται elvat, ῥητέον ὅτι οὐ χυρίως ἐναν- 212r
τίαι εἰσὶν ἠρεμία xal χίνησις, ἀλλ᾽ οὐδὲ στέρησις fj ἠρεμία τοιαύτη, otav
ἐν Κατηγορίαις εἶπεν τὴν μὴ ὑποστρέφουααν εἰς τὸ εἶδος, ἀλλὰ χατά τι
μέσον εἶδος στερήσεως xal ἐναντιότητος ἔοιχεν ἀντιχεῖσϑαι ἀλλήλοις ἠρε-

5 μία xal χίνησις.

^

p.230s7 Ὅσοις δὲ μὴ ἔστιν ἐναντίον ἕως τοῦ ἢ δὲ γένεσις εἰς 212v
ἐχείνην.

Εἰπὼν τὴν ἐν τῷ ἑτέρῳ τῶν ἐναντίων ἠρεμίαν ἐναντίαν εἶναι τῇ ἐξ
αὐτοῦ χινήσει ζητεῖ, εἰ χαὶ ἐπὶ τῶν μεταβολῶν τῶν μὴ ἐξ ἐναντίου εἰς
10 ἐναντίον γινομένων χαὶ διὰ τοῦτο μὴ οὐσῶν χινήσεων, ὡς ἐλέγετο ἐπὶ γε-
νέσεως xai φϑορᾶς, ἔστι τις ἠρεμία ταύταις ταῖς μεταβολαῖς ἐναντία τῇ
ἐξ αὐτοῦ εἰς αὐτό. αὗται γὰρ ἦσαν αἱ μεταβολαὶ αἴ ὡς γένεσις xal
φϑορὰ ἀντιχείμεναι" φϑορὰ μὲν γὰρ f ἐχ τοῦ ὄντος, γένεσις δὲ f$ εἰς τὸ
ὄν. T, οὐχ ἔστι ταύταις ἀντιχειμένη ἠρεμία, διότι οὐδὲ χινήσεις αὗται λέ-
15 Ἰονται, ἀλλὰ μεταβολαὶ μόνον: $ δὲ ἠρεμία τῇ χινήσει ἀντίχειται. τί
οὖν οὐχ ἔστι τι πέρας τῆς γενέσεως f, ἐν τῷ εἴδει μονὴ ὥσπερ τῆς ἄνωϑεν
χάτω χινήσεως 7, ἐν τῷ χάτω μονή; ἣ ἔστι μέν, ἠρεμία δὲ οὐ χλητέα
αὕτη, ἀλλὰ ἀμεταβλησία μᾶλλον, διότι ἢ μὲν τῆς χινήσεως ἀπουσία
ἠρεμία λέγεται, ἢ δὲ τῆς μεταβολῆς ἀμεταβλησία. ἀλλ᾽ ἔστω ἀμεταβλησίαν
40 χαλεῖσϑαι" τίνι dv εἴη ἀμεταβλησίᾳ xai τίνι μεταβολῇ ἐναντία f, ἀμετα-
βλησία αὕτη; Y, εἰ μὲν ἔστι τι ὑποχείμενον τὸ μὴ ὃν ὥσπερ fj ὕλη, fj
ἐν τῷ ὄντι ἀμεταβλησία τῇ ἐν τῷ μὴ ὄντι ἀυεταβλησίᾳ ἔσται ἐν -
αντία χαὶ τῇ ἐκ τοῦ ὄντος χινήσει, εἰ δὲ μὴ ἔστι τι τὸ μὴ ὄν, φησίν,
ἀπορήσοι ἂν τις τίνι ἀμεταβλησίᾳ ἐστὶν ἐναντία ἢ ἐν τῷ ὄντι ἀμετα- 30
25 βλησία, ἀπορήσοι δὲ dv τις, φησί, xai εἰ ἠρεμίαν χρὴ λέγειν τὴν ἐν τῷ
ὄντι ἀμεταβλησίαν διὰ τὰ ἑπόμενα ἄτοπα. εἰ γὰρ ἠρεμίαν τις λέγοι ἐπὶ
γενέσεως xal φϑορᾶς τὴν ἐν τῷ ὄντι ἀμεταβλησίαν, δυοῖν ϑάτερον ἀνάγχη
συμβαίνειν’ 7| γἸὰρ οὐ πᾶσα ἠρεμία χινήσει ἐναντία ἔσται, εἴπερ T ἐν τῷ
ὄντι ἀμεταβλησία ἠρεμία οὖσα τῇ ἐχ τοῦ ὄντος μεταβολῇ ἀντίχειται" αὕτη
80 δὲ οὐχ ἔστι χίνησις, ὡς δέδειχται πρότερον, διότι μὴ ἔστιν ἐξ ὑποχειμένου

μα

ὃ

3 ἐν Κατηγορίαις] c. 10 p. 12622 sqq. εἶπεν post οἵαν C 6 ἐναντίον ACFM ut
p. 909,19 et Arist. codd. H et corr. E, qui pro μὴ habent μηδὲν: ἐναντία a Arist. vulg.
10 ἐναντίον ex ἐναντίαν corr. C! χινήσεως & 12 εἰς τὸ αὐτὸ CM ai (ante
ὡς) om. aFM 12. 13. αἱ γενέσεις xal φϑορὰ M 13 γὰρ om. aFM ἡ éx τοῦ
ὄντος εἰς τὸ μὴ ὃν μεταβολὴ a δὲ om. F 13. 14 ἡ εἰς τὸ αὑτὸ ὄν M: ἡ éx τοῦ
μὴ ὄντος εἰς τὸ ὄν ἃ 11 ἔστιν αὐταῖς aF 15 μόναι aF 16 τι om. F
17 ἠρεμία δὲ ob ACM: οὐ μὴν δὲ ἠρεμία F ot (om. δὲ) a 18 αὐτὴ A 21 ἣ εἰσ
et ex ἦι corr. A': ἧ F: εἰ M: ἣ 8 ἡ (ante ὕλη) om. Καὶ 22 μὴ om. ΑἹΕ
28 ante ὄντος add. μὴ A? χινήσει)] μεταβολῇ a τι om, F 24 ἀπορήσειεν hic
et v. 20 aFM ex Arist. 26 διὰ — ἀμεταβλησίαν (27) om. F λέγει M 21 ἀμετα-
βλησία a δυεῖν C 28 συμβαίνειν om. a ἢ γὰρ) εἰ γὰρ M 80 ὡς] οὐδὲ Μ
πρότερον] cf. E 1. p. 226 δἵ sqq. πρότερον ... ότι M (lac. 1u lit.)

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 6 [Arlat. p. 23047] 909

εἰς ὑποχείμενον. ἣ εἰ πᾶσα ἠρεμία χινήσει ἀντίχειται, ἔσται xal ἢ φϑορὰ 212v
χίνησις, ὁμοίως δὲ xal ἢ γένεσις. δέδειχται ὃὲ ὅτι οὐχ εἰσὶν αὗται χινή- 96
σεις. ἵνα οὖν μηδέτερον τούτων τῶν ἀτόπων συμβαίνῃ. ἠρεμίαν μὲν οὐ
χλητέον τὴν ἐν τῷ ὄντι μονήν, ὅμοιον δέ τι αὐτὸ ἠρεμίᾳ ῥητέον. χαὶ
5 χλητέον αὐτὸ ἀμεταβλησίαν στέρησιν οὖσαν οὐ χινήσεως, ἀλλὰ μεταβολῆς.
αὕτη δὲ ἢ ἐν τῷ ὄντι ἀμεταβλησία T, οὐδενί ἐστιν ἐναντία. ἣ γὰρ ἠρεμία
xal οὐχὶ ἢ ἀμεταβλησία ἔχειτό τινι ἐναντία. ἢ εἰ ἔστι τινὶ ἐναντία, ἦτοι
τῇ ἐν τῷ μὴ ὄντι ἀμεταβλησία ἔσται ἐναντία, εἰ ἔστι τι τὸ μὴ ὄν, ἢ τῇ 80
φϑορδ,, τις ἐστὶν ix τοῦ ὄντος μεταβολή" ταύτῃ γὰρ ὡς μεταβολῇ ἀντι-
10 χείσεται, xdv μὴ ἡ τι τὸ μὴ Ov. διὸ οὕτως εἶπεν ἣ τῇ ἐν τῷ μὴ ὄντι
ἢ τῇ φθορᾷ’ αὔτη γάρ, φησίν, f φϑορὰ ἐξ αὐτῆς ἐστι τῆς ἐν τῷ
ὄντι ἀμεταβλησίας, ἢ δὲ γένεσις ὁδός ἐστιν ἐπ᾿ ἐχείνην. ὡς γὰρ ἐπὶ
τῆς ἠρεμίας ἐδείχϑη. οὕτως ἔχει xal ἐπὶ τῆς ἀμεταβλησίας" f, γὰρ ἐξ οὗ
μεταβάλλει ἀμεταβλησία τῇ ἐξ αὐτοῦ μεταβολῇ αντίχειται, ἀλλ᾽ οὐχὶ τῇ
15 εἰς αὐτό’ ὥστε τῇ μὲν φϑορᾷ ὡς μεταβολῇ ἀντίχειται ἢ ἐν τῷ ὄντι due-
ταβλησία. τῷ δὲ γενέσει xal τῇ ἐν τῷ ὄντι ἀμεταβλησία εἴη dv ἀμετα- S5
βλησία ἀντιχειμένη 7, ἐν τῷ μὴ ὄντι, εἴπεο εἴη τι τὸ μὴ ὃν.
Ἡ δὲ ἐν ἀρχῇ ταύτης τῆς λέξεως γραφὴ τριχῶς φέρεται. ἣ γὰρ οὔ-
τως’ ὅσοις δὲ μὴ ἔστιν ἐναντίον, μεταβολὴ μέν ἐστιν ἀντιχει-
20 μένη ἢ ἐξ αὐτοῦ τῇ εἰς αὐτό, χίνησις δὲ οὐχ ἔστιν. ἢ οὕτως"
ὅσοις δὲ μὴ ἔστιν ἐναντία, τούτων μεταβολὴ μέν ἐστιν ἀντιχει-
μένη xai τὰ ἑξῆς τὰ αὐτὰ ὀηλονότι τοῖς προτέροις σημαίνοντα. ἔστι δὲ
xai τρίτη τοιαύτη ὅσοις δὲ μὴ ἔστιν ἐναντία, ὦν μεταβολὴ μέν
ἐστιν ἀντιχειμένη ἢ ἐξ αὐτοῦ τῇ εἰς αὐτό, χίνησις δὲ οὐχ ἔστι. 40
25 xal ταύτην μᾶλλον ὁ ᾿Αλέξανδρος ἀποδέχεται. “ὡς γὰρ σημαίνων, φησί, τίνων
οὐχ ἔστιν ἠρεμία ἀλλὰ ἀμεταβλησία, λέγει, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς δειχνὺς ὅτι μὴ
εἰσὶ χινήσεις aí τοιαῦται μεταβολαὶ μηδὲ ὡς χινήσεις ἀλλήλαις ἀντίχεινται,
ἀλλ᾽ ὡς μεταβολαί: τοῦτο γὰρ ἤδη δέδειχται᾽".

—

1 ei om. F: δὲ M 2 ὁμοίως δὲ xal ἧ γένεσις om. C 9 συμβαίνει, sed
corr. A! 4 ἠρεμίαι A: ἠρεμία aC: ἠρεμίαν FM 4. 5 χλητέον. xal ῥητέον
αὐτὸ 4FM 6 ἢ οὐδενὶ — 3) ἀμεταβλησία (7) om. F ἢ om. M 7 ivav-
τίον (ante ἢ) aF ἣ εἰ ἔστι τινὶ ἐναντία om. C εἰ ἔστι) εἴ τι ΕἸ 10 χἂν
μηδὲ ἡ Μ 12 ἀμεταβλησία 8 ἐπ᾽] εἰς Arist. et ipse Simpl. p. 908,6

13 ἡ yàp) εἰ γὰρ M 14 αὐτοῦ] οὗ ἃ 16 τῇ δὲ γενέσει --- ἀμεταβλησίᾳ
om. C 18. 19 ἣ γὰρ οὕτως om. F 19 ἐναντίον ACM (cf. p. 908,6): ἐναντία aF
μεταβολῇ C post ἐστιν add. ἡ F 20 τῇ) τί C 21 ἐναντία sic
libri μεταβολῇ C 2]. 22 post ἀντιχειμένη iterata τῇ ἐξ αὐτοῦ xal εἰς
αὐτὸ del. F 22 τὰ δὲ αὐτὰ 8 δηλονότι om. a: subducta lineola delebat F
σημαίνοντα ACFM: xal ταῦτα σημαίνει a 22. 29 ἔστι δὲ γὰρ 8 23 δὲ om. aF
ὧν aF (recte ut apparet ex proximis. nam Alexander apodosin fecisse videtur a μονὴ
(v. 10), ante quam vocem xal etiam cod. E omisit): τούτων CM: om. A 24 ἡ ix
τοῦ αὐτοῦ C εἰς τὸ αὐτὸ ΟΜ 20 ταύτην ΑΟΜ: ταῦτα aF Ji μηδὲ — μετα-

βολαὶ (28) om. C ἀντίχειται Α

910 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 6 [Arist. p. 2804 18)

E dv τις ἕως τοῦ [ἀλλ᾿ ἡ ἣ μὲν τοιαδί, 213:

ρ. 980.18 ᾿Απορήσειε
ἢ δὲ τοιαδὶ αὐτῶν ἐστιν.

T

Εἰπὼν τίνες χινήσεις xai ἠρεμίαι τίσι χινήσεσι xal ἠρεμίαις εἰσὶν év-
αντίαι χατὰ φύσιν ἄμφω, ὅτι χίνησις μὲν χινήσει 7; ἐχ τοῦ ἐναντίου rij
5 éx τοῦ ἐναντίου, χίνησις δὲ μονῇ f, ἔχ τινος τῇ ἐν αὐτῷ, ἐπειδὴ οὐ μόνον
ai χατὰ φύσιν ταῖς χατὰ φύσιν αἀντίχεινται ὡς ἢ χάτωϑεν ἄνω τοῦ πυρὸς 5
τῇ ἄνωϑεν χάτω τῆς γῆς, ἀλλὰ xal ἣ τοῦ αὐτοῦ παρὰ φύσιν τῇ κατὰ
φύσιν ὡς τῆς (7.5 ἢ χάτωϑεν ἄνω τῇ ἄνωθεν χάτω, μέλλων xal περὶ τού-
τῶν λέγειν τῶν αἀντιϑέσεων, ἀπορεῖ πρῶτον, διὰ τί ἐν μὲν τῇ κατὰ τό-
10 tov μεταβολῇ xai χινήσεις εἰσὶ xal μοναὶ xal χατὰ φύσιν xal παρὰ
φύσιν. τῷ γὰρ γῇ χίνησις μὲν χατὰ φύσιν 7 εἰς τὸ χάτω, μονὴ δὲ ἣ ἐν
τῷ χάτω, παρὰ φύσιν δὲ χίνησις μὲν ἣ εἰς τὸ ἄνω, μονὴ δὲ ἣ ἐν τῷ
ἄνω, χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἁπλῶν σωμάτων χαὶ τῶν ἁπλῶν χινήσεων ὁ αὐ- 10
τὸς λόγος ἐπί γε τῶν χατὰ τόπον: ἐπὶ δὲ ἀλλοιώσεως xal τῆς χατὰ τὸ
ποσὸν μεταβολῆς οὐχέτι ἢ τοῦ χατὰ φύσιν xal παρὰ φύσιν ἀντίθεσις ὁρᾶ-
σϑαι Ooxsi* οὐδὲν γὰρ μᾶλλον τὸ λευχαίνεσϑαι τοῦ μελαίνεσϑαι χατὰ
φύσιν T, παρὰ φύσιν ἐστὶ τοῖς σώμασι xal τὸ ὑγιάζεσθαι ἣ νοσάζεσϑαι.
ὁμοίως γὰρ δοχεῖ τὸ σῶμα τῶν ζῴων ἀμφοτέρων τούτων εἶναι δεχτιχόν.

6 δὲ αὐτὸς λόγος xai ἐπὶ αὐξήσεως xai φϑίσεως. οὔτε γὰρ $ μὲν
20 αὔξησις χατὰ φύσιν, ἢ δὲ μείωσις παρὰ φύσιν οὔτε ἀνάπαλιν, ἀλλ᾽ οὐδὲ 15
αὔξησις αὐξήσει ἀντιχεῖσϑαι δοχεῖ, ὡς εἶναι τὴν μὲν χατὰ φύσιν, τὴν
δὲ παρὰ φύσιν. ὁμοίως δὲ xal ἐπὶ τῶν ἄλλων μεταβολῶν τῆς τε γενέσεως
xai τῆς φθορᾶς ἔχει: οὐδὲ γὰρ τὸ μὲν ἕτερον αὐτῶν χατὰ φύσιν, ἣ γέ-
νεσις, τὸ δὲ ἕτερον παρὰ φύσιν, ἢ φϑορά. τὸ γὰρ γῆρας, 6 ἐστι μετα-

95 βολὴ ix τοῦ εἶναι ἐπὶ τὸ μὴ εἶναι xal φϑορά, κατὰ φύσιν xal αὐτὸ óo-
χεῖ εἶναι. ἀλλ᾽ οὐδὲ γένεσις γενέσει δοχεῖ οὕτως ἀντιχεῖσθαι, ὡς εἶναι
τὴν uiv χατὰ φύσιν, τὴν δὲ παρὰ φύσιν. 90

᾿Απορήσας δὲ οὕτω τῷ μὲν ἄμφω τὰς ἀντιχειμένας οἷον λεύχανσιν
xal μέλανσιν xal αὔξησιν xai μείωσιν xal γένεσιν xal φϑορὰν xarà φύσιν

tb
[41]

| τις om. C ἡ ^] ἡ ἡ €: 7; FM l. 2 τοιάδε ἡ δὲ τοιάδε C: τοιάδε (cel. om.)
FM 3 Εἰπὼν δὲ M τίνες post ἠρεμίαι iterat C post χινήσεσιν add. dvc(-
χεινται FM 4 ἄμφω aA: om. CFM 4. ὃ τῇ ἐχ τοῦ ἐναντίου) εἰς τὸ ἐναν-
tov C ὃ μονή F tij ἐν] τῆς dv M ἀλλ ἡ Ε 8 ὡς om. A

μέλλων δὲ C 9 ἀντιϑέτων F 10 χαὶ (ante χατὰ) om. M 11 τῇ γὰρ γῇ
ACM: om. F: οἷον πυρὸς παρὰ φύσιν μὲν a χατὰ φύσιν om. ΔΕ ἡ (ante εἰς)
om. F χάτω — μὲν ἡ εἰς τὸ (12) om. F 12 παρὰ] κατὰ 8 ἡ (ante εἰς) omn. 8
13 τῶν (post χαὶ ACM: ἄλλων aF 14. 15 τὸ ποσὸν] τόπον F 15 ἡ ἐκ
τοῦ C 10 οὐδὲ CF 11 ἐστὶ om. aF 19 χαὶ ἐπὶ αὐξήσεως om. F περὶ 8
22 ἐπὶ] περὶ ἃ τε om. aF 28 τῆς om. aF οὐδὲ] οὐ a 24 τὸ γὰρ γῆρας
ut Arist. vulg. libri: ἡ γὰρ γήρανσις Arist. codd. EH 25 ἐπὶ] εἰς aF 28 tq)

τὸ aFM 29 xal μέλανσιν om. FM

SIMPLICI! IN PHYSICORUM V 6 [Arist. p. 2804 18] 911

εἶναι ἐνδίδωσι" xat γὰρ ἐπὶ τῆς κατὰ τόπον ἢ ἄνω xal χάτω ἀντιχείμεναι 2137
ἄμφω χατὰ φύσιν εἰσίν, εἰ xal ἐπ᾽ ἄλλου xal ἄλλου" τὸ δὲ ἐπὶ τοῦ ab-
τοῦ εἴδους οἷον τῆς φϑορᾶς T, τῆς γενέσεως T, αὐξήσεως εἶναι τὴν μὲν
χατὰ φύσιν τὴν δὲ παρὰ φύσιν, ὡς ἐπὶ τῆς ἄνω χινήσεως T, ἐπὶ τῆς χάτω,

5 δείχνυσιν ἐχ τοῦ τὸ βίαιον ἐν πάσαις ὁρᾶσϑαι, τὸ δὲ βίαιον παρὰ φύσιν 35
εἶναι. xal φϑορὰ οὖν ἄν εἴη φϑορᾷ ἐναντία $ βίαιος τῇ χατὰ
φύσιν. ἀλλ᾽ ἐπὶ μὲν φϑορᾶς τὸ βίαιον δῆλον. xal γενέσεις δέ εἰσι βί-
αιοι xal οὐ χατὰ τὸν εἱρμὸν τῆς φύσεως γινόμεναι, ἃς ᾿οὐχ εἱμαρμένας᾽
εἶπεν. ὅταν πρὸ ἡλιχίας γεννᾷ τινα. χαὶ σημειοῦνται ἐντεῦϑεν οἱ ἐξηγὴη-

10 ταί, ὅτι τὴν εἱμαρμένην οἱ ἀπὸ τοῦ []εριπάτου ἐν τοῖς χατὰ φύσιν τίϑεν-
ται, εἴπερ τὰς βιαίους xal παρὰ φύσιν χινήσεις οὐχ εἱμαρμένας εἶπεν. χαὶ
αὐξήσεις Ob παρὰ φύσιν εἶναί φησί τινας, ὡς τῶν ταχὺ διὰ τρυφὴν 80
ἡβώντων, ot xal γεννῷεν ἄν παρὰ φύσιν xal ía, xal σῖτος δὲ διὰ ϑέρ-
μὴν ταχὺ φύεται χαὶ αὔξεται ἐν τοῖς ᾿Αδώνιδος χαλουμένοις χήποις πρὸ

15 τοῦ ῥιζωϑῆναι xal πιληϑῆναι ἐν τῇ γῇ- καὶ ἐπὶ ἀλλοιώσεως δὲ τὸ χατὰ
φύσιν εὑρίσχει xai παρὰ φύσιν: οἱ μὲν γὰρ ἐν ταῖς χρισίμοις ἡμέραις
τῶν νόσων παυόμενοι χατὰ φύσιν ἀλλοιοῦνται χαὶ βεβαίως, οἱ δὲ μὴ ἐν
χρισίμοις παρὰ φύσιν καὶ ἀβεβαίως. εἰπὼν ὃὲ xai γενέσει qévsow ἐν-
αντίαν εἶναι xal φϑορᾷ φϑορὰν ἐπέστησεν, ὅτι ἔσονται φϑοραὶ ἐναν- 8

30 τίαι ἀλλήλαις. εἰ δὲ τοῦτο, ἐπειδὴ τῇ φϑορᾷ xai ἢ γένεσις ἀντίχειται,
δύο ἑνὶ ἔσται ἐναντία: τῇ γὰρ φϑορᾷ καὶ γένεσις ἔσται xal φϑορὰ ἐναν-
tía. ὁμοίως δὲ xai τῇ γενέσει γένεσις xal φϑορά, εἴπερ xai γενέσει γέ-
νεσις ἀντίχειται. ταύτην δὴ τὴν ἔνστασιν βραχέως ἐνδειξάμενος διὰ τοῦ
“ἔσονται δὴ ἐναντίαι φϑοραὶ ἀλλήλαις οὕτω λαμβανόμεναι, xat οὐχὶ

35 Ἱενέσει' εἰ οὖν xai γενέσει, δύο ἑνὶ ἐναντία ἔσται᾽ λύει τὴν ἔνστασιν
λέγων μηδὲν χωλύειν χατά tt xai φϑορὰν εἶναι φϑορᾷ ἐναντίαν οὐ χαϑὸ 40
φϑορᾷ, ἀλλὰ χαϑὸ f, μὲν χατὰ φύσιν, ἢ δὲ παρὰ φύσιν, ἃ συμβέβηχε ταῖς
φϑοραῖς. ὥστε οὐ δύο ἑνὶ ἐναντία, εἴπερ χαϑὸ μὲν φϑορὰ γενέσει μόνῃ
ἐναντία ἐστί, χαϑὸ δὲ χατὰ φύσιν φϑορὰ τῇ παρὰ φύσιν. ὥσπερ xai εἰ

80 7, μὲν τὸ ἣδὺ εἶχε σομβεβηχός, ἢ δὲ τὸ λυπηρόν, ἣν ἂν τις αὐτῶν xol
χατὰ τοῦτο ἀντίϑεσις.

| xal γὰρ xai ἐπὶ M xal ἡ χάτω aF 2 εἰσὶ xatà φύσιν aFM εἰ om.
CFM τὸ om. M 9 olov αὐξήσεως ἣ γενέσεως xal φϑορᾶς aFM 4 τὴν δὲ παρὰ
φύσιν om. M ἢ] ἦα ἐπὶ (post ἣ) om. M 5 τοῦ τὸ] τούτου F

ἐν πάσαις --- βιαίον om. A': suppl. in mrg. A? post τὸ δὲ βίαιον iterata ἐν πάσαις
del. C 6 dv οὖν Δ post ἐναντία x litterae erasae A ἡ βία F

7 δὲ om. M 9 πρὸς compend. F 10 χατὰ)] παρὰ FM 11 βιαίους ΑΜ:
βιαίας ΔΟΕ 12 ταχὺ om. M 13 δὲ] μὲν C 17 ἀλλοιοῦται & 18 xal
(post δὲ) om. aF γένεσιν γενέσει ΔΕ 19 φϑορὰν φϑορᾷ aFM 19. 20 ἐναντίαι
αἱ φϑοραὶ ἀλλήλαις Arist. vulg. (sed αἱ ἐναντίαι φϑοραὶ ἀλλήλαις [sic, erravit Bekkerus] E,
et αἱ om. H) cf. v. 24 20 τῇ φϑορᾷ post γένεσις C 21 ἡ γένεσις et ἡ φϑορά aF
22 φϑορὰ . .΄. περ sic M (εἰ om. in lac. 111 litt.) 23 ταύτην δὲ τὴν ἔχστασιν M 24 δὲ
Arist., sed Simplicius paraphrasin exhibet 24. 25 οὐ γενέσει Arist, non ob γενέσεις
sec. Bekkerum cf. Torstrikius Philol. xi1 528 20 λύει A 26 χωλύμειν C
ἐναντίον M 27 pàv om. F 28 μόνηι A: μόνη aCFM 29 φϑορᾶρ 30 xal om. aF

919 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 6 [Arlst. p. 2805 10)

p.230»10 Ὅλως μὲν οὖν ἐναντίαι χινήσεις xal ἠρεμίαι ἕως τοῦ 213r
ἢ uiv γὰρ xaxà φύσιν αὐτῶν ἣ ἄνω 7, κάτω, ἢ δὲ παρὰ φύσιν. ὅὕ0

Δείξας ὅτι χαὶ ἢ χατὰ φύσιν χαὶ παρὰ φύσιν ἐναντίωσίς ἐστιν ἐν ταῖς
χινήσεσιν ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι μὴ xat' ἄλλον τινὰ τρόπον ἐναντιώσεως
5 παρὰ τὸν πρότερον εἰρημένον ταῖς χινήσεσιν ὑπάρχειν ὦ) χατὰ φύσιν xal
f, παρὰ φύσιν χινήσεις εἰσὶν ἐναντίαι, ἀλλ᾽ ἔστιν ὃ αὐτὸς τρόπος τῆς ἐν-
αντιώσεως. ὅταν γὰρ τὸ αὐτὸ ἢ τὸ χινούμενον τὰς ἐναντίας χινήσεις, τουτ-
ἐστι τὰς ἐχ τῶν ἐναντίων xal εἰς τὰ ἐναντία, | ὡς ἢ ἑτέρα ἐστὶν αὐτῷ 218ν
χατὰ φύσιν, τότε ἢ ἑτέρα τούτῳ γίνεται παρὰ φύσιν. φέρεται μὲν γὰρ
10 τὴν ἄνω φορὰν φύσει τὸ πῦρ. τὴν δὲ χάτω f$ γῆ. xal ἐναντίαι
1ε αὐτῶν αἱ φοραί. τὸ δὲ πῦρ ἄνω μὲν χατὰ φύσιν χινεῖται. χάτω
δὲ παρὰ φύσιν. χαὶ ἐναντία ἣ χατὰ φύσιν αὐτοῦ τῇ παρὰ φύσιν,
ὅτι ἐξ ἐναντίων xal εἰς ἐναντία, xai αἱ μοναὶ δὲ ὡσαύτως. ἢ γὰρ
ἄνω μονὴ τῇ ἄνωϑεν χάτω χινήσει ἐναντία. γίνεται δὲ τῇ γῇ $5
15 μὲν ἄνω μονὴ παρὰ φύσιν, ἢ δὲ χάτω χίνησις xatà φύσιν. ὥστε
χινήσει μονὴ ἐναντία ἢ παρὰ φύσιν τοῦ αὐτοῦ" xal γὰρ ἣ χί-
νησις τοῦ αὐτοῦ. ἐναντία ἄρα τῇ Exdotou τῶν στοιχείων χατὰ φύσιν
χινήσει ἐναντία χίνησις παρὰ φύσιν αὐτῷ ἐστιν. ἐπεὶ δὲ ἐξ οὗ τι χινεῖται
ἢ χατὰ φύσιν ἣ παρὰ φύσιν, ἢ ἐν ἐχείνῳ μονὴ ἀντίχειται τῇ ἐξ αὐτοῦ
20 χινήσει, δῆλον ὅτι τοῖς ἁπλοῖς σώμασιν αἱ ἐν ἐχείνοις μοναί, ἐξ ὧν χατὰ
φύσιν χινοῦνται, αὖται παρὰ φύσιν εἰσίν: ὥστε αἱ παρὰ φύσιν αὐτῶν μοναί
τε χαὶ ἠρεμίαι ἐναντίαι εἰσὶ ταῖς χατὰ φύσιν αὐτῶν χινήσεσιν. 10
Ἔν ct: τῶν ἀντιγράφων μετὰ τὸ τέλος τῆς ῥήσεως ταύτης τὸ λέγον
ἢ μὲν γὰρ κατὰ φύσιν αὐτῶν ἡ ἄνω T, χάτω, f, δὲ παρὰ φύσιν
25 πρόσχειται τοῦτο: χαϑόλου δὲ xal πρώτως ταῦτα χυρίως ὑπάρχει.
xai ἴσασιν ἔν τισι τοῦτο προσχείμενον xai οἱ ἐξηγηταί, λέγοι δὲ ἄν ὅτι
ταῦτα, τό τε χατὰ φύσιν χαὶ τὸ παρὰ φύσιν χινεῖσϑαι, χυρίως τοῖς ἁπλοῖς

2 αὐτῶν ἔσται ἡ ἄνω ἢ ἡ χάτω & ex Arist., sed cf. 24 et Arist. codd. FI

ὃ xal ἡ παρὰ aF 4 ἐφεξῆς om. F ὅτι om. aF 9 ἡ κατὰ ACM: xal ἡ κατὰ
FK: ἦτε xatd a 6 ἡ om. aF χινήσεις aF: χίνησις ACM ἐναντίαι ἀλλήλαις
ΟΜ 1 τὸ (ante αὐτὸ) om. AM 8 ὡς] ὅτε a αὐτῷ ἐστι a: αὐτῶν ἐστι F

9. τούτῳ om. aF post γίνεται add. αὐτῷ a 10 τὴν piv ἄνω Simpl. f. 215r13
ut Arist. (praeter cod. E) φορὰν ut f. 215r13 (om. Arist. cod. E) 1l qe libri
ut f. 215713 et Arist. codd. H et corr. E 13 εἰς τὰ ἐναντία CM 14 χάτω sic
libri et Arist., etiam cod. E ex χαΐίτω corr. (Bekkerus errat) 14. 15 ἡ μὲν μονὴ éxelvn
Arist., sed ἡ ἄνω add. cod. H 15 ἡ δὲ χίνησις αὕτη (hoc om. E!) Arist. 16 παρὰ
φύσιν αὐτοῦ F 16 ἡ (ante κίνησις) om. M 16. 17 ἡ χίνησις ἡ αὐτῶν F

11 ἄρα ροβὶ ἑκάστου 8 18 αὐτῶν F χινῆται C 21 αὗται] αὐταὶ C

αὐτῶν] αὐτοῦ Δ 29 ἔν τισι ΑΑἿΟ: ἕν τι A': ἔστι F ῥήσεως} χινήσεως F
ταύτης om. F 24 ἣ ἄνω ἢ χάτω] cf. supra 250 χαϑὸ δὲ M additamentum
exhibent Arist. codd. H et in mrg. corr. E 26 xol ἴσασιν) ἴσασι δὲ ἃ

ἔν τινι F 21 ταῦτα om. ΟΜ τό τε ΑΟΜ: τὸ aF τὸ (ante παρὰ)
om. aF

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 6 [Arist. p. 280010. 21] 913

τῶν φυσιχῶν σωμάτων ὑπάρχει xal πᾶσι xal πρώτως ἐν τῇ χατὰ τόπον 213v
αὐτῶν χινήσει xai ἠρεμίᾳ, ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις χινήσεσιν ἔστι μὲν xal ἐν 16
Ó - 3 , M x , e » 2 , δ
αὐταῖς τὸ χατὰ φύσιν xai παρὰ φύσιν, ὡς εἴρηχεν, οὐ χυρίως δὲ οὐδὲ
πρώτως, ἀλλὰ χατὰ τὴν ἀπὸ τούτων μεταφοράν. δοχεῖ δὲ ἐλλείπειν τῷ

5 χαϑόλου δὲ xal πρώτως ταῦτα χυρίως ὑπάρχει τὸ τούτοις τοῖς
ἁπλοῖς σώμασιν, ὧν ἐν τῇ ἄνω xal χάτω φορᾷ τὸ χατὰ φύσιν xal παρὰ
φύσιν ἐτεχνολόγησεν.

p. 230021. Ἔχει δὲ ἀπορίαν, εἰ ἔστι πάσης ἠρεμίας ἕως τοῦ ἣ
συμβαίνειν ἅμα.

10 ᾿Απορεῖ νῦν εἰ πάσης ἠρεμίας γένεσίς ἐστι ἢ οὔ. τό τε qàp μὴ
εἶναι γένεσιν πάσης ἠρεμίας ἀδύνατον. xal τὴν αἰτίαν βραχέως ἐνεδείξατο s5
διὰ τοῦ εἰπεῖν τῆς μὴ ἀεί. $ γὰρ ἠρεμία στέρησίς ἐστι χινήσεως ἐν τῷ
ποτὲ χινουμένῳ, ἣ ὃὲ ἐν τῷ ποτὲ χινουμένῳ ἠρεμία οὐχ ἔστιν ἀεί, εἴπερ
ποτὲ χινεῖται- τὸ ὃὲ μὴ ἀεὶ ὃν γέγονε, τὸ ὃὲ γεγονὸς ἐγίνετο, τὸ δὲ γι-

15 νόμενον γένεσιν ἔχει’ xatà γὰρ τὴν γένεσιν γίνεσθαι λέγεται, ὥσπερ τὸ
χινούμενον χατὰ τὴν χίνησιν xweigüat. αὐτὸς δὲ ἠρχέσθη τῷ μὴ ἀεὶ εἶναι
τὴν ἠρεμίαν, ὅτι τὰ ὄντα Tj ἀεὶ ὄντα ἐστὶν 7, ποτέ, τὰ δὲ ποτὲ ὄντα γινό-
μενά ἐστιν. ἐνδειξάμενος οὖν τὴν ἀνάγχην τοῦ δεῖν πᾶσαν ἠρεμίαν γένεσιν
ἔχειν xal προσϑεὶς ὅτι ἢ γένεσι: τῆς ἠρεμίας τὸ ἵστασϑαί ἐστιν, ὅπερ 80

20 ἐστὶ τὸ ἠρεμίζεσθαι (τὸ γὰρ ἠρεμεῖν τὸ ἐστάναι ἐστίν, τοῦ ὃὲ ἐστάναι γέ-
νεσις τὸ ἴστασϑαι ὡς τοῦ χεχινῆσϑαι τὸ χινεῖσϑαι), ἐπάγει λοιπὸν τὴν ἀπο-
ρίαν τὴν ἀναιρεῖν πειρωμένην τὸ πᾶσαν ἠρεμίαν γένεσιν ἔχειν διὰ τοῦ Oct-
χνύναι, ὅτι fj βίαιος ἠρεμία οὐχ ἔχει γένεσιν: οὐδὲ γὰρ ἔχει τὸ ἵστασθϑαι.
εἰ γὰρ ἢ βίαιος ἄνω ἠρεμία xai τὸ ἑστάναι ἄνω βίᾳ τῆς γῆς ἔχοι γένεσιν,

25 ἔχοι ἄν τὸ ἴστασϑαι βιαίως, τουτέστιν τὸ φέρεσϑαι βιαίως, ἐπὶ τὸ ἕσταναι.
εἰ οὖν τὸ ἴστασϑαι ὅλως μὴ δυνατὸν εἶναι βιαίου φορᾶς ἐπὶ τὸ ἕσταναι, 85
δῆλον ὅτι οὐχ ἄν εἴη τῆς βιαίου ἠρεμίας γένεσις. ὅτι ὃὲ τὸ ἴστασϑαι οὐχ
ἔστιν ἐπὶ τῆ: βιαίου, δείχνυσι δυνάμει οὕτω" τὸ ἱστάμενον χατὰ φύσιν φέ-
ρεται ἐπ᾽ ἐχεῖνον τὸν τόπον, ἐν ᾧ ἔσται ἑστηχός" τὸ χατὰ φύσιν ἐπί τινα

80 τόπον φερόμενον, ἐν ᾧ ἔσται ἑστηχός, πλησιαίτερον ἐχείνου γινόμενον τοῦ
τόπου ϑᾶττον χινεῖται δυναμούμενον ἔτι μᾶλλον ὑπ᾽ αὐτοῦ. καὶ συμπέ-
ρᾶσμα τούτου τοῦ λόγου, ὅτι τὸ ἱστάμενον, τουτέστι τὸ ἐπὶ τὸ ἑσταναι φε-
ρόμενον, ϑᾶττον χινεῖται πλησιάζον τῷ τόπῳ, ἐν ᾧ στήσεται. προσλη- 40

4 τῷ] τὸ A 10 γένεσις --- ἠρεμίας (11) om. F ἔστι ante. πάσης υἱ Arist. ἃ
τε Om. 8 11 ἠρεμίας πάσης ΟΜ αἰτίαν] ἀπόδειξιν, sed in mrg. corr. F!
12 ante ἐστι add. οὐχ F 14 γέγονε] γεγονὸς FF ἐγένετο F 16 τῷ] τὸ aA
11 ἐστιν ante ὄντα M: εἰσὶν aF 11. 18 ἢ ποτὲ τὰ δὲ ποτὲ ὄντα γινόμενα ἐστὶν ΟΜ:
7| ποτὲ γινόμενα aAF 2] χεχινεῖσϑαι FM τὸ χινεῖσϑαι bis scr., sed alter. del. M
22 ἠρεμίαν) ἀπορίαν, sed corr. F! 24 βίᾳ om. F ἔχοι γένεσιν A: ἔχει γένεσιν
ΟΜ: γένετιν ἔχει aF 30 ἐστιν F γενόμενον Εὶ cf. p. 911,6: γινόμενον post
τόπου ΟΜ 82 τὸ ἱστάμενον, τουτέστι om. F

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 8

914 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 6 (Arist. p. 230921]

φϑείσης οὖν ἑτέρας ταύτῃ προτάσεως τῆς λεγούσης, ὅτι τὸ βίᾳ φερόμενον 213v
οὐ φέρεται ϑᾶττον πρὸς τὸν τόπον, ἐν ᾧ βίᾳ στήσεται, ἀλλὰ καὶ βραδύ-
τερον, συνάγεται ἐν δευτέρῳ σχήματι προσεχῶς μέν, ὅτι τὸ βίᾳ φερόμενον
οὐχ ἵσταται, τουτέστιν οὐχ ἔχει τὴν ὁρμὴν ἐπὶ τὸ ἑστάναι, τούτῳ δὲ Émc-
ται τὸ τὸ βίᾳ ἠρεμοῦν μὴ γίνεσϑαι ἠρεμοῦν, εἴπερ μὴ ἔχει τὸ ἵστασθαι χαὶ
ἠρεμίζεσθαι. τὸ οὖν βίᾳ ἠρεμοῦν ἔσται ἠρεμοῦν, οὐ γινόμενον ἠρεμοῦν"
οὐ πάσης ἄρα ἠρεμίας Ἰένεσίς ἐστιν, εἴπερ τῆς βιαίου μὴ ἔστιν. ἐφεξῆς €
Gb δοχεῖ μὲν ὡς ἄλλο ἐπιχείρημα ἐπάγειν διὰ τοῦ ἔτι δοχεῖ τὸ ἴστα-
σϑαι χυρίως λέγεσϑαι ἐπὶ τοῦ χατὰ φύσιν xal τῶν ἑξῆς, μᾶλλον δὲ
10 οἶμαι τὸ συνεχτιχὸν τοῦ προτέρου λόγου διὰ τούτου ὑποδειχνύναι" συνήχϑη
γὰρ ὃ λόγος ἐκεῖνος ὡς τοῦ ἴστασϑαι μὴ δυναμένου τῷ βίᾳ φερομένῳ
προσεῖναι, ἀλλὰ τῷ χατὰ φύσιν ἐπὶ τὸ ἑστάναι χινουμένῳ: τῷ γὰρ τὴν
ὁρμὴν xai τὸν σχοπὸν ἐπὶ τὸ ἑστάναι ἔχοντι τούτῳ προσήχει τὸ ἴστασϑαι
ὡς τὸ ἠρεμίζεσθαι τῷ εἰς ἠρεμίαν σπεύδοντι xal τὸ λευχαίνεσϑαι τῷ εἰς 60
15 τὸ λελευχάνθϑαι. εἰπὼν δὲ ἔτι δοχεῖ τὸ ἴστασϑαι χυρίως λέγεσθαι
ἐπὶ τοῦ χατὰ φύσιν εἰς τὸν οἰχεῖον τόπον ἰόντος, οὐχ ἐπὶ τοῦ
παρὰ φύσιν ἐπήγαγεν (εἴπερ, ὥς φησιν 6 ᾿Αλέξανδρος, xal τοῦτο εἴη γε-
Ypapuévov) Y, ὅλως εἶναι. “᾿ xat σημαίνοι ἄν, φησίν, ὅτι δοχεῖ τὸ ἴσ τα-
σϑαι ἣ ὅλως εἶναι, ἐνεργείᾳ τῶν φυσιχῶν σωμάτων ἑχάστῳ τοῦτο εἶναι
20 τὸ εἰς τὸν αὑτοῦ xal τὸν οἰκεῖον φέρεσθαι τόπον: ἅμα γάρ ἐστι γεγονὸς
xai ἐνεργείᾳ ὃν xai εὐθέως χινεῖται ἐπὶ τὸν οἰχεῖον τόπον | σπεῦδον 914r
ἐπὶ τὴν xarà τοῦτο τελειότητα, ἄν μή τι ἐμποδίζῃ, 6 ἐστι, φησί, δειχτιχὸν
τοῦ τὸ ἴστασϑαι λέγεσϑαί ve xal εἶναι ἐπὶ τῆς xatà φύσιν λεγομένης χινή-
σεως. οὕτω μὲν οὖν ὁ ᾿Αλέξανδρος ἁψάμενος οἶμαι χαὶ τοῦ μέλλοντος
25 ὑπ᾽ ἐμοῦ λέγεσθαι. μήποτε δὲ τὸ ἢ ὅλως εἶναι πρὸς τὸ λέγεσθαι ἀπο-
δέδοται, ὅτι δοχεῖ τὸ ἴστασϑαι χυρίως λέγεσθαι. ἢἣ οὐ λέγεσθαι μόνον 5
ἀλλὰ χαὶ εἶναι ὅλως ἐπὶ τοῦ χατὰ φύσιν, ἵνα μὴ τὸ λέγεσθαι εἰς λεχτιχὴν
συνήϑειαν ἀποπέμψῃ τὸ ἵστασθαι" ἀλλὰ τὸ ἴστασϑαι χυρίως εἶναι τὸ εἰς
τὸν αὑτοῦ τόπον φέρεσθαι. ἣ εἰ τὸ μὲν ἴστασϑαι ἀπὸ τῆς στάσεως ἐφ᾽
80 ἣν σπεύδει τὴν ἔννοιαν ἔχει, τὸ δὲ φέρεσθαι ἀπὸ τῆς χινήσεως οὐχ εἶναι

ὧν

2 ob φέρεται--- φερόμενον (2) om. F τὸν τόπον CM: τῷ τόπῳ aA xal (post
ἀλλα sic C) om. CM 4 τὴν om. aF 4. 5 τούτωι δὲ ἕπεται τὸ ACFM: ταύτη δὴ
ἠχολουϑήσε a 9 τὸ alterum om. FM ἔχει τὸ) ἔχει co F 6 γοῦν ΟΜ ἔσται
ἠρεμοῦν om. M γενόμενον ἃ ex Arist, sed cf. 918,22 et p. 913,30 1 τῆς] τοῦ F

8 μὲν om. a. διὰ τοῦ δοχεῖν ὀ 9. χυρίως λέγεσϑαι ἐπὶ τοῦ χατὰ φύσιν εἰς τὸν οἰχεῖον τόπον

ἰόντος ἀλλ᾽ οὐχ ἐπὶ τοῦ παρὰ φύσιν Arist. cod. H, cf. infrà v. 15: χυρίως --- κατὰ φύσιν etiam
in mrg. corr. E, ceteri haec omnia om. Arist. codd. 10 προτέρου om. F 12 ἀλλὰ
τὸ F τῷ γὰρ τὴν] τ... τὴν M (cett. om. in lac. rir litt.) — 19 ἔχοντι ἐπὶ τὸ ἑστάναι CM

14 τῷ (ante εἰς) om. M 15 λελευχάνϑαι 8A: λελευχάνϑαι F: λευχαίνεσϑαι CM τὸ
ἴστασϑαι δοχεῖ aF 16 οὐχ ἐπὶ aA*CM: οὐχέτι ΑἸΕ 18. 19 τὸ ἴστασϑαι δοχεῖ aF
19 τούτω F 20 αὑτοῦ scripsi: αὐτοῦ aACF: αὐτὸν M xal εἰς 88 γὰρ om. M
ἐστι γεγονὸς om. F 21 χινεῖται εὐθέως aF 22 εἰ --- ἐμποδίζοι aF φύσει F

24 οὖν om. A 25 τὸ λέγεσϑαι) τὸ δέδοσθαι FF 26 ὅτι --- φύσιν (27) om. ΕΒ 27 λεχτι-
χὸν ἃ 28 ἀποπέμψει C 29 αὑτοῦ a: αὐτοῦ AF: αὐτὸν CM ἀπὸ CM: ἐπὶ aAF
30 ἔχειν F ἀπὸ ACFM: ἐπὶ a ante χινήσεως iteratum στάσεως del. C

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 6 (Arist. p. 270021] 915

ἁπλῶς ταὐτὸν τὸ ἴστασθϑαι xal τὸ εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον φέρεσθαι, 214r
ἀλλὰ συμβαίνειν ἅμα. ἣ τότε συμβαίνειν τὸ ἴστασϑαι, ὅτε συμβαίνει
τι ἐπὶ τὸν αὑτοῦ τόπον φέρεσϑαι. τοῦτο δὲ xal πρὸ ὀλίγου αὐτὸς εἶπεν 10
οὕτως "f, γὰρ εἰς αὐτὸ χίνησις ἠρέμησις μᾶλλόν ἐστιν ἣ συμβαίνει γε
5 ἅμα γίνεσθαι τῇ χινήσει.᾽ εἰ οὖν τοῦτο ἄτοπον τὸ μὴ γινόμενόν τι ἦρε-
μοῦν εἶναι ἠρεμοῦν, ὅπερ ἐπήγαγεν, ἄτοπον δὲ διότι τὸ γεγονὸς ἀνάγχη
πρότερον γίνεσϑαι, διττὸν ῥητέον τὸ ἴστασϑαι, τὸ μὲν χατὰ φύσιν χυρίως,
τὸ δὲ παρὰ φύσιν μεταφοριχῶς ἣ ὁμωνύμως. καὶ διὰ τοῦτο ἴσως εἰπὼν
τὸ ἴστασϑαι ἐπὶ τοῦ χατὰ φύσιν λέγεσθαι προσέθηχε τὸ χυρίως. τῷ γὰρ
10 ὄντι τὸ ἐπὶ στάσιν ἰὸν ἴστασϑαι λέγεται ὡς τὸ ἐπὶ ἠρεμίαν ἠρεμίζεσθαι, 15
τὸ μέντοι βίᾳ χινούμενον οὐχ ἐπὶ στάσιν χινεῖται' ἐὰν γοῦν παύσηται
ἢ βῶλος τῆς βίᾳ γινομένης ἐπὶ τὸ ἄνω χινήσεως, ἐπὶ τὸ χάτω φέρεται εὖ-
ϑέως, ἐὰν μή τι βίᾳ χρατήσῃ. βίχιος γὰρ ἠρευία ἐστὶν ἢ βίᾳ χρατοῦν-
τός τινος, ὥσπερ βίαιος χίνησις ἢ βίᾳ χινοῦντος. xdv τὸ ἴστασϑαι οὖν
15 μὴ λέγηται χυρίως προὐύπάρχειν τοῦ βίᾳ ἠρεμοῦντος, ἀλλ᾽, ὅτι γέγονεν ἦρε-
μοῦν, ἀνάγχη γένεσιν αὐτοῦ mpoüTdpyetv, xal τὸ ἴστασϑαί τι ἀνάλογον. τί
οὖν; dpa σοφιστιχόν ἐστι τὸ ἐπιχείρημα ἀπὸ τῆς ὁμωνυμίας τοῦ ἵστασθαι 90
προαχϑέν; T, τάχα τὸν λόγον σοφιστιχῶς οὕτως ἀπορούμενον ϑεὶς διέλυσε
διὰ τῆς τοῦ χυρίως ἴστασϑαι διαχρίσεως, δείξας ὅτι χυρύως μὲν οὐχ dy
20 λέγοιτο ἵστασθαι τὸ βιαίως φερόμενον, χαταχρηστιχῶς δὲ οὐδὲν χωλύει τὸ
βίαιον στάσιν βιαίως φερόμενον ἴστασϑαι x«l αὐτὸ λέγειν, ὅτι προηγεῖταί
τι τῆς βιαίου ἠρεμίας ἀνάλογον ὃν τῷ χυρίως ἴστασϑαι τῷ τῆς χατὰ φύσιν ..
ἠρεμίας προηγουμένῳ, ὅπερ τῇ xatà φύσιν χινήσει συνῆν: εἰ μὴ dpa,
ὅπερ εἶπον, f, μὲν κατὰ φύσιν χίνησις εἰχότως ἔχει ἐν ἑαυτῇ xal τὸ ἵστα- 25
25 σϑαι, ὅπερ ἐστὶ τὸ ἐπὶ τὸ ἑστάναι σπεύδειν, fj δὲ παρὰ φύσιν οὐχ ἐπὶ τὸ
ἑστάναι ἐν τῷ παρὰ φύσιν σπεύδοντος τοῦ χινουμένου οὐχ ἄν ὅλως ἔχοι
τὸ ἴστασϑαι" οὐδὲ γὰρ σταίη ἄν τὸ βίᾳ ἐνεχϑέν, εἰ μὴ βίᾳ χατέχοιτο.
πλὴν ἐπειδὴ ἀδύνατον τὸ βίᾳ που ἠρεμοῦν μὴ βίᾳ ἐνηνέχϑαι εἰς ἐχεῖνον
τὸν τόπον ἐν ᾧ βίᾳ ἠρεμεῖ, εἴπερ τὸ xatà φύσιν φερόμενον εἰς τὸν χατὰ
80 φύσιν φέρεται τόπον ἐν ᾧ χατὰ φύσιν ἠρεμεῖ, προηγεῖται τῆς βιαίου ἠρε-
μίας ἣ βίαιος φορὰ ὥσπερ τῆς χατὰ φύσιν ἢ χατὰ φύσιν. χαὶ χατὰ τοῦτο 80

1 ταυτὸν τῶ ἵἴστασϑαι τὸ εἰς F: τὸ ἴστασϑαι ταυτὸν τῷ εἰς 8 αὑτοῦ 4: αὐτοῦ ΟΜ:
αὐτὸν AF 2 συμβαίνει (post τότε) CM: ambiguo compendio F 3 αὐτοῦ ACFM
τόπου F φέρεσθαι aM: om. ACF, sed inseruit Οἱ xal αὐτὸς πρὸ ὀλίγου CM

πρὸ ὀλίγου] c. 6 p. 239034 4 χίνῃσις ἐν ᾧ ἕστηχεν Arist. αὐτὰ F ἠρέμισις
a et superscr. F ἣ om. A γε] τε Εὶ 9. 6 ἠρεμοῦν om. F 6 ὅτι ΔῈ

8 μεταφοριχὸς Μ ἣ om. 88 ἴσως} οὕτως C 9 τῷ] τὸ Α' (Ὁ) et F

10 ὄντι τὸ om. F ἐπὶ Τόϊστασϑαι ἰὸν εἰ στάσιν λέγεσθαι C 11 οὖν aF 12 τῇ

βία C! τῆς γίανομένης sic M 14 οὖν] ὃ F 15 λέγοιτο CM προυπάρχη F
16 xal τὸ] καὶ τῷ ΟΜ 16. 17 ὅτι οὖν F 17 ἄρα aFM 18 πραχϑέν F

21 στάσιν βιαίως φερόμενον om. F 22 τι om. F τῆς] τῆς τοῦ CM ὃν
om. A 24 ἔχει εἰχότως a: ἔχοι εἰχότως F 26 σπεύδοντι F 28 ἀδύνατον
ἐπειδὴ F rou om. M βίαπένηνέχϑαι (sic) C ἐνεχϑῆναι aF 29. 30 χατὰ
φύσι M ut saepe 81 ἡ παρὰ φύσιν F xal om. F τοῦτο] τοῦτοῦ sic M

8*

916 SIMPLICII IN PHYSICORUM V 6 (Arist. p. 250521)

εἰ xai ἀχύρως, λέγοιτο ἄν ἴστασϑαι xal τὸ βιαίως φερόμενον, ὅταν βίᾳ 914r
μέλλῃ ἠρεμεῖν. τὸ δὲ χατὰ φύσιν φερόμενον λέγεται χυρίως ἴστασϑαι, ὅτι
ἐπὶ στάσιν ἵεται.

Ἐπειδὴ δὲ τοῦτο τὸ πρὸς τοῖς οἰχείοις τόποις ϑᾶττον φέρεσϑαι τὰ
χατὰ φύσιν φερόμενα ὡς ἀξίωμα πάντες προφέρουσι, καὶ τὴν μὲν αἰτίαν
εὔλογον ἀποδιδόασι δυναμοῦσϑαι λέγοντες αὐτὰ μᾶλλον πλησιάζοντα τῇ ol-
χείᾳ ὁλότητι ὡς τελειούμενα τότε μᾶλλον κατὰ τὸ εἶδος, ἄλλοι δὲ τὸ πλῇ- 88
Üoc τοῦ μεταξὺ ἀέρος ἐμποδίζειν λέγουσιν τοῖς ἐπὶ τὸ ἄνω ἣ χάτω χινου-
μένοις, ἕως ἄν πλησιάζοντα τοῖς οἰχείοις τόποις ὀλίγον ἀπολίπῃ τὸ μεταξύ,
10 τὴν δὲ πίστιν τοῦ οὕτως ἔχειν, ὅτι τὰ χατὰ φύσιν φερόμενα ϑᾶττον χινεῖ-

ται πρὸς τοῖς οἰχείοις τόποις γινόμενα, ὀλίγοι προστιθέασιν, οὐδὲν ἴσως
χωλύει τὰ ὑπὸ τοῦ φυσιχοῦ Στράτωνος εἰρημένα τεχμήρια παραγράψαι. ἐν
γὰρ τῷ Περὶ χινήσεως οὕτως εἰπών, ὅτι τὴν ἐσχάτην τοῦ τόπου ἐξαλλαγὴν
ἐν ἐλαχίστῳ χρόνῳ ἐξαλλάσσει τὸ χινούμενον, ἐπάγει" “ἐν μὲν οὖν τοῖς 40
15 τῷ βάρει φερομένοις διὰ τοῦ ἀέρος φανερόν ἐστιν οὕτω γινόμενον" τό τε γὰρ
ἀπὸ τῶν χεράμων χαταρρέον ὕδωρ, ἐάν τις ἀφ᾽ ὑψηλοῦ τόπου φερόμενον
αὐτὸ ϑεωρῇ, ἄνωθεν μὲν συνεχὲς φαίνεται ῥέον, ἐν δὲ τῷ xdtw διεσπα-
σμένον πίπτει ἐπὶ τὸ ἔδαφος. εἰ οὖν μὴ ἀεὶ τὸν ὕστερον τόπον ϑᾶττον
ἐφέρετο, οὐχ ἄν ποτε συνέβαινεν αὐτῷ τοῦτο. λέγει δὲ τοῦτο τὸ ἀποσπᾶ-
20 σϑαι τοῦ συνεχοῦς τὸ πλησιαίτερον τοῦ ἐδάφους γινόμενον. ἔτι δὲ xal
ἄλλο προστίθησι τεχμήριον λέγων “ἐάν τις λίθον ἢ ἄλλο βάρος ἔχον ἀφῇ 45
ἀποσχὼν τῆς γῆς ὅσον δαχτυλιαῖον Üqoc, οὐ πάνυ ποιήσεται ἔνδηλον mÀm-
τὴν ἐν τῷ ἐδάφει, ἐὰν δὲ πλέϑρον ἢ ἔτι πλέον ἀποσχὼν ἀφῇ ἄνωϑεν,
ἰσχυρὰν πληγὴν ποιήσει. xal ἄλλο μέν, φησίν, οὐδὲν αἴτιον τῆς πληγῆς
25 ἐστιν" οὔτε γὰρ τὸ βάρος μεῖζον ἔχει, οὔτε μεῖζον τὸ χινούμενον γεγένηται
οὔτε πλείω τόπον ἐπωθοῦν οὔτε ὑπὸ πλείονος ὠϑούμενον, ϑᾶτταν δὲ φε-
ρόμενον. xal παρὰ τοῦτο xal ταῦτα xal ἄλλα πολλὰ συμπτώματα συμ-
βαίνει. τοῦτο δὲ οἶμαι τὸ τεχμήριον δηλοῖ, ὅτι ὀλίγον ἐξαιρούμενον ἀπὸ 60
τῆς γῆς ὡς ἔτι ἐν τῇ γῇ ὃν δυσχίνητόν ἐστιν, ἀπὸ πολλοῦ δὲ χινούμενον
80 ἐπὶ τὸν οἰχεῖον τόπον, ἀεὶ καὶ μᾶλλον δυναμοῦται πρὸς τοῦτο. ὃ δὲ ᾿Ασπα-
σιος εἰς ταύτην τὴν λέξιν ἐπεράτωσε τὸ βιβλίον.

e

] xai εἰ transp. aF ἀχύρως] μὴ κυρίως a τὸ om. C 2 μέλλη, ἡ in ras. A?
4 post τόποις interpolat γινόμενα a 5 post ἀξίωμα rasum C 6. 1 αὐτὰ — πλησιά-

ου
ζοντα — τελειούμενα CM: αὐτὸ --- πλησιάζον --- τελειούμενον aAF 9 πλησιάζωσι F

ἀπολίπη ὀλίγον ΔΕ ἀπολίπει Μ 11 οὐδ᾽ F 18 οὕτως ΔΑ : οὗτος F: om.
ΟΜ ἐσχάτην τοῦ CFM: ἐσχάτου A: τοῦ ἐσχάτου a 15 t$ ex τὸ C 16 ἀφ᾽
édg' sic M 17 αὐτὸς F ϑεωρεῖ M ἄνωϑεν μὲν CFM: dvo piv A: ἄνω 8
φέρεται F 17. 18 διεσπασμένον τι πίπτει M 18 post ἀεὶ interpolat εἰς C? ϑᾶσσον A
19 ἐπεφέρετο F 19. 20 τοῦτο τῶ ἀποσπᾶσϑαι F 21 ἔχων AM 21. 22 ἀφῇ
ἀπουχὼν τῆς γῆς CM: ἀπὸ τῆς γῆς AF: ἀπὸ τῆς γῆς ὑψώσας a 22 post ὄψος add.
ῥίψη a 23 iv] ἐπὶ ΔΕ ἄνωϑεν ἁφῇ ΔῈ 24 post πληγὴν ras. M
ποιήσεται aF οὐδὲν αἴτιόν φησι a: οὐδὲν αἴτιον F 25 μείζων ἔχει C 26 ante
ὑπὸ add. δ᾽ C 26. 27 ἐπωθούμενον. ἢ παρὰ τὸ ϑᾶττον φέρεσθαι. παρὰ τοῦτο γὰρ xal
ταῦτα χτλ. 8 21 xal (ante xapd)] ἢ F 30 buvagobtat] δραμεῖται F

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 6 [Arist. p. 280028] 911

p.230*98 Ἔχει δὲ ἀπορίαν, εἰ ἐναντία ἣ ἐνταῦϑα μονὴ ἕως τοῦ 214:
xal τίνες ἐναντίαι τίσιν, εἴρηται. |

Εἰπὼν πρότερον, ὅτι τῇ ἐχ τούτου εἰς τὸ ἐναντίον χινήσει ἣ ἐν τού- 214v
ttp μονὴ ἀντίχειται, τῇ δὲ ἐχ τοῦ ἐναντίου εἰς τοῦτο ἢ ἐν τῷ ἐναντίῳ,

5 ἀπορεῖ νῦν πρὸς τοῦτο xal λέγει, ὅτι εἰ ἐναντία ἐστὶν ἣ ἐνθάδε ἠρεμία
τῇ ἐντεῦϑεν χινήσει, ὡς εἴρηται πρότερον, ἐπειδὴ τὸ ἀρχόμενον χινεῖ-
σϑαι ἐντεῦϑεν ἔτι ἐστὶ xal ἐνθάδε, ἐνθάδε δὲ ὃν ἠρεμεῖ (τοῦτο γάρ ἐστιν
αὐτῷ τὸ ἐνθάδε εἶναι), συμβαίνει ἅμα τὸ αὐτὸ ἠρεμεῖν τε xal χινεῖσϑαι
τὰς ἐναντίας ἀλλήλαις χίνησίν τα xal ἠρεμίαν. ἣ γὰρ εἰς ὃ χίνησις τῇ 5

10 ἐν αὐτῷ μονῇ οὐχ ἔστιν ἐναντία" διὸ οὐχ ἐπὶ τούτων ἐποιήσατο τὸν λόγον.
τὸ δὲ ἅμα περὶ ταὐτὸν τἀναντία συμβαίνειν ἀδύνατον" ὅτι δὲ τὸ ἀρχόμενον
ἐντεῦϑεν χινεῖσϑαι ἔτι ἐστὶν ἐνταῦθα, δείχνυσιν ἐχ τοῦ λόγου τοῦ λέγοντος,
ὅτι τοῦ χινουμένου τὸ μέν τί ἐστιν ἐχεῖ ἐξ οὗ χινεῖται, τὸ δὲ ἐχεῖ
εἰς ὃ χινεῖται’ ὥσπερ εἰ νοήσαιμέν τι λευχὸν μελαινόμενον, μήπω δὲ τε-

15 λέως μελανϑέν, μένει ἔχον τι ἔτι τοῦ λευχοῦ xal ἠρεμοῦν ἐν τῷ λευχῷ
χατὰ τοσοῦτον, οὕτω xal ἢ τοπιχὴ χίνησις ἔτι ἔχουσά τι τῆς ἐν τῇ ἠρε- 10
μίᾳ διαϑέσεως λέγοιτο ἄν μὴ ἀποβεβληχέναι τελέως τὴν ἠρεμίαν. λύει δὲ
τὴν ἀπορίαν λέγων μηδὲν ἄτοπον συμβαίνειν ἐκ τοῦ λόγου, ἐὰν ἡ περὶ τὸ
αὐτὸ τὰ ἐναντία, μὴ χατὰ τὸ αὐτὸ δέ, ἀλλὰ xax! ἄλλο xai ἄλλο’ τὸ γὰρ

20 αὐτὸ δυνατὸν εἶναι λευχὸν xal μέλαν xat! ἄλλο xal ἄλλο μέρος, ὃ γίνεται
xal ἐπὶ τοῦ τῆς χινήσεως ἀρχομένου: οὐ γὰρ χατὰ τὸ αὐτὸ ἠρεμεῖ xal
χινεῖται, ἀλλὰ xav' ἄλλο xal ἄλλο. τὸ μὲν γὰρ αὐτοῦ ἐστιν ἐχεῖ, τὸ δὲ
oüxétt* οὐ γὰρ ἀμερὲς τὸ xwoüpeyov* δειχϑήσεται γάρ, ὅτι οὐδὲν ἀμερὲς 15
χινεῖται, εἰ δέ τι εἴη ἐν τοῖς ἐναντίοις xav! ἄλλο xal ἄλλο, οὐδὲν ἄτοπον.

25 τοῦτο οὖν διὰ βραχέων ἐνδειξάμενος διὰ τοῦ εἰπεῖν εἴ πῃ ἠρεμεῖ ἣ ἔτι
μένει, τουτέστιν εἰ χατά τι ἠρεμεῖ ἣ xaxd τι μένει, ἐπιφέρει ὅτι οὐδὲ
ἐναντίον ἠρέμησις τῇ κινήσει xopíec* στέρησις γὰρ μᾶλλόν ἐστιν, ἀλλ᾽ ἔστι

—

1 ἀπορίαν ἐναντίαν F ἡ ἐνταῦϑα μονὴ ACM αἱ cod. H Arist. (μονὴ ἡ ἐνταῦϑα cod.
E): ἡ μονὴ ἡ ἐνταῦϑα ex Arist. vulg. a: om. F: lemma in εἰ ἔτι μένει desinens ex-
hibet ἃ τίσιν] εἰσὶν F cf. p. 911,21 ὃ τούτου ACM: τοῦ F: τοῦ ἐναντίου a

4 μονὴ 3A* M; μονῆι A!: μονῇ CF τὴν δὲ Εὶ 9 εἰ ex ἡ corr. C: om. a
ἐνθάδε] ἐνταῦϑα CM 6 πρότερον] inde ab initio c. 6 ἐπεὶ CM τὸ] τῷ M

7 ἔτι) ὅτι Εὶ ἐστὶν (om. xal) CM ἐνθάδε δὲ om. F 8 τὸ ἐνθάδε εἶναι αὐτῷ aF
9 χινήσεις 88 ἠρεμίας aF 10 οὐκ (post διὸ)] xal F 12 ἐνταῦϑα] ἐντεῦϑεν C
14 post ὥσπερ add. γὰρ à. εἰ om. F 15 ἔτι ante ἔχον C 18. 19 περὶ αὐτὸ CM

19 τὸ γὰρ --- ἄλλο xai ἄλλο (20) om. M 20 post elvat add. xal C ante xat' add.
xal F 8 om. F 21 xal (ante ἐπὶ) om. ΔῈ 22 ἐχεῖ ἐστι Δ 23 οὐχ ἔστιν
aFM ob γὰρ χτλ.] cf. Themist. p. 364,10 οὐδὲ C'M 25 εἴ πῃ scripsi: εἰ
πῆ ΔΑ ἘΜ Arist. cod. H: 7?) πῇ in ras. C ut Arist. vulg. cf. Schol. Brandisii p. 404219

7| &AM (Arist. codd. E! H): εἰ C ras. et F (Arist. vulg.) 26 post μένει erasae XXXV
fere litterae A ei) ἣ C ἢ om. F: εἰ in ras. C ἐπιφέρει post. χυρίως (27) a:
om. F 21 ἐναντία 8 ἠρεμίσις ΔΕ

918 SIMPLICI] IN PHYSICORUM V 6 [Arist. p. 230028. 23132. 5]

χυρίως χίνησις χινήσει ἐναντία ἢ ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον τῇ ἐξ àvav- 214v
τίου εἰς ἐναντίον, ὡς προείρηται" ἐν γὰρ ταῖς τοιαύταις χινήσεσιν οὐ συμ-
βαίνει τὸ αὐτὸ ἐν τοῖς ἐναντίοις εἶναι. 20

p.231:2. Kal περὶ μὲν χινήσεως xal ἠρεμίας πῶς ἑχατέρα μία,
5 xal τίνες ἐναντίαι τίσιν, εἴρηται.

Πῶς μὲν ἣ χίνησις μία εἴρηται, οὐ μέντοι πῶς μία ἣ ἠρεμία. ἀλλ᾽
ἔοιχεν ὡς εἰρημένον χαὶ τοῦτο τιϑέναι, διότι ἐχ τῶν περὶ τῆς χινήσεως
βῥηϑέντων δῆλόν ἐστι xal περὶ τῆς ἠρεμίας, πῶς μία. εἰ γὰρ στέρησις
χινήσεως ἐν τῷ πεφυχότι ἐστὶν $ ἠρεμία, δῆλον ὅτι ὁσαχῶς λέγεται μία

10 χίνησις, τοσαυταχῶς ἄν μία xal ἠρεμία ῥηϑήσεται. ὥστε xal αὕτη ἣ μὲν 25
γένει τις ἔσται μία, ἣ δὲ εἴδει, ἢ δὲ ἀριϑμῷ xal οὐσίᾳ. μέχρι τούτου τὸ
πέρας ἐστὶ τοῦ βιβλίου ἔν τισιν ἀντιγράφοις, ἐν δὲ ἄλλοις xal τὰ ξξῆς ῥη-
ϑησόμενα πρόσχειται, ἅπερ οὐδὲ ὁ [Πορφύριος συνοψίζειν οὐδὲ 6 Θεμίστιος
παραφράζειν εἵλετο. ὃ μέντοι ᾿Αλέξανδρος ἐπισημηνάμενος, ὅτι ἔν τισιν ἀντι-

15 γράφοις οὐ φέρεται, ἐξηγεῖται ὅμως αὐτα.

p.23145 ᾿Απορήσειε δὲ ἂν τις καὶ περὶ τοῦ ἴστασϑαι ἕως τοῦ xal
ἠρεμοίη ἄν τι παρὰ φύσιν.

Εἴπερ μὴ ὡς ἔτυχε ταῦτα πρόσχειται, τὰ αὐτὰ τοῖς πρότερον εἰρη-
μένοις λέγοντα, ἐν οἷς ἀναιρεῖν δοχεῖ τὸ ἴστασϑαι ἐπὶ τῶν παρὰ φύσιν χι-
20 νουμένων χαὶ παρὰ φύσιν ἠρεμούντων: πρότερον συστήσας αὐτὸ διὰ τῆς
εἰς ἀδύνατον draw, ὅτε συνῆγεν, ὅτι εἰ μὴ ἔστι τὸ ἴστασϑαι ἐπὶ τῶν
βίᾳ χινουμένων xal βίᾳ ἠρεμούντων, “οὐ γινόμενον ἠρεμοῦν τι ἔσται ἦρε- 85
μοῦν, ἐπειδὴ ἐν ἐχείνοις ἔδοξε τὸ ἴστασϑαι ἀποφάσχειν τῶν βίᾳ χινουμένων
διά τε τοῦ ᾿ τὸ ἱστάμενον ἀεὶ φέρεσϑαι ϑᾶττον πλησιάζον τῷ οἰχείῳ τόπῳ,
25 τὸ δὲ βίᾳ τοὐναντίον, xal διὰ τοῦ τὸ ἵστασθαι ἐπὶ τοῦ κατὰ φύσιν εἰς
τὸν οἰχεῖον τόπον ἰόντος λέγεσθαι, βούλεται δὲ ὡς ἔοιχεν ἐφ᾽ ἑχάτερα
χρατύνεσθϑαι τὴν ἀπορίαν, διὰ τοῦτο νῦν τὸ ἕτερον αὐτῆς μέρος ἀνέλαβε
τὸ δειχνύον, ὅτι χαὶ ἐπὶ τῆς βιαίου χινήσεως χαὶ τῆς βιαίου ἠρεμίας τῆς
ἀντιχειμένης αὐτῇ, dvd xn εἶναι τὸ ἴστασϑαι" εἰ γὰρ μή, μένει δέ τι βίᾳ, 40

2 ὥσπερ εἴρηται 8 4 ante πῶς ex Arist. vulg. add. xal a, sed om. etiam p. 920,2
et Arist. codd. EI 6 ἡ (post. μία) om. a 7 τῆς om. aF 8 el in
ras. À 9 ἐν τῷ πεφυχότι-- αὕτη (10) om. F ἡ ἠρεμία post εἰ γὰρ traiecerunt
ΟΜ 10 ἂν μία om. a 11 τις] τι δ: om. F doi F ἡ δὲ xal ἀριϑμῶι A
12 τοῦ βιβλίου ἐστὶν 8 Ε ἐφεξῆς Α 18 ὁ (post οὐδὲ) om. 8 18 Εἴπερ -- ἔτυχε
om. F 19 λέγοντα (scil. ἐστίν) ΑΟΜ : λέγουσιν aF δοχοῦσι τι ἵστασϑαι FM

19. 20 ἠρεμούντων οἱ χινουμένων mutant aF 20 πρότερον δὲ a cf. Arist. p. 230524 sqq.
22 ἔσταί τι aF 23 ἐπεὶ δὲ F 24 τε τοῦ τὸ CM: τε τὸ A: τὸ τὸ ΔΕ πλη-
σιάζον — τόπῳ CM: om. aAF 25 τοῦ CM: τοῦτο aAF εἰς) ἐπὶ CM 21 μέρος
αὐτῆς aF 28 δειχνύων C τῆς tertium om. F 29 μὴ om. F t] τῆ Α

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 6 [Arist. p. 381 58. 10] 919

ἔσται ἠρεμοῦν tt οὐχ del ἄνευ τοῦ γενέσϑαι. ὅπερ εἶπεν πρότερον 214v
ὅτι “οὐ γινόμενον ἄρα ἠρεμοῦν ἔσται ἠρεμοῦν." νῦν δὲ προσέϑηχε τῷ
ἠρεμοῦν τὸ ἔσται οὐχ ἀεί, περιττῶς οἶμαι" εἰ γὰρ ἠρεμεῖ τὸ πεφυχὸς
χινεῖσϑαι, οὐχ ἄν εἴη ἀΐδιος ἠρεμία. δῆλον δὲ ὅτι, φησίν, ἔσται τι βία

5 ἠρεμοῦν: ὡς γὰρ χινεῖταί τι παρὰ φύσιν, οὕτω xal ἠρεμεῖ παρὰ φύσιν.
ὥστε εἶναι τὸν συλλογισμὸν χατὰ τὸν δεύτερον τρόπον τῶν ὑποϑετιχῶν τοι-
o0toy* ὄντος τοῦ βίᾳ μένοντος, ὡς ἀποδείξω, εἰ μὴ ἔστι τὸ ἴστασϑαι ἐπ᾽ 45
αὐτοῦ ὡς χαὶ ἐπὶ τοῦ χατὰ φύσιν, ἠρεμοῦν τι ἔσται οὐχ ἀεὶ ἄνευ τοῦ
γενέσϑαι. εἰ οὖν τοῦτο ἀδύνατον, ἔστι χαὶ ἐπὶ τοῦ βίᾳ μένοντος τὸ ἴστα-

10 σϑαι. ὅτι δέ ἐστι τὸ βίᾳ μένον xal παρὰ φύσιν, δῆλον Bx τοῦ εἶναι τὸ
παρὰ φύσιν χινούμενον. ἀντιχεῖσϑαι δὲ τῇ παρὰ φύσιν χινήσει οὐ (τὴν
παρὰ φύσιν μονὴν) χυρίως. ἀντέχειτο 1ὰρ τῇ παρὰ φύσιν χινήσει οἷον τῇ
ἐπὶ τὸ ἄνω τῆς γῆς οὐχ ἣ παρὰ φύσιν αὐτῆς ἣ ἐν τῷ ἄνω μονή, ἀλλ᾽
$, χατὰ φύσιν ἣ ἐν τῷ χάτω. ἀχριβέστεροι δέ μοι δοχοῦσιν oi ταύτην τὴν

15 λέξιν τὸ αὐτὸ ἀπαραλλάχτως τῇ πρότερον εἰρημένῃ λέγουσαν ὡς ὕστερον δ0
ὑπό τινων προστεϑεῖσαν οὐ προσιέμενοι.

ρ. 2ῶ31410 Ἐπεὶ δέ ἐστιν ἐνίοις χίνησις κατὰ φύσιν xal παρὰ
φύσιν ἕως τοῦ τέλους. |

Τὸ μὲν λεγόμενόν ἐστιν’ ἐπειδὴ τῷ πυρὶ f, μὲν ἄνω χίνησις κατὰ 215r
20 φύσιν, ἣ δὲ χάτω παρὰ φύσιν, τῇ δὲ γῇ fj μὲν χάτω χατὰ φύσιν, f$
δὲ ἄνω παρὰ φύσιν πότερον τῷ τοῦ πυρὸς χατὰ φύσιν ἣ αὐτοῦ τοῦ πυρὸς

παρὰ φύσιν ἐναντία ἔσται T) 7, τῆς γῆς κατὰ φύσιν; καὶ ἐπιχρίνει ὅτι 10
ἄμφω ἐναντίαι, ἀλλ᾿ οὐχ ὡσαύτως, ἀλλ᾽ ἣ μὲν τῆς γῆς κατὰ φύσιν τῇ
τοῦ πυρὸς χατὰ φύσιν ὡς χατὰ φύσιν ἄμφω, f, δὲ τοῦ πυρὸς παρὰ φύσιν
25 τῇ κατὰ φύσιν αὐτοῦ ὡς ἣ παρὰ φύσιν τῇ χατὰ φύσιν. xal αὕτη δὲ ἢ
λέξις ἐκ περιττοῦ πρόσχειται ἤδη ῥηϑεῖσα συντομώτερον οὕτως" “φέρεται
δὲ τὴν μὲν ἄνω φορὰν φύσει τὸ πῦρ, τὴν δὲ χάτω ἣ γῆ xal ἐναντίαι γε
αὐτῶν αἱ φοραί, τὸ δὲ πῦρ ἄνω μὲν φύσει, χάτω δὲ παρὰ φύσιν. χαὶ

ἐναντία ve ἣ χατὰ φύσιν αὐτοῦ τῇ παρὰ φύσιν. ὅτι δὲ ἐχ περιττοῦ 16

| οὐχ ἂν εἴη Εὶ 2 γενόμενον ΟΜ τῷ] τὸ A ὃ οὐχ ἀεὶ περιττῶς) οὐχ
ἀπρεπῶς F 4 φύσει F βία τι transp. aF 9 τι xatd φύσιν F! οὕτω τὸ
ἠρεμεῖ Μ 6 ὑποθετῶν M in mg. 1 ἔστι) ἔσται F 8 ἐπὶ τῶν xarà φύσιν ΟΜ
ἠρεμούντων οὐχ ἀεὶ ἔσται ΟΜ 9 γίνεσθαι FF ἀδύνατον ἐστὶ τοῦτο, ἔστι 8

9. 10 ροβὶ ἵστασθαι biatum xxx fere litterarum explevit lineolis A' 10 τὸ βιαζό-
μενον Μ 11 δὲ om. M τῇ ΔΑΌΕΜ: τὴν A! 11. 12 τὴν παρὰ φύσιν
μόνην 3: om. ACFM; in mrg. supplevit μονῇ τῇ οἱ παρὰ φύσιν A?, quae olim spectasse
credo ad lectionem talem τὴν παρὰ φύσιν χίνησιν μονῇ τῇ παρὰ φύσιν 18 τὸ àv]
τῇ ἄνω F ante αὐτῆς add. χινήσει C ἡ (ante dv) om. M 14 ἀχριβέστερον
aCFM 17. 18 χατὰ φύσιν xal παρὰ φύσιν om. F 18 ἕως τέλους M 19 τῷ

μὲν πυρὶ aF 21 ante αὐτοῦ add. δὲ A 24.25 ἡ δὲ τοῦ πυρὸς xatd φύσιν τῇ παρὰ
φύσιν aF 25 ἡ (post ὡς) aF: om. ACM αὐτὴ F 26 δὴ ῥηϑεῖσι συντόμως F
οὕτως) p. 230012 21 φησὶ F 29 γε om. M

zz παν..." o 7o orn orm c --ν Ζι Υ EU 6L

4v 6n ut y uio παν Ac TRI ἘΞ πΞΤΣ εξ εξ 0 XX
M^ tH. Fu ἢ chm τὸ trapnll Tac LZICEW GL — xt ας G-

Wn "t. Li,

Bac 7e — We T 7L LET Lo LOUECuTlM UTDUNC. “απ
σα ^ 0L “ε“ “Οὐκ UL. Lata LO) «« us97729 CIDTIREO— HE
pep MATE 0 UM T utr LOCI T. ulace τάξες CIO “τ

P
"t
“.“““΄“ Ma . ΖΦ VI MT fr 4 ir TLEZ.— r2 "E. στο τῷ

Mah “. Ἢ n Futur νεῖ. 7 TTE TemELLEe 7oxm
po t MMC LL “ὦ tue. uL TUUM TuTLLUL n Umum. 3

, “, 4, ut rp t AS e oye 5) saut fL Xu o Am—EBR&tt3 € m

MM nth ME nu VAS TuS uWLTTR πυῖξῶς ταὶ Ξεεξε --
(wn It, T, σον 1 LES ML. πὶ mXe€4—— τῶ Xu
e, rm guum. M t. nu T ut 427 γα —l Bc Lom — r-
eant “τ. t utar ose uM EL ioo TL UE mI Ífmizv rr ms
jh, "ptr, D σα ut. A T, τον E. L RUWAÜTCUHL TX CIWDAESWOA.
MA n o vViWL ut uh hrs ' ὦ taut. FL CUICL|L aeu
9e weapon thuth “ζ΄. MÀ T, yu £A ER
LM Y, nh hg Lg pt “,ὴ 4 “5 τῶν VTTUE. Cum Ξ Ἴ «m
M) d ML, t MEA HS f V tx LzTuDuT mz X£WTZ Ὅλ
»“, Md, uu quM MA WM tr ML PIS y L7 T E-TJZ. Zo Wm
G^ A «7. Z MÁ MAS Án, L 277777. t, ““ “0.10. Tzu UnftfWUMUTC.- Iz »
MEC, Meu pps vp MH HA 2 ISUMEAI. LEUWTOZ lE vL TI vEAMCA.
M OL Mun PUTA uuu, 75. ME τὸ EVUAEEYT) EX τὸ XSWDIA
Mp pP Mors tro γῶν, Ion pp εν στ das. τῷ τ ESL τὰ c9
£y Δ uy MI IM ὦ Hye “»γ͵55 ὧν quur, ym τὸ τχττῶν. τὸ τ EXTR τυ.
Wie M ow, UI fun nm iu, uA M La αὐτὸ. τῶ vi UD
yh, mp utes mti mtt Phan, gATUUUA T. ὡς Xy. τχντεν XX
MA tuy DUI MISAM gn ts s, Ud, MM yon χα! πότος "A. ἔντ ταὶ Ec ἃς
VAM, BURMA, ES TII, tho xtd uu my xu τοῦς ζεελῶνν

4 db mon i Ib nV 41. mg. gi 415,4 “1 χερὶ με, χιυήσεως Arist. ut Simpl L c.
{ἢ ΑΡΙΑ. m ν᾿. Mh n XV b 4 κμηφρήγεσθαι V 1 xai εἰς τὰ ταῦττς
"ἢν À ho quimum un Y Hh. “ημβεδηχὺς et p^pry» mutant CM lU 32245-
j^ Vv “4 C gud. 49), nt 4.! 1 τηήτηως ἢ, τι A: τ, tp. ὃ. a: tp. 5. ὃ. M: τρ.
hou ἐπ. 4 b I4 ,onns ré ii nV J3 τοῦ (ante ypóvoo) om. F

ou ua un 61M I εἰ Pains 9M ὅτι om, F γινόμενον] χινούμενον F
“ἢ Α ΕΠ qum ψημήμε κι 4 Ment ὅτι ἢ δὲ om. μὴ 18 τοῦτοι C! 20 ἡ
al agas ian. dt 44 uhi sn 4 45 wrisay ot κινούμενον mutant aF 24. 25 ἐξ οὗ
eS ἢ mulunt ΜΝ} 2h ilios ΓΜ V6 καὶ τὸ πρώτως -- ἄλλο (27) om. C

μεν Ps oquinisquo nie. M 28. ἡμιημένη Δ' 2) τὰς μεταβολῶν διαφορὰς aF

SIMPLICII IN PHYSICORUM V EPILOGUS 921

αὐτάς. xal τὴν μὲν ἐν τοῖς ἐναντίοις λέγει, τὴν δὲ ἐν τοῖς μεταξὺ ὡς ἐν- 916r
αντίοις, τὴν δὲ ἐν ἀντιφάσει. δείξας δέ, ἐν τίσιν ἐστὶν ἢ μεταβολή, δεί-
χνυσιν ἑξῆς, χατὰ πόσους γίνεται τρόπους, ἐχ διαιρέσεως προάγων τὸν λόγον"
τὸ γὰρ μεταβάλλον πᾶν ἣ ἐξ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον μεταβάλλει, τουτ-
ἔστιν ἐξ ὄντος εἰς ὄν, T, ἐξ ὑποχειμένου εἰς οὐχ ὑποχείμενον, τουτέστιν ἐξ
ὄντος εἰς μὴ ὄν, ἣ ἀνάπαλιν, ἣ τὸ λοιπὸν ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς οὐχ 40
ὑποχδίμενον, ὅπερ ἐστὶν daüctatov: οὐδὲν γὰρ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ μὴ
ὃν μεταβάλλει. χαὶ ἔστιν ἢ μὲν ἐξ ὑποχειμένου εἰς οὐχ ὑποχείμενον, xal
ἢ ἐξ οὐχ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον f, μὲν γένεσις, ἢ δὲ φϑορὰ οὐχ
10 οὖσαι χινήσεις. f$ δὲ ἐξ ὑποχειμένου εἰς Ómoxeiuevov μόνη χίνησις" τὰ δὲ
ὑποχείμενα 1) ἐναντία ἣ μεταξύ. ἐπὶ τούτοις ζητεῖ, ἐν ποίαις τῶν χατη-
γοριῶν ἐστιν ἢ χίνησις, καὶ δείχνυσιν ἐν τῇ τοῦ ποιοῦ xal τῇ τοῦ ποσοῦ
xal τοῦ ποῦ, οὔτε δὲ ἐν οὐσίᾳ οὔτε ἐν τῷ πρός τι οὔτε ἐν τῷ ποιεῖν xal 4ὅ
πάσχειν, εἴπερ μὴ ἔστι χινήσεως χίνησις μηδὲ γενέσεως γένεσις μηδὲ ὅλως
16 μεταβολὴ μεταβολῆς, ἅπερ πολυδιδῶς ἀποδείχνυσι. χαὶ ἐφεξῆς δείχνυσιν,
ὅτι $j μὲν κατὰ τὸ ποιὸν χίνησις χοινὸν ἔχει ὄνομα τὴν ἀλλοίωσιν, ἣ δὲ
χατὰ τὸ ποσὸν χοινὸν μὲν οὐχ ἔχει, ἰδίᾳ δὲ αὔξησιν xal μείωσιν, ἣ δὲ
φορὰ οὔτε ἴδια οὔτε xotvov* ἣ γὰρ φορὰ ἐπὶ μόνων λέγεται τῶν ἀψύχως
χινουμένων: xal ὅτι τὸ μᾶλλον xal Ttov ἐν πάσαις ταῖς χινήσεσιν ἀλ-
20 λοίωσίς ἐστιν. δείξας δὲ ταῦτα ἐπὶ τῆς χινήσεως ἐφεξῆς τὸ ἀχίνητον τε- δ0
τραχῶς διαιρεῖ εἴς τε τὸ ὅλως ἀδύνατον χινηϑῆναι χαὶ τὸ ἐν πολλῷ χρόνῳ
μόγις χινούμενον xal τὸ βραδέως ἀρχόμενον xal τὸ πεφυχὸς μὲν δυνάμενον
χινεῖσϑαι, μὴ χινούμενον δὲ τότε ὅτε πέφυχε χαὶ οὗ χαὶ ὥς, εἴπερ ἠρεμεῖν
μόνων τῶν ἀχινήτων φησὶ λέγεσθαι. ταῦτα δὲ περὶ χινήσεως xal ἀχινη-
25 σίας εἰπὼν διαρϑροῖ λοιπόν, τί τὸ ἅμα, τί τὸ χωρίς, τί τὸ ἅπτεσθαι, τί
τὸ μεταξύ, τί τὸ ἐφεξῆς, τί τὸ ἐχόμενον, τί τὸ συνεχές, xal τοῖς ποίοις
ἔχαστον τούτων ὑπάρχειν πέφυχε. xal τούτοις προστίϑησιν ἐν τίσιν ἐστὶ 55
τὸ μεταξύ. προλαβὼν δὲ ὡς χρήσιμα τὰ εἰρημένα πρὸς τοὺς | ἐφεξῆς 215v
λόγους δείχνυσιν, ὅτι τριχῶς λέγεται μία ἢ χίνησις T) τῷ γένει ἣ τῷ εἴδει
30 ἣ τῷ ἀριϑμῷ. καὶ ὅτι χυριώτερον μία ἣ τῷ ἀριϑμῷ μία, ἥτις ἕχαστον
τῶν τριῶν περὶ ἃ T, κίνησις, τό τε χινούμενον xal τὸ εἶδος χαϑ᾽ ὃ χινεῖ-

e

] δὲ om. M ὃ προαγαγὼν CM 4 post ἣ ἐξ add. οὐχ del. F 4. 5 τουτ-
»

ἐστιν ACM: ὅπέρ ἐστιν a: ὅπερ τοῦτ᾽ ἔστιν F 1 οὐδὲν] οὐ F 8 post ἡ μὲν ἐξ
add. οὐχ C?: del. F οὐχ erasit C? 8. 9 ante xal ἡ ἐξ οὐχ add. ὅπερ F, post
illa οὐχ erasit C? 9 εἰς οὐχ ὑποκείμενον C ἡ μὲν om. aF ἡ δὲ ΑΟΜ:
xal aF 12 post δείχνυσιν add. ὅτι aF ἐν τῇ] ἐν τῴ M τῆι τοῦ ΑΜ: τῇ τὸ
sic. C: τῇ om. a: τῇ τοῦ om. F 14 μηδὲ γενέσεως γένεσις om. A 18 οὔτε ἴδια A:
οὔτε ἴδιον a8CFM μόνο" A! 21 ὅλον C χινηϑῆναι ἀδύνατον aFM
πολλῶ τῶ χρόνω F 22 ἀρχόμενον om. F μὲν aA: μὲν om. F: μὲν xoi CM
22. 23 χινεῖσϑαι δυνάμενον 88 23 ὅτε om. M xal οὗ — εἰπὼν (25) om. F

ὥς, εἴπερ scripsi: ὡσεπερ A': ὥσπερ A?: ὥς ὅπερ aCM 24 μόνων Α: μόνον
aCM ταῦτα — ἄπτεσϑαι (25) Μ om., sed rest. in mg., ubi τὸ (ante χωρὶς) deest

25 διαρϑρεῖ C 28 προλαβὼν aA: προσλαβὼν CFM 29 ἡ μία ΔῈ 30 xal

ὅτι — ἀριϑμῷ om. F ἡ om. aA 81 περὶ ἀχινησίαν F

9022 SIMPLICI! IN PHYSICORUM V EPILOGUS

ται xal τὸν ypóvov ἐν ᾧ χινεῖται, ἕν xav ἀριϑμὸν ἔχει. xat ἐπάγει ὅτι 215v
ἢ μία τῷ ἀριθμῷ χίνησις xal συνεχής ἐστι xal ὅτι xal f, χατὰ γένος μία
χίνησις xai f, xat' εἶδος καὶ ἢ xat ἀριθμὸν τότε μᾶλλον ἔχει τὸ μία 5
εἶναι, ὅταν τέλειος qj, xal ὅτι f, μὲν χατὰ γένος xal χατ᾽ εἶδος μία χίνησις

5 τότε μία λέγεται, ὅταν τέλειος Tj, fj δὲ κατ᾽ ἀριϑμὸν μία, xdv μὴ τέλειος
T. συνεχὴς δὲ μόνον λέγεται μία. χαὶ ἐφεξῆς ὅτι xal τὸ ὁμαλὲς δεῖ προσ-
εἶναι τῇ μιᾷ χινήσει" μᾶλλον γὰρ μία T, ὁμαλὴς τῆς ἀνωμάλου. xai ὅτι
τὸ ταχὺ καὶ βραδὺ οὐχ ἔστιν εἴδη χινήσεως, διότι ἐν πᾶσίν ἐστι ταῦτα
τοῖς τῆς χινήσεως εἴδεσι. καὶ λοιπὸν διαιρεῖ τὰς τῶν χινήσεων ἀντιθέσεις

10 xal διαχρίνει τῶν ἄλλων ἐχείνην τὴν χατὰ ἐναντίωσιν. xal τότε ζητεῖ 10
ποία χίνησις ποίᾳ χινήσει ἐναντία, xai ποία χίνησις ποίᾳ ἠρεμίᾳ ἐναντία,
xal ποῖαι ἠρεμίαι ἀλλήλαις. xal προστίθησιν ὅτι xal ἢ χατὰ τὸ χατὰ
φύσιν xal παρὰ φύσιν ἐναντίωσίς ἐστιν ἐν ταῖς χινήσεσιν xal ἠρεμίαις χατὰ
τὸν αὐτὸν τρόπον, xaÜ' ὃν xal ἐν τοῖς χατὰ φύσιν. χαὶ ἀπορεῖ, εἰ ἐπὶ

15 τῆς παρὰ φύσιν μονῇῆς ἐστι προηγούμενον τὸ ἴστασϑαι, xal ἐπιχειρεῖ ἐφ᾽
ἑχάτερα. χαὶ ἑτέραν ἀπορίαν ἐπάγει, εἰ ἐναντία f, ἐνταῦϑα μονὴ τῇ ἐν- 15
τεῦϑεν χινήσει, ὡς εἴρηται, τὸ δὲ χινούμενον δοχεῖ ἠρεμεῖν, πῶς οὐχ ἅμα
ὑπάρξει τὰ ἐναντία: xal τὴν λύσιν τῇ ἀπορίᾳ περιέλαβεν, ὅτι οὐ κατὰ
ταὐτὸν τὰ ἐναντία, ἀλλὰ πῇ μὲν ἠρεμεῖ, πῇ δὲ χινεῖται. |

1 ἔχειν F 2 xal (post 6t) om. 80 4 τέλος C xal ὅτι — xdv μὴ τέλειος
T (5.6) om. F 1 γὰρ] δὲ a xal om. 8 8 τὸ om. F xal τὸ βραδὺ
(Μ 12 χατὰ τὸ om. M 14 εἰ xai ἐπὶ CM 16 ἐνταῦϑα] ἐντεῦϑεν F
μονῇ! sed corr. A! 11 δοχεῖ CFM: xai 8A 18 συμπεριέλαβεν ἃ 19 post
χινεῖται add. τέλος τοῦ πέμπτου βιβλίου C: Σιμπλιχίου φιλοσόφου ἐξήγησις εἰς τὸ ἔ τῆς
ἀριστοτέλου φυσιχῆς ἀχροάσεως M

XIMIIAIKIOY ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ͂ ΕἸΣ ΤῸ Z THX ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥ͂Σ 216:
ΦΥΣΙΚΗΣ AKPOAXEQX YIIOMNHMA O ΕΣΤΙΝ EKTON

"E9oc ἔχοντες οἱ àx τοῦ Περιπάτου τὴν τῶν βιβλίων τάξιν ἐπιγράφειν 5
χατὰ τὴν τάξιν τῶν τοῦ λόγου στοιχείων ἄλφα, βῆτα, γάμμα xal ἐφεξῆς,
εἰχότως τὸ ἔχτον τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως ἐπιγράφουσι ζῆτα, ὅπερ ἐν
ἀριϑμοῖς τὸν ἑπτὰ ἀριϑμὸν δηλοῖ, ἐν δὲ τοῖς στοιχείοις τὴν ἔχτην τάξιν
ἀποχεχλήρωται. εἴρηται δὲ xal πρότερον, ὅτι τὰ μὲν πέντε βιβλία τὰ πρὸ
τούτου Φυσιχὰ χαλοῦσιν, τὰ δὲ ἐντεῦθεν τρία [Περὶ κινήσεως" οὕτω γὰρ 10
χαὶ ᾿Ανδρόνιχος ἐν τῷ τρίτῳ τῶν ᾿Αριστοτέλους βιβλίων διατάττεται, μαρ-
10 τυροῦντος περὶ τῶν πρώτων xal Θεοφράστου γράψαντος Εὐδήμου περί τινος

αὐτῷ τῶν ἡμαρτημένων ἀντιγράφων χατὰ τὸ πέμπτον βιβλίον" “ὑπὲρ dv,
φησίν, ἐπέστειλας χελεύων με γράψαι χαὶ ἀποστεῖλαι ἐχ τῶν Φυσιχῶν, ἥτοι
ἐγὼ οὐ ξυνίημι ἣ μιχρόν τι παντελῶς ἔχει τὸ ἀνὰ μέσον τοῦ “ὅπερ ἠρεμεῖν 15
χαλῶ τῶν ἀχινήτων μόνον" ἐναντίον γὰρ ἠρεμία χινήσει, ὥστε στέρησις ἄν
15 εἴη τοῦ δεχτιχοῦ, ὥστε xal τὸ πέμπτον βιβλίον ᾿ἐχ τῶν Φυσιχῶν᾽ ὃ
Θεόφραστος νομίζει. αὐτὸς δὲ ὃ ᾿Αριστοτέλης ἐν τῷ ὀγδόῳ xat ἀρχὰς
φησίν. “᾿ἀρξώμεϑα δὲ πρῶτον ἐχ τῶν διωρισμένων ἡμῖν ἐν τοῖς Φυσιχοῖς
πρότερον. φαμὲν δὴ τὴν χίνησιν ἐνέργειαν εἶναι τοῦ χινητοῦ T xtvqtóv *

C

1 Titulum dedi ex AC (φιλοσόφου om. C): σιμπλιχίου μεγάλου διδασχάλου εἰς τὸ ζῆτα τ.
d. φ. d. F: σιμπλιχίου ὑπόμνημα εἰς τὸ Excov τῆς d. φ. d. 8: σιμπλιχίου --- διήλεγξε (p. 925,18)
folio avulso om. M 4 τὴν om. C 9 τὸ] εἰς τὸ aF 6. 7 ἀποχεχλήρωται
τάξιν Α 4 πρότερον) p. 4,14. 801,13 9 post τρίτῳ add. βιβλίῳ a τῶν
ἀριστοτέλους βιβλίων A: τῶν βιβλίων ἀριστοτέλους C: τῶν ἀριστοτέλους κινήσεων F: τῶν
ἀριστοτέλους περὶ χινήσεως ἃ. cf. Zur Textgesch. der Arist. Phys. ( Abh. d. Berl. Akad. 1582)

p. 40! 10 εὐδήμου AC: ἐνδήμου a: εὐδήμω F 11 αὐτῷ ΔΑ0Ο: αὐτοῦ F
ἡμαρτημένων AC: διημαρτημένων aF 12 pe aA: om. CF xai ἀποστεῖλαι om. F
13 τὸ ἀναμέσον AC: τοῦ ἀναμέσον 8 ὅπερ --- δεχτιχοῦ (15)] Arist. Phys. E 2.

2260]4--16. Eudemo locum quinti libri nescio quem in suis Physicis Aristoteleis cor-
rupte legi querenti respondisse videtur sanum eum esse. nam nihil fere distare illum ab
hoc quem citat 14 μόνων F ἠρεμία γὰρ collocat F 18 βυβλίον aF

15. 16 ὁ ϑεόφραστος ix τῶν φυσιχῶν 88 16 ὀγδόῳ) 0 1. 25138

924 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI PROOEMIUM

eiprxe δὲ τοῦτο ἐν τῷ τρίτῳ. xal πάλιν “ἐτέθη μὲν γὰρ ἢ φύσις ἐν τοῖς 310:
Φυσιχοῖς ἀρχὴ κινήσεως xal ἠρεμίας" τοῦτο δὲ ἐν τῷ δευτέρῳ εἴρηχε.
ἐπὶ τελευτῇ δὲ τοῦ ὀγδόου βιβλίου φησίν" “ἄπειρον μὲν οὖν ὅτι οὐχ ἐν- 90
δέχεται μέγεϑος εἶναι, δέδειχται πρότερον ἐν τοῖς Φυσιχοῖς᾽" εἴρηχε δὲ xol
5 περὶ τούτου ἐν τῷ τρίτῳ. xal ὅτι μὲν τὰ πέντε Φυσιχὰ ἐχάλουν, διὰ
τούτων δῆλον ὅτι δὲ τὰ τελευταῖα τρία Περὶ χινήσεως, δηλοῖ σαφῶς ὃ
᾿Αριστοτέλης ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Περὶ οὐρανοῦ λέγων “ἀλλ᾽ ἐχεῖνό q& φα-
νερόν, ὅτι ἀδύνατον τὴν ἄπειρον διελθεῖν ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ. ἐν ἀπείρῳ
ἄρα" δέδεικται γὰρ πρότερον τοῦτο ἐν τοῖς [Περὶ χινήσεως. καὶ πάλιν"
10 “λόγος ἐν τοῖς Περὶ χινήσεως, ὅτι οὐθὲν ἔχει ἄπειρον δύναμιν τῶν πεπε- 25
ρασμένων οὐδὲ τῶν ἀπείρων πεπερασμένην." εἴρηται δὲ περὶ τούτων ἐν
τοῖς τρισίν. ὅτι δὲ τὰ τρία ἐστὶ τὰ Περὶ χινήσεως, καὶ τὰ πέντε Φυσιχά,
μαρτυρεῖ xai Δάμας ὃ τὸν βίον Εὐδήμου γράψας λέγων "xal τῶν ἐχ τῆς
Περὶ φύσεως πραγματείας τῆς ᾿Αριστοτέλους τῶν Περὶ χινήσεως τρία."
15 Φυσιχὰ δὲ ἐχάλουν οὐ τὰ ὀχτὼ μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰ Περὶ οὐρανοῦ xoi Περὶ
ψυχῆς xal ἄλλα πλεῖστα: ἰδίως δὲ Φυσιχῇς ἀχροάσεως τὰ πέντε. ὅτι δὲ so
τὸ νῦν προχείμενον βιβλίον τῇ τάξει μετὰ τὸ πέμπτον ἐστί, δηλοῖ μὲν χαὶ
ὃ Εὔδημος τὰ τοῦ ᾿Αριστοτέλους παραξέων, συνάψας τοῖς ἐν τῷ πέμπτῳ
βιβλίῳ ῥηϑεῖσι τὸ μηδὲν τῶν συνεχῶν ἐξ ἀμερῶν συγχεῖσϑαι. χαὶ "Av-
20 δρόνιχος δὲ ταύτην τὴν τάξιν τούτοις τοῖς βιβλίοις ἀποδίδωσι, xol μέντοι
x«l ὃ ᾿Αριστοτέλης τοῖς ἐν τῷ πέμπτῳ βιβλίῳ προδιδαχϑεῖσι, τῷ συνεχεῖ
xal ἁπτομένῳ xal ἐφεξῆς, εὐθὺς ἐν ἀρχῇ τούτου τοῦ βιβλίου προσεχρή-
σατο. ὅτι δὲ xal πρὸ τοῦ ἑβδόμου τοῦτο, δῆλον ἐξ ὧν ἐν τῷ πέρατι τού- 85
tou τοῦ βιβλίου δείξας, ὅτι οὐδὲν ἀμερὲς χινεῖται, xal ὅτι οὐδεμία μετα-
25 βολὴ ἄπειρος, ἐν τῷ H, ὅπερ ἐφεξῆς ὃν τούτῳ ἕβδομόν ἐστιν, ὡς δεδειγ-
μένοις χρῆται τούτοις. ὁμοίως δὲ χαὶ τὸ μὴ εἶναι χίνησιν ἄπειρον ἐν

1 εἴρηχε δὲ τοῦτο AC: εἴρηχε δὲ F: τοῦτο δὲ εἴρηχε a τρίτῳ] Γ 2. 20247
ἐτέϑη --- ἠρεμίας] 8 ὃ. 2539 7 2 post ἀρχὴ add. χαϑάπερ codd. Arist. ᾿δευτέρῳ)
B 1. 192020 9 ἐπὶ δὲ τῇ τελευτῇ τοῦ ὀγδόου φησὶν aF ὀγδόου] Θ 10. 26171020
5 τρίτῳ] Γ᾽ ὃ 8644. τὰ μὲν aF 6 τρία AC: om. aF 7 πρώτῳ τῶν aCF:
πρώτῳ AÀ Περὶ οὐρανοῦ] A 5. 2722328 γε om. F 8 χρόνῳ om. F

9 dpa] dua F τοῦτο πρότερον 88 πάλιν] de caelo A 7. 21502] 10 λόγος]
λέγει (om. ἐν τοῖς περὶ χινήσεως) F 11 πεπερασμένα F 12 τὰ (post ἐστὶ) om. a

13 Δάμας satis vulgaris nominis ignotus homo, fortasse Eudemi discipulus (cf. Zelleri
H. Ph. 11 23 86). Brandis ex futtili codice protractum Δάμασος recepit, alii Δαμάσχιος

t&v (post xal) aCF: om. A 14 aut rà Περὶ χινήσεως τρία aut τῶν II. x. τριῶν corri-
gendum 15 οὐ om. F μόνον AC: μόνα aF οὐρανίου a 15. 16 xal τὰ περὶ
ψυχῆς C 18 ὁ AC: om. δὶ Εδδημος) fr. 60 p. 83,18 Sp. . td τοῦ ἀριστο-

τέλους παραξέων A?C: τὰ τοῦ ἀριστοτέλους πράξεων A: τὰ τοῦ ἀριστοτ' ..... (lac. v litt.)
F: τὸ τῷ ἀριστοτέλει ὧδε εἰρημένον a συνάξας C 19 τὸ μηδὲν (μὴ δὲ F) — συγχεῖσϑαι]
cf. 21. 231224. 2. 233*31 2] προδιδαχϑεῖσι AC: προαχϑεῖσι aF 22 xal τῶ ἐφε-

Ene C 22. 23 τοῦ βιβλίου τούτου προεχρήσατο C 28 πρὸ τού (sic) εὐδημω, ὦ in
οὐ Corr, F δήλων sic C 29. 24 τούτου τοῦ βιβλίου] Z 10 et 7 24 οὐδὲ F
25 H] ἦτα A: ὀγδόω F τούτῳ 8À: τούτου CF; at cf. p. 928,9 26 χρῆται] cf.

H 1. 24237 τὸ μὴ εἶναι χτλ.) Z 2 8644.

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 1 [Arist. p. 231321] 925

πεπερασμένῳ χρόνῳ μήτε ἀπείρου ὄντος τοῦ χινουμένου μήτε πεπερασμέ- 216r
νου, ἐνταῦϑα μὲν δείχνυσι, χρῆται δὲ αὐτῷ ἐν ἐχείνῳ ὡς δεδειγμένῳ.

p.231321 Εἰ δέ ἐστι συνεχὲς καὶ ἁπτόμενον ἕως τοῦ ἕτερον γὰρ
τὸ ἔσχατον, καὶ οὗ ἔσχατον.

5 [Πέντε ὄντων ἐν τοῖς οὖσι μεγεθῶν. γραμμῆς ἐπιφανείας σώματος xal
ἔτι χινήσεως xal χρόνου, τὸ μὲν συγχεῖσϑαι ἕχαστον ἐξ ἐχείνων τῶν μερῶν 4ὅ
εἰς ἃ χαὶ διαιρεῖται, χοινή τις πᾶσιν ἔδοξεν ἔννοια. ἰδίᾳ δὲ λοιπὸν οἱ μὲν
ἐπ᾽ ἄπειρον πᾶν τὸ ληφθὲν μέγεϑος εἰς μεγέϑη διαιρεῖσθαι νομίζουσιν, ὡς
μηδέποτε τῆς διαιρέσεως εἰς ἀμερῆ χαταληγούσης, xal διὰ τοῦτο xal ἐχ

10 μερῶν συγχεῖσθαι τὰ μεγέϑη λέγουσι καὶ οὐχ ἐξ ἀμερῶν’ οἱ δὲ τῆς ἐπ᾽
ἄπειρον τομῆς ἀπεγνωχότες, ὡς οὐ δυναμένων ἡμῶν ἐπ᾽ ἄπειρον τεμεῖν
xal ix τούτου πιστώσασθαι τὸ ἀχατάληχτον τῆς τομῆς, ἐξ ἀδιαιρέτων ἔλεγον
ὑφεστάναι τὰ σώματα χαὶ εἰς ἀδιαίρετα διαιρεῖσϑαι. πλὴν ὅτι Λεύχιππος δ0
μὲν xal Δημόχριτος οὐ μόνον τὴν ἀπάϑειαν αἰτίαν τοῖς πρώτοις σώμασι

15 τοῦ μὴ διαιρεῖσϑαι νομίζουσιν, ἀλλὰ xal τὸ σμιχρὸν xal ἀμερές, Ἐς πίχουρος
δὲ ὕστερον ἀμερῇ μὲν οὐχ ἡγεῖται, ἄτομα δὲ αὐτὰ διὰ τὴν ἀπάϑειαν εἶναί
φήσι. xal πολλαχοῦ μὲν τὴν Λευχίππου xai Δημοχρίτου δόξαν ὃ ᾽Αριστο-
τέλης διήλεγξεν, xal δι᾿ ἐχείνους ἴσως τοὺς ἐλέγχους πρὸς τὸ ἀμερὲς ἐνι-
σταμένους ὃ Ἐξπίχουρος ὕστερον μὲν γενόμενος, συμπαϑῶν δὲ τῇ Λευχίπ-

20 ποῦ xal Δημοχρίτου δόξῃ περὶ τῶν πρώτων σωμάτων, ἀπαϑῆῇ μὲν ἐφύ- 55
λαξεν αὐτά, τὸ δὲ | ἀμερὲς αὐτῶν παρείλετο, ὡς διὰ τοῦτο ὑπὸ τοῦ 216v
᾿Αριστοτέλους ἐλεγχομένων. νῦν μέντοι 6 ᾿Αριστοτέλης χαϑόλου δεῖξαι mpo-
τίθεται, ὅτι οὐ συνέστηχεν ἐξ ἀμερῶν τὰ μεγέϑη τὰ συνεχῇ διάστασιν
ἔχοντα. χαὶ πρῶτον μὲν ἐπὶ τῶν τοῦ σώματος μεγεϑῶν αὐτὸ ὃδείχνυσι,

25 xal τότε ἐπὶ χινήσεως xal χρόνους ἐπειδὴ δέ ἐστί τινα μεγέϑη xol ἐξ
ἁπτομένων τινῶν συγχείμενα, ὡς οἰχία, ὡς σωρός, ὅτι οὐδὲ τὸ τοιοῦτο μέ- ὅ
1εϑος ἐξ ἀμερῶν δυνατὸν γενέσϑαι συναποδείχνυσιν. εἰ οὖν πᾶν μέγεϑος
7| ὡς ἐχ συνεχῶν σύγχειται τῶν μερῶν ἣ ὡς ἐξ ἁπτομένων, τὰ δὲ ἀμερῇ
οὔτε συνεχῇ δύναται γενέσϑαι ἀλλήλοις οὔτε ἁπτόμενα, οὐδὲν ἄν εἴη μέγε-

2 χρῆται) H 1. 242032 3 Εἰ ACF ut Arist. vulg.: Ἐπεὶ a. ut Simpl. p. 868,9 et
Arist cod. I 6 τῶν om. F T xal om. F τις] τοῖς F 10 μερῶν AC:
μεριστῶν supra v. C! (quod praebent etiam Paris. 1859 in mrg. et Palatinus 237 (N),
unde Brandisius arripuit): τῶν μερῶν aF 11 ἐπεγνωχότες F τεμεῖν C: τέμνειν
aAF 12 ἀχατάληπτον CF 13 ὑφίστασθαι aF 15 Ἐπίκουρος) fr. 268
p. 192,10 Usener 17 τὴν δημοχρίτου δόξαν xal λευχίππου a: τὴν δημ. xal tox.
δόξαν F 18 χαὶ δι᾽ incipit M 18. 19 ἐνιστάμενος M 19 μὲν om. aF

19. 20 δημοχρίτου καὶ λευχίππου aF post λευχίππου incohatum $o del. C

20 ἀσωμάτων F 22 ἐλεγχομένων ex λεγόμενον F 23 συνέστησεν F ἀμερῶν,
p. in ras. C? τὰ prius] τὸ a 24 αὐτὸ] τοῦτο aF 25 ἐπειδὴ ACM: ἐπεὶ
aF 26 post σωρὸς add. xai M τοιοῦτον FM 27 δυνατὸν ἐξ ἀμερῶν aF
γενέσϑαι] συγχεῖσθαι 8 29 οὔτε] οὐ M ἀλλήλων aF οὐδὲν] οὐδ᾽ ΟΜ

εἴη] ἡ F

926 SIMPLICII IN PRYSICORUM VI 1 (Arist. p. 231221. 29]

Qo; ἐξ ἀμερῶν συγχείμενον. xal δείχνυσιν ἐπὶ τῆς γραμμῆς xal τῶν στιγ- 916v
μῶν πρῶτον, ὅτι ἀδύνατον συνεχῇ οὖσαν τὴν γραμμὴν ἐκ στιγμῶν εἶναι.
δείχνυσι δὲ αὐτὸ οὕτως“ ἢ γραμμὴ συνεχὴς οὖσα ἐχ μερῶν ἐστι συνεχῶν"
συνεχῇ ὁὲ Tv ὧν τὰ ἔσχατα Év: εἰ οὖν T γραμμὴ Bx τῶν τὰ ἔσχατα ἕν 10
ἐχόντων μερῶν ἐστιν, αἱ δὲ στιγμαὶ τὰ ἔσχατα ἕν οὐχ ἔχουσιν, οὐχ ἂν
εἶεν ἐχ στιγμῶν αἵ γραμμαί, χατὰ τὴν τοῦ δευτέρου σχήματος συναγωγήν.
xal ὅτι μὲν συνεχὴς ἢ γραμμὴ xal ἐχ συνεχῶν μερῶν, ὧν τὰ ἔσχατα ἕν,
πρόδηλον. ὅτι ὃὲ τῶν στιγμῶν οὐχ ἔστιν Bv τὰ ἔσχατα, δείχνυσιν ἐχ
τοῦ ὧν ἐστιν ἔσχατον ἄλλο μὲν τὸ ἔσχατον εἶναι, ἄλλο δὲ ἐχεῖνο τὸ οὗ
10 ἔσχατόν ἐστιν. εἰ οὖν ἢ στιγμὴ ἀμερὴς καὶ οὐχ ἔστι τι αὐτῆς ἔσχατον,
οὐχ dy εἴη δυεῖν στιγμῶν τὰ ἔσχατα ἕν, ὥστε xal ἕν τι ἐξ αὐτῶν γενέ- 16
σϑαι. οὐχ ἄρα συνεχές τι ἐχ στιγμῶν οἷόν τε γενέσϑαι. εἰ δὲ λέγοι τις,
ὅτι τὸ πέρας οὐχ ἔστι μέρος, xai διὰ τοῦτο οὐδὲν χωλύει τοῦ ἀμεροῦς
εἶναι πέρας, ὁμολογεῖ xal οὗτος, ὅτι οὐ ταὐτόν ἐστι τὸ ὅλον xal τὸ πέρας.
15 ἔστιν οὖν xal ἄλλο τι παρὰ τὸ πέρας" ἐν δὲ τῇ στιγμῇ οὐχ ἔστιν. ὅλως
δὲ τὸ ἔχον πέρας xai ἀρχὴν ἔχει xal μέσον, ὥστε xal μόριον. δέδειχται
οὖν, ὅτι ἀδύνατον ἐξ ἀμερῶν εἶναι τὸ συνεχές. τὰ γὰρ ἐπὶ γραμμῆς εἰρη-
μένα xal ἐπὶ ἄλλων συνεχῶν φῥηϑήσεται: οὐ γὰρ διότι στιγμαὶ dAX ὅτι 30
ἀμερῆ. ἀληϑῆ τὰ ἐπ᾽ αὐτῶν εἰρημένα. ἀμερῇ δὲ xal τὰ νῦν xal αἱ μο-
20 νάδες, ὥστε xai εἰ σώματα τινες ἀμερῇ λέγοιεν, ὡς 6 Διόδωρος οἴεται
δειχνύναι, xal ἐπ᾽ ἐχείνων τὰ αὐτὰ ῥηϑήσεται.

o

p.231329 Ἔτι ἀναάγχη ἤτοι συνεχεῖς slvat τὰς στιγμὰς ἕως τοῦ
xai τόπῳ χεχωρισμένα.

Ἐπειδὴ δοχεῖ τινα μεγέθη συνεχῆ γίνεσϑαι ἐκ μὴ συνεχῶν ἀλλ᾽
ἁπτομένων, ὡς ὃ τοῖχος Éx τῶν πλίνθων. ὅτι μηδὲ οὕτως ix σημείων ἣ
ἐξ ἀμερῶν ὅλως δύναται μέγεϑός τι γίνεσϑαι, δείχνυσι προλαβὼν, ὅτι εἴ 80
τι γίνεται συνεχές ἐχ στιγμῶν, ἣ ἐχ συνεχιζομένων αὐτῶν γίνεσθαι ἣ ἐξ
ἁπτομένων ἀνάγχη, χαὶ ὅτι συνεχεῖς οὐ γίνονται διὰ τὰ προδεδειγμένα.
xal λοιπὸν ἐπάγει ὅτι οὐδὲ ἁπτόμεναι αἵ στιγμαὶ ποιοῦσί τι συνεχές. xol
80 πρόχειρον μὲν ἦν δεῖξαι, ὅτι οὐδὲ ἅπτονται ἀλλήλων αἷ στιγμαί, εἴπερ

ἅπτεται μὲν ἐχεῖνα ὧν τὰ πέρατα ἅμα, αἱ δὲ στιγμαὶ πέρατα οὖσαι πέρας

2

c

6 post γραμμαὶ rasuram exh. C 9 ἐχεῖνο τὸ οὗ A: ἐχεῖνο οὗ τὸ CM: τὸ οὗ aF

10 xai οὐχ M: οὐχ aACF post ἔσχατον add. εἰ δὲ τοῦτο 8 11 εἶεν δυοῖν 88
ἕν CM: om. aAF ἕν τι] ἐν τῇ Εὶ 11. 12 γενέσϑαι 8A: γίνεσϑαι ΟΜ: γενέ-
σει F 12 οἷόν τε γίνεσϑαι ΟΜ λέγει Μ 18 πέρας} περίσυ sic F

ἀμερὲς F 15 παρὰ] περὶ Μ 16 xai μέσον ἔχει collocat M μόρια non recte
CM 18 post ἐπὶ add. τῶν M 19 ἐπ᾿ ACM: ὑπ᾽ F: περὶ a post νῦν add.
εἰρημένα del. C 20 εἰ σώματα] ἀσώματα F τις ἀμερῆ λέγοι 8 λέγεινεν sic F
Διόδωρος) Cronus cf. Zeller H. Ph. 11 14 267? οἴονται F 22 ἔτι libri ut Arist.
codd. FK: ἔτι δὲ Arist. vulg. εἶναι om. F 24 Ἐπειδὴ δὲ F post μεγέϑη

add. xai aF 26 δυνατὸν aF δείκνυσι — γίνεσϑαι (27) om. F 21 συνεχές CM: om.
aAF γίνεται M 28 συνεχεῖς — ποιοῦσι (29) om. F 31 μὲν om. a τὰ om. a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 1 (Arist. p. 231229. 6] 921

οὐχ ἔχουσιν. ὁ δὲ τοὺς τρόπους ἐχϑέμενος Bx διαιρέσεως, xaü' οὖς ἅπτε- 916»
σθαι λέγοιτο ἄν τινα ἀλλήλων, xal εἰπὼν ὅτι ἣ ὅλον ὅλου ἅπτεται ὡς
σημεῖον σημείου ἢ αἵ ἐφαρμόζουσαι ἀλλήλαις γραμμαί, ἣ τὸ μὲν χατὰ 86
μόριον τὸ δὲ καθόλου ὡς γραμμὴ σημείου, T, xatà μόρια ὡς γραμμὴ
ἡραμυῆς χατὰ σημεῖον (μόριον γάρ πως τοῦ ὅλου τὸ σημεῖον), ἐπάγει ὅτι
ἀμερεῖς οὖσαι αἱ στιγμαὶ οὔτε χατὰ μέρη οὔτε ὡς ὅλον μέρους ἀλλήλων
ἐφάψονται, ἀλλ᾽ εἰ ἄρα, ὡς ὅλον ὅλου, ὡς ἐφαρμόζειν ἀλλήλοις. ταῦτα
δὲ ἁπτόμενα μὲν οὐχ ἄν λέγοιτο χυρίως, εἴπερ ἁπτόμενα Tv, dv τὰ πέ-
pata ἀλλήλοις ἐφαρμόζει, dÀX οὐχ ὅλα ὅλοις. εἰ δὲ xal συγχωρήσοι τις
10 καὶ ταῦτα ἁπτόμενα χαλεῖν ἢ xat' ἄλλον τρόπον πελάζειν ἀλλήλοις, οὐχ 40
ἄν ἐχ τῶν τοιούτων γένοιτό τι μέγεθος" τό τε γὰρ ἐχ συνεχῶν γινόμενον
μέγεθος χαὶ τὸ ἐξ ἁπτομένων μέρη ἔχει, τὸ μὲν ἄλλο, τό δὲ ἄλλο, τὸ
δὲ ἐξ ἀμερῶν οὐχ ἔχει. ὥστε οὐδὲ ἐξ ἁπτομένων τῶν σημείων γίνοιτο
ἄν τι μέγεθος. xal ἢ μὲν πρώτη δεῖξις προῆλθεν ἀπὸ τοῦ μὴ ἔχειν πέ-
15 pata τὰ σημεῖα, αὕτη δὲ ἀπὸ τοῦ μέρη μὴ ἔχειν" ἄλλο δὲ τὸ πέρας xai
ἄλλο τὸ μέρος, xdv αὐτὸς νῦν δοχῇ τῷ πέρατι ὡς μέρει χεχρῆσϑαι. εἰ-
πὼν δὲ ὅτι τὸ συνεχὲς ἔχει τὸ μὲν ἄλλο τὸ δὲ ἄλλο μέρος, Er. 45
γάγεν xal διαιρεῖται εἰς οὕτως ἕτερα xal τόπῳ χεχωρισμένα. τὸ
γὰρ συνεχές, ἐπειδὴ μήτε σύγχειται ἐξ ἀμερῶν μήτε διαιρεῖται εἰς ἀυερῆ;,
20 εἰς συνεχῇ διαιρεῖται. ὥστε μὴ τὸ ὅλον μόνον, ἀλλὰ xal τῶν μερῶν fxa-
στὴν τῶν ἐξ αὐτοῦ διῃρημένων τὸ μὲν ἄλλο μέρος ἔχειν τὸ δὲ ἄλλο, οὐ
τῷ λόγῳ μόνον χεχωρισμένα, ὥσπερ αἱ τοῦ μήλου ποιότητες, ἀλλὰ χαὶ
τῷ τόπῳ.

΄ι

ρ.33106 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ ἐφεξῆς ἔσται στιγμὴ στιγμῆς ἕως τοῦ 60
28 χαὶ τῶν νῦν χρόνος.

Δείξας ὅτι οὐδὲ ὡς ἐχ συνεχῶν στιγμῶν ἣ τῶν νῦν οὐδὲ ὡς ἐξ ἅπτο-
μένων δυνατὸν ἕν τι γενέσθαι μέγεϑος, ἐχ περιουσίας δείχνυσιν, ὅτι xal
ἐχ τῶν ἐφεξῆς στιγμῶν ἢ τῶν νῦν εἴ τις νομίζει γίνεσϑαί τι μῆχος 3| |

1 ἔχουσαι, sed corr. F 2 λέγοιντο aCM post ὅλον add. ἣ F ὃ αἱ égap-
μόξουσαι AC?: ἐφαρμόζουσιν aC'M post ἀλλήλαις add. ὡς aF et (si silentio fides) A:
ὡς αἱ M et C': del. C? 4 xarà μόριον F 6 ὡς ὅλον μέρους CM: ὅλον μέρος
A: καϑ᾽ ὅλον καὶ μέρος aF ἀλλήλων om. a 7T«€]7F ὡς C?: om.
aAFM ἐφαρμόζει F ἀλλήλαις M: ἀλλήλοις ἃ et ACF (e silentio)

1
8. 9 πέρα C! 9 ἀλλ᾽ om. a xai om. C συγχωρήσει aC: συγχὼρ γενόμενον
μέγεϑος F 11 γενόμενον F 14 ἀπὸ --- αὕτη δὲ (15) om., sed in mrg. add. C!

16 δοχῇ vov Εἰ: δοχεῖ (om. vov) C ὡς μέρει χεχρῆσϑαι τῶ πέρατι M 11 ἔχει)
εἶναι F 21 ἔχει Ε: ἔχον Μ οὐ] οὔτε F 22 χεχωρισμένον F 23 τόπῳ]
λόγῳ C! 20 τῶν] τῷ M: τὸ F 26 ὅτι ACM: ὅτι ὡς F: ὡς ἃ

οὐδὲ ὡς (ὡς superscr.) C: οὐδὲν M: οὐδὲ ΔΑΕ post συνεχῶν add. τῶν M

ὡς (ante ἐξ) ACM: ante οὐδὲ F: om. a 27 xal om. a 28 νομίζοι aF

928 ΒΙΝΡΙΛΟΙ IN PHYSICORUM VI 1 [Arist. p. 23156]

χρόνον, οὐ χαλῶς οἴεται. πρῶτον μὲν ὅτι xdv, el ἐφεξῆς ἦν ταῦτα ἀλλή- 917:
λοις, οὐχ ἐποίει τι ἕν ἀνομογενοῦς τινος ὄντος μεταξύ, ἔπειτα ὅτι οὐ μόνον
συνεχεῖς ἀλλήλαις ἀδύνατον εἶναι τὰς στιγμὰς χαὶ ἁπτομένας ἀλλήλων,
ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐφεξῆς ἀλλήλαις αὐτὰς εἶναι δυνατόν. xai ἔστιν ἐχ τοῦ μᾶλλον
5 τὸ ἐπιχείρημα. εἰ γὰρ ἐφεξῆς ἀλλήλαις ἀδύνατον εἶναι τὰς στιγμάς, πολλῷ
μᾶλλον ἅπτεσθαι ἀλλήλων ἀδύνατον, εἵπερ τὰ ἁπτόμενα πρὸς τῷ ἐφεξῆς 5
εἶναι καὶ ἅμα ἔχει τὰ πέρατα" xal ἔτι μᾶλλον συνεχεῖς εἶναι ἀδύνατον,
εἰ τὰ πέρατα αὐτῶν εἰς ἕν συντρέχειν ἀνάγχη τῶν μερῶν ἄλλου ἀλλαχῇ
χατὰ τόπον διεστῶτος. ὅτι δὲ οὐχ εἰσὶν ἐφεξῆς ἀλλήλαις αἱ στιγμαί, δεί-
10 χνυσι τῷ δρισμῷ τοῦ ἐφεξῆς προσχρώμενος xal παλιν ἐν δευτέρῳ σχήματι
συλλογιζόμενος οὕτως" ἐφεξῆς ἐστιν ὧν μηδέν ἐστι μεταξὺ συγγενές,
ὡς οἰχίαι ἐφεξῆς ἀλλήλαις ὧν μὴ ἔστιν οἰχία τις μεταξύ, χἄν δένδρον ἣ
ἄλλο τι μεταξὺ τυγχάνῃ ἣ ἀργὸς τόπος. τῶν δὲ στιγμῶν ἔστι τι μεταξὺ 10
ὁμογενὲς γραμμὴ xal τῶν νῦν χρόνος. συνάγεται οὖν ὅτι οὔτε αἱ
15 στιγμαὶ ἐφεξῆς εἰσιν οὔτε τὰ νῦν. xai ὅτι μὲν μεταξὺ δυεῖν στιγμῶν
πανταχοῦ γραμμή ἐστι χαὶ μεταξὺ δυεῖν νῦν χρόνος, πρόδηλον: πῶς δὲ
δμογενὲς ἢ Ἰραμμὴ ταῖς στιγμαῖς; T, ὡς πέρας ἐχείνου οὗ ἐστι πέρας, ὡς
ἐν Ἠϑιχοῖς τὴν ἡδονὴν συγγενῆ τὴν οἰχείαν ἔδειξε τῇ ἐνεργείᾳ, ἧς ἐστι
πέρας. ἀλλ εἰ τὸ μὲν σημεῖον ὁμογενὲς τῇ γραμμῇ. τὸ δὲ νῦν τῷ χρόνῳ,
20 ποσὰ δὲ ἣ Ἰραμυὴ καὶ ὃ χρόνος, ποσὰ ἂν εἴη xal τὸ σημεῖον xal τὸ νῦν,
εἰ μὴ ἄρα ὑπὸ τὸ ποσὸν xal ταῦτα ὡς ποσοῦ πέρατα. ὑπὸ γάρ τινα dv
ἄλλην εἴη κατηγορίαν, εἴπερ χρὴ πᾶν τὸ ἐν ὑποστάσει ὑπό τινα τῶν δέχα
χατηγοριῶν ἀναχϑῆναι. εἰ δὲ ἐν παντὶ χρόνῳ ἔστι νῦν xal ἐν πάσῃ γραμμῇ
σημεῖον. ὧν μεταξύ ἐστι Ἰραμμὴ xal χρόνος, τούτων μεταξὺ ἄν εἴη ση-
25 μεῖον xai τὸ νῦν, εἰ μὴ ἄρα δυνάμει xol οὐχ ἐνεργείᾳ ἐστὶν ἐν τῇ γραμυῇ
στιγμὴ xal ἐν τῷ χρόνῳ τὸ νῦν, ἣ τὸ δυνάμει ὃν δύναται xal ἐνεργείᾳ
γίνεσϑαι.
Ὁ δὲ Εὔδημος τῷ ἐπιχειρήματι οὕτως ἐχρήσατο “εἰ γάρ ἐστι, φησίν, 90
ἐφεξῆς τὰ ἀμερῆ. δεῖ πάντως εἶναί τι αὐτῶν μεταξὺ μὴ ὁμογενές, ὥστε
80 στιγμὴ μὲν οὐχ ἄν εἴη, γραμμὴ δὲ T) χενὸν μεταξὺ στιγμῶν ἐν μήχει. οὐχ
ἔσται οὖν ἐχ τῶν στιγμῶν f, γραμμή" οὐ γὰρ ἐν αὐτῇ αἱ ἐφεξῆς στιγμαί"

b

1 οὐχ ἄλλως M ὅτι om. aF εἰ AC: om. aFM 2 post «t ras. C xal
om. M ὃ ἀλλήλων CM: om. aAF; sed cf. v. 6 6 πρὸς τὸ C 1 συνεχῆ F

8 εῇ ἢ Ὁ 9 διεστῶτος χατὰ τόπον ΟΜ ἀλλήλων aF αἱ om. F 10 τῶ
ex τῶν corr. M δρισμῷ τοῦ om. aF προσχρόμενος C! 11 οὐδὲν μεταξὺ
ἐστὶ ΔΕ 12 οἰχίαι οἱ οἰχία, ( in ras. πὶ litt. C 18 τυγχάνη, ἢ in ras. C

18. 14 ὁμογενὲς μεταξὺ C 14 γραμμὴ a et add. A': om. CFM 15 δυοῖν hic et
v. 16 aF l7 ὁμογενὴς aF ὡς πέρας} ὥσπερ F ἐχείνου ΟΜ: ἐχείνῳ Δ Δ

18 ἐν ᾿Ηϑιχοῖς} οἵ. K 5. 11752320 sqq. thv (post συγγενῆ) 8A: xal CFM ἐστι τὸ F
19 εἰ in ras. C μὲν τὸ F 20 τὰ νῦν Ο 22 ἄλλην om. F πᾶν om. C

23 εἰ δὲ] xal εἰ aF 24 χρόνος xai γραμμὴ CM 26 43] εἰ F 28 Εὔδημος]
fr. 61 p. 84,19 Spengel φησὶν A: post ἐφεξῆς aF: om. CM 29 ἀμερῇ) μέρη F'
πάντων M? 30 ἢ] εἰς, superscr. ὡς F 81 οὖν om. a, qui ante οὐκ interpolat

εἰ μὲν οὖν γραμμὴ o) γὰρ ΔΑΟ: οὐδὲ F: οὐδὲ γὰρ M ἐφεξῆς αἱ transp. C

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 1 [Arist. p. 2916. 10] 929

εἰ δὲ xevóv, πλέον ἔσται τὸ xevàv ἐν τοῖς συνεχέσι τῶν ἐξ dw, τουτέστι 217r
τῶν ἐφεξῆς λεγομένων στιγμῶν, ἣ οὐδὲ ἔσται μέγεϑος ὅλως. ὥσπερ γὰρ
ἁπτόμεναι δύο στιγμαὶ μῆχος οὐδὲν ποιοῦσιν, οὕτως οὐδὲ στιγμὴ xal xevóv."
μήποτε οὖν ὀρθῶς ἐνοήσε τὸ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ῥηϑὲν ὁ Εὔδημος, ὅτι 96

ὃ οὐχ ἁπλῶς ἀναιρεῖ τὸ ἐφεξῆς εἶναι στιγμὴν στιγμῇ 7] τὸ νῦν τῷ νῦν, ἀλλὰ
τὸ οὕτως εἶναι ἐφεξῆς, ὥστε ἐχ τούτων εἶναι τὸ μῆχος T) τὸν χρόνον. εἰ
γὰρ μεταξὺ τῶν στιγμῶν xal τῶν νῦν γραμμή ἐστι xal χρόνος, πῶς ἐχ
τῶν ἐφεξῆς στιγμῶν εἴη ἂν συγχειμένη ἢ γραμμή, εἴπερ πέρατα μόνον αὐ-
τῆς εἰσιν ai ἐφεξῆς στιγμαί:

10 Ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρος xal οὕτως ἐπεχείρησε τῷ λόγῳ “ὁμογενῆ, φησίν,
τῶν σημείων τὴν γραμμὴν εἶπεν xal τῶν νῦν τὸν χρόνον xat' αὐτοὺς
ἐχείνους, εἴγε ἕχαστον αὐτῶν ἐξ ἀμερῶν σύγχειται, ὡς αὐτοί φασιν, ἢ μὲν 80
γραμμὴ τῶν σημείων, ὃ δὲ χρόνος τῶν νῦν. ὥστε xat' αὐτοὺς ἐχείνους
οὐχ ἐφεξῆς τὰ σημεῖα, εἴ γε τὸ ἐξ αὐτῶν γινόμενον xat! αὐτοὺς μεταξύ

15 ἐστιν αὐτῶν, ὃν αὐτοῖς ógo[evéc." xal ἔοιχεν ὃ ᾿Αλέξανδρος πανταχοῦ τὸ
ἐφεξῆς νομίζειν ἀναιρεῖν τὸν ᾿Αριστοτέλη, ἀλλὰ μὴ τὸ οὕτως ἐφεξῆς εἶναι,
ὥστε Éx τούτων τὸ μῆχος εἶναι T) τὸν χρόνον. ὅπερ σαφῶς δι᾽ αὐτῶν
τῶν λέξεων ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐσήμανεν. .

*A

p. 231510. Ἔτι διαιροῖτο dv εἰς ἀδιαίρετα ἕως τοῦ ἣ εἰς ἀδιαίρετα. 85
20 τοῦτο δὲ συνεχές.

Καὶ τοῦτο οἶμαι τὸ ἐπιχείρημα τοῦ αὐτοῦ δειχτιχόν ἐστι τοῦ μηδὲ
ἐφεξῆς εἶναι τὰ ἀμερῇ, ὥστε ἐχ τούτων εἶναι τὸ μῆχος T, τὸν χρόνον. 40
δηλοῖ δὲ xal τὸ ἔτι προσχείμενον, ὅτι πρὸς τὸ αὐτὸ xal οὗτος ὁ λόγος
πεπόρισται. ἔστι δὲ τοιοῦτος" εἰ ἐχ τῶν ἐφεξῆς ἀμερῶν τὸ συνεχές ἐστι,
τουτέστιν ἢ γραμμὴ καὶ ὃ χρόνος, περὶ dw εἴρηται τὸ Éxdtepov, ἣ μὲν
ἐχ στιγμῶν, ἣ δὲ ἐχ τῶν νῦν, xal διαιροῖτο ἄν εἰς τὰ ἐφεξῆς ἀδιαί-
pera: ἐξ ὧν γὰρ ἔχαστον σύγχειται, εἰς ταῦτα xal διαιρεῖται. χαὶ
ἔστιν αὕτη τοῦ συνημμένου $ ἀπόδειξις, $ δὲ πρόσληψις λοιπὸν ἐξ ἀναι-
ρέσεως τοῦ ἑπομένου: ἀλλὰ μὴν οὐδὲν ἦν τῶν συνεχῶν εἰς ἀμερῇ
80 διαιρετόν. xal τὸ συμπέρασμα ftot ἣ ἐπιφορὰ ὡς σαφὴς παρεῖται, ὅτι 46

τὸ συνεχὲς οὐ σύγχειται Éx τῶν ἐφεξῆς duspüv. τὴν δὲ πρόσληψιν τὴν
λέγουσαν μηδὲν τῶν συνεχῶν εἰς ἀμερῇ διαιρετὸν εἶναι δείχνυσι μεταλαβὼν
τὸ συνεχὲς εἰς τὸ μεταξύ (τὸ γὰρ μεταξὺ ἦν ἢ γραμμή xal 6 χρόνος),

ND
e

2 ἢ) xai coni. Spengel ὅλως μέγεϑος 88 3 στιγμὴ ACM: στιγμαὶ aF 4 ivvor-
gat δοχεῖ ΔΕ ῥηϑὲν) εἰρημένον CM 9 οὐχ ἀναιρεῖ ἁπλῶς a ἁπλῶς om. F: ἀπ-
λοῦν Μ 8 μόνον] μὲν F 9 αἱ om. F . 1l τῶ σημείωψ C εἶπεν] εἶναι F
τῶ} νῦν C 12 ὡς 6 αὐτὸς φησὶν F: ὡς αὐτός φησιν a 13 δὲ om. F 15 ὃν]
ὧν Εὶ 16 ἀριστοτέλην aCM 11 σαφῶν 8 αὐτῶν aAF: τῶν C: om. M 18 6 dp.
post σαφῶς C 19 διαιρεῖτο C ἀδιαίρετα corr. in del διαιρετὰ A j| εἰς ἀδιαίρετα
om.F post ἀδιαίρετα suppl. ἣ eic del διαιρετά ex Arist. a, cf. p. 330,8. 22 «à μέρη Ε
28 ἔτι τὸ invertit F προχείμενον AF 24 εἰ om. C! 28 συνηγμένου F 29 οὐδὲν
ἣν τῶν] οὐδὲ ὄντων F 80 σαφὲς Μ 3l ob om. M 32 pyàF 388 ἡ om.aF

' Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 9

920 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 1 (Arist. p. 231*10]

x«l λέγει ὅτι ἄλλο γένος οὐχ οἷόν τε elvat μεταξὺ τῶν ἀδιαιρέτων 217r
(οὐ γὰρ οἷόν τε μεταξὺ τούτων εἶναι τὸ φαιὸν ἢ τὸ χλιαρόν), ἀλλ᾽ ἣ τὸ
διαιρετὸν ἢ τὸ ἀδιαίρετον, χαὶ μάλιστα εἰ ἐχ τῶν ἀδιαιρέτων συγχεῖσϑαι
λέγοιτο τὸ μεταξύ. χαὶ γὰρ ἀντιφατιχή ἐστιν ἢ διαίρεσις ἐν τῷ γένει 50
5 τούτῳ f, τοῦ διαιρετοῦ xal ἀδιαιρέτου. εἰ οὖν ἀδιαίρετον μὴ ἔστι τὸ
μεταξὺ συνεχές, εἴπερ συγχεῖσϑαι λέγεται ἐχ τῶν ἀμερῶν, τὸ δὲ συγχεί-
μενον xal διαιρεῖται, ἀνάγχη διαιρετὸν αὐτὸ elvat, xal ftot εἰς ἀδιαίρετα
ἣ εἰς del διαιρετά. ἀλλὰ τοῦ μὴ εἰς ἀδιαίρετα ἐφεξῆς προστίθησι τὴν
ὑπόμνησιν" “εἰ γὰρ εἰς ἀδιαίρετα, ἔσται ἀδιαίρετον ἀδιαιρέτου ἀἁπτόμενον᾽,
10 ἵνα γένηταί τι ἕν ἐξ αὐτῶν: ὅπερ ἀπεὸδείχϑη ἀδύνατον ὄν. ζητεῖ δὲ |
6 ᾿Αλέξανδρος, πῶς ὑγιὴς f; δεῖξις, εἰ διὰ μὲν τοῦ μὴ διαιρεῖσϑαι τὸ 217»
συνεχὲς εἰς ἀμερῇ δείχνυσιν, ὅτι μηδὲ σύγχειται ἐξ ἀμερῶν, ὅτε ἔλεγεν
ἀλλ οὐδὲν ἣν τῶν συνεχῶν εἰς ἀμερῇ διαιρετόν, τὸ δὲ μὴ διαιρεῖ-
σϑαι εἰς ἀμερῇ δείχνυσι διὰ τοῦ μὴ ἅπτεσθαι τὰ ἀμερῇ ἀλλήλων, τουτ-
15 ἔστι μὴ συγχεῖσθαι ἀλλήλοις, δι᾿ οὗ ἔδειξεν ἤδη ὅτι ἐξ ἀμερῶν οὐχ οἷόν ὃ
τε συγχεῖσϑαι τὸ μέγεθος. xal λύει τὴν ἔνστασιν λέγων ἄλλο εἶναι τὸ ἐπι-
χείρημα τὸ ἀπὸ τοῦ μεταξὺ τὸ λέγον, ὅτι ἣ διαιρετόν ἐστιν Y, ἀδιαίρετον,
xal εἰ διαιρετόν, ἣ εἰς ἀδιαίρετά ἣ εἰς ἀεὶ διαιρετά. εἰ τοίνυν τὸ
συνεχὲς μήτε ἀδιαίρετόν ἐστι, μήτε διαιρετὸν εἰς ἀδιαίρετα, ἐξ ἀνάγχης ἄν
40 εἴη διαιρετὸν εἰς ἀεὶ διαιρετά. "xal πιστοῦται. φησίν, αὐτὸ ἐχ τούτου.
εἰ εἰς ἀδιαίρετα διαιροῖτο, “ὩΙἔσται ἀδιαίρετον ἀδιαιρέτου ἁπτόμενον᾽, ἵνα
Ἱένηται τὸ συνεχές. μήποτε δὲ οὐδέ, ὡς εἴρηται πρότερον, διαλληλός
ἐστιν f, δεῖξις, ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ μὴ ἅπτεσθαι ἀλλήλων τὰ ἀμερῇ πρότερον μὲν
ἔδειξεν, ὅτι οὐ σύγχειται ἐξ ἀμερῶν τὰ συνεχῇ (οὐχ ὅτι ταὐτὸν τὸ ἅπτε-
25 σῦϑαι xai τὸ συγχεῖσϑαι ἥτοι συνεχίζεσϑαι, ἀλλ᾽ ὅτι προηγεῖται πάντως τὸ
ἅπτεσθαι τοῦ συνεχίζεσϑαι), νῦν δὲ δείχνυσιν ἐκ τοῦ αὐτοῦ παλιν, ὅτι οὐ
διαιρεῖται εἰς ἀμερῇ τὰ συνεχῆ. ἐχ δὲ τούτου ὅτι οὐδὲ σύγχειται ἐξ ἀμε-
ρῶν. ὥστε ἄμφω μὲν ἐκ τοῦ μὴ ἅπτεσϑαι δείχνυται, τὸ δὲ μὴ συγχεῖ-
σϑαι xal ἐχ τοῦ μὴ διαιρεῖσθαι, xal οὐχ ἔστιν αὕτη διάλληλος f, δεῖξις.
30 μήποτε δὲ ἐπὶ τῶν τοιούτων οὐδὲ ἔστιν ἄτοπος ἢ διάλληλος δεῖξις" εἰ γὰρ
μὴ διαιρεῖται εἰς ἀμερῇ, οὐ σύγχειται ἐξ ἀμερῶν, xal εἰ μὴ σύγχειται ἐξ
ἀμερῶν, οὐ διαιρεῖται εἰς ἀμερῆ xal ἐπὶ πάντων τῶν ἀλλήλοις ἀνταχολου-
ϑούντων- εἰ γὰρ τέτοχε, γάλα ἔχει, καὶ εἰ γάλα ἔχει, τέτοχεν.
Προστίϑησι δὲ xal τοιαύτας τινὰς ἐπιχειρήσεις ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐχ τοῦ
35 Εὐδήμου λαβών’ “εἰ ἔστιν ἐξ ἀμερῶν μέγεϑος, ἔσται γραμμὴ γραμμῆς

μα

0

—
et

4 λέγεται aF 9 post xai add. τοῦ aF 1 χαὶ ACM: xal ex xav F: om.a αὐτὸ Otatpe-
τὸν ΔῈ 8 προστίϑησι) p. 291016 10 ἕν AF: post αὐτῶν CM: om. a óv om. aF
12 συγχεῖσϑαι F 13 οὐδὲ ἦν tt τῶν 88 τὸ in ras. A 16 λύειν M 11 τὸ (ante

λέγον) om. ἃ λέγων, sed corr. C 7; (post ὅτο) om. F 18 xal εἰ διαιρετὸν aF?: om.
ACF!M 21 διαιροῖτο CM : ótap-oixo sic Α : διαιρεῖται aF 22 διαλλήλους ut v. 29 ΟἹ
23 ἡ δεῖξις ἐστίν aF μὴ om. M πρῶτον ΔΕ 25 πάντως προηγεῖται aF 26 ante ὅτι
add. xal u 21 τούτων F οὐδὲ] οὐδὲν M 28 post ὥστε add. εἰ ἃ 29 xai (ante οὐχ)
om. a ἡ om.F 90 ἐπὶ] ἐπεὶ F ἄτοπον CM 32. 33 ἀνταχολουϑούντων A: dxo-
λουϑούντων CFM: ἀναχολουϑούντωνα 35 Εὐδήμου] fr. 62 p. 85,20 ἔξω μερῶν M

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 1 [Arist. p. 231*10. 15] 931

στιγμῇ μείζων. ἀλλ᾽ εἰ τοῦτο, 7) 60 διαιρεθήσεται πᾶσα γραμμὴ δίχα, ἣ 21τν
εἰ διαιραῖτο, xal ἣ ἐκ περισσῶν συγχειμένη διαιροῖτο ἄν. οὕτω δὲ dy εἴη ei
χαὶ τὸ σημεῖον διαιρούμενον. ἔτι εἰ ὅλως γραμμὴ γραμμῆς σημείῳ μεί-
ζων, xal χύχλος dv εἴη χύχλου: ὥστε ὁ μὲν ἐξ ἀρτίων, 6 δὲ ἐχ περισσῶν.
Y, οὖν τὸν ἐχ περισσῶν οὐ διαιρήσομεν εἰς ἡμιχύχλια T, τὸ σημεῖον δίχα
διαιρήσομεν.᾽ τὴν δὲ διαίρεσιν ἐποιήσατο τοῦ διαιρετοῦ εἰς ἀδιαίρετα 7,
del διαιρετά, ἵνα τὸ συνεχὲς ἐν τῷ διαιρετῷ εἰς ἀεὶ διαιρετὰ περιγράψῃ.

Qt

p.231515 Φανερὸν δὲ xal ὅτι πᾶν συνεχὲς διαιρετὸν ἕως τοῦ Ev 90
γὰρ τὸ ἔσχατον xal ἅπτεται τῶν συνεχῶν.

10 Δείξας ἐν τοῖς προτέροις ἐπιχειρήμασιν, ὅτι τὸ συνεχὲς οὐ σύγχειται
ἐξ ἀμερῶν, νῦν δείχνυσιν ὅτι οὐδὲ διαιρεῖται εἰς ἀμερῇ. ὅτι μὲν yàp διαι-
ρετὸν τὸ συνεχὲς μέγεϑος ἔχον, πρόδηλον, xal ὅτι ἀνάγχη τὸ διαιρούμενον
7| εἰς διαιρετὰ ἣ εἰς ἀδιαίρετα διαιρεῖσϑαι, ὡς προείρηται. οὐ γὰρ ἔστι τι
τῆς ἀντιφάσεως μεταξύ. ὅτι ὃὲ οὐχ εἰς ἀδιαίρετα διαιρεῖται τὸ συνεχές, 80
δείχνυσιν ix τοῦ συμβαίνειν ἀδιαίρετον ἀδιαιρέτου ἅπτεσθαι" εἰ γὰρ ἕν τὰ
ἔσχατα τῶν τὸ συνεχὲς ποιούντων γίνεται, ἀνάγχη πρότερον ἅψασϑαι αὐτὰ
ἀλλήλων, xal οὕτως εἰς τὸ ἕν συναλείφεσθαι. ὥστε εἰ Bv γίνεται, πάντως
xai ἅπτεται, εἰ μέντοι ἅπτεται, οὐ πάντως ἕν. διὸ ὡς αἴτιον τελιχὸν τοῦ
ἅπτεσθαι τὸ Bv γίνεσϑαι εἶπεν’ οὐ γὰρ οἷόν τε ἕν γενέσϑαι τὰ μὴ ἁψά-
20 μενα μεγέϑη. ὅτι δὲ ἀδύνατον ἐξ ἁπτομένων ἀμερῶν γενέσϑαί τι συνεχές, 85
τουτέστι μέγεϑος, ἔδειξε πρότερον ἐχ τῆς τῶν ἁπτομένων διαιρέσεως. οὔτε
Ἱὰρ μέρει δυνατὸν ἅπτεσθαι τὰ ἀμερῇ, οὔτε ὅλον ὅλου ἁπτόμενα τὰ μέρη
xai ἐφαρμόζοντα ἀλλήλοις συνεχές τι ποιεῖν, διότι τὸ συνεχὲς ἄλλο ἀλλα-
χηυῦ μέρος ἔχει. ^" xowótspov δέ, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, τὸ ἐξ ἁπτομένων
25 συγχείμενον μέγεϑος λέγεται Guyeyéc, xai οὕτως ἀχούει ὡς τοῦ ᾿Αριστο-
τέλους εἰπόντος “ἕν γὰρ τὰ ἔσχατα, ἢ ἅπτεται τὰ ἔσχατα τῶν συνεχῶν᾽.
μήποτε δὲ οὐ τὸ ἐξ ἁπτομένων εἶπεν συνεχὲς ὁ ᾿Αριστοτέλης, ἀλλ᾽ ὅτι τὸ 40
ἔσχατον τῶν συνεχῶν τῶν ποιούντων τι μεῖζον συνεχὲς ἐξ ἑαυτῶν ἔν ἐστιν"
εἰ δὲ ἕν, xal ἅπτεσθαι ἀνάγχη, ὡς εἴρηται" οὐ γὰρ γίνεται ἕν μὴ πρότερον
30 ἁψαμενα.

1 ἣ (ante οὐ) om. F 2 διαιροῖτο ΑΟΜ: διαιρεϑήσεται 8Ε ἡ om. F 3 ἔτι
εἰ 8A: ἐπεὶ FM: xal ἐπεὶ C γραμμὴ] γραμμῆς C! σημεῖον C! 4 ὁ μὲν aAF:
τὸ μὲν M: elvat τὸν μὲν C ὁ δὲ ix περισσῶν &A"F: τὸ (τὸν C?) δὲ dx περισσῶν CM:
om. A! 9 διαιρήσομαι utroque loco F 6 ἣ εἰς ἃ 1 διαιρετά) διαιρεῖται F!
ἀεὶ διαιρετὰ] ἀδιαίρετα F: del (om. διαιρετὰ) Οἱ 8 xal ὅτι 4: ὅτι xal CM: ὅτι F
8. 9 ἕν γὰρ τὸ ἔσχατον xal om. F 10 πρωτέροις M οὐ om. F 11 ὁείχνυσι
νῦν aF μὲν om. F 11. 12 διαιρετὸν CFM: διαιρεῖται ἃ et, εἴ in ras, A

13 ἀδιαίρετα ?) εἰς διαιρετὰ aF τι om. CM 18 εἰ μέντοι ἅπτεται om. M

μέντοι xal aF διὸ xai C τοῦ] τὸ F 20 ἐκ μὴ ἁπτομένων F μερῶν
aF τῇ τὸ FM 21 πρότερον] p. 23152 sqq. 32 τὰ μέρη aA'CMFE: τὰ
ἀμερῇ corr. A? 22 ποιεῖ aF 24 ἐξ) δὲ F 20 λέγεσϑαι aF οὗτος F
ὡς] ἐπὶ a 26 ἢ] ἢ ΔΙΌ: 7; aFM 28 ἐμποιούντων aF tt] τὸ CM

29 ἕν om. C

—
[1]

9*

932 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 1 (Arist. p. 2810 18]

p.231»18 Τοῦ δὲ αὐτοῦ λόγου μέγεϑος xal χίνησιν xal χρόνον 917:
ἕως τοῦ | εἰ δὲ μὴ χινήσεις, τὴν χίνησιν μὴ ἐχ χινήσεων εἶναι. 218r

Δείξας χοινῶς ὅτι οὐδὲν συνεχὲς ἐξ ἀδιαιρέτων σύγχειται οὐδὲ διαι-
ρεῖται εἰς ἀδιαίρετα, ἐπειδὴ τῶν συνεχῶν ὡς συνελόντι εἰπεῖν τρία ἐστί,

5 μέγεϑος xai χίνησις xal χρόνος, δείχνυσι νῦν ὅτι ὃ αὐτός ἐστιν ἐπ᾽ αὐ-
τοῖς λόγος. xal ὁμοίως 7, ἐξ ἀδιαιρέτων σύγχειται πάντα χαὶ διαιρεῖ-
ται εἰς ἀδιαίρετα 7, οὐδὲν αὐτῶν. καὶ πρῶτον δείχνυσιν, ὅτι ὁμοίως ἔχει
τῷ μεγέϑει f, χίνησις, x«i τότε, ὅτι xal ὁ χρόνος τὸν αὐτὸν ἔχει τούτοις 10
λόγον. ὅτι δὲ εἰ τὸ μέγεθος ἐξ ἀδιαιρέτων σύγχειται, καὶ ἣ χίνησις ἣ ἐπ’

10 αὐτοῦ ἐχ τοσούτων ἀδιαιρέτων χινήσεων συνεστήξεται, δείχνυσι πρῶτον ἐπὶ
ἐχϑέσεως ὡς εἴωϑε τὸ πρόβλημα σαφηνίσας. εἰ γὰρ εἴη μέγεϑος τὸ ΑΒΓ
ix τριῶν ἀδιαιρέτων τῶν ABI συγχείμενον, xal εἴη τι χινούμενον ἐπὶ τοῦ
ΑΒΙΓΓ μεγέθους τὸ OQ, τὴν ΔΕΖ χίνησιν, ἔσται xal αὔτη ἐξ ἀδιαιρέτων
τινῶν συγχειμένη. xal ἢ μὲν ἔχϑεσις τοῦ προβλήματος τοῦ τὴν ὁμοιότητα

15 παριστῶντός ἐστιν αὕτη. ἣ δὲ ἀπόδειξις χατὰ τὸν δεύτερον τῶν ὑποϑετι- 15
χῶν ἐχ τῆς τοῦ ὁπομένου ἀναιρέσεως γίνεται. ὁ δὲ συλλογισμὸς τοιοῦτος"
εἰ τὸ μέγεθος ἐξ ἀδιαιρέτων, xal ἣ χίνησις ἐξ ἀδιαιρέτων: ἀλλὰ μὴν ἢ
χίνησις οὐχ ἐξ ἀδιαιρέτων, ὡς δείξω: οὐδὲ dpa τὸ μέγεϑος. xal τὸ μὲν
συνημμένον ἐχ τῶν πρότερον δειχϑέντων τέϑειχεν. εἰ γὰρ ἀχολουϑεῖ ἢ

20 χίνησις. τῷ μεγέθει ἐφ᾽ οὗ γίνεται. ὡς δέδειχται, εὐλόγως εἰ τὸ μέγεϑος
εἴη ἐξ ἀδιαιρέτων συγχείμενον, xal v, ἐπ᾽ αὐτοῦ χίνησις. τὴν δὲ πρόσ-
ληψιν τὴν λέγουσαν ᾿ἀλλὰ μὴν ἢ χίνησις οὐχ ἐξ ἀδιαιρέτων᾽ δι᾿ ἄλλου 90
συλλογισμοῦ χατασχευάζει τοιούτου" el f χίνησις ἐξ ἀδιαιρέτων, xal τὸ χι-
γεῖσϑαι ἐξ ἀδιαιρέτων: ἀλλὰ μὴν τοῦτο ἀδύνατον: xal τὸ ᾿γούμενον ἄρα.

25 xal πάλιν τὸ συνημμένον τὸ λέγον “εἰ fj χίνησις ἐξ ἀδιαιρέτων, xal τὸ χι-
γεῖσϑαι ἐξ ἀδιαιρέτων᾽ δείχνυσι χατὰ τὸν δεύτερον ἀναπόδειχτον συλλογιζό-
μενος οὕτως’ λαβὼν ὡς ἀντιστρέφοντα τὸ παρούσης χινήσεως χινεῖσϑαί τι
χαὶ εἰ χινεῖταί τι παρεῖναι χίνησιν, ἐξ οὗ συνάγεται, ὅτι ὡς ἔχει ἣ χίνησις,
ἔχει xal τὸ χινεῖσϑαι, συνάπτει τὸ ἑπόμενον, ποιῶν τὸ συνημμένον tot- 95

————

] λόγου xal μέγεϑος xal χρόνον xal κίνησιν ex Arist. vulg. a: Simplicii lectionem nonnulli
Arist. codd. sequuntur 2 εἰ — χίνησιν om. F xtvfjoetc] χίνησις M: χινήσεις εἰσὶ a
3 ὅτι οὐδὲ M 4 cuvel/il/ ὄντι A: διελόντας F 5 x«l ante χρόνος et post om. aF
δείχνυσιν οὕτως νῦν ὅτι αὐτὸς M 6 ἣ] εἰ F σύγχειται πάντα ΟΜ: πανταχοῦ σύγχειται
aAF 6. 7 xal διαιρεῖται --- σύγχειται (9) om. F 9 δὲ om. M 10 συνέστηχε F
11 εἴωϑε ACM: εἴρηται aF σαφινίσας C 13 9] ὦ in ras. A τὴν δὲ εζ
χίνησιν F ἀδιαφόρων F 16 ἑπομένου) ὑποχειμένου F 18 δείξω ACFM: δείξει
verisimiliter a pév om. F 2] ἐξ] à lacuna relicta M 22 οὐχ om. F
29. 93 6v ἄλλου συλλογιζόμενος οὕτως κατασχευάζει συλλογισμοῦ Εἰ: bU ἄλλου τοιού-
του χατασχευάζει συλλογισμοῦ a 24 ἀλλὰ μὴν --- ἀδιαιρέτων (26) om. F 25 τό
τε συνημμένον Α 25. 26 xai τὸ χινεῖσϑαι ἐξ ἀδιαιρέτων om. C! 28 fortasse xol
(τὸ) el χινηταί τι sic C 29 xai CM: om. aAF συνάπτει AF: xal συνάπτει
CM: συνάπτει δὲ 8

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 1 [Arist. p. 2810 18] 933

oütov: εἰ f, χίνησις ἐξ ἀδιαιρέτων, xal τὸ χινεῖσϑαι ἐξ ἀδιαιρέτων. ἀλλὰ 918r
μὴν τοῦτο ἀδύνατον δειχϑήσεται" ἀχολουϑήσει οὖν τὸ μηδὲ τὴν χίνησιν ἐξ
ἀδιαιρέτων εἶναι, ᾧ τεϑέντι συναποδειχϑήσεται τὸ μηδὲ τὸ μέγεϑος ἐξ
ἀδιαιρέτων εἶναι, ὃ xal πρότερον xaÜ' ἑαυτὸ ἀπεδείχϑη. νῦν ὃὲ προσ-
απεδείχϑη τὸ ὁμοίως ἔχειν τὴν χίνησιν χαὶ τὸ μέγεϑος χατὰ τὸ μὴ εἶναι
ἐξ ἀδιαιρέτων. τὴν μὲν οὖν ἀντιστροφὴν τοῦ παρεῖναι χίνησιν xal τοῦ
xweigÜat ὡς ἐναργῇ παρέλαβεν: οὐ γὰρ οἷόν τε 7) χινεῖσθαί τι μὴ χινή- 30
σξως παρούσης ἣ παρούσης χινήσεως μὴ χινεῖσθϑαι. μετέβη δὲ ἀπὸ τῆς
χινήσεως ἐπὶ τὸ χινεῖσϑαι, διότι ἐπὶ τούτου φανερώτερόν ἐστι τὸ ἑπόμενον
10 ἄτοπον, τῷ ἐξ ἀδιαιρέτων εἶναι, ἥπερ ἐπὶ τῆς χινήσεως αὐτῆς: ἀπὸ γὰρ
τῆς διαφορᾶς τοῦ χινεῖσθαι xal χεχινῇῆσϑαι γίνεται ἣ ἀπόδειξις, ὡς μαϑη-
σόμεϑα, f, ἀναιροῦσα τὸ ἐξ ἀμερῶν τὴν χίνησιν συγχεῖσϑαι.
Λαβὼν οὖν ἐπὶ τῆς ἐχϑέσεως, ὅτι τὸ Q τὸ χινούμενον τὸ Α μέγεϑος,
ἐχινήϑη τὴν τὸ Δ ἔχουσαν ἐπιγεγραμμένον χίνησιν, ὅτι μὴ οἷόν τε τὸ χι- 85
15 νούμενόν τινα τούτων τῶν χινήσεων ἀδιαίρετον εἶναι, δείχνυσι, προλαβὼν
ἀδύνατον εἶναι τὸ χινούμενόν ποϑέν ποι ἅμα τε χινεῖσϑαι ἐφ᾽ ὃ χι-
νεῖται xal χεχινῆσϑαι, xal εἶναι ἐχεῖ ἐφ᾽ ὃ ἐχινεῖτο. τὸ γὰρ εἰς Θήβας
βαδίζον ἀδύνατον ἅμα βαδίζειν τε εἰς Θήβας, καὶ εἶναι ἐν Θήβαις, ὅτε
βαδίζει. ἀλλὰ πρῶτον γίνεται τὸ βαδίζειν εἰς Θήβας τοῦ ἐν Θήβαις εἶναι.
90 τοῦτο προλαβὼν μεταβαίνει πάλιν ἐπὶ τὴν ἔχϑεσιν χαὶ λέγει, ὅτι τὴν Α
ἀμερῇ γραμμὴν ἣ διάστασιν, ἧ παρῆν χίνησις ἣ τὸ ἃ, ἐχινεῖτο τὸ Ὡ 40
χατὰ γὰρ τὴν τὸ ἃ χίνησιν τὸ Q ὑπέχειτο ἐπὶ τῆς Α χινεῖσϑαι. ἀναγχη
οὖν ἢ πρότερον μὲν διιέναι ὕστερον δὲ διεληλυϑέναι ἣ ἅμα διιέναι xal
διεληλυϑέναι’ οὐ γὰρ ἔστι τι μεταξύ. ἀλλ᾽ εἰ πρότερον διιὸν ὕστερον διελή-
25 λυϑε, διαιρετὴ dv εἴη ἢ χίνησις, ὅπερ πιστοῦται διὰ τοῦ, ὅτε διῴει, οὔτε
ἠρεμεῖν ὡς μήπω ἀρξάμενον χινεῖσϑαι (οὐ γὰρ ἔστιν ἐν τῷ ἐξ οὗ ἐχινεῖτο)
οὔτε ἤδη διεληλυϑέναι (οὐχέτι γὰρ ἄν ἐπί τι ἐχινεῖτο, ἀλλὰ μεταξὺ ἦν
τοῦ τε ἐξ οὗ χαὶ τοῦ εἰς 6): εἰ δὲ μεταξύ ἐστιν ἣ χίνησις xal οὐδέπω 45
πᾶσα γέγονε, μεριστὴ ἄν εἴη καὶ διαιρετή. καὶ τοῦτο μὲν ἀχολουϑεῖ τῷ
80 πρότερον διιὸν ὕστερον διεληλυϑέναι, εἴπερ πᾶσα χίνησίς ποϑέν ποι οὖσα

OQ

9 συναχϑήσεται F 4. 9 νῦν δὲ προσαπεδείχϑη om. M 9 τὸ primum] τοῦ A

6 τὴν] τῶν C! 7 ἐναργῶς F ἣ aC: τι in τὸ corr. A': 7| μὴ F: om. M

ph] ? F 8 παρούσης χινήσεως (post 7) transponunt aF μεταβαίνει aF

9 τούτου ΔΑΞΊΟΜ: ταύτης A!F φανερότερον F 10 ἄτοπον om. M τῷ] τὸ
ΕΜ εἴπερ Μ 12 ἡ ἀναιροῦσα) ἣ ἀν. Εὶ συγχεῖσϑαι τὴν χίνησιν ΟΜ

13 Q τὸ] αὐτὸ F: ὦ in ras. τὸ A 14 ἐπιγεγραμμένην F: ἐπιγεγραμμέν Z7] C

14. 15 τὸ χινεῖσϑαι ACE : χινεῖσϑαι M: τὸ χινούμενον ἃ 15 προσλαβὼν CM 16. 17 xc
νεῖται, τ in lit. u litt. C 11 εἰς A(sed t in ras),CM: ix F: ἐς 8 18 βαδίξειν]
βαδίζον A! ix ϑήβας (superser. ὧν) F 19 πρῶτον] cf. Themist. p. 369,13 Sp.
εἰς CM: ἐς aAF 20 προσλαβὼν CM 21 ἡ] ἢ aCM: ἢ A': εἰ A?F παρῆν]
παρ᾽ ἣν A! χίνησιν A'M! ἡ 8ΕΟΜ: 3; A ante ἐχινεῖτο add. ἣν ἃ

22 ὑπόχειται F 28 οὖν A!CM: del. A?: om. aF 24 διῖοι, ὕστερον δὲ ἃ
26 οὐ γὰρ a: οὔτε γὰρ ACFM 27 διελήλυϑεν CM ἦν om. aF 29 τούτω F
τῷ] τὸ F 80 εἴπερ] ἐπεὶ 8

934 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 1 (Arist. p. 3510 18]

μόρια ἔχει, xal τὸ μέν τι αὐτῆς γέγονε, τὸ δὲ μέλλει. εἰ δὲ λέγοι τις, ὅτι 218r
ἅμα διέρχεταί τε xol διελήλυϑεν, ἔσται τὸ βαδίζον ὅτε βαδίζει βεβαδιχὸς
ἤδη xal χεχινημένον, xal ἐν ἐχείνῳ ὧν, ἐφ᾽ ὃ χινεῖται’ οὗ τί dy εἴη ἀδυ-
νατώτερον:
5 Εἴτα προστίϑησί τι, ὅπερ εἰχὸς ἦν τινα εἰπεῖν, ὅτι ἐπὶ μὲν τοῦ ὅλου
μεγέθους τοῦ ΑΒΓ τοῦ ἐξ ἀμερῶν συγχειμένου, μὴ ὄντος δὲ ἀμεροῦς, τὸ 5o
Q χινεῖσϑαι τὴν ΔΕΖ χίνησιν, μηχέτι δὲ xal ἑχάστην τούτων τῶν ἀμερῶν
χινεῖσϑαι ἀλλὰ χεχινῆσθαι" οὕτω γὰρ οὐχέτι δόξει ἀχολουϑεῖν τὸ ἅμα τε
χινεῖσϑαι xal χεχινῇσϑαι" ἐπὶ μὲν γὰρ τῆς ὅλης ἔσται χινούμενον, οὐχέτι
10 μέντοι xai xaÜ' ἕχαστον τῶν μορίων αὐτῶν τῶν ἀδιαιρέτων ἔσται χινού-
μενον. ϑεὶς δὲ τοῦτο ἐπάγει τὰ ἑπόμενα ἄτοπα τῇ τοιαύτῃ ὑπονοίᾳ" jj
τε γὰρ χίνησις ἔσται συγχειμένη οὐχ ἐχ χινήσεων ἀλλ᾽ ἐχ χινημάτων,
τουτέστιν ἐχ τῶν περάτων τῆς χινήσεως, xal ix τοῦ | χεχινῇσϑαι. 218v
$ γὰρ ΔΕΖ χίνησις οὐχ ἕξει τὰ μόρια τὰ Δ xal E xal Z χινήσεις" χεχι-
15 νῆσϑαι γὰρ ἔχειτο ταῦτα, οὐ χινεῖσϑαι. ὁμοίως δὲ xal τοῦ χινεῖσϑαι τὰ
μόρια ἔσται οὐ χινεῖσϑαι, ἀλλὰ χεχινῆσϑαι, xal διαιρεϑήσεται τὸ χινεῖσϑαι
εἰς μόρια, ἃ οὐ χινεῖσϑαι ἔστιν, ἀλλὰ χεχινῇσθϑαι.
Ἐπαγει δὲ xol ἄλλο ἄτοπον ἀχολουϑοῦν ταύτῃ τῇ ὑποϑέσει, τὸ χεχι-
νῆσϑαί τι μὴ πρότερον χινούμενον οἷον βεβαδιχέναι τι μὴ πρότερον βαδίσαν. 5
90 χεῖται μὲν γὰρ χινεῖσϑαι τὸ Q τὴν ΔΕΖ χίνησιν ἐπὶ τοῦ ABT μεγέϑους"
οὔτε δὲ ἐπὶ τοῦ Α χινεῖται (χεχίνηται γὰρ ἐπ᾽ αὐτοῦ) οὔτε ἐπὶ τοῦ B,
6uoíec δὲ οὐδὲ ἐπὶ τοῦ D. τὴν ὅλην ἄρα χίνησιν χεχινημένον ἔσται μὴ
χινούμενον αὐτὴν πρότερον. ὅτι δὲ οὐ πάντῃ ἀπίϑανον ταύτην τέϑεικε τὴν
ἔνστασιν, δηλοῖ τὸ xal ϑέντος αὐτὴν xai διαλύσαντος τοὺς περὶ "Emixoupov
25 ὅμως ὕστερον γενομένους οὕτω λέγειν τὴν χίνησιν γίνεσϑαι. ἐξ ἀμερῶν
γὰρ xai τὸ μέγεθος καὶ τὴν χίνησιν xal τὸν χρόνον εἶναι λέγοντες ἐπὶ piv 10
τοῦ ὅλου μεγέϑους τοῦ ἐξ ἀμερῶν συνεστῶτος χινεῖσϑαι λέγουσι τὸ χινού-
ἁξνον, χαϑ’ ἕχαστον δὲ τῶν ἐν αὐτῷ ἀμερῶν οὐ χινεῖσϑαι, ἀλλὰ χεχινῇ.-
σϑαι, διὰ τὸ εἰ τεϑείη xai ἐπὶ τούτων χινεῖσϑαι τὸ ἐπὶ τοῦ ὅλου χινού-
80 μενον διαιρετὰ αὐτὰ ἔσεσθαι.
Ἐπαγει δὲ xal ἄλλο ἄτοπον τῷ λέγοντι λόγῳ, ἐπὶ μὲν τοῦ ABT μεγέ-
ϑους τοῦ ἐξ ἀμερῶν μὲν Guqxetpévou, μὴ ὄντος δὲ ἀμεροῦς, χινεῖσϑαι τὸ
Q τὴν ΔΕΖ χίνησιν, μηχέτι δὲ xal ἐπὶ ἑχάστου τῶν ABI ἀμερῶν χινεῖ-

1 μέν τι] μέντοι C'!F λέγοι aAF: λέγει Μ: μέλλοι sed corr. C! 2 τε διέρχεται
aFM 3 χινημένον C! ἐφ᾽ ὧ M χινῆται C! 9 τι, ὅπερ] ὅτι εἴπερ F
1Ω1838Ε xal om. ΔΕ post ἀμερῶν additum συγχεῖσϑαι del. F 8 χε-
χινεῖσϑαι CF 9 οὐχέτι] οὐ F 11 δὲ] δὴ a ἐπάγει post ὑπονοία ponunt
aF ἀπονοίαι A 12 χινήσεως F rou versiculo extremo, tum τουτ-
ἐστιν C τοῦ scripsi cf. Themist. p. 370,14: τῶν libri χεχινεῖσϑαι ut libri
hic saepius a 14 5$] εἰ, sed corr. M τὰ δεξ F 19 οὐ] à F xal
om. CM 20 τὴν] τὴν δὲ M 22 οὐδὲ] καὶ F 23 τέϑηχε C 24 ἔχστασιν M
"Exíxoupov] fr. 218 p. 198,15 Us. 26 xal τὸ μέγεθος post χίνησιν ponit a 28 xal
xaü' F μερῶν, sed corr. M 29 εἰν M 3] xci om. M 32 χεχι-

νεῖσϑαι F 33 Q] ἢ F itemque p. 935,3

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 1 [Arist. p. 281018. 232418] 935

σθαί τι ἀλλὰ χεχινῆσϑαι. xal ἔστιν ἐναργὴς ὃ ἔλεγχος. εἰ γὰρ τὸ me- 3185
φυχός, φησί, χινεῖσθαι, ὅτε πέφυχεν, ἀνάγχη ἠρεμεῖν 7) χινεῖσθϑαι, ὅτε δὲ 16
τὴν ΑΒΓ μεριστὴν χινεῖται συνεχῶς τὸ O, οὔτε ἐν τῷ Α οὔτε ἐν τῷ B
οὔτε ἐν τῷ [' χινεῖται, ὡς λέγουσιν, ἠρεμοίη ἄν. ἀλλ᾽ ἔχειτο xal χινεῖ-
σϑαι ἐπὶ τοῦ ΑΒΓ μεγέθους συνεχῶς. xaítot εἰ ἐν πᾶσι τοῖς ΑΒΓ μο-
ρίοις συνεχῶς ἠρεμεῖ, xal ἐν παντὶ dv αὐτιῷ ἠρεμοίη. ὥστε ἅμα xol χι-
νηύμενον Gv εἴη τὸ αὐτὸ χατὰ τὸ αὐτὸ xal ἠρεμοῦν συνεχῶς, οὗ τί dv
εἴη ἀδυνατώτερον:
Καὶ τέταρτον δὲ ἄτοπον ἐπάγει τῷ λόγῳ σποράδην μὲν ἐν τοῖς προ- 30
10 δεδειγμένοις εἰρημένον, νῦν δὲ ἐν ἰδίῳ χαταταχϑὲν ἐπιχειρήματι. τὰ γὰρ
ΔΕΖ ἀδιαίρετα ἥτοι χινήσεις εἰσὶν ἢ οὐ χινήσεις: ἀλλ᾽ εἰ μὲν χινήσεις,
ἔσται τι παρούσης χινήσεως αὐτῷ μὴ χινούμενον ἀλλὰ ἠρεμοῦν" τὸ γὰρ Q
ὅτε μὲν ἐπὶ τοῦ Α ἦν, παρὴν αὐτῷ ἢ ἃ χίνησις, ὅτε δὲ ἐπὶ τοῦ B ἣ E,
ὅτε δὲ ἐπὶ τοῦ Γ΄ $ Z. εἰ δὲ μὴ χινήσεις τὰ ΔΕΖ, ἣ χίνησις ἔσται οὐχ
15 ἐχ χινήσεων συγχειμένη, οὐδὲ τὰ μέρη ἑαυτῆς χινήσεις ἔχουσα. χαὶ δῆλον
μέν, ὅτι ὃ λέγων ἐξ ἀμερῶν συγχεῖσϑαι xal τὸ μέγεϑος xal τὴν χίνησιν 25
χαὶ τὸν χρόνον, τοῦτο οὐχ ὡς ἄτοπον προσδέχοιτο ἄν, ἀλλ' ὡς ἐχ τῶν
ἄλλων δεδειγμένου τοῦ τὴν χίνησιν μὴ ἐξ ἀμερῶν συγχεῖσϑαι, τῷ δὲ λέ-
4ovtt ἐπὶ τοῦ Α xal τοῦ B xoi τοῦ [' μεγέϑους μὴ κχινεῖσϑαι ἀλλὰ χεχι-
20 νῆσϑαι, εἰχότως ἐπῆχται xal τοῦτο τὸ ἐπιχείρημα.

Q

p.232»18 Ὁμοίως δὲ ἀνάγχη τῷ μήχει xal τῇ χινήσει ἕως τοῦ
χαὶ ἣ τὸ Α ἔσται διαιρετή.

Προϑέμενος δεῖξαι, ὅτι ὁμοίως ἔχουσι τὸ μέγεϑος xal ἢ χίνησις xai

6 χρόνος πρὸς τὸ ἐχ διαιρετῶν εἶναι 7 ἐξ ἀδιαιρέτων, καὶ δείξας πρῶτον,

25 ὅτι ὡς ἔχει τὸ μέγεθος οὕτως ἔχει xal ἢ χίνησις, xal ὅτι ἑχάτερον ἐκ

διαιρετῶν ἐστι τῶν μερῶν, προστίϑησι νῦν, ὅτι ὁμοίως τῷ μεγέϑει, ἐφ᾽
οὗ ἣ χίνησις, xal τῇ χινήσει xal τὸν χρόνον ἔχειν ἀνάγχη πρὸς τὸ ἐξ $$

ἀδιαιρέτων εἶναι Y, μή. εἰ γὰρ ἐχεῖνα ἐξ ἀδιαιρέτων, καὶ 6 χρόνος ix

τῶν νῦν ἔσται ὄντων ἀδιαιρέτων. χαὶ τὸ ἕτερον δῆλον ὅτι ἀληϑές. ὅπερ

80 νῦν μὲν ὡς ἐναργὲς οὐ προστέϑειχεν, ὅτι xal εἰ ἐχ διαιρετῶν ἐχεῖνα, xal

ὃ χρόνος ἐχ διαιρετῶν. τοῦτο δὲ αὐτὸ δειχνύς, ὅτι εἰ τὸ μέγεϑος χαὶ ἢ

3. 4 Bet Γ commutat F 4 ἔχοιτο κεχινῆσϑαι M. xal fortasse delendum 9 εἰ om. F

6 iy] οὐ F 1 χατὰ τοῦ αὐτοῦ ἠρεμοῦν F 9 ἐν om. M 11 ἤτοι] εἴτοι C

12 αὐτῶ ante χινήσεως ponunt CM: αὐτὸ F: αὐτῶι, superscr. τῶι A! 13 τοῦ A]
τοῦ om. F ὅτε δὲ} ὅτι δὲ Ε' 15 χινήσεως aF τὰ] àn xata? αὐτῆς a

16 μὲν om. aF συγκχεῖσϑαι) χινεῖσϑαι F xai (post συγχεῖσϑαι) om. a 11 ἀλλ᾽
ὡς om. F δεδειγμένου ΔΑ : δεδειγμένον CM: compendio incerto F 18 post
ἀμερῶν add. εἶναι C δὲ CM: om. aAF 19 τοῦ ante B et Γ᾿ om. aF

24 πρὸς τὸ διαιρετὸν εἶναι F .29 ὅτι om. C post χίένησις praecepta νῦν ὅτι
del. F 26 ἐστι om. F μεγέϑη C 2" xai (post χινήσει) om. CM

80 ὅτι εἰ xal 88 81] xoi ἡ CFM: ἣ ἡ aA

936 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 1 [Arist. p. 232418]

χίνησις ἐξ ἀδιαιρέτων, xal ὁ χρόνος ἐξ ἀδιαιρέτων ἔσται, ἐχ τούτου δεί- 918v
χνυσι χαὶ τὸ νῦν προχείμενον συλλογίζεσϑαι τὸ ὁμοίως ἔχειν χαὶ πρὸς τὸ
ἐχ διαιρετῶν 7, ἐξ ἀδιαιρέτων συγχεῖσϑαι τῇ χινήσει τὸν χρόνον.

Κατὰ μὲν τὴν γραφὴν τὴν λέγουσαν εἰ γὰρ πᾶσα διαιρετός, τουτ- 40
ἔστιν εἰ διαιρετὸς πᾶσα ἣ γραμμὴ ἣ διάστασις (ἔϑος γὰρ τῷ ᾿Δριστοτέλει
ϑηλυχῶς τὰ μεγέϑη χαλεῖν διὰ τὸ γραμμὴν ἀντὶ τοῦ μεγέϑους ἐχτίθεσϑαιλ,
εἰ οὖν διαιρετὸς ἣ γραμμὴ 7) ἣ χίνησις, ἐπειδὴ τὸ ἰσοταχῶς χινούμενον
ἔλαττον μέγεϑος ἣ ἔλαττον μέρος χινήσεως ἐν ἐλάττονι χρόνῳ δίεισιν (οὐ
γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ καὶ τὸ μεῖζον χαὶ τὸ ἔλαττον 7| τοῦ μεγέθους 7,
10 τῆς κινήσεως χινήσεται) τὸ ἰσοταχῶς χινούμενον συνδιαιρεϑήσεται τῷ με-

γέϑει 7] τῇ χινήσει xal ὃ χρόνος. οὗ γὰρ ἔστιν ἔλαττόν τι λαβεῖν, τοῦτο 46
διαιρετὸν ἔσται. εἰχότως οὖν ἐπήγαγεν, ὅτι xal ὁ χρόνος διαιρετὸς ἔσται.
οὕτω δὲ ἀπὸ τοῦ μεγέθους διαιρετὸν δείξας τὸν χρόνον, τῇ αὐτῇ ἐφόδῳ
ἀπὸ τοῦ χρόνου τὸ μέγεϑος διαιρετὸν δείχνυσι. τάχα δὲ ἵνα xal τοῦ
18 πᾶσα ἀβιάστως ἀχούσωμεν ἐπὶ τῆς χινήσεως, ῥητέον ἀπὸ μὲν τῆς χινή-
σεως τὸν χρόνον δεδεῖχϑαι διαιρετόν, ἀπὸ δὲ τοῦ χρόνου τὸ μέγεϑος. εἰ
Ἱὰρ πᾶς χρόνος διαιρετός, xal ἐχεῖνος ἐν ᾧ χινεῖταί τι τὸ Α μέγεθος τὸ
δοχοῦν ἀδιαίρετον, διαιρετὸς ἔσται’ ὥστε ἐν τῷ ἐλάττονι τοῦ ὅλου τὸ lgo-
ταχῶς χινούμενον ἔλαττον τοῦ Α διελεύσεται" διαιρετὸν ἄρα τὸ À, εἴπερ δ0
20 ἔστι τι αὐτοῦ ἔλαττον μέρος λαβεῖν.

Εἰ μέντοι εἴη γεγραμμένον ὡς ἔν τισι τῶν ἀντιγράφων εὑρίσχεται εἰ
γὰρ ἅπας διαιρετός, ἐξηγεῖται ὃ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι εἰ πᾶς ἐστιν ὁ χρόνος
διαιρετός, συνδιαιρεϑήσεται τῷ χρόνῳ διαιρουμένῳ χαὶ τὸ μέγεϑος, καίτοι
ὃ ᾿Αριστοτέλης οὐ τοῦτο ἐπάγει, ἀλλ' ὅτι xal ὁ χρόνος διαιρετὸς ἔσται.
xai τούτῳ xal 6 ᾿Αλέξανδρος ὕστερον ἐπιστήσας λέγει ὅτι “ δείξας ὅτι, ἄν
τὸ μέγεθος πάντῃ διαιρετὸν T, καὶ ὃ χρόνος | ἔσται διαιρετός, τὸ ἀντί- 219r
στροφὴν πάλιν ἔλαβε διὰ τοῦ εἰ δὲ ὃ χρόνος διαιρετὸς ἐν ᾧ φέρεται
τὴν À, xal ἣ τὸ Α ἔσται διαιρετή.

Ὃ μέντοι ᾿Ασπάσιος xal ἄλλην οἶδεν τῆς γραφῆς τοιαύτην διαστολήν᾽
80 εἰ γὰρ πᾶς, εἶτα ἐπάγει τὸ ἀδιαίρετος, xal ἐξηγεῖται ὅτι ᾿ εἰ πᾶς ὑπο-

τεϑείη ἀδιαίρετος χρόνος, ἐν τῷ ἐλάττονι δὲ τὸ ἰσοταχὲς δίεισιν ἔλαττον,

cQ

2

e

— —ÓÀ M ——

1 ἐξ ἀδιαιρέτων 2: ἐχ διαιρετῶν utroque loco libri 2 συλλογίζεσϑαι om. a
9 7) ἐξ ἀδιαιρέτων --- χρόνον CM: ὁμοίως ἔχειν δείχνυσι varia lectione intrusa AF: elvat 8
4 τὴν alterum om. M e] ?F 9 cd] ἢ F ἡ (post πᾶσα) om. aF in mrg.

σῇ τὸ ἀριστοτελιχὸν ἔϑος A 6 ϑηλυχῶς οπι. Μ τοῦ om. aF 8 ἔλαττον μέ-

γεϑος ἣ om. M δίεισιν οὐ ΔΟΜ: ὃ{ξχεινοι!, A: δι’ ἐκείνου F 10 χινηϑήσεται aF

διαιρεϑήσεται F 10. 11 τῇ χινήσει ἣ τῷ μεγέϑει aF 11 οὗ scripsi: οὐ libri 18 δεί-
ξας — διαιρετὸν (14) om. F 14 δὲ] καὶ F 14. 15 τοῦ πᾶσα om. in XII litt. lacuna F
16 ἔδειξε F 17 πᾶς ὁ χρόνος aF 18 ἐν τῶ iterata del. C 2] ἕν τισιν ἀντι-
γράφοις aF 22 ἅπας ACM: πᾶς ΔΕ ὅτι ΔΑΜ: 6 C: διότι Εὶ ὃ χρόνος ἔστι
aF 29 διαιρεϑήσεται F 24 τούτω CM: τοῦτο aAF 20 xai 6 A: 6 aCFM
post ὅτι add. ὁ F 26 ἡ 8A: ἦν F: εἴη M: ἂν εἴη C 26. 27 ἐπάγει πάλιν τὸ ἀντί-
στρόφον, διὰ τοῦ εἰ ὁ χρόνος aF 28 τὴν ACFM: τι τὴν a ex Arist. 29 εἶδε
aF τῆς τοιαύτης γραφῆς aF 80 τὸ om. aF διαιρετός F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 1. 2 [Arist. p. 232218. 23) 931

διαιρετὸς ἔσται xal ὃ χρόνος 6 ὑποτεϑεὶς ἀδιαίρετος᾽. χαλῶς δὲ ὁ ᾿Ασπά- 219r
σιος ἐνταῦϑα ἐπέστησεν, ὅτι οὐ μόνον ἀχολουϑίαν δείχνυσιν ὡς ϑατέρου 5
ὄντος διαιρετοῦ καὶ ϑάτερον ἔσται, ἀλλὰ χαὶ προσαναγχάζει διαιρετὰ εἶναι
xal τὸν χρόνον xal τὸ μέγεϑος, ὥσπερ xal τὴν χίνησιν' ἣ γὰρ ἀπὸ τῶν ἰσο-
ταχῶν ἀπόδειξις τὴν διαίρεσιν ἀναγχάζει, ὡς χαὶ ἐφεξῆς μαϑησόμεϑα.
δείχνυται γὰρ τὰ αὐτὰ xal Ov ἐχϑέσεως οὕτως" ἔστω γὰρ ἰσοταχὲς τὸ Q,
μέγεϑος δὲ ἐφ᾽ οὗ χινεῖται τὸ AE, διαιρετόν. xal χείσϑω ὅτι τὸ ἰσοταχὲς
ἐν ἐλάττονι χρόνῳ ἔλαττον δίεισι. διερχέσϑω δὲ τὴν AE ἐν τῷ ΖΗ 1
χρόνῳ. ἐὰν οὖν ἐλάττω διέλϑῃ τῆς AE, οἷον τὴν AB, ἐν ἐλάττονι
10 αὐτὴν χρόνῳ διελεύσεται τῷ ΖΘ’ ἔσται ἄρα xal ὃ χρόνος τετμημένος.
δμοίως δὲ ἄν τέμωμεν τὸ ΑΒ μέγεϑος ἔλαττον προϊόντος τοῦ O, τεμοῦ-
pev πάλιν τὸν ZO χρόνον" xal ἀεὶ σὸν τῷ μεγέϑει xal ὁ χρόνος τμηϑή-
σεται. ὅτι δὲ xal ἐὰν ὁ χρόνος T| διαιρετός, xal τὸ μέγεθος ἔσται διαι-
ρετόν, χειμένου πάλιν τοῦ τὸ ἰσοταχὲς ἐν ἐλάττονι χρόνῳ ἔλαττον χινεῖ-
15 σϑαι, φανερὸν xai τοῦτος. ἔστω γὰρ διαιρετὸς ὃ χρόνος ἐφ᾽ ᾧ ZH, καὶ
τὸ ὦ ἰσοταχῶς χινείσϑω τὴν AE ἐν τῷ ZH χρόνῳ. οὐχοῦν ἐν ἐλάττονι 16
χρόνῳ τῷ 26 ἐλάττονα χινήσεται τὴ ΑΒ. τμηϑήσεται ἄρα τῷ ΖΗ
χρόνῳ ὁμοίως xai ἣ AE xal πᾶν μέγεϑος. οὕτω δὲ ix τῆς ἰσηοταχοῦς
χινήσεως τοῦ χινουμένου δείξας, ὅτι ὁμοίως διαιροῦνται ὅ τε χρόνος χαὶ
20 τὸ μέγεϑος, xal ἐκ τῆς ϑάττονος xal βραδυτέρας χινήσεως τὸ αὐτὸ δεί-
χνυσι διδάσχων, ὅτι ὑπὸ μὲν τοῦ βράδιον χινουμένου μερίζεται τὰ μεγέϑη,
ὑπὸ δὲ τοῦ τάχιον ὃ χρόνος.

e

p.232123 Ἐπεὶ δὲ πᾶν μέγεϑος elc μεγέϑη διαιρετόν ἕως τοῦ 20
ἐν ἐλάττονι χρόνῳ διιέναι τὸ ϑᾶττον.

25 Ὁ μὲν ᾿Αλέξανδρος "ày τούτοις, φησί, μετὰ τὸ δεῖξαι ὅτι, ὡς ἔχει τὸ
μέγεϑος xal fj χίνησις πρὸς τὸ ἐξ ἀμερῶν εἶναι ἣ μὴ εἶναι, οὕτως ἔχει 40
χαὶ ὁ χρόνος, νῦν δείχνυσιν ὅτι μὴ σύγχειται ὃ χρόνος ἐξ ἀμερῶν μηδὲ
ἐχ τῶν νῦν. μήποτε δὲ xal τοῦτο ἤδη δέδειχται, ὅτε ἔλεγε ᾿ χαὶ ὃ χρό-
νος διαιρετὸς ἔσται᾽, τουτέστι πᾶν μόριον χρόνου" χρόνος γὰρ τὸ τοῦ χρό-

30 vou μόριον. ἀλλ᾽, ὡς εἴρηται, μετὰ τὸ ἐχ τῆς ἰσοταχοῦς τοῦ χινουμένου

2 ἐπέστησεν ACM: ὑπέστιξεν 88 ἀχολουϑίαν ΔΑ : ἀχολούϑως CM 3 xal alterum

om. F 4. 9 ἰσοταχῶς A: ἀνισοταχῶς F 9 xal om. aF 6 τὸ ὦ om. F

1 ἐφ᾽ οὗ χινεῖται post. διαιρετὸν aF τὸ (post ὅτι) om. M 8 ἐν ἐλάττονι χρόνῳ"
δίεισι δὲ ἀε ἐν τῷ (m χρόνω F δὲ om. a 9 ἐλάττω] ἔλαττον aF τὴν
om. F 10 χρόνῳ αὐτὴν aF 11 ἐὰν aF τὸ AB— Q om. F ad a, in
lit. A: t9 CM 11. 12 τεμοῦμεν ACM: om. aF 12 Z0] «9 F
χρόνον συντεμοῦμεν. ἀεὶ ydp σὺν a 18 ἐὰν xal aF 14 τὸ om. FM

11 χρόνῳ aFM: om. AC ἔλαττον aF χινηϑήσεται aCF τμηϑήσεται --- ὁμοίως

om. M 20 xal (ante ix) om. F 23 διαιρεῖται F 24 ἐν ἐλάττονι χρόνῳ om. F
259 ὅτι ante ὡς om., sed post ἔχει add. ὅτι καὶ F 28 καὶ (post δὲ) om. F ἤδη post δὲ
col. 8ῈῈΕ Eye] 1. p. 25242]1 διαιρετὸς ἔσται xal ὁ χρόνος 30 post ἰσοταχοῦς ras. C

938 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 2 (Arist. p. 2832423)

χινήσεως δεῖξαι, xal ὅτι διαιρετὰ ἐπ᾿ ἀπειρόν ἐστιν ὅτε χρόνος xal τὸ 219:
μέγεθος xal δηλονότι xal ἢ χίνησις, xal ὅτι ἀνάλογον ἀλλήλοις διαιροῦν-
ται, νῦν ἐχ τοῦ ϑάττονος xai βραδυτέρου τὰ αὐτὰ δείχνυσιν" οὐ γὰρ μόνον 45
ὅτι ὃ χρόνος διαιρετός, ἀλλ᾽ ὅτι xai τὸ μέγεϑος. καὶ τοῦτο xal αὐτὸς
ὁμολογεῖ ὁ ᾿Αλέξανδρος. xal ὃ ᾿Αριστοτέλης δὲ λέγει πρὸς τῷ τέλει τῆς
ῥήσεως ὅτι “᾿διαιρήσει τὸ μὲν ϑᾶττον τὸν χρόνον, τὸ δὲ βραδύτερον τὸ
μῆχος. προηγουμένως μέντοι τὸν χρόνον ἀποδειχνύναι ἐν τούτοις διαι-
ρετὸν χαὶ σὺν τῷ χρόνω τὸ μέγεϑος, εἰς ὃ καὶ ἀπέβλεψεν ὁ ᾿Αλέξανδρος.
διὸ xal ἐπήγαγεν 6 ᾿Αριστοτέλης τὸ "dua δὲ δῆλον ὅτι xal μέγεϑος
10 ἅπαν ἐστὶ συνεχές. ἐν μέντοι τῇ ἐχϑέσει παράλληλα δείχνυσιν ἄμφω.
προλαμβάνει δὲ εἰς τὴν τούτου δεῖξιν, ὅτι ἀνάγχη τὸ ϑᾶττον ἐν τῷ 6o
ἴσῳ χρόνῳ μεῖζον χαὶ ἐν τῷ ἐλάττονι πλέον χινεῖσϑαι. ταῦτα
δὲ δείχνυσι μὲν xal διὰ τοῦ δρισμοῦ τοῦ ϑάττονος (θᾶττον γὰρ λέγουεν
τὸ ἐν ἴσῳ χρόνῳ μεῖζον χινούμενον χαὶ ἐν τῷ ἐλάττονι πλέον), δείχνυσι
15 δὲ xal ἐχ τοῦ ἀχολουϑεῖν τῷ πᾶν μέγεϑος διαιρετὸν εἶναι τὸ ϑᾶττον χι-
νούμενον ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ πλέον χινεῖσθϑαι xal τὸ βραδύτερον ἔλαττον.
εἰ γὰρ μὴ ἦν πᾶν μέγεϑος διαιρετόν, οὐχ οἷόν τε ἦν τὸ βραδύτερον ἀεὶ
ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ ἔλαττον χινεῖσϑαι τοῦ | θάττονος. τὸ γὰρ ἄτομον 219»
xai τὸ ἀμερὲς ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ xai τὸ ϑᾶττον διέρχεται xal τὸ βραδύ-
40 τερον εἰ γὰρ ἐν πλείονι, ἐν τῷ ἴσῳ ἔλαττόν τι τοῦ ἀμεροῦς διελεύσεται.
διὸ xal τοῖς περὶ ᾿Επίχουρον ἀρέσχει ἰσοταχῶς πάντα διὰ τῶν ἀμερῶν χι-
νεῖσϑαι, ἵνα μὴ τὰ ἄτομα αὐτῶν διαιρούμενα μηχέτι ἄτομα T. ἐχ δὲ τοῦ
δρισμοῦ τοῦ ϑάττονος δῆλόν ἐστιν, ὅτι ἀνάγχη πᾶν μέγεϑος εἰς μεγέϑη
διαιρετὸν εἶναι τῷ τὸ ϑᾶττον xal τὸ βραδύτερον τοιαῦτα εἶναι, εἴπερ ὄρι- 5
25 σμὸς οὗτός ἐστιν αὐτῶν" εἰ μὴ dpa διὰ τοῦτο τοιαῦτά ἐστι τὸ ϑᾶττον xai
᾿ βραδύτερον, ἐπεὶ πᾶν μέγεϑος εἰς ἀεὶ διαιρετὰ διαιρετόν ἐστιν.

Οὕτως οὖν συντόμως δείξας, ὅτι τὸ θᾶττον ἐν ἴσῳ χρόνῳ μεῖζον χι-
νεῖται, δείχνυσιν αὐτὸ λοιπὸν χαὶ διὰ τῆς ἐχϑέσεως. ϑεὶς γὰρ ϑᾶττον υὲν
χινούμενον τὸ Α, βραδύτερον δὲ τὸ DB, καὶ προλαβὼν ὡς ἐναργές, ὅτι τοῦ-

30 τό ἐστι ϑᾶττον ὃ πρότερον τοῦ βραδυτέρου μεταβάλλει, ἐχτίϑεται χρόνον
μὲν ἐν ᾧ μεταβάλλει τὸ ϑᾶττον τὸν ΖΗ, μέγεϑος δὲ ὃ μεταβάλλει ἐν τῷ 10
ZH χρόνῳ τὸ DÀ. ἐπεὶ οὖν ἐν ᾧ χρόνῳ τὸ Α τὸ ϑᾶττον μεταβέβληχεν

e

1 xai (ante ὅτι) om. F 2 xal (ante ἡ) om. F 3 ϑᾶττον 8 βραδύτερον aM

9 δὲ om. CM λέγει) p. 233277 6 διαιρήσει ACM: διαιρ. F: διαιρεῖ a: διαιρήσει
γὰρ Arist. 6. 7 «oci τὸ μῆχος aF 7 ἀποδειχνύναι A! CFM: ἀποδείχνυσιν aA*:
immo verbum velut δοχεῖ intercidit 9 ἐπήγαγεν) p. 233310 ὅτι xal aAF: ὅτι xal
τὸ CM: xal ὅτι Aristoteles 10 ἐστὶ τὸ aAF ἐν] xai CM 12 χρόνῳ
om. F 13 μὲν om. C λέγωμεν C 14 χεινούμενον C! πλέον] χρόνω F
(cf. v. 12) l5 τῷ] τὸ FM 18 τῷ om. aF ἔλαττον — χρόνῳ (19) om. C!
19 τὸ (ante ἀμερὲς) om. ΟΜ 21 "'Emlxoupov] fr. 277 p. 197,9 Usener 22 οὐχ-
ἐτι M 33 ὅτι μὴ M (cf. v. 22) 34 τῷ CM: τοῦ aAF post εἴπερ add. ὁ
aF 20. 26 xal τὸ βραδύτερον aFM 26 εἰς del iterata del. C διαιρετὰ 8Ε:
om. CM et A! qui idem add. 28 δείχνυσι λοιπὸν αὐτὸ & μὲν post χινούμε-
vov F 29 προσλαβὼν F 81 μεταβάλλον (post o) M τὸν CM: τὸ ΔΑ Ε

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 2 [Arist. p. 232323] 939

ἀπὸ τοῦ Γ᾽ ἐπὶ τὸ À, τὸ βραδύτερον τὸ Β οὔπω ἔρχεται εἰς τὸ Δ, ἀλλ᾽ 219v
ἀπολείπεται, εἴπερ τοῦτό ἐστι τὸ βραδύτερον τὸ ὕστερον μεταβάλλον, δῆλον
ὅτι τὸ ϑᾶττον ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ πλέον διῆλθε τοῦ βραδυτέρου, εἴπερ τὸ
μὲν ὅλην τὴν ΓΔ, τὸ δὲ ἀπολείπει. εἶτα δείχνυσιν, ὅτι xal ἐν τῷ ἐλάτ-

5 tovt χρόνῳ τὸ ϑᾶττον μεῖζον δίεισιν, οὐχ ὁσῳοῦν μεῖζον (ψεῦδος γὰρ τοῦτο),
ἀλλ᾽ ὅτι μεῖζον τὶ τῶν γὰρ αὐτῶν ἐχχειμένων, ἐπεὶ τὸ α ἐν τῷ ZH
χρόνῳ πρὸς τῷ À γέγονε, τὸ δὲ βραδύτερον τὸ B ἀπελείφϑη ἐνδοτέρω
τοῦ Δ, κατὰ τὸ E εἰ τύχοι, ἔστι δέ τι μέγεϑος μεταξὺ τοῦ Δ xal τοῦ E
διαιρετὸν ὃν xal αὐτό, διῃρήσθω χατὰ τὸ Θ’ μείζων δή ἐστι τῆς lE ἢ

10 [, ἐλάττων δὲ τῆς ΓΔ’ ἐπεὶ οὖν τὸ Α ἐν τῷ ΖΗ χρόνῳ παντὶ χεχίνη-
ται τὴν ΓΔ, ἐν ἐλάττονι ἔσται τὴν [Ὁ χεχινημένον: ἐλάττων γὰρ αὕτη
ὅλης τῆς ΓΔ. xal ἔστω ὃ ἐλάττων τοῦ ΖΗ χρόνου γρόνος ὁ ΖΚ’ ἀλλὰ so
μὴν τὸ B ἔχειτο ἐν τῷ ΖΗ χρόνῳ παντὶ τὴν ΓΕ χεχινημένον, ἥτις ἦν
ἐλάττων τῆς ['O- ἐν πλείονι dpa χρόνῳ τὸ B τὴν ἐλάττονα χεχίνηται

15 τῆς D'O, ἣν τὸ A ἐν ἐλάττονι τοῦ ZH χρόνῳ τῷ ZK κχεχίνηται. δέ-
δειχται ἄρα xal τὸ δεύτερον, ὅτι τὸ ϑᾶττον ἐν ἐλάττονι χρόνῳ μεῖζον
δίεισι διάστημα.

Καὶ προχείρως δὲ οὕτως ἂν δειχϑείη" εἰ γὰρ τὸ ϑᾶττον ἐν τριπλασίῳ
λόγῳ τὸ τάχος ἔχοι πρὸς τὸ βραδύτερον, τοῦ ϑάττονος τὴν τρίποδα χινου-
20 μένου τὸ βραδύτερον ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ τὴν ποδιαίαν χινηϑήσεται, ὥστε τὴν 95
δίποδα τὸ ϑᾶττον ἐν ἐλάττονι χρόνῳ χινήσεται μείζονα οὖσαν τῆς ποδιαίας.
τοῦτο δὲ ἐχ περιουσίας ἔοιχε δειχνύναι ὃ ᾿Αριστοτέλης πρὸς τὸ λαβεῖν, ὅτι
εἰ πλέον ἐν ἐλάττονι χινεῖται τὸ ϑᾶττον, πολὺ μᾶλλον τὸ ἴσον ἐν τῷ ἐλάτ-
tovt χινηϑήσεται. τούτῳ γὰρ xai προσχρήσεται πρὸς τὴν διαίρεσιν, ὃ τρί:

25 tov δείχνυσι xal αὐτὸ διὰ τῆς ἐχϑέσεως φανερὸν αὐτὸ λέγων ἐχ τῶν
ἤδη δεδειγμένων γεγονέναι. χαὶ ἦν μὲν δυνατὸν διὰ τῆς αὐτῆς ἐχϑέσεως
χαὶ τοῦτο δειχϑῆναι. ἀμείψας δὲ αὐτὸς τὰ στοιχεῖα διὰ τὸ πολυειδῶς 80
οἶμαι γυμνάζειν τοὺς ἐντυγχάνοντας ἀσαφέστερον ἐποίησε τὸν λόγον.
λαμβάνει γὰρ ἀντὶ μὲν τοῦ [ μεγέϑους τὸ ΛΜ, ἀντὶ δὲ τοῦ ΓΕ τὸ ΛΞ,

μα

b

| τὸ δὲ βραδύτερον 8 2 ἐστι om. a μεταβάλλειν ἃ ὃ πλεῖον Μ διελή-
λυϑε Δ 4 xal om. M ὃ τοῦτο γὰρ ψεῦδος aF 6 γὰρ om. C! ἐχχειμένων,
χει in ras, Μ. 7Τ7 πρὸς τὸ F 7. 8 τοῦ ὃ ἐνδοτέρω ΟΜ 8 τοῦ (post xal) om. aF

9 αὐτὸν F διηρείσθω M δή] δέ aF 9. 10 ἡ 19 τῆς γε a 10 ἐλάττονος Μ
11 ἐλάττον ,t eras. A 12 ΓΔ scripsi: 98 ACM: qàe F (cf. v. 13): γ 8 6 (prius)
ACM: ἡ F: om.a χρόνος τοῦ Cm ypóvou a 18 post μὴν add. καὶ ΔΕ ΓΕ] y&, «
in ras. F post χεχινημένον iterata ex v. 11 ἐλάττων — γδε del. F 14 τῷ β F!
15 χρόνῳ τοῦ Cm aF χρόνου M! τῷ] τὸ F 16 δεύτερον AC: B?* M: β Ε:
τέταρτον 8 18 δὲ CM: om. ΔΑ ἐν] ix M 19 ἔχει ΔῈ Μ 20 τοῦ
βραδυτέρου F ἐν τῷ — χινηϑήσεται CM: om. A'F: in mrg. suppl. τὴν ποδιαίαν χινη-
ϑήσεται A?: τὴν ποδιαίαν χινεῖται (om. ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ) a inter ἐν et ἐλάττονι ite-
rata (scil. ex exemplaris mrg.) βραδύτερον — ποδιαίαν xi del. M 2] χινήσεται ACM:
χινηϑήσεται aF 22 δὲ om. M 25 xal αὐτὸ post ἐχϑέσεως coll. F post
post φανερὸν add. xai a 29 λαμβάνουσι M μὲν ante γὰρ ponunt aF

τὸ (ante AM) om. CM ἀντὶ δὲ ACM: xal ἀντὶ 88 ΛΞ] M, M

940 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 2 [Arist. p. 232423]

χρύνον δὲ τὸν ἐν ᾧ τὸ Α, τουτέστι τὸ ϑᾶττον χινούμενον τὸ μεῖζον διά- 219v
στημα χινεῖται, τὸ ΛΜ ἤτοι τὸ [Ὁ τὸν ΠΡ ὃς ἀνὰ λόγον ἐστὶ τῷ ΖΚ.
ἐν ᾧ δὲ τὸ ἔλαττον τοῦ ΛΜ διάστημα χινεῖται τὸ ΛΞ ἥτοι τὸ ΓΕ τὸν
ΠΣ ἐλάττονα δηλονότι ὄντα τοῦ ΠΡ ἤτοι τοῦ ΖΚ. λαμβάνει δὲ καὶ τὸν

5 ΠΧ χρόνον, ἐν ᾧ τὸ B τὸ βραδύτερον ἔχειτο χεχινῆσϑαι τὴν ΓΕ, ἣν νὸν 85
ΛΞ εἶπεν. οὗτος δὲ ἦν ὁ ΖΗ μείζων τοῦ ΠΡ, εἴ 1ε 6 ΠΡ ἀνὰ λόγον
ἐστὶ τῷ ΖΚ. ἐπὶ τοιαύτῃ τοίνυν ἐχϑέσει λέγει, ὅτι ἐπειδὴ δέδειχται τὸ
ϑᾶττον τὴν μείζω, τουτέστι τὴν ΛΜ ἤτοι τὴν ΓΘ, ἐν ἐλάττονι χρόνῳ τῷ
ΠΡ ἤτοι τῷ ΖΚ διιέναι, ἣν τὸ βραδύτερον ἐν τῷ μείζονι διῴει τῷ ΖΗ,

10 αὐτὸ δὲ καϑ᾿ αὑτὸ τὸ ϑᾶττον λαμβανόμενον ἰσοταχῶς χινούμενον ἐν
πλείονι χρόνῳ τὴν μείζω τῆς ἐλάττονος δίεισιν οἷον τὴν ΛΜ τῆς ΛΞ,
πλείων ἄν εἴη χρόνος ὁ ΠΡ, ἐν ᾧ τὴν AM διέρχεται, 7, ὃ ΠΣ, ἐν ᾧ ὁ
τὴν ΛΞ. εἰ οὖν τὴν ΛΞ τὸ μὲν βραδύτερον διέρχεται ἐν τῷ [ΙΧ χρόνῳ,
τὸ δὲ ϑᾶττον ἐν τῷ ΠΣ, ὃ δὲ ΠΣ ἐλάττων τοῦ ΠΡ, xai ὁ ΠΡ ἐλάττων

15 τοῦ ΠΧ, τὸ δὲ τοῦ ἐλάττονος ἔλαττον xal αὐτὸ ἔτι μᾶλλον ἔλαττον, δῆλον
ὅτι τὸ ϑᾶττον ἐν ἐλάττονι χρόνῳ δίεισι τὸ αὐτὸ τὸ AM, τουτέσι τὸ ἴσον,
ἥπερ τὸ βραδύτερον.

Τοῦτο δὲ τὸ τὸ ϑᾶττον χινούμενον τοῦ βραδυτέρου ἐν ἐλάττονι χρόνῳ
τὸ ἴσον διάστημα χινεῖσϑαι xal ἄλλως δείχνυσιν ἐχ διαιρέσεως οὕτως" εἰ
90 πᾶν τὸ ἴσον διάστημά τινι χινούμενον ἣ ἐν ἴσῳ χρόνῳ χινεῖται ἣ ἐν πλείονι 4ὅ
ἢ ἐν ἐλάττονι xal παρὰ ταῦτα οὐχ ἔστι, καὶ τὸ ϑᾶττον dpa ἴσον διάστημα
τῷ βραδυτέρῳ χινούμενον ἢ ἐν πλείονι χρόνῳ χινηθήσεται ἢ ἐν ἴσῳ ἣ ἐν
ἐλάττονι" ἀλλὰ τὸ μὲν ἐν πλείονι χρόνῳ χινούμενον τὸ ἴσον ἣ τὸ αὐτὸ
διάστημα βραδύτερον (οὗτος γὰρ τοῦ βραδυτέρου ὁρισμός), zo δὲ ἐν ἴσῳ

25 ἰσοταχές, τὸ δὲ ϑᾶττον οὔτε ἰσοταχές ἐστιν ἐχείνῳ, οὗ ἐστι ϑᾶττον, οὔτε
ἔτι μᾶλλον βραδύτερον. ὥστε οὔτε ἐν ἴσῳ χρόνῳ οὔτε ἐν πλείονι τὴν ἴσην
δίεισιν’ ἐν ἐλάττονι ἄρα. χρὴ δὲ χαὶ τοὺς τοῦ βραδύτερον χινουμένου δ0

1 χρόνον τὴν (7) ἐν ὦ Εὶ l. 2 τὸ μεῖζον τὸ διάστημα ἤτοι τὸ γϑ F 2 τὸ (post
Tot) om. A ὃς om. aF — — dváAopov libri ἔστι CM: ἔσται A: om. aF
ὃ. 4 τὸ mo F 4 ἤτοι τοῦ (x CM: om. aAF 9 ry aC: y AFM 6 οὗτος

T
δὲ] οὕτως F εἴγε AC: εἴτε F: εἴπερ a: εἰ M ἀνάλογον ΑΟΜ: ἀνάλο F: ἀνάλογος ἃ
7 τοιαύτης τοίνυν ἐχϑέσεως aF 8.9 τῷ post χρόνῳ et ἤτοι) τὸ F 9 τῶ ΖΗ] τὸ (x F.

conicio τῷ (ΠΧ ἤτοι τῷ ) ΖΗ τὸ ϑᾶττον om. F τὸ ἰσοταχῶς F 11 ἐλάτ-
τωνος M δίησιν ΟἹ 12 πλεῖον A!: πλεῖων sic C: πλείω M post εἴη add. ὁ
aFM ἢ ὁ nc aCM: ἡ πο F: ἥπερ, cp in ras. A 18 ἐν τῷ zy χρόνῳ CM: ἐν
τῶι πχ χρόνωι Α: ἐν τῷ χρόνῳ τῷ zy (y F)aF 15 ΠΧ] zx A: ΧΕ μᾶλλον
ἔτι ΔΕ 16 τὸ (ante AM): τῷ aF τὸ ἴσον CM: τὸ τὸ (cov A: (oov aF

18 δὲ τὸ τὸ C: δὲ τὸ aAFM 19 χινηϑήσεται ἃ ἄλλει Μ: ἄλλως δὲ ἃ

20 τινι χινούμενον] στιγμῇ διαιρούμενον F 21 ἔσται F xai (ante τὸ) &AF: om.
CM 22 ἣ (post xtwobpevov) om. aF ἣ (sic) ἐν (ow add. in mrg. C! ἐν
tertium om. M 23 τὸ ἴσον] τι (cov F 24 ὁρισμός A: ὁ ὁρισμὸς aCMF

25 ἐστιν), C οὗ ἐστι ϑᾶττον] οὔτε ϑᾶττον, punctis del. A 20 οὔτε (post ὥστε)

add. in mrg. C! ἴση C! 27 κινουμένου βραδύτερον (βραδυτέρου F) aF

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 2 [Arist. p. 232229. 020] 941

δρισμοὺς ἀπὸ τοῦ ϑάττονος 'μετάγειν, ἐπειδὴ xal ὁ ᾿Αριστοτέλης οὐ μόνον 219"
τῷ τοῦ ϑάττονος δρισμῷ χρῆται, ἀλλὰ x«l τῷ τοῦ βραδυτέρου. εἰ οὖν
ϑᾶττον τὸ ἐν ἴσῳ χρόνῳ πλέον χινούμενον, βράδιον τὸ ἐν ἴσῳ χρόνῳ
ἔλαττον. xal εἰ ϑᾶττον τὸ ἐν ἐλάττονι χρόνῳ πλέον χινούμενον διάστημα,

5 βράδιον τὸ ἐν πλείονι χρόνῳ ἔλαττον: ὁμοίως εἰ ϑᾶττον τὸ ἐν ἐλάττονι
χρόνῳ ἴσον χινούμενον διάστημα, βράδιον τὸ ἐν πλείονι χρόνῳ ἴσον χινού-

μενον.

p.232»90 Ἐπεὶ δὲ πᾶσα μὲν χίνησις ἐν χρόνῳ ἕως τοῦ xal τὰς 220r
ἴσας διαιρέσεις ὅ τε χρόνος χαὶ τὸ μέγεϑος διαιρεῖται.

10 Δείξας, ὅτι τὸ ϑᾶττον τὸ ἴσον διάστημα ἐν ἐλάττονι χρόνῳ χινεῖται
xai τὸ βραδύτερον ἐν τῷ ἴσῳ ἔλαττον, τούτοις προσχρώμενος δείχνυσιν,
ὅτι ὁ χρόνος οὐ σύγχειται ἐκ τῶν νῦν ὄντων ἀμερῶν, dÀX ἔστι συνεχής
τε χαὶ διαιρετὸς εἰς ἀεὶ διαιρετά, ὁμοίως δὲ χαὶ τὸ μέγεϑος, χαὶ τὸ μὲν
ϑᾶττον διαιρεῖ τὸν χρόνον, τὸ δὲ βραδύτερον τὸ μέγεϑος. ἵνα δὲ μή τις 30

15 εἴπῃ, ὅτι οὐ πᾶσα χίνησις ἐν χρόνῳ οὐδὲ ἐν πάσῃ χινήσει τὸ ϑᾶττον xal
τὸ βραδύτερον, εἰ δὲ τοῦτο, οὐ πᾶς χρόνος ὑπὸ τοῦ ϑάττονος διαιρεϑήσε-
ται, ὑπομιμνήσχει τούτων ὡς ἐν τοῖς πρόσϑεν δεδειγμένων τε xal ὧμο-
λογημένων, ὅτι πᾶσα χίνησις ἐν χρόνῳ γίνεται xal ἐν παντὶ χρόνῳ χίνη-
σις, εἴπερ ὃ χρόνος χινήσεώς τι ὧν ἐδείχϑη" ὥστε ὅπου χίνησις, xal χρό-

20 νης, χαὶ ἔνϑα χρόνος, ἐχεῖ xal χίνησις. ἐπὶ τούτῳ προσλαμβάνει τὸ πᾶν
τὸ χινούμενον δύνασθαι xai ϑᾶττον χινεῖσϑαι xai βραδύτερον xal ἀπορεῖ 25
χαλῶς ὁ ᾿Αλέξανδρος, πῶς ἐπὶ τοῦ χυχλοφορητιχοῦ σώματος ἀληϑὲς ὅμα-
λῶς χινουμένου τὸ ϑᾶττον χαὶ βραδύτερον χινεῖσϑαι. χαὶ τὴν μὲν πρώτην
λύει μαλϑαχῶς, ὡς οἶμαι, λέγων μὴ εἰρηχέναι τὸν ᾿Αριστοτέλη τὸ αὐτὸ

25 ϑᾶττον xal βραδύτερον χινεῖσϑαι, ἀλλὰ δύνασϑαι χινεῖσϑαι, ὅ φησι xal τῷ
χυχλοφορητιχῷ ὑπάρχειν διὰ τὸ xat' οἰχείαν βούλησιν οὕτω κχινεῖσϑαι,
xai μὴ χατηναγκασυένως μηὸὲ ὡς χεχωλῦσϑαι ὑπό τινος τὸ xal ἄλλως
χινεῖσϑαι. “οὐδὲ γὰρ οἱ ἀγαϑοί, φησί, τὰ ἀγαθὰ xarà ἀνάγχην πράττου- 80

l ὁρισμοὺς --- καὶ τῷ (2) om. F 2 χρῆται ΟΜ: χρήσεται 8A 3 τὸ om. F ἐν
τῶ M πλεῖον a4F βράδιον --- χινούμενον (4) om. M βραδύτερον hic et v. 5,0 a
ἐν τῷ ἴσῳ C 4 ἔλαττον --- πλείονι χρόνῳ (6) om. F 6 ἴσον prius] πλεῖον a

8 μὲν om. F τὰς om. F 9 ὁ χρόνος διαιρεῖται xal τὸ μέγεϑος Arist. cod. E
solus 10 τὸ (ante ἴσον) om. aF 12 ἀμερῶν ὄντων CM 13 διαιρετός post
διαιρετὰ 8 ἐς aF διαιρετά] διαιρετός Μ 14 post τὸ δὲ add. ἄρα M δὲ (post
(va) a, superscr. C': oin. AFM 16 οὐ] οὐδὲ C? 11 ὑπομημνήσχει C ὡς om.
ΟΜ ἔμπροσϑεν aF 11. 18 ὁμολογημένων Μ 18. 19 χίνησις om. F 19 ὁ om. aF
ὃν aF 19. 20 xal ὁ χρόνος aCF 20 Eva] ὅπου CM ἐπὶ] ἐπεῖ C 2] xal
(ante ϑᾶττον) om. F 22 χυχλοφοριχοῦ FM, ut v. 26 28 post χινεῖσϑαι praecepta

? οὐ δύνασϑαι (v. 25) del. F xal πρῶτον μὲν a 24 ἀριστοτέλην M
ἢ ἀλλ᾽ οὐ δύνασϑαι ΕΒ 25. 26 τὸ χυχλοφοριχὸν F 2420 βούλησιν ACM: χίνησιν aF
21 χατηναγχασμένως post xa littera vacat, y in ras. M χωλύεσϑαι aF τὸ] τῶ

F: om. M 28 φησί, τὰ ἀγαϑὰ] τἀγαϑὰ a ἀνάχην Μ

942 SIMPLICII IN PHYSICORUM ΥἹ 2 [Arist. p. 259020]

σιν, εἰ καὶ del αὐτὰ πράττουσιν, ἀλλ᾽ ἔχουσι xal τῶν ἀντιχειμένων δύνα- 220r
μιν. ἐχρῆν δὲ οἶμαι ἐννοεῖν πρῶτον μέν, ὅτι οἱ ἀγαϑοὶ ἄνϑρωποι δύνα-
μιν ἔχειν λέγονται τοῦ ἐναντίου, ὅτι ποτὲ xal ἐνεργοῦσι xav αὐτό, τὰ δὲ
οὐράνια xal ἀΐδια ὄντα πῶς dy ἔχοι δύναμιν μηδέποτε ἐχβαίνουσαν εἰς

5 ἐνέργειαν; ἔπειτα ὅτι διττή τίς ἐστιν ἣ ἀνάγχη, ἣ μὲν ϑειοτέρα, χαϑ᾽ ἣν
ἀνάγχη τὸν ϑεὸν ἀγαθὸν εἶναι xai τὰς ἀχράντους ψυχὰς μηδέποτε χαχύ-
νεσϑαι, f, δὲ βίαιος, xaÜ' ἣν ἀναγχάζονται xal οἱ χαχοὶ ὑπὸ τῶν νόμων S5
ἡ ἁμαρτάνειν’ xal f δύναμις διττή, ἢ μὲν τελεία, ἣ δὲ ἀτελής, xal δυ-
νάμει μᾶλλον. τὰ οὖν οὐράνια xal ἀνάγκην ἔχει τὴν ϑειοτέραν ἀεὶ ὡσαύ-

10 τως χινεῖσϑαι xal βούλησιν ἐν τῷ ἀγαϑῷ ὡρισμένην xal τελεωτάτην xal
τῆς ἀμφιβόλου δυνάμεως χαϑαρεύουσαν. οὐ γὰρ ὁμοίως ἔχουσιν αἱ ϑεῖαι
ψυχαὶ ταῖς ἀνθρωπίναις τὸ ἀγαϑόν, ἀλλ᾽ αἱ μὲν πεπερασμένον xal μετα-
βάλλον ποτὲ εἰς τοὐναντίον, at δὲ ἀπειροδύναμον xal ἀεὶ ἐν ταυτότητι
ἱδρυμένον. ἐφεξῆς δὲ λύει χαλῶς δυνάμει, λέγων ὅτι 7, χίνησις διάστημα 40

15 ἔχει τὸ αὐτὸ τῷ μεγέϑει, ἐφ᾽ οὗ γίνεται. τὸ οὖν διάστημα τῆς χινήσεως
τῆς ἐπὶ σταδίου ἣ ἐπὶ μιᾶς μοίρας τοῦ ζῳδιαχοῦ γινομένης δύναται xal
τὸ ϑᾶττον χινούμενον διανύσαι χαὶ τὸ βραδύτερον, ἀλλὰ τὸ μὲν ἐν ἐλάτ-
τονι χρόνῳ, τὸ δὲ ἐν πλείονι. xal παράγει xal τὸν Εἰὔδημον ἐν τῷ τε-
τάρτῳ τῶν Φυσιχῶν οὕτως ἀποδειχνύντα τὸ εἰρημένον’ λέγει γὰρ χαὶ

20 αὐτός" “ἐπεὶ δὲ τὸ χινούμενον πᾶν ἐν χρόνῳ, xal ἐν παντὶ χρόνῳ ἐστὶ
χίνησις, χινήσει δὲ πάσῃ τάχος xai βραδυτὴς ἕπεται, μερίζεσθαι πάντα 45
ἀναγχαῖον τὰ εἰρημένα. ἔστι γὰρ χατὰ τοῦ αὐτοῦ μεγέϑους χαὶ ϑᾶττόν τι
xai βραδύτερον χινούμενον λαβεῖν, εἰ xal μὴ τὸ αὐτὸ ποτὲ μὲν θᾶττον
ποτὲ δὲ βραδύτερον οἷόν τε χινηϑῆναι᾽.

28 Λαβὼν δὲ διὰ τοῦ ἐν παντὶ χρόνῳ χίνησιν γίνεσθαι xal πᾶσαν χίνη-
σιν τὸ ϑᾶττον ἔχειν xal βραδύτερον τὸ ἐν παντὶ χρόνῳ γίνεσϑαι χίνησιν
ϑάττω xal βραδυτέραν ἐπάγει ὅτι τούτων ὄντων ἀνάγχη xal τὸν
χρόνον συνεχῆ εἶναι. xal ἀφορίζεται τὸ συνεχὲς ὅτι τὸ διαιρετόν
ἐστιν εἰς ἀεὶ διαιρετά. χαὶ λοιπὸν ἐπάγει ὅτι τοιούτου ὄντος τοῦ 50

80 συνεχοῦς ἀνάγχη τὸν χρόνον συνεχῇ εἶναι, εἴπερ ἐν παντὶ χρόνῳ ἔστι χί-
νησις ϑάττων xal βραδυτέρα. xal δείχνυσιν ὅτι ἀεὶ διαιρεῖται καὶ ὃ χρό-

[4 Lá

νος xal τὸ μέγεϑος, xal ὑπὸ μὲν τοῦ ϑαάττονος διαιρεῖται ὁ χρόνος, ὑπὸ

| εἰ--- πράττουσιν om. F ταῦτα ἃ xai (ante τῶν) om. a ὃ ὅτι] καὶ F
ἐστὶν om. F 1 βιαία M τὸν νόμον aF 8 ante διττή add. δὲ a 8. 9 «al
δυνάμει μᾶλλον aA: xal δύναμιν μᾶλλον ΟΜ: ὡς δύναμις μόνον F 9 οὖν om. FM
χαὶ ἀν ἔχειν τὰ ϑειοΓ xol ἀεὶ F 10 χινῆσϑαι C τελειοτάτην M: τελειωτάτην C
11 ἔχουσαι C! 13 ante ποτὲ add. πάντη FE τὸ ἐναντίον aF 14 δυνάμει] cf.
v. 8.9 15 οὖν] οὐ Εἰ 16 ἐπὶ τοῦ σταδίου 88 ἣ ἐπὶ aAF: ἣ xal ΟΜ
ζωδιασμοῦ Μ 17 ἐν om. F 18 Εὔδημον] fr. 63 Sp. 18. 19 τετάρτωι
ACM: ὃ F: δευτέρῳ a 20 ἐπεὶ δὲ AM : ἐπειδὴ aF: ἐπεὶ δὴ xal C 22 ἀνάγχη aF
xai om. aF τι om. F 23 λαβεῖν 8A: λαμβάνειν CM: εὑρεῖν F 29 γίνε-
σϑαι χίνησιν a χίνησιν — χρόνῳ (26) om. F 25. 26 ἔχειν χίνησιν τὸ ϑᾶττον ἃ

20 τὸ ἐν — βραδυτέραν (27) om. a 27 τούτων δ᾽ Aristoteles 29 εἰς ἀδιαίρετα Αἱ
31 ϑᾶττον F

10

15

20

25

30

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 2 (Arist. p. 232*20] 943

δὲ τοῦ βραδυτέρου τὸ μέγεϑοςς. λαβὼν γὰρ προωμολογημένα, ὅτι τὸ 220r
ϑᾶττον τοῦ βραδυτέρου τὸ ἴσον διάστημα ἐν ἐλάττονι χρόνῳ δίεισι, τὸ δὲ
βραδύτερον τοῦ ϑάττονος ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ ἔλαττον διάστημα, xol ἐχϑέ-
μενος | παλιν ϑᾶττον μὲν χινούμενον τὸ Α,, βραδύτερον δὲ τὸ B, μέγε- 390ν
ϑος δὲ ὃ χινεῖται τὸ βραδύτερον ἐν τῷ ΖΗ χρόνῳ τὸ DÀ, λέγει ὅτι τὸ
ϑᾶττον χινούμενον ἐν ἐλάττονι τοῦ ΖΗ χρόνου χινηϑήσεται τὴν DÀ. χαὶ
ἔστω οὗτος ὁ ZO. ἐπεὶ οὖν τὸ ϑᾶττον ἐν τῷ ZO χρόνῳ διελήλυϑε τὴν
ΓΔ, δῆλον ὡς τὸ βραδύτερον ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ ἔλαττον διελεύσεται διὰ
τὸ ἐν παντὶ μὲν χρόνῳ χίνησιν γίνεσθαι, δύνασθαι δὲ ἐφ᾽ οὗ τὸ ϑᾶττον 5
χινεῖται, ἐπὶ τούτου χαὶ τὸ βραδύτερον χινεῖσϑαι. ἔστω οὖν ὃ διελήλυϑε
τὸ Β τὸ βραδύτερον ἐν τῷ ΖΘ χρόνῳ, τὸ ΓΚ μέγεϑος. παλιν δὲ ἐπεὶ
τὸ βραδύτερον ἐν τῷ 2Θ χρόνῳ διελήλυϑεν τὸ ΓΚ μέγεϑος, τὸ ϑᾶττον
ἐν ἐλάττονι αὐτὸ διελεύσεται" διαιρεϑήσεται οὖν πάλιν ὁ ΖΘ χρόνος" ἀλλ᾽
ἐν d πάλιν χρόνῳ τὸ ϑᾶττον διελήλυϑε τὸ ΓΚ μέγεϑος, ἐν τούτῳ τὸ
βραδύτερον ἔλαττον πάλιν τοῦ ΓΚ μεγέϑους δ'ελεύσεται. χαὶ οὕτως ἀεὶ
6 uiv χρόνος ὑπὸ τοῦ ϑαάττονος διαιρεϑήσεται, τὸ δὲ μέγεϑος ὑπὸ τοῦ
βραδυτέρου διὰ τὸ ἐν παντὶ χρόνῳ χίνησιν γίνεσϑαι, xal πᾶσαν χίνησιν
δύνασθαι xai ϑάττω γενέσϑαι xai βραδυτέραν: τούτοις γὰρ χειμένοις ἐξ
ἀνάγχης ἕπεται τὰ δεδειγμένα, δι᾿ ὧν δῆλον τὸ πάντα χρόνον εἶναι διαιρε-
tov: ἐν παντὶ γὰρ τῷ ληφϑέντι τὸ βραδύτερον χινούμενον διεξιόν τι μέγε-
Qo; ἔσται, ὃ τὸ ϑᾶττον χινούμενον ἐν ἐλάττονι χρόνῳ δίεισιν, ἐν ᾧ χρόνῳ
τὸ βραδύτερον χινούμενον ἔλαττον μέγεϑος δίεισι. χαὶ οὕτως ἀεὶ ἀντιστρε-
φομένων τοῦ ϑαάττονος xai τοῦ βραδυτέρου, ὑπὸ μὲν τοῦ ϑαάττονος ὁ 15
χρόνος διαιρεῖται ἐπ᾽ ἄπειρον. ὑπὸ ὃὲ τοῦ βραδυτέρου τὸ μέγεϑος. ἀντι-
στρηφὴν δὲ νῦν ἦτοι τὴν μετάληψιν λέγει τὴν ἀπὸ τοῦ ϑαάττονος ἐπὶ τὸ
βραδύτερον xal ἀπὸ τοῦ βραδυτέρου ἐπὶ τὸ ϑᾶττον, ἣ xal ἀντιστροφὴν
ἔστι λαβεῖν τοιαύτην" εἰ τὸ ϑᾶττον διαιρεῖ τὸν χρόνον, καὶ τὸ βραδύτερον
τὸ μέγεϑος, καὶ εἰ τὸ βραδύτερον τὸ μέγεϑος, xai τὸ ϑᾶττον τὸν χρόνον.
δέδεικται δὲ ταῦτα ἀπ᾽ ἐχείνων τῶν προδεδειγμένων, τοῦ τε τὸ ϑᾶττον ἐν
ἐλάττονι χρόνῳ τὸ ἴσον χινεῖσϑαι, xal τοῦ τὸ βραδύτερον ἐν τῷ ἴσῳ 90
χρόνῳ τὸ ἔλαττον. εἰκότως δὲ περὶ τοῦ χρόνου δείξας, ἐπήγαγεν ὅτι ἐχ
τῶν εἰρημένων ὄχλον γέγονεν, ὅτι dua xal τὸ μέγεϑος συνεχές ἐστι, ταὐ-
τὸν δὲ εἰπεῖν ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρετόν, διότι πᾶς αὐτὰς xal ἰσαρίϑμους διαι-
ρέσεις ὅ τε χρόνος διαιρεῖται χαὶ τὸ μέγεϑος.

[d

0

] γὰρ M: τὰ AC: δὲ τὰ aF προειρημένα aF 2 δίεισι om. F: post βραδυτέρον add. a
3 τῷ ante ἴσῳ om. aF 9 tó (post χινεῖται) om. M ZH] ηζ a 6 χρόνου ACM:
χρόνῳ ΔΕ 6. 7 xai ἔστω — τὴν ΓΔ (7. 8) om. M 10 ἔσται M 13 αὐτῶ M

15
20

22.

μεγέϑους CM: μέγεϑος aAF 18 xai (ante ϑάττω) om. CM γίνεσϑαι ΔῈ
διεξιὸν — χινούμενον (22) om. F 20. 21 ἔσται διεξιόν τι μέγεθος aA
28 ἀντιστρεφομένου 88 29. 24 ἐπ᾿ ἄπειρον ὁ χρόνος διαιρεῖται aF 25 λέγει

om. aF 26 xal τὴν ἀπὸ aF εἰς τὸ ϑᾶττον aF 3] εἰ Εὶ 28 el om. F
τὸ ϑᾶττον τὸν χρόνον xal τὸ βραδύτερον τὸ μέγεϑος, sed ordinem corr. F 29 ἀπ᾿]

« 2
Ut

a τὸ om. F 30 χινεῖσϑαι τὸ (oov ἃ ἐν om. M 31 τὸν ἔλαττον F

32 ἅμα καὶ τὸ μέγεϑος CM : xal d. τ. μ. A : τὸ μ. ἅμα aF 88 ἐπ᾿ ἄπειρον εἰπεῖν aF

944 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 2 [Arist. p. 232520]

Εἰχὸς δέ τινας xal ἐνταῦθα μέμφεσθαι τὴν ἀπόδειξιν xal ὡς διάλλη- 220v
Àov xal ὡς αὐτὸ Ot αὑτοῦ δειχνῦσαν, εἴπερ ix μὲν τοῦ πᾶν μέγεϑος εἰς
μεγέϑη διαιρετὸν εἶναι δείχνυσιν, ὅτι τὸ ϑᾶττον ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ μεῖζον 90
xul ἐν τῷ ἐλάττονι πλέον χινεῖται xal ἐν τῷ ἐλάττονι [τὸ] ἴσον: ἀπὸ δὲ
τούτου ὅτι del διαιρετὸς ὃ χρόνος, xal ἀπὸ τούτου ὅτι τὸ μέγεθος τοι-
oütov. δόξει γὰρ λέγειν, ἐπειδὴ τὸ μέγεϑος ἀεὶ διαιρετόν, xal ὃ χρόνος ἀεὶ
διαιρετός, xal ἐπειδὴ ὁ χρόνος, xal τὸ μέγεϑος" xal συνελόντι, ἐπειδὴ τὸ μέ-
γεϑὴς ἀεὶ διαιρετόν, ἔστι τὸ μέγεϑος ἀεὶ διαιρετόν. ἀλλὰ ῥητέον, ὅτι πρῶτον
μὲν χαὶ ἐχτὸς τοῦ προλαβεῖν, ὅτι πᾶν μέγεϑος εἰς μεγέϑη διαιρετόν ἐστιν,
10 ἔχ τε τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ ϑάττονηος xal ix τῆς ἐχϑέσεως δείχνυσι τὰ προχεί- 80
μενα’ ἔπειτα ὅτι προηγουμένως νῦν τὸν χρόνον δείχνυσι διαιρετόν, ᾧ συν-
αἀποδείχνυται xal τὸ μέγεθος. ἐχ δὲ αὖ τρίτων ῥητέον, ὅτι διὰ τῆς τοι-
aótnc ἀποδείξεως ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐνεδείξατο, ὅτι διὰ τὸ ὁμοφυῶς εἶναι
συνεχῇ τό τε μέγεθος xal τὸν χρόνον, xal ἐξ ἀλλήλων ἀποδείχνυνται οὔ-
15 τως, ὡς αἴτια ἀλλήλοις δοχεῖν τῆς ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρέσεως. μήποτε δὲ
τοιαύτη τίς ἐστιν ἢ τοῦ ὅλου λόγου ἀγωγή᾽ δείξας πρότερον ἐχ τῆς ἰσο-
ταχοῦς τοῦ χινουμένου χινήσεως, ὅτι μὴ σύγχειται ἐξ ἀμερῶν μήτε τὸ μέ- 35
γεϑος μήτε ἣ χίνησις μήτε 6 χρόνος, dÀX ἔστι συνεχῆ xal διαιρετὰ εἰς
ἀεὶ διαιρετά, χαὶ τὸ αὐτὸ τοῦτο προϑέμενος δεῖξαι χαὶ ἐχ τοῦ ϑᾶττον χαὶ
40 τοῦ βραδύτερον χινουμένου, πρῶτον μὲν συντόμως οὕτω δείχνυσιν αὐτὸ
δυνάμει, λέγων, ὡς εἰ μὴ ἦν πᾶν μέγεθος εἰς μεγέϑη διαιρετόν, τό τε
τοῦ χρόνου xal τὸ τοῦ μήχους xal τὸ τῆς χινήσεως, οὐχ ἄν ἣν τὸ θᾶττον
xai τὸ βραδύτερον τοιαῦτα, οἷα ὁριζόμενοι λέγομεν αὐτά, ϑᾶττον λέγοντες
τὸ ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ μεῖζον xal ἐν τῷ ἐλάττονι πλέον χινούμενον. ἐπειδὴ 40
ὃ δὲ διαιρετά ἐστι τὰ μεγέϑη, διὰ τοῦτο χαὶ τὰ διαιρετιχὰ αὐτῶν ἐστι τό τε
ϑᾶττον χαὶ τὸ βραδύτερον, τὸ μὲν ϑᾶττον τοῦ χρόνου, τὸ δὲ βραδύτερον
τοῦ μήχους, xal ἔστιν ὡς ἀπὸ τῶν πρός τι ἣ πίστις. ἐναργοῦς γὰρ ὄντος
τοῦ τὸ ϑᾶττον χαὶ βραδύτερον χαὶ εἶναι ἐν τοῖς οὖσι χαὶ διαιρετιχὰ εἶναι
τοῦ χρόνου xai τοῦ μεγέϑους, s 3 s ἐπειδὴ ἀναάγχη τὸ διαιρετὸν εἶναι,

e

ND
'

] «vac om. F 2 xai ὡς αὐτὸ — μεῖζον (3) om. F δειχνῦσαν Α: δειχνῦσαι a.
δειχνύουσαν ΟΜ 4 πλέον ACFM: τὸ πλέον a xai ἐν τῷ ἐλάττονι τὸ ἴσον CM:
xal ἐν τῷ ἴσῳ τὸ ἔλαττον ΔΑΒ : delevi τὸ cf. Arist. p. 2322325) 9 ἀεὶ ΑΟΜ: εἰ ἀεὶ
F: om. a 9. G τοιοῦτο δείξει F 4 συνελόντα F 8 ἀεὶ διαιρετόν, ἔστι τὸ μέ-
γεϑος om. A! ἔστι scripsi: ἐστι aF: ἔσται CM: xal A τὸ μέγεϑος ἀεὶ διαιρετόν
om. F ante ἀλλὰ habet ἔσται A: ἐστὶν ΔῈ εἰς om. M 10 τοῦ alterum]

T
xai M 11 προηγούμενος A! 12 τρίτων A: τρί C: τρίτον aFM

ῥητέον) διαιρετὸν F 14 ἐξ] οὐξ ut saepius M ἀποδείχνυται FM 14. 15 xai
οὗτως M 15 ἄπειρα F 16 ὅλου om. aF 16. 17 ἰσοταχῆς a 18. 19 εἰς
ἀδιαίρετα Αἱ 19 ϑάττονος C 20 ante τοῦ add. ἐχ CM αὐτὰ M : τὸ F 323 τὸ
(ante τοῦ) om. C'F τὸ (ante τῇς) om. F 23 τὸ om. A 24 τὸ ἐν] t ἐν M
235 δὲ om. F 26 τὸ μὲν — Ξξἕραδύτερον (28) om. F 38 τοῦ τὸ] τοῦτο a χαὶ
τὸ βραδύτερον CM διαιρετιχὰ aCM: διαιρετιχ᾽ /.. A: διαιρετιχὸν F 39 lacunam
signavi. intercidisse puto διαιρετὰ εἶναι dvdTxr, aal tà μεγέϑη, τοῦ χρόνου xai τοῦ μήχους
2) διαιρετὸν εἶναι CM: διαιρετιχὸν elvat aAF

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 2 [Arist. p. 252020. 233213] 045

εἴπερ ἔστι τὸ διαιρετιχόν. ἔστι δὲ τὸ διαιρετικόν, ὥστε xal τὸ διαιρετόν, 220v
ὥσπερ xal δέδειχται. εἶτα συστήσας διὰ τῆς ἐχϑέσεως, ὅτι τοιαῦτα ἐστι 45
τὸ ϑᾶττον xal βραδύτερον οἷα λέγεται, χρῆται λοιπὸν αὐτοῖς εἰς τὴν τοῦ
χρόνου xal τοῦ μήχους διαίρεσιν τὸν τρόπον τῆς ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρέσεως
5 διὰ τῆς ἐχϑέσεως ἐπιδειχνύων.
᾿Επιστῆσαι δὲ χρή, ὅτι διὰ τῆς χινήσεως νῦν τὸν χρόνον xal τὸ μέ-
γεϑος ἔδειξε διαιρετά. τὸ γὰρ ϑᾶττον xal βραδύτερον χινήσεώς εἰσι δια-
φοραί, διότι πᾶν τὸ χινούμενον ἐνδέχεται χαὶ ϑᾶττον χινεῖσϑαι
xal βραδύτερον, ὡς αὐτὸς εἶπεν, τὸ αὐτὸ δηλονότι τῆς χινήσεως διά-
10 στημα, ὅπερ λαυβάνεται ἐχ τοῦ διαστήματος ἐφ᾽ οὗ χινεῖται. οὐχ dy δὲ δ0
ἦν τὸ αὐτὸ διάστημα τῆς χινήσεως xal ϑᾶττόν τι x«l βραδύτερον χινεῖ-
σϑαι. εἰ μὴ διαιρετὸν ἣν xal τὸ τῆς χινήσεως μέγεϑος. τὰ οὖν τρία με-
γέϑη, τό τε τῆς χινήσεως xal τοῦ χρόνου xal τοῦ μήχους ἐφ᾽ ob f$, χίνη-
σις, ὁμοίως ὄντα συνεχῆ καὶ διαιρετὰ εἰς ἀεὶ διχιρετὰ ἐξ ἀλλήλων δεί-
15 xvutat. ἀναγχη γὰρ ἑνὸς ὄντος διαιρετοῦ xal τὰ λοιπὰ διαιρεῖσθαι" τοῦ
γὰρ μήχους διχιρετοῦ ὄντος ἀνάγχη xal τὴν ἐπ᾽ αὐτοῦ χίνησιν διαχιρετὴν
εἶναι, xai τὸν μετροῦντα αὐτὴν χρόνον, xal τῆς χινήσεως διαιρετῆς 291r
οὔσης xal τὸ μῆχος ἐφ᾽ οὗ γίνεται xal τὸν μετροῦντα αὐτὴν χρόνον
ἀνάγχη διαιρετὰ εἶναι, χαὶ τοῦ χρόνου διαιρετοῦ ὄντος τήν τε χίνησιν τὴν
40 ὑπ᾽ αὐτοῦ μετρουμένην ἀνάγχη διαιρετὴν εἶναι xal τὸ μέγεθος ἐφ᾽ οὗ ἣ
χίνησις. ὡς γὰρ τὸ ἐφ᾽ οὗ ἣ χίνησις διαιρούμενον διαιρεῖ τὴν χίνησιν,
οὕτως xal f, χίνησις τὸ μῆχος ἐφ᾽ οὗ γίνεται.

p.233313 Ἔτι δὲ xal àx τῶν εἰωϑότων λόγων λέγεσϑαι, φανε- δ
ρὸν ἕως τοῦ εἰ δὲ ἀμφοῖν, ἀμφοῖν xal τὸ μέγεϑος.

25 Δείξας δι᾿ ἐχϑέσεως, ὅτι τῇ τοῦ χρόνου διαιρέσει συνδιαιρεῖται xal τὸ 10
μέγεθος, τὸ αὐτό φησι δείχνυσϑαι xai ἐξ ἄλλων λόγων συνειϑισμένων, ὡς
ἕοιχεν, τότε τοῖς περὶ τούτων διαλεγομένοις. ἦν δὲ 6 λόγος ἀπὸ τῶν ἰσο-
ταχῶς χινουμένων εἰλημμένος τοιοῦτος" εἰ τὸ ἰσοταχῶς χινούμενον ἐν τῷ
ἡμίσει χρόνῳ ἥμισυ διέρχεται καὶ ἀεὶ ἐν τῷ ἐλάττονι, ἔλαττον

30 xal χατὰ τὸν αὐτὸν λόγον ἔλαττον, ἕπεται τοῦ χρόνου ἐπ᾽ ἄπειρον ὄντος

1 ἔστι prius] ἀνάγχη C διαιρετιχὸν C. οἱ M, qui extremo versu adscripsit τὸ διαιρε-
τόν: διαιρετόν aAF 2 xai om. CM 3 xal A (cf. v. 7. 9): «al τὸ aCFM αὐτοῖς]
αὐτῇ M 4 xal τὴν τοῦ aF 5 δειχνύων Ε' 1 ἔδειξα M χαὶ &AF: xal τὸ
ΟΜ 13 xai τοῦ χρόνου om. F 14 ἀδιαίρετα F εἰς M 14. 15 δείχ-
vuvtat ἃ 15 ἑνὸς suprascr. A! συνδιαιρεῖσϑαι CM 16 αὐτῶ CM 11 ypó-
vov αὐτήν M xal τῆς — χρόνον (18) om. F 19 διαιρετὸν F 21 ὡς γὰρ --
χίνησις om. F 22 post χίνησις add. καὶ M 29 δὲ xal aA: δὲ CFM

λέγεσϑαι om. F 24 si δὲ ἀμφοῖν, ἀμφοῖν xal τὸ μέγεθος A! ut Arist. cod. ΕἾ:
εἰ δὲ ἐξ ἀμφοῖν τὸ μέγεθος F: εἰ δὲ ἀμφοῖν ὁ χρόνος, ἀμφοῖν «al τὸ μέγεϑος (ut. dett.
codd. Arist. aCM et in mrg. A! 26 φησι om. aF, qui λέγει addunt post δείχνυ-
σϑαι 28 εἰλημμένος --- κινούμενον om. A!: in mrg. suppl. A? 90 ἔλαττον
delebat A?

Comment. Arist. X 3 Simplic. in Phys. 10

046 SIMPLICI] IN PHYSICORUM VI 2 (Arist. p. 233213]

* -- ΄ . * ’ - 2 - e
QUIT.) Gurie. xm τὸ atte. i οὗ 7 χύνγτς iz! drm.» (mue. 951:
ν : t : Gh ως ἔχουξιν αλ- τ

svp: αἱ γὰρ αὐταὶ διαιοξσεις ἀμτητέον. o

λήλοις. ὄγλον ὅτ' εἰ drítg. τὸ ἔτεγων. χαὶ τὸ £-ipé. ἀπεισον ἔσται. διτ-

τοῦ ὃξ ὄντος ἂν τῆς Τυνεχέξ': τοῦ ἀπε.» τ. (ye. ἐξινοξῖσθα! δυνα-

5 μένω. ἢ τοῖς ἐτχάτοις (ἀπειρον ὃὲ τοῖς ἐσχάτως ἐστὶ τὸ wh ἔχον

ἔσχατα, ἀλλ: ἀδιΞξίτητον 5v) ἢ 5Ξ: τῷ ds τὸ λα ϑανήμενον
Y»

μόριον διαιρετὸν sivm, T, xi: duce, ὡς ἄν ἔχτ. zm3iv. 5 quove τὸ

dzstpow. οὕτως αὐτὸ xa: τὸ μέγεθος Ξξξει. αλλ ὅτι μὲν ὡς 6 γρήνος gov

εὶς ὧν ἐπ᾿ ἀπειρόν ἔστι διχιοετός. οὕτως χαὶ τὸ u£viüe ὄγλον, ἐπξξιδὺ, 99
£f fk s ει dab ww. ? b* ρξες- ^9 . - 05. -» ÀJ e "hod « 9 "ΔΩ e word f
10 χαὶ αὐτὸ συνεχές ἐττ'" πᾶν ὃὲ συνεχὲς ἐπ᾿ dzttoov διασρετόν ἐστιν. ἐπειὸν
[d ν .

6b 6 χρόνος xai τοῖς ἐτγάτοις ἀπειρός ἐστι μήτε ἀρχὴ

ὡς ἐν τῷ τελευταίῳ ταύτης δείχνυται τῆς Ξοχτιαχιξία:, πῶς ἀλγδὲς ὅτ'
LI - , ΄ ν , * 4 9 Φ —- [4

χαὶ τὸ μέτεθης οὕτως ἀπεισήών ἐστιν. αὐτὸ γὰρ τοὐναντίον ἐν τῷ τρίτῳ

ταύτης ὀέδειχται τῆς πραχυχτιείας, ὅτι οὐδὲν ἀαξγεϑος ἀπειρήόν ἐστι τοῖς

* e

15 ἐσχάτοις. μήποτε οὖν ὥσπερ Jpovos διττός ἐστιν. ὁ μὲν ἀπειρος τοῖς ἐπχα-
τοῖς ὁ τὴν ἄναρχον xai ἀτελεύτητον χυχλοφηυρίαν μετοῶν, 6
τοῖς μὲν πεπερασμένος. ἐν δὲ cp διχιρέσει αὖντ, τὸ ἄπειρον ἔχων. ὡς 6
μεριχὺς ὁ τὰς ix! εὐθεῖαν χινήσεις μετρῶν. οὕτως xai μέγεθος διττὸν ἐστι.
τὸ μὲν ἄπειρον τοῖς ἐσχάτοις, οὐχ ὡς αὐριστον. oiov ἀπεγίνωσχεν ἐν τῷ

20 τρίτῳ 3ιβλίῳ, ἀλλ ὡς χυχλιχὸν xal μήτε ἀρχὴν ure πέρας ἔχον, τὸ δὲ
xai doJTv ἔχον χαὶ πέρας, οἵα τὰ ἐν γενέσει, ἐπ᾿ ἄπειρον δὲ ὄντα Oa
ρετὰ Gà τὸ συνεχὴ εἶναι. ἀμφοῖν ὃὲ ταῖν ἀπειρίαιν χαὶ ὁ ὅλος χρόνος

evíyst χαὶ τὸ χυχλοφηρητιχὸν σῶμα’ xai yàp ἀναργα xai ατελξύτητα 39
ἐστι xai συνεχῆ, ὄντα ἐπ᾽ ἀπειρύόν ἐστι διχιρετά. ἐμοὶ μὲν οὖν οὕτω xai

25 ἀπορῆσαι ταύτην ἐπῆλθεν τὴν ἀπορίαν xal διαλῦσαι παρ᾿ οὐδενὶ τῶν ἐξη,-
γητῶν αὐτὴν γὐρηχότι, εἰ OÍ τις πιθϑανωτέρως ἐπιβάλλοι, φίλος ὧν ἀλλ᾽
οὐχ ἐχϑρὸς χρατεῖ. δῆλον δὲ ὅτι x&v αὐτὸς τοῦ ypóvon xal τοῦ μεγέθους
ἐμνημόνευσε μόνων ἐν τούτοι;, ἀνάγχη xal περὶ τῆς χινήσεως τὰ αὐτὰ
dxo)ztv* ὡς γὰρ ὁ χρόνος ἔχει, οὕτως ἔχει xal ἢ χίνησις ἧς ἐστι μέτρον

80 ὃ χρόνο.

l. 2 εἶναι διαιρετὸν CM ὃ el] εἰς F ὃ ἐστὶ om. F ἔχον, o in ras. M

0 ἔσχατον F ἀλλ᾽ ἀδιεξίτητον a: ἀλλὰ ἀδιεξίτητον AM: ἀλλὰ διεξιτητὸν F:
ἀλλὰ ἰδιεξίτητον C 74 ἔχηι ACM: ἔχοι ΔΕ 9 ἐπ᾽ aF, supr. A': εἰς CM

10 αὐτὸς A 11 xai τοῖς ΔΑΕ: ἐν τοῖς ΟΜ ἀπείροις Μ 12 ὡς CM: om.
aAF τελευταίῳ] Θ 8. 263211 sqq. πῶς — πραγματείας (14) om. F 13 τρίτῳ]
cf. Γ ὅ 844. velut p. 206*7 sqq. 14 οὐδὲ aF ἐπ᾿ ἄπειρον F 15 γρόνος A:
6 ypóvoc aCFM, sed cf. v. 18 16 ἄναρχον) ἀρχὴν F 18 εὐθείας ΔῈ πχίσεις C
xal τὸ μέγεϑος ΔΕ Μ 19 o(a...... γίνωσχεν, lac. vi litt. interiecta M 20 χυχλι-

χὸς F πέρας) τέλος FM ἔχων post ἀρχὴν F, ἔχον post ἀρχὴν a 2] ἔχων F

22 διὰ τὸ CM: δὲ τῶ F: δὲ τῶι (ex τὸ) A: τῷ 8 τοῖν ἀπειρίαν 8 ὃ om. F
29 χυχλοφοριχὸν FM: χυχλοφοριτιχὸν 8 24 ἐστι prius om. 88 γοῦν F οὕτω
om. CM 25 ἐπῆλϑεν post οὖν a: om. F οὐδὲν F 26 εὑρηχότι aCM: εἰρηχότων F
ἐπιβάλοι M 28 μόνον aF 29 ἔχει post χίνησις ΔΕ μέρος aF

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 2 [Arist. p. 233321] 941

p.233321 Διὸ xal ὁ Ζήνωνος λόγος Ψεῦδος λαμβάνει ἕως τοῦ xai 221r
ἅπτεσθαι τῶν ἀπείρων τοῖς ἀπείροις, οὐ τοῖς πεπερασμένοις. 40

Δείξας ὁμοίως ὃν τὸ ἄπειρον ἔν τε τῷ χρόνῳ καὶ ἐν τῷ μεγέθει.
τούτῳ προσχρώμενος λύει τινὰ τῶν ὑπὸ τοῦ Ἐλεάτου Ζήνωνος ἠρωτημένων
5 λόγων πρὸς τὸ μὴ εἶναι χίνησιν. ἔστι b ὁ λόγος 6 τοῦ ήνωνος τοιοῦτος"
εἰ ἔστι χίνησις, ἐνδέχεται ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τὰ ἄπειρα διελθεῖν ἁπτό-
μενον αὐτῶν ἐχάστου' ἀλλὰ μὴν τοῦτο ἀδύνατον: οὐχ ἄρα ἔστι χίνησις.
xal τὸ μὲν συνημμένον ἐδείχνυ χρώμενος τῇ τῶν μεγεθῶν ἐπ᾽ ἄπειρον 45
διαιρέσει" εἰ γὰρ πᾶν μέγεϑος εἰς ἄπειρα διαιρετόν, εἴη ἄν χαὶ ἐξ ἀπείρων
10 συγχείμενον. ὥστε τὸ χινούμενον xal διιὸν ὁτιοῦν μέγεϑος ἄπειρον ἄν χι-
νοῖτο xal διεξίοι xal ἀπείρων ἅπτοιτο ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ, ἐν ᾧ τὸ
ὅλον τὸ πεπερασμένον δίεισιν. ἅψασϑαι δὲ τῶν ἀπείρων χαϑ᾽ ἔχα-
στὴν φησίν, ἐπεὶ δύναταί τι τὰ ἄπειρα δοχεῖν διεληλυϑέναι τῷ ὑπερβαίνειν
αὐτά. xal οὕτω μὲν τὸ συνημμένον Bós(xvo: τὴν δὲ πρόσληψιν τὴν λέ-
15 γουσαν 'GÀÀà μὴν ἀδύνατον τὰ ἄπειρα διελθεῖν xal ἄψασϑαι ἐν πεπερασ- 50
μένῳ χρόνῳ᾽ δείχνυσιν ἐκ τοῦ τὸ ἄπειρον ἀδιεξίτητον εἶναι xai ix τοῦ μὴ
δυνατὸν εἶναι ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τῶν ἀπείρων ἄἅψασϑαι, εἴ γε ἐν ἄλλῳ
xai ἄλλῳ τοῦ γρόνου ἅπτεται τὸ χινούμενον τῶν τοῦ ὑποχειμένου μερῶν.
ἀδύνατην δὲ ἔχάστου ἅψασθαι τῶν ἀπείρων εἶπεν, διότι ὁ ἁπτόμενος οἷον
40 ἀριϑμεῖ: ἀριθμῆσαι δὲ ἀδύνατον τὰ ἄπειρα. ὃ δὲ ᾿Αριστοτέλης τὴν πρόσ-
ληψιν αἰτιᾶται. οὐ γὰρ ἀδύνατον ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τὰ ἄπειρα διελ-
δεῖν. διχῶς γὰρ λεγομένου τοῦ ἀπείρου», τοῦ | μὲν χατὰ τὰ ἔσχατα, 3221»
τοῦ δὲ τῇ διαιρέσει. τὸ μὲν χατὰ ποσὸν ἄπειρον, οὗ τὰ μέρη ἄπειρα τῷ
πλήθει xat! ἐνέργειαν, διότι xal τὸ μέγεϑος ἄπειρον, ἀδύνατόν τι διελϑεῖν
25 ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ, τὸ δὲ χατὰ διαίρεσιν xol δυνάμει ἄπειρον, οὐχ
ἐνεργείχ ἐνδέχεται: xal γὰρ ὁ λαμβανόμενος πεπερασμένος χρόνος οὕτως
ἐστὶν ἄπειρος κατὰ διαίρεσιν’ οὐχ ἐν πεπερασμένῳ οὖν τὸ ἄπειρον, ἀλλ᾽
ἐν τῷ ὁμοίως ἀπείρῳ. xal distat οὖν τῶν δυνάμει ἀπείρων, ἀλλ᾽ οὐ τῶν 6
χαϑ᾽ Éxagtov ἐνεργεία διῃρημένων τοῦ ὑποχειμένου μορίων, τὸ χινούμενον
80 ἐν τοῖς ὁμηίως ἀπείροις τοῦ χρόνου μέρεσιν ἣ ἐν τοῖς ἑαυτοῦ. xal γὰρ xal
τὸ χινούμενον συνεχὲς ὃν ἐπ᾽ ἀπειρόν ἐστι διαιρετόν.
Τὸ οὖν σόφισμα τοῦ Ζήνωνος ἐγίνετο παρὰ τὴν τοῦ ἀπείρου ὁμωνυ-
μίαν καὶ τὸ μεταλαμβάνειν τὸ χατὰ διαίρεσιν ἄπειρον εἰς τὸ τοῖς ἐσχάτοις

1. 2 καὶ ἅπτεσθαι τῶν ἀπείρων om. F 3 τῷ (post ἐν) om. 88 4 ἀπὸ F

4. ὃ ἡἠρωτημάτων λόγων M 5 χίνησιν] δείκνυσιν F 6 λόγος ὁ τοῦ Ζήνωνος] cf.
Zeller Phil. gr. 15 597* 1 ἔσται A 9 εἰς ἄπειρον C 10 διιὸν] ἀίδιον M

11 διεξιήει F post ἅπτοιτο eras. τὸ A 12 ἅπτεσθαι, sed corr. M 13 τῷ ex
10 AÀ 16 «al om. aF 19 εἶπεν post ἅψασθαι a: om. F 20 ἀριϑμῇῆ C
ἀδύνατον δὲ ἀριῆμῆσαι 8 Ὲ — 23 ποσὸν A: τὸ ποσὸν aCFM οὗ] οὐ F τῷ τὴν M
24 μέγεϑος} μέρος F 25 ἐν τῶ F 20 ἐνδέχεται ἐνεργεία F οὗτος ΔῈ

39 διειρημένων C: διαιρουμένων F μόριον A! 30 ἑαυτοῦ AM: ἑαυτοῦ C: αὐτοῦ
F: αὑτοῦ a xai (post γὰρ) om. CM 3l ἐστι om. F 32 ἐγένετο F

10*

948 SIMPLICI IN PHYSICORUM VI 2 (Arist. p. 223221. 31}

ἄπειγον. τοῦτο γὰρ ἀγύνατον ἦν τὸ ἄπειρον ἐν πεπερασμένω διελϑεῖν 391:
“μόνῳ καὶ ἀψατῆα! τῶν οὕτως ἀπείρων, τὸ δὲ χατὰ διχίρεσιν ἄπειρον μέ- Ὁ
(flos ἐν τῷ κατὰ διχίρετιν ἀπείρῳ χρόνῳ διελθεῖν οὐδὲν dzozov- 6 δὲ
ήνων τὺ μὲν μέτεδς ἐλάμβανεν εἰς ἄπειρα διτρημένον ivepzzía, τὸν δὲ
6 χρόνον οὐχέτι χαίτοι ὀμνίως ἔχοντα τῷ μεγέθει. ἀλλ᾽ ἐνταῦϑα uiv οὕτως
ἔλυσε τὴν “ήνωνης ἀπορίαν μηδὲν ἄτοπον λέγων ἐν τῷ ὁμοίως ἀπείρῳ
χρόνῳ τὰ ὁμνίως ἄπειρα διιόναι, ἐν δὲ τῷ τελευταίῳ ταύτης τῆς πραγ-
ματείχς τὴν λύσιν ταύτην ᾿ἱπρὸς μὲν τὸν ἐρωτῶντα ἰχανῶς ἔχειν᾽ φησίν
( ἠρωτᾶτο γὰρ el ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ἄπειρα ἐνδέχεται διεξελϑεῖν᾽, ), 1a
10 πρὺς ὃὲ τὸ πρᾶγμα xal τὴν ἀλήθειαν οὐχ ἰχανῶς: οὐδὲ γὰρ ὃ χρόνος
τὸ ἄπειρον ἐνεργεία ἔχει, ἀλλὰ δυνάμει. διὸ ἀχριβέστερον ἐχεῖ λύει
δειχνὺς ἐν τοῖς συνεχέσι μὴ εἶναι τὰ ἄπειρα xav ἐνέργειαν, ἀλλὰ δυνάμει.
τῷ οὖν ἐρωτῶντι, φησίν, εἰ ἐνδέχεται ἄπειρα διεξελθεῖν ἢ ἐν χρόνῳ 7] ἐν
μήκει, ῥητέον ὅτι ὅστι μὲν ὡς ἐνδέχεται, ἔστι δὲ ὡς οὐχ ἐνδέχεται" ἐν-
τελεγείᾳ μὲν γὰρ ὄντα ἄπειρα οὐχ ἐνδέχεται, δυνάμει ὃὲ ἐνδέχεται.

e

p.233331. (ὗτε δὴ τὸ ἄπειρον οἷόν τε ἐν πεπερασμένῳ ἕως τοῦ 90
εἰς ἴσα γὰρ διαιρεϑήσεται ὡς χαὶ τὸ μέγεϑος.

Δείξας ὁμοίως συνεχῇ τόν τε χρόνον xal τὸ μέγεϑος xai ὁμοίως διαι-
μετὰ ἐπ᾽ ἄπειρον xal τὸν Ζήνωνος λόγον ἐχ ταύτης διαλύσας τῆς ὁμοιό-
20 τητος πρηστί ησί τι τοῖς προδεδειγμένοις ὡς ἀχύλουθϑόν τε xai ὡς ἐξ ἐχεί-
γων δειχνύμενον τὸ μήτε τὸ ἄπειρον διάστημα, xdv ὑποτεθῇ εἶναι ἐν πε-
περασμένῳ χρόνῳ, δύνασθαί τι χινηϑῆναι μήτε ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ τὸ πε- 80
περασμένον. ἄπειρον δὲ νῦν λαμβάνει τὸ χυρίως ἄπειρον τὸ χατ᾽ ἐνέργειαν,
ὅπερ τοῖς ἐσχάτοις ἔλεγεν ἄπειρον. ποιεῖται δὲ τὴν δεῖξιν διὰ ἀδυνάτου
20 ἐχϑετιχῶς, πεπερασμένον μὲν μέγεϑος λαβὼν τὸ ἐφ᾽ οὗ AB, χρόνον δὲ
ἄπειρον τὸν ἐφ᾽ οὗ [" καὶ ἀφελών τι τοῦ χρόνου πεπερασμένον τὸ ἐφ᾽
ᾧ L'A, ἐν ᾧ τὸ χινούμενον δίεισίν τι τοῦ ΑΒ μεγέϑους, οἷον τὸ BE- μό-
pv γάρ τι αὐτοῦ χινηϑήσεται ἐν τῷ ΓΔ χρόνῳ, εἴπερ τὸ ὅλον τὸ AB
ἐν τῷ ἀπείρῳ χρόνῳ τῷ [Γ᾽ ἐκινεῖτο. ὁσαπλάσιον δή ἐστι τὸ ΑΒ μέγεϑος ss
30 τοῦ ἰδίου μορίου τοῦ ΒΕ), τοσαυταπλάσιος ἔσται xal ὁ ὅλος χρόνος, ἐν ᾧ
t) χινούμενον ὁμαλῶς xai ἰσοταχῶς ὅλον τὸ ΑΒ μέγεϑος δίεισι, τοῦ ΓΔ
χρόνου, ἐν ᾧ τὸ BE μέγεϑος χινεῖται: πεπερασμένος δὲ ὁ ΓΔ χρόνος"

l. 2 χρόνῳ διελϑεῖν aF 4 ἐλάμβανεν om. Εἰ: post ἐνεργείᾳ coll. a εἰς τὰ 88

7 τελευταίμ) θ. 8. 263211 8 post ἔχειν iter. ταύτην ΔΕ 9 ἐρωτᾶτο F: ἐρωτὰᾶ a
διελϑεῖν ἐνδέχεται ΟΜ: διελϑεῖν etiam F 10 οὐδὲ] οὐ F 11 διὸ — δυνάμει (12)
om. M 13 εὖ 9 F διελϑεῖν C! ἐνδελεχείαι A! 16 post à? add. ex dett.
codd. Arist. οὖν aCM 11 εἰ F διαιρεϑῇ F 20 τι 8ΔΑ: om. CFM προαπο-
δεδειγμένοις ΔἸ tt) τι F 32 τὸ om. aF 23 λαμβάνειν C τὸ (ante xac?)
om. EF 24 post διὰ add. τοῦ aF 25 piv om. M 26 τὸν] τὸ aF 26. 27 ἐφ᾽
ᾧ ACE(M in ras): ig οὗ ὁ 2" τοῦ αβ μεγέϑους post χινούμενον a: post δίεισι (om.
ME 29 τὸ 7. A! 30 ὅλος ὁ aF 33 BE μέγεϑος} β ἐν μεγέϑει F

«

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 2 [Arist. p. 283331] 949

πεπερασμένος ἄρα xai 6 Γ΄ χρόνος, ἐν ᾧ τὸ AB μέγεϑος τὸ πεπερασμένον 221v
δίεισι, xal οὐχ ἄπειρος" εἰς ὅσα γὰρ τὸ ΑΒ μέγεθος διαιρεῖται ἴσα τῷ
BE, εἰς τοσαῦτα xai ὁ l' χρόνος ἴσα τῷ L'A: πεπερασμένον δὲ ἣν τὸ ΑΒ τ
μέγεθος xal ὁ ΓΔ χρόνος: ὥστε εἰς πεπερασμένα xol τῷ μεγέϑει xal τῷ
ἀριϑμῷ ὥσπερ τὸ μέγεϑος, οὕτω xal ὁ χρόνος διαιρεϑήσεται. χαὶ ἢ μὲν
ἀπόδειξις τοιαύτη.

Μεταξὺ δὲ ἔνστασιν λύων τὴν λέγουσαν, ὅτι τὸ BE μέγεθος οὐ παν-
τως χαταμετρεῖ τὸ ὅλον τὸ ΑΒ, ὥστε xol ἀληϑῶς εἰπεῖν ὅτι τριπλάσιον,
εἰ τύχοι, T, τετραπλάσιον ἢ ὁποσαπλασιονοῦν ἐστι τὸ ΑΒ τοῦ BE (δυνα-
10 τὸν γὰρ xal ἐλλείπειν ἐν τῇ μετρήσει xal ὑπερβάλλειν), λέγει οὖν ὅτι οὐ-

δὲν διαφέρει, xdv ἐλλείπῃ χἄν ὑπερβάλλῃ, εἰ μόνον τὸ ἴσον τῷ BE μεγέ- 4
ὃει ἐν ἴσῳ τῷ χρόνῳ τῷ ΓΔ διεξέρχεται. ὡς γὰρ τὸ ΒΕ μέγεθος δαπανᾷ
τὸ ΑΒ, κἂν τε ὑπερβάλλῃ xdv τε ἐλλείπῃ (καὶ τὸ ἐλλεῖψαν γὰρ μέρει τινὶ
ἑαυτοῦ ἐλλείπει xal τὸ ὑπερβάλλον ὁμοίως ποσῷ τινι ὑπερβάλλειλ, οὕτω xal
15 ὁ ΓΔ χρόνος πεπερασμένος δαπανήσει τὸν Γ χρόνον, xdv ἐλλείπῃ xdv
πλεονάζῃ, τοσαυταπλάσιος αὑτοῦ γινόμενος, ὁσαπλάσιον τὸ BE μέγεϑος τοῦ
AB μεγέθους, εἴτε ἀπηρτισμένως εἴτε xol μέρει τινὶ αὐτοῦ ἐλλείπων 7| 50
πλεονάζων. ἅμα γὰρ τό ts μέγεθος τὸ AB ὑπὸ τοῦ BE καταμετρηϑήσε-
ται χαὶ 6 D χρόνος ὑπὸ τοῦ [Δ διὰ τὸ εἰς ἴσα τῷ ἀριϑμῷ διαιρεῖσϑαι.
40 ἐπιστῆσαι δὲ χρὴ ὅτι, ὅταν μὲν λέγῃ τοῦτο δὲ ἣ χαταμετρήσει τὸ ἐφ᾽
ᾧ AB ἣ ἐλλείψει 7, ὑπερβαλεῖ, χυρίως χρῆται τῷ καταμετρήσει.
χαταμετρῆσαι γάρ ἐστι τὸ ἀπηρτισμένως πολλαπλασιασϑὲν ἐξισωϑῆναι τῷ
χαταμετρουμένῳ. ὅταν δὲ λέγῃ τοῦτο δὲ χαταμετρεῖ τὸ ὅλον τῷ
ἱχαταμετρεῖ᾽ ἀντὶ τοῦ ᾿δαπανᾷ᾽ ἐχρήσατο. χἄν γὰρ ἐλλείπῃ T | πλεο- 322:
26 vd, εἰς ὅσα τὸ μέγεθος τὸ πεπερασμένον διῃρέϑη. εἰς ἴσα τῷ ἀριϑμῷ,
τουτέστιν εἰς τοσαῦτα, xal 6 χρόνος διαιρεϑήσεται 6 D, ἐν ᾧ τὸ ΑΒ μέγε-
ϑος ὅλον ἐχινήϑη. οὕτω δὲ ἀχολουϑήσει τὸ πεπερασμένον αὐτὸν εἶναι"
ὁσαπλάσιος γὰρ ἄν ἢ τοῦ πεπερασμένου, εἴτε ἀπηρτισμένως εἴτε μετὰ
μορίου τινός, πεπερασμένος ἔσται.
80 Διχῶς δὲ φερομένης τῆς γραφῆς τῆς ἐν τῷ τέλει τῆς ῥήσεως ταύ-

-«.......,. .....- --.-.-.-.....-..-.-Ἥὀ -.ὄ.

ὧι

1 πεπερασμένος --- ypóvoc om. M ἄρα aF: δὲ ἄρα AC o] τῷ sed corr. C
μέγεϑος — AB (2) om. M τὸ (post μέγεθος) aA: om. CF 9 post τοσαῦτα add.
διαιρεῖται del. C 4 εἰς] el aF 1 λύων ACM: J5et aF ὅτι om. M

8 ὥστε οὐ ἀληϑὲς CM ὅτι om. F 9 τύχη CM ὁσαπλασιονοῦν CM 11 ἐλ-
λείπει χἂν ὑπερβάλλει A 11. 12 μέγεϑος F 12 ἐν ἴσῳ χρόνῳ ΟΜ ΓΔ] 85 M:
3 C: corr. C? 13 μέρη ἃ 14 αὐτοῦ aF ἐλλείπη A 15 ἐλλίπη F

16 πλεονάζει C ἑαυτοῦ CM: αὐτοῦ aAF: ἑαυτὸ mrg. M γενόμενος 88

16. 17 τοῦ e μεγέϑους τὸ αβ μέγεϑος CM 11 ἀπηρτισμένως A: ἀπηρτισμένος aCFM
αὑτοῦ] ἑαυτοῦ A 19 εἰς om. F 20 λέγει C δὲ εἰ χαταμετρήσοι F 20. 21 τὸ

ἐφ᾽ ᾧ — καταμετρήσει om. C 20 ἐφ᾽ ἀφ᾽ Ε' 21 οὗ aF ὑπερβαλλεῖ A':
ὑπερβάλλει F τῷ M: τὸ A': τῇ aA?F 22 ἀπηρτισμένον F πολλαπλασιά-
σαι Μ 29 χαταμετροῦντι F! λέγει CM! τῷ] τὸ 8 24. 25 πλεονάζει F

258 post μέγεϑος add. xoi aF διαιρεϑὴ F 26 AB] 8a A 26. 21 ὅλον

μέγεθος C 21 αὐτὸ aF 28 ἀπηρτισμένος F ante μετὰ add. «al a: τὸ F
29 πεπερασμένως (Ὁ) A': ἀπηρτισμένος F

950 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 2 (Arist. p. 233231. *7]

tne, εἰ μὲν εἴη γεγραμμένον, εἰς ἴσα γὰρ διαιρεθήσεται ὡς xal τὸ 322r
μέγεϑος, σαφὲς ἄν εἴη τὸ λεγόμενον, ὅτι xal ὁ γρόνος εἰς ἴσα τῷ ἀριθϑ- 6
Up διαιρεθήσεται, ὡς xal τὸ μέγεϑος" εἰ δὲ ὡς ᾿Αλέξανδρος καὶ
᾿Δσπάσιος καὶ Θεμίστιος γράφουσιν εἰς ἴσα γὰρ διαιρεϑήσεται xal τὸ

5 μέγεϑος, λέγοι dv “εἰς ἴσα γὰρ διαιρεθήσεται, εἰς ὅσα xal τὸ μέγεθος:
περὶ γὰρ τοῦ χρόνου λέγει, τοῦτον δειχνὺς ὅτι μὴ ἄπειρος.

p.233»7 Ἔτι δὲ εἰ μὴ ἅπαν μέγεϑος ἕως τοῦ ἣ αὐτὴ δὲ ἀπόδειξις 10
χαὶ εἰ τὸ μὲν μῆχος ἄπειρον, ὃ δὲ χρόνος πεπερασμένος.

Λαβὼν πρότερον τὸ BE μέγεθος ἀδιοριστότερον xol ὡς μὴ πάντως 15
10 χαταμετροῦν τὸ Α,, ἀλλὰ xal ὑπερβάλλον ἐνίοτε ἢ ἐλλεῖπον, xal ὡς ὑπὸ
τοῦ ΓΔ χρόνου πεπερασμένου μετρουμένης τῆς ἐπ᾽ αὐτοῦ χινήσεως, ἅπερ
ἄμφω ἐνστάσεις ἔχειν δοχεῖ τινας, διὰ τούτου τοῦ ἐπιχειρήματος τοιοῦτον
ἀφαιρεῖ τὸ ΒΕ ὡς χαταμετρεῖν τὸ ὅλον, xal ἐξ ὑποϑέσεως λαμβάνει τὸ
ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ διιέναι αὐτὸ τὸ δι᾿ αὐτοῦ χινούμενον, xal δείχνυσιν
15 ὅτι χἄν xataustpoüy ἐξ ἀρχῆς ὑποτεθῇ τὸ ΒΕ τὸ AB, τοῦ ΓΔ χρόνου

ληφϑέντος πεπερασμένου xal ὃ ὅλος χρόνος πεπερασμένος δειχϑήσεται. εἰ 20
γὰρ δέχατον ληφϑείη μέρος τὸ BE τοῦ AD, τὸ ἰσοταχῶς χινούμενον ἐν
δέχα χρόνοις ἴσοις τῷ [Δ τὰ δέχα μέρη τὰ ἴσα τῷ BE χινηϑήσεται. τὰ
δὲ πεπερασμένα δέχα μέρη τοῦ χρόνου συντεϑέντα πεπερασμένον τὸν ὅλον
90 ποιεῖ. εἶτα δείχνυσιν, ὅτι οὐ δυνατὸν τὸ BE μέγεθος πεπερασμένον xal
μέρος ὃν τοῦ ΑΒ ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ διιέναι, εἴπερ ὅλον τὸ AB ἐν ἀπείρῳ
διήει. ὑποϑέμενος γὰρ xarà θάτερα πεπερασμένον τὸν [' χρόνον, καὶ λα-

βὼν ὡς ἐναργὲς τὸ ἐν ἐλάττονι χρόνῳ τὸ μόριον χινεῖσϑαί τι ἥπερ τὸ ὅλον, 75
ὅτι πεπερασμένος ἐφ᾽ Éxdtepa ὁ χρόνος, ἐν ᾧ τὸ BE χινεῖταί τι, δεί-
25 χνυσιν. ἀπὸ γὰρ τῆς αὐτῆς ἀρχῆς ἀρξάμενον πεπερασμένης οὔσης συμ-
περανεῖ αὐτὸν xal ἐπὶ Üdrepa: εἰ γὰρ μὴ τοῦτο, οὐχέτι ἐν ἐλάττονι χρόνῳ
τὸ μέρος ἔσται διεξιὸν ἤπερ τὸ ὅλην, ἀλλ᾿ ἐν τῷ ἴσῳ. χατὰ ϑάτερα δὲ
πεπερασμένον ἔλαβε τὸν ΓΔ χρόνον, ἵνα ἐφ᾽ ἑχάτερα πεπερασμένον ἀφέλῃ

1 post διαιρεϑήσεται add. ὡς ACFM: om., unde ἀσάφειαν ἔχει. λέγοι δ᾽ ἂν εἰς ἴσα ---
μέγεϑος, ei δὲ --- μέγεϑος ante σαφὲς ἂν εἴη interpolavit 8 ὃ ὡς ΑΜ: εἰς ὅσα aCF
9. 4 ante ἀλέξανδρος, ἀσπάσιος, ϑεμίστιος add. ὁ CM 4 ἀσπάσιος et ϑεμίστιος mutant aF
post διαιρεϑήσεται add. ὡς aF 5 pro λέγοι --- διαιρεϑήσεται transponit σαφὴς --- διαιρε-
ϑήσεται (3. 4) F εἰς 00a ACM: ὡς 88 6 τοῦτον] τοῦτο C 1 πᾶν ex Arist.
aF δὲ] ἡ F 9 BE] adc F xal om. F 10 καὶ (post ἀλλὰ) om. F
ὑπερβάλλων F! ἐνίοτε] ἐνί τὸ, ( in ras. 1 litt., M ἐλλείπων ΕἸ ὡς Om. ἃ
12 δοκεῖ ΔΟΕΜ: ἐδόκει A τοιοῦτον om. F 13 ὃ χαταμετρεῖ F 11 xai aCM:
om. AF 15 τὸ ad CM: om. aAF 16 πεπερασμένου om. A': add. A?

ὅλος ὁ aF πεπερασμένος om. aF 17 τοῦ ag CFM: τὸ fa A': τοῦ Bà aA?

19 τὸν aA: τὸ CFM 20 post εἶτα add. οὐ F 21 τοῦ] τὸ F 28 ἐν om. C
εἴπερ F 25) αὐτῆς om. C ἀρξάμενον aM: ἀρξαμένων AF: ἀρξάμενος C 25.26 cove-
πέρανεν ACM: συμπερανεῖ aF 26 ϑάτερον aF post ἐλάττονι praecepta τὸ μέρος
del. F 27 διεξιὼν F διεξιὸν ἔσται a εἴπερ Μ 28 ΓΔ scripsi: y ACM:

om. aF ἐφ᾽] ἀφ᾽ M

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 2 [Arist. p. 33807] 951

ἐχεῖνον, ἐν ᾧ τὸ BE. δίεισιν. xal συγχωρηϑείη δὲ dv αὐτῷ τοῦτο ῥαδίως" 292:
εἰ γὰρ ἐν τῷ ἐπὶ ϑαάτερα ἀπείρῳ μὴ δυνατὸν τὸ BL διελθεῖν, πολλῷ 80
μᾶλλον ἐν τῷ ἐπ᾿ ἄμφω ἀπείρῳ ἀδύνατον. ἀλλ᾽ εἰ ὡς ἐναργὲς ἔλαβε τὸ
ἐν ἐλάττονι τὸ μέρος διιέναι, τὸ δὲ τοῦ ἀπείρου ἔλαττον πεπερασμένον
5 ἀνάγχη εἶναι, τίνος ἔτι δεῖ λόγου πρὸς τὸ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τὸ BE
διεξιέναι, εἰ μὴ ἄρα τοῦ ἐπ᾿ ἄμφω ἀπείρου ἔλαττον τὸ ἐπὶ ϑάτερα ἄπειρον
xai αὐτὸ ἄπειρον ὄν: ἀλλ᾽ εἰ τοῦτο, διὰ τί ἐπὶ ϑάτερα ἄπειρον ὑπέϑετο
τὸν χρόνον, ἐν ᾧ τὸ ΑΒ μέγεϑος δίεισι τὸ χινούμενον; εἰ γὰρ ἐπ᾿’ ἄμφω
ἄπειρον ὑπέϑετη τοῦτον, οὐδὲν ἐχώλυεν ἐν ἐλάττονι τοῦ ἐπ’ ἄμφω ἀπείρου, 85
10 ἐν ᾧ τὸ ΑΒ δίεισι, διιέναι τὸ ΒΕ μέρος ὃν τοῦ ΑΒ, ἐν τῷ ἐπὶ ϑάτερα
ἀπείρῳ μέρει ὄντι xal αὐτῷ τοῦ ἐπ᾽ ἄμφω ἀπείρου. 7T, εἰ ἀνάγχη ὡς ὑπὸ
τοῦ ΒΕ μεγέθους καταμετρεῖται τὸ ΑΒ μέγεθος, οὕτω xal ὑπὸ τοῦ χρόνου
τὸν χρόνον, ἀδύνατον τὸν μὲν ἐπ᾿ ἄμφω ἄπειρον εἶναι, τὸν δὲ ἐπὶ ϑάτερα"
οὔτε γὰρ χαταμετρεῖ ὃ ἄπειρος ἀόριστος ὧν xai ἀνάριϑμος xal ἄμετρος
18 οὔτε χαταμετρεῖται. ὑποϑέμενος οὖν τὸ ΒΕ χαταμετρεῖν τὸ ΑΒ xal λαβών,
ὅτι εἰς ἴσα διαιρεϑήσεται τῷ ἀριϑμῷ ὅ τε χρόνος xal τὸ μέγεϑος, τὰς 40
τοιαύτας ἐνστάσεις ἐξέχλινε. τὸ γὰρ χαταμετροῦν τὸ πεπερασμένον, πεπε-
paguévoy ἀνάγχη εἶναι ὡς τὸ BE. καὶ τὸ ἰσάχις τῷ πεπερασμένῳ χατα-
μετροῦν οἷον δεχάχις T, εἰχοσάχις οὐδὲ ἐπὶ ϑάτερα δύναται ἄπειρον εἶναι.
20 εἰ γὰρ τὸ εἰχοσαπλάσιον αὐτοῦ πεπερασμένον ἐστὶ xal ὡρισμένον xal ἦρι-
ὕμημένον, πολλῷ μᾶλλον τὸ τοῦ εἰκοσαπλασίου εἰχοστόν.

Δείξας δὲ οὕτως, ὅτι ἀδύνατον ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ τὸ πεπερασμένον
μέγεϑος χινηϑῆναι, τοῖς αὐτοῖς χρωμένους ἔνεστιν, φησίν, δεῖξαι ὅτι μηδὲ 46
τὸ ἄπειρον ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ διελθεῖν δυνατόν. πεπερασμένου γὰρ

25 ὑποτεθέντος τοῦ χρόνο" ἀφαιρήσω τι μόριον αὐτοῦ, ὑφ᾽ οὗ καταμετρηϑήσε-
ται ὃ ὅλος, ἀφαιρήσω δὲ xal ἐχ τοῦ ἀπείρου μεγέϑους μέγεϑός τι, ἐφ᾽ οὗ
ἐχινήϑη ἐν τῷ ἀφαιρεϑέντι χρόνῳ" xal ἐπειδὴ ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἴσον χινεῖται,
ἰσάκις χαταμετρηϑήσεται ὁ χρόνος ὑπὸ τοῦ χρόνου xal τὸ μέγεθος ὑπὸ
τοῦ μεγέθους" τὸ δὲ ἐκ πεπερασμένων συγχξίμενον xal τῷ μεγέϑει xal τῷ δ0

30 ἀριϑμῷ πεπερασμένον ἔσται, ἀλλ᾽ οὐχ ἄπειρον. χαλῶς δὲ ἐπέστησεν ὁ θε-
μίστιος ὅτι xdv μὴ ἐν ἴσῳ χρόνῳ τὸ ἴσον χινῆται διάστημα, ἀλλὰ ποτὲ
μὲν ἐν πλείονι τὸ ἴσον ποτὲ ὃὲ ἐν ἐλάττονι, διαιρεθέντος χαὶ οὕτως τοῦ

1 ἐν d] elvat Α': ἐν ὦ et ὃν superscr. ΑὮΖὀ ἠὠ τοῦτο] τούτω F 2 εἰ γὰρ μὴ ἐν Εὶ

9 λόγος a πεπερασμένον C! 7 ϑάτερον M: ϑάττερον C 8 τὸν χρόνον
ante ἅπειρον CM ἐν ᾧ -ὑπέϑετο (9) om. C 9 ἄπειρον] ἄπειρα M

τοῦτο 8 ἐν om. M 10 ἐν alterum om. F 11 ἣ ei] εἰ οὖν F 12 αβ a:
βα AFM: fc C 13 ἐπὶ om. F 14 ὃν F ἀναρίϑμητος CM ἀμέ-
τρητος M 15 ag a: Ba ACFM 18 post BE add. τὸ € δὲ τὸ πεπερασμένον aF
19 δυνατὸν εἶναι ἄπειρον 88 20 αὐτοῦ om. F 28 χρώμενος F ἔνεστι φησὶ δείξαι

(δείξας C) CM: ἔνεστιν δεῖξαι A: φησὶν, transpositis ἔνεστι δεῖξαι post δυνατὸν 8

25 τοῦ om. F ἀφαιρήσω ACFM: ἀφαιρείσϑω a; itemque v. 26 26 ὁ ante ὅλος oin. M
μέγεϑος om. F 21 xal ἐπειδὴ CM: ἐπειδὴ AF: ἐπεὶ οὖν a 29 μεγέϑει] χρόνω F
ὑπέστησεν F 80. 31 θεμίστιος] p. 376,19. Simplicius non verbo verbum reddit — 31 xdv
ACM: xai F: εἰ xal ut Them. 4 χινῆται sic. C: χινεῖται aAFM

V E&IMFLICII IN PHYSICORUM VI 2 C Arist. p. 223v7. 15]

TVA vy, ζαστήνχτος εἰς τὰ 15a μέρη͵ τυνξιχιρεθήσεται χαὶ 6 yghvos 229
εἰς 524574 μὲν abe, οὐχότι ὃὲ εἰς ἴσα ἀλλήλοις, ἀλλὰ πούς γε τὸ πεκε-
γισμένον αὐτὴν ἐπιδεῖξαι ἐξαρχεῖ τὸ ἐχ μορίων πεπερασμένων αὐτὸν ime
^A Lys καὶ τῷ Apo καὶ τῷ μεγέθει, χἄν ' ἄνισα τυγχάνῃ, τὰ μέρη͵ 222?
» (τὸ γὰρ ἐκ πεπερχαένων xal τῷ ἀριθμῷ xai τῷ μεγέϑει μορίων πεπε-
ραπμένον ἀνάγκη εἶναι, ὁμοίως ὃὲ xal ἀνάπαλιν, εἰ ὁ χρόνος μὲν πεπε-
ρυυμένης, ἀπειρον ὃὲ ὑποκέοιτο τὸ διάστημα. μόνως τοίνυν ἐνδέχεται ἐν
drip χρήνῳ πεπερασμένον χινεῖσθαι διάστημα, εἰ χύχλῳ τὸ αὐτὸ πάλιν
καὶ πάλιν χινυῖτο ὥσπερ τὰ Üeia σώματα (αἱ γὰρ ἐπ᾽ εὐθείας ἀναχάμπτου-
40 σαι κινήσεις στάτει διχλαμβάνονται, ὡς ἐν τῷ τελευταίῳ ταύτης δειχϑή- ὃ
σεται τῆς πρατματείχς), εἰ δὲ τὸ πεπερασμένον σῶμα οὐ δίεισιν ἄπειρον
ἤυάστηῃνα ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ, φανερὸν ὡς οὐδὲ τὸ ἄπειρον σῶμα, εἰ
κινούμενον ὑποϊοίμεθα, ὀιέλθοι ἄν πεπερασμένον διάστημα ἐν χρόνῳ me-
περασμένῳ. ἠνίχα γὰρ ἄν διίῃ τὸ ἄπειρον σῶμα τὴν πεπερασμένην γραμ-
μήν, καὶ ἢ πεπερασμένη γραμμὴ τὸ ἄπειρον σῶμα διέξεισιν: ἀποδέδειχται
f τοῦτο ἀδύνατον. xal μέντοι εἰ xal τὸ διάστημα ἄπειρον ὑποϑοίμεϑα
καὶ τὸ χινούμενωον σῶμα, μόνην δὲ τὸν χρόνον πεπερασμένον, ἀνάγχη xal 10
τὰ ληιπὰ ἀναφανῆναι πεπερασμένα.

᾿"

᾿-ἌἉἁὠ

ν». 910). Φανερὸν οὖν ἐκ τῶν εἰρημένων ἕως τοῦ φανερὸν οὖν,
0 ὅτι οὐχ ἔστιν οὐδὲν τῶν συνεχῶν ἀμερές.

Δείξας ὅτι οὐδὲν τῶν συνεχῶν οἷόν τέ ἐστιν ἐξ ἀμερῶν συγχεῖσϑαι,
μὴ μέγεϊ)ος, μὴ χίνησιν, μὴ χρόνον, xal ὅτι πᾶν μέγεθος συνεχὲς διαιρε-
τόν ἐστιν εἰ; dsl διαιρετά (7j γὰρ ἀδιαίρετον ἀνάγχη αὐτὸ εἶναι ἣ διαιρετόν,
xal εἰ διαιρετόν, ἣ εἰς ἀδιαίρετα ἣ εἰς ἀεὶ διαιρετά" ἀλλ᾽ οὔτε ἀδιαίρετόν

98 ἐστι μέγεός γε ὃν οὐτε εἰς ἀδιαίρετα διαιρετόν" ἔσται γὰρ ἀδιαίρετον ἀδιαι- 95

| διαιρεθήσεται EF ἡ αὐτῶν priore loco ΟΕ ἐξαρκεῖ — ἐπιδεῖξαι (3. 4) om. FM

d. 1 τὸ ἐκ μορίων ὡρισμένων τῷ ἀριϑμᾷ συγχείμενον, αὐτὸν ἐπιδεῖξαι Them. 9 αὐτῶν
altero. loco. A! 4 μεγέδη C ἄνισα] ἄριστα F τυγχάνη, ἡ in ras. A 9 τὸ
γὰρ εἶναι ) Nimplicius addidit tp C ἐκ om. F reztpa3u£vov 88 μόριον A'F
᾿ς 8 πεπερασμένων C: πεπερασιένως EF ὑποχέοιτο AC: ὑποχέειτο M: ὑπόχειται ΔΕ:
ὑπάρχει hen. μόνος ΑἹ 9 χινοῖτο ACEM: χινεῖται a. Them. αἱ γὰρ — πραγ-
ματείχς (ED Simplicii emblema 1 τελευταίῳ) Ὁ ἃ. 26429 sqq. 10. 11 δειχϑή τεται
peM πουγματείας CM |l] τῆς ὁ. δ τὸ om. CM 13 ὡς ACM Them.: ὅτι
Ll» I8 3v aAE δοῦν ἂν τὸ CM 14 ἂν im A: &dot com. ἂν CM: ἂν δίεισι F
Uhem, cedi: Dux om. 3v a ἰδ Sce F l6 δὲ om. F |: ξὲ xai xai
del. A? A |? φανερὸν οὖν ὅτι 9x ἔστιν om. F 20 ὅτι οὐχ ἔστιν AUCM: ὅτι δ:
ὦν. δὶ δῶν τῶν συνεχῶν ἐυτοὲς A: οὐδὲν οὐϑέν ἐστι Δ τῶν τυνεχῶν ἐστὶν Ζμμερες ut
Aristo owl Εν em. ΟΝ 3p Meal ὅτι τῶν Τυνεχῶν οὐδὲν ci τὰ 0m. in mry.
supp. ΑἹ SNO wuACE ἐστιν em. aF 22 ἀέγεδες ait. em. CM SÉ
t4 o OG 4 δὲ aea GIU om.F αὐτὸ iedpar sie (elxw. ut CM? — πετεδις τὲ
δι Δ ew MO. suppl iu τς. M 34 G6 em. C, mr. M εἰς prs wuoà

δος Δ Maqata ex. wn M

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 2 (Arist. p. 3880 15] 953

ρέτου ἁπτόμενον, ὥστε εἰς del διαιρετά), δείξας δὲ xal ὅτι ὁμοίως ὃ χρόνος 222v
xal τὸ μέγεθος τὸ τε ἄπειρον ἔχουσι xal τὸ πεπερασμένον, ἐξ οὗ xal τὸν
ὑπὸ Ζήνωνος ἐρωτηϑέντα λόγον περὶ τοῦ μὴ εἶναι χίνησιν ἔλυσε, λέγει
νῦν ὅτι δεδειγμένου ἡμῖν τοῦ τὰ συνεχῇ μὴ διαιρεῖσϑαι εἰς ἄτομα, φανερὸν
5 μὲν xal ἐχ τούτου ὅτι οὐδὲν μόριον τῶν συνεχῶν ἀἄτομόν ἐστι xal ἀδιαί-
ρετον, εἴπερ μὴ διαιρετὰ εἰς ἄτομα τὰ συνεχῆ δείξει δὲ xal ἐπ᾽ αὐτῶν
τῶν μορίων ὃ λόγος, ὅτι ἀδύνατον αὐτὰ ἄτομα εἶναι, πρῶτον μὲν τὸ τοῦ 80
μεγέθους, εἶτα xai τὸ τοῦ ypóvou. διαφέροι δὲ ἄν ἣ ἀπόδειξις αὕτη τῆς
προτέρας, ὅτι ἐχείνη μὲν ἐδείχνυ μὴ ὄντα αὐτὰ ἀδιαίρετα, αὕτη δὲ δείχνυσι
10 προηγουμένως, ὅτι διαιρετά ἐστι, xal τὴν ἀναάγχην τῆς διαιρέσεως ἐπι-
δείχνυσι. xai μέντοι πρότερον μὲν ἀπὸ τῆς τοῦ συνεχοῦς φύσεως ἐδείχνυτο
τὰ μόρια αὐτοῦ διαιρετά, νῦν ὃὲ αὐτὰ xaÜ' αὑτὰ τὰ μόρια ἀποδείχνυται
τοιαῦτα. γραμμὴν δὲ τὸ μέρος τῆς γραμμῆς εἶπεν χαὶ ἐπίπεδον τὸ μέρος
τοῦ ἐπιπέδου xal χρόνον τὸ τοῦ χρόνου xal ὅλως συνεχὲς τὸ τοῦ συνεχοῦς 8b
15 μέρος. περὶ γὰρ τῶν ἐν τοῖς; συνεχέσι μορίων νῦν ὃ λόγος ἐστίν, ὅτι οὐχ
ἔστιν ἀδιαίρετα, ὃ δείχνυσι πρῶτον ἐπὶ τοῦ μεγέϑους, εἶτα xal ἐπὶ τοῦ
χρόνου προσχρώμενος τῷ ὁμοίως ἔχειν πρὸς ἄλληλα τόν τε χρόνον xal
τὸ μέγεθος ἐφ᾽ οὗ ἣ χίνησις. δείχνυσι δὲ αὐτὸ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπα-
Ἰτωγῆς χατὰ τὸν δεύτερον τῶν ὑποθετιχῶν δυνάμει συλλογιζόμενος οὕτως"
20 εἰ τὸ μέρος τοῦ μεγέϑους ἄτομον, διαιρεϑήσεται τὸ ἄτομον: τὸ γὰρ μέρος 40
τοῦ μεγέϑους διαιρεῖται’ ἀλλὰ μὴν ἀδύνατον διαιρεῖσθαι τὸ ἄτομον’ xal τὸ
ἡγούμενον ἄρα ἀδύνατον τὸ (τὸ) μέρος τοῦ μεγέθους ἄτομον εἶναι. xal τὸ
μὲν συνημμένον δείχνυσι προσχρώμενος xai ἐναργεῖ ὄντι xal προειλημμένῳ
τῷ ἐν παντὶ χρόνῳ εἶναι τὸ ϑᾶττον χαὶ βραδύτερον, εἴπερ ἐν παντὶ μὲν
25 χρόνῳ χίνησις, ἐν πάσῃ δὲ χινήσει τὸ θϑᾶττόν ἐστι xal βραδύτερον, καὶ
ἔτι μέντοι τῷ τὸ ϑᾶττον χινούμενον ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ μεῖζον διάστημα
χινεῖσϑαι τοῦ βραδύτερον χινουμένου" τούτων δὲ χειμένων τρίτον λαμβάνει 46
τὸ xai ἐν λόγῳ τινὶ δύνασθαι λαβεῖν τὰς χινήσεις τήν τε τοῦ ϑαάττονος xal
τὴν τοῦ βραδυτέρου, ὡς ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ διπλάσιον χινεῖσϑαι τὸ ϑᾶττον
30 τοῦ βραδυτέρου Y, ἡμιόλιον. ταῦτα οὖν προλαβὼν δι᾽ ἐχϑέσεως δείκνυσι
τὸ προχείμενον ἡμιόλιον ὑποθέμενος τὴν τοῦ ϑάττονος χίνησιν πρὸς τὴν
τοῦ βραδυτέρου, ὥστε ἐν ᾧ χρόνῳ τὸ βραδύτερον χινεῖταί τι μέγεϑος, ἐν.
τούτῳ τὸ ϑᾶττον ἕν xal ἥμισυ ἐχείνου χινεῖσϑαι. διῃρήσθω οὖν. φησί,

ὃ Due M ὃ. 4 νῦν λέγει CM ὃ μὲν xal AC: μὲν M: δὲ delevit οἱ superscr.
xai F: om. a οὐδὲ F 6 μὴ et xà om. A 8 διαφέρει CF 9 μὴ delevit A
11 τῆς τοῦ] τῆς F ἐπεδείχνυτο F': ἀπεδείχνυτο a: ἐδείχνυ M 12 τὰ μόρια iteravit F
14 χρόνον τὸ aC: χρόνον F: χρόνου τὸ M: χρόνος ὁ A 15 ἐν om. F post ἐστὶν
add. αὐτῷ aF 16 πρῶτον om. C 18 εἰς om. M! 19 χατὰ om. F

20 μέρον F 21 διαιρεῖσϑαι --- ἀδύνατον (22) om. M 22 τὸ alterum addidi 24 τῳ]
ὅτι F dy] ἐν τῷ CM elvat] ἔστι F xai τὸ βραδύτερον aCFM εἴπερ —
βραδύτερον (25) om. F 20 xal τὸ βραδύτερον CM 26 ἔτι] ἔστι F τῷ (ante τὸ)
om. F 28 τὴν τοῦ om. F 29 χινεῖσϑαι διπλάσιον a 30 post βραδυτέρου
iterata ὡς — χρόνῳ del., διπλάσιον iteratum non del. F 32 τι δᾶ: om. CFM

33 ἐχείνου om. F διαιρείσϑω F

954 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 2. 3 (Arist. p. 233*15. 33]

τὰ δύο ταῦτα μεγέϑη. ὃ μὲν χινεῖται ϑᾶττον τὸ AA, εἰς τρία μέρη τὰ 922v
AB ΒΓ [A, ὃ δὲ βραδύτερον τὸ EH, εἰς δύο τὰ ΕΖ ZH- οὕτω τὰρ δι
ἡμιόλιος ὃ λύγος. ὁμοίως δὲ xal 6 χρόνος ἔχων τῷ μεγέϑει, ἐφ᾽ οὗ 5
χίνησις, διαιρε ϑήσεται χαὶ αὐτὸς χατὰ τὴν ὑπόϑεσιν ὁ ΚΝ χρόνος, ἐν ᾧ
5 τὸ ϑᾶττον χινεῖται τὴν ΑΔ, εἰς τρεῖς χρόνους τοὺς ΚΛ ΛΜ ΜΝ’ τὸ "
ἴσον ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ δίεισι τὸ χινούμενον ἰσοταχῶς. ἐπεὶ οὖν τὸ fpa-
δύτερην χινούμενον ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ χινεῖται τὴν ΕΖ ZH ix δύο οὖσαν
ἀμερῶν, τὴν EZ | ἄρα ἐν τῷ ἡμίσει χρόνῳ χινηϑήσεται" διαιρεϑήσεται 223r
ἄρα δίχα xal ὃ χρόνος ὥσπερ τὸ μέγεϑος, ἐφ᾽ οὗ τὸ βραδύτερον χινεῖται.
10 εἰ δὲ ὃ ἐχ τριῶν ἀτόμων συγχείμενος δίχα διαιρεϑείη, διαιροῖτο ἄν τὸ
μέσον ἄτομον’ οὐ γὰρ οἷόν τε ἄλλως εἰς ἴσα δύο τὸ ἐχ τριῶν ἴσων διαι-
ρεϑῆναι" ἴσαι δὲ αἱ ἄτομοι xai οὐχ ἣ μὲν μείζων, f, δὲ ἐλάττων, ὡς εἶναι
τὰς δύο τῇ μιᾷ ἴσας. εἰχότως οὖν ἐπήγαγεν τὸ διαιρεθήσεται ἄρα τὸ 6
ἄτομον, ὅπερ ἀδύνατον. ἀδύνατον dpa xal ᾧ τοῦτο ἠχολούϑησεν τὸ
15 ἄτομον εἶναι τὸ μέρος τοῦ συνεχοῦς. ἐπάγει δὲ xal ἄλλο ἄτοπον Émó-
μενον, ὅτι τὸ ἀμερὲς οὐχ ἐν ἀτόμῳ δίεισι" τὸ γὰρ βραδύτερον χινού-
μενον δίεισι τὸ ΕΖ μέγεθος χατὰ ταύτην τὴν ἔφοδον οὐχ ἐν ἀτόμῳ χρόνῳ
τῷ KA, ὅπερ ἐχρῆν, ἀλλ᾽ ἐν τῷ ἀμερεῖ ἔλαττον τοῦ ἀμεροῦς χινηϑήσεται"
τί δὲ ἄν εἴη τοῦ ἀμεροῦς ἔλαττον, xal μέντοι xat οὕτως διαιρεθήσεται τὸ
90 ἀμερές, εἴπερ ἔστι τι αὐτοῦ ἔλαττον, εἴς te τὸ ἔλαττον xal τὴν ὑπεροχήν.
ἐν δὴ τούτοις προθέμενος; τὰ μέρη τῶν μεγεθῶν μάλιστα δεῖξαι μὴ ὄντα 10
ἄτομα, διότι τῷ λέγοντι ἄτομα αὐτὰ εἶναι ἀχολουϑεῖ τὸ διαιρεῖσθαι τὰ
ἄτομα, ὅπερ ἐστὶν ἀδύνατον, τὰ μὲν τοῦ χρόνου μέρη ἄτομα ὑποτεϑέντα
ἔδειξε διαιρούμενα, τὰ δὲ τοῦ μεγέθους οὐχέτι, χαίτοι ἡμιόλια τὰ μεγέϑη
25 λαβών, ὅτε ἔλεγεν ἐνηνέχϑω οὖν τὸ θᾶττον ἡμιόλιον ἐν τῷ αὐτῷ
χρόνῳ. μήποτε οὖν διὰ τῶν τοῦ χρόνου μερῶν ἐνεδείξατο, ὅτι χαὶ τὰ
τοῦ μεγέϑους μέρη διαιρεϑήσεται ἄτομα ὑποτεϑέντα" εἰ γὰρ τοῦ ΚΝ χρό- 15
you δίχα τμηϑέντος χατὰ τὸ Ξ τὸ AM μόριον ἄτομον ὑποτεϑὲν ὁὀιῃρέϑη,
ἐν τῷ ΚΞ χρόνῳ τῷ ἡμίσει τὸ ἥμισυ τοῦ ΑΔ μεγέϑους διελεύσεται τὸ
80 θᾶττον χινούμενον, xal τμηϑήσετα: τὸ B μόριον δίχα ἄτομον ὑποτεθέν.

'p.933533 ᾿Ανάγχη δὲ xal τὸ νῦν τὸ μὴ χκαϑ᾽ ἕτερον ἕως τοῦ διὰ
τὸ μὴ εἶναι συνεχὲς ἐξ ἀμερῶν.

Δ ^h - ἢ Mj , - e- ^-— “- ὶ -. 9
είξας διαιρετὰ τὰ μέρη τῶν συνεχῶν, τοῦ τε χρόνου xal τοῦ μεγέθους,

9 ὃ δὲ aCM: ὃ δὲ τὸ AF &j ΑΟΝ: e aF ὃ μεγέϑη C ὃ τὴν a om., sed

suppl. A! 6 τὸ κινούμενον] τὴν χίνησιν F 1 οὗπαν ΔΟΜ: οὐσῶν AF 9 ἀφ M
10 post ἀτόμων add. μὴ F διαιρεῖτο ἂν C: διαιρεῖ F: διαιρεϑήσεται a 11 ante μέσον
add. αὐτὸ F: αὐτοῦ ἃ 13 οὖν] ἄρα Δ 14. 15 τὸ ἄτομον aÀ: τῷ ἄτομον CFM
10 τὸ (post ὅτι) om. aF 17 ἔφοδον ACM: μέϑοδον aF 18 ὅνπερ F 20 ἐστιν αὐτοῦ
τί CM εἴς τε τὸ ἔλαττον om. Ε 22 αὐτὰ ἄτημαα τὰ. M — 23 τὰ μὲν δὴ ἃ

23. 24 μέρη εἰ ὑποτίϑεται ἄτομα ἔδειξε (sed εἰ suprascr. F) aF 25 ὅτι 8 τῶν] τὸν A!
21 ΚΝ] χη F 28 τὸ AM] xal τὸ À xal τὸ p Ε 29 KE] xt M 30 ὑποτε-

ϑὲν ἄτομον CM 31 xai a: om. CFM, supra add. A! 3l. 32 διὰ τὸ om. FE

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI ὃ [Arist. p. 233533] 955

xal δηλονότι xal τῆς μέσης τούτων χινήσεως, ἐχ τοῦ εἰ μὴ διαιρετὰ εἴη 223r
διαιρεῖσθαι τὸ ἄτομον, ὅπερ ἀδύνατον, ἐπειδὴ xal τὸ νῦν τοῦ χρόνου τί 368
ἐστιν, εἰχότως ἐφεξῆς τὰ περὶ αὐτοῦ διαοθϑροῖ. διττοῦ δὲ ὄντος τοῦ νῦν,
τοῦ μὲν ὡς ἀρχῆς xal πέρατος τοῦ χρόνου, ὃ ἀναληγεῖ τῇ στιγμῇ tij ἐν
5 τῇ γραμμῇ, τοῦ δὲ κατὰ χρόνον τὸν ἐνεστῶτα λεγομένου, ὃς ἀντιδιήρηται
πρὸς τὸν παρεληλυϑότα καὶ τὸν μέλλοντα, τὸ μὲν ὡς ἀρχὴν xol πέρας, ὃ
xai ἀδιαίρετόν ἐστι, χαϑ᾽ αὑτὸ xal πρώτως νῦν χέγεσθαί φησι, τὸ δὲ
ἕτερον οὐ χαϑ᾽ αὑτὸ οὐδὲ πρώτως, ἀλλὰ xaÜü' ὅσον ἔχειν ἐν ἑαυτῷ τὸ 80
πρώτως χαὶ xaü' αὑτό. οὕτω γάρ tot xal ἐν τόπῳ τὸ μέν τι λέγεται xat
10 αὐτὸ xal πρώτως, ὃ ἐν τῷ πέρατι τοῦ περιέχοντός ἐστι προσεχῶς, τὸ δὲ οὐχ
οὔτως, ὡς ἐν τῷ οἴχῳ εἶναι, διότι τὸ πέρας τοῦ περιέχοντος προσεχῶς ἐν τῷ
οἴχῳ ἐστί, τὸ οὖν xal αὑτὸ xai πρώτως λεγόμενον νῦν ἀδιαίρετον, φησίν,
ἔστι xal ἕν xav! ἀριϑμὸν τὸ αὐτὸ τοῦ μὲν παρεληλυϑότος πέρας, τοῦ δὲ
μέλλοντος ἀρχή, χαὶ οὐχ ἄλλο xal ἄλλο ταῦτα, τοιοῦτον δὲ ὃν οὐχ ἔστι μέρος
15 χρόνου, εἴπερ ἐν παντὶ ἐνυπάρχει χρόνῳ τὸ αὐτὸ ἀρχὴ xal τέλος ὄν, ὥσπερ S5
τὸ σημεῖον ἐν πάσῃ Ἰραμμῇ, ὅταν ὡς μία xal συνεχὴς λαμβάνηται" πάντῃ
γάρ ἐστι διαιρετή, xal ἢ διαίρεσις χατὰ τὸ σημεῖον. περὶ δὴ τούτου τοῦ
νῦν ἔδειξε μὲν χαὶ ἐν τοῖς περὶ χρόνου, ὅτι ἔστιν ἀμερὲς χαὶ ἀδιαίρετον
xai ἐν παντὶ χρόνῳ By xal ταὐτόν, πέρας μὲν τοῦ γεγονότος, ἀρχὴ δὲ τοῦ
20 μέλλοντος. δείχνυσι ὃὲ xal νῦν ταῦτα προλαβὼν ὡς ἐναργές, ὅτι τὸ νῦν
ἔσχατόν ἐστι τοῦ γεγονότος χαὶ πρὸ τοῦ νῦν τούτου, ὃ εἶπεν αὐτός, οὗ ἐπὶ 40
τάδε, ὡς ἐπὶ τὸ γεγονός, οὐδὲν ἄν εἴη τοῦ μέλλοντος. πρὸ γὰρ τῆς
τοῦ γεγονότος τελευτῆς πῶς δύναται εἶναί τι μέλλον; εἴη γὰρ ἄν οὐχέτι
ἀέλλον, ἀλλ᾽ ἔτι γεγονός, πρὸ τοῦ πέρατος ὑπάρχον τοῦ γεγονότος. πάλιν
25 δὲ πρόδηλον, ὅτι ἀρχὴ τοῦ μέλλοντος τὸ νῦν ἐστιν, εἴπερ μετ᾽ αὐτὴν οὐδέν
ἐστι τοῦ γεγονότος. πῶς γὰρ ἄν τι παρεληλυϑὸς εἴη μετὰ τὴν τοῦ μέλ-
λοντὸος ἀρχήν; ἀλλ᾽ ὁ μὲν ᾿Αριστοτέλης ἐπὶ tds ἀμφοῖν εἰπών, xal τοῦ
πέρατος xal τῆς ἀρχῆς, ἀσαφῇ τὸν λόγον ἐποίησεν. ὁ ὃὲ ὔδημος “οὐδέν,
φησίν, ἐπὶ τάδε τοῦ πέρατος οὐδὲ ἐπέχεινα τῆς ἀρχῆς. ταῦτα οὖν τό τε 46
30 ἔσχατον τοῦ γεγονότος xal τὸ πρῶτον τοῦ μέλλοντος, ὦν οὐδεὶς μεταξὺ
χρόνος οὔτε παρεληλυϑὼς οὔτε μέλλων, ἐὰν δειχϑῇ ταὐτὸν xal ἕν xat

1 ἐχ] xal F 2 τὰ ἄτομα ΟΜ 9 τὸν ἐνεστῶτα χρόνον aF 6 τὸ μὲν] τὸν
μὲν F ἀρχὴ !ῇ A 4 διαιρετόν M ante xaÜ" add. xci CM πρῶτον
Aristoteles, at cf. Philoponus 808,80 νῦν — οὐδὲ πρώτως (8) om. A! 8 ἀλλὰ] dpa
A!: corr. A? 9 τοι om. CM τῇ τοι C'F 10 ὃ xal ἐν 88 11 ὡς om. M
11. 12 ἔστι post περιέχοντος 8 12. 15 φησίν ἐστι A: ἐστι φησί aCFM 14 ταῦτα]
τοῦ αὐτοῦ F 15 τῷ χρόνῳ aF 11 ἐστι om. CM δὲ Μ 18 ἐν τοῖς περὶ
χρόνου] ἃ 12. 222410 sqq. 20 τοῦτο aF προσλαβὼν F 21 νῦν om. A

21. 22 οὗ ἐπὶ τάδε] ἔπειτα δὲ M 23 γεγονότος) μέλλοντος Οἱ τι] τὸ F
εἴη) εἰ ΟἹ 24 πρὸ ΔΑ: εἰ πρὸ CM πέρατα Μ ὑπάρχον aA: ὑπάρχει CFM
τοῦ (ante γεγονότος) om. F πάλιν — γεγονότος (26) om. F hinc sequitur The-
mistium p. 378,18 Sp. 26 παρεληλυϑὸς εἴη CM (cf. Themist.): παρεληλυϑότος εἴη aA:
παρελήλυϑε F 28 Εὔδημος) fr. 64 p. 87,5 Sp. 91 παρεληλυϑὸς A!

μέλλον a^

956 SIMPLICII IN PHYSICORUM V13 [Arist. p. 233933]

ἀριθμὸν ὄντα τὰ δοχοῦντα δύο, δεδειγμένον ἔσται, ὅτι xal ἀδιαίρετόν ἐστι 223r
τοῦτο, ὃ ἀρχὴν ἅμα χαὶ πέρας τοῦ χρόνου τὸ αὐτὸ λέγομεν.

Οὕτως οὖν ὀρίσας ἀχριβῶς τὸ νῦν, περὶ οὗ 6 λόγος, δείχνυσιν ὅτι ἕν
xal ταὐτόν ἐστι τὸ ἔσχατον τοῦ τε παρεληλυθότος xal τοῦ μέλλοντος
ἔσχατον xal τὴν ἀρχὴν τοῦ μέλλοντος χαλέσας, διότι xal $, ἀρχὴ πέρας 50
tt xal ἀμερές ἐστι. δείχνυσι ὃς αὐτὸ τρία συναγαγὼν ἀδύνατα ἑπόμενα
τῷ λέγοντι μὴ ἕν xal ταὐτὸν εἶναι νῦν τὸ πέρας τοῦ παρεληλυϑότος xal
τὴν ἀρχὴν τοῦ μέλλοντος, ἀλλ᾽ ἕτερον xai ἕτερον, ὧν τὸ μὲν πρῶτον ἐχ
διαιρέσεως εἴληπται τοιαύτης" εἰ ἔστιν ἕτερον xal ἕτερον, ἣ ἐφεξῇῆ ς ἐστιν
10 ἀλλήλων (τὸ ὃὲ ἐφεξῆς νῦν ἀντὶ τοῦ ἔχεσθαι xal ἅπτεσϑαι λαμβάνει) ἣ

χεχωρισμένα ἀλλήλων xal οὐχ ἔστι παρὰ ταῦτα’ εἰ οὖν μήτε ἅπτεσθαι |
δυνατὸν αὐτά, οὐ μόνην ὅτι τὰ ἁπτόμενα ἄλλο χρὴ ἔχειν τὸ πέρας, ᾧ 223v
ἅπτεται, xal ἄλλο τὸ περατούμενον, ἀλλὰ xat, ὅπερ αὐτός φησιν, ὅτι ἀδύ-
νατον συνεχές τι ἐξ ἀμερῶν εἶναι. ἔστι δὲ ὃ μὲν χρόνος συνεχής, τὰ δὲ
15 πέρατα αὐτοῦ ἀμερῆ" τοῦτο γὰρ ὡς ὁμολογούμενον νῦν εἴληπται διὰ τὸ τὰ
πέρατα ὑποχεῖσϑαι. εἰ γὰρ μὴ εἴη ἀμερῆ, οὐκ dv εἴη ἔσχατα, ἀλλὰ τού-
των ἄλλα τὰ ἔσχατα. δόξει δὲ οὕτω συλλογιζόμενος τὸ ἐν ἀρχῇ λαμβάνειν" ὅ
προέχειτο γὰρ δεῖξαι τὸ νῦν ἀδιαίρετον. ἐὰν γάρ, φησίν, δειχϑῇ, ὅτι ταὐτὸν
ἅμα, φανερὸν ἔσται ὅτι xal ἀδιαίρετον. ὁ δὲ προσχρῆται τούτῳ ὡς ἐναρ-
90 γεῖ ἀδύνατον λέγων συνεχές τι εἶναι ἐξ ἀδιαιρέτων. χαὶ δυνατὸν λέγειν,
ὅτι τὸ προσεχῶς ζητούμενόν ἐστιν, εἰ ἄμφω ταῦτα τὰ πέρατα ἕν xat!
ἀριϑμόν ἐστι’ — xal τοῦτό ἐστι τὸ νῦν’ xal πρὸς τοῦτο παρείληπται ὡς
ἐναργὲς τὸ μὴ εἶναι δύο πέρατα ἁπτόμενα ἀλλήλων xal ποιοῦντα τι συνεχὲς
διὰ τὸ δεῖν μὲν τὰ ἁπτόμενα χατὰ μέρη ἅπτεσθαι, τὰ δὲ πέρατα ἀμερῇ͵ 10
εἶναι xai ἀδιαίρετα Exdtepov καϑ᾽ αὑτό, ἐπεὶ οὐδὲν χωλύει ἀπ᾿ ἀλλήλων
χεχωρισμένα χαὶ διῃρημένα εἶναι, ὅπερ ἐπὶ τοῦ πέρατος χαὶ τῆς ἀρχῆς
ἀδύνατον ὃν δειχϑήσεται. ἐδείχϑη δὲ χαθόλου, ὅτι μὴ οἷόν τε ἐξ ἀμερῶν
ἁπτομένων ἀλλήλων γίνεσθαι τὸ συνεχές. χαὶ διὰ μὲν τούτου δέδειχται,
ὅτι οὐχ ἔστι δύο τὰ ἔσχατα ὡς ἁπτόμενα ἀλλήλων, διὰ δὲ τοῦ ἐφεξῆς,
80 ὅτι οὐὸξ οὕτω δύο ὡς χεχωρισμένα, ἐξ ὧν συνάγεται ὅτι ἕν xal ταὐτόν"
ᾧ ἀχολουϑεῖ τὸ xai ἀδιαίρετον αὐτὸ εἶναι οὐχ ὡς ἐπὶ δύο περάτων νῦν 16
λεγόμενον, ὥσπερ πρότερον, dÀX ὡς ἐπὶ τοῦ χοινοῦ, καὶ μέντοι τοῦ ἀδιαι-
ρέτου οὐχ ἀπὸ τοῦ συνεχοῦς δειχνυμένου, ὡς πρότερον, dÀX ἀπὸ τοῦ Ev
εἶναι. ὥστε οὐ τὸ ἐν ἀρχῇ λαμβάνει 6 λόγος ἐνταῦϑα μὲν τὰ ὑποτεϑέντα

Cg

uw»
[51

1 xai om. aF 3 οὖν om. CM 9 xal (ante τὴν) om. CM τὴν iter. C

6 ἀμερές CM: μέρος aA: ἀρχή F αὐτὸ] τοῦτο ΔῈ: συνάγων aF 7 ἕν xata»-
τὸν M 10 λαμβάνειν F 11 χεχωρισμένως aF post ἀλλήλων add. ἐστὶν
ΟΝ 12 τὸ om. a ᾧ] δ Εὶ 13 ὅτι om. F 14 τι om. F: τις ἃ

15 τὰ ΔΕ: oin. ACM 16 εἴη pr.] ἡ F l6. 11 τούτων ACM: ante ἀλλὰ F: om.
τούτῳ ἃ 18 προύΐύχειτο 8 20 οὐ δυνατὸν Αἱ 2] ταῦτα om. ACM

ante ἕν add. ἅμα aAF 24 xatà τὰ ΔῈ 35 ἐπεὶ) ἐπειδὲ M! χωλύει --- ἐδείχϑη
δὲ (27) om. M! 28 τὸ] τι a 30 οὐδὲ scripsi (cf. p. 957,6): οὔτε libri
ταὐτόν) τὸ αὐτό ΔῈ 81 post o add. xal A 94 ὁ λόγος ACM: ὁ χρόνος F: ὃ

ἀριστοτέλης ἃ ὑποτιϑέντα F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 8 [Arist. p. 233533. 28447] 951

δύ) πέρατα ἀμερῆ ἀναγχάσας εἶναι, ἐκεῖ δὲ τὸ εὑρεϑὲν Ev xal ταὐτὸν 223v
ἀδιαίρετον ἀποδειχνύς.

p.23447 Εἰ δὲ χωρὶς ἑχάτερον, μεταξὺ ἔσται χρόνος ἕως τοῦ
τοῦτο διοριεῖ τὸν παρήχοντα χαὶ τὸν μέλλοντα χρόνον.

5 Δείξας, ὅτι ἕτερον xal ἕτερον οὐ δύναται εἶναι τὰ ἔσχατα ὡς ἅπτό-
μενα ἀλλήλων, δείχνυσιν ἐφεξῆς ὅτι οὐδὲ ὡς χεχωρισμένα xal ἀφεστῶτα $5
ἀλλήλων ἔσται δύο τὰ ἔσχατα τοῦ χρόνου" εἰ γὰρ εἴη δύο, ἀνάγχη χρόνον
εἶναι μεταξύ" ἐν παντὶ γὰρ συνεχεῖ τὸ μεταξὺ τῶν περάτων συνώνυμόν
ἐστιν ἐχείνοις, ὧν ἐστι τὰ πέρατα" εἰ ἡ Ἰραμμῶν τὰ πέρατα τὰ ἐν αὐταῖς

10 εἴη. τὸ μεταξὺ γραμμή (πάντων γάρ σημείων μεταξὺ γραμμή, ai δὲ γραμ-
ual συνώνυμοι ἀλλήλαις), εἰ δὲ γραμμαὶ elev τὰ πέρατα, τὸ μεταξὺ τῶν
ἡραμμῶν ἐπιφάνεια (αἱ γὰρ γραμμαὶ ἐπιφανειῶν πέρατα εἰσιν). τῶν οὖν
ἐν τῇ συνεχείᾳ τῆς ἐπιφανείας λαμβανομένων δύο γραμμῶν χεχωρισμένων 80
τὸ μεταξὺ ἐπιφάνεια πάντως ἐστί, χαὶ τῶν ἐν σώματι δύο ἐπιφανειῶν τὸ

15 μεταξὺ σῶμα" ἐπὶ δὲ τούτου xdv χεχωρισμένων σωμάτων ἐπιφανείας λά-
βωμεν, τὸ μεταξὺ σῶμα ἀνάγχη εἶναι διὰ τὸ μηδὲν εἶναι χενόν. χαὶ ἐπὶ
χινήσεως δὲ ὃ αὐτὸς λόγος. μεταξὺ γὰρ τῶν τῆς χινήσεως περάτων, ἃ
χινήματα χαλοῦσιν, τῶν ἐν τῇ συνεχείᾳ τῆς χινήσεως ἀνάγχη χίνησιν εἶναι.
δυοίως δὲ xal ἐπὶ τοῦ χρόνου" συνεχὴς γὰρ xal οὗτος. xal ἔστι πέρατα 85

20 αὐτοῦ τὰ νῦν. xal διὰ τοῦτο ἀνάγχη μεταξὺ τῶν διεστώτων νῦν χρόνον
εἶναι: ἔχει γάρ τι xal ἐξαίρετον ὃ χρόνος παρὰ τὰ ἄλλα συνεχῇ τὸ πᾶς
εἶναι συνεχής τε χαὶ μὴ ἀπεσπάσϑαι ἀφ᾽ ἑαυτοῦ ὡς γραμμὴ ἀπὸ γραμμῆς
xal ἐπιφάνεια ἀπὸ ἐπιφανείας αἱ ἐν τοῖς διαφόροις σώμασιν. πάντων οὖν
τῶν τοῦ χρόνου περάτων τὸ μεταξὺ χρόνος. πᾶς δὲ χρόνος διαιρετός, διότι

25 ὃ χρόνος συνεχής, πᾶν δὲ συνεχὲς διαιρετόν. ἐὰν οὖν διαιρεϑῇ 6 μεταξὺ

χρόνος οὗτος τοῦ τε πέρατος τοῦ παρεληλυϑότος xal τῆς ἀρχῆς τοῦ μέλ- 40

λοντος, ὃν νῦν ἐχάλεσεν ὡς ἐνεστῶτα, διότι μεταξὺ τοῦ παρεληλυϑότος ἐστὶ
χαὶ τοῦ μέλλοντος, ἐὰν οὖν οὗτος διαιρεϑῇ, εἰς παρεληλυϑότα χαὶ μέλλοντα

1 εἶναι ἀναγχάσας ΟΜ 4 τοῦτο ---παρήχοντα om. F: τοῦτο om. M 9 ante οὐ
add. μεταξὺ ἔσται χρόνος del. M 6 ὅτι et ὡς om F ὑφεστῶτα (om. ἀλλήλων) F
7 post ἔσται add. ὅλως aF 9 «à (post ἐστι) om. a post εἰ add. μὲν yàp a. for-
tasse εἰ (ydp σημεῖα piv) γραμμῶν tà (post πέρατα) ACM: om. aF αὐτοῖς 8

αι
10 τὸ μεταξὺ a: τὰ μεταξὺ ACFM πάντων --- γραμμή om. F μεταξὺ γραμμή M
11 ἀλλήλοις A! εἰ δὲ τὰ πέρατα εἶεν γραμμαὶ a: αἱ δὲ ἐν τοῖς πέρασι γραμμαί F 12 ἐπι-

φάνειαι ut v. 14 F post γραμμαὶ add. τῶν aF 14 τὸ prius om. A!

pro τῶν ex insequ. iteravit τὸ μεταξὺ F: τὸ μεταξὺ τῶν, om. posterioribus τὸ μεταξὺ 8
ἐν τῷ σώματι 88 19 δὲ om. A x«i (post yàp) om. M 20 vov διεστώ-
των aF 2] post τὰ ἄλλα add. περι del. M 22 ἀποσπᾶσϑαι a: διεσπάσϑαι CM
αὑτοῦ a 23 ai] ἡ F 24 χρόνος τὸ μεταξύ a: τὸ μεταξύ om. F 25 ἂν aF
26 τοῦ τε πέρατος] ἐστὶ πέρας F τῆς ἀρχῆς om. F 271 ὡς om. F μεταξὺ
ACM: τὸ μεταξὺ aF 28 ante τοῦ μέλλοντος add. (ex v. 26) τῆς ἀρχῆς CM

οὖν om. M

958 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI ὃ [Arist. p. 23437. 14]

διαιρεϑήσεται πᾶν γὰρ τὸ ἐνεστὼς οὕτω διαιρεῖται. τούτων δὴ προξιλημ- 223v
μένων ἐπειδὴ ὃ μεταξὺ χρόνης οὗτος, χαϑόσον μὲν μετὰ τὸ πέρας ἐστὶ
τοῦ παρεληλυϑότος, μέλλων ἐστί, καθόσον δὲ πρὸ τῆς ἀρχῆς τοῦ μέλλον-
τῆς, παρεληλυϑώς, ὅταν μὲν ὡς μέλλων ληφθῇ ὅλος ὃ μεταξύ, τότε ἔσται

5 τι τοῦ παρεληλυθότος τὸ ἐχ τῆς διαιρέσεως γινόμενον ἐν τῷ μέλλοντι, 45
ὅταν Ob ὡς παρεληλυϑὼς πάλιν ληφϑῇ, τὸ μέλλον ἔσται ἐν τῷ παρεληλυ-
ϑότι τὸ ἐχ τῆς διαιρέσεως. δυνατὸν δὲ xai ἐπὶ ἑκατέρου μέρους τῆς διαι-
ρέσεω:ς συναγαγεῖν τὸ ἄτοπον, ὡς ὁ ᾿Ασπάσιος συνήγαγεν. ἐπειδὴ γὰρ f,
τοῦ μεταξὺ διαίρεσις τὸ μὲν παρεληλυθὸς ποιεῖ τὸ δὲ μέλλον, ἐὰν Éxdtepov

10 τῶν τμημάτων τοῦ ἐνεστῶτος διαιρεϑῇ. εἰς παρεληλυϑὸς πάλιν xal μέλλον
διαιρεϑήσεται, xal ἔσται καὶ ἐν τῷ μέλλοντι τοῦ παρεληλυϑότος tt xal ἐν
τῷ παρεληλυϑότι τοῦ μέλλοντος. 50

p.2344314 Apa δὲ xal οὐκ dv xal αὑτὸ εἴη τὸ νῦν, ἀλλὰ xaO"
ἕτερον" ἢ γὰρ διαίρεσις οὐ x40 αὑτό.

15 Δεύτερον ἐπιχείρημα toOto ἐνστάσεως οἶμαί τινος λυτιχὸν τῆς λεγού-
σηζ. ὅτι οὐδὲν ἄτοπον μεταξὺ τοῦ παρεληλυθότος xal τοῦ μέλλοντος εἶναι
τὸ νῦν τὸ ὡς ἐνεστώς. xal λέγει ὅτι τὸ μεταξὺ τοῦτο οὐχ ἔστι τὸ χαϑ᾽

e “- 9 b! ἢ ? , , nd ^ , , , ,
αὑτὸ νῦν’ ἀμερὲς γὰρ τὸ xaÜ αὐτό, τοῦτο δὲ διαιρετόν, διότι ypóvoc ἐστί.
, "t - ὺ- ΄ b e e HR , - - 0 , €

xdy λέγηται οὖν vOv, | οὐχ ὡς xaÜ' αὐτὸ ὑπάρχοντος αὐτῷ τοῦ Óvo- 294r

90 ματος λέγεται, ἀλλ᾽ ὡς xaU' ἕτερον, ὅτι ἔστιν ἐν αὐτῷ τὸ νῦν τὸ χαϑ᾽

e oh Id — 3 ) δ ΩΝ - 3 ^ » M ,
αὗτό. ὅτι δὲ οὐ xaÜ αὑτὸ τοῦτη τὸ νῦν ἐστιν, olov χρὴ elvat τὸ χυρίως
μεταξὺ τοῦ παρεληλυϑότος xai τοῦ μέλλοντης, δῆλον Bx τοῦ διαιρεῖσθαι"

e A ^ , 9 - , e ^ 3 b] “4 -- , 4

ἢ γὰρ διαίρεσις οὐ τοῦ xaÜ αὐτὸ νῦν ἐστιν, ἀλλὰ τοῦ ἐν πλάτει xal
χα! ἕτερον λεγομένου. ἔστι ὃὲ xal ἄλλη γραφὴ τοιαύτη ἢ γὰρ διαί- 5

, e , Ὶ 4 » σ 4 - , ,

95 ρεσις χαϑ᾽ αὑτό. xal λέγοι ἄν, ὅτι τὸ μεταξὺ τοῦτο xaÜ' ἕτερόν ἐστι

νῦν: ἢ γὰρ διαίρεσίς ἐστι τὸ χαϑ᾽ αὑτὸ νῦν, ἀλλ᾽ οὐ τὸ διαιρούμενον.

1 ἐνεστὸς Α'Μ 1. 2 προειλλημένων C 2 τὸ om. A 9 μέλλον, ἔστι δὲ πρὸ
τ d. F 4 παρεληλυϑός C'F ληφϑῇ om. F ὅλος 6 μεταξὺ ληφϑὴ 8
ó om. A ὃ γενόμενον Α 6 παρεληλυϑὼς ΔΟἾΜ: παρεληλυϑὸς AC!F 8 συναγα-
[tiv A: συνάγειν ΔΟΕΜ ὁ om. aF ἐπεὶ γὰρ a 10 τμηϑέντων F
διαιρεϑεῖ Μ εἰς τὸ παρεληλυϑὸς ΟΜ 11 xai (post ἔσται) om. CM 11. 12 ἐν τῷ
παρεληλυϑότι τοῦ μέλλοντος tl xal ἐν τῷ μέλλ. t. παρ. ἃ 13 xal om. F 13. 14. εἴη

xaÜ' αὑτὸ ceteris omissis F 14 o) ACM ut Arist.: ob τοῦ a cf. v. 23
15 τοῦτο om. C 11 ὡς om. M! ἐνεστός A'M post τοῦτό add. που F
18 post διαιρετόν add. ἐστι M ὃ χρόνος F 19 λέγειται Ο αὐτῷ) τῷ F

οὐ
20 τὸ νῦν CM: om. aAF 21 τὸ (post τοῦτο) CM: om. aAF 23 ob τοῦ] τὸ F
cf. v. 14

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 3 (Arist. p. 284216] 959

p.234316 Πρὸς δὲ τούτοις τοῦ νῦν τὸ μέν tt γεγονός ἐστιν 224r
ἕως τοῦ ἀνάγχη τὸ αὐτὸ εἶναι τὸ ἐν ἑχατέρῳ νῦν.

Δείξας πρότερον, ὅτι ἕπεται τοῖς λέγουσι μὴ ταὐτὸν xal ἕν εἶναι τῷ 10
ἀριθμῷ τό τε πέρας τοῦ παρεληλυθότος xal τὴν ἀρχὴν τοῦ μέλλοντος,
5 ἀλλ᾽ ἔχειν μεταξὺ χρόνον, τὸ ἔσεσϑαί τι τοῦ μέλλοντος χρόνου ἐν τῷ παρ-
εληλυϑότι xal τοῦ παρεληλυϑότος ἐν τῷ μέλλοντι, νῦν δείχνυσιν ὅτι αὐτοῦ
τούτου τοῦ νῦν, ὃ μεταξὺ τοῦ παρεληλυθότος ὑπόχειται xal τοῦ μέλλοντος,
ἔσται τὸ μὲν παρεληλυϑὸς τὸ δὲ μέλλον. ὁ γὰρ μεταξὺ τῶν περάτων χρό-
νος ὃς δοχεῖ νῦν εἶναι, ἐπεὶ μήτε παρεληλυϑώς ἐστι μήτε μέλλων, οὗτος 15
10 ἄν διαιρεϑῇ, δῆλον ὅτι xal τὰ μέρη αὐτοῦ νῦν ἔσται" ὃ γὰρ ὅλος νῦν ἦν.
ἀλλὰ διαίρεσις πᾶσα χρόνου τὸ μὲν παρεληλυϑὸς ποιεῖ, τὸ δὲ μέλλον,
διορίζουσα ἑκάτερον, ὥστε τοῦ νῦν τι μέρος χαὶ αὐτὸ νῦν ὃν τὸ μέν τι
παρεληλυϑὸς ἔσται, τὸ δὲ μέλλον: ἄτοπον δὲ τοῦ νῦν τοῦ ἐνεστῶτος τὸ
μὲν παρεληλυϑέναι λέγειν, τὸ δὲ μέλλειν: ἕπεται μέντοι τῷ ἐν πλάτει
15 τὸ νῦν δρίζοντι τὸ μέν τι αὐτοῦ παρεληλυϑὸς εἶναι, τὸ δὲ μέλλον, ἐπειδὴ
τὸ χυρίως νῦν ἀμερὲς ὃν διορίζει τὸ παρεληλυϑὸς xal τὸ μέλλον. ἐὰν δὲ 20
πᾶλιν τὸ μεταξὺ τοῦτο xat! ἄλλο τμηϑῇ x«t μὴ xa0' ὃ πρόσϑεν ἐτμήϑη,
ἀλλ ἢ πλησίον τῆς ἀρχῆς τοῦ μέλλοντος ἢ πλησίον τοῦ πέρατος τοῦ παρ-
εληλυϑότος, εἰ μὲν τῆς ἀρχῆς τοῦ μέλλοντος, ἔσται τότε ὡς ἐν τῷ μέλ-
20 λοντι πάλιν ἐν τῷ παρεληλυϑότι, εἰ δὲ τοῦ πέρατος τοῦ παρεληλυϑότος,
ἔσται τότε ὡς ἐν τῷ (μέλλοντι πάλιν ἐν τῷ) παρεληλυϑότι μέρος ὃν αὐτοῦ,
(xal οὔτω) πάλιν τὸ αὐτὸ τοῦ νῦν μέρος γεγονὸς ἢ μέλλον ἔσται. ἀλλὰ
μεταπίπτει τὸ αὐτὸ ἐχάστης διαιρέσεως τὸ μέν τι γεγονὸς τὸ δὲ μέλλον
ποιούσης τοῦ διαιρουμένους δείξας δὲ ὅτι οὐχ ἀεὶ τὸ αὐτὸ γεγονὸς ss
25 xal μέλλον ἔσται, ἐπάγει ὅτι οὐδὲ νῦν τὸ αὐτὸ ἔσται de(. αἴτιον δὲ
ὅτι ὁ μεταξὺ οὗτος χρόνος (νῦν) ὧν διαιρετός ἐστιν εἰς ἀεὶ διαιρετά" χαὶ
πᾶσαι αἱ ἐν αὐτῷ τομαὶ εἰς τὰ νῦν ἔσονται τὰ ἐνεστῶτα, ἐπειδὴ xal ὁ
ὅλος οὗτος χρόνος, ἐν ᾧ αἱ τομαί, νῦν ἐστι, χαὶ αἱ διαιρέσεις νῦν ἄλλοτε

] δὲ om. CM post τούτοις add. xol F μέντοι aC! ἔσται ἃ 2 ἀνάγχη
τὸ αὐτὸ εἶναι) xal F 8 μὴ ταὐτὸν] μήτε τὸν 8 4 τε om. aF 9 ἔχει τι pe-
ταξὺ F τὸ] to F 1 *obtoo om. CM 69] 6 F 9 ὃς] ὡς A'F
παρεληλυϑὸς A'F? μέλλον ἘΞ οὕτως A! 10 ἂν διαιρεϑῇ] ἀναιρεϑεὶς F
11 ἀλλὰ] ἀλλ᾽ ἡ 8 12 ἑχάτερα ΟΜ μέν τοι C! 15 μέν τοι C'F ἐπειδὴ]
ὅπου γε 8 16 νῦν] ὃν F ὃν om. F 17 μὴ] νῦν μὴ F 18 ἀλλ᾽ ἢ]

ἀλλὰ F τοῦ πέρατος om. F 19 μέλλοντος, ἔσται τότε ὡς ἐν τῷ παρεληλυϑότι μέρος
ὃν αὐτοῦ. εἰ δὲ τοῦ πέρατος τοῦ παρεληλυϑότος, ἔσται ὡς ἐν τῷ μέλλοντι. χαὶ οὕτω πάλιν
τοῦ νῦν τὸ αὐτὸ μέρος 8 20 εἰ δὲ — ὡς ἐν τῷ παρεληλυϑότι (21) om. M 21 μέλ-
λοντι πάλιν ἐν τῷ (post ὡς ἐν τῷ) addidi 22 xal οὕτω ἃ: om. ACMF πάλιν
τὸ αὐτὸ τοῦ νῦν ΑΜ: πάλιν τὸ (superscr. οὐ C?) αὐτὸ τὸ νῦν C: πάλιν τοῦ νῦν τὸ αὐτὸ
aF μέλλον] μᾶλλον F ἀλλὰ] xal ἃ 23 μεταπίπτοι ἂν a μέν τοι C!
24 τῆς διαιρουμένης F 26 6 post οὗτος aF χρόνος οὗτος CM vov addidi
ὧν] dv M 21.28 ὃ post οὗτος aF 28 οὗτος om. A

960 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 3 [Arist. p. 234416. 20. 24]

ἄλλαι γινόμεναι. συμβήσεται οὖν, εἰ ὁ μεταξὺ χρόνος νῦν ἐστι, τὰ ἐν 994r
τῷ αὐτῷ νῦν γινόμενα μὴ εἶναι ἰσοχρόνια διὰ τὰ πολλὰ τὰ ἐν πλάτει νῦν.
εἰ οὖν μήτε οὕτως δύο τὰ ἔσχατα ὡς ἅπτεσθαι ἀλλήλων μήτε οὕτως δύο 30
ὡς χεχωρίσϑαι, ἀνάγχη Ev xai ταὐτὸν εἶναι νῦν τό τε πέρας τοῦ παρελη-

5 λυϑότος xai τὴν ἀρχὴν τοῦ μέλλοντος.

p.234320 ᾿Αλλὰ μὴν εἰ τὸ αὐτὸ φανερὸν ὅτι καὶ ἀδιαίρετον ἕως
τοῦ δῆλόν ἐστιν ἐχ τῶν εἰρημένων.

Τῷ ἕν καὶ ταὐτὸν εἶναι τό τε πέρας τοῦ παρεληλυϑότος xal τὴν dp- 85
χὴν τοῦ μέλλοντος ἀποδεδειγμένῳ ἀχολουϑεῖ, φησί, τὸ καὶ ἀδιαίρετον
Ά * A wy , [a d L4 - , 3 ^v MJ
10 αὐτὸ εἶναι. εἰ γὰρ εἴη διαιρετόν, ἔποιτο dy πάλιν τῇ διαιρέσει αὐτοῦ τὰ
προειρημένα ἄτοπα" ἔσται γὰρ τοῦ νῦν τὸ μὲν παρεληλυϑὸς τὸ δὲ μέλλον.
xal οὐ τὸ αὐτὸ ἀεὶ παρεληλυϑὸς οὐδὲ τὸ αὐτὸ ἀεὶ μέλλον, ἀλλ᾽ οὐὸξ
τὸ νῦν del τὸ αὐτός. ὅτι δὲ ἀδιαίρετον, δῆλον xal ix τοῦ πέρας μὲν εἶναι
τοῦ παρεληλυϑότος χαὶ τοῦ μέλλοντος ἀρχήν, ἀδιαίρετα δὲ εἶναι χαὶ τὸ
15 πέρας xal τὴν ἀρχήν. ἀλλὰ τοῦτο μὲν ὡς ὁμολογούμενον ἔλαβεν, ὅτε ἔλεγε 40
“διὰ τὸ μὴ εἶναι συνεχὲς ἐξ ἀμερῶν,᾽ νῦν δὲ ἔδειξεν οὐχ ὅτι ξχάτερον
ἀδιαίρετον τό τε πέρας xal f, ἀρχή, ἀλλ᾽ ὅτι ἄμφω ἕν xal ταὐτόν ἐστι,
^ ey [a] e 4 e , ^ e e /, 5 ? 4 e $^ ,
xai οὕτως ἕν ὡς ἀδιαίρετον (ἕν γάρ tt xal ἢ ἡμέρα), ἀλλ᾽ οὐχ ὡς ἀδιαί-
petov* τὰ δὲ γῦν ταῦτα ἄμφω ἕν xal ταὐτὸν ηὑρέϑη χατὰ τὸ ὑποχείμενον
20 xal οὕτως ἕν ὡς ἀδιαίρετα.

ν. 2384.94.. “Ὅτι δὲ οὐδὲν ἐν τῷ νῦν χινεῖται ἕως τοῦ δῆλον ὡς οὐ- δ0
6b ἠρεμεῖν.

Δείξας, ὅτι ὃν xal ταὐτόν ἐστι xal ἀδιαίρετον τὸ ὡς ἀρχὴ ἅμα xal
πέρας λαμβανόμενον νῦν, ἔτι παραδοξότερον ἐπάγει τὸ μηδὲν ἐν αὐτῷ μήτε
χινεῖσϑαι μήτε ἠρεμεῖν. xal δείχνυσιν αὐτὸ διὰ πλειόνων ἐπιχειρημάτων,
ὧν τὸ πρῶτον τοιοῦτόν ἐστιν" εἰ χινεῖταί τι ἐν τῷ νῦν, διαιρετὸν ἔσται τὸ
νῦν: ἀλλὰ μὴν τοῦτο ἀδύνατον (δέδειχται γὰρ ἀδιαίρετον)" οὐχ dpa χινεῖ-
ταί τι ἐν τῷ νῦν. xal ἢ μὲν πρόσληψις φανερά, ὅτι ἀδύνατον διαιρεϑῆναι

τὸ
C

1 γενόμεναι a 2 ἰσόχρονα ΟΜ ἐν ΟΜ: ἐν τῷ aAF 9 μήτι (post οὖν) F 4 iv
iteratum del. M 6 τὸ αὐτὸ (ut Arist. cod. E) ACFM: ταυτὸν a: ταὐτὸ Arist. vulg.

7 ἐστιν om. (ut Arist. cod. E) a 8 To] τὸ F τε 0m. aCF 9 ἀποδεδειγμένων F
ἀχολουϑεῖν M τὸ om. aF 10 elvat (iter. F) αὐτὸ aF 12 τὸ ἀεὶ αὐτὸ μέλλον M

πρὶν

15 ὁμολογούμενον Α ἔλαβεν ΟΜ: ἐλάμβανεν a: om. AF ἔλεγε] p. 29441
10 διὰ τὸ om. ἃ post εἶναι add. τὸ ἃ δὲ om. E 11 ἐστι ---ταὐτὸν (19)
om. F 18 post ἀδιαίρετον repetita τό τε πέρας xal ἡ ἀρχὴ del. C 19 εὑρέϑη
aCFM 20 ἀδιαίρετον M 2] ὡς libri: ὅτι ex dett. codd. Arist. a 21. 22 οὐδὲ CM:
οὔτε AF: οὐδ᾽ a 25 ὡς iv ἀρχὴ sic C 24 νῦν CM: om. aAF 20 τις M

28 διαιρεϑῆναι CFM: διαιρετὸν εἶναι 8A

SIMPLICI] IN PHYSICORUM VI 3 [Arist. p. 234224. 84] 961

τὸ νῦν. τὸ δὲ συνημμένον δείχνυσι προλαβὼν τὸ ἤδη ὡμολογημένον, 224*
ὅτι ἐν ᾧ δυνατόν τι χινεῖσϑαι βραδύτερον, ἐν τούτῳ χαὶ ϑᾶττον δυνατὸν
χινεῖσϑαι. δι᾿ ὧν δείχνυσιν ἐχϑετιχῶς, ὅτι ἐὰν χινῆταί τι ἐν τῷ νῦν, διαι-
ρεῖσϑαι ἀνάγχη τὸ νῦν. ἔστω γὰρ τὸ νῦν, ἐν ᾧ χινεῖσϑαι λέγεταί τι, τὸ

5 N. καὶ τὸ ϑᾶττον χινούμενον ἐν τῷ Ν χινείσϑω τὴν ΑΒ. οὐχοῦν τὸ
βραδύτερον ἐν τῷ αὐτῷ νῦν ἐλάττω τῆς ΑΒ χινηϑήσεται οἷον
τὴν AD. ἐπειδὴ δὲ τὸ βραδύτερον ἐν τῷ νῦν τὴν AT χεχίνηται, τὸ 6
ϑᾶττον ἐν ἐλάττονι τοῦ νῦν τὴν AU χινηϑήσεται. διαιρετὸν ἄρα τὸ
νῦν. ἐφεξῆς δὲ ὅτι οὐδ᾽ ἠρεμεῖ τι ἐν τῷ νῦν δείχνυσι συντόμως τῷ αὐτῷ

10 τρόπῳ χρώμενος τῆς ἀποδείξεως: εἰ γὰρ μὴ κινεῖταί τι ἐν τῷ νῦν, οὐδὲ
ἠρεμεῖ’ ἀλλὰ μὴν οὐ χινεῖταί τι, ὡς δέδειχται, οὐδὲ ἄρα ἠρεμεῖ. xai πάλιν f,
μὲν πρόσληψις σαφὴς ὡς προσεχῶς δεδειγμένη, τὸ δὲ συνημμένον ὑπομι-
μνήσχει ἐχ τοῦ δρισμοῦ τοῦ ἠρεμεῖν: ἠρεμεῖν γὰρ λέγομεν οὐ πᾶν τὸ 10
ἀχίνητον, ἀλλὰ τὸ πεφυχὸς μὲν χινεῖσϑαι, μὴ χινούμενον δὲ ὅτε

15 πέφυχε χινεῖσϑαι (διὸ τὸ ἀρτιγενὲς σχυλάχιον οὐ λέγομεν ἠρεμεῖν κατὰ
τὴν ὅρασιν, ὅτι οὐδὲ πέφυχε τότε χινεῖσθαι xat! αὐτήν) xal οὗ πέφυχεν
(οὐ γὰρ ἠρεμεῖ τὰ ἔνυδρα μὴ χινούμενα ἐν γῇ) xal ὡς πέφυχεν (οὐ γὰρ
ἠρεμεῖ τὰ νηχτὰ μὴ βαδίζοντα)" οὕτω. γὰρ ὡρίσϑη τὸ ἠρεμεῖν. εἰ οὖν
ἐν τῷ νῦν οὐδὲν πέφυχε χινεῖσθϑαι, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἠρεμεῖν.

20 p.234334 "Ext δὲ εἰ τὸ αὐτὸ μέν ἐστι τὸ νῦν ἕως τοῦ τὸ γὰρ αὐτὸ 15
ἔσχατον τῶν χρόνων ἀμφοτέρων τὸ νῦν.

Δεύτερον ἐπιχείρημα δειχνύον, ὅτι ἐν τῷ χυρίως νῦν οὔτε χινεῖσϑαί

τι δυνατὸν οὔτε ἠρεμεῖν. δείχνυσι δὲ xal ἐοῦτο χατὰ τὸν δεύτερον τῶν 90
ὑποϑετιχῶν τρόπον εἰς ἀδύνατον ἀπάγων τὸ τὸ αὐτὸ ἅμα κχινεῖσϑαι xol
25 ἠρεμεῖν. λαβὼν γὰρ τὸ προδεδειγμένον, ὅτι τὸ νῦν ἕν χαὶ ταὐτὸν ὃν τῷ
ἀριϑμῷ πέρας μέν ἐστι τοῦ παρεληλυθότος, ἀρχὴ δὲ τοῦ μέλλοντος, λέγει
ὅτι ἐὰν ληφϑῇ τι τὸν παρεληλυϑότα χρόνον ὅλον χινούμενον, xal ἐν

] τὸ (ante ἤδη) om. aF ὁμολογούμενον F: ὁμολογημένον a 2 χινεῖσϑαί τι M: τι
x. tt C post χινεῖσϑαι add. xal AF δυνατὸν xal ϑᾶττον ΔΕ 9 χινεῖταί AC
ὃ. 4 ἀνάγχη διαιρεῖσϑαι ΟΜ: διαιρεϑήσεται ἀνάγχη F 4 τι λέγεται aF 4. 5 τὸ N]
τὸ νῦν F ὃ ἐν τῷ Ν] ἐν τῶ νῦν ΟΜ 6 νῦν, ἐλάττω ΑΟΜ: v. ἔλαττον 88
7 ἐπειδὴ δὲ ΑΟΜ: ἐπειδὴ F: ἐπεὶ τοίνυν 8 vv] ν 8Ε, 8 ἐν om. F τοῦ
va διαιρετὸν ΟΜ: om. F: διαιρεϑήσεται ἃ marg. A? ἄρα add. C' 8. 9 τὸ v,
ἐδείγϑη δὲ ἀδιαίρετον a 9 ὅτι om. A ὅτι --- οὐδὲ (10) om. F δείχνυσι ante
τι 8 τὸ αὐτῷ C! 11 ἀλλὰ μὴν --- ἄρα ἠρεμεῖ ow. M ὡς δέδειχται post. μὴν aF
ante οὐδὲ add. ἐν τῷ νῦν Δ ἠρεμεῖ ἄρα aF 13 τοῦ 7p.] τὸ ἠρ. M λέγομεν
libri ut Arist. cod. 1: ἐλέγομεν Arist. vulg. 16 τὴν om. A τότε] ὅλως F
οὗ] ὡς F 11 ante οὐ γὰρ addita οὐδὲ τὰ νηχτὰ μὴ del. F ἐν τῇ γῇ 8
11. 18 οὐ γὰρ ἠρεμεῖ) οὐ GF. , 18 ὡρίσϑη A: ὡρίσϑαι C: ὥρισται Μ: ὡρίσατο
aF 20 τὸ νῦν] τοῦ vov F 20. 21 οὐ γὰρ αὐτὸ ἔσχατον ἀμφοτέρων τῶν ypó-
γῶν τὸ νῦν F 22 δειχνύων Al: δείχνυσιν F 24 ἀπαγαγὼν CM τὸ prius
om. C 29 τὸ prius om. F προδεδειγμένων F 25. 26 τῷ ἀριϑμῷ ὃν a
26 μέν om. M

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 11

962 SIMPLICIT IN PHYSICORUM Υ͂Ἱ 8. 4 (Arist. p. 234434. »5. 10]

ὁτῳοῦν αὐτοῦ χινούμενον ἔσται τῶν χαϑ’ ἃ πέφυχε xwetcÜau.— εἰ 224v
οὖν xal ἐν τῷ πέρατι αὐτοῦ τῷ νῦν πέφυχε χινεῖσϑαι, ὡς ὑποτίθεται Ó
λόγος, δῆλον ὅτι xat ἐν αὐτῷ κινήσεται. ἐὰν δὲ ληφϑῇ τὸ αὐτὸ τὸν μέλ- 80
λοντα χρόνον ὅλον ἠρεμοῦν (δυνατὸν γὰρ οὕτως ὑποϑέσϑαιλ, xal ἐν ὁτῳοῦν

5 αὐτοῦ ἠρεμήσει, ἐν ᾧ πέφυχεν ἠρεμεῖν. εἰ οὖν πέφυχεν ἐν τῷ νῦν τῷ
χατὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ μέλλοντος ἠρεμεῖν, ἠρεμήσει χαὶ ἐν αὐτῷ τὸ ἐν ὅλῳ
τῷ μέλλοντι ἠρεμοῦν: ἐν τῷ αὐτῷ ἄρα νῦν, ὃ πέρας μέν ἐστι τοῦ παρελη-
λυϑότος, ἀρχὴ δὲ τοῦ μέλλοντος, χινηϑήσεταί τι ἅμα χαὶ ἠρεμήσει χατὰ
ταύτον: ἀδιαίρετον γὰρ τὸ νῦν. διὸ οὐχ ἐν τῷδε μὲν αὐτοῦ χινηϑήσεται,

10 ἐν τῷδε δὲ ἠρεμήσει. τὸ δὲ χαϑ᾽ ὃ πέφυχε χινεῖσϑαι προσεϑήχε, διότι so
ἐν μὲν τοῖς μορίοις τοῦ χρόνου πέφυχε τὰ χινούμενα χινεῖσϑαι, ἐν δὲ τοῖς
πέρασιν οὐ πέφυχεν. εἰ μέντοι τις ὑπόϑοιτο xal ἐν τούτοις χινεῖσϑαι, τὸ
δεδειγμένον ἄτοπον ἀχολουϑήσει.

ρ. 234υ05 Ἔτι δὲ ἠρεμεῖν μὲν λέγομεν ἕως τοῦ ἀνάγχη ἄρα xal
185 χινεῖσϑαι τὸ χινούμενον ἐν χρόνῳ xai ἠρεμεῖν τὸ ἠρεμοῦν.

Τρίτον συνάγει, ὅτι ἐν τῷ νῦν οὐχ ἔστιν ἠρεμεῖν. ὃ ὃὲ συλληγισμὸς 35
εἴη dy ἐν δευτέρῳ σχήματι χατηγορικὸς τοιοῦτος" ἠρεμεῖν ἐστιν τὸ δμοίως
ἔχειν αὐτὸ xai τὰ μέρη αὐτοῦ xal νῦν καὶ πρότερον ἐν τῷ νῦν ἀδιαιρέτῳ
ὄντι οὐχ ἔστι τὸ νῦν xal πρότερον ἐν τῷ νῦν dpa τὸ ἠρεμεῖν οὐχ ἔστιν.

20 ἀποδείξας δὲ οὕτως ἐναργῶς τὸ προτεϑὲν εἰχότως ἐπήγαγεν, ὅτι ἀνάγχη
xal χινεῖσϑαι τὸ χινούμενον ἐν γρόνῳ xal ἠρεμεῖν τὸ ἠρεμοῦν, εἴπερ ἐν
τῷ νῦν οὔτε χινεῖσϑαι δυνατὸν οὔτε ἠρεμεῖν.

ν. 234010 Τὸ δὲ μεταβάλλον ἅπαν ἀνάγχη ἕως τοῦ φανερὸν οὖν 40
“ o ^ , v "^ ,
ὅτι ἅπαν τὸ μεταβάλλον ἔσται διαιρετον. 45

25 Δείξας πρότερον, ὅτι xal τὸ μέγεϑος ἐφ᾽ οὗ ἢ χίνησις διαιρετόν ἐστιν
εἰς ἀεὶ διαιρετά, xal ἢ χίνησις αὐτὴ xai ὁ χρόνος, νῦν δείχνυσιν ὅτι xal
τὸ χινούμενον αὐτὸ ἀδύνατον ἀμέγεϑες εἶναι χαὶ ἀδιαίρετον. χαὶ τοῖς προσ-

Ld μὴ , , , bud MJ “ , 7 ey
εχῶς δὲ εἰρημένοις ἀχολούϑως ἐπῆκχται τὰ νῦν λεγόμενα. δείξας γὰρ ὅτι
ἐν μὲν τῷ ἀμερεῖ τοῦ χρόνου τῷ νῦν οὐδὲν οὔτε χινεῖται οὔτε ἠρεμεῖ, ἐν

80 χρόνῳ δὲ τῷ διαιρετῷ xal τὰ χινούμενα χινεῖται xal τὰ ἠρεμοῦντα ἠρε- 0

, e T € , ^
pet, νῦν δείχνυσιν, ὅτι οὐ μόνον ὁ Xpóvos ἐν ᾧ 1$ χίνησις διαιρετός ἐστιν,

1 ὁτῳοῦν αὐτοῦ 8.03: ὁτῳοῦν αὐτὸ Οἱ: ὁτωοῦν αὐτὸ M: τῶ αὐτῶ F 2 xal om. F
τῷ vov] τὸ vov καὶ 9 χινηϑήσεται aF δὲ CFM: δὴ aA 9 αὐτοῦ om. ΔῈ. ἠρεμή-
σοι F post ἠρεμήσει add. τῶν αὐτῶν a 11 χινούμενα] φαινόμενα C'M 12 πέρασιν
ACM: πράγμασιν aF 14 ἀνάγκη — χρόνῳ (19) om. καὶ 16 fortasse συνάγον ut
p. 961,22 17 xatqyoptxós om. F ante ἠρεμεῖν add. εἰ F 18 αὐτὰ (post ἔχειν) Εἰ :
xal ante αὐτὸ add. C? xal νῦν 8CM: τοίνυν F: vov A 21 τὸ xwoüpevov xal (xal
om. a) χινεῖσϑαι aF 23 φανερὸν — ἅπαν (24) om. F οὖν Om. a 24 πᾶν ex
Arist. 8 28 δὲ om. M 29 μὲν A: om. aCFM ἠρεμεῖ n C

31 ὅτι — κινεῖσϑαι (p. 963,1) om. F μόνος CM

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 4 [Arist. p. 2840 10] 963

ἀλλὰ xal τὸ χινούμενον αὐτὸ xai f, χίνησις xai τὸ χινεῖσϑαι xal τὸ μέγε- 294v
ϑος ἐφ᾿ οὔ ἢ χίνησις. x«i ὁμοίως ἔχει πάντα, διότι ἑνὸς διαιρουμένου
χαὶ τὰ ἄλλα διαιρεθήσεται. νῦν Ob τέως, ὅτι τὸ χινούμενον διαιρετόν, δεί-
χνυσι προλαβὼν ὁμολογούμενον, ὅτι πᾶσα μεταβολὴ ἔχ τινος εἴς τί ἐστι.

5 xal ὡς ἐπὶ διαιρέσει τοιαύτῃ ποιούμενος τὸν λόγον λέγει" ἐπειδὴ τὸ μετα-
βάλλον ἔχ τινος εἴς τι μεταβάλλει, ἀνάγχη αὐτὸ ἐν τῷ μεταβάλλειν 7, 9257
ἐν ἐχείνῳ ἔτι εἶναι ἐξ οὗ μεταβάλλει xal αὐτὸ xal τὰ μέρη αὐτοῦ 7 ἐν
τῷ εἰς ὃ μεταβάλλει Y, ἐν ἀμφοτέροις T, ἐν οὐδετέρῳ αὐτὸ πάλιν xal τὰ
μέρη αὐτοῦ, ἢ τὸ μέν τι αὐτοῦ ἐν ἐχείνῳ ἐξ οὗ μεταβάλλει, τὸ ὃὲ ἐν

10 ἐχείνῳ εἰς ὃ μεταβάλλει. χαὶ παρὰ ταῦτα οὐ δοχεῖ τι ἄλλο εἶναι τμῆμα
τῆς διαιρέσεως. ἐὰν οὖν δειχϑῇ, ὅτι οὐδὲν τῶν ἄλλων τυημάτων ὑγιές
ἐστι, xal λειφϑῃ τὸ λέγον τὸ μέν τι αὐτοῦ εἶναι ἐν τῷ ἐξ οὗ μεταβάλλει, 6
τὸ ὃὲ ἐν τῷ εἰς ὃ μεταβάλλει, διαιρετὸν δηλονότι φανήσεται τὸ μεταβάλλον"
ἀλλ ὅτι μὲν ὅταν ἡ ἐν τούτῳ ἐξ οὗ μεταβάλλει οὐ μεταβάλλει, δῆλον

15 (ἠρξμεῖ γὰρ τότε x«l οὔπω μεταβάλλει), ἀλλ᾽ οὐὸὲ ὅταν ἐν ἐχείνῳ εἰς ὃ
μεταβάλλει (μεταβεβληχὸς γὰρ ἔσται τότε xal οὐ μεταβάλλον), ἀλλ᾽ οὐδ᾽
ἐν ἀμφοτέροις ὅλον εἶναι δυνατὸν αὐτό, τῷ τε ἐξ οὗ μεταβάλλει χαὶ τῷ
εἰς ὃ μεταβάλλει (αὐτό τε γὰρ ἑαυτοῦ χωρὶς ἔσται χαὶ ἅμα μεταβεβληχὸς
ἔσται χωρὶς τοῦ μεταβαλλειν), ἀλλ᾽ οὐδὲ οὕτως ἕξει, ὦστε ἐν μηδετέρῳ

20 εἶναι μήτε αὐτὸ μήτε τὰ μέρη αὐτοῦ. ἐν μηδετέρῳ δὲ οὕτως λέγεται ὡς

“μηδὲ ἐν τῷ μεταξύ᾽, ὡς ἔσται δῆλον" xal ἔστι τοῦτο πάντων ἀδυνατώτατον.

λείπεται ἄρα τοῦ μεταβάλλοντος τὸ μέν τι εἶναι ἐν ἐχείνῳ ἐξ οὗ T, μετα-

βολή, τὸ δέ τι ἐν ἐχείνῳ εἰς ὃ μεταβάλλει" εἰ δὲ τοῦτο, διαιρετὸν ἔσται.
οὐχ Ot ὅταν ἀπὸ λευχηῦ εἰς μέλαν μεταβάλλῃ, τὸ μὲν ἐν τῷ λευχᾷ
ἔσται, τὸ ὃὲ ἐν τῷ μέλανι’ ἀνάγχη γὰρ ἐν τῷ φαιῷ πρῶτον γενέσϑαι.

ὁιὸ προσέϑηχε τὸ λέγω Oi εἰς ὃ μεταβάλλει τὸ πρῶτον κατὰ τὴν 15

μεταβολήν, otov ἐχ τοῦ λευχοῦ τὸ φαιόν, οὐ τὸ μέλαν. διὸ οὐχ

ἀνάγχη τὸ μεταβάλλον T, ἐν τῷ ἐξ οὗ εἶναι ἢ ἐν τῷ εἰς ὅ. ἀλλ' ἐν τῷ
πρώτῳ κατὰ τὴν μεταβολήν πρῶτον δὲ τοῦ εἰς ὃ ὡς εἰς τέλος τὸ μεταξὺ

^

30 xal τοῦ μέλανος τὸ φαιόν. | Otà γὰρ τούτου ἀπὸ τοῦ λευχοῦ ὁδεύει ἐπὶ

mà

0

UL
C

2 xalom.a ἑνὸς] ὁμοίως F 4 post προλαβὼν add. ὡς aF. fortasse (10) ut p. 961,1
ὃ διαιρέσεως τοιαύτης ΔῈ τὸν λόγον om. F: ante ποιούμενος a λέγει aF: omn. ACM

6 αὐτὸ aCM: αὐτῶι A: τὸ αὐτὸ F μεταβάλλειν, p. in ras. C 7 ἔτι om. F: post
εἶναι CM xal (ante αὐτὴ) om. C'M μέρη αὐτὸ A! 1. 8 ἣ ἐν τῷ εἰς ὃ (ὃ
in ras.) CM: ἣ (in corr. A) εἰς ὃ aA: εἰς ὃ F 8 αὐτὸ aAF: αὐτῶν CM 9 τὸ
μέν τι AC?M?: τὸ μέντοι C'M': πάλιν τι Εἰ : πάλιν τὸ μέν τι ἃ post αὐτοῦ add. xai F
10 τμῆμα εἶναι aFM 12 Ang; ΟΜ 13 ἐν τῶ el; ὃ CM: ἐν τῷδε εἰς ὃ aAF
15 ἐν om. M 16 γὰρ om. C! τότε om. C! 16. 17 οὐδ᾽ ἐν] οὐδὲ F 11 post
αὐτό add. ὥστε elvat ἐν CM τῷ (pr)] τό F τῷ (alt.)] τὸ F 18 τε om. aF
χωρὶς ἑχυτοῦ CM 10 οὐδὲν Καὶ ὥστε ACM: ὥσπερ F: ὡς ἃ 2] πάντων
τοῦτο (τούτων F) τὸ aF 22 μέντοι F 22. 29 ἐξ οὗ μεταβάλλει, τὸ δὲ ἐν aF
24 ἐὰν F ἀπὸ τοῦ λευχοῦ uF μεταβάλη F 26 ante χατὰ inserunt xai
AF 29 τὸ (ante μεταξὺ) om. M 30. p. 964,1 ἐπὶ τὸ μέλαν ὁδεύει ἀπὸ τοῦ
λευχοῦ aF 30 ante λευχοῦ add. φαιοῦ del. C

11*

964 SIMPLICI] IN PHYSICORUM VI 4 (Arist. p. 234* 10)

τὸ μέλαν, ὥστε ὅταν λέγῃ οὐχ οἷόν τε elvat ἐν τῷ εἰς ὃ μεταβάλλει, οὐχ 225r
εἰς ὃ πρῶτον μεταβάλλει ἀχουστέον, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ὃ σπεύδει ὡς ἐπὶ τέλος.

ὁμοίως δὲ xal ὅταν λέγῃ οὔτε ἐν μηδετέρῳ, οὐχ ὡς ἐν τῷ μεταξὺ 90
δυναμένου εἶναι λέγει, ἀλλ᾽ ὡς εἰ ἔλεγεν “οὔτε ἐν τῷ λευχῷ οὔτε ἐν τῷ
5 μέλανι οὔτε ἕν τινι τῶν μεταξύ, φανερὸν οὖν, φησίν, ὅτι πᾶν τὸ με-
ταβάλλον ἔσται διαιρετόν, τῶν δὲ μερῶν οὐδὲν χαϑ᾽ αὑτὸ μεταβάλλει,
ἀλλ᾽ ὅσα τούτων μεταβάλλει, κατὰ συμβεβηχὸς μεταβάλλει’ τοῦ γὰρ σώ-
ματος χινουμένου χινεῖται χαὶ τὰ ἐν αὐτῷ οἷον ἐπίπεδον, γραμμή. στιγμή.
Ἔχ δὲ τούτου τοῦ ἐπιχειρήματος δυνατόν ἐστι λύειν τὸν τὴν χίνησιν

10 ἀναιροῦντα λόγον Éx τοῦ δεῖν τὸ χινούμενον T ἐν τῷ ἐξ οὗ ἢ χίνησις εἶναι 56
T ἐν τῷ εἰς ὃ f χίνησις, μηδέτερον ὃὲ δυνατὸν εἶναι’ ἔν τε γὰρ τῷ ἐξ
ob ὃν οὕπω χινεῖται, xal ἐν τῷ εἰς ὃ ὃν οὐχέτι χινεῖται ἀλλ᾽ ἠρεμεῖ"
ἐδείχϑη γὰρ ὅτι ἐν οὐδετέρῳ ὅλον, ἀλλὰ τὸ μέν τι αὐτοῦ ἐν τούτῳ τὸ δὲ
ἐν ἐχείνῳ. ἐν δὲ τούτοις ὁ ᾿Αλέξανδρος εἰς τὴν οἰχείαν περὶ ψυχῆς ὑπό-
15 ϑεσιν πάντα ἕλχων τὴν λέγουσαν ἀχώριστον εἶναι τοῦ σώματος τὴν ψυχήν,
χαὶ ἐχ τῶν νῦν λεγωμένων φησὶν δῆλον εἶναι τοῦτο, εἴπερ f$ Ψυχὴ ἀσώ-

μάτος xal ἀμερής, τὸ δὲ ἀμερὲς οὐ χινεῖται, εἰ ἀνάγχη τοῦ χινουμένου τὸ μέν 80
τι ἐξ οὗ χινεῖται τὸ δὲ εἰς ὃ χινεῖται, τὸ δὲ μὴ χινούμενον οὐ χωρίζεται.
“τοῦτο δέ, φησί, τὸ ἄτοπον φεύγοντές τινες ὄχημα αὐτῇ σῶμα τι περιᾶ-
20 πτουσι, xal λανθάνουσιν ἑαυτοὺς διὰ τούτου ἣ σῶμα διὰ σώματος χωρεῖν
λέγοντες, εἴ γε ἢ ψυχὴ εἰς πᾶν εἰσχρίνεται τὸ σῶμα οὖσα μετὰ σώματος,
ἢ xal τούτου χωρίζοντες αὐτὴν xai χινοῦντες xaÜ' αὑτὴν ἐν τῇ εἰς τὰ

σώματα εἰσχρίσει.᾿ ῥητέον δὲ οἶμαι πρὸς μὲν τὸ μὴ χινεῖσϑαι τὴν ψυχὴν 3$
ἀμερῇ οὖσαν, ὅτι σωματιχὴν μὲν οὐ χινεῖται χίνησιν, χινεῖται μέντοι βου-
25 λευομένη xal διανοουμένη xal χρίνουσα xal ϑεωροῦσα τὰς Ψυχῇ πρηση-
χούσας χινήσεις. xal δύναιτο μὲν ἄν οἶμαι ὁ ἀποδοϑεὶς τῆς χινήσεως
δρισμὸς xal ταῖς Ψυχιχαῖς χινήσεσιν ἐφαρμόττειν 7, ταῖς γε πλείσταις ἐχού-
Gat; τὸ δυνάμει ἐν τῷ χινεῖσϑαι. εἰ δὲ xal μὴ ἐφαρμόττει ἀλλὰ χεχώ-
ρίσται, xat ἄλλο τι χινήσεως εἶδης αὐτὰς ἀφοριστέον. ταῦτα δὲ xal τὸν

30 χορυφαῖον ἀρέσχει τῶν ᾿Αριστοτέλους ἑταίρων τὸν Θεόφραστον ἐν τῷ πρώ- 40
τῷ τῶν [Περὶ χινήσεως αὐτοῦ λέγοντα. ὅτι "at μὲν ὀρέξεις xai ἐπιϑυμίαι

] λέγει € 2 μεταβάλλειν F 3 οὔτε] ὅτι FF ἐν τῷ μηδετέρῳ aAF 9 οὔτε
ἔν τινε om. M τῶν] τῷ a τὸ] τὲ F Ὁ οὐδὲν om., mrg. add. A!: οὐ-
iy C ὃ ἐπιπέδου F 9 δὲ om. F 10 ἀνανοοῦντα FF λόγον] scil. Ze-
nonis cf. infra f. 238v4 sqq. 11 ἡ κίνησις om. καὶ 10 post λέγουσαν add.
εἰ F 16. 17 ἀσώματός τε aF 18 εἰς ὃ οὐ F 19 τὸ ἄτοπόν φησιν aF

σῶμά tt ΑῸ: σώματος FM 230 αὑτοὺς (αὐτοὺς 4) Εὶ διὰ τούτου Om. CM

ἢ om. Εὶ γωρεῖν] Ψωρίζειν C! 2] εἰσκρίνεται CM : ἐγχρίνεται ΙΑἘὶ οὖσα ΑΟΜ:
ὅσα Εἰ: ὅταν (add. 7, ante 7j) a 29 μὲν om. F τὸ μὴ ACF: τὸ aM

24. 25 βουλομένη C' 26 μὲν om. F 27 aute ἣ add. ἢ πάσαις fortasse
recte a 28 τὸ δυνάμει scripsi: tt δυνάμει 8. Εἰ: τὸ δυνάμενον CM xai om. F
29. 30 τὸν xopogaiov A (ef. p. 222, 29. 258,125): τῷ χορυφαίῳ aCFM ἑτέρω F
τὸν ϑεόφραστον À: τῷ ϑεοφράστῳ CM: ϑεοφράστω aF Ὁ] Περὶ κινήσεως} fr. 53

Wimmer 6 λέγοντι aCFM xal αἱ ἐπιϑυμίαι ΔΟΕ : καὶ αὐταὶ ἐπιϑυμίαι M

SIMPLICII IN PHYSICORUM V 4 [Arist. p. 284010] 965

xai ὀργαὶ σωματικαὶ χινήσεις εἰσὶ xai ἀπὸ τούτου τὴν ἀρχὴν ἔχουσιν, 295:
ὅσαι δὲ χρίσεις xal ϑεωρίαι, ταύτας οὐχ ἔστιν εἰς ἕτερον ἀναγαγεῖν, ἀλλ᾽
ἐν αὐτῇ τῇ ψυχῇ xai f, ἀρχὴ xal f, ἐνέργεια xal τὸ τέλος, εἰ δὲ δὴ xai
ὃ νηῦς χρεϊττόν tt xal ϑειότερον, ἅτε δὴ ἔξωϑεν ἐπεισιὼν xai παντέλειος.᾽"
xai τούτοις ἐπάγει “ὑπὲρ μὲν οὖν τούτων σχεπτέον, εἴ τινα χωρισμὸν ἔχει
πρὸς τὸν ὅρον, ἐπεὶ τό γε χινήσεις εἶναι xal ταύτας ὁμολογούμενον᾽". 45
χαὶ Στράτων δὲ ὁ Λαμψαχηνὸς ὃ βεοφράστου γεγονὼς ἀχουστὴς xal ἐν
τοῖς ἀρίστοις [Περιπατητιχοῖς ἀριϑμούμενος τὴν ψυχὴν ὁμολογεῖ χινεῖσϑαι
οὐ μόνον τὴν ἄλογον ἀλλὰ x«l τὴν λογιχήν, χινήσεις λέγων εἶναι τὰς ἐνερ-
10 γείας xal τῆς ψυχῆς. λέγει οὖν ἐν τῷ llept χινήσεως πρὸς ἄλλοις πολ-
λοῖς xai τάδε" “ἀεὶ γὰρ 6 νοῶν χινεῖται ὥσπερ xal ὃ δρῶν xai ἀχούων
xai ὀσφραινόμενος" ἐνέργεια γὰρ ἢ νόησις τῆς διανοίας χαϑάπερ xal 7
ὅρασις τῆς ὄψεως. xal πρὸ τούτου δὲ τοῦ βητοῦ γέγραφεν' “ἐπεὶ οὖν bo
εἰσιν αἱ πλεῖσται τῶν χινήσεων αἴτιαι, ἃς f, ψυχὴ χαϑ᾽ αὑτήν τε χινεῖται
15 διανοουμένη xal ἃς ὑπὸ τῶν χινήσεων ἐχινήϑη πρότερον. δῆλον δέ ἐστιν"
ὅσα γὰρ μὴ πρότερον ξώραχε, ταῦτα οὐ δύναται νοεῖν, οἷον τόπους ἢ
λιμένας ἢ γραφὰς ἣ ἀνδριάντας Y, ἀνθρώπους Y, τῶν ἄλλων τι τῶν τοιού-
τῶν. ἀλλ᾽ ὅτι μὲν ἢ ψυχὴ χινεῖται | κατὰ τοὺς ἀρίστους τῶν [Περιπατη- 225»
τιχῶν, xdv μὴ τὴν σωματιχὴν χίνησιν, δῆλον ix τούτων. xal αὐτὸς ὃὲ 6
20 ᾿Αριστοτέλης ἐν τῷ τελευταίῳ βιβλίῳ ταύτης τῆς πραγματείας “ἢ γὰρ
φαντασία xat ἢ δόξα, φησί, χινήσεις τινὲς εἶναι δοχοῦσι.᾽ πρὸς δὲ τὸν
Évepov τὸν ἀπὸ τοῦ ὀχήματος λόγον ῥητέον, ὅτι οὐ διὰ τὸ χωρίζεσθαι
τούτου τοῦ σώματος τὴν ψυχὴν τὸ ὄχημα ἐχεῖνό φαμεν αὐτῆς ἐξηρτῆσϑαι" ᾿
xai γὰρ ἐν αὐτῷ οὖσα χεχώρισται κατ᾽ οὐσίαν αὐτοῦ" εἰ γὰρ ἐνεργείας 5
ὃ ἔχει χωριστὰς αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον τὴν οὐσίαν ἔχει χεχωρισμένην, ὡς ὁ
᾽Δριστοτέλης ἐν τῇ [Περὶ ψυχῆς Owratato. οὐ μέντοι οὐδὲ τοπιχῶς ἐν
τούτῳ τῷ σώματι λέγεται εἶναι ἣ Ψυχὴ ὥσπερ ἐν ἀγγείῳ, ἀλλὰ σχετιχῶς,
ὥστε πρὸς τὸ χωρισϑῆναι αὐτοῦ οὐ δεῖται σώματος ἄλλου τοπιχῶς χινου-
μένου: dpxei γὰρ 7, τοῦ σώματος ἀνεπιτηδειότης πρὸς τὸ μὴ δέχεσϑαι τὴν
80 ἔλλαμψιν τῆς ψυχῆς xal τοῦτό ἐστι τὸ χωρισθῆναι τὴν ψυχήν. ἀλλ᾽

ad

N

———— — —— -——— — € — —

1 τούτου aACM: τούτων F τὴν CM: om. aAF ἔχουσαι C 2 χρίσις a
ἀγαγεῖν aFM 3 αὐτῇ om. M καὶ ἡ ἀρχὴ om.a εἰ δὲ δὴ libri; conicio εἴ γε δὴ

4 χρεῖττόν τι xal ϑειότερον A : χρεῖττόν τι μέρος xal ϑειότερον (ϑειότατον F) aF: ϑειότερον τι
χαὶ χρεῖττον ΟΜ ἐπισιὼν ΔῸΜ παντελῆ F 9 xal τούτοις] ὡς ἐν τούτοις F
οὖν om. F εἰ] εἰς M 1 γεγονὸς A! ἐν om. aF 10 xal A: om. aCFM
γοῦν € τῷ ΔΑ: τοῖς CM, at cf. p. 916,13 10. 11 ἄλλοις xal πολλοῖς τοιάδε F
11 ὁ iterant ante ἀχούων et ὀσφραινόμενος CM 12 νοήσις] χίνησις F xal (ante ij)
om. CM 13 ἐπεὶ] ὅτι ἃ οὖν εἰσιν libri; conicio τοῦ νοεῖν 14. αἴτιαι aCM:
αἰτίαι A: αἴτιον F: αἱ αὐταί Η. Poppolreuter Zur Psychologie des Árist. Progr. 1891, 453.
p. 47 n. τε Om. aF 15 διανουμένη a χινήσεων ACFM: αἰσϑήσεων a. cf. P'oppel-
reuterl.c. — óéom.a 19 5X«evy? C! — 20 τελευταίῳ] 8 ὃ. 254229 21 χίνησιν F
22 ἕτερον τὸν CM: ἑτέρου (post τοῦ) A'F!: del. A?F?: om. 8 σχήματος M 23 ταύ-
της aF 25 τῆι A: τῷ C: τοῖς aM 26 Περὶ ψυχῆς] Γ 5. 430211 διετάξατο,
τα in ras. C 28 ἄλλου &AF: ἑτέρου CM 29 ἐπιτηδειότης M

966 ΒΙΜΡΙΙΟΙΕῚΝ PHYSICORUM VI 4 [Arist. p. 3840 10]

ἐχεῖνο τὸ ὄχημα τῆς ψυχῆς ἀποδειχνύγυσιν ἐξηρτῆσϑαι, διότι ἐγχόσμιος 225*
οὖσα χαὶ ἐν διαφόροις μέρεσι τοῦ χύσμου πολιτευομένη οἰχεῖον ἔχει πάντως t
ὄχημα τῷ μέρει ἐχείνῳ, ἐν ᾧ πολιτεύεται Ψψυχούμενον ὕπ᾽ αὐτῆς" ὅταν
οὖν ἐν ἀέρι πολιτεύηται, πνευματικόν ἐστι τὸ ἐξημμένον αὐτῆς, ὥσπερ ἐν-
ταῦϑα τὸ ὀστρεῶδες toüto. εἰ δὲ τοῦτο τὸ αἴτιον τῶν διαφόρων ὀχημά-
των, οὐχ ἀναγχαῖον ἴσως ἐν τούτῳ οὖσαν ἔχειν xal τὸ πνευματιχόν, εἰ δὲ
xal ἔχοι, οὐχ ἀναγκαῖον ἐν τούτῳ εἶναι ἐχεῖνο, ὥστε σῶμα διὰ σώματος 15
χωρεῖν, ὁπότε οὐδὲ τοῦτο οἶμαι ἄτοπον τὸ τὰ ὑπέρτερα χαὶ λεπτότερα
xal μὴ ὁμοφυΐῆ διὰ τῶν παχυτέρων xal ἐνυλοτέρων χωρεῖν: xal γὰρ τὸ
10 ἡλιαχὸν φῶς χατὰ τοὺς σῶμα λέγοντας αὐτὸ δι᾽ ὅλου τοῦ ἀέρος λέγεται
χωρεῖν, καὶ οἱ οὐρανοὶ σφαῖραι τέλειαι οὖσαι xal οὐχ ἅψϊἴδες μόνον, εἴπερ
συνεχεῖς εἰσι πρὸς τὸ xévtpov, OU ὅλων χωροῦσιν τῶν ἐφεξῆς. ταῦτα μὲν
οὖν, ὡς χαὶ αὐτὸς εἶπεν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ἔξωϑεν ὄντα τοιαύτης τυγχανέτω
παρ᾽ ἐμοῦ διαχρίσεως.

15 ᾿Αποροῦσι δὲ καλῶς πρὸς τὸ εἰρημένον ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους, ὅτι 90
τὸ χινούμενον τὸ μέν τι ἔχει ἐν τῷ ἐξ οὗ χινεῖται, τὸ δὲ ἐν τῷ εἰς ὃ ἣ
τῷ μεταξύ: εἰ γὰρ τοῦτο ἀληϑές, πῶς αὐτὸς ἐν τῷ πρώτῳ ταύτης τῆς
πραγματείας αἰτιώμενος Μέλισσον ὡς ἀρχὴν λέγοντα τῆς ἀλλοιώσεως ἐπή-
1αγεν" “᾿ὥσπερ οὐχ αϑρόας γινομένης μεταβολῆς * ὡς γὰρ δυναμένου τινὸς

40 ἅπαντος αϑρόως ἀλλοιοῦσϑαι xai μὴ χατὰ μόριον λέγει" xal γὰρ τὸ mm»
«νύμενον γάλα xai ὕδωρ xal τὸ ϑερμαινόμενον ὅλον dlüpówz δοχεῖ μετα-
βάλλειν ἀλλοιούμενον xal οὐ χατὰ μέρος. εἰ δὲ οὕτω γίνεται ἀλλοίωσις, 25
xdv σῶμα τὸ χινούμενηον T. οὐχ ἀνάγχη τοῦ μεταβάλλοντο; τὸ μέν τι ἐν
ἐχείνῳ ἐξ οὗ T, μεταβολὴ εἶναι, τὸ 0k ἐν ἐχείνῳ εἰς ὃ πρῶτον μεταβάλλει"

95 τὸ γὰρ αϑρόον μεταβάλλον ὅλον ἐν τῷ ἑτέρῳ ἐστὶν εἰς ὃ μεταβέβληχε.
τοιαύτης δὲ τῆς ἀπορίας οὔσης 6 ᾿Αλέξανδρηος οὐ πρὸς τὸ νῦν λεγόμενον
ὑπαντᾶν τὴν ἀπορίαν ταύτην φησί" νῦν μὲν γὰρ περὶ τοῦ μεταβάλλοντος ὃ
λόγος, τοῦτο ὁέ ἐστι τὸ μηδέπω μεταβεβληχός, ἀλλ᾽ ἔτι μεταβάλλον, ἐφ᾽
οὗ πᾶσα dvdqxr τὸ μέν τι αὐτοῦ ἐν τῷ ἐξ οὗ εἶναι, τὸ ὃὲ ἐν τῷ εἰς ὃ 80

80 πρῶτον ἢ μεταβολή" ἀλλ᾽ εἴπερ dpa, εἴη ἄν ἢ ἀπορία πρὸς τό" εἰ μὴ πᾶν
τὸ μεταβεβληχὸς διὰ τοῦ μεταβάλλειν μεταβέβληχεν, οὐ μεταβάλλον πρό-
τερὸν μεταβεβληχὸς ἄν εἴη. ἀπορεῖται οὖν ἢ ἀπορία οὐ πρὸς τὸ μετα-

C

1 ἀποδεικνήόουσιν AC: ἀποδείχνυσιν, sed corr. M!: ἀπεδείχνυεν Ε : ἀποδείχνυται ἃ

2 πολιτευομένη τοῦ χόσμου ΜῈ 9 ἐχείνῳ om. Α 4 πνευματιχήν M: ἣ πνευματι-
«ov F 7 χαὶ Éyct aM: ἔχει Καὶ εἶναι ἐν τούτῳ aF σῶμα om. F: post σώ-
ματος CM ὃ ὁπότε δὲ οὐδὲ F τὸ om. aF 9 pij om. C ἐνυλωτέρων aF
post γὰρ add. xai CM 10 ante χατὰ add. xal M 10. 11 λέγεται χωρεῖν τοῦ ἀέρος aF
10 λέγεται add. in mrg. C 11 ai οὐράνιαι AF τέλειοι M οὐχ ἁψίδες A: ἁψί-
óc, C'! 16 μέντοι F 11 αὐτὸς ante αἰτιώμενος 8} πρώτῳ] 3. p. 186415

18 ἔχοντα F 19 οὐχ] οὐ xai A γενομένης M ut. p. 967,23 τῆς μεταβολῆς aF
20 μόριον] μέρος ἃ 2] xal τὸ C: χαί τι aAF: καίτοι M ὅλον om. F

30 ὅλον om. F 2( ἀπαντὰν a: ἀπαντῶν F μὲν om. aF 28 ἐστι μηδέ-
ποτε F ἀλλ᾽ — τὸ μεταβεβληχός (p. 967,1) om. F 90 πρώτην A! εἰ CM:
om. aA 81 ante διὰ add. ὃ 8 τοῦ om. M! μεταβεβληχέναι" οὐ γὰρ A?

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 4 (Arist. p. 2840 10] 9601

βάλλον, ἀλλὰ πρὸς τὸ μεταβεβληκός, εἰ δυνατὸν μεταβληχὸς εἶναί xt μὴ 225v
πρότερον μεταβάλλον. χαὶ γὰρ 6 ᾿Δριστοτέλης ἐν τοῖς προειρημένοις ὡς
εἰς ἄτοπον ἀπαγει τοῦτον τὸν λόγον, ὅτε ἔλεγεν" "dare ἔσται τι βεβαδι-
χέναι μηδέποτε βαδίζον." διὰ δὲ ταύτην τὴν ἀπορίαν τινές φασι τὴν 86
5 δεῖξιν αὐτὸν νὺν ἐπὲ τοῦ χατὰ τόπον χινουμένου πεποιῆσθαι" ἐπὶ γὰρ τού-
tou ὑγιὲς δοχεῖ τὸ τοῦ χινουμένου τὸ μέν τι ὀφείλειν εἶναι ἐν τῷ ἐξ ob,
τὸ δὲ ἐν τῷ εἰς ὃ πρῶτον fj μεταβολή. xal τοῦτο πιστοῦται διὰ τοῦ τὸ
ἐπὶ μεγέθους χινούμενον λαβεῖν: τοῦτο γὰρ τοπιχῶς χινεῖται. τινὲς δὲ
περὶ παντὸς χινουμένου φασὶν αὐτὸν δειχνύναι’' καὶ οὐ περὶ χινουμένου
10 μόνον, ἀλλὰ περὶ παντὸς μεταβάλλοντος. λέγει γὰρ τὸ δὲ μεταβάλλον 40
ἅπαν ἀνάγχη διαιρετὸν εἶναι" οὐχ ἄρα περὶ τοῦ χατὰ τόπον χινου-
μένου μόνον ὁ λόγος. ἔτι δὲ δι’ οὗ δείχνυσι διαιρετὸν εἶναι τὸ μετα-
βάλλον οὐ μόνον τοῖς χατὰ τόπον χινουμένοις ὑπάρχει, ἀλλ᾽ ὁμοίως πᾶσι
τοῖς μεταβάλλουσι’ πᾶσα γὰρ μεταβολὴ ἔχ τινος εἴς τι, ὡς xal αὐτὸς εἶπεν.
15 εἰ οὖν διὰ τὸ ἔχ τινος εἴς τι γίνεσϑαι τὴν μεταβολὴν διὰ τοῦτο τὸ μετα-
βάλλον διαιρετόν ἐστι, τὸ δὲ ἔχ τινος εἴς τι οὐ μόνον τὰ κατὰ τόπον ἔχει
χινούμενα, ἀλλὰ ἀπαξάπαντα τὰ μεταβάλλοντα, ἢ πάντα ὁμοίως ἔσται διαι- 45
ρετὰ μεταβάλλοντα τοῦ ποϑέν ποι χεχοινωνηχότα 7| οὐδέν. ὅτι δὲ οὐ περὶ
μόνων τῶν τοπιχῶς χινουμένων, ἀλλὰ περὶ πάντων ὁ λόγος αὐτῷ, ἐδήλωσε
40 xat διὰ τοῦ παραδεΐματος, οὗ παρέϑετο' τὸ γὰρ λευχὸν xal τὸ φαιὸν xal
τὸ μέλαν παρέλαβε, xaÜ' ἃ fj ἀλλοίωσις, dÀX οὐχ ἢ τοπιχὴ χίνησις ἐπι-
τελεῖται. εἰς δὲ τὴν ἀλλοίωσιν ἐφορῶν ἐν τῷ πρώτῳ τῇσδε τῆς πραγμα-
τείας εἶπεν τὸ “ὥσπερ οὐχ ἀϑρόας γινομένης μεταβολῆς. δύναιτο δὲ
ἂν τῷ λευχῷ καὶ τῷ φαιῷ xat τῷ μέλανι χρήσασθαι νῦν εἰς παράδειγμα δ0
25 οὐχ ὡς περὶ ἀλλοιώσεως λέγων, dÀX ὑπὲρ τοῦ δεῖξαι, τί ἐστι τὸ ἐφεξῆς,
εἰς ὃ f, μεταβολὴ γίνεται. ἐν μέντοι τοῖς ἐφεξῆς ἐπὶ πάντων τῶν χινου-
μένων χρῆται τῷ διαιρετὰ αὐτὰ εἶναι ὡς χαϑόληυ δεδειγμένῳ. ἐπὶ τέλει
δὲ τοῦ βιβλίγυ | xat περὶ τῶν χατὰ ἀντίφασιν μεταβαλλόντων, ταῦτα δέ 390:
ἐστι τὰ γινόμενα xai φϑειρόμενα, λέγει ὅτι μέρος ἐστὶ xal τούτων ἐν ἕχα-
80 τέρῳ τῆς ἀντιφάσεως μορίῳ, ὡς δεδειγμένον ἔχων, ὅτι οὐ τὸ χινούμενον
μόνον διαιρετόν, ἀλλὰ xal τὸ μεταβάλλον ἅπαν. ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον, ὅτι
ἐπὶ μὲν τῶν χατὰ τόπον χινουμένων ἀναγχη εἶναι τὸ μέν τι ἐν τῷ ἐξ οὗ,

2 ἐν om. F 3 εἰς om. FM ἐπάγει F τοῦτο A'C ἔλεγεν] 2 1. 232410
4 μηδέποτε ACM: μὴ πρότερον aF φασί τινες ΔΕ 9 αὐτῶν F: αὐτὸ C! 9. 6 τού-
των M 6 ὁὀοχεῖ τὸ χινούμενον F ὄφειλεν, om., sed im mrg. rest. elvat C:
ὀφείλειν om. F 1 τὸ δὲ iter. Αἱ τὸ (post τοῦ) om. F 8 ἐπὶ τοῦ μεγέθους aF
“χινουμένου F τὸ πιχῶς ΑΚ: τὸ τοπιχῶς M 9 post χινουμένου add. χινεῖσϑαι C
φησὶν M 12 δι᾽ οὗ om. C! ]3 ὑπάρχειν A? 14 καὶ om. CM 16 ἔχει om. sed
mrg. rest. C! 11 χαϑάπαξ ἅπαντα aF 18 χεχινηχότος ΟΜ οὐδενὸς Μ post
οὐ add. μόνον del. F 19 τοπικχῶν FM 20 xal primum om. A φαιὸν οἱ λευκὸν
commutat a — 21 οὐχ ἡ] οὐχὶ F 22 εἰς] εἰ ΑἹ τῆσὸε ACM: ταύτης aF cf. p. 900,17
23 γενομένης F 34 τὸ Àeuxov C! vov ἐν παραδείγματι F 25 ἀλλοιώσεως λέγων

iterata del. C 21 χαϑόλου)] «a9 ὃ F téle] Z 10 28 ἀντίφασι M 29 φϑειρό-
μενα xal γινόμενα C 32 μὲν om. aF τόπον, o alterum in ras. A μέν τοι καὶ

968 SIMPLICII IN PIIYSICORUM V] 4 [Arist. p. 234^10]

tb δέ τι dy τῷ εἰς ὅ. οὕτω γὰρ ἐπὶ τούτων τὸ ποϑέν ποι, ἐπὶ δὲ τῆς 326r
ἀλλοιώσεως xai τῆς αὐξήσεώς τε xal μειώσεως οὐχ ἀναγχαῖον δοχεῖ τὸ 6
οὕτως ἔχειν, ἀλλὰ δύναται ἐπὶ τούτων xal f, ἀλλοίωσις ἀϑρόα γίνεσϑαι xal
αὔξεσθαι ἀϑρόως" παντὶ γὰρ μορίῳ τοῦ αὐξομένου ἢ πρόσϑεσις ἅμα τίνε-
σῦαι δοχεῖ, ὁμοίως δὲ xal ἢ μείωσις ἀϑρόα. “ἑὯγίνοιτο δὲ ἄν, φησὶν 6
᾿Αλέξανδρος, χίνησις χαὶ ἐπὶ τῶν ἀϑρόως μεταβαλλόντων τῷ πάντως εἶναι
xal ἐπὶ τούτων τι μεταξύ, xaÜ' ὃ ἢ μεταβολὴ γίνεται, xal μὴ δύνασθαι
τὸ μεταβάλλον χατ᾽ αὐτὰ ἐχ τοῦδε εἰς τόδε μεταβάλλειν, εἰ μὴ διὰ τοῦ
μεταξύ: τὸ γὰρ μέγεϑος, εἰς ὃ μεταβάλλει τὸ αὐξόμενον, χαὶ πᾶν τὸ προσ- 19
10 τιϑέμενον αὐτῷ, ἵνα αὐξηϑῇ, διαιρετόν ἐστιν’ ὁμοίως δὲ xal τὸ ἀπιόν,
ἵνα μειωϑῇ. καὶ τῶν ποιοτήτων δέ, εἰς ἃς f, χατὰ ἀλλοίωσιν μεταβολὴ
γίνεται, ἔστι τινὰ τὰ μεταξύ, δι᾿ ὧν ἐπὶ τὸ εἶναι τοιοῦτον μεταβάλλει τὸ
ἀλλοιούμενον, χἀν ὅλον ἅμα uctafaAXq: εἰς ὃ γὰρ dv μεταβάλλῃ, ἔσται
τι ἐχείνου πρῶτον, ὃ μεταξύ ἐστι τοῦ τε ἐξ οὗ μετέβαλλεν xal τοῦ εἰς ὃ
15 μεταβέβληχε᾽ διὸ xal πᾶσα χίνησις ἐν χρόνῳ. χρὴ δέ, φησὶν 6 ᾿Αλέξαν-
ὄρος, περὶ τούτου ἐπὶ πλέον ζητῆσαι. μετ᾽ ὀλίγον γὰρ δειχνύς, ὅτι διαι- 16
ρβτόν ἐστι xal $ ποιότης, xal ἣν ἀλλοίωσις γίνεται, λέγει ὅτι “Ἵχατὰ
συμβεβηκός. τῇ γὰρ τοῦ ἀλλοιουμένου διαιρέσει συνδιαιρεῖται, ὡς xal
τούτου χατὰ μόρια μεταβάλλοντος. μήποτε δέ, φησίν, ἄμεινον ἀχούειν
40 τοῦ “ ὥσπερ οὐχ dÜpóac γινομένης μεταβολῆς οὐχ ὡς ἐφ᾽ ὅλου τοῦ χι-
νηυμένου εἰρημένου, ἀλλ΄ ὡς μέρους τοῦ χινουμένου ab pom; μεταβάλλοντος,
οὐχέτι δὲ xal τοῦ ὅλου" μέρος γὰρ τοῦ πηγνυμένου γάλαχτος ἀϑρόον μετα-
βάλλει, ἀλλ᾽ οὐ τὸ ὅλον" οὗ σημεῖον τὸ uy del ὁμοίως γίνεσϑαι τὴν πῆξιν 20
ἐπί τε πλείονος xai ἐλάττονος. ἐπὶ παντὸς γὰρ ϑᾶττον μεταβάλλει τὸ εὑ-
25 παϑέστερον T, τῇ φύσει ἢ τῷ ἐγγυτέρω τοῦ ποιοῦντος εἶναι. χαὶ τοῦ TÀto-
χαυτοῦντος μέρος dÜpóov μεταβάλλει: ἢ γὰρ τετραμμένη πρὸς τὸν ἥλιον
ἐπιφάνεια πρώτη ἦν δὲ οὐχ αὐτὴ ἢ χινουμένη, ἀλλ᾽ οὗ ἦν αὕτη. τὸ δὲ
αὐξόμενον εἰ xal πᾶν αὔξεται, ἀλλ᾽ οὐχ ἅμα" ἄλλα γὰρ ἄλλων μόρια ἐγγυ-
τέρω τῆς χορηγούσης αὐτοῖς τὴν αὔξησιν τροφῆς. ταῦτα μὲν οὖν 6
30 ᾿Αλέξανδρος εἰς τοῦτον συνεβάλετο τὸν τόπον. ὁ δὲ εὐφραδὴς Θεμίστιος 25
οὐχ ἀποδέχεται τοῦ '"Alstdvópou τὸ xal ἐν τοῖς δηοχοῦσιν ἀϑρόως μεταβαλ-

ῷῶσι

2 τῆς om. M τε xal μειώσεως om. C: τε om. M οὐχ om. M 9 xai (anto
3) transponit post δύναται F 4 αὐξανομένου F 9 γίνειτο C φησὶν post χίνη-
σις ἃ G ἀλλέξανδρος C τῷ τὸ F 4 ἐπὶ τούτων --- ἐκ (8) om. F

8 «at? αὐτὰ ΔΑ (seil. αὔξησιν xai μείωσιν) : κατὰ ταυτὸν CM 10 ὁμοίως δὲ τὸ
ἀποιὸν ἃ 11 go7 C! δὲ oin. CM 12 τὰ (post τινὰ) oin. 88 13 dpa
μεταβάλλῃ AM: μεταβάλλη (μεταβάλη FK) ἅμα Δ: μεταβάλλη, om. ἅμα in urg. rest. C
ἂν μεταβάλη F ἔσται 4ΔῈ: ἔστι CM 14 μετέβαλλε,,)7 A: μετέβαλλε M: μετέβαλε C:
μεταβάλλει aF 16 περὶ τούτου om. F μετ᾽ ὀλίγον] 2 4. 235418 10. 17 ótat-
ρετόν ACM: ἀδιαιρετὸν Εἰ: διαιρετός a τῇ] ἡ Ε διαίρεσις F 20 μεταβολῆς γινομένης
ΔΕ, sed cf. p. 906,19 21 μέρος F 29 ἀεὶ om. ΔΕ 29. 26 Jwxaoie)vtog] ἡλιοχαυτ
terminatione in lac. XX litt. omissa M. de re ef. p. 909,1 et Philoponus Phys. p. 60,13

21 οὗ ACM: οὖν Δ 29 αὐτοῖς] αὖ M 30 τοσοῦτον καὶ συνέβαλε C:
συνέλαβε Μ 81 τὸν ἀλέξανδρον aF τὸ xai om. F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 4 (Arist. p. 234*10. 21] 969

λεσϑαι ὡς ἐπὶ τοῦ πηγνυμένου γάλαχτος xal τοῦ μελαινομένου σώματος 236r
τὸ μέν τι πρότερον μεταβάλλειν μέρος, τὸ δὲ ὕστερον τὴν γὰρ αἴφϑησίν
φησι δειχνύναι, ὅτι γίνονταί τινες τῶν σωμάτων ἀϑρόαι μεταβολαὶ χαὶ
ἀλλοιώσεις. μήποτε δὲ ἢ ἀπὸ τῆς αἰσθήσεως μαρτυρία ἐν τούτοις οὐχ
5 ἔστιν ἀσφαλής. διαφεύγοι γὰρ ἄν τὴν αἴσϑησιν xal τοῦ γάλακτος xal τοῦ
μελαινομένου. σώματος μιχρὰ μόρια μὴ ἅμα τοῖς λοιποῖς ἀλλοιούμενα, ἀλλὰ 80
βητέον μᾶλλον, ὅτι εἴπερ ἔστιν ὅλως τι μέρος καὶ βραχὺ τὸ ἀϑρόως ἀλλοι-
ηύμενον, ὅπερ δίδωσιν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ἐπειδὴ xal ἐχεῖνο μεριστόν ἐστιν, εἰ
μὲν ὅλον Gua ἀλλοιοῦται, οὐχ ἀληϑὲς τὸ νῦν ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ῥηϑέν,
10 ὅτι τὸ μεταβάλλον πᾶν τὸ μὲν τῶν ἑαυτοῦ μερῶν ἐν τῷ ἐξ οὗ μεταβάλλει
ἔχει, τὸ δὲ ἐν τῷ εἰς ὃ μεταβάλλει. εἰ δὲ μηδὲ τὸ μέρος ἅμα ὅλον
ἀλλοιοῦται, παρέλχοι ἄν τὸ ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ ῥηϑὲν πρὸς Μέλισσον τὸ
" ᾿ ὥσπερ οὐχ ἀϑρόας “ινομένης μεταβολῆς, ᾿ ὥστε μένειν ἔτι τὴν ἀπορίαν. 95
ὁ μέντοι Θεμίστιος "d, φησίν, ἡμῖν ἐπῆλϑεν εἰς βοήϑειαν τῷ λόγῳ, ταῦτα
18 ἐστιν. οἰόμεϑα τὸν ᾿Αριστοτέλην περὶ μὲν τῶν αἀϑρόως μεταβαλλόντων,
ὅτι διαιρετά ἐστι, μηδὲ λόγου προσδεῖσθαι νομίσαι" εἰ γὰρ ἀϑρόως ἐχεῖνα
μεταβάλλειν φαμέν, ὧν ἅπαντα ἅμα τὰ μέρη xal χαϑ᾽ ἕνα χρόνον ἀλλοι-
οὗται T, αὔξεται, δῆλον ὡς ἐπὶ τῶν μέρη τινὰ χεχτημένων ἐστὶν f, τοιαύτη
μεταβολή. ἃ ὃὲ οὐδὲν χέχτηται μέρος, πῶς ἀλλοιοῖτο dv ἄμα xaUÜ' ὅλα
90 τὰ μέρη; 7| τοίνυν οὐ τοῦτό ἐστι τὸ μεταβάλλειν ἀϑρόως τὸ κατὰ πάντα 40
ὁμοῦ τὰ μόρια μεταβάλλειν 7j, εἰ τὸ ἀϑρόως τοῦτό ἐστι, Ὑελοῖον τὸ ζη-
τεῖν, εἰ διαιρετὰ τὰ τοιαῦτα. διόπερ ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐπὶ μὲν τούτων ὅλως
οὐδὲ ἐποιήσατο τὸν λόγον, ἐπὶ δὲ τῶν χατὰ τοὺς ἄλλους τρόπους μετα-
βαλλόντων."

95 p. 33840υ91 Κίνησις δέ ἐστι διαιρετὴ διχῶς ἕως τοῦ ὥστε f, ὅλη
χίνησις τοῦ ὅλου ἐστὶ μεγέϑους χίνησις.

Δείξας πᾶν τὸ χινούμενον διαιρετὸν νῦν δείχνυσιν, ὅτι xal f, χίνησις
διαιρετὴ xal διχῶς ἐστι διαιρετή, xaÜ ἕνα μὲν τρόπον τῷ χρόνῳ, 50
διότι πᾶσα μὲν χίνησις ἐν χρόνῳ, χρόνος δὲ πᾶς διαιρετός. xal δέδειχται

80 ὅτι ἐν τῷ ἐλάττονι χρόνῳ ἔλαττον χινεῖται τὸ ὁμοίως χινούμενον χαὶ ἐν

- -α-. ..-«--..--» ----- -

2 μέντοι F μεταβάλλει F 9 φησι] Themist. p. 382,8 πραγμάτων F

ἀϑρόαι CM Themist.: om. aF: in mrg. rest. A! 9 διαφεύγει Κα 8 ἐχείνω C
10 μεταβάλλειν M 11 μηδὲ ΟΜ: om., sed superscr. ΑἸ: μὴ aF 12 μέλλισσον C
14 Θεμίστιος] p. 282,13. ἃ τοίνυν ἡμῖν χτλ. 15 ἀριστοτέλη a μὲν aACM: om. F
Them. 16 διαιρετά ἐστι xal μεγέϑη Them. νομίσαι) νοῆσαι Them. 11 ἅμα
et xal (ante xa9") om. Them. χρόνον ἣ Them. 1.) οὐδὲν] οὐ F ἀλλοιοῦν-
ται F ἂν om. CF ὅλα aCM Therm.: ὅλον F: ὅλου A 20 οὐ] εἰ F

τὸ (post ἐστὶ) om. Them. μεταβάλλον FM 20. 21 xa*à πάντα ὁμοῦ A Them.: ὁμοῦ
xatà πάντα a: ὁμοῦ (ΕΝ 2] ἣ om. F 22 εἰ διαιρεῖται ταῦτα F ὃ οἴῃ. ἃ
Them. 23. 23 ὅλως οὐδὲ A Tbhem.: ὅλως οὐχ CM: οὐδ᾽ ὅλως aF 23 τὸν om.
Them. 25 ὥστε — τοῦ (26) om. F 28 ἔσται aF 29 πᾶς δὲ χρόνος aF

80 χινεῖσϑαι C!

910 SIMPLICI] IN PHYSICORUM VI 4 (Arist. p. 234*21]

τῷ πλείονι πλέον. τὸ δὲ ἔχον τὸ πλέον xal ἔλαττον τοῦτο διαιρετόν ἐστι 2267
χατὰ τὸν χρόνον. χαὶ γὰρ ἐχεῖνος τὸ πλέον καὶ ἔλαττον ἔχει, διότι διαι-
ρετός ἐστιν. ἀλλὰ περὶ μὲν τῆς χατὰ τὸν χρόνον διαιρέσεως τῆς κινήσεως
xai εἴρηχεν ἤδη πλείονα xal μετ᾽ ὀλίγον πάλιν ἐρεῖ. δείξας δὲ mpo|ss- 226"
5 χῶς ὅτι τὸ χινούμενον διαιρετόν ἐστιν, ἐφεξῆς νῦν δείχνυσι τὸν ἕτερον
τρόπον τῆς χατὰ τὴν χίνησιν διαιρέσεως χατὰ τὴν διαίρεσιν τοῦ χινουμέ-
vou γινομένην. ἐπειδὴ γὰρ τὸ χινούμενον διαιρετὸν ὃν ἔχει τι διάστημα
χαὶ μῆχος, ἀνάγχη καὶ τὴν χίνησιν αὐτοῦ ἐν ὅλῳ οὖσαν τῷ τοῦ χινουμένου
διαστήματι χαὶ αὐτὴν τὸ αὐτὸ τῷ χινουμένῳ διάστημα ἔχειν. εἰ τοίνυν
10 ἴση (ἢ) τῆς χινήσεως διάστασις τῇ τοῦ χινουμένου διαστάσει τῇ εἰς μέρη 5
διαιρουμένῃ, διαιροῖτο ἄν χαὶ αὐτὴ τὸν αὐτὸν τρόπον τοῖς τοῦ χινουμένου
μέρεσιν. ὡς εἶναι τὸν ὅλον λόγον τοιοῦτον: εἰ ἢ αὐτὴ χίνησις τοῦ ὅλου
ἐστίν, ἧπερ xal τῶν μερῶν συντεϑεῖσα, διαιροῖτο ἄν ἢ χίνησις χατὰ τὸ
μέγεθος τὸ χινούμενον. τοῦ δὴ συνημμένου ἐναργοῦς ὄντος, εἰ τὸ ἢγού-
15 p&voy ἀληϑές, xai τὸ λῆγον ἀληϑὲς ἔσται. ὅτι ὃὲ τὸ ἡγούμενον ἀληϑές,
δείχνυσι Or ἐχϑέσεως τοιαύτης" ἔστω χινούμενον μέγεϑος τὸ Al, μέρη
δὲ αὐτοῦ τὰ ΑΒ BD, καὶ ἔστω τοῦ μὲν ΑΒ χίνησις ἢ AE, τοῦ δὲ ΒΓ 19
ἢ EZ: τοῦ γὰρ ὅλου χινουμένου ἀνάγχη xai τὰ μέρη χινεῖσϑαι. λέγω οὖν
ὅτι xai τοῦ ΑΙ!" μεγέϑους ὅλου ὅλη ἔσται χίνησις ἢ AZ: τοῦτο δὲ διὰ
20 πλειόνων ἀποδείχνυσι xal ἀποδειχϑέντος αὐτοῦ δῆλον ὅτι διαιροῖτο ἄν f,
χίνησις χατὰ τὸ μέγεϑος. δείχνυσι δὲ αὐτὸ κατὰ τὸ πρῶτον ἐπιχείρημα
λαβὼν ὡς ἐναργές τι, ὅτι οὐδὲν τῶν χινουμένων χινεῖται τὴν ἄλλου χίνησιν.
λον δὲ τοῦτο σχοπουμένοις ἐπὶ τῶν τῆς χινήσεως εἰδῶν xal ἐπὶ τῶν
μερῶν. οὔτε qàp τὸ χατὰ τόπον χινούμενον τὴν τοῦ ἀλλοιουμένου χίνησιν 15
95 χινήσεται οὐτε τὸ τὴν τοῦ ΔΒ τὴν τοὺ DI, ἀλλ᾽ ἑκάτερον τὴν ἑαυτοῦ.
εἰ οὖν τὸ ΑΙ᾿ ὅλον χινεῖται, δῆλον ὡς xal τὰ μέρη αὐτοῦ χινεῖται τό τε
AB καὶ τὸ BL. οὕτω γὰρ ὅλον ἔσται χινούμενον. χαὶ ἔσται τοῦ μὲν
AB χίνησις ἢ AE, τοῦ δὲ BI ἢ ΕΖ, μέρη οὖσαι καὶ αὖται ὅλης τῆς AZ
χινήσεως. χἂν γὰρ μὴ xaÜ' αὑτὰ χινῆται τὰ μέρη τοῦ συνεχοῦς ἐν τῇ
80 τοῦ ὅλου χινήσει, ἀλλ᾽ £v ve τῷ ὅλῳ χινεῖται. διὰ τοῦτο γὰρ xal f, xc
νησις διαιρετή, ἀλλ᾿ οὐ διῃρημένη" διῃρημένη γὰρ ἄν ἦν, εἰ ἕκαστον τῶν γ0
τοῦ ὅλου μερῶν χαϑ᾽ αὑτὸ ἐχινεῖτο. εἰ οὖν ἢ μὲν AE τοῦ ΑΒ, ἣ δὲ ΕΖ τοῦ

1 τὸ πλεῖον ΟΥ 2. ὃ διαιρετόν F 3 τὸν om. aF 4 xal prius ponit ante
τῆς F 4 ὃν om. F 8 τῷ om. C'FM 9 post ἔχειν interstitium duorum ver-
suum et semissis relictum lineolis explevit A e] ἡ CM 10 ἡ a: om. ACFM

τῷ τ. X. διαστήματι Δ} 10. 11 τῷ εἰς p. διαιρουμένῳ ἃ 11 αὕτη CFM 12 τὸ ὅλον!
14 ἐναργοῦς ΟΜ: ἐνεργοῦς aAF 15 ἀληϑὲς — ἡγούμενον om. F 11 τὰ] τὸ CM
xal om. ἃ 19 xai (post ὅτι) om. CM 20 ἀποδείχνυσι xal ACM : ἀποδείχνυσι xai
τοῦ F: δείχνυσιν a δ᾽ αὐτοῦ a 22 fortasse ἐναργὲς τὸ χίνησιν τὴν ἄλλου aF
28 σχοπουμένων FE post σχοπουμένοις add. xai ΟΜ ἐπὶ alt. ou. F 24 τὸ
om. A χίνησιν, ( in ras. C 25 τὸ τὴν a: τὴν, supra addito τὸ A: τὴν F: ἡ M:
ἡ τοῦ alt. om. F 26 xai tà corr. C: xai xaxa τὰ M: χατὰ aAF τό τε CM:
τὸ δὲ AF: οἷον τὸ ἃ 21 post γὰρ add. xai τὸ aF ἔσται alt. om. F 28 ὅλως F
31 ἀλλ᾽ οὐ διαιρουμένη &AF iv] εἴη F εἴπερ CM 32 ἐχινεῖτο, prius t in lit. C

SIMPLICII IN PHYSICORUM ΥἹ 4 [Arist. p. 284091. 29] 911

BI, δῆλον ὅτι xai ὅλην τὴν AZ ἀνάγχη ὅλου εἶναι τοῦ ΑΓ, ἄλλου γὰρ 226
οὐχ οἷόν τε αὐτὴν εἶναι διὰ τὸ χείμενον χαθϑόλου, ὅτι οὐδὲν χινεῖται χατὰ
τὴν ἄλλου χίνησιν. τούτου γὰρ χειμένου οὔτε τῶν μερῶν τινος τοῦ ΑΓ
μεγέϑους ἔσται ὅλη T, ΔΖ χίνησις οὔτε ἄλλου τινὸς παρὰ ταῦτα" οὕτω μὲν

5 οὖν xaÜ' ἕνα τρόπον ἐδείχϑη τὸ προτεϑέν Tv δὲ τοῦτο ὅτι ἢ τῶν μερῶν
χίνησις συντεϑεῖσα ὅλη τοῦ ἐχ τῶν μερῶν μεγέϑους ὅλου ἔσται χίνησις. 9
χαὶ τὸ ἀντίστροφον οὖν ἀληϑές, ὅτι εἰ τοῦ ὅλου ὅλη, χαὶ τῶν μερῶν τὰ
μέρη. ᾧ ἀχολουϑεῖ ἐξ ἀναάγχης τὸ τὴν χίνησιν διαιρεῖσϑαι χατὰ τὸ χινού-
μενον μέγεϑος. ἀλλὰ διὰ τί μὴ τοῦ ΑΙ μεγέθους χίνησίν τινα λαβὼν τὴν

10 AZ xai οὕτω τοῦ μὲν ΑΒ τὴν AE δείξας, τοῦ δὲ ΒΓ τὴν ΕΖ, συνήγαγεν
ὅτι χατὰ τὸ μέγεϑος διαιρεῖται ἢ χίνησις; ἢ ὅτι τοῦτο τὸ ἐν ἀρχῇ ἦν λα-
βεῖν, ἀλλ᾽ οὐ δι᾿ ἑτέρων ἀποδεῖξαι τὸ προχείμενον. xal μέντοι εἰ ὅλου
τοῦ ΔΙ᾽ ὅλη ἐξ ἀρχῆς ἐλήφθη ἢ ΔΖ, οὐ πάντως ἠχολούϑει xai τὰ μέρη 90
τῶν μερῶν. τί γάρ; εἰ ἀδιαίρετος ἣν ἢ χώνησις; εἰ μέντοι τὰ μέρη τῶν

15 μερῶν, ἀνάγχη xal τὴν ὅλην τοῦ ὅλου. τὸ γὰρ ὅλον xal ἀδιαίρετον εἶναι
xai διαιρετὸν δυνατόν.

p.234*29 !ΒΕτι δὲ εἰ πᾶσα μὲν χίνησις ἕως τοῦ χἄν ἣ ὅλη χίνησις 85
εἴη τοῦ À B Γ᾿ μεγέθους.

Δεύτερον ἐπιχείρημα τοῦτο δειχνύον, ὅτι ὅλη ἣ ΔΕΖ χίνησις ὅλου
o0 τοῦ ABI μεγέϑους ἐστί δείχνυται δὲ ἐπὶ προειλημμένῳ τῷ τὴν μὲν
ΔΕ τοῦ ΑΒ εἶναι μεγέϑους, τὴν ὃὲ EZ τοῦ ΒΓ, καὶ ἐπὶ ἀξιώματι τῷ λέ-
γοντι, ὅτι πᾶσα χίνησις χινουμένου τινός ἐστιν. ἢ δὲ δεῖξις ἐχ διαιρέσεως
πρόεισι τοιαύτης" ἢ ΔΖ χίνησις ὅλη Tj τῶν μερῶν τοῦ Al μεγέθους ἐστὶν 40
ὁποτέρου ἢ ὅλου τοῦ ΔΙ᾽ ἢ ἄλλου τινὸς παρὰ ταῦτα. xai ἔστιν ἀνελλιπὴς
35 f, διαίρεσις" εἰ οὖν μήτε τῶν μερῶν ἐστιν μηδετέρου ἢ ὅλη (μέρους γὰρ
ἑχατέρα ἐστίν, ἢ μὲν AE τοῦ ΑΒ, ἢ δὲ ΕΖ τοῦ BI' ὥστε οὐδετέρου
αὐτῶν f ὅλη)" ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ἄλλου τινὸς ἔσται ἢ ΔΖ χίνησις. εἰ γὰρ
ἦν ὅλη τινὸς ἄλλου, xal τὰ μόρια αὐτῆς τῶν ἐχείνου μορίων ἄν ἦν (οὐ
γὰρ δὴ ἀμερὲς ὃν ἐχινεῖτος τοῦτο ὃὲ ὡς ἐναργὲς λαμβάνει xal ὡς ἤδη

1 ΒΓ] αὺ Ὁ 2 αὐτὴν οὐχ οἷόν τε aF 4 ὅλη ἔσται ΟΜ ταῦτα} C

5$ τρόπον om. F Ὁ μέρους ὅλου F: ὅλου μεγέϑους a 7 ei] ἡ CF 8 o
om. A 10 xal ante οὕτως posui: ante λαβὼν habent AF: om. aCM μὲν om. C
δείξας τὴν óc aF 11 ἦν] ὃν F 12 τὸ om. F εἰ ὅλου) ἡ ὅλη F: εἰς
ὅλου Μ 18 οὐ πάντως aAF: ὡσαύτως ΟΜ ἠχολούϑη F χαὶ τὰ μέρη]
κατὰ μέρος καὶ F 11 εἰ ἡ F: ἡ C! ἀδιαίρετα Μ 19 τὸ γὰρ óÀov] τοῦτο γὰρ
ὅλον CM: om. Εὶ 16 δυνατόν AF: post ὅλον transponit a: δύναται CM l7 εἰ omn. F
ἅπασα a ex Arist. vulp. 18 εἴη ut Arist. EF libri: εἴη dv Arist. vulg. Γ om.F
19 post δεύτερον add. μὲν delevit M post ὅτι add. ἡ CM χίνησις om. aF

21 AB] fia A 22 διχιρέσεώς τινος aF 23 τοιαύτη ΔΕ ἡ δὲ (corr. nescio
unde) ὃξ C AT] a8 F 24 7, τοῦ ap ὅλου aF ἀνελλειπὴς A 26 ἐχατέ-
poo ἃ 27 ἀλλὰ per anacoluthian adiungitur post yàp add. οὖν del. C

39 δὴ] δὲ M

912 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 4 (Arist. p. 234»29. 34]

δεδειγμένον αὐτῷ ἐν τῇ πρὸ ταύτης ἐπιχειρήσει)" ἀλλὰ μὴν τὰ μέρη τῆς 296v
AZ τὰ AE EZ τῶν τοῦ AT' μερῶν ἐστι, τοῦ τε AB xai τοῦ ΒΓ, xal οὐ 46
δύναται ταῦτα τὰ μέρη τῆς χινήσεως xal ἄλλων εἶναι μερῶν" οὐ γὰρ οἷόν
τε τὴν αὐτὴν xal μίαν xat! ἀριϑμὸν πλειόνων εἶναι. λείπεται ἄρα ὅλην
τὴν ÀZ χίνησιν ὅλου τοῦ Al μεγέθους εἶναι.

p.234»34 ἔτι δὲ εἰ ἔστιν ἄλλη τοῦ ὅλου χίνησις ἕως τοῦ | xal 927:
ἀναάγχη παντὸς εἶναι τοῦ μεριστοῦ αὐτήν.
Δείξας τὴν ΔΖ χίνησιν ὅλην τοῦ AI μεγέϑους οὖσαν ὅλου διὰ τοῦ μὴ
δύνασϑαι ἄλλου τινὸς αὐτὴν εἶναι μεγέϑους νῦν δείχνυσι τὸ αὐτὸ διὰ
10 τοῦ μὴ δύνασθαι ἄλλην τινὰ χίνησιν εἶναι τοῦ ΑΓ μεγέϑους παρὰ τὴν
AZ. εἰ γὰρ δυνατόν, ἔστω τοῦ ΑΙ μεγέϑους ὅλου ἄλλη τις παρὰ τὴν
AZ ἢ 0l: τὰ δὴ μέρη τῆς Ol ἔσται τῶν μερῶν τοῦ AT. xal εἰ μὲν τὰ 5
μέρη τῆς Ol χινήσεως οἷον τὰ OK ΚΙ ἴσα ἐστὶ τοῖς μέρεσ! τῆς AZ xe
νήσεως τοῖς ΔΕ ΕΖ, xai τὰ αὐτὰ ἀνάγχη xal τὴν ὅλην τὴν ΘΙ τῇ ὅλῃ
15 τῇ M, ἴσην εἶναι xal τὴν αὐτήν" ÉxdGtou γὰρ χίνησις μία. καὶ οὐ δύναν-
ται οὔτε τῶν μερῶν τοῦ AD ἄλλαι τινὲς εἶναι χινήσεις μετὰ τῶν ΔΕ EZ
οὔτε τοῦ ὅλου μετὰ τῆς ΔΛ’ ἀλλ᾽ εἰ μὲν ἢ Ol χίνησις εἰς τὰς τῶν μερῶν
χινήσεις διαιρεϑείη. ἢ αὐτὴ ἔσται τῇ AL: εἰς γὰρ τὰ ἐχείνης μέρη διαι- 10
ρεῖται. αὐτὸς δὲ ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν ᾿ἢ αὐτὴ ἔσται τῇ AZ, εἴπερ εἰς τὰ ἐχεί-
20 νης μέρη διαιρεῖται, ἴση ἔσται εἶπεν ἢ Ol τῇ ΔΆ. εἰ δὲ ἀφαιρουμένων
ἀπὸ τῆς ΘΙ τῶν ἴσων τοῖς AE EZ, ἀπολειφϑείη τι ἄλλο μέρος οἷον τὸ
Kl, τοῦτο τὸ μέρος τῆς ΘΙ χινήσεως οὐδενὸς ἔσται χίνησις τοῦ AI-
οὔτε γὰρ τοῦ ὅλου (ἢ γὰρ Θ] ὅλη τοῦ ὅλου ἦν) οὔτε μέρους τινὸς αὐτοῦ"
οὐδὲ γὰρ ἔχει τι ἄλλο μέρος παρὰ τὰ ΑΒ Β]", ὧν ἣν χίνησις ἢ Θ] εἰς δύο
45 διαιρεὑϑεῖσα ἴσα ταῖς AL) EZ. εἰπὼν δὲ οὔτε ἄλλου τῶν μερῶν τὸ μὲν 16
προσϑεῖναι, διότι μηδὲν ἄλλο μέρος ἔχει, παρείασεν ὡς σαφές, ὅτι OE οὐ-
δενὸς τῶν εἰς d διῴρηταί ἐστιν, ἔδειξεν εἰπὼν διὰ τὸ μίαν εἶναι τοῦ
ἑνὸς" οὐ γὰρ δύναται τὸ αὐτὸ μέρος ἅμα τῶν τε AE EZ μερῶν τινος
elvat xai ὅλου, ἀλλ᾽ οὐδὲ xal ἔξωϑεν ἄλλου τινὸς ἔσται. οὗ αἰτίαν προσέ-

1 αὐτὸ καὶ 0 ἔτιν M: μέν ἐστι αὶ ex Arist. vulg. (sed om. EF) τοῦ ὅλου xivn-
σις ἄλλη ex Arist. vulg. a xal om. F 1 παντὸς] τινὸς F αὑτοῦ FE

9 aute νῦν iterata νῦν — δόνασϑαι ἄλλου — μεγέϑους del. C 11 γὰρ] γε F 12 εἰ
in ras. A: 5; F 13 ΚΙ om. € ἔσται Α τοῖς] τῆς F: οἷον τοῖς a

14 xai (ante τὰ) om. F 15 τῇ om. a 15. 16 δύναται FM 16 ἄλλας (om.
τινὲς) F χινήσεις εἶναι aF 11 εἴ 7 18 χαὶ ἢ αὐτὴ F AZ) 2
om. in lac. Xxxv litt. M 18. 19 post διαιρεῖται lac. x litt. M 19 δὲ om. M
εἴπερ — ΔΖ (20) om. M 20 AZ a: δες ACF τοῖς CM (ef. v. 13): τῆς (post ἴσων) aF:
τοῦ Α 21 τι om. A 22 τὸ μέρος om. F τοῦ ΑΓ om. CM οὐδὲ a: οὔτε
ACFM 241 «à M: τὸ aACF ijv ΔΟΕ: ἡ M: v ἡ A ΘΙ a4: 9x ACFM

25 (oa post EZ a 26 μὴ δὲ δὲ παρῆχεν 8 δὲ om. F 21 διαιρεῖται F

τοῦ om. Arist. cod. E! 238 τινές C! 29 xal (post οὐδὲ) om. fortasse recte CM

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 4 (Arist. p. 3345 84] 913

ϑηχε τὸ * s συνεχὴς μὲν γὰρ ἢ Ol χίνησις, ἢ δὲ συνεχὴς συνεχοῦς τινος 227r
xai ἑνός. οὐδὲν δὲ ἐστιν ἄλλο ἐν τῷ AT μόριον παρὰ τὰ ΑΒ Bl συνεχὲς
αὐτῷ" τὸ γὰρ ἔξωϑεν λαμβανόμενον xai μὴ ὃν μέρος τοῦ Al οὐ συνεχές 90
ἐστιν αὐτῷ. ὁ δὲ αὐτὸς λόγος, χἄν αἱ τῶν μορίων τοῦ χινουμένου χινήσεις
5 ὑπερβάλλωσι τὴν τῆς ΘΙ] χινήσεως διαίρεσιν, ὡς εἶναι τὰς τῶν μορίων τῆς
Al χινήσεως τῶν AB ΒΓ τὰς AE ΕΖ μείζους τῶν τῆς ΘΙ χινήσεως μο-
ρίων, ἣν ὑπόχειται τὸ AD χινεῖσϑαι. τίνος γάρ ἐστι τὸ ὑπέρβλημα; οὔτε
γὰρ τοῦ ὅλου (τούτου γὰρ ἣ ὅλη ἦν) οὔτε τῶν μερῶν τινος" ἕτεραι γάρ
εἰσιν αὗται τοῦ ὑπερβλήματος. εἰ οὖν ἀνάγχη τινὸς εἶναι πᾶσαν χίνησιν,
10 ἐλλειπούσης δὲ ἢ ὑπερβαλλούσης οὔτε τὸ ἔλλειμμα οὔτε τὸ ὑπέρβλημα 35
τινὸς ἔσται, δῆλον ὅτι οὔτε ἐλλείπει οὔτε ὑπερβάλλει, ἀλλὰ ἀπαρτίζει, xal
ἴση ἐστὶν ἢ ix τῶν μορίων τῇ ὅλῃ. εἰ δὲ ἴση ἧ αὐτή" χαὶ γὰρ τὰ
μόρια πάντα τὰ αὐτὰ τῷ ὅλῳ. οὕτως οὖν δείξας, ὅτι ἣ τῆς χινήσεως
διαίρεσις χατὰ τὴν διαίρεσιν γίνεται τοῦ χινουμένου μεγέϑους, εἴπερ
15 xal ἣ ὅλη τοῦ ὅλου xal τὰ μέρη τῶν μερῶν ἐστι, συμπεραίνεται τὰ
εἰρημένα. παντὸς δὲ τοῦ μεριστοῦ εἶπεν Y, ἀντὶ τοῦ “τοῦ χινουμέ-
vou' (ἔοειξε γὰρ ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον μεριστόν ἐστιν) T, παντὸς 80
τοῦ μεριστοῦ εἶπεν ἀντὶ τοῦ ᾿ πάντων τῶν μορίων τοῦ χινουμένου᾽. εἰ
δὲ πάντων τῶν μορίων ,.τοῦ χινουμένου ἐστὶν ἢ χίνησις, xal διαιροῖτο ἄν
20 χατὰ τὰ μόρια τοῦ χινουμένου.

Ὁ δὲ Εὔδημος xal οὕτως ἔδειξε τὸ προχείμενον, "si γὰρ ἔστι τοῦ
ὅλου χίνησις, ἔστι δὲ χαὶ τῶν μορίων ἑχάστου, ἕτεραι δὲ αὗται χαὶ μέρος
ἑχάστη τῆς ὅλης, αἱ τῶν μορίων χινήσεις μόρια ἔσονται τῆς ὅλης τοσοῦτον
ἔχαστον, ὁποστημόριον xat αὐτὸ τοῦ χινουμένου ἐστίν: ὥστε εἰ τὰ τοῦ χι-

25 νηυμένου μόρια ἰσάζει τῷ ὅλῳ, xal αἵ χινήσεις αἱ τοῦ χινουμένου ἴσαι 86
ἔσονται τῇ ὅλῃ. καὶ ἀπορίαν δέ τινα φαίνεσϑαι περὶ τὰ εἰρημένα φησὶν
6 Εὔδημος" “πῶς χρὴ λέγειν τὰ μόρια χινεῖσϑαι" οὐ γὰρ ἔστιν ἐνεργείᾳ.
3 πάντα ἔσται τὰ μεριστὰ πολλὰ xal ἄπειρα, ἕν δὲ οὐϑέν; εἰ δὴ δεὶ νοῆσαι
τὰ μέρη, ἐπὶ μὲν ἀλλοιώσεως φαίνεταί πως ἐνδέχεσϑαι τὸ λεχϑέν- λευ-
30 χαίνεται γὰρ xal σχέλο: xal τῶν ἄλλων ἕχαστον. xal τούτων ἴδιαι φαί-
νονται αἱ ἀλλοιώσεις ἀριϑμῷ ^ ἐνδέχεται γὰρ τὸ μὲν λευχαίνεσϑαι, τὸ δὲ
μὴ λευχαίνεσϑαι. εἴδει δὲ ἔστωσαν ai αὐταί: γίνεται οὖν xal ἢ παντων 40

1 post τὸ lacunam posui. intgrcidisse credo συνεχὲς εἶναι 2 post ἑνὸς add. οὐδὲν δέ ---
Od fT συνεχοῦς τινὸς καὶ ἑνός delevit C τὰ ΑΟΜ: τὴν 88 4 ἔσται Μ

9 τῆς alt.] τοῦ a 6 χινήσεις a AE EZ) δεξ M T ἀπόχειται ἃ ἔσται ἃ

8 ἕταιραι C 10 post οὔτε prius add. δὲ a 11 λείπει CM 12 e] ἡ F

14 διαιρέσεως (ante xaxd) ut. vid. A! χινουμένου, t in ras. C 16 τοῦ τοῦ A' C: τοῦ
aATFM 11 μεριστὸν om. F ἐστιν aCF: ἔστω Α΄: ἔστι A?: om. in lac. iv litt.
sed in mrg. rest. M 18. 19 εἰ δὲ — xtvoup£vou (19) om. Εἰ: iteravit, sed delevit C
20 post xtvoupévou habet εἰ δὲ — μόρια τοῦ χινουμένου ΚΕ 21 Εὔδημος} fr. 65.
p. 87,23 Sp. 24 ὁποστημόριον, oct in ras. A χινούμενον (om. τοῦ) F

εἴ xal εἰ M: xai ἡ C 26 xal om. F 27 Εὔδημος] fr. 65 p. 88,5 Sp.

30 xai (post σχέλος) om. a ἴδιαι) ἤδη F 31 al om. CM ἀριϑμῷ] xat'
ἀριϑμόν F τὸ δὲ ἡ, C: τὸ, superscripto δὲ A 32 εἴδει) ἤδη F

914 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 4 (Arist. p. 234934. 235410]

tjj τοῦ ὅλου ἣ αὐτή. τί γὰρ διαφέρει τὴν ἐχάστου χαϑ᾽ ἔχαστον εἰπεῖν 227:
ἢ ἁπαντων ἅμα: ἐπὶ 0b τῶν φερομένων πῶς ἐροῦμεν; Éxactov γὰρ τῶν
μορίων ἴσην ἐνήνεχται xat τὸ πρῶτον ληφϑὲν xai τὸ ἔσχατον xal ὁποιονοῦν.
ἀλλὰ δὴ τὰ μόρια ἄπειρα. πότερον οὖν τὴν τοῦ ὅλου χίνησιν σταδιαίαν

5 λεχτέον T, πολυστάδιον: ἄπειρα γὰρ ἔσται στάδια τὸ ὅλον οὕτω γε διελη-
λυϑός. ἢ δὲ αὔξησις τῇ ἀλλοιώσει φαίνεται συμπαϑεστέρα. ὥστε αἱ μὲν
τούτων χινήσεις χατὰ τὰς τῶν μορίων χινήσεις μερισϑήσονταί πως. περὶ 45
δὲ τῆς χατὰ τόπον Gxemiíov." ταῦτα μὲν οὖν 6 Εδημος αὐτηῖς pf
μασιν ἀπορεῖ. ῥητέον ὃὲ οἶμαι πρὸς αὐτὰ τὸ πρὸ ὀλίγο» ῥηϑέν. ὅτι xdv

10 μὴ xaÜ' αὑτὰ χινῆται χατὰ τόπον τὰ ἀέρη τοῦ συνεχοῦς, ἀλλ᾽ ἔν qe τῷ
ὅλῳ χινεῖται" xal διὰ τοῦτο xal ἢ χίνησις xal τὸ μέγεθος διαιρετά, ἀλλ᾽
οὐ διῃρημένα λέγεται. διῃρημένα γὰρ dv ἦν, εἰ ξἔχαστην τῶν τοῦ ὅλου με-
ρῶν χαϑ᾽ αὑτὸ ἐχινεῖτη.

p.235310 ᾿Αλλη δὲ χατὰ τὸν χρόνον ἕως τοῦ ἀνάγχη πᾶσαν χί- 5
15 νησιν διαιρεῖσθαι χατὰ τὸν χρόνον.

* -ὦᾧ ΠῚ * — , , ^w ,
Εἰπὼν διχῶς διαιρετὴν εἶναι πᾶσαν χίνησιν, ἕνα μὲν τρόπον τῷ χρόνῳ,
ἄλλον δὲ χατὰ τὸ χινούμενον μέγεϑος, xai δείξας xatd τρεῖς τρόπους ὅτι
χατὰ τὸ χινούμενον μέγεθος διαιρετή ἐστι, συντόμως xal σαφῶς δείχνυσιν,
ὅτι xal χατὰ τὸν χρόνον διαιρετή ἐστιν ἢ χίνησις. πᾶσα γὰρ χίνησις
20 ἐν χρόνῳ, χρόνος | δὲ πᾶς διαιρετός. χαὶ ἐν μὲν τῷ ἡμίσει 327»
τοῦ χρόνου τὸ ἥμισυ χινήσεται τὸ ὁμαλῶς χινούμενον, ἐν δὲ τῷ τρίτῳ τὸ
τρίτον, xai ὅλως ἐν μὲν τῷ πλείονι πλέον, ἐν δὲ τῷ ἐλάττονι ἔλαττον.
εἰ δὲ ἐν μὲν τῷ πλείονι χρόνῳ πλείων χίνησις, ἐν ὃὲ τῷ ἐλάττονι
ἐλάττων xal χατὰ τὸν αὐτὸν λόγον, πᾶσα ἄρα χίνησις διαιρεῖται χατὰ
25 τὸν χρόνον. “εἴη δὲ ἄν, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, fj uiv χατὰ χρόνον γινομένη
διαίρεσις τῆς χινήσεως ὥσπερ χατὰ μῆχος, ἢ ὃὲ χατὰ τὰ μέρη τοῦ χινου- 6
e , Ld ,
μένου ὡσπερανεὶ xatà πλάτος" xal γὰρ ὃ μὲν χρόνος χατὰ γραμμὴν
[4 ^ , , , , L4 [4 3
πρόεισιν οὐδὲν ἐμφαίνων πλάτος, τὸ δὲ χινούμενον πλάτος ἔχον ὡς ἐπὶ
ἐπιφανείας χινεῖται, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς ἐπὶ γραμμῆς."

-————— ———

1] ἡ om. M 2 πάντων CM post ἐροῦμεν add. ἕχαστον a 9 ἐνήνεγχται
aF ὁποιανοῦν F 4 σταδίαν M 9 tà στάδια M: τὰ διὰ F γε om. F

ἡ xatd] xai ΟἸΜ συμμερισϑήσονται aF 8 post τόπον add. χινήσεως aF
ἐπισχεπτέον ἃ 8. 9 ῥήμασι διαπορεῖ ΟΜ 9 πρὸς αὐτὸν CM τὸ πρὸς τὸ ὅλον
ὑῥηϑέν Εὶ 12 εἰ om. F 12. καϑ᾽ ἑαυτὸ aCM 14 "AJjov M τὸν om. F
itemque v. 15 17 xai δεί ac — ἐστι (18) om. F 18 χατὰ om. C!

19 xai om. F τὸν ACM: om. aF 20 ἐν] εἰ F 2] χινεῖται aF

22 τῷ (post μὲν) om. F πλέονι πλέον AC 24 ἐλάττον aC! 20 χατὰ τὸ
μῆχος M τὰ ACM: om. aF 24 ὥσπερ àv εἰ ΟΜ]: ὥσπερ ἂν εἴη aAM?:

ὥσπερ ἂν ἡ F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 4 [Arist. p. 285313]. - 975

p.235413 Ἐπεὶ δὲ πᾶν τὸ χινούμενον ἔν τινι χινεῖται ἕως τοῦ 227v
χαὶ πάλιν τὴν ἐλάττω τῷ ἐλάττονι.

Δείξας τὰ συνεχῆ πάντα τό τε μέγεϑος τὸ χινούμενον xai τὸ xaÜ' ὃ 15
ἢ χίνησις εἴτε χατὰ τόπον εἴτε χατὰ ποιότητα 7| ποσότητα, xal τὴν χίνησιν
5 xal τὸ χινεῖσθϑαι xal τὸν χρόνον, διαιρετὰ εἰς ἀεὶ διαιρετὰ xal μηδὲν ἐξ
ἀδιαιρέτων, νῦν δείχνυσιν, ὅτι πάντων τούτων αἱ αὐταὶ διαιρέσεις εἰσὶ χαὶ
ὁμοίως πάντα συνδιαιρεῖται ἀλλήλοις. τὸ δὲ xal παντός ἐστι χίνησις fj
ἐλλείπει τοῦ χινουμένου, ἵνα ἢ ᾿ παντὸς τοῦ χινουμένου ἐστὶ χίνησις᾽ ὅπερ
εἶπεν πρότερον, ὅτι πᾶσα χίνησις τινός ἐστι, τοῦ χινουμένου δηλονότι 90
10 (τούτου γὰρ xai τὸ χαϑ᾽ ὃ ἢ χίνησις xal 6 χρόνος ἐν ᾧ χινεῖται) ἣ παν-
τός ἐστι χίνησις, διότι τὸ χινούμενον xaÜ' αὑτὸ ὅλον ὃν xal πᾶν χινεῖται,
xai τὸ ἕν τινι δὲ τὸ xaÜ' ὃ ἣ χίνησις δηλοῖ, τό τε χατὰ τόπον xal τὸ
χατὰ ποσὸν xal τὸ χατὰ ποιόν. εἰπὼν οὖν τὴν αὐτὴν εἶναι τούτων πᾶάν-
των διαίρεσιν, ἐπειδὴ τὸ ποιὸν δοχεῖ μὴ διαιρεῖσϑαι xaÜ' αὐτὸ τὴν εἰς
15 μέρη διαίρεσιν, ὅτι μηδὲ ποσόν ἐστι, διὰ τοῦτο προσέϑηχεν ὅτι οὐχ ὁμοίως
πᾶντα διαιρεϑήσεται τὰ χαϑ᾽ ἃ ἢ χίνησις γίνεται" ὁ μὲν γὰρ τόπος, χαϑ᾽ 25
ὃν f, κατὰ τόπον χίνησις, xai τὸ μέγεϑος, καϑ᾽ ὃ ἢ αὔξησις xal ἢ μείω-
σις ποσὰ ὄντα xaÜ' αὑτὰ διαιρεϑήσεται, τὸ δὲ ποιὸν xaÜ' ὃ ἢ ἀλλοίωσις
οὐχέτι xaÜ' αὐτὸ ἀλλὰ χατὰ συμβεβηχὸς διαιρεῖται’ τῷ γὰρ τὸ σῶυα
20 διαιρεῖσϑαι, ἐν ᾧ τὸ ποιόν, τούτῳ χαὶ αὐτὸ τὸ ποιὸν διαιρεϑήσεται. ϑεὶς
ὃὲ τὸ τοῦ μὲν τόπου χαϑ᾽ αὑτὸ εἶναι τὴν διαίρεσιν οὐχέτι προσέϑηχε
5 χαὶ τοῦ μεγέϑους, χαϑ᾽ ὃ f$ χατὰ αὔξησιν xal μείωσιν χίνησις, ἀλλ᾽
ὡς γνώριμον τοῦτο παρεὶς ἐπήγαγεν τοῦ δὲ ποιοῦ χατὰ συμβεβηχός.
“ἢ δεῖ, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, γεγράφϑαι ἀντὶ τοῦ τοῦ μὲν τόπου χαϑ᾽ so
25 αὑτὸ τὸ τοῦ μὲν ποσοῦ xal αὑτό: οὕτω γὰρ ἄν xai περὶ τοῦ τόπου
xai περὶ τοῦ μεγέϑους ἔλεγε" ποσὸν γὰρ ἑχάτερον.᾽ ταῦτα οὖν προσϑεὶς
μετὰ ταῦτα δείχνυσιν αὐτά: xal πρῶτον, ὅτι τῷ χρόνῳ συνδιαιρεῖται ἢ
χίνησις, χαὶ ἀνάπαλιν, ὅτι τῇ χινήσει ὁ χρόνος. εἰ γὰρ ἐν τῷ Α χρόνῳ
τι ὅλην τὴν B. χινεῖται, δῆλον ὡς τὸ ὁμαλῶς χινούμενον ἐν τῷ ἡμίσει τοῦ Α

ed

1 post xtveitat add. xal del. F 2 ἐλάττονα aM τῷ] ἐν τῷ a ex Arist.

τὴν F ὃ διαιρετὰ εἰς ΑΟ: διαιρετὰ elvat. εἰς aF: εἰς M 4 τῷ δὲ CM ἐστιν
ἡ 88 ἣ om. F 9 πρότερον] p. 234^ 29 post ὅτι add. xai CM 10 xal τὸ]
xai τοῦ F 7| — κινεῖται (11) om. M 11 post διότι add. xai C 12. 13. τὸ
xatd τὸ ποσὸν xal τὸ xatd τὸ ποιόν M: xatà τὸ ποσὸν xal χατὰ τὸ ποιόν C 18 καὶ
χατὰ τὸ ποιόν Α 13. 14. πάντων τούτων ΟΜ 14 post ἐπειδὴ add. xol C

xat αὐτὸ aA?F 14. 15 εἰς μέρη om., sed rest. in mrg. C! 16 τὰ om. M
17 ἡ (ante μείωσις) om. aF 19 τὸ om. FM 20 τοῦτο F 21 μὲν om. CM at
cf. v. 24 24 ἣ δεῖ] ἤδη F ἀντὶ τοῦ τοῦ AC: ἀντὶ τοῦ aFM 20 τὸ om. F
οὕτως γὰρ περὶ τόπου τε ἂν xal 8 26 περὶ τοῦ ΟΜ: τοῦ F: περὶ a: περὶ μὲν τοῦ A
ἔλεγε 3A: om. CFM ποσὸν μὲν ydp F προϑεὶς &A 28 ΑἹ πρώτω F

29 τὶ ὅλην τὴν aA: τὴν ὅλην τὴν CM: τὴν πρώτην ὅλην τὴν F

"TO MIMPLICII IN PHYSICORUM VI 4 Arist. p. 225213. 25]

Jphvos. τὴν ἡμίπειαν τῆς D χινηϑήσεται’ xal del τῇ τοῦ χρόνου διαιρέσει 3315
ησηνδιαιμε!} atat χατὰ τὰ αὐτὰ xal f, χίνησις. ἀνάπαλιν δέ, εἰ ἢ χίνησις 86
διαιρετὴ wal ὡς διαιρετή (τοῦτο γὰρ νῦν μάλιστα δείχνυται), xal τὸν χρόνον
nlsi ἀνάγκη διαιρετὸν εἶναι, εἰ γὰρ ἤἥλην τὴν B χίνησιν ἐν τῷ Α παντὶ

h yphvi κεχίνηταί τι. τὴν ἡμίσειαν αὐτῇ: ἐν τῷ ἡμίσει xal τὴν ἐλάττονα
del ἐν ti). ἐλάττονι χινη)ήσεται χρόνῳ,

p. θην" Tl'üv αὐτὸν δὲ τρόπον xal τὸ κινεῖσθαι διαιρεϑήσεται
ἤως τοὺ ληφιέντος qàp toà χινεῖσθαι καϑ᾽ ἑκατέραν συνεχὲξ
χαὶ τὸ ὅλον.

TU είξας τὸν χρόνον xal τὴν χίνησιν ἀλλήλοις ὁμοίως διαιρούμενα δεί- 45
κνυσιν, ὅτι xal τὸ χινεῖσί)αι, 6 ἐστιν ἐνέργεια χατὰ τὴν χίνησιν 7) πάϑος,
ἀμοίως τὴ χινήσει διαιρεῖται. δἰ γὰρ τὸ χινεῖσθαι παρουσία χινήσεώς ἐστι,
δῆλον ὅτι τὴ μὲν τὴς πλείονος χινήσεως παρουσίᾳ πλεῖον τὸ χινεῖσϑαι, τῇ
ἂὰ τὴν ἐλάττονος ἔλαττον. ὥστε συνδιαιρεϑήσεται τῇ χινήσει τὸ χινεῖσϑαι,

(a ἂν παρουσία ἐστίν. εἰ γὰρ τὸ LU ἐστὶ τὸ χινεῖσϑαι ὅλον. f, δὲ AA χίνησις,

ki παμουσᾳ τὰ U τὸ χινεῖσϑαι, χατὰ τὴν ἡμίσειαν τῆς ÀA τὴν ΑΒ d

xvgxv. ὄλαττον ἔσται τὸ χινεῖσϑαι" τὸ γὰρ ἥμισυ τοῦ Γ. χἄν τὴν

ἀνισθιὰν τὰς ΑἸ} χινήσεως λάβωμεν. xatd ταύτην ἥμισυ τοῦ ἡμίσεος χι-
γαῖαν Dave, καὶ ἀεὶ οὗτω διαιροῦντε; τὴν χίνησιν. τῷ αὐτῷ διαιρέσε'
καὶ tà κινεϊ πι Qunpr3sasv. οὗτω uiv οὖν ἔδειξεν. ὅτι εἰ τὸ ὅλον xe
ναἴλαν τὴ τὴς λει. χινέσεως παρουσὶ χύνδται, χαὶ τὰ uio; τοῦ χινεῖσϑαι
κατὰ τὸ αὐτὸ ββὰς tho χυνζσεως διαιρεῖται. ἑτεξῆς ὃὲ δι᾽ ἐχϑέσεως τὸ

^

£

*"»

ἀνάπαλιν Bano, 6r cd wem τοῦ χιναῖσῦχι τὶ τῶν woneev τῆς χινή-
φῶς πα. δαονᾷιρ IAN χαὶ τὸ ἄλλαν χινεῖσϑαι τὸ τῆς ὅλης χινή- 33:
Wa ἀνὰ ΚΆΡΑ ia MIAN ἔστω vds καὶ Am χίνεσις ὃ ΔΕ δεζοχαένε χατὰ
δον νὰ Ὁ wh AU ον αὐτὰς καὶ diu2lsx xx τὸ amel;bm ἔστω
ὸ ἤν τῷδ ΤῈ xà ἧπερ τὰν xegpree) Wwuzenl Choxne σα ἔστω τὸ
lu. Aou ὦ /8 Ὁ Xo vaginam xatà τὴν dp χιχξα τὴν ΔΕ τῶςν-
δας ἡ δὰ uvas cmo Xs ΔῈ xsapmee ag τὸ Z9 sum τὸ χενεξ- ὃ
woxha, GA χὰ δ τῶν CI He ἃ Eo co cami τεῦτε cna ael aen.
οὐ δὲν νὰ, [fb vow oq AU voaprx Ts md dà Πα UE- sade-—
ROM ἡ AF. 0. Ν Ἄλλον men. τάξι ἔστη πιεῖ τας στὰ τὰ» m

“ὋΝ Ἀν NM SN S, S T PIS M v vm rwr ἃς ouv 3 το
AN | àg6.S. Nu uS NAR RS 6C ΟΝ NR Al x Town cp δὲ oig FK
Ν neRs oes Saa €?as ME. M $SS^ARS w * vnm VON moa af Ac. XUper
ve ws ww M V ove xw CS -pMacUE GCICURNO TüDIUGÉE
VN RR τ νιν ΚΣ ἈΝ o. oS s Tov ΧΟ κεῖ - axmpicux
AM os 08 d.e Seem Ν "oM s.» aX su V unn CW T nm. a4
x εὐἷς νὰν ς .ν 8 wu VK ἡ x8 ἃ So ax mm. ἔ ΔΓ ἃ
Ve io κς Ν ES wtNA vr "S ge U8€ AX ὃν —E m^ 3?

x eot τ ᾿ς "ow ὅν. ἃ ΩΝ ἂν "u-3pNE

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 4 [Arist. p. 29854925. 84) 911

χίνησιν, ὅπερ ἀδύνατον: μιᾶς γὰρ χινήσεως τῷ ἀριϑμῷ ἕν τὸ χινεῖσϑαι. 228r
τὸ δὲ ὥσπερ ἐδείξαμεν xal τὴν χίνησιν διαιρετὴν εἰς τὰς τῶν
μερῶν χινήσεις εἶπεν, διότι πρὸ ὀλίγου δειχνύς, ὅτι ἢ χίνησις συνδιαι-
ρεῖται τοῖς τοῦ χινουμένου xat' αὐτὴν μέρεσιν, ἔλεγεν xal ἐχεῖ, ὡς εἰ μὴ 10
ἢ ἐχ τῶν μερῶν τῆς ὅλης συγχειμένη χίνησις ὅλου εἴη τοῦ χινουμένου,
ἀλλὰ ἄλλη τις, ἄτοπον ἀχολουϑήσει τὸ πλείους εἶναι τοῦ αὐτοῦ χινήσεις "
τά τε γὰρ μόρια τῆς πρώτης ληφϑείσης χινήσεως ἔσονται τοῦ αὐτοῦ χινή-
σεις xai τὰ τῆς δευτέρας τῆς ὑποτεϑείσης, εἰ εἴη ἄλλη" xal οὕτως ἅμα
ἄν εἴη τὰς δύο χινούμενον. δείξας δὲ τὸ ἑπόμενον ἄτοπον, ἄν μὴ τὸ ὅλον
10 χινεῖσϑαι παρουσίᾳ τῆς ὅλης κινήσεως λέγῃ τις γίνεσϑαι, ἧς τῇ τῶν μερῶν
παρουσίᾳ τὰ τοῦ χινεῖσϑαι μέρη ἔχειτο γινόμενα, πῶς ὅλον τὸ χινεῖσϑαι
παρουσία τῆς ὅλης χινήσεως ἔσται, λέγει. εἰ γὰρ ληφϑείη xab' ἑχάτερον
μόριον τῆς χινήσεως οὔσης συνεχοῦς τὸ χινεῖσϑαι, χαὶ τοῦτο ὁμοίως ἄν τῇ
χινήσει συνεχὲς ἄν δειχνύοιτο xav! αὐτὴν γινόμενον.

- [94]

5

15 p. 235334 Ὡσαύτως δὲ δειχϑήσεται xal τὸ μῆχος διαιρετόν ἕως
τοῦ ὁμοίως ἔξει κατὰ πάντων.

e

“ὥσπερ ὃ χρόνος, φησίν͵ ἐδείχϑη xal τὸ χινεῖσϑαι ταῖς αὐταῖς διαι- 90
ρέσεσι διαιρούμενα, οὕτω δειχϑήσεται τοῖς προειρημένοις συνδιαιρούμενον
τὸ χαϑ᾽ ὃ ἢ χίνησις γίνεται, εἰ μὲν χατὰ τόπον ἢ χίνησις, τὸ μῆχος, εἰ δὲ

90 χατὰ ποσότητα ὡς αὔξησις χαὶ μείωσις, τὸ μέγεϑος, εἰ δὲ χατὰ ποιότητα
ἢ ποιότης" ὅτι γὰρ ἂν διαιρεϑῇ τούτων, xal τὰ ἄλλα πάντα τῇ αὐτῇ διαι-
ρέσει συνδιχιρεϑήσεται. εἰ γὰρ ἐν ὅλῳ τινὶ χρόνῳ ὅλην τινὰ χίνησιν xt-
νοϊτό τι. ἢ κατὰ τόπον ἢ χατὰ ποσὸν ἢ χατὰ ποιὸν xal διαιρεϑέντος τοῦ 96
χρόνου εἰς ἥμισυ T τρίτον 7| ἄλλο τι μόριον, xal ἢ χίνησις xal τὸ xaO

25 ὃ f, κίνησις εἰς τὰ αὐτὰ μόρια διαιρεϑήσεται. ἢ μέντοι ποιότης, εἰ χατὰ
ποιότητα ἢ χίνησις εἴη, οὐ χαϑ᾽ αὐτὸ διαιρεϑήσεται, ἀλλὰ κατὰ συμβεβη-
χός (οὐ γὰρ χαϑὸ ποιότης), ἀλλὰ χαϑὸ τὸ ἀλλοιούμενον xal μεταβάλλον
χατὰ ποιότητα ποσόν ἐστιν. τῷ γὰρ τούτου τὸ ἥμισυ ἐν τῷ ἡμίσει χρόνῳ
ἀλλοιοῦσϑαι xai τὸ καϑ᾽ ὃ ἧἣ ἀλλοίωσις γίνεται εἰς ἥμισυ διαιρεῖται" τοῦ

80 γὰρ ἐν τῷ ὅλῳ ποιοῦ ἥμισυ τὸ ἐν τῷ ἡμίσει τοῦ ὅλου. χαὶ τὸ χινούμε- 80
vov δὲ ὁμοίως διαιρεϑήσεται τοῖς εἰρημένοις, ὡς εἶπεν ἐν τοῖς πρώτοις" εἰ
Ἱὰρ ὅλον ἐν τῷ ὅλῳ χρόνῳ, τὸ ἥμισυ αὐτοῦ ἔσται ἐν τῷ ἡμίσει χινού-

1 post ἕν add. ἀριϑμῷ ΟΜ 2 τὸ δὲ --- διότι πρὸ (3) om. F 8 ὀλίγον F
4. 5 ὡς μὴ ex F 9 χινήσεως F εἴη ὅλου aF 6 αὑτοῦ A? 8 τῆς (post
τὰ) om. F xal (ante οὕτως) om. A 10 παρουσία libri ut v. 12 λέγη
a: λέγοι ACFM tj om. C! 11 τὸ om. F 12 ἔσται ante map-
ουσία transp. a: om. F ληφϑῆ F χαϑ᾽ ἕτερον F: παρ᾽ ἑχάτερον C!M
13 ἂν ΑΟΜ: om. aF 13. 14 «t χινήσῃ M: om. F 14 àv habent omnes libri
18 συνδιαιρούμενον]) διαιρούμενον F 21 αὐτῇ om. F 23 ἣ κατὰ τὸ ποιὸν, ἢ xatà τὸ
ποσὸν, ἣ χατὰ τόπον aF xal (ante διαιρεϑέντος) om. a 24 ἥμισυν M ut v. 28 et 32
21 post χαϑὸ add. ἡ F — 28 τὸ γὰρ τούτου ἥμισυ Καὶ 29 ἀλλοιοῦται ἥμισυ) εἴδη F
80 τοῦ ἐν F 81 πρώτοις] cf. 2 2 82 ἔσται ante τὸ ἥμισυ 8

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 12

918 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 4 (Arist. p. 235234. 51]

μενον. ἀλλ᾽ ἐπὶ μὲν τῶν βία χατὰ τόπον χινουμένων συνδιαιρεῖται τὸ χι- 928r
νούμενον τῷ χρόνῳ" τὸ yàp πλεῖον μέγεϑος τὸ αὐτὸ διάστημα ἐν πλείονι
χρύνῳ χινεῖται βία xai τὸ ἔλαττον ἐν ἐλάττονι. ἐπὶ δὲ τῆς χατὰ φύσιν
γινομένης χινήσεως πῶς τοῦτο ὑγιές ἐστιν; ἀνάπαλιν 1ὰρ ἐν τοῖς χατὰ
5 φύσιν χινουμένοις τὸ μέρος τοῦ ὅλου xai τὸ ἔλαττον τοῦ πλείονος ἐν S6
πλείονι χρόνῳ χινεῖται. ἣ xai ἐπὶ τούτων σῴζεται μὲν τὸ ἀνάλογον τῷ
χρόνῳ διαιρεῖσϑαι τὸ μέγεϑος «al τῷ μεγέθει τὸν χρόνον, ἀλλ΄ ἀνάπαλιν
xai οὐχ ὁμοίως τῆς ἀναληγίας λαμβανομένης: f, μὲν ὰρ τοῦ μεγέϑους
διαίρεσις τοῦ κατὰ φύσιν χινουμένου τὸν χρόνων αὐξήσει χατὰ τὴν ἀναλο-
10 γίαν τῆς διαιρέσεως" ὅσῳ γὰρ ἄν ἔλαττον ἡ τὸ χινούμενον χατὰ φύσιν.
τοσηύτῳ πλείων ὁ χρόνος ἐν ᾧ χινεῖται. ἢ δὲ τοῦ χρόνου παλιν διαίρεσις
τὸ μέγεθος αὐξήσει χατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς ἰδίας διαιρέσεως. ὅσῳ γὰρ 40
ἄν ἐλάττων 6 χρόνος, τοσούτῳ μεῖζον τὸ χατὰ φύσιν χινούμενον μέγεϊος
τὴν αὐτὴν χίνησιν τῷ ἐλάττονι. ὥστε ἀνάπαλιν ἔχειν τὴν ἀναλογίαν ἐπί
15 τε τῶν χατὰ φύσιν xal ἐπὶ τῶν παρὰ φύσιν χινουμένων χατὰ τόπον. δείξας
& ὅτι ὁμοίως ἀλλήλοις πάντα τὰ εἰρημένα διαιρεῖται, ὁμοίως ἔχειν φησὶ
xai ἐπὶ τοῦ πεπερασμένα 7, ἄπειρα εἶναι τὰ ἐχ τῆς διαιρέσεως αὐτῶν γινό-
μενα μόρια. πῶς δέ ἐστιν ἐν αὐτοῖς τὸ ἄπειρον, xai ὅτι χατὰ τὸ ἐπ᾽
ἄπειρον, αὐτὸς ἐν τοῖς ἐφεξῆς διαρϑρώσει.

eO?

20 p. 23551 Ἠχολούϑηχε δὲ μάλιστα τὸ διαιρεῖσϑαι ξως τοῦ τὸ δὲ 45

ἄπειρον ἐν τοῖς ἑπομένοις ἔσται ὀῆ λον.

^.

Λοιποῦ ὄντος τοῦ δεῖζαι, ὅτι xal τὸ χινούμενον, ὅπερ ἤδη δέδεικται
διαιρετὸν ὄν, ὁμοίως διαιρεῖται τοῖς ἄλλοις, ἐχ περιουσίας τοῦτο OsixvuGtv,
ὅτι xai τὰ ἄλλα mdvta τὰ διαιρούμενα τῇ πρὸς τὸ χινούμενον ἀχολουϑία 50

25 διαιρεῖται. οὔτε γὰρ ὁ χρύνος οὔτε ἢ χίνησις οὔτε τὸ χινεῖσϑαι οὔτε
τόπος T, μέγεθος T, ποιότης ἴσα ὅλου τε τοῦ χινουμένου xal μορίου αὐτοῦ.
εἰχύότως δὲ ἀπὸ τούτου τοῖς ἄλλοις ὑπάρχει f, διαίρεσις, διότι τὰ λοιπὰ ἢ
τούτου ἐστὶν T, τῶν τούτου. τὸ μὲν γὰρ μῆχος τοῦ σώματος καὶ 7, χίνησις xal
τὸ μέγεϑος xai ἢ ποιότης, ὁ ὃὲ χρόνος τῆς χινήσεως" T, μέντοι ποιότης ἐναρ-

30 γέστερον τὸ εἶναι διαιρετὴ ἀπὸ τοῦ μεγέϑους ἔχει τοῦ χινουμένου" τὸ γὰρ
ποιὸν οὔτε συνεχὲς οὔτε διαιρετὸν xaÜ' αὐτό. προσϑεὶς δὲ ὅτι xal τὸ
ἄπειρον ὁμοίως ἔχει πάντα, | ἀπὸ τοῦ μεγέϑους ἀρξάμενα τοῦ χινουμένου, 228v
τὸ μὲν ὅτι τὸ διαιρετὸν ὁμοίως ἔχει πάντα δεδεῖχϑαί φησι’ τοῦτο γάρ

v αὐτοῖς xai πῶς ὁμοίως

ἐστιν ὃ προσεχῶς ἔδειξε. πῶς δὲ τὸ ἄπειρον &
, e /) , - e
ὁ ᾿Αλέξανδρος, πῶς ἢ κατὰ

* - ey ^ w- ,
35 ἐν πᾶσιν, ὕστερον δειχϑήσεται. ζητεῖ δὲ πάλιν

Ι. 2 τῷ χρόνῳ τὸ χινούμενον CM 0 ἢ] εἰ F 8 ἀναλογίας γινομένης aF: ἀνα-
λαμβανομένης Μ 10 dv om. F τὴ ὴἣὴσ 11 τοσοῦτον ΟΜ 12 ante
τὸ add. xat F 14 τῷ] τὸ Α' ἔχει F [τὸ elvat 7] ἄπειρα secundum Ατἰβιοία-
lem 8 8 18 ἐπ᾿ om. F 19 ἐν τοῖς om. F αὐτὸς post ἐφεξῆς aF

20 ᾿Ηχολούϑησε CM μάλλιστα C: μᾶλλον καὶ 21 δῆλον a et add. A: om. CFM
23 ἦν om. a post ὁμοίως add. χινεῖται del. EF 25. 20 οὔτε ὁ τόπος aF

29 μέντοι] μὲν F 30 τῷ εἶναι Εἰ τὸ χινούμενον F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 4. 5 [Arist. p. 28501,. 6] 919

ἀλλοίωσιν χίνησις τὴν διαίρεσιν χατὰ τὴν τοῦ χινουμένου μεγέϑους διαί- 228v
ρεσιν ἔχει, εἴπερ τινὰ xal ἀϑρόως μεταβάλλει, ὡς πρὸς Μέλισσον ἀποτεινό- ὃ
μενος αὐτὸς ἐν τῷ πρώτῳ ταύτης τῆς πραγματείας ἔφη. ἐνταῦϑα δὲ xal
ἐφιστάνει ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι x&v u$ πᾶν ἀλλὰ μέρος τι αὐτοῦ ἀϑρόον μετα-

5 βάλλῃ, οὐχέτι τῇ τοῦ μορίου τούτου διαιρέσει συνδιαιροῖτο ἄν οὔτε ἣ χί-
νησις οὔτε ὁ χρόνος, xal ἐπιχρίνει λέγων" “ἢ οὐ πᾶσι τοῖς μορίοι; αὐτοῦ
συγδιαιρεῖται, ἀλλὰ τοῖς ὡς χινουμένου χαϑὸ xtveitat".

ν. 28δυθ ᾿Επεὶ δὲ πᾶν τὸ μεταβάλλον ἔχ τινος εἴς τι μεταβαλ-

λει ἕως τοῦ ὁμοίως γὰρ ἐπὶ μιᾶς xal τῶν ἄλλων. 16
10 Τὸ προχείμενόν ἐστι δεῖξαι, ὅτι τὸ μεταβεβληχὸς ὅτε πρῶτον μεταβέ-

βληκχεν, εἰς ὃ μετέβαλλεν, ἀνάγχη ἐν τούτῳ εἶναι εἰς ὃ μεταβέβληχεν: οὐ
Ἱὰρ ἁπλῶς τὸ μεταβεβληχὸς ἀνάγχη ἤδη εἶναι ἐν τῷ εἰς ὃ μετέβαλλεν.
εἰ γάρ τι μεταβάλλον ix μέλανος εἰς λευχὸν εἴη ἐν τῷ φαιῷ, τοῦτο μετα-
βεβληχὸς μὲν ἔσται ix τοῦ μέλανος, οὔπω μέντοι μεταβεβληχὸς εἰς τὸ 9
15 λευχὸν εἰς ὃ μετέβαλλε, OU ὃ οὐδὲ ἔστι πω ἐν τῷ λευχῷ εἰς ὃ μετέ-
βαλλε. τὸ δὲ πρῶτον πρόύσχειται vj μεταβέβληχε, διότι οὕτως ἀλη-
ϑεύσει 6 λόγος. τὸν γὰρ ἐλθόντα ᾿Αϑήναζε, ὅτε πρῶτον ἐλήλυϑεν, ἀνάγχη
ἐν ᾿Αϑήναις εἶναι, τὸν μέντοι πέρυσιν ἐληλυϑότα ᾿Αϑήναζε, οὐχέτι ἀναγχαῖον
νῦν εἶναι ἐν ᾿Αϑήναις " τότε δὲ ἦν, ὅτε πρώτως ἐλήλυϑε. τὸ μὲν οὖν πρό-
20 βλημα τοιοῦτον. προλαβὼν δὲ ὡς ἐναργές, ὅτι τὸ μεταβάλλον πᾶν ἔχ τινος
εἴς τι μεταβάλλει, δείκνυσι τὸ προχείμενον ἀπό τε τῆς τῶν ὀνομάτων μετα- 5
λήψεως xal ἀπὸ τῆς ἐναργῶς τοῦτο ἐχούσης μεταβολῆς χατὰ γένεσιν xai
φϑοράν. ἢ μὲν οὖν μετάληψις ἐγένετο τοῦ μεταβάλλειν εἰς τὸ ἀπολείπειν.
7 γὰρ ταὐτόν ἐστι, φησί, τῷ μεταβάλλειν τὸ ἀπολείπειν 7] παντως
25 ἀχολουϑεῖ τῷ μεταβάλλειν τὸ ἀπολείπειν. εἰ δὲ ταῦτα οὕτως ἔχει
πρὸς ἄλληλα, ὥστε T, τὰ αὐτὰ εἶναι T, τὸ ἕτερον τῷ ἑτέρῳ ἀχολουϑεῖν,
δῆλον ὅτι xal τὸ μεταβεβληχέναι xal τὸ ἀπολελοιπέναι οὕτως ἕξει πρὸς
ἄλληλα, ὥστε T, ταὐτὰ εἶναι 7 ἕπεσθαι τῷ μεταβεβληκέναι. τὸ ἀπολε- so

[4

2 ὥσπερ αὐτός φησι πρὸς Μέλισσον ἀποτεινόμενος Δ μέλλισσον ἀποτινόμενος 5 9 πρώτῳ]
& F; cf. A 3. 180415. supra p. 966,18 ἔφη CM: om. aAF xal om. F 4 τι om. F
4. 9 μεταβάλλει M 9 διαιρέσει τούτου aF 5. 6 οὔτε ἡ χίνησις om. M 8 εἴς τι om. CM
10 ἀποχείμενόν F ὅτε — μεταβεβληκὸς (12) om. CM 11 εἰς ὃ — μεταβέβληχεν om. F
μετέβαλλεν Α (cf. v. 12 sq.): μεταβέβληχεν 8 12 τὸ μεταβεβληχὸς] μεταβέβληχεν Ε'
μετέβαλεν F 13 μεταβαλλὸν A 15 μετέβαλεν F: μετάβαλλε M διότι δὲ F ἔστι πω
post λευχῷ a: om. F 15. 16 μετέβαλεν F 16. 11 ἀληϑεύει ἃ 11 cf. Themist.
p.383,19 Sp. ἀϑήναζεν M ὅτι F 17. 18 ἐν ἀϑήναις εἶναι ἀνάγχη ΔΕ 18 πέρι-
συν F 19 νῦν εἶναι &A?C: συνεῖναι A'F: el νῦν εἶναι M 20 τοιοῦτο F 22 post μετα-
βολῆς add. τῆς M 29 ἐγίνετο C 24 γὰρ ---ἢ om. F 3] e| M φησί om. a
τῷ μεταβάλλειν — ἀκολουϑεῖ (25) om. A, sed in mrg. addit, ex Aristotele scilicet τὸ μετα-
βάλλειν καὶ τὸ ἀπολείπειν, ?) ἀχολουϑεῖ A!, idque exhibet a πάντως CFM: om. aA

σ
25 ἠχολούϑη τὸ μετὰ τὸ ἀπολιπεῖν sic F τῷ in ras. A 27 τὸ (ante ἀπολελοιπέναι)

ΟΜ: om. aAF 28 τῷ] τὸ C 28. 980,1 ἀποβεβληκέναι Εἰ
12*

980 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 5 (Arist. p. 2855υ6. 19]

λοιπέναι. τούτου δὲ προειλημμένου φανερὸν ἐπὶ τῆς χατὰ γένεσιν xol 928v
φϑορὰν μεταβολῆς, T ἐστιν ἐχ τοῦ uÀ ὄντος εἰς τὸ ὄν, ὅτι τὸ γεγονέναι
τὸ μεταβεβληχέναι ἐστὶν ἐχ τοῦ μὴ ὄντης, τὸ δὲ μεταβεβληχέναι τὸ ἀπο-
λελοιπέναι ἐστὲ τὸ μὴ ὅν. τὸ δὲ ἀπολελοιπὸς τὸ μὴ ὃν ἐν τῷ ὄντι πάν-
ὅ τως ἐστίν" οὐδὲν γὰρ μεταξὺ τῆς τοῦ εἶναι xal μὴ εἶναι ἀντιφάσεως. xal
$ μεταβολὴ δὲ εἰς τὸ ὃν ἐγίνετο αὐτῷ. δείξας δὲ ἐπὶ τῆς γενέσεως τὸ
προχείμενην ἐπήγαγεν, ὅτι εἰ ἐν ταύτῃ τῇ μεταβολῇ οὕτως ἔχει, xal χαϑ- ss
ὄλου ἐν πάσαις ἀληϑές. ὅτι πᾶν τὸ μεταβεβληχός, ὅτε πρῶτον μεταβέ-
βληχεν, ἔστιν ἐν τῷ εἰς ὃ μετέβαλλε. τοῦτο δὲ ἀληϑὲς ἐξ ὑποθέσεως
10 τῆς λεγούσης. ὅτι ὁμοίως ἐπί τε μιᾶς μεταβολῆς ὁποιασοῦν xal ἐπὶ τῶν

ἄλλων ἔχει τὸ εἰρημένον.

p.235»19 "Ex: δὲ xal xa8' ἐχάστην λαμβάνουσι φανερὸν Eo: τοῦ
ὅτε μεταβέβληκε πρῶτον, ἐν ἐχείνῳ ἐστί, δῆλον. 45

᾿Αξιώσας ὡς ἐπὶ τῆς γενέσεως ἔχει, οὕτως ἔχειν xal ἐπὶ τῶν ἄλλων
15 μεταβολῶν τὸ μεταβεβληκός (εἶναι γὰρ ἐν ἐχείνῳ τὸ μεταβεβληχὸς εἰς ὃ
μετέβαλλεν), vüv xai ἐφ᾽ ἑχάστης μεταβολῆς πειρᾶται αὐτὸ τοῦτο δειχνύναι
οὕτως ἔχον, xal χρῆται δείξει χαϑηλιχῇ ἐπὶ πάσης ustafokr; ápuóca:
δυναμένῃ. ἅμα δὲ Ótà ταύτης τῆς ἀποδείξεως xai ἔνστασιν λύει φερομέ- 80
ym» πρὸς τὴν προλαβοῦσαν ἀπόδειξιν. λέγοι 1ὰρ dv τις, ὅτι τὸ μεταβεβλη-
20 χός. χἄν ἀπολέλοιπεν ἐχεῖνο ἐξ οὗ ὑεταβάλλει, δύναται μήπω εἶναι ἐν τῷ
εἰς ὃ μεταβάλλει, GÀX ἐν μεταξύ τινι’ ἔστι γὰρ ἐν ταῖς πλείσταις usrao-
λαῖς τὸ uctató. χαὶ οὐχ ἐχρῆν ἀπὸ τῶν χατὰ ἀντίφασιν μεταβολῶν τῶν
μὴ ἐγουσῶν τι μεταξὺ χαὶ τὰς ἄλλας μεταβολὰς χανονίζειν, ἐν αἷς ἐστι
τὸ μεταξύ. λύει οὖν xal ταύτην τὴν ἔνστα!σιν διὰ τούτου τοῦ ἐπιχειρή- 229r
95 paro; εἰ τὰρ ἀναάΐχη. φηπί. τὸ μεταβεβληχὺς εἶναί που, εἶτα ἵνα
μή, τις τὸ ποῦ ἐπὶ διαϑέσεως ἀχηύσγ, τινός, ὡς εἴρηται, ἀλλ᾽ ἐπὶ τόπου,
ὅπερ δοχεῖ σημαίνειν τὸ ποῦ, προσέϑηχεν ἢ ἔν τινι. ὅπερ χοινότερον Oo-
χεῖ, εἰ οὖν τὸ μεταβεβληχὸς ἀναγχαῖον ἔν τινι εἶναι T, τόπῳ ἣ μεγέϑει

1 post φανερὸν add. ὅτι ΔῈ ἐπὶ τῇς] ἐπεὶ χαὶ ἃ 2 μεταβολή a 3j ἐστὶν CM:
ἐστιν 2AF ὅτι ΟΜ: οὐχοῦν aAF τῶι γεγονέναι A 4 ἀπολελοιπὸς ACF:
ἀπολελοι ἢ" Μ: ἀπολελοιπέναι ἃ τῷ om. a ἢ τῆς om. aF post elvat alterum
add. xai τῆς a ἀποφάσει F 6 ὃν] ἕν €! αὐτοῦ C, ou superscr. αὐτῶ Μ'

1 εἰ om. F ὃ ἀλληϑὲς C: ἀληλῶς Εὶ 9 μετέβαλε F δὲ om. M 10 xai ἐπεὶ
τῶν € 12 xai (ante xa87) om. F et Arist. vulg. 13 ὅτι F δῆλον om. CM
14 ἔγχει] ἔχειν M ἔχειν om. F post ἐπὶ add. τῆς F 16 μετέβαλε F
I? ἔχεν C δόξη F ἁρμόζειν M: dppótetv C 18 ἐνστάσεως F

λύει“ M 19. πρὸς τὴν προλαβοῦσαν om. F προλαβοῦσαν ΑΟΜ: προτέρανα, εἴποι ἃ
20 δύναται — μεταβάλλει (21) om. A μήπω M: μὴ πόρρω aCFE ἐν τῷ ΟΜ: ἐν
τοῖς ΔῈ 2] δ CFM: da supra μεταξὺ add. ἐστὶ A 22 xatà τὴν ἀντίφασιν
aF 23 dac € χανονίγειν om. M 25 el γὰρ) εἴπερ Arist. φησί om. aF
27 ἢ ACM: τὸ F: τὸ ἣ a χαινότερον F 258 ἀναγκαῖον elvat ἔν τινι a: ἀναγκαῖον

τὸ ἕν τινι FF

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 5 (Arist. p. 2850 19] 981

7, πάϑει ἣ τῷ ἑτέρῳ μέρει τῆς ἀντιφάσεως, ἀπολέλοιπε δὲ τὸ ἐξ οὗ μετέ- 229:
βαλλεν, ἣ ἐν τούτῳ ἔσται εἰς ὃ μετέβαλλεν, ἣ εἰ ἐν ἄλλῳ τινὶ ὄντι ὃ
πρὸ τούτηυ εἰς ὃ μετέβαλλεν, μετάβαλλοι ἄν ἔτι εἰς ὃ ἐλέγετο μεταβεβλη-
xévat xai οὐ μεταβεβληχὸς εἴη. οὐ γὰρ ἄνευ μεταβολῆς ἀπὸ τούτου, ἐν
5 ᾧ ὑπόχειται εἶναι, ἔσται ἐν ἐχείνῳ, εἰς ὃ ἔχειτο μεταβάλλειν: διάστημα
γάρ τι πάντως ἔσται ἀπὸ τούτου ἐπ᾿ ἐχεῖνο. οὐ γὰρ ἀμερῇ ἐστι ταῦτα
παραχείμενα ἀλλήλοις, ὡς δύνασθαι ἀπὸ τούτου εἰς ἐχεῖνο μεταβεβληχέναι
χωρὶς τοῦ μεταβάλλειν εἰ γὰρ συνεχὴς T; μεταβολὴ f, ἀπὸ τοῦ Α ἐπὶ τὸ
B, εἰς ὃ μετέβαλλεν, ἀνάγχη εἰ μήπω ἐστὶν ἐν τῷ B, μεταβάλλειν ix".
10 αὐτό’ εἰς γὰρ τοῦτο ἔχειτο μεταβάλλειν. εἰ δὲ μὴ συνεχὴς ἣ ἐπὶ τὸ B
μεταβολή, οὐδὲ τὴν ἀρχὴν εἰς τοῦτο μετέβαλλεν, ἀλλ᾽ εἰς ἐχεῖνο ἐν ᾧ
πρώτῳ πέπαυται τῆς μεταβολῆς. ὥστε εἰ μήπω ἐστὶν ἐν τῷ B τὸ μετα-
βεβληχός, εἰς αὐτὸ ἔτι ἄν μεταβάλλοι, εἰς ὅπερ μετέβαλλεν, ὅπερ ἄτοπον.
ἀδύνατον ἄρα τὸ μεταβεβληχὸς ἐν ἄλλῳ τινὶ εἶναι 7, ἐν ἐχείνῳ εἰς ὃ μετέ-
15 βαλλεν. “δύναται δέ, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, διὰ τοῦ συνεχὴς δὲ $ μετα-
βολή δείχνυσϑαι, ὅτ' μηδὲ ἐν ἄλλῳ τινὶ ἔσται τὸ ἀπὸ τοῦ À εἰς τὸ B i5
μεταβεβληχός, ὃ ἐχτός ἐστι τῆς ΑΒ xai χεχώρισται αὐτῆς" εἰ γὰρ συνεχὴς
t μεταβολή, ἢ δὲ συνεχὴς ἐπὶ συνεχοῦς xal οὐ διαλείπηουσα, οὐχ dy εἴη
τῇ ΔΒ συνεχὲς τὸ χεχωρισμένον αὐτῆς. λύσας οὖν xai τὴν εἰρημένην
20 ἔνστασιν, ἐπιφέρει ὅτι φανερὸν xal νῦν γέγονεν, ὅτι ἀληϑές ἐστι τὸ εἰρη-
μένον xai ἐπὶ τῆς xatà ἀντίφασιν μεταβολῆς τὸ γὰρ γεγονός, ὅτε γέ-
qov&v, τότε ἔστα! xal ὅτε ἔφϑαρται, τότε οὐχ ἔσται xal χκαϑόλου
περὶ πάσης μεταβολῆς ἀληϑῶς εἴρηται τὸ εἰρημένον, εἰ xal μάλιστα 9
ἐν τῇ χατὰ ἀντίφασιν προφανέστερόν ἐστιν. ἐπειδὴ ἀνάγχη μὲν ἐν τῷ
25 ἑτέρῳ μέρει τῆς ἀντιφάσεως εἶναι τὸ xatd τινα τούτων τῶν μεταβολῶν
μεταβάλλον" ἀδύνατον δὲ ἐν τῷ ἐξ οὗ μεταβέβληχε χαὶ ἀπολέλοιπεν εἶναι
ἔτι: ἀναγχη ἄρα, ἐν τῷ ἑτέρῳ.

0

] ἣ πάϑη C: om. F l. 2 μεταβάλλει Ε΄: μεταβάλλεν sic a itemque v. 9 2 ἢ εἰ
aC: ἣ AFM 9 μετέβαλεν Εἰ: μετέβαλλεν suprascripto 7) A μεταβάλοι F

eic (alt.)] εἰ C! 5 εἰς ἐχεῖνο 8 6 ἐπ᾿ εἰς aF ἔσται F 8 ἡ
(ante ἀπὸ) om. F 9 μετέβαλεν καὶ εἰ μήπω ἐστὶν ΑΟΜ: ἐστὶ μήπω ὃν aF
ἐν τῷ] τὸ F! μεταβάλλειν --- μεταβάλλειν (10) om. A 11 μετέβαλεν CF

εἰς εἰς ὃ Εὶ 12 πρῶτον 88 12. 18 ἐστὶ τὸ μεταβεβληχὸς ἐν τῷ β
aF 12 B] à CM 18 ἔτι dv εἰς αὐτὸ a μεταβάλοι F

μτέβαλεν ΔΕ ἄτοπον ΑΟΜ: ἀδύνατον aF 14 ἀδύνατον) ἄτοπον F

14. 15 μετέβαλεν F 15 ὁὲ om. C 15. 16 ἡ yàp (δὲ cod. E) μεταβολὴ
συνεχής Arist. 16 οὐδὲ aF 17 ὅπερ aF 18 λείπουσα F?: λήγουσα F!

19 τῇ) τῷ CM αὐτοῦ CM 20 inter ὅ et τι (post γέγονεν) inserta tt φανερόν
ἐστι ὅ del. F 24 dv τῇ) ἔντι M ἔσται, corr. F 2) μέρει, pe in ras. M
τῶν μεταβολῶν τούτων 8} 21 ἔτι ἀνάγχη -- ἑτέρῳ, om. ἐν ᾧ — μεταβέβληχεν pro

lemmate posuit F

982 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 5 (Arist. p. 23532]

p.235032 Ἐν ᾧ δὲ πρῶτον μεταβέβληχεν ἕως τοῦ ἐν ἀτόμῳ τὸ 299r
μὲν ἔφϑαρται, τὸ δὲ γέγονεν.

Δείξας ὅτι τὸ μεταβεβληχός, ὅτε πρῶτον μεταβέβληχεν. ἀναγχαῖον ἐν
ἐχείνῳ εἶναι, εἰς ὃ μετέβαλλεν. νῦν δείχνυσιν ὅτι τοῦτο τὸ ἐν ᾧ πρώτῳ
5 μεταβέβληχε τὸ μεταβεβληχός, οὐ χρόνος ἐστίν, ἀλλὰ ἀτομόν τι
πέρας χρόνου, ὅπερ ᾿νῦν᾽ χαλοῦμεν, ὅπερ [᾿λάτων ᾿ἐξαίφνης᾽ ἐχάλεσεν.
ἐξηγησάμενος δέ, τί σημαίνει τὸ πρῶτον. οὕτως ἐπὶ τὴν ἀπόδειξιν τοῦ 85
προχειμένου χωρεῖ. πρῶτον γὰρ χαϑόλου λέγεσθαί φησιν τόδε τι ἢ τοιόνδε
εἶναι 7, τοσόνδε xal ἐπὶ πάντων ὁμοίως, ὃ μὴ τῷ ἕτερόν τι πρὸ αὐτοῦ
10 εἶναι τοιοῦτον xal αὐτὸ τοιοῦτον λέγεται, ἀντίχειται δὲ τῷ πρώτῳ τὸ
xav ἄλλο’ xat' ἄλλο δὲ λέγεται 3j τὸ τῷ μόριόν τι αὑτοῦ τοιοῦτον εἶναι
ὅλον τοιοῦτον λεγόμενον, ὥσπερ τὸ ὁρᾶν ὑπα λέγομεν τῷ ἀνϑρώ
) γόμενον, ὥσπερ τὸ ὁρᾶν ὑπάρχειν λέγομεν τῷ ανϑρώπῳ
οὐ πρώτῳ, διότι τοῖς ὄμμασι πρώτοις" xal ἐν ᾿Αϑήναις εἶναι λεγόμεδα τῷ
μύριον τῶν ᾿Αϑηνῶν εἶναι τὸν ἐν ᾧ ἐσμεν τόπῳ. ἤτοι (0) τῷ τὸ Évoc 40
15 αὐτοῦ χαὶ ᾧ ὑποτέταχται τοιοῦτον εἶναι χαὶ αὐτὸ τοιοῦτον λέγεται, ὡς τὸ
$ ^ Δ ’ ^ M - v v , 3 - ,
ἰσόπλευρον τρίγωνον δυσὶν ὀρϑαῖς ἴσας ἔχειν λέγεται τὰς τρεῖς γωνίας οὐ

A M ν᾿ «- ἢ A , M Y , , ,
πρῶτον, ἀλλὰ διότι πᾶν tpc;mvov. ἐπεὶ οὖν δύναταί τι λέγεσϑαι μεταβε-
βληχέναι ἐν χρόνῳ τινί, ὅτι ἔν τινι τῶν τούτου μεταβέβληχεν (ἐν γὰρ τῷ
πέρατι αὐτοῦ), διὰ τοῦτο προσέϑηχε τὸ πρώτῳ. ὄδείχνυσι δὲ ὅτι ἄτομον

90 τὸ ἐν o πρώτῳ μεταβέβληχε τὸ μεταβεβληχὸς διὰ τῆς εἰς dóóva- 46
τὸν ἀπαγωγῆς" εἰ γὰρ ὀυνατόν, ἔστω τὸ ἐν ᾧ πρώτῳ μεταβέβληχε ὃιαι-

, ED 4 j " E. , ἣ * 7 Rd "-
ρετόν, xai ἔστω τὸ Al, xai διῃρήσθω χατὰ τὸ D. ἀναάγχη οὖν ἣ ἐν
ἑχατέρῳ τῶν ΑΒ B μεταβεβληχέναι τὸ ἐν τῷ AT πρώτῳ ὑποχείμενον
μεταβεβληχέναι v, ἐν ἑχατέρῳ μεταβάλλειν 7, ἐν μὲν τῷ ἑτέρῳ μεταβάλλειν,

95 ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ μεταβεβληχέναι. ἀλλ᾽ εἰ μὲν ἐν ἑχατέρῳ τῶν AB BE
μεταβέβληχεν, οὐχέτι ἐν τῷ Al' πρώτῳ μεταβέβληχεν, εἴ γε xai ἐν τῷ
μορίῳ αὐτοῦ πρώτῳ τῷ ΑΙ} μεταβέβληχε. πῶς δὲ xai ἐν ἀμφοτέροις δ0
πρώτοις μεταβεβληχέναι λέγοιτο ἄν, εἴπερ ὅτε μὲν ἐν τῷ πρώτῳ μέρει
μεταβέβληχεν, οὔπω ἐν τῷ ὀευτέρῳ, ὅτε Ob ἐν τῷ δευτέρῳ, οὐχέτι ἐν τῷ

30 πρώτῳ; εἰ ὃὲ ἐν ἀμφοτέροις τοῖς μορίοις τοῦ Δ] τῷ τε ΑΒ xat τῷ BE

1 πρῶτον ACM: πρώτῳ νῦν πρῶτον a: πρώτῳ Arist. et Simpl. ipse v. 4. 19 sqq. cf.
Themist. p. 3984, 19 cum adn. Spengelii ἐν ἀτόμῳ om. F 2 τὸ δὲ ἔφϑαρται a

ἔφϑαρτον Μ 1 μετέβαλλεν] μεταβέβληχε F νῦν om. F ποώτωι ACM: πρῶτον
aF 9 τὸ μεταβεβληχός om. F Ó χρόνου πέρας Δ Πλάτων] iu Parmenide
p. 156 D ὃ τῷ] τὸ M 10 εἶναι post τῷ F τοιοῦτο utrobique aF 11 ἢ τὸ
τῷ scripsi: ἤτοι τῷ aACM: ἤτοι τὸ F εἶναι τοιοῦτον ἃ 12 ante λεγόμενον add.
τὸ C ὥσπερ] oiov aF λέγομεν ὑπάρχειν ΔῈ, at cf. Themist. p. 384,223, unde
Simplicius 14 υορίω F τὸν] τῷ F τόπον Μ ἦτοι ΔΟῈΜ: ἣ 8

ó addidi τῷ om. M γένος) γεγονὸς F 16 ἔχειν post γωνίας a: om. F

11 ἀλλ ὅτι Α 19 τούτου A τὸ AFM: τῷ aC 20 τὸ δὲ μεταβεβλη-
xo; F 39 τῶν scripsi: τῷ CM: om. aAF 24 μεταβεβληχέναι ante ὑποχείμενον
C: om. FM 26 πρώτῳ] πρῶτον aF 27 τὸ ad F 90 τῷ τε] τό τε F

τῷ (post xal) om. aF αΥ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 5 [Arist. p. 235532] 983

μεταβάλλον ἐστί, xal ἐν ὅλῳ τῷ AT ἔσται μεταβάλλον, οὐ μεταβεβληχός" 299r
ὑπέχειτο δὲ μεταβεβληχέναι ἐν τῷ AT πρώτῳ τὸ γὰρ ἐν πᾶσί τινος τοῖς
μέρεσι μεταβάλλον xai ἐν ὅλῳ dv αὐτῷ υεταβαάλλον εἴη. εἰ ὁὲ ἐν uiv
τῷ ἑτέρῳ μέρει | τοῦ Al μεταβάλλει ἔτι, ἐν ὃὲ τῷ ἑτέρῳ μεταβέβληχεν, 229v
d -— , e

5 ἄτοπόν τι συμβαίνει τὸ εἶναι τοῦ πρώτου zpotspov: ὑπέχειτο γὰρ ἐν
τῷ AL πρώτῳ μεταβεβληχέναι. εἰ οὖν ἐν μέρει αὐτοῦ ὁποτερῳοῦν μετα-
βέβληχεν, ἐν πρώτῳ τούτῳ ἄν εἴη μεταβεβληχός, xal τότε, εἰ ἄρα, ἐν τῷ
ὅλῳ, ὥστε τοῦ πρώτου πρότερον ληφϑήσεται. ἄτοπον ὃὲ xal xal αὐτὸ
uày τοῦτο τὸ εἶναί τι τοῦ πρώτου πρότερον (οὐχέτι qào πρῶτόν ἐστιν 5

10 ἐχεῖνο, οὗ ἐστί τι πρότερον) χαὶ μέντοι, ὅτι ἐν πρώτῳ ἐλέγετο ἐχεῖνο τὸ
μὴ ἐν μέρει αὐτοῦ ἀλλ᾽ ἐν ὅλῳ. εἰ οὖν ἐν μέρει τοῦ AT ἦν τὸ μετα-
βεβληχέναι, οὐχέτι τὸ AT' πρῶτον ἦν ἐν ᾧ μεταβέβληχε. δείξας οὖν, ὅτι
τῷ ὑποτιϑεμένῳ διαιρετὸν εἶναι τὸ ἐν d πρώτῳ τι μεταβέβληχεν ἀδύνατον
ἀχηλουϑεῖ τι xaÜ' Zxactov τμῆμα τῆς διαιρέσεως, εἰκότως συνεπεράνατο

ιὃ τὸν λόγον εἰπὼν ὥστε οὐχ ἂν εἴη διαιρετὸν ἐν o μεταβέβληχε,
πρώτῳ δηλονότι, x&v παρῆχεν ὡς σαφὲς αὐτό.

Ἐπειδὴ δὲ ἐν τῷ πρὸ τούτου ἐπιχειρήματι ἔδειξεν, ὅτι τὸ μεταβεβλη- 10
χός, ὅτε πρῶτον υεταβέβληχεν, ἐν ἐχείνῳ ἐστὶν ἐν ᾧ υεταβέβληχε, xai
ὅτι τοῦτο ἐναργῶς φαίνεται μάλιστα ἐν τῇ χατὰ γένεσιν xai φϑορὰν μετα-

20 βολῇ, εἰχότως xai νῦν ἐπήγαγεν φανερὸν εἶναι, ὅτι xal τὸ ἐφϑαρμέ-
νῶν xai τὸ γεγονὸς ἐν ἀτόμῳ τὸ μὲν ἔφϑαρται, τὸ Ob γέγονεν.
, 4 s H 3 H * " , ^
εἰ γὰρ τὸ ἐφθαρμένον xal τὸ γεγονὸς ἐν ᾧ πρώτῳ μεταβέβληχε τὸ μὲν
ee ὃ , à Y Ü - » , ὸ 2 é *» n M ὲ c ὃ A
ἐφθαρμένον ἐστὶ τὸ ὃὲ γεγονός, τὸ δὲ ἐν ᾧ πρώτῳ τὸ μὲν ἐφθαρμένον
ἐστὶ τὸ δὲ γεγονὸς ἐν ἀτό ὁ uày ἔφϑ ὁ OE γέγονε, τὸ ἐφϑαρμέ- tà
& γεγονὸς ἐν ἀτόμῳ τὸ μὲν ἔφϑαρται τὸ ὃξ γέγονε, τὸ ἐρϑαρμέ- 15
25 vov xai τὸ γεγονὸς ἐν ἀτόμῳ τὸ μὲν ἔφϑαρται τὸ δὲ γέγονε. “διὰ τούτο"
óí. φησὶν ὃ ᾿Λλέξανδρος, xal τὴν λύσιν ἡμῖν éveosato τοῦ ὑπὸ τῶν σορι-
στῶν ἐρωτωμένου λόγου, ἐν ποίῳ χρόνῳ Δίων amíÜüavev: ἣ γὰρ ὅτε ἔζη
ἢ ὅτε τέθϑνηχεν- ἀλλ οὔτε ἐν ᾧ ἔζη (ἐν ἐχείνῳ γὰρ ἔζη) οὔτε ἐν ᾧ τέ-
ὕνηχεν (ἐν παντὶ γὰρ τούτῳ τεϑνήχει)" εἰ οὖν μήτε ἐν ᾧ χρόνῳ ἔζη μήτε
i^-* 1941 i Tj μὴτξ ἕν o 7povo ἔφη μητξ
80 ἐν ᾧ τέϑνηχεν, ἀπέϑανεν ὁ Δίων, οὐχ ἀπέϑανεν ὃ Δίων. σημαίνει δὲ τὸ
μὲν ᾿ἀπέϑανε᾽ τὴν πρώτην ἀπὸ τοῦ ζῆν μεταβολήν, τὸ δὲ ὅτε τέθϑνηχε᾽ 90
τὸν χρόνον ἐν ᾧ τεῦνηχώς ἐστιν’ εἰ δὲ μὴ ἐν χρόνῳ τὸ μεταβεβληχὸς

1 μετάβαλλοντι (ante ἐστί) M 4 μεταβεβληχὸς F 9 τῶ εἶναι, sed τὸ corr. F
πρότερον τοῦ πρώτου a: πρότερον προτέρου F 4 ἂν εἴη τούτῳ CM εἰ om. ἃ

9 τὸ om. M 8 post πρότερον praecepta xal μέντοι — πρώτῳ del. αὶ 10 ἐχείνω F
ἐστῇ ἔτι C τι om. M 15 ἐν ᾧ] εἰς ὃ F 16 πρῶτον F παρῆκεν, ev in
ras. M l7 δὲ om. F 18 ἐν ᾧ μεταβέβληχε om. F 19 ἐναργὲς CM
post φαίνεται add. «ai M 20 εἰκότως xal om. M: xal om. C φανερὸν, ὃν in
ras. M 20. 21 τὸ γεγονὸς xal τὸ ἐφρϑαρμένον a post ἐφθαρμένον add.
ἐστὶ F 22 el γὰρ — γέγονε (v. 25) om. F 23 alt. τὸ δὲ — γεγονὸς (v. 25) om. M
24 τὸ δὲ γέγονε — ἔφϑαρται (25) om. C 25 τοῦτο F 20. 21 σοφιστῶν, ἱστῶν in
corr. M. ceterum cf. "Them. p. 385,5 38 ἀπέϑανεν F 29 ἐν παντὶ — τεϑνήχει
om. F 30 ἐν ὦ ἀπέϑανεν τέϑνηκεν F ὁ Δίων alterum om. aF σημένει C!

9l ὅτε] ὅτι Καὶ 32 τεὐνηχὸς A' el δὲ μὴ ACM: εἰ μὲν F: ἐπεὶ οὖν οὐχ a

984 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 5 (Arist. p. 235532. 23647]

μεταβέβληχεν, οὐ φοβητέον τὸ ' οὐδέποτε ἀπέθανεν ὁ Δίων᾽ * οὐδέποτε γὰρ 229"

ὡς ἐν χρόνῳ, εἴπερ ἐν ἀτόμῳ μεταβέβληχεν ἀπὸ τοῦ ζῆν".

p.23647 Λέγεται δὲ τὸ ἐν ᾧ πρώτῳ μεταβέβληχε διχῶς ἕως τοῦ
ἄπειροι γὰρ αἱ διαιρέσεις. ss

5 Δείξας xal ὅτι τὸ μεταβεβληχός, ὅτε πρῶτον μεταβέβληχεν, ἔστιν ἐν
ἐχείνῳ εἰς ὃ μεταβέβληχε, xal ὅτι τὸ ἐν ᾧ πρώτῳ μεταβέβληχεν ἀτομόν
ἐστιν (οὐ γὰρ ἐν χρόνῳ, ἀλλ᾽ ἐν τῷ νῦν), ἀχολούϑως τούτοις ἐπάγει, ὅτι
τὸ πρῶτον ἐν ᾧ μεταβέβληχέ τι διχῶς λέγεται" τό τε εἰς ὃ μετέβαλλε τὸ
μεταβάλλον, ἐν ᾧ xal πέπαυται τοῦ μεταβάλλειν χαὶ μεταβεβληχός ἐστιν

Ι0 ἐν αὐτῷ, λέγεται δὲ xal τὸ ἐν ᾧ πρώτῳ ἤρξατο τῆς μεταβολῆς xai 4o

- ΄ 3 v 1 , [4 , , ^ P
τοῦ μεταβάλλειν" xai τοῦτο γὰρ λέγεται ἐν ᾧ πρώτῳ μεταβέβληχε, διότι
οἶμαι ἀπὸ τοῦ μὴ μεταβάλλειν μετέβη. διχῶς οὖν οὕτω λεγομένου xai
ἀχουομέ ü ἐν ᾧ πρώ εταβέβλ ὁ μὲν ἐπὶ τοῦ τέλους, φησί

μένου τοῦ ἐν ᾧ πρώτῳ μεταβέβληχε τὸ μὲν ἐπὶ τοῦ τέλους, φησί,

^^ ^ - , v 1 , , ,
τῆς μεταβολῆς πρῶτον λεγόμενον, xal ἔστι xat λέγεται χυρίως" ἐπιτετέλε-

15 σται γὰρ 7, μεταβολή. χαὶ ἔστι τι ἐν ᾧ πρώτῳ ἐπετελέσϑη, ὡς δέδειχται,
τὸ νῦν. οὐ qdp ἐστι τὸ τέλος τῆς μεταβολῆς μεταβολή. τὸ δὲ χατὰ τῆς
ἀρχῆς τῆς μεταβολῆς, Tuc ἀρχὴ xal αὐτὴ μεταβολή ἐστι, πρῶτον λεγό- 45
μξνον τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ f, ἀρχὴ τῆς μεταβολῆς. τοῦτό φησιν οὐχ ἔστιν
ὅλως ἐν ὑποστάσει, ἀλλὰ χενῶς λέγεται xal ἀχούεται, ὁιότι οὐχ ἔστι λα-

90 βεῖν πρῶτόν τι τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ ἤρξατο τῆς μεταβολῆς τὸ μεταβαλλον-
οὔτε γὰρ τῆς μεταβολῆς οὔτε τοῦ ypóvou ἔστιν ἀρχὴν λαβεῖν, iv ᾧ πρῶ-
τόν τι μετέβαλλεν. διότι ἢ ἀρχὴ τῆς μεταβολῆς μεταβολὴ καὶ αὐτή, ἐστιν,
ἀλλ᾽ οὐχ ἔξω τοῦ μεταβάλλειν ἐστὶ τὸ ἐν αὐτῇ ὥσπερ ἐν τῷ πέρατι, ὅτε
μεταβεβληχὸς ἦν’ x«i εἴη ἂν τὸ λεγόμενον, ὅτι μὴ ἔστιν ἀρχὴ ἀρχῆς» δ0
ξταρεμαν, i i eiopsvov, um ew ἀρχὴ 9pfTs,

* ^N — , [d “ « 4 ᾿ - - we. * *
95 ἐπειδὴ, τοῦ χρόνου, ὃ dv ὡς ἀρχὴ ὑποτεῦζ,, τοῦτο ἄλλην ἀρχὴν ἔχον εὖ-
ρεϑήσεται.
Δείχνυσι δὲ αὐτὸ xai Of ἐχϑέσεως οὕτως: εἰλήφϑω (dp τι, φησί,

- — os , M " LZ - c 20)J wh MED QUUM
πρῶτον τοῦ yoóvou, ἐν ᾧ τῇ τῇ μεταβάλλον ἤρξατο, xal ἔστω
τοῦτο τὸ ΔΔ' τὸ δὴ ΑΔ ἀδιαίρετον οὐχ dv εἴη. ἔσται γὰρ 6 χρόνος ἐξ

“- , , “9 , POM np -- T “ὦ , -

80 ἀδιαιρέτων συγχείμενος" ἢ γὰρ ἀρχὴ τῆς μεταβολῆς μεταβολή, πᾶσα δὲ
αΞταϑολὴ i διαίρετον τὸ AX χατὰ τὴν ὑπόϑεσιν χρόνος

wv , T

v χρόνῳ" ὥστε €
t € ^n 1e EN - - eO. * , - --
ἔσται, xai ; 6 γρύνος ἐξ ἀδιαιρέτων ἔσται συγχείμενος, ὅπερ ἐσήμηνε διὰ τοῦ 230r

4 ἄπειρον ἃ 5 xai ACM: om. δ : 6 post ὅτι add. τοῦτο a ὃ μετέ-
3αλε F 10 τὸ ἐν] τῶ ἐν € 1 οὕτω} τούτω C 13 ὦ in ras. M

14 ante λέγεται add. ἔσται xal C 1» ἐν C ἐπιτετέλεσται Ε΄: ἐπ τετελέσϑη a
l6. 17 τῆς ἀρχῆς ΑΓΕΜ: τὴν ἀρχὴν a cf Arist p. 26a τ΄ μεταβολή AF (cf.
v. 225: μεταβολῆς aCM I8 ἐν ᾧ - χρόνου ,v. 30) om. F 139 ὅλω M

χινῶς ἃ 90 τι om. a 22 μετέβαλεν AF 29 ᾧ ἂν ἡ doy F ὑποτεϑεῖ C
25. 26 εὑρεϑήσεται, σ in ras. M — c ὁ] ὁ τε eM post χρόνος add. à M
JI. 32 χρόνος ἔσται om. F 32 ἔσται post χούνος ΔΕ: om. CM ἐπήμηινε A:

ἐσήμανε CM: ἐσήμαινε aF

SIMPLICII IN PHYSICORUM ΥἹ 5 [Arist. p. 2361] 985

συμβήσεται γὰρ ἐχόμενα εἶναι tà νῦν. ἢ τοῦτο elpnxs τῷ τὸ ΑΔ, 230r
ἐν ᾧ ἤρξατο τῆς χινήσεως, ἀδιαίρετον ὑποτιϑεμένῳ συμβαίνειν, διότι συμ-
βήσεται ἐν τῷ νῦν χίνησιν γίνεσθαι, εἴπερ τὸ ΑΔ ἀδιαίρετον ὃν τὸ νῦν
ἐστιν, ἐν δὲ τούτῳ ἤρξατο χινεῖσϑαι, ἢ δὲ ἀρχὴ τῆς χινήσεως χίνησίς ἐστιν.
εἰ δὲ ἐν τῷ νῦν εἴη χινούμενόν τι, ἐπειδὴ πᾶν τὸ χινούμενον ἐν ypóvo χινεῖ- ὅ
ται, χρόνου ἄν εἴη μέρη τὰ νῦν xal 6 χρόνος εἴη ἄν εἰς τὰ νῦν διαιρηύ-
μένης xal &x τῶν νῦν συγχείμενος" ἐν ᾧ γὰρ δύναται χίνησις γίνεσϑαι,
τοῦτο μόριόν ἐστι τοῦ χρόνου. ὅτι δὲ μὴ ἔστιν ἀμερὲς τὸ ΑΔ, xal OU
ἄλλου δείχνυσιν ἐπιχειρήματος τοιούτου" τὸ ἀρχόμενον ἐν τῷ ΑΔ χ,ινεῖ-
10 σϑαι, ἐξ ἠρεμίας πάντως μεταβάλλον ἄρχεται χινεῖσϑαι. ἔστω οὖν ἐν τῷ
ΓᾺ ἠρεμοῦν xal ἐν τῷ ΑΔ ἀρχόμενον χινεῖσϑαι. εἰ οὖν ἐν παντὶ τῷ l'À
ἠρεμεῖ, δῆλον ὅτι xal ἐν τῷ Α τοῦ ΓΑ ὄντι τι ἠρεμεῖ. εἰ οὖν ἔστι τὸ 10
ΑΔ ἀμερές, ταὐτὸν ἔσται τῷ Α τὸ ΑΔ' xal ἐν τῷ ΑΔ ἄρα ἠρεμοίη ἄν
τὸ ἐν αὐτῷ τῆς υὑεταβολῆς ἀρχόμενον" τὸ üà ἀρχόμενον ἐν αὐτῷ τῆς μετα-
015 βολῆς χινεῖται ἐν αὐτῷ" ἐν τῷ αὐτῷ dpa ἠρεμήσει τε xal χινηϑήσεται,
ὅπερ ἀδύνατον. ἔλαβεν δὲ ἐν τῷ A ἠρεμεῖν ὡς ἴσον τῷ μὴ κινεῖσθαι"
ἔχειτο γὰρ ὅτι ἐν τῷ ἀμερεῖ οὔτε χινεῖσϑαι οἷόν τέ τι οὔτε ἠρεμεῖν. ἄχο-
λουϑεῖ οὖν χατὰ ἀλήϑειαν οὐ τὸ ἅμα ἐν τῷ αὐτῷ νῦν ἠρεμεῖν τε χαὶ
χινεῖσϑαι, ἀλλὰ τὸ ἅμα μὴ χινεῖσϑαί τε xal χινεῖσϑαι, ὅπερ ἀδυνατώτερόν 15
50 ἐστι διὰ τὸ ἀξίωμα τῆς ἀντιφάσεως. δείξας δὲ ὅτι οὐχ ἀδιαίρετος, ἀλλὰ
διαιρετός ἐστιν ὁ xatà τὴν ἀρχὴν τῆς μεταβολῆς χρόνος, δείχνυσιν ἐφεξῆς
τὸ προχείμενον, ὅτι οὐδὲν ἔστι λαβεῖν ἐν τούτῳ ἐν ᾧ πρώτῳ μεταβάλλει
τὸ μεταβάλλον" εἰ γὰρ μὴ ἀμερὲς τὸ ΑΔ, ἀναάγχη αὐτὸ διαιρετὸν εἶναι χαὶ
μὴ ἐν πρώτῳ αὐτῷ μεταβάλλειν. εἰ γὰρ ἐν πρώτῳ τῷ ΔΔ μεταβαλλει,
25 7, ἐν ὁτῳοῦν αὐτοῦ μορίῳ ἔσται μεταβάλλον ἢ ἐν οὐδετέρῳ ἣ ἐν τῷ ἐτέ-
pp* dÀX εἰ μὲν ἐν ἀμφοτέροις T, ἐν τῷ ἑτέρῳ, οὐχ ἐν τῷ ὅλῳ πρώτως 90
μεταβάλλει: εἰ δὲ ἐν μηδετέρῳ μεταβάλλει, οὐδὲ ἐν τῷ ὅλῳ μεταβάλλοι
dv οὐδαμῶς. εἰ οὖν μεταβάλλει ἐν τῷ ὅλῳ, ἐν ὁτῳοῦν αὐτοῦ μορίῳ με-
ταβάλλει. πολλὰ δὲ ἔσται μόρια, εἴπερ συνεχὲς τὸ ὅλον, πᾶν ὁὲ συνεχὲς
30 ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρετόν. ὥστε οὐχ ἔστι λαβεῖν ἐν ᾧ πρώτῳ μεταβάλλει" ἐν
παντὶ γὰρ τῷ λαμβανομένῳ ὁμοίως" xal οὐχ ἔστιν ἐν τῇ ἐπ᾽ ἄπειρον διαι-
ρέσει τὸ πρῶτον. xai ἔστι μὲν ὁ λόγος περὶ τοῦ πρώτως μεταβάλλειν (1,
ἜΝ

γὰρ ἀρχὴ τῆς χινήσεως χίνησις ἦν), αὐτὸς ὃὲ avi τοῦ μεταβάλλειν τῷ 25

Q

] τῷ] τοῦ F: τοῖς a 2 ὑποτιϑεμένης Εἰ: ὑποτιϑεμένοις a 8 ἔστιν om. ΟΜ
post ἀμερὲς add. τοῦ γρόνου C 10 ἔσται aF 11 TA (prius)] ἄγ aF l'A (alterum)]
αγ 88 12 ἠρέμει A ΓΑ] δγ 8 ὄντι τι ΟΜ: ὄν τί F: ὄντι aA ἠρέμει ΔΑΜ

εἰ οὖν lac. rel. om. M 18 ταῦτα FM: ταῦτὰ C τῷ Α om. F ἄρα post
dv a: om. CM 15 ἠρεμήσει τὲ AC: ἠρεμήσεται Ε΄: ἠρεμήσει aM χινήσεται 8

16 post δὲ desidero τὸ ἠρεμεῖ aF 17 τι om. F 18 vov μὲν M 19 po-t
ἅμα add. vov C 21 post δείχνυσιν errata ὁ xatà τὴν τι del. A 22 ἐν τούτω τὸ
ἐν ὦ πρῶτον F 24 αὐτῷ) τῶ a5 C μεταβάλλειν — AA om. C!
μεταβάλλει] μεταβάλλειν C'! 20 μεταβάλλον ἔσται aF 27 μεταβάλλοι] μεταβάλοι
F: μεταβάλλει a 28 αὐτῶ A 30 οὐχ ἔσται CM: οὐχέτι F 9] τῷ om. F

μεταβαλλομένῳ CM 32 τοῦ] τῷ a i, superscr. el, M

986 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 5 [Arist. p. 23627]

μεταβεβληχέναι χρῆται, ἐπειδὴ τὸ μεταβάλλον εἰς τέλος τοῦ μεταβάλλειν 230r
ἐρχόμενον ὑεταβέβληχεν.
'E Ὁ ^ op: P M “«“ « ᾿ , 1 Il.
v 6c τούτοις ἄπορον OoXcl, πῶς πέρας μὲν εἶναι λέγεται xai τῆς
χινήσεως xai τοῦ χρόνου, xa ὃ τὸ μεταβάλλον μεταβεβληχέναι λέγεται,
5 ἀρχὴ δὲ μὴ εἶναι. χαὶ γὰρ ὁ Θεόφραστος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Περὶ χινή-
ec , , d -
σεως" ᾿᾿ϑαυμαστά, φησί, φαίνεται xat αὐτὴν ὄντα τὴν φύσιν (t3) τῆς χ'-
, » ^ *. , ^ «
νήσεως, οἷον εἰ μὴ ἔστιν αὐτῆς ἀρχή, πέρας δέ ἐστι. πῶς ὃὲ τὸ μὲν 80
, 5, , 2 3 , 1 PN 35. * 3 w , . ^ A
πέρας αδιαίρετον ἐλάμβανεν, τὴν ὃὲ ἀρχὴν ἐπ᾽ ἄπειρον διχιρετήν ; δυνατὸν
1 T. 4 T. o. /, [4 4 — - 3 ν
γὰρ τοῖς αὐτοῖς χρώμενην λόγοις xal τὸ πέρας τοῦ συνεχοῦς ἐπ᾽ ἄπειρον
10 διαιρετὸν λαβεῖν χαὶ τὴν ἀργὴν ἀδιαίρετον. ἔοιχεν οὖν χαὶ τὸ πέρας διττὸν
εἶναι xal f, ἀρχὴ διττὴ τῆς τε χινήσεως xal τοῦ χρόνου xal παντὸς συνε-
χοῦς, τὸ μὲν ὡς τὸ πρῶτον 7, τὸ ἔσχατον μέρος τοῦ συνεχοῦς, τὸ δὲ ἀρχὴ
M , » Mj , A -* - 1 ^ ,
χαὶ πέρας, τὰ μηκέτι μέρη μηδὲ ὅμοια τῷ ὅλῳ. ἐπὶ γὰρ τῶν τοιούτων
xal ἠξίωται τὸ μὴ εἶναι ταὐτὸν ἀρχὴν xai τὸ οὗ ἐστιν ἀρχὴ μηδὲ πέρας S»
18 χαὶ τὸ οὗ ἐστι πέρας. ὥσπερ τὸ σημεῖον χαὶ ἀρχὴ χαὶ πέρας ἐστὶ τῆς
Ἰραμμῆς οὐχ ὃν αὐτὸ γραμμή" ὁμοίως δὲ xal τὸ νῦν τοῦ χρόνου xai τὸ
χίνημα τῆς χινήσεως" χαλοῦσι γὰρ οὕτω τὸ τῆς χινήσεως πέρας. xal
«- 4 -« Ld —-
πρῶτον μὲν τὸ μεταβεβληκὸς ἐν τῷ τοιούτῳ πέρατι ἔλεγεν slvat τῷ μετὰ
τὴν ὅλην μεταβολήν. νῦν δὲ ἀρχὴν λαμβάνει χαὶ χρόνου καὶ χινήσεως
D e , - ^ * ^ ^ - * 3 4 L4 Ld
20 τὴν ὡς ἀέρος" δῆλον ὁὲ ἐχ τοῦ εἰπεῖν τοῦτο ἀρχὴν ἐν ᾧ πρώτῳ ἤρξατο
, - δ - , ^w , -
μεταβάλλειν, τουτέστιν χινεῖσϑαι. τὸ δὲ χινούμενον πᾶν ἐν χρόνῳ χινεῖται, 40
9 , « . e A! L JO , »" * - [1
xal οὐχ ἐν πέρατι χρόνου" ἢ ὃξ τοιαύτη ἀρχὴ μέρος οὖσα συνεχοῦς xai
^ ΄ ν " , - v ,
συνεχὴς διαιρετή ἐστιν εἰς ἀεὶ διαιρετά: τὸ δὲ τοιοῦτον οὐχ ἔχει ἀρχήν,
ὅτι ὅπερ ἄν λάβῃς xai ἐχεῖνο διαιρετόν ἐστιν, ἐπεὶ Tj γε ἀδιαίρετος ἀρχὴ
ἢ ἀντιχειμένη τῷ πέρατι, ἐν ᾧ υὑεταβεβληχέναι λέγεται, τοιαύτη ἐστίν,
ὡς μὴ μεταβάλλειν τι ἐν αὐτῇ ὡς οὐδὲ ἐν τῷ πέρατι, ἀλλὰ πρὸ μετα-
^ e , ᾿ σοφὰ — , .,. ἃ «
βολῆς ὑπάρχειν xol μὴ ἔχειν ἄλλην ἀρχὴν πρὸ αὐτῆς. αὐτὸς δὲ ἀρχὴν
μὲν χινήσεως xal πρώτην χίνησιν λαβὼν τὴν χατὰ τὸ μεταβάλλειν ὡς μέρος 45
, Li , ut , - ^X , ΑΙ * , Ph* ^
χινήσεως xai iv χρόνῳ οὖσαν, πέρας 02 τὸ £v ᾧ πρώτῳ μεταβέβληχΞξ τὸ
" - e , ^ A € ὃ
90 μεταβάλλον, τοῦτο piv ὑπάρχειν φησι xal ληπτὸν εἶναι (ἐνδέχεται τὰρ
ἐπιτελεσϑῆναι μεταβολήν), ἐχεῖνο δὲ μὴ ὑπάρχειν μηδὲ εἶναι λαβεῖν,
ὅτι πάσης τῆς ἐν ἐχείνῳ ἀρχῆς ἐστιν ἄλλη ἀρχή, ὥσπερ χαὶ ἐπὶ τοῦ πέ-
patos τοῦ ὡς μέρους παντὸς πέρατος ἔστιν ἄλλο πέρας λαβεῖν. καὶ δῆλον

τῷ
C

] ἐπειδὲ F ὃ ϑεόφραστως C Θεόφραστος) fr. XXV. p. 166 Wimmer cf. Themist.
p. 2386,16 τῶν] τῶ € 6 φαίνεται] λέγεται F τὰ addidi 1 δὲ (post rd)
superser. yap F 8 ἐλάμβανεν, v ult. erasa ΑἹ ἐλαμβάνομεν aCFM. at. cf. Themist.
p. 386,25 9 «à αὐτῶ χρήσασϑαι λόγω F 10 λαμβάνειν C 11 τε om. F

]2 post τὸ δὲ haud inscite add. ὡς a ἀρχὴν M 13 μέρη aCFM: μόνα in μό-
px corr. A 14 «avc» M 13. 16. τῆς γραμμῆς ἐστὶν ΔῈ 11 οὕτω τὸ] αὐτὸ F

18 πρῶτον aF: πρότερον ACM μεταβεβληχέναι aCEM 19. καὶ (post χρόνου) om. F

20 μέρους M δὲ xai ἐκ M τοῦτο om. M ἤοξατο πρώτῳ δὲ 22 xal (ante οὐχ)
om. M Ji ondpygct F ἔχει aCF αὐτῇ] ἄρχῃ; F 28 μὲν CM: om. aAF πρῶ-
zov C 29 xal £v om. F πρώτως F 30 ὑπάρχει, sed corr. M 81 post λαβεῖν prae-

cepta xal δηλονότι -- ληφϑέντος (v. 33sq.) del. F J2 τῆς om.aAF δὺ μέρους] μέρος C

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI [Arist. p. 28647, 27] 981

ὅτι ὡς μὲν συνεχοῦς τοῦ ὅλου ληφϑέντος πεπερασμένου xal τὰ duspr, mí- 230r
pata xal τὰ ὡς μέρη τελευταῖα ἔστι λαβεῖν, ὅταν ὃὲ ὡς ἐπ᾽ ἄπειρην διαι- 50
-«-Ψ ν A 9 Ld ν LU , - ,
ρετὸν ληφϑῇ, οὗτε τὰ ἀμερῇ οὔτε tà μεριστὰ πέρατα καταλαβεῖν δυνατόν"
M P! UJ - , . —- wv 1 - w
πρὸ παντὸς γὰρ τοῦ ληφϑέντος μεριστοῦ ἔστιν ἄλλο xal μετὰ πᾶν ἄλλο.
x&v Angli ὃξ τι πρῶτον μέρος ἣ 8&0; ἐπειδὴ usptotóv ἐστι τοῦ
ηφϑῇ ὃέ τι πρῶτον μέρος T, ἔσχατον, ἐπειδὴ μεριστόν ἐστι τοῦτο,
ἀνάγχη ἐν ὁτῳοῦν αὐτοῦ μεταβεβληχέναι’ ὥστε πάλιν ἔσται τι αὐτοῦ πρό-
vepov xai ψεριζημένου ἀεὶ τοῦ ληφθέντος μόνω: πρῶτον ἔσται τὸ ὡς ἄτο-
μὴν ἀρχὴ T, πέρας ὄν.

e

p.236427 Οὐδὲ δὴ τοῦ μεταβεβληχότος ἔστι τι πρῶτον ἕως 230»
10 τοῦ φανερὸν ἐχ τῶν εἰρημένων.

Δείξας ὅτι οὐδὲν ἔστι τοῦ χρόνου λαβεῖν, ἐν ᾧ πρώτῳ τὸ μεταβάλλον
ἤρξατο τῆς μεταβολῆς, νὸν δείχνυσιν ὅτι οὐδὲ αὐτοῦ τοῦ μεταβάλλοντος
ἔστι τι πρῶτον ὡς μέρος λαβεῖν. τὸ γὰρ τοιοῦτον πρῶτον χαὶ νῦν λαμ-
βάνει, ἀλλ᾿ οὐχὶ τὸ ἀμερὲς τὸ τῷ ἀμερεῖ πέρατι ἀντιχείμενον, ὅπερ ἐπὶ

à τοῦ γρόνου ἔλεγε τὸ ἐν ᾧ μεταβέβληχε. xal δείχνυσι xai αὐτὸ δι᾽ ἐχ- τὸ
ϑέσεως τῇ εἰς αὐὀύνατον ἀπαγωγῇ χρώμενος. ἐπειδὴ γὰρ διαιρετόν ἐστι
πᾶν τὸ μεταβάλλον, ἔστω τὸ ΖΕ τὸ μεταβάλλον ὅλον χαὶ διῃρήσθω εἰς
τὰ Δὰ AE. καὶ πρῶτον ἔστω μεταβεβληχὸς τὸ ZA τοῦ ΔΕ. ὃ δὲ
χρόνος ἐν ᾧ τὸ 2Δ μεταβέβληχεν ἔστω 6 Θ]: ἐν χρόνῳ γὰρ πᾶσα

20 μεταβολή. καὶ ὅρα ὅτι νῦν χρόνον ἔϑετο τὸν ΘΙ, ἐν ᾧ μεταβέβληχε τὸ
LA, οὐχ ὡς πέρας τὸ μεταβέβληκε λαβών, ἀλλ᾽ ἀντὶ τοῦ ᾿Ιμετέβαλλεν᾽
αὐτὸ ϑείς. εἰ οὖν ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ τῷ ΘΙ τὸ AZ μεταβέβληχεν, i
ἐν τῷ ἡμίσει τοὺ ΘΙ χρόνωυ, ἐπειδὴ xal πᾶς χρόνος διαιρετός ἐστιν,
ἔλαττόν τι ἔσται τοῦ ΔΖ μεταβεβληχός, xal δηλονότι xal πρὸ ὅλου

25 τοῦ ΔΖ, xal πάλιν τοῦ μορίου τούτου ἄλλο τι πρῶτον κατὰ τὴν τοῦ

λαυβανομένου χρόνου διαίρεσιν. οὕτω δὲ del τοῦ πρώτου ἄλλο ἔσται πρῶ-
to», xal οὐδὲν ἔσται λαβεῖν τοῦ μεταβεβληχότος, ὃ πρῶτον μεταβέβληκεν.
ἐπὶ δὴ τούτοις συμπεραίνεται, ὅτι οὔτε τοῦ μεταβάλλοντος οὗτε τοῦ

[nd
L]

χρόνου ἐν ᾧ μεταβάλλει τὸ μεταβάλλον ἔστι τι πρῶτον λαβεῖν. 20
4 ἔστιν ἄλλη M ὃ ἢ] καὶ F ἐστι] ἣ ἔσχατον A 6 ἔσται τι πάλιν ΟΜ
Ἵ μόνος aC! 9 ἔσται CM 11 πρῶτον M 11 ἀμερῆ C 15 ἐλέγετο ἐν
ὦ Εὶ 18. 16 δι᾽ ἐχϑέσεως] ix διαϑέσεως CM, sed corr. inrg. M 17 ὅλον post
διῃρήσϑω F 18 τὰ] τὸ F 20 νῦν aA: xal νῦν CFM vix recte τὸν Θ]
om. CM 21 μετέβαλεν a, corr. F: μεταβάλλειν CM 22 τῷ (post χρόνῳ) ex τὸ
corr. A? ΘΙ) 0M τὸ (ante AZ) ex τῶ C! 23 post ἡμίσει add. ἄρα CM
24 post πρὸ add. τοῦ aF 95 AZ] CB aF, nt Aristotelicam rationem, non suam inde
a v. 22 sequitur 26 post χρόνου add. πρώτου CM οὕτω ex οὐ corr. F
26. 27 πρῶτον] πρότερον a 21 λαβεῖν A: om. aCFM ὃ om. A' 238 ἐπὶ

δὴ] ἐπειδὴ C'FEM

4ΜΒ SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 5 (Arist. p. 236*1]

νιον. Δὐτὸ 22 0 μεταβάλλε' ἢ xal! ὃ μεταδάλλει ἕως τοῦ iv- 230v
δένχετα! ἀδιαίρετον xal αὐτὸ εἶναι. s

Δείξας ὅτι οὔτε τοῦ Jpüveu ἔστι c πρῶτον, ἐν ᾧ τὸ μεταθεβληχὸς
ἤρξατο τῇς μεταβολῆς. eu: αὐτοῦ τοῦ μεταβάλληντος ἔστι τι πρῶτον ὃ
ἢ μεταβέἠληχεν, ἐπειδὴ πᾶσα μεταβολὴ τινός ἐστι, τοῦ μεταβάλλοντος, xai
ἔν τινι (ἐν γρήνῳ dp) χαὶ xaxd τι (ἢ qÀp χατὰ τόπον T, χατὰ ποσὸν ἢ
χατὰ ποιὸν T, κατὰ ἀντίφασιν), ἐπὶ τὸ τρίτον τοῦτο μετελήλυϑε τὸ χαϑ᾽ ss
6 T, μεταβολὴ 1(νεται, ζητῶν xai ἐπ᾿ αὐτοῦ εἰ ἔστι τι πρῶτον τοῦ χαϑ᾽
ἢ f, μεταβολή. περὶ τούτου δὲ εἰπὼν ἐξ ἀργῆς αὐτὸ δὲ ὃ μεταβάλλει
10 ἰς σαφέστερον αὐτὸ μετέλαβεν τὸ xaÜ' ὃ μεταβάλλει: ὡς γὰρ ἐξ
γητικὸν ἐχείνου τοῦτο προσέϑηχε. xal λέγει, ὅτι οὐχέτι᾽ ὁμοίως ἔχει
τὸ ζητούμενον ἐπὶ παντὸς τοῦ xal. ὃ ἢ, μεταβολὴ ὡς ἐπὶ τοῦ μεταβαλλων-
tog αὐτοῦ xal τοῦ γρόνου" ταῦτα μὲν γὰρ τῇ αὑτῶν φύσει διαιρετά ἐστι.
χαὶ διὰ τοῦτο οὐδὲν ἔστιν αὐτῶν πρῶτον λαβεῖν, ἐν ᾧ f, ἀρχὴ τῆς μετα- 40
15 βολῆς. οὐχέτ' ὃὲ πᾶν τὸ xal ὃ ἢ μεταβολὴ διαιρετὸν χαϑ᾽ αὑτό τὸ
Ἰὰρ ποιόν, xal ὃ ἢ χατὰ ἀλλοίωσιν μεταβολὴ γίνεται, οὐχ ἔστι τῇ αὐτοῦ
φύσει διαιρετόν, ὅτι μγὴὺξ ποσόν. χατὰ συμβεβηχὸς μέντοι xal αὐτὸ Otat-
[s:óv ἐστι τῷ τὸ ὑποχείμενον αὐτῷ xai ἀλλοιούμενον διαιρετὸν εἶναι" τούτῳ
"ἀρ xai T, ποιότης συνὸιαιρεῖται πηοσηουμένη xai αὐτὴ χατὰ GupfeQnxos:
20 ποσοῦ γὰρ τὸ διαιρεῖσθαι. χατὰ συμβεβηχὸς ὁὲ πάντα εἶπε ὀιαιρετα,
604 ὡς xai τοῦ τόπου χαὶ τοῦ μεγέϑους χατὰ συωβεβηχὸς διαιρουμένων 46
(ταῦτα γὰρ xal αὐτὰ διαιρετά ἐστιν), ἀλλ ἤτοι πάντα τὰ ποιά, xal ἃ
ἢ, ἀλλοίωσις, χατὰ συμβεβηχὸς εἶπεν διαιρετά, T, ὅτι συναριϑμουμένου τοῖς
διχιρετηῖς xal τοῦ χατὰ συμβεβηχὺς διαιρουμένου πάντα γίνεται διαιρετὰ
95 τὰ xal ἃ ἢ μεταβολή. «ai ἐπὶ πάντων ἀληϑὲς τὸ μὴ εἶναι τὸ πρῶτον
λαβεῖν διὰ τὴν ἐπ᾽ ἄπειρον διαίρεσιν. εἶτα τῶν xal ἃ f, μεταβολὴ γίνεται
τὰ χα αὐτὰ διαιρετὰ λαβὼν χαὶ πρῶτον τὸν τόπον, ἐπὶ τούτου δείχνυσιν,
ὅτι οὐχ ἔστι τὸ πρῶτον λαβεῖν, ἐχϑέωενης τὸ μὲν χινούμενον μέγεϑος τὸ AD, δ0
τόπον δὲ ἐφ᾽ οὗ χινεῖται ἀρχὴν μὲ ἔχοντα χαὶ αὐτὸν τὸ D, τέλος ὃὲ τὸ
40 D, διότι τὸ χινούμενον τῇ ἑαυτοῦ ἀρχῇ T, τῷ τέλει τῆς ἀργῆς τοῦ τόπου
ἀνάμενην, οὕτως ἄρχεται τῆς χινήσεως, διὸ χοινὸν ἔλαβε τὸ B μόριόν
τι τοῦ τόπου λαβὼν τὸ DI, ὅπερ ἀνχγχη ἢ ἀδιαίρετον εἶναι ἢ διαιρετόν.
xal εἰ μὲν ἀδιαίρετα τό τε D) xai τὸ [ἡ xal iyóusva ἀλλήλων, ἔσται ὁ

ww

| ἢ — μεταβάλλει om. F. ut. Arist. eod. J 2? ἀδιαίρετον po«t. xal? αὑτὸ CFM (non aA):
om. Arist eadex E ὁ τοῦ om. C! ( τὸ (ante xa) om. F ) περὶ τούτου — μεταβολὴ
(v. 12) om. F [0 μετέβαλε M.—— 10. 11 ἐξηγητὸν, sed corr. rg. M 13 αὐτῶν
C: αὑτῇ F 14 αὑτῶν a l6 οὐχ ἔστι) οὐχέτι Καὶ αὐτοῦ CF 17 αὐτὸ C
18 αὐτῷ aCM: αὐτῆι AF ιν αὐτῇ F | 2l xai prius om. F 23 post διαι-
ρετά add. ἐστιν C 24 post πάντα add. γὰρ A Z9 τὸ .ante πρῶτον) om. CM
21 xal ante ποῶτον CM: om. a AF τρόπον M 23 ante ἀρχὴν add. τῆν A 31 ἀπτό-
μενον aF 32 ἢ prius oiu. CM JJ εἰ μὲν ἀδιαίρετον Κα

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 5 (Arist. p. 23651) 989

ΒΓ τόπος συνεχὴς ὧν xai μέγεϑος ἔχων ἐξ ἀδιαιρέτων | συγχείμενος, 381:
xal ἔσται τὰ ἀμερῆ xai ἀδιαίρετα ἀλλήλων ἐχόμενα, ὃ δέδειχται ἀδύνατον
ὄν. εἰ δὲ διύρηται ἀπ᾿ ἀλλήλων τὰ πέρατα τοῦ τόπου τὸ B xoi τὸ [',
ἔσται τι πρὸ τοῦ [᾿ οἷον τὸ Δ, εἰς ὃ πρῶτον μεταβέβληχε τὸ ἀπὸ τοῦ
5 B ἐπὶ τὸ D χινούμενον χατὰ τόπον, xal τοῦ Δ πάλιν ἄλλο πρότερον οἷον
τὸ E, χἀχείνου πάλιν ἄλλο πρῶτον, xal ἀεὶ οὕτως. ὥστε μηδὲν εἶναι
πρῶτον λαβεῖν τοῦ τόπου, εἰς ὃ τὸ χινούμενον μεταβέβληχε, διὰ τὸ μηδέ- 6
ποτε ἐπιλείπειν τὴν διαίρεσιν. ὅμοιος δὲ ὁ λόγος ἐστὶ xal ἐπὶ τῆς τοῦ
ποσοῦ μεταβολῆς τῆς χατὰ αὔξησιν x«l μείωσιν. — xal τὴν αἰτίαν τῆς
10 ὁμοιότητος προσέϑηχε, διότι γὰρ χαὶ τὸ αὐξόμενον μέγεϑος συνεχές ἐστι
xai διαιρετὸν εἰς ἀεὶ διαιρετά’ τὸ γὰρ τοσόνδε αὐξόμενον μέγεϑος ἐν το-
σῷδε χρόνῳ ἐν τῷ ἐλάττονι ἔλαττον αὐξηϑήσεται, xal πάλιν ἐν τῷ τούτου
ἐλάττονι ἔλαττον. ὅτι δὲ τὴν προτέραν δεῖξιν ἐπὶ τοῦ τόπου ἐποιήσατο,
ἐδήλωσεν ἐχεῖ ἄλλο μὲν τὸ οχινούμενον μέγεϑος λαβὼν τὸ ΑΒ, ἄλλο δὲ τὸ 10
15 ἐφ᾽ οὗ χινεῖται τὸ ΒΓ ἐχ τοῦ B εἰς τὸ D' χινούμενον. τὸ δὲ αὐξόμενον
xai μειούμενον μέγεϑος ἐν τῷ αὐτῷ ἐστι. δείξας δὲ ὅτι οὔτε τοῦ τόπου οὔτε
τοῦ μεγέϑους ἔστι τι πρῶτον λαβεῖν διὰ τὸ συνεχῇ εἶναι χαὶ διαιρετὰ εἰς
ἀεὶ διαιρετά, ἐπιφέρει, ὅτι μόνον τῶν χαϑ᾽ ἃ f χίνησις τὸ ποιὸν χαϑ᾽
αὑτὸ ἀδιαίρετον ἐνδέχεται εἶναι. δῆλον δὲ ὅτι χατὰ συμβεβηχὸς χαὶ τοῦτο
20 διαιρετόν. xdv ἀδιαίρετον δὲ ἦ τῇ αὑτοῦ φύσει, οὐδὲ ἐν αὐτῷ ἔσται τι
πρῶτον (τὸ γὰρ πρῶτον ἐν διαιρουμένῳ καὶ μέρη ἔχοντι), ἀλλὰ xai χαϑ᾽ 15
ὃ τοῦ ὑποχειμένου ᾧ συνδιαιρεῖται οὐχ ἔστι τι πρῶτον, οὐδὲ αὐτοῦ τοῦ
συνδιαιρηουμένου εἴη dv τι πρῶτον. συνδιαιρεῖται δὲ 7j ἀλλοίωσις, εἰ μὴ
αϑρόα γίνοιτο ἢ μεταβολή, ἣν αὐτὸς ἠξίου γίνεσϑαι ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ
25 πρὸς Μέλισσον ὀιαλεγόμενος, ὅτε ἔλεγεν “ὥσπερ οὐχ ἀϑρόας οὔσης μετα-
βολῆς ὃ μέντοι Εὔδημος εὐλαβέστερον περὶ τούτου διετάξατο ἐν τῷ
τετάρτῳ τῶν Φυσιχῶν γράφων οὕτως" "và δὲ ἀλλοιούμενα πῶς χρὴ λαμ- 20
βάνειν μεταβάλλοντα: εἰ μὲν γὰρ ἢ ποσὸν τὸ σῶμα ἀλλοιοῦται xal μὴ
πᾶν ἅμα ϑερμαίνεται xal ξηραίνεται, ἐν τούτοις ἔσται τὸ πρῶτον εἰ δέ
30 πως ἄλλως πάσχουσιν, ἄλλος λόγος

2 ante ἀδύνατον add. xai F ὃ διείρηται C 6 πρῶτον] πρότερον a 8 ὁμοίως Μ
ἐστιν ὁ λόγος aF 10 προσέϑηχε post αἰτίαν CM γὰρ ACM (cf. Index): om. ΔΕ
abtavópsevov C 11. 12 τοσῷδε A: τῷ σῷ δὲ CM: τῷ τοσῶδε aF 12 post χρόνῳ
add. xal a τῷ post ἐν om. CM αὐξητήσεται F πάλιν post τούτου δ

15 δὲ om. M 16 τοῦ τόπου οὔτε om. M 11 φυνεχῆ --- χαϑ᾽ αὑτὸ (18. 19) om. M!
συνεχεῖ C διαιρεταὶ C 17. 18 εἰς ἀεὶ διαιρετὰ om. F 18 ἐπιφέρει ACM?:
ἐπήγαγεν aF μόνων aF 20 ἡ post φύσει CM αὐτοῦ CF οὐδὲ ἐν aA:
οὐδὲν M: οὐδὲν ἐν CF τι om. F 2] ἐν τῶ διαιρουμένω F μέρει Μ
xal(ante χαϑ᾽) om. F 14 ἐν- ἀϑρόας (25) in. mg. add. C! πρώτῳ βιβλίῳ] p. 186215
25 οὐχ ἀϑρόας om. M οὐχ] οὐ xal A 25. 26 οὔσης μεταβολῆς A: οὔσης τῆς
μεταβολῆς ΟΜ: μεταβολῆς οὔσης aF : γινομένης μεταβολῆς Aristoteles et Simplicius p. 966,19

. 26 Εὔδημος] fr. 66 p. 90,5 Spengel. 27 τετάρτωι ACFM: δευτέρῳ a 29 ante
ἐν τούτοις male addunt οὐδὲ CM 30 ἄλλου λόγου F

OO) SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 6 [Arist. p. 236519]

p.226»19. ᾿Βπεὶ δὲ τὸ μεταβάλλον ἅπαν ἐν χρόνῳ μεταβάλλει 281r
jme; τοῦ ἀνάγχη ἄρα ἐν ὁτῳοῦν τοῦ XP χεχινῆσϑαι. 80

Δείξας ὅτι οὐχ ἔστιν ἐν τῷ χρόνῳ, ἐν ᾧ τι μεταβάλλει, τὸ πρῶτον
λαβεῖν, ἐπειδὴ λέγεταί τι ἐν πρώτῳ χρόνῳ μεταβάλλειν τὸ μὴ ἔν τινι μέρει
f τοῦ λεγομένου χρόνου ἀλλ᾽ ἐν αὐτῷ προσεχῶς, προτίθεται δεῖξαι, ὅτι xal
τοῦτο τὸ πρῶτον ὀιαιρετὸν ὃν οὐ συγχωρεῖ τὸ χυρίως πρῶτον λαβεῖν. Ot-
χῶς γὰρ λεγομένου τοῦ ἐν χρόνῳ μεταβάλλειν, Y) ὡς ἐν πρώτῳ ἣ ὡς
xal ἕτερον, xal ἕτερον μέν ἐστι τὸ ἔν τινι τῶν τούτου μερῶν μετα- 86
βάλλον: ἐν γὰρ τῷ ἐνιαυτῷ τούτῳ ὁ ἀγών, ὅτι ἐν τῇδε αὐτοῦ τῇ
10 ἡμέρᾳ. πρώτῳ δὲ τὸ ἐν τῇὸς τῇ ἡμέρᾳ T, τῇδε τῇ ὥρα. πῶς οὖν
λέγεται πρῶτος οὗτος ὁ χρόνος, εἴπερ μὴ ἔστι πρῶτον χρόνον λαβεῖν; χαὶ
δείχνυσιν, ὅτι οὖτα οὗτος πρῶτος χυρίω; ἐστίν, εἴπερ xai οὗτος μεριστός
ἐστι χρόνος ὧν xal ἀνάγχη ἐν ὁτῳοῦν αὐτοῦ μέρει μεταβάλλειν τὸ μετα-
βάλλων, ὥστε αἡ ἔχειν εἰπεῖν ἐν ᾧ πρώτῳ τὸ χινούμενον ἤρξατο τῆς χι-
06 νήσεως. τοῦ γὰρ ληφϑέντος ποώτου ἄλλο tt πρῶτον ληφϑῆναι δυνατὸν 40
xal ἐχείνου ἄλλο xal ἀεὶ οὔτως. δείχνυσι δὲ xal ἐχ τοῦ ὠρισμοῦ τοῦ tot-
ούτου πρώτου, ὅτι μέρος τι ὃν τοῦ ὅλου διαιρετόν ἐστι xal αὐτή. ἐν πρώτῳ
γὰρ ἐλέγετο εἶναί τι 7, χινεῖσϑαι χρόνῳ τὸ μὴ Ev τινι τῶν τοῦ εἰρημένου
xpóvou ὃν T, χινούμενον. τῷ γὰρ xatd τι μέρος xat τῷ xav ἄλλο τὸ
20 πρῶτον dvtüstout, ὡς μεριστὸς οὖν εἴληπται xal οὗτος ὁ χρόνος, εἴπερ
διὰ τοῦτο πρῶτος, ὅτι οὐχ ἕν τινι τῶν αὐτοῦ μερῶν.

Ἰρίτην ὁὲ ἀπόδειξιν δι᾿ ἐχϑέσεως παλιν ποιεῖται xai τῆς εἰς ἀδύνα-
vov ἀπαγωγῆς. ὅτι οὐδὲ ἐπὶ τούτου ἀληϑὲς τὸ πρῶτον εἶναι χρόνον χυ- 4ὅ
pu; ἐν ᾧ χινεῖταί τι. λαυβάνει O3, χρόνον ἐν ᾧ πρώτῳ τὸ χινούμενον
χινεῖται τὸν Ἀν, χαὶ ἐπεὶ πᾶς χρόνος διαιρετός, διαιρεῖ αὐτὸν χατὰ
ΧΡ χινηούμενον ἐν τῷ πέρει αὐτοῦ τῷ ἈΚ

1i
rh

Mi ΄, M ^
τὸ MN. τὸ 6T, ἕν πρῶτι

"e
d
"t * GI

ἤτοι χινεῖται ἢ οὐ χινεῖται. xal ὁμοίως ἐν τῷ KP. xai εἰ μὲν ἐν
σὲ
€)

1 , * ^N A - - -— T ) A , -- TP υ AN
αγδετέοῳ χινεῖται. οὐδὲ ἐν zav τῷ NP χινήσεται ἀλλ ἠρεμήσει. ὃ γὰρ

4
iv αηδενὶ τῶν μορίων τινὴς χινεῖται. τοῦτο ἀδύνατον ἐν ὅλῳ αὐτῷ xtvsi-

? ow: yos AC: y05v 20 ΜῈ xtxtvijUa: A in ras. (ἘΜ: χεχενεῖσϑαι a

3 ἐν ᾧ-- χούνῳ SF oom. M 1 μέρει) χρόνω: A 9 pest αὐτῷ add. τῷ aF

6 τὸ ante πρῶτον" om. ΜΟ T ἐν τῷ gre ΜΝ és prius om. F', alterum CM

d ΔΑ: ἐν ὦ SUEM NS ante χα ἔτεκον Uer. b ὦ ποώτῳω FE lU πρώτῳ — ἡμέρᾳ

em. FE ποῶτον M IU. ll πρῶτος οὖν πῶς ἀξνετχ ab ll οὕτως MC

ah eu. Α ]ló3 son ἃ ἰὼ τὰ τὸ μεταβαλεῖν FO l3 τοῦ! τοῦτο M
Tee)

. . 0-294) E: om. ΟΝ 29d) το ἘΜ: L-—- .
zoe 299 à: τὸῦ A: cum Εἰ es. l τον AUCEM: cco0 a IG zai

gest 3s om. ΟΝ 18. [5 τοῦ τοῦτο aU MO τοῦτο c5) Αἱ τοῦ τοῦ Superseripto
-- - P N P . vr . - . . .
-2 FE |? ὧν. sed corr. P αὐτῶ & 2. ΟΣ A 24 τὸ χενηασνον

25 NEU γρύνον ὁδωρθαύξοας ἘΠ ἐτεὸν GE ——— 0 NEU yz Bi 78.
: 2T Po 32 caevr : T
γι à Veuque "tenQe v. z 2. ἢ 22 XDoà4Tr sug E

xtn(zzaczt aCEM

PU Ὁ aF
UN ^. - -
-^ του σεται: Ac:

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 6 [Arist. p. 2860 19] 991

σϑαι. εἰ δὲ ἐν τῷ ἑτέρῳ τῶν μορίων αὐτοῦ τῷ XK 7 τῷ KD χινεῖται, 231r
ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ μὴ χινεῖται, οὐχ dv ἐν πρώτῳ χινοῖτο τῷ ΧΡ ἐν γὰρ τῶν 61
τούτου τινὶ γίνεται χινούμενον, ὅπερ οὐχ ἦν τὸ ἐν πρώτῳ τῷ ΧΡ χρόνῳ
χινεῖσϑαι" τὸ γὰρ ἐν πρώτῳ ἦν τὸ ἡ ἕν τινι τῶν τούτου, ἀλλ᾽ ἐν ἅπαντι.

5 οὐχ ἄρα πρῶτος ὁ XP χρόνος, εἴπερ πᾶς χρόνος διαιρετός ἐστιν. ἀλλ᾽ εἰ
τὸ ἐν πρώτῳ χρόνῳ τοῦτο ἦν τὸ μὴ ἕν τινι τῶν τούτου, ἀλλ᾽ ἐν ἅπαντι,
δυνατὸν τὸ ἐν παντὶ τῷ ΧΡ χρόνῳ χινούμενηον ἐν πρώτῳ αὐτῷ χινεῖσϑαι.
χἄν γὰρ μεριστὸς [ἢ 6 XP χρόνος, τὸ μὴ ἔν τινι τῶν αὐτοῦ ἀλλ᾽ ἐν 331"
ἅπαντι χινούμενον ἐν πρώτῳ αὐτῷ λέγοιτο (ἄν) χινεῖσϑαι" ἀλλ᾽ ἀρχὴν μὲν

10 χρόνου xai οὕτως πρῶτον οὐχ ἔστι λαβεῖν. ὃ γὰρ dv λάβῃς μέρος χρόνου
ὡς πρῶτον. ἔχει τι ἑαυτοῦ πρότερον διὰ τὴν ἐπ᾽ ἄπειρον τοῦ χρόνου διαί-
ρεσιν. “ρόνον δέ τινὰ πρῶτον οἷόν τέ ἐστι λαβεῖν ὅλον ὁμοῦ λαυβανό-
μενον: ἐν ὅλῳ ddp τι πᾶν μεταβάλλει xal οὐχ ἐν μορίῳ αὐτοῦ, ὡς τῇ 5-
χινήσει αὐτοῦ συμπαρατείνεσϑαι τὴν μεταβολήν. ὁ γὰρ ἀγὼν ἐπιτελεῖται ἐν

15 τῷδε τῷ uv, ἀλλ᾽ οὐ πρώτῳ, ἀλλὰ πρώτῳ τῇδὝε τῇ ἡμέρᾳ xal τῆσὸε
τῆς ἡμέρας ἐν ὥραις, ἐν αἷς ἐπιτελεῖται πάσαις ὁμοίως. χαὶ ἔστι πρῶτος
οὗτος χρόνος, οὐχ ὅτι οὐχ ἔστιν ἄλλος πρὸ αὐτοῦ χρόνος, ἀλλ΄ ὅτι οὐχ
ἔστιν ἄλλος πρὸ αὐτοῦ, ἐν ᾧ 6 ἀγὼν ἐπιτελεῖται, xai ὅτι οὐχ ἐν ὁτῳοῦν
αὐτοῦ μέρει, ὥστε τὴν ἐπ᾽ ἄπειρον διαίρεσιν εἰσαχϑῆναι" ἀλλ᾽ ἐν ὅλῳ

20 αὐτῷ ἐπιτελεῖται 6 ὅλος ἀγών, xai ἢ μεταβολὴ αὐτοῦ συμπαρατείνεται τῇ 10
τοῦ χρύνου χινήσει. ὁ μέντοι ᾿Αριστοτέλης ἐν ταῖς ἐχτεϑείσαις ἀποδεί-
ξεσιν ἔδειξεν, ὅτι πρῶτον οὕτως χρόνου ὡς ἀρχὴν χρόνου οὐχ ἔστιν λαβεῖν"
ὀιὸ xal τῇ ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρέσει τοῦ χρόνου ἐχρήσατο οὐδαμοῦ χατὰ τὸ
ἥλον αὐτὸν λαβών. ἐφεξῆς δὲ xal ὡς ὅλον αὐτὸν λαμβάνων πρῶτον αὐτὸν

95 χρόνον χαλεῖ, ὅταν λέγῃ" "eb γὰρ ἐν τῷ ΧΡ πρώτῳ χρόνῳ τὸ KA xe-
χίνηται.

᾿Ἐπειδὴ ὃὲ ἀναγχαῖόν ἐστι τὸ πρόβλημα, οὐδὲν ἄτοπον οἶμαι xal τὰ
τῷ Εὐδήμῳ περὶ τούτου γεγραμμένα παραϑέσϑαι πάντων μᾶλλον τῶν ἐξη-
τητῶν τὴν τοῦ ᾿Δριστοτέλους γνώμην ἐπισταμένῳ. γράφει δὲ ὁ Εὐδημος

80 ἐν τῷ τετάρτῳ τῶν Φυσιχῶν ταῦτα' ᾿᾿πῶς οὖν ἔσται τὸ πρῶτον ἐν ᾧ
μετέβαλλεν; ἐν ᾧ μὲν γὰρ ἐπετελέσϑη. ἔστι" πέρας γὰρ ἐν τούτῳ. τὸ δὲ
τέλος ἣ τὸ πρῶτον πλεοναχῶς λέγεται: ἕνα μὲν τρόπον, ἐν ᾧ ἀτόμῳ.
τοῦτο δὲ ἐπὶ μὲν τοῦ μεταβεβληχέναι ἔστιν, ἐπειδὴ ἔστι μεταβεβληχέναι
ἐν ἀτόμῳ, ἐπὶ δὲ τοῦ ἠρεμεῖν χαὶ μεταβάλλειν οὐχ ἔστιν, ἐπειδὴ οὔτε χι-

1 τῶν μορίων ACM: μορίω F: μέρη (sic) a αὐτῷ ΟΜ 2 post ἐν alterum add.
τῷ à XP] yx F 4 ἅπασιν C 9 6 yp χρόνος CM: ὁ χρη χρόνος (eraso ὁ)
A: ὃ χρόνος ὃ yp aF 6 post πρώτῳ add. τῷ a 7 παντὶ] ἅπαντι ἃ χρόνῳ
τῷ yp collocant CM αὐτοῦ F 8 ὁ χρόνος ὃ yp aF ἢ dv a: om. ACFM
14 ἐν] ἐπὶ aF 16 πάσαις ἐπιτελεῖται M 16. 17 ἔστιν οὗτος πρῶτος aF 17 οὐχ prius
corr. nescio unde A? χρόνος πρὸ αὐτοῦ ΔΕ 18 ἄλλο M οὐχ om. C 19 μέ-
pn a 2] ἐχτιϑείσαις A! 22 ἔδοξεν M οὕτως χρόνου de] ὁ ἅπας χρόνος F
ἔχει F 23 τοῦ χρόνου διαιρέσει aF 25 λέγῃ p. 28θ0υ 4 27 δὲ om. M
29 ἐπισταμένων M 90 τετάρτῳ] δευτέρῳ 8 Φυσιχῶν) fr. 67 p. 91,1 Spen-

gel. οὖν om. aF Jl μετέβαλεν CF 93 τοῦ βεβληχέναι F et A sed corr. A!

992 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 6 [Arlst. p. 2860 19. 32]

νεῖται οὔτε ἠρεμεῖ ἐν ἀτόμῳ. ἐν ᾧ δὲ πρώτῳ χινεῖται ἔστιν, ὥσπερ εἴρηται, 331»
Ü a v * ) e , [4 , A -- 4 -ὦΡ
οὐ μὴν ἐν τινι, αλλ ὁμοίως ἐν παντί. λέγομεν γὰρ ὅτι ἐν τῷ μηνὶ τῷ εἰ
᾿θΟλυμπικῷ ἐξέλιπεν ὃ ἥλιος. ὅτι τῇ νουμηνίᾳ" xal τῇ νουμηνία δέ. ὅτι ἕν
τινι μορίῳ ταύτης. ἐν τῷδε δὲ τῷ μορίῳ οὐχέτι, ὅτι ἐν ἄλλῳ, ἀλλ᾽ ὅτι

5 ἐν ὁτῳοῦν τούτου. ἀλλὰ τοῦτο μεριστόν, ὥστε πρότερον ἐν τῷ προτέρῳ"
πρότερον γὰρ τὸ μέρος ἐν τῷ μέρει. ἀλλ᾿ ἢ ὅλη ἐν τῷ ὅλῳ χρόνῳ.
ὥστε ἐν τούτῳ πρώτῳ ἐξέλιπεν ὡς ἐν χρόνῳ. χρόνος μὲν οὖν οὐχ ἔστι

*

πρῶτος, ἐπειδὴ πᾶς μεριστός, ἐν « Ob πρώτῳ ἐχινεῖτο T) ἄλλο τι ἔπασχεν, 90

LÁ "^Y , M ^w w ey o e «
ἔστιν, ἐπειδὴ ἐν χρόνῳ τὰ τοιαῦτα ἐστι xal ἔν τινι οὕτω, ὥστε ἐν ὁτῳοῦν
10 γίνεσθαι αὐτοῦ. τοῦτο δὲ λέγεται τὸ ἐν πρώτῳ."

p.336»32 Δεδειγμένου δὲ τούτου φανερὸν ἕως τοῦ ὥστε χεχινη- 30
μένον ἔσται τὸ χινούμενον.

Δεδειγμένου τοῦ πάντα χρόνον xal τὸν πρῶτον λεγόμενον ἐπ᾽ ἄπειρον
διαιρετὸν εἶναι, ἔπεσϑαι τούτῳ φησὶ τὸ πᾶν τὸ χινούμενον ἐξ ἀνάγχης πρό-
15 tepov χκεχινῆσϑαι, οὐγ ὡς πεπαῦσϑαι ὃὲ τῆς κινήσεως λέγεται χεχινῇσϑαι
τὸ χινούμενον, dÀX ὡς ἤδη τι διεληλυϑέναι τὸ Orióv. ἐπεὶ γὰρ τὸ χινού-
μενον, ὅταν χινῆται, μετήλλαχεν ἔχ τινος εἴς τι (εἰ γὰρ ἐν ταὐτῷ εἴη, οὐχ
ἄν xtvoito), τὸ δὲ μετηλλαχὸς χεχίνηται, OTÀoy ὡς τὸ xwoüusvov ἀναγχαϊόν $5
ἐστι χεχινῆσϑαι. αὐτὸς ὃς δείχνυσιν αὐτὸ οὕτως: λαμβάνει τὸ ΚΛ χινού-
20 μενον ἐν τῷ NP πρώτῳ χρόνῳ. ἐν παντὶ οὖν αὐτοῦ χινεῖται μορίῳ"
τὸ γὰρ χεχίνηται, ὡς εἶπον, οὐλ ὡς πεπαυμένου τῆς χινήσεως ἤδη τοῦ
χεχινῆσϑαι λεγομένου λαμβάνει, ἀλλ᾽ ὡς ἐν τῷ χινεῖσϑαι ἤδη τι διεληλυϑός.
ἐπεὶ οὖν ἔστι τις χρόνος 6 XD. ἐν ᾧ πρώτῳ μεταβάλλει τὸ χινούμενον
τὸ ΚΛ τῷ ἐν παντὶ αὐτῷ μεταβάλλειν, ἐὰν ἄλλο τι ὁμοταχῶς τῷ KA
25 χινούμενον ληφθῇ. ἅμα τοῦ χινεῖσϑαι ἀρχόμενον τῷ KA, ἐν τῷ ἡαίσει 40
χρόνῳ τοῦ XP, τουτέστι τῷ ἈΝ, τὸ ἥμισυ διελεύσεται. ἐν τῷ αὐτῷ δὲ
χρόνῳ xai τὸ KA τὸ ἰσοταχὲς αὐτῷ x«i dua ἀρξάμενον αὐτῷ τὸ αὐτὸ
διελεύσεται. ἐν γὰρ ὁτῳοῦν μορίῳ τοῦ χρόνου χεχίνηται τὸ ἐν παντὶ
αὐτῷ κινούμενον" τὸ ἄρα χινούμενον τὴν ὅλην τὴν ἡμίσειαν πρότερον xe-
30 χίνηται. ἐπειδὴ δὲ τὸ ΚΛ ἐν πρώτῳ τῷ XP χρόνῳ ὑπέϑετο χεχινημένον,

] χινεῖται om. C ὃ ὀλυμπιχῷ aA: Óhourtaxq CFM ἐξέλειπεν A, sed corr. A!;
itemque V. 1 4 οὐκέτι ὅτι 4: οὐχέτι οὔτε ACFM ἢ ὁτωοῦν, ὁ in ras. rm litt. A

6 post γὰρ add. οὐ, sed erasit A 1 ἐν ὅλω γρόνω F οὐχ ἔστι] οὐχέτι A

9 ὥστε] ὡς F ἐν τωοῦν, superscr. ὁ C 10 λέγει aF 11 δὲ om. M, qui post
τούτου üdd. πάντα ypóvow, sed del. 11. 12 ὥστε τὸ χινούμενον ἔσται χεχινημένον F
l3 post χρόνον add. καὶ πᾶν μέγεδος a —— τὸν πρῶτον ACM: τὸν πάντα F: τὸ πρῶτον ἃ
15 χεχινῆσϑαι, 7, in ras. Δ 16 γὰρ] καὶ F 11 post κινῆται add. τι F 20 τῷ
om. aF χρόνῳ πρώτῳ aFM 21]. 22 οὐχ ὡς πεπραγμένου τοῦ χεχινῆσθαι λεγομέ-
νοῦ ἤδη τῆς χινήσεως F 32 ἤδη διεληλυϑότος τί CM 24 τῶι x τῶι ἐν A': τὸ
χὰ, τὸ ἐν F αὐτῷ ΔΟΜ: αὐτοῦ AF 920 ἐν τῷ — διελεύσεται (28) om. F

21 χαὶ τὸ] χατὰ τὸ M 29. 30 χεχίνειται C. similiterque saepe o0 τῷ χὰ ἐν τῶ
πρώτω ( χεχινγημένον C

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 6 [Arist. p. 236932. 23722] 993

διὰ τοῦτο ἄλλο τι ἔλαβεν ὁμοταχὲς τῷ KA ἐν τῷ ἡμίσει χρόνῳ τοῦ ΧΡ 281»
τὸ ἥμισυ χινούμενον. οὗ ἐχινήϑη τὸ KA ἐν ὅλῳ τῷ XP χρόνῳ, ἵνα δι᾿ ὦ
ἐχείνου xal τὸ KA δείξῃ xal αὐτὸ πρὸ τοῦ τὸ ὅλον χεχινῆσϑαι τὸ ἥμισυ
χεχινημένον" εἰ γὰρ αὐτὸ τὸ ΚΛ χαϑ᾽ αὑτὸ ἔλαβεν ἐν τῷ ἡμίσει τοῦ ΧΡ

5 χρόνου τῷ XK κεχινημένον, ἔνστασιν (ἄν) ἔχειν ἐδόχει τινά, διότι ἐν
πρώτῳ τῷ ΧΡ χρόνῳ ὑπετέθη χεχινημένον τὸ KA.

ρ. 281.) "Ext δὲ εἰ ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ τῷ ΧΡ ἕως τοῦ ἅπαν τὸ
μεταβάλλον ἄπειρα ἔσται μεταβεβληχός. |

Δεύτερον ἐπιχείρημα τοῦτο δειχνύον, ὅτι ἀνάγχη πᾶν τὸ χινούμενον 232:
10 χεχινῆσθαι πρότερον. εἰ γὰρ πᾶν τὸ χεχινημένον χεχινῆσϑαι λέγομεν ἐν
ὁτῳοῦν χρόνῳ τῷ λαβεῖν τὸ ἔσχατον νῦν τὸ δρίζον τὸν παρεληλυϑότα
χρόνον ἐν ᾧ ἐκινεῖτο (πρὸ παντὸς γὰρ τοῦ νῦν χρόνος ἐστὲ διὰ τὸ μὴ
ἔχεσϑαι ἀλλήλων τὰ νῦν, πᾶς δὲ χρόνος καὶ ὁ ἐλάχιστος διαιρεῖται τῷ νῦν),
δῆλον ὅτι xal ἐν ἐχείνῳ τῷ νῦν τῷ διαιροῦντι εἰς ἥμισυ τὸν παρεληλυθότα ὅ
15 χρόνον χεχινημένον ἔσται. ὥστε τὸ χινούμενον ἐπὶ τὸ ἔσχατον τοῦ χρόνου
νῦν, πρὸ τοῦ χινεῖσϑαι ταύτην τὴν χίνησιν χεχινημένον ἦν. ὅτε τὸ ἥμισυ
διηλῆεν. ἦν γὰρ xal τοῦ ἡωίσεος ἔσχατόν τι νῦν, xai οὐ τοῦ ἡμίσεος
μόνον, ἀλλὰ xal ὁτουοῦν μέρους μείζονός τε xai ἐλάττονος, διότι πᾶς χρόνος
xai ὁ ἐλάχιστος διαιρετός ἐστι. χαὶ διαιρεῖται χατὰ τὸ νῦν, xal χαϑ᾽
20 ἕκαστον νῦν χεχινημένον ἐστὶν ὥσπερ xaÜ' ἕχαστον χρόνον χινούμενον. εἰ
δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, xal πᾶς qpóvoc ἐπ᾽ ἄπειρον ὑπὸ τῶν νῦν διαιρεῖται, 10
χαὶ πάντων τῶν νῦν μεταξὺ χρόνος ἐστίν, ἵνα μὴ ἔχηται ἀλλήλων τὰ νῦν,
τὸ χινούμενον οὐ μόνον χεχίνηται πρὸ τοῦ χινεῖσϑαι, ἀλλὰ χαὶ ἀπειράχις
χεχίνηται: ὁσάχις γὰρ ἔστι λαβεῖν τὸ νῦν ἐπὶ τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ xtveitat
20 τὸ χινούμενον, τοσαυτάχις ἔστιν αὐτοῦ χατηγορεῖν τὸ χεχινῆσϑαι. τὸ δὲ
νῦν ἔστι λαβεῖν τοσαυτάχις, ὁσάχις ἔστι διελεῖν τὸν χρόνον. ὃ δὲ χρόνος
ἐπ᾿ ἀπειρόν ἐστι διαιρετός, ὡς δείξει. ἄπειρα ἄρα ἔσται χεχινημένον τὸ
χινούμενον. εἰ γὰρ πᾶς χρόνος διαιρετός ἐστιν, ἔστι δὲ xal τὸ μεταξὺ τῶν 15
διαιρέσεων χρόνος διὰ τὸ μὴ ἔχεσθαι ἀλλήλων τὰ vOv, xal οὗτος διαιρετός
80 ἐστιν. ὥστε εἰ πᾶς μὲν χρόνος διαιρετός, μετὰ πᾶσαν δὲ τὴν ληφϑεῖσαν
διαίρεσιν χαταλείπεται χρόνος, οὐδέποτε ἐπιλείψει ἢ διαίρεσις τῷ μηδέποτε
ἐπιλείπειν ἐν ταῖς τομαῖς τὸ διαιρεῖσϑαι δυνάμενον τοῦτο δὲ ἦν Ó χρόνος.
ἐπ᾿ ἄπειρον ἄρα ἢ διαίρεσις. ἐφ᾽ ὅσον δὲ ἢ διαίρεσις, ἐπὶ τοσοῦτον xai τὰ

] post XP" add. χρόνου aF 2 τὸ ἥμισυ — χρόνου (5) om. F 4 χεχινημένον] xtvob5-

μενον C 9 ypóvo M ἂν ἃ: om. ACFM 6 ὑπέϑηχε CM 7 εἰ om. F
1. 8 ἅπαν τὸ μεταβάλλον om. F 11 τῷ] τὸ A 18 τῷ] τὸ M 14 εἰς τὸ ἥμισυ
ΟΜ 110 ὅτε aA: ὅτι ΕΜ: ὅτι C 11 xai (post γὰρ) om. CM τι) τὸ Μ

18 πᾶς] τὰς Μ 20 post χρόνον add. τὸ F 2] ὑπὸ τῶν νῦν ἐπ᾿ ἄπειρον CM

22 τῶν om. F 29 οὐ μόνον aA: om. CFM 24 τὸ νῦ om. ἐπὶ M 26 τοσαυ-
τάχις post vov ponunt CM 21 post ἐστι vni fere litt. erasae C δειχϑήσεται

ΔΕ 29 χρόνος oin. M οὕτως M 30 ἔσται 8 33. p. 994,1 xai τὰ vov om.
A, sed suppl. in mrg. Α΄: xai om. F
Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 13

994 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI6 [Arist. p. 23732. 11. 17]

vüv* χατὰ ταῦτα γὰρ T, διαίρεσις. ἐφ᾽ ὅσον δὲ τὰ νῦν, ἐπὶ τοσοῦτον 232r
xai τὸ χεχινῆσϑαι χατηγορεῖται τοῦ χινουμένου. ἄπειρα ἄρα ἔσται μετα- 90
βεβληκὸς τὸ χινούμενον. δῆλον δὲ ὅτι δυνάμει τὰ ἄπειρα xal οὐχ ἐνεργεία,
ὥσπερ xal ἢ διαίρεσις Ouvdue: τὸ ἄπειρον ἔχει τῷ ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρεῖσθαι

5 τὸ διαιρούμενον, dÀk οὐχὶ τῷ εἰς ἀπειρά ποτε διῃρῆσϑαι xav ἐνέργειαν.

p.337a11 Ἔτι δὲ εἰ τὸ συνεχῶς μεταβάλλον ἕως τοῦ πᾶν τὸ με- 25
ταβάλλον ἄπειρα ἔσται μεταβεβληχός.

Τρίτον τοῦτο ἐπιχείρημα δειχνύον, ὅτι πᾶν τὸ μεταβάλλον ἐπ᾽ ἄπει-
pov πρότερον μεταβέβληχε, τὸ γὰρ συνεχῶς χινούμενον, xal μήτε ἐφϑαρ-
10 μένον μήτε πεπαυμένον τῆς χινήσεως ἐφ᾽ ὁσονοῦν, ἀνάγχη ἐν ᾧ χινεῖσϑαι
λέγεται χρόνῳ ἣ μεταβάλλειν T, μεταβεβληχέναι: ἀλλὰ μὴν ἐν τῷ νῦν δέ-
ὄειχται ὅτι οὐχ ἔστι μεταβαλλειν- μεταβεβληχέναι ἄρα" ὥστε χαϑ᾽ ἔχαστον 80
τῶν νῦν τῶν ἐν τῷ χρόνῳ λαμβανομένων, ἐν ᾧ συνεχῶς κινεῖται τὸ χι-
νούμενον, χεχινημένον xal μεταβεβληχὸς ἔσται" ἄπειρα δὲ τὰ νῦν ὡς ἐπ᾽
15 ἄπειρον’ ἄπειρα ἄρα ἔσται μεταβεβληχὸς τὸ μεταβάλλον.

p.237417 Οὐ μόνον δὲ τὸ μεταβάλλον ἕως τοῦ ate μεταβάλλοι
ἄν πρότερον.

Δείξας, ὅτι πᾶν τὸ μεταβάλλον ἀνάγχη πρότερον μεταβεβληκέναι, δεί- 4o
χνυσι χαὶ τὸ ἀντίστροφον αὐτῷ ἀληθὲς ὄν, ὅτι πᾶν τὸ μεταβεβληχὸς ἀναγ-
20 χη πρότερον μεταβάλλειν. δείκνυσι δὲ αὐτὸ προαποδείξας, ὅτι πᾶν τὸ
μεταβεβληχὸς ἔχ τινος εἴς τι ἐν χρόνῳ μεταβέβληχε. τοῦτο δὲ
δείχνυσι διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. εἰ γὰρ μὴ ἐν χρόνῳ, ἀλλ᾽ ἐν
τῷ νῦν τῷ αὐτῷ ἀπὸ τοῦ Α εἰς τὸ B μεταβέβληχεν, ἅμα ἔσται ἐν τῷ Α

χαὶ ἐν τῷ B, ὅπερ ἀδύνατον: οὐδὲ γὰρ δυνατὸν τὸ μεταβεβληχός, ὅτε 4
25 μεταβέβληχεν, εἶναι ἐν τούτῳ, ἐξ οὗ μεταβέβληχεν, ὡς ἔδειξε πρότερον,
ὅτε ἔλεγεν, ὅτι τὸ μεταβάλλειν καὶ ἀπολείπειν ἤτοι ταὐτόν ἐστιν T) dxo-
λουϑεῖ τῷ μεταβάλλειν τὸ ἀπολείπειν. σαφεστέρα δὲ ἄν ἣν ἢ λέξις, εἰ τῷ
ἅμα γὰρ ἂν εἴη xal ἐν τῷ À καὶ ἐν τῷ DB ἐπαγαγὼν τὸ “ὅπερ ἀδύ-
vatow, τότε ὑπέμνησε τῆς τοῦ ἀδυνάτου λέγων τὸ γὰρ μεταβεβληχός,
80 ὅτε μεταβέβληχεν, ὅτι οὐχ ἔστιν ἐν ταὐτῷ, δέδειχται πρότερον.

] κατὰ --- διαίρεσις om. F 2 ἄπειρα ΑΟΕΜ: ἀπειράχις a 51:9] τὸ M

ἄπειρόν F πότε om. CM διαιρεῖσϑαι M 6 "Ext δὲ τὸ F: Ἔτι δὴ τὸ M συνεχὲς
corr. C 10. 11 κινεῖται, om. λέγεται, F 13 wpom.C συνεχῶς post τὸ χινούμενον aF
15 μεταβάλλον ex Arist. a: μεταβεβληχὸς prono errore ACFM 16 ὥστε om. F
μεταβάλοι F 19 αὐτῶι AC: αὐτῶν aFM 20 μεταβάλλει Α' ᾿ 28 post
ἔσται add. xal aF 24 δυνατὸν post μεταβέβληχεν CM 20 τούτῳ] τῷ CM

26 ἔλεγεν] c. 5. p. 23559 ὅτι om. CM ἀπολιπεῖν utrobique F 26. 21 dxo-
λουϑεῖν C 37 ἣν] εἴη F 28 xal (post εἴη) om. M ut Arist. (praeter FHIK
codd.) 29 γὰρ τὸ transposita C! 80 ἐν ταυτῶι ACM (cf. proxima): ἐνταῦϑα
aF: ἐν τούτῳ Arist. cf. c. ὅ. p. 235522, cuius loci ipse meminit

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 6 [Arist. p. 237217. 28] 995

εἰ οὖν μὴ ἐν τῷ αὐτῷ νῦν ἀπὸ τοῦ A εἰς τὸ B μϑταβέβληχεν, ἀλλ ἐν 232r
ἑτέρῳ xal ἑτέρῳ, πάντων δὲ δυεῖν νῦν μεταξὺ χρόνος ἐστίν, εἴπερ μὴ ἔστιν δὶ
ἐχόμενα τὰ νῦν, δῆλον ὅτι ἐν χρόνῳ τὴν μεταβολὴν ὑπέμεινε" τοῦτο γὰρ
σημαίνει νῦν τὸ ἐν χρόνῳ μεταβεβληχέναι, ἀλλ᾽ οὐχὶ ἐχεῖνο ὃ πέρας ἐστὶ τοῦ
μεταβάλλειν. εἰ οὖν ἐν χρόνῳ μεταβέβληχε, πᾶς δὲ χρόνος διαιρετός, δῆλον
ὅτι καὶ ἐν τῷ ἡμίσει τοῦ χρόνου τὸ ἥμισυ μεταβέβληχε, καὶ πρότερόν γε
τὸ ἥμισυ πρὶν τὸ ὅλον, χαὶ ἐν τῷ ἡμίσει τοῦ ἡμίσεος χρόνου τὸ ἥμισυ
πάλιν τοῦ ἡυίσεος | μεγέϑους μετέβαλλε, xal ἀεὶ οὕτως διὰ τὴν ἐπ᾽ 232v
ἄπειρον τοῦ χρόνου διαίρεσιν. τὸ δὲ χατὰ μόρια μεταβεβληχὸς οὐχ οἷόν
10 τε ἀϑρόως ὅλον μεταβεβληχέναι, ἀλλὰ διὰ τοῦ μεταβάλλειν εἰς τὸ μεταβε-
βληχέναι πρόεισι. μόνως γὰρ dv ἦν τὸ μεταβεβληχὸς οὐ διὰ τοῦ μετα-
βάλλειν μεταβεβληχός, εἰ ἀχρόνως ἐγίνετο ἢ μεταβολὴ χαὶ ἦν τὸ μέγεϑος
ἐξ ἀτόμων συγχείμενον. πάσης δὲ μεταβολῆς ἐν χρόνῳ γινομένης ἀνάγχη 5
πᾶν τὸ μεταβεβληχὸς ἔχ τινος εἴς τι διὰ τοῦ μεταβάλλειν πρότερον μετα-
15 βεβληχέναι.

e

p.237428 "Ec: δὲ ἐπὶ τοῦ μεγέϑους φανερώτερον ἕως τοῦ χαϑά-
περ ἐπὶ τῶν αὐξανομένων xal χαϑαιρουμένων γραμμῶν.

᾿Απὸ τοῦ χρόνου ἐν ᾧ ἣ μεταβολὴ δείξας, ὅτι πρὸ τοῦ μεταβεβλη-
κέναι ἐστὶ τὸ ὠεταβάλλειν, τὸ αὐτὸ ἐναργέστερον εἶναί φησιν ἀπὸ τοῦ με-
30 γέϑους xaÜ' ὃ ἢ μεταβολή, ἐπὶ τῶν χατὰ μέγεϑος δηλονότι μεταβαλλόντων"
ταῦτα δέ ἐστι τά τε χατὰ τόπον μεταβάλλοντα xal τὰ χατὰ αὔξησιν xal
φϑίσιν. τὰ γὰρ κατὰ ποιὸν μεταβάλλοντα οὐχ ὑποπίπτει ταύτῃ τῇ ἀπὸ 20
τοῦ μεγέθους ἀποδείξει, ὥσπερ οὐδὲ τὰ γινόμενα xal φϑειρόμενα. οὐδὲ
(&p χατὰ ποσὸν ἢ τούτων μεταβολή, ὥστε οὐδὲ χατὰ συνεχὲς καὶ ἀεὶ διαι-
25 ρετόν, ἐξ ὦν ἢ ἀπόδειξις γέγονεν. ὅτι δὲ φανερώτερον ἐπὶ τοῦ μεγέϑους
ἢ ἐπὶ τοῦ χρόνου τὸ προχείμενόν ἐστι, δῆλον, εἴπερ ἐν μὲν τῇ ἀπὸ τοῦ
χρόνου ἀποδείξει xal τῷ μεγέϑει προσεχρήσατο, ὅτε ἔλεγεν “ἐν τῷ ἡμίσει
ἄλλο ἔσται μεταβεβληχὸς xai πάλιν ἐν τῷ ἐχείνου ἡμίσει ἄλλο" ἐν δὲ
τῇ ἀπὸ τοῦ μεγέθους οὐ δεῖται τοῦ χρόνου. δείχνυσι δὲ αὐτὸ λαβὼν δύο 25
80 μεγέϑη T, τοῦ τόπου ἐπὶ τῆς χατὰ τόπον μεταβολῆς ἢ καϑ᾽ ὃ $ αὔξησις
x«l φϑίσις, xai τὸ μὲν ἐξ οὗ μεταβάλλει, τὸ δὲ εἰς ὃ μεταβάλλει πρώτως,
τὸ μὲν D τὸ ὃὲ Δ ϑέμενος. ἐφ᾽ dv ἀνάγχη ἣ ἀδιαίρετον εἶναι ὅλον τὸ

2 ἐν post xal iterant ΟΜ δυοῖν aFM ἐχόμενά ἐστι aF 4 ἐν τῷ χρόνῳ 8
7. 8 ἡμίσεως utrobique C 8 μετέβαλε F 9 xatà τὰ CM 10 ὅλως C:
ὅπως M 11 μόνως] ὄνος lac. τν litt. ante relicta M 12 εἰ in ras. A
ἀχρόνος (sic) ἐγένετο a 16. 17 κχαϑάπερ --- αὐξανομένων om. F 18. 19 βεβλη-
κέναι Α 21 τε om. CM τὰ (ante xatd) om. M 22 φϑίσειν F

xatà τὸ ποιὸν CM 24 οὐδὲ] οὐ aF post xatà (alt) supra add. τὸ A
24. 25 διαιρετὸν ACFM : διαιρετά εἰσιν a 20 ἡ om. F 26 τὸ προχείμενον post
μεγέϑους ΔΕ τοῦ (post ἀπὸ) om. 88 21 ἀποδείξει, ἀπὸ in ras. A

ἔλεγεν] p. 237326 90 post τόπου add. ὡς aF ἡ (post δ) om. A 81 καὶ (ante
τὸ) om. A 32 ἣ om. C!M

185

996 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 6 [Arist. p. 237428. *9]

ΓΔ ἣ διαιρετόν. ἀλλὰ ἀδιαίρετον ἀδύνατον: ἀμερὲς γὰρ ἀμεροῦς ἔσται 932»
ἐχόμενον τό τε ἐξ οὗ xal τὸ εἰς ὅ. εἰ δὲ διαιρετόν, μέγεθός ἐστι μεταξύ,
οὗ τὸ μὲν ἐξ οὗ ἀρχή ἐστι, τὸ δὲ εἰς ὃ τελευτή. τὸ δὲ μέγεϑος διαιρετὸν 80
εἰς ἀεὶ διαιρετά. | dote εἰς τὰ μέρη μεταβάλλει πρότερον xal εἰς τὰ
τῶν μερῶν μέρη. ταῦτα δὲ εἰπὼν χοινὸν ἐπάγει συμπέρασμα, ὅτι dvdq-
xn τὸ μεταβεβληχὸς μεταβάλλειν πρότερον. xal ἐπειδὴ ἣ προσ-
εχὴς ἀπόδειξις ἢ ἀπὸ τοῦ μεγέϑους ἤτοι τοῦ συνεχοῦς οὐχ ἐπέβαλλεν
τοῖς χατὰ ποιότητα, ἅπερ εἶπεν ἐναντία, οὐδὲ τοῖς χατὰ γένεσιν χαὶ φϑο-
ρὰν μεταβάλλουσιν, ἅπερ ἐν ἀντιφάσει χαλεῖ, χαὶ ἐν τούτοις φησὶ τὴν
10 αὐτὴν εἶναι ἀπόδειξιν ἀπὸ τοῦ χρόνου λαμβανομένην, ἐν ᾧ μεταβέβληχε. 86
τοιαύτη δὲ ἦν ἢ πρὸ ταύτης ἀπόδειξις τῷ συνεχεῖ xal ἀεὶ διαιρετῷ τοῦ
χρόνου ἐπὶ πάσης μεταβολῆς συγχρησαμένη. εἰχότως οὖν ἄμφω ὁμοῦ
λοιπὸν χαϑόλου συνεπεράνατο, ὅτι χαὶ τὸ μεταβεβληχὸς ἀνάγχη μετα-
βάλλειν πρότερον xal τὸ μεταβάλλον μεταβεβληχέναι, xal ἑχάτερον
15 ἀεὶ πρὸ τοῦ ἑτέρου. οὐ γὰρ ἔστι τὸ πρῶτον xal τὴν ἀρχὴν τῆς μεταβο-
λῇς λαβεῖν διὰ τὸ τὰ συνεχῇ ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρετὰ εἶναι xal μὴ συγχεῖσθαι
αὐτὰ ἐξ ἀμερῶν’ ἄπειρος γὰρ ἢ διαίρεσις ἐπὶ τῶν συνεχῶν xal χαϑάπερ, 40
φησί, δῆλον ἐστὶ τοῦτο ἐπὶ τῶν αὐξομένων xal χαϑαιρουμένων γραυ-
μῶν. ἄν γὰρ λαβωμέν τινα γραμμὴν χαὶ διέλωμεν αὐτὴν δίχα, χαὶ τὸ
20 μὲν ἥμισυ ἀδιαίρετον φυλάξωμεν, τὸ δὲ ἥμισυ αὐτῆς διελόντες πάλιν διχῇ,
τὸ ἕτερον αὐτοῦ προσθῶμεν τῷ ἀδιαιρέτῳ ἐξ ἀρχῆς ἡμίσει, xal ἀεὶ τὸ ἐξ
ἀρχῆς αὐξήσωμεν τῇ τῶν ἡμίσεων τοῦ διαιρουμένου προσϑήχῃ, ἐπ᾽ ἄπειρον
χαϑαίρεσις καὶ αὐξησις φανήσεται.

Q'

p.237*9 Φανερὸν οὖν, ὅτι xal τὸ γεγονὸς ἀνάγχη γίνεσθαι πρό- ὦ
25 tE£pov ἕως τοῦ ὥστε, ἐν ᾧ dy T, οὐχ dv εἴη ὡς πρώτῳ.

[Πρότερον εἰπών, ὅτι ἢ αὐτὴ ἀπόδειξις ἢ πρὸ τοῦ μεταβεβληχέναι τὸ
μεταβάλλειν δειχνῦσα xal τοῖς μὴ συνεχέσι πρησήχει, τοῖς τε ἐναντίοις xai
τοῖς χατὰ ἀντίφασιν, ὅταν ἀπὸ τοῦ χρόνου ληφϑῇ ἢ | ἀπόδειξις, νῦν 238:
ὀείχνυσιν ὅτι xal ἐπὶ τῶν χατὰ ἀντίφρασιν μεταβαλλόντων, τουτέστι τῶν ix

80 τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ ὃν T, ἐχ τοῦ ὄντος εἰς τὸ ul) Ow, τουτέστι τῶν γινο-
μένων xal φϑειρομένων ὅσα διαιρετὰ xal συνεχῆ ἐστιν, οὐ μόνην ἢ ἐχ τοῦ
χρόνου ἀπόδειξις ἁρμόσει, ἀλλὰ xal f, ἀπὸ τοῦ μεγέϑους. ὥστε τὸ γε-

)

1 ἔσται om., qui post γὰρ interp. ἂν ἦν 8 9 οὗ (prius)] οὖν F 6 post πρότερον
iterata ex 4. ὃ xal εἰς τὰ τῶν μερῶν μέρη del. F 4 ἐπέβαλλεν ΑἹ: ἐπέβαλλε A?CME?:
ἐπιβάλλει ΔΕ} 9.10 εἶναι τὴν αὐτὴν aF 11 καὶ ἀδιαιρέτω καὶ 12 ypnsapévr F
14 τὸ om. A: superscr. F post μεταβεβληκέναι add. πρότερον CM I8. αὐξουμέ-
νων À: αὐξανομένων in lemmate ut Arist. 20 ἥμισυν M et sic deinceps αὐτῆς
a: αὐτὴν EF: αὐτοῦ ACM διχῆ πάλιν aF 22 αὐξήσομεν aF 25 ὥστε
ἐν ᾧ ἂν ἢ om. F πρῶτον F 26 ἀπόδοσις CM 27 μεταβάλλον C

τε om. Καὶ 28 ἀπόδοσις CM 90 τοῦ prius om. CM 5] καὶ F ἐκ — μὴ
6v] €x τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ ὄν Ο' ΕἸ 32 ἀπόδοσις ἁρμόττει CM

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 6 [Arist. p. 28759] 097

γονὸς μέγεθος ἀνάγχη γίνεσθαι πρότερον xal τὸ γινόμενον γ8γο- 233r
víévat. xal οὐχ ἐπὶ τῶν γινομένων μόνον ἀληϑὴς 6 λόγος, ἀλλ᾽ ἐπὶ mdv- 5
των τῶν ὁπωσοῦν μεταβαλλόντων. οὐ μέντοι ἀεὶ ὃ γίνεται τοῦτο χαὶ γέ-
γὸνε πρότερον, ἀλλά τι τῶν ἐχείνου μερῶν. γινομένης γὰρ ἔτι τῆς οἰχίας,
ὁ. γέγονέ τι αὐτῆς ἤδη ὁ ϑεμέλιος, ὅταν oi τοῖχοι xal 6 χέραμος γίνηται.
xai ἐπ᾿ αὐτοῦ δὲ ἴσως τοῦ ϑεμελίου ἀληϑὲς εἰπεῖν, ὅτι γινομένου ἀεί τι
προηγέγονε διὰ τὸν ἐπ᾽ ἄπειρον μερισμόν. διὰ τί δὲ εἰπὼν ἀλλὰ ἄλλο
προσέϑηχε τὸ ἐνίοτε: ἀεὶ γὰρ ἐπὶ τοῦ ἔτι γινομένου μέρος τι αὐτοῦ προγό-
qov&v. ἢ τὸ ἐνίοτε πρόσχειται οὐχὶ ἐφ᾽ ὧν τὸ γεγονέναι προηγεῖται τοῦ 10
10 γίνεσϑαι, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ diy τὸ γίνεσϑαι τοῦ γεγονέναι" xal γὰρ ἐνίοτε μὲν αὐτὸ
τοῦτο ἐλέγετο γίνεσϑαι, ὃ νῦν γεγονέναι λέγεται, οἷον ἣ οἰχία ἢ ὁ ϑεμέλιος,
ἐνίοτε 0b τὸ γινόμενον πρότερον οὐ τοῦτο ἦν ὃ νῦν γέγονεν, ἀλλὰ ἄλλο τι
χαὶ μέρος αὐτοῦ: εἰ γὰρ fj οἰχία γέγονεν, ἐγίνετο πρότερον’ ἀλλ᾽ ἐγίνετο
μὲν xal ὅτε ἐτελειοῦτο f σύμπασα οἰχία, οὐ μὴν ἀλλὰ xal ὅτε ὁ ϑεμέλιος
15 αὐτῆς ἐγίνετο, τῆς οἰχίας τι ἦν τὸ γινόμενον. ὁμοίως δὲ ἔχει, φησί,
xai ἐπὶ τοῦ ἐφϑαρμένου ὥσπερ ἐπὶ τοῦ γινομένου. χαὶ γὰρ τοῦ φϑεί-
ρεσϑαι τὸ ἐφϑάρϑαι προηγεῖται, xal τοῦ ἐφϑάρϑαι τὸ φϑείρεσϑαι. χαὶ ἐπὶ 15
τούτων οὐχ ἀναάγχη τὸ ἐφθαρμένον τοῦτο εἶναι, ὃ ἐφϑείρετο πρότερον, οὐ-
ὃΣ τὸ φϑειρόμενον, ὃ ἔφϑαρτο. ἀλλὰ δύναται καὶ μόριον τοῦ ὅλου τὸ ἣγού-
20 μενον εἶναι’ ὡς γὰρ ἐπὶ γενέσεως οὕτως ἀνάγχη xal ἐπὶ φϑορᾶς ἔχειν.
χαὶ τὴν αἰτίαν τοῦ προηγεῖσϑαι ἀλλήλων ταῦτα ἐπί τε τῆς γενέσεως
χαὶ τῆς φϑορᾶς προσέϑηχε τὸ ἐνυπάρχειν τι ἄπειρον τοῖς γινομένοις
xal φϑειρομένοις. σωμάτων γάρ ἐστι χαϑ᾽ αὑτὸ xal χυρίως ἣ γένεσις
xai ἢ φϑορά, τὰ δὲ σώματα ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρετά. χαὶ τούτου δὲ 30
25 αἴτιον τὸ συνεχῇ αὐτὰ εἶναι’ πᾶν γὰρ συνεχὲς ἐπ᾽ ἀπειρόν ἐστι διαιρετόν,
ὅτι οὐ σύγχειται ἐξ ἀμερῶν τὰ συνεχῆ. χαὶ 6 χρόνος δὲ ἐν ᾧ γένεσίς
ἔστι xal φϑορὰ συνεχὴς ὧν ἐπ᾽ ἀπειρόν ἐστι xai αὐτὸς διαιρετός. ὥστε
xal διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ χρόνου xal διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ μεγέθους ἀπόδειξιν xal
ἐπὶ γενέσεως xal ἐπὶ φϑορᾶς ἀεὶ προηγήσεται τοῦ ἑτέρου τὸ ἕτερον.
30 Tó ὃὲ à» ἀρχῇ τῆς λέξεως τὸ ὅσα διαιρετὰ xal aovey t) npooxei-
σϑαί φησιν ὃ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι ἔστι τινά, ἐφ᾽ ὧν τὸ γενέσϑαι χατηγοροῦμεν, v5
οὐ διὰ γενέσεως τὸ εἶναι ἔχοντα τὰς γοῦν ἁφὰς γεγονέναι λέγομεν, οὐ

2 οὐχ om. F γινομένων aCM: χινουμένων AF μόνων C: om. M à ὁποσ-
oov C μεταβαλόντων a 4 ἔτι post οἰκίας CM 6 γινόμενον F (1 post ἄλλο add.
τι aF ἡ ἢ) ἢ ὃ Εἰ: ἢἣ ὅτι ἃ οὐχὶ ἡ, A: οὐχὶ τὸ F 10 μὲν om. aF

11 ἔλεγε τὸ γίνεσϑαι F 12 ἀλλὰ ἄλλο τι) ἀλλ᾽ ἔτι Εὶ 13 ἡ om. CM οἰχία
γέγονεν, αὙ iu ras. A 16 διεφϑαρμένου CM xal ἐπὶ τοῦ φϑειρομένου xai ἐφϑαρ-
μένου Arist, sic scripsit fortasse etiam Simplicius 16. 17 post φϑείρεσϑαι add. ἐπὶ ex
ἐπεὶ correctum C 1? τοῦ supra add. A 19 ἔφϑαρται δὲ δυνατὸν F 21 τε
om. F t. om. utrobique aF 28 «al χυρίως om. Εἰ; χυρίως xat post ἐστι CM
25 διαιρετόν ἐστιν aF 21 ἐστι ΠῚ (post ἄπειρόν) C: om. F διαιρετὸς xal αὐτός aF
29 ἐπὶ alterum A: om. aCFM 30 ὅσα] τὰ F 3l τὸ] οὐ τὸ EF 32 o)
om. F ἔχειν M γοῦν ACM: γὰρ aF 32. p. 998,1 οὐ μὴν AM:
οὐχὶ aCF

998 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 6. 7 [Arist. p. 23759. 23]

μὴν γίνεσθαι. xal δῆλον ὅτι ἐπὶ τῶν τοιούτων οὐ προηγεῖται τοῦ γεγο- 233:
νέναι τὸ γίνεσθαι οὐδὲ τοῦ γίνεσθαι τὸ γεγονέναι, εἴπερ μηδὲ ἔστιν ὅλως
ἐν αὐτοῖς τὸ γίνεσθαι. ὅλως δὲ τὸ προηγεῖσϑαι ἀεὶ τοῦ μὲν μεταβεβλη-
χέναι τὸ μεταβάλλειν, τοῦ δὲ μεταβάλλειν τὸ μεταβεβληκέναι, ἐπὶ μὲν τῆς

6 κατὰ τόπον μεταβολῆς γνωριμώτερόν ἐστι διὰ τὸ συνεχὲς εἶναι τὸ τοῦ τό- .
που διάστημα xal ὁμοίως διαιρεῖσθαι τῷ χρόνῳ, ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων μετα- 80
βολῶν διορίζεσθαι ἀσφαλές, ὡς εἰ μὲν ἅπασα μεταβολὴ ἐν χρόνῳ, ἀληϑὲς
vt τοῦ μεταβεβληχέναι προηγεῖται χατὰ χρόνον τὸ μεταβάλλειν, καὶ τοῦ
μεταβάλλειν τὸ μεταβεβληχέναι. εἰ δὲ xal ἀϑρόως γίνονταί τινες μεταβολαί,

10 οὐχέτι ἴσως τούτῳ συγχωρητέον. ἀϑρόως δέ, οὐχ ὡς χαϑόλου τὰ μόρια
μόνον͵, ὡς ἐπὶ τῆς πήξεως, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς ἐν χρόνῳ. ἐπὶ γὰρ τούτων
οὐ προηγεῖται ἀλλήλων τό τε μεταβάλλειν xal τὸ μεταβεβληχέναι, ὅτι οὐδὲ
ἔστιν ὅλως ἐπ᾿ αὐτῶν τὸ μεταβάλλειν. δοχεῖ δὲ ὁ Θεόφραστος ἀπορεῖν, 80
el πᾶσα μεταβολὴ ἐν χρόνῳ, ὑφορώμενος ἴσως τὰς ἀπὸ σχότους εἰς φῶς

05 μεταβολάς, ὅταν εἰσχομισθϑέντος εἰς τὸ δωμάτιον λύχνου πᾶς ἀϑρόως ὃ
οἶχος ἀναπλησϑῇ τοῦ φωτὸς ἄνευ χρόνου. ἣ δὲ ἁφή, εἰ μὴ διὰ γενέσεως
τὸ slvat ἔχει, οὐδὲ γεγονέναι λέγεται, ἀλλ᾽ εἶναι ἄνευ γενέσεως. διὸ ἐν τῷ
πρώτῳ τῆς [Περὶ οὐρανοῦ ἕν τῶν τοῦ ἀγενήτου σηυαινομένων τὸ χατὰ τὴν
ἁφὴν ᾿Δριστοτέλης εἶναί φησιν.

30 p. 337*33 Ἐπεὶ δὲ πὰν τὸ χινούμενον ἐν χρόνῳ χινεῖται ξως τοῦ 49
ἐν πεπερασμένῳ ἄν χρόνῳ τὸ ΑΒ χινοῖτο. |

llpóxsteat μὲν αὐτῷ δεῖξαι, ὅτι οὔτε ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ δυνατόν ἐστιν 583:
ἅἄπει-

πεπερασμένην χινεῖσϑαι τραμμὴν T, χίνησιν οὔτε ἐν πεπερασιένῳ
pov. xai πρῶτον τὸ πρῶτον ῥηϑέν. πῶς δὲ λαμβανομένης τῆς πεπερα-
30 συένης ipauuT: ἢ χινήσεως ἄληϑές ἐστι τὸ ἀδύνατον εἶνα! πεπεοασυένην
ἂν τῷ ἀπείρῳ χρόνῳ χινεῖσϑαι, προδιορίζεται" ὥστε τὰρ τὴν ὅλην πεξε-
oa3uivrv οὖσαν dra: λέγειν iv παντὸὲ τῷ ἀπείρῳ διελθεῖν. χαὶ uL τὴν ὃ
αὐτὴν πολλάκις. ὥσπερ δοῶμεν ἐπὶ τοῦ χυχλοφορητιχοῦ σώματος γινόμενον,
ἣ τῆς αὐτὴς τί παλιν χαὶ παλιν" οὕτω γὰρ ἐνδέχεται. $us δὲ dral τὴν

|. 2 τοῦ γεγοόνξνα: τὸ γίνεσθαι υὐδὲ τοῦ γίνεσθαι: τὸ γεγύνενχ: sOripsi: 192 γεγ. τὸ lO. $206
τὸ j£ τὸ γεν. τς A: τὸ γεγ. τοῦ γῖν. οὐδὲ τὸῦὸὟ 10. τὸ TS; UM: τὸ γέεγ. τὴῶῦ 10.2 οὐδὲ τὸ
yt. x92 vs. AF 2 iz om. QE 8 διαιοεῖσϑα: suscee ἈΚ M
Aw χατὰ χοῦνον προγγεῖτχ! 72) πεταθεληχεναι ac T) wuirtaimr|lao om. FK 9 ha:
M χ᾽ εὐ Thóeaist. p. SU. "ui T0279 COM ἃ ToYAig«ürcs05 E s m. 8
xajeàia M. li οὐχ o: CM ἀλλ ὡς γ0χ d» γυύνῳ T^eunst p. NSUO) Sp. Dui cum
contuuet ig 32 02 αξταβεβάνχεναι πρότερον cu sacisaAlic (lx iT τ penxnaís conieio
ἐπὶ! τὰ 722792 t3 χλλνυλὼν 22 τρῖ ηγεῖναι τὸ aic. lus ΚΝ 31.08 le A

τὰ (eezoirqcwS 7. LIV ναοῦ, «ἡ Uus o. NN QC orbes M
REO τ osPausA 00 13 mi cWeaE —— dus sav) VL iNOS
χον δ. o) CM SU oxegm: oou Ν᾽ Yi a9 Oo uu. καὶ 25 17 χὰ ΕΚ

iq Δι: iras COEM 36 xgved)tp cac VM "ap τ. M o6 au νυ ἢ lacet
audacius est adipsis Zeuus sabueudu:g TW avAVeM Su Noa Ν xx rsug^ M Ju o3
un. E

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 1 (Arist. p. 237*23] 999

αὐτὴν ἐν τῷ ἀπείρῳ χινηϑῆναι χρόνῳ ἀδύνατον. καὶ φϑάνει μὲν ἤδη 288"
δεδειχώς, ὅτι οὔτε ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ πεπερασμένα τῷ πλήϑει διέξεισιν
οὔτε ἐν πεπερασμένῳ ἄπειρα, ὅτε πρὸς τὸν Ζήνωνος ἐνέστη λόγον. τὸ
αὐτὸ δὲ νῦν τοῦτο δείχνυσι πρῶτον μὲν ἐπὶ μεγέθους, εἶτα καὶ ἐπ᾿ αὐτῆς
5 τῆς χινήσεως, χαϑολιχωτέρᾳ τῇ ἀποδείξει χρώμενος. προλαμβάνει δὲ 10
τῶν ἤδη ὁμολογηθέντων τινά, ὅτι τε πᾶν τὸ χινούμενον ἐν γρόνῳ χινεῖται
χαὶ ὅτι τὸ αὐτὸ ἐν πλείονι χρόνῳ μεῖζον χινεῖται μέγεϑος χαὶ δηλονότι
xai πλείονα χίνησιν. τοῦ δὴ χινουμένου 7, ἰσοταχῶς ἣ ἀνισοταχῶς χινου-
αένου, ἐπὶ πρώτου τοῦ ἰσοταχῶς χινουμένου δείχνυσι τὸ προχείμενον, ἐφ᾽
10 οὗ xal προχειροτέρα ἐστὶν ἢ ἀπόδειξις. ληφϑέντος γὰρ μορίου τινὸς
τῆς ὅλης γραμμῆς Y| τῆς ὅλης χινήσεως, ὃ καταμετρήσει τὴν ὅλην
πεπερασμένην οὖσαν, ἔσται τι χαὶ τοῦ χρόνου πεπερασμένον, ἐν ᾧ τὸ ληφϑὲν
μόριον ἐκινεῖτο τῆς γραμμῆς ἢ τῆς χινήσεως: εἰ γὰρ τὴν ὅλην ἐν τῷ
ἀπείρῳ χρόνῳ ἐχινεῖτο, δῆλον ὅτι τὸ μέρος ἐν πεπερασμένῳ διὰ τὸ προ-
15 ληφϑὲν ἀξίωμα τὸ λέγον, ὅτι τὸ αὐτὸ ἐν πλείονι χρόνῳ μεῖζον χινεῖται.
ἐν ἴσοις οὖν τῷ ἀριϑμῷ χρόνοις πεπερασμένοις, ὅσα τὰ μόριά ἐστι
τῆς γραμμῆς χαὶ τῆς χινήσεως, τὴν ὅλην χεχίνηται τὸ χινούμενον. εἰ
οὖν τὰ μέρη τῆς γραμμῆς καὶ τῆς χινήσεως πεπέρανται χαὶ τῷ μεγέϑει
χαὶ τῷ ἀριϑμῷ (τοῦτο γὰρ αὐτῷ σημαίνει τὸ τῷ πόσον ἕχαστον χαὶ
80 τῷ ποσᾶχις), καὶ τὰ τοῦ χρόνου μόρια ὁμοίως ἄν εἴη καὶ τῷ μεγέϑει 20
xai τῷ ἀριϑμῷ πεπερασμένα" οὗ δὲ τὰ μόρια xal τῷ μεγέϑει xal τῷ ἀριῦ-
μῷ πεπέρανται, τοῦτο καὶ αὐτὸ ὅλον ἄν εἴη πεπερασμένον" οὐχ ἄρα ἄπει-
ρμός ἐστιν ὃ χρόνος, ἀλλὰ πεπερασμένος, ἐν ᾧ τὴν πεπερασμένην γραμμὴν
χαὶ χίνησιν δίεισι τὸ χινούμενον.

Κἂν μὴ ἰσοταχῶς δέ, φησί, χινῆται τὸ χινούμενον, οὐδὲν διαφέρει
πρὸς τὸ δεῖξαι, ὅτι τὸ πεπερασμένον μέγεθος καὶ τὴν πεπερασμένην χίνη-
σιν οὐχ ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ δίεισι τὸ xwoüpevov, ἀλλ᾽ ἐν πεπερασμένῳ ἑνὸς
μόνου φυλαττομένου τοῦ ἐν πλείονι χρόνῳ ἄλλο προσλαμβάνειν διάστημα 25
τὸ χινούμενον, dy τε ἰσοταχῶς χινῆται, ἄν te παρὰ μέρος ἀνιῇ xal ἐπι-
80 τείνῃ, dv τε ἐπὶ τοῦ &tépou τούτων μένῃ del ἣ τῆς ἀνέσεως ὡς del ἀνι-

évat μόνον T, τῆς ἐπιτάσεως ὡς ἀεὶ ἐπιτείνειν. προστεϑέντος γάρ τινος

με

ὃ

κῷ
Q

] χινηϑῆναι post αὐτὴν aF 2 οὔτε ἃ: οὐδὲ ACFM διέξεισιν] διελθεῖν δυνατὸν 8
post διέξεισιν iterat mox deleta οὔτε ἐν πεπερασμένα τ. π. διέξησιν C ὅτε] 2 2. 233321

4 τοῦτο vov transponita — pàvom. F ἐπὶ τοῦ μεγέϑους ΔΕ 9 δείξει F 6 ὁμολογη-
ϑέτων M τε Om. a: δὲ F 12 ἔστι F 13 ἐχινεῖτο AF: éxtvolto a: ἐκεῖνο CM
τῆς (ante γραμμῆς) om. F 14 ἐν τῷ πεπερασμένῳ aF 14. 16 προσληφϑὲν F
16 χρόνοις) Simpl. Aristotelei cod. E lectioni favet, ceteri ἐν ἴσοις τοῖς χρόνοις 19 τὸ
τῶι Α: τὸ τῷ (ex τὸ corr.) C: τὸ τὸ M: τὸ aF 19. 20 xat τῶι AC corr.: xal τὸ
aC'FM 2] πεπερασμένα, m litt. erasis C xai τῷ μεγέϑει om. F 22 τοῦτο
om. a: post xal ponit F dv εἴη ὅλον aF 24 χαὶ χίνησιν post χινούμενον
transponit F: utrobique exhibet a 25 δέ, φησί om. F 29 τὸ χινούμενον om. F
post μέρος iterat ἄλλο προσλαμβάνη (sic)— μέρος servatis verbis τὸ χινούμενον F ἀνίη
libri 30 dei (ante ἀνιέναι) CFM: om aA 31 ὡς om. M προστιϑεμένου
a: προσέϑετο F

1000 SIMPLICI! IN PHYSICORUM VI 7 (Arist. p. 237523]

χρόνου, ἐν ᾧ χεχίνηταί τι τοῦ ὁπωσοῦν χινουμένου, πάντως xal διάστημά 5388"
τι προστεθήσεται 7| μεγέϑους ἢ χινήσεως τῷ διαστήματι, ὃ φϑαάνει χεχινῆ-
σθαι ἐν τῷ πρὶν ληφϑέντι χρόνῳ. χαὶ διαιρεῖται πάλιν xal ὃ χρόνος, xdv
εἰς ἄνισα τῇ γραμμῇ καὶ τῇ χινήσει, ἀλλ᾽ εἰς πεπερασμένα γε τῷ ἀριϑμῷ 30
8 χαὶ τῷ μεγέϑει. δείχνυσι δὲ αὐτὸ προλαβὼν τὸ ἤδη δεδειγμένον, ὅτι πᾶν
τὸ χινούμενον πρότερον ἄλλο μόριον τούτου χεχίνηται ἐν μορίῳ τοῦ παντὸς
χρύνου" τῶν γὰρ τοῦ μεγέϑους xal τῆς χινήσεως μορίων, ἃ χινεῖται, ἄλλο
ἄλλου πρότερον χεχίνηται χατὰ τὰ μόρια τοῦ χρόνου τὰ πρῶτα χαὶ τὰ ὕστερα
τὴν τάξιν τῆς χινήσεως ποιούμενον τὸ χινούμενον" οὐ γὰρ ἅμα πᾶν τὸ διᾶ-
Ι0 στημα χεχίνηται. αλλὰ μὴν οὕτω γινομένης τῆς χινήσεως, ἄν τῷ tocó:
χρύνῳ τοσήνοε τινὰ ἢ κεχινημένον εἴτε ἰσοταχῶς εἴτε ἀνισοταχῶς χινού- 35
μενον, προστεϑέντος τινὸς χρόνου ἐν τῷ πλείονι πλείονα χινηϑήσεται᾽ οὐ
γὰρ δὴ τὴν αὐτὴν χαὶ ἐν τῷ πλείονι χαὶ ἐν τῷ ἐλάττονι, εἴπερ ἀληϑὲς
ἐχεῖνο τὸ ἀξίωμα τὸ λέγον ἐν τῷ πλείονι γρόνῳ μεῖζον κινεῖσθαι διάστημα
18 τὸ χινούμενον xal μὴ τὸ αὐτὸ ἔν τε t πλείονι xal τῷ ἐλάττονι, πρὸς
τὴν τοῦ χρόνου προσϑήχην xxl τῆς χινήσεως xal τοῦ μεγέθους προστι-
ϑεμένων. διὸ παρέλαβεν τὸ τὰ πρῶτα υόρια τοῦ μεγέϑους 7, τῆς χινή-
σξως χατὰ τὰ ποῶτα μόρια τοῦ χρόνου χινεῖσϑαι τὸ χινούμενον. ἐὰν οὖν
μόρια ἔχῃ τό vs διάστημα καὶ ἢ χίνησις οἷον τὸ ΑΒ, ὧν τὰ μὲν πρῶτα, 40
30 τὰ ὃὲ ὕστερα κεχίνηται τὸ χινούμενον, ἐὰν ἀφέλωμέν τι μύριον τὸ AL,
ὃ τὴν ὅλην τὴν ΑΒ πεπερασμένην χαταμετρήσει, xai ἀπὸ τοῦ [Δ ἀπεί-
poo χρύνου ἀφέλωμεν, ἐν ᾧ τὸ μόριον ἐχεῖνο ἀνισοταχῶς ἐχινήϑη τὸ χι-
νούμενον, ἔσται δηλονότι πεπερασμένον xal μόριον τοῦ παντός. xy πάλιν
ἄλλο τοῦ διαστήματος χαὶ τῆς χινήσεως ἀφέλωμεν χαὶ λάβωμεν τὸν τού-
35 tou χρόνον πεπερασμένον, xdy μὴ ἴσος ἡ τῷ πρώτῳ ἀφαιρεϑέντι χρόνῳ,
πεπερασμένος ὅμως ἐστί, Otótt τὸ ὅλον διάστημα τὸ πεπερασμένον ἐν τῷ 4ὅ
ἀπείρῳ ἐχινεῖτο χρόνῳ τὸ χινούμενον. ἀδύνατον δὲ ἐν τῷ αὐτῷ τό τε
ὅλην xal τὸ μέρος χινεῖσθϑαι, ἐὰν Oy) ἀφαιροῦντες ἀεὶ ἀπὸ τοῦ πεπερασμέ-
vou διαστήματος ἢ τοῦ μεγέϑους T, τῆς χινήσεως ἴσα τῷ πρώτῳ ἀφαιρε-
30 ϑέντι δαπανήσωμεν αὐτό, xai xal) ἔχαστον ἀπὸ τοῦ ἀπείρου χρόνο" τοῦ
ΙΔ πεπερασμένον ἀφέλωμεν, ἐν ᾧ χινεῖται τὸ αἀνισοταχῶς χινούμενον,
τοσαῦτα ἔσται τὰ τοῦ dptÜuo0 μόρια, ὅσα xai τὰ τοῦ μεγέϑους, πεπε-
ρασμένα ὃὲ τὸν ἀριϑῦμὸν τὰ τοῦ μεγέϑους: πᾶν γὰρ πεπερασμένον ὅ0
εἰς ἴσα ἀλλήλοις πεπερασμένα τῷ ἀριϑμῷ ὁιαιρεῖται. χαὶ οἱ χρόνοι

Ι τοῦ] τὸ A'F ὁποσοῦν Μ χινούμενον F 2 ὃ) καὶ F 9 μεγέϑη C

8 ἄλλον Καὶ τὰ πούτερα χαὶ ὕστερα aF Ὁ πᾶν ἅμα ΔῈ 10 γενομένης F

11 τοσόνδε F 13 τῷ (prius) aAF: om. CM xai ἐν τῷ ΔΕ: καὶ ἐν CM: xal
A: fortasse xai τῷ ut. v. 15 εἴπερ — ἐλάττονι (15) oim. F 14 μείζω M

15 τὸ χινούμενον om. ΔΕ τῶ αὐτῶ M 16 χαὶ (post χινήσεως) om. M

20 AE] a8 F 21 τὴν ad ὅλην χαταμετρήσει πεπερασμένην aF ΙΔ] a6 F

29 πεπερασμένον post μόριον CM 24. 25 τὸν τούτου ACM: tov τοῦ F: τὸ
τοῦ ἃ 25 χρόνου a&F Tt À: 7; CM: εἴη ΔῈ J8 ἐὰν ob F 29 ἴσα A: ἴσα
CFM: ἴσω a 80 δαπανήσομεν F xai] xdv F 02. JO πεπερασμένα — τοῦ

peyéüou; om. CM 94 τῷ ἀριϑμῷ πεπερασμένα ΔΕ

ΒΙΜΡΙΙΟΙΠ IN PHYSICORUM VI 1 [Arist. p. 287923. 238418] 1001

dpa xat' ἀριϑμὸν πεπερασμένοι ἔσονται, ἐν οἷς τὸ πᾶν διάστημα διελεύσε- 288»
ται τὸ χινούμενον. ὃ δὲ ἐχ πεπερασμένων τῷ ἀριϑμῷ xal τῷ διαστήματι
συγκείμενος χρόνος πεπερασμένης xal αὐτός ἐστιν. ἐν πεπερασμένῳ ἄρα
χρόνῳ τὴν πεπερασμένην xai γραμμὴν xal κίνησιν χινήσεται τὸ χινούμενον

5 xal οὐχ ἐν ἀπείρῳ. xdv γὰρ μὴ ἴσα ἡ τὰ τοῦ χρόνου διαστήματα διὰ τὸ ἀνι-
σοταχὲς τῆς χινήσεως, ἀλλὰ πεπερασμένα ve ὄντα τῷ ἀριϑμῷ xal ἔχαστον δδ
τῷ μεγέϑει πεπερασμένον τὸ ὅλον πεπερασμένον ποιεῖ, xdv τε ἴσα ἢ X&v
τε ἄνισα. χαὶ εἴη ἄν ὃ συλλογισμὸς ἐν δευτέρῳ σχήματι τοιοῦτος" ὁ
χρόνος ἐν ᾧ τὸ χινούμενον | τὴν πεπερασμένην χινεῖται εἴτε γραμμὴν 234r

10 εἴτε χίνησιν ὑπὸ μορίων ἀπαρτίζεται xal καταμετρεῖται τῷ ἀριϑμῷ xal τῷ
μεγέϑει πεπερασμένων: ὁ ἄπειρος χρόνος ὑπὸ τοιούτων μορίων οὐχ ἀπαρ-
τίζεται: 6 dpa χρόνος, ἐν ᾧ τὴν πεπερασμένην δίεισι τὸ χινούμενον, οὐχ
ἔστιν ἄπειρος. ἐπειδὴ δὲ τοῦ dmetpou χρόνου οὐχ ἣν ληφϑῆναί τι μόριον, ὃ
χαταμετρήσει αὐτόν, χαϑ᾽ ἕχαστον Ob μόριον τοῦ μεγέϑους, ὃ χινεῖται τὸ 6

15 χινούμενον, ἣ τῆς χινήσεως, δύναταί τι ληφϑῆναι τοῦ χρόνου μόριον πε-
περασμένον, xai συναπαρτίζεται τὰ μόρια τοῦ χρόνου τοῖς μορίοις τοῦ
μεγέϑους ἢ τῆς χινήσεως, ἐάν τα ἴσα ᾧ ἀλλήλοις ἐάν τε ἄνισα, ὁ δὲ àx
πεπερασμένων χαὶ τῷ μεγέϑει χαὶ τῷ ἀριϑμῷ χρόνος πεπερασμένος ἐστὶ
χαὶ οὐχ ἄπειρος, διὰ τοῦτο οὕτω μετεχειρίσατο τὴν ἀπόδειξιν.

30 p. 238218 Ὡσαυτως δὲ xal ἐπὶ ἠρεμήσεως.
4

Ei μὲν ἢ ἠρέμησις τὴν ἠρεμίαν αὐτῷ δηλοῖ τὴν ἀντιχειμένην τῇ χι- 10
γήσει, ἐπειδὴ xal τὸ ἠρεμοῦν ἐν χρόνῳ ἠρεμεῖ, λέγοι dv, ὅτι ὥσπερ χί-
νησιν πεπερασμένην ἀδύνατον ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ γίνεσϑαι, οὕτω xal ἠρε-
μίαν. εἰ δὲ ἠρέμησις xai τὸ ἠρευίζεσϑαι τὴν χίνησιν δηλοῖ τὴν ἐπὶ ἠρε-
μίαν, ὅπερ ἐν τοῖς ἑξῆς ἴστασϑαι χαλεῖ ὡς ἐπὶ στάσιν ἰόν, εἰκότως τὰ αὐτὰ
xal ἐπὶ τῆς ἠρεμήσεως ἀξιοῖ, ἅπερ ἐπὶ τῆς χινήσεως. τὴν γὰρ χίνησιν
διχῇ τεμὼν τὸ μὲν πρὸς τὸ ἐξ οὗ χινεῖται τὸ χινούμενον χινεῖσθϑαι καλεῖ,

ὸ

t
ὧι

τὸ 0E πρὸς τὸ εἰς ὃ ἴστασϑαι xol ἠρεμίζεσϑαι. 1ῦ
] πεπερασμένοι xat' ἀριϑμὸν aF 2 6 δὲ — τὸ χινούμενον (4) om. F 4 xai (ante
γραμμὴν) A: om. aCM 9 διαστήματα] μόρια a 6 ve] τε A! 7 T post ἀνισα ἃ:
om. F 8 ὁ (post dv) om. ΟΜ 9 xtvtitat τὴν πεπερασμένην aF ποιεῖται M
10 τῷ ἀριϑμῷ om. A! 11 τοιούτων om. F 12 post πεπερασμένην add. γραμμὴν ἣ
χίνησιν A? 13 δὲ om. ΟΜ 14 8 om. F 20 περὶ CM post ἠρεμήσεως
add. ὥστε --- καὶ ἕν ἃ ex Arist., quae obelo notavit Prantelius, sed cf. p. 1002,1 21 εἰ
μὲν 3] ἡ viv F ἠρέμισις hic et deinceps a post δηλοῖ add. vov a 22 AÉ-
1e € 24 xai expunxit, idem post ἠρεμίζεσθαι addit (3 τὴν prius om. A
24. 25 ἠρεμία aF 259 χαλεῖ] δηλοῖ F τὰ αὐτὰ] τοιαῦτα a 26 xai ἐπὶ τῆς

A : xai ἐπὶ aCFM ἅπερ xal a: ὅπερ xal F

1002 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 7 (Arist. p. 238419. 20]

p. 238419. Ὥστε οὔτε γίνεσϑαι οὔτε φϑείρεσϑαι οἷόν τε ἀεί τι τὸ 294r
αὐτὸ xal ἕν.

llóptoud τι συνήγαγεν ἐκ τῶν εἰρημένων, τὸ μήτε γίνεσϑαι μήτε
φι)είρεσϑαι del τὸ αὐτὸ xal ἕν, τουτέστι τὸ πεπερασμένον ἐν ἀπείρῳ
b χρόνῳ" τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ ἀεί. εἰ γὰρ πᾶσα χίνησις xal πᾶσα μετα-
βολὴ πεπερασμένη ἐν πεπερασμένῳ γίνεται χρόνῳ, τὸ δὲ γίνεσϑαι χαὶ
φϑείρεσϑαι μεταβάλλειν ἐστί, πᾶσα γένεσις xal φϑορὰ πεπερασμένη ἐν
πεπερασμένῳ γίνεται χρόνῳ: f, δὲ τοῦ πεπερασμένου γένεσις καὶ φθορὰ
πεπερασμένη ἐστίν: ὥσπερ γὰρ κινεῖσθαι τὴν πεπερασμένην γραμμὴν ἐν 90
t0 ἀπείρῳ χρόνῳ ἀδύνατον πλὴν εἰ μὴ παλιν καὶ πάλιν, οὕτως xal γίνεσϑαι
ἢ φϑείρεσϑαι τὸ πεπερασμένον ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ ἀδύνατον.

p.3382430 Ὁ δὲ αὐτὸς λόγος xal ὅτι οὐδὲ ἐν πεπερασμένῳ
χρόνῳ ἕως τοῦ & γὰρ αὐτὸς ἔσται λόγος.

Asta; ὅτι μὴ οἷόν τε ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ πεπερασμένον τι μέγεϑος 39
tà διδξιέναι 3, πεπερασμένην εἶναι χίνησιν, νῦν τὸ ἀντίστροφον ἐχείνῳ δείχνυ-
gt. ὅτι αηδὲ τὸ ἄπειρον οἷόν ts διεξελθεῖν μηδὲ ἄπειρον εἶναι χίνησιν
iy πεπερασυένῳ χούνῳ. ἀλλ᾽ οὐδὲ ἡοεμίζεσϑαι ἄπειρον ἠρέμησιν ἐν
πκοπεοασυένῳ χρόνῳ. χαὶ si τὸ ἠρευίζεσθαι τὸ zosusiv σημαίνει τὸ ἀντιχεί-

:
usvov τῷ χινεῖσϑαι, λέγηι dv ὅτι αγδὲ ἄπειρον ἠρειλίαν otov τέ τι ἠρεμεῖν
30 ἐν zszspa3usv χούνῳ. τὸ δὲ οὔτε διαλῶς χινούμενον οὔτε dvo-
ἀᾶλως si niv χατὰ χοινοῦ ἐπῆχται τῷ χινεῖσϑαι xai ἠρειΐζεσθϑαι, 86
sS ἂν τὸ ἠοξαϊζεσϑαι σηιχῖνον τὸ πρὸς ἠρεαΐαν ἴεσϑαι, εἰ Oi ποὺς μόνον

LY 4
ἐπῆχται τὸ χινεῖσϑαι. υᾶλλην dw ὑπὸ τοῦ ἠοευϊεσῦχι τὸ Tosutiv σηιαί-
ve. ἀποόδιξει δὲ cp αὐτὸ χοῆται χιὶ viv τὸ πεκερασαΐνον χαὶ ἐν-
δὰ ταῦϑα διαιτῶν χαὶ συνδιχλιοῶν αὐτῷ τὸ ἀξειοον. πλὴν ὅτι πούτερον uiv

τὸ πξιεδας Itkee (χὐτὸ Vido ἦν τὸ πεξευασινένον ὑπητεῦεν) συνδεεῖλεν τὸν
ἀποιοεν ὑπητεθεντα χοῦνον. νὸν δὲ τὸν χοῦνον ὑτοδειαενος πεξευασαξνον

ν IN * - ' * ^ - b] -— » -— » . .-
XX! ἅπ αὐτὸ ποῖον τὸ ἀτζειων, ὃ χαταιετοξὶ τὸν AA. ἘΞΞΡΟΥ, ἐν ἐχάστῳ 40

-

Does d Duca AQOVSOM. ceci NELLE QUI τὶ δεξῖωσ. τὸ ia peaefpit a

uomo E: ow A worcevavu AM rocvau FO ἔστι oDmoWyvare ἃ uL
venen sss Y $ woo vr QN om ROT wm womegacbr CM
DotatthARNaPer. ἐστον C ΩΣ ἄττα CYTNTOQAS ὥστε WR. LDTT P^ TiTfbhETarIvG Toc31
vACWR 4 DI oti TXHAja «4 λ DYoalTeS MOCURYACMXGS τ €X πε X volé
WO cR UN ΟΝ ca BR dee V C μῶν; AV fxiv M
τά vere UN τ SACR Ne NS ΔΑ ἘΝ eda A HR ONUOM DS Tc Dcarazb-m
3cCnoxxAON o7 0M 4j hROANCWM τὰς XY - sm Y 2 zzzr-
ταν, RTWuOD A Ilo OM CS δ A AM Σὰ Σὲ munuar FE

QS cp AY δέ sr NM TU εν ver ORAS Agen oq Y ucrhearvos !

κυνὸς πο χὰ Xe; Jo dea MN NNNM SS OM Ag NW

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI? (Arist. p. 238220. 32] 1003

τούτων τῶν χρόνων πεπερασμένον tt χινεῖται τὸ χινούμενον (ἴσα μὲν ὅταν 294r
ἰσοταχῶς χινῆται, ἄνισα δὲ ὅταν μὴ ἰσοταχῶς, ἀεὶ δὲ πεπερασμένα" οὐ
γὰρ δὴ ἐν μορίῳ τοῦ ὅλου χρόνου τὴν ἄπειρον χινήσεται: ἐν γὰρ τῷ
ὅλῳ χρόνῳ ὑπέχειτο τὴν ἄπειρον χινεῖσϑαι), συνδαπανηϑήσεται οὖν τῷ
πεπερασμένῳ χρόνῳ xal τὸ ἄπειρον ὑποτεϑὲν μέγεϑος, εἴτε ἴσα εἴτε ἄνισα
εἴη τὰ τμήματα. πεπερασμένης δὲ τῆς διαιρέσεως οὔσης ἐν τῷ χρόνῳ
πεπερασμένῳ ὄντι ὁμοίως συμπερανθϑήσεται xal ἢ ἐν τῷ μεγέϑει διαίρε- 45
σις xal τῷ ποσῷ xai τῷ ποσᾶκχις, τουτέστι xal τῷ μεγέϑει xal τῷ
ἀριϑμῷ. τὸ δὲ ix πεπερασμένων xai τῷ μεγέϑει xal τῷ ἀριϑμῷ οὐχ
10 ἔστιν ἄπειρον, ὥστε οὐ δίεισιν ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τὸ ἄπειρον. προσ-
τίϑησι δὲ ὅτι οὐδὲν πρὸς τὴν δεῖξιν διαφέρει τὸ ἐπὶ ϑάτερα λαβεῖν
ἄπειρον τὸ μέγεθος ἣ ἐπ’ ἀμφότερα’ δῆλον δὲ ὅτι xal πρότερον τὸν
χρόνον. xdv γὰρ ἐπ᾿ ἄμφω ληφϑῇ, f αὐτὴ προχωρεῖ δεῖξις" ἐν γὰρ τῷ τοῦ
πεπερασμένου χρόνου μορίῳ τῷ πεπερασμένῳ ἀνάγχη μόριόν τι τοῦ μεγέ-
5 ϑοὺς τοῦ ἐπ᾽ ἄμφω ὑποχειμένου ἀπείρου πεπερασμένον ληφϑῆναι, xal το- 50
σαυτάχις ληφϑὲν τὸ πεπερασμένον μέρος, ὁσάχις xal ἐπὶ τοῦ χρόνου πεπε-
ρασμένου ὄντος, xdv τε ἴσα x&v τε ἄνισα ἡ τὰ μέρη, πεπερασμένον δείξει
τὸ ὑποτεϑὲν ἄπειρον μέγεθος. χαὶ πρότερον δὲ λαβὼν τὸν χρόνον ἐπὶ
ϑάτερα πεπερασμένον ἔδειξεν, ὅτι τὸ μόριον τοῦ πεπερασμένου μεγέϑους
20 ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ χινηϑήσεται τὸ χινούμενον, xdy τὸ πᾶν εἴη χινεῖ-
σϑαι ἐν ἀπείρῳ. |

[2]

[e]
Y

p.238432 Δεδειγμένων δὲ τούτων φανερὸν ἕως τοῦ ἔτι δὲ xal 234v
τοῦ χρόνου ληφϑέντης ἣ αὐτὴ ἔσται ἀπόδειξις.

[Πρότερον δείξας xal προσεχῶς πάλιν, ὅτι τὸ χινούμενον οὔτε μέγεϑος

25 πεπερασμένον οὔτε χίνησιν πεπερασμένην ἐν ἀπείρῳ χινηϑήσεται χρόνῳ, 15
ὁμοίως δὲ xal τὸ ἀντίστροφον, ὅτι οὔτε μέγεϑος οὔτε χίνησιν ἄπειρον ἐν
πεπερασμένῳ χρόνῳ χινηϑήσεται, τούτοις ὥσπερ πόρισμα τὰ ἑπόμενα
ἐπάγει τὰ ἐπ᾽ αὐτοῦ τοῦ χινουμένου συμβαίνοντα οὐχέτι ἀδιορίστως ὡς
πρότερον λαμβανομένου, ἀλλὰ διοριζομένου, καὶ ποτὲ μὲν ἀπείρου, ποτὲ
80 δὲ πεπερασμένου ὑποτεϑέντος. δεδειγμένων γάρ, φησί, τῶν εἰρημένων
ix τῆς αὐτῆς ἀποδείξεως φανερόν ἐστιν ἐπὶ τοῦ κινουμένου, ὅτι εἴτε πεπε-

ρασμένον ὑποτεϑείη, ἀδύνατον αὐτὸ ἄπειρόν τι μέγεϑος ἐν πεπερασμένῳ 20

] τούτων om. F τῶν om. ΕἸ 2 χινῆται aM: χινεῖται ACF ὃ χινηϑήσεται
aFM 6 τὰ om. a χρόνῳ post ὄντι aF T1 ὄντῇ οὔ τι M 9 δὲ post
πεπερασμένων aF 10 ὥστε --- τὸ ἄπειρον om. M οὐ δίεισι ante χρόνῳ aF

18 τῷ om. A 14 μορίῳ χρόνου aF 15 τοῦ xal ἐπ᾽ aF πεπερασμένου M
16 post χρόνου add. τοῦ aF 18 πρότερον] c. 7 initio 19 πεπερασμένου μεγέ-
ϑους ΟΜ: πεπερασμένου μορίου AF: ἀπείρου μεγέϑους a 20 post χινηϑήσεται quae in-
cohaverat τούτου ὥσπερ πόρισμα ἐπάγει τὰ ἑ (cf. v. 27) del. F 22 "ΛΑποδεδειγμένων
ex Arist. a 22. 23 ἔτι δὲ xal τοῦ χρόνου ληφϑέντος om. F 2" πορίσματα ἕπο-
μένα C οἱ eraso accentu super πὸ A

1004 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 1 [Arist. p. 238332)

χρόνῳ διελϑεῖν, εἴτε ἄπειρον ὑποτεϑείη, εἰ χινοῖτο ὅλως τὸ ἄπειρον, οὔτε 234v
τὸ πεπερασμένον ἐν πεπερασμένῳ διελεύσεται χρόνῳ οὔὗτε ἔτι μᾶλλον τὸ
ἄπειρον. x«l ὅτι μὲν πεπερασμένον τὶ ὃν οὐ διελεύσεταί τι ἄπειρον μέ-
γεῦος ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ, δείχνυσι διὰ τῆς αὐτῆς, ἧς xal πρότερον,
ἀποδείξεως: διαιρουμένου γὰρ τοῦ πεπερασμένου γρόνου εἰς πεπερασμένα
μόρια ἐν ἐχάστῳ πεπερασμένον τι τοῦ μεγέϑους μέρος διιὸν τὸ χινούμενον $5
ἀπαρτίζει τὸ ὅλον, ὥστε πεπερασμένον τι διιέναι χαὶ οὐχ ἄπειρον ἐν τῷ
πεπερασμένῳ ypóvo* εἰ ὃὲ ἄπειρον ὑποτεϑείη τὸ χινούμενον, τὸ δὲ διά-
στημα δι᾿ οὗ χινεῖται πεπερασμένον, οὐ χινηϑήσεται τὸ ἄπειρον διὰ τοῦ
10 πεπερασμένου ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ’ οὐδὲν γὰρ διαφέρει, φησίν, T τὸ
χινούμενον ἄπειρον ποιεῖν, πεπερασμένον δὲ τὸ διάστημα, 7; ἀνάπαλιν.
ἐὰν γὰρ τὸ Α τὸ ἄπειρον χινῆται διὰ τοῦ D πεπερασμένου, ἔσται
τι τοῦ ἀπείρου μέρος ἐν τῷ B οἷον τὸ [Δ xai πάλιν ἄλλο xai
ἀεὶ οὕτως. ἕως ἄν πάντα τὰ τοῦ ἀπείρου μέρη τοῦ χινουμένου 80
15 παρέλϑῃ τὸ B. ὥστε ἅμα συμβήσεται τό τε χινούμενον ἄπειρον ὃν
διεληλυϑέναι διὰ τοῦ B xoi τὸ DB πεπερασμένον ὃν διεληλυϑέναι τὸ
ἄπειρον. οὐδὲ γὰρ ἄλλως δυνατὸν τὸ ἄπειρον διιέναι λέγειν τὸ πεπε-
ρασμένον T, τῷ τὸ πεπερασμένον Ot ὅλου τοῦ ἀπείρου διελϑεῖν. τὸ γὰρ
ἄπειρον μέγεϑος, εἴπερ ἄπειρον εἴη πανταχοῦ Ov, αὐτὸ μὲν οὐχ ἔχει που
20 μεταβῆναι, λέγοιτο δὲ ἂν χινεῖσθαι διά τινος πεπερασμένου μόνως οὕτως,
εἰ τὸ πεπερασμένον διὰ πάντων αὐτοῦ τῶν μορίων διεξίοι" ὅπερ εἰ γίνοιτο, 86
ἀναμετρηϑήσεται τὸ ἄπειρον ὑπὸ τοῦ πεπερασμένου" οὐ γὰρ ἄλλως οἷόν

3

τε διελϑεῖν αὐτό. εἰ οὖν xal τοῦτο ἄτοπον xal πάλιν τὸ πεπερασωένον
φαίνεται διὰ τοῦ ἀπείρου xal νῦν διϊόν, ὅπερ ἀδύνατον ἐδείχϑη, δῆλον ὅτι
25 οὐχ ἄν διίοι τὸ ἄπειρον διὰ τοῦ πεπερασμένου ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ καὶ
χαλῶς εἶπε μηὺὲν διαφέρειν ὁποτερονοῦν εἶναι τὸ χινούμενον.
[od

Δείξας δὲ ὅτι οὔτε τὸ πεπερασμένον μέγεϑος τὸ ἄπειρον διάστημα
δίεισιν ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ οὔτε τὸ ἄπειρον μέγεϑος τὸ πεπερασμένον 40
μι

Qi

,

διάστημα, νῦν ὄείχνυσιν ὅτι μηδὲ τὸ ἄπειρον μέγεϑος τὸ ἄπειρον Otd-
30 στημα δίεισιν ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ. εἰ γὰρ μέλλοι τὸ ἄπειρον ὅλον
διεξιέναι διὰ τοῦ ἀπείρου, δεῖ τι μέρος αὐτοῦ πεπερασμένον πρότερον διελ-
ϑεῖν αὐτό. χαὶ οὐχ ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι οὐχ ἔχει τὸ ἄπειρον μέρος πεπερα-
σμένον: ἐνυπάρχει 1ὰρ τῷ ἀπείρῳ τὸ πεπερασμένον. εἰ οὖν δέδειχται

|] οὔτε] εἴτε F'! 2 post ἐν add. τῷ aF 1 ἧς om. A! Ὁ διϊὸν μέρος τοῦ μεγέ-
Sou; Δ 8. εἰ δὲ — χρόνῳ (10) iterat F 10 ἐν τῷ (sie) πεπ. χρόνῳ ante διὰ
ponunt aF 11 post ἢ add. τὸ CM 12 Δ τὸ om. F: τὸ om. a B)aàM
πεπερασμένον A 13 ἄλλο χαὶ ἀλλο Arist. 11 ἂν om. F 15 τε om. CM

ὃν utrumque om. À 17 οὐδὲν A! τὸ ἄπειρον ACM: om. aF 18 ἐλϑεῖν 2}
20 λέγοι C μόνος ἃ 2] πεπερασμένων C 22 περασμένου C post γὰρ
add. 4v a 23 αὐτὸν in iteratis οὐ (22) -- - πεπερασμένου (250), sed corr. F 25 τὸ
ἄπειρον post πεπερασμένου aF 25. 26 χαὶ καλῶς} καλῶς οὖν a 2í οὔτε a: οὐδὲ
ACFM τὸ alt. om. aF 28 οὔτε -- γρόνῳ (20) om. F πεπερασμένῳ ἃ

9U δίεισιν post χρόνῳ a μέλλει F ὅλον om. F 9l πρότερον πεπερασ-

μένον ΔΜ

ΒΙΜΡΙΙΟΙΠ IN PHYSICORUM VI " (Arist. p. 238232. *17] 1005

ἀδύνατον tà πεπερασμένον ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ διελθεῖν, δῆλον ὅτι οὐδὲ τὸ 234»
ἄπειρον αὐτὸ διελεύσεται. χαὶ ἀπὸ τοῦ χρόνου δέ, φησίν, ἀρξάμενοι τὸ
αὐτὸ δείξομεν: xal δέδειχται πρότερον, ὅτι μὴ οἷόν τε τὸ ἄπειρον διελϑεῖν
ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ" ἐὰν γὰρ ἀπὸ τοῦ χρόνου μόριον ἀφέλωμέν τι χα-
ταμετροῦν τὸν ὅλον πεπερασμένον ὄντα, ἐν τούτῳ μόριόν τι χινηϑήσεται
τοῦ ἀπείρου, ἐπειδὴ τὸ ὅλον ἄπειρον ὑπέχειτο ἐν τῷ ὅλῳ χρόνῳ χινεῖσϑαι
τῷ πεπερασμένῳ. ἐὰν οὖν xaÜ' ἕχαστον τῶν τοῦ πεπερασμένου χρόνου
μορίων λαμβανωμέν τι τοῦ ἀπείρου μόριον, ἐπειδὴ τὰ τοῦ χρόνου μόρια 50
πεπερασμένου ὄντος πεπερασμένα ἐστί, συναπαρτισϑήσεται χαὶ τὰ τοῦ
10 ἀπείρου, xai οὐχέτι ἄπειρον ἔσται διϊόν.

ὧν

p.238»17 Ἐπεὶ ὃὲ οὔτε τὸ πεπερασμένον τὸ ἄπειρον δίεισιν ἕως
τοῦ xal ϑάτερον | εἶναι ἄπειρον. 295r

Δέδειχται μὲν ἤδη πρότερον μετὰ τοῦ μεγέϑους, ἐφ᾽ οὗ ἢ χίνησις,
ὅτι οὐδὲ χίνησιν ἄπειρον ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ χινήσεται τὸ χινούμενον
15 οὐδὲ ἐν ἀπείρῳ πεπερασμένην" χοινὴ γὰρ ἦν ἢ ἀπόδειξις. ὅσον γὰρ τὸ
διάστημα τὸ OU οὗ f χίνησις, τοσαύτη xal ἢ xóvmoí; ἐστι. διὸ xal ἐγὼ
τὴν χίνησιν ἐν τῇ ἀποδείξει τῷ μεγέθει συμπαρελάμβανον, αὐτὸς δὲ ἐν 5
ἀρχῇ μὲν τοῦ ϑεωρήματος εἰπών “ἀδύνατόν ἐστιν ἐν τῷ ἀπείρῳ χρόνῳ
πεπερασμένην χινεῖσϑαι, μὴ τὴν αὐτὴν del xai τῶν ἐχείνης τι χινούμενον᾽᾽
20 ἴσως μὲν ὡς περὶ γραμμῆς λέγων, δι᾿ ἧς Tj χίνησις, ϑηλυχὸν ὄνομα τέϑει-
x&v, ἴσως δὲ τὴν χίνησιν ἐννοῶν. εἰ δὲ xal περὶ ἠρεμίας τῆς ἀντιχειμένης
τῇ χινήσει τὰ αὐτὰ ἠξίωσε, δῆλον ὅτι xal περὶ χινήσεως ἦν τὰ πρότερον
ἀποδεδειγμένα’ xai γὰρ εἰς τοῦτο ἔτεινεν ὁ λόγος αὐτῷ. νῦν μέντοι ἐχ
τῶν περὶ τοῦ μεγέϑους δειχϑέντων, δι᾿ οὗ ἢ χίνησις ἐπιτελεῖται, συνάγει τὸ 10
25 μηδὲ χίνησιν ἄπειρον εἶναι ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ. τὸ δὲ μέγεϑος, δι’
οὔ T, χίνησις, τοπιχόν ἐστιν, ἐφ᾽ οὗ 7| χατὰ τόπον χίνησις ἔχει τὸ διά-
στημα. ἐπειδὴ γάρ, φησίν, οὔτε τὸ ἄπειρον μέγεθος οὔτε τὸ πεπερα-
σμένον τὴν χατὰ τόπον χίνησιν χινούμενον δίεισι τὸ ἄπειρον διάστημα ἐν
πεπερασμένῳ χρόνῳ, φανερὸν ὅτι οὐδὲ χίνησις ἔσται ἄπειρος ἐν
80 πεπερασμένῳ χρόνῳ, εἰ μὴ πάλιν χαὶ πάλιν ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ γίνοιτο.
ἢ γὰρ ἄπειρος πᾶσα χίνησις ἢ χατὰ φορὰν ἐπὶ ἀπείρου διαστήματος τοπι- 15
χοῦ γίνεται. πᾶσα γὰρ φορὰ χατὰ τόπον χίνησίς ἐστι xal ἢ ἄπειρος μία

-.-..-.. — ----- ---

2 αὐτὸ om. a: post διελεύσεται F post διελεύσεται add. ἐν τῷ πεπερασμένῳ a

9 xal δέδειχται] δέδειχται γὰρ a τὸ 0m. a διεξελϑεῖν CM ες 4 post μόριόν
add. xt erasum post ἀφέλωμεν C 6 ἄπειρον ὅλον a τὸ πεπερασμένω, sed
corr. F 8 μορίων) μόριον A μόρια À: om. aCEM 12 post ἄπειρον
lemma ex Arist. continuat πᾶσα γὰρ φορὰ ἐν τόπῳ a cf. v. 92 14 ἄπειρον om. M

15 ὅση F 17. I8 ἐν τῇ ἀρχῇ aF 18 piv om. M εἰπών] c. 1 p. 227 *24

19 post πεπερασμένην additum χίνησιν del. F χινουμένων M 20 γραμμὴ M
ϑηλυχῶ ὀνόματι Ια 22 τὰ αὐτὰ] ταῦτα ΟΜ ἦν om. A 24 τοῦ om. aF 24 οὗ
CM: ὧν aAF 25 δὲ] γὰρ ἃ τὸ post μέγεϑος add. M 20 aute τοπιχόν add.

τὸ δὰ ἐφ᾽ ΟΜ: ἀφ᾽ aAF 28 δίεισι CM: οὐ δίεισι aAF

1006 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 7. 8 [Arist. p. 238*17. 23]

ἐπὶ ἀπείρου τόπου, ἐὰν μὴ πάλιν xal πάλιν f, αὐτή. εἰ οὖν δέδειχται, 935r
ὅτι οὐχ ἔστιν ἄπειρον διάστημα χινεῖσϑαι ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ, δῆλον ὅτι
οὐδὲ χίνησιν ἄπειρον εἶναι δυνατόν. ἦν γὰρ ἄν x«l τὸ διάστημα ἄπειρον,
δι᾿ οὗ ἢ χίνησις. ἀλλ᾽ ὅσον ἐπὶ τὸ δεῖξαι μὴ οὖσαν ἄπειρον χίνησιν τίνα
ej é ^ ὸ δὲ λῚ , » t . "^ (" éà "ow
5 χρείαν παρέσχεν τὸ μηδὲ τὸ χινούμενον ἄπειρον elvat; ἣ ὅτι ἐὰν ἢ ἄπειρον
A ^ ) € ^w , w e ,
μέγεθος xal χινῆται ὅλως xdv ἐφ᾽ ὁσονοῦν χρόνον, ἄπειρος ἔσται ἣ χίνησις 20
e - , * , f» € , A —
ὡς τῷ μεγέϑει οὗ ἐστι συνεχτεινομένη. δέδειχται γὰρ ὅτι T, χίνησις xal τῷ
μεγέϑει συνδιίσταται, οὗ ἐστιν dj χίνησις, ὥσπερ xai τῷ διαστήματι, δι οὗ
δίεισι τὸ χινούμενον. χαλῶς οὖν οὐ μόνον τῇ τοῦ διαστήματος ἀπειρία, δι᾿
10 οὗ χινεῖται τὸ χινούμενον, συνανεῖλε τὴν ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τῆς χινήσεως
ἀπειρίαν, ἀλλὰ xal τῇ τοῦ χινουμένου μεγέϑους ἀπειρίᾳ" εἰ γὰρ ἀμφοτέροις
τούτοις συμπαρατείνεται T, χίνησις μηδετέρου τούτων ἀπείρου ὑπάρχοντος τῷ
χινουμένῳ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ, οὐδὲ χίνησις ἄν αὐτῷ ἄπειρος ὑπάρξοι. 90

ν. 2338υ2 Ἐπεὶ δὲ πᾶν ἣ χινεῖται ἣ ἠρεμεῖ ἕως τοῦ οὐχ ἔσται
18 ἐν ᾧ πρώτῳ ἵσταται. 40

Τὸ μὲν προχείμενόν ἐστιν αὐτῷ, x&v παραδοξολογεῖν δοχῇ χατὰ τὸ
φαινόμενον, δεῖξαι ὅτι τὸ ἱστάμενον ταὐτόν ἐστι τῷ χινουμένῳ, χαὶ ὅτι
ὅσα τῷ χινουμένῳ ὑπάρχει τοσαῦτα καὶ τῷ ἱσταμένῳ: λαβὼν δὲ ἄλλο μὲν
τὸ ἠρεμοῦν τὸ τῷ χινουμένῳ ἀντιχείμενον xal ἐν ταὐτῷ μένον, ἄλλο δὲ

20 τὸ ἡρεμιζόμενον τὸ χινούμενον ἐπὶ τὸ ἠρεμεῖν ὥσπερ τὸ λευχαινόμενον ἐπὶ
τὸ λευχὸν εἶναι, τῷ μὲν ἠρεμοῦντι ταὐτόν φησιν εἶναι τὸ ἑστώς, τῷ δὲ 45
ἠρεμιζομένῳ τὸ ἱστάμενον, ὅπερ ἐστὶ τὸ ἐπὶ στάσιν ἰόν. χαὶ πρῶτον
δείχνυσιν, ὅτι χινεῖται τὸ ἱστάμενον, προλαβὼν ἀναγκαῖόν τι διαιρετιχὸν
τὸ λέγον, ὅτι πᾶν ἣ χινεῖται 7| ἠρεμεῖ, τὸ πεφυχὸς δηλονότι" τὸ

25 γὰρ ἀκίνητον φύσει οὔτε χινεῖται οὔτε ἠρεμεῖ, ἀλλ᾽ ὅπερ χινεῖσϑαι
πέφυχε, τοῦτο χαὶ ἠρεμεῖν, ἐπειδὴ στέρησις τοῦ χινεῖσϑαι τὸ ἠρεμεῖν
ἐστιν. στέρεταί τε τὸ πεφυχὸς ἔχειν, ὅτε πέφυχε μὴ ἔχον’ οὐ γὰρ
δὴ τὸ ἀρτιγενὲς σχυλάχιον ἠρεμεῖν ἄν λέγοιτο χατὰ τὸ μὴ ὁρᾶν, ὅτι τότε δ0
οὐδὲ πέφυχεν ὁρᾶν. ἀλλ᾽ οὐδὲ ὃ ἐν τῷ στήϑει μὴ ἔχων ὀφϑαλμοὺς

30 ἄνϑρωπος ἐστερῆσθαι ἄν λέγοιτο τοῦ ἐν τῷ στήϑει μὴ ἔχειν. ὅπου γὰρ
ἐπερύχει ἔχειν μὴ ἔχων, λέγοιτο ἄν ἐστερῆσϑαι. οὐδὲ οἱ ἰχϑύες τῆς
ἐν ἀέρι χινήσεως ἐστερῆσθαι dv λέγοιντο, ὅτι μηδὲ ἐπεφύχεσαν ἐχεῖ χινεῖ-
σϑαι. ἀλλ᾽ οὐδὲ τῆς χατὰ βάδισιν χινήσεως οἱ ἰχϑύες ἐστέρηνται" νήχε-

4 ἐπὶ τῶι A χίνησιν om. aF 9 μηδὲ τὸ aAF: μηδὲ CM?: δὲ M' ἢ] εἰς F
6 xal κινῆται] χεχίνηται F 1 6v om. ΔΕ, qui ante xel inserunt ὡς 8 xal
prius om. CM 9 οὖν om. M 11 δι᾽ --- ztvo)pevoy om. 8 δι᾿ οὗ χινεῖται]
δείκνυται F 13 àv om. F αὐτὸ M ὑπάρξει CF: ὑπάρξη M 14 ante
lemma τὸ μὲν — xàv πάρα (16) posita rubro del. C ἠρεμεῖν M 19 αὐτῶ C
2] ἑστός A'F? 22 ὅπερ] ὃ πέρας M 29 διαιρετὸν Μ: διαιρετιχῶς F 24 λό-
[ov ἃ 21 ἐστέρηται aF 28 ὁρᾶν — πέφυχεν (29) om. F 29 τῷ om. CM
30 λέγοιτο τῷ F μή om. CM ὃ] ἐπεφύχει A: πέφυχεν aCFM ἰχϑῦς

aF 92 πεφύχασιν CM 33 βάσιν C! ἐστέρηται a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 8 [Arist. p. 2880 28] 1007

σϑαι γάρ, ἀλλ᾽ οὐχὶ βαδίζειν πεφύχασιν. ἀνάγχη οὖν πᾶν τὸ πεφυχὸς χινεῖ- 235r
σϑαι, εἰ μὴ χινεῖται, ὅτε πέφυχε xal ὅπου πέφυχε xal ὥσπερ πέφυχεν,
ἐν στερήσει ὃν τοῦ χινεῖσϑαί | ἠρεμεῖν αὐτό. τὸ οὖν ἱστάμενον, τουτ- 235v
ἔστι τὸ ἐπὶ στάσιν ἰόν, ἐπειδὴ πεφυχός ἐστι χινεῖσϑαι, ἀνάγχη T) χινεῖσϑαι
5 ἢ ἠρεμεῖν: ἀλλὰ μὴν οὐχ ἠρεμεῖ" τὸ γὰρ ἠρεμοῦν ἤδη οὐχέτι ἠρεμίζεται,
τὸ δὲ ἱστάμενον ἠρεμίζεται" ὁδὸς γὰρ εἰς ἠρεμίαν, ὥσπερ τὸ ἠρεμίζεσθϑαι,
οὕτως xai τὸ ἴστασϑαί ἐστι" ταὐτὸν γὰρ ἄμφω. διὸ τὸ ἠρεμίζεσθαι μετέλαβεν
εἰς τὸ ἴστασϑαι. εἰ οὖν τὸ ἱστάμενον χινεῖται, τὸ δὲ χινούμενον ἐν χρόνῳ χι-
νεῖται, φανερὸν ix τῶν δεδειγμένων ὅτι τὸ ἱστάμενον ἐν χρόνῳ ἵσταται, εἴπερ 5
10 τὸ ἱστάμενον πεφυχὸς χινεῖσθϑαι xal ἠρεμεῖν οὐχ ἠρεμεῖ ἀλλὰ χινεῖται, τὸ δὲ
χινούμενον ἐν χρόνῳ χινεῖται. δείχνυσι δὲ τοῦτο χαὶ ἄλλως" εἰ γὰρ ἴστα-
σϑαι ἔστι θᾶττον xal βραδύτερον (τὸ γὰρ ἐπὶ στάσιν ἰὸν 7| ϑᾶττον
ἄπεισιν ἣ βραδύτερον), πᾶν δὲ τὸ ϑᾶττον xal βραδύτερον ἐν χρόνῳ, τὸ ἄρα
ἵστασϑαι ἐν χρόνῳ. δείξας δὲ ὅτι τὸ ἱστάμενον xal χινούμενόν ἐστι xal ἐν
15 χρόνῳ ἵσταται, δείκνυσιν ἐφεξῆς ὅτι xal τοῦτο ὑπάρχει τῷ ἱσταμένῳ ὥσπερ
τῷ χινουμένῳ τὸ μὴ εἶναι πρῶτον λαβεῖν ἐν ᾧ ἵσταται τὸ ἱστάμενον, διότι 10
πρὸ παντὸς τοῦ πρώτου τεϑέντος ἔστι τι πρότερον, ὡς χαὶ ἐπὶ τῆς χινήσεως
ἐδείκνυτο, διὰ τὴν ἐπ᾽ ἄπειρον τομὴν xal τοῦ χρόνου xal τοῦ διαστήμα-
τος, ὃ χινεῖται, xal τῆς χινήσεως αὐτῆς xal τοῦ χαϑ᾽ ὃ χινεῖται τὸ χινού-
20 μενον, ὅταν χατὰ ποσὸν χινῆται. ὅτι δὲ οὐχ ἔστι πρῶτον λαβεῖν ἐν ᾧ
ἵσταται τὸ ἱστάμενον, GÀX ὅνπερ dy τις χρόνον ὡς πρῶτον λάβῃ. πρὸ
τούτου ἄλλος εὑρεϑήσεται, δείχνυσι πρότερον δείξας, ὅτι àv ᾧ χρόνῳ
πρώτῳ ἵσταται, ἐν ὁτῳοῦν τούτου ἀναάγχη ἴστασϑαι. διαιρεϑέν- 15
toc γὰρ τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ πρώτῳ λέγεται ἵστασϑαι τὸ ἱστάμενον, εἰ μὲν
25 ἐν μηδετέρῳ τῶν μερῶν ἴσταται, οὐδὲ ἐν τῷ ὅλῳ ὥστε οὐχ ἄν ἴσταιτο
τὸ ἰστάμενον. εἰ δὲ ἐν τῷ ἑτέρῳ ἵσταται, xal πρῶτον δηλονότι ἐν τῷ
πρώτῳ, οὐχ ἄν ἐν πρώτῳ τῷ ὅλῳ ἵσταιτο᾽ ἐν γὰρ τῷ ὅλῳ οὕτως Üota-
ται, ὡς xaÜ' ἑχάτερον τῶν μερῶν ἱστάμενον, ὥσπερ πρότερον ἐπὶ τοῦ
χινουμένου ἐλέχϑη ὁμοίως γὰρ ἔχει τὸ χινούμενον xal τὸ ἱστάμενον, ὅτι
30 xai τὸ ἱστάμενον χινούμενόν ἐστιν. ὡς οὖν τὸ χινούμενον, ἐν ᾧ ἄν πρώτῳ 90
ὑποτεθῇ χινεῖσϑαι, ἀνάγκη ἔν τινι τῶν τούτου αὐτὸ χινεῖσϑαι, οὕτως ἔχει
χαὶ τὸ ἰστάμενον. τοῦτο οὖν προδείξας ἐφεξῆς δείχνυσιν ἐχ τούτου, ὅτι
ὥσπερ τοῦ χινεῖσθαι οὐχ ἔστι πρῶτον λαβεῖν, ἐν ᾧ χινεῖταί τι, οὕτως
οὐδὲ τοῦ ἴστασϑθαι. δείχνυσι δὲ xal τοῦτο διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγω-

2 χινοῖτο 88 xal ὅπου πέφυχε om. A 9 οὐχ ἠρέμει A ut v. 10 6 τὸ
δὲ — ἠρεμίζεται om. 88 1 μετέβαλλεν M: μετέβαλεν C! 19 post ἴσταται iterata
εἴπερ (9) — ἄλλως (11) del. F xai om. F 16 post xtvoupév add. o M

20 χατὰ] xal M χινῆται, ἡ in ras. corr. A? 21 ὅπερ F ypóvoc ὃς F
λάβοι CM?: λαβεῖν F 29 ὁτοοῦν M ἀνάγχη τούτου Arist. 24 ἵστασθαι
λέγεται F 20 ἵσταται] ἴστασϑαι εἴποις ἃ ἴσταται M. 26 τὸ (ante ἱστάμενον)
om. A 26 ἴσταται ACM: ἵσταιτο aF 27 ἐν τῶ πρώτω ἵσταιτο ὅλω ἵἴσταιτο F
ἵστατο F ἵσταται ACM : ἵσταιτο F: ἵστατο a 28 χαϑ᾽ ἕτερον ut Arist. codd. EF
aF 28. 29 τῶν χινουμένων F 81 ἀνάγχη — χινεῖσϑαι om. F 94 τοῦ]

τὸ F

1008 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 8 [Arist. p. 238923]

γῆς. ἔστω γάρ, φησίν, ἐν ᾧ πρώτῳ λέγεται ἴστασϑαι τὸ ἐφ᾽ ᾧ Α B. 285»
ὃ πρότερον μὲν εὐθὺς διεῖλεν, νῦν δὲ ὀείχνυσι πρῶτον, ὅτι διαιρετόν ἐστιν,
ἐχ τοῦ μὴ εἶναι ἀμερές. ὅτι δὲ οὐχ ἔστιν ἀμερές, δείχνυσιν Ex τοῦ μὴ 90
εἶναι χίνησιν ἐν τῷ ἀμερεῖ, ὥστε οὐδὲ τὸ ἴστασϑαι, εἴπερ τὸ ἵστασθαι
5 χινεῖσθαί τί ἐστιν. ὅτι δὲ χίνησις οὐχ ἔστιν ἐν τῷ ἀμερεῖ, διὰ τῶν ἤδη
δειχϑέντων ὑπέμνησεν. εἰ γὰρ ἀνάγχη τὸ χινούμενον χεχινῇσϑαι πρότερον,
οὐχ ἐν ἀμερεῖ ἣ κίνησις. οὐ γὰρ δυνατὸν ἐν τῷ αὐτῷ χινεῖσθαί τι xal xe-
χινῆσϑαι, τὸ δὲ ἱστάμενον δέδειχται χινούμενον. ἐπεὶ τοίνυν διαι-
ρετόν ἐστιν τὸ ΑΒ, ἐν ᾧ πρώτῳ λέγεται ἴστασϑαι τὸ ἱστάμενον, ἐν ὁτῳ-
10 οὖν αὐτοῦ τῶν μορίων ἴσταται: τοῦτο γὰρ προδέδειχται, ὅτι ἐν ᾧ 30
πρώτῳ ἵστασϑαί τι λέγεται, ἐν ὁτῳοῦν τῶν ἐχείνου μορίων ἵστασϑαι
ἀνάγχη. εἰ οὖν χρόνος ἐστὶν ἐν ᾧ πρώτῳ ἴστασϑαι λέγεται, καὶ οὐχ
ἀτομόν τι, χρόνος δὲ ἅπας ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρετός, οὐχ ἄρα ἔσται πρῶ-
τόν τι αὐτοῦ: οὐδὲ τοῦ ἴστασϑαι ἄρα ἔσται τις ἀρχή, ἐν Tj πρώτως ἵστα-
15 vat τὸ ἱστάμενον. ὡς γὰρ 6 χρόνος ἔχει, ἐν ᾧ τὸ ἴστασϑαι, οὕτω xoi
τὸ ἐν αὐτῷ ἴστασϑαι. ἀπὸ οὖν τοῦ ἐν ὁτῳοῦν τῶν μορίων τοῦ ἐπ᾽
ἄπειρον διαιρουμένου ἴστασϑαι ἔδειξεν, ὅτι οὐχ ἔστι τι πρῶτον ἐν ᾧ ἧστα-
ται. οὐδὲ γὰρ ἔστι τι πρῶτον τοῦ ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρουμένου, GÀX εἰ τὸ 80
ἴστασϑαι χινεῖσϑαί ἐστιν, ἐπὶ δὲ τοῦ χινεῖσϑαι δέδειχται ὅτι οὐχ ἔστι τι
20 λαβεῖν, ἐν ᾧ πρώτῳ χινεῖται τὸ χινούμενον, δῆλον ὅτι οὐδὲ τοῦ ἵστασϑαι
ἔστι τι πρῶτον λαβεῖν. τίς οὖν χρεία τῆς χαὶ ἐπὶ τούτου ἀποδείξεως τῷ
βραχυληγοῦντι ; Y, πρῶτον μὲν βουλόμενος ἀποδεῖξαι, ὅτι τὸ ἴστασθαι τοῦτο
χινεῖσϑαί τί ἐστι, xdv παρὰ τὴν συνήϑειαν ἡ τὸ λεγόμενον, εἰχύτως προήχϑη
δεῖξαι, ὅτι ὅσα τῷ χινεῖσθαι ὑπάρχει, τοσαῦτα xal τῷ ἴστασϑαι, xal ὅσον
χινεῖσϑαί τί ἐστι τὸ ἴστασϑαι. ἔπειτα εἰ μὲν ταὐτὸν ἀπαραλλάχτως ἣν τὸ 40
χινεῖσϑαι xal τὸ ἴστασϑαι, περιττὸς ἂν ἦν ὁ περὶ τοῦ ἵστασθαι λόγος"
ἐπειδὴ δὲ οὐχ ἁπλῶς χινεῖσϑαί ἐστι τὸ ἴστασθϑαι τοῦτο, ἀλλὰ τὸ ἐπὶ στά-
σιν κινεῖσθαι, ταὐτὸν ὄν, ὡς εἴρηται, τῷ ἠρεμίζεσθαι, εἰχότως καὶ ἐπὶ τοῦ
τοιούτου χινεῖσϑαι τὴν ἀπόδειξιν ἐποιήσατο, ἵνα ἔχῃ ἐπὶ πάσης χινήσεως
80 ἀληϑῇ τὸν λόγον, τῆς τε πρὸς τὸ ἐξ οὗ ἢ χίνησις καὶ τῆς πρὸς τὸ εἰς ὅ.
χαὶ ὅτι ταύτην ἔσχε τὴν ἔννοιαν 6 ᾿Αριστηοτέλης, τεχμαίρομαι ἐχ τοῦ περὶ
τῆς ἠρεμίας τὰ αὐτὰ εὐθὺς ἐπαγαγεῖν τῆς ἀντιχειμένης τῇ ὅλῃ xc 4“
νήσει.

t2
Cc

1 ἐφ᾽ ᾧ τὸ AB Arist. 9 μὲν om. F xai διεῖλεν F δὲ om. F 9 δὲ ἡ χίνησις
aF διὰ] ἐκ CM ἤδη omn. M 6 ante πρότερον add. τι F 1 post οὐ γὰρ add.
λέγεται ἴστασϑαι τὸ ἱστάμενον (ef. v. 9) del. F 8 χενῆσϑαι A'! ἢ τὸ ἱστάμενον ---
ἰστααϑαί (11) om. CM 10 ὅτι Α: om. F: ὡς 8 ᾧ à ex Arist.: ὁτωιοῦν AF

11 λέγεται om. CM 14 τοῦ] τὸ F ἔστι F ἐν ὦ πρώτω F 14. 15 ἴστασϑαι
ὑηϑείη àv a 16 «à ἐν αὐτῶ F τοῦ (post ov) ACM: τῶν aF 18 ἕσται C
πρῶτον) πρότερον M 19 χινεῖσϑαι ἴστασϑαι F: χινεῖσϑαι om. M 2] τῇ τὸ A

χαὶ τῆς transp. ΟΜ 22 μὲν om. F: μὴν ἃ δεῖξαι ΟΜ 26 ὁ περὶ] περὶ A

1 ἐπεὶ δὲ aF 28 ὡς εἴρηται post ἠρεμίζεσϑαι ΟΜ 28. 20 τοῦ τοιούτου ΟΜ:
τούτοις οὐ τοῦ AF: τούτοις τοῦ 8 90 τὰ ἐξ οὗ, itemque τὰ εἰς 0, ut videtur ΑἹ

32 ἐπαγαγεῖν om. ΟΜ: δεικνύειν in mrg. c:

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI ὃ [Arist. p. 239410. 23] 1009

p.239410 Οὐδὲ δὴ τὸ ἠρεμοῦν ὅτε πρῶτον ἠρέμησέν ἐστιν ἕως 235v
τοῦ ἅπαν γὰρ εἰς ἄπειρον μεριστόν.

Μετὰ τὸ δεῖξαι ἐπὶ πάσης χινήσεως τῆς τε ἁπλῆς xal τῆς χατὰ τὸ
ἵἴστασϑαι λεγομένης, ὅτι οὐχ ἔστι τὸ πρῶτον λαβεῖν αὐτῆς, ἀλλ᾽ ὅπερ dv

5 τις ὡς πρῶτον λάβῃ, ἔστι τι xal τούτου πρότερον, νῦν τὰ | αὐτὰ περὶ τῆς 280τ
ἠρεμίας δείχνυσι τῆς τῷ ὅλῃ χινήσει ἀντιχειμένης. αἰτίχ δὲ f, αὐτὴ xal ἐπὶ
τῆς ἠρεμίας, ἥτις xal ἐπὶ τῆς χινήσεως" διὸ xal ἀποδείξει τῇ αὐτῇ χρῆται. εἰ
γὰρ στέρησίς ἐστιν $ ἠρεμία τῆς χινήσεως, στέρεται δὲ τὸ πεφυχὸς χινεῖσθαι,
ἐν dj πέφυχε χινεῖσϑαι μὴ χινούμενον, ἐν χρόνῳ xai ἠρεμεῖν ἀνάγχη, xai
10 οὐχ ἐν ἀτόμῳ, ὥσπερ οὐδὲ χινεῖσϑαι ἐν ἀτόμῳ. ἔτι δὲ xal ἄλλως δεί-

χνυσιν,. ὅτι ἐν χρόνῳ τὸ ἠρεμεῖν ἐστιν xal οὐχ ἐν ἀτόμῳ, ὑπομιμήσχων ὅ
ἡμᾶς τοῦ πρόσϑεν περὶ τῆς ἠρεμίας ῥηϑέντος, ὅτι ἠρεμεῖν λέγεται τὸ
ὁμοίως ἔχον αὐτὸ xal τὰ μέρη αὐτοῦ νῦν xal πρότερον. ὥστε ὑπὸ ὃυεῖν
νῦν ὀρίζεσϑαι τὴν ἠρεμίαν τοῦ τε νῦν xal τοῦ πρότερον’ πάντων δὲ δυεῖν
15 νῦν χρόνος μεταξύ ἐστιν’ ἐν γρόνῳ οὖν πᾶσα ἠρεμία" xal γὰρ τὸ νῦν xal
πρότερον χρόνου μέρη ἐστί: τοῦ δὲ χρόνου, ἐν ᾧ τὸ ἠρεμεῖν ἤρξατο τῆς
ἠρεμίας, οὐχ ἔστι τι πρῶτον λαβεῖν’ ὁ γὰρ χρόνος συνεχὴς xal ἐπ᾽ ἄπειρον

διαιρετός" οὐδὲν δὲ ἐν συνεχεῖ πρῶτον. 10

p.239323 Ἐπεὶ δὲ πᾶν τὸ χινούμενον ἐν χρόνῳ χινεῖται ἕως τοῦ
20 συμβαίνει γὰρ τὸ φερόμενον ἠρεμεῖν. 20

Τὰ παράδοξα τῶν περὶ χινήσεξως Üeopruatev, ἅπερ οὐχ dv tt; οὐδὲ
ἐννοήσειε ῥαδίως οὐδὲ πιστεύσειε, ταῦτα μετὰ ἀποδείξεων ἐν τούτοις πα-
ραδίδωσιν ὁ ᾿Αριστοτέλης. χαὶ ἦν μὲν xal ἐχεῖνα ϑαυμαστὰ τὰ προσεχῶς
ἀποδεδειγμένα, ὅτι οὐχ ἔστιν ἀρχὴν λαβεῖν οὔτε χινήσεως οὔτε ἠρεμίας"

25 δῆλον δὲ ὅτι οὐδὲ τέλος διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν. ἔτι δὲ μᾶλλον ἀπεμφαίνει
τὸ νῦν δειχνύμενον, ὅπερ xal διὰ τὸ λῦσαι τὸν Ζήνωνος περὶ χινήσεως λό- 25
ἴον £otxev ἐν τούτοις παραδιδόναι. ἐπειδὴ γάρ, φησίν, ἐν χρόνῳ χινεῖται

Α , * , - , ) , * x
τὸ χινούμενον, ἐν ᾧ γρόνῳ χινεῖταί τι xaü' αὗτό, τουτέστιν ἐν ᾧ ὅλῳ, xai
μὴ τῷ ἔν τινι τῶν ἐχείνου χινεῖσϑαι, ὅπερ ἐν πρώτῳ πρόσϑεν ἐλέγετο

1 ἐστιν om. F 2 ἄπειρα ex Arist. a 4 τὸ πρῶτον] τι πρῶτον CM λαβὴν C!
9 post vov erasum περὶ A 6 ἀντιχειμένης τῇ ὅλη χινήσεί CM ἡ εἰ] ἡ Εὶ 9 ἦρε-
μοῦν M post ἀνάγκη add. ἐν γρόνῳ A? 12 λεχϑέντος aF 18 ἔχον ΔΑΒ: ἔχειν
ΟΜ νῦν post αὐτὸ a: utrobique habet F δυοῖν aF itemque mox 15 οὖν αὐ CM

l5. 10 xai τὸ πρότερον aF 16 εἰσί aF ἠρεμοῦν CM 11 6 γὰρ ACM: καὶ
γὰρ Ε: καὶ γὰρ ὁ 8 18 διαιρετὸς ὧν, οὐδὲν ἔχει πρῶτον ΟΜ οὐδ᾽ ἐν συν-
εχεῖ F συνεχεῖ, εἴ in ras. A φερόμενον] χινούμενον F 2] ante ἅπερ add. xai ΟΜ
22 ἐννοήσει, sed corr. A!: ἐννούση sic M ante ταῦτα add. «al F ἀποδείξεως a
239 χἀκεῖνα a 25 post αὐτὴν additum ταύτην del. C ἀποφαίνει F 26 τὸ (post
διὰ) om. M! 2( ἔοικε παραδιδόναι ἐν τούτοις aF χινεῖται — γρόνῳ (28) bis scripsit M

28 τι 0m. a: ἢ F 29 ὥσπερ ἐν toic πρόσϑεν F

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 14

1010 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI ὃ [Arist. p. 239223]

(ταὐτὸν γὰρ αὐτῷ ἐπὶ τοῦ χρόνου ταῦτα σημαίνει τὸ ἐν πρώτῳ xai τὸ 236:
χαϑ᾽ αὐτὸ xal τὸ μὴ τῷ ἐν ἐχείνου τινί). ἀδύνατον ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ
xatd τι εἶναι τοῦ διαστήματος, ἐν ᾧ χινεῖται, ὥστε καὶ αὐτὸ τὸ χινούμενον
xai τῶν μερῶν ἔχαστον αὐτοῦ ἐν τῷ αὐτῷ εἶναι xat ἴσῳ ἑαυτοῖς διαστήματι. 80
δείχνυσι δὲ αὐτὸ οὕτως" εἰ τὸ χινούμενον ἐν χρόνῳ τινὶ πρώτῳ ἔστιν ἕν τινι
τῷ αὐτῷ xai αὐτὸ xal τὰ μέρη αὐτοῦ, ἐπειδὴ πᾶς χρόνος διαιρεῖται εἰς
πρότερον xal ὕστερον χρόνον, ἔσται ἔν τινι τῷ αὐτῷ νῦν xal πρότερον xal αὐτὸ
xal τὰ μέρη" τὸ δὲ ἐν τῷ αὐτῷ χρόνον τινὰ ὃν xal αὐτὸ xal τὰ μέρη αὐτοῦ
ἠρεμεῖ" τὸ ἄρα χινούμενον ἐν χρόνῳ τινὶ πρώτῳ, ἐὰν ἢ ἔν τινι τῷ αὐτῷ
10 xal αὐτὸ xal τὰ μέρη αὐτοῦ, ἠρεμεῖ. ἀλλὰ μὴν ἀδύνατον, ὅτε χινεῖταί τι, 86
τότε ἠρεμεῖν αὐτό" οὐχ ἄρα τὸ ἐν πρώτῳ χρόνῳ χινηύμενον ἔστιν ἔν τινι
τῷ αὐτῷ xal αὐτὸ xai τὰ μέρη αὐτοῦ. ὅτι δὲ τοῦτό ἐστι τὸ ἠρεμεῖν, ἔδειξε
διὰ τοῦ οὕτω γὰρ λέγομεν ἠρεμεῖν, ὅταν ἐν ἄλλῳ xal ἄλλῳ
τῶν νῦν ἀληϑὲς T εἰπεῖν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ xal αὐτὸ xal τὰ μέρη.
15 δέδειχται οὖν τὸ προχείμενον, ὅτι οὐχ. ἐνδέχεται τὸ μεταβάλλον κατὰ
τὸν πρῶτον χρόνον εἶναι xatd τι, χαϑ᾽ ὃ μεταβάλλει αὐτὸ xal τὰ μέρη
αὐτοῦ. τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ ὅλον. αἴτιον δέ, ὅτι πᾶς χρόνος διαιρετός
ἐστιν, ὥστε ἐν ἄλλῳ xal ἄλλῳ αὐτοῦ μέρει προτέρῳ xal ὑστέρῳ ἀληϑὲς 4o
ἔσται εἰπεῖν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ ἐστι χαὶ τὸ ὅλον χαὶ τὰ μέρη. τοῦτο δὲ
20 ἦν τὸ ἠρεμεῖν, ἀλλ᾽ οὐχὶ χινεῖσϑαι. ὥστε οὐχ ἄν ἐν πρώτῳ χρόνῳ
μεταβάλλον τι ἔσται xav τι αὐτὸ xal τὰ μέρη. ἀλλ᾽ "sl ἐν μηδενὶ
χρόνῳ τὸ χινούμενόν ἐστι χατά τι τοῦ διαστήματος ἐφ᾽ οὗ χινεῖται, μηδὲ
τὸν ἴσον αὐτῷ χατέχει τόπον, πῶς διανύει τὸ ὅλον ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ
διάστημα xal διέξεισιν αὐτό; T, ὅτι ἐν τῷ νῦν ἐστι xatd τι τοῦ διαστή-
25 μᾶάτος" τοῦτο δὲ πέρας τοῦ χρόνου ὥστε εἰ ἐν χρόνῳ λέγεται, οὐ πρώτῳ
οὐδὲ xaÜ' αὑτό, ἀλλὰ xaÜü' ὅσον ἔν τινι τοῦ χρόνου οὐ μορίῳ, ἀλλὰ 46
πέρατι. διὸ καὶ αὐτὸς ἀρχόμενος τοῦ λόγου εἶπεν μὴ τῷ ἐν ἐχείνου
τινὶ εἰς τὸ πέρας αὐτοῦ τὸ νῦν ἀφορῶν. ἐν τῷ νῦν δὲ μόνῳ xatéyet
τὸν ἴσον ἑαυτῷ τόπον, ἐν ᾧ δύναται xal ἠρεμῆσαι. οὐ μέντοι ἠρεμεῖ ἐν
80 αὐτῷ τότε. πᾶν γὰρ τὸ ἠρεμοῦν ἐν χρόνῳ ἠρεμεῖ, οὐχ ἐν τῷ νῦν, ὥσπερ
xal χινεῖται ἐν χρόνῳ: ἐν d γὰρ κινεῖται, ἐν τούτῳ xal ἠρεμεῖ. διὸ μὴ

e

1 ταῦτα ante ἐπὶ & . xai τὸ om. M 2 post xa9' αὑτὸ add. xal τῶν del. F
τῷ ἐν AF: ἐν τῷ a: ἐν CM 6 ἐπειδὴ — μέρη (pr. 8) iteravit F ἀφ. 7 εἰς τὸ πρότερον F
1 χρόνον om. F 8 post μέρη add. αὐτοῦ aF cf. p. 10117 τὸ δὲ---μέρη om. M

9 τὸ ἄρα — ἠρεμεῖ (10) om. FM 10 xai αὐτὸ A: xal αὐτῶ C: om. 8 11 τότε
om. aF 14 τῶν — xal ἄλλῳ (18) om. F τῶν CM: τῷ δὰ ἡ om. M
post μέρη add. ἐστί 8 15 μεταβάλλον] μᾶλλον 8 11 post αὐτοῦ add. xai M

18 αὐτῶ M μέρη a 19 ἐστιν F ὅτι A: ὥστε CFM: ὡς 8, cf. p. 1006,7
20 οὐχὶ] οὐ aF οὐχ ἂν F: obxàv ACM: οὐχ ἃ 21 ἔσται τι aF ante αὐτὸ add.
χαὶ Μ εἰ χτλ. ex Them. p. 391,21 Spengel 22 post xtveitat add. εἰ χατὰ τόπον

χινεῖται aCFM: om. Α et Themistius 23 Otavosty. M 24 αὐτὸ om. Themistius
290 πέρας ἐστὶ aF post ob octo fere litt. erasae C 21 αὐτὸς post λόγου ΔῈ
ἀρχόμενον Μ τῷ ἐν] τῷ f v C: τῶ M: τὸ ἐν F 28 ἐν τῷ om. M μόνον
aF 29 τὸν] τὸ AM 30 τότε om. C

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 8. 9 [Arist. p. 239 «28. 5 5] 1011

χινεῖσϑαι μέν τι φάναι ἐν τῷ νῦν δυνατὸν ἀληϑεύοντα, ἠρεμεῖν δὲ οὐχ 236:
οἷόν τε ἐν τῷ νῦν. τὸ δὲ ἐν γρόνῳ δὲ οὐχ ἐνδέχεται εἶνα' χατὰ co
τὸ ἠρεμοῦν περὶ τοῦ χινουμένηυ εἴρηται. διότι τὸ χινούμενον ἔστι μὲν
χατὰ τὸ ἴσον αὑτῷ, ἐν ᾧ xai ἠρεμοῦν εἶναι δύναται: ἐν γὰρ τῷ ἴσῳ
αὑτῷ ἠρεμεῖ. οὐ μὴν ἐν χρόνῳ ἐστὶν ἐν τῷ ἴσῳ αὑτῷ τὸ χινούμενον,
ἀλλ ἐν τῷ νῦν. εἰ γὰρ ἐν χρόνῳ, εἴη ἄν ἠρεμοῦν: τὸ γὰρ ἐν χρόνῳ
τινὶ αὐτὸ xal τὰ μέρη ἔν τινι ὃν ἠρεμοῦν ἐδείχϑη: ἔσται οὖν τὸ αὐτὸ
ἠρεμοῦν τε χαὶ χινούμενον.

ων

ρ. 28ϑ9υ5 Ζήνων δὲ παραλογίζεται ἕως τοῦ οὐδὲ ἄλλο μέγεϑος 236v
10 οὐδέν.

Ai τοῦ ϑεσπεσίου Ζήνωνος τοῦ 'EAedtou ἀπορίαι, περὶ οὗ 6 σιλλο-
γράφος εἶπεν τὸ
ἀμφοτερογλώσσοιο μέγα σϑένος οὐχ ἀλαπαδνὸν 5
Ζήνωνος,

15 xal τῶν ϑαυμαστῶν τούτων περὶ χινήσεως ϑεωρημάτων τοῦ ᾿Αριστοτέλους
Ἱεγόνασιν ἣμῖν αἴτιαι’ ὡς γὰρ χρήσιμον πρὸς λύσιν τοῦ Ζήνωνος λόγου
τὸ προειρημένον ἡμῖν περὶ τῆς χινήσεως παραδέδωχε" διὸ xal τῆς ἀπορίας
εὐθὺς ἐμνήσϑη τῆς Ζήνωνος χαὶ τὴν λύσιν αὐτῆς ἀπὸ τοῦ προσεχῶς
ῥηϑέντος ἐποιήσατο. 6 δὲ Ζήνωνος λόγος προλαβών, ὅτι πᾶν ὅταν T

20 χατὰ τὸ ἴσον Éaut ἣ χινεῖται ἢ ἠρεμεῖ, xal ὅτι οὐδὲν ἐν τῷ νῦν χι-
νεῖται, xal ὅτι τὸ φερόμενον del ἐν τῷ ἴσῳ αὑτῷ ἐστι xal ἔχαστον νῦν, 10,
ἐῴχει συλλογίζεσθαι οὕτως’ τὸ φερόμενον βέλος ἐν παντὶ νῦν χατὰ τὸ
ἴσον ἑαυτῷ ἐστιν, ὥστε xal ἐν παντὶ τῷ χρόνῳ᾽ τὸ δὲ ἐν τῷ νῦν κατὰ
τὸ ἴσον ἑαυτῷ ὃν οὐ χινεῖται, ἐπειδὴ μηδὲν ἐν τῷ νῦν xweitav τὸ δὲ

25 μὴ χινούμενον ἠρεμεῖ, ἐπειδὴ πᾶν T) χινεῖται ἢ ἠρεμεῖ’ τὸ ἄρα φερόμενον
βέλος, ἕως φέρεται, ἠρεμεῖ κατὰ πάντα τὸν τῆς φορᾶς χρόνον. οὗ τί ἂν
εἴη παραδοξότερον; εἰπὼν δὲ ὅτι ἅπαν ἢ ἠρεμεῖ 7| χινεῖται, ὅταν ἢ
χατὰ τὸ ἴσον, ἐπήγαγεν ἔστι δὲ ἀεὶ τὸ φερόμενον ἐν τῷ νῦν. ὅτι 1ὅ
δὲ χατὰ τὸ ἴσον ἐστὶ τὸ φερόμενον ἐν τῷ νῦν, δῆλον. τὴν δὲ λύσιν αὐτὸς

80 ἐπήγαγε πρὸς τὸ “ἔστιν del τὸ φερόμενον χατὰ τὸ ἴσον ξαυτῷ᾽ Bv
στάμενος. οὐ γὰρ εἰ ἐν παντὶ χρόνῳ ἐστὶ νῦν, ἐν δὲ τῷ νῦν ἐστι χατὰ τὸ

1 μέν τι] μηδέν τι M: μηδὲν C φάναι, αν in litura corr. M? ἠρεμεῖν --- ἠρεμοῦν (3)
ut lemma rubro M 2. ὃ xatà τὸ] χαϑαυτὸ F 4 αὐτῶ ut deinceps ACE
ἐν (alt.)] οὐ F 9 αὐτὸ (ante τὸ) M 6 εἴη yàp ἔτι ἐν χρόνω ἂν F 4 post μέρη
add. αὐτοῦ aF 11. 12 σιλλογράφος) Timon fr. 5 (Sillogr. rel. ed. Wachsmuth p. 97)

14 Ζήνωνος om. CM: ζεν ζήνωνος F 15 τούτων ACM: τούτου F: τούτω a: an τού-
των (tiv)? ϑεωρημάτων om. F 16 αἴτιαι Ο: αἰτίαι a&AF: αἴτια M τῶν ζή-
νωνος λόγων aF 11 τῆς (post περὶ) om. CM 19 ὅτι πᾶν om. M 2] αὑτῷ a:
αὐτῶι ACFM νῦν] οὖν F 22 παντὶ (τῷ) Brandisius (?) 24 post χινεῖται add.
ἠρεμεῖ ἄρα a ἐπειδὴ — χινεῖται om. M μηδὲν) οὐδὲ F 28 τὸ φερόμενον
ἀεὶ aF 29 δὲ om. A post λύσιν add. τῶν ἀπόρων F: τῶν ἀποριῶν 8

αὐτὸς om. F

14*

1012 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 9 [Arist. p. 23955. 9]

10

15

20

25

30

ἴσον ἑαυτῷ, ἤδη xal ἐν χρόνῳ ἐστὶ xal ἀεί, διότι μὴ μόριον χρόνου τὸ 236"
νῦν ἐστιν, ἀλλὰ πέρας, ἐν ᾧ δέδειχται τὸ χινούμενον ἐν τῷ ἴσῳ ἑαυτῷ
ὄν, ἐν τῷ πρὸ τούτου ϑεωρήματι. εἰ οὖν ὃ χρόνος μὴ σύγχειται ἐκ τῶν
νῦν τῶν ἀδιαιρέτων (τοῦτο δὲ προσέϑηχεν, ἐπειδὴ xai χρόνον τινὰ ὡς 30
ἐνεστῶτα νῦν χαλοῦμεν), οὐδὲ τὸ φερόμενον βέλος τὸν χρόνον, ὃν φέρεται,
ἐν τῷ ἴσῳ ἑαυτῷ ἐστιν’ ὥστε οὐδὲ ἠρεμεῖ ἐν ἐχείνῳ τῷ χρόνῳ. xal
ἐχεῖνη δὲ οὐχ ἀληϑῶς εἴληπται, ὅτι πᾶν Tj χινεῖται ἢ ἠρεμεῖ’ ἐδείχϑη
γάρ, ὅτι ἐν τῷ νῦν οὔτε χινεῖταί τι οὔτε ἠρεμεῖ" οὐ γὰρ εἴ τι μὴ χινεῖται,
τοῦτο ἠρεμεῖν ἀνάγχη. ὥστε ἐκ τοῦ προλεχϑέντος ϑεωρήματος τοῦ
δειχνύντος, ὅτι οὐχ ἔσται χρόνον οὐδένα χατά τι τὸ χινούμενον, ἀλλὰ xatd
τὸ πέρας τοῦ χρόνου, ἔλυσεν τὸ ἀεὶ τὸ φερόμενον χατὰ τὸ ἴσον ἑαυτῷ 25
εἶναι: οὐ γὰρ ἀεί, ἀλλ᾽ ἐν τῷ νῦν, ὅτε συμβαίνει αὐτῷ μήτε χινεῖσϑαι
μήτε ἠρεμεῖν. τὸ δὲ νῦν τοῦτο, ἐν ᾧ τὸ ἴσον ἑαυτῷ χατέχει τὸ χινού-
psvov, ὡς δυνάμει μόνον ὑπάρχον ἐννοεῖν χρὴ ὥσπερ τὴν ἐν τῇ γραμμῇ
στιγμήν" εἰ γὰρ ἐνεργείᾳ ληφϑείη πανταχοῦ τοῦ χρόνου, εἰς τὰ ἀμερῆ dv
διαιροῖτο ὃ χρόνος xal Éx τούτων συντιϑοῖτο. xal ἔσται ἐνεργείᾳ τὰ ἄπειρα.

ὃ δὲ Ζήνωνος λόγος ὡς Bx τῶν νῦν συγχειμένου τοῦ χρόνου τὴν ἀπορίαν
ἐχίνησεν, ὡς εἴγε τοῦτο μὴ δοϑείη αὐτῷ, οὐχ ἔστιν ἀληϑές, ὅτι ἔστιν ἀεὶ 80
ἐν τῷ ἴσῳ τὸ φερόμενον.

p.239»9 Τέτταρες δέ εἰσιν ot λόγοι περὶ χινήσεως ἕως τοῦ περὶ
οὗ διείλομεν ἐν τοῖς προτέροις λόγοις.

Τέτταρας elvat φησι τοὺς περὶ χινήσεως τοῦ Ζήνωνος λόγους, OU ὧν
γυμνάζων τοὺς ἀχροωμένους ἀναιρεῖν ἐδόχει τὸ ἐναργέστατον ἐν τοῖς οὖσι, S5
τὴν χίνησιν. ὥστε xai Διογένη τὸν κύνα τῶν ἀποριῶν ποτε τούτων ἀχού-
σαντα μηδὲν μὲν εἰπεῖν πρὸς αὐτάς, ἀναστάντα δὲ βαδίσαι xol διὰ τῆς
ἐναργείας αὐτῆς λῦσαι τὰ ἐν τοῖς λόγοις σοφίσματα. τέτταρας δὲ εἶναί φησι
λόγους τοὺς δυσχολίας παρέχοντας τοῖς λύειν ἐπιχειροῦσιν, ἢ ὅτι τέτταρες
ἦσαν πάντες οἱ περὶ χινήσεως λόγοι δυσαντίβλεπτοι πάντες τυγχάνοντες, ἢ
ὅτι πλειόνων ὄντων τέτταρες ἦσαν οἱ πραγματειωδέστεροι. ἔπρεπε δὲ τῷ
περὶ χινήσεως πραγματευομένῳ λύειν τοὺς ἀναιρεῖν αὐτὴν ἐπιχειροῦντας 40
λόγους, καὶ μάλιστα τοὺς ἐκ τῶν φυσιχῶν ἀρχῶν ἐπιχειρηϑέντας, οἷοι

2 πέρας ἐν ᾧ ἃ et in mrg. Α': πεπερασμένωι in textu A: πεπερασμένον ΕΜ: πέρας μό-
vov C δέδειχται δὲ CM ἑαυτῷ aF: ἑαυτοῦ ΑΟΜ 4 πρόεϑηχεν CIF: προὔϑηχεν M
9 ἀκούομεν F 6v] ἕν a 1 ἣ (ante χινεῖται in ras. A ἐδείχλϑη ACM: ἐδείχνυε F:
ἐδείχνυτο a ἐδείχϑη --- ἠρεμεῖ (8) in mrg. C 8 τι χινεῖται M 11 ἀεί τε Α΄, corr. A*?

12
11

αὐτὸ Μ 14 τῇ om. CM 15 χρόνου om. M 16 διαιρεῖτο C τὸ ἀπειρον F
ὡς om. F 18 μὴ τοῦτο ΔΕ": τοῦτο M 20 δέ εἰσιν οἱ ACFM: δ᾽ εἰσὶ (ut Arist. cod.

τ
E)a 21 προτέροις ACM: npo F: πρόσϑεν (ut Arist. codd. FHIK) a 23 συμνάζων M
dvepeiv M ἐναργέστερον C: ἐνεργέστερον M 24 διογένη A: διογένην aCFM. cf. Laert.
D. VI 39 ἀπορῶν F . 25 αὐτούς aF 26 ἐνεργείας α'Ὥὁ σαφίσματα M 26. 21 λό-
γους φησὶν aF 21 λόγοις C 29 ἦσαν) εἰσιν 8 πραγματιωδέστεροι M

15

20

25

30

— Áo — —— ———

SIMPLICIT IN PHYSICORUM VI 9 [Arist. p. 239*9. 14] 1013

xal οἱ “ήνωνος ἦσαν λόγοι τῇ ἐπ᾽ ἄπειρον τομῇ τῶν μεγεθῶν ἀποχρώ- 236"
μενοι xal τῷ χινεῖσϑαι πᾶν 7, ἠρεμεῖν xal ὅσα τοιαῦτα.

Τῶν δὲ τεττάρων λόγων ἀδύνατά τινα ἔπεσϑαι δειχνύντων τῷ εἶναι
χίνησιν ὁ πρῶτος τοιοῦτός ἐστιν" εἰ ἔστι χίνησις ἀνάγχη τὸ χινούμενον ἐν
πεπερασμένῳ χρόνῳ ἄπειρα διεξιέναι’ τοῦτο δὲ ἀδύνατον: οὐχ ἄρα ἔστιν
χίνησι:ξ. ἐδείχνυ δὲ τὸ συνημμένον ἐχ τοῦ τὸ χινούμενον διάστημά τι χι- 46
νεῖσϑαι. παντὸς δὲ διαστήματος ἐπ᾽ ἄπειρον ὄντος διαιρετοῦ τὸ χινούμενον
ἀνάγχη τὸ ἥμισυ πρῶτον διελθεῖν οὗ χινεῖται διαστήματος χαὶ τότε τὸ
ὅλην" ἀλλὰ χαὶ πρὸ τοῦ ἡωυίσεος ὅλου τὸ ἐχείνου ἥμισυ, xal τούτου πάλιν
τὸ ἥμισυ" εἰ οὖν ἄπειρα τὰ ἡμίση διὰ τὸ παντὸς τοῦ ληφϑέντος δυνατὸν
εἶναι τὸ ἥμισυ λαβεῖν, τὰ δὲ ἄπειρα ἀδύνατον ἐν πεπερασμένῳ διελϑεῖν
χρόνῳ’ τοῦτο δὲ ὡς ἐναργὲς ἐλάμβανεν 6 Ζήνων (τούτου δὲ τοῦ λόγου 50
πρότερον ἀπεμνημόνευσεν ὁ ᾿Αριστοτέλης λέγων ἀδύνατον εἶναι ἐν πεπε-
ρασμένῳ τὰ ἄπειρα διεξελθεῖν xal τῶν ἀπείρων ἅψασϑαι)" ἀλλὰ μὴν πᾶν
μέγεθος ἀπείρους διαιρέσεις ἔχει’ ἀδύνατον ἄρα ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ
μέγεϑός τι διελθεῖν. ἔλυσε δὲ αὐτὸν εἰπὼν μὴ εἶναι ἐνεργείᾳ τὰ ἄπειρα
ἐν τῷ διαστήματι, ἀλλὰ δυνάμει, χαὶ ὅτι τὰ μὲν ἐνεργείᾳ ἡμίση T
ἄπειρα οὐδὲν οἷόν τε διεξελϑεῖν ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ, τὰ δὲ δυνάμει
οὐδὲν χωλύει' οὐδὲ γὰρ τὸ χινούμενον διαιροῦν εἰς ἄπειρα ἡμίση 387:
τὸ διάστημα δίεισιν, ἀλλ᾽ ὡς ἕν xai συνεχές. ὃιὸ οὐ χωλύεται διεξιέναι
τὰ οὕτως ἄπειρα" εἰ γὰρ διέλοι εἰς τὰ ἡμίση, οὐχέτι ὡς ἐπὶ ἑνὸς xal
συνεχοῦς χινηϑήσεται, οὐδὲ f, χίνησις συνεχὴς ἔσται. οὕτω μὲν οὖν
χατὰ τὸν τοῦ ἀπείρου διορισμὸν ἔλυσε τὸν λόγον. ἔτι δὲ χαὶ ἐχ τοῦ
ὁμοίαν εἶναι τὴν ἀπορίαν ἔν τε τῷ χρόνῳ xai ἐν τῷ διαστήματι. ὥστε
οὐχ ἐν πεπερασυένῳ χρόνῳ τὸ ἄπειρον, ἀλλ᾽ ἐν ὁμοίως ἀπείρῳ δίεισι" 5
xai γὰρ xal ὁ χρόνος ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρετός. ἀλλὰ δυνάμει xal οὐχ ἐνερ-
γείᾳ τὸ ἄπειρον. τὰ οὖν δυνάμει ἄπειρα τοῦ μεγέθους ἐν τοῖς δυνάμει
ἀπείροις τοῦ χρόνου δίεισιν.

p.239*14 Δεύτερος δὲ 6 χαλούμενος ᾿Αχιλλεὺς ἕως τοῦ οὗτοι μὲν 15
οὖν δύο λόγοι.

Καὶ οὗτος 5 λύγος ἐχ τῆς ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρέσεως ἐπιχεχείρηται xat

] xai om. F ἦσαν post ζήνωνος aF 2 ἣ om. M ὦ δὲ] δὴ a: om. F
ὃ. 4 τῷ εἶναι χίνησιν om. F 6 ἐδείχνυε ΟΜ 9 ante ὅλου interpolant τοῦ aF
τὸ] τοῦ A'(?) τούτου οἵη. M 10 ἥμισυν Μ ἡμίσει C τοῦ om. CM

11.

12 χρόνῳ διελθεῖν ἃ 12 ὁ ζήνων ἐλάμβανε CM post Ζήνων interpolat ana-

locuthi impatiens ἀδύνατον ἄρα χίνησιν εἶναι a 18 πρότερον oin. F. cf. c. 2
p. 2333221 sqq. ὑπέμνησεν F l6 ante tt add. ἀπειρόν F αὐτὰ F

17

διαστήματι ACM: μεγέϑει Δ} dóuvdutt 8 xal ὅτι om. aF post piv add.

οὖν & 1]? € 18 οὐδὲν ACM: οὐχ 88 21 διέλοι ΑΟΜ: διέλοιτο Εἰ : διαιρε-
ϑήσεται ἃ 23 τοῦ (post τὸν) om. aF 24 ὁμίαν C ἀπειρίαν 8 ἐν om. aF

26

xal (post γὰρ) AM: om. aCF 21 τὰ οὖν --- δίεισιν (28) om. F 2.) δεύτερον F

ἀχιλεὺς Μ 30 οὖν om. F δύο λόγοι ACEFM: λόγοι δύο (ut Arist. codd. HK) a:
ol δύο λόγοι Arist. cod. E, οἱ λόγοι δύο Arist. cod. F

1014 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 9 (Arist. p. 3890 14]

ἄλλην διασχευήν. xal εἴη ἄν τοιοῦτος" εἰ ἔστι χίνησις, τὸ βραδύτατον 297:
ὑπὸ τοῦ ταχίστου οὐδέποτε χαταληφϑήσεται" ἀλλὰ μὴν τοῦτο ἀδύνατον"
οὐχ ἄρα ἔστι χίνησις. xal τὸ μὲν συνημμένον ἐναργές ἐστι, τὴν δὲ πρόσ-
ληψιν χατασχευάζει τὴν λέγουσαν, ὅτι ἀδύνατον τὸ βραδύτατον ὑπὸ τοῦ 50
5 ταχίστου χαταληφϑῆναι, βραδύτατον μὲν λαμβάνων τὴν χελώνην, ἣν xal
ὃ μῦϑος ὡς φύσει βραδεῖαν ἐν τῇ πρὸς τὸν ἵππον ἁμίλλῃ παρέλαβε, τα-
χύτατον δὲ τὸν ᾿Αχιλλέα, ὃς οὕτως ἐδόχει ποδωχέστατος, ὡς τὸ ποδάρχης
ἴδιον αὐτοῦ δοχεῖν ὄνομα παρὰ τῷ ᾿Ομήρῳ διὰ τὸ xal αὐτῷ xal τοῖς συμμά-
χοις αὐτοῦ ἀρχεῖν τὴν ταχυτῆτα τῶν ποδῶν. ᾿Αχιλλεὺς οὖν ὃ λόγος ἀπὸ
10 τοῦ παραληφϑθέντος ἐν αὐτῷ ᾿Αχιλλέως ἐχλήϑη, ὃν ἀδύνατόν φησιν ὃ λόγος 25
τὴν χελώνην διώχοντα χαταλαβεῖν. xal γὰρ ἀνάγχη μὲν τὸ χαταληψόμενον
πρὸ τοῦ χαταλαβεῖν εἰς τὸ πέρας ἐλθεῖν πρῶτον, ὅϑεν ἐξώρμησε τὸ
φεῦγον. ἐν ᾧ δὲ τὸ διῶχον ἐπὶ τοῦτο παραγίνεται, ἐν τούτῳ τὸ φεῦγον
πρόεισί τι διάστημα, εἰ xal ἔλαττον οὗ προῆλθεν τὸ διῶχον τῷ βραδύτερον
15 εἶναι’ ἀλλ᾽ οὖν πρόεισιν. οὐ γὰρ δὴ ἠρεμεῖ. xal ἐν d πάλιν χρόνῳ
τοῦτο δίεισι τὸ διῶχον ὃ προῆλϑε τὸ φεῦγον, ἐν τούτῳ πάλιν τῷ χρόνῳ
δίεισί τι τὸ φεῦγον τοσούτῳ ἔλαττον οὗ πρότερον ἐχινήθη, ὅσῳ βραδύτερόν 80
ἐστιν αὐτὸ τοῦ διώχοντος. xal οὕτως ἐν παντὶ χρόνῳ ἐν dq τὸ διῶχον
δίεισιν, ὃ προελήλυϑε τὸ φεῦγον βραδύτερον ὄν, ἐν τούτῳ πρόεισί τι xal
20 τὸ φεῦγον: x&v γὰρ ἀεὶ ἔλαττον, ἀλλ᾽ οὖν δίεισί τι xal αὐτὸ χινούμενον
ὅλως. τῷ δὲ ἐπ᾽ ἄπειρον ἔλαττον ἄλλο ἄλλου διάστημα λαμβάνειν διὰ
τὴν ἐπ᾽ ἄπειρον τῶν μεγεθῶν τομήν, οὐ μόνον "Extwp ὑπὸ τοῦ ᾿Αχιλλέως
οὐ χαταληφϑήσεται, ἀλλ᾽ οὐδὲ ἢ χελώνη. 7 ὑποχείσϑω γὰρ στάδιον εἶναι
τὸ ὑποχείμενον xal προάγειν τὴν χελώνην τὸ ἥμισυ τοῦ σταδίου xal δεχα- 8ῦ
25 πλάσιον ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τῆς χελώνης χινεῖσϑαι τὸν ᾿Αχιλλέα. ἀρξα-
μένου δὴ τοῦ ᾿Αχιλλέως ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τοῦ σταδίου τὴν χελώνην διώχειν,
ἐν ὅσῳ πρόεισι- τὸ ἡμιστάδιον, ὡς ἐλθεῖν εἰς τὸ ἥμισυ ὅϑεν $ χελώνη
ἐξώρμησε, xal ἢ χελώνη ἔσται τὸ δέκατον διερχομένη τοῦ ὑπολειπομένου
ἡμισταδίγυ. πάλιν δὲ ἐν ὅσῳ ὁ ᾿Αχιλλεὺς τὸ δέκατον τούτου τοῦ ἧἥμιστα-
80 δίου δίεισι, τοῦ δεχάτου τοῦ ἡμισταδίου δέχατον T, χελώνη διέρχεται, xal
εἰ ἐπὶ πᾶν τὸ λαμβανόμενον δέχατόν τινος διαστήματος xat αὐτὸ δέχατον 40

1 τοιοῦτον Μ ante τὸ add. xal F οἱ intercidisse quaedam videntur βραδύτατον
ACM ut v. 4 et Aristotelis codex E Vitellio accurate testante (om. Bekkerus): βραδύτε-
pov aF 2 οὐχέτι ποτὲ F ὃ. 4 xal ἡ μὲν πρόσληψις ἐναργής ἐστιν. τὸ δὲ συνημμένον

χατεσχεύασε, τὸ λέγον ὅτι εἰ ἔστι χίνησις ἀδύνατονδϑ 4 κχατεσχεύασει F 6 φύσει) φησὶ C
παρέβαλλε ΟΜ 6. 7 ταχύτατον om. A; in mrg. add. τάχιστον ΑἹ 1 ἀχιλέα ut in
proximis subinde M οὗτος A! πεδάρχης C 8 nap ὁμήρῳ a xai (post
τὸ) A: om. aCFM αὐτὸ C! τοῖς] τῆς F 11 xal γὰρ a: εἰ γὰρ libri; for-
tasse ἀεὶ γὰρ 12 τὸ (ante πέρας) om. F ἐξόρμησε A 18 τούτω Μ

14 οὗ τὸ διῶχον προῆλϑε aF τῷ] τὸ A! 17 τι 4A: om. CFM τοσοῦ-
tov M 19 ὄν om. CFM τι om. F 20 ἔλαττον om. F: post διάστημα 8

28 οὐ om. M 24 προάγην M 25 χινεῖσϑαι τῆς χελώνης CM 26 δὲ ΕΜ -
διώχειν τὴν χελώνην ΟΜ 21 ἡμιστάδιον A: ἥμισυ στάδιον aCFM 80 ἡ χελώνη

δέχατον ΔῈ 80. 31 xal εἰ ΟΜ: fj καὶ A: εἰ οὖν aF

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 9 (Arist. p. 2389014. 30] 1015

ἔχει, ἀεί τε ἣ χελώνη ἔσται προάγουσά τι τὸν ᾿Αχιλλέα xal οὐδέποτε 297:
οὐδέτερον αὐτῶν τὸ στάδιον διέξεισιν.
ὋὉ μὲν οὖν λόγος xal οὗτος τοιοῦτος. τὸν αὐτὸν δέ φησιν αὐτὸν εἶναι
τῷ πρὸ αὐτοῦ, διότι ἤρτηται xal τούτου f, πιϑανότης ἐχ τῆς τοῦ μεγέθους
5 ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρέσεως. ᾿ διαφέρειν δὲ ἐχείνηου δοχεῖ τῷ μὴ xatà διχοτο-
μίαν xal εἰς ἥμισυ διαιρεῖν ἀεί, ἀλλὰ χατ᾽ ἄλλον τινὰ λόγον, xa9' ὃν ἢ
τοῦ ταχίστου χίνησις ὑπερέχει τὴν τοῦ βραδυτάτου, εἴτε δεχαπλάσιος εἴτε
ἄλλος τις ὃ λόγος εἴη. προστετραγῴδηται δὲ τούτῳ τῷ λόγῳ τὸ ὅτι οὐδὲ 4ὅ
τὸ τάχιστον χαταλήψεται τὸ βραδύτατον διῶχον, xal ὁ ᾿Αχιλλεὺς xal ἢ
10 χελώνη ὡς ἐν τραγῳδία Y, χωμῳδίᾳ παραγόμενα πρόσωπα. ἣ δὲ λύσις
xal ἐνταῦϑα ἢ αὐτὴ ἀπὸ τοῦ διορισμοῦ τῆς ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρέσεως" οὐ
γὰρ ἐνεργείᾳ τὰ ἄπειρα ἐπὶ τοῦ συνεχοῦς xal τῆς συνεχοῦς ἐπ᾽ αὐτοῦ χι-
νήσεως. οὐ γὰρ ἔτι συνεχῇ μένει διαιρούμενα. χαϑὸ γὰρ διαιρεῖται αὐτό
τε ἴσταται χαὶ οὐ τηρεῖ συνεχὲς τὸ μέγεϑος. τὸ δὲ βραδύτερον, ὅτε μὲν
15 προέχει, οὐ χαταλαμβάνεται, χαταλαμβάνεται δ᾽ ὅμως. εἰ γὰρ δίδωσιν ὃ δ0
λόγος διεξιέναι τὴν πεπερασμένην ὥσπερ τὸ ἡμιστάδιον xal τὸ δέχατοην τοῦ
ἡἩμισταδίου, δῆλον ὅτι xal ὅλον τὸ στάδιον διελεύσεται, xat ϑᾶττον τοῦ
βραδυτέρου χινουμένου ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ, xal ὅπερ τὸ βραδύτερον διεξῆλ-
ϑεν, ἐπιλήψεται" xal οὕτως χαταλήψεται αὐτό. ὃ γὰρ ἐν ταῖς δέχα ὥραις
20 χινεῖται τὸ βραδύτερον, ἐν μιᾷ ὥρᾳ διελθὸν τὸ ταχύτερον, εἰς τὸ αὐτὸ
χαταντήσει τῷ βραδυτέρῳ. ἢ δὲ ἀπορία xal ἐνταῦϑα | γέγονε παρὰ τὸ 387:
ἐνεργείᾳ τὰ ἄπειρα λαβεῖν, ὅπερ οὐχ ἔστιν ἀληϑὲς xal μάλιστα συνεχῶν
φυλαττομένων τοῦ τε μεγέϑους xal τῆς χινήσεως. χἄν γὰρ ἀνάγκη χινεῖ-
σϑαί τι πρῶτον μέρος τὸ χινούμενον καὶ οὕτω τὸ ὅλον, ἀλλ᾽ οὐχ ὡρισμένον
25 ἀνάγχη εἶναι τοῦτος. μᾶλλον δὲ ἀνάγχη μὴ εἶναι ὡρισμένον, ἵνα μὴ διαι-
ρῆται τὸ συνεχές.

p.239»30 Τρίτος δὲ ὁ νῦν ῥηϑεὶς ἕως τοῦ οὐχ ἔσται συλλογισμός. ὃ

Τρίτον εἶναί φησιν τοῦ Ζήνωνος λόγον, ὃν πρὸ ὀλίγου διέλυσεν λέγοντα,

ὅτι τὸ φερόμενον βέλος ἐν τῷ φέρεσθαι ἵσταται, εἴπερ ἀνάγχη πᾶν ἣ χι-
80 νεῖσϑαι ἢ ἠρεμεῖν, τὸ δὲ φερόμενον ἀεὶ χατὰ τὸ ἴσον ἑαυτῷ ἐστι. τὸ δὲ
ἀεὶ κατὰ τὸ ἴσον ἑαυτῷ Ov οὐ χινεῖται" ἠρεμεῖ ἄρα. ψεῦδος δὲ λαμβάνει

1 «t] τε CM 2 τὸ om. F ὃ 0 ἔφην C αὐτὸν om. aF post εἶναι add.
τοῦτον 8 4 διότι καὶ ἡ τούτου πιϑανότης ἤρτηται 88 ἥτηται C τούτου]
αὐτοῦ ΟΜ ὅ τῷ] τὸ A ὅ. 6 διχομίαν Μ τὴν om. CM 8 δὲ om. F
τὸ ὅτι] τῷ, ὅτι ἃ 10 παραγόμενα)] τὰ λεγόμενα M: διὰ τὰ λεγόμενα C 12 ἐπ᾿
αὐτῷ ΟΜ 18 ἔτι ἐπὶ F ᾿ μένει!) ἣ F 14 τε] τι 88 διίσταται ΟΜ

15 χαταλαμβάνει F 17 xoi (post ὅτι) om. F διελεύσονται A xai ϑᾶττον aA'FM:
xai τὸ ϑᾶττον A?C 18 βραδύτερον aF? xai ante ὅπερ om. a 19 ἐπιλείψεται F'!

ταῖς om. F 25 τοῦτο elvat aF διωρισμένον CM 25. 26 διαιρεῖται ΟΜ οἱ ut
videtur A! 21 Τρίτον A ἔσται AF: ἔστι ΟΜ: ἔσται ὁ a 28 εἶναι] οὖν ΟΜ
πρὸ ὀλίγου] p. 25907 λέγοντα ΔΟΕΜ: ὁ λέγων A 30 ἀεὶ om. F 3l φευδῶς

δὲ λαμβάνεται F

1016 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 9 [Arist. p. 289530. 38]

ὃ λόγος οὗτος τὸ χατὰ τὸ ἴσον ἑαυτῷ εἶναι ἐν χρόνῳ δέδειχται γάρ, ὅτι 387:
ἐν τῷ νῦν μόνῳ χατὰ τὸ ἴσον ἑαυτῷ ἐστι τὸ φερόμενον. χαὶ τοῦτο μὲν
συγχωρεῖ, οὐχ ἐννοεῖ δέ, ὅτι ἐν τῷ νῦν οὐδὲν οὔτε ἠρεμεῖ οὔτε χινεῖται.
ἐπειδὴ δὲ τὰ νῦν οὐχ ἐπιλείπει, διὰ τοῦτο νομίζει ἐν τῷ χρόνῳ τῆς φορᾶς

5 ἑστάναι αὐτό, οὐδὲν ἐκ τούτου συλλογιζόμενος, εἴπερ μὴ ἔστι συνεχῇ ἀλλή-
λοις τὰ νῦν μηδὲ γίνεται ἐχ τῶν νῦν χοόνος.

ν
p.239»33 Τέταρτος δὲ ὃ περὶ τῶν ἐν τῷ σταδίῳ ἕως τοῦ συμ-
βαίνει δὲ παρὰ τὸ εἰρημένον τὸ ψεῦδος.

Καὶ ὃ τέταρτος τῶν περὶ χινήσεως τοῦ Ζήνωνος λόγων εἰς ἀδύνατον
10 ἀπάγων xai οὗτος τὸ εἶναι χίνησιν τοιοῦτός τις ἦν" εἰ ἔστι χίνησις, τῶν
ἴσων μεγεϑῶν xal ἰσοταχῶν τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου ἐν τῷ αὐτῷ γρόνῳ
διπλασίαν χίνησιν χινήσεται xal οὐχ ἴσην. καὶ ἔστι μὲν xal τοῦτο ἄτοπον,
ἄτοπον δὲ χαὶ τὸ τούτῳ ἑπόμενον τὸ τὸν αὐτὸν χαὶ ἴσον χρόνον ἅμα διπλάσιόν 89
τε xal ἥμισυ εἶναι. δείχνυσι ὃὲ αὐτὸ ὁμολογούμενον λαβὼν τὸ τὰ ἰσοταχῇ
15 xai ἴσα ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ ἴσον διάστημα χεχινῆσθϑαι. xal ἔτι μέντοι τῶν
ἰσοταχῶν τε xal ἴσων, ἄν τὸ μὲν ἥμισυ, τὸ δὲ διπλάσιον ἢ χεχινημένον,
ἐν ἡμίσει μὲν χρόνῳ τὸ ἥμισυ, ἐν διπλασίῳ δὲ τὸ διπλάσιον εἶναι χεχινη-
μένον. τούτων προλης-
φϑέντων στάδιον ὑπετί-
20 A À A A ϑετο olov τὸ AE, xol
A|B B B B »— p ἔσσαρα μεγέϑη jj ὅσα-
οὖν, ἄρτια μόνον, ὥστε
ἔχειν ἥμισυ ἰσόογχα (ὡς
δὲ ὁ Εὔδημός φησι, xó-
28 βους) ἐφ᾽ ὧν τὰ A,
ὡς τὸ μέσον διάστημα ἐπέχειν τοῦ σταδίηυ ἑστῶτα ταῦτα. ὧν S5
ἑστώτων πρῶτον ὁρίζει τὸ πρὸς τῇ ἀρχῇ τοῦ σταδίου τῇ χατὰ τὸ

—« r rFrF

] τὸ CM: om. A'F: ὅτι del 8A? elvat ἐν χρόνῳ CFM: ἐστι τὸ φερόμενον a οἱ A,
qui εἶναι ἐν χρόνῳ --- τὸ ἴσον ἑαυτῷ omittit 2 τὸ φερόμενον ΑΟΜ: om. 88

ὅ. Ὁ συνεχὴς ἀλλήλοις Μ: ἀλλήλοις συνεχῆ 88 1 τῶν σταδίων F τὸ (4}1.) om. ἃ
ut Arist. 9. τοῦ Ζήνωνος om. CM 10 τὸ μὴ εἶναι F 12 διπλάσιον F οὐχ
ἴσην] οὐχί σιν A 14 εἶναι post τε CM ἥμισυν 8 τὸ τὰ] ὅτι τὰ F
15 χεχινεῖσϑαι C: χεχίνηται F μέντοι] μὲν C 10 τε A: om. aCFM t ACM:
εἴη aF 17 ἥμισυν M pro figuris in libris nonnullis adpictis veram imaginem
Simplicianae explicationis ipse delineavi 19. 20 ὑποτίϑεται at 20 olov ACM:
οὗ F: ἐφ᾽ οὗ a 21 τέσσαρα] non mutavi orthographiam, quia constantia scribendi
Alexandream originem (v. p. 1017,20) forsitan prodat cf. Prol. vol. IX, vri! 22 pó-
vo M 28 ἥμισυν M: ἡμίση aF 24 ὁ om. CM Εὔδημος fr. 68 p. 92,18
Spengel. 29 τὰ ἃ ACF: τὰ ap M: τὰ 4440 a; qui similiter in proximis quaternas
ponit litteras. Aristotelis E (itemque Philoponi in E scholia cf. Vitellii ed. p. 817,21)
habet àà, aaa FIIK, a«aaa I; in proximis vero litteris (p. 240238 sqq.) singulares fere
ponunt 21 πρώτω C!

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 9 [Arist. p. 289038] 1017

Δ, ἔσχατον δὲ τὸ πρὸς τῷ E, xal λαμβάνει ἄλλους τέσσαρας ὄγχους 937"
ἢ κχύβους ἴσους toi; ἑστῶσι xal τὸ μέγεθος. xal τὸν ἀριϑμὸν ἐφ᾽
dv τὰ DB, ἀρχομένους μὲν ἀπὸ ἀρχῆς τοῦ σταδίου, τελευτῶντας δὲ
χατὰ τὸ μέσον τῶν τεσσάρων Α, χινουμένους δὲ τούτους ὡς ἐπὶ τὸ
5 ἔσχατον τοῦ σταδίου τὸ E. διὸ xal πρῶτον λέγει τὸν χατὰ τὸ μέσον 40
τῶν Α ὡς ἔμπροσθεν τῶν λοιπῶν ὄντα ἐν τῇ ἐπὶ τὸ LE χινήσει. διὰ
τοῦτο δὲ ἀρτίους ἔλαβε τοὺς ὄγχους, ἵνα ἔχωσιν ἥμισυ" δεῖται γὰρ τούτου,
ὡς μαϑησόμεϑα. διὸ xal τὸ πρῶτον B χατὰ τοῦ μέσου τῶν ἑστώτων À
τίϑησιν, εἶτα x«l ἄλλους ἴσους τῷ μεγέϑει xal τῷ ἀριϑμῷ, τοῖς B, δῆλον
10 δὲ ὅτι xal τοῖς À, λαμβάνει ἐφ᾽ ὧν τὰ D ἀντιχινουμένους τοῖς B. τῶν
γὰρ B ἀπὸ τοῦ μέσου τοῦ σταδίου, ἐν ᾧ xal τῶν Α τὸ μέσον ἦν, ἐπὶ τὸ 45
ἔσχατον τοῦ σταδίου τὸ Εἰ χινουμένων οἱ Γ᾽ ἀπὸ τοῦ ἐσχάτου μέρους, ἐν
ᾧ τὸ E, ἐπὶ τὸ Δ χινοῦνται τὸ ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ σταδίου, xal πρῶτον
δηλονότι τῶν τεσσάρων l' ὃ πρὸς τὸ Δ νενευχώς, ἐφ᾽ B f$ χίνησις τοῖς Γ΄
15 τίθησιν δὲ τὸ πρῶτον D' xatà τοῦ πρώτου B. τοιαύτης οὖν τῆς ἐξ ἀρχῆς
θέσεως ὑποτεϑείσης ἐὰν τῶν ἑστώτων τὰ μὲν D χινῆται ὡς ἀπὸ τοῦ
μέσου τῶν τε À xal τοῦ σταδίου ἐπὶ τὸ τέλος τοῦ σταδίου τὸ E, τὰ δὲ D
ὡς ἀπὸ τοῦ ἐσχάτου τοῦ σταδίου ἐπὶ τὴν ἀρχὴν δηλονότι (οὐ γὰρ δὴ ὡς δ0

(6 5

ἀπὸ τοῦ ἐσχάτου B,' ὅπερ ὡς ἔοιχεν ἔν τισιν ἀντιγράφοις εὑρὼν ὃ

90 ᾿Αλέξανδρος ἠναγχάσϑη λέγειν, ὅτι ὃ πρότερον εἶπεν πρῶτον B, τοῦτο νῦν
ἔσχατον ἐχάλεσε), συμβαίνει τὸ πρῶτον Β ἅμα ἐπὶ τῷ ἐσχάτῳ εἶναι.
τῆς ἑαυτοῦ χινήσεως xal τὸ πρῶτον [, παρ᾽ ἄλληλα χινουμένων
αὐτῶν xal ἰσοταχῶς ἣ ἐπὶ τῷ ἐσχάτῳ ἀλλήλων. τοῦ γὰρ πρώτου V
χατὰ τοῦ πρώτου B ὄντος ἐξ ἀρχῆς, ἀντιχινουμένων αὐτῶν ἰσοταχῶς xal

25 διειξελϑόντων ἄλληλα, τὸ μὲν πρῶτον B ἐπὶ τῷ ἐσχάτῳ ἔσται D', τὸ 288:
δὲ πρῶτον D' ἐπὶ τῷ ἐσχάτῳ D. xai τοῦτο ἄν εἴη τὸ συμβαίνειν τὸ
πρῶτον B ἅμα ἐπὶ τῷ ἐσχάτῳ εἶναι xal τὸ πρῶτον [' παρ᾽
ἄλληλα xtvoupévov: ἣ γὰρ παρ᾽ ἄλληλα χίνησις ποιεῖ τὸ ἐν τοῖς
ἐσχάτοις ἀλλήλων γίνεσϑαι. συμβαίνει δέ, φησι, xal τὸ L', τὸ πρῶτον

Ι τὸ) τῷ M πρὸς τὸ € AM 3 τὰ (τὸ C) B ACFM et sic deinceps: τὰ ββββ a
ἀπὸ τῆς ἀρχῆς aF 5 τὸν] τὸ B τὸ ΟΜ 6 ἔμπροσθε A ὄντα τῶν λοιπῶν aF
1 ἡμίση a τούτων aF 8 μαϑησόμενα F 9 τίϑησι post μέσου aF 10 δὲ om.

aF tà Y CM: τὸ d AF: τὰ T3111 ἃ ἀντιχεινουμένους C: ἀντιχειμένους ἃ

12 χινούμενον C! 13 ἐπὶ τοῦ ὃ F! τὸ ἐν in τοῦ ἐν corr. F? πρῶτος Μ

14 δηλονότι om. F τὸ — νενευχὸς à πρὸς τῶι Α 15 πρώτου B] aB CF'M
16 χινῆται C: κινεῖται aAFM ὡς om. CM U τὸ E] τοῦ € F 18 τοῦ
om. aF ὡς om. F' 20B]JaM τοῦτον B M 22 ἑαυτοῦ ACM: αὐὖ-
τοῦ F: αὑτοῦ a 23 ἣ ACM: ἢ F: om. a 24 post ἀρχῆς add. xal a
ἀντιχειμένων Ε'ὁ ς᾽ post ἰσοταχῶς repet. ἣ ἐπὶ --- πρώτου γ del. M 29 ἔσται] εἶναι,
om. [---- συμβαίνειν, F 26. 27 ἅμα post εἴη τὸ et συμβαίνειν post εἶναι transp. a
28 παράλληλος M 29 δέ ΔΑΟΜ ut Alexander (infra p. 1019,27) et probi Aristotelis
libri, etiam Εἰ: γὰρ F: δὴ Arist. vulg. τὸ Y Aristotelis probi libri, etiam E!: τὰ T

babent E?I

1018 . SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 9 [Arist. p. 2890 398]

δηλονότι, παρὰ πάντα τὰ ἃ διεληλυϑέναι, τὸ δὲ B παρὰ xà ἡμίση 938r
Α. xai ὅτι μὲν τὸ B τὸ ἀπὸ τοῦ μέσου τῶν À ἀρχόμενον διὰ τῶν δύο
Α ἐχινήϑη ἣ διὰ àv ἡμίσεων, ὁπόσα ἄν ἡ ἄρτια, ἐν ὅσῳ τὸ Γ διὰ τῶν
διπλασίων B δίεισι, δῆλον. τὸ γὰρ πρῶτον B ἀπὸ τοῦ μέσου τῶν Α τὴν
5 ἀρχὴν ἐποιήσατο. xal ἐν ὅσῳ τὸ B παρὰ τὰ δύο Α τὰ ἔσχατα τὰ ἑστῶτα
χινεῖται, τὸ [' τὸ πρῶτον ἀντιχινούμενον τοῖς B διὰ τῶν τεσσάρων B
δίεισιν. αἵ γὰρ δύο χινήσεις τῶν ἀντιχινουμένων διπλάσιον ἀνύουσι Otd-
στημα τῆς μιᾶς, ἣν χινεῖται τὸ B παρὰ τὰ ἰστάμενα ἃ. καὶ τοῦτο μὲν
δῆλον. πῶς δὲ τὸ [ παρὰ πάντα τὰ Α διελήλυθεν; οὔτε γὰρ παρὰ 10
10 ταῦτα ἐχινεῖτο, ἀλλὰ παρὰ τὰ D, οὔτε ἀπ’ ἀρχῆς τῶν Α ἐχινεῖτο, ἀλλὰ
ἀπ᾿ ἀρχῆς τῶν B, ἥτις ἦν χατὰ τὸ μέσον τῶν Α. ἣ ὅτι xai τὰ B ἴσα
ἦν τοῖς Α. τὸ οὖν D ἐν ὅσῳ χρόνῳ παρὰ τὰ B χεχίνηται, εἴη ἄν xal
παρὰ τὰ A τὰ ἴσα τοῖς B χεχινημένον. xal 6 παραλογισμὸς ἐνταῦϑά
ἐστιν, ὅτι ἔλαβεν ἁπλῶς ἐν ἴσῳ χρόνῳ χινούμενον τὸ παρὰ ἴσα χινούμενον
15 μὴ προσλογισάμενος, ὅτι τῶν ἴσων τὰ μὲν ἀντιχινούμενα ἦν τὰ δὲ ἑστῶτα. 15
λαβὼν δὲ ὅμως, ὅτι ἐν ἴσῳ χρόνῳ τά τε B. xal τὰ Α δίεισι τὰ D, ἐπειδὴ
ἐν ὅσῳ χρόνῳ τὸ πρῶτον B δίεισι τὰ δύο A, ἐν τοσούτῳ τὸ [D τὰ τέσ-
capa B ἤτοι τὰ τέσσαρα Α, συνήγαγεν ὅτι τὸ B. χαίτοι ἰσοταχὲς ὃν τῷ D
ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τὸ ἥμισυ χινεῖται. οὗ τὸ D χινεῖται, ὅπερ ἐστὶ παρὰ
40 τὰ προομολογηϑέντα xal τὰ ἐναργῆ" τὰ γὰρ ἰσοταχῆ ἐν ἴσῳ χρόνῳ τὸ
ἴσον χινεῖται, ἀλλ᾽ ὅταν ὁμοίως ἔχῃ, ὥστε T, ἄμφω παρὰ τὰ ἑστῶτα χινεῖ- 30
σϑαι, 7| ἄμφω παρὰ τὰ χινούμενα, xal οὐχ ὅταν τὰ μὲν παρὰ τὰ ἑστῶτα
ὡς τὸ B, τὰ δὲ παρὰ τὰ ἀντιχινούμενα ὡς τὸ D' ἔτι δὲ xal ὃ χρόνος,
ἐν ᾧ χινεῖται τὸ B διὰ τῶν δύο A, ἥμισύς ἐστι τοῦ χρόνου, ἐν qp xt
25 νεῖται τὸ Γ διὰ τῶν τεσσάρων B, εἴπερ ἴσα τὰ À τοῖς D, xal ἰσοταχῇ
τό τε B xal τὸ Γ. ἐδόχει δὲ xai ἴσος εἶναι ὃ χρόνος ftot ὁ αὐτός,
ἐν ᾧ τὸ B ἐκινεῖτο διὰ τῶν δύο Α, καὶ ἐν ᾧ τὸ Γ διὰ τῶν τεσσάρων B.
συμβήσεται οὖν xal μέγεϑος τὸ αὐτὸ εἶναι διπλάσιόν τε xal ἥμισυ, εἴπερ
ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τῶν ἰσοταχῶν τὸ μὲν B τὰ δύο À διῴει, τὸ δὲ D τὰ 56

| πάντα τὰ ἃ libri Simplicii (cf. p. 1019,10 et Alexander ib. v. 28) et Aristotelis codd. FKE?:

πάντα B cod. E! διεξεληλυϑέναι Aristotelis codd. [praeter H] cf. p. 1019,28 ἡμίση ἃ
Simplicius: ἡμίση Alexander infra p. 1019,30 et Aristotelis libri 2 τὸ (post B) om.
CM ἀρχόμενον aM: ἀρχομένων ACF ὃ εἴη EF 9 τὰ ἑστῶτα ΔΑ Ε΄: ἑστῶτα
C: om. M 6 τεττάρων aAF ἡ di] xai F 9 πῶς δὲ om. Fh: ὡς οὐ F?

τὸ l' om. F: post A ponit a 10 τὰ B] τὸ 8 F 11 post τῶν À add. πῶς οὖν τὸ
q παρὰ πάντα τὰ ἃ χεχίνηται ἃ 12 post τοῖς add. δύο ΕΣ 18 χαὶ ὁ μὲν Μ: ὡς
ὁ μὲν C 14 ὅτε F 15 προσλογιζόμενος aF 16 τὰ l' τὸ 1 a 18 A
om. F 20 τὸ προωμολογημένον χαὶ τὸ ἐναργές a τὰ (post xal) om. F
ἐναρχῆῇ CM 20. 21 τὸ ἴσον wtveltat ἐν τῷ (sic) ἴσῳ χρόνῳ aF 21 post ἔχῃ
iteratum ὅταν del. F j| post ὥστ᾽ om. F τὰ ante ἑστῶτα om. ἃ 22 τὰ piv)
τὸ μὲν aF τὰ (ante ἑστῶτα) om. AC 23 τὰ δὲ CM: τὸ δὲ aAF τὰ (ante ἀντι-
χινούμενα) om. Α χινούμενα F 24 δύο 800 aF et sic infra ἥμισυ F

25 τῶν om. F τεσσάρων ἃ 8 τοῖς] τῆς Ο 28 xal τὸ μέγεϑος C ἥμισυν M
29 τὸ piv a C

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 9 (Arist. p. 239533] 1019

τέσσαρα B, ἴσων ὄντων τῶν B τοῖς A: xal χρόνον τὸν αὐτὸν διπλάσιόν 238r
τε xal ἥμισυν, εἴπερ xal ἥμισυς ἦν ὁ χρόνος, ἐν ᾧ τὸ B διὰ τῶν δύο À
διήει, τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ τὸ Γ διὰ τῶν τεσσάρων B, xai ὃ αὐτός. τὸ δὲ
ἴσον γὰρ ἑκάτερόν ἐστι παρ᾽ ἕχαστον δηλοῖ ὅτι xal τὸ B xal τὸ T

5 ἰσοταχῇ ὄντα ἴσον χρόνον ποιεῖ παρ᾽ ἕχαστον, BU dw χινεῖται τῶν τε DB
xal τῶν Α. εἰ δὲ ἴσον, δῆλον ὅτι διπλάσιός ἐστιν ὁ χρόνος, ἐν d) τὸ T
τὰ τέσσαρα B δίεισιν, ἥμισυς δέ, ἐν ᾧ τὸ B τὰ δύο A, 3 μᾶλλον, ἐν ᾧ 80
τὸ Γ τὰ τέσσαρα Α δίεισι, τοῦ ἐν ᾧ τὸ Β τὸ ἰσοταχὲς αὐτῷ τὰ δύο Α.
εἴρηται γάρ, ὅτι ἐν ᾧ τὰ B δίεισι τὸ D, ἐν τούτῳ xal τὰ Α.

10 Εἰπὼν δὲ ὅτι συμβαίνει τὸ Γ παρὰ πάντα τὰ Α διεληλυϑέναι,
διότι παρὰ πάντα τὰ B διέρχεται, καὶ μεταξὺ ϑεὶς τὰ ἑπόμενα ἄτοπα, τό
τε ἥμισυ διάστημα τῷ διπλασίῳ διαστήματι ταὐτὸν εἶναι χαὶ τὸν ἥμισυν
χρόνον τῷ διπλασίῳ χρόνῳ, ἐπήγαγεν ὅτι ἅμα συμβαίνει καὶ τὰ Β
παρὰ πάντα τὰ Γ᾿ παρεληλυϑέναι, ὥσπερ τὰ Γ᾿ παρὰ τὰ D. ἅμα δ8ὺ

15 γὰρ ἔσται τὸ πρῶτον [l' xal τὸ πρῶτον B ἐπὶ τοῖς ἐναντίοις
ἐσχάτοις, τὸ μὲν Γ ἐπὶ τῇ ἀρχῇ τοῦ σταδίου, τὸ δὲ Β ἐπὶ τῷ τέλει,
ἅπερ ἄμφω ἔσχατά ἐστιν. ἀντιχινούμενα γὰρ ἰσοταχῶς x«l ἴσα ὄντα, καὶ
ἀπὸ ἀρχῆς ἀλλήλων ἀρξάμενα ἅμα τὰ πέρατα ἀλλήλων χαταλαμβάνει, ἴσον
χρόνον παρ᾽ ἕκαστον γινόμενον τῶν B τὸ D. ὅσον παρ᾽ ἕχαστον τῶν Α,

20 χἄν μὴ χινῆται τὸ Γ παρὰ τὰ Α, διὰ τὸ ἀμφότερα τά τε Γ xal τὰ B
ἴσα ὄντα xal ἰσοταχῆ, ἴσον χρόνον παρὰ τὰ Α γίνεσθαι. διὰ δὲ τούτου 40
ἅμα μὲν ἐνεδείξατο, διὰ τί ἔλαβεν τὰ Γ παρὰ τὰ Α χεχινῆσθϑαι xattot μὴ
χεχινημένα, ὅτι διὰ τὴν πρὸς τὰ B ἰσότητα xal ἰσοτάχειαν: ἅμα δὲ xai,
ὅτι παρὰ τοῦτο γέγονεν ὃ παραλογισμός, ἐνεδείξατο διὰ τοῦ προσϑεῖναι τὸ ὥς

25 φησιν. οὐ γὰρ ἴσον χρόνον τὸ [᾿ παρ᾽ ἕχαστον γίνεται τῶν ἀντιχινουμένων
χαὶ τῶν Α τῶν ἑστώτων.

Δύναται δέ, φησὶν 6 ᾿Αλέξανδρος, τῷ συμβαίνει δὲ τὸ [Γ᾿ παρὰ
πᾶντα τὰ À διεληλυϑέναι ἑξῆς εἶναι τὸ ἴσον χρόνον παρ᾽ ἕχαστον
γινόμενον τῶν B, ὅσονπερ τῶν Α, εἶτα ἐφεξῆς τὸ δὲ B παρὰ τὰ 46

30 ἡμίση ἕως τοῦ ἅμα γὰρ ἔσται τὸ πρῶτον Γ᾿ xal τὸ πρῶτον B ἐπὶ
τοῖς ἐναντίοις ἐσχάτοις, ἐφεξῆς δὲ τούτοις τὸ διὰ τὸ ἀμφότερα
ἴσον χρόνον χατὰ τὸ À γίνεσθαι. 6 μὲν οὖν λόγος τοιοῦτός ἐστιν

—— ————Ó—M—— —— — —— — —

1 τοῖς] τῶ F 2 ὃ οὔ. ἃ ὃ ante τοῦ erasum A 6 ὅτι δῆλον καὶ ὁ χρόνος
ἐστίν ΟΜ Γ] γὸ M 7 τὰ (ante τέσσαρα) om. FM B]aM 8 «à (post T)
om. F ἐν d τὰ B CM cà (post αὐτῷ) in ras. M δύο Q0 F 9 B] τέσσαρα β a:
τέσσαρα 8β8β F ἐν om. M τὰ ΑἹ τὸ ἃ A' FM 11 xol om. aF 12 post
tt add. τὸ aF διαστήματι — χρόνῳ (13) om. C 13 χρόνῳ om. M 14 διεληλυϑέναι
CM B] ἃ superscripto 8 M 15 τὸ (post xal) om. aF 18 ἀρξάμενα ἀλλήλων,
τὰ πέρατα ἅμα aF 19 γινόμενα «à By F τῶν] τῶ CM 20 χινεῖται ut p. 1020,2 C
2] ἰσοταχῆ ὄντα xal ἴσα CM 22 τὸ 1 F 23. 24 ἅμα δὲ ὅτι xal περὶ τούτου FF
24 τὸ ante ὡς om. aF 25 γίνεται ante παρ᾽ CM ἀντιχεινουμένων Μ: ἀντιχειμέ-
νων C 21 τῷ] τὸ F περὶ Εὶ 28 τῶ ἴσω χρόνωδ᾽ 29 ὅσων περ M: ὅσον παρὰ F
εἶτα — ἐσχάτοις (31) ut lemma rubro M εἶτα τὰ CM 90 dia — B om. F

1020 SIMPLICII IN PHYSICORUM ΥἹ 9 [Arist. p. 259933. 240419]

εὐηϑέστατος dw, ὥς φησιν 6 Εὔδημος, διὰ τὸ προφανῇ τὸν παραλογισμὸν 938r

ἔχειν, εἴπερ ἀξιοῖ τὰ ἴσα καὶ ἰσοταχῆ. ἐὰν τὸ μὲν παρὰ χινούμενον χινῆται,

τὸ δὲ παρὰ ἠρεμοῦν, τὸ ἴσον διάστημα ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ χινεῖσϑαι, ὅπερ

ἐστὶν ἐναργῶς ἄτοπον’ τὰ γὰρ ἀντιχινηύμενα ἀλλήλοις ἰσοταχῇ διπλασίαν 5o
8 ἀφίσταται διάστασιν ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ, ἐν ᾧ τὸ παρὰ ἠρεμοῦν χινούμενον

4
j ey

τὸ ἥμισυ διίσταται, xv ἰσοταχὲς ἐχείνοις T.

p.240419 Οὐδὲ δὴ κατὰ τὴν ἐν τῇ ἀντιφάσει μεταβολὴν ἕως
τοῦ ; ἐν οὐδετέρῳ δὲ ὅλον αἰεί. 238v

Διαλύσας τοὺς τοῦ Δήνωνος λόγους τοὺς ἀναιρεῖν δοχοῦντας τὴν xí-
10 νησιν, παράγει xal ἄλλους λόγου; εἰς τὸ αὐτὸ ἐρωτωμένους σοφιστιχῶς, 5
ἵνα xal αὐτῶν διαλύσῃ τοὺς σοφισμηούς. ὧν ὃ πρῶτος ὁ ἐχ τῆς xatd
ἀντίφασιν μεταβολὴς ἐπιχειρῶν τὴν χίνησιν ἀναιρεῖν ἐστι τοιγῦτος" ἐπειδὴ
χεῖται τὸ χινηύμενον xal ἔχ τινηὴς εἴς τι μεταβάλλον ἐν μηδετέρῳ εἶναι,
ὅτε χινεῖται, μήτε ἐν τῷ ἐξ οὗ (οὔπω γὰρ χινεῖται τότε) μήτε ἐν τῷ εἰς
15 ὅ (οὐχέτι γὰρ χινεῖται τότε), ὡς xal αὐτὸς ᾿Αριστοτέλης ἐν τούτῳ τῷ βιβλίῳ
διδάσχει, ἔστι δὲ xal xarà ἀντίφασιν μεταβολή, τὸ μεταβάλλον χατὰ ἀντί-
φάσιν ἐν οὐδετέρῳ ἔσται μορίῳ τῆς ἀντιφάσεως, ὅπερ ἄτοπον: ἔσται γάρ 10
τι μεταξὺ τῆς ἀντιφάσεως. ἣ εἰ μὴ τοῦτο, οὐχ ἀληϑές, ὅτι τὸ μεταβάλλον
οὔτε ἐν τῷ ἐξ οὗ μεταβάλλει ἐστίν, οὔτε ἐν τῷ εἰς ὃ μεταβάλλει, ἐν ᾧ
90 μεταβάλλει χρόνῳ’ χαὶ γὰρ ἢ χατὰ ἀντίφασιν μεταβολὴ τὸ μὲν ἐξ οὗ
ἔχει, τὸ δὲ εἰς ὅ: ἐχ γὰρ λευχοῦ εἰς μὴ λευχὸν xal ἐχ μὴ λευχοῦ εἰς
λευχὸν μεταβάλλει χαὶ ἐξ ὄντος εἰς μὴ ὃν καὶ ἐχ μὴ ὄντος εἰς ὄν. εἰ
οὖν μεταβολῆς οὔσης ἀναάγχη ἐν μηδετέρῳ εἶναι τῆς ἀντιφάσεως τὸ μετα-
βάλλον, τοῦτο δὲ ἀδύνατον. διότι οὐδὲν ἐχφεύγει τὴν ἀντίθεσιν τῆς ἀντι- τὸ
25 φάσεως, οὐχ dv εἴη μεταβολή. τοῦτον δὴ λύων τὸν λόγον φησίν, ὅτι
ὅλον μὲν τὸ μεταβάλλον κατὰ ἀντίφασιν ἐν οὐδετέρῳ μορίῳ τῆς αἀντιφα-
σεώς ἐστι, μέρος Of τι ἐν ἑχατέρῳ. — xal δέδειχται τοῦτο πρότερον, ὅτε
:

ἔλεγεν ὅτι τοῦ μεταβάλλοντος ἀνάγχη τὸ μὲν ἐν τῷ ἐξ οὗ, τὸ δέ τι ἐν

1 ἀληϑέστατος CF 6 AF: om. aCM συλλογισμὸν F! 2 εἴπερ μὴ F

xai] μὴ F μὲν τὸ transp. C! ὃ παρὰ τὸ ἠρεμοῦν ΔῈ 1 ἐναργὲς F ἀντιχεί-
μενα F 6 ἐχείνης C 1 Οὐ] Τὸ M ἐν om. F 8 οὐδὲ ὅλον ἀεὶ M

9 τοῦ om. M 11 σολοιχισμοὺς Καὶ 6 (post ὧν) aCF: om. AM 12 ἀναιρεῖν τὴν
χίνητιν ΟΜ 13 χεῖται ΟΜ: χινεῖται ΔῈ οἱ auctoris Themistii codd. p. 395,13 Sp.
xai ACM Themist.: oun. aF μεταβάλλειν C elvat] δέ ἐστιν a 14 μήτε] οὔτε
utroque loco 8 οὔπω et οὐκέτι (15) inutat a τότε scripsi hie et v. 15: τοῦτο libri.
om. parentheses Themistius p. 395,15, ubi eontra Spengelii opinionem continuanda perio-
dus et corrigendum ἡνίχα àv γίνηται 15 ὁ om. ΔΕ '᾿Δριστοτέλης} Z 4 p. 234*10;
cf. etiam Simplicii interpretatio p. 1005, 20 sqq. lí μορίῳ ἔσται ΔῈ post ἀντι-
φάσεως addunt ἀλλ᾽ ἐν τῷ μεταξὺ aF, ex qua interpolatione Themistium interpolabat
Spengelius p. 395,19 ἔσται ACM: οὐχ ἐστι ΔῈ 18 μεταξό τι aF 20 ἀντί
φασι M 21 δὲ om. F 22 ἐκ τοῦ μὴ C 23 τῆς ἀντιφάτεως εἶναι ΔῈ

24 οὐδ᾽ F 25 post εἴη additum e del. F 21 πρότερον] 2 4. 231v 15 28 post

τοῦ add. ἃ F δέ τι, ἐ τι in ras. A

10

20

25

SIMPLICII IN PHYSICORUM VT 9 [Arist. p. 240419] 1021

τῷ εἰς δ’ εἰ δὲ τοῦτο, οὔτε ἐν τῷ ἑτέρῳ μέρει τῆς ἀντιφάσεως ἔσται 288:
ὅλον τὸ μεταβάλλον οὔτε τῆς ἀντιφάσεώς τι μεταξὺ ἔσται, ἐν ᾧ αὐτὸ
δεήσει εἶναι, ἀλλ᾽ ἔστιν ἐν ἀμφοτέροις. τί οὖν ῥηϑήσεται, λευχὸν T, οὐ 90
λευχόν;: ἀνάγχη γὰρ τὸ ἕτερον διὰ τὸ τῆς ἀντιφάσεως ἀξίωμα. εἴτε δὲ
λευχὸν εἴτε οὐ λευχόν, οὐχ ἐν ἀμφοτέροις. ταύτην δὲ λύων τὴν ἔνστασίν
φησιν, ὅτι οὐχ ἀνάγχη ὅλον ἐν ὁποτέρῳ εἶναι, ὥστε λευχὸν ἣ οὐ λευχὸν
λέγεσθαι" xal γὰρ λευχὸν λέγεται οὐ μόνον τὸ ὅλον τοιοῦτον ὄν, ἀλλὰ xal
τὸ τὰ πλεῖστα T, τὰ χυριώτατα μέρη τοιαῦτα ἔχον. ὁμοίως δὲ xal
οὐ λευχὸν τὸ τὰ πλεῖστα Y, τὰ χυριώτατα μὴ ἔχον λευχά. ὥστε ἐν ᾧ τὸ
πλέον ἣ τὸ χυριώτερην, ix τούτου ῥηϑήσεται. ὅλον δὲ ἐν οὐδετέρῳ ἐν τῷ 56
μεταβάλλειν ἔσται. πῶς οὖν τὸ αὐτὸ λευχὸν xal οὐ Àeuxóv, T, πρῶτον μὲν
xai οὗτος 6 διηορισμὸς ἐπὶ τῇ βεβαιότητι τῆς ἀντιφάσεως παρηγγέλλετο τὸ
UT, xat ἄλλο xal ἄλλη, ἔπειτα τὸ μὲν ἁπλῶς μὴ εἶναι ἐν λευχῷ οὐ δύ-
vavat τῷ ἐν λευχῷ slvat συναληϑεύειν, τὸ δὲ μὴ εἶναι ὅλον ἐν λευχῷ
δύναται τῷ χατὰ ὑέρος λευχῷ συναληϑεύειν. xai λέγεται Asuxóv ὃ μὴ
ὅλον ἐστὶ λευχόν, ἐπειδὴ μὴ ταὐτόν ἐστι τὸ οὐ λευχὸν ἁπλῶς xci τὸ οὐχ
ὅλον λευχόν. λαβὼν δὲ ἐπὶ τοῦ λευχοῦ xal οὐ λευχοῦ τὴν xatà ἀντίφασιν 80
μεταβολήν, χαὶ ἐπὶ ταύτης λύσας τὴν ἀπορίαν διὰ τῆς τοῦ ὅλου προσϑή-
Xn; (οὐ γὰρ ἀληϑὲς τὸ μὴ ἐν μηδετέρῳ ἁπλῶς εἶναι τῆς ἀντιφάσεως τὸ
μεταβάλλον, ὡς ὁ ἀπορῶν ἠξίου, ἀλλὰ ἀληϑὲς τὸ μὴ ὅλον εἶναι“ οὐ ταὐτὸν
γὰρ τὸ μὴ ὅλον εἶναι xal τὸ μὴ εἶναι), λύσας οὖν οὕτως ἐπὶ τοῦ λευχοῦ
χαὶ οὐ λευχοῦ ἐπήγαγεν, ὅτι δμοίως ἔχει xal ἐπὶ τοῦ ὄντος xal μὴ
ὄντος. ἐφ᾽ ὧν χυριώτερον ἔστιν ἰδεῖν τὴν κατὰ ἀντίφασιν μεταβολὴν μόνην
οὖσαν" τὸ μὲν γὰρ λευχὸν xal εἰς τὸ ἐναντίον χυρίυς μεταβάλλει τὸ μέλαν Tj Sb
τὸ ἀεταξύ, τὸ δὲ ὃν εἰς τὸ μὴ ὅν μόνον xal τὸ μὴ ὃν εἰς τὸ Ov. προσϑεὶς
οὖν χαὶ τὸ ὃν χαὶ τὸ μὴ ὃν χοινῶς ἐπήγαγεν, ὅτι χατὰ πᾶσαν ἀντίφασιν
οὔτω λυτέον τὴν ἀπορίαν. ἔσται μὲν γὰρ xal τὸ μεταβάλλον ὥσπερ xai
τὰ ἄλλα πάντα ἐξ ἀνάγχης ἐν ϑατέρῳ μέρει τῆς ἀντιφάσεως, ἀλλ᾽ οὐχ
ἀεὶ ὅλον: ἐν γὰρ τῷ μεταβάλλειν οὐχ ὅλον. διὸ ἁπλῶς μὲν λεγομένης

30 τῆς ἀντιφάσεως αὔτη τῆς ἀπορίας ἣ λύσις f, διορίζουσα τοῦ μὴ εἶναι τὸ

ux, ὅλον εἶναι. εἰ δὲ μετὰ τῆς τοῦ ὅλου προσϑήχης λέγοιτο T, πρότασις 40
ἱλευχόν ἐστιν ὅλον᾽ ἀληϑὴς ἐπὶ τούτων ἢ ἔχουσα τὸ οὐχ ὅλον ἀπόφασις.

] ἐν τῷ μέρει τῷ ἑτέρῳ aF 2 ἔσται τι μεταξὺ (μεταξόῦ C) CM 3 διήσει M

9 οὐχ] οὐδ᾽ CM 7 λέγεσϑαι ΔΑ: γίνεσϑαι CFM τὸ τοιοῦτον ὅλον aF

8 τὰ χυριώτατα ΑΜ; xal χυριώτερα 8: κυριώτατα C 9 ἣ καὶ χυριώτερα aF
λευκός a 10 ἣ τὸ] ἣ καὶ F δὲ om. M ἐν τῷ CM cf. v. 29: ἐν ᾧ A:
ἐν ᾧ τὸ aF 11 αὐτὸ om. A xal οὐ λευχόν om. C 12 ὁρισμὸς F

τοῦ βεβαιοτάτου F 14 τῷ om. F συναληϑεύει F ὅλως F 19 οὐ $5va-
ται M τῷ] τὸ C 16 τὸ (ante ob) om. CM 17 οὐ λευχοῦ) μὴ λευκοῦ aF

18 ταύτην M: ταῦτα C 19 μὴ om. CM 20 6 (post ὡς) om. FM οὐ — ὅλον elvat
(21) om. C 21 γὰρ] δὲ a: om. F 22 χαὶ ἐπὶ τοῦ μὴ ὄντος Arist. 24 1]
xal εἰς ἃ 25 μόνον om. M 27 λεχτέον CM χαὶ τὸ] κατὰ τὸ ΔῈ

29

μεταβάλλον F 30 ἡ (post λύσις) A: om. aCFM μὴ om. M Jl τοῦ om.

AC: τῆς M 32 ἀληϑῶς F

1022 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 9 [Arist. p. 240419. 29]

ἀλλ᾽ ὅτι μὲν xal τὸ γινόμενον xal τὸ φϑειρόμενον ἔστιν εἰπεῖν πῶς μὲν 938v
ὃν πῶς δὲ μὴ ὄν, χατὰ τὸν συνεγγισμὸν τὸν πρὸς τὸ ὄν τε xal τὸ μὴ ὃν
δῆλον. τίνα δὲ "da" ἐστὶ χατὰ ἀντίφασιν: T, πάντα τὰ ὄντα, ὅταν
χαταφάσει χαὶ ἀποφάσει τῇ ἀντιφατιχῶς ἀντιχειμένῃ διαιρῆται.

5 0. 940329 [IdAtv δὲ ἐπὶ τοῦ χύχλου xal τῆς σφαίρας ἕως τοῦ καὶ δ0
τῶν ἄλλων τῶν ἐν αὐτοῖς χινουμένων.

Ὅτι μὲν ἔτι πρὸς λόγον ἐνίσταταί τινα τῶν ἀναιρούντων τὴν χίνησιν,
δῆλον ἐχ τοῦ xal τὸ πρὸ τούτου ἐπιχείρημα ὡς ἀχόλουθϑον τοῖς πρὸς τὸν
Ζήνωνα εἰρημένοις οὕτως ἄρξασθαι" “᾿οὐδὲ δὴ χατὰ τὴν ἐν τῇ ἀντιφάσει

10 μεταβολὴν οὐδὲν ἡμῖν ἔσται ἀδύνατον᾽᾽ πρὸς τὸ εἶναι χίνησιν. δῆλον οὖν
ὅτι χαὶ νῦν ὡς περὶ τοῦ αὐτοῦ λέγων πάλιν φησὶν ἐπὶ τοῦ χύχλου χαὶ
τῆς σφαίρας xal τῶν ἐν αὑτοῖς χινουμένων, ὅτι συμβήσεται 239r

αὐτὰ ἠρεμεῖν, ὡς οἴονται οἱ σοφιζόμενοι, οὐδὲ τοῦτο ἀδύνατόν τι ἐπάγει
τῷ εἶναι χίνησιν. χαὶ ὃ ᾿Ασπάσιος δὲ τοῦτον ἔχειν τὸν σχοπὸν χαὶ τοῦτόν

15 φῆσι τὸν λόγον, xai πρὸ αὐτοῦ ὁ Εὔδημος. ὃ μέντοι ᾿Αλέξανδρος νομίζει
τὸ νῦν λεγόμενον πρὸς τοὺς ἀναιροῦντας τὸν ἀποδοϑέντα ὑπ’ αὐτοῦ τῆς
ἠρεμίας δρισμὸν λέγεσθαι" ἐπειδὴ γὰρ ἠρεμεῖν εἶπεν τὸ ἐν ταὐτῷ χρόνον
τινὰ ὃν xal αὐτὸ xal τὰ μέρη. δείχνυσιν ὅτι οὐδὲ τοῦτο ἀναιρεῖται διὰ ὃ
τῶν ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ χινουμένων, ὡς οἴονταί τινες’ τοιαῦτα δέ ἐστι τὰ

20 περιφερόμενα, ἃ δοχεῖ ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ εἶναι χρόνον τινὰ xal αὐτὰ xai
τὰ μέρη χαίΐτοι χινούμενα. ᾿ὩΑδείχνυσιν οὖν, φησίν, ὅτι οὐχ ὑποπίπτει
ταῦτα τῷ τῆς ἠρευίας δρισμῷ.᾽ καὶ ὅτι μὲν τοῦτο δείχνυσι, δῆλον"
δείχνυσι δὲ αὐτὸ οὐ τὸν τῆς ἠρεμίας δρισμὸν βεβαιούμενος, ἀλλὰ τὸ μηδὲ
ἐχ ταύτης τῆς ἀπορίας ἀναιρεῖσϑαι τὴν χίνησιν. ἐῴχει δὲ τοιαύτη τις

25 εἶναι f, ἀπορία. εἰ τὰ δοχοῦντα τὴν πρώτην xal χυριωτάτην χίνησιν χι- 10
νεῖσϑαι τὴν χυχλιχὴν ταῦτα φαίνεται μὴ χινούμενα ἀλλ᾽ ἠρεμοῦντα, οὐχ dv

| τὸ (ante φϑειρόμενον) om. aCM 2 συνεγγυσμὸν AF! τὸ (ante μὴ) om. FM

ὃ πάντως F 4 ἀντιφατιχῆ F διαιρεῖται ΕἸ M 9 πάλιν δὲ ut Arist. cod. H
ACFM: πάλιν ut Arist. vulg. a xal ἐπὶ τῆς ex Arist. 8 9. 6 xai τῶν ἄλλων
τῶν ACFM ut Arist. cod. F: xat τῶν (ex Arist. vulgata xai ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν) a

6 αὐτῶ F 8 τὸ om., sed supra add. A! τὸν om. C 9 οὐδὲ] οὔτε C cf.
Arist. p. 240219 τῇ om. aF ut Arist. cod. H 10 οὐδὲ F ἡμῖν ἔτι ἔσται (ἔστιν
F) aF πρὸς τὸ elvat χίνησιν om. Arist. οὖν om. CM: fortasse ὅτι (el) 11 τοῦ
ACM: om. aF 12 xai ὅλως τῶν Arist. αὐτοῖς libri (ut Aristotelis E sec. Vitellium)
sed cf. p. 1024,2 13 οἵονται] οἷόν τε F 13. 14. τι τῷ ἐπάγει εἶναι χίνησιν
a: τι τὸ (ΕἸ: corr. F?) elvat ἐπάγει κίνησιν F 14 ἔχειν ΟΜ: ἔχει ΔΑΕ 15 πρὸ]
πρὸς Μ Εὔδημος ἔτ. 69 p. 93,20 Spengel νομίζει om. M 16 ὑποτεϑέντα
8: ὕποϑετ, superscr. τε et τ΄ F 16. 17 ὁρισμὸν τῆς ἠρεμίας ΔΕ 18 τινὰ
aCFM: τιναοῦν A, quod dicendum saltem erat ὁντιναοῦν 19 αὐτῷ om. M

20 τόπῳ om. a 21 χαίτοι 84A: om. CFM φησιν) ἐφεξῆς F 229 τούτω ex
τοῦτο À 29 αὐτὸν F ὁρισμὸν om. M 24 ibóxtt CM 25. 26 xt-

νεῖσϑαι, εἰ in ras. A

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 9 [Arist. p. 240*29] 1023

εἴη χίνησις. τοῦ δὲ συνημμένου εὐπαραδέχτου ὄντος (τίς γὰρ οὐχ OpoAo- 239r
γεῖ, ὅτι εἰ ἢ πρώτη χαὶ χυριωτάτη τῶν χινήσεων μὴ ἔστι χίνησις ἀλλ᾽
ἠρεμία, οὐχ dv εἴη χίνησις) τὴν πρόσληψιν ἐδόχουν ἀποδειχνύναι 6poÀo-
γούμενον μὲν xai ἐχ τῶν δεδειγμένων λαμβάνοντες τὸ τὰ ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ
5 χρόνον τινὰ ὄντα xal αὐτὰ xal τὰ μέρη ἠρεμεῖν, προσλαμβάνοντες δὲ τὸ
τὰ χυχλιχῶς xal σφαιριχῶς χινούμενα ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ χρόνον τινὰ εἶναι t5
xai αὐτὰ χαὶ τὰ μέρη, xal διὰ “τούτων συνάγοντες ὅτι τὰ χυχλιχῶς xal
σφαιριχῶς χινεῖσϑαι δοχοῦντα ἠρεμεῖ. λύει δὴ xal τοῦτον τὸν λόγον
δειχνὺς ὅτι τὰ οὕτω χινούμενα οὔτε αὐτὰ οὔτε τὰ μέρη αὐτῶν ἐν τῷ
10 αὐτῷ τόπῳ ἐστὶν οὐδένα χρόνον. xal πρῶτον, ὅτι τὰ μέρη οὐχ ἔστιν ἐν
τῷ αὐτῷ οὐδένα χρόνον, φησίν: Éxactov γὰρ τῶν μορίων ἄλλοτε ἐν ἄλλῳ
xal χατ᾽ ἄλλο γίνεται τοῦ περιέχοντος. εἰ γὰρ μὴ τὴν αὐτὴν ἀεὶ ϑέτιν
διαουλάττει τὰ μέρη. δῆλον ὅτι ἄλλοτε ἐν ἄλλῳ τόπῳ ἔχαστόν ἐστιν.
ἠρεμοῦν δὲ ἦν τὸ ὁμοίως ἔχον αὐτό τε xal τὰ μέρη χρόνον τινά. ἀλλ᾽ 90
15 οὐδὲ τὸ ὅλον ἐν τῷ αὐτῷ μένει" εἰ γὰρ τὰ μόρια πάντα, καὶ τὸ ὅλον χι-
νεῖται χατὰ τὰ μόρια. αὐτὸς δὲ περιγεγονότως μᾶλλον οὐχ ἀπὸ τῶν
μερῶν δείχνυσι τὸ ὅλον χινούμενον, ἀλλὰ χαϑ᾽ ὅλον ἑαυτό. xal τὸ ὅλον
γάρ, φησί, μεταβάλλει del εἰς ἕτερον δηλονότι τόπον, ὅπερ δοχεῖ ϑαυμα-
στήν. εἰ γὰρ ἄλλη ἐστὶ περιφέρεια ἢ ἀπὸ τοῦ À λαμβανομένη μέχρι
20 τοῦ Α xai ἄλλη f, ἀπὸ τοῦ B μέχρι τοῦ B x«l xaÜ' ἕκαστον σημεῖον
οὕτω, xal ἢ τοπιχὴ περιφέρεια ὁμοίως εἰς τὰς ἀνὰ λόγον ταύταις διήρηται. ἐδ
καὶ ἔστιν ἐχάστη περιφέρεια ὅλη xal τοῦ ἐν τόπῳ xal τοῦ τόπου. ἐπεὶ
δὲ χινεῖται τὰ σημεῖα, τὸ ὅλον μεταβάλλει ἀεὶ εἰς ἑτέρου χαὶ ἑτέρου ὅλου
τόπον, εἴπερ μὴ ἔστιν ἢ αὐτὴ ἢ ἀπὸ τοῦ Α ἐπὶ τὸ περιφέρεια τῇ ἀπὸ
25 τοῦ B ἐπὶ τὸ B μήτε ἐν τῷ τόπῳ μήτε ἐν τῷ ἐν τόπῳ, πλὴν εἰ μὴ
χατὰ συμβεβηχός, ὅτι πᾶσαι τῆς αὐτῆς εἰσι περιφερείας: ὡς ὁ μουσιχὸς
ἄνϑρωπος, ὅτι συμβέβηχε τῷ ᾿Αριστοξένῳ ἀνθρώπῳ ὄντι χαὶ μουσιχῷ
εἶναι. ὥστε μεταβάλλοι ἄν ἀεὶ ἢ ἑτέρα εἰς τὴν ἑτέραν" τὰς γὰρ ἀλλήλων 80
ϑέσεις μεταλαμβάνουσιν. ὅπου γὰρ νῦν ἦν $ ἀπὸ τοῦ Α ἐπὶ τὸ Α περι-
30 φέρεια, ἐχεῖ μετ᾽ ὀλίγον ἔσται ἢ ἀπὸ τοῦ B ἐπὶ τὸ B. μεταβάλλοντα δὲ
οὐχ ἔσται ἐν τῷ αὐτῷ χρόνον τινὰ οὐδὲ τὸ ὅλον. οὐδὲ ἠρεμήσει ἄρα.
δείξας δὲ ἐπὶ τοῦ χύχλου τὸ μήτε τὰ μέρη μήτε τὸ ὅλον ἠρεμεῖν (μηδὲ

2 εἰ om. A: suppl. in mrg. A!, ins. post χινήσεων A?: εἰ C τῆς πρώτης xal χυριω-
τάτης F 9 ἀποδειχνύναι om. F 4 xal om. aF 9 προλαμβάνοντες F

6 εἶναί τινα coll. CM 1 post μέρη iterat ἠρεμεῖν — μέρη (7) F τοῦτο F
συνάγοντες ΔΕ: συναγαγόντες ACM 8 ἠρεμεῖν F δὴ AC: δὲ aFM 10 καὶ
πρῶτον — χρόνον (11) om. A 11 ἄλλοτε] ἄλλο τι F 18 διαφυλάττοι aF

14 αὐτά F 16 περὶ γεγονότος ΕΜ 18 ἀεὶ om. ΟΜ 2] ἀναλόγους aF

22 ἑχάτη M post ὅλη add. ἄλλη a xal (post τόπῳ) om. F 22. 23 ἐπεὶ δὲ
a: ἐπειδὴ ACFM 23 ante χινεῖται add. xal aF μεταβάλλον CM ἑτέρου xal)
ἑτέρους M ἑτέρου alterum om. A! 25 μήτε ἐν τῷ ἐν τόπῳ om. Ε 26 ὅτι]
ὥστε F πᾶσα aM 27. 28 «al μουσιχῷ εἶναι ἀνϑρώπῳ ὄντι aF 28 ἀεὶ om. F

31 χρόνον ΔΟΜ: χρόνωι AF τινὰ (sc. σημεῖα) ACFM: τινὰ τὰ μέρη a 92 μήτε
τὸ ὅλον μήτε τὰ μέρη aF

1024 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 9. 10 [Arist. p. 240229. *8]

γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ μένειν), τὸν αὐτὸν λόγον φησὶν ἔσεσθαι xai ἐπὶ 239r
σφαίρας χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐν ἑαυτοῖς χινουμένων χαὶ μὴ
ἐξισταμένων τοῦ ἑαυτῶν τόπου, οἷοι xai οἱ στρόμβοι εἰσὶ xal εἴ τι ἄλλο 86
περιδινεῖται.

5 Ιστέον δέ, ὅτι τοῦ ᾿Αριστοτέλους εἰπόντος μὴ τὴν αὐτὴν εἶναι mept-
φέρειαν [πρῶτον] τὴν ἀπὸ τοῦ πρώτου À λαμβανομένην τῇ ἀπὸ τοῦ B,
ὁ φιλαλήϑης Εὔδημος" “᾿ πότερον, φησί, τὴν αὐτὴν φατέον εἶναι περιφέρειαν
τὴν ὅλην ὁποθενοῦν ἀρξαμένων T, ἑτέραν, ἔχει ζήτησιν.

ν. 2400υ08 ᾿Αποδεδειγμένων Ob τούτων ἕως τοῦ χαϑθάπερ dv εἰ τὸν 6s
10 χρόνον ἐχ τῶν νῦν ἣ τὸ μῆχος ἐχ στιγμῶν.

Δείξας πρότερον, ὅτι οὔτε χινεῖταί τι ἐν ἀμερεῖ οὔτε ἠρεμεῖ, ἀλλὰ 239"
μὴ χινεῖσϑαι μὲν ἀληϑὲς εἰπεῖν ἐν ἀμερεῖ xal εἶναι χατὰ τι ἐν ἀμερεῖ,
οὐ μέντοι ἠρεμεῖν, χαὶ διὰ τοῦτο μνημονεύσας τοῦ Ζήνωνος λόγου ὡς
παραλογιζημένου, ὅταν ἀξιοῖ πᾶν ἢ ἠρεμεῖν T, χινεῖσϑαι, ὅταν ἡ χατὰ τὸ

15 ἴσον. xal διαλύσας τὸν ἀναιρεῖν ἐχ τούτου τὴν χίνησιν πειρώμενον λόγον,
εἶτα χαὶ τοὺς ἄλλους τοῦ Ζήνωνος παραγαγὼν τοὺς ἀναιρεῖν σοφιστιχῶς ὅ
πειρωμένου; τὴν χίνησιν xal διαλύσας αὐτοὺς xai μνημονεύσας xai δυεῖν
ἄλλων λόγων τὸν αὐτὸν ἐγόντων σχοπὸν xal διαλύσας xal ἐχείνους, dmo-
δεδειγμένων φησὶ τῶν τε περὶ χινήσεως προσεχῶς ῥηϑέντων xal τῶν

20 πρότερον περὶ τοῦ μήτε χινεῖσθαί τι ἐν ἀμερεῖ μήτε ἠρεμεῖν, λέγωμεν
ἐφεξῆς ἐχείνοις, ὅτι τὸ ἀμερὲς οὐχ ἐνδέχεται χινεῖσϑαι πλὴν κατὰ
συμβεβηκὸς τῷ εἶναι ἐν τῷ χινουμένῳ σώματι T, μεγέθει. πῶς δὲ λέ-
ἵεται, ἐδήλωσεν ἐπὶ τοῦ χατὰ τὸ πλοῖον παραδείγματος" τὰ γὰρ ἐν αὐτῷ 10
μὴ χινούμενα xaÜ' αὐτὰ τῷ ἐν χινουμένῳ εἶναι τῷ πλοίῳ xai αὐτὰ φέρε-

25 tat χατὰ συμβεβηχός. τῷ δὲ σώματι τὸ μέγεθος προσέϑηχεν, ὡς μὲν ὃ
᾿Αλέξανδρός φησι, μέγεθος τὴν γραμμὴν xai τὴν ἐπιφάνειαν λέγων, ἅπερ
οὐχ ἔστι σώματα οὐδὲ χωριστὰ σώματος. ὃ δὲ ᾿Ασπάσιος ἐχ παραλλήλου
ταῦτα λέγεσϑαί φησιν: οὐδὲ γὰρ χινεῖταί τι χαϑ᾽ αὐτὸ ἄλλο μέγεϑος πλὴν

] ἐπὶ ACM: ἐπὶ τῆς ut Aristoteles aF 2 σφαίραις M ἑαυτοῖς AM: αὐτοῖς CF:
αὑτοῖς ἃ 9 οἷον F 9. 6 περιφέρει ΑἹ 6 πρῶτον delevi πρώτου Α:
om. aCFM 1 mpótepov M 8 post τὴν ὅλην add. elvat A: del. A?
ἀρξάμενων A!: ἀρξαμένην aA*CFM 9 χαϑάπερ — vov (10) om. F post ei littera
erasa C 10 μῆχος ACFM ut Aristotelis cod. E sec. Vitellium: μέγεθος a οἱ Arist.
vulg. 12 μὴ) μηδὲ M ἀλληϑὲς C: ἀληϑὲς ἦν ΔΕ χαὶ εἶναι χατά τι ἐν
ἀμερεῖ ΟΜ: κατά τι F: om. A (si silentio fides) et a 13 οὐ] οὔτε ἃ λόγων F
14 7j prius om. CM ἠρεμεῖ 7) χινεῖται F 15 διαλύσας éx τούτου τὸν ἀναιρεῖν
πειρώμενον λόγον τὴν χίνησιν 8 16 post Ζήνωνος add. λόγους ἃ σοφιστιχῶς
ACM: καὶ αὐτοὺς F: utramque lectionem copulavit a 17 «ei δυεῖν ACM : δυοῖν
aF 19 τε om. F 20 περί τε τοῦ CM μὴ κινεῖσθαι A λέγωμεν ΑΟΜ
[αὐ Arist. cod. E rec. man.]: λέγομεν aF Arist. vulg. 23 πλεῖον M et ante rasuram
hic et in proximis C 20 ὁ AF: om. aCM 26 λέγειν F 21 σώματος] σώ-
pata FM post δὲ rasuram ir litt. habet C 38 οὐδὲ] o) ΔΕ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 10.[Arist. p. 240} 8] 1025

τὸ σῶμα" xai γὰρ xal ἢ γραμμὴ xal ἣ ἐπιφάνεια χατὰ συμβεβηχὸς χι- 239v
νηῦνται τῷ ἐν χινηουμένῳ εἶναι τῷ σώματι. μήποτε δὲ ὁρμήσας εἰπεῖν οἷον 1Ὁ
χινουμένου τοῦ σώματος τῷ ἐνυπάρχειν ἐπέστησεν, ὅτι οὐχ ἐν τῷ
σώματι πρώτῳ τὸ ἀμερές ἐστιν, ἀλλ᾽ ἐν τῇ Ἰραμμῇ" Ot προσέϑηχεν T)
ὃ τοῦ μεγέθους τῷ ἐνυπάρχειν ἐν χινουμένῳ μὲν τῷ τῆς γραμμῆς μεγέϑει,
xai αὐτῷ ὃδὲ χατὰ συμβεβηκὸς χινουμένῳ τῷ ἐνυπάρχειν τῇ ἐπιφανείᾳ,
ἥτις xal αὐτὴ χατὰ συμβεβηκὸς χινεῖται τῷ ἐνυπάργειν τῷ xaÜ' αὐτὸ χι-
νουμένῳ, τῷ σώματι. ταῦτα οὖν πάντα ἐνεδείξατο πρησϑεὶς τὸ ἢ τοῦ
μεγέϑους. εἰπὼν ὃὲ τὸ ἐν τῷ πλοίῳ ἠρεμοῦν χατὰ συμβεβηκὸς χινεῖσϑαι 20
10 τῷ ἐν χινουμένῳ εἶναι τῷ πλοίῳ προσέϑηχεν ἢ τὸ μέρος τῷ τοῦ ὅλου
χινήσει" xal γὰρ xal τὸ μέρος κατὰ συμβεβηχὸς χινεῖται, ὅταν τὸ ὅλον
- -Ψ , ^— e? ’ LI “ὦ ) ty»
χινῆται τῷ ἐν χινουμένῳ εἶναι τῷ ὅλῳ. μέλλων δὲ δειχνύναι, ὅτι οὐχ
»» 4 jl ) e - e /— Jf, Ld , /
οἷόν τε τὸ ἀμερὲς xaÜ' αὑτὸ χινεῖσθαι, ὁρίζεται πρῶτον τὸ ἀμερές, ὅτι
ἔστι τὸ χατὰ ποσὸν ἀδιαίρετον. xal τοῦτον τὸν δρισμὸν μεταξὺ
- [4 4 bi , - Ἃ , - ^ , ,
15 παρεμβαλὼν αχολούϑως τῷ T, τὸ μέρος τῇ τοῦ ὅλου χινήσει ἐπαγει
χαὶ γὰρ αἱ τῶν μερῶν χινήσεις ἕτεραί εἰσι xav αὐτά τε τὰ
, MI AJ UJ ^ , Ld , M ,
μέρη xal χατὰ τὴν τοῦ ὅλου χίνησιν ἔνστασιν λύων τινὰ φερομένην 95
πρὸς τὸ χατὰ συμβεβηχὸς χινεῖσϑαι τὰ μέρη. ὅτε τὰρ τὴν χίνησιν
ἐδείχνυ μὲν διαιρετὴν οὖσαν οὐ μόνον xarà τὸν χρόνον, ἀλλὰ χαὶ κατὰ τὰ
20 τοῦ χινουμένου μόρια, τότε xal τῶν μορίων αὐτῶν χαϑ᾽ αὑτὰ χίνησις
ἐλαυβαάνετο' νῦν ὃὲ χατὰ συμβεβηχός φησι χινεῖσϑαι τὰ μόρια τῷ ἐν χι-
voupévo εἶναι τῷ ὅλῳ. λέγει οὖν. ὅτι διτταί εἰσιν αἱ τῶν μερῶν χινήσεις,
αἱ μὲν αὐτῶν χαϑ᾽ αὑτὰ χινουμένων τῶν μερῶν, αἱ δὲ χατὰ τὴν τοῦ
ὅλου χίνησιν. ἅμα δὲ διὰ τούτου xal τὴν διαφορὰν δείχνυσι τῆς τε 30
25 τῶν μερῶν ἐν τῷ ὅλῳ χινήσεως xal τῆς τοῦ ἀμεροῦς ἐν τῷ μεγέϑε!.
ἐπειδὴ γὰρ εἶπεν ὅτι τὸ ἀμερὲς οὐχ ἐνδέχεται χινεῖσθαι πλὴν χατὰ συμ-
βεβηχὺὸς τῷ ἐνυπάρχειν χινουμένῳ τῷ σώματι, ὥσπερ xal τὸ μέρος τῇ
ποῦ ὅλου χινήσει χινεῖσϑαι λέγεται, ἐπήγαγεν, ὅτι ἢ τοῦ μέρους χίνησις
διττή ἐστι. ταύτῃ οὖν διαφέρει τοῦ ἀμεροῦς, ὅτι τὸ μὲν ἀμερὲς μόνως
3 -Ὁ ^ , ? e v Mi A
30 xaxà συμβεβηχὸς χινεῖται, τὸ ὃὲ μέρος xal xaÜ' αὑτὸ xai xarà συμβε-
βηχός. ὅτι ὃὲ ἐν τῇ τοῦ ὅλου χινήσει εἰσὶ xal τῶν μερῶν Éxdctou χαϑ᾽ s5
αὑτὰ χινήσεις, δείχνυσιν ἐναργῶς ἐπὶ τῆς περιφερομένης σφαίρας. ἀλλο
γὰρ τὸ τάχος ἐστὶ τῶν πρὸς τῷ χέντρῳ μορίων αὐτῆς xal ἄλλο τῶν ἴσων

——— — — — —— —

| τὸ] τῶ C 2 post τῶ σώματι praecepit πρώτω τὸ ἀμερὲς ex v. 4 delevitque F
εἶπεν M 3 τῷ] τὸ A ἐνέστησεν F 4 πρώτῳ] μόνω F δι᾿ ὧν Εὶ

9 τὸ t. γ. μέγεϑος Εὶ 6 αὐτὸ aF χινούμενον Εὶ 8 τῷ A: om. aCFM
8. 9 προσϑεὶς ἢ μεγέϑει F 9 δὲ τὸ dv M: δὲ τῷ ἐν nAC: τὸ ἐν F 12 xt-
νεῖται C év om. F 13 τὸ om. F χινεῖσϑαι xaO" αὑτὸ ΔῈ 14 τὸ κατὰ τὸ F
διορισμὸν ΟΜ 16 τε AM: om. CF: τὸ 8 11 τινὰ om. F 19 ἐδείχνυ μὲν
libri (ἐδείκνυμεν C): cf. Index s. v. μέν 20 τόᾷᾳτεςσ xa αὑτὸ FE: xa?
αὑτὸν M ἡ κίνησις CM 22 εἶναι τῷ om. M γοῦν F 23 τῶν μερῶν
χινουμένων C τοῦ om. M 24 τούτων F 25 ἀμεροῦς ACM: μέρους aF

26 γὰρ om. M 29 μόνος ut p. 1026,19 a JO xat (ante xa9") om. 4F 31 post
ἑχάστου erasum C 8]. 32 xat αὑτὸ F — 32 xal ἐπὶ aF 33 τὸ κέντρον aF
Comment. Arist. X Simplic. in Phys. lo

1096 ΒΙΜΡΙΙΟΘΙΕΙΝ PHYSICORUM VI 10 (Arist. p. 240^8]

τούτοις πρὸς τῇ ἐχτὸς ἐπιφανείχ᾽ εἰ γὰρ μὴ πολλῷ Üdttova ἦν τὰ πρὸς 239*
τῇ ἐχτὸς ἐπιφανεία μόρια τῶν πρὸς τῷ χέντρῳ, οὐχ ἄν τοσούτω μεῖζον
διάστημα ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ διεξύξει χατὰ τὴν τῆς σφαίρας περιφοράν"

’ Y - - o. 2 - - ΣᾺ Y i zl
συναποχαϑίστανται γὰρ τὸ μὲν χατὰ τὸν ἀέγιστον, τὸ 0$ χατὰ τὸν ἐλάχιστον 40
XÓxÀov περιφερόμενα. “δύναται δέ, οησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος, τὸ τῶν πρὸς

ὧι

τῷ χέντρῳ xai τῶν ἐχτὸς λέγειν περί τε τῶν διὰ τοῦ χέντρου γραφο-
μένων μεγίστων χύχλων, ὡς τοῦ ἰσημερινοῦ xal τοῦ ζῳδιαχοῦ. xai τῶν
περὶ τοὺς πόλους" οὗτοι γὰρ ἐχτής εἰσι τοῦ χέντρου τῆς σφαίρας, xai
^ , ^" , * b , ( qu - L4 ^ «(ἢ ^ e hz - , -
ὁηλονότι ἀνάπαλιν ἐπὶ τούτων θαάττονες μὲν ὡς μείζονες οἱ πρὸς τῷ χέντρῳ,
10 βραδύτεροι δὲ οἱ ἐχτός. εἴπερ ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ συναποχαϑίσταται τὰ ἐν
- - 2) ev Y ^ , * , - , ,
αὐτοῖς σημεῖα. οὕτω μὲν οὖν διαφέρουσιν ἀλλήλων αἱ τῶν μορίων χινή- 45
σεις, xai τῆς ὅλης δέ, ἣν ἢ ὅλη σφαῖρα χινεῖται. διαφέρουσιν, εἴπερ
ἐχείνη μὲν ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ πάντα δίεισι τὰ ἐν τῇ σφαίρᾳ διαστήματα.
τῶν δὲ μερῶν Zxagtov τὸ καὶ ἑαυτό" xal οὐδενὸς μέρους χίνησι: T, αὐτή
b d e [24 A M , - /, , ) e A
15 ἐστι τῇ ὅλῃ ὥστε xal τὰ μόρια χινεῖταί τινὰ χίνησιν xall αὑτὰ παρὰ
τὴν τοῦ ὅλου. xal οὐ μόνον χατὰ συμβεβηκὸς ἢ, τούτων χίνησις ὡς f, τῶν
ἀμερῶν.
Τ - ὶ “- - ^, - , * 2 Ó 3 t 1
aüra περὶ τῶν μερῶν δείξας μεταβαίνει λοιπὸν ἐπὶ τὸ ἀμερὲς xai
λέγει, ὅτι τοῦτο κατὰ συμβεβηχὸς μόνως ἐνδέχεται χινεῖσϑαι ὡς 6 ἐν so
20 τῷ πλοίῳ χαϑήμενος τοῦ πλοίου ϑέοντος. xaÜ' ἑαυτὸ δὲ οὐχ
ἐνδέχεται. καὶ δείχνυσι τοῦτο ἐπὶ πάντων τῶν τῆς μεταβολῆς εἰδῶν.
jJ uA ὃ δ λέ- Ω ἀλλ ὸ $»5»* LI - Bam L1 Ó
χατὰ μέγεθος piv λέγων μεταβάλλειν τὸ αὐξόμενον xai υξιγύμενων xai τὸ
χατὰ τόπον μεταβάλλον" μέγεϑος γάρ τι xai ὁ τόπος. διὸ οὐδὲ ἐμνημόνευσε
τοῦ τόπου ὡς ἐν τῷ μεγέϑε: συνειλημμένου. ἐξ εἴδους δὲ εἰς εἶδος
25 τὴν χατὰ ποιότητα λέγει μεταβολήν: ποιότης γὰρ τὸ εἶδης. χατὰ ἂντί-
φασῖν ὃὲ τὴν γένεσιν xal τὴν φϑορᾶαν. ἀπὸ τὰρ | τοῦ μὴ ὄντος εἰς 240r
Pi "^ i 3 / - v» - ) ji «Jj * ^P $ v -— MJ
τὸ ὧν xal ἀπὸ τοῦ 6ytoc εἰς τὸ μὴ ὃν αὗται. δείχνυσι δὲ αὐτὸ χατὰ τὴν
εἰς ἀγύνατηον ἀπαγωγὴν προσχρώμενος τοῖς ξωαπροσϑεν δεδειγωένοις περὶ
τοῦ πᾶν τὸ χινούμενην διαιρετὸν εἶναι. διὸ xal ἐχεὶ χαϑολιχὴν ἐπὶ παν-
30 τῶν τῶν χινουμένων ἐδόχει ποιεῖσθαι τὴν ἀπόδειξιν χαὶ οὐχ ἐπὶ μόνων τῶν
χατὰ τύπον μεταβαλλόντων. λαβὼν δὲ ὅτι τὸ μεταβάλλον πόϑεν ποῖ μετα-
βάλλει xai ἐν χρόνῳ συλλογίζεται δυνάυξι οὕτως" εἰ τὸ ἀμερὲς μεταβάλλει ὃ
xal! αὐτό, τὸ ὃὲ μεταβάλλον ἐν τῷ μεταβάλλειν ἀναγχη ἢ ὅλον ἐν ἐχείνῳ
εἶναι ἐξ οὗ μεταβάλλει ἢ ὅλον ἐν ἐχείνῳ εἰς ὃ μεταβάλλει, 7, τὸ μέν τι

1 ϑάττω a: ϑᾶττον F 2 τῷ πρὸς τὸ χέντρον F τοσοῦτον 88 4 συναπο-
χαϑίσταται a: συναποχαϑίστατο F ἐλάττονα superscr. F ὃ τῶ πρὸς F 8 τῆς
σφαίρας τοῦ χέντρου aF 9 πρὸς τὸ κέντρον VF 10 συναποχαϑίστανται M 10. 11 ἐν
αὐτοῖς) αὐτὰ F τούτω M 12 χινεῖται σφαῖρα a 11 «29^ αὑτὸ ἃ χινήσεις
(ut. v. 10 A?) C! 18 περὶ] ἐπὶ F 18. 19 xai λέγει om. 4F 19 ἐνδέδεται a

20 xaü' αὑτὸ a 21 xai ante δείχνυσι om., pro quo interpolat δὲ a εἰδῶν om. F
24 πυνειλημμένου, ey, in ras. A ante ἐξ add. xal M 29 xal om. M post éxet
add. ἔλεγε xal F χαϑολιχωτέραν a JO ποιεῖν ἃ ἀπόφασιν F xal om. A

31 τὸ μεταβάλλον post πόϑεν ποῖ CM 94 ἐξ οὗ οἱ εἰς ὃ mutant ΔΚ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 10 [Arist. p. 24058] 1021

αὐτοῦ ἐν τούτῳ, τὸ δὲ ἐν ἐκείνῳ (τὸ γὰρ ἐν μηδετέρῳ ὡς ἐναργῶς ἄτοπον 240:
παρῆχεν), ἀδύνατον δὲ ἐν τούτων εἶναί τινι τὸ ἀμερές, ἀδύνατον dv εἴη
μεταβάλλειν αὐτὸ χαϑ᾽ αὑτό. xal τὸ μὲν συνημμένον ὡς ἐναρτὲς ἐχ τῆς
διαιρέσεως ὃν (τῆς) καὶ πρότερον ῥηϑείσης παρέλιπεν, τὴν δὲ πρόσληψιν
5 xxU' ἔχαστον δείχνυσι. χαὶ πρῶτον ὅτι οὐχ ἄν τὸ μέν τι αὐτοῦ ἐν 10
τούτῳ εἴη, τὸ δὲ ἐν ἐχείνῳ, ἔδειξεν ἐχ τοῦ μεριστὸν εἶναι τὸ τοιοῦτο.
εἶτα ὅτι οὐδὲ ἐν τῷ εἰς ὃ μεταβάλλει ἐστίν: τὸ γὰρ ἐν ἐχείνῳ ὃν μετα-
βεβληχός ἐστι τοῦτο ὁὲ ὑπόχειται μεταβάλλον. χαὶ τὸ λειπόμενον, ὅτι
οὐδὲ ἐν τῷ ἐξ οὗ μεταβάλλει ἐστί, xaU Ov μεταβάλλει χρόνον" ἐν
Ι0 γὰρ τῷ ἐξ οὗ μεταβάλλει ὃν ἠρεμεῖ καὶ οὐ μεταβάλλει. τὸ γὰρ ἐν τῷ
αὐτῷ εἶναι γρόνον τινὰ ἠρεμεῖν ἐλέγετος ὥστε οὐχ ἐνδέχεται τὸ
ἀμερὲς χινεῖσϑαι οὐδὲ ὅλως μεταβάλλειν χαϑ᾽ αὑτό. 16
Δείξας δὲ οὕτως, ὅτι ἀδύνατον εἶναι χίνησιν τοῦ ἀμεροῦς, ἀχριβε-
στέραν ἐπάγει χατανόησιν λέγων. ὅτι μόνως ἄν οὕτως ἣν αὐτοῦ χί-
15 νησις, εἰ ὁ χρόνος ἣν &x τῶν νῦν. ἣν δὲ αὐτοῦ xal τότε χίνησις οὐχ
ὡς χινουμένου GÀX ὡς χεχινημένου" ἔχαστον γὰρ ἐν τῷ νῦν χεχίνηται, οὐ
χινεῖται" εἰ γὰρ ἐχινεῖτο, ἔδει αὐτοὺ τὸ μὲν ἐν ἄλλῳ, τὸ δὲ ἐν ἄλλῳ εἶναι,
ὥσπερ ὁὀέδειχται πρότερον. τὸ δὲ τοιοῦτον οὐχ ἀμερές. εἰ δὲ ix τῶν νῦν
6 χρόνος συγχείσεται, ἀχολουϑεῖ xal τὴν χίνησιν ἐκ χινημάτων, ἅπερ 90
0 ἐστὶ πέρατα χινήσεως ἀμερῇ, συγχεῖσθαι. εἰ γὰρ xal. ἕχαστον τῶν νῦν
χεχίνηται τὸ ἀμερές, ἐχ δὲ τῶν νῦν ὁ χρόνος, ἔσται xal T, χίνησις ἐχ
τοσούτων χινημάτων xal περάτων χινήσεως συγχειμένη,. ἐξ ὅσων xai ὃ
χρόνος τῶν νῦν, ἐν ᾧ χρόνῳ λέγεται χεχινῆσϑαι τὸ ἀμερές. ὅτι δὲ ἀδύ-
vay ἐξ ἀμερῶν συγχεῖσϑαί τι συνεχές, δέδειχται διὰ πλειόνων. οὗτε γὰρ
χρόνης οὗτε μέγεθος οὔτε χίνησις ἐξ ἀμερῶν δύναται συγχεῖσϑαι" ὥστε
οὐδὲ οὕτως ἄν ἔχοι χίνησιν τὸ ἀμερὲς ὡς χεχινημένον ἐν χρόνῳ’ καὶ γὰρ s5
xai ἄλλως τοῦτο ἀδύνατον. δέδειχται γὰρ ὅτι τὸ χεχινημένον ἀνάγχη χι-
νεῖσθαι πρότερον, ὥσπερ xai τὸ χινούμενον πρότερον χεχινῆσϑαι" εἰ δὲ ἦν
χίνησις ἐν τῷ νῦν, ἐγίνετό τι χεχινημένον οὐ διὰ τοῦ χινεῖσϑαι ἐπὶ τοῦτο
30 ἐλθόν: χινεῖσϑαι γὰρ οὐχ ἦν ἐν τῷ νῦν, ἀλλὰ χεχινῇῆσϑαι μόνον: τὸ γὰρ
πέρας ἐν τῷ πέρατι.

to
C

2 τοῦτοις F τινὶ εἶναι CM 9 ὡς ἐναργὲς om. F 4 ὃν ante éx ponit a

the ἃ: om. ACFM παρέλιπε CM: παρέλαβεν Α΄: παρέλαβε aA?F D οὐχὰν A: xdv
ΟΜ: el aF 6 ἔδοξεν M: ἔδειξεν ἀδύνατον a 1 γὰρ) δὲ F 8 post μεταβάλλον
add. εἶτα ἃ 11 χρόνον εἶναι CM λέγεται 88 τὸ om. A 13 τοῦ ex τὸ A!
11 μόνως ACEM: μόνος a: μοναχῶς Aristoteles et ipse Simplicius p. 1023,16 οὕτως
ἦν A Aristoteles: ἦν οὕτως aCFM 15 δὲ] δ᾽ ἂν a 11 μὲν ACMF: μέν τι ΔΕ
ἐν (post μὲν) om. A! τὸ δὲ dv ἄλλῳ om. M elvat post ἄλλῳ prius ponit a

18 ἀμερὲς ἀληϑὲς F 20 ἀμερῆ post ἐστὶν CM 22. χεχινῇσϑαι λέγεται aF

26 ἔχη Δ 21 xal om. aF γὰρ om. M 29 τι] τὸ F post χεχινημένον
add. ἐν αὐτῷ a 29 διὰ τοῦτο M

15*

1028 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 10 [Arist. p. 24126]

p. 24126 Ἔτι δὲ xai ἐκ τῶνδε φανερὸν ἕως τοὺ xal τὸ χινεῖσϑαι 240r
τὸ ἀδιαίρετον ἀδύνατον.

Καὶ ἄλλως δείχνυσιν, ὅτι οὐχ οἷόν τε χινεῖσϑαι τὸ ἀμερές. ἣἥ δὲ so

δεῖξις αὕτη. ὅτι μὴ xaxà φορὰν χινεῖται, δείχνυσι xal ἐπὶ τούτοις γίνεται

5. προυμοληγουμένοις ὅτι τὸ χινούμενον T, μεῖζόν τι τοῦ οἰχείου ὄγχου τοπιχὸν

διάστημα διεξέρχεται Y, ἴσον ἢ ἔλαττον: οὐ γὰρ ἀδύνατον xal ἔλαττον

ἑαυτοῦ χινηϑῆναι διάστημα. τὸ γὰρ πηχυαῖον δύναται ἡμιπηχυαῖον διά-

Gtrpa χινηϑῆναι" χατέχειν μὲν γὰρ ἀεὶ (gov ἑαυτῷ ἀνάγχη., κχινεῖσϑαι δὲ
ποτὲ μὲν ἴσον, ποτὲ δὲ μεῖζον. ποτὲ ὁὲ ἔλαττον. ὅταν μὲν γὰρ ἀπολίπῃ 40

^ , Y d , o v e - v ^ bl ki ,
10 τὸν τόπον, ἐν ᾧ Tv αὐτὸ μόνον ὅλον ἴσον ξαυτῷ ὄντα xai τὸν ἐχείνῳ
guvzyT, ἐπιλάβῃ πάλιν ἴσον ἑαυτῷ, τότε ἴσον ἑαυτῷ χεχίνηται" εἰ δὲ μὴ
AT , * e -- - ^

ὅλον τὸν ἴσον ἑαυτῷ τόπον ἀπολίποι, ἔλαττον ἑαυτηῦ wxtveitat* εἰ δὲ μὴ
μόνον τὸν ἴσον ἑαυτῷ ἀπολίποι. ἀλλὰ χαὶ ἄλλον ἐχείνῳ συνεχῆ. τότ

μεῖζον ἑαυτοῦ χινεῖται διάστημα. τοῦτό τε οὖν προειλῆφϑαι χρὴ καὶ ὅτι

15 ἀδύνατον τὸ χινούμενον μεῖζόν τι ἑαυτοῦ διάστημα τοπιχὸν διελθεῖν, πρὶν
ἴσον ἑαυτῷ Y, ἔλαττον διέλϑϑοι. τούτων οὖν προειληυμένων oXov, ὅτι xal 45

ἢ στιγμὴ πρὸ τοῦ μεῖζον ἑαυτῆς χινηϑῆναι Y, ἴσον ἑαυτῇ ἀεὶ ἡ ἔλαττον

ἑαυτῆς κινηϑήσεται διάστημα. ἐπεὶ ὃ ἔλαττον ἀδύνατον (οὐδὲν γὰρ ἔλαττον

τοῦ ἀμεροῦς), ὅλον ὅτι ἴσην ἑαυτῇ ἀεὶ διάστασιν χινεῖται ἢ στιγμή, εἴπερ

- M , ( o4 e. 2 M “- , 1 ,

90 χινεῖται, xal xdv υὑείζονα χινηϑῇ. ὡς ἐξ tmv πολλῶν συγχειμένην τὴν ust-

᾿ M * 84 iJ ᾿ v € - , ey ^ ,

Cova χινεῖται. εἰ δὲ ἀεὶ χατὰ τὸ ἴσον ξαυτῇ χινηϑήσεται, ὅταν ὁιεξέλϑῃ

τὴν γραμμήν, ἔσται αὐτὴν χαταμεμετρηχυῖα. εἰ ὃὲ τοῦτο, ἔσται ἢ γραμμὴ
ix στιγμῶν τοσούτων ἀμερῶν συγχειμένη, ὁσάχις ἐπ᾽ αὐτῆς χινούμενον τὸ 56

ἀμερὲς χατὰ τὰ ἴσα ἑαυτῷ ἐγίνετο πᾶν γὰρ τὸ καταμετρηύμενην ὑπό τινὸς

95 μόριόν τι ἔχει ἑαυτοῦ τὸ χαταμετροῦν αὐτὸ τοσαυταπλάσιον αὐτοῦ ὃν,

ὁσάκις dv ὑπ᾽ αὐτοῦ χαταμετρῆται' αἀύνατην ὃὲ τὴν γραμμὴν ἐξ αἀμερῶν

συγχεῖσϑαι: ἀδύνατον ἄρα χινεῖσϑαι τὸ ἀμερές. xai ἔστιν ἢ ὅλη τοῦ λόγου

σύνϑεσις xal αὐτὴ εἰς ἀδύνατον ἀπατουσα τοιαύτη" εἰ χινεῖται ἢ στιγμὴ

χατὰ φοράν, κατὰ τὸ ἴσην ἑαυτῇ ἀεὶ χινουμένη χαταμετρήσει τὴν γραμμήν.
Ἰραυμὴ ix στιγμῶν: ἀλλὰ μὴν τοῦτο ἀδύνατον: οὐχ ἄρα 340"

(

30 xai ἔσται f,
χινεῖται ἧ στιγμή.

| χαὶ ΔΑ Aristoteles: om. CFM 3 ἄλλος C γίνεται add. mrg. C ὃ προομο-
λογουμένοις CM : προομολογημένοις, alterum 5. in ὦ corr, F: προομολογούμενον δΔᾺ
δόναται ἡμιπηχυαῖον om Εἰ: καὶ ἔλαττον αὐτοῦ ἤτοι ἡ πηχυαῖον (sic) δύναται ἃ S χι-
νεῖσθαι F: χινεῖται ἃ χατέχει Μ 9 ποτὲ δὲ μεῖζον om. A 10 αὐτὸν ΟΜ
11 πάλιν ἐπιλάβη, (ἐπιλαβοι sic F) aF 12 post χινεῖται add. διάστημα a εἰ δὲ
μὴ --- κινεῖται (1) om. F 14 χρὴ] γὰρ Δ là τὸ om. A διελϑεῖν τοπιχὸν
ΔῈ 16 διέλϑοι ΑΟΜ: διελθεῖν AF I? ἑαυτῇ CM 19 δῆλον] ἀλλ᾽ F διάστα-
σιν ἀεὶ aF 19. 20 ἡ στιγμὴ. εἴπερ κινεῖται xal a: om. CFM 20 συγχειμένη M

21 διεξέλϑοι F 23 τοσοῦτον C! ὁσάχης C 24 ἑαυτῷ aCFM: αὐτῶι A
ἐγίνετο ΟΜ: ἐγένετο &AF 28 αὕτη A: αὔτη € 2) χινουμένη del uF 3l «t (ex-

tremo versu) κινεῖται Α

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI 10 [Arist. p. 241215. 26] 1029

p. 241415. "Ext εἰ πᾶν ἐν χρόνῳ χινεῖται ἕως τοῦ τοῦ γὰρ αὐτοῦ 240*
ἐστι λόγου ἐν τῷ νῦν χινεῖσϑαι χαὶ ἀδιαίρετόν τι χινεῖσϑαι.

Τρίτος λόγος οὗτος δειχνύς, ὅτι τὸ ἀμερὲς ἀδύνατον χινεῖσϑαι. — xal
πρόεισι μὲν xal οὗτος ὡς ἐπὶ στιγμῶν, ἢ δὲ δεῖξις ἐπὶ πάσης ἁρμόττει 10
5 μεταβολῆς προλαμβάνουσα ὡς προδεδειγμένον, ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον ἐν
χρόνῳ χινεῖται, ἐν δὲ τῷ νῦν οὐδὲν χινεῖται, xal εἰς ἀδύνατον ἀπάγουσα
xal αὕτη τὸ διαιρετὸν εἶναι τὸ ἀδιαίρετον, εἰ χινεῖται τὸ ἀμερές. ὁ δὲ
λόγος τοιοῦτος" εἰ χινεῖται τὸ ἀμερές, ἐν χρόνῳ xtvstvat: πᾶς δὲ χρό-
νης διαιρετός: εἴη ἄν οὖν ἐπὶ παντὸς χινουμένου εἴτα μεριστοῦ site
10 ἀμεροῦς ἐλάττων τις χρόνο: τοῦ ἐν ᾧ τὸ ἔσον ἑαυτῷ χινεῖται τὸ χινού-
μενον, xal ἐν αὐτῷ ἔλαττον ἀνάγχη τι χινεῖσϑαι" ὥστε ἔσται τι τοῦ ἀδιαι- 15
ρέτου ἔλαττον, xal διαιρεϑήσεται τὸ ἀδιαίρετον εἴς τε τὸ ἔλαττον xai τὴν
ὑπεροχήν, ὥστε ἔσται διαιρετὸν τὸ ἀδιαίρετον: διαιρεϑήσεται γὰρ τὸ χι-
νηύμενον εἰς ἔλαττόν tt xal αὐτὸ χινούμενον, ὥσπερ xal ὁ χρόνος εἰς ἐλάτ-
15 vova χρόνον, ἐν ᾧ χινεῖται τὸ ἔλαττον. ὥσπερ δὲ πρότερον ἐπήγαγεν τῇ
ἀποδείξει, ὅτι μοναχῶς dv οὕτως ἦν χίνησις τοῦ ἀμεροῦς, εἰ 6 χρόνος ἦν
ἐχ τῶν νῦν. οὕτω νῦν λέγει, ὅτι μοναχῶς dv χινοῖτο τὸ ἀμερές, εἰ
ἣν ἐν τῷ νῦν χινεῖσϑαι δυνατὸν αὐτό" εἰ γὰρ ἦν ἐν τῷ νῦν χινεῖσϑαι, 30
τὸ ἀμερὲς ἄν ἦν τὸ χινούμενον ἐν αὐτῷ χαὶ οὐχ ἄλλο. ὀΐῆλον óà ἐχ τῶν
20 προειρημένων, ὅτι χινεῖσϑαι μὲν οὐχ οἷόν τε ἐν τῷ νῦν, χεχινῆσϑαι δὲ
μόνον.

". 4110 Μεταβολὴ δὲ οὐχ ἔστιν οὐδεμία ἄπειρος ἕως: τοῦ ὥστε
μὴ ὡρίσϑαι πέρασι, φανερόν.

᾿Κπειδὴ ὁέδειχται πρότερην, ὅτι παντὸς τοῦ χινεῖσθϑαι προηγεῖται τὸ
25 χεχινῆσϑαι xal τοῦ χεαχινῆσϑαι τὸ χινεῖσϑαι, xal ἐδόχει τοῦτο τοῖς προχεί-
pes ἀχοηύουσιν ἄπειρον ἔχαάστην ὑποτίθεσθαι υεταβολὴν διὰ τοῦτο τοῦτο Sb

Ι εἰ ACM: δὲ F: δ᾽ εἰ ex Aristotele a ἅπαν 4M Aristoteles τοῦ — νῦν χινεῖσϑαι (2)
om. F 2 ἐστι om. ἃ Aristoteles Àóq^o Éx τῶν νῦν συγχεῖσϑαι CM ὃ. οὗτος
λόγος ΔΕ: ὁ λόγος οὗτος Μ i xal οἴη. F ἐπὶ — δεῖξις oin. A': add. in
mrg. A? ἁρμόττειν A? 9 ὡς om. a: δὲ ὡς (δὲ postea additum) A 1 xal

oim. F 8 πᾶς (ut Aristotelis codd. FHIK) libri 9 οὖν] ὡς δὲ F 9. 10 ἔν τε
ἀμεροῦς F 10 τοῦ om. F 11. 12 post ἀδιαιρέτου add. ἂν F 12 τὸ διαιρετὸν A

15 ἐπήγαγεν] p. 240531 tj] τῶν M 16 ἦν οὕτως F: ἦν οὕτω ἃ cf. p. 1027,14

11 λέγειν 8 χινοῖ Μ 17. 18 εἰ ἐν τῷ νῦν δυνατὸν ἦν χινεῖσϑαι αὐτό aC, οἱ οὖν
(pro ἦν omisso) transiecto post εἰ F: verum et Aristotelium orlinem servant AM uisi
quod A post ἦν add. dv, M pro αὐτὸ scrip-it αὐτῷ post γὰρ ἦν add. δυνατὸν a
δ. |? τὸ ἀμερὲς χινεῖσ) αι F 19 ἦν ἂν aF ἄλλω F! 90. προειρημένων CFM:
εἰρημένων ΔᾺ οἷόν τέ ἐστιν A δὲ om. A! 22 ὥστε om. F 23 διω-
pí3üat a: dpGeodat M 24 ᾿Βπεὶ CM 25 χεχινεῖσϑαι ut. saepius C

26 ὑποϑέσϑαι CM τοῦτο alterum om. M

1080 SIMPLICII IN PITYSICORUM VI 10 [Arist. p. 241426]

προστίθησι τὸ ϑεώρημα δειχνύων, ὅτι οὐχ ἔστιν ἄπειρος μεταβολή. δὃεί- 240*
χνυσι δὲ ἐχ τοῦ πᾶσαν μεταβολὴν εἶναι ἔχ τινος εἴς τι, ταῦτα δὲ ὡρίσϑαι.
xal γὰρ ἢ xatà ἀντίφασιν, χἄν μὴ ἐξ ὑποχειμένου εἰς ὑποχείμενον, ἀλλ᾽
ἔχ τινος εἴς τι xal αὐτή" ἐχ γὰρ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ Ov xal ἐχ τοῦ ὄντος
εἰς τὸ μὴ ὄν. xal τὸ μὴ ὃν δέ τί ἐστι σημαινόμενον ὅλως. xal ἢ μὲν
χατὰ ἀντίφασιν πέρατα xai ὅρους ἔχει τὰ μέρη τῆς ἀντιφάσεως τὸ εἶναι
xal τὸ μὴ εἶναι, ἢ δὲ ἀλλοίωσις χίνησις οὖσα ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίην ἐστί.
τὰ δὲ ἐναντία ὥρισται οἷον λευχόν, μέλαν, Üepuóv, ψυχρόν, ὑγεία, νόσος, 40
ἀγαϑόν, xaxóv: τὰ γὰρ ἐναντία πλεῖστον διέστηχε, τὰ Ob πλεῖστον διε-
10 στῶτα ὥρισται. xal f, αὔξησις δὲ xal fj μείωσις πέρατα ἔχει, f, μὲν τὸ
κατὰ τὴν οἰχείαν φύσιν τέλειον μέγεϑος, ἢ δὲ τὴν ἀπὸ τούτου ἔχστασιν.
ἐπὶ δὲ τῆς φορᾶς οὐ πανταχοῦ ὡρισμένα τὰ πέρατά ἐστιν" ἐπὶ μὲν γὰρ
τῆς χατ᾽ εὐϑεῖαν τὸ ἄνω xal τὸ χάτω ἐναντία τε xoi ὡρισμένα ἐστίν, οὐκέτι
δὲ xal ἢ τῶν ζῴων χίνησις, ἣν χινεῖται μεταβατιχῶς, ὡρισμένα ἔχει τὰ
15 πέρατα. xal f| ἐγχύχλιος δὲ φορὰ οὐχ ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον" οὐ γὰρ 45
ἔστι τι τῇ χύχλῳ φορᾷ ἐναντίον: ἀπὸ γὰρ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἢ χυ-
χλοφορία, ἀλλ᾽ οὐχ ἀπὸ ἐναντίου εἰς ἐναντίον: οὐδὲν γὰρ αὐτὸ αὑτῷ ἐναν-
τίον. εἰ οὖν μὴ ἔστιν ἐναντίωσις ἐν πάσῃ φορᾶ. κατὰ ταύτην μὲν οὖχ ἔστι
δεῖξαι τὸν τῶν περάτων δρισμόν" xat! ἄλλην δὲ μέϑοδον δείχνυσιν ἐπὶ πάσης
80 μεταβολῆς ἁρμόζουσαν. προλαβὼν ὅτι τὸ ἀδύνατον τμηϑῆναι οὐχ ἐνδέχεται
τέμνεσθαι. πολλαχῶς δὲ τοῦ ἀδυνάτου λεγομένου (xal γὰρ xal τὸ μόγις xal 6o
τὸ χαλεπῶς, ὡς ἐν τῇ τοῦ δυνατοῦ xai ἀδυνάτου διαιρέσει μεμαϑήχαμεν,
xal ὃ οὐχ ἐνδέχεται ὅλως) τοῦτο νῦν τοῦ ἀδυνάτου τὸ σημαινόμενον ἐχ-
λέγεται. χαὶ λέγει ὅτι τὸ οὕτως ἀδύνατον τυηϑῆναι, ὡς μὴ ἐνδέχεσϑαι
25 τμηϑῆναι, οὐχ ἐνδέχεται τέμνεσθαι. οὐδὲ τὸ ἀδύνατον γενέσθαι ἐνδέχεται
Ἱίνεσϑαι’ μάτην γὰρ ἄν γίνοιτο, εἰ μὴ δυνατὸν αὐτὸ γενέσϑαι. οὐδὲν δὲ
μάτην outs ὁ ϑεὸς ποιεῖ οὔτε ἣ φύσις. τάχα Ob ἀχριβέστερον ὃ ᾿Αριστο-
τέλης οὐδὲ γίνεσϑαι ὅλως φησίν, ὃ μὴ ἐνδέχεται γενέσθαι. χἄν γὰρ ἔϑεσαν |
ἐχεῖνοι τὴν “Οσσαν ἐπὶ τῷ ᾿Ολύμπῳ xai ἐπὶ τῇ ᾿Οσσῃ τὸ [Πἡλίον, οὐχ 24]:
80 ἦν γένεσις τοῦτο τῆς εἰς οὐρανὸν ἀναβάσεως, ἐπειδὴ μηδὲ γενέσϑαι δυνατὸν
ἦν ἐκείνην. τὸ γὰρ γινόμενόν τι xai γενέσϑαι φύσιν ἔχει. εἰ δὲ ταῦτα
ἀληθῆ. οὐὸὲ τὸ μεταβαλεῖν ἀδύνατον ἐνδέχεται μεταβάλλειν εἰς ἐχεῖνο,
εἰς ὃ ἀδύνατον ἀεταβαλεῖν, ὥστε xai τὸ τούτῳ ἀντίστροφον ἀληϑές, ὅτι εἴ

e

1 δειχνύον aF 2 ὥρισται aF 4 τοῦ (ante μὴ) om. M τὸ Om. 8 4. 5 ὄντος
el; τὸ om. A! 5 σημενόμενον C ἡ piv] el pi» C 1 τὸ om. F ἐξ dvav-
τίων F 8 Aeuxóv xal μέλαν et sic. deinceps ΔΕ: extremum ἀγαθὸν xal xaxóv etiam
CM 11 φύσει M 13 τὰ πέρατα ὡρισμένα ΔῈ 13 τε om. δ} 15 φορὰν a:
φϑορᾶ C! 16 τι om. M 11 οὐδὲ aF 20 οὐχ om. F 2] πολλαχόϑεν F
xai alt. om. a τὸ om. F 22 τὸ om. CM τῇ τοῦ ἀδυνάτου διαιρέσει xal τοῦ δυ-
νατοῦ aF 22 μεμαϑήχαμεν) quo spectet nescio 24 τὸ om. A ἐνδέχεσϑαι C:
ἐνδέχεται aAFM 25 ante οὐχ suprascr. 8 A 26 αὐτὸ ACM: αὐτῷ aF

27 ϑεὸν a 29 τὴν ὄσσα a ἐπὶ (ante τῷ) om. F 30 τῆς ὡς εἰς F ἐπεὶ Εἰ:

ἐπὶ a uj ΟΜ γίνεσθαι M 81] ἐχείνω M: ἐχείνοις κ᾽ ti] an. 102? 32 μετα-
βαλεῖν utroque loco CM: μεταβάλλειν &AF μεταβάλλειν) μεταβαλεῖν F 33 τούτων ΔΕ

SIMPLICI] IN PHYSICORUM VI 10 [Arist. p. 241326. 012]. EPILOGUS 1031

τι μεταβάλλει εἴς tt, τοῦτο xal μεταβαλεῖν, τουτέστι μεταβεβληχέναι, εἰς 241r
ἐχεῖνη δυνατὸν εἶναι. ὃ δὲ μεταβαλεῖν οἷόν τε εἴς τι, τουτέστι ἀξταβεβλη;
χέναι, τοῦτο οὐχ ἄν ἄπειρον διάστημα χινοῖτο οὐδὲ ἄπειρην χίνησιν: ἐν
γὰρ τῇ ἀπείρῳ χινήσει οὐδέν ἐστιν ἔσχατον, εἰς ὃ τὸ μεταβάλλον δυνατὸν
ἔσται μεταβαλεῖν. πεπερασμένη ἄρα xol ἧ, κατὰ τόπον χίνησις πᾶσα. xal

C

γὰρ τὶ; κύχλῳ ἔστι τι πέρας τὸ αὐτὸ ἀφ᾽ οὗ ἤρξατο. δείξας οὖν ταῦτα,
Goverepdyato τὸν λόγων φανερὸν εἶναι λέγων, ὅτι οὐκ ἔστιν οὕτως ἄπειρος
μεταβολή, ὥστε μὴ ὡρίσϑαι πέρασιν, εἴπερ τὸ μεταβάλλον ἀδύνατον

MJ - ,
μἢ μεταβαλεῖν εἰς ὃ μεταβάλλει. 10

10 p. 241012. ᾿Αλλ’ εἰ οὕτως ἐνδέχεται ἕως τοῦ τέλους.

Δείξας μηδεμίαν χίνησιν οὕτως ἄπειρον. ὡς ἡ ἔχειν πέρατα τό τε 15
ἐξ οὗ καὶ τὸ εἰς ὅδ, ἐπὶ τούτοις ζητεῖ, εἰ ἐνδέχεται τῷ χρόνῳ dustpov χί-
νησιν γενέσϑαι τὴν αὐτὴν xal μίαν χατ᾽ εἴδος παλιν xal πάλιν γινομένην,
ἐπειδὴ τὸ ἐπ᾽ εὐθείας ἄπειρον ἀδύνατον ἐῤείχϑη. μήποτε οὖν δυνατὸν

15 μίαν xat' ἀριϑαὸν εἶναι συνεχῆ χίνησιν τῷ πάλιν xal πάλιν γίνεσϑαι τὴν
αὐτήν. xai ἐπέστησε χαλῶς, ὅτι μὴ υἱαν μὲν μηδὲ τὴν αὐτὴν οὐδὲν χω-
λύει εἶναι τῷ χρόνῳ ἄπειρον, εἰ ἄλλη ἄλλην διαδέχοιτη, otov εἰ μετὰ
φορὰν ἀλλοίωσις εἴη xal μετὰ ταύτην αὔξησις xal πάλιν γένεσις. 20
ἀλλ᾽ οὐ γίνεται ἢ ἐχ τούτων μία οὔτε τῷ dptÜuq οὐτε τῷ εἴδει, ὡς

20 αὐτὸς δείξει. χοινότερον μὲν γὰρ ἄν λέγοιτο xal ἢ οὕτως γινομένη μία,
χυρίως ὃὲ οὐχ ἔστι μία xal συνεχής. ἡμεῖς ὁὲ ζητοῦμεν, εἰ οἷόν τέ ἐστι
μίαν xai συνεχῆ χίνησιν ἐπ᾽ ἄπειρον γίνεσϑαι τῷ πάλιν xai πάλιν τὴν
αὐτὴν μὴ ὀδιαλαμβανομένην ὑπὸ στάσεών τινων μεταξὺ μηδὲ ἐξ ἀνομοειδῶν
συγχειμένην, ἀλλὰ τὴν αὐτὴν μένουσαν χατὰ τὸ εἶδος. μίαν δέ φησιν μόνην

25 δύνασθαι τοιχύτην γίνεσϑαι τὴν χύχλῳ, ὁιότι ἐν ταῖς ἄλλαις χινήσεσιν ἢ 0
ἐπὶ τὰ αὐτὰ παλιν xal πάλιν ἐπάνοδος στάσεσι διαλαυμβάνεται" ἢ χύχλῳ
ἄνα uóvm δύναται μία τε xal συνεχὴς γίνεσϑαι ἄπειρος τῷ yoóv«p. χαλῶς
δὲ τῷ χρόνῳ προησέϑηχεν, ὅτι οὐ τῷ μεγέϑει οὐδὲ τῇ ἐφ᾽ ἕν τῆς χινή-
σεως ἐχτάσει. ἀλλὰ ταῦτα νῦν μὲν προανεφϑέγξατο ὠδίνων ἤδη τὴν ἐπ᾽

30 αὐτοῖς ἀλήθειαν, ὕστερον δὲ ἀποδείξει.

Ἡ υὲν οὖν τῶν χατὰ μέρος ἐν τούτῳ τῷ βιβλίῳ σαφήνεια xatd 18
τὴν ἐμὴν δύναμιν οὕτως ἐχέτω: ἧἥ ὃὲ σύντομος ἐπὶ χεφαλαίων ἐπιὸδρομὴ
totdós τις ἔστω. τὸ συνεχές, ὅτι ποτέ ἐστιν, ἐχ τῶν προδιωρισμένων λαβὼν 80

l| μεταβαλεῖν CMF: μεταβάλλειν aA 2 μεταβάλλειν ἃ ) μεταβάλλειν aA 6 và
μ ! μ με γὰρ

oi. F τί On. A 1 οὕτως om. uF ) μεταβαλεῖν CM: μεταβάλλειν aAF
11 οὕτως «ΑΙ om. (ΕΝ 12 τῷ χρόνῳ post χίνησιν aF 13 γίνεσϑαι ἃ
γενομένην F 15 εἶναι om. F 16 ἔστησε M 1? ἄλλη om. A! 17. 18 μετὰ
τὴν φορὰν Aristoteles 18 μετ᾽ αὐτὴν aF 19 ἡ om. CM 20 àv om. F

ἡ, om. F'! 21 οὐκ ἔτι A εἰ om. M 23 διαλαμβανομένν,͵ M 24 μέ-
voujsav] οὖσαν a 29 δόνασϑαι oin. F 21 μόνη ἄρα M τε Om. aF

28 τῷ aAF: τὸ τῷ M: tà τ C. 29 μὲν vov Ε 29. 30 ἐπ᾽ αὐτῆς CM 30 ἀλλή-
ϑειαν C' 32 παραδρομὴ PF 33 ἔστω om. F προσδιωρισμένων aF

1032 SIMPLICII IN PHYSICORUM VI EPILOGUS

xal ὅτι τὸ μέγεϑος συνεχὲς δείχνυσι πρῶτον ὡς ἐπὶ γραμμῆς, ὅτι οὐ σύγ- 341-
χεῖται ἐξ ἀμερῶν, τουτέστιν ἐχ στιγμῶν, οὐδὲ διαιρεῖται εἰς ταῦτα. εἶτα
ὅτι xal ἢ χίνησις xal 6 γρόνος ὁμοίως τῷ μεγέϑει συνεχῆ ὄντα ὁμοίως
ἔχει τὸ μήτε συγχεῖσϑαι ἐξ ἀμερῶν μήτε διαιρεῖσϑαι εἰς ἀμερῆ. πρῶτον
5 δὲ τὴν τοῦ μεγέθους xal τῆς χινήσεως ὁμοιότητα δείξας τότε προστίϑησι
τὸν χρόνον. βουλόμενος ὃὲ xai δι᾿ ἐχϑέσεως δεῖξαι τὰ προειρημένα mo^-
δείχνυσιν, ὅτι τὸ ϑᾶττον ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ μεῖζον δίεισι τοῦ βραδυτέρου 80
xai ἐν τῷ ἐλάττονι xai ἴσον xal πλέον. δείχνυσι δὲ τοῦτο δια τε τοῦ
ὁρισμοῦ τοῦ ϑάττονος xai διὰ τῆς ἐχϑέσεως. τούτοις δὲ προσχρώμενος
10 συνάγει δι᾿ ἐχϑέσεως, ὅτι xal τὸ μέγεθος καὶ & χρόνος ἐπ᾽ ἄπειρον ὄιαι-
ροῦνται, xal ὅτι τὸ μὲν ϑᾶττον διαιρεῖ τὸν χρόνον, τὸ δὲ βραδύτερον τὸ
μέγεϑος. τὰ δὲ αὐτὰ δείχνυσι xai ἐχ τοῦ τὸ ἰσοταχὲς ἀεὶ ἐν τῷ ἡυίσει
χρόνῳ τὸ ἥμισυ διιέναι xal ἁπλῶς ἐν τῷ ἐλάττονι τὸ ἔλαττον. τῶν γὰρ
αὐτῶν διαιρέσβων γινομένων. εἰ τὸ ἕτερον ἐπ’ ἄπειρον διαιρετόν ἐστι, xal 40
15 τὸ ἕτερον τοιοῦτον ἔσται. δείξας Ob οὕτως, ὅτι ἢ διαίρεσις εἰς ἀεὶ διαι-
ρετὰ γίνεται, λύει τὸν Ζήνωνος λόγον τὸν ἀναιρεῖν τὴν χίνησιν ἐπιχειροῦντα
διὰ τῆς τῶν υεγεθϑῶν ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρέσεως. εἰ γὰρ ἔστι. φησί, κίνησις,
ἀνάγκη ἐν πεπερασμένῳ ypüvp τὰ ἄπειρα διελθεῖν. δείχνυσιν οὖν ὅτι οὐχ
ἐν πεπερασμένῳ τὰ ἄπειρα, ἀλλ ἐν τῷ ὁμοίως ἔχοντι τὸ ἄπειρον χρόνῳ.
30 xal Ἰὰρ ὥσπερ τὸ μέγεϑος, οὔτω xal ὃ χρόνος οὐχ ἐνεργείχ, ἀλλὰ τῷ
χατὰ διαίρεσιν ἐπ᾿ ἄπειρον τὸ ἄπειρον ἔχει. δείξας ὃς ὅτι τὰ μέοη τοῦ
μεγέθους καὶ τοῦ χρόνου xal δηλονότι xal τὴς χινήσεως διαιρετά ἐστιν, 49
ἐφεξῆς ὀείχνυσιν, ὅτι τὸ χυρίως νῦν, χἄν δοχῇ χρόνου μέρος εἶναι. οὐχ ἔστι
μέρος ἀλλὰ πέρας xal ἀρχή. καὶ ὅτι ἕν xal ταὐτήν ἐστι τῷ ἀριϑμῷ τό τε
25 πέρας τοῦ παρεληλυθότος xal f, ἀρχὴ τοῦ μέλλοντος. ὀείχνυσι δὲ αὐτὸ
διὰ τοῦ δεῖξαι, ὅτι οὐ δύναται ταῦτα δύο εἶναι οὗτε ὡς ἁπτόμενα (οὐ γὰρ
ἅπτεται τἀμερῖ) οὔτε ὡς χεχωρισμένα (μεταξὺ γὰρ ἄν ἔχοι χρόνον). τῷ
δὲ ἕν xal ταὐτὸν εἶναι τὸ vüv ὡς ἀχόλουϑον ἐπάγει τὸ xal ἀδιαίρετον
αὐτὸ εἶναι, xal προσχρώμενος τοῖς δεδειγμένοις ὀξίχνυσιν, ὅτι ἐν τῷ νὸν 50
80 οὔτε χινεῖσ) αί τι δυνατὸν οὔτε ἠρεμεῖν, ἀλλὰ xai τὸ χινηύμενον ἐν χρόνῳ
χινεῖται xal τὸ ἠρεμοῦν ἐν χρόνῳ ἠρευεῖ. ἐφεξῆς ὁξ ὀείχνυσι πάλιν,

1
A]

ὅτι οὐ μόνην T, χίνητις διαιρετὴ καὶ ὃ yonvos, ἀλλὰ xai αὐτὸ τὸ χινού-
μενὴν μέγεϊ)ης xat! ἄλλην ἐπιχείρησιν τοιαύτην: εἰ ἀνάγχη Ex τινος εἴς τι
κινούμενον. τὸ μὲν ἑαυτοῦ ἐν τῷ ἐξ οὐ χινεῖται ἔχειν, τὸ δὲ ἐν τῷ εἰς ὃ
35 χινεῖται, διαιρετὸν dv εἴη τὸ χινηύμβνην. xal τὴν χίνησιν δὲ ὀιαιρετὴν δεί-

, i) , [4 , Bu! H MJ , -
χνυσιν οὐ μόνην χατὰ τὸν ypüvov ὡς πρότερον, ἀλλὰ xai xata τὸ μέγεθος δῦ

3 συνεχῆ ὄντα τῷ μεγέϑει aF 1 τὸ ACM: τῷ ΜῈ ) καὶ τὴ» τῇς ΔῈ

6 xal om. F πρηδεῖξαι F 6. d δείχνυσιν F 8 δὲ xal τοῦτο A 9 διὰ
om. F 11 ὅτι om. aF 15 ὅτι οὕτως aF l6 τὸν τοῦ F τὸν (post λόγον)
om. F 18 τὸ ἄπειρον F 2] ἔχει τὸ ἄπειρον CM 22 xal (post ypóv: 9) om. M
2j χἂν] οὐ xà» F' 20 δύο ταῦτα uF “τι τἀμερὴ] τὰ ἀμερῆ aA?7C7: τὰ μέρη
A'C' FM χωριζόμενα F ἔχη CM Tp] τὸ F 3l ἠρεμεῖ] χινεῖται F

33 post dvdyxr add. τὸ CM 95 δὲ om. aF

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI EPILOGUS 1033

τὸ προσεχῶς διαιρετὸν δεδειγμένον. χαὶ οὕτω xal τὸ χαϑ᾽ ὃ ἢ χίνησις, 24lr
εἴτε χατὰ τόπον εἴτε χατὰ ποσὸν εἴτε χατὰ ποιὸν xal τὴν χίνησιν xal τὸ
χινεῖσϑαι xai τὸν χρόνην διαιρετὰ δείξας, ἐφεξῆς δείχνυσιν, | ὅτι πάντων 341»
τούτων αἱ αὐταὶ διαιρέσεις εἰσὶ χαὶ ὁμοίως πάντα συνδιαιρεῖται ἀλλήλοις,

5 xal πρῶτην ὅτι ὁ χρόνος xat ἢ χίνησις, εἶτα ὅτι ἢ χίνησις xal τὸ χινεῖ-
σϑαι, εἶτα ὅτι xal τὰ χαϑ' ἃ ἢ χίνησις. προϑέμενο: 0b ἐφεξῆς δεῖξαι, ὅτι
τὸ μεταβεβληχὸς οὐκ ἐν χρόνῳ μεταβέβληχεν, ἀλλ᾿ ἐν τῷ νῦν ἀτόμῳ ὄντι
πρῶτον δείκνυσιν, ὅτι τὸ μεταβεβληχὸς ἐν ἐχείνῳ ἐστίν, ἐν ᾧ πρώτῳ μδετα-
βέβληχε, xal οὕτως ὅτι τὸ ἐν ᾧ πρώτῳ τι μεταβέβληχεν ἀτομόν ἐστι xal 5

10 οὐ χρόνος. διαιρεῖ δὲ τὸ ἐν ᾧ πρώτῳ διχῶς, εἴς τε τὴν ἀρχὴν τῆς μετα-
βολῆς καὶ εἰς τὸ πέρας, xal δείκνυσιν ὅτι τὸ μὲν πέρας ἔστιν, f δὲ ἀρχὴ
οὐχ ἔστιν" οὐὸὲ ἔστιν ἀρχὴ μεταβολῆς, ἀλλ᾽ οὐδὲ τοῦ μεταβεβληχότος ἔστι
τι πρῶτον ὃ μεταβέβληχε. τῶν δὲ xal ἃ ἢ ustafoAt ἐπὶ μὲν τοῦ τόπου
χαὶ τοῦ ποσοῦ οὐχ ἔστι τὸ πρῶτον λαβεῖν, διότι συνεχῆ ἐστιν, ἐπὶ δὲ τοῦ

15 ποιοῦ xal αὐτὸ μὲν οὐχ ἔστι, χατὰ συμβεβηχὸς δὲ ἔστιν: ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐπὶ
τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ Tj μεταβολή, ἔστι τὸ πρῶτον λαβεῖν. ὡς δὲ ἑπόμενον
τοῖς εἰρημένοις ἐπάγει τὸ πᾶν τὸ χινούμενον χεχινῆσϑαι πρότερον xal τὸ
χεχινημένον πρότερον χινεῖσϑαι. — xal δείχνυσιν ὅτι xal ἐπὶ γενέσεως xai
φορᾶς ὃ αὐτὸς ἀομόσει λόγης, xal συνάγει λοιπόν, ὅτι xal ἐπὶ πάτης

20 μεταβολῆς. τούτοις δὲ ἐπάγει τὸ ἀδύνατον εἶναι ἐν ἀπείρῳ χρύνῳ πεπε-
ρασμένην γραμμὴν T, χίνησιν χινεῖσϑαι, πλὴν εἰ μὴ τὴν αὐτὴν πάλιν xai
πάλιν ὡς ἐπὶ τῆς χυχλοφορίας, ἀλλ᾽ οὐδὲ γίνεσθαι ἢ φϑείρεσθαι. ἀχό-
λουϑον δὲ τούτῳ τὸ μηὸξ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ἄπειρον χινηϑῆναι ὃυνα-
τὸν Y, ἠρεμίζεσθαι μήτε μέγεθος μήτε χίνησιν T, ἠρεμίαν. xai ἐφεξῆς 1

25 δείχνυσιν, ὅτι οὐὸὲ τὸ ἄπειρον μέγεθος δίεισι τὸ πεπερασμένον διάστημα
ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ. xal οὕτω περὶ τῶν τελείων xal ἀπαρτιζηομένων
χινήσεων τεχνολογήσας τὰ ὑπάρχοντα λοιπὸν τὸ ἐπὶ στάσιν ἰὸν χαὶ διὰ
τοῦτο ἴστασθαι λεγόμενον παραδίδωσι δειχνύς, ὅτι xdv ἵστασθαι λέγηται
τοῦτο, ταὐτόν ἐστι τῷ χινουμένῳ, χαὶ ὅσα τῷ χινουμένῳ ὑπάρχει, τοσαῦτα

30 xal τῷ οὕτως ἴστασθϑαι λεγομένῳ ὑπάρξει, ὥστε xal τὸ ἐν χρόνῳ ἵἴστασϑαι
xal τὸ μὴ εἶναι τὸ πρῶτον λαβεῖν ἐν τῷ ἴστασϑαι ὥσπερ οὐδὲ ἐν τῷ χινεῖ- 90
σθαι. δείξας δὲ ταῦτα ἐπί τε τῆς ἁπλῶς χινήσεως xal τῆς xatà τὸ ἵστα-
σθαι λεγομένης δείχνυσι xal ἐπὶ τῆς ἠρεμίας τῆς τῇ ὅλῃ κινήσει ἀντιχει-
μένης. ὅτι xal ἐπὶ ταύτης τό τε ἐν γρόνῳ xal ὅτι οὐχ ἔστι τὸ πρῶτον

39 λαβεῖν. τούτων δὲ ἔτι θαυμασιώτερον ἐφεξῆς δείκνυσιν. ὅτι τὸ χινούμενον,

0΄

] χαϑ᾽ οὗ M 1 εἰσί om. aF 6 χκαϑ᾽ ὃ καὶ ἀχρόνῳ ὄντι xai ἀτόμῳ aF
8 πρῶτον --- πρώτῳ om. M ἐχείνῳ] ᾧ C 10 o5] ὁ ΟΜ διαιρεῖται μ

12 ἀλλ᾽ om. F ἔσται F 14 διότι — λαβεῖν (16) om. F 1G ἔστι τί
πρῶτον CM 18 xal δείχνυσιν om. C! xai (post ὅτι) om. ΟἿ 19 λόγος
ἁρυύσει CM 20 post μεταβολῆς add. ὁ αὐτὸς ἁρμόσει λόγος a δὲ om. M
ἀπείρῳ) πεπερασμένῳ F 20. 91 γραμμὴν πεπερασμένην uF 91. 22 χαὶ πάλιν om. F

22 τῆς] τὴν ἃ 26 ἀπηρτισμένων CM 28 παραδίδοσι C λέγοιτο Καὶ 28, 39 τοῦτο
λέγηται ΟΜ 30 τὸ *& ΟΜ'

1034 SIMPLICI] IN PHYSICORUM VI EPILOGUS

ἐν ᾧ χρόνῳ xweitat πρώτῳ, ἀδύνατον xatd τι εἶναι τοῦ διαστήματος, ἐν 3415
ᾧ χινεῖται, ὥστε ἐν ὅλῳ τῷ χρόνῳ καὶ αὐτὸ χαὶ τῶν μερῶν ἕκαστον αὐτοῦ
ἐν τῷ αὐτῷ εἶναι xal ἴσῳ ξαυτηῖς διαστήματι, ἀλλ᾽ ἐν τῷ νῦν μόνῳ ἐστὶν 3$
ἐν τῷ ἴσῳ ἑαυτῷ διαστήματι. dix δὲ τούτου καὶ. τὸν ήνωνος ἔλυσε λόγον
τὴν λέγοντα, εἰ τὸ φερόμενον βέλος ἀεὶ χατὰ τὸ ἴσον ἑαυτῷ ἐστι, τὸ δὲ
χατὰ τὸ ἴσον ἑαυτῷ ypóvov τινὰ ὃν ἠρεμεῖ, τὸ φερόμενον βέλος ἕως ἄν
χινῆται ἠρεμεῖ. λύξι ὁὲ διὰ τοῦ μὴ ἐν χρόνῳ εἶναι χατὰ τὸ ἴσων ἑαυτῷ,
ἀλλ ἐν τῷ νῦν, ἐν ᾧ οὔτε χινεῖταί τι οὔτε ἠρεμεῖ. τεττάρων δὲ ὄντων
τῶν περὶ χινήσεως τοῦ Δήνωνος λόγων ὃ μὲν πρῶτος ἔλεγεν, εἰ ἔστι χί-
10 νησις, ἀνάγχη τὸ χινούμενον ἐν πεπερασμένῳ ypóvp ἄπειρα διεξιέναι, ὃν
ἔλυσεν ἤδη. δεύτερος ὃ χαληύμενης ᾿Αχιλλεὺς χαὶ αὐτὸς λέγων, εἰ ἔστι 80
χίνησις, τὸ βραδύτατον ὑπὸ τοῦ ταχίστου ob χαταλυηχρϑήσεται διὰ τὴν ἐπ᾽
ἄπειρον τῶν μεγεϑῶν τομήν. ἐχ τῶν αὐτῶν ὃὲ ὡρμημένος τοῖς αὐτοῖς
xal αὐτὸς λυϑήσεται. τρίτος δὲ τοῦ Δήνωνος λόγος ἐστὶν ἀπὸ τοῦ vepo-
18 μένου βέλους, xal τέταρτος 6 ἀπὸ τῶν ἐν τῷ σταδίῳ ἴσων καὶ ἰσοταχῶν
εγεϑῶν, τῶν μὲν παρὰ ἑστῶτα χινουμένων τῶν δὲ παρὰ ἀντιχινούμενα,
xai ταύτῃ, δοχούντων ἄτοπόν τι συνάγειν τὸ τῶν ἴσων xai ἰσοταχῶν μεγε-
ϑῶν ἐν τῷ αὐτῷ χρύνῳ τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου διπλασίαν χίνησιν xtveiclat 25
χαὶ τὸν αὐτὸν xal ἴσον χρόνον ἅμα διπλάσιόν τε xol ἥυισυν εἶναι. ἢ δὲ
20 τούτου λύσις προφανεστέρα. ὁρμήσας δὲ ὅλως διαλῦσαι τοὺς ἐνισταμένους
πρὸς τὴν χίνησιν λύγους μετὰ τοὺς Δήνωνης xai ἄλλους παράγει xal δια-
λύει. ὧν πρῶτος ὁ ἀπὸ τῆς ἀντιφάσεως, εἰ γὰρ τὸ μβταβαάλλον οὔτε ἐν
τῷ ἐξ οὗ μεταβάλλει ἐστίν (οὕπω γὰρ ἄν μεταβάλλοι) οὔτε ἐν τῷ εἰς ὃ
μεταβάλλει (οὐχέτι γὰρ ἄν μεταβάλλοι), εἰ ἔστι μεταβολή, ἔσται τι μεταξὺ 40
τῆς ἀντιφάσεως τοῦ ὄντος xal uj ὄντος, λευχοῦ xal um λευχοῦ, ὅπερ ἀδύ-
yatoy* οὐχ ἄρα ἔσται μεταβολή. λύει δὲ xal τοῦτον τὸν λόγον ἐχ τοῦ
ὅλην μὲν ἐν οὐδετέρῳ εἶναι, ἀλλὰ τὸ μέν τι αὐτοῦ ἐν τῷ ἐξ οὗ, τὸ ὃὲ ἐν
τῷ εἰς ὅ, ὀεύτερον δὲ ἄλλον τινὰ διαλύει λόγον οὕτως ἐνίστασθαι δηχοῦντα
πρὸς τὴν χίνησιν: εἰ τὰ δοχοῦντα τὴν πρώτην xai κυριωτάτην χίνησιν
0 χινεῖσϑαι ὁ χύχλος xai ἢ σφαῖρα οὐ χινεῖται ἀλλ ἠρεμεῖ, εἴπερ ἐν τῷ

ὧν

ιῷ
cC

| xatd tt] xatà C: χάτω M 2 xal αὐτὸ] ἑαυτὸ F 9 ἑαυτοῖς ACM: αὑτῷ a:
αὐτῷ F dAÀ'- διαστήματι (4) om. CM 4 αὐτῷ aF λόγον ἔλυσε aF 6 ὃν
τινὰ ἃ: τινὰ Εὶ τὸ ἄρα φερόμενον CM 6. T ἂν χινεῖται a, et om. ἂν Καὶ 7 xac
ἴσον F 8. τι om. F 9 τῶν om. M 10 χρόνῳ iterat C 11 διέλυ-
σεν F δεύτερος δὲ CM 12 βραδύτερον CF M τοῦ om. CM o) om. M

14 xal αὐτὸς post ὡρμημένος (ópp. a) aF δὲ ACM: om. aF 15 ἐν om. F
l6 τῶν δὲ παρὰ] τὸ δὲ περὶ Καὶ I? συνεισάγειν CM 17. 18 post μεγεθῶν iterata
τῶν μὲν — ἀντιχινούμενα (16) del. C 18 χίνησιν διπλασίαν 88 χινεῖσϑαι ante
χίνησιν ΟΜ 19 εἶναι om. F 20 λύσις τούτου CM 2] τοὺς AM: τοὺς τοῦ aF:
τοῦ ( ἄλλα Εὶ προσάγει Μ 2]. 22 λόει F πρῶτος om. CFM

post ἀντιφάσεως add. ὁ λέγων ἃ 38 μεταβάλλει] μεταβάλλον M μεταβάλοι C

24 ἂν μεταβάλοι C: ἂν μεταβάλλειν M' εἰ ACM: εἰ δὲ V: ἐν τῷ μεταξὺ ἔσται. εἰ δὴ
interpolate a μεταξύ post. ἀντιφάσεως aF 25 inter ὄντος et λευχοῦ add. xal a
JG ἔπι CM 21 ὅλου M 28 ἄλλον om. A διαλύει (λύει ΕΣ λόγον ἄλλον τινὰ

aF 29. 30 χίνησιν χινεῖσθαι aF 30 ante οὐ add. ταῦτα n: ταῦτα δὲ F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VI EPILOGUS 1035

αὐτῷ τόπῳ ἐστίν, οὐχ dv εἴη χίνησις. λύει δὲ δειχνύς, ὅτι τὰ οὕτω 24ν
χινηούμενα οὔτε αὐτὰ οὐτε τὰ μέρη αὐτῶν ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ ἐστὶν οὐδένα 45
χρόνον. μετὰ δὴ ταῦτα δείχνυσιν, ὅτι τὸ ἀμερὲς οὐ χινεῖται πλὴν χατὰ
συμβεβηχὸς τῷ εἶναι ἐν χινουμένῳ σώματι 7 μεγέϑει" δείχνυσι ὃὲ αὐτὸ

5 διὰ τοιῶν ἐπιχειρηαάτων. ἐπὶ τούτοις δείχνυσιν, ὅτι οὐδεμία μεταβολὴ
ἄπειρός ἐστι, χἄν ἀνάγχη (ἢ) πρὸ τοῦ χινεῖσϑαι εἶναι ἀεὶ τὸ χεχινῆσϑαι xai
πρὸ τοῦ χεχινῇσϑαι τὸ χινεῖσθαι" δείχνυσι ὃὲ αὐτὸ xal ξἔχαστον sión; usia-
βολῆς ἐξ ὡρισμένου εἰς ὡρισμένην οὔσης τῆς υξταβάσεως. xat ἐπὶ τέλει
ζητεῖ, εἰ ἐνδέχεται τῷ χρόνῳ ἄπειρον χίνησιν γενέσθαι τὴν αὐτὴν καὶ ὅ0

10 μίαν xat' εἰδης πάλιν xal πάλιν γινομένην. χαὶ λέγει ὅτι ἢ χύχλῳ μόνη
δύναται τοιαύτη εἶναι, ὡς τοῦ παλιν xal πάλιν ἐν αὐτῇ μὴ ὀιχλαμβανομένου
στάσει" ἀποδείξει δὲ τοῦτο ὕστερον. |

| αὐτῷ om. M ὅτι om. F 6 ἡ addidi: om. libri εἶναι om. A XEXt-
vn39et] χινεῖσϑαι C' 10 γινομένη A'! 12 post στάσει add. xat aF

NIMHAIKIOY ΦΙΛΟΣΌΦΟΥ ΕΙΣ TO Η THX. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥ͂Σ 242r
QYSIKHNX AKRPOAXEON YHOMNHMA 0 ΕΣΤῚ EBAOMON

Ἔστι μὲν ξβδομον τοῦτο τῆς Φυσιχῆς ἀχρηάσεως βιβλίον, ὅπερ ἢ
ἐπιγράφειν ἔθος ἐστὶ τοῖς ἐχ τοῦ Περιπάτου. διχῶς δὲ φέρεται χατὰ ὃ
τὴν λέξιν μόνην ἔχον ὀλίγην τινὰ διαφοράν: τὰ γὰρ προβθλήυατα xal αἱ
ἀποδείξεις αὐτῶν ἐπὶ τῆς αὐτὴς τάξεως ἐν ἀμφοτέροις τὰ αὐτὰ φέρεται.
ὅπερ OE ἀμφοῖν οἱ τοῦ ᾿Δριστοτέλους ἐξηγηταὶ σαφηνίζουσι, τοῦτο καὶ ἐγὼ
νῦν προξχειρισάμην. ἰστέον ὃὲ ὅτι τῶν ἐν τῷ ἑβδόμῳ τηύτῳ βιβλίῳ χει-
μένων προβλημάτων τὰ χυριώτερα xal πρὸς τὴν προχειμένην πραγματείαν 10
10 οἰκειότερα ἐν τῷ μετὰ τοῦτο βιβλίῳ τῷ τελευταίῳ τῆς ὅλης πραγματείας

χεῖται μετὰ ἀχριβεστέρων ἀποδείξεων: διὸ xal παρέλχειν ἔδοξέ τισι τοῦτο
τὸ βιβλίον ἐν τῇ πραγματεία μαλϑακωτέραις T, ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος, λο-
γιχωτέραις γρώμενον ταῖς ἀποδείξεσι xal 6 γε Εὔδημος μέχρι τοὺδε
σχεθὸν τοῖς ὅλης τῆς πραγματείας χεφαλαίοις παραχολουϑήσας τοῦτο παρ-
15 ελθὼν ὡς περιττὸν ἐπὶ τὰ ἐν τῷ τελευταίῳ βιβλίῳ μετῆλθεν. — xal ὁ
Θεμίστιος 03 τὴν ὅλην πραγματείαν παραφράζων ἐν τούτῳ τῷ βιβλίῳ γενό- 15
μενος πολλὰ τῶν ἐν αὐτῷ χεφαλαίων χατενωτίσατο᾽ς ἀλλ᾽ ἐπειὸὴ φαίνεται
χαὶ τοῦτο uy, rayu τι τῆς πρὸς τὰ ἀλλα βιβλία συγγενείας τὰ ἐν ταύτῃ
τῇ πραγματείχ ἀπᾶδον αηδὲ τῆς ᾿Αριστοτέλους ἀγχινοίας ἀνάξιον, τάχα

C

] Inseripsi ut exlihet A: ἀριστοτέλους φυσικῆς ἀχροάσεως Ta Ε΄: σιμπλιχίου φιλοσόφου
ἐξήγησις εἰς τὸ ἦτα τῆς τοῦ ἀριστοτέλους φυσιχῆς ἀχροάσεως βιβλίον ἕβδομον rubr. mai. M:
Σιμπλικίου ὑπόμνημα εἰς τὸ ἔβδομον τῆς ἀριστοτέλους φυσικῆς ἀχροάσεως ἃ à μὲν aF:
μὲν οὖν AM 4 διγῶς om. M in lac. IIl litt. 9 ἔχοντα M 7 δὲ A: δὲ ἐπ᾽
aFM x4 ἐγὼ A: κἀγὼ 41: xai ἐγὼ post νῦν transpos. M 8 ἑβδόμῳ ΑΜ:
LE τούτῳ ΔΜ: τούτῳ τῷ Καὶ βιβλίῳ oim. M 11 ἀκριβεστέρων ἀποδείξεων
ΑΜ: ἀποδείξεως ἀσφαλεστέρας Y: ἀποδείξεων ἀσφαλεστέρων ἃ διὸ aAM: διότι F
παρέλκειν aA: παρέλκον FM 13 χρώμενον ταῖς AM: μένον ταῖς F: ταῖς ἃ post
ἀποδείξεσι add. χρώμενος (Cie) a υὔδημος fr. τὸ p. 94,7 Sp. τοῦδε) τούτου δὴ M
σχεδὸν τοῖς ὅλης scripsi: σχεδὸν τοῖς ὅλοις AM: τοῖς ὅλοις σχεδὸν Εἰ: τοῖς ὅλης σχεδὸν ἃ
παραχολουλή σας AM: ἀκολουϑύσας aF 1.2. post βιβλίῳ add. χεφάλαια a 10 τούτῳ
βιβλίῳ Μ I5 τι AFM: τοὶ u συγγενείας ΛΜ: εὐγενείας καὶ 19 τῆς ΑΜ:
τῆς τοῦ aF

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII PROOEMIUM. c. 1 (Arist. p. 24102] 1037

e
dy εἴποιμι πρότερον μὲν ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους γραφῆναι τοῦτο, ὕστερον 242:
δὲ ἐν τῷ τελευταίῳ βιβλίῳ τῶν ἐν τούτῳ χεφαλαίων ἀχριβέστερον διχρϑρω-
ϑέντων τινὰς ὡς οἰχεῖον αὐτὸ τῇ πραγματείᾳ συντάξαι. καὶ ἔχοι ἄν οἶμαι 90
χρείαν οὐχ ἀπόβλητον πρηγυυνάζον μᾶς καὶ συνεϑίζον εἰς τὴν τῶν μεγα-
λων ὄντως xal συνεχτιχῶν τῆς ὅλης φυσιολογίας ϑεωρημάτων χατανύησιν,
ὧν ἐν τῷ τελευταίῳ βιβλίῳ παραδίδωσιν ὃ ᾿Αριστοτέλης. αὐτίχα τοῦν
τὸ πρῶτον ἐν τούτῳ ὑπ᾽ αὐτοῦ προβληϑὲν τὸ πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος
χινεῖσϑαι, ἀχριβεστέρας ἐχεῖ τετύχηχεν ἀποδείξεως, ἀλλὰ τοῖς γε ἐνταῦθα
παραδιδημένηοις τέως παραχολουϑοῦντες τὴν ἔννοιαν αὐτῶν ὡς δυνατὸν

C

10 ἀνιχνεύσωμεν.

ρ. 4104. "Azav τὸ χινούμενηον ἀνάγχη ὑπό ttvoc χινεῖσϑαι ἕως 25
τοῦ xai πότερον τὸ χινηύμενον.

*

Tó μὲν προχείμενόν ἐστιν ὅτι ' πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινὸς xwetal)at , 31
ἀφ᾽ οὗ πάντα τὰ ἐφεξῆς ἤρτηται φυσιχὰ θεωρήματα. ἐπειδὴ ὃξ τῶν xt
15 νουμένων τὰ μὲν ἔξωϑεν χινεῖται τὰ δὲ οὐχ ἔξωϑεν (ἔξωϑεν μὲν τὰ βία
χινούμενα, οὐχ ἔξωϑεν ὃὲ τά τε χατὰ φύσιν χινούμενα σώματα xal
τὰ κατὰ ὁρμὴν ψυχιχήν), ὅτι μὲν τὰ ἔξωϑεν χινηύμενα ὑπό τινος χινεῖ-
τα', οὐχ ἠξίωσε δεῖξαι προφανοῦς ὄντος τοῦ χινηοῦντος ἢ τῷ ὠϑεῖν ἢ
τῷ ἕλχειν ἢ τῷ ὀχεῖν T, τῷ δινεῖν, ἐπὶ óà τοῦ δοχοῦντος ἐξ ἑξαυτοῦ S5
20 xal μὴ ἔξωϑεν χινεῖσϑαι δείκνυσι, διορίσας πρότερον τὸ xal) αὑτὸ xai
πρώτως xwoüpzvoy ἀπὸ τῶν xat' ἄλλο xal ὅλως χατὰ συμβεβηκὸς
χινουμένων, nta χαὶ τὰ χατὰ μόριον χινούμενά ἐστιν, ὡς ἐν ἀρχῇ τοῦ
πέμπτου βιβλίου ovg prat. xal γὰρ ὃ τὴν χεῖρα κινῶν x αὶ x αὐτὸς λέγεται,
ἀλλὰ τῷ τῶν αὐτοῦ τι χινεῖσϑαι λέγεται αὐτὸς χινεῖσθαι. τὸ δὴ χαϑ'
25 αὐτὸ καὶ πρώτως ἐξ ἑαυτοῦ χινούμενον, ὃ οὔτε χατὰ συμβεβηχὸς οὔτε τῷ
τῶν τούτου τι χινεῖσϑαι χινεῖται, λαβὼν ἐν τῷ οὕτω χινουμένῳ δείκνυσιν
ἄλλο μὲν εἶναι τὸ χινοῦν, ἄλλο δὲ τὸ χινούμενον. πρῶτον δὲ τὴν νόησιν 40
ἡμῶν ἀπευϑύνε! διδάσχων μὴ διὰ τοῦτο νομίζειν τὸ ἐξ ἑαυτοῦ ὅλον χινηύ-
μενον ὑπὸ μηδενὸς κινεῖσϑαι, ὅτι μὴ φαίνεται ἔξωϑεν τὸ xwoüv αὐτό. δύ-

---...--ἔς---ς.- - -Ξοος.. ft π-π-ὄος--.--.ο...-.

2 κεφαλαίω F 9 αὐτὸ ΔΑ: αὐτῇ F: αὐτῶ M συντάξαι ΔΑΜ: συνάψαι F

ἔχει ἂν Εὶ 6 ὧν aAM: ὡς F 1 *9 (ante πρῶτον) om. a τούτῳ aF: τούτοις
ΑΜ 9 παραδεδομένοις M παραχολουϑοῦντες τέως παραδιδομένοις aF 11 ὑπό
τινος ἀνάγκη xtweiodat Aristotelis principalis recensio (ed. HR. Shute 4necdota | Oroniensia
Class. Ser. [3 p. 169 sqq.) quam sequi solet Simplicius 12 πρότερον FM

13 χινεῖσθαι sic aAF, fortasse χινεῖται ut p. 1038,24 et M 14 ἥρτηνται F ἐπειδὴ
δὲ ΑΜ: ἐπειδὴ F: ἐπὶ δὲ a 11 τὰ (ante κατὰ) om. M ψυχὴν ἃ 19. διώχειν
M (sed in mg. yp. δινεῖν) 20 xa9' ἑαυτὸ M 2] πρώτως] sic M, sed in mg. rp.
πρώτου 22 οἷον F 23 πέμπτου] E 1 p. 224332 post χινῶν intercidisse vide-
tur velut οὐ πρώτως χινεῖσϑαι. lacunam. sarciebat additis οὐκ post χινῶν et χινεῖσϑαι post
λέγεται Ε. hoc χινεῖσϑαι etiam a addit, οὐκ M inserit αὐτὸς] αὐτοῦ M 24 τι
supra add. À: post χινεῖσϑαι M 25 τῷ om. M 26 tt supra add. A 21 τὸ
χινοῦν, ἄλλο δὲ τὸ χινούμενον ΑΜ: τὸ χινούμενον, ἄλλο δὲ τὸ xtvoov &F 28 ἡμᾶς ἀπε-
ϑύνει (sic) ὦ

1038 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 1 [Arist. p. 241^24. 33]

vacat γὰρ μὴ elvat φανερὸν τὸ xtoüv xal ἐφ᾽ ὧν προδήλως ἄλλο τί ἐστι 242r
τὸ χινοῦν xai ἄλλη τὸ ὑπὸ τούτου χινούμενον, ὡς ἐπὶ ἐχϑετιχοῦ παραδείγ-
gato; αὐτὸς δείχνυσιν. εἰ γὰρ εἴη τὸ KM χινούμενον ὅλον τῷ μέρος
μὲν αὐτοῦ τὸ ΚΛ χινεῖν χινούμενον xal αὐτό, μέρος δὲ τὸ ὑπολειπόμενον

ὃ αὐτοῦ τὸ AM ὑπὸ τοῦ KA χινεῖσϑαι, οὐχ ἄν τις λέγοι δικαίως τὸ ΚΜ «45
υὴἡ χινεῖσθαι ὑπό τινος διὰ τὸ μὴ φανερὸν εἶναι, πότερον ἐν αὐτῷ τὸ x
νηῦν xal πότερον τὸ χινούμενον" xal γὰρ ἐπὶ τῶν ζῴων ὅλον μὲν ὁρᾶται
χινούμενον τὸ ζῷων, ὁμολογεῖται δὲ ὑπὸ τῆς Ψυχῆς τὸ σῶμα χινεῖσϑαι.
ἥτις τῷ χινεῖσϑαι τὸ σῶμα συγχινεῖται αὐτῷ. διὸ xdv μὴ φαίνηται, ὑπ᾽

10 αὐτῆς λέγοιεν χινεῖσθαι τὸ σῶμα. οὕτως οὖν xal τοῦ AD ὅλου χινουμένου,
χἂν μὴ φαίνηται τὸ χινοῦν, οὐ διὰ τοῦτο χρὴ λέγειν ὑπὸ μηδενὸς χινεῖσϑαι
αὐτό. εἰ οὖν καὶ τὸ ἔξωϑεν χινούμενον προδήλως ὑπό τινος χινεῖται χαὶ
τὸ ἐξ ἑαυτοῦ, χἄν μὴ φαίνηται τὸ χινοῦν, οὐδὲν χωλύει ὑπό τινος χινεῖσϑαι, 50
συνάγεται ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινὸς xtveltat, τοῦ μὴ φαίνεσθαι τὸ

15 χινοῦν οὐδὲν ἡμῖν ἐμποδίζοντος πρὸς τὸν λόγον. δῆλον δὲ ὅτι ἐχ τούτου
τοῦ ἐπιχειρήματος οὐ δέδειχται μέν, ὅτι xal τὸ ἐξ ἑαυτοῦ δοχοῦν χινεῖσϑαι
ἐξ ἀνάγχης ὑπό τινὸς χινεῖται, ἔγνωμεν OE ὅτι, xdy μὴ φαίνηται τὸ χινοῦν,
οὐδὲν χωλύει ὑπό τινὸς χινεῖσϑαι τὸ χινούμενον. τὸ Ob ἐφεξῆς δείχνυσι τὸ
προχείμενον οὔτως" |

20 p. 241033 Elxa τὸ μὴ ὑπό τινος χινούμενον ἕως τοῦ dvdqxv xal

τὸ ὅλον ἠρεμεῖν. |

Δείξας ὅτι οὐχ ἀνάγκη, εἰ μὴ φαίνεται τὸ χινοῦν, ὑπὸ μηδενὸς χινεῖ- 242v
σϑαι τὸ χινούμενον xal τὴν ἀπὸ τοῦ φαίνεσθαι πρόληψιν διαρϑρώσας. δεί-
χνυσι λοιπὸν τὸ προχείμενον, ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινὸς χινεῖται. δεί-

25 χνυσι δὲ αὐτὸ προλαβὼν ὅτι εἴ τι ἠρεμεῖ τῷ ἄλλο πεπαῦσϑαι χινού-
μενον, ἀνάγχη ὑπότινος αὐτὸ χινεῖσϑαι. τὸ μὲν γὰρ μὴ χινούμενον
ὑπό τινος, οὐχ ἀνάγκη παύσασϑαι χινούμενον ἄλλου τινὸς παυσαμένου. ἀπὸ 10
τύχης μὲν γὰρ ἄν ποτε xal τὸ μὴ ὑπό τινος χινούμενον παυσαμένου τῆς χινή.
σεως ἐχείνου παύσαιτο ἂν χινούμενον xal αὐτό, οὐ μὴν ἐξ ἀνάγχης. εἰ οὖν τὸ

80 μὴ ὑπό τινης χινούμενον οὐχ ἀνάγχη παύσασθαι ἄλλου τινὸς παυσαμένου, τὸ
ἐξ ἀνάγχης παυσάμενον ἄλλου τινὸς παυσαμένου ἀνάγχη ὑπό τινος χινεῖσϑαι.

| τὸ χινοῦν ΑΜ: κινούμενον F: τὸ χινοῦν ὡς τὸ χινούμενον ἃ τί ΑΜ: om. aF 3 αὖ-
τὸς δείχνυσιν Α: αὐτὸ δείχνυσιν M: τοῦτο δείχνυσιν αὐτός ΔῈ εἴη τὸ xp. κινούμενον ὅλον
Δ: ἐν τῷ xp χινούμενον ὅλον F: ἦν τὸ xp. χινούμενον ὅλον M: τοῦ xp. χινουμένου ὅλου ἃ
τῷ scripsi: τῷ A? in τηρ.: τὸ aA! FM 4 χινεῖν M: χινεῖ aAF 5 χινεῖσϑαι ΑΜ:
χινεῖ F: χινεῖται ἃ διχαίως τὸ (A superscr. τῶ xp. ΑΜ: τὸ xg. δικαίως a: τὸ χλ μὴ
διχαίως (om. μὴ ante χινεῖσϑαι) F 6 πρότερον M utroque loco 8 χινεῖσϑαι τὸ σῶμα M

9. τῷ supra add. A συγχεῖται a 10 τὸ σῶμα χινεῖσϑαι M 11 οὐ διὰ --- τὸ κινοῦν
(13) om. F 15 ἡμῖν in ras. M 16 ἑαυτοῦ A: αὑτοῦ a: αὐτοῦ FM 20 μὴ] μὲν F
ἔτι χτλ. sec. vers. vulg. (quam hine fere neglego) a 23 πρόσληψιν F διορϑώσας AM
cf. p. 1040,14 21 οὐχ om. M 28 χινουμένου M παυσαμένου AFM: παυσαμένης ἃ
JO παύσασϑαι AM : πεπαῦσϑαι aF 30. 81 τὸ ἐξ ἀνάγχης — παυσαμένου om. F: τὸ ἐξ ἄλλου
παυσαμένου παυσόμενον τοῦ κινεῖσθαι τοῦτο M 81 ἀνάγκη 0m. A χινεῖται ΑΜ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 1 (Arist. p. 2410 8] 1039

τοῦτο οὖν χατὰ τὸν δεύτερον τῶν ὑποϑετιχῶν συναγαγὼν xai πρωσλαβὼν 242:
τὸ πᾶν τὸ χινούμενον διαιρετὸν εἶναι, ὅπερ ἔδειξε πρὸς τῷ τέλει τοῦ mpn- 15
λαβόντος βιβλίου, ἐχτίϑεται τὸ ΑΒ κινούμενον διαιρετὸν ὅν, ὅτι χινούμενων,
χαὶ διαιρεῖ αὐτὸ χατὰ τὸ [D καὶ λέγει ὅτι τοῦ ΓΒ μὴ κινουμένου, 5
5 ἐστι μέρος τοῦ ΑΓΒ, oó0à τὸ AD χινηϑήσεται ὅλον ἔτι. εἰ γὰρ λέγοι τις
τὸ AB χινεῖσϑαι τοῦ ΓΙ} u$ χινουμένου ἀλλὰ τοῦ Al μόνου, οὐκέτι τὸ
AB ὅλον ἔσται xa αὑτὸ χινούμενον οὐδὲ πρώτως, ἀλλὰ τῷ μόριον αὐτοῦ
χινεῖσϑαι τὸ AD. αλλ οὐχ οὕτως ὑπέχειτο χινεῖσίλαι, ἀλλὰ xaU αὐτὸ
xal πρώτως τὸ AD- μὴ χινουμένου dpa τοῦ UD, οὐδὲ τὸ AB ὅλον πρώ- 20
10 τῶς χινηϑήσεται" εἰ δὲ μὴ χινεῖται ἔτι τὸ Α} τοῦ ΓΙ} ἠρεμοῦντος, ὑπό
ttvos ἔσται χινούμενον. τοῦτο γὰρ Tv χείμενον ὑπ’ ἄλλου χινούμενον, ὃ
τῷ στῆναί τι παύεται χινούμενην.
Ταύτην τὴν ἀπόδειξιν αἰτιᾶται μὲν χαὶ ὃ φιλολογώτατος [᾿αληνός,
αἰτιῶνται δὲ xal ἄλλοι ὡς ἀδυνάτῳ γρωμένην ὑποϑέσει τῇ λεγούσγ, τοῦ
15 ΑΒ πρώτως xal xal) αὐτὸ χινουμένου τὸ DD μὴ χινεῖσϑαι. ὁ δὲ "AM
ξανῦρος χαίτοι πολλαχοῦ τὴν ἀπόδειξιν ὑποπτεύων εἴλετο λέγειν, ὅτι οὐχ
ἔστι πρὸς ὑπόϑεσιν ἀδύνατον τὸ τοῦ χαΐ᾽ αὑτὸ xal πρώτως χινουμένου 35
μέρος ὑποϑέσϑαι ἱστάμενον" “᾿μόνα γάρ, φησίν, πρὸς ὑπόθεσίν ἐστιν αδύ-
νατὰ τὰ ἀλλήλων ἀναιρετιχά, ὡς τὸ διὰ πέτρας πλεῖν μήποτε Oi xal
30 τοῦτο τοιοῦτόν ἐστιν" εἰ γὰρ τὸ xal! αὐτὸ xal πρώτως χινούμενην τοῦτο
ἦν τὸ ὅλον αὐτὸ χινούμενον, xal οὐχὶ τὸ τῷ μέρος τι αὐτηῦ χινεῖσθαι xt-
νούμενην, πῶς δύναται τῷ xaU αὑτὸ xal πρώτως χινουμένῳ συνυπάρχειν
τὸ μέρος μέν τι αὐτοῦ χινεῖσ)αι, μέρος δὲ μὴ χινεῖσθαι; ἀλλ T, μὲν ἄχο-
λουϑία ὑγιής. εἰ γὰρ σταίη τι μόριον τοῦ xal! αὑτὸ xwouuévou, xal τὸ 30
ὅλον στήσεται, xal οὐχέτι ὅλον xaÜ' αὐτὸ χινήσεται xai πρώτως" τὸ ὃὲ
τοῦ χαϑ' αὑτὸ χινουμένου στῆναί τι μόριον, ἕως dy xal! αὑτὸ x«i ὅλον
χινούμενον ὑποχέηται. τοῦτο ἀδύνατον. ἐμοὶ ὃὲ χαὶ τοῦτο ἄπορον δοχεῖ,
πῶς εἴληπται τὸ ADD χινούμενον' εἰ μὲν γὰρ ὡς σῶμα μόνην, τί ἂν εἴη
ἐν αὐτῷ τὸ χινοῦν;; εἰ ὃὲ ὡς ζῷον, τοῦ μὲν D'D χινουμένου μόνον ὡς σώ-

t
cQ

2 ἔδοξε F 2. ὃ τέλει τοῦ προλαβόντος βιβλίου] Z 10 p. 24058 sqq. 4 TB] 8r

a ἢ B —-
FM 5 τοῦ add. F ATB] πρώτου τρίτου δευτέρου F: a8 M ὅλον ἔτι χινη-
ϑήσπεται a λέγει Μ 6 ΓΒ] Qr F 4 ἔσται) ἐστὶ M post αὑτὸ add. τὸ F
ἀλλὰ τὸ μόριον M 8 ὑπόχειται M 9 ΓΒ] G1 F 9. 10 χινήσεται πρώτως M

ΓΒ] te» poo 1F 13 φιλολογώτατος AM: φιλοπονώτατος ΔΕ: πολυμαϑέστατος audit
p. 118.18 14 ὡς om. F χρωμένων F 15 l'B] 8r F 16 zavra-
7») F 17 τὸ τοῦ] τὰ coo F 18. 19 ἀδύνατά ἐστιν M 19 τὰ A: ὅσα ΔῈ Μ

post ἀλλήλων add. ἐστὶν ἃ 20 τὸ corr. in τῷ F *tvo)uevoy — πρώτως (22)
om. F 2| τὸ τῷ] ταὐτὸ M 22 τῷ] τὸ M 23 μέν τοι καὶ 24 τις Ε:
τὸ Μ 25 στήσεται --- xal ὅλον (26) om. M sed rest. in iry. κινήσεται AM εἴ.
p. 1053.13: χινηϑήσεται aF 25. 236 τὸ δὲ χαϑ᾽ αὑτὸ M 20. 271 χαὶ ὅλον χινού-
μενὸν AM: χινούμενον καὶ ὅλον F: χινούμενον ὅλον a Ji ἄπειρον a 38 ATB]
ad FM γὰρ oum. F 29 τὸ χινούμενον F ΓΒ] 87 F μόνον

om. M

1040 SIMPLICII IN PHYSICORUM VH 1 (Arist. p. 241^»33]

ματὴς ὄντης, τοῦ δὲ AD χατὰ τὴν ψυχὴν τοῦ ζῴου τεταγμένου xai διὰ 242*
τοῦτη χινηῦντός τε ἅμα xai χινουμένου, πῶς τὸ ὅλον xaÜ αὑτὸ xal πρώ-

τως λέγεται χινεῖσϑαι, εἴπερ τὸ AB, τουτέστιν ἢ ψυχή, χατὰ συμβεβηχὸς ss
χινεῖται τῷ ἐν χινουμένῳ εἶναι τῷ σώματι; πῶς δὲ ὅλως τὸ AD χινοῖτο
5 ἄν τοῦ UB ἠρεμοῦντος, εἴπερ ἢ ψυχὴ xaU ἑαυτὴν μὲν ἀχίνητός ἐστι,
χινεῖται ὃὲ τῷ ἐν χινηυμένῳ εἶναι τῷ σώματι; ὥστε οὐδὲ χατὰ μέρος dv
τὸ Al) λέγοιτο χινεῖσϑαι, ὡς τοῦ Al ἐν αὐτῷ κινουμένου" εἰ γὰρ τὸ ΓΒ
ἠρεμεῖ χατὰ τὸ σῶμα τεταγμένον, xai τὸ Al ἠρεμοίη dv ἀντὶ τῆς ψυχῆς
παρειλημμένην. ἐγχαλοῦσι δὲ τῷ λόγῳ xal ὡς τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτοῦντι, εἴπερ

10 διὰ τοῦ μὴ χινεῖσϑαι τὸ μέρος δείχνυσι τὸ ὅλον μὴ χαϑ' αὑτὸ χινούμενον" 40
6 γὰρ ὑποτιϑέμενος μὴ χινεῖσϑαι τὸ μέρος δι᾽ αὐτοῦ τούτου ὑποτίϑεται

μηδὲ τὸ ὅλον χινεῖσῆαι χαΐ αὐτὸ xal πρώτως.

Ἐπειδὴ δὲ οὐδὲ ἀπόβλητόν τι τῶν ᾿Αριστοτέλους νοημάτων εἶναί μοι
δοχεῖ οὔτε ὃ ᾿Αλέξανδρος καίτοι πολλαχῇ στραφεὶς διαρϑρώσας φαίνεται
18 τὸν λόγον ὡς ἄπταιστον, οὐδὲν ἴσως χωλύει xal τὴν ἐμὴν περὶ αὐτοῦ ὑπό-
votay εἰς ἐξέτασιν προϑεῖναι τοῖς ἐντυγχάνουσι. μήποτε οὖν ὃ ᾽Αριστο-
τέλης προϑέμενος δεῖξαι, ὅτι τὸ χαϑ' αὐτὸ xal πρώτως χινούμενον τὸ σῶμα

ὧν οὐχ ἐξ ἑαυτοῦ τὴν τοῦ εἶναι ἀρχὴν ἔχει, ἀλλ᾽ ὑπό twoc χινεῖται, δεί- 45
xvugt τοῦτο προλαβών, ὅτι τὸ ἠρεμοῦν τῷ ἄλλο tt πεπαῦσϑαι χινού-
30 μενον ὑπό ttvog χινεῖται xal οὐχ ἐξ ἑαυτοῦ τὴν χίνησιν ἔχει οὐδὲ ἑαυτὸ
χινεῖ, τοῦτο δὲ ἔδειξε διὰ τοῦ ἀντιχειμένου αὐτῷ ἐναργεστέρου ὄντος σὺν
ἀντιϑέσει τὴν ἀντιστροφὴν ποιησάμενος. εἰ γὰρ τὸ μὴ ὑπό τινος χινού-
pevov οὐχ ἀναγχη παύεσϑαι χινούμενον τῷ ἄλλο τι ἠρεμεῖν, ὃ αναγχη
παύεσθαι κινούμενον τῷ ἀλλο τι ἠρεμεῖν ὑπό τινος χινεῖται. τὸ δὲ ἄλλο

25 τὸ μέρος ἔλαβεν, οὗ παυομένου παύεσϑαι τὸ ὅλην χαϑ᾽ αὑτὸ xal πρώτως 50
xtwobpsvoy. ὃιὸ xai ἐν τῷ τέλει: τοῦ λόγου ἐπήγαγε τοῦ δὲ μέρους μὴ
χινουμένηυ ἀνάγχη xai τὸ ὅλον ἠρεμεῖν. οὐχ ὡς χινοῦν οὖν ἔλαβεν
ἐχεῖνο, οὗ παυομένου παύεται τὸ ὅλον χινούμενον, ἀλλ ὡς xai αὐτὸ ἐν
τῷ ὅλῳ χινούμενον καὶ τῇ ξαυτοῦ χινήσει συμπληροῦν τὴν τοῦ ὅλου χί-
30 νησιν. χαίτοι εἰ ἐξ ξαυτοῦ τὸ ὅλον ἐχινεῖτο xal μὴ ὑπό τινος ἄλλου, ἀλλ᾽
αὐτὸ ἦν x«l τὸ χινοῦν xal τὸ χινούμενον, ἀναάγχη ἦν ὅλον ὅλῳ ἑαυτῷ ἐφαρ-
μόττειν χαὶ ἀμερὲς εἶναι χαὶ ἀδιαίρετον, προσϑήσω δὲ ὅτι χαὶ ἀεὶ χινεῖ-

| τοῦ ζώου ψυχὴν collocat ἃ 2 τε om. M 3 λέγεσϑαι F AB] a1 aM

4 πῶς δὲ — σώματι (6) om. F AT] Ta ἃ 5 FB] 8x M 6 τῷ prius] τῶν M
G. 7 ἂν τὸ] αὐτὸ F 17 εἰ γὰρ τὸ γ8 (gy M) ΔΑΜ: εἰς τὸ By F 9 προειλημ-
μένον M τὸ ἐν] τῶ ἐν Καὶ 9. 10 ἥπερ ὀιὰ τὸ F 11 ὑποτεϑειμένος Μ

12 ὅζως F 13 ἐπεὶ a οὐδὲ AF: οὐχ aM τῶν] τοῦ F pot] μὴ M

14. διαϑρώσας M: διορϑώσας a 13 τὸν λόγον] τοῦτο M 18. 10 ἔννοιαν F

1G προϑῆναι A' 18 ἑχυτοῦ AM: αὐτοῦ u: αὐτοῦ F 2] αὐτῷ om. M

23 πεπαῦσϑαι M ὃ — ἠρεμεῖν (24) om. F 24 τῷ ἄλλο τι ἠρεμεῖν post ὃ trans-
ponit a κινούμενον F 20 τὸ ὅλον — παυομένου παύεται (28) om. sed rest. in
mrg. M 26 μὴ (post μέρους) om. M JU ἐς αὐτοῦ Καὶ 9l «at (post ἦν) om. M
iv xai τὸ iterat F τὸ (ante xtvoov) Om. ἃ τὸ (aute χινούμενον) om. aF

ἦν ? M 32 xal (ante ἀεὶ) om. F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 1 [Arist. p. 2410 88] 1041

σϑαι’ ὡς γὰρ μὴ ἀπολεῖπον ἑαυτὸ οὔποτε λήγει χινούμενον. εἰ δὲ διαιρετόν 242v
ἐστιν, ἐπειδὴ μὴ ἐφαρμόττει ὅλον ὅλῳ ἑαυτῷ οὐ πάρεστιν ἀλλήλοις παντα-
χοῦ τὸ χινοῦν xal τὸ | χινούμενον, μᾶλλον δὲ οὐδαμοῦ πάρεστιν ἐν ταὐτῷ. 348-
διὸ xal μέρος τι μὴ χινούμενον δυνατὸν ἐπὶ τούτου λαβεῖν χαὶ διὰ τὸ
5 μέρος xai τὸ ὅλον ἠρεμεῖν. εἰχότως οὖν xal αὐτὸς τὸ διαιρετὸν εἶναι τὸ
χινούμενον αἴτιον εἶπεν εἶναι τοῦ τὸ ὅλον ἠρεμεῖν τοῦ μέρους μὴ χινου-
μένου, ὡς εἶναι τὴν τοῦ λόγου συναγωγὴν κατὰ μὲν τὸν ᾿Αλέξανδρον ἐν
πρώτῳ σχήματι τοιαύτην: ᾿ πᾶν τὸ χαϑ᾽ αὐτὸ χινούμενον xal πρώτως ἐξ
ἀνάγχης οὐ χινεῖται παυσαμένου τινὸς τῆς χινήσεως" ὃ ἐξ ἀνάγχης οὐ χι- 5
10 νεῖται παυσαμένου τινὸς τῆς χινήσεως, τοῦτο ὑπό τινὸς χινεῖται.᾽ τάχα δὲ
ἐν δευτέρῳ σχήματι συνάγειν ἄμεινον οὕτως " τὸ χαϑ' αὑτὸ xal πρώτως
χινούμενην διαιρετὸν ὃν μέρους ἠρεμοῦντος τὸ ὅλον ἠρεμεῖ" τὸ ἐξ ἑαυτοῦ
χινούμενον οὐχ ἠρεμεῖ μέρους ἠρεμοῦντος ὅλον (οὐ γὰρ ἔχει μέρος τὸ
τοιοῦτον)" τὸ dpa χαϑ' αὑτὸ xai πρώτως χινούμενον διαιρετὸν ὃν οὐχ ἐξ
15 ἑαυτοῦ χινεῖται᾿ ὅπερ εἰς τὸ ὑπό τινὸς χινεῖσθϑαι μεταλαμβανόμενον χατα-
φατιχὸν ἐποίησε τὸν ᾿Αλέξανδρον συναγαγεῖν ἐν πρώτῳ σχήματι τὸ συμπέ-
ρᾶσμα. ὅτι δὲ οὕτως ὡς εἶπον συνῆχται, τεχμαίρομαι ἐχ τοῦ τὴν ἐλάττονα
πρότασιν ὅλην αὐτὸν τεϑειχέναι πρὸς τῷ πέρατι τοῦ λόγου λέγοντα ἀεὶ
μὲν γὰρ ἔσται τὸ χινούμενον διαιρετόν, τοῦ δὲ μέρους μὴ χινου-
90 μένου ἀνάγκη καὶ τὸ ὅλον ἠρεμεῖν, ὃ ταὐτόν ἐστιν ὡς οἶμαι τῷ ᾿τὸ
χινούμενον διαιρετὸν ὃν τοῦ μέρους ἠρεμοῦντος τὸ ὅλον ἠρεμεῖ. εἰ δὲ
ἔτυχον ὁπωσοῦν ἐγὼ τοῦ σχοποῦ τῶν εἰρημένων, οὐχ ἀδύνατον οἶμαι τοῦ
xaÜ αὑτὸ xai πρώτως χινουμένου μέρος ὑποϑέσϑαι μὴ xwoógsvov: χαϑ'
αὑτὸ μὲν γὰρ xal πρώτως χινούμενον ὑπετέϑη τὸ διαιρετὸν μὲν Ov, οὔπω 15
25 δὲ διῃρημένον: τὸ δὲ διαιρετὸν ὑποθέσϑαι διῃρημένον οὐχ ἔστι τῶν ἀδυ-
νάτων. xal διὰ τοῦτο xal ὃ ᾿Αριστοτέλης διαιρετὸν ὑποθέμενος τὸ xal
αὑτὸ χινούμενοην διεῖλεν αὐτό, καὶ τῇ διαιρέσει τῇ κατ᾽ ἐνέργειαν ἠχολούϑησεν
τὸ μὴ xaÜ αὐτὸ χινεῖσϑαι. xal πρὸς τὴν ἐμὴν δὲ ἀπορίαν λέγω, ὅτι τὸ
AB τὸ χινούμενόν ἐστι σῶμα, ὅπερ ὅτι οὐχ ἐξ ἑαυτοῦ χινεῖται, ἔδειξεν ἐχ τοῦ
30 μερισϑῆναι xai μέρους ἐν αὐτῷ ἠρεμεῖν ὑποτεϑέντος τὸ ὅλον ἠρεμεῖν’ ὅπερ
τῷ ἐξ ξαυτοῦ χινουμένῳ οὐχ ὑπάρχει διὰ τὸ μηδὲ ἔχειν μέρος. οὕτω 90
δὲ ληφϑεὶς 6 λόγος οὐδὲ τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτεῖν dv λέγοιτο. ἐλήφϑη μὲν γὰρ

0

——M —— ——

] ἑαυτὸ AM: ἑαυτῇ F: ἑαυτοῦ 8 λήγει ΔΑ: λέγειν F: λήγειν M διαρετὸν Μ

2 μὴ AM: οὐχ 8: om. F ἐφαρμόττειν A ὦ ἐν αὐτῷ M 4 τοῦτον Ε!

5 αὐτὸ F 6 εἶναι εἶπεν ΔῈ τοῦ τὸ] τοῦτο F 1 ὡς οὖν τὴν τοῦ ὅλου F
τὸν ΑΜ: om. aF 8. 9 ἐξ ἀνάγκης --- χινούμενον (12) om. F 9. 10 τῆς κινήσεως]
τοῦ χινεῖσϑαι M. utroque loco 12 μέρους ἠρεμοῦντος AM: ἠρεμοῦντος τοῦ μέρους
88 ἠρεμεῖν F 13 ὅλον post ἠρεμεῖ collocat ἃ τὸ ὅλον Μ 16 συνα-
γαγεῖν post σχήματι collocant aF 18 ὅλην αὐτὴν M 19 μὲν om. Arist.

20 ἀνάγχη om. F ἐστιν supra add. A 21 ἠρεμεῖν F 22 ὁπωσοῦν om. M
23 ὑποϑέσϑαι AM: ὑποτιϑέναι aF 24 μὲν prius om. M ὑπετέϑη aAM: ἐτέϑη F
26 xal (ante διὰ) om. M 29 ὅπερ ὅτι AM: ὅτι ὅπερ F: ὅπερ ἃ χινεῖ-

σϑαι ἃ 90 ἠρεμεῖν ὑποτεϑέντος AM: ὑποτεϑέντος ἠρεμεῖν ΔΕ τὸ ὅλον ἠρεμεῖν ΑΜ:
ἠρεμεῖν τὸ ὅλον Ε΄: ἠρεμεῖ τὸ ὅλον ἃ 91 αὑτοῦ M 82 ἂν post ἀρχῇ collocat M
Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 16

1042 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIT 1 [Απϑῖ. p. 241533. 242415]

τὸ AB, ἕως dv διαιρετὸν ἡ xoi μὴ διῃρημένον, xal! αὑτὸ xal πρώτως 943r
χινούμενον᾽ διαιρεϑέντος δὲ τοῦ διαιρετοῦ τῇ τοῦ μέρους ἠρεμίᾳ ἐδείχϑη
τὸ ὅλον ἠρεμοῦν, ὡς μηδὲ χκαϑ' αὑτὸ xal πρώτως ἔτι χινούμενον εἶναι
αὐτὸ ustà τὸ ἐνεργείᾳ διαιρεϑῆναι. εἴτε γὰρ χινεῖται τὰ ἐνεργείᾳ γενόμενα

5. μέρη. οὐχέτι πρώτως τὸ ὅλον χινεῖται, εἴτε ἠρεμεῖ τι τῶν μερῶν, οὐχέτι
χαϑ' αὑτὸ χινεῖται τὸ ὅλον, ἀλλ᾽ εἴπερ dpa, τῷ μέρος τι αὐτοῦ χινεῖσϑαι.
ἰστέον μέντοι ὅτι ἐν τῷ ἐφεξῆς βιβλίῳ προτίθεται πάλιν δεῖξαι τοῦτο τὸ $5
πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινὸς χινεῖσϑαι, xal δείχνυσιν αὐτὸ ἀχριβέστερόν τε
χαὶ ἐνεργέστερον.

10 p. 242415. ᾿Επεὶ δὲ πᾶν τὸ χινούμενον ἀνάγχη ὑπό τινος χινεῖ-
ὄσϑαι ἕως τοῦ τοῦτο δὲ ἀδύνατον.

Λαβὼν ὡς δεδειγμένον τὸ πᾶν τὸ χινούμενηον ὑπό τινος χινεῖσϑαι,
τούτου χειμένου δείχνυσιν, ὅτι ἔστι τι τὸ πρῶτον χινοῦν καὶ οὐχ ἐπ᾽ ἄπειρον
ἄλλο ἄλλο χινεῖ, ἀλλ᾽ ἔστι τι ὃ χινεῖ μὴ ὑπ᾽ ἄλλου χινούμενον. δείχνυσι

15 δὲ αὐτὸ ἐπὶ τῆς χατὰ τόπον χινήσεως. ἐπειδὴ γὰρ αὕτη πρώτη τῶν χινή-
σεων τῷ μὴ οὔσης ταύτης μηδὲ ἄλλην τινὰ χίνησιν εἶναι, ὡς ἐν τῷ ἑξῆς 50
βιβλίῳ μαϑησόμεϑα, ἐὰν ἐπὶ ταύτης δειχϑῇ τὸ εἶναι τὸ πρῶτον χινοῦν. χαὶ
χαθόλου ἄν εἴη δεδειγμένον. ἣ ὃξ δεῖξις διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς
πρόεισιν. ὑποϑέμενος γὰρ ἐπ᾽ ἄπειρον ἄλλο ὑπ᾽ ἄλλου χινεῖσθαι, δείχνυσιν

30 ὁπόμενον τούτῳ τὸ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ἄπειρον γίνεσθαι χίνησιν,

ὅπερ ἀδύνατον ἐν τῷ πρὸ τούτου δέδειχται βιβλίῳ. τὸ δὲ óm' ἄλλου
, ^ v σ 3 , e ? » E ^f

χινούμενον χαλῶς εἴρηται, ἵνα μὴ μόνην ὑπ᾽ ἄλλου εἰπὼν δόξῃ τὸ

ἐν ἀρχῇ λαμβάνειν τὸ εἶναί τι τὸ πρῶτον χινοῦν: ὃ δείχνυσι διὰ τοῦ

δεῖξαι ὅτι οὐχ ἐπ᾿ ἄπειρον ἄλλο πρὸ ἄλλου χινούμενον xtvei, ἐπὶ τούτου 55

οὖν τοῦ (tà) ὑπ᾽ ἄλλου χινούμενον asl χινεῖσϑαι ποιεῖται τὴν δεῖξιν dvat-
ρῶν τούτου τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον καὶ ὃδειχνύς, ὅτι ἔστι τι πρῶτον χινοῦν μὴ

ὕπ᾽ | ἄλλου αὐτὸ χινούμενον. ὑποϑέμενος οὖν τὸ xtvoóusvov ὑπ᾽ ἄλλου 248»

LEA! / 3 - ς 9 - - , w

ἀεὶ χινουμένου xai αὐτοῦ ὑπ dÀAÀou χινεῖσϑαι xal τοῦτο ἐπ᾽ ἄπειρον,

P». JEU , UA — e , N A ^ e ,

δείχνυσι τὸ ἑπόμενον ἀδύνατην τῇ ὑποϑέσει. ἐπεὶ γὰρ τὸ χινοῦν ὑπόχειται

t»
φῶσι

| ἡ] ἦν Εὶ 4 τὸ ἐνεργεία γινόμενα (sic) F ὅ ἠρεμεῖν F 6 τὸ ὅλον χινεῖται 8Ὸ τῷ]
τὸ F | ὅτι ἐν τῷ] ὡς τὸ M προστίϑεται F ὃ χινεῖται Μ τε om. M 3 an
ἐναργέστερον “οἴ. p. 203,5)? 1 τοῦτο δὲ AM: τοῦ τὸ F 12 post λαβὼν add. δὲ F
13 «etpévoo] post t duarum litterarum litura A tt om. F 15 τόπος a ἐπειδὴ γὰρ
ΑΜ: ἐπεὶ γὰρ F: ἐπειὸὴ ἃ l6 τῷ] τὸ F ταύτης ΔΕΜ: αὐτῆς a μηδὲ] οὐδὲ M
ἐφεξῆς ἃ lI" βιβλίῳ] Θ 1 p. 26065 μαϑησόμεϑα hoc loco om. F post pa-
ϑησόμεϑα inculeat τὸ δὲ ὑπ᾽ ἄλλου (21) — xtvet (24) a, itemque F qui post xtvet iterat ὡς
ἐν τῷ ἑξῆς βιβλίω μαϑησόμεϑα ι1 ἐὰν οὖν ἐπὶ τῆς χατὰ τόπον κινήσεως δειχϑῇ inter-
polat a 15 dv εἴη AM: εἴη ἂν ΔῈ 21 βιβλίῳ] Z 7 p 2382332 sqq.

τὸ δὲ — χινεῖ (24) post μαϑησόμεϑα (17) transiciunt aF 2]. 292 τὸ δὲ ὑπ᾽ ἄλλου ἀεὶ
χινούμενον M 28 τῷ εἶναι τι πρῶτον F: τὸ εἶναι τι πρῶτον M 25 πρὸ ἄλλο F'
τὸ ὑπ᾽ ἄλλου χινούμενον ἃ: ὑπ᾽ ἄλλου χινουμένου AFM χινεῖσϑαι ποιεῖται] ποιεῖ Μ
cett. orm. 28 x«i (ante τοῦτο) om. M

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 1 [Arist. p. 242215] 1043

χινούμενον αὐτὸ ὑπό τινὸς χινεῖν, δῆλον ὅτι ἅμα ve αὐτὸ ἔσται χινούμενον 243v
ὑπὸ τοῦ χινοῦντος αὐτὸ xal χινοῦν τὸ ὑφ᾽ ξαυτοῦ χινούμενον, εἴπερ τῷ
χινεῖσϑαι ὑπ᾽ ἄλλου xtvel* ἐν τῷ αὐτῷ ἄρα γρόνῳ xal κατὰ τὸ αὐτὸ T, τε
τοῦ χινοῦντος x«l ἢ τοῦ χινουμένου χίνησις ἐπιτελεῖται (ὅτε γὰρ κινεῖται 6
τὸ χινοῦν, τότε χινεῖ) ὥστε ἅμα ἢ χίνησις ἔσται πάντων τῶν χινούντων
τ xal χινουμένων. εἰ γὰρ τὸ μὲν Α ὑπὸ τοῦ DB χινοῖτο τὸ δὲ B ὑπὸ
τοῦ Γ τοῦτο δὲ ὑπὸ τοῦ Δ xal del τὸ ἐχόμενον ὑπὸ τοῦ ἐχομένου, qave-
ρὸν ὅτι dua ἔσται ἣ τοῦ ἃ xal ἣ τοῦ D xal ἢ τοῦ [' xoi ἑχάστου τῶν
χινούντων xai χινουμένων χίνησις, ἐπειδη ἔχαστον τῶν χινούντων xal χινου-
10 μένων ἕν xat! ἀριθμόν ἐστι, τοῦ δὲ ἑνὸς xav ἀριϑμὸν μία xat! ἀριϑμὸν
ἢ χίνησις" xdv γὰρ f, ἐχ πάντων μία xal συνεχὴς γίνηται, ἀλλ᾽ ἢ μία αὕτη
σύγχειται ἐκ τῶν χατ᾿ ἀριϑμὸν τοσούτων, ὅσα ἐστὶ τὰ χινοῦντα xal κινού-
μενα" xdy γὰρ ἅμα πάντα χινῆται, ἀλλ᾽ ἔχαστον αὐτῶν ἰδίαν χίνησιν χι-
νεῖται διωρισμένα xav ἀριϑμόν. τοῦ γὰρ ἀριϑμῷ ἑνὸς μία ἢ κατ᾽ ἀριϑμὸν
15 χίνησις xal ὡρισμένη τῷ Ev. πᾶσα γὰρ χίνησίς φησιν ἔχ τινὸς εἴς
τι. τοῦτο γάρ ἐστι τὸ χινήσει εἶναι xal ὅλως μεταβολῇ τὸ εἶναι ἔχ τινος
εἴς τι xal ὡρίσϑαι τῷ ἐξ οὗ xal τῷ εἰς ὅ. εἰπὼν δὲ ὅτι ἑχάστου τῶν
χινούντων xal χινηυμένων μία τῷ ἀριϑμῷ χίνησις, δείχνυσιν ὅτι “ἢ ἐχ τοῦ
αὐτοῦ εἰς τὸ αὐτὸ κατὰ ἀριϑμὸν ἐν τῷ αὐτῷ κατ᾽ ἀριϑμὸν χρόνῳ qwo- 15

v

20 μένη. ἐκ τοῦ αὐτοῦ δὲ τὸ ἐξ οὗ λέγει xal εἰς τὸ αὐτὸ τὸ εἰς 6, εἴτε
τὸ αὐτό ἐστιν εἴτε ἕτερον τὸ ἐξ οὗ xal εἰς ὅ. xal 6 χρόνος δὲ ἄν μὴ εἰς
1| xal συνεχὴς τῆς ἀπό τινος εἴς τι χινήσεως ἀλλὰ διαλείπων, οὐχ ἔστι
μία $, χίνησις: ἄν γὰρ ἐχ τοῦδε τοῦ λευχηῦ εἰς τόδε τὸ μέλαν μεταβάλλῃ
u3 ἐν ἑνὶ xat ἀριϑμὸν xal συνεχεῖ χρόνῳ, ἀλλ᾽ ἐν ἄλλῳ xai ἄλλῳ, εἰ

25 xal ὅτι μάλιστα ἕν xat! ἀριϑμὸν εἴη τό τε ἐξ οὗ καὶ τὸ εἰς ὃ χαὶ τὸ
ἀξταβαλλον ἕν, οὐχ ἔσται κατ᾽ ἀριϑμὸν μία χίνησις ἢ διαχεχομμένη, ἀλλ᾽
εἴπερ ἄρα, μία τῷ εἴδει.

Εἰπὼν δὲ περὶ τῆς xat! ἀριϑμὸν μιᾶς χινήσεως ἐπάγει, ὅτι καὶ ἣ 90
χίνησις ὥσπερ xai τὰ ἄλλα τριχῶς τὸ ἕν εἶναι ἔχει’ ἣ γὰρ ἀριϑμῷ, ὡς

80 εἴρηται, T, γένει T, εἴδει. xal τὶς μὲν T, κατ᾽ ἀριϑμὸν μία εἴρηται, γένει
δὲ μία χίνησίς ἐστιν f, τῆς αὐτῆς κατηγορίας οἷον οὐσίας ὡς ἣ γένεσις xai

ἢ φϑορά, ἣ ποιότητος ὡς ἀλλοίωσις, T, ποσότητος ὡς αὔξησις xal μείωσις,

ὧι

0

2 εἴπερ τὸ Μ 3 κινεῖσθαι ὑπ᾽ ἄλλου AM: ἄλλον χινεῖσϑαι F: ὑπ᾽ ἄλλου xtveiotat ἃ

4 ἡ χίνησις ΔΑΜ: χίνησιν F ἢ πάντων om. F 6 χινοῖτο] τὸ supra add. A

8 ἐχάστου AM: ἑχάστης F: ἑχάστη a 9 ἐπειδὴ aM: ἐπεὶ δὲ AF χινούντων AM:

χινούντων τε aF 12 τὰ om. M 13 χινεῖται M 14 ἀριϑμῷ aAM:

ἀριϑμοῦ F 16 εἶναι post εἴς τι collocant aF 17 ὠρίσϑη F τῷ ἐξ οὗ xal

τῷ εἰς ὃ aFM: τὸ ἐξ οὗ xal τὸ εἰς δ A 18 τῷ] τῶν F! χίνησιν Εὶ 20 ἐκ

τοῦ αὐτοῦ δὲ nAM: dx τούτου οὖν τοῦδε F τὸ (post δὲ) ἃ: τοῦ AFM 22 ἀπό

A: ὑπό ΕΜ: ἐκ ἃ οὐχ ἔστι ΑΜ: οὐχέτι aF: fortasse οὐχ ἔσται ut v. 20) vel οὐχέτι

ἔσται τ Aristoteles p. 24253 οὐχέτι ἔσται ἀριϑμῷ μία χίνησις 24 συνεχὴ a: συνε-

χεῖς M 24. 25 el xal ΑΜ: xal εἰ aF 26 οὐκ ἔστι M μία post ἔσται iterat
το

a: om. utrobique F 29 ὡς) καὶ M 92 ποιότητος ἃ: ποιότης Δ: ποιότης FM

ποσότης FM

165

1044 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 1 [Arist. p. 242215]

| τῆς ποῦ ὡς ἢ κατὰ τόπον. χατηγορίας γὰρ ταῦτα τὰ γένη λέγειν ἔϑος 243v

αὐτῷ. εἴδει δὲ αἱ αὐταὶ χινήσεις εἰσὶν αἱ ix τῶν αὐτῶν τῷ εἴδει εἰς τὰ
αὐτὰ πάλιν ἀλλήλοις τῷ εἴδει γινόμεναι, οἷον ix λευχῶν εἰς μέλανα γινό- 25
μεναι" τοῦ γὰρ αὐτοῦ εἴοους ἐστὶ tà λευχὰ xal τοῦ αὐτοῦ τὰ μέλανα.

5 εἴτε οὖν ἅμα τίνοιντο πλείγνες χινήσεις ἐχ λευχῶν εἰς μέλανα εἴτε ἐν
ἄλλῳ x«i ἄλλῳ χρόνῳ, αἱ αὐταὶ τῷ εἴδει εἰσίν. εἰπὼν óà ἢ ἐξ ἀγαϑοῦ
εἰς χαχόν ἐπήγαγεν ἐὰν ἢ ἀδιάφορον τῷ εἴδει. τὸ ἀγαϑὸν δηλονότι
xal τὸ xaxov ὡς σωφροσύνη, x«l ἀχολασία. εἰ μέντοι xat! εἶδος διαφέρει
τὰ ἀγαϑα, τὰ τε ἐξ ὧν xal πάλιν τὰ εἰς ἃ ἢ μεταβολὴ ὡς σωφροσύνη

10 ἀνδρίας xal ἀχολασία ὀειλίας, οὐχέτι ὁμοειδεῖς αἱ ἐν τοῖς τοιούτοις μετα-
βολαί. dAX εἴπερ ἄρα, ὁμογενεῖς χατὰ τὸ ἀγαϑὸν xal xaxóv. περὶ δὲ so
τῆς μιᾶς κατ᾿ ἀριϑμὸν χινήσεως προειρηχὼς ἔτυχον. xal χρὴ τοσοῦτον
μόνον προσϑεῖναι, ὅτι xat τὸ χινούμενον ἕν εἶναι γρὴ κατ᾽ ἀριϑμόν, εἰ
μέλλοι μία xat' dpiÜpóv Y, χίνησις εἶναι. εἴρηται δὲ περὶ τῆς μιᾶς χινή-

15 σεως xai ἐν τῷ πέμπτῳ τῆσὸςε τῆς πραγματείας, εἰς d ἡμᾶς ἀναπέμπων
εἶπεν ἐν τοῖς πρότερον εἰρῇσϑαι.

Μετὰ 6i τὸ συστῆσαι. ὅτι μίαν xac ἀριϑιὸν χίνησιν ἕχαστον χινεῖται
τῶν χινούντων τε xal χινουμένων, λαμβάνει τὸν χρόνον, ἐν ᾧ τὸ ἕν τῶν
χινουμένων χινεῖται, οἷον τὸ ἡ πεπερασμένον ὄντα, ἐπειὸὴ xal ἢ χίνησις S5

90 ἢ £xdctou πεπερασμένη ὑπόχειται ἔχ τινος εἴς τι οὖσα. ἢ Ob πεπερα-
σμένη χίνησις ἐν πεπερασμένῳ ὄδέδειχται χρόνῳ. — xai τίϑησι τὸν τῆς
χινήσεως τοῦ À ypovov πεπερασμένην τὸν K. ἐπειὸηὴ ὃὲ ἄπειρά ἐστι
τὰ χινοῦντα χαὶ χινηύμενα, χἄν ἢ ἑἐχάστου χίνησις πεπερασμένη T,
ἀλλ: ῇ ἐξ ἁπασῶν ἀπείρων ὄντων ἄπειρος ἔσται. τὸ γὰρ συντιϑέ-

35 μενὴν μέγεθος ix τῆς τῶν ἀπείρων τῷ πλήϑει μεγεϑῶν συνθέσεως
ἀνάγχη ἄπειρον εἶναι, xàv πεπερασμένον ἔχαστον ἡ τῶν συντιϑέντων.
ἄπειρος οὖν T, ΔΠΘ ὡς τῷ λόγῳ εἰπεῖν χίνησις ἢ ἐχ τῶν ἀπείρων 40
τῷ πλήθει χινήσεων συνεστῶσα. ἐπεὶ οὖν ἐν ᾧ τὸ Α χινεῖται χρόνῳ.
τοῦτ᾽ ἔστιν ἐν τῷ M, ἐν τούτῳ xal τῶν ἄλλων ἔχαστον τῶν χινουμένων

80 ἀπείρων ὄντων τῷ πλήϑει χινεῖται, συμβήσεται xal τὴν ὅλην τὴν 2ηΘ

] ταῦτα γένη M 2 χινήσεως ἃ ai om. FM 3 γινόμενον M olov AM:
olov αἱ a: εἰς F o. γινόμεναι om. FM 5 ix] ἐν sic M 6 ante αἱ M in-
ser. xal εἰσὶ τῷ εἴδει M 4 εἰς χαχοῦ superscr. óv F ἐὰν ἡ om. Ari-
stotelis codd. Ü τάἀγαϑὰ ἃ 10 ἀνὸρείας FM ἀκολασία littera in fine
erasa A οὐχέτι ΑΜ: οὐχ ἔστιν F: οὐχ εἰσὶν a ὁμοειδεῖς, εἰ in lit. M τοῖς
τούτοις M 11 εἴπερ] εἰ M 13 &v post γρὴ collocaut 88 13. 14 εἰ μέλλοι AM:
ἂν μέλλει F: ἂν μέλλη a 15 καὶ om. F πέμπτῳ] E 4 p. 22793 sqq. dva-
πέμπων ἡμᾶς collocant aF 16 πρότερον ΔΕ; προτέροις AM 11 μετὰ ΔΑΜ: κατὰ F
1ὃ τε καὶ] xal M [2 ὄντα 3A: ὃν FM xal om. M 20 ἔχ τινος om. M

2] ἐν πεπερασμένη a ὀέδειχται AM: om. F: post κίνησις collocat a 22 τὸ ἃ ypó-
νου F πεπερασμένον om. F ἐστι aF: ἔτται AM 2: πεπερασμένη aAM: ἄπειρος F

34 ὄντων] οὐσῶν M 24. 25 συντιϑέμενον AM: συντεϑειμένον aF 20 συνϑέ-
α
των Μ 21 post ὡς add. ἐν F 28 iv «9 0 M 29 τῷ] τ corr. in τῷ F

80 τὴν (post ὅλην) om. F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 1 [Arist. p. 242415. ν90] 1045

χίνησιν ἄπειρον οὖσαν ἐν πεπερασμένῳ γίνεσϑαι χρόνῳ τῷ Κ' ἀδύνατον 243v
ἄρα τι ἠχολούϑησε τὸ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ἄπειρον χινεῖσϑαι χίνησιν"
P ἢ ^ *^ ^—€ , * , ^
ἐδείχϑη γὰρ τοῦτο αδύνατην ἐν τῷ. πρὸ τούτου βιβλίῳ. ἠκχολούϑησς δὲ
τῷ ἄπειρα τῷ πλήϑει ὑποϑέσϑαι τὰ χινοῦντα xai χινούμενα " ἀδύνατον ἄρα 45
5 τὸ εἶναι ταῦτα ἄπειρα. ἔστιν ἄρα πρῶτόν τι ὃ χινεῖ μηχέτι ὑπ᾽ ἄλλου χινούμε-
νον. ἐπειδὴ δὲ τὸ ἐξ ἀπείρων τῷ πλήϑει μεγεθῶν, xav τε ἴσα T, τὰ μεγέϑη
bd w w , ,
xdy τε ἄνισα, ἀπειρόν ἐστι, μέγεθος δέ τι xai ἣ χίνησις, εἰχότως mpooí-
ϑηχεν, ὅτι εἴτε ἴσαι ἀλλήλαις εἰσὶν αἱ ἄπειροι τῷ πλήϑει χινήσεις εἴτε
, , Ld .w e σι
ἄλλαι ἄλλων μείζους, ἀμφοτέρως ἄπειρος ἢ ὅλη.

10 p. 242020 Οὕτω μὲν οὖν δόξειεν dv δεδεῖχϑαι τὸ ἐξ ἀργῆς ἕως τοῦ
ἅμα δὲ πολλὰ χινεῖσϑαι οὐχ ἀδύνατον.

᾿Αδιορίστως ληφϑέντος ἐν τῇ προειρημένῃ ἀποδείξει τοῦ ἄπειρα εἶναι on
τῷ πλήϑει τὰ χινοῦντα xai χινούμενα, ἐφιστάνει χαλῶς, ὅτι uT| τυγχάνων
τοῦ πρησήχοντος πρησδιορισμοῦ ὁ λόγος Ooxei μὲν ἀποδειχνύναι τὸ ἐξ
15 ἀργῆς προτεϑὲν τὸ εἶναί τι πρῶτον χινοῦν διὰ τοῦ ἀδύνατόν τι δεῖξαι ἔπό-
μενον τῷ ἀντιχειμένῳ τῷ λέγοντι ἄλλο πρὸ ἄλλου ἐπ᾽ ἄπειρον ἀεὶ χινεῖν 55
τε xal χινεῖσθϑαι xal διὰ τοῦτο ἀπείρους τὰς χινήσεις ὑποϑευένῳ, xal μίαν
ἄπειρον τῷ μεγέϑει τὴν ἐκ τῶν ἀπείρων τῷ πλήϑει συστήσαντι xal συναγα-
γόντι ἀδύνατόν τι τὸ τὴν | ἄπειρον ταύτην ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ χινεῖσϑαι. 214r
20 ὅτι οὖν μὴ συνάγεται &x τῶν χειμένων τούτων ἀδύνατόν tt, δείχνυσι. τὸ
uiv γὰρ χείμενον T» ἀπείρων τῷ πλήϑει χινήσεις ἄπειροι xal αὐταὶ τῷ
πλήϑει. ἐνδέχεται ὃξ τὰς ἀπείρους τῷ πλήϑει ταύτας χινήσεις ἐν mems-
ρασμένῳ χρόνῳ γίνεσϑαι ἅμα γινομένας, ὡς εἴρηται, τὴν τοῦ À xai Dc
xal τῶν ἄλλων. xat οὐδὲν ἀδύνατον ἀχολουϑεῖ, ἀλλὰ τὸ ἀδύνατον ἡἠχολού-
25 ὕϑησε τῷ μίαν ἄπειρον χίνησιν ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ χινεῖσθαι, ἐπεὶ τό ὃ
18 πλείους τῷ πλήϑει καὶ ἀπείρους ἅμα ἐν πεπερασμένῳ τίνεσϑαι οὐχ
ἀδύνατον. εἰ οὖν μέλλει τὸ ἀδύνατον ἀχολουϑεῖν, χρὴ ἢὄεῖξαι, πῶς αἱ
ἄπειροι τῷ πλήϑει χινήσεις εἰς μίαν χίνησιν ἄπειρον τῷ μεγέϑει συντί-
ϑενται ἅμα γινομένην ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ, ἐν ᾧ χαὶ μία τῶν πεπερα-

1 οὖσαν] τοὺς M χρόνῳ γίνεσϑαι Μ 2 τι om. M, sed ἦχολ in ras. est 9 βιβλίῳ]
cf. ad p. 1042,21 4 ϑέσϑαι F ὃ μηχέτῇ μὴ M 0 χάν τι ἴσα F τῷ μεγέϑει M
ἐστι τὸ ΕΞ δέ τι om. F 7. ὃ προςτέϑεικεν Μ 8 ἀλλήλαις AM: ἀλλήλοις 8
χινήσεις τῷ πλήϑει aF 9 ἄλλαι om. M ἀμφοτέρως, pos in lit. M 10 δόξειεν
àv A: δόξειε F: δόξειν M 11 πολλὰ] πολλάχις M 12 τοῦ] εἰ τοῦ M 13 τῶι
A: τὰ aFM 14 διορισμοῦ M 15 προτιδὲν F 16 ἐπ᾽ ἄπειρον post λέγοντι col-
locat a 17 xai (ante διὰ) om. F τὰς AM: om. aF 18 τῶι πλήϑει AM: om.
aF 21 post ἦν add. τῶν a τὸ πλήϑει M post πλήϑει add. xai αἱ ἃ: αἱ M
xai αὐταὶ AM: xai αὗται F: om. ἃ 22 ταύτας post ἀπείρους collocant aFM, xtate
post ταῦτας M 23 χρόνῳ om. M thv AM: τὴν te 4 xai τοῦ β aFM
24. 25 ἠχολούϑησε AFM: ἠχολούϑησεν ἂν ὦ τῷ] τὸ F 26 ἅμα aM: om.
aF 21 μέλλει ..... vatov M (τὸ 495 om. in lac. V litt.) ante πῶς habet ὅτι F

28 ἄπειρον χίνησιν M 21. 28 συντίϑεται F

1046 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIT 1 (Arist. p. 249020. 24]

σμένων γίνεται" οὔτω γὰρ ἠχολούϊει τὸ ἀδύνατον τὸ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ 244r
ἄπειρον εἶναι χίνησιν. τοῦτο οὖν ἐφεξῆς ποιεῖ ὀειχνὺς ὅπως μία ἄπειρος

ἢ τοιαύτη χίνησις ἀποτελεῖται. 10
Ρ. 2420υ.4. ᾿Αλλ εἰ τὸ χινοῦν πρῶτον κατὰ τόπον ἕως τοῦ οὐδὲν
8 προσήχει διὰ τοῦτο γίνεσϑαι ἀδύνατον.

"Πολλῶν μὲν ὄντων xai ἀπείρων τῷ πλήϑει τῶν χινούντων xal χινου-
μένων οὐδὲν ἀδύνατον ἕπεται τῷ τὰς ἀπείρους χινήσεις ἅμα ἐν πεπερα-
σμένῳ γίνεσϑαι χρόνῳ, ἀλλ΄ ἕν τι γίνεται. φησί, τὸ ἐχ πάντων τῶν χινούν-
των xal χινουμένων: τὸ γὰρ χινοῦν τι κατὰ τόπην πρῶτον, τοῦτ᾽ ἔστι 90

10 προσεχῶς x«i μὴ δι᾿ ἄλλου, xal σωματιχὴν χίνησιν χινοῦν ἀνάγχη συνεχὲς
ὧν τῷ χινουμένῳ Y, ἁπτόμενον αὐτοῦ οὕτω χινεῖν αὐτός, σωματιχὴν δὲ
λέγει χίνησιν τὴν ἀντερειστιχήν" χινεῖ μὲν γὰρ xat τὸ πρώτως χινοῦν xai
τὸ ἐραστήν, xal κατὰ τύπον χινεῖ ταῦτα, ἀλλ οὐ σωματιχῶς" σωματιχῶς
γὰρ χινεῖ τὸ ὠϑοὺῦν ἢ ἕλκον T, ὀινοῦν T, ὀχοῦν. τὰ δὴ τοιαῦτα ἅπτεσϑαι

15 ἀνάγχη τῶν ὑπ᾽ αὐτῶν χινουμένων xal διὰ τῆς ἁφῆς τρόπον τινὰ ἐνοῦσϑαι
αὐτοῖς. χἂν πλείω οὖν χἄν ἄπειρα T, τὰ χινοῦντα xal χινούμενα x δια- 3ῦ
ὀοχῆς, χαὶ ταῦτα ἕν ἔσται xatà τὴν ἀφήν" ᾿εἴτε δὲ ἄπειρον, φησί, τὸ ἕν
τοῦτο εἴτε πεπερασμένην, οὐδὲν διαφέρει, οὐχ ὅτι ἀδύνατον ἐξ ἀπείρων
τῷ πλήϑει μεγεθῶν ἁπτομένων ἀλλήλων, xdv τῶν Δημοχρίτου ἀτόμων εἴη

90 τῷ μεγέϑει βραχύτερα, πεπερασμένην τι ἕν γίνεσθαι, ἀλλ᾽ ὅτι οὐ πρόχειται
νῦν σχοπεῖν, εἴτε ἔστι τι ἄπειρον μέγεθος εἴτε οὐχ ἔστιν. χἄν γὰρ πεπε-
ρασμένον αὐτό τις ὑποϑῆται, τῆς χινήσεως ἀπείρου οὔσης xai μιᾶς τῆς ix
τῶν ἀπείρων τῷ πλήϑει κινήσεων συγχειμένης ἀχηληυϑήσει τὸ ἀδύνατον 80
τὸ ἐν πεπερασμένῳ γρόνῳ ἀπειρὴν χίνησιν χεχινῆσϑαι, εἴτε τὸ πεπερασ-

y υέγεϑος εἴτε τὸ dzstpov: ἀμφοτέρως γὰρ ἀδύνατον, ὡς

δέδεικται ἐν τῷ πρὸ τούτου βιβλίῳ. — xal νῦν ὁὲ ὑπέμνησεν, ὅτι ὅπως
dy ληφθῶσιν αἱ ἄπειροι τῷ πλήϑει χινήσεις, εἴτε ἴσαι εἴτε ἄνισοι μέγεϑος

t Φ
Q
E
(0.
τ
Φ

| γίνεται aFM: ἐγίνετο A ἠχολούϑει AM: ἠκολούθησε F: dv ἠχολούϑησε a τὸ ἐν] τῶ
ἐν Εὶ 2 πῶς μία ἄπειρον M 9 ἡ cout aAM: αὐτὴ ἡ F 4 χινούμενον 8
πρώτως ἃ Ὁ γενέτηαι M 6 μὲν ΔΕ: μὲν οὖν AM, at cf. p. 1008,21 et 1049,3 sim.
τῷ πλήθει ΕΜ: πλήθει A τῶν AM: om. aF xal AM: τε xai ΔΚ τ ἀδόνατον
üaAM: ἄτοπον FE τῷ τὰς ΔΕ: τὸ τὰς AM 8 γίνεται ΔΑ: γίνεσϑαί FM (hic post
c3) " τῷ γὰρ xtvoovrt F 11 post χινουμένῳ add, χινεῖν a 13 xal κατὰ
AFM: xai εἰ xai xatà a 13. 14 ἀλλ οὐ σωματικῶς δὲ χινεῖ M 11 ?, τὸ ἕλκον
ἢ τὸ δινοῦν ἡ τὸ ὀχηοῦῶν M ὃ A: δὲ aFM 19 ὑπ᾽ ἀτῶν M 16 xdv
πλείω οὖν om. καὶ xdv τε ἄπειρα ἡ x4v τε μή. τὰ χινοῦντα F τ, om. aM

11 post ταῦτα add. γὰρ a ἰδ ἀδύνατον al: δυνατὴν AM 20 βραχυτέρων ut
videtur F 2] σκοπῶν F οὐχ ἔσται Αἱ 21. 22 γὰρ πεπερασμένον AM:
τὸ πεπερασμένον Εἰ: πεπερασμένον yàp a 22 μίαν F 225 χινήσπεως M ., — 24 χι-
νεῖσϑαι F 21. 25 εἴτε πεπερασμένον εἴη͵ τὸ μέγεϑος εἴτε ἄπειρον a 2.) ἀμφότερα F
γὰρ AM: γὰρ τὸ aF post ἀδύνατον add. ἕψεται ἃ 26 ἐν om. F βιβλίῳ]
ef. ad p. 1042,21 ótt AM: ἡμᾶς F: ἡμᾶς ὡς a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 1. 2 [Arist. p. 3490υ24. 34323] 1047

ηὖσαι, ἄπειρον τὸ ὅλον vp μεγέϑει ποιοῦσι, προσθεὶς νῦν, ὅτι xal μία γίνε- 244:
ται χίνησις διὰ τὴν τῶν χινούντων καὶ χινουμένων ἐπαρὴν ἕν ποιοῦσαν τὸ
χινούμενον. ἣ δὲ τοῦ ἑνὸς χίνησις guía: τὸ δὲ ὃ γὰρ ἐνδέχεται, ληψό- 8ὺ
μεϑα ὡς ὑπάρχον περὶ τοῦ ἴσας T, ἀνίσους λαβεῖν εἶπεν. ἐπεὶ γὰρ dy-

ὃ φοτέρως ἐνδέχεται, ὅπερ ἄν ὑποτεθῇ, τούτῳ ξξομεν ἀχολουϑοῦν τὸ ἀδύ-
νατον. ἄπειρον ὃδὲ ὑποθέμενος τὸ ἐχ τοῦ ΑΒΠΔ μέεϑος ἀπείρων
ὄντων τῷ πλήϑει μεγεϑῶν ἐν τῇ συναγωγῇ τοῦ λόγου 7| τὸ πεπερα-
σμένον T, τὸ ἄπειρον εἶπεν ὡς xal ἐχάτερον τοῦ ἀδυνάτου, ἀχολουϑοῦντος.
xai Ἰὰρ ἄπειρον xal πεπερασμένον μέγεθος ἄπειρον χινεῖσϑαι χίνησιν ἐν

10 πεπερασμένῳ χρόνῳ διοίως ἀδύνατον ἐδείχϑη ἐν τῷ προλαβόντι βιβλίῳ.
μετὰ δὲ τὸ διαλῦσαι τὴν ix τοῦ ἀδιορίστως ὑποτεθϑέντος ἔνστασιν συμπε- 40
ραίνεται λοιπὸν τὸν λόγον’ ἀδυνάτου γὰρ δειχϑέντος τοῦ ἐπ᾽ ἄπειρον εἶναι
τὰ χινοῦντα xal χινούμενα, εἴπερ ἀδύνατόν τι αὐτῷ ἠχολούϑησεν, ἀνάγχη
τὸ ἀντιχείμενον τούτῳ ἀληϑὲς εἶναι, τὸ ἴστασϑαι τὴν mpünóov ταύτην xai

15 μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον ἰέναι ἀλλ᾽ εἶναί τι τὸ πρώτως χινοῦν μηκέτι αὐτὸ ὑπ᾽
ἄλλου χινούμενον. ἐπειδὴ δὲ οὐ δειχτιχῶς dÀX ἐξ ὑπηοϑέσεως αὐτῷ προ-
ἤλθϑεν ὁ λόγος τῆς ἄπειρα τῷ πλήϑει τὰ χινοῦντα xal χινούμενα Onol)e-
μένης, χαὶ ταύτῃ τὸ ἀδύνατον ἐπήγαγεν. ἵνα μή τις εἴπῃ μηδὲν εἶναι
δεδειγμένον, εἴπερ ἐξ ὑποϑέσεως τὸ ἀδύνατον ἠχολούϑησε, καλῶς ἐπήγαγεν 55

20 ὅτι ' f, ὑπόδεσις εἴληπται ὡς ἐνδεχομένη. ὁ γὰρ μὴ συγχωρῶν εἶναί τι
πρῶτον χινοῦν ὡς ἐνδεχομένου τοῦ ἐπ᾽ ἄπειρον δύνασϑαι λαμβάνειν ἄλλο
πρὸ ἄλλου χινοῦν τε xal χινούμενον οὕτως ἐχεῖνο οὐ συγχωρεῖ, τῷ δὲ ἐνὃε-
χομένῳ ὑποτεϑέντι οὐδὲν ἀδύνατον ἀχολουϑεῖ, ἀλλὰ ἀδύνατον μὲν ἀδυνάτῳ,
δυνατὸν δὲ δυνατῷ, ὡς ἐν τοῖς ᾿ἀναλυτιχοῖς ἐδιδάχϑημεν. ὥστε xdv ὡς

95 ivósyóusvoy ὑποτεθῇ, οὐχ ἣν ἐνδεχύμενηον. ὅταν δὲ λέγη, ἢ γὰρ ὑπόϑεσις
εἴληπται ἐνδεχομένη. ἀντὶ τοῦ ὡς ἐνδεχομένη ἀχηυστέον. ὥστε χἂν ἐξ 50
ὑποϑέσεως συνέη τὸ ἀδύνατον, ἐξ ὑποϑέσεως συνέβη ὡς ἐνδεχομένης ὑπο-
τε)είσης. xal εἴπερ ἦν ἐνδεχομένη, οὐχ ἐχρῆν ἀδύνατόν τι αὐτῇ ἀχολου-

30 p. 24343 Τὸ δὲ πρῶτον xtvoüv, μὴ ὡς τὸ οὗ ἕνεχα ἕως τοῦ πρώτη
γὰρ αὔτη τῶν χινήσεων. |

Ἵνα δείξγ, μίαν τῷ ἀριϑμῷ γινομένην χίνησιν τὴν &x τῆς ἐπ᾽ ἀπειρην 344"

| οὗται aF: ἔχουσαι AM ἄπειρον AM: xal ἄπειρον F: ἄπειρον xal a ποοϑεὶς F
νῦν ὅτι xai A: νῦν ὅτι F: νῦν xal ὅτι a: xai vov ὅτι Μ 2 διὰ ΑΜ: κατὰ uF
ποιοῦσι F 3 ἡ γὰρ ἃ 4 ὑπάρχει M εἶπεν aAM: ἐπῆγεν F 1. 5 ἀμφο-
τέρως AM: ἀμφότερα ΔΕ 9 ἔξωμεν a ἀχοληυϑοῦν AM: ἀχολουϑεῖν Εἰ: ἀχόλουνον a

6 μέγεϑος om. M 7 λόγου) ὅλου F 1l] μετὰ δὲ τὸ aAM: τὸ δὲ καὶ ἀδιορίστως
AM: ἀορίητως aF 16 ἐπεὶ δὲ aF αὐτῷ aF: omn. AM 11 τὰ om. M xal
τὰ κινούμενα aF 18. μή τις εἴπηι AM: μὴ εἴποι τις F: μὴ εἴπη τις ὦ 20 ὡς
post ἐπήγαγεν transponunt FM 22 ἐχεῖνα συγχωρεῖ M 24 ᾿Αναλυτιχοῖς} velut D 14
p. 62529 sqq. 24 τὸ ἀδύνατον — συνέβη om. M 28, 29 ἀχολουϑεῖν Καὶ o0 δὲ F:

δ᾽ οὖν AM ἕνεκεν Arist. 32 τὴν] τῆς FM te] τῶν M ἀπείρων Δ'

1048 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 2 [Arist. p. 24333)

τῶν χινούντων xal χινουμένων ὑποϑέσεως, xal τούτῳ τὸ ἀδύνατον ἐπαγάγῃ 244"
τὸ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ἄπειρον χινεῖσϑαι χίνησιν, ἐχρήσατο τῷ τὸ προσ-
ἐχῶς χινοῦν ὀφείλειν ἅπτεσϑαι τοῦ χινουμόνου ἢ συνεχὲς αὐτῷ εἶναι.
τοῦτο δὲ τότε μὲν ἀπὸ τῆς ἐπαγωγῆς ἐπιστώσατο εἰπὼν “ἡἰχκαϑάπερ ὁρῶμεν
5 ἐπὶ πάντων, νῦν δὲ ἀποδεῖξαι αὐτὸ χαϑ’ ἕχαστον χινήσεως εἶδος προτί- 5
ϑεται, ὅτι τὸ προσεχῶς χινοῦν ἀνάγχη ἅμα εἶναι τῷ χινουμένῳ. ἐπειδὴ
δὲ τὸ χινοῦν διττόν, τὸ μὲν ὡς τὸ ὅϑεν ἢ ἀρχὴ τῆς χινήσεως, τοῦτ᾽ ἔστι
τὸ ποιητιχόν, τὸ δὲ ὡς τὸ οὗ ἕνεχεν, τοῦτ᾽ ἔστι τὸ τελιχόν, περὶ τοῦ
ποιητιχηῦ νῦν αὐτῷ ἣ ἀπόδειξις γίνεται. τὸ γὰρ ὡς τέλος χινοῦν xal ὅλως
10 τὸ ὀρεχτὸν οὐχ ἅμα τῷ χινουμένῳ: ἣ γὰρ ὄρεξις μὴ παρόντος μάλιστά
ἐστιν, ἔχτασις ἐπ᾿ αὐτὸ οὖσα. πρῶτον δὲ xwoüv λέγεται μὲν xal τὸ τὴν
αἰτίαν ἐνδιδὸν τῆς χινήσεως xdv δι᾿ ἄλλων τινῶν μεταξὺ χινήσεων, ὡς ὃ
διὰ σχοίνων ἕλχων ἣ διὰ ῥαβὸου ὠϑῶν. οὔτω δὲ xal τὸ πρώτιστον αἴτιον 10
τῆς χινήσεως τὸ ἀχίνητον τὰ ἐνταῦϑα λέγεται xal ὡς ποιητιχὸν χινεῖν.
15 πρῶτον δὲ χινοῦν λέγεται xal τὸ προσεχῶς χινοῦν, ὡς νῦν ἐχρήσατο τῷ
ὀνόματι τὸ πρῶτον οὕτω χινοῦν ἅμα λέγων τῷ χινουμένῳ. ὅπως δὲ
τὰ ἅμα λέγει, αὐτὸς ἐξηγήσατο εἰπὼν λέγω δὲ τὸ ἅμα ὅτι οὐδέν ἐστι
μεταξύ, ὃ ταὐτόν ἐστι τῷ ἅπτεσθαι. ἅπτεσϑαι γὰρ ἐχεῖνα ἐλέγετο, ὧν
tà ἄχρα dua, ὥστε μηδὲν ἔχειν μεταξύ. εἰπὼν δὲ ὅτι τοῦτο χοινόν
80 ἐστιν ἐπὶ παντὸς χινουμένου xal χινοῦντος, δῆλον ὅτι τοῦ οὕτως, 15
ὡς εἴρηται, ποιητιχῶς χινοῦντος διαιρεῖ λοιπὸν τὰ εἴδη τῆς χινήσεως εἰς
τὴν xatà τόπον xal χατὰ ποιὸν xal χατὰ ποσόν, καὶ τρία τὰ χινοῦντα λαβὼν
τὸ φέρον xal τὸ ἀλλοιοῦν xal τὸ αὖξον ἣ φϑίνον, ἐπὶ πρώτης
τῆς φορᾶς ὡς πρώτης οὔσης τῶν χινήσεων, ὡς δείξει ἐν τῷ ἐφεξῆς βιβλίῳ,
25 τὸν λόγον ποιεῖται.

| xai τῶν χινουμένων aF τούτω aM: τοῦτο AF 2 τὸ ἐν aFM: τῶι ἐν A
χίνησιν κινεῖσθαι collocant. aF τῷ τὸ 8Ε: τὸ A: τῷ M 2. ὃ προσεχῆ M

ὃ ὀφείλειν A: ὀφεῖλον ΔῈΜ 1 τότε δὲ τοῦτο colloc. M ἀπὸ] ix M εἰπὼν]
p. 242526 ὃ εἴδος χινήσεως aF 5. 6 συντίϑεται F 6 elvat τῶι xtvou-
μένωι AM: τῷ χινουμένω F: τῷ χινουμένῳ slvat 8 ἐπειδὴ AM: ἐπεὶ aF ὃ τὸ
δὲ ---τελιχόν om. A!F, add. in imo mrg. A? et in textu aM ἕνεκα A? M: Évexev a

9 ὡς τὸ τέλος M 11 μὲν ante λέγεται transponit F 12 ἐνδιδόν ΑΜ:
ἐνδιδοῦν δ ὡς om. A! F: add. aM et supra versum A? 13 σχοίνων AM: σχοίνου
aF ὑάβδων M τὸ om. M 16 οὕτω] τῷ M λέγων ἅμα collo-
cant 81 |? xal ante xà add. aF tà dpa AF: τὸ ἅμα fortasse recte aM

δὲ τὰ ἅμα F: δὲ ἅμα M ὅτι) ὧν ἃ οὐδέν ἐστι aA: οὐδὲ F: οὐδ᾽ ἔστι M:
οὐδέν ἐστιν αὐτῶν Arist. 20 παντὸς τοῦ 8 οὕτως ὄντος M 2l ποιητιχοῦ M
21. 22 εἰς τὰ M 229 ποιὸν et ποσὸν inutat M xatà (ante ποσὸν) om. EF

τὸ ante ποσὸν add. M 28 τὸ φέρον om. Arist. codd. plerique xal (post
φέρον) om. M 24 φϑορᾶς M et ut videtur A!, corr. A? ὡς πρώτης οὔσης iterat

post βιβλίω Καὶ βιβλίῳ] Θ 7 p. 260228 sqq.

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 3 (Arist. p. 243411] 1049

.943411 Ἅπαν δὴ τὸ φερόμενον ἣ αὐτὸ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ χινεῖται 214v
Ρ i qgspon 7 ?
ἕως τοῦ πλὴν ὅσαι ἐν γενέσει xal φϑορᾷ εἰσί.

Φερόμενον μὲν λέγει τὸ χατὰ τόπον χινούμενον xal ἀπὸ τῆς φορᾶς 80
οὕτω προσαγορευόμενον. ὅτι δὲ ὄντος τοῦ χινουμένο" ἀνάγχη xai τὸ χι-

5 νοῦν εἶναι, δῆλον, εἴπερ πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινὸς ἐδείχϑη χινεῖσϑαι.
διελὼν δὲ τὰ κατὰ τόπον χινούμενα εἴς; τε τὰ ὑφ᾽ ἑαυτῶν χινηύμενα χαὶ
ἐν ἑαυτοῖς ἔχοντα τὸ χινοῦν, ὥσπερ τὰ ζῷα ἐν ἑαυτοῖς ἔχει τὴν Ψυχὴν
χινοῦσαν τὸ σῶμα, xai εἰς τὰ ἔξωϑεν xal ὑπ᾽ ἄλλου χινούμενα (παρὰ γὰρ
τούτους τοὺς τρόπους οὐχ ἔστιν χινεῖσϑαι) τὰ μὲν ὕφ᾽ ξαυτῶν χινούμενα

(0 φανερῶς, φησίν, ἐν ἑαυτοῖς ἅμα τὸ χινοῦν ἔχει τῷ χινουμένῳ, μὴ xsym- 8ὺ
ρισμένον αὐτοῦ μηδὲ διαλαμβανόμενον ὑπό τινος μεταξὺ παρεμπίπτοντος"
οὕτω γὰρ ἢ Ψυχὴ σύνεστι τῷ σώματι χινοῦσα αὐτό, χἄν μὴ σωματιχῶς
χινῇ. f, δὲ ὑπό τινος ἔξωθεν χινοῦντος γινομένη χίνησις, Biatoz οὖσα ὃη-
λονότι xal οὐ χατὰ φύσιν, τέτταρας ἔχει τὰς ἀνωτάτω διαφοράς: ἣ γὰρ

15 ἕλχει τὸ χινοῦν T, ὠϑεῖ Tj ὀχεῖ Y, δινεῖ. ὅτι δὲ οὗτοι μόνοι τρόποι τῆς
ἔξωϑεν xal ὑπ᾽ ἄλλου γινομένης βιαίου χινήσεώς εἰσι, δείκνυσιν x τοῦ
πάσας τὰς ὑπ᾽ ἄλλου βίᾳ γινομένας χινήσεις ὑπό τινα τούτων ἀναγεσϑαι
τῶν διχφορῶν. τὴν μὲν γὰρ ἔπωσιν xal τὴν ἄπωσιν ὑπὸ τὴν ὦσιν ἀνάγει. 40
εἰ γάρ ἐστιν ἢ ὦσις, ὡς αὐτὸς μετ᾽ ὀλίγον ὀρίζεται, ἢ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ πρὸς

90 ἄλλο T, ἀπ᾽ ἄλλου πρὸς ἄλλο, ἔπωσις δέ ἐστιν ὅταν xal ἀφ᾽ ἑαυτοῦ τινι
χινουμένῳ ἀχολουϑοῦν τι ἐπωθϑῇ αὐτό, ἄπωσις δὲ ὅταν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ ἢ ἀπ᾽
ἄλλου ὠϑῆταί τι ὑπὸ τοῦ χινοῦντος μὴ ἐπαχηλουθϑοῦντος τῷ χινουμένῳ,
χοινὴ οὖν ἀμφοῖν f, date, διαφέρουσι δὲ f$, ἔπωσις xal ἢ ἄπωσις τῷ
ἐπαχολουϑεῖν T, μή. xal τὴν ῥῖψιν δὲ εἰς τὴν ὦσιν ἀνάγεσθαί φησιν"

25 ἕως γὰρ τότε ῥιπτεῖσϑαι λέγεταί τι, έἕως ἄν ἣ σφοδρότης τῆς ὥσεως ἐπι- 45
χρατῇ τῆς οἰκείας τοῦ ῥιπτουμένου χινήσεως᾽ ὅταν δὲ ἐχείνης ἐχλυϑείσης
αὕτη ἐπιχρατήσῃ, οἷον εἰ λίϑος εἴη. οὐχέτι κατὰ τὴν ῥῖψιν φέρεται πλάγιος
εἰ τύχοι ἣ πρὸς τὸ ἄνω, ἀλλὰ κατὰ τὴν οἰχείαν ῥοπὴν ἐπὶ τὸ χάτω. ὦσις
οὖν τίς ἐστι xal ἢ ῥῖψις: xdv γὰρ ἐπὶ τὸ χάτω τις ῥίψῃ τὸν λίϑον, ἕως

30 μὲν T, τοῦ ῥίψαντος ὦσις ἐπιχρατεῖ τῆς χατὰ φύσιν χινήσεως, ῥῖψίς ἐστιν

—— —

1 δὴ] δ M αὐτὸ om. rec. principalis nostri codd. at cf. p. 1051,11 2 post ὅσα
(sic FM) inser. τῷ sed delevit M 9 ἐδείχϑη χινεῖσϑαι] ἐνδέχεται M 0. 7 χαὶ τὰ ἐν
αὐτοῖς ἔχοντα Μ 10 φανερόν φησιν ὡς aM 12 αὐτῷ F 15 óyei et ὠϑεῖ
mutat M 16 βιαίας FM 17 γινομένου Bla a ὑπό τινος ut videtur F

18 yàp] οὖν M τὴν (ante ἅπωσιν) om. F 19 μετ᾽ ὀλίγον] p. 24437 20 ἔπωσις]
οὔπωσις F xai om. aM 20. 21 χινουμένῳ τινὶ coll. M 21 ἀχολουϑοῦν τι di-
stinxi: ἀχολουϑοῦντι A: ἀχολουϑοῦντες F: ἐπαχολουϑοῦντι M: ἀχολουϑοῦντος a 21.22 ἀπ᾽
ἄλλου aAM: xat' ἄλλο aF 32 τι om. M τοῦ χινουμένου M 23 οὖν AFM:
ἄν εἴη ἃ τὸ Α' 24 ἀχολουϑεῖν F elg] ὑπὸ M 239 τι λέγεται ΔΕ te
om. A! 25. 26 ἐπιχρατεῖ M 26 ἐχλυϑείσης AM: λυϑείσης aF 27 αὕτη ΔῈ:
αὐτὴ ΑΝ 217 ἐπιχρατήσοι F thv om. F πλαγίως M 28 τύγῃ M ἣ
om. A! 29 οὖν τις AM: τὶς οὖν aF xal ἡ ῥῖφις --- ῥψίς ἐστιν (80) om. F

80 ἐπιχρατεῖ ΑΜ: éntxpat?) a φύσιν, tv om. lacuna τι litt. rel. M

1050 SIMPLICI! IN PHYSICORUM VII 2 (Arist. p. 243411]

t, χίνησις, ἐχλυϑείσης δὲ ἐχείνης xal τῆς κατὰ φύσιν χρατούσης, oüxért 244v
ρῖψις οὐδὲ ὦσις. xal ἐπὶ τῆς ῥίψεως δέ, xdv τὸ ῥῖψαν μηχέτι ἅπτηται τοῦ
ριφϑέντος, ἀλλ᾽ ὅ γε ἀὴρ προσεχῶς αὐτὸ χινῶν τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τοῦ πρώ- 56
tou χινήσαντος λαβὼν xai εὐφυῶς ἔχων πρὸς τὴν ἐπὶ τὸ πλάγιον χίνησιν
5 διὰ τὸ μήτε βαρὺς ἁπλῶς εἶναι μήτε κοῦφος dst τὸ ῥιφϑὲν ἐφαπτόμενος
αὐτοῦ, ὥσπερ αὐτὸν ὁ πρῶτος χινήσας ἀνϑρωπος εἰ τύχοι T, ὃ παρ᾽ ἐκχεί-
vou τὴν δύναμιν τοῦ χινεῖν χατὰ τὸ συνεχὲς διαδεξάμενος ἀήρ’ οὕτω γὰρ
αὐτὸς ἐν τῷ ἐφεξῆς βιβλίῳ τὴν ῥῖψιν αἰτιολογεῖ τὴν ἀντιπερίστασιν μὴ
προσιέμενος, xal τὴν δίωσιν δὲ xai σύνωσιν τῇ ὥσει ὑπαγει xal ἔλξει" ἢ
10 μὲν γὰρ δίωσις ἀπωσίς ἐστιν ἀπ᾿ ἀλλήλων, f ὃὲ ἄπωσις cot, ἢ δὲ σύν- δὸ
ὡσις ἔλξις, ἢ δὲ ἔλξις 7, πρὸς αὑτὸ TY, πρὸς ἄλλη. δοχεῖ δὲ xai ἢ σύνωσις
ὧσίν τινα δηλοῦν, dÀX οὐ χωριστιχὴν ὡς ἢ δίωσις, ἀλλὰ συναγωγὸν μᾶλλον
xal συμπιλητικήν. χαὶ | τὰ εἴδη δέ, φησίν, τῆς τε διώσεως xat τῆς συνώ- 245:
σεως ὑπὸ τὴν ὦσιν xal τὴν ξλξιν ἀναχϑήσεται. εἴδη δὲ τῆς μὲν διώσεως
15 χέρχισις xal πτύσις xal ἐχπνοὴ xal πᾶσα διαχριτιχὴ χίνησις, τῆς δὲ συνώ-
σεως σπάϑησις xal εἰσπνοὴ xal τῆς τροφῆς ἣ τοῦ πόματος Od, xai
ἁπλῶς πᾶσα συγχριτιχὴ χίνησις. ἵνα γὰρ wx; τοῖς x«4U ἕχαστον ἐπιὼν
ἅμα μὲν μηχύνῃ τὸν λόγον, ἅμα δὲ ὑποψίαν ἐπὶ τοῖς παραλειπομένοις παρ-
ἔγηται, εἰς σύγχρισιν xal διάχρισιν πάσα: τὰς τοιαύτας ἀναγαγὼν τὴν μὲν
20 διάχρισιν ὦσίν τινά φησιν εἶναι, τὴν δὲ σύγχρισιν ἔλξιν. εἰπὼν δὲ ὅτι
πᾶσαι αἴ συγχρίσεις xal διαχρίσεις ἔσονται συνώσεις xal διώσεις ἐπήγαγεν
πλὴν ὅσα ἐν γενέσει xal φϑορᾷ εἰσιν. ἐπειδὴ γὰρ τοῖς περὶ ᾿Αναξα-
Ἰόραν xal Λεύχιππον xal Δημόχριτον πᾶσα τένεσις xal φϑορὰ συγχρίσει
χαὶ διαχρίσξι γίνεσθαι ἐδόχει, αὐτῷ μὲν τοῦτο οὐχ ἀρέσχει. εἰ δὲ γίνε-
95 tat ὅλως, φησί, τινὰ x«l φϑείρεται κατὰ σύγχρισιν xal διάχρισιν, οὐχ ἄν
$, σύγχρισις αὕτη xal διάχρισις ἀνάγοιτο εἰς τὴν σύνωσιν xal δίωσιν οὐδὲ 10
ὁιὰ τούτων εἰς τὴν ἔλξιν xal τὴν ὦσιν. τὸ μὲν γὰρ συνωθούμενον xal
ὀιωθϑούμενον ὄντα χατὰ τὴν οὐσίαν xal μένοντα, ἅπερ ἐστί, διωϑεῖσϑαι xai
συνωϑεῖσϑαι λέγεται καὶ ὅλως ὠϑεῖσϑαι xai ἔλχεσϑαι, τὰ δὲ γινόμενα xai

9 ῥιφέντος M ὁ iterav. M post ἀὴρ αὐτὸ κινῶν AM: χινῶν αὐτὸ F: κινοῦν
αὐτὸ ἃ 1 ἔχον A! τὴν ἐπὶ τὸ] τὴν ἐχ M 9 ῥιφὲν M 6 πρῶτος Α:
πρώτως ΜΕ Μ ἄνϑρωποης) ἂν F τύχῃ Μ 1 xwelv] χινῆσαι M συνε-
χῶς Μ ὃ βιβλίῳ] 9 10 p. 266530 sqq. ἀντιπαράστασιν M 12 χωριστιχὴν A:
χωριστὴν ΔΕ: γνωριστιχὴν M 12 συμπιλητιχὴν Α: sp terminatione incerta F:
συμπιλητικόν aM 13. 14 τῆς τε συνώσεως xal τῆς διώσεως 8 14 διώσεως ΔΑ:
ὥσεως F: διώξεως M l6 xal ἡ τῆς aM τροφῆς ἡ τοῦ στόματος ÓÀxol F

18 μὲν om. M ὑποψίας F ἐπὶ scripsi: ὑπὸ AM: om. aF 18. 19 rapé-
χηται AM: παράσχηται 88 20 τινὰ ὦσιν collocat ἃ 2] σύνωσις xai δίωσις
aF 22 πλὴν om. a ὅσαι M 23 xai (ante Λεύχιππον) om. a 23. 24 διὰ
συγχρίσεως xat διαχρίσεως EF 24 ἐδόχει γίνεσαι M 24. 25 τοῦτο οὐχ ἀεὶ δὲ γίνεται
6 ἐστι φησὶ χτλ. M 25 «ami ὀιάχρισιν om. F 26 αὐτῇ F ἡ, διάχρισις M

21. 28 διωλ)ούμενα xal συνωϑούμενα M: διωϑούμενην xal συνωϑούμενον a 38 xat!
οὐσίαν 8 διαμένοντα F 29 λέγεται καὶ ὅλως} λέγονται xal 6 ἐστιν ὡς M

xai ὅλως ὠϑεῖσϑαι om. F

SIMPLICII IN PITYSICORUM VII 2 [Arist. p. 243*11. 010] 1051

φϑειρόμενα οὐ μένοντα ἐπὶ τῆς οἰχείας οὐσίας xarà γένεσιν xal οϑορὰν 245:
μεταβάλλει, ἐπειδὴ χατ᾽ οὐσίαν εἰσὶν αἱ τοιαῦται μεταβολαί. διὸ οὐχ ἔλξεις
οὐδὲ ὥσεις αἱ τοιαῦται συγχρίσεις xat διαχρίσεις: οὐδὲ γὰρ χινήσεις ὅλως

e d A e , »^ "- * - » Y ,
εἰσὶν αἱ γενέσεις xal αἱ φϑοραί, οὐδὲ ἔλχεσϑαι ἢ ὠϑεῖσϑαι οἷόν τε τὸ ἔτι γινόμε-

δ vov xai μηδέπω ὄν. ἐπειδὴ δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐν τῷ ἑτέρῳ ἐβὸόμῳ βιβλίῳ 15
τῷ xatà τὴν λέξιν ὀλίγον τι τούτου διαφέροντι xai τὴν σπάϑησιν xal τὴν
χέρχισιν τῇ ὥσει ὑπάγεσϑαι λέγει, ἰστέον ὅτι ἐν οἷς ἔγνων ἐγὼ οὕτως
ηὗρον γεγραμμένον xai f, σπάϑησις δὲ xal f, χέρχισις᾽ τὸ μὲν γὰρ

,

αὐτῶν σύγχρισις, τὸ δὲ διάχρισις. ἰστέον δὲ ὅτι 6 Θεμίστιος ἐν οἷς
10 ἔγνων ἐγὼ βιβλίοις ἀπὸ ταύτης τῆς ῥήσεως τῆς λεγούσης ἅπαν δὴ τὸ

φερόμενον T, αὐτὸ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ χινεῖται ἡ ὑπ᾽ ἄλλου ἤρξατο τοῦτο

τὸ βιβλίον παραφράζειν τῶν μέχρι τοὐὸὃς ῥηϑέντων ἐν αὐτῷ καταφρονήσας, 20

χαὶ οὐδὲ ἐν τοῖς ἑξῆς τὴν συνέχειαν φυλάττει.

.249^ 10. Ἅμα ὃδὲ φανερὸν ὅτι οὐδὲ ἔστιν ἄλλο τι γένος ἕως τοῦ
P "

MJ / ,
15 ἅπασαι γὰρ πίπτουσιν εἰς τέτταρας ταύτας.

“Εἰπὼν τὰς συγχρίσεις καὶ διαχρίσεις τὰς μὲν συνώσεις εἶναι τὰς Oi 5
διώσεις, xai διὰ τοῦτο τὰς μὲν ἕλξεις τὰς ὃὲ ὥσεις, ἐπειδή τινες τῶν φυ-
Guy ἀρχὰς οὐ μόνον τῶν χατὰ τόπον χινήσεων ἀλλὰ xal πασῶν ἐτίϑεντο
τὴν σύγχρισιν καὶ διάχρισιν xat οὐ μόνον χινήσεων ἀλλὰ xal μεταβολῶν

20 πασῶν, αὐτὸς οὐ τοῦτο μόνον ἀναιρεῖν δοχεῖ τὸ πασῶν ἀρχὰς αὐτὰς εἶναι
τῶν χινήσεων, αλλ᾽ οὐδὲ ἀρχαί, φησίν, εἰσὶ πρῶται οὐὸὲ γένος τί ἐστιν
ὅλως χινήσεως τοῦτο παρὰ τὰ τέτταρα τὰ εἰρημένα, dÀX ὑπ᾽ ἐχεῖνα xai
ταῦτα ἀνάγεται xai τὰ τούτων εἴδη" xal γὰρ f, μὲν εἰσπνηοὴ σύγχρισις οὖσα 30
ἕλξις ἐστίν, f, 0& ἐχπνοὴ διάχρισις οὖσα «oí; ἐστιν’ ὁμοίως ὃὲ xal ἢ πτύσις.
xai ὅσαι ἄλλαι, φησί, διὰ τοὺ σώματης ἐχχριτικαί εἰσιν ἢ ληπτιχαὶ χινήσεις αἱ
μὲν διαχριτιχαὶ οὖσαι αἱ δὲ συγχριτιχαί, αἱ μὲν ὑπὸ τὴν ὦσιν ἀνάγονται,
αἱ δὲ ὑπὸ τὴν ἔλξιν.᾿ οὕτω μὲν οὖν τὴν ἀρχὴν ὃ ᾿Αλέξανδρος ἐξηγήσατο

Uu
c

— ..

T^
] οἰχείας ΔΑΜ: áo F 2. ὃ οὐχ ἕλξεις οὐδὲ ὥσεις AM: οὐχ ἔλξις οὐδὲ ὦσις F: οὐχ

ὥσεις οὐδὲ ἕλξεις ἃ ὃ ὅλα Μ 4 αἱ (post xal) om. aF οἷόν τέ ἐστι F

ἢ μηδέπω A: μήπω aF: τὸ μηδέπω M 6 σπάϑισιν M ἡ ὅτι om. F
ἀνέγνων M 8 εὗρον ΔΕΜ xai ἡ σπάϑησις --- διάχρισις (9) in nostris codd. alterius
recensionis non servatur 9 δὲ om. F Θεμίστιος)] p. 100,1 Sp. 10 ἔγνων AF
et (É in ras) M: ἀνέγνων ἃ ἐγὼ om. M 11. 12 τούτου τοῦ βιβλίου F: τὸ βιβλίον
τοῦτο Μ 12 μέχρις ἃ 13 οὐδὲν F ἐν ταῖς M 15 ἅπασα γὰρ πίπτουσα F
|l?" τὰς μὲν ὥσεις τὰς ὃ᾽ ἕλξεις a Ι8 τῶν κατὰ τόπον χινήσεων om. FE

ἔϑεντο Μ 19 xal (ante οὐ) om. a 20 τὸ 4AFM: τοῦ A 21 post
πρῶται add. Μ ἀλλ᾽ ὑπεχεῖνα ex vers. seq. ἐστιν 0m. a 22 χινήσθως ὅλως
παρὰ M (τοῦτο om.) τοῦτο μόνον ἀναιρεῖν ὀοχεῖ περὶ τὰ τέσσαρα F cf. ad v. 22

ἀλλ᾽ ὑπεχεῖνα trausponit M cf. ad v. 21 23 καὶ td] xai διὰ Καὶ 21 d3tv ἐστίν"
ὅμως δὲ F 25 διὰ τοῦ σώματος om. F qui pro his priora εἰσὶ πρῶται (21) -- ὁμοίως
δὲ (24) iterat correetis mendis praeter περὶ (ante τὰ τέσσαρα v. 22) 26 λι πτιχαὶ M.
27 τὴν ἀρχὴν post ἀλέξανδρος colloc. M

1052 SIMPLICI] IN PHYSICORUM VII 2 [Arist. p. 243v10]

τὴ» σύγκρισιν χαὶ rdi λέγων δεδεῖχθαι ux, d).o γένος οὔσας χινήσεως, 245r

2)). ὑπαγομόνας αὐτὰς ταῖς προξιρημέναις τέτρασιν ὡς μέρη ἐχείνων οὔσας.

τ δὲ ἀναλαβὼν τὸν λόγων, εἴτε xav ἄλλην ἐπιθυλὴν ὕστερον προῦ- 80
1pa'pzigav εἴτε οὐχ οἶδα ὅπως, “ενιχωτάτας φησὶν ὑπ᾽ αὐτοῦ χινήσεις δεί-

5 Ἀνυσθαι τὴν τε σύγχρισιν xol τὴν διάχρισιν- “᾿πάντα γάρ. φησί, τὰ εἴδη τῆς
χινήσεως ὑπὸ ταῦτα Ξὐρεϑλ)ήσεται" εἰ qàp πάντα μὲν ὑπὸ τὴν δίωσιν xai
τὴν σύνωσιν. τούτων ὃὲ ἢ μὲν σύγχρισις ἢ ὃὲ διάχρισις, πάντα εἰς σύγχρισιν
xai διάχρισιν ἀνάγοιτο ἄν. ταῦτα ὁ ᾿Αλέξανδρος αὐτῇ λέξει γέγραφεν,
χαίτοι τοῦ ᾿Λριστοτέλους εἰπόντος “ὁμοίως δὲ xai αἱ ἄλλαι συγχρίσεις xai

10 διαχρίσεις: ἅπασαι γὰρ ἔσονται διώσεις xai συνώσεις. πλὴν ὅσαι ἐν γενέσει 49
x«i οθορᾷ. ὥστε oby $, σύνωσις σύγχρισίς τίς ἐστιν οὐδὲ ἢ δίωσις διά-
xptas τὶς, ὡς ὁ ᾿Αλέξανδρός φησιν, ἀλλὰ τοὐναντίον αἱ συγχρίσεις xai
διαχρίσεις συνώσεις xal διώσεις εἰσί, πῶς δὲ εἰς σύγχρισιν xal διάχρισιν
πᾶσαι ἀναγοιντο ἄν ἐχ τῶν νῦν εἰρημένων αἱ χινήσεις, εἴπερ πάσας εἰς

15 τὰς εἰρημένας τέτταρας πίπτειν φησὶν ὃ ᾿Δριστοτέλης xal τὰς δύο πάλιν
τῶν ταττάρων τὴν ὄχησιν xai τὴν δίνησιν εἰς τὰς δύο τὰς λοιπὰς ἀναγαγὼν
τὴν ξλξιν xal τὴν ὦσιν ἐπὶ τούτων ὡς χοινῶν συνήγαγε τὸν προηχείμενον 45
λόγον εἰπὼν "date εἰ τὸ ὠϑοῦν xai τὸ ÉAxov ἄμα τῷ ὠϑουμένῳ xal
ἑλχομένῳ, φανερὸν ὅτι τοῦ χατὰ τόπον χινουμένου xal χινοῦντος οὐδέν ἐστι

20 μεταξύ. ἀλλ᾽ οὐχ εἶπεν ὥστε εἰ τὸ συγχρῖνον xai διαχρῖνον᾽. ἐν μέντοι
τῷ ἑτέρῳ ἐβδόμῳ βιβλίῳ οὕτως αὐτῇ λέξει γέγραπται" "xal πᾶσα δὴ χί-
νησις T, χατὰ τόπον σύγχρισις xal διάχρισίς ἐστι. xai ἀπὸ ταύτης ἴσως
τῆς λέξεως ὁ ᾿Αλέξανδρος τὰ ὕστερον ῥηϑέντα προσέϑηχεν οὐ συμφωνοῦντα
τοῖς ἐνταῦ)α γεγραμμένοις, ὡς δοχεῖ. δυνατὸν δὲ ἴσως συμφώνους ὄει-

25 χνύναι τούτους τοὺς λόγους τοῦ ᾿Αριστοτέλους τὴν σύγχρισιν xal τὴν διά- 50
χρίσιν οὐχ ἁπλῶς ὑπὸ τὴν σύνωσιν xal τὴν δίωσιν ἦτοι τὴν ἔλξιν xai τὴν
ὧσιν ὡς ὑπὸ χαϑολιχωτέρας ἀνάγοντος, ἀλλ᾽ ὡς τὰς αὐτὰς ἐχείναις ταύτας
λέγοντος. οὕτω γὰρ xai ὃ ᾿Αλέξανδρος ὕστερον διετάξατο λέγων " πᾶσαι
ἄν ὑπάγοιντο ταῖς δύο ταύταις, τῇ te ἔλξει xal τῇ ὥσει, ὦν f μὲν σύγ-

1 οὖσαν FK 2 ταῖς προηγουμέναις M 4 φησὶν 84: φύσεις compend. F: φασὶν M

4. 5 δείχνυσθαι AM: δεδεῖχϑαι aF 5 thv (post xal) om. aF 8 ἀνάγοιντο M
αὑτῆι A: αὐτῇ τῇ uF: τῇ M 9 εἰπόντος) p. 243v7 δὲ om. F 9. 10 xal δια-
χρίσεις om. F 10) διαιρέσεις M συνώσεις καὶ διώσεις Μ ll post σύνωσις add.
xal αὶ τίς om. M 12 τις om. M 12. 18 ὡς αἱ συγχρίσεις xal αἱ διακρίσεις F
11 πᾶσα ἀνάγοιτο F post dv duae litterae erasae A éx τῶν νῦν clp.] al τοῦ νῦν
εἰρημέναι V πᾶται corr. iu. πάσας A! εἰς om. F 15 τέσσαρας τὰς εἰρημένας ἃ
690 xal τὰς καὶ τὰς (post $520) om. M 16 ἀναγαγὼν AM: ἀναγάγη F: ἀνάγεσϑαι ἃ

lí ante ἐπὶ habet. xai a xowóv aFM l8 post λόγων littera erasa M εἰπὼν)
p. 244514 I3. 19. xai ἑλχομένωι A. in. mg. et M: om. ΔῈ: xal τῷ ἑλχομένῳ princ. rec.
Arist. 2] ἑτέρῳ] p. 2439529 βιβλίω ἑβδόμω F γέγραπται ΑΜ: γεγραμμένον
ἐστίν aF 24 ἴγως 3opgtvoug aA?: ἰσοσυμφώνους A'F: ἴσως συμφώνως M

25. 26 τὴν tt (τε om. M) σύγχρισιν xat διάχριτιν FM 26 τὴν (ante δίωσιν) ex-
punetum A τ χαϑολιχωτέρου F ταύτης a xal om. ἃ 29 ὑπάγοιντο,

v supra add. A τε om. aF

SIMPLICH IN PHYSICORUM VII 2 (Arist. p. 248510. 16] 1053

χρισίς ἐστιν f, ὃὲ διάχρισις" xal οὕτω γενιχώταται dy εἶεν χινήσεις σύγ- 245:
χρισίς τε xal διάχρισις.

Ρ. 248υ16 Τούτων δὲ πάλιν ἢ ὄχησις xal ἢ δίνησις ξως τοῦ |
οὕτω γὰρ συνεφέλκεται θάτερον. 245*

Δείξας ὅτι εἰς τὰς τέτταρας τὰς εἰρημένας πᾶσαι αἱ xarà τόπον dvd- 6
qovtat χινήσεις, τὰς 000 πάλιν τήν τε ὄχησιν xai τὴν δίνησιν εἰς τὰς λοι-
πὰς ἀνάγει δύο τήν τε ὦσιν xal τὴν ἕλξιν. ὃείχνυσι γὰρ τὴν μὲν ὄχησιν
ἣ κατὰ ἕλξιν ἢ κατὰ ὥσιν 7, κατὰ δίνησιν γινομένην, τὴν δὲ δίνησιν συγχειμένην
ἔχ τε ἔλξεως xai ὥσεως. — xal ὅτι μὲν f) ὄχησις ὑπό τινα τῶν τριῶν ἐστι δεί-
10 χνυσι λαμβάνων τὸ μὲν ἠχούμενον μὴ xaÜ' αὐτὸ χινεῖσϑαι, ἀλλὰ χατὰ συμ-

βεβηχός: τῷ γὰρ τὸ ὀχοῦν χινεῖσϑαι τούτῳ χινεῖται τὸ ὀχούμενον, xai
ὡς ἐχεῖνο χαϑ᾿ αὐτὸ χινεῖται, οὕτω τοῦτο xatà συμβεβηκός. ὥστε τὰ
ὀχοῦντα χρὴ ζητεῖν χατὰ πόσους χινεῖται τρόπους: χατὰ γὰρ τοὺς αὐτοὺς
χινήσεται xal τὸ ὀχούμενον. τῶν δὲ ὀχούντων τὰ μὲν ἀφ᾽ ἑαυτῶν χινού-
15 μενα ὀχεῖ, ὡς ὃ ἵππος τὸν ἀναβάτην xal ὅλως τὰ ἔμψυχα, τὰ Ob ἔξωϑεν
xai αὐτὰ χινούμενα. ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν ἐμψύχων xal ἐξ ἑαυτῶν χινου-
μένων δέδειχται πρότερον, ὅτι ἅμα ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς χαὶ τὸ χινοῦν χαὶ
τὸ χινούμενον, τὰ δὲ ἄψυχα xai ἔξωϑεν χινούμενα, ἐν οἷς τινα ὀχοῦντά 15
ἐστι, χατὰ τοὺ: τρεῖς χινεῖται τρόπους: ἢ γὰρ ἑλχόμενα ὡς T, ναῦς ἥ
20 ὀχοῦσα τοὺς ἐπιβάτας, 7, ὠϑούμενα ὡς f, πρὸς ἄνεμον πλέουσα, T, ὃινού-
μενα ὡς στρόμβοι xal μύλοι, οἵτινες καὶ ὀχοῦσιν ἔστιν ὅτε τινὰ αὐτοῖς
ἐπιχείμενα. ὥστε ἢ ὄχησις χοινὴ τῶν τριῶν ἐστι τρόπων" Y, γὰρ ἔλξει ἢ
ὥσει 7| δινήσει χινεῖται τὸ ὀχούμενην. οὕτω μὲν ἢ ὄχησις. ἣ δὲ δίνησις,
φησί, σύγχειται ἔχ τε ἔλξεω: xal ὥσεως. ὃ γὰρ δινῶν ποτὲ μὲν ἐφ᾽ &av-
τὸν προσάγει τὸ δινούμενον, ποτὲ ὃὲ dq ἑαυτοῦ ἀπωϑεῖ ὡς ἐπὶ τῶν ταῖς
χερσὶν ἀληϑόντων: ὠϑῶν γὰρ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ τὴν μύλην xal πάλιν ἕλχων 90
ποιεῖται τὴν ὄίνησιν.

Εἰ οὖν αἱ μὲν τέτταρες χινήσεις εἰς ἔλξιν ἀνάγονται xai ὦσιν, τὸ δὲ

ἕλχον xal τὸ ὠϑοῦν ἅμα τῷ δλχομένῳ xal ὠϑουμένῳ ἐστί, φανερὸν ὅτι

CQ

0

τὸ
ὧν

1 ἐστιν om. M xal οὕτω — διάχρισις (2) om. M εἴη F ὃ ὄχλησις aF

xai om. F 4 συνεφέλχεται ΑΜ: συνεφέλχει Ε: συνεφέλχηται a ὃ δὲ ὅτι Μ

τὰς Α: ταύτας τὰς ΕΜ: om. a 6 post ὄχησιν expuncta habet 7| χατὰ ἔλξιν F

εἰς] xai F 8. 9 ἔχ τε ἕλξεως xal ὥσεως ΑΜ: éx τῆς ὥσεως xal ἕλξεως Ε: ἔχ τε
ὥσεως xal ἕλξεως a 11 τῷ γὰρ — συμβεβηχός (12) M om. sed rest. in marg.

γὰρ τῶ ὀχοῦντι κινεῖσθαι τοῦτο F 12 xal τοῦτο M 13 χρὴ] 9e; Μ 14 χι-
νήσεται AM cf. p. 1039,25: χινηϑήσεται aF áp] ὑφ᾽ F 15 ὁ om. F

ὅλως} 6 ἐστιν ὡς M |? ἔχουσιν om. a xal (post ἑαυτοῖς) om. M 18 xai
om. M 19 τοὺς A: τοῦ M: om. aF 19. 20 ἡ ἔχουσα M 2] ὡς οἱ F

ὅτε om. M ἔστιν ὅτε post. ἐπιχείμενα transponunt aF 23 διώσει M

piv ἡ] μὲν οὖν M 21 ἔχ te] ἐκ τῆς M 24. 92 ἐφ᾽ ἑαυτῶν Α' 25 τὸ χι-
νούμενον M 20 ἀληϑόντων ΔΕ: ἀλούντων sed À in duarum litt. litura A: ἀλα-

votuy M

1054 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 2 (Arist. p. 23485186]

τὰ χατὰ τόπον χινοῦντα dua ἐστὶ τοῖς χατὰ τόπον δπ᾽ αὐτῶν χινουμένοις 245v
xal οὐδέν ἐστιν αὐτῶν μεταξύ. λοιπὸν οὖν δεῖξαι, ὅτι τὸ ὠϑοῦν xal τὸ
ἕλχηον ἅμα τοῖς ὑπ᾽ αὐτῶν χινηυμένοις ἐστίί τοῦτο δὴ δείχνυσιν Bx τῶν
ὁρισμῶν τῆς τε ὥσεως xal τῆς ἔλξεως. ὁ δὲ χυριώτατος τῶν ἀποδείξεων
- , --Ὁ e ^w T -Ὡ
ó τρόπος ἐχ τῶν ὁρισμῶν ἐστιν. ὁρισμὸς δὲ τῆς μὲν ὥσεώς ἐστι χίνησις T, 95
$, ? - Ἢ * , ν —-
ἀφ᾽ ἑαυτοῦ πρὸς ἄλλη ἢ ἀπ᾿ ἄλλου πρὸς ἄλλο, τῆς δὲ ἔλξεως χίνησις
. } - e ΠῚ ,
ἀπ ἄλλου T, πρὸς Éautó ἢ πρὸς ἄλλο, ὅταν, φησίν, ϑάττων ἣ χίνησις
*Y -— , * , ,* , J ^ , ,
Ἢ τῆς χωριζούσης ἀπ᾿ ἀλλήλων tà συνεχῆ. τότε, φησί, τὸ ἕλχον
ἐφέλχεται ϑάτερων Y, πρὸς ἑαυτὸ Y, πρὸς ἄλλο, ὅταν χατισχύῃ τὸ ἕλχον
10 τῆς τοῦ ἑλχομένου οἰχείας χινήσεως τῷ ϑαάττονα εἶναι τὴν τοῦ ἕλχοντος
χίνησιν τῆς τοῦ ἑλχομένηου. ἥτις ὅσην ἐφ᾽ ἑαυτῇ χωρίζει ἀπ᾿ ἀλλήλων
τὰ συνεχῆ, τουτέστι τὰ ἑλχόμενα ἐπὶ τὸ ἅψασϑαι xal ταύτῃ συνεχιζόμενα"
ἢ γὰρ οἰχεία χίνησις ἑχάστου ὅσον ἐφ᾽ ξαυτῇ χωρίζει xal ἀπηοσπᾷ τὰ ὑπὸ 80
τοῦ ἕλχοντος βία συναπτόμενα ἀλλήλοις" πολλαχοῦ γὰρ τὰ ἁπτόμενα συνεχῆ
15 χαλεῖν εἴωϑεν ὁ ᾿Αριστοτέλης. ὅταν δὲ ἢ τοῦ ἕλχοντος χύσις ϑάττων ἢ
-- ^ », ^— - F , 4 3 * , δ N- Z3 ΄.
τῆς τοῦ ἑλχομένου τῆς χωριζούσης ἀπ ἀλλήλων τὰ συνεχῇ μέλλοντα γί
νεσῦαι ὑπὸ τῆς ὀλχῆς, τότε ἢ δλχὴ γίνεται xal συνεφέλχεται τὸ χινηύ-
psvoy ὑπὸ τοῦ χινοῦντης" T, μᾶλλον ῥητέον, ὅταν ϑάττων f χίνησις Tj τοῦ
’ 9 , * — ΕΣ , "A
ἕλχηοντος βία πρὸς τὸ ἀνόμοιον xal ἀποσπῶντος τὸ τέως ὃν συνεχὲς πρὸς
20 τὸ ὅμοιον τῆς τοῦ ἑλχομένου χατὰ φύσιν χινήσεως τῆς χωριζούσης ἀπ᾽ 80
ἀλλήλων τὰ ἀνόμοια συνεχῆ. αἱ γὰρ χατὰ φύσιν δυνάμεις ἕχαστα τοῖς
ὁμοίοις συνεχίζουσαι ἐν τοῖς οἰχείοις φυλάττουσι τόποις, ὥσπερ αἱ βίᾳ
ξλχουσαι ἀποσπῶσαι τὰ τέως συνεχῆ ἐπὶ τοὺς ἀνομοίους ἕλχουσι τόπους.
εἰ ὃΣ xal ἐπὶ τοὺς ὁμούγυς. ὡς εἴ τις ἐπὶ τὸ χάτω λίϑον ἕλχοι ἢ ἐπὶ τὸ
25 ἄνω πῦρ, ἀλλὰ ϑαάττηνα εἶναι χρὴ τὴν τοῦ ZÀxovtos χίνησιν τῆς τοῦ ἕλχο-
μένου, χἄν ἐπὶ τὰ αὐτὰ τίνηται, εἰ μέλλοι f, ὀλχὴ ἐπιτελεῖσϑαι.
᾿Ιστέον δὲ ὅτι τὴν λέξιν ταύτην τὴν λέγουσαν ὅταν ϑάττων ἣ χίνη-
ς ἧς. ζηούσης ἀπ᾿ ἀλλήλων τὰ συνεχῆ ἔν τισιν ἀντιγρά- 40
σις ἡ τῆς χωριζούσης ή ὑνεχἤ ἔν τισι ἵρ
qot; ὃ ᾿Αλέξανδρος μὴ φέρεσθαί φησι. πῶς δὲ ἄν ἔχοι τοῦτο λόγον.
80 εἴπερ ἀπὸ ταύτης τῆς προσϑύήχης ἔνστασιν εὐθὺς ὃ ᾿Αριστοτέλης ἐπάγει:
ἐν μέντοι τῷ ἑτέρῳ ἑβδόμῳ βιβλίῳ 7, λέξις αὕτη οὕτως ἔχει: ἢ δὲ ἕλξις

] alterum κατὰ τόπον post κινουμένοις collocat a 2 ἐστιν αὐτῶν μεταξὺ AM: ἐστι
μεταξὺ αὐτῶν a: μετ᾽ αὐτῶν μεταξὺ F 9 δὴ supra add. A: δὲ M 4 τῆς
ὥσεως M ὁ δὲ] fortasse ὁ γὰρ 9 δὲ τῆς aAM: γὰρ τῆς F κίνησίς ἐστι
colloc. M 6 πρὸς ἄλλου F the δὲ ἔλξεως --- πρὸς ἄλλο (T) om. M χίνησις
ΔΕ ΔῊ χινήσεως A! τ ὅταν ΔΑ: ὅταν γὰρ 0Ε: ὅτε M ἡ κίνησις ϑάττων Ἐ: ϑάττω
ἡ χίνησις M ϑᾶττον Aristoteles ? οἵη. ἃ 8 y τῆς] ἐστι τῷ M ἡ χωρί-
ζουσα pars codd. Arist. 9. ὅτε χατάρχει M 10 τῷ] τὸ F ϑᾶττον M 12 τῶ
ἑλχομένω M τῶι À ταῦτα F 12 ἀφ᾽ taot^ F 13. 14 ὅσον tà ὑπ᾽ αὐτοῦ
ἕλκοντα dia F l5 ὅτε δὴ M ϑᾶττον M 10 τῆς (ante τοῦ) om. F τὰ συνεχῆ καὶ
μέλλοντα Μ 17. 18 τὸ κινοῦν ὑπὸ τοῦ χινοῦντος M 18 ϑᾶττον M 22 τόποις
φυλάττουσιν collocat M 23 ἀπησπᾶσαι sie M τοὺς om. F 24 εἰ δὲ) εἴτε F
ἔλχει aF 25 ϑάττον ut p. 1055,6 aM 20 μέλλει M 271 ὅταν] ὅτι Κα

ϑᾶττον M 20 ἔχῃ M 81 βιβλίῳ ΔΕ: om. aM ἔχοι F ἡ δὲ ἕλξις om. F

SIMPLICI] IN PHYSICORUM VII 2 (Arist. p. 243516. 244411] 1055

ὅταν ἥτοι πρὸς αὐτὸν ἣ πρὸς ἕτερον ϑάττων f, χίνησις ἢ τοῦ 245v
ἕλχοντος μἣ χωριζομένη τῆς τοῦ ἑλχομένου.

ρ. 244411] Τάχα δὲ δόξειεν dv εἶναί τις ἕλξις xal ἄλλως ἕως τοῦ
φανερὸν ὅτι τοῦ χατὰ τόπον χινοῦντος xal χινουμένου, οὐδέν
ὃ ἐστι μεταξύ.

Τὸν λόγον ἀποδοὺς τῆς ἕλξεως xal θάττονα ἐν αὐτῷ ἀποδοὺς τὴν
χίνησιν τοῦ ἕλχοντος τῆς τοῦ ἑλχομένου χατὰ φύσιν χινήσεω: ἐπέστησεν,
ὅτι τινὰ τῶν ἑλχόντων δοχεῖ ἕλχειν μὴ χινούμενα αὐτά, ὥσπερ τὸ ξύλον
ἕλχειν δοχεῖ τὸ πῦρ πρὸς ἑαυτό, xal ἔτι μᾶλλον ἢ Ἡραχλεία λίϑος τὸν δ0

10 σίδηρον xal τὸ ἤλεχτρον τὸ ἄχυρον οὐ χινούμενα αὐτά. πῶς οὖν ϑάττων
ἢ τούτων χίνησις εἴη ἄν τῆς χατὰ φύσιν τῶν ἑλχομένων χινήσεως; ἣ xal
ἐπὶ τούτων τὴν φυσικὴν δύναμιν ἐχείνην τὴν ἕλχουσαν βίᾳ ἰσχυροτέραν εἶναι
χρὴ τῆς τῶν ἑλχομένων δυνάμεως, χἄν μὴ χινῆται τὰ ἕλχοντα. διό, φησίν,
οὐδὲν διαφέρει, εἴτε χινουμένου τοῦ ἕλχοντος εἴτε μένοντος γίνεται ἢ ὀλχή.
15 τὸ δὲ ὁτὲ μὲν γὰρ ἕλχει οὗ ἐστιν ὁτὲ δὲ οὗ Tv 6 ᾿Αλέξανδρος
ἐξηγούμενος "tà uiv οὗ ἐστι, φησί, σημαίνει τὸ ἀφ᾽ οὗ ἐστι, τὸ δὲ οὗ 55
ἦν τὸ ἀφ᾽ οὗ Tv: xai λέγει ὅτι τὸ μὲν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ πρὸς ἄλλη ἕλχον, ἀφ᾽
οὔ ἐστιν αὐτὸ τὸ ἔλχον, ἀπὸ τούτου ἄγει τὸ ἑλχόμενον, τὸ δὲ ἀπ᾿ ἄλλου
πρὸς αὐτό, ἀφ᾽ οὗ ἣν τὸ ἑλχόμενον. | ἀπάγει αὐτὸ προσάγων ἑαυτῷ. 946:
20 ἀλλὰ ἀπίϑανός μοι δοχεῖ ἣ μετάληψις τοῦ οὗ εἰς τὸ ἀφ᾽ οὗ. χάλλιον
οὖν οἶμαι προελϑὼν ἐξηγήσατο ὅτι “εἰπὼν μηδὲν διαφέρειν {μένον ἕλχειν
τὸ ἕλχον) ἣ χινούμενην ἐπήγαγεν, ὅτι τὸ μὲν μένον ἕλχει, ὅπου ἐστὶν αὐτό,
τὰ, δὲ χινούμενον ἐλῆὸν ἐπὶ τὸ ἑλχόμενον ἄγει αὐτὸ εἰς τὸν ἑαυτοῦ τόπον,
ἐν ᾧ ἦν πρὸ τοῦ ἐπὶ τὸ ἑλχόμενον χινηϑῆναι. ζητεῖ δὲ ὃ ᾿Αλέξανδρος
25 χαλῶς, πῶς tà φυσιχῶς ἕλχοντα οἷον ἣ ᾿ Ηραχλεία λίθος xal τὰ τοιαῦτα 5
ἁπτόμενα τῶν ἑλχομένων ἕλχει αὐτά, xal λέγει ὅτι χἂν μὴ αὐτὰ αὐτῶν
ἅπτηται, ἀλλὰ τῇ δυνάμει, OU ἧς ZÀxet αὐτά, ἐχείνῃ αὐτῶν ἅπτεται. ἀλλ
οὐ τοῦτο ἣν τὸ προχείμενον τῷ ᾿Αριστοτέλει δεῖξαι ὅτι ἀσωμάτῳ δυνάμει
ἅπτεται τὸ ZÀxov τοῦ ἑλχομένου, ἀλλὰ σωματιχῇ. ὡς μηδὲν εἶναι μεταξὺ

] αὑτὸν ἃ ϑᾶττον Μ ὃ δὲ om. M ἂν ΔΕ: om. AM 4 xal ὦσις
ἄλλως F τοῦ χατὰ τόπον κινοῦντος xal κινουμένου AM: τοῦ χινοῦντος xal χινουμένου
χατὰ τόπον F: τοῦ χατὰ τόπον χινουμένου xal χινοῦντος ἃ 7 ἑλχομένο.} χινουμένου M
10 ἕλεχτρον ἃ 11 τούτου F dv om. F 14 εἴτε (ante μένοντος) ἣ F γένη-
ται M 15 γὰρ (post μὲν) om. M 17 x«i λέγει δὲ a 19 £xov M
προςάγον M αὑτῷ 8 20 πιϑανῶς Μ τὸ οὗ Μ 21 οὖν om. M εἰπὼν

ὅτι Μ διαφέρειν scripsi: διαφέρει ΔΑ: δια Ε 21. 22 μένον ἕλχειν τὸ ἕλχον add.
Emendator Ambrosianus (εἴ. vol. IX. p. VIII) 22 ἣ a: 7 F: μὴ M: idem, sed in
litura A ἀπήγαγεν F τὸ μὲν μέλλον ἕλχει M 23 ἐλϑὼν YF! αὐτὸν εἰς
ἑαυτοῦ τόπον Μ 25 οἷον --- τοιαῦτα om. M 20 ἕλχει αὐτό F 21 ἐχείνηι A: ἐχείνη
aFM 28 ἀριστοτέλης a ἀσωμάτων δυναμέων F 29 τὸ ἕλχον post ἑλχομένου M
σωματιχῶν F μηδὲ F

1056 SIMPLICII IN PRYSICORUM VII 2 [Arist. p. 244411]

σῶμα. χάλλιον οὖν τὸ ἐφεξῆς ὑπ᾽ αὐτοῦ λεγόμενον “ἢ γὰρ ἀπόρροιαί τινες 246r

εἰσὶν ἀπὸ τῶν ἠρεμούντων xai οὕτως ἑλχόντων σωματιχαί, δι᾿’ ὧν ἅπτο-

μένων χαὶ ἐμπλεχομένων, ὥς τινες λέγουσιν, ἕλχεται τὰ ἑλχόμενα, ἣ οὐ

περὶ τῶν οὕτως ἑλχομένων ὁ λόγος αὐτῷ νῦν (ἄδηλον γὰρ τὸ γινόμενον 10

ἐπ᾽ ἐχείνων), ἀλλὰ περὶ τῶν ξύλων εἶπεν, ἃ μένοντα τὸ πῦρ χατέχει παρ᾽

αὑτοῖς ἕλχοντά πως αὐτὸ xal τὴν ἄνω φορὰν αὐτοῦ βιαζόμενα διὰ τὸ ἐξῆ-
φῦαι ἀπ᾿ αὐτῶν. 6 ὃδὲ ᾿Αλέξανδρος ἐπέστησεν, ὅτι ἐν ταύτῃ τῇ ῥήσει
πρηστέϑειχεν ὁ ᾿Δριστοτέλης τῇ λέξει τὸ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ πρὸς ἄλλο, ὅπερ
τῆς ὥσεως ἴδιον ἣν xai ἀπώσεως" μήποτε δὲ οὐ περὶ τοῦ ἕλχοντος ἄμφω εἶπεν

10 τὸ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ πρὸς ἄλλο TY, ἀπ᾽’ ἄλλου πρὸς ξαυτό, ἀλλὰ τὸ μὲν
ἀφ᾽ ἑαυτοῦ πρὸς ἄλλο περὶ τοῦ ὠϑοῦντος, τὸ δὲ ἀπ’ ἄλλου πρὸς
ἑαυτὸ περὶ τοῦ ἕλχοντος. Ot τὰς τέτταρας χινήσεις εἰς ὦσιν xal ἔλξιν
ἀναγαγὼν χοινῶς λοιπὸν συνεπεράνατο ὅτι τοῦ χατὰ τόπον χινουμένου
χαὶ χινοῦντος οὐδέν ἐστι μεταξύ.

15 Μετὰ δὲ ταύτην τὴν λέξιν ἔν τισιν ἀντιγράφοις 6 ᾿Αλέξανδρος τοιαύτην
τινὰ λέξιν γεγράφϑαι φησίν" “ὁμοίως δὲ xdv εἴ τι ἔστι ποιητιχὸν xai
Ἱεννητιχὸν τοῦ ποιοῦ, xal τοῦτο ἀναγχη ποιεῖν ἁπτόμενον βαρὺ
χηῦφον. ἐφεξῆς δὲ τούτῳ χεῖσϑαί φησιν οὐχὶ τὸ “Ὕἀλλὰ μὴν οὐδὲ τοῦ
ἀλλοιουμένου᾽᾽, ὅπερ μετὰ τὰ πρότερον εἰρημένα ἐν τοῖς πλείστοις γέγραπται, 20

20 ἀλλὰ τὸ μετ᾽ ὀλίγον τούτου τὸ "By πᾶσι γὰρ συμβαίνει ἅμα εἶναι τὸ ἔσχα-
tov ἀλλοιοῦν xai τὸ πρῶτον ἀλλοιηύμενον᾽". "xal λέγοι ἄν, φησί, διὰ τῆς
τοιαύτης λέξεως ὅτι οὐ μόνον τὰ χυρίως χινοῦντα xal χινούμενα dua ἐστὶν
οἷον tà χατὰ τόπην xai ποιὸν καὶ ποσὸν μεταβάλλοντα xal μεταβαλλόμενα,
ἀλλὰ x«i τὰ χατ᾽ εἶδος, τοῦτ᾽ ἔστι tà xat' οὐσίαν, ἅπερ ἐστὶ γένεσις xai

25 φθορά" xal ἐν τοῖς τοιούτοις γὰρ τὸ μεταβάλλον dua τῷ μεταβαλλομένῳ
ἐστὶν ὡς ἐπὶ τῶν βαρέων xal χούφων γινομένων ἔχει, τουτέστι τῶν σωμα- 95
τικῶν στοιχείων. τὰ οὖν ποιοῦντα xal γἸεννῶντα ταῦτα ποιοῦ τινός ἐστι
Ἱεννητιχά" ποιὰ γὰρ τὸ βαρὺ xal χοῦφον. καὶ γὰρ ἐν τῷ ἐφεξῆς βιβλίῳ

.
᾿

μι
c

] τὸ ἐφεξῆς τὸ M λεγόμενον) κείμενον F 3 τινες --- λόγος (4) om. M οὐ
om. a 4 αὐτῶι νῦν A: αὐτῶ νῦν F: αὐτῶν ἦν a: οὕτως αὐτῷ M γὰρ] τὸ γὰρ Μ

5b ἐπ᾽] ὑπ᾿ F 6 ἕλχοντα om. F 8 προσέϑηχεν F τῇ λέξει om. F

τὸ ἀφ᾽ ἑαυτῆς a: τῇ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ M post ἄλλο add. ὅτι M 9 ἴδιον ἦν AM:
ἔργον ἦν F: ἴδιον ἔργον ἐστι a xal τῆς ἀπώσεως 8 μήποτε] ποτε Μ 10 ante ἢ
add. ἔργον a 12 ἑαυτό AFM: αὐτὸ a ἕλξιν καὶ ὦσιν collocat F 13 ἂν
ἀγαγὼν a: ἀνάγων M 15 τοιαύτην ΑΜ: τὴν αὐτὴν aF 16 κἂν AFM: xal ἃ
16. 11 γεννητιχὸν xai ποιητιχὸν collocant aF 17 ποιοῦ] ποιητοῦ M xal τοῦτο om. M
17. 18 βαρὺ 7| κοῦφον M Emendator Aimbrosianus, fortasse B. xal χοῦφον cf. v. 26. 28

18 τοῦτο M οὐχὶ tà F ἀλλὰ μὴν xtÀ.) p. 241v2 d...
οὐδὲ (om. λλὰ μὴν in lac. XVIII litt.) M 19 πρότερα F 20 ὀλίγον τούτου
τὸ ΑΜ: ὀλίγου τούτου F: ὀλίγον τοῦτο ἃ ἐν πᾶσι] ἐν ἅπασι Aristotelis codd.
p. 244^3 2] τὸ om. M πρῶτον intercidit in Aristotelis codd. xai (ante
λέγοι) om. M λέγει F 22 μόνως F xai χινούμενα om. F 23 ποσὸν xal
ποιὸν collocant aM 24 xal xat εἴὸος M 26 γινόμενον M 27 ἐστι
AM; εἰσὶ aF 28 xal τὸ χοῦφον a βιβλίῳ] 8 4 25551 sqq. τῷ post βιβλίῳ M
iter. sed del.

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 2 (Arist. p. 244411. 09] 10571

δείχνυσιν, ὅτι xal ταῦτα χινεῖται ὅπό τινος τοῦ ποιήσαντος αὐτὰ τοιαῦτα. 9246:
νῦν δὲ λέγει. ὅτι χἂν εἴ τι ἐστι ποιητιχὸν xal γεννητιχὸν βαρέος xal χούφου,
xal τοῦτο ἀναάγχη ποιεῖν ἁπτόμενον: τὸ γὰρ ἐφεξῆς τὸ “συμβαίνει ἅμα
εἶναι τὸ ἔσχατον ἀλλοιοῦν καὶ τὸ πρῶτον ἀλλοιούμενον᾽᾽ περιττὸν αὐτόϑεν

5 δοχεῖ xal μεταχείμενον. ἐπειδὴ ἐφεξῆς περὶ τοῦ ἀλλοιουμένου xal ἀλλοιοῦντος
λέγει, xal ἐν πᾶσι τοῖς ἀντιγράφοις f, ἐφεξῆς ῥηϑησομένη λέξις γέγραπται. 80

p.244»2 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ τοῦ ἀλλοιουμένου xal τοῦ ἀλλοιοῦντος
ἕως τοῦ τοῦ ἀλλοιουμένου χαὶ τοῦ ἀλλοιοῦντος.

Μετὰ τὰ χατὰ τόπον χινοῦντα χαὶ χινούμενα καί, εἴπερ ἄρα, μετὰ τὰ
.10 κατὰ εἶδος περὶ τοῦ ἀλλοιουμένου xai ἀλλοιοῦντος προτίϑεται εἰπεῖν, ὅτι 45
χαὶ ἐπὶ τούτων οὐδέν ἐστι μεταξύ, ὅπερ διὰ τῆς ἐπαγωγῆς γνώριμον εἶναί
φησιν᾽ ἐν πάσῃ γὰρ ἀλλοιώσει ἅμα εὑρίσχεται τό τε ἔσχατον ἀλλοιοῦν
χαὶ τὸ πρῶτον ἀλλοιούμενον. λέγει δὲ ἔσχατον ἀλλοιοῦν, ὃ μέχρι
νῦν πρῶτον ἐχάλει τὸ προσεχῶς χινοῦν χαὶ μεταβάλλον. τοῦτο δὲ πῇ

15 μὲν πρῶτόν ἐστιν ὡς προσεχὲς τῷ χινουμένῳ, πῇ δὲ ἔσχατον ὡς ἔσχατον
τῶν χινούντων, ὅταν διὰ μέσων τινῶν χινῇ τὸ πρώτως xal χυρίως χινοῦν.
πρῶτον δὲ ἀλλοιούμενον λέγει, ὃ xa αὑτὸ ἀλλοιοῦται xal οὔτε χατὰ
συμβεβηκὸς οὔτε τῷ τῶν τούτου τι ἀλλοιοῦσϑαι" τῷ γὰρ οὕτως ἀλλοιου- $6
μένῳ ἅμα τὸ ἀλλοιοῦν. εἰπὼν δὲ ἐχ τῆς ἐπαγωγῆς δῆλον εἶναι, ὅτι οὐδέν

20 ἐστι μεταξὺ τοῦ ἀλλοιοῦντος xai τοῦ ἀλλοιουμένου, ἐφεξῆς παρατίϑεται
ταῦτα Ot ὧν οἷόν τε ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς τὸ προχείμενον λαμβάνειν. χαὶ
ὀείξας πρῶτον τῷ λόγῳ, ὑπὸ τίνων ἀλλοιοῦται τὰ ἀλλοιούμενα, ὑπ᾽ ὄψιν
ἄγει ταῦτα ἐπαχτιχῶς παραδειχνύων, ὅτι ἅμα ὄντων τούτων τοῖς ὑπ᾽ αὐτῶν
ἀλλοιουμένοις ἢ ἀλλοίωσις γίνεται. ὑπόχειται μὲν γὰρ ἡμῖν, φησί, τοῦτ᾽

25 ἔστι χεῖται xal ὡμολόγηται, τὸ τὰ ἀλλοιούμενα χατὰ τὰς παθητιχὰς χαλου- 65
μένας ποιότητας πάσχοντα ἀλλοιοῦσϑαι. εἶδος δὲ ποιότητος ἐν Κατηγορίαις
τὸ κατὰ τὰς παϑητιχὰς ποιότητας ἔγνωμεν, τέταρτον τοῦτο μετὰ τὴν ἕξιν
xai τὴν δύναμιν xal τὸ σχῆμα. | παθητιχαὶ δὲ ποιότητές εἰσιν, ὧν 246"

1 αὐτὰ τοιαῦτα, νῦν δὲ ΑΜ: τοιαῦτα. ὃ νῦν F: ταῦτα. ὃ νῦν 8 2 ὅτι om. F
ποιητιχὰ xal γεννητιχὰ Καὶ 4 εἶναι post ἀλλοιοῦν collocant aF ἔσχατον) πρῶ-
τον Εὶ ὃ χαὶ μάτην χείμενον Μ xal (post δοχεῖ) om. F ἀλλοιοῦντος καὶ
ἀλλοιουμένου Μ ἀλλοιοῦντα F 6 λέγει ΑΜ: ἐστὶν ὁ λόγος F: ἐστιν ὀλέγος ἃ
1 ἀλλὰ μὴν οὐδὲ iteravit F τοῦ (post καὶ) om. F τοῦ ἀλλοιοῦντος xal ἀλλοιουμέ-
vou M 8 τοῦ (post τοῦ et καὶ) om. M τοῦ ἀλλοιουμένου xai τοῦ ἀλλοιοῦντος om. F
9 εἴπερ) ἅπερ F 10 χατὰ AFM: αὐτὰ 8 post χατὰ habent τὸ AFM, lituram
duarum litt. A περὶ om. M προστίϑεται aFM 13 μέχρι AM: μέχρι τοῦ
aF 15 προσεχὴς F ὡς ἔσχατον A: om. aFM 16 ὅτε M χινεῖ M
11 οὔτε M: οὐδὲ AF: οὐ 8 18 τῷ (ante τῶν) om. F ὄντως F 19 ἅμα
τῷ Μ εἶναι om. M 20 τοῦ (post xal) om. FM 22 xal τὰ ΕἸ τὸν
ἀλλοιούμενον Μ 24 μὲν om. aM 25 ὡμολόγηται 8A? M: ὁμολόγηται A': ὁμολογεῖ-
ται F 25. 20 χαλουμένας ΑΜ: λεγομένας δὲ 26 post δὲ add. τι ἃ et supra
versum À: om. FM Κατηγορίαις c. 8 p. 9328

Comment. Arist. X SBimplic. in Phys. 11

1058 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 2 [Arist. p. 24459]

$ ἀντίληψις διὰ πάθους γίνεται τοῖς αἰσϑανομένοις, οἷαί εἰσι ϑερμότητες 246»
ψυχρότητες ξηρότητες ὑγρότητες γλυχύτητες πιχρότητες xal αἴ τοιαῦται. xal
αἱ χατὰ τὰ χρώματα διαθέσεις ἐπιπολαιότεραι xal οὐχ εἰδοποιοί, ἃς πάσας
οὐ τῷ πάϑος ἐμποιεῖν τοῖς ἀντιλαμβανομένοις παϑητιχὰς ἔφη ποιότητας
5 χαλεῖσϑαι, ἀλλὰ τῷ αὐτὰς ἀπὸ πάθους ἐγγίνεσθαι τοῖς λαμβάνουσιν αὐτᾶς.
ἣ γὰρ τοῦ πυρὸς ϑερμότης πάϑος μὲν ἐμποιεῖ τοῖς μετέχουσιν, οὐ μέντοι 5
παϑητιχὴ λέγεται, ὅτι μὴ διὰ πάϑους ἐνεγένετο, ὥστε διάϑεσιν ἐπιπόλαιον
εἶναι xal εὐμετάβλητον, ἀλλ᾽ οὐσιώδης ἐστίν. εἰ οὖν τὰ ἀλλοιγύμενα πά-
ὄχει, τὰ δὲ πάσχοντα ὑπὸ τῶν αἰσθητῶν πάσχει (τὰ γὰρ ποιοῦντα τὰ
10 τοιαῦτα πάϑη αἰσϑητά ἐστι), τὰ ἄρα ἀλλοιούμενα ἀλλοιοῦται ὑπὸ τῶν αἰσϑη-
τῶν πάσχοντα. αἰσθητὰ δέ φησιν εἶναι, οἷς διαφέρει σῶμα σώματος.
διαφέρει ὃὲ κατὰ τὰς ποιότητας" xal yàp xal αἱ ποσότητες ποιότητές πώς
εἰσι. χοινὸν οὖν ἔχοντα τὸ σῶμα διαφέρει ταῖς ποιότησιν ἣ πλείοσιν 10
ἢ ἐλάττοσιν Tj τῷ τῶν αὐτῶν ποιοτήτων μᾶλλον χαὶ ἥττον μετέ-
15 χειν. εἰ οὖν σώματά ἐστι τὰ κατὰ τὰς παϑητιχὰς ποιότητας ἀλλοιοῦντα
χαὶ ἀλλοιούμενα, ἀνάγχη πελάζηοντα ἀλλήλοις ἀλλοιοῦν xal ἀλλοιοῦσϑαι.
οὔτε γὰρ τὸ σῶμα δρᾷ τι εἰς ἄλλο σῶμα χεχωρισμένον οὔτε ἢ ποιότης
χωριστὴ τοῦ σώματός ἐστιν οὔτε ἐνεργεῖ χωριστῶς. τὸ δὲ ταῦτα γάρ
ἐστι πάϑη τῆς ὑποχειμένης ποιότητος εἶπεν δηλῶν, ὅτι τοῦ τετάρτου
20 ὑποτεϑέντος εἴδους τῆς ποιότητος, ὃ παϑητιχὸν λέγεται, ταῦτα ἐστι τὰ 15
πάϑη. ἣ ὑποχειμένην ποιότητα τὴν αἰσϑητὴν λέγει. περὶ ἧς ἦν 6 λόγος,
ὅτι ταῦτά ἐστιν αὐτῆς τὰ πάϑη.
Ἐφεξῆς δὲ διαιρεῖ τὰ ἀλλοιούμενα σώματα εἴς τε τὰ ἔμψυχα καὶ τὰ
ἄψυχα xal τῶν ἐμψύχων τὰ μέρη εἴς τε τὰ αἰσϑητιχά, οἷον σάρχας νεῦρα
95 xal τὰ τοιαῦτα, xal εἰς τὰ ἀναίσϑητα, ὀστᾶ xai τρίχας xal ὄνυχας, xal εἰς
αὐτὰς τὰς αἰσϑήσεις, αἷς Sous xal τὰ αἰσϑητιχὰ συμπαραλαμβάνειν εἰπὼν
τῶν ἐμψύχων τά τε μὴ αἰσϑητιχὰ τῶν μερῶν χαὶ αὐτὰς τὰς
αἰσϑ ήσεις. ἀλλοιοῦνται γάρ, φησί, πως xai αἱ αἰσϑήσεις αὐταὶ 20
xai οὐ μόνα τὰ αἰσϑητιχὰ μόρια" οὐ μὴν ὡς τὰ σώματα ἀλλοιοῦνται. ὅτι
30 δὲ ἀλλοιοῦνται xal αἱ αἰσϑήσεις. ἔδειξεν εἰπών. πῶς γίνονται αἱ αἰσθήσεις
di xat' ἐνέργειαν. τριττὴ γὰρ ἢ αἴσϑησις, fj μὲν οὐσιώδης, f, δὲ δύναμις

1 ἡ] εἰ ἃ πάϑους, πὰ ex corr. A οἷαί εἰσι AM: olov aF l. 2 ϑερμότης
ψυχρότης ξηρότης ὑγρότης γλυκύτης πιχρότης F 2 ὑγρότητες om. a 3. 4 ἃς
πάσας ob τῷ ΑΜ: ἁπάσας οὖν τὸ F 9 ἀλλ᾽ οὐ τῷ F 6 μέντοι] μὴν M

1 λέγονται F μὴ AFM: οὐ ἃ πάϑος F ἐγένετο ΔΕ Μ 8 ἀμετάβλητον F
οὐσιῶδες F 10 ἀλλοιοῦνται F ll διαφέρει πῶς σῶμα M 12 ποσότητες
A: ποιότητες aFM 13 ταῖς ποιότητες sic M 14 xai ἧττον AM: ἢ ἧττον ΔΕ
15 σώματος M ἐστι AM: εἰσὶ aF τὰ om. F 16 ἀνάγχη πελάζοντα] dvams-
λάξοντα M ἀλλοιοῦσϑαι xal ἀλλοιοῦν aF 18 σώματος] πράγματος M 19 δη-
λοῖ ἃ 20 τὰ om. M 21 ἢἣ] δὲ 4 ὑποχειμένων, sed supra corr. F 22 τὰ
om. M 93 διαιρεῖται F διαιρεῖ — καὶ τῶν (24) om. M 24 σάρχας
AM: σάρκες aF 25 xai (post ὀστᾶ) om. F 26 συμπαραβάλλειν ΕἸ 28 φησί
om. M al aM: om. AF αὐταὶ] αὗται aAFM 90 πῶς ΑΜ: πῶς

γὰρ ΔΕ

SIMPLICI IN PHYSICORUM VII 2 (Arist. p. 24402] 1059

τῆς τοιαύτης οὐσίας, ἣ δὲ ἐνέργεια τῆς οὐσίας χατὰ τὴν δύναμιν. αὕτη 246"
οὖν ἢ κατ᾽ ἐνέργειαν, φησίν, αἴσϑησις, οἷον τὸ δρᾶν xal ἀχούειν, χί-
νησίς ἐστι διὰ τοῦ σώματος τοῦ αἰσϑητιχοῦ μορίου συγχρινομένου 7
διαχρινομένου. | dÀX οὕπω τοῦτο αἴσϑησις (συγχρίνεται γὰρ καὶ διαχρίνεται

5 xal τὰ ἀναίσθητα σώματα), ἀλλ᾽ ὅταν αὐτὴ f, xat οὐσίαν αἴσϑησις πάϑῃ 5
τι πάθος οἰχεῖον, τότε T, xat' ἐνέργειαν αἴσϑησις ἐπιτελεῖται. τί δὲ τὸ
πάθος, ἐν τῷ Περὶ αἰσϑήσεως λέγει, ὅτι ἀντίληψίς ἐστι τοῦ αἰσϑητοῦ εἴδους
χωρὶς τῆς ὕλης, ἀντίληψις δὲ οὐ καθαρῶς ἐνεργητιχή, ὡς ἢ τοῦ νῦν ἔνδο-
ϑὲν ὅλη οὖσα, ἀλλ' ἔχουσά τι xal παϑητικὸν ὑπὸ τοῦ αἰσθητοῦ. διὸ μετὰ

10 ἀλλοιώσεως γίνεται, xal ἀλλοιοῦσϑαι λέγονται χαὶ αἵ αἰσϑήσεις αἱ οὐ-
σιώδεις.

Εἰπὼν óà πῶς ai αἰσϑήσεις ἀλλοιοῦνται, ὅτι τῷ ἔχειν τι παϑητιχὸν
αὐτῶν τὴν ἐνέργειαν, ἐφεξῆς τὴν διαφορὰν τῆς ἀλλοιώσεως παραδίδωσι τῶν 80
τε ἐμψύχων σωμάτων χαὶ τῶν ἀψύχων. χαὶ πρῶτον μὲν λέγει ταύτην,

ιὸ ὅτι xaÜü' ὅσα μὲν τὰ ἄψυχα σώματα ἀλλοιοῦται, χατὰ ταῦτα xal τὰ ἔμ-
duya* xal γὰρ ψύχεται xal ϑερμαίνεται xal ὑγραίνεται xal ξηραίνεται, xai
πάσας τὰς τοιαύτας ἀλλοιώσεις ἄμφω ὑφίσταται" οὐ μὴν x«0 ὅσα τὸ ἔμ-
quyov ἀλλοιοῦται, κατὰ τοσαῦτα xal τὸ ἄψυχον. τὴν γὰρ κατὰ τὰς αἰσϑήσεις
ἀλλοίωσιν οὐδὲν τῶν ἀψύχων ἀλλοιοῦται. ἔμψυχα δὲ νῦν λέγει χατὰ τὰς

20 αἰσϑήσεις ἀλλοιοῦσϑαι οὐχὶ πάντα" οὐ γὰρ δὴ xal τὰ φυτὰ χαίτοι ἔμψυχα 35
ὄντα xal αὐτὰ χατὰ τὰς αἰσϑήσεις ἀλλοιοῦται, ἀλλὰ τὰ ζῷα λέγει νῦν ἔμ.-
ψυχα τὰ αἰσϑήσει xal τῇ χατὰ τόπον χινήσει χαραχτηριζόμενα. δευτέραν
ὃὲ λέγει διαφορὰν τῆς τῶν ἐμψύχων ἀλλοιώσεως πρὸς τὴν τῶν ἀψύχων,
ἦτι τὰ μὲν ἄψυχα οὐ γνωρίζει οὐδὲ αἰσθάνεται πάσχοντα οὐδέποτε. τὰ

25 δὲ ἔμψυχα, τοῦτ᾽ ἔστι τὰ ζῷα ποτὲ μὲν αἰσϑάνεται πάσχοντα, ὅταν χατὰ
τὰς αἰσθήσεις πάσχῃ, ὥστε ὁρᾶν T, ἀχούειν ἢ xatd τινα ἄλλην αἴσϑησιν
αἰσϑάνεσϑαι, ποτὲ δέ, χἄν αἰσϑητιχὰ f, οὐχ αἰσθάνεται. χαὶ γὰρ λευχαί- 40
νεται xal μελαίνεται τὰ ζῷα xal αὔξεται xal μειοῦται οὐχ αἰσϑανόμενα
τούτων.

80 Εἰπὼν ὃὲ ταύτας τὰς διαφορὰς ἐπάνεισιν ἐπὶ τὸ προχείμενον, ὑπ᾽
ὄψιν ἄγων τὸ τὰ ὑπὸ τῶν αἰσϑητῶν ἀλλοιούμενα ἅμα εἶναι. ἐν ἅπασι,
γάρ φησι, φανερόν, ὅτι ἅμα ἐστὶ τὸ ἔσχατον ἀλλοιοῦν xal τὸ

] χατὰ δύναμιν M 2 xai τὸ áxobtty aF 9 τοῦ (post διὰ) om. F ὃ. 4 ἣ διαχρι-
νομένου om. F 9 αὐτὴ AM: αὕτη aF 6 τότε οἰχεῖον colloc. M 7 Περὶ αἰσϑήσεως]
2. p. 438*22? cf. de anima Γ 4 ἐστι om. M 8 δὲ οὐ] ἐστι xal οὐ M νῦν) immo
νοῦ vel νοεῖν 8. 9 ἔνϑοδεν F 9 ὅλη om. M αἰσϑητιχοῦ aF διὸ καὶ ἃ
10 λέγεται F 10. 11 αἱ οὐσιώδεις aM: xal (superscr. αἱ A?) οὐσιώδεις A: οὐσιώδεις F
12 ὅτι τῷ ἔχειν τι παϑητιχὸν 4AM : καὶ τὰ ἔχοντα παϑητιχὴν F 18 τὴν ἐνέργειαν αὐτῶν
aF παραδίδοσι Αἱ 14 σωμάτων post ἀψύχων collocat F 18 χατὰ (ante
τοσαῦτα) AM: om. aF 19 τῶν ἐμψύχων M ἔμψυχον a νῦν om. M

20 δὴ in litura A χαίτοι om. F 20. 21 ὄντας ἔμψυχα a 21 νῦν λέγει
ΔῈ Μ 23 τὴν ἀψύχων M 24 αἰσϑάνονται F 26 ὥστε &AM: d ὅταν sic F
2" αἰσϑάνεται, sed corr. A! ἦι AFM: εἴη 8 31 ἄγων] ἔχων M 82 φησι
supra add. A

118

1060 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 2 [Arist. p. 94459]

πρῶτον ἀλλοιούμενον. xai δείχνυσιν αὐτὸ φανερὸν ὃν τῇ παραϑέσει 246v
τῶν χαϑ' ἑχάστην αἴσϑησιν ἀλλοιούντων τε xal ἀλλοιουμένων. χαὶ πρῶτον
τῶν xatà τὴν ἁφήν. τῷ μὲν γὰρ αἰσϑητῷ, φησί, τῷ ἀλλοιοῦντι συνε-
Xs ἐστιν ὁ ἀήρ, τῷ δὲ ἀέρι τὸ σῶμα τὸ ἀλλοιούμενον. εἰ μὲν γὰρ 45
μηδὲν ἦν μεταξὺ τοῦ ἀλλοιουμένου, δῆλον ἄν ἦν τὸ ἐξ ἀρχῆς. καὶ ἐφ᾽
ὧν δὲ ὃ ἀήρ ἐστι μεταξὺ δείκνυσιν, ὅτι οὗτος ὧν τὸ ἔσχατον καὶ προσε-
χῶς ἀλλοιοῦν ἅμα ἐστὶ τῷ πρώτως ἀλλοιουμένῳ καὶ συνεχὴς αὐτῷ, συνε-
χὰς πάλιν τὸ ἁπτόμενον χαλέσας. ἐπειδὴ δὲ τὸ ἁπτὸν αἰσϑητόν, προστέ-
ϑειχε xal τὴν ἁφήν, Tus οὐχ ἔστιν ἐν ἀποχεχωρισμένῳ τινὶ αἰσϑητηρίῳ,
10 ἀλλ᾽ ἐν ὅλῳ τῷ σώματι. διὰ τοῦτο εἶπεν τῷ δὲ ἀέρι τὸ σῶμα" οὕτω
γὰρ ψυχρότητος xai ϑερμότητος αἰσϑανόμεϑα xal τῶν τοιούτων, ὅταν μὴ ὅ0
ἀμέσως πελάζῃ τὸ ἀλλοιοῦν, ἀλλὰ διὰ μέσου τοῦ ἀέρος. ὁμοίως δὲ xal
ἐπὶ τοῦ ὁρατοῦ: τὸ μὲν χρῶμα τὸ δρατὸν πελάζει τῷ φωτί. τοῦτ᾽ ἔστι
τῷ πεφωτισμένῳ ἀέρι’ ἀδύνατον γὰρ ἄνευ φωτὸς αἰσϑέσϑαι τινὸς ὁρατοῦ.
15 τὸ δὲ φῶς τῇ ὄψει, τοῦτ᾽ ἔστι τῷ ὀπτιχῷ αἰσϑητηρίῳ. τὸ γὰρ χρῶμα
χινητιχόν ἐστι τοῦ xat' ἐνέργειαν διαφανοῦς, ὅπερ προσεχῶς χινεῖ τὴν
ὄψιν. τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον xal í, ἀχηὴ xal f, ὄσφρησις τῷ πρώτῳ xt
νοῦντι πελάζει. πρῶτον δὲ πάλιν χινοῦν τὸ προσεχῶς χινοῦν λέγει, ὃ
πρὸ ὀλίγου ἔσχατον ἐχάλει, xai τὴν αἰτίαν νῦν προσϑεὶς τοῦ πρῶτον 55
20 αὐτὸ λέγεσϑαι' πρὸς γὰρ τὸ χινούμενον, φησί, τοῦτο πρῶτον λέγεται ὡς
προσεχὲς αὐτῷ. ὅτι δὲ διὰ ἀέρος ἥ τε ἀχοὴ xal ἢ ὄσφρησις γίνεται ἐν
τοῖς Περὶ | ψυχῆς ἀπεδείχθη. ἐπὶ μέντοι τῆς γεύσεως ἅμα τῇ γεύσει 347:
ὃ χυμὸς ὃ γευστός, ὡς μὴ δεῖσϑαι τῆς διὰ τοῦ μέσου τεχνοληγίας. δείξας
δὲ ἐπὶ τῶν αἰσθητιχῶν ἀλλοιώσεων ἅμα τὸ πρῶτον χινοῦν xal τὸ χινού-
25 μένον, ὁμοίως φησὶ δειχϑήσεσϑαι xal ἐπὶ τῆς τῶν ἀψύχων ἀλλοιώσεως
dua ὃν τὸ πρῶτον καὶ προσεχῶς χινοῦν τῷ χινουμένῳ. οὔτε γὰρ ϑερμαί-
νεταί τι ἄψυχον σῶμα οὔτε Ψύχεται οὔτε ξηραίνεται οὔτε ὑγραίνεται οὔτε
ὅλως πάσχει τι xal ἀλλοιοῦται μὴ ἁπτομένου αὐτοῦ τοῦ ἀλλοιοῦντος. εἰ 5
δὲ xai ἐπὶ τῶν ἐμψύχων καὶ ἐπὶ τῶν ἀψύχων f, ἀλλοίωσις γίνεται, ἅμα
80 ὄντος τοῦ προσεχῶς ἀλλοιοῦντος τῷ ἀλλοιουμένῳ, ἀσφαλὲς xai καϑόλου

C

1 xal δείχνυσιν — ἀλλοιουμένων (2) M om. sed restituit in margine ὃ τὴν om. F

6 ὁ ἀήρ ἐστι AM: ἐστιν ὁ ἀὴρ 8: ἐστιν (om. ὁ dip) F post ὅτι add. xal 8 ὧν]
ἦν F 7 συνεχὴς αὐτῷ om. M συνεχεῖ F 1. 8 post συνεχὲς add. δὲ aF

8 δὲ om. a 8. 9 προστέϑειχε F: προτέϑειχε A : προσέδηχε a 9 ἀποχωρισμένω F

9. 10 αἰσϑη..... ἀλλ᾽ M (om. τηρίῳφ in lac. v litt.) 11 ϑερμότητος xal ψυχρότητος M
τοῖς τοιούτοις M 12 πελάζη superscr. εἰ M ἀλλ᾽ ἐμμέσως, ἤγουν διὰ μέσως (sic) τοῦ
ἀέρος a 13 μὲν γὰρ a χρῆμα F πελάζη F 14 ἀδύνατον ΑΜ: οὐ δυνα-
τὸν ΔΕ αἰσϑάνεσϑαι Μ 16 χινητὸν FM 11 ὄσφρησις) αἴσϑησις F 18 χινοῦν
alt. om. F λέγει post πάλιν traiciunt aF 20 τοῦτο] τὸ F ὡς) δὲ ὡς F

21 προσεχὲς μὲν αὐτῷ Μ δὲ (post ὅτι) om. F 22 Τ]ερὶ ψυχῆς] B 8. 419121 sqq.
23 ὃ χυμὸς ..... γευστὰ M (lac. v litt. interposita) τοῦ om. aFM 24 τῷ πρῶτον
M (τῷ πρῶτ in ras.) τὸ (post x«i) om. FM 29 δειχϑήσεται aM 27 ἄψυχον
om. F ὑγιαίνεται M 28 ὅλως -- εἰ δὲ xoi (28. 29) om. M 29 δὲ xal A: δὲ

a: 0 F ἐμψύχων et ἀψύχων mutat M ἐπὶ alterum om. aF

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 2. 3 [Arist. p. 24452. 245411.08] 1061

λέγειν, ὅτι οὐδέν ἐστι μεταξὺ τοῦ ἀλλοιοῦντος xol ἀλλοιουμένου. ἀψύχων 247r
ὃὲ εἰπὼν προσέϑηχε xal ἀναισϑήτων ἣ περὶ τῶν αὐτῶν λέγων (τὰ γὰρ
ἄψυχα xal ἀναίσϑητα ἐστιν), 7| ἀναίσϑητα λέγων τὰ ἐν τοῖς ἐμψύχοις μὴ
αἰσϑανόμενα μόρια. καὶ τὰ φυτὰ δὲ ἀναίσϑητα μέν, οὐχ ἄψυχα δέ.

6 0. 94ὅ411 Οὐδὲ μὴν τοῦ αὐξανομένου τε xal αὔξοντος ἕως τοῦ 10
οὐδέν ἐστιν ἀνὰ μέσον.

Μετὰ τὰ κατὰ ἀλλοίωσιν χινοῦντα xai χινούμενα δείχνυσιν, ὅτι xal τοῦ
αὔξοντος xal αὐξομένου προσεχῶς οὐδέν ἐστιν ἀνὰ μέσον οὐδὲ τοῦ μειοῦντος 15
xai τοῦ μειουμένου. xal ἔστι ταῦτα ἐναργέστερα, εἴπερ τὸ προσεχῶς

10 αὖξον προστιϑέμενον τῷ αὐξομένῳ xal ἑνούμενον οὕτως αὐτὸ αὔξει xal
τὸ μειούμενον τῷ ἀπορρεῖν τι αὐτοῦ φϑίνει χαὶ ἔλαττον γίνεται’ τὸ δὲ
ἀπορρέον συνεχὲς ἦν πρὸ τοῦ ἀπορρεῦσαι τῷ μειουμένῳ. εἰ οὖν τὸ μὲν
αὖξον χαὶ τὸ μειοῦν τὸ προστιϑέμενόν ἐστι χαὶ τὸ ἀπορρέον, ταῦτα δὲ συν-
ἐχῇ χυρίως ἣν τῷ αὐξομένῳ xai μειουμένῳ. τῶν δὲ συνεχῶν οὐδὲν

15 ἀνὰ μέσον, τοῦ αὔξοντος ἄρα xal αὐξομένου xai τοῦ μειοῦντος xai μειου-
μένου οὐδέν ἐστιν ἀνὰ μέσον. δείξας δὲ ἰδίᾳ ἐπὶ ἑκάστου τῶν τῆς χινή- 90
σεως εἰδῶν xal χοινῶς λοιπὸν ἐπὶ πάντων συνεπεράνατο, ὅτι τοῦ χινου-
μένου χαὶ τοῦ χινοῦντος πρώτου χαὶ ἐσχάτου πρὸς τὸ χινούμε-
νον οὐδέν ἐστιν ἀνὰ μέσον. τὸ δὲ προσεχῶς χινοῦν καὶ πρῶτον χινοῦν

20 ὡς πρὸς tà χινούμενον λέγεται, ὅτι προσεχὲς ἐχείνῳ. xai ἔσχατον δὲ
πρὸς αὐτὸ λέγεται, ὅτι πάντων τῶν χινούντων ἔσχατόν ἐστι τὸ προσεχὲς

τῷ χινουμένῳ.

p.245»*3 τι δὲ τὸ ἀλλοιούμενον πᾶν λέγεται ἕως τοῦ φανερὸν
ὅτι οὐχ ἄν εἶεν ai γενέσεις ἀλλοιώσεις.

25 Δειχνὺς ὅτι ἢ xav ἀλλοίωσιν χίνησις dua ὄντων τοῦ τε ἀλλοιοῦντος
xai τοῦ ἀλλοιουμένου γίνεται, συνεχρήσατο τῷ τὴν ἀλλοίωσιν χατὰ παάϑος 85
γίνεσϑαι, πάσχειν δὲ τὰ παάσχοντα ὑπὸ τῶν αἰσϑητῶν, ὥστε τὰ ἀλλοι-
ούμενα ὑπὸ τῶν αἰσϑητῶν ἀλλοιοῦσϑαι. τούτῳ οὖν χρησάμενος τότε νῦν
δείκνυσιν αὐτό. ὅτι γὰρ ἐν μόνοις τούτοις, φησί, λέγεται ἀλλοίωσις

| λέγει F ὃ xal om. F εἰσιν aM ἐν τοῖς om. F 9 μὴν AM: δὴ F:
μὲν 8 αὐξομένου ΕΜ αὔξοντος ΔΕΜ cf. codd. Arist.: αὐξάνοντος A 1 τὰ
supra add. A χινοῦν, superscripto xa A 1. 8 τοῦ αὐξανοῦ (avou infra rasu-
ram) F 8 οὐδέν ἐστιν AFM: οὐχ ἔστι τι ἃ 9 τοῦ oin. FM 10 προστίϑεται a
αὐξανομένῳ F xal οὕτως αὔξει ἐνούμενον (sic) αὐτῷ a αὔξει om. F

11 ἀπορεῖν, sed corr. A 12 ἣν 4AM: ὃν F 13. 14 συνεχῶς F 15 τοῦ αὔξον-
τος — πέσον (16) om. M 16 ἐστιν post μέσον F 11 «ai om. M 18 tob
om. F πρὸς τὸ xtvouptvoo Α 19 χαὶ --- χινοῦν om. M πρῶτον Α:
πρώτως aF 20 λέγει Μ ὅτι πρὸς ἐχεῖνο F 23 τῷ ἀλλοιουμένῳ M

rüv AFM: ἅπαν ἃ Arist. 24 ὅτι om. F γενέσεις AFM (Arist. cod. ID): γενέσεις

αὗται à Arist. vulg. 26 τοῦ om. a 29 δείχνυσι νῦν M λεγέσϑαι ΚΕ!

1069 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 3 (Arist. p. 24558]

ὅσα χαϑ᾽ αὑτὰ πάσχει ὑπὸ τῶν αἰσθητῶν, xaÜ' αὑτὰ μὲν τὰ μὴ 247:
χατὰ συμβεβηκὸς πάσχοντα λέγων (6 γὰρ Σωχράτης κατὰ συμβεβηχὸς
δρατός, χαϑ᾽ αὑτὸ δὲ τὸ χρῶμα), ὑπὸ τῶν αἰσϑητῶν δὲ λέγει τῶν πα-
ϑητιχῶν ποιοτήτων, δῆλόν φησιν ix τοῦ χατὰ μηδεμίαν ἄλλην ποιότητα
5 ἀλλοίωσιν γίνεσϑαι. ὅτι μὲν γὰρ χατὰ τὰς παϑητιχὰς ποιότητας ἀλλοίωσις 40
γίνεται, ἐναργὲς καὶ ὁμολογούμενόν ἐστιν. ὅτι δὲ χατὰ μόνας ταύτας xal
xat' οὐδεμίαν (ἑτέραν) ποιότητα γίνεται ἀλλοίωσις, τοῦτο οὐχ ὃν ἐναργὲς
δείχνυσιν ix τοῦ μήτε τὰς xatà τὸ σχῆμα μεταβολὰς μήτε τὰς χατὰ ἕξιν
ἀλλοιώσεις εἶναι. ἕξεις δέ εἰσιν αὖ τε ἐπιστῆμαι καὶ αἱ ἀρεταὶ xai ὑγεῖαι
10 xai νόσοι xal τὰ τοιαῦτα. εἰπὼν δὲ ἐν τοῖς σχήμασι xal μορφαῖς
xal ταῖς ἔξεσιν ὑπολαβεῖν dv τινα εἶναι τὴν ἀλλοίωσιν προσέϑηχεν ἣ
ταῖς τούτων λήψεσι xat ἀποβολαῖς. οὐ γὰρ ταὐτόν ἐστιν τὸ ποιό-
τητα ἔχειν τῷ ἀλλοιοῦσϑαι: ἐν γὰρ μεταβολῇ ἢ ἀλλοίωσις. δείχνυσιν 45
οὖν ὅτι οὔτε ἐν τοῖς σχήμασιν T, ταῖς ἕξεσιν οὔτε ἐν ταῖς λήψεσιν αὐτῶν
15 xai ἀποβολαῖς f, ἀλλοίωσίς ἐστι. καὶ πρῶτον ἐπὶ τοῦ σχήματος τὸν λόγον
ποιεῖται, δειχνὸς ὅτι μὴ ἔστιν ἀλλοιοῦσϑαι τὸ σχηματίζεσθαι ἢ κατὰ σχῆμα
μεταβάλλειν. τῶν ὃδὲ ἄλλων μάλιστα ἄν τις ὑπολάβοι, φησί, τὸ
σχῆμα xai τὴν ἕξιν δέχεσϑαι ἀλλοίωσιν, ἤτοι πάντων τῶν ἄλλων λέγων
3 μᾶλλον τῶν ἐν τῇ ποιότητι. ἔστι γάρ τι χαὶ ἄλλο ποιότητος εἶδος f,
90 δύναμις xal ἐπιτηδειότης, χαϑ' ἣν πυχτιχοὺς T| δρομιχοὺς λέγομεν. περὶ δ0
δὲ τούτου τοῦ εἴδους τὸν λόγον οὐχ ἐποιήτατο τῷ μήτε, εἰ τὰ τοιαῦτα
ποιότητές εἰσι, γνώριμον εἶναι τάς: τε λήψεις xal ἀποβολὰς αὐτῶν ἔτι μᾶλ-
λον ἀδήλους ὑπάρχειν. δείχνυσι δέ, ὅτι οὐχ ἀλλοιοῦται τὸ σχηματιζόμενον,
ἐν δευτέρῳ σχήματι συλλογιζόμενος οὕτω: τὸ σχηματιζόμενον, ὅταν ἀπο-
45 λάβῃ τὸ σχῆμα καὶ τελειωϑῇ xav! αὐτό, οὐχέτι λέγεται τῷ ὀνόματι d τὸ
ὑποχείμενον xai σχηυατιζόμενον ἐλέγετο᾽ ὁ γὰρ ἀνδριὰς οὐχέτι λέγεται
χαλχός, ἀλλὰ παρωνύμως χαλχοῦς" xai f, χλίνη οὐ λέγεται ξύλον, ἀλλὰ
ξυλίνη" xal f, ἀπὸ τοῦ χηρηοῦ πυραμὶς οὐ χηρός, ἀλλὰ χηρίνη. τὸ δὲ δῦ
ἠλλοιώμενον xal ϑερμὸν T, ψυχρὸν γεγονὸς ἤ τινα τοιαύτην ἠλλαχὸς ποιό-
30 τητα, ἔτι τῷ αὐτῷ ὀνόματι χαλεῖται" εἴτε χαλχὸς εἴτε ξύλον εἴη τὸ ϑερ-

] πάσχει (ει in. corr. A7) aAFM ut Arist. cod. E μὲν] δὲ M 8 δὲ post ὑπὸ po-
nunt AM: om. F λέγει AFM: conicio λέγων: delevit a 4 δῆλον φησὶν AM: φησὶ
(φησὶν a) 9rÀov aF τ ἑτέραν a: om. AFM γίνεται ποιότητα aF 9 αἱ (ante ἀρεταὶ)
om. aFM ὑγεία M 10 ἔν τε τοῖς Arist. (sed £v τε om. E) 10. 11 καὶ ταῖς
μορφαῖς Arist. (codd. HE alii): καὶ ἐν ταῖς μορφαῖς Arist. vulg. 11 ὑπολάβοι dv τις M
ἢ] καὶ Arist. 13 τῷ] τὸ A! μεταβολαῖς 8 14 ὅτι om. M οὔτε (post
ἕξεσι) AM: ἣ ΔΕ 15 ἐστι om. F 15. 10 ποιεῖται τὸν λόγον ΔῈ

16 ὅτι οὐχ M τὸ μετασχηματίζεσϑαι M 117 δὲ AFM: γὰρ ἃ ὑπολάβη
aFM 19 τῇ ἐν transponit ἃ ἔστι aF: idem M post rasuram: xal a

xai ἄλλο τι ποιότης M 20 καὶ] xal ἡ M πυητιχοὶ 7, δρομιχοὶ λεγόμεϑα a:
ποιητικὸν ἣ Opopixóv λέγομεν Μ 2l δὴ ἃ εἰ ταῦτα 8 22 λήψεις αὐτοῦ
χαὶ ἀποβολὰς ἔτι Μ 24 ἐν δευτέρῳ --- τὸ σχηματιζόμενον om. F 21] γαλχὸς ΔΑΜ:
χαλχοῦς F παρώνυμος ἃ 28 ἡ om. A'M πηραμὶς M 29 ἠλλοιω-
μένον A: ἀλλοιούμενον aFM xal ϑερμὸν ?) ψυχρὸν AM: 7| ψυχρὸν ἢ ϑερμὸν ΔῈ

τινος τοιαύτης μεταλαχὸν ποιότητος 8 90 fortasse (xai) εἴτε χαλκὸς

SIMPLICI] IN PHYSICORUM VII 8 [Arist. p. 245} 8] . 1068

μαινόμενον Y, ψυχόμενον T, λευχαινόμενον T, μελαινόμενον T, τι τοιοῦτον 247v
πάσχον μένει χαλχὸς xai ξύλον λεγόμενον xai μετὰ τὸ πάϑος" χαλχὸς γὰρ
ὑγρὸς Y, σχληρὸς καὶ ξύλον λέγεται. xal οὐ τοῦτο μόνον, ἀλλὰ χαὶ dvut-
στρόφως τὸ ὑγρὸν τόδε χαλχὸν λέγομεν, ἄν τύχῃ χεχυμένος, xai

5 τὸ ϑερμὸν ξύλον. ὥστε ὅϑεν ἄν ἀρχοίμεϑα, τὸ ἠλλοιωμένον ταὐτὸν εἶναι
λέγεται, ὅπερ xal πρότερον ἦν. προσέθηχε δὲ τὴν ἀντιστροφήν, ἵνα xdv
βιάζοιτό τις ἐπὶ τῶν ἐσχηματισμένων ἀπὸ τοῦ ὑποχειμένου ἀρχόμενος, τῷ 5
(τῷ) αὐτῷ χαλεῖν ὀνόματι, οἷον ὁ χηρὸς τρίγωνόν ἐστιν ἣ 6 χαλχὸς χύχλος,
μηχέτι δύναιτο τὸ αὐτὸ φυλάττειν ὄνομα ἀρχόμενος ἀπὸ τοῦ σχήματος.

10 οὐ γὰρ δυνατὸν λέγειν τὸ τρίγωνον χηρὸν ἣ τὸν ἀνδριάντα χαλχόν. ὅμω-
νύμως δὲ τῷ παάϑει προσαγορεύειν τὴν ὕλην φησίν, ὅτι ὑγρὸν xai τὸ πάϑος
λέγομεν xal τὸν χαλχὸν xal ϑερμὸν τὸ πάϑος xal τὸ ξύλον. χατασχευάσας
δὲ διὰ πλειόνων τὰς προτάσεις εἶτα συνῃρημένως αὐτὰς ἐχϑέμενος, καὶ
πρώτην τὴν ἐλάττονα, ὅταν λέγῃ ὥστε εἰ xaxd μὲν τὸ σχῆμα καὶ τὰ 10

15 ἑξῆς, εἶτα τὴν μείζονα, ὅταν λέγῃ κατὰ δὲ τὰ πάϑη καὶ τὰς ἀλλοιώ-
σεις λέγεται. οὕτως ἐπιφέρει τὸ συμπέρασμα.

Καὶ ἣν μὲν τὸ προχείμενον εἰπεῖν, ὅτι αἱ σχηματίσεις οὐχ εἰσὶν
ἀλλοιώσεις, 6 δὲ ἐπήγαγεν ὅτι αἱ γενέσεις οὐχ εἰσὶν ἀλλοιώ σεις δεικνύς,
ὅϑεν ἔχει τὴν ἰσχὺν ὃ λόγος, ὅτι ἐκ τοῦ τὰς μετασχηυατίσεις γενέσεις

20 ἤδη τινὰς εἶναι. ὄδέδειχται δὲ ἐν τῷ πέμπτῳ βιβλίῳ, ὅτι αἱ γενέσεις οὐχ
εἰσὶ χινήσεις, ὥστε οὐδὲ ἀλλοιώσεις. αἱ γὰρ ἀλλοιώσεις χινήσεις τινές εἰσιν.
ὁπομιμνήσχει οὖν ἡμᾶς τῶν ἐχεῖ δειχϑέντων, εἰ γὰρ τὸ μὲν ἀλλοιούμενον
μένον ὅπερ ἐστὶν ἀλλοιοῦται, ὡς δηλοῖ χαὶ ὄνομα τὸ αὐτὸ φυλάττον, τὸ
δὲ γινόμενον οὐ μένον ὅπερ ἦν μεταβάλλει. ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸ σχηματιζόμενον

25 μένει τελείως ὅπερ ἦν, ὡς δηλοῖ τὸ μὴ καλεῖσϑαι τῷ αὐτῷ ὀνόματι, xv
uy τελέως γινόμενον T. μέσην μὲν γὰρ ἔοιχεν ἔχειν τινὰ φύσιν τὸ σχη-
ματιζόμενον τῶν τε γινομένων xal τῶν ἀλλοιουμένων, πρὸς δὲ τὸ γινόμενον
αὐτῷ δοχεῖὶ μᾶλλον ἀποχλίνειν, διότι μηδὲ τῷ αὐτῷ χαλεῖται ὀνόματι, ὅπερ
τοῖς γινομένοις ὑπάρχει. τὸ μέντοι παρωνυμιάζεσθαι δηλοῖ τὸ ἀποχωρεῖν 30

80 αὐτὸ τῶν τελέως γινομένων. ἀπορήσοι δὲ ἄν τις ἴσως, μήποτε μᾶλλον
ὃράττονται τοῦ ὑποχειμένου αἱ παϑητιχαὶ ποιότητες xol μᾶλλον μεταβαλ-

ὃ

1 τοιοῦτο ἃ 2 μένει γὰρ a χαὶ (ante μετὰ) om. M ὃ xal ὑγρὸς M

3. 4 ἀντίστροφος M 4 τύχοι F χεχυμένον M 9 ἀργοίμεϑα AFM: ἀρξοιώ-
μεϑα a (volebat ἀρξώμεϑα) ( ὅπερ AM: ὦπερ 88 7 βιάζηται ἃ τις om. F

8 τῷ addidi 10 ἣ 4AM: οὐδὲ F 13 διὰ] κατὰ F τὰς προτέρας F προτάσεις
ἢ εἶτα τὰς συνηρημένας M. 14 ἐλάσσονα ΔῈ ὥστε --- λέγῃ (19) om. M μὲν
χατὰ aF 14. 15 τὰ ἑξῆς A(F!?): τὰς ἕξεις 883 15 τὰ πάϑη ΑΜ: τὸ πάϑος Δ
17 ἐπεῖν M 20 πέμπτῳ] E 1. 225*26 21 ai γὰρ] οὐδὲ yàp αἱ M

22 οὖν AFM: δὲ 8 ἡμᾶς ἐχ τῶν M εἰ γὰρ AFM: καὶ γὰρ ἃ 23 μένον
om. M xal AFM: τὸ 8 24 μόνον AM 25 τὸ FM: τῷ δὰ
χαλλεῖσϑαι M 26 γὰρ om. F(?) ἔοικεν ἔχειν A: Éotxe, transposito ἔχειν post
φύτιν (φύσει sic M) aFM 21 τῶν (post xal) om. Καὶ 28 αὐτὸ μᾶλλον δοχεῖ aF
ὀνόματι χαλεῖται 8 28. 29 ὅπερ ἐν τοῖς Μ 30 τελείως ἃ ἀπορήσειε OU a:

ἀπορήσειε 5" M 31 δράττωνται M

1064 ΒΙΜΡΙΙΟΙΙ IN PHYSICORUM VII 3 (Arist. p. 245*3. 24644. 10]

λουσιν αὐτὸ διὰ βάϑους χωροῦσαι ἥπερ τὸ σχῆυα τὴν ἐπιφάνειαν μόνην 347"
διατιϑέν, ἢ xdv διὰ βάϑους πως χωρῶσιν αἱ παϑητιχαὶ ποιότητες, ἀλλ᾽
ἐπεισοδιώδεις εἰσὶ xal συμβεβηκότα παράχρωσίν τινα ἀμυδρὰν xai εὐαπό-
BAwtov ποιοῦσαι. χατὰ γὰρ τὰς τοιαύτας ἣ ἀλλοίωσις γίνεται : ἀλλοιοῦται

ὃ γοῦν ὃ σίδηρος ἐπιπολαίως ϑερμαινόμενος, ἐὰν δὲ πυραχτωΐγῇ. οὐχέτι 86
ἀλλοίωσις τοῦτο, dÀX εἰς ἕτερον εἶδος μετάβασις. τοιγαροῦν xal ἐνεργείας
ἔχει τότε πυρίους.

p.24644 "Ext δὲ xal εἰπεῖν οὕτως ἄτοπον ἕως τοῦ οὐδὲ ἣ γένεσις
αὐτῶν ἀλλοίωσίς ἐστιν.

10 Aeítac μὴ ὁμοίως λέγεσθαι ἐπὶ τῶν xatà τὸ σχῆμα μεταβολῶν τό 30
τε ὑποχείμενον xal τὸ ἐσχηματισμένον, xal ταύτῃ τοῖς γινομένοις ἐξομοιώσας
τὰ σχηματιζόμενα, ἐπὶ τῆς γενέσεως δείχνυσιν ὅτι uy ἔστιν f, γένεσις
ἀλλοίωσις, ὡς ἔχων λοιπὸν ὅτι οὐδὲ ἢ μετασχημάτισις ἀλλοίωσίς ἐστιν.
ἄτοπον γάρ φησιν τὸν γεγονότα ἄνθρωπον, Y, τὴν γεγονυῖαν οἰχίαν ἠλλοιῶ-

15 σϑαι λέγειν. ἄλλα γάρ τινα xai οὐχ ἀλλοῖα γέγονε" κατ᾽ οὐσίαν γὰρ ἀλλ᾽
οὐ χατά τι συμβεβηχὸς αὐτοῖς fj μεταβολὴ γέγονΒ. τὸ μὲν γὰρ ἀλλοιού-
μένον καὶ μένον ὅπερ ἦν xal μετὰ τὸ ἠλλοιῶσϑαι οὕτως ἀλλοιοῦται, τὸ Sb
δὲ γινόμενον μήπω ὅν γίνεται. οὔτε γὰρ ὃ ἀνθρωπὴς ἣν πω οὔτε ἢ οἰχία"

ὃ δὲ ἡἠλλοιοῦτο, τοῦτο xai ἠλλοίωται. εἰπὼν δὲ ἄτοπον εἶναι τὸ τεγονὸς

20 ἠλλοιῶσϑαι λέγειν, ἐπειδὴ φαίνεται ἀλλοίωσις ἐν τῇ γενέσει, xai οὐδ᾽ dv
γένοιτό τι μὴ οὔσης ἀλλοιώσεως, διορίζει τοῦτο χαλῶς λέγων γίνεσϑαι
μὲν Éxactov τῶν γινομένων ἀλλοιουμένης τῆς ὑποχειμένης ὕλης μένουσα
γὰρ ἐχείνη ὅπερ ἐστὶν ὑπομένει τὰς μεταβολάς, οὐ μὴν 7f, γένεσις τοῦ
γινομένου ἀλλοίωσίς ἐστιν: οὐ γὰρ ἄν ἀλλοιοῖτο τὸ μήπω ὄν" τὸ γὰρ γινό-

25 μενον οὔπω ἔστιν.

p. 246.10 ᾿Αλλὰ μὴν οὔτε αἱ ἕξεις οὔτε αἱ τοῦ σώματος ἕως τοῦ 40
ὥστε οὐχ ἀλλοιώσεις. 46

Δείξας ὅτι ἢ χατὰ τὸ σχῆμα xal τὴν μορφὴν μεταβολὴ οὐχ ἔστιν
ἀλλοίωσις, ἀλλὰ γένεσις μᾶλλον, ὁὀείχνυσιν ὅτι οὐδὲ ἢ χατὰ τὴν ἔξιν μετα-
80 βολή, τις ἦν τὸ πρῶτον εἴδης τῆς ποιότητος, οὐδὲ αὔτη, ἀλληίωσίς ἐστιν,

] μόνον ἃ 2 χωροῦσιν F 4 τοιαύτας) ποιότητας M 1 ἔχει πυρειδοὺς
τότε Εὶ πυρείους Μ 11 ταῦτα F ἐξωμοιώσας Εἰ: ἐξομοιοῦσϑαι M qui ante
ἐπὶ addit εἰπὼν 18 ἡ σχημάτισις Μ 14. 15. ἠλλοιῶσϑαι 44. 3: ἀλλοιοῦσϑαι (ut
deter. codd. Arist.) F!: ἀλλοιῶσϑαι M 15 λέγειν οἵη. F: ante ἠλλοιῶσϑαι ponit ἃ

ἄλλα] dpa F 16 τι (post xaxà) om. M 11 xai (ante μένον) oin. a ἀλλοι-
οὔσϑαι ΔῈ 18 γενόμενον M 19 ὃ δὲ — ἡἠλλοίωται om. a τοῦτο Om. F

20 ἠλλοιοῦσϑαι λέγει F 22 μὲν ἴσως Arist. 23 γὰρ om. M μὴν AM:
μόνον F: μέντοι a 24 ἀλλοιοῖ τὸ μήπω a μήπως Εὶ 26 οὔτε (post μὴν) aAM:
ὅτι F: οὐδ᾽ Arist., legitque Simpl. cf. v. 29 et p. 1065,5 ἕως τοῦ om. M 20 ἀλλοίω-

σις FM. 28 μεταβολὴν sed corr. M 29 οὐδὲ om. F JU αὕτη ἡ ἀλλοίωσίς M

SIMPLICI! IN PHYSICORUM VII 3 (Arist. p. 246410] 1065

ἀλλὰ γένεσις μᾶλλον. διαιρεῖ δὲ τὰς Stet; εἴς τε τὰς Ψυχιχὰς ὡς ἀρετὴν 247v
xxl χαχίχν xal εἰς τὰς σωματιχὰς ὡς ὑγείαν xai νόσον, ὧν οὐδεμία 60
αἰσθητή ἐστιν, ἵνα xal ταύτας δείξας μὴ οὖσας ἀλλοιώσεις χρατύνῃ τὸ
τὰς ἀλλοιώσεις χατὰ τὰς παϑητιχὰς xai αἰσϑητὰς ποιότητας γίνεσθαι μόνας,

5 ὅπερ ἦν τὸ προχείμενον. οὐδὲ αἱ ἕξεις δέ φησιν ἀλλοιώσεις εἰσί,
τουτέστιν αἱ χατὰ τὰς ἕξεις μεταβολαί. ἢ ὅτι οὐ Ot ἀλλοιώσεως αἱ ἕξεις
παραγίνονται. ὅτι δὲ οὐχ εἰσὶν ἀλλοιώσεις, δείχνυσιν εἰς ἀρετὴν xai χαχίχν
πάσας ἀναγαγών’ xal γὰρ xal ὑγεία xal νόσος ἀρετὴ xal χαχία σώματός
εἰσιν. εἰ οὖν τὸ εἰς τὴν ἀρετὴν τὴν ἑαυτοῦ μεταβάλλον εἰς τὸ χατὰ φύσιν δ᾽

10 τὸ ἑαυτοῦ μεταβάλλει, τὸ δὲ εἰς τὸ χατὰ φύσιν τὸ ἑαυτοῦ μεταβάλλον τὴν
τελειότητα τότε τὴν οἰχείαν ἀπολαμβάνει, ὅτε δὲ τὴν τελειότητα τὴν οἰχείαν
ἔχαστον ἀπολάβοι, τότε ἐστὶν ὅπερ ἐστίν, ὅτε δὲ εἰς τοῦτο | προέλϑοι τὸ 348:
εἶναι ὅπερ ἐστί, τότε γέγονεν ἀλλ᾽ οὐχ ἠλλοίωται, xai τὸ συμπέρασμα
δῆλον. αὐτὸς δὲ συμπέρασμα εἰπὼν τὸ “ὅταν λάβῃ τὴν ἑαυτοῦ ἀρετήν,

15 τότε μάλιστα χατὰ φύσιν ἐστίν. ὅτε ὃὲ ὠάλιστα χατὰ φύσιν ἐστί, τότε
λέγεται τέλειον ἕχαστον. τὸ δὲ τὴν τελειότητα τὴν ξαυτοῦ ἀπολαμβάνον
οὐχ ἄν λέγοιτο ἀλλοιοῦσϑαι: οὐδὲ γὰρ 6 χεραμούμενος οἶχος ἀλλοιοῦσϑαι
λέγεται, ἀλλὰ γίνεσϑαι μᾶλλον. ὥσπερ δὲ f, εἰς τὴν ἀρετὴν τὴν οἰκείαν ὃ
ἐχάστου μεταβολὴ γένεσίς τίς ἐστιν αὐτοῦ, οὕτω xal ἢ εἰς τὴν οἰχείαν

20 χαχίαν φϑορά᾽. ϑαυμαστῶς δὲ τὸ τοῦ χύχλου παραδειγμα παρέϑετο δηλῶν

ὅτι ὥσπερ λέγονται μέν τινες χύχλοι, οὐ μέντοι εἰσὶ χύχλοι, dv μὴ τὸ τέ-

λειον ἔγωσιν, οὕτω xai ἐπὶ τῶν ἀλλων εἰδῶν ἁπάντων οὐχ ἔστι χυρίως
τοῦτο ὃ λέγεται τὸ μὴ ἔχον τὴν ἑαυτοῦ τελειότητα. οὐδὲ γὰρ ἐπιδέχεται

τὸν τοῦ εἴδους ὁρισμὸν τὸ ἀτελὲς χατὰ τὸ εἶδος. εἰ δέ εἰσιν αἱ μὲν c

τὰς ἀρετὰς μεταβολαὶ τελειώσεις, αἱ δὲ εἰς τὰς χαχίχς φϑοραὶ καὶ ἐχστα-

σεις τῆς τελειότητος, γενέσεις ἄν εἶεν μᾶλλον καὶ φϑοραὶ αἱ εἰς τὰς ἕξεις 10

μεταβολαί, ἀλλ οὐχ ἀλλοιώσεις. ἄτοπον γὰρ τὴν τοῦ ϑριγχοῦ περιβολὴν

7 τὴν τοῦ χεράμου ἐπίϑεσιν ἀλλοίωσιν λέγειν τῆς οἰχίας τῆς μηδέπω

UD
Qn

e

| ἀλλὰ] οὐδὲ F 9 ἐστὶν αἰσϑητὴ M ἵνα δείξας xal ταύτας ἀλλοιώσεις μὴ o5-
σας 8 οὔσης Μ 3. 4 τὸ τὰς] xal τὰς M 1 αἰσϑητιχὰς M μόνον aF
ὃ αἱ om. M δέ) αἴ Καὶ 8 πᾶσαν M xal γὰρ ὑγιεία M $9 εἰς τὴν ἑαυτοῦ
ἀρετὴν aF: εἰς τὴν ἑαυτοῦ (om. ἀρετὴν) M 10 τὸ (aute ἑαυτοῦ) om. a: τὴν M

δὲ
τὸ δὲ — ἀπολαμβάνει (11) om. F χατὰ AM: om. a 11 ὅτε A: ὅτε xal Εἰ: ὅτι
δὲ M: δὲ a 11. 12. τὴν τελειότητα τότε ἕχαστον τὴν οἰχείαν ἀπολαμβάνει ὅτε ἔστιν ὅπέρ
ἐστιν F 12 πρόελϑη F 13. 14 δῆλον δήπου τὸ συμπέρασμα (om. καὶ) a 14 εἶπε
veri similiter a ὅταν γὰρ Arist, sed γὰρ om. aliquot libri. ceterum paraphrasin
exhibet Simplicius λάβοι F l9 μάλιστα om. M 17 οὐδὲ yàp AFM: ὡς
οὐδὲ a 18 λέγεται] γίνεται Μ τὴν οἰχείαν om. M 19 ἡ om. F
19. 20 οἰκείαν" in textu, cui respondet " * xaxíav in mrg. A!: xaxíav FM: οὐκείαν ἃ
20 δῆλον F' 2] ὥσπερ τινὲς λέγονται (om. μὲν) M λέγον ἃ 2]. 22 εἰσὶ τὸ
τέλειον ἂν μὴ ἔχωσι χύχλοι οὕτω Καὶ μὴ ἔχωσι τὸ τέλειον ὦ 23 αὐτοῦ F
25. 26 ἐκστάσεις) éx πάσης F 26 τελειότητος AM: τελειώσεως aF 27 ϑριγγοῦ
8 Ὲ μεταβολὴν F 28 λέγει F: μόνην M τῆς (ante μηδέπω) om. 8

1066 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 3 (Arist. p. 346410]

οὔσης ἀλλ᾽ ἔτι γινομένης. ὁμοίως δὲ xol f εἰς τὴν ἀρετὴν μεταβολὴ 348:
τελείωσίς ἐστιν: fj δὲ τελείωσις εἰς γένεσιν συντελεῖ.
᾿Αλλὰ ζητήσοι ἄν τις οἶμαι, πῶς τὴν ἀρετὴν χαὶ τὴν χαχίαν γένεσιν
χαὶ qÜopàv τῆς ψυχῆς δυνατὸν λέγειν, ἧπερ ἔχουσα τὸ εἶδος τῆς dvÜpo-
πίνης ψυχῆς χαὶ ὑπομένουσα ἐν τῷ αὐτῷ ποτὲ μὲν ἀρετοῦται ποτὲ δὲ
xaxüvetat* διόπερ ὃ αὐτὸς ποτὲ μὲν φαῦλος ποτὲ δὲ σπουδαῖος γίνεται. 15
πῶς 0b ὁμοία f, τῆς ἀρετῆς πρόσληψις τῇ τοῦ χεράμου T, τοῦ περιβόλου;
ταῦτα μὲν γὰρ μέρη τῆς οἰκίας ἐστὶ xai οὐχ ἕξεις ἐκεῖνα δὲ οὐ μέρη" εἰ
γὰρ μέρος ἦν ἢ ἀρετὴ τῆς ψυχῆς, ἀπολώλει ἄν ἣ τὴν ἀρετὴν ἀποβαλοῦσα.
10 ὅλως δὲ διττὴ 7, τελειότης, fj μὲν τῆς οὐσίας αὐτῆς οὖσα, xaÜ ἣν πρώτοις
xal μέσοις xal ἐσχάτοις ἑαυτῆς μέρεσι συμπεπλήρωται οὐχ οὖσα ἕξις αὐτή
(τί γὰρ ἄν ἣν τὸ ἔχον μήπω τοῦ εἴδους ὄντος χωρὶς τῆς τοιαύτης τελειό-
tqto:;), ἥ δὲ κατὰ τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν χαχίαν xai ὅλως χατὰ τὴν ἕξιν 39
ἐχείσαχτός ἐστι τῷ ὅλῳ εἴδει καὶ ἐπισυμβαίνουσα: xal γὰρ γίνονται χαὶ
ιὸ ἀπογίνονται αὗται χωρὶς τῆς τοῦ ὑποχειμένου φϑορᾶς. πῶς οὖν εἰς παρᾶ-
δειγμα τῆς ἕξεως τὴν χατὰ τὰ μέρη τελειότητα παρέϑετο ὡς ἐπὶ τῆς
οἰχίας; μήποτε οὖν ἔχαστον εἶδος χατὰ φύσιν ἔχον οὐ μόνον τῇ τῶν
μερῶν τῶν οἰχείων τελειότητι συμπεπλήρωται, ἀλλὰ xal τῇ olxeq ἀρετῇ"
τὸ γὰρ χατὰ φύσιν ἔχειν οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν T, τὸ τὴν οἰχείαν ἔχειν ἀρετήν,
30 ὥστε τὰς χατὰ φύσιν ἐνεργείας ἀποτελεῖν. xai διὰ τοῦτο ὃ ᾿Αριστοτέλης 38
ἀπὸ τοῦ χατὰ φύσιν τὴν τελειότητα GuveÀoqícato. ὥσπερ οὖν τὸ νοσοῦν
σῶμα οὐχ dv εἴη τέλειον, ὅτι μὴ δύναται τὰς χατὰ φύσιν ἐνεργείας dmo-
διδόναι, κἂν πάντα ἔχῃ τὰ σωματιχὰ μέρη (νεχρὰ γὰρ αὐτὰ ἔχει τοῦ κατὰ
φύσιν ἐστερημένα xol τῷ νεχρῷ προσέοιχεν), οὕτω καὶ fj λογικὴ ψυχὴ τὴν
35 xatà φύσιν αὐτῇ προσήχουσαν ἀρετὴν ἀποβαλοῦσα xal μὴ δυναμένη τὰς
χατὰ φύσιν αὐτῇ προσηχούσας ἐνεργείας ἀποτελεῖν οὐ Ψυχὴ χυρίως οὐδὲ
ζωὴ λογιχὴ xatà φύσιν ἔχουσα, ἀλλὰ νενεχρωμένη τίς ἐστιν. ὡς μέρος 80
οὖν τὸ κυριώτατον τῆς ὅλης ἑχάστου οὐσίας τὴν κατὰ φύσιν αὐτῷ προσή-
χουσαν ἀρετὴν προσλογιστέον, ἧς χωρὶς νεχρὸν τὸ λοιπόν ἐστι xal ὁμωνύ-
30 μως λεγόμενον. δηλοῖ δὲ τὸ τὰς οἰχείας ἐνεργείχς τοῦ εἴδους μὴ ἀποδι-
δόναι. χαλῶς οὖν ὁ ᾿Αριστοτέλης τοῖς μέρεσι τῆς οἰχίας τὴν χατὰ τὴν
ἕξιν τελειότητα ὡς μέρος οὖσαν τὸ χυριώτατον παρέβαλεν. οὐδὲ γὰρ συμ-

C

ἢ ζητήσειεν F τὴν (ante xaxíav) om. FM 1 λέγειν δυνατὸν M ἧπερ Α: εἴπερ
aFM 1 χεράμεως M περιβολαίου F 8 μὲν om. F εἰσὶ aM

ἕξις A ἐχεῖναι A μέρος a 9 ἀπωλώλει AM ἡ (post dv) om. M
ἀποβαλοῦσα AM cf. v. 25: ἀποβάλλουστα ΔΕ 11 συμπληροῦται M αὐτή ἃ: αὕτη
AFM 12 ἂν ἦν AM: om. Δ χωρὶς τοιαύτης M 13 ἡ δὲ] εἰ δὲ M

16 τὴν] τῶν M xarà τὰ μέρη AM: χατὰ μέρος F: χατὰ μέρη a παρέϑηχεν F
ἐπὶ τῆς --- ἀλλὰ καὶ (18) om. F 16. 17 ὡς ἐπὶ χωρὶς τῆς τοῦ οἰχίας M 18 συμ-
πληροῦται Μ 19 τὸ τὴν οἰκείαν ἔχειν ἀρετὴν ΑΜ: τὸ τὴν τελειότητα ἔχειν ἀρετὴν
οἰχείαν Ε: τὸ τὴν τελειότητα ἔχειν xal ἀρετὴν τὴν οἰχείαν a 24 οὕτω om. F

35 ἀποβάλλουτα aF 26 προσηκούσας ἀρετὰς ἐνεργείας M 28 ἑκάστου supra
addit A τὴν (ante xatd) om. F αὐτῷ) αὐτῇ Μ 30 τὸ om. A!

32 παρέλαβεν ΕΜ γὰρ συμβεβηκὸς — ὑποχείμενον (p. 1067,1. 2) om. M

SIMPLICIT IN PHYSICORUM ΥἹΙ 8 [Ατὶβί. p. 246^10. 98] 1061

BeBaxóc ἐστι κατὰ ἀλήθειαν ἢ Z6 xat ἢ ἀρετή (φϑείρει yàp τὸ ὑπο- 248:
χείμενην ἀπηοχωροῦσα), ὥσπερ οὐδὲ ἢ Ψυχὴ συμβεβηχὸς τῷ ἐμψύχῳ σώματι. 85

ρ. 6υ8 "Ett xa( φαμεν ἁπάσας εἶναι τὰς ἀρετὰς ἕως τοῦ ἢ
ἐναντίως ἀπαῇὺ ές. 45

5 Ὅτι μή εἰσιν ἀλλοιώσεις αἱ xarà τὰς ἀρετὰς xal τὰς χαχίας μετα-
βολαί, δείκνυσιν ἐχ τοῦ μηδὲ ποιότητας αὐτὰς εἶναι, ἀλλ᾽ ὑπὸ τὰ πρός τι
ἀνάγεσθαι: χατὰ δὲ τὰ πρός τι δέδειχεν αὐτὸς ἐν τῷ πέμπτῳ βιβλίῳ
uite ἀλλοίωσιν γίνεσθαι μήτε ὅλως μεταβολήν. ὅτι δὲ αἱ ἀρεταὶ xal αἱ
χαχίαι ὑπὸ τὰ πρός τι, δείχνυσι πρῶτον μὲν ἐπὶ τῶν τοῦ σώματος ποιού-

10 gevog τὸν λόγον, εἶτα ἀπὸ τούτων μεταβαίνων ἐπὶ τὰς τῆς ψυχῆς. ἢ γὰρ 5e
ὑγεία, φησί, χαὶ ἣ εὐεξία σώματος οὖσαι ἀρεταὶ ἐν συμμετρίᾳ εἰσὶ τῶν
σωματιχῶν ποιοτήτων xal τῶν πρώτων δυνάμεων, ϑερμοτήτων ψυχροτήτων
ξηροτήτων ὑγροτήτων, ἦτοι πρὸς ἀλλήλας αὐτῶν τὸ σύμμετρον ἐχουσῶν
T, xal πρὸς τὸ περιέχον, ὡς διὰ τὴν τοιαύτην συμμετρίαν μὴ εἶναι εὔτρεπτα

15 xal εὐπαϑῇ τὰ σώματα ὑπὸ τοῦ περιέχοντος. xai τὸ χάλλος ὃὲ ἀρετὴ xai
xal τοῦτο σώματος ὃν ἐν συμμετρίᾳ τῶν te μερῶν ἐστι τῶν ἀνομοιομερῶν
μάλιστα xal τοῦ χρώματος. xai f, ἰσχὺς δὲ ἀρετὴ xal αὐτὴ οὖσα σώ-
μᾶτος ἐν συμμετρία τῶν ὁμοιομερῶν ἐστι νεύρων μάλιστα xal ὀστῶν’ f δὸ
δὲ συμυετρία τῶν πρός τι. ἐχάστη οὖν τῶν ἀρετῶν τῶν σωματιχῶν ἐν

20 τῷ πρός τί πως ἔχειν, εἴπερ συμμετρία ἐστίν. ὁμοίως δὲ xal αἱ χαχίαι
ταῖς ἀρεταῖς ἀντιχείμεναι ἐν | ἀσυμμετρίᾳ τῶν αὐτῶν εἰσι παθῶν" ἐν γὰρ 248"
ὑπερβολῇ T, ἐλλείψει. χαὶ ἢ μὲν ἀρετὴ &xdotg εὖ διατίϑησι περὶ τὰ
οἰχεῖα πάϑη τὸν ἔχοντα αὐτήν" olxsia Ob πάϑη ἐστίν, ὑφ᾽ dv συμμέ-
tpe; μὲν ἐχόντων γίνονται xal εὐθημονοῦσι, ϑερμότητες Ψυχρότητες ξηρό-

25 τῆτες ὑγρότητες xal τὰ τοιαῦτα, ἀσυμμέτρως OE ἐχόντων φϑείρονται xai
χαχύνονται τὰ σώματα, εὐπαϑέστερα γινόμενα xal εὐμετάβολα ἐν τοῖς
οἰχείηοις πάϑεσιν ὑπό τε τοῦ περιέχοντος xai ὑπ᾽ ἀλλήλων εἰ οὖν αἱ ἀρεταὶ 5
xal αἱ χαχίαι τοῦ σώματος ἐν τῷ πρός τί πως ἔχειν εἰσί, δέδειχται δὲ ἐν

2 ὑποχωροῦσαι a: ἀποχωροῦντα M ὥσπερ — σώματι oim. F 1 aM: om. A 3 Ἔτι
δὲ ex Arist. aM xai om. F ὁ. 4 ἣ ἐναντίως ἀπαϑῶς M: μὲν ἐναντίως xal ἀπαϑές cuim
aliquot libris Arist. a 9 ἔστιν A 6 ὑπὸ tà aFM: ὑπὸ τὸ Α 4 ἔδειξεν a
αὐτὸς] αὐτὰ M ἐν τῷ πέμπτῳ] E 2. 22802}] 8 ὅλως post ἀλλοίωσιν addit M
μεταβολή F al (post χαὶ) om. M 9 μὲν πρῶτον a 9. 10 ἐπὶ τὸν τοῦ σώ-
ματος ποιούμενος λόγον M 12 τῶν om. M . ϑερμότητος ψυχρότητος F

13 ξηροτήτων om. F: post ὑγροτήτων a ὑγρότητος F ἀλλήλας om. F li xai
om. F μὴ om. M 16 xal τοῦτο AM: τοῦ aF τῶν τε μερῶν --- ἐν συμ-
μετρίᾳ (18) om. F ἐστι xal τῶν M l7 αὕτη ἃ οὖσα ante xai ponit M

18 ἐστιν om. F: post μάλιστα a 19 ἐν om. Arist. 20 συμμέτρων (ων in
ras.) M 2] ἐν] χαὶ F 23 ἐστίν] εἰσὶν M 24 γίνεται aM εὐθυμονοῦσι
F: εὐθημονεῖ ἃ ψυχρότητες ante ϑερμότητες F: post ξηρότητες M 24. 25 ϑερ-
μὸν, ψυχρὸν, ξηρὸν, ὑγρὸν a 2) ἰσχόντων AM 27 τε om. F xal om. F

28 ai om. aF ἐν τῷ -- σωμάτων (p. 1068,5) om. F

1008 SIMPLICI] IN PHYSICORUM VII 8 (Arist. p. 24693]

τῷ πέμπτῳ βιβλίῳ, ὅτι ἐν τῷ πρός τι οὐχ ἔστιν χίνησις καϑ' αὑτὸ οὐδὲ 248*
μβταβολὴ Gee, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἀλλοίωσις εἴη dv. ἐδείχϑη γὰρ πᾶσα
μεταβηλὴ Y, xat οὐσίαν γινυμένη ὡς γένεσις xal φϑορά, ἣ xavà ποσὸν
ὡς αὔξησις xal μείωσις, T, χατὰ ποιὸν ὡς ἀλλοίωσις, ἢ κατὰ τόπον ὡς ἢ
φηρά, εἰ οὖν αἱ μὲν ἀρεταὶ xal αἱ χαχίαι τῶν σωμάτων ἐν τῷ πρός τί
εἰσιν ὡς συμμετρίχι χαὶ ἀσυμμετρίαι, τὰ δὲ πρός τι οὐχ ἔστιν ἐν ποιότητι,
τῶν δὲ μὴ ἐν ποιῷ ὄντων οὐ κατὰ ἀλλοίωσιν ἢ μεταβολή, δῆλον ὅτι ἢ 19
κατὰ τὰς ἀρετὰς xal τὰς χαχίας μεταβολὴ οὐχ ἔστιν ἀλλοίωσις.

Asta; δὲ ὅτι αἱ ἀρεταὶ καὶ αἱ χαχίαι καὶ ὅλως αἱ ἕξεις αἱ σωματιχαὶ
iy τῷ πρὴς τί εἰσιν, ἐπάγει ὅτι τὰ πρός τι οὔτε αὐτά ἐστιν ἀλλοιώ-
σεις. ὡς f, ϑέρωανσις. ὥστε τὸ μετέχον αὐτῶν ἀλλοιοῦσϑαι. τὸ μὲν γὰρ
ἡερμαινόμενηον Y, ψυχόμενον ἀλλοιοῦσϑαι λέγομεν, τὸ δὲ διπλάσιον 7, δεξιὸν
Y, Góugetpov Y, ὅμοιον T, ἴσον γινόμενον οὐ λέγομεν ἀλλοιοῦσϑαι. ἀλλ᾽
αὐδὲ τῶν πρός τι ἀλλοίωσίς ἐστιν ὥσπερ τῆς οὐσίας, ὥστε τὰ πρός τι 16
là γινόμενα xal σχέσιν λαυβάνοντα πρός tt xal ἀλλοιοῦσϑαί xots λέγειν" οὐ

γὰρ τὸ διπλάσιον μέγεος ἴσον γινόμενον ἀλλοιοῦται ὥσπερ τὸ ϑερμαινό-
usvov, διαφέρει δὲ τὸ ἀλλοίωσις slvat τοῦ ἀλλοιουμένου, ὅτι ἢ μὲν αἀλλοίω-
σις ustSystat ὑπὸ τοῦ ἀλλοιουμένου ὡς ἢ ϑέρμανσις ὑπὸ τοῦ Üspuatvo-
μένους τὸ δὲ ἀλλοιούμενον ἀλλοιώσεως μετέχον ἀλλοιοῦται. τὸ οὖν πρός
$0 τὶ, φησιν, οὔτε ἀλλοίωσίς ἐστιν οὐτε ἀλλοιγῦται. ἔδειξε δὲ ἐν τῷ πέμπτῳ
βιβλίῳ, ὅτι οὖτα γένεσις οὐτε χίνησις οὔτε ὅλως υὑεταθηλή, ἐστι χατὰ τὰ
ποὺς τὶ ix τοῦ υγὸδὲν αὐτὸ τὶ ἀεταβάλληον ἀλλοίοῦ τινὸς μεταβαάλληντης 90
ποτὸ uày διπλασιὴν slvat, ποτὲ δὲ ^). φανερὸν οὖν ix μὲν τῶν πρότερην
δἰογιωένων, ὅτι ἡ, χατὰ τὸ σχῆυαλ μεταβολὴ οὐχ ἔστιν ἀλλοίωσις, ἐκ ὃξ
S9 τῶν νὸν, ὅτ' οὐδὲ ἢ xatd τὰς ἔξεις " υὐνως ἄρα ἀλλοίωσίς ἐστιν ἢ χατὰ
τὰς παϑητιχὰς χαλουμένας πολότητας uicadeàr.
Δεῖξας δὲ ὅτι αἱ χατὰ τὰς ἀρετὰς xai τὰς χαχίας v6) τώπατος πξτα-
δυλχὶ xal ὅλως αἱ τῶν ἕξεων dz5doÀai xai Amit; οὐχ si3jw ἀλλοι-

ὠϑτὶς Pork τὴν αἰτίαν διδασχει, δὲ ἣν λλοιλυσϑα; δοχεὶῖ τὰ χατ αὐτὰς

30 Αβταδαλλοντὰ xal Ài.st τὸ iivigÜUas adi τὐϑειηεσθϑαε αὐτὰς ἡλλοεοομέναον

-
-

-—

«t

0o πελπτω AM £jbreu ilo lot. wv 3 ὅλως - - λετχϑολν, 3 om. M 3 τε-
vato M tuae ἢ Ὡς ἘΝ 9-9 Δ: T9392 Mo c» τῇῷὸῈ ἃ. $ed obetai
usd is "oh M A^ Δ &XXSOXt ὦ 4 δ τατος καὶ frTauui-pém FM
T9 X MM DoAn Aat Κ ΟΝ PM Pow» ὧν 20M zr! 424-zdeAx M
Ν τὰς a7. &AVR. C6 M ἙΝ λόγῳ σις Cul M δ χ 1 xZx:[3f 0m. ἃ

' Co 4e..5lia M οἰ JEGQGARM wel 2. M 4T 3217 M ταληιῶ.-

.

Un M ες 24.38 τῶν ov τῆν ὰ D rw δ TDeex, A: χγεσες aF

UT a .nSMeMIn. αὖ on... "o0 k.Qnuct9 XX Soo Éroe.nrig034az-Qa dV qm. M
Cartucce Y ^ TRO a49 0 des 9 T uu ZO cuam AM ooi F. iddouam ac of
*. To 22 4 ou MOIS NM τ. aZ ποτ RW 39 τὰς
ijo o6 κατε 250 006 4 (CWNONM S xs à ποτα τὰς XJAGupá-
o3 D'cu κ᾿ XtT& No ns δ i5 7 IM aQChS9. à ZN accxdOQAm E
eror. M SU im A UP TEES Lco un. M πᾶς αδαε-

SIMPLICI IN PHYSICORUM VII 3 (Arist. p. 24653] 1069

τινῶν ἀνάγχη" ὑγεία γὰρ γίνεται ϑερμαινομένων τινῶν τοῦ σώματος xai 248v
ψυχομένων, τουτέστιν ἀλλοιουμένων. ἀλλ᾽ οὔτε ἢ ἀλλοίωσις ἣ ὑγεία ἦν
οὔτε f ὑγεία ἢ ἀλλοίωσις, ἀλλ᾽ ἐπιγίνεται τῇ ἀλλοιώσει ἢ συμμετρία τῶν
ἀλλοιουμένων, χαϑ' ἣν f, ὑγεία θεωρεῖται. ὁ δὲ αὐτὸς λόγο; xal ἐπὶ

5 ἰσχύος xal ἐπὶ χάλλους᾽ si γάρ τινων ἀλλοιουμένων ἐπιγίνεται ταῦτα, πῶς
ἄν τις λέγοι τὰ ἐπιγινόμενα xal μηδέπω ὄντα ἀλλοιοῦσθαι; οὐ γὰρ τὸ εἰς
ὑγείαν μεταβάλλην xat! αὐτὸ τοῦτο ἀλλοιοῦται, ἀλλὰ διὰ τοῦ ἀλλοιοῦσϑαι
μεταβάλλει. εἰ μὲν γὰρ ἐν τῷ ϑερμὸν ἢ ψυχρὸν εἶναι τὸ ὑγιαίνειν ἦν ἣ 80
εἰς ὑγείαν μεταβολή, ἣν ἄν ἀλλοίωσις" ἐπειδὴ δὲ τούτων οὐδὲν ἣν f, ὑγεία,

10 ἐν δὲ τῇ τούτων συμμετρίᾳ τὸ εἶναι ἔχει, δῆλον ὡς ἀλλοίωσις μὲν οὐχ
ἔστιν ἣ εἰς ὑγείαν μεταβολή, δι᾿ ἀλλοιώσεως δὲ ἐπιγίνεται. τὸ δὲ χαϑάπερ
τὸ εἶδος καὶ τὴν μορφὴν εἶπεν δηλῶν, ὅτι ὥσπερ ἢ, γένεσις (αὕτη γάρ
ἐστιν ἢ εἰς τὸ εἶδος καὶ τὴν μορφὴν μεταβολή) χατά τε τὴν τοῦ εἴδους
λῆψιν xai ἀποβολὴν οὐχ ἔστι μὲν ἀλλοίωσις, ἀλλοιουμένων δὲ γίνεταί τινων.

15 οὕτως ἔχει xal ἐπὶ τῆς χατὰ τὴν ἕξιν μεταβολῆς" xai γὰρ αὔτη ἀλλοίωσις 35
μὲν οὐχ ἔστιν, ἀλλοιουμένων δέ τινων ἐπιγίνεται. ἣ τὸ εἶδος χαὶ τὴν
μορφὴν εἶπεν, τὸ σχῆμα δηλῶν xal τὴν κατ᾽ ἐχεῖνο μεταβολήν" εἶπεν γὰρ
χαὶ ἐπ᾽ ἐχείνου γίνεσθαι ἴσως ἕχαστον ἀλλοιουμένου τινὸς οἷον τῆς ὕλης
πυχνουμένης Y μανουμένης.

20 Εἰπὼν δὲ ὅτι αἱ ἕξεις ἐγγίνονται ἀλλοιουμένων τινῶν οἷον ϑερμῶν
xai ψυχρῶν ξηρῶν xat ὑγρῶν, ἐπήγαγεν Y, ἐν οἷς τυγχάνουσιν
οὖσαι πρώτοις, ὡς οὐ προχείμενον αὐτῷ νῦν ζητεῖν, περὶ τὰ τίνων
πάϑη xal κατὰ τίνας μεταβολὰς πρώτας xai ἀλλοιώσεις αἱ ἕξεις ἐγγίνονται, 40
εἴτε τὰ τῶν ὁμοιομερῶν, ὡς ᾿Αναξαγόρας, εἴτε τὰ τῶν ἀτόμων, ὡς Δημό-

25 xpttoc, εἴτε τὰ τῶν ποιοτήτων. ὡς ᾿Αριστοτέλης. ὅτι μὲν qàp ἀλλοιου-
μένων τινῶν ἐγγίνονται, πρόδηλον, τίνων δὲ - ζητείσϑω. πιστοῦται δὲ τὸν
λόγον xal Éx τοῦ τὴν χαχίαν xai τὴν ἀρετὴν περὶ τὰ πάϑη λέγεσθαι, 0o
ὧν ἀλλοιοῦσϑαι πέφυχε τὸ ἔχον. ἧ τε γὰρ ἀρετὴ ἐγγινομένη ἣ
τελέως ἀπαϑὲς ποιεῖ, εἴ γε πάϑη μόνα τὰ μοχϑηρὰ καλοῦμεν, ἣ ὡδὶ

30 παϑητιχόν, τουτέστι μεμετρημένως, εἰ μὴ ἐν ἀπαϑείᾳ, ἀλλ᾽ ἐν συμμε-
τρίᾳ παϑῶν τὴν ἀρετὴν ϑεωροῦμεν. τοιαῦται γάρ εἰσιν ἐπὶ τῆς ψυχῆς af 45

1 ὑγίεια M ut solet καὶ ϑερμαινομένων M 2 ψυχωμένων M ἀλλ᾽--- ἀλλοιουμέ-
νῶν (1) om. F ἡ ante ὑγεία om. aM 3 ἡ ante ἀλλοίωσις om. aM ὃ ἐπὶ om. F

1 διὰ τὸ F 8 τὸ] τοῦ M ἦν ἡ om. F 11 xa8dnep xal Arist. 12 τὸ
om. M δηλονότι F 14 λεῖψιν xal. τὴν ἀποβολὴν M ἔστιν ἐν ἀλλοιώσει M

δὲ γίνεται --- ἀλλοιουμένων (16) om. F 15 χὰἂν γὰρ αὕτη ἡ M 16 γίνεται Μ
εἶδος AFM: σχῆμα 8 17 δηλῶν τὸ σχῆμα καὶ κατ᾽ ἐχεῖνο M 20. 21 ψυχρῶν ϑερμῶν
ξηρῶν ὑγρῶν aF 2] post ψυχρῶν addit ἣ Arist. 22 οὖσα F αὐτῶν F
23 γίνονται M 24 εἴτε περὶ τῶν M τὰ ante τῶν ὁμοιομερῶν et ante τῶν ἀτόμων
om. F ὁ dvatayópac M 24. 25 ὡς ὁ δημόχριτος aF 25 τὰ om. F

ὡς ὁ ἀριστοτέλης FM 26 γίνονται F 28 f$ τε scripsi: ἦτε libri ἐγγενο-
μένη A 29 μόνα πάϑη F ὡδὶ A ut Arist. codd. ΗΠ eh et altera recensio
p. 247328: dà) aFM: ὡς δεῖ Arist. vulg. 80 παϑητιχὰ F Jl τῆς ψυχῆς ΔΕ:
ψυχῆς ΑΜ

1010 SIMPLICI! IN PHYSICORUM VII 3 [Arist. p. 246508]

τε ἠϑικαὶ xal αἱ πολιτικαὶ ἀρεταί οὐχ ἐχκόπτουσαι τελέως τῆς ψυχῆς τοὺς 248"
ϑυμοὺς xal τὰς ἐπιθυμίας. ἀλλὰ μετροῦσαι αὐτῶν τὰ κινήματα. xal ἐπὶ
τοῦ σώματος οὐχ ἀπαὲς ποιεῖ τὸ σῶμα ὑπὸ τῶν ϑερμῶν καὶ ψυχρῶν,
ἀλλὰ μετρεῖ αὐτῶν τὰ πάϑη 7, σωματιχὴ ἀρετή, τουτέστιν fj ὑγεία, ὥσπερ
5 f, καχία καὶ T, νόσος ἢ ἀμετρία αὐτῶν ἐστίν. εἰ οὖν περὶ ταῦτα αἱ ἀρεταὶ
xal αἱ χαχίαι εἰσίν, ὑφ᾽ ὦν xal χαϑ' ἃ τὸ ἔχον αὐτὰς ἀλλοιοῦσϑαι πέφυχε,
χατὰ ὃὲ τὰς παϑητιχὰς ποιότητας αἱ ἀλλοιώσεις, περὶ τὰ πάθη dv καὶ δ0
τὰς παϑητικὰς τοῦ σώματος ποιότητας εἶεν al ἀρεταὶ καὶ αἱ χαχίαι τοῦ σώμα-
to;* ὥστε ἐχείνων ἀλλοιουμένων ταύτας ἐγγίνεσθαι. περὶ τίνα δὲ πάϑη
10 ἑκάστη τῶν τοῦ σώματος ἀρετῶν οἷον ὑγεία καὶ ἰσχὺς καὶ χάλλος, οὐχ ὃν
προχείμενον νῦν παρῆχε ζητεῖν. ὥσπερ δὲ $ ἀρετὴ τῶν μὲν μοχϑηρῶν
παϑῶν ἀπαϑεῖς ποιεῖ, τῶν δὲ μεμετρημένων (ἅπερ οὐδὲ παάϑη καλεῖν
ἀξιοῦσι τινές) παϑητιχούς, οὕτως f, χαχία τῶν μὲν μοχϑηρῶν παϑῶν παϑη-
τιχοὺς ποιεῖ, τῶν δὲ μεμετρημένων ἀπαϑεῖς’ ὥστε περὶ πάϑη ἢ ἀρετὴ 5s
15 xal f, xaxa xai τῇ χατὰ ταῦτα ἀλλοιώσει ἐγγίνονται τῇ μὲν συμμετρίᾳ
αὐτῶν ἢ ἀρετή, τῇ ὃὲ apetpía ἢ χαχίχλ' ὥστε οὔτε αἱ ἕξεις ἀλλοιώσεις
εἰσὶν οὔτε αἱ χατὰ τὰς ἕξεις μεταβολαί. ἐπειδὴ δὲ xal | ἐν τούτοις ὃ 249:
᾿Αριστοητέλης λέγει, ὅτι τῶν πρός τι οὐχ ἔστιν ἀλλοίωσις οὔτε γένεσις οὔτε
ὅλως μεταβολὴ οὐδεμία, ἐπιστῆσαι py ὅτι τὰς ἀρετὰς καὶ τὰς χαχίας
20 εἰπὼν τῶν πρός τι εἶναι (ἐχάστη γάρ φησιν ἐστὶ τῷ πρός τί πως
ἔχειν) γίνεσϑαι χαὶ φϑείρεσϑαι λέγει αὐτὰς ἀλλοιουμένων τινῶν. πῶς
οὖν τῶν πρός τι οὐχ ἔστι γένεσις οὐδὲ ὅλως μεταβολή; ἢ γίνεται μὲν
πάντως xal φθείρεται xal τὰ πρός tt* τὸ γὰρ μὴ ὃν πρότερον διπλάσιον 6
ὕστερόν ἐστι xal πάλιν οὐχ ἔστιν. ὃ δὲ πρότερον μὴ ὃν ὕστερόν ἐστι,
25 τοῦτο γίνεται, xal ὃ πρότερον ὃν ὕστερον οὐχ ἔστι, τοῦτο φϑείρεται" ἀλλ᾽
οὐ x«4U αὑτὰ γίνεται xal φϑείρεται. ἀλλ᾿ ὡς ἐνταῦϑα διώρισεν, ἀλλοιου-
μένων τινῶν ἢ ὅλως μεταβαλλόντων γίνεται ταῦτα xal φϑείρεται. “ὩὯἐνδέ-
χεται γάρ, φησὶν ἐν τῷ πέμπτῳ βιβλίῳ, θατέρου μεταβάλλοντος ἀληϑεύεσϑαι
ϑάτερον μηϑὲν μεταβάλλον, ὥστε κατὰ συμβεβηκὸς f$; χίνησις αὐτῶν."

] xal αἱ A: xai aFM l. 2 τοὺς ϑυμοὺς τῆς ψυχῆς ἐπιϑυμίας M 3 ψυχρῶν καὶ
ϑερμῶν Μ 4 τουτέστιν ἡγία ἃ 9 εἰ οὖν] εἰ μὲν M 8 ποιότητας τοῦ σώματος
aF - αἱ (ροβί εἶεν) om. a αἱ (ante xaxíat) om. aF 9 ταύτης ἃ

10. 11 προσχείμενον οὐχ ὃν a 11 παρῆξε F 12 ἅπερ — μεμετρημένων (14) om. F
]2. 13 τινὲς ἀξιοῦσι χαλεῖν a 13 ἀξιῶσι M οὕτως] δὲ τούτους M post xaxía (15)
iterat οὕτως ἡ xaxía (13) usque ad xal ἡ xaxía (15) F 14 πάϑος utrobique F

15 ἡ om. M ταύτην F: ταύτη M tr μὲν οὖν συμμετρίᾳ M 16 ἀσυμμετρία
ΕΜ 17 δὲ om. F 18 τῶν om. F οὔτε) οὐδὲ M priore loco 19 τὰς
(ante χακίας) om. F 22 οὖν] δὲ M 23 πάντως post φϑείρεται M xai τὰ]
ἢ τὰ F 24 post ὃν (sic) add. τοῦτο a 25 ὃν a τοῦτο alt.] γίνεται F
φϑείρεται --- γίνεται (27) om. F 26 δώρεισεν a 20 ἣ AM: καὶ 8 μετα-
βαλόντων Μ 28 ἐν τῷ πέμπτῳ βιβλίῳ) E 2. 225v 11; ef. Simpl. p. 409,2. 834,20
ϑατέρου) ϑάτερον οὗ F ἀληϑεύοντος F 29 μηϑὲν A: μηδὲν aFM Arist. μετα-
βάλλον AM Arist: μεταβάλλειν F: μεταβάλλει a ὥστε xai F ἡ et αὐτῶν
om. F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIT 3 (Arist. p. 246*3. 20] 1071

τὴν δὲ xatà συμβεβηχὸς μεταβολὴν ἀφῆκεν ἐν ἐχείνοις ὡς ἀόριστον. "à 249r
ἅπασι γάρ. φησίν, ἐστὶ xai ἀεὶ xal πάντων. εἰ οὖν τὰ πρός τι μή ἐστι
χαϑ' aütd, ἀλλ᾽ ἐν ἄλλοις τὸ εἶναι ἔχει, ἐχείνων μεταβαλλόντων καὶ τὰ
πρός τι μεταβάλλει οὐ χαϑ' αὗταά, ἀλλὰ χατὰ συμβεβηχός.

5 p. 246690 “Ομοίως ὃὲ xal ἐπὶ τῶν τῆς ψυχῆς ἕξεων Zw; τοῦ αὐτὴ
δὲ οὐχ ἔστιν ἀλλοίωσις.

Δείξας ὅτι αἱ ἀρεταὶ xai αἱ χαχίαι τοῦ σώματος χαὶ ὅλως αἱ ἕξεις 95
αἱ σωματιχαὶ οὐ δι᾽ ἀλλοιώσεως ίνονται χαὶ ἀπογίνονται. εἴπερ αἱ μὲν
ἀρεταὶ τελειότητές εἰσι χατὰ φύσιν, αἱ δὲ χαχίαι παρὰ φύσιν, τὰ δὲ εἰς

10 τὸ χατὰ φύσιν ἰόντα γίνεται ἀλλ᾽ οὐχ ἀλλοιοῦται καὶ τὰ εἰς τὸ παρὰ φύσιν
φϑείρεται, xai εἴπερ ἐν τῷ πρός τί εἰσι, μετέβη λοιπὸν ἐπὶ τὰς τῆς ψυχῆς
ἕξεις. xal δείχνυσιν ὅτι οὐδὲ αἱ χατὰ ταύτας μεταβολαὶ ἀλλοιώσεις εἰσίν,
εἴπερ xal αὗται ὥσπερ xai αἱ σωματιχαὶ τελειότητές εἰσι τῆς Ψυχῆς xal
ἐν τῷ πρός τί πως εἶναι τὴν ὑπόστασιν ἔχουσιν. ὡς οὖν τελειότητος 80

15 γενέσεις μᾶλλον αἵ λήψεις αὐτῶν xai φϑοραὶ αἱ ἀποηβολαί, ἀλλ᾽ οὐχ ἀλλοι-
ώσεις- ἕχαστον γὰρ τῶν ὄντων, ὅταν τέλειον ἦ xal χατὰ φύσιν, τότε μα-
λιστά ἐστιν ὅπερ λέγεται εἶναι: καὶ γὰρ ἵππος μάλιστα ὃ τὴν ἵππου ἀρετὴν
ἔχων καὶ τῶν ἄλλων ἔχαστον. ὅτι δὲ χαὶ αἱ τῆς ψυχῆς ἀρεταὶ (τῶν)
πρός τι δῆλον, εἴπερ καὶ αὗται συμμετρίαι εἰσὶν ἐχείνων, ἐν οἷς ἐγγίνονται,

20 ϑυμῶν xal ἐπιϑυμιῶν xal τῶν τοιούτων ὥσπερ αἱ σωματιχαὶ ϑερμῶν xal
ψυχρῶν xal τῶν τοιούτων. αὐτὸς δὲ τὸ πρός τι αὐτῶν ἐδήλωσε διὰ τοῦ 35
ἢ μὲν ἀρετὴ εὖ διατίθησι πρὸς τὰ οἰχεῖα πάϑη, ἢ δὲ xaxía
χαχῶς. ὡς γὰρ ταῖς σωματικαῖς ἕξεσι πρός τι οὖσαις ὑπῆρχε τὸ ἐχάστην
αὐτῶν περὶ τὰ οἰχεῖα πάϑη εὖ T, χαχῶς διχτιϑέναι τὸ ἔχον αὐτὴν (xal) ἢ

25 υὲν ἀρετὴ διὰ συμμετρίαν ἢ δὲ xaxía διὰ ἀσυμμετρίαν ἣ ἀπαϑὲς ἣ παϑητιχὸν
ὡδὲ ποιοῦσιν, οὕτω xal αἱ ἀρεταὶ εὖ διατιϑέασι πρὸς τὸ olxsia πάϑη τὰ
ἔχοντα xal al xaxíat χαχῶς, ὥστε xal αὗται τῶν πρός τί εἰσι συμμετρίαι
τινὲς οὖσαι χαὶ ἀσυμμετρίαι. εἰ οὖν τὰ πρός τι μήτε αὐτὰ ἀλλοιώσεις 40

] ἐν om. FM ἐν ἐχείνοις) Phys. E 1. 224* 27 l. 2 ἐν πᾶσι Ε' cf. p. 810,10

2 γάρ libri: τε γὰρ Arist. (sed γὰρ τὲ codd. EH) 4 xal οὐ F 9. 6 αὐτὴ
δὲ scripsi cf. p. 249v 15: αὐτῇ δὲ (sic) A: αὕτη δὲ (δ᾽ 4) aFM: αὐταὶ δ᾽ et ἀλλοιώσεις
Arist. (sed ut a codd. be et Shutiani) 1 Δείξας δὲ M αἱ alterum om. aF

xal ὅλως xal a 8 xal οὐχ ἀπογίνονται M 10 γίνονται ἃ ἀλλοιοῦνται ἃ
tà supra addit A τὸ om. Καὶ 11 xal om. Δ μετέβη AM; cf. p. 204av 14:
μέτεισι Εἰ: μεταβαίνει a 12 ἕξεις) ὀρέξεις M οὐδὲ αἱ nA* M: οὐδὲν A': αἱ F

τ
post μεταβολαὶ add. οὐδὲ F 14 τελειότητος 8A?: τελειοτήτων A!M: τελεῦ ΓΕ

15 ἀλλ᾽ ΑΜ: om. aF 11 ἵππου] ἵππον a: τοῦ ἵππου M 18 δὲ om. F al τῆς]
αὐτῆς F τῶν a cf. v. 28: om. AFM 20 xal ϑερμῶν M 20. 21 ψυχρῶν

a

xal ϑερμῶν F 25 ὡς} ἐν F ἑχάστη FM 24 τὸ ἔχον τὰ (rà in ras.) M
xal addidi 29 ἀπαϑῶς F 26 (di post ποιοῦσιν aF: ὠδὶ sic ante παϑητιχὸν M;
cf. p. 1069,29

1012 SIMPLICI] IN PIIYSICORUM VII 8 [Arist. p. 246520]

μήτε ἐστὶν αὐτῶν ἀλλοίωσις, οὔτε αἱ ψυχικαὶ ἕξεις ἀλλοιώσεις εἰσὶν οὔτε 249r
ἀποβολαὶ xal λήψεις αὐτῶν: γίνεσϑαι μέντοι xal ταύτας ἀναγκαῖον
ὥσπερ τὰς σωυατιχὰς ἀλλοιουμένου τινός. αἱ μὲν γὰρ σωματιχαὶ ἕξεις
γίνονται ἀλλοιουμένων τινῶν “ἐν οἷς τυγχάνουσιν οὖσαι πρώτως᾽᾽, ϑερμῶν

5 x«i ψυχρῶν xal τῶν τοιούτων, αἱ δὲ ψυχιχαὶ ἀλλοιουμένου τοῦ alot η-
τιχοῦ μέρους" ἀλλοιωθήσεται δὲ τοῦτο δηλονότι ὑπὸ τῶν αἰσϑητῶν,
πρὸς ἃ πέφυχεν. τοῦ δὲ αἰσθητιχοῦ ἀλλοιουμένου εἶπεν, ὡς τοῦ παϑητιχοῦ᾽
τὰ γὰρ πάθη, ὥς φησιν ὃ [Πλωτῖνος, ἣ αἰσϑήσεις εἰσὶν Y, οὐχ ἄνευ αἰσϑή- 45
σεων.

10 Εἰπὼν δὲ πρότερον κοινῶς περὶ τῶν φυχικῶν ἕξεων, ὅτι xal αὗται
τελειώσεις εἰσὶ χαὶ ἐν τῷ πρός τι συμμετρίαι τινὲς οὖσαι χαὶ ἀσυμμετρίαι
xai ὅτι γίνονται ἀλλοιουμένου τοῦ αἰσϑητιχοῦ, διαιρεῖ λοιπὸν τὰς ψυχικὰς
ἀρετὰς εἴς τε τὰς ἠθικὰς xal τὰς νοητιχὰς xal ἐφ᾽ ἑχατέρων δείχνυσι,
πῶς ἐν τῷ πρός τί εἰσι καὶ πῶς ἀλλοίωσις μὲν οὐδετέρα οὐδὲ ἔστιν αὐτῶν

15 ἀλλοίωσις, γίνονται δὲ ἀλλοιουμένων τινῶν. καὶ ὅτι μὲν ἣ ἠϑιχὴ ἀρετὴ
ἀλλοιουμένου τοῦ αἰσϑητιχοῦ γίνεται, δείκνυσιν ix τοῦ πᾶσαν τὴν ἠϑιχὴν δ0
ἀρετὴν περὶ ἡδονὰς εἶναι χαὶ λύπας τὰς σωματικάς, ὡς ἐν τοῖς Ἠϑιχοῖς
ἀποδέδειχται. αἱ 6b ἡδοναὶ xal αἱ λῦπαι αἱ σωματικαὶ [xai] ἀλλοιουμένου
τοῦ αἰσθητιχοῦ ὑπὸ τῶν αἰσίγητῶν γίνονται, ὥστε $, ἠϑιχὴ ἀρετὴ ἀλλοιου-

20 μένου τοῦ αἰσϑητιχοῦ ὑπὸ τῶν αἰσθητῶν γίνεται. ὅτι δὲ αἱ ᾿δοναὶ xal
ai λῦπαι ἀλλοιουμένου τοῦ αἰσϑητιχοῦ γίνονται, δείχνυσιν ἐχ διαιρέσεως.
ἡδόμεθα γὰρ ἣ λυπούμεϑα ἢ ἐν τῷ πράττειν τι ἣ ἐν τῷ μεμνῇσϑαι
(xal γὰρ f, μνήμη τῶν ἡδέων fOovkv | ποιεῖ xat τῶν λυπηρῶν λύπην) 249v
ἢ ἐν τῷ ἐλπίζειν (καὶ γὰρ xal ἐλπίδες αἱ μὲν τῶν ἡδέων ἤόδουσιν, αἱ

25 δὲ τῶν λυπηρῶν λυποῦσιν). εἰ οὖν xal αἱ ἐν τῷ πράττειν ἡδοναὶ xai
λῦπαι αἰσϑηταί τέ εἰσι xai ὑπὸ αἰσϑητῶν γίνονται xal αἱ ἐν τῷ μεμνῇσϑαι
ὁὲ ἢ ἐλπίζειν γινόμεναι ὑπὸ αἰσθητῶν γίρονται (T, γὰρ οἷα ἐπάθομεν καὶ
ὧν ἠσθόμεθϑα μεμνημένοι ἡδόμεϑα ἣ λυπούμεθα 7, οἷα πεισόμεϑα xat οἴων
αἰσθϑησόμεϑα ἐννοοῦντες) δῆλον ὅτι αἱ δοναὶ xal λῦπαι ἡμῖν συμβαίνουσιν ὃ

80 ἀλλοιουμένου τοῦ αἰσϑητιχοῦ ὑπὸ τῶν αἰσϑῆητῶν. ὅτι ὃὲ T ἡἠϑιχὴ ἀρετὴ
περὶ ἥδοναάς ἐστι xai λύπας, δέδειχται μὲν ὥσπερ εἶπον ἐν τοῖς ᾿Ηϑιχοῖς

———— - — —— — — —— —

4 τινῶν AM: τῶν δ πρώτοις Arist. p. 214517 (p. 1069,22) xai (post ψυχρῶν)
om. M 1 ὡς om. M 8 ΠΙλωτῖνος] cf. Enn. IV 6,2 13 xal εἰς F νοητι-
xàc AFM: διανοητιχὰς a, sed cf. p. 249v23. 29. 32 ἐφ᾽ ἑκάτερα F 14 ἀλλοιώ-
σεις Μ οὐδετέρου F 15 γίνεται ἃ 16. 11 πᾶσαν ἀρετὴν ἠϑιχὴν F

11 εἶναι om. M Ἢ ϑιχοϊῖς] Nicom. B 2. 1108 νὃ sqq. 18 ai (post xal) om. aM
αἱ (post λῦπαι) om. F xal post σωματιχαὶ AF: om. aM 19 ὦστε — γίνεται (20)
om. FM 22 τι AM: om. aF Arist. 24 xai γὰρ αἱ M 25 αἱ om.
aFM (M etiam xai omittit) πράττεσϑαι F 26 τέ om. ἃ ὑπὸ Α: ὑπὸ τῶν
ΔΕ: ὑπὸ τοῦ M αἰσϑητοῦ Μ αἱ om. M 26. 27 μεμνῆσθαι οἱ ἐλπίζειν
mutat M 21 δὲ ἣ AM: ?) F: δὲ a ὑπὸ scripsi: ἀπὸ aAM: ἀπὸ τῶν F

27. 28 ἐπάϑομεν xol ὧν om. F 28 ante μεμνημένοι add. xal F οἴων A: olov
FK: ὅσων a: ὧν M 90 αἰσϑητοῦ M? rubro emendabat 3l ὧς M εἶπον
om. F cf. v. 17

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 3 [Arist. p. 246*20. 247*1] 1073

διὰ πλειόνων, λεγέσθω δὲ xal νῦν συντόμως, ὅτι συνεϑισμὸς τοῦ ἤδεσϑαι 249v
xal λυπεῖσθαι μὴ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ οἷς δεῖ xal ὅτε δεῖ xal ἐφ᾽ ὅσον
δεῖ, οὗτος τὴν ἠθιχὴν ἀρετὴν ποιεῖ, xal ταῦτα xal ὃ Πλάτων ἐν Νόμοις
διδάσχει πεοὶ τῆς ἥδονῆς xal τῆς λύπης λέγων "500 γὰρ αὖται πηγαὶ 10
5 μεϑεῖνται ῥεῖν, div ὁ μὲν ἀρυτόμενος ὅϑεν τε Osi xal ὁπότε xal ὁπόσον
εὐδαιμονεῖ xal πόλις xal ζῷον ἅπαν."
᾿Αποδείξας δὲ τὰς προτάσεις συνῃρημένως ἐχτίθεται τὸν συλλογισμὸν
οὕτως" ἀρετὴ ψυχῆς xai χαχία ἐγγίνεται ἡδονῆς καὶ λύπης ἐγγινομέ-
νης, ἧδοναὶ δὲ xal λῦπαι ἀλλοιώσεις εἰσὶν τοῦ αἰσϑητιχοῦ, φανερὸν
10 ἄρα ὅτι ἀρετὴ xai xaxía ἐγγίνονται χαὶ φϑείρονται, ἀλλοιου μένου τοῦ
αἰσϑητιχοῦ, ὥστε τότε ἀποβάλλειν αὐτὰς xal λαμβάνειν. δῆλον οὖν
ἐχ τῶν εἰρημένων ὅτι ἢ μὲν γένεσις τῆς ἀρετῆς χαὶ καχίας ἀλλοιουμένων
τινῶν ἔπεται, αὐτὴ δὲ f, γένεσις αὐτῶν οὐχ ἔστιν ἀλλοίωσις, ἀλλ
ἐπιγίνεται τῇ κατὰ τὴν πδηονὴν xal λύπην ἀλλοιώσει τοῦ αἰσϑητιχοῦ, f, μὲν
15 ἀρετὴ χατὰ τὸ ἐγγινόμενον τῇ ἀλλοιώσει ταύτῃ μέτρον, fj δὲ χαχία κατὰ
τὴν ἀμετρίαν. τὸ δὲ αἱ ἡδοναὶ xal ai λῦπαι ἀλλοιώσεις εἰσὶ τοῦ
αἰσθητικοῦ εἶπεν ἀντὶ τοῦ ἀλλοιουμένου τοῦ αἰσϑητιχοῦ γίνονται. v; μὲν
γὰρ ἀλλοίωσις τοῦ αἰσϑητιχοῦ, οἷον ϑέρμανσις 7, ψῦξις ἢ διάχρισις ἣ σύγχρι-
σις Y, ὅπως ἂν τις αὐτῶν τὰς ἰδιητροπίας ὀνομάζειν δύναιτο, πάϑη τοῦ 90
20 αἰσθητικοῦ ἐστιν ὑπὸ τῶν αἰσϑητῶν ἐγγινόμενα" τούτοις δὲ ἐπιγίνεται ποτὲ
μὲν ἥδηνή. ποτὲ δὲ λύπη τούτων δὲ συμμέτρων μὲν ἐγγινομένων ἀρετὴ
ἀχολουϑεῖ, ἀσυμμέτρων δὲ χαχία.

5

p.24701. ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ f, τοῦ νρητιχοῦ μέρους ἕξις ἕως τοῦ ἐπί-
σταταί πως τῇ χαϑόλου τὰ ἐν μέρει.

25 Δείξας ὅτι αἱ ἡϑικαὶ ἀρεταὶ xal xaxíat xal αἱ τούτων λήψεις τε xal
ἀποβολαὶ οὐχ εἰσὶν ἀλλοιώσεις. ἐφεξῆς δείχνυσιν ὅτι οὐδὲ αἱ τοῦ νοητιχοῦ

] λεγέσϑω 52] λόγων οὕτω F 2 ὅτε et ἐφ᾽ ὅσον mutat M ἐφ᾽ ὅσων F
38 οὗτο: 1nAM: xal ὅτε δεῖ οὕτως F τὰ ἠϑιχὴν M ἐν Νόμοις} [8 p. 636 D
4 τῆς (ante ἡδονῆς οἱ λύπης) om. F πηγαὶ] πῶς compendiose F 9 μεϑεῖνται)
in mrg. explicat ἀφίενται Α', φύσει quod in Platone sequitur omisit etiam Aspasius in
Eth. p. 46,7 lleylbut ῥεῖν v] ῥινῶν F ἀναρυττόμενος F: dpuópevo, M
τε Oei) τερεῖν sic M 1 τὰς προτάσεις om. M 8 χαχίας ἐγγίνεσθαι Καὶ
10 ἐγγίνεται χαὶ φϑείρεται F xal φϑείρονται om. M 12 ἡ μὲν μένεσις M τῆς
χαχίας Μ 12 αὔτη Μ 14 τῇ] τι F λύπη Μ 10 τῇ om. F
μέτρω F 16 ἡ ἡδονὴ M: αἱ δ᾽ ἡδοναὶ Arist. αἱ (ante λῦπαι) om. FM (ut
Arist. codd. Hleh) 17 εἶπεν — αἰσϑητιχοῦ om. F 18 olov om. F ἣ
ante ψύγρανσις (sic) om. F 19 ἰδιότητας F 20 αἰσϑητιχῶν ἐγγινομένου F
ἐπιγίνονται M 21 μὲν (alt.) superscr. A ἐγγενομένων, e (post y) ex τ corr. A
22 ἡ κακία V 2: ἡ τοῦ νοητιχοῦ (νοητοῦ F) μέρους ἕξις AF (cf. p. 1074,6. 20): τοῦ
νοητιχηῦ μέρους ἕξεις M: αἱ τοῦ νοητιχοῦ (νοητοῦ (Ὁ) Shutiani) μέρους ἕξεις Arist. (Themist.
p. 403,14): alteram rec. p. 247428 — b22 exhibet a τὰ etiam Ar. cod. d: τὸ c et
Shutiani: xà b: τῷ ceteri 25 post δείξας addunt ἐν μέρει (μέρη F) ΔΕ ex lemmate
extremo interpolatum τε Om. a 26 οὐδὲ aF: οὔτε AM νοητοῦ F
Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 18

1014 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 3 [Arist. p. 24751])

μέρους οὔτε αἱ τούτων λήψεις xai ἀποβολαὶ ἀλλοιώσεις εἰσίν. ὥσπερ δὲ 249v
ἠϑικαὶ ἦσαν ἀρεταὶ αἱ περὶ τὸ ἄλογον τῆς ψυχῆς, ἐν ᾧ ἣδοναὶ xal λῦπαι χοι-
νῶς αὗται xal τοῖς ἀλόγοις ζῴοις ὑπάρχουσαι (πολλὰ γάρ ἐστι καὶ ἐν τούτοις
διὰ συνεϑισμοῦ χατορϑούμενα), οὕτω νοητιχαὶ ἢ διανοητιχαί (γράφεται γὰρ
5 ἑχατέρως), ai περὶ τὸ λογιχόν εἰσι τῆς ψυχῆς, περὶ ὃ ἐπιστήμη συνίσταται
xal $ xav αὐτὴν ἀρετή, οὐδὲ fj τούτου οὖν, φησίν, ἕξις ἀλλοίω σίς
ἐστιν, οὐδὲ ἔστιν αὐτῇς ἀλλοίωσις οὐδὲ γένεσις, ἅπερ εἰς τὰ πρός
τι xal ταύτην ἀνάγει. τὰ γὰρ πρός τί ἐστι, περὶ ὧν εἶπεν πρὸ ὀλίγου, 8ῦ
ὅτι “᾿οὔτε αὐτά ἐστιν ἀλλοιώσεις οὔτε ἔστιν αὐτῶν ἀλλοίωσις οὔτε γένεσις
10 οὔτε ὅλως μεταβολή᾽᾽ χαϑ᾽ αὑτὸ δηλονότι, ἐπεὶ xal τὰ πρός τι χατὰ συμβεβη-
᾿χὸς xal γίνεσϑαι βούλεται xal μεταβάλλειν. εἰ οὖν ἐν τῷ πρός τί ἐστι τὸ
ἐπιστῆμον, τοῦ δὲ πρός τι οὐχ ἔστιν ἀλλοίωσις, οὐδὲ τῆς ἕξεως τῆς ἐπιστή-
povoz ἔστιν ἀλλοίωσις οὔτε γένεσις οὔτε ὅλως μεταβολὴ χαϑ᾽ αὑτό, ὅτι δὲ
ἢ xarà τὴν ἐπιστήμην ἕξις ἐν τῷ πρός τί ἐστι χατασχευάζων ἐκ τοῦ
15 μᾶλλον τὴν ἀρχὴν ὑπέμνησε, πολὺ μᾶλλον [ix] τῶν ἠϑιχῶν ἕξεων τὸ 40
ἐπιστῆμον ἐν τῷ πρός τί πως ἔχειν λεγόμενον παραδειχνύς. ἐναργέστερον
γὰρ ἔχει τὸ πρός τι ἣ ἐπιστήμη τῶν ἐν τῷ ἠϑιχῷ ἀρετῶν, σωφροσύνης
xai δικαιοσύνης. ἐχεῖναι μὲν γὰρ διὰ τῆς συμμετρίας εἰς τὸ πρός τι ἀνή-
ἴοντο, $ δὲ ἐπιστήμη ἐπιστητοῦ ἐστι xal πᾶσα γνῶσις τοῦ γνωστοῦ. δεύ-
20 τερὸν δείχνυσιν ὅτι αἱ τοῦ νοητιχοῦ ἕξεις ἐν τῷ πρός τί εἰσι διὰ τοῦ μὴ
εἶναι γένεσιν αὐτῶν. τοῦτο γὰρ ἴδιον ἦν τῶν πρός τι τὸ τὸ δυνάμει ἐν
αὐτοῖς ἐνεργεία γίνεσϑαι μηδὲν αὐτὸ xaÜ' αὑτὸ μεταβάλλον. δεῖ γὰρ τού- 45
tou μεμνῇσϑαι πανταχοῦ, ὅτι τὴν xaÜ' αὑτὸ γένεσιν xal μεταβολὴν ἀπο-
φάσχει τῶν πρός τι Ó ᾿Αριστοτέλης χατὰ συμβεβηχὸς αὐτὸ xai γίνεσϑαι
25 xal μεταβάλλειν συγχωρῶν. ὃ μέντοι μηδὲν αὐτὸ xaÜ' αὑτὸ μεταβάλλει,
δῆλον ὅτι οὐδὲ γίνεται καϑ᾽ αὑτό: πᾶσα γὰρ γένεσις μεταβολή. εἰ οὖν
τὸ χατὰ δύναμιν ἐπιστῆμον τὸ ἐν τῷ νοητιχῷ ἐνεργείᾳ γίνεται xal συνί-
σταται, τότε d; ἐπιστήμη τοῦ χαϑόλου γνῶσις οὖσα, ὅταν ἐξ αἰσϑήσεως
ἐμπειρία τις τῶν xaÜ' ἕκαστα γνώσεων συναχϑῇ. ὅτι γὰρ πᾶς ἄνθρωπος 50
30 λογιχός, ἐπιστημονιχῶς γνωρίζομεν ix τῆς τῶν xaÜ' ἔχαστα ἐφόδου xal

Ι δὴ F 2 ἀρεταὶ ἧσαν aF 9 ἐστι xal) εἰσιν FM 4 xal διανοητιχαὶ 7) von-
τιχαι M γὰρ AM: γὰρ καὶ a: δὲ EF 6 xat' αὐτῆς M 1 αὐτοῖς F

εἰς τὰ F: εἰς τὸ AM: εἰς τὰς a 8 ἐστι om. F πρὸ ὀλίγου) p. 246v 11 9 ἀλ-
λοιώσεις) ἀλλοίωσις F ἐστὶν αὐτῶν aAFM ut H Arist.: αὐτῶν ἐστιν Arist. vulg.

10. 11 κατὰ συμβεβηχὸς xal τὰ πρός τι a: καὶ xatà oup. τὰ πρός τι F 12 τοῦ ἕξεως M
12. 13 ἐπιστήμονος AM: ἐπιστήμης aF 14 ἕξιν ἃ 15 πολλῷ μᾶλλον M ix AFM:
om. a: fortasse latet ἔτι. ἕξεως 8 11 τῶν ἐν om. M ἠϑιχῶι. AM: ἠϑιχῶν
8Ε 19. 20 δεύτερον δὲ a 20 νοητοῦ F ἐστὶ Μ διὰ τὸ F 21 ἦν
ἴδιον ΔΕΜ τῶν] tà ex τὸ F τὸ prius post τι om. F 22 μηδὲν AM
(cf. v. 25 et p. 1075,23): μὴ δὲ aF 24 6 ἀριστοτέλης post ἀποφάσχει aF xal
om. M 25 μὴ δὲ Καὶ μεταβάλλη F 21 δύναμιν om. M τὸ ἐν] τῶν ἐν F
28 τοῦ AM: τῶν aF post οὖσα add. γίνεται a, et aegre desideratur 29 τῶν
om. F ὅτι AM: ὅτι μὲν 88 30 ἐπιστημονιχὸς F ἐπιστημονιχῶς — φαν-
ταστιχῷ (p. 1075,1. 2) omisit sed in marg. restituit M

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII3 [Arist. p. 247*1. 7] 1075

πείρας. ἥτις οὐχ ἐν τῷ νοητιχῷ γίνεται, ἀλλ᾽ ἐν τῷ αἰσϑητικῷ καὶ qav- 249»

ταστιχῷ. ἐν τούτοις οὖν τῆς τοῦ χατὰ μέρος πείρας συναχϑείσης τὸ

δυνάμει ἐπιστῆμον τὸ ἐν τῷ νοητιχῷ ἐνεργείᾳ ἐγένετο οὐδὲν αὐτὸ χινηϑέν.
Οὕτω μὲν οὖν ὃ ᾿Αλέξανδρος ἐξηγήσατο ἐχ τῶν χχτὰ μέρος συνάγε-

5 σθαι τὸ χαϑόλου xai τὴν τοῦ χαϑόλου γνῶσιν βουλόμενος. χαὶ τὸ ἐπί-
σταται [140] πως | τῇ χαϑόλου τὰ ἐν μέρει ὡς σηυεῖον εἶπεν 250r
εἰρῆσϑαι τοῦ διὰ τῶν ἐν μέρει τὴν τοῦ χαϑόλου γνῶσιν ἀϑροίζεσϑαι, εἴπερ
f, χαϑόλου ἐπιστήμη ἑκάστου τῶν ὑπὸ τὸ χαϑόληυ ἐστίν, ἐξ div ἠϑροίσϑη-
περιείληπται γὰρ ἐν τῇ τοῦ χαϑόλου ἐπιστήμη τὰ ἐν μέρει ὡς ἐχ τούτων

10 x«i ἐπὶ τούτοις ἐχείνης γινομένης. εἰ δὲ μὴ δυνατὸν ἐκ τῶν χατὰ μέρος
ἀπείρων ὄντων τὰ χαϑόλου συνάγεσθαι μήτε τὴν ἐν τῷ αἰσϑητιχῷ καὶ ὃ
φανταστιχῷ γνῶσιν τῆς ἐν νῷ ἐπιστήμης ὑποστατιχὴν εἶναι χείρονα οὖσαν
πολλῷ χρείττονος, ἁπλοϊχώτερον xal ἀληϑέστερον οἶμαι μᾶλλον ἐξηγητέον
τὸ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους εἰρημένον. ὃ γὰρ νοῦς ἐπιστήμην ἔχων τῶν

15 μὲν χαϑόλου del κατ᾽ ἐνέργειαν εἴτε πρόχειρον εἴτε μή, τῶν δὲ ἐν μέρει
δυνάμει, ὅταν “ἢ αἴσϑησις προσβάλλῃ τῷ μεριχῷ, τότε οὖν ὃ νοῦς ἐνεργείᾳ
γινώσχει τῷ χαθόλου τὰ ἐν μέρει" “ὁ γὰρ τὶς ἄνϑρωπος xai ἄνϑρωπος᾽,
ὡς αὐτὸς ἐν ἄλλοις εἶπεν. καὶ διὰ τοῦτο τὸ πῶς προσέθηχεν, ὅτι οὐχ 10
ἔστι σύστοιχος f, τοῦ χαθϑόλου γνῶσις τῇ τοῦ μεριχοῦ, ἀλλὰ γινώσχεται

20 τῇ καθόλου τὸ μεριχὸν τῷ περιέχεσθαι ὑπὸ τοῦ χαϑόλου τὸ ἐν μέρει.

ρ. 24101 Πάλιν ὃὲ τῆς χρήσεως καὶ τῆς ἐνεργείας ἕως τοῦ τὸ
γὰρ χρῆσϑαι καὶ τὸ ἐνεργεῖν ὅμοιον τούτοις.

Δείξας ὅτι τὸ δυνάμει ἐπιστῆμον τοῦ μεριχοῦ xal αἰσϑητοῦ μηδὲν

αὐτὸ χινούμενον, ὅταν γένηται τὸ μεριχὸν xal εἰς αἴσϑησιν ἔλθῃ, γινώσχει
5 αὐτὸ τῇ καϑόλου, ἐξ οὗ συνῆχται ὅτι τῶν πρός τί ἐστι xal διὰ τοῦτο
οὔτε ἀλλοίωσις οὔτε ένεσίς ἐστιν αὐτοῦ xaÜ' αὑτὸ οὔτε ὅλως μεταβολή,

m

δ

τῷ
1

] ἦτις AM: τις F: ἡ δὲ πεῖρα a obx om. M 2 τούτω F τῆς τῶν a: τῆς
τε Μ συναχϑήσεις F 3 τὸ] τῶ corr. F ἐγίνετο F — . ob08 FM ὃ καὶ
τὴν τοῦ χαϑόλου om. F 6 γὰρ delevi cf. p. 1073,23. 24 τῆι A (cf. lemma): « infra
rasuram F (τὰ Arist. vulg. codd.): τῷ (ut Arist. cod. d) a: τὸ M τὰ ἐν μέρει --- καϑό-

λου (T) om. F τῷ dv μέρει M 8 ἡ τοῦ χαϑόλου M ὑπὸ] ἐπὶ Ε 9 τοῦ
om. F 11 τὴν om. a 13 ἁπλοϊκώτερα xal ἀληϑέστερα F 14 ὁ μὲν γὰρ F
νοῦς ἐπιστήμων τῶν χτλ. M 16 προσβάλη A: προβάλλη M οὖν F: αὖ a: om. AM

ὁ νοῦς γινώσχει ἐνεργεία τῶ χαϑόλου τὰ ἐν τῶ τοῦ μεριχοῦ ἀλλὰ γινώσχει τῶ καθόλου τὰ
μέρη. ὁ γάρ τις χτλ. F: ὃ νοῦς οὐ γινώσχει τὸ χαϑόλου ἐνεργεία ἐν τῷ μεριχῷ, ἀλλὰ γι-

νώσχει τῷ χαϑόλου τὰ ἐν μέρει. ὁ γὰρ τὶς «. ego secutus sum AM 18 εἶπεν ἐν
ἄλλοις aF ἐν ἄλλοις] Cat. 5 p. 2325 τὸ ante πως om. AM 19. 20 γινώσχει
τὸ χαϑόλου FE 20 ὑπὸ τὸ 8 21 πάλιν ---ἕως τοῦ bis M sed priora delevit
σχέσεως M utrobique 21. 22 τὸ γὰρ χρῆσϑαι AFM (cf. p. 1079,28): om. a et Arist.
[sed τὸ yàp οἴεσϑαι Hleh] 22 xal τὸ om. F ἐνεργεῖν] ἠρεμεῖν M

τούτω F 23 χαὶ scripsi: xai /ff////// (fuisse videtur xal τοῦ) A: τοῦ F: om. ἃ

24 τὸ peptxóv post ἔλϑοι (sic) posuit M εἰς αἴσϑησιν)] ἡ αἴσϑησις F 25 τῆι
ΑΜ: τῷ 88 26 ἐστὶν αὐτοῦ χαϑ᾽ αὑτὸ οὔτε γένεσις ΔΕ

188

1016 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 3 (Arist. p. 247v7. 9]

γὴν ὀείχνυσιν ὅτι χαὶ ὑπάρχοντος τοῦ ἐπιστητοῦ εἴτε μεριχοῦ εἴτε χαϑόλου, 250r
ἤταν τὴ ἐπιστῆμον ἐνεργῷ περὶ αὐτὸ χρώμενον τῇ ἐπιστήμῃ. οὐ διὰ τενέ-
σεως ἐπιτελεῖται f, τοιαύτη ἐνέργεια οὐδὲ ἔστι τῆς τοιαύτης χρήσεως γένε-
σις, δι᾿ ὃ δὲ Ἰένεσις οὐχ ἔστιν αὐτῆς, διὰ τοῦτο οὐδὲ ἀλλοίωσις ἔστι" γένε-
σις δὲ οὐχ ἔστιν αὐτῆς, διότι ἐνέργεια ἐστιν’ ἢ μὲν γὰρ γένεσις ἐν χρόνῳ" 90
f, δὲ ἐκ τοῦ μὴ ἐνεργεῖν εἰς τὸ ἐνεργεῖν μεταβολὴ ἀχρόνως γίνεται ὥσπερ
καὶ ἢ ἀνάβλεψις xol ἢ ἀφή. ὅτι δὲ ἀχρόνως f, εἰς ταῦτα μεταβολὴ γίνε-
ται, δῆλον ἐκ τοῦ παντὸς τοῦ ὑποτεϑέντος γρόνου ὡς ἐλαχίστου, ἐν ᾧ
ἀπὺὴ τοῦ μὴ ἅπτεσί)αι xal μὴ ὁρᾶν ἢ μεταβολὴ εἰς τὸ ἅπτεσθαι xai τὸ
py γίνεται, ἐλάττονα εὑρίσχεσϑαι χρόνον, ὥστε οὐδὲ ἀλλοίωσις ἄν εἴη f,
τοιαύτη, μεταβηλή" καὶ γὰρ f$, ἀλλοίωσις ἐν χρόνῳ. ἔτι δὲ εἰ T) μὲν
ἀνάβλεψις xal ἢ gn ἐνέργειαί εἰσιν, ἢ δὲ ἀλλοίωσις πάϑος, οὐχ ἄν εἴη 35
τῆς ἐνεργείας malo; xal ἐνέργειχ. ὁμοίως δὲ xal ἢ ἐκ τοῦ μὴ ἐνεργεῖν
χατὰ τὴν ἐπιστήμην εἰς τὸ ἐνεργεῖν μεταβολὴ οὐ διὰ γενέσεως οὐδὲ δι᾽
16 ἀλλοιώσεως γίνεται. .

[

-

[(

δι

p. 24759 "ll δὰ ἐξ ἀρχῆς λῆψις ἕως τοῦ χαϑάπερ εἴρηται πρότερον.

* , e ^ - e δὶ " δ 1 * -— A
(0) μόνον Y, χρῆσις xal f, ἐνέργεια f, xatà τὴν ἐπιστήμην τὴν xatà 90
^)

τὴν ἕξιν ἐνοῦσαν, οὐ διὰ γενέσεως οὐδὲ Ót ἀλλοιώσεως ἀπὸ τοῦ μὴ ἐνερ-
Ἰδὶν δὶς τὸ ἐνεργεῖν μεταβάλλει. ἀλλὰ xai ἐξ ἀρχὴς λῆψις τῆς ἐπι-
9ὺ στήμης. αὔτη ὃς ἐστιν 7, ἐχ τὴς πρώτης δυνάμεως εἰς τὴν ἕξιν μεταβολὴ
τὴν δυναμένην λοιπὸν Svspysiv. xaü' ἣν οὐδέπω οἷοί τε ὄντες ἐπιστήμην
ὄχειν uscagalAousv si; τὸ δύνασϑα! λοιπὸν τὴν ἐπιστήμην ἔχειν. vot
αὐτὴ ὃὲ γίνεται χαταάστασις gustà τὴν πρώτην ἡλιχίαν ἠρεα! τομένης xai
ἡσυχαζομένης τὴς διανοίας ἀπὸ τῆς πολλὺς ταραχῆς. ἣν Oxouivet διὰ SS
νὰ τὰς παλλὰς moo3xo!3sN τὸ xai ἀποχρίσθις T6) σώυατος τὰς διὰ τὴν ipo-
φὴν xai αὐξὴν iwvousva; ατονωτέοας ἔτι τῆς φύσεως 6035. χαὶ τὴν
τοιαύτην οὖν uiradeÀvv φησι αὐτῷ ἀλλοίωσιν εἶναι! αὐτῇ γένεσιν. ἢ χὰρ
ἠοῤιαγχσις. τουτέστον ἡ εἰς ἠοξαῖαν uscadeAÀr. χίνη τις ἔστιν. ὡς ὄξδειχται
πούτθοον" "xivrazex ὃϊ χίνη σις οὐχ ἔστιν. οὐδὲ τενέσεως τξ
30 υϑταϑολὴς uscadoÀr . ὡς xai ταῦτα rooósó:txTut xa! v)v ὑπεανηστΖι δεὰ 49

4

| ὑπαῦγχε VU i-17a795 FN 2529 xz1 M 23. À veém ie F: γνώσεως M
b 9 AM: τε FP iy ΑΝ οἷν GE ^ $2152 AM: Pensa aF f τ 13)

*

iv
Pon Ἀφτασυλὴ su. ἃ QUO dyyo4TxAt Plato M loris aFK: kp A: εἴη iM
D92 dorem Foo iuolzxi; M ἰν τὸν aut χχτὰ ou. M 11 τὰ χατὰ τὴν aFM-

n , . ^ *» '* *- . . - . -

κατα λ ὑπο εὶς τὸ ὀνφηνεῶν su M δὶ (249^ τὴν Iw E 22 απ 4-
2*2. iri£t€ MO. x AP TRÍQAXO Ai*hs t 22 ifa HI zs ταν Ἢ γξιεσις F'
$^ πολλὰς AMO 0 xns AN Torxacmes b T xiv X 0:hoc. 57729 et DOCE
χ σεν abW 27 χλλλκώσις εὐ τος M DUO ngu No XQ 33024
. MR MEC ^. L ν , INST ᾿ απο ιιὸς ᾿ ιν
XU ἀφςταδολὴς aAaTajSoA; MOOD oU (U.C 000 SNNT TESTS, AlTf1i9A M: 4&—IÀdnAA
ἀταθολὴν aW ox — wAatajes Cho o0. Nu M Tod Mix 3: Κα o2

δ.)

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 3 (Arist. p. 24709] 1011

toU γενέσεως γὰρ οὐδεμία μεταβολή, χαϑάπερ εἴρηται πρό- 250r
τερον.

Καλῶς δὲ ἀπὸ τοῦ στῆναι τὴν διάνοιαν τὸ ἐπίστασϑαι 6 ᾿Δριστο-
τέλης ἐτυμολογεῖ σύμφωνα χἀνταῦῦα τῷ σφετέρῳ χαϑηγεμόνι φϑεγγ ἦμε-

ὃ νὸς" xai γὰρ ὁ [ἰλάτων ἐν Τιμαίῳ ταύτας αἰτίας εἶναί φησι τῆς ἐξ ἀρχῆς
τῶν ανϑρωπίνων ψυχῶν ἀνοίας xal τοιαύτην τῆς ἐπιστήμης ἀπόληψιν'
μετὰ γὰρ τὴν τῶν ἀιδίων δημιουργίαν οἱ τὰ ὕνητὰ ὀιαχοσμηῦντες, φησί,

“τὰς τῆς ἀϑανάτου Ψυχῆς περιόδους ἐνέδηουν εἰς ἐπίρρυτον σῶμα xai 49
ἀπόρρυτον. αἱ ὃξ εἰς ποταμὸν ἐνδεϑ)εῖσαι πολὺν oots ἐχράτουν οὗτε ἐχρα-

(0 τοῦντο, βία ὁὲ ἐφέροντο xai ἔφερον. xal πολλὰ περὶ τῆς τοιαύτης χατα-
στάσεως εἰπὼν ἐπάγει" "Ovx δὴ πάντα ταῦτα τὰ πάη νῦν xat ἀρχὰς
τε ἄνους Ψυχὴ γίνεται τὸ πρῶτον, ὅταν εἰς σῶμα ἐνδεϑῇ ὕνητόν, ὅταν δὲ
τὸ τῆς αὔξης χαὶ τροφῆς ἔλαττον ἐπίῃ ῥεῦμα, πάλιν ὃὲ αἱ περίοδοι λαμβα-
νόμεναι γαλήνηζ» τὴν αὐτῶν 605v ἴωσι xal χαϑιστῶνται μᾶλλον ἐπιόν-

15 τὸς τοῦ χρόνου, τότε ἤδη πρὸς τὸ χατὰ φύσιν ἰόντων σχῆμα ἐχάστων 30
τῶν χύχλων ai περιφηραὶ χατευϑύνονται. εἰ γὰρ xal τοῖς τελείοις dopo-
σύνης αἴτιαι γίνονται αἴ τε τοῦ σώματος χαὶ αἱ τῶν ἀλόγων ὀρέξεων χινή-
σεις, πόσῳ μᾶλλον τοῖς νέοις ἐν οἷς xal σφοδρύτερα τὰ σωματιχὰ χινή-
ματα xai f$; φύσις ἀτονωτέρα xal ὁ λό: (^s ἀγόμναστός τε καὶ ἄπειοός ἐστι.

90 προστίθησι ὃὲ xai ταῦτα 6 [ἰλάτων: "dv μὲν οὖν συνεπιλαμβανηταί τις
ὀρῦη τροφὴ παιδεύσεως, ὁλόχληρος ὑγιής τε παντελῶς, τὴν μεγίστην ἀπο-
φυγὼν νόσον γίνεται, χαταυελὴς Oi . χωλὴν τοῦ βίου διαπορευϑεὶς ζωὴν 250v
ἀτελὴς xal ἀνόητος εἰς ᾿Αἰδου πάλιν ἔρχεται."

Ὁ ὃδὲ ὅλος λόγος τῷ ᾿Δριστοτέλει συνῆχται οὕτως: ἢ ἐξ ἀργῆς

Ὁ λῆψις τῆς ἐπιστήμης διὰ τοῦ ἠρεμίζεσθαι γίνεται" τοῦ ὃὲ ἠρεμίζεσθαι
οὐχ ἔστιν χίνησις οὐδὲ μεταβολή, ἐπειδὴ τὸ ἠρευίζεσθαι μεταβολή ἐστι,
μεταβολῆς ὃὲξ οὐχ ἔστι μεταβολή. εἴη γὰρ ἂν εἴς τε τὰ ἀντιχείμενα dua
τι μεταβάλλον xai dua ἐν τοῖς ἀντιχειμένοις γινόμενον. ἔτι τε ἐπ᾿ ἄπει- ὅ

] γενέσεως γὰρ οὐδεμία μεταβολή (μεταβολῆς 8) aA: γΥ γὰρ οὐδὲ ζημία μεταβολῆς F: ὅλως
γὰρ οὐδεμιᾶς μεταβολῆς Arist. (sed οὐδεμία μεταβολὴ Π|6}}) 9. 4 6 ἀριστοτέλης τὸ
ἐπίστασϑαι ΔῈ J ὁ om. M 4. 5 φϑεγγόμενα F 9 ἐν τῷ »Ε Τιμαίῳ]
p. 10. 44 6 τοιαύτης F τὴν τῆς ἃ 1 φησί] p. 290 Δ ensi» post
ἀϑανάτου a: om. F 8 ἐνδοῦναι F σῶμα] αἰῶνα F ) ἐνδεδεῖσ)αι F

οὗτε ἐγράτουν om. F . 9. 10 ἐχραταιοῦντο F 10 post ἐφέροντο add. τε ἃ

11 εἰπὼν om. F ἐπάγει] p. 44 AB διὰ δὴ] δεῖ δὲ M πάντα post πάϑη F
παϑήματα Plato 12 αὔξι. M l4 αὐτῶν A'FM ὁδὸν ἴωσι (fuerit ἴσωσι)
A: ἡδονὴν ἴσως F χαὶ om. Εὶ προϊόντος F lo ἐόντων] αὐτῶν F
15. 10 ἔχαστον τῶν χύχλω F: τῶν χύχλω (Om. ἐχάστων) M 1l? αἴτια Εἰ:
αἰτίαι ἃ [sat ΔῈ αἱ .post καὶ) om. M 20 Πλάτων] Tim. p. 44 BC

post οὖν habet 67 xai Plato συνεπιλαμβάνηται aA: ἀντιλαμβάνηται F: ξυνεπιλαμβά-
vn:at l'lato: συνόλως λαμβάνηται M 22 χαταμελὴς a et sj silentio fides AFM: xaza-
μελήσα: Plato δὲ om. F χῶλον M: om. F τὴν τοῦ δὲ διχπεραιω-
ἡεὶς M 25 εἰρημίζεσϑαι ΑἹ τοῦ δὲ ἠρεμίζεσθαι om. F Z1 ἅμα post μετα-
βάλλον F 28 ἐν om. F τι 83A? M: ὅτι A' 'F τε] τὸ F

1018 SIMPLICIT IN PHYSICORUM VII 3 (Arist. p. 247*9. 13)

[^v t, πρόοδος ἔσται τῆς μεταβολῆς καὶ γενέσεως, ὡς δέδειχται πρότερον" 250"
διὰ δὲ ταῦτα οὐδὲ τοῦ ἠρεμίζεσθαι εἴη ἄν μεταβολή. τὸ δὲ γένεσις μὲν
» e 4 ^ *
οὐχ ἔστιν elpnxe μὲν ὡς ἀνταποδώσων tt, οὐ φαίνεται δέ τι ἀνταποδι-
οὺς, εἰ μὴ ἄρα τὸ μετὰ πολλὰ ῥηϑὲν τὸ "àv ἀμφοτέροις δὲ ἀλλοιουμένων
-ὡ a «- - - 9 LÀ / ^-^ 5
τινῶν τῶν ἐν τῷ σώματι xal πρὸς τοῦτο ἀποδέδηται, ὡς ᾿Αλέξανδρός
φῆσι. μήποτε δὲ τὴν γραφὴν εὑρὼν ὁ ᾿Αλέξανδρος ἔχουσαν τῷ γὰρ ἠρε-
μἦσαι xal στῆναι τὴν διάνοιαν ἐνόμισεν ἐλλιπῇ τὸν λόγον εἶναι, ὡς
τοῦ δέ᾽ τῷ ᾿μέν᾽ μὴ ἀποδεδημένου. ἀλλὰ πρῶτον μὲν xal ὁ (dp. τὴν αἰτίαν
λέγων ἀποδέδοταί πως οἶμαι πρὸς τὸν μέν’ ἔπειτα δὲ ἔν τισι τῶν ἀντι-
10 γράφων τῷ δὲ ἠρεμῆσαι xal στῆναι γέγραπται xal εἴη ἄν ἀποδεδομένον..

4»
Ὁ

m

p.247»13. "Ext δὲ ὥσπερ ἐκ τοῦ μεϑύειν T, χκαϑεύδειν ἕως τοῦ
πολλὴ γὰρ ἣ ταραγὴ καὶ ἣ κίνησις.

ἀείξας ὅτι xai $ ἐξ ἀρχῆς λῆψις τῆς ἐπιστήμης, τουτέστι τοῦ δύνα-
güat τὴν ἐπιστήυην ἔχειν xai ἐν ἕξει γίνεσϑαι αὐτῆς, οὐ διὰ γενέσεως τῆς

015 ἐπιστήμης οὐδὲ QU ἀλλοιώσεως τοῦ ἐπιστήμονος ἐσομένου γίνεται, εἴπερ 39
διὰ τοῦ ἠρεαΐίζεσθαι τὴν ἐν τῷ σώματι ταραχὴν προσγίνεται, τὸ Ób ἠρεμί-
ζεσϑαι οὐ διὰ χινήσεως, εἴπερ χίνησις uv τὸ ἠρεαίξζεσθαι, χίνησις δὲ χινήσεως
οὐχ ἔστι, xal διὰ παραδείγματος νῦν δείχνυσι τοῦ υἀεϑύοντο: ἢ χαϑεύδοντος
ἣ νοσοῦντος, ὅτι οὐχ ἀλλοιουμένου zt τοῦ ἐπιστήμονος 5 εἰς τὴν χρῆσιν xai
?0 $v$pistav τὴς ἐπιστ Ut | uscagoAy τἵνεται οὐδὲ τἰνουένου ἐπιστήμονος, χἂν
ἀδύνατος ἦν τῇ ἐπιστήαυ χοῆσϑαι ἐν τῷ χαϑεύδειν T, ἀεϑύειν ἢ νοσεῖν

e * . *

ὁ ἐπιστήμων" dpxs: i306 T, τοῦ ἐμποδίζοντος ἑξαίρεσις. οὔτω, φησίν, 5

οὐδ᾽ ἐν τῷ ἐξ ἀνεπιστηυοσύνης εἰς τὸ qoovsiy ἀεταθαάλλοντι ἐγγίνεταί τι ὃ
ud πρόήτερην ἐνὴν, οὐδὲ ἀλλοιοῦται ὁ νηῦς. ἀλλὰ στάσις μόνη γίνεται τῆς

à
35 φυσιχὴς ταλαχὴς xu Ἰαλήνη " χαὶ apxsi τοῦτο πρὸς τὸ δύνασϑαι φρονεῖν

χαὶ ἐπίστασῦαχ!. tà ido τὴν ταραχὴν ταύτην. φησί, χαὶ τὰ παιδία οὗτε

»

αανϑανειν δύναται οὔτε nu^! τοῖς τελείοις αἰσϑανεσῦαι χαὶ χρίνειν
αχοιϑῶς τὰ αἰσῦγτα. πολλὴ 120. φηῖδν. ἢ, ταραχὴ xai T, χἵνη

bd -

iy τοῖς oca διὰ τὸ τὴν loh. χαὶ τὴν αὔξην. ὡς οὖν ποὺς τὸ nm

*

| ixi xii γενέσεως em. M ποήτεοον E 2. 225 3 9 διὰ ὃὺ Μ μὲν
vui. Arist. vulg, habent codd. Hleh 5 τινῶν om. M τῷό em. Ε st Arist. codd. ed
5VXM n. V τὸ vag Toruift ΒΞ τὸ M o quoqu τ Pur FM £A Àst-
πῇ ἃ ΝΜ S a* om. M 15 nina ἀξ M 9 τ IO τῷ
δὰ τὸ à M ιϊ dx AN: ἐπ: Εἰ POM: ctm ἐχ ἃ eX VMeDU sed ταν xD. cod. bh. an
eontinuabatusn c az]T327729731 τοὺ: τὴν ἢ ἔξεπ ΜΝ IDOGlIP2: a: rO&«)a3: AFM
l8 3249 3 M V o) iita M xi t aW 2i χοττιτ F

n

22 οἶτως 05 a ;::3a- M ZO d€ TX ac ix cl ΔῈΝ iveiscTCTaa Oc
cMuep. G3 ec. M ἀξταβχλλντι ac aiTaoiV cl ΔῈΝ ὃς 24 mera 4 ak
“λας, E 24 .242 A M: 225i 4 25 vaveDE vC mime adiit ox: FE
28 ταραχὴν i34 M γτε AEM o9 α 27 jer ATM οὐτε τι. FE

DW 2:240 7X1 M BU iz. TR : παχϑι)ις ΟΣ ΦΨῸ ΣΝ M TS Cano a ij c "ΕΝ
εἴν ge DS. 26 8. p. 00 τ νὰν χξανέ σαι E

ΒΙΜΡΙΊΙΟΙΓ IN PHYSICORUM VII 3 (Arist. p. 247*13] 1079

σϑάνεσϑαι γίνεται ἐπιτήδεια τὰ παιδία παυομένης τῆς ταραχῆς, οὕτω xal 250v
πρὸς τὸ μανθάνειν xal τὸ φρονεῖν xal τὸ ἐπίστασϑαι ἀρχούσης τῆς τῶν ταρατ-
τόντων ἠρεμίσεως. ἀλλ᾽ ot μὲν μεϑύοντες xal χαϑεύδοντες xal νοσοῦντες τὴν
ἕξιν ἔχοντες xal πρὸς μόνην τὴν ἐνέργειαν ἐμποδιζόμενοι εἰχότως οὔτε
γίνεσϑαι ἐπιστήμονες λέγονται οὔτε ἀλλοιοῦσϑαι εἰς ἐπιστήμονας.

Τὰ ὃὲ παιδία, εἰ λαμβάνει ποτὲ τὴν ἕξιν τῆς ἐπιστήμης καὶ φρονή-
σεως μὴ πρότερον ἔχοντα, πῶς οὐχ ἐπιστήμονα γίνεται ἐξ ἀνεπιστημόνων ; 85
7 πῶς ὅμοιον τὸ ἀπὸ τοῦ μεϑύοντος xal χαϑεύδοντος καὶ νοσοῦντος παρά-
ὄξιγμα τοῖς τὴν ἕξιν, ἣν μὴ εἶχον, λαμβάνουσι; μήποτε οὖν, εἰ ὁμοίως
10 ἔχει ὁ ἐξ ἀρχῆς λαμβάνων τὴν ἕξιν τῷ μεϑύοντι xal χαϑεύδοντι, del f

Ψυχὴ τὴν ὅξξιν ἔχει xol αἱ μαϑήσεις ὄντως ἀναμνήσεις εἰσίν, ὡς ὁ τοῦ
Πλάτωνος βούλεται λόγος. ἀλλ᾽ ἔστι “᾿χαὶ ἔχειν, ὥς φησιν ὁ []λωτῖνος,
xxl u* πρόχειρον ἔχειν᾽᾽, xal τοῦ προχείρου xai τοῦ μὴ προχείρου πολλαὶ
αἱ διαφοραί. καὶ τὰ μὲν παιδία οὕτως ἔχει τὴν ἕξιν τῆς ἐπιστήμης καὶ 40
15 τῆς φρονήσεως ὡς ἐν τῇ οὐσίᾳ οὖσαν τέως ἀκίνητον. Ot xal λήψεως
ταῦτα δεῖσϑαι δοχεῖ τῆς ἐπιστήμης. xal μανϑαάνειν αὐτά φαμεν τῆς μαϑή-
σεως νύξεως οὔσης τινὸς xal τῆς λήψεως χινήσεως ἤδη xal παρασχευῆς
εἰς ἐνέργειαν, ἅπερ οὐὸὲ αὐτὰ ὑπάρχει τοῖς παισίν, ἀλλ᾽ ὅταν ἢ ταραχὴ
τοῦ σώματος ἤδη παύηται, ὡς πρότερον ἔτι μᾶλλον χαταχεχωσμένης τῆς
20 ἔξεως xai πολλῆς βοηϑείας δεομένης πρὸς ἔχφανσιν. ὁ. ὃὲ μεϑύων xal
χαϑεύδων γραμματιχὸς προχεχείρισται μέν πως τὴν ἕξιν, ἐμπεπόδισται δὲ 45
ἔτι πως ὁ προχεχειρισμένος. ὁ δὲ νήφων xai ἐγρηγορὼς xal ὑγιαίνων προ-
χειροτέραν uiv xal ἑτοιμοτέραν ἔχει τὴν ἕξιν, ἔτι δέ πως xai οὗτος ἐπε-
γομένην, xdv ἢ δύναμις ἐν τούτῳ παρεσχεύασται, πρὸς ἄλλοις δέ ἐστιν,
25 3, τὸ γνωστὸν οὕπω πάρεστιν, ὡς ὅ 1ε ἐνεργῶν χατὰ τὴν ἕξιν ἤδη τελέως
αὐτὴν xai εἰς ἐνέργειαν προχεχείρισται. ὃ δὲ ᾿Αριστοτέλης ἤρξατο μὲν ἀπὸ
τοῦ πρόχειρον μὲν ἔχοντος τὴν ἕξιν, διὰ δὲ τὸ μὴ παρεῖναι τῇ αἰσϑήσει 50
τὸ γνωστὸν μὴ ἐνεργοῦντος, εἶτα ἐπήγαγεν τὸν χρώμενον χαὶ ἐνεργοῦντα,
εἶτα τὸν λαμβάνοντα τὴν ἐπιστήμην. — xal ἴσως ἀπὸ τοῦ ἐναργεστέρου
30 τὴν ἀρχὴν ἐποιήσατο. ὃ γὰρ τῷ τὸ ἐπιστητὸν γενέσϑαι ἐπιστάμενος οὐδὲν
αὐτὸς χινηϑείς, ἀλλὰ τῷ ἄλλο τι γενέσθαι ἐπιστήμων γίνεται xav! ἐνέρ-
γεῖαν. xal ἢ ἐνέργεια δὲ ἢ χατὰ τὴν ἐπιστήμην οὐχ ἔστιν ἀλλοίωσις τοῦ
ἐπιστήωμονος οὐδὲ γένεσις, ἀλλ᾽ οὐδὲ ἢ λῆψις τῆς ἐπιστήμης δοχοῦσα ἀλλοιου-
μένου τοῦ λαμβάνοντος γίνεται. |

ὧι

| τὰ παιδία om. M 2 τὸ (ante ἐπίστασϑαι) om. F 3 ἠρεμήσεως M post νοσοῦντες
add. xal F 4 ἔχοντες πρὸς μόνην δὲ Μ 4.5 οὐδὲ γίνεσθαι 88 9 λέγεται F ἐπι-
στήμονα F 6 δὲ om. F xai τῆς aF 4 ἐπιστήμονες F γίνονται M 8 τὸ]
τι Ε 10 λαμβανόμενος F Πλωτῖνος] Enn. I 1,9 13 μὴ πρότερον M xal
τοῦτο M τοῦ (post καὶ) om. F 15 διὸ δὴ xal M 16 δοκεῖ δεῖσϑαι aFM
19 χαταχεχωρισμένης F 2] πως om. A! 21. 22 ἐμποδίστους δέ πως ὁ M

22 προχεχειρισμένος M: προχεχειρισμός ΔΑ : χεχωρισμός F 22. 23 προτιμοτέραν F
23 ἔχει» M οὕτως FM 24 πρὸς ἄλλοις δέ ἐστιν om. F 2) ὅτε M 21 μὲν

4

om. a 28 χρόνον F J0 τὴν -- ἐποιήσατο om. M τῷ om. F: τὸ M οὐδὲ F
Jl ἐπιστήμων γενέσϑαι (om. γίνεται) M

1080 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 3 [Arist. p. 24832. 6]

p.24842 Καϑίσταται δὲ xal ἠρεμίζεται ἕως τοῦ ὅταν νήφων ?5lr
Ἱένηται xal ἐγερϑῇ.

Εἰπὼν ὅτι χαϑισταμένης τῆς τῶν ἐμποδιζόντων ταραχῆς xai αἰσϑητι-
χοὶ γίνονται χαὶ φρόνιμοι χαὶ ἐπιστήμονες ἐπάγει ὅτι πρὸς ἔνια μὲν ὑπὸ
τῆς φύσεως κχαϑίσταται, τουτέστι πρὸς τὸ τὰς αἰσθήσεις ἀχριβέστερον 5
ἐνεργεῖν, πρὸς ἔνια δὲ ὑπὸ ἐθῶν xal διδασκαλίας ὥσπερ πρὸς τὰς ὀρέξεις
βοηϑούσης χαὶ πρὸς ταύτας τῆς φύσεως. μήποτε δὲ πρὸς μὲν τὰς φυσι-
χὰς χινήσεις τάς τε αἰσθητιχὰς xal τὰς ὀρεχτιχὰς ὑπὸ τῆς φύσεως χαϑίσταν-
tat, πρὸς δὲ τὰς τεχνιχὰς xal λογιχὰς ὑπὸ τοῦ λόγου. κχαϑίστανται δέ,
10 φησίν, ἐν ἀμφοτέροις ἀλλοιουμένων τινῶν. ἐν ἀμφοτέροις δὲ ἄν

λέγοι τοῖς τε ὑπὸ τῆς φύσεως ἕνδοϑεν χαϑισταμένοις xal τοῖς ἔξωϑεν ὑπὸ
ἐθῶν καὶ διδασχαλίας. ἢ ἐν ἀμφοτέροις εἶπεν τοῖς τε ἐξ ἀρχῆς λαμβάνουσι 10
τὴν ἕξιν xal τοῖς μετὰ μέϑην ἣ ὕπνον Y, νόσον ἀποχαϑισταμένοις. ἀλλοιου-
μένων δέ τινων ἐν τῷ σώματι χαϑίστανται ἄμφω οἵ τε ἔνδοϑεν xal
13 ἔξωϑεν χαϑιστάμενοι" ὑγροτέρων γὰρ 7, ξηρηοτέρων ἢ ϑερμοτέρων 7, Ψψυχρο-
τέρων (τῶν) σωμάτων γινομένων, ὡς ἔχει ἐπὶ τοῦ ἐχ τοῦ μεϑύειν εἰς τὸ
νήφειν μεταβάλλοντος, ἐξ ὑγρότητος xai ϑερμήτητος ἀσυμμέτρου εἰς τὸ
χατὰ οὐσιν ἀποχαϑισταμένου τοῦ πνεύματος χαὶ διὰ τοῦτη χρωμένου πάλιν
τῇ ἐπιστήαγ,. τοῦ πρότερον ἀδυνατοῦντος γρῆσϑαι διὰ τὴν μέθην xal τὴν ἀπ᾽ 15
90 αὐτῆς δυσχρασίαν. ὥσπερ οὖν ἐπὶ τούτου οὐχ ἀναλαυβάνεται ἢ ἕξις, ὅταν

C

νήψῃ, ἀλλὰ παυσαμένου τοῦ ἐνοχλοῦντος διὰ τῆς τινων ἐν τῷ Góuact
ty»

b e ^ ey M bi - * ^
ἀλλοιώσεως ἕτοιμος T, γρῇσις, οὕτω xal ἐπὶ τοῦ τὴν Stt ἐξ ἀρχῆς ἀναλαμ-
βάνειν δοχοῦντοης.

ρ. 48.1.6 Φανερὸν οὖν ἐχ τῶν εἰρημένων ἕως τοῦ ἐν ἄλλῳ δὲ 90
35 M 3 jj ,
25 οὐδενὶ πλὴν χατὰ συυμβεβηχός.

Ὑπομιμνύσχει λοιπὸν ἡμᾶς, οὗ χάριν ἐλέχϑη πάντα τὰ προειρημένα.
προύχειτο yàp αὐτῷ δεῖξαι, ὅτι f, ἀλλοίωσις χατὰ τὰς παϑητιχὰς ποιότη-
τας γίνεται: αὖται δέ εἰσιν αἱ αἰσϑηταί, ὑφ᾽ ὧν f, αἴσϑησις ἀλλοιοῦται"

1 ἠρεμίξει a. ut Arist. codd. be 4 γινόμενοι F ἢ χαϑίστανται a post καϑί-

στανται M. τουτέστι πρὸς ταῦτα (sic) τῆς -- φυσιχὰς ex vers. 7 addidit sed delevit

πρὸς τὸς ὁ in rasura corr. ex τὰ Α 6 δὲ, c in ras. A ὑπὸ τῶν ἐϑῶν xai ὃι-

δασχάλων F * βοηδοῦς F ταῦτα F! M μηδέποτε utrobique M 8 χινήσεις

om. M τὰς (post xat) om. F 8. 9 χαϑίσταται M lO. 11. φησιν ἀμφοτέρων
gav τοῖς

ἀλλοιουμένων τινῶν χαϑίστανται δέ qr τῆς τε ὑπὸ τῆς τὲ χτλ. Εὶ 11 τοῖς τε]

τότε Μ 12 διδασχάλων F ἀμφοτέρων M 14 οἵ τε] εἴτε M 14. 15 xai οἱ ἔξωϑεν M

16 τῶν a: om. AFM γενομένων F ἐπὶ τοῦ om. M 11 μεταβάλλοντα F

εἷς τὰ F 20 οὖν 8AÀ*: om. A'FM 21 ἐν σώματι M 22 ἑτοίμως M

26 ἠλέχϑη M 28 αὐτὰ F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 3 [Ατίβι. p. 2486] 1081

ὥστε τῆς ψυχῆς τὸ αἰσϑητικὸν μόνον ἀλλοιοῦται xaU' αὑτό, ἥτοι τὸ ἔχον 95lr
τὴν ψυχὴν χατὰ τὸ αἰσθϑητιχὸν ἀλλοιοῦται, οὐ μέντοι ὁ νοῦς οὐδὲ τὸ ϑεω-
ρεῖν xal φρονεῖν Ot ἀλλοιώσεως ἐπιτελεῖται πλὴν χατὰ συμβεβηχός᾽ $5
“ ἀλλοιουμένων᾽᾿ γάρ “τινῶν (τῶν) ἐν τῷ σώματι᾽᾽ ὡς ἐπὶ τοῦ μετὰ μέϑην

5. νήφοντος εἴρηται, xal μέντοι τῷ εἶναι ἐν τῷ αἰσϑανομένῳ καὶ ἀλλοιουμένῳ,
χατὰ δὲ τὴν ἐπιστήμην αὐτὴν οὐχ ἔστιν ἀλλοίωσις. xal ὅτι τελειότης ἐστίν,

ἢ δὲ εἰς τελειότητα μεταβολὴ γένεσις δοχεῖ μᾶλλον xal οὐχ ἀλλοίωσις.
xal ὅτι τῶν πρός τι ἢ ἐπιστήμη. ἐν δὲ τοῖς πρός τι χίνησις οὐχ ἔστι
χαϑ᾽ αὑτό.

10 Ζητεῖ δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος: εἰ ἢ χατὰ ποιότητα μεταβολὴ ἀλλοίωσίς
ἐστι, ποιότητος δὲ πρῶτον μὲν εἶδος ἐν Κατηγορίαις ἕξις καὶ διάϑεσις ἀπη- 80
putat, τέταρτον δὲ γένος ποιότητος σχῆμα τε xal ἢ. περὶ ἕχαστον
μορφή, πῶς ἢ χατὰ τὴν ἕξιν xal τὸ σχῆμα μεταβολὴ οὐχ ἔστιν ἀλλοίω-
σις; xal λύει χαλῶς Ex τῶν ᾿Αριστοτέλους: χατὰ γὰρ τὰς παϑητιχὰς

15 μόνας ποιότητας τὴν ἀλλοίωσιν Ἰίνεσϑαί φησιν ὁ ᾿Αριστοτέλης, τὸν δὲ πρῶ-
tov xal τέταρτον τρόπον τῆς ποιότητος ἐλέγχει ὡς οὐ ποιοῦντας ἀλλοίω-
σιν" ὅσαι γὰρ ποιότητες εἰς τὴν οὐσίαν xai τὴν τελειότητα συντεληῦσιν
χαὶ εἶδος γίνονται τοῦ μετέχοντος, οὐ ποιοῦσιν ἀλλοῖα tà xat' αὐτὰς μετα- 95
βάλλοντα, ἀλλὰ μᾶλλον ἄλλα. τοιαῦται δέ εἰσιν αἴ τε ἕξεις, τελειότητες

90 οὖσαι χαὶ εἶναι ποιοῦσαι τοῦτο ὅπερ λέγεται, χαὶ τὰ σχήματα. διὸ τὸ
σχηματισϑὲν οὐχέτι λέγεται τῷ τῆς ὕλης ὀνόματι ξύλον ἣ χαλχός. ἀλλ᾽
οὐδὲ ἢ χατὰ ϑερμότητα xal ψυχρότητα xai ξηρότητα xoi ὑγρότητα μετα-
βολὴ ἀεὶ ἀλλοίωσίς ἐστιν’ ὅταν γοῦν ἐξ ὕδατος πῦρ γένηται μεταβαλούσης
τῆς ὑγρότητος xal ψυχρότητος εἰς ξηρότητα xal ϑερμότητα, οὐ λέγεται 40

25 ἀλλοίωσις ἢ τοιαύτη μεταβολή, ὅτι οὐσιώδης xal εἰδοποιός ἐστιν ἢ μετα-
βολή. ^ xal ai χατὰ τὰς ἀρετὰς οὖν μεταβολαὶ τελειοῦσαι τὸ ὑποχείμενον
xai εἰς τὸ τί ἣν εἶναι συντελοῦσαι οὐχ εἰσὶν ἀλλοιώσεις οὐδὲ αἱ χατὰ τὰ
σχήματα xal τὰς μορφάς. ἀλλ᾽ ἐχεῖναι μόναι αἱ κατὰ τὰς συμβεβηχυίας
ποιότητας, αἴτινες πάϑη μόνον ἐμποιοῦσι τοῖς μετέχουσι χαὶ οὐχ οὐσιοῦσιν

80 οὐδὲ εἰδοποιοῦσιν αὐτα.

1 αἰσϑητὸν Μ χαϑ᾽ αὑτὸ --- ἀλλοιοῦται (2) om. M 2. 8 ϑεωρεῖν xal aA?*M: om.
F: xal om. A! 3 τὸ φρονεῖν M 4 τῶν addidi: om. libri 9 εἴρηται supra
p. 24844 τὸ εἶναι FM 6 δὲ post ἐπιστήμην F αὐτοῦ Εὶ 8 τῶν] τῷ.
11 μὲν post εἶδος F ἐν Κατηγορίαις 8. 8526 sqq. ἐν ταῖς χατηγορίαις M

12 γένος] εἶδος Μ ἑχάστου a 13 τὴν om. M 14 xai xai λύει M

15 μόνας om. M 16 xai τὸν a ποιοῦντος aM 11 τελείωσιν Καὶ [19 τοι-
αὕται δέ εἰσιν A: τοιαῦτα δέ εἰσιν M: ποιοῦσαι δὲ εἰσὶν F: ποιοῦνται δίεισιν a τελειότα-
τοι F 20 τοῦτο ποιοῦσαι a: ποιοῦσαι οἴη. F 2] οὐ F 233 ἀεὶ om. F
μεταβαλούσης a: μεταβαλλούσης AFM 24 xai ψυχρότητος om. F εἰς ϑεομότητα
xal ξηρότητα F ξηρότητας a 29 ὅτι — μεταβολὴ om. F 27 xal om. F

τί εἶναι συντελοῦσιν F τὰ aM: om. AF 28 σχῆμα F ἐκεῖναι) εἶναι F
τὰς alterum om. F 29 ποιότητες M μόνον om. M 29. 30 οὖσιν οὖσιν οὐδὲ

εἶδος ποιοῦσιν F 30 αὐτάς M

1089 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 [Arist. p. 248410]

, wv

p. 248210. "Ameprosts δ᾽ dv τις πότερόν ἐστι χίνησις πᾶσα Ew; 251r
τοῦ ὥστε οὐ πᾶσα gu p Ax.

Συμπερανάμενηος τὸν ἐξ ἀρχῆς λόγον τὸν δειχνύντα, ὅτι τὸ πρώτως
χινοῦν μὴ ὡς τὸ o5 ἕνεχα ἀλλὰ τὸ ὅϑεν ἢ ἀρχὴ τῆς χινήσεως xal τὸ δ0
5 προσεγῶς ὑπ᾽ αὐτοῦ χινηύμενον χατὰ πᾶν εἶδος κινήσεως ἅμα ἐστὶ xai
οὐδέν ἐστι μεταξύ, καὶ fxagtov εἶδος χινήσεως μέχρι νῦν χαϑ᾽ ἑαυτὸ ἐπι-
σκενάμενος xal τὰ ὑπάρχοντα αὐτῷ παραδούς, ἀπορεῖ xal ζητεῖ ἐντεῦθεν εἰ
πᾶσα χίνησις πάσῃ ἐστὶ συμβλητὴ κατὰ τὰς ἰδίας τῆς χινήσεως δια-
φηρᾶς, τό τε ϑᾶττον xal τὸ βραδύτερον. ὥστε μὴ μόνον τὰς ὁμοειδεῖς
10 ἀλλήλαις συμβάλλειν otov ἀλλοίωσιν ἀλλοιώσει, ὡς εἶναι αὐτῷ τὴν μὲν
ϑάττω τινὸς ἀλλοιώσεως, τὴν ὃὲ | βραδυτέραν, τὴν δὲ ἴσην: ἀλλ᾽ εἰ 251"
xai ἀλλοίωσιν φορᾷ συμβάλλειν δυνατόν ἐστιν T, αὐξήσει xal μειώσει, ὡς
ἢ ἰσοταχεῖς αὐτὰς λέγειν ἢ τὴν μὲν ϑάττω, τὴν δὲ βραδυτέραν (ἰστέον δὲ ὅτι
τὸ συμβάλλειν ταὐτὸν σημαίνει τῷ παραβάλλειν χαὶ συγχρίνειν xal ὅλως
15 συνεξετάζειν. ἀλλ᾽ οἱ μὲν ἀρχαῖοι παραβαάλλεσϑαι ταῦτα ἀλλήλοις ἔλεγον,
οἱ ὃδὲ νεώτεροι συϊχρίνεσϑαι, τῶν ἀρχαίων φυσικῶν τῷ τῆς συγχρίσξως 8
ὀνόματι χεχρημένων ἐπὶ τοῦ συνάγοντος εἰς ταὐτὸ τὰ χεχωρισμένα). ἀπο-
ρήσας ὃὲ τοῦτο δείχνυσιν, ὅτι οὐχ ἔστι πᾶσα χίνησις πάσῃ συμβλητή
(οὐ γάρ ἐστι πασῶν xowóv τι μέτρον). ἀλλ' αἱ ὁμοειδεῖς μόνον ἀλλήλαις.
20 δείχνυσι ὁὲξ αὐτὸ OU ἀδυνάτου ἐπὶ δυεῖν φορῶν πρῶτον, τῆς τε ἐπ᾽ εὐϑείας
xai τῆς χύχλῳ, προλαβὼν τὸ ἤδη δεδειγμένον αὐτῷ τὸ ὁμοταχῇ εἶναι τὰ
ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἴσον χινούμενα xai ἐπιφέρων ἀδύνατον τῷ συμβλητὰς εἶναι
τὸ ἴσην ἔσεσϑαι εὐϑεῖαν Ἰοαμμὴν περιφερεῖ. εἰ γὰρ εἴη ἰσοταχῇ τινα τὸ 10
μὲν ἐπ᾽ εὐϑείας τινὸς χινούμενον τὸ δὲ ἐπὶ περιφεροῦς (ἰσοταχῇ δέ ἐστι
τὰ ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἴσον χινούμενα), ἴση ἔσται T) εὐθεῖα τῇ περιφερεῖ. τοῦτο
ó& ἐζητεῖτο uiv ἔτι, εἰ δυνατὸν εὐθεῖαν ἴσην εἶναι περιφερείᾳ, ἀπέγνωστο
ób μᾶλλον: xa: Otà τοῦτο οὐδὲ ὁ τοῦ χύχλου τετραγωνισμὸς ηὔρητό πω,
xai νῦν δὲ «dv δοχῇ ηὑρῆσθαι, ἀλλὰ ustd τινων ὑποϑέσεων ἀντιλεγομέ-
νων. αἴτιον OE τοῦ xattot μήπω εὑρεϑέντα τὸν τοῦ χύχληυ τετραγωνισμὸν

ιῷ
C

] ᾿Απορήσει A! πρότερον M ἔσται a 2 ὥστε om. M συμβλητή] μετα-
βολή F 4 ἕνεχεν F 5 &pa — χινήσεως (6) om. F 6. ἡ ἐπισχεψάμενος xal"
αὑτὸ a 6 αὑτὸ aFM 8 post πάσγ add. χινήσει F xatà om. M

lU post συμβάλλειν add. ἀλλὰ καὶ τὰς ἀνομοειδεῖς F. eadem videtur in mrg. scripsisse
A? nunc erasa οἷον μἢ μόνον ἀλλοίωσιν ἀλλοιώσει αὐτῷ μὲν χτλ. F αὐτῶν 6:
αὐτῇ Μ τὶ» τῇ sed rubr. corr. M 11 ἀλλ᾽ εἰ aAM: ἀλλὰ anacoluthian
vitaus F I4 συμβάλλον F post ταὐτὸν add. ἐστι xal F ταυτὸν δύναται
τῷ προβάλλειν M 11 ταὐτὸν F 230 δυοῖν ΕΜ 21 δεδειγμένον] Ζ 4 sqq.
22 χινούμενα ἴσον F ἐπιρέρων 142: ἐπιφὼν ΑἹ: ἐπὶ σφῶν Ε: ἐφ᾽ ὧν M 28 τοῦ
ἴσην εἶναι F 23 περιφερῆ F 24 δέ ἐστι] εἶναι F 25 χινούμενον a

26 mepupepe(a! A (ef. p. 1084,22 sqq.): περιφέρειαν F: περιφερεῖ aM ἀπέγνω (seq. III
litt. lac.) M 2i ηὔρητό zw A: ἤυρη τόπῳ a: εὕρη τόπω FM 28 εὑρῆσϑαι M

29 δὲ om. F τοῦ] τὸ M εὑρεϑέντος F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 (Arist. p. 348410. 18] 1083

ζητεῖσθαι ἔτι xal τὸ εἰ ἔστιν εὐθεῖα περιφερεῖ ἴση τὸ μηδὲ ὅτι ἀδύνατα 251»
- 5 e —- , o ν ἢ “ ’ * , - * -
ταῦτα ἐστιν ηὐρῆσθϑαί πω ὥσπερ τὸ τὴν διάμετρον ἀσύμμετρον εἶναι τῇ
- ὸ ^ ὑδὲ , e? LAS
πλευρᾷ. διὸ τοῦτο οὐδὲ ζητεῖται ἔτι.
Δείξας ὃὲ τὰς ἐπὶ τῶν γραμμῶν τούτων χινήσεις ἀσυμβλήτους διὰ τὸ
5 ἕπεσθαί τι ἀδύνατον ὀοχοῦν τῷ συμβλητὰς αὐτὰς ὑποτιϑεμένῳ, ὀείχνυσιν
ἐφεξῆς ἐπὶ τῶν ἀνομοειὸῶν χινήσξων ἀλλοιώσεώς τε xal φορᾶς, ὅτι χαὶ
αὗται ἔτι μᾶλλον ἀσύμβλητοί εἰσι. δείχνυσι δὲ xal τοῦτο Ot ἀδυνάτου. εἰ
, , v 3 , “- , ^ Id Y
γάρ τις λέγοι ἰσην ἀλλοίωσιν φορᾷ, τουτέστιν ἰσηυταχῇ. ὅταν ἐν ἴσῳ
χρόνῳ τὸ μὲν ἀλλοιωθῇ τὸ δὲ ἐνεχϑῇ, συμβήσεται ἴσον εἶναι τὸ 20
10 πάϑος τὸ χατὰ τὴν ἀλληίωσιν τῷ αήχει τῷ χατὰ τὴν φοράν. ἰσοταχῆ,
Ἱὰρ ἦν τὰ ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἴσον χινούμενα. ἀλλὰ ἀδύνατον ἴσην εἶναι
πάθος μήχει: ἀσύμβλητα γὰρ τὸ ποσὸν χαὶ τὸ ποιόν, ὅτι τοῦ μὲν τὸ
ἴσον, τοῦ δὲ τὸ ὅμοιον κατηγορεῖται. χαὶ δῆλον ὅτι μὴ δυνατὸν τὸ ἴσον
χατηγορῆσαι οὐδ᾽ dv τὰ χινούμενα xat' αὐτὰ ἰσοταχἣ λέγεσθαι δυνατόν.
15 πῶς γὰρ οἷόν τε ϑερμότητα T, λευχότητα ἴσην λέγειν αήχει; εἰ οὖν μὴ
ἔστιν ἴσον πάθος: μήχει μηδὲ συμβλητὰ ταῦτα ἀλλήλοις. οὐδὲ αἱ xat' ?5
αὐτὰ χινήσεις ἴσαι ἔσονται οὐδὲ συμβληταί: εἰ γὰρ ἐχεῖναι,. xai ταῦτα
- N “- ^ v , Y , 4 M e
(à τὸ ἰσοταχῆ εἶναι τὰ ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἴσον χινούμενα. εἰπὼν Ob ὅτι ἔσται
dpa ἴσον πάϑος μήχει, τὴν αἰτίαν τούτου τὸ εἶναι ἀδύνατον ἐπήγαγεν. τότε
20 γὰρ ἰσοταχῇ͵ λέγομεν, ὅταν ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἴσον χινηϑῇ. τὸ δὲ 7, ἐλάττων
πρησχείμενον τὸ ὅλως αὐτὰς εἶναι συμβλητὰς ἀναιρεῖ, εἰ μήτε ἴση μήτε
ἐλάττων. ὃγλην γὰρ ὅτι οὐδὲ μείζων: ὅπου γὰρ f, μείζων, χαὶ f,
ἐλάττων. δείξας δὲ ὅτι οὐδὲ φορὰ πᾶσα πάσῃ συμβλητὴ οὐδὲ T, ἀλλοίωσις 30
ὅλως τῇ φορᾷ, εἰχήτως συνεπεράνατο, ὅτι οὐ πᾶσα χίνησις πάσῃ συμ-
25 BA.

p.248318 Ἐπὶ δὲ τοῦ χύχλου xai τῆς εὐθείας ἕως τοῦ ἀλλ᾽ οὐ
συμβλητά: οὐδὲ ἄρα ai χινήσεις.

Δείξας ὅτι οὔτε ἢ χύχλῳ τῇ ἐπ᾽ εὐϑείας συμβλητή οὔτε T, ἀλλοίωσις 40
τῇ φορᾷ, ἀπορεῖ διὰ τί οὐ συμβλητὴ f, χύχλῳ τῇ ἐπ᾽ εὐϑείας xal αὐτὴ
30 f, εὐθεῖα τῇ περιφερεῖ. πρῶτον μὲν γὰρ ἄτοπόν φησι τὸ ἀδύνατον νομί-
ζειν ὁμοίως xal ἰσοταχῶς τοῦτο μὲν ἐπὶ τῆς εὐϑείας xwsicÜat, τοῦτο OE
ἐπὶ τοῦ χύχλου, αλλ εὐϑὺς οἴεσϑαι ἀνάγχη εἶναι θᾶττον χινεῖσϑαι τὸ ἐπὶ

| μηδὲ] μὴ F ἀδύνατον Μ ὃ διὸ A: δι᾽ ὃ a: διὰ ΕΜ 4 ἀπυγχλήτους F

ἡ δοχεῖ M 6 φορᾶς A 7 xoci om. M 8 λέγει F 9óF elvat
om. F lO τὸ om. M 11 ἀλλ᾽ FM 12) τὸ πάϑος F συμβλητὰ F: ἀσύμβλη-
τὸν M ὅτῇ τι F τὸ (post μὲν) om. a 13 ὅτι el μὴ M τὸ om. Εὶ

13. 14 τὸ ἴσον τοῦ ὁμοίου χατηγορεῖν M 15 «e om. F 11 αὐτὰς 8 χαὶ]
ὡς F 18 ἴσον om. F 18. 19 δὲ dpa ὅτι ἔστι πάϑος ἴσον μήχει F 20 ὅταν
ἶσον (ce χρόνῳ F ἔλαττον F 21 ὅλον F 22 ἐλάττω et μείζω M (priore
loco) ἡ (ante μείζων sic) om. M 2 πάσῃ om. F ἡ om. F 24 ὅλως

om. F 26 ἀλλ᾽ οὐδὲ FM 27 συμβλητή M 28 ἐπ᾿ εὐϑεία FM 29 ἐξαπορεῖ M
o) om. F τῆς ἐπ᾽ εὐθείας M 92 ἀνάγχην probabiliter M

1084 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 [Arist. p. 248218]

, j,

τοῦ ἑτέρου αὐτῶν χινούμενον, παρὰ τοῦ ὑποχειμένου δηλονότι τὴν διαφορὰν 251v
Aauddvov, ὡς ἄν εἰ τὸ uiv ἐπὶ χαταάντους ἐχινεῖτο, τὸ ὁὲ ἐπὶ ἀνάντους. 45
ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν οὕτως ἐχόντων οὐδὲν ἄτοπον xai τῶν φύσει ἰσυταχῶν
ἀνισοταχῆ, γίνεσθαι τὴν χίνησιν διὰ τὴν τῶν ὑποχειμένων διαφοράν. ὁ δὲ

5 κύχλης wai ἢ εὐϑεῖα τίνα ἔχει τοιαύτην πρὸς ἀλληλα διαφηρᾶν; χαὶ w4-
λιστα εἰ ἡ ópULI à κύχλος ξστήχο!, ὥστε δηχεῖν ἀναβαίνειν xal χαταβαί-

νειν τὸ χινούμενον, ἀλλ ὕπτιος ἐν ἐδάφει χέοιτο.: ἐφεξῆς ὃὲ πειρᾶται

PEN , μ4 Ἃ [4 Q9 3 ^ e 7 3 m $.'* (Q^ , lj

ὀειχνύναι ὅτι, xdv ὑποτεῦ͵ ἐπὶ τῆς ἑτέρας: αὐτῶν ἀεὶ ϑάττω ίνεσϑαι τὴν

, Yy 1 ἢ e , a v A , ^

χίνησιν εἴτε παρὰ τὰς ὑποχειμένας γραμμὰς εἴτε παρὰ ἄλλην αἰτίαν, καὶ 50
10 εἴτε τὸ αὐτὸ εἴη τὸ ἐφ᾽ ἑχατέρας χινηούμενον εἴτε ἕτερον xa ἕτερον, οὐδὲ
οὕτως συμβαίνει τὸ ἀσυυβλήτους αὐτὰς εἶναι" ἔσται γὰρ ἢ μὲν μείζων

* 7M A , L4 A ,ΨθΙ Y 7, amem - sí ji , ?( [4
αὐτῶν, ic T. ἐν τῷ Ux» γρόνῳ ϑᾶττον χινεῖσϑαι τὸ χινούμενον ἐτέϑη, 7,
TX 2) m ) » M ^, vu M *o00^-X N -»* 4 3 ἔλ ΄
ó& ἐλάττων, ἐφ᾿ ἧς τὸ βραδύτερον. ἐν αἷς δὲ τὸ μεῖζον xal τὸ ἔλαττόν
ἐστιν, ἐν ταύταις οἷόν τέ ἔστι χαὶ τὸ ἴσον λαβεῖν, ὥστε ἔσται τις περιφε-

- M 304^ wv - ἊΝ Yv- Y gp» 5 QE L4
19 pf; εὐθεώ ἴση. τὸ 08 ἔσται γὰρ μείζων xai ἐλάττων f, περιφε-
4

ρὴς τῆς εὐδείας εἶπεν ἀντὶ τοῦ ἔσται γὰρ ποτὲ μείζων ποτὲ δὲ 252r
ἐλαττων᾽. μείζων μέν, dy τὸ ἐπ᾽ αὐτῆς χινούμενον ϑᾶττον ὑποτεθῇ χινεῖ-
σϑαι. ἐλάττων Of, dv βοαδύτερηον" τὸ 1ὰρ θᾶττον χινούμενον ἐν τῷ ἴσῳ
χρόνῳ μεῖζον χινηϑήσεται, x«i τὸ βραδύτερον ἔλαττον.

30 Δείχνυσι ὃὲ αὐτὸ χαὶ δι’ ἐχϑέσεως. εἰ γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τῷ
À τὸ μὲν ϑᾶττον χινούμενον τὴν D τὴν περιφερῇ διελήλυϑε, τὸ δὲ
βναδύτερηον τὴν D τὴν εὐϑεῖαν, OXÀov ὡς μείζων ἔσται ἢ B περιφέρεια 5
τῆς D εὐθείας, εἴπερ θᾶττον ὡριζόμεϑα πρότερον τὸ ἐν ἴσῳ χρόνῳ μεῖζον
χινούμενον. ἀλλὰ wr ϑᾶττόν ἐστι χαὶ τὸ ἐν ἐλάττονι χρόνῳ ἴσον χινού-

N

25 μένην. ὥστε τὸ ϑᾶττον ἐν μέρει τινὶ τοῦ À χρόνου μέρος τι τῆς B περι-
φερείας χινήσεται ὃ ἴσον ἐστὶ τῇ l' εὐθείᾳ, ἣν ἐν παντὶ τῷ χρόνῳ
χεχίνηται τὸ βραδύτερον xwwobusvov* ἴση ἄρα xat οὕτως ἔσται ἢ εὐϑεῖα
^ ’ ^ ^, ^ 1 ^ l4 - *
τῇ περιφερεία, ὃ δεδήλωχεν διὰ τοῦ ἔσται tt μέρος τοῦ ἡ ἐν ᾧ τὸ B
τοῦ χύχλου δίεισι. λαμβάνει δὲ τὸ B τὸ μέρος τοῦ χύχλου, ὃ ἴσον 10

80 ἐστὶ τῇ 1. τὸ δὲ καὶ τὸ Γ ἐν ὅλῳ τῷ Α τὴν D ἀσάφειαν ἔσχε, διότι xal

| τοῦ (ante ἑτέρου) om. F αὐτῷ F 2 ὡς dv ei] haec paraphrasis cum lectione
Shutianorum codieum ὥσπερ ἂν el conferenda cf. Shute p. 159 ὃ μὲν om. M

5 τινὰ F qui om. τοιαύτην 6 ὀρϑῶς F: ὀρϑωϑεὶς M ἔστηχεν F ἀναβαίνειν
δοχεῖ M 8 émtcelly M 9 εἴτε (ante παρὰ tà;)] οὔτε FF παρὰ (ante τὰς))
περὶ M lO εἴη τὸ om. M 10. 11 οὐδὲν οὕτω M 11 ἔστι F 13 τὸ (ante
ἔλαττον) om. κα 11 ἐν ταύταις — εἶπεν (10) om. F 15 εὐϑεῖα aM 16 ποτὲ
μὲν F ἱτ μεῖζον FM 18. 19. ἐν τῷ ἴσῳ ϑᾶττον κινηϑήσεται M 20 τῷ (post
4póvo)] τὸ F 2] περιφέρειαν F διελήλυϑε ut Arist. codd. HI Shutiani

22 τρίτην M τὴν (post D) om. F εὐθειῶν M μείζων aFM: μεῖζον A

239 6pijóvtüa FM ἐν om. M μεῖζον — γρόνῳ (24) om. F 25 ypóvoo ἃ F

26 χινηδήσεται ὃ ἴσα ἐστὶ τῆς Ὁ εὐϑείας τὴν ἐν F τὸ α Εὶ 21 οὕτως
τοῦ M 28 ἔστι FF 20 τί (post χύχλου) add. M δίεισι) τὸ ἴσον δίεισι Arist.

[praeter codd. EHIK) τὸ B μέρος M 30 τὸ l'] τὸ τρίτον Καὶ ΑἹ] πρώτῳ M
τὴν T] τῶ τρίτω F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 (Arist. p. 248418. ^6] 1085

τὸ χινούμενην xatà τῆς εὐθείας ἐχάλεσε νῦν | μὴ πρότερον χαλέσας. 252r
παραστὰς δὲ οὕτω τῷ λέγοντι λόγῳ συμβλητὰ εἶναι χαὶ τὴν εὐθεῖαν τῇ
περιφερείᾳ xal τὰς ἐπ᾽ αὐτῶν χινήσεις (ἐχατέρῳ γὰρ ϑάτερον ἕπεται),
τὸ μὲν ἐλέγξαι τὸν παραλογχισμὸν τῆς συνηγορίας παρῆχε νῦν, ὡς τελειό-
5 tepov μέλλων τὴν διαχριτιχὴν αἰτίαν ἐπάγειν τῶν τε συμβλητῶν xal τῶν
μή, εἰς óà τὸ αὐτὸ ἀδύνατον ἀπαγαγὼν παλιν ἀναιρεῖ τὸ εἶναι συμβλητὰς
τὰς χινήσεις xal τὰς Ἰραμμᾶς, τὴν εὐθεῖαν τῇ περιφερεῖ. εἰ γάρ εἰσι
συμβληταὶ αἱ γραμμαί, φησί, συμβαίνει τὸ ἀρτίως ῥηϑὲν ἀδύνατον τὸ
ἴσην εἶναι εὐθεῖαν χύχλῳ. εἰ οὖν τοῦτο ἀδύνατον, οὐχ ἔστι συμβλητὰ
10 7j τε εὐϑεῖα xal ἢ περιφερής" εἰ δὲ μὴ ταῦτα συμβλητά, οὐδὲ at ἐπ᾽
αὐτῶν χινήσεις" ἕπεται γὰρ ἀλλήλοις, ὡς xal ὃ τῶν ἰσηοταχῶν ὀρισμὸς
δηλοῖ, εἴ 1ε ἰσηταχῇ τὰ ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἴσον χινούμενα. εἴτε γὰρ αἱ χινήσεις
συμβληταί, xal τὰ διαστήματα ἐφ᾽ ὧν ab χινήσεις συμβλητὰ xal ἴσα" εἴτε 90
ταῦτα ἴσα ἃ ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ χινεῖται, xai ai χινήσεις ἰσοταχεῖς εἰσιν.

-
[4

15 p. 24856 ᾿Αλλ᾽ ὅσα μὴ ὁμώνυμα, ἅπαντα συμβλητά Eo; τοῦ πολὺ
ὃ ἔτι ἧττον ἐν ἀλλοιώσει xal φορᾷ. 25

᾿Απορήσας ἐφ᾽ ἑἐχάτερα περὶ τοῦ συμβλητὰς εἶναι Y, οὗ τὰς τε γραμ-
ud;, τήν τε εὐθεῖαν xal τὴν περιφερῆ. xal τὰς ἐπ᾽ αὐτῶν χινήσεις, βού-
λεται λοιπὸν φιλοσόφως χανόνα τινὰ εὑρεῖν, χαϑ᾽ ὃν δυνατὸν ἔσται τὰς τε
40 συμβλητὰς πάσας xal τὰς ἀσυμβλήτους διαχρίνειν χινήσεις, x&v ἐπὶ πασῶν
χινήσεων τὸ ταχέως χαὶ βραδέως κατηγορεῖται. χαὶ πρῶτον λέγει, ὅτι τὰ
μὴ ὁμωνύμως ἔχοντα τὸ αὐτὸ ὄνομα, τὸ ταχὺ xal βραδύ, ἀλλὰ δηλονότι 30
συνωνύμως, ταῦτα συμβλητά ἐστι. τὰ δὲ ὁμωνύμως λεγόμενα οὐ συμβλητά,
ὥσπερ τὸ ὀξὺ τῷ ὀξεῖ τὸ ὁμωνύμως λεγόμενον οὐ συμβλητόν" οὐ γάρ ἐστι
5 συμβλητὰ τὸ ἐν χυμοῖς ὀξὺ xal τὸ ἐν ὄγχοις xal ἐν φϑόγγοις οὐδὲ ἔστι
συγχρίνοντα εἰπεῖν, πότερον ὀξύτερόν ἐστι τὸ γραφεῖον T) τὸ ὄξος
5 f νήτη" ἀλλὰ δῆλον ὅτι τὸ μὲν ἐν φϑόγγοις ὀξὺ τῷ ἐν φϑόγγοις συμ-
βλητόν ἐστι, xal ἢ νήτη τῆς παρανήτης ἐστὶν ὀξυτέρα" ταὐτὸν γὰρ ἐπ᾽
ἀμφοῖν τὸ ὀξὺ σημαίνει. xal τὰ ἐν ὄγχοις ὁμοίως συμβλητὰ xal τὰ ἐν 8

ιὸ
C

] xal τὴν εὐθϑείαν sic M ΓῚ τρίτον F 2 τῷ initio versiculi iterat F
συμβλητὴν F 9 γὰρ — ἐπάγειν (D) om. F 6 ἐπαγαγὼν FM 1 περιφερεία F

S αἱ γραμμαὶ συμβληταί a 8. 9 ἀδύνατον εἶναι εὐθεῖαν ἴσην F 9 εἶναι post εὐ-
ϑεῖαν Arist. vulg., sed Simplicio consentiunt H οἱ Shutiani οὐχέτ Μ΄ 10 5$ τε--
συμβλητὰ om. M 10. 11 οὐδὲ ἐπ᾿ αὐτῶ F 12 ἐν τῶ ἴσω F χρόνον A! γὰρ
om. M 13 συμβληταίον sic M 14 αἱ om. F 15 πάντα Arist. (praeter H)
ξυμβλητὰ a 16 óé ἐστὶ ἧττον A! M: δέ τι ἧττον aA? (ut Arist. E]: δὲ ἥττων ἐστιν F : scripsi
ὃ ἔτι ἧττον ut Arist. vulg. et Simpl. p. 1086,15 xal φορᾷ aA? M: om. ΑἸ ἘΠ: sed cf.
p. 1086,15 11. 18 post γραμμὰς add. xai F 18 τε om. M περιφέρειαν F ab-
ταῖς M 2] βραδέως et ταχέως inutat M xai τὸ FM χατηγορῆται a, fortasse recte
cf. p. 1086,1. 8 22 χαὶ τὸ M 24 ὥσπερ] ὡς xal F 25 xal τὸ ἐφθϑόγχοις M
26 συγχρίνονται F, unde συγχρίνοντι cave commendes cf. p. 1090,2 post ἐστι add. τῶ
ναφεῖ M τὸ ὄξος] ὁ οἶνος Arist. Themist. p. 404,7 21 νήττη ut in sequentibus F

1080 SIMPLICITI IN PHYSICORUM VII 4 [Arist. p. 24856. 12]

- E j * Ὕ δ ^ , - - -Ὁ ,
χυμοῖς. χαὶ τὸ ταχὺ οὖν xal xà βραδύ, χἄν ἀμφοῖν χατηγορῆται τῶν χινή- 252r
σεων, τῆς τε ἐπ᾽ εὐθείας x«l τῆς ἐπὶ τοῦ χύχλου, οὐχ ἔσται συμβλητὸν
"^ - e , - A «Ὁ . X A * ^ ἂν ,
διὰ τὸ ὁμωνύμως αὐτὰ χατηγορεῖσϑαι" xal γὰρ ἐπὶ τῶν ἀνομοειδῶν χινή-

- - -— « γι 4 A 3 [4 - , N ,
σεων χατηγορεῖται τὸ ταχύ" xal γὰρ ἀλληίωσις ταχεῖα λέγεται xat φορά.
* , ^ a — - e -

5 ἀλλ οὐ διὰ τοῦτο συμβλητὸν τὸ ταχὺ τῷ ταχεῖ: ὁμώνυμον γὰρ ἐπ᾽ αὐτῶν
τὸ ταχύ. εἴπερ xal τὰ ἐφ᾽ ὧν λέγονται μὴ ἔστι συμβλητὰ ἀλλήλοις" τὸ
γὰρ ποιὸν οὐχ ἔστι τῷ ποῦ συμβλητόν. εἰ οὖν xai f, εὐθεῖα xal ὁ χύχλος, 40
xdv υᾶλλον ἐχείνων ἔχῃ τι χοινόν, ἀσύμβλητα ὅμως ἐστί (τοῦτο γὰρ ὡς
ἀξίωμα λαμβάνει), χαὶ αἱ ἐπ᾽ αὐτῶν χινήσεις ἀσύμβλητοι ἄν εἶεν, ὡς ὅμω-

10 νύμως λεγομένου τοῦ ταχέος τούτου xal βραδέος.

[ἰπὼν δὲ ὅτι ἢ νήτη τῇ παρανήτῃ συμβλητή, διότι τὸ αὐτὸ ση-
μαίνει τὸ ὀξὺ ἐπ᾽ ἀμφοῖν, ἐπήγαγεν dpa οὖν οὐ ταὐτὸν τὸ ταχὺ
ἐνταῦϑα χἀχεῖ; ὡς εἰ ἔλεγεν “οὐ ταὐτὸν ἄρα τὸ ταχὺ ἐνταῦϑα χάκχεϊ..
τουτέστιν ἐπί τε τῆς ἐπ᾽ εὐϑείας xal τῆς ἐπὶ χύχλου χινήσεως. πολὺ δ᾽

015 ἔτι ἧττον, φησί, τὸ ταὐτὸν τοῦ ταχέος ἐν ἀλλοιώσει xal φορᾷ" 4
πλείων γὰρ ἐνταῦϑα T, διαφορά, εἴπερ ἢ μὲν ἀλλοίωσις ποιότητος, T, OE
φορὰ τῆς ποῦ χατητορίας ἐστίν, ἢ δὲ εὐθεῖα xal f, περιφερὴς ποσὰ ἄμφω
χαὶ ἄμφω συνεχῆ, ποσὰ xal γραμμαὶ ἄμφω. τοῦτο Ob προσέϑηχε διὰ τὸ
μετ᾽ ὀλίγον ῥηθησόμενον, ὅτι “ εἰσὶ τῶν ὁμωνυμιῶν αἱ μὲν πολὺ ἀπέχουσαι,

20 αἱ δὲ ἔχουσαί τινα ὁμοιότητα. ἰστέον δὲ ὅτι ἢ γραφὴ τοῦ ῥητοῦ τούτου
διάφορος φέρεται, ὅπου μὲν ἀλλ᾽ ὅσα μὴ ὁμώνυμα. ἅπαντα συμβλητά,
ὡς xal ὁ ᾿Αλέξανδρος ἔγραψεν. ὅπου ὃὲ ἀλλ᾽ ὅσα μὴ συνώνυμα ἅπαντα 60
ἀσύμβλητα. τινὲς δὲ τὴν ἐν τῷ ἑτέρῳ ἑβδόμῳ βιβλίῳ γραφὴν ἐνταῦθα
μετατεϑείχασιν ἔχουσαν οὕτω: ἀλλὰ dpd γε ὅσα μὴ ὁμώνυμα ἅπαντα

, ^ HP e , 4 4 ν ν
20 συμβλητά. δῆλον ὃξ ὅτι πάντα τὴν αὐτὴν ἔννοιαν ἔχει.

p.248912. Ἢ πρῶτον μὲν τοῦτο οὐχ ἀληϑές ἕως τοῦ 000 γὰρ πρὸς
$y xal οὐ συμβλητά.

Εἰπὼν ὅτι τὰ μὲν μὴ ὁμώνυμα συμβλητά ἐστι, τὰ δὲ ὁμώνυμα οὐ 252»
συμβλητά. ἐνίσταται πρὸς τοῦτο παρατιθέμενος τὸ πολὺ συνωνύμως δοχοῦν
30 χατηγορεῖσϑαι ἐπί τε ὕδατος xal ἀέρος. οὐ γὰρ ὥσπερ τοῦ ὀξέος ἄλλος

| χἂν ἐπ᾿ ἀμφοῖν M 2 οὐχ ἔστι Μ J διὰ τὸ] διὰ τοῦτο M 9 ἐπ᾿ ab-
τοῖς M 6 λέγεται Καὶ εἴ ἡ sed corr. rubro M xal (ante 6) om. F
ὃ xdv xà ἔτι τι χοινὸν ἐχείνων ἀσύμβλητα F " αἱ om. F 10 xal τοῦ Ε et M
qui τούτου omisit 11 ταυτὸ n 12 dpa uA! FM: ἄρα A? οὗ om. M ταυτὸ F
13 ὡς — xaxei om. a 14 xal ἐπὶ τῆς M 14. 15 δέ τι AF: δὲ ἔτι a: δέ ἐστιν M
15 ἧσσον τὸ ταὐτὸν φησὶ F ἐν] χαὶ Μ 18 ἄμφω (post xal) om. M 19 μετ
ἐπ F μετ᾽ ὀλίγον] p. 249423 ὁμωνύμων F 2]. 22 ὡς xal — ἀσύμβλητα (23)
om. M 22 συνώνυμα sic Arist. EIT et Shutiani 25 ἀπόμβλητα, ut Ar. ES HI

a
Shutiani: συμβλητὰ F βυβλίῳ a ut. solet 24 pev ἐθϑήχ, F: μετατεϑήχασι M
οὕτως EÉyousav M ἀλλὰ dpa γε AF: ἀλλὰ dpa xe M 29 Éyet ἔννοιαν M
30 ὀξέως a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 [Arist. p. 248012] 1081

μὲν ἦν λόγος τοῦ ἐν χυμοῖς xai ἄλλος δὲ τοῦ ἐν ὄγχοις xal ἄλλος τοῦ ἐν 952"
φϑόγγοις, οὕτω xai τοῦ πολλοῦ ἄλλος μὲν λόγος τοῦ ἐν ὕδατι, ἄλλης δὲ
τοῦ ἐν ἀέρι, ἀλλὰ τὸ αὐτὸ σημαίνει τὸ πολὺ ἐν ἑχατέρῳ αὐτῶν. xal 6
ὅμως οὐ συμβλητὰ τὸ ἐν ὕδατι πολὺ xal τὸ ἐν ἀέρι. τοῦτο δὲ λέγει ὅτι
5 μὴ τοῖς ὄγχοις αὐτῶν xal αἱ δυνάμεις ἀχολουθοῦσιν, ἀλλ᾽ ἢ τοῦ τοσοῦὸΞε
ὕδατος δύναμις πολλαπλασία τῆς τοῦ τοσούτου dépoc. εἰ οὖν πολὺ ἦν τὸ
τοσοῦτον ὕδωρ τῷ πολὺ δύνασθαι σὺν τῷ τηλιχούτῳ ὄγχῳ (ἐν γὰρ τῇ
δυνάμει μετὰ τοῦ ὄγχου ἦν τὸ ὕδατι εἶναι), οὐχέτι ὃ τοσοῦτος ἀὴρ πολὺς
ἔσται, xdv πλείων εἴη τοῦ χατὰ τὸν ὄγχον ἐλαττουμένου ὕδατος τῷ χατὰ
10 τὴν δύναμιν ἐλαττοῦσϑαι αὐτοῦ. ἀσύμβλητα ἄρα τό τε ἐν ὕδατι xol τὸ 10
ἐν ἀέρι πολύ. ὁ γὰρ πλείων δοχῶν ἀὴρ τῷ ὄγχῳ ἐλάττων ἔσται τῇ ὃυ-
νάμει, καίτοι τοῦ πολλοῦ συνωνύμως χατ᾽ ἀμφοῖν δοχοῦντος χατηγορεῖσϑαι.
7| φαίη τις dv καταλλήλως δεῖν τὸ πολὺ συγχρίνειν τὸν μὲν ὄγχον πρὸς
τὸν ὄγχον παραβάλληντα, τὴν δὲ δυνάμιν πρὸς τὴν δυνάμιν. ὁ δὲ τῇ
15 παραλλαγῇ ταύτῃ ἀποχρησάμενός τι ἀσύμβλητον ἔδειξε, χαίτοι τῆς συνω-
γυμίας χατὰ τὸ ἐν τοῖς ὄγχοις πολὺ χαὶ ὀλίγον ληφϑείσης, ὑπόπτου δὲ
ὄντος τοῦ τὸ πολὺ συνωνύμως χατηγορεῖσθαι διὰ τὰ εἰρημένα τοῦ τε 15
ὕδατος xal τοῦ ἀέρος ᾿εἰ δὲ μὴ τὸ πολύ, φησί, συνωνύμως χατηγο-
ρεῖται, ἐπὶ τοῦ διπλασίου ποιητέον τὸν λόγον. — xal γὰρ καὶ ἐν ὕδατι xai
20 ἐν ἀέρι τὸ αὐτὸ σημαίνει τὸ διπλάσιον ἑχατέρῳ, εἰ γὰρ διπλάσιόν ἐστι τὸ
λόγον ἔχον ὃν τὰ δύο πρὸς ἕν, ὥστε xal λόγος ὃ αὐτὸς τοῦ διπλασίου ἐπ᾽
ἀμφοτέρων. χαὶ ὅμως οὐκ ἔστι συμβλητὰ τὸ ὕδωρ xal ὃ ἀὴρ χατὰ τὸ
διπλάσιον. οὐ γὰρ ὃ τοῦ τοσοῦδε ἀέρος διπλάσιος ἀὴρ ἔσται xal τοῦ t^-
σούτου ὕδατος διπλάσιος. τοῦτο δὲ πάλιν διὰ τὰς δυνάμεις, ἐν αἷς ἐστι 30
25 τὸ εἶναι ὕδατι Tj, ἀέρι. εἰ γὰρ 6 διπλάσιος ἀὴρ τοῦ ἡμίσεος τῷ ὄγχῳ
ἀέρος πρός τῷ ὄγχῳ χαὶ τὴν δύναμιν ἔχει διπλασίαν, ἐν τῷ λόγῳ τῷ
δύο πρὸς ἕν ἐστιν" οὐχέτι δὲ τὸ τῷ ὄγκῳ ἥμισυ ὕδωρ τοῦ τοσούτου ἀέρος
χαὶ τῇ δυνάμει ἥμισύ ἐστιν οὐδὲ ἔλαττον ἴσως, ἀλλ' ἐνίοτε χαὶ ὑπερέχει
τῆς ἐν τῷ διπλασίῳ ἀέρι δυνάμεως. οὐχ ἄν εἴη οὖν τὸ ἐν ἀέρι xai ὕδατι
80 διπλάσιον συμβλητά. ἐὰν γὰρ πάλιν χατὰ τὴν δύναμιν ληφϑῇ τὸ ἕτερον
τοῦ ἑτέρου διπλάσιον, οὐχέτι χατὰ τὸν ὄγχον ἔσται διπλάσιον. ἄλλο οὖν 25
τι τὸ διπλάσιον ἔσται, ὅταν ἀὴρ xal ὕδωρ συμβάλλωνται, ἀλλ᾽ οὐχ ὃ xaU

1 ὁ λόγος F xal (post χυμοῖς) om. FM 2 xal (ante τοῦ) om. F ὕδασιν F

ὃ πολὺ] ταχὺ M 6 τῆς τοῦ scripsi: τῇ τοῦ A: τῆς aFM 1 τῷ (prius)] τὸ F

8 ἐν ὕδατι F 9 εἴη] ἢ M ὕδατος om. M 10 αὐτόν M 11 ἔστι F 13 τὸ
πολὺ F: τὰ (Ὁ) πολὺ ΑΜ: τὰ πολλὰ ἃ 15 τι fortasse αὐτὸ cf. p. 1088,11 χαίτοι] καὶ
τοῖς F 16 χατὰ om. F τὸ — ὄγκοις om. M λιφϑείσης M 19 διπλάσιον F
xal (post γὰρ) om. a 20 τὸ (ante διπλάσιον)] τοῦ F 2] ὃν AF: ἕν a: ὧν M

λόγος ὃ aA cf. p. 1088,13: 6 λόγος F: ὁ λόγος 6 M 22 ἀμφοτέροις F 6 om. F
23 o9] 6 F ὁ τοσούτου F xal τοῦ a: xal AM: τοῦ F 24 διπλάσεος M διὰ]
χατὰ F 25 ἡωυίσεως aA' 26. 21 τὰ δύο προσένεστιν a 21 τὸ (post δὲ) om. F

21. 28 ἥμισυν ὕδωρ τοτούτου ἀέρος ἐν τῇ δυνάμει M 29 διπλασίονι Μ εἴη om. F
30 συμβλητόν M πάλιν ante ληφϑῇ F 31 ἔστι F 32 ἔστιν F συμβάλλωνται aM:
συμβάλλονται A: συμβάλλοιντο F οὐχ ὃ scripsi: οὐχ ὃ &AM: οὐχὶ F

1088 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 (Arist. p. 248519. 15]

&xatípou αὐτῶν χατηγορεῖται. καίτοι ταὐτὸν ἐδόχει σημαίνειν ἐφ᾽ Éxa- 952v
vépou αὐτῶν. ὥστε οὐδὲ τὰ συνωνύμως χατηγορούμενα ἅπαντα συμβλητά"
τοῦτο γὰρ βούλεται προσϑεῖναι τοῖς ἐπὶ τῶν ὁμωνύμων εἰρημένοις, ἵνα xdv
φανῇ συνωνύμως χατηγορούμενον τὸ ταχὺ ἐπί vs τῆς χυχληφορίας χαὶ
τῆς εὐϑυφορίας, py, ἤδη ἀχολουϑῇ τὸ xai συμβλητὰς εἶναι ταύτας τὰς
χινήσεις.

ὧι

ρ. ϑέδν 15 Ἢ x«t ἐπὶ τούτων
τ

Συγχρούσας τοὺς δύο λόγους τόν τε λέγοντα τὰ ὁμώνυμα πάντα μὴ 40
10 εἶναι συμβλητὰ χαὶ τὸν λέγοντα τὰ συνώνυμα συμβλητὰ εἶναι, χαὶ δείξας
ὅτι ἐπὶ ἀέρος xai ὕδατος τὸ πολὺ χαίτοι συνωνύμως ἀμφοῖν χατηγορεῖσϑαι
δοχοῦν ὅμως οὐχ ἔστι συμβλητόν, εἰ ὃξὲ μὴ τοῦτο, ἀλλὰ τό γε διπλάσιον
ἐναργέστερον xai λόγον ἔχε! τὸν αὐτὸν ἐν ἀμφοτέροις xal ὅμως οὐχ ἔστι
συμβλητὸν διὰ τὴν παράλλαξιν τοῦ ὄγχου πρὸς τὰς δυνάμεις, xal ποιήσας

15 οὕτως ἀπορώτερον τὸν λόγον λέγει, ὅτι xal ἐπὶ τοῦ ὕδατος xal τοῦ ἀέρος 45
ὀρϑῶς ἔχει ὃ πρότερον ἀποδοϑεὶς διορισμός, ὅτι τὰ μὲν ὁμώνυμα οὐ συμ-
βλητά, τὰ δὲ συνώνυμα συμβλητά. χαὶ γὰρ τὸ πολὺ xal τὸ διπλάσιον
ἀσύμβλητά ἐστιν ἐπὶ τοῦ ὕδατος xal τοῦ ἀέρος. διότι xal αὐτὰ ὁμωνύμως χατὰ
ἀλήϑειαν χατηγορεῖται" οὐ δοχεῖ Of, ἐπειδὴ xai 0 λόγος αὐτῶν ὁμώνυμος
20 ὧν xav ἀμφοτέρων λέγεται, χαϑ' ὦν xai τὸ ὄνομα. ὁ γὰρ λόγος τοῦ
πολλοῦ ὁ λέγων ὅτι πολύ ἐστι τὸ τοσοῦτον xal ἔτι ὁμώνυμος xal
αὐτός ἐστιν. ἄλλο γὰρ τῷ εἴδει τὸ ἐν ὕδατι τοσοῦτον xal ἔτι xal ἄλλο

τὸ ἐν ἀέρι. χαὶ τῶν ἴσων ὃὲ λόγος τὸ τῶν αὐτῶν μέτρων T, τῶν αὐτῶν 50
ἀριϑμῶν εἶναι. ἀλλὰ xai τούτων xal τὸ ὄνουα xai 6 λόγος ὁμωνύμως
χατηγηρεῖται, dv χατηγορεῖται. διὸ οὐ συμβλητὰ οὐὸὲ χατὰ τὸ ἴσον τὸ ὕδωρ
καὶ ὁ ἀήρ. οὐδὲ γὰρ εἰ τοῖς ὄγχοις ἴσα. xal ταῖς ὀυνάμεσιν ἴσα ἐστίν. xai
6 τοῦ διπλασίου δὲ λόγος 6 λέγων δύο πρὸς ἕν ὁμώνυμός ἐστι. χαὶ γὰρ καὶ
τὸ ἕν αὐτὸ ὁμώνυμόν ἐστιν. εἴπερ ἄλλως μὲν χατηγορεῖται χατὰ οὐσίας
ἄλλως ὃὲ χατὰ ποιότητος. εἰ δὲ τὸ ἕν ὁμώνυμον, xal τὰ δύη. ὁ δὲ ἐξ ὁμω-

ιῷ
[41]

—— ——— - --- --

Ι ἑτέρου 8 2 αὑτὸ F οὐδὲ om. F χατηγορούμενα] λεγόμενα M 2. τοῖς
ἐπὶ τῶν εἰρημένων εἰρημένοις Μ χἂν F: xai &8A!: μὲν A?: xal εἰ M 9 dxoÀoo-
ϑεῖν F t xai M 17 "| om. F πί τε F post ἕως τοῦ ante ἀλλὰ add.
μὴ χατά τι γρῶμα ἀλλ᾽ fj χρῶμα F 9 Ἢ τρὶς δύ λόγους συγχρίνουδα M 11 καί-
τοι] xal τοῖς F ἀμφοῖν] αὐτῶν Μ 11. τὸν ὄγχον Ε: τοῦ ὄχου M 15 χαὶ ἐπὶ τοῦ
ὕδατος xal τοῦ ἀέρος scripsi: τοῦ prius om. M: ὅδατος om. A: ὕδατος xal τοῦ Om. aF

16 πρότερος a ὁρισμός F: περιορισμός M o9 om. F 18 post ἐπὶ add. μὲν M
ὁμωνύμως) συνωνύμως M 19 ῥδιωνύμως A! 2] ὅτι τὸ πολὺ τὸ [τὸ om. E] τοσοῦ-
τον χαὶ ἔτι ἄλλο τὸ [om. E] τοσοῦτον Arist. (aliter Shutiani). etiam Simplicium hic con-
tinuasse xai ἔτι ἄλλο τοσοῦτον ex v. 22 verisitnile 22 αὑτόν F 23 xal τῶν] xal
τοῦτο M τῶν ἴσων λόγων F μερῶν F 24 εἶναι om. M 259 διὸ καὶ
ob M 26 οὐ F el) ἐν M ταῖς) τοῖς F 27 δὲ om. F ἔστι om. F xal
(ante τὸ) om. F 28 αὐτῶ F xatà οὐσίας χατηγορεῖται a 39 τὰ 090. ὁ
δὲ ἐξ ὁμωνύμων) ὁ F τὰ $00) τὰ B. M

SIMPLICIT IN PHYSICORUM VII 4 (Arist. p. 248915] 1089

νύμων συγχείμενος λόγος | xal αὐτὸς δμώνυμός ἐστιν. ὡς οὖν εὐλόγως 353:
εἰπὼν xal ταῦτα ὁμωνύμως χατηγορεῖσϑαι ἐπήνεγχε τὸ ἐπεὶ διὰ τί τὰ
μὲν συμβλητὰ τὰ δὲ οὔ, εἴπερ ἦν μία φύσις; εἰ γὰρ τὸ διπλάσιον
τὸ αὐτὸ ἦν ἐπί τε ἀέρος χαὶ ὕδατος, ὡς ἔστιν ἐπὶ ἀέρος χαὶ ἀέρος καὶ
5 ὕδατος καὶ ὕδατος, διὰ τί ἀὴρ μὲν ἀέρος διπλάσιος xol ἥμισυς xal συμ-
βλητοὶ xai ἤδωρ ὕδατι, ἀὴρ δὲ ὕδατι οὐχέτι συμβλητός, ὥστε τὸν τοσόνδε
ἀέρα τοῦ τοσοῦδε ὕδατος εἶναι διπλάσιον, εἴπερ ἣν μία φύσις τοῦ διπλα- 5
σίου ἐν ἀέρι καὶ ὕδατι, ὡς ἐν ἀέρι xai ἀέρι xal ὕδατι xal ὕδατι; ἀπορήσας
δὲ οὕτω πρὸς τὴν συνώνυμον ῥηϑεῖσαν εἶναι τοῦ πολλοῦ καὶ τοῦ διπλα-
10 σίου κατηγορίαν ἐπὶ ἀέρος xal ὕδατος xal διὰ τοῦτ᾽ ὁμώνυμον αὐτὴν
εἰπὼν ἐπάγει χαὶ ἄλλην αἰτίαν τοῦ, κἂν συνωνύμως χατηγορῆται, μὴ εἶναι
αὐτὰ συμβλητὰ τὸ ἄλλο χαὶ ἄλλο εἶναι τὰ πρῶτα δεδεγμένα αὐτὰ σώματα"
ἄλλο γὰρ ὕδωρ xai ἄλλη ἀήρ, xdv τὸ πολὺ xal τὸ διπλάσιον ταὐτὸν ἐφ᾽ 10
ἐχατέρου σημαίνει ὡς συνωνύμως κατηγορούμενα. ἐπεὶ ὅπου τὸ πρῶτον
15 δεδεγμένον τὰ συνωνύμως χατηγορούμενα ταὐτόν ἐστι τῷ εἴδει, κἄν τὰ ἐν
οἷς ἐστι διαφέρῃ, συμβλητά ἐστιν Bxeiva. xal δῆλον ἐχ τοῦ τὸν ἵππον
xal τὸν xóva xaítot διαφέροντα κατ᾿ εἶδος συμβλητὰ ὅμως εἶναι χατὰ τὸ
λευχόν. λέγομεν γὰρ πότερον λευχότερον ὃ ἵππος 7, ὃ χύων ἐπὶ ἀτό-
μῶν ζητοῦντες, ἢ τὸ ψιυύϑιον καὶ τὴν χιόνα παραβάλλημεν, διότι τὸ
90 πρώτως δεξάμενον τὸ Aeuxóv ἐν ἀμφοτέροις ταὐτόν ἐστιν, T, γὰρ ἐπιφά- 15
vex. ὁμοίως δὲ xai χατὰ τὸ μέγεϑος συμβλητά ἐστιν ἵππος xal
χύων συνωνύμως αὐτῶν χατηγορούμενον -χαὶ τὴν αὐτὴν ἔχον ἐν ἑχατέρῳ
φύσιν, διότι τὸ ἐν αὐτοῖς πρῶτον δεχτιχὸν τοῦ μεγέθους ταὐτήν ἐστι τῷ
εἴδει τὸ σῶμα. ὕδωρ δὲ xal φωνὴ οὐ συμβλητὰ οὔτε χατὰ τὸ λευχὸν
25 οὔτε χατὰ τὸ μέγεϑος, ὅτι ἐν μὲν ὕδατι τοῦ λευχοῦ t$, ἐπιφανειά ἐστι
δεχτιχή, τοῦ δὲ ἀεγέθϑους τὸ σῶμα’ ἐν δὲ φωνῇ οὔτε ἐπιφανειά ἐστιν οὔτε
σῶμα. ὡς εἴ γε xal τὸ πολὺ καὶ τὸ διπλάσιον μὴ τοῦ ὕδατος xal τοῦ
ἀέρος χατηγοροῖτο πρώτως, ὦν Éxdtepoyv xal χατὰ τὸν ὄγχον ἅμα xal χατὰ 90
τὴν δύναμιν εἰδοποιεῖται, dÀ ἢ χατὰ τοῦ ὄγχου ἀμφοῖν λέγοιτο τὸ πολὺ
80 ἢ τὸ διπλάσιον ἣ χατὰ τῆς δυνάμεως, συμβλητὰ dv εἴη, πότερος πλείων
7| μείζων ὄγχος ὁ τοῦ ἀέρος Y, ὁ τοῦ ὕδατος, xal ὅτι διπλάσιος xal ἥμισυς,
χαὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως ὁμοίως.

] xai om. F αὐτοῦ F 2 διὰ τῇ διὰ τὸ M ὦ φύσιν 8 4 ἦν
om. M xal ἀέρος om. F 2 xai ὕδατος om. FM διὰ τὸ M ἀέρος]
ὅλος F 5. 6 συυμβλητὸς F 6 οὐχ ἔστι FM συμβλητοί a 1 τοῦ (post
ἀέρα) om. M 8 ὡς --- ὕδατι xal ὕδατι om. F xal ἀέρι postea add. A: om. M

9 τοῦ πολλοῦ «al oin. M 11 χατηγορεῖσϑαι F' 12 τῷ ἄλλο FM δεδειγμένα
αὐτῶ F: δεδειγμένα vi) M σώματι M 13 χἂν] xal F 14 σημαίνει sic libri

ὡς om. M ὁμωνύμως F ἐπεὶ xal F 15 ὁ}εδειγμένον FM 18 λευχότερος M
ἐπὶ τῶν ἃ 19 Ψιμύϑιον A. (ef. p. 119,160): ψιμμέϑιον aF: ψιμμύϑιον M rapapáA-
Àovte F: παραλαμβάνομεν M 2] δὲ xai om. F χατὰ om. M 22 συνωνύμως
om. M 24 δὲ om. F 21 xal (post et γε) om. M 28 χατηγορεῖται Καὶ

καὶ τὸ χατὰ F 29. 30 τὸ διπλάσιον ἣ τὸ πολὺ F 90. 21 πότερον μείζων ὁ ὄγκος
j| πλείων F 81 ὁ (post 7) om. F 92 τοῖς δυνάμεσι corr. F

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 19

1090 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 [Arist. p. 248015]

᾿Αλλ ἦ γε τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἀγχίνοια xal πρὸς τοῦτον ἐνίσταται τὸν 953r
- ΄ v - --
λόγον ἐντρεπτιχῶςς τούτῳ γὰρ χρώμενον, φησίν, ἔστιν ἀναιρεῖν ἐκ τῶν
Y - , , * e
ὄντων τὴν τῶν ὁμωνύμων φύσιν λέγοντα xal tà ὁμολογουμένως ὁμώνυυα
μὴ εἶναι ὁμώνυμα, αλλ ἕν τι xal ταὐτὸ σημαίνειν. μὴ παραβάλλεσϑαι 25
ὃὲ πρὸς ἄλληλα διὰ τὸ ἐν διαφόροις εἶναι τοῖς δεχτιχοῖς τὸ αὐτό. οἷον
λευχὺν ταὐτὸν μὲν xal τὸ ἐν φωνῇ xal τὸ ἐν σώματι σημαίνειν, μὴ εἶναι
ὃὲ συμβλητὰ τὴν φωνὴν xal τὸ σῶμα χατὰ τὸ Àeuxóv, διότι ἄλλο τῷ εἴδει
&xdtepov τῶν δεδεγμένων αὐτό ἐστιν: ἄλλο γὰρ τῷ εἴδει φωνὴ xal ἄλλο
- e , - δὲ N τὸ λ M ὁτὸ ὲ A 7" uam , à -
σῶμα. uote; δὲ xal τὸ γλυχὺ ταὐτὸν μὲν ἐρεῖ τις σημαίνειν iv φωνῇ
10 xal ἐν χυμῷ, μὴ συγχρίνεσϑαι 0S φωνὴν xai χυμὸν χατὰ τὸ γλυχύ, ὅτι
τὰ δεχτιχὰ αὐτῶν ἕτερα τὴν φύσιν ἀλλήλων ἐστίν. ὁμοίως Ob xal τὸ ἴσον 80
ταὐτὸν μὲν ἐπί τε ὕδατος xal ἀέρος, οὐ συμβλητὰ δὲ τὸ ὕδωρ χαὶ ὃ ἀὴρ
x v e ^ , hd ^x
χατὰ τὸ ἴσον, ὅτι διαφέροντα ὄντα τὸ αὐτὸ δέδεχται.
Προστίθησι δὲ xal ἄλλο ἐπιχείρημα τοῦ αὐτοῦ δειχτιχόν, ὅτι οὐχ
15 ὀρθῶς λέγει ὁ λέγων τὰ αὐτὰ τῇ φύσει μὴ συγχρίνεσϑαί ποτε διὰ τὸ ἐν
διαφόροις εἴδεσιν εἶναι, χαὶ φησὶν ὅτι οὐχ ἔστι τὸ τυχὸν τοῦ τυχόντος
δεχτιχὸν xal μάλιστα τὸ πρῶτον, ἀλλ᾽ ἕν ἐνὸς φύσει δεχτιχὺὸν xal τοῦ
αὐτοῦ τῷ εἴδει, ὡς χρωμάτων ἐπιφάνεια, χυμῶν γεῦσις. χαὶ ἀδύνατον T) 85
τὰ αὐτὰ ὄντα ἐν διαφέρουσιν εἶναι πρώτως 7, διαφέροντα ἐν τῷ αὐτῷ.
20 ὥστε ὅταν ἐν διαφέρουσιν ἢ τι πρώτως, διώνυμόν ἐστι, καὶ οὐ παρὰ τὸ
ἄλλο εἶναι τὸ ὕδωρ χαὶ ἄλλο τὸν ἀέρα ἄλλο ἔσται τὸ πολὺ χαὶ τὸ διπλά-
σιον τὸ ἐν ἑχατέρῳ αὐτῶν τὰ αὐτὰ ὄντα τὴν φύσιν, ὥς φησιν ὁ ἀπορήσας,
ἀλλὰ xal αὐτὰ διάφορα τὴν φύσιν ἐστὶ xat ὁμώνυμα διὸ ἐν διχφόροις τῷ
v- ^ , , * -—— 08 A -( - - ,
εἴδει δεχτιχοῖς ἐνεγένετο. ἀσφαλῶς Ob xal ἐνταῦϑα τὸ πρῶτον προσέ-
δῦ θηχεν εἰπὼν ἀλλ᾽ ἕν ἑνὸς τὸ πρῶτον: δύναται γάρ τινα δευτέρως 40
ὄντα δεχτιχά τινης διαφέροντα ἀλλήλων xav εἶδος συμβλητὰ ἀλλήλοις εἶναι
3 2 ^— ^ RJ τέ 2A ?;» * , et , - 3 Pl ^ "c , Ω͂
xat ἐχεῖνο, ὃ δευτέρως ἐδέξατο, διότι τὸ πρώτως αὐτὸ δεδεγμένον ἕν τι
ὃν αὐτὸ τὴν φύσιν τῶν διαφερόντων ἐστί. xai γὰρ ἄνθρωπος xal ἵππος
ἕτερα τῷ εἴδει ὄντα συγχρίνεται χατὰ τὸ λευχὸν τὸ ἐν αὐτοῖς, ὅτι τὸ πρῶ-
80 τὸν αὐτὸ δεδεγμένον ἐν ἀμφοτέροις ἕν τὴν φύσιν ἢ ἐπιφάνεια. εἰπὼν δὲ
ἕν ἑνὸς δεχτιχὸν τὸ πρῶτον xal διὰ τοῦτο συγχρίνεσϑαι ἀλλήλοις ὡς μὴ

,

ὄντα óudvupa τὰ ἑνὸς εἴδους ὄντα, ἐπέστησεν ὅτι οὐχ dpxsi τὸ μὴ ὁμώ- 45

σι

2 ἐντρεπτιχός Αἱ ἔστιν om. F 4 παραβάλεσϑαι F: παραλαμβάνεσθαι M

λευχὴὸν μὲν ταυτὸν μὲν M μὲν οὐ τὸ F σημαίνει a: σημαίνη compend. F
συμβλητὸν M χατὰ] καὶ M 8 δεδειγμένων M αὐτῶ ἐστιν Κα 8. 9 ἄλλο
τὸ σῶμα M " σημαίνει uM 10 dopo F pr om.M χυμὸν xal φωνὴν M
12 μὲν -- ὕδατος om. M μὲν] ἐστιν compend. F τό τε ὕδωρ F 13 ó£óttx-
και F? 14 δεχτιχόν F'! l6 τοῦ τυχόντος] οὔ δεχτιχόν ἐστιν Arist. Shutiani ABC:
om. Arist. vulg. sed. cf. p. 1096,2 11 ἕν om. M 18 xal ante γυμῶν add. M
γεῦσις scripsi: χυμοὶ aA!: ἡ γεῦσις A7 F: ὑγρὸν M 22 τὰ ἐν F ὄντα om. M

ὁ om. F 23 διαφέροντα M 6 FM: 6t sic A: δι᾽ ὃν a 24 ἐγένε-
τὸ FM πρώτως EF 26 διαφέρον FF 2" δεδειγμένον FM 29 xai ἕτερα F
xata om. F τὸ (post tt) om. M J9Ü αὐτὸ δεδεγμένον oin. F post φύσιν
add. ἐστὶν M

-] C- t

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 [Arist. p. 2480 15. 249 48] 1091

vupa εἶναι πρὸς τὸ συμβλητὰ εἶναι: ἥ γὰρ ἐπιφάνεια χρωμάτων ἐστὶ 253r
δεχτιχὴ πρώτως λευχοῦ xai μέλανος, ἀλλ' οὐ τῶν ὁμωνύμως λεγομένων
χρωμάτων" οὐ γὰρ δὴ xal τῶν ἐν μουσικῇ. χαὶ ὅμως οὐχ ἔστι συμβλη-
τὸν τὸ λευχὸν τῷ μέλανι χατὰ τὸ χρῶμα. οὐ γὰρ λέγει τις μᾶλλον εἶναι

5 χρῶμα ἣ ἧττον τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου, ἀλλὰ δεῖ πρὸς τῷ μὴ εἶναι ὁμώ-
γυμα τὰ συμβλητὰ ὁμογενῆ ὄντα μηδὲ τὴν χατ᾽ εἶδος ἔχειν διαφορᾶν,
ἀλλ᾽ ἕν εἶναι xal τῷ εἴδει ἀτόμῳ ὄντι, xal μὴ μόνον τῷ γένει xal ἐν δνὶ
τῷ εἴδει δεχτιχῷ " τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ μὴ ἔχειν διαφοράν, μήτε ὃ μήτε δ0
ἐν οἷς" τὸ μὲν γὰρ ὃ τὸ εἶδος αὐτὸ τὸ συγχρινόμενον λέγει οἷον τὸ πολὺ ἣ

10 τὸ διπλάσιον, τὸ δὲ ἐν οἷς τὸ ἐφ᾽ οὗ τὸ xaO ὃ $ σύγχρισις οἷον ὕδωρ
ἣ ἀέρα T; Oqxov T, δύναμιν. τὰ γὰρ κατὰ τὸ γένος τὰ αὐτὰ xal οὕτω
συνώνυμα, διαφορὰς δὲ ἔχοντα οὐχ ἔστι συμβλητά. πότερον μᾶλλον χρῶμά
ἐστι τὸ λευχὸν T, τὸ μέλαν ἢ τὸ φαιόν; ἣ πότερον τῶν ἐχόντων αὐτὰ
μᾶλλον χέχρωσται; τὰ μέντοι τοῦ λευχοῦ χρώματος μετέχοντα συγχρίνεται

Ἃ

15 ἀλλήλοις, πότερον αὐτῶν μᾶλλον λευχὸν χιὼν 7| χύχνος. |

p.24948 Θὕτω xal περὶ χίνησιν ὁμοταχὲς ἕως τοῦ xal γὰρ f 253v
φορὰ εἴδη ἔχει ἂν ἐχεῖνο ἔχῃ εἴδη, ἐφ᾽ οὗ χινεῖται. 6

Διαρϑρώσας οὕτω τὸν λόγον xal δείξας ὅτι, εἰ μέλλοι τινὰ συμβλητὰ

εἶναι, οὐ μόνον χρὴ αὐτὰ μὴ εἶναι ὁμώνυμα, ἀλλὰ μηδὲ κατ᾽ εἶδης ἔχειν
20 διαφορὰν μήτε αὐτὰ χαϑ' ἃ f$, σύγχρισις γίνεται (οἷον τὰ λευχὰ μήτε ἐν
οἷς ἐστι ταῦτα οἷον αἱ ἐπιφάνειαι αἱ κατὰ τὰ λευχὰ συγχρινόμεναι), ἀλλ᾽ ἕν
εἶναι τῷ εἴδει xal τὸ λευχὸν xal τὴν ἐπιφάνειαν, ἐπάνεισι λοιπὸν ἐπὶ τὸν
mpoxe(uevoy λόγον τὸν περὶ χινήσεως, οὗ χάριν αἱ προειρημέναι ζητήσεις
ἐχινήϑησαν. προϑέμενος γὰρ δεῖξαι ὅτι οὐ πᾶσα χίνησις πάσῃ συμβλητή
25 ἐστιν (οὐδὲ γὰρ f, ὁμοειδὴς πᾶσα" οὐδὲ γὰρ fj φορὰ ἢ, ἐπὶ κύχλου τῇ
ἐπ᾽ εὐθείας), ἵνα μὴ ἀδύνατον ἀχολουϑήσῃ τι τὸ εἶναι εὐθεῖαν ἴσην περι-
φερείᾳ, xai διορίσας ἐπ᾿ ἄλλων παραδειγμάτων τὸ ζητούμενον, ὁμοίως
ἔχειν φησὶ xai ἐπὶ τῶν χινήσεων. τῷ γὰρ πλείω εἴδη κινήσεως εἶναι οὐ
μόνην τὰ χοινὰ οἷον φορὰν ἀλλοίωσιν αὔξησιν μείωσιν, ἀλλὰ xoi χαϑ'
30 ἑχάστην τούτων, οὐ πᾶσα πάσῃ ἐστὶ συμβλητή, ἀλλὰ μόναι αἱ χατὰ τὸ

ph

0

1 χρώματος F 4 τὸν λευχὸν a χατὰ om. E 9 ἢ] καὶ F τῶι μὴ AM:
τῷ F: τὸ μὴ a 7 xal ἐν] ἀλλ᾽ ἐν M 8 δεχτιχῶς F 9 οἷ ΔΑΜ: ὦ F item-
que v. 10 τὸ (post αὐτὸ) om. F λέγει oi. F 10 δὲ om. FM 11 τὸ om.
ΔῈ 12 διάφορα a I3 πρότερον A 14 μετέχοντα μᾶλλον F 15 Àeuxóv
μᾶλλον F 16 χινήσεως M ι1 ἔχει εἴδη καὶ ἐχεῖνο ἐφ᾽ οὗ χινεῖται F

εἴόη ἔχῃ collocat M 18 διαρϑρῶν F μέλλει ΕΜ 20 xaU' ἃ, ἃ in lit. i litt. M
μήτε τὰ F 21 ai prius om. F αἱ alterum om. M 22 τὸ (post xal) om. F
23.24 ἐχινήϑησαν ζητήσεις F γὰρ) δὲ F 2) γὰρ ὁμοειὸης πᾶσα M 20 τὸ γὰρ

,

€

p
elvat M 26. 27 περιφ F 21 ἀλλήλων F ὁμοίως om. F 28 εἴδη,
Ἢ in ras. A 29 post ἀλλοίωσιν add. χαὶ quod om. post ἀλλὰ F 80 ἕχαστον M
ἐστὶ AM: post συμβλητή F: om. a 30. 1092,1 μόναι κατὰ τὰ εἶδος cett. om. M

19*

1002 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 (Arist. p. 24928]

αὐτὸ εἶδος τὸ ἔσχατον γινόμεναι" ὃ οὐχέτι xal γένος ἐστί. xal τοῦτο δὲ 9büv
ὁδῷ προϊὼν διαρϑροῖ. τὰ γὰρ ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἴσα μήχη χινηϑέντα ἰσοταχῆ

θηϑήσεται xai συμβλητὰ ἔστα!" τὰ γὰρ αήχη ἕν εἰδός ἐστιν Ex! εὐϑειῶν

Ld

i
λεγόμενα. xai οὐκ ἔχει εἴόν͵ πλείω f, εὐθεῖα οὐδὲ ἢ ἐπ᾿ εὐϑείας χίνησις,
5 ὥσπερ οὐδὲ τὸ λευχὸν γρῶμα, εἰ ἔσχατον εἶδος εἴη. xai f, ἐπιφάνεια.

, “- -ο , , , * , ^
εἰ μέντοι ἐν τῷ αὐτῷ pov τὸ μὲν Ozoxeíusvov ἕν εἴη f, εὐθεῖα, αἱ ὁὲ
χινήσεις διάφοροι, ὥστε χατὰ υὲν τὸ ἥμισυ τοῦ μήχους, τουτέστι τῆς εὐϑείας.
παρατεταμένον τι ἢ αὐτὸ τὸ ἥμισυ τοῦ μήχους ἀλλοιωθῆναι, χατὰ ὃὲ τὸ 90
λοιπὸν ἐνεχϑγναί τι κατὰ φορὰν χινούμενον, οὐχέτι ἰσυταχὴς βηϑήσεται 7
10 ἀλλοίωσις τῇ φορᾷ, xdv ἄμφω χινήσεις, χἄν iv τῷ αὐτῷ χρόνῳ, διότι ἢ
’ A «ὦ , »J , —* v * ^ ,
χίνησις ἢ ἐπὶ τῆς εὐθείας διάφορα εἴδη ἔχει" ἄλλο γὰρ ἀλλοίωσις xal ἄλλο
΄ 3 8 Ὕ ν j ^ « v 3 2 » e L4 5 x ^w
φορά. x&v ταὐτὸν οὖν ἢ τὸ μῆχος ἢ ἴσον ἐφ᾽ ob ἢ κίνησις, ἀλλὰ δεῖ
xai τὴν χίνησιν τὴν ἐπὶ τῶν ἴσων εὐϑδειῶν ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ γινομένην
τὸ αὐτὸ εἴδηος ἔχειν τῆς χινήσεως, εἰ μέλλοι ἰσοταχῆ εἶναι τὰ χινούμενα.
(üzt χινήσεις ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ ὑποχειμένου γινό- 25

“,

15 ὡς 0i αἱ διαφέρηυσαι τῷ ε
μεναι οὐ συμβληταί, οὐδὲ αἱ ἀδιάφοροι xax' εἴδος χινήσεις συμβληταὶ ἔσην-
ται, ἄν ἢ τὰ ὑποχείμενα αὐταῖς xat εἰδης διάφορα. ὥστε τὰ ἐν ἴσῳ
χρύνῳ ἴσον μῆχος χατὰ φορὰν ἄμφω χινηϑέντα ἰσοταχῆ, dv εἴη καὶ συμ-
βλητά. εἰ οὖν λέγοι τις ἰσοταχῆ τὰ ἐπὶ εὐθείας xal περιφερείας, ἴση ἔσται

40 ἢ εὐϑεῖα τῇ περιφερεῖ. εἰ οὖν τοῦτο αδύνατην, τί τὸ αἴτιον τοῦ ἀδύνατον
ἀχηλουϑῆσαι τῷ λέγοντι συμβλητὰς εἶναι ταύτας τὰς χινήσεις; ἀρα ὅτι T,
φορὰ οὐχ ἔστιν ἔσχατον sión; dÀN ἔτι γένος ἐστὶν ὡς διαιρεῖσθαι εἰς εἴδη 80
τήν τε ἐπ᾽ εὐθείας xal τὴν ἐπὶ χύχλου, ἢ ἀρα ἐστιν ἢ γραμμὴ γένος ὅιαι-
ρηύμενον εἰς sólsiav xal ; περιφερῆ: εἴτε γὰρ αἱ χινήσεις αὗται διάφοροι

258 τῷ εἴδει, xdv ἄμφω φοραΐ, εἴτε τὰ ἐφ᾽ ὧν αἱ χινήσεις ὀιάφηρα, xdv ἄμφω
γραμμαί, οὐκ ἄν εἴεν συμβληταὶ αἱ χινήσεις" ἔδει γὰρ ἐπὶ τῶν συμβλητῶν
τήν tz χίνησιν ὁμοειὸῦ, εἶναι xal τὰ ἐν οἷς T, χίνησις.

ΠΠλὴν αὐτὸς ζητεῖ, πότερον ἄρα τῷ ἑτέρῳ τῆς διαφορᾶς αἴτιόν ἐστιν
$ φορὰ γένος ἔτι οὖσα T, ἢ Ἰραμμὴ γένος οὖσα’ 6 μὲν γὰρ χρόνος

30 ὁ αὐτὸς ὦν, οὐ τῷ εἴδει ὖνον ὁ αὐτὸς ἀλλὰ τῷ ἀριϑαῷ. οὐχ ἄν εἴη 35
ταύτης τῆς διαφορᾶς αἴτιος. ἀλλ᾽ ἔοιχεν τὴν τῶν γραμμῶν ὁιαφορὰν
αἰτιᾶσθαι τῆς τῶν χινήσεων διαφορᾶς" τὸ γὰρ dv ὁὲ τῷ εἴδει ἡ ἄλλα

3 μήκει M ἐπ᾿ om. M εὐθείας F: εὐὗει seq. lac. IL 1. M 4 πλείω
εἴδη F ἡ (ante ἐπ᾽) om. M Ἢ τουτέστι -- μήκους (ὃ) om. M 8 παρα-
τεταγμένον TF 9 ἰσοταχὲς M 10 τῆς φορᾶς M ἡ om.F 11 ἐπ᾿ εὐθείας E
ἔχει τὰ εἴδη F 12 οὖν om. F [1 μέλλει FM 15 δὲ om. F l6 οὐ
συμύλη ταὶ om. M διαφοραὶ F: διάφοροι M 1τ «àv F ἡ (post dv) om. M
ἀδιάφορα F I3 φορὰν om. M χαὶ om. M 19 Aéqot — ei. οὖν (20) om. F
λέγει M 20 post ἀδύνατον (alt.) iter. τί τὸ sed del. M 29 ἡ om. et γραμμῆς F
25 φοραί; διάφοροι F 28 ἐστιν αἴτιον M JU διαφορὰ F ἔτι οὖσαι a (οἱ AF?)
γὰρ om. F (ut Arist. A Shutianus) 90 6 post χρόνος om. M οὕτω M ó (post
μόνον) om. F ἀλλὰ καὶ aM ὁ αὐτὸς libri: ὁ αὐτὸς e δὴ cod. F: αὐτὸς ἀεὶ
Shutiani: ἀεὶ Ar. vulg. 3l ταύτης post διαφορᾶς coll. O2 τῆς διαφορᾶς τῶν
χινήσεων F ἂν δὲ τῷ εἴδει ἡ ἄλλα (ἀλλὰ AF) libri: ἄτομος Aristoteles vulg., sed ἀν

δὲ (sic) superscr. E? (auctore Vitellio): ἄτομος iv δὲ (sic) Καὶ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 [Arist. p. 24938] 1093

περὶ τῶν γραμμῶν εἰπὼν ἐπήνεγχε xav. ἐχεῖνα εἴδει διαφέρει fj τε ἐπ᾿ 253»
εὐθείας φορὰ xal T, ἐπὶ χύχλου ὡς δηλοῖ τὰ ἐφεξῆς xal γὰρ ἢ φορά,
φησίν, εἴδη ἔχει, ἂν ἐχεῖνο εἴδη ἔχῃ ἐφ᾽ ob χινεῖται. 6 ὃὲ "AM
ξανδρος εὑρὼν γεγραμμένον dv δὲ τῷ εἴδει T, καὶ ἐπ᾽ ἐχεῖνα εἴδει
διαφέρει ἐλλείπειν φησὶ τῷ ἄν δὲ τῷ εἴδει ἢ τὸ ᾿ἕτερα᾽. ἐγὼ μέντοι 40
ἐν διαφόροις ἀντιγράφοις οὕτως ηὗρον τὴν γραφήν’ ἂν δὲ τῷ εἴδει ἡ
ἄλλα, καὶ ἐκεῖνα εἴδει διαφέρει.

Qt

Καὶ ἄλλην δὲ γραφὴν φέρεσθαί φησιν ὁ ᾿Αλέξανδρος ἔχουσαν οὕτως"
|. ὁ μὲν γὰρ χρόνος ὃ αὐτὸς ἀεὶ ἄτομος τῷ εἴδει. 7, dua χἀχεῖϊῖνα
10 εἴδει διαφέρει, ἀλλὰ τὴν μὲν γραφὴν ταύτην ἐχ τοῦ ἑτέρου ἑβὸόμου
βιβλίου ἐνταῦϑα τις μετατέϑειχε, χαὶ οὐδὲν ἔδει πολυπραγμονεῖν αὐτὴν
γῦν ὥσπερ οὐδὲ τὰ ἄλλα τὰ ἐχεῖ γεγραμμένα. πλὴν ἐπειὸὴ ἀσαφῶς
προΐῆχται, οὐδὲν χωλύξι τὴν ἐπ᾽ αὐτῇ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου ἐξήγησιν παραγράψαι. 45
᾿παρεμβεβλημένου, γάρ φησι, τοῦ πάντα χρόνον, ἐν d τὰ ἅμα χινούμενα
15 χινεῖται, τὸν αὐτὸν τῷ ἀριϑμῷ καὶ ἄτομον εἶναι συναπτέον τῷ πότερον
οὖν αἴτιον, ὅτι ἐστὶν ἢ φορὰ γένος ἣ ὅτι ἢ γραμμή γένος" τὸ T,
ἄμα xdxetva εἴδει δια φέρει" τῷ γὰρ ἀπορίᾳ ὑποφέρει τὸ ἢ ἅμα xdxeiva
εἴδει διαφέρει, τουτέστιν ἀχολουϑεῖ θατέρῳ ϑάτερον. πόϑεν δὲ dpyo-
μένης τῆς διαφορᾶς ἀχοληυϑεῖ ἢ τοῦ ἑτέρου διαφορά, ἐδήλωσε προσὕϑεὶς
90 xal γὰρ ἢ φορὰ εἴδη ἔχει, ἂν ἐχεῖνο ἔχῃ εἴδη. ἄν μὲν γὰρ τὰ
ὑποχείμενα ἢ τῷ εἴδει διαφέροντα, ἀνάγχη xai τὰς ἐν αὐτοῖς χινήσεις
εἴδει διαφέρειν. οὐ μὴν ἀνάπαλιν, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ἐπὶ πάντων ἀλης- 50
ϑές- οὐ γὰο ai xav εἶδος διαφέρουσαι χινήσεις del ἐπὶ διαφόρων xac
ὃης ὑποχειμένων γίνονται. αἱ γοῦν χατὰ τὰ χρώματα μεταβολαὶ ai xac
05s διαφέρουσαι ἐπὶ ὀμοειδοῦς ὑποχειμένου γίνονται τῆς ἐπιφανείας" ὁμοίως
& χἄν αἱ γραμμαὶ εἴδει ὀ'αφέρωσιν, ἀχολουϑεῖ xai τὴν ἐπ᾽ αὐτῶν χίνησιν
εἴδει διχφέρειν. μήποτε δέ, φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρης, ἐπὶ τῆς φορᾶς xal ἀντι-
στρέφει" xal γὰρ τῶν φορῶν εἴδει διαφερουσῶν xat τὰ ὑποχείμενα εἴδει bb
διοίσει. ἢ ὁ αὐτός, φησί, λόγος xai ἐπὶ ἀλλοιώσεως xai ἐπὶ φορᾶς. ὃν

€

γ
ει
4
t

3
Ó

1. xat' ixeiva libri: xal ἐκεῖνα voluisse Simplicium credo cf. v. 7: xáxeiva Arist. (sed xa
in rasura E!) εἴδη διαφέρειν M 2 ἑξῆς Εὶ 9 φησὶν ἔχοι (om. εἴδη) F
εἴδη ἔχῃ ΔΑΜ (ut Ár. H): ἔχῃ εἴδη Arist. vulg. cf. v. 20: ἔχῃ om. F 4 εὖρον F
τῶι εἴδει “- ἦι xal ἐπ᾽ ἐχεῖνα A: τῷ εἴδει 7, xal ἐχεῖνα M: τῷ εἴδει 7] ἐπ᾽ ἐχεῖνα F

9 διαφέρη F? ἐλλείπει M φησὶ τὸ F ἣ τῶ ἑτέρω F 6 ἐν om. F ἀντιγράφοις
ἑτέροις οὕτως εὑρὼν F εὑρών Μ 1 ἀλλὰ A 8 δέ φησιν ὁ ἀλ. qp. φέρ. a

9 ὁ (post χρόνος) om. M 10 éx τῆς ἑτέρου M 11 μετέϑηχε F simili qua
Alexandri nostri codices interpolatione laborant cf. ad p. 1092.30 11. 12 νῦν αὐτὴν
F: αὐτὸν νῦν M 12 σαφῶς M 13 προείρηται F οὐδὲ M 14 χρόνου M
[ὃ ἀριϑμὸν M 16 τὸ 5] τῶ ἡ M 11 τῇ γὰρ -- διαφέρει (18) om. a

τὸ ἢ] τὸ Μ 19 ἐδήλωσεν εἰπὼν M 20 διαφορὰ Μ εἴδη ἔχῃ M: εἴδη ἔχει F
cf. ad v. 3 et p. 1095,26 23 del κινήσεις F 24 ὑποχείμενον A! γίνεται M
xatà γρῶμα F τὰ superscr. A! 26 διαφέρουσιν aFM 91 xal om. F

28 post tà ὑποχείμενα add. xaü' ἃ ἡ φορὰ, τοῦτον ἐπὶ ἀλλοιώσεως, sed punctis nota-
vit F 29 xal φορᾶς (om. ixi) M

1094 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 [Arist. p. 24958. 17]

γὰρ ἔχει λόγον ἐπὶ τῆς | φορᾶς τὰ ὑποχείμενα χαϑ᾽ ἃ f, φορά, τοῦτον 954r
ἐπὶ ἀλλοιώσεως τὰ γρώματα, xaU ἃ ἢ xaxà ἀλλοίωσιν μεταβολὴ ἢ ἐν
τῇ ἐπιφανείχ: ὡς xal τῇ φορᾷ κατὰ τὰ ὑποχείμενα χαϑ'᾿ ἃ ἢ φορᾶ, ἐπεὶ
xai ἐπὶ τῆς φορᾶς f, εὐθεῖα xai ἢ περιφερὴς ἐν ἐπιφανεία ὡς ἐχεῖ τὸ
5 λευχὸν xat μέλαν. ἐρεῖ δέ, φησίν, xal αὐτὸς προελθὼν πεοὶ τούτου xal
γὰρ τῷ ὄντι, ὥσπερ τὰ ἀλλοιούμενα τὴν διαφορὰν ἔχει κατὰ τὴν τῶν χρω-
μάτων διαφορὰν xal à ἀλλοιοῦται, οὕτω xal τὰ φερόμενα διαφέρει χατὰ 5
τὴν διαφορὰν τῶν διαστάσεων xaÜ d; φέρονται."
Ἔν δὲ τῇ λέξει ταύτῃ ἀσάφειαν ἔχειν ἐχεῖνό μοι δοχεῖ τὸ ῥητόν εἰ
10 δὴ τοῦ μήχου: ἐν τῳδὶ τὸ μὲν ἠλλοιώϑη τὸ ὃὲ ἠνέχϑη. πῶς
γὰρ λέγεται ἀλλοιωϑῆναί τι ἐν τῷ ἡμίσει εἰ τύχοι τῆς εὐϑείας; εἰ μὴ
dpa τὸ φερόμενον ἐν μὲν τῷ ἡμίσει τῆς εὐθείας φερόμενον dua xal ἀλλοι-
οἴτο, ἐν δὲ τῷ ἡμίσει φέροιτο μόνον ἢ αὐτὸ Y, ἄλλο" ἣ εἴ τι σῶμα συμ-
παρατεταμένην τῷ ἡμίσει τοῦ μήχους, κατὰ μὲν τὸ τοσοῦτον μῆχος ἡλλοι-
15 ὦϑη, xarà δὲ τὸ ἕτερον ἥμισυ ἠνέχϑη ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ ἑἕχάτερηον. οὐ
Ἱὰρ ἔστιν εἰπεῖν τότε, ὅτι ἢ ἀλλοίωσις ὁμοταχής ἐστι tfj φορᾷ, xdv ὁ
χρόνος ἴσως ἢ, xAv τὰ διαστήματα ἴσα ἢ τοῦ μήχους τό τε χαϑ' ὃ ἀλλοι-
οὔται xal τὸ χαϑ' ὃ φέρεται. καὶ ἴσως διὰ τοῦτο εἶπεν τοῦ μήχους ἐν
τῳδὶ τὸ μὲν ἀλλοιοῦσθαι τὸ ὃξ φέρεσϑαι, ἵνα δείξῃ ὅτι, xdv τὸ μῆχος
20 ἴσον τις ὑποϑῆται τῆς ἀλλοιώσεως, οὐδὲ οὕτως συμβληταί εἰσιν αἱ χινήσεις.

0

D d

p.249317 Ὅτι δὲ ἐὰν Ov οὗ. otov. εἰ πόδες, βάδισις ἕως τοῦ 15

ὥστε σχεπτέον, τίς διαφορὰ χινήσεως.

, , , ^ , er ) » A jj
Εἰπὼν διάφορον γίνεσϑαι xat εἶδος φοράν, ὅταν τὸ ἐφ᾽ οὔ ἢ φορὰ
, * H [ad ^ ,
διάφορον ἡ xaz' εἴδος, προστίϑησιν ὅτι xüv τὸ OU οὗ [ qopà γίνεται
25 διάφορον ἢ κατ᾽ εἶδος, διάφορον xal ἢ φορὰ xav sióo; ἔσται: οἷον ἐὰν
τὸ μὲν διὰ ποδῶν χινῆται τὸ ὃὲ διὰ πτερύγων, χαὶ τῶν χινήσεων τίνεται 90
΄ M ^A , 4 ^N “-- ^" αν ΞἊ , s P “3 -ο. NN ,
διαφορά" xai τὰρ T, uiv διὰ ποδῶν βάδισίς ἐστιν. ἢ 6E διὰ πτερύγων
- , * , , ^ wv -- ἊΝ
πτῆσις" χαίτη! ἐπ᾿ εὐϑείας γίνεσθαι δυνατὸν ἄμφω. τοῦτο OE εἰπὼν ἐπι-

1 λόγον ἔχει M τὰ] τὰς Καὶ ἡ φορὰ om. M 2 ἡ (ante ἐν) om. M ὃ ὥσπερ M
4 xal ὑπεριφερὴς (ou. 7) M éxei] ἔχει F ἢ xal τὸ μέλαν F "ἐρεῖ — φέρονται (8)
om. M 9. 10 ei δὴ] εἰ μὴ M 10 δ᾽ F 11 τύχη Ἐ: τύχει (ἢ M 11.12 εἰ

δὲ μὴ ἄρα Μ 18 δὲ (post ἐν) om. F 13. 14 συμπαρατεταμμένον M 14 τὸ
om. M 15 ἥμισυν Μ ut saepe 19 τὸ aA*FM: τῶι A uxo; AFM : μή χει a
20 συμβλητά M 2] ὅτι δὲ ἐὰν Ót' οὗ AFM: ἔτι (ex Ar. vulg.) δὲ ἂν δι᾽ οὗ a: in imrg.

qp. ὅτε δὲ ἐν ὧι Α' (ut Ar. cod. F): ὅτε δὲ ἐν ὧι Arist. E? (v ὧι in rasura, videtur ha-
buisse ὅτε δὲ ἐὰν δι᾽ οὗ ut corr. 1): ὅτε δ᾽ ἂν δι᾽ οὗ K: ὅτε δ᾽ ἐν ᾧ οὐ Shutiani (om. οἷον —
7| οὔ) οἷον εἰ πόδες om. M in lac. XV litt. 22 ὦστε AF cf. p. 1096,3: ὥστε
τοῦτο ut Arist. vulg. et aA?: τοῦτο M qui ante τοῦτο lacun. XXII l. exhib. τίς] τίς
ἡ Μ 23 γίνεσθαι διάφορον F διαφορὰν aM 24 διάφορος ἐστὶ xar F
γίνεται 81Μ: γίνηται AF 25 xal ἡ φορὰ ἔσται χατ᾽ εἶδος διάφορον F 26 πολ-
λῶν F κινεῖται Α 26. 21 τῶν χινήσεων γίνεται [χινῆται A] διάφορα [φορά F] AF:
ταῦτα διάφορα ἔσται a: τὰ τῶν χινήσεων εἴδη διάφορα M 21 ἡ δὲ} ἣν F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 (Arist. p. 249317] 1095

φέρει" ἢ οὔ, ἀλλὰ τοῖς σχήμασιν ἥ φορὰ ἄλλη. οὗ βουλόμενος διά- 254r
φόρον χατ᾽ εἶδος γίνεσθαι χίνησιν, ἄν τὰ ὄργανα OU ὧν $, χίνησις xav
εἴδης διαφέργ, μηχέτι δὲ τὰ ἐφ᾽ ὧν γίνεται. τῷ γὰρ σχήματι μόνῳ, φησίν,
ἕτεραί εἰσι χινήσεις ἦ τε πτῆσις xal ἢ βάδισις xal οὐ τῷ εἴδει, ὅταν ἀμ-
φότεραι ἐπ᾽ εὐϑείας τίνωνται. ὃιὸ xal συμβληταὶ αὖται" χαὶ γὰρ ϑᾶττον s5
χινεῖσϑαι τοῦ βαδίζοντος τὸ ἱπτάμενόν φαμεν xal τὴν οὐριοὸρομοῦσαν ναῦν.
ἀλλὰ πῶς οὐ μᾶλλον χατ᾽ εἶδος διαφέρει πτῆσις βαδίσεως ἢ βάδισις ἢ ἐπ᾽
εὐθείας τῆς ἐπὶ χύχλου; T, xav' ἄλλο μὲν ἴσως μᾶλλην διαφέρει, κατὰ δὲ
τὸν vüy διορισμὸν οὐ διαφέρει. εἰ 1ὰρ αἱ χατ᾽ εἶδος ὀιαφέρειν ἐλέγοντο,

10 ἐὰν τὰ ἐφ᾽ ὧν διάφορα εἴδη Ἰραμμῆς ἢ, τὸ μὲν εὐθεῖα τὸ Ob χύχλος,
δῆλον ὅτι ἐὰν μὴ διάφορα ἢ τὰ ἐφ᾽ ὧν ἣ φορά, οὐδὲ f, φορὰ ὀιάφορος
ἔσται κατὰ τὴν νῦν ζητουμένην διαφοράν, xaü ἣν ἀσύμβλητοί slow αἱ so
χινήσεις. χαὶ γὰρ τὴν ἀρχὴν προϑέμενος ζητῆσαι, τίνες τῶν χινήσεων
συμβληταί εἰσι χατὰ τὸ ϑᾶττον xal βραδύτερον x«l ἴσον xal τίνες οὔ, τὰς

15 xat' εἶδος διαφόρους ἔλεγε μὴ εἶναι συμβλητὰς χαὶ xav! clóog διαφέρειν
τὰς ἐπὶ διαφερόντων xat' εἶδος γινομένας. ἢ óà πτῆσις xai 7, βάδισις
οὐχ ἐπὶ διαφερόντων xat' εἶδος γίνεται’ δύνανται γὰρ ἄμφω ἐπ᾽ εὐϑείας
χαὶ ἄμφω ἐπὶ χύχλου γίνεσϑαι. συμπεραίνεται δὲ λοιπόν, τίνα ἐστὶ τὰ
ἰσοταχῆ xai συμβλητὰ ὅλως, ὅτι τὰ ἐν ἴσῳ χρόνῳ τὸ αὐτὸ διάστημα

20 χινούμενα χατὰ φορᾶν, δηλονότι ταῦτα ἰσοταχῆ ἐστι. τὸ αὐτὸ δὲ μέ- 8ὅ
4&00c οὐ τῷ ἀριϑυῷ πάντως, ἀλλὰ τῷ εἴδει. ὥστε εἴδει ἀδιάφορον αὐτὸ
εἶναι. τοιοῦτον δὲ τὸ εὐθὺ πρὸς τὸ εὐθὺ x«l τὸ περιφερὲς πρὸς τὸ πέρι-
φερές. εὐϑὺς μέντοι τὸ τῷ μεγέϑει ἀδιάφορον εἴδει xal τῇ χινήσει
ἀδιάφορον χατ᾽ εἶδός ἐστιν.

25 Εἰπὼν δὲ πρότερον μὲν ὅτι dày ἔχῃ εἴδη τὸ ἐφ᾽ οὗ χινεῖται, xai ἢ
φορὰ εἴδη ἔχει᾽ τουτέστι διαφορὰς xaT elóoc, νῦν ὃὲ ὅτι, ἐὰν τὸ ὑποχεί-
μενον ἀδιάφορον T, τῷ εἴδει, xal ἢ χίνησις ἀδιάφορός ἐστι, συντομωτέραν
ποιῶν τὴν ϑεωρίαν: ὅταν, τησί, ζητῷ μὲν ποῖαι χινήσεις συμβληταὶ xai 40
ποῖαι ἀσύμβλητοι, οὐχ ἀνάγχη τὸ ὑποχείμενον σχοπεῖν, ἀλλ᾽ ἀρχεῖ τὴν

30 χίνησιν αὐτήν, περὶ ἧς ζητοῦμεν, ἢ συμβλητὴν T, o0 πρόχειρον ἡμῖν οὖσαν
σχοπεῖν, εἰ ἔχει διαφορὰς χατ᾽ εἶδος: πάντως γὰρ ὁμοίως ἔχει xal τὸ
ὑποχείμενον, xai οὐδὲν δεόμεϑα εἰς ἄμφω βλέπειν. ὥστε xai ὅτε ἐζη-
τοῦμεν, πότερον αἴτιόν ἐστι τοῦ διαφορὰς ἔχειν, dpa ὅτι ἢ φορὰ γένος ἢ
ὅτι ἢ Ἰραμμὴ γένος, μάτην ἐζητοῦμεν. οὐ γὰρ διαφωνεῖ τὸ ὑπηχείμενον

e

] ἄλλο M οὐδὲ F 3 διαφέρει Καὶ 4 χινήσεις εἰσὶ F οὐ] ἐν a 4, 5 ἀμφό-

τερα F 9 γίνονται ΑἹ 4$) ἡ ἢ 8 μᾶλλον om. M 9 οὐ om. M

10 à ὃν A! γραμμῆς εἴδη 7, τὸ μὲν F 11 ἐφ᾽ ὧν ἡ eras. in V litt. litura M
12 ἔστι F 13 ζητεῖ M. 15 διαφορὰς F xai FA^: om. aA! M 16 ἐπὶ
διαφόρων ut v. 17 καὶ 1τ γίνονται F 18. 19. εἰσὶ καὶ (gota, F 90) τὸ δὲ αὐτὸ F
21 διάφορον (omissis ὥστε εἴδει F) FM αὐτὸ] μὲν τὸ Μ 2 τὸ τῷ] πρὸς τῷ F
ἤδη F 25 πρότερον μὲν om. F ef. p. 243216: post ὅτι M 26 διαφορὰ M
ἔχει εἴδη FM 21 σοντομωτέρων M 28 ποιός F! 30 ei συμβλητὴ M συυβλη-
τὴν Brandis: συμβλητὴ libri 9l σχοπὴν F διαφορὰν F πᾶν F

32. 33 ζητοῦμεν Εἰ; cf. p. 249214 93 ἐστιν αἴτιον M

1096 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 (Arist. p. 249*17. 21]

,

τῇ χινήσει τῇ ἐπ᾽ αὐτοῦ, ὡς τὸ υὲν διαφορὰς ἔχειν, τὸ ὁὲ ἀδιάρορον 254r
εἶναι. χαὶ γὰρ εἴρηται ὅτι "o0 τὸ τυχὸν τοῦ τυχόντος δεχτιχόν, dÀX ἕν
ἑνὸς τὸ πρῶτόν. ἣ τὸ ὥστε σχεπτέον, τίς διαφορὰ χινήσεως ἐπή:-
Ἰάγεν. ὡς δέον ὃν τὸν μέλλοντα γινώσχειν, ποία χίνησις συμβλητὴ καὶ
ποία ἀσύμβλητος, τὰς διχφηρὰς τῶν χινήσεων πρότερον παρ᾽ ἑαυτῷ διχρη-
χέναι. αἱ yàp τῶν γραμμῶν διαφοραὶ πρόδηλοι xal τοῖς ἰδιώταις.

Πλείονα δέ φησιν αὑτὸν ἡ ᾿Αλέξανδρος εἰρηχέναι περὶ τῆς ἀσυμβλήτου
χινήσεως, διότι οὔπω ὀέξδειχται ὅτι οὐχ ἔστιν εὐϑεῖα ἴση περιφερείᾳ, ἀλλὰ
μεμένηκε ζητούμενον. OU) χαϑόλου λέγει τῇ κατ᾽ εἶδος διαφορᾷ τῶν γραμ- 90
10 μῶν τὴν χατ᾿ εἴδος διαφορὰν τῶν χινήσεων ἀχολουϑεῖν.

^
ω

ρ. 3491:31 Καὶ σημαίνει 6 λόγος οὗτος, ὅτι τὸ γένος οὐχ ἕν τι
er ^ ^ 4 - -- P, * *Y
£o; τοῦ διὸ οὐ δοχοῦσιν ὁμωνυμίαι εἶναι οὖσαι.

Δείξας ὅτι αἱ μὲν ὁμοειδεῖς χινήσεις, ὧν τὸ εἶδος οὐχέτι διαιρεῖται bb
εἰς ἄλλα εἴδη, διὰ τὸ ua φύσις εἶναι, συμβληταί εἰσιν, αἱ δὲ διαφέ- 254v
15 ρηυσαι xa: εἴοος ἀσύμβλητοι, ὥσπεο πόρισμα ἐχ τῶν εἰρημένων συνάγει,

ὅτι τὰ ὁμογενῆ οὐχ ἔστι συμβλητά, διότι οὐχ ἔστιν ἐν τῷ εἴδει ἀλλὰ τῷ
ἡένει. τὸ δὲ γένος οὐχ ἔστιν ἕν τι slo; ὥσπερ τὸ ἔσχατον εἶδος, ὃ
μηχέτι διαιρεῖται εἰς εἴδη (γένος γάρ ἐστι τὸ εἰς πλείονα εἴδη διαιρούμενον),
ὥστε τὰ ὁμογενῆ xai μὴ ὁμοειδῆ οὐχ ἔστι συμβλητά. x«l παρὰ τοῦτο,
90 φησί, πολλὰ λανϑάνει μὴ ὄντα μέν, νομιζόμενα Oi συμβλητά" ὡς ἢ ὅ
eüf)eia xai ἢ περιῷ Pepe. ὅτι γένος οὖσαν τὴν ραμυὴν xal διαιρουμένην
εἰς ταύτας ὡς αἱαν τινὰ φύσιν ἔχον τὸ γένος λαυβάνοντες xai τὴν εὐθεῖαν
xal περιφερῆ, ὡς δμ ηφυεῖς συμβλητὰς νομίζουσιν.
Εἰπὼν ὃὲ αἴτιον εἶναι τοῦ τὰ ὁμογενῆ τινας συυβλητὰ νομίζειν τὸ ἕν
95 τι ἡγεῖσθαι τὸ γένος, ἐπάγει χαὶ τὴν περὶ τὰ ὁμώνυμα συμβαίνουσαν ἀπα-
την. OU ἦν, καίτοι πάντων τῶν ὁμωνύμων ἑτεροφυῶν ὄντων, εἴπερ ὄνομα
μόνον xotwby ἔχουσι τὴν ὃὲ οὐσίαν διάφορον, xai ἀσυμβλήτων ^ ὄντων. τινὰ 10
ὅμως αὐτῶν συμβλητὰ δοχεῖ. τῶν γὰρ ὁμωνύμων, φησί. πολλή τίς ἐστι
διαφορά" xai γὰρ αἱ μὲν πολὺ ἀπέχουσιν ὥσπερ αἱ ἀπὸ τύχης, αἱ δὲ

,

30 ἔχουσί τινα ὁμοιότητα ὡς αἱ sixove; πρὸ: τὰ πρωτήτυπα, αἱ δὲ

i
, * } [d
ἐγγύς εἰσιν ἢ γένει T, ἀναλογία, γένει u&v τὰ ἀφ ἐνὸς xal πρὸς ἕν
,

εγόμενα" wotvhv γάρ τι αὐτοῖς τό τε ap οὗ xal τὸ πρὸς ὃ φαντασίαν

Ld

] ἔχει F 2 εἴρηται) p. 24922 ef. supra p. 1090.16 τὸ τυχεῖν F

i δέον] δὲ Εὶ ὃν om. M 9. 6 Omprxévat παρ αὐτῷ F 11 γε ὁ a ut cod. F
Arist. οὗτος om. M 12 ὁμωνυμία M: ὁμωνύμως F εἶναι οὗται A: οὖσαι εἶναι
E: οὖν οὗται a: οὖσαι M 13 χινήσεις om. F 11 ἄλληλα Ε et ante ras. A
συμβλητὰ F 1G ἐν aAM: ἕν F l6. 11 τῷ γένος M I8 τὸ] ὅπερ F
διαιρεῖται F l: pj om. M περὶ F 20 AXavü4vet πολλὰ Arist.
λανϑάνειν FM 22 ταῦτα FK: ταύτην M τὸ γένος ἔχον Καὶ 24 τινὰ FM

25 τὸ γένος om. F 2T ἔχουσι κοινὸν F á3)udLrzow ὄντων M 28 ὁμω-
νυμιῶν a ut. Arist. [praeter E!) διαφορά ἐστι F 29 ἐπέχονσιν ἃ 90 ἔχο»-

σαι F ut. Arist. ὦ] γένη piv M 32 ἐφ᾽ o0 M τὸ (ante πρὸς) om. F

ΒΙΜΡΙΙΟΙΓΙΝ PHYSICORUM VII 4 [Arist. p. 249421. 25] 1097

ἀποτελοῦν γένους. ἀναλογίᾳ δὲ ὁμώνυμα ἐστι τὰ τὴν ἐν τῷ λόγῳ xal τῇ 254v
χρείᾳ ὁμοιότητα σῴζοντα ὡς ἢ ἀρχή" xoi γὰρ ἢ πηγὴ xai ἢ χαρδία xal
μονὰς xal σημεῖον xai τὸ ἡγούμενον ἐν πόλει ἀρχὴ λέγεται τοσοῦτον ἀλλή- 15
λων τῇ φύσει διαφέροντα. τὰ οὖν ἐγγὺς ὄντα xal ὅμοια ὡς ὁμοφυῇ λαμ-

5 Bdvovtec συμβλητὰ ἡγοῦνται, ὡς τὸ πολὺ x«l διπλάσιον ἐπὶ ὕδατος xai
ἀέρος. δύναται δὲ τὸ χαὶ σημαίνει ὁ λόγος οὗτος ὅτι τὸ γένος οὐχ
£y τι ἐπὶ τῆς χινήσεως εἰρῇσϑαι. xat γὰρ εἶπεν πρότερον. ὅτι αἴτιον τοῦ
μὴ συμβλητὰς εἶναι τήν τε φορὰν xal τὴν ἀλλοίωσιν χινήσεις οὔσας τὸ
τὴν χίνησιν ἔχειν εἴδη xal μὴ εἶναι ἕν τι αὐτὴν εἶδος μηδὲ μίαν φύσιν

10 ὥσπερ οὐδὲ f, ραμμή. ὁ δὲ Év τι νομίζων τὴν χίνησιν εἶδος ἄτομον 50
χαίτοι γένος οὖσαν χατὰ ἀλήϑειαν, δὁμοφυεῖς πάσας τιϑεὶς τὰς χινήσεις,
συμβλητὰς πάσας νομίζει xai τὰς οὐ συμβλητὰς νομιζομένας. ἔοιχε δὲ
τὴν χίνησιν γένος οὕτω λαμβάνειν ὡς χοινότητα ὁμωνύμως κατηγορουμένην
τῶν διαφόρων χινήσεων, διότι ἄλλη μὲν ἢ χατὰ τόπον, ἄλλη δὲ f, χατὰ

15 ποιότητα, xai ἄλλη f, χατὰ ποσότητα τῷ χαὶ τὰ γένη ταῦτα διαφέρειν
ἀλλήλων. χαὶ διὰ to0to ἐπιφέρει τὴν τῶν ὁμωνυμιῶν διαφορὰν αἰτίαν
τῆς πλάνης τῆς περὶ τὰς συμβλητὰς xol ἀσυμβλήτους χινήσεις λέγων τὸ 95
τινὰς τῶν ὁμωνύμων χινήσεων OU ὁμοιότητα ὁμοφυεῖς δοχεῖν xal διὰ τοῦτο

συμβλητᾶς.

20 p.249*25 [lóxe οὖν ἕτερον τὸ εἶδος ἕως τοῦ ἴση δὲ ἣ ἄνισος, ἢ 40
ἐχεῖνο ἄνισον.

Εἰπὼν τὰ μὲν διαφέροντα κατ᾽ εἶδος ἀσύμβλητα εἶναι, τὰ δὲ ἀδιά-
popa συμβλητά, ζητεῖ λοιπὸν πότε ἕτερον τὸ εἶδος xal διάφορον.
dpa ὅταν τὰ ὑποχείμενα διαφέρῃ xai τὸ εἴδης ἕτερόν ἐστι τὸ ἐν τοῖς Ota-

25 φύροις ὑποχειμένοις; olov τὸ λευχὸν τό t£ ἐν ἵππῳ xai ἐν ἀνϑρώπῳ ἄρα
ἕτερόν ἐστι xat! εἶδος ὁιὰ τὴν τῶν ὑποχειμένων διαφορὰν ἢ οὐχ ἀρχεῖ τὸ
ὑποχείμενον μόνην διαφορὰν ἔχειν, ἀλλὰ χρὴ πρὸς τῇ τοῦ ὑποχειμένου 45
διαφορᾷ χαὶ τὸ εἶδος αὐτὸ διάφορον εἶναι, ὥστε ἄλλη εἶδος ἐν ἄλλῳ ἔχειν
ὑποχειμένῳ τὰ διαφέρειν xaz' εἶδος λεγόμενα: xal γὰρ εἴρηται ἤδη, ὅτι Ev

30 ἑνὸς δεχτιχόν ἐστι, xal ὅτι ἀνταχολουϑεῖ ἀλλήλοις cd τε ὑποχείμενα xal

1 ἀποτελοῦν M: ἀποτελῶν F: ἀποστέλλον aA!, sed τ et ' (ov) superscr. A? ἐστι
om. F 2 xal γὰρ xal M xal ἡ χαρδία om. F 2. ὃ ἡ μονὰς xai τὸ ση-
μεῖον Μ 9 xal (post μονὰς) om. F ἀρχὴ λέγεται] λέγεται ἕν χατὰ τὴν ἀρχὴν F

4 xai τὰ ὅμοια F 9 καὶ τὸ διπλάσιον M * πρότερον] p. 249411 9 ἤδη 4M
αὐτὸ F post εἶδος add. ἕως τοῦ ἴση F 10 ὁ δὲ} οὐ δὲ F 11 τὰς κινήσεις om. F
12 τὰς οὐ συμβλητὰς νομιζομένας F, yp. A?: τῶν ὡς συμβλητὰ νομιζόμενα ΑΜ: τῷ vq
συμβλητὰ νομιζομένα a 15 τῷ καὶ τῷ γένει M 16 ἐστὶ post ἀλλήλων add. M
τὴν ὁμώνυμον F 11 τῆς πλάνης om. F χινήσεις --- Πότε οὖν (20) om. F 20 ἢ]
ἡ AM $t ex ἣ A: ἡ F: ei ut Arist. ἃ 2] χἀχεῖνο Καὶ 22 ἀδιάφορα uM, d
postea adscripto A: μὴ διαφέροντα F 23 ἀδιάφορον M 24 dpa ΑΜ: dpa a: dua F
τὸ ὑποχείμενον F 25 ὑποκείμενον M ἐν (post xai) om. F: τὸ ἐν M 21 μόνον
om. M 29 εἴρηται] p. 24933 iv om. F 80 δεχτιχὸν M: δειχτιχὸν ΔΑ

1008 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 [Arist. p. 249495]
τὰ ἐν αὐτοῖς εἴδη. xal xdv τΞ ἕτερα ἢ τὰ ὀεχτιχά, xal τὰ ἐν αὐτοῖς 254*

( ἐστ'' χὰν τε 6unsiy τὰ ὑποχείμενα, χαὶ τὰ ἐν αὐτοῖς τῆς αὐτῆς

(02. (0q
cd
(4
Ὁ
Ὁ

στι τύσεως ὧν 735 T, ἐπιφάνεια ὁμοειδὴς οὖσα δεχτιχή, ἐστι πρώτων,

i
ταῦτα τῆς αὐτῆς ἐστι φύσεως ἀλλήλοις. xdv μὴ ὁμοξιδῇ͵ τυγχάνῃ ὥσπερ

$

ὃ τὰ γρώματα.
, - * , Ὁ 1 , - L * , ἢ
Amel οὖν τίς ὅρος καὶ τίνι χρινοῦμεν, πότε ταὐτὸν σημαίνϑι τὸ
λευχὺὸν T, τὸ τλυχὺ ὡς μίαν xal τὴν αὐτὴν ἔχον φύσιν, οἷον ὅταν ἐν
ry - 1 . L1 i * - iL! € - "A É ) ey & “4 ἐπ
ἵππῳ χαὶ χυνὶ τὸ Àsoxóv ϑεωρῆται, T, ἕτερον xal ἕτερον, ὅταν ἐν ἐπι-
» ^ * a e. - * v. M * 2 . ^ Y. Ὕ v JU
φανείᾳ xai ἐν φωνῇ xxi τὸ γλυχὺ τὸ ἐν γυμῷ xal ἐν φωνῇ ἵνα οὖν μὴ
10 ἐν τοῖς χατὰ μέρος περιπλανώμεϑα. τίς Opec xal χριτήριον ἄν εἴη τῇς
τοιαύτης διαχρίσεω:: dpa οὖν. ὥσπερ ἐδόχει llowce(ópa, T, αἴσϑησις χρι-
τήριηον ἰχανὴν τῶν τοιρύτων ἐστίν, ὥστε τὸ ἐχάστῳ φαινόμενον χατὰ τὴν
αἴσθησιν τοῦτο xai dime: νομίζειν, εἴτε ταὐτὸν εἴτε ἕτερον 1 αἴσϑησις ἀπαΊ- 95
ie st; ἢ οὐ χρὴ τῇ aiat ost xal τῇ ἀπ᾿ αὐτῆς [φαντασίᾳ τὴν χρίσιν ἐπι- 2848:
15 τρέπειν, πολλαχοῦ διαψεουδομέναις, ἀλλὰ τῷ λόγῳ τὴν φύσιν καὶ τὴν ὕπαρ-
ξιν τῶν προαγυάτων “ητεῖν; ἐπεὶ ἦ γε αἴσϑησις τὸ ταχὺ xai βραδὺ τῆς
χινήσεως ἐπί τε τῆς εὐθείας xal ἐπὶ τοῦ χύχλου ὡς ὁμοφυῇ χρίνει.

Ταῦτα ἐπὶ τῆς κατὰ τὴν φορὰν ἐννοίας ἀπορήσας, xàv μὴ ὀνημάζῃ
τὴν φορᾶν, ἀλλὰ λευχοῦ xal γλυχέος ἐμνημόνευσεν, ἐχτείνει τὴν ζήτησιν
20 x«i ἐπὶ τὰς ἄλλας χινήσεις χαὶ μεταβολὰς ζ ζητῶν. πῶς χρὴ xxi ἐπ᾽ ἐχεί- 5
νων εὑρίσχειν τὰ συμβλητὰ καὶ ἀσύμβλητα, τό ταὐτὸν καὶ pn ταὐτὸν Otopt-
ζοντας. χαὶ πρῶτον τῆς ἀλλοιώσεως ανημονεύσας δείχνυσιν, ὅτι xat ἀλλοιώ-
cz; εἰσὶ συυβληταί. ἔστι γὰρ τὸν μὲν ταγέως ἰαϑῆναι τὸν δὲ βρα-
$5 UP : jap τῶν μ λεὼς i ? p
^ 4 - V^ n Lp ^ [4d - - 3 v Ü € d ὃ χλλ -
δέως χαὶ δηλονότι xal ἅμα τινάς. εἰ οὖν τὸ ὑγιάζεσϑαι ἀλλοιοῦ-

- & ^o y * , . δ. e A v . , ÁZ

25 suat ἔστιν. ἔσται ἀλλοίωσις ἰσοταγὴς ἥ ἐν ἴσῳ χρόνῳ γινομένη.
dil οὐχ ἦν ἁπλῶς ligera, ἐν φηρᾷ τὰ ἐν ἴσῳ χρόνῳ χινούμενα, dÀ
ὅταν, τὸ ἴσον ἐν ἴσῳ xwZ:av ἴσα ὁξ ἐστι διαστήωλτα τὰ τῶν αὐτῶν ὄντα 10
uíczomy, ἀλλ᾽ ἐπὶ ἀλλοιώσεως τί ἂν εἴη τὸ χαϑ᾽ ὃ ἀλλοιοῦται τὸ ἀλλοιού-
pevov; δηλονότι ποιότης" ἢ 1τὰρ χατὰ ποιότητα υξταβολὴ ἀλλοίωσις λέγε-

80 ται τὸ δὲ ἴσον οὐχ ἔστιν ἐπὶ ποιότητος εγόμενον, ἀλλ᾽ ὡς ἐν τῷ

ποσῷ ἰσότης λέγεται, οὕτως ἐν τῷ ποιῷ ὁμοιότης, ὡς καὶ ἐν Κατη-

τορίαις διώρισται. τούτοις οὖν χαλῶς ἐπιστήσας ἔστω, φησίν, ἰσοταχὲς

εἶναι ἐπὶ ἀλλοιώσεως τὸ τὸ αὐτὸ μεταβάλλειν ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ, κοινὸν

| y]és M 2 ἔσται ἕτερα M 3 ἔσται φύτεως M 6 πότερον F 8 ϑεωρεῖται A
καὶ ἕτερον oin. M 9 ἐν (ante φωνῇ) utrobicue om. Εἰ, altero loco M quoque γλυχὺ
τῶι ἡ IO ἂν oin. F TES 0m. M 13 εἴτε (post va2x0v)] 7, F ἐπαγγέλλει FM
14 οὐ yp] οὐ γρῆται F: οὐχὶ M 16 ἐπιζητεῖν F ὥραδὺ καὶ ταχὺ F [1 ἐπὶ
(aute τοῦ omn. F I8 τὴν om. F x4» &À A*: olas FM ὀνομάξειν F: ὀνομάζει M
19 4Aoxí'z καὶ λευχοῦ M 2] τὰ ἀσύμβλητα M 2]. 22 διορίζοντα F 23 τὸ
μὲν FM τὸ δὲ FM 25 ἔσται ut. Arist. 11. et. Shutiani: ἔστιν Ar. vulg. ? ante
ἀλλοίωσις M Ὁ τὸ ἴτον om. F J8 μερῶν F jl xai om. FM

31. 32 dv Νατηγορίαις) c. ὁ p. 6331. S p. 11215 32 διώρισται 0in. M οὖν om. F

943 τὸ (ante τὸ) om. F

ΒΙΜΡΙΙΟΙΕΙΝ PRYSICORUM VII 4 [Arist. p. 249425] 1099

ὄνομα τὸ τοῦ ταὐτοῦ xal τῆς ἰσότητος εὑρὼν xal τῆς ὁμοιότητος. xal 954ar
ἀπορεῖ λοιπὸν τὸ ἐν ταῖς συμβληταῖς ἀλλοιώσεσι ταὐτὸν πότερον ἐν τῷ
ὑποχειμένῳ Oct ζητεῖν, ἐν ᾧ τὸ πάϑος T, ἐν αὐτῷ τῷ παϑει. τουτέστι
ποτέρας ἰσοταχεῖς ῥητέον ἀλλοιώσεις τὰς ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ τὰ αὐτὰ ὑπο-

5 χείμενα ἐχούσας ἠλλοιωμένα, Y, τὰς ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ χατὰ τὰ αὐτὰ παάϑη
μεταβεβληχυίας. καί φησιν, ὅτι ἐπὶ μὲν τοῦ προτεϑέντος παραδείγματος
τοῦ τῆς ὑγείας ἰσοταχὴς f, ὑγίανσίς ἐστι τῷ τὸ πάϑος, τουτέστι τὴν ὑγείαν
x20' ἣν ἢ μεταβολὴ τοῖς ὑγιαζομένοις γίνεται. τὴν αὐτὴν εἶναι τῷ εἴδει 90
(οἷον ὀφϑαλμῶν φέρε εἰπεῖν xal μὴ ἄλλου μορίηυ) T, τῷ ὑγείαν ἁπλῶς

10 ἀλλὰ μὴ ἄλλο πάϑος εἶναι.

Καὶ τοῦτο ὃὲ χρὴ προσεῖναι ταῖς ἰσοταχέσιν ὑγείαις τὸ μήτε μᾶλλον
μήτε ἧττον ἀλλ᾽ ὁμοίως ὑπάρχειν. ὃ γάρ ἐστιν ἐπὶ τῶν μὴ ἰσηοταχῶν
φορῶν τὸ ποτὲ μὲν θᾶττον ποτὲ 0X βραδύτερον φέρεσθαι, τοῦτο ἐπὶ τῶν
μὴ ἰσοταχῶν ἀλλοιώσεων δοχεῖ τὸ ποτὲ μὲν μᾶλλον ποτὲ ὃξ ἧττον ἀλλοιοῦ-

15 σϑαι. ἐὰν δὲ τὸ πάϑος μὴ τὸ αὐτὸ (j, ἀλλὰ τὸ μὲν ἄλλη τὸ ὃὲ ἄλλο,
ὥστε τὸ μὲν λευχαίνεσϑαι τὸ OR ὑγιάξεσϑαι, οὐδέν ἐστιν ἐν τούτοις, xaU^ 96
ὃ συγχριϑήσονται: οὔτε γὰρ ἴσων ὡς ἐπὶ τῶν ποσῶν, οὔτε ὅμοιον ὡς ἐπὶ
τῶν ποιῶν, οὗτε ταὐτόν, ὅπερ χοινῶς ἐπ᾿ ἀμφοῖν λέγεται. xal τὴν αἰτίαν
ἐπήγαγεν. xa ὃ γὰρ f, τῶν παϑῶν διαφορά, χαϑ᾿ ἃ ἢ ἀλλοίωσις, εὐϑὺς

80 εἴόὸη ποιεῖ ὀιάφορα ἀλλοιώσεως, χἂν περὶ ταὐτὸν ὑποχείμενον γίνηται.
χαὶ χρὴ ἐν τῷ ἡ ἤζὸη ταῦτα τὸ Tj δασύνειν. ἐρρήϑη yàp xai ἐπὶ τῆς
φορᾶς, ὅτι αἱ ἀνομοειδεῖς χινήσεις οὐχ εἰσὶ συμβληταί: ὥστε οὐδὲ ἐπὶ ἀλλοιώ-
σεως αἱ χατὰ τὰ διαφέροντα τῷ εἴδει πάθη γινόμεναι συμβληταί εἶσιν. 80

Εἰ οὖν αἱ χατ᾽ εἴδος διαφοραὶ τῆς τε φορᾶς xai τῆς ἀλλοιώσεως
αἴτιαι τοῦ ἀσυυβλήτου εἰσί, δεῖ ὀιῃρηχέναι παρ᾽ ξαυτῷ πόσα copas εἴδη
xai πόσα ἀλλοιώσεως, ἵνα τὰς προτιϑεμένας τνωρίζωμεν, πῇ τε Otap£ono-

σιν ἀλλήλων xab πῇ 00. ἀλλὰ τὴν uiv εἰς τὰ ἄτομα εἴδη διαίρεσιν ἑχάστης

τῶν χινήσεων νῦν παρατρέγει,. χοινὴν ὃὲ μέϑοδον παραδίδωσιν ἀπὸ τῆς

t2
C

^ (04.

7*7

t&v διαφορῶν χοινότητος εἰλημμένην. τὰ qàp διαφέροντα, ὡς αὐτὸς ἐδί-
80 ὅχξεν, ἣ γένει διαφέρει T, εἴδει ἡ ἀριϑυαῷ. χαϑ᾽ ἣν οὖν διαφορὰν τὰ 80
χξςς . i Y* cC T*D* i FI i p abi d i "op ς
χινούμενα διαφέρει ἀλλήλων, οὐ xav ἄλλο τι ἀλλὰ xaÜ' ἃ χινεῖται (ταῦτα

1 τὸ τοῦ αὐτοῦ Μ καὶ (ante ἀπορεῖ) om. F ἢ ἠλλοιωμένα om. F 5. 6 ἢ
τὰς μεταβεβληχυίας xatà τὰ αὐτὰ πάϑη ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ F 0 φασὶ Μ προ-
τεϑέντος Ε: προϑέντος Μ τ ἡ om. M ὑγίαν a ut in proximis saepe A!

& γίνεται] λέγεται F Ὁ. ὀφθαλμὸν F 7j τὸ F 11 πρ’σϑεῖναι F ὑγιξίαις M
ut saepe 12 μὴ om. M 13 τὸ δὲ ἄλλο om. F 17 οὐδὲ γὰρ F l8 τῶν
ποιῶν FM: ποιῶν aA ταυτὸν a: ὅμοιον AFM 12274]6F 20 γίνεται M
21 ἤδη] εἴδη F 7 δασόνειν] ἡ δι᾿ d sie M ἐρρέϑη F xai om. M 32 αἱ
μὲν FM dvopostóre M 25 τὰ om. F 24 ἐὰν οὖν M 2» ἀσυμβλήτοις M
εἰσί͵ δεῖ} εἰς εἴδη F πόσω διαφορᾶς Μ 25. 20 εἴδει καὶ πόσα καὶ τῆς F 26 προῦ-
τιϑεμένας F 26. 217 διαφέρει F 28 χοινήσεων M παραδείχνυσιν F 29 zot-
νώτητος Αἱ 29. 30 ἐδίδαξεν p. 249*12 cf. Top. A 7. 10327 30 γενέσει F δια-
φέρειν A ἣ (ante εἴδει) om. A (add. A") xaU ἢν] anacoluthia statuenda est; respondet

αὕτη p. 1100,1 9] καϑ' ἃ] κατὰ τὸ M

1100 SIMPLICIT TN PITYSICORUM VII 4 [Arist. p. 249425]

τὰρ εἶπεν. ὧν at xtv aste). εἰ μὲν χατὰ γένος εἴη αὔτη, xal αἱ χινή- 254a
σεις χατὰ γένος διηΐσουσιν ἀλλήλων" οἷον εἰ τὸ μὲν αὔξεται. τὸ ὃὲ λευ-
χαίνεται, xai ἢ αὐζησις τῆς λευχάνσξεως γένει διοίσει" χαὶ γὰρ ἢ uiv xata
δ ’ [4 ^l ἣ -δ , ey , ^ -Ο , , A ^ wv - “
τὸ πησόν, ἢ δὲ χατὰ τὸ ποιόν, ἅπερ γένει διάφορα ἔστι τοῦ ὄντος. εἰ δὲ
ὃ εἴδει διαφέρει τὰ χινηύμενα, χαϑ᾿ ὃ χινοῦνται, εἴδει xal αἱ χινήσεις
διηίσουσιν, ὡς ἢ λεύχανσις τῆς μελάνσεως. εἰ δὲ u$ εἴδει ἀλλ᾽ ἀριϑμῷ

μόνῳ τοῖς χινουμένοις ἢ διαφορὰ xaÜü' ὃ χινηῦνται, xal αἱ χινήσεις αὗται 40
* , * -— NP 3 * » Y f. ' e “
ἀλλήλων ἀριϑμῷ διογίσουσι. xal αὗται μόναι ἔσονται συμβληταὶ αἱ apt. o
, - [4 ^-^ ow * [4 - LI —
μόνῳ διαφέρουσαι 6uostüsi; xal ὁμογενεῖς χινήσεις. ὥστε ὅπερ ἐπὶ τῆς

10 φορᾶς οὐ διήϑρωσε, τοῦτο νῦν σαφέστερον πεποίηκεν, ὅτι τῇ ἑτερότητι
xat ταυτότητι τῶν xaU' ἃ f$ χίνησις γίνεται χρὴ χρίνειν τὰ ἀσύμβλητα

A Mj , A —-* * , vm ^ ,
xai τὰ συμβλητά. τὸ ὃξ ὧν εἰσιν ai χινήσεις εἶπεν εἴδει διαφέρειν
üziv ἐν τοῖς χινουμένοις xa4U' αὐτὸ xal μὴ χατὰ συμβεβηχός, ἵνα τὰ
χινούμενα xat' ἐχεῖνα χαϑ᾽ ἃ χινεῖται εἴδει ὀιαφέργ, τὸ μὲν εἰ τύχοι λευ- 45

15 καινόμενον, τὸ δὲ ὑγιαζόμενον (τούτων γάρ εἰσιν al χινήσεις τῆς λευ-
χότητος xal τῆς ὑγείας) xai xaÜ' αὑτὸ διαφέρῃ τούτοις εἴδει, τουτέστι
χατὰ τὴν λεύχανσιν xat ὑγίανσιν, ἀλλὰ ἡ κατὰ συμβεχηχὸς τῷ τὴν μὲν
εἰ τύχοι ἵππου εἶναι τὴν ὃὲ ἀνθρώπου. τοῦτο γὰρ οὐχ ἔστι xal ὃ xtwoüv-
ται εἴδει διαφέρειν, ἀλλὰ xal) ὃ εἰσί, διὸ xal δοχεῖ πολλάχις τῷ τὰ ὑπο-

90 χείμενα τοῖς xaÜ ἃ ἢ χίνησις γίνεται εἴδει διαφέρειν xal αὐτὴ T, χίνησις
εἴδει διαρέρειν οὐ διαφέρουσα τῷ μηδὲ ἐχεῖνα ὀιαφέρειν xaÜ' ἃ ἢ χίνη- ὅ0

jet διαφέρειν οὐ διαφέρουσα τῷ ὠηδὲ ἐχεῖνα Otagépew xa χίνη
σις τίνεται.

(Οὕτως τῇ διαφορᾷ xai ταυτότητι τοῦ πάϑους τὸ ἀσύμβλητον xai συμ-

βλητὸν ἐπὶ τῶν ἀλλοιώσεων γαραχτηρίσας, ὡς τῆς ἀλλοιώσεως κατὰ πάϑος

95 γινομένης, xai βουλόμενος προσϑεῖναι xal τὴν κατὰ τὸ ὑποχείμενον διαφη-
ρὰν ἐρωτᾷ πάλιν πότερον, ἐὰν ἰσοταχεῖς αἱ ἀλλοιώσεις ὦσι, τὸ
πάϑος δεῖ μόνον αἰτιάσασίαι ὅτι τὸ αὐτὸ T, μᾶλλον ὅτι ὅμοιον (τοῦτο
τὰρ οἰχειότερον ὄνομα τῆς ποιότητος χαὶ τῆς ἀλλοιώσεως, ὥσπερ | τὸ 254a"
ταὐτὸν τῆς οὐσίας), T, xal τὸ ὑποχείμενον xal ἀλλοιούμενον, ὅταν ἐν Éxdcttp

- ' , wv T ' 13 , Ld « ,

30 τῶν ἀλλοιουμένων ἴσον ἢ τὸ ἀλλοιούμενον, οἷον τῆς ἐπιφανείας τὸ εἰς τὸ
λευχὸν μεταβεβληχὸς ἴσον ἡ ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ. καὶ πρὸ ὀλίγου δὲ τοῦτο
ἀπορήσας, ὅτε ἔλεγε πότερον οὖν ἐν ᾧ τὸ πάϑος T, τὸ πάϑος δεῖ
συμβαλεῖν, xal τὸ πάϑος αἰτιασάμενος, νῦν προστίϑησι τὸ ἐν ᾧ τὸ πάϑος

» , - , ^ à , 4 "- ("y »
πρὸς ἄμφω λέγων γρῆναι βλέπειν xal πρὸς τὸ πάϑος εἰ ταὐτὸν Y, ὅμοιον ὅ

| αὑτὴ F 4 τὸ (ante ποσὸν et ποιόν) om. F γένει AF: γένη aM 6 εἴδει
post χινήσεις Arist. 8 ai om. M 9$ ὅπερ om. F 10 διήρϑρωται F

11 xaü" ὃ FM 11. 12 τὰ συμβλητὰ καὶ ἀσύμβλητα F 12 αἱ om. F 13 xa9
αὑτὸ Ar. cod. F: xal)? αὑτὰ Ar. vulg. post xai μὴ inser. συ" seq. [ litt. litura M
14 εἴδει om. M εἰ τύγη M Ι6 διαφέρει M 18. τύχη ΕΜ' 19 τῷ
(ante xà) om. M 20 εἴδει — γίνεται (22) om. M αὕτη E 24 χαϑὰ A!

26 ὧσι)] dc F Ji 6d] δὴ M 29 7| om. M xai (ante τὸ) om. F ἐν

om. M 30 post ἐπιφανείας add. ἂν ἃ 30. 21 τὸ εἰς λευχὸν M 31 ὀλίγον FM
94 λέγων oin. M εἰ) ἣ Ε

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 4 [Arist. p. 2493295. *19) 1101

εἴη, xai πρὸς τὸ ὑποχείμενον ἡ lov: καὶ ἄμφω μὲν συμβλητὰ νομίζειν, 954av
ἀλλὰ χατὰ μὲν τὸ πάϑος ὅμοια ἣ ἀνόμοια T, ταυτὰ Tj ἕτερα, χατὰ δὲ τὸ
ὑποχείμενον ἴσα T, ἄνισα. οὕτω δὲ ἔσται τις ἀλλοίωσις ἢ αὐτὴ μέν. dv
ἢ χατὰ ταὐτὸν mdÜoc, ἄνισος δέ, dv ᾧ τὰ δεδεγμένα τὸ πάϑος ἄνισα, xai

5 ἀνάπαλιν ἴση μέν τις οὐχ f, αὐτὴ δὲ T, οὐχ ὁμοία.

ρ.249υ19 Καὶ ἐπὶ Ἱενέσεως δὲ xal φθορᾶς τὸ αὐτὸ σκεπτέον
ἕως τοῦ τὸ δὲ ποσὸν μεῖζον.

Τὰς αἰτίας τῶν συμβλητῶν xal ἀσυμβλήτων μεταβολῶν ἐπί τε φορᾶς
παραδοὺς καὶ ἐπὶ ἀλλοιώσεως τὴν αὔξησιν x«l τὴν μείωσιν παρεὶς ἐπὶ τὴν
10 γένεσιν μετέβη xal τὴν φϑοράν, ὡς γνώριμον δὲ ὃν ἐχ τῶν προειρημένων
παρῆχε τὴν αὔξησιν xal τὴν μείωσιν. ἣ γὰρ τοῖς ὁμοειδέσιν ἐν ἴσῳ χρόνῳ
ἴση γινομένη προσϑήχη δι᾿ ὅλου ἰσοταχὴς αὔξησις χαὶ f, ἀφαίρεσις fj τοι-
aóty μείωσις ἰσοταχής' τὸ γὰρ ἴσον xal ἐπὶ τῆς αὐξήσεως xal μειώσεως
οἤτω λέγεται ὡς xal ἐπὶ τῆς φορᾶς. ἀλλὰ τοῦτο μὲν ὡς σαφὲς παρῆχε,
ζητεὶ δὲ ἐπὶ γενέσεως xai φθορᾶς, πῶς γένεσις γενέσει xal φϑορὰ
φϑορᾷ ἰσοταχὴς λέγεται. xal ὥσπερ διαπορῶν xal ἐρωτῶν: ἄρα, φησίν,
ἰσοταχὴς λέγεται γένεσις, εἰ ἐν ἴσῳ χρόνῳ τὰ αὐτὰ τῷ εἴδει xal ἄτομα 90
χατὰ τὸ εἶδος γίνοιτο οἷον ἄνϑρωπος, ἀλλὰ μὴ κατὰ γένος τὸ αὐτὸ
οἷον ζῷον; ϑάττων δὲ γένεσις, ὅταν ἐν τῷ αὐτῷ ἴσῳ χρόνῳ μὴ τὸ
20 αὐτὸ ἢ τὸ γεγονός, ἀλλὰ ἕτερον, οἷον εἰ ἀνϑρώπων γινομένων ὁ μὲν ἤδη
γεγονὼς εἴη ἄνθρωπος ἐν τῷ ἴσῳ 7| τῷ αὐτῷ χρόνῳ, 6 δὲ μηδέπω, ἀλλά
τι μέρος εἴη τῶν ἐν αὐτῷ γεγονός, μηδέπω δὲ αὐτός.

Εἰπὼν δὲ ϑάττω, εἰ ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἕτερον εἴη γεγονός τι καὶ μὴ
τὸ αὐτό, ἀπολογεῖται ὑπὲρ τοῦ ἕτερον εἰπεῖν χαὶ μὴ ϑεῖναί τι ἴδιον ὄνομα.
95 οὐ τὰρ ἔχομεν, φησί, τινὰ δύο, ἃ f, ἐπὶ τῆς xax οὐσίαν μεταβολῆς 25
ἑτερότης σημαίνει, ὥσπερ ἐπὶ τῆς χατὰ ποιότητα μεταβολῆς f, ἀνομοιότης

[ d

5

13

bd

T ἀνισότης. δύο δὲ gruatyet τὸ μεῖζον xai τὸ ἔλαττον. οὐγ οὕτω. φησίν
i τῆς; i" μβξινο ) ὃν. Οὐχ οὕτω, Φῆσιν,

1 εἴη) ἡ Μ ἡ ἴσον scripsi cf. in lemmate 1j ἐχεῖνο ἄνισον: ἢ ἴσον A: xal ἴσον Εἰ: εἰ
ἴσον ex Arist. aM 2 ante ὅμοια et ἴσα add. ? M ὃ τις ἀλλοίωσις a3A?M: τις
ἀλλοίω A!: τοῖς ἄλλοις F 4 δεδειγμένα ΕΜ 57]14 A 6 δὲ om. F

8 post αἰτίας add. ὡς M τῶν ἀσυμβλήτων xal συμβλητῶν F μεταβαλὼν Μ

9 ἐπὶ (post xai) om. aM 10 μεταβέβηχε a φοράν M 12 ἴση om. M
γενομένη F προσϑήχη) προσϑέσϑαι M i superscr. A 13 μειώσεις ἰσο-
ταχεῖς Μ καὶ ἐπὶ τῆς μειώσεις Μ 14 xai om. FM 15 πῶς δὲ F

φϑορὰ om. M 16 ἰσοταχῶς F λέγεται — ἰσοταχὴς (17) om., sed add. in mrg. A!

18 γένοιτο ἃ 19 ϑᾶττον A' M (similiter errant Aristot. codd. EK) αὐτῷ om. F

21 γεγονὼς M: γεγονὸς 8AF 2] ἣ ἐν τῶ χρόνω αὐτῶ ὁ μηδέπω F τῷ (post ἢ)
omn. M 22 δὲ om. F 29 ϑᾶττον M cf. p. 1102,14 γεγονότι xoi M 24 εἰπὼν F
ϑεῖναί τι scripsi: ϑεῖναι ἢ A: ϑεῖναι aFM 20 ἃ aA*: om. A'FM 1] ? M
μεταβολῇ M 20 σημαίνειν M ὥσπερ παὶ ἐπὶ Μ ποιότητος μεταβολῖ͵ M

21 τὸ (post x«i) om. F ἐπὶ τῇἡ M 28 τὸ οὖν μεῖζον F

1102 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIL 4. δ. (Arist. p. 3490 19. 27]

ἢ ἐπὶ τῆς γενέσεως χοινῶς λαυβανομένη ἑτερότης [ἔχομέν τινα] δύο 254av

σημαίνει. βουλόμενος ὃς xal ἐπὶ τῆς xav οὐσίαν μεταβολῆς εὑρεῖν ὁνό-
«Ὁ . 2 2 ^ 7 a

ματα οἰχεῖα ἐπειδή, φησ y, t$ οὐσία, ἧς f, γένεσίς ἐστιν, ἐξ ἀριϑμῶν

σύγχξιται. ϑαάττω γέ εσιν 2 foy xai βραδυτέραν καὶ ὅλως dvtGotay T, ὅταν 80

-—-

ἐν τῷ αὐτῷ ἢ τῷ ἴσῳ γρόνῳ x00 μὲν πλείων τοῦ 0b ἐλάττων ἀριϑ-

ὧι

ι
,

μὺς Ouostoónc Ttt ὡς ὅταν ἀνθρώπων γινομένων ἐν τῷ αὐτῷ ἣ τῷ
ἴσῳ χρόνῳ τοὺ μὲν πλείων ἀριὺμὸς γίνηται, οἷον πλείονα τῷ ἀριϑμῷ
μόρια, τοῦ ὃὲ ἐλάτει ων" ὅταν δὲ συμπληρωϑῶσιν. ἔσται ὃ μὲν ϑᾶττον
τεγονώς, 6 ὃὲ βραδύτερον, ἐχ τῶν ἴσων ἀριϑωῶν τῶν ἀνθρωπείων ἄμφω

10 συγχείμενοι. ἀλλ᾽ ἐπὶ μὲν τῆς χατὰ παάϑος μεταβολῆς xal τὸ χοινὸν τῆς
συϊχρίσεως τῶν ἀνισοταχῶν ὠνόμασται ἀνομοιότης λεγόμενον xai &xd- $5
vepov τῶν ὑπὸ τὸ χοινὸν τὸ μὲν μᾶλλον τὸ ὃὲ Ttov, xal ἐπὶ τῆς χατὰ
ποσὸν χοινὸν υὲν τὸ ἄνισον, τῶν OB ὑπ᾽ αὐτὸ τὸ μὲν μεῖς ζὴν τὸ ὃὲ ἔλαττον.
αὐτὸς δὲ χαίτοι ἐχάτερην προϑεὶς εἰπεῖν ἠρχέσϑη τὰ ὑπερέχοντα ὀνομά-

15 σαι τὸ μᾶλλον χαὶ τὸ μεῖζον. ἀλλὰ πῶς xal τὸ χοινὸν ἀνώνυμον
εἶπεν ἐπὶ τῆς γενέσεως. εἴπερ τὸ ἕτερον αὐτῷ ἁρμόττει; T, ὅτι χοινόν ἐστι
τὸ ἕτερον. xal γὰρ τὸ ἀνόμοιον xal τὸ ἄνισον ἕτερά ἐστιν. ἀριϑμὸν δὲ
τὴν οὐσίαν εἶπεν 7, τοῖς [[υϑαγορείοις ἀχολουϑῶν ἀρχὰς τῶν ὄντων λέγου- to
σιν τοὺς ἀριϑμούς

, P^ 3 4 ’ , , , 5 ἃ ^w
20 χέχλυϑι, χύδιμ᾽ ἀριθϑμέ, πάτερ μαχάρων, πάτερ ἀνδρῶν
χαὶ
3..( - NP , ,
dptüpq ὃξ τε πάντ᾽ ἐπέοιχεν,

ἢ ὅτι xat ἀριθμούς τινας ὡρισμένου: τῶν τε στοιχείων χαὶ τῶν μερῶν

ἁπάντων γενέσεις xul συστάσξις ἐπιτελοῦνται" OU) οὐὸὲ τῶν ανϑρωπίνων
τεχνῶν τῶν τὴν ὅλην ὁημιουργίαν μιμουμένων οὐδεμία δύναται γωρὶς ἀρι-

[2]
C

μοῦ συστῆναι.

p. 9490 27 Ἐπεὶ 0à τὸ χινοῦν χινεῖ τι αἰεὶ xat ἕν τινι ξἕως τοῦ xal

τὴν ἡμίσειαν τῆς D ἐν τῷ ἡμίσει τοὺ ἃ χρόνου χινήσει.

Ll

Oixsiog xal αὐτὸς 6 λόγος ἐστὶ τῷ περὶ τῆς τῶν χινήσεων συγχρί- 60

1 ἔχομέν τινα aAF: in lac. litt. XII vel XIII om. M 3 ἡ (post ἧς) om. F 4 ϑάτ-

Tov M ῥητέον τε xai βραδυτέρων M 5 ὴΕ 9. ὁ ὁμοειδὴς ἀριϑμὸς M

G γένοιτο ΕΜ": γίνηται Μ' ὅταν) ὁ τῶν F τῷ (post 7) om. a 4 γίνηται
seripsi: γένηται lihri 8 ἐλάττω F θάττων F 9 Bpabotepo; F
ἀνϑρωπωπείων M lU χατὰ τὸ ἃ πάϑος] πλῃδος M 10. 11 τῶν συγχρί-
σεων Μ 12 καὶ ἐπὶ - ἔλαττον (15) 0m. M [2 αὐτοῦ F 11 τῷ ὑπερέχοντι F
15. 16 εἰπεν ἀνώνου ον VF 18 πυϑαγορ i (ote Δ 1. τοὺς ἀριϑμοὺς om. F 20 χέχλυδι
F: κύχλυδι (post lae. ΤΡ litt.) M: ef. Pythazoreorum. versuum. fr. IX. et X sylloges
Nauckiauae post lambl. V. Pyth. Petrop. 1881 p. 234) ó ἀνὸρῶν () M 22 «t
πότ᾽ ἔοιχεν Ε: τε πάντ᾽ ἐπεποίηχας M 2 ὠρισμοὺς ἃ τε om. F 24 τῶν om.
FM 20 μεμυημένων F τ χινεῖ τι αἰεὶ a: χινεῖ τι ἀεὶ Εἰ; χινεῖ τε (ε in rasura)

αἰεὶ τι {τι postea insertum; A (ut Arist. F) «quod fuerit olim χινεῖται αἰεὶ (ut. Arist. E):
χινεῖ ἀεί τι Nliutiani: χινεῖται ἀεί M 24.28 xai τὴν ὑμίσειαν (sic) ἐν τῷ ἡμίσει a. ex
Arist. vulg., plenius lemma Shutianis respondet Z9 Oixttog οὗτος ὁ λόγος M

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 5 (Arist. p. 949»97] 1103

σεώς τε xal παραβολῆς" xal γὰρ ἐνταῦϑα παραβάλλων τό τε xtvoüv xal 254av
τὸ χινούμενον τὰς πρὸς ἄλληλα αὐτῶν ἀναλογίας ἐπιζητεῖ ἐπί τε φορᾶς xai
ἀλλοιώσεως xal αὐξήσεως xal μειώσεως. ζητεῖ γὰρ εἰ, ὥσπερ ἣ πολλα-
πλασία δύναμίς τινος δυνάμεως χινούσης τι πολλαπλάσιον χινεῖ ἐχείνου.
5 οὕτω xal τὸ πολλοστημόριον τῆς χινούσης τι δυνάμεως πολλοστημόριον
χινήσει τοῦ ὑπ᾽ ἐχείνης χινουμένου. οἷον εἰ οἱ ἑχατὸν ἀνϑρωποι τὴν |
γαῦν χινοῦσιν, εἰ x«l 6 εἷς τὸ ἑχατοστὸν τῆς νεὼς χινήσει. παραβάλλει 264b
6b xal πρὸς τὸν χρόνον xal πρὸς τὸ τῆς χινήσεως διάστημα τήν τε χινοῦ-
σαν δύναμιν xal τὸ χινούμενον: οἷον εἰ ἢ χινήσασα δύναμις τόδε τι, οἷον
10 τήνδε τὴν ναῦν, ἐν tocq 0e χρόνῳ τοσόνδε διάστημα, τὸ ἥμισυ τῆς νεὼς
ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ διπλάσιον διάστημα χινήσει" χαὶ εἰ ἢ ἡμίσεια δύνα-
μις τὸ αὐτὸ διάστημα ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τὸ ἥμισυ τοῦ χινηθϑέντος ὑπὸ 6
τῆς ὅλης χινήσει: ἔτι δὲ εἰ ὡς. ἢ ὅλη δύναμις τὸ ἥυισυ τοῦ ὑπ᾽ αὐτῆς
χινηϑέντος ἔν τινι χρόνῳ διάστημά τι ἐν ἡμίσει τοῦ χρόνου τὸ αὐτὸ διά:
15 στημὰ χινεῖ, οὕτω xai τὸ ἥμισυ τῆς δυνάμεως ὅλον τὸ ὑπὸ τῆς ὅλης
χινηϑὲν ἔν τινι χρόνῳ ἐν διπλασίῳ τούτου τοῦ χρόνου χινήσει. ταῦτα γὰρ
φαντασίαν μέν τινα παρέχεται ὡς ἀναλογίαν διασῴζοντα, οὐχ οὕτω δὲ ἔχει,
ὡς φαίνεται. πρῶτον δὲ ἐπὶ τῆς φορᾶς τὸν λόγον ποιεῖται, χαὶ οὕτω τὰ

ἐπὶ ταύτης δειχνύμενα χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων χοινοποιήσει χινήσεων. 10
20 Προλαμβάνει δὲ ὡς ἐναργῆ τὸ πᾶν τὸ χινοῦν τὶ χινεῖν: οὐ γὰρ οἷόν

το χινεῖν μέν, μηδὲν δὲ χινεῖν, ἀλλ᾽ ὥσπερ πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος
χινεῖται, οὕτω xal πᾶν τὸ χινοῦν τὶ χινεῖ. xal ὅτι ἔν τινι χρόνῳ χινεῖ
τὸ xtyoüy* οὐ γὰρ οἷόν τε χίνησιν ἄνευ χρόνου γενέσϑαι. xal ἔτι μέν-
tot μέχρι tou χινεῖ’ τοσονδὶ γὰρ μῆχος χινεῖ tà χατὰ φορὰν χινοῦν.
25 xdi τὰ μὲν ἄλλα ὡς ἐναργῇ παρέλαβεν, τούτου δὲ καὶ ἀπόδειξιν - ἐπήγαγεν
ἐχ τῶν πρότερον δεδειγμένων αὐτὴν ὑπομιμνήσχων. εἰ γὰρ πᾶν τὸ χινού-
uevov χεχίνηται ἤδη xai τὸ χινοῦν χεχίνηχεν ἤδη διὰ τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον
τεμνομένης τῆς χινήσξως μὴ οἷόν τε εἶναι ἀρχὴν χινήσεως λαβεῖν, εἰ δὴ
τὸ χινοῦν χεχίνηχε, τὸ δὲ χεχινηχὸς ποσόν τι διάστημα χεχίνηχε, τὸ χινοῦν
30 ἄν εἴη πᾶν ποσόν τι διάστημα χεχινηχὸς ἤδη: οὐ γὰρ δύναται χεχινῇσϑαι
μέν τι, μὴ τοσόνδε δέ. ὥστε πᾶν τὸ χινοῦν τί τε χινεῖ xai ἐν χρόνῳ τινὶ
χαὶ διαστήματι.
Ταῦτα προλαβὼν ὡς ἀξιώματα ἐπὶ τὰς ἀναλογίας ἔρχεται λοιπὸν τοῦ
τε χινοῦντος χατὰ φορὰν xol τοῦ χινουμένου ὕπ᾽ αὐτοῦ καὶ τοῦ χρόνου 90

5

1 περιβολῆς M 9 εἰ om. F 4 χινούσης τῆς πολλαπλασίας ἐχείνου xtvei F
ἐχείνης χινεῖ Μ 9 τῆς --- πολλοστημόριον om. F 6 ἐχείνου M οἱ om. F
ἄνθρωποι] ἄνδρες M * νηὸς F: νεὸς M χινήσει ante τῆς νεὸς M 9 τόδε τί
seripsi: τὸ δέ tt ΔΑΜ: τὸ τέ τι F 10 τόσῳ M νεὸς Μ 10. 11 ἐν τῶ αὐτῶ
χρόνω post τοσόνδε διάστημα F 11 εἰ ἡ A: ἡ M: εἰ a: om. F 13 ἡ ὅλη ἡ ἃ
16 διπλασίονι M 18 ποιεῖται τὸν λόγον Μ 20 προσλαμβάνει F ἐναργῶς F:
ἐνεργῆ Μ τὶ χινεῖ Μ γὰρ post οἷόν τε F 22 «wei τί a ὅτι om. M
23 post χινοῦν add. μένον F χίνησιν ante γενέσθαι F 25 xal om. F 26 mpo-
τέρων F: πρώτων M αὐτῷ a 21 χεχίνηται --- χινοῦν om. F 28 εἶναι οἴη. Μ

ἀρχὴν τῆς F 20 χινοῦν] χινεῖν Μ 30 τι om. M 31 μέν tti] μέντοι M

1104 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 5 [{Ατ|8ὲ. p. 249927]

xai τοῦ διαστήματος. λαμβάνει 0& τὴν μὲν χινοῦσαν δύναμιν τὸ Α, τὸ 954b:
^l^ (o) EN , ^ x - ^ ^ αι 9 Il. ,
δὲ χινηύμενην ὑπ᾽ αὐτῆς βάρος τὸ B. τὸ δὲ μῆχος xai διάστημα τῆς χινή-
e , ) Y ^
σεως, ὃ χεχίνηχεν T, ἡ δύναμις τὸ B Bdpoc, τίθησι τὸ l', χρόνον δὲ ἐν
* , ^ , —- ^
ᾧ τὴν ἃ. τούτων δὲ χειμένων τὸ βάρος πρῶτον διελών φησι τὴν ἴσην
δύναμιν ἢ τὴν αὐτὴν τὸ ἥμισυ τοῦ βάρους διπλάσιον διάστημα χινεῖν ἐν
τῷ αὐτῷ χρόνῳ. εἶτα χαὶ τὸν χρόνον διελὼν ἐν τῷ ἡμίσει τοῦ χρόνου
φησὶ τὸ ἥμισυ τοῦ βάρους τὸ αὐτὸ τοῦ μήχους διάστημα τὸ ἐξ ἀρχῆς 95
0» ὃ -δ pU e ? -— δ. Ὁ ΄ . "v ^ e 5 , *
xwrünscscUat τὸ l' ὑπὸ τῆς αὐτῆς δυνάμεως" οὕτω τὰρ ἢ ἀναλογία σῴζε-
ται. εἰ γάρ τι εἴη δεχατάλαντον βάρος χινοῦν àv (pa σταδιαῖην διάστημα,
10 τοῦτο τὸ πεντετάλαντωον ἐν ὥρᾳ δύη στάδια χινήσει. ἐν ἡμιωρίῳ ὃὲ τὸ
στάδιον μόνην. εἶτα τὸ διάστημα διελὼν τοῦ βάρους τοὺ ἐξ ἀρχῆς μένον-

[*]

tog συνδιαιρεῖ τὸν χρόνον: τῶν γὰρ αὐτῶν ὑποχειμένων T, ἡ δύναμις τὸ
lj βάρος τὸ ἥμισυ τοῦ Γ διαστήματος χινήσει ἐν τῷ Tutost τοῦ Δ γρόνου"
aei do τις δύναμις πάλιν δεχατάλαντον βάρος χινεὶ σταδιαῖον διάστημα ἐν 30
15 ὥρα μιᾷ, τὸ αὐτὸ βάρος ἡμισταδιον χινήσει ἐν ἡμιωρίῳ. αἱ δὲ τρεῖς
ἀναλογίαι αὗται οὕτω σῴζονται. ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ ἢ αὐτὴ δύναμις zi
ἔλαττον φορτίον μεῖζην διάστημα χινεῖ, καὶ τοσούτῳ μεῖζον, ὅσῳ ἔλαττον
τὸ βάρος. ὡς οὖν τὸ ἥμισυ τοῦ βάρηυ; πρὸς τὸ ὅλον βάρος. οὕτω τὰ
G0 στάδια πρὸς τὸ ἕν, εἴπερ τοσούτῳ μεῖζον τὸ διάστημα, ὅσῳ ἔλαττον
30 τὸ βάρος. xai ἐναλλὰξ οὖν ὡς τὸ ὅλον βάρος πρὸς τὸ στάδιον, οὕτω τὸ
ἥμισυ τοῦ βάρους πρὸς τὸ διπλάσιον τοῦ διαστήματος. — *, ὃὲ ὀευτέρα 80
ἀναλογία T, τὸ ἥμισυ τοῦ βάρους τὸ σταδιαῖον διάστημα λέγουσα ἐν τῷ
ἡμίσει χρήνῳ χινεῖσθαι οὕτως ἔχει τὸ ἀναγχαῖον’ ὡς τὸ ὅλον βάρος
πρὸς τὸ ἥμισυ. οὕτως ὁ ὅλος pvo; πρὸς τὸν ἥμισυν, xal ἐναλλὰξ ὡς
25 τὰ δέχα τάλαντα πρὸς ὥραν, οὕτω τὰ πέντε πρὸς futdptov.

Ταύτην ὁ Αλέξανδρος πρώτην τέϑειχε τὴν ἀναλογίαν, τὴν πρώτην
οἶμαι παρείς. δευτέραν ὁὲ τέϑειχε τὴν λέγουσαν: εἰ T, ὅλη δύναμις τὸ
ἥμισυ τοῦ βάρους ἐν τῷ ἡμίσει χρόνῳ τὸ σταδιαῖον ἐχίνησε διάστημα,
ἐν τῷ ὅλῳ pov διπλάσιον χινήσει τοῦ σταδιαίου διαστήματος. — xai T, 40

80 ἀναλογία δήλη. ὡς γὰρ τὸ ἡμιώριον πρὸς τὴν ὥραν, οὕτω τὸ στάδιον
πρὸς τὰ O00, xai ἐναλλὰξ ὡς τὸ ἡμιώριον πρὸς τὸ στάδιον, οὔτω τὰ 050
στάδια πρὸς τὴν ὥραν’ χαὶ ἔστι μὲν τῇ πρὸ αὐτῆς ἀλόλουϑός πως αὕτη τὸ
μὲν διάστημα φυλάττουσα τὸ αὐτό, τὸν Ob χρόνον μερίζηουσα, οὐ μέντοι αὐτὴν

Ι μὲν om. F 2 βάρος] μέρος F 3 ΑἹ πρώτη M τὸ T7 FM: T δὰ

χρόνω M: χρόνος ἃ 4 τὴν] τὸ ἃ 5 ἢ (ante τὴν) om. κινεῖν scripsi:
χινεῖ aAFM 1 x5 d£] τῷ ἐξ M S χινη δή σεται ΔῈ 9 διάστημα om. M

10 τούτω τὸ πεντατάλαντον M ἡαιορίωι ΑἹ 12 Ὁ. À δύναμις om. M 14 ei]
EF 165 αὐτὴ] τοιαῦτυ, M lI? t630010» M ὅσω aF: 6000» ΑΜ: ὅσον
0m. AÀ' I8 ὡς οὖν] ὅσον F [Ὁ τοσοῦτον μεῖζον et ὅσον ἔλαττον M 22 ἡ
om. F 2) ὡς «ai τὸ M 24 τὸ Tuv et mox τὸν Tut39 M ὁ (aute ὅλος) om.,
sed add. ΑἹ 25 πρὸς τὸ ἡμιώριον F 26 τὴν ἀναλογίαν πρώτη,» τέδειχε F

28 ἐν -- χρόνῳ om. M 40 δήλη] ὅλη M )2 στάδια) διαστήματα M πρὸς

Ἷ
Ε

τὴν ὥραν post οὕτω ponit F ἀχολούϑως F o3. p. 1102,}1 αὐτὴν οἶμαι om. M
33 αὐτὸ F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 5 [Arist. p. 249027. 25046] 1105

οἶμαι παρὰ τῷ ᾿Αριστοτέλει χεῖσϑαι. $ δὲ τρίτη ἀναλογία $ τὸ διά- 254br
στημὰ διαιροῦσα τοῦ βάρους τοῦ ἐξ ἀρχῆς μένοντος λέγει, ὅτι ὡς τὸ
διάστημα τὸ σταδιαῖον πρὸς τὸ ἡμιστάδιον, οὕτως ἢ ὥρα πρὸς τὸ ἡμιώ- 45
piov, xal ἐναλλὰξ ὡς ἣ ὥρα πρὸς τὸ στάδιον, τὸ ἡμιώριον πρὸς τὸ fuc

5 στάδιον. ὥστε εἰ ἣ ὅλη δύναμις τὸ ὅλον βάρος τὸ στάδιον ἐν ὥρᾳ ἐκίνει,
τὸ ἡμιστάδιον ἐν ἡμιωρίῳ χινήσει.

p.25046 Kal f$ ἡμίσεια ἰσχὺς τῆς À τὸ ἥμισυ χινήσει ἕως τοῦ
| τὴν ἡμίσειαν τῆς Γ᾿, τοῦ μήχους.

Τετάρτην ἀναλογίαν ἐπάγει νῦν πρώτως τὴν δύναμιν μερίζων, ἅμα δὲ
10 xai τὸ βάρος, xal δειχνὺς ὅτι ἢ ἡμίσεια δύναμις τὸ ἥμισυ βάρος ἐν τῷ
ὅλῳ χρόνῳ, ᾧ ἣ ὅλη δύναμις τὸ ὅλον βάρος ἐχίνει, τὸ ἴσον διάστημα τῷ
ἐξ ἀρχῆς κινήσει’ ἣ γὰρ αὐτὴ ἀναλογία μένει τῆς δυνάμεως πρὸς τὸ
βάρος, ὃ xai | αὐτὸς ἠτιάσατος. ὡς γὰρ * Α ἰσχὺς πρὸς τὸ B βάρος, 254b.
οὕτω τὸ ἥμισυ πρὸς τὸ ἥμισυ, ὥστε ἴσον ἐν ἴσῳ χρόνῳ χινήσουσιν. εἶτα
15 xal πέμπτην προστίθησιν, ἐν ἡ τῆς μὲν δυνάμεως πάλιν τὸ ἥμισυ λαμ-
βάνει, βάρος δὲ τὸ ἐξ ἀρχῆς, καὶ ypóvov ἐχεῖνον τὸν ἃ. xai λέγει ὅτι τὸ
ἥμισυ χινήσει τοῦ [' μήχους. εἰ γὰρ $ ὅλη δύναμις τὸ ὅλον βάρος ἐν
τῷδέ τινι τῷ χρόνῳ τοσόνδε διάστημα ἐχίνει, τὸ ἥμισυ τῆς δυνάμεως ἐν 5
τῷ αὐτῷ χρόνῳ τὸ αὐτὸ βάρος τὸ ἥμισυ χινήσει τοῦ διαστήματος. ὡς
20 γὰρ f, ὅλη δύναμις πρὸς τὸ ὅλον διάστημα, xol τὸ ἥμισυ πρὸς τὸ ἥμισυ
xai ἐναλλάξ’ xal γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ ἢ ἐλάττων δύναμις ἔλαττον διά-
στημὰ χινεῖ xal τοσούτῳ ἔλαττον, ὅσῳ αὐτὴ ἐλάττων. τοῦ δὲ αὐτοῦ δια-
στήματος ὄντος πρὸς τὸν χρόνον ἀντιχειμένην ἀναλογίαν ἔχει ἣ δύναμις.
ἢ γὰρ ἐλάττων δύναμις τὸ αὐτὸ διάστηυα ἐν πλείονι ypóvo χινεῖ τῆς
25 μείζονος xal τοσούτῳ πλείονι, ὅσῳ αὐτὴ ἐλάττων ἐστίν. τὴν δὲ νῦν
προτεϑεῖσαν ἀναλογίαν, ἐν T, τῇ δυνάμει ἀνάλογον ἐλαττοῦσϑαι τὸ διά- 10
στημα ἔδειξε, προϊὼν διελέγξει διὰ τῆς ἐφεξῆς ῥήσεως ὡς οὐχ ἀεὶ τὸ
ἀραρὸς ἔχουσαν. ἔστι γάρ τι μόριον τῆς χινούσης τὴν ναῦν δυνάμεως,
εἰ ἑχατὸν ἄνδρες ἔλχουσιν αὐτὴν σταδίου διάστημα, ἢ τοῦ ἑνὸς ἀνδρὸς
80 δύναμις, fits οὐ μόνον τὸ Éxatogtüv μέρος τοῦ σταδίου ἀδυνατεῖ τὴν
ναῦν ἑλχύσαι, ἀλλὰ xal τὸ ὁποσονοῦν ἐλάχιστον.

] παρὰ] περὶ τῶν sic F τρίτη] μετρητὴ F 2 τὸ βάρος Εἰ λέγει ὅτι
om. F 9 ἡμιστάδιον AFM : ἥμισυ στάδιον a 4 πρὸς τὸ ἡ sic F 9 εἰ om. F
τὸ βάρος ὅλον F 7 τῆς ἃ AF et Arist. Shutiani: τῆς πρώτης M: om. ἃ et Arist. vulg.

8 τοῦ μήχους om. a ut Arist. cf. p. 1106,3 9 τετάρτην τὴν F πρώτος corr. ex
πρῶτος M δὲ om. F 11 dv 9 M ὅλη post δύναμις F 11. 12 τὸ
ἐξ M 13 ἠτήσατο F À] πρώτη FM B] δεύτερον FM (sed in mg B M)
1ῦ πέμπτον F ἐν ᾧ Καὶ 17 τοῦ μήχους Y F 18 τοσόνδε) τὸ ὅλον F

ἐχίνει — γρόνῳ (19)]. {{Π]Π|ἰεἰσιν ἡ ἡμίσεια δύναμις F 22 αὐτὴ ἔλαττον F'! 239 ἀναχειμέ-
νην F 24 τῇς] τοῦ F 25 πλείονι aA?: πλεῖον A!: πλείων Ε: πλέον M αὕτη M

νῦν om. M 26 τῇ om. F τὸ ἀνάλογον F 21 ἑξῆς F' 28 ἀραρὸς a:
ἀρα --ρὸς sic A: βάρος FM τῆς κινήσεως F τῆς ναῦν Μ 29 διάστημα στα-
δίου F 91 &Axócat] ἕλχουσαν M xal ὁποσωνοῦν F

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 20

1106 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 5 [Arist. p. 25046. 12]

Φέρεται δέ τις καὶ τοιαύτη γραφὴ ταύτης τῆς λέξεως" xal εἰ τὸ E, 254v
τὸ Z χινεῖ ἐν τῷ Δ χρόνῳ τὴν D, οὐχ ἀνάγχη ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ 15
τὸ ἐφ’ οὗ τὸ E διπλάσιον τοῦ Z βάρους χινεῖν τὴν ἡμίσειαν τῆς
[. xai ἔστι τὸ ὑπὸ ταύτης τῆς γραφῆς λεγόμενον ἀληϑέστερόν τε xai
τοῖς ἐπιφερομένοις συνᾷδον.

[21

p.250419. Εἰ 68 τὸ ἃ τὴν τὸ B χινήσει ἐν τῷ ἃ ὅσην ἣ τὸ Γ᾿ ἕως
τοῦ καὶ τὸ μῆχος ὃ πάντες ἐχίνη σαν.

Διὰ μὲν τῆς πρὸ ταύτης λέξεως ἔδειξεν, ὅτι ἐὰν ἢ ἡμίσεια ἰσχὺς τὸ
ἥμισυ τοῦ βάρους κινῇ διάστημά τι ἕν τινι χρόνῳ, χαὶ τὸ ὀιπλάσιον βάρος
10 χινήσειν τὴν αὐτὴν ἰσχὺν τὸ ἥμισυ τοῦ διαστήματος ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ"
διὰ Ob ταύτης ἀναιρεῖ τὸ τὴν ἡμίσειαν ἰσχὺν δύνασϑαι τὸ ὅλον βάρος χινεῖν
ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τὸ ἥμισυ τοῦ διαστήματος. ἔοιχεν οὖν τὸ πρότερον 9
ku p XKpovq » p
εἰρημένον ἐπ᾽ ἐχείνων μόνων εἰρῆῇσϑαι, ἐφ᾽ ὧν συγχωρεῖται τὰ μὲν χινεῖν,
τὰ δὲ χινεῖσϑαι: ἔστι γάρ τινα οὕτως ἔχοντα πρὸς ἄλληλα, ὡς xal τὸ
15 ὅλον τοῦ ὅλου χινητιχὸν εἶναι, xal τὸ ἥμισυ τοῦ ἡμίσεος ἀναλόγως xal τὸ
ἥμισυ τοῦ ὅλου, Y, τοῦ διαστήματος ἐλαττουμένου ἢ τοῦ χρόνου πλεοναζο-
ένου. χαὶ δῆλον ὅτι ἐπὶ τῶν τοιούτων ἀληϑὲς εἰπεῖν, ὅτι ἐν ᾧ ypóv
μένου. ἢ . ἢσὲς vU Q9 χρόνῳ
Dd - po P JC cw
$ ὅλη δύναμις τὸ ὅλον βάρης χινεῖ τοσόνδε τι διάστημα, ἐν τούτῳ τῷ
χρόνῳ τὸ ἥμισυ τοῦ βάρους ὑπὸ τῆς ἡμισείας δυνάμεως τὸ αὐτὸ διάστημα 80
20 χινηϑήσεται, xal τὸ αὐτὸ βάρος ὑπὸ τῆς ἡμισείας δυνάμεως ἐν τῷ αὐτῷ
χρόνῳ τὸ ἥμισυ τοῦ διαστήματος, T, τὸ ὅλον διάστημα ἐν διπλασίῳ χρόνῳ
οὐ γὰρ περὶ τοῦ πάντως χινήσειν ἐχεῖνο εἴρηται, ἀλλ᾽ ὅτι, ἄν χινῇ, κατὰ
τὴν ἐχχειμένην ἀναλογίαν χινήσει. οὐ γὰρ πάντως τὸ ἥμισυ τῆς ὄδυνά-
μεως χινητιχὸν ἔσται τοῦ διπλασίου βάρους. ἔτι óà μᾶλλον οὐ πᾶν μόριον
25 δυνάμεως πᾶν βάρος ὁποσονοῦν ἐλάχιστον διάστημα χινήσει ἐν ὁποσῳοῦν
πλείστῳ χρόνῳ. λέγει οὖν ὅτι ἂν ἢ ὅλη δύναμις οἷον ἢ Α χινῇ βάρος τι 35
τὸ B διάστημά τι τὸ D' ἐν χρόνῳ τινὶ τῷ Δ, οὐχέτι τὸ ἥμισυ τῆς À δυνά-

1 γραφή] haec recepta est in Arist. 2 χινεῖ F: xtvol aÀ: χινοῖτο M χρόνῳ Shutiani
BC: om. Ar. vulg. ἢ τῷ ἐφ᾽ οὗ M τὸ € BÀ (Arist. Shutiani BC): € F Arist. vulg.:
τὸ B M (Shutianus D) ἡυίσει αὐτῆς ἃ 9 ἐπιφερομένοις] ἑξῆς F: λεγομένοις M 6 δὲ
F (ut Arist. codd. EK) $j τὸ aM superscr. A?: om. A!F 17 xai AM: xal εἰς aF
μῆκος] μὴ δ F ἐκίνησε F 8 Διὰ τῆς μὲν F ἐὰν om. F 9 χινεῖ F 10 χι-
νήσει ἡ αὐτὴ ἰσχὺς tà ἡμίσει F 11 διὰ δὲ — χρόνῳ (12) om. F 12 ἔοικεν οὖν] ἕ.........
εἶναι M (lac. VIII litt. interpos.) 13 μένων M ἐφ᾽ ὦ Μ 15 ἀνάλογον F
15. 16 τοῦ ἥμισυ M 16 ἐλαττομένου FM 18. 19. ἐν τούτῳ χρόνῳ M 21 διπλα-
σίονι M 19 post χρόνῳ addita ἡ ὅλη δύναμις τὸ ὅλον βάρος τοῦ B delet F 22 περὶ
τῆς τοῦ παντὸς χινήσεως F πάντως ΔΜ: παντὸς A (sed corr. A) F ἂν] ἐὰν F
τ

xtv), ἡ in ras. A! 29 ἐγχειμένην FM 23. 24 οὐ γὰρ πάν χινητιχὸν ἔστι τὸ fp.
t. ὃ. τοῦ διπλασίου β. F 25 ὁπωσοῦν F χινήσει διάστημα Μ ᾿ὑποσωνοῦν a:
ὁποσοοῦν M 20 ἐὰν ΕΜ olov om. M 27 «à B F post τινὶ add. olov F
À om. F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VILI 5 [Arist. p. 250412] 1107

μεως οἷον τὸ Εἰ τὸ ὅλον βάρος τὸ B ἐν τῷ Δ χρόνῳ 7) ἐν μορίῳ τινὶ 254b*
αὐτοῦ χινήσει μόριόν τι τοῦ [' διαστήματος, ὅπερ πρὸς ὅλον τὸ D ἐν τῷ
αὐτῷ λόγῳ ἔσται, ἐν ᾧ ἣ ὅλη δύναμις ἣ A πρὸς ἑαυτῆς μόριον, ὃ Ζ
ὠνόμασε. τὸ μὲν γὰρ Εἰ ἔχειτο αὐτῆς ἥμισυ εἶναι. οὐ βούλεται δὲ ἐπὶ
5 τοῦ ἡμίσεος μόνου τὸν λόγον ποιήσασθαι, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ οὗ δή ποτε οὖν μορίου.

διὸ οὐ τῷ E ἐχρήσατο, ἀλλὰ τῷ Ζ, ἵνα T ὡς ἣ ὅλη δύναμις ἣ Α πρὸς 40
μόριον ἑαυτῆς ὁποσονοῦν τὸ Z, οὕτω τὸ ὅλον διάστημα τὸ D πρός τι
μόριον τῶν ἐν αὐτῷ. οὔτε οὖν τὸ E, φησίν, ὅ ἐστιν ἥμισυ τῆς Δ δυνά-
μεως, χινήσει τὸ B βάρος ἐν τῷ Δ χρόνῳ οὔτε ἔν τινι τοῦ Δ χρόνου
10 μορίῳ μέρος τοῦ Γ᾿ διαστήματος, ὃ τὸν αὐτὸν ἕξει λόγον πρὸς ὅλον τὸ D
διάστημα, ὃν ἔχει τὸ εἰλημμένον μόριον τῆς À δυνάμεως πρὸς ὅλην τὴν
Α' οὐδὲ γὰρ μόριον τῆς Α ὅλον τὸ D χινήσει μόριον τοῦ [' οὔτε ἐν

τῷ Δ χρόνῳ οὔτε ἐν μορίῳ αὐτοῦ: ἐνδέχεται γὰρ τὸ μόριον τῆς À δυνά- 45
μεως μηδὲ ὅλως χινεῖν τὸ B. μηδὲ ἐν πολλαπλασίῳ τοῦ Δ χρόνῳ τὸ τυχὸν
διάστημα. εἰ γὰρ ἣ χινοῦσα ἰσχὺς ἀναλόγως τῷ διαστήματι ἐφ᾽ οὗ ἣ
χίνησις διαιροῖτο, (ὥστε) ὡς ἣ ὅλη τὸ ὅλον βάρος τὸ ὅλον διάστημα χεχί-

vrxe, xal τὴν ἡμίσειαν τῆς ἰσχύος τὸ αὐτὸ βάρος τὸ ἥμισυ χινεῖν διά-
στημα xal τὴν τρίτην τὸ τρίτον, ἣ ναῦς ἄν ἢ ὑπὸ ἑχατὸν ἀνδρῶν νεωλ-
χουμένη τοσόνδε διάστημα χαὶ ὑπὸ ἑνὸς ἄν ἕλχοιτο τὸ ἑχατοστὸν τοῦ δια-

20 στήματος, οὗ οἱ ἑκατὸν ἐχίνησαν νεωλχοί: ὅπερ ἀδύνατον ὁρᾶται. 60
"Ex δὲ τοῦ παραδείγματος δῆλον, ὅτι τὸ À xal τὸ Z ἐπὶ τῆς χινού-
σης δυνάμεως τέϑειχε, τὸ μὲν À ἀντὶ τῆς ὅλης, τὸ δὲ Z ἀντὶ τῆς Ómo-
σησοῦν, ὅπερ ἀντὶ τοῦ E παρέλαβε, διότι τὸ Εἰ ὡρισμένως τὸ ἥμισυ
ἐδήλου. ἀσάφειαν δὲ ἐποίησεν εἰπών ᾿ ὡς γὰρ τὸ μέρος τῆς [' πρὸς ὅλην
35 αὐτήν, οὕτω τὸ Z πρὸς τὸ ÀÁ, ἀλλ᾽ οὐ τὸ Α πρὸς τὸ Z. εἰ δὲ τὸ Z
μὴ ὡς μέρος ὁποσονοῦν τῆς δυνάμεως ἔλαβεν, ἀλλ᾿ ὡς τὸ ἥμισυ τοῦ
βάρους, ὡς πρότερον ὅτε ἔλεγε "xal τοῦ B βάρους τὸ Z ἥμισυ᾽᾽, ἐπειδὴ

$ À | δύναμις τὸ Β βάρος ἐν τῷ Δ χρόνῳ τὸ D διάστημα ἐχώνει, 20δτ
δῆλον ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τὸ ἥμισυ τοῦ DB βάρους, τουτέστι τὸ Z,

μεσ
[Ὁ]

1 B ἐν-- ὅλον τὸ (2) om. M 2 τι μόριον F 9 περὶ τὸ ἑάυτῆς F 4 ὠνόμα-
grat F E om. F ὃ ἡμίσεως a ποιεῖσϑαι F οἱουδηποτοῦν F 1 ob-
τως F xal τὸ ὅλον M 8 A om. F ut v. 11 et 13 ll. 12 τὴν A] τὴν ΒΜ
12 post ὅλον add. ob γὰρ μόριον τῆς ἃ δυνάμεως πρὸς ὅλην τὴν ἃ F 18 Δ] τετάρ-
τω F Α om. M quoque 14 μηδὲν ἐν M πολλαπλασίονι M τοῦ] τῶ F
χρόνῳ τοῦ ὃ Μ 15 εἴ ἡ Εὶ 10 διαιρεῖται Ε' ὥστε addidi τὸ ὅλον om. M
17 καὶ τὴν --- διάστημα (17. 18) om. M τῆς] αὐτῆς F χινεῖ F 18 οἷον
ναῦς ἂν ἢ F ἡ (post ἂν) om. M 18. 19 νεολκουμένη F 19 ἂν ἕλκοιτο
aFM: ἀνέλχοιτο A τὸ] xal F 20 οὗ] οἷον F oi om. M νεολχοί F
ὁρᾶται om. F 22. 23 ὁπωσοῦν M 24 εἰπὼν] cf. p. 250214. 15 Qi] τρί-
tne F 25 οὕτω τὸ Ζ πρὸς τὸ A] Alexander legit ὡς τὸ Ζ πρὸς τὸ ἃ cf. p. 1108,5.
eius mutatio ὡς τὸ Α πρὸς τὸ Z ut p.1108,3 in Simplicium, sie in Aristotelem ir-
repsit (ubi E Vitellio auctore exhibet ὡς τὸ ἃ πρὸς τὸ € (Bekkerus falso c] itemque K.
vulgata inde fecit ὡς τὸ ἃ πρὸς τὸ t) ἀλλ᾽ ---τὸ Ζ om. M 27 ὅτε om. F
ἔλεγε] p. 25051 βάρους τοῦ € ἥμισυν ἡ ἃ M 28 ἡ (ante À) om. F τοῦ ΒΜ
29 βάρους B F

90*

1108 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 5 [Arist. p. 250412. 19]

διπλάσιον διάστημα τοῦ [᾿ χινήσει. ἀντὶ οὖν τοῦ εἰπεῖν, ὅτι ὃν ἕξει λόγον 255r
τὸ μόριον τοῦ Γ διαστήματος πρὸς τὸ ὅλον Γ᾿ 3, τὸ ὅλον [Γ᾿ πρὸς τὸ διπλά-
σιον αὐτοῦ, εἶπεν ὡς τὸ À πρὸς τὸ Z.' οὔτως 6 ᾿Αλέξανδρος βουλό-
μενος τὸ Z μὴ καινοπρεπῶς ἐνταῦϑα παρειλῆζφϑαι μηδὲ ἀχαίρως εἰρῆσϑαι 5

5 τὸ ὡς τὸ Z πρὸς τὸ À ἀντὶ τοῦ ὡς τὸ À πρὸς τὸ Z, ἀπιϑανωτέραν
οἶμαι ἐξήγησιν ἐπενόησεν: οὐ γὰρ ἄν εἶπεν ὁ ᾿Δριστοτέλης, ὅτι οὐδὲ ἔν
τινι τοῦ Δ τὴν D' ἣ τὴν διπλασίαν αὐτῆς τὸ ἥμισυ τῆς δυνάμεως χινή-
σει. εἰ γὰρ τὸ D διάστημα μὴ δύναται χινῆσαι τὸ B βάρος ἢ ἡμίσεια
τοῦ Α δύναμις ἢ Ei ἐν τῷ Δ χρόνῳ πολλῷ μᾶλλον τὸ διπλάσιον τοῦ D

10 μήχους οὐχ ἄν χινήσοι. χάλλιον οὖν τὸ T, ἀνάλογον πρὸς τὴν ὅλην TD
ἐπὶ μέρους τῆς [᾿ ἀχούειν, ὡς εἴρηται πρότερον.

p.250219 Διὰ τοῦτο 6 Ζήνωνος λόγος οὐχ ἀληϑής ἕως τοῦ τὸ 10
ἴσον χινήσουσι μῆχος χαὶ ἐν ἴσῳ χρόνῳ.

Εἰπὼν ὅτι οὐχ ἄν, εἰ ἢ ὅλη δύναμις τὸ ὅλην βάρος ἐχίνει ἕν τινι 1
, T , v^ M e e , ^Y , , 4
15 χρόνῳ διάστημά τι, ἤδη χαὶ 7, ἡμίσεια τῆς δυνάμεως τὸ ὅλον βάρος ἐν
τῷ αὐτῷ χρόνῳ χινήσει ἥμισυ 7, μόριόν τι τοῦ διαστήματος (οὐδὲ γὰρ
πᾶν μόριον τῆς χινούσης δυνάμεως τὸ ὅλον βάρος χινητιχὸν τοῦ ὅλου ἔσται
οὐδὲ ἐν ὁσῳοῦν ypóvp οὐδὲ 6govo)v διάστημα), διὰ τοῦτο λύει xal τὸν
Ζήνωνος τοῦ Ἐλεάτου λόγον, ὃν ἤρετο [Πρωταγόραν τὸν σοφιστήν. “Ὡἰ εἰπὲ
20 γάρ pot, ἔφη, ὦ [[ρωταγύρα. ἄρα ὃ εἷς χέγχρος χαταπεσὼν Ψόφωην ποιεῖ
Ἃ * - Ld 2) A€ ^ , A €- o CCe6 ^ ,
ἢ τὸ μυριοστὸν τοῦ χέγχρου; τοῦ ὃὲ εἰπόντος μὴ ποιεῖν “ὁ δὲ μέδιμνος, 90
ἔφη. τῶν χέγχρων καταπεσὼν ποιεῖ Ψύφον ἣ οὔ; τοῦ ὃὲ ψοφεῖν εἰπόντος
τὸν μέδιμνον “τί οὖν, ἔφη 6 Δήνων, οὐχ ἔστι λόγος τοῦ μεδίμνου τῶν
χέγχρων πρὸς τὸν ἕνα xal τὸ μυριοστὸν τὸ τοῦ ἑνός: τοῦ ὃὲ φήσαντος
ἦ᾿ (€ 0r * Y e rpr * - tá v , '. 2 ,
25 εἶναι “τί οὖν, ἔρη ὁ Δήνων, οὐ xal τῶν Ψύφων ἔσονται λόγοι πρὸς ἀλλή-
λους ot αὐτοί; ὡς 1ὰρ τὰ Ψοφοῦντα, xal οἵ ψόφοι: τούτου δὲ οὕτως
ἔχοντος, εἰ ὃ μέδιμνος τοῦ χέγχρου ψοφεῖ, φοφήσει xal ὃ εἷς χέγχρος xal
ὸ - - , aj. 5 [4 à κ᾿ y/ , ev ^ “ , P! λό
τὸ μυριοστὸν τοῦ χέγχρου. ὁ μὲν οὖν Δήνων οὕτως ἠρώτα τὸν λόγον. 35
Ὁ δὲ ᾿Αριστοτέλης λύει λέγων μὴ πᾶσαν δύναμιν παντὸς μεγέθους χινη-
30 τιχὴν εἶναι μηδὲ ἐν ὁσῳοῦν χρόνῳ" χἄν ὃ μέδιμνηος οὖν χινῇ τὸν τοσοῦτον

1 διάστημα om. F τῆς 17 Μ οὖν post εἰπεῖν F: om. M 2 ἢ τὸ ὅλον T
πρὸς om. F 3 ὡς τὸ À πρὸς τὸ Z, sic libri: scribendum ὡς τὸ Z πρὸς τὸ Α

4 χαινοπρεπὲς F μηδὲ] μὴ M 5 ἀντὶ —Z om. F ἡ διπλάσιον M

À om. FM 8 B] δεύτερον M 9 E οι. αὶ 10 χινήση Μ 5] ἢ F: om. M
10. 11 ὅλην τὴν T ὑπὸ μέρους F (τὴν M quoque) 12 λόγος om. M post ἕως τοῦ
lacuna VIII litt. apparet in M 19 post γρόνῳ ex Arist. add. ἀνάλογον γάρ a: om.
AFM sed cf. p. 1109,18 14 εἰ ἡ scripsi: ἡ F: εἴη εἰ ἡ aA: εἴη ἡ M 15 τῆς
δυνάμεως om. M 15. 16 ἐν τῷ — βάρος (17) om. F 16 conicio χινήσοι

γὰρ (post οὐδὲ) om. M 18 τὸν] τοῦ F 19 ἐλεάττου λόγο» M 20 ψόφον
ποιεῖ — καταπεσὼν (22) om. M 21 δὲ (post ὁ) om. F 24 τὸν om. F 21 Éyov-
τος om. M 80 ἐν ὁσονοῦν χρόνον F ὁποιωοῦν Μ 90. p. 1109,1 τὸν τοσοῦ-
τὸν κινῇ ἀέρα, ὅσον ὁ κινούμενος M

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 5 (Arist. p. 250419] 1109

ἀέρα, ὅσος χινούμενος ψόφον ποιήσει, οὐχ ἀνάγχη xal τὸ μόριον τοῦ 255:
μεδίμνου δύνασθαι τοσοῦτον χινεῖν ἀέρα, ὅσος ψοφήσει. ἀλλὰ xal τὸ τοσοῦ-
tov μόριον τοῦ ἀέρος T, βάρους οὑτινοσοῦν, ὅσον ἄν χινήσῃ μόριον δυνά-
μεως μετὰ τῆς ὅλης δυνάμεως ὄν, εἰ xal ἑαυτὸ εἴη τὸ μόριον τῆς Ouvd-

5 μεως, οὐ χινήσει τὸ τοσοῦτον τοῦ βάρους μόριον. οἷον εἰ τὸ ἑχατοστὸν 80
τῆς νεὼς εἷς τῶν ἐχατὸν σὺν τοῖς ἄλλοις χινοῦσι xal αὐτοῖς τὰ χαϑ᾽ &ao-
τοὺς &xatogià ἐχίνει, οὐχ ἤδη xal ὁ εἷς νεωλχὸς xaÜ' ἑαυτὸν τὸ ἑχατοστὸν
τῆς νεὼς διῃρημένον χινήσει, xdv ἐδόχει τὸ τοσοῦτον μόριον τοῦ βάρους
ὕφ᾽ ἑχάστου μορίου τῆς δυνάμεως ἅμα ὅλης οὔσης χινεῖσϑαι, τούτου δὲ

10 αἰτίαν ἀποδέδωχεν, ὅτι οὐχ ἔστιν ἐν τῷ ὅλῳ τὰ μέρη ἐνεργείᾳ ἀλλὰ δυνάμει,
ὅτε ἔστιν ὅλον. ὥστε οὐδὲ τότε τὰ ἑχατοστὰ τῆς δυνάμξως ἐχίνει τὰ Éxaco-
στὰ τοῦ βάρους. ὃ γὰρ μὴ ἔστιν ἐνεργείᾳ, τοῦτο οὐδ᾽ ἄν xtvoi οὐδὲ χινοῖτο 8b
ἐνεργείχ. ἀλλὰ μερισϑείσης μέν, φησί, τῆς δυνάμεως οὐ σῴζεται ἢ ἀναλογία,
συντιϑεμένης δὲ σῴζεται. εἰ γὰρ δύο τινά, φησί, χεχωρισμένα ἀπ᾿ ἀλλήλων

15 ἑχάτερον αὐτῶν ἑχάτερον χινοίη βάρος xal αὐτὰ χεχωρισμένα ἀλλήλων διά-
στημά τι ἐν χρόνῳ τινί, xal συντιϑέμεναι at. τῶν δύο τῶν χινούντων
δυνάμεις συντεθέντα τὰ δύο βάρη τὸ αὐτὴ διάστημα χινήσουσιν ἐν τῷ
αὐτῷ χρόνῳ. ἀνάλογον γάρ ἐστιν ὡς ἑχαάτερον τῶν χινούντων πρὸς ἑχαά- 40
τερον τῶν χινηουμένων, οὕτω xal ἄμφω τὰ χινοῦντα πρὸς ἄμφω τὰ χινού-

20 μενα, ὥστε χαὶ τὸ συναμφότερον ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τόσον διάστημα χινήσει.

᾿Αλλ ὅτι μὲν οὔτε 6 εἷς χέγχρος (7) ἣ μία χέγχρος) οὔτε τὸ μυριοστὸν
τοῦ χέγχρου ψοφήσει οὔτε Ó εἷς νεωλχὸς τὴν ὅλην ναῦν χινήσει τὸ ὅσον-
οὖν ἐλάχιστον διάστημα ἐν ὁποσῳοῦν πλείστῳ χρόνῳ, δῆλον. τὴν δὲ
αἰτίαν ζητεῖν ἄξιον, δι᾿ ἣν ἐπὶ μὲν τοῦ ἡμίσεος εἰ τύχοι τῆς δυνάμεως xal

25 τοῦ βάρους σῴζεται ἢ ἀναλογία, οὐ μέχρι δὲ παντὸς προχωρεῖ. τὸ γὰρ τὰ
μέρη δυνάμει εἶναι ἐν τῷ ὅλῳ xal οὐχ ἐνεργείᾳ οὐ τὴν αἰτίαν ἀποδίδωσιν 45
οἶμαι τὴν ζητουμένην, ἀλλὰ τοσοῦτον λέγει μόνον, ὅτι δυνάμει ὄντα ἐν τῷ
ὅλῳ τὰ μέρη οὔτε ἐχίνει οὔτε Éxweito: ὥστε οὐχ ἔστιν ix τῶν συνεχῶν
μερῶν ἀναγχάσαι τὸ xai διαιρεϑέντα χινεῖν xal χινεῖσϑαι. οὔπω δὲ δῆλον

30 διὰ τί μὴ μέχρι παντὸς ἢ ἀναλογία ἰσχύει. ἄν δὲ ἰσχύειν τις λέγῃ μέχρι
παντός, ἔτι τούτου ἀπορώτερον ὑπαντήσει τὸ τὸν ἔνα dyüpa τὸν ᾿Αϑων
χινεῖν, εἰ ἔτυχε διῃρημένος τῆς γῆς. εἰ γὰρ λίθον ἔϑα τοῦ ἴλϑω χινεῖ

2 ψοφήσει) χινούμενος ψόφον ποιήσει Μ τὸ (post xal) om. M 8 óttvocoov M

4 μετὰ om. M ἑαυτὸν F εἴη om. M 5 τὸ (ante τοσοῦτον) om. M μόριον]
μέρος Μ 0. 1 ἑαυτοῖς F 1 6 αὐτὸς νεολχὸς F ἑαυτὸ M 8 post νεὼς iterat
xaÜ' ἑαυτὸν F τὸ om. FM 10 ἐνεργεία τὰ μέρη a 12 οὐχ ἂν κινῆται οὐδὲ xt-
νοῖτο F χινοῖ οὐδὲ om. M 13 μέν om. 8 post σῴζεται iterat ἡ ἀναλογία M

14 φησί τινα Μ 15 χινήση M 11 συντεϑέντα Kalbfleisch: συντιϑέντα libri — 20 τόσον]
τὸ ἴσον F, fortasse recte: τὸ loóv γε M 21 οὔτε om. F ἢ — χέγχρος om. Εἰ; addidit
Simplicius, ut Zenonis illud ὃ χέγχρος cum Aristoteleo ἡ χέγχρος componeretur 22 νεολ-
χὸς F 23 διάστημα ἐλάχιστον F 24 ἐπὶ piv ἡμίσεος τύχη (corr. in τύχοι M 25 πάν-
τως F 26 τὰ μόρια M εἶναι ante δυνάμει F οὐ] οὗ F 28 τὰ μέρη om. 8
χινεῖ οὔτε χινεῖται Εὶ 80 διατὸ F 30. 31 ἰσχύειν, ἂν δὲ ἰσχύη τίς λέγοι p. π., E. τ.
ἀτοπώτερον ἀπαντήσει F 80 dy) ἐὰν M 81 ἄϑω Μ 32 χινεῖ τοῦ ἄϑω F

1110 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 5 [Arist. p. 250419. 28]

τοσόνδε τι διάστημα ἐν τοσῷδε χρόνῳ, διὰ τί μὴ xal τὸν ὅλον ἐν πολλα- 955r
πλασίῳ χρόνῳ πολλοστημόριόν τι χινήσει διαστήματος ; ταύτῃ δὲ τῇ ἀναλογίᾳ
τοῦ χινοῦντος xal τοῦ χινουμένο» xai τοῦ διαστήματος τὸ σταϑμιστιχὸν ὄργα-
vov τὸν χαλούμενον γαριστίωνα συστήσας ὃ ᾿Αρχιμήδης ὡς μέχρι παντὸς τῆς
5. ἀναλογίας προχωρούσης ἐχόμπασεν ἐχεῖνο τὸ “᾿πᾷ DO xal χινῶ τὰν γᾶν;
ῥητέον οὖν ὅπερ xal πρότερον συντόμως ἐρρήϑη. ὅτι οὐ πᾶσα δύναμις πᾶν βά-
pos méquxs χινεῖν οὔτε ὁσονηοῦν ἐλάχιστον διάστημα οὗτε ἐν ὁπησῳοῦν |
πλείστῳ χρόνῳ, ἀλλ᾽ οὐδὲ πᾶν μέγεθος ψοφεῖν πέφυχεν, ἀλλ᾽ ἔστι τις 955"
ὥρης xal τῆς δυνάμεως τῆς ἐλαχίστης, ἥτις διαιρουμένη οὐχέτι δύναται
10 χινεῖν οὐδὲ ὁσονοῦν διάστημα οὐδὲ ὁτιοῦν βάρος, xal τοῦ χινουμένου βάρους
τοῦ μεγίστου, ὅπερ αὐξόμενον οὐχέτι δύναται χινεῖσϑαι οὐδὲ ὁσονοῦν διά-
στημα, οὐδὲ ὑφ᾽ ἡστινοσοῦν τῶν σωματιχῶς χινουσῶν δυνάμεων. ἐν μέσῳ
ὃέ εἰσιν ὅροι τῶν δυνάμεων πρὸς τὰ βάρη xai τὰ διαστήματα xal τοὺς 5
χρόνους, ἐν οἷς χαὶ διαιρεῖσθαι δυνατὸν ἀναλόγως χαὶ συντίϑεσθαι. τῆς γὰρ
15 τοσῇσδε δυνάυδως τὰ μέρη πάντα μέχρι τοῦ πρὸς τοῦτο ἐλαχίστου ἔχαστον
xai τὸ ὅλον βάρος δύναται χινεῖν, ὅπερ ἢ ὅλη ἐχίνει, μειουμένου τοῦ Ota-
στήματος T αὐξομένου τοῦ χρόνου ἀναλόγως. δῆλον Ob ὅτι xal τῶν χινεῖν
ἰσχυουσῶν δυνάμεων xal τῶν χινεῖσϑαι πεφυχότων βαρῶν xal τῶν διαστης
μάτων xal τῶν χρόνων συμμετρίαι τινές εἰσιν xal ἀσυμμετρίαι πρὸς ἄλληλα.
20 ἦδε γὰρ ἧ δύναμις τόδε τὸ βάρος τοσόνδε διάστημα ἐν τοσῷδε χρόνῳ
πέφυχε χινεῖν. x«i πλέον τι βάρος ἔλαττον διάστημα ἐν πλείονι χρόνῳ,
τόδε δὲ τὸ βάρος οὐ πέφυχεν οὐδὲ ὁσηνοῦν διάστημα οὐδὲ ἐν ὁσῳοῦν
χρόνῳ. παρὰ ταύτας οὖν τὰς διαφορὰς τὰ μὲν ἀναλόγως ἔχει πρὸς
ἄλληλα, τὰ ὃὲ οὔ ἣ δὲ αὐτὴ αἰτία xal τοῦ ψόφου πρὸς τὰ Ψοφοῦντα
25 μέχρι τινὸς τὴν ἀναλογίαν προχωρεῖν ἀναγχάζει. οὐ γὰρ πᾶν μέγεϑος
δύναται πλήττειν τοσοῦτον. ὡς xal ψόφον ἀποτελεῖν, ἀλλὰ ἀπολείπει τὸ
μέγεθος 6 ψόφος. ὥστε τὰ μὲν μεγέθη ἀνάλογον εἶναι ὁπόσον dv Tj τὸ 15
ἐλάχιστον, τοὺς δὲ τῶν μεγεϑῶν ψόφους οὐχέτι. ἀλλὰ ταῦτα uiv χαϑ᾽
ἑαυτὰ ϑεωρίαν ἔχει τινὰ xal ζήτησιν ἀξιόλογον. ἐπὶ ὃὲ τὰ ἑξῆς ἰτέον.

ph

30 p. 250428 "Apa οὖν οὕτω xal ἐπὶ ἀλλοιώσεως xal αὐξήσεως ἕως
τοῦ τέλους.

Δείξας ἐπὶ τῆς φορᾶς τὰς τῶν χινούντων χαὶ χινουμένων ἀναλογίας

] τι] τὸ M: om. F ]. 2 πολλαπλασίονι M 2 πολοστημόριον F διάστημα F
τουτὶ F 3 τοῦ (ante χινουμένου) om. FM σταϑυιχὸν aM 4 yaptozlova] cf. Hei-
berg Quaest. Archimed. Haun. 18/9 p. Ji 9 πᾶι À: πᾶ uFM rà βῶ iterat F
11 αὐξανόμενον F ὁποσονοῦν F 12 ὑφ᾽] ἐφ᾽ M τῶν om. F σωματιχῆς
κινούσης δυνάμεως F 14 xal (post οἷς) om. M γὰρ om. M 15 πρὸς τοῦ (τοῦ
om. M) τὸ ἐλάχιστον FM 16 τὸ (ante ὅλον) om. F 18 τῶν alterum om. F

19 συμμετρίαι) οὐ μετρίους M τῶν πρὸς Μ 2] πλέονι F 22 6 νοσοῦν διάστημα M.
iv om. F 23 περὶ F ἔχει om. F 90 xal τὸν F 39 τινὰ post ζήτησιν F
30 xal (post o5tw))] xdv F ἀλλοιώσεως et αὐξήσεως mutat M ante αὐξήσεως add.

ἐπὶ 4; sed cf. p. 1111,2. 3 3l ἕως τέλους F; lemma perscribit a 32 τὰς om. F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII 5 [Arist. p. 250428]. EPILOGUS 1111

μέχρι τινὸς προϊούσας, ob μέντοι μέχρι παντός, ζητεῖ λοιπὸν el οὕτως 955r
ἕξουσι xat ἐπὶ τῶν ἄλλων χινήσεων, τουτέστιν ἐπ᾿ ἀλλοιώσεως καὶ 9
αὐξήσεως. καὶ δείχνυσιν ὅτι τῶν ἄλλων τῶν αὐτῶν ὄντων ἀναγχαῖον
καὶ τὰς συμμετρίας xal ἀναλογίας xal ἐπὶ τούτων μέχρι τινὸ; προϊέναι.

5 xal γὰρ ὥσπερ ἐπὶ τῆς φορᾶς τὸ μὲν ἦν χινοῦν τὸ δὲ χινούμενον, οὕτω
xai τὸ μὲν ἀλλοιοῖ τὸ δὲ ἀλλοιοῦται, xol τὸ μὲν αὔξει τὸ δὲ αὔξεται.
χαὶ ἐν χρόνῳ μέντοι τό τε ἀλλοιοῦν ἀλλοιοῖ χαὶ τὸ αὖξον αὔξει, χαὶ ποσόν
τι τὸ μὲν αὔξει τὸ δὲ αὔξεται, χαὶ τὸ μὲν ἀλλοιοῖ τὸ δὲ ἀλλοιοῦται"
ἀλλὰ τούτου τὸ ποσὸν χατὰ τὸ μᾶλλον χαὶ ἧττον μετρεῖται, ὅταν τὸ 80

10 ἀλλοιοῦν T, πλέον ἢ ἔλαττον ἡ χατὰ τὴν δύναμιν, χαϑ᾽ ἣν ἀλλοιοῖ. εἰ
οὖν τὰ αὐτὰ ἀξιώματα χαὶ ἐπὶ τούτων ἐστίν, ἅπερ ἐπὶ τῆς χατὰ τόπον
χινήσεως, χαὶ τὰ ἀπὸ τῶν ἀξιωμάτων τὰ αὐτὰ ἔσται. εἰ γὰρ ὑπὸ τοῦ
Α τὸ Β ἀλλοιοῦται ὅσον τὸ Γ ἐν τῷ Δ χρόνῳ, ἐν διπλασίῳ χρόνῳ
διπλάσιον ἀλλοιωθήσεται τὸ αὐτὸ ὑπὸ τοῦ αὐτηῦ ἀλλοιωτιχηοῦ xal τὸ

18 διπλάσιον ἐν διπλασίῳ χαὶ τὸ ἥμισυ ἐν ἡμίσει χρόνῳ χαὶ ἐν τῷ
ἡυίσει τὸ ἥμισυ, 7, αὐξηϑείσης τῆς δυνάμεως ἐν ἴσῳ χρόνῳ ὃιπλα-
σίων δύναμις διπλάσιον ἀλλοιώσει: ὁμοίως 02 xal ἐπὶ αὐξήσεως. οὕτω 86
γὰρ ἐδείχϑη καὶ ἐπὶ τῆς χατὰ τόπον χινήσεως. οὐχέτι μέντοι εἰ τὸ τοσόνδε
ὑπὸ τοῦ τοσοῦδε ἠλλοίωται τήνδε τινὰ τὴν ἀλλοίωσιν ἢ ηὔξηται τήνδε

20 τὴν αὔξησιν, ἀνάγχη xai τὸ ἥμισυ ἐν ἡμίσει ἢ ἐν ἡμίσει ἥμισυ ἀλλοιοῦ-
σϑαι ἢ αὔξεσθαι ὑπὸ τῆς ἡμισείας δυνάμεως Y, ὑπὸ τῆς ἡυισείας τὸ ὅλον
ἐν ὀιπλασίῳ γρόνῳ ἀλλοιωθήσεται. οὐδὲ γὰρ τοῦ ὅλου πάντως χινητιχὴ
ἢ ἡμίσεια δύναμις, ἀλλ᾽ εἰ ἔτυχε τοσαύτη ἐστὶν $ ἡμίσεια, ὡς μὴ ἰσχύειν
ἔτι ἀλλοιοῦν ὅλως ἢ αὔξειν. ἀλλ᾽ ἐν ὅσοις υὲν ἐπὶ τῆς φορᾶς ἐσῴζετο ἢ 40

25 ἀναλογία, ἐν τούτοις xal ἐπὶ τούτων σωθήσεται τῶν χινήσεων, ἐν ὅσοις
δὲ ἐπ᾽ ἐχείνης ἐδείλϑη μὴ προϊοῦσα ἢ ἀναλογία, ἐν τούτοις xat ἐπὶ ταύ-
τῆς οὐ προελεύσεται. τοῦτο μὲν οὖν ἔστω τέλος xai τῆς τοῦ ἐβδόμου
τοῦδε βιβλίου χατὰ τὸ δυνατὸν ἐξηγήσεως.

Οὐ χεῖρον δὲ ἴσως καὶ τοῦτο διὰ χεφαλαίων ἐπιδραμεῖν. ὄδείχνυσιν

* 1 T . - - 4 , e , ) «e Y

30 οὖν εὐθὺς ἐν ἀρχῇ. ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος ἄλλου παρ᾽ ἑαυτὸ
χινεῖται εἴτε ἔμψυχον εἴη εἴτε ἄψυχον, εἶτα ὅτι ἔστι τὸ πρώτως χινοῦν, 45

--Ὁῦϑ Ἕ ῈῚ᾽ ... -.... .
—— ————

] τινὰς προϊούσας μέχρι τινὸς F 2 xal ἐπ᾽ Arist. 9 αὐτῶ μὲν ὄντων ἀναγχη F

4 xal (ante τὰς) om. M xai (ante ἐπὶ) om. M 8 αὐξάνεται Arist. 13 A]
πρώτου F 13 διπλασίονι M ut in proximis saepius 14 xai post αὐτὸ add. M
ἀλλοιωτιχόν F 15 év primum om. M 15. 16 xal τὸ ἥμισυ τῶ ἡμίσει F

16 αὐξηϑείσης] desidero ἀλλοιωϑείσης ἐν τῶ i20 F 16. 11 διπλασίων δύναμις
om. F διπλάσιον M l7 οὕτω] τοῦτο M 18 εἰς τοσόνδε M 13 τοσού-
του ἀλλοίωται τήνδε τινὸς M 20 τὸ ἥωμισυν ἐν ἡμίσει ἢ ἐν ἡμίσει T) ἥμισυν M

23 ei] οἱ sic M 24 ἢ αὔξειν ὅλως Καὶ 26 post δὲ add. xai M μὴ om.F
ἐν om. M 26 μὲν om. F ἔσται FM 27. 28 τέλος ἡ τῆς τοῦ ζ τούτου M
28 βυβλίο) a ut solet 29 χεφαλαίων, at in ras. A JU ἀλλ᾽ ob παρ᾽ tau-
τοῦ F 391 ἔστι τὸ] ἔστι τι τῷ M

1112 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII EPILOGUS

xai οὐχ ἐπ᾽ ἄπειρον ἄλλο ἄλλο χινεῖ, ἀλλ᾽ ἔστι τι ὃ χινεῖ μὴ ὑπ᾽’ ἄλλου χι- 255v
γούμενον. δείχνυσι ὃὲ αὐτὸ ἐχ τοῦ, εἰ ἄπειρα εἴη τὰ χινοῦντα xal χινούμενα
ἅμα xal ἐν τῷ αὐτῷ, συμβαίνειν τὴν τῶν ἀπείρων χίνησιν ἐν πεπερασμένῳ
γίνεσϑαι χρόνῳ, ὅπερ ἀδύνατον ἐδείχϑη ἐν τῷ πρὸ τούτου βιβλίῳ: εἶτα
5. ἐφιστάνει τῷ εἰρημένῳ. ὡς οὐδὲν χωλύει τὰς τῶν ἀπείρων χινήσεις Gua τίνε-
σϑαι ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ, ἀλλὰ χρὴ δεῖξαι ὅτι μία ἄπειρος 7, &x πασῶν
γίνεται χίνησις. οὕτω γὰρ συναχϑήσεται τὸ ἀδύνατον. ὄδείχνυσιν οὖν ὅτι Go
τὸ χατὰ τόπον χινοῦν προσεχῶς τὴν σωματιχὴν χίνησιν xal μὴ Ot ἄλλου
ἀνάγκη ἣ συνεχὲς ὃν τῷ χινουμένῳ T, ἁπτόμενον χινεῖν, ὥστε ἕν εἶναί πως
Ι0 πάντα xal μίαν τὴν τοῦ ἑνὸς χίνησιν. ἐπειδὴ ob τῇ ὑποϑέσει τῇ λεγούσῃ
ἄπειρα εἶναι τὰ χινοῦντα xal χινούμενα ἠχολούϑησε τὸ ἀδύνατον, ἵνα μή
τις εἴπῃ μηδὲν εἶναι δεδειγμένον, εἰ ὑποϑέσει τὸ ἀδύνατον ἠχολούϑησε,
χαλῶς ἐπήγαγεν ὅτι ἢ ὑπόθεσις ὡς ἐνδεχομένη εἴληπται" τοῦ 6b. ἐνδεχομέ-
you | τεϑέντος οὐχ ἔδει τι ἀδύνατον dxoXouleiv* εἰ οὖν ἀδύνατόν τι ἠχολού- 256r
15 ϑησεν, οὐχ ἦν ἐνδεχόμενον τὸ ἄπειρα εἶναι τὰ χινοῦντα xal χινούμενα.
Χρησάμενος δὲ τῷ τὸ προσεχῶς χινοῦν τὴν σωματιχὴν χίνησιν T,
ἅπτεσϑαι ἢ συνεχὲς εἶναι τῷ χινουμένῳ χαὶ ἐχ τούτου λαβὼν ἕν εἶναί
πως τὰ χινοῦντα xal χινούυενα xal διὰ τοῦτο xal τὴν χίνησιν μίαν xal
ἄπειρον, ᾧ τὸ ἀδύνατον ἀχολουϑεῖ, ἐφεξῆς αὐτὸ τοῦτο ὀξίχνυσιν ἐπὶ τῶν ὃ
20 τριῶν εἰδῶν τῆς χινήσεως, ὅτι dua ἐστὶ τὸ χινοῦν xal χινούμενον ὡς
μηδὲν αὐτῶν εἶναι μεταξύ. — xal πρῶτον ἐπὶ τῆς φορᾶς’ τῶν γὰρ χατὰ
τόπον χινουμένων τὰ μὲν ὑφ᾽ ἑαυτῶν χινεῖται, τὰ δὲ ὑπ᾽ ἄλλων: xal
τὰ υὲν ὑφ᾽ ἑαυτῶν χινούμενα ὡς τὰ ἔμψυχα ἐναργῶς Gua ἔχει τὸ χινοῦν
xai τὸ χινούμενον (οὐ γὰρ ἔστι (t) μεταξὺ ψυχῆς xal σώματος), τὰ δὲ
25 ἔξωϑεν xal βία χινοῦντα T, ὠϑεῖ T, ἔλχει T; ὀχεῖ T, δινεῖ’ xal γὰρ αἱ
ἄλλαι πᾶσαι χινήσεις εἰς ταύτας ἀνάγονται. χαὶ τῶν τεττάρων δὲ τὴν 10
ὄχησιν xal τὴν δίνησιν ὑπὸ τὴν ὦσιν xal τὴν ἕλξιν ἀναγαγὼν ἐπὶ τούτων
δείχνυσιν, ὅτι τοῦ χατὰ τόπον χινοῦντος χαὶ χινουμένου οὐδέν ἐστι μεταξὺ
ἀπὸ τοῦ δρισμοῦ τῆς ὥσεως καὶ τῆς ἕλξεως τὴν ἀπόδειξιν ποιούμενος.
30 εἶτα ὅτι xal τοῦ ἀλλοιοῦντος xal ἀλλοιουμένου οὐδέν ἐστι μεταξὺ δείχνυται"
εἰ γὰρ τὰ σώματά ἐστι τὰ χατὰ τὰς mal qtu. ποιότητας ἀλλοιοῦντα καὶ
ἀλλοιυύμενα, οὔτε δὲ τὸ σῶμα εἰς χεχωρισμένον σῶμα ὃρᾷ οὔτε ἢ ποιότης
χωρὶς τοῦ σώματος ἐνεργεῖ, οὐχ ἄν εἴη τι μεταξὺ τῶν αἀλληιούντων xal 15
ἀλλοιουμένων. χἄν γὰρ ὃ ἀὴρ Xj μεταξύ, οὗτός ἐστι τὸ προσεχῶς χινοῦν.

1 ἐπ᾿ om. M χινεῖται ἀλλ᾿ M 2 ἐκ τοῦ om. M εἰ] εἰς F 8 συμβαίνειν Μ:
συμβαίνει aAF 4 γρόνῳ γίνεσθαι F 6 ἡ (ante ex) om. F T χινεῖν F 8 xt-

νούμενον F 9 o9] ὴ M 10 τὴν] τὸν a δὲ χαὶ ἃ 11 τὸ ἀδύνατον --- ἠχολούϑησε
(12) om. F 15 οὐχ om. M τὰ κινοῦν τὰ xtvoDpeva M post χινούμενα add.
sed del. ἠχολούϑησε F 1G δὲ τῷ] οὖν F προσεχὲς Μ 18 «ei ante τὴν]
xaxà M: om. a 22 ἀφ᾽ Καὶ χινοῦνται F ἀπ᾿ ἀλλήλων F 28 ἐναργὲς F
24 χαὶ τὸ superscr. ΑἹ τι 8: οἵη. AF: post μεταξὺ M Qo M 29 xal
0m. a χινούμενα M 3| δινεῖ 7j, ὀχεῖ F 2€ d3tv] ὅσην M ἕξιν aM
τούτων FM: abscissa A: ταύτης 8 29 τῆς (post καὶ) om. F 30 καὶ ἀλλοιουμέ-

νου om. M xai τοῦ 8 32 οὔτε δὲ) οὔτε γὰρ M

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII EPILOGUS 1113

ἐφεξῆς δὲ ὅτι xal τοῦ πρώτως αὔξοντος xai αὐξομένου οὐδέν ἐστι μεταξὺ 956r
οὐδὲ τοῦ μειηοῦντος xal μειουμένου, εἴπερ πρώτως αὔξει τὸ πρηστιϑέωενον
xal πρώτως μειοῖ τὸ ἀφαιρούμενον: ταῦτα Gb συνεχῆ ἐστι τῷ αὐξομένῳ
xal μειουμένῳ’ τῶν δὲ συνεχῶν οὐδέν ἐστι μεταξύ.

5 Χρησάμενος ὃὲ τῷ τὸ ἀλλοιγύμενον ὑπὸ τῶν αἰσϑητῶν ἀλλοιοῦσθαι
χατὰ τὰς παθϑητιχὰς ποιότητας δείχνυσι τοῦτο ἐχ τοῦ κατὰ μηδεμίαν ἄλλην 20
ποιότητα γίνεσθαι ἀλλοίωσιν: οὔτε γὰρ ἢ χατὰ τὸ σχῆμα μεταβολὴ οὐτε
f, χατὰ τὴν ἕξιν ἀλλοιώσεις εἰσίν, ἀλλὰ γενέσεις μᾶλλον. ἔτι δὲ xat ἄλλως
δείχνυσιν ὅτι ἢ χατὰ τὴν ἕξιν μεταβολὴ οὐχ ἔστιν ἀλλοίωσις: αἱ γὰρ ἀρεταὶ

10 xai ai χαχίαι συμμετρίαι xai ἀσυμμετρίαι εἰσί’ ταῦτα δὲ πρός tt, τῶν δὲ
πρός τι οὐχ ἔστιν ἀλλοίωσις οὐδὲ χίνησις ὅλως 7| μεταβολὴ xa0' αὐτό: ὥστε
χατὰ τὰς ἕξεις οὐχ ἔστιν ἀλλοίωσις, ἀλλοιουμένων δέ τινων ἐπιγίνονται. ὃὲεί-
ξας ὃὲ ταῦτα πρῶτον ἐπὶ τῆς σωματιχῆς ἀρετῆς xal καχίας μεταβαίνει xat ἐπὶ 35
τὰς τῆς ψυχῆς ἕξεις xai ὀείχνυσιν. ὅτι xal αὗται πρός τί εἶσι xal ὅτι γίνονται

15 ἀλλοιουμένου τοῦ αἰσϑητιχοῦ xal αἱ ἠϑθϑιχαὶ ἀρεταὶ xal αἱ τοῦ νοητιχοῦ
μέρους. xai συμπεραίνεται λοιπόν, ὅτι ἢ ἀλλοίωσις ὑπὸ τῶν αἰσθητῶν ἐν
τῷ αἰσϑητικῷ μορίῳ γίνεται τῆς Ψυγῆς χατὰ τὰς παῦ ητικὰς ποιότητας.

Δείξας ὃξ οὕτως, ὅτι οὐδέν ἐστι μεταξὺ τοῦ τε χινοῦντος καὶ τοῦ χινου-
μένου xatd te φορὰν xal χατὰ αὐξησιν xal μείωσιν xal χατὰ ἀλλοίωσιν, 80

20 ἐφεξῆς ζητεῖ, εἰ πᾶσα χίνησις πάσῃ συμβλητή ἐστι χατὰ τὰς ἰδίας τῆς
χινήσεως διαφοράς, τό τε ϑᾶττον xal τὸ βραδύτερον: xai δείκνυσιν, ὅτι
οὐ πᾶσαι, ἀλλ᾿ αἱ χατὰ τὸ ἄτομον εἶδος ὁμοειὸεῖς, αἵτινες μόνῳ τῷ
ἀριϑμῷ διαφέρουσι. δείχνυσι ób τοῦτο xaÜ' ἑχάστην χίνησιν xal μεταβο-
AXv* καὶ πρῶτον ἐπὶ τῆς φορᾶς, ὅτι ἢ χύχλῳ τῇ ἐπ᾽ εὐϑείας οὐχ ἔστι

25 συμβλητή, ἐπεὶ ἔσται ἴση εὐϑεῖα περιφερεῖ, ὅπερ ἀδύνατον. ἔτι ὁὲ μᾶλλον
φορὰ ἀλλοιώσει οὐχ ἔσται συμβλητή, ἐπεὶ ἔσται ἴσον πάϑος μήχει. εἶτα 80
ἐνίσταται πρὸς τὸ μὴ εἶναι συμβλητὰς τὰς φορὰς τήν τε ἐπὶ τῆς εὐθείας
xal τὴν ἐπὶ τῆς περιφερείας μηδὲ αὐτὰς τὰς Ἰραμμάς. xal λύει τὴν ἔν-
στασιν εἰς τὸ αὐτὸ ἀδύνατον ἀπαγαγὼν τὸ ἴσην ἔσεσϑαι εὐϑεῖαν περιφερεία.

80 ἀπορήσας δὲ ἐφ᾽ ἑχάτερα περὶ τοῦ συμβλητὰς εἶναι Y, μὴ τάς τε γραμμὰς
τήν τε εὐθεῖαν xal τὴν περιφέρειαν xal τὰς ἐπ᾿’ αὐτῶν χινήσεις χαϑολιχόν
τινα χανόνα παραδίδωσιν, χαϑ᾿ ὃν δυνατὸν τἄς τε συμβλητὰς xal τὰς
ἀσυμβλήτους χινήσεις διαχρίνειν, τὰς μὲν δμώνυμον ἐχούσας τὸ ταχὺ xai 40
βραδὺ ἀσυμβλήτους λέγων, τὰς δὲ μὴ ὁμώνυμον ἀλλὰ συνώνυμον συμβλη-

35 τάς. εἶτα ἐνίσταται πρὸς τοῦτον τὸν χανόνα τὸ πολὺ xal τὸ διπλάσιον παρα-

.-.-...ω«΄΄΄΄.Ξ-Ξ-ΞΞἄ Ue M —

] ἐστι om. F 2 ἄξει F προτιϑέμενον M 8 συνεχῶς F 9 τῷ om. F αἰσϑητῶν]
συνεχῶν F 6 δείχνυσι aM: δεικνὺς AF ἄλλων (compend.) F 11 οὐδὲ χίνησις
om. M ἢ à? M xatà] x«l ut v. 17 F 13 δὲ ὅτι ταῦτα M post μεταβαίνει
add. δὴ M 14 xai (post ὅτι) om. F ὅτι post xai om. sed in marg. supplevit M
15 Buvorttxoo F 11 γίνονται M. 18 οὕτως om. F ὅτι) ὡς Μ 19 χατά primum
om. F φϑορὰν M ante αὔξησιν add., sed del. τὴν F 21 τὸ (post xat) om. F
24 τῆς ἐπ᾽ εὐθείας M 25 ἔτι] ὅτι Μ 26 ἐπεὶ ἔστι Εἴ 27 διαφορὰς FM ἐπ᾿ εὐ-
ϑείας F 20 αὐτὸ om. M 90 ἐφ᾽ om. M 3l τήν te] xal τὴν F περιφερῆ M
χαϑόλον M 32 παραδίδωσι κανόνα a —— τὰς (post xal) om. δ88 piv οὖν M

1114 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII EPILOGUS

τιϑεὶς ἐπὶ ὕδατος xal ἀέρης συνωνύμως λεγόμενα χαίτοι ἀσυμβλήτων χατὰ 256r
ταῦτα ὄντων τοῦ ὕδατος χαὶ τοῦ ἀέρος, διότι ὁ δοχῶν πλείων εἶναι ἣ
διπλάσιος ἀὴρ κατὰ τὸν ὄγχον ἐλάττων ἐστὶ κατὰ τὴν δύναμιν. χαὶ ἐφι-
gtdvet, ὅτι xai τὸ πολὺ xal τὸ διπλάσιον ὁμωνύμως χαὶ οὐ συνωνύμως
τοῦ ἀέρος xai τοῦ ὕδατος χατηγορεῖται, οὐ δοχεῖ δὲ ὁμώνυμα, ὅτι xal ot 45
δρισμοὶ αὐτῶν ἐξ ὁμωνύμων σύγχεινται. εἶτα xol ἄλλον διορισμὸν ἐπάγει
τῶν συυβλητῶν τὸ δεῖν τὸ πρῶτον δεδεγμένον τὰ συνωνύμως χατηγορού-
ὑενα ταὐτὸν εἶναι τῷ εἴδει. οὕτω 1ὰρ ἵππον χυνὸς λευχότερον λέγομεν,
xatzot διαφέροντα xax εἴδος, διότι τὸ πρώτως δεξάμενον τὸ λευχὸν ἢ
. :

10 ἐπιφάνεια ταὐτόν ἐστιν ἐν ἀυφοτέροις τῷ εἴδει. — xal πρὸς τοῦτον δὲ ἐνί-

[42]

.

σταται τὸν λόγον λέγων οὕτω πᾶντα δυνατὸν εἶναι tà Opdvuua ἐχβαλλειν, 60
εὶ ὀιὰ τὴν διαφορὰν τῶν δεχομένων διάφορα γίνεται τὰ ἐνυπάρχοντα τὰ
αὐτὰ ὦντὰ τῇ φύσει. xal ἐφίστησιν, ὅτι 0008 ὀυνατὸν τὰ αὐτὰ τῇ φύσει
$v διαφόροις εἴδεσιν ὑπάοχειν" ἕν γὰρ ἑνὶ ὑπάρχει πρώτως οἷον τὸ χρῶμα

---

t τῷ ἐπιφανείᾳ. εἶτα διὸασχει. ὅτι οὐχ ἀρχεῖ τὸ μὴ εἶναι ὁμώνυμα πρὸς τὸ

συμβλητὰ εἶναι, αλλὰ χρὴ τοῦ αὐτοῦ εἴδους εἶναι τοῦ ἐσχάτου xal αὐτὰ
χαὶ τὰ ἐν ot; ἐστι τὸ γὰρ λευχὸν xai τὸ μέλαν οὐχ ἔστιν ὁμωνύμως

χρῶτα. ἀλλὰ συνωνύμως, xai ὅμως οὐ συγχρίνεται, πότερον αὐτῶν 956v
uH3ÀÀov χρῶμα. ἐπειδὴ uy τοῦ αὐτοῦ ἐστιν εἴδους, ἀλλ᾽ ὁμηγενῆ μόνον.
σύ xai ἐπὶ χινήσεως μόναι εἰσὶ συμβληταὶ χινήσεις αἱ χατὰ τὸ
αὐτὸ i τὸ ἔσχατον, ὃ οὐχέτι xai γένος ἐστί, γινόμεναι ἐν τῷ αὐτῷ
χιτ ε e: c ὑποχουλένῳ. προστίθησι δὲ xal τὴν αἰτίαν, Ot ἣν τῶν Óu-
vonev τινὰ συμωβλητὰ δοχεῖ εἶναι ὥσπερ τὸ πολὺ xai τὸ διπλάσιον" διότι
(10. φησί, τῶν ὁμωνύμων τὰ μὲν πολὺ ἀπέχει τοῦ φύσει τὰ αὐτὰ εἶναι ὃ
9a ww τὰ ἀπὸ τύχης χαὶ χατὰ ἀναλογίαν, τὰ δὲ ἐγγυτέρω ἐστίν. ἐπειδὴ δὲ
δὰ λγτὰς εἶπεν χινήσεις τὰς τῶν ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἴσα χινουμένων, ἐπὶ óh
ἀλσεως χατὰ ποιότητα γινομένης τῆς παραβολῆς οὐχ ἔστιν εἰπεῖν τὸ
(ev, lue. πῶς ἐπὶ τούτων τὰς συμβλητὰς ῥητέον, xal λέγει ὅτι ἀντὶ
evi ἴδ, χαὶ αἀνίσου τὸ ταὐτὸν χαὶ ἕτερον xai τὸ ὅμοιον xal ἀνόμοιον
i Muti, ars τὰ ὡσαύτως ἢ ὁμοίως μεταβάλλοντα ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἰσο-
eaa, Ayala ἀλλοιοῦσθαι. ὅταν δὲ τὸ μὲν πάϑος ὅμοιον ἢ οἷον λεύ- 10
sav, Αἱ δὲ λευχαινόμεναι ἐπιφάνειαι ἴσαι ἢ ἄνισοι, τότε συμβαίνει τὴν
Διά uy sd μὲν τὸ πάϑος ὁμοίαν T, ἀνομοίαν εἶναι, χατὰ δὲ τὸ ὑπο-

Ls
δὴ ΄ὐδτει

EKNVTTEP TP 2 τοῦ ἀέρος xal τοῦ ὕδατος F ἣ om. F 9 xatà alt.
ew v "WT κα ὃ xat τοῦ ὕδατος xal τοῦ ἀέρος M 6 σύγχειται M:
eh sb VI διορισμὸν A: ὁρισμὸν M 7 δεδειγμένον ΕΜ
asta ἢ W Διώτι τὸ] διότι τὲ F 10 ἐν ἀμφοτέροις ταυτόν ἐστιν F ἐν
eu M Δ}. dviaravrat M 11 βάλλειν M 13 ἐφίσταται F τῇ] τὰ A
C siue, ἀν ἀρ t V lo τῇ om F 16 εἴδους εἶναι] εἰδέναι M 17 καὶ (ante τὰ)
αι M das uw κα ὁμώνυμα F 2] αὐτὸ om. F ἔσχατον xal οὐχ
BA δι Ὁ SA asap] ὡς πρὸς F 25 ὡς τὰ] ὡς τὸ M xat (ante χατὰ) om. M
4Qoose ἢ" S τὰς αἰνήγεις τὰς M 21 μεταβολῆς M 28 ζητεῖν ἐπὶ F

JU quest Sab μὰν. M τὸ «auto. ὅμοιον) om. a 30 «à om. a 31 λέγεται F
41 da 4 M

SIMPLICII IN PHYSICORUM VII EPILOGUS 1115

χείμενον ἴσην T, ἄνισον. παραδοὺς δὲ οὕτω τὴν διάρθρωσιν τῶν συμβλη- 206"
τῶν χινήσεων ἐπί τε φορᾶς xal ἀλλοιώσεως xai τὴν αὔξησιν xat μείωσιν
ὡς ἐχ τούτων δήλας παραδραμών (f, γὰρ τοῖς ὁμοειδέσιν ἐν ἴσῳ χρόνῳ
ἴση γινομένη Ót ὅλου προσϑήχη ἰσοταχὴς αὐξησίς ἐστι χαὶ ἢ αφαίρεσις
5 $ τοιαύτη μείωσις ἰσοταχής), ταύτας οὖν παραδραμὼν ἐπὶ τὴν γένεσιν ἦλθε 16
xai qÜopdv. xal ζητεῖ, ποία γένεσις γενέσει ἰσοταχὴς λέγεται 7j ἀνισοταχής"
χαί φησιν ἀνισοταχεῖς εἶναι, ὅταν ἐν τῷ αὐτῷ ἴσῳ χρόνῳ τοῦ μὲν πλείων
τοῦ δὲ ἐλάττων ἀριϑμὸς μορίων ἐν ὁμοειδέσι γίνηται.
Καὶ ἐπὶ τούτοις ἄλλο τι προστίϑησι ϑεώρημα οἰχεῖον τῷ περὶ τῆς
10 τῶν χινήσεων συγχρίσεως λόγῳ’ παραβάλλει γὰρ τό τε χινοῦν xai τὸ χινού-
μενον xai τὸν χρόνον xal τὸ διάστημα χαὶ τὰς πρὸς ἄλληλα αὐτῶν dva-
λογίας ἐπιζητεῖ, εἰ ὥσπερ ἢ πολλαπλασία δύναμίς τινος δυνάμεως χινούσης 30
τι πολλαπλάσιον ἐχείνου χινεῖ, οὕτω xai τὸ πολλοστημόριον τῆς χινούσης
τι δυνάμεως τὸ πολλοστημόριον τοῦ ὑπ᾽ ἐχείνης χινουμένου χινήσει (xal)
15 εἰ ἐχατὸν ἄνθρωποι τὴν ναῦν χινοῦσιν, εἰ xal 6 εἷς τὸ ἑχατοστὸν τῆς νεὼς
χινήσει ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τὸ αὐτὸ διάστημα T, τὴν ὅλην ναῦν τὸ ἑκατοστὸν
τοῦ διαστήματος. ποιεῖται δὲ τὸν λόγον ἐπὶ πρώτης τῆς φορᾶς. προλαβὼν
ὡς ἀξιώματα τὸ πᾶν τὸ χινοῦν τὶ χινεῖν xal ἐν χρόνῳ xai ἐπὶ τοσόνδε.
διελὼν δὲ πρῶτον τὸ βάρος τὴν αὐτὴν δύναμιν τὸ ἥμισυ τοῦ βάρους ἐν τῷ 25
20 αὐτῷ χρόνῳ διπλάσιον διάστημα χινεῖν φησιν. εἶτα τὸν χρόνον διβλὼν
διῃρημένου τοῦ βάρους τὸ ἥμισυ τοῦ βάρους ἐν τῷ ἡμίσει χρόνῳ ὑπὸ
τῆς αὐτῆς δυνάμεως τὸ ἥμισυ τοῦ διαστήματος χινήσεσϑαί φησιν. εἶτα
τὸ διάστημα διελὼν τοῦ βάρους τοῦ ἐξ ἀργῆς μένοντος συνὸδιαιρεῖ τὸν
Xpóvov. xal τότε τετάρτην ἀναλογίαν ἐπάγει τὴν δύναμιν μερίζων xai τὸ
25 βάρος, xai λέγει ὅτι ἢ ἡμίσεια δύναμις τὸ ἥμισυ τοῦ βάρους ἐν τῷ ἐξ
ἀρχῆς χρόνῳ τὸ ἐξ ἀρχῆς διάστημα χινήσει. εἶτα τῆς uiv δυνάμεως τὸ 80
ἥμισυ λαμβάνει, βάρος δὲ τὸ ἐξ ἀρχῆς x«l χρόνον ἐχεῖνον, xal λέγει ὅτι
τὸ ἥμισυ χινήσει τοῦ διαστήματος. ταύτην δὲ τὴν ἀναλογίαν εὐθὺς dyat-
pei* εἰ γὰρ μέρος τι τῆς δυνάμεως τὸ ὅλον βάρος ἐν ὁσῳοῦν χρόνῳ ὃδιά-
30 στημά τι χινήσει, f ναῦς ἄν ἢ ὑπὸ ἑχατὸν ἀνδρῶν νεωλχουμένη τοσόνδε
διάστημα xal ὑπὸ ἑνὸς Z)xowo ἄν ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τὸ ἑχατοστὸν τοῦ
διαστήματος, ὃ ἐχίνησαν οἱ ἐχατὸν νεωλχοί, T, xal τὸ αὐτὸ διάστημα ἐν
ἑχατονταπλασίῳ χρόνῳ. εἰπὼν Ob μὴ πάσης δυνάμεως τὴν ἡμίσειαν δύνα- 83

ὃ τούτου Μ 4 xal ἡ] ἡ om. a 9 τὴν] τε F 6 xai τὴν M ποῖα γέ-
νεσις ποία γενέσει συμβλητὴ F 1 αὐτῷ om. M πλείω M 8 μόριον M
γίνεται F ) «t om. a οἰχεῖον post λόγῳ F: ante Üedprua M 10 τὸ (post
xal) om. F 12 ζητεῖν M 13 τῆς κινούσης — πολλοστημόριον (143) om. F

14 πολλαστημόριον sic M ὑπ᾽ ir! M xal a: om. AFM 15 εἰ xal] xai M
νηός F 11 τῆς πρώτης M 18 ὡς om. FM fortasse ἀξίωμα 19 ἐν τῷ — βά-
ρους (21) om. F 2] διηρημένον M τοῦ χρόνου F 24 τότε a: τὸ AF: oin. M
τέταρτον τὴν F τετάρτη ἀναλογία Μ 20 ἡμίσει, sed corr. Αἱ 28 $009 M

g T
Ni A buc (omisso τοῦ) FE 29 μέρει τι M 90 ἂν ἡ F νεουλχουμέ-

νὴ F ὃ2 6] ὃ οὐκ M 7, om. FM 33 δὲ (ante μὴ) om. M μὴ om. F

1116 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII EPILOGUS

σθαι τὸ αὐτὴ τῇ ὅλῃ βάρος xweiv T, ὅλως χινεῖν τι βάρος, διὰ τούτου 256"
xai τὸν “ήνωνος λύει λόγον τὸν ἐπὶ τοῦ χέγχρου. εἰ γὰρ ὁ μέδιμνος,
φησί, τοῦ χέγχρου καταπεσὼν ψοφεῖ. xal ὃ εἷς xé(ypoc Ψοφήσει xal τὸ
μυριοστὸν τοῦ χέγχγρου. λύξι οὖν τοῦτον τὸν λόγον λέγων μὴ πᾶσαν δύνα-

5 μὶν παντὸς βάρους χινητιχὴν εἶναι μηδὲ ἐν ὁσῳοῦν χρόνῳ. οὕτω δὲ μηδὲ
πᾶν υὑέγεϑος ψοφεῖν, χαὶ συνελὼν τὸν λόγον λέγει ὅτι μερισϑείσης μὲν 40
τῆς δυνάμεως οὐ σῴζεται ἢ ἀναλογία, ἐπειδὴ μὴ πᾶσα δύναμις xal ἢ ἐλα-
χίστη χινεῖν ἢ ψοφεῖν δύναται, συντιϑεμένης δὲ σῴζεται. δείξας οὖν ἐπὶ
τῆς φορᾶς ταῦτα, λέγει ὅτι xal ἐπὶ τῶν ἄλλων χινήσξων, ἐπειδὴ αἱ ἀρχαὶ

10 αἱ αὐταί εἰσι. τό τε χινοῦν xai τὸ χινηύμενον χαὶ ὃ χρόνος xal τὸ διά-
στημα. xal τὰ ἀπὸ τούτων συμβαίνοντα τὰ αὐτὰ ἔσται: ὥστε ἐν ὅσοις
αὲν ἐπὶ τῆς φορᾶς σῴζεται ἢ ἀναλογύίχ, ἐν τούτοις xal ἐπὶ τῶν ἄλλων 4
χινήσεων σωϑήσεται. ἐν ὅσοις δὲ ἐπ᾽ ἐχείνης οὐ προξχώρει ἢ ἀναλογία,
ἐν τούτοις xal ἐπὶ τούτων οὐ προχωρήσει.

Ι τοῦ ὅλο; F χινεῖν ἣ — βάρος om. FM τοῦτο ΕΜ 2 τῆς κέγχρου FM

J τῆς κέγχρη"» FM 4 tis χέγχρου M ) χινητιχὸν αὶ ὁσωνοῦν M μηδὲ]
μὴ F 1 xal (post δύναμις) om. M S8 Ψοφεῖν 7, xtveiv. FM συντιϑεμένη M
συντιϑεμένης. - δείξας oin. F οὐχοῦν F 11 σημαίνοντα Μ ἐστι F 13 ἐπ᾽]
πρὸ & ἐχείνοις Μ προχωρεῖ ΕΜ 14 sequitur in M: σιμπλικίου φιλοσόφου εἰς

τὸν ζῦν τῆς τοῦ ἀριστοτέλους φυσιχῆς ἀκροάσεως τέλος

ΣΙΜΠΛΙΚΙΟΥ͂ ΦΙΛΣΟΦΟΥ͂ ΕἸΣ TO 8 THX ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥ͂Σ ΦΥ͂ΣΙ- 257:
ΚΗΣ ΑΚΡΟΑΣΕΩΣ YIIOMNHMA 0 EXTIN ΟΓΔΟΟΝ.

Τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως τοῦ ᾿Αριστοτέλους τὸ τελευταῖον βιβλίον, ὃ

κατὰ μὲν τὸν ἀριϑμὸν ὄγδοον τῆς ὅλης πραγματείας ἐστί, χατὰ δὲ τὴν τῶν ὃ
5 στοιχείων τάξιν Θ τοῖς Περιπατητιχοῖς ἐπιγράφειν ἔϑος, πολλῶν xal xaXov
ἐστι Üewpqudtov μεστόν: τῇ τε γὰρ περὶ τῶν φυσιχῶν ἀρχῶν πραγματείᾳ
τέλης ἄριστον ἐπιτίθησιν ἀΐδιον οὖσαν τὴν πρώτην φυσιχὴν χίνησιν ἀπο-

δειχνύον xal τὴν ἀιδιότητα τοῦ παντὸς διὰ τῆς ἀιδίου χινήσεως λαμπρῶς 10
ἀναχηρῦττον xal τὸ δὴ μέγιστον τὴν φυσιχὴν ἅπασαν ϑεωρίαν τῆς πρώτης
10 ἐξάπτον φιλοσοφίας, χαὶ πᾶσαν τὴν φυσιχὴν ὕπαρξιν τῆς ὑπερφυοῦς αἰτίας
ἐξηρτημένην ἀποδειχνύον, ὅταν xol χινούμενον πᾶν τὸ σῶμα τὸ φυσιχὸν
ἀποδείξῃ xal πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖσϑαι. χαὶ τὸ πρώτως xal

χυρίως χινοῦν τῆς ἀχινήτου xal del χατὰ τὰ αὐτὰ χαὶ ὡσαύτως ἐχούσης 15
οὐσίας ἐχφαίνῃ. τοιοῦτον οὖν ἔχον σχοπὸν τὸ βιβλίον, εἰκότως ἄν εἴη
15 πάσης ἀντιληπτιχῆς προθυμίας ἐπάξιον. ἐπειδὴ ὃὲ τῶν ἐφ᾽ ἡμῶν τις γεγο-
vtov τελχίνων, οὐδὲν ἡγούμενος νεανιχὸν ἀνθρώποις μόνοις βασχαίνειν χαὶ
ὀιὰ τοῦτο πρὸς τὸν οὐρανὸν αὐτὸν xal τὸν ὅλον χόσμον τὴν ἑαυτοῦ βασχα-
νίαν ἐχτείνων, δεινὸν ἡγεῖται τὴν τούτων ἀιδιότητα, xal παραχουσμάτων
τινῶν οὐχ εὐτυχῶς οὐδὲ εὐγνωμόνως ἀπὸ φιλοσοφίας μετασχὼν πρός τε

| Titulum dedi ex A: σιμπλιχίου φιλοσόφου ἐξήγησις εἰς τὸν τῆς τοῦ ἀριστοτέλους φυσιχῆς

ἀκροάσεως βιβλίον ὄγδοον rubr. M: ὑπόμνησις σιμπλιχίου φιλοσόφου εἰς τὸ ὃ τῆς τοῦ ἀριστο-
τέλους φυσιχῆς ἀχροάσεως ὅ ἐστιν ὄγδοον Ε: — XIMILAIKIOY YHOMNIIMA ELS TO
OT400N ΤῊΣ APIXZTOTEA4OYZ ΦΥΣΙΚΗ͂Σ AKPOAZEQX 8 3 τὸ] τό-
6c M βυβλίον a (ut solet): om. M 4 τῶν] πάντων M 9 ἐπιγράφειν τοῖς
περιπατητιχοῖς ἔϑος ἐστὶ F ἐπιγράφειν ex ἐπιγράφεται ut. videtur A! 6 ἐστι post
ϑεωρημάτων F: om. M πραγματείας M 1. 8 post ἀποδειχνύον add. ὅταν xal
χινούμενον ἅπαν (cf. v. 11) F 9 ἀναχηρύττον ΔΑΜ: ἀποδείχνυται F 10 ἐξάπτων F
11 ἅπαν Εὶ τὸ φυσιχὸν σῶμα ΕΜ 12 post πρώτω (sic) xal in lac. πὶ litt. omisit M
14 οὐσίας) αἰτίας F οὖν om. F dy M: om. aAF 15 ἐπειδή τις τῶν ἐφ᾽
ἡμῶν Μ τις} in mrg. τὸν φιλόπονον φησί recte A 10 νεσανιχὸν M; an ixavóv?
Bacxalvttv in lac. vi litt. om. M 18 τούτου F

1118 SIMPLICII IN PITYSICORUM VIII PROOEMIUM. c. 1 [Arist. p. 250011]

tà ἐν τῇ lÍept οὐρανοῦ δεδειγμένα περὶ ἀιδιότητος αὐτοῦ πέντε γέγραφε 95r
, , T x M b , , » 3
πολύστιχα βιβλία, ὧν τὸ σαϑρὸν xal πρὸς ἀνοήτους μόνους ἀχροατὰς τε-

- A /, -ΦΦ wb - ^ 4 -- - , ^
ϑαρρηχὸς ἐπειράϑην ἐπιδεῖξαι τὸ πρῶτον τῆς []ερὶ οὐρανοῦ πραγματείας
ἐξηγούμενος, τὸ ὃς ἔχτον αὑτοῦ βιβλίον πρὸς τὴν αίδιον ἐνταῦϑα δεδειγμένην

5 χίνησιν xal τὸν αἴδιον χρόνων ἀνεζώσατο, διότι τούτων ἀνελέγχτων μενόν-
των ἀνάγχη πάντως ἦν diótov εἶναι xal αὐτὸ τὸ τὴν ἀΐδιον χίνησιν ἐν
, Me J4 , v^ , - , , 1
χρόνῳ at χινούμενον, ἔδηξέ pot τοῦτο τὸ βιβλίον ἐπερχομένῳ xal τὰς
πρὸς αὐτὸ γενομένας ἀντιλογίας, ὁποῖαί τινές εἰσι xal ἀπὸ ποίας ἔξεως προα- 25
γόμεναι. τοῖς φιλομαϑεστέροις ἐπιδεῖξαι. πειράσομαι δὲ χαάνταῦϑα μετὰ
10 τὴν ἐξήγησιν τῶν ᾿Δριστοτέλους λόγων τὰς πρὸς αὐτοὺς ἐνστάσεις παρατι-
Üsig οὕτω τὴν βάσανον αὐταῖς προσαγειν.

p.250»11 [Πότερον γέγονέ ποτε χίνησις οὐχ οὖσα πρότερον ἕως
τοῦ οἷον ζωή τις οὖσα τοῖς φύσει συνεστῶσι πᾶσιν. 80

“Ὅτι μὲν ὃ περὶ χινήσεως λόγος ἀναγχαῖος τῷ φυσιχῷ, διὰ πολλῶν
15 ἤόη πρότερον ἐπιδέδειχται" ὅτι δὲ τῷ περὶ χινήσεως λέγοντι προσήχει
- ἡ ὅς * wv
ζητεῖν, εἰ ἔστιν αἰδιος χίνησις Y, οὕτως ἔχει, ὥστε ποτὲ γεγονέναι μὴ πρό-
tepov οὖσαν xai φθείρεσθαι πάλιν, ὥστε μηκέτι εἶναι χίνησιν, οὐδεὶς ἄν
* , ^^ ^X ὦ *, l m LA Àr, 0 P4 ,
ἀμφισβητήσοι" OTÀov δὲ ὅτι οὐ περὶ τῶν ὑπὸ σελήνην xal ἔχαστα χινή-
σεών τινὴς ζητεῖ (τούτων γὰρ ἑχάστη xal ἀρχὴν ἔχει xal τέλος), o)te εἰ 80
20 ὡς μία xal συνεχής ἐστι χίνησις ἀίδιος νῦν ζητεῖ (ὅπερ ὕστερον εὑρήσει),
ἀλλὰ χαϑόλου περὶ χινήσεως, εἰ ἣν τις χρόνος ὅτε οὐχ ἦν χίνησις ὁποιαοῦν
Y^ e * ul - - wv - "^ Y PEN , . eov »^Y ᾽
οὐδὲ ὅλως ἐχινεῖτό τι τῶν ὄντων, T, ἔσται τις χρύνος ὅτε οὐδὲν χινήσεται,
3 ταῦτα μὲν ἀδύνατα φανεῖται, ἣν δὲ del χαὶ ἔσται χίνησις, ὥστε τοῦτο,
τουτέστι τὴν χίνησιν, al dvatov xai ἄπαυστον ὑπάρχειν τοῖς οὖσιν. ἣ
25 γὰρ κίνησις οὐ τῶν xal) αὐτὰ ὑφεστηκότων, ἀλλὰ τῶν ἄλλοις ὑπαρχόντων
ἐστί, τουτέστι ταῖς οὐσίαις. αἵπερ ντα χυριώτερόν εἰσι τῶν ἐν αὐταῖς τὸ 40

] ἐν τῇ om. M post οὐρανοῦ add. o) M αὐτοῦ ut v. 4 libri 2. 8 τε-
ϑαρρηχὸς aM?: τεϑαρρηχὼς AFM! ὃ ἐπειράϑη F ἀποδεῖξαι F ὃ. 4 τὸ πρῶτον
τῆς Περὶ οὐρανοῦ πραγματείας ἐξηγούμενος) cf. Indices Heibergianae editionis et huius s. v.
loANNES 4 ἄιον, sed corr. A! ἐνταῦϑα ἀίδιον Καὶ ἡ τὸν] τὸ ἃ ἀνελέχτων F

0 xal om. M ἀίδιον] αὐτὴν F μοι] μέντοι F τὸ βιβλίον τοῦτο F: τούτω
τῷ βιβλίω Μ 8 ἀντιλογίας γενομένας F ante τινές habet τι F 11 προσάγειν
aM, corr. A': προάγειν A!F 12 post llózepov add. δὲ ex Arist. a: om. (ut Arist. K
et Barber. 1 136) AFM χίνησίς ποτε F 13 post τοῦ lac. 18 fere litt. relin-
quit M 14 ὁ om. M λόγω F φυσιχῶν F 15 ἀποδέδειχται 8

16 ἔστιν ἀίδιος uM: ἐστινδιος (t0 in ras., àt super v seriptis) A, in mrg. δέ A!: ἔστιν (om.
á(ótocg) F ἔχειν ἃ γέγονε ποτὲ Μ 117 οὖσα M φϑείρεται F

17. 18 οὐδεὶς ἀμφισβητήσει Εὶ 18 ἀμφισβητήση M 19 ζητεῖ τινος M xal
(post ἐχάστη) om. M εἰ ΔΑ ΕΜ: om. A! 20 ὡς om.a xal om. FE
post ἀίδιος iterat ἐστὶ F post ὕπερ add. ἐς F 2] εἰ εἴη χρόνος τις F
22 οὐδὲ χινηϑήσεται F 25 γὰρ] δὲ Μ οὐ τῶν] αὐτῶν F αὑτὰ aM: αὑτὸ
AF ἀλλὰ — ὑπαρχόντων om. F 26 τῶν οὐσιῶν F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 250011] 1119

elvat ἐχόντων. διὸ τοῖς οὖσιν ὑπάρχειν τὴν χίνησίν φησιν, οὐχ ὅτι μὴ 957r
ὄν ἐστιν ἢ χίνησις, ἀλλ᾽ ὅτι χυρίως ὄντα αἱ οὐσίαι xal δι᾿ αὐτὰς τὰ συμβε-
βηχότα τοῦ εἶναι μετέχουσι. τὸ ὃὲ οἷον ζωή τις οὖσα τοῖς φύσει
συνεστῶσι πᾶσι χατὰ τὴν ᾿Δριστοτέλους ἀχρίβειαν εἴρηται συμφωνοῦσαν
5 τῷ [Πλάτωνι ζῆν γὰρ ἐχεῖνά φαμεν, ὅσα ἔνδοθεν ἀφ᾽ ξαυτῶν χινεῖται" el
οὖν χαὶ τὰ φυσιχὰ πάντα ἀρχὴν χινήσεως ἐν ἑαυτοῖς ἔχει τὴν φύσιν, ζῆν
xai ταῦτα εἰχότως ἄν λέγοιτο χατὰ τὴν ἔνδηϑεν ἐπιτηδειότητα πρὸς χίνησιν. 4ὅ
xai γὰρ ἐσχάτη τῶν ζωῶν f, φύσις. διὸ xal ἐν ὑποχειμένῳ τῷ φυσικῷ
σώματι τὸ εἶναι ἔχει xal οἷον ζῶν μᾶλλόν ἐστιν Y, ζωὴ χυρίως. xal $
10 xat' αὐτὴν χίνησις ἐπιτηδειότης ἐστὶ πρὸς χίνησιν, ὡς μαϑησήμεθα ἐν
τούτῳ τῷ βιβλίῳ ὅτι δὲ xal τοῦτο τῷ [Πλάτωνι συμφώνως 6 ᾿Αριστοτέλης
ἐφϑέγξατο οἷον Cuv! εἰπὼν τὴν ὡς φυσιχὴν ἔνδοϑεν χίνησιν, ἄχουε τῶν
ἐν τῷ δεχάτῳ τῶν Νόμων γεγραμμένων περὶ τῆς ἔνδοϑεν χινήσεως" “ἐὰν
ἴϑωμέν που ταύτην Ἰενομένην ἐν τῷ γηίνῳ ἢ ἐνύδρῳ Tj πυροειδεῖ χεχωρισμένῳ 50
15 ἢ χαὶ ξυμμιγεῖ, τί ποτε φήσομεν ἐν τῷ τοιούτῳ παϑος εἶναι. μῶν ἄρα με
ἐρωτᾷς, εἰ ζῆν αὐτὸ προσεροῦμεν, ὅταν αὐτὸ αὑτὸ wwij . ἀλλὰ ταῦτα
περὶ τῆς χυρίως αὐτοχινήτου ζωῆς εἴρηται τῆς Ψυχιχῆς. Ot χαλῶς ὃ
᾿Αριστοτέλης οἷον ζωὴν εἶπεν εἶναι τὴν φυσιχὴν χίνησιν xai οὐχ ἁπλῶς
ζωήν, ὅτι ὃν ἔχει λόγον f, ψυχὴ πρὸς φύσιν, τοῦτον ἔχει τὸν λόγον ἣ
20 χυρίως ζωὴ πρὸς τὴν φυσιχὴν χίνησιν. ὃ δὲ ᾿Αλέξανδρος τὸ οἷον ζωή
τις οὖσα τοῖς φύσει συνεστῶσι πᾶσιν ὡς δειϊχτιχὸν τοῦ αϑαάνατον 257v
xal ἄπαυστον εἰρῇζσϑαι τὴν χίνησίν φησιν. εἰ γὰρ οὕτως ἔχει $; χίνησις
πρὸς τὰ φυσιχὰ ὡς ἢ ζωὴ πρὸς τὰ ἔμψυχα, ὡς ἀδύνατόν ἐστιν ἄνευ ζωῆς
ἔμψυχα εἶναι, ρὕτω xal φυσιχὰ χωρὶς χινήσεως. εἰ οὖν ἀΐδια tà φυσιχὰ
25 χαθὸ φυσιχά (οὔτε γὰρ ἤρξατό mots οὔτε εἰς τὸ μὴ εἶναι φϑαρήσεται,
εἴπερ ἣ τῶν φυσιχῶν φϑορὰ μεταβολή ἐστιν εἰς ἄλλο τι φυσιχόν' ὕδατος
Y&p φϑαρέντος ἀὴρ γίνεται), δγλον ὅτι xai ἢ χίνησις, xal ἦν ἐστι φυσικά, 5
αίδιός ἐστι. μήποτε δὲ ὃ ᾿Αριστοτέλης οὐχ ἀπὸ τῆ: τῶν φυσιχῶν ἀιδιότητος
τὸ ἀίδιον τῆς χινήσεως ἔδειξεν. οὐδὲ γὰρ ἀποδέδειχταί που τέως ἀίδια τὰ
30 φυσιχά, ἀλλὰ ἀπ᾿ αὐτοῦ τοῦ τῆς φυσιχῆῇς χινήσεως δρισμοῦ, ὡς μαϑησό-
μεϑα, τὴν φυσιχὴν χίνησιν ἀίδιον δείξει, xol ἀπὸ ταύτης τὸ φυσιχὸν σῶμα.
πᾶσι δὲ τοῖς φύσει συνεστῶσιν εἶπεν, διότι οὐχ ὡς ὕδατος T, ὡς ἀέρος

| διὸ A?FM: δι᾽ ὃ a: διὸ ἽΠ)} (fuit fortasse διότι) Αἱ τοῖς οὖσι τὴν χίνησιν ὑπάρ-

ἤ

yt» φησίν F 2 ἑαυτὰς M: αὐτὰ F 4 τὴν τοῦ M 9 ὅσα supra add. ΑἹ

6 xal (ante τὰ) om. F αὐτοῖς M 1 πρὸς κίνησιν ἐπιτηδειότητα M 8 τῶν
M: τὴν a(AF?) ζώων aFM 9 ἐστι μᾶλλον F 10 κατ᾽ αὐτὴν] κατὰ τόπον F
11 6 ἀριστοτέλης συμφώνως M 12 οἷον --- χίνησιν post. κινήσεως (13) ponit F

ὡς om. M 13 Νόμων] Legg. X p. 895 C 14 ποῦ] πως compendiose F
γενόμεν F év)ópuo] γηΐνω F. . 14. 14 χεχωρισμένην 7, xol ξυμμιγῆ F 15 φῦ-
σομεν M 10 προσεροῦμαι F 18 εἶπεν supra add. A' xal οὐχ -— χίνη-
otv (20) om. M 19. λόγον ἔχει F 22 φησὶ τὴν κίνησιν F el] o2 M
24 ἔμψυχον M 25 yàp om. F 20 τι om. M ante ὕδατος add. olov, omisso

γὰρ F 24 γίνεται ἀὴρ M φυσιχὴ F 29) οὐδὲ] o0 M γὰρ om. F που τέως]
ποτὲ ὡς Εὶ 32 ἣ ὡς] ἣ M: καὶ F

1190 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 (Arist. p. 250011. 15. 18]

ζωή ἐστιν 7, χίνησις, ἀλλ ὡς ουσιχῶν πάντων χαϑὸ quotxx xal χαϑὸ 257v
4 a e ^ v , ' ^ V ;^- P e 4

ἀρχὴν ἐν ἑαυτοῖς ἔχει χινήσεως: Ot xal ἀίδιός ἐστιν Tj χατὰ τὸ χοινὸν
λαμβανομένη κίνησις.

p.350»15 Εἶναι μὲν οὖν χίνησιν πάντες φασὶν ἕως τοῦ μὴ χινή- 11
δ σεως οὔσης.

᾿Βπειδὴ τὸ ἀίδιον εἶναι χίνησιν τοῦ ὁποῖόν τι σημαντιχὸν ὑπάρχει,
προηγεῖται ὃξ ἐν τοῖς προβλήμασι τοῦ ὁποῖόν τι xal τὸ τί ἐστι xal τὸ εἰ
ἔστιν ὅλως. xal τὸ μὲν τί ἐστιν ἢ χίνησις ἐν τῷ τρίτῳ τῆς πραγματείας 15
ὑπέδειξε, τὸ δ᾽ εἰ ἔστιν οὐ φαίνεται δεδειχώς. διὸ τὸ περὶ τοῦ ὁποῖόν τι
10 νῦν προϊέμενος εἰς ἀπόδειξιν εἰκότως τὴν αἰτίαν διδάσχει τοῦ λαβεῖν ὅμο-
λογούυενον, ὅτι ἔστιν ἢ χίνησις. εἰ γὰρ περὶ τὸ εἶναι τὴν χίνησιν πάντες
ἀλλήλοις συμφωνοῦσιν οἱ φυσιχηί, χαίΐτοι περὶ τὸ αἰδιον 7, μὴ διαφερόμενοι,
οὐδὲν dv ἄτοπον εἴη τὸ λαβεῖν ὁμολογούμενον, ὅτι ἔστιν ἢ χίνησις" τοὺς
γὰρ ἀναιροῦντας τὴν χίνησιν ἔδειξεν μηδὲ φυσιχοὺς ὄντας μηδὲ προσήχειν
15 τῷ φυσιχῷ τὸν πρὸς αὐτοὺς λόγον ὡς τὰς ἀρχὰς ἀναιροῦντας τὰς ουσιχάς. 30
αἴτιον ὃὲ τοῦ πάντας τοὺς φυσιχοὺς περὶ χινήσεως λέγειν τὸ χοσμοποιεῖν,
χαὶ περὶ γενέσεως χαὶ φϑορᾶς εἶναι τὴν θεωρίαν πᾶσιν αὐτοῖς.
χοσμοποιεῖν ὃὲ λέγει τοὺς φυσιχοὺς οὐχ ὡς Ἰενητὸν ἀπὸ χρόνου τὸν
χύσμον λέγοντας, ἀλλ ὡς τὴν σύστασιν αὐτοῦ διὰ χινήσεξως παραδιδόντας.
20 οὕτω γὰρ xai Δημόχριτος χοσμοποιεῖ xal ᾿᾿"μπεδοχλῇῆς χαὶ ᾿Αναξαγόρας,
οἱ μὲν συγχρίνεσϑαι χαὶ διαχρίνεσϑαι τὰ ἄτομα σώματα χαὶ τὰ τέτταρα
στοιχεῖα λέγοντες. ᾿Αναξαγόρας δὲ ἐχχρίνεσθϑαι τὰς ὁμοιομερείας ἀπὸ τοῦ 35
μίγματος λέγων" xal $, σύγχρισις ὃὲ xal ἢ διάχρισις xai ἢ ἔχχρισις χινή-
σεις τινές εἰσι. xal περὶ γενέσεως ὃς xal φϑορᾶς διαλέγονται πάντες, αἷ-
25 τινες xüv μὴ χινήσεις ὦσιν. ἀλλ΄ οὐχ ἄνευ γίνονται χινήσεως" xal γὰρ χατὰ
τόπον χινήσεις xal ἀλληιώσεις xal αὐξήσεις xoi μειώσεις τῶν γενέσεων
προηγοῦνται χαὶ τῶν φϑορῶν.

p.250»18. ᾿Αλλ ὅσοι μὲν ἀπείρους χύσμους εἶναί φασιν ἕως τοῦ
x«i περὶ τῆς χινήσεως ὑποτίϑενται κατὰ λόγον. $

30 Τοῦ τὴν χίνησιν ὡς οὖσαν παραλαβεῖν ἀπολογίαν ἑαυτῷ πορίσας τὴν

-»...........-.--- .. ... -..- —

] ἀλλ ὡς] ἀλλὰ Εὶ 2 ἐν αὐτοῖς Ε 4 πάντες φασὶν om. F 6 ποιόν τι M
ὑπάρχειν F 1 post ὁποῖόν τι add. ἐστὶ F el om. F ὃ ἡ om. F ἐν τῶ
Υ ταύτης τῆς FE 9 διὸ τὸ AFM: διὰ τοῦτο ἃ τι) τὸ M 10 προϑεμένου F
10. 11 ὁμολογούμενος ἃ 11 εἰ γὰρ — κίνησις (13) om. M 12 συμφωνοῦσιν ἀλλή-
λοις F ἀΐδιον φερόμενοι F 13 οὐδὲν οὖν εἴη ἄτοπον λαβεῖν F ἔστι χίνησις F
14 γὰρ] δὲ M μηδὲ] μὴ Εὶ 15 τῶν φυσικῶν F 11 γενέσεως] χινήσεως F αὐτοὶς
πᾶσαν F 18 δὲ in lac. om. M 2] τέτταρα om. F 24 δὲ om. F 25 γίνονται
post χινήσεως M: om. F 26 post χινήσεις add. εἰσὶ M. γενέων M 2í προηγούμε-
ναι M Q8 ὅσοι AFM: ὁπόσοι ἃ (ut. Arist. FIII) post χόσμους add. τε ἃ (quod. post
ἀπείρους Aristoteles exhibet omissum in codd. FK, Barb. 1 136) φασὶν εἶναι F. qui con-
tinuat lemma usque ad τοὺς δὲ φϑείρεσϑαι 29 τῆς om. F 80 τοῦτο τὴν F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 250018] 11291

τῶν φυσιχῶν περὶ τοῦτο συμφωνίαν ἐκ τῆς περὶ τὴν ἀιδιότητα τῆς χινή- 257v
σεως διαφωνίας αὐτῶν, πάλιν ὅτι ἀναγχαία ἢ περὶ τῆς ἀιδιότητος ζήτησις
παραδείχνυσι λέγων, τίνες μὲν τῶν φυσιχῶν ἀΐδιον ὑπέϑεντο τὴν χίνησιν,
τίνες δὲ οὐχ ἀΐδιον, πρὸς τὰς περὶ τῶν χόσμων ὑποϑέσεις xal τὰ περὶ τῆς 80
5 χινήσεως προσαρμόσαντες. οἱ μὲν γὰρ ἀπείρους τῷ πλήϑει τοὺς χόσμους
ὑποθέμενοι, ὡς οἱ περὶ ᾿Αναξίμανδρον καὶ Λεύχιππον χαὶ Δημόχριτον xal
ὕστερον οἱ περὶ ᾿Επίχουρον γινομένους αὐτοὺς xai φϑειρομένους ὑπέϑεντο
ἐπ᾽ ἄπειρον ἄλλων μὲν ἀεὶ γινομένων ἄλλων δὲ φϑειρομένων, xol τὴν
χίνησιν ἀΐδιον ἔλεγον. ἄνευ γὰρ χινήσεως οὐχ ἔστι γένεσις T) φθορά. τῶν
10 δὲ ἕνα μόνον χόσμον λεγόντων οἱ μὲν ἀγένητόν τε ἀπὸ χρόνου xai
ἄφϑαρτον αὐτὸν λέγοντες ἀΐδιον xal τὴν χίνησιν ὑπετίθεντο, ὥσπερ Πλάτων 40
xal ᾿ΔΑριστοτέλης" γενητὸν δὲ xai φϑαρτὸν τὸν ἕνα xócpov ποιοῦσιν, ὅσοι
ἀεὶ μέν φασιν εἶναι χόσμον, οὐ μὴν τὸν αὐτὸν ἀεί, ἀλλὰ ἄλλοτε ἄλλον
γινόμενον χατά τινας χρόνων περιόδους, ὡς ᾿Αναξιμένης τε καὶ Ηράχλειτος
1ó xal Διογένης xal ὕστερον οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς. χαὶ δῆλον ὅτι xal περὶ
χινήσεως οὗτοι τὴν αὐτὴν ἔχουσι δόξαν: ὅτε γὰρ χόώσμος ἦν, τότε
χίνησιν ἀναγκαῖον εἶναι. Ἐϊμπεδοχλῇς δέ, εἰ μὲν κατὰ τὸ σχῆμά τις ἀχούοι
τοῦ λόγου, ὡς ποτὲ μὲν σφαῖρον ποτὲ δὲ χόσμον λέγοντος, δῆλον ὅτι xal 45
τὴν χίνησιν ἐν τῇ γενέσει τοῦ χόσμου ϑεωρῶν γινομένην xai φϑειρομένην
90 ὑπετίθετο ἀεί, εἰ ὃὲ xal τὸν σφαῖρον εἶναι βούλεται xal τὸν χόσμον ἀεί,
xal χίνησιν ἐνόμιζεν ἐν τῷ χόσμῳ (de() εἶναι. ἀπ᾽ ἀρχῆς Ob χρόνου ὃο-
χοῦσι λέγειν γεγονέναι τὸν χόσμον ᾿Αναξαγόρας τε xal ᾿Αρχέλαος καὶ Μητρό-
ὄωρος ὁ Χῖος" οὗτοι δὲ xal τὴν χίνησιν ἄρξασθαί φασιν: ἠρεμούντων γὰρ
τὸν πρὸ τοῦ χρόνον τῶν ὄντων χίνησιν ἐγγενέσϑαι φασὶν ὑπὸ τοῦ νοῦ, ὑφ᾽
ἧς γεγονέναι τὸν χόσμον. φαίνονται ὃὲ xal οὗτοι τάξεως Évexa διδασχα- 50
λιχῆς ἀρχὴν τῆς χοσμοποιίας ὑποϑέμενοι. xal ὅ γε ᾿Αναξαγόρας σαφῶς
ἀπὸ τῆς νοητῆς ἑνώσεως, ἐφ᾽ ἧς ἣν “ὁμοῦ rdvta γρήματα᾽᾽, ὥς φησι,
τὴν χοσμιχὴν διάχρισιν ὑποστῆσαι τὸν νοῦν λέγει. ὁ μέντοι ᾿Αλέξανδρος
xai τὸν ΠΠλάτωνά φησιν ἀπ᾿ ἀρχῆς χρόνου τὸν xócpov ὑφιστάνειν, πλὴν
80 ὅτι xal πρὸ τῆς τοῦ χόσμου γενέσεως χίνησιν ἐν τοῖς οὖσι πλημμελῆ, καὶ

27

.-

- — — ——— LÁ — —

] τούτων M 2 διαφωνίας) διαφωνίαν M ὃ τὴν (ante χίνησιν) om. F 4 περὶ
τῶν χόσμων À: περὶ τὸν χόσμον FM: om. 8. ᾿ τὰ om. M τῆς (post περὶ) om. F

9 γὰρ om. F ἀπείρω M τοὺς om. F 6 ὡς ot] ὅσοι F 4 γενομέ-
vou; F Ὁ ἀιδίαν M 10 μόνον om. F: μὲν τὸν M οἱ] εἰ A': corr. A?
ἀγέννητον FM post τε add. xal M 11 ὑπέϑεντο M 12 γεννητὸν ΕΜ
τὸν om. FM 13 μὲν ἀεὶ F 13. 14 ἄλλο γενόμενον F 14. 15 διογένης καὶ
ἡράχλειτος ponit M 16 οὗτοι post δόξαν ponit F 11 xal χίνησιν a: xal ἡ χίνησις M
δέ, εἰ μὲν] piv εἰ F dxooet F 18 λέγοντες M 20 εἰ δὲ M, in mrg. Α΄:
ἐπεὶ a: om. A!F xal (post δὲ) om. M 21 det addidi cf. 1122,18 - 22 λέγειν
om. F τὸν] τὰ M 21 τῶν πρὸ τοῦ τῶν ὄντων χρόνον F τῶ và Ε'

25 καὶ om. F 26 σοφῶς F 27 ἀφ᾽ ἧς M: ἔφησεν F φησι] fr. 1 cf. supra
p. 94,20 alias 28 τῶν χοσμιχῶν F ὑποστῆναι F ᾿Αλέξανδρος] cf. Philoponus
contra Proclum VI 27 (fol. D ὃ E) 20 τὸν om. M ὑφιστάνειν a: ὑφεστάνειν A: ὑφε-
στᾶναι ΕΜ 30 post οὖσι add. xai F πλημμελεὶ M

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 21

1122 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 2600 18]

ἄταχτον ἔλεγε. ᾿ παραλαβὼν γάρ, φησίν, ὃ ϑεὸς πᾶν ὅσον ἦν ὁρατὸν οὐχ 25v
ἡσυχίαν | ἔχον, ἀλλὰ xwoópevov πλημμελῶς xai ἀτάχτως αὐτὸ ἤγαγεν 258r
συχ X0V, με 7p 1e
ἐχ τῆς ἀταξίας: ἀλλ᾽ ὅτι μὲν οὐχ οὕτως ἀπ᾽ ἀρχῆς χρονιχῇς ὡς mpo-
i X ρχὴς X i p
ὑπάρχοντος χρόνου γεγονέναι τὸν κόσμον ὃ [[ἰλάτων φησί, δῆλός ἐστι σαφῶς
5 εἰπών, ὅτι ὁ γρόνος μετ᾽ οὐρανοῦ γέγονεν: ὥστε οὐδὲ τὸ πλημμελὲς καὶ
ἄταχτον χρόνῳ προὐπάρχειν κατ᾽ αὐτὸν νομιστέον. ἀλλ' ἵνα καὶ τὴν γενε-
σιουργὸν ἐνδείξηται πλημμέλειαν κατὰ τὴν ἀπὸ τοῦ ὄντος ὕφεσιν ὑποστᾶσαν 6
καὶ τὴν ἀπὸ τοῦ δημιουργοῦ τάξιν ἀεὶ διαχοσμοῦσαν αὐτήν, χωρὶς ἑκάτερον
ὑπέδειξε τῷ λόγῳ. ὅπερ ἐν τῷ Πολιτικῷ πεποίηκεν ἀποστήσας τοῦ χύσωηυ
10 τῷ λόγῳ τὸν δημιουργὸν καὶ ϑεασάμενος αὐτὸν “εἰς τὸν τῆς ἀνομοιότητος
πόντον᾽ ὑποφερόμενον. τοιαύτης οὖν οὔσης διαιρέσεως τῶν περὶ κόσμου
δοξασμάτων οἱ μὲν ἀπείρους λέγοντες ὡς ἄλλων ἀεὶ γινομένων ἄλλους
φϑείρεσϑαι ἀΐδιον τὴν κίνησιν ἔλεγον, ὅσοι 0& ἕνα τὸν αὐτὸν ἀεὶ T, ἕνα μὲν
UJ 9.5 *T - , , [4 , -
μὴ τὸν αὐτὸν δὲ ἀεί, οὗτοι καὶ περὶ τῆς κινήσεως οἰχείως ὑπέϑεντο τῇ 10
16 περὶ τοῦ χόσμου δόξῃ. of τε γὰρ ἕνα del τὸν αὐτὸν λέγοντες ἀίδιον xal
τὴν χίνησιν λέγουσιν, ὁμοίως δὲ καὶ oi ἄλλοτε ἄλλον ἕνα λέγοντες, ὅταν
τῇ τοῦ ἑτέρου φϑορᾷ f| τοῦ ἑτέρου γένεσις ἕπηται, καὶ οὗτοι ἀΐδιον τὴν
χίνησίν φασιν" ἀεὶ γὰρ ὄντος χόσμου ἀνάγκη xal κίνησιν del εἶναι. εἰ δὲ
ἕνα λέγοντες ἀπ᾿ ἀρχῆς τινος χρόνου τοῦτον γεγονέναι φασίν, ὡς ἀληϑὲς
20 εἶναι λέγειν, ὅτι ἦν ὅτε οὐχ ἦν κόσμος, καὶ φϑειρόμενον ἔν τινι χρόνῳ
μηκέτι γίνεσϑαι, δῆλον ὅτι καὶ ἢ χίνησις ἀρχὴν ἕξει xal τέλος. ἀλλὰ 15
γεγονέναι μὲν τὸν ἕνα πολλοὶ λέγουσι χηοσμοποιοῦντες καὶ τῷ λόγῳ τὴν
τάξιν τῆς δημιουργίας παραδιδόναι βουλόμενοι, γίνεσϑαι δὲ χαὶ φϑείρεσϑαι
τὸν ἕνα χόσμον, ὡς υηκχέτι εἶναι χόσμον, οὐδένα τῶν φυσιολόγων ἴσμεν
25 λέγοντα.
᾿λλιπὴς δὲ ἢ λέξις δοχεῖ διὰ βραχυλογίαν f, λέγουσα ὅσοι δὲ 7, ἕνα
7| μὴ ἀεί: τῷ μὲν γὰρ ἕνα ἐλλείπει τὸ "xal del', τῷ δὲ μὴ ἀεὶ τὸ “καὶ
ἕνα᾽, ὡς εἶναι τὸ τέλεον οὕτως: ᾿ὅσοι δὲ T, ἕνα xal ἀεὶ τὸν αὐτὸν jj ἕνα

1 παραλαβὼν κτλ.] contracta ex Timaeo p.30A post ἦν littera erasa A

2 ἔχον a (AM e silentio): ἄγον (ut Plato et Simplicius supra p. 704,16) F*: ἄγων F'
κινούμενον post ἀτάχτως ponit F αὐτὸν F: αὐτὸ post ἤγαγεν a 9 post τῆς add.
οἰκείας F ὃ. 4 προὐπάρχοντα τοῦ χρόνου Καὶ 4 δῆλον Μ 9 δ om. M

6 ὑπάρχειν F νομισϑέον E! 7 ἐνδείξη F 9. 10 τῶ λόγω τοῦ χόσμου F
11 πόντον] λόγον F: τόπον codices Platonis Polit. p. 273 D; sed πόντον (quamvis surdis
editoribus) ex Neoplatonicis Platoni restituit Albertus Iahn (Zeitschr. f. Alterthumsk. 1842
p. 548 sqq., ubi addas Proclum in Tim. p. 85 Bas. (E, p. 127 Schneider] et Mich. Ephes.
in Eth. Arist. p. 480,17 ed. Heylbut) φερόμενον F περὶ] τοῦ F: περὶ τοῦ M
12 ὡς ἀεὶ ἄλλων F 14 τῆς (post περὶ) om. FM οἰχείως om. M fortasse
ὑπετίϑεντο ut p. 1121,20 19 dei ante λέγοντες M: ἣ F λέγοντες M

16 ὅταν --- λέγοντες (19) otn. M 11 φϑορᾷ om. 8 ἐπιτελῆται F 18 ἀεὶ (ante εἶναι)
om. F el] οἱ F 19 τοῦτον om. F 21 ἡ (post xal) om. M 22 τὸν] τὸ a
26 ἐλλειπὴς 8A ut p. 1123,2 ἡ λέγουσα] λήγουσα M ἣ om. F (et Aristoteles,
sed habet sec. Vitellium E prima m. οσοιδεηεναημη, altera recenti ὅσοι δὲ εἶεν ἀεὶ μὴ)
21 τῷ piv] τὸ F post τῷ δὲ add. ἣ M xal (ante ἕνα) om. F 28 slvat]
οὖν F οὕτως) τοῦ M ὅσοι, ot in ras. A 3?) (post δὲ) om. F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 2500 18. 23] 1123

μέν, οὐχ del δέ τοῦτο δὲ διχῶς dy διαιρεϑείη: ἢ γὰρ ὡς μὴ del μὲν 268r
τοῦ αὐτοῦ, ὄντος δὲ del κόσμου, T, ὡς μηδὲ ὄντος ἀεί. τὸ δὲ ἐλλιπὲς
ἐθεράπευσεν ἣ ἀσφαλὴς ἐπαγωγή᾽ ὡς γὰρ ἄν ἀποφαίνωνται, φησί, περὶ τοῦ
χόσμου, χατὰ τὸν αὐτὸν λόγον xal περὶ τῆς χινήσεως ὑποτίθενται. καὶ

8. γὰρ ὄντος μὲν χόσμου xal γινομένου xal φϑειρομένου ἀνάγχη κίνησιν
εἶναι, μὴ ὄντος δὲ μηδὲ γινομένου ἢ φθειρομένου, ἀναάγχη μὴ εἶναι κίνησιν.

p.250»93 Εἰ δὴ ἐνδέχεταί ποτε μηδὲν κινεῖσθαι ἕως τοῦ ἡ δὲ τάδε 80
ἐνθένδε ἀλλάσσοντα.

3/7

Εἰπὼν ὅτι τῶν φυσιχῶν ol μὲν ἀΐδιον ὑπέθεντο τὴν κίνησιν, οἱ δὲ οὐχ
10 ἀΐδιον, οἰχείως ἑχάτεροι ταῖς ἑαυτῶν περὶ τοῦ χόσμου δόξαις, ἀνελεῖν προτί-
ϑεται τοὺς μὴ ἀΐδιον αὐτὴν λέγοντας λόγους, dÀX οὕτως ἔχειν ὡς ἐνδέχεταί
ποτε μηδὲν χινεῖσθϑαι. — xal δύο τρόπους ἐχϑέμενος, xaü' οὖς δυνατόν
mote μηδὲν χινεῖσϑαι, xal τοὺς προϊσταμένους αὐτῶν προσπαραγράψας S5
᾿Αναξαγόραν τε χαὶ ᾿Εμπεδοχλέα, διὰ τοῦ τούτους ἀνελεῖν τοὺς τρόπους
15 εἰσάγει τὸ δεῖν πάντως ἀίδιον εἶναι τὴν κίνησιν. δύο δὲ οἱ τρόποι, διότι
χινήσεως νῦν φαινομένης, εἰ ἐνδέχεταί ποτε μηδὲν χινεῖσϑαι, ἀνάγχη
ἢ ὡς πρότερον μὴ οὔσης χινήσεως, ὡς ἐδόχει λέγειν ᾿Αναξαγόρας τὴν ἀεὶ
συνυπάρχουσαν τῶν δευτέρων ἀπὸ τῶν προτέρων ὑπόστασιν διὰ τῆς κατὰ
χρόνον λέγεσϑαι δοχούσης ἐχφάνσεως σαφεστέραν ποιῶν (ὃ δὲ αὐτὸς τρόπος
20 τῆς ὑποϑέσεώς ἐστι, xdv ὕστερον μὴ εἶναί τις χίνησιν ὑπόϑηται" διόπερ 40
οὐδὲ ἐμνημόνευσε τούτου)" ἐδόχει δὲ λέγειν ὃ ᾿Αναξαγόρας, ὅτι ὁμοῦ πάν-
των ὄντων χρημάτων καὶ ἠρεμούντων τὸν ἄπειρον πρὸ τοῦ χρόνον,
βουληϑεὶς ὃ χοσμοποιὸς νοῦς διαχρῖναι τὰ εἴδη, ἅπερ ὁμοιομερείας χαλεὶ,
χίνησιν αὐταῖς ἐνεποίησεν. οὐ γὰρ Tv διάχρισιν σωματιχὴν ἄνευ χινήσεως
25 γενέσθαι. δεύτερος δὲ τρόπος ὁ κατ᾽ ᾿Εμπεδοχλέα παρὰ μέρος χίνησιν
ποιοῦντα xal ἠρεμίαν. ὑπέϑετο γὰρ οὗτος τόν τε νοητὸν καὶ τὸν αἰσθητὸν
χόσμον ἐκ τῶν αὐτῶν στοιχείων τῶν τεττάρων συνεστῶτας, τὸν μὲν παρα- 45
δειγματιχῶς δηλονότι τὸν δὲ εἰχονιχῶς, xal ποιητιχὰ αἴτια τοῦ μὲν νοητοῦ

1 διχῶς] δικαίως (καί compendio) M 2 δὲ (ante del) om. F ὃ ἀποφαίνον-
ται F 4 τῆς om. F 5 post piv add. τοῦ M ἀνάγχη — φϑειρομένου
om. M 1 μηδὲ F 7. 8 τὸ γὰρ ἧδε τάδ᾽ ἀλλάσσοντα, ἐνθένδε éxeise λέγειν αὐτὸν
ὑποληπτέον ex altera Aristotelis recensione (codd. FHI Barb. I 136) a 8 ἐνθένδε A:
ἔνϑ᾽ (ut videtur) F: om. M: ἐνθένδε τὰ Aristoteles (E) cf. p. 1125,5 ἀλλάσσονται F
10 &xdrepot/] A: ἑχάτερον ὑπὸ Εἰ: ἑχάτερον M τοῦ om. F προτίϑενται F
11 τοὺς] τὰς F αὐτὸν Μ λόγον F ἐνδέχεται uA! Εἰ: ἐνδέχεσϑαι corr.
ΑἸΜ 12 μηδὲν] μὴ F xal δύο — χινεῖσϑαι (13) om. M 13 μηδὲν] μὴ F
προσπαραγράψαι F: παραγράψας M 14 διὰ τοῦ] διὰ τὸ F: διὰ τοῦτο M τό-
πους Μ 16. 17 ἣ ἀνάγκη ἣ F 17 ὡς (ante ἐδόχει) om. F λέγων F

19 δοχούσης ἐχφάνη ὑφεστέραν M 20 ἐστι om. M ὑποτίϑηται M 32 ὄντων
τῶν F πρὸ τοῦ ante ἄπειρον F 28 βουληϑεὶς ὁ, εἰς o in lac. om. M

24 διάχρισις σωματιχὴ F 26 τὸν (post xal) om. FM 21 κόσμον om. F
τεσσάρων στοιχείων (om. τῶν) F συνεστῶτα Μ

21*

1124 SIMPLICII IN PITYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 250523]

τὴν Φιλίαν διὰ τῆς ἑνώσεως τὸν apaipov ποιοῦσαν, ὃν xal θεὸν ἐπονομάζει 258r
(xai οὐδετέρως ποτὲ χαλεῖ “᾿σφαῖρον ἔην). τοῦ δὲ αἰσϑητοῦ τὸ Νεῖκος,
ὅταν ἐπιχρατῇ μὴ τελέως, διὰ τῆς διαχρίσεως τὸν χόσμον τοῦτον ποιοῦν.
δυνατὸν δὲ xal ἐν τούτῳ τῷ χόσμῳ τήν τε ἕνωσιν ὁρᾶν xal τὴν διάχρισιν,

5 τὴν μὲν χατὰ τὸν οὐρανόν, ὃν ἂν τις καὶ σφαῖρον xal ϑεὸν εἰχότως χαλέσειε,
τὴν δὲ χατὰ τὸ ὑπὸ σελήνην, ὃ μάλιστα τοῦ χησμεῖσϑαι δεόμενον χόσμος
χαλεῖται χυριώτερον. δυνατὸν Oi xai ἐν τῷ ὑπὸ σελήνην ἄμφω ϑεωρεῖν
τήν τε ἕνωσιν xal τὴν διάχρισιν ἀεὶ μὲν ἄμφω, ἄλλοτε 08 ἄλλην ἐν ἄλλοις
xal ἄλλοις μέρεσιν 7, ἐν ἄλλοι; xal ἄλλοις χρόνοις ἐπιχρατοῦσαν. xal γὰρ 50

10 xal ἐνταῦϑα τὸ Νεῖχος xal τὴν Φιλίαν παρὰ μέρος ἐπιχρατεῖν ἐπί τε ἀνϑρώ-
πων χαὶ ἰχϑύων καὶ ϑηρίων καὶ ὀρνέων ὁ ᾿Εμπεδοχλῆς φησι τάδε γράφων"

[ τοῦτον μὲν ἄν βροτέων μελέων ἀριδείχετον ὕγχον"
ἄλλοτε μὲν Φιλότητι συνερχόμεν᾽ εἰς ἕν ἅπαντα
τυῖα, τὰ σῶμα λέλογχε βίου ϑαλέϑοντος ἐν ἀχυῇ"
15 ἄλλοτε δ᾽ αὖτε xax(jot διατμηϑέντ᾽ ᾿Εἰρίδεσσι
πλάζεται ἄνοιχ᾽ ἔχαστα περὶ ῥηγμῖνι βίοιο"
ὡσαύτως Üduvotst καὶ ἰχϑύσιν ὁδρομελάϑροις |
ϑηρσί τ᾽ ὀρειμελέεσσιν ἰδὲ πτεροβάμοσι χύμβαις. 258v
[[αραϑέμενος δὲ 6 ᾿Αριστοτέλης τὰ τοῦ ᾿Εἰμπεδοχλέους ἔπη, ἐν οἷς

20 αὐτὸν οἴεται τήν τε χίνησιν xal τὴν ἀχινησίαν παραδιδόναι, τὴν μὲν χίνησιν
κατὰ τὴν γένεσιν ϑεωρεῖ τοῦ τε ἐνὸς ἐκ τῶν πολλῶν xal τῶν πολλῶν ἐχ
τοῦ ἑνός, σαφῶς xal τοῦ ᾿Εμπεδοχλέους εἰπόντος

τῇ μὲν γίνονταί τε χαὶ οὐ σφισιν ἔμπεδος αἰών.
ὅτι γὰρ τῇ γενέσει χίνησις σύνεστιν εἴρηται πρότερον, τὴν ὃὲ αχινησίαν 5

25 ἔοιχεν ὁ ᾿᾿μπεδοχλῆς ἐνορᾶν χατὰ τὴν ἀΐδιον ταυτότητα τῆς εἰς ἄλληλα

τοῦ ἑνὸς xai τῶν πολλῶν μεταβολῆς" τοιοῦτον γὰρ τὸ

2 σφαῖρον ἔην] v. 124 Stein., 64 Karsten xaÀet ποτε F ἔην om. F 9 ént-
χρατῆι, ἦι in ras. A! χρίσεως F ποιῶν M 4 ἐν τῷ χόσμῳ τούτῳ ἃ

5 τὴν μὲν — διάχρισιν (8) AFM: om. à ᾿ ὃν ἄν — τὴν δὲ (6) om. M ὃν ἀν]
ὁρᾶν F 6 χατὰ] xal M 8 τε (post τήν) om. F 9 χαὶ γὰρ — μέρος (10)
om. M. 10 ἐπιχρατεῖ F: ἐπιχρατεῖν δὲ M 11 χαὶ ἰχϑύων καὶ om. F

6 om. a τάδε] ταῦτα F γράφων] v. 247—251 8ι., 335—339 Karst.

12 τοῦτον (sed o alterum in rasura A!) piv ἄν βροτέων AF: τοῦτον μὲν ἀμβροτέρων
M: τοῦτον piv βροτέων a. lege τοῦτο μὲν: hoc (scil. Concordiae et Discordiae certamen)
manifestum «st in. corpore humano 18 συνερχόμενα F 14 σῶμα 8À: σώματα
ἘΜ λέλεγχε F ϑαλέϑοντος ΑΜ: ϑαλέοντος F: ϑαλέϑουσιν perperam Karsten
15 διατμηϑὲν π᾿ ΔΙ ἐρίδεσσι n: ἐρίδεσι A: ἐρίδεσιν F: ἐργίδέσιος M 10 πλάζετ Μ.
de anacoluthia cf. v. 101 St. ἄνδιχ᾽ ΔΆ: Oly AF: dvbey M περὶ ῥηγμῖνι a:
περὶρῥηγμῖνι A: περὶ ῥηγμῆνι M: περὶ ῥηγμήνεσι F βίοις F 11 ὑδρομελάχροις M
18 ϑερσί τε ῥημελέεσσιν F. pro ὀρειμελέεσσιν (sic Δ Μ) emendavit Schneider ὀρειλεχέεσσιν
ex v. 438 St. ἰδὲ πτεροβάμοσι κύμβαις ΔΑ: ἠδὲ πτεροβάσι χύμβαις M: ἠδέπερ χύμβαις
F: ἰδὲ πτεροβήμοσι x. Merzdorf 19 δὲ om. F 30 ἑαυτὸν F! τε Om. F
21. 22 τῶν πολλῶν ἐχ τοῦ ἑνός] τοῦ ἐξ ἑνὸς πολλὰ M 22 xal iterat F εἰπόντος]
v. 71 St., 91 K. 23 οὔ σφισιν] οὕς φησιν M ἔμπαιδος F 24 νέστιν M

259 6 om. FM 26 τοιοῦτο ἃ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 250028. 251] 48] 1125

ἡ δὲ τάδ᾽ ἀλλάσσοντα διαμπερὲς οὐδαμὰ λήγει, 258v
ταύτῃ δ᾽ αἰὲν ἔασιν dx(vqtot xatà xóxAoy.
6 δὲ ᾿Αλέξανδρος οἶδεν μὲν xal τοῦτον τὸν νοῦν, φησὶ δὲ μὴ χατὰ τοῦτον
ἐχδέχεσϑαι τὸν ᾿Αριστοτέλην, ἀλλὰ καὶ ταῦτα περὶ τῆς μεταβολῆς ἀκούειν,

8 ὅταν λέγῃ" ἡ δὲ τάδ᾽ ἐνθένδ᾽ ἀλλάσσοντα, τουτέστιν εἰς τάδε ἐχ τῶνδε
μεταβάλλοντα οὐ λήγει. “κατὰ τὴν ἄμειψιν ταύτην xal τὴν εἰς ἄλληλα 10
ἐν μέρει μεταβολὴν xal ταύτῃ dud ἐστι, τουτέστιν ἀΐδιος αὐτῶν ἣ εἰς
ἄλληλα μεταβολή. ἰδίᾳ μὲν γὰρ οὐθέτερον τῶν γινομένων ὑπὸ τοῦ Νεί-
xoug xal τῆς Φιλίας ἐχ τῶν στοιχείων ἀίΐδιόν ἐστιν οὐδὲ ἔμπεδος αὐτοῖς

10 ὁ αἰών, f, μέντοι εἰς ἄλληλα αὐτῶν μεταβολὴ ἀΐδιος τοῦτο γὰρ σημαίνει
τὸ αἰὲν ἔασι." ταῦτα κατὰ λέξιν εἰπὼν ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐπάγει" “εἶτα ἐπὶ
τούτοι; εἴη ἄν ἰδίᾳ λεγόμενον τὸ ἀκίνητοι κατὰ χύχλον, τουτέστιν ἀχί-
νητὰ γενόμενα xaü' ἑχάστην περίοδον xal καϑ' ἑχάστην τελειότητα, ἣν 15
χύχλον λέγει. μήποτε δὲ ἀπίθανος f, ἀπόστασις τοῦ ἀχίνητοι χατὰ

15 χύχλον, ἅμα δὲ xai ἀδιανόητος" δεῖται γὰρ τοῦ αἰὲν ἔασιν. ἀλλὰ μᾶλλον
ῥητέον οὕτως ἀχούειν τὸν ᾿Αριστοτέλην, ὅτι xaÜ' ὅσον μὲν εἰς ἄλληλα del
μεταβάλλει, ἀίδιος αὐτῶν ἢ μεταβολὴ xal f, κίνησις, καϑ᾽ ὅσον δὲ ἐνθένδε
ἐχεῖσε μεταβάλλοντα ταὺς γίνεται, οἷον ix πολλῶν ἕν ἣ ἐξ ἑνὸς mold,
χαὶ μετὰ τὴν μεταβολὴν ἴσταται ποτὲ μὲν εἰς τὸ ἕν εἶναι ποτὲ δὲ εἰς τὸ

20 πολλά, ταύτῃ χατὰ περιόδους ἀεὶ μετὰ τὴν μεταβολὴν ἀποχαϑιστάμενα εἰς 80
τὸ τοῦ ἑνὸς ἢ τὸ τῶν πολλῶν εἶδος ἀχίνητα ἐστι χατὰ τὴν περίοδον ἐχεί-
νην, ἕως ἄν παλιν μεταβάλλειν ἄρξηται. φαίνεται δὲ xal ὁ θεμίστιος ταύτης
τῆς ἐννοίας ἐχόμενος: τὴν γὰρ ἠρεμίαν ἐν τοῖς μεταξὺ τῶν μεταβολῶν
χρόνοις γίνεσθαί φησι.

95 p. 259135 δ χεπτέον δὴ περὶ τούτου πῶς ἔχει ἕως τοῦ τὴν περὶ
τῆς ἀρχῆς τῆς πρώτης.
ἧς ἀρχῆς τῆς πρώτη

Ἡ περὶ τῆς ἀιδίου χινήσεως ζήτησις ὅπως ἀναγκαία, δείχνυσιν, εἴπερ 90
συντελεῖ μὲν xal πρὸς τὴν φυσιχὴν θεωρίαν (εἰ γὰρ ἀΐδιος ἣ φυσιχὴ x
νησις, f, μὲν χατὰ συνέχειαν, ἢ δὲ χατὰ τὴν ἀνέχλειπτον μεταβολήν, δῆλον

30 ὅτι xal τὰ φυσιχὰ ἀἰδιά ἐστι τὰ μὲν τῷ ἀριϑμῷ τὰ αὐτὰ μένοντα, τὰ δὲ
τῷ τὴν ἄλλου φϑορὰν ἄλλου γένεσιν ὑπάρχειν), συντελεῖ 0b xal πρὸς τὴν

| v. 72. 13 St., 99. 100 K. cf. p. 34,3. 158,12. 160,21 οὐδ᾽ ἅμα AF λήγοι, τοι-
αὐτὴ F 2 ἔασσιν ut v. 11] οἱ 17 a ὃ εἶδε ex ἴδεν corr. A! χατὰ τοῦτο M

4 ἐνδέχεσϑαι F δ ἐνθένδ᾽ om. M: ἔνϑ᾽ F cf. lemma G post ἄλληλα iterat τοῦ
ἑνὸς - ἀλλάσσοντα ex v. l omissis ἐν μέρει (7) — μεταβολὴ (8) F 8 οὐ ϑάτερον M: οὐ
ϑάτερα F 9 στοιχείων] τοιούτων F ll χατὰ τὴν λέξιν F ὁ ἀλ. εἰπὼν M

12 τούτων M 14 ἀπόδειξις compendiose F 17 ἡ κίνησις) ἀκίνητος M ἐνθένδε
om. F 18 éxei F 19 τὸ (ante πολλὰ) om. FM 20 ταῦτα M: ταύτη δὲ F
ἀποχαϑισταμένη F 21. 22 ἐχείνη F 32 Θεμίστιος) p. 409,6 Spengel. 23 év-
voíacg] χοινωνίας F 25 δὲ F (ut Arist. codd. E et Barber. 1 136) τούτου AFM
(ut Arist. ΠῚ}: τούτων ex Arist. vulg. a 29 ἀνέχληπτον (om. τὴν) M

91 ἄλλου εἶναι γένεσιν F: ἄλλο q. M ὑπάρχειν om. F

1126 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 2518. 8]

ἐπὶ τὴν πρώτην ἀρχὴν ἄνοδον, ἧς ἢ ϑεωρία oüxétt φυσιχῇς ἐστι πραγμα- 258v
τείας, ἀλλὰ τῆς πρώτης φιλοσοφίας: συντελεῖ δὲ χαὶ πρὸς ἐχείνην, ὅτι 80
δειχϑήσεται ἣ ἀίδιος χίνησις ὑπὸ ἀχινήτου αἰτίου γινομένη παντελῶς τῆς
φυσιχῆς οὐσίας ἐξῃρημένου.

5 Ρ. 2581.8 ᾿Αρξώμεϑα δὲ πρῶτον, ix τῶν διωρισμένων ἣμῖν ἕως
τοῦ xal καυστιχόν, πρὶν χάειν.

Ὁρμήσας ἀποδεῖξαι τὴν κίνησιν ἀΐδιον οὖσαν διὰ πλειόνων ἐπιχειρη-
μάτων τὸ πρῶτον ἀπὸ τοῦ δρισμοῦ ποιεῖται τῆς χινήσεως, ὃν ἐν τοῖς Φυ-
σικοῖς διορισϑῇναί φησι, Φυσικὰ χαλῶν τὰ πρῶτα τῆς Φυσιχῇς ἀχροάσεως 40

10 πέντε βιβλία, ἅπερ xal [lept ἀρχῶν ὀνομάζει πολλάχις. ἐν γὰρ τῷ τρίτῳ
τὸν τῆς χινήσεως δρισμὸν ἀποδέδωχεν, οὗ καὶ νῦν ὑπομιμνήσκει, ὅτι ἔστιν
f$, χίνησις ἐνέργεια τοῦ χινητοῦ T) χινητόν, τουτέστι μένοντος δυνάμει τοῦ
χινουμένου, ἕως ἄν χινῆται. ἀποβαλὸν γὰρ τελέως τὸ δυνάμει xal ἐνερ-
γϑία γενόμενον χατ᾽ ἐχεῖνο, χαϑ' ὃ ἐλέγετο δυνάμει, οὐχέτι χινεῖται, ἀλλ᾽

15 ἔστηχεν ἐν τῷ ἐνεργείᾳ: κινεῖται δὲ ἀεὶ χαϑ᾽ ὃ ἔχει τι δυνάμει ἐπὶ τὸ
ἐνεργεία μεταβαῖνον. ἐχ δὴ ταύτης τῆς ἐννοίας τῆς χινήσεως ἀίδιον δεί- 4
χνυσι τὴν χίνησιν, οὐ τὴν χυρίως λεγομένην μόνην, ἀλλὰ τὴν μεταβολήν,
ὑφ᾽ ἣν καὶ γένεσίς ἐστι καὶ φϑορά" τῆς γὰρ τοιαύτης δρισμός ἐστιν οὗτος.
ἀΐδιον δὲ δείκνυσιν οὐ τήνδε τινὰ τὴν χίνησιν τὴν ἄτομον, οἷον τήνδε τὴν

20 λεύχανσιν (τοῦτο γὰρ αὐτόϑεν ψεῦδος: ἀρχὴν γὰρ ἔχει καὶ τελευτὴν f,
ἄτομος), ἀλλὰ ἁπλῶς χίνησιν: ὥστε πάσης χινήσεως λαμβανομένης ἀεὶ
δείχνυσϑαι προὐύπάρχουσαν ἄλλην χίνησιν τὴν ὁποιανοῦν xal μετ᾽ αὐτὴν
ὑπάρχουσαν ἄλλην, ὥστε μήτε τὴν πρώτην χίνησιν δυνατὸν εἶναι λαβεῖν, 60
ὡς εἶναί ποτε ὅτε οὐχ ἦν χίνησις μηδενὸς χινουμένου πρὸ τῆς πρώτης

25 χινήσεως, μήτε τὴν ἐσχάτην, ὡς πάλιν μετὰ ταύτην μὴ εἶναι χίνησιν διὰ
τὸ μηδὲν χινεῖσϑαι. — xal δῆλον ὅτι fj οὕτως ἀΐδιος χίνησις οὔτε μία οὔτε
συνεχής ἐστιν, ἀλλ᾽ ἐφεξῆς. λαβὼν οὖν ix τοῦ ὁρισμοῦ τῆς χινήσεως, ὅτι
ἀνάγκη τὸ μέλλον χινεῖσϑαι χινητὸν εἶναι πρότερον κατὰ φύσιν καὶ τοιοῦτον
ὡς δύνασθϑαι χινεῖσϑαι, διότι πᾶσα ἐνέργεια γενητὴ ἀπὸ δυνάμεως προχωρεῖ, |

30 xai οὐχ ἄν γένοιτό τι, ὃ μὴ ἠδύνατο γενέσθαι, οὐδ᾽ ἄν ἐχινήθη τι φυσι- 259r
κῶς μὴ δύναμιν ἔχον τοῦ χινηϑῆναι (πρῶτον γὰρ ἐν τοῖς γενητοῖς τῷ
χρόνῳ τὸ δυνάμει τοῦ ἐνεργείᾳ, διότι ἐξ ἀτελοῦς ἐπὶ τὸ τέλειον τὰ γινό-
μενα προχόπτει), τοῦτο οὖν ἐκ τοῦ δρισμοῦ δι’ ὀλίγου ῥήματος ὑπομνήσας

| ἐπὶ] περὶ F l. 2 φυσιχοῦ ἐστι πράγματος F 4 ἐξηρημένης F 5 ἀρξό-
ptüa A ἡμῖν) εἰδεῖν M 10 βυβλία a τρίτῳ] c. 1 p. 201510. 27

11 τῆς] περὶ F 18 χινουμένου] χινοῦντος καὶ F ἀποβαλὼν F: ἀποβάλλον
(om. γὰρ) M 14 οὐκέτι --- δυνάμει (15) om. M 15 ἀεὶ om. Εἴ ἐπὶ τοῦ M

10 post μεταβαῖνον add. οὐχέτι χινεῖται M 20 αὐτόϑι ΕΜ 22 ἄλλην — ὑπάρχου-
σαν (23) om. F μετ᾽ A τὴν ὁποιανοῦν --- χίνησις (24) om. M 25 μήτε] μὴ Μ
ταῦτα Μ 26 μηδὲ F ὅτι ἡ om. A: add. supra A! 29 γενητὴ) χινητὴ F 80 ἠδύ-
vato Ε΄: ἐδύνατο ΔΑἿΜ: δύνατο A! τι om. M 32 vj δυνάμει M τὰ τέλεια M:
τὸ τέλος F 82. 88 τὰ γινόμενα ante ἐπὶ collocat M 88 τούτου ΕΜ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 (Arist. p. 25148. 16] 1197

τοῦ λέγοντος dvaqxatov ἄρα ὑπάρχειν xà πράγματα xà δυνάμενα 259r
χινεῖσθαι xaÜ' ἑχάστην χίν σιν ἐπέστησε καλῶς, ὅτι xal χωρὶς τοῦ ὃ
δρισμοῦ πᾶς dv ὁμολογήσειεν ἀναγχαῖον εἶναι ἐχεῖνο χινεῖσϑαι,
τὸ δυνατὸν χινεῖσϑαι χαϑ᾽ ἑχάστην κίνησιν" ὅπερ xal ἐπὶ &xdatou
5 εἴδους τῆς χινήσεως παραδείχνυσιν ἀλλοιοῦσϑαι μὲν τὸ ἀλλοιωτὸν
λέγων, κατὰ τόπον δὲ χινεῖσϑαι τὸ φορητὸν xal πρὶν χαίεσϑαι χαυστὸν
ὑπάρχειν. ἐπειδὴ 0b ἐν τοῖς φυσιχοῖς καὶ γενητοῖς οὐ μόνα τὰ πάσχοντα
χινούμενα πάσχει, ἀλλὰ x«l τὰ ποιοῦντα χινούμενα ποιεῖ, xal δεῖ xal ἐπὶ
τούτων προὐύπάρχειν τοῦ χινοῦντος τὸ χινητιχόν, διὰ τοῦτο προσέϑηχε xai
10 χαυστιχὸν πρὶν χάειν. δῆλον δὲ ὅτι ταῦτα οὐχ ἐπὶ πάσης ἐνεργείας
ἐστὶν ἀληθῆ" οὐ γὰρ ἐπὶ τῶν τελείων xal ὑπὲρ τὸ γενητόν, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶν
ἀτελῶν, ἐφ᾽ ὧν del σύνεστι τὸ δυνάμει τῷ ἐνεργεία, τοιαύτη δέ ἐστιν ἣ
χίνησις ἀμφοῖν οὖσα μῖγμα, ὥστε ἐπὶ χινήσεως μεταβολικῆς οὔσης ἀληϑὴς
λόγος, ὅτι δεῖ προὐπάρχειν τὸ πεφυχὸς χινεῖσϑαι τῆς χινήσεως, εἴτε παϑη-
1ó τιχῶς εἴτε ποιητιχῶς χινεῖται.

pa

p.251316 Οὐχοῦν xal ταῦτα dvaqxaiov ἕως τοῦ ὥστε πρὸ τῆς 1
πρώτης μεταβολῆς, ἔσται μεταβολὴ προτέρα.

Λαβὼν ὅτι προὐπάρχειν ἀνάγχη τῆς χινήσεως τό τε χινητὸν χαὶ τὸ
χινητιχὸν xal λαβὼν αὐτὸ ἀπό τε τοῦ ὁρισμοῦ τῆς χινήσεως xal ἀπὸ τῆς
20 ἐναργείας, ἐφεξῆς λοιπὸν ix διχιρέσχεως ἐρωτᾷ, ὅτι dvaqxaiov ταῦτα ἣ ἐδ
γενέσϑαι ποτὲ οὐχ ὄντα πρότερον T, ἀγένητα εἶναι. ἀλλ᾽ εἰ μὲν γέγονε
τὸ χινητὸν χαὶ τὸ χινητιχόν, ἐπεὶ πᾶσα γένεσις διὰ χινήσεως, ἀνάγχη πρὸ τοῦ
τὸ μὲν χινῆσαι τὸ δὲ χινηϑῆναι χίνησιν εἶναι, καϑ' ἣν ταῦτα γέγονεν (ἄλλως
γὰρ ἀδύνατον γενέσϑαι τι), ὥστε πρὸ τοῦ τὸ μὲν χινῇσαι τὸ δὲ χινηϑῆναι

25 ἀναγκαῖον εἶναι χίνησιν. ὥστε οὐχ ἦν ἀρχὴ χινήσεως ἢ ληφϑεῖσα. εἰ δὲ
μὴ ἐγένετο τὸ χινητὸν xai τὸ χινητιχόν, ἀλλ ὄντα προῦπῆρχεν ἀεὶ χι-
νήσεως μὴ οὔσης, ἄλογον μέν φησι xal αὐτόϑεν ἐπιστήσαντι φανεῖ- 80
ται, τὸ ἀμφοῖν ἀιδίων ὑποχειμένων, τοῦ τε χινητοῦ xal τοῦ χινητιχοῦ, χατὰ
τὸν ἄπειρον τὸν πρὸ τοῦ χρόνον μὴ ἐνεργήσαντα αὐτὰ χατὰ τὰς δυνάμεις,

80 ἃς ἔχουσι, νῦν ἄρχεσθαι ταύτης τῆς ἐνεργείας ἀναιτίως: οὐ γὰρ ἔχομεν

| dváqxr ἄρα ὑπάρχει F ὃ ἀνάγκη F 4 δυνάμενον ἃ 5 μὲν] μέντοι M

6 χάεσϑαι F 7 γενητιχοῖς FE μόνον M: μόνην F 8 ποιοῦντα] κινοῦντα a δεῖ]
δὴ F xal (post δεῖ om. M 9 προυπάργει F τὸ χινητὸν M 10 χαυστὸν
πρὶν κάει M 11 ἀληϑῆ εἰσί M — ob]xalM — ἀλλ᾽ ὑπὲρ FM 12 τῶ δυνάμει τὸ ἐνερ-
γεία M ἡ om.F 18 post χινήσεως initio folii repetit post lac. ὥστε ἐπὶ χινήσεως F
μεταβολῆς M l4 τὸ om. F 14. 15 παϑητιχὸς A!: corr. A? 16 xal om. M
post ὥστε add. xai FM 11 πρώτης om. M πρότερον M 18 προὐπάρχων Μ
τὸ (post xal) om. F 19 αὐτὸ] τοῦτο F post ὁρισμοῦ add. xai M 232 τὸ κινητιχὸν
xal χινητὸν F ἐπειδὴ M ἀνάγκη διὰ χινήσεως M πρὸ] πρὸς sed corr. A!

35 ἀναγκαῖον om. M: ἀνάγχη F χινήσεως ἀρχὴ F 21 αὐτόϑι ἐπιστήσαντα F
28 ἀίδιον a τοῦ (post xal) om. F 29 τὸν (post ἄπειρον) om. F

1198 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 251216. 28)

, »ν ^

αἰτίαν ἀποδοῦναι, διὰ τί vov ἀλλὰ μὴ πρότερον. ἔτι ὃΣ μᾶλλον, φησί, τὸ 959r
ἄτοπον φανήσεται προϊοῦσι χατὰ τὸν λόγον. εἰ γὰρ ὄντων τῶν μὲν χινη-
τῶν τῶν ὃὲ χινητιχῶν xal ἠρξμούντων τὸν i πρὸ τοῦ πᾶντα χρόνον, ὡς ul,
εἶναι τότε χίνησιν, νῦν ἤρξατο τὸ μὲν χινεῖν τὸ ὃς χινεῖσϑαι, ἀναγκαῖον 35
5 υϑταβολήν τινὰ περὶ αὐτὰ πρότερον γενέσθαι τῆς αἰτίας, OU ἣν τὸν ἄπειρον
πρὸ τοῦ χρόνον ἠρεμοῦντα νῦν ἤρξατο τὸ μὲν χινεῖν τὸ ὁὲ χινεῖσι)αι“ εἰ
δὲ ὠεταβολήν, δῆλον ὅτι χίνησιν. πᾶσα γὰρ uzstadot, χίνησις ἢ ustà
χινήσεως. τῶν γὰρ αὐτῶν περὶ αὐτὰ μενόντων οὐχ ἄν πρότερον μὲν ἠρέμει,
νῦν δὲ ἐχινεῖτο ἀπό τινὸς ἀρξάμενα χρόνου, ἀλλὰ πάντως τι γέγονεν αἴτιον,
10 ὃ πρότερον οὐχ ἦν, τοῦ τὸν ἄπειρον πρὸ τοῦ χρόνον μὴ ἐνεργοῦντα πρὸς
ἄλληλα νῦν ἐνεργῆσαι. ἢ γὰρ πρότερον ἀλλήλων ἀφεστηχότα νῦν ἐπλη- 40
σίασαν, 7, μεταξύ τι ἦν τὸ χωλύην, ὃ νῦν ἀνῴρηται, ἢ υηὸὲ ἐπιτήδεια
ὦντα πρότερον ὕστερον γέγονεν ἐπιτήδεια, ὅτι ὃὲ dv τούτων γένηται, δεῖ
μεταβολῆς πρώτης xai χινήσεως. ἵνα δυνηϑῆ, xat! ἐνέργειαν τούτων τὸ
1ó μὲν χινεῖν, τὸ Oi χινεῖσθαι: ὥστε ἔσται πάλιν χίνησις πρὸ τῆς πρώτης
χινήσεως. εἰπὼν ὃὲ Tv γάρ τι αἴτιον τῆς ἠρευίας τὴν αἰτίαν τούτου
προσέϑηχεν ἐπενεγχὼν ἢ γὰρ ἠρεμία στέρησις χινήσεως, ὅπερ ἦν
δεδειγμένον ἐν τοῖς ἕμπροσϑεν. πᾶσα δὲ στέρησις ἐξ αἰτίας τ(νεταί τινος,
ὥσπερ xai 7, ἕξις, xal μάλιστα ἢ χατὰ τὴν ἠρεμίαν" οὐ γὰρ τοιαύτη στέ-
20 ρησίς ἐστιν T, ἠρευία, οἷαί εἶσιν αἱ παρὰ φύσιν στερήσεις" ἢ γὰρ φύσις

δι

ὥσπερ χινήσεως ἀρχὴ οὕτω xal ἠρεμίας λέγεται. εἰ οὖν πάντα τὰ χατὰ

φύσιν τινόμενα κατὰ αἰτίας -ἱνεταί τινας. OTjkov ὅτι χαὶ τῆς ἠρεμίας ἀνάγχη

τι αἴτιον ὑπάρχειν. στέρησις Oi ἢ ἠρεμία ὡς 7, χατὰ τὴν δύναμιν ἐ ἐπιτὴ-

δειότης στέρησις λέγεται: διὸ xal αὐτὴ ἀρχή πώς ἐστι τῶν ἐν γενέσει ὅ0
35 xal πρώτη χατὰ ypóvov τῆς ξξεως xal τῆς τελειότητος.

M

,

p.2531s28 Τὰ uiv γὰρ χινεῖ μοναχῶς fe; τοῦ | ἔσται ἄρα τις 959v
προτέρα μεταβολὴ τῆς πρώτης.

Δείξας ὅτι χἄν γενητὰ ὑποτεθῇ τό τε χινοῦν χαὶ τὸ χινούμενον, χἄν
αἴδια μέν, ἀπὸ ἀρχῆς δὲ χρόνου τὸ χινεῖν xal τὸ χινεῖσϑαι λαβόντα, ἀνάγχη
80 πρὸ τῆς ὑποτεϑ)είτης ἀρχῆς τῆς χινήσξως ἄλλην λαμβάνεσθαι χίνησιν, 10
ὥστε τῆς πρώτης ὀοχούσης μεταβηλῆς εἶναι πάντως del προτέραν, xai
οὕτως αἴδιων δείχνυσθ)αι τὴν χίνησιν τῷ μὴ εἶναι τὴν πρώτην λαβεῖν"
ταῦτα οὖν ὑξίξας ἀπὸ τοῦ χινουμένου μάλιστα ἐφεξῆς x«l ἀπὸ τοῦ χινοῦντος

| διότι M, sed corr. M*: διὰ τί μὴ F 2 τὸν om. M 4 ποτὲ M ἤρξατο νῦν M
ἀναγκαῖον — χινεῖσϑαι (0) om. F 9 μεταβολὴ, M " ἀρξάμενα ἀπό τινὸς F 3. IO τι
γεγονέ τι ὃν ὃ F 10 τοῦ τὸν] τῶ τὸν F γρόνου M 11 ὑφεστηχότα Μ νῦν]
ὄστερον F 11. 12 ἐπλησίασεν F 12 τι om. M 14 pecado)? M ἵνα — κινή-
σεως (16) om. M τοῦτον F 15 ἔστι F 16 riv αἰτίαν) 9 ἣν αἴτιον F 11 post
“τέρησις add. τῇς Arist. ineliores codd. χινήσεως ἐστὶν M 1ὃ Éuzposde A γέγονε
FM 19 τοιχύτης a 20 περὶ F 2] πάντα) πρός τι M 22 «xai ἡ £M

23 αἴτιον] ἔτερον M post ὡς add. xal F τὴν om. M 29 τῆς 11. om. M 26 post
μοναχῶς add. τὰ δὲ F 21 μεταβολὴ προτέρα Μ Ὁ] ἀεὶ om. M πρότερον ΕΜ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 (Arist. p. 251428] 1129

τὸ αὐτὸ δείχνυσι. τὸ γὰρ χινητιχόν τινος δυνάμει εἰ μέλλοι xal ἐνεργείᾳ 259»
χινεῖν, μεταβάλλειν αὐτὸ πρῶτον ἀνάγχη τοῦ χινητοῦ ὡσαύτως ἔχοντος
ὑποχειμένου. χαὶ 7v μὲν τοῦτο xal αὐτόϑεν ἐναργές: τοῦ γὰρ χινητοῦ
ὁμοίως ἔχοντος, εἰ xai τὸ χινητιχὸν ὁμοίως εἶχε, διὰ τί ποτὲ μὲν δυνάμει 15
5 μόνον ἦν, ποτὲ δὲ ἐνεργείᾳ χινητικόν; αὐτὸς δὲ xal χατ᾽ ἄλλην μέϑοδην
αὐτὸ δείκνυσι’ προλαβὼν γὰρ δυνάμει, ὅτι τὰ τὰς ἐναντίας χατὰ φύσιν
χινοῦντα χινήσεις τῶν χινουμένων τῶν αὐτῶν μενόντων ἀναάγχη αὐτὰ μδτα-
βάλλοντα τὰς ἐναντίας χινεῖν, ἐκ διαιρέσεως λοιπὸν λαμβάνει, ὅτι τῶν xe
νηύντων τὰ μὲν μίαν ἡπλὴν χίνησιν χινεῖ ὡς τὸ πῦρ ϑερμαίνει xal ἢ χιὼν
10 ψύχει, τὰ δὲ τὰς ἐναντύίςς ὡς ἣ ἐπιστήμη τὴν ψυχὴν πρὸς τὸ ἀληϑὲς xai 20
τὸ Ψεῦδος, ὅταν Éxàv 6 σπουδαῖος διαμαρτάνῃ πρὸς ἀπάτην τινός. xai
ἐφιστάνει, ὅτι xal τὰ δοχοῦντα μοναχῶς χινεῖν xal ταῦτα τὰς ἐναντίας
ἐμποιεῖ διαθέσεις, ὥσπερ τὸ ψυχρὸν ϑερμαίνει κατὰ συμβεβηχὸς τῷ ἀπο-
στῆναι. οὕτω δὲ xal τὸ κατὰ τόπον χινοῦν ἠρεμίζει τῷ ἀποστῆναι, .tou-
15 τέστιν τῷ αὐτὸ ἀλλοίως διατεθῆναι. ὥστε πάντα τὰ κχινοῦντα οὐχ del
δύναται χινεῖν οὐδὲ ἀεὶ ἠρεμίζειν, ἀλλὰ πλησιάζοντα μὲν εἰ τύχοι χινεῖν, 23
ἀφιστάμενα δὲ ἠρεμίζειν. ὥστε ὅταν οὕτως ἔχῃ, ὡς τὸ μὲν ui) χινεῖν τὸ
ὃὲ μὴ χινεῖσϑαι, εἶτα ὕστερον τὸ μὲν χινῇ τὸ δὲ χινῆται, δῆλον ὅτι μετα-
βολή τις γέγονεν T, περὶ ἄμφω 7, περὶ Üdtspov: πάντα γὰρ τὰ πρός τι οὕτως
20 ἐχ τοῦ ὀυνάμει γίνεται ἐνεργείᾳ, Y, ἑτέρου μεταβάλλοντος ἢ ἀμφοῖν. πρός τι δὲ
xal τὸ χινοῦν xal τὸ χινούμενον. εἰχύτως οὖν παλιν συμπεραινόμενος τὸν
λόγον ἐπήγαγεν: ἔσται ἄρα τις προτέρα μεταβολὴ τῆς πρώτης.
xai περὶ ταύτης πάλιν τὰ αὐτὰ ἐρωτητέον, ἣν χινεῖται τὸ χινοῦν ἵνα 30
ἐνεργεία δυνηϑῇ χινεῖν. διὰ τί γὰρ πάλιν ἐχείνην τὴν χίνησιν νῦν, ἀλλὰ
μὴ πρότερον ἐχινήδη; ἔσται γὰρ πάλιν τὸ τοῦ χινοῦντος χινητιχὸν πρότερον
αὐτὸ χινούμενον, ἵνα τοῦτο χινήσῃ μὴ πρότερον χινοῦν αὐτὸ. ταῦτα μὲν
οὖν τὰ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἐν τῇ πρώτῃ τῶν ἀποδείξεων χατὰ τοιαύτας
ἐννοίας ὡς οἶμαι ῥηϑέντα.

t2
C

^

Ἐπειδὴ δὲ πολὺν συρφετὸν 6 [ραμματιχὸς ἐχεῖνος xat! αὐτῶν μὲν

] μέλλει (F?) M χινητὸν et sic saepe M δυνάμεως comp. F 2 ἔχοντος a3A?:

ἔχειν A! FM J καὶ yàp ἦν F T χινήσεις F ἃ λοιπὸν] αὐτὰ M λαμ-
βάνειν F 9 χινεῖ om. F 11 ápapráv M 12 ἐφιστάνη M 13 συμβὰν M

14 δὲ om. F τὸ] t5 M χινεῖν ἠρεμίζει τὸ d. τ. τὸ M 16 δύνανται M

18 κινεῖ FEM χινεῖται FM 20 ἄμφω om. in lac. vr litt. M 22 προτέρα
τις M 23 ταῦτα M 26 αὐτὸ χινοῦν 8 27 οὖν τὰ τοῦ] τὰ παρὰ EF: τὰ
om. A!M ἐν τῶ F post χατὰ add. τὰς M 28 ὡς οἶμαι Α: οἶμαι aM:
ἅμα F ὑηϑήσεται F 29 ἐπεὶ M Γραμματιχὸς} sc. loannes Philoponus, contra

euius perditos sex in Aristotelis de mundi aeternitate libros (cf. p. 1117,15. 1118,3 c.
not.) diversos a servato contra Proclum opere, quod ante illos quidem conscriptum (cf.
Philop. c. Procl. 13. A IH729 cf. XVIII 12), sed aeque atque eiusdem 226 mundi creatione
libri VII (ed. Viennae 1630) spretum est a Simplicio (cf. p. 1141,9; f. 266r48 et De caelo
p. 135,27 Heiberg.), in octavo Physicorum et in primo De caelo pugnavit vehementissime
Ccoinmentator xat. αὐτὸν M

1130 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM

οὐχί, xatà δὲ τῶν ἀνοήτων ἀνθρώπων ἐπεσώρευσεν, φέρε τὸν ᾿Αλφειὸν 259v
μεθ Ἡραχλέους παραχαλέσαντες τῶν εἰσδεξαμένων αὐτὸν ψυχῶν κατὰ
τὸ δυνατὸν ἐχχαϑάρωμεν. προϑεὶς δὴ τὴν ᾿Δριστοτέλους prot καὶ τοῦ τε
᾿Αλεξάνδρου τὴν ἐξήγησιν πᾶσαν xal τοῦ Θεμιστίηυ τὴν παράφρασιν ἐπ-

5 ενεγχών, ἵνα πολύστιχα μᾶλλον αὐτοῦ γενόμενα τὰ συγγράμματα τῷ πλήϑει
χαταπλήττῃ τοὺς ἰδιώτας, ἐπάγει λοιπὸν τὰς ξαυτοῦ ἐνστάσεις τῷ λόγῳ
πρώτην τοιάνδε" “ἐπειδή, φησίν, ὃ ᾿Αριστοτέλης τὴν χίνησιν δριζόμενος
ἐντελέχειαν εἶναι τοῦ χινητοῦ ἡ χινητὸν χοινῶς πᾶσαν χίνησιν διὰ τοῦ 40
ὁρισμοῦ περιείληφεν, ἀλλὰ δὴ χαὶ τῶν χινήσεων τὰς μὲν ἀιδίους εἶναι, τὰς

10 δὲ xal ἀρχὴν xat πέρας ἔχειν ὑποτίθεται, πόϑεν ὡς ἑπόμενον τῷ ὁρισμῷ
τῆς χινήσεως εἴληφε τὸ τῆς μὴ ἀιδίου χινήσεως, dÀX ἀρχὴν ἐχούσης τοῦ
εἶναι προύπαάρχειν ἐξ ἀνάγχης χατὰ χρόνον τὰ χινεῖσϑαι μέλλοντα μόνην
τὴν δύναμιν τῆς χινήσεως χωρὶς τῆς ἐνεργείας ἔχοντα ;᾿᾿ τοῦτο γάρ, ὅτι μὴ
ἔστιν ἀληϑές, πειρᾶται χατασχευάζειν οὕτω’ “᾿πᾶς δρισμός, φησίν, ἰσοτί- 45

15 μως τοῦ δριστοῦ παντὸς χατηγορεῖται᾽᾽, xai μηχύνει χἀνταῦϑα τὸν λόγον
τοῖς παραδείγμασιν. “ὥστε, φησί, χαὶ ὁ τῆς χινήσεως ὁρισμὸς ὁμοίως
ἐραρμόττει xal τῇ ἀνάρχῳ κινήσει, εἴ τις εἴη τοιαύτη. xal τῇ ἀρχὴν
ἐχούσῃ. εἰ οὖν ἐπὶ τῆς μὴ ἀιδίου ἔπεται τῷ δρισμῷ τὸ προὐπάρχειν δεῖν
χατὰ χρόνον τῆς χινήσεως τὸ χινούμενον, ἔψεται τὸ αὐτὸ xal ἐπὶ τῆς

40 dibiou. εἰ οὖν ταῦτα ἀληϑῆ, ἀναάγχη ἢ μὴ ἀληϑεύειν τὸν ὁρισμὸν καὶ
ἐπὶ τῆς αιδίου χινήσεως, xaítot ὡς χοινὺν ἀποδοϑέντα, ὅπερ ἄτοπον" T, εἰ δ0
χαὶ ἐπὶ ταύτης ἀληϑεύοι τὸ κατὰ χρόνον προὐπάρχειν τῆς κινήσεως τὸ
χινούμενην, ὥστε xal τῇς χυχλοφορίας προὐύπάρχειν χατὰ χρόνον τὴν τοῦ
οὐρανηῦ οὐσίαν, οὐδὲν δὲ τῶν ἐχόντων τι xatà χρόνων ξαυτοῦ mpoümdpyov

95 αἰδιόν ἐστιν, οὐδὲ f, xav αὐτὸν ἀΐδιος χίνησις ἀίδιος ἔσται, xal εἰς τοὐναν-
τίηον ὁ λόγος | αὐτῷ περιτέτραπται. ἢ εἰ βούλονται, φησίν, ἀΐδιον χίνησιν 260r
εἶναι, οὐχ ἔστιν ἀληϑὲς τὸ τῷ δρισμῷ τῆς χινήσεως ἐξ ἀνάγχης ἔπεσϑαι
τὸ προὐπάρχειν χατὰ χρόνον τῆς χινήσεως τὸ κινητόν" ἐπὶ γὰρ τῆς ἀιδίου
χινήσεως οὐ προὐπάρχει.᾽ εἶτα ἐφεξῆς σπουδάζει δειχνύναι, ὅτι ὅτε τὸν

80 ὁρισμὸν ἀπεὸίδου τῆς χινήσεως ὃ ᾿Αριστοτέλης, οὐ ταύτην εἶχε τὴν ἔννοιαν
περὶ τοῦ δυνάμει, ὡς δυναμένου χωρίζεσθαι τῆς ἐνεργείας, τουτέστι τῆς ὃ
χινήσεως, ἀλλ᾽ ὡς xal τῆς χινήσεως ἕως τότε οὔσης, ἕως ἔνεστι τὸ δυνά-
pet, xal τοῦ δυνάμει ἕως τότε ὄντος, ἕως ἐστὶν ἣ χίνησις᾽ παυσαμένης

---.»...ὖὖὃὔὦἽἜ"“. .

1 ἀνδρῶν F ᾿ἈΑλφειὸν] cf. Simpl. De caelo p. 119,12. 136,1 Heiberg. 2 ἡραχλέα M

αὐτῶν M: αὐτὰ F xata (fy A 3 προσϑεὶς FM δὲ F: om. M τὴν τοῦ M
4. ἢ ἀλεξάνδρου xal τοῦ ϑεμιστίου ἐξήγησιν πᾶσαν εἰσενεγχὼν F 4 παράφασιν Μ ὃ γι-
νόμενα F πλάτει a 6 χαταπλήττει A 1 (xal) πρώτην ῦ 8 χινητοῦ ἡ κινητὴ F
8. 9 δι᾽ ὁρισμοῦ παρείληφεν F lU καὶ (ante ἀρχὴν) om. M ὑποτίϑεται ἔχειν F
11 τοῦ] τὸ Μ 12 τὸ χινεῖσϑαι M μόνον M: μόνην δὲ F xat' παντὸς ponit F

I7 ἥτις M 18 δεῖ M 19 ἕπεται F 20 ἀληϑῶς F xal om. a 22 xal
om. M ἀληϑεύει M προὐπάρχειν om. M 29 κατὰ χρόνον τι αὐτοῦ M

24 οὐδὲ A: οὔτε 4FM αὐτοῦ F 26 εἴ οὐ M 21] τὸ om. M 29 ὅτι
om. F 3l περὶ AF: om. aM τῆς δυνάμεως F 32 xal om. F ἕως alterum]

ἕως οὗ hic et v. 33 F

ΒΙΜΡΙΙΟΙ IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM 1131

γὰρ τῆς χινήσεως, ὅταν εἰς τέλος ἔλθῃ τὸ χινούμενον, παύεσϑαι xal τὸ 960r
δυνάμει. xal παρατίθεται τοῦ ᾿Αριστοτέλους λέξιν λέγοντος “ἀλλ᾽ ὅταν ἡ
οἰχία, οὐκέτι οἰχοδομητόν ἐστιν: οἰχοδομεῖται δὲ τὸ οἰχοδομητόν᾽᾽, xal
τοὺς ἐξηγητὰς τῶν ἐχεῖ λεγομένων προσμαρτύρεται, ὅτι ὡς συνοῦσαν τῇ 10
5 χινήσει τὴν δύναμιν ἐν ἐχείνοις ἔλαβεν 6 ᾿Αριστοτέλης καὶ οὐχ ὡς χεχω-
ρισμένην τῆς ἐνεργείας, ὡς νῦν ᾿ παραλογίσασϑαι᾽. φησί, βουλόμενοι χέχρην-
ται. τοιαύτη μὲν T, πρώτη τοῦδε τοῦ ἀνδρὸς ἔνστασις σπουδάζοντος δὃει-
χνύναι, ὅτι μὴ καλῶς εἴρηται mpoümdpyetv χατὰ χρόνον τῆς χινήσεως τὰ
δυνάμενα χινεῖσἢαι. ῥητέον δὲ πρὸς αὐτὰ πρῶτον μέν, ὅτι ὁ τῆς χινήσεως
10 δρισμὸς πάσης ὁμοίως ἐστί χινήσεως τῆς τ ἀιδίου xal τῆς ἀρχὴν xal
τέλος ἐχούσης: πᾶσα γὰρ χίνησις ἐνέργειά ἐστι τῶν μετὰ τοῦ ἐνεργεῖν
xal τὸ δυνάμει ἔτι τὸ πρὸς τὸ ἐνεργεῖν ἐχόντων. διὸ καὶ ἀτελὴς ἐνέργεια ἢ
χίνησις λέγεται, ὅτι τῷ δυνάμει del συνυπάρχει. δεύτερον δὲ ὅτι xal τὸ
προύπαρχειν τῆς χινήσεως τὸ δυνάμενον χινεῖσϑαι ἐπὶ πάντων μὲν xal αὐτὸ
15 τῶν χινουμένων ἀληϑές, ἀλλ᾽ ἐπὶ μὲν τῶν ἀρχὴν καὶ τέλος ἐχόντων τῆς
χινήσεως οὕτω προὐὔπαρχειν τῆς χινήσεως τὸ δυνάμενον χινεῖσϑαι, ὡς xai
μήπω χινήσεως οὔσης ὑπάρχειν Éxeiya* ἐπὶ δὲ τῶν ἀίδιον χίνησιν χινου- 90
μένων ἀεὶ μέν ἐστι χίνησις, ἄλλοτε δὲ ἄλλη δηλονότι. ἀεὶ δὲ τὸ πρὸς
ἑχάστην χίνησιν δυνάμει προύπαάρχει τῆς χινήσεως: 6 γὰρ ἥλιος, ὅτε τὸν
20 χριὸν χινεῖται, δύναμιν ἔχει τοῦ καὶ τὸν ταῦρον μετὰ τὸν χριὸν διελϑεῖν,
xai δῆλον ὅτι τὸν χριὸν διερχόμενος mpoümdpyst μετὰ΄ τοῦ δυνάμει τῆς
χατὰ τὸν ταῦρον χινήσεως.᾽ τούτων οὖν οὕτως ἐχόντων, ὅρα, ὅπως T,
τοῖς ἄλλοις οὗτος ὡς ἀναισϑήτοις προσφέρεται ἣ ξαυτὸν παραλογιζόμενος
οὐχ αἰσϑάνεται. εἰ γὰρ τῆς χυχλοφορίας προὐπάρχει, φησί, κατὰ χρόνον s5
25 6 οὐρανὸς οὐχ ἂν εἴη ἀΐδιος ἣ χυχλοφορία" παρελογίσϑη δὲ τὴν αἰδιον
χυχληοφορίαν ἅμα πᾶσαν ὑφεστῶσαν τὴν ἄπειρον λαβὼν xal οὕτω προ-
ὑπάρχειν αὐτῆς χατὰ χρόνον τὸν οὐρανὸν ὑποϑέμενος xal συνάγειν οἴεται,
ὅτι οὐχ ἔστιν ἀίδιος f, χυχλοφορία, εἴπερ ἔχει τι χατὰ χρόνον προὐπάρχον
ἑαυτῆς. ἔδει 0b μὴ ὡς ἅμα ὑφεστῶσαν ἄπειρον τὴν ἀΐδιον χίνησιν ὑπο-
30 ϑέσϑαι, ἀλλ᾽ ὡς ἐν τῷ γίνεσϑαι ἐπ’ ἄπειρον ἀΐδιον ἔχουσαν τὸ εἶναι" 80

in

b

2 παρατίϑησι τὴν τοῦ d. λέξιν λέγουσαν F λέξεις Μ 2. ὃ οἰχία ἢ Aristo-
teles Phys. 11 p. 201*11. sed transpositionem etiam in libro De aeternitate mundi 1V 6
exhibet Philoponus ὃ δὲ] vàp M 4 προμαρτύρεται M 4. 5 τῶ χινη Εἰ
6 βουλόμενος F 4 πρώτη om. M τοῦ δὲ (sic) post ἔνστασις transp. F

8 προὐπάρχει M 9 ὅτι ὁ om. F 10 πάσης --- κινήσεως om. F χινήσεως ὁρι-
σμὸς Μ ' χινήσεως post ἀιδίου M 12 τὸ (post ἔτι) om. aF 13 ὅτι τῶ
δΑ: ὅτι τὸ M: ὡς ὅτι τὸ F δεύτερον --- προύπάρχειν (13. 14) om. M δὲ om. F
13. 14 προυπᾶρχον Καὶ 14 δυνάμει F ἐπὶ πάντων --- χινεῖσϑαι (16) om. F

11 ἀϊδίως F 18 μέν ἐστι κίνησις μέν τι χινεῖται F ἄλλο F δὲ (ante τὸ)]
γὰρ Εὶ 19 προὐπάρχον F 20 δυνάμει ΕΜ 2] δηλοῖ ὅτι F προύπαρχειν F
τοῦ δυνάμει om. Μ' 22 κατὰ] καὶ} M οὖν om. M πῶς M ἣ om.F
23 ἀναισθήτως οὗτος (om. ὡς) M προσέρχεται ἣ αὐτὸν F 24 φησὶ προὔπαρχει M
25 εἴη] ἡ F ἡ χυχλοφορία] χίνησις αὕτη F 27 χαὶ om. M 28 τι --- ἑαυτῆς
(29)) τι προὐπάρχον αὐτῇ ὁ κατὰ χρόνον F 29 τὴν ἀίδιον κίνησιν ἄπειρον ὑποστῆσαι F

1139 SIMPLICI IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM

αὔτη qàp ἣ τῆς χινήσεως φύσις οὐχ Gua ὑφεστώσης. ἀλλ᾽ ἐν τῷ γίνεσϑαι 260r
τὸ εἶναι ἐχούσης ὥστε τῆς ἀεὶ ὑπαρχούσης χινήσεως ἄλλοτε ἄλλης οὔσης
πρηπαρχει πάντως ἀεὶ τὰ δυνάμενα χινεῖσϑαι. μάτην ἄρα οὗτος νεανι-
süstat ὡς εἰς τοὐναντίην περιτρέψας τὸν λόγον, ἔτι Gb μάτην παραλογίζεσϑαι
5 τὸν ᾿Δριστοτέλην φησὶ χαὶ τοὺς τοῦ ᾿Δριστοτέλους ἐξηγητὰς τῷ ὁρισμῷ
τῆς χινήσεως ἀχολουϑεῖν λέγοντας τὸ προυύπάρχειν τῆς χινήσεως τὸ δυνά- 85
usvoy χινεῖσϑαι. — x&v γὰρ εἶπεν ὁ ᾿Δριστοτέλης, ὅτι μετὰ τῆς χινήσεώς
ἐστι τὸ δυνάμει xal παυσαμένης τῆς χινήσεως, ὅταν εἰς τέλος ἔλθῃ τὸ
χινούμενον xal γένηται T, οἰχία, παύεται x«l τὸ οἰχοδομητόν, τουτέστι τὸ
"^ , ^" 3 , 4 " — " ty Ld * -— , 3
10 δυνάμει" ἀλλ΄ οὐχέτι xal ἐχεῖνο εἶπεν, ὅτι μήπω οὔσης τῆς χινήσεως οὐδὲ
τὸ δυνάμει ἐστίν, ὅπερ ἐμάχετο ἄν τῷ λέγοντι λόγῳ mpoürdpyetv τῆς
χινήσεως τὸ δυνάμενον χινεῖσθϑαι. ἀλλ΄ οὗτος οὐδὲν τῶν λεγομένων συνιεὶς
^ ty ^ , à , - A M Va - 9 , » lj
σπουδάζει Ostxvóvat τὸν ᾿Δριστοτέλην xal τοὺς τοῦ ᾿Αριστοτέληους ἐξηγητὰς 40
xal συνυπάρχειν xai συναποπαύεσθαι τὸ δυνάμει xal τὴν χίνησιν λέγοντας,
15 οὐχ ἐφιστάνων ὅτι, xdv συνυπάρχτ, καὶ συναποπαύηται, οὐδὲν χωλύει xal
πρηηγεῖσθαι: τοῦτο τὰρ ἐπὶ τῶν ἀρχὴν xal τελευτὴν ἐχουσῶν χινήσεων
xal ἐναργέστατα φαίνεται γινόμενον. τὸ γὰρ δυνάμενον χινεῖσϑαι xal
ἔχάστην χίνησιν τέως ἠρευοῦν ὀλίγον ὕστερον χινεῖται. πῶς δὲ ὁ ταύτας
τοῦ ᾿ΔΛριστοτέλους τὰς ῥήσεις παραγράφειν φιλοτιμούμενος, ἐν αἷς λέγει 4o
20 συνυπάρχειν xal συναποπαύεσϑαι τῇ χινήσει τὸ δυνάμει, ἐχείνας οὐχ ἐν-
ἐνόησεν, ἐν αἷς λέγϑι μὴ χατὰ ταὐτὸν ὑπάρχειν τὸ δυνάμει xai τὸ ἐνερ-
γείᾳ μηδὲ ἄμα, ὅταν ἐν τῷ τρίτῳ λέγῃ" “ἐπεὶ ὃὲ ἔνια ταὐτὰ xal δυνάμει
xai ἐνεργείᾳ ἐστίν, οὐχ ἅμα OÀ Tj, οὐ χατὰ ταὐτόν, ἀλλ᾽ otov ϑερμὸν μὲν
ἐντελεχείχ, ψυχρὸν OÀ δυνάμει; xai πάλιν αὐτός ἐστιν ὁ λέγων “ ἐνδέχεται
vA Z. στι f. * )] é βΞων νεῖ TX ^» /?) -ᾧ ἠ ,». , wv ^ λ , 50
παραϑέμενος δὲ x«i τοῦ Θειμιστίου τὴν παραάφρασιν ταύτης τῆς λέξεως λέ-
. «γδέγεται “ἀρ Z ὁτὲ μὲν ἐνεργεῖν xal ὃ δύ ὑτὲ δὲ
γουσαν" “ἐνδέχεται γὰρ ἔἕχαστον ὁτὲ μὲν ἐνεργεῖν χαϑ' ὃ δύναται, ὁτὲ δὲ
υήπω, οἷον τὸ οἰχοδομητόν (6) ἐστιν δυνάμει, ποτὲ μὲν ἐνεργεῖν ὡς olxoOo-

Ul
C

| οὐχ in lac. m litt. om. M 2 cie] 34 F J παντὸς ἀεὶ F: πάντων dv M

4 περιτρέπω M ) τοῦ Om. ἃ 6 προὐπάρχον F 6. 7 δυνάμει F ἢ xv]
xa FE ὃ εἰς τὸ F " γένηται 8F: γένηται xal M: γίνεται A 3) οἱ F

10 οὐδὲ om. M: οὐδὲν F 11 dv om. F 11. 12 τῆς προὐπάρχειν χινήσεως M

13 ó»ovápet F οὕτως M? συνεὶς M 13 τοὺς add. A* 15 xal (post
χωλϑει) om. F 16 post γὰρ add. xal a l7 χαὶ om. F ἐναργέστερον F

τὸ γὰρ δυνάμενον om. F 18 ἠρεμοῦντος F 19 τὰς om. F βουλόμενος M
20. 21 ἐχείνας οὐχ ἐνενόησεν M: ἐχείνας ἐνενόησεν A'F, sed οὐχ mrg. adscr. A!: οὐχ £x.
évtv. ἃ 2] ὑπάργειν AFM: συνυπάργειν a τὸ (ante ἐνεργείᾳ) om. F 22 ὅταν
et λέγῃ om. Καὶ λέγη) F 1 p. 201219 ἔνι F 23 o) om. F 24 ἐντελεχείᾳ
et δυνάμει commutata habet Aristoteles l. c, sed consentit cum Simplicii ordine verso
quem tuetur etiain. p. 1138,8. 25, codex Arist. Barber. I 136 ὁ post πάλιν transpo-
nit F λέγων] l. c. p. 201^ 7 25 ἐναργῶς F δυνάμεων F 26 τὴν ante τοῦ M
20 θεμιστίου) p. 209.9 sqq. Spengel παράφασιν M 21 ἐνδέχεται γὰρ ἕχαστον
om. M 28 ωηδέπω Theimistius 5 ex 'l'hem. addidi ἐνεργεῖς M: ἐνεργῆ dv
vel évepyea ἂν Them. codd., uude ἐνεργοίη ἂν Victorius. si ἐνεργεῖν verum est, pendet
ab ἐνδέχεται

ΒΙΜΡΙΙΟΙΠΠ IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM 1133

μητὸν ὅταν οἰχοδηομῆται, ποτὲ δὲ ob, οἷον | εἰ xáowto ἁπλῶς λίϑοι xal 260"
ὃ πηλὸς μήπω χινούμενοι ὑπὸ τοῦ τεχνίτου. οὐχ ἐπέστησεν, ὅτι προ-
ὑπάρχειν οὗτοι λέγουσιν οἱ λόγοι τῆς χινήσεως τὸ δυνατὸν χινεῖσϑαι. τοι-
οὔτον μὲν οὖν τὸ πρῶτον τοῦδε τοῦ ἀνδρὸς πάλαισμα παρὰ ὀρθῷ χριτῇ
5 πολλὴν οἶμαι ἀλογιστίαν ἐμφαῖνον, ἵνα τὰ μεταξὺ πολλὰ ϑρασέως ἀποφαν-
ϑέντα παραλείπω: ὧν τάχα οὐδὲν χωλύει χἄν ἑνὸς μνημονεῦσαι πρὸς τὴν
τῆς ἕξεως αὐτοῦ κατανόησιν. “πᾶς, φησίν, δρισμὸς ἰσοτίμως τοῦ δριστοῦ
χατηγορεῖται, ὥσπερ ὁ τῆς οὐσίας δρισμὸς οὐχ ἄλλως μὲν ἐπὶ τῶν ἀιδίων
οὐσιῶν, ἄλλως δὲ ἐπὶ τῶν ἐν γενέσει xal φθορᾷ νοεῖται.᾽᾿ χαίτοι τίς οὕτως
10 ἐστὶν ὀψιμαθής, ὡς ἀγνοεῖν ὅτι χατὰ τὴν ἀφ᾽ ἑνὸς πρόοδον ἀπὸ τῆς ἀιδίου
οὐσίας T, γενητὴ πρόεισιν οὐσία, καὶ χἄν ἢ τις δρισμὸς χοινὸς τῆς οὐσίας,
xai οὗτος ὡς ἀφ᾽ ἑνὸς προϊών, dÀX οὐχ ἰσοτίλμως, ὡς οὗτός φησι, ταῖς
διαφόροις οὐσίαις ἐφαρμόσει: ἀλλ᾽, ὡς ἔοιχεν, dxoócac ἐν εἰσαγωγαῖς ἐπ᾽ 10
ἴσης τὰ γένη τῶν εἰδῶν χατηγορεῖσϑαι ἐνόμισε xal τοῖς δρισμοῖς τοῦτο
15 προσήχειν.

Δεύτερον δ᾽ ἐπιχείρημα προσάγει τοῖς ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους εἰρημέ-
νοις τοιοῦτον" "xal ἐπὶ τῶν χινήσεων, φησί, τῶν ὁμολογουμένως ἀρχὴν
ἐχουσῶν τοῦ εἶναι χαὶ πέρας εἰ δειχϑείη τινὰ τῶν οὕτω χινουμένων ἅμα
τε εἰς τὸ εἶναι παραγόμενα xai εὐθὺς συνεπομένην τὴν ix φύσεως αὐτοῖς

20 προσοῦσαν χίνησιν ἔχοντα, δῆλον οἶμαι παντὶ γένοιτο ἄν, ὡς ἐφαρμόσει 15
xal τῇ αὐτῶν χινήσει 6 δρισμός" χινητὰ γὰρ ὄντα καὶ δυνάμενα χινεῖσϑαι
οὕτω χινεῖται μενούσης ἔτι τῆς δυνάμεως xal οὐ προὔπαρχει τῆς κινήσεως
τὰ πράγματα δυνάμει μόνον ὄντα. οὕτως οὖν τὴν ἅμιλλαν προβαλλόμενος
πειρᾶται δειχνύναι, ὅτι τινὰ τῶν γενητῶν ἅμα τε γέγονε xal τὴν κατὰ

25 φύσιν εὐϑὺς χινεῖται χίνησιν. χαί φησιν, ὅτι τὸ πῦρ, εἰ χάτω συνίσταιτο,
ἅμα τε πῦρ γίνεται καὶ σύνδρομον ἴσχει τῇ οὐσία τὴν ἐπὶ τὸ ἄνω φορᾶν, 90
δμοίως καὶ τὸ ἐν τοῖς νέφεσι συνιστάμενον ὕδωρ ἅμα τῷ συστῆναι, εἰ μή
τι χωλύσει, ἐπὶ τὸ χάτω φέρεται. εἶτα ὥσπερ ἔνστασιν λύων τὴν λέγουσαν,
ὅτι προὐπαάρχει τὸ ξύλον δυνάμει ὃν πὺρ τῆς τοῦ πυρὸς ἐπὶ τὸ ἄνω χινή-

80 σεως, ὅτε ἐχ ξύλου τὸ πῦρ γέγονεν "o0 τὸ ξύλον, φησίν, ἦν τὸ τὴν δύνα-
μιν ἔχον τῆς ἐπὶ τὸ ἄνω φορᾶς" γένεσις γὰρ ἣ εἰς τὸ πῦρ τοῦ ξύλου
μεταβολή, xal οὐ κίνησις. 6 δὲ εἰρημένος δρισμὸς οὐ γενέσεώς ἐστιν, ἀλλὰ

χινήσεως (ἐντελέχεια Ἰάρ, φησί, τοῦ χινητοῦ ἡ χινητόν). οὐχοῦν εἰ ἢ 90

e

1 ὅτε δὲ ob, el χέοιντο F χέειντο Μ 2 6 om. M χινούμενα F 4 οὖν om. F
τοῦδε] τὸ δὲ M ante παρὰ add. τὸ F 9 ἀναλογίαν F' 6 παραλίπω F xàv
ἑνὸς] τὸ F 8 ἄλλος A, sed corr. A! 9 οὐσῶν M ἄλλος F οὕτως, ὦ ex ὁ corr. A!
10 ἐστὶν om., ἦν post τίς (9) inserto F 11 ἡ γενητὴ] εἰ γένοιτο F 11. 12 in mrg. ὡς
ἡ αἰσϑητὴ οὐσία ἐκ τῆς νοητῆς πρόεισιν ὡς ἀφ᾽ ἑνός A? 11 xai om. M τῆς οὐσίας
χοινός F: οὐσίας χοινὸς M 12 xai οὗτος aF: καὶ οὕτως AM ἀλλ᾽ om. F 13 εἰσα-
1015 F 15 προάγει M 16 ὑπὸ τοῦ om. F 11 ὁμολογουμένων F 18 δείχϑη Μ
21 ἑαυτῶν F 22 προὐπαρχούσης F 23 an προβαλόμενος ὄντα μόνον ἃ οὕτω
μὲν οὖν F immo προβαλόμενος (cf. f. 321v21) 25 τὸ] ὁ in ras. A συνίσταται FM
26 τῶ ἅμα τε m. γίνεσϑαι σύνδρομον F 28 χωλϑει M 29 δυνάμει τὸ ξύλον M
82 μεταβολή ἐστι xal χινήσεις M οὐ 8: οὔτε AFM 98 εἰ ἡ AFM: εἴη a

1134 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM

μὲν ἐπὶ τὸ ἄνω φορὰ χίνησίς ἔστι xal οὐ γένεσις, ἢ ὃὲ εἰς τὸ πῦρ τοῦ 200v
ξύλου μεταβολὴ γένεσίς ἔστι xal οὐ χίνησις, εἰ xal μὴ ἄνευ χινήσεως ἣ
γένεσις, οὐχ dpa ἣ ἐπὶ τὸ ἄνω φορὰ τοῦ πυρὸς ἐντελέχεια ἦν τῆς τοῦ ξύλου
δυνάμεως. τὰ μὲν γὰρ χινούμενα xaÜ' ἔχαστον εἴδος χινήσεως μένοντα ἐπὶ
5 τῆς αὑτῶν οὐσίας xal μὴ φϑειρόμενα χινεῖται, τὸ δὲ ξύλον οὐ μένον ξύλον
ἐπὶ τὸ ἄνω φέρεται, ἀλλὰ φϑαρὲν χαὶ εἰς πῦρ μεταβεβληχὸς οὐχ αὐτὸ χινεῖ- 80
ται (πῶς γὰρ τὸ φϑαρὲν καὶ μηκέτι ὄν;:), ἀλλὰ τὸ ἐξ αὐτοῦ γινόμενον
πῦρ. oóx ἀρχεσϑεὶς δὲ τούτοις xal ἄλλα ἐπάγει ἐπιχειρήματα δειχνύναι
πειρώμενος, ὅτι οὐ τὸ ξύλον ἐστὶ τὸ τὴν δύναμιν ἔχον τοῦ ἄνω φέρεσθϑαι,
10 ἀλλὰ τὸ πῦρ, ἐχ τούτου δειχνύναι νομίζων, ὅτι οὐχ ἔστιν ἀληϑὲς τὸ προ-
ὑπάρχειν τῆς χινήσεως τὸ δυνάμενον χινεῖσϑαι, ἐξ οὗ δέδειχται f, τῆς χινή-
σεως ἀιδιότης. “τὸ μὲν γὰρ ξύλον, φησί, προύπαρχει τῆς τοῦ πυρὸς ἐπὶ
τὸ ἄνω χινήσεως, ἐπειδὴ καὶ τοῦ πυρὸς τοῦ ἐξ αὐτοῦ γινομένου προῦπαρ- 85
χει" τὸ δὲ πῦρ ἅμα πῦρ ἐστι xal ἐπὶ τὸ ἄνω xtveltat διὰ τοῦτο οὖν
15 ἐπιμένει δειχνύς, ὅτι οὐ τὸ προὐπάρχον ἐστὶ τὸ δυνάμενον χινεῖσϑαι οἷον
τὸ ξύλον, ἀλλ᾽ αὐτὸ τὸ χινούμενον οἷον τὸ πῦρ τὸ συνυπάρχον τῇ κινήσει
αὐτὸ xal δυνάμενόν ἐστι χινεῖσϑαι. “εἰ γὰρ τοῦ ξύλου, φησίν, ἐντελέχειαν
τις λέγοι τὴν ἐπὶ τὸ ἄνω φοράν, πρῶτον μὲν τῶν ἐναντίων ἢ αὐτὴ ἔσται
ἐνέργειά τε καὶ χίνησις. τὸ μὲν γὰρ ξύλον βαρύ, τὸ δὲ πῦρ χοῦφον. εἰ 40
20 οὖν ἢ ἐπὶ τὸ ἄνω χίνησις καὶ τοῦ πυρός ἐστιν ἐνέργεια xai τοῦ εἰς αὐτὸ
μεταβεβληχότος ξύλου, τῶν ἐναντίων ἣ αὐτὴ ἔσται ἐνέργεια καὶ χίνησις,
χαὶ οὐ xav' ἄλλο τι, ἀλλὰ xaü' ὃ τῶν ἐναντίων μετέχουσιν: ἐναντία δὲ
χουφότης x«i βαρύτης. οὐ μόνον δὲ τοῦτο, ἀλλὰ xal τοῦ αὐτοῦ Éxatépa
τῶν ἐναντίων χινήσεων ἐντελέχεια ἔσται καὶ ἐνέργεια, εἴπερ τοῦ ξύλου
25 xai 7, ἐπὶ τὸ χάτω φορὰ ἐντελέχεια xal fj ἐπὶ τὸ ἄνω, ἣν τὸ πὺρ φέρε-
ται τὸ ἐξ αὐτοῦ γενόμενον. εἰ οὖν μὴ πέφυχε, φησί, τὸ ξύλον, ἕως ἄν ἡ 46
ξύλον, τὴν ἄνω φορὰν φυσικῶς χινεῖσϑαι, οὐδὲ δύναμιν ἕξει τῆς ἐπὶ τὸ
ἄνω φορᾶς, οὐδὲ ἔστιν αὐτοῦ ἐνέργεια xal τελείωσις f, ἐπὶ τὸ ἄνω τοῦ
πυρὸς κίνησις. εἶτα xal τρίτον ἐπιχείρημα πρὸς τὸ αὐτὸ τοιοῦτον ἐπά-
30 γει" εἰ πάντα τὰ στοιχεῖα xal τὰ ἐξ αὐτῶν σύνϑετα σώματα εἰς ἄλληλα
μεταβάλλειν δύναται, ἣ ἀμέσως 7| καὶ διὰ μέσων ἑτέρων (τὸ γὰρ ὕδωρ
διὰ μέσου ἀέρος μεταβάλλοι ἄν εἰς πῦρ), συμβήσεται πᾶσαν χίνησιν παντὶ
κατὰ φύσιν εἶναι xal τῶν χούφων ἑχάστῳ xal τῶν βαρέων. χαὶ τέταρτον᾽ δ0
“εἴπερ ἢ αὔξησις, φησίν, ἐντελέχειά ἐστι τοῦ αὐξητοῦ Xj τοιοῦτόν ἐστιν οἷον

.--..---. ——M——M— ————

] pàv om. F οὗ om. M 2 xal οὐ om. M ὃ ἦν om. F 4 χινήσεως
om. F 9 αὑτῶν a: αὐτῶν AFM 8 dpxcoür, xal τούτοις F ἄλλως M

9 ἀναφέρεσϑαι F 11 ἡ in ras. superser. M 12 ἀϊδιότητος M προὐπάρχειν F
16 τῶ συνυπάρχειν FK: καὶ συνυπάρχον M 11 αὐτὸ) τὸ M ἐστί post χινεῖσϑαι M:
om. F 18 λέγει a αὐτή ἐστιν F: αὐτὴ M 20 ἡ aF: om. AM ἐστιν
ἐνέργειά τε M: ἐνέργειά ἐστιν F 21 ἐστι F ἐνέργειά τε χαὶ Μ 22 οὐ χἄλλο
τι Μ 28 ἡ τοῦ ἐπὶ Μ 80 συνϑέντα Μ 30. 31 εἰς ἄλλα μεταβαίνειν F

α
31 ἣ καὶ] 7, FM 32 μεταβάλλει (om. àv) F 99 τετάρτων M: τετρ F 34 τοῦ —
ἐστιν] τοῦ χινητοῦ ἣ αὐξητοῦ fj αὐξητόν M

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM 1135

φέρε τῆς σαρχός, δύναται δὲ ὃ ἄρτος xal 6 οἶνος àv ζῴῳ μεταβληϑέντα 260v
γενέσϑαι σάρξ, εἴη ἄν ἣ αὔξησις ἐνέργειά τε xal ἐντελέχεια τοῦ ἄρτου τε
καὶ | τοῦ οἴνου. ὅπερ ἀδύνατον: αὔξεται μὲν γὰρ τὰ τρεφόμενα, τρέ- 261r
φεται δὲ τὰ ἔμψυχα, ἣ δὲ τροφὴ τρέφει, οὐ τρέφεται. οὐχ ἄρα ἣ τῆς
σαρχὸς αὔξησις ἐντελέχεια τροφῇς ἐστιν, ἧς μεταβαλλούσης σὰρξ γέγονεν.
ὥστε οὐδὲ f$, ἐπὶ τὸ ἄνω τοῦ πυρὸς χίνησις τοῦ ξύλου ἐστὶν ἐνέργεια xai
χίνησις, ἀλλὰ τὸ προσεχῶς χινεῖσϑαι πεφυχὸς τήνδε τὴν χίνησιν, φησίν,
ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ μόνον φύσεως xal μὴ φϑειρόμενον τοῦτο λέγομεν δυνάμει 5
εἶναι χινητὸν ἐχείνην τὴν χίνησιν, οἷον τὸν ἄνθρωπον βαδιστιχόν, οὐ τὰ
10 στοιχεῖα: χαὶ τὴν χίνησιν δὲ τῆς προσεχοῦς δυνάμεως ἐντελέχειαν εἶναί
φαμεν. εἰ οὖν τὸ πῦρ ἐστι, φησί, τὸ δυνάμει χινητὸν xal οὐ τὸ ξύλον,
ἅμα δὲ πῦρ τίνεται καί, εἰ μή τις βία χωλύσειεν, ἐπὶ τὸ ἄνω φέρεται,
ὁμοίως χαὶ τὸ ἐν ταῖς νεφέλαις ὕδωρ, οὐχ ἀληϑὲς τὸ μὴ ἐπὶ τῶν ἀιδίων
χινήσεων προὔπάρχειν χατὰ χρόνον τῆς xat ἐνέργειαν χινήσεως τὸ δυνά-
15 ust χινητόν." ἐν δὴ τούτοις πρῶτον μὲν τῷ σχοπῷ τῶν λεγομένων ἐπι-
στῆσαι χρή, ὅτι πρὸς ἀντιλογίαν μόνην παρεσχεύασται τῆς ἀληϑείας οὐδὲν
πεφροντικώς. εἰ γὰρ 6 ᾿Αριστοτέλης τοῦτο δεῖξαι προτίϑεται, ὅτι οὐχ ἔστι
πρώτη χίνησις, ἀλλὰ πρὸ πάσης τῆς λαμβανομένης ἔστι τις ἄλλη, d Éme-
ται τὸ ἀΐδιον εἶναι τὴν χίνησιν ἄλλης πρὸ ἄλλης ἐπ’ ἄπειρον ἀεὶ λαμβα-
40 νομένης (δείχνυσι δὲ αὐτὸ προλαβών, ὅτι mpoündpyst τῆς χινήσεως τὸ δυνά-
μενον χινεῖσϑαι), εἰ ἀληϑές ἐστι τὸ μὴ εἶναι πρώτην κίνησιν, ψευδὲς δὲ 15
τὸ προὔπαρχειν τὸ δυνάμενον χινεῖσϑαι τῆς χινήσεως, τὸ μὲν δόγμα αὐτὸ
τὸ ἀίδιον εἶναι τὴν χίνησιν οὐχ ἐλέγχεται, ὁ δὲ τρόπος, εἰ ἄρα, τῆς dmo-
δείξεως ἀδόχιμης φανεῖται. οὗτος οὖν ἀνελεῖν προϑέμενος τὸ προὐπάρχειν
25 τὸ δυνάμει χινούμενον τῆς χινήσεως χινήσεις ἔλαβε πυρὸς xal ὕδατος, ὧν
ὁμηλογεῖ προὐπάρχειν τὰς ἐξ ἄλλων γενέσεις αὐτῶν, ὥστε ἀεὶ πρὸ χινή-
σεως χίνησιν εἶναι.

e

0

Καὶ τί λέγω ταῦτα; ὅτε σαφῶς οὗτος ὑπὸ τῆς ἀντιλόγου φιλονειχίας 90
ἐσχοτωμένος" “ἱτέως γὰρ νῦν, φησίν, οὐ ζητοῦμεν, εἴτε ἐξ ὄντων τὰ γινό-
30 μενα γίνεται εἴτε ἐχ μὴ ὄντων, οὐδὲ εἰ ἔστι τις πρώτη χίνησις 7) μὴ
ἔστιν, ἀλλ᾽ ὅτι οὐχ ἀληϑὲς τὸ ix τοῦ ὁρισμοῦ δῆϑεν τῆς χινήσεως εἴλημ-
μένον ἀξίωμα᾽᾽. καίτοι εἰ μὴ ἔστι πρώτη χίνησις, xdv μὴ ἀληϑὲς vj τὸ
ἀξίωμα, οὐδὲν βέβλαπται τὸ δόγμα τὸ περὶ τῆς ἀιδίου χινήσεως. ταῦτα
μὲν οὖν ἐμήχυνα τὸν Gxomüv τοῦ ἀνδρὸς παραγυμνῶσαι βουλόμενος: ὅτι

35 δὲ οὐδὲ τὸ ἀξίωμα σαλεύει τὰ ὑπὸ τούτου λεγόμενα οὐδὲ νοήσας φαίνεται $5

Ι post ἐν add. τῷ a 2 τε (alterum) om. F 3 τοῦ om. FM 4 τρέφει om. a
6 τοῦ (post ἄνω) om. M 1 πέφυχε τὴν δὲ χίνησινε ἐπὶ F 8. 9 εἶναι δυνάμει F

12 δὲ τὸ πῦρ F 13 μὴ om. M 14 προυπάρχον xatà τὸν χρόνον M

15 ἀκίνητον F l5. 16 ἐπιστῆναι M 16 μόνον F 18 πρώτως F v) ὡς
FM 19 πρὸ] ἐπ᾿ M 20. 21 τὸ δυνάμενον — προῦύπάρχειν (22) om. M

2] post el add. obv a 24 οὖν om. M 26 ἀλλήλων F 26. 2" κινήσεως]
αὐτῆς F 29 τέως] τε ὧν. ὡς F φησὶ νῦν Μ 90 οὐδὲ om. F

32 ἡ] Σ []. 6. εἶναι] F δῦ δὲ om. F

1136 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM

τὰ εἰρημένα, ds dv μάϑοις τὸ δυνάμενον χινεῖσϑαι ὀιττόν ἐστιν, ὅπερ 261r
οὗτος ἀγνηήσας ἕξαυτόν τε συνέχες xai τοὺς ἀγνοοῦντας αὐτοῦ τὴν ἕξιν.
λέγομεν γὰρ δύνασϑαι χινεῖσθϑαι τὸ τὴν τελείαν ἔχον δύναμιν τὴν προβλη-
τιχὴν τῆς ἐνεργείας, Y] σύνεστιν $, ἐνέργεια (οὕτω γὰρ τὸ μὲν πῦρ ἐπὶ τὸ

5 ἄνω δύναται χινεῖσϑαι, τὸ ó& ὕδωρ ἐπὶ τὸ χάτω συνούσης ἀεὶ τῇ δυνάμει
ταύτῃ, τῆς ἐνεργείας xai ἀπ᾿ αὐτῆς προαγομένης)" λέγομεν ὃὲ δυνάμενον 30
χινεῖσθϑαι καὶ τὸ δυνάμει χινητόν, ὃ οὕπω μὲν τὴν τελείχν ἔχει Obva-
μιν τὴν οἰστιχὴν τῆς ἐνεργείας, πέφρυχε δὲ ἴσχειν. οὔτω δυνάμει λέγομεν
χινεῖσθαι τὸ πεφυχὸς μὲν χινεῖσθαι, υαήἥπω ὃὲ πρόχειρον ἔχον τὴν

10 τελείαν δύναμιν τὴν οἰστιχὴν τῆς ἐνεργείας. τοῦ οὖν ᾿Αριστοτέλους προ-
ὑπάρχειν εἰπόντος τῆς χινήσεως τὸ δυνάμενον χινεῖσϑαι οὕτως, ὡς τὸ πεφυ-
χὺς μέν, μήπω ὃὲ χινούμενηον ἢ μὴ ἐχεῖνο τῆς χινήσεως τὸ μέρος χινού-
μενον (xai γὰρ τὸν ἥλιων δυνάμει ἐν ταύρῳ χινεῖσϑαι λέγομεν, ὅταν τὸν 85
χριὸν χινῆται) xat ἐπὶ τούτων προὐύπαάρχειν εἰπόντος τὸ δυνάμενον χινεῖ-

15 σϑαι τῆς χινήσεως, οὗτος ἐλέγχειν οἴεται τὸν ᾿Δριστοτέλους λόγον ἐπὶ τοῦ
πυρὸς xal τοῦ ὕδατος δειχνὺς συνυπάρχουσαν τὴν κίνησιν τῷ δυναμένῳ
χινεῖσϑαι xatà τὴν τελείαν δύναμιν τὴν οἰστιχὴν τῆς ἐνεργείχς. ταύτην

MJ

οὖν ἀγνοήσας τὴν διαφορὰν μάτην πάντα τὰ ἐφεξῆς ἐρραψῴδησε Osuvüvat

—w wv A

φιλονειχῶν, ὅτι τὴν δύναμιν τῆς ἐπὶ τὸ ἄνω χινήσεως τὸ πῦρ ἔχει τὸ
20 ἤδη χινούμενον ἐπὶ τὸ ἄνω, ἀλλ᾽ οὐ τὸ ξύλον τὸ πεφυχὸς γίνεσθαι πῦρ. 40
οὐχ ἐννοῶν ὅτι ἄλλην μὲν ἔχει τὸ πῦρ τὴν τελείαν, ἄλλην ὃὲ τὸ ξύλον
τὴν ἀτελῆ χαὶ χατὰ τὸ δυνάμει λεγομένην. xaU' ἣν πέφυχε πὺρ γενόμενην
xal αὐτὸ ἐπὶ τὸ ἄνω φέρεσϑαι. ὅλως γάρ, εἰ πῦρ μέν ἐστι δυνάμει τὸ
ξύλον, τῷ ὃξ πυρὶ συμπέφυχε xat' ἐνέργειαν ἢ ἐπὶ τὸ ἄνω χίνησις, πῶς
25 οὐχὶ xai τῷ ξύλῳ ὥσπερ τὸ πυρὶ εἶναι, οὕτω xal τὸ ἐπὶ τὸ ἄνω χινεῖ-
^. , e , 4 3 ἐν» A ^ , -- , * Y 4
σϑαι δυνάμει ὑπάρχει; αλλ ^T, εἰς τὸ. πῦρ. φησί, τοῦ ξύλου μεταβολὴ οὐχ
»ν) » , e »J
ἔστι χίνησις ἀλλὰ γένεσις. ὁ OE εἰρημένος ὁρισμὸς οὐ γενέσεώς ἔστιν. 45
ἀλλὰ χινήσεω: (ἐντελέχεια γάρ, φησί. τοῦ οὗ ἡ 6v). ὥστε
à χινήσεως τελέχεια γάρ, φησί. τοῦ χινητοῦ Ἢ χινητόν). ὥστε.
φαίη dv, τὸ ξύλον γενέσεως: προύπαρχειν, οὐ μέντοι χινήσεως εἶπεν ὃ
? , T M d * 4 ͵ * 4 3 2; -- ,
30 ᾿Αριστοτέλης. ἄρα οὖν οἷος ἀνήρ ἐστιν οὗτος πρὸς ᾿Αριστοτέλη ὀιατεινό-
μενος 6 proi γινώσχων τὰ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστητέλους εἰρημένα; αὐτίκα γοῦν
τὸν ὁρισμὸν τὸν λέγοντα “᾿ἐντελέχεια τοῦ χινητοῦ ἢ χινητόν᾽᾽ χινήσεως
εἶναί φησιν ἀλλ᾽ οὐ γενέσεως, αγνοῶν ὅτι τὸν ὁρισμὸν τοῦτον ἀποδέδωχεν
) , , ^ , 4 , LA! ^ ,
Δριστητέλης μήπω διαχρίνας τὴν γένεσιν xal φϑορὰν ἀπὸ τῆς χυρίως 50
, - ᾿ 4 -- , , , v ^N ^
35 χινήσεως: τοῦτο γὰρ £v τῷ πέμπτῳ βιβλίῳ πεποίηχεν. ἔτι δὲ μᾶλλον

2 λέξιν FM cf. p. 1137.22 2 χινεῖσϑαι — δυνάμενον (06) om. F τὴν (ante τελείαν)
om. M ὃ. 4 προῤλεπτιχὴν M ἡ ὅπερ M 14 τούτω F 10 ἔλεγχον F
l6 πυρὸς om. M 18 ἐρραψῴδη σε] mrg. ἐφλυάρησεν, ἐψεύτατο, ἡδολεσχήπϑη A 19 ἄνω]
ἄλλω Μ χινήπεως --- ἄνω (20) om. F 22 λεγόμενον F xal ὃν M 2j εἰ om. F
25 τῷ πυρὶ F τὸ (post xai) om. F 25. 26 δυνάμει χινεῖσϑαι F 26 φησί] cf.
p. 1135,30 26. 27 οὐχ ἔστι γενέσεως M JN ὦ om. in lac. imn litt. M

29 προὐπάρχει ἃ 6 om. A 90 οὖν om. F ὁ ποὸς M 1 τοῦ om. E
οὖν F 02 ἐντελέχειαν ἃ: om. F 34 ὁ ἀρ. FM xal τὴν M 23) πέμπτῳ

βιβλίῳ] E 1. 22458 sqq. 2. 226512 al. ὅτι δὲ M: xal ἔτι Ε

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM 1137

ἠγνόησεν, ὅτι σαφῶς καὶ ὡς γενέσεως xal φϑορᾶς τὸν ὁρισμὸν τῆς χινή- 261:
σεως ἀποδέδωχεν. xal πρὸ ὀλίγου μέν (xal ἐν τούτοις δὲ ἔτι σαφέστερον
τοῖς ῥητοῖς)" ᾿διῃρημένου χαϑ’ ἕχαστον γένος τοῦ μὲν ἐντελεχείᾳ, τοῦ 2061"
δὲ δυνάμει, τὴν τοῦ δυνάμει ὄντος ἐνέργειαν ᾧ τοιοῦτόν ἐστιν λέγω χίνη-

5 σιν εἶναι, οἷον τοῦ μὲν ἀλλοιωτοῦ T) ἀλλοιωτὸν ἀλλοίωσιν, τοῦ δὲ αὐξητοῦ
xal τοῦ ἀντιχϑιμένου φϑιτοῦ (οὐδὲν γὰρ ὄνομα χοινὸν ἐπ᾿ αὐξήσει xal φϑίσει)
αὔξησιν xal φϑίσιν, τοῦ δὲ γενητοῦ xal φϑαρτοῦ γένεσιν xal φϑορᾶν, τοῦ δὲ
φορητοῦ φοράν. πῶς οὖν οὗτος τὴν si; τὸ πῦρ τοῦ ξύλου μεταβολὴν γένεσίν 5
φησι xal οὐ χίνησιν; ἵνα πρὸ γενέσεως μὲν εἴη τὸ γενητόν, μὴ μέντοι πρὸ

10 χινήσεως τὸ χινητόν. ἀλλ᾽ ὅτι μὲν xal ἢ γένεσις χίνησίς ἐστι χατὰ τὸ χοινὸν
τῆς χινήσεως xal τῷ ὁρισμῷ τῆς xot χινήσεως ὁποβέβληται. πρόδηλον,
xal ὅτι ἣ τοῦ ξύλου τοῦ μεταβάλλοντος εἰς πῦρ χίνησις f γένεσίς ἐστι xal
μεταβολὴ f εἰς πῦρ, καὶ ταύτης προσεχῶς προὐπάρχει τὸ ξύλον, πρὸς ἣν
xal δυνάμει ἦν, ἀλλ' οὐχὶ τῆς ἐπὶ τὸ ἄνω φορᾶς τοῦ πυρός: οὐδὲ αὕτη

15 ἐστὶν ἢ τοῦ ξύλου ἐντελέχεια xal χίνησις, ἀλλ᾽ ἣ εἰς τὸ πῦρ μεταβολή.
οὗτος δὲ ὡς τοῦ ᾿Αριστοτέλους λέγοντος, ὅτι τὸ δυνατὸν χινεῖσϑαι προ-
ὑπάρχει τῆς χινήσεως, οὐχὶ ταύτης, πρὸς ἣν ἐλέγετο δυνατόν, ἀλλὰ τῆς
ἐκείνου χινήσεως, εἰς ὃ μεταβέβληχεν. οἷον τὸ ξύλον τὸ δυνατὸν εἰς πῦρ
μεταβάλλειν οὐχ ὅτι τῆς εἰς πῦρ μεταβολῆς προὐπάρχει, ἀλλὰ τῆς ἐπὶ

40 τὸ ἄνω χινήσεως τοῦ πυρός, οὗτος εὐϑύνειν ἐπιχειρεῖ τὸν λόγον διὰ πλειό-
νῶν ἐπιχειρημάτων. — xal δῆλον μέν, ὅτι παρὰ ϑύρας ὑπαντῶντος πᾶντα 15
ἐστὶ περιττά πλὴν ἵνα καὶ τὴν ἐν τούτοις ἕξιν τοῦ ἀνδρὸς ἀποχαλύψω,
ποιήσομαι χαὶ τούτων λόγον τινά.

? El γὰρ τοῦ ξύλου, φησίν, ἐντελέχειάν τις λέγοι τὴν ἐπὶ τὸ ἄνω φορᾶν,

25 xai τῶν ἐναντίων f$ αὐτὴ ἔσται ἐνέργϑθια, xal τοῦ αὐτοῦ ἑχατέρα τῶν
ἐναντίων χινήσεων ἐντελέχεια ἔσται χαὶ ἐνέργεια᾽, καὶ παρεϑέμην αὐτοῦ
πρὸ ὀλίγου τὴν ταῦτα δηλοῦσαν λέξιν. τί δὴ ἄτοπον, ὦ τᾶν, εἰ τὴν ἐπὶ
τὸ ἄνω χίνησιν τὸ μὲν ξύλον δυνάμει ἔχει ὡς πεφυχὸς γίνεσϑαι πῦρ, 90

[d

l xai ὡ M 2 παραδέδωχε F ὀλίγου] cf. Γ 1. 20129 δὲ om.F 3 διηρημέ-
vt; Μ ὃ f ἀλλοιωτὸν om. M ἀλλοίωσις a 6 οὐθὲν a: οὐδὲ F ἐπ᾿ abt. x. q.]

αὐτοῖς M 9 μὴ — κινήσεως (10)] πρὸ xtv. δ᾽ οὐ μέντοι F 18 προὐπάρχειν F
15 x«i om. M 16 λέγοντος, ἔγοντ om. in lac. vr litt. M 17 οὐχὶ] ἀλλ᾽ οὐ F
πρὸς] χαϑ᾽ F 20 ἄνω om. lac. relicta M οὗτος AM: οὕτως aF ἰϑύνειν M

21 ὑπαντῶντος Α: ἀπαντῶντος aFM: eadem varietas f. 1145,21. 1147,33 f.312rm et
p. 648,934 E., cf. Arist. Phys. A 6. 213^*2. proverbium in mrg. expl. oy παροιμία ἐπὶ τῶν
παρὰ σχοπὸν βαλλόντων. ἡ tou (sic, t superser. o; fortasse ἀπὸ τοῦ] xarà ϑύρας xatd σχο-
πὸν À 22 ἵνα μὴ xal F λέξιν M 23 ποιήσομεν xal τοῦτον τὸν λόγον τινά F

24 λέγοι 8A: λέγει FM 25 ἐστιν M 21 πρὸ ὀλίγου] p. 1134,23 ὦ τάν] ὅταν F.
in mrg. A: ᾧ τάν. ὦ οὗτος. ὦ τάλαν. d μελέ. ταῦτα γὰρ παρὰ τοῖς νεωτέροις ὑπὸ μό-
νῶν λέγεται γυναιχῶν, παρὰ δὲ τοῖς παλαιοῖς xal ὑπὸ ἀνδρῶν. πολλάχις δὲ xal ἐπὶ πλήϑους
φασὶν τὸ ὦ τάν ὡς παρὰ χτησιφῶντι. οἱ γὰρ ἀττιχοὶ τὴν πρώτην συλλαβὴν περισπῶσι" τὴν
δὲ δευτέραν βαρύνουσι. καὶ βέλτιον. ἀδύνατον γὰρ εὑρεϑῆναι μίαν λέξιν δύο ἔχουσαν περισπω-
μένας. δίδυμος [p. 403 Schmidt] δὲ τὸ πλῆρες εἶναί φησι ὦ ἕταν (sic). ἀγνοῶν ὡς ἄρα (sic)
τοῦ ἔτης ἡ χλητιχὴ ἐστιν ἔτα. xal δωριχῶς ἔταν cf. Schol. Plat. Apol. p. 25 C οἱ Suidas

$. V. ὦ τάν εἰ om. F 28 τὴν μὲν F ἔχη F: ἔχειν M
Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 229

[138 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM

τὸ 6b πῦρ κατ᾽ ἐνέργειαν. xal αὖ πάλιν τοῦ ξύλου xav! ἐνέργειαν μὲν ἢ 261v
ἐπὶ τὸ χάτω φορά, χατὰ δύναμιν OR ἢ ἐπὶ τὸ ἄνω, ὅτι δυνάμει πῦρ ἐστι,
δυνατὸν δὲ xal τῷ xaÜ αὑτὸ καὶ χατὰ συμβεβηχὸς ταῦτα διαιρεῖν. ἣ οὐχ
ἀληϑὲς εἰπεῖν xal τὸ ὕδωρ ἐνεργείᾳ μὲν xal χαϑ’ αὑτὸ ψύχειν, δυνάμει δὲ
xal χατὰ συυβεβηχὸς ϑερμαίνειν, ὅτι μεταβάλλειν ποτὲ πέφυχε τὸ ὕδωρ εἰς
πῦρ. xal ἔδει τοῦ ᾿Δριστοτέλους ἀχοῦσαι λέγοντος ἐν ἐχείνοις τοῖς περὶ χκινή- 23
σεως λόγοις “ἐπεὶ ὁὲ ἔνια ταὐτὰ xal δυνάμει xal ἐντελεχείᾳ ἐστίν, οὐχ ἅμα
δὲ Y, οὐ χατὰ ταὐτόν, ἀλλ᾽ οἷον ϑερμὸν μὲν ἐντελεχείᾳ, ψυχρὸν δὲ δυνάμει᾽᾽,
ψυχρὸν xal δυνάμει χατώφορόν ἐστι. δῆλον δέ, ὅτι τὸ ξύλον, ἕως ἄν ἢ
10 ξύλον τὴν μὲν οἰστιχὴν δύναμιν τῆς ἐπὶ τὸ ἄνω φορᾶς οὐχ ἔχει, δυνάμει
μέντοι xal χατ᾽ ἐπιτηδειότητα πῦρ ἐστι xal ἐπὶ τὸ ἄνω φέρεται τὸ ξύλον.
xai τὸ τρίτον δὲ ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἀγνοίας ἐπαχϑὲν ὁμοίως ἐστὶν εὐαπόλυτον.
πᾶσα γὰρ χίνησις xai ἢ ἐπὶ τὸ ἄνω xal ἢ ἐπὶ τὸ χάτω παντὶ στοιχείῳ 80
προσήχει xal χούφῳ xal βαρεῖ xai χατὰ φύσιν, εἰ βούλει: πλὴν οὕτω τὸ
15 χατὰ φύσιν, ὡς ποτὲ μὲν δυνάμει ποτὲ δὲ ἐνεργείᾳ: xai γὰρ τῷ ὕδατι ἣ
ἐπὶ τὸ ἄνω φορὰ δυνάμει προσήχει, ὅτε δύναται γενέσϑαι πῦρ.

Καὶ πρὸς τὸ τέταρτον δὲ τὸ αὐτὸ ῥητέον, ὅτι xal ὃ ἄρτος δυνάμει
σὰρξ ὧν λέγοιτο ἄν αὔξεσθαι δυνάμει. χἄν γὰρ ἢ προσεχὴς ἐπιτηδειότης
τῷ ἄρτῳ τῆς εἰς σάρχα μεταβολῆς ἐστιν, ἀλλὰ μεταβάλλων εἰς σάρχα

20 αὔξεσθαι ἐνεργεία πέφυχεν. ἐπειδὴ δὲ xal νομοϑετῶν οὗτος ὃ χρηστὸς 85
ἀποφαίνεται, ὅτι τὸ προσεχῶς χινεῖσθϑαι πεφυχὸς τήνδε τὴν χίνησιν ἐπὶ
τῆς ξαυτοῦ μένον φύσεως xal μὴ φϑειρόμενηον, τοῦτο λέγομεν δυνάμει
εἶναι χινητὸν ἐχείνην τὴν χίνησιν. οἷον τὸν ἄνϑρωπον βαδιστιχόν, οὐ τὰ
στοιχεῖα. ἐρωτητέον αὐτὸν πρῶτον μέν, πῶς εἶπεν ᾿Αριστοτέλης " ϑερμὸν

95 μὲν ἐντελεχείχ, ψυχρὸν δὲ δυνάμει. dpa οὐχ ὡς τοῦ δυνάμει ψυχροῦ
μεταβάλλειν εἰς τὸ ψυχρὸν πεφυχότος; ἔπειτα, εἰ μηδέποτε αὐτὸς δυνάμει 40
σάρχα τὸν ἄρτον εἶπεν T, τὸ σπέρμα δυνάμει ζῷον: χαίτοι σπέρμα οὐχ
ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ μένην φύσεως ἀνϑρωπίζεται. ἀλλὰ χἀνταῦϑα ταὐτὸν
πέπονθεν οὗτος. ἀγνοῶν γὰρ τὴν διαφορὰν τῆς τελείας δυνάμεως πρός τε

80 τὸ δυνάμει τὸ ἀτελὲς xal τὰς μεταξὺ διαϑέσεις τὰς τῆς τελείας δυνάμεως
τῷ δυνάμει τῷ ἀτελεῖ προσάπτει. τὸ γὰρ ἄνευ μεταβολῆς ἐνεργοῦν κατὰ
τὴν τελείαν δύναμιν ἐνεργεῖ τὴν τῆς ἐνεργείας προβλητιχήν, τὸ δὲ ἀτελὲς

cQ

1 τὸ δὲ πῦρ om. M 3 τῷ] τοῦ F: τὸ M συμβὰν Μ 9 xal utro-
bique om. F 7 λόγοις] l' 1. p. 201319 cf. supra p. 1132,24 δὲ om. F

ἐστὶν --- χατώφορόν (9) om. F 8 ψυχρὸν AM: om. a 9 δυνάμει piv xató-
φορόν M 11 ἐπιδειότητα F 12 τὸ om. A, restituit A!

ἐννοίας ἀπαχϑὲν M 18 ἡ (post xai) om. M 14 οὕτω τὸ ΔΑΜ: οὕτω F
10 προσήχει δυνάμει Μ ὅτι Μ 18 ἂν om. F 19 μεταβάλλον Μ

20 ἐνεργεία αὔξεσϑαι F ἐπεὶ δὲ 8 2] πεφυχὸς om. M 22 μένει M:
piv F 28 χινητὴν F βαδιστιχὸν om. 8 24 μὲν --- ϑερμὸν om. F

26 αὐτὸς om. M 27 τὸ (post ἢ) om. F 28 ταὐτὸν scripsi: τοῦτον AÀ: τοῦτο
FM: τοιοῦτόν τι 8 29 πεπόμεϑα F διάφορον F 30 τὸ (post δυνάμει)
om. F 31 τῶι δυνάμει AFM: τὸ δυνάμει a τῷ ἀτελεῖ] πῶς d. M
μεταβολῇ Μ ἐνεργεῖν F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM 1139

δυνάμει μεταβάλλοντος τοῦ δυναμένου γίνεται ἐνεργείᾳ, γινομένου μὲν τοῦ 261v
γενητοῦ, αὐξομένου δὲ τοῦ αὐξητοῦ, ἀλλοιουμένου δὲ τοῦ ἀλλοιωτοῦ. ἔστι
δέ τις καὶ μέση διάϑεσις, ἐν τὸ δυνάμει συντρέχει πως τῇ τελείᾳ δυνά-
μει, ὅπερ ἐν τοῖς χατὰ τόπον χινουμένοις ὁρᾶται, διότι τελειότατα τῶν
5 ἄλλων ἐστὶ τὰ χατὰ τόπον χινούμενα. τὸ γοῦν πῦρ χινητὸν ἐπὶ τὸ ἄνω
λέγομεν συνούσης ἀεὶ τῆς τελείας δυνάμεως τῷ ἀτελεῖ δυνάμει χαὶ τῇ
φύσει πλησιάζοντι, διότι χωρὶς τῆς τοῦ χινουμένου μεταβολῆς fj xatà τόπον 50
μετάστασις γίνεται’ τὸ μέντοι γινόμενον μεταβάλλον αὐτὸ τό τε δυνάμει
ἀτελέστερον ἔχει xal τὴν δύναμιν αὐτήν, xaÜ' ἣν μεταβάλλει, τῆς χατὰ
10 τόπον χινούσης ἀτελεστέραν. τοιούτων οὖν οὐσῶν διαφορῶν ἔν te τῷ
δυνάμει xal ἐν τῇ δυνάμει αὐτὸς ἐπὶ τῶν χατὰ τόπον χινουμένων ἀξιοῖ 262r
πάντα τὰ δυνάμει ἐπὶ τῆς ἑαυτῶν μένοντα φύσεως xal μὴ φϑειρόμενα,
λέγεσϑαι δυνάμει εἶναι χινητά. ἔδει δὲ καὶ τὸ ἐπὶ τῆς γενέσεως δυνάμει
ϑεάσασϑαι κατὰ τὴν τῆς οὐσίας μεταβολὴν εἰς τὸ ἐνεργείᾳ μεταβάλλον,
15 ὥσπερ τὸ ἐπὶ τῆς αὐξήσεως χατὰ τὴν τῆς ποσότητος καὶ ἐπὶ τῆς ἀλλοιώ-
σεως χατὰ τὴν τῆς ποιότητος. — xal χάλλιον ἦν ἐπὶ μὲν τοῦ ξύλου μετα- 5
βάλλοντος εἰς πῦρ τὴν χατὰ γένεσιν χίνησιν ἰδεῖν xal ὅπως προύπαρχει xal
φύσει χαὶ χρόνῳ τῆς τοιαύτης χινήσεως τὸ δυνάμενον αὐτὴν χινηϑῆναι
ξύλον, ἐπὶ δὲ τοῦ πυρὸς τὴν xatà τόπον xal ὅπως xal τοῦτο τῇ οὐσίᾳ
20 προὐπάρχει τῆς ἀνωφόρου ἐνεργείας: δεῖ γὰρ πῦρ γενόμενον οὕτως ἐπὶ τὸ
ἄνω χινηϑῆναι, χἄν εὐθὺς ἅμα τῷ γενέσθαι πῦρ χινῆται. εἰ δὲ xal τὸ
ξύλον τις, ὥσπερ τῆς εἰς πῦρ μεταβολῆς, οὕτω χαὶ τῆς ἐπὶ τὸ ἄνω φορᾶς
προύπαρχειν λέγοι, οὐχ ἄν διαμαρτάνοι. ὥστε ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων τῶν
τριῶν χινήσεων, γενέσεώς φημι xal ἀλλοιώσεως xal αὐξήσεως, xal οὗτος
25 ἂν οἶμαι ὁμολογήσεις προὐπάρχειν τῆς χινήσεως τὸ δυνάμενον χινεῖσϑαι,
olov τὸ σπέρμα xal τὸ ἐπιδιδὸν χατὰ ποσότητα xal τὸ μεταβάλλον χατὰ
ποιότητα: χαὶ ἐπὶ τῆς χατὰ τόπον δὲ μεταβολῆς, ἐφ᾽ ἧς οὗτος μάλιστα
νομίζει τὸν λόγον ἐλέγχειν, εἴπερ ὁμολογεῖ xai οὗτος ἐνυπάρχειν τῷ χινου-
μένῳ τὸ δυνάμει (προὐύπάρχει δὲ πανταχοῦ τὸ δυνάμει τοῦ ἐνεργείᾳ, xdv
30 7; δύναμις τῇ ἐνεργείᾳ συνύπάρχῃ), δῆλον ὅτι xal τὸ δυνάμενον προὐπάρχει
τοῦ xat ἐνέργειαν. καὶ γὰρ xai τὸ πῦρ, xdv εὐθὺς πῦρ γενόμενον ἐπὶ
τὸ ἄνω χινῆται, ἀλλ᾽ ἐν τῇ μεταβάσει τὸ δυνάμει, φέρε εἰπεῖν ἐν τῷ

0

μὰ

6

1 τοῦ δυνάμει M 2 αὐξανομένου F ἀλλοιωμένου F 9 πως] πρὸς M

4 τελειότης F ὃ τί γοῦν πῦρ ἐπὶ τὸ ἄνω κινητὸν F 6. 7 τὴν φύσιν F 8 αὐ-
τῷ F 9 ἐντελέστερον M ταύτην M 10 χινήσεως M τούτων M oov]
γὰρ EF 11 ἐν om. M tj] τῶ F δυνάμει) ἐνεργεία M 12 τῆς] τῶν F
14 κατὰ τὴν] xai M μεταβολὴν om. M ἐνεργεῖν M 1ὃ τὸ om. F

15. 16 dÀXotó (superscr. tx) F 16 τὴν om. F ἦν om. F 11 xatà τὴν
γένεσιν ponit M προυπάρχειν M 18 αὐτὸ M 19 τῇ οὐσίᾳ om. a
20 ἀνωφεροῦς M: ἄνω φορᾶς F évepyela F 2] πῦρ om. M 22 ἐπὶ τῆς
τὸ Μ 29 λέγει M 24 xai (post φημ) om. M οὗτος &À?: οὕτως A'FM
25 χινεῖσϑαι --- τόπον δὲ (27) om. F 26 ἐπιδίδ A: ἐπιδίδον M 27 ἐφ᾽ ὑφ᾽ M

28 νομίζει super vers. add. A': νομίζειν M 29 τὸ prius] τῇ M 80 ἐνερ
cum lac. dv ἡ M guvundpyet M 81 xal (post γὰρ) om. M

22*

1140 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM

ἀέρι γενέσϑαι, mpoumdpyov ἔχει τοῦ ἐνεργείᾳ xal τὸ δυνάμει ἐν τῷ ὑπεχ- 262r
χαύματι προὐπάρχει τοῦ ἐνεργείᾳβ. χαὶ ἔστι διὰ πάντων ἀνέλεγχτος ὃ
᾿Δριστοτέλους λόγος 6 λέγων ἀναγχαῖον εἶναι mpobmdpysw τὰ πραγματα 20
τὰ δυνάμενα χινεῖσϑαι xaÜ' ἐχάστην χίνησιν. ὥστε μάτην οὗτος ἐπὶ τῷ
8 τέλει τοῦ λόγου μεγαλαυχούμενος" ' εἰ ψεῦδος, φησί, δέδειχται τὸ προὐπάρχειν
τῆς χινήσεως τὰ δυνάμενα χινεῖσθαι, xal τὸ Éx τούτου ἄρα συγχατασχευα-
ζόμενον, ὡς 6 Γραμματιχὸς ἔφρασε, τὸ ἄναρχον εἶναι τὴν χίνησιν συνελέγ-
χεται’ διχαιότερηον γὰρ οἶμαι λέγειν, ὡς εἰ τοῦτο διὰ πάντων ἀληϑὲς
ἀποδέδειχται, χαὶ τὸ ἐχ τούτου δειχνύμενον ἀληϑὲς ἄν εἴη μηδὲν ὑπὸ τοῦ
10 ϑορύβου τῶν χολοιῶν ταραττόμενον. 25
Οὗτος μέντοι τὰς ᾿Αριστοτέλους ἀρχὰς τῆς ἀποδείξεως περιπτύσας
αὑτὸς Tiv οἰχείαν εἰσηγήσασθαι βούλεται μέϑοδον “᾿μόνως ἄν οὕτω,
λέγων, ἄναρχος εἶναι ἢ χίνησις ἀπεδείχνυτο, εἴπερ ἦν ἀληϑὲς τὸ πολυ-
ϑρύλητον τῶν φυσικῶν, ὡς αὐτοί φασιν, ἀξίωμα τὸ ᾿ μηδὲν ἐχ τοῦ μηδαμῇ
15 μηδαμῶς ὄντος γίνεσϑαι᾽, ἀλλὰ πᾶν ἐχ προύπαρχοντος ἔχειν τὴν γένεσιν."
χαὶ μέμφεται τῷ ᾿Αριστοτέλει μὴ τοῦτο λαβόντι τὸ ἀξίωμα εἰς τὸ συλλο-
γίσασϑαι, ὅτι ἀναρχός ἐστιν ἢ χίνησις, ἀγνοῶν οὗτος ἀνήρ, ὅσον τῆς 80
᾿Δριστοτέλους ἀγχινοίας διέστηχεν, ἀγνοῶν δὲ xai ὅτι τῆς ᾿Αριστοτέλους
ἐπιστήμης ἴδιόν ἐστι τὸ προσεχεῖς ἀρχὰς ἀεὶ τῶν ἀποδείξεων λαμβάνειν
20 xal μὴ χοινάς. ἐν μὲν γὰρ τῷ πρώτῳ τῆς Φυσιχῆῇς ἀχροάσεως τάς τῆς
γενέσεως ἀρχὰς ζητῶν ἐμνημόνευσεν ἀπορίας τινὸς πειρωμένης ἀναιρεῖν
τὴν γένεσιν διὰ τὸ δεῖν πᾶν τὸ γινόμενον ἣ ἐξ ὄντος γενέσϑαι ἣ ix μὴ
ὄντος" ἑχάτερον δὲ ἀδύνατον εἶναι" “οὔτε γὰρ τὸ ὃν γίνεσθαι (εἶναι γὰρ 85
ἤδη) ἔχ τε μὴ ὄντος οὐδὲν ἄν γενέσϑαι (ὑποχεῖσϑαι γάρ τι δεῖν)", xal
25 λύει τὴν ἀπορίαν éx μὲν τοῦ ἁπλῶς μὴ ὄντος μηδὲν γίνεσϑαι λέγων, ix
δὲ τοῦ μὴ ὄντος χατὰ συμβεβηχὸς γίνεσθαι, διότι ἐχ τῆς στερήσεως οὐ
xaü' αὑτήν, ἀλλ ἐν τῷ ἐστερημένῳ οὔσης, xal xav! ἐχεῖνον τὸν λόγον
χαὶ εἶναι γένεσις χαὶ ἀίδια χαὶ ἀνέχλειπτα δείχνυται τὰ γινόμενα, εἴπερ
παντὸς τοῦ γινομένου προὐπάρχει τι ἄλλο xal αὐτὸ γενητόν, xal μετὰ τὸ
30 φϑειρόμενον ὑπολείπεταί tt xal αὐτὸ φϑαρτόν. ἐνταῦϑα μέντοι οὐ τὰ 40
χινούμενα, ἀλλὰ τὴν χίνησιν ἀΐδιον δεῖξαι προθέμενος, ἐξ αὐτοῦ τοῦ ὁρισμοῦ

1 γενέσϑαι om. F τοῦ ἐνεργείᾳ — προυπάρχει (2) om. F τὸ ἐνεργείᾳ M

2. 9 ὁ ἀριστοτέλης λέγων προὐπάρχειν ἀνάγχη εἶναι τὰ mp. F ὃ μεγαλαυχώμενος F

τὸ προυπάρχειν iterat F: xal v. rp. M " ἔφρασε, ras. inter a οἱ a, A': ἔγραψε M

8 ἀληϑὲς om. M 9 δέδειχται M 10 τὸν χολοιὸν F ll xal οὗ-

0
τως F 12 οἰχείας F μέϑοδον βούλεται M μόνος M: μόν F 18. 14 πολυ-
ϑρύλλητον ut solent ΔΕΜ 15 ante γίνεσϑαι habet δείχνυσϑαι F 11 ἁνὴρ scripsi: ὁ
ἀνὴρ FM: ἀνὴρ aA 18 x«i (ante ὅτι in ras.) om. M 19 ἴδιόν] C cum lac. rv litt. M

τὸ προσεχεῖς) in fenestra εἰς rel. M 20 ἀλλὰ μὴ M Φυσιχῆς dxpodoeoc] A 8
p. 191224 sqq. 21 πειρώμενος F 22 μὲν πᾶν F γενέσϑαι AF: γίνεσθαι aM
Arist. 1]. c. 24 μὴ ὄντος — ix δὲ τοῦ (25. 20) om. F 26. 21 στερήσεως οὐ
χαϑ᾽ αὑτὴν) in lac. rel. στερ. M 28 γένεσιν FM ἀνέκλειπται 8 δείχνυται)

γίνεται F 81 dí, ceteris διον δεῖξαι in lac. om., M προϑέμενος) βουλόμενος F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM 1141

τῆς χινήσεως ἐπεχείρησε xal τοῦ δρισμοῦ αὐτῆς προὐπάρχειν del τῆς 262r
χινήσεως ἐνδειχνυμένου τὸ χινεῖσϑαι δυνάμενον ὡς ἣ οὐσία πανταχοῦ
προὐπάρχει τῆς ἐνεργείας. ἄρα οὖν ἐθελήσοι τις ἄν νοῦν ἔχων τὴν ᾽Αρι-
στοτέλους μέϑοδον ἀφεὶς ταῖς προπετέσι τούτου φαντασίαις ἀχολουϑεῖν;

5 Πλὴν ἐπειδὴ ῥαδίως ἀποδειχνύναι νομίζων ψευδῇ τὸν λέγοντα λόγον 45
“μηδὲν ἐχ τοῦ μηδαμῇ μηδαμῶς ὄντος γίνεσϑαι᾽ διατείνεται μόνως ἄν οὕτως
ἀΐδιον εἶναι τὴν χίνησιν, εἰ ἀληϑὲς ἀποδειχϑείη τὸ μηδὲν ix τοῦ μηδαμῇ
μηδαμῶς ὄντος γίνεσϑαι, φέρε χαὶ ταύτας αὐτοῦ τὰς ἀδολεσχίας ἐπισχεψώ-
μεϑα, ἃς τελέως μὲν ἐν τῷ ἐνάτῳ xal ἑνδεχάτῳ τῶν Πρὸς []ρόχλον εἶπεν

10 ἑαυτῷ γεγράφϑαι ἀριϑμοῖς ἡμᾶς βιβλίων χαταπλήττων πρὸς dvüpas εὐχλεεῖς
ἀντιγεγραμμένων, xal νῦν δὲ οὐ δι᾽ ὀλίγων ἐχτίϑεται" “᾿πρῶτον μέν,
λέγων, εἰ xal fj φύσις ἐξ ὄντων ποιεῖ τὰ ὑπ᾽ αὐτῆς δημιουγρούμενα διὰ 60
τὸ χαὶ τὴν οὐσίαν αὐτῆς χαὶ τὴν ἐνέργειαν ἐν ὑποχειμένῳ ἔχειν χαὶ χωρὶς
ἐχείνου μήτε εἶναι μήτε ἐνεργεῖν δύνασθαι, οὐχ ἀνάγχη xal τὸν ϑεὸν τὸν

15 ἐξῃρημένην ἔχοντα τῶν ὄντων ἁπάντων xal τὴν οὐσίαν xal τὴν ἐνέργειαν
ἐξ ὄντων δημιουργεῖν. οὕτω γὰρ οὐδὲν ἕξει πλέον τῆς φύσεως, καίτοι
4& οὐ μόνον τὰ εἴϊδη τῶν ἀμέσως δπ᾽ αὐτοῦ δημιουργουμένων ποιεῖ 262v
ὃ ϑεός, ἀλλὰ καὶ αὐτὴν τὴν ὕλην παράγειν χαὶ δημιουργεῖν πεπίστευται"
μόνον γὰρ τὸ πρῶτον ἀγένητόν ἐστι χαὶ ἀναίτιον. εἰ οὖν χαὶ τὴν ὕλην ὃ

20 ϑεὸς ὑφίστησιν (οὐ δεῖται δὲ ἣ ὕλη ἑτέρας ὕλης εἰς ὕπαρξιν: αὐτὴ γάρ
ἐστι τὸ πρῶτον ἁπάντων τῶν φυσιχῶν ὑποχείμενον)" οὐχ ἄρα πᾶν τὸ γινό-
μενον ἐξ ὄντος γίνεται. εἴτε γὰρ ἀεὶ ὑπὸ ϑεοῦ γίνεται ἢ ὕλη εἴτε ποτέ, 5
οὐ δεήσεται δήπουθεν ἑτέρας ὕλης, αὐτὴ τὸ πρῶτον οὖσα τῶν σωμάτων
ὑποχείμενον: οὐχ dpa, εἰ τὰ γινόμενα ὑπὸ φύσεως ἐξ ὄντων γίνεται,

25 ἀνάγχη χαὶ τὰ ἀμέσως ὑπὸ ϑεοῦ γινόμενα ἐξ ὄντων γίνεσϑαι, εἴπερ ἢ
μὲν φύσις xal χρόνου δεῖταί τινος xal γενέσεως, ἵνα Éxaatov δομιουργήσῃ
τῶν φυσιχῶν, ὃ δὲ ϑεὸς ἀχρόνως xal ἄνευ γενέσεως, τουτέστι διαπλά-
σεως τῶν χατὰ. μέρος xal διαμορφώσεως, τὰ ἀμέσως ὑπ᾽ αὐτοῦ γινόμενα
ὑφίστησιν. ἀρχεῖ γὰρ αὐτῷ μόνον τὸ ϑέλειν εἰς τὴν τῶν πραγμάτων 10

30 οὐσίωσιν.᾽᾽

1 ὁριστιχοῦ superscr. A? 2 τὸ] τοῦ F 9 προὐπάρχειν M ἐθελήσει M

4 προτάσεσι M 6 μηδὲν om. M διατείνεσϑαι M οὕτως] τοῦ M

8 post γίνεσϑαι iterat διατείνεσθαι --- ἀΐδιον (7), sed del. M 8 xal τὰς αὐτοῦ d. F

9 τελέως μὲν om. F ἐν τῷ ἐνάτῳ xal ἑνδεκάτῳ τῶν Πρὸς IIpóxAov] cf. de actern.
mundi IX 8sqq. XI 3sqq. cf. Simpl. De caelo p. 135,28 ἐννάτῳ AM τῶν
πρὸς ΠΙρόχλον post γεγράφϑαι a 9. 10 εἶπεν ἑαυτῷ A? (cf. 1147,10): εἶπεν τῶι Α΄: εἶπε
τῷ ΕΜ: εἶπε a 11 ἀντιγραψαμένων F δὲ BU ὀλίγου F οὐ om. etiam M
12 ποιεῖται F 14 μήτε ἐνεργεῖν μήτε δύνασϑαι εἶναι F ἀνάγκη xal] ἀναγχαῖον F
τὸν (post ϑεὸν) om. F 15 ἐξηρημένον M ἁπάντων om. F: post ἔχοντα M
16 δημιουργεῖ F 11 αὐτῶν M 18 ὅλην F xal δημιουργεῖν om. M
πεπίστωται 8 20 ἐφίστησιν F αὐτὴ ut v. 28 Ε: αὕτη aAM 22 ἀπὸ ϑεοῦ
ἀεὶ F 28 δεήσει Μ 24 ὑπὸ τῆς φύσεως F 25 γίνεται F

27. 28 τουτέστιν ἄνευ διαπλάσεως M διάπλασιν F 28 διαμορφώσεων M: διαμόρ-
φωσιν F 29 αὐτὸ aF μόνον post γὰρ ponit F

1149 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM

Elta xai ἄλλης ἀποδείξεως ἡμᾶς óroutpv(gxet ἐν vw. ἑνδεχάτῳ τῶν 262v
πρὸς [Πρόχλον ῥηϑείσης, δι᾿ ἧς ἔδειξεν, ὡς οἴεται, ὅτι καὶ τὰ ὑπὸ φύσεως
χαὶ τὰ ὑπὸ τέχνης γινόμενα ἐχ μὴ ὄντος ὑφίσταται χαὶ εἰς τὸ μὴ ὃν
φϑείρεται. “᾿συνθέτων γάρ, φησίν, ὄντων τῶν οὕτω γινομένων ἐξ ὕλης

5 χαὶ εἴδους, χαὶ τῆς μὲν πρώτης ὕλης οὔτε γινομένης ὑπὸ τῆς φύσεως
οὔτε φϑειρομένης, οὐδὲ μὴν τοῦ ἐξ ὕλης xal εἴδους συνθέτου χαϑ' ὅλον 15
αὐτό (οὕτω γὰρ ἂν xal τὴν ὕλην γίνεσθαι συνέβαινε xal φϑείρεσϑαι), Asc
πεται τοῦ εἴδους μόνου τὴν γένεσιν εἶναι xal τὴν φθοράν. εἰ οὖν τά τε
χρώματα xal τὰ σχήματα xal αἱ τῆς ψυχῆς ἀλογοί τε xal φυσικαὶ δυνά-

10 μεῖς, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν τὰ ἔνυλα εἴδη ἐν μέρει χρόνου τὴν ὕπαρξιν ἔχει
(φημὶ δὲ τὰ ἐν ἑχάστῳ φυσιχῷ πράγματι ἄτομα εἴδη" τούτων γὰρ ἢ
γένεσίς ἐστι xal ἢ φϑορα), εἰ οὖν ταῦτα ἐν τῇ τῶν σωμάτων φϑορᾷ εἰς
τὸ μηδαμῶς ὃν μεϑίσταται, δῆλον ὅτι xal πρότερον οὐδαμῶς ὄντα τὴν 90
ὕπαρξιν ix μὴ ὄντων εἴληφεν. εἶτα ἐπὶ τούτοις ἐπήγαγε' “᾿τοῦτο δὲ

15 ἴσως οὐδὲν ἡμῖν πρὸς τὴν προχειμένην συνοίσει ὑπόϑεσιν. xdv γὰρ ix μὴ
ὄντων τὰ ἔνυλα εἴδη εἰς τὸ εἶναι παράγηται, dÀX οὖν οὐδεμία φυσιχὴ
γένεσις ἄνευ χινήσεως ὑφίσταται. μετὰ χινήσεως γὰρ πάντως ἣ γένεσις,
ὥστε del οὐὖσης γενέσεως ἀεὶ xai χίνησις ἦν. ἀλλὰ πόϑεν, ὅτι ἀεὶ ἦν
γένεσις; ὃ γὰρ λέγων, ὅτι ἀεὶ ἦν γένεσις, οὐδὲν ἕτερόν φησιν ἣ ὅτι ἀεὶ

20 ἦν χίνησις' ὥστε τὸ ἐξ ἀρχῆς αἰτεῖ xal τὸ ζητούμενον λαμβάνει ópoÀo- 25
τούμενον εἶτα ἐφεξῆς ἀλλοχότως οἶμαι συνάπτει τούτοις" “οὔτε γὰρ dx
προὐποχειμένου τινὸς τὰ ἀμέσως ὑπὸ ϑεοῦ δημιουργούμενα γίνεται οὔτε
διὰ γενέσεως 7, χρονιχῇῆς παρατάσεως: xal τὴν ὕλην γὰρ αὐτὴν xai τὸν
χρόνον ἅμα τῷ παντὶ συνυπέστησεν ὃ ϑεός, ὥστε οὐ προὐπῆρξε τοῦ χόσμου

25 χίνησις. δῆλον οὖν ἐντεῦϑεν, ὡς εἰ μή τις δείξειε λόγος τὸν χόσμον dvap-
xov εἶναι xal ἀτελεύτητον, ἀδύνατον τὴν χίνησιν ἀίδιον ἀποδεῖξαι. τῶν 80
λόγων οὖν ἁπάντων, ἐξ ὧν ἀΐδιον εἶναι τὸν χόσμον κατασχευάζουσιν ἐλεγ-
χομένων, xal τὸ ἑπόμενον ἐξ ἀνάγχης συνελέγχεται.᾽ ἀλλ᾽ εἰ τοσαῦτα
χαὶ τοιαῦτα παραγράφειν αὐταῖς λέξεσιν ἐχαρτέρησα, μή τις τῶν εὐφυεστέ-

30 pev ἄμουσόν μου σχολὴν χαταψηφίσεται. οἶδα γὰρ xal αὐτός, ὅτι τοῖς
ὁπωσοῦν ἠγμένοις εὐσύνοπτος f, τῶν λόγων τούτων ἐστὶν ἀλλοχοτία. ἀλλ᾽
ἐπειδὴ τοῖς ἀπαιδεύτοις οὗτος ἀχροαταῖς ἁρμοζόμενος xal μαχρὰ γράφει,

1 ἐνδεχάτῳ) error sive Simplicii utpote qui librum contra Proclum se non legisse testetur
De caelo p. 135,27 IIeiberg (cf. Phys. supra p. 1129,29. 1141,9) sive librariorum. ex un-
decimo enim nihil fere, ex nono quadrat velut cap. 11 cf. index f. F VIv15 τῶν] τῶ M
2. 9 ὑπὸ] ἀπὸ utrobique F ὁ ἐχ τοῦ μὴ F 4 φησίν) locum non ex libro contra
Proclum, sed ex eodem unde cetera excerpsit sumpsit Simpl. 9 post εἴδους add. συν-
ϑέτου γινομένη F 6 φϑειρομένη F 10 μέρη F ll φηὶ ὃ πράγματα M
14 ὄντος Μ ἐπὶ τούτοις om. F 15 ὑπόϑεσιν συνοίσει Εὶ 16. 17 ἀλλ᾽ οὖν ἡ δὲ μία
γένεσις φυσιχὴ F 17 συνίσταται M 18 ἦν prius om. F 18. 19 γένεσις ἦν M

19 ὁ γὰρ --- γένεσις om. F ἢ om. M 20 αἰτεῖται M post λαμβάνει add. xai M
24 συνέστησεν F προὐπῆρχε F 29 δείξει M 25. 26 τὸν ἄναρχον χόσμον F

26 ὑποδεῖξαι F 27. 28 ἐλεγχόμενοι F 29 τοιαύτην M 30 poo om. F χαταψη-
φίσεται F 91 ἐστιν post εὐσύνοπτό (sic) M 92 μαχρᾷ γραφῇ F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM 1143

xal ὡς ἀποδεδειγμένα συμπεραίνεται τὰ μηδὲ εἰς νόησιν αὐτῷ ἀφιγμένα 202"
φιλάνθρωπον οἶμαι xal τούτοις ὡς δυνατὸν ὑποδεῖξαι τὴν ἕξιν τοῦ ἀνδρός.
χαὶ δὴ τούτῳ πρῶτον ἐπιστήσωμεν, ὅϑεν οὗτος ὁ μαχρὸς ἤρξατο λόγος" ὃ
γὰρ εἰπὼν ἐν ἀρχῇ, ὅτι μόνως ἄν οὕτως ἄναρχος εἶναι ἢ χίνησις ἀπεδεί-

5 χνυτο, εἴπερ ἦν ἀληϑὲς τὸ πολυϑρύλητον τῶν φυσιχῶν, ὡς αὐτοί φασιν,
ἀξίωμα τὸ μηδὲν ἐχ τοῦ μηδαμῇ μηδαμῶς ὄντος γίνεσϑαι᾽, xal διατει-
γάμενος, ὅτι τούτου οὕτως ἔχοντος ἀδύνατον μὴ del εἶναι χίνησιν xal μετ᾽ 40
ὀλίγα ἀποχομπάσας, ὅτι τοῦτο μόνον ἤρχει λαβεῖν τῷ ᾿Δριστοτέλει τὸ
ἀξίωμα εἰς τὸ συλλογίσασθαι, ὅτι ἀναρχός ἐστιν ἢ χίνησις, ἄχουσον οἷα

10 τούτων ἐπιλαθόμενος ἐν τοῖς ἑξῆς ὁ σοφὸς οὗτος ἐπήγαγε. δείξας γάρ, ὡς

e

οἴεται, ὅτι ix μὴ ὄντων f γένεσις, ὅπερ αὐτῷ προέχϑβιτο ὡς αἀναιρετιχὸν
τοῦ ἐξ ὄντων, ᾧ μόνως ἀχολουϑεῖν τὸ ἀΐδιον εἶναι τὴν χίνησιν ἔλεγεν,
ἐπάγει" “τοῦτο δὲ ἴσως οὐδὲν ἣμῖν πρὸς τὴν προχειμένην συνοίσει ὑπό-
Üsaw" xal τὰ ἑξῆς, ἵνα μὴ παλιν τὴν αὐτὴν ἀναχινῶ χόνιν. εἰ οὖν μηδὲν 45

15 $uiv συντελεῖ πρὸς τὴν ὑπόϑεσιν, βέλτιστε, πῶς ἔλεγες, ὅτι μόνως ἄν
οὕτως ἄναρχος ἣ χίνησις ἀπεδείχνυτο, εἴπερ ἦν ἀληϑὲς τὸ νῦν μηδὲν
λεγόμενον συνοίσειν πρὸς τὴν προχειμένην ὑπόϑεσιν; πῶς δὲ “τοῦτο
μόνον, ἔλεγες, ἤρχει τῷ ᾿Αριστοτέλει λαβεῖν τὸ ἀξίωμα᾽᾽, ὃ μηδὲν ἐφάνη
συνοῖσον.

20 ᾿Αλλ᾽ ἴδωμεν, ὅπως τὸ πολυϑρύλητον ἀξίωμα τῶν φυσιχῶν ἀνατρέπει
δειχνὺς αὐτός, ὅτι Éx τοῦ μηδαμῇ μηδαμῶς ὄντος γίνεται τὰ γινόμενα xal
εἰς τὸ μηδαμῇ μηδαμῶς ὃν φϑείρεται. χαὶ τούτῳ δὲ πρῶτον ἐπιστήσω- 50
μεν, εἰ δοχεῖ, εἰ ἐνενόησεν ὅλως ἁνὴρ οὗτος, πῶς εἴρηται τὸ ἐξ ὄντος T)
ἐχ μὴ ὄντος γίνεσϑαι τὸ γινόμενον. φαίνεται γὰρ οὕτως ἀχούων ὡς τοῦ

25 αὐτοῦ εἴδους προὐπάρχειν ὀφείλοντος, ἵνα ἐξ αὐτοῦ γίνηται τὸ τινόμενον,
οἷον τὴν ὕλην ἐξ ὕλης xal τὰ ἄτομα εἴδη ἐκ τῶν ὁμοίων. λέγει γοῦν"
"el οὖν καὶ τὴν ὕλην ὃ ϑεὸς ὑφίστησιν, οὐ δεῖται ὃὲ ἢ | ὕλη ἑτέρας ὕλης 203r
εἰς ὕπαρξιν, οὐχ ἄρα πᾶν τὸ γινόμενον ἐξ ὄντος γίνεται. — xal περὶ τῶν
ἀτόμων δὲ εἰδῶν, ὧν τὴν γένεσιν εἶναι χαὶ τὴν φϑοράν φησιν. εἰ οὖν

1 ἀποδεδειγμένην M: οὐ δεδειγμένα Ε' ὄνησιν F αὐτῶν Μ 2 οἶμαι)
εἶναι F ἀποδεῖξαι F 9 τούτῳ 8ΔΑ: τοῦτο M: τούτου F ἐπιστήσομαι ὅϑεν ὁ
μαχρὸς οὗτος ἤ. A. F 9 ὡς αὐτοί φασιν post ἀληϑὲς, sed ὡς αὐτὸς φησὶν post φυσι-
χῶν Εὶ 6. 7 διατεινόμενος M 8 ὀλίγον F 10 post τούτων add. ὥσπερ F

13 οὐδὲν post δὲ M 14 πάλιν μὴ M χόνιν] in mrg. oy παροιμία ἐπὶ τῶν ἐν
παλαίστρα δεύτερον εἰς συμπλοχὴν ἀφιγμένων xal πάλιν χονιζομένων A οὐδὲν F: μη-
δεὶς Μ 15 ἡμῖν πρὸς τὴν προχειμένην συντελεῖ (om. πρὸς τὴν ὑπόϑεσιν F) ὦ βέλ-
τιστε Μ 16 ἄναρχος) ἄλλος M εἴπερ a: ὅπερ AFM 16. 17 λεγόμενον, μηδὲν ἃ

18 ἔφη (comp. F 20 πῶς Μ 21 ὄντος — μηδαμῶς (22) om. M γίνε-
σϑαι F 22 τοῦτο ΕΜ 28 ἐνόησεν M ἁνὴρ scripsi: ὁ ἀνὴρ M: ἀνὴρ aAF
οὗτος Μ 25 ὀφείλοντος ἵνα] ὁ omissis in fenestra ceteris M αὐτῶν γένηται F
τὰ γινόμενα Μ 26 τὴν om. M γοῦν] οὖν FM 21 εἰ οὖν ΔΑ: εἰ M:
olov F ὑφίστη lacuna apta relicta M 28 εἰς σύστασιν M: πρὸς ὕπαρξιν F
ὄντων Μ 29 εἰδῶν ὧν om. lac. rel. M post εἰδῶν ex v. 26 supplendum

λέγει (cf. p. 1144,20) φασιν M

1144 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUXM

ταῦτα πάντα ἐν τῇ τῶν σωμάτων φϑορᾷ εἰς τὸ μηδαμῶς ov μεϑίσταται, 263r
δῆλον ὅτι xal πρότερον οὐδαμῶς ὄντα τὴν ὕπαρξιν ἐχ μὴ ὄντων εἴληφεν.
εἰ γὰρ διὰ τοῦτο Éx μὴ ὄντος, ὅτι οὐχ ἦν αὐτὰ πρότερον, δῆλον ὅτι ἐξ ὄντος
αὐτὰ ἂν ἦν πρότερον. xal οὐδὲ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἤχουσεν ἐν τῷ πρώτῳ 5
5 τῆς Φυσικῆς ἀχροάσεως τὴν τῶν φυσιχῶν ἀπορίαν ἐχτιϑεμένου καὶ λέγον-
τος “οὔτε γὰρ τὸ ὃν γίνεσθαι (εἶναι γὰρ ἤδη) ἔχ τε μὴ ὄντος οὐδὲν ἄν
γενέσϑαι (ὑποχεῖσϑαι γάρ τι δεῖν) οὐ γὰρ ἄν αὐτὸ ἑαυτῷ ὑποχεῖσϑαι ἐνό-
μῖσεν. αλλ᾽ ἄρα τοῦτο μὲν τὸ ἐξ ὄντος ἢ ἐχ μὴ ὄντος γίνεσϑαι τὰ γινό-
μενα ἀγνοεῖ ὅπως λέγεται παρὰ τοῖς φυσιχοῖς, τὴν δε γένεσιν ἥτις ποτέ
10 ἐστι γινώσχει, ἣ ταύτην ἔτι μᾶλλον ἀγνοῶν φαίνεται; καὶ γὰρ xal 'Aptato-
τέλης xai οἱ ἄλλοι φυσιχοὶ γίνεσϑαι λέγουσιν οὐ τὸ ἀπ᾽ αἰτίας δπωσοῦν
ὑφιστάμενον, ἀλλὰ τὸ ἐν μέρει χρόνου τὴν εἰς τὸ εἶναι πάροδον λαχόν.
διόπερ οὐδὲ ἐξ ὄντος ἔλεγον δυνατὸν γενέσϑαι τὸ ὃν (προὐπάρχειν γὰρ τὸ
ὅν) οὔτε ἐχ μὴ ὄντος (ὑποχειμένου γὰρ δεῖν τινος), ἅπερ ἄμφω ἐπὶ τῶν
ὅ ποτὲ γινομένων ἁρμόττει. τὸ γὰρ ἀΐδιον καὶ ἀεὶ ὃν πῶς ἄν ἐξ ὄντος ἣ
ἐχ μὴ ὄντος; ὃ δὲ ᾿Αριστοτέλης χαίτοι αἴτιον τοῦ οὐρανοῦ χαὶ τῆς ἀιδίου
χινήσεως αὐτοῦ τὸν θεὸν λέγων, ὅμως ἀγένητον αὐτὸν xal ἄφθαρτον ἀπο-
δείχνυσιν. χαὶ μέντοι τὴν ἀπορίαν λύων τῶν φυσιχῶν ἐχ τῆς στερήσεως 15
τῆς ἑαυτοῦ γίνεσθαί φησι τὸ γινόμενον. πῶς δὲ dv εἴη τοῦ ἀιδίου στέρη-
20 σις; χαὶ τί λέγω τοὺς ἄλλους, ὅτε χαὶ αὐτὸς οὗτος τὴν γένεσιν χαὶ τὴν
φϑορὰν τῶν ἀτόμων εἶναί φησι χαὶ ἐν μέρει χρόνου τὴν ὕπαρξιν ἐχόντων;
6 δὴ ταῦτα λέγων xal τὴν ὕλην ἀΐδιον οὖσαν γενητήν φησι, καὶ ἐπ᾿ αὐτῆς
πειρᾶται δειχνύναι, ὅτι οὐχ ἐξ ὄντος, ἀλλ᾽ ἐχ μὴ ὄντος γίνεται τὸ γινό-
ἅενον. χαὶ οὐ τὴν ὕλην μόνην, ἀλλὰ xal τὰ ἄλλα πάντα πλὴν τοῦ πρώτου
25 Ἰενητά φησι, xai ἀποφαίνεται σαφῶς, ὅτι μόνον τὸ πρῶτον ἀγένητόν ἐστι 90
χαὶ ἀναίτιον. ὅρα οὖν, ὅτι πρότερον τὰ ἄτομα λέγων γενητὰ τὰ ἐν μέρει
χρόνου τὴν ὕπαρξιν ἔχοντα ἐν τούτοις γενητὰ λέγει τὰ ἀπ᾽ αἰτίας, εἴπερ
xal τὴν ὕλην ἀΐδιον λέγων γίνεσϑαί φησιν αὐτὴν Bx μὴ ὄντος xal εἴπερ
τὸ πρῶτον μόνον ἀγένητόν χαὶ ἀναίτιον φησι, συντάξας τῷ ἀγενήτῳ τὸ
80 ἀναίτιον, xal μηδὲ τοὺς ὁμοδόξους εὐλαβηϑεὶς γινόμενον xal ποιούμενον
δηλονότι xal τὸ μετὰ τὸ πρῶτόν φησι" τὸ γὰρ γινόμενον xal δημιουρ- 25
Ἰούμενον xal αὐτός φησιν, ἀλλ᾽ οὐχὶ τὸ γεννώμενον. καὶ οὐ περὶ ἄλλων
xal ἄλλων ποιούμενος τὸν λόγον τοὺς εὐρίπους στρέφεται τούτους, ἀλλ᾽ ἐν

[d

[sd
X

] εἰς τὰ p. ὄντα M 9 ὄντων Ε' et ante ras. ut vid. M ταῦτα F 3. 4 ἐξ --
πρότερον] xal πρότερον οὐδαμῶς ὄντα F ἤκουσαν Μ τῷ (post ἐν) aFM: om. A

9 Φυσιχῆς ἀχροάσεως) A 8. 191*30 cf. p. 1140,23 6 ἂν aM: ἀεὶ A: ἂν εἴη F

ἡ δεῖ F 7. 8 ἐνόμισεν ὑποχεῖσϑαι M 10 ἔτι post ἀγνοῶν FM 10. 11 καὶ
'Ap.— χρόνου τὴν (12) om. F xat Ap.] ὁ ἀρ. M 11 oi om. M γενέσϑαι M 12 τῷ
ἐν M 13 δύναται F γὰρ om. M 14 ὄν] μὴ ov F 15 dv om. M ante ἣ add.
7a 16 καίτοι] xal τὸ & 18 τῶν φυσιχῶν λύων M 19 τῆς ἑαυτοῦ] αὐτοῦ F
post φησι add. τὸ γινόμενον F 22 δὴ) δὲ Εὶ γενητόν Μ 23. 24 τὰ γινό-
μενα Μ 25 γενητοί φησι F post ὅτι add. οὐ a 29 ἀναίτιον xal ἀγένητον ἃ
ἀναίτιον] ἀίδιον M 3U xal μὴ τοὺς ὁμοδούλους F 91 δηλονότι om. F 32 γενόμε-
vov F 88 τοὺς λόγους M τρέφεται F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM 1145

τῷ ἑνὶ τῶν λεγομένων εἱρμῷ. ἄρα οὖν ὁποῖόν τινα τοῦτον χρὴ νομίζειν, 203:
εἰ μηδὲ γινώσχων, περὶ τίνος ποιεῖται τοὺς λόγους, πρὸς τοὺς χορυφαίους
τῶν φιλοσόφων ἀντιλέγειν φιλοτιμεῖται ἀτιμώρητον αὑτῷ νομίζων ἔσεσϑαι
τὴν γιγαντιχὴν ταύτην ϑρασύτητα: ἀλλ' ἴδωμεν λοιπόν, ὅπως ἀποδείχνυσιν,
5 ὅτι οὐχ ἐξ ὄντος ἀλλ᾽ ἐκ μὴ ὄντος γίνεται τὰ γινόμενα, χἀνταῦϑα δὲ πάλιν 80
τὴν αὐτοῦ πρὸς αὑτὸν ὅρα διαφωνίαν τῶν λόγων.
᾿Αρχόμενος μὲν γὰρ τῆς ἀποδείξεως τὴν φύσιν ἐξ ὄντων ποιεῖν τὰ
γινόμενα συγχωρεῖ xal τὴν αἰτίαν ἐπάγει τὸ χαὶ τὴν οὐσίαν αὐτῆς xal
τὴν ἐνέργειαν ἐν ὑποχειμένῳ ἔχειν, xal τὸν ϑεὸν ταύτῃ διαφέρειν τῆς
10 φύσεώς φησι, καϑ' ὅσον αὕτη μὲν ἐξ ὄντων, 6 δὲ ϑεὸς ix μὴ ὄντων ποιεῖ
τὰ γινόμενα: προελθὼν δὲ ἀποδείξεως μᾶς ἀναμιμνήσχει, ἐφ᾽ ἢ σεμνύ-
νεται, δειχνύσης, ὅτι xal ἢ φύσις xal ἣ τέχνη ἐκ μὴ ὄντων ποιοῦσιν, S5
ὥσπερ xal τὸν ϑεὸν ἔλεγε ποιεῖν. — xaítot πρότερον ταύτῃ διαφέρειν τῆς
φύσεως τὸν θεὸν εἰπὼν τῷ τὴν μὲν ἐξ ὄντων, τὸν δὲ ἐχ μὴ ὄντων ποιεῖν,
15 xal δυσχεραίνων ἔλεγεν" "el xal ὃ ϑεὸς ἐξ ὄντων ποιεῖ, οὐδὲν ἕξει πλέον
τῆς φύσεως ὃ ϑέος᾽. ἐπειδὴ δὲ τὴν ὕλην ἀΐδιον ὁμολογῶν ὑπὸ τοῦ
ϑεοῦ γίνεσϑαί φησιν ἐκ μὴ ὄντος xal τὰ εἴδη τὰ ἀμέσεως ὑπ᾽ αὐτοῦ
παραγόμενα, δηλονότι xal ταῦτα ἀίδια ὄντα, εἴπερ τὰ γινόμενα καὶ φϑειρό-
μενα xal ὑπὸ φύσεως xal xaT αὐτὸν γίνεται, φανερὸν ὅτι τὰ ἀΐδιά φησιν 40
40 ἐχ μὴ ὄντων γίνεσθαι, ἅπερ ἀγένητα παντελῶς ὃ ᾿Αριστοτέλης ἀποδείχνυσι.
xal παρὰ θύρας ὑπαντῶν φαίνεται. τοῦ γὰρ ᾿Αριστοτέλους καὶ γενητὰ λέ-
ἴοντος τὰ ἐν μέρει χρόνου τὴν ὑπόστασιν ἔχοντα καὶ ταῦτα ἐξ ὄντος τὴν γέ-
νεσιν ἴσχειν ἀποδειχνύντος, οὗτος τὰ ἀίδιά φησιν ἐχ μὴ ὄντων γίνεσϑαι, ἅπερ
᾿Αριστοτέλης οὐδὲ γίνεσϑαι ἀξιοῖ, ἀλλὰ xav! ἄλλον τρόπον ὑπὸ ϑεοῦ παραγε-
25 σϑαί φησι" τὰ γὰρ γινόμενα πάντως xat φϑείρεσϑαι νομίζει. xdy ἀληϑὲς οὖν,
ὅτι àx uj ὄντων ὁ ϑεὸς τὰ ἀίδια καϑ' δντιναδήποτε τρόπον εἰς τὸ εἶναι παρά- 45
46t, οὐδὲν τοῦτο πρὸς τὸν ᾿Αριστοτέλους λόγον ἐνίσταται. ὅλως γὰρ εἰ ὃ
ϑεός, ὥς φησιν, ἀχρόνως xal ἄνευ γενέσεως τὰ ἀμέσως π᾿ αὐτοῦ γινόμενα
ὑφίστησι, δῆλον ὅτι οὐχ ἔστι ταῦτα τὰ διὰ γενέσεως τὸ εἶναι λαχόντα.

1 χρὴ νομίζειν τοῦτον 8 τίνος ΑΜ: τινα F: τινων 8 2 ποιεῖ A, sed corr. A!
τὸν λόγον F 9 ἀτιμόρητον A, sed corr. A! γὰρ νομίζων ἑαυτῷ F 4 πῶς M
5 ἐξ οὐχ transp. M γίνηται F γινόμενα, c in ras. A χἀντεῦϑεν (om.
δὲ) F 1 μὲν 8A?: om. A! FM cf. p. 1146,28 ποιεῖ F 10 φησι om. M

11 δὲ] yàp F jaF: )Z A: ἧς M 12 δειχνυούσης M: δεικνύση a 14 τῷ] τὸ
F: ὧς M τὸν δὲ} τὴν δὲ ΔῈ 15 ὄντος FM ἕξει om. F 16 ὁμολογῶν om.,
inserto post ϑεοῦ ὁμολογεῖ F 17 ὄντων FM 17. 18 παρ᾽ αὐτοῦ] γινόμενα M

18 ἀιδίως Μ 19 xal ante ὑπὸ om. a ὑπὸ τῆς q. κατ᾽ αὐτὸν F 20 post ὄντων
add. φαίνεσϑαι xal τὰ εἴδη — μἢ ὄντων, ab editis non diversa nisi in ἀιδίως (18), M
γίνεσϑαι FM: ex γίνεται A': γίνεται a ἅπερ] εἴπερ M 21 ὑπαντῶν AF: ἀπαν-
τῶν aM cf. ad p. 1137,21 τοῦ] τοῦτο M 22 γρόνου μέρει F 28 τὴν ὑπόστασιν
ἔχοντα Μ 28 οὕτω M ἅπερ ὁ F 24. 25 παραγενέσϑαι F 25 ἀληϑὴς
ἦν M 26 εἰς τὸ εἶναι καϑ᾽ ὅν τινα τρόπον, om. δήποτε et collocato παράγει post ϑεὸς F
οἱονδήτινα (om. δήποτε) M 21 οὐδὲ F ἐπίσταται F γάρ φησιν F 28 ὥς

φησιν] παράγει τὰ ἀίδια εἰς τὸ εἶναι F γενόμενα ΕΜ 29 τὰ om. F ἔχοντα F

1146 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM

“ἀλλὰ δὴ τὰ χρώματα, φησί, xal tà σχήματα xal ἁπλῶς εἰπεῖν τὰ 963:
ἔνυλα xal ἄτομα ción, dw ἣ γένεσίς ἐστι καὶ ἢ φθορά, εἰς τὸ μηδαμῶς
ὃν μεϑίσταται- δῆλον οὖν ὅτι xal πρότερον οὐδαμῶς ὄντα τὴν ὕπαρξιν ἐχ
μὴ ὄντων εἴληφε. —xaitot ποῖον χρῶμα T, ποῖον σχῆμα φϑαρὲν οὐχ οὕτως δ0
5 ἐφθάρη, ὥστε εἰς ἄλλο χρῶμα χαὶ σχῆμα μεταβαλεῖν; εἰ γὰρ τὸ σῶμα
ὑπομένει ἐν ταῖς μεταβολαῖς, ὡς οὗτος ὁμολογεῖ τοῦτο νομίζων εἶναι τὴν
πρώτην ὕλην, πᾶν δὲ σῶμα φυσιχὸν μετὰ χρώματός ἐστι, δῆλον ὅτι τὸ
λευχὸν σῶμα μεταβαλεῖ γρῶμα ἔχον ἄλλο’ xai ἐπὶ τοῦ σχήματος 6
αὐτὸς λόγος: ἀδύνατον γὰρ σῶμα πεπερασμένον μὴ ἔχειν σχῆμα μετὰ
10 τοῦ χρώματος. — dÀX οὗτος ἄνῃὴρ ὡς xal πρότερον εἶπον, παντελῶς
ἀγνοεῖν μοι δοχεῖ, πῶς λέγεται τὸ ἐξ ὄντος γίνεσθαι [τὰ γινόμενα καὶ 268ν
φϑείρεσθαι εἰς ὄν: φαίνεται γὰρ οἰόμενος λέγεσϑαι, ὅτι ἐξ ὄντος τοῦ αὐτοῦ
τῷ εἴδει xal εἰς Ov τὸ αὐτό. τοιαύτην γὰρ ἔννοιαν ἐμφαίνει λέγων, ὅτι
ἢ ὕλη οὐ δεήσεται ἑτέρας ὕλης, καὶ ὅτι οὐδαμῶς ὄντα τὰ εἴδη πρότερον
15 τὴν ὕπαρξιν ἐκ μὴ ὄντων εἴληφε, καίτοι τοῦ ᾿Δριστοτέλους μυριᾶάχις τὰ
αὐτὰ ἀποδείξαντος, ὅτι ἐξ ἐναντίων ἣ γένεσις xal ἢ φϑορὰ εἰς τὰ ἐναντία.
ϑαυμαστὸν δέ, ὅπως ὁμολογῶν τὰ ἀμέσως ὑπὸ ϑεοῦ παραγόμενα, οἷον εἶναι ὃ
καὶ τὸν κόσμον νομίζει, μήτε διὰ γενέσεως μήτε διὰ χρονιχῆς παρατάσεως
ὑφίστασϑαι, τοσούτους δαπανᾷ λόγους xal οὕτως ἀσεβῆ σχοπὸν ἐνεστήσατο
20 σπουδάζων δεῖξαι τὰ ἀμέσως ὑπὸ τοῦ πρώτου ϑεοῦ παραγόμενα ἀρχήν τε
ἔχειν χρονιχὴν xal πέρας. “ἐπειδὴ δέ, φησί,, κίνησις οὐ προὐπῆρξε τοῦ
χόσμου, ἄν uj τις δείξῃ τὸν χόσμον ἀΐδιον, ἀδύνατον τὴν χίνησιν ἀίδιον
ἀποδεῖξαι. ἐλέγξας οὖν, ὡς οἴεται, τοὺς ἀΐδιον εἶναι τὸν χόσμον xata- 10
σχευάζοντας λόγους, συνήλεγξε xal τὸ ἀίδιον εἶναι τὴν χίνησιν. ἀλλ᾽ ὅτι
25 μὲν οὔτε τοῖς περὶ τῆς ἀιδιότητος τοῦ χόσμου ὃδεδειγμένοις ὑπὸ τοῦ ᾽Αρι-
στοτέλους φαίνεται παραχολουϑήσας οὗτος οὔτε σαλεύσας τι τῶν ἀποδει-
χϑέντων, ἐν τοῖς εἰς τὸ πρῶτον τῆς [Περὶ οὐρανοῦ γεγραμμένοις ὡς οἶμαι
μετρίως ὑπέδειξα. xal νῦν Of, ὅτι ἀρχόμενος μὲν τοῦ λόγου μόνως εἶπεν
τὴν ἀιδιότητα δείχνυσθαι τῆς χινήσεως, εἴ τις ἀποδείξοι τὰ γινόμενα ἐξ
80 ὄντων γινόμενα, προελθὼν δὲ οὐδὲν τοῦτο συντελεῖν φησι πρὸς τὴν τῆς 15
ἀϊδιότητος ἀπόδειξιν: ἐπὶ τέλει O0f- "dv μή τις δείξῃ, φησί, τὸν κόσμον

? ^

ἀίδιον, ἀδύνατον τὴν χίνησιν ἀΐδιον ἀποδεῖξαι ἀγνοῶν, ὅτι τῆς μὲν αὐτοῦ

1 φησῇ cf. p. 1142,8 3 xal τὸ πρότερον F 4 σχῆμα --- χρῶμα xal (2) om. M

9 μεταβάλλειν F 6 τοῦτον νομίζων F εἶναι post ὕλην F 8 μεταβαλεῖ 8A: μετα-
βάλειν sic F: μεταβάλλει Μ 8 γὰρ] δὲ F 10 τοῦ om. A, rest. A! ἁνὴρ scripsi: ἀνὴρ
ΔΑ: ὁ ἀνὴρ FM cf. p. 1140,17 xal om. F 10. 11 ἀγνοεῖν δοχεῖ μοι παντελῶς Aéqe-
ται F 14 δέεται Μ οὐδὲν ὡς Μ ὄντος F 15 post ᾿Δριστοτέλους add. πρὸς αὐ-
τὸν F 18 νομίξειν Μ χρονιχῇς παρατάσεως in lacuna pleraque omissa M παρα-
τάξεως F 19 δαπανῶν Ε 22 χρονισμοῦ F 23 ὡς οἷόν τε a εἶναι --- τὸν χόσμον]
τὴν κίνησιν M ῶ5 τῆς om. ΕΜ χόσμου δεδειγμένοις partim in fenestra om. M

26 t] ὅτι M 27 Περὶ οὐρανοῦ) videatur Heibergianae editionis Index nominum s. v.
Ἰωάννης ὡς om. F 28 ὑπέδειξε Μ δὲ om.M μὲν om. M μόνως aA? M:
μόνος A'F — 29 τῆς κινήσεως om. Μ΄ juc ΕΒ ἀποδείξει Ε΄: ἀποδείξαι lac. rel. M
30 οὐδὲ F συντελεῖ a 81 φησὶ δεῖξαι, superscr. ἡ F ἀδύνατον om., sed rest. A!

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM 1147

παχύτητος ὃ τρόπος ἦν οὗτος τῆς ἀποδείξεως εἰχότως. ἀιδίου γὰρ τοῦ 203"
χόσμου δειχϑέντος, τίς ἔτι λοιπὸν ἐζήτει νοῦν ἔχων, εἰ ἀΐδιος $, τοῦ ἀιδίου
χύσμου χίνησις: μὴ χινουμένου γὰρ διηνεκῶς τοῦ οὐρανοῦ oot. ἄν αὐτὸς
ἣν ἀειχίνητον ἔχων τὴν φύσιν οὔτ᾽ ἄν τὰ ὑπὸ σελήνην διέμενε συνεχῶς
5 μεταβάλλοντα. τῆς μέντοι τοῦ ᾿Αριστοτέλους μεγαλονοίας ἦν xal τὸν 0
χόσμον ἀΐδιον δειχνύναι χαὶ τὴν χίνησιν αὐτὴν ἐφ᾽ ἑαυτῆς χαὶ ἀπὸ τῆς
οἰχείας φύσεως τὸ ἀΐδιον ἔχουσαν, ὥσπερ xal τὸν χρόνον ἐπιδείξει. μη-
χύνειν δὲ οὗτος τοὺς ἑαυτοῦ λόγους μηχανώμενος, ἵνα τούτῳ τοὺς ἀνοή-
τοὺς ἐκπλήττῃ, προφανεστέραν ἔτι μᾶλλον τὴν ἑαυτοῦ δυσσυνεσίαν ποιεῖ.
10 ΠΠἅλιν γὰρ εἰς τοὐπίσω μεταχωρήσας ἀποδεδεῖχϑαί τε αὑτῷ φησί
τινα τῶν γενητῶν μὴ χρόνῳ προὐπάρχειν τῆς xatà φύσιν ἑαυτῶν χινή-
σεως, ὅπερ ὡς ἐμάϑομεν οὐχ ἀπέδειξε, χαὶ τὸ αὐτὸ πάλιν ἀποδειχνύναι
πειρᾶται xai τὸν ᾿Αριστοτέλους διελέγχειν λόγον τὸν λέγοντα, ὡς ἀναγχη 25
ἐν τοῖς πρός τι ἣ ἄμφω 7| θάτερον χινεῖσθαι, ἵνα τὴν πρὸς ἄλληλα
15 δέξηται σχέσιν. “λαβὼν γάρ, ὥς φησιν οὗτος, ὃ ᾿Αριστοτέλης ὁμο-
λογούμενον, ὅτι δεῖ προὐπάρχειν πρότερον τὰ πρός τι, εἶτα τὴν πρὸς
ἄλληλα σχέσιν ἀναδέχεσθαι, ὡς οὐχ ἐνδεχόμενον ἅμα τε εἶναί τινα
xai πρός τι εἶναι, οὕτω συνήγαγε τὸ δεῖν πάντως T) ἄμφω χινηϑέντα
ἢ Üdxepov τὴν πρὸς ἄλληλα σχέσιν ἀναδέξασθαι." — xal πάλιν τήν τε
20 ᾿Αριστοτέλους ῥῆσιν xal τὴν ᾿Αλεξάνδρου ἐξήγησιν παραϑέμενος τὰ αὐτὰ 80
δειχνύειν ἐπιχειρεῖ, ὅτι τὸ πῦρ χάτω γενόμενον xal τὸ ὕδωρ ἄνω συστὰν
εὐθὺς ἅμα τῷ γενέσθαι τὴν ἑαυτῶν ἔχει χίνησιν, xal οὐ προῦύπάρχει αὐτῆς
χατὰ χρόνον ἣ χινητιχὴ τοῦ ὑποχειμένου φύσις. “εἰ οὖν χινητιχὸν μέν,
φησίν, ἢ ἐν αὐτῷ φυσικὴ δύναμις, χινητὸν δὲ τὸ ὑποχείμενον αὐτῇ σῶμα,
35 πρός τι δέ ἐστι τὸ χινητὸν xal τὸ χινητιχόν, xai προὐπάρχειν ἀναγχη
ταῦτα χατὰ χρόνον, ὥς φησιν ᾿Δριστοτέλης, τῆς πρὸς ἄλληλα σχέσεως,
οὐχ εὐθὺς τὸ πῦρ ἅμα τῷ πῦρ εἶναι χινήσεται ἐπὶ τὸ ἄνω, εἴπερ χάτω 85
τύχοι γεγονός, ὅπερ παρὰ τὰ ἐναργῆ φαίνεται. xal ἐπὶ τῶν μορίων δέ,
φησί, τῶν ζῴων ἅμα τε διαμεμόρφωται χαὶ τὴν τοῦ δεξιοῦ χαὶ ἀριστεροῦ
80 σχέσιν ἀναλαμβάνει, xal οὐ πρότερον μόρια γέγονεν, εἶϑ᾽ οὕτως ἀνείληφε
τὴν σχέσιν. ἀλλὰ τί μοι τὰς τούτου ληρῳδίας ἀναμετρεῖσϑαι μηδὲν νοή-
σαντος, ὡς οἶμαι, τὰ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστηοτέλους εἰρημένα xal διὰ τοῦτο παρὰ
ϑύρας πρὸς αὐτὸν ὑπαντήσαντος; ὃ μὲν γὰρ ᾿Αριστοτέλης εἰπὼν προῦπαρ- 40

1 ἀποφάσεως Μ 2 τίς τι M ζητήσει F ὃ χίνησις χόσμου Μ 4 ἣν
post ἀειχίνητον F: post τὴν φύσιν, quod ante ἔχων M ἔμενε M 1 ἰδίας M
ἀποδείξει M 8 ἑαυτῶν F 9 ἐχπλήττει A ποιῶν, sed corr. ΕἸ 10 φησί τινα

post τῶν γενητῶν F 11 τινα om. M 13 ὡς om. a 14 xtvetodat post ἄμφω F
15 δείξηται F! ὡς om. M 15. 16 ὁμολογούμενα M 11 ἅμα om.a τε 0m. M
18 &pou] ἅμα M 19 τε om. F 21 δεικνύναι M ἐπιχειρεῖ, sub et et. post
rasum À γενόμενον om. M 22 ἔχειν F αὐτοῖς F 23. 24 μέν ἐστί φησιν
ἡ at^ χινητιχὴ δύναμις F 20 τὸ (post καὶ) om. F 26 φησιν 6 M 21 ἅμα
τῷ πῦρ om. F χινηϑήσεται F 28 τύχη F γεγονὼς sed corr. A! 29 τε
om. M μεμόρφωται F jl μὴ M 32 ὑπὸ] παρὰ M 339 ὑπαντήσαντος AF:
ἀπαντήσαντος aM cf. p. 1137,21

1148 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PIILOPONUM

χειν τῆς χινήσεως τὰ πράγματα τὰ δυνάμενα χινεῖσθαι χαθ᾽ ἐχάστην κίνη- 269"
σιν, ἐχ διαιρέσεως λοιπὸν ἐρωτᾷ τὸν λόγον λέγων ᾿οὐχοῦν xal ταῦτα
ἀναγχαῖον Y, γενέσϑαι ποτὲ οὐχ ὄντα ἢ ἀΐδια εἶναι. εἰ μὲν τοίνυν ἐγένετο,
ἀναγχαῖον πρότερον τῆς ληφθείσης ἄλλην γενέσθαι μεταβολὴν xol χίνησιν.

5 εἰ δὲ ὄντα προὐπῆρχεν ἀεὶ χινήσεως μὴ οὔσης, δῆλον ὡς οὐχ οὕτως εἶχον
ὡς ἦν δυνάμενα τὸ μὲν χινεῖσθϑαι τὸ δὲ χινεῖν, ἀλλὰ μετέβαλλε ϑάτερον
αὐτῶν. ἀνάγχη γὰρ ἐν τοῖς πρός τι τοῦτο συμβαίνειν, otov εἰ μὴ ὃν δι- 46
πλάσιον νῦν διπλάσιον, μεταβάλλειν, εἰ μὴ ἀμφότερα, ϑάτερον᾽. ὁρᾷς, ὅτι
χατὰ τὴν ἀχολουϑίαν τῆς διαιρέσεως τὰ δυνάμενα χινεῖν xal χινεῖσϑαι ἣ

10 ποτὲ γινόμενα ἢ ἀεὶ ὄντα ὑποθέμενος, εἰπὼν τὸ ἑπόμενον τῷ γίνεσϑαι τὰ

λοιπὰ πάντα ἐπὶ τῆς ἀεὶ εἶναι λεγούσης ὑποθέσεως τίθησιν. ὥστε καὶ

τῶν πρός tt, χἄν προύπαρχῃ κατὰ τὸ ἀληθὲς πανταχοῦ τῆς σχέσεως f

οὐσία, dÀX οὐ νῦν τοῦτό φησιν ὃ ᾿Δριστοτέλης" ἀλλ᾽ ὅτι ὑποχειμένων μὲν

ἀεὶ εἶναι τῶν δυναμένων χινεῖν xal χινεῖσϑαι, ἠρεμούντων δέ, δῆλον ὡς οὐχ 50

οὕτως εἶχον, ὡς ἦν δυνάμενα τὸ μὲν χινεῖσϑαι ἐνεργεία, τὸ δὲ χινεῖν (οὐ γὰρ

ἄν ἠρέμει), ἀλλὰ τὸ μὲν ἐχίνει, τὸ δὲ ἐχινεῖτο. εἰ οὖν μέλλει τὸ μὲν χινεῖν,
τὸ δὲ χινεῖσϑαι, δεῖ μεταβάλλειν 7, ἄμφω 7, ϑάτερον 7, προσϑήχην ἣ ἀφαί-
ρεσιν λαμβάνοντα, ἵνα γένηται τὸ μὲν διπλάσιον τὸ δὲ ἥμισυ, 7j πλησιά-
ζοντα, εἰ πρότερον διειστήχει. τίς οὖν ἣν χρεία σοι τοσούτους δαπανᾶν

20 λόγους δειχνύντι, ὅτι τὰ πρός τι οὐ προύπάρχει τῆς σχέσως, xal τὸν
᾿Δριστοτέϊλη συχοφαντεῖν (xal) γράφειν" “οὐχ ἄρα ἐστὶν ἀληϑὲς τὸ δεῖν 204:
πάντως τὰ πρός tt, εἰ μὴ τῶν ἀεὶ ὄντων εἴη, προὐπάρχειν xatà χρόνον
τῆς αὑτῶν σχέσεως. τοῦ τε ᾿Αριστοτέλους σαφῶς εἰπόντος "el δὲ ὄντα
προὐπῆρχεν ἀεὶ χινήσεως μὴ οὔσης — xai ἐπὶ τούτου τοῦ τμήματος τῆς

25 διαιρέσεως τὴν ἀπὸ τῶν πρός τι μαρτυρίαν πρησλαβομένου; dÀX ἐπειδὴ
χαὶ νῦν ὡς ἀποδεδειχὼς φρυάττεται, ὅτι οὐχ ἔστιν ἀληϑὲς τὸ ὑπὸ τοῦ ὅ
᾿᾽Δριστοτέλους εἰρημένον τὸ mpoündpysty τῆς χινήσεως τὰ δυνάμενα χινεῖσϑαι
χαὶ πρὸς ταῖς προτέραις ἄλλην ἐπιχείρησιν χομίζειν δοχεῖ, μηδὲ ταύτην
ἀνεπίκριτον χαταλίπωμεν. “εἰ γάρ ἐστι, φησί, χινητιχὸν μὲν ἣ ἐν τῷ πυρὶ

me
Qt

1 χινήσεως δυνάμενα τὰ mp. xtv. xal xaÜ' F 2 λέγων) Phys. 8 1. 251316 3 ἣ (post
ἀναγκαῖον) om. F post ἐγένετο habent τὸ F: οὐχ M: omissa Aristotelea τῶν χινητῶν
ἕχαστον post χίνησιν om. xaü' ἦν ἐγένετο τὸ δυνατὸν κπινηϑῆναι 7) κινῆσαι Aristo-
(εἰοα Simplicius 9 προυπάρχει M χινήσεως ἀεὶ F μὴ οἴῃ. 8 post
οὔσης intercepta sunt Aristotelea 251*21— t5 6 ὡς ἦν F (cf. v. 15; sic Arist. codd.
EK): ὡς ἢ A: ? M: ὡς a μετέβαλλε M (ut Arist. cod. K): μετέβαλε aAF (ut. Arist.
cod. E): ἔδει μεταβάλλειν Arist. vulg. ϑάτερον FM: ϑάτερα aA 8 μεταβάλλειν
F: μεταβάλλει aAM 9 «à δυνάμενα iteravit F xal om. M 10 ἀεὶ
om. F τῷ om. M: τὸ καὶ 12 πανταχοῦ om. F 15 εἶπον F

ἦν] elvat 8 15. 16 τὸ μὲν κινεῖν τὸ δὲ κινεῖσϑαι ἐνεργεία οὔτε ἂν ἠρεμεῖ F

19 εἰ] δὲ F ἦν om. Ε: ἡ Μ 20 οὐ om. F 2] συχοφαντεῖν M: συχο-
φάντην F: συχοφαντεῖ À: συχοφαντοῦντι a xai addidi οὐκ ἄρα BAM: οὐκ F
28 αὐτῶν AFM τοῦ τε scripsi: τοῦτο À: τοῦτο τοῦ F: τοῦ aM ᾿Δριστοτέλους]
εἴ, p. 251320 ἀριστοτέλης (Ὁ) A', sed corr. A! 24 ἀεὶ post κινήσεως iterat F

24. 29 τῆς διαιρέσεως AM: τίς διὰ Εἰ: διαιρέσεως a 35 προσλαβόμενος F 26 φαί-
νεται M 28 ἑτέραις F xal μηδὲ F 29 χαταλείπωμεν E χινητιχὴ F

SIMPLICH IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM 1149

φυσικὴ δύναμις, κινητὸν δὲ τὸ ὁποχείμενον αὐτῇ σῶμα, xdv ἅμα πῦρ γένη- 264r
ται, τὸ μὲν χινεῖ τὸ δὲ χινεῖται, οὔτε τὸ δυνάμενον χινεῖν καὶ χινεῖσϑαι
προὐπάρχει χατὰ χρόνον τῆς χινήσεως οὔτε τὰ πρός τι τῆς πρὸς ἄλληλα
σχέσεως, εἴπερ πρός τι τὸ χινοῦν ἐστι xal τὸ χινούμενον᾽᾿. πρὸς δὴ ταῦτα 10
5 εἴρηται μὲν xal πρότερον, ὡς εἰ τὸ μὲν χινούμενον οὐσία ἐστίν, ἢ δὲ χί-
νησις ἐνέργεια, xal προὐύπάρχει πανταχοῦ χατὰ χρόνον f οὐσία τῆς γενητῆς
xal φϑαρτῆς ἐνεργείας, δῆλον ὅτι χαλῶς εἶπεν ὁ ᾿ἀριστοτέλης. γεγονέτω
γὰρ πῦρ κάτω xai χινείσϑω ἐπὶ τὸ ἄνω" εἰ μὲν γὰρ μὴ ἀπέλαβε χάτω
τὸ τοῦ πυρὸς εἶδος, οὐδ᾽ ἄν τὸ ἄνω. χινεῖσϑαι εἶχεν. εἰ δὲ πῦρ ὃν μὴ
10 εὐθύς ἐστιν ἣ ἐν τῷ μέσῳ 7| ἐν τῷ ἄνω τόπῳ, δῆλον ὅτι προὐ πάρχει ἣ
οὐσία τοῦ πυρὸς κατὰ χρόνον τῆς χατὰ τόπον χινήσεως xal τῆς ἀεὶ γενη- 15
σομένης χινήσεως, κἄν ὡς συνεχῇ διέλῃς αὐτὴν ἐπ᾽ ἄπειρον, προύὐπαρχει
χατὰ χρόνον ἀεὶ τὸ δυνάμενον χινεῖσϑαι τῆς χινήσεως συνδιαιρουμένου
δηλονότι xal τοῦ χρόνου" ὥστε xdv χινοῦν ἅμα xal χινούμενον Tj τὸ φυσιχὸν
15 σῶμα, προὔύπαρχει ἣ τοῦ χινοῦντος xal χινουμένου οὐσία τῆς ἐνεργείας αὐτοῦ.
ἀλλὰ τοῦτο μὲν xai ἤδη εἴρηται" γινωσχέτω δὲ xai τοῦτο ὁ τὰ τοιάδε ἀντι-
λέγων, ὅτι ἣ ἐν τῷ χινουμένῳ ἐνυπάρχουσα φυσιχὴ δύναμις οὐ κατὰ τὸ χινεῖν
χυρίως ϑεωρεῖται, ἀλλὰ χατὰ τὸ χινεῖσϑαι, εἴπερ δυνάμει ἐστὶ xal ἀτελής. 20
xal οὕτω λέγεται ἀρχὴ χινήσεως ἐν ᾧ ἐστιν, ὡς χατὰ τὸ χινεῖσϑαι ἀρχὴ
40 οὖσα. τὸ γὰρ χυρίως χινοῦν τέλειον τέ ἐστι χαὶ ἐξῃρημένον εἶναι βούλεται
τοῦ χινουμένου ὡς τοῦ δυνάμει τὸ ἐνεργείᾳ. διὸ xal προύπάρχειν ἀνάγχη
τοῦ χινουμένου τὸ χινοῦν, εἴπερ τὸ χινοῦν ix τοῦ δυνάμει εἰς τὸ ἐνεργείᾳ
ἄγει τὸ χινούμενον. xal οὐκ ἐμαυτοῦ ταῦτα λέγω, ἀλλ᾽ ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐν
τῷ τρίτῳ τῆς Φυσιχῇς οὐ τὴν ἐν τῷ γινομένῳ ἀνθρώπῳ φύσιν ποιεῖν τὸν 5
95 ἄνθρωπόν φησι χυρίως" ἐχείνη γὰρ γίνεται μᾶλλον ἣ ποιεῖ, ἀλλ᾽ ὅτι “ὃ
ἐντελεχεία ἀνθϑρωπὸς ποιεῖ ἐχ τοῦ δυνάμει ὄντος ἀνθρώπου ἄνθρωπον."
χαὶ ἐν τούτῳ δὲ τῷ βιβλίῳ ἐρεῖ σαφῶς περὶ τῶν φυσιχῶν σωμαάᾶ-
των, ὅτι “᾿οὐδὲν τούτων χινεῖ ἑαυτό, ἀλλὰ χινήσεως ἀρχὴν ἔχει, οὐ τοῦ
χινεῖν οὐδὲ τοῦ ποιεῖν, ἀλλὰ τοῦ παάσχειν. οὕτω δὲ xal ἐπὶ τῶν χατὰ
80 τόπον χινουμένων ζητήσας tt τὸ κυρίως χινοῦν οὐ τὴν ἐν τῷ χινουμένῳ
φύσιν ἡτιάσατο, διότι χινουμένη μᾶλλόν ἐστιν αὔτη ἣ χινοῦσα, ἀλλὰ τὸ
τοῦ εἴδους ἐχείνου ποιητικόν: τὸ γὰρ ποιοῦν πῦρ τοῦτο τῆς ἐπὶ τὸ ἄνω 80

1 φυσιχὴ] χινητιχὴ M χἂν scripsi cf. v. 14: xal libri dua AFM: ἐπειδὰν a

ὃ εἰ μὲν τὸ χινούμενον οὐσία εἴη M 6 πανταχοῦ post οὐσία F 1. 8 γέγονε τὸ
πῦρ F 8 χάτω om. M χινεῖσϑαι F lO ἣ prius om. M 11 t.. xatà
τούτων xtv. M 11 x«i — χινήσεως (12) om. F 12 αὐτὰ M mpoondpyetv, sed
corr. A! 13 δυνάμει F 18. 14 συνδιαιρουμένης del xal τοῦ y. F 16 xoi
(ante ἤδη) om. M xal τόδε ὁ F 11 ἡ om. M χινοῦν F 22 post xt-
voov alterum lac. vr litt. rel. M 22. 23 τὸ ἐνεργεῖν τὸ χινούμενον ἄγει F

28 οὐχ ἐμαυτοῦ M: οὐ xat? ἐμαυτοῦ F. fortasse οὐχ ἀπ᾽ ἐμαυτοῦ 24 Φυσιχῆς] T 2.
2022411 29 χυρίως φησί M 29. 26 ὅτι ἡ ἐντελέχεια ἄνϑρωπον M 20 ὄντος
om. F 26. 27 ἄνθρωπον xal om. M 21 post ἐρεῖ lac. mr litt. M

περὶ om. F 28 οὐδὲν x1À.] Phys. Θ 4. 225*29 αὐτὸ χινεῖ ἑαυτὸ Aristoteles,
sed constat sibi Simpl. p. 287,32 30 ζητήσει τις F 3l φησὶν M

1150 SIMPLICI IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PIHILOPONUM

χινήσεως αἴτιον ποιητικὸν εἶπεν. ὥστε xal χατὰ τούτους οἶμαι τοὺς λόγους 264r
ἢ ἀπὸ τῆς φύσεως χαὶ τοῦ ὑποχειμένου σώματος ἔνστασις ὑπὸ τούτου
προβληϑεῖσα οὐδὲν τὸν ᾿Αριστοτέλους λόγον ὀχλήσει λέγοντα, ὅτι πάντα
μὲν τὰ δυνάμενα χινεῖν xal χινεῖσθαι προύπαάρχει τῷ χρόνῳ τῆς χινήσεως.

5 καὶ γὰρ ἐπὶ μὲν γενέσεως xal αὐξήσεως xal ἀλλοιώσεως προὐπάρχει σαφῶς
τὸ ποιοῦν xal τὸ γινόμενον, otov τὸ σπέρμα xal τὸ χαταμήνιον xal οἵ 35
λίϑοι xal τὰ ξύλα τῆς τοῦ ἀνθρώπου xal τοῦ οἴχου γενέσεως xal 6 ἄρτος
χαὶ ἢ σὰρξ τῆς αὐξήσεως xal τὸ σῶμα xal ὃ ἥλιος τῆς μελάνσεως. δέδει-
χται ób οἶμαι xal ἐπὶ τῆς κατὰ τόπον μεταβολῆς τοῦτο οὕτως ἔχον. ἐπὶ

10 δὲ τῶν πρός τι ὅτι μάτην ἐνέστη πρὸς τὸν ᾿Αριστοτέλην ὡς ἐπὶ πάντων
τῶν πρός τι λέγοντα προὐπάρχειν τὰ πρός τι τῆς σχέσεως, xai ὅτι τὸ
χινοῦν xai χινούμενον xal 7 τὰ οὕτω πρός τι, δέδειχται.

Καὶ τὰ ἀπὸ τῶν μορίων οὖν τῶν ζῴων ἀπορηϑέντα μάτην ἠπόρηται.
x&v γὰρ συνυπάρχῃ ἐπ᾽ αὐτῶν f σχέσις, οὐδὲν 6 ᾿Αριστοτέλους λόγος 40

15 ἐμπεπόδισται" αὐτὸς γὰρ τῶν ἐνεργητιχῶν σχέσεων προὐπάρχειν τὰς οὐσιώ-
δεις ὑπάρξεις φήσειεν ἄν. ἐπὶ τέλει δὲ ἔνστασιν ἑαυτῷ προβαλόμενος,
ὡς εἰ xal μὴ πάντως ἐπὶ τῶν πρός τι προύπάρχει τὰ πράγματα τῆς σχέ-
σεως, ἀλλ᾽ οὖν διὰ χινήσεως εἰς τὸ εἶναι παρῆλθε (χινηϑέντος γὰρ τοῦ
σπέρματος τὰ μόρια γέγονε, xal ἄλλου τινὸς πάλιν προχινηϑέντος τὸ σπέρμα"

20 ὁμοίως xai ἐπὶ πυρὸς xal τῶν ἄλλων, ὥστε οὐχ ἔστι λαβεῖν πρώτην 46
χίνησιν), οὕτω δ᾽ οὖν ἐνστὰς πάλιν λύει λέγων ὅτι 'xal εἰ ἢ φύσις ἐξ
ὄντων δημιουργεῖ, οὐχ ἤδη xal τὸν ϑεὸν ἀνάγχη. εἰ γὰρ μὴ ἀεὶ ἦν ὁ
χόσμος, δῆλον ὡς ix μὴ ὄντων αὐτὸν ἐδημιούργησεν 6 ϑεός, καὶ ὅτι εἰ
ὁμοίως τῇ φύσει ποιεῖ, οὐδὲν διοίσει τῆς φύσεως. xal ὅτι xal τὴν ὕλην

25 τῶν σωμάτων ἐκ μὴ ὄντων παρήγαγεν" οὐ γὰρ δὴ ἐξ ὑποχειμένου᾽. xai
εἴρηται μὲν ταῦτα xal πρότερον παρ᾽ αὐτοῦ xai διὰ πλείστων, xal διαλέ-
λυται, ὡς οἶμαι, xal νῦν ὃὲ διὰ τοὺς ἄλλοτε ἄλλοις χωρίοις ἐντυγχάνοντας 50
ἀνάγχη τι συντόμως εἰπεῖν. χαὶ ὅτι μὲν περὶ χινήσεως ζητούντων ἡμῶν,
εἴτε ἀΐδιος εἴτε μή, τὸ λέγειν “εἰ γὰρ μὴ del ἦν 6 χόσμο:, δῆλον ὡς ἐχ

80 μὴ ὄντων αὐτὸν 6 ϑεὸς ἐδημιούργησε᾽ τῶν λίαν οἶμαι ἀνοήτων ἐστίν - ὅτι
δὲ τὰ ἀμέσως ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ παραγόμενα ἀΐδια πάντως ὄντα οὐδὲ γίνεσθαί
φησιν ᾿Αριστοτέλης (γίνεσθαι γὰρ ἐκεῖνα μόνα τὰ ἐν μέρει χρόνου, ὅσα
φϑορὰ διαδέχεται). χἄν τὴν ὕλην οὖν παρήγαγεν ὃ ϑεός, οὐχ ἐξ ὑποχειμένου

1 τοῦτον οἷμ. τὸν λόγον Μ 9. 4 πάντα μὲν om. F 4 τῷ ypówp] χατὰ χρόνον F
δ καὶ (ante αὐξήσεως) om. F προὐύπάρχον M 6 xal γινόμενον FM 4 τῆς
om.F xal τῆς τοῦ FM 9 τοῦτο οὕτως Éyova: om. M: τὸ οὕτως ἔχον AF 10 δὲ
om. F 12 καὶ τὸ κινούμενον M conicio xal ταῦτα τῶν πρός τι 10 dv om. M
ἐπὶ τέλει] ἐπεὶ τελείαν FF προβαλόμενος scripsi cf. ἐνστὰς (21): προβαλλόμενος libri cf.
p. 1133,23 18 προήχϑη in παρήχϑη corr. F 20 τοῦ πυρὸς F 21 ὅτι εἰ καὶ φύσις F
22 εἰ) καὶ, in marg. κἂν M ἀεὶ om. M 28 ὡς om. M el ὅτι F 24 τὴν

φύσιν δημιουργεῖ F 21 οὐδὲ γὰρ F δὴ) μὴ M 29 cà λέγειν F 90 ante
τῶν add. xal F 31 δὲ om. F tà om. M τοῦ om. FM πάντα F
οὐδὲν MF 92 γίνεται ἃ ἐχεῖνα om., sed suppl. Α' 93 post διαδέχεται add.

xal τοῦτο δῆλον probabiliter a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 CONTRA PHILOPONUM 1151

ἀλλὰ ἀίδιον αὐτὴν | παρήγαγεν, ὥσπερ xal τὸ εἶδος τὸ xowüv. εἰ οὖν 264v
ἐν τῇ φυσιχῇ γενέσει ἀεί τι ὕστερον ἐχ προτέρου γίνεται (τοῦτο γὰρ οὗτος
ὁμοληγεῖ), ἀνάγκη ἐπ᾽ ἄπειρον προϊέναι ἄλλο πρὸ ἄλλου τιϑέντα. εἰ γὰρ
ὑποθώμεθϑα τι πρῶτον, ὃ ὑπὸ ϑεοῦ ἀμέσως ἐγένετο xal οὐχ ὑπὸ φύσεως,

5 πρῶτον μὲν ἀίδιον ἀνάγχη εἶναι ἐχεῖνο xal οὐ γινόμενον. ἔπειτα πῶς ἄν
ὁμοφυὲς εἴη τὸ ὑπὸ ϑεοῦ ἀμέσως γινόμενον τοῖς Bx φύσεως γινομένοις. 5
τάχα δὲ xai χεῖρον, εἴπερ ἐξ ὑποχειμένηου ἐχείνου f, φύσις τὸ ἑαυτῇς dmo-
τέλεσμα ποιεῖ. “ὥσπερ δέ, φησίν, ἦδε τυχὸν fj ὕλη ἐχ προὐποχειμένου
πυρὸς ἐγένετο πῦρ χἀχεῖνο ἐξ ἄλλου, ἐνδέχεται δὲ στῆναί ποτε ἀνιόντων

10 εἴς τι πῦρ, ὃ μὴ ἐξ ἄλλου πυρὸς ἐξαφϑείσης αὐτοῦ τῆς ὕλης γέγονεν, ἀλλ᾽
ἢ ix παρατρίψεως ἢ ἐξ ἄλλης τινὸς αἰτίας, οὐ μὴν ἐχ πυρός, οὕτω δὴ
χαὶ ἐπὶ τῆς τῶν πραγμάτων ἐξ ἀλλήλων γενέσεως οὐχ ἔστιν ἀδύνατόν.
φησί, τὸ παραπλήσιον δρᾶν γινόμενον. νῦν μὲν οὖν, φησίν, ἅτε δὴ ὑπὸ 10
φύσεως αὐτῶν γινομένων ἄλλο ἐξ ἄλλου τὴν γένεσιν ἴσχει, ἀρχὴν δὲ ὅμως

15 ἔχειν αὐτὰ τῆς ὑπάρξεως ἐνδέχεται xol εἶναί τι πρῶτον χαϑ᾽ ἕχαστον
εἶδος, ὃ μὴ ἐξ ἄλλου προὐπάρχοντος ὁμοίου T; ἀνομοίου τὴν γένεσιν εἴληφε,
χαὶ μάλιστα ἐπ᾿ αὐτῶν τῶν πρώτων στοιχείων, ἀλλὰ τῇ ἐχ ϑεηοῦ πρώτῃ
τοῦ χύσμου συστάσει συνυπέστη" τὰ γὰρ ἐχ τῶν στοιχείων, εἰ xal τότε
πρώτως, ἀλλ οὖν ἐξ αὐτῶν δηλονότι xal οὕτω γέγονεν. οὐχοῦν, ὅπερ

90 χαὶ πρότερον ἐλέγομεν, εἰ μὴ ὃ χόσμος ἄναρχον ἔχων χατὰ χρόνον δει-
χνύοιτο τὴν ὑπόστασιν, οὐχ ὅτι ἢ χίνησις ἄναρχός ἐστι δειχϑῆναι δύναται.
ταῦτα μὲν οὖν αὐτοῖς οὗτος τοῖς ῥήμασιν ἔγραψεν. ἴδωμεν δὲ τῶν εἰρη-
μένων ἕχαστον. τὸ γὰρ πρῶτον, ὃ λέγει, πῦρ χἄν μὴ ἐκ πυρὸς ἀλλ᾽ ix
παρατρίψεως ἔσχεν τὴν γένεσιν, ἀνάγχη mpoümdpysw, xal ἐχείνου τὸ ἐξ

25 οὗ γέγονεν, οἷον ἀέρα τὸν παρατριβέντα" xol πάλιν xal τοῦ πρώτου πυρὸς
ἐξ ὄντος ἢ γένεσις" ὥστε εἰ τὸ ὅμοιόν τις καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων φυλάξειεν,
ἀνάγχη πάντως xal τοῦ πρώτου λεγομένου γίνεσϑαι προυπάρχειν τι τὸ ἐξ 90
οὗ γέγονε. τὸ δὲ λέγειν, ὅτι νῦν μὲν ὑπὸ τῆς φύσεως γινόμενα τὰ στοι-
χεῖα ἐξ ἀλλήλων γίνεται, ἐν ἀρχῇ δὲ ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ ἐγένετο, ϑαυμαστῶς

30 ἀταλαιπώρου ψυχῆς ἐστι πρὸς τὴν τῆς ἀληϑείας ζήτησιν. πόϑεν γὰρ ἄλλο-
ὃεν ἔχει τοῦτο τὸ ἐξ ἀλλήλων γίνεσθαι εἰ μὴ ὑπὸ ϑεοῦ; πῶς δὲ ἄν τις
νοῦν ἔχων τοσαύτην περὶ τὸν ϑεὸν μεταβολὴν ἐννηήσειεν, ὡς πρότερον μὴ
ποιοῦντα ἐν ἐλαχίστῳ τινὶ χρόνῳ ποιητὴν στοιχείων μόνων γενέσϑαι, χαὶ

ΓΟ

ὃ

2 ἐκ τοῦ προτέρου a 3 ὁμολογεῖν M ἄλλο προιέναι F 48] ἦ Μ 5 ἀναγχαῖον

ἀίδιον Μ ἐχεῖνο om. M 6 φύως A, sed corr. A! 1 ἐκχείνου) μόνου F

8 ποιεῖ om. M ἤδη M (x τοῦ προχειμένου F 10 τι om. M αὐτῆς F
13 δὴ om. M 16 ὑπάρχοντος F 17 πρώτῃ] πρὸ F 18 συνεπέστη F: συν-
ὑπεστήσατο M tà γὰρ om. in lac. M χαὶ om. in lac. M 20 εἰ μὴ aA:
εἰ xal μὴ F: μὴ xai M ἔχον (om. xatà χρόνον) F 21 οὐχ AFM: οὐδ᾽ a
δειχνύναι F 22 οὕτως M 29 post πυρὸς add. εἴη F 24 ἐσχάτην q. F

ἐχεῖνο F 26 τις om. M φυλάξει M 21 παντὸς 8 tt τὸ] δὴ τὸ F: τι M
28 νῦν μὲν ὅτι Εὶ 29 ὑπὸ ϑεοῦ F 81 ἔχειν F τὸ om. F εἴ μοι F 92 περὶ
τὸν ϑεὸν post τοσαύτην μεταβολὴν, quorum loco in fenestra xir litt. relictum est τόσα et
nv, ponit M 89 ποιητὴν τῶν στοιχείων μόνον F

1152 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 (Arist. p. 248418. *10]

πάλιν παύσασϑαι τῆς ποιήσεως τῇ φύσει παραδεδωχότα τήν te τῶν στοι- 204"
χείων ἐξ ἀλλήλων γένεσιν xai τῶν ἄλλων ἐχ τῶν στοιχείων. δῆλον δὲ
ὅτι χατὰ τὴν τοῦ χαλοῦ τοῦδς ὁὀιδασχαλίαν οὐ τοῦ χόσμου οὐὸὲ τῶν ἐν
αὐτῷ πάντων, ἀλλὰ τῶν στοιχείων μόνων ὃ ϑεὸς αἴτιος xal τούτων φϑαρ-
5 τῶν, εἴπερ εἰς ἄλληλα μεταβάλλουσι. καίτοι, ὅπερ εἶπον, τὰ ἀμέσως ὑπὸ
τοῦ ϑεοῦ γινόμενα, ἅτε ὑπ᾽ αὐτοῦ μόνου ἀμεταβλήτου ὄντος xal ἀεὶ χατὰ
i) $3 Ἁγ Y e , ΝΜ , » »ἘὉ 4 3 , * M
τὰ αὐτὰ xal ὡσαύτως ἔχοντος γινόμενα, ἀΐδια xai αὐτά ἐστι. διὸ xal τὰ
Ἵ , “« e ) $, ^ $^* w 4 4
οὐράνια προσεχῶς ὑπ᾽ αὐτοῦ παραχϑέντα ἀΐδιον ἔσχε xal χατ᾽ ἀριθμὸν 80
τὴν ὑπόστασιν xal τῶν ὑπὸ σελήνην αἱ χοινότητο; xat! εἶδος ἔσχον τὴν
10 ἀιδιότητα, διότι xat' αὐτὸ ὑπ᾽ αὐτοῦ προσεχῶς παρήχϑη. τὸ δὲ γινόμενον
χαὶ φϑειρόμενον αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ἐν οὐρανῷ ἀιδίων μὲν χινουμένων δὲ αἰτίων
προσυφανϑη" xai τοῦτό ἐστιν, ὃ πρὸς τοὺς νέους ϑεοὺς ὃ παρὰ [Drew
δημιουργὸς εἶπεν’ “τὸ ὃς λοιπὸν ὑμεῖς ἀθανάτῳ ϑνητὸν προσυφαίνοντες
ἀπεργάζεσῦε ζῷα xal γεννᾶτε τροφήν τε διδόντες αὐξάνετε xai φϑίνον
18 πάλιν δέχεσϑε.᾽ ἀλλ΄ ὅσα μὲν οὗτος πρὸς τὴν πρώτην τοῦ ᾿Αριστοτέλους S6
ἐπιχείρησιν περὶ τῆς χατὰ τὴν χίνησιν αιδιότητος ἐτόλμησεν ἀντειπεῖν.

, , , 4 M ΄ 7 A ,
μετρίας οἶμαι τετύχηχεν ἐπιχρίσεως᾽" ἐπὶ δὲ τὸ δεύτερον ἐλθὼν ἐπιχείρημα
σαφηνίζειν τε αὐτὸ πειράσομαι, xal τότε τὰς πρὸς αὐτὸ ἐνστάσεις ἐχθήσο-
μαι, xat πῇ σαϑρὸν ἐχεῖναι φϑέγγονται παραστήσω.

40 p. 2ὅ15ν10 Πρὸς δὲ τούτοις τὸ πρότερον xal ὕστερον ἕως τοῦ τὸν 40
γὰρ χρόνον ἀγένητον εἶναι.

, — , 1 , » , “ 1 , ,
Πάνυ ἐναργῆ καὶ ταύτην (τὴν) ἀπόδειξιν χομίζει τοῦ τὴν χίνησιν μήτε
γίνεσθαι μήτε φϑείρεσῆαι, ἄλλα αἴδιον ὑπάρχειν, ἀπὸ τοῦ χρόνου χατα- 45
σχευάζων αὐτὴν διὰ συνημμένου τοιούτου" εἰ ἀΐδιος 6 χρόνος, ἀΐδιος xal
δ , * 1 A € , wv - 4 "

95 ἣ χίνησις" ἀλλὰ μὴν τὸ ἣγούμενον, τὸ ἄρα λῆγον. xai τὸ μὲν συνημμένον
xal νῦν Osítet xal ὕστερον ἐκ τοῦ τὸν χρόνον χίνησιν εἶναι, ὥς τινες ἐνό-
μῖσαν, 7, ἀριϑμὸν 3j πάϑος τι τῆς χινήσεως᾽ ὅτι δὲ 6 χρόνος ἀΐδιος, xal
ἐχ τῶν γενητὴν τὴν χίνησιν λεγόντων πειρᾶται δειχνύναι μετὰ τοῦ καὶ
περιτρέπειν τὸν λόγον. εἰ γὰρ γίνεταί, φησίν, ἢ χίνησις πρότερον μὴ οὖσα

30 xai εἰ φθείρεται ὕστερον μηχέτι οὖσα, δῆλον ὅτι xal τὸ πρότερόν ἐστι πρὸ 5o

] παύεσθαι F παραδεδωχότος M 3 ὅτι xatà τὴν] ὅτι F: ὅ cum lac. xn litt. M
διδασχάλου EF o) τοῦ xóspoo om. F οὐ] καὶ M οὐδὲν Μ 4 αὐτῶν Μ
5. 6 ὑπὸ ϑεοῦ FM 1 τὰ (ante αὐτὰ) iterat Α ἔχοντα F 85.ταραχϑέντα Εἰ καὶ
om. FM 9 Ésyov post ἀιδιότητα FF 10 προσεχῶς ὑπ᾽ αὐτοῦ F 11 ante αὐτοῖς

add. ὑπ M xtv. δι᾽ αἰτιῶν F 12 τοῦτο ΔΑ" M: τὸ A! F Πλάτωνι] Tim. p. 41 D
13 ἡμεῖς F 14 ἀπεργάζεται F γεννᾶται F αὐξάνεται F φϑίνον AF: φϑίνειν
M: φϑίνοντα a Plato 15 πάλιν ante φϑίνειν M δέχεσϑαι FM οὕτω καὶ 10 εἰ-
πεῖν F 17 οἷμαι] ὁ μὲν F 18 τε om. M αὐτὸ (post πρὸς) aM: αὐτὸν AF

19 σαϑρὰ F 20. τούτοις) τοῖς Μ τὸ AFM: om. (ut Arist. cod. E!) a xai ὕστερον
om. M 20. 21 τὸ γὰρ a: τὸν γὰρ om. F 22 ἐναργῶς E τὴν post ταύτην addidi
χομίζει om. F τοῦ] τοῦτο 8 24. εἰ) εἰς M 28 χινητὴν F ἐχόντων M
29 μὴ οὖσα πρότερον a 80 εἰ om. FM xal ὕστερον F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 (Arist. p. 251010] 1153

τῆς χινήσεως xal τὸ ὕστερον μετὰ τὴν χίνησιν- εἰ δὲ τὸ πρότερον xal 264v
τὸ ὕστερον, ἀνάγχη xal χρόνον εἶναι πρὸ τῆς χινήσεως xal μετὰ τὴν χί-
νησιν᾽ τὸ γὰρ πρότερον xai τὸ ὕστερον τοῦτο, χαϑ' ὃ λέγουσιν πρότερον
μμἢἣ οὖσαν χίνησιν ὕστερον γίνεσθαι xal πρότερον οὖσαν ὕστερον μὴ εἶναι,

5 τάξιν τῶν τοῦ χρόνου μερῶν δηλοῖ" μέρη γὰρ ταῦτα χρόνου. xal εἰς
αὐτὰ διαιρεῖται ὃ χρόνος. εἰ δὲ χρόνον ἀνάγχη πρὸ τῆς χινήσεως εἶναι
xal μετὰ τὴν χίνησιν, ὃ δὲ χρόνος T χζησίς ἐστιν ἣ | ἀριϑμὸς χινήσεως, 265r
ὡς δέδειχται, ἀνάγχη χαὶ χίνησιν εἶναι πρὸ τῆς χινήσεως χαὶ μετὰ τὴν
χίνησιν. ὥστε τοῖς λέγουσιν, ὅτι μὴ οὖσα πρότερον χίνησις ὕστερόν ἐστι

10 καὶ οὖσα πρότερον ὕστερον οὐχ ἔσται, ἕπεται τὸ λέγειν ὅτι ἦν ποτε χίνησις,
ὅτε οὐχ ἦν χίνησις, καὶ ἔσται ποτὲ χίνησις, ὅτε οὐχ ἔσται χίνησις, ἀλλὰ
τοῦτο μὲν αὐτὸς παρῆχεν ἐπαγαγεῖν. λαβὼν δὲ ὅτι ὁ χρόνος ἣ χίνησίς,
ἐστιν ἢ ἀριϑμὸς χινήσεως, ὡς del χρόνου ὄντος εἶναι χίνησιν, xal ὅτι 5
ἀίδιός ἐστιν ὃ χρόνος, ἐπήγαγεν ὅτι ἀνάγχη χαὶ χίνησιν ἀίδιον εἶναι.

15 ὅτι δὲ ἀΐδιος ὁ χρόνος ἡἠνίξατο μὲν διὰ τοῦ προτέρου xal ὑστέρου. εἰ γὰρ
ὃ μὲν χρόνος τὸ πρότερον xal ὕστερόν ἐστι, τὸ δὲ πρότερον xal ὕστερον
αἀίδιόν ἐστιν (εἰ γάρ τι εἴη πρὸ τοῦ προτέρου. xal αὐτὸ πρότερόν ἐστι, xoi
εἰ μετὰ τὸ ὕστερον, xal αὐτὸ ὕστερον), xai ὃ χρόνος ἄρα ἀΐδιος. xal δείκνυσι
ὁὲ πρῶτον μὲν ἐχ τῆς χοινῆς τῶν φυσιχῶν περὶ τούτου δόξης, πάντας γὰρ

20 ἀΐδιον οἴεσϑαι τὸν χρόνον πλὴν τοῦ []λάτωνος" οὗτος γὰρ ἅμα τῷ χόσμῳ 10
Ἰενέσϑαι φησὶν αὐτόν: ὅπως δὲ τοῦτο λέγει Πλάτων, μετ᾽ ὀλίγον εἰσόμεϑα.
6 μέντοι Δημόχριτος οὕτως ἀίδιον ἐπέπειστο εἶναι τὸν χρόνον, ὅτι βουλό-
μενὴς δεῖξαι μὴ πάντα γενητὰ ὡς ἐναργεῖ τῷ τὸν χρόνον μὴ γεγονέναι
προσεχρήσατη. xai ᾿Αναξαγόρας δέ, ὅταν λέγῃ " Tv ὁμοῦ πάντα χρήματα",

35 χρόνην ἐνδείχνυται πρὸ τῆς χοσμοποιοῦ διαχρίσεως " xal γὰρ τὸ "Tv"
ypovuxóv, xal ἀδιάχριτα ὄντα τὸν ἄπειρον πρὸ τοῦ χρόνον ὕστερον δια-
χρῖναι xai κοσμῆσαι τὸν νοῦν φησι, χαὶ ᾿Εμπεδοχλῇῆς δὲ ἐξ ἀιδίου λέγων
ἀνὰ μέρος τὴν ἐπιχράτειαν γίνεσϑαι ποτὲ μὲν τῆς Φιλίας ποτὲ δὲ τοῦ
Νείκους δῆλός ἐστιν ἀΐδιον τὸν χρόνων οἰόμενος" εἰ δὲ ὃ χρόνος ἀΐξιος,

30 xal f, χίνησις.

[ xd

6

] καὶ τὸ ὕστερον — πρότερον (3) om. F 2 τὸ om. M 4 γενέσϑαι F 6 post
ἀνάγκη add. xai F 8 xai πρὸ τῆς χινήσεως χίνησιν εἶναι M 9 λέγουσι μὴ
o03av πρ. χίνησιν M πρότερον --- καὶ οὖσα (10) om. sed in mrg. add. A!

9. 10. ἐστι καὶ — οὐχ ἔσται) γέγονεν F 10 οὐχ É. D. transp. M 12 ἢ M

15 πρότερον xal ὕστερον F 10 μὲν om. M xal τὸ Ust, ἐστι M 17 πρὸ]
é M 18. 19 δείχνυσι πρότερον μὲν M: ὃ. μὲν πρότερον F 19. xotv7«) χινή-
σεως Μ 2] λέγει τοῦτο F 22 τὸν χρόνον εἶναι M 28 ἐναργῆ F: ἐνεργεῖ M
24 xal -- χρονιχὸν (20) om. F ᾿Αναξαγόρας] fr. 1 25 δεικνύει M 26 ἀδιάχρι-
toy M post πρὸ τοῦ addendum esse νοῦ dubitanter coniecerat Brandisius (in Sim-
plicii Aldina), sed recte in Scholiis suis p. 426520 sprevit

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 23

1184 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 251^17)

p.251517 Πλάτων δὲ γεγονέναι μόνος. ἅμα qàp αὐτὸν τῷ 205
᾿οὐρανῷ γεγονέναι, τὸν δὲ οὐρανὸν γεγονέναι φησί.

Τὰ πολλάχις ἐν ἄλλοις εἰρημένα πρὸς ἐμοῦ χαὶ νῦν ἀναγχαῖον εἰπεῖν, 90
ὅτι πολλαχῶς τοῦ γενητοῦ xal ἀγενήτου λεγομένων ἄλλως μὲν ὁ ΠΙῚλάτων
ἄλλως δὲ ὃ ᾿Αριστοτέλης αὐτῷ χρώμενοι δοχοῦσιν ἐναντιοῦσϑαι πρὸς ἀλλή-
λους οὐχ ἐναντιούμενοι. χαὶ γὰρ γενητὸν λέγεται τὸ πρότερον μὲν μὴ ὄν,
ὕστερον δὲ ὄν, καὶ ἐν μέρει χρόνου τὴν ὑπόστασιν ἔχον, χαϑ᾽ ὃ σημαινό-
μενον ᾿Αριστοτέλης χρῆται τῷ γενητῷ πρὸς τὸ ἀΐδιον ἀντιδιαιρῶν αὐτώ.
ἄλλο δὲ τοῦ γενητοῦ σημαινόμενον τὸ πρὸς τὸ ὄντως ὃν τὸ αἰώνιον χαὶ
10 αὐθυπόστατον ἀντιδιῃρημένον, ὅπερ ἐν τῷ γίνεσϑαι τὸ εἶναι ἔχον ἀπ᾽ ss

αἰτίας ἄλλης ὑφίσταται καὶ οὐχ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ. xal δι᾿ ἄμφω ταῦτα διά τε τὴν
πρὸς τὸ ὄντως ὃν xal ἅμα ὅλον ὃν xal τὴν πρὸς τὸ αὐθυπόστατον ἀντί-
ϑεσιν γενητὸν λέγεται, χἄν ἀΐδιον dj. xal χατὰ τοῦτο τὸ σημαινόμενον ὁ
Πλάτων πᾶσαν τὴν αἰσϑητὴν xai σωματιχὴν σύστασιν γενητὴν χαλεῖ’ τὸ
15 γὰρ σωματιχὸν πᾶν διεσπασμένον οὔτε αὐτὸ ὑφιστάνειν ἑαυτὸ δύναται οὔτε
ἅμα ὅλον συνῆχϑαι οὔτε χατὰ τὴν οὐσίαν οὔτε χατὰ τὸ εἶναι τῆς οὐσίας "
xal δῆλός ἐστιν εὐϑὺς τῷ ὄντι τὸ γενητὸν ἀντιτιϑείς, ἐν οἷς φησι" “τί τὸ 80
ὃν υὲν ἀεί, γένεσιν δὲ οὐχ ἔχον, xal τί τὸ γινόμενον μέν, ὃν δὲ οὐδέποτε.
χατὰ δὴ τοῦτο τὸ γενητὸν χαὶ οὐχὶ τὸ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους λεγόμενον
20 xal τὸν χόσμον γενητὸν 6 [ἰλάτων φησὶ xal τὸν χρόνον. ἐρωτήσας γοῦν
περὶ τοῦ κόσμου “᾿ πότερον ἦν del γενέσβξως ἀρχὴν ἔχων οὐδεμίαν, ἣ γέ-
γονεν ἀπ᾽ ἀρχῆς τινος ἀρξάμενος dmexp(vato: “᾿ γέγονεν" ὁρατὸς γὰρ ἅπτός
τέ ἐστι xal σῶμα ἔχων, πάντα δὲ τὰ τοιαῦτα αἰσϑητά, τὰ δὲ αἰσϑητὰ 85
δόξῃ περιληπτὰ μετ᾽ αἰσθήσεως, γινόμενα xal γενητὰ ἐφανη. δρᾶς, ὅτι
25 τὴν αἰτίαν ἀποδιδοὺς τοῦ γενητὸν εἶναι τὸν χόσμον οὐχ εἶπεν, ὅτι πρότερον
γὰρ μὴ ὃν ὕστερον ἔστιν᾽, ἀλλ᾽ ὅτι “᾿δρατὸς γὰρ ἅπτός τέ ἐστι xal σῶμα
ἔχων." ἀλλὰ xal τὸν χρόνον γενητὸν εἶναι βούλεται "ypóvoc δ᾽ οὖν
μετ᾽ οὐρανοῦ γέγονε᾽᾽ λέγων. xal τούτου δὲ αἴτιον οὐ τὸ πρότερον ὄντα
τὸν χρόνον ὕστερον μὴ εἶναι: ἀΐδιον γὰρ αὐτὸν εἶναι λέγει, εἰ xal μὴ
30 οὕτως ὡς τὸν αἰῶνα, ἀλλ᾽ ὅτι εἰχών ἐστιν αἰῶνος xai xatà χίνησιν ὑφέ-
στηχε. λέγει γοῦν 6 παρὰ []λάτωνι Τίμαιος μετὰ τὴν τοῦ σωματοειδοῦς 40
ψύχωσιν" “᾿ς δὲ χινηϑὲν αὐτὸ xai ζῶν ἐνόησεν τῶν ἀιδίων ϑεῶν γεγονὸς

[2]

-. ——— ---. .

] γεγονέναι AFM: αὐτὸν γεννᾷ ἃ ex Aristotele (ubi tamen αὐτὸν sec. Vitellium om. E)
post μόνος incipit demum lemma in F, quod sic legitur πλάτων ἅμα τῷ οὐρανῷ φησὶ

γεγονέναι 3 codices FM, quia finem versus magis magisque mendose et lacu-
nose scripti sunt, nisi gravioribus locis non iam adnotabuntur et desinunt f. 291740 F,
f. 295*2 M 8 post σημαινόμενον add. ὁ FM 9. 10 ὃν — αὐϑυπόστατον FM:
om., sed in mrg. suppl. A!: ὃν ceteris omissis a post ὃν add. xai F 11 οὐκ
ὑφ᾽ ἑαυτοῦ a: οὐχ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ F 17 φησι) Tim. p. 27 D 18 μὲν (post ὃν) om.
Plato cf. Simpl. p. 135,10 μὲν ἀεὶ Plato, at cf. Simpl. 1. c. 20 ἐρωτήσας] Tim.
p. 28B 22 ἀρξάμενον a 28 λέγων) Tim. p. 38 B ὃ] Τίμαιος] p. 37 CD

cf. p. 708,30. 1159,16 92 ζῶν AM: ζῶον ΔῈ γεγονὸς ΔΕ: γεγονὼς ΑΜ

[51]

10

20

30

SH

40

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 (Arist. p. 251^17] 1155

ἄγαλμα ὃ γεννήσας πατήρ, ἠγάσϑη τε xal εὐφρανϑεὶς ἔτι δὴ μᾶλλον ὅμοιον 265:
πρὸς τὸ παράδειγμα ἐπενόησεν ἀπεργάσασθαι. χαϑάπερ οὖν αὐτὸ τυγχάνει
ζῷον ἀΐδιον ὃν χαὶ τόδε τὸ πᾶν οὕτως εἰς δύναμιν ἐπεχείρησε τοιοῦτον
ἀποτελεῖν. ἣ μὲν οὖν ζῴου φύσις ἐτύγχανεν οὖσα αἰώνιος. χαὶ τοῦτο
μὲν δὴ τῷ γενητῷ παντελῶς προσάπτειν οὐχ ἦν δυνατόν" εἰχὼ δὲ ἐπενόει 45
χινητόν τινα αἰῶνος ποιΐσαι, xoi διαχοσμῶν οὐρανὸν ἅμα ποιεῖ μένοντος
αἰῶνος ἐν ἑνὶ xav ἀριϑμὸν ἰοῦσαν αἰώνιον εἰκόνα, τοῦτον ὃν δὴ χρόνον
ὠνομάκαμεν ἐπίστησον οὖν, ὅτι xal τόδε τὸ πᾶν ὡς δυνατὸν ἀίδιον
εἶναι βουλόμενος 6 δημιουργὸς εἰχονιχῷ ὄντι τούτῳ εἰχόνα τοῦ αἰῶνος
αὐτῷ τὸν χρόνον ἐδωρήσατο, “ἵνα ὡς ὁμοιότατος, φησίν, 6 χόσμος τῷ παρα-
δείγματι χατὰ δύναμιν d. τὸ μὲν γὰρ δὴ παράδειγμα πάντα αἰῶνά
ἐστιν ὄν, ὃ δὲ αὖ διὰ τέλους τὸν ἅπαντα χρόνον γεγονώς τε xal ὧν xal 50
ἐσόμενος’ εἰ οὖν ἐν παντὶ χρόνῳ xal γεγονώς ἐστιν 6 χόσμος xal ὧν
xai ἐσόμενος, δῆλον ὅτι ἀΐδιός ἐστι xal αὐτός, οὐχ ὡς αἰώνιος δέ. τὸ γὰρ
αἰώνιον ἅμα πᾶσαν ἑαυτοῦ xal τὴν οὐσίαν ἔχει xal τὴν δύναμιν xal τὴν
ἐνέργειαν, ὅτι xal ὁ αἰὼν τὸ ἀεὶ τῷ ὄντι συνήρηχεν. 6 δὲ χρόνος xal τὸ
ἔγχρονον ἐν τῷ γίνεσϑαι τὸ εἶναι ἔχοντα τὸ ὁλοτελὲς ἐχείνων χατὰ χίνησιν
χαὶ γένεσιν ἐχμηρύονται. εἰ οὖν xal [Πλάτων διὰ τὸν χρόνον φησὶ τῆς
ὀυνατῆς αιδιότητος τὸ πᾶν μετέχειν, | δῆλον ὅτι xal xat! αὐτὸν ἀΐδιός 205v
ἐστιν ὁ χρόνος, εἰ xal μὴ οὕτως ὡς ὁ αἰών. μηδεὶς οὖν πρὸς τὰ ῥήματα
βλέπων ἐναντιοῦσθαι νομιζέτω τοὺς φιλοσόφους. εἰ μὲν γὰρ τὰ αὐτὰ ση-
μαινόμενα τοῦ γενητοῦ xal ἀγενήτου λαμβάνοντες ὃ μὲν γενητόν, 6 δὲ
ἀγένητον ἔλεγε τὸν χρόνον xal τὸν χόσμον, ἐναντίως ἄν ἔλεγον: νῦν δὲ
ταῖς μὲν ἐννοίαις συμφέρονται. εἰ γὰρ ὃ μὲν ᾿Αριστοτέλης ἀριϑμὸν χινή-

5 σεως λέγει τὸν χρόνον, ὃ δὲ [Πλάτων χατ᾽ ἀριϑμὸν ἰοῦσαν αἰώνιον εἰχόνα, τί 6

ἄρα ταῦτα ταῖς ἐννοίαις διαφέρετον, ὁπότε χαὶ μέχρι τῶν ὀνομάτων συμφέ-
ρονται; xai εἰ ὁ μὲν ᾿Αριστοτέλης ἀΐδιον τὸν χρόνον φησίν, 6 δὲ Πλάτων
ἀίδιον τὸν χόσμον διὰ τῆς τοῦ χρόνου μεϑέξεως γεγονέναι λέγει, xal εἰ
σαφῶς ὁ [[λάτων τὸν μὲν χόσμον γενητὸν ὡς σωματιχόν φησι, τὸν δὲ
4póvov ὡς ἐν χινήσει xal τῷ γίνεσθαι τὸ εἶναι ἔχοντα, ἅπερ xal ᾽Αριστο-
τέλης ἐπ᾿ ἀμφοῖν ὁμολογεῖ, πῶς ἔτι τὸ γενητὸν τοῦ Πλάτωνος πρὸς τὸ 10
ἀγένητον τοῦ ᾿Αριστοτέλους ταῖς ἐννοίαις χαὶ οὐχὶ τοῖς͵ ὀνόμασι μόνοις
ἀντιφάσχειν νομίζομεν; διὰ τί οὖν, φαίη τις ἄν, ὃ ᾿Αριστοτέλης ἔξω ἑνὸς
πάντας φησὶ τὸν χρόνον ἀγένητον λέγειν τὴν μὲν ἀρχὴν αἰνιξάμενος, ὕστερον
ó& xal ὀνομαστὶ προσϑείς, ὅτι Πλάτων μόνος 1εγονέναι φησὶ xal τὴν αἰτίαν
τοῦ γεγονέναι πρησϑείς. ἅμα γὰρ αὐτὸν τῷ οὐρανῷ γεγονέναι, τὸν
ó& οὐρανὸν γεγονέναι φησίν; T, ὅτι παλαιὸν ἔθος ἦν xal πρὸς τὸ φαινό-
μενὸν ἀντιλέγειν φειδοῖ τῶν ἐπιπολαιοτέρων τὰς γνώμας. ἐπειδὴ οὖν τὸ
γενητὸν συνηϑέστερον ἐπὶ τῶν πρότερον μὴ ὄντων ὕστερον δὲ ὄντων ἐλέ-
Ἵετο, διὰ τοῦτο πρὸς ταύτην τὴν σημασίαν τοῦ ὀνόματος ἀντιλέγων ὃ

[ ud

ὃ

ὃ ὃν supra v. add. A! 4 τοῦ ζῴου Plato [cf. Simpl. l. c.) 10 φησίν] Tim.
p. 98 B ἵν᾽ ὡς ὁμοιότατος αὐτῷ χατὰ δύναμιν ἡ τὸ μὲν γὰρ χτλ.

28"

1156 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 (Arist. p. 251^17. 19]

᾿Αριστοτέλης δοχεῖ μὲν εὐϑύνειν τὸν Πλάτωνα ὡς γενητὸν εἰπόντα, εὐθύνει 265,
δὲ χατὰ τὸ ἀληθὲς οὐ τὸν [ἰλάτωνα, ἀλλὰ τοὺς ἐπὶ τούτου τοῦ σημαινο-
ufvou τὸ γενητὸν τῷ χρόνῳ xal τῷ χόσμῳ προσαψαντας.

p.251»19 Εἰ οὖν ἀδύνατον εἶναι xal νοῆσαι χρόνον ἄνευ τοῦ
νῦν ἕως τοῦ εἴπερ ὃ χρόνος πάϑος τι χινήσεως.

[51]

Ἐπειδὴ ὃ χρόνος ἣ χίνησίς ἐστιν 7; ἀριϑμὸς ἢ πάϑος τι τῆς χινήσεως ἐδ
ἢ ἁπλῶς τῇ χινήσει τι πάντως συνυπάρχον, εἰ ἀίδιος 6 χρόνος, ἀίδιος
πάντως ἐστὶν xal ἣ χίνησις. δείξας οὖν πρότερον, ὅτι ἀΐδιος 6 “ρόνος
ἔχ τε τοῦ προτέρου xal ὑστέρου xal ἐκ τῆς πάντων τῶν φυσιχῶν πλὴν
10 ἑνός, ὥς φησιν, περὶ τούτου δόξης, τὸ αὐτὸ xal OU ἄλλης ἐπιχειρήσεως
ἔτι μᾶλλον τῷ χρόνῳ προσηχόυσης ἀποδείχνυσιν. f, δὲ ἀπόδειξις δηχεῖ μοι
τοιαύτη" ὃ χρόνος χατὰ τὸ νῦν ἔστι τε xal νοεῖται" τοῦ γὰρ ypóvou τὸ νῦν
μόνον ἐν ὑποστάσει ἐστί, διότι τὸ μὲν παρεληλυθὸς οὐχέτι ἐστί, τὸ δὲ so
μέλλον οὔπω" τὸ χατὰ τὸ νῦν ὑφεστὸς χατὰ μεσότητα ὑφέστηχεν, ἥτις
15 ἀρχὴ μέν ἐστι τοῦ ἐσομένου χρόνου, τελευτὴ δὲ τοῦ παρελθόντος. τὸ
χατὰ μεσότητα τοιαύτην ὑφεστός, ὡς καὶ πρὸ τοῦ ληφϑέντος ἀεὶ καὶ μετὰ
τὸ ληφϑὲν εἶναί tt, τοιοῦτον’ πᾶν γὰρ τὸ ἐν ὑποστάσει νῦν μέσον ἐστὶ
χρόνων xal τῶν ἐν αὐτοῖς νῦν’ τὸ οὖν τοιοῦτον ἀΐδιόν ἐστιν’ ὃ γὰρ dv
ὑποϑῆταί τις ὡς ἔσχατον vOv, xai αὐτὸ μέσον ἐστὶ xal ἔχει μεϑ᾽ ἑαυτὸ
20 χρόνον, ὥστε μὴ εἶναι ἔσχατον νῦν μηδὲ χρόνον" εἰ γὰρ χρόνον. xal νῦν. 80
εἰ τὸ πέρας τοῦ χρόνου νῦν ὥσπερ τῆς γραμμῆς στιγμή. ὁμοίως δὲ οὐδὲ
ἀρχὴν ἕξει" xal γὰρ τὸ ἐν ἀρχῇ δοχοῦν νῦν μέσον xal αὐτό ἐστιν, ὥσπερ
ἀρχὴ τοῦ μέλλοντος, οὕτω πέρας Ov τοῦ παρεληλυθότος. 6 χρόνος ἄρα
ἀίδιός ἐστιν οὔτε ἀρχὴν ἔχων οὔτε τέλος. εἰ δὲ ὁ χρόνος ἀεί ἐστι. δῆλον
25 ὅτι xal f, χίνησις del ἔσται, εἴπερ ὃ χρόνος ἀριθμὸς Y, παάϑος ἐστὶ τῆς
χινήσεως. xal ὥσπερ οὐδὲ χίνησιν ἄνευ χρόνου λαβεῖν δυνατόν, οὐδὲ
χρόνον ἄνευ χινήσεως.
Τὰ μὲν οὖν ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους χκἀνταῦϑα νοερῶς xal ϑείως εἰρη- 40
μένα πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ ἀΐδιον εἶναι τὴν χίνησιν τῆς δυνατῆς ὑπὸ τῶν
80 ἐξηγητῶν σαφηνείας τετύχηχεν. ὃ δὲ [Γραμματιχὸς πάλιν καὶ τούτοις
ἀντιλέγειν πειραϑεὶς ἴδωμεν, ὁποῖος ἄρα φανεῖται βασανιζόμενης. συγχω-
ρήσας δὴ οὗτος ὁμοίως ἔχειν τῷ χρόνῳ τὴν χίνησιν αιδιότητός τε πέρι
καὶ γενέσεως xal φϑορᾶς πρὸς τὴν ἀιδιότητα μάχεται τοῦ ypóvou xal τοὺς
χατασχευάζοντας αὐτὴν λόγους ἀνατρέπειν φιλονειχεῖ τριχῇ διῃρημένους,
35 ὧν ὃ πρῶτος εὐθὺς ἀπὸ τοῦ προτέρου xal ὑστέρου τὴν ἐπιχείρησιν ἐποιή- 4
σατο. ὃ γὰρ λέγων τὴν χίνησιν γενητὴν εἶναι οὐδὲν ἄλλο λέγει ἢ ὅτι
πρότερον μὴ οὖσα ὕστερον ἔστι, καὶ ὃ λέγων φϑαρτὴν οὐδὲν ἄλλο λέγει
ἢ ὅτι πρότερον οὖσα ὕστερον οὐχ ἔστιν. εἰ οὖν τὸ πρότερον xal τὸ ὕστερον

4 ἀδύνατον AFM: ἀδύνατόν ἐστι καὶ ex Aristotele a 1 6 om. a 30 Γραμμα-
τικὸς} cf. ad p. 1117,12 et inprimis 1129,29

10

18

20

90

98

40

14

SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 (Arist. p. 217019] CONTRA PHILOPONUM 1157

χρόνου μέρη ἐστίν, xal πρὸ χινήσεως ἔσται χρόνος xal μετὰ τὴν χίνησιν" 265v
ὅπου δὲ χρόνος, πάντως χαὶ χίνησις. ὥστε χαὶ πρὸ τῆς πρώτης δοχούσης
χινήσεως ἔσται χίνησις ἀεί, χαὶ μετὰ τὴν ἐσχάτην δοχοῦσαν παλιν ἔσται
χίνησις" ἀΐδιος dpa ἣ χίνησις. πρὸς δὴ τοῦτον τὸν λόγον ἀπαντῶν οὗτος ὅυ
τρία τινὰ προείληφεν οἷον ἀξιώματα πρὸς τὴν ϑαυμαστὴν αὑτοῦ χατα-
σχευήν, πρῶτον ὅτι ὁ χρόνος τρίτην ἀπὸ σωμάτων ἔχει τὴν ὕπαρξιν 7)
τετάρτην, ὡς; ὕστερον ἐπιδιορθϑούμενος λέγει. εἶναι γὰρ πρῶτον τὸ σῶμα
xal δευτέραν τὴν χινητιχὴν αὐτοῦ δύναμιν xal τρίτην τὴν χίνησιν, xal
οὕτως ἐπὶ τῇ ἐνεργητιχῇ χινήσει τὸν χρόνον ἀριϑμὸν ὄντα χινήσεως.
δεύτερον δὲ τὰς νοερὰς οὐσίας παντὸς ἐξῃρῆῇσϑαί φησι σώματος xal τῇ
οὐσίᾳ | x«l τῇ ἐνεργείᾳ xal ἐπαινεῖ xal τὸν Πλάτωνα xal τὸν ᾿Αριστο- 260:
τέλην xal τοὺς ἄλλους φιλοσόφους τοὺς τοῦτο ἀποδείξαντας. xal τρίτον
“᾿ συνωμολόγηται, φησί, περὶ τοῦ νῦν, ὡς εἰ ἀμερὴς αὐτοῦ xal ἀδιάστατος
ἢ πρὸς τὰ νοητὰ τυγχάνει ἐπιβολὴ καὶ μὴ δεομένη συλλογισμῶν εἰς τὴν
τοῦ νοητοῦ κατάληψιν ὡς διανοίᾳ μεταβαίνουσα ἐπὶ προτάσεις ἀπὸ προτάσεων,
ἀλλ Y, ἅπτεται ἣ οὐχ ἅπτεται, ἀλλ᾽ οὖν γε πάλιν xal τοῦτο περὶ τῆς τοῦ 5
νοῦ ἐνεργείας προσωμολόγηται, ὡς οὐχ ἀϑρόαν ἅμα πάντων τῶν ὄντων
ἴσχει τὴν νόησιν. οὐδὲ γὰρ xal ϑεὸν ἅμα xal ἄγγελον καὶ τὰς τῶν ψυχῶν
διαφοράς τε χαὶ χοινωνίας χαὶ σώματα χαὶ χρόνον χαὶ αἰῶνα χαὶ τὰ λοιπὰ
τῶν ὄντων vosty δύναται: τοῦτο γὰρ τῆς ϑείας μόνης, ἵνα οὕτως εἴπω,
νοήσεώς ἐστιν ἴδιον, ἣ ἀμερὴς ἁπάντων τῶν ὄντων χαὶ τῶν παρῳχηκότων
ἅμα καὶ τῶν μελλόντων γνῶσις. οὐ περὶ τοῦ ϑείου δέ, φησί, νοῦ τὸν λόγον
νῦν ποιούμεϑα, ἀλλὰ περὶ τοῦ μετ᾽ ἐχεῖνον, εἴτε ἀγγελιχὸς εἴη εἴτε ψυχι- 10
χὸς εἴτε ὁποιοσοῦν ἄλλος. ὃ τοίνυν νοῦς, φησί, μεταβατιχῶς ἀπὸ νοή-
gatos εἰς νόημα προϊὼν δύο ἅμα νοήματα xatà ταὐτὸν οὐχ ἐπιδέχεται,
ἀλλὰ τὸ μέν τι πρῶτον ἐνόησε, τὸ δὲ δεύτερον, τὸ δὲ τρίτον. ταῦτα
ὥσπερ ἀξιώματα προλαβών ἐπήγαγεν αὐτοῖς: "el ὁ νοῦς τῆς πρὸς τὰ
σώματα σχέσεως χαὶ τῇ οὐσίᾳ χαὶ τῇ ἐνεργείᾳ κεχώρισται, δῆλον ὅτι
χαὶ τῆς τῶν σωμάτων χινήσεως πολλῷ μᾶλλον ἐστέρηται χαὶ τοῦ χρόνου.
εἰ οὖν ἄσχετος μὲν ὁ νοῦς χαϑὸ νοῦς ἐστι πρὸς τὸν χρόνον, οὐχ ἅμα 15
δὲ πάντων τῶν νοητῶν ἴσχει τὴν νόησιν, ἀλλὰ τόδε τυχὸν πρότερον νοήσας
ἐφεξῆς εἰς ἕτερον μετέρχεται νόημα χἀξ ἐχείνου πάλιν εἰς ἄλλο, ἔστιν ἄρα
ἐν ταῖς νοήσεσι τοῦ νοῦ τὸ πρότερον νόημα xal τὸ ὕστερον, χαίτοι χρονι-
χῆς ἅπάσης ἠλλοτριωμένου σχέσεως. οὐχ ἄρα τὸ ὁπωσοῦν νοούμενον ἣ
λεγόμενον πρότερόν τε xal ὕστερον εὐθὺς xal χρόνου δηλωτιχόν ἐστιν. εἰ
δὲ xal χρόνος, φησί, μετ᾽ οὐρανοῦ γέγονε χατὰ τὸν []λάτωνα, εἴ τις ἀνέλοι
τὰ σώματα, ἀναιρεῖ xal τὸν χρόνον, οὐ μέντοι τὸν νοῦν ἀναιρεῖ. εἰ οὖν 90
μεταβατ'χή ἐστιν ἣ τοῦ νοῦ ἐνέργεια xal χρόνου μὴ ὄντος, ἀνάγχη τὸ μὲν
πρῶτον νοεῖν τὸ δὲ δεύτερον' τοῦτο γὰρ αὐτῷ, φησί, xat' οὐσίαν ὑπάρχει.
οὐχ ἄρα τὸ ὁπωσοῦν πρότερον εἶναι χαὶ ὕστερον λεγόμενον εὐθὺς χαὶ

συλλογισμοῦ ἃ 11 τῶν ὄντων om. a 38 ἡ τῷ νοῦ a καὶ χρόνου μὴ

ὄντος om. a

1158 SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 (Arist. p. 217019] CONTRA PHILOPONUM

χρόνου δηλωτιχόν ἐστιν. ἀλλὰ γὰρ εἴ τις, φησί, μηδὲ τὰς νοερὰς οὐσίας 266r
ἐλευϑέρας εἶναι τῆς πρὸς τὸν χρόνον σχέσεως συγχωρήσειε, πάντως γοῦν
τὸν τοῦ χρόνου δημιουργὸν παντὸς ὑπέρτερον εἶναι χαὶ ἐπέχεινα χρόνου
τις ἀξιώσειεν. εἰ οὖν ἀμέσως δημιουργεῖ τὸν οὐρανὸν 6 ὕεός, xal τὸ ὑδ
5 τοιῶσδε χινεῖσθαι αὐτῷ δέδωχεν: ἀνισοταχὴς δὲ τῶν οὐρανίων ἐστὶν ἣ
χίνησις. εἴ τις οὖν ὑπὸ τὴν αὐτὴν τοῦ ζῳδιαχοῦ μοῖραν τοὺς πλανωμένους
τῶν ἀστέρων συνεληλυϑότας ἐπινοήσειε. δῆλον ὅτι οὐχ ἐν τῷ αὐτῷ χμόνῳ
εἰς τὸ αὐτὸ σημεῖον ἕχαστος αὐτῶν ἐπαναστρέψει. οὐχοῦν ὅτε εἰς τὸ
αὐτὸ σημεῖον f, σελήνη τὸν ἑαυτῆς ἀνύσασα χύχλον παλιν χατήντησεν, ἐν
10 ᾧ πάντες ἅμα ὄντες ἐτύγχανον πρότερον, ἔγνω δήπουθεν 6 ταῦτα διαταξά-
μενος Üeóc, ὡς αὕτη μὲν τὸν ἑχυτῆς ἤνυσξΞ χύχλον, οἱ λοιποὶ δὲ οὐδέπω" 30
ὥστε εἰ τὸν μὲν ἔγνω πρότερον ἀποχαταστάντα τῶν ἀστέρων, τὸν δὲ ὕστε-
ρον, ἔστιν ἄρα, ὅσον ἐπὶ ταῖς ᾿Αριστοτέλους ἐπιχειρήσεσι, χαὶ ἐν ταῖς ϑείαις
νοήσεσι τὸ μὲν πρότερον τὸ δὲ ὕστερον, διὰ τοῦτο δὲ xal ὃ χρόνος" οὐ
15 γὰρ δὴ ἀγνοεῖν αὐτὸν ταῦτα φήσουσιν, ὧν αὐτός ἐστιν ἀμέσως δημιουργός"
xai οὐχ ἐν ταῖς νοήσεσι μόνον, ἀλλὰ xal ἐν ταῖς βουλήσεσιν. ὅτε γὰρ ἣ
σελήνη τὸ αὐτὸ χατειλήφει σημεῖον, ἐβούλετο δήπουϑεν αὐτὴν οὕτως ἔχειν
6 ϑεός, τοὺς ὃὲ λοιποὺς οὐδέπω ἐβούλετο. xal ὅτε τὸν ἥλιον ὑπομένειν 35
ἤϑελε, τοῦτο οὔπω τὸν στίλβοντα φέρε ἢ τῶν ἄλλων τινά. ἔστιν ἄρα xal
20 ἐν ταῖς βουλήσεσι τοῦ ὑεοῦ προτέρα τις xal δευτέρα βούλησις καὶ τρίτη;
xal διὰ τοῦτο ypóvo;. ἔτι τῶν μελλόντων τὴν γνῶσιν ἔχει 6 ϑεός: μέλ-
λοντα δέ ἐστιν οὐ τὰ χαθόλου, ἀλλὰ τὰ χαϑ' ἔχαστα xal ἄτομα οἷον Σω-
χράτης, πρὶν γενέσθαι, xal [᾿λάτων. οὐχοῦν εἰ οἷδεν τὸ μέλλον 6 ϑεός,
οἶδεν ὡς οὕπω ἐνέστηχεν: ὅταν Ob πάλιν ἐνστῇ, οἷδεν ὅτι ἐνέστηχε" xal
25 ἐπειδὰν qÜapij, οἷδεν ὡς παρῴχηχε xal οὐχέτι τῶν ὄντων ἐστίν. ὥστε 40
$ γνῶσις, χαϑ' ἣν ὕδει ὅτι μέλλει, προτέρα ἐστὶν τῆς χαϑ' ἣν γινώσχει,
ὅτι οὐχέτι τῶν ὄντων ἐστίν. εἰ οὖν διὰ τὴν τοῦ προτέρου χαὶ ὑστέρου
λέξιν εὐθὺς xal χρόνος ἐμφαίνεται παρυφιστάμενος, οὐδὲ τὸν τοῦ ypóvou
δημιουργὸν ἔξω τῆς τοῦ χρόνου ποιήσομεν σχέσεως. ταῦτα εἰπὼν ἐφεξῆς
80 διὰ πολλῶν πειρᾶται χατασχευάζειν, ὅτι τὰ ὑπέρχρονα μήτε νοῆσαι μήτε
ἑρμηνεῦσαι δυνάμενοι χρονιχοῖς χεχρήμεϑα ῥήμασιν. ὡς γὰρ ὃ ϑεὸς ἀχρό-
νως τὰ ὑπὸ χρόνον νοεῖ, οὕτως ἡμεῖς τὰ ὑπὲρ χρόνον ypovtxGg. εἰ οὖν 45
λέγομεν “οὐχ ἦν ἀεὶ γρόνος᾽ T, “οὐκ ἦν πρὶν γενέσϑαι᾽ 7| ἄλλῃ τινὶ λέξει
χρώμεϑα χρονιχὴν ἔννοιαν σημαινούσγ,, οὐχ εὐϑὺς ἀνάγχη xal χρόνον συνεπι-
35 νοεῖσθαι ταῖς λέξεσιν, ἀλλὰ μόνον τὸ μὴ del τὸν χρόνον εἶναι. ὅτι γὰρ

| οὐσίας in mrg. A! (cf. p. 1162,14. 1159,28): om. aAFM 4 τις] 1. οὗτος ex
p. 1162,15 5 ἀνισοταχὴς FM: ἀνισοταχεῖς 8 et (si silentio fides) A ἐστὶν ἡ AM:
εἰσὶν αἱ a: om. F 6 κινήσις AFM: κινήσεις 8 τις] τι ὃ 11 οἱ λοιποὶ aM
et corr. A': λοιποὶ Α': λοιπὸν F 18 οὐδέποτε a 19 τοῦτο (scil. ὑπομένειν
ἤϑελε) AFM: τότε ἃ 21 post xal add. οὐ a 22. 28 σωχράτην ἃ 25 dx]
ὅτι & (ut p. 1162,36) 28 τοῦ om. a 29 ποιήσομεν AM (cf. p. 1162,26): ποιήσομαι
F: ποιησόμεϑα a 81 χεχρήμεϑα FM: χεχτήμεϑα A: ἑρμηνεήομεν ἃ 32 ὑπὸ a (cf.

p. 1163,19): ὑπὲρ AFM: in mrg. yp. τὰ ἀπὸ χρόνου A?

10

20

25

30

35

| λέγονται A: corr. A!

SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 (Arist. p. 217*19] CONTRA PHILOPONUM 1159

aí χρονιχαὶ λέξεις οὐ πάντως xal χρόνον, ὅπως ἄν λέγωνται, σημαίνουσιν, 260:

ἐν τῷ πέμπτῳ τῶν Πρὸς [Πρόχλον ἀποδεδειχέναι φησί. καὶ ἐχεῖθεν τὰς
περὶ τούτου πίστεις ἐχλέγεσϑαι τοὺς ἐντυγχάνοντας παραιτεῖται, ὡς λέγει

6 [Γαμματικός, ἵνα τὸ παλιλλογεῖν (ᾧ μάλιστα γέγηϑεν) ἐκφύγῃ. τούτων 50

αὐτῇ λέξει τὰ πλεῖστα γεγραμμένα παρεϑέμην πολλοὺς ἐλπίζων ἀπιστεῖν,
εἰ τοιαῦτα τις ἐννοῶν χαὶ γράφων πρὸς τοὺς χορυφαίους τῶν φιλοσόφων
ἀντιλέγειν ἐτόλμησεν.

᾿Αλλ' ἴδωμεν τὰ ὑπ’ αὐτοῦ ῥηϑέντα ἀπὸ τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ mpokm
φϑέντων ὡς ἀξιωμάτων ἀρξάμενοι. τὸ δὴ πρῶτον ἔλεγε τὸν χρόνον
τρίτην ἣ τετάρτην ἀπὸ σωμάτων ἔχειν τὴν ὕπαρξιν μόνον τὸν τῆς ἐνερ-

γξίας μετρητιχὸν χρόνον ϑεασάμενος. | καίτοι τῶν γε μεριστῶν xal γενη- 206"

τῶν χαὶ ὅλως τῶν τοῦ ὄντως ὄντος ἐχβεβηχότων οὐ τὴν ἐνέργειαν μόνην,
ἀλλὰ χαὶ τὴν τοῦ εἶναι παράτασιν χαὶ τὴν χατὰ τὰς ποιότητας μετρεῖ ὃ
ὃ χρόνος. ἔπειτα 6 πολλαχοῦ τὸν Πλάτωνα παράγων οὐχ ἐνενόησεν, ὅτι
διὰ τὴν τοῦ χρόνου μέϑεξιν ὁμοιότερον γενέσϑαι τῷ παραδείγματι τὸν
χόσμον φησίν, ἐν οἷς γράφει “᾿ῶς δὲ χινηϑὲν αὐτὸ χαὶ ζῶν ἐνόησε τῶν
ἀιδίων ϑεῶν γεγονὸς ἄγαλμα ὁ γεννήσας πατήρ᾽ καὶ τὰ ἐφεξῆς, ἃ πρὸ
ὀλίγου παραϑέμενος οὐ δέομαι πάλιν ἐνοχλεῖν. εἰ οὖν τῆς ἀιδιότητος, ἣν
οὗτος μόνῳ τῷ ϑεῷ προσήχειν οἴεται, διὰ τὸν χρόνον ὃ χόσμος μετέσχε
χαὶ τῆς μᾶλλον πρὸς τὸ παράδειγμα ὁμοιότητος ἥπερ ὅτε σωματιχὸς μόνον
ἦν xal ἔμψυχος, πῶς αὐτὸν ἀμενηνὸν οὗτος ἐνόμισεν; εἰ δὲ xal τὴν αὐτὴν
ἀναλογίαν ἔχει πρὸς τὸν κόσμον, ἣν ὁ αἰὼν ἔχει πρὸς τὸ παράδειγμα τοῦ
xóGuoU (ὡς γὰρ ἐχεῖνο διὰ τὴν τοῦ αἰῶνος μέϑεξιν ὑπερτέραν ἔχοντος
τάξιν αἰώνιόν ἐστιν, οὕτω xal ὁ κόσμος διὰ τὴν τοῦ χρόνου μέϑεξιν ἀΐδιος
ὧν ὡς ὑπερτέρου μετέχει τοῦ χρόνου) Ὁ s s ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὐδὲν ϑαυ-
μαστόν, εἰ λέληϑε τούτου τὴν περίεργον ἀδολεσχίαν τοῖς χλεινοῖς τῶν φιλο-
σόφων πεπιεσμένον.

Τὸ ὃὲ δεύτερον αὐτοῦ τῶν ἀξιωμάτων τὸ λέγον τὰς νοερὰς οὐσίας
πάντως ἐξῃηρῆσϑαι σώματος xal τῇ οὐσίᾳ xal τῇ ἐνεργείᾳ εἴρηται χαλῶς,
χἄν ὀῆλος Tj οὗτος παντελῶς ἀγνοῶν τὴν νοερὰν οὐσίαν, ὡς ἐχ τοῦ τρίτου
μαϑησόμεϑα. ὃ γὰρ αὐτὸς ἐν τῷ τρίτῳ λέγει, καὶ ὅτι ἀμερὴς αὐτοῦ xal
ἀδιάστατος ἢ πρὸς τὰ νοητὰ τυγχάνει ἐπιβολή, x«l ὅτι οὐχ ἅμα ϑεὸν xal
ἄγγελον καὶ τὰς τῶν ψυχῶν διαφορὰς xal χοινωνίας xal τὰ ἄλλα γινώσχει,
ἀλλὰ μεταβατιχῶς ἀπὸ νοήματος εἰς νόημα προϊὼν χαὶ δύο ἅμα νοήματα
χατὰ ταὐτὸν μὴ χαταδεχόμενος. τοῦτο γὰρ ϑεοῦ φησιν ἴδιον, ἀλλ’ οὐ τοῦ
ἀγγελιχοῦ ἣ τοῦ ψυχιχοῦ νοῦ" οὗτος γὰρ τὸ μέν τι πρῶτον ἐνόησε, τὸ δὲ
δεύτερον, τὸ δὲ τρίτον. πῶς οὖν ἀμερὴς αὐτοῦ xal ἀδιάστατός ἐστιν ἢ
ἐπιβολή, εἰ μὴ δύο ἅμα νοεῖ, ἀλλὰ τὸ μὲν πρῶτον. τὸ δὲ δεύτερον, τὸ δὲ
τρίτον, xal μεταβαίνει ἀπ’ ἄλλου εἰς ἄλλο; τίνα δὲ xal λέγει τὸν νοῦν

[d

0

2 dv τῷ πέμπτῳ τῶν πρὸς [Ipóxlov] de mundi aetern.

V 2 10 ἀπὸ τῶν σωμάτων a 16 γράφει] cf. p. 1154,32 29 lacunae
signum non extat in AM (lacunosus totus locus in F): explet πῶς αὐτὸς ἔσχατον τοῦτον
ἡγεῖται a 29 παντὸς F σώματα 8

1160 SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 [Arist. p. 217019] CONTRA PHILOPONUM

τοῦτον: ἣ γὰρ τὴν λογικὴν ψυχὴν T, τὸ dxpov ταύτης 7j τινα ἄλλην οὐσίαν 966"
ὑπὲρ ψυχήν: εἰ μὲν γὰρ τὴν λογιχὴν Ψυχὴν νοῦν χαλεῖ (ταύτης γὰρ ἴδιοί
εἰσιν αἵ συλλογιστικαὶ xal μεταβατιχαὶ ἀπ᾿ ἄλλων εἰς ἄλλα νοήσεις), οὐχ
ἔστιν ἄσχετος αὔτη οὔτε πρὸς σώματα οὔτε πρὸς χρόνον. πῶς γὰρ οἷόν τε
5 μετάβασιν ἀπ᾿ ἄλλου εἰς ἄλλο ἀγρόνως γενέσθαι; πῶς δὲ τὸ μὴ dua
νηοῦν οὐ τὸ μὲν ἐν προτέρῳ χρόνῳ νοεῖ, τὸ δὲ ἐν ὑστέρῳ; λεγέτω γὰρ
ἡμῖν ὃ Γραμματιχός, τί τὸ ἅμα σημαίνει xal τί τὸ οὐχ ἅμα, εἰ μὴ ἄρα τὸ
ἅμα ὡς ταὐτὸν τῷ ὁμοῦ τέϑειχε xal τὴν τούτων διαφορὰν ἀγνοήσας.
αἰσθάνομαι γάρ, ὅτι χατὰ τὸν μῦϑον ὡς χεράτων οὗτος τῆς ἐν φιλοσο-
10 φίᾳ μεγαλαυχίας ἐπιθυμήσας xal τῶν ὥτων ἀπεστερήΐη, τῆς προσηχούσης
αὐτῷ κατὰ τὴν γραμματικὴν συνασχήσεως, εἴπερ τὸ μὴ ἅμα γινῶσχον,
ἀλλ ἀπ᾿ ἄλλου εἰς ἄλλο μεταβαῖνον xal τὸ μὲν πρότερον νοοῦν τὸ δὲ 80
ὕστερον, νομίζει μὴ χατὰ χρόνον νοεῖν. εἰ δὲ τὸ dxpov τῆς λογιχῆς ψυχῆς
νομίζει νοῦν ἥ τινα ὑπὲρ ψυχὴν οὐσίαν, εἰ μὲν μεταβατιχὴν ποιεῖται τὴν
15 νόησιν, ὡς οὗτος ἀξιοῖ, πλὴν τοῦ θεοῦ, εἴπερ ἄρα, πάντα οὕτω γινώσκειν
λέγων, οὔτε ὑπὲρ ψυχήν ἐστιν ἐχεῖνο οὗτε ὑπὲρ χρόνον. εἰ δὲ αἀϑρόαν
πάντων xal ἀμετάβατον, ὅπερ προσήχει τῷ κατ᾽ οὐσίαν νῷ, οὐχέτι τὸ
πρότερον χαὶ τὸ ὕστερον, οὐδὲ τὸ εἰς ἕτερον ἐξ ἑτέρου μετερχόμενον ἔχει
χώραν. ὥστε οὐχ ἄν εὕροι πρότερόν τι xal ὕστερον τοιοῦτον μὴ χατὰ δῦ
20 χρόνον λεγόμενον, ὅπερ σπουδάζων ἀποδεῖξαι τὴν ἀδιάρϑρωτον ἑαυτοῦ περὶ
τῆς νοερᾶς οὐσίας ἔννοιλν ἀπεγύμνωσεν, ἔδει γὰρ τὰ τοῦ προτέρου xal
ὑατέρου σημαινόμενα 3| ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἔν τε Κατηγορίαις καὶ μετ᾽
ὀλίγον διαιρούμενα ἀχοῦσαι, T) αὐτὸν διελόμενον δεῖξαι, ποῖα μὲν ἐπιβάλλει
τῷ χρόνῳ, ποῖα δὲ οὐ. λεγέσθω δὲ ὅμως πρὸς διάρϑρωσιν τῆς ἐχείνου
25 συγχύσεως, ὅτι τὸ ἱπρῶτον᾽ τάξιν δηλοῦν τριχῶς ὡς ἐν τοῖς παροῦσιν ἄν
εἴη λεγόμενον, ἢ γὰρ τῇ ϑέσει (ὡς πρῶτον ἄνωϑεν τὸν ἀπλανῇ λέγομεν 40
οὐρανόν) T, τῇ φύσει xal τῇ οὐσίᾳ (ὡς τὸ συναναιροῦν μὲν μὴ συναναι-
ρούμενον δέ, καὶ συνεπιφερήόμενον μὲν μὴ συνεπιφέρον δέ, ὡς ἔχει τὰ γένη
πρὸς τὰ εἴδη) ἢ τὸ χρόνῳ πρότερον, ὡς τὰ Ἰρωιχὰ τῶν []ελοποηννησια-
80 χῶν. λεγέτω τοίνυν fuilv, εἰ μὴ xatà χρόνον ἐστὶ τὸ πρότερον xal ὕστερον
ἐν τοῖς νοήμασι τοῦ παρ᾽ αὐτοῦ λεγομένου νοῦ, xatà τί ἂν ἄλλο εἴη;
ϑέσις μὲν γὰρ ἐν τοῖς νοητοῖς οὐχ ἔστιν, εἰ μὴ κατὰ μεταφορὰν λέγοιτο"
εἰ δὲ xal ἦν, οὐδὲν ἐκώλυεν ἅμα νοεῖν τὸ πρότερον xal τὸ ὕστερον: ἅμα 45
γοῦν οἶμαι vost τῆς σφαίρας τό τὰ χέντρηον xai τὴν περιφέρειαν, ἀλλὰ
35 xal τὸ φύσει πρότερον καὶ ὕστερον, ὥσπερ τὸ αἴτιον xal αἰτιατόν, ἅμα οὐ
μόνος 6 νοῦς, ἀλλὰ καὶ ἢ Ψυχὴ νοεῖν ἀναγχάξεται διὰ τὴν πρὸς ἄλληλα
σχέσιν. τὸ δὲ xaxd μετάβασιν πρότερον xal ὕστερον xal μὴ ἅμα πάντως
ἔχει συνυπάρχοντα χρόνον xal χίνησιν. καὶ τό γε ἐν τῇ γνώσει πρότερον
xal ὕστερον τὸ μὴ ἅμα ὑπάρχον οὐδὲ ἐπινοῆσαι δύναμαι, πῶς dv χατ᾽ 60
40 ἄλλο σημαινόμενον 7| τὸ χατὰ χρόνον λέγοιτο. ἀλλὰ λόγους οὗτος ἐχφυσᾷ
8 ἀπ᾽ ἄλλων εἰς ἄλλα a: ἀπ᾽ ἀλλήλων εἰς ἄλληλα ΔΕΜ 9 μῦϑον) 184 Aesopi Hal-

miani de camelo et Iove χράτων 8 11 τὴν om. a 15 γιγνώσχει aM
22 Κατηγορίαις) c. 12 p. 14426 sqq. 84 ἀλλὰ) dpa a

SIMPLICII IN PHYS. VIIT 1 [Arist. p. 211019] CONTRA PHILOPONUM 1161

xevobc εἰς σύννοιαν αὐτῶν οὐχ ἐρχόμενος, ἧς γε τὸν νοῦν ὑπὲρ ypóvov 266"
ϑεὶς μεταβατιχὰς αὐτῷ δέδωχεν ἐνεργείας. ᾿ τόδε, γάρ φησι, νοήσας ἐφε-
ξῆς εἰς ἕτερον μετέρχεται νόημα, οὐχ ἅμα vodv', xal τοῦτο ϑεὶς ὑπὲρ
χρόνον εἶναί φησι τὴν τοιαύτην ἐνέργειαν, σαφῶς ἐνδειχνύμενης τοῖς δυνα-

5 μένοις παραχολουϑεῖν, ὅτι οὔτε τῆς νοερᾶς οὐσίας ἣ γνώσεως οὔτε τῆς τοῦ
χρόνου φύσεως ἔννοιαν ἔχει διηριϑρωμένην. διὸ πρηϑέμενος δεῖξαι πρό- 267:
τερόν τι χαὶ ὕστερον μὴ χατὰ χρόνον ὑπάρχον, προεβάλετο μὲν τὸν νοῦν
ὡς ὑπὲρ χρόνον ὄντα xal ἐνεργοῦντα xat' ἄλλο τι πρότερον xal ὕστερον"
τὸ δὲ πρότερον xal ὕστερον τὰ χρονιχὰ λαβὼν ἐπ᾽ αὐτοῦ πάντα συνέφυρεν.

10 εἰ γὰρ ἀπ᾽ ἄλλου εἰς ἄλλο μετέρχεται, δῆλον ὅτι χινεῖται, ὅπου δὲ χίνησις,
ἐχεῖ xal χρόνος, ὡς xal αὐτὸς τῆς ἀντιλογίας ἀρχόμενος ὡμολόγησεν ὅ
ἀριϑμὸν κινήσεως τιϑεὶς τὸν χρόνον. χἄν μὴ πᾶν οὖν τὸ πρότερον xal
ὕστερον ὁπωσοῦν λεγόμενον εὐθὺς καὶ χρόνου δηλωτιχκόν ἐστιν (οὐ γὰρ δὴ
τὸ χατὰ φύσιν T| τὸ κατὰ ϑέσιν), ἀλλὰ τό γε ἐν τῷ μεταβατιχῇ νοήσει

18 πρότερον xal ὕστερον, xaÜ' ὃ τόδε πρότερον νοήσας ἐφεξῆς εἰς ἕτερον
μετέρχεται xd& ἐχείνου πάλιν εἰς ἄλλο, ὅτι ποτὲ ἄν ἢ τὸ οὕτω νοοῦν,
τοῦτο τὸ πρότερον καὶ ὕστερον χατὰ χρόνον xal οὐ κατ᾿ ἄλλο τι τοῦ mpo-
τέρου xai ὑστέρου σημαινόμενον χίνησίς ἐστιν 7| μετὰ χινήσεως. ἢ γὰρ 10
μετάβασις, ὅπερ εἶπον, χίνησις- ὅπου δὲ χίνησις, ἐχεῖ xal χρόνος" ὥστε

40 xai πάντα αὐτοῦ τὰ ἐφεξῆς ἐπιχειρήματα τὰ λέγοντα μεταβατιχὴν έν,
ἄχρονον δὲ τὴν τοῦ νοῦ xal τοῦ ϑεοῦ ἐνέργειαν ματαίως ἐπιχεχείρηται.
μάταιος δὲ xal f χατ᾽ ἐπίνοιαν ἀναίρεσις τῶν σωμάτων xal τοῦ χρόνου
συναναίρεσι:. “εἰ γὰρ ἀνέλοι, φησί, τὶς τὰ σώματα, xai τὸν χρόνον συν-
αναιρεῖ, εἴπερ χρόνος μετ᾽ οὐρανοῦ γέγονεν, ὥς φησιν ὁ []λάτων, οὐ μέντοι

25 τὸν γοῦν ἀναιρεῖ. εἰ οὖν μεταβατιχή, φησίν, ἐστὶν fj τοῦ νοῦ ἐνέργεια
xal χρόνου μὴ ὄντος, xal ἀνάγχη τὸ μὲν πρότερον νοεῖν, τὸ δὲ δεύτερον,
οὐ πᾶν τὸ πρότερον xal ὕστερον λεγόμενον εὐθὺς xal χρόνου δηλωτιχόν
ἐστιν ἐνταῦϑα δὲ xal προσέϑηχε τὸ τὸ μὲν πρότερον νοεῖν, τὸ δὲ δεύ-
τερον, xat' οὐσίαν ὑπάρχει τῷ νῷ. xal ὅτι μὲν ὃ νοῦς vosi τὸ πρότερον

30 xal τὸ δεύτερον xal τὸ κατὰ φύσιν xal τὸ κατὰ ϑέσιν xal τὸ χατὰ χρόνον,
πρόδηλον (τί γὰρ ἄν ἀγνοήσοι νοῦς ὦν), οὐ μέντοι μεταβατιχῶς τὸ μὲν
πρότερον νοεῖ, τὸ δὲ ὕστερον. xal τάχα τοῦτο ἔσφηλε τὸν Γραμματικόν. 20
ἀχούσας γὰρ ἴσως τῶν φιλοσόφων λεγόντων, ὅτι 6 νοῦς τὴν πρώτην ἐν
ἑαυτῷ διάχρισιν ἀναφήνας χαὶ παράγει διαχεχριμένα τὰ πράγματα χαὶ νοεῖ

35 διαχεχριμένως μὲν ἀμεταβάτως δὲ τὰ μὲν πρῶτα ὄντα τὰ δὲ δεύτερα ὡς
διαχεχριμένα, οὗτος μὴ νοήσας τὸ λεγόμενον ἐνόμισε λέγεσϑαι, ὅτι τὰ μὲν
πρῶτα νοεῖ, τὰ δὲ μεταβατιχῶς εἰς ἕτερον ἐξ ἑτέρου νόημα μετερχόμενος.

im

ὄ

| ὥς γε 8 2 φησι] cf. p. 1157,31 ὃ ἔρχεται 8 11 ἀρχόμενον 8 11 post
χρόνον add. ὃν a 19. 20 xal post ὦστε aM, supra add. Α": om. F 20 ἐπιχεχείρη-

χε
ται a: ἐπιχείρηται A: ἐπιχειρεῖται Εἰ: ἐπι ῇ κεχείρηται M 22 ante τοῦ add. ἡ a
23 φησί] cf. p. 1157,96. 37 26 xal (ante ἀνάγκη) om. FM. diversa est structura

l]. priore

1169 SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 [Arist. p. 2170 19) CONTRA PHILOPONUM

τοῦτο OE διὰ τὴν ἄγνοιαν πέπονθεν τῶν περὶ τοῦ νοῦ καλῶς πεπιστευμέ- 9607:
νων. εἰ γὰρ ἤχουσεν ᾿Δριστοτέλους λέγοντος περὶ τοῦ νοῦ “τῇ οὐσίᾳ ὧν ss
ἐνέργεια" xal ὅτι ὃ νοῦς τὰ πράγματα ἐστι, xal ἀχούσας ἐνόησε τὰ λεγό-
μϑνα, οὐχ ἄν μεταβατιχὰς ἐνόει τὰς ἐνεργείας τοῦ νοῦ. εἰ γὰρ ἣ ἐνέργεια
τοῦ νηοῦ xal τῇ οὐσίᾳ αὐτοῦ συμπέπηγε xal τοῖς πράγμασι, δῆλον ὅτι
ἀμετάβατος ἄν εἴη. ἀλλὰ τοῦτο μέν, ὅπερ εἶπον, ἔστω πολὺ τὴν τούτηυ
διάνοιαν ὑπερβαίνειν πεοὶ σχιὰς χαὶ εἴδωλα τὰ πρὸς ἀντιλογίαν αὐτῷ χρή-
σιμα διατρίβοντος, τὸ δὲ uy, ἐφιστάνειν, ὅτι τὰ χατὰ μετάβασιν ἐνεργοῦντα, 30
ὡς εἰς ἕτερον ἐξ ἑτέρου νόημα μετιέναι ἀπὸ προτέρηυ εἰς ὕστερον χαὶ μὴ
10 dua ἄμφω συναιρεῖν, "T τοῦτο χατὰ χρόνον ἐνεργοῦν χρονιχὸν ἔχει τὸ πρό-
τερὴν xal τὸ ὕστερον, τοῦτο τῶν ἄγαν ἀνοήτων μοι δοχεῖ, ὥσπερ xal τὰ
ἐφεξῆς: αὐτῷ γεγραμμένα. οὐ γὰρ ἀρχεσϑεὶς οἷς εἰς τὸν νοῦν πεπαρῴνηχεν
μεταβατιχὰς αὐτοῦ τὰς ἐνεργείας νομίζων “εἴ τις, φησί, μηδὲ τὰς νοερὰς
οὐσίας ἐλευϑέρας εἶναι τῆς πρὸς τὸν χρόνον σχέσεως συγχωρήσειεν, ἀλλὰ
015 τόν γε τοῦ χρόνου δημιουργὸν παντὸς ὑπέρτερον εἶναι χρόνου xal οὗτος 35
ἀξιώσειεν. εἰ οὖν ἀμέσως, φησί, δημιουργεῖ τὸν οὐρανὸν 6 ϑεός᾽᾽ (xal
ὅσα τούτοις ἐπήγαγεν. ἵνα μὴ δὶς τὰ αὐτὰ γράφω), ines xal γινώσχει
τὰς τῶν ἀστέρων ἀποηχαταστάσεις 6 Üeóc, ὅτι ὁ μὲν πρότερος ἀποχαϑίσταται.
& 6& ὕστερος, xai βούλεται οὕτως, ἀλλὰ μὴν xal τὸ μέλλον οἶδεν ὅτι μέλλει
90 xai τὸ ἐνεστὸς ὅτι ἐνέστηχε xal τὸ παρῳχηχὸς ὅτι παρῴχηχεν, ἔστιν ἄρα
χαὶ ἐν ταῖς ϑείαις νοήσεσι καὶ βουλήσεσι τὸ μὲν πρότερον τὸ δὲ ὕστερον,
xal ἢ γνῶσις, φησί, xaU ἣν ἤδει ὅτι μέλλει, προτέρα ἐστὶ τῆς xaÜ ἣν 40
ἔδει ὅτι ἐνέστηχε, ταύτης δὲ παλιν ὑστέρα, χαϑ᾽ ἣν γινώσχει ὅτι οὐχέτι
τῶν ὄντων ἐστίν. εἰ οὖν διὰ τὴν τοῦ προτέρου xal ὑστέρου λέξιν εὐϑὺς
35 δοχεῖ τῷ Αριστοτέλει xal χρόνος ἐμφαίνεσθαι, οὐδὲ τὸν τοῦ χρόνου δη-
utoupybv ἔξω τῆς τοῦ χρόνου ποιήσομεν σχέσεως. λεγέτω τοίνυν τὸ ἐν
ταὶς νηοήσεσι xal βουλήσεσι πρότερον xal ὕστερον, πότερον χατὰ μετάβασιν
Üsmosi γινόμενον, ὅτι νοήσας τόδε τι πρότερον xal ἐφεξῆς εἰς ἕτερον
μετέρχεται νόημα χαξ ἐχείνου πάλιν εἰς ἄλλο, Y, χατά τι ἄλλο σημαινόμενον 45
80 τοῦ προτέρου xai ὑστέρου; εἰ μὲν γὰρ χατὰ μετάβασιν xal χίνησιν αὐτὸ
ϑεωρεῖ, αὐτός ἐστιν ὁ μετὰ τὰς τοῦ νοῦ ἐνεργείας xal τὰς τοῦ ϑεοῦ τοῦ
τὸν χρόνον δημιουργήσαντος ὑπὸ χρόνου μετρεῖσϑαι λέγων. χαὶ ὅτι οὕτω
μᾶλλον τὸ mpótepov xal ὕστερον νοεῖ, δῆλός ἐστιν ἐχ τοῦ “ὅταν δὲ παλιν
ἐνστῇ, οἷδὲν ὅτι ἐνέστηχε, καὶ ἐπειδὰν φϑαρῇ, οἶδεν ὅτι παρῴχηχεν.᾽
35 εἰ οὖν ὅταν ἐνστῇ, τότε olósy ὅτι ἐνέστηχε, xal ἐπειὸὰν capi, τότε
οἷὸεν ὅτι παρῴχηχε, χαὶ οὔτε πρότερον olós ταῦτα οὔτε ὕστερον, τὸ δὲ 5o

τι

2 λέγοντος De anima T5. 430419 9 ἐνέργεια Α (ut nunc tandem Torstrikio
praeeunte Aristoteli restitutum est a DBelgero ad Trendelenburgii editionem alt. p. 402!):
ἐνεργείᾳ aFM Arist. codd. 4 οὐχ dv a: οὔχουν M et A (sed v in ras.): οὐχ εἰς F

9 μετιέναι M: μετεῖναι a et (si silentio fides) AF 10 τοῦτο γὰρ x. yp. ἐνεργεῖ F.
fortasse tu x. y. ἐνεργεῖν 13 φησί] p.1158,1 14. 15. ἀλλὰ τόν γε)
πάντως γοῦν τὸν l. c. 13 καὶ οὗτος} τις male l. c. 19 οὕτος (sic) A!

93 dx τοῦ] cf. p. 1158,24

SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 (Arist. p. 217019] CONTRA PHILOPONUM 1163

παρῳχηχὸς xal τὸ. ἐνεστηχὸς xal τὸ μέλλον οὐχ ἅμα ἐστίν, ἀλλὰ κατὰ 267r

τὸν ῥέοντα χρόνον τὸ μὲν οὐχέτι τὸ δὲ ἔστιν τὸ δὲ οὐδέπω, δῆλον ὡς τὴν

ῥοὴν ταύτην xal ἐν ταῖς τοῦ ϑεοῦ νοήσεσιν οὗτος φαντάζεται. χαὶ τὸ

"Ote! δὲ xal ᾿τότε᾽ εἰ μὴ χρονιχά ἐστιν ἐπιρρήματα, λεγέτω οὗτος ὁποῖα

γρὴ νομίζειν αὐτά, εἰ δὲ xav' ἄλλο τι σημαινόμενον τοῦ προτέρου xal

ὑστέρου τὴν μέν τινα προτέραν ἐν τῷ ϑεῷ γνῶσίν φησι, τὴν δὲ ὑστέραν

(ποιήσωμεν γὰρ | αὐτὸν εἰ δοχεῖ xdv τῷ λόγῳ χαλλύνα, ἐπειδὴ τῷ ἔργῳ 207"

τέως οὐχ ἰσχύομεν), εἰ μὲν οὕτω προτέραν λέγει χαὶ ὑστέραν, ὡς προ-

τέρου χαὶ ὑστέρου τῶν χατὰ χρόνον ἔχοντος γνῶσιν τοῦ ϑεοῦ χαὶ γινώ-

10 σχοντος, ὅτι τὸ μὲν πρότερον γέγονε, τὸ δὲ ὕστερον, οὐ πάνυ ἄτοπον"
οὐδὲ συνεισέρχεται χρόνος τῇ τοῦ προτέρου χαὶ ὑστέρου γνώσει, ὥσπερ
οὐδὲ τῇ αἰτίᾳ αὐτοῦ τῇ ϑείᾳ: οὔτε ᾿Αριστοτέλης τὸ τοιοῦτον πρότερον ὅ
xat ügtepov ἠνάγχασε χρονιχῶς ἀχούειν. μὴ μέντοι τολμάτω τις τὸ τοῦ
Ἱνωστοῦ πρότερον xal ὕστερον εἰς τὴν τοῦ ϑεοῦ γνῶσιν ἀναφέρειν xal χατὰ

15 τοῦτο λέγειν, ὅτι ἣ γνῶσις, xaU ἣν ἤδει ὅτι μέλλει, προτέρα ἐστὶ τῆς

xaÜü ἣν ἤδει, ὅτι ἐνέστηχε, ταύτης δὲ ὑστέρα, xal! ἣν γινώσχει, ὅτι οὐχέτι

τῶν ὄντων ἐστίν. ἅμα γάρ ἐστιν ἐν αὐτῷ τούτων f, γνῶσις χαὶ οὐχὶ ἢ

μὲν προτέρα ἣ δὲ ὑστέρα, xai ἀναμιμνῃσχέσθϑω τῶν ἑαυτοῦ λόγων, ἐν οἷς

ἔλεγε xal τὰ ὑπὸ χρόνον ἀχρόνως γινώσχειν τὸν ϑεόν. dÀX ὡς ἔοιχεν

ἠγνόει, τί τότε ἔλεγεν. εἰ δὲ τὸ πρότερον xal ὕστερον ὡς χατὰ ϑέσιν Tj, 10

ὡς ἄν ἐχεῖ τις εἴποι χυριώτερον, χατὰ τάξιν αἰτιώδη Y, χατὰ φύσεως

ὑπεροχὴν ἐν ταῖς νοήσεσιν T, βουλήσεσί τις ὁρᾷ τοῦ ϑεοῦ, οὐδὲν ταῦτα
πρὸς τὸν ᾿Αριστοτέλους λόγον τὰ σημαινόμενα, ἀλλ' ἔστι παίδων παιζόντων
τὸ ἀπὸ τοῦ ἀδιορίστου τῆς ὁμωνυμίας ἀντιλέγειν ἐπιχειρεῖν.

25 Προελϑὼν δὲ ἀξιοῖ τὸν dxoóovta, ὅτι πρὶν γενέσθαι οὐχ ἦν χρόνος,
μὴ χρονιχῶς τὸ ᾿πρίν᾽ ἐννοεῖν. “πολλαὶ γὰρ λέξεις χρονικαί, φησίν, οὐ
πάντως χρόνον σημαίνουσιν, ἀλλὰ μόνον τὸ μὴ ἀεὶ τὸν χρόνον εἶναι νοεῖν t
ἐχ τῆς λέξεως ὃ δὴ ταῦτα λέγων δῆλός ἐστιν οὐ βουλόμενος νοεῖν ἃ
λέγει. εἰ γὰρ ἀξιοῖ μὴ κατὰ χρόνον τὸ πρότερον τοῦτο xal ὕστερον ἐν-

30 νηεῖν, ἐζήτησεν ἄν, πῶς ἄλλως αὐτὸ δυνατὸν ἐχλαμβάνειν, xal εὑρών, ὅτι

οὐ δυνατὸν ἄλλως, ἀπέστη τῆς ἀκαίρου ἀντιλογίχς. 6 γὰρ λέγων, ὅτι πρὸ

ἑξαχισχιλίων εἰ τύχοι ἐτῶν οὐχ ἦν ὁ xócuoc, τί διάφορον λέγει τοῦ λέ-
γοντης, ὅτι πρὸ τοσῶνδε ἐτῶν οὐχ ἦν γραμματιχὴ τέχνη; ὃ ὃὲ τοῦτο λέγων

τί ἄλλο λέγει ἢ ὅτι ἐν τῷ πρὸ ἐχείνων τῶν ἐτῶν γρόνῳ οὐχ ἦν; τὸ γὰρ 9

τοιοῦτον πρότερον οὔτε τῇ ϑέσει ἐστίν, ὡς εἰ ἔλεγον ᾿ πρὸ τοῦδε τοῦ χίονος

οὐχ ἔστιν ἄλλος᾽ (xal γὰρ ϑέσις χειμένων ἐστίν) οὔτε τῇ φύσει, ὡς xal
πρότερον εἶπον’ xal τοῦτο γὰρ ἀπαιτεῖ τι εἶναι τὸ πρότερον, ὅταν λέγωμεν
πρότερον εἶναι τὸ γένος τοῦ εἴδους, ὅλως δὲ τὸ πρὸ ἑξαχισχιλίων ἐτῶν
ὕστερα ἑαυτοῦ ἔχει τὰ ἑξαχισχίλια ἔτη" τὸ γὰρ πρότερον ὑστέρου πρότερον.
40 εἰ οὖν χρόνος ὃ ὕστερος, χρόνος ἄν εἴη καὶ ὁ πρότερος ἣ ἐν χρόνῳ. ἀλλὰ

e

2

e

[-^ 1

I
ὧι

2 οὐχέτι A: obx ἔστι aFM οὔπω a 7 χἂν aM: xav A: xdv F 18 λόγων
aFM: (cf. p. 1158,32): λόγων ἐστίν A 39 ἑαυτοῦ supra add. A': αὐτοῦ M

1164 SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 [Arist. p. 217019] CONTRA PHILOPONUM

τοῦτο, φησί, νόησον μόνον, ὅτι οὐχ ἀεί ἐστιν ὁ χρόνος. τί οὖν τοῦτο dpa 207"
σημαίνει; οὐχὶ ὅτι ποτὲ uiv ἔστι, ποτὲ δὲ οὐχ ἔστι; τὸ δὲ ποτὲ dpa οὐδὲ
αὐτὸ χρόνον δηλοῦν ὃ ραμματιχὸς ἐρεῖ; δίχαιος οὖν λέγειν αὐτός, τί ποτε
ἄλλο σημαίνει. οὐ γὰρ ἄσημος $, λέξις φαίνεται, ἀλλὰ χινεῖ τινα τοῦ
5 ἀχούοντος γνῶσιν xal διατίθησί πως αὐτόν. ταῦτα μὲν οὖν πρὸς τὸ πρῶ-
tov τῶν νῦν ρηϑέντων ἐπιχειρημάτων εἶπέν τε xal ἤχουσεν 6 Γραμματιχός.
Πρὸς óà τὸ ὁὀεύτερον τῶν ᾿Αριστοτέλους ἐπιχειρημάτων τὸ πιστού-

pevov ἀίδιον εἶναι τὸν γρόνον, ἐκ τοῦ πᾶντας τοὺς φυσιχοὺς πλὴν ἑνὸς τοῦ 30
[Πλάτωνος ὁμονοητιχῶς ἔχοντας φαίνεσθαι περὶ τὴν ἀιδιότητα τοῦ χρόνου
10 xal τὸ ἀγένητον εἶναι, dxoucoy οἷα πάλιν οὗτος ἀντιλέγειν προείλετο.
πρῶτον μὲν γὰρ ᾿οὐχ ἐπειδή, φησί, συμφωνοῦσι πρὸς ἀλλήλους οἱ παρὰ τὸν
[Πλάτωνα, πέντε τυχὸν ἣ δέχα. ἀνὸρες, ἀγένητον λέγοντες τὸν χρόνον ἤδη
ὀιὰ τοῦτο προχρίνειν ἄξιον αὐτοὺς τοῦ Πλάτωνος: οὐ γὰρ πλήϑει δεῖ τῶν
ἀποφηναμένων χρίνεσθϑαι τὴν ἀλήϑειαν, ἐπεὶ οὕτω qs μόνος ᾿Αριστοτέλης

15 τὴν πέμπτην οὐσίαν τοῦ σώματος εἰσάγων τὴν χείρονα ψῆφον ἀποίσεται 35
πάντων T, τῶν γε πλείστων ἀρχὰς τοῦ χόσμου τὰ τέτταρα στοιχεῖα T) πάντα
X, τούτων τινὰ λεγόντων. ὅλως ὃὲ εἰ χρὴ τῷ πλήϑει τῶν φυσιχῶν dxo-
λουϑεῖν, πῶς, ὡς αὐτὸς ἐν τῷ πρώτῳ τῆς [Περὶ οὐρανοῦ φησι, τὸν χόσμον
ἐχεῖνοι μὲν γενόμενον ἅπαντες εἶναί φασιν, αὐτὸς δὲ ἀγένητον ἀποδείχνυσιν:
20 ἐχ τρίτων δέ, εἰ μᾶλλον χρὴ πείθεσθαι τοῖς σύμφωνα πρὸς ἑαυτοὺς λέ-
ἴουσιν T, τοῖς xai πρὸς ἑαυτοὺς ἀσυμφωνοῦσι, σύμφωνα δὲ μᾶλλον ὃ []λά-

των ἑαυτῷ λέγει “χρόνος δ᾽ οὖν μετ᾽ οὐρανοῦ γέγονεν" εἰπὼν τῶν ἄλλων 40
τὸν μὲν χύσμοην γενητόν, τὸν δὲ χρόνον ἀγένητον εἰπόντων, χαίτοι μηδε-
τέρου τούτων χωρὶς θατέρου τὴν ὑπόστασιν ἔχοντος, τῷ []λάτωνι μᾶλλον
25 πειστέον μετὰ τοῦ χόσμου xal τὸν γρόνον γενητὸν εἶναι λέγοντι. Ec,
φησίν, εἰ ἐν τοῖς ἄλλοις ἅπασι φυσιχοῖς μαχρὰν ἀποπλανηθέντας τῆς ἀλη:
ϑείας τοὺς ἄλλους φυσιχοὺς ἔδειξε, πῶς τὴν περὶ τοῦ ἀγένητον εἶναι τὸν
χρόνων μαρτυρίαν αὐτῶν ὡς ἀξιόπιστον εἶναι παραδεξόμεϑα;᾽ xal ἐπὶ τού-

totg πλείονας xal ἀρχαιοτέρους xai τὸ ἀξιόπιστον πολλαχόϑεν ἔχοντας ἀντι- 45
30 διαταττομένους τοῖς ἀγένητον λέγουσι τὸν χρόνον ὃειχνύειν ἔχειν φησί.
βητέον τοίνυν xal πρὸς ταύτας αὐτοῦ τὰς ἀντιρρήσεις, ὅτι τὰς τῶν ἄλλων
μαρτυρίας οὐχ ὡς ἀποδειχτιχὰς ὁ ᾿Αριστοτέλης παρατίθεται, ἀλλὰ μετὰ τὰς
ἀποδείξεις ὡς τὰ πολλά, εἴ τινας xal τῶν προτέρων εὔροι τοῖς ἀποδεδειγ-
μένοις σύμφωνα λέγοντας, μνήμην αὐτῶν ποιβῖται πρῶτον μὲν εὐγνώμονα

35 χάριν ἀποδιδούς. ὅτι πρῶτοι τὴν τοιαύτην εἶδον ἀλήϑειαν, ἔπειτα xal τοῖς 50
μανθάνουσι πειϑὼ μετὰ τῆς ἀποδειχτιχῆς ἀνάγχης προσφέρων ἀναμφισβη-
τότερα «p δοχεῖ τὰ παρὰ τοῖς πλείοσι xal σοφωτέροις ὁμολογούμενα ὥσπερ
τὰ παρὰ πᾶσι παντελῶς ἀναμφίλεχτα διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἀλλαχόσε ποι πρὸς
ἀντιχείμενον τὴν διάνοιαν ἀποχλῖναι. οὗτος δὲ 6 ᾿ αμματιχὸς τοῦ τοιού-

1 dpa a corr. A!: ἄρα AFM 8 τοῦ (post ἑνὸς) τῷ à 18 Περὶ οὐρανοῦ] A 10
p. 219019 22 εἰπὼν] Tim. p. 38 B cf. p. 1154,27 99 τινας ΔΑ' M: τινος A (PD) et F
95 ἴδον A

e

25

30

10

SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 (Arist. p. 217619] CONTRA PHILOPONUM 1165

του σχοποῦ τῶν λύγων μὴ συναισϑόμενος ὡς πρὸς ἀποδειχτιχὴν τὴν μαρ- 267"
τυρίαν ἀντιλέγων “οὐ δεῖ, φησί, ταῖς ἀναποδείχτοις αὐτῶν ἀποφάνσεσι δί-
χὴν ἀλόγων | καταχολουϑεῖν᾽᾽. ὅτι δὲ 6 [ἰλάτων γενητὸν τόν τε χύσμον 268r
εἶπεν καὶ τὸν χρόνον οὐ χατὰ τὸ αὐτὸ τῷ ᾿Αριστοτέλει σημαινόμενον, xal
ὅπως ὃ ᾿Αριστοτέλης παλαιὰν συνήϑειαν διασῴζων οὐ πρὸς τὸν Πλάτωνα,
ἀλλὰ πρὸς τοὺς χατὰ τὴν πρόχειρον ἐχδοχὴν τὸ γενητὸν ἀχούοντας ἀντι-
λέγει, οὐ δέομαι πάλιν λέγειν πρὸ ὀλίγου ταῦτα κατὰ τὴν τῶν ᾿Αριστοτέλους
ἐξήγησιν ὡς οἶμαι διασαφήσας. ὥστε xal εἴ τινας ἄλλους τῶν φυσιχῶν ὃ
ὡς γενητὸν λέγοντας τὸν χόσμον ὁ ᾿Αριστοτέλης εὐϑύνει, xal ἐχείνων πρὸς
τὸ φαινόμενον ὁπαντᾷ. xal τί ϑαυμαστόν, εἴ τινας ἐνόμισεν ᾿Αριστοτέλης
χατὰ τὸ πρόχειρον ἀποδέξασϑαι τὸ τοῦ [Πλάτωνος xal τῶν ἄλλων γενητόν,
ὅτε μετὰ τοσούτους τοῦ Πλάτωνος ἐξηγητὰς τοὺς τὸ γενητόν, ὅπως εἴρηται
παρὰ τῷ [Πλάτωνι. διαρϑρώσαντας ὁ Γραμματιχὸς οὗτος συμφωνεῖν ἑαυτῷ
τὸν Πλάτωνα νομίζει τὸν κόσμον xal τὸν χρόνον γενητὸν οὕτως, ὡς οὗτος
βούλεται, λέγοντα, ὡς πρότερον μὲν μὴ ὄντα ὕστερον δὲ εἰς τὸ εἶναι παρ-
ελϑόντα, xal οὐχ ἤκουσε τοῦ [Πλάτωνος λέγοντος, ὅτι ὅμοιον τὸν κόσμον 10
τῷ παραδείγματι xal χατὰ τὴν ἀιδιότητα βουλόμενος 6 ϑεὸς ἀπεργάσασθαι
ἀντὶ τοῦ ἐχεῖ αἰῶνος τοῦ τὴν αἰώνιον ἀιδιότητα παρεχομένου τῷ παρα-
δείγματι εἰχόνα τοῦ αἰῶνος τὸν χρόνον τῷ κόσμῳ παρέσχε, τὴν χρονιχὴν dt-
διότητα διδόντα ; xal παρεϑέμην πρὸ ὀλίγου τὰ τοῦ Πλάτωνος αὐτὰ ῥήματα.
dÀX οὐδὲ τὴν πέμπτην οὐσίαν εἰσαγαγὼν ὁ ᾿Αριστοτέλης xatd τὴν ἔννοιαν
διαφέρεται πρὸς τοὺς ἄλλους xal μάλιστα πρὸς τὸν Πλάτωνα. εἰ γὰρ διὰ 15
τοῦτο φαίη ἄν ὁ [lAdtev xal τὸν οὐρανὸν ix πυρὸς καὶ γῆς εἶναι xai τῶν
μεταξύ, ὅτι ὁρατὸς xal ἅπτός ἐστιν, οὐδὲν δὲ ὁρατὸν ἄνευ πυρὸς οὐδὲ
ἁπτὸν ἄνευ γῆς, ἐρωτητέον χαὶ τὸν ᾿Αριστοτέλην, εἰ μὴ χαὶ αὐτὸς ἄμφω
ταῦτα ὁμολογήσοι, χαὶ τὸ δρατὸν καὶ ἁπτὸν εἶναι τὸν οὐρανὸν χαὶ τὸ ταῦτα
τῷ πυρὶ xai τῇ γῇ πρώτως ὑπάρχειν. διὰ τί οὖν οὗτος πέμπτην οὐσίαν
αὐτὸν χαλεῖ; T| ὅτι xal ὃ [Πλάτων ἄλλην τοῦ οὐρανοῦ τὴν οὐσίαν παρὰ τὰ
τέτταρα στοιχεῖα τὰ ὑπὸ σελήνην φησίν, εἴπερ τῷ μὲν οὐρανῷ τὸ δωδε- 90
χαάεδρον ἀποδέδωχε σχῆμα, τῶν δὲ τεττάρων ἕχαστον ἄλλῳ xal ἄλλῳ
διεζωγράφησεν σχήματι. πέμπτην οὖν χαὶ οὗτος οὐσίαν τὴν τοῦ οὐρανοῦ
φησιν" ἄλλην γὰρ παρὰ τὰ τέτταρα τὰ ὑπὸ σελήνην στοιχεῖα, εἴπερ πέμπτον
ἐστὶ τὸ δωδεχάεδρον σχῆμα, xal οὐσιώδη τὰ σχήματά ἐστιν. ἔτι ὃὲ τοῦτο
σαφέστερον πεποίηχε Ξενοχράτης ὃ γνησιώτατος τῶν [Πλάτωνος ἀχροατῶν
ἐν τῷ [lepi τοῦ Πλάτωνος βίου τάδε γεγραφώς" "tà μὲν οὖν ζῷα πάλιν
οὕτω διῃρεῖτο εἰς ἰδέας τε xal μέρη πάντα τρόπον διαιρῶν, ἕως εἰς τὰ
πάντων στοιχεῖα ἀφίχετο τῶν ζῴων, ἃ δὴ πέντε σχήματα xal σώματα
ὠνόμαζεν, εἰς αἰϑέρα καὶ πῦρ xal ὕδωρ καὶ γὴν xxl dépa" - ὥστε ὁ αἰϑὴρ
πέμπτον ἄλλο τι σῶμα ἁπλοῦν ἐστι χαὶ αὐτῷ παρὰ τὰ τέτταρα στοιχεῖα.
᾿Αλλ οὐδὲ ἀσύμφωνα πρὸς ἑαυτοὺς λέγουσιν οἱ τὸν μὲν χόσμον γενη-

9

25

9 ἐχείνων, « ex o A! 10 ἀπαντᾶ ἃ 12 γενητόν scripsi: γένη Δ(Α ΕΜ) 14 τὸν
(ante χρόνον) supra add. A! 94 Ἐενοχράτης) cf. Zelleri H. Ph. II 1* 389!

1166 SIMPLICI] IN PHYS. VIII 1 (Arist. p. 2171019] CONTRA PHILOPONUM

τὸν xat' ἄλλο σημαινόμενον λέγοντες ἣ ὡς ἀπ᾽ αἰτίας ἣ ὡς χαϑ' ὑπόϑεσιν, 268r
τὸν δὲ χρόνον ἀγένητον, ὡς οὐχὶ πρότερον μὲν μὴ ὄντα ὕστερον δὲ ὄντα,
χἂν ἀεὶ συνυπάρχωσιν, ὅ τε χρόνος xal ὁ κόσμος. ὃ μὲν γὰρ κόσμος
διὰ τὴν τῶν mpotépov ἐν αὐτῷ xal ὑστέρων φύσιν ἐδέχετο τὴν xaÜ' ὑπό- 30
5 ϑεσιν γένεσιν, ὁ δὲ γρόνος xai τὸ πρότερον ἐν ἑαυτῷ xal τὸ ὕστερον
χρόνον ἔχων οὐδὲ καϑ' ὑπόϑεσιν ἐδύνατο λέγεαϑαι γενητὸς οὕτως. εἰ γὰρ
γενητὸν τὸ πρότερον μὲν μὴ ὃν ὕστερον δὲ ὄν, τὸ δὲ πρότερον χρόνος, πῶς
οἷόν τε γενητὸν τὸν χρόνον ἐννοεῖν; ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐν πᾶσιν, ὡς οὗτός φησι,
τοῖς φυσιχοῖς σχέμμασι " μαχρὰν ἀποπλανηϑέντας τῆς ἀληϑείας τοὺς ἄλλους
10 quotxoug" ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐπέδειξεν, ὅς γε xal νῦν xal ἐν ἄλλοις πλείστοις
ἀγαπᾷ τὴν ἑξαυτηῦ πρὸς ἐχείνους συμφωνίαν. ἢ οὐχὶ πολλοὺς ἐδαπαάνησξε S5
λόγους δειχνὺς πάντας σχεδὸν τοὺς φυσιχοὺς ἐξ ἐναντίων xal ὑποχειμένου
τινὸς τὴν γένεσιν λέγοντας, εἰ xal ἄλλος κατ᾿ ἄλλην ἐπιβολὴν εἰς ταύτην
ἠνέχϑη τὴν ἔννοιαν; χαὶ οὐχὶ τοῦτο λέγω, ὅτι πάντες ἐν πᾶσι συμφώνως
15 περὶ τῶν φυσιχῶν μάλιστα πραγμάτων ἀπεφήναντο, ἀλλ᾽ ὅτι τὰ πλεῖστα
ταῖς ἐννοίαις συμφωνήσαντες τῷ φαινομένῳ τῶν ὀνομάτων διήνεγχαν, πρὸς
ὃ τὰς πολλὰς ἀντιλογίας ὃ ᾿Αριστοτέλης πεποίηται. ἐπειδὴ ὃὲ πλείονας
φησιν ἔχειν ἐπιδειχνύναι χαὶ ἀρχαιοτέρους χαὶ μᾶλλον ἀξιοπίστους τοὺς 40
τὸν χρόνον γενητὸν λέγοντας, dpa ἐφθόνησεν fuiv τούτους μαϑεῖν, οὖς
᾿ΔΑριστοτέλης ἠγνόησε σαφῶς εἰπὼν “ἔξω ἑνὸς δὁμονοητιχῶς᾽᾿ πάντας ἀγέ:-
νητὴν λέγειν τὸν χρόνον, T, μηδένα ἔχων εἰπεῖν τῇ δῆϑεν ἀποσιωπήσει
τὴν ἄγνοιαν συνεχάλυψεν; εἰ δὲ τὸν τῶν ᾿Ιουδαίων νομοθέτην ἐνδείχνυται
λέγοντα "ày ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ ϑεὸς τὸν οὐρανὸν χαὶ τὴν γῆν, ἣ δὲ γῆ
ἦν ἀόρατος xai ἀκατασχεύαστος, xal σχότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, xal πνεῦμα
25 ϑεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος ᾿᾿, εἶτα ποιήσαντος αὐτοῦ τὸ φῶς xal 45
διαχωρίσαντος ἀνὰ μέσην τοῦ φωτὸς χαὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σχότους ἐπήγαγε
"xal ἐχάλεσεν ὁ ϑεὸς τὸ φῶς ἡμέραν xal τὸ σχότος νύχτα, xai ἐγένετο
ἑσπέρα xai ἐγένετο πρωὶ ἡμέρα uía" , εἰ οὖν ταύτην τοῦ χρόνου νομίζει γένε-
σιν τὴν ἀπὸ χρόνου, ἐννοείτω ὅτι μυϑιχή τίς ἐστιν f, παράδοσις xal ἀπὸ μύ-
30 ϑων Αἰγυπτίων εἰλχυσμένη. ἐπεὶ πῶς εἶχε λόγον τὸν ἥλιον τὸν τῆς ἡμέρας
αἴτιον, ὡς xai αὐτὸς ὁ λίωυσῃς φησι, τῇ τετάρτῃ τῶν ἡμερῶν γεγονέναι:
Τὸ δὲ τρίτον τῶν τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἐπιχειρημάτων τὸ λέγον ' εἰ ἀδύ- 5o
vatov εἶναι xal νοῆσαι χρόνον ἄνευ τοῦ νῦν, διότι μηδὲν ἔστι λαβεῖν ἐν
τῷ χρόνῳ παρὰ τὸ νῦν, τὸ ὁξ νῦν ἔστι μεσότης ἀρχὴν μὲν ἔχον τοῦ ἐσο-
35 μένου χρόνου τελευτὴν δὲ τοῦ παρελθόντος, ἀνάγχη ἀεὶ εἶναι χρόνον, εἰ
δὲ χρόνον, φανερὸν ὅτι ἀνάγχη εἶναι xal χίνησιν, εἴπερ ὁ χρόνος mato;
τι χινήσεως᾽. πρὸς δὴ τοῦτο λέγειν ἀρξάμενος “ἐμοί, φησί, λίαν ϑαυμάζειν

2

e

7 δὲ (post τὸ) supra add. A! 8 φησι] cf. p. 1164,25 10 ὁ (ante ᾿Δριστοτέλης)
om. a ἐπέδειξεν A: ἀπέδειξεν ΔΕ Μ: ἔδειξεν ]. c. 11 ὃ om.a δὲ om. A (sed F
restituit A!) 20 εἰπὼν] 9 1. p. 251514 22 ᾿Ιουδαίων] Gen. 1,1 sqq. in mrg. δὴ
περὶ μωσέως τοῦ προφήτου A: τὸν χῦνα (T) σιμπλίχιον ὧδε (!) μοι σχόπει φάσχοντα μύϑους τοὺς
λόγους μωύσέος F! (cf. I Praef. p. XIV) 21 post axótoc add. ἐχάλεσε Μ ex Genesi
29 μύϑων, ὦ ex o A! 92 τοῦ om. 8 83 elvat] ἐστι ἃ 97 ϑαυμάζειν λίαν 8

SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 (Arist. p. 217019] CONTRA PHILOPONUM 1161

τὸν φιλόσοφον ἔπεισιν, εἰ μὴ συνεώραχεν οὐχ ἀποδειχνύς, ἀλλ᾽ αἰτησάμενος 268r
τὸ ζητούμενον. ζητουμένου γάρ, εἰ τῶν ἀεὶ ὄντων ἐστὶν ὁ χρόνος, ἀξιώ-
ματι πρὸς | τὴν τούτου δεῖξιν ἐχρήσατο τῷ εἶναι τὸ νῦν μεσότητα 2θ8ν
χρόνου. τοῦτο δὲ ταὐτόν ἐστι τῷ λαβεῖν, ὅτι ὃ χρόνος ἐστὶν ἀΐδιος,
ὥσπερ εἴ τις γραμμήν τινα ἐπὶ μήχιστον ἐχτεταμένην διάστημα, ἧς τὰ
πέρατα οὐχ ὁρᾶται, ζητῶν εἰ πεπερασμένη ἐστὶν T ἄπειρος, λαμβάνοι ὅτι
πᾶν τὸ ἐν τῇ ζητουμένῃ γραμμῇ σημεῖον μεσότης ἐστὶ γραμμῆς" εἰ γὰρ
τοῦτο. πρὸ παντὸς τοῦ λαμβανομένου σημείου xal μετ᾽ αὐτὸ γραμμή ἐστιν,
εἰ δὲ τοῦτο, ἄπειρος ἣ ζητουμένη γραμμή. ὥσπερ οὖν, φησίν, ἐπὶ τούτου ὅ
10 τοῦ ὑποδείγματος ὃ λαμβάνων παντὸς τοῦ ἐν τῇ ζητουμένῃ Ἰραμμῇ ση-
μείου ἐφ᾽ ἑχάτερα εἶναι γραμμὴν οὐδὲν ἕτερον ἢ ὅτι ἄπειρός ἐστιν ἢ
γραμμὴ λαμβάνει xal αὐτὸ τὸ ζητούμενον ἐν τῷ τοῦ συλλογισμοῦ προτάσει
παρείληφεν, οὕτω xal 6 τὸν χρόνον ἀΐδιον δεῖξαι βουλόμενος, εἶτα λαμβά-
νων ἀξίωμα xal πρότασιν, ὅτι παντὸς νῦν ἐφ᾽ ἑχαάτερα χρόνος ἐστίν. αὐτὸ
δὴ τοῦτο λαμβάνει τὸ ζητούμενον, ὅτι ὁ χρόνος ἄναρχός ἐστι xal ἀτελεύ- 10
τητος. τοῦτο μὲν οὖν αὐτοῦ τὸ πρῶτον ἀντιλογιχόν ἐστιν ἐπιχείρημα.
Καὶ οὗτος μέν, ὡς λέγει, τὸν ᾿Αριστοτέλην τεϑαύμαχε μὴ συνεωρα-
χότα, ὅτι οὐχ ἀποδείχνυσιν, ἀλλ᾽ αἰτεῖ τὸ ζητούμενον. τίς δὲ οὐχ ἄν τοῦ-
tov ϑαυμάζοι διχαίως, εἰ μηδὲ τὰ πρόχειρα τῶν λογιχῶν μεθόδων ἐπιστα-
20 μένος ἀντιλέγειν τολμᾷ πρὸς ᾿Αριστοτέλη περὶ ὧν αὐτὸς ᾿Δριστοτέλης ηὗρέ
τε xal ἐτελεώσατο. ἔστι μὲν γὰρ τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτεῖσθαι τὸ δι᾿ αὑτοῦ
δειχνύναι τὸ μὴ δι᾿ αὑτοῦ δῆλον’ τοῦτο δὲ γίνεται 7| ἄντιχρυς xal φα-
νερῶς ἀξιούντων τὸ προχείμενον, ὥσπερ ἡμῶν λεγόντων τινὰ ἀγαϑὰ μὴ 15
εὐθὺς ἀγαθοὺς ποιεῖν, οἷον τὰς δυνάμεις, αἷς ἔστιν εὖ xal χαχῶς χρῆσϑαι
25 (ἀγαϑὴ μὲν γὰρ ἢ ἐφ᾽ &xdtepa δύναμις, ἀγαθὸν δὲ οὐ ποιεῖ, εἰ μὴ τὸ εὖ
χρώμενον αὐτῇ) οἱ Στωϊκοὶ τοῦτο ἀναιροῦντες ᾿ πᾶν, φασί, τὸ ἀγαϑὸν ἀγα-
ϑοὺς ποιεῖ᾽ τὸ ἐν ἀρχῇ λαμβάνοντες. ποτὲ δὲ οὐχ ἀντιχρὺς μὲν αὐτὸ τὸ
ἐν ἀρχῇ, αἰτοῦσί τινες, dÀX εἰς προτάσεις μεταβαίνειν σχηματιζόμενοι λαμ-
βάνουσιν ὡς ἐναργῆ ἐχεῖνα, ἃ οὐχ οἷόν τε ἄλλως ἣ διὰ τοῦ ζητουμένου
30 ἀποδειχϑῆναι. οἷον εἰ προθέμενοι ἀποδεῖξαι, ὅτι τὸ τρίγωνον δυσὶν ὀρϑαῖς 20
ἴσας ἔχει τὰς τρεῖς γωνίας, λάβοιεν, ὅτι τὸ τετράγωνον τέτταρσιν, ὅπερ
ἐστὶ διὰ τοῦ τριγώνου δειχνύμενον. τρίτος δὲ τρόπος τοῦ τὸ ἐν ἀργῷ
αἰτεῖσϑαι, ὅταν τῶν ἀλλήλοις ἀντιστρεφύντων τοῦ ἑτέρου ζητουμένου τὸ
ξτερόν τις λαμβάνοι, οἷον εἰ ζητούντων ἡμῶν, el f διάμετρος σύμμετρος
τῇ πλευρᾷ, λαμβάνοι τις, ὅτι $ πλευρὰ τῇ διαμέτρῳ ἀσύμμετρος. μή-
cote δὲ οὐχ ἁπλῶς 6 τὸ ἀντίστροφον λαμβάνων τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτεῖ, εἴπερ ?5
ἐχ τῶν ὁρισμῶν αἱ χυρίως ἀποδείξεις γίνονται, ἀλλὰ τότε μόνον, ὅταν
ὁμοίως ἄδηλον ἡ xal τὸ ἀντιστρέφον. τοῦ οὖν ᾿Αριστοτέλους ἐχ τῆς ἐναρ-
Ἱείας λαβόντος, ὅτι τὸ νῦν μεσότης ἐστὶ χρόνου, xai ἐχ τούτου δείξαντος,
40 ὅτι ἀΐδιος ὃ χρόνος, οὗτος ταὐτὸν εἶναί φησιν ἄμφω. καὶ ὅτι μὲν οὐχ ἔστι

e

—
Cg

3

C

8 τοῦ om. a 10 τοῦ (ante ὑποδείγματος) supra add. A! 21 et 22 αὐτοῦ
AFM 94 ἀσύμμετρος a

1168 ΒΙΜΡΙΠΟΙΕΙΝ PHYS. VIII 1 (Arist. p. 217619) CONTRA ΡΙΠΙΟΡΟΝΌΜ

ταὐτόν, πρόδηλον. οὔτε τῇ λέξει οὗτε τῷ σημαινομένῳ. οὐ γάρ ἐστι τὸ 968"
μέσον νῦν ὁ ἀίδιος χρόνος, εἴπερ ὁ χρόνος πᾶς χαὶ ἐχ τοῦ παρεληλυϑότος
χαὶ ἐχ τοῦ μέλλοντος συμπληροῦται. οὐ μέντοι οὔτε διὰ τὸ ἀΐδιον εἶναι 80
τὸν χρόνον δείχνυται τὸ νῦν μέσων, ἀλλὰ xal ἐχ τῆς τοῦ νῦν ἐννοίας.
ἀλλ᾽ οὐδὲ ὁμοίως δῆλα ἐστι τὸ ἀίδιον εἶναι τὸν χρόνον xal τὸ μεσότητα
εἶναι τὸ νῦν. εἰ δὲ τὰ ἐξ ἀνάγκης ἑπόμενα τὰ αὐτὰ νομίζει οὗτος, ὥρα
λέγειν αὐτῷ, ὅτι αἱ διὰ τῶν ἐξ ἀνάγχης ἑπομένων γινόμεναι ἀποδείξεις
διὰ τῶν αὐτῶν γίνονται xal τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτοῦσι, τοιαῦται δὲ αἱ ix τῶν
xaÜ' αὑτὰ ὑπαρχόντων, τοιαῦται ὃὲ αἱ χυρίως ἀποδείξεις.

HA

10 Ἴδωμεν δὲ xai τὸ ἀπὸ τοῦ xatà τὴν γραμμὴν σημείου ληφϑὲν ἐπι- 35
χείρημα' κἀνταῦϑα γὰρ τὸ κοινὸν ἔλαβεν τοῦ τε σημείου xal τοῦ νῦν τὸ
ἀμερές, καϑ' ὃ ἀρχαὶ xai πέρατα γίνονται τὸ μὲν γραμμῆς τὸ δὲ χρόνου,
οὐχέτι προσληγισάμενος, ὅτι τὸ μὲν σημεῖον καὶ πεπερασμένης γραμμῆς
ἀρχὴ καὶ πέρας εἶναι δύναται μὴ ἐμφαῖνον μεσότητα, ἀλλὰ μόνον τὸ

15 ἀμερὲς ἐν τοῖς ϑέσιν ἔχουσι, τὸ δὲ νῦν οὐχ ἁπλῶς ἀμερές ἐστιν, dÀX
οὕτως ὡς τὸ ἐνεστὸς τοῦ χρόνου’ τοῦτο δὲ εὐϑὺς συναναφέρει τὸν mape-
ληλυθϑότα xai τὸν μέλλοντα, διότι οὔτε πρότερόν ἐστιν οὔτε ὕστερον, ἀλλὰ 40
νῦν. ὥστε Ó παντὸς toU νῦν ἐφ᾽ ἑχάτερα χρόνον εἶναι λέγων xal διὰ
τοῦτο díOtov εἶναι τὸν χρόνον ἀποδειχνὺς οὐ τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτεῖ οὐδὲ τὸ

20 ζητούμενον λαμβάνει, ἀλλὰ τὸ ἐξ ἀνάγχης ἑπόμενον τῇ ἐναργεῖ τοῦ νῦν
μεσότητι λαμβάνει. τίς δὲ ἄν ἤλπισεν, ὅτι γραμματιχός τις εἶναι βουλό-
μένος ἀντείποι ἄν πρὸς (τὸ) τὸν ἐνεστῶτα χρόνον ἀεὶ μέσον εἶναι παρελη-
λυϑότος xal μέλλοντος, xai λέγοι ἄν ἅπερ οὗτος, ὅτι ὃ μὲν παρ᾽ fuiv

A

ἐνεστὼς τοιοῦτός ἐστιν, ἦν δέ ποτε ἐνεστὼς xal ἔσται μὴ τοιοῦτος.
ὅμοιον γάρ μοι δοχεῖ λέγειν τῷ λέγοντι “νῦν ἢ δεχὰς πέρας μέν ἐστι τῶν €
μοναδιχῶν ἀριϑμῶν, ἀρχὴ δὲ τῶν δεχαδιχῶν: ἦν Ob ὅτε οὐχέτι ἢ δεχὰς
ἔξει πρὸ ἑαυτῆς τοὺς μοναδιχοὺς ἀριϑμούς, xal ἔσται ὅτε οὐχ Ste μεϑ'
ἑαυτὴν τοὺς δεχαδιχούς, χαίτοι ὡς δεχὰς ἀεὶ ἀμφότερα ἔχει᾽. οὕτω δὲ
καὶ ὁ ἐνεστὼς καϑὸ ἐνεστὼς πέρας μέν ἐστι τοῦ παρεληλυϑότος, ἀρχὴ
30 ὃὲ τοῦ μέλλοντος. ὡς εἴ γε οὗτος κατὰ τὸ ἐν ἀρχῇ νῦν ἐχεῖνο, ὅ φησι,
Ἰραμματιχευόμενης ἐτεχνολόγει, τὸν ἐν τοῖς ῥήμασι παρεληλυθότα χρόνον
οὐ παρελάμβανεν. ἀλλ᾽ οὐδὲ τοὺς παρατατιχοὺς καὶ παρακειμένους καὶ 50
ὅλως τοὺς συντελιχοὺς ἐνεστῶτας χρόνους ἔχειν τινὰ τότε φύσιν εἶπεν dv,
εἴπερ ἐπιχοινωνοῦσί πως οὗτοι πρὸς τὸν παρεληλυθότα. ἀλλ᾽ ὡς ἔοιχεν
35 ὑπόϑεσιν οἰκείαν περαίνειν βουλόμενος οὗτος xal τὰς χοινὰς τῶν ὀνομάτων
ἐννοίας ἐν ἑαυτῷ διαφϑείρει. “αὶ οὐχ ἔστι, φησί, δεῖξαι τὸ νῦν μεσότητα
χρόνου. εἰ μὴ προαποδειχϑείη ὅτι αἰδιός ἐστιν ὁ χρόνης᾽. χαίτοι εἰ ἀπὸ
τῶν σαφεστέρων χρὴ τὰς ἀποδείξεις εἶναι (πολὺ δὲ σαφεστέρα f, τοῦ νῦν με-
σότης τοῦ ἀίδιον εἶναι | τὸν χρόνον" τί; γὰρ οὐχ οἷδε xal μὴ γραμματιχὸς 269:

t)
C

16 οὗτος A! ἐνεστὼς aM τοῦτο, τοῦ Supra add. A! 22 τὸ om. libri
26 μονάδων A, sed corr. A! 27 an εἶχε πρὸ (cf. p. 1153,11)? 88 φύσιν τότε
ΔΜ: τότε om. F 36 xal) ἀλλ᾽ 8 81 εἰ (post καίτοι) om. A: restituit A!

SIMPLICII IN PIIYSICORUM VIII 1 (Arist. p. 2510 19. 28] 1169

ὦν, ὅτι ὁ ἐνεστὼς χρόνος μέσος ἐστὶ τοῦ παρεληλυϑότος xai μέλλοντος), 969r
χαλῶς 6 ᾿Αριστοτέλης ἐχ τῆς τοῦ νῦν μεσότητος ἀπέδειξε τὸ ἀΐδιον.
“᾿ ἐπειδὴ δέ, φησί, τῷ οὐρανῷ xal τῷ χόσμῳ συνυφέστηχεν ὁ χρόνος, οὐ-
δεὶς δὲ λόγος τῶν ἀΐδιον δεικχύντων τὸν χόσμον ἀνέλεγχτος ἔμεινε, συν-
απελέγχοιτο dv xal f, περὶ τῆς τοῦ χρόνου ἀιδιότητος ὑπόληψις. εἰ οὖν,
ὡς ἐγὼ νομίζω, πάντας αὐτοῦ τοὺς τὴν ἀιδιότητα ἐλέγχειν ἐπιχειροῦντας 6
λόγους ἔδειξα σαϑροὺς τὸ πρῶτον τῆς [lepi οὐρανοῦ τοῦ ᾿Αριστοτέλους
πραγματείας ἐπισχεπτόμενος, δῆλον ὅτι χενὸν ἄν εἴη αὐτοῦ χαὶ τοῦτο τὸ
νεανίευμα.

[1]

10 p. 2510υ28 'O δὲ αὐτὸς λόγος xal περὶ τοῦ ἄφθαρτον εἶναι τὴν
χίνησιν ἕως τοῦ ἣ γὰρ φϑορὰ μεταβολή τις.

Προϑέμενος δεῖξαι, ὅτι οὐδὲ ἐγένετο χίνησίς ποτε μὴ xal πρότερον
οὖσα οὔτε φϑείρεται, ὡς μὴ xal ὕστερον εἶναι, δυσὶν ἐχρήσατο ἐπιχειρή-
μασιν, ἑνὶ μὲν τῷ ἀπὸ τοῦ ὁρισμοῦ τῆς χινήσεως, ἑτέρῳ δὲ τῷ ἀπὸ

15 τοῦ χρόνηυ διχῶς ix τούτου τὸ ζητούμενον χατασχευάσας, ἔχ te τοῦ mpo- 15
τέρου xal ὑστέρου xal éx τοῦ νῦν τοῦ ἀεὶ ἐν μέσῳ ὄντος τοῦ τε παρελη-
λυϑότος xal τοῦ μέλλοντος, ἀλλ᾽ ἐν μὲν τοῖς ἀπὸ τοῦ χρόνου ἐπιχειρή-
μᾶσιν ἀμφοτέροις ἀμφότερα ἔδειξε, καὶ ὅτι οὐχ ἦν ὅτε οὐχ ἦν χίνησις,
χαὶ ὅτι οὐχ ἔσται ὅτε οὐχ ἔσται χίνησις. ἐν δὲ τῷ ἀπὸ τοῦ ὁρισμοῦ τὸ

20 ἕτερον δείξας, ὅτι ἀγένητός ἐστιν ἢ χίνησις χαὶ οὐχ ἦν ὅτε οὐχ ἦν χί-
νησις, καὶ μεταβὰς ἐπὶ τὸ ἀπὸ τοῦ χρόνου ἐπιχείρημα τὰ νῦν προστίϑησι
τὸ λεῖπον τῷ ἀπὸ τοῦ δρισμοῦ ἐπιχειρήματι τὸ ὅτι xai ἀἄφϑαρτός ἐστιν ἣ 30
χίνησις. ὥσπερ γὰρ ἀγένητον ἔδειξεν ἐν ἐχείνοις τὴν χίνησιν διὰ τοῦ προ-
ὑπάρχειν ἀεὶ τὸ δυνάμενον χινεῖσϑαι τῆς χινήσεως, οὕτως ἐν τούτοις ἄφϑαρ-

25 τὸν αὐτὴν δείχνυσι διὰ τοῦ μεϑυπάρχειν del τὸ δυνάμενον χινεῖσϑαι τῆς
χινήσεως. τοῦτο γάρ ἐστι τὸ οὐ γὰρ ἅμα παύσεται χινούμενον χαὶ
χινητὸν ὃν οὐδὲ χινοῦν xal χινητικχὸν ὄν. εἰ μὲν γὰρ παυσάμενον τοῦ
χινεῖν ἢ τοῦ χινεῖσϑαι xal ἐφθείρετο εὐθέως, οὐχ ἄν ὑπέμενε μετὰ τὴν
χίνησιν τὸ δυνάμενον χινεῖσϑαι. εἰ δὲ xal μὴ χινούμενον, ἀλλ᾽ ἠρεμοῦν

30 εἶναι δυνατόν, διότι xal ἠρεμίας ὥσπερ xat χινήσεώς ἐστιν ἀρχὴ fj φύσις, 95
οὐχ ἐν τῷ παύεσθαί τι τοῦ χινεῖσϑαι ἤδη xal τοῦ χινητὸν εἶναι πέπαυται,
ὅταν ἢ χίνησις χίνησις Tj χυρίως, ἀλλὰ μὴ φϑορὰ τοῦ χινουμένου. ἐπὶ
χινήσεως γὰρ τοῦτον τὸν λόγον ἐρωτᾷ, ὡς ὁ ᾿Αλέξανδρος βούλεται. εἰ οὖν
παυσάμενον τοῦ χινεῖσϑαι μένει χινητὸν ὄν, OTÀov ὅτι πάλιν χινήσεται, xai

| μέσως a 4 ἐνέλεγχτος a 9 àv aM: om. AF 7 τὸ πρῶτον τῆς [lepi
οὐρανοῦ] cf. editionis Heiberg. Index s. v. ᾿[ωάννης 10 φϑαρτὸν A: corr. A?

1] xal γὰρ ἡ φϑορὰ μεταβολή τίς ἐστιν ex Aristotele a, quae falso continuat lemma usque
ad ὁτὲ δὲ ob (p. 25254): ipse infra citat xal γὰρ ἡ φϑορὰ μεταβολή τις p. 1170,34 et. xal

γ. ἡ φῦ. p. τίς ἐστι p. 1173,16; 1174,9 12 οὐδὲ] melius οὔτε 10 ὄντως 8
τοῦ τε aM: τοῦ τε τοῦ A: om. F 18 οὐχ ἦν ὅτε om. A: suppl. A? 21 καὶ
0m. a 26 παύσεται etiam Aristotelis libri FHI, Barber. 1 136: παύεται Ar. vulg.

30 ἠρεμίαν 8
Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 24

1110 SIMPLICII IN PIIYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 251928]

οὐχ ἣν ἐσχάτη χίνησις ἐχείνη, ἧς ἐπαύσατο. xai αὐτὸς μὲν ὡς σαφεῖ 269r
ἠρκέσϑη, 6 δὲ ἐξηγητὴς προσέϑηχε xal τὰς αἰτίας" τὸ γὰρ χινητιχὸν καὶ τὸ
χινητὸν Titot φῆαρταά ἐστιν ἢ ἀΐδια" xal εἰ μὲν φϑαρτά, xdv φϑαρείη πᾶσα so
φϑορὰ διὰ χινήσεως, ὥστε ὑστέρα πάλιν ἔσται χίνησις τῆς ὑστάτης ῥηϑεί-

5 σης" εἰ δὲ ἄφθαρτα, εἰ τὸ μὲν χινητιχὸν εἴη. τὸ δὲ χινητὸν τὸν ἄπειρον
χρόνων, πάλιν αὐτῶν τὸ μὲν χινήσει, τὸ δὲ χινήσεται" τοῦτο γάρ ἐστι τὸ
δυνατόν, ὃ γένοιτο dv, εἰ μὴ φθαρῆναι φϑάσοι τὸ λεγόμενον δύνασθαι.

Εἰς πίστιν à τοῦ μὴ παύεσϑαι ἅμα τάς τε ἐνεργείας τῶν χινουμένων
xai χινούντων xal τὰς δυνάμεις παρέϑετο τὸ μὴ ἀνάγκην εἶναι ἅμα παύεσϑαι

10 xatóuevoy καὶ χαυστὸν ὄν. xal δοχεῖ μὲν ἀσάφειαν ἐμποιεῖν τῷ λόγῳ 85
τὸ χαιόμενην λαβὼν εἰς παράδειγμα, ὃ καὶ φϑείρεσθαι ἅμα τῷ χινεῖσϑαι
δοχεῖ, xaíxot τοῦ λόγου οὐχ ἐπὶ τῶν φϑειρομένων, ἀλλ' ἐπὶ τῶν χινου-
μένων ἀληϑεύοντος, ὡς 6 ἐξηγητής φησι. τὰ γὰρ χινούμενα σῴζεται ἐν
τῷ χινεῖσϑαι, xai οὐχ ἔστιν αὐτῶν ἢ χίνησις φϑορά" xal τούτῳ διαφέρει

15 τῆς χινήσεως ἢ pÜopd, ὅτι τὸ μὲν χινούμενον ὑπομένει, τὸ 0X φϑειρόμενον
οὐχ ὑπομένει. πῶς οὖν τὸ καιόμενον παρέϑετο, ὃ φϑείρεται ὡς ἐπίπαν:
7| δυνατὸν μὲν λέγειν, ὅτι ἀντὶ χινουμένου παρέλαβεν αὐτό. ἣ ὅτι ἐνδέχε- 40
ται xal χαυϑέντα τινὰ μὴ ἐφϑάρϑαι, ὡς τὰ χεόμενα οἷον χρυσόν, μόλυβδον,
χαλχὸν xal τὰ τοιαῦται. 7, οὐ μάτην τὸ χαυστὸν παρέθετο, ἀλλ᾽ ἐνδει-

20 χνύμενος, ὅτι xal τὰ οὕτω χινούμενα ὡς τὰ χαιόμενα xal φϑείρεσϑαι δο-
χοῦντα xal αὐτὰ μετὰ τὴν χίνησιν ἀπολείπει τι χινητὸν xal μετὰ τὴν
καῦσιν χαυστόν, ὃ πάλιν χαυϑήσεται. xdv γὰρ εἰς πῦρ ἢ μεταβολὴ γένη-
ται τοῦ καιομένου, ἐπειδὴ χαὶ τὸ πῦρ εἰς ἄλλο στοιχεῖα μεταβάλλει, ἔχει
χαὶ αὐτὸ τὸ χαυστόν, εἰ χαὶ μὴ προσεχῶς. ὅτι δὲ χατὰ ταύτην μᾶλλον

25 τὴν ἔννοιαν ὁ ᾿Αριστοτέλης τὸ χαυστὸν παρέϑετο, ὡς xal ἐπὶ τοῦ φϑαρτοῦ 46
ἀληϑῶς ἔχοντος τοῦ λόγου, δηλοῖ ἐπαγαγών’ xai τὸ φϑαρτικὸν δὲ
δεήσει φθαρῆναι, ὡς φθαρτὸν λαβὼν τὸ χαυστὸν xal δεικνύς, ὅτι xal
ἀπὸ τούτου τὸ αὐτὸ φανήσεται τὸ μὴ εἶναι χίνησιν ἐσχάτην ὥσπερ οὐδὲ
πρώτην. ὡς γὰρ τὸ χινούμενον πᾶν ὑπό τινὸς χινεῖται, οὕτω χαὶ τὸ χαιό-

80 μένην ὑπό τινης χαίεται xal τὸ φθειρόμενον ὑπό τινος φϑείρεται. τὸ δὴ
φϑεῖραν οὐ δήπου χαὶ αὐτὸ συνέφϑαρται τῷ φϑαρέντι ὑπ᾽ αὐτοῦ, ὑπομεῖναν
δὲ δῆλον ὡς ὕστερον φϑαρήσεται xal αὐτὸ φϑαρτὸν ὄν, xal πάλιν τὸ τοῦτο 50
φϑεῖραν ὕστερον. εἰ οὖν f, φϑορὰ διὰ χινήσεως xai χίνησις ἤτοι μετα-
βολή, ὅπερ ἐδήλωσεν εἰπών: xai γὰρ ἣ φϑορὰ μεταβολή τις, δῆλον

80 ὅτι οὐχ ἔσται τις ὁστάτη μεταβολή, ἀλλ᾽ ἀεὶ τῆς λαμβανομένης ἔστιν
ὑστέραν λαβεῖν: ὥστε ταὶ fj χίνησις ἀνέχλειπτός ἐστιν, ἀλλὰ πῶς ἔλαβεν,
ὅτι τὸ φϑαρτιχόν τινος xal αὐτὸ φϑαρτόν ἐστι; φϑείρεται γὰρ ἀσϑενὴς
ὀφθαλμὸς ἀτενίζων πρὸς ἥλιον, χαὶ ξηραίνεται πολλὰ τῶν φυτῶν ὑπὸ τοῦ
ἡλίου ἄφϑαρτον τὴν οὐσίαν ἔχοντος. ἣ πρῶτον μὲν οὐχ | ὑπὸ τοῦ ἡλίου 209

] post μὲν aegre desideres τούτῳ 2 χινητιχὸν COTT. eX χινητὸν A! 8 τε
om. a 18 μόλυβδον n: μόλιβδον AFM 20 φϑαρτιχὸν libri ut Arist. EK:
φϑαρτὸν Arist. vulg.

ζῶσι

10

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 251098, 25223] 1171

φϑείρεται τὰ εἰρημένα, ἀλλ᾽ ὑπὸ τῆς ἐν τῷ ἀέρι γενομένης ix τοῦ ἡλίου 269"

διαϑέσεως. εἰ γὰρ ἐξ ἐναντίων φϑείρεται τὰ φϑειρόμενα, τὰ δὲ ἐναντία ὑπὸ
τὸ αὐτὸ γένος ἐστὶ xal ἐν τῷ αὐτῷ ὑποχειμένῳ xal πανταχόϑεν ὁμόφυλα,
οὐχ ἄν ὑφ᾽ ἡλίου φθείροιτο τὰ ἐν γενέσει προσεχῶς. ἔπειτα εἰ μὴ γίνε-
ται προσεχῶς ὑπὸ ἡλίου τὰ γινόμενα, ἀλλὰ διὰ μέσων (ἄνθρωπον γὰρ
ἥλιος γεννᾷ, ἀλλὰ Bv ἀνθρώπου), πολὺ μᾶλλον οὐχ ἄν φϑείροιτο προσεχῶς.
ἀρχεῖ δὲ τῷ λόγῳ καὶ ἣ τῶν ὑπὸ σελήνην εἰς ἄλληλα μεταβολὴ xal τὰ
ἐνταῦϑα φϑείροντα xal φϑειρόμενα ἀνέχλειπτον δειχνύντα τὴν χίνησιν. ἐπι-
σημαίνομαι δὲ πρὸς τὸ ὑπὸ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου ῥηϑὲν ἐν τούτοις, ἐν οἷς
φησιν “ὡς γινομένης μὲν τῆς φθορᾶς ὑπ᾽ ἐναντίου T, ὑπὸ ὁμοίου, ὡς ἣ
χατὰ μάρανσιν xal σβέσιν γινομένη λέγει μὲν γὰρ ὡς ἔοιχε τοῦτο ἐπὶ
τῆς ἐλάττονος φλογὸς τῆς μαναινομένης χαὶ σβεννυμένης ὑπὸ τῆς πλείονος"
μαραίνεται δὲ xal σβέννυται οὐχ ὡς φλὸξ ὑπὸ φλογός, ἀλλ' ὡς ἐλάττων
ὑπὸ πλείονος, ἅπερ πάλιν ἐναντία ἐστίν. ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον, ὅτι δείξας

15 ἀγένητον τὴν χίνησιν ὁ ᾿Αριστοτέλης καὶ δυνάμενος ix τοῦ ἀγενήτου δεῖξαι,

20

25

30

ὅτι xal ἄφϑαρτος, εἴπερ μηδεὶς μέχρι νῦν ἐχαρτέρησεν ἀγένητόν τι φϑαρ-
τὸν εἰπεῖν, οὐχ ἠξίωσεν ix τούτου ποιήσασθαι τὴν ἀπόδειξιν, ὅτι μήπω
μηδὲ ἔδειξεν, ὅτι ἀντιστρέφει ταῦτα ἀλλήλοις τὸ γενητὸν xal φϑαρτὸν xai

τὸ ἀγένητον xal ἄφϑαρτον, ἅπερ ὕστερον ἀποδείχνυσιν ἐν τῷ πρώτῳ τῆς de

Περὶ οὐρανοῦ πραγματείας.

p.25243 Ei δὴ taux! ἀδύνατα ἕως τοῦ ὁτὲ δὲ οὔ.

᾿Αποδείξας, ὅτι ἀδύνατον γενητὴν ἢ φϑαρτὴν εἶναι τὴν χίνησιν τὸ μὲν
ἐχ τοῦ πάσης τῆς λαμβανομένης ὡς πρώτης προὐπάρχειν πάντως ἄλλην
χίνησιν, τὸ δὲ ἐκ τοῦ πάσης τῆς ὡς ὑστέρας λαμβανομένης ἄλλην μεϑυπαρ-
χειν, δείξας δὲ ταῦτα xal ἐχ τῆς τοῦ χρόνου ἀιδιότητος, ὃς χινήσει
πάντως σύνεστιν, εἰχότως συμπεραινόμενος εἶπεν, ὅτι εἰ ταῦτα ἀδύνατα τὸ
γενητήν te xal φϑαρτὴν εἶναι τὴν χίνησιν, τουτέστι τὸ ἀρχὴν 7| τέλος
ἔχειν, ὅπερ ταὐτὸν τῷ εἶναι πρώτην xal ὑστάτην, ἀναγχη ἀΐδιον αὐτὴν
εἶναι χαὶ μὴ οὕτως ἔχειν ὡς ποτὲ μὲν εἶναι, ποτὲ δὲ μὴ εἶναι.

Ὁ δὴ Γραμματιχὸς xat ἐν τούτοις αὐϑαδιζόμενος" "el δι᾿ ὧν, φησίν,
ἐπεχείρησεν ὁ φιλόσοφος ἀποδεῖξαι, ὅτι ἀγένητος ἢ χίνησις, διὰ τούτων
xal ὅτι ἄφϑαρτος χατασχευάζει, δι᾿ ὧν ἄρα, φησί, xal ἡμεῖς ἐχείνους τοὺς
λόγους διελυσάμεϑα, Ot αὐτῶν xal τοὺς προχειμένους εὐθύνομεν᾽᾽. ῥητέον
οὖν πρὸς αὐτὸν χατὰ τὴν διὰ τριῶν λεγομένην παρὰ τοῖς νεωτέροις ἀγωγήν,

35 ὡς εἰ δι᾿ ὧν λόγων οὗτος ἀνατρέπειν ἐπεχείρησε τὸ ἀγένητον εἶναι τὴν 25

] γινομένης aM 4. ὃ γίνηται sed corr. A! 9 γινόμενα aFM: γενόμενα A

10

φησιν] plenius p. 1175,13 16 μέχρι *- νῦν sic A (videtur olim lectum esse μέχρι

τοῦ νῦν ut in F p.1180,7. 10): μέχρι νῦν FM: μέσως νῦν 8 19 ἅπερ] ὅπερ 8
Περὶ οὐρανοῦ] A 12. 282230 21 lemma om. a δὴ] δὲ F 22 ἀποδείξας δὲ 8

20
24

ὡς om., sed suppl. A! 32 χατασχευάζει aFM: κατασχευάσει A 95 ἐπεχείρησες a

24*

1172 SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 [Arist. p. 25243] CONTRA PHILOPONUM

10

15

20

25

30

35

χίνησιν, οὗτοι περιχρουσϑέντες σαϑρὸν ἐφάνησαν παντοίως φϑεγγόμενοι, xal 269"

οἱ τὸ ἄφϑαρτον εὐθύνοντες τὰ αὐτὰ πείσονται βασανισϑέντες. ἐπειδὴ δὲ
ὡς νιχήσας τὸ πρῶτον πάλαισμα λοιπὸν ἐπ᾽ ἀδείας καὶ χουφοτέροις ἐπι-
χειρήμασιν οὐχ ὀχνεῖ χρήσασθαι, φέρε καὶ ταῦτα παραϑέντες ἐπισχεψώμεϑα"
“ οἷς γὰρ ἐν χινήσει, φησί, τὸ εἶναι ἣ ἁπλῶς ὅσα σωστιχὴν καὶ τελειωτιχὴν
τοῦ εἶναι ἔχει τὴν χίνησιν αὑτῶν τὴν xatà φύσιν, ταῦτα παυσάμενα τοῦ
χινεῖσθϑαι χαὶ τοῦ εἶναι παύεται. χαρδία γοῦν xai ἀρτηρίαι καὶ πνεύμων
ἅμα τῇ φϑορᾷ τῆς χινήσεως συνεφθαρμένην ἔχουσι χαὶ τοῦ χινεῖσϑαι τὴν
δύναμιν, μᾶλλον δὲ xal αὐτὸ τὸ εἶναι ταῦτα, ἅπερ καλεῖται, xal τῶν
λοιπῶν δὲ τοῦ ζῴου μορίων Éxactov. xal τὸ πῦρ, φησίν, ἔστ᾽ ἄν ἡ χι-
γούμενον, παυσάμενον τῆς χινήσεως χαὶ τοῦ πῦρ εἶναι παύεται" οὐχ ἄρα
ἀνάγχη. φησί, μετὰ πᾶσαν τὴν ὑποτεϑεῖσαν φϑορὰν τῆς ἐσχάτης χινήσεως
ἄλλην ὑστέραν τῆς ἐσχάτης ὑπολείπεσϑαι κίνησιν dpa xal ἐνταῦϑα πα-
ραχηλουϑεῖν οὗτος δόξει τοῖς εἰρημένοις; ὅτε ὁ ᾿Αριστοτέλης “οὐ γὰρ ἅμα
παύεται, φησί, χινούμενον xal χινητὸν Ov", τουτέστι δυνάμενον χινεῖσϑαι
οὐ τὴν αὐτὴν πάντως χίνησιν, ἀλλὰ τὴν ὁποιανοῦν. οὐ γὰρ τοῦτο προὔχειτο
δεῖξαι, ὅτι ἀίδιος ἢ τῶν ἐν γενέσει Éxaotou χίνησις, ὧν οὐδὲ τὴν οὐσίαν
ἀίδιόν φησιν, ἀλλ᾽ ὅτι ἀεί ἐστι xal ἐν τοῖς ὑπὸ σελήνην χίνησις xal οὐχ
ἔστι τις ὑστέρα χίνησις, ἀλλὰ καὶ μετὰ ταύτην ἔστι τις, χἄν ἄλλην ἄλλη
ἀεὶ διαδέχηται. οὗτος δὲ χαρδίαν φησὶ xal πῦρ xai τὰ τοιαῦτα παυόμενα
τοῦ χινεῖσϑαι χαὶ τοῦ εἶναι παύεσθαι, χαὶ οὐχ ἐνενόησεν, ὅτι τοῦ μὲν
εἶναι χαρδία xal πῦρ παύεται xal τοῦ δύναμιν ἔχειν, χαϑ᾽ ἣν χινήσεται
τὴν αὐτὴν χίνησιν, οὐ μέντοι τοῦ χινητὰ εἶναι: ἣ γὰρ καρδία φϑαρεῖσα
δηλονότι εἰς τὰ στοιχεῖα, ἐξ ὧν συνετέθη, διαλύεται xal τὸ πῦρ εἰς ἀέρα
μεταβάλλει’ τὰ δὲ στοιχεῖα xal τὰ ἄλλα xal 6 ἀὴρ ὅτι χινητά ἐστι, xal
οὐ τοῦτο μόνην, ἀλλὰ χαὶ χινούμενα, οὐδὲ οὗτος οἶμαι διαμφιβάλλει. χαὶ
ὅρα ὅπως xal προανελόντος τοῦ ᾿Αριστοτέλους τὴν τοιαύτην παράνοιαν δι᾿
ὧν φησιν "otov χαιόμενον xal χαυστὸν Ov" οὐχ ἴσχυσεν οὗτος παραχολου-
ϑῆσαι τῷ εἰρημένῳ, ἀλλ᾽ ἐνόμισε λέγειν αὐτόν, ὅτι παυσαμένης τῆς κινή-
σεως αὐτὸ ἐχεῖνο μένει χινητὸν ὃν χατὰ τὴν αὐτὴν χίνησιν, χαίτοι ἔδει
xdv ἀπὸ τῆς πρὸς τὴν γένεσιν παραβολῆς ἐπιστῆσαι. “᾿χαϑάπερ γάρ,
φησίν, ἐπὶ τοῦ γενέσθαι χίνησιν συνέβαινε προτέραν τινὰ εἶναι μεταβολὴν
τῆς πρώτης, οὕτως ἐνταῦϑα ὑστέραν τῆς τελευταίας. ὥσπερ οὖν ἐχεῖ τῆς
πρώτης ὑποτιϑεμένης προτέρα ἐδείχνυτο ἐχείνη, χαϑ ἣν τὸ πρώτως χινη-
ϑὲν ἣ γενητὸν ὃν ἐγένετο ἣ ἀίδιον ὃν μετέβαλεν εἰς τὸ δύνασϑαι χινεῖσϑαι,
οὕτω xal ἐνταῦϑα τῆς τελευταίας ὑποτεϑείσης ἔστιν ἄλλη ὑστέρα, καϑ' ἣν
τὸ ὑπολειφϑὲν χινηϑήσεται, ἢ καϑ' ἣν τὸ φϑεῖραν φϑαρήσεται᾽᾽. ἀλλ᾽ οὔτε
ἐχείνοις οὔτε τούτοις ὁ [ραμματιχὸς φαίνεται παραχολουϑήσας.

᾿Αλλ ἴδωμεν τὸ μετὰ τοῦτο ἔτι σοφώτερον αὐτοῦ δοχοῦν ἐπιχείρημα"

40

45

1 ἀρτηρίαι A: ἀρτηρία aFM 14 δόξη a 15 φησῆ p. 251v31 18 xai obx —
χίνησις (19) om. A!F sed in mrg. suppl. A! 19 ἔστι τις AM: ἔστιν aF

21
99

ἐνόησεν aM 28 φησιν] 9 1. p. 25132 καιόμενον) χινούμενον 8
ἴδομεν A: corr. A!

CQ

l

e

l

e

- ἀχούσαντα, ἐν οἷς φησι

20

25

9

Φ

90

SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 [Arist. p. 25243] CONTRA PHILOPONUM 1173

“ἀλλ᾽ οὐδὲ εἰ ἀληϑές, φησί, τὸ μετὰ τὸ παύσασϑαι τῆς χινήσεως ὕπο- 269
μένειν τι τὴν τοῦ χινεῖσϑαι δύναμιν ἔχον, οὐδὲ οὕτω χαλῶς τὸ ἑξῆς ὁ
φιλόσοφος συλλογίζεται. εἰ γὰρ μὴ πάντα διὰ χινήσεως γίνεται τὰ |
γινόμενα, ἀλλ' ἔστιν ἀϑρόα γένεσις χατὰ ᾿Δριστοτέλη χωρὶς χινήσεως xal 270r
χρονικῆς παρατάσεως, ἔστι xal φϑορὰ τοιαύτη, ὡς f$ τῶν τελείων εἰδῶν
ἐν τοῖς ὑποχειμένοις παρουσία τε χαὶ ἀναχώρησις χαὶ ὡς τὰ σημεῖα γίνε-
ται ἐν τῇ ἑνώσει xal ὡς αἱ ἁφαὶ xal ἀστραπαὶ xal ἣ τῆς ὀπτιχῆς αἰσϑή-
σεως ἀντίληψις. οὐ πᾶν ἄρα τὸ φϑειρόμενον διὰ χινήσεως φϑείρεται᾽".
ὥστε φαίη ἄν (αὐτὸς γὰρ ἀσυμπέραντον, ὡς ἐμοὶ δοχεῖ, χαταλέλοιπε τὸν ὅ
λόγον), ὅτι χἄν φϑείρηται τὸ φϑεῖρον, οὐ πάντως διὰ χινήσεως φϑείρεται.
"xal εἰ 6 ϑεός, φησίν, 6 δημιουργὸς ἄνευ χρονιχῇς παρατάσεως παραγει
τὸν οὐρανὸν xal τὸν χόσμον ἀμέσως ὑπ᾽ αὐτοῦ παραγόμενα, xal ὅτε φϑεῖραι
τὸν χύσμον ϑελήσοι, ἄχρονος, φησίν, ἔσται αὐτοῦ xai ἣ qÜopd . ταῦτα
μὲν οὖν εἶπεν οὗτος βουλόμενος μὴ πᾶν τὸ φϑείρομενον διὰ χινήσεως
φϑείρεσϑαι. ἔδει δὲ xal τῶν ἐνταῦϑα λεγομένων ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους
"xal γὰρ ἢ φϑορὰ μεταβολή τίς ἐστι, xal τῶν 10
ἐν τῷ πέμπτῳ τῆσδε τῆς πραγματείας, ἐν οἷς φησι' “᾿πᾶσα μεταβολὴ ἔχ
τινος εἴς τι δηλοῖ δὲ xal τοὔνομα (μετ᾽ ἄλλο γάρ τι xai τὸ μὲν πρό-
τερον δηλοῖ, τὸ δὲ ὕστερον) καὶ ὅτι ἢ γένεσις xal φϑορὰ μεταβολαὶ xat?
οὐσίαν εἰσί, τούτων οὖν ἀχούσαντα ἐχρῆν ἐννοεῖν, ὅτι ὅταν ὁ ᾿Αριστοτέλης
ἀϑρόαν τινὰ λέγῃ γένεσιν 7| φθορὰν T, ἀλλοίωσιν, οὐχ οὕτω λέγει ὡς ἄνευ
μεταβολῆς γινομένην xal χρόνου (ἄλλο γὰρ μετ᾽ ἄλλο xal ἐν ταύταις, xal
πρότερον xal ὕστερον xal παράτασις ἔνεστι xal ἐχ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ 15
ὄν, xal ἐχ τοῦ ὄντος εἰς τὸ μὴ ὃν μετάβασις), ἀλλὰ συνῃρημένη ἐν τού-
τοις ἣ παράτασις xai ἣ μεταβολὴ xal ὁ χρόνος. διὸ καὶ τὸ ἀϑρόον αὐτοῖς
προσεῖναι δοχεῖ οὐ χατὰ τὴν ὅλην μεταβολὴν ἐν τούτοις ϑεωρούμενον,
ἀλλὰ χατὰ τὸ τέλος αὐτῆς. τίς γὰρ dv τὴν τῆς οἰχίας οἰχοδόμησιν ἄχρονον
λέγοι; ἀλλὰ τὸ τέλος τοῦ εἴδους, οὐχὶ τὸ εἶδος ἁπλῶς, ἢ τῆς ἐσχάτης
χεραμίδος ἐπίθεσις παρέχεται, ὥσπερ καὶ τὴν ἀρχὴν τῆς φϑορᾶς ἣ ἀφαί-
ρεσις αὐτῆς" xal οὕτω τὸ εἶδος ἀχρόνως παραγίνεσϑαι xal ἀπογίνεσϑαι 20
λέγεται" xal ἢ τῆς γραμμῆς ὃὲ διαίρεσις xal ἕνωσις xal τὰ ἄλλα τὰ παρα-
τεϑέντα οὐχ ἄν γένοιτο μὴ πρότερον χινηϑέντων τινῶν τινα χίνησιν, ἧς ἐν
τῷ πέρατι ταῦτα ὑφίσταται. χαὶ εἴ τις εἰς τὰ ἐχφανῇ πέρατα ἀποβλέπων
ἄχρονα νομίζοι, χαὶ τὰ ζῷα ἄν ἀχρόνως γίνεσθαι λέγοι καὶ τὰ φυτὰ τῷ
τέλει τὴν χίνησιν χαραχτηρίζων" χαίτοι ἄλλο τὸ γίνεσθαί ἐστι xal ἄλλο τὸ
γεγονέναι. χαὶ ἐν τῷ γίνεσθαι μάλιστα f| γένεσις ϑεωρεῖται, ἀλλ᾽ οὐχ ἐν
τῷ γεγονέναι, xal ἐν τῷ χινεῖσϑαι ἣ χίνησις, ἀλλ᾽ οὐχ ἐν τῷ χεχινῆσϑαι. 96
εἰ δὲ ἔν τισι συνύρηται μᾶλλον $ τῆς γενέσεως xal ἀλλοιώσεως παράτασις
ὡς ἐπὶ τῆς ἀστραπῆς xal τῆς ἁφῆς xai τῆς τοῦ γάλαχτος πήξεως λέγεται

8 ἀντίληψις, Ψ in ras. M: ἀντίλησις aAF 10 φϑείρεται A 12 φϑεῖρται A

16
21

eno] 0 1. 25222 17 πέμπτῳ] E 1. 2254] μεταβολή ἐστιν Aristoteles
οἰχείας ἃ 94 νομίζει aM 97 χινῆσϑαι A, sed corr. A!

1114 SIMPLICII IN PHYS. ΥΠΠῚ (Arist. p. 25243] CONTRA PHILOPONUM

xal τοῦ ὕδατος, ἐφ᾽ dv ἀϑρόα λέγεται ἢ μεταβολή, ob χατὰ τὸ ἄχρονον 270r
λέγεται τὸ ἀϑρόον, ἀλλὰ χατὰ τὸ χαϑ᾽ ὅλον αὐτὴν γίνεσθαι χαὶ μὴ χατὰ
μέρος. ὅλως δὲ οὐ δεῖ νομίζειν ἄνευ τοῦ γίνεσϑαι γεγονέναι: καίτοι καὶ
τὸ γεγονέναι, εἰ μὴ ὄνομα μόνην ἐστὶν ἄσημον, τὸ διὰ γενέσεως ὑποστῆναι
δηλοῖ xal τὸ ἐφθάρϑαι τὸ διὰ φϑορᾶς ὁδεῦσαι.

Μήποτε δὲ οὗτος τὸ μὲν διὰ γενέσεως χαὶ φϑορᾶς δίδωσι, τὸ δὲ διὰ 80
χινήσεως οὐ συγχωρεῖ μὴ ἐννοῶν, ὅτι τὴν χίνησιν ἀΐδιον ὁ ᾿Αριστοτέλης
φησὶν ἐν τούτοις τὴν χοινῶς χαὶ τῆς γενέσεως χαὶ τῆς φϑορᾶς χατηγορου-
μένην xal εἰς ταὐτὸν ἰοῦσαν τῇ μεταβολῇ. διὸ xal οὕτως εἶπεν "xal γὰρ
10 ἢ φϑορὰ μεταβολή τίς &ct xal πρὸ τούτου “᾿χαϑάπερ γὰρ ἐπὶ τοῦ γενέ-

σϑαι χίνησιν συνέβαινε προτέραν τινὰ εἶναι μεταβολὴν τῆς πρώτης, οὕτως
ἐνταῦϑα ὑστέραν τῆς τελευταίας᾽᾽, ἀδιαφόρως χρώμενος τῷ τῆς χινήσεως 85
χαὶ τῆς μεταβολῆς ὀνόματι, μᾶλλον δὲ ἐνδειχνύμενος, ὅτι χἄν ἄλλο τι xt-
νήσεως εἶδος ἡ τὸ πρῶτον ἣ ὕστερον ὑποτιθέμενον, ἄλλο δὲ μεταβολῆς
15 ὁποιονοῦν εἶδος τὸ πρὸ τῆς πρώτης καὶ μετὰ τὴν ὑστέραν, xal οὕτως ἀΐδιος
ἢ χίνησις, xdv ἐν ἄλλῳ xal ἄλλῳ εἴδει ὑφεστήχῃ. εἰ δὲ ὁμολογεῖ τὸν
δημιουργὸν οὗτος ἀχρόνως παράγειν τὸν οὐρανὸν xal τὸν χόσμον, πῶς πρό-
τερον μὴ παράγοντα ὕστερον παράγειν φησὶ xal παραγαγόντα μετὰ τοῦτο
παύσασϑαι τοῦ παράγειν. οὐ γὰρ νομίζει νῦν παράγειν αὐτὸν ἤδη παρα- 40
20 γαγόντα χαὶ ἔτι μετὰ τοσάδε ἔτη φϑείρειν αὐτόν. πῶς οὖν ἀχρόνως παρᾶ-
γει xal φθείρει τὸν χόσμον χατὰ τὴν τοῦ χρόνου παράτασιν εἰς αὐτὸν
ἐνεργῶν: εἴπερ ποτὲ μὲν παράγει, ποτὲ δὲ φϑείρει, xal παράγει τὰ μὲν
πρότερον, τὰ δὲ ὕστερον, ὡς οὗτος ὁμοληγεῖ, χαὶ ποτὲ μὲν τάδε, ποτὲ δὲ
ἐχεῖνα, ὥστε ἐν ἕξ ἡμέραις ποιήσαντα τὸν χόσμον ἄλλο τι xat' ἄλλην
25 τῶν ἡμερῶν ἀπεργάσασθαι. ἕως γὰρ ἄν χρονικὴν ταῦτα χαὶ οὐχ ἄλλην
σημασίαν ἐμφαίνῃ, οὐ δυνατὸν τὸν χατὰ ταῦτα ἐνεργοῦντα μὴ χρονικῶς 45
ἐνεργεῖν. ἀλλ᾽ εἴπερ ἀχρόνως παράγει (τοῦτο γὰρ ἀληϑέςλ, ἀεὶ παράγει
xal οὐ ποτὲ μὲν ποτὲ δὲ οὔ ταῦτα γὰρ χρονιχά. οὗτος δὲ οὐχ ἐφιστάνει
τὰ ἀσύναχτα συνάγων τὸ ἄχρονον xal τὸ ποτὲ μὲν ποτὲ δὲ οὔ. χαίτοι
30 xal τοῦτο μόνον αὔταρχες ἦν τὴν Δἀιδιότητα τοῦ χήσμου δειχνύναι, ὅπερ
οὗτος ὁμολογεῖ, τὸ τὸν ϑεὸν ἀμέσως αὐτὸν παράγοντα xal μὴ διὰ μέσου
τινὸς ἀχρόνως παράγειν. εἰ γὰρ ἀχρόνως αὐτὸν παράγει, οὐ ποτὲ μὲν
παράγει, ποτὲ δὲ οὔ" εἰ δὲ τοῦτο, δῆλον ὅτι ἀεὶ παράγει. ὁ δὲ ὡς ἤδη
δεδομένον αὐτῷ τὸ ποτὲ μὲν {ποτὲ δὲ oU) (ταυτὸν Qi εἰπεῖν ἐν μέρει 50
χρόνου) ἀχρόνως εἶναι παράγειν τὸν ϑεόν, "xal ὅτε, φησί, φϑεῖραι τὸν
χόσμον ϑελήσει, ἀχρόνως αὐτὸν φϑείρει᾽᾽. εἰ οὖν xal τὸ 'Üte' χρόνον
σημαίνει, πάλιν dv εἴη λέγων, ὅτι ἐν μέρει χρόνου ἀχρόνως αὐτὸν φϑείρει,
xal T τό, εἰ ἐν μέρει χρόνου ποιεῖ, ἀνάγκη τὰ μὲν πρότερα ποιεῖν, τὰ δὲ
ὕστερα. xai τὰ μὲν ἐν ἄλλῳ, τὰ δὲ ἐν ἄλλῳ χρόνῳ. πῶς γὰρ δυνατὸν

en

c
ὧι

1 λέγεται) γίνεται a 1 χίνησις ἃ 9 εἶπεν) cf. p. 1178,16 10 πρὸ τούτου]
p. 321039 11 εἶναί τινα Árist. vulg., sed. cum Simpl. consentiunt FIIIK

31 ὁμολεῖ A, sed corr. A! 34 ποτὲ μὲν AFM: ποτὲ 8 ποτὲ δὲ οὔ addidi (scil.
παράγειν) cf. v. 29 35 slvat] τὸν χόσμον F J6 φϑείρει ΔΑ. : φϑείρειν Ε΄: φϑε-
pei M 38 τὸ] fortasse ὅτι πρότερον et ὕστερον F

SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 [Arist. p. 25233] CONTRA PHILOPONUM 1175

πᾶσιν ἅμα τοῖς τοῦ ζῳδιακοῦ τόποις ἐνυπάρχοντας ποιῆσαι τοὺς πλανω- 370:
μένους ἀστέρας; ἣ πόϑεν ἀρξάμενον ἕχαστον τῆς χινήσεως ἐποίησεν: ij,
ποίαν ϑέσιν ἔχοντα τὸν οὐρανόν; εἰ δὲ παρ᾽ ἡμῖν ἔαρ πρῶτον ποιήσας 270*
ἐπαύσατο τῆς ποιήσεως ἐν ἕξ ἡμέραις ἢ ὁσαισοῦν ποιήσας, δῆλον ὅτι ϑέρους

5 xal χειμῶνος xat' αὐτοὺς οὐχ ἔσται δημιουργός. τούτων δὲ xal τῶν ἄλλων
τῶν τοιούτων ἀποριῶν αἴτιον τὸ τὸν ϑεὸν ὁμοίως τοῖς ἀνθρώποις ἐνεργεῖν
νομίζειν xal μέχρι ὀνόματος μόνον τὸ ἄχρονον διδόντας χρονιχὰς ἄντιχρυς
αὐτοῦ τὰς ἐνεργείας ὑποτίθεσθαι, ποτὲ μὲν ποιεῖν ποτὲ δὲ μὴ ποιεῖν xal ὅ
ποτὲ μὲν φϑείρειν ποτὲ δὲ μὴ λέγοντας, δέον ἀχρόνως ποιεῖν αὐτὸν λέγοντας

10 συνορᾶν, ὅτι ἀεὶ ποιεῖν ἀνάγχη.

Εἶτα ἐφεξῆς συμπεφυρμένως, ὡς οἶμαι, καὶ πρὸς τὸν ᾿Αριστοτέλην
ἀντιλέγων εἰπόντα " xal τὸ φϑαρτιχὸν δὴ δεήσει φϑαρῆναι, ὅταν φϑείρῃ",
xai πρὸς τὸν ᾿Αλέξανδρον εἰπόντα “' ἔλαβεν δέ, ὅτι τὸ φϑαρτιχόν τινος xol
αὐτὸ φθαρτόν, ἴσως ὡς γινομένης τῆς φϑορᾶς ἣ ὑπ᾽ ἐναντίου 7j ὑπὸ

15 ὁμοίου᾽᾽, xal ὅτι τὸ φϑεῖρον, εἰ μὲν ἀΐδιον μένοι, πάλιν χινηθϑήσεται, εἰ
δὲ φϑείροιτο διὰ χινήσεως, φθαρήσεται: πρὸς ταῦτα οὖν ἀντιλέγων ἐν τῷ
τετάρτῳ λόγῳ δεδειχέναι φησίν, ὅτι οὐ πάντως ἐχ τοῦ ἐναντίου τὰ γινό-
μενα γίνεται οὐδὲ εἰς τὸ ἐναντίον αὐτοῖς μεϑίσταται τὰ φϑειρόμενα οὐδὲ
ὑπὸ τοῦ ἐναντίου τὴν φϑορὰν ὑπομένει, ἐπεὶ μηδὲ παντὶ γινομένῳ xal

20 φϑειρομένῳ ἔστι τι ἐναντίον: ἀλλ᾽ ἔστι τινὰ τῶν φϑειρομένων οὐχ ἔξω τὸ
τῆς φϑορᾶς αἴτιον ἔχοντα, ἀλλὰ διὰ τὸ μεμετρημένον τῆς φυσιχῇς αὐτῶν
δυνάμεως τῷ χρόνῳ χατὰ μέρος ἀπορρεῖ χάμνοντα, εἰ xal μηδὲν ἦν αὐτὰ 15
τὸ λυμαινόμενον ἔξωϑεν. “οὐχ ἄρα, φησίν, ἐπὶ πάντων ἔδει τῶν φϑειρο-
μένων ζητεῖν, εἰ τὸ τῆς φϑορᾶς αἴτιον ὑπομένει μετὰ τὸ φθεῖραι τὴν δύ-

96 ναμιν ἔχον τοῦ φϑείρειν, xal εἴτε ἀίδιον τοῦτό ἐστιν εἴτε φϑαρτόν, xal
οὕτως εἰς τὸ ἄπειρον τῷ σωρίτῃ λόγῳ ἀπάγει τὸ Gronov . πρὸς δὴ ταῦτα
ὅτι μὲν τὰ γινόμενα (ταῦτα δέ ἐστι χατὰ τὸν ᾿Αριστοτέλην, ὡς πολλάχις
δέδειχται, ἃ πρότερον μὴ ὄντα ὕστερον ἔστιν), ὅτι οὖν ταῦτα ἐξ ὄντων
γίνεται ἣ ἐξ ἐναντίων ἢ éx τῶν οἰχείων στερήσεων xal φϑείρεται T, εἰς 90

80 ἐναντία ἢ εἰς στέρησιν, πάλιν δὲ εἰς ὄντα, δέδειχται μὲν προηγουμένως ἐν
τοῖς εἰς τὸ πρῶτον τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως εἰρημένοις, δέδειχται δὲ xal
ἐν οἷς τὰ τολμηρῶς ὑπὸ τούτου ῥηϑέντα πρὸς τὰ πρῶτα τῆς Περὶ οὐρανοῦ
βασανίζειν ἐπειράϑην τὸ τέταρτον αὐτοῦ βιβλίον, οὗ νῦν ἐμνημόνευσε,
περιχρούων. εἴρηται δὲ περὶ τούτων χαὶ πρὸ ὀλίγου τὰ σύμμετρα, εἰ δὲ

35 χρὴ xat νῦν ἅψασθαι τοῦ λόγου: εἰ μὴ πρότερον ὄντα ὕστερον ἔστιν,
ἀδύνατον ἐχ μὴ ὄντων γίνεσϑαι. τὰ μὲν γὰρ ἐξ ὄντων γινόμενα χατὰ τὸν ὃῦ
εἱρμὸν τῶν τε προηγησαμένων χαὶ τῶν ἑπομένων ἀναφαίνεται. τὰ γὰρ

6 τὸ (ante τὸν) om. 88 9 αὐτὸν ποιεῖν aF 11 συμπεφυρμένος A. 12 φϑαρτιχὸν])
cf. ad p. 1170,26 δὴ sic libri ἢ. l. φϑείρῃ aAM ut Arist. Καὶ [φϑειρῆ Es]: φϑεί-
prac Ε ut Arist. vulg.: φϑαρῇ Arist. E! et Barb. I 136 13 εἰπόντα] cf. p. 1171,10

26 σωρέτηι A: σωρείτη aF?M; similiter p. 1176,36 sqq. 33 τέταρτον] huius nisi fallor
illie non meminit Simplicius. sed cf. ad f. 31375 34 πρὸ ὀλίγου] cf. p. 1140,20 sqq.
32 post λόγου intercidisse velut λέγω vix opus sumere εἰ μὴ aAFM: ἃ μὴ A?

1176 SIMPLICII IN PHYS. VIIT 1 [Arist. p. 25243) CONTRA PHILOPONUM

Τρωιχά, εἰ τύχοι, τότε xai οὐκ ἄλλοτε δυνατὸν ἦν γενέσϑαι διὰ τὸν εἱρμὸν 270v
τῶν τε προηγουμένων χαὶ τῶν συνιστάντων ἐχεῖνα τὰ πράγματα χαὶ τῶν
ἑπομένων αὐτοῖς, τὰ δὲ ἐχ τοῦ μὴ ὄντος ὑφιστάμενα, τί μᾶλλον ἐν τῷδε
3 ἐν τῷδε τῷ χρόνῳ γένοιτο &v; ἐῶ λέγειν, ὅτι σαφῶς αἱ γενέσεις xal
αἱ φϑοραὶ μεταβολαί τινές εἰσιν ἄλλου μετ᾽’ ἄλλο τὴν ὑπόστασιν ἴσχοντος.
εἰ οὖν τὸ γινόμενον ἔχ τινος γίνεται, ἣ ἐξ ὁμοίου γίνεται ἢ ἐξ ἐναντίου 80
ἤτοι τῆς οἰχείας στερήσεως. ἀλλὰ τὸ ἐξ ὁμοίου χαὶ οὗτος ἀποδοχιμάζων
φαίνεται. ἢἣ οὖν ἐξ ἐναντίου T, ἐχ τῆς στερήσεως διὰ τὸ μὴ εἶναι τῇ οὐσίᾳ
ἐναντίον. ὥστε ἐφ᾽ ὧν οὐχ ἔστιν ἐναντίον, ἐχ τῆς στερήσεως ἣ γένεσις,
10 χαίτοι καὶ ἐπὶ τούτων τῷ ἐπιβλέποντι χατὰ τὴν τῶν ἐναντίων εἰς ἄλληλα
μεταβολὴν αἱ γενέσεις ἐπιτελοῦνται xal αἱ φϑοραί: ὅταν γὰρ ἐξ ἄρτου (ὃς
οὐχ ἔστι σάρξ, ἐπιτηδείως δὲ ἔχει πρὸς σάρχα) γίνηται σάρξ, χατὰ τὴν
τῶν ἐναντίων ποιοτήτων εἰς ἀλλήλας δρᾶσίν τε xal πεῖσιν ἣ μεταβολὴ s5
γίνεται. “ἀλλ᾽ οὐχ ἀνάγχη, φησίν, ἔξωϑεν εἶναι τὸ τῆς φϑορᾶς αἴτιον,
15 dÀX ἀρχεῖ ποτε τὸ μεμετρημένον τῆς τῶν φθειρομένων δυνάμεως πρὸς
τὸ ἀπορρεῖν, χἄν μηδὲν ἢ τὸ λυμαινόμενον. πάλιν οὖν ὃ αὐτὸς ἥξει
λόγος, ὃν ἀγνοήσας οὗτος πολλὰ λέγειν xal ἀχούειν ἠνάγχασται. xal γὰρ
εἰ μὲν εἰς τὸ μηδαμὴ μηδαμῶς ὃν ἐγίνετο ἢ ἀπόρροια, τάχα dv ἀπέρρει
χαὶ μηδενὸς ἐνοχλοῦντος τὸ ὑποχείμενον. εἰ δὲ εἰς ϑερμὸν ἐχ ψυχροῦ
20 μεταβάλλειν ἀνάγχη, δῆλον ὅτι οὐχ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ μεταβάλλοι dy εἰς τοὐναν- 40
τίον, ἀλλ᾽ ὑπὸ τοῦ ἐνεργείᾳ ϑερμοῦ τὸ τέως μὲν ψυχρόν, δυνάμει δὲ ϑερμόν,
μεταβάλλεται. πῶς δὲ xal δυνατὸν τὰ ἐν γενέσει πάντα ἐξ ἐναντίων ποιο-
τήτων συνεστῶτα xal πλησιάζοντα μὴ δρᾶν εἰς ἄλληλα xal πάσχειν ὑπ᾽
ἀλλήλων, ἀλλ’ ἀνενοχλήτως τὴν δύναμιν ἀπορρεῖν: ἐγὼ μὲν οὖν οἶμαι
συντρέχειν τὰ μέτρα τῆς δυνάμεως πρὸς τὴν δρᾶσιν καὶ τὴν πεῖσιν τῶν
ἐναντίων ποιοτήτων. τοιγαροῦν τὸ αὐτὸ τοιᾶσδε μὲν τυχὸν ὁμιλίας ϑᾶττον
φϑείρεται, τοιᾶσδε δὲ ἧττον. πρὸς δὲ τὸν τούτου λόγον εἴποιμι ἄν, ὅτι 4ὅ
el μὴ τὸ δραστιχὸν τοῦτο xal παϑητιχὸν ἦν τῶν ἐν γενέσει ποιοτήτων τὸ
φϑεῖρόν τε καὶ φϑειρόμενον, ἀλλ᾽ ἦσαν τελεσιουργῶς μόνον xol ζωτιχῶς
30 μεταδιδοῦσαί τε xal μεταλαμβαάνουσαι ὡς ἐν τοῖς οὐρανίοις, οὐχ ἄν ἦν
αὐτῶν ἢ δύναμις τῆς οὐσίας ἀπορρέουσα οὐδὲ μέρει χρόνου μεμετρημένη.
χαλῶς οὖν ἔξω τοῦ φϑειρομένου τὸ φϑεῖρον ὑπέϑετο xal ὁ ἐξηγητής, xol
εἴτε ἀΐδιον εἴτε φϑαρτὸν εἴη τοῦτο, συνελογίσατο, ὅτι ἔσται χίνησις μετὰ 50
τὴν ὑστέραν ὑποτιϑεμένην. ἀλλ᾽ εἰ χρὴ καὶ τούτῳ ἐφιστάνειν διὰ τοὺς
35 ἀνεξετάστως τῷ πλήθει τῶν τούτου λόγων ἠπατημένους, δοχεῖ μοι νομίζειν
οὗτος τὸν σωρίτην λόγον εἰς τὸ ἄπειρον ἁπλῶς ἀπάγειν χαὶ ἀρχεῖν οἶμαι
τὸ δειχϑῆναι τοῦτον μηδὲ τὴν τούτων διάχρισιν ἐπιστάμενον. ἣ μὲν γὰρ
εἰς τὸ ἄπειρον ἀπαγωγὴ ἀποδειχτιχὴ οὖσα οὐδαμοῦ στάσιν ἔχει τῆς προ-
βάσεως. ὡς εἴ τις λέγοι πᾶν τὸ χινοῦν xal αὐτὸ χινεῖσϑαι xal πᾶν τὸ

e

t2
€»

4 ἣ ἐν τῷδε post χρόνῳ M: om. a 13 ἄλληλα aFM 14 φησίν] cf. p. 1175,20
24 ἀλλ᾽ om. a Jl χρόνον μετρημένη A, sed corr. A! 96 οὗτος aA? M:
οὕτως A!F

en

10

15

20

25

30

920

SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 (Arist. p. 25243] CONTRA PHILOPONUM 1117

χινούμενον ὑπό τινος ἔξωθεν χινεῖσϑαι" τούτων γὰρ τεϑέντων ἀναάγχη ἐπ᾽ 270"
ἄπειρον ἰέναι χινοῦν πρὸ | χινοῦντος τιθέντα. ὁ μέντοι σωρίτης σοφιστικός 37]:
ἐστι λόγος ἐχ τῆς παρὰ μιχρόν, ὥς φασιν, ἐρωτήσεως ἀπάγων χατὰ τὴν
ἔχλυσιν τῶν φαντασιῶν ἐπ᾿ ἄδηλον T ψεῦδος ἐχφανές. ἐρωτῶσι γὰρ mó-
tepov ἢ πρώτη ῥανὶς ἔδρασέ τι εἰς τὴν πέτραν ἢ οὔ’ εἰ μὲν γὰρ ἔδρασε,
πῶς οὐχ δρᾶται τὸ mdÜoc; εἰ δὲ μή, οὔτε ἣ δευτέρα οὔτε ἢ ἐσχάτη" πῶς
οὖν ἣ χοιλότης ἐγένετο τῆς πέτρας: δρᾷς, ὅτι οὗτος οὐχ εἰς τὸ ἄπειρον 5
ἀπάγει. πῶς οὖν τῷ σωρίτῃ φησὶν εἰς τὸ ἄπειρον ἀπάγειν; ἀλλὰ ταῦτα
μὲν τοῖς (τὴν) ἕξιν τἀνδρὸς χρίνειν βουλομένοις γεγράφϑω. τί γὰρ ὅλως
νῦν ἐδεῖτο τοῦ σωρίτου λόγου, εἰ μὴ πρὸς ὀνομάτων ἐπίδειξιν. εἰπόντος
δὲ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου, ὅτι τὰ φϑειρόμενα κινουμένων τινῶν φϑείρεται, τῶν
φϑειρόντων δηλονότι (οὔτω γὰρ xal ὁ ᾿Αριστοτέλης εἶπεν), xal εἰ μὲν
ἄφϑαρτα ταῦτα, παλιν χινηϑήσεται, εἰ δὲ φθαρτά, ἔσται xal οὕτω
πάλιν ὑστέρα τις τῆς τελευταίας χινήσεως f$ χατὰ τὴν τούτων γινομένη 10
φϑοράν, οὗτος μὴ νοήσας οὐ τὰ φϑείροντα, ἀλλὰ τὰ φϑειρόμενα νομίζων

,«λέγεσϑαι νῦν ὑπὸ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου χινούμενα, “οἷον φέρε, φησί, τὰ στοι-

χεῖα χαὶ αὐτὰ φϑαρτὰ ὄντα πάλιν ἄλλων χινουμένων χαὶ αὐτὰ φϑείρεται,
τῆς ὕλης φέρε xal τοῦ εἴδους, ἢ δὲ ὕλη οὐχέτι συμφϑειρομένη τοῖς πρά-
γμᾶσι μένει τὴν δύναμιν ἔχουσα τοῦ χινεῖσϑαι.᾽ οὕτως οὖν οὗτος παρα-
γοήσας xai μήτε τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἀχούσας λέγοντος "xal τὸ φϑαρτιχὸν
δὴ δεήσει φϑαρῆναι, ὅταν φϑείρῃ, xal τὸ τούτου φϑαρτιχὸν πάλιν ὕστερον, 15
λῦσαι ταύτην φησὶ πολλαχοῦ τὴν ἀπορίαν. “Ἥχἄν γὰρ f, φύσις, φησί, μὴ
ποιῇ τὴν πρώτην ὕλην, ἀλλ᾽ 6 ϑεὸς ποιεῖ αὐτὴν οὐχ ἐξ ὕλης, ὥστε xal
φϑείρει αὐτήν, ὅταν ϑελήσῃ εἰς τὸ μὴ ὄν, ἐξ οὗ γέγονεν, ὥσπερ, φησί,
xal τὸ εἶδος oüx εἰς ἄλλο εἶδος μεϑίσταται, ἀλλ' εἰς τὸ πάντῃ μὴ ὃν ἐξ
οὗ xai γέγονεν ἀνατρέχει᾽᾽. δέδειχται δὲ πολλάχις, ὡς οἶμαι, ὅτι τὰ μὲν
ἐξ οὐχ ὄντων ὑπὸ τοῦ δημιουργοῦ παραγόμενα οὐχ ἔστι γενητὰ χατὰ τοῦτο
τοῦ γενητοῦ τὸ σημαινόμενον, χαϑ᾽ ὃ τὸ πρότερον μὴ ὃν ὕστερον ἔστιν, 90
ἀλλὰ ἀΐδιον ἔχει τὴν ὑπόστασιν. οὐ γὰρ ἔστι τὰ ἐξ οὐχ ὄντων παραγό-
μενα διὰ τί τότε, ἀλλὰ μὴ ἄλλοτε, παρῆλθεν εἰς τὰ ὄντα, ὥσπερ τὰ ἐξ
ὄντων γινόμενα εὐσύνοπτον ἔχει τὴν αἰτίαν τοῦ τότε γενέσϑαι διὰ τὸν
εἰρμόν, ὡς εἶπον, τῶν τε προηγησαμένων χαὶ τῶν ἑπομένων. ταῦτα μὲν
οὖν ἀίδια ἐξ ἀνάγκης ἐστί, td. μέντοι γενητὰ χατὰ τὸν εἰρημένον τρόπον
ἐξ ὄντων τε τὴν γένεσιν ἔχει xal εἰς ὄντα τὴν φϑορὰν μεταβολῆς οὔσης
τῆς γενέσεως xal τῆς φϑορᾶς. xal ποῖον γὰρ εἶδος οὐχ ἀπὸ τοῦ δυνάμει ?5
πρότερον ὄντος εἰς τὸ ἐνεργείᾳ μετέβαλε xal ἀπὸ τοῦ ἐνεργείᾳ εἰς τὴν
ἑαυτοῦ στέρησιν, ἀλλ᾽ εἰς τὸ πάντῃ μὴ ὄν, ὡς οὗτός φησιν, ἀνατρέχει:
Ταῦτα εἰπὼν ἐπαγγέλλεται δείξειν, ὅτι οὐχ εἰς ἀνυπαρξίαν παντελῆ,
ἀλλ εἰς ἄλλη τι χρεῖττον xal ϑειότερον ἣ τοῦ χόσμου μεταβολὴ Ἰτίνεται.

9 τὴν ἕξιν τἀνδρὸς scripsi (cf. f. 31472 et p. 1143,2): ἕξιν ἀνδρὸς libri 14 γινομένην A ante
ras., sed corr. A! 20 λέγοντος) p. 252541 cf. ad p. 1175,12 23 ποιεῖ (post ϑεὸς) AFM:
ποιῇ à 24 φϑείρει F: φϑείρηι A: φϑειρεῖ M: φϑείροι dv ἃ. cf. p. 1174,21. 36 32 εἶπον]
p. 1175,97 39 xal (ante τῆς) om. A: suppl. A' xal (ante ποῖον) otiosum 38 δεῖξιν a

1178 SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 [Arist. p. 25245] CONTRA PHILOPONUM

xal θαυμαστόν, ὅτι τὴν μὲν φῳϑορὰν τοῦ χόσμου μεταβολὴν sl; ὄν τι xal 271r
ϑειότερον οἴεται, τὴν δὲ γένεσιν οὐχ ἐξ ὄντος ἔχειν φησίν: ἐνδείχνυται δέ,
ὅπερ ἐν τοῖς ἑξξῆς βιβλίοις πραγματεύεται, ὅτι ὃ χόσυιος οὗτος εἰς ἄλλον 80
τινὰ χύσμον μεταβάλλει ϑειότερον, οὐχ ἐφιστάνων ὅτι τοῦτο οὐχ ἔστι φϑορὰ
5 τοῦ χόσμου, ἀλλὰ τελείωσις. συμπεραινόμενος δὲ τὰ πρὸς τοὺς ἀγένητον
χαὶ ἄφϑαρτον τὴν κίνησιν δειχνύντας λόγους ἐπιχειρήματα, ἱκανῶς αὐτοὺς
ἀπελεγχϑῆναί φησιν ἐκ τῶν οὕτω σαϑρῶν αὐτοῦ τερετισμάτων. χαὶ ὡς
ἐχβίνους διελέγξας τολμᾷ xal αὐτὸς xaü' αὑτὸν ἀποδειχνύναι, ὅτι ἀδύνατον
ἀγένητον εἶναι τὴν χίνησιν. ἀξιώματα δὲ πρὸς τὴν ἀπόδειξιν προλαμβάνει
10 τρία, ἕν μέν, ὡς εἴ τι τῶν γινομένων ἀναγχαίως δεῖται προὐπαρχοντός 8ὅ
τινος, ἵνα γένηται, οἷον ναῦς ξύλων, οὐχ ἄν γένοιτο μὴ προγενομένων
ἐχείνων: δεύτερον ὅτι ἀριϑωυὸν ἄπειρον ὑποστῆναι ἐνεργείᾳ ἀδύνατον Y δὃι-
εξελϑεῖν τινα ἀριϑμοῦντα τὸν ἄπειρον, xal ὅτι μεῖζον εἶναι τοῦ ἀπείρου ἣ
αὐξηϑῆναι τὸ ἄπειρον ἀδύνατον: τρίτον ὡς, εἴ τινος εἰς γένεσιν ἄπειρα δέοι
15 προὐποστῆναι ἕν ἐξ ἑνὸς γινόμενον, τοῦτο ἀδύνατον γενέσϑαι. “ἐκ τούτου
1άρς φησί, καὶ ᾿ Αριστοτέλης ἐν τῇ Περὶ γενέσεως ἔδειξεν, ὅτι ἀδύνατον 40
ἄπειρα εἶναι xal χατ᾿ dpiüpàóv τὰ τῶν σωμάτων στοιχεῖα, εἴπερ ἐξ ἀλλή-
λων αὐτοῖς ἢ γένεσις. τὸ γὰρ ἄπειρον ἀδιεξίτητον, ὥστε οὐ φϑάσει τὸ
πῦρ, εἰ τύχοι, γενέσϑαι, εἰ ἀπείρων προγενομένων γένοιτο ἄν. τούτων
20 οὖν, φησί, προωμολογημένων, εἰ ἣ τοῦδε τοῦ πυρὸς μεριχὴ χίνησις ἀρχὴν
τοῦ εἶναι xal πέρας ἔχει, ἵνα δὲ αὕτη γένηται, ἔδει πρὸ αὐτῆς ἄλλην
γενέσθαι χίνησιν, χαϑ᾽ ἣν ἐξ ἀέρος φέρε μεταβάλλοντος ἔδει τὸ τοῦ πυρὸς
σῶμα γενέσϑαι, xai πάλιν πρὸ τῆς τοῦ ἀέρος χινήσεως τοῦ εἰς πῦρ μετα-
βεβληκότος προὐπῆρξεν ἑτέρα χίνησις ἢ τοῦ ὕδατος, εἰ τύχοι, χαϑ᾿ ἣν 45
25 εἰς ἀέρα μετέβαλε, xat πρὸ ἐχείνης ἄλλη xal τοῦτο ἐπ᾽ ἄπειρον, εἴπερ
οὐχ ἔσγεν ἀρχὴν οὔτε ὃ χόσαος οὔτε ἢ τῶν πραγμάτων εἰς ἄλληλα μετα-
βολή, ἀπείρους ἄρα ἔδει προὐπάρξαι χινήσεις, ἵνα τόδε τὸ müp τὸ μεριχὸν
γένηται: οὐ γὰρ ἄν ἐγένετο, εἰ μὴ ἄπειροι προὐπηρξαν, διὰ τὸ πρῶτων,
ὡς λέγει, τῶν ἀξιωμάτων. εἰ οὖν ἀδύνατον ἀπείρους κατ᾽ ἐνέργειαν γεγο-
30 νέναι χινήσεις διὰ τὸ τῶν ἀξιωμάτων δεύτερον, οὐδὲ ἄρα τὴν τοῦ μεριχοῦ 50
πυρὸς ὑποστῆναι χίνησιν δυνατὸν ἦν διά τε ταῦτα xal διὰ τὸ τρίτον ἀξίωμα
τὸ λέγον, ὅτι οὐ πρὸ τῆς γενέσεως ἄπειρα προὐποστῆναι ἀναάγχη, τοῦτο οὐχ
ἄν γένοιτο: εἰ οὖν f, τοῦ μεριχοῦ πυρὸς χίνησις γέγονεν, οὐχ ἄν mpo-
ὑπῆρξαν αὐτῆς ἄπειροι χινήσεις χατὰ τὴν τῆς σὺν ἀντιϑέσει ἀντιστροφῆς
35 ἀνάγχην, (ὥς φησιν οὗτος 6 xal τὴν σὺν ἀντιϑέσει ἀντιστροφήν, ἥτις ποτέ
ἐστιν, ἀγνοῶν, ὡς ἔδειξα οἶμαι τὰ πρὸς τὸ πρῶτον τῇς llepl οὐρανοῦ ῥη-
ϑέντα αὐτῷ βασανίζων)" εἰ οὖν διὰ πεπερασμένων, φησί, χινήσεων ἦλϑεν
ἢ | φύσις, ἵνα τὴν τοῦ μερικοῦ πυρὸς ποιήσῃ χίνησιν, ἔστιν ἄρα τις πρώ- 271v

4 μεταβαλεῖ a, αἱ cf. ad. p. 1174,36 11 προγενομένων ΔῈ (cf. v. 19: p. 1179,14): mpo-

γινομένων A: προτεινομένων M 15 γενόμενον FM 1G [lept γενέσεως} B 5.
332 5 30 sqq. 17 xol (ante xat") oin. ἃ 20. προβῇ ομολογημένων altero o in ὦ cor-
recto. A! 2] αὕτη FM: αὐτὴ aA 24 ἑτέρα, € in ras. A 96 Περὶ οὐρανοῦ]

ef. Simpl. comm. p. 28,7 sqq. ed. Heiberg.

SIMPLICII IN PHYS. ΥΠΠῚ1 [Arist. p. 25243] CONTRA PHILOPONUM 1119

τὴ χίνησις, ἧς μὴ προὐπῆρξεν ἄλλη, xal ἐπὶ ἄλλων τῶν xaÜ' Exacta 971v
χινήσεων ὁ αὐτὸς λόγος, xal τοῦτο, φησί, τῷ φυσιχῷ λόγῳ σύμφωνόν ἐστι.
τὰ γὰρ τέλεια τῶν ἀτελῶν καὶ τὰ ἐνεργείᾳ τῶν δυνάμει πρῶτά ἐστιν. εἰ
μὲν οὖν ἐπ’ ἄπειρον f| ἄνοδος γένοιτο, οὔτε τὰ τέλεια τῶν ἀτελῶν οὔτε
5 τὰ ἐνεργείᾳ τῶν δυνάμει προηγήσεται, εἰ δὲ πεπερασμέναι, ἢ πρώτη δηλονό- 6
τι ἅμα τῷ παντὶ συνυποστᾶσα ἐχ τοῦ ἐνεργεία χαὶ τοῦ τελείου τὴν ἀρχὴν
τῶν ἑξῆς πεποίηται χινήσεων. εἰ δὲ τῶν μεριχῶν, φησί, χινήσεων ἀρχή
τίς ἐστι xal οὐχ οἷόν τε ἐπ᾿ ἄπειρον ἄλλην πρὸ ἄλλης ἐπινοεῖν χίνησιν,
ἀνάγχη xal τὴν ἐγχύχλιον τῶν οὐρανίων χίνησιν ἀπὸ τινος ἀρχῆς ἄρξασϑαι
10 πρότερον οὐχ οὖσαν. οὐ γὰρ ἐνδέχεται τὸν μὲν οὐρανὸν ἀεὶ ὡσαύτως
ἔχειν, τὰ δὲ ἐντὸς γενητὰ xal φθαρτὰ μὴ ἐν τῷ γίνεσϑαι xal φϑείρεσθαι
τὸ εἶναι ἔχειν. τέταρτον xal τοῦτο προστίθησιν "eil ταῖς γινομέναις 10
χινήσεσιν αἱ γενησόμεναί προστιϑέμεναι αὔξουσιν αὐτῶν τὸν ἀριθμόν, τὸ δὲ
ἄπειρον αὔξειν ἀδύνατον, οὐχ ἄν ἄπειροι εἶεν αἱ προγενόμεναι χινήσεις.᾽"
15 πέμπτον δέ" “εἰ οὐχ ἰσοχρόνως, φησίν, αἱ σφαῖραι κινοῦνται, ἀλλ’ ἣ μὲν
διὰ τριάκοντα ἐτῶν, ἢ δὲ διὰ δώδεχα xal ἐφεξῆς δι᾿ ἐλάττονος χρόνου,
ὥστε τὴν τῆς σελήνης διὰ μηνὸς xal τὴν τῆς ἀπλανοῦς διὰ ἥμερο-
νυχτίου, ἄναρχος δέ ἐστιν ἣ τοῦ οὐρανοῦ χίνησις, ἀνάγχη τὴν τοῦ Κρόνου
σφαῖραν ἀπείρους περιεληλυϑέναι περιφορᾶς, τὴν δὲ τοῦ Διὸς ἐγγὺς τρι-
20 πλασίους τούτων, αἱ δὲ τοῦ ἡλίου τριαχονταπλασίους ἔσονται τῶν τοῦ
Κρόνου, αἱ δὲ τῆς σελήνης τριαχοσιοεξηχονταπλασίονες, αἱ δὲ τῆς ἀπλανοῦς
πλέον ἢ μυριοπλάσιοι. πῶς οὖν οὐχ ἀτόπου παντὸς ἐπέχεινα, εἰ μηδὲ
ἅπαξ διεξιτητὸν ἐνδέχεται εἶναι τὸ ἄπειρον, μυριοπλάσιον τοῦ ἀπείρου,
μᾶλλον δὲ ἀπειράχις τὸ ἄπειρον ὑποτίϑεσθαι, ὥστε ἀνάγκη, φησί, xal τὴν
τῶν οὐρανίων χυχλοφορίαν ἄρξασϑαι τοῦ εἶναι πρότερον οὐχ οὖσαν, ὅτε καὶ
αὐτὸς ὁ οὐρανός (ὡς οὗτός φησι, μὴ γὰρ ἐμὸς λόγος) τοῦ εἶναι ἤρξατο." 530
Ἔν δὴ τούτοις τὰ μὲν ἀξιώματα δυνατὸν ἀληϑῶς εἰλῆφϑαι, ἕν δὲ
οὗτος ἀγνοήσας, ὡς οἶμαι, πολὺν συρφετὸν ἀντιλογιῶν ἐσώρευσεν, ἑαυτὸν
μὲν πρῶτον παραλογιζόμενος, εἶτα χαὶ τοὺς οἰομένους τῆς σφῶν αὐτῶν
80 δόξης βεβαιωτιχὴν ὑπάρχειν τὴν τοῦ χόσμου φθοράν. τὸ δὲ ἕν, ὃ λέγει,
τόδε ἐστί: τὸ χατ᾽ ἐνέργειαν xal χυρίως ἄπειρον, εἴτε χατ᾽ ἀριϑμὸν εἴτε
χατὰ μέγεθος ὑποτίθεται ἄπειρον, οὐ κατά τι μὲν ἄπειρον, χατά τι δὲ πε-
περασμένον ἐστί: τὸ γὰρ τοιοῦτον οὐ μᾶλλον ἄπειρόν ἐστιν T, πεπερασμένην, 90
ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον προϊὸν ἄπειρόν ἐστιν T, λέγεται χυρίως. τὸ γὰρ
35 προϊὸν εἰς ἄπειρον οὕπω τὸ ἄπειρον ἀπείληφε, χἄν ἀεὶ προϊὸν ἐπὶ τοῦτο
μὴ παύσηται, οὐδέποτε τὸ ἄπειρον ἀπολήψεται. οὗτος δὲ τὰ ἀξιώματα

bu
gt

t2
ζῶσι

6 συνυποστᾶσαι a 8 τίς] τι ἃ 14 εἴεν a: εἰσιν AF: ὦσιν M προγενόμεναι ἃ,
corr. A!: προγινόμεναι (ante rasuram) A et FM 11 τὴν σελήνην F, unde τὴν τῆς
σελήνην (sic) γίνεσϑαι ἃ 18 Κρόνου a et corr. A': χρόνου M et ante ras. A: οὐρανοῦ
(comp.) F 19. 30 τριπλασία a 20 τριαχονταπλάσιοι Εἰ: τριακονταπλασίως M

21 τριαχοσιρεξηκονταπλασίονες a: item (sed - ἄσιοι) in textu Εἰ: τριαχοσιονταεξηχονταπλα-
glove; A: τριαχονταεξηχονταπλάσιοι in mrg. yp. F!: τριαχονταεξηχονταδιπλασίονες M

26 ἐμὸς λόγος] cf. Nauck Fr. Trag. p. 512 ad Eurip. fr. 484 29 οἰομένους} scil.
christianos 32 post ob add. τὸ omisso in fine v. 33 ἐστί a 34 ἢ om. a

1180 SIMPLICII IN PHYS. VIIL 1 (Arist. p. 25248] CONTRA PHILOPONUM

ἐπὶ τῶν xav ἐνέργειαν λαβὼν ἀπείρων, ἐφ᾽ ὦν ἀληϑὲς ὅτι ἀριϑυὸν 271v
ἄπειρον ὑποστῆναι ἀδύνατον ἣ ὀιεξελϑεῖν ἀριϑμυοῦντα τὸ ἄπειρον 7) αὐξη-
ῦγναι τὸ ἄπειρον ἢ προὐποστῆναι γενέσεώς τινηος τὸν ἐνεργείᾳ ἄπειρον
ἀριϑμόν, ὡς ἐπὶ τῶν στοιχείων ἔδειξεν ᾿Δριστοτέλης, οὐχέτι ἐπὶ τοῦ τοιού- 80
5 τοῦ ἀπείρου τὰς ἀποδείξεις προήγαγε τοῦ ἅμα ὄντος. ἀλλ᾽ ἐπὶ τοῦ ἐπ᾽
ἄπειρον γινομένου, ofav εἶναι τὴν χίνησίν φαμεν, οὐχ ἐννοήσας, ὅτι xdy
ἄναρχον xai ἀτελεύτητον τὴν χίνησιν εἶναι λέγωμεν, ἀλλ᾽ 7| γε μέχρι νῦν
οὐχ ἔστιν ἄπειρος" πέρας γοῦν αὐτῆς τὸ νῦν ὑποτιθέμεϑα. ὥστε τῆς τοῦ
μερικοῦ τοῦδε πυρὸς χινήσεως οὐ προὐπάρχει ἄπειρος ἐνεργείᾳ χίνησις " πεπέ-
10 pavtat γοῦν ἢ μέχρι νῦν τῷ νῦν τούτῳ. οὐδὲ χωλύεται γίνεσθαι τοδὶ τὸ 85
πῦρ διὰ τὰς προὐπαρχούσας χινήσεις, ὅτι πεπερασμέναι εἰσὶν ἐπὶ τὸ γινό-
μενον xal οὐ τοῦτο μόνον, ἀλλὰ xal τὰ ὑπάρχοντα αἴτια τοῦ πυρὸς πε-
περασμένα ἐστίν, εἴπερ T, γένεσις τοῖς τέτρασι στοιχείοις ἐξ ἀλλήλων ἐστὶ
χύχλῳ περιιοῦσα. πῦρ γὰρ ἐξ ἀέρος xal ἀὴρ ἐξ ὕδατος xal ὕδωρ ix γῆς
15 xat γῇ ἐχ πυρός, xal πάλιν πῦρ ἐξ ἀέρος καὶ τοῦτο ἐπ᾽ ἄπειρον. ἔδει
δὲ τὴν τοῦ ἐπ᾿ ἄπειρον φύσιν, xal τίνι διαφέρει τοῦτο τοῦ xat' ἐνέργειαν
ἀπείρου παρὰ τοῦ ᾿Αριστοτέλους μαϑόντα, οὕτως εἴ τι πρὸς αὐτὴν εἶχεν 40
ἀπορεῖν, ἀλλ᾽ οὐχὶ τὰ ἐπὶ τοῦ χατ᾽ ἐνέργειαν ἀπείρου συναγόμενα ἄτοπα
τῷ ἐπ᾽ ἄπειρον προσάγειν. λέγει δὲ περὶ τοῦ τοιούτου ἀπείρηυ τοῦ ἐπ᾽
20 ἄπειρον ὁ ᾿Δριστοτέλης ἐν τῷ τρίτῳ ταύτης τῆς πραγματείας τάδε" “ὅλως
μὲν γὰρ οὕτως ἐστὶ τὸ ἄπειρον τῷ del ἄλλο xai ἄλλο λαμβαάνεσϑαι, xal
τὸ λαμβανόμενον μὲν ἀεὶ πεπερασμένον, ἀλλ᾽ ἀεί γε ἕτερον xal ἕτερον.
ἔτι τὸ εἶναι πλεοναχῶς λέγεται. “ὥστε τὸ ἄπειρον οὐ δεῖ λαμβάνειν ὡς
τόδε τι, οἷον ἄνθρωπον ἣ οἰχίαν, ἀλλ ὡς f ἡμέρα λέγεται xal ὃ ἀγών, 46
95 οἷς τὸ εἶναι οὐχ ὡς οὐσία γέγονεν, ἀλλ᾽ ἀεὶ ἐν γενέσει xal φϑορᾷ πεπε-
ρασμένον, dÀX ἀεὶ ἕτερον xai ἕτερον. κχἄν πρὸ ἐμοῦ οὖν ὁ πατήρ, xai
πρὸ τοῦ ἐμοῦ πατρὸς 6 ἐχείνου, καὶ τοῦτο ἐπ᾽ ἄπειρον ἀναλύοιμεν ὡς μὴ
οὔσης ἀρχῆς, αλλ οὐχ ἔστιν ἄπειρα τὰ προγεγονότα πεπέρανται γοῦν
τέως εἰς ἐμὲ ἀλλ᾽ οὐχ ἔστη, αλλ᾽ ἀεὶ ἕτερον xai ἕτερον διαδέχεται ἀεὶ
80 πεπερασμένον.
Τοιαύτη μὲν οὖν ἐστιν ἢ τῶν ἀτόμων γένεσις xal φϑορὰ οὐδέποτε
μὲν ἐπιλείπουσα, ἀεὶ δὲ ἐν πέρατι οὖσα διὰ τὴν τοῦ ἐπ᾽ ἄπειρον φύσιν. 60
6 δὲ Γραμματικὸς ἐπὶ τοῦ xat! ἐνέργειαν ἀπείρου τὰ ἀξιώματα λαβὼν
ἀληϑεύοντα τοῦ μηδὲ ὑφεστηχότος ὅλως, ὡς xal αὐτὸς ὁμολογεῖ" “εἴ τινος,
35 φησίν, εἰς γένεσιν ἄπειρα δέοι προυποστῆναι ἕν ἐξ ἑνὸς γινόμενον, τοῦτο
ἀδύνατην γενέσϑαι, ὅτι ἀπείρους αὐτῆς χινήσεις ἀναγχαῖον ἦν προὐπαάρχειν᾽",
σαφῶς τὸ ἀδύνατον τὸ τῷ ἐνεργείᾳ ἅμα ὄντι ὅλῳ ἀπείρῳ xal πανταχόϑεν
ἀπείρῳ ἑπόμενον τῷ ἐπ᾽ ἄπειρον προσάγων, ἐν ᾧ πᾶν τὸ λαμβανόμενον

4 ᾿Δριστοτέλης} loco ad p. 1178,16 indicato 16 διαφέρη a 20 τρίτῳ] Phys. T 6.
206 42'l 21 γὰρ om.a 22 del elvat mex. Arist., cf. Simpl. p. 182,3 25 οὐσία
τις Arist, at τις oi. Simpl. l. c. et alias post φϑορᾷ oim. Aristotelea εἰ xoi ut alias
Simpl. 26 del γε Arist. sed γε ignorat Simpl. 2T πατρὸς) πυρὸς a

99 φησίν] 271138 sqq. 96 αὐτοῦ a

10

20

25

30

40

SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 (Arist. p. 25233] CONTRA PHILOPONUM 118]

ἐστὶ πάντως, | ἀλλ᾽ ἀεὶ ἕτερον xai ἕτερον. ἀπείρων μὲν γὰρ ὄντων xav 272*

ἐνέργειαν τῶν προγεγονότων οὐχ ἄν τι ὄντως ἐξ αὐτῶν γένοιτο οὐ μόνον,
ὅτι οὐδέν ἐστιν ἔξω τοῦ ἀπείρου, ἀλλ᾽ ὅτι οὐχ ἔστι συναφϑῆναι τῷ ἀπείρῳ
τὸ γινόμενον μήτε ἀρχὴν ἔχοντι μήτε τέλος. (6 δὲ ᾿Αριστοτέλης ἐν τῷ
δευτέρῳ τῆς Περὶ γενέσεως, ἐπειδὴ xal ἐχείνων οὗτος ἐμνήσθη, μηδὲν
τῶν ἐχεῖ λεγομένων νοήσας, οὐχὶ τῇ ἐπ᾽ ἄπειρον ὑποτιϑεμένῃ τῶν γινο-
μένων xal φϑειρομένων προόδῳ ἀχολουϑεῖν φησι τὸ μὴ γίνεσϑαι τὰ στοι-
χεῖα, ὡς οὗτος φήϑη, μηδὲ τοῦτο δυνηϑεὶς ἐννοῆσαι, ὅτι αὐτὸ τοῦτο
προὔχειτο ἐν ἐχείνοις τῷ ᾿Αριστοτέλει ἐπ᾿ ἄπειρον μὲν xal ἀίδιον δεῖξαι
τῶν στοιχείων τὴν εἰς ἄλληλα μεταβολὴν ἀναχυχλουμένην, ἀλλ᾿ οὐ τῷ
ἀπείρους xat' ἐνέργειαν ὑπετεθϑῆναι τὰς εἰδοποιοὺς τῶν στοιχείων ἐναν-
τιώσεις. τοῦτο δὲ ἀχολουϑεῖ τοῖς λέγουσιν οὐχ ἐπ᾽ ἄπειρον ἁπλῶς, ὥσπερ
ἡμεῖς λέγομεν, ἀναχυχλούμενα τῷ εἴδει, ἀλλὰ χατ᾽ εἶδος ἐπ᾽ ἄπειρον
ἐξαλλάττεσϑαι τὰ γινόμενα ἐπ᾽ εὐθείας προϊόντα, olov ἐχ πυρὸς ἀέρα xal
ἐξ ἀέρος ὕδωρ xol ἐξ ὕδατος γῆν xal ἐχ γῆς ἄλλο τι xat ἐχείνου πάλιν
ἄλλο ἐπ’ ἄπειρον, οὕτω τῷ εἴδει διαφέροντα. εἰ δὲ τοῦτο, ἀνάγχη ἀπεί-
ρους εἶναι xav' ἐνέργειαν ἐν τῇ φύσει τῶν ὄντων τὰς εἰδοποιοὺς τῶν στοι-
χείων ἐναντιώσεις, xa0' ἃς ἢ μεταβολὴ γίνεται’ ὡς γὰρ οὐχ dv ἦν τοῦ
λευχοῦ εἰς τὸ μέλαν μεταβολή, εἰ μὴ ἦν τὸ μέλαν ἐν τοῖς οὖσιν, οὕτως
οὐχ ἄν ἦν ἐπ᾽ ἄπειρον xat εἶδος ἐξαλλάττεσϑαι, εἰ μὴ ἦν ἄπειρα τῷ
ἀριθμῷ εἴδη. πεπερασμένων γὰρ ὄντων ἀδύνατον ἣν ἐπ᾽ ἄπειρον τὴν xat
εἶδος ἐξαλλαγὴν γίνεσϑαι: ἐπέλιπε γὰρ ἄν. τῇ οὖν ἐπ᾽ ἄπειρον ὑποτε-
ϑείσῃ χατ᾽ εἶδος μεταβολῇ τῶν στοιχείων ἠχολούϑησε τὸ ἀπείρους εἶναι
xat' ἐνέργειαν τὰς ἐναντιώσεις, ὅπερ ἣμῖν οὐχ ἀχολουϑεῖ τοῖς ἐπ᾽ ἄπειρον
μὲν λέγουσι προϊέναι τὴν γένεσιν xal τὴν χίνησιν, οὐ μέντοι xat! εἶδος
ἐξαλλαττομένην, ἀλλὰ ἀναχυχλουμένην. ὅπερ χαὶ αὐτὸς εἰσαγαγεῖν βούλεται
διὰ τοῦ ἀνελεῖν τὴν ἐπ᾽ ἄπειρον ἐπ᾿ εὐθείας κατ᾽ εἶδος πρόοδον. ἀναιρεῖ
δέ, ταύτῃ μὲν ἀχολουϑεῖν λέγων τὸ ἀπείρους εἶναι ἐνεργείᾳ xac' εἶδος τὰς
ἐναντιώσεις, τούτῳ δὲ ἄτοπα ἀχολουϑεῖν τὸ μὲν τὴν ἡμετέραν περὶ τῶν
ὄντων νῶσιν ἀναιροῦν, τὸ δὲ τὴν γένεσιν’ d$ μὲν γὰρ τοῦ τί ἐστιν
ἕχαστον γνῶσις ἐν ἡμῖν διὰ τῶν δρισμῶν ἐστιν: ἀπείρων δὲ χατ᾽ ἐνέρ-
Ἵεῖαν οὐσῶν τῶν εἰδηποιῶν διαφορῶν, xaÜ' ἃς εἰδοποιεῖται τὰ στοιχεῖα,
εἴπερ ἄπειρος ἐπ᾽ εὐϑείας ἐστὶν ἢ τῶν στοιχείων ἐξαλλαγή, ἄλλου εἴδους
ἐξ ἄλλου ἐπ᾽ ἄπειρον γινομένου, ὡς εἶπον, οὐχ ἔστιν ὀρίσασϑαι, εἴπερ ἐχ
γένους xal διαφορῶν ὡρισμένων εἰσὶν οἱ ὁρισμοί. ἀλλ᾽ οὐδὲ γενέσϑαι τι
δυνατὸν ἀπείρων ὄντων χατ᾽ ἐνέργειαν xal ἀδιεξιτήτων τῶν μεταξύ εἰ
γὰρ πεπερασμένα ταῦτα, καὶ τὰ ἄχρα πεπερασμένα εἶναι ἀνάγχη. ἄλλο
οὖν ἐστιν ἐχεῖνο τὸ ἄπειρον τὸ ἅμα ὅλον ὑποτιθέμενον xai ἄλλο τὸ ἐπ᾽
ἄπειρον ἐν τῷ γίνεσθαι xal φϑείρεσϑαι τὸ εἶναι ἔχον, ὡς εἴρηται" xal τὸ
μὲν ληφϑὲν ἀεὶ πεπερασμένον τούτου, ἕτερον δὲ χαὶ ἕτερον, οὐχ ἐμ-

ῦ

[ d

0

20

28

ποδιζομένης ἐχ τούτου τῆς γενέσεως, ἀλλὰ συνεργουμένης μᾶλλον: ὥστε 80

9 ΠΙΕερὶ γενέσεως] B 5. 852 υ80 sqq. cf. p. 1178,15 21 ἀνελεῖ a 4l συνεργουμένη a

1182 SIMPLICII IN PHYS. VIII 1 [Arist. p. 25233] CONTRA PIIILOPONUM

xai γέγονεν $, τοῦ μεριχοῦ πυρὸς xal τῶν ἄλλων χίνησις. xal οὐ 272:
προὐπῆρξζαν αὐτῶν ἄπειροι χινήσεις, αὖ γε πεπερασμέναι νῦν εἰσι, xal
, ΄ v 343^? 2. - , [4 , ν ,
πρώτη χίνησις οὐχ ἔστιν, ἀλλ᾽ ἀεὶ τῆς πρώτης ὑποτιϑεμένης ἔστι προτέ-
ραν λαβεῖν. εἰ ὃὲ τοῦτο, ἀνάγχη χαὶ τὴν ἐγχύχλιον τῶν οὐρανίων χίνησιν
d * * ) * e « [4 A , $3 , , "- P"
&vapyov εἶναι, ἀφ ἧς T, τῶν ὑπὸ σελήνην ἀνέχλειπτος χίνησις διασῳζε-
ται. dÀÀ οὐδὲ αἱ προστιϑέμεναι χινήσεις τὸν ἄπειρον xat! ἐνέργειαν τῶν
χινήσεων ἀριϑμὸν αὔξουσιν, ὡς οὗτός φησιν, ἀλλὰ τὸν πεπερασμένον. $5
πεπέρανται γὰρ ὁ μέχρι νῦν xai ὃ ἀεὶ προστιϑέμενος πεπερασμένος, ἀλλ᾽
οὐχ ἄπειρος, xdv ἐπ᾽ ἄπειρον προστιϑῆται. ὥστε xdv ἀνισοταχεῖς αἱ
10 σφαῖραι xat ἄναρχος ἑχάστων f, ἀποχατάστασις, ἀλλ᾽ οὐχ ἄπειροι αἱ
μέχρι νῦν οὐδὲ γενήσονται ἀπειροί ποτε ὑπ᾽ αὐτοῦ τούτου τοῦ ἐπ᾽ ἄπειρον
προϊέναι χωλυόμεναι ἄπειροι γενέσθαι: τὸ γὰρ ἐπ᾽ ἄπειρον ἔχει τι ἀεὶ
ἐλλεῖπον (ἐνυπάρχει γὰρ αὐτῷ ἀεὶ τὸ δυνάμει), τὸ δὲ ἄπειρον, εἴπερ εἴη
τι τοιοῦτον, κατ᾽ ἐνέργειαν ἀνελλιπές ἐστιν. αλλ᾽ οὐδὲ τῷ φυσιχῷ λόγῳ 40
15 τὰ ὑπ᾽ αὐτοῦ λεγόμενα συμφωνεῖ τῷ λέγοντι τὰ τέλεια προηγεῖσθαι τῶν
ἀτελῶν xai τὰ ἐνεργείᾳ τῶν δυνάμει, ὁπότε οὐδὲ ἐφ’ ὧν ταῦτα ἀληϑεύει,

/, * w Ἁ A -« , /, , «-
γινώσχειν οὗτος ἔοιχεν. ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν ὅλων ἀληϑές, ἐν μέντοι τῇ
γενέσει μᾶλλον ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ τὰ ἀτελῆ τῶν τελείων xol τὰ δυνάμει

.. , « Led , M A 3 , * , A ,
προύπαρχει τῶν ἐνεργείᾳ, εἰ xal χατὰ ἀλήϑειαν ἐξ ἀλλήλων τὴν γένεσιν
ν » L1

20 ἔχουσι" xal γὰρ ix σπέρματος ἄνθρωπος xai ἐξ ἀνθρώπου σπέρμα. xal
ταῦτα μὲν ὡς πρὸς τὴν χρονιχὴν προύπαρξιν εἶπον, ἣν μόνην, ὡς ἔοιχεν, 4
οὗτος γινώσχει: ἐπεὶ τῇ γε δυνάμει xal αἰτίᾳ xal τῇ τῆς ἀξίας ὑπεροχῇ
προύπάρχει πάντως τῶν ἀτελῶν τὰ τέλεια xal τῶν δυνάμει τὰ ἐνεργείᾳ,
xal τῷ χρόνῳ δὲ τὰ ποιοῦντα τῶν πασχόντων. ἐν μέντοι τῇ γενέσει,

25 ὅπερ εἶπον, μὴ οὔσης ἀρχῆς χρονιχῆς. οὐχ ἂν τις χρόνῳ προὐπάρχειν
ἁπλῶς φαίη τὸ ἐνεργείᾳ τοῦ δυνάμει: τὸ γὰρ ἐν ἑχάστῳ δυνάμει τοῦ
xat αὐτὸ ἐνεργείᾳ προύπάρχει τῷ χρόνῳ ὥσπερ τὸ «àv τῆς ὄρνιϑος.

Ταῦτα μὲν οὖν εἰρήσθω πρὸς τὸ ἔχτον τοῦ ᾿ραμματιχοῦ βιβλίον, 6 5o
M 3 , -- , 3 - — σ M ^) M » ^ φ
τὴν ἀιδιότητα τῆς χινήσεως ἀνελεῖν ἐπειρᾶτο, ἵνα μὴ Óv αὐτὴν ἀΐδιος ὃ

30 χύσμος ἀποδειχνύηται" σχοπὸν γὰρ ἕνα προὐβαλετο μήτε τὸν ϑεὸν ἀμετά-
BAxtov μήτε τὸν χόσμον ἀΐδιον ὑπὸ τῶν δυστυχῶς αὐτῷ πειθομένων

» , 2. « , 4 , ^2 £f. é , ^ e --
νομίζεσθαι: μέχρι δὲ τῶν εἰρημένων προελθὼν τέλος ἔχειν ἐνόμισεν αὑτῷ
τὴν ἀντιλογίαν τὴν πρὸς τὴν ἀιδιότητα τῆς χινήσεως οὐδὲ τούτῳ ἐπιστῇ.-
σαι δυνηϑείς, ὅτι tà χυριώτατα τῆς ἀποδείξεως ἐν τοῖς ἐφεξῆς παραδίδο-

35 ται, ἐν οἷς | δείχνυσιν ὁ ᾿Αριστοτέλης. ὅτι τῶν ὄντων τὰ μὲν αἀχίνητα 272v
ἐστι, τὰ δὲ del χινούμενα, τὰ δὲ ποτὲ μὲν χινούμενα, ποτὲ ὃξΣ ἠρεμοῦντα.
ἀλλ᾽ εἰ δοχεῖ λοιπὸν ἐπὶ τὸ συνεχὲς τῶν ᾿Δριστοτέληους ῥήσεων ἐπανιτέον,
ὅτε τῆς ἀπαιδεύτου προσυλαχτήσεως ἐχείνης τοὺς τοῖς προλαβοῦσιν ἐν-
τυγχάνοντας ἀπηλλάξαμεν.

[2]

3 ὑποτιϑεμένη 8 9 χἂν ἀνισοταχεῖς A?: χἂἄἂν ἰσοταχεῖς ΑΜ: ἀνισοταχεῖς Ε: χἂν μὴ
ἰσοταχεῖς ἃ 11 ἀνελλειπές 8A 28 πάντων a 20 τις lineola notavit A*
260 φαίη M: εἴποι a: omn. AF 32 αὑτῷ F: αὐτῷ 8AM

SIMPLICIIL IN PHYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 25244. 5] 1183

p.25944 Καὶ γὰρ ἔοιχε τὸ οὕτω λέγειν πλάσματι μᾶλλον. 272"

Aeítac, ὅτι ἀΐδιος ἢ χίνησις διὰ τῆς τοῦ χρόνου ἀιδιότητος xal ὅτι
ἀδύνατον χίνησιν 7| χρόνον γινόμενα T) φϑειρόμενα ὑποτίϑεσθϑαι, νῦν φησιν
ὅτι xal ἐχ τούτου ἀίδιος ἢ χίνησις xal 6 χρόνος δείχνυται ἐχ τοῦ τὸ μὴ

5 οὕτω λέγειν, ἀλλὰ ποτὲ μὲν εἶναι ποτὲ δὲ μὴ εἶναι χίνησιν ἢ χρόνον,
πλάσματι μᾶλλον ἐοικέναι. τί γὰρ ἄν εἴη πλασματωδέστερον τοῦ λέγειν,
ὅτι μὴ οὖσα χίνησις μηδὲ χρόνος πρότερον τότε γεγόνασι; διὰ τί γὰρ 10
τότε, ἀλλὰ μὴ πρότερον ἣ ὕστερον, πλάσματι μᾶλλον ἔοιχε; λέγοι δὲ ἄν
ἴσως πλασματῶδες xal τὸ λέγειν εἶναι χρόνον, ὅτε χρόνος οὐχ Tv: 6 δὲ

10 λέγων ὅτι ὁτὲ μὲν ἦν χρόνος, ὁτὲ δὲ οὔ, τοῦτο λέγει. τὸ αὐτὸ δὲ πλάσμα
xal ἐπὶ χινήσεως, εἴπερ ἀριϑμὸς χινήσεως ὁ χρόνος. εἰ γὰρ ἦν χρόνος,
ὅτε οὐχ ἦν χίνησις, ὅτε δὲ χίνησις, οὐχ ἦν οὐδὲ χρόνος, δῆλον ὅτι ὁ τοῦτο
λέγων οὐδὲν ἄλλο λέγει Tj ὅτι ἦν χρόνος ὅτε οὐχ ἦν χρόνος. “λέγοι δὲ
ἄν, ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος, πλάσματι μᾶλλον ἐοιχέναι τὸ οὕτω λέγειν, xai

15 διότι χωρὶς ἀποδείξεως xal λόγων εἰχότων οἱ ταῦτα λέγοντες ἔλεγον, ἣ
ὅτι ἀχινήτου τῆς χινήσεως δεδειγμένης τὸ φϑαρτὴν αὐτὴν λέγειν ἀπίϑανον.᾽"
εἰ μὴ ἄρα τὸ πλασματῶδες οὐ πρὸς τὸ φϑαρτὴν μόνον λέγειν, ἀλλὰ xai
πρὸς τὸ γενητὴν ἀποδέδοται.

imb

ὅ

Ρ. ῶ3ῶ92.0 ᾿Ομηίως δὲ xal τὸ λέγειν, ὅτι πέφυκεν οὕτως ἕως τοῦ
20 ἣ λόγον ἔχειν τὸ μὴ ἁπλοῦν.

ΠΠλάσματι ἐοιχέναι εἰπὼν τὸ λέγειν, ὅτι ὁτὲ μὲν ἦν χίνησις, 6:& δὲ
οὔ, διὰ τὸ μὴ ἔχειν αἰτίαν ἀποδοῦναι τούτου, ἐφεξῆς φησιν ὅτι xal τὸ
λέγειν ὅτι πέφυχεν οὕτω, καὶ ταύτην ὡς ἀρχὴν xai αἰτίαν ἀποδιδόναι, 80
ὁμοίως πλασματῶδές ἐστιν. τοῦτο δὲ ἔοιχεν ᾿Εμπεδοχλῇς dv εἰπεῖν,

25 ὅτε λέγει ὅτι τὸ χρατεῖν xal χινεῖν ἐν μέρει τὴν Φιλίαν xal τὸ
Νεῖχος ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχει τοῖς πράγμασιν, εἰ δὲ xal τοῦτο, xai
τὸ ἠρεμεῖν ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ: τῶν γὰρ ἐναντίων χινήσεων ἠρεμία
μεταξύ ἐστιν. Εὔδημος δὲ τὴν ἀχινησίαν ἐν τῇ τῆς Φιλίας ἐπιχρατείᾳ κατὰ
τὸν Σφαῖρον ἐχδέχεται, ἐπειδὰν ἅπαντα συγχριϑῇ,

80 ἔνϑ᾽ οὔτ᾽ ἠελίγιο διείδεται ὠκέα γυῖα,
ἀλλ᾽, ὥς φησιν,
οὕτως ᾿Δρμονίης πυχινῷ χρυφῷ ἐστήριχται 35

14 ὥς om. A 19 οὕτω a ut Simpl. v. 29. 44. 46 20 ἔχειν ΔΑ (ut Arist. corr. E):
ἔχει Μ (Arist. vulg., etiam E!) 26 ἐξ ἀνάγκης post τοῖς πράγμασιν Aristoteles χαὶ
(ante τοῦτο) om. FM 28 Εὔδημος] fr. 71 p. 95Sp. 29 συγχραϑὴ F 30 ἔνθ᾽
Empedocles v. 135 Stein, 72 Karst. διείδεται ΔΑ Εἰ: διείεται (intellegebat Berat) M:
δεδίττεται ἀγλαὸν εἴδος interpolate Plutarchus γυῖα] βία F 82 οὕτως) Emped.
v. 137. 138 Stein., 74. 75 Karst. οὕτως AM: οὗτος aF ἁρμονίας M: ἁρμονίως F
χρυφωι À: χρυφῶ M: χρύφει F: χρύφα a. accentum posui Herodianum secutus
ἐστήριχτο F

1184 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 (Arist. p. 25245]

Σφαῖρος χυχλοτερὴς μονίῃ περιγηϑέι γαίων" 372»
ἀρξαμένου δὲ πάλιν τοῦ Νείχους ἐπιχρατεῖν τότε πάλιν χίνησις ἐν τῷ
Σφαίρῳ γίνεται"

πάντα γὰρ ἑξείης πελεμίζετο γυῖα ϑεοῖο.

5 Τί δὲ διαφέρει τοῦ ὅτι πέφυχεν οὕτως τὸ ἐξ ἀναάγχης λέγειν
αἰτίαν μὴ προστιϑέντα; ταῦτα δὲ ᾿Εμπεδοχλῇς ἔοιχε λέγειν ἐν tg

ἐν δὲ μέρει χρατέουσι περιπλομένοιο jpóvoto:
χαὶ ὅτ᾽ ἀνάγχην τῶν γινομένων αἰτιᾶται "

ἔστιν ἀνάγκη χρῆμα ϑεῶν σφρήγισμα παλαιόν,

10 ἀΐδιον πλατέεσσι χατεσφρηγισμένον ὅρχοις * 40
διὰ γὰρ τὴν ἀνάγχην xal τοὺς Üpxouc τούτους Éxdtepov παρὰ μέρος ἐπι-
χρατεῖν φησι. λέγει δὲ xal ταῦτα ᾿Εἰμπεδοχλῆς ἐπὶ τῆς τοῦ Νείχους ἐπι-
χρατείας"

αὐτὰρ ἐπεὶ μέγα Νεῖχος ἐνὶ μελέεσσιν ἐρέφϑη

15 ἐς τιμάς τ᾽ ἀνόρουσε τελειομένοιο y póvoto,

ὅς σφιν ἀμοιβαῖος πλατέος παρελήλαται ὄρχου.
ταῦτα οὖν φησι χωρίς αἰτίας λεγόμενα οὐδὲν ἄλλο λέγειν ἐστὶν ἣ πέφυ -
χεν οὗτω.

Τάχα δέ, φησί, xal ᾿Αναξαγόρας ὃ μίαν ἀρχὴν χινήσεως τῶν πρότερον

20 ἠρεμουσῶν ὁμοιομερειῶν τὸν νοῦν λέγων xai μὴ προστιϑεὶς αἰτίαν, δι᾿ ἣν 45
τότε ἐχίνησεν, ἀλλὰ μὴ xal πρότερον, οὐδὲν ἄλλο λέγει 3j τὸ πλασματῶδες
τοῦτο ὅτι πέφυχεν οὕτω. καίτοι γε τὸ ἀναίτιον xal ἄταχτον μάλιστα
ἐπὶ τῆς φύσεως καὶ τῶν φύσει γινομένων φυλαχτέον, διότι ἣ φύσις λόγος
οὖσα αἰτία πᾶσι τάξεώς ἐστι xal λόγου. ὃ δὲ χρόνος, ὃν ἠρέμουν πρό-

35 τερον, ἄπειρος ὧν πρὸς τόν, ἀφ᾽ ob ἤρξαντο χινεῖσϑαι, οὐδένα λόγον ἔχει.
τὸ γὰρ ἄπειρον πρὸς τὸ ἄπειρον οὐδένα λόγον ἔχει: ἀλλ᾽ οὐδὲ πρὸς τὸ 50
πεπερασμένον. συνάγεται ἄρα ἐν δευτέρῳ σχήματι, ὅτι ἢ ἄπειρος ἠρεμία
πρὸς τὴν ἄπειρον T, τὴν πεπερασμένην χίνησιν οὐχ ἔστι φύσει. χαὶ τὸ
ἄπειρον δὲ χρόνον ἠρεμεῖν, εἶτα χινηϑῆναί ποτε, xal τούτου μηδεμίαν λέ-

30 γεῖν διαφοράν, OU ἣν νῦν μᾶλλον ἣ πρότερον χινοῦνται, μηδὲ ἔχειν τινὰ
τάξιν, οὐχ ἔστι φύσεως ἔργον, διότι τὰ φύσει οὐχ ὁτὲ μὲν οὕτως ὁτὲ δὲ
ἄλλως ἔχει ἄνευ λόγου xal αἰτίας, ἀλλ᾽ ἣ ἁπλῶς x«l ὁμοίως ἔχει πάντα

1 μονιηιπεριγηϑεῖι A: μονιῆ περιγηϑέϊ 8M: μονη, lac. τν Π{{..0 περιγήϑει F: μονίῃ περιγηϑέι
exhibet etiam De caelo p. 591,5 Heiberg. Simplicius γαίων Simpl. De caelo, alii:
αἰών hoc loco Simplicii libri 4 πάντα xzÀ.] Emped. 142 St., 70 K. γὰρ δὲ] F
πελεμίζετο A: πολεμίζετο FM: τελεμίζετο a γαῖα F Ἴ ἐν δὲ χτλ.) Emp. v. 112 St.,
138 K., cf. supra p. 33,19, infra 273123 χρατοῦσι F: xpa (τέουσι om. in lac.) M
ypóvoto] χύχλοιο ceteris locis Simpl. libri 8 ὅταν M 9 ἔστιν χτλ.] Emp. v. 369.
970 St., 1.2 K. ἀνάγκης Plutarchus alii χρῆμα] ῥῆμα Bernaysius 9e F
σφρήγισμα A: σφράγισμα aFM 14 αὐτὰρ χτλ.] Emp. v. 139—141 St., 66—68 K.

ἀλλ᾽ ὅτε δὴ Arist. Metaph. B 4. 1000514 ἑνὶ μελέεσσιν aM: ἐνὶμμελέεσσιν A: dv με-
λέεσσιν F ἐθρέφϑη Arist. 18 «' om. MA 16 ὄὅσσφιν A: ὄσφιν a: ὃ σφῖν
F: ὄφις M ἀμοιβαῖς F παρ᾽ ἐλήλαται Sturz 11 λέγειν aM: λέγει A:
λέγων F 19 πρότερον scripsi: προτέρων libri 29 λόγος AF: ἄλογος corr. A! M:
ἔλλογος 8

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 (Arist. p. 25225. 19] 1185

τὰ φύσει. οἷον τὸ πῦρ ἄνω φύσει φέρεσϑαι | λέγομεν, διότι οὐχ δτὲ 273:
μὲν ὁτὲ δὲ οὔ, ἀλλὰ ἁπλῶς ἄνω φέρεται χαθόλου xal ἀεὶ ὁμοίως: ἣ δὲ
γῇ χάτω καὶ αὕτη ἁπλῶς. εἰ δέ τι τῶν φύσει μὴ ἀεὶ ὁμοίως ἔχει, ἀλλ᾽
ὁτὲ μὲν ὁτὲ δ᾽ οὔ, ἔστι λόγος τις xal αἰτία τοῦ μὴ ἁπλοῦ, ἀλλὰ διαφόρου,

5 οἷον τοῦ μὴ ἀεὶ ϑέρος εἶναι 7) del χειμῶνα, ἀλλὰ παρὰ μέρος, αἰτία ἥ τε
τοῦ ζῳδιαχοῦ ἔγχλισις xal dj τοῦ ἡλίου ἐπ᾽ αὐτοῦ χίνησις" xal τοῦ μὴ
ἀεὶ γεννᾶν τὰ ζῷα αἴτιον τὸ τελείων εἶναι τὸ δύνασθαι ὅμοια ποιεῖν ὅ
ἑαυτοῖς.

Ὃ δὲ Εὔδημος μέμφεται τῷ ᾿Αναξαγόρᾳ οὐ μόνον, ὅτι μὴ πρότερον

10 οὖσαν ἄρξασθαί ποτε λέγει τὴν κίνησιν, ἀλλ᾽ ὅτι καὶ περὶ τοῦ διαμένειν ἣ
λήξειν ποτὲ παρέλιπεν εἰπεῖν, χαίπαρ οὐκ ὄντος φανεροῦ. “τί γὰρ χωλύει,
φησί, δόξαι ποτὲ τῷ νῷ στῆσαι πάντα χρήματα, χαϑάπερ ἐχεῖνος εἶπεν
χινῆσαι." κχαὶ τοῦτο δὲ αἰτιᾶται τοῦ ᾿Αναξαγόρου ὃ Εὔδημος: “᾿πῶς ἐν-
δέχεται στέρησίν τινα προτέραν εἶναι τῆς ἀντιχειμένης ἕξεως" εἰ οὖν ἢ

15 ἠρεμία στέρησις χινήσεώς ἐστιν, οὐχ ἄν εἴη πρὸ τῆς χινήσεως.᾽" 10

p.252*419 Διόπερ ἄμεινον ὡς Ἐμπεδοχλῆῇς ἕως τοῦ τῶν μέντοι
ἀρχῶν, οὐχ ἔστιν ἕτερον αἴτιον, ἀιδίων οὐσῶν.

Κἂν μὴ xatopüoi τελέως ᾿Εμπεδοχλῆς εἰπὼν ἄνευ αἰτίας,
ἐν δὲ μέρει χρατέουσι περιπλομένοιο χύχλοιο, |
20 ὥστε xal à» μέρει τὸ πᾶν ἠρεμεῖν τε xal χινεῖσϑαι, ἀλλ᾽ ὅμως,
χαῦ᾿ ὅσον τὸ ἐν μέρει τάξιν τινὰ ἐμφαίνει τοῦ ὡρισμένου πρὸς τὸ ὡρι- 25
σμένον, φυσιχώτερον δοχεῖ λέγειν. τῶν γὰρ μερῶν τοῦ χρόνου πρὸς
ἄλληλα πεπερασμένων ὄντων λόγος τίς ἐστι, τοῦ δὲ ἀπείρου πρὸς τὸν
ἄπειρον, ᾧ ᾿Αναξαγόρας χρῆσθαι δοχεῖ, οὐδείς ἐστι λόγος. πλήν, φησίν,
25 οὐχ dpxet τῷ Εμπεδοχλεῖ xai τοῖς οὕτω λέγουσι τὸ παρὰ μέρος φᾶναι,
ἀλλ᾽ ἐχρῆν xal τὴν αἰτίαν τούτου προσϑεῖναι xal μὴ τίϑεσθαι μηδὲν
μηδὲ ἀξιοῦν ἄνευ αἰτίας, ἀλλ᾽ εἰ μὲν περὶ ἀρχῆς τινος ὁ λόγος, δι’
ἐπαγωγῆς αὐτὴν πιστοῦσϑαι (τὰς γὰρ ἀρχὰς ἀπὸ τῶν ὑστέρων ἀνάγχη 80
βεβαιοῦσθαι), εἰ δὲ περὶ τῶν μετὰ τὰς ἀρχάς, Ov ἀποδείξεως: ὥσπερ
30 xal νῦν. ἣ γὰρ Φιλία xal τὸ Νεῖκος οὐχ εἰσὶν ἀρχαὶ xal αἰτίαι τοῦ παρὰ
μέρης xai ἐν ἴσῳ χρόνῳ χρατεῖν xal χινεῖν. ἢ γὰρ ἄν ταὐτὸν ἣν τὸ
Φιλότητι καὶ Νείχει εἶναι, ἀλλὰ τῆς μὲν Φιλίας ἴδιόν ἐστι τὸ συνά-
{εἰν εἰς ἕν τὰ διῃρημένα, τοῦ δὲ Νείχους τὸ διαχρίνειν χαὶ χωρίζειν.
τοῦ δὲ ἐν μέρει xal ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἄλλο dv εἴη τὸ αἴτιον, ὅπερ
ὃ ἐχρῆν προσαποδιδόναι τοὺς οὕτω λέγοντας, προστιϑέντας καὶ ἐφ᾽ ὧν
τινων ἄλλων οὕτως ἔχει xal γίνεται: πιστὸς γὰρ dv ἣν ὁ λόγος ἀπὸ τῶν 85

e
i

ὃ αὐτὰ 8 ὅ χειμών A. 6 ἔγχλισις F: ἐγχύχλησις ΔΑΜ 9 Εὔδημος] fr. 71 p. 95,18

Spengel. 13 Εὔδημος] fr. 71 p. 95,22 Sp. 16 ἄμεινον AFM (ut Arist. cod. K):

βέλτιον ἃ ex Ar. vulg. 18 'EjpmeboxÀzc] v. 112 St. cf. f. 272v38 31 ταὐτὸν]

legit igitur Simpl. quod secundum Vitellium Aristotelis cod. E' habet taux et falso inter-

pretatus est ut E? ταὐτὸ: τοῦτο Arist. vulg. 35 προστιϑέντας M: προστιϑέντα &AF
Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 25

1186 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 252219. *7]

ἐναργῶν μαρτυρούμενος, ὥσπερ τὸ ἐν τῷ ὅλῳ τὴν μὲν Φιλίαν συναγωγὸν 273r
εἰς ἕν εἶναι, τὸ δὲ Νεῖχος διαχριτιχὸν xal σχορπιστιχὸν πιστὸν δοχεῖ ἐχ
τοῦ χαὶ παρ᾽ ἡμῖν τὴν μὲν φιλίαν συνάγειν τοὺς ἀνθρώπους, τὴν δὲ
£0 ^ , 3 } 3 , ἐς ^ "n. -— mem PEN
χῦραν διιστάνειν ἀπ᾿ ἀλλήλων. ἐπειδὴ γὰρ τοῦτο φαίνεται ἐπί τινων
5 πιστόν, δοχεῖ xal ἐπὶ τοῦ ὅλου. ἔδει οὖν xal ἐπὶ τοῦ ἐν μέρει xal OU
ἴσου ἐν τῷ παντὶ χρατεῖν ἀπ᾿ ἄλλου τινὸς τὴν πίστιν χομίζειν. ὡς δέ
τινος ῥᾳδίως τοῖς εἰρημένοις ὑπαντήσοντος, ὅτι ὥσπερ T, μὲν φιλία dsi 40
συνά e δὲ Y. ὃ ^ , c Mi 4 . M - , m , F -—, iz ev 1
γει, ἢ δὲ ἔχϑρα διαχρίνει, xal οὐ χρὴ τούτου ζητεῖν αἰτίαν, οὕτω xai
ἀεὶ ἐν μέρει xal παρ᾽ ἡμῖν αἱ συγχρίσεις xal ai διαχρίσεις ἐπιχρατοῦσι,
10 λέ ὑτός, ὅτι οὐχ ὀρϑῶς 8j à ἀεὶ οὕτως ἔχειν τι xal πανταχοῦ
γει αὐτός, ὅτι οὐχ ὀρθῶς ἔχει, τὸ del οὕτως ἔχειν τι xal πανταχοῦ
ὡς ἀρχὴν λαμβάνειν ἀναπόδειχτον. πολλὰ γὰρ τῶν ὄντων ἀΐδια μέν ἐστιν
xal πανταχοῦ οὕτως ἔχει, οὐ μὴν ἀρχαὶ xal ἀναπόδειχτα, ἀλλ᾽ ἔχει τοῦ
εἶναι τοιαῦτα αἰτίας τινὰς xal ἀρχάς, ὥσπερ ἐν τοῖς μαϑήωμασι τὸ
τοῦ τριζώνου τὰς ἐντὸς τρεῖς γωνίας δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας εἶναι αἰδιον μέν 45
15 ἐστι xal ἐν παντὶ τριγώνῳ οὕτως ἔχει, οὐ μέντοι ἀρχὴ xal ἀναπόδειχτον.
ἀλλ᾽ ἔστιν τις ἀρχὴ τούτου, ἐξ ἧς ἀπολείχνυται. ὁμοίως δὲ τὸ παρὰ
μέρος ϑέρος xal χειμῶνα γίνεσθαι ἀΐδιον μὲν xal πανταχοῦ οὕτως, οὐ
μέντοι ἀρχή, ἀλλὰ ἀρχὰς ἔχει καὶ αἰτίας τῆς τοιαύτης χινήσεως:. διὸ
οὐχ ἀποδέχεται Δημόχριτον τὰς περὶ φύσεως αἰτίας εἰς ἀρχὴν ἀναγοντα
20 ταύτην, ὅτι οὕτω xal τὰ πρότερον ἐγίνετο, xal μηχέτι ἀξιοῦντα τῶν δ0
del δμοίως γινομένων ἀρχὴν xal αἰτίαν ζητεῖν xai μὴ ἐννοοῦντα, ὅτι ἐφ᾽
ὧν μὲν τὸ ἀΐδιον ἀρχή ἐστιν αὐτόπιστος xal ἀναπόδειχτος, ἐπὶ τούτων
ὀρϑῶς ἔχει τὸ μὴ ζητεῖν αἰτίαν τοῦ del οὕτως ἔχοντος, ἐφ᾽ ὧν δὲ οὐχ
ἔστιν ἀρχὴ τὸ ἀΐδιον, ἐπὶ τούτων ἀρχὰς καὶ αἰτίας ἀποδοτέον. οὐ γὰρ
25 πᾶν αἴδιον ἀρχή, χἂν ἢ ἀρχὴ πάντως xai αἰδιός ἐστιν ἐπὶ πλέον γὰρ τὸ
ἀΐδιον τῆς ἀρχῆς. διὸ xal ὁ γεωμέτρης ἀπαιτούμενος δεῖξαι, ὅτι δυσὶν
ὀρϑαῖς εἰσιν ἴσαι, οὐχ ἀρχεῖται εἰπεῖν, ὅτι a(Otov τοῦτό ἐστι xal ἀρχὴ 913v
4 LES * 1 D 2 ^ BA , EL , e ,
xal ἀναπόδειχτον, ἀλλὰ τὴν ἀπόδειξιν ἐπάγει. μὴ τοίνυν ὁ Δημόχριτος
αἰτίαν τῆς τῶν ἀτόμων συνόδου xs xal περιπλοχῆς ἀρχοῦσαν ἡγείσϑω τὸ
80 οὕτως ἀεὶ τίνεσϑαι τὰ γινόμενα. εἴρηται δὲ πολλάχις, ὅτι χαὶ ᾿ἡμπε-
^ Mrz . 5 , - [i , s -— » ^ , ^
δοχλῆς xal ᾿Αναξαγύρας ἡνωμένον μὲν τὸν νοητὸν ἔλεγον χόσμον, διαχεχρι-
μένον δὲ τὸν αἰσϑητόν. ἀμφοῖν ob del ὄντων τὴν χατὰ χρόνον μετα-
βολὴν εἰς ἔνδειξιν ἐλάμβανον τῆς τάξεως αὐτῶν xal τῆς τοῦ αἰσϑητοῦ ὅ
ἐνέσεως ἀπὸ τοῦ νοητοῦ, ᾿ιπεδοχλῆς δὲ χαὶ τῆς τοῦ αἰσθητοῦ πρὸς τὸ
35 γοητὸν ἐπιστροφῆς.
p.252»7 "Oct μὲν οὖν οὐδεὶς ἣν χρόνος ἕως τοῦ εἴπερ ἐνδέχεται 90

wv

χινεῖσϑαι τὸ ἄπειρον xal ἠρεμεῖν ὅλον.

[ων

Τριγῶς ἀεὶ τῶν προβλημάτων βεβαιουμένων διά τε τῆς προηηγου-

7 ἀπαντίσοντος ἃ 8 αἰτίαν M: αἰτίαι aAF 15 ἀρχὴ — τις (16) om. A, suppl. A!
tp.

20 «à πρότερον aAM (Arist. Barber. I 196 τὰ πρὸ ): τὰ πρότερα F (Arist. K): τὸ πρότερον

Arist. vulg. 32 τῶν αἰσθητῶν sed corr. ΑἹ 94. 35 τὸν νον τὸν ΜῈ

Qt

10

15

20

25

30

35

40

SIMPLICH IN PHYSICORUM VIII 2 [Arist. p. 252v 7] 1181

, 9$. — .»ν * D 39 4. à Ow OS ^Y - * /, , 4. ἢ 1 "m
μένης αὐτῶν ἀποδείξεως xal διὰ τοῦ τῶν ἐναντίως λεγόντων ἐλέγχου xat 219v
διὰ τῆς τῶν πρὸς τὰ προβλήματα ἐνστάσεων διαλύσεως χατασχευάσας διὰ

, , e , 378 7 ^ ^ P -
προηγουμένων λόγων, ὅτι T, χίνησις ἀΐδιός ἐστι, xal διελέγξας τοὺς Doxoüv-
1 3 ^^^ , e * 5^ M M , A
τὰς μὴ αἴδιον λέγειν ὡς πλασματώδη χαὶ οὐ φυσιχὰ λέγοντας, ἐπὶ τὸ
τρίτον μέτεισι νῦν τὸ τὰς ἐνστάσεις τὰς δοχούσας σαλεύειν τὸν λόγον αὖ- $5
τοῦ ὀιελέγχειν xal ψευδεῖς ἀποδειχνύναι. τριῶν δὲ οὐσῶν ἐνστάσεων ἢ

, , , 3*5 , A *^- P7 4 κᾳ » ^ tw
πρώτη τοιαύτη ἐστίν: οὐδεμία μεταβολὴ αἰδιός ἐστιν. ἀπόδειξις δὲ τοῦ
λόγου ἦδε. πᾶσα μεταβολὴ ἔχ τινος εἴς τι’ μετ᾽ ἄλλη γὰρ εἰς ἄλλο ἢ

x —- , 4 [4 e ^" -«« ,
μεταβολὴ xai ἐχ τοῦ ἐναντίου εἰς τὸ ἐναντίον: ἣ δὲ &x τοῦ ἐναντίου εἰς
τὸ ἐναντίον πέρατα xal ὅρους ἔχει τὰ ἐναντία: dj πέρατα ἔχουσα εἰς
ἄπειρον οὐχ ἄν γίνοιτο: πᾶσα ἄρα μεταβολὴ xal χίνησις εἰς ἄπειρον οὐχ
ἄν γίνοιτο, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν, οὐδεμία μεταβολὴ μία xal συνεχὴς οὖσα ai
διός ἐστιν. ἰσοδυναμεῖ γὰρ τῷ ᾿πᾶς οὐχ ἔστι᾽ τὸ ᾿Οὐδείς ἐστιν. εἰ δὲ wo
μηδεμία χίνησις μία οὖσα ἀίδιός ἐστιν, οὐδ᾽ ἄν ὅλως χίνησις ἀΐδιος εἴη.
xai ἔοιχεν αὔτη f, ἔνστασις οὐ τὸ ἀεὶ εἶναι χίνησιν ἀναιρεῖν (τί γὰρ χωλύει
πρὸ ἑχάστης μεταβολῆς πεπερασμένης οὔσης εἶναι ἄλλην xat μετὰ Éxdotry
ἄλλην;), ἀλλὰ τὸ μίαν εἶναι συνεχῆ xal ἀΐδιον χίνησιν ἢ ἕνστασις αὕτη
ἐπιχειρεῖ ἀναιρεῖν.

Δευτέρα δὲ ἔνστασις πρὸς τὸ ἀγένητον εἶναι τὴν χίνησιν 3x τῆς ἐναρ-
γείας ἐπιχειροῦσα. δρῶμεν γὰρ πολλὰ μὴ πρότερον χινούμενα μήτε
ἔχοντα ἐν ἑαυτοῖς μηδεμίαν χίνησιν μήτε χαϑ᾽ ὅλον μήτε κατὰ μέρος εἰς 8b
τὸ χινεῖσθϑαι μεταβάλλοντα, οἷον ἐπὶ τῶν ἀψύχων ὁρᾶται" λίϑοι γὰρ
xal ξύλα μήτε xaÜ' ὅλα μήτε χατὰ μέρη χινούμενα, ἀλλ᾽ ἠρεμοῦντα
τέως, χινεῖταί ποτε χαὶ ἄρχεται τοῦ χινεῖσϑαι ἐξ ἠρεμίας παντελοῦς εἰς
τὸ χινεῖσϑαι μεταβαλλόμενα. xatxot εἰ ἦν ἀΐδιος ἢ χίνησις, Tj ael χινεῖ-
σθαι ἔδει ταῦτα T, μηδέποτε χινεῖσϑαι, ἵνα μὴ Ex τοῦ μὴ εἶναι μετα-
βάλλουσα f, χίνησις γενητὴ x«l μηχέτι ἀΐδιος εἴη. νῦν Ob ταῦτα xal ἄρχε-
ται τοῦ χινεῖσϑαι xal πάλιν παύεται. χαὶ αὔτη δὲ f, ἔνστασις πρὸς τὸ 40
ἀγένητον εἶναι τὴν χίνησιν ἐνισταμένη xal ἢ μετ᾽ αὐτὴν τοσοῦτον μόνον
δειχνύουσιν, ὅτι γίνονταί τινες χινήσεις μὴ πρότερον οὖσαι, οὐ μέντοι ὅτι
οὐχ ἔστι πρὸ ἐχείνων ἄλλη χίνησις οὐδὲ μετ᾽ ἐχείνας ἄλλη.

Τρίτον δὲ xal πολὺ μᾶλλον ἐπὶ τῶν ἐμψύχων φανερὸν δοχεῖ τὸ
“ίνεσθϑαι χίνησιν μὴ πρότερον οὖσαν. τὰ μὲν qàp ἄψυχα, εἰ χαὶ ἠρε-
" , ᾿ 3 - ΄ 2 3 - . y
μοῦντα πρότερον εἰς τὸ χινεῖσϑαι μεταβάλλει, ἀλλὰ τὸ χινοῦν αὐτὰ Ecm-
ϑέν ἐστι χινούμενον xai αὐτό, ὡς μὴ δείχνυσθαι γενητὴν ὑπὸ τῶν ἀψύχων 45
τὴν χίνησιν ἁπλῶς διὰ τὸ προὐπαάρχειν ἄλλην χίνησιν τῆς γενητῆς τούτων
χινήσεως: ἐπὶ δὲ τῶν ζῴων οὐ δυνατὸν τοῦτο λέγειν, ὅταν φαίνηται
ταῦτα ἐχ παντελοῦς ἠρεμίας ἐξ ξαυτῶν χινούμενα οὐδενὸς ἔξωϑεν χινοῦν-

Ld -^ - - Α - , --
τῆς, ὅπερ χινούμενον ἐδύνατο χινεῖν. δοχεῖ γὰρ ἐναργῶς τότε γεννᾶσϑαι

, , ^v - ’
χίνησις μὴ πρότερον οὖσα, εἰ ἐξ αὐτοῦ χινεῖται μὴ πρότερον χινουμένου.

] ἐλέγχει Α, sed corr. A! 8 εἴς τι ut videtur ex ἐστι A! 11 πᾶσα — γίνοιτο (12)

Α:

om. aFM 29 μετ᾽ A
2b5*

1188 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 2 (Arist. p. 252» 1. 28]

10

15

20

25

30

35

εἰ δὲ ἐν ζῴῳ δυνατὸν ἄρχεσϑαι χίνησιν μὴ πρότερον οὖσαν (βαιὸς ὃὲ 273
χύσμος τὸ ζῷον χατὰ τάξιν τινὰ xal φύσιν διαχεχοσμημένον xal διοιχού- δὺ
μενον), τί χωλύει τὸ αὐτὸ συμβῆναι xal χατὰ τὸν ὅλον χόσμον, ὡς
ἐξ ἀχινησίας αὐτὸν παντελοῦς εἰς τὸ ἐξ ἑαυτοῦ χινεῖσθϑαι μεταβαλεῖν. χαὶ
οὕτω μὴ πρότερον οὖσαν χίνησιν γενέσϑαι. εἰ δὲ ἐν τῷ κόσμῳ φησὶ
τοῦτο δυνατόν, xal ἐν τῷ ἀπείρῳ δυνατόν, ἤτοι τῷ ᾿Αναξαγόρου (dx
ἤχουσεν ὃ ᾿Λλέξανδρος, διότι τὸ μῖγμα τὸ ἐχ τῶν ὁμοιομερειῶν ἀπείρων
οὐσῶν ἄπειρον ἀνάγχη εἶναι) ἢ τῷ ᾿Ἀἀναξιμένους καὶ ᾿Αναξιμάνδρου χαὶ
ὅλως τῶν ἕν τὸ στοιχεῖον | ἄπειρον χατὰ μέγεθος ὑποϑεμένων, T, xai 374:
τούτου xal ἐχείνου. προσέθηχε xal τὸ εἴπερ ἐνδέχεται χινεῖσϑαι τὸ
ἄπειρον καὶ ἠρεμεῖν ὅλον, ὅτι δέδειχται τὸ ἄπειρον χατὰ μέγεϑος μὴ
δυνατὸν ὃν χινηϑῆναι τὴν τοπικὴν κίνησιν, ἣν χινεῖται τὰ αὐτοχίνητα᾽
μήτε γὰρ ἐπ᾽ εὐθείας, εἰ μὴ ἔστιν ὅπου προβήσεται τὸ ἄπειρον, μήτε
χύχλῳ, εἴπερ μὴ ἔστι τοῦ ἀπείρου τὸ μὲν ἄνω τὸ δὲ χάτω, 7| τὸ ἔσχατον
χαὶ μέσον. πολλὰ δὲ χαὶ ἄλλα περὶ τούτου γέγραπται ἐπιχειρήματα ἐν ὅ
τῷ τρίτῳ τῆσδε τῆς πραγματείας.

p.252»28 Τούτων δὴ τὸ μὲν πρῶτον λεχϑέν ἕως τοῦ δῆλον δ᾽
ἔσται μᾶλλον ἐκ τῶν ὕστερον.

Τὰς τρεῖς ἐνστάσεις ἐχθέμενος τὰς πρὸς τὸ ἀγένητον xal ἀίδιον εἶναι
τὴν χίνησιν πρὸς τὴν πρώτην ὑπαντᾷ τὴν λέγουσαν μηδεμίαν εἶναι χίνησιν
ἀγένητον xal ἀνέχλειπτον, εἴπερ πᾶσα χίνησις ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον καὶ t6
ἐχ πέρατος εἰς πέρας. ὥστε xal εἰ del χινοῖτό τι ἀπὸ τοῦ ἐναντίου εἰς τὸ
ἐναντίον, μὴ εἶναι ταύτην μίαν μηδὲ ἀδιάκοπον χίνησιν, ἀλλ᾽ ἀεὶ ἄλλοτε
ἄλλην ἐκ τῆς μεταξὺ ἠρεμίας γίνεσϑαι. τοῦτον οὖν διαλύων τὸν λόγον τὸ
μὲν μὴ δύνασϑαι μίαν εἶναι χαὶ συνεχῇ τὴν εἰς τὰ ἀντιχείμενα γινομένην
χίνησιν ἀληδὲς εἶναί φησι χἄν γὰρ παλιν xal πάλιν χατὰ τὰ ἐναντία
Ἱένηται τῷ χινουμένῳ ἥ μεταβολή, ἀλλ᾽ ἀδύνατον τὴν οὕτω γινομένην
χίνησιν μίαν εἶναι xal συνεχῇ. ὥστε τοῦτό φησιν ἴσως ἀναγχαῖον τὸ 90
μὴ ἀγενήτους μηδὲ ἀιδίους εἶναι τὰς τοιαύτας χινήσεις, εἴπερ μὴ ἀεὶ μίαν
χαὶ τὴν αὐτὴν εἶναι δυνατὸν τὴν τοῦ αὐτοῦ χαὶ ἑνὸς τοιαύτην χίνησιν.
ἐὰν γὰρ τοῦτο δειχϑῇ, ὅτι ἀδύνατον τὴν εἰς τὰ ἀντιχείμενα γινομένην
χίνησιν μίαν εἶναι xal cuvegT, ὅπερ οὔπω δέδειχται, εἴη ἄν δεδειγμένον
τὸ μηδεμίαν τῶν εἰς τὰ ἀντιχείμενα χινήσεων ἀΐδιον εἶναι. δειχϑύήσεται
δέ, ὅτι ἀνάγχη τοῦ αὐτοῦ ὄντος τοῦ χινυυμένου τὰς ἀντιχειμένας χινήσεις
στάσει διαλαμβάνεσθϑαι. διὰ τοῦτο τέως νῦν τὸ ἴσως προστέϑειχεν, χαὶ 96
μετ᾽ ὀλίγον τὸ ἀλλ᾽ ὅμως ὁποτέρως ποτὲ ἔχει, διότι μήπω τοῦτο
δέδειχται. εἰπὼν δὲ εἴπερ μὴ ἀεὶ μίαν χαὶ τὴν αὐτὴν εἶναι δυνα-

1 βίαιος A, sed corr. Αἱ 7 ὁ om. ἃ 10 fortasse τούτων post προσέϑηχε add.
δὲ a 12 ὃν om. suppl. A! 16 τρίτῳ] Phys. Il 5 18 ὑστέρων 4M 20 ἀπαντᾷ a

22

πέρατος ex πέρας A! 24 τούτων M et ante corr. A! 21 γινομένω a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 2 [Arist. p. 252028. 25342] 1189

τὸν ἐπὶ παραδείγματος σαφὲς ποιεῖ τὸ λεγόμενον" οἷον τῆς χορδῆς πάλιν 274r
χαὶ πάλιν χρουομένης καὶ εἰς τἀναντία μεταχωρούσης χαὶ ὁμοίως χινου-
μένης πότερον εἷς xal συνεχὴς 6 αὐτὸς φϑόγγος ἐστὶν ἣ del ἕτερος xal
ἕτερος; xai γὰρ εἰ φϑόγγος, οὗ μάλιστα αἰσϑανόμεϑα, ὁ αὐτὸς xal εἷς,

5 xal ἣ χίνησις μία καὶ συνεχής ἐστιν: ἀχολουϑεῖ γὰρ τῇ χινήσει ὁ φϑόγγος, 80
xal εἰ ἕτερος xal ἕτερος (ὅπερ δειχϑήσεται), ὁμοίως xal ἣ χίνησις ἕξει.
διορίσας οὖν οὕτω τὴν ζήτησιν ἐπὶ τῆς χορδῆς, ὁποτέρως dv ἔχῃ, φησίν,
ἐπὶ τῶν τοιούτων χινήσεων τῶν ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον, εἴτε μία ἐστὶν
ἐπὶ τούτων ἣ χίνησις εἴτε οὐ μία, οὐδὲν κωλύει εἶναί τινα ἄλλην χίνησιν

10 παρὰ τὰς εἰς τὰ ἐναντία γινομένας συνεχῆ καὶ μίαν xal διὰ τοῦτο ἀΐδιον,
ἦν φησιν ἐχ τῶν μετὰ ταῦτα ῥηθησομένων δήλην ἔσεσϑαι. λέγει δὲ περὶ
τῆς χυχλοφορίας" ταύτην γὰρ μόνην δείξει μὴ γινομένην εἰς τὰ ἐναντία, 86
ὡς αἱ λοιπαί, xal διὰ τοῦτο μίαν xal συνεχῆ xal ἀΐδιον. τοῦ δὴ πρώτου
λόγου ἀληϑὲς μέν φησι τὸ τὰς εἰς ἐναντία γινομένας χινήσεις μήτε συνε-

15 χεῖς μήτε ἀιδίους εἶναι, οὐχ ἀληϑὲς δὲ τὸ πᾶν τὸ χινούμενον ἐξ ἐναντίου
xal εἰς ἐναντίον χινεῖσϑαι. δειχϑήσεται γάρ, ὅτι ἔστι τις μία καὶ συνεχὴς
χίνησις. xal ὅρα, ὅπως δυνάμενος λῦσαι τὴν ἔνστασιν ἐκ τοῦ μὴ ἀναιρεῖν
τὸ εἶναι χίνησιν ἀλλὰ τὸ μίαν χαὶ συνεχῇ εἶναι (καὶ γὰρ ἤρχει τοῦτο
ἀνενόχλητον φυλάττειν τὸ ἀεὶ εἶναι χίνησιν), ἀλλὰ πρὸς τὴν ἔννοιαν αὐτῆς 40

20 ἀποτεινόμενος ἔδειξεν, ὅτι χἄἂν μὴ πᾶσα συνεχής, οὐδὲν χωλύει τινὰ
συνεχῆ, εἶναι.

Ρ. 258.9 Τὸ δὲ χινεῖσϑαι μὴ χινούμενον ἕως τοῦ διὰ τί τὰ μὲν
ἠρεμεῖ τῶν ὄντων, τὰ δὲ χινεῖται.

᾿Επὶ τὴν λύσιν τῆς δευτέρας ἐνστάσεως ἐλθὼν τῆς τὸ ἀγένητον τῆς 46
25 χινήσεως ἀναιρούσης Éx τοῦ τὰ ἄψυχα ἠρεμοῦντα πρότερον ἄρχεσθαί ποτε
χινεῖσϑαι xal παύεσϑαί ποτε τῆς χινήσεως, καὶ διὰ τοῦ τὸ γίνεσθαι xal
’ UJ , P eo Dd 1 ’
φϑείρεσϑαι τὴν κίνησιν λύει λέγων, ὅτι τὸ χινεῖσϑαι μὴ κχινούμενον
πρότερον τὸ ἄψυχον οὐχ ἔστι δειχτιχὸν τοῦ γενητὴν εἶναι τὴν χίνησιν" οὐ
γὰρ ἐν τῷ ταῦτα ἄρχεσθαί ts τοῦ χινεῖσϑαι xal παύεσθαι δείχνυται xal
30 χαϑόλου ἧ χίνησις γενητή" ἄλλα γάρ τινα ἔξωϑεν ὄντα xal χινούμενα, ὅταν
παρῇ, τῆς τούτων χινήσεώς ἐστιν αἴτια. ὥστε προὐπάρχει τῆς τούτων 60
χινήσεως f$, τῶν χινούντων αὐτὰ χίνησις xal τῆς ἐχείνων ἢ τῶν ἐχεῖνα
χινούντων xal ἐφεξῆς. εἰπὼν δὲ τοῦτο χελδύει ζητεῖν ὡς ἄξιον ζητήσεως,
πῶς τὸ αὐτὸ χινητὸν ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ χινητιχοῦ ὁτὲ μὲν χινεῖται ὁτὲ
wv b Po CN ^- * , ^ v - , v
35 δὲ οὔ. εἰ γὰρ ὑπὸ τῶν del χινουμένων tà ἄλλα χινεῖται, τί δήποτε ὄντων
ἀεὶ χινουμένων τῶν χινούντων οὐχ del χινεῖται τὰ ὑπ᾽ αὐτῶν χινούμενα,
ἀλλ᾽ ὁτὲ μὲν χινεῖται ὁτὲ δὲ οὔ; 6 γὰρ τοῦτό ἀπορῶν, οὐ τὴν χίνησιν |

2 χινουμένης aM 9 οὐἠήμία A 11 ὅπως & corr. A': πῶς FM 22 post τί
suppl. ex Arist. οὐχ ἀεὶ 8 98 χινεῖσϑαι A 28 τοῦ aFM: τοῦ τε A
, 81 τῆς τούτων — προυπάρχει om., sed suppl. A!

1190 ' SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 2 [Arist. p. 25332. 1]

γενητὴν εἶναι χατασχευάξζει, ἀλλὰ ἀρχὴν ζητεῖ τῶν νῦν προχειμένων εἰς 274v
ἐπίσχεψιν. αὔτη δέ ἐστιν “οὐ πᾶν τὸ χινούμενον ἀεὶ χινεῖται xal πᾶν τὸ
ἠρεμοῦν ἀεὶ ἠρεμεῖ᾽, εἴ qe τὰ ὑπ᾿ ἄλλου χινούμενα ἀεὶ τὸ χινῇσον ἔχει,

ἀλλ᾽ ἔστιν ἃ παρὰ μέρος ἠρεμεῖ τε xal χινεῖται. ταῦτα δὲ μετ᾽ ὀλίγον
5 διαρϑρωϑήσεται.

p.25347 Δίαλιστα δὲ ἂν δόξεις τὸ τρίτον ἔχειν ἀπορίαν ἕως τοῦ
ἀλλὰ γὰρ φανερόν ἐστι xai περὶ τούτων ἐχ τῶν ἑπομένων.

Λύσας τὴν δευτέραν ἔνστασιν τὴν ἀπὸ τῶν ἀψύχων xal ἔξωϑεν χινου-
μένων ix τοῦ μηδὲν ἄτοπον εἶναι ποτὲ μὲν χινεῖσθαι αὐτὰ τῇ τοῦ χινοῦν-
10 τὸς παρουσίᾳ xal αὐτοῦ χινουμένου xal Ostxvüvtog προὐπαάρχειν ἄλλην
χίνησιν τῆς νῦν γινομένης. ποτὲ ὁὲ ἠρεμεῖν, ὅταν μὴ παρῇ τὸ χινοῦν, ἐπὶ
τὴν τρίτην ἐλθὼν xal σαφῶς αὐτὴν ἐχϑέμενος, ὅτι τὸ ἔμψυχον ἠρεμοῦν 16
πρότερον xal μετὰ ταῦτα βαδίζον μηδενὸς ἔξωϑεν αὐτὸ χινοῦντωος, ὡς
óoxel, γενητὴν τὴν χίνησιν ἀποφαίνει, xal μαρτυρήσας τῇ ἐνστάσει ταύτῃ
15 ὡς μᾶλλον τῶν ἄλλων ἀπορίαν χινούσῃ λύει αὐτὴν Ψευδῶς εἰπὼν λαμ-
βάνειν τὸ μηδενὸς ἔξωϑεν χινοῦντος ἀφ᾽ ἑαυτῶν χινεῖσθϑαι τὰ ζῷα τὸ
πρότερον ἠρεμοῦντα ὁρῶμεν γάρ, φησίν, ἀεί τι χινούμενον ἐν τῷ
ζῴῳ τῶν συμφύτων, τουτέστι τῶν φυσιχῶς αὐτῷ συνόντων: T τὰ!
ϑερμαίνεται ἢ ψύχεται 7, ξηραίνεται T, ὑγραίνεται Y, xav' ἄλλην τινὰ τῶν 90
20 φυσιχῶν ποιοτήτων παϑυητιχῶς υεταβάλλει. τάχα ὃὲ ἄν συμφύτους λέγοι
τὰς φυσιχὰς xal παρὰ τοῖς ὕστερον χαλουμένας δυνάμεις, ἑλχτιχὴν xai
χαϑεχτιχήν. ἀλλοιωτιχὴν xal ἀποχριτιχήν᾽ ἀεὶ γὰρ αὗται ἐνεργοῦσιν ἐν τοῖς
σώμασι τῶν ἐμψύχων χαὶ μάλιστα τῶν ζῴων οὐ χατὰ τὸ αὐτοχίνητον
ταύτας ἐχόντων τῶν ζῴων τοπιχὴ γὰρ ἐχείνη μόνως f, χίνησις. τῶν Oi
25 συμφύτων χινήσεων τὸ πεοιέχον αἴτιον εἰπὼν προσέϑηχε τὸ ἴσως xal
γῦν xai μετ᾽ ὀλίγον, Y, ὅτι χωρὶς ἀποδείξεως εἴρηται τὸ τῶν συμφύτων 35
χινήσεων, T, ὅτι οὐ πᾶσαί εἰσιν ἐχ τοῦ περιέχοντος" xai γὰρ τρεφόμενα
xai αὐξήμενα χινεῖται xal πάλιν υξιούμενα xal ἀεὶ χινεῖται χατὰ ταῦτα,
οὔτε ὑπὸ τοῦ περιέχοντος ἁπλῶς οὔτε χατὰ τοπιχὴν τῶν ζῴων χίνησιν"
80 τὰς μέντοι χατὰ τὰς παϑητιχὰς ποιότητας χινήσεις, ϑερμότητας, ὡς sixov,
xal ψυχρότητας xal ὁιαχρίσεις xal συγχρίσεις xat τὰς τοιαύτας Ex τοῦ
περιέχοντος ἔχει μάλιστα. οὐὸὲν οὖν xwoóst. φησί, μᾶλλον ὃὲ ἴσως
ἀναγκαῖον τούτων μὲν τῶν φυσιχῶν χινήσεων πολλὰς ἀπὸ τῆς τοῦ περι- 80
ἔχοντος χινήσεως ἐγγίνεσϑαι ἐν τῷ σώματι, ἐνίας Oi αὐτῶν χινεῖν ποτὲ
35 μὲν τὴν διάνοιαν, ποτὲ ὃξ τὴν ὄρεξιν: διὰ γὰρ τῆς αἰσθήσεως T, uiv διᾶ-
vota Ἰνωρίσασα τὸ πάϑος βουλεύεται περὶ αὐτοῦ, εἴτε ἐχχλίνειν εἴτε ὑπο-

o

μένειν αὐτὸ χρή. xal οὕτω χινεῖ τὸ ζῷον τὴν τοπιχὴν κίνησιν ἐξ αὑτοῦ

4 ὀλίγου ἃ 1 γὰρ A: om. aFM ἐστι 0m. a: ἔσται Arist. 21 ἣ (om. M)
ἑλχτιχὴν ἢ x. FM 22 ἣ ante ἀλλοιωτιχὴν FM χαὶ aM: om. A: ἣ F

20 μετ᾽ ὀλίγον] 253215 δὴ αὐτοῦ A'!'FM

10

18

20

25

90

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 2 [Arist. p. 25347] 1191

δοχοῦσαν. ποτὲ δὲ ὅταν δέος T, λυπηροῦ γένηται συναίσθησις, f, ὄρεξις 274v
χινεῖται xal f, ἔχχλισις ὡς xal ἐπὶ τῶν ἀλόγων ζῴων, xal αὖται χινοῦσι
χατὰ τόπον τὸ ζῷον οἷον ἐπὶ ποτὸν ἢ βρῶσιν, οὐχ οὔσης πρώτης, ὡς Sb
δοχεῖ, ταύτης τῆς χινήσεως, ἀλλὰ προηγουμένων αὐτῆς τῆς τε χατὰ τὴν
διάνοιαν Tj τὴν ὄρεξιν, καὶ πρὸ τούτων τῆς ἐν τῷ σώματι παϑητιχῇς, ἣν
τὸ περιέχον xal αὐτὸ χινούμενον χινεῖ. ἀχριβέστερον δὲ ἐν τῷ [lepl ζῴων
χινήσεως τὴν αἰτίαν λέγει τῆς κατὰ τόπον χινήσεως. πιστοῦται δὲ τὸ del
εἶναί τινα χίνησιν ἐν τοῖς ζῴοις, οὐχ ἐξ αὐτῶν, ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ περιέχοντος,
ἥτις αἰτία γίνεται τῆς κατὰ τόπον χινήσεως τοῖς ζῴοις, ἐχ τοῦ χατὰ τοὺς
ὕπνους συμβαίνοντος. οἱ γὰρ χοιμώμενοι μήτε τὴν χατὰ τόπον χίνησιν 40
χινούμενοι μήτε αἰσθανόμενοι, ἅπερ ἴδια τῶν ζῴων ὡς ζῴων ἐστί, πολλὰς
ὅμως χινοῦνται χινήσεις, τάς τε τῆς ἀναπνοῖς xal τὰς ἄλλας συμφύτους
xal τὰς χατὰ τὴν πέψιν, xal ἔτι τὰς φαντασίας καὶ τὰς ἀπὸ τοῦ περιέχον-
τὸς παϑητιχὰς ϑερμαινομένου τινὸς ἐν αὐτοῖς T, ψυχομένου. ἀλλ᾽ ὅταν
μὲν αἱ ἀπὸ τῆς τροφῆς ἀναθυμιάσεις ἀϑρόαι χαταλάβωσιν τὸν ἐγχέφαλον
ἢ τὴν χαρδίαν xal ψυχϑῶσιν, ὕπνου γίνονται αἴτιαι’ ϑερμαινόμεναι δὲ xal
διαχρινόμεναι xal λεπτυνόμεναι τοῦ διανίστασϑαι, ὡς ἐν τῷ [lepi ὕπνου 46
δείχνυσι. xat πάλιν αἰσθάνονται τὰ ζῷα xal χινοῦνται χατὰ τόπον, τὴν
ἀρχὴν ταύτης τῆς χινήσεως λαβόντα παρά τινων χινήσεων, ἃς ἐχινοῦντο
χοιμώμενα, ὡς εἴ γε ἦν παντελὴς ἀχινησία τότε, οὐδ᾽ ἄν ἐπανίσταντο τὴν
ἀρχήν. ὥστε xal ἐν τοῖς ζῴοις αἵ ἔξωϑεν χινήσεις αἴτιαι τῆς τοπιχῆς
χινήσεώς εἰσιν, ἦτις ὡς ἐξ αὑτῶν ἀρχομένη πρώτως τῶν ζῴων χώραν
τῇ ἀπὸ τῶν ζῴων ἐνστάσει παρέσχεν. ὅπως δὲ ταῦτα ἔχει τε xal γίνε-
ται, φανερὸν ἔσται, φησίν, àx τῶν ἑπομένων. δείξει γάρ, πῶς χινεῖ- δ0
ται τὰ ζῷα xal ὑπὸ τίνος xai τίνα τρόπον ὅλως χινεῖται τὰ αὐτοχίνητα.
᾿Ἐπιστῇσαι δὲ ἄξιον ἐν τούτοις, εἰ μηδεμιᾶς χινήσεως tonus ἀρχὴ
τὸ ζῷόν ἐστιν, ἀλλ᾽ ἔξωϑεν τὴν ἀρχὴν ἔχουσι πᾶσαι’ οὐ γὰρ μόνον ἐπὶ
ποτὸν T, βρῶσιν 7, τι τῶν τοιούτων χινούμεϑα διὰ τὴν ἐν τῷ σώματι ϑερ-
υότητα καὶ διαφόρησιν, ἀλλὰ xal μαϑημάτων Évexa xal χρηματισμοῦ xal
τιμῆς xai δυναστείας xal διὰ χαϑήχοντος ἀποπλήρωσιν χινούμεθϑα πολλὰς
χινήσεις χατὰ τόπον, xal οὐχ ἡμεῖς | μόνον, ἀλλὰ xal τὰ ἄληγα ζῷα 275r
φαντασίας χινηϑείσης ἐπὶ τόπους δρμᾷ τινας. ἀλλὰ xal τούτων, φαίη ἂν
τις, ἔξωϑέν ἐστιν ἢ ἀρχὴ τῆς χινήσεως’ τὸ γὰρ ὀρεχτὸν χινοῦν τὴν
φαντασίαν T| τὴν διάνοιαν ἐγείρει πρὸς τὴν κατὰ τόπον τοῦ ζῴου χίνησιν,
τὸ ὃὲ ὀρεχτὸν ἀχίνητον ὃν χινεῖ. ὅλως δὲ 6 τὴν ἀπὸ τῶν ζῴων ἔνστασιν
λύσας τί ἄρα βούλεται δεῖξαι: ὅτι τῆς χατὰ τόπον τῶν ζῴων χινήσεως
προηγεῖται ἄλλη χίνησις, ἢ τῆς διανοίας 7, φαντασίας xal ἐχείνης ἢ ἐν τῷ
σώματι xal ἐχείνης ἢ τοῦ περιέχοντος; χαὶ τί τοῦτο; οὐδὲ γὰρ μία καὶ
συνεχὴς T, τοιαύτη χίνησις Ex. διαφόρων εἰδῶν συνεστῶσα, τῆς χατὰ τόπον

8 αὐτῶν ante' corr. AFM 16 ϑερμαινόμενα et διαχρινόμενα (17) 8 17 Περὶ
ὕπνου] cf. c. 8 p. 456 21 sqq. 2] αἱ a: xal AF: om. M 22 αὑτῶν a

29 ὅπως) ὅπερ a τε om. M xal om. 8 21 μόνην ἃ 80 πολλὰ 8
33 post τις add. ὡς a

1192 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 2 (Arist. p. 25347]

xal τῆς φανταστιχῆς xal ἀλλοιωτιχῆς" οὔτε μέντοι ἀΐδιος T, τοιαύτη οὐ 275r
πάντως γὰρ ἢ τοῦ σώματος ἀλλοίωσις χινεῖ τὴν διάνοιαν T, τὴν ὄρεξιν,
οὐδὲ αὔτη χινηϑεῖσα πάντως χινεῖ χατὰ τόπον τὸ Lov, οὐδὲ f, χατὰ τύπον
τούτου χίνησις πάντως ἄλλο τι χινεῖ, πῶς οὖν Ex τούτων βεβαιοῦται τὸ
ὅ ἀγένητον xai αἴδιον εἶναι τὴν χίνησιν μίαν οὖσαν καὶ συνεχῆ; μήποτε 10
οὖν οὐ τοῦτο πρόχειται διὰ τῆς τῶν ἐνστάσεων τούτων λύσεως τὸ τὰς
μεριχὰς πάσας χινήσεις μίαν συνεχῆ δεῖξαι κίνησιν ἀγένητον xal ἀνέχ-
λειπτον. xal qàp σαφῶς ἐν τῇ λύσει τῆς προτέρας ἐνστάσεως ἐνδέδωχε
py εἶναι τῷ ἀριϑμῷ μίαν τὴν εἰς τὰ ἐναντία χίνησιν, xal ἀναγκαῖον εἰπὼν
10 εἶναι τοῦτο, εἴπερ μὴ ἀεὶ μίαν καὶ τὴν αὐτὴν εἶναι δυνατὸν τὴν τοῦ ἑνὸς
κίνησιν. ἀλλ᾽ ἐπειδὴ αἱ πρὸς τὸ ἄναρχον τῆς χινήσεως ἐνστάσεις μεριχᾶς
τινας χινήσεις προέφερον ἀπ᾿ ἀρχῆς τινος γινομένας, τὰς λύσεις, οἶμαι, 15
πρὸς τοῦτο μόνον ὑπαντῆσαι ὀειχνύσας, ὅτι αἱ προβληϑεῖσαι ὡς ἄναρχοι
χινήσεις οὐχ εἰσὶν ἄναρχοι, ἀλλ᾽ ἔχουσί τινας ἀρχάς, οὐ μέντοι ὅτι
15 εἰς μίαν ἀναρχόν εἰσι συντεταγμέναι. οὐδὲ γὰρ τὴν ἐκ τούτων βούλεται
ἀγένητον καὶ ἄφϑαρτον δεῖξαι, ἀλλ᾽ ἐχείνην, ἣν ἐνδείχνυται, ὅτε ἔλεγεν,
ὅτι χἂν αἱ εἰς τὰ ἐναντία χινήσεις μὴ ὦσι συνεχεῖς xat μία, ἀλλ᾽ ὅμως οὐδὲν
χωλύει εἶναί τινα τὴν αὐτὴν τῷ συνεχῆ εἶναι xal ἀΐδιον. αὔτη ὃέ ἐστιν
f, χυχλοφορία, εἰς ἣν ὃ πᾶς αὐτῷ λόγος τείνει ὃ περὶ τῆς μιᾶς ἀνάρχου 90
20 xal ἀτελευτήτου χινήσεως, ὡς ἐχείνης προηγουμένης πασῶν τῶν ἐχουσῶν
ἀρχὴν χινήσεων, xat Ot ἐχείνην xal πρὸ πάσης μεριχῇῆς χινήσεως xal
μετὰ πᾶσαν οὔσης ἄλλης χινήσεως, διότι εἰς ἐχείνην ἀναφέρονται, ἔσται
δὲ τοῦτο ἐν τοῖς ἑξῆς σαφέστερον, ὅταν ἢ μία χίνησις ἢ ἀίδιος ζητῆται.
τέως δὲ ἀγένητον χαὶ ἄναρχον μέχρι νῦν τὴν χίνησιν ἔδειξεν οὐχ ὡς μίαν
25 οὖσαν xal συνεχῆ, αλλ᾽ ὅτι πρὸ πάσης χινήσεώς ἐστιν ἄλλη xai μετὰ
πᾶσαν ἄλλη. ἀπὸ ταύτης δὲ ὁρμώμενος ἐν τοῖς ἑξῆς εὑρήσει τὴν μίαν 25
xai συνεχῆ καὶ ἀίδιον τὴν τῆς χυχλοφορίας, ἦτις xal τούτων τῶν ἀδια-
λείπτων χινήσεών ἐστιν αἰτία. ἀλλὰ διὰ τί περὶ χινήσεως μὲν προὐβα-
Aeto ζητεῖν, εἴτε ἀίδιος ἢ χίνησις εἴτε οὔ, περὶ δὲ ἠρεμίας οὐχέτι: ἣ ὅτι
80 ἥ Zpsuía στέρησίς ἐστι χινήσεως, οὐδεμία δὲ στέρησις ἀΐδιος, ὅτι μηδὲ
ἀιὸίη) πράγματος εἶναι δύναται" οὐδὲ γὰρ συνυπάρχει f, στέρησις τῇ
ἔξει, ἀλλὰ τὰς γινομένας καὶ φϑειρομένας χινήσεις διαδέχεται. ἤ μέντοι
στάσις xai μονὴ οὐχέτι στέρησις οὖσα, ἀλλ᾽ ἐναντία τῇ χινήσει, dvyapyóc 80
ἐστι xal αὔτη xal ἀΐδιος ὥσπερ ἢ χκύχλῳ χίνησις. περὶ μένον γὰρ αὕτη
85 γίνεται πάντως.

--.....ὕὄὃς-..--..-Ξ-Ἐ. .

5 post ἀΐδιον add. foy (deletum ut videtur) A 8 ἐνδέδοχε sed corr. Αἱ
13. ἀπαντῆσαι a 15 συντεταγμένοι 8 10 ἔλεγεν] ubi? 11 ὅτι
om. a 20 προηγουμένης A 22 ἔσται &A?: ἔστι A! FM 29 post ὅτι add.

xal A*F 29 οὔ] ὄν a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 3 (Arist. p. 253422] 1193

p.2534292 ᾿Αρχὴ δὲ τῆς σχέψεως ἧπερ xal περὶ τῆς λεχϑείσης 275r
ἀπορίας ἕως τοῦ xal τέλος ἡμῖν ταύτης τῆς πραγματείας ἐστί.

Τῆς ἀχριβεστέρας τῶν προειρημένων διαρῦρώσεως ἀρχὴν εἶναί φησι
τὴν αὐτήν, ἣν καὶ περὶ τῆς προειρημένης ἀπορίας τῆς ζητούσης, πῶς τὸ
5 αὐτὸ χινητὸν ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ χινητιχοῦ ὁτὲ μὲν χινεῖται, ὁτὲ δὲ οὔ. ἔλεγε 40
δὲ ὅτι οὐδὲν ἄλλο ἀπορεῖ ὃ τοῦτο λέγων ἣ διὰ τί οὐχ ἀεὶ τὰ μὲν ἠρεμεῖ
τῶν ὄντων τὰ δὲ χινεῖται, ἀλλ᾽ ἔστι τὰ ποτὲ μὲν ἠρεμοῦντα ποτὲ δὲ
χινούμενα. xal τῆς ἀπορίας οὖν ἐχείνης xal τοῦ πῶς τὰ ζῷα χινεῖται τὴν
αὐτὴν ἀρχὴν ταύτην εἶναί φησι. χαὶ ἔτι πρὸς τὴν ἐξ ἀρχῆς ζήτησιν, εἰ
10 ἀΐδιος ἣ χίνησίς ἐστι, xal πρὸς τοὺς ἐνισταμένους τῇ ἀιδιότητι τῆς χινή-
σεως λόγους χρήσιμόν φησι τὸ ἄνωϑεν διελομένους ἰδεῖν, πῶς ἔχει τὰ
ὄντα ποὸς χίνησιν xal πρὸς ἀχινησίαν. ἄνωθεν οὖν ἀρξάμενος διαιρέσει 4
χρῆται ἀπαραλείπτῳ δι᾿ ὅλων χωρούσῃ τῶν ὄντων. ἀνάγχη γὰρ i,
πάντα ἠρεμεῖν del (τὰ) ὄντα ἣ πάντα ἀεὶ χινεῖσϑαι" καὶ ἔστιν ἐπὶ
15 πάντων ἀντιφατιχὴ T, διαίρεσις. ἣ γὰρ χινεῖσϑαι πάντα T) μὴ χινεῖσϑαι
ἀεί, ἣ τὰ μὲν χινεῖσϑαι, τὰ δὲ ἠρεμεῖν. xal τοῦτο τριχῶς, ἤτοι τὰ
μὲν χινούμενα χινεῖσϑαι ἀεί, τὰ δὲ ἠρεμοῦντα del ἠρεμεῖν. ἣ
πάντα τὰ ὄντα xal χινεῖσϑαι xal ἠρεμεῖν ἐν μέρει. ἣ τὸ λοιπόν φησι
χαὶ τρίτον τὰ μὲν ἀεὶ τῶν ὄντων ἀχίνητα εἶναι, τὰ δὲ ἀεὶ χι-
20 νούμενα, τὰ δὲ ποτὲ μὲν χινούμενα ποτὲ δὲ ἠρεμοῦντα. τρίτον δὲ δ0
εἶπεν τοῦτο ἐπὶ πρώτῳ μὲν τῷ T, πάντα ἠρεμεῖν Y) πάντα χινεῖσϑαι, δευ-
τέρῳ δὲ τῷ T, τὰ μὲν χινεῖσϑαι τὰ δὲ ἠρεμεῖν. ὅπερ τριχῇ διεῖλεν.
μετ᾽ ἐχεῖνα οὖν τὰ δύο τρίτον τοῦτό φησιν, ὅπερ αὐτῷ λεχτέον εἶπεν,
τουτέστι δειχτέον xal κατασχευαστέον. πάντα γὰρ τὰ ἀπορεῖσθϑαι δοχοῦντα
25 τούτου φανερωϑέντος λυϑήσεται οὔτε γὰρ διὰ τὸ πᾶσαν χίνησιν πόϑεν
ποῖ εἶναι τὸ ἀΐδιον ἀναιρεϑήσεται τῆς χινήσεως, ἐὰν δειχϑῇ. ὅτι οὐ πᾶσα
χίνησις τοιαύτη. οὔτε τὸ γίνεσθαι | χίνησιν ἐν ἀχινήτῳ δειχτιχόν ἐστι 275v
τοῦ γένεσιν εἶναι χινήσεως, εἴπερ μὴ πανταχοῦ γίνεται χίνησις μὴ οὖσα.
χαὶ ἢ ἀπορία ὃὲ λυϑήσεται ἢ ζητοῦσα, διὰ τί οὐχὶ τὰ μὲν χινούμενα ἀεὶ
80 χινεῖται, τὰ δὲ ἠρεμοῦντα ἀεὶ ἠρεμεῖ, ἐὰν εὐρεϑῇ xal ἀεί τι ἀχίνητον ὃν
xal ἀεί τι χινούμενον, xal ἄλλα ποτὲ μὲν χινούμενα ποτὲ δὲ ἠρεμοῦντα.
χαὶ τέλος οὕτω τὸ ἄριστον ἐπιτεϑήσεται τῇ περὶ χινήσεως πραγματείᾳ
ἀπὸ ἀρχῆς διὰ τῶν μέσων ἀποδειχτιχῶς ἐπὶ τὸ τέλος πορευομένῃ. τέλος ὅ
δέ φησιν ὁ ᾿Αλέξανδρος τὸ εὑρεῖν τι del xal συνεχῶς χινούμενον ὑπὸ
35 ἀιδίου τε xai ἀχινήτου. μήποτε δὲ 6 ᾿Αριστοτέλης τὸ αὐτὸ xal λύσιν
τῶν ἀπορουμένων xal τέλος τῆς πραγματείας εἶπε τὸ βεβαιώσασθαι τὸ
τρίτον ἐχεῖνο, ὅτι τῶν ὄντων τὰ μὲν dx(vqtd ἐστι, τὰ δὲ del χινούμενα,

1 post σχέψεως add. ἔσται ex Arist. vulg. (sed om. cod. E) 9 αὐτοχίνητον AF
8 ἐχείνη 8 10 τῇ ἀϊδιότη ^^^ τι τῆς (signa inter ἡ et tt posita rasuram tegunt) A:
ἀϊδιότη τῆς Sic a: τῶν Εἰ: toto hoc loco deficit M 14 «à (post del) a: om. AF

232 διεῖλον a 96 τῇ πραγματείᾳ ἃ

1194 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIIT 3 [Arist. p. 253222. 32]

τὰ óc ἀμφο τέρων μεταλαμβάνει. δυνατὸν ὃὲ χαὶ οὕτως. οἶμαι, τῆς τῶν 375Y

ὄντων πρὸς χίνησιν χαὶ ἠρευίαν σχέσεως τοιπλῆν : ποιήσασθαι τὴν διαίρεσιν" 10
/ χινεῖσθαι xai τοῦ dsl ἠρεμεῖν χαὶ
τρίτου τοῦ ποτὲ μὲν χινεῖσϑαι π ἠρεμεῖν εἰς τρία τριχῶς αἱ σχέσεις
5 διαιρεϑήσονται ἢ πάντων τῶν ὄντων τὴν αὐτὴν ἐχόντων χατάστασιν ἣ
διχῇ διῃρημένων T, τριχῇ εἰς ἀρχὰς xal μέσα χαὶ τέλη. τί γὰρ ἄν εἴη
περαιτέρω:. χαὶ εἰ μὲν τὴν αὐτὴν ἔχει πάντα χατάστασιν, ἢ πάντα ἠρεμεῖ
ἀεὶ T, πάντα ἀεὶ χινεῖται 7, πάντα ποτὲ μὲν ἠρεμεῖ ποτὲ δὲ χινεῖται παρὰ

τοιῶν γὰρ ὄντων τούτων τοῦ τε dc
-
te

μέρος. εἰ oi διχῇ διήρηται τὰ ὄντα, ἢ τὰ μὲν asl ἠρεμεῖ τὰ δὲ ἀεὶ χι- 16
10 νεῖτα!, ἢ τὰ μὲν ἀεὶ ἠρεμεῖ τὰ δὲ ποτὲ μὲν χινεῖται ποτὲ Oi ἠρεμεῖ, ἢ
M

ἀνάπαλιν τὰ μὲν del χινεῖται, τὰ ὃὲ ποτὲ μὲν χινεῖται ποτὲ δὲ ἠρεμεῖ.
ὥστε τριχῇ xal τοῦτο διήρηται τὸ τμῆμα. τὸ 0b τρίτον xal αἀληϑὲς τῷ
σωρίτῃ εἰ τριχῇ διύρηται τὰ ὄντα, ἀναάγχη τὰ μὲν ἀεὶ ἠρεμεῖν, τὰ δὲ
ἀεὶ χινεῖσϑαι, τὰ Ob ποτὲ μὲν ἠρεμεῖν ποτὲ δὲ χινεῖσϑαι. χαὶ παρὰ ταῦτα

15 τὰ ἐννέα τμήματα οὐχ ἔστιν, οἶμαι, τῶν ὄντων σχέσις ἄλλη πρὸς χίνησιν
xai ἠρεμίαν, εἴπερ ἀναάγχη T, χινεῖσθαι 7, ἠρεμεῖν ἢ ἅμα xai χινεῖσθαι 90
xai ἠρεμεῖν. χυριώτερον ὃξ ἐπὶ τῶν μηδέποτε χινουμένων εἶπεν τὸ ἀχί-
νητα εἶναι ἤπερ τὸ ἠρεμεῖν. f, γὰρ Tpsuía στέρησις οὖσα χινήσεως, τοῖς
χαὶ χινεῖσθαι ποτὲ πεφυχόσιν ὑπάρχει. οὕτω ὃὲ x«i ἀντιφατιχὴ f,

20 διαίρεσις γίνεται εἰς τὰ ἀεὶ χινηούμενα, xai τὰ μηδέποτε χινούμενα
μξεριζομένη.

p.253232 Τὸ μὲν οὖν πάντα ἠρεμεῖν xal τούτου ζητεῖν λόγον
ἕως τοῦ ὑπόϑεσις γὰρ ὅτι f, φύσις, ἀρχὴ τῆς χινήσεως.

᾿Εχϑέμενος οὕτω τὴν τῶν ὄντων διαίρεσιν xatd τε χίνησιν xal axi 80
25 σίαν πᾶσιν ἐπεξέρχεται τοῖς ἀδοχίμοις τῆς διαιρέσεως τιήαασιν ἐπιμελῶς
οὕτως, ὡς χαὶ πᾶλιν ἀναλαβεῖν τὸν λόγον, διότι ἢ ἔφοδης αὐτὴ ust
ἀχριβοῦς ἀποδείξεως γινομένη τῶν xe ἀπορηυμένων, ὡς αὐτὸς εἶπεν, λύσιν
παρέχεται xai τέλος ἄριστον ἐπιτίϑησι τῇ φυσιχῃ πραϊματείᾳ, τὰ μὲν
ἔσχατα τῶν φυσιχῶν εἰς τὰ πρῶτα ty τοιούτων ἀνάγουσα, ταῦτα Ol εἰς
80 τὰς ὑπερφυεῖς
πρῶτ τῶν ἐν τῇ διαιρέσει χείμενον τὸ πάντα ἦρεμε ἵν λέγον xal τέτρασιν

τῶν ὄντων ἃ χὰς du (X605) 20094. πρῶτον τοίνυν εὐϑύνει τὸ 85
T

ΙΖ, «a
c
(n
m

ἐπιχειρήμασι συντόμως χρῆται πρὸς τοῦτο" ἑνὶ μέν, ὅτι τὸ ζητεῖν amo-
δειχτιχὺν λύγον τοῦ πάντα ἠρεμεῖν ἀφέντας τὴν αἴσϑη σιν οὕτως Evao-
τῶς ἀντιφϑεγγομένην xal πολλὰ χινεῖσθαι λέγουσαν ἀσϑένεια ὀιτανοίας ἐστί,
35 δι ἣν ἀγνοεῖ τις, ὅτι οὐχ εἰσὶν ἐπὶ τῶν τοιούτων προβλημάτων λόγοι τῆς
αἰσθήσεως πιστότεροι" vost OE xal τίνα χρὴ ζητεῖν. ὅτι οὐχὶ τὰ προ-
φανέστατα, χαὶ τίσιν ἐπὶ τίνων χριτηρίοις ὁξῖ χεχρῆσϑαι, ὅτι ἐπὶ τῶν αἱ- 40
σϑητῶν τῇ αἰσϑήσει μάλιστα xal ταύτην ἀρχὴν ποιεῖσϑα! τῶν ἀποδείξεων,

13 σωρίτηι A!': σωτῆρι Α΄“: σωρείτη a. (σωρίτη͵ εἰ om. F) 19 ποτὲ F: ποτὲ δὲ
δὰ 27 τε om. ἃ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 3 [Arist. p. 253232. ^6] 1195

δεύτερον, ὅτι ὃ τὴν χίνησιν ἀναιρῶν δοχεῖ μὲν μέρος τι τῶν ὑπαρχόντων 275"
τοῖς φυσιχοῖς πράγαασι τὴν χίνησιν ἀναιρεῖν, ἀγνοεῖ δὲ μὴ περὶ μέρους
ἀλλὰ περὶ τοῦ ὅλου ἀμφισβητῶν. εἰ γὰρ ἐν τούτῳ ἔχει τὸ εἶναι ἢ φύσις
ἐν τῷ ἀρχὴ χινήσεως τοῖς φυσιχοῖς εἶναι, ἀναιρουμένης χινήσεως ἀναιρεῖ-

5 vat ἣ φύσις: ταύτης δὲ ἀναιρουμένης ἀναιρεῖται τὰ φυσιχά, οἷς τὸ εἶναι
ἐν τούτῳ ἐστὶν ἐν τῷ φύσιν ἔχειν. τρίτον, ὅτι οὐ τὴν φύσιν μόνον ἀναι- 46
pet xal τὰ φυσιχὰ ὃ πάντα ἠρεμεῖν λέγων οὐδὲ πρὸς τὸν φυσιχὸν ἐνίστα-
ται μόνον, ἀλλὰ xai πρὸς τὰς τέχνας πάσας xal τὰς ἐπιστήμας τὰς
πραχτιχάς, δηλονότι τὰς μετὰ χινήσεως ἐνεργούσας. ἢ γὰρ ϑεωρητιχή

10 τινος δεῖται φυσικῆς χινήσεως. διὸ xal εἰπὼν πρὸς ἁπάσας τὰς ἐπι-
στήῆμας τὸ ὡς εἰπεῖν προσέθϑηχεν. xal πρὸς τὰς δόξας δὲ πάσας τῶν
φυσιχῶν ἣ xal πάντων ἀνθρώπων ἐναντιοῦται διὰ τὸ χινήσει χρῆσϑαι
πάσας. καὶ ἐπιστῆσαι χρὴ καὶ ἐντεῦϑεν ὡς οἶμαι, ὅτι οὐδὲ τοὺς περὶ 50
[Παρμενίδην xai Μέλισσον πᾶν τὸ ὃν ἀχίνητον νομίζει δοξάζειν ὃ ᾽Αριστο-

15 τέλης, ἀλλὰ τὸ ὄντως Ov xal νοητὸν μόνον. τέταρτον δὲ ἐπάγει, ὅτι
ὥσπερ οὐχ ἔστι μαϑηματιχοῦ τὸ πρὸς τοὺς ἀναιροῦντας τὰς τῶν μαϑημα-
των ἀρχὰς ἀντιλέγειν οὐδὲ ἰατροῦ πρὸς τοὺς ἀναιροῦντας τὰς ἰατριχὰς
ἀρχὰς οὐδὲ τῶν ἄλλων τινὸς πρὸς τοὺς ἀναιροῦντας αὐτοῦ τὰς ἀρχᾶς,
οὕτως οὐδὲ τὸ νῦν ῥηϑὲν τὸ πάντα ἠρεμεῖν τοῦ φυσιχοῦ ἐστιν dvacxeud-

20 ζειν. ὡς γὰρ ἀρχὴ τοῖς φυ σιχοῖς ὑπόχειται τὸ τὴν φύσιν ἀρχὴν χινή- 216r
σεως εἶναι. ταῦτα δὲ xal ἐν τῷ πρώτῳ τῆσδε τῆς πραγματείας εἶπεν
πρὸς τοὺς ἀκίνητον τὸ ὃν δοχοῦντας λέγειν. ὑποϑέσεις ὃὲ τὰς ἀρχὰς χαλεῖν
ἔϑος ὡς ἄνευ ἀποδείξεως τιϑεμένας xal ὑποτιϑεμένας ταῖς ἐξ αὐτῶν ἀπο-
δείξεσιν. 6 γὰρ ἀποδειχνὺς τὰς ἀρχάς, ὅτι μὴ ἀρχαί εἰσιν ὁμολογεῖ: ἐκ

25 προτέρων γὰρ αἱ ἀποδείξεις.

ρ. 2όδϑυθ Σχεδὸν δέ τι καὶ τὸ φάναι χινεῖσθαι πάντα ψεῦδος ἕως 6
τοῦ ἐχ τούτων χαὶ ἄλλων τοιούτων πιστεύσειεν ἂν τις.

᾿Επὶ τὸ δεύτερον τμῆμα μετέβη τῆς πρώτης διαιρέσεως τὸ λέγον 25
πᾶντα χινεῖσϑαι xa( φησιν, ὅτι xal τοῦτο ἐγγὺς xal ὅμοιόν ἐστί πως
30 ψεῦδος τῷ λέγειν πάντα ἠρεμεῖν: xal γὰρ xal ἐπὶ τούτου ἢ αἴσϑησις
ἀντιφϑέγγεται ἐναργῶς τινων ἠρεμούντων’ πλὴν ἧττον τὸ παντὰ χινεῖ-
σῦαι τοῦ πάντα ἠρεμεῖν παρὰ τὴν μέϑοδόν ἐστι, φησί, τὴν φυσιχήν.
Ttov γὰρ τοῦτο ἀναιρετιχόν ἐστι τῆς φύσεως. χἂν γὰρ xaÜ' ὅσον ἢ
φύσις ἐν τοῖς φυσικοῖς ἐτέϑη ὥσπερ χινήσεως οὕτω χαὶ ἠρεμίας ἀρχή,

39 χατὰ τοσοῦτον xal 6 τὴν ἠρεμίαν ἀναιρῶν ἀναιρεῖ τὴν φύσιν, ἀλλὰ xaÜ' so
ὅσον T, χίνησις οἰχειοτέρα τῇ φύσει μᾶλλον τῆς ἠρεμίας, κατὰ τοσοῦτον
ἧπτον παρὰ τὴν φυσιχὴν μέϑοδον οὗτοι λέγουσι’ xal ὅτι ἐχεῖνοι μὲν οὐ

10. 11 τῶν μαϑημάτων ΑΜ: τῶν μαϑηματιχῶν a: om. F 2] πρώτῳ] Phys. A 2.
18521 26 πάντα χινεῖσϑαι ex Arist. vulg. a 90 xal alt. om. A!FM: supra
add. A! 94 xal ante οὕτω iterat A

1196 SIMPLICII IN PIIYSICORUM VIII 3 [Arist. p. 2686]

χίνησιν μόνην ἀλλὰ xal ἠρεμίαν ἀναιροῦσιν (ἠρεμεῖ γὰρ τὰ xal χινεῖσθαι 276:
πεφυχότα), οὗτοι ÓE τὴν ἠρεμίαν μόνην’ ἔτι δὲ ἐπειδὴ ἔστι μέν τινα τῶν
φυσιχῶν τὰ μηδέποτε ἠρεμοῦντα, οὐδὲν δέ ἐστι τῶν φυσιχῶν παντελῶς
ἀχίνητον. διὰ τοῦτο ἧττον παρὰ τὴν φυσιχὴν μέϑοδηον τὸ πάντα χινεῖ- 35
5 aUa. λέγειν τοῦ πάντα ἠρευεῖν. xal τοῦτο δὲ σημεῖον τοῦ ui) πάντῃ τῶν
^ 3.4 1 , - , ^» ES ^»
φυσιχῶν ἀπαδειν τὴν πάντα χινεῖσθϑαι λέγουσαν δόξαν τὸ xal δοξάζειν
X 4 - Α , * ax Lr LU w 4 9 4 L1 L] X ^ w
τινας αὐτῶν τὸ «avra del xwsigÜat τὰ ὄντα, ἀλλ᾽ οὐχὶ τὰ μὲν τὰ δὲ οὐ,
μὴ ὁοχεῖν δὲ ζωῖν διὰ τὸ τὴν αἴσϑησιν διαλανθάνειν. πάντα δὲ χινεῖσϑαι
ἔλεγον οἱ ᾿Πραχλείτειοι, ὧν χαὶ Πλάτων ἐν τῷ Κρατύλῳ τῆς δόξης οὕτως
10 ἀπεμνημόνευσεν. ὁ δὲ ᾿Λλέξανδρος τὰς ἀτόμους φησὶ κατὰ τοὺς τιϑεμέ-
νους αὐτὰς ἀεὶ χινουμένας αἰτίας xal τοῖς ἐξ αὐτῶν συγχρίμασι γίνεσθαι, 40
A ^ dii ' jJ P ^ ἢ , 1 3 7 ,
xdv μὴ αἰσθητῶς, "xai κατὰ τούτους Of, φησί, τὸ xsvbv ἀχίνητόν
ἐστιν. πρὸς τούτους οὖν, φησί, τοὺς πάντα λέγοντας χινεῖσϑαι, χκαΐπερ
οὐ διορίζοντας ποίαν κίνησιν πάντα λέγουσι χινεῖσϑαι, 7j ἄρα πάσας
15 πᾶντα, οὐ χαλεπὸν ὑπαντῆσαι, διορίζοντα τὰ τῶν χινήσεων εἴδη xai
δειχνύντα, ὅτι χατ᾽ οὐδεμίαν δυνατὸν ἀεὶ πάντα χινεῖσϑαι. πρῶτον οὖν αὐ-
τοῖς ἔγχλημα ἐπάγει τὸ ἀδιορίστως λέγειν xai μὴ διασαφεῖν, χατὰ ποῖον
εἶδος χινήσεως πάντα τὰ ὄντα ἀεὶ χινεῖται. εἶτα δείχνυσιν ἐφ᾽ ἑἐχάστης 4s
τῶν τριῶν χινήσεων, ὅτι xat οὐδεμίαν οἷόν τε πάντα del χινεῖσϑαι, εἰ δὲ
20 χατὰ μηδεμίαν, δῆλον ὡς οὐδὲ χατὰ παάσας. xal πρῶτον δεύχνυσιν, ὅτι
οὔτε αὔξεσϑαι οἷόν τέ τι συνεχῶς, οὔτε πάλιν συνεχῶς μειοῦσϑαι, οὔτε
, 4 Ὁ « , ^ ) Ld , * , ,
συνάπτειν τὴν αὔξησιν τῇ μειώσει, ἀλλ᾽ ἔστι στάσις xal ἠρεμία ἐν μέσῳ
τῷ xaÜ' ἑχατέραν τούτων τῶν χινήσεων χινουμένῳ: οὔτε γὰρ τὸ
3^ 4 - , Ψ P! ,
αὐξόμενον εἰς τὸ μειοῦσϑαι μεταβάλλει οὔτε τὸ μειούμενον εἰς τὸ

Α

25 αὔξεσϑαι, ἀλλὰ τὸ μὲν εἰς ἐπίδοσιν τὸ ὃὲ εἰς φϑίσιν. ὅταν οὖν γένηται 50
ἐν ἐχείνοις εἰς ἃ μετέβαλλε, OTÀov ὡς ἵσταται, εἶθ᾽ οὕτως εἰς τὸ μειοῦ-
σϑαι μεταβάλλει. δείξει ὁὲ τοῦτο οὕτως ἔχον ἐν τοῖς ἑξῆς. εἰπὼν δὲ λέγειν
τινὰς πάντα χινεῖσθϑαι, λανϑανειν ὃὲ τοῦτο τὴν ἡμετέραν αἴσϑησιν,
xai πρηβαλλόμενος τὴν αὔξησιν xal τὴν μείωσιν, ὡς xal ἐπὶ τούτων τὰ

80 αὐτὰ λεγόντων αὐτῶν, πρῶτον ἱστορεῖ, τίνι δόξῃ τὸ λεγόμενον ὑπ᾽ αὐτῶν
ὅμοιόν ἐστιν, ἣν δείξας Ψευδῇ συναναιρεῖ xal τὸ ὑπὸ τούτων | λεγόμενον. 216v
τὸ γὰρ λέγειν, φησίν, ὅτι χινεῖται μὲν ἀεὶ πάντα, λανθάνει ὁὲ ἡμᾶς τῷ
xav. ὀλίγον, Ouotóv ἐστιν ἐχείνῳ τῷ λόγῳ τῷ περὶ τοῦ τὸν συνεχῆ τοῦ
ὕδατος σταλαγμὸν χοιλαίνειν τὴν πέτραν"

35 πέτρην xotatyst ῥανὶς ὕδατος ἐνδελεχείῃ;
φησὶν 6 Χοιρίλος, ὡς ὑπὸ ἐχάστου μὲν σταλαγμοῦ μειουμένης τῆς πέ-
«pac, ἀδήλου 02 ἡμῖν οὔσης τῆς xat' ὀλίγον μειώσεως. ὁμοίως δὲ xai
ὑπὸ τῆς ἐχφυομένης ἐν ῥαγάδι λίϑου συχῇς, εἰ τύχοι, διίσταταί ποτε Ó ὃ

13 ὑπαντῆσαι ΑΕΜ Simplicii more: ἀπαντῆσαι a et Aristoteles τὰ aM: om.
AF 2] συνεχῶς οὔτε πάλιν om. A, sed suppl. in marg. A! 22 στάσεις ἃ

96 Χοιρίλος ἔτ. 9. p. 169 Naek., fr. 10. p. 271 Kinkel. Moscho idem tribuit Philoponus
p. 826,14 haud scio an recordatus Bionis fr. 15 (11) ex Stob. flor. XXIX 52 98 post
ὑαγάδι add. τοῦ 8

SIMPLICI IN PHYSICORUM VIII 3 [Arist. p. 25800] 1197

λίϑος xal ῥήγνυται, ὡς xal ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ παντὶ xav ὀλίγον μὲν 276"
διισταμένου, λανθαάνοντος δὲ τῷ χατ᾽ ὀλίγον τὴν ἡμετέραν αἴσϑησιν. ὡς
οὖν oí ταῦτα λέγοντες χινεῖσϑαι μὲν συνεχῶς φασιν ἐν τῷ πρὸ τοῦ παντὶ
χρόνῳ τὴν μὲν πέτραν μειουμένην, τὸν δὲ λίϑον ῥηγνύμενον, λανθάνειν δὲ
5 τῷ κατ᾽ ὀλίγον τὴν fustípav αἴσϑησιν, οὕτω xal οἱ πάντα χινεῖσϑαι
λέγοντες del συνεχῇ μὲν αὐτῶν ἀεί φασιν εἶναι τὴν χίνησιν, ἡμᾶς δὲ τῷ 10
xat ὀλίγον διαλανθάνειν: οἤτω δὲ xal τὰ αὐξανόμενα χαὶ μειούμενα.
παραϑεὶς οὖν οὕτω τὴν ὁμοίαν δόξαν δείχνυσιν αὐτὴν ψευδῇ, καὶ ὅτι μὴ
συνεχὴς Tj τε τῆς πέτρας μείωσις xal ἢ τοῦ λίθου διάστασις. οὐ γὰρ εἰ
10 σπιϑαμὴν ἐν ἐνιαυτῷ διέστησεν τὸν λίϑον f, GuxT, xal τὸ ἐχ τῆς χεγχρα-
μίδος φυὲν ἐν τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ μέρος τι διέστησεν, οὐδὲ εἰ τὴν πέτραν
ἐχοίλαναν χίλιοι σταλαγμοί, xal ὃ εἷς σταλαγμὸς μέρος τι πάντως
ἐχοίλανεν, ἀλλ᾽ οὕτως ἔχει ταῦτα, φησίν, ὥσπερ f vemAÀx(a: xal γὰρ τὸ
ἐπὶ ταύτης oí μὲν éxatbv ἅμα χαϑέλχουσι τὴν ναῦν, εἷς ὃὲ Éxagtoc οὐδ᾽
15 dy σαλεύσεις προελθών. οὕτω δὲ xal oi μὲν τοσοίδε σταλαγμοὶ τοσόνδε
μέρος τῆς πέτρας ἀφεῖλον, εἷς ὃὲ σταλαγμὸς οὐδ᾽ ὁτιοῦν μέρος ἄν ἀφέλοι.
χἄν γὰρ διαιρετὸν ἡ τὸ ἀφαιρεϑὲν ἀπὸ τῆς πέτρας μέγεθος, ἀλλ᾽ οὐχ
ἀνάγχη ἔχαστον σταλαγμὸν τὸ τοσοῦτον μέρος ἀφελεῖν, ὅσον αὐτός ἐστι
τῶν πάντων’ ὑπὸ γὰρ τῶν ὅλων τὸ ὅλον ἀφῃρέθη. xal ὥσπερ ἐπὶ τῆς 20
20 νεωλχίας ὑπὸ πεντήχοντα ἀνὸρῶν ἣ ναῦς τέως μὴ χινουμένη ἑνὸς ἐνίοτε
προσελϑόντος ἐσαλεύϑη, xal ἐπὶ ζυγοῦ τὰ μὲν δέχα τάλαντα, εἰ τύχοι,
οὐχ ἐποίησε ῥοπήν, δραχμὴ δὲ προστεϑεῖσα χαϑθείλχυσθν, οὕτως οἱ μὲν
τοσοίὸς σταλαγμοὶ οὔπω δύναμιν ἔσχον χοιλᾶναι τὴν πέτραν, προσελϑόντης
ὁὲ ἑνὸς ἠδυνήϑησαν. ὥστε xal ἐπὶ τῶν αὐξομένων xal μειουμένων, xy
25 ἐπ᾿ ἄπειρον ἡ διαιρετὸν τὸ προσιὸν xal τὸ ἀπιόν, οὐχ ἀνάγχη χατὰ τὸ
συνεχὲς ἀεί τι προστίθεσθαι 7, ἀεὶ ἀφαιρεῖσθαι χωρίς, ἀλλ᾽ ὅλον τι 90
πρηστίθεταί ποτε xal ὅλον ἀφαιρεῖται. οὐ γὰρ ἐπειδὴ τὸ ὅλον ὕδωρ τὸ
τοσοῦτον ἐχοίλανεν, xal τὸ ἥμισυ αὐτοῦ τὸ ἥμισυ χοιλανεῖ, ἢ ὅλως τὸ
τοσόνδε μέρος τοῦ ὕδατος τὸ τοσόνδε τοῦ ἀφαιρεθέντος ἀφελεῖ" οὐδὲ γάρ
30 ἐστιν ἐνεργεία τὰ μέρη ἐν τῷ ἀφαιρουμένῳ, ὥστε xal χωρὶς ἕχαστον
χινΞῖσθαι, ἀλλ᾽ dua ὅλον χινεῖται. φϑίσιν δὲ λέγει τὸ ἀπιόν, καϑ᾿ ὃ ἢ
φϑορὰ γίνεται. δῆλον οὖν ὅτι εἴ τι πάσχει ὑπό τινος, οὐχὶ xal ὑπὸ τοῦ
τυχόντος αὐτοῦ μορίου πείσεται, xal εἴ τι ἐν χρόνῳ τινὶ πάσχει ὑπό 80
τινος, οὐχὶ xal ἐν ἅπαντι μορίῳ τοῦ χρόνου πάσχει, ἀλλ᾽ ἔν τινι ἀϑρόον.
35 ἐπιστῆσαι ὃὲ ἐν τούτοις γρή, πότερον ἐχείνου μνημονεύει νῦν τοῦ σωρίτου
χαλουμένου παρὰ τοῖς σοφισταῖς λόγου, ὡς ἐπὶ τῶν χαταφερομένων τοῦ
ὕδατος ῥανίδων ἐρωτᾶται. εἰ γὰρ ἣ πρώτη μηδὲν ἔδρασε, φασίν, εἰς τὸ
χοιλᾶναι τὴν πέτραν, οὐδὲ ἢ δευτέρα" εἰ δὲ μὴ αὕτη, οὐδὲ ἢ τρίτη.
ὥστε οὐδὲ ἢ ἐσχάτη. πῶς οὖν “᾿πέτρην χοιλαίνει favi; O

Qu»
Q
ei
o
LAT
o
τ
ῷ
Ω
'

—— ..

15 προελϑών aAM: προσέλϑη F: cave conicias προσελθών; diversum quidem est προσελ-
ϑόντος v. 21 2] προπσελϑόντος A: προελθόντος aFM ζ)γ00] ζητοῦ 8 26 ἀεὶ
(post ἢ) om. aM 91 λέγει] p. 253922 39 δὲ om. A σωρείτου aFM
91 qa3t À: φησιν aFM

1198 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 2 (Arist. p. 253»6]

lege ; τούτου οὖν dpa μέμνηται, ὅταν λέγη ὅμοιος 6 λόγος τῷ 216"
/. LU , P χα) 9 ap μει ἐ" t. ταῖν νὼ Ἢ 2u65t66 ) A5 Os .Qq 4
περὶ τοῦ τὸν σταλαγμὸν κατατρίβειν. ἢ ἄλλου ἐπὶ ἀϑρόας ὕδατος
χαταφορᾶς ἐρωτωμένου οὕτως: εἰ τὸ τοσόνὸε ὕδωρ ἅμα x τενεχϑὲν
τοσήνὸξς τῆς πέτρας ἀφεῖλεν, ἄρα xal τὸ ἥμισυ αὐτοῦ τὸ ἥμισυ ἀφεῖλε,
5 χαὶ ὁ εἰς σταλαγμὸς τὸ ἀνάλογον. οὔτω τὰρ ὃ ᾿Αλέξ ξανδρος ἀχούσας
φαίνεται τοῦ λόγου. “᾿τῇῷ Ἰὰρ λεγούσῃ, φησί, δόξῃ, ἐπεὶ ὑπὸ τοῦ τοσοῦδε
ὕδατος τοῦ χκαταράξαντος ἐπὶ τὴν πέτραν ἢ πέτρα χεχοίλανται (ὃ στα-
λαγμὸν ὀνομάζει ἴσως ἀπὸ τοῦ χαταστάζειν), xal ὑπὸ Éxdo:ou τῶν ἐπι- 40
πιπτόντων μορίων αὐτοῦ ἐχοιλαίνετο, ἄδηλος ὃὲ Tulv ἢ χατὰ τοσοῦτον
10 χίνησις xal μείωσις αὐτῆς. ἔοιχε δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος τῷ χατὰ τὴν νεωλ-
χίαν παραδείγματι ἀχολουθήσας, ἐφ᾽ οὗ ἅμα ἦσαν πάντες οἱ νεωλχοί, xai
τὸν σταλαγμὸν ἐπὶ αϑρόου ὕδατος ἀχοῦσαι. ἐπεὶ ὅτι ὁ σταλαγμὸς ἐπὶ
τῆς ῥανίδος λέγεται χυρίως, πρόδηλον, οἶμαι, ἐστί: δηλοῖ δὲ xal τὸ οἵ
σταλαγμοὶ οἱ τοσοίδε ὑπὸ τοῦ ᾿Δριστοτέλους εἰρημένον ὡς διῃρημένων
1ó καὶ ἠριῦμημένων τῶν σταλαγμῶν. τοῦ δὲ ᾿Αριστοτέλους ἐπὶ τῶν μερῶν 45
«- Jr εδέ - - ? - , » i -— 1A). ὑδὲ 4, ^ ὲ A
τοῦ ἀφαιρεθέντος ἀπὸ τῆς πέτρας εἰπόντος ἀλλ᾽ οὐδὲν αὐτῶν ἐχινήϑη
" M - AA ft» , 'AM ^ » ὶ ,“. 1 “ἷ-Ψ - » νῬ ας --Ψ, A 3 ,
χωρὶς ἀλλ᾽ ἅμα ὁ ᾿Αλέξανδρος xal ἐπὶ τοῦ χινοῦντος ὕδατος ἀχούων
τοῦτο “᾿οὐὸὲ γὰρ ἦν ἐνεργεία, φησί, τὰ μέρη τοῦ χινοῦντος ἐν τῷ ὅλ
008 γὰρ ἣν &vepisur, φησὶ, μερὴ τὸ τος 0^,
, - e , e , * ,
ὡς χινεῖν xaÜ' aot", ὡς αἀϑρόον λαβὼν τὸ κατενεχϑὲν ὕδωρ xal ἀφελόν
20 τι τῆς πέτρας. μήποτε δέ, ὅπως μὲν ἄν ἐρωτηϑῇ ὃ λόγος, εἰς τὸ αὐτὸ
τείνει τὸ τῷ xat! ὀλίγον λανθάνειν τὴν αἴσϑησιν, εἴτε ἐν τῷ αὐτῷ νῦν ὁ
εἰς τὸ xav ὀλίγον ἐπιμερισμὸς γίνεται ὡς ἐπὶ τῆς νεωλχία; xal τοῦ 50
ἀϑρόου ὕδατος τοῦ ἀφελόντος, εἴ τε ἐν ἄλλῳ xai ἄλλῳ ὡς ἐπὶ τῶν
ῥανίδων τῶν ἐν χρόνῳ πλείονι τῇ ἐνδελεχείᾳ χοιλαινουσῶν τὴν πέτραν.
25 τοῦτο δὲ οἰχειότερον οἶμαι τοῖς προχειμένοις τὸ παράδειγμα, διότι xal ἢ
9 ey “ὦ, Ύ - -- , 4 ν wv
χίνησις οὐχ ἅμα πᾶσα οὖσα τῷ μερισμῷ λανθάνει τὴν αἴσϑησιν: οὔτε
γὰρ ἢ αὔξησις xal f, μείωσις ἅμα οὔτε ἣ ἀλλοίωσις οὔτε f, χατὰ τόπον
μεταβολή. τὸ δ᾽ οὖν λεγόμενόν ἐστιν, ὅτι κἄν τὸ ἀπιὸν ἐν τῇ φϑίσει καὶ
τὸ προσιὸν ἐν τῇ αὐξήσει μεγέθη ὄντα ἐπ᾽ ἀπειρήν ἐστι διαιρετά, ἀλλ᾽ 277r
80 οὐχ ἀνάγχη τὴν ἀποχώρησιν xai τὴν πρόσϑεσιν χατὰ ἐλάχιστα γίνεσθαι"
4 M 4 , X v *( , -/0 4 $ ^ )
ἀλλὰ dÜpóov ποτὲ ἄπεισι xal düpóov προστίϑεται. οὐχ ἄρα τῷ xat
ὀλίγον λανθάνει ταῦτα ἡμᾶς ἐπ᾽ ἄπειρον, ὥς φασι, μειούμενα ἣ αὐξόμενα.
εἰ δέ, ὡς εἶπεν, ἔστι τι xal τὸ μέσον, ἐν ᾧ ἴσταται τὰ αὐζξόμενα,
" 4 , , * , y v v^ ( ww 17 ) wv
ὅταν ἀπολάβῃ τὸ μέτρον, οὐχ ἀνάγχη ἐπ᾽ ἄπειρον αὐξεσῦαι T, ἐπ᾽ ἄπειρον 5
35 μειοῦσϑαι. xdv γὰρ τρέφηται ἐν τῷ μέσῳ, ἀλλὰ ἄλλο τὸ τρέφεσϑαί ἐστι,
xal ἄλλο τὸ αὔξεσθαι, δῆλον δέ, ὅτι χἂν ἀϑρήον d: φῃρέϑη τι τῆς πέτρας
μέρος, ἀλλ᾽ ἑχαάστη ῥανὶς ἔδρασέ τι πάντως εἰς τὴν πέτραν ἀσϑενεστέραν
ποιοῦσα, xal τῶν νεωλχῶν ἕχαστος ioi (αγε τὴν xaü' ἑαυτὸν δύναμιν τῇ
ὅλῃ. xal ἢ τῆς πέτρας διάστασις ποτὲ μὲν καὶ xav! ὀλίγον ἀνεπαισϑή-

9 post δὲ add. 7v a 13. 14 oi δὲ σταλαγμοὶ a 14 οἱ om., sed suppl. A!
τοσοίδε uFM: τοσοῖδε A: τοσοιδὶὲ Arist. vulg. (sed τοσοίδε FII codd.) 17 xal om.
aM 21 τείνει] πίπτει a τὸ τῶι AF: τῷ a: τὸ M 20 πᾶπαν a 21 ἡ

(ante ἀλλοίωσις) om. A 31 ἀλλὰ ἀϑρόου a, item p. 1199,3 33 tt om. Aristoteles

10

15

20

25

30

35

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 3 [Arist. p. 25396) 1199

τως γίνεται, ποτὲ δὲ ῥήγνυται μὲν dÜpowc, f, δὲ xav! ὀλίγον ὑποτροφὴ 977r
τῆς GuxZc προοδηποιεῖ τῇ ῥήξει τὴν τῆς πέτρας ἀσϑένειαν. xdv χατ᾽ 10

ὀλίγον δὲ μέχρι τινὸς ἀνεπαισϑήτως πρόεισιν, ἀλλ᾽ ἀϑρόον ἐπὶ τέλει γενό-
μενον ἵσταται, ὅταν εἰς τοῦτο ἔλθῃ, εἰς ὃ ἔσπευδε, xal ἢ αὔξησις xal
ἥ μείωσις.

Δείξας δὲ 6 ᾿Αριστοτέλης ἐπὶ τῆς αὐξήσεως xal τῆς μειώσεως, ὅτι
μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον ἣ αὔξησις xal f μείωσις γινομένη τῷ xav ὀλίγον δια-
λανθάνει, εἴπερ μὴ χατὰ συνέχειαν ἢ πρόσϑεσις xal ἢ ἀφαίρεσις, ἀλλὰ xai
ἀϑρόαι γίνονται, τὸν αὐτὸν λόγον φησὶ χαὶ ἐπὶ ἀλλοιώσεως πάσης ἁρμότ-
τειν. οὐ γὰρ εἰ τὸ ἀλλοιούμενον μέγεδός τί ἐστιν ἐπ᾽ ἄπειρον μεριστόν
(τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ μεριστὸν εἰς ἄπειρα), διὰ τοῦτο xal ἢ
ἀλλοίωσις αὐτοῦ χατὰ μόρια γίνεται χατὰ τὸ πρότερον χαὶ ὕστερον,
ἀλλ᾽ dOpóov ἅμα ἀλλοιοῦται: xal ἢ ἀλλοίωσις ἀϑρόχ γίνεται, ὥσπερ ἣ
πῆξις τοῦ γάλαχτος xal τοῦ ὕδατος xal τῶν τοιούτων, ἅπερ xdv μεριστὰ
T, ἀλλ᾽ οὐ πήγνυται xav! ἐλάχιστα μόρια, ἀλλ᾽ ἀϑρόα μεταβάλλει xol
συνίσταται. “ἔδειξε δέ, φησίν, ὁ ᾿Αλέξανδρος, διὰ τοῦ νῦν εἰρημένου, πῶς
ἐν τῷ πρώτῳ τῆσδε τῆς πραγματείας πρὸς Μέλισσον ἀντιλέγων εἶπεν"
“ὥσπερ οὐχ ἀϑρόας γινομένης μεταβολῆς. οὐ γὰρ ἀθρόαν ὡς ἄχρονον
εἶπεν (ψεῦδος γὰρ τοῦτο), ἀλλὰ τὴν ἀθρόου τοῦ μεταβάλλοντος εἰς τὸ
μεταβάλλειν ἀρχήν, xai οὐ xatà μόρια. ὅτι δὲ τὸ ἀλλοιούμενον οὐχ ἐπ᾽
ἄπειρον συνεχῶς οἷόν τε χινεῖσϑαι, ὡς ἔλεγον οἱ πάντα ἀεὶ χινεῖσϑαι λέ-
Ἴοντες, δείχνυσι xal ἐχ τοῦ ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον τὴν μεταβολὴν τοῖς
ἀλλοιουμένοις γίνεσθαι, xal ἐν χρόνῳ μὲν αὐτῶν γίνεσϑαι τὴν μεταβολήν,
εἶναι δέ τι ὡρισμένον, εἰς ὃ μεταβάλλουσι, χαὶ ὅταν εἰς ἐχεῖνο ἔλθωσιν
ἵστανται" εἰς τοῦτο γὰρ τέταται ἢ μεταβολή" τὸ γοῦν νοσοῦν xal μετα-
βάλλον ἐκ τῆς νόσου χαϑ᾽ ὅσον ἐκ νόσου μεταβάλλει, οὐχ εἰς ἄλλο τι
μεταβάλλει ἣ εἰς ὑγίειαν (τοῦτο γὰρ ἐναντίον τῇ νόσῳ), xal ἐν χρόνῳ γε
ἢ μεταβολὴ γίνεται αὐτῷ, ἀλλ᾽ οὐχ ἐν πέρατι χρόνου, διότι πᾶσα
χίνησις ἐν χρόνῳ xal τὸ πέρας τῆς χινήσεως ἐν τῷ πέρατι τοῦ χρόνου.
ὅταν οὖν ὑγιαῖνον ἐχ νοσοῦντος γένηται, ἵσταται ἐν τῇ ὑγείᾳ. οὐ γάρ ἐστιν
ἄλλη, εἰς ὃ χινήσεται τὸ νοσοῦν: οὐδὲ γὰρ ἦν ἄλλη τι τῇ νόσῳ ἐναντίον.
εἰ οὖν μὴ ἔχει λοιπόν, ἐφ᾽ ὃ χινήσεται, τὸ λέγειν συνεχῶς ἀλλοιοῦ-
σϑαι, λίαν ἐστὶ τοῖς φανεροῖς ἀμφισβητεῖν. ἐπὶ τί γὰρ ἔτι χινή-
σεται τὸ χαταλαβὸν ἐχεῖνο, οὗ Évexa ἐχινεῖτο: διὰ OR τοῦ εἰπεῖν dvd qx
χρόνον Ἱενέσϑαι, ἐν ᾧ ὑγιασθήσεται, xal μὴ ἐν πέρατι χρόνου
ἔδειξεν ὅτι χίνησις τίς ἐστιν ἢ ἐχ νόσου εἰς ὑγείχν μεταβολή" οὐ γὰρ
ἀχρόνως γίνεται, οὐδὲ ἐν πέρατι χρόνου, οὐ μὴν διὰ τοῦτο ἤδη xai
ἐπ᾽ ἄπειρον γίνεται. τὸ δὲ ἐπιχείρημα τοῦτο xal ἐπὶ τῶν ἄλλων ἁρμόττει
μεταβολῶν, εἴπερ πᾶσαι ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον γίνονται χαὶ πρὸς τέλος

1 ὑποστροφὴ aF: item, sed corr. ΑἸΜ 2 προδοποιεῖ, sed corr. AM ὃ μέχρι]
μέσων 8 11 ἅπειρον Simplicius supra p. 107,10 12 xal ὕστερον a, mrg. A*:

πρότερον iteravit A!: om. F et uno versu vacuo M

978,55 989,23 96 τίς om. a ὑγίειαν a

17 εἶπεν] A 3. 186215 cf. p. 966,15

1200 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 3 [Arist. p. 25356. 25433] ᾿

τι σπεύδουσι τὸ ἐναντίον, do' οὗ xal ὀνομάζονται, Ἰένεσις μὲν ἀπὸ τοῦ 977r
ὄντος, αὔξησις Ob ἀπὸ τῆς προσϑέσεως, xai λεύχανσις ἀπὸ τοῦ λευχοῦ,
xal ἀναφορὰ ἀπὸ τοῦ ἄνω. ὅτι ὃὲ μὴ ἔστι συνεχὴς f$, κχατὰ τὴν
ἀλλοίωσιν χίνησις, δείχνυσι xat ἐχ τῆς ἐναργείας’ ὁ γὰρ λίθος ἐν πολ-

5 λῷ χρόνῳ οὔτε σχληρότερος qí(vstat οὔτε μαλαχώτερος, d 40
“οὐδὲ ἑχάστης ἡμέρας ἀπορρεῖ τι αὐτοῦ, ὥς φησιν Εὔδημος" “ἐν πολλοῖς
Ἰὰρ ἔτεσι πλείων ἔσται ἢ ἀπόρροια τοῦ σώματος, ἀφ᾽ οὗ ἀπορρεῖ, καίτοι
διαμένοντα, φησί, φαίνεται πολλὰ xai μιχρὰ παμπληϑῆῇ χρόνον ἄψαυστα
xetueva."

10 Μνημονεύσας ὃὲ τοῦ λίθου ὡς οὐχ ἀλλοιουμένου συνεχῶς, ἐπαγει,
ὅτι χαὶ χατὰ τὸ φέρεσϑαι, τουτέστι χινεῖσθαι χατὰ τόπον, οὐχ ἔστι
χίνησις τῷ λίϑῳ συνεχὴς xai ἀνέχλειπτος. χἄν γὰρ αἱ αὐξήσεις xal 4s
ἀλλοιώσεις λελήϑασιν ἡμᾶς, ἀλλ᾽ ὅ γε λίθος οὐ λέληϑεν ἡμᾶς ὁτὲ μὲν
χάτω φερόμενος, ὁτὲ ὃὲ μένων ἐπὶ τῆς γῆς- ὅλως δὲ ἢ γῆ xai

15 xaf))eou πάντα τὰ ὑπὸ σελήνην (χοινῶς γὰρ ἐπὶ πάντων δείχνυσιν, ὅτι οὐχ
ἔστιν αὐτοῖς συνεχὴς T, χατὰ τόπον χίνησις), εἰ δρᾶταί ποτέ τινα αὐτῶν
ἐν τοῖς οἰχείοις τόποις, ἀνάγκη μὴ χινεῖσθαι αὐτὰ τότε χατὰ τόπον.
xai ὁείχνυσιν αὐτὸ οὕτως τὰ φυσιχὰ πάντα σώματα pévet μὲν ἐν τοῖς
οἰχείοις τόποις. χινεῖται Ó& χατὰ φύσιν uiv ἐπὶ τοὺς οἰχείους τόπους, 50

20 παρὰ φύσιν δὲ xai βίᾳ ἐχ τούτων. εἴ τινα ἄρα αὐτῶν ἐν τοῖς οἰκείοις
εἴη ποτὲ τόποις, ταῦτα ἀδύνατον χατὰ τόπον τότε χινεῖσθαι. εἰ γὰρ
ἀνάγχη τὸ χινούμενον ἣ βία Y, κατὰ φύσιν χινεῖσϑαι, οὐδετέρως ὃὲ ταῦτα
χινεῖται χατὰ τόπον, τὰ ἐν τοῖς οἰχείοις ὄντα τόποι: οὐδ᾽ ἄν χινοῖντο χατὰ
τόπον. xai συμπεραίνεται λοιπὸν τὰ 000 πρῶτα τυήματα τῇς ὁιαιρέσεως,

25 ὧν τὸ μὲν μὴ πάντα ἠρεμεῖν ἀεὶ ἐκ τῆς ἐναργείας χατεσχεύασε. | τὸ 2115
ób μὴ πάντα ἀεὶ xwsiclat xai προσχατεσχεύασεν.

p.25433 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ τὰ μὲν ἀεὶ ἐνδέχεται ἠρεμεῖν ἕως τοῦ
τὰ μὲν χινεῖται, τὰ δὲ ἠρεμεῖ ἐνίοτε.
"Exi τὸ δεύτερον τυῆμα τῆς διαιρέσεως προελθὼν τὸ λέγον τὰ μὲν 10
80 χινεῖσθαι τῶν ὄντων, τὰ Oi ἠρεμεῖν, xai τούτου πάλιν τὸ πρῶτον διαιρε-
τιχὸν προχειρίζεται τὸ λέγον τά τε χινούμενα del χινεῖσϑαι, καὶ τὰ ἠρε-
μοῦντα ἀεὶ ἠρεμεῖν, xal δείχνυσιν, ὅτι xal τὸ οὕτως ἔχειν τὰ ὄντα, ὥστε
jd * 1el εἴσῦὺ ^ 2 3 »rnenzr - Al τ ϊαὺ l N
τὰ μὲν del χινεῖσθαι, τὰ δὲ del ἠρεμεῖν, τὸ δὲ ποτὲ χινεῖσϑαι xal ποτὲ
ἠρευεῖν μηδενὶ ὑπάρχειν ἀδύνατόν ἐστι, xal ὁμοίως ἀδύνατον ὥσπερ τὰ
35 πρότερον ῥηϑέντα. χαὶ γὰρ xal τοῦτο ἐναργές, ὅτι τὰ αὐτὰ ὁρῶμεν ποτὲ
υὲν ix χινήσεως εἰς ἠρεμίαν μεταβάλλοντα, ποτὲ ὃὲ ἐξ ἠρεμίας εἰς χί- ds
νησιν. αὖται ὃέ εἰσιν at εἰρημέναι μεταβολαί, δι᾿ ds τινα ποτὲ μὲν ἠρεμεῖ,

G Εὔδημος) fr. 72 p. 96,9 Spengel. 8 σμιχρὰ a 29 χινοῖτο FM
24 πρώτω a Ὁ piv a οὐδὲ τὰ AF: οὔτε tà a (ut Arist. FIII): ob πάν-
c'aM JJ τὸ] immo τὰ 91 μηδενὶ ὑπάρχειν AM: μηδὲν ὑπάρχον F: om. a

ΒΙΜΡΙΊΙΟΙΕΙΝ PHYSICORUM VIII 3 (Arist. p. 25433] 1201

ποτὲ δὲ χινεῖται. δεύτερον ἐπάγει τῷ λόγῳ τὸ μάχεσθαι τοῖς φανεροῖς 32:11.
τὸν ταῦτα ἀμφισβητοῦντα, καὶ χατὰ τί, προσέϑηχεν. εἰ γὰρ μὴ ἔστι τὸ
ποτὲ μὲν ἠρεμεῖν ποτὲ δὲ χινεῖσθαι, οὔτε $ αὔξησις οὔτε ἢ βίαιος ἔσται
χίνησις, ἀλλὰ xai γένεσις ἀναιρεθήσεται xai φθορά, xal σχεδὸν πᾶσα χί-
νησις xal ἢ χατὰ φύσιν xal ἢ παρὰ φύσιν, ὡς μαϑησόμεϑα. εἰ οὖν φα-
νβρόν, ὅτι xal αὐὔξησίς ἐστι xal βίαιος χίνησις καὶ ἄλλαι μεταβολαί, δῆλον 20
ὅτι τοῖς φανεροῖς μάχεται ἀναιρῶν τὸ ποτὲ μὲν ἠρεμεῖν τινα τῶν ὄντων,
ποτὲ δὲ χινεῖσϑαι. χαὶ ὅτι μὲν βίαιος οὐχ ἔσται χίνησις, ἔδειξε διὰ τοῦ
εἰ μὴ κινήσεται παρὰ φύσιν ἠρεμοῦν πρότερον’ τὸ γὰρ βίᾳ χινού-
10 μενον παρὰ φύσιν χινεῖται, τὸ δὲ παρὰ φύσιν χινούμενον ix τοῦ οἰχείου
xai χατὰ φύσιν αὐτῷ τόπου, ἐν ᾧ πέφυχεν ἠρεμεῖν, ἐξίσταται" εἰ οὖν μὴ
πρότερον ἠρεμοῦν χινεῖται, οὐχ ἄν εἴη παρὰ φύσιν χαὶ βίαιος χίνησις. πῶς 56
δὲ ἢ αὔξησις ἐχ τῆς τοιαύτης ϑέσεως ἀναιρεῖται, δοχεῖ παραλιμπᾶάνειν.
χαλῶς δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος xal τοῦτο διὰ τοῦ αὐτοῦ δείχνυσθαί φησιν. οὐ
15 γὰρ ἔσται αὔξησις, εἰ μὴ κινήσεται παρὰ φύσιν τὸ ἠρεμοῦν πρότερον: ἢ
Ἰὰρ τροφὴ ἠρεμήσασα πρότερον, εἶτα ἀλλοιωθϑεῖσα, ἀναφέρεται εἰς τοὺς
ἄνω τόπους xal τοὺς πλαγίους, εἰς οὖς οὐ πέφυχε φέρεσθαι xarà φύσιν,
xal ἐξομοιωθεῖσα προσχρίνεται, xal ὅταν πλείων ἢ τοῦ ἀπορρεύσαντος,
αὔξεσθαι ποιεῖ τὸ δεξάμενον. ἔστι δὲ xal ἀπὸ τῶν πρότερον ῥηϑέντων 80
20 δειχνύναι, ὅτι εἰ μὴ ἔστι μετὰ χίνησιν ἠρεμεῖν, οὐχ ἔστιν αὔξεσϑαι. τὸ
γὰρ αὐξόμενον οὔτε συνεχῶς αὔξεται οὔτε συνάπτει τῇ μειώσει τὴν αὔξησιν,
ἀλλ᾽ ὅταν ἔλθῃ εἰς τὸν ὅρον, ἐφ᾽ ὃν fj αὔξησις ἔσπευδεν, ἵσταται, xal
τότε μεταβαίνει ἐπὶ τὴν μείωσιν. ὥστε διὰ μὲν τῆς αὐξήσεως ἀναιρεῖται
τὸ τὸ χινούμενον πᾶν ἀεὶ χινεῖσϑαι, διὰ δὲ τῆς βιαίου χινήσεως τὸ πᾶν
25 τὸ ἠρεμοῦν ἀεὶ ἠρεμεῖν. οὐ μόνον δὲ ἢ αὔξησις xai ἢ βίαιος χίνησις
ἀναιρεῖται, εἰ μὴ εἴη τινὰ δυνάμενα παρὰ μέρος ἠρεμεῖν τε χαὶ χινεῖ- 8ὅ
σϑαι, ἀλλὰ xal γένεσις ἀναιρεῖται xal «Üopd, ὥς φησιν, ὑπὸ τούτηυ τοῦ
λόγου ὡς γὰρ τὸ αὐξόμενον χινεῖται τότε τὴν κατὰ τὸ αὐξεσϑαι χίνησιν,
ἣν οὐχ ἐχινεῖτο πρὸ τοῦ αὔξεσϑαι, οὕτω xal τὸ γινόμενον xal φϑειρόμενον"
30 τό τε γὰρ αὐξόμενον, εἰ xal πρὸ τοῦ αὔξεσϑαι τὴν αὐτὴν ἐκινεῖτο χίνησιν,
ἣν xal ὅτε αὔξεται, ἥτοι οὐδὲ νῦν τὴν αὐξητιχὴν χινεῖται, ὥστε οὐδὲν
αὔξεται αὐξόμενον, 7| xal πρότερον Tv αὐξόμενον, ὅτε οὕπω ηὔξετο. xal
τὰ γινόμενα ὁμοίως χαὶ φϑειρόμενα ἔχει καὶ ἀρχὴν τῆς γενέσεως χαὶ 40
παῦλαν, ὅταν γένηται, χαὶ ἐπὶ τῆς φϑορᾶς ὁμοίως. ὥστε εἰ ἀεὶ δεῖ χι-
35 νεῖσϑαι τὰ χινούμενα xai ἀεὶ ἠρεμεῖν τὰ ἠρεμοῦντα, οὔτε αὔξησις οὔτε
μείωσις οὔτε γένεσις ἔσται οὔτε φϑορά. αἱ γὰρ κατὰ ταῦτα μεταβολαὶ xai
ἀπὸ ἠρεμίας ἄρχονται τῆς xat αὐτὰ xai τέλος ἔχουσιν, ἔτι ὃὲ ὃ μὴ δύ-
ναται γενέσθαι, οὐδὲ τὴν ἀρχὴν γίνεται: οὔ δὲ οὐχ ὥρισται ἢ γένεσις
οὐδὲ ἔστιν αὐτὸ ἐπὶ τέλος ἐλθεῖν, τοῦτο οὐ δύναται γενέσθαι: τὸ γὰρ γε-
40 νόμενον ἵσταται xal παύεται τῆς χατὰ τοῦτο χινήσεως. 45
Ἔτι δὲ γένεσιν xal φϑορὰν ἀναιρεῖ ὁ λόγος ὃ ἀναιρῶν τὴν παρὰ φύσιν

Q*

———————MÓÓM ————M ---ς.

29 post ἐχινεῖτο add. τότε a

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 26

1209 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 3 (Arist. p. 25423. 15]

χίνησιν" ἢ Ἰᾶρ τινων Ἰένεσις ἄλλων ἐστὶ φθορά: φοϑείρεται ὃς ἔχαστον 27v
οὐχ ἐν τῷ χατὰ φύσιν μένον, ἀλλὰ παρὰ φύσιν χινούμενον. ἀλλὰ xal ἐν
τῷ γινομένῳ faagtov οὐχ ἔχει τὴν οἰχείαν χώραν. QU) xat λύεται τὰ γι-
νόμενας. τὸ ὃὲ τένεσιν οὖν xal φϑορὰν ἀναιρεῖ οὗτος ὁ λόγος
5 δύναται, ὡς ἴσον εἰρῆσθαι τῷ ᾿ἔτι γένεσιν xal φϑορὰν ἀναιρεῖ οὗτος 6
λόγος ὃ λέγων μὴ μεταβάλλειν ἐς ἠρεμίας εἰς χίνησιν xai ix χινήσεως εἰς δ0
zpsuíav'. ἔσται γὰρ τό τε γινόμενον πᾶν ἐπ᾽ dmstpov γινόμενον xal τὸ
φϑειρύμενον ὁμοίως" οὕτω δ᾽ ἄν ἀδύνατον εἴη. ἢ γενέσθαι τι ἢ φθαρῆναι.
εἰ δὲ γένεσιν xal φϑορὰν οὗτος ὃ λόγος ἀναιρεῖ, χαὶ πᾶσαν ἄν εἴη χίνησιν
10 ἀναιρῶν, ἵνα μὴ καϑ᾽ ἔχαστην εἴδης τῆς χινήσεως ἥτοι τῆς μεταβολῆς
διατρίβωμεν: τὸ γὰρ xwsi3Üat χοινῶς λεγόμενον σχεδὸν πᾶσι γίνεσθαι
χαὶ φϑείρεσθϑαι δοχεῖ. οὐ γὰρ δὴ τοῦτο ἣν ἀχριβῶς εἰπεῖν, ὅτι πᾶσιν
οὕτω δοχεῖ, τὴν ὃς αἰτίαν τοῦ πᾶσι σχεδὸν | δοχοῦντος T, τοῦ τὸ χινεῖ- 278r
σϑαι σχεδὸν γίνεσ!)αί τι xal φϑείρεσϑαι εἶναι (δύναται γὰρ xal οὕτω τὸ
15 σχεδὸν συνταχἣῆναι), αὐτὸς ἐπάγει χοινὴν ἐπὶ πάσης χινήσεως. ἐπειδὴ
Ἱὰρ πᾶσα χίνησις xai πᾶσα μεταβολὴ ἔχ τινος εἴς τι (ἄλλου γὰρ μετ
ἄλλο), εἰς ὃ niv υεταβάλλει, γίνεται τοῦτο, εἴτε xat! οὐσίαν οἷον ἀνϑρω-
ποξ, εἴτε χατὰ ποσότητα οἷον μείζων T, ἐλάττων, εἴτε χατὰ ποιότητα
λευχὸς ἡ ϑερμός" εἰ ὃὲ χατὰ τόπον ἢ μεταβολή, τὸ μεταβάλλον οὐ γίνε- 5
20 ται τὸ εἰς ὃ μεταβαάλλδβ', τουτέστι τὸ ἄνω Tj τὸ χάτω Y, ὅλως ὁ τόπος,
ἀλλὰ γίνεται ἐν τούτῳ. ἐξ οὗ δὲ μεταβάλλει ἡ ἐξ οὐσίας ἡ υξίζονος ἣ
λευχοῦ, φϑείρεται τοῦτο’ ἀνϑρωπος γὰρ φϑείρεται χαὶ μείζων xai Asuxos,
ὅταν εἰς τἀναντίχ τούτοις μεταβαλλ qe εἰ ὃὲ Ex τόπου, φϑείρεται ἐντεῦϑεν
τὸ ἐχεῖθεν ἐξιστάμενον. χαλῶς οὖν εἶπεν, ὅτι ὁ γένεσιν xal φϑορὰν avat-
35 ρῶν λόγος xal χίνησιν ἀναιρεῖ πᾶσαν: αὐτὸς Oi τοῦτὴη μὲν παρμῆχεν ὡς
ἐναργὲς συμπεράνασθαι. τὸ ὃὲ τῇ ἀναιρέσει τοῦ τὰ μὲν ἀεὶ χινεῖσϑαι 10

*

(ξως dv 1, δηλονότι), τὰ ὁὲ dsl ἠρεμεῖν ἑπόμενον τοῦτο ἐπάγει λέγων"
P 0S 1] 4 i 7} P" - i4 4 ope ) ν ν wit i" JETqo
- Y δὲ ὠρεμεῖ λνίωτε λέ-
ταὶ τὰ OZ ἤρΞξμει Ξνίοωτξε. — AS
ὅτι ἔστι τινά. ἃ παρὰ μέρος χινεῖται xal ἠρεμεῖ xai οὐχ dsl τὸ ἕτερον"
30 λον γὰρ ὅτι xai τὰ ἐνίοτε χινηούμενα ἐνίοτε ἠρεμεῖ xai τὰ ἐνίοτε ἠρε-
i i i i
— wv , *
μοῦντα ἐνίοτε χινεῖται, xal οὔτε τὰ ἐνίοτε χινούμενα χρὴ νομίζειν ael χι-
νεῖσϑαι οὔτ )

*
l
ὥστε δηλονότι τὰ μὲν χινεῖ

τὰ ἐνίοτΞ ἠρευοῦντα ἀεὶ ἠρεμεῖν, ἀλλ᾽ ἄμφω ποτὲ μὲν χινεῖ-

2
σϑαι, ποτὲ ὁὲ ἠρεμεῖν. 15

.254a]5 Τὸ 6€ πᾶντα ἀξιοῦν ὁτὲ μὲν ἠρεμεῖν ξἕως τὸ
P i
e

3b μὲν ἠρεμεῖν ὁτὲ 65 χινεῖσϑαι.
Τοῦ τρήματος τοῦ λέγοντος τὰ μὲν χινεῖσθαι τὰ δὲ ἠρεμεῖν τριχῇ
διαιρεϑέντος εἴς τε τὸ τά τε χινούμενα ἀεὶ χινεῖσϑαι xat τὰ

* —

i
ἀεὶ ἠρευεῖν, καὶ εἰς τὸ τὰ πάντα ποτὲ μὲν χινεῖσϑαι ποτὲ ὁὲ ἠρεμεῖν, xal

3 xai λύεται &A' M: χωλύεται A?: xal χωλύεται F ὃ ἀναιρεῖ post οὖν Aristoteles,
post λόγος F 28 ἠρεμεῖν A JN τὸ τὰ πάντα 0M: τὸ πάντα Α: τὰ πάντα F

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 3 [Arist. p. 2544195. 22] 1203

τρίτον εἰς τὸ τὰ μὲν del ἀχίνητα εἶναι τὰ δὲ del xwoüpzva, τὰ O8 ἀμφο- 278r
τέρων μεταλαμβάνειν, ἐλέγξας τὸ πρῶτον τμῆμα τὸ λέγον τά τε χινούμενα
ἀεὶ χινεῖσϑαι xal τὰ ἠρεμοῦντα ἀεὶ ἠρεμεῖν, μηδὲν ὃδὲ ἀπὸ τοῦ χινεῖσϑαι 25
εἰς τὸ ἠρευεῖν T) ἀπὸ τοῦ ἠρεμεῖν εἰς τὸ χινεῖσϑαι μεταβάλλειν, xai μέλ-

5 λων ἐπὶ τὸ δεύτερον μετιέναι τμῆμα τούτου τοῦ διαιρετιχοῦ τὸ λέγον πᾶάντα
τὰ ὄντα ποτὲ μὲν χινεῖσϑαι ποτὲ δὲ ἠρεμεῖν, καὶ προβαλλόμενος εἰς ἔλεγχον
αὐτό, παλιν ἐπὶ τὴν ἐξ ἀρχῆς διαίρεσιν ἐπανέρχεται ὑπομιμνήσχων tz
ἡμᾶς xal τῶν προτέρων τῆς διαιρέσεως τμημάτων xat τινα xal πρησεξευ-
πορῶν toig προτέροις πρὸς αὐτὰ ῥηϑεῖσιν. μετὰ δὲ τὰ νῦν διορισϑέντα,

10 φησίν, ἀρχὴν πάλιν ποιητέον τὴν αὐτήν, ἥνπερ ἠρξάμεϑα πρό- 80
τερον, χαὶ τὴν διαίρεσιν τὴν αὐτὴν ἐπαναληπτέον, ἣν ἐχτίϑεται μὲν σαφῶς,
ἐλλείπουσαν δὲ ἑνὶ τμήματι τῷ προσεχῶς ἐλεγχϑέντι xal διὰ τοῦτο ἴσως
νῦν παραλειφθέντι. τοῦτο δὲ ἦν τὸ λέγον τὰ μὲν del χινεῖσϑαι τῶν ὄντων
τὰ δὲ ἠρεμεῖν, τὰ δὲ ποτὲ μὲν χινούμενα xal ποτὲ ἠρεμοῦντα μὴ εἶναι.

15 δύναται δὲ xol διὰ τοῦτο παραλελεῖφθαι τοῦτο νῦν, ὅτι ὁμοίως ἀδύνατόν
ἐστι τῷ πάντα ἀεὶ χινεῖσθαι ἢ πάντα ἀεὶ ἠρεμεῖν, xal ὁμοίως ἐχεί-
νοις ἀναιρεῖται, ὡς προελθὼν ἐρεῖ. 35

p.254329 "Oct μὲν τοίνυν οὐχ οἷόν τε πάντα ἠρεμεῖν ἕως τοῦ

τῷ τὰ μὲν ἀεὶ χινεῖσϑαι, τὰ δὲ ἠρεμεῖν ἀεί. 45
20 “ Πρὸς τοὺς πάντα ἠρεμεῖν λέγοντας ὑπαντῶν πρότερον ἀρρωστίαν ἔλεγεν

διανοίας τὸ ἀφέντας τὸ οἰχεῖον τῶν αἰσϑητῶν χριτήριον, τὴν αἴσϑησιν, διὰ
λόγων πειρᾶσθαι ἀναιρεῖν τὰ τῇ αἰσϑήσει φαινόμενα, xal ὅτι 6 τὴν χίνη-
σιν ἀναιρῶν οὐ περὶ μέρους τινός, ὡς δοχεῖ, τῶν φυσιχῶν τῆς χινήσεως
ἀμφισβητεῖ, ἀλλὰ περὶ πάσης τῆς φυσικῆς συστάσεως, εἴπερ ἢ φύσις χι-
25 νήσεώς ἐστιν ἀρχή. xal ὅτι οὐ τὴν φύσιν μόνον ἀναιρεῖ xal τὰ φυσιχᾶ, 00
ἀλλὰ xai τὰς τέχνας πάσας xal τὰς ἐπιστήμας τὰς μὲν χινήσει χρωμένας
ἐν τοῖς ἔργοις, tà; δὲ χίνησιν ὁμολογούσας εἶναι xal διὰ χινήσεως τὰς
αἰτίας τῶν γινομένων ἀποδιδούσας" xai ἐπὶ πᾶσιν ὅτι οὐὸὲ ἔστι τῷ φυσιχῷ
λόγος πρὸς τὸν ἀναιροῦντα τὴν χίνησιν, διότι τὴν ἀρχὴν τῶν φυσιχῶν
80 ἀναιρεῖ. νῦν ὃὲ πάλιν ἀναλαβὼν τὸν πρὸς ἐχείνους λόγον προστίϑησιν, ὅτι
χαὶ τοῖς ἀναιροῦσι τὴν χίνησιν ἕπεται τὸ χίνησιν εἶναι’ xdv γὰρ ἀληϑὲς
ἡ ὅ φασιν, | ὅτι τὸ ὃν ἄπειρόν τε xal ἀχίνητόν ἐστιν, ὡς ἰστόρησεν ἐν 978"
τῷ πρώτῳ τῇσϑε τῆς πραγματείας Μέλισσον τίϑεσϑαι, ἀλλ᾽ οὐ φαίνεσϑαί
d& τοῦτο οὕτως ἔχειν χατὰ τὴν αἴσϑησιν, ἀλλὰ πολλὰ τῶν ὄντων χινεῖ-
35 σϑαι δοχεῖ. εἰ δὲ ἔστι δόξα ψευδὴς xal φαντασία, δῆλον ὡς καὶ χίνησις
ἔστιν. ἥ τε γὰρ φαντασία (μονὴ) τῆς xat' ἐνέργειαν αἰσϑήσεως xal ἢ

6 fortasse προβαλόμενος 8. 9 προεξευπορῶν, sed corr. A! 9 πρότερον
bene F 13 παραλειφϑέντι, εἰ in. ras. A! 18 μὲν AF: μὲν οὖν aM (ut Arist.
codd. HI) 19 del ἠρεμεῖν F (ut codd. HI) 20 ἀπαντῶν a ἔλεγεν]
c. ὃ p. 253233 sqq. 26 πάσης 8 21 ὁμολογοῦντας M: λεγούσας a 32. 88 ἐν
τῷ πρώτῳ] A 2. 185332 sqq. 36 μονὴ addidi ex p. 1204,35: om. libri

26 *

1904 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 3 [Arist. p. 251222]

δόξα συγχατάϑεσις φαντασίας, xai ἢ αἴσϑησις δὲ χίνησις xal διὰ χινήσεως. 218"
εἰπὼν δέ εἴπερ οὖν ἔστι δόξα Ψευδὴς προσέϑηχε τὸ ἢ ὅλως δόξα"
οὐ γὰρ f, ψευδὴς gota xal φαντασία χινήσεις, διότι ψευδεῖς: πᾶσα γὰρ
φαντασία xal δόξα χίνησις. ὥστε xal οἱ οὕτως ἀποφαινόμενοι, εἰ xai

5 ἀληϑῇ ἔλεγον, ἐτίϑεντο O& τὸ φαινόμενον αὐτοῖς καὶ δοχηῦν, ἐκχινοῦντωη.

δι᾿ ὧν ἄρα ἀπεραίνοντο χίνησιν ἀναιροῦντες, ἠχολούϑει αὐτοῖς τὸ εἶναι
χίνησιν.᾽
Οὕτω μὲν οὖν ὁ ᾿Αλέξανδρος xal αὐτοῖς τούτοις τοῖς ῥήμασιν ἐξηγή-
gato τὰ προκείμενα" ἐπιστάσεως δέ, οἶμαι, ἀξιόν ἐστι, πῶς εἰ χατὰ ἀλή: 10
10 Üstay οὕτως ἔχει, ὥστε αἀχίνητον εἶναι τὸ ὄν, οὐ φαίνεται χατὰ τὴν at-
σϑησιν οὕτως, ἀλλὰ χινεῖται πολλὰ τῶν ὄντων. πῶς γὰρ τῇ ἀληθείᾳ 7
αἴσϑησις f, ἀληϑὺὴς ἀντιφρθέγγεται; ἔτι δὲ εἰ xatd ἀλήϑειαν οὕτως ἔχει,
ὡς λέγουσι, πῶς ψευδής dan δόξα; ὡς qàp τοῖς προτέροις ἑπόμενον εἰ-
ρῆσϑαι δοχεῖ τὸ εἴπερ οὖν ἔστι δόξα ψευδής. μήποτε οὖν τοῖς μὲν
15 περὶ Μίέλισσον ἀληϑῶς λέγειν dx(vmtov τὸ ὃν συγχωρεῖ, τὴν ὃὲ φαινο-
μένην τῇ αἰσθήσει χίνησιν ψευδῶς ὑποθέμενος δοξάζεσϑα' ὡς ἀχόλου-
ὃον τῷ ἀληϑὲς εἶναι τὸ μὴ χινεῖσθαι τὸ ὅν (εἰ γὰρ τοῦτο ἀληϑές, ψεῦδος 16
τὸ κινεῖσθαι), περιτρέπει τὸν λόγον αὐτοῖς συνάγων, ὅτι εἰ ἀληϑὲς τὸ αχί-
νήτὴν εἶναι τὸ ὄν, ἔστι χίνησις. χαὶ οἶμαι τοιαύτην. εἶναί τινὰ τὴν τοῦ
20 λόγου συναγωγήν" εἰ ἀληθὲς τὸ ἀχίνητον εἶναι τὸ ὧν, ψευδής ἐστι δόξα
τῶν οἰομένων φαίνεσθαι χατὰ τὴν αἴσϑησιν πολλὰ τῶν ὄντων χινούμενα.
εἰ δὲ ἔστι ψευδὴς δόξα, xai xax' ἐχείνους ἔστι δηλονότι τὸ μὴ ὅν, εἰ δὲ
ἔστι τὸ μὴ ὅν, ἔστι τὸ κενήν, εἰ ὃὲ τοῦτο, ἔστι χίνησις. ἀνάπαλιν γὰρ
οὗτος ὃ λόγος ὁδεύει τῷ παρ᾽ ἐχείνων ἐρωτωμένῳ. ειὸν γὰρ τὸ μὴ ὃν 90
25 ἐν τῷ ὄντι φασὶν οὐχ ἔστιν, οὐχ dv εἴη τὸ χενόν, εἰ ὃὲ τὸ χενὸν μὴ ἔστιν,

ἐπ
e
Ó

οὐχ ἔστι χίνησις: ἀνάγχη qàp Y, διὰ πλήρους Y, διὰ χενοῦ χινεῖσθϑαι" τὸ
ὁὲ διὰ πλήρους ἀδύνατον. εἰ οὖν ἔστι ψευδὴς δόξα, ἔστι τὸ μὴ ὃν" εἰ δὲ

ἔστι τὸ μὴ ὄν, οὐχ ἀναιρεῖται τὸ μὴ ὄν" τοῦ ὃὲ χενοῦ ὄντος οὐχ ἀναιρεῖ-
ται ἢ χίνησις. εἰς ταύτην ὃξ ps τὴν ἔννοιαν τῆς ἐξη ἥσεως ἐνηήγανε τὸ
30 μὴ ἄν μάτην τὸν ᾿Δριστοτέλη εἰπεῖν εἴπερ οὖν ἔστι δόξα Ψευδής. xal
τότε ima γεῖν τὸ $ ὅλως δόξα. ἀλλὰ πῶς εἰ δόξα xai φαντασία ἔστι, 90
xal χίνησις ἔστι φυσιχὴ xal σωματιχή, περὶ ἧς νῦν 7 ζητοῦμεν; οὐ γαρ εἰσιν
ἐχεῖναι χινήσεις χατὰ τὸν ᾿Αριστητέλη. ταύτην δὴ τὴν ἔνστασιν χαλῶς
ἔλυσεν 6 ᾿Αλέξς ξανδρης εἰπὼν χίνησιν εἶναι τὴν αἴσϑησιν, τὴν ὃὲ φαντασίαν
35 μονὴν τῆς xat' ἐνέργειαν αἰσϑήσεως xai τὴν δόξαν συγκατάϊνε ἐσιν τῆς
φαντασίας. εἰ οὖν ἔστι δόξα, ἔστι φαντασία xal ἐνέργεια αἰσϑητιχή, εἰ δὲ
αὔτη, xal φυσιχὴ χίνησις. “εἰ Ob xai ποτὲ μὲν οὕτω, φησί, ποτὲ 0b ἄλλως
δηχεῖ περί τινων τοῖς vp ot; (xal qàp ἀναχυχλεῖσϑαι τὰς περὶ τῶν 80
ὄντων δόξας ἐν τοῖς ἀνθρώποις τῷ ᾿Δριστητέλει Onxsi), xal οὕτως ἔστι χί-
40 νησις τῷ xaÜóAou τὸ δοξάζειν μὴ γίνεσϑαι χωρὶς χινήσεως, εἴ γε ἐπὶ

4 οἱ ΑΑἸΜ: om. AF 25 φασὶν AF: φησὶν aM 38 οὐχ prius] οὐχὰν A 31 el
a: ἡ AFM 34 εἰπὼν] supra v. 1 et p. 1203,36

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 254422] 1205

φαντασίᾳ, αὔτη δὲ ἐπὶ αἰσϑητιχῇ χινήσει᾽᾽" xal συνάγει χαλῶς, οἶμαι, λοιπὸν 278v
ἐνταῦϑα τὸν λόγον ὁ ᾿Αλέξανδρος οὕτως: “εἰ μηδὲν χινεῖται τῶν ὄντων
μηδὲ ἔστι χίνησις, φαίνεται δὲ χινεῖσϑαί τινα, φαντασία ἔστιν: εἰ δὲ φαν-
τασία ἔστι, χίνησις ἔστι xal χινεῖταί τινα τῶν ὄντων: εἰ ἄρα «ηδὲν τῶν

5 ὄντων χινεῖται μηδὲ ἔστι χίνησις, ἔστι χίνησις." — xal fj περιτροπὴ τοῦ 85
λόγου ἐχ τῶν χειμένων, πλὴν ὅτι ἀντὶ τῆς ψευδοῦς δόξης τὴν φαντασίαν ὃ
᾿Αλέξανδρος ἔλαβεν. ἐπιστῆσαι Gb yof, ὅτι σαφῶς 6 ᾿Αριστοτέλης εἶπεν
ἐν τούτοις, ὅτι ἢ φαντασία xal $ δόξα χινήσεις τινὲς εἶναι ὃο-
χοῦσι xal οὐχὶ χινήσεσιν ἀχηλουϑοῦσιν, εἰ μὴ ἄρα τὸ δοχοῦσι προσχεί-

10 μενον τὸ κατὰ δόξαν ἄλλων εἰρῆσϑαι σημαίνει.

Εἰπὼν δὲ ταῦτα πρὸς τοὺς πάντα ἠρεμεῖν λέγοντας ἐπάγει xal τῶν
πρότερον εἰρημένων τινὰ μετὰ πλείονος διχοϑρώσεως. διδάσχει δὲ ἡμᾶς
τῶν γνώσεων τὴν διαφοράν, ὅτι ἣ μέν ἐστιν αὐτόπιστος xal ἄπιστος οὐ 40
δεομένη Oux αἰτιώδους λόγου τὸ πιστὸν λαβεῖν. τοιαῦται δέ εἰσιν αἱ ἄμεσοι

15 λεγόμεναι προτάσεις αἱ ἀπὸ χοινῶν ἐννοιῶν εἰλημμέναι, T, ὃέ τίς ἐστι
γνῶσις τὴν πίστιν διὰ μέσου τοῦ αἰτιώδους λόγου λαμβάνουσα" τοιοῦτος
δέ ἐστιν ἐν τοῖς συλλογισμοῖς 6 μέσης ὄρος. χαὶ δῆλον ὅτι χρείττων
ἐστὶν ἢ αὐτόπιστος χαὶ ἐναργὴς γνῶσις τῆς τοῦ αἰτιώδους λόγου δεομένης.
x«l γὰρ χατὰ μὲν τὴν ἐναργῆ γινώσχομεν ἤδη xoi βέλτιον ἔχομεν ἣ

20 χατὰ τὸ δεῖσϑαι λόγου xal αἰτίας, χατὰ δὲ τὴν ἑτέραν ζητοῦμεν ἔτι καὶ 45
πίστεως δεόμεθα τινος. ὅταν οὖν τῶν αὐτηοπίστων αἰτίας xal λόγους ζη-
τῶμεν, τῆς βελτίονος γνώσεως τὴν γείρονα σπουδάζομεν ἀνταλλάξασϑαι διὰ
τὸ ἀγνοεῖν, τί μὲν τὸ βέλτιον, τί δὲ τὸ χεῖρόν ἐστιν ἐν ταῖς γνώσεσιν, καὶ
τί μὲν τὸ πιστὸν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ, τί δὲ τὸ μὴ τοιοῦτον. αἀποδειχνύντος γοῦν,

95 φασί, Ἰυμναστιχῶς τινος χατὰ τὸν Ζήνωνος λόγον ἐκ τῆς ἐπ᾽ ἄπειρον Ot
γοτομίας, ὅτι οὐχ ἄν εἴη χίνησις, Διογένης παρὼν ἀναστὰς ἐβαδισε, τοῦτο
ἐχεῖνο τὸ τοῦ Δριστοτέλους συμβουλεύων, ἐν οἷς ἔχομεν αὐτόπιστον γνῶσιν 60
μὴ δεῖσϑαι περινοίας λογικῆς. ἀγνοεῖ δέ, φησίν, ὁ τοιοῦτος xal τὰ οἰχεῖα
τῶν πραγυάτων χριτήρια. ὥσπερ γὰρ ὃ ἐπὶ τῆς τῶν νοητῶν γνώσεως

30 χριτήριον τὴν αἴσθησιν προβαλλόμενος ἄτοπός ἐστι xal παραλλάττει, οὕτω
xxi 6 ἐπὶ τῶν αἰσϑητῶν τὴν αἴσϑησιν εἰς χριτήριον ἀτιμάζων καὶ λόγον
ζητῶν, ἄτοπος ἄν εἴη" ἀγνοεῖ δὲ xal τὸ πιστὸν xal τὸ μὴ πιστόν, εἴ
1Ξ τὸ πεπιστευμένον ζητεῖ, ζητήσει δὲ οὕτω πάλιν xal τὸ διὰ | τῆς 2τϑτ
ζητήσεως εὑρεϑὲν xai πιστωϑέν, εἰ μὴ αὔταρχες αὐτῷ τὸ πιστὸν πρὸς τὸ

35 μὴ ζητεῖν. ἀλλ᾽ οὐδὲ ἀρχῆς πρὸς μὴ ἀρχὴν διαφορὰν οἷδεν ὃ περὶ τῶν
ἐναργῶν ζητῶν. ταύτῃ γὰρ αἱ ἀρχαὶ τῶν μετ᾽’ αὐτὰς ὀιαφέρουσι τῷ
αὐτόπιστοι εἶναι xal μὴ δεῖσϑαι ζητήσεως. ὁμοίως δέ, φησίν, ἀδύνατα
λέγειν τοῖς πάντα ἠρεμεῖν λέγουσι xal τοὺς πάντα χινεῖσθαι λέγοντας
xal τοὺς τὰ μὲν ἀεὶ χινεῖσϑαι τῶν ὄντων λέγοντας, τὰ δὲ del ἠρε- 6

40 μεῖν, xai τὴν αἰτίαν τῆς ὁμοιότητος ἐπάγει, ὅτι μία πίστις ἐπὶ πάντων

9 δὲ (ante xtveiodat)] τὸ ἃ 9. 10 προχείμενον a 12 ἡμῶν 8: ὅμως M 13 xal ἄπιστος
om. M fortasse recte ut var. lectionem, velut ἄπιστοι ipse M v. Ji dedit pro αὐτόπιστοι
29 χριτήρια prius t in litura A ó om. a 32 τὸ μὴ F: μὴ A: μὴ aM

12906 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 3. 4 [Arist. p. 2541422. 04]

, - »! «Ν ῳ (
τούτων ἱκανὴ τὸ ὁρᾶσϑαι τῶν ὄντων ἕνια ποτὲ μὲν χινούμενα, ποτὲ ὃὲ 979r
ἠρεμοῦντα. τούτου γὰρ ὄντος ἐναργοῦς ὡς ἀδύνατα ἐχεῖνα πάντα ἐλέγχε-
ται. ἐν δὲ τῇ ἀναιρέσει xal ἐχεῖνα τέθειχεν, ἃ παραλέλοιπ τεν ἐν τῇ πρόσε-

A

js διαιρέσει, εἰπών: 7, τὰ μὲν ἀεὶ κινεῖσθαι, τὰ ὃὲ ἀεὶ ἠρεμεῖν"
χαὶ τότε διὰ τοῦτο παραλιπὼν ἴσως αὐτὰ διὰ τὸ ὁμοίως τοῖς ἄλλοις ἄναι-

- Y Mj ^ $ € kl , ^0 * M * 3
ρμεῖσϑαι xal διὰ τῆς αὐτῆς ἐναργείας, OU ἧς xal οὗτος φανερὰν εἶναί φησι 10

iJ , '
τὴν ὁμοιότητα.

C

p.254»4 Λοιπὸν οὖν ϑεωρῇσαι, rótepov πάντα τοιαῦτα ἕως τοῦ
τοῦτο γὰρ δειχτέον ἡυῖϊν.

10 Ληφθέντος ὡς ἐναργοῦς τοῦ ἕνια τῶν ὄντων ὁτὲ μὲν χινούμενα φαί-
γεσθϑαι, ὁτὲ ὃὲ ἠρευμηῦντα, xal διὰ τούτου τῶν ἄλλων τῆς ὀιαιρέσεως
τρημάτων ἐλεγχϑέντων δύο ἔτι λείπεται, ἐν οἷς τοῦτο τὸ ἐναργῶς ὁρώ-
μενόν ἐστιν’ T, γὰρ πάντα τὰ ὄντα τοιαῦτα ἐστιν, ὥστε ποτὲ μὲν χινεῖ- 15
σϑαι, ποτὲ OE ἠρεμεῖν, ἢ τὸ τρίτον ἐχεῖνο τῆς ὅλης διαιρέσεως tuzua

15 ἀληθές ἐστι τὸ λέγον τὰ μὲν οὕτως ἔχειν, ὡς εἴρηται νῦν, dts ποτὲ
μὲν ἠρεμεῖν ποτὲ δὲ χινεῖσθϑαι, τὰ ὃὲ ἀεὶ ἠρεμεῖν. τὰ Oi del χινεῖσϑαι.

Ἵ
τοῦ τη

1 md ^ 4 T , ^
Ἰὰρ ἦν τὸ τρίτον ταῆμα τῆς ἐξ ἀρχῆς ὀιαιρέσεως, xal τοῦτο προτί-
A

(
ϑεται δεῖζαι ὥς ἀληϑὲ: ὄν’ δειχϑέντος τὰρ ἀληθοῦς τούτου, χαὶ τὰ πρό-
vepoy ἐλεγχϑέντα πάντα xal τὸ τούτῳ συμπρηβληῦ iy τὸ λέγον T, οὕτως

90 ἔχειν πάντα, ὥστε ποτὲ μὲν ἠρεμεῖν ποτὲ δὲ xweiglat ὡς ψευδόμενα 90
ἐχβληϑήσεται τῷ ἀληϑεῖ συνυπάρχειν μὴ δυνάμενα. δειχϑέντος ὃς τούτου,
συναποδειχϑήσεται xal ὅτι οὐχ ἔστιν Tj χίνησις γενητή,. xal αἱ ἀπορίαι
λυϑήσονται αἱ πρὸς τὸ ἀγένητον τῆς χινήσεως ἐνιστάμεναι. χρὴ ὃὲ ἔφι-
στάνεινν ὅτ t xai ἄλλα δύο τμήματα δυνατὸν ἣν ἐχ τῆς διαιρέ σεως dvagat-

35 νεσϑαι διχῇ τέμνοντα τὰ ὄντα, τῶν μὲν ἐπαμφότερι τ κόντων χαὶ ποτὲ
μὲν χινουμένων ποτὲ ὃὲ ἠρεμούντων, τῶν δὲ λοιπῶν T, ἀεὶ χινουμένων T,
ἀεὶ ἠρεμούντων. xxi ὅ xe Εὔδημος παραφράτων σχεδὸν xat αὐτὸς τὰ 90
᾿Αριστοτέλους. τίγησι καὶ ταῦτα τὰ τυήματα συντόμως λέγων" "T, πάντα
ἐπαμφοτερίτει 3 τινὰ αὐτῶν, τὰ δὲ λοιπὰ κινεῖται ἢ ἠρευεῖ." δῆλον δὲ

80 ὅτι τῆς τριχῇ ταύτης διαιρέσεως δειχνυμένης ἀληϑοῦς, καὶ τὰ νὺν διχῇ
διαιρεϑέντα ἐλέγχεται.

o3

p.20407. Τῶν δὴ χινηύντων xai χινουμένων ἕως τοῦ xal οὕτως τὸ
πᾶν αὐτὸ αὑτὸ χινεῖν.

ὶ

ἀχίνητα εἶναι (ὅπερ νῦν αὐτὸς
y ἐπὶ τῶν ἀεὶ ἀχινήτων λεγομέ-

"ὃς τὴν ἀπόδειξιν τοῦ τὰ μὲν d

—
—

S
ϊ

"8 4
45 ἀξι γρϑξαξιν SURSV, οὗ χυρίως τοῦ ἤρεμε

4 ἀεὶ ἠρεμεῖν aA: ἠρεμεῖν ΕΜ: ἠρεμεῖν ἀεὶ Aristoteles ὃ τοῦτο ex τοῦ corr. A!
ὃ ϑεωρῆσαι AFM: ἐορητέον (sic) ἃ (cf. Arist. codd. ΕΠῚ) ]2 τὸ om. a
123 ὡς aF 22 γενητὰ ἃ 27 Εδὸημος) fr. (3. p. 97,» ὅρεηρε!. 90 ἅπαν

Aristoteles ἑαυτὸ uM

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 4 (Arist. p. 254*7] 1201

3

yo0), τὰ δὲ det χινούμενα, τὰ δὲ ποτὲ μὲν ἠρεμοῦντα ποτὲ δὲ χινού- 219:
μενα, διαιρεῖ τὰ τε χινούυβνα xat χινοῦντα εἴς τε τὰ χαϑ᾽ αὑτὰ χινοῦντα 45
tz xal χινούμενα xal εἰς τὰ χατὰ συμβεβηχός: ὅτι γὰρ xal κατὰ συμβε-
βηχὸς χινεῖ τινὰ xal χινεῖται, δέδειχται πρότερον, τῇ δὲ χατὰ συμβεβηχὸς
5 χινήσει νῦν ὑπητάσσβι xal τὴν χατὰ μόριον, ὅταν uopíoo τινὸς αὐτῶν
χινοῦντης ἢ χινουμένο" τὰ ὅλα χινεῖν T, χινεῖσϑαι λέγηται, xatzot πρότερον
ἐν τῇ τῶν χινούντων τε xal χινουμένων διαιρέσει τὰ χατὰ μόριον ταῦτα
χινοῦντά τε xal χινούμενα ἀντιδιεῖλε τοῖς τε xaÜ αὑτὸ xal τοῖς χατὰ συυ-
BsBxxós* ἀντίχειται γὰρ τοῖς μὲν χατὰ μόριον χινοῦσιν Tj χινουμένοις, 50
10 τουτέστι τοῖς xat' ἄλλο, τὰ πρώτως, τοῖς ὃὲ xatà συμβεβηχὸς τὰ χαϑ᾽
αὑτό. νῦν μέντοι πᾶν, ὃ μὴ χυρίως καὶ πρώτως xal χαϑ᾽ αὑτὸ χινεῖ xal
χινεῖται, χατὰ συμβεβηχὸς ὀνομάζει, διελὼν ὃὲ οὕτως τὴν πρώτην τὰ μὲν
χατὰ συμβεβηχὺς παρῆχεν ὡς οὐδὲν αὐτῷ συντελοῦντα πρὸς τὴν τῶν
πρηχειμένων ζήτησιν, xal ὅτι τὰ οὕτως χινοῦντα χαὶ χινούμενα χαὶ αὐτὰ
15 τὴν ἀναφορὰν ἐπὶ τὰ χαϑ᾽ αὑτὰ ἔχει. τὰ γὰρ ὑπάρχοντα τοῖς χαϑ᾽ αὐτὸ
χινοῦσιν T, χινουμένοις Y, ὡς μέρη ἢ ὡς | πάϑη 7, ὡς ἕξεις ἢ ὡς ὄργανα 379ν
ἢ ἄλλως ὁπωσοῦν, ταῦτα λέγεται χατὰ συμβεβηχὸς χινεῖν ἢ χινεῖσϑαι.
προσϑεὶς DÀ τὰ xaÜ' αὐτὰ χινοῦνταάα τε xal χινούμενα, ἅπερ τίνα ἐστίν,
ἐδήλωσε διὰ τῆς τῶν χατὰ συμβεβηχὺς ἀποφάσεως, πάλιν ταῦτα διαιρεῖ
30 εἴς τε τὰ ὑφ᾽ ξαυτῶν χινούμενα xal τὰ ὑπ᾽ ἄλλου. xal ταῦτα ἄμφω
συνελὼν διαιρεῖ εἴς τε τὰ φύσει χινούμενα, xal εἰς τὰ βίᾳ καὶ παρὰ φύσιν.
ὀιότι τὰ μὲν ὑφ᾽ ἑαυτῶν χινούμενα ἅπαντα κατὰ φύσιν χινεῖται, τῶν δὲ 6
ὕπ᾽ ἄλλων χινουμένων τὰ μὲν χατὰ φύσιν χινεῖται, ὡς τὸ πῦρ ὑπὸ τοῦ
μεταβάλλοντος αὐτὸ x«l ποιοῦντος πῦρ, ὡς μαϑησόμεϑα, τὰ ὁὲ βία, ὥστε
95 ὑπ᾽ ἄλλου χινεῖται vd τε βίᾳ xal τῶν μὴ ἐμψύχων τὰ χατὰ φύσιν χινού-
μενα. χαὶ πρῶτον δείχνυσιν, ὅτι τὰ ὑφ᾽ ἑαυτῶν xal ἐξ αὐτῶν χινούμενα
(τοιαῦτα ὁέ ἐστι τὰ ζῷα) φύσει χινεῖται. χεῖται μὲν γὰρ φύσει χινεῖ-
σϑαι, ὅσα χατὰ τὴν ἐν αὐτοῖς ἀρχὴν τῆς χινήσεως χινεῖται χαϑ᾿ αὐτὰ xal
μὴ χατὰ συμβεβηχός, τὰ ὃὲ ἑαυτὰ χινοῦντα ὀῆλον ὡς ἐν αὐτοῖς ἔχει τὴν 10
30 ἀρχὴν τῆς χινήσεως. ἐπειδὴ ὃὲ πολλάχις τὸ σῶμα τοῦ ζῴου ἐν τῇ τοῦ
ζῴου ἐξ αὑτοῦ χινήσει οὐχ ἣν πέφυχεν αὐτὸ χινεῖται χίνησιν, οἷον εἰ τὸ
μὲν σῶμα βαρὺ εἴη, τὸ ὃὲ ζῷον ἄνω χινοῖτο ἀλλόμενον ἢ ἀναρριχώμενον,
xai ταύτης τῆς χινήσεως ἐν ἑαυτῷ τὴν ἀρχήν πως τούτῳ συμβαίνειν ὃιε-
στείλατο τὸ μὲν ζῷον λέγων φύσει αὐτὸ ἑαυτὸ τότε χινεῖν, μηδὲν δὲ χω-
35 λύειν τὸ σῶμα τοῦ ζῴου ποτὲ μὲν παρὰ τὴν ἑαυτοῦ χινεῖσϑαι φύσιν,
ποτὲ ὃὲ χατὰ φύσιν. ἣ δὲ διαφορὰ γίνεται τοῦ χατὰ φύσιν τότε xal παρὰ 1ὅ

| μὲν om., sed suppl. Α' 6 λέγη! xat A: λέγεται FM 8 χινοῦντα τὲ xal in mrg.
suppl. A! 12 πρώτην] sc. διαίρεσιν 13 αὐτῶι ex αὐτὸ corr. A! 18 προσ-
ϑεὶς, eraso priore σ ἃ 22 τῶν δὲ --- χατὰ φύσιν (23) om. A, in mrg. suppl. ΑἹ

23 μὲν] μέρη a 24 τὰ δὲ βίᾳ om. a 28 ἐν αὑτοῖς a 29 ἐν αὐτοῖς AFM
31 αὑτοῦ ex αὐτοῦ A: αὐτοῦ M: ἑαυτοῦ aF εἰ om., sed suppl. supra A! 92 post
xtvoixo add. οἷον F ad ἀναρριχώμενον mrg. adscripta glossa: ἀναβαῖνον εἰς ὅψος ἀντερεῖ-
δον τοῖς ποσὶ xal ταῖς jtp3lv: 7| ἀνασχάπτον A! JJ τούτῳ a: τοῦτο AFM

1208 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 4 [Arist. p. 354017]

φύσιν χινεῖσθϑαι τὸ σῶμα τοῦ ζῴου ἀπό τε τῆς ζῴου ὡς ζῴου χινήσεως 279"
οὐ τὴν αὐτὴν ἀεὶ χινουμένου χίνησιν, ἀλλὰ χαὶ τὰς ἐναντίας πολλάχις, χαὶ
ἀπὸ τῆς τοῦ πλεονάζοντος ἐν τῷ σώματι στοιχείου φύσεως. οὐ γάρ ἐστιν
ἁπλοῦν τὸ σῶμα τοῦ ζῴου: διὸ ὅταν μὲν τὸ χοῦφον ἐν τῷ σώματι
5 πλεονάζῃ, τὸ δὲ ζῷον ἐπὶ τὸ ἄνω χινῆται, τότε xal τῷ σώματι χατὰ
φύσιν T, ἐπὶ τὸ ἄνω γίνεται χίνησις, xal συνεργεῖ καὶ αὐτὸ τῇ ὁρμῇ τοῦ
ζῴου: εἰ δὲ τὸ ζῷον ἐπὶ τὸ χάτω χινοῖτο τοῦ χούφου ἐπιχρατοῦντος ἐν 90
τῷ σώματι, παρὰ φύσιν χαϑέλχεται τὸ σῶμα. εἰπὼν ὃὲ περὶ τῶν ὑφ᾽
ἑαυτῶν χινουμένων, τουτέστι τῶν ζῴων, ὅτι ταῦτα χατὰ φύσιν Gel χινεῖ-
10 ται χατὰ τὴν ἐν ἑαυτοῖς ἀρχὴν χινούμενα, xai περὶ τοῦ σώματος αὐτῶν,
πότε μὲν χατὰ φύσιν χινεῖται, πότε δὲ παρὰ φύσιν, ἐφεξῆς περὶ τῶν ὑπ᾽
ἄλλου χινουμένων λέγει. ὅτι τούτων τὰ μὲν φύσει χινεῖται, τὰ δὲ
παρὰ φύσιν. xal πρῶτον λέγει, τίνα ἐστὶ τῶν ὑπ᾽ ἄλλου χινουμένων
τὰ παρὰ φύσιν χινούμενα’ Bx γὰρ τούτων λήψεται xal τὰ χατὰ φύσιν. 99
18 τὰ γὰρ βίᾳ χινούμενα εἰς τοὺς ἐναντίους ἢ πέφυχε τόπους ταῦτα χινεῖ-
ται παρὰ φύσιν, οἷον ὅταν τὰ γεηρὰ ἄνω xal τὸ πῦρ κάτω. ἀλλὰ
χαὶ τὰ μόρια, φησί, τῶν ζῴων πολλάχις χινεῖται παρὰ φύσιν παρά
τε τὰς θέσεις xal τοὺς τρόπους τῶν χινήσεων, παρὰ μὲν τὰς ϑέ-
σεις, εἴ τις μὴ τοῖς χάτω χώλοις ἀλλὰ ταῖς χερσὶ βαδίζειν ἐπιχειρεῖ,
20 παρὰ δὲ τὸν τρόπον τῆς κινήσεως, ὅταν μὴ hog τις ἀλλὰ χυλίηται.
τότε γάρ, κἄν τὸ ὅλον (pov ἐξ ἑαυτοῦ xai φύσι χινῆται, ἀλλὰ τοῖς μο- 80
ρίοις παρὰ φύσιν ἢ κίνησις. εὑρὼν ὃὲ τοῦτον τὸν τρόπον, xal Dv xal
τὰ ὑφ᾽ ἑαυτῶν χινούμενα παρὰ φύσιν ποτὲ τοῖς μορίοις δοχεῖ χινεῖσϑαι,
ἐπάγει, ὅτι ἐν τοῖς παρὰ φύσιν χινουμένοις οὐχὶ τὸ ὑφ᾽ ἕαυτοῦ ἀλλὰ τὸ
25 ὑπ᾽ ἄλλου χινεῖσϑαι μάλιστα φανερόν ἐστιν. ἐπὶ γὰρ τῶν βίᾳ χινουμένων
φανερόν ἐστιν ἄλλο ὃν τοῦ χινουμένου τὸ χινοῦν. μετὰ ób τὰ παρὰ
φύσιν πᾶντα ἔχδηλον ἔχοντα τὴν διαφορὰν τοῦ χινοῦντης πρὸς τὸ χινού-
μενον, xal τῶν κατὰ φύσιν τὰ αὐτὰ ὑφ᾽ ἑαυτῶν χινούμενα, οἷον τὰ
ζῷα, καὶ αὐτὰ φανερὸν ἔχει τὸ χινοῦν ἄλλο ὃν παρὰ τὸ χινούμενον᾽ οὐ
80 γὰρ τοῦτο φησὶν ἄδηλον εἰ ὑπό τινος χινεῖται τὰ ζῷα. προφανὲς
Ἰάρ ἐστιν, ὅτι ὑπὸ τῆς Ψυχῆς χινεῖται τὴν ὡς ζῴων χίνησιν. ἀλλὰ ζητεῖ-
ται, πῶς χρὴ διαλαβεῖν ἀπ’ ἀλλήλων ἐν αὐτοῖς τό τε χινοῦν xal τὸ
χινούμενον, πότερον ὡς χεχωρισμένα πάντῃ καὶ φύσει xal τόπῳ ἣ
τρύπον ἄλλην. ἔοιχε γὰρ ἐπὶ τῶν ζῴων τὸ κινοῦν πρὸς τὸ χινούμενον
35 οὕτως ἔχειν, ὡς ἐπὶ τῶν μὴ φυσιχῶν, ἀλλὰ χατὰ τέχνην χινουμένων xal
ἐν ἑαυτοῖς τὸ χινοῦν ἐχόντων, ὡς ἔχει ἐπί τε τῶν πλοίων xai τῶν dppud- 40
των xal γὰρ ταῦτα ἐν ἑαυτοῖς μὲν ἔχει τὴν τῆς χινήσεως αἰτίαν, τὸν
χυβερνήτην xal τὸν ἡνίοχον, διῃρημένους μέντοι xal ἐπ᾽ οἰχείας ὄντας
φύσεως. οὕτω δὲ δοχεῖ xal ἐν τοῖς ζῴοις διῃρημένα εἶναι κατὰ φύσιν,
40 εἰ καὶ μὴ τόπῳ, τό τε χινοῦν χαὶ τὸ χινούμενον, χαὶ οὕτω τὸ πᾶν ζῷον

&

5 χινῆται ΑΜ: χινεῖται AF 15 5 A 16 re npa A 2] xà» om. supra add.
A! 29 παρὰ τὸ χινούμενον AF': τοῦ χινουμένου ἃ (τὸ χινούμενον ἄλλο ὃν τὸ κινοῦν M)

10

15

20

25

30

99

10.

ΒΙΜΡΙΠΊΟΙΠ IN PHYSICORUM VIII 4 (Arist. p. 25401. 32] 1209

αὐτὸ αὑτὸ χινεῖν, οὐ μέντοι ἐπειδὴ xal ταῦτα ὑπό τινος, διὰ τοῦτο οὐχ 279v
ὕφ᾽ ἑαυτῶν.

p.254»32 Μαλιστα δὲ ἀπορεῖται τὸ λοιπὸν ἕως τοῦ | διαιροῦσι 280r
πὰς αἰτίας.

Εἰπὼν ὅτι xai ἐν τοῖς ὑπ᾽ ἄλλων χινουμένοις φανερόν ἐστι τό τε
χινοῦν xal τὸ χινούμενον xal ἐν τοῖς ὑφ᾽ ἑαυτῶν, τουτέστιν ἐν τοῖς ζῴοις,
εἰπὼν ὃὲ ἔτι πρότερον τὰ μὲν ὑφ᾽ ἑαυτῶν χινούμενα πάντα φύσει χινεῖ-
σϑαι, τῶν δὲ ὑπ᾽ ἄλλων χινουμένων τὰ μὲν φύσει τὰ δὲ βίᾳ καὶ παρὰ 5
φύσιν, xal περὶ μὲν τῶν ὕπ᾽ ἄλλων βίχ χινουμένων εἰπών, τίνα τέ ἐστι
xal ὅτι φανερὸν ἔχει τό τε χινοῦν xal τὸ χινούμενον, τὸ λοιπὸν ἀπορεῖ-.
GÜa( φησι τῆς διαιρέσεως ταύτης, λέγει δὲ τῶν ὑπ᾽ ἄλλων χινουμένων τὰ
φύσει xal »ϑτὰ φύσιν χινούμενα" ταῦτα γὰρ μόνα ἀπορίαν παρέχειν φησίν,
ὑπὸ τίνος χινεῖται, εἴπερ xal τὰ ὑφ᾽ ἑαυτῶν χινούμενα xal τῶν ὑπ᾽
ἄλλων χινουμένων τὰ βία χινούμενα φανερὸν εἶχε τό τε χινοῦν xal τὸ
χινούμενον. εἰχότως οὖν ἀπορίαν ταῦτα παρέχει τῆς χατὰ φύσιν χινήσεως 10
τὸ αἴτιον ἄδηλον ἔχοντα οἷον τὰ χοῦφα χαὶ τὰ βαρέα. ταῦτα γὰρ
εἰς μὲν τοὺς ἀντιχειμένους τόπους βίᾳ χινούμενα φανερὸν ἔχει τὸ
χινοῦν, εἰς δὲ τοὺς οἰχείους τὸ μὲν χοῦφον ἄνω, τὸ δὲ βαρὺ κάτω,
φύσει. τὸ δὲ ὑπὸ τίνος οὐχέτι φανερόν, ὥσπερ ἐστὶ φανερόν, ὅταν
χινῶνται παρὰ φύσιν. ἄπορον δὲ ἐπὶ τούτων ἐστί, διότι καὶ τὸ ὑφ᾽
ἑτέρου χινεῖσθϑαι αὐτὰ τὴν κατὰ φύσιν χίνησιν ἄτοπον δοχεῖ, εἴπερ ἐν ἕαυ-
τοῖς ἔχειν λέγεται τὴν τῆς χινήσεως ἀρχήν: διὰ τοῦτο γὰρ xal τὰ ζῷα
ὑφ᾽ ξαυτῶν ἐλέγετο χινεῖσϑαι, καὶ τὸ ὑφ᾽ ἑαυτῶν αὐτὰ φάναι χινεῖσϑαι 1
ἀδύνατόν τι λέγειν ἐστί: χαὶ δείξας τοῦτο ἀδύνατον ἔχει λοιπὸν ὅτι ὑπ᾽
ἄλλου χινεῖται. χαὶ ζητεῖ τὸ χινοῦν αὐτὰ τὴν χατὰ φύσιν χίνησιν ἄλλο
παρ᾽ αὐτὰ ὄν. ὅτι δὲ ἀδύνατον ὑφ᾽ ἑαυτῶν χινεῖσϑαι ταῦτα, δείχνυσι διὰ
πλειόνων ἐπιχειρημάτων, ὧν τὸ μὲν πρῶτον, ὅτι τὸ ἐξ ἑαυτοῦ χινεῖσθαι
ζωτιχόν ἐστι" τὸ γὰρ ἐξ ἑαυτοῦ χινούμενον ζῆν πάντες λέγομεν, ὡς χαὶ ὁ
Πλάτων ἐν τῷ δεκάτῳ τῶν Νόμων φησὶ λέγων’ ᾿᾿μῶν ἄρα με ἐρωτᾷς, εἰ 30
ζῆν αὐτὸ προσεροῦμεν, ὅταν αὐτὸ αὑτὸ χινῇ; val ζῆν." xal τῶν ἐμψύ-
χων ἴδιόν ἐστι, φησί, τὸ ἐξ ἑαυτοῦ χινεῖσϑαι xal τοῦτο ὑπὸ τοῦ [[ἰλάτω-
νος ἐν Φαίδρῳ λεγόμενον" “᾿ᾧ γὰρ ἔξωϑεν, φησί, τὸ χινεῖσϑαι ἄψυχον,
ᾧ ὃὲ ἔνδοϑεν αὐτῷ ἐξ ἑαυτοῦ ἔμψυχον. εἰ οὖν τὰ μὲν σώματα ταῦτα
ἄψυχα, τὰ δὲ ἐξ ἑαυτῶν χινούμενα ἔμψυχα, οὐχ ἄν εἴη ταῦτα ἐξ ἑαυτῶν
χινηύμενα" ἐν δευτέρῳ σχήματι ἢ συναγωγή.

Δεύτερον δὲ ἐπάγει πρὸς τοῦτο, ὅτι εἰ χινεῖν ἑαυτὸ ἐδύνατο, xal ἵστά-
νειν ἄν ἐδύνατο ἕαυτό- τὸ γὰρ τοῦ χινεῖν ἑαυτὸ χύριον, xal τοῦ ἰστάνειν

11 ἀπο {|| ρεῖσϑαι Α 19 ἔστι a: εἴς τι AFM 91 τὸ (post ὅτι) scripsi:

om. AF: ὃ a, corr. Αἷ: ὃ M χινεῖσϑαι Α : κινεῖται aFM 29 ἐν τῷ δεχάτῳ
τῶν Νόμων] p. 895 C. cf. supra p. 286,2 80 χινεῖ aF 31 ἠίδιον A: ἀίδιον F

92

Φαίδρῳ] p. 245 E cf. supra p. 295,35 γὰρ] μὲν Plato

1910 SIMPLICII IN PIIYSICORUM VIII 4 [Arist. p. 254*32]

ἑαυτὸ τὴν ἐξουσίαν ἔχει" εἰ τὰρ τοῦ βαδίζειν xal τοῦ μὴ βαδίζειν, ὡς ὁρῶ- 280r
μὲν ἐν τοῖς ζῴοις τοῖς ἀφ᾽ ξαυτῶν χινουμένοις" ὡς γὰρ βαδίζει θελήσαντα,
οὕτω xai ἵσταται πάλιν, ὅταν ϑέλγι οὐ uóvov ὃὲ τοῦ στῆναι χύρια τὰ αὐτά
ἐστιν, ἀλλὰ xal τοῦ τὰς ἐναντίας xw vat χινήσεις, ἀπὸ τῶν ὀξξιῶν ἐπὶ τὰ
5 ἀριστερὰ xal ἔμπαλιν, χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τοπιχῶν διαστάσεων ὁμοίως, ὅπερ
αὐτήϑεν μὲν οὐ προστέϑειχεν 6 ᾿Αριστοτέλης, ἐνεδείξατο δὲ αὐτὸ ἐπὶ τοῦ
πυρὸς εἰπών: ὥστε εἰ ἐπ᾽’ αὐτῷ τὸ ἄνω φέρεσθαι τῷ πυρί, δῆλον 30
ὅτι xal τὸ κάτω. χαὶ διὰ τῶν ἑξῆς Ob τὸ αὐτὸ ἐνεδείξατο εἰπών: ἄλογον
ὃὲ xai τὸ μίαν χίνησιν χινεῖσθϑαι μόνην ὑφ᾽ ἑαυτῶν, εἴγε ἑαυτὰ
10 χινοῦσιν, ὡς τῶν ἐξ ἑαυτῶν χινουμένων μὴ μίαν xal ἁπλῆν. ἀλλὰ
πλείγυς xal τὰς ἐναντίας δυναμένων χινεῖσϑθαι. “τὸ 0E ἄλογον ὃέ, φησὶν
᾿Δλέξανδρος, ἀντὶ τοῦ ᾿ἄλογον γάρ᾽ εἴρηται, ὡς τὴν αἰτίαν ἐπάγον τοῦ
προρρηϑέντος᾽..
Εἶτα τρίτον ἐπιχείρημα ἐπάγει δειχνύς, ὅτι τὰ τῶν στοιχείων σώματα
15 τὰς χατὰ φύσιν χινήσεις οὐ χινεῖται ὑφ᾽ ἑαυτῶν. ὁ ób συλλογισμὸς τοι- 8
οὕτης" τὰ στοιχεῖα συμφυῆ πρὸς ξαυτά ἐστι xal συνεχῆ xopíe;, ἀλλ᾽ οὐχ
οὕτω; ὡς xal τὰ χατὰ ἁφὴν πλησιάζοντα συνεχῇ χαταχρηστιχῶς λέγεται"
τὰ συνεχῆ, χυρίως ἑαυτοῖς ἀπαθϑῇῦ͵ ὑφ᾽ ξαυτῶν ἐστι (xal τοῦτο ὑπέμνησεν
£x τοῦ ἀντιχειμένου: xaU' ὃ yàp χεχώρισται τὸ ποιοῦν xal τὸ πάσχον,
20 ταύτῃ τὸ μὲν πέφυχε ποιεῖν, τὸ ὁὲ πάσχειν)" τὰ δὲ ἀπαθῆ ὑφ᾽ ἑαυτῶν
οὐχ ἄν χινοῖτο ὑφ᾽ ἑαυτῶν: τὸ γὰρ χινεῖσϑαι πάσχειν τί ἐστι. xal τὸ
συμπέρασμα δῆλον, ὅτι τὰ στοιχεῖα οὐχ ἂν κινοῖτο ὑφ᾽ ἑαυτῶν. χαὶ προσέ- 40
ϑηχεν ὅτι οὐδὲ ἄλλο συνεχὲς οὐδέν. εἰχύότως, εἴπερ xai τὰ στοιχεῖα
διὰ τὸ συνεχῆ εἶναι ἀπαῦῦ,͵ ὑφ᾽ ἑαυτῶν ἐστι" τὰ γὰρ ποιοῦντα xal πᾶά-
25 σχοντὰ οὐ συνεχῆ εἶναι, ἀλλὰ ἅπτεσθαι ἀλλήλων ἀνάγχη,. ὡς ἔόειξεν ἐν
τῷ πρὸ τούτου βιβλίῳ: χεχώρισται γὰρ τῇ οὐσίᾳ τὸ ποιοῦν τοῦ παάσχον-
τος. εἴπερ τὸ μὲν δυνάμει τὸ OR ἐνεργείᾳ ἐστίί τὸ ὃὲ δυνάμει τι ὃν ἄλλο
τί ἐστι κατ᾽ ἐνέργειαν: ποιεῖ qàp τὸ πῦρ si; τὸν ἀέρα δυνάμει ὄντα πῦρ.
ἐνεργεία ὃὲ ἀέρα. “πῶς οὖν, φησὶν ὁ ᾿Αλέζανδρος, τὰ ζῷα ἑαυτὰ χινεῖ 45
80 συνεχῆ, Ovxa; χαὶ λύει προχείρως, ὅτι τὸ χινοῦν ἐν τοῖς ζῴοις οὐχ ἔστι
συνεχὲς τῷ χινηυμένῳ" οὔτε γὰρ σῶμα f, Ψυχὴ οὐτε ποσὸν ὅλως" διὸ
οὐδὲ ἅπτεται ἀλλήλων. xai εἶπεν xai 6 ᾿ΔΛλριστοτέλης πρὸ ὀλίγου, ὅτι
ὥσπερ ἐν τοῖς πλοίοις, οὕτω xal ἐν τοῖς ζῴοις διῃρημένον ἐστὶ φύσει τὸ

.
υ
ν

χινοῦν xai τὸ χινούμενον. ὅτι ὃὲ ἀνάγχη διῃρῆσθαι τὸ χινοῦν πρὸς
35 τὸ χινούμενον, ἐναργῶς ὁρᾶται ἐπὶ τῶν ἀψύχων, ὅταν ὑπὸ ἐμψύχων ταῦτα
χινῆται, xai τὰ ἔωψυχα Gf, φησίν, ὑπό τινὴς del χινεῖται' πᾶν γὰρ τὸ 50
χινούμενον ὑπό ttvog χινεῖται, xal ἔστιν ἄλλο τὸ χινοῦν διῃρημένον τοῦ
χινουμένου xai οὐ συνεχὲς αὐτῷ, ὅτι prob τὴν ἀρχὴν ποσόν. χαλῶς δὲ
οἶμαι ἐπέβαλεν ὁ ᾿Λλέξανορος, ὅτι τὸ ἀλλὰ συμβαίνει xal ταῦτα ὑπό

9 o) ante Qr transponit a τὰ μμαὐῦτά Α 1 εἰ] ἐπεὶ Arist. praeter E
vuly. 8 post ὅτι add. ἐπ᾿ αὐτῷ Aristoteles Ὁ μόνην ante χίνησιν a
αὐτὰ ἑχυτὰ Aristoteles 13 προρηϑέντος A'M 23 οὐδὲ) οὔτε Aristoteles

20 βιβλίῳ] H 1. 242025; clarius De gen. et int. ἃ 6. 3225 24

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 4 [Aríst. p. 9540 33. 255220] 1911

τινος ἀεὶ χινεῖσθαι δύναται μὴ περὶ τῶν ἐμψύχων εἰρηχέναι, ἀλλὰ πεοὶ 280r
τῶν χατὰ φύσιν χινουμένων" xal γὰρ xai ταῦτα δειχϑήσεται ὑπό τινης τὴν
χατὰ φύσιν χίνησιν χινούμενα, xdv μὴ ὁρᾶται τὸ χινοῦν αὐτὰ ταύτην τὴν

3 »

χίνησιν, ὥσπερ ὁρᾶται τὸ χινοῦν τὴν βίαιον χίνησιν. ὡς γὰρ ἐπὶ τούτων

διῃρημένον τὸ χινοῦν xai τὸ χινούμενην, οὕτω xal τὰ φυσιχὰ 2380"

5 ὁρῶμεν ᾿
σώματα τὰς κατὰ φύσιν χινήσεις ὑπὸ ὀιγρημένων αἰτιῶν ὀειχϑήσεται χι-
γούμενα. x«i τοῦτο, φησί, γένοιτο ἂν φανερὸν διαιροῦσι τὰς χινη-
τιχὰς αἰτίας" δείξει γάρ, ὅτι τῶν χινούντων τὰ μὲν ἐχόμενα τῶν χινου-
μένων χινεῖ αὐτὰ τῇ ἀφῇ, τὰ δὲ τῷ ποιῆσαι ἐνεργείᾳ τὸ πρότερον ὃν

10 δυνάμει, ὃ γενόμενον ἐνεργείᾳ ἐξ ἀέρος, εἰ τύχοι, ὕδωρ xal μὴ δυνάμενον ὅ

à
T , 4

ἔτι μένειν ἐν τῷ τοῦ ἀέρος τόπῳ ἐπὶ τὸν τοῦ ὕδατος οἰκεῖον φέρεται τρόπον
X e»

τινὰ ὑπὸ τοῦ ποιήσαντος αὐτὸ ὕδωρ φερόμενον.

ρ. δῦ). Ἔστι δὲ xai ἐπὶ τῶν χινούντων λαβεῖν τὰ εἰρημένα
ἕως τοῦ δυνάμει ὄντα.

15 βουλόμενος sitat, ὅτι τῶν ἀψύχων σωμάτων xai τὰ χατὰ φύσιν
χινούμενα ὑπό τινος ἔξωϑεν χινεῖται καὶ οὐχ ὑφ᾽ ἑαυτῶν, συνίστησι τοῦτο 1
διελὼν xai τὰ χινοῦντα ὥσπερ τὰ χινούμενα εἴς τε τὰ χατὰ φύσιν χι-
γηοῦντα xai εἰς τὰ παρὰ φύσιν. εἰ γὰρ xal ταῦτα οὕτως ἔχει, ὄζλον ὅτι
τὰ μὲν τὴς παρὰ φύσιν χινήσεως χινητιχὰ χινοΐη ἂν τὰ βίᾳ xal παρὰ

80 φύσιν χινούμενα, τὰ OZ τῆς χατὰ φύσιν τὰ χατὰ φύσιν χινούμενα. ἕν δὲ
τῶν παρὰ φύσιν χινούντων παρήγαγε τὸν μοχλόν: οὐδὲν qàp τῶν χατὰ
φύσιν χινουμένων μοχλῷ χινεῖται, ἀλλ᾽ ἔστι βίᾳ ὡς $ τοιαύτη χίνησις.
τὰ Ἰὰρ βάρος ἔχοντα τὴν παρὰ φύσιν ἑαυτοῖς χίνησιν τὴν ἐπὶ τὸ ἄνω ὑπὸ 9
τοῦ μοχλοηῦ χινεῖται, καὶ διὰ τοῦτο ὃὲ ὁ μοχλὸς παρὰ φύσιν χινεῖ, ὅτι οὐ

25 χατὰ τὴν ἐν ἑαυτῷ ἀρχὴν χινεῖ (χάτω γὰρ ἄν ἐχίνει), ἀλλὰ παρ᾽ ἄλλου
ἔξωϑεν ἔχει τὴν αἰτίαν τῆς χινήσεως. τὰ μὲν οὖν παρὰ φύσιν χινοῦντα
τοιαῦτα. χατὰ φύσιν δὲ χινεῖν λέγεται τὸ ἐνεργείᾳ τι Ov τοῦ ὀυνάμει τοι-
ούτου" τῆς τε γὰρ χατὰ φύσιν χινήσεως αἴτιον τοῖς οὕτω χινουμένοις τὸ
οὕτω χινοῦν xal χατὰ τὴν ἐν ἑαυτῷ ἀρχήν τε xai αἰτίαν χινεῖ. τὸ γὰρ

30 ἐνεργείᾳ θερμόν, ὅταν ϑερμαίνῃ, τὸ ὀυνάμει τέως Üspuóv, ἐν αὐτῷ τὴν 23
αἰτίαν τοῦ χινεῖν ἔχον οὕτω χινεῖ. παραϑεὶς ὃς xal τὸ φύσει χινητὸν
εὐθὺς σαφέστερον ἐποίησε τὸν λόγον. ὥσπερ γὰρ χινητιχὺν φύσει τὸ
ἐνεργείᾳ τοῦ δυνάμει, οὕτω χαὶ χινητὸν φύσει τὸ δυνάμει ὑπὸ τοῦ ἐνερ-
(ex. xai ὥσπερ τὸ δυνάμει χινητιχὸν ἐν ἑαυτῷ τὴν ἀρχὴν xal δύναμιν

35 τοῦ χινεῖν ἔχει, οὕτω xal φύσει χινητόν ἐστιν, ὅταν ἐν ἑαυτῷ τὴν ἀρχὴν
ἔχῃ οὐχέτι ἐνεργητιχήν, ὡς τὸ φύσει χινητιχόν, ἀλλὰ wa ἐπιτηδειότητα
χαὶ χατὰ τὸ ὀυνάμει’ ὥστε δυνάμει ποιὸν τοιήνὸς T, ποσὸν τοσόνὸξς T, 80
ἄνω δυνάμει T, χάτω" τούτων δὲ ἐμνήσθη τῶν χατητοριῶν, ὅτι χατὰ

] χινῆσϑαι ἃ 6 αἰτίων 4 Μ 9 ὃν om. A, sed suppl. A! 90 αὐτῶι AF:
ἑαυτῷ aM ὅτ τοσόνδε] τοιόνδε a

1212 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 4 [Arist. p. 255420]

ταύτας οἴεται μόνας τὴν χίνησιν γίνεσθαι. εἰπὼν δὲ ὅταν ἔχῃ τὴν ἀρχὴν 280"
τὴν τοιαύτην ἐν ἑαυτῷ, προσέϑηχε xal ταύτην μὴ κατὰ συμβεβηχός.
xdv *àp τὸ ποιὸν δυνάμει xal ποσὸν ἡ δυνάμει, ἀλλ᾽ εἰς τὸ ποιὸν μετα-
βάλλει xaÜ' αὐτό, χαϑ᾿ ὃ δυνάμει ποιόν ἐστιν. ἐπειδὴ δὲ xol δυνάμει
5 ποσὸν ἦν, εἴ τις λέγοι τὸ δυνάμει ποσὸν εἰς τὸ ποιὸν μεταβάλλειν, κατὰ
συμβεβηχὸς f$, τοιαύτη μεταβολή, ὅτι συνέβαινεν αὐτῷ καὶ ποσὸν εἶναι 8δ
δυνάμει, χαϑ᾽ αὐτὸ ὃξ τὸ μὲν δυνάμει ποιὸν εἰς ποιὸν μεταβάλλει, τὸ Ob
δυνάμει ποσὸν εἰς ποσόν, f, δὲ παράλλαξις χατὰ συωβεβηχὸς γίνεται.
Τίνα μὲν οὖν ἐστι τὰ χατὰ φύσιν χινητά, ἀποδέδωχε διὰ τῶν εἰρη-
10 μένων ἐπὶ τῶν τριῶν xat, Τριῶν ποιησάμε νος τὸν λόγον. οὐχέτι δὲ προσέ-
Ürxe τίνα τὰ παρὰ φύσιν ἐστὶ χινητὰ ἐπὶ τῶν τριῶν χατηγοριῶν. ἐπὶ
μὲν γὰρ τῶν χατὰ τόπον, ἐπεὶ ἔστιν ἑχάστῳ τῶν σωμάτων xal χατὰ φύσιν
χαὶ παρὰ φύσιν χίνησις χατὰ τόπον T, εἰς τὸν ἐναντίον τῷ κατὰ φύσιν, 40
δγλαά ἐστι τὰ χινητὰ χατὰ τόπον παρὰ φύσιν: οὐ γὰρ ἔχει τοῦ οὕτω χι-
15 νεῖσϑαι τὴν ἀρχὴν ἐν αὑτοῖς. ἐπὶ δὲ αὐξήσεως xal ἀλλοιώσεως οὐχέτι
πρόδηλος ἢ παρὰ φύσιν κατὰ ταῦτα κίνησις: T, καὶ τούτων εἶπεν αὐτὸς
ἐν τοῖς προλαβοῦσι τὰς παρὰ φύσιν χινήσεις ἐπὶ μὲν αὐξήσεως τοῦ σίτου
μνημονεύσας τοῦ ἐν τοῖς χαλουμένοις ᾿Αλώνιδος κήποις παρὰ φύσιν αὐξο-
μένου OU ἐπιτηδεύσεως τοιαύτης, OU ὃ οὐδὲ τελε ειοῦνται, χαὶ οἱ ϑᾶττον
20 δὲ δι᾽ ἀχολασίαν ζβάσχοντες T, τηράσχοντες xai αὔξοιντο dy xal μειοῖντο 45
παρὰ φύσιν. xal qàp τὴν χρᾶσιν μεταβάλλουσιν εἰς τὸ παρὰ φύσιν ὃ μὲν
ἐρμήτερος, ὃ ὃὲ ψυχρότερος ϑᾶττον τοῦ δέοντος γινόμενος. οὐ περὶ
τούτων δὲ νῦν ἢ ζήτησις αὐτῷ, ἀλλὰ περὶ τῶν ἁπλῶν σωμάτων, ὑπὸ

ι
*

τίνος χινοῦνται τὰς χατὰ φύσιν χινήσεις. εἰπὼν OX ποῖα τὰ φύσει xvm
25 τιχὰ xal χινητὰ παράγει λοιπὸν ἐχεῖνα, ὧν ἕνεχεν ἐπὶ τοῦτον ἦλθε τὸν
λόγον, wal λέγει, ὅτι τὸ πῦρ xal ἢ γῇ καὶ ὅλως τὰ ἁπλᾶ σώματα χινοῦν-
ται μέν, ὅταν χινῶνται πάντως ὑπ᾽ ἄλλων, ἀλλὰ βίᾳ μέν, ὅταν παρὰ 50
φύσιν ἀπὸ τῶν οἰχείων τόπων ἐπὶ τοὺς ἐναντίους χινῶνται, φύσει óí, ὅταν
εἰς τοὺς οἰχείγυς τόπους, ἐφ᾽ οὖς πεφύχασι φέρεσθαι xarà φύσιν. αὐτὸς
30 0b εἶπεν. ὅταν εἰς τὰς ἑαυτῶν ἐνεργείας δυνάμει ὄντα πρότερον
μεταβάλγ. τουτέστιν ὅταν ἐνεργείᾳ γένηται, ὅπερ ἣν πρότερον δυνάμει, xai
ἀπολάβῃ, τὰς οἰχείας ἐνεργείας. τὸ Ἰὰρ πῦρ, ὅταν ἐνεργείᾳ Tévi eat πῦρ,
δυνάμει Ov πρότερον, τότε ἐνεργεῖ κατὰ τὰς τοῦ πυρὸς ἐνεργείας χαὶ χινεῖ-
ται τὴν χατὰ φύσιν ! τοῦ πυρὸς χίνησιν. οὐ λέγει οὖν εἰς τὰς ἐνερ- 281τ
35 Ἱείας εἰς τὸ ἐνεργεία xar! οὐσίαν (τοῦτο γὰρ γένεσις χατὰ φύσιν ἐστίν,
ἀλλ᾽ οὐ χίνησις), ἀλλ᾽ ὅταν ενόμενον ὑπό τινος ἀπολάβῃ τὰς οἰχείας
ἐνεργείας, καϑ' ἃς λοιπὸν ὑπ᾽ ἐχείνου χινεῖται χατὰ φύσιν ἐπὶ τὸν οἰχεῖον

ων

»

1 ἔχει a ὃ χαὶ ;/ ποσὸν Α εἰς) εἰ ἃ 6 αὐτῷ ΔΕ: αὐτὸ AM 15 ab-
τοῖς] αὐτοῖς A: ἑαυτοῖς aFM 18 μνημονεύσας E 6. 2ϑ80υ} cf, supra p. 911,13

22. 93 ob περὶ τούτων δὲ aF: οὔτε m. v. δὲ A: οὕτω δὲ π. τ M 29 ἡ om., supra
suppl. A! 24. 29 χινητιχὰ ex χινητὰ A! 81 μεταβάλῃ AF: μεταβάλλῃ aM.
πρότερον μεταβάλτ., quod hodie non invenimus in Aristotele, videtur tamen legisse Sim-
plieius 34 χατὰ ex jjtà corr. A!

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 4 (Arist. p. 255220. 30] 1213

τόπον φερόμενον. τὴν γὰρ ἐνέργειαν xai χίνησιν ταύτην τὴν ἐπὶ τὸν oi- 281:
φερόμϑνον. τὴν γὰρ &Evepy i i^ τῇ Ὧν Οἱ
--- ᾿- , * — e bU ,
x&iny τόπον ὑπ᾽ ἐχείνου δεδήόσϑαι φησὶν αὐτῷ, ὑφ᾽ o0 xal τὴν οὐσίαν" xal à
τοῦτό ἐστι τὸ ὑπ᾽ ἐχείνου χινεῖσϑαι. ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρος tob; χατὰ φύσιν
τοῖς σώμασι τόπους ἐνεργείας αὐτῶν εἰρζσϑαί φησι, τουτέστι τελειότη-
5 tac. “ἱτότε γὰρ αὐτῷ δοχεῖ, φησίν, ἔχαστον τῶν σωμάτων ἐνεργείᾳ βαρὺ
Ἃ ^ ^a, ^ , , T 3 - w- f» Ἅ -Ξ Ἢ
ἣ κοῦφον εἶναι, ὅταν ἐν τῷ οἰχείῳ τόπῳ ἢ οὐ γὰρ mop 7| ὕδωρ ἣ γῆ ἢ
ἀὴρ δυνάμει λέγεται εἶναι πρὸ τοῦ ἐν τοῖς οἰχείοις εἶναι τόποις" εἰ γὰρ
δυνάμει τι τούτων ἦν, οὐχέτι χινούμενα ἦν, ἀλλὰ γινόμενα. ἀλλὰ ταῦτα
μὲν ἐνεργείᾳ ἐστὶ xai ἐν ἀλλοτρίοις ὄντα τόποις, τὴν Oi χατὰ τόπον τε- 10
10 λειότητα τότε λαμβάνει, ὅταν ἐνεργῇ xa ὅ ἐστιν’ ἐνέργεια ὃὲ τοῦ χού-
. Ld , 4 L) ὲ ^v "T ^ , ὶ σ
qou τὸ ἄνω φέρεσθαι! φέρεται γὰρ ἐπὶ τοῦτο, ἐν ᾧ δυνάμει ἐστὶν ὥσπερ
τὸ Üeppatvopsvov: χατὰ φύσιν ἄρα ἐστὶ xai ἢ ἐπὶ τὴν τελειότητα χίνησίς
, e , - 4 , , ec 4
τε xal μεταβολή, Tiu; τελειότης ἦν ἐν τῷ οἰχείῳ τόπῳ εἶναι. ὥστε, εἰ
μὴ πλανῶμαι, xal xat αὐτὸν οὐχὶ ὁ τόπης ὁ οἰχεῖός ἐστιν ἢ οἰχεία ἐνέρ-
[d 3 ) f ' 3 , 3 9). “«“ ’ ,
15 γεῖα, ὡς ἤρξατο λέγειν, ἀλλ᾽ ἢ ἐπὶ τὸν τόπον τὸν οἰχεῖον χίνησις. φύσει
οὖν χινεῖται τὰ τὸ slóog τὸ οἰκεῖον ἀπολαβόντα, χκαϑ᾿ ὃ ἦν πρότερον ὃ.- 15
, , ^w , v 3 * N -— ,
νάμει, xal συναπολαβόντα τῷ ἐνεργείᾳ εἴδει τὴν χατὰ τὸ εἶδος ἐνέργειαν.

p.255330 ᾿Επεὶ δὲ τὸ δυνάμει πλεοναχῶς λέγεται ἕως τοῦ xal τὸ
ποσὸν ἐχτείνεται, ἐὰν μή τι χωλύγ,

, ,

20 Εἰπὼν χατὰ φύσιν χκινεῖσϑαι τὰ εἰς τὰς ἑαυτῶν ἐνεργείας χινούμενα
δυνάμει ὄντα ἥτοι δυνάμει ὄντα ἐν τοῖς οἰχείοις τόποις T, ἔχοντα τι ἔτι 86
ὀυνάμει, διότι ἢ χίνησις ἐντελέχεια τοῦ δυνατοῦ ἐστιν T, δυνατόν, ἐπαει
ὅτι τὸ δυνάμει τοῦτο τὸ ἐν τοῖς χινουμένοις πλεοναχῶς λέγεται χαὶ
τοῦτο αἴτιόν ἐστι τοῦ μὴ φανερὸν εἶναι τὸ νῦν ζητούμενον, ὑπὸ

35 τίνος τὰ τοιαῦτα χινεῖται, οἷον τὸ πῦρ ἄνω xal ἢ γῆ χάτω' δεῖ
μὲν γὰρ τὸ ὑπό vos χινούμενον αὐτὸ μὲν χινητόν τε εἶναι xal δυνάμει, ὑφ᾽
οὔ ὃὲ χινεῖται χινητιχόν τε xal ἐνεργείᾳ. ἀδήλου Ob ὄντος ἐν τῷ πυρὶ xai
τῇ Ὑῇ τοῦ δυνάμει διὰ τὸ πλεοναχῶς λέγεσθαι τὸ δυνάμει, ἄδηλον xal τὸ 40
χινητιχὸν αὐτοῦ ἐνεργείᾳ ὄν. διαιρεῖται τοίνυν τὸ δυνάμει εἴς τε τὸ xat.

80 ἐπιτηδειότητα μόνην τέως μήπω μηδαμῶς γενόμενον τοῦτο ὃ λέγεται (ὡς
δυνάμει γραμματιχὸν ἢ μουσιχὸν τὸ παιδίον, ὅτι δύναται γενέσϑαι) καὶ εἰς
τὸ γενόμενην μὲν ἤδη xai τὴν ἕξιν τελείαν ἔχον, μὴ ἐνεργοῦν ὃὲ xat
αὐτήν, ὡς δυνάμει μουσικὸν τὸν ᾿Αριστόξενον λέγομεν, ὅταν μὴ χιϑαρίζῃ,
ἀλλ᾽ Tj χαϑεύδῃ T, ἄλλο τι ἐνεργῆ. καὶ ἔστι μέσον τὸ δυνάμει τοῦτο τῶν

35 τελέως δυνάμει ὄντων xal δυνάμει μόνον xal τῶν τελέως xal μόνως ἐνερ- 45

τερην. δείξας οὖν τὰ φυσικὰ σώματα ταῦτα ἔχοντα τὰ δυνάμει ἐν ταῖς

χατὰ φύσιν χινήσεσιν εὑρήσει tà χινητιχὰ αὐτῶν xaÜ' ἑἕχάτερον δυνάμει.

16 τὰ om. A, sed suppl. A! 26 τε εἶναι A: elvat FM: ϑεῖναι a 21 πυρὶ]
περὶ ἃ 94. 35 fortasse τῶν τε τελέως 35 μόνον AFM: μόνων a

1914 SIMPLICI! IN PHYSICORUM VIII 4 [Arist. p. 255430]

10

b
[41

20

90

39

6

λέγει δὲ πρῶτον, πῶς xal ἐχάτερον τῶν Ouvaust εἰς τὸ ἐνεργεία γίνεται 981r
ἢ μεταβολὴ xal ὑπὸ τίνος. ὅταν γάρ, φησίν. ἅμα v; τὸ ποιητιχὸν xal τὸ
παδητιχόν, τὸ μὲν πρῶτον δυνάμει τὸ ἀτελὲς ὑπὸ τοῦ ἐνεργείᾳ ὄντος δ0
μεταβάλλει προσεχῶς εἰς τὸ ἐνεργείᾳ τὸ χατὰ τὴν Sí, ὃ xal αὐτὸ δυ-
νάμει πως ἔτι ἐστὶ χατὰ τὸ ἕτερον δυνάμει τὸ μήπω ἐνεργοῦν. τοῦ ὃὲ
ἐνερτεῖν τοῦτο τὸ δυνάμει, ὥστε τελέως ἐνεργείᾳ εἶναι, ἔστι μὲν xal [,
ἕξις αἰτία, αἴτιος OR xai ὁ τὸ ἐμπόδιον ἀφελών, ὡς ῥηϑήσεται, χαὶ πρῶ-
τόν 1Ξ xal κυριώτατον αἴτιον χαὶ τούτου τὸ τὴν ξξιν ἐμποιῆσαν. ἐν ὃὲ
τῇ λέξει τῇ λεγούσῃ ἀεὶ δὲ ὅταν ἅμα τὸ ποιητιχὸν xal παθϑητιχὸν
νετ

ται ἐνίοτε ἐνεργεία τὸ δυνατὸν, τὸ ἐνίοτε ἔν τισι 981»

ὦσι. τί

μὲν ἀντιγράφοις μηδὲ προσχεῖσῆαί φησιν 6 ᾿Αλέξανδρος. zal wposxs(usvov
oi ἀληδείας ἀσφαλοῦς ἐνδειχτιχύν ἐστι, πρῶτον μὲν ὅτι, xdv dux ὦ τὸ
ποιητιχὴὸν τῷ mant, εἰ αὐ τελέως ἐνε pieta T τὸ mou τιχόν, ὥστε xai
τὴν ξξιν ἔχειν xai ἀνεμποδίστως ἐνεργεῖν, οὐ γίνεται ἐνεργείχ τὸ δυνατόν.
τοιγαροῦν χαὶ αὐτὸς τὸ ἐνίοτε ἐξηγούμενος ὅταν OÉ φησιν οὕτως fy.
ἂν uY, τι κωλύῃ, ἐνεργεῖ xai ϑεωρεῖ.

vov xal σωματιχῶν παϑῶν ἀρχεῖ τὸ Ἱειτνιάσαι xai dua γενέσϑαι τὸ Md
τιχὺν τῷ παϑητιχῷ πρὸς τὸ γενέσθαι ἐνερ) is(q τὸ δυνατόν, ἐπὶ ὁὲ τ

,

μαϑήσεων xal διδασχαλιῶν οὐχ αὔταρχες τὸ ἅμα γενέσθαι τὸ διδαάσχον xai

ἔπειτα ἐπὶ μὲν τῶν σωμά- b
A

τὸ uavÜdvov πρὸς τὸ τὸ μὲν διδάξαι τὸ ὃξ ualsiv, εἰ μὴ xai προαίρεσις
εἴη xal χρύνος" ὥστε χρεία τῆς τοῦ ἐνίοτε προσθήκης. ἀλλ᾽ ὅτι μὲν τὸ
ἐχ τοῦ προτέρου δυνάμει μεταβάλλον εἰς τὴν ἕξιν ὑπ᾽ ἄλλο" πάντως ἀξτα-
βάλλει τοῦ xaz' ἐνέργειαν ὄντος, πρόδηλον. τοῦτο OX γενέσεως xol οὕπω 10
χινήσεως τῆς χυρίως ἔρτον ἐστίν. ὅταν ὃέ, φησίν, ἀπολάβῃ, τὴν ξξιν,
ἐὰν μή τι κωλύῃ, ἐνεργεῖ xal ϑεωρεῖ ἤδη συνάπτων τῇ ἕ ξξει τὴν
ἐνέρτειαν’ εἰ γὰρ ὑπὸ υνενὸς κωλυώμενην μὴ ἐνξερῚ

φάσει xal οὐλ ἁπλῶς ἐν dqvola, ὡς qpdost δ᾽

RJ

οἵη. εἴν ἂν ὲν ἂν τι-

,

᾿Αλέξανδρος. εἰ γὰρ

» 1 . , ΄ ' vL E - , n -

υξταβέβληχε μὲν εἰς ἐπιστήμην χαὶ ἔχει τὴν τοῦ δέναι ἔξιν παρὰ τοῦ

ὀιδαάξαντος, μηδενὸς ὁὲ ἐμποδίζοντος αὐτῷ μὴ ἣν 481 χατὰ τὸ εἰδέναι,
ΟῚ *

*^

οὐχ ἁπλῶς ἐν ἀγνοίᾳ ἐστὶν 6 τοιοῦτος, ἀλλ᾽ ἐν ἀντιφάσε t. εἰδὼς
uiv xall ὅσον ἔχει τὴν ἐπιστήμην, μὴ εἰδὼς ὁξὲ χαϑ᾽ ὅσον χαὶ μηδενὸς tà
ἐμποδίζοντ τῆς οὐχ ἐνεργεῖ xav αὐτήν. χαὶ δῆλον ὅτι τὸ μὲν ἁπλῶς ἐν

ἀγνηία εἶναι οὐχ ἀδύνατόν ἐστι, τὸ ὃὲ ἐν ἀντιφάσει εἶναι ἀδύνατον.

yn

εἰ μέντοι εἴη Ἰεγραμμένον, ὡς ἐν τοῖς πλείστοις ἀντιγράφοις, χαὶ ἔσται
iy τῇ ἀντιφάσει xai ἐν αἸνοίχ, τὸ αὐτὸ μέν πώς ἔστι τὸ λετόμενην,
λέγει ὁὲ ὅτι ὁ τὴν ξξιν ἔχων xai εἰδὼς xat! αὐτήν. ωηϑενὸς Oi χωλύον-
γῶν ἔσται ἐν τῇ ἀντιράσξι, διότι xal ἐν ἀγνυία ἐστὶ xai i

el
-
4
"Tee
NS id
ων
τ
0)
TO

τῷ εἰδέναι. οἷὸεν δὲ xai ταύτην τὴν γραφὴν ὁ ᾿Αλέξανῶρος. εἰ οὖν ἀδύ- 0

τοῦτο τὸ a: τούτωι tet AFM ὃ ante παϑυητιχὸν add. τὸ Arist. vulg. (sed

om. E!) 1] ἀντιγράφοις} ut in nostris codd. F!I 23 αὐτὸ a 34 ἢ ἔσται
Aristotelis libri 35 χαὶ ἐν ἀγνοίᾳ aAM ct Aristotelis ἘΠῚ: xai ἀγνοίχ F οἱ Arist.
vulg. 80 ὅτι supra add. Αἱ εἰδὸς A, corr. A! 91 iv (ante aqvol2) om. a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 4 [Arist. p. 255130] 1215

vatov μὴ ἐνεργεῖν τὸ τὴν ἕξιν ἔχον παρὰ τινος κατὰ τὴν ἕξιν, εἰ μηδὲν 28lv
αὐτὸ κωλύοι, ἀλλὰ συνῆπται τῇ ἕξει ἢ ἐνέργεια xal ἢ κίνησις, ἣν χινεῖται
χατὰ τὴν ἕξιν, εἰχότως ἄν λέγοιτο ὑπὸ τοῦ τὴν ἕξιν αὐτῷ ἐμποιήσαντος
αὐτὸ χινεῖσϑαι.

δ Οὕτως οὖν χαϑόλου τὴν ἀπὸ τῶν δύο δυνάμει μεταβολὴν εἰς τὸ
ἐνεργείᾳ δείξας xal τῷ δευτέρῳ δυνάμει συμφυῆ τὴν ἐνέργειαν ὑποδείξας,
εἰ μή τι χωλύοι, μέτεισιν ἐπὶ τὰ φυσικὰ σώματα χαὶ δείχνυσι xai ἐν
τούτοις χοινῶς πρῶτον χινούμενον ἔχαστον τὴν χατὰ φύσιν ἐν αὐτῷ κίνη- 95
σιν ὑπὸ τοῦ μεταβαάλλοντος αὐτὸ ἐκ τῆς πρώτης δυνάμεως εἰς τὸ δεύτερον

10 δυνάμει, διότι πρόχειρός ἐστιν ἢ ἐνέργεια τῇ ἔξει μηδενὸς ἐμποδίζοντος.
γενόμενον γὰρ ix ψυχροῦ ϑερμὸν xai ἐξ ὕδατος πὺρ ἐνεργεῖ λοιπόν, χαϑ᾽
ὃ πῦρ ἐστι. χαὶ χαίει xai ἄνω φέρεται, ἄν μὴ τι χωλύσῃ: ὥστε ὑπὸ
τοῦ ποιήσαντος αὐτὸ ἐνεργείᾳ πῦρ xai τὸ ἐνεργεῖν ἔχει. οὐ γὰρ μετὰ τὸ
γενέσθαι πῦρ προσλαμβάνει τὸ xaíetv τε xal μὴ xatetw, ἀλλὰ τῇ εἰς πῦρ

15 μεταβολῇ αὐτοῦ, ἣν ὑπὸ τοῦ ποιήσαντος ἔσχεν, ἣ ἐνέργεια συνῆπται. 80
δείξας δὲ τοῦτο χοινῶς οὕτως ἐπὶ τῶν φυσιχῶν σωμάτων, ὅπως ἀπὸ τοῦ
πρώτου δυνάμει εἰς τὸ δεύτερον τὸ χατὰ τὴν ἕξιν ἢ μεταβολὴ γίνεται,
xai ὅπως τούτῳ σύνεστιν ἢ ἐνέργεια xal ἢ χίνησις, ἄν μή τι χωλύγ, με-
ρἴζει λοιπὸν τὸν λόγον ἐπὶ τῶν διαφόρων xwrosmv. xal πρῶτον μὲν

20 συνῃρημένως, εἶτα xai ἀνηπλωμένω: αὐτὸν παραδίδωσι. γίνεται γάρ,
φησίν, ἐχ τοῦ ἐνεργεία μὲν βαρέος, δυνάμει δὲ χούφου, κατὰ τὸ πρότερον S5
δυνάμει τὸ xoüqov* οἷον ἐξ ὕδατος βαρέος μὲν ὄντος ἐνεργείχ, χούφου δὲ
δυνάμει, γίνεται ὁ ἀὴρ κοῦφος ὧν ἐνεργείχ. xal ἐνεργήσει (s εὐϑύς,
ἂν μή τι χωλύῃ. τὸ δὲ τοῦτο γὰρ δυνάμει πρῶτον xal ζὸδη χοῦ-

25 «ov ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐπὶ τοῦ ἀτελοῦς δυνάμει xal κατ’ ἐνέργειαν βαρέος
ἀχηύει. “τὸ γὰρ τοιοῦτο, φησί, xai οὕτως ἔχον ὡς ἐνεργείᾳ ἔτι βαρὺ εἶναι
χατὰ τὴν πρώτην ῥηϑεῖσαν δύναμιν δυνάμει. χοὔφόν ἐστι, μεταβληϑὲν δὲ
χαὶ Ἰενύμενον χοῦφον εὐθὺς ἐνεργήσθι τὴν τοῦ χούφου ἐνέργειαν᾽᾽. ὁ ὃέ 40
q& ᾿Αριστοτέλης τὸ xal ἤδη χοῦφον οὐ περὶ τοῦ xav! ἐνέργειαν μὲν

80 βαρέος, δυνάμει δὲ χούφου, χατὰ τὸ ἀτελὲς δυνάμει δοχεῖ μοι λέγειν: οὐ
γὰρ ἁρμόττει ἐχείνῳ τὸ ἤδη χοῦφον, ἀλλὰ τῷ χατ᾽ ἐνέργειαν ἤδη γε-
νομένῳ χηούφῳ. ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸ ἐπαχϑὲν τὸ xal ἐνεργήσει γε εὐϑέως,
ἄν μή tt χωλύῃ τῷ ἀτελεῖ δυνάμει ἁρμόττει, ἀλλὰ τῷ xatà τὴν Bí.
εἰ τοίνυν περὶ τοῦ αὐτηῦ εἴρηται τὸ ὅλον τοῦτο τοῦτο γὰρ δυνάμει

35 πρῶτον xai ἤδη κοῦφον xal ἐνεργήσει γε εὐθύς, ἂν μή τι χω-
λύγ, τὸ ὃὲ ἤδη χοῦφον χαὶ τὸ ἐνεργήσει γε εὐϑὺς τῷ τελειοτέρῳ 4
δυνάμει τῷ χατὰ τὴν ἕξιν προσήχει, ἀνάγχη χαὶ τὸ τοῦτο γὰρ δυνάμει
πρῶτον ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ ἀχούειν, οὐ τὴν κατὰ γένεσιν τάξιν δηλοῦντος τοῦ
πρώτου, ἐφ᾽ ἧς πρῶτόν ἐστι τὸ ἀτελέστερον, ἀλλὰ τὴν τελειότητα τελειό-

| εἰ μηδὲν aM: μηδὲ AF 18 ἡ (ante χίνησις) om. a 22 τὸ χοῦφον] τοῦ κούφου a
24 χωλύσῃ 8 92 τὸ ἐπαχϑὲν A εὐθέως sic hoc loco libri 95 γε om.
aF 96 γε om. a 98 τὴν κατὰ aF et corr. A?*: χατὰ τὴν A!M

1910 SIMPLICI IN PHYSICORUM VIII 4 [Arist. p. 255430]

[T]

10

20

30

tepov γὰρ τὸ xaxà τὴν ἔξιν Ouvduet τοῦ χατὰ τὴν ἐπιτηδειότητα" ἐνέρ- Σ81ν»
(1614 ὃέξ, φησί, τοῦ κούφου τὸ ἐν τῷ ἄνω τόπῳ εἶναι" τοῦτο γὰρ ση-
μαΐγει τὸ ποῦ xai ἄνω, xal τὸ ἐπιπολάζειν τοῖς ἄλλοις" χαὶ yàp xal
τοῦτο ἐνέργειά ἐστι. xal τοῦ βαρέος δηλονότι ἐνέργεια τὸ χάτω slvat xal 50
ὑφίστασθαι τοῖς ἄλλοις. χαὶ αὔταί εἰσιν αἱ χυρίως ἐνέργειαι τοῦ χούφου
χαὶ βαρέος τὸ ἐν τῷ ἄνω xal τῷ χάτω εἶναι, διότι xal τὸ χυρίως ἔνξρ-
«£a xal τὴν χατὰ τὸ εἶδος τελειότητα τότε ἀπολαμβάνουσιν ἢ γὰρ ἐπὶ
τὸ ἄνω xal τὸ χάτω χίνησις ἀτελῶν ἔτι ὄντων ἐστὶν αὐτῶν xal οὕπω τὴν
χατὰ τὸ εἶδος ἀπειληφήότων τελειότητα. εἰπὼν ὃὲ περὶ τῆς χατὰ τόπον
χινήσεως, ὁμοίως φησὶν ἔχει χαὶ ἐπὶ τοῦ ποσοῦ χαὶ ἐπ
χαὶ γὰρ τὸ αὐξητόν, | ὅταν ἐνεργείᾳ

ὶ τοῦ ποιοῦ.

είᾳ τηλικοῦτον 1ένηται, ὁπηλίχην ἣν 283r
^ , Ld L] , «« ἢ ? ^
δυνάμει ὑπὸ τοῦ αὐξοντὴς αὐτό, τότΞ εὐθέως ἐνεργεῖ τὰς xaU ὃ τηλιχοῦ-
τόν ἐστιν ἐνεργείας. ἐχτείνεται 1άρ, μᾶλλον Ob ἐχτέταται xal διέστηχξν
Voi τοσοῦτον, ὅσον ἣν αὐτοῦ τ

Qo»

ἡ uéisÜo; δυνάμει, xai αὕτη ἐστὶν m,
ργξια αὐτοῦ ἢ τελεία, τὸ ἐχτετάσϑαι xal διεστάναι τοσοῦτον. τὸ γὰρ

ὅς

et

eeive sn xal διίστασθαι ἀτελοῦς ἔτι ὄντος ἀτελής ἐστιν ἐνέργεια. ὁμοίως
M

χαὶ τὸ ποιὸν ἀπὸ τοῦ ἀτελοῦς δυνάμει εἰς τὸ τέλειον μεταβάλλει xai

QA ὦ»» ων
(0^ X

A e πὶ /, 1 * M - P * , € ^— A LI *
τὴν ἕξιν, καὶ ἢ ἐνέργεια εὐθὺς ἀχολουϑεῖ v, τελείχ. ὕςωρεῖϊῖ Ἰὰρ τὸ ἐπι-
στῆμον, ἄν uf, τι χωλύῃ. χαὶ ἔστιν αὕτη ἢ τελεία τὴς ἐνεργείᾳ ἐπι-

Εἰπὼν ὃὲ χινητικὸν αἴτιον τῶν χατὰ φύσιν χινουμένων τὸ ἐνεργείχ

στήυης ἐνέργεια’ τὸ γὰρ pavibdyzt) ἀτελὴς ἔτι xal ἀτελές ἐστιν.

ποιηῦν αὐτὰ Sx τοῦ δυνάμει τοῦ ἀτελοῦς ὑπομιμνήσχει ἡμᾶς, ὅτι τοῦτο
Ty τὸ ζητούμενην, διὰ τί χαὶ ὑπὸ τίνος αἰτίας τὰ φυσιχὰ σώματα ἐπὶ τοὺς
οἰχείους χινεῖται τόπους, ὅπερ ηῦρηται οὐχ ἐπὶ τῶν χατὰ τόπον μόνην χι- 10
νηυμένων, ἀλλὰ χαὶ ἐπὶ τῶν χατὰ ποσὸν xal ἐπὶ τῶν χατὰ ποιόν. αἴτιον
ido ἐστι τὸ ποιῆσαν αὐτὰ τοιαῦτα. οἵοις οὖσιν αὐτοῖς ἐξ ἀνάγχης ἕπεται
(Ox? - ^P ^ Δ A^ ^ - 5 4 — , -
ἢ τοιαύτη χίνησις. “ δύναται δέ, φησὶν ᾿Λλέξανόρης, τὸ xal τοῦτο ζητεῖ:
ται οὐγ ὡς νῦν ἀπορηϑὲν μόνον, ἀλλ᾽ ὡς xal χαϑόλου ζητ UTEM εἰρῆ;-

σθαι. ἔζητεῖται γὰρ ὄντως, τί ποτέ ἐστιν αἴτιον τῆς ἐπὶ τοὺς οἰχείγυς

τύπους φορᾶς τοῖς σώμασιν. ηὕρηται Ob τὸ αἴτιον, ὅτι πέρυχε μέν ποὺ l5

*e

Ἴ ^ , 2 - -— , -- ^ Α 8 “.31
εἶναι" τοῦτο p ἔστι τὸ χούφῳ καὶ βαρεῖ εἶναι τ usy ἄνω τὸ 6$

ἱ
xd: εἶναι xai εἰ μὲν ἦν εὐ )ὺς οἷά περ ἐστὶ τέλεια, παρ᾿ ἑχυτῶν ἔχοντα
τὴν X: Se. αὐτὰ ἂν ἣν χαὶ τῆς ἐνεργείας αὐτῶν atta. ἐπειδὴ ὁὲ
πρὸ τοῦ εἶναι ἅπερ ἐστὶν ἐνερτείχ, δυνάαει πρότερήν ἔστι τοιαῦτα, χαὶ τὸ
δυνάωξι διττόν, ὡς Ξἴρηται" x«l γὰρ ὅταν ἡ ὕδωρ βαρὺ xax' ἐνέργειαν
ὧν, δυνάμει πως. χατὰ Ὑ γὰρ τὸ ατελὲς δυνάμει αήὸ ἔστι wal ὁιὰ τοῦτο
χοῦφων, χαὶ ὅταν Ἰένηται dYo, χαὶ τότε wai τινὰ τρόπον ἔτι δυνάμει ἐστὶ 90
διὰ τὸ ἐμποριζόμενην ἐνίοτ αἡπὼ ἐνξηγεῖν τὴν χατὰ τὸ εἰδης vip ειαν.

χα ἣν ἄνω ἐστὶ τὸ χοῦφον. αλλ

xq
2
τ-
E.)
^
,
Ὡ
e
“Ὁ
(η
am) am,
"—
zt
εἰ
[Ed
(0^
τ
zl
-—
e
o
«c
,5
n»
-
(»
M*
ΩΝ

— D *

9 xc (post γὰρ) om. aM 6 τῷ xix nM: τὸ A: om. E αὐτῶν ἐστιν ἃ 20 ἅτε-
As (scil. ἐνέργεια) AFM: ἀτεληῦς a 25 τῶν xata] τῶν χα om., sed suppl. A! 2i xal-

33

τοι τοῦτο Aristoteles 30 εὕρηται aFM πο} «ot Aristoteles τὸ χούφω À

δὲ om. F 90 πῶς Δ: πῶς FM: πῶς ἀήρ otiose a 38 διὰ τὸ τὸ ἃ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 4 [Aríst. p. 25ὅ “80. *24] 1211

ἀπὸ ἀτελοῦς ἐνεργείας εἰς τελειοτέραν del mpoxómtov xal del ἀνωτέρω γι- 282r
νόμενον, ἕως ἄν ἀνωτάτω γενόμενον τὴν τελειοτάτην ἀπολάβῃ ἐνέργειαν
τὸ ἀνωτάτω εἶναι. ὁμοίως δέ φησι xal τὸ ποιὸν xai τὸ ποσὸν εἰς τὸ
ἐνεργείᾳ μεταβάλλειν, ἄν μή τι χωλύῃ. ἔστι γάρ τινα αὐξηϑέντα μὲν χαὶ
τὸ εἶδος ἀπολαβόντα, οὐδέπω δὲ τοσοῦτον χατέχοντα τόπον, ὅσον δύναται 96
χατέχειν, διὰ τὸ χωλύεσϑαι ὥσπερ ὁ ἐξ ὕδατος γινόμενος ἀὴρ ἐν μιχρῷ
τινι οἰχήματι: ἐξετάϑη γὰρ ἄν πλέον, εἰ μὴ συνεπιλεῖτο xal ἐπυχνοῦτο
ὑπὸ τοῦ οἰκήματος.

[45]

p.255094 Ὁ δὲ τὸ ὑφιστάμενον xal χωλῦον χινήσας ἕως τοῦ οὐδὲ
10 τοῦ ποιεῖν, ἀλλὰ τοῦ πάσχειν.

Τῆς κατὰ φύσιν χινήσεως χαὶ ἐνεργείας αἴτιον μέχρι νῦν, ὡς ἐμοὶ
δοχεῖ, τὴν τοῦ εἴδους λέγει τελειότητα, ἣν ἀπολαβὼν εὐθὺς ἐνεργεῖ χαϑ᾽
αὑτό, εἰ μή τι χωλύσοι" τὸ γὰρ διὰ τὸ οὕτω πεφυχέναι οὕτω χινεῖσϑαι,
τὴν φύσιν ἐστὶ xal τὸ εἶδος αἰτιωμένου. προελθὼν δὲ ὀλίγον xal τὸ γεν-

15 νῆσαν xal ποιῆσαν τοιοῦτον οἷόν ἐστιν αἴτιον τῆς τοιαύτης λέγει χινήσεως, 85
ὅπερ οἱ ἐξηγηταὶ καὶ ἐν τοῖς πρόσϑεν εἰρημένοις αὐτὸν αἰτιᾶσϑαι νομί-
ζουσι. πολλαχοῦ δὲ τὸ τὴν ἕξιν ἀπολαβὸν εὐθὺς ἐνεργεῖν λέγων xai
προηστιϑεὶς ἄν μή τι χωλύῃ, λέγει νῦν ὅτι xai ὃ τὸ δφιστάμενον xal
χωλῦον ἀφαιρῶν ἔστιν ὡς χινεῖ, ἔστι δὲ ὃς οὔ’ xaB' αὑτὸ μὲν γὰρ

20 οὐ χινεῖ’ ἄλλο γάρ τι προηγουμένως ἐνεργεῖ, χατὰ συμβεβηχὸς δὲ χινεῖ.
ὃ γὰρ τὸν χίονα ὑποσπάσας χαϑ᾽ αὑτὸ μὲν τοῦτον χινεῖ, χατὰ συμβε-
βηχὸς δὲ xal τὸ ὑπὸ τοῦ χίγνος ἀνεχόμενον μέλαϑρον xal χωλυόμενον χατὰ 40
τὴν αὑτοῦ φύσιν ἀνεχϑῆναι χάτω. ὁμοίως δὲ xal ὃ τὸν ἐπιχείμενον τῷ
πεφυσημένῳ ἀσχῷ λίθον ἀφελών, δι᾿ ὃν ἐβυϑίζετο xal οὐχ ἐπεπόλαζεν

25 τῷ ὕδατι, προηγουμένως μὲν τὸν λίϑον ἐχίνησε, χατὰ συμβεβηχὸς δὲ καὶ
αὐτὸν τὸν ἀσχόν, ὃς ἀφαιρεθέντος τοῦ χατέχοντος αὐτὸν λίϑου ἀνηνέχϑη.
ἔτι δὲ μᾶλλον τὴν ἀνομοιότητα τῆς χινήσεως τὴν γινομένην ὑπό τε τῶν
χαϑ᾽ αὑτὰ χινούντων xal τῶν τὰ χωλύοντα χινεῖσϑαι ἀφαιρούντων ἐπὶ τῆς
σφαίρας ἔδειξεν τῆς ἀποπαλλομένης ἀπὸ τοῦ τοίχου: ὡς γὰρ ταύτην 45

80 προηγουμένως μὲν χινεῖ 6 τὴν ἀρχὴν ἀφείς, χατὰ συμβεβηχὸς δὲ χαὶ ὁ
τοῖχος, ἀφ᾽ οὗ ἀποπάλλεται, οὕτω xal τὰ φυσιχὰ σώματα προηγουμένως
μὲν ὑπὸ τῶν μεταβαλλόντων αὐτὰ χαὶ ποιησάντων τοιαῦτα χινεῖται, χατὰ
συμβεβηκὸς δὲ χαὶ ὑπὸ τῶν ἀφαιρούντων τὰ ἐμποδίζοντα πρὸς τὴν χίνη-
σιν. συναγομένου οὖν Bx τῶν εἰρημένων τοῦ μηδὲν τούτων ὕφ᾽ ξαυτοῦ

35 χινεῖσϑαι, ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἄλλου, ἔνστασίς τις ἀναφύεται ζητοῦσα, πῶς λέγεται
τὰ φυσιχὰ ἀρχὴν χινήσεως ἐν ἑαυτοῖς ἔχειν τὴν φύσιν, εἰ μὴ ὑφ᾽ ἑαυτῶν 50

Y ^

ἔνδοϑεν, ἀλλ᾽ ἔξωϑεν ὑπ᾽ ἄλλου χινοῦνται. χαὶ λύει ταύτην τὴν ἔνστασιν

ὦ τὸ (ante ἀνωτάτω) τῷ a 12. 19. xat" αὐτὸ libri 16 ἔμπροσϑεν (om. εἰρημέ-
νοις) a 19 ἔστιν] ἔστιν μὲν Aristoteles 20 κατὰ συμβεβηχὸς iteratum del. A
0 ἔχειν ex ἔχει A'!

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 91

1218 "^ . SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 4 [Arist. p. 255^24]

λέγων, ὅτι κινήσεως ἀρχὴν ἔχειν λέγεται ταῦτα οὐχ ὡς τοῦ χινεῖν 282:
οὐδὲ τοῦ ποιεῖν, ἀλλὰ τοῦ χινεῖσϑαί τε χαὶ πάσχειν. οὐ γὰρ μόνον
τὸ χινοῦν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ ἀρχὴν ἔχειν χινήσεως λέγεται, ἀλλὰ χαὶ τὸ χινεῖ-
σϑαι πεφυχὸς xal αὐτὸ χινήσεως ἀρχὴν ἔχει. τὸ γὰρ τῆς χινήσεως ὄνομα

5 χοινόν ἐστι xai τοῦ χινοῦντος xal τοῦ χινουμένου. εἰ δὲ ἢ χίνησις ἐν τῷ
χινουμένῳ ἐστίν, ὡς δέδειχται πρότερον, | οἰχειοτέρα ἄν εἴη τῷ χινου- 282v
μένῳ ἣ χίνησις. ἀρχὴν δὲ ἔχειν τοῦ χινεῖσϑαι λέγεται τὰ φυσιχὰ σώματα
τῷ δύναμιν ἔχειν καὶ ἐπιτηδειότητα πρὸς τὸ εἰς τοῦτο μεταβάλλειν, εἰς ὃ
μεταβάλλειν ὑπό τινος χινήσεται τήνδε τὴν χίνησιν, ἧς λέγεται ἀρχὴν

10 ἔχειν. τὸ γὰρ πεφυχέναι χινεῖσϑαι χατά τινα χίνησιν ἀρχὴν ἔχειν ἐστὶ
τῆς τοιαύτης χινήσεως, ὡς ὃ εὐφυὴς ὧν πρὸς φιλοσοφίαν ἀρχὴν ἔχει φι-
λοσοφίας, οὐ τοῦ ποιῆσαι φιλόσοφον ἄλλον, ἀλλὰ τοῦ αὐτὸς γενέσϑαι φι- ὅ
λόσοφος. εἰ οὖν f, τῶν σωμάτων φύσις μὴ ἔστιν ἀρχὴ τοῦ χινεῖν xal
ποιεῖν, ἀλλὰ τοῦ χινεῖσϑαι xal πάσχειν, ὅταν ὁ ᾿Αριστοτέλης ποιητιχὸν αἴ-

15 ttov λέγῃ τὴν φύσιν πῇ μὲν λέγων, ὅτι οὐδὲν μάτην ποιεῖ οὔτε ὁ ϑεὸς
οὔτε ἢ φύσις, πῇ δὲ δεικνύς, ὅτι χατὰ λόγους $ φύσις xal ἕνεχαά τοῦ
ποιεῖ, ἢ ἄλλην τινὰ τὴν φύσιν ἐχείνην οἰητέον τὸν διὰ πάντων διήχοντα
δημιουργιχὸν (νοῦν) T, εἰ περὶ τῆς αὐτῆς λέγει φύσεως, ὑλιχῶς xal παϑη-

τιχῶς ἀχουστέον τοῦ λεγομένου, ὡς xal τῆς ἀρχῆς ἠχούομεν. 10
20 ᾿Ἐπιζητεῖ δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐν τούτοις, πῶς ἔτι τὸ χυχλοφορητιχὸν

- A , e, e 3 , [4 *, a
σῶμα φυσικὸν ἔσται, εἰ τὸ uiv φυσιχόν, ὡς ὃ ᾿Αριστοτέλης φησίν, ἀρχὴν
τοῦ πάσχειν ἔχει, τὸ δὲ χυχλοφορητιχὸν ἀπαϑές ἐστι. χαὶ λύει πρῶτον
μὲν λέγων, ὅτι χἄν ἀειχίνητον ἡ τὸ χυχλοφορητιχόν, ἀλλὰ ἄλλοτε ἀπ᾽
ἄλλου xal ἐπ᾽ ἄλλο χινούμενον ἔχει τὰ δυνάμει ἐν ἑαυτῷ: ἐφ᾽ ὅσον δὲ

25 τοῦ δυνάμει χεχοινώνηχεν, ἐπὶ τοσοῦτον xal παϑητήόν πώς ἐστι πᾶν γὰρ

^ , e ? ν T M - ; oa , - ν
τὸ δυνάμει ὑλιχόν πώς ἐστιν ἔχει οὖν xal ἐχεῖνο ἀρχὴν χινήσεως τῆς 15
χατὰ τὸ χινεῖσϑαι ἐν αὑτῷ, xal χατὰ τοῦτο φυσιχόν ἐστιν. “ἢ ἄμεινον,
φησίν, ἐπὶ τοῦ ϑείου ἀχούειν μὴ ὡς ἐπὶ τῶν ἀψύχων σωμάτων τὴν χατὰ
φύσιν χίνησιν, ἀλλ᾽ ὡς ἐπὶ τῶν χατὰ ψυχὴν χινουμένων, ἃ οὐχ ὑπό τινος
^ , ) [4 - » A ' 3 , M ,

30 ἔξωϑεν χινεῖται, ἀλλ᾽ ἐν αὑτοῖς ἔχει τὴν χινητιχὴν ἀρχήν τε xai αἰτίαν.
ἀλλ᾽ εἰ τοῦτο, φησί, πῶς οὐχὶ χαὶ στάσεως ἀρχὴν ἔχει χαὶ τῆς εἰς τὰ
ἐναντία χινήσεως; 7, εἰς τὰ ἐναντία μέν, φησίν, οὐ χινήσεται, ὅτι μὴ ἔστι
τις ἐναντία χίνησις τῇ χυχλοφορίχ" οὐχ ἠρεμεῖ δέ, ὅτι μήτε ἐπὶ τοιαῦτα
χινεῖται, ἐν οἷς ἀνάγκη στῆναι τὸ γενόμενον, μήτε δεῖται στάσεως" ὅσα 90

35 γὰρ τῶν χινουμένων ὕφ᾽ ἑαυτῶν xal ἴστασθϑαι πέφυχε, ταῦτα χαὶ τοῦ
ἴστασϑαι ἐξ αὐτῶν ἔχει τὴν δύναμιν᾽᾽. ταῦτα μὲν ὁ ᾿ΛΑλέξανδρος. τί δὲ
τὸ λεγόμενόν ἐστι τὸ μὴ ὡς ἐπὶ τῶν ἀψύχων σωμάτων ἐπὶ τοῦ οὐρανοῦ
τὴν χατὰ φύσιν χίνησιν λαμβάνειν, ἀλλ᾽ ὡς ἐπὶ τῶν χατὰ Ψυχὴν χινου-
μένων, εἰσόμεϑα σαφέστερον ὑπομνησϑέντες τῆς δόξης αὐτοῦ, ἣν ἔχει

9 ἔχειν post ἑαυτοῦ a: om. F 15 οὐδὲν μάτην «tÀ.] de caelo A 4. 211333

16 ἕνεχά του] cf. Phys. B 8. 1992177 alias. cf. Index Bonitzii p. 336b 18 νοῦν a:
om. AFM αὑτῆς &A!M: τοιαύτης A?F 2] ὁ om. aM 20 χεχίνηχεν u

38 ὡς ἐπὶ RAM: δπὸ A! F 89 αὐτοῦ) Alexandri

10

15

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 4 (Arist. p. 255524. 31] 1219

περὶ τῆς τοῦ οὐρανοῦ ψυχῆς" τὴν γὰρ αὐτὴν οἴεται ψυχὴν εἶναι xal 282"
φύσιν ἐν τῷ οὐρανῷ. χαὶ γράφει γε ἐν τῷ εἰς τὸ δεύτερον τῆς Περὶ οὖ- s5
ρανοῦ ὑπομνήματι ταῦτα΄ “ἡμεῖς δὲ ἐπιχειροῦμεν δειχνύναι τοῦ ϑείου σώ-.
ματος οὐχ ἄλλην μὲν τὴν φύσιν, ἄλλην δὲ τὴν ψυχήν, ἀλλ᾽ ὡς ἣ βαρύτης

τῆς γῆς xal τοῦ πυρὸς ἢ xougótne xal μετ᾽ ὀλίγα’ “τίς γὰρ ἄλλη παρὰ

ταύτην ἄν εἴη φύσις αὐτοῦ: τελειοτέρα γὰρ φύσις ἣ ψυχή" εὔλογον δὲ
τοῦ τελειοτέρου σώματος xal τὴν φύσιν εἶναι τελειοτέραν. τοῦτο οὖν
ἐστι xal τὸ νῦν ῥηϑὲν ὕπ᾽ αὐτοῦ τὸ τὴν χατὰ φύσιν χίνησιν τοῦ οὐρανοῦ
ὡς ὑπὸ τῶν χατὰ ψυχὴν χινουμένων εἶναι. δῆλον δὲ ὅτι ταῦτα συμφώνως 80
τῇ περὶ ψυχῆς δαυτοῦ δόξῃ λέγει ἐντελέχειαν ἀχώριστον τῶν σωμάτων
οἰόμενος τὴν ψυχὴν εἶναι, ὁποία τίς ἐστι xal ἢ φύσις.

p.255»31. Ei δὴ πάντα τὰ χινούμενα ἕως τοῦ ἅπαντα ἂν τὰ χι- 8ὺ
νούμενα ὑπό τινος χινοῖτο.

Δείξας προσεχῶς, ὅτι τὰ φύσει λεγόμενα χινεῖσϑαι, οὐχ ὑφ᾽ ἑαυτῶν
ἀλλ᾽ ὑπ’ ἄλλων χινεῖται, ἔχων δὲ ὁμολογούμενον τὸ xal τὰ βίᾳ xal παρὰ
φύσιν χινούμενα ὑπό τινος χινεῖσθαι (ἐναργὲς γὰρ τοῦτο), λαβὼν δὲ ὅτι xal
ἐπὶ τῶν ζῴων τὸ μὲν ὑπό τινος αὐτὰ χινεῖσϑαι ἐναργές ἐστι xal ὅμολο-
Ἰούμενον, ζητεῖται δὲ μόνον ἐπ᾿ αὐτῶν, πῶς δεῖ χωρίσαι τὸ χινοῦν τοῦ 40
χινουμένου, ταῦτα οὖν προομολογησάμενος συνάγει λοιπὸν ἐχ τῶν χειμένων,

20 ὅτι πάντα τὰ χινούμενα ὑπό τινος χινεῖται. εἰ γὰρ τῶν χινουμένων τὰ

25

30

μὲν φύσει χινεῖται, τὰ δὲ παρὰ φύσιν xal βία, xal τά τε βίᾳ xal παρὰ
φύσιν πάντα ὑπό τινος ἄλλου χινεῖται ἔξωθεν χινοῦντος, χαὶ τῶν φύσει τὰ
μὲν ὑφ᾽ ξαυτῶν ὡς τὰ (qa, τὰ δὲ οὐχ ὑφ᾽ ἑαυτῶν ὡς τὰ χοῦφα xai τὰ
βαρέα x«l ὅλως τὰ ἁπλᾶ τῶν σωμάτων, περὶ ὧν δέδειχται ὅτι xal αὑτὸ
μὲν ὑπὸ τοῦ γεννήσαντος xal ποιήσαντος χοῦφον T, βαρύ, καὶ 4
ὅλως τοιοῦτον οἷον γενόμενον ἐπὶ τὸ ἄνω T, ἐπὶ τὸ χάτω χινεῖται, χατὰ
συμβεβηχὸς ὃΣ ὑπὸ τοῦ τὰ ἐμποδίζοντα xai χωλύοντα ἀφαιροῦντος, δῆλον
ὅτι πάντα τὰ χινούμενα ὑπό τινος χινεῖται. οὐ γὰρ ἔστιν ἄλλα χινούμενα
παρὰ τὰ εἰρημένα τά τε παρὰ φύσιν xai tà χατὰ φύσιν, καὶ τούτων f,
διττὴ διαφορά. χαὶ ἔστιν 6 συλλογισμὸς τοιοῦτος: πάντα τὰ χινούμενα T,
χατὰ φύσιν ἢ παρὰ φύσιν χινεῖται’ πάντα δὲ τὰ παρὰ φύσιν xal χατὰ 50
φύσιν χινούμενα ὑπό τινος χινεῖται’ πάντα ἄρα τὰ χινούμενα ὑπό τινος χι-
νεῖται. δύναται Ob xal ὑποϑετιχῶς συνάγεσϑαι, ὥσπερ xal δοχεῖ συνάγειν
6 ᾿Δριστοτέλης" εἰ γὰρ πάντα τὰ χινούμενα ἣ φύσει T| παρὰ φύσιν χινεῖ-
tat xal τά τε φύσει xai τὰ παρὰ φύσιν ὑπό τινος χινεῖται, πάντα τὰ χι-
νούμενα ὑπό τινος χινεῖται, τὸ δὲ πρῶτον (δέδειχται γάρ), τὸ ἄρα δεύτερον.
φυσιχώτερον δὲ νῦν ἔδειξεν, ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖται, ἥπερ
ἐν τῷ πρὸ τούτου βιβλίῳ. ὃ δὲ Εὔδημος, ὅτι τὸ χινούμενον ὑπό τινος 283:

2 γε] δὲ ἃ 0 ἂν post γὰρ a: post εἴη F 18 ζητεῖ A, corr. A! χωρί-
Cat ἃ 38 Εὔδημος] fr. 74 p. 98,14 Sp.

21*

1220 SIMPLICII TIN PHYSICORUM VIII 4. 5 [Arist. p. 255531. 256s4]

χινεῖται, δείκνυσι xol ix τῆς τῶν πρός τι GuvumoGtdOenc: "dc γὰρ τὸ 283r
τεμνόμενον, φησίν, ἄλογον μὴ ὑπό τινος τέμνεσθαι xal τὸ ἑλχόμενον μὴ
ὑπό τινος ἕλχεσϑαι xal ὅλως τὸ ποιούμενον μὴ ὑπό τινος ποιεῖσϑαι, οὕτω
xal τὸ χινούμενον μὴ ὑπό τινος χινεῖσϑαι᾽᾽.

5 ᾿Απορήσοι δ᾽ ἄν τις, ὡς οἶμαι, πῶς τὰ xarà φύσιν χινούμενα τὴν το-
πιχὴν χίνησιν ὁπὸ τοῦ χινήσαντος αὐτὰ καϑ᾽ αὑτὰ χινεῖσϑαί φησιν, εἴπερ
τὸ μὲν γεννῆσαν xal ποιῆσαν τὴν οὐσίαν xal τὸ εἶδος ποιεῖ, xal τῆς χατὰ ὅ
γένεσιν μεταβολῆς ἐστιν αἴτιον, ἄλλη δὲ $ κατὰ γένεσιν μεταβολὴ xai ἄλλη
$ τοπιχὴ χίνησις. xal ὅλως, εἰ τὸ γεννῆσαν xal ποιῆσαν πῦρ πέπαυται

10 ἐνίοτε xal οὔτε πάρεστιν οὔτε ἐφάπτεται τοῦ χινουμένου, πῶς ὑπ᾽ ἐχείνου
λέγεται χινεῖσθαι τὸ πῦρ; ὥστε xal συναγαγεῖν, ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό
τινος ἄλλου παρ᾽ αὐτὰ χινεῖται. xal ζητείσϑω μὲν ἐπὶ πλέον τοῦτο, λε-
Ἰέσϑω δὲ τέως τὸ νῦν ἐπελϑόν, ὅτι ἔστι μέν πως χινητιχὸν xal τὸ τοῦ
εἴδους ποιητιχὸν τοῦ πεφυχότος χινεῖσθαι xat' ἐχείνην τὴν χίνησιν' ποιεῖ 10

15 γὰρ xai τὴν χίνησιν xai ἐνέργειαν τοῦ εἴδους μετ᾽ αὐτοῦ, ὡς ὃ τὸν ἀμ-
φορέα ποιῶν χαὶ τὸ δέχεσθαι τὸν οἶνον ποιεῖ. οὐ μέντοι ὃ τὴν χίνησιν
μετὰ τοῦ εἴδους ποιῶν χινεῖ χυρίως τὸ εἶδος κατ᾽ ἐχείνην τὴν χίνησιν, ὡς
ὃ τὸν λίϑον τῇ χειρὶ χινῶν, εἴπερ μηδὲ πάρεστιν ἔτι χινουμένῳ αὐτῷ τὸ
ποιοῦν, ἀλλὰ ἄλλη αὕτη φαίνεται χινοῦντος διαφορά, χαϑ᾽ ἣν τὸ εἶδος

20 ποιεῖ πεφυχὸς χινεῖσϑαι xol χινούμενον, ἄν μή τι χωλύῃ. xai ϑαυμαστῶς
ηὗρεν xal ἐν τοῖς χατὰ φύσιν χινουμένοις τὸ ὑπό τινος χινεῖσθαι τὸ χινού- 15
μενον, ἐπειδὴ τὸ χινεῖσϑαι πάσχειν τί ἐστι, τὸ δὲ πάσχον δεῖται τοῦ ποι-
οὖντος. 7, μὲν γὰρ τελεία ἐνέργεια ἐχ τῆς τελείας οὐσίας προϊοῦσα οὐ
δεῖταί τινος ἄλλης τῆς παραγούσης αἰτίας, ἢ δὲ κίνησις ἀτελὴς οὖσα ἐνέρ-

25 γϑια xal πάϑος μᾶλλον xal πολλῷ τῷ δυνάμει συγχεχραμένη δεῖται τοῦ
ποιοῦντος αὐτήν.

p.25634 Τοῦτο ὃὲ διχῶς. ἣ γὰρ οὐ δι᾿ ἑαυτὸ τὸ χινοῦν ἕως τοῦ
ἀνάγχη αὐτὸ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ χινεῖσϑαι.

Δείξας ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον ὗπό τινος χινεῖται, ἐφεξῆς ἀχολούϑως
30 ἄν ἐζήτει, πότερον ὑπὸ χινουμένου χινεῖται τὸ χινούμενον ἢ ὑπὸ ἀχινήτου"
διὰ δὲ τὸ πᾶσι σχεδόν, ὥς φησιν Εὔδημος δοχεῖν τὸ χινοῦν χινεῖσϑαι χαὶ 80
αὐτό, τῶν Ob χινούντων dua xal χινουμένων τὸ μὲν αὐτοχίνητόν ἐστι, τὸ
δὲ ὑπ᾽ ἄλλου ἔξωθεν χινεῖται, δύο ὄντων ἀρχιχῶν τῆς χινήσεως τοῦ τε
ἀχινήτου xal τοῦ αὐτοχινήτου, τὸ αὐτοχίνητον πρῶτον παραδίδωσι xal
85 δείχνυσιν, ὅτι ἔστι τι πρῶτον ἐν τοῖς χινοῦσί τε χαὶ χινουμένοις, ὃ χινεῖ
μὴ ὑπ᾽ ἄλλου ἔξωϑεν χινούμενον. διαιρεῖ δὲ πάλιν τὸ χινοῦν xaÜ' αὐτὸ

5 ἀπορήσοι ΑΜ: ἀπορήσει Εἰ: ἀπορήσειε a 6 χινήσαντος ἃ: γεννήσαντος AFM
22 δεῖ in δεῖται mut. A! 97 ἑαυτὸ AF: αὐτὸ aM 28 αὑτοῦ ἃ 80 ἂν ἐζήτει
Ε: ἀνεζήτει A: ἀναζητεῖ aM ὑπὸ /ff À 31 Εὔδημος] fr. (5 p. 98,22 Sp.

6oxtiv AM: δοχεῖ 88 38 post ὄντων addit τῶν F, quod recepit Brandisius in Scholiis
94 τοῦ om. A

SIMPLICI! IN PHYSICORUM VIII 5 (Arist. p. 25624] 1221

xat ἄλλην διαίρεσιν εἴς τε τὸ μὴ δι᾿ ἑαυτὸ χινοῦν, ἀλλὰ δι᾿ ἕτερον ἔξω- 283r
ϑεν αὐτὸ χινοῦν xal εἰς τὸ BV ἑχυτὸ χινοῦν. xal λέγει δι᾿ ἕτερον μὲν
ὡς τὸ χινοῦν τι τῷ ὑπ᾽ ἄλλου χινεῖσϑαι, ὡς 6 μοχλὸς χινεῖ τὸ βάρος 785
ὡς ἢ βαχτηρία τὸν λίϑον ἄλλου χινοῦντος αὐτήν. δι᾿ ἑαυτὸ δὲ χινεῖ τὸ
5 τὴν αἰτίαν ἐν ἑαυτῷ τοῦ χινεῖν ἔχον, ὥσπερ τὰ ζῷα καϑ᾽ ὁρμὴν οἰχείαν
χινεῖ, xal πάλιν διαιρεῖ τὸ δι᾿ ἑαυτὸ χινοῦν εἴς τε τὸ πρῶτον χινοῦν μετὰ
τὸ ἔσχατον, ὅπερ ἐστὶ μόνως χινούμενον, ὥσπερ ὅταν ὁ ἄνθρωπος δι’
ἑαυτὸν χινῶν ἅτε παρ᾽ ἑαυτοῦ τὸ χινεῖν ἔχων χινῇ τὸν λίϑον πρῶτος ὧν
μετὰ τὸ ἔσχατον, ὅπερ ἐστὶν ὁ λίϑος χινούμενος μέν, μηχέτι δὲ ἄλλο τι
10 χινῶν αὐτός, ὡς προσεχῶς τὸν λίϑον ὑπὸ τοῦ ἀνϑρώπου χινεῖσϑαι. εἴς 40
τε οὖν τοῦτο διαιρεῖ τὸ δι᾿ ἑαυτὸ χινοῦν xal εἰς τὸ διὰ πλειόνων μέσων
χινεῖν τὸ ἔσχατον, ὡς 6 ἄνθρωπος 6 δι᾽ ἑαυτὸν χινῶν διὰ πλειόνων μέσων
χινεῖ τὸν λίϑον, ὃς ὑπόχειται ἔσχατος εἶναι χινούμενος, ὥσπερ ὅταν ὃ μὲν
ἄνθρωπος χινῇ τὴν χεῖρα, ἢ Ob χεὶρ τὴν βαχτηρίαν, ἣ δὲ βαχτηρία τὸν
15 λίϑον: ἔστω γὰρ καὶ ἢ χεὶρ τῶν μέσων. xai ὁ μὲν ἄνϑρωπος χινεῖ οὐ
τῷ ὑπ᾽ ἄλλου χινεῖσϑαι, ὁ δὲ λίϑος χινεῖται μηχέτι ἄλλο τι αὐτὸς χινῶν.
τὰ δὲ οὕτω χινοῦντα, φησί, xdv ἄμφω χινῇ, τό τε προσεχὲς τῷ ἐσχάτῳ 4
ὥσπερ ἢ βαχτηρία xal τὸ πρῶτον χινοῦν ὥσπερ ὁ ἀνῦρωπος, ἀλλὰ μᾶλλον
χαὶ χυριώτερον τὸ πρῶτόν ἐστι χινητιχόν, τουτέστιν ὃ ἄνθρωπος, διότι
20 ἐχεῖνος xai τὴν βαχτηρίαν χινεῖ, ἀλλ᾽ οὐχ T, βαχτηρία τὸν ἄνθρωπον" xai
ἄνευ μὲν τοῦ dvÜpd mou ἢ βαχτηρία οὐ χινήσει, ὁ ὃὲ ἄνθρωπος xal ἄνευ
τῆς βαχτηρία: χινεῖ. xai διὰ ταῦτα μᾶλλον ὃ ἀνϑρωπος χινεῖ τῆς βαχτη-
ρίας, εἵπερ 6 μὲν ἀνϑρωπὸς οὐ δεῖται ἄλλου, τοῦ χινοῦντος αὐτὸν πρὸς τὸ
χινῇσαι, ἢ 0à βαχτηρία δεῖται: ὥστε πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινὸς δεῖται δ0
25 τοῦ Ot ἑαυτὸ χινοῦντος, εἴ γε τὰ μὲν οὐ δι᾽ ἑαυτὰ χινοῦντα, ἀλλὰ ὑπ᾽
ἄλλων χινούμενα xal οὕτω χινοῦντα, δεῖται πάντως τοῦ δι᾿ ἑαυτὸ χινοῦντος,
χαὶ οὐχ ἄν ἄλλως χινήσοι, τὰ δὲ δι᾿ ἑαυτὰ χινοῦντα οὐ δεῖται τῶν οὐ δι’
ἑαυτὰ χινούντων. πᾶν οὖν τὸ χινούμενον ὑπό τινος δι᾿ ἑαυτὸ χινοῦντος
ἀναγχη χινεῖσϑαι, 7, προσεχῶς δὲ Y, διὰ μέσου τινὸς τῶν ὕπ᾽ ἄλλου χινου-
80 μένων, χαὶ εἰ προσεχῶς, τουτέστιν εἰ πρῶτον εὐϑὺς μετὰ τὸ μόνως χι-
νούμενόν ἐστι τὸ OU ἑαυτὸ χινοῦν, οὐχ ἀνάγχη ϑάτερον ἔτι εἶναι τὸ μέϊσον 288ν
γινόμενον τοῦ τε ἑαυτὸ χινοῦντος καὶ τοῦ ἐσχάτου xtoupévou. ἀρχεῖ γὰρ
τὸ ἑαυτὸ χινοῦν προσεχὲς ὃν τῷ χινουμένῳ xol πρῶτον μετ᾽ αὐτὸ εἰς τὸ
χινῆσαι αὐτό. εἰ οὖν ἀνάγχη τὸ ὑπό τινος χινούμενον T; προσεχῶς 7, διὰ
35 μέσου ὑπὸ τοῦ δι’ ἑαυτὸ χινοῦντος, τουτέστι τοῦ αὐτοχινήτου, χινεῖσϑαι,
ἀνάγχη τῶν χινητιχῶν πρῶτον εἶναι τὸ αὐτοχίνητον. καὶ ὀείχνυσι λοιπόν,
ὅτι ἔστι τι τοιοῦτον ἐν τοῖς οὖσιν, ὃ χινεῖ χινούμενον αὐτὸ οὐχ ὑπό τινος ὃ
ἔξωϑεν, ἀλλ᾽ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ. εἰ γὰρ πᾶν τὸ χινούμενον καὶ οὕτω χινοῦν ὑπό
τινος ἔξωϑεν ἄλλου χινήσεται xal ἐχεῖνο ὑπ᾽ ἄλλου καὶ τοῦτο dei οὕτως,
40 εἰς ἄπειρον dydixr ἰέναι: ἀλλὰ μὴν τοῦτο ἀδύνατον" οὐ γὰρ ἔσται, φησί,

ὃ ἔχον ἃ 18 ὥσπερ (ante 7) aM: om., sed suppl. A!: οἷον F 23 fortasse
ἄλλου τοῦ 92 ἑαυτὸ 7 itemque ante χινοῦν (22) A 94 τὸ iterat a διὰ --
(erasum) A

1229 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 25614. 21]

τὸ πρῶτον xtvoüv λαβεῖν, μὴ ὄντος δὲ τοῦ πρώτου χινοῦντος οὐδὲ τὸ τε- 983"
λευταῖον dv εἴη τὸ προσεχὲς τῷ χινουμένῳ μέν, μηκέτι δὲ χινοῦντι. εἰ
οὖν μήτε πρῶτον μήτε τελευταῖόν ἐστι χινοῦν, οὐχ ἔστι χίνησις" μὴ ὄντος
γὰρ τοῦ χινοῦντος οὐδὲ τὸ χινούμενον ἔσται: οὐχ ἄρα εἰς ἄπειρον ἰέναι 10
5 χρὴ ἄλλο πρὸ ἄλλου τιϑέντα χινοῦν τε xal χινούμενον. ἔστιν ἄρα τὸ πρῶ-
τὸν χινοῦν μὴ ὑφ᾽ ἑτέρου χινούμενον. xal συνάγει λοιπὸν τὰ ὀὁεδειγμένα,
δέδεικται δέ, ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖται, xal προσετέϑη ὅτι
τὸ ὑπό τινος χινούμενον ὑπὸ πρώτου χινοῦντος χινεῖται, ᾧ προσελήφϑη
ὅτι τὸ πρῶτον χινοῦν χινεῖται μέν, οὐχ ὑπ᾽ ἄλλου δέ (οὐ γὰρ dv ἔτι
10 πρῶτον ἦν, x«l εἰς ἄπειρον ἀνάγχη προϊέναι τὰ χινοῦντα xai χινούμενα,
xal οὕτως ἀνῃρεῖτο f, χίνησις), ὥστε πᾶν τὸ χινούμενον ὑπὸ πρώτου xt- 15
νεῖται τοῦ αὐτοχινήτου. χαὶ γὰρ ἀναιρουμένου μὲν τούτου ἀναιρεῖται xal
τὰ μὴ οὕτω χινοῦντα, ἐχείνων δὲ ἀναιρουμένων, τοῦτο οὐ συναναιρεῖται.
ὅλως δὲ τὸ ὑπ᾽ ἄλλου χινούμενον ὕστερόν ἐστι τοῦ χινοῦντος χινουμένου
15 καὶ αὐτοῦ, πρῶτον ἄρα τοῦτο. ἔτι δὲ τὸ χινοῦν τῷ χινουμένῳ αἴτιόν ἐστι
τοῦ χινεῖσϑαι. τὸ δὲ αἰτιατὸν ὕστερον τοῦ αἰτίου, πρῶτον ἄρα χινεῖ χινού-
μενον τὸ αὐτὸ χινοῦν. προστίϑησι δὲ ὁ Εὔδημος, ὅτι xal τῶν ἐνταῦϑα
χινήσεων αἱ ζωτιχαὶ φαίνονται χινήσεις αἴτιαι, xal ἢ οὐρανία τὴς τῶν στοι-
χείων δηλονότι μεταβολῆς. δοχεῖ δὲ xal αὕτη ζωτιχή πως εἶναι" οὐ γὰρ 20
20 ὕπ᾽ ἄλλου χινεῖται ὁ οὐρανός, ἀλλ᾽ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ.

p.25642] Ἔτι δὲ χα

ὧδε τὸν αὐτὸν τοῦτον λόγον ἔστιν ἐπελ-
ϑεῖν ἕως τοῦ 7

ἣ ἔρχεταί ποτε εἰς τὸ τοιοῦτον.

“Ὅτι μὲν γὰρ ὃ αὐτός ἐστι λόγος οὗτος τῷ πρὸ αὐτοῦ, xal αὐτὸς λέ- 80
γει. “διαφέρει δέ, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, τῇ ἐφόδῳ, ὅτι ἐχεῖ uiv ἢ ἀρχὴ
25 τῆς δείζεως ἀπὸ τοῦ τὸ χινούμενον T, ὑπὸ αὑτῷ χινοῦντος χινεῖσϑαι Y, οὐχ
αὑτῷ ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἄλλου, ἐνταῦϑα δὲ ἀπὸ τοῦ χινοῦντος ἢ δεῖξις αὐτῷ
πρόξισι' λαμβάνει γὰρ πᾶν τὸ χινοῦν, ὥσπερ τι χινεῖ (ἀδύνατον γάρ τι
χινεῖν μέν, μηδὲν δὲ χινεῖν), οὕτω χαὶ τινὶ χινεῖν. — μήποτε δὲ οὐ ταύτῃ
διενηνόχασιν οἱ λόγοι" xal γὰρ xal ὃ ἤδη ῥηϑεὶς ἀπὸ τοῦ χινοῦντος ἐπε-

80 χειρήϑη λέγων 'Y, γὰρ οὐ Ot' $autb τὸ χινοῦν, ἀλλὰ OU ἕτερον ὃ χινεῖ τὸ 80
χινοῦν T, Ot ξαυτό᾽, ἀλλ ᾧ διαφέοει τὸ Ov ἑαυτὸ χινεῖν τοῦ ἑαυτῷ χινεῖν
xal τὸ GU ἕτερον τοῦ ἄλλῳ, ταύτῃ διενηνόχασιν οἱ λόγοι. διαφέρει δὲ
ταῦτα τῷ τὸ μὲν δι᾿ ἑαυτὸ χινοῦν ὡς ἐν αὐτῷ τὴν ἀρχὴν τῆς χινήσεως
ἔχον χινεῖν, τὸ δὲ αὑτῷ χινοῦν ὡς προσεχῶς ἐφαπτόμενον τοῦ χινουμένου
τὸ τὴν ἀρχὴν τῆς χινήσεως ἐν αὑτῷ ἔχον. τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ ῥηϑὲν
ὑπ᾽ αὐτοῦ οἷον ἄνϑρωπος T, αὐτὸς ἢ τῇ βαχτηρίᾳ xal ó ἄνεμος

χατέβαλεν 7, αὐτὸς Y, 6 λίθος, ὃν ἔωσεν. ὥσπερ οὖν πρότερον τὸ 40

39

9 οὐδὲ γὰρ 8 11 ἀναιρεῖται F. fortasse (ἂν) ἀνῃρεῖτο 17 Εὔδημος fr. 70
p. 99,27 Spengel. ^. 19 elvat om. a 28 γὰρ AFM: om. recte, ut videtur, 8

25 αὑτῷ χινοῦντος aM: αὐτῶι (sic) χινοῦντος A: αὐτῷ κινοῦντι F: τοῦ αὑτῷ κινοῦντος in
Aldina corrigebat Brandisius 88 τῶι τῶι τὸ A

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 256121] 1223

δι᾿ ἕτερον χινοῦν ἀνήγαγεν εἰς τὸ BU ἑαυτὸ χινοῦν xal ἔδειξεν, ὅτι ἐὰν ἢ 283"
τὸ δι᾿ ἕτερον χινοῦν, ἀνάγχη τὸ δι᾿ ἑαυτὸ χινοῦν προὐπαάρχειν, οὕτως τὸ
ᾧ χινεῖ τὸ χινοῦν μέσον ὃν τοῦ ve πρώτου χινοῦντος xal τοῦ ἐσχάτου χι-
νουμένου ἀνάγει εἰς τὸ αὑτῷ χινοῦν xal δείχνυσιν, ὅτι ὅταν τινὶ χινῇ, ἀεὶ

5 ἕτερον ἀναγχη εἶναι πρότερον τὸ αὐτὸ ἑαυτῷ χινοῦν, ὃ xal τὴν ἀρχὴν ἐν
ἑαυτῷ τῆς χινήσεως ἔχει xal προσεχές ἐστι τῷ χινουμένῳ, xal οὐ δι᾽
ἄλλου αὐτὸ χινεῖ. τοὺς μὲν οὖν λόγους οὕτως οἶμαι χρὴ διαχρίνειν,
τοῦ Εὐδήμου χαὶ συνάψαντος αὐτοὺς ἐν οἷς φησι “τὸ δὴ χινοῦν 7) δι᾿ 46
αὑτὸ χινεῖ Tj δι’ ἄλλο xal ἑαυτῷ ἣ Gu."

10 Λαβὼν δὲ τὸ πᾶν τὸ χινοῦν τινὶ χινεῖν διαιρεῖ τὸ τινὶ χινοῦν εἴς τε
τὸ αὐτῷ χινοῦν xal τὸ ἄλλῳ" xal γὰρ ὃ δι᾽ αὑτοῦ τι xal μὴ διὰ μέσου
τινὸς χινῶν τινὶ χινεῖ, ὡς ὁ ἄνθρωπος ὅταν αὐτὸς χινῇ τὸν λίϑον. τῷ
Ἱὰρ αὑτοῦ σώματι χινεῖ αὐτὸν ἁπτομένῳ αὐτοῦ. ἀλλὰ xal εἰ διὰ τῆς
βαχτηρίας χινοίη αὐτόν, τινὶ xal τότε χινεῖ᾽ τὶ γὰρ xal ἢ βαχτηρία. εἶτα

15 προσλαμβάνει τῇ διαιρέσει ταύτῃ τὸ ἀδύνατον εἶναι τὸ δι᾽ οὗ χινεῖ τὶ ἄλλο 60
ὃν χωρὶς τοῦ αὑτῷ χινοῦντος χινεῖν. μὴ γὰρ χινοῦντος τοῦ ἀνθρώπου, ὃς
αὑτῷ χινεῖ, οὐχ ἄν ἢ βαχτηρία ποτὲ χινήσοι τὸν λίθον: οὐδὲ γὰρ ἄν τὴν
ἀρχὴν αὐτὴ xwotto. τὸ μὲν γὰρ αὑτῷ χινοῦν, οὐχ ἐξ ἀνάγχης προσδεῖ-
ται τοῦ Ot οὗ χινήσει. αὔταρχες γὰρ x«i δι᾿ αὑτοῦ τοῦτο ποιεῖν, τὸ δὲ

20 μέσον OU οὗ χινεῖταί τι τοῦτο πάντως δεῖται τοῦ αὑτῷ xtvoüvtog, ἵνα xt-
νηϑὲν ὑπ᾽ ἄλλου χινήσῃ. εἰ γὰρ μὴ εἴη τοιοῦτόν τι, ἀλλ᾽ ἀεὶ τὸ λαμ-
βανόμενον ὑπό τινος ἄλλου χινοῖτο, ἔξωϑεν χαὶ αὐτοῦ χινουμένου χαὶ τοῦτο
ἀεί, | εἰς ἄπειρον πάλιν ἢ πρόοδος γίνοιτο ἄν τῶν χινούντων τε xal χι- 284:
νουμένων: τοῦτο δὲ ἄτοπον: xol ἁπλῶς μέν: εἰ γὰρ μὴ εἴη, ὅϑεν ἢ

25 ἀρχὴ τῆς χινήσεως, οὐδ᾽ dy χίνησις εἴη" οὐ μὴν ἀλλὰ xai διὰ τὸ δειχϑὲν
ἐν τῷ πρὸ τούτου βιβλίῳ. ἔσται γὰρ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ἄπειρος
χίνησις ἀπείρου γινομένου τοῦ χινουμένου μεγέϑους. εἰ γὰρ ἄπειρα εἴη τὰ
χινοῦντά τε xal τὰ χινούμενα, ἀναγχαῖον ἕν τι μέγεθος ἐξ αὐτῶν γίνεσθαι, 6
xày μὴ συνεχές, ἀλλὰ τῷ ἅπτεσθαι: παντα γὰρ τὰ κατὰ τόπον χινοῦντα

30 τῷ αὐτὰ χινεῖσϑαι ἁπτόμενα χινεῖ,. ἀναάγχη ἄρα στῆναι: ὥστε εἰ πᾶν τὸ
χινοῦν τινὶ χινεῖ xai ἢ αὐτῷ T, ἄλλῳ, τὸ δὲ ἄλλο, ᾧ χινεῖ τὸ χινοῦν, δεῖ-
ται πρὸ τούτου ἑαυτῷ χινοῦντος, πρῶτον ἄν εἴη τῶν οὕτω χινούντων τὸ
αὑτῷ χινοῦν. τὸ Ob αὐτῷ χινοῦν χινεῖται μέν, οὐχ ὑπ᾽ ἄλλου δέ: ὑφ᾽
ἑαυτοῦ ἄρα’ τὸ ἄρα πρῶτον χινοῦν xal χινούμενον αὐτοχίνητον. χἄν γὰρ

35 υἡ εὐθὺς τὸ χινούμενον ὑπὸ αὐτοχινήτου χινῆται, ἀλλὰ Ot ἄλλων μέσων, 10
ὑπὸ τοῦ αὐτοχινήτου χυρίως ἔσται χινούμενον, οὗ χωρὶς οὐὸὲ τὸ μεταξὺ
χινεῖσϑαι T, χινεῖν ἐδύνατο. χαὶ τὸ ἀναγχαῖον ἐδήλωσεν τοῦ λόγου διὰ τοῦ

7 αὐτὸ AFM: αὑτὸ a 8 Εὐδήμου] fr. 17 p. 101,20 ἐν οἷς A 11 χκινήσοι
aF (ef. p. 1221,27. 1220,31): κινήσει A: χινήση M 18 ἐξ), A 20 πάντος a
αὑτῷ] αὐτῶι (sic) A: αὐτῷ a: αὐτοῦ FM 21 κινήσει a 26 πρὸ τούτου βιβλίῳ]
H 1. 242*30 sqq. 2 εἰ γὰρ xxÀ.] ef. Themist. p. 426,6 sqq. 32 τούτου AM:
τούτου τοῦ aF, at cf. p. 1222,25 94 xal om. a 39 χινῆται FM: χινεῖται aA

μέσον a

1294 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 (Arist. p. 256121. 58]

10

20

29

30

39

ὅταν δή τινι χινῇ del ἕτερον xal τῶν ἑξῆς. ὅταν γὰρ τὸ χινοῦν διὰ 284r

μέσου τινὸς χινῇ ἕτερόν τι, τότε ἀναάγχη εἶναι πρῶτον τὸ αὐτὸ ἑαυτῷ
χινοῦν, ἵνα μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον ἴωμεν πρὸ μέσου μέσον ἀεὶ τιϑέντες. νῦν δὲ
τῷ τινὶ ἐπὶ τοῦ ἄλλῳ χινοῦντος ἐχρήσατο, χαίτοι πρότερον xal τὸ αὐτῷ
χινοῦν τινὶ χινεῖν εἶπεν.

Ἔν δὴ τούτοις δύο μοι πρόσεισιν ἀπορεῖν, ἕν μὲν πῶς ὡς ἄτοπον
εἶπεν τὸ μὴ εἶναί τι πρῶτον κινοῦν μηδὲ ἔσχατον, εἴπερ xai ἡμεῖς λέγο-
μὲν τῶν στοιχείων ἐξ ἀλλήλων γινομένων μὴ εἶναί τι τὸ πρώτως χινοῦν
- P. , ? ) v A , 0 , - . 2
ἢ τελευταίως, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ dmetpov τὴν χίνησιν εἶναι χύχλῳ περιοῦσαν: à

1 - fy^ ᾿ ey^ ^7 νι » 37 - 4 ,
(&p γῆς ὕδωρ xai ἐξ ὕδατος ἀέρα xai ἐξ ἀέρος πῦρ xai ἐχ πυρὸς πάλιν
ἀέρα xal τῆν ἐν τῇ [lepi γενέσεως ἐμάϑομεν γίνεσϑαι. δεύτερον δὲ ἀπο-
ρήσειεν dy τις, πῶς πᾶν τὸ χινούμενον ὑπὸ πρώτου τοῦ αὐτοχινήτου χινεῖ-
σϑαι λέγεται. εἴπερ τὰ στοιχεῖα ὑπ᾽ ἀλλήλων χύχλῳ xtweicüa( φαμεν
φυσιχῶς, χαὶ οὐχ ὡς τὰ ζῷα χινοῦντα ἄλληλα. μήποτε οὖν πρὸς ἄμφω
ῥητέον τὰς ἀπορίας, ὅτι τὰ μὲν στοιχεῖα ἐξ ἀλλήλων ὡς ὑλιχῶν γίνεται
ἄλλο ἐξ ἄλλου, xai οὕτως εἰς χύχλον ἀναχάμπτει ἣ γένεσις αὐτῶν: ἐχ
γὰρ ὕδατος ἀήρ, οὐχ ὅτι τὸ ὕδωρ ποιεῖ τὸν ἀέρα ἣ χινεῖ, ἀλλ᾽ ὅτι μετα-
βάλλεται τὸ ὕδωρ εἰς ἀέρα. νῦν δὲ χινοῦν ζητεῖ ὁ λόγος τὸ ποιοῦν χι-
vstoüat τὸ χινούμενον, ὡς ἐπὶ τῶν χατὰ τόπον χινουμένων xal χινούντων,
ἐφ᾽ ὧν ἀνάγχη εἶναί τι πρῶτον χινοῦν χαὶ ἔσχατον χινούμενον xal τὸ
πρώτως χινοῦν αὐτοχίνητον, ἵνα μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον ὃ λόγος προΐῃ πᾶν τὸ
χινοῦν ἔξωϑεν xal αὐτὸ λέγων χινεῖσϑαι ὑπ᾿ ἄλλου. ἀλλὰ τοῦτο μὲν xai
ἔτι πλέον διαρϑρωτέον, τοῖς δὲ ξξῆς τῆς λέξεως ἐφεπώμεϑα.

ρ. 20υ82 Πρὸς δὲ τοῖς εἰρημένοις xal ὧδε σχοποῦσι ἕως τοῦ δέ-

*
ὃειχται γὰρ πρότερον ὅτι ἀνάγχη χίνησιν del εἶναι.

Δὕτη f, ἐπιχείρησίς τισι μὲν ἔδοξεν, ὡς ὁ ᾿Αλέξανδρός φησι, τῇ μετ
αὐτὴν ἀχολουϑεῖν ἐπιχειρήσει τῇ δειχνύσῃ, ὅτι τοῦ αὐτοχινήτου τὸ μέν

* ,

ἐστι χινούμενην, τὸ δὲ χινοῦν ἀχίνητον ὅν, ἧς ἐπιχειρήσεως ἀρχή" “ἀλλὰ
μὴν εἴ γε δέοι σχοπεῖν πότερον αἴτιον χινήσεως xal ἀρχή. δοχεῖ γὰρ
ταύτῃ uiv ἕπεσϑαι ἢ δεῖξις τοῦ τὸ πρῶτον χινοῦν ἀχίνητον εἶναι τέλος
Y. 6.0, Y oo e v $ ᾽ς Δ - ὸ δ Lg πω -
ἔχουσα τό τι εἴπερ ἢ ὅλη αὐτὴ αὑτὴν χινεῖ, τὸ μὲν χινήσει αὐτῆς, τὸ
δὲ χινήσεται'" ἢ ἄρα ΑΒ ὑφ᾽ ἑαυτῆς τε χινήσεται, xal ὑπὸ τῆς Α.᾿
τούτοις OE ἀχολουϑεῖν δοχεῖ τὸ νῦν λεγόμενον διὰ τοῦ πρὸς δὲ τοῖς εἰ-
ρημένοις xal ὧδε σχοποῦσι xal τῶν ἑξῆς" προσχατασχευάζεσϑαι γὰρ

διὰ τούτων τὰ Ot ἐχείνων ἀποδεδειγαένα. διὸ xal ἀξιοῦσί τινες ἐχεῖνα
προγεγράφϑαι xe xal προαναγινώσχεσθαι. εἰ μέντοι ἢ νῦν Yeypauuévm

bd ^» er e , Ἃ e ». P» "^ * , * ,
τηροῖτο τάξις, ὅπερ ὑγιέστερηων xal ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐγχρίνει, ἐπαγγέλλεται

4 τὸ αὑτῷ aF?M: τῶι αὑτῶι A: t αὑτῷ Εἰ 10 πάλιν, πάλι in rasura, A
11 Περὶ γενέσεως B 3. 8. 332530 29 γὰρ AFM: γὰρ τοῦτο (ut Arist. codd.
FI) a 20 τισι} cf. Themistius p. 426,10 sqq. Speng. 28. 29 ἀλλὰ μὴν xtÀ.]

p. 201327 32 AB scripsi conl. f. 28833: f libri

SIMPLICI] IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 25653] 1225

xat ἄλλον τρόπον ἀποδείξεως τὸ αὐτὸ δεῖξαι τοῖς φϑάσασιν, ὅτι ἐν τοῖς 284:
χινουμένοις xal χινοῦσι πρῶτόν ἐστι χινοῦν τὸ αὐτοχίνητον. μεταξὺ oi
παρεμβαλών, ὅτι τὸ πρῶτον ἁπλῶς χινοῦν ἀχίνητον ἀνάγχη εἶναι, συνάπτει 45
τὸν περὶ τοῦ αὐτοχινήτου λόγον τοῦ πρώτου. οὐχὶ τῶν ἁπλῶς χινούντων,

5 ἀλλὰ τῶν μετὰ τοῦ χινεῖσϑαι xal αὑτὰ χινούντων, ζητῶν, τίς ὁ τρόπος
τῆς ἐν τούτῳ χινήσεως, xal δειχνύς, ὅτι τὸ χινοῦν ἐν αὐτῷ ἀχίνητον ὃν
χινεῖ, ἢἣ xal τοῦτο μὲν δείκνυσιν, οὐ μὴν ἀλλὰ xal συναποδείχνυσιν αὐτῷ
τὸ ἀρχὴν χινήσεως ἣ τὸ ἀχίνητον ἢ τὸ αὐτοχίνητον εἶναι. τοῦτο δὲ
συναποδείχνυται δειχϑέντι τῷ μὴ πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος ἔξωϑεν χι-

10 νεῖσϑαι, xal αὐτοῦ ὑπό τινος ἔξωϑεν χινουμένου. τοῦτο δέδειχται μὲν ἤδη 50
Ot ἄλλων ἐπιχειρημάτων, δείχνυσι δὲ xal νῦν τῷ ἐξ ἀχολουϑίας xal διαι-
ρέσεως ἀνασχευαστιχῷ τόπῳ χρώμενος. xai ἔστιν ἢ ἐπιχείρησις τοιαύτη"
εἰ πᾶν τὸ χινούμενον ὑπὸ χινουμένου τινὸς ἔξωϑεν xoi αὐτοῦ χινεῖται, ἣ
χατὰ συμβεβηχὸς τὸ χινούμενον χινεῖ Y) xaD' αὑτό: χατὰ συμβεβηχὸς δὲ

15 τὸ χινούμενον χινεῖ, ὅταν αἡ τῷ χινεῖσϑαι χινῇ, ἀλλ᾽ ἐνδέχηται αὐτὸ xal
χινεῖσϑαι χινοῦν, xal μὴ χινεῖσϑαι. εἰ οὖν μήτε xal | αὑτὸ μήτε κατὰ 284"
συμβεβηχὸς πᾶν τὸ χινοῦν ὑπό τινος ἔξωϑεν καὶ αὐτὸ χινεῖται, ὡς δείξει,
δῆλον ὅτι οὐ πᾶν τὸ χινούμενον ὑπὸ χινουμένου τινὸς ἔξωϑεν χαὶ αὐτοῦ
χινεῖται, ἀλλ ὑπό τινος μὲν χινεῖται πάντως τὸ χινούμενον, ἢ αὐτοχινήτου

20 δὲ 7, ἀχινήτου τοῦ πρώτως χινοῦντος. χαὶ εἰ μὲν ὑπό τινος ἔξωϑεν πρώ-
τως χινοῦντος χινοῖτο τὸ χινούμενον, ἀχίνητόν ἐστι τὸ xtoüv* εἰ δὲ ὑπὸ
μηδενὸς ἔξωϑεν τὸ πρώτως χινούμενον χινεῖται, αὐτοχίνητον ἔσται. χαὶ 6
ὅτι μὲν χατὰ συμβεβηχὸς οὐχ οἷόν τε τὸ χινοῦν χινεῖσϑαι δείχνυσιν οὕτως"
εἰ τὸ χινοῦν χατὰ συμβεβηχὸς χινοῖτο χινούμενον xal μὴ xaü' αὑτὸ xal

95 αὐτὸ χινεῖται, οὐχ ἐξ ἀνάγχης χινεῖται τὸ xtwoüv: εἰ δὲ μὴ ἐξ ἀναγχης,
ἐνδέχεται τὸ χατὰ συμβεβηχὸς χινούμενον xal οὕτως χινοῦν μὴ χινεῖσθαί
ποτε. ἐὰν οὖν ὑποθώμεϑα τὸ ἐνδεχόμενον γενέσϑαι γενόμενον, τοῦτο oí
ἐστι τὸ χατὰ συυβεβηχός ποτε τῷ χινεῖσϑαι χινοῦν, ψεῦδος μὲν δυνατὸν
ἀχολουϑῆσαι, ἐὰν μήπω τότε μὴ χινούμενον χινῇ, ὅτε x«l ἢ ὑπόϑεσις 10

80 Ψευδής᾽ οὐ μὴν ἀδύνατον τὸ μὴ χινούμενον χινῆσαι. χαὶ γὰρ ἢ χατὰ
συμβεβηχὸς χινεῖσθαι λέγουσα ὑπόϑεσις οὐχ ἀδύνατον, ἀλλὰ δυνατὸν ἐτίθει
τὸ μὴ χινεῖσθϑαι. ἐδείχϑη δὲ ἐν τοῖς ᾿Αναλυτιχοῖς, ὅτι δυνατῷ ἀδύνατον
οὐχ ἕπεται. εἰ οὖν ὑποτεϑέντος τοῦ μὴ χινεῖσϑα! χινοῦν ἀδύνατον dxo-
λουϑεῖ τι τὸ μὴ εἶναι x(vgotw, ἀδύνατος ἢ τοῦ χατὰ συμβεβηχὸς ὑπόϑεσις,

85 ἀχοληουϑεῖ ὃδὲ τὸ μὴ εἶναι χίνησιν τῷ πᾶν τὸ χινούμενωον ὑπὸ χινου-
μένου χινεῖσϑαι, εἰ χατὰ συμβεβηχὸς τεϑείη χινούμενον. εἰ γὰρ μὴ χι- 15
νηῖτο τὸ χινοῦν, οὐδ᾽ dv χινοίη διὰ τὴν ὑπόϑεσιν τὴν λέγουσαν πᾶν τὸ
χινούμενον ὑπὸ χινουμένου χινεῖσϑαι. μὴ ὄντος δὲ toU χινοῦντος, οὐδὲ
χινούμενον ἄν εἴη. τοῦ δὲ χινουμένου μὴ ὄντος οὐδὲ χίνησις περιλείπεται.

1 δείξειν a 9 αὐτὰ AFM 10 τοῦτο δὲ a 1ὅ χινῇ] κινεῖ a ἐνδέχηται
ΔΕ: ἐνδέχεται ΑΜ 24 χινοῖτο a: χινεῖ τὸ AFM χαϑ᾽ αὑτὸ a: χαϑὸ AFM
38 τὸ τὸ *. σ. χινούμενόν ποτε μὴ κινεῖσθαι χινοῦν ἃ 89. ᾿Αναλυτιχοῖς)] A 18. 32^18;

cf. Zeller Sitzungsber. d. Berl. Akad. 1882, 155 99 περιλίπεται, sed corr. A!

1226 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 256»3. 13]

ἐν yàp τῷ χινουμένῳ ἐστὶν 7, χίνησις, τὸ δὲ μὴ εἶναι χίνησιν ἀδύνατόν 384"
ἐστι’ δέδειχται γὰρ xal ἐναργές ἐστιν, ὅτι χίνησις ἀεί ἐστι. τὸ δὲ Ψεῦ-
ὃης δὲ ἴσως ὁ ᾿Αλέξανδρος εἰρῆσϑαί φησιν, ὅτι οὐχ ἀνάγχη, εἰ ψευ-
δὴς ἢ πρότασις, xal τὸ συμπέρασμα ψευδὲς εἶναι" δέδεικται γάρ, ὅτι xai 20

ὅ ἐκ ψευδῶν ἀληϑές τι συνάγεται. μήποτε δὲ οὐ διὰ τοῦτο νῦν πρόσχειται
τὸ ἴσως, ἀλλ᾽ ὅτι dv χατὰ συμβεβηχὸς ὑποτεϑῇ χινεῖσϑαι τὸ χινοῦν,
ληφθῇ δὲ μὴ χινούμενον, ψεῦδος μὲν ἐνίοτέ ἐστι τὸ ληφϑέν, ἐὰν τύχῃ
χινούμενην, οὐ μέντοι ἀδύνατον, ὅτι τὸ χατὰ συμβεβηχὸς ὑποτεϑὲν χινεῖ-
σϑαι, δύναταί mote xal μὴ χινεῖσϑαι.

10 p. ϑδθυ1} Kal εὐλόγως δὲ τοῦτο συμβέβηχεν ἕως τοῦ xal χρατοίη ss
ἂν ἀμιγὴς ὦν.

᾿λέγξας τὸν λέγοντα λόγον, ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον xal αὐτὸ χατὰ
συμβεβηχὸς οὕτως χινεῖ, δέον μεταβῆναι ἐπὶ τὸ ὀειχνύναι, ὅτι μηδὲ χαϑ᾽ ss
αὑτὸ χινούμενον τὸ χινοῦν χινεῖ, πρῶτον τὴν ὅλην ὑπόϑεσιν ἀναιρεῖ τὴν
15 πρὸ τῆς διαιρέσεως τῆς εἰς τὸ χατὰ συμβεβηχὸς xai τὸ xaÜ' αὑτό. ἦν
δὲ ἢ ὑπόϑεσις ἢ λέγουσα πᾶν τὸ χινοῦν xal αὐτὸ χινούμενον ὑπ᾽ ἄλλου
χινεῖν. ἀναιρεῖ ὃὲ αὐτὴν δειχνύς, ὅτι πρὸ τῶν χινουμένων xal οὕτω χι-
γηύντων ἔστιν, ὃ ἀχίνητον ὃν οὕτω χινεῖ, xal τότε τὸ ἕτερον τμῆμα τῆς
διαιρέσεως ἐλέγχει τὸ λέγον, ὅτι πᾶν τὸ χινοῦν xaÜ' αὑτὸ χινούμενον xal
40 αὐτὸ χινεῖ, τέως δὲ χαϑόλου δείχνυσιν, ὅτι μὴ πᾶν τὸ χινοῦν χινούμενον 40
x«i αὐτὸ χινεῖ Ou τοῦ δεῖξαι, ὅτι εὐλογόν ἐστι τὸ πρῶτον χινοῦν ἀχίνητον
εἶναι, xai ὅτι ἔστι τι ὃ χινεῖ ἀχίνητον ὄν. τοῦτο δὲ δείχνυσι λαβών, ὅτι
ἀνάγκη τρία εἶναι ἐν τῇ χινήσει τὸ χινούμενον. ὅπερ ἐναργῶς ὁρᾶται, καὶ
τὸ χινοῦν (πᾶν γὰρ τὸ χινούμενον ὑπὸ χινοῦντος χινεῖται) xal μέσον
25 ἀμφοῖν τὸ ᾧ χινεῖ τὸ χινοῦν. χεῖται γὰρ ὅτι πᾶν τὸ χινοῦν τί τε χινεῖ,
τουτέστι τὸ χινούμενον, xal τινί, τουτέστι τῷ ᾧ χινεῖ. τριῶν οὖν τούτων
ὄντων τὸ μὲν χινηύμενον ὑπὸ τοῦ χινοῦντος χινεῖσϑαι μὲν ἀνάγχη, οὐ μὴν 46
χαὶ xtwely* οὐ γάρ, εἴ τι χινεῖται, τοῦτο ἀναάγχη ἄλλο tt xtveiv* τὸ γὰρ
ἔσχατον χινούμενον χινεῖται μέν, οὐχέτι δὲ ἄλλο xtwei* τὸ δὲ ᾧ χινεῖ τὸ
80 χινοῦν ἀναγχη xai χινεῖσϑαι xal χινεῖν. τὸ γὰρ διά τινος χινοῦν τι τρίτον,
οὐχ ἄν ἐχεῖνο χινήσοι, εἰ μὴ πρῶτον χινήσει τὸ OU οὗ χινεῖ. ὁ γὰρ τὸν
λίϑον τῇ ῥαβὸῳ καὶ διὰ μέσης τῆς ῥάβδου χινῶν, πρώτην χινεῖ τὴν ῥάβδον"
τὰ γὰρ μεταξὺ τῶν τε πρώτων χινούντων χαὶ τῶν ἐσχάτων χινηυμένων
χαὶ χινεῖν ἀνάγχη xai χινεῖσϑαι. χαὶ τὴν ἀνάγχην αὐτὸς ἔδειξεν εἰπών"
35 συμμεταβάλλει γὰρ τοῦτο ἅμα xai χατὰ τὸ αὐτὸ τῷ χινουμένῳ 30
ὄν. τὸ γὰρ προσεχῶς χινοῦν τῷ ἁπτόμενον χινεῖν ἀνάγχη συμμεταβάλλειν
τῷ ὑπ᾽ αὐτοῦ χινουμένῳ, ὡς ἔδειξεν ἐν τῷ πρὸ τούτου βιβλίῳ: εἰ δὲ

9 πρόχειται aM 10 δὲ om. aF (ut Ar. FHI) 11 ἂν om. a cum Aristotele
2U χινοῦν om.. sed rest. A! 20 τῷ om. A, sed suppl. A! 93 πρώτων M
et (ex πρῶτον) A': πρῶτον F: πρώτω ἃ 91. xai (ante κινεῖν) om. a 31 πρὸ

τούτου βιβλίῳ] cf. H 2 p. 248333 sqq. 85. 257317

10

18

20

25

30

35

40

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 256*13] 1221

συμμεταβάλλει, δῆλον ὡς xal αὐτὸ χινεῖται. χαὶ ὅτι μὲν οὐ μόνον τὰ 284"
χατὰ τόπον προσεχῶς χινοῦντα ἅπτεται τῶν ὕφ᾽ ἑαυτῶν χινουμένων, ἀλλὰ
χαὶ τὰ χατὰ τὰς ἄλλας χινήσεις, ἔδειξεν ἐν τῷ πρὸ τούτου βιβλίῳ: νῦν
δὲ ὡς ἐπὶ ἐναργεστέρων αὐτὸ τῶν χατὰ τόπον χινούντων ἀξιοῖ ϑεωρεῖν.
προ σέϑηχε δὲ τὸ μέχρι τινὸς ἅπτεσθαι ἀλλήλων τὰ χατὰ τόπον χινοῦντα᾽ 285r
xal χινούμενα διὰ τὰ ῥιπτοῦντα χαὶ ῥιπτούμενα. τὸ γὰρ ῥιπτοῦν ἐξ
ἀνάγχης μὲν ἅψασθαι δεῖ τοῦ ῥιπτουμένου xai συγχινηϑῆναι αὐτῷ, οὐ μὴν
del παρεῖναι xal συμμεταβάλλειν ἀεὶ δυνατόν. μετὰ γὰρ τὸ ῥῖψαι xai
ἀφεῖναι αὐτὸ μὲν οὐχέτι ἅπτεται αὐτοῦ, ἅπτεται δὲ ὁ φέρων αὐτὸ ἀήρ.
δυοῖν οὖν ὄντων τοῦ τε χινουμένου μόνως xal τοῦ ᾧ χινεῖ τὸ χινοῦν, ὅπερ ὅ
χινούμενον χινεῖ, δεῖ εἶναι καὶ τὸ χινοῦν οὐχ οὕτως ὡς τὸ ᾧ χινεῖ τὸ χι-
γοῦν, ὅπερ χινούμενον xtvei, ἀλλὰ τὸ μόνως χινοῦν ἀχίνητον ὄν, ὥσπερ ἦν
τὸ μόνως χινούμενον, οὐχέτι Ob χινοῦν ἄλλο. ὄντων γὰρ ἀμφοῖν τοῦ τε
χινουμένου ὁμοῦ xal χινοῦντος ἐν τῷ μέσῳ cp χινουμένῳ ὁμοῦ xal χι-
νοῦν τι, εἰ ἔστι xal xaÜ' αὑτὸ τὸ χινούμενον, ὥστε μηχέτι toOto χινεῖν,
εὔλογον χαὶ τὸ λοιπὸν τὸ μόνως χινοῦν, οὐχέτι δὲ χαὶ χινούμενον εἶναι
χαῦϑ᾽ αὑτό. εὔλογον δέ, ὅτι εἰ τὸ μέσον ἀμφοῖν μετέχει xai σύγχειται ἔχ 10
τε χινοῦντος xai χινουμένου, xal ἔστι τὸ ἕτερον τῶν ἁπλῶν ἐξ ὧν σύγχει-
ται χαϑ᾽ αὐτό, εὔλογον xal τὸ ἕτερον τῶν ἐν τῇ συνθέσει ἁπλοῦν τε εἶναι
xai xa0' αὑτό. ἑχάτερον γὰρ τῶν ἄχρων, ἐξ ὧν τὸ μέσον ἐστίν, εὔλογον
τὴν αὐτὴν ἔχειν πρὸς τὸ μέσον ἀναλογίαν. ὡς γὰρ ἐπὶ τοῦ οἰνομέλιτος
μεμιγμένου ἐς οἴνου xal μέλιτος, ἐπειδή ἐστι xaÜ' αὑτὸ τὸ μέλι, ἀνάγχη
xal τὸν οἶνον εἶναι xal αὑτό, οὕτω xal ἐπὶ τοῦ χινοῦντος xal χινουμένου
εὔλογον, εἰ ϑάτερόν ἐστι χαϑ᾽ αὑτό, xal τὸ ἕτερον εἶναι. εὔλογον δέ, εἰ ιῦ
χαὶ μὴ ἀναγκαῖον εἶπεν, ὅτι ἐξ ἀχολουϑίας δοχεῖ συνῆχϑαί τινος τὸ
ῥηϑὲν xai οὐχ ἐξ ἀποδειχτικῆς ἀνάγχης, μήποτε ὃὲ xal ἀναγχαῖόν ἐστι τὸ
τοῦ ἑτέρου τῶν ἐν τῷ μίγματι ὄντος χαϑ᾽ αὐτό mou εἶναι xai τὸ ἕτερον
xX0' αὑτό" εἰ μὴ ἄρα ἐπὶ τῶν τοῦ λόγου στοιχείων τις ἐννηήσειεν, ὅτι
τὰ μὲν φωνήεντα ἐστι χαϑ᾽ ἑαυτὰ ἐχφωνούμενα, τὰ δὲ σύμφωνα χαλού-
μενα xaÜ' αὑτὰ μὲν οὐχ ἔχει τινὰ φύσιν ἐχφωνήσεως, μετὰ δὲ τῶν φω-
νηέντων συντιϑέμενα ἐχφωνεῖται xai αὐτά. ἀχριβῶς οὖν ὁ ᾿Δριστοτέλης 90
εὔλογον, εἰ χαὶ μὴ ἀναγχαῖον εἶπεν, ὅτι ἐπὶ μὲν τῶν πλείστων οὕτως
ἔχει, ἐπ᾽ ὀλίγων δὲ παραλλάττει. συνίστησι δὲ xai δι᾿ ἐνδόξου πίστεως
τὸ ἀχίνητον εἶναι τὸ πρώτως χινοῦν τὴν ᾿Αναξαγόρου δόξαν ἐπαινέσας, ὃ:
τὸν γοῦν τὸ πρῶτον χινοῦν ὑποϑέμενος ἀχίνητον αὐτὸν χαὶ ἀμιγὴ xai
ἁπλοῦν ὑπέϑετο, ὡς οὕτως μόνως δυναμένου τοῦ πρώτως; χινοῦντος
χρατεῖν τῶν ὅλων, εἰ ἀχίνητος εἴη xal ἀπαϑής" εἰ γὰρ χινούμενος χινήσει,

7, χκαϑ᾿ αὐτὸ 7, χατὰ συμβεβηχὸς χινούμενος, ὧν τὸ μὲν χατὰ συμ-
βεβηχὺς ἀδύνατόν τι ἔχον ἑπόμενον ἐφάνη τὸ μὴ εἶναι χίνησιν, τὸ δὲ 25
xaÜ' αὐτὸ δειχϑήσεται ἐφεξῆς ἀδύνατον.

ὃ πρὸ τούτου βιῴλίῳ] Η 2. 2442 sqq. 15 τὸ om. a 90 χαϑεαυτὰ A: xaU' αὑτὰ
aFM 91 εἰ xal ἀχίνητος ἃ

1298 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 256527]

p.256027 ᾿Αλλὰ μήν, εἰ μὴ κατὰ συμβεβηχός Éuz τοῦ τὸν αὐτὸν 289r
τρόπον τῆς ῥίψεως.

᾿Αντειπὼν πρὸς τὴν ὅλην ὑπόϑεσιν τὴν λέγουσαν πᾶν τὸ χινοῦν xal
αὐτὸ χινούμενην χινεῖν xai ἐλέγξας τέως αὐτὴν διά τε τοῦ μὴ χατὰ συμ-

5 βεβηχὸς πᾶν χινηύμενηον χινεῖν xal διὰ μέσου διὰ τοῦ δεῖξαι εὔλο-
40v τὸ εἶναί τι χινοῦν ἀχίνητον, ὅπερ μέλλει μετ᾽ ὀλίγον δι᾿ ἀποδειχτιχῆς 85
ἀνάγχης βεβαιοῦν, μέτεισιν ἐπὶ τὸ ἕτερον τμῆμα τῆς λεγούσης διαιρέσεως"
εἰ πᾶν τὸ χινοῦν χινούυενην xal αὐτὸ xtvel Y, χατὰ συμβεβηχὸς χινούμενον
ἢ καϑ'᾿ αὐτό, ὧν τῷ χατὰ συμβεβηχὸς ἀδύνατον ἀχολουϑοῦν ἐδείχϑη τὸ

10 μὴ εἶναι χίνησιν. εἰ ὃὲ μὴ χατὰ συμβεβηχός, φησίν, ἀλλ᾽ ἐξ
ἀνάγκης χινεῖται τὸ χινοῦν, ὡς εἰ μὴ χινοῖτο, οὐχ ἂν κινοίη OC
ὧν ἐδήλωσε, τί τὸ χαϑ᾽ αὐτὸ σηυαίνει, ὅτι τὸ οὕτως ἐξ ἀναγχης, ὡς εἰ
ἡ χινοῖτο, μὴ χινεῖν. ἐς οὗ x«l τὸ κατὰ συμβεβηχὸς ὁποῖόν ἐστι, δῆλον, 40
ὅτι οὐχ ἀνάγχη, εἰ μὴ χινοῖτο, μὴ χινεῖν, ἀλλὰ δυνατὸν χινεῖν τὸ τοιοῦτον

15 xal uy χινεῖσϑαι. δείχνυσι Of, ὅτι οὐδὲ ἐξ ἀναάγχης, τουτέστιν οὐδὲ χαϑ᾽
αὑτὸ χινούμενον, τὸ χινοῦν χινεῖ, διελὼν τὸ xaÜ' αὐτὸ χινούμενον xai

jj

οὕτω χινοῦν εἴς τε τὰ τὸ αὐτὸ εἶδος τῆς χινήσεως, ἣν χινεῖ, χινούμενα
(otov τὸ ϑερμαῖνον xat αὐτὸ ϑερμαίνεσϑαι xai τὸ ὑγιάζον ὑγιά-
ζεσϑαι xal τὸ φέρον φέρεσϑαι) xai εἰς τὰ μὴ τὸ αὐτό, ἀλλ᾽ ἕτερον
30 (οἷον τὸ ὑγιάζον φέρεσϑαι, τὸ δὲ φέρον αὐξάνεσϑαι), xai δείξας 4ὅ
ἄμφω ταῦτα ἀδύνατα, ἔχει λοιπὸν συνηγμένον, ὅτι οὐδὲ καϑ᾽ αὐτὰ πάντως
χινούμενα τὰ χινοῦντα χινεῖ. τὸ ὃὲ ἀλλὰ φανερὸν ὅτι ἀδύνατον προης
Ἰουμένως μὲν ἐπῆχται τῷ κατὰ ταὐτὸν εἰδος λέγοντι χινεῖν τε χαὶ χινεῖ-
σϑαι τὸ χινοῦν, ὡς δῆλον $x τοῦ δεῖ γὰρ μέχρι τῶν ἀτόμων ὃιαι-
25 ροῦντα λέγειν xal τῶν ἐφεξῆς, ἅπερ ἐπὶ τῶν χατὰ ταὐτὸν εἶδος τῆς
χινήσεως χινούντων τε xal χινουμένων ἁρμόττει. διὰ μέσου ὸὲ τούτου τὸ
ἀδύνατων δείξει xal τῷ xav ἄλλο μὲν εἶδος χινοῦντι, xat! ἄλλο Ob χινου- δ0
μένῳ. ὁείξει qdp, ὅτι xal τοῦτο ἐλεύσεται ἐπὶ τὸ χατὰ ταὐτὸν εἶδος
χινοῦν τε xal χινούμενον. τὸ ὃὲ ἄτοπον τοῦ χατὰ ταὐτὸν εἶδος χινεῖν τε
30 xal χινεῖσϑαι ἐπὶ τῶν ἀτόμων μάλιστα φαίνεσθαί φησιν. εἰ γὰρ τὸ ὃι-
ὁάσχον γεωμετρεῖν τὸ αὐτὸ τοῦτο, ὃ διδάσχει, μανϑάνει, xal τὸ ῥιπτοῦν,
ὅτε ῥιπτεῖ τὸν αὐτὸν τρόπον τῆς ῥίψεως ῥιπτεῖται, ἔπεταί τι ἄτοπον
τὸ τὰ ἐναντία ἄμα εἶναι, ὃ μετ᾽ ὀλίγον ἐπάγει. εἰ γὰρ διδάσχων dpa xal
μανϑάνει τὸ αὐτό, | ἔχε! τε ἅμα ἐπιστήμην τοῦ αὐτοῦ xal οὐχ ἔχει, xal 285v
35 τὸ ῥιπτοῦὺν ἅμα xal ῥιπτούμενηον χατὰ τὸ αὐτὸ εἶδος ἐνεργείᾳ τε ἅμα
ἔσται χαὶ δυνάμει" τὸ μὲν γὰρ ῥιπτοῦν ἐνεργεῖ χατὰ τὸ εἶδος, τὸ δὲ
ριπτούμενον πάσχει, xai τὸ μὲν ῥιπτιχόν ἐστι, τὸ ὃὲ ῥιπτόν. μέχρι δὲ
τῶν ἀτόμων εἶπεν δεῖν διαιροῦντα λέγειν οὐ τῶν χυρίως λεγομένων

9 τῶ: AF: τὸ aM 20 αὔξεσϑαι Arist. vulg., sed αὐξάνεσθαι etiam ER 29 post
ἄτοπον add. ἐπὶ a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 256521. 25123] 1229

ἀτόμων, ἀλλὰ τῶν xav εἶδος, ὡς ἀπὸ γένους διαιρουμένων, τῶν χατὰ τὸ 285v

αὐτὸ εἶδος χινούντων te xal χινουμένων" τοιαῦτα γὰρ xal τὰ παραδείγματα" ὃ

εἴ τι διδάσχει γεωμετρεῖν, τοῦτο διδάσχεσϑαι γεωμετρεῖν τὸ

αὐτό, ἣ εἰ ῥιπτεῖ ῥιπτεῖσθϑαι τὸν αὐτὸν τρόπον τῆς ῥίψεως.
5 εἴδη γὰρ ταῦτα χινήσεως.

Ρ. 351.8 Εἰ δὲ οὕτω μὲν μή, ἄλλο δὲ ἐξ ἄλλου γένους ἕως τοῦ
ὧν τὸ μὲν μὴ ἔχειν, τὸ δὲ ἔχειν ἐπιστήμην ἀναγκαῖον.

᾿Ενδειξάμενος ἐκ τῶν παραδειγμάτων τὸ ἑπόμενον ἄτοπον τῇ ὑποϑέσει 15
τῇ λεγούσῃ πᾶν τὸ χινοῦν χινεῖσϑαι χατὰ τὸ αὐτὸ εἶδος ὃ χινεῖ, χαὶ μέλ-
10 λων μετ᾽ ὀλίγον χοινὸν τὸ ἄτοπον ἐπάγειν, ἐπὶ τὸ ἕτερον τμῆμα μετέβη
τὸ λέγον χινεῖσϑαι μὲν πᾶν τὸ χινοῦν, μὴ τὴν αὐτὴν δὲ χίνησιν ἣν χινεῖ,
ἀλλὰ ἄλλην: οἷον εἰ τὸ μὲν Α ὑπὸ τοῦ DB φέροιτο, τὸ δὲ B φέρον τὸ Α
αὔξοιτο ὑπὸ τοῦ [᾿, τὸ δὲ [ αὖξον τὸ B ἀλλοιοῖτο ὑπὸ τοῦ Δ, xal τὸ À
ἄλλην τινὰ χίνησιν ὑπ᾽ ἄλλου χινοῖτος χαὶ δείχνυσιν, ὅτι xal αὕτη fj ὑπό-
15 ϑεσις εἰς τὴν πρὸ αὐτῆς μεταβήσεται τὴν λέγουσαν πᾶν τὸ χινοῦν χινεῖ- 90
σϑαι τὴν αὐτὴν χίνησιν ἣν χινεῖ. προάγει δὲ τὸν λόγον ἐπ᾽ ἀξιώματι τῷ
λέγοντι, πεπερασμένα εἶναι xal οὐχ ἄπειρα τὰ τῆς χινήσεως εἴδη" ἐν τρισὶ
γὰρ ἦσαν ai χινήσεις, τόπῳ xal ποιῷ xal ποσῷ, καὶ ἐν ἐχάστῳ δὲ τούτων
τὰ ὡς εἴδη ἄτομα πεπερασμένα" οὐ γὰρ ἄπειρα τὰ εἴδη τῶν χατὰ τόπον
20 χινήσεων οὔτε τῶν ἀψύχων οὔτε τῶν ἐμψύχων: ὡρισμένοι γὰρ of τόποι,
εἴπερ γε ἕξ, xal ἔτι τῶν ζῴων αἵ φοραὶ τῶν μὲν πτῆσις xal νεῦσις, τῶν 23
δὲ πεζῶν βάδισις, ἔρψις, εἴλυσις xal τὰ τοιαῦτα" ὡρισμέναι δὲ xal αἱ ἀλλοι-
ὥώσεις, εἴπερ xal αἱ ποιότητες: αὗται δέ, εἴπερ αἰσϑηταί. αἱ δὲ αἰσθήσεις
Ἰνώσεις πεπερασμένων: ἀλλὰ μὴν xal αἱ αὐξήσεις, ὅτι οὐχ Tv ἐπ᾽ ἄπει-
ρον αὔξεσθαι. τὸ οὖν Δ τὸ χινοῦν τὸ [' ἤτοι οὐχέτι χινηϑήσεται, εἰ
ταῦτα εἴη μόνα τὰ εἴδη τῆς χινήσεως τῷ δεῖν τὸ χινοῦν ἄλλο εἶδος χινή-
σεως χινεῖσϑαι, παρ᾽ ἣν αὐτὸ χινεῖ, μηχέτι δὲ εἰς ἄλλο εἶδος εἶναι petd-
βασιν παρὰ τὰ εἰλημμένα, xal οὕτως ἢ χινήσει μὴ χινούμενον ἢ οὐδὲ χι-
νήσει, μὴ χινοῦντος δὲ τούτου, οὐδὲ τὰ μετ᾽ αὐτὸ dy χινοῖτο, xal οὕτω 30
80 πάλιν ἀναιρεϑήσεται ἢ χίνησις. ἣ εἰ χρὴ αὐτὸ χινεῖσϑαι, ἵνα χινῇ» χινη-
ϑήσεταί τινα χίνησιν, ἣν τὰ πρὸ αὐτοῦ χινεῖται, xal ἀναχάμφψει πάλιν ἐπὶ
τὰ αὐτὰ εἴδη τῆς χινήσεως: ὥστε τὸ Δ ἀλλοιοῦν τὸ D δεήσει φέρεσϑαι,
ἄν οὕτω τύχῃ, ὃπό τινος ἄλλου τοῦ E. ἀλλὰ τὸ τὸ ἀλλοιοῦν φέρεσϑαι
λέγειν πάλιν ταὐτόν ἐστι ποιεῖν τῷ τὸ χινοῦν τι τὸ αὐτὸ εἶδος λέγειν τῆς
5 χινήσεως ἅμα χινεῖν τε xal χινεῖσϑαι’ τὸ γὰρ À τὸ πρῶτον φερόμενον
οὐδὲν μᾶλλον ὑπὸ τοῦ DB τοῦ προσεχῶς αὐτὸ χινοῦντος χινεῖται ἣ ὑπὸ τοῦ 35
E τοῦ πρώτου, ἀλλὰ xai μᾶλλον ὑπ᾽ ἐχείνους ὃδέδειχται γάρ, ὅτι τὸ

2

e

ώ9
'

ὃ γὰρ xal a 6 Ei δὲ (ut Arist. E?) AFM: εἰ a: ἢ Arist. vulg. et E! 2] ante
xal ἔτι iterat xai ἔτι τῶν ζώων αἱ διαφοραὶ (sic), εἴπερ γε ὃξ a 22 εἴλυσις A: εἵλυσις
a: emos F: ἤλυσις M 24 χαὶ αἱ F: χαὶ 8AM 86 χινεῖται aM: χινεῖ AF

1930 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 25753. 14]

πρῶτον χινοῦν xal τὸ ἐγγυτέρω τοῦ πρώτου χινοῦντος μᾶλλον χινεῖ τὰ τε- 285v
λευταῖα τῶν προσεχῶς αὐτὰ χινούντων, ὅτι χαὶ τούτοις παρ᾽ ἐχείνων ἣ
αἰτία τοῦ χινεῖν. ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἄρα ἐλεύσεται xal ἔσται ἅμα τὸ φέρον xal
φερόμενον, εἰ τὸ Α τὸ φερόμενον χινεῖται ὑπὸ τοῦ Δ φερομένου χαὶ αὐτοῦ
5 ὑπὸ τοῦ E. τούτοις ὃὲ ἐπήγαγεν ὃ ᾿Αριστοτέλης ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε
ἀδύνατον, διότι τὸ ἀδύνατον ἀχολουϑεῖ πρώτως μὲν τοῖς χατὰ ταὐτὸν 40
εἶδος ὑποθεμένοις χινεῖν τε xal χινεῖσϑαι συνιούσης εἰς ταὐτὸ τῆς ἀντι-
φάσεως, διὰ μέσων δὲ τούτων xal τοῖς χαϑ᾽ ἕτερον εἶδος λέγουσι τὸ χι-
νοῦν χινεῖσθϑαι. ἀναχάμπτει γὰρ xal αὕτη ἢ ὑπόϑεσις πάλιν ἐπὶ τὴν χατὰ
10 ταὐτόν, ὡς δέδειχται, xal λοιπὸν ἐπάγει χοινῶς τὸ ἑπόμενον ἀδύνατον τῷ
οὕτως χινεῖν xal χινεῖσθαι, ὡς χαϑ᾽ αὑτὸ χινούμενον τὸ χινοῦν χινεῖν, εἴτε
τὴν αὐτὴν χίνησιν χινούμενον εἴτε ἑτέραν. ἔστι Ob τὸ ἀδύνατον, ὅτι τὸ
μὲν χινοῦν ἐνεργείᾳ ὅν τι χινεῖ, τὸ δὲ χινούμενον δυνάμει, εἰ δὴ χατὰ
ταὐτὸν εἴη χινοῦν τε xal χινούμενον, ἔσται ἅμα xal ἔχον ἐχεῖνο, χαϑ᾽ ὃ 4
15 χεῖται χινεῖν τε xal χινεῖσθαι, xal μὴ ἔχον, ἔχον μὲν xaÜ' ὅσον χινεῖ, μὴ
ἔχον δὲ xal! ὅσον χινεῖται. τὸ γὰρ διδάσχον ἃ οἶδεν διδάσχει, xal τὸ
ϑερμαῖνον ϑερμὸν ὃν ϑερμαίνει. εἰ δὴ ἅμα καὶ τὸ μὲν ϑερμαίνοιτο τὸ δὲ
μανϑάνοι, τὸ μὲν ϑερμαινόμενον οὐχ ἔσται Üspubóv ἤδη, τὸ ὃὲ μανθϑάνον
οὕπω ἐπιστάμενον: ὥστε ἅμα ἔσται ἐν τῇ ἀντιφάσει. εἰ δέ τις λέγει δύ-
20 νασϑαι τὸ ϑερμαινόμενον ϑερμαίνειν, οὗτος οὐ τὸ ϑερμαινόμενον λαμβάνει,
ἀλλὰ τὸ δι᾽ οὗ ϑερμαίνει: τὸ γὰρ ξαυτῷ ϑερμαῖνον, ὃ xal τοῖς μεταξὺ 60
τοῦ θερμαίνειν παρέχει τὴν αἰτίαν, ἐνεργείᾳ τοιοῦτον ὄν ϑερμαίνει 7, ὃι-
δάσχει ἢ ὅλως xtvsi* μηδενὸς γοῦν ὄντος τοιούτου, οὐδ᾽ ἄν τούτων τι
χινοίη. ἔτι χαὶ τὰ οὕτω ϑερμαίνοντα χατὰ συμβεβηχὸς χινούμενα χινεῖ"
25 οὐ γὰρ τῷ ϑερμαίνεσϑαι ϑερμαίνει, ἀλλὰ τῷ ϑερμότητα ἔχειν. ἐνδέχεται
400v αὐτὰ xal μὴ ϑεομαινόμενα ϑερμαίνειν. οὕτως ὃὲ ἔσται χατὰ συμβε-
βηκὸς τῷ χινεῖσϑαι χινούμενα. οὐχέτι δὲ συντρέχει ἢ ἀντίφασις, εἰ μὴ 280:
εἴη χείμενον τὸ πᾶν τὸ χινούμενον ὑπὸ χινουμένου χινεῖσϑαι. χαὶ γὰρ εἰ
ἔνια ὑπὸ χινουμένων χινεῖται, ἀλλὰ τό γε πρῶτον αἴτιον τοῖς οὕτω χινοῦσ'
80 τε xal χινουμένοις οὐ χινούμενωον χινεῖ.

KD
(n^
SQ
c
ed
o^
5

p.257314 Ἔτι ὃὲ μᾶλλον τούτων ἄλογον ἕως τοῦ T, αὐτὸ
χινήσει.

-Ρ 3 "v - , ^ M

Δείξας πρῶτον ἀπὸ τῶν τῆς χινήσεως τρόπων τοῦ τε χατὰ συμβεβη-

jl “- ) e , , “ A 1 "xA ,
χὸς xal τοῦ χαϑ᾽ αὑτό, xal τούτου τῶν τε χατὰ τὸ αὐτὸ εἴδος χινούντων
35 ts xai χινουμένων xai τῶν xaÜ' ἕτερον, ὅτι ἀδύνατόν ἐστι πᾶν τὸ χινοῦν
ὑφ᾽ ἑτέρου xal αὐτὸ χινούμενον χινεῖν, νῦν ταὐτὸ τοῦτο χαϑολιχώτερον
^ ^ «- - [ed ^ , κε 2
δείχνυσι, xal διὰ τοῦτο μᾶλλον ἄλογον φαίνεσθαι τὸ οὕτω δειχνυμενόν

4 ante φερόμενον duae litt. erasae A 6 χαταυτὸν A, corr. A! 11 xal om.
bene F 19 λέγει AM : λέγοι ΔΕ verisimiliter 3] ἢ alterum om. eum Aristotele ἃ
et cf. infra p. 1232,8. 9 48. τρόπον 8, in τρόπων corr. A!

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 257*14] 1231

φησιν, ὅτι τὰ καϑόλου δειχνύμενα τῶν ἐπὶ μέρους ἐστὶν ἀναγχαστιχώτερα. 286r
εἰ γὰρ πᾶν, φησί, τὸ χινοῦν χινούμενον χινεῖ, συμβήσεται τὸ χινοῦν xal
ὃ χινητιχόν ἐστι xal χινητὸν εἶναι xal χαϑ᾽ ὃ χινεῖ χινεῖσϑαι, xal τῇ αὐτῇ
δυνάμει χινητιχόν τε xal χινητὸν εἶναι, ὅπερ ἐστὶν ἀλογώτατον. εἰ γὰρ τὸ
5 μὲν χινεῖν ποιεῖν τί ἐστι, τὸ δὲ χινεῖσϑαι πάσχειν, ταῦτα δὲ ἀδύνατον ἅμα
περὶ ταὐτὸν χατὰ ταὐτὸν ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ εἶναι, ἀδύνατον dv εἴη πᾶν
τὸ χινοῦν χινούμενον χινεῖν. — xal πιστοῦται πάλιν τὸ χαϑόλου διὰ τῶν
χατὰ μέρος παραδειγμάτων, ἐφ᾽ dv πρότερον ἐποιήσατο τὴν ἀπόδειξιν.
οὐ γὰρ οἷόν τε τὸ αὐτό, χαϑ᾽ ὃ ὑγιαστιχόν ἐστιν, ὑγιαστὸν εἶναι χαὶ 90
10 τὸ οἰχοδομιχὸν οἰχοδομητόν. τοῦτο δὲ συμβαίνει τοῖς λέγουσι πᾶν
τὸ χινοῦν χινούμενον χινεῖν: ἀλλ᾽ ἣ εὐθὺς αὐτοῖς συμβαίνει, ὅταν χατὰ
ταὐτὸν εἶδος λέγωσι χινεῖν τε xal χινεῖσϑαι, ἢ διὰ πλειόνων, ὅταν xav
ἄλλο μὲν εἶδος χινεῖν λέγωσιν οἷον χατὰ τὴν ὑγείαν ὑγιάζειν, χατ᾽ ἄλλο
δὲ χινεῖσϑαι ὡς κατὰ τὴν ἀλλοίωσιν ἀλλοιοῦσϑαι" χαὶ τούτοις γὰρ τὸ αὐτὸ
15 ἀχολουϑεῖ παλιν τὸ χατὰ τὸ αὐτὸ λέγειν χινεῖν xal χινεῖσϑαι. διοίσει δὲ
τῷ διὰ πλειόνων μέσων εἰς τοῦτο χαταντᾶν πεπερασμένων ὄντων τῶν εἰ- 85
δῶν τῆς χινήσεως, ὡς δέδειχται πρότερον, εἴπερ τὸ ἔσχατον χινούμενον
ὑπὸ τοῦ πρώτου χινοῦντος μᾶλλον χινεῖται Tj ὑπὸ τοῦ προσεχοῦς. τούτοιν
δὲ ἀμφοῖν, τοῦ τε χατὰ τὸ εἶδος xal τοῦ xaÜ' ἕτερον, τὸ μὲν ἀδύνατόν
90 ἐστι, φησί, τὸ δὲ πλασματῶδες. xal ὡς μὲν 6 ᾿Αλέξανδρός φησιν “᾿ οὐ
τοῦτο λέγει, ὅτι τὸ πλασματῶδες αὐτῶν οὐχ ἀδύνατον (ἄμφω γὰρ ἀδύ-
vata* ἐπὶ γὰρ ταὐτὸν ἄτοπον ἄμφω πρόεισιν), ἀλλ᾽ ἔστιν ὃ λέγει, ὅτι τὸ
μὲν ἀδύνατον αὐτῶν, τὸ δὲ πρὸς τῷ ἀδυνάτῳ x«l πλασματῶδες xal ἀπί- 80
ϑανον. ἔστι δὲ τὸ ἄμφω ἔχον, τὸ xat! ἄλλο μὲν εἶδος χινήσεως ἀξιοῦν
25 τὸ χινοῦν χινεῖν, xat' ἄλλο Ob χινεῖσϑαι ἐξ ἀνάγχης᾽ ἄτοπος γὰρ ἢ ὑπό-
ϑεσις τὸ λέγειν ἐξ ἀνάγχης τὸ ἀλλοιοῦν τι ἀλλοιοῦν αὐξόμενον αὐτό, ἄλλως
ὃὲ μὴ δύνασθαι. οὕτω μὲν ὁ ᾿Αλέξανδρος. μήποτε OE χυριώτερον ὁ
᾿Αριστοτέλης ἐπεμέρισεν τὸ μὲν χατὰ τὸ αὐτὸ εἶδος ἀδύνατον εἰπών (ἀδύ-
γατον γὰρ τὸ ποιεῖν xol τὸ πάσχειν εἰς ταὐτὸν συνὸραμεῖν)" τὸ ὃὲ xav
80 ἄλλη μὲν χινεῖσϑαι χατ᾽ ἄλλο ὃὲ χινεῖν δυνατὸν μὲν ἄν ἦν, μὴ πεπερα- 35
σμένων τῶν εἰδῶν τῆς χινήσεως, μηδὲ τοῦ πρώτου χινουμένου μᾶλλον ὑπὸ
τοῦ πρώτου χινοῦντος χινουμένου ἢ ὑπὸ τοῦ προσεχοῦς. τὸ δὲ τὰ πεπε-
ρασμένα ἄπειρα ὑποθέσθαι πλασματῶδες ὄντως ἐστί, χενὰς μαχαρίας dva-
πλάττοντος τὸ δύνασϑαι ἄλλην χίνησιν del μετ᾽ ἄλλην λαμβάνειν. οὕτω δὲ
35 χαὶ τὴν χαϑολιχὴν ἀπόδειξιν προαγαγὼν 6 ᾿ΔΑριστοτέλης, συμπέρασμα ἐπή-
1άγεν, ὅτι οὐχ ἄρα ἀνάγκη κινεῖσϑαι τὸ χινούμενον ὑπ᾽ ἄλλου,
xal τούτου χινουμένου, οὐ τοῦτο λέγων, ὅτι οὐχ ἀνάγχη ἀεὶ ὑπ᾽ ἄλλου 40
χινεῖσϑαι τὸ χινούμενον (τὸ γὰρ χινούμενον ὑπ᾽ ἄλλου τινὸς δέδειχται χι-

10 οἰκοδομιχὸν ΔΑΜ (Arist. E?): οἰκοδομητιχὸν F (Arist. vulg., sed om. E!) 15 τὸ
ante xatà om., sed suppl. A! 19 τὸ εἶδος aM(F deficit): τοῦ εἴδους A

22 τὸ om., suppl. A? 29 ταυτὸ ἡ, A. 30. 31 post πεπερασμένων add. ὄντων 8
33. 94 ἀναπλάττοντος AM: ἀναπλάττονται F: ἀναπλάττον a 36 ἀεὶ χινεῖσϑαι Aristo-
teles cf. p. 1232,2. 8 97 τοῦτο] to, sed corr. A!

1232 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 257214. 27]

νούμενον), οὐδὲ ὅτι οὐχ ὑπ᾽ ἄλλου μέν τινος χινουμένου δὲ xal αὐτοῦ xt- 286:
νήσεται (δείξει γὰρ ὅτι ὑπὸ τοῦ αὐτοχινήτου χινεῖται), ἀλλ' ὅτι οὐχ ἀνάγχη
τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖσϑαι, xal αὐτοῦ ἀεὶ ὑπ᾽ ἄλλου χινουμένου.
διὸ xai συνάγει λοιπὸν τὸ τὸ πρώτως χινοῦν ἣ ἀχίνητον εἶναι ἢ αὖτο-

5 χίνητον ἐξ αὑτοῦ καὶ μὴ ὑπ᾽ ἄλλου χινούμενον. χἄν γὰρ ἡ τινα τὰ χινού-
μενα ὑπό τινων ἔξωϑεν xal αὐτῶν χινουμένων, ὡς ὁ Aoc ὑπὸ τῆς βα-
χτηρίας τῆς ὑπὸ χειρὸς χινουμένης, ἀλλ᾽ οὐχ ἐπ᾽ ἄπειρον τοῦτο προελεύ- 45
σεται, ἀλλὰ στήσεται, ὡς μηχέτι τὸ χινοῦν ὑπ᾽ ἄλλου χινεῖσϑαι, ἀλλ᾽ ἣ
ἀχίνητον εἶναι 7| αὐτοχίνητον.

10 “Δεδειγμένου δὲ τοῦ μήτε χατὰ τὸ αὐτὸ εἶδος del χινούμενον τὸ xt-
νοῦν χινεῖν μήτε χαϑ’ ἕτερον, εἴπετο, φησὶν 6 ᾿Αλέξανδρος, τὸ τὸ πρώτως
χινοῦν ἀχίνητον εἶναι, εἴπερ ἀνήρηται τὸ πᾶν τὸ χινούμενον ὑπὸ χινουμένου
χινεῖσϑαι. ὁὃ δὲ τοῦτο οὐδέπω λαμβάνει, ὡς μὴ προηγουμένως αὐτὸ
δείξας." μήποτε δὲ τοῦ μὴ ὑπ᾽ ἄλλου χινούμενον τὸ χινοῦν χινεῖν ὃε- 50

15 δειγμένου, ἀλλ᾽ οὐχὶ τοῦ μὴ ὑπὸ χινουμένου ἁπλῶς, ἕπεται οὐχὶ τὸ ἀχί-
νητον μόνως εἶναι τὸ πρώτως χινοῦν, dÀN ἣ ἀχίνητον T, αὐτοχίνητον, ᾧ
χαὶ αὐτὸς προελθὼν ἐπέστησεν ὃ ᾿Αλέξανδρος. ἀπορήσοι δὲ ἄν τις, ὡς
οἶμαι, τὴν τῶν στοιχείων μεταβολὴν ὁρῶν, πῶς ἀδύνατον τὸ τὸ χινούμενον
ὑπὸ χινουμένου ἔξωϑεν xal αὐτοῦ χινεῖσϑαι: τὸ γὰρ γινόμενον πῦρ ὑπὸ

20 πυρὸς γίνεται xal αὐτοῦ τὴν γένεσιν ἔχοντος ἐξ ἄλλου πυρὸς Y, ὑπὸ ἀέρος
παρατριβομένου χαὶ ἐξαπτομένου. ᾿ καὶ γὰρ δέδειχται ἐν τῇ Περὶ γενέσεως,
ὅτι ἐξ | ἀλλήλων ἀεὶ γίνεται τὰ στοιχεῖα ἀναχυχλούμενα. ὥστε τὸ χι- 280"
νούμενον πᾶν ἐν τοῖς ὑπὸ σελήνην ὑπὸ χινουμένου χαὶ αὐτοῦ ἔξωϑεν χινεῖ-
σϑαι, ἐπ᾿ ἄπειρον ἀεὶ χατὰ χύχλον προϊούσης τῆς τοιαύτης χινήσεως,

25 ὥσπερ xal τῆς γενέσεως, xdv πεπερασμένα ἡ τὰ τῆς χινήσεως εἴδη. μή-
mote οὖν ῥητέον πρὸς ταῦτα, ὅτι νῦν ὃ λόγος οὐ τὸ ὑλιχὸν αἴτιον τῆς
γενέσεως ζητεῖ, xaU' ὃ ἐξ ἀλλήλων γίνεται, ἀλλὰ τὸ ποιητικόν, xa0' ὃ 5
ὕπ᾽ ἀλλήλων. τὸ οὖν γινόμενον πῦρ ὑπὸ πυρὸς ἤδη ὄντος καὶ οὐ γινο-
μένου πυρὸς γίνεται, ὥστε οὐχ ὑπὸ χινουμένου ἔξωϑεν χινεῖται, τὸ δὲ

80 ὑπὸ τοῦ παρατριβομένου ἀέρος ἐξαπτόμενον πῦρ xatà συμβεβηχὸς xal οὐ
χαϑ᾽ αὑτὸ γίνεται’ πᾶν γὰρ τὸ xaÜ' αὑτὸ ποιοῦν ὅμοιον ἑαυτῷ ποιεῖ τὸ

,
γινόμενον.

Ρ. 251.) ᾿Αλλὰ μὴν xal εἴ qs δέοι σχοπεῖν ἕως τοῦ λαβοῦσιν 10
ἄλλην ἀρχήν.
35 Δείξας ὅτι τὸ πρῶτον χινοῦν T, ἀχίνητον ἢ αὐτοχίνητον εἶναι ἀναάγχης
εἴπερ μὴ ἀεὶ ὑπὸ χινουμένου ἔξωϑεν χινεῖται τὸ χινούμενον, νῦν τέως ὅτι
τὸ αὐτοχίνητον ἀρχὴ χινήσεώς ἐστιν ἥπερ τὸ ὑπ᾽ ἄλλου χινούμενον xal

—— — — —

8 ἀλλὰ στήσεται &A' M: om. AF 21 ΠΙΕερὶ γενέσεως D 5. 332030 sqq.

26. 21 ζητεῖ τῆς γενέσεως aM 29 τὸ δὲ A?F: τὸ AMF: xai τὸ ἃ 34 post ἀρχὴν
lemma in AFM omissum εἴ τι χινεῖ αὑτὸ αὑτό, πῶς χινεῖ xal τίνα τρόπον continuat a

37 post αὐτοχίνητον desideres μᾶλλον

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 257427. 33. 02] 1233

οὕτω χινοῦν, δείχνυσιν διὰ τοιούτου τινὸς συλλογισμοῦ: τὸ αὐτοχίνητον 286"
χαϑ᾽ αὗτὸ αἴτιον χινήσεως, ὥσπερ τὸ ὑπ᾽ ἄλλου χινούμενον xal ταύτῃ
χινοῦν xaÜü' ἕτερον: τὸ xaÜ' αὑτὸ αἴτιον χινήσεως πρότερον xal ἀρχιχώ- 16
τερόν ἐστι τοῦ xal ἕτερον. καὶ ὅτι μὲν τὸ αὐτοχίνητον χαϑ᾽ αὑτὸ αἴτιον
5 τοῦ χινεῖσϑαι, εἴπερ ἐξ ἑαυτοῦ xal τὸ χινεῖν ἔχει xal τὸ χινεῖσϑαι, πρό-
OnAov* χαϑ᾽ ἕτερον δὲ τὸ - ὑπ᾽ ἄλλου χινούμενον, ἵνα χινήσῃ. ὅτι δὲ τὸ
χαϑ᾽ αὑτὸ αἴτιον χινήσεως τοῦ χαϑ᾽ ἕτερον ἀρχιχώτερον xal αἰτιωδέστερόν
ἐστι, xal τοῦτο δῆλον. τοῦ γὰρ 'x«ü' ἕτερον᾽ διχῶς λεγομένου T, χατὰ
συμβεβηκὸς 7| δι᾿ ἄλλο, οὔτε τὸ χατὰ συμβεβηχός ἐστι μὴ προτερεύοντος
10 τοῦ xaÜ' αὗτό, οὔτε τὸ δι᾿ ἄλλο μὴ πρότερον ὄντος τοῦ δι᾽ αὑτό, ὅπερ
ἐστὶ τὸ xaÜ' abtó. ὥστε τὸ αὐτοχίνητον πρῶτον αἴτιον xol ἀρχὴ τῶν 90
χινούντων τε xal χινουμένων. ζητῶν δὲ ἐφεξῆς, πῶς τοῦτο χινεῖ ἑαυτὸ ἐχ
τῆς διαιρέσεως αὐτοῦ τῆς εἰς τὸ χινοῦν χαὶ χινούμενον εὑρήσει τε χαὶ
δείξει πάλιν τὸ πρῶτον χινοῦν ἀχίνητον. ἄλλην δὲ ἀρχὴν λαμβάνειν λέγει
15 τὴν ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον διαιρετόν ἐστιν, ἣν ἀπέδειξε μὲν ἐν tuj. πέμπτῳ
βιβλίῳ ταύτης τῆς πραγματείας, οὐ μέντοι ταύτῃ προσεχρήσατο ἐν τοῖς
προλαβοῦσιν, ἀλλὰ τῇ λεγούσῃ πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖσϑαι xal
τῇ πᾶν τὸ χινούμενον T) κατὰ φύσιν ἣ παρὰ φύσιν χινεῖσϑαι. διὰ τοῦτο 25
οὖν εἶπεν λαβοῦσιν ἄλλην ἀρχήν. ζητεῖ δέ, πῶς τὸ αὐτοχίνητον χι-
20 νεῖται xal τίς ὁ τρόπος αὐτῷ τῆς χινήσεως, εὑρίσχων ἐχ τούτου, ὅτι τῶν
ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἀχίνητα, τὰ δὲ ἀειχίνητα, τὰ δὲ ποτὲ μὲν χινούμενα
ποτὲ δὲ ἠρεμοῦντα.

p.257333 ᾿Αναγχαῖον δὴ τὸ χινούμενον ἅπαν ἕως τοῦ ὅτι πᾶν τὸ
χινούμενον xaÜü" αὑτὸ συνεχές.

25 Ἔν τῷ πέμπτῳ ταύτης τῆς πραγματείας ἔδειξεν, ὅτι πᾶν τὸ χινού- 80
μενὴν χαϑ᾽ αὑτὸ συνεχές τέ ἐστι xal διαιρετόν. ἐδείχϑη δὲ τῷ τὸ χινού-
μενον μήτε ἐν τούτῳ εἶναι, εἰς ὃ χινεῖται, μήτε ἐν τούτῳ ἔτι, ἐξ οὗ χινεῖ-
ται, ἀλλὰ τὸ μέν τι αὐτοῦ ἐν τούτῳ, τὸ δὲ ἐν ἐχείνῳ, τὸ δὲ τοιοῦτον
διαιρετόν. τοῦτο οὖν ἀρχὴν νῦν ποιεῖται τῆς περὶ τοῦ αὐτοχινήτου ζητή-

30 σεως. ἕνεστι δὲ xal ἐντεῦϑεν συλλογίζεσθαι, ὅτι ἐπειδὰν μὲν ἐν τοῖς [Περὶ
φύσεως εἰρῆσθαί τι αὐτῷ λέγῃ, τὰ πέντε λέγει τὰ πρῶτα τῆσδε τῆς
πραγματείας βιβλία: ἐπειδὰν δὲ ἐν τοῖς [Περὶ χινήσεως, τὰ τρία dv λέγοι ss
τὰ τελευταῖα.

ρ. ϑῦτυ9 ᾿Αδύνατον δὴ τὸ αὑτὸ χινοῦν ἕως τοῦ xai ὑγιάζοι καὶ
35 ὑγιάζοιτο τὴν αὐτὴν ὑγείαν,

Ὃ μὲν οὖν Εὔδημος προϊστορήσας, ὅτι τὸ αὑτὸ χινοῦν ὑπὸ Πλάτωνος
^ ^ ^ « ^ b] , ) « , / 4 ,
διεοόϑη, διαιρεῖ πρῶτον τοὺς τρόπους, χαϑ'᾽ οὗς ἐνδέχεταί τι αὐτοχίνητον 40

— M ——— —————Ó — — — —

10 προτέρου aF 15. 16 πέμπτῳ βιβλίῳ] E 4. 228 «20 546. 24 xaU9' αὑτὸ x. ex Ár.a

25 πέμπτῳ] cf. ad v. 15. 16 21 ἕτι om. A, sed suppl. A! 94 αὑτὸ ex αὐτὸ corr. A: αὐτὸ

FM: αὐτὸ αὑτὸ ex Arist. a 80 ὑγίειαν aM 96 οὖν om. a Εὔδημος] fr. 78 p. 102,6 Sp.
Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 98

1934 SIMPLICI] IN PHYSICORUM VIII 5 (Arist. p. 25752]

λέγεσϑαι, γράφων οὕτως" “ἤτοι γὰρ ὅλον ὅλον xtvet ἢ μέρος ὅλον ἢ ἀνά- 5380"
πάλιν, ἢ μέρος μέρος. χινεῖν δὲ λέγομεν πρώτως τὸ αὑτῷ χινεῖν οὐ τὸ
ἑτέρῳ xal τὸ δι᾽ αὑτὸ xal οὐ OU ἄλλο." xal οὕτω τοὺς τρεῖς τρόπους
χαϑ᾽ ἔχαστον ἀνελὼν μόνον δείχνυσιν αὐτοχίνητον δυνάμενον εἶναι τὸ μέρει
5 μὲν χινοῦν, μέρει δὲ χινούμενον, xal τούτου τὸ ἔχον ἐν αὑτῷ τὸ μέν τι
χινοῦν ἀχίνητον ὃν xaÜü' αὗτό, τὸ δὲ χινούμενον. ὃ δέ qe ᾿Αριστοτέλης οὐ
προσέλαβε μὲν τὴν διαίρεσιν ταύτην, προελθὼν ὃὲ τίϑησιν αὐτὴν συντό- 45
μως, ὅταν λέγῃ" “τὸ γὰρ ὅλον εἰ χινεῖται αὐτὸ ὑφ᾽ ξαυτοῦ, ἤτοι ὑπὸ
τῶν αὐτοῦ τινος χινήσεται ἢ ὅλον ὑπὸ ὅλου. νῦν δὲ εὐθὺς ἕνα ἕχαστον
10 προχειριζόμενος τῶν τρόπων τὰ ἑπόμενα ἄτοπα δείχνυσι. χαὶ πρῶτον τὸ
τὸ ὅλον ὕφ᾽ ὅλου ἑαυτοῦ χινεῖσϑαι διὰ παραδειγμάτων ἀπεμφαῖνον δείξας,
ἐφεξῆς ὅτι ἀδύνατόν ἐστιν ἐπιὸδείχνυσι. τὰ ὃὲ παραδείγματα" φέροι γὰρ
dv, φησίν, ὅλον καὶ φέροιτο τὴν αὐτὴν φοράν, ἕν ὃν xal ἄτομον
τῷ εἴδει, 7, ἀλλοιοῖτο xal ἀλλοιοῖ, ὥστε διδάσχοι ἄν xal μαν-
15 ϑάνοι ἅμα, xal ὑγιάζοι xal ὑγιάζοιτο τὴν αὐτὴν ὑγείαν" ἅπερ o0
6 Εὔδημος διὰ τῶν αὐτῶν ὀνομάτων σαφέστερα πεποίηχε γράφων οὕτως"
"dpa οὖν ἐνδέχεται φέρειν ὅλον ὅλην εἰπεῖν ἐπὶ τοῦ ὥμου, xai ἅμα τὸ
αὐτὸ xal ἕν ἐπὶ τοῦ ὥμου φέρεσθαι xal εἶναι xal ἐπὶ τοῦ «uou φέρειν
χαὶ ἔχειν; T, τοῦτο μὲν οὐχ οἷόν τε, ϑερμαίνεσθαι δὲ ὅλον ὑφ᾽ ὅλου;
20 χαὶ πῶς; τὸ μὲν γὰρ ϑερμαῖνον ϑερμαίνει ϑερμὸν δηλονότι ὄν, τὸ δὲ ϑερ-
μαινόμενον εἰς τὸ ϑερμὸν μεταβάλλει" εἰς ὃ δὲ μεταβάλλει, οὔπω ἐστὶν
ixsivo, ἅμα | δὲ εἶναι τὸ αὐτὸ Üspuóv τε xai μὴ ϑερμὸν ἀδύνατον. δ»ϑ81:τ
“Τῷ δὲ ἕν ὅν προσέθηχεν ὃ ᾿Αριστητέλης τὸ xal ἄτομον τῷ εἴδει,
ἤτοι, ὥς φησιν 6 ᾿Λλέξανδρος, xal αὐτὸ ἐπὶ τοῦ χινουμένου λεγόμενον,
25 ὥσπερ xal τὸ ἕν ὄν, ὡς ἴσον δυνάμενον τῷ ἕν τὸ ἐν ἀτόμῳ εἴδει: τὸ γὰρ
ἐν ἀτόμῳ εἴδει ὅν χατὰ ἀριϑμόν ἐστιν ἕν. ἣ τὸ μὲν ἐπὶ τοῦ χινουμένου
εἴρηται, τὸ δὲ ἄτομον τῷ εἴδει ἐπὶ τῆς χινήσεως, ἵνα ἡ τὸ ἑξῆς" χινήσει
χαὶ χινηϑήσεται ἅμα ἕν Ov τὴν αὐτὴν φορὰν καὶ ἄτομον τῷ εἴδει." ταῦτα ὃ
τοῦ ᾿Αλεξανὸρηυ λέγοντος μήποτε ἄμεινον ἄμφω τό τε ἕν ὃν χαὶ τὸ ἄτο-
30 μὸν τῷ εἴδει, ἐφ᾽ ὅλου τοῦ αὐτοχινήτου ἀχούειν, τὸ δὲ ἄτομον τῷ
εἴδει δηλοῦν, ὅπως εἴρηται τὸ ἕν ὄν, ὅτι οὐχ ἀριϑῦμῷ ἕν ἀλλ᾽ εἴδει ἕν,
τοῦ ἀτόμου ἀντὶ τοῦ ἑνὸς εἰλημμένου. τὸ qàp ὅλον φέρον ἑαυτὸ xal ὅλον
φερόμενον, χαὶ ἀλλοιοῦν καὶ ἀλλοιούμενον τῷ εἴδει ἐστὶν ἕν, ἀλλ᾽ οὐχὶ τῷ
ἀριϑμῷ, ὡς ὁδὶ 6 χαμαιλέων, εἰ τύχοι, ὁ ἄτομος ἑαυτὸν χρωματίζων.
35 ἐφιστάνω δὲ χαί, πῶς ὁ ᾿Αλέξανδρος τὸ ἐν ἀτόμῳ εἴδει ὃν χατὰ ἀριθμὸν 10
ἕν εἶναί φησι. τὸ μὲν qàp ᾿ἐν ἀτόμῳ᾽ τὸ ἕν σημαίνειν ὁμολογῶ, ἄλλο
μέντοι φημὶ τὸ xat! ἀριθμὸν ἕν εἶναι xal ἄλλη τὸ χατὰ εἴδος, xal ἀσφα-
λῶς τὸν ᾿Αριστοτέλη δηλῶσαι, πῶς εἶπεν τὸ ἕν ὄν, ὅτι οὐ xav' ἀριϑμόν,

2. 9 τὸ ἑτέρωι Α: τῷ ἑτέρῳ aFM 6 γε om. 8 1 προέλαβε ΔΕ 8 λέγῃ] p. 257928

10 τῶν τρόπων aM: τὸν (sed corr.) τρόπων A!: τρόπον F 12. 13. φέροι et φέροιτο mu-
tant Arist. codd. vulg. et Simplicius infra p. 1249,27, sed consentit E 16 Εὔδη-
μος} fr. 18 p. 102,26 Sp. 17 ὅλον alterum male om. F 24 ὁ om. a 25 aut

τῷ ἑνὶ τὸ aut τὸ ἕν τῷ corrigendum videtur 28 χινήσεται ἃ ἅμα om. a

15

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 25752. 6] 1235

ἀλλὰ κατ᾽ εἶδος. τὸ δὲ αὐτὸ xal πρὸ ὀλίγου ἐσήμανεν εἰπών: "Oei γὰρ 287:
μέχρι τῶν ἀτόμων διαιροῦντα λέγειν," ἄτομα xal ἐχεῖ τὰ ἔσχατα εἴδη
λέγων, ἀλλ᾽ οὐ τὰ xav ἀριϑμὸν ἀφοριζόμενα. χαλῶς δὲ ὑγιάζειν χαὶ
ὑγιάζεσϑαι τὴν αὐτὴν ὑγείαν εἶπεν’ εἰ μὲν γὰρ ἄλλο τὸ ὁγιάζον ἦν, χαὶ 1
ἄλλο τὸ δγιαζόμενον, ἄλλη ἄν ἣν ἣ ἐν τῷ ἐνεργοῦντι ὑγεία xal ἄλλη jj
ἐν τῷ πάσχοντι. ἐπειδὴ δὲ τὸ αὐτό ἐστι τὸ ὑγιάζον xal ὑγιαζόμενον,
xal ἢ ὑγεία μία ἄν xal ἣ αὐτὴ εἴη. τοῦτο δὲ ἄτοπον τὴν αὐτὴν ἐνερ-
γητιχήν τε xal παϑητιχὴν εἶναι, ὅπερ ἐφεξῆς σαφέστερον ἀποδείχνυσιν.

Ρ. 2510 ρ "Ec: διώρισται ὅτι χινεῖται τὸ χινητὸν ἕως τοῦ τὸ μὲν
ἄρα χινεῖ τὸ δὲ χινεῖται τοῦ αὐτὸ αὑτὸ χινοῦντος.

“Ὑποδείξας ἀπεμφαίνοντα τὸν λόγον τὸν λέγοντα ὅλον τι Ox! ὅλου
ἑαυτοῦ χινεῖσϑαι νῦν ὅτι xal ἀδύνατόν ἐστι τοῦτο, ὡς προεῖπεν, dmo-
δείχνυσι. δείχνυσι δὲ αὐτὸ τῷ τῆς χινήσεως δρισμῷ προσχρώμενος
xal τῷ τοῦ χινουμένου. χινούμενον γάρ φαμεν τὸ χινητὸν xal ἔτι ἐν τῷ 96
δυνάμει ὃν xal εἰς ἐντελέχειαν βαδίζον τὴν τελείαν, ἐπειδὴ ἣ χίνησις, xdv
ἐντελέχεια τοῦ χινητοῦ T, ἀλλὰ ἀτελὴς ἐντελέχεια ὡς ἔτι ἐν τῷ δυνάμει
ὄντος τοῦ χινουμένου, τὸ μέντοι χινοῦν ἐνεργείᾳ ἔστιν ἤδη. τὸ γὰρ ϑερ-
μαῖνον ϑερμὸν εἶναι χρὴ xav' ἐνέργειαν, xal τὸ μεταδιδὸν ἄλλῳ τινός,
ὅπερ αὐτὸς γεννᾶν εἶπεν, αὐτὸ πρότερον ἔχειν ἐχεῖνο, οὗ μεταδίδωσι.

20 τούτων οὖν ἐναργῶν ὄντων, ἐὰν ὅλον τι ὅφ᾽ ὅλου ἑαυτοῦ ϑερμαίνηται,

25

3

o

39

χαϑ᾽ ὅσον μὲν ϑερμαίνει, ϑερμὸν ἤδη ἐστὶν ἐνεργεία, xaü' ὅσον δὲ ϑερ- so
μαίνεται χαὶ ἐπὶ τὸ ϑερμὸν εἶναι βαδίζει, δυνάμει μόνον ἔχον τοῦτο τέως
οὔπω ϑερμόν ἐστιν, ὥστε ἅμα τὸ αὐτὸ καὶ χατὰ τὸ αὐτὸ ϑερμὸν
ἔσται xal οὐ ϑερμόν, ὅπερ ἀδύνατον, εἴπερ ἀδύνατόν ἐστι τὸ τὴν αντί-
φασιν συναληϑεύειν. ὡς δὲ χαὶ ἐπὶ τοῦ ϑερμοῦ οὕτω χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων
χινήσεων, ἐφ᾽ ὧν τὸ χινοῦν συνώνυμον ἴσχει ἑαυτῷ τὸ κινούμενον, οἷον
τὸ φέρον φέρεσθαι ποιεῖ xal τὸ αὖξον αὔξεσϑαι xai τὸ ἐπιστῆμον ποιεῖ
ἐπιστῆμον, ἀνάγχη τὴν ἀντίφασιν συναληϑεύειν, εἰ αὐτό τι ὑφ᾽ ἑαυτοῦ χι- 35
νοῖτο. εἰ δὲ τοῦτο ἀδύνατον, ἀδύνατόν τι ὅλον ὃφ᾽ ὅλου ἑαυτοῦ χινεῖσϑαι.
συνάγεται ὃὲ xal ἐν δευτέρῳ σχήματι τὸ ἀδύνατον οὕτω: πᾶν τὸ χινού-
μενον, xa0' ὃ χινεῖται, ἀτελές: οὐδὲν χινοῦν, χαϑ᾽ ὃ χινεῖ, ἀτελές" οὐδὲν
ἄρα χινοῦν, xal" ὃ χινεῖ, χινεῖται. προαγαγὼν δὲ ἐπὶ τοῦ ϑερμοῦ τὸν λόγον

6 ᾿Αριστοτέλης ἐπήγαγεν ὁμοίως δὲ xal τῶν ἄλλων ἕχαστον, ὅσων
τὸ χινοῦν ἀνάγχη ἔχειν τὸ συνώνυμον, τουτέστιν εἰς συνώνυμον
αὑτῷ ἄγειν τὸ χινούμενον ὑπ᾽ αὐτοῦ, οἷον τὸ ϑερμαῖνον ϑερμὸν ὃν
ϑερμὸν ποιεῖν τὸ ϑερμαινόμενον χαὶ τὸ διδάσχον ἐπιστῆμον ὃν ἐπιστῆμον 40
ποιεῖν τὸ διδασχόμενον. τοῦτο δὲ λέγει, ἐπεὶ μὴ πάντα τὰ ποιοῦντα ὅμοια
αὑτοῖς ποιεῖ: ἣ γὰρ μάστιξ τοὺς μώλωπας ποιεῖ οὐχ ἔχουσα αὐτὴ
μώλωπας.

] ἐσήμανεν ΕΜ : ἐσήμαινεν 8A εἰπών] c. 5. p. 206534 8 τε om. a 9 χινητὸν ἃ:
χινητιχὸν AFM 12 προεῖπεν] p. 2510] 26 supra οἷον add. εἰ ΑΞὀ 36 ποιεῖ aF

28*

1236 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 25756]

Διαιρεῖ δὲ 6 Θεόφραστος ἐν τρίτῳ τῶν Φυσιχῶν ἣ Περὶ οὐρανοῦ τὰ 287r
γινόμενα οὕτως" "3, γὰρ ὑπὸ ὁμοίου γίνεται, φησίν, ὡς ἄνθρωπος ὑπὸ
ἀνθρώπου xal ϑερμὸν ὑπὸ ϑερμοῦ, T, ὑπὸ ἐναντίου, ὡς ὁρῶμεν τοὺς
χεραυνοὺς xal τὰς ἀστραπάς" ὑπὸ γὰρ ψυχρότητος T, τούτου τοῦ πυρὸς ἐν

5 τῷ ἀέρι γένεσις ἀϑροίζοντος εἰς ἕν τὸ ἐν αὐτοῖς ϑερμὸν xal ἐχπυροῦντος.
ἢ τρίτον ὑπὸ ἐντελεχείᾳ ὅλως ὄντος, ὡς xal ὁ μώλωψ' ὑπὸ γὰρ ἐντελε- 4ὅ
χείᾳ οὔσης τῆς μάστιγος γίνεται, obte δὲ ὁμοίας ἔτι οὔτε ἐναντίας τῷ γι-
νομένῳ. χαὶ τὰ ὑπὸ τοῦ ἡλίου δέ, φησί, γινόμενα ὑπὸ ἐντελεχείας γίνε-
ται" χαὶ γὰρ αὐτὸς οὔτε ὅμοιος οὗτε ἐναντίος τοῖς γινομένοις ὑπ᾽ αὐτοῦ."
10 ἐφιστάνει δὲ 6 ᾿Αλέξανδρος, ὅτι ὑπὸ ἐντελεχείας λέγεται γίνεσθαι τὰ ὑπὸ
τῆς μάστιγος ἀντὶ τοῦ ὑπὸ ἐνεργείας xai πληγῆς. καὶ δῆλον δὲ ὅτι xal τὰ
ἄλλα πάντα τὰ γινόμενα ὑπὸ ἐντελεχείας γίνεται, εἴτε τὸ ἐνεργεία εἶναι, 50
6 ἐστιν, εἴτε τὴν ἐνέργειαν δηλοῖ ἢ ἐντελέχεια. μήποτε οὖν ὡς τῶν μὲν
ἄλλων x«l ἰδίῳ τινὶ γαραχτῆρι χρατουμένων, τούτων δὲ μόνον τὸ ἐνεργεῖν
15 ἐχόντων, οὕτως ὠνόμασεν αὐτά. ἐφιστάνειν δὲ ἀξιῶ τῇ τῶν ποιούντων
xal γινομένων διαιρέσει, μήποτε πάντα tà xaÜ' αὐτὸ ποιοῦντα xal γινό-
μενα φυσιχῶς ὅμοια ποιεῖ χαὶ ὅμοια γίνεται. ἐχ μὲν γὰρ τῶν ἐναντίων
ὡς ἐξ ὕλης γίνεται πάντως τὰ γινόμενα, ὑπὸ ὃὲ τῶν ἐναντίων ὡς ὑπὸ
ποιητιχῶν αἰτίων οὐδὲν | γίνεται καϑ᾽ αὐτό. ὃρᾷ μὲν γὰρ εἰς ἄλληλα 987:
40 τὰ ἐναντία, γίνεται δὲ οὐ τὸ ἐναντίον ὑπὸ τοῦ ἐναντίου, ἀλλὰ τὸ ὅμοιον.
χαὶ τοῦτο χαὶ τῷ ᾿Αριστοτέλει δοχεῖ ἐν πρώτῳ τῆς Περὶ γενέσεως γράφοντι
οὕτως" “διὸ xal εὔλογον ἤδη τό τε πῦρ ϑερμαίνειν xal τὸ ψυχρὸν
ψύχειν, καὶ ὅλως τὸ ποιητιχὸν ὁμοιοῦν αὑτῷ τὸ πάσχον" τό τε γὰρ ποιοῦν
χαὶ τὸ πάσχον ἐναντία ἐστί, χαὶ ἢ γένεσις εἰς τοὐναντίον, ὥστε ἀνάγχη τὸ
25 πάσχον εἰς τὸ ποιοῦν μεταβάλλειν." καὶ τὸ πῦρ δὲ ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ κατὰ 5
συμβεβηχὸς γίνεται xal οὐ χαϑ᾽ αὐτό: οὐ γὰρ χαϑ᾿ ὃ ψυχρὸν πυρός ἐστι
ποιητιχόν, ἀλλὰ καϑ᾿ ὃ ψυχρὸν πυχνοῖ xal συνάγει τὰ τέως ἐσχορπισμένα
πυρὰ xal παρατριβόμενα ἀλλήλοις ἔτι μᾶλλον ἐχπυροῦσϑαι ποιεῖ, μετα-
βάλλοντα εἰς ἑαυτὰ τὰ πλησιάζοντα, xal ἢ μάστιξ δὲ xaÜ' αὐτὸ μὲν
80 ὅμοιον ἑαυτῇ τύπον ἐμποιεῖ τῷ μαστιζομένῳ, βιαίως ἐπωθοῦσα διὰ τὴν
χίνησιν, οἱ ὃδὲ μώλωπες χατὰ συμβεβηχὸς ἐπιγίνονται συχνῶν μιχρῶν 10
ἀγγείων ῥηγνυμένων xai χεομένηου τοῦ αἴματος ἕνδον. εἰ οὖν ταῦτα ἀληϑῇ
λέγω, ἔοιχεν ὃ ᾿Αριστοτέλης τὸ ὅσων τὸ χινοῦν ἀνάγχη ἔχειν τὸ
συνώνυμον χινούμενον εἰπεῖν ἀντὶ τοῦ ᾿ὅσα χαϑ’ αὑτὸ χινεῖ᾽, ὡς ἀπὸ
35 τεχμηρίου τοῦ συνωνύμου δηλῶν αὐτὸ xal ἐπὶ τούτων βουλόμενος τὴν
ἀντίφασιν συναληϑεύειν, εἴ τις αὐτό τι ὕφ᾽ ἑαυτοῦ λέγοι χινεῖσϑαι, ἀλλ᾽
οὐχ ἐπὶ τῶν χατὰ συμβεβηχὸς χινούντων τε xal χινουμένων. δείξας δέ,
ὅτι ἀδύνατον αὐτοχίνητόν τι εἶναι οὕτως, ὡς ὅλον ὕφ᾽ ὅλου ἑαυτοῦ χινεῖ- 16

1 Θεύφραστος] fr. 10 p. 163 Wimmer 9 αὐτοῖς AFM: αὑτοῖς a: conicias aoc, scil.
ἀέρι. quamquam cf. Simplicii rationes v. 27. 28 21 [Περὶ γενέσεως] Α 7. 32129

tv
22 τό τε] τὸ ἃ 28 ὁμοιοῦν ex Arist. a: ὅμοιοι (sic) A: ὅμοιον ΕΜ post αὑτῷ add.
ποιεῖν F 81 οἱ δὲ} οἱ δὲ at sic A 838 ὁ om. a δηλῶν a: δῆλον AFM

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 257*6. 13) 1231

σϑαι, xal συνεπεράνατο, ὅτι εἴπερ ὅλως ἔστι τι αὐτοχίνητον, ἀνάγχη τὸ 2815
μέν τι αὐτοῦ χινεῖν, τὸ δὲ χινεῖσϑαι.

p.257513 "Oct δὲ οὐχ ἔστι τὸ αὐτὸ αὑτὸ χινοῦν οὕτως ἕως τοῦ
ἐγγύτερον δὲ τὸ πορρώτερον τοῦ χινουμένου τῆς ἀρχῆς ἣ τὸ 90
δ μεταξύ.

Συμπερανάμενος el ἔστι τι αὐτοχίνητον, ἀνάγχη τὸ μέν τι αὐτοῦ χι-
νεῖν, τὸ δὲ χινεῖσϑαι᾽ δέδωχε πάλιν ἡμῖν xal τούτου τὴν διαίρεσιν ἐννοεῖν.
εἰ γὰρ τὸ μέν τι χινεῖ τὸ δὲ χινεῖται, ἢ μέρος μὲν χινεῖ τὸ δὲ ὅλον χινεῖ-
ται, ἢ τὸ μὲν ὅλον χινεῖ μέρος δὲ χινεῖται, ἢ μέρος μέν τι χινεῖ, μέρος δὲ

10 χινεῖται. διαιρεῖ δὲ xal τοῦτο ὁ Εὔδημος οὕτως" "xà γὰρ χινοῦν, φησί,
μέρος Tj ἀχίνητον Ov χινήσει ἢ χινούμενον: ἀλλ᾽ εἰ μὲν ἀχίνητον, δέδειχται
ὃ βουλόμεθα, ὅτι τὸ αὐτοχίνητον σύγχειται Ex χινουμένου xai ἀχινήτου 90
τοῦ χινοῦντος. εἰ δὲ τὸ χινοῦν μέρος χινούμενον xal αὐτὸ χινεῖ, ἐπειδὴ
πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινὸς χινεῖται x«i τοῦτο ὑπό τινος χινηϑήσεται,
15 οὐχοῦν ἔξωϑεν μὲν οὐχ οἷόν τε εἶναι τὸ χινοῦν αὐτό" οὐ γὰρ ἄν ἔτι ὑφ᾽
ἑαυτοῦ λέγοιτο χινεῖσϑαι τὸ ὅλον, ἀλλ᾽ ὑπ’ ἄλλου τοῦ τὸ xtvoüv αὐτὸ
μέρος χινοῦντος: ὑπό τινος ἄρα τῶν ἐν τῷ αὐτοχινήτῳ χινήσεται. 7| οὖν
ὑπό τινος τῶν ἑαυτοῦ μορίων χινήσεται τὸ χινοῦν μέρος T, ὑπὸ τοῦ χινου-
μένου. xal τοῦτο πάλιν τὸ χινοῦν 7| ἀχίνητον ὃν χινεῖ, καὶ ἔσται τὸ πρώ- 80
20 τως χινοῦν ἀχίνητον, T, χινούμενον" xal πάλιν ἢ ὑπὸ μέρους ἑαυτοῦ ἣ ὑπὸ
τοῦ χινουμένου. ἀνταναιροῦντες δέ, φησὶν ὁ Εὔδημος, οὕτως ἧξομέν ποτε
εἰς τὰ πρώτως χινοῦντα: ταῦτα δὲ Tv, ἃ μὴ τινὶ Éx(vet, ἀλλ᾽ ὅλα ὅλοις"
οὐ γὰρ ἐνδέχεται τὴν ἀνταναίρεσιν ἄπειρον εἶναι’ οὐ γὰρ dv χινοῖντο μὴ
ὄντος πρώτου. δέδειχται δέ, ὅτι ὅλον ὑπὸ ὅλου ἀδύνατον χινεῖσϑαι ἑαυτοῦ"
25 ὥστε ἀνάγχη τὸ πρώτως χινοῦν ἀκίνητον Ov xtvetv." οὕτω μὲν οὖν 6 Εὖ-
δημος διαιρεῖ: ὃ δὲ ᾿Αριστοτέλης πρῶτον ἀναιρεῖ τὸ μόριον μέν τι χινεῖν, 35
μόριον δέ τι χινεῖσϑαι οὕτως, ὥστε xal τὸ χινούμενον χινεῖν πάλιν τὸ
χινοῦν αὐτὸ xal τὸ χινοῦν χινεῖσϑαι ὑπὸ τοῦ χινουμένου ὑπ᾽ αὐτοῦ" συμ-
βαίνει γὰρ οὕτως ἑχάτερον ὕφ᾽ ἑχατέρου χινεῖσϑαι ὑπό τε τοῦ χινου-
80 μένου ὑπ᾽ αὐτοῦ xal ὑφ᾽ ξαυτοῦ. εἰ γὰρ τὸ Α χινεῖ τὸ D, τὸ δὲ B
χινεῖ τὸ Α, καὶ ὑφ’ ἑαυτοῦ ἄρα χινεῖται τὸ À xal μᾶλλον T, ὑπὸ τοῦ D:
μᾶλλον γὰρ ὑπὸ τοῦ πρώτου χινοῦντος χινεῖται τὸ χινούμενον T, ὑπὸ τοῦ
προσεχοῦς, ὡς δέδειχται πρότερον. ταύτην οὖν ἐλέγχει τὴν ὑπόϑεσιν 6 40
᾿Δριστοτέλης πρώτην εἰς ἀδύνατον ἀπάγων αὐτὴν τὸ μηδὲν ἔσεσθαι πρῶ-
35 τὸν χινοῦν, ὡς τὸ μὲν εἶναι χινοῦν αὐτῶν, τὸ δὲ χινούμενον ὑπ᾽ ἐχείνου.

|] χαὶ om. ἃ 9 τὸ om. οἱ χινεῖν Arist. νυρ., sed χινοῦν EK 6 εἰ
AF: ὡς εἰ M: om. 8 9. ἣ μέρος — χινεῖται (10) om. a 10 Εὔδημος fr. 79
p. 103,22 Sp. 13 χινοῦν] χινούμενον a 16 τοῦ τὸ] τοῦ F 11 7| οὖν a: εἰ
οὖν AFM 2] ἥξωμεν a 23 χινοῖντο aAM: χινοῖτο F Spengel 21 χινεῖν
a corr. Αἷ: χινεῖ ΑἸΕΜ 39 οὕτως, w ex o corr. A! 93 πρότερον] c. 5. 256210

94 πρώτην om., sed suppl. A!

1238 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 (Arist. p. 257018. 20]

ἔδει γάρ, (cel) μὴ ὅλον ἀὐτὸ αὑτὸ χινεῖ, τὸ μέν τι εἶναι χινοῦν πρώτως, 287v
τὸ Ob ὑπ᾽ ἐχείνου χινούμενον: ὅτι δὲ μηδὲν ἔσται πρώτως χινοῦν ἐν τῷ
οὕτως αὐτοχινήτῳ, δείχνυσιν ἐχ τοῦ Éxdtepov τῶν μορίων πρῶτον εὑρεϑή-
σεσϑαι xtvoOy* εἰ ὃὲ πάντα πρῶτα ὁμοίως, οὐδὲν ἄν εἴη πρῶτον. ὅτι óà
5 Éxdtepov πρῶτον, δείχνυσιν ἐχ τοῦ Éxdtepov μὴ μόνον τὸ ἕτερον χινεῖν, 46
ἀλλὰ xal ἑαυτό, xai μᾶλλον ὕφ᾽ ἑαυτοῦ χινεῖσθαι 7| ὅπὸ τοῦ χινουμένου
ὑπ᾽ αὐτοῦ. τὸ ὃὲ μᾶλλον χινοῦν τὸ πρῶτον χινοῦν ἐστιν. ὅτι δὲ xal
ἑαυτὸ χινεῖ ἑχάτερον, δείχνυσι διὰ τοῦ τὸ γὰρ πρότερον αἰτιώτερον
τοῦ χινεῖσϑαι τοῦ ἐχομένου [μὲν ᾧ] xal χινήσει μᾶλλον. εἰ γάρ,
10 ὡς εἴρηται, τὸ μὲν χινεῖ τὸ B, τὸ δὲ B χινεῖ τὸ Α, ἔσται τὸ Α τὸ
πρῶτον χινοῦν xal ἑαυτὸ χινοῦν, xal μᾶλλον T, ὑπὸ τοῦ D χινεῖται" ὁμοίως
δὲ xa(, εἰ τὸ B. χινεῖ τὸ A, τὸ δὲ Α χινεῖ τὸ B, τὸ Β πάλιν πρῶτον
χινοῦν xai ἑαυτὸ χινήσει, xai μᾶλλον ἣ τὸ ἃ τὸ προσεχῶς αὐτὸ χινοῦν, δ0
ὥστε ἑχάτερον xal πρῶτον ἔσται xal ἑαυτὸ χινήσει xal ὅλον ὑφ᾽ ὅλου
15 ἑαυτοῦ χινήσεται: ὅπερ ἐδείχθη ἀδύνατον. τοῦ δὲ μᾶλλον ὑὕφ᾽ ἑαυτοῦ
χινεῖσθαι τὸ Α ἣ ὑπὸ τοῦ B ἐν τοῖς ἀντιχινουμένοις δειχτιχὸν παρήγαγεν
τὸ τὸ μὲν Α ἑαυτῷ χινεῖν, τὸ δὲ D χινούμενον ὑπὸ τοῦ À χινεῖν τὸ À:
μᾶλλον γὰρ χινεῖ τὸ ἑαυτῷ χινοῦν Tj τὸ τῷ ὑφ᾽ ἑτέρου χινεῖσθϑαι χινοῦν.
τὸ δὲ ἐγγύτερον δὲ τὸ πορρώτερον τοῦ χινουμένου τῆς ἀρχῆς ἣ
20 τὸ μεταξύ εἴρηχεν ἀντὶ τοῦ | συγγενέστερον x«l οἰχειότερον εἰς ἀρχῆς 288r
λόγον ἐστὶ τὸ πορρώτερον τοῦ ἐσχάτου χινουμένου ἥπερ τὸ μεταξὺ τούτου
τε xal τοῦ πορρώτερον ὄντος. εἰ γὰρ χινούμενον μὲν ἔσχατόν ἐστι τὸ D,
προσεχὲς δὲ χινοῦν αὐτὸ τὸ DB xai πορρώτερον τὸ ἡ, ἀρχοειδέστερόν ἐστι
τὸ Α τοῦ B εἰς τὸ χινεῖν τὸ Γ΄ πορρώτερον ὃν τοῦ D ἤπερ τὸ B. xal
25 εἰ μηδὲν ἔχοι πρὸ ἑαυτοῦ χινοῦν τὸ Α, αὐτὸ dv εἴη ἀρχὴ τῆς κινήσεως.
δμοίως δὲ xal δυεῖν ὄντων, ἐὰν τὸ μὲν Α χινῇ τὸ D, τὸ ὃὲ D χινῇ τὸ 5
Α, ἀρχοειδέστερον πρὸς τὴν τοῦ À χίνησίν ἐστι τὸ ἃ ἥπερ τὸ D, πορ-
ρώτερον ἑαυτοῦ ὄν: (τὸ δ᾽ αὐτὸ xal ἐπὶ τοῦ D ῥητέον: ὥστε πάντα
δμοίως πρῶτα, xxi διὰ τοῦτο οὐδὲν πρῶτον. 6 ὃὲ ᾿Αλέξανδρος διὰ τῶν εἰ-
80 ρημένων δεδεῖχϑαί φησι τὸ μηδέτερον αὐτῶν ὑπό τινος ἔξωϑεν χαὶ ἄλλου
χινηϑήσεσθαι, ἀλλ᾽ αὐτὰ ὑφ᾽ αὐτῶν. ἄμεινον δὲ οἶμαι λέγειν, ὅτι τὸ μηδὲν
εἶναι πρῶτον χινοῦν ἀποδέδειχται. χαὶ πρὸς τὴν τούτου χατασχευὴν
παρείληπται τὸ ἐχάτερον αὐτῶν x«l ἑαυτὸ χινεῖν, ἵνα διὰ τούτου ἀρχοειδέ- 10
στερον xal πρῶτον δειχϑῇ.

35 p. 257690 Ἔτι οὐχ ἀναγχη τὸ χινοῦν χινεῖσϑαι, εἰ μὴ ὑφ᾽ αὖ-
τοῦ ἕως τοῦ τὸ δὲ χινοῦν ἀχίν τον.

Δεύτερον ἐπιχείρημα δειχνύον, ὅτι τὸ αὐτοχίνητον οὐχ ἄν εἴη τοιοῦ-

l] εἰ addidi χινεῖ À!: χινεῖν ΔΑ ΕΜ 9. 4 εὑρεθήσεται ἃ 9 μὲν, ὧι ΑἹ:
μὲν ὦ FM: del. lineola A? (credo relictum ex corrupta lectione τῷ ἐχομένῳ): δι᾽ ὃ ἃ
18 χινοῦν (alterum) a: χινεῖν AFM 24 ἥπερ &A?FM: εἴπερ A! 26 δυεῖν A: δυοῖν

aFM 98 τὸ δ᾽ αὐτὸ καὶ ἐπὶ omissa in AFM, sensui certe apta rest. a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 257520, 28. 25] 1239

τον, ὡς ἑχάτερον τῶν μερῶν xwely Üdrepov. δέδειχται γὰρ ἐν τοῖς ἔμ- 288r
προσϑεν, ὅτι οὐχ ἀνάγχη πᾶν τὸ χινοῦν ὑπ᾽ ἄλλου τινὸς ἔξωϑεν
χινεῖσϑαι, ἀλλὰ τὸ πρῶτον χινοῦν, εἰ ἀνάγχη χινεῖσθϑαι, ὑφ᾽ ἑαυτοῦ χινεῖ- 15
ται. ἐὰν οὖν ὑποτεθῇ τὸ D χινούμενον ὑπὸ τοῦ À, ἀληϑὲς εἰπεῖν ὅτι
5 τὸ À οὐχ ἐξ ἀνάγχης ὑπό τινος ἔξωϑεν χινήσεται. ἐὰν γὰρ ἀντιχινῆταί
ποτε ὑπὸ τοῦ D, χατὰ συμβεβηχὸς χινεῖ τὸ B, ὅτι συνέβη τὸ À τῶν χι-
νουμένων ὑπ᾽ ἄλλου εἶναι χαὶ οὕτω χινούντων. τὸ δὲ χατὰ συμβεβηχὸς
χινοῦν δύναται xal μὴ χινεῖν. ἐὰν οὖν ληφϑῇ τὸ DB χινοῦν, οὐδὲ τὸ À
χινεῖται. ἔσται οὖν τὸ μὲν B χινούμενον, τὸ δὲ Α χινοῦν ἀχίνητον ὄν. οὐχ 20
10 ἄρα ὑπ᾽ ἀλλήλων ἀντιχινεῖσϑαι ἀνάγχη τὰ τοῦ αὐτοχινήτου μόρια. ““φέ-
ρεται δέ, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, καὶ ἄλλη γραφὴ τοιαύτη" ἔτι οὐχ ἀναάγχη
τὸ χινούμενον xtvetv," — xal ἀρέσχει μᾶλλον αὐτῷ αὕτη 7, γραφή" τὸ
γὰρ ἔλαβον τοίνυν ἐνδέχεσϑαι μὴ χινεῖν ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους
ρηϑὲν ἀχολουϑεῖν μᾶλλον τῷ οὐχ ἀνάγχη τὸ χινούμενον χινεῖν. ἀλλ᾽
18 εἰ οὕτως εἴη γεγραμμένον οὐχ ἀνάγχη τὸ χινούμενον χινεῖν, πῶς
συνάγει τὸ ἐπαγόμενον τὸ εἰ μὴ ύφ᾽ ξαυτοῦ, εἰ μὴ ἄρα πρὸς τὸ χινού-
μενον συντάττοιτο τὸ ὅφ᾽ ἑαυτοῦ. ἀλλ᾽ ἔοιχεν 6 ᾿Αριστοτέλης βούλεσθαι 25
δεῖξαι τὰ συντρέχοντα ἀλλήλοις τὸ μήτε τὸ ἃ ἐξ ἀνάγχης χινεῖσϑαι ὑπὸ
τοῦ B μήτε τὸ D ἐξ ἀνάγχης χινεῖν τὸ Α. xal ἀρχόμενος μὲν περὶ τοῦ
20 ἃ εἶπεν, ὅτι οὐχ dvd xr τὸ χινοῦν χινεῖσϑαι, προϊὼν δὲ περὶ τοῦ D, ὅτι

MJ

ἐνδέχεται μὴ xtveiv.

ρ. 2810: "Ett οὐχ ἀνάγχη τὸ χινοῦν ἀντιχινεῖσϑαι ἕως τοῦ εἴπερ
ἀνάγκη del χίνησιν εἶναι.

Τὸ τρίτον ἐπιχείρημα τὸ δειχνύον, ὅτι οὐχ ἀντιχινεῖται ὑπ᾽ ἀλλήλων 80
τὰ τοῦ αὐτοχινήτου μέρη, ἐφόδῳ μὲν χρῆται τῇ αὐτῇ, ὅτι οὐχ ἀνάγχη
πᾶν τὸ χινοῦν ἀντιχινεῖσθαι, εἴπερ δέδειχται, (ὅτι) τὸ πρώτως χινοῦν ἣ
ἀχίνητον ὃν χινεῖ 7| αὐτὸ ὑφ᾽ ξἕξαυτοῦ χινούμενον. ὑπομιμνύσχει δὲ τῆς
αἰτίας ἡμᾶς, δι’ ἣν ἀπεδείχϑη τοῦτο οὕτως ἔχον: δεῖ γὰρ εἶναι τὸ πρώτως
χινοῦν ἢ ἀχίνητον 7| αὐτοχίνητον, εἴπερ ἀνάγχη ἀεὶ χίνησιν εἶναι,
30 ὡς δέδειχται πρότερον. εἰ γὰρ ἐπ᾽’ ἄπειρον ἄλλο ὑπ᾽ ἄλλου ἔξωϑεν χι-

νούμενην ὑποϑώμεϑα, οὐχ ἔσται χίνησις" δεῖ γὰρ εἶναι τὸ πρῶτον χινοῦν, 8b
τῶν δὲ ἀπείρων οὐδέν ἐστι πρῶτον.

t»
CQ

p.257»35 "Est ἣν χινεῖ x(vqatv χινοῖτο dv, ὥστε τὸ ϑερμαῖνον

ϑερμαίνεται.
35 Δέδειχται πρότερον, ὅτι εἰ καϑ᾽ αὑτό τι χινοῦν xtvoito, χατὰ τὸ αὐτὸ
D ἀντιχινεῖται Α 6 B (alterum)] B 8A'M: ἃ A?F οὕτω] οὐ τῶν F 8 τὸ
d μὴ κινοῦν a. sensus: non, si sumatur movens D, propterea etiam A movebitur 14 τῶι
ex τὸ corr. A! 26 ὅτι addidi, post χινοῦν 8 21 χινεῖ) χινεῖν F ὑφ᾽ ἑαυτὸ Α
90 πρότερον) c. 1. 2510 18 sqq. 81 ὑποθώμεϑα AFM: ὑποϑοίμεϑα a 33 xal

χινοῖτ᾽ 4 (ut Arist. vulg., sed xat om. EK) 99 πρότερον] c. 5. 206^ 30 sqq.

1240 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 (Arist. p. 257925. 26]

εἶδος χινήσει τε xal χινηϑήσεται, ὥστε τὸ ϑερμαῖνον ϑερμανθήσεται" 2887
τοῦτο ὃέ ἐστιν ἀδύνατον. τὸ μὲν γὰρ ϑερμαῖνον ϑερμὸν ἤδη ὃν ἐνεργείᾳ
ϑερμαίνει, τὸ ὃὲ θερμαινόμενον οὔπω ϑερμόν ἐστιν ἐνεργείχ. ὥστε τὸ αὐτὸ
χατὰ τὸ αὐτὸ xai ϑερμὸν ἔσται xal οὐ ϑερμόν, ὅπερ ἀδύνατον. τοῦτο οὖν 40
5 συμβαίνειν φησίν, ἐὰν ἐν τῷ αὐτοχινήτῳ τὸ μέν τι μέρος ϑερμαΐνῃ, τὸ
δὲ ϑερμαίνηται. μιᾶς γὰρ οὔσης τῆς τοῦ αὐτοχινήτου χινήσεως ϑερμόν τε
εἶναι xal οὐ ϑερμὸν αὐτὸ ἀνάγκη, ὅπερ ἀδύνατον. εἰ μὲν γὰρ ὡς δια-
χεχριμένα λαμβάνοιτο τὰ μέρη xai μὴ ἀντιχινούμενα ὑπ᾽ ἀλλήλων, οὐδὲν
ϑαυμαστὸν τὸ μὲν ϑερμαίνειν, τὸ δὲ ϑερμαίνεσϑαι, ὡς ϑερυαίνει μὲν τὸ
10 ἧπαρ, ϑερμαίνεται δὲ ἢ γαστὴρ ἐν τῷ σώματι, xal τὸ μὲν ποιεῖ, τὸ δὲ
πάσχει" εἰ ὃὲ ὡς ὃν τὸ αὐτοχίνητον μίαν ἐνέργειαν ἐνεργοῦν κινεῖ xal 45
χινεῖται, ἄτοπον ἐπὶ τοῦ ἑνὸς χατὰ ταὐτὸν τὴν ἀντίφασιν συντρέχειν.
συνδραμεῖται δέ, ἐὰν ἀντιχινοῦντα ἄλληλα τὰ μόρια ἐν τῷ αὐτοχινήτῳ xal
ἑαυτὰ χινεῖν ἀναγχάζηται, ἣν ἄλληλα χινεῖ κίνησιν. χαὶ τοῦτο οὖν τέταρ-
15 τὸν ἐπιχείρημα προστέϑειχε δειχνύον, ὅτι ἀδύνατον οὕτως αὐτοχίνητόν τι
εἶναι, ὡς τῶν μερῶν ἄλληλα ἀντιχινούντων διὰ τὸ συμβαίνειν χαὶ τῶν
μερῶν ἔχαστον αὐτοχίνητον εἶναι xal συντρέχειν ἐπ᾿ αὐτοῦ τὴν ἀντίφασιν.
6 δὲ ᾿Αλέξανδρος τὴν ῥῆσιν ταύτην οὕτως ἔγραψεν ὅτι ἣν χινεῖται χί- 80
νησιν χινοίη ἄν, οὐδὲν τῆς ἐννοίας διαφερούσης.

2

20 p. 29010υ20 ᾿Λλλὰ μήν, οὐδὲ τοῦ πρώτως αὐτὸ αὑτὸ κινοῦντος
ἕως τοῦ | τῆς ὅλης ἄρα, τὸ μὲν χινήσει ἀχίνητον Gv, τὸ δὲ 288v
χινηϑήσεται.

Δείξας, ὅτι τῷ λέγοντι τὸ αὐτοχίνητον οὔτως, ὡς τῶν uspüy αὐτοῦ
χινούντων ἄλληλα συμβαίνει τὸ xal ἔἕχαστον τῶν τοῦ αὐτοχινήτου μερῶν ὃ

25 αὐτοχίνητον λέγειν, xal τὰ ἑπόμενα ἄτοπα τῷ λόγῳ συναγαγὼν χατὰ

πλείονας ἐφόδους, προστίθησι xal τοῦτο τοῖς προδεδειγμένοις καϑόλου, ὅτι

μὴ οἷόν τε αὐτοχίνητόν τι εἶναι οὕτως, ὡς ἕν τι pópuov αὐτοῦ T, πλείω

αὐτὰ ἑαυτὰ χινεῖν. εἰ γὰρ εἴη τὸ ὅλον αὐτοχίνητον, xal ἔχοι T, ἕν μέρος

αὐτοχίνητον ἣ πλείω, ἢ ὑπὸ τῶν αὐτοχινήτων ἐν αὐτῷ μερῶν χινήσεται,

80 ἢ ὅλον ὑπὸ ὅλου. ἀλλ᾽ εἰ μὲν τῷ αὐτοχίνητόν τι μόριον ἔχειν τὸ ὅλον
αὐτοχίνητόν ἐστι, τὸ μόριον ἄν ἐκεῖνο εἴη τὸ πρώτως αὐτοχίνητον, οὐ τὸ 10

ὅλον" πίστις ὁξ τούτου, ὅτι χωρισϑὲν τὸ μόριον αὐτὸ uiv αὐτοχίνητον

ν - -— ^i n7 * ΒΦ δὲ ey e , ey ^T Y kJ e -—

ἔσται, τὸ Oi ὅλον οὐχέτι. εἰ ὃὲ ὅλον ὑφ᾽ ὅλου χινεῖται. ἔχον ἐν ἑαυτῷ

1 ^ Àst , Ó ’, - * x ἐπεῖ ὥ- d 34 - ^ A Ó

ἢ ἕν Tj πλείω μήρια αὐτοχίνητα, ἦν μὲν εἰπεῖν, ὅτι ἀδύνατον δέδειχται t

80 ὅλον ὑφ᾽ ὅλου ἑξαυτοὺ χινεῖσϑαι, ἵνα μὴ covopdwr f, ἀντίφασις. νῦν δὲ

οὐ τοῦτο πρόχειται, ἀλλὰ τὸ δεῖξαι, ὅτι ἀδύνατον τὸ ὅλον αὐτοχίνητον ἣ

ἋἋ , /, w — ’ T e e ,
ἕν 7, πλείω μέρη ἔχειν ἐν ἑαυτῷ αὐτοχίνητα. εἰ οὖν ὅλην ὑφ᾽ ὅλου Éau-

8 οὐϑὲν ἃ 11 τὸ αὐτὸ | χίνητον sic a 18. 19 Alexandri lectionem Aristotelis
codici E obtrusit correetor (E?) 29 μόνως γὰρ οὕτως οἷόν τέ τι αὐτοχίνητον εἶναι, quod
in lemmate om. Simpl. (sed cf. p. 1241,24), restituit a 24 χινούντων, o)vtov in

T88, À 35 χινεῖσϑαι ἵνα] σϑαι ἕνα om. A: suppl. A!

10

15

30

SIMPLICI] IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 257526. 25843] 1241

τοῦ χαϑ᾽ αὑτὸ xweitat, τὰ μέρη χατὰ συμβεβηχὸς dv αὐτὰ ἑαυτὰ χινοῖ. 288"
ὡς γὰρ ἐν τῷ ὅλῳ χινουμένῳ τὰ μέρη τὰ συνεχῆ χατὰ συμβεβηχὸς χινεῖ-
ται, οὕτως xai τὰ τοῦ αὐτοχινήτου μόρια κατὰ συμβεβηχὸς dv εἴη ἑαυτὰ
xwoüvta* εἰ δὲ χατὰ συμβεβηχός, οὐχ ἐξ ἀνάγχης, ὥστε ἐὰν ὑποτεϑῇ μὴ
χινεῖν ἑαυτά, οὐδὲν ἀδύνατον ὑποτεϑήσεται. xal ἐγὼ μὲν οἶμαι μέχρι
τοῦδε τὴν ἀπόδειξιν προαγαγεῖν τὸν ᾿Αριστοτέλην δειχνύντα, ὅτι οὐχ ἀνάγχη
οὕτως αὐτοχίνητον εἶναι τὸ ὅλον, ὡς 7| ἕν T| πλείω μόρια ἐν ἑαυτῷ αὐτο-
χίνητα ἔχον" εἴτε γὰρ ὑπὸ τῶν μερῶν χινοῖτο, οὐχ ἔστι τὸ ὅλον πρώτως 90
αὐτοχίνητον, εἴτε ὅλον ὅφ᾽ ὅλου ἑαυτοῦ χινεῖται, οὐχ ἀνάγχη ἔχειν ἐν
ἑαυτῷ ἣ ἕν ἣ πλείω μόρια αὐτοχίνητα, ὅπερ ἔδει δεῖξαι. ὁ δὲ ᾿Αλέξαν-
ópog* “ἐὰν ὑποτεϑῇ, φησίν, τὰ κατὰ συμβεβηχὸς αὐτοχίνητα μόρια μὴ
ὄντα αὐτοχίνητα, ἀδύνατον μὲν οὐδὲν ὑποτεϑήσεται. οὐχέτι δέ, φησίν,
ἔσται τὸ ὅλον χινούμενον, εἰ οὕτως ἦν αὐτοχίνητον, διότι τὰ μόρια αὐτοῦ
αὑτὰ ἐχίνει. dÀX εἰ ἢ ὑπόϑεσις xal ὅλον ὑφ᾽ ὅλου χινούμενον ἐλάμβανε
τὸ ἕν ἢ πλείω μέρη αὐτοκίνητα ἔχον, ταύτης μενούσης τὸ ἀδύνατον ἐπὶ ss
τῶν μερῶν χρὴ συνάγειν." τοῦτο γὰρ xal πρόχειται δεῖξαι, ὅτι τὸ aüto-
χίνητον οὐχ ἀνάγχη οὕτως εἶναι αὐτοχίνητον, ὡς Bv ἣ πλείω μέρη ἔχειν
αὐτοχίνητα. εἰ οὖν εἶναι μὲν χρὴ πάντως τὸ αὐτοχίνητον μεταξὺ τοῦ
ἀχινήτου xai ἑτεροχινήτου, ἀνάγχη δὲ T, οὕτως αὐτὸ εἶναι ὡς ὅλον ὑφ᾽
ὅλου ἑαυτοῦ χινεῖσϑαι, ἣ ὡς ὅλον ὑπὸ μέρους, ἣ μέρος ὑπὸ ὅλου, T) ὡς
ἕν 7, πλείω μέρη ἔχον ἐν ἑαυτῷ αὐτοχίνητα, ἢ ὡς τὸ μέν τι ἔχον χινοῦν
ἀχίνητον ὃν τὸ δὲ χινούμενον, ἀνήύρηται δὲ τὰ ἄλλα πάντα, εἰχότως συμ- 80
περαινόμενος ὡς ἐπὶ γραμμῆς εἶπεν, ὅτι τῆς ὅλης ἄρα τὸ μὲν χινήσει
ἀχίνητον ὅν, τὸ δὲ χινηϑήσεται. μόνως γὰρ οὕτως οἷόν τέ τι
αὐτοχίνητον εἶναι, εἰ μέρος μέν τι αὐτοῦ εἴη κινοῦν ἀχίνητον ὄν, μέρος
δὲ ὑπ᾽ ἐχείνου χινούμενον.

Ρ. 2ῷϑιδ᾽σε Ἔτι εἴπερ ἣ ὅλη αὐτὴ αὑτὴν χινεῖ, τὸ μὲν χινήσει
αὐτῆς, τὸ δὲ χινήσεται. d$ ἄρα ΑΒ ὑπ᾽ αὐτῆς τε χινηϑήσεται
χαὶ ὑπὸ τῆς Α.

Ταύτην τὴν ῥῆσιν 6 ᾿Αλέξανδρος ἔδοξέν μοι καινοπρεπῶς ἐξηγεῖσϑαι" 86
σχηπὸν μὲν γὰρ αὐτῆς εἶναί φησιν ἄλλο ἄτοπον προσϑεῖναι τῷ ὅλον αὐτὸ
αὑτὸ χινεῖν λέγοντι λόγῳ οὕτως ὡς ἑκάστου τῶν μερῶν αὐτοῦ αὐτοχινή-
τοῦ ὄντος. τὸ δὲ ἄτοπον τοιοῦτον εἰ οὕτως ἔχει, δῆλον ὅτι τῶν μερῶν
ἕχαστον ἐξ ἑαυτοῦ χινούμενον xal ἄλλο χινήσει" οὕτω γὰρ ἔσται τὸ ὅλον
αὐτοχίνητον, εἰ xai ἄλληλα χινοίη τὰ μέρη αὐτοῦ ὄντα αὐτοχίνητα. εἰ
4&p μὴ συμπράττοι τι ἀλλήλοις τὰ μέρη πρὸς τὴν χίνησιν, ἀλλ᾽ ἐφ’
ἑαυτῶν εἴη χινούμενα, οὐχ ἄν εἴη τὸ ὅλον αὐτοχίνητον, ἀλλ᾽ ἕχαστον τῶν 40

9 ὅλον] ὅλου 8 ἀνάγκη aF: ἀνάγχην AM 16 συναγαγεῖν ἃ 19 ἀχινήτου
aM: ἀκινήτου A: αὐτοχινήτου F 3l τῷ] τὸ A: corr. A! 80. 97 ἐφ᾽ ἑαυτῶν a:

ἐφ᾿

ἑαυτὸν Α: ὑφ᾽ ἑαυτῶν ΕΜ

1242 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 (Arist. p. 25823. 5]

μερῶν, τὸ δὲ ὅλον ἄϑροισμα ἄν εἴη πολλῶν αὐτοχινήτων. εἰ οὖν xal 288"
ἄλληλα χινεῖ τὰ μέρη. ἕχαστον αὐτῶν ἅμα μὲν ἑαυτὸ χινήσει, ἅμα δὲ xal
ὑπ᾽ ἄλλου χινηϑήσεται, xol εἰ μία 4j ὅλου τοῦ αὐτοχινήτου χίνησις, δῆλον
ὡς τὴν αὐτὴν χίνησιν ἔσται πάντα τὰ μόρια χινούμενά τε xal χινοῦντα,
5 ὥστε ἔχαστον αὐτῶν πλεονάχις ἔσται τὴν αὐτὴν χίνησιν χινούμενον ὑφ᾽
ἑαυτοῦ τε xal ὑπ᾽ ἄλλων, ὅ ἐστιν ἄτοπον: ἄτοπον γὰρ τὸ λέγειν, ἣν
ἐξ αὐτοῦ τι χινεῖται χίνησιν, ταύτην αὐτὸ xal ὑπ᾽ ἄλλου χινεῖσϑαι. εἰ ὦ
δὲ ἄλλην μὲν εἴη χίνησιν ὑφ᾽ ξαυτοῦ χινούμενον, ἄλλην δὲ ὑπὸ τοῦ μέ-
ρους, ἔτι ἀτοπώτερον: ἀδύνατον γὰρ τὸ αὐτοχίνητον μίαν οὕτω χινηϑῆναι
10 χίνησιν. “αὐτὸς δέ, φησί, διὰ βραχέων ϑεὶς τὴν ἐπιχείρησιν καὶ χωρὶς
ἐξεργασίας ἐπαύσατο. οὕτω μὲν ὁ ᾿Αλέξανδρος, οὐδαμοῦ τοῦ ᾿ΔΑριστοτέλους,
ὅσον Bub γινώσχειν, ὑποϑεμένου τὰ μέρη χινεῖν ἄλληλα, ἀλλὰ τὴν ΑΒ
ὕφ᾽ ἑαυτῆς χινεῖσϑαι λέγει καὶ ὑπὸ τοῦ A. μήποτε οὖν ἄμεινον ἀφε-
λέστερον ἀχούειν τοῦ εἰρημένου, ὅτι εἰπὼν "tz; ὅλης ἄρα τὸ μὲν χινήσει 60
15 ἀχίνητον ὄν, τὸ δὲ χινηϑήσεται᾽᾽ ἐπιστώσατο διὰ τοῦ ἐφεξῆς τὸ εἰρημένον.
εἴπερ γὰρ ἢ ὅλη αὐτὴ αὐτὴν χινεῖ, ἀνάγκη οὕτως ἔχειν ὡς τὸ μὲν
χινεῖν αὐτῆς, τὸ δὲ χινεῖσθϑαι’: ἢ ἄρα ΑΒ ὅλη ὑφ᾽ ἑαυτῆς οὔτω λέγεται
χινεῖσϑαι, ὡς τῆς À τῆς ἀκινήτου ἐν αὐτῇ κινούσης, τῆς δὲ B δηλονότι
χινουμένης. ὡς ἐχ χινοῦντος οὖν ἀχινήτου xat χινουμένου τὸ ὅλον αὐτο-
20 χίνητον λέγεται" τοῦτο δὲ xal ἐφεξῆς ἀναπτύξει. |

p.258s59 Ἐπεὶ δὲ χινεῖ τὸ μὲν χινούμενον ὑπ᾽ ἄλλου ἕως τοῦ 289r
7, θατέρου ϑαάτερον. 10

“Ὁ μὲν ᾿Αλέξανδρος “δείξας, φησίν, ὅτι τὸ αὐτοχίνητον ἔχει τὸ μέν
τι χινοῦν ἀχίνητον, τὸ ὃὲ ὑπ᾽ ἐχείνου χινούμενον, διὰ τούτων δείχνυσιν,
35 ἐχ τίνων ἀνάγχη συγχεῖσϑαι τὸ αὐτοχίνητον, ὅτι ἐξ ἀχινήτου μέν, χινοῦντος
δέ, xai χινουμένου ὑπὸ τούτου οὐχ ἐξ ἀνάγχης ὃὲ χινοῦντος,᾽᾿ ἐγὼ ὃξ τί
ταῦτα διαφέρει ἀλλήλων ἁπλῶς οὕτω λεγόμενα, οὐχ ἐφιστάνω. μήποτε
οὖν τὸ πρότερον συντόμως εἰρημένον ἐξαπλοῖ νῦν ὃ ᾿Δριστοτέλης διελὼν t6
πρῶτον εἰς τρία τὰ χατὰ χίνησιν ποιοῦντα ἢ πάσχοντα. ἐπειδὴ γὰρ δυεῖν
30 ὄντων τούτων, τοῦ τε χινοῦντος xal τοῦ χινουμένου, xal τὸ χινοῦν ἀχίνης
τὸν ὧν χινεῖ ἢ χινούμενον ὑπ᾽ ἄλλου, χαὶ τὸ χινούμενον ἢ xat αὐτὸ χι-
νοῦν χινεῖται T, οὐδὲν χινοῦν, δύο μὲν ἄχρα ἔσται τό τε χινοῦν ἀχίνητον
ὃν xal τὸ χινούμενον μέν, μὴ κινοῦν δὲ ἕτερον, μέσον δὲ ἀμφοῖν xal χοινὸν
τὸ χινούμενηον μὲν ὑπ᾽ ἄλλου, χινοῦν δὲ ἕτερον! xal yàp xal ἐν τῷ χι-
35 νοῦντι ἦν τὸ χινοῦν μετὰ τοῦ χινεῖσϑαι xal ἐν τῷ χινουμένῳ ἦν τὸ χι- 90
νούμενον μετὰ τοῦ χινεῖν. ταῦτα οὖν τὰ τρία διαστησάμενος xal ἐπὶ μιᾶς
ἐχϑέμενος γραμμῆς δείκνυσιν, ἐν τίσι τούτων πρώτως ἐστὶ τὸ αὐτοχίνητον.
ὅτι μὲν γὰρ ὅλον τὸ ΑΒ]" αὐτοχίνητόν ἐστι, δῆλον, εἴπερ ἔχει ἐν ξαυτῷ

13 ὑφ᾽ ἑαυτοῦ M: ὑφ᾽ αὑτοῦ 8 13. 14. ἀσφαλέστερον ἃ 2] ἐπειδὴ (αἱ Arist. codd.
FHIK) a 29 δυοῖν aF 32 χινοῦν alterum om. A: in mrg. suppl. A!

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 3585] 1243

τό τε xweiy ἑαυτὸ xal τὸ χινεῖσϑαι ὑφ᾽ &autob. ἀλλ᾽ ἐὰν ἀφέλω, 289r
φησί, τὸ D, ὃ χινούμενον ἦν μηχέτι δὲ χινοῦν, τὸ λοιπὸν τὸ AB χινήσει
ἑαυτό, εἴπερ τὸ μὲν Α χινοῦν ἦν ἐν αὐτῷ, τὸ δὲ D χινούμενον: τὸ δὲ D
οὐ χινήσει ἑαυτὸ οὐδὲ ὅλως χινήσεται xa0' αὑτὸ Ov: ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸ ΒΓ s5
χινήσει ἑαυτὸ τοῦ ἀφαιρεϑέντος: χἄν γὰρ χινῇ τὸ B, ἀλλ᾽ οὐχ ἑαυτῷ
χινεῖ, ἀλλὰ τῷ ὑπ᾽ ἄλλου χινεῖσθαι τοῦ À. τὸ ΑΒ ἄρα μόνον ἐν τούτοις
αὐτὸ αὑτὸ χινεῖ, ἀνάγχη οὖν τὸ αὐτοχίνητον συγχεῖσθαι ἔχ τε τοῦ χινοῦν-
τος μὲν ἀχινήτου δὲ ὄντος, καὶ τοῦ χινουμένου μὲν μὴ ἐξ ἀνάγχης δὲ
χινοῦντος, ἀλλὰ χἄν χινῇ, ἄλλο ὡς χινουμένου λαμβανομένου. ζητήσοι δὲ
10 dv τις, ὡς οἶμαι, διὰ τί μὴ τὸ AD μᾶλλον αὐτοχίνητον πρώτως ἀπέ-
δειξεν, εἴπερ τὸ μὲν Α χινεῖ μόνον μηχέτι xal αὐτὸ χινούμενον, τὸ δὲ [ 80
χινεῖται μόνον μηχέτι xal αὐτὸ xtwoüy* ταῦτα γὰρ ἦν ἐξ ὧν σύγχειται τὸ
αὐτοχίνητον. μήποτε οὖν ἐν τῷ ζῴῳ πρώτως τὸ αὐτοχίνητον ϑεασά-
pevoc, ἐν ᾧ χινοῦν μέν ἐστιν f ψυχή, χινούμενον δὲ τὸ σῶμα, ὅπερ καὶ
15 αὐτό ποτε χινούμενον χινεῖ, ἅτε προσεχῶς τῆς τοῦ χινοῦντος ἀπολαῦον
δυνάμεως, διὰ τοῦτο ἐν τῷ ΑΒ πρώτως ἔθετο τὸ αὐτοχίνητον, ἐν ᾧ τὸ
B οὐχ ἀεὶ μὲν οὐδὲ ἐξ ἀνάγχης κινεῖ, ἀλλ᾽ ὡς χινούμενον λαμβανεται"
πέφυχε δὲ ὅμως ποτὲ χαὶ αὐτὸ χινεῖν πρώτως χαὶ χυρίως χινοῦντι
προσεχῶς συνηρτημένον" εἰπὼν δέ, ὅτι ἀνάγχη τὸ αὐτοχίνητον ἔχειν τὸ 86
20 χινοῦν μὴ χινούμενον δέ, χαὶ τὸ χινούμενον μηδὲν δὲ χινοῦν ἐξ
ἀνάγκης ἀλλ᾽ ὁπότερα ἔτυχεν, ἐπάγει ὅτι ταῦτα ἔχει τὸ αὐτοχίνητον
ἁπτόμενα ἥτοι ἄμφω ἀλλήλων ἣ ϑατέρου ϑάτερον. εἰ μὲν γὰρ
εἴη xal τὸ χινοῦν σῶμα xaÜ' ὑπόϑεσιν, ὥσπερ xal τὸ χινούμενον ὑπ᾽ ab-
τοῦ, ἀμφότερα ἀλλήλων ἅψεται: ἅμα γὰρ αὐτῶν ἔσται τὰ πέρατα" ταῦτα
95 δέ ἐστι τὰ ἁπτόμενα, ὧν Gua τὰ πέρατά ἐστιν. εἰ δὲ τὸ μὲν χινούμενον
σῶμα πάντως ἀνάγχη εἶναι, τὸ δὲ χινοῦν ἀσώματόν ἐστι xal ἀμέγεϑες, 40
οὐχέτι ἄμφω ἅψεται ἀλλήλων, ἀλλὰ ϑατέρου θάτερον, xal οὐ χυρίως ἀλλὰ
μεταφοριχῶς: τοῦ γὰρ σώματος ἅπτεται τὸ ἀσώματον, ὡς εἴρηται ἐν τῷ
πρώτῳ τῶν [Περὶ γενέσεως, ἐν οἷς φησιν. “ὥστε εἴ τι χινεῖ ἀχίνητον ὅν,
30 ἐχεῖνο μὲν ἅπτοιτο ἄν τοῦ χινητοῦ, ἐκείνου δὲ οὐϑέν. φαμὲν γὰρ ἐνίοτε
τὸν λυποῦντα ἅπτεσθαι ἡμῶν, ἀλλ᾽ οὐχ αὐτοὶ ἐχείνου." τὸ γὰρ ἐνεργοῦν
ἅπτεσϑαι λέγοιτο μᾶλλον ἥπερ τὸ πάσχον. ταῦτα δὲ εἶπεν οἶμαι ἐνδείξα-
σϑαι βουλόμενος, ὅτι συνεχῇ μὲν οὐδαμῶς dy εἴη τό τε χινοῦν xal τὸ χι- 45
νούμενον, ἀλλ᾽ εἰ μὲν ἄμφω σώματα, ἁπτόμενα dv ἀλλήλων εἴη χυρίως,
35 εἰ δὲ τὸ μὲν σῶμα τὸ δὲ ἀσώματον, ἅπτεσθαι ἄν λέγοιτο μεταφοριχῶς τὸ
χινοῦν τοῦ χινουμένου ἀσώματον ὃν σώματος. ἐγὼ μὲν οὖν τὴν γραφὴν
οὕτως ηὗρον’ xal τὸ κινούμενον μὲν μηδὲν δὲ χινοῦν ἐξ dvdqxne,
ἀπτόμενα δὲ ἥτοι ἄμφω ἀλλήλων ἣ ϑατέρου Üdtepov. ὃ δὲ
᾿Λλέξανδρος τὸ ἐξ ἀνάγκης τοῖς ἐφεξῆς προστίθησι γράφων οὕτως" ἅπτό-

e

————— —— ..ὄ M — o —M

8 μὲν (alt.) aM: om. AF 15 ἀπολαύων ΕΜ itemque A, sed corr. A! 26 ἀμέγεϑος a
29 [lepi γενέσεως} A 6. 323331 900 ἂν ἅπτοιτο Aristoteles 81 εὗρον aM: εὑρὼν F
μὲν et δὲ non solum in Aristotele desiderantur, sed etiam in Simplicii paraphrasi v. 20.
fortasse ipse adiecit, ut Alexandreae lectionis differentiam clariorem exhiberet

1244 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 25825. 21]

μενα ἐξ ἀνάγχης ἔτοι ἄμφω ἀλλήλων 7, θατέρου ϑάτερον. xal 289r
δύναται μὲν ἑχάτερον οἰχείαν τοῖς προχειμένοις ἀποσῴζειν ἔννοιαν, οἰχειό-
τερον δὲ οἶμαι τὸ ἐξ ἀνάγχης τῷ μηδὲν χινοῦν προσάπτειν, διότι τὸ
ἐν τῷ αὐτοχινήτῳ χινούμενον, οἷον τὸ σῶμα ἐν τῷ ζῴῳ, χινοῦν χαὶ αὐτὸ

5. πολλάχις φαίνεται, οὐ μέντοι ἐξ ἀνάγχης χινοῦν. εἰ τοίνυν μὴ προστεϑείη
τὸ ἐξ ἀνάγκης τῷ χινούμενον μὲν μηδὲν δὲ χινοῦν, ἵνα σημαίνῃ
τὸ μὴ ἐξ ἀνάγχης χινεῖν, νομισθϑήσεται τὸ χινούμενον ἐν τῷ αὐτοχινήτῳ
ὑπὸ τοῦ ἀχινήτου αἰτίου μηδὲν ὅλως μηδαμῶς χινεῖν, ὅπερ οὐχ ἔστιν |
ἀληϑές: προσεχὲς γὰρ ὃν τῷ πρώτως χινοῦντι δέχεταί τινα xal αὐτὸ 289v

10 χινητιχὴν ὑπ᾽ αὐτοῦ δύναμιν, ὡς εἴρηται πρότερον.

p.258321 Εἰ μὲν οὖν συνεχές ἐστι τὸ χινοῦν ἕως τοῦ ὥστε οὐδὲν
χωλύει ἐν διαιρετοῖς δυνάμει πρώτως ἐνεῖναί τι.

Ἢ ἐν ἀρχῇ τῆς ὅλης ταύτης prose: λέξις ἢ λέγουσα εἰ μὲν οὖν
συνεχές ἐστι τὸ χινοῦν, τὸ μὲν γὰρ χινηύμενον xal τὰ ἑξῆς
15 ἀχαταλληλότερηον ἔχειν δοχεῖ τῷ ᾿Αλεξανδρῳ" “᾿ὡς γὰρ ἀνταποδώσων,
φησί, τό “εἰ δὲ ui συνεχές᾽ οὕτως εἶπεν, οὐδὲν δὲ ἀνταποδίδωσι. μή-
ποτε οὖν, φησί, τὸ λεγόμενον τοιοῦτόν ἐστιν. εἰ μὲν οὖν συνεχές ἐστι τὸ
χινοῦν, ἔτι ἄδηλον. ἐπεὶ μέντοι τὸ χινούμενον τὸ ἐν τῷ αὐτοχινήτῳ
συνεχές ἐστι, δῆλον ὅτι τὸ πᾶν τὸ ἐχ τοῦ χινηοῦντος xal τοῦ χινουμένου,
20 ὅπερ ἐστὶ τὸ αὐτοχίνητον, αὐτὸ ξαυτὸ xwei." οὕτω μὲν ὁ ᾿Αλέξανδρος.
μήποτε δὲ ὡς ἐπὶ γραμμῶν ποιησάμενος τὴν ἀπόδειξιν, ἐξ ὑποϑέσεως xal
τὸ χινοῦν συνεχὲς λαμβάνει. δηλοῖ δὲ xal ἣ ἐπαγομένη ἀπορία, ὅτι
e , * — , 4 , ^ v ' bi

συνεχὲς ὑπέθετο xal τὸ χινοῦν, λέγουσα: ἀπορίαν δὲ ἔχει, ἐὰν ἀφέλῃ
"A « - * , ^ 7 , T
τις ἣ τῆς À, εἰ συνεχὲς μὲν τὸ χινοῦν ἀχίνητον δέ. βούλεται οὖν

25 διὰ τοῦ νῦν λεγομένου τὸν τρόπον δεῖξαι τῆς τοῦ αὐτοχινήτου χινήσεως 90
προειπών. ὅτι ἐχ χινοῦντος ἀχινήτου σύγχειται, καὶ ἐχ χινουμένου μέν, μὴ
ἐξ ἀνάγχης δὲ χινοῦντος. χαὶ τοῦτο πάλιν αὐτὸ βεβαιούμενος λέγει, ὅτι
τοῦ μὲν χινουμένου ἐξ ἀνάγχης συνεχοῦς ὄντος, ὡς δέδειχται πρότερον,
τοῦ δὲ χινοῦντος ὑποτιθεμένου συνεχοῦς, ὃλον ὅτι αὐτοχίνητον λέγεται,
80 ὡς πᾶν αὐτὸ ἑαυτὸ χινοῦν. πᾶν δὲ αὐτό τι ἑαυτὸ χινεῖν λέγεται οὐ τῷ
αὐτοῦ τι εἶναι τοιοῦτον μέρος, οἷον αὐτὸ αὐτὸ χινοῦν, ὡς ὑποτεϑὲν πρό-

4 7 * Md [ad 7 Α - , j, d -

vepov ἠλέγχϑη (οὐχ dpa οὕτως αὐτηχίνητον τὸ ζῷον, ὡς αὐτοχίνητον ἐν 35
αὑτῷ τὴν ψυχὴν ἔχον), ἀλλ᾿ ὅλον χινοῦν αὐτὸ αὑτὸ xal ὅλον χινούμενόν
M ^ ? * , 3 e , Ü - ^ Q? ey ,
te xai χινοῦν, οὐ μέντοι xaü' ὅλον ἑαυτὸ xtvoov xai xaU' ὅλην χινού-
35 μενον, ἀλλὰ τῷ αὐτοῦ τι εἶναι τὸ χινοῦν xal ἄλλο τὸ χινούμενον. οὐ
γὰρ ὅλον χινεῖ τὸ ΑΒ οὐδὲ ὅλον χινεῖται, ἀλλὰ χινεῖ μὲν μόνον ἢ τὸ A,

ὃ τῷ] 19A i ἐν τῶι αὖτ.) τῶι ex τὸ ΑἹ 12 πρώτως aM cf. p. 1246,11: πρώτοις
AF τι AF. (ut Arist. codd. EK): om. cum Arist. vulg. aM 14 μὲν, quod habent
etiam EK codd. Arist., om. vulgata 22 ὅτι om. ἃ 24 τὸ xtvoov μὲν collocat Ari-
stoteles 21 λέγει ΔΕ: λέγει δὲ AM 30 τι deleain 909. αὑτό om. a 96 ἡ
ante τὸ ut bis 1245,1) om. aM: 7] A: recte F (scil. ἡ τὸ A ἔχουσα γραμμή)

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 258421] 1245

χινεῖται δὲ μόνον ἣ τὸ B. χἄν γὰρ xwij ποτὲ ἢ τὸ B, ἀλλ᾽ οὐχ ἐξ 289v
ἀνάγχης. χατὰ χοινοῦ δὲ τὸ μόνον ἀχουστέον. ἔν τισι δὲ ἀντιγράφοις
μετὰ τὸ χινεῖται δὲ ἣ τὸ B μόνον πρόσχειται τὸ δὲ Γ ὑπὸ τοῦ 80
Α οὐκέτι. ἀδύνατον γάρ. οὐχ οἷδε δὲ τὴν προσϑήχην ταύτην ὃ ᾿Αλέ-

5 ξανδρος, οὐδὲ τὰ πλείονα, ὡς ἔοιχε, τῶν ἀντιγράφων. εἰ δὲ ἐξ ἀρχαίου γε-
Ἱραμμένον εἴη. λέγοι ἄν, ὅτι ἢ πρώτη σύστασις τοῦ αὐτοχινήτου Bx
χινοῦντός ἐστιν ἀχινήτου xal χινουμένου, ὃ χινεῖν μέν ποτε xal αὐτὸ x
νούμενον πέφυχεν, οὐ μέντοι ἐξ ἀνάγκης χινεῖν. τὸ δὲ μόνως χινούμενον,
μηχέτι ὃὲ χινοῦν ἕτερον οἷον τὸ Γ (τοιοῦτον γὰρ ἐξ ἀρχῆς ὑπετέϑη τὸ

10 D), καίτοι χινούμενον xol αὐτὸ ὑπὸ τοῦ Α διὰ τοῦ B, χαὶ μᾶλλον ὑπὸ
τοῦ Α χινούμενον Y, ὑπὸ τοῦ DB, ὡς δέδειχται πρότερον, ὅμως οὐ χινεῖ- 85
ται ὑπὸ τοῦ Α οὕτως, ὡς συμπληροῦν τὸ αὐτοχίνητον. ἐχεῖνο γὰρ τὸ
χινούμενον συμπληροῖ τὸ αὐτοχίνητον, ὃ προσεχῶς ὑπὸ τοῦ ἀχινήτου χι-
γούμενον δύναμιν ἔχει xal αὐτὸ τοῦ ποτὲ χινεῖν.

15 Εἰπὼν δέ, ὅτι τὸ αὐτοχίνητον οὐ τῷ μόριον ἔχειν ἑαυτὸ χινοῦν αὐτο-
χίνητόν ἐστιν, ἀλλὰ τῷ τὸ ὅλον εἶναι τοιοῦτον, ἐφεξῆς ἀπορεῖ πρὸς τὸ
τὸ ὅλον αὐτοχίνητον εἶναι πρώτως. ἐὰν γὰρ ἀφέλῃ τις. φησίν, ἢ τῆς
Α, εἰ συνεχὲς ὑποτεϑείη τὸ χινοῦν, ἀχίνητον δέ, ἣ τῆς B τῆς χι- 40
νουμένης συνεχοῦς οὔσης T, xol ἀμφοῖν, δῆλον ὅτι (τῆς À καὶ τῆς D),

20 $ λοιπὴ dpa τῆς À χινήσει 7| τῆς B χινηϑήσεται ἣ 00; ἔχα-
τέρως γὰρ ἄτοπον ὑπαντᾶν τι δοχεῖ. εἰ μὲν γὰρ μὴ χινεῖ ἢ μὴ χινεῖται
μορίου ἀφαιρεϑέντος τὸ λοιπόν, ἄτοπον, εἴπερ μὴ μόριον ἦν ἐν αὐτῷ τὸ
χινούμενον, ἀλλὰ τὸ ὅλον. τοῦτο δὲ αὐτὸς παρῆχε διελεῖν χαὶ ἐλέγξαι ὡς
πρόχειρον ὄν. εἰ δὲ χινεῖ τὸ λοιπὸν τῆς Α 7| χινεῖται τὸ λοιπὸν τῆς D,

25 οὐχ ἄν εἴη πρώτως ὕφ᾽ ἑαυτῆς χινουμένη $j ΑΒ, εἴπερ ἀφαιρεϑείσης
ἀπὸ τῆς ΑΒ ἔτι χινήσει ἑαυτὴν f$; λοιπὴ ἢ μετὰ τὴν ἀφαίρεσιν 45
AB. ταύτῃ óà τῇ ἐπιχειρήσει xal ἐν τῷ πρὸ τούτου βιβλίῳ κατὰ τὴν
ἀρχὴν ἐχρήσατο, βουλόμενος δεῖξαι ὅτι τὸ αὐτοχίνητον ὑπό τινος χινεῖται.
λαβὼν γὰρ ὡς ἐναργὲς τὸ τὸ ἱστάμενον τῷ ἄλλο παύσασϑαι χινούμενον

30 ὑπ᾽ ἄλλου χινεῖσϑαι xal ὑποτιϑέμενος τὸ πρώτως. αὐτοχίνητον καὶ ἀφελών
τι μόριον ἀπ’ αὐτοῦ (συνεχὲς γὰρ πᾶν τὸ χινούμενον) xal στήσας αὐτὸ
χαὶ εὑρὼν τῷ τοῦ μέρους ἀφαιρέσει xal στάσει ἱστάμενον τὸ πρώτως
αὐτοχίνητον, ἔδειξεν ὅτι ὑπό τινος χινεῖται. ἐνταῦϑα δὲ ὁ ἀπορῶν χινού- 50
μενον ὑποθέμενος τὸ λοιπὸν ἔδειξεν, ὅτι οὐχ ἔστι πρώτως αὐτοχίνητον.

35 λύει ὃὲ τὴν ἀπορίαν ὑποθέμενος ἔτι δύνασϑαι εἶναι συνεχὲς καὶ ὀιαιρετὸν
χαὶ τὸ χινοῦν, ἐπειδὴ μήπω ἔδειξεν, ὅτι ἀμερές ἐστι xal ἀδιαίρετον τοῦτο.
οὐδὲν οὖν χωλύει, φησίν, ἣ καὶ τὸ χινοῦν διαιρετὸν εἶναι, εἰ xal τοῦτο
ὑποτεϑείη τοιοῦτον, ἢ τὸ χινούμενον μόνον: διαιρετὸν ób δυνάμει xal οὐχ

1 γὰρ χινεῖ Α 3 δὲ ἡ Ε: δὲ ἢ A (cf. Ar. cod. E): δὲ aM 4 ἃ AFM: B a (ex
Ar. vulg.) 5 πλείω a. ceterum unus nobis talis extat codex E; ceteri additamentum
habent T χινεῖν ex χινεῖ A! 10 διὰ ---τοῦ À (11) in mrg. A! 13 post συμ-
πληροῖ ras. A post αὐτοχίνητον rasura xxx litt., quam lineolis explevit A!

11 τὸ om. A!F: suppl. A! 18 τὸ χινοῦν] cf. ad p. 1244,24 τῆς --- B. suppl. a:
om. AFM 21 βιβλίῳ] H 1. 241*29 sqq. 95 elvat om. a

1246 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 258421]

ἐντελεχείᾳ, τουτέστιν οὐ διῃρημένον, ἀλλ᾽ ἕν xal συνεχὲς εἰλημμένον. 289*
τοιούτου δὲ ὄντος αὐτοῦ | οὐδέν ἐστι τότε τῶν μερῶν αὐτοχίνητον χατ᾽ 990τ
ἐνέργειαν, ἐπεὶ μηδὲ ἔστιν ἐνεργείᾳ xaÜ' ἑαυτὰ τὰ μέρη, ὥστε τὸ ὅλον
ἔσται πρώτως αὐτοχίνητον ἐνεργείᾳ δυνάμει δὲ οὐδὲν χωλύεται xal τὸ
5 μέρος εἶναι. ὅταν δὲ διῃρημένον ἤδη χατ᾽ ἐνέργειαν ληφϑῇ, τότε πάλιν
αὐτοχίνητον ἐνεργείᾳ γίνεται τὸ μετὰ τὴν ἀφαίρεσιν μορίου τινὸς ἔτι
χινούμενον. ὥστε εἰ μὲν ἐν τῷ ὅλῳ τῷ πρώτῳ ληφϑέντι ἐνεργείᾳ τὸ
ἔλαττον ἦν περιεχόμενον, οὐχ ἄν ἦν τὸ ὅλον πρώτως αὐτοχίνητον. εἰ δὲ
μὴ ἔστιν ἐνεργείᾳ, χατὰ δὲ τοῦ ἐνεργείᾳ ὄντος τὸ πρώτως αὐτοχίνητον
10 χατηγορεῖται, εἴη ἄν τὸ ὅλον πρὸ τοῦ διαιρεϑῆναι πρώτως αὐτοχίνητον.
οὐδὲν οὖν χωλύει διαιρετῶν ὑποχειμένων δυνάμει πρώτως ἐν τοῖς μέ-
psow εἶναι τὸ αὐτοχίνητον, xdv ἐνεργείᾳ πρώτως ἐν τῷ ὅλῳ T. δύναται
δὲ τὸ δυνάμει τῷ διαιρετοῖς συντετάχϑαι, ἵνα μή τις ἀχούσῃ τοῦ
διαιρετοῖς ὡς διῃρημένοις. ἐν γὰρ τῷ δυνάμει διαιρετῷ οὐδὲν τῶν μο-
15 ρίων ἐστὶ xaÜ' αὑτός ὃ δὲ μὴ xaÜ' αὑτό ἐστιν, οὐδ᾽ ἄν αὐτοχίνητον 10
εἴη. ὅταν δὲ διαιρεϑῃῇ, ἀλλάσσει τὴν φύσιν xai ἐνεργείᾳ γίνεται. ᾿ πῶς
οὖν, φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος, αὐτὸς ἐνιστάμενος τοῦ ἀπὸ τοῦ μέρους τοῦ αὑτὸ
χινοῦντος χαὶ ὅλον οὕτως αὐτοχίνητον λέγοντος οὐχ ἔφη τὸ ὅλον ἔσεσϑαι
πρώτως αὐτοχίνητον ἀλλὰ τὸ μέρος αὐτοῦ, (0) xal ἀφαιρεϑὲν αὖτο-
[4 , , N * [4 “ὦ e ey , b] ,
20 χίνητον μένει; xal λύει τὴν ἀπορίαν χαλῶς, ὅτι οὕτω λέγων τὸ μέρος ἐν
- , e , e M - Μη e Ld ^
τῷ ὅλῳ αὐτοχίνητον ὡς ἐνεργείᾳ ἑαυτὸ χινοῦν ἤδη ὑπετίθετο. εἰ δὲ τοῦτο,
ὡς διῃρημένον xal x«0' ἑαυτὸ ὑφεστὸς ἐλαμβάνετο. ἐνταῦϑα δὲ ἐν τῷ 1ὅ
ὅλῳ αὐτοχινήτῳ συνεχεῖ ὄντι τὸ ἔλαττον διὰ τὸ μηδέπω διῃρῆσϑαι τὸ
συνεχὲς οὐ χινεῖται χαϑ' αὑτό, μὴ χινούμενον δὲ οὐδ᾽ dy δύναιτο λέγε-
25 σϑαι πρώτως αὐτοχίνητον. ἄλλην δὲ εἶπεν φύσιν γίνεσθαι, ὅτι τέως δυ-
νάμενον xal μηδέπω 6v, τοῦτο ἐνεργείᾳ γέγονεν." χαὶ ἄλλως δὲ τούτῳ
ἐπέβαλεν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι χἄν διαιρετὸν Ἢ τὸ χινούμενον, οὐχ Tóm xal
u i9 Tj
e , Y | 34 1 ^ 3 , [4
ὡς χινούμενον διαιρετὸν ἔσται. ἐνδέχεται γὰρ διαιρεϑὲν αὐτὸ μηχέτι ὑπὸ
τοῦ χινητιχοῦ. ὑφ᾽ οὗ τὸ ὅλον ἐχινεῖτο, χινεῖσθϑαι ἄλλης φύσεως γενόμενον 30
30 xai μὴ μεῖναν τοιοῦτον, οἴου ὄντος αὐτοῦ χινητιχὸν ἣν τὸ ἀχίνητον. “ἀλλ᾽
εἰ μετὰ τὴν ἀφαίρεσιν χινεῖται τὸ λοιπὸν τοῦ αὐτοχινήτου, οὐχ ἄν, φησὶν
6 ᾿Αλέξανδρος, ὑγιῶς f, δεῖξις ἔχοι ἢ ἐν τῷ πρὸ τούτου βιβλίῳ, δι᾿ ἧς
ἐδόχει δείχνυσϑαι πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖσθαι. ἀλλὰ μήποτε,
, -- p ὰ bud , $ 3 - . [4 "A 4 ὸ
φησίν, οὐ τοῦτό ἐστιν, ὃ χινεῖται τὸ μέρος, ἀλλ᾽ ἐν τῇ συνεχείᾳ ὃν αὖτ
85 ὑπετίθετο ἠρεμεῖν. τὸ Ob διῃρήσθω ἔλεγεν. οὐχ ἵνα χωρισϑῇ τὸ ἕτερον
ἀπὸ τοῦ ἑτέρου, ἀλλ᾽ ἵνα ἐν τῇ συνεχείᾳ μένον ληφθῇ ἠρεμοῦν. ὅτι 35
4àp συνεχὲς αὐτὸ xal ὅλον ἐτήρει, δῆλον ἐξ ὧν ἐπήνεγχε. τοῦ yàp DD,
φησί, μὴ χινουμένου, ὃ ἦν μέρος τοῦ πρώτως αὐτοχινήτου ὑποχειμένου
τοῦ ΒΑ, οὐ χινηϑήσεται, φησί, τὸ ΑΒ, ὡς ἔτι ἕν καὶ συνεχὲς μένον"

et

2 τοιούτου ex τοιοῦτο A! 12 xdv) xal A 18 συντετάχϑαι a: τετάχϑαι AF
(def. M) 11 τοῦ (ante ἀπὸ) M: τὸ AF: πρὸς τὸν a 18 λέγοντα ἃ 19 ὃ a:
om. AFM 20 ὁ οὕτω a 22 ὑφεστὼς ἃ 25 post ὅτι add. τὸ & 28 ἔστι ἃ

29 γενόμενον aF: γινόμενον ΑΜ 34 ἐστιν — μέρος aFM: τοῦτο χινῇ τὸ μέρος A: τοῦτο
χινῆται ὃ μι A? 85 an διῃρῆσθαι 96 ἵνα ex ἕνα A!

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 258421. *4] 1947

γελοῖον γὰρ τὸ ἀφελόντα ἀπ’ αὐτοῦ τὸ DD λέγειν μὴ χινηϑήσεσθαι τὸ 290r
ὅλον, ὃ μηδὲ Ty ἔτι, εἰ ἦν ἀφῃρημένον ἀπ᾽ αὐτοῦ τὸ DB. τούτου μέντοι,
φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, λεγομένου δεῖ ζητεῖν, πῶς δυνατὴ $ ὑπόϑεσις ἣ ἐν
τῷ πρώτως αὐτοχινήτῳ μέρος τι ὑποτιϑεμένη ἠρεμεῖν. εἰ γάρ τις λέγοι 80
5 αὐτὸν ἐχεῖ μὴ τοῦτο λέγειν, ἀλλ᾽ ὅτι, εἰ ἀφαιρεθείη τοῦ AB ὅλου τοῦ
αὐτοχινήτου μέρος τὸ D'B χαὶ σταίη, μηκέτι τὸ ὅλον ἔσεσϑαι χινούμενον,
εἰ xal τὸ χαταλειπόμενον xtvoito* οὐχέτι γὰρ ὅλον τὸ κχαταλειπόμενόν
ἐστιν ἀφαιρεϑέντος αὐτοῦ μέρους, οὐχ ὃν δὲ οὐδὲ μεῖναν ὅλον οὐδ᾽ ἄν
χινοῖτο ὅλον, πάνυ ἄν αὐτὸν λέγοι λογιχῶς τε xal διαλεχτικῶς, ἀλλ᾽ οὐ
10 φυσιχῶς οὐδὲ ἀποδειχτιχῶς ἐπιχεχειρηχέναι.᾽"

p.258»4 Φανερὸν τοίνυν ἐχ τούτων ἕως τοῦ τὸ πρῶτον ἐν πᾶσιν 85
εἶναι τοῖς χινουμένοις ἀκίνητον.

Δείξας, ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον χαὶ φύσει χαὶ βίᾳ ὑπό τινος χινεῖται
xal ὅτι πᾶν τὸ χινοῦν ἢ xal αὐτὸ ὑφ᾽ ἑτέρου τινὸς ἔξωϑεν ἄλλου χινού-
18 μενον χινεῖ xal τοῦτο ἐπ᾽ ἄπειρον, ἢ εἰ τοῦτο ἄτοπον, 1| εἰς ἀκίνητον ἴστα- 40
σϑαί τι τὸ πρώτως χινοῦν T, εἰς αὐτοχίνητον, ὃ χινούμενον μὲν χινεῖ, οὐχ
ἔξωϑεν δὲ χινούμενον, dÀX ὕφ᾽ ἑαυτοῦ καὶ τοῦ χινεῖσϑαι xal τοῦ ἴστασϑαι
τὴν αἰτίαν ἔχον ἐν αὑτῷ’ ταῦτα γάρ ἐστιν αὐτοχίνητα, ἃ καὶ τοῦ ἵστασθαι
ἐν αὑτοῖς τὴν ἀρχὴν ἔχει χαὶ τοῦ χινεῖσϑαι. δείξας δέ, ὅτι καὶ ἐν τῷ

20 αὐτοχινήτῳ τὸ χινοῦν ἀχίνητον ὃν xaÜ' αὑτὸ χινεῖ τοῦ αὐτοχινήτου συγ-
χειμένου ἔχ τε τοῦ χινοῦντος ἀχινήτου ὄντος xal ix τοῦ χινουμένου μέν,
μὴ ἐξ ἀνάγχης δὲ χινοῦντος, ταῦτα οὖν δείξας διὰ πλειόνων, ἀναυιμνύσχει 45.
τε αὐτῶν συντόμως νῦν xal ἀχοληούϑω:ς ἐπ᾽ αὐτοῖς συμπεραίνεται, ὅτι aup--
βαίνει τὸ πρῶτον χινοῦν ἐν πᾶσιν εἶναι τοῖς χινουμένοις ἀχίνητον, εἴπερ

25 τῶν μὲν χινουμένων πάντων πρῶτον τὸ αὐτοχίνητον xai ἐν τούτῳ δὲ τὸ
χινοῦν (ἀχίνητον).

᾿Επεὶ δὲ περὶ τοῦ αὐτοχινήτου τοῖς λόγοις ὁ ᾿Αριστοτέλης διαφέρεσϑαι
πρὸς τὸν [Πλάτωνα δοχεῖ, χαλῶς ἄν ἔχοι xal ταύτην ἰδεῖν τὴν διαφοράν.
χαὶ ὅτι μὲν ἀρχὴ χινήσεως χαὶ τῶν χινουμένων πάντων τὸ αὐτοχίνητον,

80 ἀμφότεροι σαφῶς ὁμολογοῦσιν, ὃ μὲν ᾿Αριστοτέλης ἐν τούτοις λέγων ὡς 60
“εἴ γε δέοι σχοπεῖν πότερον αἴτιον χινήσεως xal ἀρχή, τὸ αὑτὸ χινοῦν ἣ
τὸ ὑπ᾽ ἄλλου χινούμενον, ἐχεῖνο πᾶς ἄν θείη. ὁ δὲ [Ιλάτων ἐν Φαίδρῳ
τε σαφῶς τὸ αὐτοχίνητον ᾿ πηγὴν καὶ ἀρχὴν χινήσεως᾽ εἶπεν. χαὶ ἐν τῷ
δεχάτῳ τῶν Νόμων, ἐν οἷς φησι συμπεραινόμενος ὃ ᾿Αϑηναῖος ξένος"

| τὸ [Β] τοῦ τὸ γβ F: τοῦ γβ 8 4 λέγη A, sed corr. A! 7 post γὰρ add. «à
aF 11 πρῶτον ἐν πᾶσιν AFM (ut Arist. E): πρώτως xtvoov ἐν ἅπασιν ex vulg. Arist. a
16 τὸ om. F itemque A, sed suppl. A! 26 ἀχίνητον a: om. AFM 27 ἐπεὶ δὲ aM:
om. A!F: ἐπεὶ δὲ ἐν τοῖς suppl. A? 28 τὸν om. a δοχεῖ 4MA?: om. A'F:
fortasse in lacuna ante περὶ olim locum habuit 30 τούτοις] 8 5. 257329

91 αὑτὸ] αὐτὸ αὑτὸ Aristoteles, cuius codex E sec. Vitellium prius τὸ «o punctis de-
levit 32 Φαίδρῳ] p. 245 C 94 Νόμων] X p. 895 B

1248 SIMPLICII IN PHYSICORUM ΥΠ15 [Arist. p. 2580 4]

“ἀρχὴν ἄρα χινήσεων πασῶν xal πρώτην ἔν τε ἑστῶσι γενομένην xal ἐν 990r

χινουμένοις οὖσαν τὴν αὐτὴν αὑτὴν χινοῦσαν φήσομεν ἀναγχαίως εἶναι
πρεσβυτάτην xal χρατίστην | μεταβολῶν πασῶν. xal ἔτι μέντοι τὸ 990»
ζῷον αὐτοχίνητον ἀμφότεροι λέγουσιν, ἀλλ᾽ ὁ μὲν ᾿Αριστοτέλης πρώτως
5 χαὶ χυρίως αὐτοχίνητον τὸ ζῷόν φησιν ἐχ ψυχῆς χαὶ σώματος συνεστός,
ὧν τὸ μὲν σῶμα κινεῖται, ἢ δὲ Ψυχὴ χινεῖ ἀχίνητος οὖσα xat' αὐτόν, ὃ
δὲ Πλάτων πρώτως μὲν xal χυρίως αὐτοχίνητον εἶναι τὴν Ψυχὴν βούλεται
πᾶσαν, 7| ὡς τοῖς ἀχριβεστέροις τῶν ἐξηγητῶν ὁὀοχεῖ, τὴν λογικήν διὰ δὲ ὅ
ταύτην xal τὸ ζῷον αὐτοχίνητον γίνεσϑαι, ἴχνους αὐτοχινησίας μεταλαμ-
10 βάνον. xai ὅτι μὲν χυρίως αὐτοχίνητον εἶναι βούλεται τὴν ψυχήν, δηλοῖ
τοῦτον αὐτῆς δρισμὸν ἀποδιδοὺς ἔν τε τῷ Φαίδρῳ xal ἔτι σαφέστερον ἐν
τῷ δεχάτῳ τῶν Νόμων, ὅταν λέγῃ" “᾿ᾧ δὴ ψυχὴ τοὔνομα, τίς τούτου
λόγος; ἔχομεν ἄλλον πλὴν τὸν νῦν δὴ ῥηϑέντα τὴν δυναμένην αὐτὴν αὐτὴν
(κινεῖν χίνησιν; --- τὸ αὑτὴν χινεῖν φῆς λόγον ἔχειν τὴν αὐτὴν) οὐσίαν
15 χινεῖν, ἥπερ τοὔνομα, ὃ δὴ πάντες Ψυχὴν προσαγορεύομεν. ὅτι δὲ διὰ
τὸ τὴν ψυχὴν αὐτοχίνητον εἶναι xat τὸ ζῷον αὐτοχίνητον εἶναι βούλεται, 10
xal τοῦτο ἐδήλωσεν ἐν τῷ Φαίόρῳ λέγων" “᾿πᾶν γὰρ σῶμα, ᾧ μὲν ἔξωϑεν
τὸ χινεῖσϑαι, ἄψυχον, ᾧ δὲ ἔνδοϑεν αὐτῷ ἐξ ἑαυτοῦ, ἔμψυχον, ὡς ταύτης
οὔσης φύσεως ψυχῆς. τῆς ἑαυτὴν δηλονότι χινούσης xal τὸ μετέχον αὖτο-
20 χίνητον φαίνεσθαι ποιούσης ὥστε τεχμήριον μὲν τῆς Ψυχιχῇς αὐτοχινησίας
τὴν τοῦ ζῴου αὐτοχινησίαν ἐποιήσατο, αἴτιον δὲ ταύτης ἐχείνην. ἣ τοίνυν
διαφορὰ γέγονε, παρ᾽ ὅσον ὃ μὲν [ἰλάτων πᾶσαν τὴν ὁποιανοῦν μεταβολήν,
τήν τε ἐνεργητιχὴν xal τὴν παϑητιχήν, χίνησιν ὁμοληγεῖ. χαὶ ἐν μὲν Τιμαίῳ 15
“λέγει, φησίν, ἣ ψυχή, “᾿ χινουμένη διὰ πάσης αὑτῇ ς᾽. ἐν δὲ τῷ δεχάτῳ
25 τῶν Νόμων" “ἄγει μὲν δὴ Ψυχὴ πάντα τὰ xav οὐρανὸν xal γῆν xai ϑά-
λατταν ταῖς ἑαυτῆς χινήσεσιν, αἷς ὀνόματά ἐστι βούλεσϑαι, ἐπιμελεῖσϑαι,
σχοπεῖσϑαι, βουλεύεσϑαι, δοξάζειν ὀρϑῶς, ἐψευσμένως, χαίρουσαν, λυπου-
υένην, ϑαρροῦσαν, φοβουμένην, μισοῦσαν, στέργουσαν, καὶ πᾶσαι ὅσαι τού-
των συγγενεῖς πρωτουργοὶ xtvXGste. — 6 μέντοι ᾿Αριστοτέλης μόνας τὰς
30 φυσιχὰς μεταβολὰς χινήσεις ἀξιῶν καλεῖν, τὴν Ψυχὴν ἐνεργεῖν. ἀλλ᾽ οὐχὶ 90
χινεῖσϑαι νομίζει. xal δῆλός ἐστιν ἐν τῷ πρώτῳ τῆς [Περὶ ψυχῆς τὰς φυ-
σιχὰς χινήσεις τῆς ψυχῆς ἀποφάσχων, ὅταν λέγῃ “διχῶς δὴ λεγομένου
τοῦ χινεῖσϑαι᾽ ἣ xaÜ' αὐτὸ δηλονότι T) χατὰ συμβεβηχός “νῦν, φησίν,
ἐπισχοποῦμεν περὶ τῆς ψυχῆς. εἰ χαϑ᾽ αὑτὴν χινεῖται xai μετέχει χινήσεως.
35 τεσσάρων δὲ χινήσεων οὐσῶν, φορᾶς, ἀλλοιώσεως, φϑίσεως, αὐξήσεως, 7,

2 αὐτὴν om. Platonis codd. αγχαίως A, sed corr. A! αὑτὴν om. FM 8 μετα-
βολὴν Plato ὃ συνεστός Al: συνεστώς ΔΑΞ ΕΜ 9. 10 μεταλαμβάνων sed corr. A!

12 Νόμων] X p. 895 E 14 χινεῖν — αὐτὴν homoeoteleuto omissa ex Platone restitui:
χινεῖν ante οὐσίαν suppleverat A?, post οὐσίαν ἃ 19 ἧπερ a: ἥπερ A: ἥνπερ F Plato
(def. M) 17 Φαίδρῳ] p. 245 E cf. p. 1209, 32 19 ἑαυτὴν aF?: ἑαυτῆς AF!M
20 μὲν om. aM 23. 94 Τιμαίῳ] p.37 A 24 λέγει: φησὶν A: λέγει φύσει F:
φησὶν (supersc. λέγει) M: φησὶν a 2ῦ Νόμων] X p. 896 E sqq. 28 πάσαις Plato
29 συγγενεῖς ἣ Plato 31 Περὶ ψυχῆς] A ὃ. 406210 92 δὴ aAF (ut coniecit
Susemihlius): δὲ Aristoteles 35 τεσσάρων sic libri 3| aFA?: εἰ ΑἹ: εἰς M

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5 [Arist. p. 9580 4] 1249

μίαν τούτων χινοῖτο dv ἢ πλείους ἢ πάσας." ταύτας δὲ xai ὁ Πλάτων 290v
“ , , e ^ t ΜΝ I ὲ ^ é , , ^ ὸ -—— t5 A ὸ 1 ^
ἀποφάσχει τῆς ψυχῆς ἐν ταῖς ἐννέα χινήσεσι ταῖς πρὸ τῆς Ψυχῆς αὐτὰς 96
ἐν τῷ δεχάτῳ τῶν Νόμων χαταριϑμούμενος, Ψυχῆς δὲ χινήσεις τὰς πρό-
σϑεν εἰρημένας παραδιδούς. χαὶ δῆλον ὅτι xal 6 ᾿Αριστοτέλης ταύτας DC
5 δωσι τῇ Ψυχῇ xal ἀπ᾽’ αὐτῆς εἰς αὐτὴν αὐτὰς γινομένας οἶδεν, ἀλλ᾽ οὐ
χινήσεις αὐτάς, ἀλλ᾽ ἐνεργείας xal πάϑη χαλεῖ. xal γὰρ ὅτι γινώσχει &ao-
τὴν f, ψυχὴ xal τελειοῖ πάντως οἶδεν ᾿Αριστοτέλης 6 τοσαῦτα περὶ Ψυχῆς
φιλοσοφῶν, ἀλλ᾽ ὡς ἅπαξ τοῖς σώμασιν ἀπονέμων τὸ ἐχστατιχὸν τῆς χινή- 80
σεως ἀχηλούϑως ἑαυτῷ οὐχ ἀξιοῖ τὴν ψυχὴν αὐτοχίνητον καλεῖν, ἀλλὰ τὸ
10 ζῷον, ὡς ἐναργοῦς ἐν τῷ σώματι τῆς χινήσεως τῆς χατὰ τὸ χινεῖσϑαι
μόνον, ἣν xal μόνην εἶναι χίνησιν νουίζων ἐν τῷ χινουμένῳ τὴν χίνησιν
9 , Ο “ὖ “« 3 x w “- ,
ἀποτίθεται: ὥστε οὐ περὶ πρᾶγμα νῦν, ἀλλὰ περὶ ὄνομα τοῖς φιλοσόφοις
ἐστὶν ἢ διαφορά, ὥσπερ xal ἐν τοῖς πλείοσι τῶν ἄλλων. αἴτιον δὲ οἶμαι
7 —- , ) , 1 , - .
(γίνε)ται πολλαχοῦ τὸ τὸν μὲν ᾿Αριστοτέλη τὴν συνήϑειαν τῶν ὀνομάτων
15 βούλεσθαι φυλάττειν xal ἀπὸ τῶν τῇ αἰσϑήσει ἐναργῶν τὰς ἐπιχειρήσεις 95
ποιεῖσθαι, τὸν δὲ Πλάτωνα τούτων μὲν χαταφρονεῖν πολλάχις, πρὸς δὲ τὰς
νοητὰς ϑεωρίας εὐχόλως ἀνατρέχειν. βουλόμενος δὲ δεῖξαι 6 ᾿Αριστοτέλης
χατὰ ποίαν χίνησιν τὸ αὐτοχίνητον νῦν λαμβάνει χαὶ ὅτι χατὰ τὴν σωματι-
χήν, χαϑ᾿ ἣν ἢ Ψυχὴ οὐ χατ᾽ αὐτὸν μόνον, ἀλλὰ xal χατὰ τὸν [[λάτωνα
20 ἀχίνητός ἐστιν, ἀργὴν τῆς ἀποδείξεως ἐποιήσατο τὸ τὸ χινούμενον ἐξ ἀναγ-
χης εἶναι πᾶν συνεχὲς xal διαιρετὸν εἰς del διαιρετά" τοιοῦτον OX τὸ σῶμα
πρώτως. τί οὖν ἄν εἴη χατὰ ταύτην τὴν χίνησιν αὐτοχίνητον χυρίως ἢ τὸ 40
ζῷον; οὔτε γὰρ τὸ σῶμα χινεῖν δύναται οὔτε ἢ Ψυχὴ ταύτην χινεῖσϑαι
-— ΄ 3 1 )! * L4 — M ol [4 ^ bns "b d ,
τὴν χίνησιν, ἀλλὰ τὸ μὲν σῶμα χινεῖται, μὴ χινουμένη δὲ Ψυχὴ χινεῖ αχί
»d bl ^ ^ bl
νητὸς οὖσα’ διὸ xai οὐδὲν ὅλον ἕν αὐτοχίνητον εἶναι βούλεται, ὅτι οὐδὲ τὸ
χινούμενην χατὰ ταύτην τὴν χίνησιν χινεῖν δύναται πρώτως οὐδὲ τὸ χινοῦν
χινεῖσϑαι. χαὶ τὸ ἄτοπον ἐναργὲς ἐπήγαγεν εἰπών" “φέροιτο γὰρ ἂν xai
φέροι τὴν αὐτὴν φορὰν ἕν ὃν xal ἄτομον τῷ εἴδει, καὶ ἀλλοιοῖτο xai dÀ- 4
ληιοῖ, ὥστε διδάσχοι dv χαὶ μανϑάνοι ἅμα, xal ὑγιάζοι xal ὑγιάζοιτο
30 τὴν αὐτὴν ὑγείαν. ὥστε δυνάμει dua ἔσται xal ἐνεργείᾳ, xal οὔπω ὃν
ty ' v^ «^ « ) H - ὃ , - jl € — μέ ὶ , À -
dua xai δὴ ὃν xat ἐχεῖνο, ὃ λέγεται. καὶ τῷ ὄντι ἕν τι xal ἁπλοῦν
Ἃ JM à Y , , M x ) [4 MU Pepe D. M Àó-
ὧν οὐχ ἄν εἴη αὐτοχίνητον. χαὶ γὰρ xal ἢ Ψυχὴ πάντας ἔχουσα τοὺς λό
γοῦς τοὺς μὲν προχείρους ἔχει καὶ ἐνεργητιχούς, τοὺς δὲ ἠρεμοῦντας xad
δυνάμει τέως ὄντας ἐν αὐτῇ, xal τοῖς ἐνεργεία οὖσι χινεῖ τοὺς τέως δυνά-
35 pe, χινοῦνται δὲ ἐχεῖνοι, xal οὕτως f$, πᾶσα αὐτοχίνητος λέγεται. — xal 50
συνχῦει χαὶ ταύταις ταῖς ἐννοίαις Πλατωνιχαῖς οὔσαις ὁ ᾿Δριστοτέλης. ἔστι

e

γὰρ xai παρ᾽ αὐτῷ τῆς ψυχῆς 6 μὲν δυνάμει νοῦς, 6 δὲ Bvepyeia* xal ὃ

t2
C

3 Νόμων] X p. 894 cf. C 10 τῆς χινήσεως ἐν τῷ σώματι οὔσης a 12 ὀνό-

ματος ἃ 13 πλείοσι A?: πλεῖ, tum fenestra xi litt. ἃ} 14 γίνεται a: tat antea

lacuna quinque litterarum relicta ΑἸ: «at τὸ ΑΞ: τὸ F: om. M τὸ (ante τὸν)

ΔΑΙΪΜ: del. A?F 19 αὐτὴν a 24 ἡ ψυχὴ FM 20 χινεῖν] xtvet a 2T εἰπὼν]

8 5. 25 1*3 ef. ad p. 1234,12 post àv om. ὅλον libri 28 xai (ante ἀλλοιοῖτο) ἣ

Aristoteles 29 post ἂν iterat ἅμα 8 94 xai 6 aM: xal ó/// A: χἀὶ οὗ F
Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 29

1250 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 5. 6 [Arist. p. 25854. 10]

CQ

10

δυνάμει γίνεται ἐνεργείχ ὑπὸ τοῦ ἐνεργείᾳ, διδασχούσης ἑαυτὴν τῆς ψυχῆς 290*
χαὶ μανθϑανούσης παρ᾽ ἕξαυτῆς xal ζητούσης xal εὑρισχούσης. πᾶσα γὰρ
μάϑησις διανοητιχή. ὡς αὐτὸς διδάσχει, xai ζήτησις δηλονότι xal εὕρεσις,
ἐχ προυὐπαρχούσης Ἰίνετα! Ἰνώσεως τῆς χατὰ τὸν ἐνεργοῦντα τότε νοῦν.
xai διὰ τοῦτο ἴσως χαίτοι κατὰ | τὰς φυσιχὰς χινήσεις τὴν αὐτοχινησίαν 291r
δρίζων παρέρριψεν ἐν τοῖς παραδείγμασιν τὸ ““ διδάσχοι γὰρ dv xal μανϑα-
νοι τὰ αὐτὰ ἐνδειχνύμενος. ὅτι ἔστι μὲν ἐν τῇ Ψυχῇ τὸ διδάσχειν ἕαυ-
τὴν xal μανθάνειν παρ᾽ ξαυτῆς, ἀλλ᾽ οὐλ ὡς μιᾶς χαὶ ἁπλῆς οὔσης, ὅπερ
ἄτομον αὐτὸς τῷ εἴδει εἶπεν, dÀX εἰς τὸ δυνάμει xal ἐνεργείᾳ διαιρου-
μένης. διὸ χαὶ εἰς τοῦτο τὸ ἄτοπον ἀπηγάγετο τὸν λόγον τὸ τὸ αὐτὸ ἕν &
ὃν χαὶ ἄτομον τῷ εἴδει δυνάμει ἅμα xal ἐνεργείχ ἔσεσθαι xal οὕπω ὃν
χαὶ ἤδη ὧν, ὡς εἴ τέ τις διῃρημένην λαμβάνοι τὴν ψυχὴν εἰς τὸ δυνάμει
χαὶ τὸ ἐνεργείᾳ, οὐχέτι ἄτοπον ἔσται τὸ τὸ αὐτὸ δυνάμει εἶναι xal ἔνερ-
(ex. αὐτενέργητος οὖν xal αὐτόγνωστος xai αὐθεύρετός ἐστιν ἢ ψυχὴ
χατὰ τὸν ᾿Αριστοτέλην. αλλ οὐχ ὡς μία xal ἁπλῇ. ἀλλ΄ ὡς Éx τοῦ Ouva-
μει xai ἐνερ᾽εία συγχειμένη. αὐτοχίνητον ὃΣ αὐτὴν οὐχ ἡξίωσε χαλεῖν διὰ
τὸ τὴν χίνησιν ἐν τοῖς σώμασι μόνοις Üswpsiv* ταῦτα γὰρ τὰ συνεχῆ καὶ 10
διαιρετὰ εἰς dsl διαιρετὰ πρώτως. χαὶ διὰ τοῦτο xal ἢ χίνησις συνεχὴς
xai διαιρετὴ x«l διὰ τὴν χίνησιν ὁ χρόνος. ἀλλὰ πῶς χατὰ τὸν ὑπ᾽ αὐτοῦ
τεϑέντα τῆς χινήσεως ὁρισμὸν τὸν λέγοντα ἐντ τελέχειαν εἶναι τοῦ δυνατοῦ

Tj δυνατὸν οὐχὶ xai χινΞξῖται ἧ ψυχὴ xai αὐτοχίνητός ἐστιν. εἴπερ ἐχ τοῦ

δυνάμει εἰς τὸ ἐνεργεύχ ὑφ᾽ ἑαυτῆς πρόεισι; μήποτε οὖν οὗτος μὲν ὁ

90

ὁρισμὸς ὁ λέγων ἐντελέχειαν τοῦ δυνατοῦ ἢ δυνατὸν χοινὸς πάσης ἐστὶ
μεταβολῆς χαὶ ψυχιχὴς χαὶ σωματικῆς καὶ ὅλως τῆς ἀπὸ τοῦ δυνάμει εἰς 15
τὸ ἐνεργείᾳ προποδιτούσης. 6 ὃξ τῆς χινήσεως ὡς χινήσεως ἰδίως ὁρισμός
ἐστιν’ ἐντελέχεια τοῦ χινητοῦ d χινητόν. οὐχ ἁπλῶς οὖν πᾶσαν μετα-
βολὴν χίνησιν ἀξιοῖ xaksiv ὁ ᾿Δριστοτέλης, ἀλλὰ τὴν συνήθη τὴν ἐπὶ τῶν
σωμάτων" xai οὐδὲ ταύτην πᾶσαν" τὴν γὰρ γένεσιν χαὶ τὴν φθορὰν διέ
xps τῆς χινήσεως, ὅτι τὸ μήπω ὃν οὐδεὶς dy λέγοι χινεῖσϑαι χυρίως. à)
εἶναι μὲν δεῖ τι κατ᾽ ἐνέργειαν τὸ χινούμενον, ἔχειν ὃξ tt δυνάμει, χαϑ᾽

ὃ ἐνεργοῦν λέγεται χινεῖσϑαι.

ν. ϑόϑυ!0ὺ [ἡπεὶ oi osi xí ἴνησιν εἶναι ἀεὶ «al μὴ διαλείπειν ἕως 20
οὗ ῆλον ὧδε σχοποῦσιν.

- 3 , ν᾿ ,
Δείξζας. ὅτι τὸ πρώτως χινοῦν xal ἐχάστην χίνησιν ἀχίνητόν ἐστι,
νῦν ὀξίχνυσιν. ὅτι τὸ πρώτως χινοῦν xai αἰδιον elvat γρή, ὥστε xal τῆς 25
τοιαύτης μεταβολῆς τῆς ὡς Ἱενέσεως xai φϑοηᾶς ἀνεπίδεχτον εἶναι. χαὶ

τὸ μὲν πρῶτον ἐπιχείρημα κοινόν τε ἐπὶ χινήσεως ἁπλῶς χαὶ σύντομον χαὶ
σαφές ἐστιν’ ἐπειδὴ γὰρ δεῖ χίνησιν αἰδιον εἶναι, ὡς ἐν ἀρχῇ τοῦδε τοῦ

9 cU// psc; A 10 τὸ (post τοῦτο) om. A 29. 24 μεταβολῆς ἐστὶ ἃ 25 ὁρισμός

οἵ.

[l'2. 20241 21 χαλεῖν) λέγειν ἃ 32 εἶναι ἀεὶ (αἱ Arist. codd. ΕΞ ΗΚ) AFM:

ἀεὶ εἶναι ut. Arist. vulg. a

15

t»
C

30

90

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 6 [Arist. p. 258010. 16] 1251

βιβλίου δέδειχται, ἢ δὲ χίνησις ἐν τῷ χινουμένῳ, ὡς ἐν τῷ τρίτῳ μεμα- 291r
ϑήχαμεν, τὸ δὲ χινούμενον πᾶν ὑπό τινος χινεῖται, ὡς ἀπέδειξε xal ἐν τῷ

/ , , , , , e , ^v 7. P
πρὸ τούτου βιβλίῳ xal ἐν τούτῳ, ἀναγχη εἶναί tt, ὃ πρώτως χινοῦν ἀΐδιόν
ἐστι. προσέϑηχε δὲ χαὶ ἀχίνητον, οὐ παλιλλογῶν, ἀλλ᾽ ἀντὶ τοῦ χαὶ 80
τελέως ἀκίνητον, ὥστε μήτε τῆς χατὰ γένεσιν χαὶ φϑορὰν μεταβολῆς μετ-
€; ety , — M i f ὃς , é "-N P»! 09) ). , é à
y&ew μήτε τῆς xatà συμβεβηχὸς χινήσεως. ἐπειδὴ ὃὲ πολλά ἐστι τ
ἀχίνητα μὲν ὄντα αὐτά, χινοῦντα δὲ ἕτερα (τοιαῦται γὰρ πᾶσαι τῶν ζῴων
αἱ ψυχαί" διὸ τὸ ζῷον αὐτοχίνητον Éx χινουμένου μὲν τοῦ σώματος, τῆς
δὲ Ψυχῆς ἀχινήτου μὲν οὔσης, χινούσης Of, συγχινούμενον), τὸ μὲν ἔχα-
στον τῶν ἀχινήτων μὲν χινούντων δὲ ἀΐδιον φησὶν εἶναι οὐδὲν
πρὸς τὸν παρόντα λόγον. οὐ γὰρ τοῦτο ζητεῖται νῦν, εἰ αἱ ψυχαὶ 8
πᾶσαι ἀϑανατοί εἰσιν (αὗται γάρ εἰσιν αἵ ἐν τοῖς αὐτοχινήτοις ἀχίνητοι μέν,
χινοῦσαι δέ» ἄλλης γὰρ πραγματείας ἢ περὶ τῆς Ψυχῆς σχέψις), ἀλλ᾽ οὐδὲ
ἁπλῶς οὕτως, εἰ πάντα τὰ ἀχίνητα μὲν χινοῦντα δέ, ἀΐδιά ἐστι, πρόχειται
νῦν ζητεῖν, ἀλλὰ πρόχειται δεῖξαι νῦν, ὅτι ἀναγκαῖον εἶναί τι ἣ ἕν T
πλείω. οὔπω γὰρ τοῦτο διώρισται τὸ μὴ πρὸς καιρὸν τοιοῦτον, ἀλλὰ ἀεὶ
ἀχίνητον μὲν αὐτὸ xal πάσης ἐχτὸς μεταβολῆς xal χαϑ᾽ αὑτὸ xal χατὰ
συμβεβηχός, χινητιχὸν δὲ ἑτέρου. πάσης δὲ ἐχτὸς μεταβολῆς εἶπεν νῦν 40
xal οὐ ᾿ πάσης χινήσεως᾽, ἵνα xal τὴν γένεσιν xal τὴν φϑορὰν περιλάβῃ.
χαὶ χατὰ συμβεβηχὸς δὲ τὸ πρώτως χινοῦν ἀχίνητόν φησι" καὶ ταύτῃ
τὰρ διαφέρει τῶν ἐν τοῖς αὐτοχινήτοις ἀχινήτων μὲν χινούντων δέ, ὅτι
ἐχεῖνα χαϑ᾽ αὑτὰ μὲν αχίνητα, χατὰ συμβεβηχὸς δὲ χινούμενα, τῷ τὰ σώ-
ματα ἐν οἷς ἐστι χινεῖσθϑαι: τὸ δὲ πρώτως χινοῦν ἅτε πάντῃ χωριστὸν
σωμάτων ὑπάρχον, οὐ μόνον τῆς χαϑ᾽ αὑτὸ μεταβολῆς ὑπερανέχει, ἀλλὰ 45

ἰ ρχον, μόνον τῆς χαϑ᾽ αὑτὸ μεταβολῆς ὑπερανέχει, d

χαὶ τῆς κατὰ συμβεβηχός.

,

p.258»1G6 Ἔστω ó£, εἴ τις βούλοιτο ἐπί τινων ἐνδεχόμενον ἕως
τοῦ | εἰ δὲ πλείω, τὰ ἀίδια πλείω. 291v
Ὅτι ἔστι τι, ὃ πρώτως χινοῦν οὐ μόνον ἀχίνητον, ἀλλὰ xal αἰδιόν
ἐστι, δείχνυσι πάλιν ὑποϑέμενος, ὅτι ἔστιν ἐν τοῖς οὖσιν ἀΐδιος χίνησις xal
μεταβολή, καὶ ὅτι δεῖ τῶν ἀεὶ μεταβαλλομένων προὐπάρχειν τὸ ἀμετάβλη- 10
tov τῆς μεταβολῆς αἴτιον. ἐνστάσεως δὲ οὔσης τῆς λεγούσης, ὅτι αἱ ἐν
τοῖς αὐτοχινήτοις ἀρχαὶ τῆς χινήσεως, τουτέστιν αἴ ἐν τοῖς ζῴοις ψυχαί,
xdv μὴ αίδιοι dot, ἀρχοῦσιν εἰς ἀρχῆς χινήσεως λόγον ἀκίνητοι οὖσαι (οὐ
γὰρ διὰ γενέσεως ἢ φϑορᾶς Y, ὅλως μεταβολῆς ποτὲ μὲν εἰσὶ ποτὲ Oi οὐχ
εἰσίν" εἰ μὲν γὰρ διὰ μεταβολῆς ἢ χινήσεως αὐταῖς συνέβαινε τοῦτο, ἀναγ-

l
25
ai
18
20

τὰ

-
[2

ρίτῳ] cf. P 3. 202213 sqq. ὃ βιβλίῳ! H 1. 2410241 sqq. τούτῳ] 9 5.

6214 sqq. 5 φθορὰν aFM: φϑορᾶς ^- (τ in rasura) A 9—11 Éxactov μὲν οὖν
ἰδιον εἶναι τῶν ἀχινήτων μὲν χινούντων δὲ οὐδὲν πρὸς τὸν vov λόγον Aristoteles

πάσης ἐκτὸς (ut Arist. codd. EK) Simplicius: πάσης τῆς ἐχτὸς Arist. vulg.
ταύτην ἃ 22 post ἐχεῖνα “ - in ras. A 26 βούλεται 4 Aristoteles 21 πλείω
ἀίδια 8 ex Arist. vulg. (mutata praebet codex K)

20*

1259 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 6 [Arist. p. 258516]

[92]

10

15

20

30

40

18
33

nd

χαῖηον ἦν nQpoürdpyst αὐτῶν τὸ χινοῦν, ἐπειδὴ 6b οὐ διὰ χινήσεως ἢ ὅλως 391»
μεταβολῆς διὰ τὸ ἀμερεῖς εἶναι, αὐτάρχεις ἄν εἶεν εἰς ἀργῆς λόγον, χαὶ 1τῦ
,. ^f lI. * , PEU . d *Y * - * Ll - * «« ,
οὐ χρεία τῆς αιδίγυ ἀρχῆς)" ταύτην οὖν τὴν ἔνστασιν εὐϑὺς ἐν ἀρχῇ λύει,
PM , » ἃ A ^. ^ Ü [4 * ’ - ὶ Α Y*Y w 5,
συγχωρήσας μὲν ἐνδέγεσθαί τι εἶναί ποτε xal μὴ slvat ἄνευ γενέ-
σεως χαὶ φϑορᾶς. τάχα ὃ οὐχ ἐνδέγεσϑαι, ἀλλὰ xal ἀναγκαῖον

Ύ v , ^-^ t x v e ^ X v w “
εἶναι, εἴ τι ἀμερὲς ὁτὲ μὲν ἔστιν ὁτὲ δὲ μὴ ἔστιν ἄνευ τοῦ μετα-
βάλλειν ὁτὲ μὲν εἶναι ὁτὲ ὁὲ μὴ εἶναι. ἐνδεχέσϑω οὖν, φησί. xal
τοῦ χινεῖσϑαί τινας dveo χινήσεως xal μεταβολῆς ὁτὲ μὲν
$ μὴ εἶναι, οὐ μέντοι πάσας δυνατὸν τὰς ἀρχὰς δὃτὲ μὲν
μ. i 4 "Ὁ μξ πασὰς ἡναῖτοω π ex $ u
εἶναι ὁτὲ OE μὴ εἶναι" δεῖ γὰρ εἶναί tt del tb τοῦ ποτὲ εἶναι ταῖς τοιαύ-
ταις ἀρχαῖς αἴτιον, ἐπειδὴ τὸ ποτὲ εἶναι ἀξί ἐστιν ἐν ἄλλοις xal ἄλλοις.
αὐτὸς δὲ xal ἔτι ἐναργέστερον δείχνυσιν, ὅτι xal τοῖς ἑαυτὰ xtvoügw, εἰ
ὑποτίϑοιτο xal τὸ χινοῦν ἐν αὐτοῖς ποτὲ μὲν εἶναι ποτὲ δὲ μή, ἔστι τι
ν “})" ^. x P! * PN , MJ N -
αἴτιον αἴδιὴν τοῦ ποτὲ μὲν slvat, ποτὲ ὃὲ uf. xdv γὰρ τὰ χινοῦντα ἐν
τοῖς αὐτοχινήτοις ἀσώματα ὄντα xal ἀμερῇ ἄνευ γενέσεως xal φϑορᾶς ποτὲ
iy T à ὃὲ οὐχ T, ἀλλ᾽ εἴπερ ὅλως ri ὁ αὐτοχί iva,
μὲν fj, ποτὲ 0i οὐχ Tj, αλλ εἴπερ ὅλως χινεῖται, τὸ αὐτοχίνητον ἀναγχη
ἔγεϑος ἔχειν, διότι οὐδὲν ἀμερὲς χινεῖται, ὡς δέδειχται. τὸ δὲ χινοῦν
οὔπω δῆλον, εἰ ἀμερὲς ἀνάγχη εἶναι. εἰ οὖν ἔστιν ἐν τοῖς αὐτοχινήτοις
τὰ ποτὲ μὲν ὄντα ποτὲ δὲ μὴ ὄντα σώματα, ταῦτα ἀναγχη διὰ γενέσεως
χαὶ φϑορᾶς ποτὲ μὲν εἶναι, ποτὲ ὃὲ μὴ εἶναι. πάσης δὲ γενέσεως xal
οὃ - lm ν AME S. l1. , . i.e. ἃ Y v à *
φϑορᾶς ἔστι τι αἴτιον: ὃ OE τῆς τούτων Ἱενέσεώς ἐστιν αἴτιον, εἴη dv xai
τῶν ἐν αὐτοῖς χινητιχῶν, εἴπερ σὺν ἐχείνοις ὑφίσταται. οὐχ ἄρα ἀρχεῖ τὰ
ἐν τοῖς αὐτοχινήτοις ἀχίνητα εἰς ἀρχῆς χινήσεως λόγον. ἔτι δὲ τοῦ τὰ μὲν
γίνεσϑαι τὰ δὲ φϑείρεσϑαι συνεχῶς ἄλλων μὲν γινομένων ἄλλων ὃὲ φϑει-
ρομένων τὸ αἴτιον ὀείχνησι μήτε ἕν τῶν ἀχινήτων μὲν μὴ ἀεὶ ὃὲ ὄντων,

ν
ὃ

ὡς ὑπόχειται, ὑπάρχον μήτε οὕτως ὡς τῶν μὲν ταδὶ χινούντων. τῶν δὲ
ἕτερα. τοῦ γὰρ ἀεὶ xal συνεχῶς οὔτε ἕν ἐστιν αἴτιον, ὅπερ αὑτὸς
εἶπεν ἔχαστον. εἰ γὰρ αὐτὸ μὲν οὐχ ἀΐδιον, ἢ ὃὲ μεταβολὴ ἀίδιος, ὅτε
- M Y * Y 9^ e , Y $^
τοῦτο μὴ ἔστιν, ὕτοι οὐχ ἔσται οὐδὲ ἢ μεταβολή. xal οὐχ ἔσται dioc
^ / —"- Y S^ Y — v 1 wv , ,
οὐδὲ συνεχής, T, ἔσται ἄλλη αἴτιον αὐτῆς, sis xal μὴ ὄντος τούτου γίνε-
ται. αὐτὸς δὲ εἰπὼν ὅτι τοῦ ἀεὶ καὶ συνεχῶς οὔτε ἔχαστον αὐτῶν
οὔτε πᾶντα αἴτια τὸ μὲν ἕν τῶν μὴ ἀιδίων αἴτιον εἶναι ἀνεῖλεν συντόμως
διὰ τοῦ τὸ μὲν γὰρ οὕτως ἔχον ἀίδιον xal ἐξ ἀνάγχης. πῶς δὲ
τοῦ ἀναγχαΐγυ xoi ἀιδίου τὸ μὴ ἀΐδιον αἴτιον εἶναι δύναιτο; ὅπερ ὡς προ-
φανὲς ἐπαγαγεῖν παρῆχεν. ὅτι Oi μηὸὲ πᾶντα τὰ τοιαῦτα οἷόν τε αἴτια
εἶναι ἔδειξε διὰ τοῦ τὰ δὲ πάντα ἄπειρα, xal οὐχ ἅμα πάντα ὄντα.
ἄπειρα yàp οὕτως ὡς ἐπ᾽ ἄπειρον γινόμενα xai διὰ τοῦτο οὐχ ἅμα πᾶντα
ὄντα. πῶς οὖν οἷόν τε πάντα αἴτια λέγειν τῆς ἀιδίου xal συνεχοῦς μετα-
βολῆς τὰ μήτε ἀεὶ πάντα μήτε ἅμα ὄντα; τὰ γὰρ μήπω ὄντα ἢ μηχέτι
» --Ἄ - v -—N wv ^ v . ὥ» δὲ ὑδὲ ey s em e —
GytX πῶς ἂν αἴτια τοῦ Ovtog εἴη; ὅτι δὲ οὐὸξ οὕτω παάντα, ὡς πάντα μὲν

post εἶναι add. μὴ A 21 συνεχοῦς Aristoteles, at cf. v. 31 28 ὅτε] ὁτὲ a
ἔχειν Aristoteles et Simplicius p. 1258, 98 λέγων A

SIMPLICI! IN PHYSICORUM VIII 6 (Arist. p. 2580 16] 1253

τῆς αὐτῆς xal μιᾶς, ἄλλα δὲ ἄλλου μέρους, ὡς τοῦδε μὲν τοῦδε, ἄλλου 291v
ó& ἑτέρου, οἷον τὰ νῦν ὄντα τῶν νῦν ὄντων xal τὰ αὖϑις τῶν αὖϑις. δείξει
προελθών. δυνατὸν δὲ οἶμαι xal οὕτως ἐχ τῶν εἰρημένων συλλογίσασϑαι,
ὅτι οὔτε ἕν τῶν μὴ ἀιδίων οὔτε πάντα αἴτια τῆς συνεχοῦς xal ἀιδίου
5 χινήσεώς ἐστι. λαβὼν γὰρ ὅτι τὸ οὕτως ἔχειν, τουτέστι τὸ αἴτιον εἶναι 45
συνεχοῦς xal ἀιδίου χινήσεως, ἀίδιον ἐξ ἀνάγχης ἐστίν, ἢ ὡς ὁ ᾿Αλέ-
ξανδρος xal 6 Θεμίστιος γράφουσιν, ἀίδιον xal ἐξ ἀνάγχης (xol γὰρ
ἀνάγχη τὸ αἴτιον τοῦ ἀιδίου αἰεὶ εἶναι), ταύτῃ τῇ χαταφατιχῇ προτάσει
προστίθησιν ἀποφατιχὴν πρότασιν τὴν λέγουσαν ᾿ τὸ ἕν ἕχαστον γενητὸν xal
10 φϑαρτὸν xal πάντα τὰ τοιαῦτα οὐχ ἔστιν ἀίδιον᾽, ἐξ ὧν συνάγεσθαι, ὅτι
τὸ ἕν τὸ γενητὸν xal φϑαρτὸν xal πάντα τὰ τοιαῦτα οὐχ ἔστιν αἴτια τῆς
συνεχοῦς xal ἀιδίου χινήσεως. ἀλλ᾽ ὅτι μὲν τὸ ἕν ἔχαστον τὸ γενητὸν 50
xai φϑαρτὸν οὐχ ἔστιν ἀΐδιον, καὶ περιττὸν ἦν δειχνύναι. ὅτι ob οὐδὲ τὰ
πάντα a(Otd ἐστιν, δείχνυσι διὰ τοῦ ἄπειρα εἶναι, xal οὕτως ἄπειρα ὡς
15 ἐπ’ ἄπειρον γινόμενα, xal οὐχ ἅμα πάντα ὄντα. ἄλλοτε γὰρ ἄλλα
γινόμενα οὐχ ἅμα πάντα ἐστίν, ὥστε οὐδὲ τὰ πάντα díOw: εἰ γὰρ ἦν
ἀίδια, dua ἂν ἣν τὰ πάντα. xal οὐ νῦν μὲν ἄλλα, αὖϑις | ὁὲ ἕτερα. 292:
ὄζλον τοίνυν, φησίν, ὅτι xdv μυριάχις, τουτέστιν ἐπ᾽ ἄπειρον, αἱ τοιαῦται
ἀρχαὶ αἱ τῶν ἀχινήτων μὲν χινουσῶν δέ, οἷαί εἰσιν αἱ ἐν τοῖς αὖτο-
90 χινήτοις ἀχίνητοι, τουτέστιν αἱ τῶν ζῴων ψυχαί, καὶ πολλὰ δὲ τῶν αὐτο-
χινήτων (τὰ γὰρ ὑπὸ σελήνην πάντα τὰ μὲν γίνεται τὰ δὲ οϑείρεται τοῦ
προλαβόντος ἀεὶ τῷ ἐφεξῆς αἰτίου γινομένου τῆς γενέσεω:), ἀλλ᾽ ὅμως
οὐδὲν ἧττον ἔστιν τι ἀΐδιον αἴτιον παρ᾽ ἔχαστον τούτων, ὃ περιέχει 8
xai ὁρίζει τὰς τούτων μεταβολὰς τὸ ἀνέχλειπτον αὐταὶς παρεχόμενον, ὅπερ
οὔτε ἕχαστον τῶν γινομένων xal φϑειρομένων οὐτε πάντα ἄμα δύναται
παρασχεῖν" τὸ 1ὰρ ἐφεξῆς οὗτε συνεχὲς οὔτε ἀΐδιον. αἴδιος OE xat συνεχὴς
$ χίνησις ἀποδέδειχται. δείξας οὖν, ὅτι οὔτε ἕν ἔχαστον οὔτε πάντα τὰ
γενητὰ xal φϑαρτὰ τῆς χινήσεως αἴτια δύναται τῆς αιδίγυ χινήσεως αἴτια
εἶναι, εἰχότως ἐπήγαγε δῆλον εἶναι, ὅτι ἔστι τι ἀΐδιον αἴτιον τῆς ἀιδίου
80 μεταβολῆς. εἶτα προηστίϑησιν, ὅτι τοῦτο μὲν τὸ ἀΐδιον αἴτιον τούτοις 10
toig οὐχ αιδίηις ὑποχειμένοις χινητιχοῖς αἴτιον (x60) εἶναί τε xal χινεῖν xal
τοῖς αὐτοχινήτοις, ἐν οἷς τὰ τοιαῦτα χινητιχά, ἐχεῖνο αἴτιον τοῦ εἶναι,
ταῦτα δὲ τὰ αὐτοχίνητα τοῖς ἄλλοις αἴτια τῆς χινήσεώς ἐστι τοῖς
χινουμένοις μέν, οὐχ del δὲ ἕτερα χινοῦσιν, εἴ γε ἀρχὴ καὶ πρῶτον τῶν
35 χινούντων τε xal χινουμένων ἐστὶ τὸ αὐτοχίνητον, ἵνα μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον
ἴωμεν, πρὸ παντὸς ἑτεροχινήτου ἑτεροχίνητον τιϑέντες. δύναται δὲ τοῦτο
μὲν τούτοις λέγειν τὸ ἀίδιον χινητιχὸν τοῖς ἀεὶ xal συνεχῶς χινουμένοις, 15
τηυτέστι τοῖς χυχλοφορητιχοῖς, ταῦτα ὃὲ τοῖς γινομένοις xal φϑειρομένοις
αἴτια τῆς τε χινήσεως xal τῆς γενέσεως. ἄμεινον ὃὲ ἴσως τὸ xal τοῦτο

τῷ
[Ὁ

6. 1 ᾿Αλέξανδρος] cf. p. 1252,33 1 Θεμίστιος] p. 430,16 Sp. 8 ἀεὶ a 11 τὸ
ἕν om. A, suppl. A! 21 πάντα om., sed suppl. A! γίνηται οἱ φϑείρηται a
23 ὃ περιέχει scripsi: ὅπερ ἔχει libri 9l τοῦ a: om. AFM

1954 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 6 [Arist. p. 258516. 25948. 13]

μὲν τούτοις περὶ τῶν ἐν τοῖς αὐτοχινήτοις χινητῶν ἀχούειν, ἐπειδὴ περὶ 292
τούτων προσεχῶς ὁ λόγος ἦν. ὡς συμπέρασμα δὲ τοῖς εἰρημένοις πᾶσιν
ἐπάγει σύντομόν τι xai ὑγιὲς συνημμένον. εἴπερ γὰρ ἀΐδιος, φησίν, ἣ
χίνησις, ἀίδιον xal τὸ χινοῦν αἴτιον ἔσται, τὸ πρώτως δηλονότι χι- 20

5 νοῦν. ἔχων οὖν τὸ ἡγούμενον χατεσχευασμένον τὸ αὐδιον εἶναι τὴν χίνη-
σιν θαρρούντως ἐπάγει τὸ ἐπαγόμενον τὸ ἀΐδιον εἶναι τὸ πρώτως χινηῦν.
xai εἰ μὲν ἕν εἴη τὸ ἀιδίως χινούμενον, ἕν ἔσται τὸ χινοῦν ἀΐδιον. εἰ δὲ
πλείω τὰ τὴν ἀΐδιον χίνησιν χινούμενα, πλείω xal τὰ χινοῦντα ἀΐδια" ἕν
Ἰὰρ χαϑ᾽ ἑκάστην χίνησιν.

10 p. 25948 "Ev δὲ μᾶλλον T, πολλὰ ἕως τοῦ ἔσται ἀρχὴ τοῖς ἄλλοις
χινήσεως.

Εὐλογώτερόν φησιν ἕν μᾶλλον εἶναι τὸ πρώτως χινοῦν αἴτιον ἢ πολλά"
οὐ γὰρ ἀγαθὸν πολυχοιρανίη, ὅπερ αὐτὸς ἐν τῇ Μετὰ τὰ φυσικὰ περὶ
τούτου λέγων Ομηριχῶς ἀνεφϑέγξατηο. εἰ 0E πολλα, εὐλογώτερον πεπερα- 30

15 σμένα μᾶλλον νομίζειν T, ἄπειρα. χαὶ τὴν αἰτίαν προστίθησι’ διότι τῶν
αὐτῶν συμβαινόντων τὰ πεπερασμένα μᾶλλον ληπτέον. τούτου δὲ
πάλιν αἴτιον τὸ δεῖν ἐν τοῖς φυσιχοῖς, ἄν ἐνδέχηται, τὸ πεπερασμένον

- e , , ; ^ “ b] , M - -
μᾶλλον ὑπάρχειν, διότι βέλτιον τοῦτο τοῦ ἀπείρου χαὶ τὸ ἕν τῶν πολλῶν.
χεῖται γάρ, ὅτι f, φύσις ἀεὶ τῶν ἐνδεχομένων τὸ ἄριστον ποιεῖ προηγου-

20 μένως. xai χατὰ τοῦτον τὸν λόγον ἐν τῷ πρώτῳ τῆσδε τῆς πραγματείας
τῶν ἄπειρα τὰ στοιχεῖα ὑποϑεμένων Δημοχρίτου τε xat ᾿Αναξαγόρου mpoé- 30
χρινεν ᾿Εμπεδοχλέα πεπερασμένα εἰπόντα xal πάντα ἀποδιδόντα, ὅσα ἐχεῖ-

C; v. * ΄ 4 ^N P -— » /. ^ / , g
νοι διὰ τῶν ἀπείρων ἀποδεδώχασι. ταῦτα δὲ λέγει δειχνύναι μέλλων, ὅτι
χαὶ τῶν πολλῶν συνεχῶν χινήσεων πεπερασμένων οὐσῶν xal οὐχ ἀπείρων

95 ἐστὶ μία προὐπαρχουσα T, περιέχουσα τὰς ἄλλας ἢ τῆς ἀπλανοῦς xal τῶν
χινητιχῶν αἰτίων ἐστὶν ἕν τὸ ὑπερανέχον, εἰς ἃ xal νῦν ἀποβλέπων ἐπή-
1αγεν, ὅτι Íxavóv χαὶ ἕν, ὃ πρῶτον τῶν ἀχινήτων ἀίδιον ὄν,
ἔσται ἀρχὴ τοῖς ἄλλοις χινήσεως. 40

Ῥ. 289418 Φανερὸν δὲ xal &x τοῦδε, ὅτι ἀνάγχη εἶναί τι ἕν ἕως.
80 τοῦ οὐ συνεχὴς ἣ ὅλη χίνησις, ἀλλ᾽ ἐφεξῆς.

Δείξας, ὅτι ἔστι τι τὸ πρώτως χινοῦν αἴδιὴον xal)! ἕχαστον τῶν Guvs- 45
ὥς xal ἀιδίως χινουμένων xal ὅτι Ξὐληγὴν ἕν τοῦτο νομίζειν. τὸ αὐτὸ
2! ξιράκηυ bean —-7. M oL LEE UL 2 ^ o-Xno 6f
xai OU ἑτέρας ἐπιχειρήσεως τῆς διὰ τριῶν Tj, Ótà πλειόνων χατὰ τὸν ὑπο-

tle-,. ^ Ἢ .“ Pe. nni 2.2 Qo JA * ,
ϑετιχὸν τρόπον συναγομένης δείχνυσιν οὕτως" εἰ ἀνάγκη ἀξὶ εἶναι χίνησιν,

7 ἕν prius om. sed suppl. A! 10 ἀρχὴ post ἄλλοις a; sed cf. v. 28 13 Mera τὰ
qua3txa] A 10. 101624 14 'Oprpr«o;] B 204 20 πρώτῳ] c. 6. 189415
2] ὑποϑεμένων aF: ὑποτιϑεμένων M: Ozo/;9suévtv A 2 ἱκανὸν δὲ xai Aristoteles

28 post χινήσεως deficit F, qui continuat Philoponea edita in Vitellii editione p. 888 sqq.
cf. editoris praef. p. XIII 92 vopizet aM

10

90

39

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 6 [Arist. p. 259413] 1955

ἀνάγχη συνεχῆ εἶναι' εἰ dvdqxr, ἀξὶ xai συνεχῆ εἶναι, ἀνάγχη μίαν 292r

εἶναι" εἰ ἀναγκὴη ἀεὶ xal συνεχῇ καὶ μίαν εἶναι χίνησιν, ἀνάγχη ὑφ᾽ ἑνὸς
ἀιδίου χινουμένου xal ἑνὸς ἀιδίου xtvoüvtos γίνεσθαι. εἰ ἄρα ἀνάγχη del
εἶναι χίνησιν, ἀνάγχη ἕν xai αἰδιον εἶναι τὸ πρώτως χινοῦν' ἀλλὰ μὴν
δέδειχται τὸ ἡγούμενον" ἀληϑὲς ἄρα xal τὸ ἐπόμενον. xal ὅτι μὲν εἰ ἀεί
ἐστι, xal συνεχής ἐστιν, ἔδειξε διὰ τοῦ τὸ dsl xal συνεχὲς εἶναι" εἰ γὰρ
^ / » 3| » ^ , , 1 , ,

διαλείποι, οὐχ del ἔσται, εἰ 0E συνεχής. μία" εἰ γὰρ πλείους, οὐ συνεχής,

L
,

ἀλλ᾽ ἐφεξῆς. εἰ ἄρα συνεχής, οὐ πλείους, ἀλλὰ μία. ὅτι δὲ οὐχ οὕτως
μία, ὡς éx τῶν ἐφεζῆς γινομένων συγχεῖσθαι τὴν ἀίδιον, δῆλον, εἴπερ τὴν
ἐφεξῆς | χίνησιν ἐνδέ ἔχεται xal διαλείπειν" οὐ γὰρ ἀνάγχη μετὰ τὸ πρῶ- 9!
vov χίνησιν εὐδὺς εἶναι xai γίνεσϑαι τὸ μετ᾽ αὐτὸ χινοῦν, εἰ μή τι εἴη
ἀίδιόν τε xal ἕν τῆς ἀναγκαίας διαδοχῆς τοῖς χινοῦσιν αἴτιον, ὅπερ νῦν ὃ
λόγος εἰσάγει. μὴ ὄντος δὲ τοιούτου, ἐνδέχε ται χαὶ διαλείπειν χαὶ μὴ
εὐθὺς τῷ φϑείρεσθϑαι τὸ πρῶτον χινῆσαν τὸ μετ᾽ αὐτὸ εἶναι. διαλείπον-
tos δὲ ἐχείνου, διαλείποι dv xai T, χίνησις" τοῦτο δὲ ἀδύνατον. εἰ δὲ εἴη
συνεχὴς xal μία, τῷ ἀριϑμῷ μία ἔσται: μία δέ ἐστι τῷ ἀριϑμῷ, ὡς ἔμ-
πρόσϑεν ἐδείχϑη ἢ ἑνός τε τῷ ἀριϑμῷ χινοῦντος xal ἑνὸς τῷ ἀριθμῷ
χινουμένου" οὔτε γὰρ πολλῶν ὄντων τῶν χινουμένων μία χίνησις, ἀλλ᾽
ἐφεξῆς, εἰ dpa, οὔτε πολλῶν ὄντων τῶν χινούντων. ἐν γὰρ τῇ τῶν χι-
γηύντων διαδοχῇ γίνεταί τις στάσις" Ost γὰρ τὸ μὲν παύσασϑαι τὸ δὲ ἀρ-
ξασϑαι’ οὕτω ὃὲ T, συνέχεια διασπᾶται. ἔτι δὲ ἐρρήϑη, ὅτι οὐδὲ ἀναάγχην
τινὰ ἔξει τοῦ εὐθὺς μετὰ τὸ πρῶτον χινῆσαν εἶναι τὸ δεύτερον χινοῦν. οὐ
4&p δὴ πλείω ὄντα ἀΐόια ἐχ διαδοχῆς χινήσει. ταῦτα γὰρ ἀναπαύσεως
δεῖται χατὰ τὴν συνέχειαν τῆς ἐνεργείας, ἃ ἐν τῷ ἐνεργεῖν χάμνει" χάμνει
δὲ τὰ ϑνητά, τὸ ὃὲ αἰόιον οὐ χάμνει. ἔτι ἵνα ἐκ τοῦ μὴ χινεῖν εἰς τὸ
χινεῖν μεταβάλλῃ δεήσει αὐτὰ χινεῖσϑαι’ αλλ᾽ ἦν ἀχίνητα' πρῶτα (ap.
ἔδειξε δὲ διὰ τούτων, ὅτι μηὸξ πάντα τὰ χινητιχὰ μέν, μὴ αίδια O& οἷα
τε αἴτια εἶναι τῆς ἀιδίου χινήσεως ἐχ διαδοχῆς χινοῦντα. ἔδειξε OE πρό-
τερον ὅτι οὐδὲ πάντα dua. δῆλον οὖν xai Sx τῶν νῦν εἰρημένων, ὅτι τὸ
ἐχάστης συνεχοῦς χινήσεως ἀΐδιον χινητιχὸν αἴτιον ἕν εἶναι βούλεται. οὕτω
ὁὲ xal ἐν τῇ Μετὰ τὰ φυσικὰ ἐχ τῶν συνεχῶς χινουμένων χυχλοφορητι-
χῶν σωμάτων τὸν ἀριϑμὸν τῶν ἀχινήτων μὲν πρώτως ὃὲ χινούντων αἰτίων
ἐπεχείρησεν εὑρεῖν.

᾿Απορήσοι δὲ dy τις εἰχότως, ὡς οἶμαι, πῶς τῷ ἐν ἀρχῇ Os
ὅτι ἀνάγχη ἀεὶ χίνησιν εἶναι ἕπεται τὸ συνεχῆ εἶναι’ τὸ γὰρ ἀεί φησι
συνεχές, τὸ δὲ ἐφεξῆς οὐ συνεχές. χαίτοι οὐχ ὡς συνεχής, ἀλλ᾽ ὡς igsz-
ξῆς dsl οὖσα χίνησις ἐν τοῖς φϑασασι λόγοις ἐὸ δείχϑη, εἴπερ ἀεὶ πρὸ τῆς
πρώτης ὑποτιθϑεμένης μεταβολῆς ἄλλην ἔδειξε προτέραν xai μετὰ τὴν τε-
λευταίαν ἄλλην ὑστέραν. αἱ ὃὲ τοιαῦται χινήσεις ἐφεξῆς εἰσιν, ἀλλ᾽ οὐ

ecN
—
Q
τ
εὶ
PL
»

50

2v

10

l5

8 εἰ aM: ἡ A 1? fortasse ἡ (0*9) ut p. 1256,2 xal χινοῦντος ἃ 19 χινούν-
τῶν uM: χινουμένων A 21 ἀνάγχη ἃ 20 μεταβάληι A 81 ἐν τὴ Μετὰ
φυσιχὰ] A 8 31. 32 χυχλοφορητιχῶν, ὦ in ras. Α

τὰ

1254 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 6 [Arist. p. 258*16. 25948. 13]

10

15

20

30

—— -

μὲν τούτοις περὶ τῶν ἐν τοῖς αὐτοχινήτοις χινητῶν ἀχούειν, ἐπειδὴ περὶ 292

τούτων προσεχῶς ὁ λόγος ἦν. ὡς συμπέρασμα δὲ τοῖς εἰρημένοις πᾶσιν
ἐπάγει σύντομόν τι χαὶ ὑγιὲς συνημμένον. εἴπερ γὰρ ἀίδιος, φησίν, ἢ
χίνησις, diótoy xal τὸ χινοῦν αἴτιον ἔσται, τὸ πρώτως δηλονότι xi-
νοῦν. ἔχων οὖν τὸ ἡγούμενον χατεσχευασμένον τὸ ἀΐδιον εἶναι τὴν χίνη-
σιν ϑαρρούντως ἐπάγει τὸ ἐπαγόμενον τὸ ἀΐδιον εἶναι τὸ πρώτως χινοῦν.
xal εἰ μὲν ἕν εἴη τὸ αιδίως χινούμενον, ἕν ἔσται τὸ χινοῦν ἀίδιον, εἰ δὲ
πλείω τὰ τὴν ἀΐδιον χίνησιν χινούμενα, πλείω xal τὰ χινοῦντα αἰδιχ"
γὰρ χαϑ᾽ ἑχάστην χίνησιν.

(2

χινήσεως.

Εὐλογώτερόν φησιν ἕν μᾶλλον εἶναι τὸ πρώτως χινοῦν αἴτιον ἢ πολλά"
οὐ γὰρ ἀγαϑὸν πολυχοιρανίη, ὅπερ αὐτὸς ἐν τῇ Μετὰ τὰ φυσιχὰ περὶ
τούτου λέγων Ομηριχῶς ἀνερϑέγξατο. εἰ δὲ πολλά, εὐλογώτερον πεπερα-
σμένα μᾶλλον νομίζειν T, ἄπειρα. χαὶ τὴν αἰτίαν προστίθησι" Ow τῶν
αὐτῶν συμβαινόντων τὰ πεπερασμένα μᾶλλον ληπτέον. τούτου δὲ
πάλιν αἴτιον τὸ δεῖν ἐν τοῖς φυσιχοῖς, dv ἐνδέχηται, τὸ πεπερασμένον
μᾶλλον ὑπάρχειν, διότι βέλτιον τοῦτο τοῦ ἀπείρου χαὶ τὸ ἕν τῶν πολλῶν.
χεῖται γάρ, ὅτι ἢ φύσις del τῶν ἐνδεχομένων τὸ ἄριστον ποιεῖ προηϊου-
μένως. καὶ χατὰ τοῦτον τὸν λόγον ἐν τῷ πρώτῳ τῇσὸς τῆς πραγυατείας
τῶν ἄπειρα τὰ στοιχεῖα ὑποϑεμένων Δημοχρίτου τε xal ᾿Αναξαγόρου προέξ-
χρινεν ᾿Ἐμπεδοχλέα πεπερασμένα εἰπόντα xal πάντα ἀποδιδόντα, ὅσα ἐχεῖ-
νοι διὰ τῶν ἀπείρων ἀποδεδώχασι. ταῦτα δὲ λέγει δειχνύναι μέλλων, ὅτι
χαὶ τῶν πολλῶν συνεχῶν χινήσεων πεπερασμένων οὐσῶν χαὶ οὐχ ἀπείρων
ἐστὶ uía προὐύπαρχουσα tf, περιέχουσα τὰς ἄλλας ἢ τῆς ἀπλανοῦς xal τῶν
χινητιχῶν αἰτίων ἐστὶν ἕν τὸ ὑπερανέχον, εἰς ἃ xai νῦν ἀποβλέπων ἐπή;-
1αγεν, ὅτι ἱχανὸν xai ἕν, ὃ ποῶτον τῶν ἀχινήτων ἀίδιον ὅν,
ἔσται ἀρχὴ τοῖς ἄλλοις κινήσεως.

p.259313. Φανερὸν ὃδὲ «xal ἐχ τοῦδε, ὅτι ἀνάγχη εἶναί τι ἕν ἕως
τοῦ οὐ συνεχὴς T, ὅλη χίνησις, ἀλλ᾽ ἐφεξῆς.

Δείξας, ὅτι ἔστι τι τὸ πρώτως χινοῦν αἴδιον χαϑ᾽ ἕχαστον τῶν guvs-
ῶς καὶ ἀιδίως χινουμένων χαὶ ὅτι εὐληγον ἕν τοῦτο νομίζειν, τὸ αὐτὸ
xai Ot ἑτέρας ἐπιχειρήσεως τῆς διὰ τριῶν T, ὀιὰ πλειόνων χατὰ τὸν ὑπο-

ϑετιχὸν τρόπον συναγομένης δείχνυσιν οὔτως εἰ ἀνάγχη ἀεὶ εἶναι κίνησιν,

7 ἕν prius om. sed suppl. A! 10 ἀρχὴ post ἄλλοις a; sed cf. v. 28 10 Mezá
φυσικὰ] Δ 10. 107624 14 “Ομηριχῶς] B 204 20 πρώτῳ] c. 6. 189215
ὑποϑεμένων ΔΕ: ὑποτιθεμένων M: ὑπὸ, ϑεμένων A 21 ἱχανὸν δὲ xat Aristoteles
28 post χινήσεως deficit F, qui continuat Philoponea edita in Vitellii editione p. 888 sqq.
cf. editoris praef. p. XIII 92 νομίζει aM

21

τὰ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 6 (Arist. p. 259213] 1255

ἀνάγκη συνεχῆ εἶναι" el dvdqxr, del xal συνεχῆ εἶναι, ἀνάγχη μίαν 292r
εἶναι" εἰ ἀναάγχη del xal συνεχἢ xal μίαν εἶναι χίνησιν, ἀνάγχη ὑφ᾽ ἑνὸς
ἀιδίου χινουμένου xal ἐνὸς ἀιδίου χινοῦντος γίνεσϑαι. εἰ ἄρα ἀνάγχη asl
εἶναι χίνησιν, ἀνάγχη ἕν xal αἴδιον εἶναι τὸ πρώτως xwoüv* ἀλλὰ μὴν 56
5 δέδειχται τὸ ἡγούμενον: ἀληϑὲς ἄρα xal τὸ ἐπόμενην. xal ὅτι μὲν εἰ ἀεί
ἐστι, xal συνεχής ἐστιν, ἔδειξε Otà τοῦ τὸ del xal συνεχὲς εἶναι" εἰ γὰρ
διαλείποι, οὐχ ἀεὶ ἔσται, εἰ δὲ συνεχής, μία’ εἰ γὰρ πλείους, οὐ συνεχής,
ἀλλ᾽ ἐφεζῆς. εἰ ἄρα συνεχής, οὐ πλείους, ἀλλὰ μία. ὅτι δὲ οὐχ οὕτως
μία, ὡς ἐκ τῶν ἐφεξῆς γινομένων συγχεῖσϑαι τὴν ἀίδιον, δῆλον, εἴπερ τὴν
10 ἐφεξῆς | χίνησιν ἐνδέχεται xal διαλείπειν" οὐ γὰρ ἀνάγχη μετὰ τὸ πρῶ- 29"ν
vov χίνησιν εὐθὺς εἶναι xai γίνεσθαι τὸ μετ᾽ αὐτὸ χινοῦν, εἰ μή τι εἴη
ἀΐδιόν τε xal ἕν τῆς ἀναγκαίας διαδοχῆς τοῖς χινοῦσιν αἴτιον, ὅπερ νῦν ὃ
λόχος εἰσάγει. μὴ ὄντος δὲ τοιούτου, ἐνδέχεται xal διαλείπειν xol μὴ
εὐθὺς τῷ φϑείρεσθαι τὸ πρῶτον χινῆσαν τὸ μετ’ αὐτὸ εἶναι. διαλείπον-
là τὸς δὲ ἐχείνου, διαλείποι dv xai ἢ κίνησις" τοῦτο ὃὲ ἀδύνατον. εἰ δὲ εἴη 5
συνεχὴς xal μία, τῷ ἀριϑμῷ μία ἔσται" μία δέ ἐστι τῷ ἀριϑμῷ, ὡς ἔμ-
πρόσϑεν ἐδείχϑη ἢ ἕνός τε τῷ ἀριϑμῷ χινοῦντος xai ἑνὸς τῷ αἀριϑμῷ
χινουμένου" οὔτε γὰρ πολλῶν ὄντων τῶν χινουμένων μία χίνησις, ἀλλ᾽
ἐφεξῆς, εἰ ἄρα, οὔτε πολλῶν ὄντων τῶν χινούντων. ἐν γὰρ τῇ τῶν χι-
20 νηύντων διαδοχῇ γίνεταί τις στάσις" ὃεὶ γὰρ τὸ μὲν παύσασϑαι τὸ δὲ dp-
ξασϑαι" οὕτω δὲ ἢ συνέχεια διασπᾶται. ἔτι δὲ ἐρρήϑη. ὅτι οὐδὲ ἀνάγχην
τινὰ ἔξθι τοῦ εὐθὺς μετὰ τὸ πρῶτον χινῆσαν εἶναι τὸ δεύτερον χινοῦν. οὐ 10

4&p δὴ πλείω ὄντα ἀΐδια ἐχ διαδοχῆς χινήσει. ταῦτα γὰρ ἀναπαύσεως
δεῖται χατὰ τὴν συνέχειαν τῆς ἐνεργείας, ἃ ἐν τῷ ἐνεργεῖν χάμνει" xduvet

, ^S un , wv - -Ὁ
35 ὁὲ τὰ ϑνητα, τὸ δὲ díütov οὐ χάμνει. ἔτι ἵνα ἐχ τοῦ μὴ χινεῖν εἰς τὸ

χινεῖν μεταβάλλῃ, δεήσει αὐτὰ χινεῖσϑαι" ἀλλ᾽ ἦν ἀκίνητα: πρῶτα "4p.
ἔδειξε δὲ διὰ τούτων, ὅτι μηδὲ πάντα τὰ χινητιχὰ μέν, μὴ dw ὃὲ οἷά
τε αἴτια εἶναι τῆς ἀιδίου χινήσεως ἐχ διαδοχῆς χινοῦντα. SOstte ὃξ πρό-
τερὴν ὅτι οὐδὲ πάντα dua. δῆλον οὖν xai £x τῶν νὸν εἰρημένων. ὅτι τὸ 15
30 ἐχάστης συνεχοῦς χινήσεως ἀίδιον χινητιχὸν αἴτιον ἕν εἶναι βούλεται. οὕτω
ὁὲ xal ἐν τῇ Mstà τὰ φυσιχὰ ix τῶν συνεχῶς χινουμένων χυχλοφορητι-

—

xv σωμάτων τὸν ἀριϑμὸν τῶν ἀχινήτων μὲν πρώτως δὲ χινούντων αἰτίων

X

4 [4 --
ἐπεχείρησεν εὑρεῖν.
᾿Απορήσοι δὲ ἄν τις εἰχύτως, ὡς οἶμαι, πῶς τῷ ἐν ἀρχῇ δειχϑέντι,

35 ὅτι ἀναάγχη ἀεὶ χίνησιν εἶναι ἕπεται τὸ συνεχῆ, εἶναι: τὸ γὰρ ἀεί φησι
συνεχές, τὸ δὲ ἐφεξῆς οὐ συνεχές. καίτοι οὐχ ὡς συνεχής, ἀλλ᾽ ὡς ἐφε- 30

Ez. ἀεὶ οὖσα χίνησις ἐν τοῖς φϑάσασι λόγοις ἐδείχθη, εἴπερ dsl πρὸ τῆς
- v "δ. * M A
πρώτης ὑποτιθϑειένης μεταβολῆς ἄλλην ἔδειξε προτ τέραν χαὶ ὑετὰ τὴν τε-
΄ M4 [4 δ NN ^ ΄ ^ ΝᾺ)
λευταίαν ἄλλην ὑστέραν. αἱ δὲ τοιαῦται χινήσεις ἐφεξῆς εἰσιν, ἀλλ᾽ οὐ

ὃ εἰ 8M: ἡ Α 11 fortasse ἡ (09) ut p. 1256,30 xal κινοῦντος ἃ 19 χινούν-
τῶν aM: χινουμένων A 21 ἀνάγκη 8 26 μεταβάλη: A 91 ἐν τῇ Μετὰ τὰ
φυσιχὰ) A 8 31. 82 χυχλοφορητιχῶν, ὦ in ras. A |

1256 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 6 (Arist. p. 259513. 20]

συνεχεῖς. εἰ οὖν τὸ μὲν del συνεχές, ὥς φησι, τὸ δὲ ἐφεξῆς οὐ 292
συνεχές, συνάγεται ἐν δευτέρῳ σχήματι χατηγοριχῶς, ὅτι τὸ ἐφεξῆς οὐχ
ἀεί. εἰ οὖν ἢ δειχϑεῖσα χίνησις ἐφεξῆς ἦν, οὐ δέδειχται δι᾿ ἐχείνης τῆς
δείξεως, ὅτι ἀεὶ χίνησίς ἐστιν, οὐδὲ ὅτι μία: ὥστε οὐδὲ ὅτι ἕν τὸ χινοῦν 35
5 δειχϑήσεται, ὡς νῦν εἶπεν, ἐχ τοῦ δεδεῖχϑαι, ὅτι ἀνάγχη ἀεὶ χίνησιν εἶναι.
οὕτω γὰρ ἐδείχϑη del ὡς ἐφεξῆς, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς συνεχής. ἢ μὲν οὖν ἀπο-
ρία τοιαύτη ἄν εἴη" ῥητέον δὲ ἴσως, ὅτι ἐν ἀρχῇ μὲν ἐδείχϑη, ὅτι ἀεί
ἐστι χίνησις χινήσεως ἐφεξῆς" τοῦτο γὰρ ἐναργὲς ἦν ἐν τοῖς προσεχέσιν
ἡμῖν τοῖς ὑπὸ, σελήνην ὑπάρχον, ἐν οἷς πρὸ πάσης χινήσεως ἄλλην ἀναάγχη
10 προὐύπαάρχειν xai μετὰ πᾶσαν ἄλλην μεϑυπάρχειν. ἐλήφϑη δὲ λοιπὸν ἐς
ὑποθέσεως, ὅτι πρὸ τῆς ἐφεξῆς ἀεὶ ἔστιν ἢ συνεχὴς ἀεὶ ἢ τοῦ ἀνεχλείπτου 30
τῆς ἐφεξῆς αἰτία. τὸ οὖν εἰρημένον ἐνταῦϑα εἰ δὲ ἀεί, ἀνάγχη συνεχῆ
εἶναι" τὸ γὰρ ἀεὶ συνεχές, τὸ δὲ ἐφεξῆς οὐ συνεχές δηλοῖ, ὅτι
τὸ ἐφεξῆς, xaÜ' ὃ ἐφεξῆς, οὐχ ἔστι συνεχὲς οὐδὲ τὸ ἀεὶ ἐξ ἀναάγχης ἔχει.
15 ἐπεὶ οὖν δέδειχται ἀνέχλειπτον τὸ ἐφεξῆς τῆς χινήσεως ἐν τοῖς ὑπὸ σελή-
νην, ἀπὸ συνεχοῦς τινος ἀνάγχη τὸ ἀνέχλειπτον xal ἀεὶ τῷ ἐφεζῆς ὑπᾶρ-
χειν᾽ μὴ γὰρ οὔσης συνεχοῦς xai ἀιδίου τῆς οὐρανίας χινήσεως, οὐχ dv
ἢ τῶν ὑπὸ σελήνην χίνησις ἐφεξῆς οὖσα ἀνέχλειπτος xal αἴδιος ἦν. ὅτι 85
δὲ ἐξ ὑποϑέσεως ἐλήφϑη. τὸ ἀνεχλείπτου δειχϑείσης τῆς ἐφεζῆς χινήσεως
20 εἶναι συνεχῆ χίνησιν, δηλοῖ προελθὼν αὐτός, ἐν οἷς φησιν “ἅμα Oi xai
τὸ νῦν xal πρότερον ὑποτεθέν, ὅτι ἐνδέχεταί τινα χίνησιν εἶναι συνεχῇ
xal ἀίδιον, φανερὸν ἔσται τῇ αὐτῇ μεϑόδῳ᾽᾽, xal ὀεύίχνυσιν, ὅτι μόνη τῶν
ἄλλων χινήσεων f, χυχλοφορία τοιαύτη ἐστίν. εἰ οὖν οὔσης ἐν τοῖς ὑπὸ
σελήνην τῆς ἐφεξῆς ἀνεχλείπτου χινήσεως, ἀνάγχη τὴν φύσει προτέραν
25 προὐπάρχειν τὴν συνεχῆ xal μίαν xai ἀΐδιον xai τοῦ ἀεὶ τῷ ἐφεξῆς αἰτίαν, 40
οὔσης δὲ μιᾶς xal συνεχοῦς xal ἀιδίου χινήσεως ἀνάγχη xai τὸ χινοῦν
αὐτὴν ἕν εἶναι xal ἀίδιον, εἰχότως ἐχ τοῦ ἐν ἀρχῇ ὀεδειγμένου περὶ τοῦ
ἀεὶ χίνησιν ἐφεξῆς εἶναι δείχνυσϑαί φησιν, ὅτι xal συνεχῆ, xai μίαν χίνη-
σιν ἀνάγχη εἶνα! ἀεί, xal τὸ χινοῦν αὐτὴν ἕν χαὶ αἰἴδιον, εἴπερ μία χίνησις
30 f ὑφ᾽ ἑνὸς τοῦ χινοῦντος xal ἑνὸς τοῦ χινουμένου.

μ. 2ῦ943820 "Lx τε δὴ τούτων πιστεύσειεν ἄν τις ἕως τοῦ | ὥστε 293r
xai τὸ ἐν τῷ σώματι ὃν xal τῇ μολχλεία χινοῦν ξαυτό. 10

Πυλλαχῶς δείξας, ὅτι ἔστι τι πρώτως χινοῦν ἀχίνητον, πιστεύσειεν
ἂν τις, φησί, τοῦτο xal ἐπὶ τὰς ἀρχὰς τῶν χινούντων ἐπιβλέψας,
35 τουτέστι τὰς ἐν τοῖς ζῴοις ψυχὰς xal αὐτὰς ἀρχὰς xal ἀχινήτους ἀρχὰς
ὀοχούσας τῶν χινήσεων. εἰ γὰρ αὗται μήτε πάσης τοῦ ζῴου χινήσεως
ἀρχαὶ οὖσαι φαίνονται (οὔτε γὰρ αὐξήσεως οὔτε φϑίσεως οὔτε ἀναπνοῦῆ τ,
---..-..-.ὄ.. ἂ
4 τὸ ex τῷ corr. A! 6 ἐφῆς A, corr. ΑἹ 8 κίνησις a: ἡ χίνησις M: om. A
13 τὸ γὰρ] καὶ γὰρ τὸ Aristoteles 20 φησιν] θ 1. 261228 30 fortasse ὑφ᾽ ἑνός (xe) οἵ,
ΟΡ. 1255,17 et Arist. 92 xal τῆι A: xal τὸ M: xal τὸ dv τῇ (ut Arist. praeter HIK vulg.) a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 6 [Arist. p. 259420] 1251

* J w — m
GÀA , εἴπερ dpa, τῆς xatà τόπον μόνης χινήσεως τῆς xaü' ὁρμὴν αἴτιαί 298:
εἰσιν αἱ τῶν ζῴων ψυχαί, xai οὐδὲ ταύτης χυρίως ἀρχαί: ἔξωϑεν γὰρ xal
ταύτης αἱ ἀρχαὶ δειχϑήσονται), εἰ δὲ μηδὲ ἀχίνητοι χατὰ πάντα τρόπον
εἰσίν, ἀλλὰ xarà συμβεβηχὸς χινοῦνται τοῖς ὑφ᾽ ἑαυτῶν χινουμένοις σώ-
5 μασι συγχινούμεναι, δῆλον ὅτι οὐχ εἰσὶν αὗται χυρίως ἀρχαὶ τῆς χινήσεως,
ἀλλ᾽ ἔστιν ἄλλη τις πρὸ τούτων. ὃ μὲν οὖν εἰρμὸς τῆς προχειμένης ἐπι-
χειρήσεως τοιοῦτός Bot: εἰπὼν δέ, ὅτι xal ἐχ τῶν προειρημένων πιστεύ-
σειεν ἄν τις εἶναί τι πρῶτον ἀχίνητον xal πάλιν ἐπιβλέψας ἐπὶ 90
A * 5^ “ , ἐξέ t ὸ λό à ὶ JU Y or. ὃ 9
τὰς ἀρχὰς τῶν χινούντων, ἐξέτρεψε τὸν λόγον ἐπὶ τὴν ἔφοδον, xa
10 ἣν ηρέϑησαν τὰ τῶν χινήσεων alta. ἀρχὴ Ob πανταχοῦ τὸ φανερὸν
τοῦ ἀφανοῦς γίνεται. ἐπειδὴ οὖν προφανές ἐστιν, ὅτι τινὰ τῶν ὄντων ὁτὲ
P1 — e x 4 «ιν o A afe , ἢ ὰ
μὲν χινεῖται ὁτὲ δὲ ἠρεμεῖ, ὥσπερ τὰ ζῷα φαίνεται χαὶ τὰ φυσιχ
σώματα χινούμενα μὲν φυσιχῶς ἐπὶ τοὺς οἰχείους τόπους, ἐν τούτοις δὲ
N , 3 ^ 3 A L] , ,
χατὰ φύσιν ἠρεμοῦντα, τὸ δὲ αὐτὸ xal ix τῶν παρὰ φύσιν χινουμένων
15 δείχνυται (ἢ γὰρ παρὰ φύσιν χίνησις ἔχστασίς ἐστιν ἀπὸ τῆς χατὰ φύσιν 95
[4 ’ 1 ^ —
ἠρεμίας βιαίως γινομένη), xai διὰ τούτου φησὶ γέγονε δῆλον, ὅτι
ν , ài v UE - e c , ^ 7 v
οὔτε πάντα τὰ ὄντα del χινεῖται, ὡς ᾿Ηραάχλειτος ἐδόχει λέγειν, οὔτε
πάντα ἀεὶ ἠρεμεῖ οὔτε τὰ μὲν ἀεὶ ἠρεμεῖ, τὰ δὲ del χινεῖται.
τὰ M i i " ὲ δὲ $ e - m ἐλέ c M IÍ ὃ -
τὰ γὰρ ποτὲ uiv χινούμενα ποτὲ δὲ ἠρεμοῦντα ἐλέγχει ταῦτα τὰ τῆς διαι
20 ρέσεως τμήματα. ὄντων ὃὲ τούτων τῶν ποτὲ μὲν χινουμένων ποτὲ δὲ
ἠρεμούντων, χαὶ προφανῶν ὄντων, ζητεῖ πάντως ὁ λόγος, εἰ τῶν μέσων
, »27 « d d - A 1 d MJ
τούτων xai ἐπαμφοτεριζήόντων ἐν τοῖς οὖσιν ὄντων ἐστὶ xal τὰ dxpa τὰ 80
μὲν del ἀχίνητα, τὰ δὲ ael χινούμενα. χαὶ προϊόντες ἐπὶ τὴν τούτου Osi-
ξιν ἔϑεμεν ἅπαν τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖσθϑαι, ὅπερ xal ἐν
35 τῷ πρὸ τούτου δέδειχται βιβλίῳ, τὸ δὲ κινοῦν Y, ἀχίνητον ἀνάγχη εἶναι
7 χινούμενον, xal εἰ χινούμενον, T, ὑφ᾽ ἑαυτοῦ Tj, ἀεὶ ὑπ᾽ ἄλλου,
σ JR ^ ς΄ » v» - / Y v 32245
ὥστε del τὸ χινοῦν ὑπό τινος ἔξωϑεν χινεῖσθϑαι. τούτου οὖν ὄντος dr0-
που, ἵνα μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον ἴωμεν, ἀρχαὶ τῶν χινουμένων ἐφάνησαν δύο
^t 4 μη ᾿ απείρὴν ιώϑξἕν. αρχ ω Xty5 add Y 1 9
e - , A * A] -- Α 4
προσεχὴς μὲν τὸ ἑαυτὸ χινοῦν, πάντων δὲ τὸ ἀχίνητον. xai πᾶν τὸ αὑτο-
30 χίνητον τὸ χινοῦν ἀχίνητον ἔχον ἐφάνη. οὐ μόνον δὲ χατὰ τὸν λόγον 85
ηὐρέϑη τὸ αὐτοχίνητον ὡς ἐξ ἀνάγχης mpoümdpyov τῶν χινούντων xal
χινουμένων, ἵνα μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον ἴωμεν, ἀλλὰ xal ἐχ τῆς αἰσϑήσεως δῆλον,
ὅτι ἔστι τινὰ τῶν ὄντων χινούμενα xal ἱστάμενα, ἃ οὐχ ἔξωϑεν τὸ χινοῦν
omi $m Ya 4.) 2 UL PEN UU Y l'a ὶ ὅλως 6 γὼ) eec
χαὶ igxavoy ἔχει, ἀλλ ἐν αὑτοῖς, ὥσπερ τὰ ζῷα χαὶ ὁλως 00a ψυχὴν ἔχει.
35 xal γὰρ xal τὰ φυτὰ ἔνδοϑεν τρέφεταί τε xol αὔξεται καὶ φϑίνει" τὰ γὰρ
, e « * ^ , Pi - L4
φησιχά, xAy ἔχῃ ἐν ἑαυτοῖς ἀρχὴν χινήσεως, οὐχ ὡς πρὸς τὸ χινεῖν Eget

ται γάρ, ὅτι τὰ φυσιχὰ “᾿χινήσεως ἀρχὴν ἔχει, οὐ τοῦ χινεῖν οὐδὲ τοῦ ποι-
εἶν, ἀλλὰ τοῦ πάσχειν. τοῦ δὲ τὰ ζῷα xal ὅλως τὰ ἔμψυχα αὐτοχίνητα

9 εἰ δὲ μὴ δὲ AM: anacoluthon emendat scribendo μήτε ἃ ὃ συγχινούμεναι) αἱ ex
ot Αἱ 18 ἠρεμεῖν. οὔτε 8 20 δὲ prius om. A, sed suppl. A! 35 βιβλίῳ] H 1.
241 24 sqq. 26 el om. Aristoteles ὑπ᾽ ἄλλου ἀεί Aristoteles 34 ἱστάνον A:

ἱστὰν ἃ: ἱστῶν M 91 εἴρηται) 8 4. 25δ0 80

1958 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 6 (Arist. p. 259320]

10

15

20

t3
[S1]!

30

40

νομίζεσθαι τεχμήριον παράγει τὸ ἐχ τούτων ἀπορεῖν, μήποτε γενητή 993r
ἐστιν ἢ χίνησις, ὡς φανερῶς ἐν τούτοις γινομένης χινήσεως τῆς μὴ πρό-
τερῶν οὔσης. ἐδόχει γὰρ ἀχίνητα ποτε ὄντα μεταβάλλειν ἐξ ἑαυτῶν εἰς
τὸ χινεῖσϑαι. πρὴς ἣν ἀπορίαν ἐνισταμένην τῷ ἀγένητον εἶναι τὴν χίνησιν
ὑπήντησεν xav ἀρχὰς τοῦ βιβλίου δειχνύς, ὅτι μὴ ἔστιν ἀχίνητα τὰ ζῷα, 43
ἐπειδὰν μὴ χινῆται τὴν ἐξ ἑαυτῶν xiva: αὕτη Oi ἐστιν ἢ xaÜ' ὁρμὴν
γινομένη μεταβατιχῶς. ὑπερθέμενος ὃὲ τότε τὸν περὶ τούτου λόγον, ὡς
ὕστερον περὶ αὐτοῦ σαφέστερον ἐρῶν, νῦν λέγει xav! ἄλλην ἐπιβολὴν

*

-
ῷ
,
^
cJ
τ

δειχνύς, ὅτι ε ἦν χινεῖ χίνησιν ἑαυτὰ τὰ ζῷα, οὐχὶ πρότερον ἠρεμοῦντα τέ-
λεῶν ἄρχεται ἑαυτὰ χινεῖν, dÀk ἐνούσης τινὸς ἐν αὐτοῖς χινήσεως τῆς ὑπὸ

4

τῶν ξξωθέν τινος ἐγγινομένης ὑπ᾿ ἐχείνης xdi ἐξ ἐχείνης ἢ, εἰς τὴν ξαυ-
τῶν χίνησιν αὐτοῖς μεταβολὴ γίνεται. μία γάη ἐστι χίνησις, ὡς xal πρό- 90
σεν εἶπεν. ἣν ἑαυτὰ χινεῖ τὰ ζῷα, T, χατὰ τόπον υεταβατιχή, xxl οὐδὲ
ταύτην χυρίως χαὶ 1 πάντῃ ἐξ ἑχυτῶν xtvsivat οὐ γὰρ ἐν αὐτοῖς ἢ πρώτη
τῆς τοιαύτης χινήσεως ἀρχή. ἀλλὰ χινεῖτα

σιχῶς xal οὐχ ἐξ ἑαυτῶν. ὡς τὴν χατὰ αὔξησιν xai μείωσιν xai τὴν χατὰ

t μέν τινας χινήσεις ἄλλας φυ-

ἀναπνοὴν χαὶ ὕπνον χαὶ ἐγρήγορσιν. ὧν χινήσεων οὐχ αὐτὸ αὐτῷ αἴτιον
τελέως τὸ ^ ζῷον, ἀλλὰ τὸ χυχλού φορητιχὴν σῶμα. xai τῆς μὲν ἄνα- 293v
πνοῆς τὸ περιέχον, αήρ, αὐξγσεως ὃξ xal ὕπνου xai ἐγρηγόρσεως 7
τρυφὴ aia. πεττομένης υὑὲν γὰρ αὐτῆς χαϑεύδει τὰ ζῷα διὰ τὸ
χαταλαμβαάνεσθαι τὰ αἰσθητήρια ὑπὸ τῶν ἐχ τῆς τρυφῆς ἀναϑυμιάσεων
χαρουσῶν τῷ βάρει τῆς ὑγρότητος χαὶ μὴ συγχωρηυυχῶν ἐνεργεῖν xat

ει

3 N N pow H -N * i] / A ,
αὐτὰ τὸ ζῷον. πάλιν 05 αὖ μετὰ τὴν πέψιν λεπτονομένων χαὶ χινουμένων
τῶν περιττωμάτων ἀφυπνίζεται τὸ ζῷον. xal τότε χινεῖ ἑαυτὸ τῆς πρώ-
τῆς ἀρχῆς ἔξωϑεν οὔσης. τοῦ γὰρ διυπ τισί ῆναι αἰτία T, τῆς τροφῇ ς
πέψις xal τῶν ἀνα υιιάσεων x χίνησις, ἥτις οὐχ ἔστιν ἐξ ξαυτοῦ τοῦ ζῴου
e ^" * ^ * ^ ^ EU NS] * - 3 e A]
ἁπλῶς, aA ἐκ τῆς τροφῆς χαὶ τῆς φυσιχῆς, dAM οὐ τῆς xad ὁρμὴν
ἐνεργείας. τὸ óà ὁὀεῖσθαι αὧὲν τὰ la τροφῆς τὸ χαὶ ὕπνου. μὴ δύνασθαι
δὲ d D λ» tm , . - t. Va Z QOEM
ὃς χαϑεύδοντα dua xai τὴν ἐξ αὐτῶν χίνησιν χινεῖσθαι, αἴτιόν ἐστι τοῖς

M -« [4 M - * & “Ν — ὔ 3 ^w
ζῴοις τοῦ μὴ xtvsiv ἑαυτὰ συνεχῶς. εἰπὼν ὃὲ τῆς πρώτης ἀρχῆς τὸ
ν wv , Le UA —- ,
ἔξωϑεν οὔσης ἐπήγαγεν’ ἄλλο γὰρ τὸ χινοῦν αὐτὸ χινούμενων xal
μεταβάλλον πρὸς ἔχαστον τῶν χινούντων ἑαυτά. ἄλλο δὲ λέγει
τὸ χυχλοφορητιχὴὺν σῶμα" τοῦτο γάρ ἐστι τὸ τὰ ἔξωϑεν προσπίπτοντα χι-
νοῦν xai μεταβάλλον τῇ ξαυτοῦ συνεχεῖ χινήσει ποὺς ἔχαστον, τουτέστιν
οἰχείως ἐχάστῳ τῶν ὑπὸ σελή ἥνην αὐτοχινήτων. χινεῖ δὲ τὰ προσπίπτοντα
ἔξωθεν τὰς φυσιχὰς χινήσεις οἷον τὰς xax ἀλλοίωσιν’ ὑπ᾽ ἐχείνου γὰρ
/,
ni

ὑξρμαινόμενα 7, ψυχύμενα τὰ προσπίπτοντα 7, 41r, i" τινὰ μξταβολὴν οἰχεύαν τὸ

τοῖς αὐτοχινήτοις μεταβάλλοντα χινεῖ αὐτὰ. χαὶ διὰ τοῦτο οὐ συνεχῶς
ἑαυτὰ χινεῖ τὰ ζῷα, διότι ἀχολουθϑεῖ ταῖς ἔξωΐεν προσπιπτηύσαις χινητι-
χαῖς ἀρχαῖς. xai ósivat xal ἀναπαύσεως xai ὕπνου, ὁιὰ Oi τοῦ μήτε ἀχί-

8 xav] χὰ 7-7 τ᾿ erasa lacuna ΑἹ 10 ἐν, , αὐτοῖς 20 πεττομένης etiam Phi-
loponus 839,5: πεπτομένης Aristoteles 2] ὑπὸ τῆς τῶν Α΄ sed τῆς del. A! πὸ τῆς
ἐ. τ᾿ tp. ἀναϑυμιάσεως M) 25 διυχνισϑῆναι ἃ 92 λέγει om., sed suppl. A!

SIMPLICII IN PHYSICORUM VHI 6 (Arist. p. 259420. * 20] 1259

νητά mote ὄντα τὰ ζῷα ἐνδέχεσϑαι χινεῖν ἑαυτά, xal ταύτης δὲ τῆς χινή- 293v
σεως, ἣν ἐξ ἑαυτῶν δοχεῖ χινεῖσϑαι, ἔξωϑεν εἶναι τὸ πρῶτον αἴτιον χινού-
μενον xai μεταβαλλόμενον πρὸς Éxactov αὐτῶν ὑπό τινος ἀειχινήτου, ἀνύ;-
ρηται τὸ ἐν τοῖς ζῴοις γένεσιν χινήσεως γίνεσθαι μὴ πρότερον ὅλως οὔσης. 20
δείξας δὲ διὰ τῶν εἰρημένων, ὅτι οὐχ ἔστι χυρίως ἀρχὴ χινήσεως τὸ ἐν
τοῖς αὐτοχινήτοις χινοῦν, διότι xal τοῦτο ἔξωϑεν ἔχει τὴν ἀρχὴν τῆς χινή-
σεως, ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲ ἀχίνητον χυρίως ἐστὶ τὸ ἐν τοῖς αὐτοχι-
νήτοις χινοῦν: ἐν πᾶσι γὰρ τούτοις τὸ χινοῦν πρῶτον, τουτέστιν ἢ ψυχή,
αἴτιον ὃν τοῦ αὐτὸ ἑαυτὸ χινεῖν. διὰ γὰρ τὴν ψυχὴν αὐτοχίνητόν
10 ἐστι τὸ ζῷον" τοῦτο οὖν τὸ πρώτως χινοῦν χινεῖται ὑφ᾽ ἑαυτοῦ διὰ μέσου 90
τοῦ σώματος, κατὰ συμβεβηχὸς μέντοι χινεῖ ἑαυτὸ τὴν τοιαύτην χίνη-
σιν" χινοῦν γὰρ τὸ σῶμα μεταβάλλειν τὸν τόπον ὑπὸ τῆς ἑαυτοῦ μοχλείας
ποιεῖ. xal συμμεταβάλλει τὸν τόπον αὐτὸ ἐν τῷ σώματι ὄν, ὥστε τῇ
μοχλείᾳ ἑαυτὸ χινεῖν, χατὰ συμβεβηχὸς μέντοι: τῷ γὰρ τὸ σῶμα χινεῖν,
15 ἐν ᾧ ἐστι. μοχλείᾳ δὲ ἀπείχασε τὴν ὑπὸ τῆς ψυχῆς τοῦ σώματος γινο-
μένην ἐν τοῖς ζῴοις χίνησιν, ἢ ὡς χαὶ τῆς ψυχῆς ἔξωϑεν ἐχούσης τὴν
αἰτίαν τοῦ χινεῖν τὸ σῶμα, ὡς xal oi μοχλοὶ ὄργανα ὄντες τῶν πρώτως 80
χινούντων, T, τῷ τοὺς μοχλοὺς προσχειμένους dal χινεῖν τὰ ἀπωϑούμενα
χαὶ οὐ χωριζομένους, οὕτω OE xal τὴν ψυχὴν συνοῦσαν ἀεὶ τῷ σώματι
20 χινεῖν αὐτό: T, μᾶλλον διὰ τὸ βίαιον xal μὴ χατὰ φύσιν εἶναι τῷ σώματι
τὴν τοιαύτην χίνησιν᾽ ἄλλη γὰρ ἢ κατὰ φύσιν ἐχάστου τῶν ἐν τῷ σώματι
στοιχείων χίνησις, τῆς μὲν γῆς χάτω, τοῦ δὲ πυρὸς ἄνω. διὸ xal χάμνει
χινούμενα τὴν ὑπὸ τῆς Ψυχῆς χίνησιν xal οὐ δύναται διαρχεῖν ἐπὶ πολύ"
χαΐτοι τὰς χατὰ φύσιν χινήσεις τὰς ἐπὶ τοὺς αὐτῶν τόπους χινούμενα οὐ 80
95 χᾶμνει. σημεῖον δὲ τὸ πλησίον τοῦ οἰχείου τόπου γινόμενον ἔχαστον αὐ-
τῶν ϑᾶττον χινεῖσϑαι. τῇ δὲ μοχλείᾳ χινεῖν εἶπεν ἑαυτὸ οὐ προηγου-
μένως, ἀλλὰ xaxà συμβεβηχός" προηγουμένως γὰρ τὸ oua χινεῖ τῇ
μοχλεία.

[1]

p.259»20 Ἐς ὧν ἔστι πιστεῦσαι, ὅτι εἴ τί ἐστι τῶν ἀχινήτων
30 αὲν ἕως τοῦ συνεχὲς ὃν πρὸς τὴν ἀρχήν.

Einóv, ὅτι τὸ ἐν τοῖς αὐτοχινήτοις χινητιχὸν αἀχίνητον ὃν xaü' αὐτὸ
χατὰ συμβεβηχὸς xal αὐτὸ χινεῖται τῷ σώματι συγχινούμενον τροφῆς ὃεο-
μένῳ xal ὕπνου xai ἐγρηγόρσεως xal διὰ τοῦτο συνεχῆ χίνησιν μὴ xtvou- 45
μένῳ, συνήγαγεν ὅτι, εἴ τί ἐστι τῶν ἀχινήτων μὲν χινούντων δὲ

35 χαὶ ξαυτὰ χατὰ συμβεβηχός, ὅτι οὔτε χατὰ συυβεβηχὸς ὀυνατὸν
συνεχῆ χίνησιν χινεῖν ἐπὶ τῶν ϑνητῶν ζῴων ποιούμενος τὸν λόγον
τῶν τροφῆς xai ὕπνου δεομένων xal διὰ τοῦτο μὴ δυναμένων συνεχῇ

11 μέντοι] μέν A, sed corr. A! 18 τῷ δ: τὸ AM 24 τὰς (ante ἐπὶ) om. a
32 συγκίμενον À, sed corr. A! 35 ἑαυτὰ etiam Arist. cod. Καὶ Themistius: αὐτὸ E': αὐτῶν
κινουμένων Arist. vulg. 36 ζώιων, ὦ alterum ex o A!

1260 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 6 (Arist. p. 259520)

ησιν χινεῖσϑαι τὴν οἰχείαν τοῖς ζῴοις τὴν xa ὁρμὴν μεταβατιχὴν χατὰ 993*
mov οὖσαν. εἰ γὰρ τὰ χινούμενα σώματα μὴ πέφυχε συνεχῶς χινεῖσϑαι,
οὐδὲ τὸ χινοῦν συνεχῶς χινεῖ οὔτε αὐτὰ τὰ σώματα οὔτε ξαυτὸ χατὰ συμ- 50
βεβηχὺς τῷ ἐν χινουμένῳ τῷ σώματι εἶναι. τούτῳ οὖν δειχϑέντι τῷ τὰ
ἐν τοῖς αὐτοχινήτοις ἀχίνητα μὲν χινητιχὰ OR μὴ χινεῖν συνεχῆ, χίνησιν,
συνάπτει ἄλλην ἐπιχείρησιν δειχνῦσαν, ὅτι πρὸ τῶν ἐν τοῖς αὐτοχινήτοις
χινητιχῶν ἄλλο τι εἶναι χρὴ χυριώτερον τῆς χινήσεως αἴτιον. εἰ γὰρ
ἀνάγχη μὲν εἶναι συνεχῆ χίνησιν, τὰ ὃὲ ἐν τοῖς αὐτοχινήτοις χινητιχὰ
ἀδύνατον συνεχῆ χίϊνησιν χινεῖν ἀκίνητα μὲν ὄντα xal) αὑτά, χινούμενα 994r
10 ὃὲ χατὰ συμβεβηχός, δεῖ εἶναι τὸ πρῶτον χινοῦν μηδὲ χατὰ συμβεβηχὸς
χινούμενον. τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ ἀχίνητον χατὰ συμβεβηχός. Ost οὖν
εἶναι, φησί, τὸ τοιοῦτον αἴτιον, εἴπερ μέλλοι ἔσεσθαι, χαϑαάπερ δέδεικται,
ἀπαυστός τις ἐν τοῖς οὖσι xal ἀϑάνατος χίνησις. συνεχὴς γὰρ 3,
τοιαύτη" ἢ γὰρ μὴ συνεχὴς διαχέχοπται. τὸ ὃὲ χατὰ συμβεβηχὸς χι-
18 νούμενον ὡς μ ἐταβαῖνον τόπον ἐχ τόπου (περὶ τούτων Ἰὰρ ὃ λόγος) οὐ ὃ
χινεῖ συνεχῆ sion, ὅτι μηδὲ τὸ χινούμενον ὑπ᾽ αὐτοῦ συνεχῶς πέφυχε
χινεῖσθϑαι. χαὶ εἴπερ μένοι, φησί, τὸ ὃν αὐτὸ ἐν αὑτῷ καὶ ἐν τῷ
. αὐτῷ. οὐ γὰρ ἔστι (xt) παρὰ τὸ ov, ὃν ὁὲ λέγει τὸν χόσμον. ὥστε ἐν
ἄλλος
80 ἐξ ἄλλου γινόμενος" xai τῷ εἴδει γὰρ τῆς οὐσίας ἐν τῷ αὐτῷ μένει xai
τῇ ποιότητι τῆς χινήσεως. τὸ γὰρ χύχλῳ χινούμενον ἐν ταὐτῷ μένον
χινεῖται. "xal οὕτως ἄν μόνως, φησὶν 6 ᾿Λλέξανδρης, δύναιτο μηδὲ κατὰ 10
συμβεβηχὸς χινεῖσϑαι τὸ χινοῦν, εἰ τὸ χινούμενον ὑπ᾽ αὐτοῦ ἐν ταὐτῷ
μένον χινοῖτο. εἰ γὰρ τὸ μὲν ὅλον ἐστίν, Bv ᾧ τὸ τοιοῦτον κινητικόν,
25 τοῦτο ὃὲ ἐν τῷ αὐτῷ μένει (χατὰ μόρια γὰρ τῷ χύχλῳ χινουμένῳ 7, χί-
νησις), οὐδ᾽ ἂν τὸ ἐν αὐτῷ ὃν χινοῖτο χατὰ συμβεβηχὸς ἔτι ὑφ᾽ ἑαυτοῦ"
ἣν γὰρ κινεῖ χίνησιν τὸ σῶμα, οὐ xaxà μεταβολὴν τοῦ ὅλου γίνεται, ἐν ᾧ
ἐστιν, ὡς ἐγίνετο ἐπὶ τῶν ϑνητῶν ζῴων, ἃ τῇ μοχλείᾳ ἐχινεῖτο ὑπὸ τῆς
ψυχῆς ἀλλάσσοντα ὅλα τοὺς τόπους" οὐ qàp OT, κατὰ μόριόν τι τοῦ χύχλῳ 1Ὁ
80 χινουμένου τὸ χινητιχὸν ἐροῦμεν εἶναι. τί 1τὰρ μᾶλλον τοῦτο T, τοῦτο
πάντων ὁμοίως ὑπ᾽ αὐτοῦ χινουμένων; εἰ ὁξ τις ἀπαιτοίη, φησίν, πῶς οὖν
ἐν τῷ ὅλῳ ἔσται, ἐροῦμεν, ὅτι ὅπως dv xal ὁ ἐν μέρει τινὶ λέγων αὐτὸ
εἶναι τοῦ χινουμένου ὑποῦϑῆται: οὐ γὰρ ὃη σῶμα ἐστιν, ὡς τόπον τινὰ
χατέχειν ἀφωρισμένον: ἀσώματον δὲ φύσιν τινὰ xal οὐσίαν οὐδὲν ϑαυ-
35 μαστὸν ἐν ὅλῳ τινὶ ἄμα εἶναι. τῆς ὁξ αιδιότητος τοῦ χινουμένου αἴτιον
τὸ πρῶτον xwoüy* τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ τῆς γὰρ ἀρχῆς μενούσης 90
ρὺς τὴν ἀρχήν" ὑένοι δὲ

,
xtv
τόπη

Cg

αὑτῷ ἐστι xal ἐν τῷ αὐτῷ οὐ μεταβαίνων τόπον ἐκ τόπου, οὐὸ

Q^

ἀνάγχη xal τὸ πᾶν μένειν συνεχὲς ὃν x
ἂν T, ἀρχή, εἰ μηδὲ χατὰ συμβεβηκὸς χινοῖτο. xal ὅτι πᾶσα χυρίως ἀρχὴ

--------- — Ha — —— — $$

11 ἀχίνητον xatà συμβεβηχός] fortasse ἀχίνητον (xal) x.3.; sic enim Aristotelis codd. H

et, eraso μὴ, E. vulgata lectio ἀχίνητον «ai μὴ κατὰ συμβεβηκός 13 ἐν τοῖς οὖσι
post ἀϑάνατος M: ante ἄπαυστος Aristoteles 16 ante ὅτι erasum A 18 τι a:
om. AM 25 χατὰ ex xal τὰ A! 94 ἀφορισμένον, sed corr. Αἱ 98 μηδὲ scripsi

conl. v. 22: μήτε 4AM post χινοῖτο addit μήτε x40' αὑτὸ a

SIMPLICI! IN PHYSICORUM VIII 6 (Arist. p. 259520. 28] 1261

díótog (“ ἀρχῆς γὰρ ἀπολομένης οὔτε αὐτή ποτε ἔχ too οὔτε ἄλλο ἐξ ἐχεί- 294:
νης γενήσεται᾽᾽, ὡς [Πλάτων φησί), xat τὸ πᾶν δὲ συνεχὲς ὃν πρὸς τὴν
ἀρχήν. τουτέστι προσεχῶς xal ἀμέσως, ὑπὸ τῆς ἀιδίου ἀρχῆς χινούμενον,
ἀνάγχη xai αὐτὸ μένειν ἀΐδιον: τῆς γὰρ ἀρχῆς ἀεὶ ὡσαύτως χινούσης

5 ἀδύνατον μὴ xal τὸ προσεχῶς χινούμενον ἀίδιον εἶναι. εἰ γὰρ τοῦτο 56
φϑείροιτο, οὔτε ἀρχὴ ἂν ἔτι ἐχεῖνο εἴη οὔτε ἀεὶ xivoüv: ἢ γὰρ ἀρχὴ ἀεὶ
σὺν τῷ οὗ ἐστιν ἀρχὴ xai τὸ χινοῦν σὺν τῷ χινουμένῳ. οὐχ ἰδίως δὲ
νῦν περὶ τοῦ πρώτου οὐρανοῦ λέγει τοῦ προσεχῶς Üm αὐτοῦ χινουμένου,
ὅτι ἀίδιος (τοῦτο γὰρ ἐν τοῖς ἑξῇς δείξει), ἀλλὰ χοινῶς ὅτι τὸ πᾶν xal ὁ

10 χόσμος εἴη ἄν οὕτως ἀΐδιος, πάντων τῶν ἐν αὐτῷ χινουμένων ἐξ ἐχείνο"
τὴν ἀρχὴν ἐχόντων τῆς χινήσεως.

p.259»28 Οὐχ ἔστι δὲ ταὐτὸ χινεῖσϑαι xaxà συμβεβηχὸς ἕως τοῦ so

ϑάτερον τοῖς φϑαρτοῖς μόνον.

Εἰπόντος αὐτοῦ, ὅτι ἐπὶ τῶν ἀχινήτων μὲν χινούντων δὲ χαὶ ἑαυτὰ
15 χατὰ συμβεβηκὸς ἀδύνατον συνεχῇ χίνησιν χινεῖν, παντὸς ἦν ἀπορεῖν, πῶς
οἱ οὐρανοὶ ζῷα xai αὐτοὶ ὄντες αὐτοχίνητα xai ἔχοντες τὸ χινοῦν ἀχίνητον 80
μὲν χαϑ᾽ αὑτό, χατὰ συμβεβηχὸς δὲ ἑαυτὸ χινοῦν, ἀλλ΄ ὕφ᾽ ἑτέρου χατὰ
συμβεβηχὸς χινούμενον (ὑπὸ γὰρ τοῦ ἀπλανοῦς οἱ πλανώμενοι τὴν ἐχεί-
vou χίνησιν χινοῦνται), συνεχῇ ὁμοίως χινοῦνται χίνησιν. ταύτην οὖν τὴν
20 ἀπορίαν λύει λέγων μὴ εἶναι τὸ αὐτὸ τὸ χινεῖσθαι χατὰ συμβεβη-
χὺς ὑφ᾽ ἑαυτοῦ xal τὸ χινεῖσϑαι ὑφ᾽ ἑτέρου. τὸ μὲν γὰρ ὑφ᾽
ἑτέρου φησὶν ὑπάρχει xal ταῖς πλανωμέναις σφαίραις ἄλλην μὲν τὴν
οἰχείαν χινουμέναις περὶ τοὺς ἑαυτῶν πόλους, ἄλλην δὲ τὴν τῆς ἀπλανοῦς. 40
περὶ τοὺς ἐκείνης πόλους χινουμένων τῶν οἰχείων αὐτῶν πόλων. χαὶ ὃυ-
25 νατὸν συνεχῇ χίνησιν χινεῖσθαι τὴν ὑπὸ τῆς ἀπλανοῦς συνεχῶς χινου-
μένης xal χινούσης" ὑφ᾽ ἑαυτῶν γὰρ οὐ χινοῦνται χατὰ συμβεβηκός, διότι
τὸ χινοῦν ἐν ὅλῳ ἐστί, τὸ Ob ὅλον οὐ χινεῖται᾽ χατὰ μόρια γὰρ χινεῖται
τὰ χύχλῳ χινούμενα xal οὐ xa0 ὅλα. τὸ δὲ χατὰ συμβεβηχὸς ὑφ᾽ ξαυ-
τῶν χινεῖσϑαι τοῖς φϑαρτοῖς ὑπάρχει μόνοις: τὸ γὰρ μόνον ἀντὶ τοῦ
30 μόνοις εἴρηται. χαὶ ὃ μὲν ᾿Αλέξανδρος τὰς ἐν ταῖς πλανωμέναις σφαίραις 45
Ψυχὰς χατὰ συμβεβηχὸς χινεῖσθαί φησιν, οὐχ ὑφ᾽ ἑαυτῶν μέντοι, ἀλλ᾽
ὑπὸ τῆς τὰ σώματα αὐτῶν χινούσης, διότι ἐν τούτοις εἰσὶ χινουμένοις
οὐχ ἐπὶ τὰ αὐτά, ἐφ᾽ ἃ χινεῖται ὑπὸ τῶν ἐν αὐτοῖς ἀχινήτων. “τὸ δὲ
πρῶτον, φησίν, αἴτιον τὸ τῆς ἀπλανοῦς χινητικὸν οὔτε ὑφ᾽ ἑαυτοῦ οὔτε
35 ὑπ᾽ ἄλλου χινοῖτο ἄν χατὰ συμβεβηχὸς τῷ μίαν χίνησιν χινεῖσϑαι τὴν

2 ΤΠΙλάτων] in Phaedro p. 245 D, quem locum fortasse hic quoque ex Alexandro citavit
ut p.234,12; ubi vide notam 11 ἐχώντων, sed corr. A! 12 ταὐτὸ (ut Arist.
cod. Ε AM: ταὐτὸ τὸ a Arist. vulg. 13 ϑάτερον M: χαϑαρώτερον A: ϑάτερον δὲ ex
Arist. aA? 14 ini a: ἐστὶ A: ἔστι M 17 post χαϑ᾽ αὑτό add. xal οὐδὲ (om. δὲ
ante ἑαυτὸ) a 19 ὁμοίως A: τε ὁμοίως M: ὅμως & (cf. Index s. v. ὅμοιος) 24 πό-
λων, o in ras. A

1269 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 6 (Arist. p. 2590 28, 82]

ἀπλανῆ, xal ταύτην ἐν τῷ αὐτῷ μενόντων τῶν πόλων, T, τῷ μηὸὲ τὴν 994r
ἀρχὴν εἶδος εἶναι τοῦ χινουμένου σώματος, ἀλλ᾽ οὐσίαν τινὰ χεχωρισμένην.᾿ 50
ταῦτα μὲν οὖν 6 ᾿Αλέξανδρος λέγει τὰς ἄλλας πάσας Ψυχὰς εἴδη νομίζων
ἀχώριστα τῶν σωμάτων. ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἐν ἄλλοις ἐξετάζειν ἐστὶν οἰχειό-

5 τερον. ἐπιστῆσαι ὃὲ ἄξιον, μήποτε ἄλλο uiv τὸ χατὰ συμβεβηχὸς ἡγεῖ-
σῦαι νομίζει 6 ᾿Δριστοτέλης ἐπὶ τῶν ϑνητῶν ζῴων αὐτὸ ϑεωρῶν, ἄλλο δὲ
τὸ ὑφ᾽ ἑτέρου xal ταῖς πλανᾶσθαι λεγομέναις σφαίραις ὑπάρχον. τὸ μὲν
γὰρ χατὰ συμβε βηχὸς ἀίδιον εἶναι οὐ δυνατόν, διότι παρυπόστασις τοῦ 994v
χαϑ᾽ αὗτό ἐστι xal ἐχτροπὴ τοῦ προηγουμένου" οὐδεμία δὲ τοιαύτη φύσις

10 ἀίδιος. τὸ δὲ ὅφ᾽ ἑτέρου καὶ προηγούμενον ἔχειν λόγον δυνατόν. xal διὰ
τοῦτο 6 ᾿Αριστοτέλης οὕτως εἶπεν, ὅτι οὐχ ἔστι ταὐτὸν τὸ χινεῖσϑαι
χατὰ συμβεβηχὸς ὑφ᾽ ἑαυτοῦ xal τὸ ὑφ᾽ ἑτέρου χινεῖσϑαι, οὐχ
ἀξιῶν οἶμαι προσυπαχούειν τῷ ὑφ᾽ ἑτέρου τὸ χατὰ συμβεβηχός.

p.259»32 ᾿Αλλὰ μήν, εἴ γέ ἐστί τι ἀεὶ τοιοῦτο τὸ χινοῦν ἕως τοῦ 5
1ὅ xal ὁτὲ μὲν ἠρεμοῦν, ὁτὲ δὲ χινούμενον.

Δείξας πρῶτον, ὅτι ἔστι χίνησις ἀεί, χαὶ οὔτε γέγονέ ποτε χίνησις
, . Ἵ Y .» » [4 7 - σ -—— Mj * 7, Y --
πρότερον μὴ οὖσα οὔτε φϑείρεταί ποτε, ὥστε μὴ εἶναι χίνησιν, sita ἐφε

- ΄ J| [14 ^ [4 , [4 e w^
ξῆς δείξας, ὅτι τὸ πρώτως χινοῦν 'xaÜ' ἐχάστην χίνησιν᾽, ὡς ὃ Εὐδη-
pog προστίθησιν, ἀχίνητον εἶναι γρὴ καὶ χαϑ᾽ αὐτὸ xal χατὰ συμβεβηχός,
40 εἶναι δὲ xai ἀΐδιον ὡς αιδίου χινήσεως αἴτιον, αἀνάγχην εἶναί φησι τὸ
πρώτως χινούμενον ὑπὸ τοῦ ἀχινήτου xal ἀιδίου χινητιχοῦ αἴδιον xai αὐτὸ

[^]
ot

εἶναι" συνυπάρχει γὰρ ἀλλήλοις τὸ χινοῦν ὡς χινοῦν xal τὸ χινούμενον ὡς.
χινούμενον. αὐτὸς ob x«l ἄλλην ἀπόδειξιν τούτου προστίϑησι. λαβὼν γὰρ
ὁμολογούμενον τὸ εἶναι γένεσιν ἀεὶ χαὶ φϑορὰν ἐν τοῖς οὖσιν συνημμένον
25 τι τοιοῦτον ἐπάγει" εἰ μὴ ἔστι τι aov χινούμενόν τε xal χινοῦν,
οὐχ dv εἴη γένεσις ἀεὶ χαὶ φϑορά: ἀλλὰ μὴν ἔστι ταῦτα" ἔστιν ἄρα 90
ἀΐδιόν τι χινούμενόν τε xal χινοῦν. xal τὴν μὲν πρόσληψιν, ὡς εἶπον,
τὴν λέγουσαν, ὅτι ἔστιν ἀεὶ γένεσις xal φϑορά, ὡς ὁμολογουμένην τέϑειχεν"
οὗ γὰρ ἄν εἴη γενέσεως γένεσις, τὸ δὲ συνημμένον δείχνυσιν οὔτως" τὸ
80 γινόμενον xal φϑειρόμενον δεῖται πάντως τοῦ χινοῦντος. ἢ οὖν ἀχίνητον
ἢ χινούμενον ἀναάγχη τὸ χινοῦν εἶναι. ἀλλὰ τὸ μὲν ἀχίνητον ἅτε
ἀμετάβλητον ὃν τὸν αὐτὸν χινήσει τρόπον, ὥστε 7, γίνεσθαι T, φϑεί-
ρεσϑαι μόνον, τὸ δὲ χινούμενον ὑπὸ τοῦ ἀχινήτου διὰ τὸ ἐν ἐναν- 95
τίοις γίνεσϑαι τόποις xal ποτὲ uiv προσάγειν ποτὲ Oi ἀφίστασϑαι τὸ γεν-
85 νητιχόν, ὡς ἐν τῇ Περὶ γενέσεως xal φϑορᾶς λέγεται, οὐ τῆς αὐτῆς ἔσται

14 τοιοῦτον χινοῦν Aristotelos 18. 19 Εὔδημος] fr. 80 p. 105,8 Spengel.

20 ἀνάγχη aM 24 ἀεὶ om. 8 92 χινήσει om., sed suppl. A! τὸ piv
γὰρ dxlvrzov del τὸν αὐτὸν χινήσει τρόπον Arist. (cod. K, partim erasa praebet E): τ. p. T.
dx. τὴν αὑτὴν ἀεὶ χινήσει τὸν αὐτὸν τρόπον Arist. vulg. 93 ἐν a, corr. ΑἹ: om.
AM 35 Περὶ γενέσεως καὶ φϑορᾶς) B 10. 3365 17

10

15

20

30

SIMPLICI! IN PHYSICORUM VIII 6 (Arist. p. 259532. 260211] 1963

χινήσεως αἴτιον, ἀλλ᾽ ἐναντίως χινούμενον ἔἕχαστον τῶν ἄλλων παρέξε- 294v
tat, xal τὸ αὐτὸ ποτὲ μὲν ἠρεμοῦν, ποτὲ δὲ χινούμενον. ἀληϑὲς οὖν ὅτι
εἰ μὴ ἔστι τι, ὃ χινήσει χινούμενον, οὐχ ἔσται γένεσις del xai φϑορά.
x«i ὀῆλον ὅτι xal ἀΐδιόν ἐστι τὸ τὰς τοιαύτας χινήσεις χινοῦν xal αὐτὸ

, 7

χινούμενον. εἰ γὰρ det εἰσιν αὖται αἱ χινήσεις, ἀεὶ δεῖ τὸ χινοῦν αὐτὰς 80
εἶναι. εἰ γὰρ μὴ dta εἴη τὰ τούτων τῶν χινήσεων αἴτια, ἀλλὰ γινό-
μενά τε χαὶ φϑειρόμενα, πάλιν ἄλλο τι αἴτιον τῆς τούτων γενέσεως χαὶ
φϑορᾶς ζητηθήσεται: xal ἐχεῖνο πάλιν ἀχίνητον μὲν οὐχ ἄν εἴη, εἰ δὲ
χινούμενον, T, del xal ἀΐδιον ἔσται T) γενητὸν xal φϑαρτόν. xal πάλιν
ἢ αὐτὴ ζήτησις" ἀεὶ γὰρ τοῦ ἐν γενέσει ὄντος αἴτιόν τι αὐτοχίνητον
ὀφείλοντος ἔχειν, εἰ μὴ εἰς ἄπειρον ἢ πρόοδος ἔσεσϑαι μέλλοι, ἔσται
τι πρῶτον αὐτοχίνητον ἀΐδιον ὑπὸ τοῦ πρώτου χινοῦντος ἀχινήτου
χαὶ ἀιδίου χινούμενον συνεχῶς: οὕτω γὰρ T τε χίνησις συνεχὴς χαὶ δῦ
ἀίδιος, καὶ T, γένεσις xal ἢ φϑορὰ xai ἢ εἰς ἄλληλα τῶν σωμάτων μετα-
βολὴ ἄπαυστος.

Εἰπὼν δὲ τὸ χινούμενον ὑπὸ τοῦ ἀχινήτου προσέϑηχεν T, xt-
νουμένου ἤδη. διότι ὑπὸ μὲν τοῦ ἀχινήτου προσεχῶς χινεῖται ἢ
ἀπλανής, ὑπὸ δὲ τοῦ ἀπλανοῦς χινουμένου ἤδη τὸ πλανώμενον. ἐν ἐναν-
τίοις δὲ τόποις 7, εἴδεσι λέγει, ὅτι ποτὲ μὲν πλησιάζει ἡμῖν ὃ ἥλιος
χαὶ τὰ ἄλλα ἄστρα διὰ τὴν ἔγχλισιν τοῦ ζῳδιαχηῦ, ποτὲ δὲ ἀφίστανται
ἡμῶν xai πρὸς τὰ νότια ὁμοίως διατίθενται xal ὁτὲ μὲν ὑψηλότερα γίνε- 40
ται, ὁτὲ δὲ περιγειότερα. ἐν ἐναντίοις ὃὲ εἴδεσι, Ψυχροτέροις ἢ ϑερμο-
τέροις, ὅτι χατὰ τὰς διαφόρους ἑαυτῶν ϑέσεις τῶν ἐναντίων εἰδῶν τούτων
χαὶ τῶν τοιούτων ἐστὶ ποιητικά. τάχα δὲ ἂν τις εἴποι τὰ ἐν Φαίδρῳ τοῦ
Πλάτωνος ἐνταῦϑα παραξέειν τὸν ᾿Αριστοτέλην, ὅταν ἐχεῖνος λέγῃ" “ψυχὴ
πᾶσα παντὸς ἐπιμελεῖται τοῦ ἀψύχου, πάντα ὃὲ οὐρανὸν περιπολεῖ ἄλλοτε
ἐν ἄλλοις εἴδεσι τινομένη.᾽ πρὸς γὰρ τὴν τῶν ἐχεῖ εἰδῶν ϑεωρίαν ὃδια-
φύώρων ὄντων xat αἵ χινήσεις αὐτῶν γίνονται διάφοροι xal ἢ ἀπὸ τῶν χι- 40
νήσξων ἐνταῦϑα διαφορὰ ὑφίσταται.

΄

p.260411 Φανερὸν δὴ γέγονεν ἐκ τῶν εἰρημένων xal ὃ xac
ἀρχὰς ἠποροῦμεν ἕως τοῦ μίαν χαὶ ἁπλῆν χινήσει χίνησιν.

εἱπὼν αἴτιον εἶναι τοῦ τινὰ τῶν ὄντων γίνεσθαι xal φϑείρεσϑαι xal
ποτὲ μὲν χινεῖσϑαι, ποτὲ δὲ ἠρεμεῖν, τὴν διάφορον πρὸς αὐτὰ τῶν οὐρα-
νίων χινήσεων σχέσιν, ὑπομιμνήσχει ἡμᾶς, ὅτι ἐκ τῶν | νῦν εἰρημένων 295:
λέλυται τὸ πρόσϑεν ἀπορηϑέν. ὅτε γὰρ ἔλυεν τοὺς κατασχευάζειν δοχοῦν-
τας λόγους, ὅτι ἣ χίνησις γίνεται μὴ πρότερον οὖσα, ἔλεγεν ἄπορον εἶναι
τοῖς γένεσιν χινήσεως ὑποτιθϑεμένοις, διὰ τίνα αἰτίαν οὐ πάντα T, κινεῖ-

2 ποτὲ prius om., sed suppl. A! 18 πλανώμενον, ὦ ex ó A! 21 ἡμῶν
om. a 24 Φαίδρῳ] p. 246 B 25. 26 πᾶσα ἡ ψυχὴ Plato 359 ὅτε] cf. c. 3.
2541219 sqq.

1264 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 6. 7 (Arist. p. 260*11. 20]

ται ἀεὶ ἢ ἠρεμεῖ ἀεί, 7, τὰ μὲν del χινεῖται, τὰ δὲ del ἠρεμεῖ, 295r
ἀλλ᾽ ἔστιν ἐν τῷ χόσμῳ xal τὰ ποτὲ μὲν χινούμενα, ποτὲ δὲ ἠρεμοῦντα.

, ^ Y - , - ^ P e
τούτου δή, φησί, τὸ αἴτιον νῦν γέγονε δῆλον. διότι γὰρ τὰ μὲν ὑπὸ 5
ἀκινήτου χινεῖται ἀιδίου. ἀνάγχη ταῦτα del χινεῖσϑαι, τὰ δὲ ὑπὸ

5 χινουμένου xai μεταβάλλοντος ἀεί, avdqxn xal ταῦτα ἀεὶ μεταβαλ-

X » Y e

λειν. τὸ δὲ ἀχίνητον, ὥσπερ εἴρηται, διὰ τὸ del ὁμοίως ἔχειν, μίαν

xal ἀπλὴν xai συνεχῆ xol αἴδιον χινεῖ χίνησιν. ὥστε εἰχότως τὰ μέν

ἐστιν ἀεὶ ἀχίνητα τὰ πρώτως xal χυρίως χινοῦντα, τὰ δὲ αἰδια xai ἀεὶ

χινούμενα ὁμοίως, ὅσα προσεχῶς ὑπὸ τῶν αχινήτων χινεῖται, τὰ ὃὲ γινό-
10 μενα xal φϑειρόμενα xal ποτὲ uiv χινούμενα, ποτὲ Oi ἠρευοῦντα, ὅσα 10

e — * 8. , v ^ wv , , -

ὑπὸ τῶν del μὲν χινουμένων, ἄλλοτε δὲ ἄλλην σχέσιν ἐχόντων χινεῖται.

p.2604320 Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἄλλην ποιησαμένοις ἀρχὴν ἕως τοῦ
xal φορᾶς, εἰ ἔστιν ἢ μὲν πρώτη 7, 6E ὑστέρα, τὴν πρώτην. — 15
Δείξας, ὅτι ἀιδίου τῆς χινήσεως δὁμολογηϑείσης ἀνάγχη xal τὸ πρώτως
15 χινοῦν ἀίδιον εἶναι xal τὸ πρώτως χινούμενον, ἐφεξῆς Osixvuct ποίαν τῶν
χινήσεων αίδιον εἶναι xal συνεχῆ δυνατόν. OTÀov γὰρ ὅτι ταύτην xal τὸ
ἀΐδιον χινοῦν χινήσει xai τὸ diótov χινούμενον χινηϑήσεται. aitov δὲ xal
συνεχῆ εὔλογον εἶναι τὴν πρώτην τῶν χινήσεων, εἴπερ τὰς μετ᾽ ἐχείνην. 90
ζητεῖ οὖν, τίς ἢ πρώτη τῶν χινήσεων, χαὶ διελόμενος τὰ τῆς χινήσεως
0 εἴδη. δείχνυσιν ὅτι ἢ χατὰ τόπον χίνησις πρώτη τῶν χινήσεών ἐστι χατὰ
πάντα τοῦ πρώτου τὰ σημαινόμενα, xal τῆς κατὰ τόπον χινήσεως ἢ xuxÀo-
φορία, ἣν μόνην αίδιον εἶναι xal συνεχῇ δυνατόν. ὥστε xal πρῶτον τῶν
χινουμένων xal ἀίδιον τὸ χυχλοφορητιχὸν ἔσται σῶμα, χαὶ τὸ πρῶτον xt
yoüv ἀΐδιον ὅν xal αὐτὸ τοῦτο προσεχῶς χινήσει. συναπηδείχνυται οὖν τῷ 35
25 τὸ χυχλοφορητιχὸν πρώτως χαὶ ἀιδίως χινούμενον εἶναι τὸ τὸ πρώτως χι-
νούμενον xal τὸ πρώτως χινοῦν αἴδιηον εἶναι. διὸ xal ἀπὸ ἄλλης ἀρχῆς
τοῦτο φανερὸν τίνεσϑαί φησι συναναφαινόμενον τῷ τὸ πρώτως xal ἀιδίως

Quat πότε,
, . - . 4 ^X . * [Au ^ , , * - * 4 ἣ ,
30 tat, τίς αὔτη" αὐτὴ ὃξ χαὶ πρώτη τῶν χινησεών ἔστιν. ἀλλὰ τὸ μέν.
εἰ ἐνδέχεται συνεχῆ χίνησιν εἶναι, νῦν ὑπερηέμενος, μετ᾽ ὀλίγον ζητήσει, 30

χινούμενον τὸ χυχλοφορητιχὴν εἶναι σῶμα. ἀργὴν ὃὲ τῆς σχέψεως εἶναί
pov ἐνδέχετα! συνεχῆ χίνησιν εἶναι T, o9. xal εἰ &vo£ye-

3

pu ^ ΄-. , - » * ^ 2
νῦν Ob ποία πρώτη τῶν χινήσεών ἐστι, δείχνυσιν. ῳ συναποδείχνυται xai
ποίχ T, συνεχής ἐστιν’ ἢ γὰρ συνεχὴς πρώτη τῶν μὴ συνεχῶν ἐστι’ χαὶ
Mj , MA - “-.-Δῷ X Δί A.,047 - Ah M --^o^ - ἡ “τὸν ΩῚ ΄ - ,
γὰρ ἢ αἴδιος τῶν μὴ ἀιδίων. ἐχϑέμενος δὲ ἐν τάξει τὰ προβλήματα (πρώτη
A] e

35 γὰρ *, περὶ τοῦ εἰ ἔστι ζήτησις τῆς περὶ τοῦ τί ἐστιν) ἐφεζῆς δείχνυσιν.

1 χινεῖται ἀεὶ Arist. vulg. (praeter FHT) 11 δὲ om. sed suppl. A! 13 lemma
quod desinere debet in συνεχῆ xal πρώτην (260226) usque ad proximi finem (26057)
extenditur; utrum Simplicii errore an librariorum similis clausulae specie deceptoruin,
nescio 10 post xtvoov rasum A 18 εἴπερ M: ἕπερ aA 2) τὸ τὸ
A: τὸ aM 21 φανερὸν τοῦτο & τῶι ex τὸ ΑἹ

ΒΘΙΜΡΙΙΟΙΕῚΝ PHYSICORUM VIII 7 [Arist. p. 260320. 26] 1265

εἰς τί χρήσιμον αὐτῷ τὸ δεῖξαι, τίς ἢ πρώτη xal συνεχὴς κίνησις, δυνάμει 296r
συλλογιζόμενος οὕτως: εἰ ἀναγχαῖόν ἐστι χίνησιν ἀεὶ εἶναι, ὅπερ δέδειχται,
αὕτη δὲ Tj ἀίδιος πρώτη xai συνεχής ἐστι (πρώτη γὰρ ἢ ἀΐδιος χαὶ 8ῦ
συνεχὴς τῶν μὴ τοιούτων), ἐὰν δείξω τίς αὕτη, δῆλον ὅτι τὸ πρῶτον χι-
νοῦν ταύτην χινεῖ προσεχῶς xai συστοίχως τὴν χίνησιν, ἥτις μόνη τῶν
ἄλλων μία xal $ αὐτή ἐστι xal συνεχὴς xal πρώτη, διότι ὑφ᾽ ἑνὸς τοῦ
πρώτως συνεχῶς χινοῦντος γίνεται.

e

p.260s26 Τριῶν δὲ οὐσῶν χινήσεων ἕως τοῦ xal φορᾶς. el ἔστιν
$ μὲν πρώτη, ἣ δὲ ὑστέρα, τὴν πρώτην.

10 Τριῶν οὐσῶν χατ᾽ εἶδος χινήσεων, τῆς τε χατὰ μέγεθος,
τουτέστι τῆς χατὰ αὔξησιν χαὶ μείωσιν, χαὶ τῆς χατὰ πάϑος, τουτέστι
τῆς ἀλλοιώσεως (αὔτη γὰρ ἐδείχϑη χατὰ τὰς παϑητιχὰς γινομένη ποιότης
τας), καὶ τῆς κατὰ τόπον, ἣν χαλοῦμεν φορᾶν, ταύτην πολλοῖς
ἐπιχειρήμασι δείξει πρώτην οὖσαν τῶν ἄλλων χινήσεων. xai τό 6500

15 πρῶτον τῶν ἐπιχειρημάτων δείχνυσι μήτε αὔξησιν δυναμένην χωρὶς ἀλλοιώ-
σεως γενέσϑαι μήτε ἀλλοίωσιν χωρὶς φορᾶς, ὥστε πρώτη χατὰ φύσιν ἢ
φορὰ τῶν ἄλλων χινήσεών ἐστιν. εἰ γὰρ χωρὶς μὲν ταύτης οὐδεμία τῶν
ἄλλων, ἢ δὲ φορὰ καὶ ἄνευ ἐχείνων, ὡς δειχϑήσεται, δῆλον ὅτι συναναιρεῖ
μὲν αὕτη τὰς ἄλλας, οὐ συναναιρεῖται δὲ ὑπ᾽ αὐτῶν. τὰ δὲ τοιαῦτα τῇ

20 φύσει πρῶτα. ἀλλ᾽ ὅτι μὲν ἀλλοίωσις αὐξήσεως προὐπάαρχει, δείχνυσιν
ix τοῦ τὸ αὐξόμενον ὑπὸ τῆς τροφῆς | αὔξεσθαι, τὴν δὲ τροφὴν ἐξ 295"
ἀρχῆς ἀνομοίαν οὖσαν τῷ τρεφομένῳ καὶ ἐναντίαν πως, δι᾿ ὃ xal λέγεται
τὸ ἐναντίον τροφὴ τῷ ἐναντίῳ, ὕστερον εἰς τοὐναντίον μεταβαλλουσαν xai
ἐξομοιουμένην τῷ τρεφομένῳ προσχρίνεσϑαι χαὶ τρέφειν καὶ αὔξειν αὐτό.

25 μεταβολῆς ἄρα χρεία xal ἀλλοιώσεως: τὴν γὰρ εἰς τὰ ἐναντία χατὰ ποιό-
τητὰ μεταβολὴν ἀνάγχη ἀλλοίωσιν εἶναι. φυσιχώτερον δὲ λέγει νῦν περὶ
αὐξήσεως τροφῇς προσθϑήχῃ λέγων αὔξεσϑαι τὸ αὐξόμενον ἥπερ ἐν ταῖς 5
Κατηγορίαις ἔλεγεν τὸ τετράγωνον αὔξεσϑαι τῇ περιϑέσει τοῦ γνώμονος.
ὅτι δὲ οὐδὲ ἀλλοιωϑῆναί τι δυνατὸν μὴ οὔσης φορᾶς, δῆλον, εἴπερ τὸ

80 ἀλλοιούμενον ὑπὸ ἀλλοιοῦντός τινος χαὶ μεταβάλλοντος αὐτὸ ἐχ τοῦ ὄυ-
νάμει εἰς τὸ ἐνεργείᾳ ἀλλοιοῦται. τὸ δὲ μεταβάλλον αὐτὸ χαὶ ἀλλοιοῦν
δῆλον ὅτι οὐχ ὁμοίως ἔχει πρὸς αὐτὸ τῇ ϑέσει νῦν τε, ὅτε μεταβάλλει
αὐτό, xal πρότερον, ὅτε μήπω μετέβαλλεν. εἰ γὰρ ὁμοίως εἶχεν, διὰ τί
μὴ καὶ τότε τὸ μὲν μετέβαλλεν, τὸ δὲ μετεβάλλετο; δεῖ ἄρα τοπιχὴν χί- 10

35 νῆσιν γενέσθαι ἢ ἀμφοτέρων τοῦ τε ἀλλοιοῦντος xal τοῦ ἀλλοιουμένου T,
πάντως γε τοῦ ἑτέρου αὐτῶν, ἵνα τὸ μὲν ἀλλοιώσῃ, τὸ δὲ ἀλλοιωϑῇ χαὶ
γὰρ καὶ ἢ τροφὴ οὐχ ἄν ἐπέφϑη xal ἠλλοιώϑη κατὰ χώραν τὴν ἑαυτῆς

7 πρώτως AM: πρώτου a 29 post μὲταβάλλουσαν desinit M. restat praeter a
unus A 27. 28 ἐν ταῖς Κατηγορίαις] c. 14 p. 15230 29 δῆλον A: om. a
90. 31 εἰς τὸ ἐνεργείᾳ ἐχ τοῦ δυνάμει 8 81 ἀλλοιώϑη itemque p. 1266,1 a

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 30

1206 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 7 (Arist. p. 260426. *»7]

μένουσα, ἀλλὰ προσενεχϑείσης αὐτῆς ἐχείνη μὲν ἠλλοιώϑη, τὸ δὲ ἐν fuiv 295v
πεπτιχὸν ἠλλοίωσε. χρεία ἄρα φορᾶς, εἰ μέλλοι ἀλλοίωσις ἐπιτελεῖσϑαι.
xal συμπεραινόμενος τὸν λόγον εἰ ἄρα ἀνάγχη φησὶν del χίνησιν
εἶναι, ἀνάγχη xal φορὰν ἀεὶ εἶναι πρώτην δειχϑεῖσαν τῶν χιν ἡ - 15
5 G&cy* ἣ Ἰὰρ πρώτη κατὰ φύσιν ἀΐδιος ἄν εἴη τῶν ἄλλων μᾶλλον. εἰ
δὲ xal τῆς φορᾶς ἢ μὲν πρώτη ἐστὶν ἣ ὃὲ ὑστέρα, δειχϑήσεται δὲ j,
χυχλοφορία πρώτη οὖσα τῆς ἐπ᾽ εὐθείας χινήσεως, αὕτη dv εἴη πρώτη
χατὰ φύσιν πασῶν τῶν χινήσεων, εἴπερ τῆς μὲν φορᾶς ἢ χυχλοφορία

πρώτη. τῶν ὃὲ ἄλλων ἢ φορᾶ.

10 p. 900υ 1] Ἔτι δὲ πάντων τῶν παϑημάτων ἀρχὴ ἕως τοῦ μετα-
βάλλει χατὰ τόπον τὸ μέγεϑος.

Δεύτερον ἐπιχείρημα τοῦτο δειχνύον, ὅτι ἢ φορὰ προὐπάρχει τῶν τε
xat ἀλλοίωσιν χινήσεων xal τῶν χατὰ αὔξησιν xal μείωσιν, xal οὐ μόνον 25
τούτων, ἀλλὰ xal τῆς χατὰ γένεσιν xai φϑορὰν μεταβολῆς. xal ὅτι μὲν
15 τῶν χατὰ ἀλλοίωσιν δείχνυσιν οὕτως: ἀρχὴ τῶν παϑημάτων,, τουτέστι
τῶν xat' ἀλλοίωσιν μεταβολῶν, πύχνωσις καὶ μανωσίς ἐστι’ πύχνω-
σις δὲ xal μάνωσις σύγκρισίς ἐστι xal διάχρισις, ἢ μὲν πύχνωσις
σύγχρισις, ἢ δὲ ἀραίωσις διάχρισις: τῶν δὲ συγχρινομένων χαὶ ὃδια-
χρινομένων χατὰ τόπον ἐστὶν ἢ μεταβολή ἀρχὴ ἄρα τῶν χατὰ ἀλλοίω-
20 σιν μεταβολῶν ἣ κατὰ τόπον ἐστὶν [ἢ] μεταβολή. xal ὅτι μὲν παντων
τῶν παϑημάτων ἀρχὴ πύχνωσις xal μάνωσις διὰ τῶν χαϑ᾽ ἕχαστον εἶδος 80
τῆς ποιότητος ἐπιδείχνυσι: βαρὺ γάρ φησι xal χοῦφον xal μαλακὸν
καὶ σχληρὸν χαὶ ϑερμὸν χαὶ Ψυχρὸν πυχνότητες δοχοῦσιν χαὶ
ἀραιότητες εἶναί τινες, τὸ μὲν βαρὺ xal σχληρὸν xal ψυχρὸν πυχνό-
25 τῆτες, τὰ ὃὲ ἐναντία τούτοις ἀραιότητεςς εἴη δ᾽ ἄν οὕτω xal τὸ μὲν
λευχὸν xal τὸ γλυχὺ ὑπὸ τὴν ἀραιότητα, διότι xal ταῦτα δοχεὶ ὁμοίως
τῷ ϑερμῷ διαχριτιχὰ εἶναι τῶν χαϑ᾽ ἑαυτὰ αἰσθήσεων, τὰ ὃὲ αἀντιχείμενα
αὐτοῖς πυχνότητες. ὅτι δὲ ἢ πύχνωσις xal f, μαάνωσις σύγχρισίς ἐστι xai 8
διάχρισις ὀνομάτων ὄντων διαφόρων ἐπὶ τῷ αὐτῷ πράγματι, ὀῆλον. εἰπὼν
30 ὃὲ τὴν πύχνωσιν xal μάνωσιν σύγχρισιν εἶναι xal διάχρισιν προσέϑηκχε
xaÜ0' ἃς γένεσις xat φϑορὰ λέγεται τῶν οὐσιῶν ὃειχνύς, ὅτι οὐ
μόνον ἀλλοιώσεως xal αὐξήσεως, ἀλλὰ xal γενέσεως xal φϑορᾶς Y, κατὰ
τόπον μεταβολὴ προηγεῖται. εἴτε γὰρ σύγχρισις χαὶ διάχρισις αὐτόϑεν ἐστὶν
ἢ γένεσις xal φϑορά, ὡς ἤρεσχε Δημοχρίτῳ τε καὶ ᾿Αναξαγόρᾳ καὶ 'Eu-
35 πεδοχλεῖ xai ὅσοι τὰ πρῶτα σώματα ἀπαϑῇ ὑποϑέμενοι τελέως ἐκ τούτων 40
ἐγέννων τὰ ἄλλα, ἣ ὅσοι ἕν ὑποθέμενοι τὸ στοιχεῖον, ὥσπερ ᾿Αναξί-
μανὸρος τὸ μεταξύ, πυχνούμενον τοῦτο καὶ μανούμενον τὰ ἄλλα ἀποδι-
δόναι φασίν, εἴτε xal κατὰ ἀλλοίωσιν 7, γένεσις xal ἢ φϑοραά, καὶ οὕτως

ἢ δὲ om. A, sed suppl. A! 20 ἡ alt. del. a 99 αὐτόϑεν om. et suppletum
interpolavit v. 35 a 38 post φησίν (sic) add. αὐτόϑεν ἀληϑὲς τὸ ζητούμενον ἃ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 7 (Arist. p. 20057. 15] 1261

ὑγιὲς τὸ xarà σύγχρισιν καὶ διάχρισιν τὴν γένεσιν xal τὴν φϑορὰν ἐπιτε- 295v
λεῖσϑαι, εἴπερ πάσης ἀλλοιώσεως ὡς εἰπεῖν ἣγεῖται σύγχρισις xal διά-
χρισις. εἰπὼν δὲ χαϑ᾽ ἃς γένεσις xal φϑορὰ λέγεται προσέϑηχε
τῶν οὐσιῶν: αὖται γὰρ αἱ χυρίως γενέσεις εἰσὶ xal φϑοραί, xal μέντοι 45

5 περὶ τῶν χατὰ ποιότητα xal μέγεϑος εἴρηται, ὅτι διὰ συγχρίσεως xai δια-
χρίσεως ἐχεῖναι. δείξας δὲ χαὶ διὰ τῆς συγχρίσεως χαὶ διαχρίσεως, ὅτι
xai ἀλλοιώσεως xal γενέσεως xal φϑορᾶς προῦπαάρχει f, κατὰ τόπον μετα-
βολή, δείκνυσιν ὅτι καὶ τῶν αὐξομένων xal φϑινόντων μεταβάλλει χατὰ
τόπον τὸ μέγεθος. οὐ μόνον δὲ τὸ αὐξόμενον xal μειούμενον μεταβάλλει

10 τὸν τόπον τοῦ μὲν αὐξομένου μείζονα χαταλαμβάνοντος τόπον, τοῦ δὲ 50
μειουμένου ἐλάττονα, ἀλλὰ xal τὴν τροφήν, ὑφ᾽ ἧς αὔξεται τὸ αὐξόμενον,
χατὰ τόπον ἀνάγχη μεταβάλλειν, ὥστε ἅμα τῷ τρεφομένῳ χαὶ αὐξομένῳ
χινεῖσθϑαι τὴν τροφήν. καὶ πάλιν εἰ γίνοιτο μείωσις, δεῖ τι χωρισϑῆναι
τοῦ μειουμένου.

15 ᾿Ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον, μήποτε xatà τὴν αὐτὴν μέθοδον τὴν ἀπὸ τῆς
συγχρίσεως xal διαχρίσεως xai τοῦ αὐξομένου xal μειουμένου προὐπάρχειν
ἐνγδείχνυται τὴν χατὰ τόπον μεταβολήν’ καὶ γὰρ τούτων χατὰ τόπον μεταβολὴ
μεγέθους τοῦ μὲν | αὐξομένου συγχρινομένης αὐτῷ τῆς τροφῆς, τοῦ δὲ 296r
μειουμένου διαχρινομένης ἀπ᾽ αὐτοῦ τινος οὐσίας. χἀνταῦϑα δὲ ὃ ᾿Αριστοτέλης

20 συμφωνεῖν βούλεται τῷ ἑαυτοῦ χαϑηγεμόνι" χαὶ γὰρ ὃ Πλάτων ἐν τῷ
δεχάτῳ τῶν Νόμων πρώτην ἁπασῶν εἶναι λέγει τὴν χατὰ τόπον χίνησιν,
ἀπὸ ταύτης δὲ ὑφίστασθαι τὴν σύγχρισιν xal τὴν διάχρισιν, xal ἀπὸ ταύτης
τὴν αὔξησιν xai τὴν μείωσιν. “ἱπροστυγχάνοντα, γάρ φησιν, τὰ χατὰ 5
τόπον χινούμενα, ἑχάστοτε ἑχάστοις τοῖς ἑστῶσι μὲν διασχίζεται, τοῖς δὲ

25 ἄλλοις ἐξ ἐναντίας ἀπαντῶσι xal φερομένοις εἰς ἕν γινόμενα μέσα τε xal
μεταξὺ τῶν τοιούτων συγχρίνεται.᾽ --- "xal μὴν xal συγχρινόμενα μὲν
αὐξάνεται, διαχρινόμενα δὲ give" ἀπὸ ὃδὲ τῆς αὐξήσεως τὴν γένεσιν
ὑφίστασϑαί φησι xal ἀπὸ τῆς μειώσεως τὴν φϑορᾶν.

Ρ.200015 Ἔτι καὶ ἐντεῦϑεν ἐπισχοποῦσιν ἔσται φανερόν ἕως τοῦ
80 xal τὸ xav οὐσίαν.

“Ορμήσας xal ἄλλας ἐπιχειρήσεις παραδοῦναι δειχνύσας, ὅτι πρώτη
τῶν χινήσεών ἐστιν T, φορά, διαίρεσιν ποιεῖται τῶν τοῦ προτέρου σημαι-
γημένων, ὅπερ ἐν ἀρχῇ παραλιπὼν νῦν ἀνεπλήρωσε, καὶ χατὰ πάντας τοὺς
τρόπους, χαϑ᾿ οὖς λέγεται χυρίως τὸ πρότερον, δείκνυσι πρώτην οὖσαν τὴν

35 φορὰν τῶν ἄλλων χινήσεων. τρεῖς δὲ ἐνταῦϑα τοῦ προτέρου τρόπους ἐξέ- 15
ϑετο. λέγεται γὰρ πρότερόν τι τῇ φύσει, οὗ μὴ ὄντος οὐχ ἔσται
τὰ ἄλλα, ἐχεῖνο δὲ ἄνευ τῶν ἄλλων, xal τῷ χρόνῳ πρότερον,

21 Νόμων] X p. 893 E cf. infra p. 1273,6 26 post συγχρίνεται interposita λέγω γὰρ
οὖν — λέγεις oim. hic et infra Simplicius 39 προτέρου τοῦ transp. a 96 οὗ]
οὗ τε Aristoteles 9i χαὶ τὸ τῷ recte Aristoteles

805

1208 SIMPLICII IN PHYSICORUM ΥΠ|7 (Arist. p. 2600 15]

ὥσπερ τοῦ τῆτες τὸ πέρυσι, xal τὸ xat! οὐσίαν, ὅπερ ἐστὶ (τὸ) τε- 296r
λειότερον: τοῦ γὰρ ἀτελοῦς πρότερον τὸ τέλειον: τοιοῦτον δὲ τὸ τὴν
οἰχείαν οὐσίαν ἀπειληφός. “᾿λέγοιτο δὲ ἄν, φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος, ἰδίως
χατ᾽ οὐσίαν προτέρα χίνησις, ἥτις οὐχ ἅπτεται τῆς οὐσίχς τοῦ χινουμένου
5 οὐδέ τινος τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ, ἀλλὰ παντῃ τοῦ αὐτοῦ διαμένοντος 90
αὐτοῦ γίνεται, (7) ὁμοία μόνη ἣ κατὰ τόπον ἐστί. τούτων μὲν οὖν ἐν-
ταῦϑα τῶν τοῦ προτέρου σημαινομένων ἐμνημόνευσεν, ἐν δὲ ταῖς Κατη-
Ἰορίαις πρὸς τῷ χατὰ φύσιν xal χατὰ χρόνον προτέρῳ τέϑειχεν ἄλλα τοῦ
προτέρου σημαινόμενα: xal γὰρ τῇ τάξει πρότερον 7| τῇ ϑέσει ἔλεγέν τι
10 ἐχεῖ xal τὸ ἐντιμότερον. — xal τῶν ἀντιστρεφόντων χατὰ τὴν τοῦ εἶναι
ἀχοληυϑίαν τὸ αἴτιον ὁπωσοῦν ϑατέρῳ τοῦ εἶναι, ὡς τὸν πατέρα τοῦ υἱοῦ
χαὶ ὅλως τὸ αἴτιον τοῦ αἰτιατοῦ. ἐν δὲ τῷ Δ τῆς Μετὰ τὰ φυσιχὰ 25
πλείονας ἐχτίϑεται τρόπους τοῦ προτέρου xal ὑστέρου: τό τε γὰρ ἐγγύ-
tepov ἀρχῆς ἐν ἑχάστῳ γένει T φύσει Tj πρός τι ὡρισμένης πρότερον λέ-
18 γεται xal τὸ πορρώτερον ὕστερον. οἷον κατὰ τόπον τῷ εἶναι ἐγγύς τινος
τόπου ἣ φύσει ὡρισμένου οἷον τοῦ μέσου ἢ τοῦ ἐσχάτου ἢ πρὸς τὸ
τυχόν. τὸ δὲ χατὰ χρόνον πρὸς τὸ νῦν παραβαλλόμενον ἐπὶ μὲν τοῦ
παρεληλυθότος πρότερον τὸ πορρώτερον τοῦ νῦν, ὡς τὰ Τρωιχὰ τῶν Μη-
δικῶν πρότερα, ἐπὶ δὲ τοῦ μέλλοντος τὸ ἐγγύτερον τοῦ νῦν πρότερον, ὡς 80
90 ἣ αὔριον ἡμέρα τῆς μετ᾽ αὐτὴν τῷ νῦν ὡς ἀρχῇ xal πρώτῳ χρησα-
μένων. τρίτον δὲ λέγει τὸ χατὰ χίνησιν, οἷον παῖς ἀνδρὸς πρότερον, ὅτι
ἐγγύτερον τοῦ πρώτου χινήσαντος: ἀρχὴ γὰρ xol αὕτη τις ἁπλῶς. τέ-
ταρτὸν δὲ τὸ xarà δύναμιν. τὸ γὰρ ἄρχον τῇ δυνάμει πρότερον xal δυ-
νατώτερον’ τοιοῦτον δέ ἐστιν, οὗ χατὰ τὴν προαίρεσιν ἀνάγχη ἀκολουϑεῖν
25 τὸ ὕστερον: ἢ OE προαίρεσις ἀρχή. πέμπτον τὰ χατὰ τάξιν’ ταῦτα δέ
ἐστιν, ὅσα πρός τι ἕν ὡρισμένον διέστηχε χατὰ τὸν λόγον, οἷον παρα-
στάτης τριτοστάτου πρότερον xal παρανήτη νήτης᾽ ἀρχὴ δὲ χἀνταῦϑα, ss
ὅπου μὲν 6 χορυφαῖος, ὅπου ὃς ἢ μέση. ἕχτον τὸ τῇ γνώσει πρῶτον
ἄλλως μὲν τὸ χατὰ τὸν λόγον, ἄλλως δὲ τὸ χατὰ τὴν αἴσϑησιν (xatà μὲν
80 γὰρ τὸν λόγον τὰ χαϑόλου πρότερα, κατὰ ὃξ τὴν αἴσϑησιν) τὰ καϑέχαστα"
xal χατὰ τὸν λόγον δὲ τὸ συμβεβηχὸς τοῦ ὅλου πρότερον, οἷον τὸ μουσιχὸν
τοῦ μουσιχοῦ ἀνθρώπου: οὐ γὰρ ἔσται ὃ λόγος ὅλος ἄνευ τοῦ μέρους.
ἔβοομον τὰ τῶν προτέρων παάϑη. οἷον εὐθύτης λειότητος. τὸ μὲν γὰρ
Ἰραμμῖῆς xaü' αὐτὴν παάϑος, τὸ δὲ ἐπιφανείας. ὄγδοον τὰ χατὰ φύσιν
35 xal οὐσίαν, ὅσα ἐνδέχεται εἶναι ἄνευ ἄλλων, ἐχεῖνα ὃὲ ἄνευ ἐχείνων μή. 40
ταύτῃ δέ, φησίν, τῇ διαιρέσει 6 Πλάτων ἐχρῆτο. ἕνατον τὸ ὑποχείμενον

1 ἐστὶ τὸ a: ἐστὶ Α 9 ἀπειληφώς A, sed corr. A! ἰδίως scripsi: ἰδίων aA

6 ἡ addidi 7. 8 Κατηγορίαις)] c. 12. p. 142336 sqq. 12 Μετὰ τὰ φυσικὰ)
ΔΊ]. p. 1018υ9 sqq. 20 τῶι Α: τῶν ἃ 29 χατὰ --- αἴσϑησιν (30) verba propter
homoeoteleuton omissa ex Aristotelis l. c. p. 1018532 supplevi: οἷον τὸ χαϑόλου. xal
supplet a 32 ὅλος om. A, sed add. ΑἸ; eadem omissio in Arist. vulg. 36 dypr co
A, i. e. habuit ἐχρήσατο (vulg. lect. Arist. 1. c. p. 101924), quod correctum est in ἐχρῆτο
(hoc exhibent Arist. codd. ET; cf. Ohristii editio)

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 7 (Arist. p. 2605} 18. 19] 1269

πρότερον τοῦ ἐν ὑποχειμένῳ᾽ διὸ ἢ οὐσία πρότερον. δέχατον ἄλλως μὲν 296r
χατὰ δύναμιν, ἄλλως δὲ χατὰ ἐντελέχειαν. οἷον χατὰ δύναμιν μὲν f
ἡμίσεια τῆς ὅλης xal τὸ μόριον τοῦ ὅλου xal ἢ ὕλη τῆς οὐσίας προτέρα,
xat' ἐντελέχειαν δὲ ὑστέρα. διαλυϑέντος γὰρ τοῦ χατ᾽ ἐντελέχειαν ἔσται

5 ταῦτα.᾽ τοιαύτην μὲν οὖν χαὶ ἐν ἐχείνῃ τῇ πραγματείᾳ τὴν τοῦ προτέρου
xai ὑστέρου διαίρεσιν παραδέδωχεν ἐντελεστέραν. ἐνταῦϑα δὲ ἐπὶ χινή- 46
σεως ζητῶν τὸ πρότερον καὶ ὕστερον, ὅσα χρήσιμα πρὸς αὐτὴν σημαινό-
μενα παρέλαβεν’ τὸ γὰρ χατὰ ϑέσιν, εἴπερ ὅλως εἴη ἐν τῇ χινήσει, κατὰ
τὸν χρόνον ἄν λαμβάνοιτο, ἣ τάχα ἢ τῶν προτέρων χατὰ ϑέσιν σωμάτων

10 προτέρα ἄν xal αὐτὴ λέγοιτο τῇ ϑέσει. ἐχείνῳ δὲ ἐφιστάνειν ἄξιον, ὅτι
ἐν μὲν τῇ Μετὰ τὰ φυσιχὰ συνῆψε τὸ χατὰ φύσιν xol xat! οὐσίαν, ἐν-
ταῦϑα δὲ διεῖλεν αὐτό.

ρ. 3600υ 10 “Ὥστε ἐπεὶ χίνησιν μὲν ἀνάγκη εἶναι συνεχῶς ἕως τοῦ 50
ἣν κινεῖ τὸ πρῶτον χινοῦν. |

18 Προϑέμενος δεῖξαι τὴν φορὼν πρώτην τῶν χινήσεων xatà πάντα 296v
τοῦ πρώτου τὰ σημαινόμενα, πρῶτον ὅτι χατὰ φύσιν πρώτη Osíxvugt,
προλαβὼν ὅτι ἀναγχαῖον del χίνησιν εἶναι: τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ εἶναι
συνεχῶς. ἀποδέδεικται δὲ ἤδη, ὅτι ἀγένητός ἐστιν ἣ χίνησις. ἔχων δὲ
ἐναργὲς xal τὸ τὴν ἀΐδιον χίνησιν πρώτην εἶναι τῆς ποτὲ οὔσης xal πάλιν

20 μὴ οὔσης συλλογίζεται οὕτως: ἣ πρώτη χατὰ φύσιν χίνησις ἀΐδιός ἐστιν, 6
ἐπειδὴ ἀνάγχη ἀίδιον εἶναι χίνησιν’ ἢ ἀίδιος χίνησις ἢ συνεχής ἐστιν, ἢ
συνεχὴς χίνησις ἢ χατὰ φοράν ἐστιν’ ἢ ἄρα πρώτη χίνησις χατὰ φύσιν
f$, χατὰ φοράν ἐστι. καὶ ὅτι χατὰ φύσιν πρώτη δείχνυσιν ἐχ τοῦ μὴ
ἀντιστρέφειν κατὰ τὴν τοῦ εἶναι ἀχολουϑίαν, ἀλλὰ ταύτην μὲν τῶν ἄλλων

95 χινήσεων μὴ δεῖσθαι πρὸς τὸ εἶναι (οὔτε γὰρ αὐξάνεσϑαι οὔτε ἀλλοιοῦσϑαι
τὸ φέρον ἀνάγχη, ἀλλ᾽ οὔτε γίνεσϑαι ἣ φϑείρεσϑαι), τούτων δὲ οὐδε-
μίαν ἐνδέχεται εἶναι τῆς συνεχοῦς μὴ οὔσης, ἣν χινεῖ τὸ πρῶ- 10
tov χινοῦν. δέδειχται γάρ, ὅτι πάντων ἀρχὴ τῶν χινουμένων ἐστὶ τὸ
αὐτοχίνητον, τούτου δὲ ἀρχὴ τὸ ἀχίνητον. ἀνάγχη δὲ τὴν ἀΐδιον χίνησιν

80 ἢ συνεχῇ T, ἐφεξῆς εἶναι. βέλτιον δὲ τὸ συνεχῇ τὴν ἀΐδιον χυρίως εἶναι
ἣ ἐφεξῆς" μία γὰρ αὔτη ἑνὸς ὄντος τοῦ χινοῦντος, τὸ δὲ ἐφεξῆς οὐχ ἕν.
τὸ δὲ βέλτιον ἀεὶ ἐν τοῖς φυσιχοῖς ὑπολαμβάνομεν εἶναι, ἄν T, ὄυνα-
τόν: ὅτι δὲ δυνατὸν εἶναί τινα συνεχῆ κίνησιν, δειχϑήσεται ὕστερον, xal
ὅτι οὐδεμίαν ἄλλην οἷόν τε εἶναι συνεχῇ T) τὴν φορᾶν: νῦν δὲ ὡς ὕὑπο- 1ὅ

35 χείμενα τέως εἴληπται.

ὃ ἡμεῖα A, sed corr. A! 13 ἀνάγκη A cf. v. 21: ἀναγχαῖον & ut Arist. cf. v. 177
20 ante ἀΐδιος exhibet av (sic) A 26 desidero ἀλλ᾽ οὐδὲ 27 legendum esset
ἐνδέχεσϑαι, sed servat Aristotelis verba μὴ À: om. a

1210 SIMPLICII IN PHYSICORUM ΥἱΠ 71 [Arist. p. 360029]

p. 260»29 Ἔτι χρόνῳ πρώτην ἕως τοῦ οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδεμία 296»
μεταβολῶν.

Δείξας φύσει πρώτην οὖσαν τῶν ἄλλων χινήσεων τὴν φορὰν ἐφεξῆς,
ὅτι χαὶ τῷ χρόνῳ πρώτη δείχνυσι δυνάμει χαὶ τοῦτο συλλογιζόμενος
5 οὕτως: πρώτη χίνησις τῷ χρόνῳ ἐστίν, ἣν ἐνδέχεται τοῖς ἀιδίοις ὑπάρ-
χειν’ ἣν ἐνδέχεται τοῖς ἀιδίοις χίνησιν ὑπάρχειν, ἢ φορά ἐστιν’ ἢ πρώτη
ἄρα τῷ χρόνῳ χίνησις T, φορά ἐστι. τῶν δὲ δυεῖν τούτων προτάσεων
τὴν ἐλάττονα τὴν λέγουσαν ᾿πρώτην εἶναι ἣν ἐνδέχεται τὰ ἀΐδια χινεῖ-
σϑαι᾿ ὡς σαφῇ παρῆχεν᾽ ὡς γὰρ τὰ ἀΐδια πρῶτα τῷ χρόνῳ τῶν γενη- 80
10 τῶν, οὕτω xal f, χίνησις, ἣν χινεῖται τὰ ἀΐδια ἀΐδιος οὖσα, πρώτη dy εἴη
τῶν μὴ ἀιδίων χινήσεων, ἃς χινεῖται τὰ γενητά. τὴν ὃὲ μείζονα πρότασιν
τέθειχε τὴν λέγουσαν, ὅτι τὴν τοπιχὴν μόνην ἐνδέχεται τὰ ἀΐδια χινεῖ-
σϑαι, ἣν δείξει μετ᾽ ὀλίγον. ἐπειδὴ δὲ τὰ ἐν γενέσει ὄντα ὑστέραν χινεῖται
τὴν τοπιχὴν χίνησιν (τελειωϑέντα γὰρ ἤδη τὰ ζῷα τότε χινεῖται χατὰ τόπον"
15 γίνεται γὰρ πρῶτον xal τρέφεται xat αὔξεται δι’ ἀλλοιώσεως, χαὶ οὕτως 25
χατὰ τόπον χινεῖται), δόξει μὴ ἀληϑῶς εἰρῆσθαι τῷ χρόνῳ προτέραν εἶναι
τῶν ἄλλων χινήσεων τὴν χατὰ τόπον. λύων οὖν ταύτην τὴν ἔνστασιν
λέγει, ὅτι ἐπὶ uày ἑχάστου τῶν ἐν γενέσει ὄντων τελευταίαν τῶν χίνησεων
τὴν χατὰ τόπον γίνεσθαι. τετελειωμένα γὰρ ἤδη μεταβαίνει χατὰ τόπον.
40 ἀλλὰ τούτων τῶν γινομένων χαὶ ἀλλοιουμένων χαὶ αὐξομένων πρότερον,
ἔπειτα οὕτω τοπιχῶς χινουμένων, ἄλλο τι ἀνάγχη προὐπάρχειν τοπιχῶς
χινούμενον, ὃ καὶ τῆς γενέσεως αἴτιον τῷ γινομένῳ αὐτὸ ἀγένητον ὃν 40
ἢ οὐ τότε γινόμενον, ἀλλὰ πρότερον, ὡς ὃ πατὴρ τοῦ υἱοῦ χαὶ ὅλως τὸ
γεννῆσαν τοῦ γεννηϑέντος" τοῦτο γὰρ χρὴ χινηϑῆναι χατὰ τόπον,
35 ἵνα γεννήσῃ τὸ γεννώμενον. οὐ γινόμενον δὲ αὐτὸ αἴτιόν ἐστι γενέσεως
τὸ χυχλοφορητιχὺν σῶμα τοπιχῶς χινούμενον. ὅσον γὰρ ἐπὶ τῇ xaÜ
ἔχαστον γενέσει, ὀόξει ἣ γένεσις εἶναι πρώτη τῶν χινήσεων, διότι
γενέσθαι δεῖ τὸ πρᾶγμα πρότερον, xal τῆς οὐσίας ὑποστάτης αὐτοῦ
τότε τὰ περὶ αὐτὸ συμβεβηχότα ὑπάρξαι ἀλλοίωσιν καὶ αὔξησιν xal τὴν 45
30 χατὰ τόπον μεταβολήν. xal οὕτω μὲν ἐφ᾽ ἑνὸς ἑχάστου. ἀλλ᾽ ἀναγχαῖον
ἕτερόν τι χατὰ τόπον χινεῖσθαι αἴτιον τοῦ γινομένου οὐ γινόμενον αὐτὸ
τότε" xal τούτου παλιν τῆς γενέσεως ἕτερόν τι αἴτιον προὐπάρχει οὐ γι-
νόμενον, ἀλλὰ ὃν τότε xal κατὰ τόπον χινούμενον: ὥστε ἔστι πρὸ πάσης
τῆς καθ᾿ ἔχαστα γενέσεως τοπιχὴ χίνησις, ἣν χινεῖται τὸ τῆς γενέσεως
35 αἴτιον μὴ γινόμενον τότε. xal τούτου ἕτερον πρότερον τὸ τὴν ἀΐδιον χι-
νούμενον τοπιχῶς χίνησιν, οὐὸὲ ὅλως τοῦτο γινόμενον. 'xal γὰρ ἄνϑρωπος 50
ἀνϑρωπον γεννᾷ xal ἥλιος᾽, ὡς εἴρηται πρότερον.

6 post ὑπάρχειν omisit ἣν --- ὑπάρχειν a 19 τελειωμένα ἃ 21 ἄλλο — χινού-
μενον (22) om. A, add. in mrg. A! 22 τῶι γινομένωι À: τῶν γινομένων ἃ
20 γεννώμενον (ω ex o) Α: γινόμενον a 81 ἥλιος A (cf. Ar. Phys. B 2. 194018):

6 ἥλιος 8

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII" [Arist. p. 260629. 261514] 1271

Δείξας δὲ ὅτι xdy ἐπὶ τῶν καϑ᾽ Éxacta πρώτη δοχῇ τῶν ἄλλων xt- 296»
νήσεων T, γένεσις, ἀλλὰ προὐπάρχει πάσης γενέσεως τοπιχὴ χίνησις, τὸ
αὐτὸ προσυπομιμνύσχει xal ix τοῦ ἐναντίου. εἰ γὰρ εἴη πρώτη τῶν xtv
σεων 7, γένεσις, πάντα ἄν εἴη τὰ χινούμενα φϑαρτά: δεῖ γὰρ πρῶτον

5 γενέσϑαι, εἶθ᾽ οὕτω χινηϑῆναι τὴν ὁποιανοῦν χίνησιν, εἴπερ πρώτη τῶν
χινήσεων ἢ γένεσίς ἐστι, τὸ δὲ γινόμενον φϑείρεται. | εἰ οὖν μὴ πάντα 297:
ἐστὶ τὰ χινούμενα γενητὰ xal φϑαρτά, ὡς ἤδη ὁέδειχται ἐχ τοῦ εἶναι χί-
νησιν ἀΐδιον xal ἔτι μᾶλλον δειχϑήσεται, οὐδ᾽ ἄν γένεσις εἴη πρώτη.
οὐχέτι γὰρ ἐν τοῖς ἀιδίοις μέν, χινουμένοις δὲ προὐπάρξει ἣ γένεσις. εἰ

10 δὲ u* ἔστιν ἣ γένεσις πρώτη, δῆλον ὡς οὐδὲ τῶν ἄλλων τις χινήσεων,
ἃς ἀνάγχηὴ μετὰ τὴν γένεσιν ὑφίστασθαι, ἀλλοίωσίς τε xal αὔξησις xal
μείωσις. xal γὰρ αὔξεται xal μειοῦται μόνα τὰ γενητά, xal ἀλλοίωσις 6
τούτοις ὑπάρχει μόνοις, εἴπερ πᾶσα ἀλλοίωσις χατὰ τὰς παθητιχὰς γίνε-
ται ποιότητας, πάσχει δὲ μόνα τὰ ἐν γενέσει. εἰ οὖν αἱ μὲν ἄλλαι χινή-

15 σεις τῆς γενέσεως δεύτεραι, ἣ δὲ γένεσις τῆς φορᾶς, δῆλον ὅτι xal αἱ
ἄλλαι χινήσεις τῆς φορᾶς ὕστεραι τῷ χρόνῳ. οὕτω xal ὅτι πρώτη χατὰ
χρόνον τῶν ἄλλων χινήσεων ἣ φορά, ἔδειξε χαὶ τὴν ἀπὸ τῆς γενέσεως
ἔνστασιν ἔλυσεν.

ρ. 261.14 Ὅλως τε εἰ φαίνεται τὸ τιγνόμενον, ἀτελές ἕως τοῦ 10
20 αὐξανομένου δὲ χαὶ φϑίνοντος τὸ ποσόν.

Τὴν λύσιν τῆς ἐνστάσεως τῆς ἀπὸ τῆς γενέσεως ἐνεχϑείσης ἀρχὴν
τοῦ τρίτου ἐπιχειρήματος ἐποιήσατο τοῦ δειχνύντος, ὅτι xal xat! οὐσίαν
πρώτη τῶν ἄλλων ἐστὶν $| χατὰ φορὰν χίνησις. τὸ δὲ xat! οὐσίαν πρῶτον
χαὶ χατὰ φύσιν πρῶτον ὀνομάζει συμφώνως τοῖς ἐν τῇ Μετὰ τὰ φυσιχὰ

25 περὶ τούτων εἰρημένοις. συλλογίζεται δὲ xai ἀποδείχνυσι τοῦτο χατηγο- 20
ρικῶς μὲν οὕτως’ ἣ φορὰ τελευταία πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς ἐν γενέσει: τὸ
τῇ γενέσει ὕστερον τῇ φύσει πρότερόν ἐστι χαὶ τῇ οὐσίᾳ. ἣ φορὰ
ἄρα πρώτη xai χατὰ φύσιν χαὶ κατ᾿ οὐσίαν τῶν ἄλλων χινήσεών ἐστι.
xal ὅτι μὲν ἣ φορὰ τελευταία τοῖς ἐν γενέσει ὑπάρχει, δείχνυσιν ἐχ τοῦ

80 τὰ μὲν xat' οὐσίαν ἀτελέστερα ὥσπερ τὰ φυτὰ xal τῶν ζῴων τὰ προσ-
πεφυχότα, ἅπερ ζῳόφυτα καλοῦμεν, οὐδὲ ὅλως χινεῖσϑαι χατὰ τόπον, τοῖς
δὲ τελειουμένοις τελευταῖον ὑπάρχειν τοῦτος ὅτι δὲ τὸ τῇ γενέσει 9ὅ
ὕστερον τῇ φύσει xal τῇ οὐσίᾳ πρότερόν ἐστι, δείχνυσιν ἐχ τοῦ τὸ
γινόμενον ἐν τῷ ἔτι γίνεσϑαι ἀτελὲς ὃν ὁδεύειν ἐπὶ τὴν ἑαυτοῦ τελειότητα

35 ὡς ἐπ᾿ ἀρχὴν καὶ πρῶτον τῇ φύσει’ ἢ γὰρ τελειότης ἀρχὴ ὡς τὸ οὔ
ἕνεχα xal τὸ τέλος. πρῶτον δὲ τῇ φύσει xal τῇ οὐσίᾳ τὸ τέλειον τοῦ
ἀτελοῦς xal τὸ οὗ ἕνεχα τοῦ χάριν ἐχείνου: κατὰ γὰρ τὴν ἑχάστου τε-

15 φορᾶς (littera, puto 9, erasa post q) A 19 «e εἰ A (ut Ar. K, om. E!: τε E?):
δὲ a ex Ar. vulg. 20 αὐξομένου supra p. 603,13 23 οὐσίαν οἱ φύσιν (24) commu-
tavit a: πρῶτον xal xatà φύσιν om. A: suppl. in mrg. A! 24 Μετὰ τὰ φυσιχὰ] Δ 11

1212 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 7 [Arist. p. 261414. 23]

λειότητα τὸ κατὰ φύσιν ἐστὶν ἑχάστῳ. χαὶ ἢ οὐσία xal ἀρχὴ τὸ τέλειον" 997r
τελείου γὰρ᾽ τὸ γεννᾶν. ὥσπερ οὖν ἢ, τελειότης τελευταία οὖσα τῇ γενέσει 80
πρώτη ἐστὶ τῇ οὐσίᾳ ts xal τῇ φύσει, οὕτω xal ἣν χινεῖται τελευταίαν
χίνησιν τὰ γινόμενα, πρώτη τῇ φύσει χαὶ τῇ οὐσίᾳ ἐστίν. αὐτὸς δὲ τῆς
5 μὲν μείζονος προτάσεως τῆς λεγούσης τὸ τῇ γενέσει ὕστερον τῇ φύσει
χαὶ τῇ οὐσίᾳ πρότερον εἶναι τὴν κατασχευὴν προϑεὶς ἐν τῷ φαίνεται
τὸ γινόμενον ἀτελὲς xal ἐπ᾽ ἀρχὴν ἰόν, τῆς Ob ἐλάττονος τῆς λε-
Ἰούσης 'f, φορὰ τελευταία πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς ἐν γενέσει᾽ τὴν χατα-
σχευὴν ὑστέραν ϑεὶς ἐν τῷ τὰ μὲν ὅλως ἀχίνητα τῶν ζώντων καὶ τοῖς 85
10 ἑξῆς, τὰς δὲ δύο προτάσεις αὐτὰς μεσολαβήσας xal πρώτην μὲν ϑεὶς τὴν
μείζονα ἐν τῷ ὥστε τὸ τῇ γενέσει ὕστερον τῇ φύσει πρότερον
εἶναι, εἶτα τὴν ἐλάττονα ἐν τῷ τελευταῖον δὲ φορὰ πᾶσιν ὑπάρχει
τοῖς ἐν γενέσει, οὕτως οὖν διαϑεὶς τὸν συλλογισμὸν δυσσυναίσϑητον
ἐποίησεν αὐτοῦ τὴν ἀνάλυσιν. ἐπὶ δὲ τῷ τέλει καὶ κατὰ τὸν πρῶτον τρό-
15 πὸν τῶν ὑποϑετικῶν συνελογίσατο οὕτως" εἰ μᾶλλον ὑπάρχει φορὰ τοῖς
μᾶλλον ἀπειληφόσι τὴν φύσιν, τουτέστιν εἰ μᾶλλον ἢ χατὰ τόπον χίνησις 40
ὑπάρχει τοῖς χατὰ τὴν φύσιν xal τὸ ἑχυτῶν εἶδος τελειωϑεῖσι, xal ἢ χατὰ
τόπον χίνησις εἴη ἄν χατὰ φύσιν xal xat! οὐσίαν πρώτη τῶν ἄλλων χινή-
σεων. εἶτα xal ἄλλην ἀπόδειξιν ἐπάγει τοῦ τελειοτέραν x«i διὰ τοῦτο xal
30 πρώτην εἶναι χατὰ φύσιν xal χατ᾽ οὐσίαν τὴν χατὰ τόπον χίνησιν. f, γὰρ
χατὰ τόπον, φησί, χίνησις, οὐδὲν μεταβάλλει τῆς τοῦ χινουμένου χατα-
στάσεως οὔτε xat' οὐσίαν, ὥσπερ ἣ γένεσις xal f, φϑορά, οὔτε χατὰ τὸ
ποιόν, ὡς f, ἀλλοίωσις, οὔτε χατὰ τὸ ποσόν, ὡς αὔξησις x«l μείωσις: τὸ 45
ὁὲ φυλάττον τὴν φύσιν xal τὴν οὐσίαν τῶν μὴ φυλαττόντων ἐστὶ τῇ φύσει
25 xal τῇ οὐσίᾳ τελειότερον.

ρ. 301.)8 Δίάλιστα δὲ δῆλον ὅτι τὸ χινοῦν αὐτὸ αὐτὸ ἕως τοῦ τὸ
αὐτὸ ἑαυτὸ χινοῦν.

Τοῦτο τὸ ἐπιχείρημα δύναται δειχτιχὸν εἶναι τοῦ πρώτην τῶν ἄλλων 60
χινήσεων εἶναι τὴν φορὰν χατὰ τοὺς τρεῖς τοῦ προτέρου τρόπους, οὗς ἀπο-
30 δέδωχεν. ἔστι ὃὲ τοιοῦτον: ἐδείχθη πρότερον, ὅτι τὸ αὐτοχίνητον προ-
ὑπάρχον χαὶ χρόνῳ χαὶ οὐσίᾳ τῶν χινούντων χαὶ χινουμένων ἀρχὴ τῶν
τοιούτων ἐστί, χαὶ ὅτι τὴν κατὰ φορὰν χίνησιν ἰδίως χαὶ χυρίως χινεῖται
τὸ αὐτοχίνητον. εἰ οὖν ἢ χατὰ τόπον χίνησις οἰχεία ἐστὶ τῆς ἀρχῆς xai
αἰτίας τῶν χινουμένων, ἣ δὲ οἰχεία τῆς ἀρχῆς καὶ αἰτίας τῶν χινου-

35 μένων χίνησις αὔτη ἄν εἴη xal τῇ φύσει xai τῷ χρόνῳ προτέρα τῶν 397"
ἄλλων χινήσεων, τὸ συμπέρασμα δῆλον, ὅτι f, χατὰ τόπον χίνησις xal τῇ
φύσει xal οὐσίᾳ xal τῷ χρόνῳ πρώτη τῶν ἄλλων ἐστὶ κινήσεων, xal
συμπεραίνεται λοιπὸν τὰ εἰρημένα. ὅτι δὲ καὶ τοῦτο τοῖς ἐν τῷ δεχάτῳ

9 ζώντων Α Ατίβί.: ζώων ἃ et Arist. II 17 τὴν om. A, sed suppl. À! 27 ἑαυτὸ
A (ut Ar. E): αὑτὸ a (Ar. vulg.) ὅτι μὲν ---ἐχ τούτων add. a: om. A 37 xal
τῇ οὐτίᾳ 8

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII" [Arist. p. 261323. 28] 12913

τῶν Πλάτωνος Νόμων χαταχολουϑῶν 6 ᾿Αριστοτέλης ἀπέδειξε, συνιδεῖν 297v
ἔστιν, εἴπερ τὰ εἴδη, τῶν χινήσεων παραδιδοὺς x«l πρώτην ἐχϑέμενος τὴν ὅ
χατὰ τόπον ταύτην αἰτίαν τῶν ἄλλων εἶναί φησι, προσεχῶς μὲν τῆς δια-
χρίσεως xal συγχρίσεως, τουτέστι τῆς ἀλλοιώσεως, δι᾽ ἐχείνης δὲ τῆς

5 αὐξήσεως xal φϑίσεως, διὰ δὲ ταύτης τῆς γενέσεως xal φϑορᾶς. ἐχϑέ-
μενος γὰρ τὴν χατὰ τόπον χίνησιν ἐπάγει" “᾿ προστυγχάνοντα δὲ ἑχάστοτε
ἑχάστοις, τοῖς ἑστῶσι μὲν διασχίζεται, τοῖς δὲ ἄλλοις ἐξ ἐναντίας ἀπαν-
τῶσι χαὶ φερομένοις εἰς ἕν γινόμενα μέσα τε χαὶ μεταξὺ τῶν τοιούτων
ξυγχρίνεται. --- "xal μὴν καὶ ξυγχρινόμενα αὐξάνεται, διαχρινόμενα δὲ 10

10 φθίνει τότε, ὅταν f, κχαϑεστηχυῖα ἑχάστων ἕξις διαμένῃ. μενούσης δὲ
αὐτῆς δι᾽ ἀμφότερα ἀπόλλυται. ἀπὸ δὲ τῆς αὐξήσεως τὴν γένεσιν, xal
ἀπὸ τῆς μειώσεως τὴν φϑορὰν λέγει γίνεσθαι.

p.261428 Τίς δὲ φορὰ πρώτη νῦν δειχτέον ἕως τοῦ xal ὅτι οὐχ
ἐνδέχεται ἅμα τὰς ἀντιχειμένας οὔτε χινήσεις οὔτε μεταβολὰς 80
15 ὑπάρχειν.

Δείξας xatà πάντας τοὺς τοῦ προτέρου τρόπους τὴν φορὰν πρώτην
οὖσαν τῶν ἄλλων χινήσεών τε xal μεταβολῶν, νῦν πρόεισιν ἐπὶ τὸ ζητεῖν,
τίς πάλιν ἐν τῇ φορᾷ πρώτη ἐστὶ χατὰ τὰ εἰρημένα τοῦ πρώτου σημαι-
νόμενα. ἴσμεν γὰρ ὅτι τῆς φορᾶς fj μὲν ἐπ᾽ εὐϑείας ἐστίν, ἣ δὲ χύχλῳ,

20 ἢ δὲ μιχτή, ὥσπερ xal τῆς γραμμῆς ἐφ᾽ ἧς φέρεται τὸ φερόμενον. εὗ-
ρεϑείσης δὲ τῆς πρώτης φορᾶς ἅμα xal τὸ νῦν xal πρότερον ὑποτε- 85
ϑέν, ὅτι ἐνδέχεταί τινὰ χίνησιν εἶναι συνεχῇ xal ἀίδιον, φα-
νερὸν ἔσται. αὕτη γὰρ fj πρώτη φορὰ συνεχὴς εὑρεϑήσεται xal ἀΐδιος.
ἐπιστῆσαι δὲ χρή, ὅτι μέχρι νῦν ὡς ὑπόϑεσις ἐλαμβάνετο τὸ εἶναι συνεχῆ

95 χίνησιν. ἢ γὰρ ἐν ἀρχῇ δειχϑεῖσα ἀγένητος xal ἄφθαρτος χίνησις οὐχ ὡς
μία xal συνεχής, ἀλλ᾽ ὡς ἀεὶ μέν, ἄλλη δὲ xal ἄλλη χίνησις ἐν τοῖς οὖσιν
ἀπεδείκνυτο. ἐπιστήμης δέ ἐστιν ἀχριβοῦς τὸ χατὰ μίαν μέϑοδον πλείονα
xal οὕτω χαϑολιχὰ καὶ χρήσιμα ϑεωρήματα εὑρίσχειν, f, δὲ εὕρεσις αὐτῷ 40
γίνεται δειχνύντι πρῶτον, ὅτι οὐδεμία τῶν ἄλλων χινήσεων 7| μεταβολῶν

30 παρὰ τὴν φορὰν συνεχὴς εἶναι δύναται xai μία, ἀλλ᾽ οὐδὲ τῆς φορᾶς f,

χατ᾽ εὐθεῖαν οὐδὲ ἢ μιχτή, ἀλλὰ μόνη τῇ χύχλῳ χινήσει τὸ συνεχὲς xal
ἀίδιον ὑπάρχειν δυνατόν. χαὶ οὕτως ἐχ τούτου δείχνυσιν, ὅτι τῶν φορῶν
πρώτη f$ χύχλῳ τῆς xat' εὐθεῖαν ἐστιν. ὅτι ὃὲ μηδεμίαν τῶν ἄλλων χι-
νήσεων οἷόν τε συνεχῇ εἶναι, ἀποδείχνυσιν οὕτω’ πᾶσαι al ἄλλαι χινήσεις

5 (συναριϑμεῖ δὲ τέως xal τὴν γένεσιν xal τὴν qÜopav, εἶτα ὕστερον αὐτὰς 4

χωρίζει τῶν χυρίως χινήσεων μεταβολὰς οὔσας χαὶ οὐ χινήσεις, ὡς ἐν τῷ
πέμπτῳ δέδειχται ταύτης τῆς πραγματείας), πᾶσαι οὖν αἱ ἄλλαι παρὰ τὴν

e
x

6 ἐπάγει] Legg. X p. 893 E cf. supra p. 1267,28 9 post συγχρινόμενα om. μὲν quod
superiore loco habet Simplicius 10 μὴ μενούσης Plato 16 ante πρώτην add.
τὴν 8 18 πρώτηι libri: πρώτη correxi, sc. χίνησις cf. f. 307717. 310v13

93 εὐθείας 8 97 πέμπτῳ] E 1. 225335

1214 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 (Arist. p. 261228]

φορὰν χινήσεις ἐξ ἀντιχειμένων εἰσὶν εἰς ἀντιχείμενα s s s ἐξ 297v
ἐναντίων εἰς ἐναντία ἀντιχείμενά ἐστιν ἣ ἐναντία. αὐτὸς δὲ ἐπὶ τῶν ἐναν-
τίων τέως ποιεῖται τὸν λόγον, ἐπειδὴ 7, γένεσις xai 7, φϑορὰ ἀντιχείμενα
μέν ἐστιν, οὐχ ἐναντία δέ. τὰς δὲ ἐναντίας ἢ ὁπωσοῦν ἀντιχειμένας χινή-

5 σεις ἀδύνατον εἶναι μίαν xal συνεχῆ. ἐξ ὧν συνάγετα', ὅτι πᾶσαι αἱ 9o
ἄλλαι παρὰ τὴν φορὰν χινήσεις οὐ δύνανται συνεχεῖς εἶναι.

Καὶ ὅτι μὲν ἔχάστη ἐχείνων ἐξ ἀντιχειμένου ἐστὶν εἰς ἀντιχείμενον,
δείχνυσι τοὺς ἀντιχειμένους ὅρους ἐχτιθέμενος, ἐφ᾽ οὖς χινοῦνται. χαὶ γὰρ
γενέσει μὲν xal φϑορᾷ τὸ ὃν xal μὴ ὃν ὅροι ὡς χατάφασις xai

10 ἀπόφασις ἀντιχείμενα, ἀλλοιώσει δὲ τὰ ἐναντία πάϑη, ϑερμότης xal
ψυχρότης, λευχότης χαὶ μελανία χαὶ τὰ τοιαῦτα, αὐξήσει δὲ καὶ φϑί-
cet 7, μέγεϑος καὶ μιχρότης ἣ μᾶλλον τεΪλειότης μεγέϑους καὶ 298r
ἀτέλεια, ὅτι τὸ μέγεϑος κοινὸν καὶ τοῦ τελείου, εἰς ὃ σπεύδει ἢ αὔξησις,
xai τοῦ ἀτελοῦς, εἰς ὃ ἣ μείωσις. ὅτι ὃὲ ἐναντίαι καὶ ἀντιχείμεναι αἱ εἰς

15 τὰ ἐναντία xai ἀντιχείμενα, πρόδηλον. ὁρισμὸς γὰρ οὗτός ἐστι τῶν ἐναν-
τίων χινήσεων. ὅτι δὲ λοιπὸν οὐχ οἷόν τε ἐκ τῶν ἀντιχειμένων xal ἐναν-
τίων χινήσεων μίαν γενέσϑαι καὶ συνεχῆ κίνησιν, δῆλον" εἰ γὰρ εἴη μία,
τὸ λευχαινόμενον ἅμα ἄν xal μελαίνοιτο xai (τὸ) εἰς ὑγείαν μεταβάλλον ὅ
ἅμα dy xal εἰς νόσον μεταβάλλοι xai τὸ αὐξόμενον ἅμα dv xal μειοῖτο,

20 xal τὸ γινόμενον ἅμα dv xal φθείροιτο, εἴπερ μία xai ἢ αὐτὴ χίνησις
ἐχ τῶν ἐναντίων ἐστίίὶ χαὶ αὐτόϑεν δὲ δῆλον, ὅτι ἐκ τῶν ἐναντίων χινή-
σεων μίαν ἀδύνατον γενέσϑαι. πῶς γὰρ ix τῆς ἐπὶ τὸ ἄνω xal τῆς ἐπὶ
τὸ χάτω μενουσῶν ἀχραιφνῶν μία γένοιτο ἄν χίνησις; οὔτε γὰρ xatd φύσιν
δυνατὸν τὰς ἐναντίας χινεῖσθϑαι οὔτε ἢ χατὰ φύσιν xal παρὰ φύσιν μία γέ-

25 νηῖιντὸ ἄν. ὅ μὲν γὰρ εἰς τὰ πλάγια μία οὖσα μῖξις τῆς ἄνω xal τῆς 10
χάτω δοχεῖ, ἀλλ᾽ οὐ μενουσῶν ἀχραιφνῶν, ὥσπερ ὃ λόγος λαμβάνει νῦν,
ἀλλ᾿ οὕτως ὡς xai τὰ στοιχεῖα τοῦ σώματος τὰ ἐναντία χιρνάμενα ποιεῖ
τι σύνθετον ἕν. οὔτε μία οὖν ἐχ τῶν ἐναντίων οὔτε ἅμα δύναταί τι τὰς
ἐναντίας χινεῖσθϑαι. εἰ δὲ μὴ μία ἣ ἐκ τῶν ἐναντίων, ὑπὸ ἠρεμίας δια-

80 λαμβάνονται αἱ ἐναντίαι. ταύτην γὰρ ταῖς προειρημέναις προσλαμβάνει τὴν
πρότασιν, χαὶ χατασχευάζει αὐτὴν ἀξιώματι προσχρησάμενος τῷ λέγοντι,
ὅτι τὸ μὴ ἀεὶ χινούμενον τήνδε τὴν κίνησιν, ὃν δὲ πρότερον, I6
ἀναγχη πρότερον ἠρεμεῖν. εἰ γὰρ μὴ ἠρεμῆσαν τὸ λευχαινόμενον
μηδὲ παυσάμενον τοῦ λευχαίνεσϑαι μελαίνοιτο, ἅμα dv λευχαίνοιτό τε xal

35 μελαίνοιτο᾽ ὥστε ἅμα λευχὸν γενήσεται xal μέλαν εἰς τέλος ἐλθὸν τῆς χι-
νήσεως. εἰ δὲ παυσάμενον τοῦ λευχαίνεσϑαι λευχὸν γένοιτο, xal ἀπὸ τοῦ
λευχοῦ μεταβάλλοι εἰς τὸ μέλαν, ἐν τῷ εἴδει τοῦ λευχοῦ γενόμενον ἦρε-
μήσει πάντως τινὰ χρόνον. οὕτω γὰρ ἀπὸ λευχοῦ ὄντος αὐτοῦ xai οὐχέτι
λευχαινομένου ἢ εἰς τὸ μελαίνεσθαι μεταβολὴ γενήσεται’ οὔτε γὰρ ἅμα 90

1 lacunam statui, quam explebat τὰ δὲ a. fortasse ((rà γὰρ) ἐξ ἐναντίων εἰς ἐναντία ἀντι-
χείμενά ἐστιν ἡ ἐναντία) ὃ τέως om. a 12 σμιχρότης ἃ 18 τὸ (ante εἰς
ὑγείαν) addidi ef. Them. p. 486,1 Speng. 19 μεταβάλλει A

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 1 [Arist. p. 2614328] 1215

λευχαίνεται xal ἔστι Aeuxóv, οὔτε ἅμα λευχόν ἐστιν εἰλιχρινῶς xal μελαί- 298r

νεται. ἅμα 1ὰρ ἔσται ἐπὶ τοῦ πέρατος καὶ οὐχ ἔσται. εἰ δὲ μὴ ἅμα ἐστί
τε χαὶ ἀπογίνεται, χρόνος ἄν τις εἴη, ὃν ἠρέμησεν ἐπὶ τοῦ πέρατος τὸ χι-
νούμενον. δείξας δὲ πρῶτον ἐπὶ τῶν ἐξ ἐναντίων εἰς ἐναντία χινήσεων,
τουτέστιν ἐπὶ τῶν χυρίως χινήσεων, ὅτι ἀδύνατον συνεχεῖς εἶναι ταύτας,
χοινοποιεῖ τὸν λόγον καὶ ἐπὶ τῶν μεταβολῶν, τουτέστι γενέσεως xal φϑορᾶς
(αὗται γὰρ μεταβολαὶ μόνον εἰσὶ xal οὐ χινήσεις) δειχνύς, ὅτι τὸ αὐτὸ xal
ἐπὶ τούτων ἐστίν, ὃ xal ἐπὶ τῶν χινήσεων δέδειχται. χαὶ γὰρ τὸ μὴ γι-
γόμενον τέως ἄνθρωπος, γενησόμενον δέ, ἀνάγχη πρῶτον ἠρεμεῖν τινα

10 γὙρόνον ἐν τούτῳ τῷ εἴδει. ἐξ ob γίνεται ἄνϑρωπος- τὸ γὰρ σπέρμα μεῖναν
χρ ῳ τῷ ; Y p γᾶρ pua u

15

20

25

30

39

10

τινα χρόνον σπέρμα οὕτω μεταβάλλει εἰς dvÜpemov: xal γὰρ τὰς μετα-
βολὰς τὰς ἀντιχειμένας ἀδύνατον ἅμα γίνεσθαι, ὥσπερ καὶ τὰς ἐναντίας χι-
νήσεις. οὐδὲ γὰρ τὸ γινόμενον πρὸ τοῦ γενέσϑαι εἰς τὸ φϑείρεσϑαι ἄν
μεταβάλλοι, εἰ ἔστιν ἣ φϑορὰ ἐξ ὄντος μεταβολή. τὸ δὲ γινόμενον οὐδέπω
ἐστίν, εἰ δὲ οὕτως, οὐδὲ αὗται ἄν εἶεν συνεχεῖς αἱ μεταβολαί: ἔχουσι γὰρ
ἀρχὰς ἄμφω χαὶ τέλη, εἰς ἃ μεταβάλλουσιν ἀντιχείμενα ἀλλήλοις, ἀλλὰ
μεταξὺ φησὶν ἔσται αὐτῶν χρόνος, xal οὐχ εἶπεν ᾿ ἠρεμία τὴν ἔν-
στασιν, ἣν μετ᾽ ὀλίγον λύσει, φυλαττόμενος" οὐ γάρ, ὡς ἐπὶ τῶν ἐναντίων
χινήσεων τὸ χινούμενον τὰς ἐναντίας ἠρεμεῖ μεταξύ, οὐχ οὕτω χαὶ ἐπὶ
τῶν εἰς τὰ ἀντιχείμενα μεταβαλλόντων τὸ ὃν καὶ τὸ μὴ Óv: τὸ γὰρ ἦρε-
μοῦν ὄν τι ἠρεμεῖ χαὶ ἐν ὄντι, οὔτε δὲ μὴ ὃν οὔτε ἐν μὴ ὄντι τινὶ ἠρε-
μεῖν δυνατόν: χρόνον μέντοι μεταξὺ εἶνχί τινα xal τούτων τῇς ἀπὸ ϑατέ-
pou ἐπὶ ϑάτερον μεταβολῆς ἀναγχαῖον.

Δείξας δὲ ἐπὶ τῶν ἐναντίων χινήσεων, ὅτι ἀναγκαῖόν ἐστιν ἠρεμεῖν
μεταξὺ λέγει, ὅτι xal ἐπὶ τῶν κατὰ ἀντίφασιν ἀντιχειμένων, οἷά ἐστιν ἢ
γένεσις xal ἢ φθορά, xdv μὴ ἐξ ἐναντίων εἰς ἐναντίλ ἐστὶν ἢ μεταβολή;
οὐδὲν χωλύει xal ἐπὶ τούτων xdv μὴ ἠρεμίαν ἀλλὰ χρόνον εἶναι μεταξύ,
ὥστε μὴ συνεχεῖς μηδὲ μίαν εἶναι τὴν ἐχ τῶν αἀντιχειμένων μεταβολήν.
xal γὰρ ἐπὶ τῶν ἐναντίων συνέβαινε μεταξὺ ἠρεμίαν γίνεσθαι, οὐχ ἐναν-
τίαι, ἀλλὰ xaÜ' ὅσον οὐχ οἷόν τε ἦν ἅμα αὐτὰς γίνεσθαι, ὃ οὐδὲν ἔλατ-
tov xal ἐπὶ τῶν χατὰ ἀντίφασιν ἀντιχειμένων ἐστίν. ταὐτὸν γὰρ αἴτιον
ἐπ᾿ ἀμφοτέρων, δι’ ὃ οὐ δύνανται συνεχεῖς εἶναι’ οὐδέτεραι γὰρ αὐτῶν
συνυπάρχειν ἀλλήλαις δύνανται οὔτε αἱ ἐναντίαι οὔτε αἱ xarà ἀντίφασιν
ἀντιχείμεναι. διὸ ὁμοίως ἀμφότεραι ὑπὸ χρόνου διαλαμβαάνονται. ὁμοίως
δέ, φησίν, οὐδὲν διαφέρει πρὸς τὸ μὴ μίαν εἶναι xal συνεχῆ χίνησιν τὴν
ἐχ τῶν ἀντιφατιχῶς ἀντιχειμένων, χἄν μὴ ἀνάγχη ἠρεμῆσαι ἐν τῇ
ἀντιφάσει, ὥσπερ ἐν τῷ ἐναντίῳ ἐδείκνυτο. οὐδὲ γὰρ ἠρεμεῖ τὸ μὴ
ὃν οὐδὲ ἐν τῷ μὴ ὄντι, ἣ δὲ φϑορὰ εἰς τὸ μὴ ὃν xal ἣ γένεσις ἐχ
τοῦ τοιούτου μὴ ὄντος. ἀλλ᾽ ἀρχεῖ μόνον xal ἐπὶ ταύτης τῆς μεταβολῆς
τὸ μεταξὺ γίνεσϑαι χρόνον. διακόπτεται γὰρ οὕτω. xal οὐχ ἔστι συνεχὴς
ἢ μεταβολή. οὐδὲ γὰρ ἐπὶ τῶν ἐναντίων ἣ ἐναντίωσις Ty χρήσιμος,

——————— —M—— — .... ..-. - ——

9 πρῶτον A: πρότερον a 28 συνεχεῖς A: συνεχῆ a

25

85

40

1216 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 7 (Arist. p. 261328]

ἀλλὰ τὸ μὴ ἐνδέχεσθϑα! dua ὑπάρχειν, ὅπερ οὐδὲν ἔλαττον, εἰ μὴ 298r
xai αἄλλην τοῖς χατὰ ἀντίφασιν ἀντιχειμένοις ὑπάρχει, ὡς ἐν τῷ [Περὶ 80
ἐρμηνείας ἐδιδάχϑημεν.

Εἰπὼν δὲ μηδὲν διαφέρειν πρὸς τὸ μὴ εἶναι συνεχῆ, τὴν χίνησιν xai

5 ἐπὶ τῶν ἀντιφατιχῶς ἀντιχειαένων ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἐναντίων, χἄν μὴ
ἀνάγχη ἠρεμῆσαι ἐν τῇ ἀντιφάσει, ἐπήγαγε uni ἔστι μεταβολὴ
ἠρεμίᾳ ἐναντίην, ὡς ἐπὶ τῶν χινήσεων ἠρεμία τις χινήσει ἐναντίον
ἐστίν. ἥ γὰρ ἐν τῷ ἐναντίῳ τοῦ ἐφ᾽ ὃ χινεῖται τὸ χινούμενον ἠρεμία
ἐναντία vij χινήσει ἐτέθη. ἣν χινεῖται ἐπὶ τὸ ἐχείνου ἐναντίον τοῦ ἐν ᾧ
* ^ e 1 — , : * - , Z. -— - 4 a ww

10 ἠρεμεῖ. 7, γὰρ ἐν τῷ χάτω : ἠρεμία ἐναντία ἐτέϑη τῇ ἐπὶ τὸ ἄνω χι- 2987

1 * Α - “ , “-
νήσει. xiv μὴ ἢ οὖν ἐπὶ τῆς μεταβολῆς, τουτέστιν ἐπὶ τῇς γενέσεως καὶ
τῆς φϑορᾶς, μεταβολὴ ἠρεμίᾳ ἀντιχείμενον τῷ μὴ ἠρεμεῖν τὸ ἐφθαρμένον,
οὐδὲν οὐδὲ τοῦτο πρὸς τὸν λόγον τὸν δειχνύντα, ὅτι ὡς αἱ ἐναντίαι χινήσεις
οὐχ εἰσὶ συνεχεῖς, οὕτως οὐδὲ αἱ ἀντιχείμεναι μεταβολαί, χἄν γὰρ ἠρεμία
7 ἀξις, οὐτῶς 6 μϑναι pexapon γὰρ "psp

15 μὴ T] μεταξύ, ἀλλ' ὑπὸ χρόνου xai αὗται διαλαμβάνονται. εἰπὼν δὲ μηδέ 5
ἐστι μεταβολὴ ἠρεμίᾳ ἐναντίον, ὡς χινήσει μὲν οὔσης ἠρεμίας ἐναν-
τίας, μεταβολῆς ὃὲ οὐχ οὔσης, οὐ Ost, φησίν, ix τούτου ταράττεσθαι,
ὡς ἀναιρουμένου ἀξιώματος τοῦ λέγοντος Ev ἑνὶ ἐναντίον᾽ ἐὰν τῇ χινήσει
χαὶ χίνησιν ἐναντίαν λέγωμεν χαὶ ἠρεμίαν, ἀλλὰ τοῦτο μὲν βεβαίως ἔχειν,

20 ὅτι ἀντίκειται xatd τινα τρόπον ἢ κίνησις xai τῇ ἠρεμίᾳ xal τῷ ἐναντίᾳ

, , - ^, o * 2... * a - * , ,
χινήσει ἀφορᾶν ὃέ, ὅτι xal ἐπ᾿ ἄλλων ἐστὶ τοιοῦτος ἀντιϑέσεως τρόπος,
ὡς ἕν πλείοσιν ἀντιχεῖσϑαι, ὥσπερ τὸ ἴσον xal τὸ μέτριον ἀντίχειται 10
τῷ τε ὑπερέχοντι καὶ τῷ ὑπερεχομένῳ, τουτέστι τῷ τε μείζονι χαὶ
τῷ ἐλάττονι. οὕτω Gà xal αἱ ἀρεταὶ συμμετρίαι οὖσαι ταῖς τε ὑπερβολαῖς

or. 4 , ὶ - 2) » "o Y , -—— - 4 “« 9 -—

25 ἀντίχεινται xal ταῖς ἐλλείψεσι. δεῖ οὖν, φησί, τῷ τε ἀντιχεῖσθαι τῇ xt-
νήσει τὴν ἠρεμίαν χρῆσϑαι μὴ ἀχριβολογουμένους, εἰ ὡς ἐναντία, χαὶ τῷ
ὅτι οὔτε χινήσεις οὔτε μεταβολὰς ἐνδέχεταί τι ἅμα τὰς ἐναντίας Tj τὰς
ἀντιχειμένας χινεῖσθϑαι ἢ μεταβάλλειν. ἀσφαλῶς ó& εἶπεν, ὅτι ἀντίχει-
ταί πως xal τῇ κινήσει xal τῇ ἠρεμίᾳ ἢ χίνησις ἢ ἐναντία. ἐν t5

80 γὰρ τοῖς πρὸ τούτου βιβλίοις, ἔνϑα προέχειτο αὐτῷ περὶ τῶν ἐναντίων χι-
νήσεων λέγειν, τὴν μὲν ἔν τινι ἠρεμίαν τῇ ἐξ αὐτοῦ μεταβολῇ ὡς στέ-
ρησιν ἀντιχεῖσϑαί φησιν, τὴν δὲ ἐναντίαν χίνησιν ὡς ἐναντίον, τὸ δὲ ἴσον
τῷ μείζονι καὶ ἐλάττονι ὡς ἀνίσῳ, ὡς ἕν ἑνὶ ἀντίχειται xal αἱ ἀρεταὶ ὡς
σύμμετρον ἀσυμμέτρῳ.

35 “Οὐ παρέργως δέ, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ἠσφαλίσατο τὸν λόγον τὸν
e^ e , , Ἵ jJ , Ἵ 3 , LI MJ
By ἑνὶ ἐναντίον λέγοντα, ἀλλὰ χρησίμως εἰς τὰ προχείμενα. ἐπεὶ γὰρ
χέχρηται τῷ ἐναντίας εἶναι τὰς χινήσεις τὰς εἰς τὰ ἐναντία, ἵνα μή τις 30
ἐνίστηται πρὸς τοῦτο λέγων ἕν ἑνὶ ἐναντίον εἶναι, τῇ ὃὲ χινήσει τὴν ἦρε-

2. 8 Περὶ ἑρμηνείας] cf. extr. p. 2409 5 ὥσπερ --- ἐναντίων om. a μὴ 8:
μίαν Α 6 post ἀνάγκη add. εἴη a 1 ἠρεμία ἐναντίων a 12 ἠρεμία! A

16 μεταβολὴ a: μεταβολῆι A 22 8v] iv A 28 xal (post ὑπερέχοντι) om. A, sed
add. A! 20 τῷ tt a: τότε AÀ 90 προσέκειτο a 96 ἐναντίον om. ἃ

91 τῷ 8: τὸ A

10

15

20

25

30

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 7. 8 (Arist. p. 261228. 022. 27] 1211

μίαν ἐναντίον, xai διὰ τοῦτο μὴ δύνασθαι xal χίνησιν αὖ αὐτῇ ἐναντίαν 298"
εἶναι, εἰ δὲ μὴ ἐναντίαι εἰσὶν αἱ ἐχ τῶν ἐναντίων μεταβολαί, οὐδὲν χωλύει
μίαν γενέσϑαι τὴν εἰς αὐτὰ μεταβολὴν αὐτῶν" διὰ ταύτην δὴ τὴν ἔνστασιν
παρήγαγε νῦν τὴν ἠρεμίαν ὑπομιμνήσχων τῶν περὶ αὐτῆς δειχϑέντων, ὅτι

ἢ ἠρεμία οὐ κυρίως ἐναντία τῇ χινήσει, ἀλλὰ ἀντίχειται αὐτῇ ὡς στέρησις
πρὸς ἕξιν, ἐναντία δὲ χίνησις χινήσει ἐστί. διὸ οὔτε τὰς χινήσεις τὰς 25
ἐναντίας μίαν εἶναι δυνατὸν οὔτε ἅμα τὴν ἐν τῷ ἐναντίῳ ἠρεμίαν τῇ éx
τούτου εἰς τὸ ἐναντίον μεταβολῇ. xdv γὰρ μὴ ἐναντία ἡ ἣ ἠρεμία T] κάτω
τῇ ἐκ τοῦ χάτω χινήσει, ἀλλ᾽ ἀντίκειται πρὸς αὐτὴν ὡς στέρησις πρὸς
ἕξιν xal διὰ τοῦτο συνυπάρχειν οὐ δύναται. τὸ γὰρ μὴ συνυπάρχειν οὐ
διὰ τὴν ἐναντίωσιν πρόσεστιν, ἀλλὰ διὰ τὴν ἀντίϑεσιν, fug οὐ τοῖς ἐναν-
τίοις μόνοις, ἀλλὰ xal ἄλλοις ὑπάρχει. μένει οὖν τὸ ὃν ἑνὶ ἐναντίον εἶναι,
xdv συμβαίνῃ ποτὲ τὸ By πολλοῖς ἀντικεῖσθαι xat ἄλλο xal ἄλλο τῆς 80
ἀντιϑέσεως εἶδος.

p.261592 "Ett δὲ ἐπί τε τῆς γενέσεως xal τῆς φϑορᾶς ἕως τοῦ
φυσιχὸν γὰρ τὸ ὁμοίως ἔχειν ἐν ἁπάσαις.

Ὅτι αἱ ἐξ ἀντιχειμένων εἰς ἀντιχείμενα μεταβολαὶ οὐχ εἰσὶ συνεχεῖς,
ἀλλὰ διαλαμβαάνονται χρόνῳ, δείχνυσιν ἐκ τῆς γενέσεως καὶ τῆς φϑορᾶς 86
δυνάμει συλλογιζόμενος οὕτως εἰ ἣ γένεσις xal $ φϑορὰ μὴ συνεχεῖς
εἰσιν, ἀλλὰ διαλαμβάνονται χρόνῳ, πιστὸν ἄν εἴη xal τὰς ἄλλας μεταβολὰς
τὰς ἐξ ἀντιχειμένων εἰς ἀντικείμενα μὴ εἶναι συνεχεῖς - ἀλλὰ μὴν τὸ ἣγού-
uevoy* τὸ ἄρα λῆγον. xal τὸ μὲν συνημμένον δείχνυσιν ἐχ τοῦ φυσιχὸν
εἶναι τὸ ὁμοίως ἔχειν ἐν ἁπάσαις ταῖς ὁμοίαις μεταβολαῖς, ὅταν τὸ
συμβαῖνον διὰ τὴν ὁμοιότητα δπάρχῃ εἰ γὰρ τὸ μὴ εἶναι συνεχεῖς τὰς
μεταβολὰς διὰ τὴν ἀγτίθϑεσιν ὑπάρχει, ἀναγκαῖον πάσας (τὰς) ἀντιχειμένας 40
μὴ εἶναι συνεχεῖς. τάχα δὲ ἐνταῦϑα xal ἐκ τοῦ μᾶλλόν ἐστιν ἢ ἐπιχεί-
ρησις᾽ τὸ γὰρ ἐπὶ γενέσεως xal φϑορᾶς ὑπάρχον διὰ τὸ ὁπωσοῦν ἀντιχει-
μένας μὴ συνυπάρχειν τοῦτο ἔτι μᾶλλον ταῖς χατὰ ἐναντίωσιν ἀντιχκειμέναις
μεταβολαῖς ὑπάρξει. ὅτι δὲ f, γένεσις xal ἢ φϑορὰ οὐχ εἰσὶ συνεχεῖς;
ós(xvugty ἐκ τοῦ ἄτοπον εἶναι τὸ γενόμενον εὐθὺς ἐξ ἀνάγκης φϑείρεσϑαι
xal μηδένα χρόνον διαμένειν ἐν τῷ εἴδει, οὗ ἕνεχα ἐγένετο. χἄν γὰρ ῥέῃ
συνεχῶς τὰ ὑπὸ σελήνην, ἀλλ᾽ ἔστι τις xal στάσις ὡς ἐν ῥέουσιν, ἵνα xal 46
διαχρισίς τις ἢ τῶν εἰδῶν xal ὅρος xal διαχόσμησις xal περίληψις γνωστιχή.

p.261027 “Ὅτι δὲ ἐνδέχεται εἶναί τινα ἄπειρον ἕως τοῦ | τό- 299:

35 που δὲ αἴ εἰρημέναι διαφοραί.
Δείξας ὅτι οὐδεμία τῶν ἄλλων χινήσεων xal μεταβολῶν δύναται
] ἐναντίον] fortasse ἐναντίαν 2 αἱ (ἡ χα fortasse x«À5etv 11 à£// item-

que v. 21 A 20 διαλαμβάνονται a: διαλαμβάνηται A 25 τὰς ἃ: 0m. A

1918 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 (Arist. p. 261527]

συνεχὴς εἶναι, ἀλλ᾽ εἴπερ ἔστιν, ἀνάγκη τὴν φορὰν μόνην εἶναι τοιαύτην, 299:
μέτεισι λοιπὸν ἐπὶ τὸ δεῖξαι, τίς ἐστι φορά, ἣν ἐνδέχεται μίαν xal συνεχῆ,
εἶναι. τὸ δὲ ἄπειρον τὸ ἀπεράτωτον xal ἀΐδιον δηλοῖ: αἱ γὰρ πέρατα
ἔχουσαι ἀναχάμπτουσαι μεταξὺ ἠρεμοῦσιν. ὅτι οὖν μηδὲ τῶν χατὰ τόπον 5
5 ἄλλη τις εἶναι δύναται συνεχὴς παρὰ τὴν χυχλοφορίαν, δείχνυσι λαβὼν πᾶν
τὸ φερόμενον ἣ χύχλῳ χινεῖσθαι ἢ ἐπ᾽ εὐθείας Y, μιχτήν. — xal δειχνύς,
ὅτι εἰ τὴν ἑτέραν ἐξ ὧν σύγχειται ἣ μιχτὴ ἀδύνατον, * & *. f$, γὰρ
σύνϑετος ἑχατέρας μετέχει τῶν ἐξ dw σύγχειται. δείξας οὖν, ὅτι ἢ ἐπ᾽
εὐθείας οὐχ ἔστι συνεχής, συναποδείξει αὐτῷ, ὅτι οὐδὲ fj μιχτὴ συνεχής
10 ἐστι. xal γὰρ εἰ λέγοι τις τὴν ἐξ ἀμφοτέρων συγχειμένην τῆς τε συνεχοῦς 10
xal τῆς μὴ συνεχοῦς δύνασθαι συνεχῆ εἶναι, δῆλον ὡς συγχωρήσει παρὰ
τῆς συνεχοῦς τοῦτο ἔχειν καὶ πρώτως καὶ χυριώτερον ἐχείνην εἶναι
συνεχῆ. ἀφ᾽ ἧς xal αὕτη τὸ συνεχὴς εἶναι ἔχει. ὅτι οὖν ἣ ἐπ᾽ εὐϑείας
οὐχ ἔστι συνεχής, δείχνυσι λαβὼν ὅτι f, εὐθεῖα, ἐφ᾽ ἧς φέρεται τὸ xac
15 εὐθεῖαν φερόμενον, πεπερασμένη ἐστίν, ὅπερ ἀπέδειξεν ἐν τῷ τρίτῳ τῇσϑε
τῆς πραγματείας διὰ τοῦ μηδὲν ἐνεργείᾳ μέγεϑος ἄπειρον εἶναι. τοῦτο
οὖν λαβὼν συλλογίζεται οὕτω: τὸ φερόμενον τὴν εὐθεῖαν πεπερασμένην 15
φέρεται: τὸ πεπερασμένην φερόμενον ἀναχάμπτει’ τὸ ἀναχάμπτον ἐπὶ τῆς
εὐϑείας τὰς ἐναντίας χινεῖται χινήσεις,. at δὲ ἐναντίαι χινήσεις οὐ μία οὐδὲ
20 συνεχής᾽ τὸ dpa κατ᾽ εὐθεῖαν φερόμενον, οὐ μίαν οὐδὲ συνεχῆ χινεῖται
χίνησιν. χαὶ ὅτι μὲν τὸ πεπερασμένην φερόμενον ἀναχάμπτειν ἀνάγχη.
δῆλον, εἴπερ del χινηῖτο xal μὴ χινηϑὲν ἅπαξ ἐπὶ τῆς εὐθείας παύοιτο τῆς
χινήσεως. τὸ δὲ ἀναχάμπτον ἐπὶ τῆς εὐθείας τὰς ἐναντίας χινεῖ-
ται χινήσεις. ἐναντίαι γὰρ αἱ ἀπὸ ἐναντίων εἰς ἐναντία, ἐναντία δὲ so
25 κατὰ τόπον τὸ ἄνω τῷ χάτω xal τὸ πρόσϑε τῷ ὄπισὃῦξ xal τὸ δεξιὸν τῷ
X ἀριστερῷ, καμπτῆρες ὄντα ταῦτα τῶν ἐπ᾽ εὐϑείας χινουμένων. αἱ δὲ
ἐναντίαι χινήσεις χρόνῳ διαλαμβανόμεναι οὐ μία οὐδὲ συνεχεῖς, ὡς δέ-
δειχται πρότερον’ διὸ οὔτε ἀλλοίωσις οὔτε αὔξησις xal μείωσις οὔτε γέ-
νεσις xal φϑορὰ ἀντιχείμεναι ἀλλήλαις συνεχεῖς ἐδύναντο εἶναι xai μία.
80 ὑπομιμνύσχει δὲ τῶν διορισμῶν, χαθ᾽ οὖς διωρίσθη πρότερον ἧἣ συνεχὴς
xal μία χίνησις. χαὶ δείχνυσι xal διὰ τούτου, ὅτι ἢ ἐπὶ τῆς εὐθείας κατὰ 90
ἀνάχαμψιν χίνησις οὔτε συνεχὴς οὔτε μία ἐστίν, ὅπερ προὔχειτο νῦν εἰς
ἀπόδειξιν. τρία γάρ ἐστιν, ἐξ dv συμπληροῦται T; χίνησις, τὸ χινού-
μενον οἷον ἄνθρωπος Tj, ϑεός (tv 6 μὲν ϑεὸς τὸ ἀιδίως χινούμενον
35 δηλοῖ dÜdvatov γάρ ἐστι τοῦτο xal ϑεῖον: ὁ δὲ ἀνϑρωπος τῶν ἐν μέρει
χρύνου χινουμένων παράδειγμά ἐστι), δεύτερον ὃὲ τῶν συμπληρούντων
τὴν χίνησιν ὃ τῆς χινήσεως χρόνος ἐστί, χαὶ τρίτον τὸ ἐν ᾧ τοῦτό
ἐστι, χαϑ᾿ ὃ ἢ χίνησις ἐπιτελεῖται οἷον ὃ τόπος, εἰ κατὰ τόπον ἣ χίνη- 80
σις, 7, πάϑος,. εἰ xaxà πάϑος xal ἀλλοίωσιν xal ὅλως χατὰ ποιόν, ἢ μέ-

6 δειχνὺς A: δείχνυσιν a 7 lacunam quam indicavi explet xal τὴν μιχτὴν ἀδύνατον a.
sed videntur plura intercidisse 15 τρίτῳ] T' 5. 204320 sqq. 25 πρόσϑε et ὄπισϑε A
(cf. p. 1290,12 et Lobeckii Phryn. p. 284): πρόσϑεν οἱ ὄπισϑεν a 21 συνεχὴς 8

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 (Arist. p. 261527. 26226] 1219

(£906, εἰ κατὰ ποσὸν χινεῖται τὸ xtvobpzvov, ἣ εἶδος, εἰ κατ᾿ οὐσίαν 299r
ὡς χατὰ γένεσιν xal φϑοράν. μία οὖν xal συνεχής ἐστι χίνησις ἢ τοῦ
ἑνὸς xal ἐν ἑνὶ χρόνῳ xal xa9' ὃν εἶδος γινομένη, οἷον εἰ ἄνθρωπος ἐπὶ
μίαν ὥραν λευχαίνοιτο xal εἰ ὃ οὐρανὸς ἀιδίως χυχλοφοροῖτο. τὰ μέντοι

5 κατ᾽ εὐθεῖαν χινούμενα xal ἀναχάμπτοντα ἀπὸ ἐναντίων τόπων εἰς ἐναν-
τίους xtvoüvtat: χάτωϑεν γὰρ ἄνω xal ἄνωθεν χάτω' τόπου δὲ αὗται 36
xat ἐναντίωσιν διαφοραί, δι᾿ οὖς καὶ αἵ χινήσεις αἱ ἐπ᾽ αὐτοὺς ἐναντίαι.
τὰ δὲ ἐναντία τὸ πλεῖστον τῶν ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος διαφέρει. εἰ οὖν μὴ
χατὰ ἕν xal ἀδιάφορον [χατ᾿] εἶδος αἵ ἐναντίαι χινήσεις γίνονται, οὔτε

10 συνεχὴς οὔτε μία εἴη ἄν ἣ τῶν ἀναχαμπτόντων ἐπὶ τῆς εὐϑείας χίνησις"
ἀλλὰ μὴν τὸ ἡγούμενον. τὸ ἄρα λῇγον. δύναται δὲ xal μία εἶναι ἣ ὅλη
ταύτης τῆς ῥήσεως ἀπόδειξις ἔχουσα οὕτως: fj xat εὐθεῖαν χίνησις ἐξ
ἐναντίων σύγχειται xal διαφερουσῶν τῷ εἴδει: ἧ ἐξ ἐναντίων xal διαφε- 40
ρουσῶν τῷ εἴδει χίνησις οὐ μία οὐδὲ συνεχής ἐστι. χαὶ τὸ συμπέρασμα

15 δῆλον" xal ἔστι τὰ μὲν πρῶτα τῆς ῥήσεως χατασχευαστιχὰ τῆς ἐλάττονος
προτάσεως, τὰ δὲ τελευταῖα τῆς μείζονος τὰ διορίζοντα, τίς ἢ μία χίνησις.

Ρ. 262216 Σημεῖον δὲ ὅτι ἐναντία ἣ κίνησις ἣ ἀπὸ τοῦ Α ἕως τοῦ
ἀλλ᾽ οὐχ ἣ εἰς τὰ πλαγια τῇ ἄνω.

Καὶ ταύτην ἀπόδειξιν φέρει τοῦ τὰς ἐπὶ τῆς εὐθείας χινήσεις dva-
20 χάμπτοντος τοῦ χινουμένου ἐναντίας ἀλλήλαις εἶναι, τεχμήριον ποιούμενος
τὸ στατιχὰ ἀλλήλων εἶναι τὰ οὕτως ἀντιχινούμενα χαὶ τῶν ἀλλήλων χινή-
σεων φϑαρτιχά, ὃ τοῖς ἐναντίοις ὑπάρχει. σημεῖον δὲ χυρίως εἶπεν: ot
γὰρ ἐχ τῶν ἑπομένων λόγοι τεχμηριώδεις εἰσὶ xal οὐχ ἀποδειχτιχοί, ὡς 50
ἀπὸ τοῦ γάλα ἔχειν τὸ τετοχέναι συλλογιζόμεϑα- ἕπεται γὰρ τῷ τεχεῖν
25 τὸ γάλα ἔχειν. οἱ δὲ ἀποδειχτιχοὶ ἐχ τῶν προτέρων τὰ ὕστερα xal ἐχ
τῶν αἰτίων τὰ αἰτιατὰ συλλογίζονται. ἐχ γοῦν τοῦ τετοχέναι τὸ γάλα ἔχειν
ἀποδειχτικῶς συλλογιζόμεθα. τὸ δὲ ἀναιρεῖν ἄλληλα οὐ προηγεῖται, ἀλλ᾽
ἕπεται ταῖς ἐναντίαις χινήσεσι’ τὰ μὲν γὰρ ἐναντία ἀναιρεῖ ἄλληλα. οὐ
πάντα δὲ τὰ ἀναιροῦντα ἐναντία: ἀναιρεῖ γὰρ xal ἣ ἀπόφασις τὴν χατά-]
30 φασιν, xal τὰ χατὰ τοὺς ἄλλους τρόπους ἀντιχείμενα ἀναιρεῖ ἄλληλα 299v
χαὶ ὅμως οὐχ ἔστιν ἐναντία. οὐ γὰρ αἴτιον τὸ ἀναιρεῖν τοῦ ἐναντίον εἶναι,
ἀλλ᾽ ἑπόμενον ἐχείνῳ: διὸ xal ἀπὸ σημείου ἣ δεῖξις. οὐ μόνον δὲ τὰ
ἐπὶ τῆς εὐθείας ἀντιχινούμενα παύει τῆς χινήσεως ἄλληλα, ἀλλὰ xal τὰ
ἐπὶ τῆς περιφεροῦς ὁμοίως παύει ἄλληλα τῆς χινήσεως ἀντιχινούμενα ἀλλή-
35 λοις, ἀντιχινεῖται ὃὲ οὐχ ὡς τὰ ἐπ᾽ εὐθείας ἀπὸ τῶν ἐναντίων ἀρχόμενα 5
τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ Α ἄνω ὄντος, εἰ τύχοι, τὸ δὲ ἀπὸ τοῦ Β κάτω, ἀλλὰ
τὰ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἀρχόμενα χαὶ μὴ ἐπὶ τὰ αὐτὰ μέρη τοῦ χύχλου χινού-

5. 6 εἰς ἐναντίως 8 9 xat' A: del. 8 12 τῆς ἐρωτήσεως a 14 ob Α
17 ἡ κίνησις A (ut Ar. K): κίνησις ex Ar. vulg. a 18 τὰ πλάγια A cf. p. 1280,13 et
Themistius p. 437,18: τὸ πλάγιον ex Arist. a 19 ἐπὶ τῆς A: ἐπ᾽ 8 31 τὸ" A

1280 SIMPLICII IN PRYSICORUM VIII 8 (Arist. p. 26246. 12]

μενα. ὡς εἰ ἀμφότερα μὲν ἀπὸ τοῦ À σημείου ἄρχοιτο, 6 ἐστιν ἐπὶ τοῦ 299*
χύχλου, χινοῖτο δὲ αὐτῶν τὸ μὲν ἐπὶ τὸ B μέρος τοῦ χύχλου, τὸ δὲ ἐπὶ
τὸ 1: τὰ γὰρ οὕτω χινούμενα ἀπαντῶντα ἀλλήλοις ἵστησιν ἄλληλα. οὐ
(&p ὥσπερ ἐπὶ τῶν εὐθειῶν ἐναντία ἐστὶ τὰ πέρατα, οὕτω xal ἐπὶ τοῦ
χύχλου, ὅτι μηδὲ ἔστιν ἐπ᾿ αὐτοῦ πέρατα. ἵσταται μέντοι xal ἐπὶ τούτου 10
τὰ ἀντιχινούμενα, χἂν συνεχεῖς ὧσιν αἱ χινήσεις xal μὴ T] ἀνάχαμψις
ὡς ἐπὶ τῆς εὐθείας: οὐ γὰρ διὰ τὴν ἀνάχαμψιν ἱστῶσιν ἄλληλα τὰ ἀντι-
χινούμενα, ἀλλὰ διὰ τὴν ἀντιχίνησιν. σημεῖόν δὲ ποιησάμενος τοῦ ἐναν-
τίας εἶναι τὰς ἐπὶ τῆς εὐθείας τὸ ἀναιρετιχὰς ἀλλήλων εἶναι τὰς ἀνάπαλιν
10 γινομένας πιστοῦται τοῦτο ἐκ τοῦ μὴ εἶναι ἀλλήλων ἀναιρετιχκὰς τὰς μὴ
ἀντιχειμένας μηδὲ ἀντιχειμένως χινουμένας, ἀλλὰ μόνον ἑτέρας ἀλλήλων
οὔσας, οἷον τὴν ἀπὸ τῶν δεξιῶν ἐπὶ τὰ ἀριστερὰ γινομένην xal ὅλως τὴν
εἰς τὰ πλάγια τῇ ἀπὸ τοῦ χάτω εἰς τὸ ἄνω, καίτοι διάφοροι χαὶ οὐ συνε-
χεῖς οὐδὲ χατὰ τὸ αὐτὸ εἶδος, ἀλλ᾽ ὡς μὴ ἀντιχείμεναι δύνανται συνυπάρ-
15 ystv: ai δὲ ἐπὶ τῆς εὐθείας ἀνάπαλιν καὶ ἀναιροῦσιν ἀλλήλας, ὃ πλέον
ἐστὶ τοῦ μόνον διαφέρειν κατ᾽ εἶδος.

ῶι

Land

p.262312. Μάλιστα δὲ φανερόν, ὅτι ἀδύνατον ἕως τοῦ ἐπὶ δὲ τοῦ
Γ γέγονεν, ὅταν τελευτήσῃ καὶ στῇ. 35

Kat ἄλλην ἀπόδειξιν χομίζει, ἐξ ἧς οὐ μόνον μᾶλλον τῶν πρόσθεν,
20 ἀλλὰ μάλιστα φανερὸν εἶναί φησιν, ὅτι ἀδύνατον συνεχῆ εἶναι τὴν ἐπὶ τῆς
εὐθείας χίνησιν τὴν πάλιν xai πάλιν ἐπ᾽ αὐτῆς γινομένην ἀναχάμπτοντος
τοῦ χινουμένου. δείχνυσι δὲ αὐτὸ ἐχ τοῦ ἀνάγχην εἶναι πᾶν τὸ ἀναχάμπτον
ἵἴστασϑαι πρῶτον: τοῦτο γὰρ οὐ μόνον ἐπὶ τῶν ἐπὶ τῇς εὐϑείας dva-
χαμπτόντων ἀναγχαῖον, ἀλλὰ x&v ἐπὶ χύχλου τι χινηϑὲν ἐλϑὸν ἐπί τι ση- 40
25 μεῖον ἀναχάμπτῃ πάλιν ἀπ᾿ αὐτοῦ, ἀνάγχη xai τοῦτο στῆναι πρῶτον τῷ
μὴ δύνασθαι ἀναχάμψαι τὸ χινούμενηον μὴ πρότερον στάν. εἰπὼν δὲ οὐ
μόνον ἐπὶ τῆς εὐθείας, ἀλλὰ xdv χύχλον φέρηται, τουτέστιν ἐπὶ
χύχλου, ταὐτὸ συμβαίνειν, ὃ xal ἐπὶ τῆς εὐθείας, εἰ ἀνακάμπτοι, πάλιν
τίνι διαφέρει τὸ χύχλῳ φέρεσθαι καὶ xóxAov, ἐδήλωσε. χύχλῳ μὲν
30 γὰρ φέρεται τὸ συνεῖρον xal ἀεὶ ἐπὶ ταὐτὰ φερόμενον, xal xat' αὐτὴν
ἔχον τὴν χίνησιν τὸ χυχλιχὸν εἶδος, χύκλον δὲ τὸ ἐπὶ χύχλου χινούμενον 45
ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἀναχάμπτον πάλιν ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἰέναι. ᾧ xal δῆλον ὅτι
οὐχ ἔστι τῆς χινήσεως ὃ χυχλισμός, ἀλλὰ τοῦ ἐφ᾽ οὗ T| χίνησις. διχῶς
δὲ δείχνυσιν, ὅτι ἀνάγκη τὸ ἀναχάμπτον ἴστασϑαι πρότερον, ἀπό τε τῆς
35 αἰσθήσεως xal ἀπὸ τοῦ λόγου. xal τῆς μὲν αἰσθήσεως τῆς οἰχείας ἔχα-
στον ἀνάγχη γίνεσθαι χριτήν, λόγῳ δὲ δειχνύναι προϑέμενος διαστέλλεται
πρῶτον, τριῶν ὄντων τούτων ἀρχῆς καὶ μέσου χαὶ τελευτῆς πῶς ἔχει
τὸ μέσον, ὅτι ἀρχὴ xal τέλος ἐστὶ πρὸς ἑκάτερον τῶν ἄχρων, xal ποῖον 50
μέσον xat' ἐνέργειάν ἐστι xal ποῖον δυνάμει, xal ὅτι ἐν wp xav! ἐνέρ-

94 μέσου A: μέσης ἃ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 (Arist. p. 262412] 1281

Ἵειαν μέσῳ τὸ χινούμενον ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἐπὶ τὸ τέλος ἴσταται τῷ γίνε- 299v
σθϑαί τε [xal] ἐν αὐτῷ xai ἀπογίνεσϑαι ἀπ᾽ αὐτοῦ" τότε γὰρ χυρίως μέσον
ἐστὶ κατ᾽ ἐνέργειαν xal πρὸς μὲν τὸ ἕτερον τῶν ἄχρων πέρας, πρὸς δὲ τὸ
ἕτερον ἀρχή. τούτων δὲ πρηειλημμένων δείχνυσι χαϑόλου, ὅτι ἐν ᾧ τὸ
χινούμενον γίνεταί τε xal ἀπογίνεται, ἀνάγχη ἐν τούτῳ ἴστασϑαι χρώμενον

ὡς ἀρχῇ καὶ πέρατι. τοῦτο | δὲ μάλιστα ποιεῖ τὸ ἀναχάμπτον. ἐνερ- 800:

γείᾳ γάρ ἐστι σημεῖον τὸ ἀφ᾽ οὗ ἀναχάμπτει, οὐ δυνάμει. ὥστε ἵσταται

ἐν ἐχείνῳ, ἀφ᾽ οὗ ἀναχάμπτει. εἰ γὰρ xal ἐν τοῖς μέσοις σημείοις, ὅταν
xat ἐνέργειαν ληφθῇ ταῦτα xal μὴ δυνάμει, ἵσταται, πολλῷ μᾶλλον ἐν

10 τῷ κατ᾽ ἐνέργειαν μόνον ὄντι σημείῳ. ᾧ ἀναγχαῖον αὐτὸ ὡς πέρατι καὶ
ἀρχῇ χρήσασθαι, ἴσταται ἐξ ἀνάγχης ἐν τούτῳ. τοιοῦτον δὲ τὸ πέρας
τῆς εὐθείας, ἀφ᾽ οὗ ἀναχάμπτει. πρῶτον δὲ δείχνυσιν, ὅτι οὐ χατὰ πᾶν ὅ
σημεῖον ἴσταται τῶν ἐν τῇ εὐθείᾳ τὸ ἐπὶ τῆς εὐθείας χινούμενον. οὕτω
Ἱὰρ μάλιστα δείξει ἴδιον ὃν τὸ ἠρεμεῖν τοῖς ἐπ᾽ εὐθείας χινουμένοις, ὅταν

15 ἀναχάμπτωσιν. εἰ γὰρ χατὰ πᾶν σημεῖον ἵσταται τὸ φερόμενον, πρῶτον
μὲν οὐ μᾶλλον ἐν τῷ ἀναχάμπτειν 7| ἐν ὁτῳοῦν τῆς εὐθείας ἵἴσταιτο dv:
πανταχοῦ γάρ ἐστι σημεῖον. χαὶ ἐν τῇ χύχλῳ δὲ χινήσει τὸ αὐτὸ ἄν
εἴη, ἐπεὶ xal ἐχεῖ σημεῖα πανταχοῦ" οὕτω δὲ οὐδεμία ἄν εἴη συνεχὴς
φορά. ὥστε οὐχ ἵἴσταται χαϑ’ ὅχαστον σημεῖον τὸ φερόμενον τῷ μηδὲ 10

20 εἶναι τὰ σημεῖα ἐνεργείᾳ ἐν τῷ συνεχεῖ. διὸ οὐδὲ μέσα ἐστὶν κατ᾽ ἐνέρ-
γειαν. ὅτι δὲ οὐχ ἔστι μέσα τῶν ἄχρων χατ᾽ ἐνέργειαν τὰ ἐν τῷ συνεχεῖ
cqueia, ἔστ᾽ ἄν ὡς συνεχὲς λαμβάνηται, δείχνυσι, τίνα ἐστὶ τὰ χυρίως μέσα
τινῶν ὁὀρισάμενος. ἐν οἷς γάρ ἐστιν ἀρχὴ xal τέλος xal μέσον τὸ μέσον
πρὸς Éxdrepov τῶν μερῶν τὸ ἕτερον γίνεται, πρὸς μὲν τὴν ἀρχὴν τελευτή,

25 πρὸς ὃὲ τὴν τελευτὴν ἀρχή. xal οὕτως ἀρχὴ γίνεται καὶ τελευτὴ
χατὰ τὸν λόγον’ πρὸς ἑχάτερον δὲ ἄμφω γίνεται, ὅταν xal τῶν ἄχρων 15
ἑκάτερον xat' ἄμφω λαμβάνηται xal ὡς ἀρχὴ καὶ ὡς πέρας" τότε γὰρ
τὸ μέσον, οἷον τὸ [᾿ πρὸς τὸ Α, ὡς μὲν πρὸς ἀρχὴν πέρας γίνεται, ὡς δὲ
πρὸς πέρας ἀρχή, καὶ πρὸς τὸ Β ὁμοίως.

30 "Q δὲ ᾿Αλέξανδρος τοῦ τὸ μέσον πρὸς Éxdtspov ἄμφω ἐστὶν
οὕτω μὲν οὐχ ἀξιοῖ ἀχούειν, ψεῦδος εἶναι νομίζων τὸ πρὸς Éxatepov ἄμφω
γίνεσθαι, ἀλλ' ὅτι τὸ μέσον πρὸς ἑχάτερον ἀντιτιϑέμενον ὡς ὃν τὸ ἕτερον
ἀμφότερα γίνεται. εἰ δὲ xal τῶν ἄχρων ἑχάτερον ὡς ἄμφω ληφϑείη καὶ so
ὡς ἀρχὴ xal ὡς πέρας, οἷον τῆς ἄνωϑεν χάτω εὐϑείας, xal τὸ ἄνω πρὸς

35 μὲν τὸ ἀπ᾽ αὐτοῦ χινούμενον ἀρχή, πρὸς δὲ τὸ ἐπ᾽ αὐτὸ τέλος, xal τὸ
χάτω ὁμοίως, ἔσται xal τὸ μέσον ἄμφω πρὸς ἑχάτερον τῷ λόγῳ τῷ γὰρ
ἀριϑμῷ ἕν ἐστι. τὰ δὲ ἐν τῇ εὐθείᾳ μεταξὺ τῶν ἄκρων σημεῖα, ἕως ἄν
ὡς μία xal συνεχὴς ἢ εὐθεῖα λαμβάνηται, δυνάμει μόνον ἐστί, δυνάμει
δὲ ὄντα οὐχ ἄν εἴη μέσα χυρίως. χυρίως γὰρ πᾶν ἐστι τὸ χατ᾽ ἐνέργειαν

40 ὄν" γίνεται ὃὲ τὸ μέσον ἐνεργείᾳ, ὅταν τὸ χινούμενον ἐπὶ τῆς εὐϑείας xatd 25

ὧν

2 xal (post τε) A: del. a 10 fortasse ᾧ (yàp) 22 ἔστ᾽ A: ὥστ᾽ ἃ 23 τίνων
δ 28 πρὸς (alt. supra add. A! 94 ἄνω // πρὸς A

Comment. Arist. X BSimplic. in Phys. 21

1282 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 (Arist. p. 262212]

tt τῶν ἐν αὐτῇ σημείων διέλῃ αὐτὴν τῇ ἑαυτοῦ στάσει. ἐχεῖνο γὰρ τὸ 300r
σημεῖον, χαϑ᾽ ὃ ἴσταται τὸ χινούμενον, ἐνεργείᾳ xal σημεῖον xal μέσον
ἐγένετο, xal ἄμφω πρὸς Éxdrepov τῶν ἄχρων τῷ λόγῳ. ἅμα οὖν στάσις
τοῦ φερομένου xai xat' ἐνέργειαν μέσον, ὅ ἐστιν ἀρχὴ xal πέρας, xai
5 ἅμα xaT ἐνέργειαν μέσον xal στάσις ἐπ᾽ αὐτοῦ. οὔτε γὰρ ἄν ἦν ἀρχὴ
χαὶ πέρας τὸ αὐτὸ πρὸς ἑχάτερον τῶν ἄχρων, τουτέστιν ἐνεργείᾳ μέσον τῷ
χινουμένῳ, μὴ γενομένης στάσεως ἐπ᾽ αὐτοῦ xal διαιρεθέντος τοῦ συνε- 30
χοῦς ὑπὸ τῆς στάσεως, οὔτε στάσις ἄν ἐγίνετο ἐπ᾿ αὐτοῦ αἡὴ ὡς ἀρχῆς
αὐτοῦ xal πέρατος λαμβανομένου, τουτέστιν ἐνεργείᾳ μέσου. ὥστε ἕπεται
10 ταῦτα ἀλλήλοις τό τε xat' ἐνέργειαν μέσον xal f, ἐπ᾽ αὐτοῦ στάσις" τὸ
γὰρ ἕν τι ὃν τῷ ἀριϑμῷ δύο γίνεσϑαι τῷ λόγῳ ἣ τοῦ χινουμένου στάσις
δείχνυσι, τὸ δὲ συνεχῶς χινούμενον καὶ μηδαμοῦ ἱστάμενον οὔτ᾽ ἄν γε-
γονέναι ἔν τινι xal ἀπογεγονέναι ἀπ᾿ αὐτοῦ λέγοιτο (οὐδενὶ γὰρ ὡς πέρατι
x«l ἀρχῇ ἐχρήσατο), οὔτ᾽ ἄν μέσον τι ἐνεργείᾳ ποιοῖτο μενούσης συνεχοῦς 85
15 xal ἀδιαιρέτου τῆς εὐϑείας" τὸ γὰρ γενόμενον ἔν τινι ἀνάγχη καὶ ἠρεμῆσαί
τινα χρόνον ἐν αὐτῷ’ οὐ γὰρ δυνατὸν ἅμα xal ἐν τῷ αὐτῷ νῦν γενέσϑαι
τε ἔν τινι xal ἀπογενέσϑαι ἀπ᾿ αὐτοῦ, ὡς ἐρεῖ μετ᾽ ὀλίγον, xal ἐλϑεῖν τε
x«i ἀπελϑεῖν: ἅμα γὰρ dv εἴη xal οὐχ εἴη ἐν τῷ αὐτῷ: ὥστε ἐν ἄλλῳ
νῦν χαὶ ἐν ἄλλῳ. εἰ δὲ τοῦτο, πάντων δὲ δυεῖν νῦν μεταξὺ χρόνος,
20 τοῦτον ἄν εἴη ἠρεμοῦν ἐν ἐχείνῳ, ἐν ᾧ γέγονε xal οὗ ἀπογέγονε. τὸ δὲ
συνεχῶς χινούμενον γεγονέναι μὲν xatd τι τῶν ἐν τῇ εὐθείᾳ σημείων οὐχ 40
οἷόν τε. εἶναι δὲ ἄν χατὰ ταῦτα λέγοιτο οὐχ ἐν χρόνῳ, ἀλλὰ χατὰ τὰ
ἐν τῷ χρόνῳ νῦν, ἃ πέρατα ἐστι χρόνου xal οὐ χρόνος: οὐ γὰρ εἴ τί
ἐστιν ἔν τινι, ἐν χρόνῳ ἀναγχαῖον αὐτὸ εἶναι" εἰ γὰρ ἐν χρόνῳ τινὶ εἴη,
25 xal ἠρεμεῖν ἀνάγχη ἐν αὐτῷ. χαϑ᾽ ἕχαστον οὖν τῶν νῦν ἐφ᾽ Éxdotou
ἐστὶ τῶν ἐπὶ τῆς εὐϑείας σημείων. xal τὸ Α οὖν τὸ φερόμενον οὔτε γε-
4ovévat οὔτε ἀπογεγονέναι ἐν τῷ D, ἀλλὰ μόνον εἶναι ἐπ᾿ αὐτοῦ ἐν τῷ
νῦν, ἀλλ' οὐχ ἐν χρόνῳ τινί: ἀνὰ λόγην γάρ ἐστιν ὡς τὰ μεταξὺ σημεῖα ἐν
τῇ εὐθείᾳ, οὕτω τὰ μεταξὺ νῦν ἐν τῷ χρόνῳ. κατὰ τὸ δυνάμει οὖν μόνον
80 τὸ συνεχῶς χινούμενον ἔν τε τοῖς μεταξὺ σημείοις ἐστὶ xal ἐν τοῖς με-
ταξὺ νῦν.

Εἰπὼν δέ, ὅτι ἐν οὐδενὶ χρόνῳ ἐστὶ τὸ συνεχῶς ἐπὶ τῆς εὐϑείας χι-
νούμενον χατά τι τῶν ἐν τῇ εὐϑείᾳ σημείων, προσέϑηχε πλὴν οὗ τὸ νῦν
ἐστι διαίρεσις ἴσον λέγων τῷ χυρίως μὲν χαὶ χαϑ᾽ αὐτὸ μὴ εἶναι ἐν

35 χρόνῳ τὸ χινούμενον συνεχῶς ἐπὶ τῆς εὐϑείας xatd τι τῶν ἐν αὐτῇ ση- 50
μείων, χοινότερον μέντοι xal χατὰ συμβεβηχὸς δύνασϑαι χαϑ᾽ ἔχαστον τῶν
σημείων εἶναι λέγεσθαι ἐν χρόνῳ τῷ τῶν νῦν ἔχαστον, xaÜ' d ἐστιν ἐφ᾽

δὶ

12 τὸ δὲ συνεχῶς] incipiunt hinc Excerpta codicis Marciani 219 f. 350r sqq., quae eadem
sunt in Marciano 227 f. 378v (cf. Praefatio). hinc potissima dumtaxat delibabo sub

nota Exc. 17 μετ᾽ ὀλίγον] 262»1 19 iv A Exc.: ὡς 8 20 ἠρεμοῦν A Exc.:
ἠρεμοῦν τὸν χρόνον 8 21 χινούμενον A Exc.: xtv. xal μηδαμοῦ ἱστάμενον a
22 post te erasum A 94 διαίρεσίς ἐστιν collocat Ar. vulg. [praeter EK] τῷ 4:

10 À

e

10

l5

20

2

CQ

30

35

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 2622312) 1983

Éxdgtou τῶν σημείων τὸ χινούμενον ἐπὶ τῆς εὐθείας, ἐχείνου εἶναι τοῦ 300:
χρόνου, ἐν ᾧ διέξεισι τὴν εὐθεῖαν. τῷ γὰρ ἐν τῷ νῦν εἶναι, ὅ ἐστι διαί-
ρεσις τοῦ χρόνου, τοῦτο λέγοιτο ἄν χαὶ ἐν τῷ χρόνῳ εἶναι, οὗ τὸ νῦν
ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐ χυρίως" τὸ γὰρ νῦν οὐ μέρος τοῦ χρόνου ἐστίν, ἀλλὰ τομὴ
αὐτοῦ, χαϑ᾽ ὃ τέμνεται xal δύναται τμηϑῆναι ὃ χρόνος. ὡς | γὰρ f, 800ν
ἡραμμὴ κατὰ σημεῖον τῶν ἐν αὐτῇ 6 ἐστιν ἀμερὲς διαιρεῖται, οὕτω xal 6
Xpóvog κατὰ τὸ νῦν. εἰπὼν δέ, ὅτι τὸ συνεχῶς φερόμενον xat' οὐδὲν
τῶν ἐν τῇ γραμμῇ σημείων γίνεται ἢ ἀπογίνετα', δείκνυσι τοῦτο ἐχ τοῦ,
χαϑ᾽ ὃ ἄν σημεῖον γίνηται ἢ ἀπογίνηται, ἵστασθαι αὐτὸ ἀνάγκη. ὥστε
χατὰ πάντα ἀεὶ στήσεται τὸ συνεχῶς χινούμενον, ὅπερ ἀδύνατον. ὅτι γὰρ
τὸ γινόμενόν που xal ἀπογινόμενον ἴσταται, δῆλον ἐκ τοῦ μὴ δύνασθαί τι 5
ἐν τῷ αὐτῷ νῦν γενέσϑαι τε xal ἀπογενέσθαι ἔν τινι ἅμα γὰρ ἄν εἴη τε
χαὶ οὐχ εἴη ἐν τῷ αὐτῷ’ ἐν ἄλλῳ οὖν νῦν xal ἐν ἄλλῳ. εἰ δὲ τοῦτο,
πάντων δὲ τῶν νῦν χρόνος μεταξύ, ἐπεὶ μὴ ἔχεται ἀλλήλων τὰ νῦν, τὸν
μεταξὺ τοῦτον ypóvov εἴη ἄν ἠρεμοῦν ἐπὶ τοῦ σημείου, ἐν ᾧ χεῖται γεγο-
νέναι τε xal ἀπογεγονέναι ἀπ᾿ αὐτοῦ. εἰ δὲ xaÜ' ἕχαστον τῶν ἐν τῇ
εὐθείᾳ σημείων τοῦτο ποιεῖ (τί γὰρ μᾶλλον ἐπὶ τούτου ἣ ἐπὶ ἑτέρου;)
εἴη ἄν ἠρεμοῦν ἐπὶ τῆς εὐθείας τὸ συνεχῶς ἐπ᾽ αὐτῆς χινούμενον, οὗ τί 1ὸ
ἄν εἴη ἀληγώτερον; τὸ δὲ ἐν ἄλλῳ ἄρα σημείῳ χρόνου εἶπεν, ὡς ἴσον
τῷ ἐν ἄλλῳ νῦν" τὸ γὰρ νῦν τὸ ἐν τῷ χρόνῳ ἀνὰ λόγον ἐστὶ σημείῳ τῷ
ἐν τῇ γραμμῇ.

Εἰπὼν δέ, ὅπως ἔχει τὸ συνεχῶς χινούμενον ἐπὶ τῆς εὐϑείας, xal
δείξας ὅτι ἐν οὐδενὶ σημείῳ τῶν μεταξὺ γίνεται xal. ἀπογίνεται, ἀλλὰ μόνον
ἐστὶ χατὰ ταῦτα ἐν τῷ νῦν, “ὅταν ὃέ, φησί, τὸ φερόμενον τὸ À χρήσηταί
τινι τῶν μεταξὺ σημείων οἷον τῷ B ὡς μέσῳ, τουτέστιν ὡς ἀρχῇ καὶ τε- 15
λευτῇ, τότε dvd xv, στῆναι ἐν αὐτῷ ἀνάγχη δὲ ἐχείνῳ χρῇῆσϑαι τῷ
σημείῳ οὕτως, ἀφ᾽ οὗ ἀναχάμπτει- ἀνάγχη ἄρα στῆναι ἐν ἐχείνῳ, ἀφ᾽ οὗ
ἀναχάμπτει. ὅπερ ἐξ ἀρχῆς δεῖξαι προέχειτο, τὸ ob διὰ τὸ δύο ποιεῖν,
ὥσπερ dy εἰ xal νοήσειεν, ἴσον ἐστὶ τῷ ᾿οὕτω γὰρ τὸ ἕν τῷ ἀριϑμῷ
δύο ποιεῖ τῇ στάσει. οὐ γὰρ δὴ διαιρεῖ τὸ σημεῖον ἀδιαίρετον ὄν, ἀλλὰ
δὶς αὐτῷ χρῆται, ποτὲ μὲν ὡς πέρατι ποτὲ δὲ ὡς ἀρχῇ. διὰ τὸ ἵστασθαι
ἐν αὐτῷ. πῶς δὲ τὸ ἕν δύο ποιεῖ ὀειχνύς, προσέϑηχεν ὥσπερ dv εἰ καὶ 90
vocGstev: ἔχειτο γὰρ τὸ οὕτω γινόμενον δύο τῷ λόγῳ γίνεσθαι δύο.
εἶπεν γὰρ χαὶ τῷ μὲν ἀριϑμῷ ἕν, τῷ λόγῳ δὲ δύο, τουτέστι τῇ
νοήσει. ὡς γὰρ ὃ τῇ ἐπινοίᾳ τῷ αὐτῷ ὡς δυσὶ χρησάμενος xal ποτὲ μὲν
ὡς πέρας αὐτὸ λαβών, ποτὲ δὲ ὡς ἀρχήν, οὐ διήρηχε μὲν τὸ ᾧ χέχρη-
ται τῷ αὐτῷ πρὸς ἄμφω χρησάμενος, τρόπον δέ τινὰ τὸ ἕν δύο τῇ ἐπι-
νοίᾳ πεποίηχεν, οὕτω xal τὸ ἐπιστὰν ἐπ᾿ αὐτοῦ xal ὡς ἀρχῇ αὐτῷ καὶ
πέρατι χρησάμενον. δείξας δέ, ὅπως τοῖς μεταξὺ τῶν ἄχρων σημείοις χρῇ- 25

2 ἐν ᾧ a Exc.: om. A 4 χυρίως A Exc.: τὸ χυρίως 8 8 ᾿πογίνεται A:
corr. A? 9 γίνεται libri 13 τοῦτο // A 17 ἐπὶ τοῦ ἑτέρου 8
19 εἶπεν a: εἶπον A 80 ποιῇ a 32 ἐν αὐτῷ 8: ἑαυτῶι A

31*

1284 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 (Arist. p. 262412, *8)

ται τὸ συνεχῶς χινούμενον, ὅτι οὐχ ὡς πέρατι xal ἀρχῇ τῷ αὐτῷ, ἀλλ᾽ 800"
ἔστι xaÜ' ἔχαστον ἐν τῷ νῦν xal ἀχρόνως, ἐπιφέρει, ὅτι οὐχέτι διαοίως
χρῆται χαὶ τῷ χατὰ τὴν ἀρχὴν τῆς εὐθείας σημείῳ xal τῷ xatà τὸ
πέρας" τὰ μὲν γὰρ μεταξὺ σημεῖα δυνάμει ἦν ἐν τῇ γραμμῇ καὶ ἐδεῖτο

5 πρὸς τὸ ἐνεργείᾳ γίνεσθαι τοῦ διαιρήσοντος τῇ στάσει τὴν εὐθεῖαν. τὰ
δὲ ἐπὶ τῶν ἄχρων ἐνεργείᾳ ἐστί. διὸ xal ἀνάγχη τὸ ἐπὶ τῆς εὐθείας χι- 90
νούμενον τῆς μὲν ἀρχῆς ἀπογίνεσθαι, ὅταν δὲ χινηϑῇ τὴν πᾶσαν ἐπὶ τοῦ
πέρατος γίνεσθαι: χἄν ἀναχάμπτῃ,. δεήσει ἀπογενέσθαι ἀπὸ τούτου, ἐν ᾧ
γέγονε. τὸ δὲ γεγονὸς ἔν τινι xal ἀπογεγονὸς ἀπ᾿ αὐτοῦ ἀνάγχη ἐν αὐτῷ

10 ἠρεμηχέναι τὸν μεταξὺ τῶν νῦν χρόνον, τοῦ τε ἐν ᾧ ἐγένετο ἐν αὐτῷ καὶ
τοῦ ἐν ᾧ ἀπεγένετο ἀπ’ αὐτοῦ. ὥστε πᾶν τὸ ἀναχάμπτον ἀναάγχη ἠρεμεῖν
ἐν τῷ τελευταίῳ, ἀφ᾽ οὗ ἀναχάμπτει. τοῦτο μὲν οὖν ἐστι τὸ δειχνύμενον.
6 δὲ ἀγαγὼν τὸν λόγον ἐπὶ τοῦτο, ὅτι τὸ ἐπὶ τῆς εὐθείας χινούμενον ἀπο- 85
γίνεται μὲν τῆς ἀρχῆς. γίνεται δὲ ἐν τῷ πέρατι πρὸ τοῦ τὸ ἑπόμενον τούτῳ

18 ϑεῖναι, ὅτι ἀναχάμπτον ἀπὸ τοῦ πέρατος ἀνάγχη αὐτὸ πρῶτον ἠρεμεῖν ἐν
αὐτῷ, ἀπορίαν τινὰ δοχοῦσαν ἀπορεῖσϑαι λύει τοῖς νῦν εἰρηυένοις χαὶ δε-
δειγμένοις προσχρώμενος.

UJ 2

Ρ. 26208 Διὸ xal πρὸς τὴν ἀπορίαν τοῦτο λεχτέον ἕως τοῦ ἀλλὰ

ἀνάχη ἔσται ἵἴστασϑαι.

20 Δείξας, ὅτι τὸ γινόμενον ἔν τινι xal ἀπογινόμενον ἀπ᾽ αὐτοῦ ἀναάγχην 45
ἔχει στῆναι ἐν αὐτῷ, ἀπορίαν πρὸς τοῦτο φερομένην ἐπάγει, καὶ λύει τὴν
ἀπορίαν τὸ ἀδιορίστως ἐν αὐτῇ ληφϑὲν διοριζόμενος. xal ἢ μὲν ἀπορία
βραχέως xai ἀσαφῶς ὑπ᾽ αὐτοῦ τεθεῖσα τοιοῦτον ἔχει τὸ χεφάλαιον" εἰ
ἀνάγχη τὸ γινόμενον ἔν τινι xal ἀπογινόμενον ἀπ᾿ αὐτοῦ ypóvov τινὰ ἠρε-

25 μεῖν ἐν αὐτῷ, συμβήσεται τὰ ἰσοταχῶς χινούμενα ἐπὶ ἴσων εὐθειῶν ἅμα
ἀρξάμενα χινεῖσθαι οὐχ ἅμα Ouévat τὰς ἴσας εὐθείας, ὅπερ ἄτοπον: ὥστε δ0

τ
τινὰ ἠρεμεῖν. τὸ ὃὲ εἰρημένον ἄτοπον συμβαίνει, ἐὰν τῶν ἰσοταχῶς χι-
νουμένων τὸ μὲν Argi γεγονέναι xal ἀπογεγονέναι χατά τι τῶν μεταξὺ

80 σημείων, τὸ δὲ μὴ ληφϑῇ. ἐὰν γὰρ T| δύο τινὰ ἰσοταχῶς χινούμενα, οἷον
τὰ Δ ἐπὶ δύο τινῶν εὐθειῶν ἴσων τῆς τε E xol τῆς Z, ληφθῇ δὲ τὸ
ἃ τὸ ἐπὶ τῆς EU ἔν τινι τῶν μεταξὺ τοῦ [ἡ xal τοῦ D σημείων, οἷον τῷ
B [οἷον] μὴ μόνον ὄν, ἀλλὰ xai γινόμενον xal ἀπο:γινόμενον, εἰ τὸ γε- 301r
γονὸς ἕν τινι xal ἀπογεγονὸς χρόνον τινὰ τὸν μεταξὺ τῶν δύο νῦν, τοῦ τε

35 ἐν ᾧ γίνεται xal τοῦ ἐν ᾧ ἀπογίνεται, ἠρεμεῖν ἀνάγχη, ἀχολουϑήσει τὸ
θᾶττον τὸ Δ τὴν ZH εὐϑεῖαν χινεῖσθϑαι τὸ ἰσοταχές τε ὃν τῷ À xal ἅμα

9 γίνεσθαι A: γενέσθαι ἃ Exc. 6 ἀνάγχη Exc.: ἀναγχαίως aA 8 δεήσει τὸν
ὅμοιον τρόπον Exc. 14 πρὸ τοῦ ἃ: πρὸ τούτου Α 19 ἔσται A (Arist. praeter FK):
om. a 21 ἔχει “7 A 30 schema (sed falsum) appinxit A 32 τὸ A: om. a
93 olov A: del. a μόνον a: μένον A

10

15

20

25

30

e
Ca

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 26298) 1285

ἠργμένον τῆς χινήσεως. τοῦτο δὲ συνέβη διὰ τὸ ἐπὶ μὲν τοῦ Α λαβεῖν 301r
τὸ xal γεγονέναι xal ἀπογεγονέναι ἐπί τινος τῶν μεταξὺ τῶν ED σημείων, '
ἐπὶ δὲ τοῦ Δ μηδὲν τοιοῦτο προσλαβεῖν, ἀλλὰ συνεχῇ τὴν χίνησιν ἐᾶσαι" 5
ὥστε xal τὰ μεταξὺ τῶν ΖΗ σημεῖα δυνάμει εἶναι, καὶ τὸ Δ συνεχῶς xt
γούμενον εἶναι μόνον ἐπὶ τῶν σημείων, ἀλλὰ μὴ γίνεσθαι καὶ ἀπογίνεσϑαι.
εἰ οὖν οὕτω xal τὸ À τὸ ἰσοταχὲς τῷ Δ ληφϑείη συνεχῶς χινούμενον,
οὐχέτι ἐπαχολουϑεῖ τὸ ϑᾶττον τὸ Δ διεξελθεῖν τὴν ZH ἣ τὸ Α τὴν ΕΓ-
ἀμφότερα γὰρ ὁμοίως διεξέρχεται ὄντα ἐν τοῖς μεταξὺ σημείοις τοῖς δυ-
νάμει, ἀλλ᾽ οὐχὶ τοῦ ἑτέρου γινομένου ἔν τινι αὐτῶν χαὶ ἀπογινομένου"
ob γὰρ ἀνάγχη τὸ ἔν τινι ὃν xal γίνεσϑαι ἐν αὐτῷ xal ἀπογίνεσϑαι, ὅπερ
ὃ ἀπορῶν λόγος ἐπὶ τοῦ ἑτέρου τῶν χινουμένων τοῦ Α λαβὼν συνῆγεν τὸ
μὴ ἀληϑῶς ἀποδεδεῖχϑαι τὸ ἠρεμεῖν μεταξὺ χρόνον τινὰ τὸ γινόμενον xai
ἀπογινόμενον. ὁ δὲ ᾿Αριστοτέλης λαβὼν γραμμὰς τὴν ED xal ΖΗ ἃ καὶ x
τὴν τὸ Z. ἀσαφὲς δὲ ὃν τὸ ἐπὶ τοῦ Δ ῥηϑέν (τὸ γὰρ πρότερον ὁρμῆσαν
xai ἀπελθὸν πρότερον ἐλϑεῖν ἀνάγχη) χαλῶς ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐσαφήνισεν"
“οὐ γὰρ τοῦτο λέγει, ὅπερ ἄν τις ὑπολάβοι, ὅτι οὐχ dua ἤρξαντο
τοῦ χινεῖσϑαι τὸ Α καὶ τὸ Δ' xol γὰρ xal χεῖται ἅμα ἀρχόμενα, καὶ εἰ τό
μὴ ἅμα ἄρχοιτο, οὐδὲν dy ἄτοπον εἴη τὸ συναγόμενον, ἀλλ᾽ ὃ λέγει τοῦτό
ἐστι, τὸ Α xai τὸ Δ ὁμοῦ ἀρξάμενα ἀπὸ τοῦ E καὶ Ζ, ἰσοταχῶς φερό-
μενα ἔρχεται, τὸ μὲν Α ἐπὶ τὸ B, τὸ δὲ Δ ἐπί τι ἄλλο σημεῖον, ἀνὰ
λόγον ὃν τῷ B ἐν τῇ ZH εὐϑείᾳ xal τὸ ἴσον διεστηχὸς ἀπὸ τοῦ Ζ, ᾧ
διέστηχε τὸ B ἀπὸ τοῦ E. ἀπὸ δὲ τούτων τῶν σημείων, τοῦ τε D xal
τοῦ ἀνὰ λόγον αὐτῷ ἐν τῇ ΖΗ εὐϑείᾳ, οὐχέτι ἅμα ἀποχωροῦσι τό τε À
χαὶ τὸ Δ, διότι τὸ Α γινόμενον xal ἀπογινόμενον ἐν τῷ DB ὑποτεϑὲν so
ἀνάγχη xal ἠρεμηχέναι ἐν αὐτῷ, τὸ δὲ Δ μὴ ὑποτεϑὲν γίνεσϑαι ἐν τῷ
ἀνὰ λόγον τῷ B σημείῳ, ἀλλ᾽ εἶναι μόνον ἐν τοῖς δυνάμει σημείοις συνε-
χῶς ἐπὶ τῆς εὐθείας χινούμενον οὐχ ἀνάγχη ἠρεμεῖν. ἅμα οὖν ἐλθόντα
ἐπὶ τὰ ἀνὰ λόγον σημεῖα οὐχ ἅμα ἀποχωρεῖ τό τε ἠρεμοῦν xal τὸ μὴ
ἠρεμοῦν, ἀλλὰ τὸ μὴ ἠρεμοῦν πρῶτον: ἰσοταχῶν δὲ ὄντων ἀναάγχη τὸ
πρότερον ἀπελϑὸν ἀπὸ τοῦ μέσου, εἰ τύχοι, πρότερον ἐλϑεῖν ἐπὶ τὸ τέλος.
x«i τὴν αἰτίαν αὐτὸς εἶπεν διὰ τοῦ οὐχ ἅμα ἄρα γέγονε τὸ À ἐπὶ 596
τῷ B xal ἀπογέγονεν ἀπ᾽ αὐτοῦ’ οὐ γὰρ ἅμα γέγονε τὸ Α ἐπὶ τῷ
B καὶ ἀπογέγονεν ἀπ᾽ αὐτοῦ, διότι xal ἠρέμησεν ἐν αὐτῷ’ ὑστερίζειν dpa
αὐτὸ ἀναάγχη" εἰ γὰρ ἅμα, οὐχ ὑὕστεριεῖ. ἀνάγχη δὲ ὑστερίζειν διὰ τὸ
ἠρεμεῖν ἐν τῷ DB. καὶ ἐχεῖνο δὲ πρὸ τούτων τῶν ῥητῶν ἀσάφειαν ἔχει
τιὰ ἅμα δὲ εἴη τὸ Α ἐπὶ τῷ B σημείῳ xal τὸ Δ φέροιτο ἀπὸ
τῆς Δ ἄχρας πρὸς τὸ H. πῶς γὰρ ἅμα τὸ Α ἐπὶ τῷ B xal τὸ Δ
φέροιτο ἀπὸ τῆς Z ἄχρας, εἴπερ ἅμα ἤρξαντο τὸ μὲν Α ἀπὸ τοῦ DL, τὸ 80

r^

2 σημείων scripsi: σημεῖον 8A ὃ τοιοῦτον 8 11 χινουμένων, ὦ in rasura A
13 λαβὼν A: ἔλαβε a lacunam statui fortasse sic explendam: τὴν μὲν ΕΓ συντό-
μως ἐχάλεσεν τὴν τὸ E, τὴν δὲ ZH. aliter totum enuntiatum formavit a: ὁ δὲ à. ἔλαβε
γραμμὰς € μὲν τὴν τὸ gy, C δὲ τὴν τὸ ζη 28 ἀναλόγου a 31 ἅμα ἄρα aA et
Arist. codd. E?K : ἄρα dpa Ar. E! et vulg. 94 αὐτὸ om. a

1286 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 26258. 17. 22]

10

15

20

25

30

35

δὲ Δ ἀπὸ τοῦ Z; ἀλλ᾽ ἔοιχεν λέγειν. ὅτε τὸ Α ἐπὶ τῷ B σημείῳ ἠρέ- 301r
pet, τότε τὸ Δ ἀπὸ τῆς Z ἄχρας πρὸς τὸ Η συνεχῶς κινούμενον φέρεται,
xal οὐχ ἠρεμεῖ που ὡς τὸ Α κατὰ τὴν ὑπόϑεσιν.

ρ. 36020υ1 Οὐχ ἄρα ϑετέον, ὅτε τὸ Α ἐγένετο κατὰ τὸ B ἕως τοῦ
ἐνταῦϑα μὲν οὖν οὕτω λέγειν ἀδύνατον ἐπὶ τοῦ συνεχοῦς. 80

᾿Εντεῦϑεν ἢ ἀρχὴ τῆς λύσεως ἀπὸ τῶν ἤδη δεδειγμένων ἐπιχει-
ροῦσα. λέγει δέ, ὅτι οὐ χρὴ τιϑέναι τὸ Α χινούμενον ἐπὶ τῆς EDU γεγο-
vévat ἐν τῷ B ὅλως, ὥστε λέγειν, ὡς 6 ἀπορῶν ἔλεγεν, ὅτι ὅτε τὸ À
ἐγένετο χατὰ τὸ DB, τότε τὸ Δ ἅμα ἀπὸ τοῦ Z ἄχρου χινεῖσϑαι. εἰ γὰρ
ἐγένετο ἐπὶ τοῦ Β τὸ À, καὶ ἀπεγένετο dv ὄντως ἀπ᾽ αὐτοῦ xal οὐχ ἅμα
ἄμφω, ἀλλ᾽ ἣν τις χρόνος μεταξὺ xal ἠρεμία, xal ὃ ἀπορῶν λόγος ἰσχυρὸς 40
dv εἴη. ἀλλ᾽ εἰ συνεχὴς ὁμοίως ἣ χίνησις ἦν xal τοῦ Α ὥσπερ τοῦ Δ,
xal τὸ ἐν τῷ B οὔτε ἐν χρόνῳ οὔτε γενήσεται ὅλως ἐν τῷ B, ἀλλὰ
ἀντὶ τοῦ γενέσϑαι ἔσται, xal ἀντὶ τοῦ ἐν χρόνῳ ἐν τῷ νῦν. τὸ γὰρ
συνεχῶς χινούμενον ἔστι μὲν χαϑ᾽ ἕχαστον τῶν δυνάμει τέως σημείων, xal
ἔστιν οὐχ ἐν χρόνῳ, ἀλλ' ἐν τῷ νῦν, ὅ ἐστι πέρας χρόνου. διὸ οὔτε γί
νεται ἔν τινι τῶν τοιούτων οὔτε ἀπογίνεται, ὥστε ἐπὶ μὲν τῆς συνεχοῦς
χινήσεως τῆς ἐπὶ συνεχοῦς μεγέϑους γινομένης ἀδύνατον λέγειν, γίνεσϑαι 46
xatd τι τῶν ἐν τῷ συνεχεῖ σημείων τὸ χινούμενον ἐπ᾽ αὐτοῦ, διότι μηδὲ
ἔστιν ἐνεργείᾳ τι τούτων τῶν σημείων, ἀλλὰ δυνάμει μόνον.

p.262922 "Emi δὲ τοῦ ἀναχάμπτοντος ἕως τοῦ ἐχεῖ γὰρ ἂν ἅμα oo
εἴη xal οὐχ εἴη ἐν τῷ αὐτῷ νῦν.

Δείξας, ὅπως ἐπὶ τοῦ συνεχῶς χινουμένου οὐχ ἔστι λέγειν τὸ γίνεσϑαι
xal ἀπογίνεσϑαι, ἐπάγει ὅτι ἐπὶ τοῦ ἐπὶ τὸ πέρας ἐλθόντος xai dvaxdg-
πτῆντὴς ἀνάγχη λέγειν τὸ γεγονέναι τε αὐτὸ ἐν τῷ πέρατι xal ἀπογεγο-
γέναι’ οὐχέτι γὰρ τὸ πέρας τῆς εὐθείας δυνάμει ἐστὶν ὡς ἦν τὰ μεταξύ,
ἀλλ᾽ ἔστιν ἐνεργείᾳ. διὸ xal γενέσϑαι ἐν τῷ πέρατι ἀνάγχη, xai ἀπογε-
νέσϑαι ἀπ᾿ αὐτοῦ. καὶ δείχνυσι τοῦτο πάλιν διὰ τῆς τῶν στοιχείων ἐχ-
ϑέσεως, ἐναλίλάξας, ὥς φησιν ὁ ᾿Αλέξανδρος, τὰ στοιχεῖα, xal ποιήσας 801"
νῦν τὸ Η χινούμενον, ὥσπερ πρότερον τὸ Δ, xai τὸ Δ πέρας νὺν τῆς εὐ-
ϑείας, ὥσπερ πρότερον ἦν τὸ Η. xai λέγει, ὅτι τὸ Η ἐλϑὸν ἐπὶ τὸ πέ-
pac τὸ Δ, ὅταν ἀναχάμψῃ πάλιν ἀπ᾽ αὐτοῦ, τῷ ἑνὶ σημείῳ ὡς δυσίν (ὡς
γὰρ ἀρχῇ καὶ πέρατι) χέχρηται, τοῦτο δὲ ἦν τὸ γενέσϑαι xal ἀπογενέ-
σϑαι. διὸ ἐξ ἀνάγχης δεῖ αὐτὸ τὸν μεταξὺ χρόνον τῶν νῦν, τοῦ τε ἐν ᾧ ὃ
ἐγένετο ἐν τῷ πέρατι τῷ ἃ xal τοῦ ἐν ᾧ ἀπεγένετο, ἀναχάμψαν ἀπ᾽

2 συνεχῶς κινούμενον post ἄχρας ponit a 9 ἀδύνατον οὕτω λέγειν ἃ ex Ar.
τοῦ aA Ar. vulg.: τῆς Arist. codd. EFK 9 ἐγένετο A: ἐγίνετο a 19 τῶν A:

τῷ

8 82 ἀπ᾽ αὐτοῦ om. a 88 πέρατι a: πέρασι A

e

10

1

2

2

93

3

ὃ

0

eC

0

e

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 262^22. 28) 1281

αὐτοῦ ἠρεμῆσαι. οὕτω μὲν 6 ᾿Αλέξανδρος τὴν ἐναλλαγὴν τῶν στοιχείων 301v
ἐξεδέξατος μήποτε δὲ τὸ Δ τὸ χινούμενον ὥσπερ πρότερον ἐπ’ ἄχρου
τέϑειχε τῆς ΖΗ εὐϑείας, ἵνα ἀπὸ τοῦ ἄχρου χινούμενον αὐτὸ λάβῃ, οὕτω
xal vüv ἐν τῷ ἄχρῳ φυλάξας ἀντὶ τοῦ ἄχρου τῆς εὐϑείας αὐτὸ παρέλαβεν,
τὸ δὲ H, ὃ πέρας ἦν τῆς εὐθείας πρότερον ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τῆς εὐϑείας,
τουτέστιν ἐπὶ τὸ Δ χινούμενον ἔλαβεν, ἵνα τὴν ἀνάχαμψιν ἐν τῇ ἀρχῇ 10
ποιήσας τὴν ἀρχὴν ἅμα xal ὡς πέρας λάβῃ, ὡς εἴ γε τὸ πέρας ἅμα xal
ὡς ἀρχὴν ἐβούλετο λαβεῖν, τὸ Δ ἄν ἐπὶ τὸ Η ἐχίνησεν. ὅτι δὲ μὴ ἅμα
οἷόν τε αὐτὸ γεγονέναι ἐν τῷ Δ xal ἀπογεγονέναι ἀπ᾽ αὐτοῦ, ἔδειξεν εἰπών"
ἐχεῖ τε γὰρ dv ἅμα εἴη xal οὐχ εἴη ἐν τῷ αὐτῷ νῦν. τὸ γὰρ
γεγονὸς ἔν τινι καὶ ἀπογεγονός, ὅτε μὲν γέγονεν ἐν αὐτῷ, ἔστιν ἐν αὐτῷ,
ὅτε δὲ ἀπογέγονεν xal ἀπελήλυϑεν ἀπ᾽ αὐτοῦ, οὐχέτι ἔστιν ἐν αὐτῷ. εἰ
οὖν λέγοι τις ἐν τῷ νῦν τῷ ἀδιαιρέτῳ γΞγονέναι τέ τι ἔν τινι xal. ἀπογε- 15
γονέναι, ἅμα dy xai ἐν τῷ αὐτῷ νῦν λέγοι εἶναί τε ἐν τῷ αὐτῷ τι xal
p3j εἶναι, xaÜ' ὅσον μὲν γέγονεν, εἶναι, χαϑ᾽ ὅσον δὲ ἀπογέγονε,
μὴ εἶναι.

ρ. ϑ02υ98 ᾿Αλλὰ μὴν τήν γε πάλαι λύσιν οὐ λεχτέον ἕως τοῦ
οὐχ ἄρα ἐνδέχεται συνεχῆ χίνησιν ἀίδιον εἶναι ἐπὶ τῆς εὐϑείας. 90

Λύων τὴν ἀπορίαν τὴν λέγουσαν, ὅτι εἰ τὸ Α γεγονὸς ἔσται ἐν τῷ
B xal ἀπογεγονός, τὸ δὲ γινόμενον xal ἀπογινόμενον μεταξὺ ἵσταται, συμ-
βαίνει τὸ À ἰσοταχὲς ὃν τῷ Α τὴν ΖΗ εὐθεῖαν ἴσην οὖσαν τῇ ED ϑᾶτ-
toy διιέναι ἥπερ τὸ ἃ τὴν EI, ὅπερ ἄτοπον (τὰ γὰρ ἰσοταχῇ τὰς ἴσας
ἐν ἴσῳ χρόνῳ δίεισι), ταύτην οὖν λύων τὴν ἀπορίαν ἔλεγεν, ὅτι τὸ Α οὐ ss
γίνεται ἐν τῷ Β xai ἀπογίνεται ἐν χρόνῳ, ἀλλ᾽ ἦν ἐν αὐτῷ ἐν τομῇ
χρόνου χαὶ οὐχ ἐν χρόνῳ, διότι μηδὲ ἔστιν ἐνεργείᾳ ἐν τῷ συνεχεῖ τὰ
σημεῖα, ἀλλὰ δυνάμει. ᾿οὐ χρὴ οὖν, φησί, τὸ αὐτὸ λέγειν ἐπὶ τῶν ἀνα-
χαμπτόντων, ὅτι ἔστι μὲν ἐν τῷ νῦν χατὰ τὸ Δ, οὐ μὴν xal γέγονεν ἐν
αὐτῷ T, ἀπογέγονεν ἀπ᾽ αὐτοῦ. ἐνεργείᾳ γὰρ τοῦτό ἐστιν ἤδη καὶ οὐ
δυνάμει, ὡς τὰ μεταξὺ τῆς τε ἀρχῆς xal τοῦ πέρατος. χαὶ τούτου πίστιν
χομίζει τὸ ἀναάγχην εἶναι τὸ χινούμενον ἐπί τι ἐλϑεῖν mote ἐπ᾽ αὐτὸ ἐνερ- 80
γείᾳ ὃν ἤδη τέλος xal οὐ δυνάμει, οἷα ἦν, ὅτε ἐχινεῖτο ἐπ᾽ αὐτὸ τὸ χι-
νούμενον τὰ μεταξύ. ταῦτα γὰρ δυνάμει τέλη ἦν, διότι τὸ χινούμενον
ἐδύνατο χαὶ ταῦτα ἐνεργείᾳ ποιεῖν ἐπιστὰν ἐν αὐτοῖς χαὶ διελὸν τὴν συνέ-
χειαν. τὸ γὰρ συνεχῶς χινούμενον ἐπὶ πεπερασμένης xal συνεχοῦς εὐϑείας
οὐδενὶ τῶν μεταξὺ χρῆται ὡς ἐνεργείᾳ ὄντι. δεῖ ὃὲ ἀφιχέσθϑαι ποτὲ xal
ἐπὶ τὸ πέρας xal ἐνεργείᾳ ἐν αὐτῷ γενέσθαι ὄντι xal αὐτῷ ἐνεργείᾳ, ἀλλ᾽ 80
οὐ δυνάμει ὡς τὰ πρὸ αὐτοῦ. ὡς γάρ ἐστι τὰ ἐν τῷ ὑποχειμένῳ ση-

9 τέϑηχε 8 11 γεγονὼς A: corr. A! 18 ἀίδιον elvat A: elvat ἀίδιον a. (illum ordi-
nem Arist. codd. FHI, hunc E?K tenet; ἴδιον (sic) post εὐθείας E!, cf. Simpl. p. 1288,29)
29 μηδὲ A: μὴ 8 91 τὸ A: δὲ a 88 διελὼν A: corr. A!

1288 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 262928. 26334]

μεῖα, οὕτω xal τὸ συνεχῶς ἐπ᾽ αὐτοῦ χινούμενον ἐν αὐτοῖς γίνεται. ἐν 301v
μὲν τοῖς δυνάμει οὖσι δυνάμει, ἐν δὲ τοῖς ἐνεργείᾳ ἐνεργεία.

Οἷδεν δὲ καὶ ἄλλην γραφὴν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ἣν xal προηγουμένως ava-
pde. αὐτός, τὴν ἐν τοῖς πολλοῖς βιβλίοις φερομένην, ἣν ἐξηζησάμενος

5 πέπαυμαι, ὡς ἑτέραν παραγράφων. ἔχει δὲ ἢ ἄλλη οὕτως: ἀνάγχη γὰρ
ἐπὶ τέλος ἐλϑεῖν τὸ ἐνεργείᾳ ὃν δυνάμει. λέγοι δὲ ἄν, ὅτι τὸ χι- 40
voóusvoy τέως ὃν δυνάμει ἐν τῷ τέλει, ἕως ἄν χινῆται, ἀνάγχη ἐπὶ τέλος
ἐλθεῖν τὸ ἐνεργεία ὄν ἤδη τέλος, ὅταν ἐπ᾽ αὐτοῦ γένηται, τὸ δὲ ἐν τῷ
ἐνεργείᾳ τέλει γινόμενον ἐν τῷ κατ᾽ ἐνέργειαν σημείῳ γίνεται ἐν χρόνῳ,

10 xal οὐχ ἐν τομῇ χρόνους ἀνάγχη γὰρ τὸ χινούμενον ἀναχάμπτον ἀπ᾽ αὖ-
τοῦ, ὅταν μὲν ἐπ᾽ αὐτὸ χινῆται, ὡς τελευτῇ αὐτῷ χρήσασθαι, ὅταν δὲ
ἀπ’ αὐτοῦ, ὡς ἀρχῇ, τοῦ δὲ πέρατος xal τῆς ἀρχῆς ἠρεμίαν ἀναγχη
μεταξὺ γενέσϑαι. ὡς δὲ ἣ εὐθεῖα, φησίν, ἐφ᾽ ἧς χινεῖται τὸ χινούμενον, 4ὅ
τὸ αὐτὸ πέρας ἔχει xal ἀρχήν, οὕτω xal τὴν χίνησιν ἔχειν ἀνάγχη τὴν

15 χάτωϑεν ἄνω γινομένην xal ἄνωϑεν xdtw* xal ταύτης γὰρ τὸ ἄνω πέρας
ἐστὶ xai ἀρχή.

Δείξας δὲ πολυειδῶς, ὃ προέϑετο, ὅτι τὰ ἀναχάμπτοντα ἀνάγχη με-
ταξὺ ἵἴστασϑαι, καὶ ὅτι τὰ ἐπὶ τῆς εὐθείας χινούμενα ἀνάγχη ἀναχάμπτειν,
εἰ μὴ παύοιτο ἐπὶ τοῖς πέρασι γενόμενα, συμπεραινόμενος τὰ εἰρημένα τὸν

20 ὅλον συντόμως ἐχτίϑεται συλλογισμὸν ἔχοντα οὕτω’ τὰ ἐπὶ τῆς εὐϑείας 5o
ἐπιμόνως χινούμενα ἀναχάμπτει: τὰ ἀναχάμπτοντα ἵσταται μεταξύ: τὰ
ἰστάμενα μεταξὺ οὐ χινεῖται συνεχῇ xivmotv' τὰ ἄρα ἐπὶ τῆς εὐϑείας χι-
νούμενα οὐ χινεῖται συνεχῇ χίνησιν οὔτε ἀΐδιον. αὐτὸς δὲ τὰς δύο προτά-
σεις τήν τε λέγουσαν, ὅτι τὸ ἐπ᾽ εὐϑείας χινούμενον ἀναχάμπτει, xal τὴν

25 λέγουσαν, ὅτι τὸ ἀναχάμπτον ἵσταται, συνελὼν εἰς τὸ ἀνάγκη ἄρα στῆ-
ναι τὸ ἀναχάμπτον ἐπὶ τῆς εὐϑείας xai παραλιπὼν ὡς σαφῇ τὴν
λέγουσαν, ὅτι τὰ ἱστάμενα οὐ χινεῖται συνεχῇ | χίνησιν, τὸ συμπέρασμα 302r
ἐπήγαγεν τὸ λέγον “οὐχ ἄρα ἐνοέχεται τὴν ἐπὶ τῆς εὐθείας χίνησιν συνεχῆ
εἶναι χαὶ ἀΐδιον.

30 p. 26344 Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ἀπαντητέον xal πρὸς τοὺς ἐρω-
τῶντας τὸν Δήνωνος λόγον ἕως τοῦ ἐὰν μὴ μίαν ἀριϑμῇ τὴν 90
συνεχῆ, ἀλλὰ δύο ἡμισείας.

Δείξας, ὅτι ἐν τῷ συνεχεῖ τὰ μεταξὺ τῶν ἄχρων σημεῖα δυνάμει ἐστὶ

χαὶ οὐχ ἐνεργείᾳ χαὶ διὰ τοῦτο τὸ χινούμενον συνεχῶς ἐπὶ τοῦ συνεχοῦς

358 οὔτε γίνεται xatd τι αὐτῶν οὔτε ἀπογίνεται ἀπ᾿ αὐτῶν, ὡς ἐὰν τοῦτο

ποιήσῃ, διήρηχε τὸ συνεχές, τούτῳ φησὶ ὁεῖν χρῆσϑαι xal πρὸς τοὺς
ἐρωτῶντας τὸν Ζήνωνος λόγον. περὶ δὲ τῶν Ζήνωνος τοῦ ᾿λεάτου λό- 25

ων, οὗς ἡρώτα γυμνάζων τοὺς προσδιαλεγομένους, καὶ ὃδειχνύναι δοχῶν,

4 post ἣν add. xal a 11 αὐτῷ A: αὐτὸ a 14 ἔχειν] ἔχει a 24 ὅτι 8:
ἐπὶ A 92 ἡμίσεας a

ὃ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 263*4) 1289

ὅτι οὐχ ἔστι χίνησις, εἶπεν αὐτὸς ἐν τῷ Z τῆσδε τῆς πραγματείας, ὅτι 302r
τέτταρές εἰσι xal τίνες, xal πρὸς ἔχαστον οἰχείως ἐνέστη. τῶν δὴ τεττά-
ρων ἐχείνων λόγων ἕνα προχειρισάμενος νῦν ὑπομιμνύσχει μὲν ἡμᾶς τῆς
τότε ῥηϑείσης λύσεως αὐτοῦ, λέγει δὲ ὅτι προσφυέστερον λυθήσεται μᾶλλον
ἀπὸ τῶν προσεχῶς δεδειγμένων. ἦν δὲ ὃ μὲν ὑπὸ Ζήνωνος λεγόμενος 80
λόγος, οὗ νῦν μνημονεύει, τοιοῦτος" ᾿εἰ ἔστι χίνησι;, ἔσται τι τὸ ἐν πεπε-
ρασμένῳ χρόνῳ ἄπειρα διεληλυϑός" τῷ γὰρ ἐπ᾽ ἄπειρον εἶναι τὴν διχο-
τομίαν ἐν παντὶ συνεχεῖ ἔσται ἄπειρα ἡμίση τῷ πᾶν μόριον αὐτοῦ ἥμισυ
ἔχειν. ἔσται δὴ τὸ χεχινημένον τὴν πεπερασμένην τὰ ἄπειρα ἢυίση διε-

10 ληλυϑὸς ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ, ἐν ᾧ διῆλθε τὴν πεπερασμένην. προσ-

15

20

τῷ
C

30

e
D

9

λαμβάνων δὲ τὸ ἀντιχείμενον τοῦ ἐν τῷ συνημμένῳ ἑπομένου τὸ μὴ
δύνασϑαί τι ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ἄπειρά τινα διεξελθεῖν, διότι οὐδὲ 80
διεξελθεῖν ὅλως οἷόν τε τὰ ἄπειρα, ἀνῇρει τὸ εἶναι χίνησιν.᾽ οὕτω μὲν
οὖν ὁ Ζήνων. τινὰς δὲ ἄλλως ἐρωτᾶν αὐτόν φησι λέγοντας" “εἰ ἔστι χί-
νησις, ἐπεὶ ἔστιν ἄπειρα ἡμίση ἐν τῷ παντὶ συνεχεῖ, τὸ χινούμενον ἐπὶ
τοῦ συνεχοῦς δυνατὸν χαϑ᾽ Éxagtov ἥμισυ ἀριϑμεῖν. τούτου δὲ γινομένου,
ὅταν τὸ χινούμενον διεληλυϑὸς ἢ τὸ πεπερασμένον μέγεϑος, ἔσται ὃ
ἀριϑμῶν ἄπειρα ἡμίση ἠριϑμηχώς. εἰ οὖν τοῦτο ἀδύνατον τὸ ἀριϑμῇσαι
τὰ ἄπειρα, ἀδύνατον ἄν εἴη xal τὸ ᾧ τοῦτο ἕπεται, εἴπετο ὃὲ τῷ χίνησιν 40
εἶναι. ἀλλὰ τότε μὲν ἐνιστάμενος πρὸς τὸν Ζήνωνος λόγον ὡς ἄτοπον
ἐπάγοντα τῷ εἶναι χίνησιν τὸ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ἄπειρα τὸ χινούμενον
ἡμίση διεξιέναι ἔλεγε μὴ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τὰ ἄπειρα διεξιέναι, ἀλλ᾽
εἴπερ ἄρα διέξεισιν, ἄπειρον εἶναι χαὶ τὸν χρόνον. ὡς γὰρ τὸ μέγεϑος
ἄπειρα ἡμίση ἔχει, οὕτω xal 6 χρόνος. ὁμοίως Ἰὰρ ἄμφω συνεχῆ τέ
ἐστι xai ἐπ᾽ ἄπειρον διαίρετά. οὐχ ἐν πεπερασμένῳ οὖν τὰ ἄπειρα διε-
λεύσεται, ἀλλ᾽ ἐν τοῖς ἀπείροις τὰ ἄπειρα. ταύτην δὴ τὴν λύσιν, T) τότε 46
ἐχρήσατο, λέγει πρὸς μὲν τὸν ὡς ἄτοπον ἐπιφέροντα τὸ ἐν πεπερασμένῳ
χρόνῳ ἄπειρα διϊέναι αὐτάρχως ἔχειν (οὐ γὰρ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τὰ
ἄπειρα, ἀλλ᾽, εἴπερ ἄρα, ἐν ἀπείροις διὰ τὸ ὁμοίως ἐν ἀμφοτέροις τὸ
ἄπειρον εἶναι xal ἐν τῷ μεγέθει καὶ ἐν τῷ χρόνῳ, ὥστε οὐδὲν ἄτοπον
ἕπεται), πρὸς δέ γε τὸ πρᾶγμα αὐτὸ xal τὴν χατ᾽ αὐτὸ ἀλήϑειαν
οὐχότι αὐτάρχως ἔχειν οὐδὲ ἀληϑῶς ὑπαντᾶν. οὐ γὰρ ταὐτόν ἐστιν ἐν-
στῆναί τε πρὸς ψευδῇ λόγον xal τὸ ἀληϑές, ὅπως ἔχει, δεῖξαι: δύναται 50
Ἱάρ τις καὶ ψευδέσι τισὶ προσχρησάμενος χωλῦσαι πρόοδον ψευδοῦς λόγου.
ὅτι δὲ μὴ ἱχανὴ T, ἀπάντησις αὔτη πρὸς τὴν τοῦ πραγματιχῶς ἀπορου-
μένου λύσιν, μεταβαλὼν τὴν ἐρώτησιν δείχνυσιν. “εἰ γάρ τις, φησίν,
ἀφέμενος τοῦ μήχους xal τοῦ ἐρωτᾶν, εἰ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ
ἐνδέχεται ἄπειρα διεξελθεῖν 7j ἀριϑμῆῇσαι, ἐπ᾽ αὐτοῦ τοῦ χρόνου
μόνου τὰ αὐτὰ πυνθάνοιτο᾽ (λαβὼν γάρ τινα χρόνον πεπερασμένον, ἐν ᾧ |

40 τὸ χινούμενον χεχίνηται, ἐπειδὴ ἄπειρα τὰ ἐν τούτῳ ἡμίση, συνεχοῦς 302"

1 Z] 9. 23955 sqq. 6 ἔστι a. cf. v. 14: ἔσται A 15 τῷ A Exc.: om. a 18 ἀρι-
Üpóv a 22 τὰ 8: xal A 92 ἀπαντᾶν 8

1290 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 (Arist. p. 26344]

ὄντος αὐτοῦ xal ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρετοῦ ἀξιώσει τὰ ἡμίση διιέναι xal 302v
ἀριθμεῖν: εἰ τὰρ τὸ ὅλον δίεισι xal Éxactov τῶν μορίων αὐτοῦ, ὥστε εἰ
ἄπειρα τὰ ἡμίση. ἔσται τὸ χινούμενον, ὅταν ὅλον διέλθῃ, ἄπειρα διελθϑὸν
χαὶ ἀριϑμῆσαν μέρη χρόνου ἐν πεπερασμένῳ τῷ ὅλῳ), 7, αὐτὴ γίνεται
5 ἀπορία, xdy αὐτοῦ τις τοῦ μεγέθους μόνον ἀξιώσῃ τὰ ἡμίση ἀριϑμεῖσϑαι, ὁ
ὅταν τὸ χινούμενον διέρχηται αὐτό, xdv μὴ προσχρήσηται τῷ χρόνῳ, ὡς
6 Ζήνων ἐποίει. xal διὰ τοῦτο ἔοιχεν ὁ ᾿Αριστοτέλης τῷ Ζήνωνος λόγῳ
προσϑεῖναι τὸν ἀλλοίως ἀπὸ τοῦ ἀριθμεῖν ἐρωτῶντα τὸν αὐτὸν λόγον, ὅτι
πρὸς τὴν τοιαύτην ἐρώτησιν οὐχ ἣν ἱχανὴ fj τότε ρηϑεῖσα λύσις T, xal τὸν
10 χρόνον ὁμοίως ἄπειρον τῷ μεγέϑει δειχνῦσα, ὥσπερ οὐδὲ πρὸς τὸν ἀπὸ
τοῦ χρόνου μόνου ἐρωτώμενον ἢ τοῦ μεγέϑους" xal γὰρ πρὸς δὴ τὸν
οὕτως ἀποροῦντα, φησίν, οὐχέτι ἁρμόσει ἢ πρόσϑε ῥηϑεῖσα λύσις, λέγουσα 10
ὅτι διοίως χαὶ τὸ μέγεθος xal 6 χρόνος ἄπειρα" οὐδὲν γὰρ ὃ τοῦτο λέγων
πρὸς τὸ εἰρημένον ἐρεῖ. τῇ γὰρ ἀπειρίᾳ τῶν τμημάτων 6 ἀπορῶν συνε-
ι8 χρήσατο xal τῷ διεξιτητὰ τὰ ἄπειρα λέγειν xai διιόντος αὐτὰ xal dpi-
ϑμοῦντος τοῦ χινουμένου. διό, φησίν, ἐχείνην τὴν λύσιν πρὸς μὲν Ζήνωνα
xal οὕτως ἠρωτηχότας τὸν λόγον ἱχανὴν ἡγητέον (οὐ γὰρ ἐν πεπερασμένῳ
τὰ ἄπειρα δίεισιν, ἀλλ᾽ ἐν ἀπείρῳ), πρὸς δὲ τὸν δυνάμενον περὶ τοῦ αὐτοῦ
xal ἄλλως ἐρωτᾶσϑαι λόγον xol πρὸς τὴν ἀλήθειαν x«l τὸ δεῖξαι τὴν τοῦ 15
20 πράγματος φύσιν οὐχ ἰχανήν, ἀλλὰ τῷ πρὸ ὀλίγου ῥηϑέντι xal ταύτην
λυτέον τὴν ἀπορίαν. ἔστι ὃὲ τοῦτη, ὅτι πᾶν συνεχὲς δυνάμει ἐν ἑαυτῷ
ταῦτα ἔχει, xaÜ' ἃ τέμνεσθαι δύναται, οὐχ ἐνεργείᾳ, ἣ μὲν γραμμὴ τὰ
σημεῖα, ὁ δὲ χρόνος τὰ νῦν: ὁ δὲ διαιρῶν εἰς τὰ ἡμίση xal ἀριϑμῶν
ἐνεργείᾳ αὐτὰ λαμβάνει. οὕτω δὲ διαιρεῖ τὸ συνεχὲς xal τῷ ἑνὶ σημείῳ
25 ὡς δυσὶ χρῆται. ποιεῖ γὰρ ἀρχήν τε xal πέρας, ὥσπερ xal ὁ χινούμενος
ἐπὶ τῆς εὐθείας πρότερον xal ἀναχάμπτων ἐποίει. χαὶ ὥσπερ ἐκχεῖνος 20
οὐχέτι ὡς ἐπὶ συνεχοῦς ἐχινεῖτο οὐδὲ συνεχῆ χίνησιν χρώμενος τῷ αὐτῷ
σημείῳ ἀρχῇ te xal πέρατι xai γινόμενός τε ἐν αὐτῷ xal ἀπογινόμενος
πάλιν ἀπ᾽ αὐτοῦ, οὕτω ποιεῖ xal ὃ χαϑ᾽ ἔχαστον ἥμισυ ἀριϑμῶν xal ἀεὶ
80 χατὰ τὸ πρῶτον ἥμισυ χινεῖσϑαι λέγων’ διαιρεῖ γὰρ τὸ συνεχὲς xal ἐνερ-
γείᾳ τινὰ μέσα λαμβάνει ἐπ᾽ αὐτοῦ. διαιρούμενον δὲ οὐχέτι μένει συνεχές"
οὔτε γὰρ τὸ μέγεθος οὔτε ἢ χίνησις οὔτε ὁ χρόνος ἔτι συνεχῆ ἐστι διαι-
ρεϑέντα. ὁ οὖν διαιρῶν οὐχέτι ὀείχνυσιν ἐν τῷ συνεχεῖ xal πεπερασμένῳ 25
τὰ ἄπειρα ἐνόντα: οὐ γὰρ μένει συνεχὲς τὸ διαιρεϑὲν xav! ἐνέργειαν.
35 ὥστε οἱ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπιχειροῦντες ἐν τῷ συνεχεῖ ἄπειρα ἐνόντα
ἡμίση δειχνύναι ἢ τῷ διαιρεῖν 7, τῷ ἀριϑμεῖν δι᾿ αὐτῆς τῆς ὀείξεως τὸ
συνεχὲς ἀναιροῦσιν, ἐν ᾧ δεῖξαι τὰ ἄπειρα προαιρηῦνται. οὐδὲν γὰρ συνεχὲς
ἔτι συνεχές ἐστι διῃρημένον.
'AAX ἐρεῖ τις, ὅτι εἰ πᾶν συνεχὲς ἐπ᾽ dmetpov διαιρετὸν xal πᾶν

^-

40 μόριον τοῦ συνεχοῦς συνεχές ἐστι, x«i ὀιαιρῶν τὸ συνεχὲς οὐχ ἀναιρεῖ τὸ 80

4 ἡ δ᾽ αὐτὴ 8 1 ὃ prius om. a 11 πρὸς δὴ A: δὴ πρὸς a 12 πρόσϑεν a
cf. p. 1278,25 88 τῷ om.a

e

10

15

25

30

e
[1]

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 26344. *3] 1291

συνεχὲς εἶναι. ταύτην οὖν λύων τὴν ἔνστασιν λέγει, πῶς ἐστι τὰ συνεχῇ 302v
ἐπ᾿ ἄπειρον διαιρετά’ διότι γὰρ δυνάμει ἔχει τὰ ἄπειρα, οὐχ ἐντελεχείᾳ"
τῷ γὰρ xaÜü' ὁτιοῦν ἑαυτοῦ μόριον δύνασϑαι τομὴν δέξασϑαι. τὸ οὖν τὴν
συνεχῇ κχεχινημένον δυνάμει ἄπειρα χεχίνηται (xal) οὐχ ἐνεργείᾳ, xal ἐν
τῷ συνεχεῖ χρόνῳ δυνάμει ἄπειρα ἡμίση xal οὐχ ἐνεργεία" εἰ δὲ δυνάμει,
οὔτε ὡς ἀριϑμούμενα οὔτε ὡς μεριζόμενα" ταῦτα γὰρ ἤδη xat ἐνέργειαν
διαιρουμένου xal οὐχέτι συνεχοῦς. στήσει οὖν τὰς τομὰς 6 διαιρῶν χαὶ 8
πεπερασμένας λήψεται. δυνάμει γὰρ ἦν ἄπειρα ἡμίση ἐν τῷ συνεχεῖ,
ἐνεργείᾳ δὲ πεπερασμένα. οὐ γὰρ οὕτω δυνάμει ἐν τῷ συνεχεῖ τὰ ἄπειρα,
ὡς xal ἐνεργείᾳ ἄπειρα δυνάμενα ληφϑῆναι’ οὐ γάρ ἐστιν ἐνεργείᾳ τὰ
ἄπειρα, ἀλλ᾽ ὡς ἐπ’ ἄπειρον δυνάμενα τέμνεσθαι. τῇ δὲ ἐπ᾽ ἄπειρον
τομῇ τὸ εἶναί ἐστιν ἐν τῷ δυνάμει ἀεὶ εἶναι xal ἐν τῷ γίνεσθαι xal τέ-
μνεσϑαι, dÀX οὐχ ἐν τῷ τετμῆσϑαι. ὥσπερ τὸν ἀγῶνα χαὶ τὴν ἡμέραν
οὐχ ἔστιν ἀϑρόα λαβεῖν, ἀλλ᾽ ἐν τῷ γίνεσϑαι αὐτοῖς ἐστι τὸ εἶναι. ὅτι 40
δὲ ἀπὸ τοῦ ἀριϑμοῦντος τὰ ἡμίση διαιρεῖται τὸ συνεχὲς εἰς πεπερασμένα
χαὶ οὐ τηρεῖται ἕν τε xal συνεχές, ὁποῖον λαμβανόμενον ἐπ᾽’ ἄπειρον ἦν
δυνάμει διαιρετόν, ἔδειξε διὰ τοῦ τὸν οὕτω ποιοῦντα τὸ ἕν σημεῖον δύο
ἀριϑμεῖν, τοῦ μὲν προτέρου μέρους ὡς τέλος, τοῦ δὲ ὑστέρου ὡς ἀρχήν"

ὃ γὰρ τὸ ὅλον τε χαὶ συνεχὲς χατὰ ἡμίση διαιρῶν τὸ αὐτὸ σημεῖον ἐν
ἀμφοτέροις τοῖς ἡμίσεσι λαμβάνει’ ἀλλὰ μὴν 6 τοῦτο ποιῶν καὶ τῷ ἑνὶ
σημείῳ ὡς δυσὶ χρώμενος διαιρεῖ τὸ συνεχές, ὡς δέδειχται ἐπὶ τοῦ χινου- 45
μένου, xal ὁ ἀριθμῶν ἄρα τὰ ἡμίση διαιρεῖ τὸ συνεχές. ὃ δὲ τὸ συνεχὲς
μὴ τηρῶν συνεχές, ἀλλὰ χατὰ ἡμίση διαιρῶν οὐδὲ τὴν χίνησιν ὡς συνεχῇ
xal μίαν λαμβάνει.

p. 2685 8 “ὥστε λεχτέον πρὸς τὸν ἐρωτῶντα ἕως τοῦ fj δὲ οὐσία &o
ἐστὶν ἑτέρα xal τὸ elvat.

Διδάσχει λοιπὸν μᾶς χαϑόλου, πῶς ἀποχρίνεσϑαι χρὴ πρὸς τὸν
ἐρωτῶντα, εἰ ἐνδέχεται ὅλως ἄπειρα διεξελθεῖν i ἐν χρόνῳ,
ὅταν ἐν πεπερασμένῳ y χρόνῳ διερχόμενόν τι τὰ ἄπειρα τὰ ἐν αὐτῷ νῦν
λέγοιτο διεξιέναι, ἢ ἐν μήχει, ὅταν πεπερασμένον τι μῆχος διελϑὸν τὰ
ἄπειρα τὰ ἐν αὐτῷ σημεῖα λέγοιτο διεληλυϑέναι. πρὸς οὖν τὸν ἐρωτῶντα
τοῦτο ἀποχρίνεσθαι δεῖ φησιν, ὅτι πῶς μὲν ἐνδέχεται, πῶς | δὲ οὔ: τὰ 303r
μὲν γὰρ δυνάμει ἄπειρα οἷόν τε, τὰ δὲ ἐνεργείᾳ ἀδύνατον τῷ μηδὲ τὴν
ἀρχὴν εἶναί τινα οὕτως ἄπειρα. ᾿ἱπῶς δὲ τὰ δυνάμει ἄπειρα οἷόν τε
διελθεῖν, δηλοῖ, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, διὰ τοῦ ὃ γὰρ συνεχῶς χινού-
μενος xal τῶν ἑξῆς. ἐπεὶ γὰρ ἢ γραμμή. ἣν χεχίνηται τὸ χεχινημένον,
συμβεβηχὸς ἔχει τὸ δυνάμει ἐπ᾽ ἄπειρον εἶναι διαιρετὴ xol ἄπειρα ἡμίση
δυνάμει ἔχειν, τὸ τὴν γραμμὴν διεξελθὸν χατὰ συμβεβηχὸς τὰ δυνάμει 6

4 xal ante οὐχ add. a 13 ἀγῶνα a (cf. Arist. Phys. ΓΘ. 206422): dtóva sic A

33

τῷ a8: 10 A 96 ἐπεὶ) ἐπὶ a

1292 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 (Arist. p. 26353]

10

15

20

25

30

35

ἄπειρα ἡμίση διελήλυϑε, τουτέστι ταύτην διελήλυϑεν, T) xarà συμβεβηκός 303:
ἐστι τὸ ἔχειν ἄπειρα ἡμίση δυνάμει. οὐ γὰρ τοῦτο ἦν τῆς γραμμῆς ἣ
οὐσία xal τὸ εἶναι τὸ ἔχειν ἄπειρα ἡμίση, ἐπεὶ οὐχ ἄν ἔτι xatà συμβε-
βηχὸς ἦν τὸ τὴν γραμμὴν χεχινημένον ἄπειρα ἡμίση διεληλυϑός, ἀλλὰ
xaÜ' αὗτό, εἴ γε xaÜ' αὑτὸ Ἰραμμὴν χεχίνηται, ἡ τὸ εἶναι ἐν τῷ ἔχειν
ἄπειρα ἡμίση. ἐπεὶ δὲ μὴ τοῦτό ἐστι τῇ γραμμῇ τὸ γραμμῇ εἶναι, ἀλλὰ
τοῦτο μὲν αὐτῇ συμβέβηχεν, ἔστι δὲ αὐτῇ τὸ γραμμῇ εἶναι μῆχος ἀπλα- 10
τές, τὸ τὴν γραμμὴν διελϑὸν χκαϑ᾽ αὑτὸ μὲν διελήλυθε μῆχος ἀπλατές,
χατὰ συμβεβηχὸς δὲ καὶ ὅσα ἦν τῇ γραμμῇ συμβεβηχότα, οἷον εἰ λευχὴ
ἦν, τὸ λευχὸν xal ὁμοίως τῶν ἄλλων Exactov, ὧν ἕν ἦν xai τὸ ἄπειρα
ἡμίση ἔχειν δυνάμει. οὕτως ἐξηγησαμένου τοῦ ᾿Αλεξάνδρου xal αὐτοῖς
τούτοις τοῖς ῥήμασι τὴν προχειμένην λέξιν, ἐπιστήσοι ἄν τις, ὡς οἶμαι,
πρῶτον μὲν διὰ τί τῷ συμβέβηχε γὰρ τῇ γραμμῇ ἄπειρα ἡμίση
εἶναι προσέϑηχεν αὐτὸς τὸ δυνάμει. xal οὐ μόνον τὴν λέξιν οὕτως 15
ἔγραψε, χαίτοι τῶν εἰς ἐμὲ ἐλθόντων βιβλίων οὐχ ἐχόντων τὸ δυνάμει
προσχείμενον, ἀλλὰ x«l ἐξηγήσατο οὕτω’ "t6" γὰρ “᾿τὴν γραμμὴν φησὶ

(( ὦ

διεξελθὸν χατὰ συμβεβηχὸς τὰ δυνάμει ἄπειρα ἡμίση διελήλυϑε, τουτέστι
ταύτην διελήλυθεν, ἡ χατὰ συμβεβηχός ἐστι τὸ ἔχειν ἄπειρα ἡμίση δυνά-
pet πῶς δὲ συμβεβηχὸς εἶναι λέγει τῇ γραμμῇ τὸ δυνάμει ἐπ᾽ ἄπειρον
εἶναι διαιρετῇ, εἴπερ συνεχὴς μένει γραμμή, παντὸς δὲ συνεχοῦς λόγος τὸ
ἐπ᾿ ἄπειρον εἶναι διαιρετόν: ἐπιστῆσαι δὲ χρὴ xai ὅτι 6 ᾿Αριστοτέλης οὐ 30
λέγει τοῦτο, ὅπερ ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι συμβεβηχὸς ἔχει ἢ Ἰραμμὴ τὸ δυ-
γάμει ἐπ᾿ ἄπειρον εἶναι διαιρετή, ἀλλ᾽ ὅτι συμβέβηχε τῇ γραμμῇ
ἄπειρα ἡμίση εἶναι. πρὸς δὲ τὴν τοῦ ᾿Αριστοτέλους λέξιν ἀπορητέον,
πῶς ὃ συνεχῶς τὴν πεπερασμένην xal αὑτὸ χινούμενος, χατὰ συμβεβηχὸς
ἄπειρα διελήλυθε: τὸ γὰρ χατὰ συμβεβηχός, xdv χατὰ συμβεβηχός, ἀλλ᾽
ὅμως ἔστι xal ὕπαρξιν ἔχει. χαὶ γὰρ τὸ χατὰ συμβεβηχὸς χινούμενον 7
ϑερμαινόμενον ἔστι: χαὶ τὸ μὲν χινεῖται, τὸ δὲ ϑερμαίνεται, x&v χατὰ 90
συμβεβηκός. ὁ γὰρ πλωτὴρ ἐν τῇ νηὶ κατὰ συμβεβηχὸς ὑπὸ τοῦ ἀνέμου
χινεῖται, ὅτι τῷ χαϑ᾽ αὑτὸ χινουμένῳ, τῇ νηί, συμβέβηχε, χινεῖται δὲ ὅμως
xal 6 ἐν τῇ νηί, κἄν χατὰ συυβεβηχὸς χινῆται. τὰ δὲ ἀπειρα οὐχ ἔστιν,
(va τὸ συνεχῶς χινούμενον xal. αὑτὸ τὴν πεπερασμένην χατὰ συμβεβηχὸς
τὰ ἄπειρα διεληλυϑὸς εἴη, xal τῇ γραμμῇ συμβεβηκὸς εἴη τὸ ἄπειρα
ἡμίση εἶναι. μήποτε οὖν συμβεβηκότος εἶδος ἄλλο τι νῦν παραδίδωσιν
ἡμῖν 6 ᾿Αριστοτέλης τὸ δυνάμει τινὶ ὑπάρχον συμβεβηχὸς εἶναι λέγων αὐ- so
τοῦ" οὕτω γὰρ χαὶ τῇ γραμμῇ συμβεβηχέναι φησὶ τὸ ἄπειρα ἡμίση εἶναι,
ὅτι δυνάμει ἐστὶν ἐν αὐτῇ, xdy τὸ δύνασθαι ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρεῖσϑαι λόγος
τοῦ συνεχοῦς T. ἐπειδὴ δὲ ἕχαστον κατὰ τὸ ἐνεργείᾳ μάλιστά ἐστιν ὅ
ἐστι, xal οὐ χατὰ τὸ δυνάμει τὸ ἐν αὐτῷ, διὰ τοῦτο xal τῆς γραμμῆς τὴν

2 ἦν om. A: add. A! 13 συμβέβηχε γὰρ] συμβεβηχέναι a ἡμίσεα Arist.
15 εἰς ἐμέ] nec nostra exempla interpretamentum illud perperam textui insertum ex-
hibent 16 φησὶ] p. 1291,38 94 fortasse (τοῦ) cup.

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 (Arist. p. 3683] 1293

οὐσίαν xal τὸ εἶναι οὐ xaxà τὰ ἐν αὐτῇ ἀπειρά φησιν εἶναι, ὅτι δυνάμει 303r
ταῦτα ἐν αὐτῇ, ἀλλὰ χατὰ τὸ ἕν χαὶ συνεχές, ὅπερ ὑπάρχει τῇ γραμμῇ
χατ᾽ ἐνέργειαν. χἄν δριζώμεϑα οὖν τὸ συνεχὲς τὸ δυνάμενον ἐπ᾽ ἄπειρον 85
διαιρεῖσθαι, τὸ ἐνεργείᾳ ὃν χατὰ τὸ ἐν αὐτῷ δυνάμει ὁριζόμεϑα, ὡς εἴ
5 τις τὸν ταῦρον ὀρίζοιτο τὸ δυνάμενον μέλισσαν γενέσϑαι. εἰ OR οὕτως ὃ
᾿Αριστοτέλης τὸ συμβεβηκὸς ἀντὶ τοῦ δυνάμει εἶπεν, περιττῶς ὁ ᾿Αλέξαν-
ὃρος ἐν τῷ συμβέβηχε γὰρ τῇ γραμμῇ ἄπειρα ἡμίση εἶναι mpooé-
ϑηχε τὸ δυνάμει. ὅμοιον γὰρ dv εἴη λοιπόν, ὡς εἴ τις λέγοι ᾿ δυνάμει
Y&p ἄν ὑπάρχοι τῇ γραμμῇ τὸ ἄπειρα ἡμίση εἶναι δυνάμει.᾽
10 ᾿Αλλὰ πῶς Duvdust ἄπειρα ἡμίση ἐστὶν ἣ γραμμή; πᾶν γὰρ τὸ δυ- 40
γάμει xal ἐνεργείᾳ γενέσϑαι δυνατόν, xal ὃ ὑποθέμενος τὸ δυνατὸν γενέ-
σϑαι ὡς γεγονός, ψεῦδος μὲν ἴσως, οὐ μέντοι ἀδύνατον ὁποτίθεται: ἔσται
οὖν ἄπειρα ἡμίση xat ἐνέργειαν. ἐδείχϑη δὲ ἐν τῷ τρίτῳ ταύτης τῆς
πραγματείας, ὅτι οὔτε μέγεϑος οὔτε πλῆθος ἄπειρον εἶναι δυνατόν. τὸ οὖν
15 ἄπειρα ἡμίση εἶναι ἀχουστέον ἀντὶ τοῦ ἐπ᾽ ἄπειρον εἰς ἡμίση διαιρεῖσϑαι.
τοῦτο γὰρ δύναται ἢ γραμμή, ἀλλ᾽ οὐ τὸ ἄπειρα ἡμίση εἶναι, πλὴν εἴ τις
τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον εἰς ἡμίση διαιρούμενον ἄπειρα λέγοι, ὡς μηδέποτε πέρας 45
ἰσχούσης τῆς διχοτομίας, καϑ᾽ ὃ xal ὁ ἀπορῶν λόγος ἄπειρα τὰ ἡμίση
ἔλαβε, xal οὐχ ὅπερ τὸ ἀληϑὲς ἔχει ἐπ᾽ ἄπειρον γινόμενα. ὃ δὲ ᾿Αρι-
20 στοτέλης συγχωρήσας τοῦτο τῷ ἀποροῦντι λόγῳ τὸ μηδαμῶς ἅμα εἶναι
τὰ ἄπειρα, ἀπὸ τοῦ δυνάμει χαὶ ἐνεργείᾳ τὴν λύσιν ἐποιήσατο δυνάμει
ἄπειρα λέγων, ὡς ἐν τῷ τρίτῳ τῆσδε τῆς πραγματείας παραδέδωχεν οὐχ
οὕτω; “᾿ὥσπερ εἰ δυνατὸν τουτὶ ἀνδριάντα, ὡς καὶ ἔσται τοῦτο ἀνδριάς,
οὕτω τι xal ἄπειρον, ὃ ἔσται ἐνεργείᾳ. ἀλλ᾽ “᾿οὕτως ἐστί, φησί, τὸ ἄπει- 60
25 pov," ὡς "c ἀεὶ ἄλλο xal ἄλλο λαμβάνεσϑαι xai τὸ λαμβανόμενον ἀεὶ
πεπερασμένην, ἀλλ᾽ ἀεί γε ἕτερον xal ἕτερον, ὥσπερ ἢ ἡμέρα xal ὃ
ἀγών, τῷ ἀεὶ ἄλλο xal ἄλλο γίνεσϑαι, οὕτω καὶ τὸ ἄἀπειρον᾽", xal “ δῆλον,
φησί, τὸ ἄπειρον to0to" τὸ ὡς ἐπ᾽ ἄπειρον, "£v τε τῷ χρόνῳ xai ἐπὶ
τῶν ἀνθρώπων καὶ ἐπὶ τῆς διαιρέσεως τῶν μεγεθῶν." — xai τοῦτη δὲ ἐν
30 ἐχείνοις προστίθησιν ὁ ᾿Αριστοτέλης, ὅτ' τὸ δυνάμενον εἶναι ἄπειρον, τοῦτο
δέ ἐστι τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον, "ob δεῖ λαμβάνειν ὡς | τόδε τι, οἷον ἀνῦρωπον 808»
7 οἰχίαν, ἀλλ᾽ ὡς ἢ ἡμέρα λέγεται xal ὁ ἀγών, οἷς τὸ εἶναι οὐχ ὡς οὐσία

4 ὁριζόμεϑα a Exc.: δριζώμεϑα A 11 γενέσθαι 4: γίνεσθαι A 12 ἴσος Α:
corr. A! 21 δυνάμει alterum om. a 22 τρίτῳ] Γ 6. 206219 28 τουτί
etiam Arist. Barb. I 136 et E! (ut videtur): τοῦτ᾽ Arist. vulg.: τότ᾽ Arist. E?
ἀνδριάντα εἶναι Arist. 24 οὕτω tt A (ut Arist. cod. D): οὕτω tot a: οὑτωσὶ Arist.
Barb. 1 136: οὕτως transiecto τι post ἄπειρον Arist. vulg. (etiam E) qnot] l. c.
20652" cf. Simpl. p. 782,2 26 post aut ante πεπερασμένον add. elvat Arist. codd.,
sed cf. Simpl. p. 782,3. 1180,22 ὥσπερ «tÀ.] l. c. 206222 ἡ om. Arist. codd.
EI cf. v. 32 post ἡμέρα add. ἐστὶν Arist. 28 qnot] l. c. 206^25

τῷ om. A: add. A! 30 προστίϑησιν] l. c. p. 206430 32 ἡ A (cf.
v. 26 et p. 782,6): om. a οἷς a: εἰς A οὐσία etiam p. 782,6: οὐσία τις
Arist.

1204 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 263*3. 9]

yéyovev", τουτέστιν οὐχ ὑπομένει, “ἀλλ᾽ ἀεὶ ἐν γενέσει ἢ φϑορᾷ πεπε- 303*
ρασμένον, ἀλλ᾽ ἀεὶ ἕτερον xai Éxepov."

ρ. 208υ09 Δῆλον δὲ xal ὅτι ἂν μή τις ποιῇ τοῦ χρόνου ἕως τοῦ
xal ὅλως ὃν xal μὴ ὃν ἀνάγκη εἶναι.

δ Μνημονεύσας τοῦ νῦν, ὅτι τοῦ μὲν ἀρχὴ τοῦ δὲ πέρας ἐστὶ καὶ ὅτι
διαίρεσίς ἐστι χρόνου, οὐ χρόνος, χαὶ ὅτι ἀμερὲς καὶ ὅτι οὐχ ἐνδέχεται
ἐν τῷ αὐτῷ νῦν γενέσϑαι τι χαὶ ἀπογενέσϑαι ἔν τινι χαὶ ἀπό τινος (εἴη
Ἰὰρ dv ἅμα τι ἐν τῷ αὐτῷ xal οὐχ εἴη), δείκνυσιν ἐρεξῆς τὸ νῦν τοῦτο, ts
χαϑ᾽ ὃ ἢ διαίρεσις γίνεται τοῦ χρόνου, ὡς μὲν πρὸς τὸν χρόνον τὸν διαι-

10 ρούμενον ὁμοίως ἐν ἀμφοτέροις ἐστὶ τοῖς μορίοις αὐτοῦ, τοῦ μὲν πέρας Ov
τοῦ ὃὲ ἀρχή" οὕτω γὰρ συνεχὴς 0 χρόνος τῷ χοινὸν ἔχειν ὅρον τὰ μόρια
αὐτοῦ τὸ νῦν͵, ὡς μέντοι πρὸς τὸ πρᾶγμα τὸ ἐν τῷ χρόνῳ ὃν ἀεὶ τῷ
ὑστέρῳ ὄντι χρόνῳ xal τῷ ὑστέρῳ πράγματι 7, πάϑει τῷ ἐν τῷ ὑστέρῳ
χρόνῳ γινομένῳ προσνέμεσϑαι xal ἐχείνου εἶναι ἀρχήν' οἷον εἰ ἐν χρόνῳ

15 τινὶ μεταβάλλει τι ἐχ λευχοῦ εἰς μέλαν, τὸ νῦν, ἐν ᾧ πρώτῳ μεταβέβλη- eo
χεν ἐκ τοῦ λευχοῦ εἰς τὸ μέλαν, ὡς μὲν πρὸς τὸν χρόνον ἐπ᾽ ἴσης ἐν
ἀμφοῖν ἐστι [τῷ νῦν] τῷ τε προτέρῳ χρόνῳ χαὶ τῷ ὑστέρῳ, τοῦ μὲν πέρας
ὄν, τοῦ δὲ ἀρχή. ὡς Ob πρὸς τὸ πρᾶγμα τῷ μέλαν αὐτὸ εἶναι προστίϑε-
ται, οὐχέτι δὲ χαὶ τῷ λευχῷ, ἐξ οὗ μετέβαλεν, ὡς εἶναι τὸ λαμβανόμενον

20 πρᾶγμα ἐν τῷ ὑστέρῳ χρόνῳ οἷον τὸ μελαινόμενον T| τὸν μελασμὸν τὴν
ἀρχὴν τοῦ εἶναι τοιοῦτον ἀπὸ τούτου τοῦ νῦν εἰληφός, οὐχέτι τοῦ νῦν
τούτου χοινοῦ xal τῶν πραγμάτων λαμβανομένου ὡς xai τῶν χρόνων, ἀλλὰ 25
προσνεμομένου μὲν τῷ ὑστέρῳ, τουτέστι τῷ ἐν τῷ ὑστέρῳ ὄντι χρόνῳ,
οὗ ἐστιν ἀρχή, ἀφαιρουμένου δὲ τοῦ ἐν τῷ προτέρῳ χρόνῳ πραγματος, οὗ

25 χρόνου πέρας ἐστὶ τοῦτο τὸ νῦν, ἀριϑμῷ μὲν ἕν ὑπάρχον, λόγῳ δὲ οὐχ
ἕν, ὅταν ὡς πέρας xal ἀρχὴ τὸ αὐτὸ λαμβάνηται. ὅτι ὃὲ τοῦτο οὕτως
ἔχει, δείκνυσι τὸ ἑπόμενον ἄτοπον τῷ μὴ οὕτως ἔχειν φανερὸν ποιῶν. εἰ
γάρ τις, φησίν, τὸ διαιροῦν τὸν πρότερον xal ὕστερον T ὃν σημεῖον,
τουτέστι τὸ νῦν, μὴ del τῷ ὑστέρῳ πραγματι συντάττῃ. ἀλλ᾽ ὡς ἐπὶ τῶν 80

80 χρόνων οὕτω xai ἐπὶ τῶν πραγμάτων χοινὸν αὐτὸ τοῦ προτέρου xai
ὑστέρου λαμβάνῃ, ὡς ἐν ἀμφοτέροις εἶναι τοῖς πράγμασιν, ὥσπερ xai ἐν
τοῖς χρόνοις ἦν, συμβήσεται ἀτοπόν τι' ἔσται γὰρ τὸ αὐτὸ dua ὃν χαὶ οὐχ
ὃν, χαὶ ὅτε γέγονέ τι, τότε οὐχ ὄν, ὅπερ οὕτως ἔχον ἀποδείξει. τὸ δὲ
τῷ δὲ πράγματι ἀεὶ τοῦ ὑστέρου πάϑους ἐστὶν ἴσον ἐστὶ τῷ ᾿ κατὰ

35 δὲ τὰ πράγματα τὰ ἐν τῷ χρόνῳ λαμβανόμενα ἀεὶ τοῦ ὑστέρου γενομένου

^ ^

πάϑους ἐστί᾽ * πράγματα γὰρ xal τὰ πάθη. 7T, τῷ δὲ πράγματι ἀεὶ 80

1 post φϑορᾷ add. εἰ xal Arist. vulg. (εἰ xal om. Barb. I 130, εἰ om. IE!) 2 ἀεί γε
ἕτερον p. 782,1 et Arist. (praeter F) 9 ὅτι xal 8 ἐὰν ἃ Arist. 4 χαὶ ὅλως
om. a ἀνάγχη iterat A 11 τῷ vov seclusi 18 τῷ scripsi: τὸ 8A Exc., quae
tamen αὐτῶ exhibent 29 τοῦτο Α: Om. a 28 ὃν supra scripsit A: om. a: fortasse
χρόνον, nisi pro τὸν legendum est τὸ 81 λαμβάνῃ scripsi: λαμβάνει aA

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 (Arist. p. 26809] 1295

τοῦ ὑστέρου πάϑους ἐστὶν ἀντὶ τοῦ ᾿χατὰ óà τὸ πρᾶγμα τὸ ἐν τῷ 303v
χρόνῳ ἀεὶ τοῦ ὑστέρου πάϑους γινομένου ἐν αὐτῷ Bouv': ὕστερον δὲ
πάϑος εἶπεν τὸ εἰς ὃ ἢ μεταβολὴ γέγονε, χαινῶς τὸ πάϑος εἰπὼν ἐπὶ
πασῶν τῶν χινήσεων.

δ Ἢ δὲ ἀπόδειξις, xaü' ἣν δείχνυσιν, ὅτι χοινοῦ xal ἐπὶ τῶν πραγμά-
των τοῦ νῦν λαμβανομένου ὡς ἐπὶ τῶν χρόνων συμβήσεται τὸ αὐτὸ ἅμα
εἶναί τε χαὶ μὴ εἶναι χαὶ ὅτε γέγονέ τι μὴ εἶναι, τοιαύτη τίς ἐστι’ λαμ-
βάνει τὸ Δ ἀντὶ τοῦ πράγματος xal χρόνους δύο πρότερον μὲν τὸ À, 40
ὕστερον δὲ τὸ B διῃρηυένους ἀπ᾿ ἀλλήλων χατὰ τὸ D. xal ὑποτῶεται

10 τὸ Δ ἐν μὲν τῷ προτέρῳ χρόνῳ τῷ Α λευχόν, ἐν δὲ τῷ ὑστέρῳ τῷ B
τῷ μετὰ τὴν xatà τὸ D διαίρεσιν οὐ λευχόν, τὸ δὲ Γ᾽ χοινὸν ὅρον ἀμφο-
τέρων τῶν χρόνων, τοῦ μὲν ἃ πέρας ὄν, τοῦ δὲ B ἀρχήν. xai λέγει ὅτι,
ἐὰν τὸ D xal ἐπὶ τοῦ πράγματος ὑποτεϑῇ, τοῦ μὲν πέρας τοῦ δὲ ἀρχή,
τὸ Δ ἐν τῷ Α χρόνῳ λευχὸν ὃν ἔσται xal ἐν τῷ πέρατι τοῦ Α λευχόν"

15 τοῦτο δὲ Tv τὸ Γ. xai πάλιν εἰ ἐν τῷ B ὅλῳ ἔστι τὸ οὐ λευχόν, δῆλον
ὡς xal ἐν τῇ ἀρχῇ αὐτοῦ ἔσται οὐ Aeoxóv: ἀρχὴ δὲ ἦν τὸ D, ὅπερ τοῦ 46
Α πέρας ἦν. ἐν τῷ Γ ἄρα ἀμερεῖ ὄντι λευχὸν ἔστι τε xal οὐχ ἔστι.
τὸ μὲν οὖν ἑπόμενον ἄτοπον τῷ κ τὸ [D ὥσπερ τοῦ προτέρου καὶ ὑστέρου
χρόνου τοῦ μὲν ἀρχὴ τοῦ δὲ πέρας ἐστὶν οὕτω xal τοῦ πράγματος, τοῦτό

20 ἐστι. λέγει δὲ αὐτὸς μὴ δεῖν συγχωρεῖν οὕτως ἐν παντὶ τῷ πρώτῳ χρόνῳ
τὸ Δ λευχὸν εἶναι, ὡς χαὶ ἐν τῷ πέρατι αὐτοῦ ἔτι τοιοῦτον εἶναι, ἀλλ᾽ ἐν
τῷ χρόνῳ μὲν παντὶ δοτέον, οὐ μὴν xal ἐν τῷ πέρατι αὐτοῦ" ἀλλ᾽ ἐξαι-
ρετέον μὲν τὸ πέρας τοῦ πρώτου πράγματος τοῦ λευχοῦ. τὸ δὲ [| ἀρχὴν δ0
τοῦ ἐν τῷ δευτέρῳ χρόνῳ ὄντος τοῦ o0 λευχοῦ ποιητέον. τοῦτο δὲ δῆλον

25 γίνεται xal ἀπὸ τῆς γενέσεως xal φϑορᾶς, ὅτι τὸ [ἡ τῷ ἑξῆς προσνεμη-
τέον. εἴτε γὰρ ἐγίνετο λευχόν τι ἐν τῷ Α παντὶ χρόνῳ, εἴτε ἐφϑείρετο
λευχὸν ἐν αὐτῷ, ἐν τῷ D γέγονεν ἣ ἔφϑαρται, εἰ πέρας τὸ I τοῦ Α ἐστίν.
ὥστε εἰ γίνεταί τι λευχὸν ἐν τῷ Α χρόνῳ, ἐν πρώτῳ τῷ [᾿ ἐστὶ λευχόν,
xal εἰ φθείρεταί τι λευχὸν ἐν τῷ Α χρόνῳ, ἐν πρώτῳ τῷ [' πέρατι ὄντι

80 τοῦ Α ἐφθαρμένον xal οὐ λευχὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ ἐν τῷ | À χρόνῳ 304r

γινόμενον ἣ φϑειρόμενον ἐν τῷ Β χρόνῳ ἣ γέγονεν ἢ ἔφϑαρται ὥσπερ

xai ἐν τῷ [', δῆλον ὅτι τὸ Γ τῷ B προσνεμητέον ὡς ἀρχὴν αὐτοῦ τὴν
αὐτὴν ἔχον φύσιν, οὐ μέντοι τῷ Α, εἴπερ ἐν μὲν τῷ Α (vetat, ἐν δὲ

τῷ D γέγονός ἐστιν. εἰ δὲ χοινόν τις αὐτὸ φήσει xol τοῦ Α xal τοῦ B,

ὥσπερ τὸ μεταξὺ νῦν τῶν παρ᾽ Éxdtepa χρόνων χοινόν ἐστι, συμβήσεται

ὅτε γέγονε μὴ εἶναι, χαὶ ὅτε ἔφϑαρται τότε εἶναι, ἅπερ ἐναργῶς ἐστιν ὅ

ἄτοπα. ὅτι δὲ ταῦτα συμβαίνει; δῆλον ἐντεῦϑεν: εἰ γὰρ τὸ γινόμενον ἐν

τῷ Α χρόνῳ λευχὸν εἴη χείμενον xal ἐν τῷ πέρατι αὐτοῦ τῷ D, ἐν ᾧ

μεταβέβληχε, γινόμενον ἔτι οὐχ ἄν εἴη ὃν ἐν τῷ [- τὸ γὰρ γινόμενον

40 οὔπω ὄν ἐστιν’ ἀλλὰ μὴν ἐν τῷ D χρόνῳ παντὶ χεῖται γεγονός, ὥστε

3

C

————M

15 ἐστὶ τὸ A: ἔστιν a 18 post τῷ lacunam signavi. suppleam ὅτι 22. 29 ἐξαι-
petéov a: ἐξαίρετον A 398 καὶ A Exc.: om. a 40 γεγονώς Α Exc.: γεγονός aA'

1200 SIMPLICII IN PHYSICORUM VII18 [Arist. p. 208 09. 26]

xai ἐν τῇ ἀρχῇ αὐτοῦ, τουτέστιν ἐν τῷ D, γεγονὸς ἔσται’ ἐν τῷ Γ ἄρα 304r
xal γέγονεν, ὅτι ἀρχὴ τὸ D τοῦ DB ἐν d γέγονε, xal οὕπω ἔστιν, ὅτι
τέλος τὸ [' τοῦ Α, ἐν d ἔτι γίνεται. καὶ κεῖται τὸ γινόμενον ἐν τῷ
À λευχὸν xal ἐν τῷ πέρατι αὐτοῦ γίνεσϑαι ἔτι. 6 δὲ αὐτὸς λόγος xai 10
5 ἐπὶ τοῦ ἐφθϑαρμένου: εἰ γὰρ τὸ φϑειρόμενον εἴτε τὸ λευχὸν εἴη τοῦτο
εἴτε ὁτιδήποτε, ἕως dv φθαρῇ, ἔστιν, ἐφθείρετο δὲ τὸ Δ ἐν τῷ Α ὅλῳ
χρόνῳ, εἰ xal ἐν τῷ πέρατι αὐτοῦ τῷ D τεϑείη φϑείρεσϑαι, εἴη dy ἔτι
ἐν τῷ D. ἀλλ᾽ el ἐν τῷ B. παντὶ ἔφϑαρταί τε xal οὐχ ἔστιν, ἀρχὴ δὲ
τοῦ B τὸ D, ἐν τῷ D ἄρα, διότι μὲν τέλος ἐστὶ τὸ [' τοῦ A, ἐν d
10 ἐφϑείρετο, ἔστιν ἔτι’ διότι ὃὲ ἀρχὴ τοῦ B, ἐν ᾧ ἔφϑαρτο, ἐφθαρμένον
ἔσται: ὅτε ἄρα ἔφϑαρται, ἔστιν ἔτι, ὥστε τῷ τὸ D χοινὸν λέγοντι ἄμφω 15
ἀχοληυϑήσει τὰ ἀδύνατα τό te γεγονός, ὅτε γέγονε xal ἔστι, τότε μὴ εἶναι
xai τὸ ἐφθαρμένον, ὅτε ἔφϑαρταί τε xal οὐχ ἔστι, τότε εἶναι" ἔτι τε τὸ
αὐτό τι ἅμα λευχόν τε εἶναι χαὶ οὐ λευχόν, ὥσπερ ἐδείχϑη, χαὶ τὸ αὐτὸ
15 Ἰινόμενόν τε ἅμα xal μὴ ὄν. χρὴ οὖν τὸ πέρας τοῦ ἐν τῷ Α χρόνῳ
πράγματος τῷ ἐν τῷ Β χρόνῳ ὄντι πράγματι προσνέμειν, ἵνα μὴ τῇ
ἀντιφάσει περιπίπτωμεν.
“Καὶ τὸ ἀπορούμενον δέ, φησὶν 6 ᾿Αλέξανδρος, τὸ πότε ἀπέθανε
Σωχράτης, λύοιτο ἄν οὕτως. ἣ δὲ ἀπορία τοιαύτη" πότε ἀπέθανε Σω- 39
20 χράτης; πότερον ἐν d ἀπέϑνῃσχε χρόνῳ ἣ ἐν d ἐτεϑνήχει. οὐ γὰρ οἷόν
t$ ἔν τινι μεταξὺ τούτων χρόνῳ διὰ τὸ μηδὲ εἶναί τινα μεταξύ. ἀλλ’
οὔτε ἐν ᾧ ἀπέϑνῃσχεν, ἀληϑὲς εἰπεῖν, ὅτι ἀπέθανεν (ἐν παντὶ γὰρ μορίῳ
τοῦ ἐν ᾧ ἀπέϑνῃσχε χρόνῳ ἔζη) οὔτε ἐν ᾧ ἐτεϑνήχει: οὐχ οἷόν τε γὰρ
τὸν ἤδη τεθνεῶτα ἀποϑανεῖν, εἴπερ τὸ μὲν 'dméÜave! τὸ μετὰ τὸ ἀπο-
25 ϑνῴσχειν λέγομεν, τῷ δὲ ᾿αἀπέθανεν᾽ ὡς ἀρχῇ ἕπεται τὸ τεϑνηχέναι, — xal
τὸ μὲν ᾿ἀπέθανεν᾽ οὐχ ἐν χρόνῳ, ἀλλ᾽ ἐν πέρατι τοῦ ἐν ᾧ ἀπέϑνῃσχε 96
χρόνου. τὸ δὲ ᾿ τέϑνηχεν᾽ ἐν παντὶ λοιπὸν τῷ μετὰ τὸ ᾿ἀπέϑανε᾽ χρόνῳ.
λύεται οὖν τοῦτο τοῖς πρότερον εἰρημένοις. μετέβαλε γὰρ ἐχ τοῦ ζῆν xal
ἀπέθανεν ἐν τῷ πρώτῳ πέρατι τοῦ ἐν dq ζῶν ἀπέθνῃσχε χρόνου, οὐχ
80 ἐν χρόνῳ, ἐν ᾧ λοιπὸν οὐχέτι ἦν ζῶν: οὔτε οὖν ἐν ᾧ ἔζη χρόνῳ οὔτε
ἐν d τέθνηκεν ἀπέθανεν: οὐδὲ γὰρ ἐν χρόνῳ ὅλως, ἀλλ᾽ ἐν πέρατι τοῦ
ἐν ᾧ ἔζη χρόνου. ὅμοιον δὲ καὶ τὸ ἐρωτᾶν, πότε ἐτέχϑη τὸ παιδίον.
dpa ὅτε ἐτίχτετο, ἢ ὅτε τεχϑὲν τρέφεται: xal δῆλον ὅτι οὐδέτερον τούτων, 80
ἀλλ᾽ ἐν τῷ πέρατι τοῦ τίχτεσϑαι: χαὶ οὔτε ἐν τῷ πρὸ αὐτοῦ χρόνῳ οὔτε

35 ἐν τῷ μετ᾽ αὐτὸ οὐδὲ ὅλως ἐν χρόνῳ.
p.263»26 Ei δὲ 8 dv ἡ πρότερον μὴ ὄν ἕως τοῦ οἱ δὲ ἄτομοι
χρόνοι ἐφεξῆς.
Ὅτε ἐδείκνυεν ὅτι τὸ ἀναχάμπτον ἀνάγχη ἠρεμῆσαι ἐν ἐχείνῳ, ἀφ᾽
9 ἔτι a: ἐστι A Exc. γινόμενον a Exc.: γενόμενον A 15 τοῦ ἐν a: τῶι ἐν A 18 Ἀλέ-

ξανδρος] cf. Themist. p. 440,2 Speng. 20 ἐν « supra scr. A! χρόνῳ 8: χρόνου A
25 τῷ δὲ ὁ: τὸ δὲ Αὶ ἀρχὴ A τὸ (corr. in τῶι A!) τεϑνηχέναι A 28 οὖν A: δὲ a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 263526] 1297

οὗ ἀναχάμπτει, προσχρησάμενος ἐν τῇ δείξει τῷ μὴ δύνασϑαι ἐν τῷ αὐτῷ 304r
νῦν, ὅπερ ἐστὶ πέρας χρόνου, ἀλλ᾽ οὐ χρόνος, γενέσϑαι τι ἔν τινι xal ἀπο- 40
γενέσϑαι ἀπ᾽ αὐτοῦ, ὅπερ ἠχολούϑει τῷ μὴ ἐξ ἀμερῶν συγχεῖσϑαι τὸν
χρόνον, μηδὲ δύνασϑαι ἔχεσϑαι ἀλλήλων τὰ νῦν (τούτου γὰρ χειμένου ἔπε-

8 ται τὸ τοῖν δυοῖν νῦν, τοῦ τε ἐν ᾧ ἐγένετο χινούμενον πέρατι ὄντι τοῦ
γίνεσϑαι xal τοῦ νῦν ἐν ᾧ ἀπεγένετο, χρόνον τινὰ μεταξὺ γεγονέναι, ἐν
ᾧ ἦν ἀνάγχη ἠρεμεῖν μὴ πελαζόντων ἀλλήλοις τῶν νῦν), τοῦτο οὖν αὐτὸ
προσχατασχευάζει νῦν, ὅτι μὴ σύγχειται ὁ χρόνος ἐξ ἀμερῶν μηδὲ διαι-
ρεῖται εἰς ἀμερῇ. xat ἔδειξε μὲν τοῦτο διὰ πλειόνων ἐν τῷ Z ταύτης τῆς 4ὅ

10 πραγματείας χαϑολιχώτερον αὐτὸ προβαλλόμενος, ὅτι μηδὲν συνεχὲς ἐξ
ἀμερῶν σύγχειται" xal νῦν δὲ ἰδίως ἐπὶ τοῦ χρόνου προσχατασχευάζει τὸ
αὐτὸ πιστούμενος τὸν λόγον ἐχ τῶν προσεχῶς αὐτῷ δεδειγμένων. ypi-
ται γὰρ τῷ τὴν πρώτην μεταβολήν, καϑ᾽ ἣν μεταβέβληχέ τι μὴ ἐν χρόνῳ
Ἰίνεσϑαι, ἀλλ᾽ ἐν πέρατι τοῦ χρόνου, xaÜ' ὃν μετέβαλλεν, xal ἀπὸ τούτου

15 δειχνύει τὸ προχείμενον. προλαμβάνει δὲ ὡς ἐναργὲς ἀξίωμα ὅτι, ὃ ἄν ἢ
ὕστερον πρότερον μὴ ὄν, ἀνάγχη τοῦτο πρὸ τοῦ εἶναι γίνεσθαι καὶ ὅτε γί- δ0
νεται μήπω εἶναι. δῆλον δὲ ὅτι ἐπὶ τῶν διὰ γενέσεως εἰς τὸ εἶναι
παριόντων ἀληϑὴς 6 λόγος, ἀλλ᾽ οὐχ ἐπ᾽ ἐχείνων, περὶ ὧν αὐτὸς πρότερον
ἔλεγεν, ὅτι ποτὲ μὲν ἔστι, ποτὲ δὲ οὐχ ἔστι, χωρὶς γενέσεως χαὶ φϑορᾶς.

20 τούτου οὖν χειμένου τοῦ ἀξιώματος ἀδύνατόν φησιν εἰς τὰ νῦν διαιρεῖσϑαι
τὸν χρόνον ὡς εἰς ἀτόμους χρόνους, καὶ συγχεῖσϑαι αὐτὸν ἐχ τῶν νῦν.
εἰ γὰρ εἴη τὸ γινόμενον λευχὸν οἷον τὸ Δ ὄντος χρόνου τινὸς ἐξ ἀτόμων
συγχειμένου τοῦ Α, τὸ Δ γινόμενον λευχὸν ἐν ἀτόμῳ χρόνῳ, ἐν ᾧ γί- 304v
γεται λευχόν, οὐδέπω ἐστὶν ἐν αὐτῷ λευχόν: χεῖται γάρ, ὅτι τὸ γινόμενον,

35 ὅτε γίνεται, οὐδέπω ἐστὶν ὃ γίνεται. τὸ δὴ Δ ἐν τῷ Α χρόνῳ οὔπω ἐστὶ
λευχόν. γέγονε δὲ ἅμα (ἀντὶ τοῦ ἔστιν ἤδη) ἐν τῷ ἐχομένῳ τοῦ Α χρόνῳ
ἀτόμῳ τῷ B λευχόν. δεῖ ἄρα τινὰ εἶναι μεταξὺ τοῦ Α xal τοῦ Β χρόνον,
ἐν d) γέγονε λευχόν. οὐ γὰρ δὴ ἐν πέρατι χρόνου τοῦ Α δύναται λέγε-
σϑαι γεγονέναι ὄντι μεταξὺ τῶν ΑΒ χρόνων: οὐ γὰρ ἔστι τοῦ ἀμεροῦς 5

30 πέρας. εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ οἷόν τε τὸ À xal τὸ B τὰ ἄτσμα ἔχεσθαι ἀλλή-
λων εἰ γὰρ πᾶσα γένεσις ἐν χρόνῳ (οὐ γὰρ δὴ ἐν πέρατι χρόνου: οὐ
γὰρ ἔστι πέρας τοῦ ἀτόμου), γίνεσθαι ὃὲ δεῖ τὸ Δ μεταξὺ τοῦ τε ἐν d
ἐστι χαὶ τοῦ ἐν ᾧ οὐδέπω ἐστὶ χρόνου, ἔσται χαὶ τούτων, τοῦ τε ἐν ᾧ
ἐστι xal τοῦ ἐν ᾧ οὐδέπω ἦν (ταῦτα δὲ ἦν τὰ AB), χρόνος τις μεταξύ.

35 xdv ληφϑῇ δέ τις τῶν ΑΒ χρόνων μεταξὺ χρόνος ἄτομος, ἐν ᾧ τις ἐρεῖ
γεγονέναι τὸ Δ, οἷον ὁ DB, παλιν ἐπὶ τῶν AB χρόνων ὁ αὐτὸς λόγος. 10
ἐπεὶ γὰρ τὸ Δ ἔστι μὲν ἐν τῷ Β, οὐχ ἣν δὲ ἐν τῷ Α (ἐγίνετο γὰρ ἐν
ἐχείνῳ), δεῖ τινα πάλιν τούτων εἶναι μεταξὺ χρόνον, ἐν ᾧ γεγονὸς ἔσται

τὸ Δ. τὸ δὲ γέγονε δὲ ἅμα xal ἔστιν ἐν ἑτέρῳ ἀτόμῳ χρόνῳ,

9 Z] c. 1 p. 231321 sqq. post ζ in rasura "τ - A ταύτης Α Exc.: τῆσδε a
18. 19 πρότερον ἔλεγε] Exc. explicant: τῶν ἁφῶν δηλονότι xai τῶν ἀναβλέψεων cf. Arist.
Η 3. 247v 8(21) 27 τῶι B A: τὰ B a 35 ἄτομος χρόνος ἃ

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 82

1298 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 263526]

ἐχομένῳ δὲ ἐν τῷ D εἴρηχεν ἀντὶ τοῦ "Tir, δὲ γεγονός ἐστι xal ὃν ἐν 304v
ἀτόμῳ γρόνῳ ἑτέρῳ᾽" οὐ γὰρ τοῦτο λαμβάνει, ὅτι ἐν τῷ B. γέγονε. ζητεῖ
γάρ, ἐν τίνι γέγονεν.

Εἶτα ἔνστασιν λύει τὴν λέγουσαν, ὅτι ἢ αὐτὴ ἀπορία δύναται ἀπορεῖ-

5 σθαι καὶ πρὸς τοὺς οὐχ ἐξ ἀτόμων λέγοντας συγχεῖσϑαι τὸν χρόνον: καὶ 16
γὰρ ἐπὶ τούτων δοχεῖ εὐληγὴν εἶναι, ὡς ἐπ᾽ ἐχείνων, εἶναί τινα μεταξὺ
τοῦ τε ἐν ᾧ ἐγίνετο xal τοῦ ἐν d) ἐστι, χρόνον. πάλιν γὰρ ὁμοίως ἐν
μὲν τῷ Α,, ἐπειδὴ ἐγίνετο ἐν αὐτῷ. οὐχ ἔσται, ἐν δὲ τῷ DB ἔσται" μεταξὺ
ἄρα τοῦ τε ἀμεροῦς τοῦ χρόνου χαὶ τοῦ Β, ἃ εἴχετο ἀλλήλων, ἔσται τις

10 χρόνος. εἰ οὖν χοινὸν τὸ ἄπορον, οὐδέπω ἄν εἴη δεδειγμένον τὸ μὴ ἐξ
ἀτόμων συγχεῖσϑαι τὸν χρόνον. λέγει οὖν, ὅτι οὐχ ἔστιν ἣ αὐτὴ ἀπορία
xal πρὸς τοὺς μὴ ἐξ ἀτόμων ποιοῦντας τὸν χρόνον. xal τὴν αἰτίαν προστί-
ϑησιν: αὐτοῦ γὰρ τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ ἐγίνετο, ἐν τῷ ἐσχάτῳ ση- 90
μείῳ γέγονε xal ἔστιν, οὗ σημείου οὐδὲν ἐχόμενόν ἐστιν οὐδὲ

15 ἐφεξῆς, οἱ δὲ ἄτομοι χρόνοι ἐφεξῆς. διὸ ἐπὶ μὲν τῶν ἄτομον λε-
Ἱόντων εἶναι τὸν α χρόνον, οὐχ ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι ἐγίνετο μὲν ἔν τινι αὐτοῦ,
ἔστι δὲ ἐν τῷ πέρατι: οὐ γὰρ ἔστι πέρας τοῦ ἀτόμου. ὥστε εἰ ἐγίνετο
ἐν αὐτῷ ὄντι ἀμερεῖ, χαὶ μὴ δύναται ἔν τινι αὐτοῦ γεγονέναι (ἔστι δὲ ἤδη
ἐν τῷ Β. ὄντι xai αὐτῷ χρόνῳ ἀμερεῖ), δῆλον ὅτι δεῖ εἶναί τι μεταξὺ ἐν

40 ᾧ ἐγένετο. τοῦ γὰρ ἐν ᾧ ἐγίνετο χαὶ τοῦ ἐν ᾧ ἔστι μεταξύ ἐστι τὸ ἐν 95
ᾧ γέγονεν, ὅπερ εἰ μὴ πέρας εἶναι δύναται ἀμερῶν ὄντων τῶν ΑΒ, χρόνος
ἄν εἴη. ὥστε οὐχέτ᾽ ἄν εἴη ἐχόμενα ἀλλήλων τὰ ΑΒ, ὅπερ ἔχειτο. εἰ
δὲ xai ἀμερὴς εἶναι λέγοιτο χρόνος ὃ ustató, πάλιν τὸ αὐτὸ ἄτοπον Éms-
ται. χατὰ δὲ τοὺς λέγοντας μὴ ἀμερῇ χρόνον εἶναι τὸ δύναται τὸ γι-

25 νόμενον ἐν τῷ Α γρόνῳ ἐν τῷ πέρατι αὐτοῦ γεγονέναι, εἶναι δὲ ἤδη ἐν
τῷ B: οὕτω ὃὲ οὐχέτι δεήσει μεταξὺ τοῦ À χαὶ τοῦ B χρόνον τινὰ ζη-
τεῖν, ἐν ᾧ τὸ Δ γεγονὸς ἔσται: ἐν γὰρ τῷ Α χρόνῳ γινόμενον γέγονεν 80
ἐν τῷ πέρατι αὐτοῦ, ὅ ἐστι μεταξὺ τοῦ τε Α χρόνου, ἐν ᾧ γινόμενον
οὐδέπω ἦν, xai τοῦ B, ἐν ᾧ ἤδη ἐστί: δεῖ γὰρ τὸ γινόμενον ἐν μεταξύ

30 τινι τοῦ τε ἐν ᾧ ἐγίνετο χρόνου xal τοῦ ἐν ᾧ ἤδη ἔστιν γεγονέναι ἄλλῳ
ὄντι παρ᾽ ἑχάτερον, ὅπερ οὐ δυνατὸν ἐπὶ τοῦ À λέγειν, εἰ ἀμερὲς εἴη"
οὐ γὰρ οἷόν τε ἄλλο μέν τι εἶναι τοῦ Α ἐν ᾧ ἐγίνετο τὸ Α, ἄλλη δὲ ἐν
ᾧ γέγονεν.

Εἰπὼν δὲ ὅτι γέγονε xai ἔστιν ἐν τῷ ἐσχάτῳ σημείῳ προσέ-

35 ϑηχεν τὸ οὗ οὐϑὲν ἐχόμενόν ἐστιν οὐδὲ ἐφεξῆς, δηλονότι σημεῖον
ὁποῖον αὐτό ἐστι. δείχνυσι δὲ διὰ τούτου, ὅτι τὰ νῦν. ἃ ἐστι πέρατα τοῦ S5
χρόνου, οὐχ ἔστιν ἐχόμενα ἀλλήλων ἣ ἐφεξῆς ἀλλήλοις, ὡς εἶναι ἀπ᾽
αὐτῶν τὸν χρόνον. ἀλλ᾽ ἔστι πᾶν τὸ μετὰ τὸ πέρας τοῦ À χρόνου λαμ-
βανόμενηον χρόνος. τὸ δὲ ἐφεξῆς προσέθϑηχεν ἐνδειχνύμενος, ὅπως ἔχε-

1 δὲ alt. om. a 14 γέγονε xal ἔστιν post ἐγίγνετο Arist. 16 τὸν a: τὸ A
22 οὐχέτι τ᾽ ἂν 8 81 el supra scr. A! 32 τοῦ ἃ A: τοῦ a 90 οὐϑὲν
Α: οὐδὲν a 86 δὲ Α: δὲ χαὶ 8

5 τειώδη, ὡς οἶμαι.

10

15

20

25

30

l1

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 263526. 26424] - 1299

σῆαι τὰ ἄτομα λέγοιτο dv ἀλλήλων: τῷ γὰρ ἑξῆς εἶναι ὡς τὰ χυρίως 304v
ἐφεξῆς λεγόμενα: οὐ γὰρ τῷ τὰ μόρια αὐτῶν συνῆφϑαι" οὐ γὰρ ἔχει
μόρια. |

᾿Απορίαν 0À τούτοις ἐφεξῆς 6 ᾿Αλέξανδρος τίϑησιν οὐ πάνυ πραγμα-
“εἰ γάρ τις λέγοι, φησίν, ἐν μὲν τῷ πέρατι τοῦ Α 40
χρόνου, ἐν ᾧ ἐστιν ἤδη μεταβεβληχός, εἶναι τὸ Δ, ἐν δὲ τῷ Α χρόνῳ μὴ
εἶναι (ἐγίνετο γὰρ ἐν ἐχείνῳ χαὶ χρώμενος τῷ αὐτῷ λόγῳ ἀπαιτοίη μεταξὺ
τοῦ Α χρόνου χαὶ τοῦ πέρατος αὐτοῦ εἶναί τινα χρόνον, ἐν ᾧ ἐγένετο),
ἔτι δοχεῖ $ αὐτὴ ἀπορία μένειν: ἐν dq γὰρ πρώτῳ μεταβέβληχεν εἰς τὸ
εἶναι, ἀληϑὲς αὐτοῦ τὸ εἶναι xactw[opsiv." κχαὶ λύει χαλῶς λέγων, ὡς εἰ
μὲν χρόνος ἦν ἐν ᾧ ἐγεγόνει, εἴη ἄν ἤδη xal ἐν τούτῳ ὡς ἐν χρόνῳ,
xal δέοι ἄν πρὸ τούτου εἶναί τι μεταξύ, τούτου τε xai τοῦ ἐν ᾧ ἐτγίνετο. 46
εἰ ὃὲ μὴ χρόνος τὸ ἐν ᾧ γέγονεν, ἀλλὰ πέρας τοῦ χρόνου τοῦ ἐν ᾧ ἐγί-
yEto, οὐχέτι ἀχολουϑήσει τὸ δεῖν τοῦ τε πέρατος xal τοῦ οὗ ἐστι πέρας
εἶναί τι μεταξύ' τῶν γὰρ χρόνων, τοῦ τε ἐν ᾧ μήπω ἐστίν, ἀλλὰ γίνε-
ται, xal τοῦ ἐν ᾧ ἤδη ἐστί, δεῖ τι μεταξὺ εἶναι τὸ ἐν ᾧ γέγονεν. εἰ δὲ
λέγοι τις αὐτὸ ἐν τῷ πέρατι τοῦ Α μὴ μόνον γεγονέναι, ἀλλὰ xal εἶναι,
δῆλον ὅτι xal ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ Α μὴ εἶναι αὐτὸ ἐρεῖ: καίτοι τὸ ἤδη γι-
νόμενον ἔστι πως.

ρ. 2064«4( Φανερὸν δέ, ὅτι εἰ ἐν τῷ Α ὅλῳ χρόνῳ ἐγίνετο ἕως τοῦ o0
7 ἐν d ἐγίνετο μόνον παντί.

Δείξας ὅτι ἐν μὲν τῷ Α χρόνῳ ἐγίνετο τὸ Δ, ἐν δὲ τῷ πέρατι τοῦ
Α γέγονεν, ὅτι οὐχ ἔστι χρόνος τοῦτο ἐν ᾧ τέγονεν, ἀλλὰ πέρας χρόνου,
δείχνυσιν ἀγχινούστατα. εἰ γὰρ ἐν μὲν τῷ À ὅλῳ χρόνῳ φησὶν ἐγί-
veto, (ἐν δὲ τῷ πέρατι αὐτοῦ γέγονεν), δειχϑείη δὲ ἴσος 6 χρόνος 6 ἐν
ᾧ ἐγίνετο συναμφοτέρῳ τῷ ἐν ᾧ ἐγίνετο καὶ τῷ ἐν ᾧ γέγονε, δῆλον 305r
ὅτι τὸ ἐν ᾧ γέγονε προστεϑὲν τῷ ἐν ᾧ ἐγίνετο χρόνῳ, οὐχ ἐποίησε μεί-
ζονα τὸν χρόνον. ὥστε οὐχ ἦν χρόνος τὸ ἐν ᾧ γέγονε" χρόνος γὰρ γρόνῳ
προστιθέμενος μείζονα τὸν ὅλον ποιεῖ. ὅτι δὲ οὐχ ἐποίησε μείζονα, δῆλον,
εἴπερ ἐν πέρατι τοῦ Α χρόνου γέγονε, τὸ δὲ πέρας ἀμερές ἐστιν. χαὶ ἣν 5
μὲν αὐτόϑεν ὃζλον, ὅτι τὸ πέρας τοῦ χρόνου οὐχ ἔστι χρόνος. πολλὴν δὲ
ἐποίησεν ἐνάργειαν ἢ δοχοῦσα παραδοξολογία τὸ μὴ εἶναι πλείονα τὸν
χρόνον τόν τε ἐν ᾧ ἐγίνετο χαὶ τὸν ἐν ᾧ γέγονε τοῦ ἐν ᾧ ἐγίνετο μόνου.
δοχεῖ ὃέ uot μὴ μάτην προστεϑειχέναι τῷ 7| ἐν ᾧ ἐγίνετο μόνον τὸ
παντί, GÀX εἰς ἔνδειξιν τοῦ δεῖν μετὰ τοῦ πέρατος αὐτὸν λαμβάνειν.

“Ἔχ δὴ τούτων τῶν λόγων, φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος, δυνατὸν ὁρμώμενον
δειχνύναι τὰ παρὰ τοῖς Στωιχοῖς ἀξιώματα, ἃ μεταπίπτοντά τινες λέγουσιν 10
ἀπεριγράφως μὴ ὄντα τοιαῦτα. ἔστι δὲ ταῦτα τοιαῦτα’ “εἰ ζῇ Δίων, ζή-

γεγόνει ἃ 20 (itemque 21) ἐγίγνετο ἃ 29 ἐν δὲ τῷ πέρατι --- τῷ τε (sic) ἐν

ᾧ ἐγίνετο (26) iterat a 26 τῷ (post συναμφοτέρῳ) aA!: τὸ A

92

1300 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 2044]

stat Δίων. τοῦτο γὰρ εἰ xai ἀληϑές ἐστι νῦν ἀρχόμενον ἀπὸ ἀληϑοῦς 305:
τοῦ ᾿ζῇ Δίων᾽ xal λήγον εἰς ἀληθὲς τὸ ᾿ζήσεται᾽, ἀλλ᾽ ἔσται ποτέ, ὅτε
τῆς προσλήψεως ἀληϑοῦς οὔσης τῆς ᾿αλλὰ μὴν ζῇ Δίων᾽ μεταπεσεῖται τὸ
συνημμένον εἰς ψεῦδος τῷ ἔσεσθαί ποτε, ὅτε ἀληϑοῦς ὄντος ἔτι τοῦ 'Cij

5 Δίων᾽, οὐχ ἔσται ἀληϑὲς τὸ 'xal ζήσεται, οὗ μὴ ὄντος ἀληϑοῦς τὸ ὅλον
συνημμένον γίνοιτο ἄν ψεῦδος μεταπῖπτον: οὐ γὰρ ἀεί, ὅτε τὸ ᾿ζῇ᾽
ἀληϑές, xai τὸ ᾿ζήσεται᾽, ἐπεὶ οὕτως ἀϑάνατος ἄν εἴη ὃ Δίων. οὐ μὴν τὸ
ἔσται ὁρίσαντας εἰπεῖν, πότε οὐχ ἀληϑὲς ἔσται ζῶντος αὐτοῦ τὸ "Costa.
διὸ xal ἐν ἀπεριγράφῳ xal ἀορίστῳ χρόνῳ λέγουσι γίνεσϑαι τὴν τῶν

10 τοιούτων ἀξιωμάτων μετάπτωσιν. τοιοῦτον μὲν οὖν ἐστι τὸ ἀπεριγράφως
μεταπίπτειν λεγόμενον ἀξίωμα. ὅτι δὲ μὴ ὑγιῶς λέγεται τὸ μεταπίπτειν
ἐχ τῶν προσεχῶς ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους διορισϑέντων ἔξεστι συνορᾶν. εἰ
γὰρ πᾶν τὸ μεταβάλλον ἐν τῷ πέρατι τοῦ ἐν ᾧ μεταβάλλει χρόνου με-
ταβέβληχεν, ἐν ᾧ πέρατι οὐχέτι ἐν τούτῳ ἐστίν, ἐξ οὗ μετέβαλλεν, ἀλλ᾽ so

15 ἐν ἐχείνῳ λοιπόν, εἰς ὃ μετέβαλλέ τε xai μεταβέβληχεν, εἴη ἄν xal τὸ

Cz» Δίωνα, εἰ μεταβάλλει, ἐν ἐσχάτῳ τινὶ χρόνου μεταβάλλειν τοῦ ἐν d
ζῇ, ὃ πέρας ἐστὶ χρόνου xal οὐ χρόνος" ἐν ᾧ οὐχέτι ἀληϑὲς τὸ ζῆν
Δίωνα" τέϑνηχε γὰρ ἤδη ἐν τούτῳ. τὸ οὖν (ij Δίων᾽ τὸ ἐν τῷ ἐνεστῶτι
γῦν λεγόμενον εἰ μὲν ἐν ᾧ μεταβέβληχεν ἀπὸ τοῦ ζῆν νῦν λέγοιτο, οὐχ

20 ἀληϑές, εἰ δὲ ἐν ἄλλῳ πρὸ τούτου ὄντι νῦν, ἀληϑὲς τὸ ᾿ζῇ Δίων. τῶν δὲ
νῦν, ἐν d τε οὐχέτι ζῇ μεταβεβληχὼς ἤδη ὃ Δίων, xol ἐν ᾧ ἔτι ζῇ, 96
χρόνος ἐστὶ μεταξύ, ὃν δηλονότι ζῇ, εἴ γε ἐν τῷ πέρατι αὐτοῦ μεταβέ-
βληχεν ἐχ τοῦ ζῆν. καὶ ἀχολουϑήσει τὸ ἐν ᾧ νῦν ἀληϑὲς εἰπεῖν ὅτι “ζῇ
Δίων᾽, ἐν τούτῳ ἀληϑὲς εἶναι τὸ ᾿ ζήσεται Δίων. ὥστε οὐ προμεταπίπτει

25 τὸ ᾿ζήσεται᾽ τοῦ ζῆν: μόνως γὰρ dy προμετέπιπτεν, εἰ ἐχόμενα ἀλλήλων
ἦν τὰ νῦν τό τε ἐν ᾧ ἀληϑές ἐστι τὸ ᾿ζῇ Aíov! χαὶ τὸ ἐν ᾧ μεταβέ-
βληχεν ἐχ τοῦ ζῆν. ἐπειδὴ ὃὲ ἐν ᾧ ἄν νῦν ἀληϑῶς ληφϑῇ τὸ ζῆν Δίωνα,

τούτου τοῦ νῦν xal τοῦ ἐν ᾧ πρώτῳ μεταβέβληχεν ἐκ τοῦ ζῆν χρόνος 90
ἐστὶ μεταξύ, ὃν ἔτι ζῇ, δῆλον ὅτι ὅτε ἀληϑές ἐστι τὸ ᾿ζῇ Δίων᾽, ἀληϑὲς

80 ἔσται xal τὸ ᾿ζήσεται᾽ xal οὐ διὰ τοῦτο dÜdvato; ὃ Δίων ἔσται. εἰ δὲ
τὸ ζῇ Δίων᾽ μὴ ἐν τῷ νῦν λέγοιτο, ἀλλ᾽ ἐν χρόνῳ, οὗ πέρας ἔσται τὸ
ἐν ᾧ πρώτῳ τέϑνηχε μεταβαλὼν ἀπὸ τοῦ ζῆν, μεταπεσεῖται τότε εἰς

Ψψεῦδης τὸ ζήσεται Δίων᾽ τῷ τὸ πέρας τοῦ χρόνου προστίϑεσϑαι τῷ
πράγματι τῷ ὄντι ἐν τῷ χρόνῳ, οὗ τὸ πέρας τοῦτο ἀρχή ἐστιν, ὡς δέ-

35 ὄειχται πρότερον. τὸ γὰρ νῦν, ἐν ᾧ πρώτῳ μετέβαλεν ἀπὸ τοῦ ζῆν, τέλος 85
μέν ἐστι τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ ἔζη, ἀρχὴ δὲ τοῦ ἐν ᾧ ἤδη τεϑνηχώς ἐστιν.

4 τῷ ἃ: τὸ ἃ 1 τὸ supra add. A! 19 ἀπὸ τοῦ aA!: dro) Α΄
21 μεταβεβληχὸς A, sed corr. A! 24 εἶναι ἀληϑὲς ἃ 30 ἔσται (ante xai) ΑἹ:
ἔστι A: ἐστὶ 8 80 τεϑνηχός A, corr. A!

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 (Arist. p. 20447. 9] 1301

p.26447 Οἷς μὲν οὖν ἂν τις ὡς οἰχείοις πιστεύσειεν ἕως τοῦ 306r
δόξειέ τῳ ταὐτὸν τοῦτο συμβαίνειν.

Προϑέμενος δεῖξαι, τίς f, συνεχὴς xal πρώτη χατὰ φύσιν φορὰ $ τῷ
πρώτῳ χατὰ τόπον χινουμένῳ προσήχουσα, χαὶ διελὼν τὰς φορὰς εἴς τε
5 τὴν χύχλῳ xal τὴν χατ᾽ εὐθεῖαν xal τὴν μιχτήν, xal προδιορισάμενος ὅτι, 40
ὁποτέρα ἂν τῶν ἁπλῶν μὴ εἴη συνεχής, οὐδὲ ἣ ἐξ ἀμφοῖν μιχτὴ συνεχὴς
ἔσται, ἔδειξε διὰ πλειόνων, ὅτι ἢ χατ᾽ εὐϑεῖαν χίνησις οὐχ ἔστι συνεχὴς
οὐδεμία χατὰ δύο τρόπους, xal ὅτι τὸ φερόμενον τὴν εὐϑεῖαν xal πεπε-
ρασμένην ἀναχάμπτει, τὸ δὲ ἀναχάμπτον τὰς ἐναντίας χινεῖται χινήσεις, αἱ
10 δὲ ἐναντίαι χινήσεις διάφοροι κατ᾽ εἶδος xal οὐ μία οὐδὲ συνεχής" xal αὖ
πάλιν ὅτι τὰ ἀναχάμπτοντα μεταξὺ ἠρεμεῖν ἀνάγχη, τὸ δὲ μεταξὺ ἠρεμοῦν
λύει τὴν συνέχειαν τῆς κινήσεως. ταῦτα οὖν δείξας περὶ τῆς xat' εὐϑεῖαν 45
φορᾶς ἀπό τε τοῦ τῆς χινήσεως εἴδους τοῦ τὴν ἐναντίωσιν ἔχοντος χαὶ ἀπὸ
τοῦ μεγέϑους, ἐφ᾽ οὗ ἢ ἀναχάμπτουσα χίνησις ἐπιτελεῖται, ἅπερ οἰχεῖα τῆς
15 χινήσεώς ἐστιν ὡς xaÜ' αὑτὸ ὁπάρχοντα αὐτῇ, λέγει ὅτι, οἷς μὲν ἄν τις
ὡς οἰχείοις τοῦ δειχνυμένου πιστεύσειε λόγοις, οὗτοι xal τοιοῦτοί
τινές εἰσιν, οἰχείους λέγων τοὺς ἐχ τῶν οἰχείων τῷ προχειμένῳ γινομέ-
γους συλλογισμούς, o0; xal ἀποδειχτιχοὺς ἔϑος αὐτῷ xaÀeiv: ἐφεξῆς δὲ τὸ
αὐτὸ τοῦτο λογιχῶς δείξειν ἐπαγγέλλεται. λογιχοὶ δέ εἰσι συλλογισμοὶ οἵ 50
90 μὴ διὰ τῶν οἰχείων xal προσεχῶν τῷ προχειμένῳ γινόμενοι, ὥσπερ oí
πρότεροι, διά τε τῶν διαφορῶν τῆς χατ᾽ εὐθεῖαν χινήσεως xal διὰ τοῦ
ὑποχειμένου τῇ τοιαύτῃ χινήσει μεγέϑους, ἀλλὰ διὰ χοινοτέρων xal χαϑο-
λικωτέρων xal δυναμένων xal ἄλλοις ἐφαρμόζειν, οὖς ἔϑος αὐτῷ διαλεχτι-
χοὺς χαλεῖν, ὡς δι᾽ ἐνδόξων γινομένους ἐπιχειρήσεων. ϑήσει γὰρ ἐφεξῆς
95 λόγους οὔτε τοῖς χατὰ τόπον μόνον χινουμένοις προσήχοντας οὔτε ἐχ τῶν
τούτοις μόνοις xaÜ' αὑτὸ ὑπαρχόντων εἰλημμένους, ἀλλὰ | xal πᾶσι 305v
τοῖς ἐξ ἀντιχειμένων εἰς ἀντιχείμενα μεταβάλλουσι xai ἐχ τῶν ἀντιχειμένων
εἰλημμένους, ἅπερ οὐ μόνον τοῖς χατ᾽ εὐθεῖαν χινουμένοις χυρίως xal οὐ
μόνον τούτοις ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς μεταβάλλουσιν ὑπάρχει.

30 p. 3641 Απαν γὰρ τὸ κινούμενον συνεχῶς ἕως τοῦ ἣ γὰρ δια-
λαμβανομένη στάσει οὐ μία.

“Ὅτι μηδεμία χίνησις ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον γινομένη συνεχὴς εἶναι 10
δύναται, δείχνυσι προλαβὼν ἀξίωμα καϑολιχὸν τὸ λέγον, ὅτι πᾶν τὸ διὰ
χινήσεως συνεχοῦς ἐπί τι ἀφιχνούμενον ἀχωλύτως εἰς ὅπερ ἦλθε πληρῶ-

1 πιστεύσειεν A: λόγοις πιστεύσειε 4 (ut Arist. cod. IH): πιστεύσειε (πιστεύσει E!) λόγοις
Arist. vulg. cf. v. 16 2 ταὐτὸ 8 συμβαίνειν a: συμβαῖνον A 25 μόνων ἃ
28. 29 xal οὐ μόνον τούτοις A: om. a. fortasse χυρίως transponendum post τούτοις

91 μία ἐστίν 8

1302 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII ὃ (Arist. p. 261239]

σαν τὴν χίνησιν ἐπὶ τοῦτο τὴν ὁρμὴν εἶχε xol ὅτε τῆς χινήσεως ἤρχετο" 305*
πᾶν γὰρ τὸ χινούμενον ὥσπερ ἀπό τινος ὡρισμένου χινεῖται, οὔτω χαὶ ἐπί
τι ὡρισμένον, ἄν μὴ ὑπό τινος ἐμποδίζηται. οἷον εἰ χάτω τι χινηϑὲν ἀν-
εὐυποδίστως ἐνήνεχται, xal ὅτε ἐχινεῖτο ἐπὶ τὸ χάτω τὴν ὁρμὴν slys: χαὶ 16
5 οὐ μόνον ὅτε πλησίον ἦν ἤδη τοῦ χάτω, ἀλλὰ καὶ ἀφ᾽ οὗ τῆς χινήσεως
ἤρχετο, Ov ἧς συνεχῶς ἐπὶ τοῦτο ἐνήνεχται, ὡς εἰς τοῦτο ἐλευσόμενον
w - , A ^ c— SS *'A - , . —
ἤρχετο χινεῖσθϑαι. τί γὰρ μᾶλλον ἐν τῷδε 7| ἐν τῷδε γινόμενον; τοῦτο
A - “« »,
γὰρ σημαίνει τὸ τί γὰρ μᾶλλον νῦν Y, πρότερον; ὁμοίως δέ, φησί,
- Ld , ἢ L| , ^ —Y Aw 3 ».
xal ἐπὶ τῶν ἄλλων χινήσεων: οὐ γὰρ ἐπὶ μόνης τῆς φορᾶς, ἐφ᾽ ἧς
10 ὡς ἐπὶ παραδεί ἐγύ ὃ at ἰληθϑής, φησίν, ἐστὶν 6 λό
πὶ παραδείγματος ἐγύμνασε τὸ ἀξίωμα, ἀληθής, φησίν, ἐστὶν ὁ λόγος,
ἀλλ᾽ ὁμοίως ἀληϑὴς καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων χινήσεων τῆς τε ἀλλοιώσεως xai
τῆς αὐξήσεώς te xal μειώσεως, xal ὅλως τῶν εἰς τὰ ἐναντία μεταβαλ- 20
λουσῶν: οὐ γὰρ δὴ ἐπὶ τῆς γενέσεως xal φϑορᾶς, ὡς μαϑησόμεϑα. τού-
"w 4 -“» , A b! [4 ,
τοῦ οὖν ἀληϑῶς ἠξιωμένου διὰ συνημμένου τινὸς τοιούτου δείκνυται τὸ
18 προχείμενον, ὡς ἐπὶ παραδείγματος τῆς φορᾶς γινομένου τοῦ λόγου. εἰ
γὰρ τὸ ἐπὶ τῆς εὐθείας χάτωϑεν ἄνω φερόμενον, ὅταν ἄνω γένηται, μὴ
ἡσυχάζῃ καὶ ἠρεμῇ, ἀλλὰ τῇ αὐτῇ ὁρμῇ συνεχῶς φέρηται χάτω, δῆλον
ON A ur UA X » « T s , , x e A
ὅτι διὰ τὸ ἀξίωμα xal ὅτε ἤρχετο τῆς χάτωϑεν χινήσεως τὴν δρμὴν ἐπὶ
, w - ,
τὸ κάτω εἶχε, xal ob μόνον ὅτε γενόμενον ἄνω χινεῖται χάτω. τὸ δὴ 50
20 ἀπὸ τοῦ χάτω χινούμενον, εἰ συνεχῶς χινεῖται, ἅμα τὴν δρμὴν ἔχει ἐπί
1 v -- b] , 3 Δ] 1 e Ld AY
τε τὸ ἄνω χινηϑῆναι xal ἐπὶ τὸ χάτω. ἀλλὰ μὴν ἣ εἰς τὸ ἄνω τῇ εἰς
τὸ χάτω ἐναντία. ἐξ ἐναντίων γάρ. τὸ ἄρα ἐπὶ τῆς εὐϑείας χινούμενον,

p" “« 1 , - - 44, ἢ σ $^ ἢ
εἰ συνεχῶς χινεῖται, τὰς ἐναντίας χινεῖται' τοῦτο δὲ ἀδύνατον: ὥστε ἀδύ-
vatoy xal ᾧ τοῦτο ἠχολούϑησε τὸ τὸ ἐπὶ τῆς εὐθείας χινούμενον συνεχῶς

35 χινεῖσθαί τε xal ἀναχάμπτειν. λαβὼν δὲ τὸ μὲν À τὴν ἀρχὴν τῆς εὐϑείας,
τὸ δὲ [᾿ τὸ πέρας, xal ϑεὶς τὸ συνεχῶς χινούμενον ἐπὶ τῆς εὐϑείας ἀπό 90
τε τοῦ À ἐπὶ τὸ [', xai ἀπὸ τοῦ D ἐπὶ τὸ À χινήσεσϑαι ὁμοίως, xal
συναγαγὼν ὅτι τὸ xwoóusvov οὕτως ἅμα τὰς ἐναντίας χινήσεται, διὰ τί
τοῦτο ἕπεται, ὑπέμνησεν εἰπὼν ἐναντίαι γὰρ αἱ κατ᾽ εὐθεῖαν. τοῦτο

80 δέ, ἐπειδὴ ἀπὸ ἐναντίων: ἐναντία γὰρ ἀλλήλοις τὰ τῆς εὐϑείας πέρατα,
τὸ μὲν ἄνω τῷ χάτω, τὸ δὲ δεξιὸν τῷ ἀριστερῷ, τὸ Ob ἔμπροσθεν τῷ ὅπι-

- LY * , 1 ἢ e - , ey P4 * 1
σϑεν' ταῦτα γὰρ οὐ μόνον κατὰ τὴν πρὸς ἡμᾶς σχέσιν οὕτως ἔχει, ἀλλὰ
τῇ αὑτῶν φύσει πρότερον ἐν τῷ χότμῳ ὀείχνυται ὄντα, ὡς ἐν τῷ δευτέρῳ 85

- 3 -— AA , “ ^/ v - ,
τῆς llepl οὐρανοῦ ὀιδασχόμεϑα. ἔπεται δέ tt xal ἄλλο ἄτοπον τῷ τὸ ἐπ
35 εὐθείας χινούμενον συνεχῶς χινεῖσϑαι xal ἀναχάμπτειν. εἰ γὰρ τὸ χάτωϑεν
χινούμενον ἀπὸ τοῦ Α ἐπὶ τὸ χάτω πάλιν τὸ ἡ συνεχῶς xal xaÜ' ὁρμὴν
, 4 , - ^
olxe(ay ἐνεχϑήσεται, ἐπὶ τὸ γενέσϑαι ἐν ᾧ ἐστι χινηϑήσεται" τοῦτο δὲ

Ψ ΜΝ 1 -- ^ n 4 * 1 ’
ἄτοπον. οὐδὲν γὰρ χινεῖται διὰ τὸ γενέσθαι ἐν ᾧ ἐστι. τὸ γὰρ χινούμενον
ποϑέν ποι χινεῖται. εἶτα xai τρίτον ἄλλο ἄτοπον ἐπάγει τῷ συνεχῶς χι-

17 ἡσυχάξει xal ἠρεμεῖ a φέρηιται Α: φέρεται a 24 ἠκοληύϑη a 33 αὖ-
τῶν À 34 ΠΙΕερὶ οὐρανοῦ] B 2sqq. p. 284*6 sqq. 94. 35 ἐπὶ τῆς εὐθείας Exc.
39 τῷ a: τὸ A

SIMPLICIIL IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 26429. 21] 1303

νεῖσϑαι τὰ ἐπὶ τῆς εὐθείας ἀναχάμπτοντα, τὸ μεταβάλλειν τι Ex τούτου, ἐν 305v
ᾧ οὐδέπω ἐστίν. εἰ γὰρ τὸ φερόμενόν ποι εὐθὺ τῷ τῆς χινήσεως ἄρξα-
σϑαι ἐπ᾽ ἐχεῖνο φέρεται, ἐφ᾽ ὃ ἐλεύσεται τὸ χάτωϑεν χινούμενον, εὐθὺς dv
χινοῖτο οὐ μᾶλλον τὴν εἰς τὸ ἄνω T, τὴν ἐπὶ τὸ χάτω: ἀλλὰ ἢ χάτω γι-

5 νομένη χίνησις ix τοῦ ἄνω γίνεται" χινηϑήσεται ἄρα τὸ χάτωϑεν χινού-
μενον xat ix τοῦ ἄνω, ἐν ᾧ οὕπω ἐστίν: οὐ γὰρ ἐξ ἄλλου τινὸς ἢ εἰς τὸ
χάτω φορᾶ' ἀλλὰ μὴν ἀδύνατον τὸ ποϑὲν χινούμενον ἐχεῖϑεν χινεῖσϑαι
u* ὃν ἐν ἐχείνῳ, ἐξ οὗ ἐχείνην τὴν χίνησιν χινήσεται. εἰ γάρ τις αὐτὸ 46
λέγοι τότε τὴν κάτω χινεῖσϑαι, ὅταν ἐν τῷ ἄνω γένηται, ὁμολογήσει αὐτὸ

10 πρῶτον ἐν τῷ ἄνω γίνεσθαι: γινόμενον δὲ ἐν τῷ ἄνω xal ἀπογίνοιτο ἄν
ἀπ᾿ αὐτοῦ, οὕτω δὲ οὐχέτι ἄν χινοῖτο συνεχῶς.

᾿Αλλ᾽ ἐρεῖ τις ἴσως ἐνιστάμενος, ὅτι χατὰ τοῦτον τὸν λόγον, οὐδὲ
χάτωϑεν ἄνω χινούμενον συνεχῶς χινήσεται’ τὸ γὰρ χάτωϑεν ἀρχόμενον
ἐπὶ τὸ ἄνω χινεῖσϑαι δεῖ πρῶτον ἐπὶ τὸ μέσον ἐνεχϑῆναι, εἶθ᾽ οὕτως

15 ἀπὸ τοῦ μέσου ἐπὶ τὸ ἄνω, ὥστε ἀπὸ τοῦ ἐν ᾧ οὕπω ἐστὶ χινεῖται" οὐδὲ
τοῦτο ἄρα συνεχῶς χινήσεται χαίτοι μὴ ἀναχάμπτον. ἀλλὰ ῥητέον, ὅτι δ0
πρῶτον μὲν ἢ ἄνω χίνησις οὐχ ἀπὸ τοῦ ἡμίσεως ἢ μέσου λέγεται γίνεσθαι,
ἀλλὰ χάτωϑεν, ἔπειτα οὐ δεῖ τὸ συνεχῶς εἰς τὸ ἄνω χινούμενον ἐν τῷ
ἡμίσει γενέσϑαι: γινόμενον γὰρ ἐχεῖ ἀνάγχη xal ἀπογίνεσϑαι xal ἐνεργείᾳ

20 τὸ ἥμισυ διαιροῦν μεταξὺ ἠρεμεῖν: ἀλλ᾽ εἶναι μὲν ῥηϑήσεται χατὰ τὸ
ἥμισυ τὸ χινούμενον συνεχῶς ἐπὶ τὸ ἄνω, οὐ μέντοι γίνεσθαι, ἐν μέντοι
τῷ ἄνω ἀναγχη πρότερον γίνεσϑαι τὸ ἐπὶ τὸ χάτω χινεῖσϑαι μέλλον. οὐ
γὰρ | ἁπλοῦ τινος ἢ ἐπὶ τὸ χάτω χίνησις, ὥστε ἐν ᾧ οὔπω γέγονεν 300:
ὀφεῖλον γενέσθαι ix τούτου ἄν ἤδη χινοῖτο. εἰ οὖν ταῦτα ἀδύνατα τό τε

25 ἅμα τὰς ἐναντίας χινεῖσϑαι xal τὸ ἐπὶ τὸ γενέσθαι ἐν ᾧ ἐστι χινεῖσϑαι.
xal τρίτον τὸ ἐχ τούτου χινεῖσθαί τι ἐν ᾧ οὔπω ἐστί: ταῦτα δὲ ἔπεται
τῷ συνεχῇ λέγοντι τὴν ἐπὶ τῆς εὐθείας ἀδύνατον τὸ συνεχῇ αὐτὴν εἶναι. ὁ
δὲ ᾿Αλέξανδρος xal ταύτην ταῖς εἰρημέναις προστίθησι τὴν ἐπιχείρησιν οὐχ 65
ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἀξιώματος δρμωμένην" "sl γὰρ ἀδύνατον, φησί, τῇ κατὰ

30 φύσιν χινήσει τὴν παρὰ φύσιν εἶναι συνεχῇ xal μίαν, τῷ δὲ ἐπὶ τῆς εὐ-
ϑείας κινουμένῳ xal ἀναχάμπτοντι ἀνάγχη, εἰ τὴν ἑτέραν χινεῖται χατὰ
φύσιν, τὴν ἑτέραν παρὰ φύσιν χινεῖσϑαι, οὐχ ἔστι δὴ συνεχὴς ἣ ἐχ τῆς
χατὰ φύσιν xai παρὰ φύσιν συγχειμένη.᾽"

p.264421 Ἔτι xal ἐκ τῶνδε φανερὸν xaÜü' ὅλου μᾶλλον ἕως τοῦ
35 ὅτι οὐχ ἔσται συνεχὴς ἣ χίνησις.

[Πρότερον μὲν ἐπὶ τῆς χατ᾽ εὐθεῖαν φορᾶς ἐποιεῖτο τὸν λόγον, εἶτα
ἐπὶ πάσης τῆς χυρίως χινήσεως, ἐφ᾽ ἧς ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον ἢ μετα-

2 εὐϑὺ A: εὐθὺς ὁ 25 ἐπὶ τὸ A cf. p. 1302,37: ἐπὶ τῷ a 32 ἔστι δὴ scripsi: ἔστι
δὲ Α: ἂν εἴη ἃ 99 κατὰ φύσιν χαὶ παρὰ φύσιν Α: ἐπὶ τὸ ἄνω χαὶ ἐπὶ τὸ χάτω 8
94 ἔτι A: ἔτι δὲ a (Arist. praeter FHIK) 99 ἔσται A (Arist. E): ἔστι a (Arist. vulg.)

1804 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 264221]

βολὴ γίνεται, xdy ἐπὶ παραδείγματος xal τότε τῆς εὐθείας ὁ λόγος προΐει. 306r
vüv ὃὲ χαθολιχώτερωον ἐπὶ πάσης μεταβολῆς f, ἀπόδειξις γίνεται τῆς xal
τὴν γένεσιν περιεχούσης xal τὴν φϑοράᾶν' τῇ γὰρ στερήσει προσχρῆται, 20
ὡς πάντων τῶν μεταβαλλόντων εἴτε χατὰ τόπον εἴτε χατὰ ποιότητα T,

5 ποσότητα T, xav οὐσίχν Bx τῆς οἰχείας γινομένων στερήσεως. εἰκότως
οὖν χαϑόλου μᾶλλον εἶπεν ἐρεῖν περὶ πάσης χινήσεως, τουτέστι
περὶ πάσης μεταβολῆς. πᾶν γὰρ τὸ μεταβάλλον εἴς τι, ὃ μὴ πρότερον ἦν,
ἐχ τοῦ μὴ τόδε χαὶ ἐκ τῆς οἰχείας στερήσεως εἰς τὸ εἶναι τόδε τι μετα-
βάλλει, ὡς ἐν τῷ πρώτῳ τῆσδε τῆς πραγματείας ἐδείχϑη. ὁ δὲ λόγος

10 ἐστὶν αὐτῷ τοιοῦτος: λαβὼν ὅτι τὰ μὴ ἀιδίως ἀλλὰ ποτὲ χινούμενα τῶν 56
εἰρημένων τινὰ χινεῖται χινήσεων ἐχ τῶν ἀντιχειμένων εἰς τὰ dvut-
χείμενα (ἢ γὰρ κατὰ γένεσιν xal φϑορὰν T, χατὰ αὔξησιν xal μείωσιν 7T,
χατὰ ἀλλοίωσιν T, χατὰ τὴν ἐπ᾽ εὐθείας φοράν: δῆλον δὲ ὅτι μὴ del xt-
γούμενα xal ἠρευεῖ ποτε τῶν ἠρεμιῶν τινα, atuvé; εἰσιν ἐν τοῖς ἄντι-

15 χϑιμένοις γινόμεναι τῶν ἐφ᾽ ἃ χινεῖται τὰ χινούμενα' οὔτε γὰρ χίνησις
ἄλλη παρ᾽ ἐκείνας ἐστὶν οὔτε ἠρεμία παρὰ ταύτας), συλλογίζεται οὖν, ὅτι
τὸ μὴ ἀιδίως χινούμενον ἢ τῶν εἰρημένων τινὰ χινήσεων χινεῖται ἢ 80
τῶν ἀντιχειμένων τινὰ αὐταῖς ἠρεμιῶν ἠρεμεῖ. τὸ δὲ χινούμενον
τῶν εἰρημένων τινὰ χινήσεων μὴ ἀιδίων πρὸ τοῦ χινεῖσϑαι αὐτὴν

20 ἠρεμεῖν ἀνάγχη τὴν μεταξὺ ταύτης τε τῆς χινήσεως xal τῆς ἀντιχειμένης
αὐτῇ ἠρεμίαν: τὸ δὲ μεταξὺ ἠρεμοῦν οὐ χινεῖται συνεχῆ xima: xal
οὕτω μὲν καϑολιχῶς ἐπὶ πάσης μεταβολῆς ἀποδέδειχται τῆς ἐχ στερήσεως
γινομένης. λοιπὸν δὲ τῇ κατ᾽ εὐθεῖαν ἀναχαμπτούσῃ φορᾷ, περὶ ἧς προέ-
χειτο δειχνύναι, ὅτι οὐχ ἔστι συνεχής, ἐφαρμόττει τὸν λόγον. εἰ γὰρ ἐναν- 85

25 τίαι μὲν at xav! εὐϑεῖαν χινήσεις, ἢ ἀπὸ τοῦ ἄνω ἐπὶ τὸ χάτω τῇ ἀπὸ
τοῦ χάτω ἐπὶ τὸ ἄνω, ἤτοι ἢ ἀπὸ τοῦ ἐπὶ τὸ D τῇ ἀπὸ τοῦ D ἐπὶ
τὸ Α, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δυνατὸν ἄμα ἀμφοτέρας χινεῖσϑαι τὸ χινούμενον
ἀπὸ τοῦ Γ ἐπὶ τὸ À, ἀνάζκη πρότερον ἠρεμῆσαι πρὸς τῷ [ αὕτη
γὰρ ἣν f ἀντιχειμένη ἠρεμία τῇ ἀπὸ τοῦ D' χινήσει, μεταξὺ τῶν

30 δύο χινήσεων οὖσα xal διαχόπτουσα αὐτῶν τὴν συνέχειαν. δῆλον οὖν ὅτι
οὐχ ἔστι συνεχὴς ἢ xat süUciay χίνησις. f, μὲν οὖν ὅλη ἀπόδειξις τοῦ
λόγου τοιαύτη. 40

Εἰπὼν δὲ τὸ δὲ μὴ ἀεὶ κινούμενον τήνδε τὴν χίνησιν, πῶς
χρὴ λαμβάνειν τήνδε τὴν χίνησιν ἐξηγήσατο διὰ τοῦ λέγω δὲ ὅσαι

1 1

35 ἕτεραι τῷ εἴδει, xal μὴ εἴ τι μόριον ἔσται τῆς ὅλης. τὸ γὰρ τ
ρ | i T)

, , ^ Y ^ ,

ἐπὶ τὸ ἄνω x(vratv xwwoopevov, ἥτις τῷ εἴδει τῆς ἐπὶ τὸ χάτω διαφέρουσα
* bd 43 , , ^ ^ - * ,

xal ἀντιχειμένη αὐτῇ οὐ δύναται μίαν συνεχῆ μετ᾽’ αὐτῆς ποιεῖν, ἀνάγχη
I M 1 * » ; ^ - - , 7 , 2 ,

πρὸ τῆς ἐπὶ τὸ ἄνω χινήσεως τὴν ἐναντίαν τῇ χινήσει ταύτῃ ἠρεμίαν

* - 1 ^ ΄ ; ^ , , - 1 ) v
ἠρεμεῖν τὴν ἐν τῷ κάτω" οὐ μέντοι τὸ μόριόν τι τῆς ἐπὶ τὸ ἄνω χινή-
8 bd , -- 5 - - - Ν ,
40 σεως τὸ πρὸς τὸ ἄνω χινούμενον, πρὸ τοῦ ἐχεῖνο xweiol)at ἠρεμεῖν ἀνάγχη. 46

9 πρώτῳ] Α 8 p. 191^15 28 πρὸς aA et Arist. codd. ΕΠΙΚ: τὴν πρὸς Arist. vulg.
δῦ ἔσται Δα Exc.: ἐστιν Arist.

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 264321. t1] 1305

τὸ γὰρ χινούμενον τὸ πρὸ αὐτοῦ μόριον δυνάμει xal τοῦτο ἐχινεῖτο, xal 306:
ἑνὸς ὄντος τοῦ ἀμφοῖν εἴδους οὐδὲν χωλύει συνεχῇ τὴν ἐξ ἀμφοῖν εἶναι
χίνησιν, καὶ διὰ τοῦτο μὴ προηρεμεῖν, ὡς τὸ τὴν ἑτέραν τῷ εἴδει χινού-
μενον πρὸ τοῦ ταύτην χινεῖσϑαι ἀναγχαῖον ἦν ἠρεμεῖν, ὅτι μὴ οἷόν τε τὰς
5 ἀντιχειμένας μίαν συνεχῆ ποιεῖν ὥσπερ τὰς χατὰ μόρια διαφερούσας"
αὗται γὰρ ὑπὸ ἠρεμίας οὐ διαχόπτονται. διὸ xal τὰ συνεχῇ xai ἀίδιον
χίνησιν χινούμενα xat' ἄλλο μὲν αὐτῆς del xal ἄλλο μόριον χινοῦνται, τοῦ δ0
δὲ εἴδους τοῦ αὐτοῦ ὄντος οὐχ ἀναγχάζονται πρὸ τοῦ τὴν χίνησιν ἐχείνην
χινεῖσϑαι ἠρεμεῖν τὴν ἀντιχειμένην ἠρεμίαν τῇ κινήσει, ἣν χινοῦνται ὥσ-
10 περ τὰ μὴ τὰς χατὰ μόριον, ἀλλὰ τὰς χατ᾽ εἶδος διαφερούσας χινούμενα.
εἰ γὰρ χινητὸν ἦν τήνδε τὴν χίνησιν (xal) μὴ ἐχινεῖτο αὐτήν, ἐν τῇ στε-
ρήσει ἄν αὐτῆς Tv: στέρησις δὲ ἢ ἠρεμία, ἐξ ἧς ἢ εἰς τὴν χίνησιν ἐχείνην
μεταβολή: πᾶν γὰρ τὸ μεταβάλλον εἴς τι, ὃ μὴ πρότερον ἦν, ἐχ τοῦ μὴ
τόδε μεταβάλλει. χαὶ | τὸ εἰς τήνδε ἄρα τὴν χίνησιν μεταβάλλον, ἣν 306v
15 οὐχ ἐχινεῖτο πρότερον, ἐχ στερήσεως ἄν εἰς αὐτὴν μεταβάλλοι: στέρησις
δὲ ἢ ἐν τῷ ἀντιχειμένῳ ἠρεμία. τὸ γὰρ εἰς τὸ λευχὸν μεταβάλλον ἀπὸ
τοῦ μέλανος πρὸ τοῦ μεταβάλλειν εἰς τὸ λευχὸν ἀνάγχη ἐν τῷ μέλανι, ἐξ
οὗ μεταβάλλει εἰς τὸ λευχόν, ἠρεμεῖν’ χἄν γὰρ ἐναντίον τὸ μέλαν τῷ
λευχῷ, ἀλλὰ xal ἐν τοῖς ἐναντίοις τὸ χεῖρον ἀεὶ τὸν τῆς στερήσεως ἔχει
20 λόγον.

p.26491 Ἔτι δὲ xal ὅδε ὃ λόγος μᾶλλον οἰχεῖος ἕως τοῦ τριῶν 6
γὰρ ἔσται 6 αὐτὸς χρόνος.

Δείξας, ὅτι μὴ ἔστι συνεχὴς ἣ ἐπ᾽ εὐϑείας χίνησις διὰ χοινοτέρων ἐπι-
χειρήσεων, ἃς xat λογιχωτέρας ἐχάλεσε, νῦν πάλιν τὸ αὐτὸ δι᾽ οἰχειοτέρων
95 ἐπαγγέλλεται δειχνύναι, τουτέστιν ἐχ τῶν xaÜ' αὑτὸ ὑπαρχόντων" τὰ γὰρ 10
χαϑ᾽ αὑτὸ ὑπάρχοντά τινι οἰχεῖα αὐτῷ ἐστι’ τῶν ὃὲ xal αὑτὸ ὑπαρχόντων
τῇ κινήσει τὸ εἶναι αὐτὴν ἐν χρόνῳ χαὶ τὸ μεταβεβληχὸς εἴς τι ἅμα τε μετα-
βεβληχέναι, εἰς ὃ μετέβαλεν, xal ἀπολελοιπέναι ἐκεῖνο, ἐξ οὗ μετέβαλεν’
χαϑ᾿ αὑτὸ δὲ xal τὸ τῶν νῦν μεταξὺ εἶναι χρόνον. διὰ τούτων οὖν μέλ-

30 λων τὴν δεῖξιν ποιεῖσϑαι εἰχότως δι᾽ οἰχείων μᾶλλόν φησι τὴν νῦν δεῖξιν
ἔσεσϑαι. αἵ γὰρ πρὸ ταύτης ἐπιχειρήσεις αὐτῷ ἐχ τῶν ἐναντίων xal τῶν
ἀντιχειμένων ἐγένοντο χοινῶν ὄντων πρὸς πλείω" διὸ xal χκαϑολιχωτέρας 1ὅ
ἔλεγεν αὐτάς. xai ταύτην μέντοι τὴν ἐπιχείρησιν ἐχ τῶν χαϑ᾽ αὑτὰ μὲν
ὑπαρχόντων τῇ χινήσει ποιεῖται, ἐπὶ πασῶν δὲ ἁρμόζουσαν τῶν χινήσεων.

35 διόπερ ὡς ἐπὶ ἀλλοιώσεως αὐτὴν ποιεῖται. ὃ δὲ λέγει τοιοῦτόν ἐστιν"
εἰ συνεχὴς ἣ ἀπὸ τῶν ἐναντίων εἰς τὰ ἐναντία χίνησις, ἅμα ἔφϑαρταί τε
ἐχεῖνο, ἐξ οὗ ἢ μεταβολή, xal γέγονε τὸ εἰς ὃ ἢ μεταβολὴ ἐν τῷ αὐτῷ
νῦν: ὥστε ἅμα ἔφϑαρται τὸ οὐ λευχὸν χαὶ γέγονε λευχόν. εἰ

9 τὰς ἃ ἔχο.: τὰ A 11 χαὶ add. à: om. A 28 μετέβαλλεν utrobique hic ut
p. 1306,21 fortasse recte 8 99 ἐπιχείριν A: corr. A!

1306 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 26451. 6]

οὖν συνεχὴς f, ἀνάχαυψις, ἅμα dy εἴη εἴς τε τὸ λευχὸν υεταβεβληχὸς 306v
xal ix τοῦ λευχοῦ εἰς τὸ οὐ λευκόν. ὥστε τρία ταῦτα ἐν τῷ αὐτῷ νῦν, ?0
ὃ χρόνον εἶπεν λέγων τριῶν yàp ἔσται ὁ αὐτὸς χρόνος, $ τε φϑορὰ
τοῦ οὐ λευχοῦ xal f, τοῦ λευχοῦ γένεσις xal ἢ ix τοῦ λευχοῦ [] εἰς τὸ
5 o0 λευχὸν μεταβολή: ὥστε εἴη dv τὸ αὐτὸ λευχόν τε xal ἀποβεβληχὸς
ἤδη tt τοῦ λευχοῦ" τοῦτο γὰρ ἐχ λευχοῦ μεταβάλλειν. εἰ ὃὲ διὰ τὸ μὴ
συμβῆναι τοῦτο τὸ ἄτοπον μὴ λέγοιμεν ἐν τῷ αὐτῷ νῦν εἰς λευχὸν μετα-
βεβληχέναι xal ἐκ λευχοῦ. ἀλλ᾽ ἐν ἄλλῳ xal ἄλλῳ, ἔσται τις γρόνος ἐν
μέσῳ xal ἠρεμία, xal οὐκέτι συνεχὴς ἢ χίνησις. εἰ οὖν τὰ μὲν ἐξ 95
10 ἀνάγχης ἐν τῷ αὐτῷ νῦν ἐστιν, 5 τε φϑορὰ τοῦ οὐ λευχοῦ xal $, γένεσις
τοῦ λευχοῦ, τὰ δὲ διὰ τὴν ὑπόϑεσιν, ὅτι χεῖται συνεχὴς f, χίνησις, ἅμα
ἔσται, τὸ λευχὸν xal f; ἐχ τοῦ λευχοῦ εἰς τὸ οὐ λευχὸν μεταβολή, ἔσται
τὰ τρία ἐν τῷ αὐτῷ νῦν φϑορὰ οὐ λευχοῦ, γένεσις λευχοῦ, μεταβολὴ ix
λευχοῦ εἰς o0 λευχόν. οὕτω δὲ ἄν γίνοιτο f, ἐκ τοῦ οὐ λευχοῦ μεταβολὴ
15 εἰς τὸ οὐ λευχὸν γινομένη μιᾶς οὔσης καὶ συνεχοῦς τῆς χινήσεως, καὶ τὸ
ἐφθαρμένον εἰς ἑαυτὸ μεταβάλλον: τὸ γὰρ οὐ λευχὸν ἐφϑαρμένον ἐν τῷ
οὐ λευχῷ παλιν εἰς τὸ οὐ λευχὸν μεταβάλλει οἷον τὸ μέλαν εἰς τὸ μέλαν " 39
οὐδὲν δὲ ἐξ οὗ μεταβάλλει εἰς ἐχεῖνο μεταβάλλει. οἰκειοτέρα οὖν αὕτη τῶν
προτέρων f δεῖξις, ὅτι ἐχεῖ μὲν τὸ ἄτοπον συνήγετο περὶ τὸ ἐναντίας εἶναι
20 τὰς χινήσεις, ἐνταῦϑα ὃς παρὰ τὸ ἐν τῷ αὐτῷ νῦν ἅμα ποιεῖν τι μετα-
βεβληχός τε ἔχ τινος εἴς τι, xal ἐχ τούτου πάλιν εἰς τὸ ἐξ οὗ μετέβαλεν
εἰς αὐτό: ὅσῳ οὖν οἰχειότερον χινήσει χρόνος τῶν ἐναντίων, τοσούτῳ xal
ἢ δεῖξις ἥδε τῶν πρὸ αὐτῆς.

ρ. 0400 Ἔτι οὐχ εἰ συνεχὴς ὃ χρόνος, xal f, χίνησις ἕως τοῦ 85
28 οἷον λευχότητος χαὶ μελανίας.

Τοῦτο πρόσχειται παραμυϑούμενον ἡμῶν τὴν φαντασίαν τὴν ἀπὸ τῆς
τοῦ χρόνου συνεχείας xai τὰς ἐν χρόνῳ οὔσας χινήσεις συνεχίζουσαν. οὐ
γὰρ εἴ τι ἐν συνεχεῖ ἐστιν, ἀνάγχη xal αὐτὸ συνεχὲς εἶναι, ἐπεὶ οὕτω γε
πάντα τὰ ἐν γρόνῳ., xdv πλεῖστον ἀλλήλων ἀφεστήχῃ xdv ἀνομοιότατα T,

80 συνεχῇ ἔσται (6 γὰρ πᾶς χρόνος συνεχής)" ἀλλ΄ οὐχ ἀνάγχη. οὐδὲ γὰρ τὰ 40
ἐν ἀγγείῳ ὄντα συνεχῆ, ἀνάγχη εἶναι, χἄν τὸ ἀγγεῖον συνεχὲς T. ὃ μὲν
οὖν χρόνος συνεχής, αἱ OB χινήσεις αἱ ἐν αὐτῷ αἱ εἰς τὰ ἐναντία xai ἐξ
ἐναντίων συνεχεῖς μὲν οὐχ dy εἶεν ἀλλήλαις. ἐφεξῆς δέ" ἦν γὰρ ταῦτα ἐφε-
ξῆς, ὧν μηδὲν ἦν μέσον συγγενές. τῶν Oi εἰς τὰ ἀντιχείμενα χινήσεων με-

Ld , * v e - ,

35 ταξὺ χίνησις μὲν οὐχ ἔστιν, Tjosuta δὲ, ἥτις οὐχ ἔστιν ὁμοειδὴς τῇ χινήσει.
ὥστε αἱ οὕτω γινόμεναι χινήσεις οὐ συνεχεῖς μέν, ἐφεξῆς ob ἀλλήλαις.
ὅτι δὲ μὴ οἷόν τε συνεχῆ xai μίαν χίνησιν εἶναι τὰς ἐναντίας, ἐχ τοῦ ὦ

^ d “- " - E ἡ *
δρισμοῦ τῶν συνεχῶν ἔδειξε. συνεχῇ γὰρ ἣν ταῦτα, ἃ πρὸς Eva χοινὸν

9 γρόνον, v in ras. A 4 ἡ (ante εἰς) A: om. a 10 ἐστι vov a 19 δεῖξις A
22 ὅσω a: ὧς A 28 iv τῷ συνεχεῖ 8 29 ἀνομοιότητα A, sed corr. A!

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 26406. 9] 1301

6pov συνήπτετο xal dv τὰ πέρατα Ev Tv: τῶν Ok ἐναντίων οὐχ ἔστι χοι- 306v
γὸς ὅρος, οὐδὲ οἷόν τε τὰ ἔσχατα τῶν ἐναντίων, καϑ᾽ ἃ συναφϑήσονται, ἕν
εἶναι" ἐναντία γὰρ ἀλλήλοις xal τὰ ἔσχατα τῶν ἐναντίων. τὰ δὲ ἐναντία
oby ἕν. πῶς γὰρ ἄν εἴη, φησί, τὰ τῆς λευχότητος xal μελανίας ἔσχατα

5 ἕν xal τὸ αὐτό, ὥστε τὰ ἐναντία, ὧν xal τὰ πέρατα ἐναντία, οὐχ ἔσται
συνεχῇ ἀλλήλοις; “δύναται δέ τις, φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος, τὸ ἔσχατον τῶν 50
ἐναντίων τὸ πέρας τοῦ ὅλου συνεχοῦς ἀχούειν: μιᾶς γὰρ καὶ συνεχοῦς χι-
νήσεως ἕν πέρας ἔσται, ὥστε τὸ λευχαινόμενον χαὶ τὸ μελαινόμενον ἕν ἄν
ἔχοι πέρας. τί δὲ ἄν γένοιτο τοῦτο; οὔτε γὰρ τὸ μέλαν, ὅτι μὴ τῆς λευ-

10 χάνσεως τοῦτο πέρας ἦν, οὔτε τὸ λευχόν (οὐδὲ γὰρ οἷόν τε τοῦτο πέρας
εἶναι τῆς μελαάνσεως), ἀλλ᾽ οὐδὲ μῖγμα τι ἐξ ἀμφοῖν, ὅτι μὴ ἅμα ἀμφο-
τέρας ἐκινεῖτο.

ρ. 326θ6409 Ἡ δὲ ἐπὶ τῆς περιφεροῦς ἔσται μία xal συνεχής ἕως 307r
τοῦ χαὶ μηδένα χρόνον διαλείπειν.

15 Δείξας, ὅτι οὐδὲ αἱ ἄλλαι παρὰ φορὰν μεταβολαὶ δύνανται εἶναι συνε-
χεῖς οὐδὲ τῆς φορᾶς ἢ κατ᾽ εὐθεῖαν διὰ τὰ ἑπόμενα ἀδύνατα, Govey?, τινα
τούτων ὑποτιϑεμένων, λέγει ὅτι μόνη ἣ χυχλοφορία δύναται μία xal συνε-
χὴς εἶναι, εἴπερ μηδὲν ἀδύνατον ἕπεται τιϑεμένης αὐτῆς. εἰ γὰρ τὰς ἄλλας
χινήσεις μὴ οὔσας συνεχεῖς ἐδείχνυμεν διὰ τὸ ἀδύνατα ἀχολουϑεῖν τῷ 10

20 συνεχῆ τινα ἐχείνων τιϑέντι, εἰ μηδὲν ἀδύνατον ἔπεται συνεχοῦς τῆς κυχλο-
φορίας τεϑείσης θαρροῦντας χρὴ ταύτην συνεχῆ, νομίζειν. τὸ γὰρ χύχλῳ
χινούμενον ἀπὸ τοῦ À ἀρξάμενον xal ἐπὶ τὸ Α πάλιν φερόμενον xatà τὴν
αὐτὴν δρμήν τε xal ῥοπήν, οὐχ ἐπὶ ἐναντίον τι τῷ Α πρῶτον ἔρχεται, ὡς
ἐπὶ τῆς κατ᾽ εὐθεῖαν χινήσεως ἐδείκνυτο, xal διὰ τοῦτο τὴν ἐξ ἐναντίων

25 συγχειμένην μίαν εἶναι xal συνεχῇ ἀδύνατον ἦν ἐπ᾽ ἐχείνης" τὸ ὃὲ χύχλῳ
χινούμενον οὔτε ἐναντίας οὔτε ὅλως ἀντιχειμένας χινεῖται χινήσεις ἐν τῇ 1
περιφορᾷ. οὔτε γὰρ μόριόν τι τῆς ἀπὸ τοῦ Α ἐπὶ τὸ Α μορίῳ τινί ἐστιν
ἐναντίον οὔτε ὅλη f ἀπὸ τοῦ Α χίνησις ἐπὶ τὸ Α ὅλῃ τῇ ἀπὸ τοῦ À ἐπὶ
τὸ Α ἐστὶν ἐναντία οὐὸὲ ἀντικειμένη ὅλως. xal δείχνυσι, τίνες εἰσὶν αἱ

30 ἐν φορᾷ ἐναντίαι τε xal ἀντιχείμεναι χινήσεις" οὐδὲ γὰρ ἁπλῶς ἣ ἀπὸ τοῦ
Α τῇ ἐπὶ τὸ À ἐστὶν ἐναντία vj ἀντιχειμένη (καὶ γὰρ ἢ χυχλιχὴ οὕτως
ἐπιτελεῖται), ἀλλ᾽ ἔστιν ἢ ἀπὸ τοῦ Α τῇ ἐπὶ τὸ Α ἐναντία, ὅταν ἐπ᾽ εὐ-
ϑείας γίνηται" ἐναντία γὰρ τὰ κατὰ διάμετρον: ταῦτα γὰρ πλεῖστον ἀλλή- 90
λων ἀφέστηχε, xal τὰ ἀπὸ τῶν χατὰ διάμετρον κινούμενα xal ἐπ᾿ αὐτὰ

35 πάλιν ὡς ἀπὸ ἐναντίων xal ἐπὶ ἐναντία [ἐναντία] ἐναντίας χινεῖται χινήσεις.
εἰ γάρ ἐστι πέρατα τῆς διαμέτρου τό τε ἃ xai τὸ B, ἣ ἀπὸ τοῦ À ἐπὶ
τὸ B χίνησις τῇ ἀπὸ τοῦ B ἐπὶ τὸ Α ἐναντία ἐστί. διάμετρον δὲ λέγει

2 συναφϑήσεται Exc. 4 φησι post λευχότητος 8 6 ὁ om. a 15 οὐδὲ] desi-
deres utroque loco οὔτε 22 ἐπὶ τὸ ἃ a: ἐπὶ τοῦ ἃ A 29 αἱ om. a 30 ἡ a:

τ AÀ 81 τῇ 8: om. A 95 ἐναντία alterum A : del. 8

1808 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 26409, 18]

τὴν τοῦ xóxÀou τὴν εὐθεῖαν xal ὡς ἐν τῷ χύχλῳ παραδειχνύς, xal ὅτι 307r
τῆς διαμέτρου τὰ πέρατα πλεῖστον ἀλλήλων διέστηχε. ὃιὸ χαὶ ἐναντίαι
ἐπὶ τῆς διαμέτρου ἀνάπαλιν γινόμεναι. ἀντιχειμένη δέ, φησίν, ἔστιν
7? xatà τὸ αὐτὸ μῆχος" aí μὲν γὰρ ἐπὶ τῆς διαμέτρου ἐναντίαι διὰ τὸ 95
5 πλεῖστον ἀλλήλων διεστηκέναι. ὁμοίως δὲ xal αἱ τὸ ἄνω xal χάτω πέ-
pas ὀρίζουσαι xal τὸ δεξιὸν xal ἀριστερὸν xal τὸ ἔμπροσθεν xal τὸ ὄπι-
σϑεν τὰ χατὰ φύσιν ὡς ἀπὸ ἐναντίων τῶν χατὰ τόπον χαὶ ἐπὶ ἐναντία
γινόμεναι χινήσεις ἐναντίαι εἰσί, τὰ ὃὲ ἐπ’ ἄλλης τινὸς εὐθείας τῆς τυ-
χούσης, ἀναχάμπτοντα μέντοι, ἀντιχειμένας χινήσεται χινήσεις, εἰ xal μὴ
10 ἐναντίας. ὡς γὰρ ἀπ᾽ ἀργῆς ἐπὶ πέρας ἢ ὡς ἀπὸ πέρατος ἐπ’ ἀρχὴν ἣ
ὅτι τὸ μὲν ὡς πρὸς ἡμᾶς ἄνω, τὸ δὲ ὡς πρὸς ἡμᾶς χάτω, xal τὸ μὲν 80
δεξιὸν πρὸς ἡμᾶς, τὸ δὲ ἀριστερόν, xal τὸ μὲν ὡς πρὸς μᾶς ἔμπροσθϑεν,
τὸ δὲ ὄπισϑεν. ἀντίχειται δὲ ταῦτα ὡς τὰ πρός τι, ὥστε πᾶσαι αἱ ἐπὶ
τῶν τοιούτων εὐθειῶν ἀναχάμπτουσαι χινήσεις, εἰ xal μὴ ἐναντίαι, ἀλλ᾽
15 οὖν ἀντιχείμεναί γε. ἐναντίας γὰρ μόνας τὰς ἀπὸ τῶν ἐναντίων εἶναί φα-
μεν, ἐναντία δὲ τὰ χατὰ διάμετρον “᾿ὡς πλεῖστον ἀλλήλων διεστῶτα᾽᾽,
φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος. μήποτε δὲ ἐναντία πέρατα εὐϑείας ἐστὶ xal τὰ τοὺς
ἐναντίους τόπους ὁρίζοντα, ὡς πρότερον εἶπον" xal γὰρ τῆς ἐχ τοῦ χέντρου 85
ἡμισείας οὔσης τῆς διαμέτρου ἐναντία τὰ πέρατα, διότι τὸ μὲν ἄνω τὸ
20 δὲ χάτω ἐστί. ᾿᾿ δύναται δέ, φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος, ἀντιχειμένην τὴν χατὰ
τὸ αὐτὸ μῆχος λέγειν, χἄν μὴ ἐπ᾽ εὐθείας γένηται’ ἄν γὰρ ἀπό τινος Gm-
μείου ἐπί τι σημεῖον πλείους ἐπιζευχϑῶσι γραμμαὶ μὴ οὖσαι εὐϑεῖαι (μία
γὰρ ἢ ἀπὸ ἑνὸς σημείου ἐφ᾽ ἕν εὐϑεῖα), ἔσται τὰ ἐπὶ τῶν γραμμῶν
τούτων χινούμενα ἀνάπαλιν οὐχ ἐπ᾽ εὐθείας μὲν αντιχινούμενα, ἐπὶ δὲ τοῦ
25 αὐτοῦ μήχους. αἵ οὖν ἐπὶ τῶν τοιούτων Ἰραμμῶν ἀντιχινήσεις οὐχ Byay- 40
τίαι μέν, ὅτι ἐπὶ τῆς εὐϑείας al ἐναντίαι, ἀντιχείμεναι δέ, ὅτι ἀλλήλας
ἀνϑιστῶσι xai ἀλλήλων εἰσὶν ἀναιρετικαί. εἰ τοίνυν τὰ μὲν ἐπ᾽ εὐϑείας
χινούμενα xai ἀναχάμπτοντα, T, ἐναντίας χινεῖται χινήσεις T, αἀντιχειμένας,
οὔτε δὲ τὰς ἐναντίας οὔτΞ τὰς αἀντιχειμένας συνεχεῖς ἀλλήλαις εἶναι δυνα-
80 τόν, οὐχ dv αἱ ἐπ᾽ εὐθείας ἀναχάμπτουσαι συνεχεῖς εἶεν, τὴν δὲ χύχλῳ
ἐπὶ τοῦ. αὐτοῦ οὐδὲν χωλύει συνεχῶς γίνεσϑαι χαὶ μηδένα διαλείπειν
χρόνον.

Ρ..304018 Ἡ μὲν γὰρ χύχλῳ κίνησίς ἐστιν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ εἰς ἑαυτό, 45
ἢ δὲ xav εὐϑεῖαν εἰς ἄλλο.

- c e , 4
35 Δείξας διὰ τοῦ προτέρου ἐπιχειρήματος, ὅτι f, χύχλῳ χίνησις οὐ χω-

9 πλείστων A: corr. A! T xai om. ἃ 14 xai A (Exc): om. a 15 εἶναι
supra add. A! 19 πέρατα] πέρατα et initio sequentis versus τά A: πέρατα ταύ-
tne 8 21 αὐτὸ A: om. a 28 εὐθεῖαν ἃ 2" ἀντιστῶσι A 33 ἀφ᾽
ἑαυτοῦ εἰς ἑαυτὸ scripsi (cf. Themistius p. 442,24): ἀφ᾽ ἑαυτοῦ εἰς τὸ (? ?) ἑαυτὸ A: ἡ ἀφ᾽
αὑτοῦ εἰς τὸ αὐτό a (ἡ habet Arist. cod. H; αὑτοῦ Ar. codd. praeter HI ἑαυτοῦ praebentes;
τὸ αὐτὸ Arist. vulg., ἑαυτὸ cod. F, αὐτὸ, i. e. αὑτὸ III): Simplicium legisse ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ
εἰς αὐτό patet ex p. 1309,13. 14 94 post εὐθεῖαν add. ἀφ᾽ αὑτοῦ a ex Arist. vulg.

e

2

eo

25

30

35

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 264^ 18. 19] 1309

λύεται εἶναι συνεχὴς διὰ τὸ μὴ ἐξ ἐναντίων T) ἀντιχειμένων χινήσεων 807r

συγχεῖσϑαι, ὥσπερ ἢ ἐπ᾽ εὐϑείας, νῦν δείκνυσιν, ὅτι οὐδὲ xav! ἐνέργειάν
ἐστί τι σημεῖον, ἐν ᾧ δεήσει γίνεσϑαι καὶ ἀπογίνεσθαι xal μεταξὺ ἠρεμεῖν,
ὡς ἐπὶ τῶν xav εὐθεῖαν ἀναχαμπτόντων ἐδείχνυτο, xal τοῦτο ἕν αἴτιον
τοῦ μὴ συνεχῶς χινεῖσϑαι. ἢ μὲν γὰρ χύχλῳ χίνησις ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ
τὸ αὐτὸ γινομένη οὐχ ἔχει τι σημεῖον ἐπὶ τοῦ χύχλου xat' ἐνέργειαν, ἐφ᾽
ὃ πρῶτον ὡρμημένον τὸ χινούμενον, ὡς πέρατι χαὶ ἀρχῇ τῷ αὐτῷ χρή-
σεται χαὶ μεταξὺ ἠρεμήσει. εἰ γὰρ ἔχει τι τοιοῦτον σημεῖον, οὐχ ἄν ἀπὸ
τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἐλέγετο χινεῖσϑαι, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἐκεῖνο, ἐν ᾧ ἔδει πρώτῳ
γενέσϑαι. ἣ δὲ ἐπὶ τῆς εὐθείας ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπ᾽ ἄλλο γίνεται" ἐπὶ
γὰρ τὸ πέρας τῆς εὐθείας τὸ ἀντικείμενον, ἐν ᾧ πρώτῳ ἀνάγχη αὐτὸ γε-
νέσϑαι ὡς ἐν πέρατι. xal ἀναχάμπτον ἀπ᾽ ἐχείνου ὡς ἀπ᾽ ἀρχῆς αὐτοῦ,

50

χινεῖσϑαι πάλιν ἐπὶ τὸν ἐξ ἀρχῆς τοῦ χινουμένου τόπον. τὸ γὰρ ἀπὸ τοῦ δῦ
αὐτοῦ τὸ ἀπὸ τοῦ τόπου σημαίνει, ἐν ᾧ ἐξ | ἀρχῆς ἦν, καὶ τὸ εἰς 307*

αὐτὸ τὸ εἰς ἐχεῖνον τὸν τόπον, τὸ δὲ εἰς ἄλλο, τὸ εἰς ἄλλον τόπον, παρ᾽

ὃν ἐξ ἀρχῆς ἦν.

ρ.9304019 Καὶ f, μὲν ἐν τῷ χύχλῳ οὐδέποτε ἐν τοῖς αὐτοῖς ἕως
τοῦ xal ἔστι μόνη τέλειος.

Καὶ àx τούτου τοῦ ἐπιχειρήματος δείχνυσι τὴν διαφορὰν τῆς χύχλῳ
χινήσεως πρὸς τὴν xat εὐθεῖαν, χαϑ᾽ ἣν διαφορὰν ἢ μὲν χύχλῳ χίνησις
δύναται συνεχὴς εἶναι, ἢ δὲ κατ᾽ εὐθεῖαν οὐ δύναται. ἣ μὲν γὰρ ἐν τῷ
χύχλῳ φησί, τουτέστιν ἢ χύχλῳ, οὐδέποτε ἐν τοῖς αὐτοῖς. xal προσ-
υπαχούει ὃ ᾿Αλέξανδρος τὸ ᾿ γίνεται᾽, ἵνα ἢ οὐδέποτε ἐν τοῖς αὐτοῖς
γίνεται τῷ μηδὲ ἐνεργείᾳ τι εἶναι ἐν τῇ περιφερείᾳ σημεῖον, ἐν ᾧ γινο-
μένη στήσεται, ἣ ὅλως γίνεται xal ἀπογίνεται, τὴν δὲ κατ᾽ εὐθεῖαν xal ἐπ᾽
εὐϑείας πολλάχις ἐν τοῖς αὐτοῖς ἀνάγχη γίνεσθαί τε xal ἀπογίνεσϑαι, ἔπε-
σϑαι δὲ τῷ μὲν μηδέποτε ἐν τοῖς αὐτοῖς τὸ μὴ ἔχειν ἀνάγκην στῆναι, τῷ
δὲ πολλάχις ἐν τοῖς αὐτοῖς γινόμενον (tb) ἀνάγχην ἔχειν ἐν ᾧ γίνεται
πάλιν xal πάλιν ἴστασϑαι ἐν αὐτῷ’ ἐν ᾧ γὰρ γίνεται xat! ἐνέργειαν, xal
ἀπογίνεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. μεταξὺ δὲ τοῦ γίνεσθαι xal ἀπογίνεσθαι στάσιν
ἀνάγχη εἶναι, ὡς δέδειχται πρότερον. τὰ οὖν ἐπὶ τῆς εὐϑείας dvaxdy-
πτοντα δὶς ἐν τῷ αὐτῷ σημείῳ γίνεται τελευτῶντά τε xal πάλιν ἀρχόμενα,
ὅταν τὸ αὐτὸ διάστημα δὶς ἐφεξῆς χινῆται παυόμενόν τε ἐπὶ τὸ σημεῖον,
ἀφ᾽ οὗ ἀναχάμπτει, xal ἀρχόμενον ἀπ᾽ αὐτοῦ πάλιν" xal τοῦτο, ὁσάχις ἀνα-
χάμπτει, ποιεῖ, διὸ ἣ μὲν ἀεὶ ἐν ἄλλῳ σημείῳ γινομένη δύναται συνεχὴς

15

εἶναι, ἢ δὲ ἐν τῷ αὐτῷ πολλᾶχις γινομένη οὐ δύναται" ἴστασϑαι γὰρ ἀνάγχη 20

τὰ ἀναχάμπτοντα μεταξὺ τοῦ γίνεσϑαι xal ἀπογίνεσθαι, xai μέντοι καὶ τὰς
3 , “- , v , A wv
ἀντιχειμένας χινεῖσϑαι χινήσεις: οὔτε δὲ τὸ ἱστάμενον μεταξὺ οὔτε τὸ τὰς

7 χαὶ ὡς ἀρχῆ ἃ 20 πολλάκις om. a 28 τὸ ἀνάγχην ἃ: ἀνάγχην Α: ἀνάγχη
Exc. 90 τοῦ a: τὸ A 95 ἀεὶ supra add. A!

1310 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 [Arist. p. 264*19]

ἀντιχειμένας χινούμενον συνεχῆ χίνησιν δύναται χινεῖσϑαι. τὸ μὲν γὰρ 307"
συνεχῆ, χίνησιν χινούμενον μίαν χινεῖται xat ἅπαξ, τὸ ὃὲ ἱστάμενον, εἶτα
χινούμενον τοσαύτας xal τοσαυτάχις, ὁσάχις ἐχ στάσεως μεταβάλλει. ὅταν
οὖν ἱστάμενόν τι πάλιν χινῆται ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ ἀναχάμπτον, διότι μὲν ἴστα-

5 ται πολλάχις χινεῖται, τῷ ὃὲ ἀναχάμπτον ἐπὶ τῆς αὐτῆς χινεῖσϑαι παλιν 36
πολλάχις γίνεται τὴν αὐτὴν χινούμενον xal τοσαυτάχις, ὁσάχις ἀναχάμπτει.
πῶς οὖν οὐχὶ xai ἢ χύχλῳ πολλαχις ἔσται χατὰ ταὐτά, εἴ γε πολλάχις
περιφέρεται; ἣ οὐ τὸ πλεονᾶχις χατὰ ταὐτὸν γινόμενον εὐθέως ἤδη xal
πολλάχις ταύτην χεχίνηται" ἀλλ dv χατὰ μίαν ὁρμὴν xai τάσιν xal ῥοπὴν

10 συνεχῶς χινούμενον πλεονάχις χατὰ ταὐτὸ γίνηται, δυνάμει ὃν xai οὐχ ἐνερ-
(ex οὕτως, ὥστε τὸ αὐτὸ ἀργὴν xal πέρας γίνεσϑαι xal μὴ ἠρεμεῖν με-
ταζύ, συνεχὴς f, χίνησις ἔσται" ἐὰν ὁὲ ἠρεμῆσαν μεταξὺ πάλιν χινῆται τὴν 30
αὐτὴν ἀνάπαλιν ὡς ἐπὶ τῶν ἀναχαμπτόντων, εἴτε ἐπ᾽ εὐθείας εἴτε ἐπὶ
περιφερείας, πλεονάχις χατὰ τὸ αὐτὸ γενήσεται τῷ μίαν ἑχάστην τῶν χι-

15 νήσεων τῶν ὀδιαλαμβανομένων ὑπὸ τῶν ἠρεμιῶν ἰδία εἶναι πολλάς τε οὕτω
τὸ χινούμενον χινεῖται χινήσεις xal πολλάχις. ὁσάχις γὰρ τὴν ὅλην, τοσαυ-
τάχις xal τῶν μερῶν αὐτῆς ἔχαστον χαϑ᾽ ἑχάστην αὐτῶν ἅπαξ χινούμενον
ἐπὶ τοῦ ὑποχειμένου: οὔτε γὰρ ὡς ἐπὶ ἑνὸς οὔτε μίαν ἐχινεῖτο μὴ συνε-
χῶς χινούμενον. εἰ ὃδέ τις xal ἐπὶ τῶν συνεχῶν λέγοι τὸ πλεονάχις χατὰ δῦ

20 τὸ αὐτὸ γενόμενον πολλάχις ἐπ᾽ αὐτοῦ χεχινῆσϑαι, οὐ χυρίως dv λέγοι.
οὐ γὰρ χυρίως πολλάχις τῷ μὴ πολλάς, ἀλλὰ μίαν τε xai συνεχῆ, εἶναι
ἐπὶ μιᾶς xal συνεχοῦς γινομένην τὰ γὰρ τῶν συνεχῶν μέρη δυνάμει ἐστὶν
ἐν τοῖς συνεχέσι xal οὐ διώρισται χαϑ᾽ αὑτά" διὸ οὔτε πολλὰς οὔτε πολλά-
χις, ὡς τὰ ἀναχάμπτοντα χινεῖται οὐ συνεχῶς, ἀλλ᾽ ἐφεξῆς. τὸ γὰρ ava-

25 χάμπτον ἐν ᾧ ἐπαύσατο ἀπὸ τούτου πάλιν ἄρχεται: ἀδύνατον δὲ τὸ οὕτω
χινούμενον συνεχῶς χινεῖσϑαι, ὡς δέδειχται.

Δείξας δέ, ὅτ' τὸ τὴν αὐτὴν πολλάχις χινούμενον ἀνάγχη τὰς ἀντιχει- 40
μένας χινεῖσθαι κινήσεις ἀναχάμπτον xal μεταξὺ ἠρεμεῖν, ἐφιστάνει χαλῶς,
ὅτι οὐχὶ ἢ εὐθεῖα τούτου αἰτία. ἀλλὰ τὸ πεπερασμένον xai τὰ πέρατα

30 ἐνεργεία ἔχον. τοιγαροῦν χαὶ ἐπὶ ἡμιχυχλίου xai ἐπὶ ἄλλης ἡστινοσοῦν
περιφερείας ἀρχὴν xai τέλος διωοισμένα xav. ἐνέργειαν ἐχούσης ἀναχάμπτειν
ἀνάγχη τὰ ἐπιμόνως χινούμενα. μόνη Oh f, χυχλιχὴ ἅτε μὴ ἔχουσα ἀρχὴν
xai πέρας xav ἐνέργειαν διωρισμένα συνεχὴς εἶναι δύναται. τοιγαροῦν χαὶ
ἢ ἐπ᾽ εὐθείας, εἰ ἄπειρος ἦν T, εὐθεῖα, οὐδὲν ἐχώλυεν τὸ συνεχῶς ἐπ᾽ 4$

35 αὐτὴῇς τι χινεῖσθαι, ἀλλὰ διότι τὸ ἐπὶ τῆς πεπερασμένης ἀναχάμπτειν
dvd'rxn, χαὶ Gua uiv μεταξὺ ἠρεμεῖν, ἅμα ὃὲ τὰς ἀντιχειμένας χινεῖσϑαι,
QU ἄμφω συνεχῆ τὴν τοιαύτην χίνησιν ἀδύνατον εἶναι. χαὶ τὴν αἰτίαν
αὐτὸς συντόμως ἐπήγαγεν τοῦ μὴ εἶναι συνεχῆ τὴν ἐπὶ τῇς πεπερασμένης

4 τι Α: om. a 5 ἀναχάμπτον Α: ἀναχάμπτειν Exc.: ἀναχάμπτοντα a 4 ταὐτά a:
ταῦτα A Exc. 12 ἠρεμῆσαι a 14 περείας A: corr. A! 15 ἰδία a: ἰδίαν A

του
17 αὐτῶν a: πολλῶν A 29 *00 . A 93 συνεχὴς Exc.: συνεχῆ aA 94 εὐϑεῖα

A': εὐθεῖαν ἃ οἱ ante ras. A 97 εἶναι a: ἦν A

10

18

20

30

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 (Arist. p. 3640 19. 28] 1311

εὐθείας. οὐ γὰρ συνάπτει, φησίν, ἐπ᾿ αὐτῆς τῇ ἀρχῇ τὸ πέρας, 307"
ὡς ἐπὶ τῶν χύχλῳ χινουμένων πᾶν τὸ ληφϑὲν σημεῖον καὶ πέρας καὶ ἀρχή
ἐστιν, ὡς κατὰ πᾶν τοῦ πέρατος χαὶ τῆς ἀρχῆς συνημμένων διὰ τὸν χυ- δ0
χλισμὸν xal οὐ διωρισμένων ὡς ἐπὶ τῆς εὐθείας. χἄν γὰρ xal ἐπὶ τῆς
εὐθείας τὸ πέρας καὶ ἀρχὴ γίνεται τῷ ἀναχάμπτοντι xal ἢ ἀρχὴ καὶ πέ-
pas, dÀM οὐ συνῆπται ἢ ἀρχὴ τῷ πέρατι ἐπὶ τῆς εὐθείας οἷον τὸ τῷ
B, εἰ ταῦτα εἴη τῆς εὐθείας πέρατα. ἐν μέντοι τῷ χύχλῳ συνῆπται πρὸς
ἄλληλα ἣ ἀρχὴ καὶ τὸ πέρας, διότι ὅϑεν ἄν ἄρξηται τὸ χινούμενον ἐπὶ
τοῦ χύχλου, εἰς τὸ αὐτὸ χαταλήγει διελθϑὸν τὴν τοῦ χύχλου γραμμήν. διὰ
τοῦτο δὲ xai μόνη τέλειος T, χύχλῳ, ὅτι οὐδὲν ἐχτὸς ἑαυτῆς ἀπολείπει, 56
ὥσπερ f, πεπερασμένη εὐϑεῖα, xal προσαυξηϑῆναι δύναται, ὡς ἔχουσά 808:
τι ἐχτὸς ἑαυτῆς, ὃ δὲ χύχλος οὐ δέχεται προσαύξησιν.

p.264»28 Φανερὸν δὲ ix ταύτης τῆς διαιρέσεως ἕως τοῦ ἀμφο- 5
τέρως γὰρ συμβαίνει ταὐτὰ χινεῖσϑαι πολλάχις.

Δείξας, ὅτι τὴν μὲν ἐπ᾽ εὐθείας χίνησιν οὐχ οἷόν τε συνεχῆ εἶναι, τὴν
δὲ χύχλῳ δυνατόν, xai χρησάμενος πρὸς τοῦτο τῷ τὴν μὲν ἐπ᾽ εὐϑείας
πολλάχις ἐν τοῖς αὐτοῖς γίνεσϑαι, τὴν δὲ χύχλῳ μηδέποτε ἐν τοῖς αὐτοῖς
xat ἐνέργειαν, λέγει ὅτι ἐκ ταύτης τῆς διαιρέσεως τῆς δειχνύσης τὸ μὲν
ἀναχάμπτον πολλάχις ἐν τοῖς αὐτοῖς γινόμενον xal ἀρχὴν καὶ πέρας τὸ
αὐτὸ ποιούμενον κατ᾽ ἐνέργειαν xal διὰ τοῦτο μεταξύ τε ἠρεμοῦν xai πλείο-
νας xal ἀντιχειμένας χινήσεις χινούμενον μὴ δύνασϑαι συνεχῶς χινεῖσθϑαι,
τὸ δὲ μὴ ἀνακάμπτον δύνασθαι, διὰ ταύτης οὖν φησι τῆς διαχρίσεως δεί-
χνυσϑαι μὴ μόνας τὰς ἐπὶ τῆς εὐθείας xal τὰς ἐπὶ τοῦ ἡμιχυχλίου xal
ὅλως τὰς χατὰ γραμμὴν πεπερασμένην χινήσεις ἀναχαμπτόντων γίνεσϑαι
τῶν ἐπ᾽ αὐτῶν χινουμένων xal διὰ τοῦτο μὴ δύνασϑαι συνεχῶς χινεῖσϑαι, 15
ἀλλὰ μηδὲ τῶν ἄλλων τινὰ τῶν χατὰ τὰ ἄλλα τῆς χινήσεως Trot τῆς
μεταβολῆς εἴδη γινομένων (ἔστι δὲ ταῦτα αὔξησις, μείωσις, ἀλλοίωσις,
Ἱένεσις, φϑορὰ) δυνατὸν συνεχῶς χινεῖσϑαι. xal γὰρ ἐν πάσαις ταύταις,
φησί, τὰ αὐτὰ συμβαίνει χινεῖσϑαι πολλάχις xal τοσαυτάχις, ὁσάχις ὑπὸ
ἠρεμίας 6Opítovcat. χαὶ γὰρ ἐν τῇ ἀλλοιώσει, ὅταν ix μέλανος εἰς λευχὸν
μεταβάλλῃ xal πάλιν &x λευχοῦ εἰς μέλαν xal τοῦτο πολλάχις, τὰ μεταξὺ
τοῦ λευχαίνεσθαι xal μελαίνεσϑαι πλείονα ὄντα ἠρεμίσματα xal δρίζοντα 90
τὰς χινήσεις πλείονας xal ἐχείνας ποιεῖ’ ἄλλη γὰρ χίνησις ἢ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς
τοῦ λευχαίνεσθϑαι ἕως τοῦ πέρατος xal ἄλλη $ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τοῦ μελαί-

LJ

5 νεσϑαι ἕως τοῦ πέρατος, διότι xal ἠρεμία ἄλλη μὲν ἢ ἐν τῷ λελευχάνϑαι,

ἄλλη δὲ ἢ ἐν τῷ μεμελάνϑαι. ταῦτα οὖν λέγει τὰ μεταξὺ ἔν τε ἀλλοιώ-

12 ὃ δὲ χύχλος A: ἡ δὲ χύχλω a 18 δὲ A (ut Arist. E): δὲ xal a ex Ar. vulg.
14 ταῦτα Α 28 post γένεσις add. xal a 9l μεταβάλλει A 32 μελαίνεσϑαι
xal λευχαίνεσϑαι a 94 xal ἄλλη — πέρατος (35) om. a 385 λελευχάνϑαι A: λευ-

χαίνεσϑαι a 86 μεμελάνϑαι A: μελαίνεσθαι a

1312 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 8 (Arist. p. 264528. 26522)

σει xal ἐν τῇ χατὰ ποσὸν χινήσει, τὰ ἀνὰ μέσον τῶν χινήσεων tf. τε 308r

— w^» / ^ , x. 4 « ,’ . -- ^ Α
χατὰ αὔξησιν xal μείωσιν μεγέθη, ἐν οἷς ἠρεμεῖν ἀνάγχη" ταῦτα γὰρ
πλείονα ὄντα πολλὰς ποιεῖ τὰς χινήσεις. χαὶ ἐν γενέσει δὲ xal φϑορᾷ
ὡσαύτως: πεπερασμένων '(àp οὐσῶν πασῶν τούτων τῶν χινήσεων dya-?5

5 κάμπτειν ἀνάγχη τὰ χινούμενα xai τὰς ἐναντίας T, τὰς ἀντιχειμένας χινεῖ-
σϑαι. χαὶ διὰ τοῦτο μὴ μίαν, ἀλλὰ πολλὰς χινεῖσθϑαι χινήσεις ἐναντίας
5 ἀντιχειμένας, ὧν δεῖ τὸ πλῆϑος ἀπολογίζεσθαι. κἄν γὰρ διὰ πλειόνων
τῶν μεταξὺ T, μεταβολὴ γίνηται, xv δι᾿ ἐλαττόνων, οὐδὲν διαφέρει" οἷον
εἰ ἢ μὲν λεύχανσις διὰ πλειόνων γίνεται μεταβολῶν, ἢ ὃὲ μέλανσις δι᾿

10 ἐλαττόνων, οὐδὲν διαφέρει" δύο γὰρ αἱ χινήσεις xal δύο αἱ δρίζουσαι αὐτὰς
ἠρεμίαι. τὰ ὃὲ μεταξὺ οἶμαι οὕτω χρὴ ὁρᾶν ὡς μὴ εἰς εἶδος τέλειον 80
χαταντῶντα, ὥστε xal στάσει διαλαμβαάνεσϑαι. οἷον εἰ ἀπὸ λευχοῦ πυρρὸν
χαὶ ἀπὸ πυρροῦ φαιὸν χαὶ ἀπὸ φαιοῦ μέλαν γίνοιτο (ταῦτα γὰρ εἴδη. χαὶ

, ΜΝ bd , 3 Aj ^ 4 “-- 4 [od e / 4
τάσιν ἔχει ἐν αὐτοῖς τὸ χινη δέν), ἀλλὰ διὰ τῶν ἀτελῶν T, χίνησις mpotot.

15 τότε γὰρ μία xal συνεγῆς ἄχρι τοῦ μέλανος, ὡς ἐπ᾽ ἐχεῖνο τῆς ὁρμῆς
οὔσης χαὶ ἐχεῖθεν γινομένης τῆς ἀναχάμψεως. ὁμοίως δὲ χαὶ ἐπὶ τῶν
ἄλλων μεταβολῶν" T, γὰρ ἀνάχαμψις ἐναργῶς δείχνυσι τὴν τῆς συνεχείας
-^ , i 4 wv - T Mj , ^ a R4 , n2
διαχηπήν. xal εἰ μὲν ἄπειρα Tv τὰ pevató, δυνατὸν ἦν λέγειν, ὅτι οὐδὲ 85
ἀναχάμπτει τῷ μηδὲ γίνεσθαι ἐπὶ τῷ πέρατι. ἐπειδὴ ὃὲ πεπερασμένα

20 ἐστὶν ἔν τε τῷ ποιῷ τὰ μεταξὺ (εΐδη xai ἐν τῷ ποσῷ τὰ μεταξὺ) τῶν
ὡρισμένων ἐφ᾽ &xdtepa μεγεϑῶν χατὰ τὴν οἰχείαν ἑχάστου φύσιν, xal
-—- / ^ » 4 T. [r4 -J ? a [4 M *A TA Ὶ ,
τῆς γενέσεως xat φϑορᾶς ὥρισται τὰ xaÜ ἃ ἢ, μεταβολὴ ἢ τῷ ἀντιφάσει
*- - , * ^ ,

ἢ ταῖς στερήσεσιν, οὐδὲν τὸ διὰ πλειόνων ἢ ὃι᾽ ἐλαττόνων ἀναχάμπτειν
τὰ χινούμενα ἐπὶ τὰ ἐναντία T, τὰ ἀντιχείμενα τὸν εἰρημένον λόγον παρα-
25 λυπεῖ. τὰ ó& ἀναχάμπτοντα πολλάχις ἐν τοῖς αὐτοῖς γίνεται ὡς ἐν πέρατι 40
χαὶ ὡς ἐν ἀρχῇ κατὰ τὸν εἰρημένον τρόπον διὰ τὸ πολλὰς τὰς χινήσεις

γίνεσθαι" διὸ οὐδὲ μία xal συνεχὴς f τοιαύτη.

p.26532 Δῆλον οὖν ix τούτων ὅτι οὐδὲ οἱ φυσιολόγοι ἕως τοῦ
ἔστω τοσαῦτα ἣμῖν εἰρημένα.

30 Δείξας, ὅτι οὐδεμίαν τῶν ἄλλων χινήσεων xal μεταβολῶν συνεχῇ Ou-
νατὸν εἶναι πλὴν τῆς χυχλοφορίας τοῖς οὐρανίγις μόνοις ὑπάρχουσαν σώ-
pao, αἰτιᾶται τῶν φυσιολόγων τοὺς πάντα τὰ αἰσθητὰ σώματα χινεῖ- δ0
σϑαι λέγοντας ἀεί, καὶ γὰρ εἰ μὲν τὴν χύχλῳ χίνησιν ἐχινεῖτο πάντα,
ὥσπερ τὰ οὐράνια, δυνατὸν ἣν ἀεὶ πάντα χινεῖσϑαι" ἐπειδὴ ὃὲ xal ἐχ τῆς

35 ἐναργείας δῆλον, ὅτι τὰ ὑπὸ σελήνην τὰς ἄλλας χινεῖται χινήσεις ἀλλοιού-
μενα xal αὐξόμενα xal μειούμενα xoi χατὰ τόπον ἐπ᾽ εὐθείας χινούμενα,
xai γινόμενα καὶ φϑειρώμενα (αὗται γὰρ τῶν ὑπὸ σελήνην αἱ μεταβολαί),
xdi μέντοι καὶ κατ᾽ ἐχείνους αὖται ἐν τοῖς αἰσϑητοῖς εἰσιν αἱ χινήσεις

18 εἴδη a: ἤδη A 14 ἔχει A: ἔχειν a 20 εἴδη — μεταξὺ a: om. A 9 post
σελήνην ^ * in rasura A

ΒΙΜΡΙΙΟΙΠ IN PHYSICORUM VIII 8. 9 [Arist. p. 26532. 13] 1313

(xal γὰρ γένεσιν xal φϑορὰν λέγουσιν) | ῥεῖν del xal φϑίνειν τὰ αἰσϑητὰ 308"
λέγοντες, xal δῆλον ὅτι xai ἀλλοίωσιν ἐροῦσι xal ὅτι τὴν γένεσιν xal τὴν
φϑορὰν ἀλλοίωσιν λέγουσι, διότι τὸ γίεσθαι xal φϑίνειν ἀλλοιουμένων τῶν
σωμάτων ἐπιτελεῖται. εἰ οὖν ἐδείχϑη ἀδύνατον ὃν τὸ xatd τινα τούτων
τῶν χινήσεων συνεχῶς χινεῖσθαι, xal χαϑόλου δέδειχται, ὅτι οὐδεμίαν χί-
νησιν ἐνδέχεται συνεχῆ εἶναι πλὴν τῆς χύχλῳ, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἀλλοίωσις 6
οὐδὲ αὔξησις xal μείωσις, ἃς ἑώρων xal ἐχεῖνοι ἐν τοῖς αἰσθητοῖς, συνε-
χεῖς εἶναι δύνανται. τοὺς δὲ περὶ Ἡράχλειτον φυσιολόγους εἰς τὴν ἐνδελεχῇ
τῆς γενέσεως ῥοὴν ἀφορῶντας, xal ὅτι γινόμενα καὶ ἀπογινόμενα πάντα
10 ἐστὶ τὰ σωματιχά, ὄντως δὲ οὐδέποτε ὄντα, ὡς καὶ ὃ Τίμαιος εἶπεν, εἰχός
ἐστι λέγειν, ὅτι ἀεὶ πάντα ῥεῖ καὶ ὅτι εἰς τὸν αὐτὸν ποταμὸν δὶς οὐχ dv
ἐμβαίης. τὴν γὰρ μεταξὺ ταύτην τῶν ἀντιχειμένων χινήσεων ἠρεμίαν, ἣν
ὃ ᾿Αριστοτέλης ἐξέφηνε, xdv ἐθεάσαντο, ὡς ἀνεπαίσϑητον οὖσαν ἐν οὐδενὶ 10
λόγῳ πρὸς τὴν ὅλην ῥοὴν ἐλογίσαντο. μία γὰρ χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ, ὡς
15 αὐτὸς ὁ ᾿Αριστοτέλης χαλῶς ἐν τοῖς ᾿Ηϑιχοῖς ἀπεφϑέγξατο. ἐπὶ δὴ τού-
τοῖς συμπεραίνεται τὰ εἰρημένα καὶ ὑπομιμνῇήσχει, ὅτι ἄπειρος μὲν οὐδε-
μία ἐστὶ μεταβολή" xal γὰρ ἢ συνεχὴς οὐχ ἄπειρος, ἀλλ᾽ ἐπὶ ἄπειρον"
ἀνέχλειπτος γὰρ τῷ παλιν xal πάλιν’ οὐδὲ συνεχὴς δὲ ἄλλη πλὴν τῆς
χυχλοφορίας οὕτως ὡς ἀΐδιος.

e

20 p. 265313 Ὅτι δὲ τῶν φορῶν ἢ χυχλοφορία πρώτη ἕως τοῦ τῶν 15
δὲ ἄλλων οὔτε φορὰν οὔτε ἄλλην οὐδεμίαν.

Δείξας, ὅτι μόνην τῶν χινήσεων ἐνδέχεται τὴν χύχλῳ συνεχῆ xal

ἀίδιον εἶναι (τῶν γὰρ ἄλλων οὐδεμία συνεχής γε πᾶσα δέδειχται χίνησις), 25
ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι xal πρώτη τῶν χινήσεων ἢ χυχλοφορία. τὸ μὲν οὖν
25 τὴν φορὰν πρώτην εἶναι τῶν ἄλλων χινήσεων δεδειγμένον ἔχει, χεῖται δὲ
αὐτῷ xal ὅτι τῆς φορᾶς ἢ μὲν ἐπ᾽ εὐθείας ἐστίν, ἢ δὲ χύχλῳ, fj δὲ ix
τούτων μιχτή. τούτῳ δὲ ὡς ἐναργὲς προσλαβὼν τὸ τὴν μιχτὴν ἔχ τινων
ὑστέραν εἶναι τῶν ἁπλῶν, ἐξ ὧν μέμιχται, δείχνυσι νῦν ὅτι τῆς ἐπ᾽ εὐ-
ϑείας ἢ χυχλοφορία πρώτη. τούτου δὲ δειχϑέντος δεδειγμένον ἔσται, ὅτι

30 xal πασῶν ἐστι πρώτη τῶν χινήσεων f χυχλοφορία. εἰς δὲ τὴν τούτου 80
δεῖξιν προλαμβάνει ὡς ὁμολογούμενα ἕν μέν, ὅτι τὸ τέλειον πρῶτόν ἐστι
τοῦ ἀτελοῦς, ἕτερον δέ, ὅτι τὸ ἁπλοῦν τοῦ οὐχ ἁπλοῦ πρῶτον, xal δείξας,
τελείαν μὲν xal ἁπλῆν τὴν χύχλῳ, μηδέτερον δὲ τούτων ἔχουσαν τὴν ἐπ᾽
εὐθείας, συνάγει ὅτι πρώτη f, χύχλῳ τῆς ἐπ᾽ εὐϑείας ἐστὶ xal πρῶτον

2 xal ὅτι τὴν Α: ὅτι xal τὴν ἃ 1 χαὶ (post ἑώρων) supra add. A 10 ante ὄντως
add. xal ἃ Τίμαιος] p. 28 A τὸ δ᾽ αὖ δόξῃ pev αἰσϑήσεως ἀλόγου δοξαστόν, γιγνόμενον
χαὶ ἀπολλύμενον, ὄντως δὲ οὐδέποτε ὄν 11 λέγειν] cf. Heracliti fr. 41. 42 Byw. supra
p. 71,31 15 'H8txoic] Α 6. 1098418 21 φϑορὰν a post οὐδεμίαν suppl.
στάσιν — χίνησις 8, quod nec Themistius tangit nec Simplicius, et Ar. E v. 20 τὴν piv —
χίνησις (27) expunxit 28 οὐδεμία a: οὐδεμίαν A γε πᾶσα om. a 26 post
εὐθείας - - - - in rasura A 27 δὲ" A 29 δεδειγμένογγν A
Comment. Arist. X &BSimplic. in Phys. 33

1314 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 9 [Arist. p. 265418)

ὅτι μὴ ἔστιν ἢ ἐπ᾽ εὐθείας τέλειος δείχνυσιν Ex διαιρέσεως. ἣ γὰρ ἄπει- 308*
pov ἀνάγχη τὴν εὐθεῖαν εἶναι ἢ πεπερασμένην, ἀλλὰ τὴν ἄπειρον εὐθεῖαν
πρῶτον μὲν ἀδύνατον εἶναι. τὸ γὰρ οὕτως ἄπειρον μέγεθος, ὡς ἐνεργείᾳ ss
xal ἀδιεξίτητον. ὅτι μὴ ἔστι, δέδειχται ἐν τῷ τρίτῳ ταύτης τῆς πραγμα-

5 τείας. ἔπειτα εἰ xal συγχωρήσοι τις ἄπειρον εὐθεῖαν εἶναι, οὐχ ἄν τι
ἐχινεῖτο ἐπ᾽ αὐτῆς: ἦν γὰρ ἀδύνατον διεξελθεῖν ταύτην. εἰ γὰρ τὸ γινό-
μενον πᾶν τῷ δύνασθαι γενέσϑαι γίνεται, ὃ μὴ δύναται γενέσϑαι, οὐδ᾽ ἄν
γίνοιτο’ τὴν δὲ ἄπειρον ἀδύνατον χινηϑῆναι. ἀδιεξίτητον γὰρ xal ἀχατά-
ληπτὸν τὸ ἄπειρον’ οὐδὲ χινεῖται ἄρα τι τὴν ἄπειρον, ὥστε οὐδὲ εἰ ἦν

10 ἀπειρός τις εὐθεῖα, ἐχινεῖτο dv τι τὴν ἐπ᾽ αὐτῆς χίνησιν: τὴν ἐπ᾽ εὐθείας 40
ἄρα χίνησιν ἐπὶ πεπερασμένης ἀναάγχη γίνεσθαι. εἰ δὲ τοῦτο, ἢ ἀναχάμπτειν
ἀνάγχη τὸ ἐπ᾽ αὐτῆς χινούμενον T, μὴ ἀναχάμπτειν: ἀλλ᾽ εἰ μὲν ἀνα-
χάμπτοι, σύνϑετον χινήσεται χίνησιν, ἐχ δύο χινήσεων συγχειμένην χαὶ
ἐναντίων ἀλλήλαις, μὴ ἀναχάμπτουσα δὲ ἀτελὴς ἔσται" φϑαρτὴ γάρ, τὸ δὲ

15 φϑαρτὸν ἀτελές. xal ὅτι μὲν ἀτελὴς ἥ ἐπ᾽ εὐθείας ἔδειξεν οὕτως. ἐπαγει
δὲ λοιπὸν ὅτι ταύτης ἀτελοῦς οὔσης χαὶ φϑαρτῆς ἀνάγχη τῆς μὲν ἀτελοῦς
τὴν τελείαν προτέραν εἶναι, τῆς δὲ φϑαρτῆς τὴν ἄφθαρτον χατὰ τὰ τοῦ 45
προτέρου σημαινόμενα, xaü' ἃ τὴν φορὰν τῶν ἄλλων χινήσεων ἔδειξεν προ-
τέραν- ἦν δὲ ταῦτα φύσει xal λόγῳ xal χρόνῳ" φύσει μὲν γὰρ πρώτη

20 ἢ τέλειος καὶ ἀίδιος, οἵα ἐστὶν T, χυχλοφορία, ὅτι ταύτης μὲν ἀναιρουμένης
ἀναιρεϑήσονται xal αἱ ἄλλαι χινήσεις αἵ ἀτελεῖς xai φϑαρταί, οἷαί εἰσιν
αἱ ἐπ᾽ εὐθείας. οὐ μὴν fj τελεία ταῖς ἀτελέσι συναναιρεϑήσεται. γενέσεως
Ἱὰρ καὶ φϑορᾶς τῶν ἐπ᾽ εὐθείας χινουμένων αἰτία οὖσα fj χύχλῳ χί-
νησις, δῆλον ὅτι συναναιρεῖ μέν, οὐ συναναιρεῖται δέ. τὸ δὲ λόγῳ τὸ τῇ δ0

25 οὐσίᾳ σημαίνει. τὸ γὰρ ἀίδιον xal τέλειον τοῦ φϑαρτοῦ xal ἀτελοῦς πρό-
τερόν ἐστι τῇ οὐσίᾳ. χαὶ τῷ χρόνῳ δέ, ὅτι τὸ ἀΐδιον τοῦ μὴ ἀιδίου
πρότερον xal τὸ τέλειον τοῦ ἀτελοῦς. ἐπειδὴ δὲ οὔπω τελέως δέῤειχται
ἀίδιος ἢ χυχλοφορία’ ὅτι γὰρ συνεχής, ἐδείχϑη οὐ καϑ᾽ ὃ χίνησις" τὸ γὰρ
τοιοῦτο συνεχὲς πᾶσα χίνησις ἔχει, ὥσπερ χαὶ τὸ μέγεϑος χαὶ ὁ χρόνος"

80 ἀλλ᾽ ὅτι οὐχ ἔχει ἀνάγχην οὔτε περατοῦσϑαι οὔτε ἀναχάμπτειν ὡς ἣ ἐπὶ
τῶν πεπερασμένων γραμμῶν, ἐφ᾽ ὧν f, ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος ἀπ᾿ ἀλλή- 309r
λων διώρισται, τὸ δὲ οὕτω συνεχὲς ἐνδέχεται ἀίδιον εἶναι, εἰ ἐπιμένοι, ἐν-
δέχεται δὲ xal μὴ εἶναι, ὡς ἢ τῶν παρ᾽ fpiv τροχῶν χκυχλοφορία τῶν
ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ xwoopévov* τὰ μέντοι ἐπὶ πεπερασμένης γραμμῆς χι-

35 νηούμενα, συνεχῆ μὲν τὴν ἕως τοῦ πέρατος χινεῖσθαι οὐδὲν χωλύει, εἴτε
δὲ παύοιτο ἐν τῷ πέρατι εἴτε ἀναχάμπτοι, στάσις αὐτὰ διαδέχεται" διὸ 5
ἀίδιον εἶναι τὴν τοιαύτην χίνησιν οὐχ ἐνδέχεται. εἰ οὖν ταῦτα ἀληϑῶς
εἴρηται, δῆλον ὅτι τὴν μὲν χύχλῳ ἐνδέχεται ἀίδιον εἶναι, τῶν ὃὲ ἄλλων
χινήσεων οὔτε τὴν ἐπ᾿ εὐθείας φορὰν οὔτε πολλῷ μᾶλλον τὰς ἄλλας, ὧν

--.».«--Ὁὄ-ὄς-. . -...

4 τρίτῳ] Γ 5 p. 204420 10 éxwoito Α: corr. A! 10. 11 τὴν ἐπ᾽ εὐθείας ἄρα
χίνησιν om. Α: rest. in mrg. A! 11 τοῦ supra add. A! 24 τὸ δὲ scripsi: τῷ
δὲ aA 97 ἐπειδὴ desideratur apodosis 91. 32 διώρισται ἀπ᾿ ἀλλήλων &

86 ἀναχάμπτει ἃ

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 9 (Arist. p. 265413. 97] 1315

ἐδείχϑη προτέρα f, ἐπ᾽ εὐθείας φορά. εἰ οὖν προτέρα ἐστὶ χατὰ πάντα 309:
τοῦ προτέρου τὰ σημαινόμενα ἣν ἐνδέχεται ἀίδιον εἶναι τῆς μὴ ἐν-
δεχομένης, προτέρα ἄν εἴη f, κύχλῳ τῶν ἄλλων πασῶν χινήσεων" ὅπερ
νῦν δεῖξαι προέχειτο.

e

p.265«27 Εὐλόγως δὲ συμβέβηχε τὸ τὴν χύχλῳ μίαν slvat xal 10
συνεχῇ ἕως τοῦ ἀεί τε ἠρεμεῖ πως τὸ ὅλον xal χινεῖται συνεχῶς.

Δείξας τὴν χύχλῳ χίνησιν μίαν xal συνεχῆ xai ἀΐδιον εἶναι δυναμέ- 20
γὴν, τὴν δὲ ἐπ᾽ εὐθείας μήτε συνεχῆ μήτε ἀΐδιον δυναμένην εἶναι, τὴν
αἰτίαν ἑχατέρου τὴν χυριωτάτην ἐν τούτοις ἐξέφηνε. τῆς μὲν γὰρ ἐπ᾽ εὐ-

10 ϑείας, φησί, χινήσεως διώρισται xat! ἐνέργειαν ἢ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος xal
τὸ μέσον, ἐπειδὴ καὶ ἐπὶ τῆς εὐθείας, ἐφ᾽ ἧς ἢ χίνησις, διώρισται ταῦτα
χαὶ πάντα ἐστὶ κατ᾽ ἐνέργειαν. dj γὰρ πεπερασμένη εὐθεῖα ἀρχὴν ἔχει
xal τέλος xal μέσον, ὥστε xal τὸ χινούμενον ἐπ᾽ αὐτῆς xal ὅϑεν ἄρξεται 95
τῆς χινήσεως ἔχει τὴν ἀρχὴν τῆς εὐθείας καὶ ὅπου τελευτήσει τὸ πέρας"

15 ὥστε xal περανθήσεται διὰ τοῦτο ἣ χίνησις. πρὸς γὰρ τοῖς πέρασιν ἠρε-
μεῖ τὰ χινούμενά ποϑέν ποι τῆς χινήσεως συμπερανϑείσης 7) πρὸ τῆς dp-
χῆς. f$ δὲ χύχλῳ χίνησις οὐχ ἔχει διωρισμένα ἀπ᾿ ἀλλήλων τὴν ἀρχὴν
χαὶ τὸ τέλος, ὅτι μηδὲ ὃ χύχλος" οὐδὲν γὰρ μᾶλλον τοδὶ τὸ σημεῖον ἐπ᾽
αὐτοῦ ἢ ἄλλο ὁτιοῦν ἀρχή ἐστιν ἢ μέσον ἢ πέρας. ὥστε εἰ μηδὲν χεχώ-

20 Àoxat πάντα μέσα εἶναι οὐχ ἐνεργείᾳ ἀλλὰ δυνάμει, καὶ μηδὲν ἠνάγχασται 30
αὐτῶν πέρας 7| ἀρχὴ κατ᾽ ἐνέργειαν εἶναι ὡς ἐπὶ τῆς εὐθείας, ἀλλὰ πάντα
δυνάμει, ὡς ἐπὶ τῆς εὐθείας τὰ μεταξὺ τῆς ἀρχῆς xal τοῦ πέρατος, τὸ
χινούμενον ὥσπερ ἐπὶ τῶν μεταξὺ τῆς εὐϑεία; δυνατὸν συνεχῶς χινεῖσϑαι
διὰ τὸ μὴ εἶναι ἀρχὴν 7) μέσον T, πέρας xat! ἐνέργειαν: οὕτω xal τὸ

25 καϑ᾿ ὅλον τὸν χύχλον χινούμενον συνεχῶς δυνατὸν χινεῖσϑαι, διότι xa ὃ
ἄν ἢ τοῦ χύχλου τὸ χινούμενον ἐπ᾽ αὐτοῦ, ἐπὶ δυνάμει ὄντος ἀρχῆς καὶ
μέσου xal πέρατός ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐχ ἐπὶ ἐνεργείᾳ ὄντων, διότι οὐδὲν τῶν ἐν 85
τῷ χύχλῳ σημείων διωρισμένως ἐστὶν ἀρχὴ 7| μέσον 7, πέρας ἐνεργείᾳ
ὄν, ἀλλὰ πᾶν τὸ ληφϑὲν xal ἀρχὴ xal μέσον xal πέρας εἶναι δύναται.

30 οὕτως οὖν ἕξει xal ἢ χίνησις fj ἐπὶ τοῦ χύχλου οὔτε ἐν ἀρχῇ xav ἐνέρ-
γειαν οὔτε ἐν μέσῳ οὔτε ἐν πέρατί ποτε γινομένη. διὸ συνεχής ἐστιν,
ὥσπερ xal ἢ ἐπὶ τῆς εὐθείας $ μεταξὺ τῶν περάτων δύναται ἦ γε το-
σαύτη συνεχὴς εἶναι, ἀλλ᾽ αὕτη μὲν εἰς τὸ xav! ἐνέργειαν πέρας τῆς εὐὖ-
ϑείας ἐλϑοῦσα ἠρεμεῖ, f δὲ ἐν τῷ χύχλῳ μηδενὸς ὄντος χατ᾽ ἐνέργειαν 40

35 πέρατος δύναται μηδέποτε ἠρεμεῖν. xal γὰρ δυνάμει μὲν ἀεὶ ἐν ἀρχῇ καὶ
μέσῳ xai τέλει, ἐνεργείᾳ δὲ οὐδέποτε. xal διὰ τοῦτο, φησί, τὸ μὲν ἐπ᾽
εὐθείας χινούμενον ποτὲ μὲν χινεῖται, ποτὲ δὲ ἠρεμεῖ, ὅτι πεπερασμένην
οὖσαν τὴν χίνησιν ἠρεμία διαδέχεται, ἢ δὲ σφαῖρα χύχλῳ χινουμένη ἅμα

6 ἀεί A: αἰεί a (αἱ Arist. E?) Ι6 ἢ Α: A 82 ἡ (post xal) supra add. A!
86 μέσωι", ὦ ex o, * in ras. A!
99*

1316 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 9 [Ατγίϑι. p. 265227. 58)

10

15

20

25

30

35

χινεῖται xal ἠρεμεῖ οὐ τὴν χίνησιν διαδεχομένης τῆς ἠρεμίας (οὐ γὰρ ἔστι 309r

τι πέρας κατ᾽ ἐνέργειαν τῆς χινήσεως), ἀλλὰ τὸν αὐτὸν ἀεὶ τόπον τοῦ χι-

νουμένου χατέχοντος. ὥσπερ δὲ ἐπὶ τῆς κατ᾽ εὐϑεῖαν χινήσεως xai τοῦ 4

διαχόπτεσθαι τὴν χίνησιν xal τοῦ μὴ μένειν ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ τὸ χινού-
μενον αἴτιόν ἐστιν ἢ ἀρχὴ xai τὸ μέσον διωρισμένα ἐπ᾽ αὐτῆς τῆς εὐθείας,
ἐφ᾽ ἧς f, χίνησις (ἀπὸ γὰρ τῆς ἀρχῆς ἐπὶ τὸ πέρας τὸ διωρισμένον τῆς
ἀρχῆς ἐρχόμενον τὸ κινούμενον xal μεταβαίνει τόπον Bx τόπου ἀπὸ τῆς
ἀρχῆς ἐπὶ τὸ πέρας προϊὸν xol ἐν τῷ πέρατι xav ἐνέργειαν ὄντι γινό-
μενον περατοῖ τὴν χίνησιν), οὕτω xal ἐπὶ τοῦ χύχλῳ χινουμένου T, ἀρχὴ

xal τὸ μέσον xal τὸ πέρας μήτε διωρισμένα ὄντα ἀλλήλων μήτε ἐπὶ τοῦ 50

χύχλου, ἐφ᾽ οὗ 1, χίνησις dÀX ἔνδοθεν, οὔτε διαχόπτει τὴν χίνησιν οὔτε
μεταβαίνειν ποιεῖ τὸ χινούμενον τόπον ix τόπου: ἀρχὴ δὲ xai μέσον xai
τέλος τοῦ χύχλου τὸ χέντρον ἐστίν: ἀρχὴ μέν, ὅτι χατὰ τὴν ἀπὸ τοῦ χέν-
tpou ἴσην ἀπόστασιν ὑφίσταται 6 χύχλος, τέλος δέ, ὅτι πᾶσαι αἱ ἀπὸ τοῦ
)xÀ ὶ i Ü A ^ é I4 , v » 2
xóxÀou γραμμαὶ εἰς αὐτὸ περατοῦνται, μέσον δέ, ὅτι πανταχόϑεν ἴσον ἀπὸ
τοῦ χύχλου διέστηχεν. ἐπεὶ οὖν ἢ χύχλῳ χίνησις οὐχ ἐπὶ τὸ τέλης οὐδὲ
ἐπὶ τὴν ἀρχὴν οὐδὲ ἐπὶ τὸ μέσον τοῦ χύχλου γίνεται διωρισμένα ὄντα |

ὡς ἐπὶ τῆς εὐϑείας, ἀλλὰ περὶ τὸ κέντρον, τουτέστι περὶ τὴν ἀρχὴν xal 309v

τὸ τέλος xai τὸ μέσον ἀδιόριστα ὄντα, διὰ τοῦτο xal συνεχὴς εἶναι δύνα-
ται χαὶ ἐν τῷ αὐτῷ γίνεται τόπῳ. ἀεὶ γὰρ ἴσον τοῦ τέλους ἀφεστὼς τὸ
χινούμενον, xal μὴ προσχωροῦν αὐτῷ μᾶλλον xal μᾶλλον οὔτε ἐπὶ τὸ
τέλος ἐλϑεῖν ἀναγχάζεται οὔτε τοῦ τόπου ἐχστῆναι μένοντος ἀεὶ τοῦ περὶ
ὃ ἣ χίνησις γίνεται.

Ρ. ϑῦδυϑ Συμβαίνει δὲ ἀντιστρόφως ἕως τοῦ xal διότι πρώτη,
μέτρον ἐστὶ τῶν ἄλλων.

Καὶ διὰ τοῦ μέτρον εἶναι τὴν χυχλοφορίαν τῶν ἄλλων χινήσεων δεί-
χνυσιν, ὅτι πρώτη ἐστὶ xal ὅτι μὲν μέτρον, δῆλον μὲν xal ἐχ τῆς ἐναρ-
γείας: ἡμέρα γὰρ xai νὺξ τῆς χυχλοφορίας χρόνος, xal τούτῳ xal τοῖς
τούτου μέρεσι τὰς χινήσεις πάσας μετροῦμεν, χαὶ δέδειχταί τε ἐν τῷ τε-
τάρτῳ τῆσδε τῆς πραγματείας, ὅτι μέτρον τῶν ἄλλων χινήσεών ἐστιν ἢ

- , ^ , —

χυχλοφορία, ὅτε περὶ τοῦ χρόνου τὸν λόγον ἐποιεῖτο: ὅτι δὲ τὸ μέτρον
πρῶτον τῶν μετρουμένων, δῆλον, εἴπερ πᾶν τὸ μετρούμενον ὑπὸ τοῦ ἅπλου-

, — Rd * - v^ - «« e ,
στάτου τῶν ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει μετρεῖται, τὸ πλειόνων πηχῶν ὑπὸ πή-

, - e bI M ^ , e bI ας ,
χεος, τὸ πλειόνων ποδῶν ὑπὸ ποδὸς χαὶ τὸ δαχτύλων ὑπὸ δαχτύλου χαὶ
e * 4 AN 5^ . ^ ^N e λ ’ - - € , —
6 ἀριϑμὸς ὑπὸ μονάδος: τὸ δὲ ἁπλούστερον τοῦ συνθϑετωτέρου πρῶτον.
^ - $ , — p
ἐπέστησεν δὲ καλῶς, ὅτι οὐ μόνον ἐχ τοῦ μέτρον elvat δείκνυται τὸ πρώ-
^ Ἴ "n

τὴν εἶναι, ἀλλὰ xal ἐχ τοῦ πρώτην εἶναι τὴν χυχλοφορίαν, ὅπερ διὰ πολ-
— ^ , UU , -
λῶν ἀποδέδειχται, τὸ μέτρον αὐτὴν εἶναι συνάγεται. τὸ γὰρ πρῶτον ἁπλού-

20

29,

ἀφεστὼς a Exc.: ἀφεστὸς Α 23 γίνεται A Exc.: om. a 29 te] desideres δὲ
30 τετάρτῳ] ἃ 14 p. 22318

15

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 9 (Arist. p. 265*8. 11] 1317

gxatov, τὸ δὲ ἁπλούστατον μέτρον ἐν τοῖς μετρητοῖς. ἀνταχολουϑεῖ γὰρ 309"
ἀλλήλοις τό τε πρῶτον καὶ τὸ μέτρον, ὅπερ αὐτὸς ἀντιστρόφως συμβαίνειν
εἶπεν. ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρος τὴν γραφὴν εὑρὼν οὕτως ἔχουσαν χαὶ γὰρ ὅτι
μέτρον τῶν χινήσεων f, φορά, πρώτην ἀναγκαῖον αὐτὴν εἶναι,

5. τὴν φοράν, φησίν, ἀντὶ τῆς χυχλοφορίας εἶπεν τῷ τοῦ χοινοῦ ὀνόματι
χρησάμενος ἐπ᾽ αὐτῆς, ἐγὼ μέντοι ἔν τισιν ἀντιγράφοις ἀντὶ τοῦ ἢ φορὰ 90
7| περιφορὰ γεγραμμένον ηὗρον.

p.265511 Ἔτι δὲ xal ὁμαλῇ ἐνδέχεται εἶναι τὴν χύχλῳ ἕως τοῦ
ἀλλ ἐχτός.

10 Τὸ αἴτιον τῇ κχυχλοφορίᾳ τῆς συνεχοῦς τε xal ἐν ταὐτῷ χινήσεως,
ὅπερ ἦν τὸ τὴν ἀρχὴν xai τὸ τέλος μὴ εἶναι ἐν τῷ χύχλῳ, ἀλλ᾽ ἐχτὸς 95
αὐτοῦ, τοῦτο xal τοῦ μόνην αὐτὴν ὁμαλῇ δύνασϑαι χίνησιν χινεῖσϑαι αἴτιον
εἶναί φησι. xal τοῦτο δὲ αὐτὴν τελειοτέραν xal πρώτην τῇ φύσει δείχνυσι"
τὸ γὰρ ὁμαλὲς τελειότερον xal πρῶτον τοῦ ἀνωμαλοῦς. πάλιν δὲ κατὰ

15 τὴν πρὸς τὸ ἐπ᾽ εὐθείας παράϑεσιν xai τὴν ἐχείνου ἀνωμαλίαν τὸ τῆς
χυχλοφορίας ὁμαλὲς συλλογίζεται. τὰ μὲν γὰρ ἐπ᾽ εὐθείας xal xatà φύσιν
xal παρὰ φύσιν χινούμενα ἀνωμαλῶς ἀπὸ τῆς ἀρχῆς πρὸς τὸ τέλος φέρε-
ται. τὰ μὲν γὰρ παρὰ φύσιν xal βίᾳ χινούμενα τὰ μὲν ῥιπτούμενα ϑᾶττωην 80
μὲν πρὸς τῇ ἀρχῇ κινεῖται, βραδύτερον δὲ ἀφιστάμενα ἐχλυομένης τότε

20 τῆς τοῦ ῥίψαντος δυνάμεως: τὰ δὲ ἑλχόμενα βραδύτερον μὲν ἐν ἀρχῇ»
ϑᾶττον ὃὲ τῷ ἕλχοντι πλησιάσαντα. τὰ δὲ κατὰ φύσιν χινούμενα ϑᾶττον
χινεῖσθαι, ὅταν ἤδη πλησιάζῃ τοῖς οἰχείοις τόποις, πεπίστευται. πάντα
γάρ, φησί, τὰ χατὰ φύσιν χινούμενα. ὅσῳπερ ἄν ἀφίστηται τοῦ ἦρε-
μοῦντος, τουτέστι τοῦ ἐν ᾧ ἠρέμει παρὰ φύσιν δηλονότι πρὸ τοῦ τὴν

95 χατὰ φύσιν ταύτην χινηϑῆναι χίνησιν, ϑᾶττον φέρεται. ἢ γὰρ βῶλος 85
μετὰ τὴν ἄνω ἠρεμίαν παρὰ φύσιν οὖσαν ἐπὶ τὸ χάτω χατὰ φύσιν χινου-
ἕνη ϑᾶττον φέρεται πρὸς τῷ χάτω xai τὸ πῦρ πρὸς τῷ ἄνω, τοῦτο δὲ
διὰ τὸ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἀλλοτρίας πρὸς τὸ τέλος οἰχεῖον ἐπείγεσθαι. μόνη δὲ
ἢ χύχλῳ τῷ ἀεὶ ἴσον ἀφεστάναι τῆς ἀρχῆς xal τοῦ πέρατος, ὅπερ ἐστὶ

30 τὸ χέντρον, ὁμαλῶς ἀεὶ χινεῖται οὔτε ἀπ᾿ αὐτοῦ οὔτε πρὸς αὐτὸ χινου-
μένη, ἀλλὰ περὶ αὐτό οὐ γὰρ ἐν τῷ χύχλῳ ἣ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ἵνα
ἀπ᾿ αὐτοῦ xai ἐπ᾽ αὐτὸ φέρηται, ἀλλ᾽ ἐχτὸς ἤτοι ἐντός, διὸ περὶ αὐτὸ 40
ἴσον ἀπέχον ἀεὶ ὁμοίως χινεῖται. τὸ δὲ χατὰ φύσιν χινούμενον πλησίον τοῦ
οἰχείου τόπου γενόμενον θᾶττον φέρεται T| ὡς πρὸς συγγενές, ἣ ὅτι ἔλατ-

35 tov τῷ πλησιάζοντι τὸ ἐμποδίζην xai διαιρούμενον, τὸ δὲ ἔλαττον εὐσδιαι-
ρετώτερον, ἢ ὅτι ὁμοιότερον αὐτῷ τὸ τοῦ οἰχείου πλησίον xal οὐχ ὁμοίως

5 τῷ] τὸ A 8 ὁμαλῆ ex ὁμαλὴ A: ὁμαλὴν a (ut Arist. FIK) 14 χατὰ a:
tà α 29 φησι, quod om. A, suppl. A! post ἀφίστηται add. πλεῖον (vel πλείω)
Arist. quod interpolatum videatur conferenti Bonitzii ind. p. 53344? 29 φέρεται

ϑᾶττον Arist. 26 τὸ a: om. A 81 ἵνα] εἶναι A: lv 8

1318 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 9 (Arist. p. 2655 11. 17)

10

20

30

ἐναντίον, ὥσπερ τὸ ὅϑεν ἤρχετο τῆς χινήσεως, ἣ ὅτι ἄρχεται μὲν τῆς 309*
ἐπὶ τὸ οἰκεῖον χινήσεως ἄρτι μεταβεβληχὸς ἀπὸ τοῦ ἐναντίου, xal μήπω
τελέως τῶν ἐχείνου ποιοτήτων ἀπηλλαγμένον, ἐξ ὧν εἰς ταύτας μετέβαλλε, 45
προϊὸν ὃὲ εἰλιχρινέστερον γίνεται. εἰ οὖν διὰ τὴν εἰς τοῦτο ὃ γέγονε μετα-
βολὴν τήνδε χινεῖται τὴν χίνησιν, ὅταν τελέως xal εἰλιχρινῶς εἰς αὐτὸ με-
ταβάλῃ, ϑᾶττον αὐτὴν χινηϑήσεται᾽ τότε γὰρ xal τὴν ῥοπήν, χαϑ᾽ ἣν χι-
νεῖται, τελειοτέραν ἔχει.

p.265*17 "Oct δὲ $ κατὰ τόπον φορὰ πρώτη τῶν χινήσεων ἕως
τοῦ [ ἁπλῶς δὲ χινεῖσϑαι οὔ φαμεν. 310:

"E8oc ἐστὶ τῷ ᾿Αριστοτέλει μετὰ τὰς ἀποδείξεις xal τὰς τῶν πρὸ
αὐτηῦ μαρτυρίας ὡς συμφωνούσας αὐτοῦ ταῖς ἀποδείξεσι παραγειν, ἵνα 10
διὰ μὲν τῶν ἀποδείξεων διδάσχῃ χαὶ ἀναγχάζῃ τοὺς ἐντυγχάνοντας, διὰ
ὃὲ τῆς τῶν ἄλλων μαρτυρίας πειϑὼ βεβαιοτέραν ἐμποιῇ τοῖς ἀχούουσιν.
οὐδὲ γὰρ ὡς ἀποδείξει χρῆται τῇ τῶν T νεωτέρων μαρτυρίᾳ, ὥσπερ τοῖς
νεωτέροις ἔϑος ἐστί. τοῦτο οὖν χαὶ νῦν ποιεῖ τὸ πρώτην εἶναι τῶν χινή-
σεων τὴν χατὰ τόπον πιστούμενος xal ἐχ τοῦ πᾶντας τοὺς περὶ τούτων
ἀποφηναμένους ἐπὶ τοῦτο ἐνεχϑῆναι ὥσπερ ὕπ᾽ αὐτῆς τῆς φύσεως ὁδδηγου-
μένους, ὡς αὐτὸς ἐν ἄλλοις λέγει. μαρτύριον δὲ τοῦ πρώτην τῶν χινήσεων 16
τὴν χατὰ τόπον φορὰν τίϑεσϑαι xal τοὺς προτέρους φυσιολόγους παράγει
τοὺς μνήμην χινήσεως ποιουμένους τὰς ἀρχὰς χαὶ αἴτια χινήσεως ἀποδι-
ὃόναι τὰ τοιαύτην χίνησιν χινοῦντα. διάχρισις γὰρ xal σύγχρισις
χιγήσεις εἰσὶ χατὰ τόπον. f, δὲ Φιλία χαὶ τὸ Νεῖχος τὰ παρ "Ep-
πεδοχλεῖ ποιητιχὰ αἴτια χατὰ φορὰν xtvet, xai ἢ μὲν συγχρίνειν, τὸ δὲ
διαχρίνειν λέγεται τὰ στοιχεῖα. λέγει γὰρ ὁ ᾿᾿μπεδοχλῇς"

ἄλλοτε μὲν Φιλότητι συνερχόμεν᾽ εἰς ἕν ἅπαντα,

ἄλλοτε δ᾽ αὖ δίχ᾽ ἔχαστα φορεύμενα Νείχεος ἔχϑει. 90
xal παλιν"

οὕτω γὰρ συνέχυρσε ϑέων τότε, πολλάχι δ᾽ ἄλλως.
χαὶ ὁ νοῦς ὃὲ παρὰ ᾿Αναξαγόραᾳ διαχοσμῶν xal χινῶν ἐξ ἀρχῆς τὰς ὁμοιο-
μερείας διαχρίνειν αὐτὰς λέγεται. οὕτω μὲν οἱ ποιητικὸν αἴτιον mpoictd-
uevot τῆς γενέσεως τῶν ὄντων. χαὶ of ποιητιχοῦ δὲ μὴ μνησϑέντες αἰτίου,
περὶ ὁὲ χινήσεως λέγοντες, ὡς οἱ περὶ Δημόχριτον διὰ τὸ χενὸν xal οὗτοι
τὴν χατὰ τόπον χίνησιν χινεῖσϑαι λέγουσι τὴν φύσιν, τουτέστι τὰ φυ-
σιχὰ χαὶ πρῶτα χαὶ ἄτομα σώματα. ταῦτα γὰρ ἐχεῖνοι φύσιν ἐχάλουν
xai ἔλεγον κατὰ τὴν ἐν αὐτοῖς βαρύτητα χινούμενα ταῦτα διὰ τοῦ χενοῦ $5

8 μετέβαλλε a: μετέβαλε Α Exc. 9. 6 μεταβάλλη 8 14 νεωτέρων aA: conicio
προτέρων: DBrandis πρεσβυτέρων, Zeller (προγε)νεστέρων 18 ἄλλοις} intellegit, nisi
fallor, Metaphys. ἃ 3. 984418.υ9 22 εἰσὶ post τόπον Arist. 21 Ἐμπεδοχλῇς]
v. 67. 68 Stein., 94. 95 Karsten. cf. supra p. 25,29 26 φορεύμενα, superscr. ou A

27

πάλιν] v. 167 St., 204 K. cf. supra p. 327,18 28 τοτέ Torstrik 80 piv A:

piv οὖν a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 9 [Arist. p. 265017]) 1319

εἴχοντος xal μὴ ἀντιτυποῦντος xatà τόπον χινεῖσϑαι" ᾿περιπαλαίσεσθαι᾽ 310r
γὰρ ἔλεγον αὐτά. xal οὐ μόνον πρώτην, ἀλλὰ xal μόνην ταύτην οὗτοι
χίνησιν τοῖς στοιχείοις ἀποδιδόασι, τὰς δὲ ἄλλας τοῖς ἐχ τῶν στοιχείων"
αὐξάνεσθαι γὰρ xal φϑίνειν xal ἀλλοιοῦσϑαι xal γίνεσθαι xal φϑείρεσϑαι
προσχρινηομένων xal ἀποχρινομένων τῶν πρώτων σωμάτων φασίν. εἰ οὖν
τοῖς πρώτοις τὴν διὰ τοῦ χενοῦ χίνησιν ἀνατιϑέασιν, f, δὲ διὰ τὸ χενὸν
χίνησις φορά ἐστιν ἐν τόπῳ, δῆλον ὅτι πρώτην ταύτην ἡγοῦντο τῶν 80
χινήσεων. ἣ γὰρ τῶν πρώτων πρώτη.
Ἰστέον δέ, ὅτι πολλὰ μὲν τῶν βιβλίων οὕτως ἔχει τὴν γραφήν᾽

10 συγχρινομένων καὶ διαχρινομένων τῶν ἀτόμων σωμάτων φασίν.

ὃ δὲ ᾿Αλέξανδρος συγκρινομένων xai ἀλλοιουμένων γράφει xai ἐξη-

γεῖται προσφόρως παρὰ γὰρ τὴν ἀλλοίαν τῶν ἀτόμων ϑέσιν xal τάξιν

ἀλλοιοῦσϑαι τὰ συγχρίματά φασιν’ οὐ γὰρ ὅτι τῶν ἀτόμων ἀλλοιουμένων.

προεῖπεν γὰρ μὴ ὑπάρχειν ἐχείνοις ἄλλην χίνησιν, εἰ μὴ τὴν xatà τόπον.
15 ἀλλὰ τὸ ἀλλοιουμένων ἀντὶ τοῦ ἀλλοίαν ϑέσιν xal τάξιν λαμβανόντων 5

τῶν ἀτόμων σωμάτων εἴρηται.

Εἰπὼν δὲ ὅπως οἱ πλείονας ἀρχὰς τῶν γινομένων τιθέντες χαὶ τού-
των οἵ τε ποιητιχὰ αἴτια παραλαμβάνοντες xal οἱ χωρὶς τούτου τὰς γενέ-
σεις διαχοσμοῦντες πρώτην τῶν χινήσεων ἀπελογίζοντο τὴν φορὰν ἐφεξῆς

30 λέγει καὶ ὅπως οἱ μίαν τὴν ἀρχὴν καὶ τὸ στοιχεῖον λέγοντες, ὡς oí περὶ
Θαλῆν καὶ ᾿Αναξιμένη xal ᾿Αναξίμανδρον καὶ ᾿Ηράχλειτον, φυσιχοὶ xai
οὗτοι, τὴν φορὰν πρώτην τῶν χινήσεων τίθενται" διὰ γὰρ πυχνώσεως xai
μανώσεως τὰς γενέσεις xal φϑορὰς ἀποδιδόασι" σύγχρισις δέ τις ἢ πύχνω- 40
dí; ἐστι xal διάχρισις fj μάνωσις. οἰχείως δὲ οἶμαι οἱ μὲν ἕν λέγοντες

45 πύχνωσιν xal μάνωσιν ἐχάλεσαν τὰ περὶ αὐτὸ πάϑη, οἱ δὲ πλείονα σύγχρι-
σιν xal διάχρισιν. χαὶ ταῦτα δὲ xal ἐχεῖνα τὴν χατὰ τόπον ἐνδείκνυται
᾿χίνησιν.

Τετάρτους δὲ χαλεῖ μάρτυρας τοὺς τὴν ψυχὴν αἰτίαν κινήσεως
ποιοῦντας, ὥσπερ ὃ [Πλάτων τὸ αὐτοχίνητον τὴν ψυχὴν ἐν Φαίδρῳ δείξας

80 ἑαυτό τε χινεῖν ἀεί φησι xal τοῖς ἄλλόις, ὅσα χινεῖται, τοῦτο πηγὴν
χαὶ ἀρχὴν εἶναι χινήσεως. xal οὗτοι δὲ τὴν κατὰ τόπον χίνησιν προσε- 46
χῶς ἀνατιϑέασι τῇ ψυχῇ" τῶν γὰρ ἄλλων χινήσεων, κἄν ἢ αἰτία παρ᾽
αὐτοῖς f, ψυχὴ ὡς πηγὴ καὶ ἀρχὴ πάσης χινήσεως, ἀλλὰ διὰ μέσης τῆς
χατὰ τόπον, ὡς xal ὁ ᾿Αριστοτέλης ὑπὸ τοῦ πρώτου χινοῦντος διὰ τῆς

e

|] περιπαλαίσεσϑαι vix sanum, ut tempus probat. desideratur περιπλέχεσϑαι (cf. Plut. adv.
Colot. 8 p. 1110. Galen. I 418 K. Laert. IX 30) vel περιπάλλεσϑαι (Democriteus παλμός no-
tus). at in Simplicii voce latere credo περιπαλάσσεσϑαι; cf. Hesych. s. v. περιπαλαχϑῆναι:
περιπλαχῆναι, iniuria illud temptatum. nam latet antiqua significatio quatiendi quae in-
est Homerico χλήρῳ πεπάλαχϑε et Callimacheo πεπάλαχτο χεραυνῷ, inprimis autem ionico
(et Thucydideo) ἐμπαλάσσεσϑαι i. e. ἐμπλέχεσθαι, de quibus omnibus cf. Lobeckii Prol.
Path. p. 88 1 ante ἐν add. ὡς vel xai ὡς codd. Arist. 10 (et 13) φησίν A:
corr. A! 11 δὲ supra add. A! 21 καὶ ἀναξίμανδρον om. A: in mrg. suppl. Αἱ
29 Φαίδρῳ] p. 245 C sqq. 80 ἀεί A: om. & 84 ὁ om. a

1322 SIMPLICII IN PRYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 266410]

χινοῦντος xal τοῦ χινουμένου xal τρίτου τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ xwettat τὸ 310"
χινούμενον, ἀνάγχη T| πάντα πεπερασμένα εἶναι ἣ πάντα ἄπειρα ἣ τὰ μὲν
πεπερασμένα τὰ δὲ ἄπειρα, ὡς λέγοι ἄν 6 πεπερασμένον τι ὑπὸ πεπερα-
σμένου ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ χινεῖσθαι λέγων, ὅπερ ἀνελεῖν πρόχειται. ὑπο-
5 τίϑεται οὖν πεπερασμένα μὲν εἶναι τό τα χινοῦν μέγεθος ὃ λέγει xal τὸ
χινούμενον τὸ D, ἄπειρον δὲ τὸν Γ χρόνον, ἐν ᾧ ὑπὸ τοῦ À τὸ B xwet-
ται. εἶτα λαβὼν ἀπὸ τοῦ Α τοῦ χινοῦντος πεπερασμένου ὄντος μόριόν τι, 8b
τὸ Δ ὑποτίϑεται αὐτὸ χινεῖν μέρος τι τοῦ D τὸ E. δεῖ δὲ | λαβεῖν τὸ Δ Il:
τὸ χινοῦν xai τὸ Ej τὸ χινούμενον οὐχ ἐν τῇ αὐτῷ ἀναλογίᾳ πρὸς ἄλληλα,
10 ἐν Tj τὸ Α ὅλον τὸ χινοῦν πρὸς τὸ B ὅλον ἐστὶ τὸ ὑπ᾽ αὐτοῦ χινούμενον,
ἀλλ᾽ ὑπερέχον τὸ Δ τὸ χινοῦν τοῦ Εἰ τοῦ xtvoupévou: τοῦτο γὰρ δεῖ προσ-
υπαχούειν, εἰ μέλλοι τὰ ἐφεξῆς ἀχολούϑως ἐπάγεσθαι, οἷον ἵνα τὸ μὲν
Δ τοῦ Α τρίτον μέρος ᾧ. τὸ δὲ E) τοῦ B δέχατον- οὕτω γὰρ ἐν ἐλάττονι
χρύνῳ τὸ Δ χινήσει τὸ E ἥπερ τὸ À τὸ B ἐχίνει. ὥστε οὐχ ἄπειρος ὃ ὅ
15 χρόνος, ἐν ᾧ τὸ E χινεῖται ὑπὸ τοῦ Δ' ἐν ἀπείρῳ γὰρ τὸ B ὑπὸ τοῦ A
ἐχινεῖτο μείζονα ἔχον πρὸς τὸ Α ἀναλογίαν ἥπερ τὸ E πρὸς τὸ Δ. ἐν
πλείονι δὲ χρόνῳ τὸ μεῖζον κατὰ τὸν λόγον χινεῖται χαὶ ἐν ἐλάττονι χρόνῳ
f, μείζων δύναμις τὸ ἔλαττον χινεῖ, ἔστω οὖν μέρος τοῦ Γ᾿ ἀπείρου χρό-
vou 6 Z πεπερασμένος, ἐν ᾧ τὸ Εἰ χινεῖται ὑπὸ τοῦ Δ. ἐὰν δὴ τῷ Δ
20 προσϑῶ ἄλλο τοσοῦτον, τουτέστιν ἄλλο τρίτον τοῦ Α μέρος xal πάλιν
ἄλλο τοσοῦτον, χαταναλώσω τὸ À, τουτέστιν ὅλον λήψομαι τὸ Α. εἰ
οὖν τὸ ἃ ἐχίνει τὸ E, ἐν τῷ Z χρόνῳ μέρει ὄντι τοῦ ἀπείρου τοῦ [', 10
προστεϑῇ ὃὲ. τῷ χινοῦντι ἄλλο τηλιχοῦτον ἡλίχον ἐστί, δῆλον ὡς ἐν ἐλάτ-
τονι χρόνῳ ἣ Δ δύναμις διπλασιασθεῖσα χινήσει τὸ E: ἐν γὰρ ἡμίσει
25 τοῦ Z. xdv πάλιν προστεϑῇ τῇ χινούσγ, δυνάμει ἴσον, ἔσται ἣ À δύναμις
ὅλη, εἴπερ τρίτον ἦν αὐτῆς τὸ Δ. xal δῆλον ὅτι ἐν ἐλάττονι ἔτι χινήσει
τὸ E. dy δὴ πάλιν ἔχοντες τὸ Α' τὸ κινοῦν προστιϑῶμεν τῷ E τῷ χι-
νουμένῳ ἴσα, ἄν μὲν ἕν προσϑῶμεν, ἐν διπλασίῳ αὐτὸ χρόνῳ χινήσει τὸ
Α ἣ ἐκίνει τὸ E. ἐὰν δὲ δύο, ἐν τριπλασίῳ: xal ἔσται οὗτος ὃ Ζ, ἐν 16
30 ᾧ τὸ Δ τρίτον ὃν τοῦ Α ἐχίνει τὸ E, ὃ νῦν ἐτριπλασιάσαμεν. τριπλασια-
σϑέντων γὰρ ἀμφοτέρων, xal τοῦ χινοῦντος τοῦ Δ xal τοῦ χινουμένου τοῦ
E, 6 αὐτὸς μένει χρόνος. ὅταν οὖν προστιϑέντες τῷ E ἐπὶ τὸ δέχατον
ἔλθωμεν, ἐσόμεϑα τὸ DB εἰληφότες, οὗ ἣν δέκατον μέρος τὸ E. ἔσται
δὴ τὸ Β ὑπὸ τοῦ Α χινούμενον ἐν δεχαπλασίῳ χρόνῳ τοῦ ἐν ᾧ ὑπὸ τοῦ
35 Α ἐχινεῖτο τὸ E. ἔχειτο δὲ xal ἐν ἀπείρῳ τῷ [' χινεῖσϑαι τὸ B. ὑπὸ τοῦ
Á* τὸ αὐτὸ ἄρα ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ἔσται xal ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ xal ἐν $0
ἀπείρῳ χινούμενον, ὅπερ ἀδύνατον. προστιϑέντες γὰρ τῷ E, ἕως ὅλον λα-
βωμεν τὸ B, ἣ χαταναλώσομεν xal τὸν D χρόνον ἣ οὔ. ἀλλ᾽ εἰ μὲν xa-
ταναλώσομεν, οὐχ ἄπειρος" τὸ γὰρ χαταμετρούμενον οὐχ ἄπειρον, ἔσται δὲ

6 τὸν Α: τὸ 8 8 μέρος} μόριον ἃ 28 προστεϑῆι A: προστεϑείη a 21 ἔχον-
τες ἃ Exc.: ἔχοντος A 29 δύο A? Exc.: δεύτερον aA 29. 90 ἐν ὧι supra
scr. A! 95 τῶ 1 A Exc.: τοῦ T a 97 ἕως A: ἕως dv a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 266410. 24] 1323

χαταμεμετρημένος ὑπὸ τοῦ 2 πεπερασμένου, ὅστις ἦν ὁ πρῶτος εἰλημμέ- 3llr
νος. εἰ δὲ μὴ χαταναλώσομεν, ἀλλ᾽ ἔσται μετὰ τὴν τῶν τοσούτων χρό-
νων τῶν ἴσων τῷ Z ἀφαίρεσιν, ὅσα ἦν xal τὰ ἐν τῷ DB, ὑπολειπόμενός
τις χρόνος, οὐχ ἐν τῷ D ἔσται ὅλῳ χεχινηχὸς τὸ Α τὸ B, ἀλλ᾽ ἐν μέρει
αὐτοῦ τῷ τοσαυτάχις ἴσῳ τῷ Z, ὁσάχις ἐλήφϑη τὰ ἐν τῷ B. τοῦτο οὖν s5
ἐστιν ὃ λέγει, ὅτι τῷ Δ προσϑεὶς καταναλώσῳ τὸ (πεπερασμένον
γὰρ ἦν τὸ χινοῦν) xal τῇ ΚΕ τὸ Β (πεπερασμένον γὰρ ἦν xol tà χινού-
μενον)" τὸν δὲ χρόνον οὐ χαταναλώσω ἄπειρον ὄντα. δυνατὸν δὲ τὸ
μὲν χινοῦν τὸ αὐτὸ φυλάξαι τὸ Α, τοῦ δὲ χινουμένου τοῦ DB μέρος ἀφε-
10 λεῖν, ὃ δηλονότι ἐν ἐλάττονι τοῦ ἀπείρου χρόνῳ χινήσει τὸ Α΄ ἐν πεπε-
ρασμένῳ ἄρα. ἐὰν οὖν τὸ ληφϑὲν τοῦ B μέρος ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ
χινούμενον συνθῶμεν τοσαυτάχις, ὁπόσον ἦν τοῦ B μέρος, xal ὁ χρόνος 80
τοσαυτάχις πλείων ἔσται τοῦ ἐν ᾧ tb ἐχίνει τὸ ἀφαιρεϑὲν μέρος" πεπε-
ρασμένος dpa. τὸ B ἄρα ὑπὸ τοῦ Α καὶ ἐν ἀπείρῳ xal ἐν πεπερασμένῳ
15 χρόνῳ χινηϑήσεται, ὅπερ ἄτοπον. τοῦτο δὲ συνήχϑη διὰ τὸ πεπερασμένον
μὲν εἶναι τὸ B, πᾶν δὲ πεπερασμένον ἀναλίσχεσϑαι τῇ τῶν ἴσων ἀπ᾽
αὐτοῦ ἀφαιρέσει. χαλῶς δὲ τῷ χαταναλώσω ἐχρήσατο, dÀX οὐ τῷ
“χαταμετρήσω᾽. ἄν μὲν γὰρ ἴσων τῷ ἐξ ἀρχῆς ἀφαιρουμένων xal τὸ
τελευταῖον ἴσον qj, πρὸς τῷ ἀνηλωχέναι τὸ À καὶ κατεμετρήσαμεν αὐτὸ
40 τῷ Δ, γένοιτο δ᾽ ἄν τοῦτο, εἰ τὴν ἀρχὴν οὕτως ἀφαιρεϑείη τὸ Δ, ὡς 85
δύνασθαι εἰς ἴσα αὐτῷ ὁσαοῦν διαιρεϑῆναι τὸ Α. ἐὰν δὲ τὸ τελευταῖον
ὑπολειπόμενον τοῦ À μηχέτι ἢ ἴσον τῷ Δ, ἀλλὰ ἔλαττον αὐτοῦ, xatava-
λωϑῆναι μὲν xal οὕτω λέγεται τὸ À τῇ τοιαύτῃ ἀφαιρέσει, οὐ μέντοι χαὶ
χαταμετρηϑῆναι ὑπὸ τοῦ Δ. ὃ αὐτὸς λόγος xal ἐπὶ τοῦ B xai τοῦ E.
35 ἄντε δὲ χαταμετρῶνται τὸ À xal τὸ B ὑπὸ τῶν εἰλημμένων ἀπ᾽ αὐτῶν
μερῶν, ἄντε ἀναλίσχωνται μόνον, ὃ αὐτὸς λόγος. τὸ γὰρ ἄτοπον οὐ παρὰ
τὸ χαταμετρεῖσϑαι, ἀλλὰ παρὰ τὸ ἀναλίσχεσϑαι ἠχολούϑησε. τοῦτο οὖν 40
δείξας ἐπήγαγεν οὐχ ἄρα οἷόν τε ὑπὸ πεπερασμένου κινεῖσθαι οὐ-
δὲν ἄπειρον χίνησιν, ὡς ἀχολουθοῦντος τούτου τῷ τὴν ἐν ἀπείρῳ
80 χρόνῳ γινομένην χίνησιν ἄπειρον εἶναι. οὐδὲν δὲ εἶπεν ἄπειρον χίνησιν ὑπὸ
πεπερασμένου χινεῖσϑαι, καίτοι τὸ πεπερασμένον νῦν δείξας ὑπὸ πεπερα-
σμένου μὴ χινούμενον ἄπειρον χρόνον, ἐπειδὴ εἶχεν ἤδη δεδειγμένον, ὅτι
ἄπειρον μέγεϑος οὐδὲ ἔστιν ὅλως.

e

p.266324 "Oct δὲ ὅλως οὐχ ἐνδέχεται ἐν πεπερασμένῳ μεγέϑει 4
35 ἕως τοῦ οὐδὲν ἄρα πεπερασμένον ἐνδέχεται ἄπειρον δύναμιν ἔχειν.

Προϑέμενος δεῖξαι, ὅτι τὸ τὴν ἀίδιον χίνησιν προσεχῶς χινοῦν (τοῦτο
γάρ ἐστι τὸ πρώτως χινοῦν) πρὸς | τῷ ἀκίνητον εἶναι xal ἀμερὲς xol 811»

ὃ ἐν τῶι Α: om. a 6 τῷ Δ] τῇ Δ Arist. vulg., sed consentiunt cum Simplicio E'H
προστιϑεὶς Arist. 10 χρόνω A: χρόνου 8 13 τοσαυτάχις πλείων a: τοσαυταπλείω
(sic) A ἔσται, tres priores litterae evanuerunt, A 16 ἀπ᾽ scripsi: ὑπ᾽ a, supra

scr. ΑἹ: om. A 99 οὐδὲ A: οὐχ 8 81] πρὸς τῷ a: πρὸς τὸ A

1394 SIMPLICI IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 266224)

ἀμέγεθές ἐστι, καὶ ἔχων δεδειγμένον. ὅτι ἄπειρον μέγεϑος οὐδὲ ἔστιν 311"
ὅλως ἐν τοῖς οὖσιν, ἔδειξε πρῶτον. ὅτι πεπερασμένον αὐτὸ μέγεθος εἶναι
πεπερασμένην ἔχον δύναμιν ἀδύνατον! τὸ γὰρ τοιοῦτον οὐχ οἷόν τε χίνη-
σιν ἀΐδιον χινεῖν. λοιπὸν οὖν ἦν δεῖξαι. ὅτι οὐδὲ πεπερασμένον μέγεϑος
αὐτὸ δυνατὸν εἶνα! ἄπειρον ἔχον δύναμιν, ὅπερ οὐχ ἐπ ὶ μόνου 3 τοῦ πρώτως

C

χινοῦντος, ἀλλὰ χαθϑόλοηυ δείχνυσιν, ὅτι ὅλως οὐχ ἐνδέχεται ἐ ἐπερασμένῳ $
μεγέϑει d ἄπειρον εἶναι δύναμιν. δείχνυσι ὃξ τοῦτο προλαβὼν ἀξίωμα ὡς ἐναρ-
γές, ᾧ καὶ πρότερον ἐχρήσατο, ὅτι τὸ τὴν μείζονα χαὶ πλείονα δύναμιν
ἔχον τὸ αὐτὸ ἐν ἐλάττονι γρόνῳ χινεῖ τῆς ἐλάττονος δυνάμεως. τὸ οὖν
10 ὑπὸ τῆς πεπερασμένης δυνάμεως χινούμενον. xal ὑπὸ τῆς ἀπείρου χινοῖτο
ἄν (By) ἐλάττονι χρόνῳ οὔσης γε πλείονος" ταῦτα οὖν ὡς ἐναργῆ προλα-
βὼν ὀείχνυσιν. ὅτι τῷ λέγοντι ἐν πεπερασμένῳ μεγέθει ἄπειρον εἶναι δύ-
ναυῖν. ἀχηλουϑύήσει τι τοῖς ἠξιωμένοις ἐναντίον: τὸ γὰρ ὑπὸ τῆς πεπε- 10
ρασμένης δυνάμεως κεκινημένον ὑπὸ τῆς ἀπείρου οὐ χινηϑήσεται, ὡς
15 δείξει" ἔχειτο ὃὲ τὸ ὑπὸ τῆς ἐλάττονος δυνάμεως χινούμενον xal ὑπὸ τῆς
μείζονος χινεῖσθϑαι καὶ ἐν ἐλάττονι γρόνῳ. ὅτι ὁὲ τὸ ὑπὸ τῆς πεπερασμένης
δυνάμεως χινούμενηον ὑπὸ τῆς ἀπείρου οὐ χινηϑήσεται. δείχνυσιν εἰς ἀδύ-
νατῶν ἀπάγων τὸ (τὸν αὐτὸ ἐν ἴσῳ χρόνῳ ὑπὸ τῆς ἀπείρου δυνάμεως χι-
νεῖσϑαι xai ὑπὸ τῆς πεπερασμένης" ἀδύνατον ὃὲ τοῦτο, εἴπερ ὡμολόγηται,
20 ὅτι ἢ μείζων δύναμις τὸ αὐτὸ ἐν ἐλάττονι χινεῖ γρόνῳ. εἰπὼν οὖν ἀλλὰ τὸ
μὴν ypóvov γε οὐχ ἐνδέχεται εἶναι οὐδένα, ἐν ᾧ ἣ ἄπειρος δύνα-
pte χινήσει (ὡς ὰρ τῇ τῆς ἀπείρου δυνάμεως οὐχ ἔστι λόγος πρὸς οὐδεμίαν
πεπερασμένην, οὕτως οὐὸὲ τοῦ ἐλαχίστου γρόνου, ἐν ᾧ ἢ ἄπειρος χινήσει,
πρὸς τὸν χρόνον. ἐν ᾧ f, πεπερασμένη), εἰ οὖν παντὸς χρόνου πεπερασμέ-
νου πρὸς πᾶντα πεπερασμένον λόγος ἐστίν. οὐδεὶς ἄν εἴη χρόνος, ἐν ᾧ 1,
ἄπειρος χινήσει. xai τὸ ἑπόμενον τούτῳ ἄτοπον παραλιπών (εἰ γὰρ μὴ
ἐν γρόνῳ οὐδὲ χινεῖ ὅλως οὐδὲ ἔστι χινητιχὴ ἢ ἄπειρος ἐχείνη δύναμις, 90
ὅτι ἐν οὐδενὶ χρύνῳ) ὀείχνυσι τὸ ἀντιχείμενον ὑποθέμενος τὸ ἐν χρόνῳ
χινεῖν. ἔστω γάρ, φησί, χρόνος 6 ἃ. ἐν m τὸ πεπερασμένον ἀπείρῳ ὃυ-
80 vdust χινεῖ tt xal μεταβάλλει" τὸ δὴ π περασμένην ἔχον δύναμιν τὸ αὐτὸ
χινήσει ἐν πλείονι ypóvo τῷ AB. ἐὰν οὖν τὸ τὴν πεπερασμένην ἔχον
δύναμιν διπλασιάσωμεν. δῆλον ὅτι τὸ αὐτὸ ἐν ἐλάττονι χρόνῳ τοῦ AB
μεταβάλλει, ὁμοίως δὲ χἂν αὐξηϑῇ, πάλιν ἐν ἐλάττονι. xal ἀεὶ οὕτως αὐὖ-
ξόντων ἡμῶν xal διπλασιαζόντων τὸ μέγεϑος xal τὴν δύναμιν χατὰ λόγον, 38
35 ὃ χρόνος μειωδήσεται. προστιθέντες δὲ ἀξὶ τῷ μεγέϑει xal ἀφαιροῦντες
τοῦ χρόνου, ἐλευσόμεθα ποτε εἰς τὸν Δ χρόνον, ἐν «p τὸ αὐτὸ τοῦτο ἔχειτο
χινεῖσθϑαι ὑπὸ τῆς ἀπείρου δυνάμεως" ἐν ἴσῳ ἄρα χρόνῳ τὸ αὐτὸ ἢ
πεπερασμένη δύναμις τῇ ἀπείρῳ χινήσει. τῷ γὰρ διπλασίῳ αὐζομένη ἣ
δύναμις ἀεὶ πεπερασμένη μένει τῷ πᾶν τὸ τοῦ πεπερασμένου διπλάσιον

ιῷ
Ce

11 év a: om. A 11. 12 προλαβὼν a: προσλαβὼν A 18 τὸ τὸ a: τὸ A
23 iv ᾧ Exc. A^: om. aA 26 κινήσι A?: χίνησις Exe. (ut v. 23): χινηϑήσεται aA
28 post ὅτι add. δὲ A? 30 δὴ] conicio δὲ, quo fortasse pertinet quod v. 28

addebat A?

SIMPLICI] IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 2664224] 1325

πεπερασμένον εἶναι. εἰ οὖν τοῦτο ἄτοπον τὸ τὴν πεπερασμένην δύναμιν 3llv
xal τὴν ἄπειρον ἐν ἴσῳ χρόνῳ τὸ αὐτὸ χινεῖν, xal ἠχολούϑησε τὸ ἄτοπον 80
τῷ τὴν ἄπειρον δύναμιν ἐν χρόνῳ τινὶ xweiy* ᾧ δὲ ἀτοπόν τι xal ἀδύνα-
, «« ν N UE ἢ , ^ M » ,

tov ἀχολουϑεῖ, xal αὐτὸ ἄτοπον xai ἀδύνατόν ἐστιν’ ἐν οὐδενὶ ἄρα χρόνῳ

5 ἢ ἐν τῷ πεπερασμένῳ δύναμις ἄπειρος χινήσει" οὐδὲ χινήσει ἄρα’ ὥστε
οὐδὲ ἔσται δύναμις χινητιχὴ ἄπειρος ἐν πεπερασμένῳ" εἰ γὰρ ἦν, ἐχίνει
χαὶ ἐν χρόνῳ ἐχινεῖτο τὸ χινούμενον.

e

Ἐφιστάνει δὲ ὃ ᾿Αλέξανδρος ὅτι "oby οὕτως, ὡς ᾿Αριστοτέλης ὑπέ-
ϑετο, ὑπὸ τοῦ τὴν ἄπειρον δύναμιν ἔχοντος ἄρχεσθαι χρὴ τοῦ χινοῦντος
10 ἐν τῷ Α χρόνῳ τόδε τι τὸ χινούμενον xal συνάγειν, ὡς αὐτὸς ἐποίησεν, 80
ὅτι xal ὑπὸ τοῦ τὴν πεπερασμένην ἔχοντος δύναμιν τὸ αὐτὸ χινηϑήσεται
ἐν ἴσῳ χρόνῳ. εἰ γὰρ οὕτω, φησί, λαμβάνοιτο, ἔνστασιν ἔξει ὡς οὐχ ἀλη-
ϑές: οὐ γὰρ συγχωρήσει τις δύνασθαι τὸ χεχινημένον ὑπὸ τῆς ἀπείρου
δυνάμεως χαὶ ὑπὸ τῆς πεπερασμένης χινηϑῆναι. ἀλλὰ ἀνάπαλιν χρὴ
15 λαμβάνειν’ τὸ γὰρ ὑπὸ τῆς πεπερασμένης δυνάμεως χεχινημένον ἐν χρόνῳ
τινὶ τοῦτο ὑποτίθεσϑαι χρὴ xal ὑπὸ τῆς ἀπείρου χινεῖσϑαι ἔν τινι πολὺ

ἐλάττονι. τὸ γὰρ ὑπὸ τῆς ἐλάττονος δυνάμεως χινούμενον δῆλον ὅτι xal 40
ὑπὸ τῆς μείζονος χινηϑήσεται, ὃ χαὶ αὐτὸς ἐδήλωσε διὰ τοῦ εἰπεῖν"
ἀνάγκη ἄρα καὶ ὑπὸ τοῦ πεπερασμένου μέν, ἄπειρον δὲ ἔχοντος
20 δύναμιν πάσχειν τι τὸ πάσχον, xal {πλείω 7) ὑπ᾽ ἄλλου" πλείων
1àp f, ἄπειρος. διὰ γὰρ τούτου ἔλαβεν τὸ πάσχον ὑπὸ τῆς πεπερασμέ-
νης δυνάμεως τοῦτο πάσχειν xal ὑπὸ τῆς ἀπείρου, διότι πλείων ἢ ἄπει-
ρος. τὸ δὲ ὑπὸ τῆς ἐλάττονος δυνάμεως πάσχον ἀνάγχη xal ὑπὸ τῆς pet
ζονος πάσχειν᾽᾽. ταῦτα μὲν ὃ ᾿Αλέξανδρος αὐτοῖς ἔγραψε τοῖς ῥήμασι.
μήποτε δὲ χαλῶς xal ἀναγχαίως ὃ ᾿Αριστοτέλης ἀπὸ τοῦ τὴν ἄπειρον 45
ἔχοντος δύναμιν ἤρξατο, xal οὐ χρεία τοῦ ἀνάπαλιν λαμβάνειν: τὸ μὲν
γὰρ προχείμενον ἦν δεῖξαι, ὅτι οὐδὲν πεπερασμένον μέγεθος ἄπειρον ἔχει
δύναμιν. ὃ δείχνυσι διὰ τοῦ τὴν ἄπειρον δύναμιν, εἴπερ εἴη, ἐν μηδενὶ
χρόνῳ ποιεῖν τι ἢ χινεῖν, ὅπερ ἀνεφώνησε διὰ τοῦ ἀλλὰ μὴν χρόνον
30 q& οὐχ ἐνδέχεται εἶναι οὐδένα. τὸ δὲ ἑπόμενον ἄτοπον τῷ μὴ
ἐν χρόνῳ ποιεῖν ἣ χινεῖν τὴν ἄπειρον δύναμιν παρῆκεν ὡς ἐναργές εἰ
γὰρ πᾶν τὸ ὁπωσοῦν γινόμενον ἢ χινούμενον ἐν χρόνῳ γίνεται Tj χινεῖται, 50
τὸ μὴ ἐν χρόνῳ γινόμενον ἢ χινούμενον οὔτε γίνεται οὔτε χινεῖται" οὐδ᾽
ἄρα ἣ ἄπειρος ἐχείνη δύναμις ποιεῖ τι ἢ χινεῖ οὐδὲ ἔστιν ὅλως. ὅτι δὲ
35 οὐχ ἐν χρόνῳ ποιεῖ τι ἢ χινεῖ, δείχνυσιν, ὡς xal πρότερον εἶπον, τὸ ἀντι-
χείμενον ὑποθέμενος τὸ ἐν χρόνῳ ποιεῖν ἢ χινεῖν. xal συνάγων ἀδύνατόν τι
ἑπόμενον τὸ τὴν μείζονα xal τὴν ἐλάττονα δύναμιν τὸ αὐτὸ μέγεϑος ἐν
τῷ ἴσῳ χρόνῳ χινεῖν, μᾶλλον δὲ τὴν ἄπειρον χαὶ τὴν πεπερασμένην (τοῦτο
γὰρ ἀτοπώτερον), εἰχότως ἐν τῇ τοιαύτῃ ἀγωγῇ τοῦ λόγου τὴν ἄπειρον
40 δύναμιν προὐπέϑετο [ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τῷ Α κινεῖν τι μέγεϑος 312r

ιῷ
C

ὃ τῷ a: τὸ α 20 πλείω ἢ a: om. A 38 οὐδ᾽ A: οὐχ 8 89 post εἰκότως add.
δὲ a τοιαύτη, Sed τοι add. A!, A

1326 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 (Arist. p. 266424)

πεπερασμένον" τοῦτο γὰρ ἀντέχειτο τῷ ἀλλὰ μὴν χρόνον γε οὐχ ἐνδέ- 812:
χεται εἶναι οὐδένα. εἶτα λαβὼν τὸ αὐτὸ ὑπὸ πεπερασμένης δυνάμεως
χινεῖσϑαι ἐν πλείονι χρόνῳ, οὐδὲν ἔλαβεν ἄτοπον, ὡς 6 ᾿Αλέξανδρος ὑπε-
νόησεν' οὐ Ἰὰρ τοῦτο ἁπλῶς ἔλαβεν, ὅτι τὸ ὑπὸ τῆς ἀπείρου δυνάμεως
χινούμενον xal ὑπὸ τῆς πεπερασμένης χινεῖται, ἀλλὰ τοσοῦτον λαβών, ὅτι 5
τὸ πεπερασμένον μέγεθος ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ὑπὸ πεπερασμένης χινεῖ-
ται δυνάμεως, ὅπερ ἐστὶν ἐναργές, ἔδειξεν ὅτι τὸ πεπερασμένον ἐν πεπε-
ρασμένῳ χρόνῳ χινούμενον, ὁπόσον ἄν ἢ xal αὐτὸ xal ὃ χρόνος, δύνα-
ται τῆς μὲν δυνάμεως ἀεὶ αὐξανομένης τοῦ δὲ χρόνου ({μειουμένου) ὑπὸ
10 πεπερασμένης δυνάμεως χινεῖσθαι ἐν ἴσῳ χρόνῳ τῷ Α, ἐν ᾧ ἣ ἄπειρος
δύναμις Bx(ver* ὅπερ ἄτοπον. τὸ δὲ ἄτοπον ἠχολούϑησε τῷ ὑποθεμένῳ
τὴν ἄπειρον δύναμιν ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ἐφ᾽ ὀσονοῦν ἐλαχίστῳ χινεῖν. 10
ἀνάγκη γὰρ αὐτὴν T, μὴ χινεῖν ἐν χρόνῳ, ὥστε μηδὲ χινεῖν ὅλως, T, χι-
νοῦσαν ἐν χρόνῳ τινὶ χινεῖν xal ἐν ἐλάττονι ἧπερ ἢ πεπερασμένη: ὥστε
15 ἐν πεπερασμένῳ. τῷ οὖν χινεῖν λέγοντι τὴν ἄπειρον δύναμιν τοῦτο ἦχο-
λούϑησε' xal γὰρ τῇ δυνάμει τῇ πεπερασμένῃ δυνατὸν ἀεὶ προστιϑέντα
ὑπερβάλλειν τὴν ἀεὶ λαμβανομένην δύναμιν xal τοῦ ἐλαχίστου χρόνου ἄφαι-
ροῦντα ἐλλιπέστερον ποιεῖν τὸν χρόνον, ἕως οὗ ἣ μὲν δύναμις αὐξομένη,
ὃ δὲ χρόνος μειούμενος ἕως τοῦ Α χρόνου ὑπὸ πεπερασμένης μὲν ηὐξη-
90 μένης δὲ ἐν τῷ Α χρόνῳ δείξῃ τὸ αὐτὸ χινούμενον, ὅπερ ὑπὸ τῆς ἀπεί-
pou ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ. οὐχ ἔλαβεν οὖν ὃ ᾿Αριστοτέλης τὸ ὑπὸ τῆς ἀπεί-
ρου δυνάμεως xol ὑπὸ τῆς πεπερασμένης χινεῖσϑαι, ἀλλὰ τοσοῦτον ἔλαβεν
ἐναργές, ὅτι τὸ πεπερασμένον ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ὑπὸ πεπερασμένης
χινεῖται δυνάμεως. χαὶ ἔδειξε λοιπὸν ἀχοληουϑοῦν τῷ λέγοντι ἐν πεπερα-
25 σμένῳ χρόνῳ χινεῖν τι τὴν ἄπειρον δύναμιν τὸ ἐν ἴσῳ χρόνῳ τῇ ἀπείρῳ
δυνάμει τὴν πεπερασμένην χινεῖν. εἰ οὖν ταῦτα ἀληϑῇ λέγω, οὐ χρείαν 90
ὃ λόγος ἔχει τῆς ἀνάπαλιν λήψεως.
* Ἔνεστι δέ, φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος, xal οὕτω δειχνύναι ἀδύνατον ὃν
τὸ ἐν πεπερασμένῳ μεγέθει ἄπειρον εἶναι δύναμιν: ἄν γὰρ ἀφέλωμεν μό-
80 ptov τοῦ μεγέϑους, δῆλον ὡς τοῦτο οὐχ ἕξει δύναμιν ἄπειρον’ πεπερασμέ-
νην ἄρα. οὕτως οὖν ἀφαιροῦντες ἀεὶ ἀπὸ τοῦ μεγέθους μόριά τινα τῷ
ἀφῃρημένῳ ἴσα, ὧν μορίων ἕχαστον πεπερασμένην δύναμιν ἔχει, εἰς πε-
περασμένα διελοῦμεν τὸ πᾶν xal μεγέϑη xal δυνάμεις" οὐ γὰρ μόριόν τι
τοῦ ὅλου ἔσται τὸ τὴν ἄπειρον ἔχον δύναμιν (χεῖται γὰρ τὸ ὅλον ἔχειν 30
35 τὴν ἄπειρον δύναμιν), ὁπότε xal ἐπὶ τοῦ μορίου ὁμοίως δειχνύναι δυνα-
τόν, ὅτι μὴ οἷόν τε ἄπειρον ἔχειν δύναμιν: dXX οὐδὲ πᾶν μόριον αὐτοῦ
ἄπειρον ἐνδέχεται δύναμιν Eye."

e

5

*O δὲ Γραμματιχὸς ἐχεῖνος, οὗ χατ᾿ ἀρχὰς τῶν εἰς τοῦτο τὸ βιβλίον
σχολῶν ἐμνημόνευσα, μέγα νομίζων, εἰ τῶν ἰδιωτῶν πολλοὺς ὑπαάγοιτο πρὸς

9 αὐξομένης a μειουμένου a: om. A 18 ἐλλειπέστερον libri 20 iv τῷ ἃ
χρόνῳ post χινούμενον a 21 ἔχειν a 88 Γραμματιχὸς} ἕπεται (7) ἐντεῦϑεν xarà

τοῦ φιλοπόνου in mrg. A? 99 σχολῶν] p. 1117,16 cf. 1129,29 not.

e

10

25

30

c
C

40

SIMPLICII IN PHYS. VIII 10 (Arist. p. 266424] CONTRA PHILOPONUM 1327

τοῦ οὐρανοῦ xai τοῦ χόσμου παντὸς χαταφρόνησιν ὡς ὁμοίως αὐτοῖς ὄντων 912r
φϑαρτῶν xal δηλονότι xal πρὸς τὴν αὐτοῦ τοῦ δημιουργοῦ, εἰ γενητοῦ 80
xal φϑαρτοῦ χόσμου ποιητὴς ἀποδειχϑείη τὸν πρὸ τοῦ δημιουργεῖν ἅπαντα
αἰῶνα οὔτε δημιουργὸς ὧν οὔτε πάντων τῶν ὄντων ϑεὸς xal πατὴρ xoi
ὑποστάτης, εἴπερ μηδὲ ἐγεγόνει τι τῶν ὄντων τότε, ἀπὸ δὴ τοιούτων qt
γαντιχῶν ἐννοιῶν ὁ ἀνὴρ οὗτος xal τοῖς ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Περὶ οὐρανοῦ
περὶ τῆς ἀιδιότητος τοῦ οὐρανοῦ xal τοῦ χόσμου δειχϑεῖσιν ὑπὸ τοῦ ᾽Αρι-
στοτέλους ἀντιγράφειν ἐτόλμησεν οὐδὲ συνιεὶς τῶν ἐχεῖ λεγομένων, ὡς ἐν
ἐχείνοις ἐπειράϑην ἀποδεῖξαι, xal πρὸς τὰ ἐν ἀρχῇ τοῦδε τοῦ βιβλίου τὰ 80
τὴν χίνησιν xal τὸν χρόνον ἀίδια δειχνύντα παρὰ Üópac ὑπαντῶν ἐνέστη,
ὡς δυνατὸν χαταμαϑεῖν ἐχ τῶν ἐχεῖ μοι πρὸς αὐτὸν εἰρημένων. εἰς δὴ
τοιοῦτον σχοπὸν ἐνόμισεν αὐτῷ χαὶ ταύτην συντελεῖν τὴν ἀπόδειξιν τοῦ
᾿Αριστοτέλους, δι᾿ ἧς δείκνυσιν, ὅτι οὐδὲν σῶμα πεπερασμένον ἄπειρον ἔχει
δύναμιν. εἰ γὰρ πεπερασμένον ἐστὶ σῶμα τό τε οὐράνιον xal τὸ χοσμι-
χόν, πεπερασμένην ἔχει δύναμιν, τὸ δὲ πεπερασμένην ἔχον δύναμιν εὐϑὺς
οὗτος ἐνόμισα φϑαρτὸν ἀποδεδεῖχϑαι. χαὶ δὴ χαὶ πρὸς τῷ τέλει τοῦ λό- 40
1ου" λείπεται ἄρα, φησί, πεπερασμένης εἶναι δυνάμεως xal τὸν ὅλον
οὐρανὸν xat τῶν αὐτοῦ μερῶν Éxactoy: τοιαῦτα δὲ xal τὰ ὑπὸ σελήνην
ἅπαντα᾽. xal ϑαυμαστὸν ὅτι μὴ προσέϑηχεν, ὅτι καὶ αὐτὸς τοιοῦτος" ὃ
γὰρ ὅλος αὐτῶν σχοπὸς τῆς ϑεοσεβείας, χαὶ τὸν οὐρανὸν δεῖξαι χαὶ τὸν
τοῦ οὐρανοῦ δημιουργὸν μηδὲν αὐτῶν διαφέροντα. ἐφιστάνειν δὲ ἀξιῶ τοὺς
ἐντυγχάνοντας τοῖς ἐχείνου λόγοις, ὅτι κἀνταῦϑα φαίνεται μήτε παραχολου-
ϑῶν τοῖς ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους εἰρημένοις καὶ τὸν ὅλον αὐτῶν σχοπὸν 46
ἀγνοῶν. νομίζει γὰρ ταὐτὸν οἴεσϑαι τὸν ᾿Αριστοτέλην τὸ δύναμιν ἄπειρον
ἔχειν χινητιχὴν καὶ τὸ δύνασθαι διαρχεῖν εἰς τὸν ἄπειρον χρόνον χινού-
μενον. xal δὴ χαὶ γράφει ταῦτα, ἐξ ὧν δῆλον ἡμῖν γέγονεν, ὡς ἀληϑὲς
εἶναι δοχεῖ τῷ ᾿Αριστοτέλει τὸ μηδὲν σῶμα πεπερασμένον δύναμιν ἔχειν
διαρχοῦσαν εἰς τὸν ἄπειρον χρόνον. ὅϑεν χινεῖν τὴν ἀΐδιον χίνησιν ἐνδέ-
χεσϑαί φησιν ἐν σώματι τὸ εἶναι ἔχουσαν δύναμιν. καὶ οὐκ ἐπέστησεν,
ὅτι ἄλλο μέν ἐστι τὸ δύναμιν ἔχειν ἄπειρον ἅμα ὅλην χινητιχὴν ἀιδίως 60
χαὶ ἄλλο τὸ δύνασϑαι διαρχεῖν ἀιδίως χινούμενον, xal ὅτι τὸ μὲν ἐνεργείᾳ
ἀπειροδύναμον ὅλον ἅμα τῷ ἀιδίως χινοῦντι ὑπάρχει, τὸ δὲ οὕτως ἄπει-
pov ὡς δύνασϑαι ἐπ᾽ ἄπειρον χινεῖσθαι, οὐ χατὰ τὴν ἐνεργητιχὴν xal χι-
νητιχὴν δύναμιν τὴν ἅμα ὅλην οὖσαν, ἀλλὰ χατὰ τὴν παϑητιχὴν καὶ τὸ
δυνάμει ὑπάρχει τῷ ἀιδίως χινουμένῳ. χαὶ λέγει ὃ ᾿Αλέξανδρος, ὃν οὗτος
προΐσχεται, πρὸς τῷ τέλει τῶν εἰς τοῦτο τὸ βιβλίον ὑπομνημάτων, |
ὅτι ἐπὶ τοῦ κινουμένου ἐπ᾽ ἄπειρον δύναμιν οὐ λεκτέον, xa ἣν χινεῖται, 312"
πλὴν ὁμωνύμως. διὸ τὴν μὲν ὅλην ἅμα οὖσαν ἄπειρον δύναμιν τὴν χινὴη-
τικὴν τῷ πεπερασμένῳ σώματι ἀδύνατον ὑπάρχειν, τὸ δὲ χινεῖσϑαι ἐπ᾽
ἄπειρον οὐδὲν χωλύει τῷ πεπερασμένῳ ὑπάρχειν, διότι ἢ ἐν τῷ ἐπ᾽ ἄπει-

8 ἐτόλμησεν] videatur Simplicii de caelo Index nominum p. 771 s. v. Ioannes

10

ὑπαντῶν Α: ἀπαντῶν a 11 ἐκείνοι 8 14 οὐρανίων 8 11 λείπεται χτλ.} cf.

p. 1336,3 2] ἀὐτῶν ἃ

1398 ΒΙΜΡΙΠΟΙΙ IN PHYS. VIII 10 (Arist. p. 266424] CONTRA PHILOPONUM

pov dei λαμβανομένη δύναμις πεπερασμένη ἐστίν. οὐ μὴν παῦλαν ἔχειν 319v
ἀνάγχη ἄλλης xai ἄλλης διαδεχομένης διά τε τὸ ἀιδίως χινοῦν xal διὰ ὁ
τὴν τοῦ δυνάμει τοῦ ἐν τῷ χινουμένῳ ἀεὶ ἐνυπάρχοντος ὑποιχουρίαν.
ἀγνοήσας οὖν χἀνταῦϑα οὗτος, ὥσπερ χαὶ πρότερον, τὴν τοῦ ἅμα ὅλου
5 ὄντος ἀπείρου πρὸς τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον διαφορὰν xai αὐτὸ ἄπειρον ὃν xal πρὸς
τὸ ἀΐδιον ἀρχοῦν, χαὶ ὅτι τὸ μὲν τῷ ἀιδίως χινοῦντι προσήχει, τὸ δὲ τῷ
ἀιδίως χινουμένῳ ἐνόμισεν, ὅτι ὁ δειχνὺς μὴ εἶναι δύναμιν ἄπειρον ἅμα
ὅλην χινητιχὴν ἐν πεπερασμένῳ σώματι διὰ τούτου ἔδειξεν, ὅτι οὐδὲ xc
νεῖσϑαι δύναται ἐπ’ ἄπειρον τὸ πεπερασμένον σῶμα, ἀγνοῶν τὰ ἐν τῷ 10
10 τρίτῳ ταύτης τῆς πραγματείας περὶ τοῦ ἐπ᾿ ἄπειρον ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέ-
λους βηϑέντα, ὧν τινα xal κατ᾽ ἀρχὰς τῶν εἰς τοῦτο τὸ βιβλίον σχολῶν
παρεϑέμην, τινὰ δὲ xal νῦν παραϑήσομαι" “ὅλως μὲν γὰρ οὕτως ἐστὶ τὸ
ἄπειρον τῷ ἀεὶ ἄλλο χαὶ ἄλλο λαμβάνεσθαι, χαὶ τὸ λαμβανόμενον μὲν
ἀεὶ πεπερασμένον, ἀλλ᾽ ἀεὶ ἕτερον xal ἕτερον. τὸ ὃὲ τοιοῦτον ὑπάρχει
15 τοῖς ἐν γενέσει τὸ εἶναι ἔχουσιν. 7j τε γὰρ χίνησις τοιαύτη xal ὃ χρόνος,
xal ἢ τῶν ἀνθρώπων γένεσις, ὡς xal ᾿Αριστοτέλης εἶπεν, xai ἢ τῶν με- 15
Ἰεϑῶν διαίρεσις. ἐπειδὴ γὰρ T, χίνησις ἐν τῷ χινουμένῳ ἐστὶν ἀλλ᾽ οὐχ
ἐν τῷ χινοῦντι, ὡς δέδειχται ἐν τοῖς περὶ χινήσεως λόγοις. τὸ μὲν πρώ-
τως ἀεὶ χινοῦν ἀχίνητον ὃν ἄπειρον ἀνάγχη δύναμιν ἔχειν διὰ τὸ ἀεί,
40 ἄπειρον δὲ ὡς ἅμα ὅλην οὖσαν. εἰ γὰρ κατὰ τὴν γινομένην ἀπειρίαν χι-
νούμενόν ἐστι xal οὐ χινοῦν οὐδὲ ἀχίνητον, xai ἄλλου τοῦ χινοῦντος δεήσε-
ται. τὸ δὲ del χινούμενον πεπερασμένον σῶμα ἐπ᾽ ἄπειρον χινεῖται οὐχ
ἔχον ἅμα τὴν ὅλην ἀπειροδυναμίαν ὡς τὸ κινοῦν. τὸ μὲν γὰρ χινοῦν ἀεὶ 90
πρώτως ἀσώματόν τε xal αὐθϑυπόστατόν ἐστι xal τῆς ἀπείρου δυνάμεως
25 ἑαυτῷ χορηγόν, τὸ δὲ ἀεὶ χινούμενον σῶμα ὃν πεπερασμένον, τό τε ἀεὶ
εἶναι xal ἀεὶ χινεῖσθϑαι παρὰ τοῦ πρώτως χινοῦντος ἔχον, οὐ δύναται ἅμα
ὅλην τὴν χίνησιν καταδέξασθαι, ἐπεὶ οὐχέτι ἐδεῖτο παρ ἄλλου χινεῖσϑαι
οὐδὲ ἐχινεῖτο ὅλως" ἣ γὰρ χίνησις οὐχ ἔστιν ἅμα ὅλη, ἀλλ᾽ ἐν τῷ γίνε-
σϑαι τὸ εἶναι ἔχει. εἰ γὰρ ἅμα ὅλην τὸ xwoüusvov χατεδέχετο, εἰστήχει
30 ἄν xal οὐχ ἐχινεῖτο. ταῦτα μὲν οὖν ἀρχεῖν οἶμαι περί τε τῆς τοῦ χινοῦν- 25
toc ἅμα ὅλης ἀπειρίας, δι᾽ ἣν ἀδύνατον αὐτὸ σῶμα εἶναι πεπερασμένον,
χαὶ τῆς τοῦ προσεχῶς ὁπ᾽ αὐτοῦ χινουμένου ἐπ᾿ ἄπειρον μεταβολῆς, ὧν
οὗτος τὴν διαφορὰν ἀγνοήσας συντελεῖν ἐνόμισεν αὐτῷ πρὸς τὸ τὸν οὐρα-
νὸν φϑαρτὸν ἀποδειχϑῆναι τὸ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους δειχϑὲν νῦν, ὅτι οὐ-
85 δὲν σῶμα πεπερασμένον ἄπειρον ἔχει χινητιχὴν δύναμιν. χαίτοι χἄν τῇ
διαφορᾷ τοῦ τε χινεῖν xal τοῦ χινεῖσϑαι xat τοῦ κατ᾽ ἐνέργειαν ἀπείρου xal
τοῦ ἐπ᾽ ἄπειρον οὐχ ἐπέστησεν, ἀλλ᾽ ἐχεῖνο γοῦν ἐχρῆν ἐννοεῖν, ὅτι οὐχ ἄν ὦ
6 ᾿Αριστοτέλης ἐν ἑνὶ τούτῳ βιβλίῳ παρὰ πόδας οὕτως ἄν τὰ ἐναντία ἑαυτῷ
ἔλεγεν, ἐν ἀρχῇ μὲν δείξας ὅτι ἀνάγκη ἀεὶ χίνησιν εἶναι χαὶ τὸ χινούμενον
40 ἀΐδιον, προσεχῶς δὲ ὅτι τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα ἐστι τὸ τὴν μίαν xal

2 xal ante ἄλλης a: om. A, sed supra scr. A! 12 ὅλως} Γ᾿ 6. 20642" cf. p. 182,3.
846,29. 1180,20. 1293,24 13. 14 μὲν ἀεὶ εἶναι Aristoteles 14 ἀλλ᾽ ἀεί γε Arist.
et Simpl. ll. cc. 98 ἂν τὰ] v in rasura τ litt. A!

SIMPLICII IN PHYS. VIII 10 (Arist. p. 266494] CONTRA PHILOPONUM 1329

συνεχῆ, xai aiótoy χίνησιν δυνάμενον χινεῖσϑαι, νῦν ὃὲ τὸν οὐρανὸν πεπε- 312v
ρασμένον ἔχοντα σῶμα φϑαρτὸν λέγων, εἰ οὕτως ἐνόει τὸ μὴ ἔχειν ἄπειρον
δύναμιν, χαὶ πάλιν ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Περὶ οὐρανοῦ τῷ τοῦτο τὸ βιβλίον
ἐχδεχομένῳ, σαφῶς ἀΐδιον ἀποδειχνὺς τὸν οὐρανὸν xal τὸν ὅλον χόσμον, 8b
πρὸς ἃς ἀποδείξεις καὶ οὗτος ἀντειρηχέναι νομίζει. ποῖος οὖν χαμαιλέων
τοιαύτας ἄν ἐτράπη τροπάς, οἷας οὗτος ὑπομεῖναι τὸν ᾿Αριστοτέλην νενό-
μίχκεν; xal οὐδὲ τούτῳ ἐπέστησεν, ὅτι οὐδὲ τῶν ἐξηγητῶν τῆς τοῦ ᾽Δρι-
στοτέλους διαίτης ἐνόμισε δεῖσθαι τοὺς λόγους τούς τε περὶ τῆς ἀιδιότητος
τοῦ οὐρανοῦ xal τὸν νῦν δειχνύντα, ὅτι τὸ πεπερασμένον σῶμα πεπερα-
10 σμένην ἔχει δύναμιν. πρόχειρον γὰρ ἦν, ὅτι τὴν χινητικὴν ἀπειροδυναμίαν
τὴν ἅμα ὅλην οὖσαν ἀπέφησεν ἐν τούτοις τοῦ χινητοῦ σώματος πεπερα- 40
σμένου ὄντος.
Ἐπειδὴ δὲ τὸν ὅλον οὗτος Gxomóv τῆς ᾿Αριστοτελιχῆς ἀποδείξεως
ἀγνοήσας xai νομίσας, ὅτι ὃ δειχνὺς τὸ πεπερασμένον σῶμα μὴ ἔχειν
15 ἄπειρον χινητιχὴν δύναμιν, εὐθὺς ἄν εἴη δεδειχὼς ὅτι ὁ οὐρανὸς πεπερα-
σμένος ὧν φθαρτός ἐστι, xai διὰ τοῦτο xal OU οἰχείων ἐπιχειρημάτων
ἐπιβάλλεται δεικνύναι, ὅτι τὸ πεπερασμένον σῶμα πεπερασμένην ἔχει δύ-
νᾶμιν, xal ὡς ἐξ ἀνάγχης ἑπόμενον τούτῳ ἐπαγει, ὅτι ὁ οὐρανὸς φϑαρτός 45
ἐστι, φέρε xal ταύταις αὐτοῦ ταῖς παρανοίαις ἐπιὸρώάμωμεν. πρῶτον οὖν
20 ἐπιχείρημα τίθησι τοιαύτην ἔχον τὴν συναγωγήν" τὰ οὐράνια ἐξ ὕλης χαὶ
εἴδους ἐστί: τὰ ἐξ ὕλης δεῖται τῆς ὕλης πρὸς τὸ εἶναι. τὰ δεόμενα τινὸς
οὐχ ἔστιν αὐτάῤκη" τὰ μὴ αὐτάρχη οὐχ ἔστιν ἀπειροδύναμα. χαὶ συνάγει
ἐχ τούτων, ὅτι τὰ οὐράνια χατὰ τὴν αὑτῶν φύσιν οὐκ ἔστιν ἀπειροδύναμα
xai διὰ τοῦτο φϑαρτά. δῆλον δέ, ὅτι εἰ μὲν φϑαρτῆς οὔσης τῆς ὕλης
25 ἐδεῖτο πρὸς τὸ εἶναι τὰ οὐράνια, φϑαρτὰ dv ἣν εἰχότως. εἰ ὃὲ xal τὴν 50
ὕλην ἢ τὸ ὑποχείμενον, ὅτι ποτέ ἐστιν αὐτῶν, ἀἄφϑαρτόν τις εἶναι λέγων
οὐχ ἐλέγχεται, πῶς τὸ ἀφϑάρτου δεόμενον ὑποχειμένου φϑαρτὸν εἶναι νο-
μισϑήσεται; οὐδὲ γάρ, ἐπειδὴ δεῖταί τινος xal χατὰ τοῦτο οὐχ ἔστιν αὖ-
tapxs;, διὰ τοῦτο xai φϑαρτὸν ἀνάγχη εἶναι. ἀπειροδύναμον μὲν γὰρ οὐχ
30 ἄν ἴσως εἴη τὸ μὴ αὐθυπόστατον, ἀλλ᾽ ἐν ἄλλῳ τὸ εἶναι ἔχον. οὐ μέν-
τοι ἤδη xai φϑαρτὸν αὐτὸ ἀνάγχη εἶναι οὕτως, ὥς ποτα φϑαρησόμενον.
ἄλλη γὰρ ὡς εἴρηται τὸ χατ᾽ ἐνέργειαν | ἅμα ὅλον ὃν ἄπειρον xai ἄλλο 913:
τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον. “δεύτερον εἰ τὸ εἶναι, φησί, τῆς ὕλης ἐν τούτῳ ἐστίν,
ἐν τῷ ἐπιτηδείως ἔχειν πάντα δέχεσϑαι τὰ εἴδη xal οὐ μάτην ἔχει ταύ-
359 τὴν τὴν δύναμιν οὐδὲ ὀύναται mÀs(ova ἅμα εἴδη f, αὐτὴ ὕλη καταδέξα-
᾿ς σθαι, οὐδὲν τῶν εἰδῶν ἀεὶ στέγειν ἢ ὕλη δύναται ὅσον ἐπὶ τῷ οἰχείῳ
αὐτῆς λόγῳ. εἰ ὁξ τοῦτο, οὐδὲν τῶν ἐξ ὕλης xal εἴδους ὅσον ἐπὶ τῇ ὕλῃ
ἄφϑαρτον ἔσται. δεδεῖχϑαι Of φησιν αὑτῷ ἐν τῷ τετάρτῳ Τῶν πρὸς ᾿Αρι- 5
στοτέλη. ὅτι μία xal f αὐτὴ ὕλη ἢ πρώτη τοῖς τε οὐρανίοις ὑπόχειται xal

Cc

6 τροὰς, sed corr. A! 6. 7 vevópymxev, sed corr. A! 19 παρανίαις, sed corr. A!
22 ἀπειρο μ! δόναμα A 23 αὐτῶν A 96 οὐδὲν A: οὐδὲν γὰρ 8 ὃ8 δεδεῖχϑαι
scripsi: δέδεικται libri 98. 89 τετάρτῳ Tiv πρὸς ᾿Δριστοτέλη] locum, quem hic ex-

cerpsit, ad verbum servavit De caelo p. 184,20 Heiberg
Comment. Arist. X &Simplic. in Phys. 94

1330 SIMPLICII IN PHYS. VIII 10 [Arist. p. 266424] CONTRA PHILOPONUM

- e A , 3 M AJ Ὁ f? -- ^
τοῖς ὑπὸ σελήνην. ἀλλὰ τὰ μὲν ἐχεῖ prüfvta αὐτῷ τῆς προσηχούσης 313r
v , - « - -
ἔτυχεν ἐξετάσεως ὑπ᾽ ἐμοὺ τὸ πρῶτον τῆς Περὶ οὐρανοῦ σαφηνίζειν ἐπι-
χειρήσαντος. ἐνταῦϑα ὃὲ τοσοῦτον μόνον ἐφιστάνειν ἀξιῶ, ὅτι τῆς αὐτῆς
ὕλης οὔσης καὶ πρὸς πάντα τὰ εἴδη ὁμοίως ἐχούσης. ἀνάγχη μεταβάλλειν
5 εἰς ἄλληλα τά τε οὐράνια xal τὰ ὑπὸ σελήνην, οὗ τί ἄν ἀδυνατώτερον
εἴη; οὐ γὰρ διατρίβειν ἐν τούτῳ καλόν. xai γὰρ xal οὗτος τὸ ἀπεμφαῖνον 10
ἐννοήσας "xdv συγχωρήσῃ τις, φησί, μὴ τὴν αὐτὴν ὑποχεῖσθαι ὅλην τοῖς
τε οὐρανίοις xal τοῖς ὑπὸ σελήνην, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ xal ἢ, τῶν οὐρανίων πᾶν-
των ὕλην ἣν ἡγοῦντο πρῶτον ὑποχείμενον, ἕν ἐστι xal ταὐτὸν τὸ χαλού-
10 μενὴν πέμπτον σῶμα, τὰ δὲ ταύτης τῆς ὕλης εἴδη διάφορα τυγχάνξι (τὸ
τοῦ ἡλίου φέρε xal τὸ τῆς σελήνης xal τὸ τῶν ἄλλων ἑχάστου ἀστέρος
ν α αι» e , — * e « , ,
x«l ἔτι τῶν σφαιρῶν ἑχάστης), δῆλον ὅτι xai f$, τῶν οὐρανίων σωμάτων
ev , v — - ,
ὕλη ἐπιτηδείως ἔχει ἔχαστον τῶν οὐρανίων εἰδῶν χκαταδέξασϑαι, xdv διά 15
, , , /bh Ad M -«
τινα χρείττονα xal ἐξῃρημένην αἰτίαν μὴ χατεδέξατο. εἰ οὖν xoi ἣ τῶν
16 οὐρανίων σωμάτων ὕλη, ὅσον ἐπὶ τῷ δύνασθαι πάντων εἶναι τῶν εἰδῶν
δεχτιχή, ἐχξίνων ἄλλοτε ἄλλο δέξεται εἶδος, οὐδὲ ἄρα τῶν οὐρανίων οὐδὲν
ὅσον ἐπὶ τῇ ὀυνάμει τῆς αὐτῶν ὕλης ἄφθαρτον ἔσται."
3 ^ / « i , wv 4 ’ -
Εν δὴ τούτοις πρῶτον μὲν ἐφιστάνειν ἄξιον, ὅτι τὴν πρώτην τοῦ
οὐρανοῦ ὕλην τὸ πέμπτον ἐνόμισεν εἶναι σῶμα. χαίτοι εἰ, ὡς πρότερον
, e 3 1 ey , A - , —-— e b!
20 εἶπεν, μία xal f, αὐτὴ ὕλη πάντων ἐστὶ τῶν τε οὐρανίων xal τῶν ὑπὸ
σελήνην, πῶς ἔχει λόγον τὸ πέμπτον σῶμα ὕλην εἶναι τῶν ὑπὸ σελήνην ; 20
w v ^ 1 , , , , ^P
ἔπειτα εἴτε διὰ χρείττονά τινα xal ἐξῃρημένην αἰτίαν οὐ δέχεται ἄλλο
εἶδος ἢ τῶν οὐρανίων ὕλη map ὃ νῦν ἔχει, οὐχ ἔστιν ἀνάγχη διὰ τὴν
ὕλην φϑαρτὸν εἶναι τὸν οὐρανόν, εἴτε, ὡς οὗτος "xai τοῦτο, φησὶ τὰ Évav-
25 tía ξαυτῷ λέγων, “ἄλλοτε ἄλλο δέξεται εἶδος. χαὶ οὕτως οὐχ ἀνάγχη τὸν
ὅλον οὐρανὸν φϑαρτὸν εἶναι, ἀλλ᾽ εἰ dpa, τὰ μέρη μόνα τῶν ἐναντίων εἰς
ἄλληλα μεταβαλλόντων ὡς xal ἐπὶ τῶν ὑπὸ σελήνην. εἴτε οὖν μία ἣ ὕλη,
τοσοῦτον αὐτῷ μόνον ix τῶν αὐτοῦ λόγων συμβαίνει, τὸ τὰ ἄνω κάτω xai 96
, ν σ - , , , o ey
τὰ χάτω ἄνω ὥσπερ τοῖς μεϑύουσι γινόμενα φαίνεσθαι, ὥστε ἥλιον μὲν
80 ἐνταῦθα, ἀνῦρωπον δὲ ἐν οὐρανῷ, xal τὰ οὐράνια μετὰ τῶν ἐνθάδε φύεσθαι"
χαίτοι τί ἂν εἴη τούτων ἀτοπώτερον; εἴτε ἢ τοῦ οὐρανοῦ ὕλη μία οὖσα
πάντα δύναται τὰ ἐχεῖ εἴδη χαταδέξασϑαι, 7, μάτην δύναται Tj ποτε μετα-
βάλλει xal ἐχεῖνα εἰς ἄλληλα. χαίτοι οὐδὲ οὕτως αὐτῷ τὸ σπουδαζόμενον
ἐχβήσεται τὸ φϑαρτὸν τὸν xóGpov ἀποδειχνύναι" οὐδὲ γὰρ τὸ ὑπὸ σελήνην
dvd-xr, ποτὲ μὴ εἶναι, ἐπειὸη τὰ μέρη αὐτοῦ περὶ τὴν ὑποχειμένην ὅλην
μεταβάλλει εἰς ἄλληλα. ἔνϑα γὰρ ἢ ἄλλου φθορὰ ἄλλου γένεσίς ἐστι, τίς so
μηχανὴ τὸ τοιοῦτο σύστημα φϑαρῆναι; πόσῳ χάλλιον οὖν ἣν xal τῷ δης-
μιουργῷ ϑεῷ μᾶλλον προσῆχον τὸ λέγειν, τὰ μὲν προσεχῶς ὑπ᾽ αὐτοῦ
παραγόμενα del χατὰ τὰ αὐτὰ xai ὡσαύτως ἔχοντος xal μήτε xat! οὐ-

c:
ὧν

-.--.-..-....-----

8. τοσοῦτον μόνον, tov μό om. A, suppl. in mrg. A! 6 x«l (post γὰρ) om. a
10 εἴδη A?: post διάφορα a: om. A! 11 αὐτῶν οἱ sic deinceps A 90 οὐράνια
a: ὅτι A: fortasse éxei 91 καίτοι --- ἀτοπώτερον A: om. a 92. 33 μεταβάλει A.

35 μὴ om., sed add. A!

SIMPLICII IN PHYS. VIII 10 [Arist. p. 2663224] CONTRA PHILOPONUM 133]

σίαν μεταβαλλομένου μήτε κατὰ δύναμιν μήτε xat ἐνέργειαν ἀίδια εἶναι, 913r
ἵνα μὴ ποτὲ μὲν χοσμοποιὸς Tj, ποτὲ δὲ ἀργὸς xal ἄγονος xai ἔρημος
ἀποηλείπηται, τὸ δὲ διὰ τῶν ἀιδίων xal ἀιδίως χινουμένων αὐτοῦ δημιουρ-
γημάτων γινόμενον τὸ ὑπὸ σελήνην μέρη μὲν ἔχειν γινόμενα xal φϑειρό- 80
5 μενα, ἵνα καὶ τὸ ἔσχατον τοῦ χόσμου γένεσιν σχῇ διὰ τὴν τοῦ δημιουργοῦ
ἀγαθότητα, ἀεὶ δὲ ὧν αὐτὸς ἐμηχανήσατο xal τοῦτο ἀΐδιον εἶναι τῷ τὴν
ἄλλου φϑορὰν ἄλλου γένεσιν εἶναι ἐνδελεχῇ ποιήσας τὴν γένεσιν. ἐν δὲ
τῷ τρίτῳ αὐτοῦ ἐπιχειρήματι τῷ [Πλάτωνι συνέπεσϑαι δοχῶν ἀποδειχνύναι
πειρᾶται, ὅτι τὰ οὐράνια οὐχ ἔστιν ἀπειροδύναμα τῇ αὑτῶν φύσει, χἄν μὴ
10 φϑείρηται δυνάμει χρείττονι τῆς ἑαυτοῦ φύσεως συνεχόμενα. “εἰ γὰρ σύν-
ϑετα, φησίν, ἔστι τὰ οὐράνια, τὰ δὲ σύνϑετα λόγον ἔχει λύσεως, τὰ δὲ 40
λόγον ἔχοντα λύσεως λόγον ἔχει φϑορᾶς (ἢ γὰρ διάλυσις τῶν στοιχείων
φϑορὰ τοῦ συνθέτου ἐστί, τὸ δὲ λόγον ἔχον φϑορᾶς οὐχ ἔχει δύναυιν
ἄπειρον), τὰ ἄρα οὐράνια ὅσον ἐπὶ τῇ αὑτῶν φύσει οὐχ ἔστιν ἀπειροδύ-
15 vaga," ἀλλ᾽ ὅπως 6 [Πλάτων τῆς λύσεως ἔχοντα τὸν λόγον φησὶ τὸν δη-
μιουργὸν μὴ λύειν τὸ χαλῶς ὑπ᾽ αὐτοῦ ἁἅρμοσθϑέν, μετ᾽ ὀλίγον εἰσόμεϑα.
“χαὶ οἱ μὴ ix τῶν τεττάρων δὲ στοιχείων, φησὶν οὗτος, λέγοντες τὸν
οὐρανόν, ἀλλ᾽ ix τοῦ πέμπτου σώματος, xal οὗτοι σύνθετον αὐτὸν λέγουσιν 45
ἐξ ὑποχειμένου μὲν τοῦ πέμπτου σώματος, εἴδους δὲ τοῦ ἡλιαχοῦ ἣ σελη-
40 νιαχοῦ. xal εἰ τὰ πάντων εἴδη, φησίν, ἀφέλοι τις, δῆλον ὅτι τὸ τριχῇ δια-
στατὸν αὐτῶν χαταλείψει μόνον, xaÜ' ὃ οὐδὲν οὐδενὸς τῶν οὐρανίων διοίσει
οὐδὲ τῶν παρ᾽ fuiv σωμάτων, ὥστε xal τὰ οὐράνια συνθέσεως ἔχοντα
λόγον, xai λύσεως ἔξει xal φϑορᾶς. xal διὰ τοῦτο οὐχ ἀπειροδύναμα, xdv
μηδέποτε φϑείρηται xarà []λάτωνα χρείττονι δεσμῷ τῆς αὑτῶν φύσεως,
25 τῇ βουλήσει τοῦ ϑεοῦ, συνεχόμενα.᾽ xal ἐχ τούτου τοίνυν τοῦ ἐπιχειρή- 50
ματος δγλός ἐστι διὰ χενὴν δόξαν xal τῆς ἐξ ἀρχῆς ἑαυτοῦ προϑέσεως
ἐπιλαϑόμενος. προὔχειτο μὲν γὰρ αὐτῷ γενητὸν χαὶ φϑαρτὸν ἀποδεῖξαι τὸν
οὐρανόν. νῦν δὲ ἐνδίδωσι διὰ μὲν τὴν αὑτοῦ φύσιν πεπερασμένην ἔχειν
ὀύναμιν αὐτὸν χαὶ φϑαρτόν, διὰ δὲ τὴν τοῦ ϑεοῦ βούλησιν ἄλυτον διαμέ-
30 νεῖν xal ἄφϑαρτον. χαὶ δῆλον ὅτι οὐχ dv ἢ τοῦ ϑεοῦ βούλησις τῷ μὴ
ἐπιτηδείως ἔχοντι δέξασϑαι τοῦτο τὸ ἀγαϑὸν ἐδωρεῖτο, ἀλλὰ xdv τὴν
ἄπειρον ἅμα ὅλην χινητιχὴν δύναμιν 6 | οὐρανὸς οὐχ ἔχῃ χινητὸς ὧν 818ν
αὐτὸς xal πεπερασμένος, ἀλλὰ πρός γε τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον χινεῖσϑαι πέφυχεν.
ἀλλ οὐὸἘξ σύνϑετον χαλῶς ὑπέθετο τὸ πέμπτον σῶμα οὕτως ὡς λύσεως
90 ἔχον λόγον" ἐχεῖνα γὰρ λύσεως ἔχει λόγον, ὅσα ὑποχείμενον ἔχει μὴ στέγον
τὰ εἴδη χαὶ ἐξ ἀντιχειμένων συνέστηχεν εἰδῶν τῶν εἰς ἄλληλα μεταβαλ-
λόντων᾽ τὰ ὃὲ οὐράνια τὸ χυχλοφορητιχὸν εἶδος ἔχει μὴ ἔχον ἑαυτῷ ἐναν-
tíov, ἐπειὸὴ αηδὲ τῇ χύχλῳ χινήσει ἔστιν ἐναντία χίνησις, ὡς ἔδειξεν ἐν 6
τῷ πρώτῳ τῆς Περὶ οὐρανοῦ ὃ ᾿Αριστοτέλης. πρὸς ἃς ἀποδείξεις ἀντει-

6 τῷ a: τὸ A 8 αὐτῷ a 11 φησιν om. A, sed add. in mrg. A! 11. 12 «à
δὲ λόγον ἔχοντα λύσεως a: om. A 19. 20 σεληνιακοῦ ἡ ἡλιαχοῦ a 20 ἑαυτοῦ
A: αὐτοῦ probabilius Δ 89 λόγον᾽ ἐχ. γ. A. ἔχει in. mrg. suppl. A! 39 Περὶ οὐρανοῦ)
A 4. 210532 sqq.

94*

1332 SIMPLICI IN PHYS. VIII 10 [Arist. p. 266424] CONTRA PIIILOPONUM

ρηχότα τοῦτον ἀπέδειξα ὡς οἶμαι μηδὲν τῶν ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους εἰρη- 813"
μένων νενοηχότα.
Εἶτα ἐπιχειρεῖ δειχνύναι, ὅτι χαὶ τῶν στοιχείων αἱ ὁλότητες χαὶ τὰ
οὐράνια πεπερασμένης εἰσὶ δυνάμεως. xal τοῦτο μὲν οὐδὲν ἄτοπον, εἴπερ
5 πεπερασμένα ὄντα μὴ ἔχει ὅλην ἅμα ἄπειρον δύναμιν" ἐχεῖνο δὲ ἀτοπώ-
τατον τὸ νομίζειν ταὐτὸν εἶναι τὸ φϑαρτὸν τῷ μὴ ἔχειν τὴν ἄπειρον ἅμα
ὅλην δύναμιν. λέγει οὖν ἐν τῇ Φυσικχῇ ἀχροάσει δεδεῖχϑαι, ὅτι οὐ τὸ 10
τυχὸν εἶδος ἐν τῷ τυχόντι μεγέϑει ὑφίσταται οὔτε σύνϑετον οὔτε ἁπλοῦν
(οὔτε γὰρ ἀἄνϑρωπος δαχτυλιαῖος οὔτε χώνωψ πηχυχῖος γένοιτο ἄν, ἀλλ᾽
10 οὐδὲ ὕδωρ ἐν τῷ τυχόντι μεγέϑει ὑφίσταται), ἀλλ΄ ὅταν εἰς τοσοῦτον χα-
τατμηϑῇ τὸ ὕδωρ, ὡς ἔλαττον εἶναι τὸ γενόμενον ix τῆς τομῆς μέγεϑος
τοῦ πεφυχότος εἶδος ὕδατος χαταδέξασθϑαι, ἀπόλλυται τὸ ὕδωρ, ὡς ὅταν
ἄχρῳ δαχτύλῳ ὕδατος ἐφαψάμενοι τὴν ἰχμαάδα ἐχείνην ἐξαπλοῦντες xai
παρατρίβοντες xal εἰς βραχύτατα διαιροῦντες τὸ εἶδος τοῦ ὕδατος ἀφανί- 15
15 ζωμεν. “ἐντεῦϑεν οὖν, φησί, δειχϑήσεται, ὅτι οὐὸὲ αἱ τῶν στοιχείων ὁλό-
τῆτες ἀπείρου μετέχουσι δυνάμεως. ὁρῶμεν γάρ, ὅτι ὅσῳ μειοῦται τὰ τῶν
στοιχείων μεγέϑη, ταχύτερον ὑφίσταται τὴν φϑοράν, ὅσῳ δὲ παραύξεται,
βραδύτερον. ὑποχείσϑω οὖν τὸ χυαϑιαῖον ὕδωρ ἐνιαυτὸν ἕνα δυνάμενον
διαμένειν. οὐχοῦν ἔχαστον τῶν ἰσομεγέθων ὑδάτων τὸν αὐτὸν ἀρχέσει
20 χρόνον. ἀλλὰ μὴν ἐπειδὴ xai ὅλως ὃ τοῦ ὕδατος ὄγχος πεπερασμένος
ἐστί, χαταμετρηϑήσεται δηλονότι ὁ πᾶς ὄγχος ὑπὸ τοῦ xudÜou. χαὶ διαι- 90
ρεϑήσεται ὅλον τὸ ὕδωρ εἰς χυάϑους πεπερασμένους τὸν aptüpov. ἀλλὰ
μὴν ἔχαστον τῶν μορίων πεπερασμένης ἐστὶ δυνάμεως" xal τὸ Éx πάντων
ἄρα συγχείμενον πεπερασμένης ἔσται δυνάμεως: τὸ δὲ αὐτὸ xal ἐπὶ τῶν
25 ἄλλων. δέδειχται ἄρα, φησί, διὰ τούτων, ὅτι τέως τῶν τεττάρων στοι-
χείων ἔχαστον χατὰ τὴν ὁλότητα τὴν αὑτοῦ πεπερασμένης ἐστὶ δυνάμεως.
ταῦτα αὐτοῦ λέγοντος ἐπ᾿ αὐτῶν σχεδὸν τῶν ῥημάτων ἐπιστῆσαι χρή,
πρῶτον μὲν τίνα αὐτῷ παρέσχε χρείαν προληφϑὲν τὸ μὴ τὸ τυχὸν εἶδος
εἰς τὸ τυχὸν μέγεϑος ἐγγίνεσθαι. οὐ γὰρ ἐδεῖτο τούτου ἢ τοῦ χυχϑιαίου 35
30 δὸόατος ὑπόϑεσις, ὅτι ἄν διαιρεϑῇ τὸ ὕδωρ εἰς χυάϑους, ὧν ἕχαστος ἐνιαυ-
τὸν διαρχεῖ, xai τὸ ὅλον ἐνιαυτὸν διαρχέσει" οὐ γὰρ συντίθεται ὃ χρόνος
τῶν χυάϑων διαιρεϑέντων. χαὶ τοῦτο μὲν πρὸς τὸ σαϑρὸν εἰρήσθω τῆς
ὑποθέσεως. ἐννοεῖν δὲ χρή, ὅτι τὸ ὕδωρ ὅλον ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ
φϑειρόμενηον ὑποθέμενος τὴν ἐν ἐχείνῳ τῷ χρόνῳ τῶν ἄλλων στοιχείων εἰς
35 τὸ ὕδωρ μεταβολὴν οὐχ ἐλογίσατο. χαίτοι εἰ ὥσπερ τὰ μέρη τοῦ ὕδατος
φϑειρόμενα εἰς ἄλλα ὠξταβάλλει στοιχεῖα, οὕτω xal τὰ τῶν ἄλλων στοι- 30
χϑίων μέρη εἰς τὸ ὕδωρ, xai τοῦτο ἐνδελεχὲς xal ἀΐδιόν ἐστι διὰ τὸ τὴν
ἄλλου φϑορὰν ἄλλου γένεσιν εἶναι, xal ἢ τῆς φϑορᾶς xai γενέσεως αἰτία τοῖς
τῇδε χίνησις ἢ χατὰ τὸν λοζὸν μάλιστα χύχλον αίδιός ἐστι, πῶς δυνατὸν
40 φθαρῆναι τὰς τῶν στοιχείων ὁλότητας; οὗτος δὲ ὡς τοῦτο δείξας dpa-

6 τῷ 8A?: τὸ A! 10 ὑφίσται, sed corr. A! 10. 11 τμηϑῆ a 25 post τῶν add.
τε 8 21 αὑτοῦ a: τοῦ, sed corr., A! αὐτῶν] αὐτὸν, sed corr., A!

SIMPLICII IN PHYS. VIII 10 [Arist. p. 266424] CONTRA PHILOPONUM 1333

potes ἐπήγαγεν, ὅτι τῇ αὐτῇ ἐπιχειρήσει δείξομεν xal τὰ οὐράνια πάντα 313v
πεπερασμένης ὄντα δυνάμεως, xaítot μηδὲ ἐπιχείρησιν τὴν αὐτὴν ἐπάγων.
λέγει γάρ, ὅτι οὐδὲν τῶν οὐρανίων εἰδῶν ἐν τῷ τυχόντι μεγέϑει συνίστασθαι 80
πέφυχεν οὐδὲ ὁ ὅλος χόσμος, ᾧ πρότερον οὐ συνεχρήσατο. “εἰ οὖν πᾶν
5 σῶμα, φησίν, ἐπ᾽’ ἀπειρόν ἐστι διαιρετόν. σώματα δὲ xal τὰ οὐράνια, xal
αὐτὰ δήπουϑεν im ἄπειρόν ἐστι διαιρετὰ τῷ ἰδίῳ λόγῳ, xaÜ' & διαστατά,
ἐστι, κἄν μὴ διαιρῆται, ὡς xal ἢ ὕλη dvs(ósóg ἐστι τῷ ἰδίῳ λόγῳ, xàv
μηδέποτε χωρὶς εἴδους T. xal τὸ τριχῇ διαστατὸν ἀποιόν ἐστι τῷ ἰδίῳ
λόγῳ, xdv μηδέποτέ ἐστι χωρὶς τῆς ποιότητος, τὸ δὲ ἐπισυμβὰν ἔξωϑεν
10 εἶδος τοῦ μὴ διαιρεῖσθαι ἢ δυσδιαίρετα εἶναι 7, xal fuiv ἀδιαίρετα ὡς 40
ἐπὶ τοῦ ἀδάμαντος αἴτιόν ἐστιν. εἰ οὖν σώματα ὄντα τὰ οὐράνια τῷ με-
γέϑη εἶναι ἐπ᾽ ἄπειρόν ἐστι διαιρετά, εἰ τῷ λόγῳ τις αὐτὰ διέλοι, ὡς xal
τῷ λόγῳ τῆς ὕλης τὰ εἴδη χωρίζομεν, δῆλον ὅτι ἥξει ἢ τομὴ εἰς μέγε-
ϑός τι τοιοῦτον, ἐν ᾧ τῶν εἰδῶν ἐκείνων οὐδὲν ὑποστήσεται. οὐχοῦν ἅμα
15 τῇ τοιαύτῃ διαιρέσει φθαρήσεται τὰ εἴδη. εἰ οὖν, χαϑὸ σώματα τῷ ἰδίῳ
λόγῳ τῆς φύσεως διαίρεσιν ἐπιδεχόμενα, ταῦτα φϑορὰν ἐπιδέχεται, τῆς
ἡμετέρας ἐπινοίας τὰ δυνάμει αὐτοῖς προσόντα εἰς ἐνέργειαν ἀγούσης, οὐ- 45
δὲν δὲ τῶν λόγον ἐχόντων φϑορᾶς ἀπειροδύναμόν ἐστι χατὰ φύσιν, οὐδὲ
τῶν οὐρανίων ἄρα σωμάτων οὐδὲν χατὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν ἀπειροδύναμον
20 ἔσται. τὸ γὰρ φύσει ἀπειροδύναμον οὐδὲ λόγον ἔχον φϑορᾶς οὐδὲ χατὰ
Ψιλὴν ἐπίνοιαν ὑποτοπηϑείη ἄν φϑειρόμενον ὡς ἐπὶ τῶν πάντῃ ἁπλῶν χαὶ
χεχωρισμένων τῆς πρὸς τὰ σώματα σχέσεως. οὐδὲ φαντασϑῆναι γὰρ δυ-
νάμεϑα, τίς ἔσται λόγος φυσιχός, χαϑ᾽ ὃν ἐπινοηϑείη (dv) φϑειρόμενα. τὸ
γὰρ ζητούμενον νῦν τοῦτό ἐστι, τίς ὁ xatà φύσιν ἑχάστου λόγος, οὐ μὴν 60
35 τί παρὰ τῆς ἐξῃρημένης αἰτίας τισὶ προσγίνεται, ὥστε xdv συγχωρηϑείη
τὰ οὐράνια τῇ τοῦ ϑεοῦ βουλῇ συνεχόμενα μὴ φϑείρεσϑαι, ἀλλ᾽ οὐχὶ xal
αὐτὰ χατὰ τὴν ἰδίαν φύσιν τὸν τῆς φϑορᾶς οὐχ ἐπιδέξεται Aóqov* φϑορᾶς
δὲ ἔχοντα λόγον οὐχ ἔστιν ἀπειροδύναμα. πόϑεν γάρ; ὅτι ὁ λόγος τῆς
φϑορᾶς οὗτος ὃ τῇ ἡμετέρᾳ χαταληφϑεὶς ἐπινοίχ οὐχ ἧξει ποτὲ xal εἰς
80 ἐνέργειαν. τὸ γὰρ μηδὲν αὐτὰ νῦν τῶν εἰς φϑορὰν ἀγόντων ὑπουένειν
οὐχ ἔστιν ἀπόδειξις τοῦ x«l φύσει | εἶναι αὐτὰ ἄφθαρτα, ὡς ἐδείξαμεν 814τ-
ἐν τῷ τετάρτῳ Τῶν πρὸς ᾿Αριστοτέλη."
Ταῦτα τοσαῦτα παρεθέμην, ἵνα xal τὴν ἕξιν τοῦ ἀνδρὸς τούτου πα-
ραδείξω τοῖς ἐντυγχάνουσι xal φανερὸν ἔτι μᾶλλον ποιήσω, ὅτι ταὐτὸν
35 οὗτος νομίζει τὸ πεπερασμένην ἔχειν δύναμιν xal τὸ φϑαρτὸν εἶναι, τοῦ
ἐπ᾿ ἄπειρον τὸ εἶναι ἔχοντος οὐδὲ ἔννοιαν λαβών. ἔτι δὲ οὐδὲ ὅπως λέγε-
ται τὸ πᾶν σῶμα ἐπ᾽ ἄπειρον εἶναι διαιρετόν, οὗτος φαίνεται γινώσχων. 5
ἔγεται δὲ τοῦτο πρὸς τοὺς ἐξ ἀτόμων συνεστάναι τὰ σώματα λέγοντας.
xal δείχνυσιν, ὅτι πᾶν σῶμα διαστατόν τέ ἐστι xal μεριστὸν xal μέρη
40 ἔχει xal αὐτὸ τοιαῦτα xal οὐ σύγχειται ἐξ ἀτόμων. τὸ οὖν ἐπ᾽ ἄπειρον

18 λόγων, sed corr., A! 22 οὐδὲ" A 29 dv ἃ: om. A 24 νῦν aA*:
οὖν A! 27 ἰδίαν A: olxelav a 32 τετάρτωι Α (cf. p. 270v10. 22): τρίτῳ a

1334 SIMPLICII IN PHYS. VIII 10 (Arist. p. 266,24] CONTRA PHILOPONUM

διαιρετὸν οὐχ ὡς διαιρούμενον παντελῶς xal ἀπολῦον τὴν ἑαυτοῦ συνέ- 91i:
χειὰν λέγεται’ οὐ γὰρ ἄν εἴη ἔτι ἐπ’ ἄπειρον διαιρετόν, ἀλλ' ὡς πᾶν τὸ
λαμβανόμενον εἰς μέρη διῃρημένον οὐχ ἀπεσπασμένα ἀλλήλων, ἀλλὰ τῇ
διαστάσει χεχωρισμένα xal διῃρημένα" οὐ μέντοι ὡς τεμνόμενα xal ἄἀπο- 10
5 σπώμενα ἀλλήλων. xdv Ἰὰρ μὴ ἀποσπᾶταί ποτε, μεμέρισται ὅμως τὰ
σώματα τῇ διαστάσει xal διήρηται εἰς μέρη. τὸ μὲν γὰρ χαϑ' αὑτὸ ἀσώ-
patoy ἀδιάστατον ὃν ὅλην ὅλῳ ἑαυτῷ ἐφαρμόττει xal οὐ διύρηται εἰς
μέρη, τὸ δὲ σῶμα διαστὰν διέρριπται τοῖς μέρεσιν ἄλλου ἀλλαχοῦ γεγονό-
tog xai διήρηται οὕτω. χαὶ τοῦτό ἐστι τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρετὸν τῶν
10 σωμάτων χοινῶς πᾶσι τοῖς σώμασιν ὑπάρχον χαϑὸ σώματα’ xdv γὰρ
μὴ εἶχε φύσιν ἀποτμηϑῆναί ποτε τὰ δεξιά μου ἐκ τῶν ἀριστερῶν, διύ-
ρηται ὅμως ἀπ᾿ ἀλλήλων xal διώρισται xai μεμέρισται xat! ἐνέργειαν. 15
ἀλλὰ τὰ μὲν παϑητὰ λοιπὸν σώματα χαὶ τέμνεσθαι πέφυχεν εἰς τμητὰ
χαὶ αὐτὰ σώματα, τὰ δὲ ἀπαϑῇ οὐ τέμνεται μὲν οὔτε λόγῳ οὔτε ταῖς τῶν
15 σωφρονούντων ἐννοίαις, διήρηται μέντοι, xal μεμέρισται xat! ἐνέργειαν
xal ταῦτα τῇ διαστάσει τῇ σωματιχῇ καίτοι συνεχῇ μένοντα. οὗτος δὲ
ἀχηύσας, ὅτι πᾶν σῶμα διαιρετόν ἐστι, μᾶλλον ὃς παραχούσας, τῇ ἑαυτοῦ
ἐπινοίᾳ τὰ οὐράνια χατέτεμεν εἰς σμιχρότατα. χαὶ μανιχὸν μὲν χαὶ τοῦτο
xal παράφρον πλὴν ἧττον τοῦ τὴν ἐπίνοιαν αὐτοῦ τὴν τοιαύτην xal εἰς 20
40 ἐνέργειαν ἄγειν ἀξιοῦν. “᾿φϑοράν, γάρ φησιν, ἐπιδέχεται, τῇς ἡμετέρας
ἐπινοίας τὰ δυνάμει αὐτοῖς προσόντα εἰς ἐνέργειαν ἀγούσης. εἰ οὖν τὸ
ἐπ᾽ ἄπειρον τῶν σωμάτων διαιρετὸν οὐχ ἀναγχάζει ποτὲ εἰς σμιχρότατα χα-
τατέμνεσϑαι τὰ οὐράνια, οὐδὲ τὸ εἶδος ἀποβάλλειν ἀνάγκη οὐ μόνον διὰ
τὴν τοῦ ϑεοῦ βούλησιν, ἀλλὰ χαὶ χατὰ τὴν αὐτῶν φύσιν. xal γὰρ f, τοῦ
45 ϑεοῦ βούλησις οὐ τοῖς τυχοῦσιν, ἀλλὰ τοῖς ἐπιτηδείως ἔχουσι τὰ ἀγαϑὰ
χορηγεῖ. χαὶ τούτῳ δὲ ἐφιστάνειν ἄξιον, ὅτι ὅσα ἄν οὕτως φαντασθείης 90
xal γίνεσϑαι νομίζει δυνατὸν εἶναι" " tv γὰρ ἀσχέτων, φησί, πρὸς τὰ
σώματα xai χατὰ φύσιν ἀφθάρτων ὄντων οὐδὲ φαντασῦῆναι δυνάμεϑα
φϑοράν᾽. xai λέγοι ἄν χατὰ τὴν σὺν ἀντιϑέσει αὐτοῦ ἀντιστροφρήν, ἣν xal
80 αὐτὴν ἀγνοεῖ, ὅτι dv φαντασϑῆναι δυνάμεϑα φϑοράν, ταῦτα οὐχ ἔστι χατὰ
φύσιν ἀφϑαρτα' τοσαύτην οὗτος δύναμιν ταῖς ἑαυτοῦ φαντασίαις ἀποδέ-
δωχε. xal τί ϑαυυαστόν, εἰ τὸν οὐρανὸν δυνάμενος φαντασϑῆναι φϑαρτόν,
εὐϑὺς αὐτὸν xal φϑείρεσθαι διατείνεται, ὁπότε xal πρὸς τὸν ϑεὸν ταύτην 80
πέπονθε τὴν παράνοιαν; τὸν δὲ τῆς λύσεως τῶν οὐρανίων ἐν τῷ δημιουργῷ
35 λύγον ὑπὸ τοῦ [Πλάτωνος ῥηθέντα αἡ νηυήσας πῶς λέγεται, ἀλλ᾽ εἰς τὸν
τῆς φϑορᾶς μεταλαβὼν λόγον xai διὰ τοῦτο φϑείρεσϑαι τὸν οὐρανὸν φαν-
ταζόμενης ἀπαυϑαδίζεται λοιπὸν πρὸς αὐτὸν τὸν οὐρανόν, " πόϑεν᾽᾽; λέγων
"Ott 6 λόγος τῆς φϑορᾶς οὗτος ὃ τῇ ἐπινοίᾳ τῇ ἡμετέρᾳ χαταληφϑεὶς
οὐχ ἥξει ποτὲ χαὶ εἰς ἐνέργειαν. οὐδὲν γὰρ αὐτὸν δυσωπεῖ τὸ μέχρι

^

40 νῦν μηδὲν αὐτὸν παϑεῖν toig φϑαρτοῖς ὅμοιον. ἀλλ΄ ὅσα μὲν περὶ τούτου 8ὅ

14 λόγῳ] λέγω a 18 et 22 puxpózata ἃ 20 ernst] ef. p. 1333,16 26 οὕτως
À: οὗτος probabiliter a 29 αὐτοῦ libri. tu ef. p. 1178,35 Ji λέγων] cf. p. 1333,28

SIMPLICII IN PHYS. VIII 10 [Arist. p. 2664324) CONTRA PHILOPONUM 1335

γέγραφεν, ὥς φησιν, ἐν τῷ τετάρτῳ Τῶν πρὸς ᾿Δριστοτέλη, τὸ πρῶτον τῆς 314:
Ilsp! οὐρανοῦ βιβλίον ἐξηγούμενος ἐγὼ χατὰ τὸ δυνατὸν περιέχρουσα. χαὶ
νῦν δὲ πρὸς αὐτὸν ῥητέον, ὅτι τὰ γινόμενα χαὶ φϑειρόμενα τὸν μετὰ τὴν
ἀχμὴν χρόνον ἄχρι τῆς τελευτῆς T, ἴσον ἔχει τῷ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς μέχρι
τῆς ἀχμῆς γρόνῳ T, πλείονα. ὁ τοίνυν οὐρανὸς πρὸ ἑξαχισχιλίων xal πρὸς
ἐνιαυτῶν, ὡς οὗτος οἴξται, γεγονὼς xat ἐπ᾽ ἐσχάτοις ὧν ἤδη τῶν ἡμερῶν,
ὡς χαὶ τοῦτο πάντως αὐτὸν ἀρέσχει, πῶς οὐδὲν παραχμαστιχὸν χαὶ πρὸς 40
φϑορὰν ὁὸεῦον ἡμῖν ἐνεδείξατο: χαίτοι xdv μηδὲν ἄλλο, παάντως qe χατὰ
τὴν χίνησιν ἀργότερος ὥφελε νοεῖσθαι χατὰ τὸ ἔσχατον γῆρας τυγχάνων.
10 χαίτοι οὔτε τὰς ἡμέρας οὔτε τὰς νύχτας οὐτε τὰς ὥρας μαχροτέρας ποιεῖ
νῦν, ὡς δηλοῦσιν αἱ πράξεις αἱ ἐν αὐταῖς xal γεωργίαι xat ὁδοιπορίαι xal
πλοῖ πρὸς τὰς πάλαι γινομένας παραβαλλόμεναι. τὸ γὰρ ἡμερήσιον τῆς
6000 διάστημα xal νῦν τὸ αὐτό ἐστι xai βόες ἐφ᾽ ἡμέρᾳ τὰ αὐτὰ ἀροῦσιν
ἢ καὶ ἐλάττονα, xal τὰ ὑδρεῖα τῶν ὡροσχοπίων ταῖς αὐταῖς μεϑόδοις γινό- 45
15 μενα τοσοῦτον εἰσάγουσι xal ἐξάγουσιν ὕδωρ xaÜ' ἑκάστην ὥραν ὅσον xal
πρότερον.
᾿Αλλ᾽ ἐπὶ τὸ λοιπὸν αὐτοῦ xal τέταρτον, ὥς φησι, τῶν ἐπιχειρημάτων
ἰτέον, Ot οὗ βούλεται δειχνύναι, ὅτι τὸ οὐράνιον σῶμα οὐχ ἔστιν ἀπειρο-
δύναμον. xat τοῦτο μὲν ἀληϑὲς xal xaxà τὸν ᾿Αριστοτέλην τὸ ὅλον ἅμα
80 ὃν ἀπειροδύναμον παντὸς σώματος ἀποφάσχοντα, τὸ μέντοι ἐπ᾽ ἄπειρον χι-
νεῖσϑαι xai εἶναι τῷ χυχλοφορητιχῷ σώματι ἀπονέμοντα. οὗτος δὲ τὸ
ἀπειροδύναμον ἀναιρῶν ὡς τὸ ἀΐδιον, τὸ φϑαρτὸν εὐθὺς ἀντεισαγειν νομί- 90
ζει, λέγει οὖν, ὅτι εἰ ἀπειροδύναμόν ἐστι τὸ οὐράνιον, ἀνάγχη τῶν μερῶν
£xagtov T ἄπειρον δύναμιν ἔχειν T, πεπερασμένην. “ἀλλ᾽ ἄπειρον, φησίν,
25 οὐχ ἔχει, τὸ γὰρ ἀπειροδύναμον αὕταρχές ἐστι. τῶν Ob τοῦ οὐρανοῦ με-
ρῶν ἕχαστον χαὶ τῶν ἄλλων μερῶν δεῖται πρὸς τὸ εἶναι χαὶ τοῦ ὅλου,
εἴπερ τῶν πρός τι τὰ μέρη" τοῦ ὅλου γὰρ μέρη, xal ἀλλήλοις δὲ τῶν οἱ-
χείων δυνάμεων μεταδιδόασιν, ὡς δηλοῖ μάλιστα ἢ σελήνη xai $ εἰς τὰ
τῇδε σύμμιχτος αὐτῶν ἐνέργεια. εἰ οὖν μὴ αὐτάρχη, φησίν, οὐδὲ ἀπει- 811»
80 ροδύναμα τὰ μέρη. xal ἄλλως δὲ τοῦτο οἴεται δειχνύναι. εἰ γὰρ τῶν
μερῶν ἕκαστον ἀπειροδύναμόν ἐστι, "x6 ὅλον, φησίν, ἢ ἴσην ἔξει ἐχάστῳ
τῶν μερῶν δύναμιν ἣ μείζονα. ἀλλ᾽ εἰ μὲν μείζονα, ἔσται τοῦ ἀπείρου τι
μεῖζον, ὅπερ ἀδύνατον, xal ἄλλως συμβήσεται τὸ αὐτὸ μέρος ἄπειρόν τε
εἶναι xal πεπερασμένον’ ἄπειρον μὲν διὰ τὴν ὑπόϑεσιν, πεπερασμένον δέ,
ὃ xal) ὑπό τινος ὑπερβάλλεται. ἀλλὰ xal τὸ ἴσην τῷ μέρει τὸ ὅλον δύ- ὃ
ναμιν ἔχειν ἀδύνατον. ὁρᾶται γὰρ ἐναργῶς πανταχοῦ τὸ ὅλον ἑχάστου
τῶν μερῶν δυναμιχώτερον. χἄν γὰρ ἢ ψυχρὰ ποιότης ἢ αὐτή ἐστιν ἕν τε
τῷ μέρει τοῦ ὕδατος xal ἐν τῷ ὅλῳ, αλλ ἢ συνεχτιχὴ τοῦ εἶναι δύνα-
ptg οὐχ f, αὐτή. ἀλλ᾽ ὅσῳ μεγαλομερέστερά ἐστι τὰ σώματα, τοσούτῳ
40 μᾶλλον διαρχεῖ. εἰ οὖν μὴ ἔστιν ἄπειρος ἢ ἔχάστου τῶν μερῶν δύναμις,

C

C
L

1 γέγραφεν ἐν, superscriptis ὡς φησὶν Α΄: γεγραφέναι φησὶν ἐν a τετάρτωι Α: τρίτῳ ἃ:
cf. p. 1333,32 8 xdv om.-À: add. A! 14 αὐτοῖς libri 11 τέταρτον A: τρίτον ἃ

1336 SIMPLICII IN PHYS. VIII 10 [Arist. p. 266324] CONTRA PHILOPONUM

πεπερασμένη ἐστίν’ ὥστε xal τὸ ὅλον memepacuévoy: τὸ γὰρ ἐχ memepa- 314"
σμένων μερῶν xol ἀριϑμῷ καὶ δυνάμει συγχείμενον ἀπειροδύναμον εἶναι 10
ἀδύνατον. λείπεται ἄρα, φησίν, xai τὸν ἧλον οὐρανὸν xal τῶν αὑτοῦ με-
ρῶν ἕχαστον πεπερασμένης εἶναι δυνάμεως" τοιαῦτα δὲ καὶ τὰ ὑπὸ σελή-

5 νὴν ἅπαντα. xal πρὸς ταῦτα Ob συντόμως μὲν τὰ αὐτὰ παλιν ῥητέον,
ὅτι τὴν ἄπειρον δύναμιν τὴν ἅμα ὅλην οὖσαν χινητιχήν, ἣν τῷ πρώτως
xal αιδίως χινοῦντι προσεῖναί φησιν 6 ᾿Αριστοτέλης. οὖτε τὸ ὅλον χινητὸν
ἔχειν οὔτε τὰ μέρη αὐτοῦ δυνατόν. τοῦ δὲ χινεῖσϑαι xal τοῦ γίνεσθαι
ἄπειρον ἔχει δύναμιν οὐχ ἅμα ὅλην. xai γὰρ ἣ χίνησις xal 7, γένεσις ἐν 1

10 τῷ γίνεσθαι τὸ εἶναι ἔχουσιν, ἀλλὰ χατὰ τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον χατὰ δὲ τοῦτο
ἢ ἀπειρία ὁμοίως xal τῷ ὅλῳ xal τοῖς μέρεσι προσήχει. εἴπερ μήτε τὸ
ὅλον χωρὶς τῶν μερῶν μήτε τὰ μέρη χωρὶς εἶναι δύναται τοῦ ὅλου. χαὶ
γὰρ χαὶ ἐπὶ τῶν ἐπὶ χρόνον τινὰ ἀρχούντων οἷον τῶν ζῴων δρῶμεν, ὅτι
ἀνάγχη τὸ εἶναι τῶν μερῶν τῷ τοῦ ὅλου εἶναι συμπαρατείνεσϑαι, κατὰ δὲ

15 τὴν οὐσίαν τὴν ἑαυτῶν xai μὴ ὡς μέρη λαμβανόμενα τινὰ χαὶ πολυχρο-
νγιώτερα τοῦ ὅλου ἐστίν, ὡς τὰ (ὀστᾶ) τῆς τῶν ζῴων ὁλότητος" διαλυ-
ϑείσης γὰρ ἐχείνης τὰ ὀστᾶ ὑπομένει. οὐχ ἔστιν οὖν ἀληϑὲς τὴν ἐν τῷ 90
ὅλῳ τοῦ εἶναι παράτασιν ἐχ τοῦ Éxdotou τῶν μερῶν εἶναι xal τῆς ἐν
τούτῳ δυνάμεως, (ἃ) συντεϑέντα πολλαπλασίαν ἐν τῷ ὅλῳ τοῦ εἶναι δύ-

20 ναμιν ἀποτίϑεσθαι οὕτως, ὡς πολλαπλάσιον τοῦ ὅλου χρόνον ἀρχοῦντος
πρὸς τὸ εἶναι, μάλιστα ἔνϑα τὸ ὅλον ἐχ τῶν αὐτῶν dsl μερῶν ἐστιν. ἢ
μὲν γὰρ τοῦ ὕδατος xal ἑχάστου τῶν στοιχείων ὁλότης ἄλλοτε ἄλλοις μέ-
ρεσιν ἐνοῦσα τῷ τὰ μὲν τίνεσϑαι τὰ δὲ φϑείρεσθαι οὐδὲν ϑαυμαστὸν εἰ
διαρχεστέρα χατὰ τὸ εἶναι τῶν μερῶν ἐστι, τοῦ ὃὲ οὐρανοῦ τὴν ὁλότητα 35

25 τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ μέρεσι γρωμένην οὐδὲ οὗτος ἂν εἴποι πολυχρονιωτέραν
τῶν μερῶν εἶναι. ὁμοίως οὖν ἐπ᾽ ἄπειρον τὸ εἶναι ὑπάρχει xal τῷ ὅλῳ
xal τοῖς μέρεσιν οὐ τῇ τοῦ χρόνου παρατάσει διαφέρον (εἴπερ, ὡς xal
οὗτος ὁμολογεῖ, πρός τι ὄντα τὰ μέρη χαὶ τὸ ὅλον συνυπάρχειν ἀλλήλοις
ἀνάγχη), ἀλλὰ τῷ ὁλικωτέρῳ xol περιεχτιχωτέρῳ τοῦ εἶναι, τάχα ὃὲ xal

80 τοῦ χρόνου. xai γὰρ ὃ χρόνος τῶν ὀλιχωτέρων ὁλιχώτερος, οὐχ ὡς ἐπὶ
πλείονα ἔτη παρατεινήόμενος, ἀλλ ὡς συνγρηχὼς ἐν ἑαυτῷ τοὺς τῶν μερι- 90
χωτέρων χρόνους, ὥσπερ xal τὸ εἶναι τῶν μερῶν ἐν τῷ τοῦ ὅλου εἶναι
συνήρηται. αλλ οὗτος μὲν ἐάσϑω λοιπὸν αὐτάρχους οἶμαι τοῖς προχειμέ-
vot; καὶ νῦν ἐξετάσεως τυχών.

35 Ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον, ὅτι χανταῦϑα πάλιν ὁ ᾿Δριστοτέλης ἐν διαφόροις
ὀνόμασι τὰς αὐτὰς ἐννοίας τῷ σφετέρῳ χαϑηγεμόνι προὐβάλετο. xai γὰρ
6 μὲν Πλάτων τὴν διαφορὰν τοῦ χωριστοῦ τῶν οὐρανίων αἰτίο" xal αὐὖ-
τῶν τῶν οὐρανίων ἀπὸ τῆς οὐσίας παραδίδωσι, χαῦϑ᾿ ὅσον τὸ μὲν αἵτιον 80

1. 2 πεπερασμένον ΔΑ΄: πεπερασμένων A* ὁ λείπεται χτλ.} cf. p. 1327,17 10 ó3ca
addidi 19 ἃ συντεϑέντα a: συντιϑέντα A 20 τοῦ elvat χρόνον ἀρχεῖν a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 (Arist. p. 266224] 1331

ὄντως ὄν ἐστιν, del χατὰ τὰ αὐτὰ xal ὡσαύτως ἔχον xal μήτε κατ᾽ οὐσίαν 814"
μήτε κατὰ δύναμιν μήτε xat' ἐνέργειαν χίνησιν ἢ μεταβολὴν ὑφιστάμενον,
τὸν ὃὲ οὐρανὸν σωματιχὸν ὄντα xai διὰ τοῦτο οὐχ αὐϑυπόστατον γινόμενον
εἶπεν xat οὐχ ὄντως ὄντα τὸ γὰρ ὄντως ὃν πρότερον τῇ φύσει τοῦ 1ινο-
μένου ἐστὶ xal τὸ αὐθυπόστατον τοῦ τὸ εἶναι ἑτέρωθεν ἔχοντος xal τὸ
ἀμετάβλητον τοῦ ὁπωσοῦν μεταβαλληομένηου. χαὶ δῆλον ὅτι τὸ ὄντως ὃν
xal αὐϑυπόστατον xal ἀμετάβλητον προσεχῶς ὑφίστησι τὸ ἀεὶ γινόμενον 40
ἀλλ οὐ ποτέ, xai τὸ xat' ἐνέργειαν dÀX οὐ xat! οὐσίαν μεταβολὴν ὕφι-
στάμενον, οἷά ἐστι τὰ χατὰ μόνον τὸν τόπον χινούμενα᾽ συνεχὴς γὰρ οὖσα
10 $ πρόοδος τὴν xat' ὀλίγον ὕφεσιν ὑπομένει xai οὐχ εὐθὺς εἰς τὸ παντῃ
διεστὼς ὑποβιβάζεται’ τὸ δὲ γινόμενον ὑπὸ τοῦ ὄντως ὄντος τοῦ αὐϑυ-
ποστάτου πρησεχῶς, μὴ ὃν αὐτὸ αὐϑυπόστατον, ἀλλ᾽ δπὸ τοῦ αὐθϑυποστάτου
παραγόμενον (διὸ xal γινόμενόν ἐστι xai οὐκ ὅν) οὔτε ἅμα ὅλον τὸ εἶναι
ὑπὸ τοῦ aito χαταδέχεται (οὐ γὰρ ἄν ἦν ἔτι γινόμενον ἀλλ᾽ ὄν) οὔτε 45
15 παύεται δεχόμενον διά τε τὴν αὐτοῦ φύσιν, ὅτι μετὰ τὸ ὃν del τὸ γινό-
uevov ἀεὶ τὴν ὑπόστασιν ἔχει πρὸ τοῦ ποτὲ γινομένου, xal διὰ τὸ παράγον
ἀεὶ χατὰ τὰ αὐτὰ xal ὡσαύτως ἐνεργοῦν εἰς τὸ παραγόμενον. ὥστε πεπε-
ρασμένον δέχεται τὸ εἶναι, ἀεὶ δὲ δέχεται: xal διὰ τοῦτο ἀνέχλειπτός ἐστιν
ἥ ts τοῦ ὄντως ὄντος μεταάδοσις xal ἢ τοῦ προσεχῶς ὑπ᾽ αὐτοῦ γινομένου
20 μετάληψις" xal τὸ οὕτως ἄπειρον ὡς ἐπ᾽ ἄπειρον τοῦτό ἐστι, xal ταῦτα
δι᾿ ὀλίγων ῥημάτων ἐσήμανεν ὁ [Πλάτων τὸν δημιουργὸν ἐν Τιμαίῳ παρα-
γαγὼν πρὸς τοὺς οὐρανίους ϑεοὺς ὀημηγοροῦντα xol λέγοντα" “ϑεοὶ ϑεῶν, 50
ὦν ἐγὼ δημιουργὸς πατήρ τε ἔργων, ἄλυτα ἐμοῦ γε ἐθέλοντος. τὸ uiv οὖν
ὁὴ ὀεϑὲν πᾶν λυτόν, τό γε μὴν χαλῶς ἁρμοσϑὲν xat ἔχον εὖ λύειν ἐϑέλειν
35 χαχοῦ. Ot ἃ xai ἐπείπερ γεγένησθε, ἀϑαάνατοι μὲν οὐχ ἐστὲ τὸ πάμπαν,
οὔ τι μὲν δὴ λυϑήσεσθέ γε οὐδὲ τεύξεσθε ϑανάτου μοίρας, τῆς ἐμῆς βου-
λήσεως μείζονος ἔτι δεσμοῦ xal χυριωτέρου λαχόντες ἐχείνων, οἷς ὅτε ἐγί-
νεσῦς ξυνεδεῖσϑε.᾽᾿ λέγει δὲ ταῦτα, μᾶλλον δὲ πληΐροῖ δηυιουργιχῶν νοή- 315r
σεων τὰς δυναμένας οὐσίας ἐν τῷ χύσμῳ νοεῖν τὴν ἐν τῷ πατρὶ τῶν
90 ὅλων προὐπάρχουσαν διαχόσμησιν: αὗται δέ εἰσι προσεχῶς uiv ἑνιαῖαι
xai νοεραί, ἤδη δὲ xal αἱ τούτων τῶν νόων ἐξηρτημέναι ψυχαὶ κατὰ τὴν
pixv παντὸς τοῦ ἀσωμάτου συνάρτησιν xaÜ' ἔχαστον ϑεόν. πρὸς τούτους
οὖν λέγει “᾿ϑεοὶ ϑεῶν᾽᾽. xat ὃ μὲν λόγος ποίησίς ἐστι δημιουργιχή, ϑεοὺς
ὃὲ ποιεῖ ϑεῶν τοὺς ἀσωμάτους τῶν σωματιχῶν, ὅτι προφανέστερον μὲν
85 ϑεοὶ χαλοῦνται τὰ τῶν οὐρανίων ϑεῶν περιπολοῦντα ἀγάλματα διὰ τὴν
ὀξεῖαν χίνησιν ϑεοὶ χληϑέντες. ϑεῶν δὲ τούτων ϑεοὶ οἱ τὰς ἀρχιχὰς ab-

ὧν

[A]

9 ἑτέροϑεν A: corr. Αἱ 1 ὑφίστησι προσεχῶς a 11 διεστὸς A 12 ὑπὸ a:
ἀπὸ ἃ 22 δημηγοροῦντα ἃ: δημιουργοῦντα A!: γοροῦντα superscr, expunctis oup-
γοῦντα A? λέγοντα] Tim. p.41 AB cf. f. 321710 et Rawack de Platonis Timaeo
(Berolini 1888) p. 16 sq. 23 post ἔργων vulgarem lectionem d δι᾽ ἐμοῦ γενόμενα suppl.
3A?: om. interpolata A! cf. Rawack l. c. p. 20 24 δὴ A: om. a cf. Rawack l. c.

3. *5

p. 97 25 post ἐστὲ habet οὐδ᾽ dÀotot Plato cf. Rawack l. c. p. 58 93 δημιουρ-
γικὴ 8A7: δημιουργή A!

1338 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 (Arist. p. 266224]

10

20

25

30

35

10

τῶν αἰτίχς ἀσωμάτως xal νοερῶς προβαλόμενοι. πᾶς γὰρ ϑεὸς ἀρχή 315r

τινός ἐστι ϑεότητος: ϑεῶν ὃὲ τῶν αἰσθητῶν δημιουργὸς εἶναί φησι xal
πατὴρ τῶν ἐν αὐτοῖς ἔργων' δημιουργεῖται γὰρ xal δι᾿ ἐργασίας ἀποτελεῖ-
ται τὸ σωματιχὸν πᾶν. λέγει δὲ τὸ “᾿δεϑὲν πᾶν τὸ σωματιχὸν ὡς Ópa-
τὸν xal ἁπτὸν ὑπάρχον xat διὰ τοῦτο ἐχ πυρὸς xal γῆς xal τῶν μεταξὺ
στοιχείων συγχείμενον xal δεδεμένον τῷ τῆς ἀναλογίας δεσμῷ τοῦτον γὰ

χείων συγχείμενον xal δεδεμένον τῷ τῆς ἀναλογίας δεσμῷ " τοῦτον γὰρ
αὐτὸς ἄριστον δεσμὸν εἶπεν τῆς τῶν σωμάτων συνθέσεως. λυτὸν δέ πως
πᾶν τὸ δεϑέν, ἣ ὅτι λύσις μὲν τῶν συγχειμένων ἣ τῶν ἁπλῶν διάχρισις,
Tus ἐν τῷ δημιουργῷ μόνῳ προὐύπαάρχει χατὰ τὴν ἐν αὐτῷ τῶν ἁπλῶν

, P b. , . bd “«- / — -.ψ

στοιχείων αἰτιώδη epu: διὸ xal αὐτῷ μόνῳ τῷ δημιουργῷ φησιν
αὐτὰ λυτὰ εἶναι. εἰ γὰρ τὰ τῶν οὐρανίων ἐν τοῖς νοεροῖς στοιχεῖα ἥνω-
ται μὲν διὰ τὴν νοητὴν ἕνωσιν, διαχέχριται δὲ διὰ τὴν νοερὰν χαϑαρότητα,
ἀλλαχοῦ δὲ οὐδαμοῦ διαχέχριται, εἰχότως ἐν αὐτῷ τὸν λόγον τῆς λύσεως,
τουτέστι τῆς διαχρίσεως, προύπάρχειν φησί, μὴ μέντοι λύεσϑαι χαλῶς Tp-
pospéva* ἡρμόσϑη γὰρ κατὰ τὴν ἐν τῷ δημιουργῷ τοῦ χοσμιχοῦ παρα-
δείγματος ἁρμονίαν. ὁμεῖς οὖν, φησίν, “ἐπείπερ γεγένησθε᾽᾽, τουτέστιν
4 Qt ἢ ἢ - ἢ ’ ’ , "Y b MJ
ἐπειδὴ τὴν σωματιχὴν ἰδιότητα προεβάλεσϑε σύνθετόν τε οὖσαν xal μὴ
αὐϑυπόστατον μηδὲ ἐν τῷ ὄντως ὄντι μείνασαν, ἀλλ' ἐν τῷ γίνεσθαι τὸ
εἶναι ἔχουσαν, “ἰἀϑάνατοι μὲν οὐχ ἐστὲ τὸ πάμπαν" οὐ γὰρ ἕξετε τὴν
ἅμα ὅλην οὖσαν ἀθανασίαν" τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ “οὐχ ἐστέ᾽᾽, ἀλλὰ γινο-
μένην xal ἐπισχευαστὴν αὐτὴν ἕξετε. xal οὐ “᾿λυϑήσεσϑε᾽᾽, xdv σύνϑετον
ἔχητε φύσιν διὰ τὸ χατὰ τὴν ἕνωσιν τῇς νοερᾶς ἀγαθότητος προσεχῶς
€ ^w |. a) » - , [4 A Ω͂ e
ὑποστῆναι" οὐ γὰρ ἄλλως ἔχοντες χατὰ φύσιν ἐπείσαχτην τὴν ἕνωσιν ὑπε-
δέξαντο. ἀλλ᾽ ἢ πρώτη σύνθεσις, xAv ἁπλῶν ᾧ σύνοδος, ἀλλ᾽ ὑπὸ τῆς
νοερᾶς ἑνώσεως προσεχῶς μετὰ τῶν ἁπλῶν οὐ διαχεχριμένων πρότερον
ὑποστᾶσα dÀotó; ἐστι. xal οὕτως οὔτε ἀϑαάνατοι πάμπαν εἰσὶν οὔτε ϑα-
νάτου μοίρας μεταλαγχάνουσι γινομένην ἐπ᾽ ἄπειρον τὴν ἀϑανασίαν χατα-
δεχόμενοι. xal οὕτω μὲν ὁ [ἰλάτων ἀπὸ τῆς τῶν οὐσιῶν διαφορᾶς τό
τε προσεχὲς αἴτιον τῶν οὐρανίων ἐξέφηνε χαὶ τὴν αὐτῶν τῶν οὐρανίων
ἰδιότητα.

Ὁ ὃὲ ᾿Δριστοτέλης φυσιχώτερηον ἀπὸ τῆς χινήσεως ἀρχόμενος πρῶτον

Ξ Δριστητέελης φυσιχώτερο js χινησεῶς üpyou

^ ^ ? , * ^S wv --
ἔδειξεν, ὅτι ἀνάγχη χίνησιν ἀίδιον εἶναι, xal τὸ χινούμενον ἔτι μᾶλλον,
εἴπερ ἐν τῷ χινουμένῳ 7, χίνησις, xal ὅτι τὸ χινούμενον ὑπό τινος πάντως
χινεῖται, xal ὅτι τὸ uiy πρώτως χινοῦν τὴν ἀΐδιον χίνησιν ἀνάγχη εἶναι

σιν χινηούμενον μίαν οὖσαν χαὶ συνεχῇ τὸ χυχλοφορητιχὸν εἶναι σῶμα.

τοῦτο ὃξ xal δι᾿ ἑαυτὸ τὴν αἰδιον χινεῖσϑαι χίνησιν μίαν τε xal συνεχῆ,

τοῦτο vov χινούμενον, xal dsl ἐν τέλει περιφορᾶς ἅμα xai ἐν ἀρχῇ
,

εἶναι" πᾶν γὰρ μόριον τῆς χυχλοφορίας τέλος uév ἔστι τῇς προγενομένης
περιφορᾶς, ἀρχὴ δὲ τῆς ἐσομένης. ὅπου ὃὲ πᾶν τὸ λαμβανόμενον τέλος

————— —

| προβαλλόμενοι a ὃ xal (ante διὰ) A: τὸ a 25 πάντως ἃ: παντὸς À

38

περιφορᾷ 8

25

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 266424] 1339

ἐστὶ xal ἀρχή, ἀνέχλειπτον ἀνάγχη τὸ τοιοῦτον εἶναι χατὰ τὴν αὑτοῦ φύ- 818:
σιν, ὥσπερ χαὶ τὸ προσεχῶς ὑπὸ τοῦ ἀεὶ χατὰ τὰ αὐτὰ χαὶ ὡσαύτως
ἔχοντος χινούμενον ἀίδιον ἀνάγχη τῇ ἑαυτοῦ φύσει εἶναι χατὰ τὸν []λά-
τωνα. πεπερασμένον δὲ ὃν τὸ ἀιδίως χινούμενον xal οὐχ αὐτοχίνητον,

5 dÀX ἑτέρωϑεν ἔχον τὴν χίνησιν xal χατὰ Πλάτωνα τὸ εἶναι xal διὰ τοῦτο
Ἱενητὸν Ov xal ἑτεροχίνητον, οὐ δύναται ἅμα ὅλην οὔτε τὴν τοῦ χινεῖν
οὔτε τὴν τοῦ χινεῖσθϑαι δύναμιν χαταδέξασϑαι. ἢ γὰρ χίνησις ἐν τῷ γίνε-
σῦϑαι τὸ εἶναι ἔχει ὥσπερ f, ἡμέρα, xal οὐχ ἔστιν ἅμα ὅλη. εἰ οὖν xal
ἀίδιον xal ἄπειρον χινεῖται χίνησιν xal οὐχ ἅμα ὅλην, δῆλον ὅτι γινόμενον 40

10 ἕξει τὸ ἀίδιόν τε xal ἄπειρον ἀεὶ μὲν χινούμενον διά τε τὴν [τοῦ] αὑτοῦ
φύσιν καὶ διὰ τὴν τοῦ χινοῦντος ἀχίνητον ἐνέργειαν, οὐχ Gua δὲ τὸ del
ἔχον διὰ τὸ ἑτεροχίνητον εἶναι xal πεπερασμένον. xal τοῦτό ἐστι τὸ ἐπ᾽
ἄπειρον χινεῖσϑαι ἀεὶ μὲν ἐν τέλει τῆς λαμβανομένης χινήσεως οὔσης, ἀνεχ-
λείπτως ὃὲ ἑτέρας τὴν ἑτέραν διαδεχομένης. ὥσπερ οὖν ὃ Πλάτων τὴν

1ó ἐπ᾽ ἄπειρον τοῦ γενητοῦ γένεσιν λυτήν τε xal μὴ πάμπαν ἀθάνατον εἶπεν,
xal αὖ παλιν ἄλυτον xal θανάτου μοίρας μὴ τυγχάνουσαν, οὕτως ὃ ᾽Αρι- 4
στοτέλης τὴν ἐπ᾽ ἄπειρον χίνησιν πεπερασμένην τε τῇ δυνάμει xal ἀΐδιον
ἀπεφήνατο τοῦ μὲν πέρατος τῷ οὐρανίῳ σώματι διὰ τὴν αὐτοῦ φύσιν
ὑπάρχοντος σωματικήν τε xal ἑτεροχίνητον οὖσαν xal πεπερασμένην, τοῦ

80 δὲ ἀπείρου διά τε τὴν αὑτοῦ φύσιν προσεχῶς ὑπὸ τοῦ ἀχινήτου xal del
χατὰ τὰ αὐτὰ ἔχοντος ὑποστᾶσαν xal χυχλοφορητιχὴν οὖσαν xal διὰ τὴν
τοῦ παράγοντος αὐτὸ xal χινοῦντος ἀχινησίαν: ὥστε xat' ἄμφω τοὺς φιλο-
σόφους 6 οὐρανὸς xal διὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν xal διὰ τὸ παράγον xol χινοῦν 60
αἴτιον ἀίδιός τε xal ἀειχίνητός ἐστι.

35 δητήσοι δὲ dv οἶμαι πᾶς ὃ μὴ παρέργως τῶν ᾿Αριστοτέλους λόγων
ἀχούων περὶ τοῦ πρώτως χινοῦντος, πότερον ἐγχρόνως χινεῖ 7| ἀχρόνως.
εἰ μὲν γὰρ ἐγχρόνως, πρῶτον μὲν πῶς αὐτὸς ὃ ᾿Αριστοτέλης περὶ τοῦ
ἀπειροδυνάμου λέγων χρόνον γε, φησίν, οὐχ ἐνδέχεται εἶναι οὐδένα,
xaU' ὃν χινεῖ; ἔπειτα εἰ ἀχίνητόν ἐστι xal κατὰ πᾶσαν μεταβολὴν ἀμε-

30 τάβλητον τὸ πρώτως χινοῦν οὐ xat' οὐσίαν | μόνον, ἀλλὰ καὶ κατὰ δύ- 315v
vauty xal xat' ἐνέργειαν, πῶς 6 χρόνος μέτρον χινήσεως ὃν τὰς ἀχινήτους
ἐνεργείας μετρήσει τοῦ πρώτως κινοῦντος; εἰ δὲ μὴ ἐν χρόνῳ χινεῖ, πῶς
ἐν χρόνῳ χινεῖται τὸ πρώτως ὑπ᾽ αὐτοῦ χινούμενον: πρὸς ἃ ῥητέον, ὅτι
τῶν χινούντων, ὅσα μὲν χινούμενα χινεῖ ὥσπερ τὰ σωματιχῶς χινοῦντα

35 ὠϑοῦντα xal ἕλχοντα xal ῥιπτοῦντα, ταῦτα ἐν χρόνῳ χινεῖ οὐ διὰ τὸ χι-
γεῖν ἁπλῶς, ἀλλὰ διὰ τὸ χινεῖσϑαι" χινήσεως γὰρ μέτρον ὃ χρύνης, T, ὃὲ 5
χίνησις ἐν τῷ χινουμένῳ ἐστὶν xal οὐχ ἐν τῷ χινοῦντι. τὸ ὃξ πρώτως
χινοῦν ἀχίνητον ὧν (xal xav οὐσίαν) xal xat' ἐνέργειαν ὡς ὑπὲρ πᾶσαν
χίνησιν ἰὁρυμένον xal ἀχρόνους ἔχει τὰς ἐνεργείας ὡς ὑπὲρ χρόνον οὔσας,

40 xal παράγει τὴν χίνησιν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ ἐν τῷ ὑπ᾽ αὐτοῦ χινουμένῳ. εἰ γὰρ

10 αὑτοῦ a cf. v. 20: τοῦ αὐτοῦ A 12 ἕτεροί χίνητον A 16 ó om. a 32 χινεῖ
om., sed suppl. A' 98 xal xat' οὐσίαν a: om. A

1840 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 266224. 06]

μὴ πρῶτον τῶν ὄντων ἐστὶ τὸ χινούμενον, διότι ὑπό τινος χινεῖται, ἀνάγχη 315»
τὴν χίνησιν ὑπὸ τοῦ ἀχινήτου ἐν τῷ χινουμένῳ ὑποστῆναι, xat τὸν χρόνον
ὑπὸ τοῦ dypóvou ἐν τῷ ἐγχρόνως χινουμένῳ. οὐ γὰρ τὸ χινεῖν, ἀλλὰ τὸ 10
xtveigÜat ὑπὸ τοῦ χρόνου μετρεῖται, διότι ἢ χίνησις ἐν τῷ χινουμένῳ. ὡς

5 δὲ ἢ τοῦ πρώτως χινουμένου χίνησις ἄπειρος οὖσα τὸ ἄπειρον οὐχ ἅμα
ὅλον ἔχει, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἄπειρον γινόμενον, οὕτω χαὶ ὁ χρόνος ὃ τῆς πρώτης
χινήσεως μετρητιχὺς ἀπειρός ἐστιν ὡς ἐπ᾽ ἄπειρον προϊών. ἀλλ΄ ἐπανι-
τέον λοιπόν, ὅϑεν ἐξέβημεν, ἐπὶ τὰ συνεχῆ τῆς ᾿Αριστοτέλους λέξεως.

p.266*6 Οὐ τοίνυν οὐδὲ ἐν ἀπείρῳ πεπερασμένην ἕως τοῦ τὸ [δ
10 ὑπερβάλλον παντὸς ὡρισμένου.

Τ -- , 5 [4 ^, Id $9 53 , Φ
ois προχειμένοις ἀναγχαίως δείξας, ὅτι οὐδὲν μέγεϑος πεπερασμένον
ἄπειρον ἔχει δύναμιν, ἵνα διὰ τούτου δειχϑῇ τὸ πρώτως χινοῦν ἀπειρο- 25
, A "« , , ^ Ld
δύναμον μὴ ὃν μέγεθος πεπερασμένον, εἰ δὲ τὸ ἄπειρον μέγεθος μηδὲ
ἔστιν ὅλως ἐν τοῖς οὖσι, OTÀov ὅτι σαφῶς αποδέδειχται, ὅτι τὸ πρώτως
15 χινοῦν ἀμερές ἐστι xai ἀμέγεϑες, διὰ τοῦτο μὲν οὖν ἀναγχαίως, ὡς εἶπον,
ἔδειξεν, ὅτι οὐδὲν μέγεθος m πεπερασμένον ἄπειρον ἔχει δύναμιν. νῦν δὲ
πρητίϑεται δεῖξαι, ὅτι οὐδὲ ἀπειρόν τι μέγεθος πεπερασμένην ἔχει δύνα-
μιν, ὅπερ ἀναγχαῖον μὲν οὐχ ἔστι πρὸς τὰ προχείμενα (οὐδὲ γὰρ οὐδὲ
ἔστιν ὅλως ἐνεργείᾳ μέγεϑος ἄπειρον), ὡς ἀντίστροφ vov Ob xal συγγενὲς 80
30 τῷ προαποδεδειγμένῳ, xal xaÜ' αὑτὸ ϑεωρίαν ἔχον ἀξιόλογον ἀποδεῖξαι
χαὶ τοῦτο προέϑετο. xai ὀείχνυσιν αὐτὸ τὴν uiv ἀρχὴν διὰ βραχέων p».

μάτων τὴν ἀπόδειξιν ἐνδειξάμενος οὕτως. ὁόξας γὰρ ἐνίστασθαι πρὸς τὸ

ἑαυτοῦ πρόβλημα τὸ λέγον ἐν ἀπείρῳ μεγέϑει μὴ εἶναι δύναμιν πε-
περασμένην διὰ τοῦ χαίτοι ἐνδέχεται ἐν ἐλάττονι μεγέϑει πλείω

^

δύναμιν ἐνεῖναι, ὡς ἐπὶ τῶν ἰῶν ὁρῶμεν τῶν ϑηρίων xal τῶν σπερ-

t»
cQ

μάτων τῶν τε ζῴων xal τῶν φυτῶν" ἀπὸ γὰρ χεγχραυίοος συχῇ trÀt- $5
χαύτη γίνεται διὰ τὴν ἐν τῷ βραχεῖ σώματι ἐνοῦσαν μεγάλην δύναμιν χαὶ
ἀπὸ βραχέος ϑοροῦ ἐλέφας xal τοσαῦτα τῶν πολυτόχων ζῴων γεννήματα.
εἰ οὖν τοῦτο ἀληϑές, τί χωλύει xal τὸ τούτῳ ἀντίστροφον δοχοῦν ἀλη
30 εἶναι τὸ xal ἐν τῷ πάντων υεγίστῳ σώματι τῷ ἀπείρῳ πεπερασμένην
ἐνεῖναι δύναμιν: ὅτι ὃὲ ὡς ἔνστασιν αὐτὴν χομίζει, δηλοῖ τὸ χαίτοι προ-
σιμώτερον Tv
αὐτῷ, φησίν, ὡς πρὺς τὸ προχείμενον τὸ εἰπεῖν ᾿Αχαίτοι χεται ἐν μεί- 40

τεταγμένον ἐνστατιχὺν ἐπίρρημα. ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρος" " ypm,
ἐνδέχε
4 , ^ P "t ) ^ 4 ^ ἂν
ζονι ἀεγέθει ἐλάττονα δύναμιν εἶναι " τοῦτο γὰρ μᾶλλον ἐνὸείχνυται τὸ
,

07
ὃ
35 δύνασϑαι xal ἐν ἀπείρῳ μεγέϑει πεπερασμένην εἶναι. ὁ ὃς εἶπεν

χαίτοι ἐνδέχεται ἐν ὃει πλείω ἐνεῖναι διὰ τοῦ τοῦτο
λαβεῖν Gua xdxsivo ἐν
δὲ πρὸς τὸν λέγοντα,

QA Qr e.

^ [3 "T 5 '" AAzt ἮΝ - 4
ειζαμξνης. — 0010 υἕν ἢ zSa4vOpos. μήποτε

vc
ei

t ἐν ἀπείρῳ μεγέϑει πεπερασαένη δύναμις οὐχ

3 ἐγχοόνως Α΄: ἀχρόνως aA! 22 ἐδειξάμενος A: eurr. A! γὰρ) ef. Index 8. ἢ. v.
23 elvat Aristoteles ef. v. 26 et p. 1341,5 3l χαίτοι à: xal (superscr. τὸ A) A 34 τὸ
A: om. 8 98 μεγέϑει om. a

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 20600] 1341

ἔστιν, ὁ μὲν οὕτως ἐνιστάμενος 'xaitot ἐν μείζονι ἐνδέχεται ἐλάττονα 8185
εἶναι᾽ χωρὶς παραμυϑίας λέγει τὸ αὐτό, 6 δὲ λέγων χαίτοι ἐνδέχεται 45
ἐν ἐλάττονι πλείω εἶναι ἀπὸ τοῦ ἀντιχειμένου τὸ ἀντιχείμενον εἰσάγει"
ἀντίχειται γὰρ τῷ ἐν ἐλάττονι πλείονι τὸ ἐν μείζονι ἔλαττον. ἴσως δὲ χαὶ

5 ἐναργέστερόν ἐστι τὸ ἐν ἐλάττονι μεγέϑει πλείω δύναμιν ἐνεῖναι ὡς
ἐπὶ τῶν εἰρημένων" xal γὰρ ἀπιστεῖται, εἰ τοσοῦτον μέγεϑος ἰοῦ τοσαύτην
ἔχει δύναμιν εἰς τὸ διαφϑείρειν: τὸ δὲ μείζονά τινὰ μεγέϑη ἐλάττονα δύ-
ναμιν ἔχειν οὐχ οὕτω προφανές ἐστιν. ἀπὸ οὖν τοῦ ἐναργεστέρου τὸ
ἧττον ἐναργὲς ἠναάγχασε.

10 Kal ἢ μὲν ἔνστασις τοιχύτη" λύει δὲ αὐτὴν λέγων: ἀλλ᾽ ἔτι μᾶλλον 50
ἐν μείζονι πλείω. χἄν γὰρ ἐν ἐλάττονι μεγέϑει πλείων ἡ δύναμις, ἀλλ᾽
ἐν τῷ μείζονι τοῦ ἐλάττονος χατὰ τὸ αὐτὸ εἶδος ἔτι πλείων ἔσται ἢ δύ-
γαμις. ἐὰν οὖν τὸ μέγεϑος εἰς ἄπειρον ἐκταϑῇ. xal ἢ δύναμις εἰς ἄπειρον
ἐχταθϑήσεται, εἴτε ἔλαττον ἦν τὸ ἐξ ἀρχῆς μέγεϑος τῆς χατὰ τὴν δύναμιν

15 ἀναλογίας, εἴτε μεῖζον. ἢ γὰρ ἐπ᾽ ἄπειρον τοῦ μεγέθους πρόοδος xal τὴν
δύναμιν μέχρι τοῦ ἀπείρου συνεφέλχεται" οὐ γὰρ | αὔξεται μέγεθος ἄνευ 316r
δυνάμεως.

Οὕτως οὖν διὰ τοῦ λῦσαι τὴν ἔνστασιν ἀποδείξας, ὅτι οὐδὲ τὸ ἄπει-
pov μέγεϑος πεπερασμένην ἕξει δύναμιν, τὸ αὐτὸ xal δι᾽ ἐχθϑέσεως ἀπο-

20 δείκνυσιν, ὡς εἴωϑεν, χαταγεωμετρεῖν xal αὐτὸς ὀρεγόμενος τὴν φύσιν.
λαβὼν γὰρ ἄπειρόν τι μέγεθος τὸ AB πεπερασμένην ἔχον δύναμιν χατὰ
τὴν ὑπόϑεσιν xal ἀφελὼν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ BI, πεπερασμένην δηλονότι xol
αὐτὸ δύναμιν ἔχον, εἴπερ xal f, ἄπειρος ἢ ΑΒ πεπερασμένην εἶχεν, λέγει ὅ
ὅτι τὸ BI' μέγεθος πεπερασμένον τῇ πεπερασμένῃ δυνάμει χινείτω τὸ Δ

85 πεπερασμένον ἐν χρόνῳ τῷ EZ, ὡρισμένῳ δηλονότι. δέδειχται γάρ, ὅτι
οὐδὲν πεπερασμένον μέγεϑος χινεῖ τι πεπερασμένον ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ. dv
οὖν ἀφέλωμεν ἀπὸ ἀπείρου τοῦ ΑΒ διπλάσιον τοῦ BI' τὸ AT' τὸ διπλά-
σιον μέγεϑος διπλασίονα δύναμιν ἔχον ἐν ἡμίσει χρόνῳ τὸ Δ χινήσει τοῦ
ἐν ᾧ ἐχίνει τὸ ἥμισυ αὐτοῦ τὸ ΒΓ’ ἐὰν δὲ πάλιν ἀπὸ τοῦ ΑΒ ἀπείρου 10

30 μεγέϑους διπλάσιόν τι τοῦ ΓᾺ μεγέϑους ἀφέλωμεν διπλασίαν ἔχον δύναμιν
τῆς ἐν τῷ AT τῆς χινούσης τὸ Δ ἐν τῷ ZO χρόνῳ. πάλιν f ληφϑεῖσα
τὸ Δ ἐν ἡμίσει τοῦ ZO χρόνου χινήσει. τοῦτο δὴ ποιούντων ἡμῶν,
οὐδέπητε ἐπιλείψει οὔτε τὸ AD ἄπειρα τῷ πλήϑει χορηγοῦν ἡμῖν εἰς
τὴν ἀφαίρεσιν μεγέθη ἐν διπλασίᾳ ὄντα ἀεὶ δυνάμει τῶν προαφῃρημένων

35 ἀπ᾿ αὐτοῦ, οὐδὲ ὃ ypóvos ὃ λαμβανόμενος τοῦ ἡμίση ἔχειν ἐπιλείψει.
εἰ οὖν μηδὲ ἢ δύναμις ἐπιλείπει, ἄπειρος ἄν εἴη xal αὐτὴ ὁμοίως τῷ
μεγέϑει" ἄπειρος γὰρ δύναμίς ἐστιν ἣ πάσης τῆς πεπερασμένης δυνάμεως
ὑπερβάλλουσα. χαϑόλου γὰρ ἄπειρον τοῦτό ἐστιν, οὗ παντὸς τοῦ λαμβα-
νομένου ἀεί τί ἐστιν ἔξω περιττεῦον xal ὑπερέχον τοῦ εἰλημμένου, ὅπερ

40 χαὶ ἐπὶ τῆς τοῦ ἀπείρου μεγέϑους δυνάμεως ὁρᾶται. δείξας δὲ ἀπὸ τῆς

-—
ὧι

4 πλείονι a: πλεῖον A 8 ante οὖν litteram erasam habet A 29 aot0// A
24 πεπερασμένον μέγεϑος a

1842 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 (Arist. p. 26656)

ἐπ᾽ ἄπειρον αὐξήσεως τοῦ ἀφαιρουμένου μεγέϑους ἀπὸ τοῦ ἀπείρου, ὅτι 316:
ἄπειρός ἐστιν ἢ τοῦ ἀπείρου μεγέϑους δύναμις ὡς πάσης τῆς πεπερασμέ-
νης δυνάμεως ὑπερβάλλουσα, τὸ αὐτὸ δείκνυσι xai ἀπὸ τῆς τοῦ χρόνου 90
ἐπ᾽ ἄπειρον μειώσεως, ἣν xai διὰ τοῦτο παρέλαβεν εἰπὼν τοῦ χρόνου
5 δὲ τοῦ δοϑέντος ἀεὶ ἐλάττω λήψομαι. ὥσπερ δὲ ἀόριστον xai ἄπει-
ρόν ἐστι μέγεθος, ἐν ᾧ δυνατὸν τοῦ προστεϑέντος xal δρισϑέντος ἀεὶ τὸ
μεῖζον λαβεῖν, οὕτω xal 6 χρόνος ἀόριστος καὶ ἐπ᾽ ἄπειρον μειούμενος,
ἐν ᾧ δυνατὸν τοῦ προστεϑέντος ἀεὶ ἔλαττον λαβεῖν. εἰ οὖν δέδειχται, ὅτι
ἢ πεπερασμένη δύναμις ἐν πεπερασμένῳ χινεῖ χρόνῳ, ὁ δὲ πεπερασμένος
10 ὡρισμένος, xai f, ἐν τῷ ἀπείρῳ μεγέϑει πεπερασμένη δύναμις, ὁπόση ἄν ἐδ
T» μόνον δὲ πεπερασμένη, ἐν ὡρισμένῳ χρόνῳ χινήσει. εἰ γὰρ ἣ τοσήδε ἔν
τινι ὡρισμένῳ χρόνῳ χινεῖ, xdv ὁποσῳοῦν μείζων ταύτης ληφϑῷ τις δύνα-
pte, ἐν ἐλάττονι μέν, ἐν ὡρισμένῳ δὲ χρόνῳ xol αὐτὴ χινήσει. χαὶ τὸν
λόγον τῆς τοῦ χρόνου μειώσεως δηλῶν χατὰ τὴν ἀντιστροφήν, φησί,
15 τῆς ἀναλογίας. ὅσῳ γὰρ μείζων ἐστὶν ἢ δύναμις τῆς δυνάμεως, το-
σούτῳ ἐλάττων ὁ χρόνος, ἐν ᾧ 7, μείζων δύναμις χινεῖ, τοῦ χρόνου ἐν d
χινεῖ f, ἐλάττων δύναμις. ἀντιστροφὴν οὖν ἀναλογίας εἶπεν, ὅτι ὡς ἣ 30
μείζων δύναμις πρὸς τὴν ἐλάττονα, οὕτως ὃ ἐλάττων χρόνος πρὸς τὸν
μείζονα. εἰ οὖν ὅσῳ ἐλλείπει 6 χρόνος ἀεί, τοσούτῳ xal f$ δύναμις ἀεὶ
20 ὑπερβάλλει, 6 δὲ χρόνος, àv ᾧ fj τοῦ ἀπείρου μεγέϑους δύναμις χινεῖ,
ἐλλείπει παντὸς ὡρισμένου, xai T δύναμις ἢ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ χινοῦσα
ὑπερβάλλει πάσης ὡρισμένης δυνάμεως: ἀλλὰ μὴν ἣ ὑπερβάλλουσα δύνα-
pie πάσης ὡρισμένης δυνάμεως ἀπειροός ἐστιν, ὥσπερ xai πλῇϑος xal μέ-
Ἴεῦος τὸ ὑπερβάλλον παντὸς ὡρισμένου ἀπειρόν ἐστιν’ ἣ ἄρα ἐν τῷ 85
25 ἀπείρῳ μεγέθει δύναμις ἀπειρός ἐστι xal οὐ πεπερασμένη. οὕτως οὖν
xal ἀπὸ τοῦ ἀπείρου μεγέϑους συνήγαγεν, ὅτι ἣ ἐν αὐτῷ δύναμις ἀπειρός
ἐστι, xal ἀπὸ τῆς τοῦ ypóvou, ἐν ᾧ χινεῖ, ἐπ’ ἄπειρον ἐλαττώσεως. χαὶ
μίαν οὖν εἶναι χαὶ δύο δυνατὸν ἀποδείξεις ταῦτα τὰ συμπεράσματα, καὶ
μᾶλλον δύο, εἴπερ ἑχάτερον ἰδίᾳ Guvemepdvato: τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ μεγέϑους,
80 ὅτε ἔλεγεν ἄπειρος ἄρα ἣ δύναμις ἔσται. πάσης γὰρ πεπερασμέ-
νης ὑπερβάλλει δυνάμεως, τὸ δὲ ἀπὸ τοῦ χρόνου πάλιν, ὅταν λέγῃ 40
ἄπειρος δὲ πᾶσα δύναμις ὑπερβάλλουσα παντὸς ὡρισμένου
ὥσπερ xal πλῆϑος xai μέγεϑος. εἰπὼν δὲ ἐν τῇ ἐχϑέσει dv δὴ
τῆς BU διπλασίαν λαμβάνω, ἐν ἡμίσει χινήσει χρόνῳ τοῦ EZ,
35 ἐπήγαγεν: ἔστω γὰρ αὕτη ἢ ἀναλογία. ὥστε τὰ ἀφαιρηούμενα διπλάσια
μεγέϑη xai δύναμιν διπλασίαν ἔχειν xal εἶναι ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ τά τε
μεγέϑη xai τὰς δυνάμεις" τούτου γὰρ ὑποτεϑέντος εἰ τὸ ἥμισυ τοῦ μεγέ-
ϑους ἐν τῷ EZ χρόνῳ τὸ Δ χεχίνηχε, τὸ διπλάσιον μέγεϑος ἐν ἡμίσει
τοῦ EZ, χρόνοηυ χινήσει τὸ Δ, ὃν εἶπεν OZ. xdv ob μὴ διπλασίαν ἀναλο- €

12 μείζω a itemque 15 21 ἡ alt. a: el A 22 ὑπερβάλλει a: ὑπερβαλεῖ A
2 xtvel// À 92 ὑπερβάλλουσα χτλ.] libere citari evincit lemma p. 1340,10 35 abt»
a: αὐτὴ A

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 266*6. 20] 1343

qv ἔχῃ τὰ ἀπὸ τοῦ ἀπείρου ἀφαιρούμενα, ὥστε τὸ διπλάσιον μέγεθος 316:
εὐθὺς xal δύναμιν διπλασίαν ἔχειν, οὐδὲν ἣ δεῖξις ἐμποδισϑήσεται. dy
γὰρ μὴ οὕτως ἔχῃ, οὐ πρὸς τὸ μέγεθος ἀφορῶντες χατὰ τοῦτο ἀφελοῦμεν
τοῦ ἐφθαχότος ἀφῃρῆσθαι διπλάσιον, ἀλλὰ πρὸς τὴν δύναμιν τὴν ἐν τῷ

5 πρώτῳ ἀφαιρεϑέντι μεγέϑει. ὥστε ἀφαιρεῖσθαι ἀπὸ τοῦ ἀπείρου μεγέ-
ϑοὺυς μέγεθος διπλασίαν ἔχον δύναμιν τοῦ ΒΓ μεγέϑους, ὁπόσον ἄν T) τὸ 60
μέγεθος τὸ ἀφαιρούμενον xal ὃν ἄν ἔχῃ λόγον πρὸς τὸ ΒΓ μέγεϑος.
οὕτω γὰρ τῆς ἀφαιρέσεως γινομένης τὸ Δ ἐν ἡμίσει ἀεὶ χρόνῳ χινήσεται
ὑπὸ τοῦ ὕστερον ἀφαιρεϑέντος ἢ ἐχινεῖτο ὑπὸ τοῦ πρὸ αὐτοῦ τῷ τὴν δύ-

10 vapgty διπλασίαν ἀφῃρῆσθαι. ὅτι γὰρ ἢ μείζων δύναμις τὸ αὐτὸ ἐν ἐλάτ-
toyt χινεῖ χρόνῳ, κατὰ τὴν ἀντιστροφὴν τῆς ἀναλογίας, ὡς εἶπεν,
δέδειχται xal ὡμολόγηται. |

p. 260υ20 Ἔστι δὲ καὶ ὧδε δεῖξαι τοῦτο ἕως τοῦ ἐχ τῶνδε δῆλον. 316v

Καὶ ἄλλην τοῦ αὐτοῦ ἀπόδειξιν τοῦ μὴ εἶναι ἐν ἀπείρῳ μεγέϑει δύ-
15 vagty πεπερασμένην παραδίδωσι, τὰ μὲν αὐτὸς σαφῶς εἰπών, τὰ δὲ ἡμῖν
ἀναπληρῶσαι χαταλιπών. ληψόμεθα γάρ, φησί, τινὰ δύναμιν Ópo-
γενῇ, τουτέστιν ὁμοειδῇ, οὖσαν τῇ πεπερασμένῃ δυνάμει τῇ ἐν τῷ
ἀπείρῳ μεγέϑει οὔσῃ, ἐν πεπερασμένῳ τινὶ σώματι οὖσαν, εἰ βα-
ρύτης f, ἐν τῷ ἀπείρῳ, xal ἐν τῷ πεπερασμένῳ τὴν αὐτήν, εἰ χουφότης,
20 ὁμοίως. ὁμοειὸῇ δὲ λαμβάνει τὴν δύναμιν, χαταμετρηϑῆναι βουλόμενος
τὴν ἐν τῷ ἀπείρῳ μεγέϑει δύναμιν ὑπὸ τῆς ἐν τῷ πεπερασμένῳ᾽ ai γὰρ 10
dvouostüel; οὐ χαταμετροῦσιν ἀλλήλας. ὁμοειδὴς οὖν οὖσα ἢ ἐν τῷ πε-
περασμένῳ μεγέϑει πεπερασμένη δύναμις χαταμετρήσει τὴν ἐν τῷ
ἀπείρῳ πεπερασμένην, οὕτω μέντοι ὡς T) ἀπαρτίζειν ἢ μὴ ἀπαρτίζειν
25 ἀλλὰ περιττεύειν τι χατὰ τὴν τελευταίαν ἐπιβολήν. εἰ ὃὲ τοῦτο, ἣ xol
τὸ μέγεϑος τὸ ἄπειρον χαταμετρηϑήσεται ὑπὸ τοῦ μεγέϑους τοῦ ἐν ᾧ ἦν
ἢ δύναμις ἢ χαταμετρήσασα τὴν ἐν τῷ ἀπείρῳ μεγέϑει δύναμιν, καὶ οὔ-
τως οὐχέτι ἄπειρον ἔσται τὸ μέγεϑος, εἴπερ καταμετρεῖται. ἣ οὐ χαταμε- 15
τρηϑήσεται ὅλον τῆς ἐν αὐτῷ δυνάμεως χαταμετρουμένης, xal οὕτω τὸ
30 χαταλειπόμενον τοῦ ἀπείρου μεγέϑους οὐχ ἔξει δύναμιν. ὥστε f, πεπερα-
σμένη δύναμις οὐχ ἐν τῷ ἀπείρῳ ἄν εἴη μεγέϑει, ἀλλ᾽ ἐν τῷ πεπερα-
σμένῳ τῷ σὺν τῇ δυνάμει χαταμβετρηϑέντι. “᾿“γνωριμώτερον δὲ ἄν εἴη,
φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, εἴ τις ἀπ’ αὐτοῦ τοῦ ἀπείρου μεγέϑους ἀφελών τι
τούτῳ χαὶ τῇ ἐν αὐτῷ δυνάμει χαταμετροίη τήν τε δύναμιν τὴν ἐν τῷ
80 ἀπείρῳ xal αὐτὸ τὸ ἄπειρον μέγεϑος. οὕτω γὰρ οὐχέτι δεησόμεθα προσ- 90
ϑεῖναι, ὅτι ὁμογενῆ ἐχρὴν λαμβάνειν τὴν δύναμιν. ἢ γὰρ ἐχ τῆς ἐν τῷ
πείρῳ μεγέϑει ἀφαιρουμένη ὁμοειδής ἐστι τῇ ὅλῃ. μήποτε δὲ ὁ ᾽Αριστο-

[]
,

A Ἁ , 3 , MJ UJ $, € - 4 4 * ’
τέλης τὴν πρὸ ταύτης ἀπόδειξιν χατὰ τὴν ἀπὸ τοῦ ἀπείρου ἀφαίρεσιν ποιη-

13 τῶνδε A (ut Arist. I): τούτων (ex Ar. vulg.) a 14 Kal A: om. a 16 δή τινα
Arist. vulg. (praeter E!H) 36 ἐχρῆν ex χρὴ ut videtur corr. A!

1344 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 266*20. 27]

σάμενος ταύτην xax. ἄλλον τρόπον προήγαγεν συνεπεράνατο Ob λοιπὸν xà 316*
προσεχῶς ἀποδειχϑέντα, ὅτι οὔτε ἄπειρον εἶναι δύναμιν ἐν πεπερασμένῳ
μεγέϑει δυνατὸν οὔτε πεπερασμένην ἐν ἀπείρῳ.

p.266»27 [Περὶ óà τῶν φερομένων ἔχει χαλῶς διαπορῆσαι ἕως 90
5 τοῦ xal τὴν χίνησιν. 35

Δείξας τὸ προσεχῶς αὐτῷ προτεθὲν περὶ τοῦ πρώτως χινοῦντος τὴν
ἀίδιον χίνησιν, ὅτι οὐ μόνον ἀκίνητον xal αἰδιόν ἐστιν, ἀλλὰ xai ἀμερὲς
xal ἀμέγεϑες ἐχ τοῦ δεῖν, εἰ ἔχοι ufysÜoc, ἢ ἄπειρον αὐτὸ εἶναι ἢ πεπε-
ρασμένον, εἰ οὖν ἄπειρον μὲν μέγεϑος οὐδὲ ἔστιν ὅλως xav ἐνέργειαν.

10 πεπερασμένην 6b μέγεθος ἀδύνατον αὐτὸ εἶναι, διότι τὸ τὴν ἀίδιον χίνησιν
χινηῦν ἄπειρον P ει δύναμιν, ἄπειρον δὲ δύναμιν ἐν πεπερασμένῳ μεγέϑει 40
ἀδύνατον εἶναι, πᾶς δὲ ὁ λόγος περὶ τοῦ πρώτως χινοῦντος ἀξιώματος ἤρτηται
τοῦ λέγοντος, ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖται (εἰ γὰρ uf,
τοῦτο προληφϑείη. υηὸξ ἔστιν ἀνάγχη τὸ τὴν ἀΐδιον χίνησιν χινούμενον

15 ὑπό τινος χινεῖσϑαι, οὐδὲ τὰ περὶ τοῦ πρώτως χινοῦντος ἀποῦδειχϑέντα
χώραν ἕξει λοιπόν" εἰ qdp ἐστί τινα χινούμενα μηδενὸς χινοῦντος, οὐχ
ἀνάγκη τὸ χινούμενον τὴν atótov χίνησιν ὑπό τινος χινεῖσϑαι)" βούλεται οὖν
πρὸ τοῦ τοῖς δεδειγμένοις ἐπαγαγεῖν τὸ προσῆχον συμπέρασμα ἔνστασίν
τινα ποοβαλέσϑαι φερουένην πρὸς τὸ ἀξίωμα τὸ λέγον πᾶν τὸ χινούμενον

20 ὑπό τινὸς xweigÜat xal τήν τε αἀδοχίλως ἐπαγομένην λύσιν ἐχϑέσϑαι xai
αὐτὸς ἐπαγαγεῖν τὴν . προσήχουσαν. xal ἢ μὲν ἔνστασίς ἐστι τοιαύτη εἰ
πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖται, πῶς τινα μὴ ἐν αὑτοῖς

e

ἔχοντα τὸ χινητιχόν, ἀλλ᾽ ἔξωϑεν χινηθέντα, μένει συνεχῶς χινούμενα xal
τοῦ χινήσαντος μηχέτι χινοῦντηος, ὥσπερ τὰ ῥιπτούμενα: τοῦ γὰρ ῥρίψαντος
25 αὐτὰ μηχέτι χινοῦντος ἐπὶ πολὺ μένει συνεχῶς ἐχεῖνα χινούμενα" δόξει γὰρ 50
ὑπὸ μηδενὸς χινεῖσϑαι τότε xai ἀναιρεῖσθαι τὸ πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό
τινος χινεῖσθϑαι. ωὴ ἁπτομένου δὲ τοῦ χινήσαντος εἶπεν, ὡς μηχέτι

^w

e ÁA P * , A ty 3 ey A — ,
ἁπτομένηυ μηὸὲ ἐπιμένοντος ἐν τῷ ἅπτεσθαι παρ᾿ ὅλην τὸν τῆς χινήσεως
fpóvov. εἶτα μνημονεύει τῆς λύσεως, xaU ἣν πειρῶνται λύειν τινὲς τὴν

*ó , , , , ey , e£ ey - , , A w

30 ἀπορίαν ταύτην. λέγουσι γάρ. ὅτι ὃ ῥίπτων dua τῷ ῥιφϑέντι xal ἄλλο tt
χινεῖ, τὸν ἀέρα, ὃς χινηούμενος ὑπὸ τοῦ βίψαντος χινεῖ τὸ ῥιφϑέν.
λέγει οὖν, ὅτι Ouoím; τοῦ πρώτου xal [τοῦτο ἀδύνατον" μόνον 1 idp, ὅτι 817:
τὸν ἀέρα ἀντὶ τοῦ ριφϑέντος μετέλαβεν 6 λόγος, ἐπεὶ xai ἐπὶ τοῦ ἀέρος ὁ
"oos ^r ^ - — 3 ,
αὐτὸς λόγος" εἰ γὰρ υηὸξ οὗτος ἐξ ἑαυτοῦ χινεῖται (τῶν γὰρ ἐμψύχων
κῶν - ^ 4 ^ »», * ^ ^ - €

95 ἴόιὴν τοῦτη). ἀλλ ὑπὸ τοῦ ῥίψαντος, ἐχρῆν εὐθὺς τῷ τὸν ῥίψαντα παύ-

^— -Ψ A 9 , ^-— ^ 5

σασῦαι τοῦ χινεῖν xat τὸν ἀέρα παύσασϑαι τοῦ χινεῖσθαι, xal ἅμα πάντα

— A ——— ---

] ἄλλων 8 i ἔχει καλῶς A (ut EK Ατ.)}: χαλῶς ἔχει ex Ar. vulg. ἃ

5 τὴν A: τὴν ὅλην ut Ara Ὁ μὲν A: Om. a 12 ante ἀξιώματος add.
τοῦ ἃ 13 et 22 χινεῖται ὑπό τινος Arist. 11 οὖν oum. a 32 ὅτι om.,
sed suppl. A' 33 ἐπεὶ — λόγος (34) A. Exc.: om. 8 94 ἀψύχων, sed corr.

manu prima Exc.

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 266527] 1345

xal χινεῖσϑαι xal πεπαῦσϑαι τὰ χινούμενα, ὅταν τὸ πρῶτον χινοῦν 3l7r
παύσηται τοῦ xtvelv. ἅμα οὖν xai τὸ ῥιφϑὲν xal τὸν ἀέρα χαὶ χινεῖσϑαι
xai πεπαῦσθαι τοῦ χινεῖσϑαι, εἴπερ πρὸς ἄλληλα λέγεται τὸ χινοῦν xal τὸ 5
χινούμενην, χινεῖσϑαι μέν, ἕως ἄν χινῇ τὸ pimtov, πεπαῦσϑαι δέ, ὅταν
5 παύσηται τὸ χινοῦν. εἰ γὰρ μένει ὁ ἀὴρ χινούμενος, συμβήσεται μὴ
ἁπτομένου μηδὲ χινοῦντός τινος χινεῖσϑαι, ὥστε χινηϑήσεται μὲν ὃ
ἀήρ, ὑπ᾽ οὐδενὸς δὲ χινηϑήσεται. οὕτω δὲ πάλιν οὐ πᾶν τὸ χινούμενον
ὑπό τινος ἔσται χινούμενον.
Διάφορος δὲ f γραφὴ φέρεται πῇ μὲν ἀλλὰ ἅμα πᾶν χεχινῆσϑαι
10 xai πεπαῦσϑαι, (τῇ δὲ ἀλλὰ ἅμα πάντα xai χινεῖσϑαι xal πε-
παῦσϑαι)" καὶ ἴσως αὔτη ἀμείνων" τὸ γὰρ χεχινῆσθαι τῷ πεπαῦσϑαι ταὐ- 10
τόν ἐστιν. εἰπὼν δέ, ὅτι πάντα ἅμα ἀνάγχη χινεῖσϑαι xai πεπαῦ-
σϑαι, ὅταν τὸ πρῶτον χινοῦν παύσηται, ἐπήγαγε xal εἰ ποιεῖ
ὥσπερ f; λίϑος, οἷον χινεῖν ὃ ἐχίνησε. χἄν γὰρ διὰ τοῦ μεταξύ τι
15 χινῇ μὴ ἀπτόμενην τοῦ χινουμένου, ὡς f, μαγνῆτις λίϑος τὸ δεύτερον σι-
δήριον χινεῖ μὴ ἁπτομένη αὐτοῦ, ὅταν αὕτη μὲν ἑλχύσῃ τὸ προσεχές,
τοῦτο δὲ ἑλχύσῃ τὸ μεϑ᾽ ἑαυτό: τότε γὰρ ποιεῖ ἢ λίϑος τὸ σιδήριον, ὃ
ἐχίνησεν αὐτή. τοῦτο χινεῖν τὸ ἐφεξῆς διὰ τὸ μὴ μόνον χινεῖν τὸ προσε-
γές, ἀλλὰ xal δύναμιν αὐτῷ χινητιχὴν ἐνδιδόναι, Ot ὃ οὐ μόνον χινεῖται 15
40 ἐχεῖνο, ἀλλὰ xal wtvei. xdv οὕτως οὖν τι, φησί. χινῇ, ὥσπερ fj λίϑος,
ἀναγχη xal χινεῖσϑαι ἅμα, ὅταν τὸ πρώτως χινοῦν χινῇ, xal πεπαῦ-
σϑαι τῆς χινήσεως, ὅταν τὸ πρώτως χινοῦν παύσηται τοῦ χινεῖν. χαὶ
λαβὼν τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῆς Aou χατὰ τὴν αὐτὴν ἔφοδον λύξι τὴν dmo-
ρίαν. ὡς γὰρ ἐπὶ τῆς λίϑου οὔτε ὁ ἀὴρ αἴτιός ἐστιν οὔτε παυσαμένου τοῦ
25 χινηοῦντος μένει τὸ χινούμενον, ἀλλ᾽ ἣ χινητιχὴ δύναμις διδομένη τῷ προσ-
εχεῖ χινεῖ τὸ χινούμενον, ἕως ἄν αὐτὴ ἐνεργῇ. οὕτω, φησίν, ἀναάγχη χαὶ 90
ἐπὶ τῶν ἄλλων λέγειν, ὅτι τὸ πρώτως χινῆσαν τὸ προσεχῶς ὑπ᾽ αὐτοῦ
χινηϑὲν ποιεῖ οἷόν τε χινεῖν 7; τὸν ἀέρα τοιοῦτον ἢ τὸ ὕδωρ"
ταῦτα "(dp ἐστι μάλιστα, δι᾽ ὧν χινεῖται τὰ χινούμενα, ἃ δύναται xal ταῦτα
30 χινεῖν. ἥ τι ἄλλο δὲ προσέϑηχεν ἴσως διὰ τὴν λίθον xal τὸν σίδηρον T,
τὸ TYÀextpov xal τὸ ἄχυρον. xai τὸ ὀστοῦν ὃξ τοῦ ἰχϑύος τοῦ ἱέραχος
λέγεται χρυσὸν ἕλχειν, xal ἴσως τῷ προσεχῶς ἑξλχομένῳ τὴν αὐτὴν ἐνόί-
δωσι δύναμιν xal τοῦτο. εἴτε οὖν χατὰ ὦσιν xtysi τὰ χινούμενα ὡς τὰ 50
QV ἀέρος 7| ὕδατος χινούμενα, εἴτε χατὰ ὀλχὴν ὡς τὰ εἰρημένα, τὸ πρῶ-
35 tov χινοῦν οἷον τὸ ῥιπτοῦν, οὐ μόνον τὸ βέλος χινεῖ ἀλλὰ xal τὸν ἀέρα ἣ
τὸ ὕδωρ, δι᾽ οὗ $ ῥῖψις γίνεται, xai οὐ μόνον χινεῖ ταῦτα, ἀλλὰ xal δύνα-
uty αὐτοῖς ἐνδίδωσι τοῦ χινεῖν, ὥστε μὴ μόνον χινεῖσθαι ἀλλὰ xal χινεῖν,

] xal χινεῖσϑαι ἔχο.: κεχινῆσϑαι aA 2 xal χινεῖσϑαι ΔΑ: χεχινῆσϑαι Exc. 9. 10 πῇ
piv ἀλλὰ ἅμα πᾶν χεχινῆσϑαι καὶ πεπαῦσϑαι A, qui πῇ δὲ — πεπαῦσ)αι (10. 11), quae
supplevi, omittit: πῇ μὲν ἀλλὰ ἅμα πᾶν καὶ χινεῖσϑαι xal πεπαῦσϑαι. πῇ δὲ ἀλλὰ dpa πᾶν

χεχινεῖσϑαι (sic) «xal πεπαῦσϑαι a 14 χινεῖν 8À : xtvel, v superscr. m. pr. Exc.: χινεῖ
Arist. 18 αὕτη A 19 αὐτῶι Α Exc.: αὐτὸ a 22 xwoovi/ A ὃ τῷ
8 Exc.: τὸ A

Comment. Arist. X Simplic. in Phys. 90

1346 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 (Arist. p. 266527)

φύσιν ἔχοντα χινεῖν ἅμα xal χινεῖσϑαι. τοῦτο μὲν δή, φησίν, dvd xr, xal 31r
ἡμῖν λέγειν. τὸ γὰρ ξξῆς τῆς λέξεως τῆς λεγούσης ἀνάγχη δὴ τοῦτο
μὲν λέγειν τοιοῦτόν ἐστιν. ἀνάγχη οὖν, εἴ γε λύομεν τὸ ἀπορηϑὲν 7 ἀπο-
δίδωσι πρὸς τοῦτο [τὸ] μὲν λέγειν, ὅτι οὐχ ἅμα παύσεται χινοῦν 30
5 xal χινούμενον. τὸ γὰρ χινηϑέν, φησί, xal δύναμιν τοῦ χινεῖσϑαι δια-
δεξάμενον τῷ φύσιν ἔχειν τοιαύτην οὐχ ἅμα παύεται τοῦ χινεῖσϑαι χαὶ
τοῦ χινεῖν, ὡς ἐπὶ τῆς λίϑου τῆς ᾿Ηραχλείας ἔστιν ὁρᾶν: τὸ γὰρ ἑλχυσϑὲν
ὑπ᾽ αὐτῆς σιδήριον ἁψάμενον αὐτῆς οὐ χινεῖται μὲν οὐχέτι, χινεῖ δὲ τὸ
ἐφεξῆς" χινεῖται γάρ, ἕως ἄν χινῇ τὸ χινοῦν, παυσαμένου δὲ τοῦ χινοῦντος
10 παύεται xal τὸ χινούμενον τοῦ χινεῖσϑαι. οὕτω δὲ xal ἐπὶ τοῦ ἀέρος"
οὐ γὰρ ἐπαχολουϑεῖ τῷ ῥιπτουμένῳ συγχινούμενος αὐτῷ. ἀλλὰ χινεῖ τὸν 86
μετ᾽ αὐτὸν ἅμα χαὶ χινητιχὸν αὐτὸν ποιῶν. xal γὰρ ἐπὶ τούτου ὁ αὐτὸς
λόγος: οὐχ ὁμοίως δέ: ἀεὶ γὰρ ἢ δύναμις ἢ ἀπὸ τοῦ πρώτου χινήσαντος
ἐνδιδομένη μειοῦται χατὰ τὴν διαδοχὴν xai τέλος φϑείρεται, τοῦ τελευ-
15 ταίγυ χινηϑέντος μηχέτι xai χινῆσαι δυνηϑέντος. διὸ πίπτει λοιπὸν τὸ
ῥιφϑὲν μηχέτι ἔχον, ὑφ᾽ οὗ χινηϑήσεται. οὕτω δὲ xal τὰ ὑπὸ πυρὸς ϑερ-
μανϑέντα οὐ μόνον τὸ ϑερμαίνεσϑαι ἔχει ὑπὸ τοῦ πυρός, ἀλλὰ xal τοῦ
ϑερμαίνειν δύναμιν ὑπ᾽ αὐτοῦ καταδέχεται. χαὶ μέχρι τινὸς τοῦτο προελ- 40
ϑὸν μειούμενον τέλος παύεται, ὅταν, φησί, τὸ πρὸ τοῦ τελευταίου (τοῦτο
20 γὰρ εἶπεν πρότερον) μηχέτι χινοῦν ἰσχύσῃ ποιῆσαι τὸ μεϑ᾽ ἑαυτό, ἀλλὰ
μόνον χινούμενον" τούτου γὰρ μηχέτι χινοῦντος οὐχέτι τὸ ἐφεξῆς χινηϑή-
σεται. ἅμα οὖν παύεται τὸ χινοῦν, ὅπερ ἦν πρὸ τοῦ ἐσχάτου, χαὶ τὸ χι-
νούμενον τὸ ἔσχατον. παυσαμένου γὰρ τοῦ πρὸ αὐτοῦ τοῦ χινεῖν παύεται
χαὶ τὸ ἔσχατον τοῦ χινεῖσθαι, παυσαμένου δὲ τοῦ χινουμένου xal ἣ χίνη-
35 σις παύεται, εἴπερ ἐν τῷ χινουμένῳ ἣ χίνησις. xai δῆλον ὅτι ἅμα παύε-
ται ἐν τοῖς ἐσχάτοις, ἐπεὶ εἶπεν πρότερον, ὅτι οὐχ ἅμα παύεται χινοῦν 45
xal κινούμενον. ἐφ᾽ ἑνὸς ἐχάστου τῶν πρὸ τοῦ ἐσχάτου χινουμένου τοῦτο
λέγων" τὸ γὰρ ἔσχατον χινούμενον οὐ χινεῖ,
ητεῖ δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐν τούτοις χαλῶς, πῶς οὐχὶ xal τούτων pm-
80 ϑέντων μένει ἔτι ἢ αὐτὴ ἀπορία" ὃ γὰρ ἀὴρ ὁ τὴν δύναμιν τοῦ χινεῖν
λαβὼν παρὰ τοῦ τὸ βέλος ῥίψαντος ἤτοι χινούμενης χινεῖ ἢ οὐ ἀλλὰ μὴ
χινούμενηος μὲν οὐχ ἄν χινήσοι" τὰ γὰρ σωματιχῶς χινοῦντα χινούμενα
xtvei* εἰ δὲ χινούμενωος χινεῖ, παύεται ὃὲ τοῦ χινεῖσϑαι, dua τῷ παύσασϑαι
χινοῦντα τὸν ῥιπτοῦντα τῷ πρός τι εἶναι τὸ χινοῦν xai τὸ χινούμενον ἅμα 80
35 dv xai τοῦ χινεῖν maóntto. ᾧ ἀχοληυϑεῖ τὸ εὐθὺς τῷ παύσασϑαι τὸν
ῥιπτοῦντα τοῦ χινεῖν xal τὸ ῥιπτούμενον χαταφέρεσϑαι, ὅπερ οὐ φαίνεται
γινόμενον. ταῦτα ζητήσας" ᾿᾿μήποτε, φησίν, διὰ τοῦ λέγειν τὸν ἀέρα δύ-

3. 4 corruptam lectionem repraesentavi codicis A: ἀποδίδωσι πρὸς om. a τοῦτο τὸ
piv A: τοῦτο ἃ ὅτι a: ὅπως A παύεται Arist. ὃ οὐ χινεῖται μὲν οὐκέτι
A: οὐχέτι μὲν χινεῖται ἃ Exc. 9 γὰρ A Exc.: δ᾽ ἐχεῖνο ἃ 15 χινῆσαι δυνηϑέν-

τος ἃ: χινηδέντος A, sed corr. ΑἹ: χινῆσαι χινηϑέντος Exc.; cf. p. 1349,11 sqq.
18 ὑπὸ) an ἀπ᾽ αὐτοῦ ᾽ sed cf. p. 1347,4 (— 1348,3) 20 πρότερον] 8 5. 25639 sqq.
35 «tweiv// A

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 (Arist. p. 26002717] 1341

ναυΐν τινα τοῦ χινεῖν παρὰ τοῦ τὴν ἀρχὴν χινήσαντος λαμβάνειν, ἐχεῖνο 817:
λέγει, ὅτι οἰχείαν δύναμιν ἴσχει παρὰ τοῦ χινήσαντος αὐτὴν Aaóv- εἰ δὲ
οὐχ οἷόν τε χινεῖν μὴ χινούμενην, xal τοῦ χινεῖσϑαι. ὡς τὴν ἀρχὴν μὲν

, ^. « e «--.ν e -«ν 4 , "

xal τὸ ἐνδόσιμον xal τηῦ χινεῖσθαι | ὑπὸ τοῦ ῥιπτοῦντος εἰληγρέναι 317»
5 ὥσπερ xal τοῦ χινεῖν, ἐσχηχέναι uévtot παρ᾽ ἐχείνου δύναμιν τοιαύτην,
ὡς ἐξ αὑτοῦ χινούμενον χινεῖν δύνασϑαι τρόπον τινὰ γινόμενον πρὸς ὀλίγον
αὐτοχίνητον τ τοιαύτης φύσεως εἶναι, ὡς παραδέχεσθαι τὴν παρὰ τοῦ
χινοῦντος δύναμιν δι᾿ εὐπάϑειαν. τῆς μὲν οὖν ὑπὸ τοῦ ῥίψαντος χινήσεως
παύεται τῷ ῥίψαντι συμπαυόμενον, τῆς δὲ ἐξ ξαυτοῦ ἣν χινεῖται τῷ μὴ

10 ἄν ἄλλως χινῆσαι τὸ μετ᾽ αὐτό, οὗ δύναμιν οἰχείαν ἔσχε λαβὸν αὐτὴν 5
παρὰ τοῦ τὴν ἀρχὴν χινήσαντός τε χαὶ ῥίψαντος, οὐχ εὐθὺς παύεται. διὸ
οὐχ ἅμα τὸ ῥιπτούμενην συμπαύεται τῆς χινήσεως τῷ ῥιπτοῦντι τῷ τὰ δι᾽
ὧν ῥιπτεῖται τὰ ῥιπτούμενα φύσεως ὄντα T τῆς τοῦ χινεῖσϑαί τε ἐξ &au-
τῶν δύνασθαι χαὶ χινεῖν τὴν ἀρχὴν xal τὸ ἐνδόσιμον λαβόντα παρὰ τοῦ
15 βρίψαντος ἔχαστον αὐτῶν αὐτῇ τῇ δυνάμει τὸ μετ᾽ αὐτὸ χινοῦν τοῦ χινεῖ-

σϑαι τὸ ῥιπτούμενον, ἐφ᾽ ὅσον φέρεται, παρέχειν τὴν αἰτίαν. ὥσπερ γὰρ 10

, Pd ey ev /, — , ,

τὸ μεταβάλλον ἐξ ὕδατος, ἄν οὕτω τύχῃ, καὶ πῦρ γενόμενον Üepuatvet,
ϑερυαίνει δὲ xal τὸ ϑεομανϑὲν ὕδωρ xal ἔστιν ἀμφοτέροις μὲν τοῦ ϑερ-
μαίνειν αἴτιον τὸ εἰς ϑερμὸν μεταβάλλον: ἀλλὰ τὸ μὲν πὺρ χαίτοι τὴν
20 αἰτίαν παρὰ τοῦ ποιήσαντος αὐτὸ ἔχον ὅμως, ἔστ᾽ dv ἢ πῦρ, ϑερμαίνει,
τὸ ὃὲ ὕδωρ οὐχέτι, ἕως ἄν ἡ ὕδωρ, ϑερμαίνει, ἀλλ᾽ ἕως dv ϑερμὸν T, ὅτι
τὸ μὲν φύσει γέγονε τοιοῦτον, τὸ δὲ οὐ φύσει, ἀλλὰ πέπονθεν. οὕτως

"t wv 4 -« e ) w , E! , w ^ /, "

οὖν ἔχει xal ἐπὶ τῶν ὑπ᾽ ἄλλου χινουμένων μὴ παρόντος ἔτι τοῦ χινή- l5
σαντὴς αὐτά, ὁποῖα ἐστι τά τε χατὰ φύσιν χινούμενα xal τὰ ῥιπτούμενα"
, /, $ jJ Y «« , jl ^ * LN T ^ l)
25 ἀμφοτέροις μὲν γὰρ αἴτιον τῆς χινήσεως τὸ ποιΐσαν αὐτὰ τοιαῦτα. αλλὰ
τὰ μὲν χατὰ φύσιν χινούμενα τῷ τοιαῦτα γεγονέναι, ἔστ᾽ dv Tj, ὁμοίως
χατὰ τὴν αὐτὴν χίνησίν ἐστι χινητά, ὁ δὲ ἀὴρ ὁ ἐπὶ τῶν ῥιπτουμένων
τῷ μένων ἐπὶ τῆς οἰχείας φύσεως πεπονθέναι ὑπὸ τῆς τοῦ ῥιπτοῦντος
βίας διὰ τὸ πρὸς τοῦτο εὐπαϑές. ἕως οὖν τὸ πάϑος σῴζει, xal 9 χινεῖ-

30 tat, χινήσεται ταύτην τὴν χίνησιν, οὐχ ἀεί: οὐ γὰρ χατὰ φύσιν ἐστὶν αὐτῷ 50
$, τοιαύτη χίνησις. σαφῶς δέ, φησίν, αὐτὸς περὶ τούτου λέγει ἐν τῷ τρίτῳ
τῆς llspi οὐρανοῦ. φησὶ γὰρ τὰ μεταξὺ σώματα ἐπαμφοτερίζειν, τὸ ὕδωρ
xal τὸν ἀέρα. ὃ δὲ ἀὴρ xal χουφότητος xai βαρύτητος μετέχων, ἐφ᾽ ὃ
ἄν τὴν ἀρχὴν τοῦ φέρεσθαι xal τὸ ἐνδόσιμον παρὰ τοῦ ῥιπτοῦντος λάβῃ,
80 ἐπὶ τοῦτο λοιπὸν φερόμενος, ἕως ἄν φυλάττῃ τὴν παρὰ τοῦ τὸ ἐνδόσιμον
αὐτῷ τοῦ χινεῖν δύνασθαι δύναμιν παρασχώντος. χινεῖ xal φέρει xai

τὸ ῥιφθϑὲν ὥσπερ ἐνδοϑὲν αὐτῷ. ταῦτα πάντα σχεδόν τι χατὰ τὴν τοῦ 9
᾿Αλεξάνδρου λέξιν ἀπεγραψάμην διά τε τὸ τῆς ἀπορίας πραγματειῶδες

IO λαβὼν a 13 ὧν a: οὗ A τῆς τοῦ] fortasse τοιαύτης, ὥστε ut v. T. structura

tota impeditior ut solet esse Alexandri 18. 19 ϑερμαίνειν scripsi: ϑερμαίνει libri

29 ἔτι a: ἐστὶ A 25 ποιῆσαν A 28 μένοντα a 29 ἕως (ἔως errore) a:

ὡς À 31. 32 τρίτῳ τῆς Περὶ οὐρανοῦ] nisi fallor Γ 2. 301922; cf. ἃ 5. 8122325

33 Bapu//Tntoc A μετέχον ἃ 81 ἔνδοϑεν αὐτοῦτων sic A: ἐνεδόϑη αὐτῷ 8
90"

1348 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 266*27)

xal τὸ τῆς λύσεως χαινοπρεπές, ἧς τὸ χεφάλαιον δι’ ὀλίγων ἐχείνων τῶν 311:
ῥημάτων παραδέδωχεν" "óc τὴν ἀρχὴν μὲν xol τὸ ἐνδόσιμον xal τοῦ χι-
νεῖσϑαι ὑπὸ τοῦ χινοῦντος εἰληφέναι ὥσπερ χαὶ τοῦ χινεῖν, ἐσχηχέναι μέν-
tot δύναμιν παρ᾽ ἐχείνου τοιαύτην, ὡς ἐξ αὑτοῦ χινούμενον χινεῖν δύνα-

5 σϑαι τρόπον τινὰ γινόμενον πρὸς ὀλίγον αὐτοχίνητον᾽᾽.

Καὶ τάχα μὲν dv τις xai ἀπὸ τῶν ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους προσεχῶς 30
βῥηϑέντων ἀπορήσειεν, πῶς εἶπεν ἀλλ οὐχ ἅμα παύεται χινοῦν xal
χινούμενον. ἀλλὰ χινούμενον μέν, ὅταν ὃ χινῶν παύσηται χι-
νῶν, χινοῦν δὲ ἔτι ἐστίν. εἰ γὰρ ἐξ ἑαυτοῦ χινούμενον χινεῖ xal οὐ

10 δυνατὸν αὐτὸ σωματιχῶς χινοῦν μὴ xal χινεῖσϑαι, πῶς παυσάμενον τοῦ
χινεῖσϑαι χινοῦν ἔτι ἐστίν; ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἴσως ἀπὸ τῶν ὑπὸ τοῦ ᾿Αλεξαν-
ὅρου ῥηϑέντων λύειν δυνατόν: "6 γὰρ ἀήρ, φησί, χινεῖται xai ὑπὸ τοῦ
ῥιπτοῦντος xal ὑφ᾽ ἑαυτοῦ. xai ὑπὸ μὲν τοῦ ῥίψαντος χινούμενος xai
εὐδὺς παύεται. ὅταν παύσηται τὸ χινοῦν, χατὰ δὲ τὴν ἐξ ἑαυτοῦ χίνησιν 80

15 οὐχ εὐϑὺς παύεται μετὰ τὸ παύσασθαι τὸ ῥῖψαν. ἀλλ᾽ ἀπὸ τῶν περὲ
τοῦ αὐτοχινήτου ῥηϑέντων πρότερον ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους, ἀπορήσοι dv
τις. εἰ γὰρ ὕφ᾽ ἑαυτοῦ χινεῖσϑαι τὸν ἀέρα τίθεμεν, ἵνα λύσωμεν τὴν
ἀπορίαν, οὔτε δὲ ὅλον ὑ»», ὅλου ἑαυτοῦ χινεῖσϑαι τὸ αὐτοχίνητον δυνατόν,
ὡς δέδειχται πρότερον, οὔτε ὅλον ὑπὸ μέρους οὔτε μέρος ὑφ᾽ ὅλου, ἀνάγχη

20 xai ἐν τῷ ἀέρι. εἴπερ αὐτοχίνητος ἐγίνετο, μέρος μέν τι χινεῖν, μέρος δέ
τι χινεῖσϑαι, ὡς ἐπὶ τῶν ζῴων χινεῖ μὲν ἢ ψυχή, χινεῖται δὲ τὸ σῶμα. 40
τί οὖν ἐν τῷ ἀέρι τὸ χινοῦν xal τί τὸ χινούμενον; εἰ γὰρ λέγοι τις χινεῖν
μὲν τὴν φύσιν, χινεῖσϑαι δὲ τὸ σῶμα, ὑπομνησϑῆναι δεῖ τῶν ὑπὸ τοῦ
᾿Δριστοτέλους περὶ τῶν τεττάρων στοιχείων ῥηϑέντων ἐν τούτῳ τῷ βιβλίῳ

25 ὅτι “᾿οὐδὲν τούτων χινεῖ ἑαυτό, ἀλλὰ χινήσεως ἀρχὴν ἔχει, οὐ τοῦ χινεῖν
οὐδὲ τοῦ ποιεῖν, ἀλλὰ τοῦ πάσχειν. μήποτε οὖν χαλῶς ὃ ᾿Αλέξανδρος.
οὐχ ἁπλῶς αὐτοχίνητον, ἀλλὰ “᾿ἱτρόπον τινὰ αὐτοχίνητον᾽᾽ γίνεσϑαι τὸν
ἀέρα, ὑπὸ τοῦ πρώτου χινοῦντος εἶπεν ὡς τῆς ἐνοιδομένης ἐν αὐτῷ
χινήσεξως ὑπὸ τοῦ χινοῦντος ἐνεργοῦ μὲν οὔσης xai μετὰ τὸ παύσασϑαι 45

30 τὸ χινοῦν, dÀX οὐχ ὡς ἄλλο μὲν τὸ χινοῦν ἴσχοντωος τοῦ ἀέρος ἢ τοῦ
ὕδατος, ἄλλη δὲ τὸ χινούμενον, ὡς τὰ χυρίως αὐτοχίνητα. ἐπὶ γὰρ
τούτων τὸ χινοῦν οἷον T, ψυχὴ ἀχίνητον ὃν xal αὐτὸ χινεῖ, χἄν χατὰ
συμβεβηχὺς χινῆται, ὁ ὃὲ προσεχῶς χινηϑεὶς ὑπὸ τοὺ ῥιπτοῦντος dip ὅλος
χινεῖται xal τῷ χινεῖσϑαι αὐτὸς χινεῖ τὸν ἐφεξῆς ὠϑισμῷ τινι χρώμενος,

35 ᾧ τὸ πρῶτον χινῆσαν ἐπ᾽ αὐτοῦ ἐχρήσατο: ἀλλ οὐχ ἀχινήτῳ τινὶ χινεῖ,
ὡς f, τοῦ ῥίψαντος ψυχὴ ἐχίνησε τὸ σῶμα, αλλ ὡς τὸ τοῦ ῥίψαντος δ0
σῶμα τῇ ἑαυτοῦ χινήσει τὸν ἀέρα ἐχίνησεν, οὕτως xal ὃ ἀὴρ ἐμμεινάσης
αὐτῷ τῆς χινήσεως τὸν psÜ' ἑαυτὸν ἀέρα xal ἐχεῖνος τὸν ἐφεξῆς, ἕως τῇ

2 ῥημάτων] cf. p. 1341,3 sqq. 1 ἀπορήσειεν a: ἀπορήσει A: fortasse ἀπορήσοι ut
v. 16 8 μὲν dpa Aristoteles 10 χαὶ om. a 12 τοῦ] τῶν a 13 xal
(post χινούμενος) om. aA: add. A! 16 πρότερον] 8 5. 255 28 sqq. 17 τὸν] τοῦ a
24 βιβλίῳ) 9 4. 255529 cf. supra p. 287,32. 1149,28 20 ᾿Αλέξανδρος] cf. v. 5

93 χινηϑεὶς ex χινεὶς corr. A!

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 266527] 1349

ἐπὶ πλέον διαδόσει χατ᾽ ὀλίγον ἣ χίνησις ἐχλυϑείη. ὅτι δὲ ἐμμένει χίνη- 317v
σις ἐπὶ χρόνον τινὰ xal παυδφαμένου τοῦ χινοῦντος, ὅταν 7j τε δύναμις d)
χινήσασα ἀξιόλογος ἡ xal τὸ χινηϑὲν ἐπιτήδειον, δηλοῦσι xal οἱ στρόμ-
βοι οἱ ἐπὶ πολὺ περιφερόμενοι μετὰ τὴν ἀπὸ τοῦ χινήσαντος περιστροφὴν
5 xai τὰ πληττόμενα χαλχία xal ἐπὶ πολὺ | ἠχοῦντα διὰ τὸ μεῖναι χι- 318r
νούμενα xal τὸν ἀέρα χινοῦντα. ἀρχὴν γὰρ ταῦτα χινήσεως ἀπὸ τοῦ χι-
νοῦντος λαβόντα διὰ τὴν πρὸς τὸ χινεῖσϑαι εὐφυίαν ἐπιμένει χινούμενα xai
ἀποστάντος τοῦ χινοῦντος. xal τοῦτό ἐστιν ὅπερ ὁ ᾿Αλέξανδρος εἶπεν τὸ
πρὸς ὀλίγον τρόπον τινὰ αὐτοχίνητα γίνεσθαι᾽ ὡς ἐπιμένοντος ἐν τῷ χι-
10 νεῖσϑαι τοῦ χινουμένου χαὶ τῷ χινεῖσϑαι τὸ ἐφεξῆς χινοῦντος.
᾿Αλλὰ πῶς ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐΐπεν, ὅτι [δὲ] οὐχ ἅμα παύεται χινοῦν 6
χαὶ χινούμενον. ἀλλὰ χινούμενον μὲν ἅμα ὅταν ὃ χινῶν παύση-
ται, χινοῦν δὲ ἔτι ἐστίν; T] ἐπειδὴ τὸ χινοῦν xal τὸ χινούμενον ὡς
πρός τι λεγόμενα ἅμα ἐστίν, ὅταν δὲ ἀποστῇ τὸ χινοῦν τῆς μὲν πρὸς
15 ἐχεῖνο σχέσεως: παύεται τὸ χινούμενον, χινεῖ μέντοι τῷ xat αὐτὸ χινεῖ-
σθαι, οὐχ ὡς ἕτι χινοῦντος τοῦ χινήσαντος, GÀX ὡς ἐπιμενούσης τῆς ἐν-
δοϑείσης ὑπ᾽ ἐχείνου χινήσεως. διὸ xal οὐχ αἀχίνητον μὲν αὐτὸ ὃν χινεῖ,
ἀλλὰ χινούμενον. οὐ μέντοι ὡς ἐχείνου χινοῦντος ἔτι οὐδὲ ὡς αὐτοχίνητον
ἁπλῶς ὑπ᾽ αὐτοῦ γενόμενον, ἀλλ᾽ ὡς μενούσης ἐν αὐτῷ τῆς ἐνδοϑθείσης 10
20 ἐχεῖϑεν χινήσεως xal τὸ ἐφεξῆς χινούσης. παυσαμένου δὲ τοῦ ὡς πρὸς
χινοῦν χινουμένου. πῶς οὖν ἔτι τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖται, εἰ τὸ
μὲν χινοῦν παύεται, τὸ δὲ χινούμενον ὑπομένει: 7, ὅτι ἐπειδὴ ἀπὸ τοῦ
χινοῦντος ἣ χίνησις ἐνεδόϑη τῷ χινουμένῳ, χἄν πέπαυται τὸ χινοῦν, ὑπ᾽
ἐχείνου λέγεται χινεῖσϑαι τὸ χινούμενον τοῦ τὴν χίνησιν αὐτῷ τὴν ἐπίμονον
35 ἐνδεδωχότος" οὐ γὰρ ἐμφαίνει ὃ λόγος τὸ δεῖν παρεῖναι πάντως τὸ χινοῦν,
ἀλλὰ τὸ ἀπ᾽ ἐχείνου τὴν χίνησιν ἐνδίδοσϑαι τῷ χινουμένῳ. ἀλλ᾽ εἰ τὸν 15
ῥιπτοῦντα τὸ βέλος τῷ ἀέρι μόνιμον χίνησιν ἐνδιδόναι λέγομεν, διὰ τί μὴ
τῷ βέλει ταύτην ἐνδιδόναι εἰπόντες μηχέτι τοῦ ἀέρος δεώμεϑα, μὴ μόνον
χινεῖσϑαι ἀλλὰ xal χινεῖν αὐτὸν λέγειν ἀναγχαζόμενοι; Y, ὅτι τὰ μέσα
80 στοιχεῖα τό τε ὕδωρ xai ὁ ἀήρ, ὡς αὐτὸς εἶπεν ὁ ᾿Δριστοτέλης, xal πρὸς
τὴν ἐπὶ τὸ ἄνω xal πρὸς τὴν ἐπὶ τὸ κάτω χίνησιν ἐπιτηδείως ἔχει xal
διὰ τοῦτο xal πρὸς τὴν ἐπὶ τὰ πλάγιας μονιμωτέραν οὖν ὑποδεχόμενα
χίνησιν συντελεῖν αὐτὰ πρὸς τὸ μόνιμον tz; ἐπὶ τὰ πλαγια T, ἐπὶ τὸ ἄνω 30
χινήσεως τῶν γεηρῶν xal μὴ πεφυχότων οὕτω χινεῖσϑαί φαμεν, ἐπεὶ παν-
35 τως xal ἐχείνοις ἐνδίόοταί τις παρὰ τοῦ χινοῦντος ἐφ᾽ ὁσονοῦν μόνιμος
χίνησις. ταῦτα μὲν οὖν εἴρηταί μοι xal τοὺς δύο λόγους χαλῶς ἔχειν
βουλομένῳ, τόν τε λέγοντα πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινὸς χινεῖσϑαι xal τὸν
λέγοντα τὸ σωματιχῶς χινοῦν χινούμενον χινεῖν χαὶ τὸ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέ-

9 πληττόμενα ex πλήττονα corr. A! 9 γίνεσθαι scripsi: γίνεται libri 10 τῷ]
τὸ ἃ 11 ὅτι δὲ A: δὲ falso insertum ex v. l4 hic del. a 14 ὅταν δ᾽ a: ὅταν
A cf. v. 11 18 οὐ om. A: add. A! ἐχείνα sic a 20 dr A: ὑπ᾽ 8

τὸν ex τὸ A! 28 μὴ μόνον a: μῆνον sed corr. Αἱ 80 ᾿Δριστοτέλης] de caelo
A 5. 312325 32 τὴν ἐπὶ om., sed suppl. A! 359 μόνιμος Ἢ A

1850 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 266527. 267*12]

λους ῥηϑὲν τὸ μὴ ἅμα παύεσϑαι χινούμενον xal xtvoüv προσᾷδον φανῆναι 318r
τοῖς εἰρημένοις, xal μέντοι τὴν τοῦ ᾿Αλεξάνδρου πρὸς ταῦτα βοήθειαν τὴν 25
λέγουσαν 'tpomov τινὰ αὐτοχίνητον γίνεσϑαι᾽ ὑπὸ τοῦ ῥιπτοῦντος τὸν
πρησεχὴ ἀέρα xal ὑπ᾽ ἐχείνου τὸν ἐφεξῆς, οὕτως ἀξιοῦν ἐχδέχεσϑαι, ὡς

5 μόνιμον χίνησιν ἐνδιδόντος τοῦ χινοῦντος ἄλλως ποιοῦντος αὐτὸ χινοῦν xal
χινούμενον, ὥσπερ τὰ ζῷα ἄλλο τὸ χινοῦν χαὶ ἄλλο τὸ χινούμενον ἔχοντα
xal τὸ χινοῦν ἀχίνητον: ταῦτα γὰρ τῷ χινεῖσϑαι τὰ ἐφεξῆς ὠϑεῖ. εἰ δέ
τις πιθανώτερον δύναται τοῖς εἰρημένοις ἐπιβάλλειν, οὐχ ἐχϑρὸς ἀλλὰ 80
φίλος χρατείτω.

10 p. 2674312 Αὕτη μὲν οὖν ἐν τοῖς ἐνδεχομένοις ἕως τοῦ ὑπὸ τίνος 88
οὖν; οὐ γὰρ ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ.

Λύσας τὴν ἔνστασιν, τὴν πρὸς τὸν λέγοντα λόγον, ὅτι πᾶν τὸ χινού-
ψενον ὑπό τινος χινεῖται, xat ἐνισταμένην ἀπὸ τῶν ῥιπτουμένων, ἅτινα
χαὶ παυσαμένου τοῦ ῥίψαντος αὐτὰ μένει χινούμενα, λύσας δὲ διὰ τοῦ τὸ

15 πρῶτον χινῆσαν ποιεῖν τὸ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ χινηϑὲν οἷόν τε xal αὐτὸ χινεῖν xai
ἐχεῖνο tà μεϑ᾽ ἑαυτὸ xal ἐφεξῆς οὕτως (ἐπὶ πάντων γὰρ ὁ αὐτὸς λόγος), 49
νῦν ἐπάγει, ὅτι ἢ τοιαύτη διάδοσις τῆς χινήσεως οὐχ ἐπὶ τῶν ἀιδίων
ἐστίν, ἀλλὰ προσήχει τοῖς ἐνδεχομένοις ὁτὲ μὲν χινεῖσθαι, δτὲ δὲ ἠρεμεῖν.

1 » ? , * δ. ἢ ev» , e ,
xai ἐπάγει μετ᾽ ὀλίγον: διὸ ἐν ἀέρι xal ὕδατι γίνεται ἢ τοιαύτη
, , td , v x ey T “-

20 χίνησις. χαὶ ἐπιδείχνυσιν, ὅτι οὐχ ἔστι συνεχὴς αὕτη, xal ἐχ τοῦ τοῖς
ποτὲ μὲν χινουμένοις, ποτὲ δὲ ἠρεμοῦσιν ὑπάρχειν (ἢ γὰρ τοιαύτη χίνη-
σις διαχόπτεται ταῖς ἠρεμίαις ) xal ἐχ τοῦ τὸ χινοῦν τὸ ῥιπτούμενον μὴ
ἕν εἶναι ἀλλὰ πλείονα T, ἐφεξῆς ἀλλήλων ὄντα ἣ ἁπτόμενα ἀλλήλων. 49
Ψ - , » , 4 , e , , T
ἔστι δὲ ἐφεξῆς μέν, ὧν μηδέν ἐστι μεταξὺ συγγενές, ἁπτόμενα δέ, ὧν

25 μηδὲν ὅλως ἐστὶ μεταξύ, ἀλλ’ ἔστιν ἐχόμενα ἀλλήλων. εἰ οὖν συνεχὴς

ὰ , e , 3 e A] ^—- ^ 9 ^ 4 E Ü w
μὲν χίνησις f, ὑφ᾽ ἑνὸς τοῦ χινοῦντος γινομένη, αὐτὰ δὲ οὐχ ἕν, οὐχ ἔστι
συνεχὴς ἢ ῥῖψις, ἀλλὰ φαινομένη μόνον συνεχής. εἰπὼν δέ, ὅτι οὐ συνεχὴς
e ’ὔ * E ^ ^ — , )cC ^N » 7 f" ^
f$, χίνησις ἀλλ᾽ dx ὀιαδοχῆς γινομένη, ἐπήγαγε᾽ διὸ ἐν ἀέρι xal ὕδατι
e , , [4 ἥυ , ^— 7
ἢ τοιαύτη κίνησις ἢ χατὰ ῥῖψιν, διότι πέφυχε ταῦτα χινηϑέντα ὑπό tt-

30 vos χινητιχὰ xal αὐτὰ γίνεσϑαι τῶν ἐφεξῆς xal τὰ ἐχόμενα αὐτῶν ὁμοίως. 50

τὴν δὲ τοιαύτην, φησί, χίνησίν τινες ἀντιπερίστασιν χαλοῦσιν. ἀντιπε-

ρίστασις ὁέ ἐστιν, ὅταν ἐξωϑουμένου τινὸς σώματος ὑπὸ σώματος αἀνταλ-
kar Ἰένηται τῶν τόπων, xal τὸ μὲν ἐξωϑῆσαν ἐν τῷ τοῦ ἐξωϑηϑέντος
στί, τόπῳ, τὸ δὲ ἐξωϑηϑὲν τὸ προσεχὲς ἐξωϑῇ x«l ἐχεῖνο τὸ ἐχόμενον,

ey , o - -

ὅταν πλείονα Tj, ξἕως dv τὸ ἔσχατον ἐν τῷ τόπῳ γένηται τοῦ πρώτου

ἐξωϑήσαντοςς xdy γίνηται δέ, φησίν, ἀντιπερίστασις ἐπὶ τοῦ ῥιπτουμένου,

ἀλλ᾽ οὐχ ἔστιν αὕτη τῆς τοῦ ῥιπτουμένου χινήσεως alta. ἣ γὰρ | ἂν- 318v
τιπερίστασις ἅμα πάντα χινεῖσϑαι ποιεῖ καὶ χινεῖν, τουτέστιν ἐξω-

9
C

9 ἄλλως A: ἀλλ᾽ οὐχ ὡς falso 8 18 ἐνισταμένην a: ἐξισταμένην A 18 ὅτε —
ὅτε À 92 ὑπὸ σώματος om. A Exc.: sed restituit A! 36 γένηται Exc.

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 (Arist. p. 267312] 1351

ϑεῖσϑαι xal ἐξωϑεῖν- εἰ ὃὲ dua mdvta xweitat, ἅμα xal παύεται. οὔτε 918"
γὰρ τὸ πρῶτον ἐξωϑοῦν χαταλαμβάνει τὸν τοῦ πρώτου ἐξωϑοηυμένου τόπον,
εἰ μὴ ἐχεῖνο τὸν τοῦ ἐφεξῆς xai ἐχεῖνο τὸν τοῦ ἐχομένου xal τὸ τελευ-
ταῖον τὸν τοῦ πρώτου μεταβαντος χαταλάβοι τόπον xal τῆς χινήσεως dua
8 πάντων γινομένης χαὶ τῆς ἐν τοῖς ἀλλήλων τόποις ἱδρύσεως. τὸ δὲ τοὺς ὅ
ἀλλήλων χαταλαμβάνειν τύπους, ὅπερ ἐστὶν ἢ ἀντιπερίστασις, οὐδὲν πρὸς
τὴν χίνησιν συντελεῖ τοῦ ῥιπτουμένου, εἰ μή τις ὑποϑοῖτο, ὅπερ αὐτὸς
εἶπεν, τὰ χινοῦντα xai αὐτὰ χινεῖν old te ποιεῖν τὰ χινούμενα- οὕτω γὰρ
τὸ χαταλαβὸν τὸν τοῦ ῥιπτουμένου τόπον χινήσει xal αὐτὸ τὸ ῥιπτούμενον
10 xal χινεῖν τὰ ἐφεξῆς ποιήσει. ὥστε ἀδύνατον ἄλλως τὰ ἀπορηϑέντα περὶ
τοῦ ῥιπτουμένου λύειν, εἰ μὴ τὸ χινούμενον xal χινητιχὴν δύναμιν λαμβά-
νειν παρὰ τοῦ χινοῦντος ὑποθώμεϑα. xal γὰρ ἀντιπεριστάσεως μὲν γινο-
μένης ἣ χίνησις ἐπιτελεῖται, οὐ μὴν διὰ τὴν ἀντιπερίστασιν. ὡς γὰρ ἐπὶ 10
τοῦ βαδίζοντος ἀντιπερίστασις μὲν γίνεται, οὐ μὴν τοῦ βαδίζειν $ ἀντι-
15 περίστασις αἰτία, οὕτω xal ἐπὶ τῶν ῥιπτουμένων ἄλλο τι τῆς χινήσεως
αἴτιόν ἐστιν, χαὶ οὐχὶ ἢ ἀντιπερίστασις. μετάστασις γὰρ μόνον χαὶ μετα-
χώρησις ἢ ἀντιπερίστασίς ἐστιν. ὅτι δὲ οὐχ ἔστι χινήσεως αἰτία, δείχνυσιν
ἐχ τοῦ τὰ μὲν χατὰ ἀντιπερίστασιν ἅμα χινεῖσϑαί τε mdvta xal χινεῖν xal
παύεσϑα: τῆς χινήσεως, ὡς εἴρηται πρὸ ὀλίγου. τὸ O& ῥιπτούμενον ἕν τι
90 ὃν φαίνεται συνεχῶς χινούμενον. ὑπὸ τίνος οὖν ἔσται τοῦτο χινούμενον ; 15
οὐ γὰρ δὴ ὑπὸ τῶν ἀντιπεριισταμένων’ ταῦτα γὰρ Gua πάντα χινεῖταί
τε χαὶ ἀντιμε)ίσταται ἀλλήλοις xal ἑνὸς παυσαμένου πάντα παύεται τῆς
χινήσεως. ἅμα τε γὰρ τὸ ῥιφϑὲν ἀπώσϑη ὑπὸ τοῦ ῥίψαντος εἰς τὸ
πρόσϑεν χαὶ ἀντιπεριέστη 6 πρὸ αὐτοῦ ἀὴρ εἰς τὸ ὅϑεν τοῦτο μετέβη.
95 τῆς οὖν μετὰ ταῦτα πάλιν αὐτῷ προόδου τε xal φορᾶς τί αἴτιον; ὁ γὰρ
ἀντιπεριστὰς αὐτῷ dip οὐ πλείων ἐστὶ τῆς γώρας, ἣν χατείληφεν, ὥστε
στενοχωρούμενον βιάζεσϑαί τε αὐτὸ xal προωϑεῖν. 30
Ἐπειδὴ ὃὲ ὃ ᾿Αλέξανδρος τοῦ [[λάτωνος δόξαν εἶναί φησιν τὸ χατὰ
ἀντιπερίστασιν γίνεσϑαι τὴν τῶν ῥιπτουμένων χίνησιν, ἰστέον ὅτι γίνεσϑαι
30 μὲν xal αὐτὸς ἀντιπερίστασιν ἐπὶ τῶν χινουμένων οἴξται xal τοὺς ἀλλήλων
τόπους ἀντιμεταλαμβάνειν τὰ σώματα βούλεται διὰ τὸ μηδὲν ἐν τῷ παντὶ
χενὸν ἀπολείπεσθαι, οὐ μέντοι οὐδὲ αὐτὸς τὴν ἀντιπερίστασιν αἰτίαν xtvf-
σεως νομίζει, ἀλλὰ τὴν ἀνωμαλίαν xai ἀνισότητα. ἔδει δὲ τὸν ᾿Αλέξαν-
ὃρον, ὅτε ὁ ᾿Αριστοτέλης ἔλεγε πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινὴς χινεῖσϑαι xal 25
35 τησαύτας ἀποδείξεις ἐπόριζεν τῷ λόγῳ καὶ ἐνστάσεις πρὸς αὐτὸν xal λύσεις
τῶν ἐνστάσεων προεβάλλετο, τότε λέγειν, ὅτι [Πλάτωνος οὗτος ὁ λόγος ἣν
6 τὸ χινούμενηον πάντως ὑπὸ χινοῦντος λέγων χινεῖσϑαι. οὐδὲν ὁὲ χεῖρον
ἴσως ὀλίγα παραγράψαι τοῦ []λάτωνος αὐτό ts τοῦτο δηλοῦντα xal τί τῆς
χινήσεως αἴτιον οἴεται xai πῶς γίνεσϑαι τὰς ἀντιμεταστάσεις νομίζει. λέγει
40 γὰρ ἐν Τιμαίῳ: “ἐν μὲν ὁμαλότητι μηδέποτε ἐϑέλειν χίνησιν εἶναι. τὸ
| οὔτε] fortasse οὐδὲ 8 καὶ αὐτὰ scripsi (cf. v. 9 et p. 1350,50): καὶ τὰ aA
16 ἡ a Exc.: om. A 28 πλάτωνος ἃ 94 ἔλεγε] p. 266528 40 Τιμαίῳ]
p. 9€ E cf. supra p. 432,21 ἐνεῖναι Platonis cod. A

1359 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 267*12. 21]

γὰρ χινησόμενον ἄνευ τοῦ χινήσοντος T, τὸ χινῆσον ἄνευ τοῦ χινησομένου 318*
χαλεπόν, υᾶλλον δὲ ἀδύνατον εἶναι. χίνησις δὲ οὐχ ἔστι τούτων ἀπόντων᾽᾽,
ὥστε χαὶ χατὰ Πλάτωνα τὸ χινούμενον ὑπὸ χινοῦντός τινος χινεῖσϑαι χαὶ
τὸ χινοῦν χινούμενόν τι χινεῖν. “ταῦτα δέ, φησίν, ὁμαλὰ εἶναί ποτε ἀδύ-

5 vatov. οὕτω δὴ στάσιν μὲν ἐν ὁμαλότητι, χίνησιν δὲ ἐν ἀνομαλότητι
ὄντα ἀεὶ τιϑῶμεν. αἰτία δὲ ἀνισότης αὖ τῆς ἀνωμάλου φύσεως. ἴσα
γὰρ ὄντα xal ὅμοια οὐχ ἄν ἄλληλα χινήσοι τὰ σώματα, ἀλλ᾽ ὡς μετ᾽
ὀλίγα τῶν εἰρημένων προστίθησι" “᾿σμιχρῶν παρὰ μεγάλα τιϑεμένων xai 35
τῶν ἐλαττόνων παρὰ τὰ μείζονα διαχρινόντων, τῶν ὃὲ μειζόνων ἐχεῖνα

10 συγχρινόντων, πάντα ἄνω χάτω μεταφέρονται πρὸς τοὺς ἑαυτῶν τόπους"
μεταβάλλοντα γὰρ τὸ μέγεϑος ἔχαστον xai τὴν τῶν τόπων μεταβάλλει
στάσιν. οὕτω δὴ διὰ ταῦτά τε ἣ τῆς ἀνωμαλότητος διασῳζομένη γένεσις
ἀεὶ τὴν dsl χίνησιν τούτων οὖσαν ἐσομένην τε ἐνδελεχῶς παρέχεται".
τὴν ὃὲ ἀντιμετάστασιν οὕτω λέγει γίνεσϑαι" “᾿πάλιν δὲ ἐχπίπτοντος αὐτό-

159 Üev τοῦ πυρὸς ἅτε οὐχ εἰς χενὸν ἐξιόντος ὠθούμενος ὃ πλησίον ἀὴρ
εὐχίνητον ὄντα ἔτι τὸν ὑγρὸν εἰς τὰς τοῦ πυρὸς ἕδρας ξυνωθῶν, αὐτὸν 40
ἑαυτῷ ξυμμίγνυσιν. αἀλλὰ ταῦτα ἐν ἄλλοις προηγουμένως ἐξετάζοντας
ἀχριβέστερον ἔστι γινώσχειν.

p.2674291 Ἐπεὶ δὲ ἐν τοῖς οὖσιν ἀνάγχη εἶναι χίνησιν συνεχῆ
20 ἕως τοῦ ἵνα ὁμοία ἢ ἣ χίνησις.

Εἰς πέρας ἐλθὼν τῶν προβληϑέντων ἀναλαυβάνει λοιπὸν τὰ εἰρη-
μένα xal τῶν ἀποδείξεων συντόμως ὑπομιμνήσχων. ἐπεὶ γὰρ δέδειχται, 50
ὅτι ἀνάγκη͵ ἀεὶ χίνησιν εἶναι, xal οὔτε ἤρξατο μὴ πρότερον οὖσα οὔτε
παύσεται ὡς μηχέτι εἶναι, ἀλλ΄ ὁμοίως τῷ χρόνῳ ἄναρχός ἐστι xai ἀτε-
25 λεύτητος, πρώτη, ὃὲ ἢ συνεχής, ἢ δὲ συνεχὴς μία (ἢ γὰρ μὴ μία οὐ
συνεχής), f, ὃδὲ μία ἑνός ἐστι μεγέϑους τοῦ χινουμένου (οὐ γὰρ χινεῖ-
4 e 5 ^ 5 / - - 1 M A
ται xaU' αὐτὸ τὸ ἀμέγεθες) xal ἑνὸς τοῦ χινοῦντος (εἰ γὰρ μὴ xal τὸ
xtwo)usyov ἕν xal τὸ χινοῦν ἔν ἐστιν, οὐχ ἔσται συνεχὴς xal μία T, xt
νησις, ἀλλ᾽ ἐχομένη ἑτέρα ἑτέρας | xal διῃρημένη), δειχϑέντος 319r
30 οὖν τούτου, ὅτι ἕν τὸ χινοῦν ἐστι τὴν αἱὰν xal αἰδιον χίνησιν xal ἕν τὸ
χινούμενον, πρῶτον τὰ τῷ χινοῦντι προσήχοντα ἀναλαμβάνει xal οὕτως τὰ
τοῦ χινουμένου προστίθησιν. εἰ γὰρ ἕν τὸ χινοῦν, T, χινούμενον χινεῖ
^ ^ , wv 3 P * , ἥ, αν eo — $, Pi
7 ἀχίνητον ὄν. ἀλλ᾽ εἰ χινούμενον, δῆλον ὅτι xal σῶμα αὐτὸ εἶναι
ἀνά χη" πᾶν γὰρ τὸ χαϑ᾿ αὐτὸ χινούμενον σῶμα δέδειχται ὄν. συν -

M — —À ..ὄἜ- . .α .. -.... .-. .......--ς....---:-.ἜἜ

4 φησίν] ibidem 9 εἰς ἀνωμαλότητα ἀεὶ Simplicius l.c. ut Plato 8 προσ-
100]. ibid. p. 98 B σμιχρῶν οὖν παρὰ Plato 9 παρὰ om. Plato

10 μεταφέρεται l'lato 11 μεταβάλλον Plato 11. λέγει] ib. p. 98 E cf. p. 668,34.
694,12 αὐτόϑεν hie libri et Plato: ἐντεῦϑεν prioribus locis, quos vide

19 elvat χίνησιν (ut. Arist. E) A: del χίνησιν elvat (ut Arist. FI) a 22 ὑπομιμνήσχων,
ὑπο ex ἐπὶ corr., A! 34 ὃν a: οὗν A

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 267421. 06] 1353

αχολουϑεῖν οὖν αὐτὸ δεήσει τῷ χινουμένῳ xat ὑπό τινος xal αὐτὸ χι- 319
νεῖσϑαι. χαὶ ἐπὶ τοῦ χινοῦντος αὐτό, εἰ χινούμενον εἴην ἐπειδὴ ὅπό τινος
χινεῖται, ἀνάγχη τὸ χινοῦν xal ἐχεῖνο T) χινούμενον χινεῖν xal ὑπό τινὸς
χινούμενον ἢ ἀχίνητον εἶναι. ἵνα οὖν μὴ ἐπ᾿ ἄπειρον ἴωυεν, ἥξομέν ποτε
5 εἰς τὸ ὑπὸ ἀχινήτου χινεῖσϑαι’ μὴ γὰρ οὔσης ἀρχῆς τινος, οὐδ᾽ ἄν τὰ
ust αὐτὴν εἴη. δέδειχται δὲ ὅτι τῶν μὲν χινουμένων xal χινούντων πρῶ-
τόν ἐστι τὸ αὐτοχίνητον, ἐν τούτῳ δὲ τὸ χινοῦν xaÜ' αὑτὸ μὲν ἀχίνητόν
ἐστι, χατὰ συμβεβηχὸς δὲ χινεῖται’ τὸ δὲ χυρίως χινοῦν οὐδὲ χατὰ συμ- 10
βεβηχὸς ἀναγχη συμμεταβάλλειν τῷ κινουμένῳ, xal διὰ τοῦτο
10 προσέϑηχεν τὸ τοῦτο δὲ οὐχ ἀνάγχη συμμεταβάλλειν διορίζων αὐτὸ
τοῦ ἐν τῷ αὐτοχινήτῳ χινοῦντος, ὃ ἀνάγχη χατὰ συμβεβηχὸς συμμετα-
βάλλειν τῷ χινουμένῳ ὑπ᾽ αὐτοῦ" τὸ γὰρ τὴν ἀίδιον χινοῦν χίνησιν, περὶ
οὗ 6 λόγος, ἀπόνως ὥφελε xtvely. οὐδὲν γὰρ δύναται πονοῦν ἐπὶ πολὺ
διαμένειν, ἀπονώτατον δὲ τὸ μὴ συμμεταβάλλον τῷ χινουμένῳ, μηδὲ χι-
15 νούμενον μηδαμῶς, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἀεὶ τελειότητος ἱδρυμένον. χρὴ 1ὅ
δὲ τὴν μίαν xat συνεχῆ χίνησιν xal opor εἶναι. ἀνώμαλος γὰρ οὖσα
οὔτε μία οὔτε συνεχὴς ἔσται, ὁμαλὴς δὲ χίνησις, ἣν τὸ ἀχίνητον χινήσει,
τῷ ἀεὶ ὁμοίως ἔχειν πρὸς τὸ χινούμενον ὑπ᾽ αὐτοῦ ἅτε χατὰ μηδὲν
μεταβάλλον. τὸ δὲ ἣ μόνη T, μάλιστα δύναται μὲν xal χατὰ φιλόσοφον
40 εὐλάβειαν εἰρῆσϑαι. λέγοι δὲ dv τις, ὡς περὶ τοῦ χινοῦντος μόνου τέως
ἐστὲ τὰ εἰρημένα, πλείονα μὲν λόγον εἰς τὴν ὁμαλότητα εἰσάγοντος (διὸ
xai μᾶλλον ὁμαλὴς διὰ τὸ χινοῦν), δεομένου δὲ xal τῆς τοῦ χινουμένου
ταυτότητος πρὸς τὸ μόνη χυρίως ὁμαλὴς εἶναι. 20
Καὶ δὴ μέχρι τοῦὸε προαγαγὼν τὴν ἀνάληψιν τῶν τῷ xtvobvtt
29 προσηχόντων ἐπάγει χαὶ περὶ τοῦ χινουμένου, ὅτι δεῖ xai τὸ χινούμενον
τὴν αὐτὴν ἀεὶ πρὸς τὸ χινοῦν φυλάττειν σχέσιν, ἵνα ὁμοία xal ὁμαλὴς
ἢ χίνησις ὄντως ὀιαμένῃ" μόνη γὰρ χυρίως xai τελέως ὁμαλὴς αὕτη,
ἐν Y, xal τὸ χινοῦν xai τὸ χινούμενον ἀμεταβλήτως xal ἀεὶ ὡσαύτως ἔχει
πρὸς ἄλληλα" δῆλον δέ, ὅτι τὸ οὐράνιον σῶμα τοιοῦτόν ἐστι χυχληοφορη-
80 τιχὸν ὃν χαὶ προσεχῶ: ὑπὸ τοῦ ἀχινήτως χινοῦντος αἰτίου χινούμενον. 35
ὥστε x«l ἢ ἀιδιότης συναπεδείχϑη τοῦ τε οὐρανοῦ xal δι᾿ αὐτὸν τοῦ
παντὸς χήσμου τῇ τε τῆς χινήσεως ἀιδιότητι xai τῇ τοῦ πρώτως χινοῦντος
ἀμεταβλήτῳ ταυτότητι, χἄν μέλλῃ παλιν ἐν τῇ περὶ οὐρανοῦ τὴν αἰδιό-
τητὰ τούτοις ἀποδειχνύναι.

35 p. 267*6 ᾿Αναγχη 08 Y, ἐν μέσῳ ἣ χύχλῳ εἶναι ἕως τοῦ ἐκεῖ dpa
τὸ χινοῦν.

Εἰπὼν ὁποῖόν ἐστι τὸ πρώτως χινοῦν xal τὸ χινούμενον τὴν díótoy 80

] οὖν δεήσει αὐτῷ κινουμένῳ τὸ xal ὑπό τινος αὐτὸ χινεῖσϑαι a 2 ante αὐτὸ inserit
αὖϑις a 8 οὐδὲ om. 8 10 τὸ om., sed suppl. A! 14 δὲ om., sed suppl. A!
11 οὔτε alt. A: οὐδὲ a ἀκίνητον a Exc.: ἀειχίνητον A 20 ὡς Exc.: ὅτι a:
om. Α 21 διὸ — χινοῦν (22) A Exc.: om. a ὅδ ἢ κύχλωι A (ut Arist. H): 7,
ἐν χύχλῳ a ex Arist. vulg. (sed ἐν del. punctis superpositis E)

1354 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 26756]

χίνησιν xal ὅπως ἔχοντα πρὸς ἄλληλα, ἐπειδὴ ζητεῖν ἔϑος ἦν ὡς ἔοιχε, 319:
^ Pl ^w bi , e , ^A [d [4
ποῦ τὸ χινοῦν τὸν οὐρανόν ἐστι, xal ot γε [Πυϑαγόρειοι ἐν τῷ μέσῳ λέ-
γειν ἐδόχουν αὐτό, xal τοῦτο προσϑεῖναι τοῖς περὶ τοῦ χινοῦντος λόγοις
ἐδοχίμασε. xal λέγει, ὅτι ἀνάγχη αὐτὸ ἐν τῇ ἀρχῇ εἶναι τοῦ χινουμένου,

5 ὅπερ χυριώτατόν ἐστι. δύο δὲ ἀρχαί εἰσιν ἐν τῇ σφαίρᾳ τό τε μέσον
xal τὸ πέριξ’ ἀνάγχη οὖν φησιν ἐν τούτων τινὶ εἶναι τὸ χινοῦν. ἀλλ᾽
ἐπειδὴ τὸ ἐγγύτατα τοῦ χινοῦντος τάχιστα μᾶλλον χινεῖται, ταχεῖα OE ἢ 85
τοῦ χύχλου χίνησις, τουτέστι τῆς περιφερείας, ἐχεῖ τὸ χινοῦν εἴη ἄν" τὸ

iJ 3 ^» "^ * — * ^ , v» e ^
γὰρ μέσον ἀχίνητον ὃν οὐ δοχεῖ πρὸς τὸ χινοῦν οἰχείως ἔχειν. ὃ δὲ

10 Εὔδημος ἐν τῷ μεγίστῳ χύχλῳ φησὶν εἶναι τῷ διὰ τῶν πόλων: οὗ
4 Ὥμης Ξ a μ Y τα χὺ t qi «o OAX υτὸς
Ἱὰρ τάχιστα χινεῖται, τὸ δὲ χινοῦν δοχεῖ ἄρχεσθαι, ὅϑεν τάχιστα ἄν χινή-

e 3 ^ e » , ^ ἢ ν ,
gat xal ῥᾷστα. ἀπορεῖ ὃὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος xal πρὸς τὴν ἔξω περιφέρειαν
χαὶ πρὸς τὸν μέγιστον χύχλον, εἰ ἐν τούτῳ τινί ἐστι τὸ χινοῦν αἴτιον,
πῶς οὐ χινήσεται χατὰ συυβεβηχός. xai εἰπὼν ἐχτός, εἰ μὴ ταύτης χατὰ 40

15 τοὺς πόλους ἐστίν, ἐπαπορεῖ ὅτι xal δύο οὗτοι xal ἀχίνητοι, ᾿Δριστητέλης
δὲ xai Εὔδημός φασι τὸ ἐγγυτέρω τοῦ χινοῦντος τάχιστα χινεῖσϑαι. λύων

L) -

7; , e * , v — —
δὲ τὴν ἀπορίαν λέγει, ὅτι εἰ μὲν ἐν μορίῳ τινὶ εἴη τῆς περιφερείας τῆς
ἐξωτάτω, χινοῖτο ἄν χατὰ συμβεβηχὸς τῷ χατὰ μόρια τὴν χίνησιν εἶναι
—- , ^ , 9v , e» 1 v ^ »
τῆς σφαίρας" εἰ ὃὲ ἐν πάσῃ τῇ περιφερείᾳ (οὕτω γὰρ ἔσται ἐν τῷ cd-

4 , Ἅ - M - δ - - M

90 χιστα χινηουμένῳ), οὐχέτι dv xtvoito xaxà Goppsprxos τῷ πᾶσαν τὴν περι-
φέρειαν μὴ χινεῖσθαι μηδὲ ἀλλάσσειν τὸν τόπον, ἀλλ᾽ ἐν τῷ αὐτῷ μένειν 6
*o€| /, * "* 5. , « -- e A , ,
dit. ἐγχρίνει οὖν εἶναι αὐτὸ ἐν πάσῃ τῇ τῆς ἐχτὸς σφαίρας περιφερεία.
ec P» . , , v - . , — - ^ [d iJ a

οὕτω ἄρ, φησίν, ἔσται ἐγγυτάτω τοῦ τάχιστα xtvouuévou xal μὴ χατὰ
MJ 4 ν
συμβεβηχὸς χινούμενον, «al τὴν αὐτὴν ἀεὶ σχέσιν ἔχον πρὸς τὸ xtwobusvoy

25 ὑπ᾿ αὐτοῦ. διὸ xal ὁμοίαν ἀεὶ χίνησιν xw9cst." ταῦτα ἠπόρησεν ὁ
᾿Αλέξανδρος xai ἔλυσεν οὕτω, χαίτοι πρότερον χαλῶς εἰπών, ὅτι οὐχ ὡς
τόπον τινὰ χατέχοντος τοῦ χινοῦντος ἀχουστέον (ἀμερὲς γὰρ ἐδείχϑη),
ἀλλ᾽ οὐδὲ ὡς εἴδους ὄντος τοῦ ἐν ᾧ ἐστίν, ἀλλ᾽ ὡς οὐσίας ἀσωμάτου δ0

ὑτῆς χαϑ᾽ AP A nat '* xd MA. αι ) ον nat «^ - x
αὐτῆς xaÜ' αὑτὴν ἐν οὐσίχ. "xdv γὰρ ἔωψυχον, φησίν, ὃν τὸ χυχλο-

30 φορητιχὸν oua χινῆται χατὰ τὴν ἐν αὐτῷ ψυχήν, ἀλλὰ καὶ ἄλλου τινὸς
δεῖται τοῦ τὴν ἀρχὴν αὐτῷ τῆς χινήσεως παρέχοντος" ἐπὶ πάντων γὰρ
^ , bal —- M 3 , - ,
τῶν ἐμψύχων ἔξωϑέν τι ὃν αἴτιον αὐτοῖς xai ἀρχὴ γίνεται τῆς χινήσεως
τῆς Ψυχιχῆς τῆς κατὰ τόπον γινομένης, εἴ 1ε ἐφέσει τινὸς ἢ χατὰ τόπον
, -- /, , - e 7? [4 ἥ'ο v e
γίνεται τῶν ἐμψύχων χίνητις. ταῦτα ὃ ᾿Αλέξανδρος ἔγραψεν ὡς τελιχὼν

80 ἀόνως αἴτιον τὸ πρώτως χινοῦν τὸν ᾿Δριστοτέλην λέγειν | ἀποδεχόμενος. 319*
εἰ ὃξ, ὡς πολλοὶ λόγοι ὀειχνύουτι, xal ποιητιχὸν αὐτὸ νομίζει, τὴν μὲν
Ψυχὴν xal αὐτὸς οἴξται, ὥσπερ ὁ [ἰλάτων, τοῦ μεταβατιχοῦ τῆς χινήσεως
αἰτίαν εἶναι, τὸν ὃὲ ἀχίνητον νοῦν τοῦ mz) τὰ αὐτὰ xai χατὰ τὰ αὐτὰ

, *

xai iy τῷ αὐτῷ dsl χινεῖσϑαι χαϑ᾽ ἕνα λύγων xal μίαν sav. εἰ οὖν

10 Εὔδημος] fr. 81 p. 107,2 Spengel. πόλι «v (ex πολλῶν ἢ) A! 14 ἐχτός) locus
vix integer 19 οὔτε (superser. ὦ A?) γὰρ ἔσται A': ἔσται τε ἃ 20 χινου-
μένωι A: φερομένῳ, καὶ a ὦ] δεῖ a 35 ἀριστοτέλη ἢ! A: ἀριστοτέλη a

96 αὐτὸν a

ΒΙΜΡΙΙΟΙΕ IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 26706] 1355

ἀμερὲς τὸ χινοῦν xal χωριστὸν πάντῃ σωμάτων αὐτὸ xaÜ' αὑτὸ τέλειον 319v
ἐξῃρημένον τοῦ παντὸς σωματιχοῦ χόσμου, χαλῶς ἔχει λέγειν χαὶ παντα- ὅ
χοῦ αὐτὸ xai οὐδαμοῦ εἶναι. εἰ δὲ οἱ μὲν [Πυϑαγόρειοι ἐν τῷ κέντρῳ
λέγουσιν ἱδρῦσϑαι, ὁ δὲ ᾿Αριστοτέλης ἐν τῇ ἀπλανεῖ σφαίρᾳ φησὶν εἶναι,

5 ἐχεῖνοι μὲν τὸ χέντρον ἐπιτηδειότερον τῶν ἄλλων τοῦ παντὸς μερῶν νο-
μίζουσι πρὸς μέϑεξιν τῆς τοῦ δημιουργοῦ συνοχιχῇς xal ἑδραστιχῆς ἀγα-
ϑότητος, ὃ δὲ ᾿Αριστοτέλης τὴν ἀπλανῇ πρώτως ἀπολαύειν τῆς δημιουρ-
γικῆς νομίζει χινήσεως. xai διὰ τοῦτο οἱ μὲν [Πυϑαγόρειοι ᾿ Εστίας τόπον
xai Ζανὸς πύργον ἐχάλουν τὸ χέντρον, ὁ δὲ ᾿Αριστοτέλης μέτρον τῶν 10

10 ἄλλων χινήσεων τὴν τῆς ἀπλανοῦς ἔλεγεν ὡς πρώτην xal συνῃρημένην,
χαὶ τὸ τοῦ χινοῦντος ἀμερὲς διὰ τῆς ταχυτῆτος ἐνειχονιζομένην. οὐ χρὴ
οὖν δεδοικέναι, μὴ κατὰ συμβεβηχὸς χινήσωμεν τὸ πρώτως χινοῦν ἐν τῷ
ἀπλανεῖ λέγοντες αὐτὸ οὐρανῷ οὐ γάρ ἐστιν ἐν τῷ οὐρανῷ χυρίως ἐχεῖνο,
ἀλλ᾽ ὃ οὐρανὸς ἐν αὐτῷ, εἴπερ τὸ ἔν τινι περιέχεται ὑπὸ τοῦ ἐν ᾧ ἐστι"

15 περιέχει δὲ ἐχεῖνο τὸν ὅλον χύσμον τῇ ἀπείρῳ ἑαυτοῦ δυνάμει. μήποτε
ὃὲ οὐδὲ ἢ ἐπινοηϑεῖσα ὑπὸ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου βοήθεια πρὸς τὸ μηδὲ χατὰ 15
συμβεβηχὸς ἐχεῖνο χινεῖσϑαι αὐτάρχης ἐστίν, ἀπὸ ἐννοίας ἔτι προϊοῦσα τοῦ
ἐν τῷ οὐρανῷ εἶναι τὸ πρώτως χινοῦν. “εἰ γὰρ μὴ ἐν μορίῳ τινί, φησίν,
ἔστιν, ἀλλ᾽ ἐν πάσῃ τῇ περιφερείᾳ, ἐπειὸὴ ἢ πᾶσα οὐ sitat οὐδὲ

20 ἀμείβει τὸν τόπον, ἀλλ᾽ ἐν τῷ αὐτῷ μένει, οὐδὲ χατὰ συμβεβηχὸς dv χι-
volto. εἰ οὖν T, μὲν πᾶσα οὐ χινεῖται, τὸ OR πρώτως χινοῦν ἐν τῷ τᾶ-
χιστα χινηουμένῳ λέγεται εἶναι, δῆλον ὅτι οὐχ ἔστιν ἐν τῇ πάσῃ περιφερείχ.

ἔπειτα εἰ μὲν οὕτως ἐστὶν ἐν τῇ πάσῃ ὡς χατατεταγμένον ἐν αὐτῇ, fj ὃὲ 90
πᾶσα χατὰ μόρια χ'νεῖται, δῆλον ὅτι xal αὐτὸ μετὰ τῶν μορίων χατὰ

25 συμβεβηχὸς χινηϑήσεται. εἰ δὲ ἀσχέτως καὶ ἐξῃρημένως τῷ ὅλῳ πάρεστι,
τί χωλύει xal τοῖς μέρεσιν ἀσχέτως xal ἐξῃρημένως xal ἀμερίστως xal
ἀχινήτως ἅμα πᾶσι παρὸν μηδὲ χατὰ συμβεβηχὸς τῇ ἐχείνων χινήσει
συγχινεῖσϑαι:᾽ xal ἀσφαλῶς ὁ Εὔδημος τὸ πρόβλημα ἐχτιϑέμενος- "el
ἀμερές, φησίν, ἔστι τὸ πρώτως χινοῦν χαὶ μὴ ἅπτεται τοῦ χινουμένου, πῶς

80 ἔχει πρὸς αὐτό; τὸ οὖν ἀμερὲς xal μὴ ἁπτόμενον τοῦ χινουμένου, ἀλλ᾽ 30
ἄσχετον πρὸς αὐτὸ xal ἐξῃρημένον, πῶς δύναται συγχινεῖσϑαι τῷ χινου-
μένῳ, ὥστε χατὰ συμβεβηχὸς χινεῖσθαι; τὸν ὃὲ Εὔδημον ὁ ᾿Αλέξανδρος
τὸ πρώτως χινοῦν ἐν τῷ μεγίστῳ χύχλῳ φησὶ λέγειν τῷ διὰ τῶν πόλων"
οὗτος τὰρ τάχιστα χινεῖται. ἐγὼ δὲ οὕτως ηὗρον τὴν γραφὴν ἐν τῷ

35 Εὐδημείῳ: “τῆς δὲ σφαίρας ὃ μὲν τόπος ὁ περὶ τοὺς πόλους τάχιστα
χινεῖται᾽᾿, xal τούτῳ ὁὲ ἐφιστάνειν ἄξιον, ὅτι ὁ μὲν ᾿Αλέξανδρος ἐν τῇ
τῆς σφαίρας περιφερείᾳ τὸ πρώτως χινοῦν νομίζει λέγειν τὸν ᾿Αριστοτέλη"
μήποτε δὲ ἐν τῷ χύχλῳ λέγων ἐν τῷ ὅλῳ οὐρανῷ λέγει. 80

1 τὴν ἀπλανῆ om. a 12 τὸ] 10/7 A 13 αὐτὸ ex αὐτῶ ut videtur corr. A!

10 αὐτοῦ a 20 τὸν om. ἃ 29 ἡ δὲ ex εἰ δὲ corr. A! 29 ἐσχέ-
τως 8 28 Εὔδημος] fr. 81 p. 109,10 Sp. 94 εὗρον a 35 Εὐδημείῳ)] fr. 81
p. 109,20 Sp.

1356 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 (Arist. p. 26759]

p.267»9 Ἔχει δὲ ἀπορίαν εἰ ἐνδέχεταί τι χινούμενον ξως τοῦ 319"
xal πρὸς τὸ χινούμενον ὁμοίως ἕξει xal συνεχῶς. $$

Δείξας, ὅτι μόνη συνεχὴς χίνησίς ἐστιν, ἣν τὸ ἀχίνητον xtet, βεβαι-
ούμενος τοῦτο τὸ ἀντιχείμενον αὐτῷ ἀναιρεῖ, τὸ ἐνδέχεσθαί τι χινούμενον
5 χινεῖν συνεχῶς. ἐπειδὴ γὰρ πᾶν, ὃ χινούμενον χινεῖ, σωματιχόν τέ ἐστι
xal σωματιχῶς χινεῖ, τὰ δὲ σωματιχῶς χινοῦντα χινεῖ ὠϑοῦντα Tj ἕλχοντα
ἢ xat' ἄμφω, ὡς οἵ ταῖς χερσὶ τοὺς μύλους χινοῦντες, xal 7| τὸ αὐτὸ δεῖ
εἶναι τὸ ὠϑοῦν T, ἕλχον ἢ ἄμφω ποιοῦν ἢ ἄλλο παρ᾽ ἄλλου διαδεχόμενον 40
χατά τινα τούτων τῶν χινήσεων χινεῖν, ὡς ἐπὶ τῶν ῥιπτουμένων
10 ἐδείχθη πρὸ ὀλίγου, ἐφ᾽ ὧν ἄλλο ἐξ ἄλλου οὐ μόνον τὸ χινεῖσϑαι, ἀλλὰ
χαὶ τὸ χινεῖν διαδεχόμενον αἴτιον ἐγίνετο τῆς χινήσεως τῷ ῥιπτουμένῳ
(εἴπερ διαιρετὸς ὧν 6 ἀὴρ καὶ τὸ ὕδωρ, τουτέστιν εὐδιαίρετα xai εὐ-
χίνητα, xivet* πῶς ὃὲ χινεῖ ὁ ἀήρ; ἄλλος ἀεὶ καὶ ἄλλος χινούμενος
xat οὕτως xtv), εἴτε οὖν οὕτως χινοῖτό τι ὑπὸ χινουμένου, οὐχ ἔστι μία
15 xal συνεχὴς T, χίνησις ἀλλὰ ἐφεξῆς" εἴτε μὴ xatà διαδοχήν, GÀX ἕν εἴη
τὸ χινοῦν, ὡς ἐπὶ τῶν παραμενόντων xal ὠϑούντων ἣ ἑλκόντων, οὐδὲ 45
αὕτη συνεχὴς T, χίνησις’ xdv γὰρ ἕν τὸ χινοῦν ἐπὶ τούτων xal μὴ πλεί-
ονα ὡς ἐπὶ τῶν ῥιπτουμένων, ἀλλὰ χαϑ᾽ ἕχάστην ὦσιν 7| ἕλξιν ἀρχή τις
γίνεται ἀναπαυομένου τοῦ ἕλχοντος ἢ ὠϑοῦντος, ἐπεὶ μὴ ἄπονον τὸ οὕτω
20 χινεῖν. εἰ οὖν πᾶν, ὃ χινούμενον χινεῖ, 7, ὠϑοῦν T, ἕλχον T, xat' ἄμφω
χινεῖ, xal ἢ τὸ αὐτὸ ἑπόμενον T, ἐχ διαδοχῆς, παντοίως δὲ ἀδύνατον μίαν
xal συνεχῆ καὶ ὁμαλὴν χίνησιν εἶναι, δῆλον ὅτι μόνη συνεχής ἐστιν,
ἣν χινεῖ τὸ ἀχίνητον, ἐπειδὴ πᾶν τὸ χινούμενον T, ὑπὸ χινουμένου χινεῖ- 90
ται ἢ ὑπὸ ἀχινήτου. xai τὴν αἰτίαν προσέϑηχε τοῦ ταύτην εἶναι συνεχῆ
25 εἰπών: ἀεὶ γὰρ ὁμοίως ἔχον, εἴπερ ἀχίνητόν ἐστι xai ἀμετάβλητον
xal κατ᾽ οὐσίαν xal χατὰ δύναμιν xal xat' ἐνέργειαν, xal πρὸς τὸ χι-
νούμενον ὁμοίως ἕξει, τὴν αὐτὴν ἀεὶ πρὸς αὐτὸ σχέσιν ἔχον, ὥστε
xal ὁμοίως xai ὁμαλῶς χινεῖν. εἰπὼν δὲ xal πρὸς τὸ χινούμενον
ὁμοίως προσέϑηχε xal συνεχῶς δηλῶν, ὅτι xal συνεχής ἐστιν ἢ ὁμοία
30 τοῦ ἀχινήτου πρὸς τὸ χινούμενον σχέσις, xal οὐ διαχοπτομένη οὐδὲ ἐπι-
λείπουσα, ὥστε xat αἴδιον | εἶναι τὴν χίνησιν, ἣν προσεχῶς χινεῖ τὸ 320r
ἀχίνητον.
᾿Λπορεῖ δὲ χαλῶς ὁ ᾿Αλέξανδρος, πῶς οὐχ ἐρεῖ τις xal τὰς τῶν
πλανωμένων σφαίρας τὴν χίνησιν, ἣν χινοῦνται τῇ ἀπλανεῖ συμφερόμεναι,

6 ὠϑοῦντα ἃ Exc.: in mrg. suppl. A! 12 xai (post ἀὴρ) aA Exc.: 7| Arist. (sed E
ante corr. xal) 12 πῶς δὲ xtvet A. Exc.: χινεῖ γὰρ a ἄλλος (prius) aA Exc.: ἀλλ᾽ ὡς
Ar. vulg. (sed ἄλλος F: ἄλλον E!K: ἄλλως Er) post idem ἄλλος add. ἀὴρ Exc.

16 παραμενούντων A 11 αὕτη a: αὐτὴ A Exc. τούτων a Exc.: τοῦτο A: τοὐτὸ
corr. A! 20 ὃ a (ut v. 2): τὸ A Exc. 22 ὁμαλὴν A: ὁμαλῇ & Exc. 23 xt
νούμενον ἣ ὑπὸ a Exc.: om., sed suppl. in unrg. ΑἹ 2) συνεχής a Exc.: συνεχῆ A
294 πλανομένων, sed corr. A!

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 26759. 17] 1351

συνεχῇ τε xat ἀΐδιον xai Opa, χινεῖσϑαι, καίτοι ὑπὸ χινουμένης τῆς 320r
ἀπλανοῦς ταύτην τὴν χίνησιν χινουμένας. xal πρῶτον μὲν ἐνδιδοὺς τῇ
ἀπορίᾳ λέγει, ὅτι τοῦτο αἰνιττόμενος 6 ᾿Αριστοτόλης οὕτως εἶπεν. ἔχει 6
δὲ ἀπορίαν, εἰ ἐνδέχεταί τι χινούμενον χινεῖν συνεχῶς, ἀλλὰ μὴ ὥσπερ τὸ
ὠϑοῦν, ὃ ἀπορήσας ἔδειξεν, ἐφ᾽ ὧν οὐχ ἐνδέχεται, παραλιπὼν τὸν νὸν
ἀπορηϑέντα λόγον. εἶτα διαναστὰς ἐπάγει" “᾿μήποτε οὐχ ὑπὸ τῆς ἀπλα-
νοῦς 1, τούτων γίνεται χίνησις οὐ γὰρ χατὰ τὴν ἐν αὐτῇ χινητιχὴν δύ-
ναμιν ταύτην χινεῖ, ἀλλὰ χινουμένῃ αὐτῇ ὑπὸ τοῦ χινητιχοῦ ἥ ἐχείνων
χίνησις ἕπεται γινομένη xal αὐτὴ ὑπὸ τοῦ ταύτην xtvoüvtoc." χαὶ ὅτι
10 μία χίνησίς ἐστιν ὡς ἑνὸς τοῦ ὅλου οὐρανοῦ ἥ ἀπ᾽ ἀνατολῆς ἐπὶ δύσιν,
ὄηλον ὡς οἶμαι ἐχ τοῦ xal περὶ τοὺς αὐτοὺς γίνεσϑαι πόλους xal éx τοῦ
μἢἣ μόνον ὀχτὼ σφαίρας εἶναι ἀλλὰ xat ἕνα τὸν ὅλον οὐρανόν: μία δὲ
χίνησις f| ἑνὸς xal ὑφ᾽ ἑνὸς γινομένη. δηλοῖ δὲ xal αὐτὸς ᾿Αριστοτέλης
τὸ χινοῦν πρώτως οὐχ ἐν τῇ ἀπλανεῖ λέγων, ἀλλ᾽ ἐν ὅλῳ τῷ χυχλοφορὴη-
15 τιχῷ σώματι: “᾿ τάχιστα, φησί, χινεῖται τὸ ἐγγύτατα τοῦ χινοῦντος" τοι-
αύτη ὃὲ $ τοῦ χύχλου χίνησις" ἐχεῖ ἄρα τὸ χινοῦν᾽᾽, χύχλον οἶμαι τὸ
ἐγχύχλιον ἅπαν λέγων. ὃ δὲ Εὔδημος τοῦτο μὲν οὐχ ἀπορεῖ, ὅπερ ὁ 'Ápt-
στοτέλης, εἰ ἐνδέχεταί τι χινούμενον χινεῖν συνεχῶς, ἀπορεῖ ὃὲ ἀντὶ τούτου,
εἰ ἐνδέχεται τὸ ἀχίνητον χινεῖν- "Ooxei γάρ, φησί, τὸ χινοῦν χατὰ τόπον
20 7, ὠϑθοῦν T, ἕλχον xweiv: εἰ δὲ μὴ μόνον οὕτως, dAX οὖν ἁπτόμενόν γε
αὐτὸ T, διὰ ἄλλου T, δι᾽ ἑνὸς ἢ πλειόνων. τὸ δὲ ἀμερὲς οὐδενὸς ἐνδέχεται
ἅψασθαι" οὐ γάρ ἐστιν αὐτοῦ τὸ μὲν ἀρχή, τὸ δὲ πέρας: τῶν δὲ ἅπτο-
μένων τὰ πέρατα ἅμα. πῶς οὖν χινήσει τὸ ἀμερές; χαὶ λύει τὴν dmo-
ρίαν λέγων ὅτι “τὰ μὲν χινούμενα χινεῖ τὰ ὃδὲ ἠρεμοῦντα. χαὶ τὰ
25 μὲν χινούμενα χινεῖ ἁπτόμενα, ἃ δὲ χινεῖ μὴ χινούμενα, ἄλλως, οὐχ 90
ὁμοίως δὲ πᾶντα. οὐ γὰρ ὡς ἣ γῆ τὴν σφαῖραν ῥιφϑεῖσαν ἐπ᾽ αὐτὴν
ἄνω ἐκίνει, οὕτω χαὶ τὸ πρώτως χινῆσαν οὐ γὰρ προγενομένης χινήσεως
ἐχεῖνο xwei* οὐ γὰρ ἄν ἔτι πρώτως χινοίΐη T δὲ γῇ οὐδέποτε ἠρεωμοῦσα
πρώτως χινήσει.᾽"

ων

με

[ ud

b

30 p. 267517 Διωρισμένων δὲ τούτων ἕως τοῦ τέλους.

᾿Αναλαβὼν πρὸ ὀλίγου τὸν περὶ τοῦ πρώτως χινοῦντος λόγον xal
ὑπομνήσας, ὅτι ἀπὸ τοῦ συνεχῇ xal ἀίδιον χίνησιν ἐν τοῖς οὖσι δειχϑῆναι 80
ὀέδειχται ἕν ὄν τὸ πρώτως χινοῦν xal ἀχίνητον, καὶ ἐπαγαγών, ὅπου τοῦ
χινουμένου χρὴ νομίζειν εἶναι τὸ χινοῦν, χαὶ τὸ ἀχίνητον αὐτοῦ πάλιν
35 συστήσας ἐχ τοῦ δεῖξαι, ὅτι οὐδὲν χινούμενον συνεχῆ χίνησιν δύναται χινεῖν,
προστίϑησι χαὶ τοῦ τρίτου τὴν ἀνάληψιν τοῦ δειχϑέντος περὶ τοῦ πρώτως

— — — 0 ———— .. -.-΄..-.

13 αὐτὸ 6a [ τάχιστα γβρα φησῆ p. 2678, ubi τὰ pro τὸ. at cf. p. 1354,7] ἐγγότα
À: ἐγγυτάτω a 11 Εὔδημος] fr. 82 p. 110,6 Sp. 20 μόνον delebat Spengel

2] ante πλειόνων add. διὰ Spengel 22 ἀρχή om., sed suprascr. A! 20 ἃ — χινούμενα
om. aA': suppl. in mrg. A? à χινεῖ scripsi: διαχινεῖ A? 21 ἄνω éx(vet ΔΑ : fortasse
ἄνωϑεν χινεῖ (de ἄνωϑε cf. δὰ p. 1278,25) προγενομένης A!: προγινομένης 8A.

1358 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIIT 10 [Arist. p. 267517]

χινοῦντος" τοῦτο δὲ ἦν τὸ ἀμέγεϑες αὐτὸ xal ἀμερὲς εἶναι" τρία γὰρ ἦν 320:
M M , dili] , e c 3.7 σ 3 , ^ T - »
τὰ περὶ αὐτοῦ δειχϑέντα, ὅτι ἕν, ὅτι ἀχίνητον, ὅτι ἀμερές. τῶν οὖν O00
* - »,β , e , ^ , ^ , “--᾽ »
ἀποδείξεων συντόμως ὑπομνήσας τῆς τρίτης νῦν ὑπομιμνήσχει τῆς δειξά- 35
y 4 , M^ 4 — *
σης. ὅτι ἀδύνατον τὸ πρώτως xtvoüv τὴν ἀΐδιον χίνησιν ἀχίνητον ὅν μέ-
P v Ἅ N » Ἃ , κα Tv
5 γεθός τι ἔχειν" "| γὰρ ἄπειρον ἢ πεπερασμένον ἔσται τὸ μέγεϑος" εἰ οὖν
ἄπειρον μὲν οὐχ ἐνδέχεται μέγεϑος εἶναι, ὡς δέδειχται ἐν τῷ τρίτῳ ταύτης
τῆς πραγματείας (εἴωδεν δὲ τὰ πρῶτα πέντε βιβλία Φυσιχὰ καλεῖν ἐξαι-
ρέτως xal Περὶ φυσιχῶν ἀρχῶν, ὥσπερ τὰ τελευταῖα τρία Περὶ χινήσεωτ),
ἀλλὰ μὴν ὅτι οὐδὲ πεπερασμένον αὐτὸ σῶμα δυνατὸν εἶναι ἔδειξεν,
10 εἴπερ ἀνάγχη τὸ πεπερασμένον σῶμα ἣ ἄπειρον ἔχειν δύναμιν 7, πεπε- 40
ρασμένην: εἰ οὖν τε τὸ πεπερασμένην σῶμα ἄπειρον ἔχει δύναμιν, ὡς
δέδειχται, ήτο ἢ πεπερασμένη δύναμις τὸν ἄπειρον χρόνον οἷα τέ ἐστι
χινεῖν, ὡς δέδειχται xal τοῦτο, τὸ δὲ πρῶτον χινοῦν τὴν dÜwv χίνησιν
ἐδείχἢη χινοῦν ἐπὶ τὸν ἄπειρον χρόνον (ἔδει γὰρ τὴν πρώτην χίνησιν ὑπὸ
- ς i Ι i
15 τοῦ πρώτου χινοῦντης ἐνδεδόσϑαι), τούτων οὖν δειχϑέντων φανερόν, ὅτι
ἀδιαίρετόν ἐστι xal ἀμερὲς xal οὐδὲν ἔχον μέγεϑος τὸ πρώ-
τως χινοῦν.
᾿Επέστησεν δὲ χαλῶς 6 ᾿Αλέξανδρος ἐνταῦϑα, ᾧπερ ἐχρῆν ἀποδειχνυ- 45
μένου τοῦ πρηβλήματος ἐπιστῆσαι, ὅτι ἐπὶ τοῦ χινουμένου ἐπ’ ἄπειρον οὐ
20 λεχτέον δύναμιν ἀλλ᾿ ἢ ὁμωνύμως" "f, μὲν γὰρ ἐπὶ τοῦ χινοῦντος, φησί,
xal ποιοῦντος δύναμις ὡς ἰσχύς τις λέγεται, ἣν χαάμνειν ἀνάγχη ἐπὶ τῶν
οὕτως χινούντων. ἢ δὲ ἐπὶ τοῦ χινουμένου ὡς ἐπιτηδειότης πρὸς τὸ
πάσχειν ἁπλῶς. οὐδὲ γὰρ ἐπὶ τοῦ aotdlovto: χαὶ τοῦ βασταζομένου,
ἐπεὶ τὸ βασταζόώμενον, ἔστ᾽ ἂν T, βαστάζεσϑαι δύναται. TOv, χαὶ τὸ βαστά-
i li * ΠῚ
25 ζὴν ἀεὶ βαστάσει: ὀυνάμει 6o τινι xad ἰσχύι τὸ Bast ny βαστάξει, ἥτις 30
χάμνει πεπερασμένη, οὖσα iv πεπερασμένῳ. χαὶ ἔδει τὸν ᾿᾿ραμματιχὸν
τούτοις γοῦν ἐπιστῆσαι τοῦ 'Axs ξᾶν vàpoo τοῖς λόγοις xai μὴ νομίζειν, ὅτι
xai ὁ ᾿Αριστοτέλης καὶ ὁ ᾿Αλέξανδρος οἴονται τὸ μὴ χυρίως ἀπειροδύναμον
ἐπ᾿ ἄπειρον χινεῖσϑαι. τὸ γὰρ im! ἄπειρον χινούμενην ἐπιτηδειότητα μὲν
80 ἔχει πρὸς τοῦτο χατὰ τὴν ξαυτοῦ φύσιν xal τοῦτό ἐστιν ἐν αὐτῷ τὸ δύ-
νασϑαι χινεῖσϑαι, ὑπ᾽ ἄλλου δὲ τὸ χινεῖσϑαι ἔχον γινόμενον αὐτὸ ἔχει
3 ΑΝ ev ey . 5 oA 7 - à c" Η € ' 3 v. ! ῳρῦτ
xai | οὐχ ἅμα ὅλον: ἢ γὰρ χίνησις ἐν τῷ τίνεσϑαι τὸ εἶναι ἔχει. xal 320
τοῦτο ὃὲ πάλιν ἐνταῦϑα ζητήσας ὁ ᾿Αλέξανδρος, πῶς ἢ τῶν ἀπλανῶν
^ , oO» ^ - » ^£ , T wv L|
σφαῖρα οὐχ ἔξει τοῦ χινεῖν ἄπειρον δύναμιν πεπερασμένη οὖσα, εἶ γε dei
35 χινεῖ τὰς τῶν πλανωμένων, λύει μὲν τὴν ζήτησιν τὰ αὐτὰ λέγων, ἅπερ
χαὶ πρὸ ὀλίγου. ὅτι xal τὸ πλανώμενον τρόπον τινὰ ὑπ᾽ ἐχείνου τοῦ dxt-
νήτου χινεῖται τῇ ἀπλανεῖ συγχινούμενον. τὸ qàp ἀπλανὲς χατὰ τὴν σω- ὃ
ματιχὴν ἑαυτοῦ φύσιν χινητόν ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐχὶ χινητιχόν. χανταῦϑα δὲ
ἐχρῆν ἐπιστῆσαι τὸν ᾿ραμματιχόν, ὅτι οὐχ ἐζήτησεν ὁ ᾿Λλέξανδρος, πῶς
, * A νυν 9 M 1 — , "A
40 πεπερασμένον τὸ ἀπλανὲς αἰδιόν ἐστιν, ἀλλὰ (πῶς) πεπερασμένον ὃν

6 τρίτῳ] I' ὅ sqq. 10 ἔχειν ἃ (cf. Ατ.): ἔχει A 9] χάμνειν ἃ: χάμνει Α
24 ἔστ᾽ ἂν om. A : restit. ΑἹ 30 ἐν αὐτῶι A 90 μὲν A: om. a 90 πλανώ-
μενον ΔῈ: ἀπλανὲς A! 40 πῶς ἃ: om. A

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 267 517] 1359

ἄπειρον ἔχει δύναμιν τοῦ χινεῖν, γινώσχων, ὅτι χινεῖσθαι μὲν xal εἶναι 320v
ἐπ᾽ ἄπειρον τὸ πεπερασμένον οὐδὲν χωλύξι γινομένην ἔχον τὴν χίνησιν xat
τὴν οὐσίαν, ἀλλ᾽ οὐχ ἀπὸ χρόνου τινός, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἄπειρον, χινητιχὴν δὲ
δύναμιν ἅμα ὅλην μὴ ἔχειν πεπερασμένον ὄν.
[cd [4 ^ , w ) M — « *. Ld
5 Οὕτως ὁ δαιμόνιος ὄντως ᾿Αριστοτέλης τὴν περὶ τῶν φυσιχῶν ἀρχῶν 10
διδασχαλίαν εἰς τὴν ὑπερφυᾶ ϑεολογίαν ἀπεχορύφωσε xai τὴν ὅλην φυσιχὴν
χαὶ σωματιχὴν σύστασιν ἐξηρτημένην ἔδειξε τῆς ὑπὲρ φύσιν ἀσωμάτου xal
43 ’ - , , - , $ - “᾿ 3 ,; €
ἀσχέτου νοερᾶς ἀγαϑότητος τῷ DlAdteowvt χἀνταῦϑα συναχηλουϑῶν. ἀλλ᾽ ὃ
μὲν Πλάτων ἀπὸ τῆς οὐσίας αὐτῆς τοῦ χοσμιχοῦ σώματος τὸν δημιουργὸν
10 τοῦ χόσμου νοερὸν ϑεὸν ἀνηῦρε. διαστήσας: γὰρ τὸ ὄντως ὃν xal τὸ γι-
, M M 3 MJ M HEN , » , ,
νόμενον, xai τὸ μὲν del χατὰ τὰ αὐτὰ xal ὡσαύτως ἔχον ὁρισάμενος ἅτε
dua xai ὁμοῦ ὅλον ἀδιαστάτω; xal ἀμερίστως ἐν αἰῶνι τὴν ὑπόστασιν 16
λαχόν, τὸ δὲ γινόμενον ἅτε μεταβαλλόμενον xai χινούμενηον ἐν τῷ τγύώῴε-
σϑαι τὸ εἶναι ἔχον, τὴν σωματιχὴν σύστασιν πᾶσαν ἅτε διεστῶσαν τῇ
15 οὐσίᾳ xal χατὰ τὴν τοῦ εἶναι παράτασιν γρονιζομένην xal μεταβαλλομένην
γενητὴν εἶναι τίϑεται xal ἐν τῷ γίνεσϑαι τὸ εἶναι ἔχειν xal διὰ τοῦτο
ἀπὸ αἰτίας ἐξηρτημένην ὡς αὐθυπόστατον εἶναι μὴ δυναμένην. “παντὶ
γὰρ ἀδύνατον, φησί, χωρὶς τοῦ αἰτίου γένεσιν σχεῖν. αἴτιον δὲ τοῦ γινο-
μένου τὸ ὄντως Ov, ἵνα μὴ γινόμενον πρὸ γινομένου τιϑέντες ἐπ᾽ ἄπειρον 20
30 ἴωμεν, τοῦ μεταβαλλομένου τὸ ἀμετάβλητον διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν. ηὗρεν
οὖν τὸν δημιουργὸν τοῦ χόσμου νοερὸν ϑεὸν ὄντως ὄντα xal del χατὰ τὰ
9. ἡ» 3 t6 , Y 2 ^ ^ u£ , ^s ^T 3 7
αὐτὰ xai ὡσαύτως ἔχοντα ἐν αἰῶνι ἱδρυμένον ἀπὸ τῆς μεταβολιχῇῆς οὐσίας
τοῦ xócuou ἐπὶ τὴν ἀμετάβλητον αἰτίαν ἀναῦραμών. xal 6 ᾿Αριστοτέλης
ὃὲ ἀπὸ τῆς χινήσεως xat μεταβολῆς xal τῆς διαστατῆς xal πεπερασμένης
25 τῶν σωμάτων ὑποστάσεως ἐπὶ τὴν ἀχίνητον xal ἀμετάβλητον xal αδια-
).^ "ow v , e uU. * ΄ , * -
στατον αἰτίαν ἀνῆλθεν. ἔδειξε γάρ, Ott ἀΐδιον ἀνάγχη χίνησιν stvat. ἐν τοῖς 95
οὖσι, xai διὰ τοῦτο χαὶ τὸ χινούμενον, εἴπερ fj χίνησις ἐν τῷ χινουμένῳ
ἐστίν. ἔφειξε ὃς xal ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖται xal ὅτι τὸ
πρώτως χινοῦν ἀναάγχη ἀχίνητον εἶναι xai ἀμετάβλητον αἴτιον τοῖς χινου-
80 μένοις προσεχῶς τῆς ἀιδίου χινήσεως. ἀλλ᾽ ὅτι μὲν χαὶ ἢ παρὰ []λάτωνι
γένεσις xal f, παρὰ ᾿Αριστοτέλει χίνησις τὴν μεταβολὴν δηλοῦσι, ῥάδιον
μαϑεῖν ix τοῦ τὸν μὲν [Πλάτωνα πρὸς τὸ χατὰ τὰ αὐτὰ xai ὡσαύτως 80
Y. 3 ^ - , ρ , ^X D ÁA
ἔχην ἀντιδιαιρεῖν τὸ γινόμενον ὡς μεταβαλλόμενον, τὸν ὃὲ ᾿Δριστοτέλην,
ὅταν λέγῃ πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινὸς χινεῖσθαι, οὐ περὶ μόνων τῶν
35 χυρίως χινουμένων, ἀλλὰ xal τῶν γινομένων xal φϑειρομένων xal ὅλως
Ld , 2, , ^ i] S! f ^ ^
τῶν μεταβαλλόντων λέγοντα. xal μέντοι πολλαχοῦ τὸ ἀχίνητον ἀμεταάβλη-
vov εἶπεν. οὐδὲ γὰρ μόνης τῆς χυρίως χινήσεως ὑπερανέχει, ἀλλὰ xal
Ἱενέσεως xal φϑορᾶς. δοχεῖ δέ μοι ὃ ϑαυμαστὸς οὗτος ἀνὴρ τὸ ὄνομα
τῆς γενέσεως παραιτήσασθαι σαφῶς ἐπὶ τῶν ἀιδίων λέγειν διὰ τὸ ῥαδίως 80
40 τὴν φαντασίαν ἀρχὴν χρονιχὴν ὑποβάλλειν τοῖς γίνεσθαι λεγομένοις. ὅπερ

10 ἀνεῦρε a ut solet διαστήσας scripsi: διαστὰς aA 14 ἔχον a: ἔχειν A
18 φησί] Tim. p. 28A 20 post ἕωμεν addendum videtur xol 21 post νοερὸν
erasas aliquot litteras babet A

1360 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Arist. p. 267517]

xai πολλοὶ πεπόνθασιν οὐ δυνάμενοι τοῖς ἀιδίοις δημιουργήμασι ταῖς ἐν- 320*
νοίαις συμπαρατείνεσϑαι, ἀλλὰ τῷ ἀπ᾽ αἰτίας ὑφιστάμένῳ xal γίνεσϑαι
λεγομένῳ χρονιχὴν ἀρχὴν προστιϑέντες χαὶ ῥᾷον δοχοῦντες μανθάνειν, εἴ
τις ἀρχὴν xai μέσα xal τέλος χρονικῶς ὑποϑοῖτο τῆς δημιουργίας. χαὶ δὴ
5 xal οἱ πλεῖστοι τῶν σοφῶν εἰς τὸ εὐμαϑὲς τῶν ἀχουόντων ἀποβλέψαντες
οὕτως χοσμοποιοῦσι, πρῶτα χαὶ δεύτερα xal τρίτα παραγενέσϑαι λέγοντες. «0
xal συγγνώμην ἴσως νομίζουσιν ἔχειν, εἰ xal oí ϑεολόγοι μὴ παραιτοῦνται
τὰς τῶν ϑεῶν γενέσεις οὕτως ἐχφαίνειν διὰ τὴν τῶν ἀχουόντων εὐμαϑειαν.
6 δὲ ᾿Αριστοτέλης αἰσϑόμενος ὡς ἔοιχεν ἤδη παρανοούντων ἀεὶ τὰ λεγό-
10 μενα, xal χρονιχὴν ἀργὴν συνεπινοούντων, οὔτε χοσμοποιεῖν ἠνέσχετο xal
γενητὸν ἐπὶ τῶν ἀιδίων προφανῶς λέγειν παρῃτήσατο, ἀλλὰ xal τῷ τῆς
χινήσεως ὀνόματι ταὐτὸν μὲν δηλοῦντι, μὴ ἀπαιτοῦντι 6b χρονιχὴν ἀρχήν,
συνεχρήσατο. ἐπεὶ ὅτι οὐ παραιτεῖται τὸ γίνεσϑαι xat ἐπὶ τῶν ἐπ᾽ ἄπει- 4
pov τὸ εἶναι ἐχόντων, δῆλός ἐστιν ἐν τῷ τρίτῳ ταύτης τῆς πρατματείας
16 περὶ τοῦ ἐπ᾽ ἄπειρον λέγων" “ἀλλ᾽ ἐπεὶ πολλαχῶς τὸ εἶναι, ὥσπερ
ἡμέρα ἐστὶ xai 6 ἀγὼν τῷ ἀεὶ ἄλλο xal ἄλλη γίνεσϑαι, οὕτω xai τὸ
ἄπειρον. ἢ μὲν οὖν ἀρχὴ τῆς ἀποδείξεω: οὕτως ἀμφοτέροις ἢ αὐτὴ
ἀπὸ τοῦ μεταβαλλομένου ἐπὶ τὸ ἀμετάβλητον ἀνάγουσα. ἐφεξῆς Oi ὁ
μὲν τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖσθαί φησιν, 6 ὃὲ τὸ γινόμενον ὑπὸ αἰτίου
40 τὴν γένεσιν ἴσχειν. xal ὃ μὲν τὸ πρώτως χινοῦν ἀχίνητον xal ἀμετά- δ0
BAwtov xal ἀμερὲς δείχνυσιν, ὃ ὃὲ τὸ αἴτιον τοῦ γινομένου ὄντως nv* tot-
οὔτον ὃὲ τὸ ἀμερὲς xal ὁμοῦ ὅλον ὑφεστὸς xal ἀεὶ χατὰ τὰ αὐτὰ xai
ὡσαύτως ἔχον, ὅπερ δηλοῖ τὸ τελέως ἀμετάβλητον.
Ἐπεὶ δέ τινες οἴονται τὸν ᾿Αριστοτέλη τὸ πρώτως χινοῦν, ὅπερ xal
95 νηῦν xal αἰῶνα xai ϑεὸν ἀνυμνεῖ, τελικὸν μόνον, ἀλλ᾽ οὐχὶ xai ποιητιχὸν
αἴτιον λέγειν τοῦ xóGpou xal μάλιστα τοῦ οὐρανοῦ ὡς ἀιδίου ὄντος xal
διὰ τοῦτο ἀγενήτου, | ἀχούοντες αὐτοῦ πολλάχις λέγοντος, xai ὅτι χινεῖ 351:
ὡς ἐρώμενον, xai πολλάχις ὡς τελιχὸν αἴτιον ἀνευφημοῦντος, χαλῶς ἔχει
xdv τούτῳ δεῖξαι συμφώνως αὐτὸν τῷ σφετέρῳ χαϑηγεμόνι μὴ τελιχὸν
80 μόνην, ἀλλὰ xai ποιητιχὸν αἴτιον τὸν ϑεὸν λέγοντα, τοῦ tz χόσμου παντὸς
χαὶ τοῦ οὐρανοῦ. ὁ μὲν δὴ [Πλάτων ἐχ τῶν ἐν Τιμαίῳ “᾿λέγωμεν δή,
QU ἥντινα αἰτίαν γένεσιν xal τὸ πᾶν τόδε ὁ ξυνιστὰς συνέστησεν’ αγαϑὸς 6
ἦν δῆλός ἐστι τελιχὸν ἅμα xal ποιητιχὸν αἴτιον τοῦ χύσμηυ τὸν ϑεὸν
λέγων. χαὶ ἦταν λέγῃ “νοῦν μὲν ἐν ψυχῇ, Ψυχὴν δὲ ἐν σώματι συνι-
35 στὰς τὸ πᾶν συνετεχταίνετο, ὅπως ὅτι χαλλιστόν τε εἴη xal χατὰ φύσιν
ἄριστόν τε ἔργον ἀπειργασμένος᾽᾽. δι᾿ ὅλου σχεδὸν τοῦ διαλόγου τὸν εἰς τὸ
ἀγαϑὸν βλέποντα δημιουργὸν ἀνυμνεῖ, ἐν ὃὲ τῇ τοῦ δημιουργοῦ πρὸς τοὺς
οὐρανίους δημηγορίᾳ, σαφῶς παρίστησιν, ὅτι τὰ μὲν οὐράνια προσεχῶς

15 λέγων] T' 6. 206521 cf. p. 1293,26 22 ὑφεστὼς a 25 ἀνυμνεῖ seripsi (cf.
v. 97): ἀνύμνησεν a: ἀνύμνη A 91 Τιμαίῳ] p. 29 D cf. p. 26,16. 464,4 94 λέγῃ]
ibid. p. 30 B ef. p. 622,27 M. 33 συνίστα A 95 tt et xal om. Plato

98 οὐρανίους scripsi ex p. 1361,1: οὐρανοὺς sic A: οὐρανίους ϑεοὺς ἃ δημιγορίαι, sed
corr, A!

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 (Arist. p. 267*17] 1361

αὐτὸς ὑφίστησι, τὰ Ob ὑπὸ σελήνην ὑπὸ τῶν οὐρανίων. λέγει γὰρ πρὸς 821:
τοὺς οὐρανίους 6 πρῶτος δημιουργός: “ϑεοὶ ϑεῶν, ὧν ἐγὼ δημιουργὸς
πατήρ τε ἔργων᾽᾽, xal προελθών’ “᾿ϑνητά, φησίν, ἔτι γένη λοιπὰ τρία.
τούτων δὲ μὴ γινομένων οὐρανὸς ἀτελὴς ἔσται, οὐρανὸν τὸν χύόσμον νῦν
à χαλῶν ὥσπερ χαὶ ᾿Αριστοτέλης. δεῖ δέ, φησί, xal ταῦτα γενέσϑαι, " εἰ μέλλοι
τέλεος ἱχανῶς εἶναι. δι᾽ ἐμοῦ δὲ ταῦτα γενόμενα xal βίου μετασχόντα
ϑξοῖς ἰσάζοιτο ἄν: ἵνα οὖν ϑνητά τε ἡ τό τε πᾶν τόδε ὄντως πᾶν T.
τρέπεσῦε χατὰ φύσιν ὑμεῖς ἐπὶ τὴν τῶν ζῴων δημιουργίαν. δηλοῖ
δὲ τὸ “δι᾿ ἐμοῦ δὲ ταῦτα γενόμενα᾽᾽, ὅτι τὰ ἀπὸ τοῦ χατὰ τὰ αὐτὰ xal
10 ὡσαύτως ἔχοντος αἰτίου (ἢ ὡς ἄν ᾿Αριστοτέλης εἴποι ὑπὸ τοῦ ἀχινήτου)
γινόμενα ἀΐδια ἀνάγχη εἶναι. 6 δὲ ᾿Αριστοτέλης ὅτι μὲν τελιχὸν λέγει τὸν
ϑεὸν Tot τὸ πρώτως χινοῦν, οὐδεὶς ἀμφισβητεῖ’ ὅτι δὲ xal ποιητιχόν,
ἀρχεῖν οἶμαι τὸ ἐν τῷ τῶν αἰτίων διορισμῷ χατὰ τὸ δεύτερον τῆς Φυσιχῆῇς
ἀχροάσεως ποιητιχὸν αἴτιον λέγειν τὸ ὅϑεν $ ἀρχὴ τῆς χινήσεως" “ἔτι
15 ὅϑεν ἢ ἀρχὴ τῆς μεταβολῆς ἢ πρώτη T, τῆς ἠρεμήσεως, οἷον 6 βου-
λεύσας αἴτιος xal ὃ πατὴρ τοῦ τέχνου, xal ὅλως τὸ ποιοῦν τοῦ ποιου- 30
μένου. τί οὖν ἦν τούτων σαφέστερον εἰπεῖν πρὸς τὸ δηλῶσαι, ὅτι τὸ
πρώτως χινοῦν ποιητικόν ἐστιν αἴτιον; xal ἐν τῷ πρώτῳ δὲ τῆς Περὶ οὐ-
ρανοῦ σαφῶς εἶπεν, ὅτι οὐδὲν μάτην ποιεῖ οὔτε ὁ ϑεὸς οὔτε ἢ φύσις, ἐν
40 αὐτῷ δὲ τῷ βιβλίῳ εἰπών, ὅτι ὃ αἰὼν “Ὕἀπὸ τοῦ del εἶναι τὴν ἐπωνυ-
μίαν εἴληφεν, ἀϑάνατος xal ϑεῖος, ὅϑεν xal τοῖς ἄλλοις ἐξήρτηται τοῖς
μὲν ἀχριβέστερον, τοῖς δὲ ἀμαυρότερον, τὸ εἶναί te xal ζῆν. ὀ δῆλον δὲ
ὅτι ὥσπερ ἀγαϑύνεται πάντα διὰ τὸ τελιχὸν αἴτιον, οὕτως ἔστι τε xal ζῇ
διὰ τὸ δημιουργιχόν. χαὶ ἐν τῷ πρώτῳ δὲ τῆς Περὶ γενέσεως, ὅτι xai
ποιητιχόν ἐστιν αἴτιον τὸ πρώτως χινοῦν, ἐδήλωσε περὶ τῶν αἰτίων τῆς
ἀειγενεσίας ζητῶν xal τάδε γράφων: “οὔσης αἰτίας (μιᾶς) μέν, ὅϑεν τὴν
ἀρχήν φαμεν τῆς χινήσεως᾽᾽ τὴν ποιητιχὴν δηλονότι λέγων οὕτως, “μιᾶς
δὲ τῆς ὕλης, τὴν τοιαύτην αἰτίαν λεχτέον. περὶ μὲν γὰρ ἐχείνης εἴρηται
πρότερον ἐν τοῖς Περὶ χινήσεως λόγοις, ὅτι ἔστι τὸ μὲν ἀχίνητον ἅπαντα
40 χρόνον, τὸ Ob χινούμενον ἀεί. διττὸν οὖν xal αὐτὸς τὸ ποιητιχόν φησι 80
τὸ μὲν ἀχίνητον πάντων, τὰ δὲ οὐράνια τῶν ὑπὸ σελήνην. καὶ ὁ ᾿Αλέ-
ξανὸρος ταῦτα τὰ ῥήματα ἐξηγούμενος "cà γοῦν πρῶτον χινοῦν, φησί, τῆς
τοῦ ϑείου σώματος χινήσεως αἴτιόν ἐστι ποιητικὸν ὄντος ἀγενήτου. ἐν
δὲ τῷ μείζονι "Ala τῆς Μετὰ τὰ φυσιχὰ πραγματείας ἐπαινῶν τὸν ' Avata-
35 γόραν xal πρὸ αὐτοῦ τὸν 'Eppóupov, ὡς μὴ μόνον ὑλικὰς αἰτίας τοῦ

5

n2
ζῶσι

] λέγει) Tim. p. 41A ὃ φησίν] ibid. p. 41D ἔτι om. a post τρία add.
ἀγένητα Platonis A cf. Rawack l.c. p.58 4 γινομένων A (ut Philoponus cf. Rawack
l. €): γενομένων ut Platonis vulg. a 6 τελέως 8 9 τὰ (post ὅτι) scripsi: τὸ A:
om. 8 11 γινόμενα À: γενόμενα rectius a 13. 14 δεύτερον Φυσιχῆς ἀκροάσεως]
B 3. 1940920 18. 19 πρώτῳ Περὶ οὐρανοῦ] A 4. 271433 20 βιβλίῳ] A 9. 279227

20. 2] εἰληφὼς τὴν ἐπωνυμίαν Aristoteles 22 ἀμαυρῶς Aristoteles (exceptis codd.
LM) 24 πρώτῳ Περὶ γενέσεως A ὃ. 8184] 26 ἀεὶ γενεσίας libri οὔσης δὲ ex
Arist. ἃ μιᾶς 2: om. A 27 εἶναί φαμεν Arist. 27. 28 μιᾶς δὲ ἡ, A 28 piv
À: 0m. 8 29 post ἀχένητον add. τὸν Arist. 94 Μετὰ τὰ φυσιχὰ] A 4. 984515

Comment. Arist. X BSimplic. in Phys. 936

1362 SIMPLICI IN PHYSICORUM VIII 10 (Arist. p. 267617]

παντὸς ἀποὺδεδωχότας, ἀλλὰ xai τὸν νοῦν ὡς ποιητιχὸν xal τελικὸν αἴτιον 33]:
ϑεασαμένους γράφει ταῦτα: “νοῦν δή τις εἰπὼν ἐνεῖναι χαϑάπερ ἐν ζῴοις s
χαὶ ἐν τῇ φύσει τὸν αἴτιον χαὶ τοῦ χόσμου χαὶ τῆς τάξεως πάσης οἷον
νήφων ἐφάνη παρ᾽ εἰχῇ λέγοντας τοὺς πρότερον. εἰπὼν οὖν, ὅτι ᾿Αναξα-

5 γόρας xal πρότερος ᾿Πρμότιμος ἥψαντο τούτων τῶν λόγων. ἐπάγει" “Ὅ οἵ
μὲν οὖν οὕτως ὑπολαυβάνοντες ἅμα τοῦ καλῶς τὴν αἰτίαν ἀρχὴν εἶναι τῶν
ὄντων ἔθεσαν xal τὴν τοιαύτην ὅϑεν ἣ χίνησις ὑπάρχει τοῖς οὖσιν." ἐπαι-
νεῖ οὖν τοὺς xal τελιχὸν xai ποιητιχὸν αἴτιον τιϑέντας τὸν νοῦν, ὥσπερ xai
πρὸ ὀλίγων ἐπήνει τὸν ᾿Αναξαγόραν, ὅτι τὸν νοῦν ἀρχὴν χινήσεως λέγων 40

10 ἀπαϑῆ͵ xal ἀμιγῆ αὐτὸν ἐφύλαττεν.

᾿Επειδὴ δὲ xal 6 ᾿Αλέξανδρος xai οἱ ἄλλοι τινὲς τῶν [ἰδριπατητιχῶν
δοχοῦσι νομίζειν τὸν ᾿ΔΑριστοτέλη τοῦ οὐρανοῦ τελιχὸν αἴτιον xal χινητικόν,
οὐ μέντοι ποιητιχόν, ὡς χαὶ f, πρὸ ὀλίγου παρατεϑεῖσα τοῦ ᾿Αλεξανδρου
λέξις ἐδήλωσεν εἰπόντος ὅτι "xà πρώτως χινοῦν τῆς τοῦ ϑείου σώματος

15 χινήσεως ποιητιχόν ἐστιν ὄντος ἀγενήτου. φέρε xal τοῦ οὐρανοῦ δείξωμεν
ποιητιχὸν αἴτιον ἡγούμενον τὸν νοῦν. ἤρχει μὲν οὖν xat αὐτὸ τοῦτο τὸ
ποιητιχὸν μὲν αἴτιον ὁρίζεσθαι τὸ ὅϑεν ἢ ἀρχὴ τῆς χινήσεως, τὸν δὲ νοῦν
ἥτοι τὸ ἀχίνητον αἴτιον λέγειν, ὅϑεν ἢ τῆς οὐρανίας προσεχῶς χινήσεως
ἀρχή" διὰ γὰρ τῆς τοῦ οὐρανοῦ χινήσεως χαὶ τῆς τῶν ὑπὸ σελήνην χινή-

20 σξως ἀρχὴ τὸ ἀχίνητόν ἐστι. πλὴν xai ἐν τῷ δευτέρῳ τῆς Φυσιχῆς
ἀχροάσεως τὴν τύχην χαὶ τὸ αὐτόματον χατὰ συμβεβηχὸς αἴτια λέγων
τοῖς xal αὐτὸ ποιητιχοῖς ἐπισυμβαίνοντα, τῷ τε νῷ xal τῇ φύσει (C τῶν
Y&p τρόπων τῆς αἰτίας, φησίν, ἐν τοῖς ὅϑεν ἢ ἀρχὴ τῆς χινήσεως ÉExd-
tepov αὐτῶν ict" τὴν τύχην λέγων xal τὸ αὐτόματον), ἐπάγει ταῦτα"

95 “᾿ἐπεὶ δέ ἐστι τὸ αὐτόματον xal $ τύχη αἴτια, ὧν ἂν ἣ νοῦς γένοιτο αἴτιος
T φύσις, ὅταν χατὰ συμβεβηχὺς αἴτιόν τι γένηται τούτων αὐτῶν, οὐδὲν
ὃὲ τῶν χατὰ συμβεβηχὸς πρότερόν ἐστι τῶν xaÜ' αὐτό, x x* ἃ ὕστερον
ἄρα τὸ αὐτόματον xal ἢ τύχη νοῦ xal φύσεως, ὥστε εἰ ὅτι μάλιστα τοῦ
οὐρανοῦ τοῦδε αἴτιόν ἐστι τὸ αὐτόματον, ἀνάγχη πρότερον νοῦν αἴτιον xai

80 φύσιν εἶναι xal ἄλλων πολλῶν χαὶ τοῦδε τοῦ παντός. ἀλλὰ πρὸς μὲν
τοῦτο τάχα ἂν τις ἀντιλογιχὸς ἀνὴρ εῦὗροι ἀποφυγὴν οὐ τοῦτο δειχνύναι
λέγων ἐν τούΪτοις τὸν ᾿Λριστοτέλη, ὅτι νοῦς xal φύσις τοῦ οὐρανοῦ αἴτια, 821"

δι

€

^ — — — -..-.----.-..--. ..

2 δή A: δέ ἃ ὃ ἐπάγει] l. c. p. 984520 9 πρὸ ὀλίγων] errat Simplicius. nam
extat p. 989»15 10 ἐφύλαττον 'a 11 οἱ ἄλλοι A: ἄλλοι probabilius a

15 πρὸ ὀλίγον} p. 1361,52 τοῦ Om. ἃ 14 πρώτως] supra πρῶτον 19. 20 χινήσεως
ἃ: χινήσεων À 22. δὺ τῶν γὰρ τρόπων A: τὸν γὰρ τρόπον a 239 φησίν) Pbys. B 6.
19822 cf. supra p. 353,13 οἱ not. 24 τύχην a: ὕλην A ἐπάγει] 1. c. 19825

21 τῶν (ante xaza) om. Arist. codd. (sed habet DBarberinus I 136) ἐστι πρότερον
Arist. post xa9' αὑτό propter homoeoteleuton sine lacunae vestigio om. δῆλον ὅτι
οὐδὲ τὸ xatà συμβεβηχὸς αἴτιον πρότερον τοῦ xaÜ' αὑτό aA 29 τοῦδε om. Arist.
ἐστὶ (vf. p. 354, 8) om. Arist. codd. (praeter Barberinum 1 1536) 29. 30 νοῦν xal
φύτιν αἰτίαν εἶναι (cf. 356,20) Arist. (praeter codd. FI Darber. I 126, E?) 30 εἶναι a
(cf. 356, 21): δεῖξαι A τοῦ post τοῦδε om. Arist. (praeter FI Barb), sed cf. supra
p. 954.2. 355,8. 356,21

SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 (Arist. p. 207517]. EPILOGUS 1362

ἀλλ ὅτι 6 λέγων αὐτόματον xal τὴν τύχην ποιητιχὰ τοῦ οὐρανοῦ αἴτια, 321"
ἀναγχασθϑήσεται πρὸ ἐχείνων νοῦν xal φύσιν αἰτιᾶσϑαι. ἐχείνῳ δὲ χρὴ
προσέχειν τὸν νοῦν, ὅτι τὸ Éxepoxívmtov xal τὴν ὑπόστασιν ἑτέρωϑεν ἔχειν
ἀνάγχη, εἴπερ χρείττων ἣ οὐσία τῆς χινήσεως. εἰ δὲ χαὶ παντὸς σώματος
5 πεπερασμένου xat' αὐτὸν πεπερασμένη f, δύναμις, ἢ χινητιχὴ δηλονότι xal 6
ἢ τῆς οὐσίας ὑποστατιχή. ἀνάγχη ἄρα ὥσπερ τὴν ἀΐδιον χίνησιν ἀπὸ τῆς
ἀχινήτου αἰτίας ἔχει, οὕτω xal τὴν ἀΐδιον σωματιχὴν οὐσίαν ἀπὸ τῆς dco-
μάτου παραδέχεσϑαι. γέγραπται δὲ βιβλί᾽ν ὅλον ᾿Αμμωνίῳ τῷ ἐμῷ
χαϑηγεμόνι, πολλὰς πίστεις παρεχόμενον τοῦ xal ποιητιχὸν αἴτιον ἡγεῖσϑαι
10 τὸν ϑεὸν τοῦ παντὸς χόσμου τὸν ᾿Αριστοτέλη, ἀφ᾽ ob xal ἐγώ τινα T μετα-
Ἰαγὼν ἐνταῦϑα τοῖς προχειμένοις ἀρχούντως, χαὶ ἔξεστι τὴν τελειοτέραν
περὶ τούτου διδασχαλίαν ἐχεῖθεν λαβεῖν. εἰ δέ τις ζητεῖ, τί δήποτε ὁ 10
᾿Αριστοτέλης οὐχ οὕτως φανερῶς ποιητικὸν αἴτιον τὸν ϑεὸν εἶπεν ὡς τε-
λιχόν, τὸν περὶ τοῦ γενητοῦ ῥηϑέντα πρότερον xal νῦν ἐρῶ λόγον.
15 ἐπειδὴ γὰρ τὸ ποιοῦν γινόμενον ποιεῖ, τὸ δὲ γινόμενον χρονιχὴν ἀρχὴν
συναναφέρειν δοχεῖ τῆς γενέσεως, διὰ τοῦτο τὰ τῶν σωμάτων αἰδια xai
αὐτὰ γινόμενα λέγειν παρῃτήσατο χαὶ τὸ αἴτιον αὐτῶν ποιητιχὸν πολλάχις
ὀνομάζειν xal προφανῶς. xai τάχα εἴ τις τὸ γινόμενον xal τὸ ποιοῦν
ἐπὶ τῶν ἐν γενέσει xal φϑορᾷ χυρίως ἁρμόττειν λέγοι μεριχὺν συναναφέ- 15
20 povta povov, ἄλλοις ὀνόμασιν ἐπὶ τῶν ἀιδίων χρήσεται. χαὶ ὅρα ὅτι
χίνησιν μὲν ἀΐδιον οὐ παρῃτήσατο λέγειν ὁ ᾿Λριστοτέλης, χαίτοι τῆς χινή-
σεως ἐν τῷ γίνεσθαι τὸ εἶναι ἐχούσης: γένεσιν δὲ ἀίδιον οὐχ εἴλετο λέ-
4st» ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ, ὅτι τὸ γινόμενον μὴ ὧν πρότερον γίνεσϑαι δοχεῖ xai
φϑείρεσϑαι πάλιν βούλεται.

25 Τὴν μὲν οὖν χατὰ μέρος τοῦδε τοῦ βιβλίου διάρθρωσιν τοιαύτην ὡς
ὀυνατὸς ἦν ἐποιησάμην, οὐ χεῖρον ὃὲ ἴσως ἐστὶ xal σύντομον ἔφοδον ἐπὶ
χεφαλαίων προσϑεῖναι τοῖς εἰρημένοις τήν τε τῆς τάξεως τῶν προηοβλημᾶ- 90
των ἀχρίβειαν ἐνδειχνυμένην χαὶ μνήμην τοῖς ἐντυγχάνουσι παρεχομένην.
προβαλόμενος γὰρ ἐν ἀρχῇ ζητεῖν, εἰ ἔστιν ἀεὶ χίνησις χαὶ οὔτε γέγονε

30 πρότερον μὴ οὖσα οὔτε φϑαρήσεται, ὥστε ὕστερον μηκέτι εἶναι, δείχνυσι
τοῦτο πρῶτον μὲν ἐχ τῆς πάντων σχεδὸν τῶν φυσιχῶν συμφωνίας, τὸν
? a , * 'E ^ , , Cu M 3 ΄ Y ^ €
Αναξαγόραν xal τὸν ᾿ὡμπεδοχλέα μόνους ὡς μὴ ἀεὶ χίνησιν εἶναι δοχοῦν-
τας λέγειν παραιτησάμενος. δεύτερον ἐχ τοῦ ὀρισμοῦ τῆς χινήσεως Osixyo-

d , » v , v , , - ἢ 1 3 ul.
σιν. ὅτι οὐχ ἔστιν οὔτε πρώτην οὔτε ἐσχάτην χίνησιν λαβεῖν. ἀλλὰ xai 95

35 τῆς πρώτης ἔστιν ἀεὶ προτέρα xal τῆς ὑστέρας ὑστέρα ὡς ἀεὶ χινήσεως
οὔσης. τρίτον τὸ αὐτὸ δείχνυσιν ἀπὸ τοῦ χατὰ γρόνον προτέρου χαὶ ὑστέρου.
τέταρτον ἀπὸ τοῦ νῦν τοῦ ἐν τῷ χρόνῳ μέσου ὄντος ἀεὶ παρεληλυϑότος
χαὶ μέλλοντος. εἶτα ἐπιστήσας, ὅτι τὸ λέγειν πρότερον μὲν τὸν ἄπειρον

8 παραδέχεσϑαι a: παραδέχεται A 9 χαϑηγεμώνι, sed corr. A! 10. 11 μεταγαγὼν
A: μετήγαγον probabiliter a 14 πρότερον] p. 1359,30 sqq. 232 οὐχ εἵλετο A
29 προβαλόμενος scripsi (cf. p. 920,6. 1133,23 1150,16): προβαλλόμενος libri

968

1364 SIMPLICII IN PHYSICA EPILOGUS
αἰῶνα μὴ slvat χίνησιν, ὕστερον δὲ εἶναι πλάσματι £owxev, ὥσπερ xal τὸ 35]:
λέγειν “᾿οὕτω πέφυχεν᾽, τότε λοιπὸν τοὺς ἐνισταμένους λόγους πρὸς τὸ asi
εἶναι χίνησιν ἐχτίϑεται τρεῖς ὄντας, ὧν ὁ μὲν πρῶτος ix τοῦ πᾶσαν μετα- 80
βολὴν ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον γίνεσϑαι xal ὡρίσϑαι τὰ ἐναντία τὸ μὴ

5 slvat συνεχῆ xal ἀΐδιον χίνησιν ἀποδειχνύναι πειρᾶται. τὸ δὲ δεύτερον,
ὅτι γίνεται χίνησις qp, πρότερον οὖσα, δειχνύναι δοχεῖ ἐχ τοῦ τὰ ἄψυχα
uf, πρότερον χινούμενα ὕστερον χινεῖσϑαι. ὁ δὲ τρίτος ἀπὸ τῶν ἐμψύχων,
ὅτι χαὶ ταῦτα μὴ πρότερον χινούμενα ὕστερον κινεῖται μὴ φαινομένης τῆς
χινούσης αἰτίας ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἀψύγων, xal διὰ τοῦτο μᾶλλον ἐπὶ

10 τούτων δοχούσης γίνεσθαι χινήσεως μὴ πρότερον οὔσης. χαὶ λοιπὸν λύει 85)
τὰς ἐνστάσεις, τὴν μὲν πρώτην ἀπὸ τοῦ τὰς μὲν ἐξ ἐναντίων εἰς ἐναντία
μεταβολὰς πεπερασμένας εἶναι, μηδὲν δὲ χωλύειν εἶναι xai μίαν τινὰ xal
συνεχῆ xal ἀίδιον, τὰς Gb ἄλλας ἀπὸ τοῦ πρὸ τῶν φαινομένων χινήσεων
εἶναι ἄλλας χινήσεις. εἶτα ἐπ᾿ ἀρχὴν ἀναγαγὼν τὸν λόγον διαιρεῖ τὴν

15 τῶν ὄντων σχέσιν πρός τε χίνησιν xal πρὸς ἠρεμίαν xai δείκνυσιν πρῶτον
μέν, ὅτι οὐ πάντα del ἠρεμεῖ ἔχ τε τῆς ἐναργείας xai ἐχ διαφόρων ἐπι-
βολῶν, εἶτα ὅτι οὐδὲ παντα ἀεὶ χινεῖται, xal τρίτον (Ott) o00& τὰ μὲν ἀεὶ 40
ἠρεμεῖ, tà Oi dsl χινεῖται, οὗτε πάντα ποτὲ μὲν ἠρεμεῖ ποτὲ δὲ χινεῖται.
εἶτα ἀναλαβὼν τὴν διαίρεσιν xal συντόμως ἐλέγξας τὰ εἰρημένα τμήματα

30 τὸ περιλειπόμενον βεβαιοῖ τὸ λέγον τὰ μὲν del ἠρεμεῖν, τὰ δὲ dei χινεῖ-
σϑαι, τὰ δὲ ποτὲ μὲν ἠρεμεῖν, ποτὲ δὲ χινεῖσϑαι. ἐφ᾽ οἷς διαίρεσιν τῶν
χινούντων χαὶ τῶν χινουμένων ποιεῖται εἰς ἀπόδειξιν τὴν οὖσαν προσεχῶς
τοῦ πᾶν τὸ χινηούμενηον ὑπό τινὸς χινεῖσϑαι. ἐξ οὗ πάλιν δείκνυται, ὅτι
τῶν ὄντων τὰ μὲν ἀεὶ χινεῖται, τὰ ὃὲ ἀεὶ ἠρεμεῖ, τὰ δὲ ποτὲ μὲν

-- v

35 χινεῖται, ποτὲ ὁὲ Tpsusi. ἔτι 0i xai ὅτι τῶν μὲν χινούντων xai χινουμένων

$

πρῶτόν ἐστι τὸ αὐτοχίνητον, τῶν δὲ χινούντων ἁπλῶς πρῶτον τὸ ἀχίνητον.
ἐν δὲ τῷ δειχνύναι, ὅτι πᾶν τὸ χινούμενων ὑπ᾽ ἄλλου τινὸς παρ᾽ ἑαυτὸ
χινεῖται, δείχνυσιν ὅτι xai tà ουσιχὰ σώματα τὰ ἁπλᾶ οὐχ ἑαυτὰ χινεῖ,
1) 1 e ) 1).) ^T , X A. "t im - PE: ^ Ü - PEE. EÀ
ἀλλὰ ὑπ᾽ ἄλλου χινεῖται [Ka μὲν ἐχ τοῦ ῥιπτοῦντος ἢ ὠϑοῦντος T, EAxov-
30 toc. χατὰ φύσιν Oi ἀπὸ τοῦ μεταβάλλοντος αὐτὸ ix τοῦ δυνάμει εἰς τὸ
A ^ / a e? M € -— Ld] 4 - “- *, UJ -—
ἐνεργεία. xal ὅτι xmi ὁ τὸ ἐμπόδιον ἀφαιρῶν χινεῖ, ἀλλὰ xaxà συμβε-
βηχός. εἶτα συναγαγὼν τὸν λόγον συντόμως δείχνυσιν, ὅτι πᾶν τὸ χινού- 50
ἀξνον ὑπό τινος χινεῖται ἢ Ot ἑαυτοῦ χινοῦντος ἢ Ot ἄλλου: εἰ δὲ τοῦτο
οὕτως ἔχει, T, ἐπ᾿ ἄπειρον ἀνάγχη ἰέναι ἄλλο ὑπ᾽ ἄλλου χινεῖσϑαι λέ-
80 γοντα, T,
ἔφοδον ὀξίχνυσιν. ὅτι τῶν χινούντων xal χινουμένων πρῶτόν ἐστι τὸ αὐτο-

, A e ) e ^ , - v 1 w

εἰς τὸ ὕφ᾽ ἑαυτοῦ χινηύμενον χαταντᾶν. εἶτα xal χατὰ ἄλλην
χίνητον, χαὶ οὕτως εὐρὼν τὸ ποώτως χινοῦν ὡς χινούμενον ἐφεξῆς xai
τὸ ἀχίνητον εὑρίσχει δειχνύς, ὅτι οὐ πᾶν τὸ χινοῦν χινούμενον xai αὐτὸ
χαὶ πρῶτον δείχνυσιν, 892:

— hd M f, A w Q? € ,
χινεῖ οὔτε χατὰ συμβεβηχὺς outs xaÜ aoo.

e , x f , A Α , [ad Md - ,
40 ὅτι οὐ χατὰ συμβεβηχός. xal μεταξὺ εἰπών, ὅτι ὄντος τοῦ μόνως xtvou-

11 ὅτι alt. a: om. A 2] τὰ δὲ ποτὲ --- χινεῖσϑαι om. a 22 τὴν οὖσαν Scripsi: xt-
νοῦσαν A: τὴν μέλλουσαν ὦ 80 ἀπὸ A: ὑπὸ 8 94 ἄλλο scripsi: ἄλλου aA cf.

p. 1222,5 sqq.

ΒΙΜΡΙΙΟΙΙ IN PHYSICA EPILOGUS 1365

μένου xal τοῦ xtvoüvtog ἅμα xal χινουμένου εὔλογον εἶναι xal τὸ μόνως 322r
χινοῦν μὴ χινούμενον, τότε δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲ χαϑ᾿ αὑτὸ ἀνάγχη πᾶν τὸ
χινοῦν ὑπό τινος χινούμενον χινεῖν. xal χαϑόλου λοιπὸν δείχνυσιν, ὅτι τὸ
πρῶτον χινούμενον Tj ὑπὸ ἀχινήτου 7T, ὑπὸ αὐτοχινήτου χινήσεται. χαὶ
5 προστίθησιν, ὅτι μᾶλλον ἀρχὴ χινήσεως τὸ αὐτοχίνητον ἥπερ τὸ ὑπ᾽ ἄλλου &
χινούμενηον. xal τότε ζητεῖ τὸν τρόπον, xaü' ὃν ἑαυτὸ χινεῖ τὸ αὐτο-
χίνητον, xai δείχνυσιν ὅτι μέρει μὲν ἑαυτοῦ χινεῖ τῇ ψυχῇ ἀχινήτῳ οὔσῃ.
μέρει δὲ χινεῖται τῷ σώματι: καὶ οὔτε ὅλον χινεῖ xal χινεῖται οὔτε ὅλῳ
μέρος χινεῖ οὔτε μέρει ὅλον. οἷς προστίϑησιν, ὅτι οὐδὲν μόριον τοῦ
10 αὐτοχινήτου αὐτοχίνητόν ἐστι. χαὶ συμπεραίνεται λοιπόν, ὅτι τὸ πρώτως
χινοῦν ἀχίνητόν ἐστιν T, προσεχῶς χινοῦν ἢ διὰ μέσου τοῦ αὐτοχινήτου,
ἐν ᾧ πάλιν τὸ χινοῦν ἀχίνητόν ἐστι. χαὶ ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι τὸ πρώτως 10
χινοῦν ἀχίνητον xal αἰδιόν ἐστιν, ὡς xal τῆς χατὰ γένεσιν xal φϑορὰν
χινήσεως xal μεταβολῆς ὑπερανέχον: xal ὅτι ἕν ἐστιν. ἄμφω 0k δείχνυ-
15 σιν ὑποϑέμενος τέως εἶναί τινα συνεχῆ xal ἀΐδιον χίνησιν, ἣν πρώτην
οὖσαν ὑπὸ τοῦ πρώτου χινοῦντος εὔλογον xal ἀναγχαῖόν ἐστι χινεῖσθαι.
ὕστερον δὲ δείξει, ὅτι ἔστι τοιαύτη χίνησις τῶν οὐρανίων. xal ἀπὸ τῶν
ἄλλων δὲ τῆς χινήσεω: ἀρχῶν δείχνυσιν, ὅτι τὸ πρώτως χινοῦν xal χατὰ
συυβεβηχὸς ἀχίνητον xal αἰδιόν ἐστι. xal ἐφεξῆς πρηστίϑησιν ἀχολούϑως, t5
30 ὅτι xal τὸ χινούμενον προσεχῶς ὑπὸ τοῦ ἀχινήτου xal αιδίου αἰτίου αἰδιον
ἀνάγχη εἶναι. χαὶ λοιπόν, ὅπερ ὑπέθετο τὸ εἶναί τινα μίαν xal συνεχῆ
χίνησιν ὀείχνυσι, προλαβών, ὅτι χρὴ τὴν πρώτην εἶναι τοιαύτην, χαὶ χατὰ
πολλοὺς τρύπους ἀποδείξας, ὅτι ἢ φορὰ πρώτη τῶν ἄλλων χινήσεων χαὶ
μεταβολῶν ἐστι. χαὶ ὅτι τῆς φορᾶς ἢ ἐπ᾽ εὐθείας χίνησις πεπερασμένης
35 οὔσης ἀναχάμπτουσα οὐ δύναται συνεχὴς εἶναι οὔτε ἢ μιχτή,. ἀλλὰ μόνη
f, χυχλοφορία" τὸ γὰρ ἀναχάμπτον ἴσταται μεταξύ. μνημονεύσας δὲ τῶν 30
σημείων τῶν τε διαιρούντων x«i τῶν περατούντων τὴν εὐϑεῖαν xai ἀνὰ
λόγον αὐτοῖς τὰ ἐν τῷ χρόνῳ νῦν λαβὼν ἐπέστησε χαλῶς, ὅτι τὸ διαιροῦν
τὸν χρόνον νῦν ὡς μὲν πρὸς τὸν χρόνον τοῦ μὲν πέρας ἐστί, τοῦ ὃὲ

« [4

30 ἀρχή, ὡς δὲ πρὸς τὸ πρᾶγμα τὸ ἐν χρόνῳ τῷ ὑστέρῳ προστεϑήσεται.
x«i ὅτι οὐ σύγχειται 6 ypóvos ἐξ ἀμερῶν οὐδὲ διαιρεῖται εἰς ἀμερῆ. ὅπερ
αὐτῷ xal ἐν τοῖς πρὸ τούτου τοῦ βιβλίου δέδειχται. καὶ χατὰ ληγιχω-
τέραν ὁξ xal χοινωτέραν ἔφοδον δείχνυσιν, ὅτι ἀναάγχη τὰς αντιχειμένας
χινήσεις στάσει διαλαμβάνεσθϑαι xai χαϑολιχώτερον ἐπὶ πάσης μεταβολῆς ss

35 ἐχτείνε! τὴν ἀπόδειξιν ἐχ τούτων δειχνύς, ὅτι τὰ ἐπ᾽ εὐθείας χινούμξνα
οὐ χινεῖται μίαν χαὶ συνεχῆ χίνησιν, xai τότε χαϑόλου ἅμα xal οἰχείως
τῷ προχειμένῳ δείχνυσι τὸ αὐτός καὶ λοιπὸν ὀείχνυσιν, ὅτι μόνην τὴν
χυχλοφορίαν δυνατὸν εἶναι guys T, εἴπερ μήτε ἐξ ἐναντίων ἢ ἀντιχειμένων
χινήσεων σύγχειται. ὥσπερ f, ἐπ᾽ εὐϑείχς, μήτε ἠρεμίᾳ διαλαμβάνεται,

*

40 ὡς ἐχείνη xal αἱ ἄλλαι πᾶσαι χινήσεις xai μεταβολαί. εἰ οὖν πρώτη uiv 80

ἢ ἥπερ A: ἣ 8 6 ὃν ex ὃ Α' 2ὃ ἄλλων om. a 92 ἐν τοῖς πρὸ τούτου τοῦ

βιβλίο") velut Z 1

1366 SIMPLICII IN PHYSICORUM VIII 10 [Aríist. p. 267*17]

τῶν ἄλλων χινήσεων ἣ φορὰ δέδειχται, τῆς δὲ φορᾶς f, χυχλοφορία πρώτη, 322:
ὡς αὕτη μόνη συνεχὴς εἶναι xal μία δυναμένη, δῆλον ὅτι πασῶν τῶν
, ’ v [A , P. JJ. 3 , M ^| w
χινήσεων πρώτη dy sim ἢ xoxÀogopía: διὸ xal μέτρον ἐστὶ τῶν ἄλλων.
xal ὁμοίως ἐχ τοῦ μέτρον εἶναι τὸ πρώτην εἶναι συμβαίνει" ἁπλούστερον
5 γὰρ xal πρῶτον τὸ μέτρον τῶν μετρουμένων ἐστίν, ὡς ἢ μονὰς τοῦ
3 -.Θ Ld -ΦΞ-. 4 ^ e A] - ΄» , - e ^ ,
ἀριϑμοῦ xal ὁ δάχτυλος T, ὁ ποὺς τοῦ μείζονος μεγέϑους, ἢ δὲ πρώτη
χαὶ μέτρον χαὶ ὁμαλὴς εἰχότως ἐστὶ μόνη τῶν ἄλλων. λοιπὸν δέ, ὥσπερ
ἔϑος αὐτῷ, xat ἀπὸ τῆς τῶν ἄλλων φυσιολόγων δόξης xal ἀπὸ τῆς τῶν $$
ὀνομάτων συνηϑείας πιστοῦται τὸ τὴν φορὰν πρώτην εἶναι τῶν ἄλλων χι-
10 νήσεων. xai ἀναλαβὼν ἐπὶ χεφαλαίων τὰ προαποδεδειγμένα προστίθησιν,
ὅτι xal duspí; ἐστι τὸ πρώτως χινοῦν xal ἀμέγεϑες, εἴπερ μήτε ἄπειρον
μέγεθος εἶναι δυνατὸν μήτε ἐν πεπερασμένῳ μεγέϑει ἄπειρον εἶναι δύ-
ναμιν, ὡς ἔδειξε. xal τὸ τούτῳ δὲ ἀντίστροφον προστίϑησιν, ὅτι οὐδὲ ἐν
4 , , , ^£, » 'A e — ,
ἀπείρῳ μεγέϑει πεπερασμένην δύναμιν οἷόν τε slvat, xdv ὑποϑῆταί τις εἶναι 40
15 μέγεϑος ἄπειρον. ἐπειδὴ δὲ πᾶς ὁ λόγος ἤρτηται τοῦ πᾶν τὸ χινούμενον
ὑπό τινὸς χινεῖσϑαι, πιστότερον ποιῶν τὸν λόγον τὴν ἀπὸ τῶν ῥριπτουμένων
ἔνστασιν πρὸς αὐτὸν παράγει xai λύει τὴν ἔνστασιν. χαὶ ἐπὶ πᾶσι συμ-
περαίνεται χεφαλαιωδῶς τὸν λόγον τὸν δείξαντα τὸ πρῶτον χινοῦν ἀμερὲς
xal ἀδιαίρετον εἶναι, OU οὗ τὴν ὅλην φυσιχὴν σύστασιν τῆς ὑπερφυοῦς
30 αἰτίας xai τὴν φυσιχὴν ϑεωρίαν τῆς πρώτης φιλοσοφίας ἐξηρτημένην ἔδειξεν
ὁ φιλήσοφος, τέλος τοῦτο χάλλιστον ἐπιθεὶς τῇ περὶ τῶν φυσικῶν ἀρχῶν 46
πραγματεία.

11 ἀμερές ἐστι a: ἀμερέστι A 13 οὐδὲ scripsi ef. p. 1540,17: οὔτε aA 22 post
πραγματεία habent: πεπλήρωται σὺν ϑεῶι τὰ πάντα σχόλια σιμπλικίου φιλοσόφου εἰς πᾶσαν τὴν
ἀριστοτέλους φυτιχὴν πραγματείαν Δ: δΣιμπλιχίου ὑπόμνημα εἰς τὸ ὄγδοον τῇς ἀριστοτέλους
φυσιχῆς ἀχροάτεως, τέλος. ἃ

I N DICHES

I INDEX VERBORUM

Verba asterisco notata desiderantur in lexicis

ἀβαϑής 572,25 871,12

ἀβασάνιστος. ἀβασανίστως 762,27

ἀβέβαιος 846,4

ἀβίαστος 0929,23. 80 ἀβιάστως ἀχούειν (de
interpretatione) 936,15

ἀγαϑός. ἀγαϑά ἀναγκαῖα expl. 249,20 χατὰ
τὸ χρεῖττον xal χαταδεέστερον 193,19. βέλ-
τιστε ironice 1143,15 ἀγαϑὸς ἦν (deus)
Plato 43,10 τἀγαϑόν Platonis 26,13 43,6

ἀγαϑότης dei Platonici 7,18 43,10 464,4
(ϑεία) 249,31 (ἄσχετος) 1359,8 (ouvoy tx;
χαὶ ἑδραστιχή) 1355,6

ἀγαϑύνειν de deo Platonico 704,22 ἀγα-
ϑύνεται πάντα διὰ τὸ τελιχὸν αἴτιον 1361,
33

ἄγαλμα. τὰ τῶν οὐρανίων ϑεῶν περιπο-
λοῦντα ἀγάλματα Platonice 1337,95

ἀγαπᾶν tolerare 114,9 ἄνθρωπος ἀγαπητός (?)
1321,11 not.

ἄγασϑαι τινός Eudemus 115,25 120,6

ἀγγεῖον (dist. τόπος) 612,6 (corporis) 1236,
32

ἀγγειώδης Eudemus 595,7

ἀγγελιχός Ioannes Philop. 1157,23 1159,
36

ἄγγελος angelus (dist. ϑεός) Ioannes Philo-
ponus 1157,18 1159,33

ἄγειν γραμμάς 54,15 sqq. εἰς ταὐτὸν τινί
12,29 τοῖς ὁπωσοῦν ἡγμένοις (eruditis)
1142,31

ἀγένητος. de orthographia cf. t. IX p. IX
ἀγένητον Parmenides 30,1 78,12 120,22
142,96 145,3

ἁγιστεία (ἱερά) 185,9

ἀγνοεῖν. τίς ἡγνόει 41,5 ἀγνοεὶ --- ἀμφι-
σβητῶν 1195,

ἄγνοια τῶν παλαιῶν γραμμάτων 39,21

ἀγνωσία 165,20

ἄγνωστος 903,4. 14. ἄγνωστον Pythagorei
181,26

ἀγοράζειν 328,32

ἀγύμναστος 1077,19

ἀγχίνοια 1036,19 1140,18

ἀγχίνους. δείχνυσιν ἀγχινούστατα 1299,24

ἀγωγὴ λόγου 531,15 546,25 0944,16 1325,
39 κατὰ τὴν διὰ τριῶν ἀγωγήν logice
159,14

ἀγών exemplum Aristotelicum 990,9 991,
14 sqq. 1291,13 al.

ἀγωνίζεσϑαι 51,1

ἀγώνιος 180,24 181,34

ἀδαήμων Emped. 381,33

ἀδαής (Parm.) 31,2 39,7 180,7

ἀδάμας 1333,11

ἀδελφή. γραμμῆς, ἣν χοχλιοειδοῦς ἀδελφὴν
προσαγορεύεται Apollonius 60,14 not. —
ἄλλα ἀδελφά Plato 225,7

ἀδιαίρετον πέρας ποσοῦ 82,11 ἀδιαίρετος
Parm. 143,3 ἐξ ἀδιαιρέτων τὰ σώματα
(Leucippi) 925,12

ἀδιάχοπος Strato 111,12 (coni. εἷς) 1188,23

ἀδιάκριτος ἕνωσις 120,28 (στοιχεῖα) 608,
12 (χγρήματα Ánaxagorae) 1153,26

ἀδιάλειπτος (μεταβολή) 28,11 (χίνησις)
1193,27 ἀδιαλείπτως 375,18

ἀδιαπόρευτος 110,2

ἀδιάρϑρωτος (διορισμός) 6,16. (ἔννοια) 653,7
696,18 1100,20

1810

ἀδιάσπαστος 101,15 406,7

ἀδιάστατος 231,80 287,18 317,2. 613,9
697,16 708,33 (φύσις) Damascius 625,4
ἀδιαστάτως 613,31. 1359,12

ἀδιαφορία 664,24

ἀδιάφορος 521,29 601,21 721,8. 15 1095,
21 8ηᾳ. ἀδιαφόρως 1174,12

ἀδιεξίτητος 16,22 174,14. 410,21 510,20
913,24 841,20 1314,4 sqq.

ἀδιέξοδος 470,30. 32

ἀδιάρϑωτος 500,7

ἀδιόριστος. ἀδιορίστως 21,16 50,12 614,
19 1045,12

ἀδόχιμος 1135,28. ἀδοκίμως 1344,20

ἀδολεσχία plur. 1141,8 (περίεργος) 1159,26

ἀδρανής (ὑποχείμενον ἡ ὅλη) 289,10 (xe-
νόν) 533,19 669,21 (τὸ μὴ ὄν) 815,24
(χρόνος) 832,16 859,31

ἅδρυωνσις 117,25

ἀδυνατεῖν Plato 136,1 148,9. Eudem. 98,7

ἀδύνατος. τὸ πρῶτον ἀδύνατον cet. 673,
4. 13 674,26

ἀειγενεσία 1261,26

ἀειγενής 009,19. 781,33

ἀειδής. τὰς ψυχὰς πέμπειν ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς
εἰς τὸ ἀειὸές Amorem secundum Parme-
nidem 39,20

detxtivr3(a Damasc. 716,14. 1101,19

ἀετός 883,4

ἀήϑης (Emp.) 161,0 ἀήϑως 161,13

ἀὴρ Emped. 32,1 Diogenis Ap. 151,21 sqq.
v. ἠήρ

ἀϑανασπία 440,96 1338,21

ἀϑάνατος ὁ Δίων 100,1, (σῶμα) Diogenes
Ap. 153,19. (χίνησις) Alexander 1119,21

ἄϑεος 23,23

ἀϑετεῖν τὰς γραφὰς 44,28 240,22

ἄϑλησις 10,30

ἀϑλοθέτης 112,11 763,13

ἀϑροίζειν. τὴν γνῶσιν ἀϑροίζεσϑαι 1075,7

ἄϑρους (μεταβολή, ἀλλοίωσις ἀϑρόα) 9606,
11.5.4. 968,3 ἀϑρούστερον 101,1.38 αϑρόα
γένεσις κατὰ «λριστοτέλη expl. 1173,4
ἀϑρόως expl. 106, ὁ) (αὔξεσθαι) 968, 4
(μεταβάλλειν) 968,6 979,2

ala Emped. 33,11

αἰγιαλός 682,25

αἴγλη Emped. 300,22

ἀίδιος Emped. 1184, 10. ἀΐδιον xal ἀϑάνα-
tov σῶμα Diog. Ap. 153,19. 21 expl.
αἰώνιος 139,15

ἀδιάσπαστος

I INDEX

ἀιδιότης 469,1. Damascius 781,9

αἰϑέριος Parm. 180,4

αἰϑήρ expl. 594,27. 29 sqq. (datos) Or-
pheus 643,30 (i.q. ἀήρ Emped.) 32,47

αἴνιγμα 622,7

αἰνιγματώδης 17,9 8,10 αἰνιγματωδῶς 36,
80 454,18 615,28

αἰνίττεσθαι 34,10 69,1. 77,32 96,12 99,
33 1153,15 saepe αἰνιττόμενος 6 Ἄρι-
στοτέλης οὕτως εἶπεν Alex. 135,3

αἵρεσις τοῦ ἀγαθοῦ 1,13

alca (φλογός) Parm. 31,13 Emp. 161,20 381,
3o ἐν μέρει αἴσης Emp. 33,20 160,17

αἰσϑάνεσϑαι. αἰσϑητὸς (xóspoc) 34,11

αἴσϑησις τριττή, ἢ μὲν οὐσιώδης, 7, δὲ 65-
vapie τῆς τοιαύτης οὐσίας, ἡ δὲ ἐνέργεια
τῆς οὐτίας χατὰ τὴν δύναμιν 1058,31 sq.
xat' αἴσθησιν (opp. χατὰ λόγον) 17,24

αἰσθητήριον 1258,21

αἰτεῖν geometrice 510,25 τὸ ἐν ἀρχῇ αἰ-
τεῖσϑαι (αἰτεῖν) petere principium expl.
1167,21sqq. cf. αἰτεῖν τὸ ζητούμενον (Ioh.
Philop.) 1167,1. 18 — αἰτεῖσϑαι opp. ἀπο-
δειχνύναι 49,18 573,891

αἴτημα geometrice 47,19 510,2

αἰτία παραδειγματιχή 298,177

αἰτιᾶσϑαι τοὺς λέγοντας 1312,92. ὃ xal αὐτὸς
ἡτιάσατο 1105,13 ἡτιάσατο ὁ "AME. τὴν
λέξιν ὡς ἀχατάλληλον 329,14 αἰτιατά et
αἴτια 324,23. αἰτιατόν (Eudemus) 10,19

αἰτιολογεῖν 619,12 1050,8

αἰτιολογία 7,9 101,11 225,19 4108,32 018,
21

αἰτιολογικός 727,30 (σύνδεσμος) 496,7

αἵτιος. (πλεοναχῶς) 219,20 sqq. expl. ὑλι-
χόν 910,] sqq. εἰδιχόν 310,20 sqq. ποιη-
τιχόν 3lo,6 sqq. τελιχόν 215, 30 sqq.
ὀργανιχόν 315,18 συνεχτιχόν (i. e. dxpó-
τατον) 320,15 (τελιχόν) 600,32 (παρα-
ὀειγματιχόν) Platoniee 406,13 (opp. ἀπο-
τέλεσμα) 88,710 αἵτια diff. ἀρχαὶ συναίτια
3,16 316,24. 25 etc.

αἰτιώδης 17,25 183,10 1205,14

αἶψα Eimnped. 32,24

αἰὼν expl. 184,22 Emped. 34,1
τοῦ αἰῶνος Plato 1154,9

αἰώνιος 199,12 αἰωνίως 450,7

ἀχατάληκτος. τὸ d. τῆς τομῆς 925,12

ἀκατάλληλος (λέξις) 329,10. 1244, 15
ἀχαταλλήλως Alexander 349,27

ἀκατάληπτος 690,14

εἰχόνα

VERBORUM

ἀκινησία 40,2

ἀχίνητος. dxívrtov τετραχῶς 865,15. xatá
τόπον, xaÜ' ὕπαρξιν 585,16 sq. (opp.
αὐτοχίνητον) 1220,84 Parm. 87,1 145,
21 Emped. 1125,2 Melissus 103,30 τὸ
ἀκίνητον Aristotelis Platoni erit τὸ χατὰ
τὰ αὐτὰ xal ὡσαύτως ἔχον αἴτιον 1361,
10 ἀχινήτως 861,4. 28

ἀχμή (βίου) Emped. 1124,14 τὸν μετὰ τὴν
ἀχμὴν χρόνον 1935,4

ἀχολουϑεῖν. ἀχολουϑήσει ἄτοπον 72,21 τὸ
ἄτοπον παρὰ τὸ ἀναλίσχεσϑαι ἠχολούϑησε
1323,27 τὰ πᾶσι ἀχολουθοῦντα 2,92

ἀχολουϑία logice 104,28 119,3 529,35
914,21 (τῶν λόγων) 411,1 τὸ dxóloo-
ϑον φυλάττειν 662, 10 ἀχόλουϑος χατὰ
τὴν λέξιν 221,18 ἀχολουϑότερον 124,12
166,6

ἄχος πρὸς τὴν ἀπορίαν Eudemus 98,3 99,22

ἀχούειν τῶν λεγομένων 32,2. οὐσίαν dxobetv
τὸ ἕνυλον εἶδος 191,18 τὶ xaxd τι 570,8
τὶ ἐπί τινος 980,26

ἀκραιφνής 1214,23. 26

áxpr toc (πῦρ) Parm. 99,14 τὰ πρὶν ἄχρητα
Emped. 32,25

ἀχρίβεια. εἰς ἀχρίβειαν ἠσχημένη 4,10
ἀχρίβειαν ταῖς ἀποδείξεσι προσέϑηχε 8,11
χατὰ τὴν ᾿Δριστοτέλους ἀχρίβειαν 1119,4

ἀχριβολογεῖσθϑαι 121,5 181,90 194,12
994,92 ὅδυ,8 161,19 783,39 8606,25

ἀκροαματιχός (opp. ἐξωτεριχός) 696,1
ἀχροαματιχὰ Aristotelis scripta 8,18

ἀχρισία Ilermodorus 248,15 257,1

ἄκριτος. (φῦλα) Parm. 117,11

ἄχρος summus. νοῦν τῆς Ψυχῆς ὄντα dxpov
2,9 εἰς ἄχρον φιλοσοφίας 16,16 τὸ νοερὸν
χαὶ ἄχρον 4,22 dxpa syllogismi 559,97
τοῖς ἀχροτάτοις 18,5

ἀχρότης 634,19

ἀχτινοβολία ὁ00,1

ἄχυρος 7198,31 ἀχύρως 168,10 910,1

ἀλαπαῦνός. σϑένος οὐχ ἀλαπαδνὸν "limon
1011,12
ἀλγεῖν Melissus 104,1. 111,21 112,1 sqq.

ἀλεχτρυών Aristophanes 707,25

ἁλήϑεια Parmenidis 30,15. 17 38,19. 31
116,29 146,24

ἀλήϑειν 1053,26

ἀληϑεύειν. πῶς dv ἐπὶ ταύτης ἀληϑεύοι
τὸ νῦν εἶναι 144,7 οὕτως ἀληϑεύσει ὁ
λόγος 919,10 pass. 138,15

*

18371

ἀληϑής. τό γε ἀληϑὲς εἰπεῖν 624,28 ἀλη-
ϑὴς ὁὸός Parm. 145,18

ἀληϑινός. τοῦ ἑόντος ἀληϑινοῦ Melissus
114,22

ἀλίγκιος Emped. 160,5

ἅλις ἔστω τῶν λόγων 785,11

ἀλχυών 319,13

ἀλλά praeponit insequenti οὐχὶ Alexander
589,7 ἀλλὰ xal (praecedente εἰ) 60,2
(i. q. καί) 184,7. (post xàv) 313,17 1341,
11 1338,24 Ioh. Philop. 1330,8 1333,26
1335,38 cf. xdv — ἀλλά γε 34,13 ἀλλά ---
γοῦν 1328,37. ἀλλ᾽ ἣ (i. q. ἀλλά) 285,6. ἀλλὰ
μὴν atqui 829,11] ἀλλὰ μὴν τὸ πρῶτον,
τὸ ἄρα δεύτερον 099,18 saepe — in parte
altera protaseos conditionalis 1888, 9
ἀλλ᾽ οὖν — ve. Eudem. 1357,20

ἀλλάττειν. ἀλλάσσοντα Emped. 34,2 158,6
160,20 τοὺς τόπους Alex. 1260,29

ἀλλαχῇ 639,l

ἀλλαχόσε ποι 1164,28

ἀλλαχοῦ 231,23

ἀλληλοτυπεῖν de atomis 619, 18

ἀλληλουχεῖν. τὸ μέγεϑος ἀλληλουχεῖται
411.10

ἀλληλουχία 136,21

ἀλλοίωσις expl. Alexander 214,12

ἀλλοιωτιχός (δύναμις 1190,22. (xivrotc)
'Theophr. 20,22 τὸ πάντων ἀλλοιωτιχόν
24,1

ἀλλοχοτία 1142,31

ἀλλόκοτος 626,00 ἀλλοχότως 1142,21

ἄλλος. αἷμα xal ἄλλης σαρχός Ewmped. 32,
Ι0 παρά τι 18,1 ἄλλο ἀλλαχοῦ μέρος
ἔχει 931, 29. sim. saepe — ἄλλο τὸ ὃ
xai ἄλλο τὸ ἐν ᾧ 611,9 ἄλλος μὲν —
xal ἄλλος δὲ --- xal ἄλλης 1087,1 — xac
ἄλλο opp. πρώτως 2235,28 554,91 τὴν
ἄλλως 391,12

ἄλλοτε ἄλλη 23,12

ἀλλότης (dist. ἀλλοίωσις) 862,13

ἀλλοτριοῦν 1157,94

ἀλογία 1.ὃ

ἄλογος (φύσις) 311,1 313,27 (opp. λογιχὸν
ψυχῆς) 1.71 mente captus 1100,8 ἄλογον
μὴ τέμνεσϑαι Eudemus 1220,2

ἅλοις 411,24

ἅλυσις 871,10 878,29

ἄλφα signum sec. Peripateticorum morem
libri 923,4

ἀλώπηξ 410,20

ἀλώπηξ

1312 ἅλως

ἅλως area 2'11,1

ἁμαρτάνειν. τὴν γραφὴν ἡμαρτῆσϑαι 44,
22 ἡμαρτημένα ἀντίγραφα 923,11

ἀμβλύς mathem. 66,12

ἀμβλύτης 679,10

ἄμβροτος Emped. 32,23 159,16

ἀμεγέϑης 532,14 1858,1 ἀμέγεϑες μέγεϑος
141,17

ἀμέϑεχτος 784,34. (αἰών) 784,34

ἀμέϑοδος. ἀμεϑόδως 521,15

ἀμείβειν τόπον 592,4 saepe Alex. 1355,20
(τὰ στοιχεῖα) 939,27 ἀμείβεσϑαι 632,1
(τὴν ῥοπήν) 678,18

ἄμειψις (Alexander) 1125,6

ἀμεμφὴς reprehensionis ezpers vocatur Φι-
λότης Empedocli (unde οὐχ ἀμεμφέως de
tardo Discordiae recessu v. 177 St.) 32,
23

ἀμενηνός (χατηγορίαι) 832, 12. 28 859, 18
(xóspoc) 1159,21

ἀμέρεια 514,30 538,14 635,836. 800,22

ἀμερής. ἀμερές def. 1025,14 ἀμερὲς τὸ
πρώτως χινοῦν Eudemus 1355,29 sq.
1357,21 τὰ ἀμερῇ Eudemus 928,29

ἀμέριστος 287, 18. 561,7. 774,14. (φύσις
i. e. supranaturalis mundus) Damascius
625,4 ἀμερίστως 88,8 136,29

ἄμεσος (προτάσεις) 11,13 12,19 49,2. (coni.
αὐτόπιστος) 18,91 ἀμέσως 268,4 460,13
1141,17 (opp. διὰ μέσου τοῦ ἀέρος) 1060,
12 ἀμέσως δημιουργεῖ 1158,4

ἀμετάβατος (opp. μεταβατιχός transcenden-
talis) 421,4 611,9 613,26. 39. 1162,6

ἀμεταβλησία 115,24 908,19 8544.

ἀμετάβλητος 29,19 821,34 (opp. μετα-
βολιχός) 1359,22. ἀμεταβλήτως 424,3

ἀμηχανίη Parm. 117,9

ἄμιχτος Emped. 32,18

ἅμιλλα 1133,23

dpotBatoc Emped. 1184,16

ἀμοιβὴ πυρός Heracliti 24,4

ἀμοιρεῖν Themistius 5092,24

ἀμορφία 406,32

ἄμορφος 211,15

ἄμουσος (σχολή) 1142,90

ἀμπελογένης 283,238

ἀμυδρός 36,6 1064,89. ἀμυδρῶς xai μόλις
ex Aristotele (217632) Archytas 786,7
cf. 196,1

ἀμφὶ τέχνης εὖ δεδαῶτε Einped. 160,2

ἀμφιβάλλειν dubitare (pass.) 21,11

I INDEX

ἀμφίβολος 2172,30

ἀμφίκυρτος 58,10

ἀμφὶς ἐέργει Parmen. 30,8 40,3 ἀμφὶς ἀλη-
ϑείης Parmen. 30,18. 31 146,24

ἀμφισβητεῖν 1118,18

ἀμφισβητήσιμος Aspasius 818,29

ἀμφισβήτησις 100,1

ἀμφορεύς 307,17 1220,15

ἀμφοτερόγλωσσος Timon 139,4. 1011,13

ἄμφω duali iunctum 946,22

dv. c. fut. ind. οὐδ᾽ ἂν τὸ πέρας ὑφεστή-

terat Damascius 796,30 (cf. οὕτω γὰρ

ἂν dótxog ἔσται Philoponus Phys. 904,

17 Vitelli) ὀλεῖται ἂν Melissus 111,24

113,9 c. opt. futuri cf. ad 5,9 47,11

200,6 329,9. 8 468,11 198,28 542,32

599,32 769,6 828,25 834,1 1006,13

1118,17 — potentiale cum coniunctivo

(?) 280,80 295,32 626,4 ἐφ᾽ ὧν ἂν εὗρεν

(pro eópg)? 338,6 — post Ev9a c. coni.

omissum (?) 599,15 post 6 228,1 (?) cf.

613,97 in irreali enuntiato conditionali

omissum 121,19 cf. 600,27 — ἡ ναῦς

ἂν... ἕλχοιτο dv 1115,90. ὅπως àv τις...

δύναιτο 1073,19. cf. xdv

(i. q. ἐάν) 1043,21. 23 dv iuxta ἐάν 1322,

27.28.29 Alexander 1326,29 cuin opt.

113,31

ἀνὰ μέσον Theophrastus 9223,13

ἀναβαίνειν. τοῦ ἀναβεβηχότος 1. e. eius, qui
studiis altioribus deditus est 9,12. 20
21,0 τῆς ἀναβεβηχυίας ἐπιστήμης 15,34
ἀναβεβηκχὸς αἴτιον (opp. προσεχές) 306,33
τὸ ἀναβεβηχὸς ἕν 819,5 τὸ ἀναβεβηκὸς
παρ᾽ αὐτῷ τὸ ζῷον τὸ xal τοῖς φυτοῖς
ὑπάρχον ἔμψυχον λέγων 1320,4 — v.
ἐπαναβαίνειν

ἀναβάλλεσϑαι i. 4. ὑπερτίϑεσθαι 48,29 (νῦν
τὴν ἐναντίωσιν scil. δεῖξαι) 902,13

ἀναβάτης 1053,15

ἀναβλάστησις 289,25

ἀνάβλεψις Ι016,1

ἀναβοᾶν 182,31

ἀνάγειν εἴς τι 43,12. (pass.) πρὸς τὸ εἶδος
305,22 species ad (ὑπό) genera 1049,10

ἀναγκάζειν evincere 1341,9

ἀναγκαῖος (ἀγαϑα) expl. 249,30 ἀναγκαίως
συνάγειν 51,21]

ἀνάγχη διττή expl. 942,5 (τῆς διαιρέσεως)
667,13 plur. (τῶν ἀποδείξεων) 8, 18
ἀνάγχην ἔχει 1284,2 (εἱμαρμένη ἀνάγχτῃ)

fix
€

VERBORUM

24,6 ἀνάγχη Parmen. 30,7 40,3 145,17
Emped. 1184,9 ἀνάγχη πᾶσα (Plato) 53,1
ἀναγράφειν 28,21
ἀναγύμνωσις 226,21
ἀνάξεσις 289,26
ἀναζῳγραφεῖν 579,24
ἀναξωννύναι. τὸ Éxxoy αὑτοῦ βιβλίον πρὸς
τὴν ἀΐδιον κίνησιν ἀνεζώσατο [118,2
ἀνάϑημα Emped. 160,1
ἀναϑυμίασις ἐχ τῆς τροφῆς 1258,21
ἀναιρεῖν (φύσιν) 50,8. (ἀρχάς) 80,8 (λόγους)

1012,80 logice 1279,27 sqq.

ἀναίρεσις. ἀναίρεσιν ποιεῖσθαι 71,20 532,
28

ἀναιρετιχός 2343,18. 389,5. (ἀλλήλων)
1280,9

ἀναισϑησία 708,5

ἀναίτιος. ἀναιτίως 641,10

ἀνακχαϑαίρεσϑαι ezplicare, illustrare (floscu-
lus ex Platonis legg. 612 A) 260,25

ἀναχάμπτειν 1229,81 1278,4sqq.. (logice)
861,4

dvdxap diez 499,17 1278,82 1306,1

dvaxTpottetv τὴν ἀιδιότητα λαμπρῶς
1117,9

ἀναχινεῖν 6,25 7,31

ἀναχλᾶν (pass. ἀχτῖνες) Strato 693,18

ἀναχυκλεῖν 1222,22. ἀναχυχλεῖσϑαι 42,5
ἐπ᾿ ἄπειρον τὴν εἰς ἄλληλα μεταβολὴν dva-
χυχλου)μένην 1181,10. 13. 20 ἀναχυχλεῖ-
σϑαι τὰς δύξας ἐν τοῖς ἀνϑρώποις Alex.
1204,38

ἀναχύχλησις 41,29 701,17

ἀναχύχλωσις 499,17 500,21

ἀνακύπτειν. ἀναχύπτει ἡ ἀπορία 95,4

ἀναλαμβάνειν resumere orationem Eudemus
110,35

ἀνάληνις (τῆς ἐπιστήμης) 883,10

ἀναλίσκειν (cf. χαταναλίσχειν) 1323, 26 sq.

ἀναλογεῖν 203,25. 407,20 4712,24

ἀναλογία 338,8 ἐξ ἀναλογίας 9,23. ἀναλο-
γίας δεσμός Platonice 1338,6

ἀνάλογος. ἀναλόγου τομῆς 511,17 ἀνόά-
λογὸν (sive potius ἀνὰ λόγον) adv. 189,
31 511,23 516,95 ἀνὰ λόγον slvat ὁπό-
σον dv ἡ τὸ ἐλάχιστον 1110,27. — xatd τὸ
ἀνὰ λόγον ἀναβαίνοντες 614,4

ἀναλυτιχῶς 328,14

ἀναμετρεῖν med. τὰς τούτου ληρῳδίας 1147,
91 ἀναμετρηϑήσεται τὸ ἄπειρον ὑπὸ τοῦ

πεπερασμένου 1004,22

ἀνασχευή 1313

ἀναμιμνήσχειν 553,3. ἡμᾶς τῆς ἀποδείξεως
1145,11 |

ἀνάμνησις 60,29 195,30 839,23 (opp. λήϑη)
Platonica 1079,11

ἀναμφίλεκτος 5,99 53,16 566,25. 122,20
1164,98

ἀναμφισβήτητος 686,6 1164,36. cf. Add.
t. X

ἀνάντης 1084,2

ἀναξιόπιστος Eudemus 115,25. 120,7

ἀνάπαλιν 978,1sqq. 1093,22. (ὁδεύει τῷ
ἐρωτωμένῳ) 1204,2ω8 vice versa Eudemus
1234,1

ἀναπέμπειν ἐπὶ τὰς ἀρχάς 19,29 ἀπορίαν
εἰς τὸν Ζήνωνα 140,25

ἀναπίπτειν 624,14

ἀναπλάττειν 466,1 (χενὰς μαχαρίας) 1231,
33

ἀναπληροῦν (opp. παραλείπειν) 1267,33
τὴν ἐλλείπουσαν αἰτίαν 27,4 cf. 31,9

ἀναπλοῦν τὴν ἀπορίαν 441,11] ἀνηπλωμέ-
νως (opp. συνῃρημένως) 1215,20

ἀναπνεῖν (χόσμος) Pythagor. 651,27

ἀναπόδειχτος (ὅρος) 49,1 (ἀρχή) 1186,22
(προτάσεις) 11,18 (δεύτερος) 029,35 οἵ.
130,13 328,26 574,22 008,1 932,26 —
(πέμπτος) Stoice Alexander 130,6 sqq.
131,7 ἀναποδείχτως 13,19sqq. Eudemus
116,3 120,12

ἀναπόδοτος (i. q. ἀνανταπόδοτος cf. ἀνταπο-
διδόναι, ἀνταπόδοσις) 45,11

ἀναπτύσσειν ετρίϊσατε 1242,90

ἀναρίϑμησις 114,28

ἀναρίϑμητος χρόνος Sophocles 740,31

ἀνάριϑμος (coni. ἄπειρον) 0702,28

ἀναρμοστία 185,32 sqq.

ἀνάρμοστος 185,29 sqq.

ἀναρπάζειν 634,16

ἀναρριχᾶσϑαι 1207,32 cf. schol. ib. not.

ἀνάρρωσις 51

ἄναρχος (χίνησις) 1192,30 Philoponus
1130,17 (opp. ἀτελεύτητος, χυχλοφορία)
946,16 (opp. ἀτελεύτητος χρόνος) I. Phi-
lop. 1167,15 (Parmen.) 39,28 80,1 145,
28

ἀνασχευάζειν
929,14

ἀνασχευαστιχός 473,11] 529,85 τῷ ἐξ
ἀχολουϑίας xal διαιρέσεως ἀνασχευαστιχῷ
τόπῳ χρώμενος 1225,12

ἀνασχευή refutatio 484,21 530,4

Opp. κχατασχευάζειν 7], 2

1314 ἀναστρέφειν

ἀναστρέφειν med. Πλατωνιχῶς 388,11

ἄναστρος 633,30 648,32

ἀνάτασις εἰς τὸ ὄν Damascius 7178,35

ἀνατείνειν pass. (σχιάν) 090,19

ἀνατιϑέναι τί τινι 465,13

ἀνατομή (φλεβῶν) 153,15

ἀνατρέπειν (λόγους) 71,20 1156,94. (δόξαν)
655,9 (συνέχειαν) 694,1

ἀνατρέχειν 19,19

ἀναφαίνειν. ἀναφαινόμενον πόρισμα 504,18

ἀναφέρειν ἐπί τι 120,21 Plato 19,1 ἀνα-
φέρεσϑαι εἴς τι 513,8. ἐπί τι 514,24

ἀναφϑέγγεσϑαι “Ομηριχῶς 1254,14

ἀναφορά πρός τι 210,16 304, 11
363,20 Eudemus 595,7

ἀναφύειν 214, 10. ἔνστασίς τις dvacoetat
1211,35

ἀναφωνεῖν 1525,29

ἀνάχυσις τῶν εἰδῶν 502,32

ἀναχωρεῖν εἰς τὸ αὐτό (Diog. Ap.) 152,7

ἄνδιχα Emped. 33,12 159,19. 1124,16

ἀνδρεῖος 4,32

ἀνδριαντοποι ητιχός.
303,6

ἀνδρογενής Emped. 372,1 381,7

ἀνδρόπρωρος Emped. 272,1. 380,20 381,
4.1. 14

ἀνεγείρειν 5,19

ἀνείδεος (τὸ d. i. q. στέρησις) 193,15 (ὅλη)
210,36 211,16 (ὑποχείμενον) 20,17

ἀνέχλειπτος 29,20 30,4 503,28 515,24 sqq.
7174,10 1140,28 τὸ d. τοῦ εἶναι 411,31
(τῆς γενέσεως) 492,16

ἀνέλεγχτος 1118,5 1140,2

ἀνέλιξις 022, 31. expl. 633,9
neoplat. 775,90 794,8

ἀνελίττειν ἐν τῇ γενέσει 798, 21
μένος ὁρισμός 210,28

ἀνελλιπής 468,26. 610,6 971,24

ἐπί τι

ἀνὸριαντοποιητιχὴ

(τοῦ ὄντος)

ἀνειλιγ-

ἀνεμπόδιστος. ἀνεμποδίστως 1302,3
ἀνενδεής 20,11 40,1 250,12 Damascius
800,10

ἀνενέργητος 414.10 826,5

ἀνενόγλητος 1189,19 ἀνενοχλήτως 1176,24

ἀνεξαπάτητος. ἀνεξαπατήτως 50,32

ἀνεξέταστος. ἀνεξετάστως 1176,35

ἀνεξήγητος 241,21

ἀνεπαίσϑητος 709,15 753,1. 6 cf. n. ἀνεπαι-
σϑήτως 1198,39 1199,53

ἀνεπίδεχτος 866,13 1250,36

ἀνεπίχριτος 1148,29

I INDEX

ἀνεπίλειπτος 465,8

ἀνεπιστημοσύνη 1078,23

ἀνεπιτηδειότης 9065,29

ἀνεπιτήδειος. ἀνεπιτηδείως 250,20

ἀνερεϑίζειν 259,6

ἀνερευνᾶν 5,16 med. 046,34

ἄνεσις (opp. ἐπίτασις) 453,33. 690,33

ἄνευ. τὸν τῶν ὧν οὐχ ἄνευ λόγον Aristo-
telice 368,25 n.

ἀνεύϑυνος 136,19

ἀνευρίσχειν 611,11

ἀνευφημεῖν 1360,28. cf. p. 47,31

ἀνέχειν med. (τοσοῦτον τῶν ἐνστάσεων) 007,
21 ἐρωτῆσαι οὐχ ἠνέσχετο 14,15

ἀνήρ. ἁνήρ 1143,23 saepius velut 1146,
10 τις ἀντιλογιχκὸς ἀνὴρ 1362,31

ἄνϑος metaph. summum 616,8

ἀνθϑρώπειος 789,10 (ἀριϑμός) 1102,9

ἀνϑρωπίζειν. σπέρμα --- ἀνϑρωπίζεται 1138,
28

ἀνϑρώπινος (τέχνη) 1102,25

ἄνϑρωπος. ὁ ἐντελεχείᾳ ἄνϑρωπος ποιεῖ éx
τοῦ δυνάμει ὄντος ἀνθρώπου ἄνϑρωπον
Aristoteles 1149,25

ἀνιᾶν. ἀνιᾶσϑαι Melissus 104,1 111,21

ἀνἱέναι. dvijxe c. inf. Parm. 78,23 145,14
(opp. ἐπιτείνειν) 683,32

ἀνίμησις 511,6

ἀνισοταχής 671,25 sqq. 677, 30. 678, 10
1102,11 I. Philop. 1158,5

ἀνισότης Platonis 431,3 433,16. 20

ἀνίσωσις 433,17

ἀνιχνεύειν 20,19 366,7 465,29. 1027,10

ἄνοδος ἐπ᾽ ἄπειρον 1179,4

ἀνόητος 1147,8 Parm. 145,18

ἀνοικείως 3900,27

ἀνομογενής 27,1. 27 60.5 16,25» 440,33
890,4

ἀνομοειδής 482,34 483,26 900,11. 1031,23
1099,22

dvop.otoqeviie 59,24

ἀνομοιομερής 606,28
18

ἀνομοιότης 432,24. Plato 1122, 10

ἀνορούειν Emped. 1184,15

ἀνουσίωσις 433,17

ἀνταχολουϑεῖν 1097,50 1317,1

ἀνταναιρεῖν 1237,21

ἀνταλλαγή 1350,32

ἀνταναίρεσις 1231,25

ἀνταναχλᾶν 693,28

Theophrastus 639,

VERBORUM

ἀνταποδιδόναι (cf. ἀνταπόδοσις) 44, 26
1078,38

ἀνταπόδοσις 44,1. 23

ἄντε χαταμετρῶνται ... ἄντε ἀναλίσχωνται
1323,25

ἀντεισάγειν 1335,22. pass. 514,10. 13

ἀντεισέρχεσθϑαι 512,17

ἀντεισίέναι 519,4

ἀντερείδειν. οὔτε ἀντερείδει οὔτε dvrepel-
δεται 613,15

ἀντερειστιχός (χίνησις, syn. σωματιχή)
1046,12

ἀντερωτᾶν 182,3

ἀντιγράφειν 489,22 d. πρὸς ἄνδρας εὐχλεῖς
1141,11

ἀντιγράφον. τὰ πολλὰ τῶν d. 168,20 ἐν
πᾶσι τοῖς d. 44.238 (ἔν τισὺ 77,0 1214,
11 (ἐν τοῖς πλείστοις) 1214,34

ἀντιδιαιρεῖν 14,11 149,13 pass. 149,19
399,20 501,24 634,7 ἀντιδιαιρεῖν τινι
602,18 1207,8 πρός τι 469,11 1154,8
ἀντιδιαιρεῖσϑαι med. 135,9

ἀντιδιαστέλλειν τινὰς πρός τινος 40,25
41.2.0 132,5 148,17 274,5 pass. 280,13

ἀντιδιαστολή 148,29 254,9 361,25 376,18
413,31 690,9

ἀντιδιατάττειν 766,20 1164,29

ἀντιϑερμαίνειν 419,24

ἀντίϑεσις (στοιχειώδης) 54,14. 17. (τοπιχή)
484,31 τὴν σὺν ἀντιϑέσει ἀντιστροφήν
1178,35 1334,29 οἵ, 424,21

ἀντιχεῖσϑαι. ἀντιχείμενος (dist. ἐναντίος)
819,27 (ὡς κατὰ ἀντίφασιν, opp. ὡς
ἐναντία) 810,5

ἀντιχινεῖν 419,19. 30 pass. 1017,10

ἀντιχίνησις 611,20

ἄντιχρυς 201,92 176,17 563,5. 1115,1

ἀντιλέγειν absol. 46,8

ἀντιληπτιχός (προϑυμία) 1117,15

ἀντίληψις sensus 158,14

ἀντιλογία 397,8 131,30 :1185.10 1161,11
Eudemus 120,11

ἀντιλογιχός 1167,15. (ἀνὴρ) 1362,31

ἀντίλογος (φιλονειχία) 1135,28

ἀντιλύπησις 292,25

ἀντιμέϑεξις 101,18

ἀντιμεϑιστάναι pass. (ἀλλήλοις) 511,11
659,7 1351,22

ἀντιμεταλαμβάνειν τοὺς ἀλλήλων τόπους
1351,31

ἀντιμετάστασις 524,5 sqq... 031,32. 033,9

ἀνυπαρξία 1315
943,8 561,8 581,22 sqq. 629,36 630,16
1351,39

ἀντιμετρεῖν 7233,18

ἀντιμέτρησις 793,29

ἀντίξους 249,16 256,26

ἀντίος Parm. 30,25 31,2 39,3 180,9.

ἀντιπαραβάλλειν 477,12

ἀντιπάσχειν 419,830 508,19

ἀντιπεριιστάναι pass. 668,26. 29. 30 687,
18 1351,21 (cf. ἀντιπερίστασις)

ἀντιπερίστασις 112,18. 21 596,10 694,18
1050,8 expl. 1350,32 Plato 668,33

ἀντιστοιχία 29,13

ἀντιστρέφειν logice 424,21 3580,16 609,177
ἀντεστραμμένως 676,4 — Arist. expl. 498,
21

ἀντιστροφὴή (ϑάττονος xal βραδυτέρου) expl.
943,24 syllogismi 104,31 402,82 9521,
18 844. (σὺν ἀντιϑέσει) 119,2. 127, 36
1178,35 1384,.9

ἀντίστροφος 191,2 334,29 467,6 710,11
888,22. 29 994,19 1366,13 (coni. συγ-
γενής) 1340,19

ἀντιτιϑέναι. ἀντίϑετος 31,7

ἀντιτυπεῖν 647,19

ἀντιτυπία plural. 623,17 656,9

ἀντίτυπος 531,5

ἀντίφασις 21,26 82,24 421,12 ἀντιφάσει
περιπίπτειν 90,1 τὴν ἀντίφασιν συναλη-
ϑεύειν 1235,248qq.. argumentum ἀπὸ τῆς
ἀντιφάσεως 1034,22. κατ᾽ ἀντίφασιν 811,4
τὰ χατὰ ἀντίφασιν μεταβάλλοντα, ταῦτα
δέ ἐστι τὰ γινόμενα xal φϑειρόμενα 907,
29 ὁ éx τῆς χατὰ ἀντίφασιν μεταβολῆς
1020,12

ἀντιφάσκειν 1155,33

ἀντιφατιχός 42,16 451,27

ἀντιφατιχῶς ἀντίχειται 813,7

ἀντιφϑέγγεσθαι 485,21. 1204,12 ἡ at-
σϑησις ἀντιφϑέγγεται 1195,31

ἀντίφραξις 098,24

ἀντιψύχειν 418,25. 419,23. 436,3

ἀνόειν (διπλάσιον διάστημα) [018,7 (τὸν
ἑαυτῆς χύχλον ἡ σελήνη) I. Philoponus
1158,9. 11 ἀνυστόν Parm. 110,3) Μο-
lissus 109,24.28 111,25 112,10 Anaxa-
gor. 156,11 ὡς ἀνυστὸν κάλλιστα Diog.
Ap. 152,15

ἀνυμνεῖν 20,17 148,18 538,16 1360,25.37
pass. 47,31 n.

ἀνυπαρξία G97,6 (παντελής) 1177,38

1316 ἀνυπόστατος

ἀνυπόστατος expl. 788,20 Archytas 785,
17

ἄνω μὲν τὸ ὃν ὑπὲρ τὴν ζωήν ἐστι, χάτω
δὲ ἡ ὕλη μετὰ τὴν φύσιν 289,31 ἀνώ-
τεραι ἀρχαί Eudemus 47,21 49,26 (opp.
αἴτια προσεχῆ) 314,12. χατὰ τὸν ἀνωτάτω
λόγον Eudorus (opp. δεύτερον) 181,70

ἀνώγειν. ἄνωγα (Parm.) 117,5

ἄνωϑε tradi videtur 1357,27 cf. pot.

ἀνώλεϑρος Parmen. 30,1 78,12 142,36
145,9 Plato 26,20

ἀνωμαλία 433, 20 sqq.
2902,22 πᾶσαν d. 168,9

ἀνώμαλος (χίνησις, opp. ὁμαλής) 895,6 sqq.
saepe

ἀνωμαλότης 432.26

ἀνώνυμος 210,19 Parmen. 145,18 dvo-
vogue 1794,10

ἀνωφερής 369,24 386,22

ἀνώφορῤος 671,22 684,29 (ἐνέργεια) 11239,
20

ἀξία 360,11

ἀξιοῦν c. infin. Eudemus e coni. 563,18
n.1

ἀξίωμα 9,29 17,27 162,241. 26. 482, 13
983,0 τὸ ἀξίωμα (accus.) σαλεύει τὰ ὑπὸ
τούτου λεγόμενα 113.,.2 περὶ τοῦ τόπου
ἀξιώματα 604,12. 33. (χοινόν) 47,238 ma-
them. 466,10 ἀξιώματα ἃ μεταπίπτοντά
τινες λέγουσιν Stoicorum (ex Alexandro)
1291,37 sqq.

ἀόρατος 412,6 sqq.

ἀορισταίνειν 424,2

ἀοριστία 230,23 538,1 626,36

ἀόριστος (dist. ἄπειρος, opp. ὡρισμένος) 24,
28 τὸ ἀόριστον τῆς ἡμετέρας φαντασίας
465,92 ἀόριστον Pyth. 181,26 (δυάς)
150,13 151,12 181,28 499,4 aóptatov
(Platonis) Eudemus 431,13

ἀπάγειν εἰς ἄτοπον 563,24

ἀπαγωγή (εἰς ἄτοπον) 843,24 (εἰς ἀδύνα-
τον) 611,20 982,20 994,22 1026,28

ἀπάδειν 144,9 1036,19

ἀπαϑής 23,0 expl. 598,2sqq. (atomus dist.
ἀμερής) 925,10 sqq.

ἀπαίδευτος 1182,38

ἀπαιτεῖν rogare 80,26 (τόπον) geom. 512,
290 cf. 639,22 ἀπαιτεῖ λέγειν imperso-
naliter? 181,27

ἀπακχριβοῦν. τέχναι ἀπηχριβωμέναι μάλιστα
894,02

(ἡλίου) Geminus

(ὃ ψόφης) 865,11

I INDEX

ἀπαλέξησις 391,24

ἀπάνευϑε Xenophanes 23,20

ἀπαντᾶν (i.q. συμβαίνειν) Alexander 317,
20 (παρὰ ϑύρας) 661,7 648,34 cf. ὑπαν-
τᾶν οἱ Add. t. X ll. cc.

ἀπάντησις. ἀπάντησιν ποιεῖσϑαι πρός τι 13,
17 16,90 93,2 97,10 166,4

ἅπαξ. ὡς ἅπαξ τοῖς σώμασιν ἀπονέμων τὸ
ἐχστατιχὸν ἀχολούϑως ἑαυτῷ οὐχ ἀξιοῖ
τὴν ψυχὴν αὐτοχίνητον χαλεῖν 1249,9

ἁπαξάπας. ἁπαξάπαντα 967,17

ἀπαράβατος 691,17

ἀπαράλειπτος 215,94 610,10 813,3. 901,
19

ἀπαράλλαχτος 919,15. ἀπαραλλάχτως (τὸ
αὐτό) 1008,25

᾿Ῥἀπαράτατος 640,21

ἀπαριϑμεῖσϑαι med. 214,17. 324,11 499.
δὴ 815,21 ἀπαριϑμηϑέντα pass. 555,31

ἀπαρίἣμησις 213,32 285,13. 325,16 610,
18 614,12 616,4 653,21

ἀπαρτᾶν seiungere 307,11 556,15

ἀπαρτίζειν absol. 491,4 (opp. ἐλλείπειν,
ὑπερβάλλειν) 973,11 496,26 — pass. 1001,
lO τελείων xal ἀπαρτιζομένων χινήσεων
1033,26 ἀπαρτίζειν ἣ μὴ ἀπαρτίζειν ἀλλὰ
περιττεύειν 1343,25. ἀπηρτισμένως 949,
17

ἀπάτη error 013,2

ἀπατηλός Parmen. 30,19 38,32 146,25
147,28 (Emped.) 158,25

ἀπαύγασμα τοῦ εἴδους Damascius 4715,15

ἀπαυϑαδίζεσϑαι πρὸς τὸν οὐρανόν 1334,
“1

ἄπαυστος Parmen. 39,28 80,1 145,28
(χένησις) 1119,22. ἀπαύστως 264,22

ἀπειχάξειν 821,19 1259,15

ἀπειχασία 637,6

ἀπειράχις 993,28 ἀπειράχις ἄπειρα 112,29
173,23 460,10

ἀπειρία 28,26 29,9. 21 492,18

ἀπειροδυναμία 1329,10

ἀπειροδύναμος 008,80 942,13. 1327,32
I. Philop. 1331,23 1335,18 sqq. 1358,23

ἀπειροειδ ἧς 528,13. 18. 24

ἄπειρος. ἄπειρον def. 3,33 451,108qq. (κατὰ
πλῆϑος καὶ χατὰ μέγεϑος) 22,9sqq. (xatd
πλῆϑος xarà μέγεθος xat? εἶδος) 165,
llsqq. (τῷ πλήϑει) 26,31 (dist. ἀπερί-
ληπτον) 165,125. 81 (χατὰ τὸ συνεχὲς χαὶ
τὸ χατὰ τὸ διωρισμένον) 500,28 ἄπειρον

VERBORUM

Anaxagorae, Ánaximenis Anaximandri
1188,6 cf. 155,21 sqq. — εἰς ἀπ. προιέ-
ναι Eudemus 47,20 ἐπ᾽ d. ἰέναι 14,16

εἰς ἄπειρον εἶναι τὴν πρόοδον 844,6 ἐπ᾽ ᾿

ἄ. διαιρετόν 4,1 6,20 saepe τῇ ἐπ᾽ ἄπει-
pov τομῇ 1013,1

ἀπεμφαίνειν 162,2 1009,25. ἀπεμφαίνοντα
90,10 ἀπεμφαῖνον 51,9. (syn. παράδοξον)
51,13 500,13 1234,11 1330,6 εἰς ἀπεμ-
φαῖνον ἄγειν τὸν λόγον 433,3

ἀπέμφασις 488,8 cf. ἀπεμφαίνειν

ἀπεξεργάζεσϑαι 8,15

ἀπεοικέναι οὐδέν τινος 17,20 ἀπειχώς
644,8

ἀπεράτωτος 470,83. 16 502,30 588,9
1218,8

ἀπερίγραφος. ἀπεριγράφως Alex. 1299,38

ἀπεριήγητος (τῷ πλήϑεῦ 178,29

ἀπεριόριστος 162,6

ἀπευϑύνειν. ϑεοῦ τοῦ πάντα χατὰ δίχην
ἀπευϑύνοντος 814,28 (τὴν νόησιν) 1097,
28

ἀπήχημα 232,31

ἀπιστεῖν 1341,6

ἄπιστος (γνώμη, coni. αὐτόπιστος) 1205, 13

ἀπλανής. ἡ d.sc. σφαῖρα 482,20 cf. 624,6

ἀπλατῆς (μῆχος) 49,5

ἄπλετος Emped. 26,2 158,17

ἁπλοῖχός. ἁπλοϊχώτερον 931,11 1075,13

ἁπλῶς ὄν Melissus 103,18 ἁπλῶς expl.
814,1. (opp. τις) 814,14 816,11 (opp.
vf) 864,9 (expl. ἀναγχαίως) 345, 10
ἁπλῶς (opp. ἐξ ὑποθέσεως) Aristotelis
expl. 386,15

ἀπνεύμων 281,19

ἀπό. ἀγένητον ἀπὸ χρόνου (τὸν χόσμον) M-
γοντες 1121,10

ἀποβάλλειν. χρείαν οὐχ ἀπόβλητον 1037,4
1040,13

ἀποβολή 902,21 (opp. λῆψις) 1074,1

ἀπογέννησις 205,10. (δημιουργιχή) Iambli-
chus 794,7. 10

ἀπογίνεσθαι (opp. γίνεσθαι) 780,16 γεγο-
vévat xal ἀπογεγονέναι 1282,12 sqq. ἀπο-
γενέσϑαι (opp. ἐγγενέσθαι) 228,18

ἀπογιγνώσκειν τινός cogitationem alicuius
rei deponere 610,3 ἀπογνόντες τοῦ εἶναι
γένεσιν 28,1 cf. 694,3 695,26 (i. q. ἀδύ-
vatov νομίζειν) 1082,26

ἀπόγνωσις desperatio 60,6

ἀπογράφειν med. 1347,98
Comment. Arist. X Simplic. in Phys.

ἀποχρίνειν 1311

ἀπογυμνοῦν 1160,20

ἀποδειχνύναι. ἀρχὴ ἡ φύσις ἀποδειχϑήσε-
ται 46,16 (ορρ. λαμβάνειν ὡς ἀξίωμα)
466,10 ἀποδειχτός opp. αὐτόπιστος 15,
11 sqq.

ἀποδειχτικός 14,15 15,14 49,14. (opp.
τεχμηριώδης) 18,29 (opp. λογιχός) 476,
29 (opp. ἔνδοξος) 610,19 ἀποδειχτιχῶς
(opp. δοξαστικῶς) 521,9

ἀπόδειξις. εἰ μὲν περὶ ἀρχῆς ὁ λόγος, bU
ἐπαγωγῆς αὐτὴν πιστοῦσϑαι, εἰ δὲ περὶ
τῶν μετὰ τὰς ἀρχάς, δι᾽ ἀποδείξεως 1185,
29

ἀποδέχεσϑαι εὐγνωμόνως τοῦτο τινός 38,6
45,29

ἀποδιδόναι (ἀρχάς) 27,26 (πάϑη) 28,22
(αἰτίαν) 28, 26 ἀποδίδοσθαι i. e. ut apo-
dosis reddi grammatice 1078,29. 10

ἀπόδοσις τῶν μερῶν εἰς τὰς olxs(ac ὁλότη-
τας 4,96 plur. (üxat) 177,11 ἐκχϑέ-
σϑαι τὰς ἀποδόσεις 60,30 ἀποδόσεις ποι-
εἶσϑαι 7,9 expositio 614,18

ἀποδοχή Auffassung 45,10 541,22

ἀπόϑεσις τῶν τριχῶν 848,1

ἀποϑνήσκειν. πότε ἀπέθανε Σωχράτης;
πότερον ἐν ᾧ ἀπέθϑνῃσχε χρόνῳ 7) ἐν ᾧ
ἐτεϑνήχει 1296,19

ἄποιος 179,15 628,17

ἀποκχαϑιστάναι εἰς τὸ αὐτό 101,26 τὸν
μὲν πρότερον ἀποχαταστάντα τῶν ἀστέρων
I. Philop. 1158,12 cf. 1162,18 τοῦ πνεύ-
ματος ἀποχαϑισταμένου 1080,18

ἀποχαλύπτειν ezponere 31,9

ἀποκλήρωσις 694,10

ἀποχατάστασις (xarà περίοδον) Emped.
157,26 (τῶν ἀστέρων) I. Philoponus 1162,
18

ἀποχληροῦν med. 923,7

droxÀivety τὴν διάνοιαν 1164,99

ἀποκομπάζειν 1143,8

ἀποκόπτειν. ἀποχέχοπται πελέχει ÀÁnaxag.
115,18 176,29

ἀποκορυφοῦν 1194,30 τὴν διδασχαλίαν εἰς
τὴν ϑεολογίαν 1359,6

ἀποχρεμαννύναι 652,25

ἀποκρίνειν. ἀποχεχριμένον κενόν 692,28 844.
ἀποχρινομένων τῶν ἐναντίων 24,2ω4 ταῦτα
(τὸ ἀραιὸν κτλ.) ἀπεχρίϑη Pseudoparme-
nides 31,6 sim. Anaxag. 34,21 35,15
155.22. 31 156,24. 28 sqq. 157,2 164,30
165,32 174,22sqq. 175,11 177,4 179,1.9

91

1378 ἀπόχρισις
181,4 δεῖνον ἀπὸ τοῦ παντὸς ἀποχριϑῆ.-
ναι Democr. 327,24

ἀπόκρισις (opp.mpóaxprai) 1076,25 Anaxag.
35,8

ἀποχριτιχός (δύναμις) 1190,22

ἀποκρύπτειν πάντας (éclipser) 23,31

ἀποχρούειν. τοὺς ῥχϑυμοτέρους ἀποχρου-
μενος 8,19

ἀπολαμβάνειν.
πεδον 466,14

ἀπολείπειν Arist. (syn. μεταβάλλειν) 979,
24

ἀπόλειψις Emped. 158,2

ἀπολήγειν Emped. 158,29

ἀπόληψις 218,1.8

ἀπολιμπάνειν 102,20 212,11 567,20

ἀπολλύναι. ἀπὸ γὰρ ἂν ὅλοιτο Melissus
112.5 ἀπόλλυσθαι expl. Anaxag. 163,22

ἀπολογεῖσϑαι 35,28 332,16

ἀπολογία 581,2) ἀπολογίαν ἑαυτῷ πορίσας
1120,30

ἀπολογίζεσϑαι 19,18. 1312,7 1319, 19
πρώτην τῶν χινήσεων ἀπελογίζοντο τὴν

τὸ ἀπολαμβανόμενον ἐπί-

φοράν
ἀπολογισμός 450,31
ἀπολύειν. ἀπολύσασθαι ἐγχλήματα 107,31

pass. xat αὐτὸ 594,13 ἀπολελυμένα
ἀπ᾿ ἀλλήλων 20,171 ἀπολελυμένα ἀλλήλων
323,25 324,8 ἀπολύτως absolute (gram-
mat.) 321,12

ἀπομνημονεύειν ὡς λέγοντος 26,14

ἄπονος. ἀπονώτατος 1353,14 --- ἀπόνως
1353,13

ἀποπάλλειν 1217,29

ἀποπίπτειν τινός 644,6

ἀποπλάξζειν Emped. p. 161,1

ἀποπλανᾶν. μαχρὰν ἀποπλανηϑέντας τῆς
ἀληδϑείας 1164,26

ἀποπορεύεσϑαι (ἀτμίς) Eudemus 662,30

ἀπορεῖν λόγου πρός τινα 49,32 ὁ λόγος
ἀπορεῖ πρὸς ἡυᾶς 467,95 ἀπορεῖται ἡ
ἀπορία 966,22 ἀπορεῖν, μήποτε 1258,1

ἀπορρεῖν. ἀπορρεῦσαι 1061,12 1201,18 τοῦ
ἀπορρεύσαντος defluere ac perire Philo-
ponus 1175,22 1176,16. 18 (λίθου) Eu-
demus 1200,6

ἀπόρρυτος Plato 10759

ἀπόρρησις Plato 135,18

ἀπόρροια (σωματιχαί, διὰ ὧν ἕλχεται τὰ
ἑλχόμενα) 1056, 1 Philopon. [170,18
Eudem. p. 1200,7

I INDEX

ἀποσβεννύναι. γένεσις ἀπέσβεσται 145,22

ἀποσιώπησις 1166,21

ἀποσχευάζειν med. 639,27 888,15

ἀπόσχληρος 304,27 305,9

ἀπόσχοπος Emped. 381,33

ἀποσπᾶν τὸ ὅλον τῶν μερῶν 551,25

ἀπόστασις (v?) 798,14

ἀποστέλλειν. γράψαι xal ἀποστεῖλαι (Theo-
phrastus de responso) 923,12

ἀποστενοῦν. ἀπεστενωμέντη, γνῶσις 18,4

ἀπόστημα ἀπὸ τοῦ ἐνεστῶτος νῦν ἐπὶ τὸ
παρεληλυϑός 150,16

ἀποσφάλλειν pass. falli 587,27 169,25

ἀποσχίξζειν pass. lamblich. 639,26

ἀποτείνειν med. πρός τι, πρός τινα 88,13
242,23 244,15 245,7 314,1 979,2 pass.
13,11

ἀποτέλεσμα 11,27 88,10 340,2 352,4. 445,
33 (opp. στοιχεῖον) 17,25

ἀποτελεσματιχός. ἀποτελεσματιχή i. e.
astrologia 293,11

ἀποτέμνειν. οὐχ ἀποτετμημένη (Aristot.)
410,0

ἀπότευξις Eudem. 336,22

ἀποτιϑέναι med. deponere aliquid 632,12
ἀλλαχοῦ τὸν ypóvov 119,96

ἀποτομή. xatà d. ὁρᾶν (opp. κατὰ cup-
πλοχήν) 446,8 (τοῦ ὅλου χρόνου) 1799,

ἀποτυγχάνειν 358,94. 099,31 ἀπετεύχϑη
380,31

ἀποτυποῦν Iambl. 793,18

ἀποτυχία 314,25

ἄπους 170,12

ἀπουσία τῶν εἰδῶν sim. 245,23 saepe (syn.
μὴ ὄν) 833,22

ἀποφαίνειν. — med. ἀναποδείχτως ἀπεφαί-
νοντὸ Eudemus 120,12

ἀποφάναι 1329,11

ἀπόφανσις 12,25

ἀποφαντιχὸς λόγος 91,17 dmogavttxóx
50,27 (opp. συλλογισμῷ) 51,2

ἀπόφασις 17,29. 19,33 226,27. 38 4711,29
600,27 (τοῦ σώματος) 230,8

ἀποφάσχειν τί τινος 218,11 546,11 561,26
615,11 1074,23

ἀποφέρειν pass. (εἰς τὴν φαντασίαν) 18,11

ἀποφυγή. πρὸς τοῦτο ἄν τις εὕροι ἀπο-
φυγήν 1362,31 item pluraliter 92,9

ἀποψύχειν 281,30 ἀπεψυγμένον debile
628,8

ἀπροαίρετος 338,95 848,10

VERBORUM

ἄπταιστος 1010,15

ἅπτειν. ἄπτεσϑαι expl. 438,7 (i. q. ἐφαρ-
μόξειν) 880,9 (dist. πεπεράνθαι) 516,9
(ἐπὶ πλέον) Eudem. 61,4

ἄπυστος Parmen. 145,22

ἀπωϑεῖν Parmen. 40,1 146,1

ἀπώλεια 520,22

ἄπωσις 1049,18 sqq.

dpa οὖν οἷος ἀνήρ ἐστιν 1136,30 dpa οὖν
ὁποῖόν τινα... χρὴ νομίζειν 114,1 ἄρα
δέ 6031,15 ἄρα nempe Eudemus 85,29
cf. 714,25 ἀρά γε Eudemus 5233,16

dpa. ζητεῖ, πότερον dpa 1092,28 εἰ μὴ dpa
1094,12. ἴδωμεν ὁποῖος ἄρα 1156,21. «t
οὖν τοῦτο dpa σημαίνει [164,1 7) ἄρα (in
λύσει) 116,23

ἀραιός. ἀραιότατα Emped. 381,14 ἀραιόν Me-
lissus 104,8 sqq. Anaxag. 156,29 174,23

ἀραιοῦν pass. 24,29

ἀραρίσχειν. τὴν ἀναλογίαν διελέγξει ὡς
οὐχ ἀεὶ τὸ ἀραρὸς ἔχουσαν 1105,28 ἀρα-
ρότως ἐπήγαγεν 1332,40 1888,1 ἀρηρότα
Emped. 33,2

ἀράχνη 318,29 sqq.

ἀργέτι αὐγῇ Emped. 33,9 159,16

ἀργηγιχός 960,30

ἀργός (δημιουργός) 1331,2

ἀργύφεος Orph. 147,2

ἄρδην oraculum ap. Procl. 613,3 616,1
617,5

ἀρέσκειν τινά 222,29. 258,15 964,930 ἀρέ-
σχεσϑαι τινί 70,12 80,23 ἀρεστὸν (omr
copula) τὸ ἐξετασϑῆναι 601,7

ἀρετὴ ἀπὸ τοῦ alpety ἄνω λέγεται Porphyrius
407,2 (ἠϑιχή) 1079,Ὁ

ἀρετοῦν. ἀρετοῦται ἡ ψυχή, opp. χακύνε-
ται 1066,5

ἄρϑμιος Emped. 158,22 160,28

ἀριδείχετος Emped. 1124,12

dptÜpetv. τὰ ἀριϑμούμενα (i. e. τὰ ὑποχεί-
μενα) (11,15

ἀριϑμητικός 110,18 ἀριϑμητιχά (doctrina)
041,15 ἀριϑμητιχῶς 457,24

ἀριϑμός. ἀριϑμῷ δέ τε πάντ᾽ ἐπέοιχεν vers.
Pyth. 1102, 22 ἀριϑμοῖς βιβλίων ἡμᾶς
χαταπλήττων 1141,10 (μοναξδιχός οἱ με-
Üexcóc dist.) 108,1 (ταχτιχός, μοναδιχός)
118,5. ἀριϑμῷ (opp. εἴδει) 973,31. εἰ δέ
τις πιστεύσειε τοῖς [Πυϑαγορείοις, ὥστε πάλιν
τὰ αὐτὰ ἀριϑμῷ Eudemus 732,31. hoc
ἀριϑμῷ in simili Stoicorum opinione

ἀρχή 1319

audit Alexandro in Anal. Pr. 180,34
Wall. xac' ἀριϑμόν et sic ἕν χατ᾽ ἀριϑμὸν
Simpl. ipse 1043,10 κύδιμ᾽ ἀριϑμέ, πάτερ
μαχάρων, πάτερ ἀνδρῶν vers. Pythagor.
453,12 1102,20

ἀριστερόν Pythag. 181,26

ἀρκεῖν. ἀρχοῦσιν αἱ φϑοραὶ .. . εἶναι 178,22
διὰ τὸ ἀρχεῖν αὐτῷ τὴν ταχυτῆτα τῶν
ποδῶν 1014, 9 ἀρχεῖν πρός τι sufficere
ad 141,13 ἀρκεῖν εἰπὼν ἠρχέσϑη 581,24
ὃ γεωμέτρης... οὐχ ἀρκεῖται εἰπεῖν 1186,
21

ἁρμόδιος 301,34

ἁρμόζειν (pass.) 161,8 ἁρμόζειν οἱ ἁρμόττειν
cum dativo et cum πρὸς c. acc. iunetum
transitive 22, 12. 14 ἁρμόζειν p. pass.
631,9 sqq. τοῖς ἀπαιδεύτοις ἁρμοζόμενος
γράφει 1142,32

ἁρμονία 631,24 ἁρμονία Δώριος, Λύδιος
185.32 Archytas 785,27 Emped. 160,4

“Λρμονίη Emped. 300,24 (i. e. Φιλία)

ἁρμόττειν ἐπί τινος 1144,15. 1199,9. 38
ἁρμόττειν τὸ ἡρμοσμένον (opp. ἀνάρμοστον)
Hermodorus 248,9

ἀρνητιχός (μόριον) 812,17

ἀροῦν 1335,13

ἁρπάζειν τὸ ὕδωρ cf. ἅρπαξ 641,28

ἅρπαξ. τὰς χλεψύδρας, τουτέστι τοὺς ἅρπα-
γας 647,21

ἄρρευστον Damascius 644,32

ἄρρην. ἄρρεν Pythag. 181,25

ἄρρητος 147,16

ἀρρύϑμιστος Arist. expl. 273,20

ἀρρωστία διανοίας 1203,20

ἀρτᾶν. ἠρτημένος τοῦ λόγου 801,11 ἀπὸ
τούτων τῆς γνώσεως ἠρτημένης 45,19
ἠρτῆσϑαι ἀπό τινος πρός τι 94,10 ἤρτη-
ται ἡ πιϑανότης ἐχ τῆς διαιρέσεως 1015,1

ἄρτι expl. 752,11

ἀρτιγενής 961,15. (axoAdxtov) 1006,28

ἄρτιος 1016,22 1017,1 ἄρτιον Pythag. 181,
26 475,8

ἀρχαιοπρεπής 233,10 ἀρχαιοπρεπῶς 111,
15 873,1

ἀρχέγονος 117,8 461,18

ἀρχέτυπος (νοητὸν εἶδος Platonis) 224,23
cf. 627,6 (παράδειγμα) 31,19

ἀρχή def. 1205,96 (variae significationes)
109,2 ἀρχὴ ab Anaximandro sic dicta
150,23 ἀρχαὶ γενέσεως, γνώσεως, οὐσίας,
πράξεως Porphyrius 11,11 (ἀποδείξεως)

81

1380

49,34 sqq. (χινήσεως) expl. 304,9 ἀρχή
(opp. ἀπ᾿ ἀρχῆς) δ18,1 (ἐναντίαι) 20,
11 54. (diff. αἴτια, συναίτια) 39,16. (ypo-
vixf, opp. ἡ κατὰ τὸ πρᾶγμα) 106,1 sqq.
[Περὶ ἀρχῶν titulus Physicorum 301,14
τὸ ἐν ἀρχῇ λαμβάνειν (logice, opp. δι
ἑτέρων ἀποδεῖξαι) 056,17. 54 971,12 1042,
29 xat ἀρχὰς τοῦ Δ βιβλίου 487,14 —
ἀρχήν principio adv. Anaxag. 164,29
τὴν ἀρχήν adv. 1191,20 1291,53. 34
Anaxag. 156,22

ἀρχηγικός 318,14
186,21

ἀρχηγός 194,4

ἀρχιχός 11,8 464,29. (aptat) 499,37 ἀρ-
χιχῶς (i. e. ἀρχῆς loco) 499,32

ἀργοειδ ἧς (ποιότης) 178,4 (στοιχεῖα) 228,19
ἀρχοειδέστερος 1,321 15,01 35,25. 31 36,
16 178,91. 179,011. 183,32. ἀρχοειδέστερον
τὸ ἡ τοῦ D 1238,23

ἀσάλευτος 225,8

ἀσάφεια Aristotelis 8,19 21,19 278,21
1094,9 1170,10 ποιεῖ ἀσάφειαν τῷ λόγῳ
τὸ λαβεῖν 590,5 ἀσάφειαν ἐμποιεῖν τῇ
λέξει 110,32

ἀσαφής 50,23 saepe

ἄσηπτος (01,94

ἀσαφής. ἀσαφῶς 37,9 1003,12

ἀσϑένεια φύσεως 302,5

ἀσχεῖν. εἰς ἀχρίβειαν ἠσχημένη ἀκρόασις 4,
10

ἀσχός 888,12 (πεφυσημένος) 1217,24. (ἐν
ὕδατι πεφυσημένοι) 685,1 πολλοὶ ποτα-
μοὺς διαπεραιοῦνται πορϑμείοις τοῖς ἀσχοῖς
χρώμενοι 685,3

ἄσχοπος 14,6 336,18

ἀσμενίζειν τὸ δόγμα 108,26

ἀσπάξεσϑαι 355,

ἄστατος Hermodorus 248,13 256,35

ἀστεῖος (opp. φαῦλος) Eudorus 181,14

ἀστρολογία ναυτιχὴ Thaletis 23,93 (i. q.
ἀποτελεσματική) 293,14

ἀστρονομία 14,4

ἀσύγγυτος 101,15. 404,26 406,6 640,32

ἀσυλλόγιστος 103,1. 105,31. ἀσυλλογίστως
31,15 103,4. 134,1

ἄσυλος Parmen. 146,21

ἀσύμβλητος 60,6 686,1 710,30 1086,8

ἀσυμμετρία 150,13 470,29. plur. 1113,10

ἀσύμμετρος 110,22

ἀσυμπέραντος 1183 119,6 117,9

ἀρχηγικός

5229,22 527,35 Tambl.

I INDEX

ἀσύμφωνος 1165,40 ἀσυμφώνως 515,1

ἀσυναίσϑητος 101,4. 8

ácóvaxtoc 210,8 τὰ ἀσύναχτα συνάγων
1174,29

ἀσύστατος (γένεσις) 381,10 (συμπλοχύ)
820,0 ὅπερ ἐστὶν ἀσύστατον 921,7

ἀσφαλής. ἀσφαλὲς λέγειν 1060,80

ἄσχετος ὁ νοῦς πρὸς τὸν χρόνον (cf. σχέσις)
l. Philoponus 1157,30 1160.4 (ἀγαϑότη,ς)
1359,8 (τὰ ἄσχετα, opp. σῶμα) Philop.
L3:34, 27 ἀσχέτως (coni. ἐξῃρημένως)
1355,25

ἀσχημάτιστος 419,15 513,25

ἀσχολεῖν. περὶ πρᾶξιν ἠσχολημένον 1,12

ἀσχολία (ἡ περὶ τὴν φυσιχὴν ϑεωρίαν) 4,29
plur. 5,4

ἄσχολος 51,12 n.

ἄταχτος (χίνησις) 769,8 (coni. ἀναίτιος)
1184,22. (ayn. πλημμελές) 422,0. ἐν τοὶς
ἀτάχτοις ἡ τύχῃ 360,24 Pyth. 181,26
(κίνησις) Plato 703,4 sqq. Eudemus 702,
28 ἀτάχτως 332,11

ἀτάλαντος Ewmped. 26,3 158,18

ἀταλαίπωρος. ϑαυμαστῶς ἀταλαιπώρου
ψυχῆς ἐστι πρὸς τὴν τῆς ἀληϑείας ζήτη-
σιν (flosculus Thucydideus) 1151,30

ἀτάρ Parmen. 31,1 ἀτάρ... ye 108,24

ἀταρπός Parmen. 116,31

ἀτέλεια 417,21 435,7

ἀτέλεστος Parmen. 30,9 78,12 145,4

ἀτελεύτητος 946,16. Parmen. 30,9. cf.
v.12 40,5» (opp. ἄναρχος) I. Phbilop.
1167,15

ἀτελής Plato 1077,23

ἀτιμώρητος 1145,3

ἀτμίς Eudemus 662,30

ἄτομος. τῆς χινήσεως τὸ ἄτομον Eudemus
133,5 ἄτομον i.q. individuum nostro
sensu (opp. εἶδος) 240,10 846,16 τὸ
ἄτομον ὕλης 2255,21 sqq. (opp. γένος)
490,5 ὁδὲ ὁ χαμαιλέων ὁ ἄτομος ἑαυτὸν
γρωματίζων 1234,54 (οὐσία, opp. γενιχή)
133.13 dcopot sive ἄτομα Leucippi De-
mocriti 28,99 36,2 τῶν ἀτόμων συνόδου
xxi περιπλοχῆς Democr. 1186,29 inter
Abderitarum et Epicuri atomum quid
intersit, 925,13 sqq.

ἀτομοῦν pass. 255,28

&tovoc 1076,26

ἀτοπία 16,32

ἀτρεχής. ἀτρεχέως ὅμοιον Diog. Ap. 153,8

VERBORUM

ἀτρεμής Parmen. 30,2 78,12 120,22 145,4

ἄτρεπτος 320,23

ἄτριπτος 020,23

ἀτύπωτος Proclus 613,7

ἀτυχία expl. Eudemus 359,1

abaívetv pass. 628,11

αὐγῇ Emped. 33,9

αὐγοειδής 6125,94

αὐθαδίξζεσϑαι 1171,30

αὐϑεύρετος (ψυχὴ Aristotelis) 1250,14

αὖϑι Parmen. 30,7

αὐϑυπόστατος (opp. ἑτέρωϑεν τὸ εἶναι ἔχον)
918,71 824,17 1154,10.12 1328,24 1329,
90 13375 sqq.

a9 Ào« 26,19

αὔξειν Parmen. 162,19. (φρένας) Emped.
158,13 ἕν ηὐξήϑη Emped. 158,1.15
161,16

αὔξησις explieatur 1201,15

durvoe 225,1

αὐτάρ Emped. 1184,14

αὐτάρκης πρός tt 0623,95

αὐτενέργητος (ψυχή Aristotelis) 1250,14

αὐτίκα μάλα 610,22

αὐτοβοήϑητος λόγος 354,29

αὐτογένητος 824,16

αὐτοζῷον Platonis 118,8

αὐτόγνωστος (ψυχή Aristotelix) 1250,14

αὐτόξως 824,17

αὐτόϑεν indiden 5,6 recta via (ἔχειν τὸ
ἀπίϑανον) 51,5. (ὁμολογεῖν) 118,22 333,1
(οἴονται) 327.14 (xacaóctzat) 440,36. ( Ere-
σϑαι) 462,10 (φαίνεσθαι) 905,6 (δοκεῖ
1057,4 (ἄτοπον) Alex. 113,30 164,3
(ἐστίν) 1266,33 (opp. xarà ἀναλογίαν)
Porphyr. 269,15

αὐτοχινησία 1248,20 1250,5

αὐτοχίνητος 5,13 613,27 1188,12 (opp.
ἀχίνητος) 1220,34 (ψυχή) Plato 15,23
121,5.33 198,34 824,10 sqq. 1249,9 sqq.

αὐτοχρατής 625,26 (Anaxag. 1956,14
164,25 301,5

αὐτοματίξειν 327,21

αὐτόματος. αὑτόματον expl. 327,7 sqq.
(i. q. ἐχ ταὐτομάτου) 351,25 Hom. 358,
18

αὐτόμετρος 161,2

αὐτούόν Platonis 122,25 137,29 138,1

αὐτόπιστος. αὐτόπιστον δοχεῖ 649,12. (dp-
χα 18,31 48,90 (ἀρχή, coni. ἀναπό-
δειχτος) 1186,22. (opp. ἀποδειχτός) 15,

ἄχρηστος 1381
9sqq. (γνῶσις, coni. ἄπιστος) 1255,13.
18. 21 sqq.

αὐτοπτιχός Proclus 613,6

αὐτός. ἐν αὐτῷ τῷ βιβλίῳ (noli mutare τῷ
αὐτῷ) ad significandum ipsum contextum
praecedente generaliore memoria 1361,
20 τὴν αὐτοῦ πρὸς αὑτὸν διαφωνίαν
1145,0 (collocatis) τοσοῦτον αὐτῷ μόνον
éx τῶν αὐτοῦ λόγων συμβαίνει 1330,28
xal αὐτὸ pro καὶ ὃ 355,14 --- αὐτὸς so-
lus 93,34 αὐτὸ Platonicum 132,8 αὐτὸ
ἕν 101,11. ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν sive Simplicio
tritissimum velut 8,9 τὠυτόν Parmen.
30,27 31,1] 39,9 ταὐτὸν νενόμισται xob
ταὐτόν Parmen. 117,13. τὸ χατὰ τὰ αὐτὰ
xai ὡσαύτως ἔχον Platonice 29,15 saepe —
significatio τοῦ ταὐτοῦ Eudeimi 732,27

αὑτοῦ cf. ἑαυτοῦ.

αὐτοτελής 406,7 Eudemus 702,4

αὐτοφυής 188,3 αὐτοφυέστερος 149, 19
αὐτοφυῶς 391,90 832,20

αὐτοψία theurgorum 795,7

ἀφαιρεῖν i. f. q. ἀναιρεῖν 23,7

ἀφαίρεσις logice 18,6. 22 19,15 abstractio
math. 512,22

ἄφαντος Parmen. 180,11

ἄφαρ Emnped. 32,16

ἄφατος 144,25 Orpheus 642,30

ἀφελής. ἀφελέστερον ἀχούειν 1242,13

ἀφερεπόνως 43,4 80,10

ἄφεσις 609,1]

à... οὐδὲ γεγονέναι λέγεται, ἀλλ᾽ εἶναι ἄνευ
γενέσεως 098,17

ἀφιέναι τύπον 591,22. (opp. ἐπιλαμβάνειν)
009,80

ἄφοδος ἡλίου 160,26

ἀφομοιοῦν 17,19

ἀφορᾶν sl; τι 29.231 36,9. 15 614,5

ἀφορίζειν. ἀφωρισμένου συγγράμματος pe-
culiaris 530,15

ἀφοριστιχός 911,4 516,12 643,26

ἀφορισμός 626,3. 20

ἄφραστος ἕνωσις neoplatonice 404,25

ἀφροσύνη 1077,16

ἄφυκτος 127,35

ἀφυπνίζειν. ἀφυπνίξεται τὸ ζῷον 1258,
24

ἄφωνος (φϑόγγοι) 523,26

ἀχϑοφορεῖν 626,12

ἄχραντος 942,6

ἄχρηστος πρός τι 472,8

1382 ἄχρονος

ἄχρονος 107,1 ἀχρόνως 708, 236 995, 12
Ι010,6 1141,27 1284,2

ἄχυρον 1345,31

ἀχώριστος 2,2 (εἰδῶν αἰτία) 43,21
ρίστως 544,20

ἁψίς (dit. σφαῖρα) 616,30 (opp. σφαῖρα τε-
λεία) 960,11

ἀχω-

βαδίζειν τὴν αὐτὴν ὁδόν 28,5

βάδισις 866,8 [095,71 1229,22

βαδιστιχός 885,17

βαϑμὸς τῆς χινήσεως 405,12

βάϑος x«l μῆχος καὶ πλάτος 530,6 sqq.
(σοφίας) 87,1 (γενναῖον) mentis Plato
148,14. (Πλάτωνος φιλοσοφίας) 042,1

βαϑύνειν geometr. 59,17

βαίνειν ἡ ἐπὶ τῆς πλευρᾶς βεβηχυῖα γωνία
63,16

βαιός. Batótepoc Parmen. 52,28 89,24 146,
18

βαχτηρία 1221,4

βάρβαρος. βάρβαροι i. e. Χαλδαῖοι 622,34

βαρόνειν (opp. ὀξόνειν) de accentu 306,24

βασανίζειν (i. e. ἐξετάζειν) 29, 90 646, 36
1156,31

βάσανος.
1118,11

βάσις math. 61,7 sqq. 1466,18
contra Proclum) 617,21

βασκαίνειν ἀνθρώποις 1117,16

βασχανία 1117,17

βεβαιωτιχός 1179,30

βέλος (τὸ φερόμενον) Zenonis 1011,22 1015,
29 sqq. 10954,5. 15

βένθος Emped. 32,13

Br t« signum libri 923,4

Bla. βίᾳ τῆς γῆς invita terra 013,24

βιάξεσθϑαι δῪεὲῖξαι 121,9

βίαιος 114,9 485,35. βιαιότερον δεῖξαι 120.
38

βιβλίον. ἐν οἷς ἔγνων ἐγὼ βιβλίοις i. e.
eremplis 1051,10 al. ut 1292,15. 1319,9

βίος. βίου ϑαλέϑοντος ἐν ἀχμῇ Emped.
1124,14. (παρατεταμένος) neoplat. 173
94

βλαισότης 12516 «qq.

βλαστάνειν. βεβλάστηχε (igAdorrxe) Em-
ped. 33,15

βοᾶν 137,25 208,26

τὴν βάσανον αὐταῖς προσάγειν

(τοῦ νοητοῦ

H

I INDEX

βοήϑεια (τῷ λόγῳ) 173,27. i. e. λόγος βοη-
ϑῶν 354,28

βοηϑεῖν 21,20

βουγενής Emped. 372,1 380,20 381,3. 7.
13

βούλεσϑαι. οἱ ὅροι βούλονται εἶναι ἀναπό-
óstxtot 49,1] φϑαρταὶ ἄρα αἱ ὁμοιομέρειαι
ὅπερ οὐ βούλονται 171,27. Evvota . . . εἶναι
βουλομένη 577,29

βούλησις ψυχῆς (coni. διανόησις, δόξασις,
ὁρμή) 208,18

βούπρωρος Emped. 339,32 372,2 381,7

βράγχιον. βράγχια 369,12

βραχυλογεῖν 1008,22

βραχυλογία Aristotelis 112,30 (ἀρχαίων)
120,28 ἐλλιπὴς διὰ βραχυλογίαν 1122,26

βραχύς (i. q. μιχρός) τῷ μεγέϑει 1046, 20
(i. q. ὀλίγος) 1840,238 βραχέα διαλεχϑῆναι
11,11 ἐπιστὰς πρὸς βραχύ 813,30 διὰ
βραχέων 355,15 615,31

βρότειος Parmen. 30,18 1406,24

βρότεος Eumped. 1124,12

βυϑίξειν 1217,24

βυϑός 327,5. (πατριχός) Proclus 614,6

βῶλος 628,6 893,24

14 Archimedes 1110,5
γαλακτώδης (caloris status) 875,6

᾿ γαλήνη Plato 1077,14 1078,25

γάμμα signum libri 923,4

γάρ. ὁ 'qáp τὴν αἰτίαν λέγων ἀποδέδοταί
πως olpat πρὸς τὸν ᾿μέν᾽ 018, 8 collo-
catio: xal εἰ μὴ ἄντιχρυς γάρ Alexander
91,92. xal ἐν τοῖς χατὰ φύσιν γάρ 265,
21 γάρ elliptiee (praecipue in paren-
thesi) secundum usum a Vahleno ad
Poet.? p. 129 explicatum 259,18 274,28
462,20 514,33 59,9 603,9 1299,1.2
1308,10 1340,22 γάρ nempe 138,231
692,26 701,5» elliptice et haec: ἐπειδὴ
γάρ 716,22 εἰ γάρ 1063,22 διότι γάρ
989,10 1114,23 1291,2. ὃ

157np^c 1249,94

γειτνιάζειν 1214,17

γελαστιχός 104,26

γέννημα. τοσαῦτα τῶν πολυτόχων ζῴων
γεννήματα 1240,28

γελαστιχός 266,15

γενειᾶν 421,2

VERBORUM

γενεσιουργός neoplat. 623,37 114,20
1122,6

γένεσις expl. 115,30 (διάπλασις τῶν κατὰ
μέρος xal διαμόρφωσις) Philop. 1141,27
γενέσεως ἀρχαί (opp. γνώσεως) 11,11 γέ-
νεσις i. e. sublunaris mundus 597,22 τὰ
ἐν γενέσει terrena. 589,30 025,4 695,5
γένεσις Parmen. 39,28 145,22. 28 πόντος
τῆς γενέσεως (flosculus ex Platonis Politico
cf. p. 1122, 11 not.) 360,31 cf. 799,1

γέννα Parmen. 78,15 145,6 162,18 Em-
ped. 161,5 γενναῖος (βάϑος) Plato 148,
14

γεννᾶν. γεννᾶσθαι de numeris 58,31

γένος expl. 191,14 sqq. τὰ γένη συμπληρω-
τιχὰ τῶν εἰδῶν Peripatetici 408,72 (opp.
ἄτομον) 100,5 (dist. ὅλον) 852,4 (cate-
goriarum) 172,19

γεωμέτρης 1186,26

γεωμετρία 13,26 510,18 sqq.

γεωμετριχός. γεωμετριχῶς 511,7

γηϑεῖν. ᾧ μάλιστα γέγηϑεν 1159,4

γηϑοσύνη Emped. 158,23

1^ pavore 417,25

γῆρας (ἔσχατον) 1335,9

γηράσχειν 1212,20 τῶν γεγηραχότων 5,1
(ἐν ἤματι) Theocritus 707,27

γιγαντιχός (ϑρασύτης) [140,4 (ἔννοια)
1321,5

γίνεσθαι. τὸ γινόμενον xal τὸ ὃ γίνεται ter-
mini (εἶδος, ὅλη) 215,14sqq. γίνεσθαι
(diff. γεγονέναι) 1173,39. τὸ γεγονέναι τὸ
μεταβεβληχέναι ἐστὶν ἐχ τοῦ μὴ ὄντος
980,2 γενητόν expl. 1184.0 ἔγεντο Par-
men. 115,21 γέντο Emped. 32,10 γίνε-
σθαι expl. Anaxag. 163,20

γινώσχειν. ἀπὸ τούτων τὸν τόπον ἔγνωμεν
608,30 γνωστόν Pythag. 181,25

γλαφυρός (ϑεώρημα) 611,14

γλεῦχος 687,0 —

γλίσχρος 144,25. γλίσχρως μετάγειν 88,11

γλῶσσα (σαλπίγγων) 681.8

γνώμη. γνώμας χατέθϑεντο slatuerunt. Par-
men. J9,1 γνώμαις ὀνομάζειν Parien.
30,23 γνώμην πᾶσαν ἴσχει Anaxag. 156,
20 γνώμην ἔχει νοῦς Anaxag. 177,1

γὙνωμονιχός. γνωμονιχῶς i. e. δίχην γνώ-
povog 451,18

γνώμων geom. expl. (i. q. περιττοῦ) 1265,
28

γνωρίζειν opp. ἐπίστασϑαι 16,5

δεδάηχε 1388

γνώριμος. γνωριμώτερος 15,12

γνώρισμα 88,5

γνῶσις. γνώσεως ἀρχαί 11,12

γνωστιχός (δύναμις ψυχῆς) 1,10 5,7 (πε-
ρίληψις) 1211,38

γομφίος (sc. ὁδούς) 271,1

γόνιμος δύναμις 233,1 (ὕδατος) 36,10

γονιμότης 5003,31

γοργός. γοργῶς 211,0 442,34 808,18

γοῦν in exemplo 438,27 γοῦν φησιν 40,19
i.q. ye 38,6 45,30 303,8 γοῦν tamen
22,19 778,23 xal... γοῦν 197,10

γραμματιχεύεσθϑαι 1168,31

γραμματιχὸς γράφει τὸ Διώνος ὄνομα 385,
18 --- cognomen Ioannis Philoponi cf.
Ind. nom. s. Joannes

γραμμὴ ᾧῥύσις στιγμῆς 722,28 (αὐτὸ τοῦ
μεγέϑους ἐχτίϑεται) 920,6 (ἄτομος) 492,2
Xenocratis 140,12

γραφεύς Emped. 160,1

γραφή. ἐν γραφαῖς χαταλιπεῖν 223,92 lectio
14,22 saepe

γραφιχός 481,33

γυῖον. qoia τὰ σῶμα λέλογχε Emped. 1124,
11 ἠελίοιο ὠκέα γυῖα Emped. 1183, 30
membrum genitale Emped. 382,3

γυμνάξειν τοὺς ἀχροωμένους 1012,22 τὸ
ἀξίωμα 1302,10 γυμναστιχῶς ἀποδειχνύ-
ναι 1205,29 189,9

γυμνός (ἡ ὕλη) 180,11

γωνιοῦν 180,34. γεγωνιωμένου 181,31

δαίειν. δεδάσϑαι Diog. Ap. 152,13

δαιμόνιος ᾿Δριστοτέλης 1359,5

δαίμων Parmen. 31,14 34,16 39,16

δάχνειν. δάχνων λόγος 52,15

δαχτυλιαῖος (ἄνϑρωπος) [802,9 (διαίρεμα)
495,39 (μέγεϑος) 497,8 (ὕψος) Straton
916,22

δαμνάζειν. δαμῇ convincatur Parmen. 195,
21 143,31 244,1

δαπανᾶν τοσούτους λόγους 1146,20 1148,19
χρόνος δαπανᾶσϑαι 828,28 δαπανωμένου
τοῦ ἐπιπέδου (geom.) 55,0. 20

δέ. εἴ τις δέ 1117, 90 xal οἱ μὴ ἐκ τῶν
τεσσάρων δὲ στοιχείων 1331, 17 δέ τε
vers. Pythagor. 1102,22

δεδάηχε Emped. 158,24
160,2

δεδαώς Emped.

1384

δεῖγμα 781,25

δειχνύναι cum partic. 544,27. 639,22 saepe

δειχτιχός 5416,24 c. gen. infin. 341,28

δεῖν. παντὸς ἐδεῖτο Parmen. 40,6 ἑχάστη
δεῖται τὴν φύσιν... ἐπεσχέφϑαι 4, 19
λαμβάνειν ... δεομένους 5,10 εἴ. 137,18
184,35 270,12. 15 810,16 624,28 οὐ
δέομαι πάλιν ἐνοχλεῖν 1159,18. δέον pe-
ταβῆναι 1226,13 ὡς δέον ὄν 1096,4

δεῖνος (i. e. δῖνος) Democritus 327,24

δεχαπλάσιος 1015,7

δεχάς Pythag. 499,16

δεχατάλαντος (βάρος) 1104,9

δεχατημόριον 612,1

δεχαχῶς 12,4 118,7

δεχτιχός i. 4. περιέχων 561,14

δέμας Parmen. 30,25 39,3.7 180,3 Emped.
382,2

δένδρον. δένδρεα Emped. 159,22 160,6

δεξιός. δεξιόν Pythag. 181,26

δέρχεσϑαι Emped. 158,20 159,13 188,26

δεσμός Parmen. 30,8 39,27 40,4 79,32
145,27 Platonicus 1337,27 χρείττονι
δεσμῷ τῆς αὑτῶν φύσεως, τῇ βουλήσει τοῦ
ϑεοῦ Philoponus Platonice 1331,24

δεύειν. δεύεται Emped. 33,9 159,16

δευσοποιός (διάϑεσις) 859,12

ἐδευτερφδεῖν. δευτερῳδουμένας μονάδας Pla-
tonicorum 499,35

δή. xal γὰρ πρὸς δὴ τὸν οὕτως ἀποροῦντα
1290,11 εἰς δὴ τὴν τούτου χατασχευήν
1321,24 οὕτω δή in apodosi ad 115,23
οὐδὲ δή Eudemus 702,19 ἀναλαβόντες
δὴ πάλιν Eudem. 710,32 ὅϑεν δή Eude-
mus 108,16

δηλονότι scilicet. 15,9 saepe

δηλοῦν significare δηλοῖ τὸ ἄχρι τοῦ τέλους
τὸ ἄχρι τοῦ τίνος ἕνεκα 306,25

δήλωμα Damascius 779,15

δηλωτιχός τινος 314,24. 752,24. (ὡς) 13,23

δημηγορία (τοῦ δημιουργοῦ Platonici) 1360,
98

δημηγορεῖν 1337,22

δημιουργεῖν 626,13 101,21. 13273

δημιούργημα plur. 1360,1

δημιουργιχός 24,6 32,2 36,12. (νοῦς) Pla-
tonice 223,17 461, 14 (εἴδη) 618,30
(πρόνοια) 104,23. (νόησις) 1337,28

δημιουργός lamblichus 794,14. Platonice
104,1 1122,8 12327,2 sqq. (ϑεός) 1330,
97 1831,21 sqq.

δεῖγμα

I INDEX

δημοτελής (ϑυσία) Eudemus 708,11

δημώδης 295,12

δήποτε. τί ὃ. 530,25 1363,12

δήπου 633,20

δήπουϑεν Io.
1333,6

διὰ μέσου ἀτμοῦ (durch Vermittlung) 380,1
τὸ δ᾽ αὑτὸ xtveiv (opp. τὸ αὑτῷ xtveiv)
Eudem. 1284,ῶ2

διαβάλλειν reprehendere. 529,15

διαβασανίζειν 259,9

διαβιβάζειν τὴν ψυχὴν 362,21

διαγίνεσθαι c. adverbio 261,4

διάγραμμα geom. 511,16 Eudemus 61,2

διαγράφειν discribere 630,14 delere 428,2

διαγώνιος (γραμμή) math. 62,28

διάδοσις 1349,1. (τροφῆς) 661,12

διαδοχή 160,18 1046,16 (ἀνθρώπων) 492,
31

διαζευχτιχός (σύνδεσμος) 565,29

διαϑερμαίνειν 5,17

διάϑεσις 118,12 (σχημάτων) 28,22 (οἷον
σχῆμα, γνῶσις) 445,32

διαϑιγή Democriti 28,18 180,19

διανοητιχός 18,15

διαιρεῖν τοὺς μίαν λέγοντας εἰς τὸ ἄπειρον
χαὶ τὸ πεπερασμένον 86. τὴν μίαν λέγοντας
21,94 διῃρῆσθαι xar' εἶδος οἱ δυνάμει
911,98 διαιρετόν Parmen. 145,23

διαίρεμα (de forma cf. Buresch Phbilologi
51,1892,91 sq.) 455,32 492,16 494,32

διαίρεσις τῆς φιλοσοφίας 1,4 (dist. πρόσ-
ϑεσις) 491.28 (πάϑος τῶν σωμάτων ἀπολ-
λῦσα τὴν ἕνωσιν) Proclus 612,22

διαιρέσεις categoriae Eudemus 74,21 97,
19

διαιρετιχός. τὸ διαιρετιχόν partitio 391,18
98,1} etc. 483,34 662,3 722,16 τῷ διὰ
πλειόνων λεγομένῳ διαιρετιχῷ 071,19

δίαιτα lis 13.9.8

διαιτᾶν τοῖς λόγοις ditudicare 269,33 491,9
653,5

διαιώνιος Iambl. 794,23

διαχαϑαίρειν 439,5

διαχεῖσθαι v. διατιϑέναι

διάχενος ad Democriteos alludens Iam-
bliehus 639,30

διαχομιδή 655,93

διαχονεῖν med. 655,31

διαχοπή (τῆς συνεχείας) 1312,18

διακόπτειν τὴν συνέχειαν 691,31

Philoponus 1158, 10. 17

ἠρεμία

VERBORUM

διαχόπτουσα τὴν συνέχειαν 1304,30 χί-
νησις διαχόπτεται 726,26 διαχεχομμένη
χίνησις (opp. συνεχής) 302,3 1043,26 1260,
14 διακόπτεται ἣ μεταβολή (opp. συνεχής)
1275,40 εἰ διαχοπείη (χίνησις ) Strato
111,10

διαχοσμεῖν Anaxag. 156,26 177,9

διαχόσμησις 157,5. 114,12 461,11 626,34
193,35 194,15 1211,33

διαχοσμητιχός. διαχοσμητιχὰ αἴτια 287,
15

διάχοσμος 36,15 147,19 160,22 793,32
Parmen. 39,8 (voepóc) Platonice 404,23

διαχρίνειν (ἀπό) 804,18 (τὸ σημαινόμενον)
658,22 (opp. συγχρίνειν) 25,26 (opp.
συγχρίνειν, dist. éxxpívew) 1120,21 τὴν
ὄψιν (opp. συγχρίνειν) 444,24 διαχρίνε-
σϑαι τοὺς χόσμους 27,16 101,9 τῷ δια-
χεχριμένῳ (coni. τῷ διαστατῷ) mathem.
2,2 τὰς διαχεχριμένας χατηγορίας 120,
20 (διάχοσμος) 147,19 διαχεχριμένως
141,11 διαχρίνειν Emped. 31,23. Ana-
xag. 156,10. 25 157,2 163,7. 22. 28 165,
32 177,4 (τὴν ἕνωσιν) Damasc. 798,
80 sqq.

διάχρισις (opp. σύγχρισις, dist. ἔκκρισις)
1120,28 (opp. ἕνωσις) 34,8 1134,8 sqq.
(εἰδητική, νοητὴ) 88,16. 17 (νοερά) 34,
21 136,19 148,11 177,7 359,30 (τῶν
εἰδῶν) 100,25 (χοσμοποιός) 1153,25
διάχρισις Emped. 25,23 31,28 154,33
Anaxagor. 301,10 Platonica 101,15 cf.
406,7 (τοῦ ἀπείρου) Anaxag. 27,12

διαχριτιχός 119,25. (κίνησις) 1050, 15
(Aeuxóv) 272,33

διαλαμβάνειν ὅροις 34,12. (στάσει) Strato
111,11 pass. 726,25

διαλανϑάνειν τὴν αἴσϑησιν 1196,8

διαλέγεσθαι (βραχέα) 11,11

διάλειμμα 878,6

διαλείπειν. διαλείπων (opp. εἷς συνεχής)
1043, 22

διαλεχτιχός 49,9 διαλεχτιχή 72,1
416,26 διαλεχτιχώτερον 476,26

διάλεχτος φωνὴ στοιχεῖον τῆς διαλέκτου
412,6 ἐν διαλέχτῳ τὰ γράμματα (Eude-
mus) 10,15

διαλιμπάνειν 129,29

διάλλαξις μιγέντων Emped. 161,19 180,30
235,23

διαλλάττειν Emped. 32,25

def.

1385

διασχοπεῖν

διάλληλος (δεῖξις) 930,22

διαμαρτάνειν 1139,23

διαμάχεσθαι πρός τι 047,18

διαμείβειν 628,22 tmesi seiunctum Par-
men. 146,14 Emped. 153,26

διάμετρος Eudem. 61,3 (χόσμου) 511,16.
33 (ἀσύμμετρος) 1083,2

διάμορφος Emped. 33,12 159,19

διαμορφοῦν. διαμεμόρφωται 1147,29

διαμπερές Emped. 34,2 158,6. 11. 30 160,
20 1125,1

διαμφιβάλλειν 1172,26

διανάστασις εἴς τι 274,1. 289,24. 415,14
ἀπὸ τοῦ εἶναι πρὸς τὸ ἐνεργεῖν 420,93

διανέμειν τὴν διαφοράν 209, 84 (χόσμον)
Orpheus 611,32

διανέμησις 260,36

διανιστάναι med. διαναστάντες (mane) sur-
gentes 107, 12. cf. 1191, 17 διαναστάς
surgens ad demonstrationem 135'1,6

διανοεῖν. διανοητός (syn. μαϑηματιχός) 415,
24

διανόησις (ψυχῆς) 268,15

διανοητιχός (παραχολούϑησις) 107,19. (μά-
ϑησις) 1250,8

διανύειν 707,15 1010,23

διαπαίζειν 100,2

διαπέτεσϑαι. διέπτη Emped. 158,5

διαπλαστιχός 445,28

διαπορεύεσϑαι. διαπορευτός 110,4

διάπτυξις τοῦ ὁρισμοῦ 438,8 σύνοδον διά-
πτυξίν τε γενέσϑαι αἴσης Emped. 161,20

διαρϑροῦν explicare 17, 17. 37,9 208,14
260,36 386,6 515,10 520,15 639,11 921,
35 978,19 1037,2 (xt περί τινος) 333,
32

διάρϑρωσις 16,33 18,19 601,11 607,25
1205, 12

διαριϑμεῖσϑαι 633,29

διαρχεῖν 1259,23 (εἰς τὸν ἄπειρον χρόνον)
1321,25 sqq.

διαρχής. διαρχέστερον 607,11

δίαρμα τῆς ὑποστάσεως τὸ μέγεϑος 109,94

διάρριψις (μορίων) Damascius 025,14 (ϑέ-
σεως) idem 625,32 636,23 114,17

διαρτᾶν. διηρτημένα ἀπ᾿ ἀλλήλων 95,21

διασαλεύειν concutere metaph. 46,20

διασαφεῖν Eudemus 115,26 120,8

διασείειν. ὀιασειομένης τῆς γενέσεως 422,6

διασχευ ἡ logice 1014,1

διασχοπεῖν. διασχοπῆσαι 028,11

1880

διασχορπίζειν

διασχορπίξειν disicere 640,4. 8

διασπᾶν. φύσει διεσπασμένα τὰ ὑπὸ σελήνην
531,5

διασπασμός 88,24 136,30 230,20 461,21
(ἐν τοῖς σώμασιν) 537,94 (de ὑλικῇ δια-
στάσει) 623,19 (εἰς ἄπειρον) 640,35

διασπασμός Porphyr. 251,24 neoplatonice
625,12 755,16 714,15

διάστασις 4,1. 252, 11. 449, 16. (duplex)
635,28 sqq. (triplex) 531,10

διαστατιχός. διαστατιχῶς 147,27

διαταράττειν 103,9

διαστέλλειν βίᾳ τὸ ὑγρόν Strato 692,16
interpungere 10,18 med. dividere 243,1
219,11

διάστημα 1010,22 sqq... (μαϑηματιχὸν ἄνευ
τῆς ὕλης) 658,1 (σωματιχόν) δ90, 28
(χενόν) 4,32 (τρία) 529,30 (τετραχῶς)
623,14

διαστηματιχός.
613,28

διαστολή interpunctio 936,29

διάστροφος 385,14

διάταξις 616,12

διατάττειν ined. περί τινος 693,11 195,10

διατείνειν med. contendere 148,19. 931,23
620,33

διατείνεσθαι Damascius 178, 27. 826,53
1136,30 1141,6 1143,6

διατέμνειν. χαχῇσι διατμηϑέντ᾽ ᾿Βρίδεσσι
Emped. 1124,15

διατιϑέναι. λόγος διάχειται οὕτως 601,1

διατύπωσις 091,90

διάφερειν. τί οὖν διέφερε τοῦτο εἰπεῖν ἣ
145,1 ταῦτα (acc.) διαφέρετον 1155,24
διαφέρειν ἤπερ 665,9 διαφέρεσϑαι περί «t
differe 29,4 338,4 διαφερόμενον συμφέ-
ρεται Plato 20,17

διαφορά (ποιότης, εἰδητική) 227,5. 690,13
(opp. κοινότης) [18,1

διαφορεῖν. διαφορεῖσϑαι (opp. ἕνα εἶναι)
886,15

διαφόρησις (ἐν τῷ σώματι) 1191,29

διαφορητιχός 343,2

διάφορος (opp. ἀδιάφορος) 121,15

διαφύειν. διέφυ Emped. 36,1 108,2. 5. 9.
16 101.17 διαρύντος Emped. 33,27

διαφωνία (τὴν αὑτοῦ πρὸς αὑτόν) 1145,6

διαψεύδεσϑαι 1098,15 Eudemus 116,1

δίδαξις expl. 444,33

016 dc xetv expl. 444,33

διαστηματιχῶς Proclus

I INDEX

διδόναι. διδοῦσι (i. q. διδόασι) 360,31 δε-
δόσϑω 671,26 ὡς δεδομέναις χρῆται 9,
12 cf. 20,32

δίδυμος. δίδυμοι zodiaci 629,31

διεγείρειν εἰς ἐνέργειαν 450,11

διείδεσϑαι. ἠελίοιο διείδεται (discernitur)
ὠχέα γυῖα Emped. 1183,30

διεχπίπτειν 098,14. Strato

διέχπτωσις 693,28

διεξίέναι. διεξιτητὸν τὸ ἄπειρον Philop.
1179,23 διεξίτητος 470,31

διεξοδεύειν. διεξοδευτός 470,4

διέξοδος 170,6. (16?) 23. 26

διερείδειν 640,4

διερευνᾶν 610,12

διερός Anaxag. 34,23 156,6 157,1. 119,83. 4
181,5

διευχρινεῖν 113,14

διέχειν πλεῖστον ἀπ᾿ ἀλλήλων Emped. 161,4

δίζησϑαι. διζήσεαι Parmen. 115,0 162,18

δίζησις Parmen. 18,6 117,6 135,22 144,1
244,2 6050,13

διήγησις (pass. τῶν ἀγώνων) 875,2

διηϑεῖν Eudemus 662,29

διηνεχής Damascius | 625, 17
1147,3

διἱέναι. ὃ (accus.) δίεισι τὰ χινούμενα 620,
20

δίιξις 18,9 623,11 622,21

διιστάνειν (sic) 1186,4 — διέστησεν τὸν λί-
ὃον ἡ συχῇ 1197,10 distinguere: διαστή,-
σας τὸ ὄντως ὃν xai τὸ γινόμενον 1354,
l0 eadem significatione med. 11,24
τριχῇ διεστάναι 529,93 saepe διαστατὴ
σωμάτων ὑπόστασις 1359,24. 290,11 δια-
στατὸν μαϑηματιχοῦ 2,2 (τριχῇ) 228,23
(opp. ἀδιάστατος) 317,2

δίχη et τύχη 360,13. διδόναι δίχην xal τίσιν
ἀλλήλοις Anaximander 24,19 Δίχη Par-
men. 18,38 adv. δίχην ἀλόγων I. Phi-
lopon, 1165,2

6(xpavoc Parmen. 117,9

δίμοιρον 455,31

δίνη Emped. 32,14

δίνησις 1053,6

óivoc Anaxagor. 386,24 v. δεῖνος

διό in apodosi 467,23

διόγχωσις 026,23

διοδεύειν 660,16

δίοδος 0693,22 (fort. διέξοδον) 470,16

διόπερ 1305,29

διηνεχῶς

*

VERBORUM

διορϑοῦν emendare 45,10 385,10. (i. q. διορ-
ϑοῦντα λέγειν) 298,17

διόρϑωσις. διόρϑωσιν ἐπάγειν τινί 692,17

διορέζειν med. 358,29 διωρισμένως 1315,
28

διορισμός 6,16 309,18 450,3 174,15 1088,
16

διότι i. e. διὰ τί (causa efficiens): διότι γὰρ τὸ
τοιαίδε αἱ προτάσεις 368,29

.διοτιδήποτε 50,20

διοχετεύειν 827,36

διπηχυναῖος 496,23

διπλασιάζειν 55,5 51,2]

διπλάσιος expl. 1087,20 (χίνησις) 1034,18

διπλασίων iuxta διπλάσιος. τὸ διπλάσιον
μέγεϑος διπλασίονα δύναμιν ἔχον 1341,27
(ef. v. 30)

διπλόη 318,14 407,29 421,28 501,29
(ψυχῆ) 824,16

δίπους 939,21

διττός. τὸ δισσὸν Platonis Eudemus 98,1
115,27 120,9

δίχα τέμνειν (geom.) 54,24 sqq. δίχα qo-
ρεύμενα (Emped.) 25,30 1318,26 δίχα
τῶν Emped. 26,3 158,18

διχῇ 600,29

διχοτομεῖν 62,25

διχοτομία 138,3 sqq. 455,22 508,23. 1015,5
1289,7. 8

δίωσις 1050,9 sqq.

δνοφεῖν. δνοφέοντα (ὄμβρον) Emped. 33,10
159,177

δοκεῖν suppl. εἶναι 84, 20 281,14 372,9
11,38 581,23 645,276 χατὰ τὸ δοκοῦν
190,1 τί γὰρ κωλύει δόξαι ποτὲ τῷ νῷ
στῇ σα! Eudemus 1185,12

δόκησις 901,6

δολιχαίων (ϑεοῦ Emped. 32, l7
160,8

δονεῖν. δονεῖσϑαι i. 4. δινεῖσϑαι 112,19

δόξα (dist. γνῶσις) 13,1 Parmenidis 25,16
30,16. 18 (βρότειαι) Parmen. 38,31 146,
24 (μετ᾽ αἰσϑήσεως) Plat. 20,25 (συγ-
χατάϑεσις φαντασίας) Alexander 1204,1.
JO

ὀοξάξειν (dist. ἐπίστασϑαι) 13,10

δοξαστόν (dist. γνωστόν) 13,3 58,26. 146,27
δοξαστὰ Parmenidis 87,5

δόξασις 208,10

δόξασμα 010,18 790,26 1122,12
blichus 689,31

159, 24

Iam-

1381

δυσχατανόητος

δοξαστιχός 18,16 δοξαστιχῶς (opp. dro-
δειχτιχῶς) 521,9

δουλεύειν 360,22. ἡ χίνησις δουλεύει τῇ
φύσει Syrianus 619,2

δρᾶν (el; τῇ 183,18 204,32 (τὸ 411, 11
(τὶ εἰς ἄλλο σῶμα) 1058,17. ἑχάστη ῥανὶς
ἔδρασέ τι εἰς τὴν πέτραν 1198,37 med.
401,19

δρᾶσις (opp. πεῖσις) 1176,13

δραστήριος. εἰς τὸ δραστήριον ἀπεῖδεν 36,9

δράττεσϑαι τοῦ ὑποχειμένου 1063,31

δρεπανίς (ὄρνεον ὃ xal χεγχρίδα καλοῦσιν)
410,12

δριμὺς λόγος 52,14 δριμέως ἀπορεῖν 467,
θῦ (προσφέρειν τὰ ἐπιχειρήματα) 100,11}
(ἐπιχειρεῖν) 755,20. 113,16

δρομεύς 163,13

δρομιχός 1062,20

δυάς ἀόριστος Platonica 150,13 1251,12 454,
8sqq. 499,4 Pythag. 181,28

δυναμιχός. δυναμιχώτερον Philop. 1335,
31

δύναμις σύμφυτος (ἑλχτιχή, χαϑεχτιχή, ἀλ-
λοιωτιχή, ἀποχριτιχή) 1190,21 τελεία
(opp, ἀτελής) 1138,29 δυνάμει συλλογί-
ζεσϑαι 801,10 535,14 δυνάμει διχῇ διαι-
ρεῖται 492,20 δύναμις (dist. τὸ δυνάμει)
100,28 δυνάμει (opp. ἐνεργείᾳ) ὄν οἱ μὴ
ὅν expl. 241,2sqq. . τὸ δυνάμει xal ἐνερ-
γείᾳ expl. ἃ Plotino in peculiari libro
398,32 sqq. δυνάμει (mathem.) Eudem.
61,7 (omissum) 66,1n. χατὰ τὴν δύ-
vapty. explie. 252,27 sqq.

δυναμοῦν 913,31

δύνασϑαι. τὸ δὲ “γένεσιν χτλ." δύναται ὡς
ἴσον εἰρῆσϑαι τῷ “ἔτι χτλ. 1202,ῦ2 ἴσον
idem significare 552,30 (matheim.) Eu-
dem. 63,10 (ἴσον) mathem. 67,31 (τετρα-
πλάσιον) 67,94. δυνατῷ ἀδύνατον οὐχ ἔπε-
ται 1225,22

δύο. δυεῖν 1238,26 1242,29 etc.

δυς syllaba prothetica expl. 2343,26

δυσαλλοίωτος 119,9

δυσαντίβλεπτος gravis 66,91. cf. Syrian.
p. 933227 (λόγος) 1012,28

δυσδιαίρετος 0117,29

δυσδιάχριτος 638,26. 631,6

δυσεξώϑητος 6177,29

δύσεργος πρὸς τὸ δέχεσϑαι 223,26

δυσχατάληπτος 260,1

δυσχατανόητος 038,31 888,13

1388

δυσχίνητος

δυσχίνητος 25,11 δυσχινητότερος 150,32
δυσχολία. δυσχολίας παρέχειν τοῖς λύειν
ἐπιχειροῦσιν 1012,27
δυσχρασία 352,34
δύσληπτος 494,32 523,28
δυσμετάβλητος 25,11
δυσόριστος (opp. εὐόριστος) 481,32
δυσπάϑεια 602,24
δυσπαῦ ἧς 606,21
ἐδυσσυναίσϑητος 1212,13
δυσσυνεσία 1147,9
δυσχεραίνειν πρός τι 824,26
δυσχέρεια 223,21
δυσωπεῖν. ἐμὲ δυσωπεῖ 610,29
δυσωπεῖ τὸ — παϑεῖν 123234,39
δυωδεχάς 499,37

$ κ᾿
αὑτον

ἐάν. ἂν (i. 4. ἐάν) λέγοι --- εἰ λέγοι 113,21
ef. av

ἐαρινός (xporat) 815,22

ἑαυτοῦ. xaU' αὑτὸ i. q. πρώτως 030,8. xaW
αὑτὸ expl. (opp. κατὰ συμβεβηχός) 261,5
neglegentius positum 266,8 n. saepe cf.
ἐκ τῶν χαϑ᾽ αὑτὸ ὑπαρχόντων 1305,25 et
ix τῶν xal αὑτὰ ὑπαρχόντων ibid. 16. 33
ἐφ᾽ ἑαυτὸν γινομένου (de numero quadrato
36) 58,91 τὸ πιστὸν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ (i.e.
αὐτόπιστον) 1205,24

ἑβδομὰς νοερά Procli 616,27

ἐγγίνεσθαι 445,92 512,27. (opp. ἀπογενέ-
50a) 228,13

ἔγγονος nepos 510,3

ἐγγράφειν xoxÀov, πολύγωνον χτλ. (geom.)
54,20 sq. 67,19 sqq. 466,13

ἐγγύς (coni. ὅμοιος) 1195,29 ἐγγυτέρω 968,
25.28 (προσιόντες τῇ ἐπιστήμη) 17,23
(τοῖς χρόνοις ὄντι) 68,33 πορρώτερον
xal ἐγγύτερον 3223,24 ἐγγύτατα αἴτια
220,2

ἐγκαλεῖν τὶ τινὶ 36,25. 51,19

ἔγκαρπος 168,22

ἐγκαταμένειν 008,24

ἐγχεντρίξζειν (φυτά) 818,20

ἐγκεραννύναι Alexander 622,3

ἐγχέφαλος. τὸν ἐγχέφαλον ἐν ταῖς πτέρ-
ναις ἔχειν proverbium 645,12

ἔγχλημα 107,31

ἔγκλισις τοῦ ζῳδιαχοῦ 1263,20

ἐγχοσμεῖν (pass.) 28,21

I INDEX

ἐγχόσμιος 966,1

ἐγχρίνειν 735,8 ὅπερ ὑγιέστερον xai ὁ
᾿Αλέξανδρος ἐγχρίνει 1224,37

ἐγκύχλιος Geminus 292,28 (περιφορά) 786,
92 χύχλος τὸ ἐγχύχλιον ἅπαν 1357,17

ἐγχειρεῖν τοῖς ἀδυνάτοις 170,15 cf. 2

ἔγχρονος 461,12 638,32 187,80 781,30
1155,11 ?

ἐγώ. τῶν παρ᾽ jjuiv τροχῶν 1314,33

ἔδρα (ὕλη Platonis) 223,5 Orpheus 528,19

ἑδράζειν 528,21. ἡδράσϑαι Proclus 614,9

ἑδραστιχός 1355,06

EO voc. μυρία ϑνητῶν Emped. 32,17 33,1. 22

ἔϑος elvat (c. infin. ?) Diog. Ap. 152,24

el littera E. 805,29

εἰ εὑρεϑῇ (i. q. ἐὰν εὑρεϑῇ) 59,24n. 102,26
127,12 170,33 saepe cf. 676,30 617,29
1302,15 singulariter εἰ ἐκίνει... προστεϑῇ
1322,23 εἰς γίνοιτο, ἔσται 23,3. 367,82
368,6 626,30 078,22 Eudemus 115,3]
εἰ ἀπολίποις, χινεῖται 1028,11. 13. cf.
193,21 1012,18 εἰ dpa elliptice 57,27
εἰ μὴ dpa absolute 246, 10 item cum
coniunet. 568,2 εἰ συγχωρήσοι... οὐχ
ἂν γένοιτο 921,9. el συγχωρήοι. .. οὐχ ἂν
ἐχινεῖτο 1514. — εἰ οὖν epanaleptice
(praecedeute εἰ 980, 28 εἰ δὲ τοῦτο epa-
naleptice 636,23 εἴ τις δέ 117, 30

εἰδέναι. ἀναποδείχτως 13,19 sq. 14,16 πολλὰ
elóóc principium Diog. Ap. 153,231 ὁ
γὰρ χρόνος τί μ᾽ εἰδέναι ποιεῖ Menander
140,34 ἰστέον ὅτι 1351,29

εἴδησις 12,22 29 (ἡ χυρίως) 12,28

εἰδητιχός 88,16 226,30. 36 221,5 229,1
429,7 513,94 538,14 (σῶμα) 620,2 (opp.
ὑλιχός) 623,8. (διαφορά) 090,18 (opp. πα-
ϑητιχός) 114,11 εἰδητιχῶς 1437,26. 174,18
(i. ᾳ. κατ᾽ εἶδος) Damascius 798,28

εἰδιχός (αἴτιον) 43,13 εἰδιχώτερον 353,9

εἰδοποιεῖν (dist. οὐσιοῦν) 1081,30 (de
matre) 313,27 pass. 4179,22 481,22
919,21 εἰδοπεποιημένα 273,28. 32

εἰδοποιός (διαϑέσεις, opp. ἐπιπολαιότεραι)
1058,83

εἶδος. (opp. ὅλη) 2,18 Platonis 26,6 εἴδεα
σαρχός Empedocles 32,10 (ἀλίγχια) idem
160,9 (ἔχμαχτα) idem 161,5 12 aut σὺν-
ϑετον aut ἄυλον 114,11 (χυχλοφορητιχόν)
1331,31 — εἶδος expl. 257,6 sq. (duplex)
2756,24 sqq. expl. (ὡς διαφόρους ἰδιότη-
va;) 449,26 εἶδος Democr. 327,24

VERBORUM

εἶδος i. q. ἴδος (cf. ITesych.) Emped. 381,35

εἴδωλον 137,19

εἰδωλοποιός Plato 137,18

εἴϑε. χινεῖ γὰρ ἡμᾶς ob rà ἀγαϑὰ αὐτὰ
ὡς εἴϑε γε, ἀλλὰ τὰ δόγματα 322,4

εἰχασία 324,27 626,30 1155,9

εἰχονιχός 224,24. 290,36 1155,9 εἰχονι-
χῶς (Emp.) 160,24 636,29 (opp. παρα-
δειγματιχῶς) 1123,28

εἰκός cf. éotxévat

εἰχοτολογία 18,30

εἰχών. ὡς εἰχόνα φάναι 641,2. sensu Pla-
tonico 626,33 (opp. παράδειγμα) 184,13

εἱλεῖν pass. astra 292,29

εἵλη expl. 343,2

εἰἱληϑερεῖν 343,3

εἴλησις expl. 343,2

εἱλιχρινής 16,26. 17, 2] εἰἱλιχρινέστερον
1318, 4 εἱλιχρινῶς 1918, (ἀχουόμενα)
147,5 1318,4

εἵἴλυσις 1229,22

εἱμαρμένη. κατά τινα εἱμαρμένην ἀνάγχην

' 24,6

εἶναι. ἦν ὅτε οὐχ ἦν χρόνος xal ἔσται ὅτε
οὐχ ἔσται 466,4 τὸ “ἦν᾽ (Anaxagorae)
χρονιχόν 1153,25 ἤστην dualis 773,6
εἶναι i. q. ἐξεῖναι 141, 18 ἐσσεῖται Ar-
chytas 786,8 ἔστω. . . καλεῖσϑαι 908,19
εἴη (i. e. ἐνείη) κινεῖσϑαι 1003,20 cum
partic. iunctum ut tva. ἡ λέγων 472,1
990,1 vel ἐσόμεθα εἰληφότες 1322,33
saepe τὸ ἐόν Parmenid. 30,9 τὸ ἔστι
προσάπτοντες 91,283 ἔστι γὰρ εἶναι Parm.
86,27 1300,8 ἔστιν (i. q. ἔξεστιν) c. dat.
et acc. c. inf. simul iunctum 80,26 c.
accus. c. inf. 72,1 1085,26 (cf. Porphyr.
Qu. Hom. p. 157," Schrader) τῆς εἰς
τὸ εἶναι (μὴ elvat) μεταβολῆς 216,34
τοῦ εἶναι duae notiones 735,31 τὸ κατὰ
τὴν οὐσίαν (opp. τὸ κατὰ τὴν ἐνέργειαν)
114,96 οὐδὲ τὸ εἶναι τοῦ ὄντος δαχέχρι-
ται Neoplaton. 773,22 τὸ εἶναι ἔχειν ἔν
τινι 806,60 δ97, 20 τὸ κινήσει εἶναι de
essentia Aristotelice 712,16 εἶναι sub-
Stantive: τὸ elvat τῶν μερῶν τῷ τοῦ ὅλου
εἶναι 1335, 14. μετὰ τὸ εἰ ἔστι xol τί
ἐστιν τρίτον τὸ ὁποῖόν τί ἐστι προβαλ-
λόμεϑα 535,4 ac sic saepe ἔστιν ὅτε
996,15 omittitur ἐστί saepe post ὅτι
velut 657, 36 εἶναι accusativo iunctum
ἐχ τοῦ μὴ τόδε ὄντος 814,5 τοῦ τὶ ὄντος

1389

ἔχαστος

817,10 hinc explicandum £x γὰρ τοῦ μὴ
τόδε τόδε γίνεται 833,19. cf. 1305,13. ἐν τῷ
A τοῦ l'A ὄντι τι (scil. τὸ Α ἔστι τι
τοῦ ΓΑ) 985,12 τοιαύτης φύσεως Alex.
1341, (βιαίου φορᾶς i. e. βιαίως φερό-
μενον) 918,26 τὸ ὄντως ὄν Eleatarum
22,26 103,15 sqq. cf. 184,12 4]. τὸ ὄντως
ὄν Platonicum 1387,1 844. τὸ ὄν et μὴ
ὄν Leucippi 28,712 τὸ τὶ μὴ ὄν (opp.
ἁπλῶς μὴ ὄν) 135,11. τῷ. ὄντι vere 466,3
εἵπερ. ἀλλ᾽ εἴπερ ellipt. Eudemus 595,8
διεξιέναι, ἀλλ᾽ εἴπερ ἄρα διέξεισιν, ἄπειρον
εἶναι καὶ τὸν χρόνον 1289,22 elliptice
ἀλλ᾽ εἴπερ dpa, ἐν ἀπείροις 1289, 29 cf.
114,11 119,10 121,2 201,13 246,0
369, 8
εἴργειν Parm. 78,6 135,22 144,1 145,24
244,2 650,13
εἷἱρμός. ἕνα εἱρμὸν σῴζειν 313,18 (τῆς
φύσεως) 911,8 (τῶν λεγομένων εἷς)
1145,1 (τῶν τε προηγησαμένων xal τῶν
ἑπομένων) 1115, 81] (τῆς ἐπιχειρήσεως)
1251, 6
εἷς. σημαινόμενα τοῦ ἑνός 115,22 sqq. 802,6
ἕν τῷ ἀριϑμῷ expl. 119,12 λόγῳ ἕν
(opp. ἀριϑμῷ ἕν) 118, 3230 Bv καὶ δυάς
454,29 sqq. 8v Pythag. 181,29 230,36 sqq.
(x πλειόνων ἑνῶν 504,34 sqq. ἕν τὸ αὐτὸ
651, 6
εἰς νέωτα 116, 19
εἰσάγειν τὸ δισσόν Eudemus 115,27 120,9
(τὸν τόπον) 529, 16 med. 81,5
εἰσαγωγή. ἀκούσας ἐν εἰσαγωγαῖς (scholis
isagogicis) 1133, 13
εἰσδέχεσϑαι Plato 26,21 Melissus 40, 19
80, 12 104,10
εἴσδυσις τοῦ μὴ ὄντος 652, 13
εἰσηγεῖσϑαι οἰκείαν μέϑοδον 1140, 12
εἴσοδος 648, 30
εἰσόχεν (Ὁ) c. coni. Emped. 33, 25
εἰσπνεῖν 651,27
ela vof) 1050, 16
εἵσρυσις 519, 19
εἴτε... εἴτε... ἤ 39,24. εἴτε... δέ Emped.
158,90 εἴτε cum coniunct. ... εἴτε...
εἴτε 699, 14
ἐχ τοῦ μὴ τόδε (scil. ὄντος) 833,19 1305,13
ἀποτμηϑῆναι τὰ δεξιὰ ἐχ τῶν ἀριστερῶν
1334, 11
ἑχασταχοῦ 151,24
ἔχαστος. τὰ xa9' Exacta. 16, 18 saepe

1390 ἐχάτερος

ἑχάτερος. ἀπεχρίϑη ἐχατέρως
Pseudoparmen. 31,7

ἑχατέρωϑεν 892, 11

ἑχατέρως ἐχάτερα Pseudoparmen. 31,6

ἑχατέρωσε 26, 13

ἐἑχατονταπλάσιος 1115,33

ἑχατοστός (μέρος) 1105, 30

ἐκβαίνειν (τινός) 292, 234. (εἰς) 492, 16. 27
ἐξεβεβήχει (opp. ἐνέμιμνε) Emped.. 32,21
ἐχβεβηχός (coni. ἀνομοειδές) 900, 11

ἐχβάλλειν mathematice 63,2 Eudem. 67,
25 geometrice 510,21 sqq. 605,21 (τὰ
ὁμώνυμα) remorere er ordine 1114,11
ὡς Ψευδόμενα ἐχβληϑήσεται 1206, 21

ἐχγίνεσϑαι c. inf. 100, ὃ

ἔχγονος τῆς ϑείας μοίρας 251,1

ἐχδέχεσϑαι excipere j. e. sequi. 991,8. in-
tellegere 38,25. 400, 1 468, 8 544,5

ἔχδηλος 699,2 1208,27

ἐχδοχὴή captus 428,23 5053,11 1165,6 plur.
21,6 72,14

ἐκεῖ Platonice 476,5

ἐκεῖνος ad propiora relatum 131, 16 386,
24 n.

ἐχεῖσε 666, 30

ἔχϑεσις expositio, illustratio 435,14 demon-
monstratio per figuras 957, 6 938, 10.
28 987,15 990,22 1286,58 v. ἐχτιϑέναι,
ἐχϑετιχός

ἐχϑετικός (παράδειγμα, per dcmonstra-
tionem geometricam) 1058,2 ἐχϑετιχῶς
ποιεῖται τὴν δεῖξιν 018, 2» cf. ἔχϑεσις,
ἐχτιϑέναι

ἐχϑλίβειν 660, 1

ἐχχαϑαίρειν 11230,2

ἐχχαιδεχάγωνον 55,23

ἐχχεῖσθαι v. ἐχτιϑέναι

ἔχχεντρος Geminus 292, 16

ἐχχόπτειν τῆς Ψυχῆς τοὺς ϑυμούς 1070,2

ἔχχριμα Alexander 173, 25

ἐχχρίνειν pass. Alexander 173,25 (τὰς
ὁμοιομερείας) 1120, 22

ἔχχρισις Anaximandri 149,25 Anaxagorae
177, 20 (dist. σύγκρισις xal διάχρισις)
Anaxagorae 1120, 23

ἐχλαμβάνειν intellegere 153,15. 686, 29
(ἐπιπολαίως) 21, 20

ἐχλάμπειν (προὐπογραφή) neoplat. 773,25

ἔχλαμψις 821,26

ἐχλέγειν med. 292,

ἐχλείπειν τὴν γένεσιν 42,5

ἑχάτερα

I INDEX

ἐχλύειν (auslósen) de vi prohibita 668, 80
(τὴν δύναμιν) 669,'7sqq. pass. (ἡ σφο-
δρότης) 1019,26 1349,1

ἐχμαιεύεσϑαι 186,21

ἔχμαχτος Emped. 161,5. 12

ἐχμηρύεσθϑαι de tempore 1155, 18 Da-
masc. 780,50

ἐχμυζᾶν 647,28

ἐχνεασμός 1,36

ἐχπίπτειν de ideis 39,11. 643,7

ἐχπνοή 1050,15

ἐχπυρηνίζειν Aristoteles 660, ὃ explic.
660, 9

ἐχπυροῦν 1236,5

ἐχπύρωσις Stoicorum 480,29

éxpetv trans. 573, [8 ἐχρεύσει 681,4

ἐχρίπτειν pass. (τοῦ ὄντος) 399,10

ἔχροια 659,25

ἔχστασις 413,30 1251,15. (ἀπὸ τοῦ εἶναι
εἰς ἐνέργειαν, 289,28. 451,6 (χρόνου)
lambl. 787,18 (οὐσίας) 821,27 ἀπὸ τοῦ
ὄντος 822,24 824,15 Aristoteles 241^2)
expl. 1030,11

ἐχοστατιχός 711,14. τὸ ἐχστατιχὸν τῆς
χινήεσως 1249,8 Aristoteles 754,4

ἔχτασις 230,20. 230,23. 536,25. 690,20
Porphyr. 231,23 (coni. διάστασις) 222,11
ob τῷ μεγέϑει οὐδὲ τῇ ἐφ᾽ Bv τῆς χινή-
σεως ἐχτάσει 1031,29. ἐπ᾽ αὐτὸ οὖσα (i,
ὄρεξις μὴ παρόντος) 1048,11

ἐχτείνειν. ἐχτεταμένος ἐπὶ τὰ φυσιχά
198,30 (ἐπὶ πᾶν) 481,26 ἐχτείνειν (opp.
συστέλλειν) 620,11 (τὴν ζήτησιν) 1098, 19

ἐχτελέϑειν Emped. 33,27 158,9

ἐχτένεια 428,12

ἐχτιϑέναι. ἐχτεθέντων (Ὁ) παραδειγμάτων
006,26 de figuris geometricis (v. ἔχ-
ϑεσις, ἐχϑετιχός) 936,6 ἐχτεϑεῖσαι ἀπο-
δείξεις i. e. geometricae 991,21 — ἐχχεῖ-
σϑαι proponi: ἐχχείσϑωσαν 456,22. τὴν ἐχ-
χειμένην ἀναλογίαν 1106,23

ἐχτοπίζειν 381.1

ἐχτός. τὰ ἐχτός (coni. σωματιχαὶ ἡδοναῦ 4,31

ἐκτρέπειν (ἀνέλιξις ἐχτετραμμένη) 115,30
ἐξέτρεψε τὸν λόγον 1251, 9

ἐχτροπὴ 255,13 (τὸ παρὰ φύσιν ἐχτροπὴ
τοῦ χατὰ φύσιν) 667,15 neopl. 774,7 (τὸ
συμβεβηχὸς τοῦ προηγουμένου) 1262,9

ἐχφαίνειν docere 21,24 prodere. 23,30

ἐχφανής 694,28 (πέρατα) 1173,33

ἔχφανσις 740,29 1079,20 1123,19

VERBORUM

ἐχφέρειν memoriae prodere 120,21

ἐχφεύγειν τὰς ὑπονοίας 659,23

ἔχφυλος 220,12

ἐχφυσᾶν λόγους 1160,40

ἔχφυσις 274,1 218,80 289,24 188,18

ἐχφωνεῖν. τὰ φώνηεντά ἐστι xal" ἑαυτὰ
ἐχφωνούμενα 1227,29

ἐχφώνησις (τῶν φωνηέντων) 1227,30

ἐχχεῖν. οἷον ἐξεχύϑη διαστάντα 487,24

ἔχχυσις 538,1. 15 (coni. πάρεσις) 028,7
(εἰς ἄπειρον) 040, 88 (ἀόριστος) 641,2

ἐκχωρεῖν μᾶλλον τοῦ ὕδατος aquae cedere
Anaxagoras 155,23 ἐξεχώρησεν εἰς τὸ
πρόσω 179,5

ἐλαιόπρωρος 3823,28

ἐλαύνειν. τῶν εἰς ἄχρον φιλοχοφίας ἐλη-
λαχότων 16,10

ἐλαφρός Parmenid. 180,5

ἐλέφας 1340,28

ἑλιχοειδής (γραμμή) 60,12

ἕλιξ 896,21

ἕλχειν (πάντα εἰς τὴν ὑπόϑεσιν) 964,15

ἑλχτιχός (δύναμις) 663,6 1190,21

ἐλλάμπειν pass. neoplatonice 616,13 (ἡ
ψυχὴ ὑπὸ ϑεοῦ) 186,26

ἔλλαμψις (εἰδῶν) 314,13. (ἀπὸ τῆς πηγαίας
ψυχῆς) 617,11 (ϑεία) 638,12 (τῆς ψυχῆς)
905,80

ἐλλείπειν τινός 504,6

ἔλλειμμα 334,29

ἐλλείπειν (i. q. ἁμαρτάνειν) 179,18

ἔλλειψις (ὑπερβολή) 150,5 (opp. ὑπεροχή)
183,26 453,12 plur. (opp. ὑπερβολή)
1216,25

ἐλλιπής (λέξις) 1122,26

ἕλξις 668,4

ἐλπίζειν expectare 1159,5 1168,21

ἐλπίς. τίνι ἐλπίδι φέρεται τὸ ὅδωρ ἐπὶ τὸ
φϑεῖρον 606,20 ἐλπίδες τῶν ἡδέων, τῶν
λυπηρῶν 1072,24

ἔμβλεψις 521,30

ἐμβριϑής Parm. 31,2 39,7 180,7

ἔμβρυον 626,13

ἐμμέθοδος. ἐμμεϑόδως 264,6 0522,31
529,12
ἐμμίμνειν, ἐνέμιμνε Emped. 32, 21

ἔμμορφος Theophrastus 639, 18

ἐμός, ubi praecessit φανταζόμεϑα, 5713, 9
xatà γε τὴν ἐμήν 1723,31

ἔμπεδος Parm. 30,7 40,3 Emped. 34,1
158,10

1391

ἐνάπτειν

ἐμπεριέχειν 453,11
ἐμπεριλαμβάνειν 892,9
ἐμπίπτειν mathem. εἴς τι 61,80 ἐμπίπτει
ὃ λόγος τινί 4,4
ἔμπλεξις 878,25
ἔμπλεος Parm. 145,25
ἐμποδίζειν cum dativo 667,27
ἐμπόδιος 98,4 Eudemus 99,28. ἐμπόδιον
ἱχανὸν γίνεται πρός τι 581,14
ἐμποδιστιχός 018,8
ἐμποιεῖν ἔννοιαν 081,22. (ἀσάφειάν τινι)
594,35 710,32 1170,10 (πάϑος) 1058,4
ἔμπροσϑεν ἐδείχϑη 1255,16. 17
ἐμπρόσϑιος (ὀδόντες) 210, 35
ἐμπύριος (φῶς) Proclus 613,4 cf. b 16,8
ἐμφαίνειν yapaxtipa 94,8 δέμας ἐμφαί-
νοντας Emped. 382,2
ἐμφανής 939,19
ἐμφέρειν (pass.) 31,8. (roi; σώμασιν) 651,
28 ἐμφέρεται διαφορά / Eudemus 43,25
ἐμφερής 502,22
ἐμφορεῖν. ἐμφορηϑείς 410, 7
ἐμφράττειν. ἐμφραγείς 410,7
ἔμφυτος Emped. 158,21
ἐμψυχία 421,12
ἔμψυχος (opp. ἄψυχα) expl. 1059,14 sqq.
ἐμψυχοῦν oraculum apud Proclum 613,3.
616,1 617,5
ἐν. Evüexay de τὸ ἔν τινι 588,8 cf. 551,15
ἐνάγειν πρός τι 400,20 408,21 42, 26
517,4 547,22 (εἰς τὸ ἄπειρον) 466,28
pass. ἐναγομένους ὑπὸ τῆς ἀληϑείας
188, 6
ἔναγχος de loco modo commemorato 614,
11
ἐναλίγκιος Parm. 52,23. 26 89,22 126,21
. 127,81 137,16 146,16. 30
ἐναλλάξ. κεραιομένοισιν ἐναλλάξ Emped.
32,18 de vicissitudine principiorum
Empedocleorum 25,24 geometrice 210,
13 vice versa 325,19 1105,4

ἐναντίος. ἐναντία Aristotelis velut εἶδος
στέρησις 25, 18 saepe πᾶν τοὐναντίον
606,36

ἐναντιολογία 28,32 629,25. 640,14

ἐναντιολόγος 131,31

ἐναντιότης plur. Anaxag. 41, 1564.

ἐναντιοῦσϑαι πρὸς ἀλλήλοος Ooxoüctv οὐχ
ἐναντιούμενοι 1154,5

ἐναπολαμβάνειν 455,8

ἐνάπτειν (χορδήν) 873,25

1592

ἐνάργεια 54,1 75,7 007,71 διὰ τῆς ἐναρ-
γείας λῦσαι τὰ σοφίσματα 1012, 26

ἐναργής (ἀξίωμα) 17,2 (αἴσϑησις) 49,27
τοσοῦτον ἔλαβεν ἐναργές 1326,23 ἐναρ-
γεστέρου τούτου ὄντος τοῦ ἀτόπου 414,25
(τὸ εἶναι) 918, 29 ἐναργέστερον προτίϑε-
ται 209,5 sim. cf, 1042,9 not. τὸ ἐνερ-
γέστατον ἐν τοῖς οὖσι 1012, 22 ἐναργῶς
03,25 14,14 1321,35 (cf. 1324,71. 11)

évappó ety 645,8

ἐναρμόνιος (μῖξις) 50,13. ἐναρμονίως 29,5

ἑνάς ἢ μονάς 504,11

ἑναχῶς 399,24η.

ἐνδεής 40,1

ἐνδειχνύναι med. 147, 15 196,32 450,3
457,15 549,12 651,5 1019,22 1267,17

£v Ogix tix óc 362,95

ἐνδεῖν infigere Ev τινι 421,12
σῶμα Plato 1077,8sq.

ἑνδεχάπηχυς 714, 12

ἑνδεχαχῶς 553,2

ἐνδελέχεια 1198,24 ἐνδελεχείη Choerilus
1196, 35

ἐνδελεχής 77,32 1332,97 expl. τὸ ἐπ᾿
ἄπειρον 846, 12 not.

ἐνδέχεσθαι ἐπὶ ϑάτερα Eudemus 110, 10
πῶς ἐνδέχεται... εἶναι Eudemus 1185,13
ἐνδεχομένως 345,10

ἔνδηλος Anaxag. 34,22 155,28 156,5 151,4
ἐνδηλότατα idem 27,10 165,4

ἐνδιατρίβειν τοῖς λόγοις 10,11

ἐνδιδόναι cedere πρός τι 92,10 97,2. (τῷ
λόγῳ) Arist. expl. 134,3 sqq. (τούτοις)
602,81 (τῇ ἀπορίᾳ) 62,26 (vq ...e&lvat)
911,1 incitare (τὴν ἀρχήν) 319,23 τὰς
ἀρχὰς τινί 14,3. (ἀγαϑά) 359,0 (btago-
pív) 664,11 (αἰτίαν) 1048,12 pass. eodem
sensu ἡ χίνησις ἐνδίδοται Syrianus 619,2
116,2 184,20

ἐνδοιάζειν 69,2

ἔνδοξος. (πίστις) 1227,83 ἔνδοξα (rhetor.)
41,26 (log.) 49,10 50,28 476,27 (opp.
ἀποδειχτιχός) 521,7 010,9 ἐνδόξως ἐπι-
χειρεῖν 86,3

ἐνδόσιμος. τὸ ἐνδόσιμον εἰληφέναι Alex.
1347, 4

ἔνδοσις recessus (metaph.) 137,21 141,17
(τοῦ εἴδους) 440,8

ἐνδύειν. ἐνδεδύσϑαι (opp. γυμνόν) 821,10

ἐνειχονίζειν pass. 1355, 11

ἕνεχά του 1218,16 cf. adn.

ἐνάργεια

ἐνέδουν εἰς

ἕνεχεν etiam

n

I INDEX

ante consonantes 599,22 τοῦ εἵνεχεν
Parmen. 78,22 145,13

ἐνέργεια def. 400,32 ἐνεργείᾳ defin. 400,31
ἐνεργείᾳ διχῇ διαιρεῖται 492,20

ἐνεργής. δείκνυσιν ἀχριβέστερον xal ἐνερ-
γέστερον (? ἐναργέστερον) 1042, 9

ἐνεργητιχός (x(vnau) 420,33 ἔχειν τι
ἐνεργητιχόν 822,21

ἐνεργός expl. 400,84 704,22
(χένησιν) 1348, 29

ἔνερος. ἐνέρτατος Emped. 32, 13

évéy ttv pass. ἐναντιολογίαις 629, 26

ἔνϑα... ἡ (i. q. ἔνϑα dv) 599,15

ἔνϑεος. ἐνθέως 182,31 774,3

ἑνὶ μελέεσσιν Emped. 1184, 4

£vtaioc 638, 15. 640,31 7713, 20
230,1 (δύναμις) 1337,30

ἑνιαχῶς (1. ἑναχῶς) 399, 24

ἑνιχός. ἑνιχῶς 93, 11

ἐνίοτε expl. 997,8 sqq.

ἐνιστάναι. ἐνίστασϑαί τινι 492,34 (πρός τὺ
244,4 364,20 1011,30 οὐδὲν τοῦτο
πρὸς τὸν ᾿Αριστοτέλους λόγον ἐνίσταται
1145, 21

ἐννεσίη Emped. 161,7 n.

ἐννοεῖν. τὸ μόνον ἐννοούμενον 473, 84

ἔννοια cogitandi ratio 29, 22 (syn. φαντα-
σία) 471,9 τοιαύτην γὰρ παρὰ πᾶσιν
ἔννοιαν ἔχουσιν T, τε τύχη καὶ τὸ αὐτό-
ματον 329,2 (ψιλή, opp. ἡ κατὰ τὸν
ὁρισμὸν γνῶσις) 18,1 (γιγαντιχή) 1327,5
ἔννοιαν ἐμποιεῖν 081, 22

ἐννύχιος Emped. 381, 32

ἑνοειδή c. ἑνοειδέστερον 501, 34

ἐνοπή Emped. 382,3

Evo otóc (αἴτιον) 818, 80

ἐνορᾶν (ἄλλο clóoc) 110,10 τὶ ἔν τινι
190, 24 724, 33

ἑνοῦν. ἧνωται ἀδιαιρέτως 88, 14. μᾶλλον
ἥνωται ἐν τοῖς νοητοῖς 161,9 ἡνωμένον
πρὸς αὑτά ἐστιν ἕν Éxactov πάντα 101,
20 ἡνωμένη γνῶσις 18,2. 12 (διάχρισις)
461,12 (φύσις) 718,20 τὸ ὄντως ὃν τὸ
ἡνωμένον 38,11 κόσμος ἡνωμένος (opp.
διαχεχριμένος) 487,21 ἡνῶσϑαι (opp. δια-
χεχρίσϑαι) 501,34 ἡνωμένως [147,11
(opp. διαχεχριμένως) 147,11

ἑἐνουσιοῦν τινί Damascius 780,5

ἐνοχλεῖν τινα 86,4 109,5

ἐνριζοῦν. ἐνερρίζωται 628, 18 637, 16

ἐνρίζωσις 637,1

(οὐσία) 825,13

Οόγορ)

VERBORUM

ἐνσπείρειν pass. 638, 13

ἔνστασις ἡ πρός τι 58,13. ἔνστασιν ποιεῖ-
σϑαι (πρός τινα) 71], 28 (ἐχϑέσθϑαι πρός
t) 60]. 8 (ὑποφερομένη) 597,8

ἐνστηρίζειν Damascius 180,24 ἐνστηρίζε-
σϑαι 440,1

ἐνταῦϑα. ἡ τῶν ἐνταὐϑα γένεσις (opp. ϑεός)
301, 11

ἐντελέχεια expl. 218,6 (dist. ἐνέργεια) 414,
22

ἐντελής 278,8

ἔντευξις 357,8

ἔντορνος Plato 420,31 821,19

ἐντρεπτιχός. ἐντρεπτιχῶς 329,20 1090,2

ἐντρεχής. ἐντρεχῶς 218,86

ἐντρυφᾶν τινι metaph. 640,14

ἐντυχάνειν legere 28,38 88,11 111,17 al.
οἱ ἐντυχάνοντες lectores 601,13

ἔνυδρος 806,,3, (ζῷα) 410,12

ἔνυλος 1,16 2,4 26,18

ἐνυπάρχειν. ὡς οὐ γινομένων, ἀλλ᾽ évo-
παρχόντων πρότερον 277,15

ἕνωσις (vox neoplatonica) 88,1 88,18
183,16 461,19 561,7 1338,23 (τῶν
ὄντων) 84,8 (νοητή) 31,22.28 235,19
136,28 (ἀσύγχυτος) 101,15 (ἀδιάκριτος)
130,38 (ἄφραστος) 404,25 406,7 (opp.
διάχρισις) 475,25. 1124, 1 sqq.

&££aquvix óc 418,15

ἑξάγωνος (χώρημα) 379, 12
geom. 57, 1sqq. 67, 19

ἑξαδάχτυλος 339,31

ἐξαιματοῦν 312,6

ἐξαιρεῖν. ἐξῇήρηται τινός 435,0 πάντων
ἐξηρημένον 29,17 τὴν ἀπὸ χινήσεως xal
ἠρεμίας ἐξῃρημένην μονήν 23,14 τὸ
ἐξῃρημένον χαὶ παραδειγματιχὸν αἵτιον
Platonis 245,10 ἐξῃρημένως (coni. ἀσχέ-
τως, Opp. συνῃρημένως) 1355,26. ἐξαιρέτως
458,20

ἐξαίφνης expl. 753,3 Platonicum 982, 6

ἑξαχισχίλιοι 1163, 92.1335, 5

ἑξαχοντίζειν 660,10

ἐξανάστασις τὴν ἀπὸ τοῦ ὄντος 405,28
428,6

ἐξανατέλλειν 381,234

ἐξανύειν 865,23

ἐξαπλοῦν 1322,13. τὸ συντόμως εἰρημένον
1242, 28

ἐξάπτειν. τούτου τὰ χινούμενα 8, 8

ἐξαριϑμεῖν med. Galenus 718,15
Comment. Arist. X 8BSimplic. in Phys.

ἑξάγωνον

1398

ἐπαμφοτερίζειν

ἐξαρτᾶν (τῆς αἰτίας) 1117, 11

ἐξάρχειν τινός Damascius 780,1

ἑξείης Emped. 1184,4

ἐξελίττειν τὰ μέρη Proclus 613, 29

ἐξετάζειν 22,11 601,7 762,27

ἐξέτασις 560,12 601,6 162,29

ἐξεταστιχός Aristoteles 47,23

ἐξηγεῖσθαι πάσης ἀντιϑέσεως 183, 14. inter-
pretari 690,18 saepe

ἐξηγητής 590,28 v. Index nom.

ἐξηγητιχός. ὡς γὰρ ἐξηγητιχὸν ἐχείνου
τοῦτο προσέϑηχε 988, 11

ἕξις expl. 757,28 — (diff. πάϑος) 562,19
(opp. στέρησις) 647,3 Eudemus 1185,
14

ἐξισάζειν 437,28. 478,80 484, 35. 489,
18

ἐξιστάναι. med. 79, 13 sqq.
μένειν) 209, 24. saepe 216,5
Emped. 32, 20

ἐξογκοῦν oraculum 616, 35

ἑξομοιοῦν 298, 15

ἐξορίζειν 143, 30

ἐξόφϑαλμος 7172, 28

ἐξυμνεῖν 7,12 546,12

ἔξωϑεν expl. 352,28 ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἔξω-
ϑεν sc. εἴρηται 576,23

ἐξωτεριχός (ἀπορία) Eudemus 82,217 85,

(opp. ὑπο-
ἐξέστηχεν

26 86,1 ἐξωτεριχὰ Aristotelis scripta
8,16 695,34
ἐοικέναι. ἔοιχα μὴ νοεῖν non mihi videor

sapere 815.) ἐοικότα διάχοσμον Parm.
39,8 ἔοιχε πλασματιχῷ Eudemus 48,24
(εὐμαρεῖ) idem 702,19 n. εἰχότα Platonice
626,31 εἰχότως ὅτι 621,23

ἐπαγγέλλεσθαι ἀποδώσειν 28, 23

ἐπάγειν afferre ἀπορίας 596,6 (τὸ συμπέ-
ρασμα) 9,86 (τὸν λόγον ἀνωτέρω) 10,3
(ἄτοπον) 441,11 continuare 13,7 38,29
Saepe

ἐπαγωγή 9,33 20,11 49,28 53,13 186,9
402,32 811,8 1057,11 1123,39 (opp.
γεωμετριχῶς ἀποδείχνυσιν) 511,6 εἰ μὲν
περὶ ἀρχῆς 6 λόγος, δι᾽ ἐπ. πιστοῦσϑαι,
εἰ δὲ περὶ τῶν μετὰ τὰς ἀργάς, δι᾽ ἀπο-
δείξεως 1185, 28

ἐπαχολουϑεῖν τῇ λέξει Eudemus 439, 22

ἐπαχτιχὸς λόγος 549,9 ἐπαχτιχῶς (i.e.
bU ἐπαγωγῆς) 1057, 23

ἐπαληϑεύειν ἐπὶ τούτου 261,5

ἐπαμφοτερίζειν. τῶν μέσων χαὶ ἐπαμφο-

98

1394

τεροζόντων 1251,22 (τοῖς τόποὶς) 484,12
Eudemus 1206,25.29 Alex. 1347,32
ἐπαναβαίνειν. τὸ ἐπαναβεβηχὸς τούτων
907,1 ἐπαναβεβηχυίας αὐτῶν ἐπιστήμας
41,19 ἐπαναβεβηχὸς γένος c. gen. 132,34
ἐπαναβεβηχότος metapAysici 20,82 cf.
ἀναβαίνειν

ἐπανάγειν τὸν λόγον 416,23

ἐπαναλαμβάνειν 1203,11

ἐπαναπαύειν. ἐπαναπαύεσθαι τινί acquie-
scere 79,8

ἐπαναστρέφειν εἰς τὸ αὐτὸ σημεῖον I. Phi-
lopon. 1158,8

ἐπαναφέρειν 306,7

ἐπανϑεῖν 829,11

ἐπανιστάναι. ἐπανίστασθαι (syn. διανίστα-
σθαι) 1191,21

ἐπάξιος 1117,15

ἐπαπορεῖν 442,94 1354,14

ἑπαρχής Emped. 161,2

ἐπαύξειν Emped. 159,1

ἐπαφή 55,18 123,8

ἐπεί... γε Theophrastus 965,6

ἐπείγεσθαι 1317,28

ἐπεισαγωγή 634,36

ἐπείσαχτος (opp. σύμφυτος) 625,16 627,16
1066,14 (φύσις) 1338,33

ἐπεισιέναι 689,29

ἐπεισοδιώδης 632,1 165,20 1064,3

ἐπέχεινα 1,20 143,17. 280,9 ἐπέχεινα τι-
ϑέναι τινός 29,14. (ϑεᾶσϑαι τινός) 29,96
(χρόνου) I. Philoponus 1158,38

ἐπεχτείνειν (coni. αὐξάνειν) 683,13

ἐπεμβάλλειν 148,24. 681,10. 12

— ἐπεοιχέναι. ἀριϑμῷ δέ τε πάντ᾽ ἐπέοιχεν
vers. Pythagor. 1102,22

ἐπερείδεσϑαι 844,15

ἐπέρεισις ψυχῆς 119,82 xav ἐ, γινομένη
γνῶσις 225,90 (εἴδους) 226,26 (εἰδητιχή)
226,90 (τὸ μὴ κατ᾽ ἐπέρεισιν ἀντίτυπον)
221,9 (κατὰ ἐπέρεισιν γνωστόν de cor-
pore) 329,2 (opp. χατ᾽ ἀναλογίαν) 299,26

ἐπέρχεσθαι (τὸ βιβλίον) 1118,7 (τοῖς τοῦ
᾿Αριστοτέλους) 22,21

ἕπεσθαι logice 103,6. 9 sqq. 119,1 462,10

ἐπέχειν impedire 659,25 — obtinere. (λόγον)
968,26

ἐπί. δὰ lineas significandas ἡ ἐφ᾽ ἡ EZ
ITippocrates math. 64,1 7 saepe (cf. C. I. A.
]I 720 A 7sqq.) ἐπ᾽ αὐτῶν τῶν ῥημάτων

(i. q. αὐτολεξεῦ 1332,27

ἐπαναβαίνειν

I INDEX

ἐπιβάλλειν τῇ ἐξηγήσει 457,13. (τῷ χωρίῳ)
544,21 absolute ποίαγε μᾶλλον οὕτως
ἐπέβαλε ὁ Πορφύριος 343,38 643,18 644,7
940,20 i.q. προσήχειν 360,10. 39 626,
21. 25 996,7

ἐπίβασις 20,27

ἐπιβάτης 1053,20

ἐπιβλέπειν 7119,85

ἐπίβλεψις 481,10

ἐπιβολή 15,10 85,31 95,83 197,19 227,11
941,3 406,13 544,13 626,19 1258,8

ἐπιγέννημα 16,25

ἐπιγίνεσϑαι (opp. ἀπογίνεσϑαῦ 210,37] Em-
ped. 158,29

ἐπίγνωσις 14,10

ἐπιγραφή 4,8

ἐπιδειχνύναι proponere 80,21 διὰ πολλῶν
ἤδη πρότερον ἐπιδέδειχται 1118,15

ἐπιδευής Parmen. 30,10 40,6

ἐπιδέχεσθαι χατηγορίαν 17,86 (τὸν ὅρον)
123,91 saepe

ἐπιδιαμένειν τὴν ψυχήν Stoice 441,2

ἐπιδιδόναι ἑαυτὸν τινί 26,10 i. ᾳ. αὔξε-
σϑαι 264,18 689,8 (χατὰ ποσότητα)
1189,26

ἐπιδιορϑοῦν med. 1157,7

ἐπίδοσις 661,11

ἐπιδρομὴ τοῦ λόγου 278,22 (ἐπὶ xtga-
λαίων) 1031,32

ἐπιέναι. ἔπεισί μοι ἐρωτᾶν 011,88 (λέγειν)
631,32

ἐπιζευγνύναι εὐθείας geom. 54, 28 sqq.
511,1 1308,22

ἐπίζευξις geometrice 511,2 sqq.

ἐπιζητεῖν 225,24 492,21

éàn( poc Emped. 300,21

ἐπίϑεσις χεράμου 1065,27

ἐπίχηρος 155,11 Emped. 160,23

*énix(vnote 101,29. cf. n.

ἐπιχοινωνεῖν 519,90

ἐπιχράτεια de Ánaxagoreis 173,18 saepe
(Neíxouc)) de Emped. 1153,28 1184,12
xat £4. 532,26

ἐπιχρατεῖν 94,5. 7. xatd τὸ ἐπιχρατοῦν 27,
1.8 155,25 de Anaxagoreis 173,17 saepe

ἐπίχρισις 48,28 1152,17

ἐπίχυχκλος Geminus 292,17

ἐπιλαμβάνειν τόπον 609,9 118,15 ἐπι-
λαμβάνεσθαι τοῦ ὀρϑοῦ 94,18

ἐπιλάμπειν ἄνωθεν afferre 288, 30 — pass.
τὸ slvat xal τὸ ζῆν 718,11

VERBORUM

ἐπιλέγειν (πρός vt) Eudemus 97,22 (τῳ
ὄντι τὸ Eudemus 133,27

ἐπιλείπειν c. partic. 1341,33. c. gen. in-
finitivi 1341,35

ἐπίλογος clausula, recapitulatio 920,1

ἐπίλυσις ἀπορίας 96,10

ἐπιμάρτυρος Emped. 159,13

ἐπιμένειν 699,26 ἐπιμένει δειχνύς 1194,15

ἐπιμερίζειν 1291,28

ἐπιμιγνύναι 648,14

ἐπίμονος. ἐπιμόνως 1288,21 1310,92 ἀεὶ
τοῦ ληφϑέντος ἔξω τι ἐπινοοῦμεν 461,15
ac sic saepe (opp. εἶναι) 511,29 ἡ ἀρχὴ
ἐπινοεῖται Porphyr. 11,1

ἐπίνοια (opp. ὑπόστασις) 166,12 sqq. saepe
(opp. ὑποκείμενον) 11,5.9 (opp. αἴσϑησις)
467,12. àv ἐπινοίᾳ μόνῃ 506,6 — xac ἐπί-
votav 468,11

ἐπίπαν. ὡς ἐπίπαν 604,5 (opp. εἰδοποιός)
1058,3

ἐπιπεδιχός 59,17

ἐπίπεδον 55,6 sqq. 466,14 sqq. diverse
expl. veteres et iuniores 587,17 Plato-
nis 35,29 228,19

ἐπιποϑεῖν 639,21

ἐπιπόϑησις 1701,21

ἐπιπολάζειν (ἡ ὑπόϑεσις) 657,29

ἐπιπόλαιος (ἀκροαταί) 51,10 οἱ ἐπιπολαιό-
τεροι 81,6 (ἐχδοχή) 508,11 διὰ τὸ ἐπι-
πόλαιον (opp. ποιοῦν ἀπορίαν) 52,14
442,7 (opp. εἰδοποιός) 1058,3 ἐπιπο-
λαίως ἐχλαμβάνειν 21,20 ἐπιπολαιότερον
ἀχροᾶσϑαι 36,28

ἐπιπολάζειν (τῷ ὕδατι) 1217,24
851,4 (ἐξήγησις) 528,12

ἐπιπρέπειν 382,16 692,20 (Xenophanes)
23,12

ἐπιπωματίζειν 641,29

ἐπιρρεῖν 662,9

ἐπίρρυτος (Plato) 1077,8

ἐπίρρημα adverbium 150,10

ἐπισημαίνειν med. adnotare 42,26 51,21
440,35 918,14

ἐπισχέπτεσϑαι. ἐπισχεπτόμενος τὸ πρῶτον
τῆς Περὶ οὐρανοῦ 1169, 8 φέρε ἐπισχέ-
ψώμεϑα 779,14 ἐπισχέψασϑαι 21.26 ἐπε-
σχέφϑαι 4,20 14,31 ἐπισχεψόμεϑα Ευ-
dem. 595,11

ἐπισχήπτειν (τοῖς ϑεμένοις) 46,24 cf. 261,1
922,9 (τῷ δέχεσϑαι) 2483,22 (absol.) 7,5
143,36

(Évvota)

ἐπιχειρεῖν 1395

ἐπισπᾶν 659,24

ἐπιστασία 109,13 616,16 Tambl. 793,36

ἐπίστασις adnotatio 14,1 ἐπιστάσεως ἄξιον
17,88 ἐπιστάσεως ἕνεχεν 97,10 ἐπίστασις
τῆς χινήσεως (i. q. ἔννοιαν κινήσεως ἔχειν)
110,5

ἐπίστασϑαι etymologia 1071,2 (opp. γνω-
ρίζειν) 16,5

ἐπιστήμη def. 9,30 49,13. (ἐπιστητοῦ) 1074,
19 (ἐπιστημῶν) 4,31

ἐπιστημονιχός 12,31. ἐπιστημονιχῶς 12,
29 49,23 (γνωρίζειν) 1074,30

ἐπιστήμων τῶν φυσιχῶν 14,30

ἐπιστρεπτιχός (ἐνέργεια τοῦ νοῦ) 821,19

ἐπιστρέφειν. ἐπέστραπται πρὸς αὐτό 141,
10

ἐπισυγχεῖν pass. 626,14 641,8 Damasc.
800,13

ἐπισυμβαίνειν 271,15 337,94 358,20 803,
18 1066,14 1362,22 — Damasc. 716,9

ἐπισυνάπτειν 611,26

ἐπισύνϑεσις 59,12

ἐπισυρρεῖν 669,6

ἐπισωρεύειν 11301

ἐπίτασις (opp. ἄνεσις) 204,1 690,93 Por-
phyr. 453,33 (τοῦ ψεύδους τὸ ἀδύνατον)
15,12 cf. 17

ἐπιτείνειν (opp. ἀνίέναι) 689,32 (τὴν ποιό-
τητα) 203,95 (τὴν αὔξησιν) 619,28

ἐπιτελεῖν pass. γένεσις 212,21. 32 1102,24
cf. 1313,4 absolute Eudemus 2358,35

ἐναλλάξ 1104,20. 31

ἐπιτελεστιχός Tambl. 794,11

ἐπίτευξις Eudemus 336,22

ἐπιτήδειος. ἐπιτηδείως ἔχειν εἰς μεταβολήν
25,10 c. inf. Philop. 1330,13

ἐπιτηδειότης 222,92. 281,18 289,12. 400,
81 426,26 465,21 643,16 1138,18 1358,
22

ἐπιτρέπειν concedere 68,32 332,3

ἐπιτρέχειν τὴν λέξιν 10,12. (ταῖς παρα-
νοίαις) 1329,19

ἐπιτυγχάνειν etymol. 358,31
τυχόντος temere 641,12

ἐπιφέρειν pass. (πίστις) 646, 20 (ἄπορον)
654,21

ἐπιφορά log. 515,34

ἐπιχειρεῖν abs. argumentari 46,31 (διχῶς)
11.19 (ἐνδόξως) 86,32 (δριμέως) 155,30
(ἐφ᾽ ἑχάτερα) 139,3 (xatd x) 476,19
(εἴς τὸ 113,11

ἐχ τοῦ ἐπι-

985

1896

ἐπιχείρημα 75,26 191,4 196.2 522,10 980,
24 983,17 1265,14sqq. 1271,22 1272,28
ἐπιχειρήματα τιϑέναι πρός τι 412,21

ἐπιχείρησις argumentatio 01,25. 126,27
303,13 440,26 472,81 473,1.17 482,9
516,21 (ἐφ᾽ ἑκάτερα) 328,17 (πρός
τινα) Porphyr. 165,8. ἐπιχειρήσεις τιϑέναι
102,1

ἐπιχώριος Emped. 382,3

ἕπεσϑαι. ἑπόμενον ἴῃ syllogismis 389,33
(opp. ἡγούμενον) 489,32 saepe

ἔπος. ἐφ᾽ ᾧ μηδὲν πρὸς ἔπος ubi nilil ad
rem 560,11

ἐποχεῖν. ἐποχεῖσϑαι 616,13

ἐποχὴ ἀστέρων 633,21

ἐπωϑεῖν Strato 916,26

ἐπωνυμία 718,9

ἐπώνυμος Emped. 158,23

ἔπωσις 1049,18 sqq.

ἐπωφελής 211,5

ἐρᾶν. χινεῖ τὸ πρώτως χινοῦν xal τὸ ἐρα-
στόν 1046,13 cf. ἐρῶ

ἐρατός Emped. 382,2

ἔργειν. ἐέργει armen. 40,4

ἔργον. ἔργα rustica Anaxag. 35,5

ἔρδειν. ἔοργεν Emped. 161,7 n.

ἐρείδειν. μέρος ἐρηρεισμένον ἐν τῇ γῇ 586,
19 εἰς οὐσίαν ἐρειδομένη ἐνέργεια 821;
21

ἐρεσχελεῖν Plato 99,33

ἐρέφειν (7). μέγα Neixoc ἐνὶ μελέεσσιν ἐρέφϑη
(ἐθρέφϑη Arist. Emped. 1184,14

ἔρημος. ἐρήμην χαταψηφιζομένους 162,1

ἔρις v. Ἔρις

ἐριστιχός. ἐριστιχῶς δ],11

ἑρμηνεύειν de dicendi ratione 329,20

ἐρύχειν Emped. 32,19

ἔρψις 866,9 1229,22

ἐρῶ κατὰ τοῦ φιλῶ xal xatà τοῦ λέξω ἐπ᾽
ἴσης ὑπάρχει 553,13

ἐρωτᾶν (ἀσυλλογίστως) 114,29 (τὴν ἀπο-
ρίαν) 84,22. (λόγον) 476,26 983,27 1108,
28 (λόγους) 1288,38 ὁ λόγος ἠρωτῆ-
σϑαι 266,26

ἐρωτηματιχός (λόγος) 91,19

ἔστε. ἔστ᾽ dv c. coni. Syrianus 628,84

ἑστιᾶν Eudemus 708,11

ἔσχατος (γῆρας) 1335,9 (τῶν ζωῶν ἡ
φύσις) 111,8 ἔσχατον xal μέσον περά-
τῶν ὀνόματα 488, δῦ ἐν ἐσχάτοις 31,27
ἐπ᾿ ἐσχάτοις ὧν ἤδη τῶν ἡμερῶν 1335,6

ἐπιχείρημα

I INDEX

ἑτερόδοξος (christiani) 256,25

ἑτεροιοῦν pass. Melissus 111,22 Diog. Ap.
151,91 152,3. 7 153,9

ἑτεροίωσις 692,28 Diog. Ap. 153,3. 10.
11

ἑτεροχίνητος (opp. αὐτοχίνητος) 317, 1O
421,4 460,36 1241,19 1253,36 1339,
6 sqq. 1363,38

ἑτερομήχης geom. 456,96

ἕτερος. τὸ ἐπὶ ϑάτερα (opp. ἐπ᾿ ἀμφότερα)
expl. 1003,11 sqq. τὸ xa8' ἕτερον expl.
1233,8

ἑτερότης 4232,94 441,6. τὸ xarà ἑ. μὴ ὄν
244,9 245,90

ἑτεροφυής 1096,26

ἑτερόφυλος 890,16

ἐτήτυμος Parmen. 145,19

ἕτοιμος. ἑτοίμως γνωρίζειν 16,12
635,10

ἑτοιμότης 400,28

ἐτυμολογεῖν 107,4

εὖ syllaba prothetica expl. 343,24

εὖ. τὸ εὖ xal τὸ οὗ Évexa 386,25

εὐαλλοίωτος 25,10 86,14

εὐαπόβλητος 214,30 562,20 887,28 1064,3

εὐαπόλυτος 1138,12. εὐαπολυτώτερον 823,
25

εὐάρμοστος 187,12 631,30

εὐγνώμων (χάρις) 1164,94. εὐγνωμόνως
ἀχούειν 87,9 802,28 428,23 (ἀποδέχε-
σϑαι) 38,6 48, 29 (ἐνδείξασϑαι) 148, 28
(ὑπεραπολογεῖσϑαι) 430,30 (ἐπιστῆσαι)
415,22 (coni. εὐτυχῶς) 1117,19

εὐδαιμονία 345,31

εὔδηλος Diog. Ap. 151,832

εὐδιαίρετος 677,96 1317,35

εὐδιάλυτος 52,13 82,16 86,5

εὔειχτος. εὐειχτότερον 618,12

εὐεχτεῖν 519,6

εὐεξία 319,4

εὐεπήβολος. εὐεπηβόλως 798,4

εὐήϑης. εὐηϑέστατος λόγος 1020,1

εὐηϑιχός 101,5

εὐθϑετίζειν 626,9 629,9 631,11 644,4 184,
21 (pass.) 624,8

εὐθετισμός apta. collocatio 487, 292 626,5
627,14. 29 631,8 634,9 642,29 (τῶν
διαχεχριμένων ὁ τόπος) 739,236 — neoplat.
103,32 1114,21

εὔϑετος 630,26

£0 0n p ovetv 1067,24

(λέγειν)

VERBORUM

εὐϑημοσύνη 631,25

εὐθύγραμμος (γωνία) 59,28
pov 57,21 710,28

εὐθύνειν vituperare 43,1 75,24 104,920
823,9 1156,1 (τὸν λόγον) 1137,20

εὐθδυπορεῖν med. 609,25

εὐ ϑυπορία (ἀτόμων) 180,18

£0 004. ἐπ᾽ εὐϑείας (χίνησις) 595,23. εἴ. 609,
24 εὐϑύ Ar. expl. εὐθύγραμμον 389,23
εὐθύ adv. εὐϑὺ τῷ ἄρξασϑαι 1303,2 eo-
ϑὺς ἂν χινοῖτο ib. 1303,3

εὐθυφορία 884,6

εὔκαιρος 626,7

εὐχαμπής 305,9

εὐχίνητος Plato 669,1 εἴ. 668,28 629,4

εὐχλεής expl. 343,20. (ἀνήρ) 1141,10

εὐχολία 654,6

εὔχολος 31,6. ἀπὸ τῶν εὐχολωτέρων ἀρξά-
μένος 212,10 εὐχόλως 1249,17

εὐχτιχός (λόγος) 91,19

εὔχυχλος Parmen. 52,23. 26 89,22 126,21
127,81 137,16 146,16. 30

εὐλάβεια 316,29. φιλόσοφος 187,93. 293,28
5993,31

εὐλόγιστος (coni. εὐχαμπές) 305,9

cop adc expl. 313,26

εὐμαρής. τοῦτο οὐχ Éotxev εὐμαρεῖ Eudem.
102,19

εὐμετάβολος 607,15

εὐμετρία 626,26. δὲ

εὐόριστος (opp. δυσόριστος) 481,32

εὐόφϑαλμος 71:2,}9

εὐπάϑεια 692,27 Alex. 1347,8

εὐπαϑής 25,10 968,21

εὐπαράδεκτος 45,1 51,4 1023,1

εὐπαρακολουϑήτως 261,4

εὔπλαστος 36,12

εὐπορεῖν πρός τι Eudemus 97,29

εὐπραξία 345,22

εὔριπος metaphor. τοὺς εὐρίπους στρέφεται
τούτους 1144,35

εὔρις 712,29

εὑρίσχειν τι ἀπό τινος 603,3

εὔρους 303,7

εὐρύτης (? εὐθύτητος) 482,32

εὐσύμβολος 4,31

εὐσύνοπτος 183,13 769,1. 1142,31 1177,
31

εὔταχτος 14,23

εὐταξία 289,14 628,2

εὔτονος. εὐτόνως 268,32

εὐθύγραμ-

ἔχειν 1391

εὐτρεπίζειν 5,91

εὐτρεπισμός 198,1

εὔτρεπτος (syn. εὐπαϑής, σώματα) 1061,
14

εὔτυχτος Emped. 300,21

εὔτυπος 630,25

εὐτύπωτος 36,11 481,24

εὐτυχία expl. Eudem. 358,95

εὐφραδής (θεμίστιος) 968,30

εὐφυής δ7,25 δ18,6 εὐφυῶς 529,18

εὐφυΐα 281,18 195,10 (πρὸς τὸ χινεῖσϑαι)
1349,7

εὐχρηστία 314,3

εὔχρηστος. εὐχρηστότερον 10,4

εὐχρηστότης (7) 913,20

ἐφαπλοῦν τινι 258,8

ἐφάπτειν. ἐφάπτεσθαι τῶν περιφερειῶν (ge-
om.) 82,2 sqq.

ἐφαρμογή 581,33

ἐφαρμόττειν intr. 17,9 37,5 55,8 Eude-
mus 133,28

ἐφεξ ἧς expl. 597,25. (τοῖς ἔπεσι) 90,22. ἐν
τοῖς ἐφεξῆς 967,26

ἔφεσις expl. (dist. ὄρεξις) 250,23 (τῆς τοῦ
τόπου χαταλήψεως) 533,20 ἐφέσει τινὸς
ἡ κατὰ τόπον γίνεται τῶν ἐμψύχων χίνη-
σις 1354,24 Alexander 253,21

ἐφήχειν τινί 191,19

ἐφιέναι. ἐφήσει πίστιος ἰσχύς Parmen. 78,
20 145,12 ἐφίεσθαι 250,11 sqq.

ἐφιστάναι τὸν νοῦν ποιητιχὸν αἴτιον 7,4
(αἴτιον) 27,16 — adnotare 12,15 17,33 18,
24 13,28 saepe ἐφιστάνειν (sic) τινί
31,0 99,11 (τοῖς εἰρημένοις) 262,1 (πολ-
λοῖς δόγμασιν) oppugnare 195,16 ἐπίστη-
σον ὅτι 82,25 ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον εἰ 692,7
τί ταῦτα διαφέρει, οὐχ ἐφιστάνω (sic) 1242,
21

ἐφιστάνειν cf. ἐφιστάναι

ἔφοδος 21,28 608,24 936,13 1074,30 1345,
23 1364,96 (ἐπὶ κεφαλαίων) 1363,26

ἔχειν. ἔχει τινὰ φιλοσοφίαν ἡ σχέψις 71,14
(ἀπορίαν) Eudemi 85,26 — Alexander 71,4
(πλέον τῆς φύσεως) 1145,15 (περί τὸ
300,20 625,95 οὐ γὰρ ἔχομεν ὡς ἄπειρον
τιϑεμένων αὐτῶν 34,8 τὸ δὲ νῦν ἔχον
quod vero ad unc locum attinet 61,0
ἔχει συνηγμένον 1228,21 (δεδειγμένον)
1313,25 1324, 1 — med. (τῶν ἐφεξῆς)
104, 30 (τῆς ἐννοίας) 1125,23 τὰ μὴ
ἁπτόμενα οὐχ dv ἔχοιτο 817,19

1398

Ey9oc Ewmped. 25,30 33,24 1318,26

Ey 9pa Emped. 50,17

ἕως τότε... ἕως ὅτε 493,27. ἕως τότε... ἕως
4,28 1130,32. 33

£y oc

ζεῖν. ζεστός 815,1

ζέσις 512,24

ζηλοῦν τί τινος 8214,22

ζηλωτής 25,20

ζῆν ἐχεῖνά φαμεν ὅσα ἔνδοϑεν ἀφ᾽ ἑαυτῶν
χινεῖται 1119,4.— ζῶν μᾶλλον 7| ζωή
1119,9

ζῆτα ὅπερ ἐν ἀριϑμοῖς τὸν ἑπτὰ ἀριϑμὸν δη-
Àoi 923,6

ζητεῖν. ζητεῖ ὁ λόγος 585,19

φητητιχός. ζητητιχώτερος 48,27 ζητητι-
χώτατος 624,98

ζοφερός Anaxag. 34,24 156,7. 80 179,2. 4
181,5

ζόφος 21,6

ζυγόν libra 1197,21

ζῳδιαχός 624,91 1026,7 1158,6 1175,1
νοητός 633,30

ζῴδιον (ζῳδιαχοῦ) 624,32

ζώειν Diog. Ap. 152,19

ζωή expl. 1119,9 (ψυχιχή) 633,9

ζῳογόνος τὸ ζῳογόνον 24,6 36,11

ξῷον (χοσμιχόν) 628,12 (μεριχά) 609,33

ζῳοποιός 185,9

ζῳόφυτον 3,6 1211,Ὁ]

ζωρός Emped. mixtus (sic) 32,25

ζωτιχός 36,11. 420,93 636,98

ἡ γὰρ dv μετέβαινε similiter Syr. 628,80
cf. Add. t. X ad p. 588,37

73 post τί γὰρ εἴη 249,9 7) dpa in λύσει
116,23 7| xal atque adeo in corrigendo

331,19
ἡβάσχειν 1212,20
ἡγεῖσθαι. τὸ ἡγούμενον conclusio 329,11

(opp. ἑπόμενον) in syllogismis 389,33
489,92 saepe τὸ ἡγούμενον ὡς ὁμολογού-
μενον λαμβάνεται 9,00

Τδειν. αἱ ἐλπίδες ἤδουσιν 1072,21

ἤδη, expl 151,929 in logica consequentia
iva pi, ἤδη d*9hooür τὸ xal συμβλητὰς
εἶναι 1088,59 cf. Alex. 1358,24

I INDEX

ἡδονή sapor ÀÁnaxag. 35,9 156,4 157,11
Diog. Ap. 153,3

ἠήρ. ἠέρος Emped. 26,2

7 9tx óc Socrates 40,29

ἦθος Emped. 158,27

ἤλεχτρον 1055,10 1345,31

ἠλέκτωρ Emped. 160,29

ἡλιχία 626,14

ἦλιξ, ἥλιχα γένναν Emped. 158,26

"ἡλιοχαυτεῖν solibus peruri 968,25

ἥλιος (i. q. πῦρ) Empedoclis 32,4 ἡλίου
πρόσοδος xal ἄφοδος 160,26 ἠελίοιο ὠχέα
γυῖα Emped. 1183,90

ἦμαρ Tbeocritus 107,27

ἡμέρα. ὁ οὐρανὸς πρὸ ἑξαχισχιλίων ἐνι-
αὐτῶν γεγονὼς xal ἐπ᾿ ἐσχάτοις ὧν ἤδη
τῶν ἡμερῶν 1335,6 ἐφ᾽ ἡμέρᾳ singulis
diebus 1335,13 ἡμέρα exempl. saepe
1291,13

ἡμερήσιος 768,19 1335,12

ἡμερονύχτιον Philop. 1179,17

ἡμέτερος i. 4. ἡμέτερος χαϑηγεμών de
Damascio 630,35 642,17 644,18

ἡμικύχλιον 56,25qq. 1310,30

ἡμιόλιος 06,1 (Suvdpet) Eudemi 64,19

ἡμίονος 1321,10

ἡμιπηχυαῖος 1028,7

ἡμιστάδιον 1014,27sqq. 1104,15. 1105,3.
4. 6

ἥμισυς gen. ἡμίσεως 1303, 17 neutr. pl.
ἡμίση 1292,24sqq. τὸ ἥμισυ in Zenonis
argumentis 1013,8sqq.

ἡμίτομος 381,25

ἡμιώριον 1104,15. 30 1105,83. 4. 6

jvtxf«. Emped. 159,4

ἡνίκα ἄν c. coni. 610,11.

ἡνίοχος 1208,38

ἥπερ post compar. 1265,27

ἥπιος Parmen. 180,5

ἠπιόφρων Emped. 32,23 cf. 30,27

ἠρεμαῖος Geminus 292,23

ἠρεμεῖν xatà τὴν ὅρασιν 961,15

ἠρέμησις expl. 1001,22 opp. χίνησις 849,
14 850,15 et deinceps

ἠρεμία expl. 435,26 (dist. μονή) 23,13
(dist. στάσι) 264,26 745,1 (στέρησις
χινήσεως) Eudemus 1185,15

ἠρεμίξζειν (opp. ἠρεμίζεσθαι) 281,11 ἠρεμί-
ζεσϑαι expl. (syn. ἴσταϑαι 1001.24 1006,20
1078,16sqq. (τὸ πρὸς ἠρεμίαν ἴεσϑαὺ
1002,22

VERBORUM

* jpí£ptopa 1311,32

ἥρως. ἧρωες οἱ ἐν Σαρδοῖ Aristotelis 707,30
ἦτα libri numerus 924,25

ἡττᾶσθαι 467,8

ϑάλασσα (i. q. ὕδωρ) Emped. 160,29 cf.
159,12

ϑαλέϑειν Emped. 1124,14

ϑάμνος Emped. 1124,17

ϑαρρεῖν 556,21. (ttv) niti 75,8. τὸ πρὸς
ἀνοήτους μόνους ἀχροατὰς τεϑαρρηχός
1118,)20 ϑαρρούντως 1246,6

ϑατέρως 210,10

ϑαῦμα ἰδέσϑαι Emped. 33,2

ϑαυμάζειν. ϑαυμαστός (syn. παράδοξος)
1009,23 1011,15 ϑαυμαστὴ τῆς συνϑέ-
σεως 879,12 (sequente ei) Theophr. 986,6
(sequ. 6x) 262,17

ϑεᾶσϑαι i. q. λόγῳ ϑεωρεῖν 1912,13. τὴν
ἀντίϑεσιν ὡς xal []αρμενίδης ἐθέασατο
84,14. 17. 21

ϑεῖν. ϑέων Emp. 1318,28
ϑέοντα idem 33,21

ϑεῖος explicatur 465,16. (Δριστοτέλης) 611,8
611,9 (Ιάμβλιχος) 642,18 (σῶμα) 593,8
994,280 801,11

ϑελημός Emped. 32,16 33,11

ϑέλυμνος Emped. 159,18sq.

ϑεμέλιος. ὁ ϑεμέλιος lapis fundamentalis
997,9 sqq.

ϑεμέλιον 337,36

ϑέμις εἶναι Parmen. 30,9 40,5

ϑεμιστεύειν 333,16

ϑεολογία metaphysica 1359,6
(Chaldaeorum oracula) 643,27

ϑεολογιχός methaphysicus 148,24

ϑεός. οὐρανόν, ὃν ἄν τις xol σφαῖραν xal
ϑεὸν χαλέσειε 1124,5 (σφαῖρος Emped.)
1124.1 ϑεῶν σφρήγισμα Emped. 1184,9
ϑεοὶ ϑεῶν Plato. 1337,22 (νοερός) Plato
1359,10 (Aristotelis τελιχός, ποιητικός)
1361,11

ϑεουργός (de Proclo) 795,7

θεραπεύειν. τὸ ἐλλιπὲς ἐθεράπευσεν 7)
ἀσφαλὴς ἐπαγωγή 1128,8

ϑερινός (τροπαῦ 815,20

ϑέσις (τόπου) 6,21 51,22 516,36 πιοίδᾶ-
phorice dictum de ἀσωμάτοις 17623, 5
(coni. παράδοξος ὑπόληψις) 193,2 ϑέσεις

δι᾽ ἀλλήλων

᾿Ασσύριος

1899

90,10 ϑέσιν λέγειν 80,12 νόμῳ καὶ ϑέσει
Democr. 512,29

ϑεσπεσίηϑεν Emped. 300,24

ϑεωρεῖν. περὶ τὰς ἀρχὰς ϑεωρεῖται 19,35
ἐν τῷ γίνεσθαι μᾶλλον ἡ γένεσις ϑεωρ εἴται
1173,36 (xatd ct) 503,6

ϑεώρημα 1011,15. (guotxóv) 801,11
clidis. 511,80

ϑεωρητιχός (φιλοσοφίαδ) 1,14

ϑεωρία. πρὸς τὰς νοητὰς ϑεωρίας (opp. τὰ
τῇ αἰσϑήσει ἐναργῆ) 1249,17

ϑεωρός τῆς ὕλης ἡ φυσιχή 303,8. 17. 20

ϑῆλυς Pythag. 181,26

ϑλῖψις 352,94

ϑοίνη. ϑοίνην οὐχ εὐτυχῆ προτιϑέντες τὰς
ἀπορίας (flosculus Platonicus cf. 100,9)
640,13

ϑολερός 599,26

ϑορός. ἀπὸ βραχέος 9opoo ἐλέφας 1340,28

ϑορυβεῖν 91,32 ϑορυβεῖσϑαι ἐπί τινι 99,32

ϑόρυβος πολὺς πρός τινα 93,26

ϑρασύτης 1145,

ϑράττειν pass. 715,32 538,4

ϑραῦσις 97,21

ϑρέψις 368,23

ϑρίαμβος 256,28

ϑριγχός 1065,27

ϑρίξ. τριχὶ μιῇ vel uno pilo i. e. re minima
Melissus 111,23 113,8

ϑρύπτειν Emped. 158,5

ϑύρα. οὐχ ἐπὶ τὰς οἰχείας ϑύρας xal οἷον
εἰσόδους ἔρχονται 618,80 παρὰ ϑύρας
expl. ibidem παρὰ ϑύρας ἐξηγεῖσϑαι 244,
14 ἀπαντᾶν (immo ὑπαντὰν) 661,7 1137,
21 cum not. 1145,21 1147,33 1327,10
cf. Add. t. X ad p. 661,7

ἰδού

Eu-

ἰατριχή 1,7

ἰδέα. forma παντοίαις ἰδέῃσιν Emped. 33,2
Anaxag. 35,2 156,9 157,010 Diog. Ap.
153,10 Platonica 7,15 420,22 (coni.
μέρος) Xenocrates 1165,96

ἴδιος. ἰδίως λέγεσϑαι 10,10

ἰδιότης 636,20 449,27

ἰδιοτροπία 1073,19

ἰδίωμα 359,5

ἰδιώτης 1096,6

ἰδού 654,26 692,35 735,26 Alexander 548,
20

1400

ἱδρύειν ὑπέρ τι 147,16

ἱέναι. ἵἴεσϑαι ἐπί τι 529,12. (ἐπὶ στάσιν)
916,2. (κάτω τὸν μόλυβδον) 285,1 (πρὸς
ἠρεμίαν i. e. ἠρεμίζεσθαι.) 1002,28 φλογὸς
ἵεται alga. Parmen. 31,13

ἰέναι. ἵστασϑαι ὡς ἐπὶ στάσιν ἰόν 1001,25
cf. 1006,22 εἰς ταὐτὸν ἰοῦσαν τῇ μετα-
βολῃ 1174,9 ἀλλ᾽ ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἐτέον saepe
velut 995,10 '

ἱέραξ 882,4. (ἰχϑύς) 1345,31

(95 vetv Parm. 117,10

ἰχμάς 1332,13

ἰλυσπᾶσϑαι 369,12

ἵνα. τὰ ἄπειρα οὐχ ἔστιν, ἵνα τὸ συνεχῶς
χινούμενον.... διεληλυϑὸς εἴη 1292,33

ἰός (τῶν ϑηρίων) 1340,25. 1341,6

ἰότης Emped. 331,12

ἱπποχένταυρος exempl. 185,13

ἵπτασϑαι 1095,6

ἰσάζειν Eudemus 973,25

ia dxte ἴσος 58,27 4506,19

ἰσάριϑμος 218,32 219,6

ἰσαχῶς 11.24

ἰσῆλιξ 690,32

ἰσημερία Eudemus 732,30

ἰσημερινός (xoxÀoc) [020,7

ἰσοδυναμεῖν 134,1 197,15 1187,13 Ale-
xander 563,30

ἰσομεγέϑης 618,22 1332,19

ἰσόμετρος 618,20

ἰσόογχος 1016,23

ἰσοπαλής. ἰσοπαλές Parm. 52,27 89,23
107,26 126,23 133,27 197,17 146,17
902,6

ἰσοπερίμετρος 291,17

ἰσόπλευρος (τρίγωνον) 511,33sq. 770,26
982,16

ἴσος explic. à τῷ αὐτῷ μέτρῳ μετρεῖται 614,
25 ἐπ᾽ ἴσης adv. 1133,13

ἰσοσϑενεῖν 182,33

ἰσοσϑενής 183,11 478,30 479,3

ἰσοσχελής (τρίγωνον) 61,25. 267,27 466,17
110,26

ἰσόστοιχος 25,31 354,9

ἰσοστοιγοῦν 408,13

icotdysta 1019,23

ἰσοταχής expl. 1082,24 712,24 617,26
392,27 1016,11 1022,12 1098,26 ἰσοτα-
χῶς 936,7. 10. 945,27

ἰσότιμος. ἰσοτίλως Philoponus 1130,14
110,1

ἱδρύειν

I INDEX

ἰσοῦν 193,21

ἰσοχρόνιος 910,2

ἱστᾶν v. ἱστάναι

ἱστάναι. formae: ἱστῶν 315,20 500,1 ἱστά-
vov 125,94 ἱστῶσι 455,28 ἱστάναι (opp.
xtvely) ἑαυτά 287,19. cf. 1257,94 ὃόξαι
τῷ νῷ (Anaxagorae) στῆσαι πάντα χρή-
ματα Eudemus 1185,12 στῆσαν ἀπο-
φεύγουσαν αὐτὴν (τὴν διάστασιν) ἀπὸ τοῦ
ὄντος 220,28 (ἀριϑμοὺς μέχρι τῆς bexd-
ὃος) 000,1 ἱστάμενος (dist. ἑστώς) expl.
1006,21 τοῦ ἑστάναι γένεσις τὸ ἵστασϑαι
913,20 ἴστασϑαι expl. ἠρεμίζεσϑαι 913,
19 ἵστασθαι expl. 1033,28 (syn. ἦρε-
pesa) 1001,25. 1006,20 sqq. στῆναι
(opp. χινηϑῆναι) 842,223.24 στήσεται ἡ
ἔχχρισις 176,4 saepe στῆναι ἐπί τι 1176,
9 εἰς μονάδα ἱσταμένη ἡ διαίρεσις 171,4
013, 28 (τὸ ἄπειρον, opp. εἰς ἄπειρον
προιέναι) Eudemus 47,29

ἱστάνειν v. ἱστάναι

ἱστορεῖν quaerere 1196,30
(γραφήν) 798,9 (τὰ περὶ τῆς διαιρέσεως)
802,19 narrare sequ. acc. c. infin.
1203,32. τῶν ἱστορημένων 28,30

ἱστορία. τὴν περὶ φύσεως ἱστορίαν 23,30
26, 11 Theophr. 22, 29 (ἡ τῶν πλει-
ὄνων) 151, 20

ἱστοριχός. (ἀναγαγραφαὶ philosophiae velut
Laertii) 28,33

ἴσχειν (ἀφορισμόν) 632,22. (μεταβολήν) 827,
20 (ἔννοιαν) 709,6 (γένεσιν) 1145, 23
(ύμοιον) 69,93 1133,26 (σύνδρομον) τὸ
ὃν τὸ ἕν ἀεὶ ἴσχει Plato 88,1. 2

ἰσχνασία 316,4

ἰσχύειν. μέχρι παντὸς ἡ ἀναλογία ἰσχύει
1109,30 c. inf. 467,7

ἴσως expl. 593,34 Aristotelium explicatur
1138,35

(y 9 oc (ἱέραξ) 1945,31

commemorare

καϑαίρετσις Ilepav 8,21 (τῆς ϑείας ὑπερο-
y59 29,2 Arist. explic. 497,8 499,20
(opp. αὔξησις) 996,23

χαϑαιρεῖν ἐπ᾽ ἄπειρον 168,31

χαϑαρεύευν (τῆς συνϑέσεως) 95,16
δυνάμει) 490,Ὁ

κάϑαρσις 316,4

χκαϑαρός de νοητοῖς 502,25

(τοῦ

VERBORUM

χαϑαρότης 404,26

χαϑέδρα (opp. στάσις) 859,8

χαϑέχαστα v. ἕχαστος

χαϑεχτιχή δύναμις 1190,22

χαϑεύδειν explicatur 1258,20 κχαϑεύδοντα
ἀριϑμεῖν Eudemus 98,10

χαϑηγεμών 821,22. .59,23. 1077,4 1267,20
1360,29 1363,9

χαϑιστάναι εἰς ἀπόγνωσιν 60,6

χάϑισμα (syn. χαϑέδρα) 347,9 357,17

χαϑὸ σώματα 1334,10 Philop. 1333,15

χαϑολιχός (syn. xotvóc) 416,20. (τετραγω-
νισμός) 69,13. (ἀπάντησις) 76,29 (ἀναί-
peo) 102,20 (δεῖξις) 980,17 (χανών)
1113,92 χαϑολικώτερος 183,30

χαϑόλου. τὰ xoà «xal χαϑόλου 16,17
(coni. ὅλον) 16,20 Eudemi expl. 717,11

χαϑομιλεῖν. τῶν νῦν χαϑωμιλημένων στοι-
χείων 459,2

χαϑορᾶν 639,94

χαί pro ἤ positum et invicem observat
Simnpl.565,13 xat... δέ posteriorum usu
saepe pro simplici xaí in enuntiati initio
usurpatum velut 31,8 1153,18. 19. al.
xal... μέντοι et vero P?roclus 612,5. xat
...c6 (2, 1. δὲ 2) 1316,29

χαίειν. διὰ τῆς χεχαυμένης 410,27

χαινοπρεπής 611,13 639.12 1948, χαι-
νοπρεπῶς 92,26 1241,20 χαινοπρεπέστε-
pov 9065,22 592,6

χαινοτομεῖν 204,3

xaítot ὅτι δὲ ὡς ἔνστασιν αὐτὴν χομίζει

δηλοῖ τὸ “χαίτοι᾽ προτεταγμένον évotazt- .

xóv ἐπίρρημα 1340,32 c. partic. 29,4
11,5 657,97 198,32 al. καίτοι γε... ποιεῖ
Philoponus 1141,16

xaxí(a ἀπὸ τοῦ χλᾶν Porphyr. 407,8 (συλλο-
γισμοῦ) 51,177

χαχοποιός 249,7

χαχός. χαχόν a deo nil dari 361,4 χαὶ
τὸ χεῖρον, &l...(sc. συμβαίνει) 212,7 οὐ
χεῖρον praestat 1,9 100,29 1111,29 1363,
26 οὐδὲν χεῖρον 29,2 9,9 xatà τὸ
χεῖρον (opp. xatà τὸ χρεῖττον) 261,12
χειρότερον Parmen. 145,25

χαχόσχολος. χαχοσχόλως 433,7

χαχύνειν pass. 942,6 (opp. ἀρετοῦν) 1066,6

χαλεῖν. τῶν χαλουμένων στοιχείων 24,16

χαλιά 319,13

χαλός. τὸ ἐνταῦϑα χαλόν (opp. τὸ ἀρχέ-
τυπον) 631,9 ironice 1152,3

χαταχβρματίζειν 40]

χαμάρωμα (opp. στερέωμα) 616,33

χάμνειν Alex. 1358,21

χαμπτήρ 1278,26

xà» box 1082,28 cum indic. praesentis
χἂν... φησιν 44,19 538,31 similiter 196,
23 354,3 822,12 834,13 Alexander
234,17 (imperfecti) «4v ἐποιοῦντο 91,27
cf. 71,11 225,93 1078,20 (aoristi) xàv
ἔσχεν 90,21 cf. 91,4 209,6 333,18 384,
30 511,3 523,17 608,32 9823,16 1328,
35 (futuri) xdv ἔσται 10,31 (perfecti)
695,1 1079,24 x2v el... περιέλαβε 611,
9 cum optativo 46,1 51,5 249,14 342,6
1003, 20 Alexander 339,21 Damascius
116,8 elliptice ἐπειδὴ x&v ἀρχαιοπρεπῶς
ἀλλ᾽ οὐχ ἀσαφῆ...ἔγραψε 111,15 ἐνὸδιδὸν
χἂν δι᾽ ἄλλων χινήσεων 1048,12 ἃ γὰρ
γένοιτο ἂν χἂν ὑπὸ νοῦ Alexander 225,
16. xdv μή (ellipt., ἀλλὰ 51,9 xdv τε
..Xdv τε 46,1 xdv te ὑποτεϑείη .. xdv
te 12,27 cf. 689,22 xdv γὰρ διὰ πλειό-
νων... γίνηται xdv δι ἐλαττόνων, οὐδὲν δια-
φέρει 191}2,71 xàv...d)Àd cf. ἀλλά

χανονίζειν ἐκ τῶν φυσιχῶν normam petere
218,17 (ἀπό τινος) 980,23

χανονιχός. χανονιχή (i. 4. ἀρμονιχή) 299,
10 τὸ κανονιχόν 120,27. χανονιχῶς παρα-
διδόναι 1.1. 24

χανὼν []ολυχλείτου 225,26 (logicus) 21,13
120,4 566,17. xaU" ὃν δυνατὸν ἔσται Ota-
χρίνειν 1085,19. (xadoAtxóc) 1112,32

χαρχίνος quid significet 117,20

xapteptiv. παραγράφειν ἐχαρτέρησα 1142,
29

xatd πολλῶν sc. χατηγορεῖται 13,11 τὸ
ἐρῶ χατὰ τοῦ φιλῶ xal χατὰ τοῦ λέξω
im ἴσης ὑπάρχει 523,13. κατά τι τὶ
ἀχούειν δ10,8

χατάγειος Eudemus 708,12

Ἐχαταγεωμετρεῖν τὴν φύσιν 1241,20

χαταγίνεσϑαι περί τι 1,10 290, 4.11
980, 2

χαταγράφειν geom. 511,15

χαταγραφὴή 451,23

χαταδέχεσϑαι 1159,25. (i. ᾳ. ἐπιδέχεσϑαι
1157,25) 1338,27 (εἴδη) Philop. 1329,
39 1330,13

χαταδράττεσϑθαι τινός 26,18 169,23. (τῆς
᾽Δρ. ἐννοίας) 608,31

χαταχάμπτειν 09:,20

χαταχερματίζειν Plato 135,25

1402

χαταχλείειν τὸ βιβλίον 258, 80 (τὴν λύσιν
εἰς τὸ δυνάμει) 97,8

χαταχλυσμός 6,88

χαταχολουϑεῖν τινι 10,13 31,24

χαταχρίνειν. χατάχριτος damnatus 470,
21

χαταλαμβάνειν (de aere) τὸ σῶμα διὰ
τῶν φλεβῶν) 153,15 χαταλαμβάνεσϑαι τὰ
αἰσϑητήρια 1258,21 assequi 55,20

χαταλείπειν (ἐν γραφαῖς) 23,32

χατάλληλος (λέξις) 253,15. 806,28 (ἑρμη-
veía) 400,3 (γραφή) ὅ89,34 saepe χαταλ-
ληλότερον concinnius, convenientius 647,23
665,15 κχαταλλήλως 73,29

χατάληξις 59,7

χατάληψις τοῦ οἰχείου τόπου 533,20

χαταλιμπάνειν 11,25

χαταλογάδην 81,3

χαταμελής 1077,22

χαταμετρεῖν exaequare mensura explica-
tur 949,22 496,2 697,11 1005,4 (τὴν
γραμμήν) 1028,22 sqq. (dist. χαταναλοῦν)
1322,39 1323,1sqq.

χαταμήνιον 362,0 391,26 1150,6

χαταναγχάζειν. χατηναγχασμένως 941,27

χαταναλίσχειν. χαταναλώσω (Arist.), του-
τέστιν ὅλον λήψομαι 1322,21

χατανόησις 520,18 1027,14 1051,

χαταντᾶν εἴς τι 49,12 314,5 371,32 508,
11 1015,21 1231,16 1364,35 (ἐπί τὸ
383,26

χατάντης 1084,2

χατανωτίζεσϑαι contemnere, neglegere 45,
12 1036,17 (cf. Simpl. in Epictet. 11,13
43,30 Didot.)

χαταπίνειν. χαταπέποται (ἡ χίνησις) ἐν
τοῖς χινουμένοις 406,11

χαταπλήττειν 1141,10

χαταπτήσσειν 5,6

χατάπτωσις 261,17

χαταράσσειν 1198,7

χαταρτύειν τὸ ἦϑος 5,20n

χατασχευάζξειν (math.) Eudem. 64,11
χατασχευάζοντας λόγους 11,19

χατασχευαστιχὸς τοιούτου 1], 80 (τοῦ
εἶναι 274,95 404,22 (αὐτῇρ) (45,28 δὺ-
solute 266,27

χατασχευή structura 470,18

χατάστασις status 157,21
435, 16

χατάστημα 232,1

χαταχλείδιν

(ἀμετάβλητος)

I INDEX

χατασφρηγίξζειν. χατεσφρηγισμένον ὅρκοις
Emped. 1184,10

χατασχίζειν 29,1

χατατάττειν. τὸ χατατεταγμένον 721,19.25

χατατείνειν λόγους πρός τι 4431

χατατιϑέναι. κχατέθεντο statuerunt. Par-
men. 30,23 146,12 180,1

χαταφανής 644,8

χατάφασις 19,32 812,14

χαταφάσχειν 061,26

χαταφατιχός (πρότασις) 812,14

χκαταφϑείρειν 484,2

χατφεύγειν ἐπί τι 98,2

χαταχρῆσϑαι τοῖς ὀνόμασι 554,11

χαταχρηστιχός. χαταχρηστιχῶς (opp. xo-
οίως) 117,25

χαταχωννύναι. χαταχεχωσμένης τῆς ἕξεως
1079,19

χαταψεύδεσϑαί τί τινος Iambl. 787,21

χαταψηφίζεσθϑαι. ἄμουσον μοὺ σχολὴν
χαταψηφίσεται 1142,30

χαταψύχγειν 470,28

χατευϑύνειν 359, 28 860, 30. pass. Plato
1077,16

χατηγορεῖν xatd τινος 19, 22 χατηγορού-
μενον ἐν τῷ τί ἑχάστου Eudemus 115,
18 χατηγορεῖσϑαι supplendum 73,11

χατηγόρημα 402,25

χατηγορία. κατηγορίαν ἐπιδέχεται τοῦ συν-
ϑέτου 17,86 κατηγορίαν ἀναδέχεσθαι
150,21 κατηγορίαι expl. 1044,1

χατηγοριχός (συλλογισμός) 425,9. χατηγο-
ριχῶς 971,14 547, 28 Eudemus 97,28
139,1 (προίεναι syllog.) 091,2

χατόπιν τοῦ ᾿Αναξαγόρου γεγονώς 325,20

χατορϑοῦν 382,82 χατωρϑωμένα γίνεται
380,22 381,23 (τελέως) 1185,18

χάτω (cf. ἄνω) 289,31

χάτωϑεν εἰπεῖν ab infimo ordine rerum
422,5

χατωφερής 386,23

χατώφορος 671,32 685,18 1138,9

χαροῦν 1258,22

χεάδας ὁ παρὰ Λακεδαιμονίοις 470,21

χεγχραμίς 1197,10 1310,26

χεγχρίς (i. q. δρεπανὶς ὄρνεον) 410,12

χέγχρος 990,23 (ὃ εἰς) 1108,20 ὁ εἰς
χέγχρος 7j ἡ μία χέγχρος 1109,21 ε΄. n.

χεῖσϑαι. χείσϑω (geom. ὅ6, 2ὃ 5Ξᾳᾳ. καὶ
εἰ μὴ χεῖται ὀνόματα Eudemus 97,28

χέλευϑος Parm. 160,29 117,13 Emp. 32,25

VERBORUM

χενεμβατεῖν (ἔννοια) 465,31 799,8 (ἐπίνοια)
φαντασία 582,18

χενός. χενὰς μαχαρίας ἀναπλάττοντος 1231,
33 διὰ χενῆς frustra 10,4 χενόν Leu-
cippi cet. 28,14sqq. xeveóv Melissi
80,7 sqq. 104,4

χέντρον χύχλου 64,138 αἱ ἀπὸ (sive ix)
τοῦ χέντρου εὐθεῖαι 605,21 cf. 26

χένωμα 651,15 Eudemus 662,26

xtpaístv. χεραιομένοισιν Emped. 232,18

χεραμεοῦς 114,7

χεραμίς 1173,29

χέραμος. χέραμοι tectum. 997, ὃ 1065, 277
Straton 916,16

χεραμοῦν. χεραμούμενος olxog 1065,17

xepavvovat (dist. μιγνύναι) 175,27

χέρας ᾿Αμαλϑείας 360,33 xépata μηνίσχου
60,2

χερατοειδής γωνία 59,28 60,4

χέρχισις (opp. σπάϑησις) 1050,15

χέρμα (syn. μονάς) 621,12

χεφάλαιον summa 1284,28. διὰ χεφαλαίων
ἐπιδραμεῖν 1111,29 χεφάλαια compendia
6,3 ἐπὶ χεφαλαίων compendiose 1363,26
1366,10

χεφαλαιώδης. χεφαλαιωδῶς 1366,18

χκήδεσϑαι 86,29

χῆπος ᾿Αδώνιδος 911,14 1212,18

χιϑαρίζειν 1213,33

χινδυνεύειν videri 640,34

χινεῖν. xtveigüat διττόν 1136, 1. χινητὸν
xal τὸ χινούμενον xal τὸ πεφυχὸς χινεῖ-
σϑαι 751,21

χίνημα 101,22 128,11 115,4 1077,18 def.
986,17 1027,19. 20 (ψυχῆς) 1070,2

χίνησις defin. 1250,20. 25sqq. (χυρίως λεγο-
μένη) 1126,17 γραμμή, ἣν 'éx διπλῆς
χινήσεως᾽ χαλεῖ Carpus 60,15 (χοινῶς i. 4.
μεταβολή) 801,4 (ἀίδιος) Anaximandri
cet. 24,24. 31 differentia Platonis et Ari-
stotelis 1248, 30 Περὶ χινήσεως titulus
Physicorum 801,15 802,10. 13 923,8

χιρνάναι. χιρνάμενα 1214,27

χίων. 1211,21 sqq.

χλάειν. χεχλασμέναι γραμμαί 898,17 896,20
Archytas 182,25

χλάσις 185,25

χλεινός 122,28 601,23 6413,19 Emped.
161,23

χλεψύδρα expl. ἅρπαξ 647,21

χλυδάζεσϑαι 2014,90

χόσμος 1408

χλυδασμός 519,2

χληροῦν med. obtingere 641,29

χλύειν. χέχλυϑι vers. Pyth. 453,12 1102,20

χλινίδιον (διαλυτόν xal συναχτὸν) 887,9

χοιλαίνειν Choerilus 1196,35

χοῖλος. ἐπιφάνεια σεληνιαχῇς σφαίρας 980,5.

χοινοποιεῖν 1103,19 1275,6

χοινός (ὑπόληψις) 9,93. χοινοῦ προστε-
ϑέντος (math.) 68,20 ὡς xotvóv λαβών
11,80 (γένους opp. οὐσιῶδες) 152, 19
Eudemus 133,25 χοινότερον λέγειν 14,10
xatà χοινοῦ ἐπάγειν τί τινι (grammat.)
321,20 χοινῶς (opp. χυρίως) 474,7 saepe

χοινότης 144,2 (opp. διαφοραί) 18,8 (τοῦ
ἑνός) 114,11 (εἰδῶν) 256,20

χορνωνία (opp. διαφορά) 701,3

χοινωνός 9523,16

χολαστιχός 361,4

χόλλα. κχόλλῃσιν Emped. 300,24

χολοιός. ὑπὸ τοῦ ϑορύβου τῶν κολοιῶν
ταραττόμενον metaphorice 1140,10

χολυμβητής 36,92

χομίζειν τοὔνομα 24,15. (λόγον) 195,22
(πίστιν) 1186,6

χομπάζειν 1110,

χόνις. ἵνα μὴ τὴν αὐτὴν ἀναχινῶ χόνιν
1143,14

χορυφαῖος chori 1268,28 (τῶν "Apto.
ἑταίρων) 964,30 (τῶν φιλοσόφων) 1159,6
1148,2

χορυφὴ ἐπὶ τῶν ζῴων καὶ ἐπὶ τοῦ ὄρους
553,16

χορυφοῦν el; τι pass. 220,90 637,16

χοσμεῖν pass. 301,4

χοσμητιχός 301,9

χοσμιχός 467,36 618,21. 628,12 (διάστημα)
Proclus 611,31 (σῶμα) Proclus 613,9
(γενέσεις) Iambl. 794,9

χοσμοποιεῖν λέγει τοὺς φυσιχοὺς οὐχ ὡς
γενητὸν ἀπὸ χρόνου τὸν χόσμον λέγοντας,
ἀλλ᾽ ὡς τὴν σύστασιν αὐτοῦ διὰ χινήσεως
παραδιδόντας 1120,19

χοσμοποιία 886,1ὃ

χοσμοποιός 1123,23 1153,25. 1331,2

χόσμος (ἐπέων) Parmen. 30,19 38,32 146,
cf. 147,28 (dist. οὐρανός) 594,7 (νοητός
et αἰσϑητός) 31,18 sqq. (ὁ ὑπὸ σελήνην)
94,6 τὸ ὑπὸ σελήνην ὃ μάλιστα τοῦ xo-
σμεῖσϑαι δεόμενον χόσμος χαλεῖται χυριώ-
τερον 1124,0 (διττός) Anaxagorae 34,21
481,19 εἰς ἕνα χόςμον Empedocles 223, 28

1404

χότος Emped. 33,12 159,19

χοτύλη (olvou et χαλχῇ) 133,21

χοχλιοειδής 60,14

xpaóaívetv Xenophanes 23,20 οἵ. Add. t.
X l. c. |

χρᾶσις (opp. παράϑεσις) 164,2. Emp. 161,2.5

χρατεῖν πηδάλιον 360,31 abs. Emped. 33,
19 1184,7 1185,19 (dicendo) 876,1
(φίλος ὧν) 244.21 946,9" (om. ὧν)
1350,7 pass. μέσον ἡ γῆ χρατεῖται 256,
24 (ὑπὸ τοῦ ἑνός) 5003,20 ἰδίῳ τινὶ χα-
ραχτῆρι 1336, 14
χεχράτηται 88,18 ἡ ὕλη χεχρατημένη
σχήματι 229,27

χρατερός Parmen. 30,7 40,3

χρατητιχός 1125,22 .

χρατύνειν τὸν λόγον 270, 285 1065,3 (τὴν
τύχην, Opp. ἀναιρεῖν) 329, 27. med. 918,
21 cf. Add. t. X ad 23,20

χρίχος (ἁλύσεων) 811,10

χριχοῦν. χριχωτὸς δαχτύλιος 200,17

χρίνειν ὀρθῶς 36,20 ἐχρίναντο ἀντία
Parm. 30,25 89,8 180, ὃ χέχριται (τὸ
ἔστιν «al οὐχ ἔστιν Parm. 145,17. χρί-
νεῖν εἰ... 7j Melissus 104,10

*ptóc zodiaci 629,231 633,13
Philoponus 1131,20.?1

χρίσις. τοῦ πλέω xai τοῦ μὴ πλέω 80,11
χρίσιν ποιήσασϑαι τινός discernere 40, 18
Melissus 112,12

χριτήριον 0,70 646,35

χρύπτειν med. Sophocles 740,32

χρυφός latebrae Emped. 1183,32 cf. not.

χτίξειν Emped. 160,6

χυαϑιαῖος 174,30 178,6 530,30 649,20
(ὕδωρ) Philop. 1332,18

χύαϑος 230,29

χυβερνᾶν Parmen. 31,14 39,16 de Anax-
goreo νῷ 465,9. 10 κυβερνᾷσϑαι Diog.
Ap. 153,23

χυβερνήτης 1208,28

κύβος 1016,24 |

χύδιμος (ἀριϑμός) vers. Pythag. 453, 12
1102, 20

χυχλιχός (ἀριϑυός) 58,24 (χίνησις) 5,15
χυχλιχῶς 59,17. 1023,6

χυχλισμός 1280,33 1311,38

χύχλος. (ὁρισμός) lt,l (μέγιστος, ἐλάχιστος)
1026,5 numerus eyclicus 59,7 n. χύχλον
(Ar.) φέρηται, τουτέστιν ἐπὶ χύχλου 1280,
2 dist. χόχλῳ et κύχλον φέρεσθαι ibid.

χότος

κρατουμένων

1186, 14

πάντα ᾿

] INDEX

39 χύχλος τὸ ἐγχύχλιον ἅπαν 1357,16
(i. ᾳ. σφαῖρα) Empedocles 32, 20 περι-
πλομένοιο χύχλοιο Emped. 33,19 160,16.
2] κχατὰ χύχλον idem 34,3 1958,12
1125,2 (expl. 1125,14) χύχλος μέγιστος
Eudemus 1354,10 sqq. χύχλῳ (χίνησις)
sim. 595,20 saepe

χυχλοτερής Emped. 1184,1

χυχλοφορεῖν pass. 602,12

χυχλοφορητιχός 2,17 257,17 483,12
985, 14 594, 10 1218,20 1253,38 1354,
29 1357,14

xoxÀooopía 595,17 741,22 100, 9 sqq.
882,2 884,6 946,16 1030,16 1130,23
1192, 19 1266,7

κυλίειν. μὴ βαδίζῃ ἀλλὰ χυλίηται 1208,20

x9 Àtote 417,24

χύμβη Emped. 1124,18

χυπάρισσος 304,31

χυπαρίττινος 305,8

χύπτειν εἰς γῆν 629,17

χύρειν Parm. 146,32

κύριος. χυρίως (opp. χοινῶς) 474, 7 τοῦ
*. οὐρανοῦ 2,18 χυριώτεραι ἀρχαί
Theophr. 20,25 χυριώτερον adv. 69,6
ὄντα χυριώτερόν εἰσι 1118,26 χυριώ-
τατον expl. 326,20

χῦρος ἔχων ἔν τινι 631,25

χυροῦν 930,11

χυρτός (ἐπιφάνεια) 290,21 (τῆς ἀπλανοῦς)
605,9 cf. 605,25 (opp. εὐϑὺς) 689,21

χυρτότης 689,25

χυρτοῦν 689,21 874,10

χύων Sirius ὑπὸ χύνα 979,9 Cynicus Mo-
γένη τὸν xova 1012,24

χωμῳδεῖν τινα 131,5

χωμῳδία 1015,10 (Aristophanis) 107,23

*(06 vod 1332,9

χωφός Parmen. 117,11

λαβύρινθϑος 410,24. 29

λαγχάνειν. τὰ διὰ γενέσεως τὸ elvat λαχόντα
1145,29 γυῖα τὰ σῶμα λέλογχε Emped.
1124,14 εἴληχεν ἐπισχοπεῖν Plato 26,22

λακχτίζειν 604,31

λαμβάνειν τὶ ἀντί τινος 46,19 (ἐχ τῆς
ἐναργείας) 10.717 (τὸ ζητούμενον, syn. τὸ
ἐν ἀρχῇ αἰτεῖν) 1168,20 (ὡς ἀξίωμα opp.
ἀποδεικνύναι) 460,10 (προτάσεις) 51,15. 19

VERBORUM

λαμπάς (lampadophoria) 891,6 sqq.

λαμπρός. λαμπρῶς 514,8 11175

λάπαξις 348,22 350,2

λαπάττειν pass. τὴν γαστέρα λαπαχϑῆναι
948,29 λαπαχϑέντα 350,2

λεαίνειν 21,1

λέγειν. ἐρρέθϑησαν 529,19 ὡς χοινῶς εἰπεῖν
20,11 ὡς dv τις εἴποι 659,4 ταὐτὸν δὲ
εἰπεῖν sive 8,9 saepe ὥσπερ οἱ ἐξηγηταί
scil. λέγουσιν 82,11 πόϑεν δέ (sc. λέγει) ὅτι
617,20 cf. 615,83 — λέγειν τε νοεῖν τ᾽
ἐὸν ἔμμεναι Parm. 86,27. λέγειν signifi-
care Straton 916,19 ῥητόν enuntiatum 40,
11 42,12 193,5 965,13

λείπειν τινί deesse alicui 553,21 τὸ mepa-
τοῦν τοῦ περατουμένου μιᾷ λείπεται δια-
στάσει 41,29

λεκτιχός 248,20

λέξις lectio libri Aristotelici 6, 81] χατὰ
δὲ τὴν λέξιν incipit interpretationem
grammaticam velut 233,3 αὐτῇ λέξει
13,28 739,22 saepe ἐπ᾽ αὐτῆς τῆς λέξεως
παρατιϑέναι 92,28 198,2

λεπτομερής 24,10

λεπτός (νοῦς) Anaxag. 156,19

λευχαίνειν pass. 604,32 1114,32

λεύχανσις 1114,31 (opp. λευχόν) 808,22

λευχότη ς (opp. λεύχανσις) 808,21

λευχοῦν. λελεύχωται Arist. 91,21
λελευχωμένον 119,23

λέων zodiaci 628,31

λήγειν. οὐδαμὰ λήγει Emped. 34,2 1125,1
λῆγον (opp. ἡγούμενον in syllog.) 329,
11 saepe

Àf9 (opp. ἀνάμνησις) 839,23

ζῷον

λῆμμα. λήμματα syllogismi 103,4. 104,17
200,28 al.
λῆξις. — díótot τῶν ϑεῶν λήξεις Proclus

613,6 616,14 de distributione τοῦ νοητοῦ
χόσμου 641,30

ληρῳδεῖν 226,28

ληρῳδίέα plur. 1147,31

λῆψις (i. q. τὸ λαμβάνειν) 608,7 720,29

λιϑοξόος 346,30

λίϑος (σιδηρῖτις) 652,22. (μαγνῆτις) 1340,
14 sqq. (HpaxAe(a) 1052, 9. 28 1346,7

λιμήν. Κύπριδος ἐν λιμένεσσιν | Empedo-
cles 32,8

λιμώττειν 311,29

λίνον λίνῳ συνάπτειν Eudemus. 702,28

λιπόξυλος Emped. 159,14

.Aeqtxóc explicatur. 440, 22

1405

λογίζεσθαι. ἐν οὐδενὶ λόγῳ πρὸς τὴν ὅλην
ῥοὴν ἐλογίσαντο 1313,14

μαχαρία

τὸ λογιχὸν
(opp. ἄλογον ψυχῆς) 1,7 862,8 (συλλο-
γισμός) expl. 1301,19 λογιχῶς (expl.
πιϑανῶς xal ἐνδόξως) 476,25

λόγιον Χαλδαίων apud Proclum 613,1 sqq.

λογισμὸς νόϑος Platonis 229,3

λόγος. sermo (ἐριστιχοί) 82,8 ἄλλος λόγος
(sc. ἐστίν) Eudemus 989,30 λόγου ἕνεχεν
(i. q. ϑέσις) 52,1 ὁ λόγος δοχεῖ ζητεῖν
202,9 sensus ἔχειν λόγον 648,22 notio
(τοῦ χρόνου vel τοῦ σώματος) 784, 10
(τοῦ τί ἦν εἶναι) 814, 28 λόγοι συμπλη-
ρωτιχοὶ τῶν εἰδῶν (τὸ μιχρὸν χαὶ μέγα)
690,18 Eudemus 98,3 115,20 ratio συμ.-
βαίνειν χατὰ λόγον 28,24 (opp. τὸ ὑπο-
χείμενον) 447,22 (i. ᾳ. ἀποδειχτιχὴ αἰτία)
188,5 proportio 111,22 πρός τι 180,12
ἐν οὐδενὶ λόγῳ πρός τι 1313, 14 modus
(ἀποφαντιχός, προσταχτιχός, ἐρωτηματι-
χός, εὐχτιχός) 91,19 relatio λόγος οὐδεὶς
πρὸς αὐτόν 51,2.6 locus ἐν ἀρχῆς λόγῳ
τιϑέντων τὸ χενόν 6,24. ἐν μηδενὶ λόγῳ
εἶναι 173,18 λόγον ἔχειν τινός pro aliqua
re esse 417,5 facultas? τὰ σύνϑετα λόγον
ἔχει λύσεως Philop. 1381,11 544. potentia
τὸν αὐτὸν λόγον ἐχούσας δυνάμει (math.)
Eudem. 61,8 xata τρίτον λόγον (opp.
χυρίως, δευτέρως) 201, 19. theoria λόγῳ
ϑεωρητός 110,27. (opp. ἐνεργείᾳ ὑπάρχων)
χατὰ λόγῳ ϑεωρητά Stoici 1320,20

λοιπός (geometr. 57, 17 sqq. τὸ λοιπόν
adv. 596,5 λοιπόν porro 3,1 14,31 21,
28 96,31 1130,6 1271.16 al.

λυγίζειν 304,277

λυγρός Emped. 161,6

pay vii tte λίϑος 1345,15

μάϑη Emped. 158,13 n.

μαϑηματιχός explicatur γεωμέτρης 293,1
διαφέρει τοῦ φυσιχοῦ 270, sqq. μαϑη-
ματιχῆς partitio 295,83 τὸ μαϑηματιχόν
(τῆς ψυχῆς) 1,22 (σῶμα) 621,359 Ευ-
demus 531,1.2

páíxap. πάτερ paxápov vers. Pyth. 1102,
20

paxapía. χενὰς μαχαρίας ἀναπλάττοντος
(flosculus Lucianeus?) 1231,33

1406 μαχροαπόδοτος

μαχροαπόδοτος 135,2

paxpóc χρόνος Sophocles 740,31 διὰ μα-
χροτέρων 888,30 μαχροτέρως Plato 135,
18

μάλα. μᾶλλον xai ἧττον 248,6 689,30 (τῆς
τῆς φιλίας ἐπιχρατείας ?) 84,10 μᾶλλον,
ἀλλ᾽ οὐχ potius quam 680,7 μᾶλλον post
negationem, ubi ἧσσον desideres 108,18
οὔτε ἄλλο μὲν οὐδὲν ὄν, πολλῷ δὲ μᾶλλον
τὸ ἁπλῶς ὄν cf. Pabst de Melissi fr. Bonn
1889 p. 19, qui citat 111,8, ubi μάλιστα
sit i. q. ἥχιστα et 244,7, quibus adde
596,19 οὐδὲν μᾶλλον ... 7j 23,2 28,12 cf.
28,25 μᾶλλον otiose additum 560, 13
μάλιστα fere Emped. 82,6 μάλιστα pv...
ἔπειτα 610,19 εἰ xal ὅτι μάλιστα ἕν εἴη
1043,24

μαλαχός (μοῦσαι) Plato 50,19

μαλάττειν 303,6

μαλθακχός, τὸ μαλϑαχόν Pseudoparm. 31,5
μαλθαχωτέραις ἀποδείξεσι 1036,12 μαλ-
ϑαχῶς λύειν 941,94

μανϑάνειν. τὰ πρὶν μάϑον ἀϑάνατ᾽ εἶναι
Emped. 32,24 μεμάϑηχε φύεσθαι Em-
ped. 33,26

μανιάχης 217,9

pavtxóc 1334,18

μανότης 24,29

μανοῦν pass. 25,5

μάνωσις (opp. πύχνωσις) 24,2 150,1
1266,16

μάρπτειν Emped. 160,3

μαρτυρεῖν τί τινι 29,28 148,15 420,24
pass. 51,25

μαρτύρεσϑαι 639,289. 693,24

μαρτυρία χοινή 334,2

μάστιξ 1235,38

μασχάλη 311,27

μάτην expl. 348,21 sqq. οὐδὲν μάτην notet
οὔτε ὁ ϑεὸς οὔτε ἡ φύσις 1218,12

μάχεσϑαι. μαχόμενόν ἐστι c. dat. Alexan-
der 37,25

μέγας 150,9 247,11. μέγα xal μιχρόν i. 4.
μέγεθος 690,12 cf. Πλάτων

μεγαλαυχεῖν med. 1140,5

μεγαλαυχία 1160,10

μεγαλειότης 5,18

μεγαλομερής. μεγαλομερέστερα Philopon.
1335,39

μεγαλόνοια 38,3 1147,5

μεγεϑιχός 538,5 641,2 7111,33 7788,17

expl.

I INDEX

μέγεϑος 229,8 sqq.

μεγεϑύνειν. μεμεγεϑυσμένον (dist. σχημα-
τίζειν) 229,15 sqq.

μέδειν τιμῆς Emped. 158,27

μέδιμνος πυρῶν (opp. ξύλινος) 733,20 (κέγ-
χρων) 1108,21

μεϑεχτιχός (εἰδῶν) 545,90

μέϑεξις expl. 296,84 sqq. 317,30 761,21
(τοπιχή) 630,26 ὁ ἐν μεϑέξει ypóvoc
(opp. ὃ πρῶτος) 784,17 ταῖς ἑαυτοῦ μεϑέ-
ξεσιν 784,20 (de ideis) 359,35 363,8

μεϑιστάναι τὰς δόξας 27,3

μεϑοδεύειν τὸν λόγον 201,6

μέθοδος Alexandri defin. 14,31 μέϑοδον
ποιεῖσθαι 28,30

μεθυπάρχειν 1169,25. (opp. προύπάρχειν)
1256,10

μειοῦν 596,11

μέλαϑρον 1217,22

μελαίνειν 826,25 sqq. pass. 969,1

μέλανσις (corporis) 1150,8

pti acpóc 1294,20

μελίχρατον 818,26

μέλισσα. εἴ τις τὸν ταῦρον ὁρίζοιτο τὸ δυ-
νάμενον μέλισσαν γενέσθαι 1293, 5 εἴ.
Add. t. X ad p. 239,19

μέλος membrum Emped. 32,21 382,2 1124,
12 1184,14

μέν. positura ὅτε γὰρ τὴν χίνησιν ἐδείχνυ
piv...sequente τότε, respondente νῶν
δέ 1025,19 pév abundat 299,19 μέν
(non sequente δέ) ad firmandum prius
vocabulum 272,10 μὲν in clausulis sine
oov: αὕτη μὲν ἡ ὅλη ἔννοια 129,16 cf.
105,20 μέν... καί... 06... xat 108,1
μὲν οὔ, ἀλλά Diog. Ap. 153,7

μέντοι. καὶ ἔτι μέντοι 601,28

μένειν. μένον ὑποχείμενον 20,16

μερίζειν. μεριστός 49,5 μεριστῶς 232,9
Iamblichus 794,5

peptxóc (Gua) 609,38 (χρεία) 610,25 pe-
pex repos (opp. ὁλιχώτερος) 36,17 183,
28 μεριχώτατα 8,15

μερισμός 561,10 644,27 714,11 Eudemus
97,15,29 139,1

μέρος. τὰ ἐν μέρει χρόνου τὴν ὑπόστασιν
(ὅπαρξιν) ἔχοντα 1144,26 1145,22. ἐν
μέρει Emped. 88,19. 20 1184,7 1185,
19

μεσόϑεν 502,6 cf. μεσσόϑεν

μεσολαβεῖν 648,20 1272,10

VERBORUM

μέσος ὅρος 559,28 διὰ μέσου vermitels
τοῦ τριγώνου (opp. πρώτως) 267,81 διὰ
μέσου ἀτμοῦ 980,71] οὐ δι ἄλλου μέσου
396,9 μέσον centrum: ἀπὸ τοῦ μέσου xal
πρὸς τὸ μέσον 2,26 τὰ περὶ τὸ μέσον sc.
χόσμου i.e. τὰ παϑητά Theophr. 20,22
μικρόν τε τὸ ἀνὰ μέσον τινός paululum
distat ab aliquo Theophrastus 923,13
εἰς μέσον φέρειν 491,15 μέσον adv. 386,
24

μεσσόϑεν Parmen. 52,27 89,23 107,26
126,21 127,931 133,27 137,17 146,17

μέστωμα σωμάτων 614,26. (opp. διαστά-
σεις) 620,6

μεσουράνημα 634,1

βετα in μεταβολή quid significet 812,4

μεταβαίνειν τόπον ἐχ τόπου 609,8. 18. 21
μεταβαίνειν ἐπὶ τὸ δεύτερον τῶν προβλη-
μάτων 439,4

μεταβάλλειν τὸν τόπον 609,2 (τόπον ἐκ
τόπου) 632,28 (χατὰ τόπον) 611,20
ἄπειρα ἔσται μεταβεβληχὸς τὸ χινούμενον
994,8 intr. (τοῖς πάϑεσ) 25,5 (syn.
ἀπολείπειν) 979,24

μεταβατιχός — (transcendentalis, ἐνέργεια)
421,17 1161,2 μεταβατικῶς 1157,24

μεταβλητιχός 481,27

μεταβολή expl. 194,15 differentia Plato-
nis et Aristotelis 1248,30

μεταβολιχός 428,11 1127,13. (opp. ἀμετά-
βλητος) 1359,22 (ἐνέργεια) 822,25

μετάγειν γλίσχρως 88,101

μεταγράφειν emendare τὴν γραφήν 302,21
114,329 describere 332,21

μετάδοσις τοῦ ὄντως ὄντος Platonice 1337,
19

μετάϑεσις logice 200,32

μεταληπτιχός 041,2

μεταχοσμεῖν Melissus 104,1 111,21]. 25

μεταλαγχάνειν (τάξεως) 860,26 (ϑανάτου
μοίρας) 1938,27

μεταλαμβάνειν τι εἴς τι in alium sensum
intellegere 433,2. (τὸ ποιεῖν xal πάσχειν
εἰς τὸ ποιοῦν xal πάσχον) 831,22

μετάληψις 450,90 502,8. (τῶν ὀνομάτων)
expl. 919,21 sqq. (coni. μετάδοσις) 1337,20

μεταλλεύς 324,29

μεταξὺ πυρὸς xal ἀέρος 25,9 τὸ μεταξύ
22,6 ἐν μεταξὺ τινι 980,21 μεταξὺ ϑείς
1019,11 μεταξύ Diogenis 203,3 cf. Add.
ad h.l. t. X; v. Ἀναξίμανδρος

μέχρι [40]

μεταπίπτειν id. 4. ἑτεροιοῦσϑαι Diogenes
Ap. 152,9 884,28 ἀξιώματα ἃ μετα-
πίπτοντά τινες λέγουσιν ἀπεριγράφως μὴ
ὄντα τοιαῦτα Alexander 1299,37 cf.
1300,3

μετάπλασις 217,8

μεταπλάττειν 158,10

μετάπτωσις (ἀξιωμάτων) 1900,10. v. μετα-
πίπτειν

μεταρρυϑμίζξειν 97,1

μετάρσιος Emped. 32,19

μετάστασις (coni. μεταχώρησις, ἀντιπερί-
στασις) 1351,16

μετασχηματίζειν pass. 214,21 228,23

μετασχημάτισις 219,8

μεταφορά rhetorice 604,21

μεταφορητός 584,26 saepe

μεταφοριχός. μεταφοριχῶς 540,223

μεταχείρησις (scribendum videtur μετα-
χείρισις) 687,81

μεταχειρίζεσθαι τὸν λόγον 209,9
ἀπόδειξιν) 1001,19

μεταχείρισις 72,2 οἵ. 687,31

μεταχωρεῖν 694,17] ἑχατέρωσε ῥᾳδίως 36,
18 (εἰς τοὐπίσω) 1147,10

μεταχώρησις (cf. μετάστασις) 1351,16

μετέρχεσθαι Xenophanes 28,12

μετέχειν. μετασχεϑεῖσα ἡ ποσότης 290,
1.8 μεϑεχτὸς χρονός 184,32 ν. μέϑεξις
(ἀριϑμός opp. μοναδιχός) 762,9 (οἷον ἣἧ
τῶν ἵππων δεχάς) 729,20

μετέωρος ἐν τῷ ἀέρι 628,1

μετοπωρινός (τροπαῦῇ 875,21

μετοχή (τοῦ ἑνός) 453,14 grammatice
194,15

μετρεῖν. μετρεῖται an μετρεῖ τε 697,20
μεμετρημένως mediocriter 1069,90

μετρητιχός 626,9 632,2 673,0 711,21
μετρητιχῶς 638,4

μέτριος sufficiens 1152, 11 μετρίως satis
1146,28

μέτρον meta (τοῦ εἴδους) 264,17 (γνώσεως)
221,14 τὰ προσήχοντα τῷ φυσιχῷ μέτρα
φυλάττειν 268,29 (ὑπερβαίνειν) 15, 33
(πάντων ἔχειν) Diog. Ap. 152,13

μέτριος. μετρίως φησίν 19,7 cf. 559,93

μέχρι παντός ἡ ἀναλογία ἰσχύει 1109, 30
μέχρι τόσου, μέχρις ὅσου 806,18 μ. τοσού-
του, μέχρις ὅσου 806,4 μέχρι τίνος 806,17
idem esse ac μέχρι πόσου explicatur 306,
24 μέχρι νῦν 705,7 1273,24. 1334,39

(rii

1408 μέχριπερ

μέχριπερ ἄν Plato 136,1

μὴ ὄν (ἁπλῶς...τι opp. 814,14 οἱ τὰς μὴ
ἀρχὰς ποιούμενοι Eudemus 98,7 μὴ...
εἴρηται vereor ne dictum sit. 101,29 --
ὅτι μὴ ... ἐνεγένετο 1058,7 cf. 1066,22
1307,9 ἐπεὶ μή 512,30 512,30 ἅτε μὴ
17,23 μή in participio relativo 673,25
μὴ οὐχ (i.q. οὐχ) cum participio 2623,
44.

μηδαμῇ μηδαμῶς ὄν 814,1

μηδέ. ὅτι μηδὲ πῦρ πυρὸς... διαφέρει μηδὲ
γῇ γῆς 898,23 in participio relativo
673,12

μηδείς. ὡς τοῦ ἀέρος μηδὲν ὄντος 647,20
6505,46 μηδέν numerus 672, 21

μῆχος xal πλάτος xal βάϑος 530,6 saepe
μἦχει (opp. δυνάμει) math. 66,19 μῇχός
τε πλάτος τε Emped. 26,4

μηχύνειν ταῦτα 39,21 (τὸν λόγον τοῖς
παραδείγμασιν) 1180,15 (ἐπὶ πλέον) 36,25

μηνίσχος (geom.) 55,26 sqq.

μηνυτιχός 869,10

μήποτε. ἀπορεῖν, μήποτε γενητή ἐστιν ἡ
χίνησις 1258,1 ipsorum commentatorum
opiniones sic priorum sententiis adiungi
solent velut 11,29 12,28 sqq. saepe μή-
ποτε οὖν 6932,8

μήτηρ Platonis ὕλη 249,1

μητίεσϑαι. "Epota μητίσσατο Parmen. 39,
18

μῆτις Emped. 160,2

μητριχός 313,10

μηχανᾶσϑαι 364,5. μηχύνειν μηχανώμενος
1147,8

μηχάνημα 515,29

μηχανιχός. ἡ μηχανιχή 14,3

μῖγμα Anaxagoras 154,90 1120,23 1188,7

μιγνύναι (dist. xepavvóvat) 175,27. μιχτὴ
χίνησις 595,25. cf. μίσγειν

ptxpóc. ἐπὶ μιχρὸν yprji9at Eudemus 98,4
παρὰ μιχρόν explicatur 343,28sqq. τοὺς
παρὰ μιχρὸν ϑεούς ὅ44,10 τῆς παρὰ μι-
χρόν, ὥς φασιν, ἐρωτήσεως 1177,23 ἡ
ἐλάττων πρότασις 5061,33 τὰ ἐπ᾽ ἔλατ-
tov 334, 7 sqq. τὰ ἐλάχιστα Leucippi
36,1 ἐλάχιστον negabat Anaxag. 164,
16. 28 v. σμιχρός

μίμνειν. μίμνει Xenophanes 23,11

αινυνϑάδιος Emped. 331,7

pibus Parmen. 31,15. Emped. 180,30 235,
23

I INDEX

μίσγειν pass. Emped. 32,17 Diog. Ap.
152,4

μνήμη τῆς δόξης 22,30

μοῖρα. μοῖραν ἐσγάτην ἔχειν ἐν τοῖς ἀγα-
ϑοῖς 249,19 (ϑανάτου) 1238,21 μοῖρα
ἐπέδησεν Parmen. 86,32 (v. Moipa) pars
Anaxagoras 27,10 156,17 157,1 164,23.
234. 26 sensu astronomico 643,34 865,
26 (τοῦ ζῳδιαχοῦ) 942,16

μοναδιχός (ἀριϑμός) 205,33 506,5. 714,1
162,2

μονάς Pythag. 181,29 499,30 (ἄχραῦ
Platonis 516,34 μονάς Procli 613,4
616,1

p ovay T 600,29

μοναχῶς λέγεσθαι 95,250 862,11 Eudemus
115,17 cf. 116,27 (ἦν) 1029,16

μον ἡ (dist. ἠρεμία) 33,14 665,123 saepius

μόνιμος 346,4

μονοειδής 633,17

μόνος. μόνον (Aristotelis) ἀντὶ τοῦ μόνοις
εἴρηται 1261, 239 μόνως in Simplicio
Saepe

μορφή. μορφὴν τὴν τῶν ἄλλων γίνεσϑαι 25,6
μορφαί Parmen. 30,22 39,1 180,1

μορφοῦν 183,20 497,26

μορφωτιχός 552,29

μουνογενής Parmen. 30,2 78,12 87,21 120,
22 145,4

μοῦσα ("Idóec) Plato 50,15 v. Μοῦσα

μοχϑηρός (zd0:) 1069,29 1070,118qq.

μοχλεία 1259,12

μοχλός 1211,21sqq. 1221,3 1259,1'1

μύειν 226,27

μυϑιχός 146,31

μυϑολογεῖν festive de magistro docente
Eudemus 732,31

μυϑοποιία 524,15

μῦϑος Parmen. 142,34 145,1. fabula τὴν
χελώνην ὡς φύσει βραδεῖαν ἐν τῇ πρὸς
τὸν ἵππον ἁμθλῃ παρέλαβε 1014,0
1100,9

μυριετής 499,00

μόλη 803,19 1053,26 1321,10

μύλος 1053,21

μυουρίζειν. τὸ μυουρίζον σχῆμα ad enucle-
cleandas olivas 660,10.

μυριάχις 1146,15

μυριονταπλάσιος bis 479,2

μυριοπλάσιος Philop. 1179,22. 23

μυρίος. μυρία ὅσα 340,27

VERBORUM

μυριοστός 672,1 τὸ μυριοστὸν τοῦ χέγχρου
1108,21

μύρμηξ 378,29 sqq.

μώλωψ 1235,38

ναστός Leucippus 28,13

ναστότης atomorum 82,2

ναυάγιον 2348,13

ναυτιχός 23,93

νεανιεύεσθαι 1132,3

veavísupa 1169,9

νεανιχός 1117,16(?)

νειχεογεννέστησιν vox corrupta Emped.
161,7

νεῖχος λοιδορίας ἀρχή Eudemus 10,11 Em-
pedoclis cf. Νεῖχος

ve&xpóc. νεχρὰ ἔχειν τὰ μέρη τοῦ σώματος

1066.23 (τὸ ἴδιον coni. ἀπεψυγμένον)
628,7

νεχροῦν pass. 23,20 ψυχὴ νενεχρωμένη
1066,27

νεογενής 866,12

veotttá nidus 379,9 plur. pulli 318,11

νεύειν ἐπί τι (math.) 64,18. πρός τι (math.)
1017,14 πρὸς ἀλήϑειαν 51,6 perf. (ἡ
φύσις ἐπὶ τὸ εἶδος) 311,30

νευροσπαστεῖν pass. 311,8 313,24 814,5

νεῦσις 1229,21

νεωλχεῖν. ἡ ναῦς ἡ νεωλχουμένη 1107,19
1115,30

νεωλχία Arist. 1197,13. 20

νεωλχός 1107,20 1109,7 1115,32 1198,38

γέωτα. εἰς νέωτα 410,35 695,18

νῆξις 866,9

νήτη 873,1 1085,28 1268,27

νήφειν 1080,17. 21

νήχειν. νήχεσϑαι 659,26 τὰ νηχτά 961,
18

νοεῖν intellegere μηδὲν τῶν εἰρημένων νενοη-
χότα 1332,2 Parmen. 78,17 86,21 87,
14 143,22 145,8 νοητός Parmen. 78,17
145,8 162,20 νοητόν νόησις νοῦς ταὐτό
87,11 νοητός (syn. πρῶτος) 29,6 31,24
(χόσμος opp. αἰσϑητός) 31,18 34,9 (Évo-
σις) 31,22 34,18. 19. (παράδειγμα) Plat.
1,18

νοερὸς διάχοσμος 147,19 (διάχρισις) 34,27
(συνουσίωσις) 35,20 (οὐσία) 1159,28sqq.
(ἀγαϑότης) 1359,8 νοερόν expl. 143,18

Comment, Arist. X Bimplic. in Phys.

ξύρροια 1409
νόημα 650,13 Parmen. 30,17 38,30 87,
44 135,22 143,22 144,1 146,23 244,2
νόησις 7| φαντασία 467,6 νόησις νοῦς von-
τόν ταὐτὸ 87,11 Diog. Ap. 151,30 cf.
152,13.21.22 153,12 Plato 26,22

νόϑος Plato 225,4 229,8 expl. 226,26

νομίζειν. ταὐτὸν νενόμισται Parmen. 78,3
in usu habere Emped. 158,21 μέγα νο-
μίζων, εἰ ὑπάγοιτο 1326,99. Oct... ἔδειξεν
1338,7

νόμιμος. νομίμως διαλεγόμενον 50,8

νόμος. νόμῳ Democr. 512,29 522,177.

νοσάζειν. νοσάζεσϑαι λέγομεν τὸ εἰς νόσον
ἰόν 902,28 839,277 842,14

νουμηνία 875,0 (dist. ἡ δευτέρα) 871,14
Eudemus 991,3

νοῦς expl. 257,16 272,24 (πολυτίμητος) 317,
17 (τὸ χυρίως ποιητιχὸν αἴτιον) 314,21
νοῦς νοητὸν νόησις τὸ αὐτό 87,1] (πρῶ-
τος) 88,9 νόου φρενί Xenophanes 23,20
νοῦς Ánaxagorae 21,168η4. 156,13 164,
24sqq. 176,32 sqq. 1121,22 1123,23
1185,12 (Aristotelius) 1162,2sqq. (6
δυνάμει) 1,9 (opp. ἐνεργείᾳ) 2,3 1249,
91 νοῦς χρεῖττόν τε xal ϑειότερον Theo-
phrastus 965,4 ἐν voi; 795,19 τῷ νοί
141,4

νυμφαῖον 876,21

νῦν hoc libri loco saepe velut. 12,28 594,7
tà νῦν 722,9 vov χυρίως xal ἐν πλάτει
λεγόμενον 147,93. (i. q. ἐξαίφνης Plato-
nicum, ἄτομόν tt πέρας χρόνου) 982,6
ἐν παντὶ vov 1011,22. (τὸ χυρίως) 1032,
82

νὺξ Parmen. 31,2.13 39,7.15 179,32 180,
1. 9. 11

νύξις 1079,17

ξεστιαῖος (ὕδωρ) 803,12

ξηραίνειν pass. 23,25

ξηραντιχός 379,10

ξηρός. ξηρότερον metaphorice 80,16
ξυγχυρεῖν v. συγχυρεῖν

ξύειν 941,27

ξύμπας v. σύμπας

ξυνεχής v. συνεχής

ξυνιέναι v. συνιέναι

ξύρροια v. σύρροια

89

1410 ὃ

ὁ. τὸν ἐν ᾧ ἐσμεν τόπῳ 982,14. ὁ χρόνος
ἄπειρος ὧν πρὸς τόν, ἀφ᾽ οὗ ἤρξαντο χι-
νεῖσϑαι 1184,25 τὸ ἐξ οὗ πάντα γίνεται
25,8 τὰ ἐξ ὧν σύγχειται 21.9 τῶν οἷς
συμβέβηχεν 280,15 τὸ ὅτι... εἰσίν 525,90
τὸ δὲ ὅπως ... ποιεῖ 10,14 τὸ μὲν δεξιὰ
τὸ δὲ ἀριστερά λέγομεν 1704,95 τοῖς μέν
cui nihil respondeat 335,93 τὸν γάρ
(sc. σύνδεσμον) 545,12

ὄαρος plur. Emped. 159,13

ὄγχος 1017,1 Parmenides 52,23. 26 89,22
126,21 127,31 131,16 146,16. 30

ὀγκοῦν perf. pass. 630,5

ὅδε. τῆσδε τῆς πραγματείας (Physicorum)
833,20 saepe éx γὰρ τοῦ μὴ τόδε γίνε-
ται xal οὐσία 833,19 iste τοῦ χαλοῦ
τοῦδε (sc. Philoponi) 1152,3 ad indivi-
dua significanda 16,15 501,21 (syn. τόδε
t) 217,16sqq. τόδε τι 226,158sqq. τῷδέ
τινι (i. q. τῷ δεῖν) 333,26 [cf. inscr.
att. Iobacch. (Ath. Mitth. XTX 258) v. 61
τὰ χωρήσαντα εἰς τόδε τι quae pecuniae
in hanc vel illam classem redierunt. cf.
Wide l.c. p. 2142] τάδε i. e. συμβεβη-
xóta Eudemus 98,22 τόδε μέν ... τόδε
δέ 121,15

δδεύειν 371,38. τὸ διὰ φϑορᾶς ὁδεῦσαι
1174,5 (πρὸς φϑοράν) 1335,2 (ἐπὶ τὴν
τελειότητα) 1271,94 οὗτος 6 λόγος ὁδεύει
τῷ ἐρωτωμένῳ 1204,24

ὁδηγεῖν pass. 1318,17

ὁδί. τοδὶ μὲν οὐσία ταδὲ δὲ συμβεβηχότα
102,5 ὁδί ad singula significanda τοδὶ
τὸ ὕδωρ 169,15 ὁδὶ ὁ χαμαιλέων 1234,
84

ὁδοιπορία plur. 1335,11

ὀδοντοφυεῖν 421,2

ὁδός Parmen. 145,1. 19 saepius

ὀδυνᾶσϑαι 112,6

οἴεσθαι ᾿Δναξίμανδρον τὸν ὑποθέμενον sc.
εἶναι 149,12 οἶμαι ad refutandi impetum
leniendum 450,31 saepe οἶμαι post ex-
cerpta auctoris iam ipsius Simplicii
commenta sequi significat velut post
Porphyrii exc. ἐπιστῆσαι δὲ οἶμαι χρὴ
124,1

οἰχεῖος (λόγος i. q. ἀποδειχτιχός) expl. 1301,
11 οἰκειότατος πρός τι aptissimus 591,21
οἰχείως proprie 32,1 οἰκειότερον 21,35
22,1

οἰκειοῦν proprium esse 569,5

I INDEX

οἴχησις xa^ Exagtov τῶν ζῳδίων de sole
360,2 i. q. oixovopía Anaxag. 35,7

οἰχοδομικχός 331,1 saepius

οἰνόμελι. ἐπὶ τοῦ οἰνομέλιτος μεμιγμένου
ἐξ οἴνου χαὶ μέλιτος 1297,22

οἷος Parmen. [48,10

οἷος. dpa οὖν οἷος ἀνήρ ἐστιν οὗτος 1136,
30 olov inter articulum et subst. colloc.
τὴν οἷον περιχάλυψιν 607, 33. τὴν xatd
οἷον ἀλλοίωσίν τινα 09,7

οἰστιχός τινος 295,23 291,14 400,29 1136,
8 sqq. (δύναμις) 1138,10

ὅχῃ Melissus 80,10

ὀκτάγωνον 54,91

ὄλεϑρος Parm. 39,28 145,22 145,28

ὀλέχειν Emped. 158,4

ὀλίγος. per ὀλίγα τῆς ἀρχῆς 84,28 (cete-
rum μετ᾽ ὀλίγον et μετ᾽ ὀλίγα promiscue
in librorum locis citandis utitur Sim-
plicius) πρὸς ὀλίγον (opp. πολλάκις) 581,
26 hinc fortasse explicandum πρὸς ὀλί-
γὸν ἐνδιατρίψει 70,10 ὀλίγον ἄνωϑθϑεν
ἀρχτέον 15,4 ὀλίγον μείζων Emped. 32,9

ὀλιγότης τοῦ χρόνου 759,5

ὀλιγοχρόνιος 332,12 8173,26

ὁλιχός. τῷ ὁλιχωτέρῳ καὶ περιεχτιχωτέρῳ
τοῦ εἶναι 1336,29 ὁ χρόνος τῶν ὁλιχω-
τέρων ὁλιχώτερος 1336, 80 (opp. μερι-
χώτερος) 36, 11 190,1 629, 6. 11 (coni.
ἁπλούστερον) 819,,38 ὁλιχῶς 107,18

δλχή (opp. ὦσις) 1945,94 sqq.

6A xó« fossa 621,22. 24

ὁλόχληρος 643,19 707,34 894,14 Plato
1071,21

ὁλομελής 131,5

ὁλοποιεῖν 636,838

ὅλος. ὅλον def. 507,29 (dist. γένος) 552,4
(coni. τέλειον) 501,12 sqq.

ὁλοσχερής 16,17 (γνῶσις) 17,15. 29 (coni.
xotvóc) 208,31 ὁλοσχερῶς 265,9 6Ao-
σχερέστερον (opp. κυριώτερον) 113,7
147,2 428,28 ὁλοσχερεστέρως 569,2

ὁλοτελής 148,5 1155,17

ὁλότης 916,7. ὁλότητες (τῶν ὑπὸ σελήνην)
607,18 (τῶν στοιχείων) 335, 12 609, 22
1332,3 (συμφυής) neoplatonice 174,15

ὁλόχληρος 144,18

ὁμαλής 769,4 1353, 16 sqq. iuxta. ὁμαλός
899,28 900,7 1317,8 (χίνησις opp. ἀνώ-
μαλος) 895,6 sqq. Alexander 7768, 8. 31.
94

VERBORUM

ὁμαλός Geminus 292,27 v. ὁμαλής
ὁμαλότης 432,26 Plato 1351,40
ὄμβρος (i. q. ὅδωρ) Emped. 32,4. 7 32,10
159,17
ὁμῆλιξ expl. 720,26
ὄμμα. τοῖς ὄμμασι πρώτοις ὑπάρχει τὸ ὁρᾶν
982,12
ὁμογενής 21,33 26,91 43,26 440,31 462,4
816,3 892,11 expl. 929,10 (dist. ὁμοειδήφ)
1044, 11 (coni. ὁμοειδής) 1100, 9 Eude-
mus 923,29 Proclus 611,38
ὁμόγονος Damasc. 780,28
ὁμοειδής 1177,18 sqq. 183, 34 462, 15 664,
16 872,8 (dist. ὁμογενής) 1044,10 (coni.
ὁμογενής) 1100,9
ὁμοιογενής 616,32 (verum ὁμογενής cf.
Torstrik Philol. XII p. 519 Bonitz ΑΥ.
Stud. IV 3637) at cf. ἀνομοιογενής
ὁμοιομέρεια plur. Anaxagoras 27,27 44,
8 sqq. 1188,7
ὁμοιομερής.
21, ὃ
ὅμοιος. ὁμοῖον πᾶν Parm. 86,24 148, ὃ
145, 99. ὅμοιον ὡς εἰ c. opt. 680, 21
ὁμοίως τοῦ πρώτου καὶ τοῦτο ἀδύνατον
1344,32 ὁμοίως asyndetice 1188, 13
ὁμοίως (i. q. ὅμως) 1261,19 cf. Alexand.
Top. 267,13 W.
ὁμοιοσχήμων 105,11
ὁμοιότης 125,15
ὁμοιοῦν Emped. 161,3
ὁμοίωμα 224,25 317,30 364,31
ὁμοίωσις expl. 250,17 (πρὸς 9fov) 5323,28
ὁμολογεῖν. λαβὼν ὁμολογούμενον 1262,24
46,19
ὁμολόγημα 190,26
ὁμοούσιος 44,3
ὁμός. ἱχνεῖσϑαι εἰς ὁμόν Parm. 146,20
ὁμῶς Parm. 117,11 146,22
ὁμόσε χωρεῖν τινι 601,26
ὁμόστοιχος 460,36
ὁμοταχής. ὁμοταχῶς 992,24
ὁμοῦ. ὁμοῦ πᾶν Parm. 143,13. ὁμοῦ πάντα
χρήματα Anaxag. 34,20 163,8 saepe
ὁμοφυής 639,85 966,9 1097,11 1151,6
Damascius 780,27 ὁμοφυῶς 944,13
ὁμώνυμος 510,8 Plato 26,28 ὁμωνύμως
?) παρωνύμως 122,19
ὄναρ. οὐδὲ ὄναρ ἐπαΐουσιν 29,2
ὀνειρατιχός 521,20
ὀνειροπολεῖν 517,9 562,14

tà ὁμοιομερῇ Anaxagoras

ὀργή 1411

ὀνείρωξις Plato 225,7. 8

ὀνήιστος ÁAnaxag. 35,7 157,15

ὄνομα. ὀνόματος ὄνομα μόνον 89,17 τοῦ-
νομὰα τῶν λόγων ἀφορίζειν 98,2 ὀνόματι
(opp. πράγματι) 18,8 (opp. σημαινομένῳ)
14,3 (opp. ἐννοίᾳ) 93,9 ὄνομα vanum
nomen Parmen. 87,1 143,10 146,11
(opp. ῥῆμα 124,20 (xóptov nomen pro-
prium) 154,14

ὀνομάζειν nomen et vim. alicui rei indere
Parmen. 39,1 ἐπί τινι ὀνόμασται (sic)
Parmen. 180,9.10 Pseudo-Parm. 31,5

ὀνομαστὶ προσϑείς 1155,95

ὀνοματοϑέτης 822,21

ὀξύνειν (opp. βαρύνειν) de accentu 306,24

ὀξύτονος. ὀξυτόνως 538,31

ὁπή 641,29

ὅπῃ quatenus 161,5. v. ὅχῃ

ὁπηδεῖν Parm. 116,29

ὁπηλιχοσοῦν ex Aristot. 166,14 sqq.

ὄπισϑε 1278, 25

ὀπίσω. εἰς τοὐπίσω 1147,10

ὁποῖος relative 1291, 16 ἴδωμεν ὁποῖος
ἄρα φανεῖται 1156, 81. ἄρα οὖν ὁποῖόν
τινα τοῦτον γρὴ νομίζειν 1148.1 τοῦ
ὁποῖόν τι σημαντιχὸν ὑπάρχει 1120,6

ὁποιοσδητιςοῦν Iamblichus 639,30

ὁποιοσοῦν 186,18 800,10 τὸ ὁποιονοῦν
ἄπειρον 465,94

ὁποσαπλασιονοῦν 949,9

ὁποσοσοῦν 649,25 τὸ ὁποσονοῦν ἐλάχιστον
1105,31

ὁποστημόριος Eudem. 973,24

ὁπότε quandoquidem 1155,26

ὁπότερος. ὁποτέροισι 608,13 ef. adn.

ὅπου μέν... ὅπου δέ 552,1 680,8 880,24
1268,28 ὅπου μέν... ποτὲ δέ 25,27

ὅπως i. q. ὅτι post συλλογίζεσϑαι 588,21

ὁπωσδηποτοῦν 45,32

ὁπωσοῦν 250,27 612,2 τὰ ὁπωσοῦν τοιαῦτα
451,9 ὁπωσοῦν ὄν 462,98 τοῖς ὁπωσοῦν
ἠγμένοις (aliquatenus eruditis) 1142,31

ὁρᾶν. xal ὅρα formula commentatorum
seqq. ὅτι vel ὅπως vel πῶς 168,6 631,
21 ὁρᾷς ὅτι in disputando asyndetice
1148,8 1154,24 saepe

ὀργανιχός 60,17 273,23 275,20 315,18
(αἴτιον) Platonis 3,19 8,5

ὄργανον σταῦμιστιχόν 1110, ὃ (εἰ αἵτιον)
315,15 Platonis 26,7

ὀργή def. 392,24

39*

1412 ὀρέγειν

ὀρέγειν. ὀρεγόμενος καταγεωμετρεῖν 1341,
20 τὸ ὀρεχτόν 258,24 1191,83 τοῦ
ἀχινήτου ὀρεχτοῦ Damasc. 781,7

ὀρειλεχής Emped. 1124,18 not.

ὀρειμελής (l. ὀρειλεχής) Emped. 1124,18

Ópexttxóc (δύναμις opp. γνωστιχή) 1, 10

ὄρεξις ἐν τοῖς ἐμψύχοις, ἔφεσις ἐν τοῖς ἀψύ-
χοις 250,22

ὀρϑογώνιος 56,11 61,25 466,18

ὀρϑός. πρὸς ópÜdc (geom.) 54,25 sqq.
606, 5
δρίζειν. ὡρισμένον Pyth. 181,25

δριστιχὸς λόγος 16,12 520,977

6pxoc (πλατύς) Emped. 1184,16 χκατε-
σφρηγισμένον ὅρχοις Emped. 1184,10

ópp.a9 óc 622,25

δρμὴ ψυχιχή 1087,17 expl. 265,4 268,16
(Φιλότητος) 32,23

δρμίζειν pass. Emped. 32,8

ὀρνύναι. ὦρσεν Parm. 78,18 145,9 162,
21

ὅρος μέσος logice 559,28 808,26 ὅροι (coni.
αἱ ἄμεσοι προτάσεις) 15,6 geometr. 49,
1.3

ὅρπηξ Emped. 381,32

ὅς. relativum continuatur pronomine τοῦτο
911,23 ἐφ᾽ οὗ δήποτε οὖν μορίου 1107,5
ἀρχαὶ Aristotelis: ἀφ᾽ οὗ, ὑφ᾽ οὗ, οὗ
ἕνεχα, ἐξ οὗ vel ἐξ οὗ (ὅλη), xat ὅ (el-
δος), ὑφ᾽ οὗ (ποιοῦν), δύ ὅ (τέλος); Pla-
tonis: πρὸς ὅ (παράδειγμα), δ οὗ (ὀργα-
νιχόν) Porphyrius 10,20 τὸ dv ᾧ explic.
252,24 τό τε ἐν d xal τὸ ἐν τούτῳ
ἕτερον 564,25 τὸ οὗ ἕνεχα Eudemus
10,18 formula mathematica διάμετρος
ἐφ᾽ ἡ ΑΒ, χέντρον ἐφ᾽ ᾧ K sim. ap.
Eudem. 64,13 sqq.

ὁσάκις... τοσαυτάχις 993, 24 sqq... 1003,
16

ὁσαπλάσιος 948,29 949,16. 28

ὁσαχῶς. .. τοσαυταχῶς 408,10 918,9

ὁσδήποτε. ὁτιδήποτε 1296,6

ὁσημέραι 107,29

ὅσος. τὸ ὅσον τῆς χινήσεως (i. q. τὸ ποσόν)
110,2] ὅσον ἐπί τούτῳ 615,8 ὅσον ἐπί
γε τούτῳ 615,29 ἐν ὅσῳ quatenus 601,
20 μυρία ὅσα 840,21 ὅσον ἐμὲ εἰδέναι
110,17 ὅσον ἐμὲ γιώσχειν 1242,12
ὅσον ἐπὶ τῷ δύνασθαι 1330,15 cf. v. 17
ὅσον ἐφ᾽ ἑαυτῷ 109,11

ὁσοσοῦν 1108,30

I INDEX

ὅσπερ. ὅπερ ὄν Arist. 79, 11 122,26 i. 4.
γένος expl. 131,24 ὅπερ ἀριϑμούμενόν
ἐστι χρόνος 161,27

ὅστις. οὐ ταὐτόν ἐστι τὸ ὅτι χαὶ τὸ διότι
486,4 ὅτι ποτὲ ἂν ἡ 1161.16 ὅτι μά-
λιστα 818,81

ὁστισδήποτε 645,32 1145,26

ὁστισοῦν Eudem. 702,9 xàv ὁτιοῦν δέῃ
(supp. κινδυνεύειν) 603,17

ὀστοῦν τοῦ ἰχϑύος 1945,31

ὀὁστράχινος 310,12

ὄστραχον 321,5

ὀστρεώδης 966,5

ὅταν ἐστίν 186,33. 34 (᾽ 86) cf. 577, 14
ὅταν γε 5554

ὅτε (i.q. ei) Melissus 29,22 109,20 τί
λέγω ταῦτα, ὅτε... φησίν 1135, 28 i. q.
ἐπειδή 140, 27 663,5 1138,16 1144,20
ὅτε atque tum 955,3 c. coniunct. 457,11
c. opt., praecedente praes. ind. 639,9

ὁτέ. οὐχ ὁτὲ μὲν ὁτὲ δὲ οὔ, ἀλλ᾽ ἁπλῶς
1185,1

ὅτι cum infinit. 1286,9

οὗ quo 486,20

οὗ et οὐδέ post. εἰ 547,18 εἰ... οὐχ ἀνάγχη
1040,28 ζητεῖται εἰ... ἣ οὔ 759,1 οὐ
transpositum οὐ τὰ συγχλώϑεσθαι πεφυ-
χότα (i.q. τὰ μὴ c. m.) 502,10 οὐχ ὡς
ἐν γρόνῳ i. 4. ὡς οὐχ ἐν χρόνῳ noto
Aristoteli usu 998,11 cf. n. οὐ μέν...
ob μήν 9348,13 οὐ μέντοι οὐδέ 38,4
610,9 ἡ γοῦν ψυχὴ κινεῖ μὲν τὸ σῶμα
τοπιχὴν χίνησιν, οὐ μὴν ἐν τόπῳ οὖσα
438,97 οὐ μήν...γε 124,91 οὐ μὴν
ἀλλά Eudemus 717,19 οὔ τοι Iambl.
194,18

οὐδαμά Emped. 84,2 158,6. 11
1125,1

οὐδαμοῦ. πανταχοῦ xal οὐδαμοῦ 1355,23

οὐδέ... οὐδέ 1135,35. 0056... οὐδέ... οὐδέ
861,6 οὐδέ... οὔτε 1163,12 οὐδέ...
οὔτε μέντοι 1191,38 οὐδὲ γὰρ οὐδὲ 193,
21 οὐδὲ γὰρ οὐδὲ εἰ τοῦτο εἴη οὐδὲ οὕτως
58,15 de repetitione negationum adno-
tatio grammatica Simplicii 329,16

οὐϑείς de orthographia cf. ad 880, 20

οὐλόμενον Emped. 26,3 158,18

obÀoc Parmen. 30,2 78,12 87,1. 21 120,22
145,4

οὐλοφυής. οὐλοφυεῖς τύποι χϑονός Emped.
380,18 sqq. 381,34

160, 20

VERBORUM

οὖν. ὥσπερ οὖν xal λέγουσιν 635,11 (i. q.
γοῦν) 900,14 epanaleptice ὁ γὰρ νοῦς .. .
τότε οὖν ὁ νοῦς 1075,16 τί οὖν τοῦτο
ἄρα σημαίνει 1164.1 οὖν quarto loco 1276,
11 quinto 708,19 sexto 1150,13 in
apodosi post ἐπειδή 581,29 post paren-
thesin 582,33

oUvexev Parm. 30,9 40,5 87,14

οὐρανός expl. 593,7 etymologia 507,32
πρὸ ἑξαχισχιλίων xal πρὸς ἐνιαυτῶν γε-
Ἰονώς 1335,5 ὃν dv τις καὶ σφαῖρον
xal ϑεὸν χαλέσειε 1124, οὐρανοὶ σφαῖ-
ραι τέλειαι 966,11 περὶ τῆς τοῦ οὐρανοῦ
ψυχῆς 1219,1 i. q. ἀήρ Emped. 160,
29 cf. 159, 11 οὐρανοὺς xal τοὺς ἐν
αὐτοῖς χόσμους 24,18 i.q. κόσμος 507,
90 Plato 1361,4 Arist. 535,19

οὐριοδραμεῖν (ναῦν) Syrianus 628,32
1095,6

οὐσία defin. 247,1 χυρίως οὐσία i. e. σύν-
ϑετος οὐσία 202,7 οὐσίας ἀρχαί 11,13
(πρώτη) 94,25 195,18 (πέμπτη) 1165,
21

οὐσιοποιός 562,21

οὐσιοῦν 91,12 832,19 1081,29 pass. 102,
12 133,1 562,29 598,85

οὐσιώδης. οὐσιῶδες expl. 194,31 (opp.
χοινόν) 132,19 133,20 (opp. ἐπείσαχτος)
627,16 (opp. παϑητιχός) 1058,8

οὐσίωσις 433,17

οὔτε... ἀλλ᾽ οὐδέ 144,2 435,18 praece-
dente οὐδέ 1163,12 sequ. πολλῷ δὲ
μᾶλλον Melissus 103,18

οὔτις. οὔτι γε 658,31

οὗτος sine articulo praedicativo 482, 29
deictice διαιρετιχῷ τούτῳ 488,84 τοῦτο
ἐχεῖνο 1205,26 τούτου xal ἐκχείνου (hic
vel ille) 1188,10 δὰ urguendum sub-
iectum eiusdem enuntiati τὰ ἐφεξῆς dÀ-
λήλοις ὄντα σώματα ... ταῦτα 597, 15
598,11 καὶ οἱ λέγοντες... xal οὗτοι
1122,17 τὸ γὰρ ποιοῦν πῦρ τοῦτο 1149,
32 praenuntians infinit. τούτου δὲ τί
ἂν ἀτοπώτερον εἴη τοῦ... εἶναι 629,30
143,8 οἷς τὸ εἶναι ἐν τούτῳ ἐστὶν ἐν τῷ
φύσιν ἔχειν 1195, cf. ὃ similiter Da-
mascius 776,9 elliptice τοῦτο δέ (suppl.
γίνεται) 599,24

οὗτοσί. ταυτί 38,29

οὕτω ς saepe participio deictice praeponitur
velut οὕτως moutw, ... λαμβάνοντες 385,

πάντῃ 1418
18 οὕτω δέ in apodosi (praecedit ὥσπερ)
244,28. 33 251,5 264,15 775,6 praec.
ὡς 764,18

ὄχϑη 584,12

οὐχί nonne 43,11

ὀψιμαϑής 1133,10 Plato 100,9

ὄχημα 615,94. (σῶμα τῆς ψυχῆς) Alexander
964,19 cf. 965,22 sqq.

ὄχησις 1053,6

ὀχλεῖν τὸν λόγον 1150,83

πᾷ (dorice) Archimedes 1110,5

πάγκαλος 224,28

παγχρόνιος Damasc. 776,23

πάϑησις (opp. ποίησις) 449,3

παϑητιχός 20,22 (ἐνέργεια, opp. εἱλιχρι-
vc) 287,24 (ποιότης) 451,82 562,21
(ὅλη) 693,25 παϑητιχῶς ἐνεργεῖν 289,17
passive (grammatice) 697,17

πάϑος expl. 757,28 808,24 (dist. ἕξις) 562,
19 (i. e. ἐνέργεια) Damascius 625,6 cf.
v. 11] πάϑη ποσότητος ἄπειρον xal πε-
περασμένον Eudemus 74,28

παὶς. παίδων παιζόντων 1163,24

παλαιὸς ἀποφαίνεται (Plato?) Iambl. 794,
16 (σφρήγισμα) Emped. 1184,9

πάλαισμα (τὸ πρῶτον) 1133,4 1172,8

παλάμη Emped. 881,9

παλιγγενεσία 319,22 886,12

παλιλλογεῖν 1159,41 1251,4

πάλιν xal πάλιν 1280,21. πάλιν δὲ αὖ 1258,
2ὃ

παλίντροπος Parm. 117,13

πάμπαν Parm. 78,20 145,11

παμφανόων. αἰϑέρι παμφανόωντι Emped.
32,7

παναπευϑής Parm. 116,91 cf. n.

πανδεχής. πανδεχές Platonis 206,12 cf.
223,4 245,21

πανσέληνος (ἡ πανσέληνος, opp. ἡ νέα) 815,
28

πάνσοφος Plato 100,15

πανσπερμία 459,26

πανταχόϑεν ἡ ἔννοια ἐγγίνεται 113,17

πανταχοῦ καὶ οὐδαμοῦ (τὸ χινοῦν) 1355,2

παντέλειος (νοῦς) Theophrast. 965,4

παντελής. παντελῶς (ἀγνοεῖν) [146,10
Theophrastus 923,13

πάντῃ Parmen. 146,17

1414

πάντοθεν Parmen. 89,22 126,21 137,16
146,16. 22

πάντοσε τὠυτόν Parmen. 180,5

παντότης 199,1]. (ἡνωμένη) 185,8

πάντως γε 1265,36

πάνυ σμιχρότερος 619,7
616,19

πάππος (δμωνυμίας exemplum cf. Plato rep.
I p. 130 B) 510,3

παρὰ τοῦ []λάτωνος δέδειχται 126,0 παρά
tt i. q. διά τι 106,2 599,9 παρὰ πόδας
statim 544,16 1328,98 παρὰ μιχρὸν ex-
plicatur 343,28 344,10 sqq.

παραβάλλειν comparare 5,4 1117,28

παραβολή comparatio 482,26 1114,27 1172,
3l

πάντοθεν

πάνυ τι 25,11

παράγγελμα 19,35

παράγειν proferre, inducere, edere ὡς ἐν
τραγῳδίᾳ παραγόμενα πρόσωπα 1015,10
(χόσμον) 31,27 (οὐρανόν) 1147,17 (οὐ-
σίαν) 95,11 639,28 pass. 147,1 τὰ ὑπ᾽
αὐτοῦ (δημιουργοῦ) παραγόμενα 1330,39

παραγίνεσθαι ἐν τῇ ἀχροάσει 151,10

παραγράφειν describere 144,27. 248,11
461,16 580,25 179,87 οἱϊαπάϊ causa
1132,19 (αὐταῖς λέξεσιν) 1142,29 (ὡς
ἑτέραν) lectionem αἱ falsam in. marginem
relegare 1288,58. v. παραγραφή

παραγραφῇ interpolatio marginalis ὡς ἀπὸ
παραγραφῆς εἰσενεχϑεῖσα 691,3. cf. 450,32

παραγυμνοῦν (ἐννοίας) 465,36 (σχοπόν)
1135,34

παραγωγή 518,34 falsa ratiocinatio 463,6
169,24

παράδειγμα Platonis 26,6. 15. 31,25 10],
12 Aristotelice explicatur 314,15

παραδειγματιχός (αἴτιον Platonis) 3,19
1,0. 14 224,23 245,10 406,13 (cf. 43,7)
298,17 (χρόνος) 633,28. παραδειγματιχῶς
(opp. εἰχονιχῶς) 160,23 1123,28

παραδειχνύναι 94,11. 492,20 596,5 1057,
23 1121,8

παραδέχεσϑαι. τὴν μαρτυρίαν ὡς ἀξιό-
πιστὸν εἶναι παραδεξόμεϑα ]. Phil. 1164,
28

παραδιαζευχτιχός gramm. (τὸ 7^) 478,1

παραδοξολογεῖν 50,27 1006,16

παραδοξολογία 50,24 1299,32

παράδοξος. παραδοξότερος 588,13

παράδοσις παλαιά 857,1

tapaópop.7) (τῶν ἐξηγητῶν) 861,27

I INDEX

παράϑεσις (opp. χρᾶσις) 164,2

παραίρεσις (Ὁ) 538,13. v. πάρεσις

παραιτεῖν. παραιτεῖσϑαι τινά respuere, non
audire 41,1 488,1 774,28 (τὸν τρόπον)
121.18 (τὸν ἀχροατήν) 706,932 (λέγειν)
289,9 παραιτητέον 602,6 — rogare Io.
Philop. 1159,3

παραχεῖσϑαι. παραχείμενος perfectum 626,
29 v. παρατιϑέναι

παραχινδυνευτιχός 615,19

παραχμαστιχός 1335,7

rapaxp (coni. ἀχμή) 755,9

rapaxof, 148,13 821,28

παραχολουϑεῖν. τὰ ταῖς ἀρχαῖς παραχο-
λουϑοῦντα 3,15. 82 (τοῖς εἰρημένοις) 186,
15 (ταῖς δείξεσιν) 610,11 (τῇ; wtvfjoet)
101,28 τοῖς ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους εἰρη-
μένοις sim. 1327,23 1146,26

παραχολούϑημα (opp. προηγούμενον ἀγα-
ϑόν) 4,21 (προηγουμένης κινήσεως) 338,
15

παραχολούϑησις (διανοητική) 707,18

παραχούειν 100,20

παράχουσμα 1117,18

rapaxpoottv 04,19

παραλαμβάνειν μεταξύ 559,6 (ὡς ἕνα τὸν
οὐρανόν) 595,1 pass. (ὡς ἐναργές) 201,
18 accersi ad demonstrationem 5,31
15,16 saepe (ἐν τῷ ὁριστιχῷ λόγῳ) 76,
12sqq. 124,12 314,32 (cf. Add. t. IX
ad p.17,10. 13 et not. ad p. 295,35)

παραλιμπάνειν 8,2 44,31 1201,13

παραλλαγή 499,8 1087,15

παράλλαξις 231,26 250,20 255,13 623,11
114,8 1088,14

παραλλάττειν τῆς ἀληϑείας 88,29 τὸ τῆς
γραμμῆς παρηλλαγμένον 108, 24 παρηλ-
λαγμένως 366,10

παράλληλος. x παραλλήλου 12,14 867,
21

παραλογίζεσϑαι 54,18 Philoponus 1131,6
1132,4

παραλογισμός 90,29 463,3. 502,18 531,2
601,3 1018,13 1085,14

παράλογος expl. 342,19. 777,9

παράλυσις 220,19

παραμυϑεῖσθαι cum excusatione. proferre
38,2 (cf. 87,30) docere, explicare 9,32
10,9 102,24 210,28 (τὴν ἀπορίαν τῷ
διορισμῷ) 444,16 (τὴν δοχοῦσαν ἐν τοῖς
εἰρημένοις εἶναι μάχην) 729, 350 τοῦτο

VERBORUM

πρόσχειται παραμυϑούμενον ἡμῶν τὴν φαν-
τασίαν 1806,26

παραμυϑία excusatio 81,80 1841.2 expli-
catio 361,19

παρανήτη 1085,28 1268,27

παρανοεῖν tà λεγόμενα 1360,9

παραξέειν presse sequi, imitari 924,18 1263,
25

παραπέμπειν med. praetermittere 518,28

παραπλήρωμα geom. 457,9

παράπτειν med. 147,1. 785,13

παραρρίπτειν ἐν τοῖς παραδείγμασιν 1250,6

παρασπείρειν 648,26 παρεσπαρμένα χενά
651,7 691,31 sqq. saepe (cf. Berliner
Sizungsber. 1898 p. 109)

παραστάτης τριτοστάτου πρότερον 1268,26

παρασυναπτιχός (σύνδεσμος, sc. ὁ ἐπειδὴ)
9,29 142,28 cf. 804,24

παράτασις 634,27 (τοῦ εἶναι) 774,18. (ypó-
νου 492,15 saepe (τῆς ὑπάρξεως) 735,33
(χρονιχή) 716,8 1146,18 (ἀίδιος) 461,25

παραταχτιχός (χρόνος) 1168,32

παρατείνειν. παρατέταται τὰ μόρια Da-
mascius 625,19

παρατελέντος 62,1

παρατιϑέναι. παραχείμενος (86. χρόνος)
perfectum 626,29 1168,32

παρατρέχειν praetermittere 22,19 533,32
882,91 1099,27

παρατρίβειν pass. 1151,29. 1232,21

παράτριψις 1151,11

παρατροπή 250,20

παραυξάνειν 456,22. 36

παραύξειν 641,14

παραφαίνειν τι 143,18 655,32

παραφέρειν 617,24

παραφράζειν 42,12 918,14. 1036,11 1206,
21

παράφρασις 70,92 691,2 (Θεμιστίου) 1180,4
1132,26

παράφρων 1324,19

παραφύειν. τῇ οὐσίᾳ παραφυόμενον 825,9

παραχρωννύναι 17,22

παράχρωσις 280,16 774,10 1064,83 (cf.
Simpl. ad Epict. p. 21,41 ed. Dübner)

παρεᾶν i. 4. παρίέναι 594,30 972,26

παρεγκχεῖσϑαι 44,22

παρεῖναι. παρῆς (dorice) Archytas

παρεισάγειν 181,24 παρεισδϑειν med. 334,
90

παρεχβαίνειν 29,3. (Arist.) explicat 546,20

παρυφιστάναι 1415

παρέχβασις 90,21 546,15

παρεχχλίνειν (l. παρεγχλίνοντες) 96,94

παρεχτείνειν 129,21

παρεχτροπή 232,95

παρελαύνειν (γνώμῃ) Parmen. 39,9 (ypó-
voc) πλατέος παρελήλαται (παρ᾽ ἐλήλα-
ταιῦ) ὄρχου Emped. 1184,16

παρεμβάλλειν 715,10 801,13 889,27. 1028,
15 1093,14

παρεμβολή 352,9

παρεμπίπτειν τι μεταξὺ τῶν vov 788,14
εἰς ζήτησιν 6,6

παρεμπλοχή 691,20

παρεμποδίζειν 620,12

παρέμφασις 445,2

παρενδειχνύναι med. 864,26

πάρεξ τοῦ ἐόντος Parmen. 86,32

παρεξέρχεσϑαι. παρεξῆλϑε 122,32

πάρεργον. χατὰ τὸ m. 540,6

πάρεργος. παρέργως 469,18 1276,95

πάρεσις i. q. παράλυσις 230,23 cf. n. 623,7
(τῆς εἰδητικῆς ἀμερείας) ex emend. 538,
13

παρέχειν. παρέσχεν ὑπονοεῖν 73,26 — med.
(χρείαν) 249, 18 παρὶέναι εἰπεῖν 484, 21
ef. 532,0 παρεϑέντα xal τὸ αὐτοχρατὲς
ἀπολέσαντα Damascius 625,25 v. πά-
ρεσις

παρισοῦν pass. 614,34 620,8 184,4 14],
20

παριστάναι docere τὴν αἰτίαν 102,4 288,25
808,4 1152,19 παραστῆναι τῷ λόγῳ (fort.
παραστῆσαι) 647,14 παραστὰς τοῖς εἰσά-
γουσι λόγοις 684,12

πάροδος (τροφῆς) 661,28 εἰς τὰ ὄντα 692,
11 Iamblichus 639,26 cf. 892,29

παροιμία 802,12 παρὰ ϑύρας ὑπαντᾶν 648,
94

παροινεῖν. οἷς εἰς τὸν νοῦν πεπαρῴνηχεν
1162,12

παρονομάζειν 124,6

παρόραμα 659,4

παρουσία (opp. ἀπουσία) 245,26 sqq.
νήσεως τὸ χινεῖσϑαι) 976,12

παρυπόστασις 250,21 1262,8

παρυφιστάναι. ἡ τύχη προαιρέσει παρυφί-
σταται 946,21 cf. 825,8 858,35 παρυφί-
στανται ταῖς γενέσεσιν αἱ φϑοραί 755, 12
χρόνος ἐμφαίνεται παρυφιστάμενος I. Philop.
1158,28 παρυφεστηχυῖαι (στερήσεις) 429,
9

(xt-

ev

1416 παρῳδεῖν

παρῳδεῖν 521,25

παρωνυμιάζειν. παρωνυμιάζεσϑαι (i. e.
παρωνύμως λέγεσθαι 1062,27) 1063,29

παρώνυμος 350,17. ὁ γὰρ ἀνδριὰς οὐχέτι
λέγεται yaÀxóc, ἀλλὰ παρωνύμως χαλχοῦς
1002,21

πᾶς. πᾶσα χίνησις πάσῃ συμβλητή 1113,20
παντὸς ἁμαρτάνειν Plato 75,1 πᾶν (dist.
οὐρανός, κόσμος) 093,32 sqq. (dist. ὅλον)
9001,31 τὸ πᾶν Emped. 33,25 Demo-
eritus 327, 24 πατήρ oraculum Chald.
616,35 (τῶν ὅλων) Platonice 1337, 29
1327,4 (τῶν λόγων) 210,30

πατριχός (φύσις) 313,10. (αἴτια) 847,26
(βυϑός) Proclus 614,6

παῦλα 515,29 1201,34

παγυλός. παχυλῶς λεγόμενα 863,18

παχυμερής 436,11

παχὺς (γνῶσις) 18,1

παχύτης hebetudo 1147,1

πέδη (Ὁ) Parmen. 78,23 145,14 ᾿

πέδησις (Ὁ) Parmen. 78,23 145,14

rttܫ) Parmen. 116,29

πεῖρα 1015,1

πεῖραρ Parmen. 30,8 39,27 40,4 79,32
145,27 146,15.22 Emped. 158,14 Οτ-
pheus 528,19

πεῖσις 199,15. (dist. πάϑος) 808,25
δρᾶσις) 1176,13

πελάζειν (ἀλλήλοις) 927,10 1058,16 1297,17
ἐὸν γὰρ ἐόντι πελάζει Parmen. 80,22 81,
23 145,26

πέλειν Parmen. 78,3. 117,19. 145,19. 20
πέλεναι Parmen. 78,90 89,24 145,11
146,18

πελεχᾶν 312,19

πέλεχυς Anaxag. 175,13 176,29

πελεμίζειν. πελεμίζετο γυῖα Emped. 1184,4

πελώριος Orpheus 528,14

πέμπτος (οὐσία) Platonis et Aristotelis
1165,21

πεντετάλαντος (βάρος) 1104,10

πέπανσις 364,6

πεποίϑησις 188,5

πεπτιχός 94,1 1266,2

περαίνειν πρός τι 29,6 110,5.8 479,11. in
syllogismis 12,9 329,26 πεπερασμένον et
opp. 4.1 saepe

περαιοῦν pass. 125,21

πέρας 230,5 562,25 saepe

περατοειδής 528,17

(opp.

I INDEX

περατοῦν (opp. περατούμενον) 47,29 503,1
(coni. ὁρίζον) 204,18 pass. εἷς τι 526,35
τὸ πέρας ἐν τῷ περατουμένῳ 562,26 πε-
ρατοῦσϑαι (opp. ἀναχάμπτειν) 1314,90

περατωτιχός 456,16

περί. ἀιδιότητός τε πέρι xal γενέσεως 1156,
92 περὶ τοῖς σώμασιν 636,39 — περὶ ῥη-
γμῖνι Emped. 1124,16

περιάγειν 188,16

περιαγής 895,16

περιάπτειν τινί 26,18 (τὸ σοφώτατον τῷ
χρόνῳ) 141,2 (σῶμα τῇ ψυχῇ) Alexan-
der 964,19

περιβάλλειν ἀτοπίᾳ 16,32

περιβολή 1065,27

περίβολος (aedificii) 1066,7 (dist. πόλις)
869,9

περιγίνεσθαι 4,32 περιγεγονότως δείχνυσι
1023,16

περιγράφειν ἡμιχύχλιον 96,2sqq. definire
6,90 136,27 199,1

περιγραφή discriptio 100,17 (μεγέϑους
ὅρος) 464,8 (οἰχεία) 561,8 (ἀξιόλογος)
684,20

περιδινεῖν pass. 659,11 1024,4 113,13

περιεχτιχός 97,19 515,2 535,23. 571,14
594,9 τὰ ἔν τινι περιέχεται περιεχτιχῷ
138,27 (syn. ὁλιχώτερος opp. περιεχό-
μενος) 190,8. (opp. ὑποδεχτιχός) 643,3.
20 περιεχτιχώτερος 941,9 627, 26. 30
629,11 τῷ ὁλικωτέρῳ xal περιεχτιχω-
τέρῳ τοῦ εἶναι 1336,29

περίεργος 1159,26

περιέχειν. τὸ περιέχον aer. 1190, 25 sqq.
τὸ περιέχον Anaxag. 155,91 157,8 pass.
ἕν τινι 898,11 84. (opp. περιέχοντα περιε-
χόμενα) 196,24 sqq.

περίϑεσις (γνωμόνων) geom. 45,17 sqq.

περικαλύπτειν 608,21 610,177

περικάλυψις 607,93 608,5 610,4

περικάρδιος (αἶμα) 392,24

περιχάρπιον 168,21

περιχρούειν πανταχόϑεν τὰς ἐννοίας 670,31
cf. οὗτοι περιχρουσϑέντες σαϑρὸν ἐφάνη-
σαν παντοίως φϑεγγόμενοι (velut vasa)
1172,1

περιλαμβάνειν (χύχλος) geometr. 58,11
62,10 (ἑνὶ óvópato) 752,94 ὁδρισμῷ 295,
35 n. διὰ τοῦ ὁρισμοῦ (Philop.) 1130,8
falso correctum 17,10.13 v. παραλαμβάνειν
δόξῃ μετ᾽ αἰσϑήσεως περιληπτόν Plato 26,25

VERBORUM

περίληψις 18,8 28,90 503,2 (γνωστιχή)
1211,83

περινοεῖν.
40,11

περίνοια 1205,28

πέριξ φέρεσθαι 085,7. τὸ πέριξ 605,8 626,27

περίοδος 34,6 ὦραί τε xal περίοδοι Eu-
demus 732,28

περιορίζειν 636,30

περιορισμός 504,11

περιουσία. ἐχ nx. δειχνύναι 129,0 480,25
939,22 978,22 εἰς m. ἀποδείξεως 689,26

περιοχή expl. 610,3 — 19, 17 434,8 503,28
004,17 (olov περιχάλυψις) 607,93 — (opp.
ὑποδοχή) 641,26 sqq.

περιπαλαίειν (corruptum) 1319,

περιπαλάσσειν (i. q. περιπλέχειν) Democr.
1319,1 not.

περιπέλειν. περιπλομένοιο x)x)oto Em-
ped. 33,19 158,28 160,16 1185,19
(ypóvoto) Emped. 1184,7

περιπίπτειν πολλοῖς ἀτόποις 58,11 (ἀντι-
φάσει) 91,1. 20

περιπλανᾶν. ἐν τοῖς xatà μέρος περιπλα-
νώμεϑα 1098,10

περιπλέχειν pass. (de atomis) 679,18

περιπλοχὴ ἀτόμων Democritea 1186,29

περιποιεῖν. περιποιεῖσϑαι ἀγνωσίαν 165,20

περιποίησις τῶν ἀναγκαίων 6,24

περιποιητιχός 600,33

περιπολεῖν Plato 1263,26 cf. 1337,35

περιπτύειν 1140,11

περίπτωσις ϑησαυροῦ 261,16

περιρρεῖν pass. 604,4

περισχελής 697,18

περίστασις calamitas 553,10

περιστρέφειν 769,1

περιστροφὴ 500,19

περιτιϑέναι γνώμονας geom. 457,2 sqq.

περιτρέπειν εἰς τοὐναντίον 512,10 680,28
1130,26 (τὴν ἀπορίαν) 661,14 (τὸν λό-
γον) 1152,29

περιτροπὴ τοῦ λόγου 1205,5

περιττεύειν 1341,39. (dist. ἀπαρτίζειν ἣ
μὴ ἀπαρτίζειν) 1848,24

περιττολογεῖν 710,14

περιττός (numerus) ὅ8,58 (σύνδεσμος) 735,1
περιττόν Pythag. 181,25

περιτυγχάνειν 889,18

περιφέρεια 65,24 (ἡ ἔξω) 1304,12

περιφέρειν 1022,20

περινενοημένη μᾶλλον ἐξήγησις

πλάστης 1411

περιφερόγραμμον 770,29

περιφορά 701, 17. (παντός) 105,4 (dist.
φορά) 593,230

περιχεῖν 651,28

περιχωρεῖν Anaxag. 35,15. 156,22

περιχώρησις Anaxag. 156,22. 27. 28 114,
22 116,21 177,3 179,1 181,3 301,1

πέρυσιν 410,35 979,18 πέρυσι 776, 18
(opp. τῆτες) 1268,1

περυσινός 411,12

πέτρα. διὰ πέτρας πλεῖν (ἀδύνατον) Ale-
xander 1039,19

πέψις 1258,23

πῇ (opp. ἁπλῶς) 864,3 πῇ piv ὄν πῇ δὲ
μὴ ὅν 18,21 236,18 237,1 242,30 διά-
qopoe ἡ γραφή πῇ μέν... πῇ δέ 1845.9
πῇ σαϑρὸν φϑέγγονται παραστήσω 1122,
19

πηγαῖος (ψυχή) oraculum apud Proclum
613,2 sqq.

πηγνύναι. τὰ xÉvtpa πεπηγέναι 614,2

πήδημα 197,5

πηλίχον expl. Alexander 168,7

πῆξις τοῦ γάλαχτος 1199,14

πηχνυαῖος 1028,7 (χώνωψ) 1232,9

πιέζειν. τοῖς χλεινοῖς τῶν φιλοσόφων πεπι-
εἐσμένον (cum vi dictum) 1159,28

πίλησις 659,33

TipzÀdvat πλῆντο Parm. 39,14

πίστις plur. testimonia 461,15 ἀληϑής
Parm. 40,1 πίστιος ἰσχὺς Parm. 78, 20

πιστὸς λόγος Parm. 38,90 146,23

πιστοῦν med. 707,30 16,32

πίστωσις Alexander 74,5

πιφαύσχειν Emped. 158,14

πλάγιος (τόπος σώματος) 1201,17 (φέρεται)
1049,21

πλάδη Emped. 331,9

πλάζειν. ἐπλάγχϑησαν Parm. 40,0 80,2
146,1 πλάζεται Emped. 1124,16 — zAag-
xtóv νόον Parm. 117,10

πλανᾶν 418,81 αἱ πλανώμεναι (sc. σφαῖ-
pat) 609, 19 saepe εἰ μὴ πλανῶμαι ni
fallor 1218,14 ἐν ᾧ πεπλανημένοι εἰσίν
Parmen. 30,24 39,2 180,2

πλάνη error 312,11

πλάσμα 147,1. Arist. expl. 1183,6

πλασματιχός Jicticius Eudemus 18,24

πλασματώδης 683,26. 687,12. 1183,9
1187,4 Arist. expl. 1231,21

πλάστης 445,28

1418

πλατιχός (coni. χοινός) 637,24. 31

πλάτος καὶ μῆχος xai βάϑος 530,6 sqq.
(τῆς τῶν διαφορῶν ἀπογεννήσεως) 194,28
ἐν πλάτει (opp. πρῶτος, Doc) 629,9. 11
Syrian. 628,21. 30 (opp. οἰκεῖος 631,3
opp. κυρίως) 747,84

πλάττειν med. Parmen. 117,9

πλατύνειν. ἐν τοῖς πεπλατυσμένοις 49,5

πλατὺς τὸ σῶμα 172,29 πλατέεσσι ὄὅρχοις
Emped. 1184,10 πλατέος παρελήλαται
ópxou idem 1184,16 — πλατύτερον ἀπορεῖ
162,11

πλεονάζειν 204,33. (opp. ἐλαττοῦν) 1106,16

πλεόνασμα 94,26

πλεονέκτημα 502,20

πλέων Melissus 40,14 sqq. 80,9 sqq. 108,
30 112,12 sqq.

πληγή. ἔνδηλον πληγὴν ἐν τῷ ἐδάφει Stra-
ton 916,22 (ἀπὸ τῆς αἰσθήσεως) 102,14
Democriti 42,11

πληϑοειὸής 528,24

πληϑύειν. πληϑυομένων τῶν ἐνεργειῶν 887,
25

πληϑύνειν pass. ἐπ᾿ ἄπειρον 81,21 (τὰ
ἄτομα) 255,29 οὐ πληϑύνεται χατὰ τὸ
εἶδος (ϑοοταίθϑ) 94,24 πεπληϑυσμένη
διάχρισις 88,30 (ὑπόστασις) 102, 2. ὃ
(αἰτία) 528,14

πληϑυσμός 88,22

πληκχτιχός 320,29

πλημμέλεια 1122,77

πλημμελής χίνησις Plato 703,4sqq. 1121,
30 cf. 1122, 2. τὸ πλημμελὲς xal dtax-
τον 422,6

πλὴν ὅτι 34,12. εἰ c. coni 625,23. πλὴν
εἰ μὴ Alexander 548,23

πλήρης. τὸ πλῆρες ἀποδιδόναι consummare
868,4 (atomi) 28,13. 28

πλήρωμα 638,1

πληρωτιχός 620,9

πλησιάζειν 591,22

πλησιασμός 187,11

πλησιαστῆς 29,20

πλήττειν. τὰ πληττόμενα χαλχία 1949,5

πλοῖον 1024,23

πλοχή 818,24

πλοῦτος τῶν εἰδῶν 503,30

πλωτήρ 802,20 1292,29

ποδαπός. ποδαπὸν τὸ Ev 03,5

ποδάρχης ἴδιον ὄνομα (Λχιλλέως) παρὰ τῷ
“Ὁμήρῳ 1014,7

πλατιχός

I INDEX

ποδιαῖος 939,20

ποδώχης. οὕτως ποδωχέστατος (Ay UJ x)
1014,7

ποϑεῖν. ποϑεῖται ἀλλήλοισι Emped. 33,13
159,20

πόϑεν. ἀλλὰ πόϑεν (scil. ἀποδέδειχται), ὅτι
ἀεὶ ἦν γένεσις Philoponus 1142,18 πό-
ϑεν γάρ, rhetorice idem 1333,28 πόϑεν
ποῖ [rectius ποϑέν ποι] χινεῖσϑαι 620,17
694,25 678,2 967,18 968,1 1026,31
1302,39

ποιεῖν tt (ut δρᾶν tt) 11,7 τὸ ποιοῦν εἰς
ὑπομένον τι ποιεῖ 199,19 πῦρ ἐποίησαν
τὴν ἀρχήν 24,2 τὸ ποιοῦν Platonis 26,
9. 14

ποίησις expl. 269,8 (τέχνου) 315,27

ποιητής (τῶν φύσει συνεστώτων) 196,6

ποιητιχός (αἴτιον) 3,17 7,7. 14 84.14.16

ποιχίλλειν Emped. 160,1

ποιότης τοῦ σχήματος olov γωνία 82,7
(παϑητιχή) 562,21

ποιοῦν xal οὐσιοῦν 91,11
320,29

πόχα Árchytas 785,16

πολεῖν τὰ ἄστρα Geminus 292,17

πολιτεύειν med. (de anima) 966,2. 3. 4

πολλαπλασιάζειν 949,22

πολλαπλάσιος. πολλαπλασίως ταχύ Ana-
xag. 35,18

πολλοστημόριος 1103.5

πολλαχῶς λεγόμενα 816,28 saepe

πολλοστημόριος. τὸ πολλοστημόριον τῆς
δυνάμεως 1115,1ὃ

πόλος. τῶν περὶ τοὺς πόλους (χύχλων)
1026,8 ὃ περὶ τοῦς πόλους τόπος Eu-
demus 1355,35 ἐν τῷ μεγίστῳ χύχλῳ
τῷ διὰ τῶν πόλων Eudemus 1354,
10 cf. sqq.

πολνειδής 438,3 601,13 640,16 πολυει-
δῶς 183,17 385,10 921,15 939,27 1288,
17

πολυϑρύλητος 1140,13 1143,5. 20

πολύκλαυτος Emped. 381,31

πολυχοιρανίη Homerus 87,10 148,20 182,
31 350,26 256,22 1254,13

πολυπραγμονεῖν 6,26 645,19. (τὸ ὑλιχὸν
αἴτιον) 366,8 negotia facessere 1093, 11

πολύς. πολλὴ τάξις 680,25 ἀπὸ τοῦ πολλοῦ
τοῦ περιέχοντος Anaxag. 155,31 ὁ πολὺς
(opp. 6 φιλόσοφος) 18,10 πολλῷ δὲ
μᾶλλον praecedente οὔτε Melissus 103,

τὸ πεποιωμένον

VERBORUM

18 τὸ διὰ πλείονων λεγόμενον διαιρετι-
χόν 571,19 ἐπὶ πλέον τὸ ἀίδιον τῆς ἀρ-
χῆς (notio amplior) 1186,25

πολυστάδιος Eudemus 974,5

πολύστιχος (σύγγραμμα) 1130, 5. (βιβλίον)
1118,2

πολυτίμητος 317,17

πολυτόχος 1340,28

πολύτροπος Diog. Αρ. 153,1. 9. 10

πολύχους 322,10 Eudemus 98,6 πολυχού-
στερον 816,2

πολυχρόνιος 332,19. πολυχρονιώτατος Da-
masc. 716,23

πολυχρονιότης 10,16

πολύχρους Emped. 160,3

πολυχώρητος. comp. 291,18 superl. 379,
11

πολυωνυμία 82,22

πολυώνυμος 82,21 123,15

πομπή 816,21

πομφολυγίζειν 460,22

πόντος ἀνομοιότητος Platoni restitutum
1122,10 v. γένεσις

πορεία (ἡλίου) Eudemus 132,30

πορϑμεῖον 685,8

πορίζειν ἀπόδειξιν 668,12 1351,95

πόρισμα 5905,26. 564, 18. olov m. ἐχ τῶν
εἰρημένων συνάγει 141,16 cf. 880,1 1002,3
1003,27 1096,15 Euclidis 64,28

ποροποιεῖν 662,13

πόρος (σωμάτων) 662,11 692,10

πόρρω. πορρώτερον xal ἐγγύτερον expl.
323,24 πορρώτερα τῇ φύσει 19,9 τὰ
ἔτι πορρωτέρω quae magis ἃ rebus rece-
dunt iv elementa 178,1 (τῆς οὐσίας)
201,31

πόρρωϑεν ἐνίστασϑαι 364,20 (opp. mpost-
χῶς) 535,25

πορσύνειν Emped. 160,5

ποσαχῶς λέγεται Eudemus 97,30

πόσος. πόσον ἀχολουϑότερον 608,16

ποσός. ἐν ποσοῖς ἐστι 611,38

ποσοῦν 538,5

ποταμός (τῆς γενέσεως) Damasc. 799,1 cf.
360,31 1122,11 Heracliti 17,82 1818,
11

ποτέ expl. 109,25 750,10 ποτὲ μέν (non
sequitur ποτὲ δέ) 15,31

πότερος. μὴ φανερὸν εἶναι πότερον ἐν ab-
τῷ τὸ χινοῦν χαὶ πότερον τὸ χινούμενον

1038,7

προαπαγορένειν 1419

ποῦ. τὸ ποῦ xal τὸ ἐν τόπῳ xal τὸ ἕν τινι
σημαίνει ὅ68, 18 (ἀντὶ τοῦ χαϑέκχαστον)
490,15 ποῦ χωρεῖν 612,13

ποὺς ἐπὶ τῶν ζῴων xal τοῦ ὄρους 5988, 15
τὸ xatd πόδας 616,8 παρὰ πόδας statim
961,24 παρὰ πόδας οὕτως 1328,38

πρᾶγμα. πραγμάτων ἀλήϑεια 468,18 ὁ νοῦς
τὰ πραγματά ἐστι 1162,32 (expl. γένη τοῦ
ὄντος) 404,31 ἀπὸ τῶν πραγμάτων δειχνύς
(opp. ἀπὸ τῆς κοινῆς μαρτυρίας) 884,2

πραγματεία. τὴν πλείστην πραγματείαν
περὶ τῆς πρώτης φιλοσοφίας ποιησάμενος
26,9 totum Physicorum opus 595, 25
1036,10. 12 v. Loci Aristotelici

πραγματειώδης 524, 17. (ἀπορία) 1299,4
cf. 1347,38 οἱ πραγματειωδέστεροι λόγοι
1012,29 cf. 658,26 πραγματειωδέσταται
ἀποδείξεις 671,18 (περὶ χινήσεως) 1012,
80 (περί τὺ 380,4 disserere 1178,3

πραγματιχός. πραγματιχῶς 1289, δῦ (ef.
1290,20)

πραχτιχός. τὸ πραχτιχὸν φιλοσοφίας 1,12
ἐν τοῖς πραχτιχοῖς (Ὁ) 345,29

πρᾶξις. πράξεως ἀρχαί 11,15

πράττειν. πραχτά 345,22 (ἢ 29)

πρεσβεύειν docere 642,91

πρηνής 411,90 (opp. ὕπτιος) 859,8

πρίν expl. 1163,25 πρὶν adv. Eimnped. 32,
24 ἀδύνατον. ... διελθεῖν, πρὶν . .. διέλ-
ϑοι 1028,15

πρίων defin. 393,8

πρό. τὸν πρὸ τοῦ χρόνον 1153,26 saepe

προάγειν afferre pro testimonio 9545,31
ἀσαφῶς xpofxtat (ἡ γραφή) 1093,13
προάγειν οὐδέν nihi/ proficere Eudemus
98,6 εἰς τοῦτο προαχϑέντες 23,24

προαγωρός 38,13

προαιρεῖν. προαιρετόν 841,80 sqq.

προαίρεσις 336,17. 19 (lisatoo) Iambl.
639,32

προαιρετιχός 945,21

προαισϑάνεσϑαι 153,8

προαναζῳγραφεῖν 390,14

προαναιρεῖν 80,4 1172,27

προαναστέλλειν 37,6 148,13

προαποδειχνύναι 1340,20

προαναφϑέγγεσϑαι 1031,29

προαναφωνεῖν 218,20

προαφαιρεῖν pass. 1341,34

προαξιοῦν 582,4 696,28

προαπαγορένειν prius desistere 692,13

1420

προαποδειχνύναι 40,11 562,8 811,12
994,20 1168,37

προαπορεῖν 923,12

προβάλλειν (Λναξαγόραν) 162,3. τὴν dp. -
Àav προβαλλόμενος (ἢ προβαλόμενος) 1133,
23 (τὴν συνδρομήν) 102,15 (ἔνστασιν)
118,14

πρόβλημα 46,12 49,10 919,19 saepe

προβλητιχός. δύναμιν τῆς ἐνεργείας mpo-
βλητιχήν 1138,32

προβολή 633,9 (τῶν λόγων) neopl. 786,18.
32

προγάστωρ 712,28

προγίγνεσϑαι 23,30

προγράφειν (math.) Eudemus 64,8

προγυμνάξειν 1037,4

πρόδηλος 5,28 180,26 331,26 836,7

προδιατιϑέναι 450,16

προεχτιϑέναι 113,8 515,11

προέμφασις 422,6

προεπινοεῖσθϑαι 11,26

προερωτᾶν (4,4

προενεργεῖν 857,1

προευπορεῖν δ28,12

προέχειν Zeno Eleata 141,4sqq. (i. 4.
zpotepeoetv) 1015,15

προέρχεσϑαι. προελθών (in libro citato)
640,1

προηγεῖσϑαι τῶν φυσιχῶν 5,28 ἀρχή,
χαϑὸ προηγεῖται 11,6. 9 (χρόνῳ) 226,10
ἐστι προηγούμενον τὸ ἴστασϑαι 922,15
(ἀγαϑόν, opp. παραχολούϑημα) 4,27 249,
23 (μέρος) 11,38 προηγούμενος τινός 646,
1 εἱρμὸς τῶν τε προηγησαμένων xal
τῶν ἑπομένων 1175,21 cf. 1110.1 προη-
γουμένως 187,1

προήγησις αἰτίων 194,10

προηρεμεῖν 1305,9

πρόϑεσις
(gramm.) 109,19

προϑυμία (ἀντιληπτιχή) 1117,15

προϊστάναι. οἱ ποιητιχὸν αἴτιον προῖστά-
μενοι τῆς γενέσεως 1218,30

προαποδειχνύναι

388,8 praepositio

propositum

προϊστορεῖν 26,7

προΐσγειν med. (ἀνάγχην) 524,17. ὃν οὗτος
προΐσχεται 1321,96

προχαλεῖν med. 287,15

προκαταβάλλειν 21,29

zpoxactápystv 2332,15

προχατατχευή 944,2

προχεῖσθαι v. προτιϑέναι

I INDEX

προχοπὴή 1714 ἐπ᾽ ἄπειρον 505,25

προχόπτειν 100,28

προλαμβάνειν 74,11 696,15 ἐν τῷ προ-
λαβόντι (praecedenti) βιβλίῳ 1047,10 cf.
1182,38

προλάμπειν 18,7

πρόληψις χαϑαραά 93,28 xowf 529,15

προλογίξεσθϑαι ante. deliberare 312,19
(cf. Simpl. Epictet. p. 26,51 Duübner)
? προσλογ. 629,4

προλογισμός 378,92 819,1 cf. προλογί-
ξζεσϑαι

προμεταπίπτειν 1800,34 sqq.

προοδοποιεῖν 1199,2

πρόοδος 14,38 337,1 355,1 891,26 1587,
10 (ἐκ τοῦ δυνάμει εἰς τὸ ἐνεργείᾳ)
867,14 (ἀφ᾽ ἑνός) 1133,10 (ϑεῶν) 538,17
(ἐπ᾿ ἄπειρον) 469,1. (εἰς ἀπειρον) 844,6
846,1

προομολογεῖν 13,4 64,26

προόρασις 391,32

προπαραλαμβάνειν 893,9

rpozapacxtuj 88,4

προπετής 412,91 (φαντασία) 1141,4

προποδίζειν 620,27 786,20 1250,24

προποδισμός 34,8 871,9

προρρεῖν Emped. 159,18

πρόρριζος 628,10

πρός tt elvat i. q. πρός τι πως ἔχειν 437,33
ἑξαχισχιλίων xal πρὸς ἐνιαυτῶν 1335,5

προάγειν intr. procedere 1014,24

προσάδειν τοῖς εἰρημένοις 1350,1

προσαναγχάζειν Eudemus 431,11

προσαναφαίνειν 844,18

προσαποδειχνύναι 316,10

προσαπορεῖν 92,31 765,81

προσάπτειν Eudemus 97,25

προσαρμόζειν 1121,59

προσαύξησις 600,9 1311,12

προσγίνεσθαι 689,11

προσδέεσθϑαι sic 774,25

προσδιαλέγεσϑαι 50,9

προσδιορισμός 1045,14

προσεισέρχεσϑαι 688,28 689,31

προσεχβάλλειν geom. 511,10

προσεμβάλλειν 650,25

προσενδειχνύναι med. 845,9

προσεξευπορεῖν 1203,8

προσέπειτα 608,15

προσεπιλαμβάνειν 591,21

προσευπορεῖν 787,21

VERBORUM

προσεχής (στοιχεῖα) 7,26 (αἴτιον, opp. dva-
βεβηχός) 306,31 (ἀρχαί, opp. ἀρχικώτα-
ται) 198,10 cf. 191,39 (opp. κοιναί 1140,
19 (opp. ἀρχοειδέστερος) 86,16 τὸ προ-
σεχὲς 8,4 τὰ προσεχῇ (syn. xal" ἕχαστον,
opp. πρῶτα) 12,1 προσεχῶς 3,2 6,1ὃ
(γένος opp. τὸ ἀνωτάτω) 193,2 προσεχέ-
στερος 179,15

προσηγορία 555,9

προσήκειν τινί τινος Hermodorus Platonicus
248,14

πρόσϑεν. ἐν τοῖς πρόσϑεν 941,17 πρόσϑε
1278,25 (cf. not.) 1290,12

πρόσϑεσις (opp. διαίφεσις) 491,28

προσϑήχη 676,9 1115,4 1265,27 (in co-
dice) 1245,4

προσὶέναι aliquid pro vero accipere προσή-
xavco 290, 10

tpoglévat δύο μοι πρόσεισιν ἀπορεῖν
1224,0

προσιστάναι. τὰ προσιστάμενα τῷ λόγῳ
629,13

προσιστορεῖν 14,29

προσχατασχευάζειν 190,27 710,1. 1200,
26

προσχρίνειν pass. de cibo digesto 660,18
1201,18

πρόσχρισις 661,2 (σώματος, opp. ἀπόχρισις)
1076,25

προσχτᾶσϑαι Plotinus 791, 11

προσληψις assumptio (log., opp. συνημμέ-
vov) 107,17 171,22 490,1 515,33 663,23
698,17 932,21 947,20 1014,3 1027,4
1262,27 1300,39

προσλογίζεσθαι 465,5 629, 84 (et 4?)
112,34 902,11

προσμαρτύρεσθϑαι 1131,4

προσμιγνύναι 689,11

πρόσοδος (ἡλίου) 160,26

προσπαραγράφειν 1123,13

προσπαραλαμβάνειν 296,17

προσποιεῖν. μὴ προσποιουμένων — (negle-
gentium) τὸ ἄτοπον εἶναι 654,31 (cf. Sy-
rian. p. 91057 Usen.)

προσταχτιχός (λόγος) 91,19

προστάτης 81,32 42,10 46,26

προστραγῳδεῖν. προστετραγῴδηται τούτῳ
τῷ λόγῳ τὸ ὅτι χτλ. 1015,8

προστυχὴς γέγονα τινί 259,18

προσυλάχτησις 1182,28

προσυπακχούειν 349,31 145,25

προχειρίζειν 1421

προσυφαίνειν. τὸ γινόμενον ... ἀπὸ τῶν
ἐν οὐρανῷ ἀιδίων προσυφάνϑη Platonice
1152,12 Plato ipse citatur 1152,13

προφανῶς 1363,17

πρόσφορος 786,21
436,19 1319,12

προσφύειν pass. 662,12

προσφυής 111,17 προσφυῶς 684,35 προσ-
φυέστερον 244,19 814,19 1289,4

προσχηματίζειν 203,7

προσχρῆσϑαι 7,5 19,30

πρόσω. εἰς τὸ πρόσω τοῦ αἰϑέρος 179,6
εἰς τὸ πρόσω (i. q. εἰς τὸ ἄπειρον) Eude-
mus 563,20

πρόσωπον. ὡς ἐν τραγῳδίᾳ παραγόμενα
πρόσωπα 1015,10

πρότασις syllogismi 9,6 103,8 sqq. 114,29
(ἄμεσου 12,19 14,15.16 15,6 49,2. (ἀμφί-
βολοι) 272,830 (μείζων) 145,20

προτείνειν pass. 91], ὃ (συλλογισμός) 521,
10 cf. 758,80

προτέλευτος 68,12

πρότεῤος (opp. ὕστερος, dpyal) 49, 17 (τῇ
δόξῃ, opp. τοῖς χρόνοις ὕστερος) 26,8 οἱ
πρότεροι 452,20 τοῦ πρότερον significa-
tiones 1267,36 sqq. προτέρως καὶ ὑστέ-
pec expl. 322,26

προτιϑέναι ἀριϑμόν 471,1 499,26 προτί-
ϑεσϑαι ζητεῖν 45,18.25 (ἀποδεῖται) Gemi-
nus 292,4 τὸ προχείμενόν ἐστιν αὐτῷ ...
δεῖξαι 1006,16

προτρέχειν τινός 18,18

προὐπάρχειν 19,7 29,8 78,25 200,88
394, 19. 441, 1 (opp. μεϑυπάρχειν 1256,
10 de proexistentia, λόγου Iambl. 784,
6.10 786,28 τοῖς προὐπηργμένοις 387,24

προύπογρα φή Platonice 643,12 (διασταν-
των) 113,25

προὐπομιμνήσχειν 822,13

προὐποστρωννύναι pass. 2368,31

προὐποτιϑένάι med. 7,8 633,21. (ζητεῖν)
693,8. προὐποχεῖσϑαι 72,22 387,19

προφαίνειν. κχατὰ τὸ προφαινόμενον 182,
29

προφανής 8,12 1020,.1 1208,30 1252,34
προφανέστερος 15,28 10,18 1034, 20
προφανῶς 42,10 80,91 424,22 459,19

προφορά 91,17 655,28

προχειρίζειν med. ad contemplandum 22,4
45,33 50,1 215,2 0645,25 812,1 1200,
81

προσφόρως ἐξηγεῖται

1422 πρόχειρος

(cf. Syrian. 85002 ed. Us) ὁ μεϑύων
προχεχείρισται τὴν ἕξιν 1079,21

πρόχειρος 598,98 ἀπὸ τῶν προχείρων
δοξῶν 8,72 xatà τὸ πρόχειρον 7], 29
92,95 προχειρότερος 15,22 16,10 προ-
χείρως δειχνύναι 512,96 532,92 προχει-
ρότερον 64,25

προχώρησις (εἰς ἄπειρον) 848,4 564,12

πρῶτος χρόνος ὁ ὑπὲρ πάντα τὰ ἔγχρονα
ὧν 184,19 (αὐτός) 7,13 in syllogismis
ἀλλὰ μὴν τὸ πρῶτον, τὸ dpa δεύτερον
saepe velut 385,22 τὴν πρώτην 6,4
(cf. Syrian. 845141 916211 Us.; Cass. Dio
54,17, 3) πρῶτον expl. 982,8 τὸ πρῶτον
τάξιν δηλοῦν τριχῶς 1160,25 τοῦ λη-
φϑέντος πρώτου ἄλλο τι πρῶτον ληφϑῆναι
990,15 πρῶτον πλεοναχῶς Eudemus
expl. 991, 82 πρῶτον πρὸς ἀλήϑειαν
97,50 (ἐν ἑκάστῳ) 19,10 πρώτιστος 11,
20 227,24 522,22 (Ἔρως), Parmen. 39,
18 πρώτως expl 267,5 (syn. xv-
ρίως, opp. ἐσχάτως) 11,35 neglegenter
cum πρώτῳ confusum 266,1 (opp.
xat' ἄλλο) 535,28 expl. 554,31 πρώ-
τως ὑπάρχειν (i. q. ἀρχή) Eudemus 711,
2 πρώτως xal μᾶλλον Eudemus 717,
13

πρωτότυπον. αἱ εἰχόνες πρὸς τὰ mpo-
τότυπα ἔχουσί τινα ὁμοιότητα 1096,30

πρωτουργός 527,31. 85 102,12 254,22
363,8 Plato 1248,29 Iambl. 794,11

πταῖσμα (ἐν συλλογισμῷ) 104,24. (γραφιχόν)
481,94

πτέρινος Eudemus 263,30

πτέρνα. τὸν ἐγχέφαλον ἐν ταῖς πτέρναις
ἔχειν proverbium 645,13

πτεροβάμων Emped. 1124,18

πτερόν. τοῖς ἑαυτῶν πτεροῖς xatà τὴν
παροιμίαν ἁλίσχονται 661,23

πτῆσις 866,8 1095,1 1229,21

πτοία. τῆς περὶ τὰ ἐχτὸς πτοίας 4,21

πτύσις 1050,15

πτῶσις 337,1 (ἄνω xal χάτω) 566,15

πυϑμήν Orpheus 528,19

πυχινός (δέμας) Parmen. 31,2 39,7 180,7
(χρυφῷ) Emped. 1183,32

πυχνοῦν pass. 24,30 25,5 saepe

πύχνωσις (opp. μάνωσι) 241,2 150,1
saepe expl. 1266,16 1319,23

πυχτιχός 1062,20

πύματος Parmen. 146,15

I INDEX

πῦρ. τὰ τέως ἐσχορπισμένα πυρά 1236,27
(αἰϑέριον Parmen. 30, 26 39,4 180,4
(Kxprtuv) idem 39,14 χαλεῖ xoi "Hoat-
στον xal ἥλιον xal φλόγα Emped. 32,3

πυραχτοῦν 1061,5

πυρέττειν 2348,10 890,27

πυρὴν 660,9

πύριος 362,91 (in Democriteis) 36,3 (ἐνέρ-
γειαὺ 1064,6

πυρός plur. 733,20

πῶς μέν... πῶς δέ 94,14 1022,1 1291,32
πῶς μέν... ἁπλῶς δέ 885,11 884,14

ῥαβδίον (magistri) Eudemus 732,31 διὰ
ῥάβδου ὠϑῶν 1048, 12

ῥαγὰς λίϑου 1196,38

ῥάϑυμος 8,19

ῥάμφος 311,28

ῥανίς 1177,5 1197,27 Choerilus 1196,35

ῥάψις 978,25

ῥαψῳδεῖν. μάτην ἐρραψῴδησε 1136,18 cf.
not.

ῥεῖν τὰ αἰσϑητά 1313,1 (τὸν ῥέοντα χρόνον)
1163,2 τὸ παρεληλυϑός ἔρρει Eudemus
193,5 ῥευστός 503,15

ῥέπειν. ὅπῃ ἂν ῥέψῃ 619,11

ῥηγμίν. περὶ ῥηγμῖνι Blow Emped. 1124,
Ι6

ῥῆμα. πρὸς τὰ ῥήματα βλέπων (syn. ὀνό-
ματα, opp. ἔννοια!) 1155,20 cf. 32 (opp.
ὄνομα) 124,20 (ἐνέργειαν ἣ πάϑος δηλοῖ)
31,25 αὐτοῖς ἔγραψε τοῖς ῥήμασι 1325,24

ῥὑησείδιον 31,9 168,2 241,21

ῥιγαλέος Emped. 33,10 159,17

ῥιπτεῖν 668,27 sqq. ῥιφέντος 668,30

* bintixó« 1228,37

ῥῖψις (species ὥσεως) 668,25 1049,24
pof, 71,31. 38 (ἐν bog ἦν) 716,12 cf. Da-
mascius 625,7 (τοῦ χρόνου) 1163,3
ῥοπή 655,2 (plur. φυσιχαῦ 358,7 (sic γένε-
σιν) 781,16

ῥυΐσχεσθαι 122,30

ῥύμη 668,25. 31

ῥύσις 705,8. (χρόνου) Damascius 800, 10
(τοῦ νῦν) idem 644,31. 34 (coni. μεταβολή)
Porphyr. 135,8

ῥυσμός Democritus 28,18 180,19

VERBORUM

σαϑρός. σαθρὸν φϑέγγονται αἱ ἐνστάσεις
(velut vasa) 1152,19 cf. 1172, 1 (λόγος)
1169,7 (ἀπόδειξις) 571,33 (opp. ἰσχυῤός)
Alexander 676,16 τὸ σαϑρὸν τῆς ὑπο-
ϑέσεως 1118,2 1332,32

σαϑρότης 102,21

σαλεύειν transit. (scil. τὴν ναῦν) 1197,
15 sqq. (τὸ ἀξίωμα) 607,8 1135,35 (τὸν
λόγον) 1187,5 τι τῶν ἀποδειχϑέντων
1146,26 σαλεύεται ὁ χανών 444,3 σα-
λευομένης τῆς ὑποθέσεως 824,3

σάλπιγξ. γλῶσσαι σαλπίγγων 681,8

σάρχωσις 817,8

σαφήνεια 60,28 795,2 explicatio commen-
tarii continua 1031,31

σαφηνίζειν 31,

σελήνη. τὰ ὑπὸ σελήνην 249,31 334,15
360,28 482, ὅ. 1584ᾳᾳ. 531,5 609,21
1118,18 1361,31 1362,19

σεληνιακχός (σφαῖρα) 580,4 6423,23 594,14

σεμνός. σεμνότερον εἶπεν 821,30

σεμνύνειν τὸ ἄπειρον 802,16

σῆμα. σήματα Parm. 30,25 89,8 78,9
142,35 145,2 180,3

σημαντιχός (φωνή) 868,12

σημαίνειν. τὸ σημαινόμενον significatio 10,
21 90,24 97,11 saepe

σημασία 654,9 656,8

σημεῖον. σημεῖα μεγάλα Diog. Ap. 152,
18

σημειοῦν med. adnotare 395,32 911,9
saepe Alexander 594,17 σημειωτέον
Alexander 582,90

σημερινός 411,27

σϑένος μέγα Ζήνωνος Timo 1011,13

σιδήριον 652,22 1345,15

σιδηρῖτις λίϑος 652,22

σιλλογράφος Timo 1011,11. 12

σιμός 112,28

σιμότης def. 76,22

σχάπτειν. ὑπὲρ tà ἐσχαμμένα πηδᾶν 148,
28

σχεδασμός 634,28

σχέμμα 520,10 1166,9

σχέπαρνον 812,19

σχιαγραφία 704,28

σχκίασμα 230,5

σχιοειδής. σχιοειδῶς 232,9

σχληρός (τὸ δόγμα) 184,8 (ὁμοιότης) 725,

28 σκχληρότερον δοχεῖ λέγειν 416,28
σχόπιμος. σχοπιμώτατον 882,2

στάσις 1428

σχοπός. τὸ οὗ ἡ ἔφεσις, ὅπερ σχοπὸν οἱ
νεώτεροι χαλοῦσιν (syn. τέλος) 808, 80
Kr διαλεχτιχῆς) 47,35 εἰ ἔτυχον ὁπωσ-
οὖν ἐγὼ τοῦ σχοποῦ τῶν εἰρημένων
1041,22 σχοπὸς αὐτῶν xal τὸν οὐρανὸν
δεῖξαι... διαφέροντα 1327,20

σχορπίζειν 1236,27

σχορπιστιχός 1186,2

σχοτεινός 36,7 .

σχότος Parmen. 25,16 30,21 38,24 179,33
Pyth. 181,26

σχοτοῦν. ὑπὸ ταύτης σχοτουμένους 695,
25 ἐσχοτωμένος ὑπὸ τῆς φιλονειχίας 1135,
28

σχυλάχιον 866,2 961,15 (ἀρτιγενές) 1006,
28

σμιχρός. ἐπὶ σμιχροῖς 331,15. εἰς σμιχρό-
tara 1334,18. 22

σοφίζειν σεσοφισμένον 106,2
182,21 1022,18

σόφισμα 97,2

σοφισμός plur. 1020,11

σοφισματώδης 51,24

σοφιστής. σοφισταί 983, 26 ἃ Diogene
Apolloniata physici apellati σοφισταί
151,26

σοφιστιχός 90,29
1024,16

σπάϑησις (opp. χέρχισις) 1050,16

σπάνις 144,28

σπάσμα (Ὁ) 652,223n.

σπέρμα 1150,6 δυνάμει ἄνϑρωπος 833, 21
σπέρματα χρημάτων Anaxag. 34,24 35,
2 156,3. 7 157,10

σπήλαιον Eudemus 708,12

σπιϑαμή 567,16 1197,10

σπουδή. σπουδὴ 522,18

σμιλίον 816,7

σταδιαῖος 672,4 110,28 736,20 (διάστημα)
1104,9 1105,83. (χίνησι) Eudemus 974,4

στάδιον 1014,23 sqq. 1034, 15 (ἔσχατον)
112,12

σταϑμιστιχός (ὄργανον) 1110,3

σταλαγμός 1190,84 ἀπὸ τοῦ χαταστάζειν
Alexander 1198,8

στάσιμος Diog. Ap. 153,2

στάσις ἡ κατὰ τὸ εἶδος 250,18 (opp. χίνη-
σις, dist. ἠρεμία) 264,9 sqq. 428,32 (syn.
ἠρεμία) Strato 711,11 (dist. ἠρεμία)
145,1 ἴστασϑαι ὡς ἐπὶ στάσιν ἰόν 1001,
28

dep. 202,27

σοφιστιχῶς 1020, 10

1424 στατιχύς
“στατιχός. στατιχὰ ἀλλήλων εἶναι [279,
21

στεγανός 513,17

στέγειν τὰ εἴδη 125,15

στέλεχος 641,19

στενός, στεινότεραι Parmen. 39,14

στενοχωρεῖν pass. 1351,27

στενοχωρία 511,13

στέργειν Emped. 161,3

στερεῖν. ἐστερῆσϑαι i. e. status στερήσεως
242,28

στέρεσϑαι 1006,27

στερέμνιος. στερεμνιώτερος 678,12

στερέωμα 615,13 Emped. 323,11 χόσμων
oraculum 616,35

στερεωπός Emped. 159,18

στέρησις (dist. ὕλη) 7,95 opp. εἶδος) 6,12
(elóóc πως) 280,11sqq. (dist. ὑποχείμενον)
209,7 (opp. ἕξις) Eudemus 1185,14

στερητιχός 429,3

στερρότης 82,2

στηριγμός 481,24

στηρίζειν. πυχινῷ χρυφῷ ἐστήριχται Em-
ped. 1183,32 Arist. 485,27 sqq.

στιγμή 139,1 Zenonis Eleatae 97,15

στίέζειν interpungere 10,5

στίλβων planeta 1158,19

στοιχεῖον littera in geometricis demonstr.
1286,28 (τοῦ λόγο", i. e. φωνήεντα, σύμ-
φωνα) 1227,28 στοιχεῖον physicorum
def. 24,9 Plato primus nominavit 7,13
(dist. εἴδος, syn. ὕλη) 3,18 (συμπληροῦν
xa9' αὑτὸ τὸ στοιχειωτόν) 246,15 στοι-
χείων τριάς Aristotelis 247,15

στοιχειοῦν. στοιχειωτόν 246,4. 10 630, 1.
1

στοιχειώδης ἀρχή 0,80, 7,27 26,21 30,20
(ἀντίϑεσις) 34,14 στοιχειωδῶς 317,6

στόλος Emped. 158,25

στόμα. ἀνὰ στόμα πᾶσιν 695,9

στογαστιχός 282,19

στρεβλοῦν 647,25

στρέφειν. πολλαχῇ στραφείς (Ἀλέξανδρος)
1040,14

στρόμβος 659,12 1024,3 1053,21 1349,3

στροφάλιγξ 32,14

στυγερός Parmen. 31,15

συγγενής c. gen. (Ὁ) 639,29 c. dat. 639,
33

συγγιγνώσχειν plane cognoscere (εἴδη) 692,
22 (αἴτιον) 359,13 (ἀντίγραφα) 311,25

I INDEX

συγγνωμονεῖν. τοῖς φιλομαϑέσι συγγνω-
μονησάμενος (consentiens) 645,18

συγγραχή Diog. Αρ. 152,20

συγχαταβαίνειν condescendere, | indulgere
τῇ ἀσϑενείᾳ 461,24 (τῷ λόγῳ) 692,16

συγκατάϑεσις φαντασίας ἡ δόξα Alexander
1204,1. 35

συγχεῖσϑαι v. συντιϑέναι

συγκεραννύναι pass. Plato 101,9

συγκεφαλαιοῦν 186,8 319,18 322,23

συγχινδυνένειν. δοχεῖ χἂν ὁτιοῦν δέῃ
(Sc. κινδυνεύειν) συγχινδυνεύειν αὐτῷ (sc.
τῷ ὁρισμῷ) 608,17

συγχλώϑειν 502,10

συγχολλᾶν 381,25

συγχορυφοῦν 197,12 206,25

σύγχρασις 418,12 τῆς δημιουργιχῆς coT-
χράσεως (fort. συγχρίσεως) 32,2

σύγχριμα. συγχρίματα (opp. dpyat) Ale-
xander 13,11 sqq.

Guqxplvstv (i. e. συνάγειν elc ταὐτό antiquo
inore loquendi i. q. παραβάλλειν novicio)
distinxit 35,11 1082,16 (τὴν ὄψιν, opp.
διαχρίνειν 444,24 εἰ. 1059,23 (opp.
διαχρίνειν, dist. ἐχχρίνειν τὰ ἀτομα)
1120,21 (elementa Emped., opp. διαχρί-
νειν) 25,25 τὰ συγχρινόμενα Anaxag.
35,1 156,8 157,10 ὡς ἀσώματον συγ-
χρίνει (? ἐγχρίνει) 615,3

σύγκρισις comparatio 35,14 (opp. διάκρισις,
dist. ἔχχρισις) 1120,23 1186,9 dicebant
pro πυχνώσει xal μανώσει illi qui plura
elementa sumpserunt 1319,25 σύγχρισις
xal διάχρισις de Emped. 25,23 154,32

συγχριτιχός (χίνησις, opp. διαχριτιχός)
1050,11 (τὸ ϑερμόν) 189,18 (τὸ μέλαν)
212,93

συγχρούειν 491,6 συγχρούειν labefactare
τοὺς λόγους 545,21 1088,9

συγχκυρεῖν. συνέχυρσε Emped. 32,6 327,
18. 20 330,35 331,2 358,11 ξυνέχυρσε
idem 331,14

συγχεῖν. ἑαυτὸν συνέχεε 1136,2 οὐ συγ-
χεῖται τὸ εἶναι τῶν Τρωιχῶν τῷ τῶν
Πελοποννησιαχῶν 775,17 τὰ συγχεχυ"-
μένα (opp. ἁπλᾶ) 16,9 (syn. ὁλοσχερές)
17,15 19,39

συγχρῆσϑαι 1290,14

σύγχυσις 640,34 (opp. ἔχχυσις) 641,8

συγχωρεῖν. dv συγχωρηϑῶσιν οἱ μηνίσχοι
τετραγωνίζεσϑαι 58,18

VERBORUM

go C soqvóvat 304,12

συζυγία 2,24 105,10

συκῆ 1196,38 1840,26

συκοφαντεῖν τὸν ᾿Αριστοτέλη 1148,21

συλλογίζεσθαι 49,170 51,8 sqq. ὅπως
fere idem quod ὅτι 588,21 τὸ συλλο-
γίζεσϑαι Eudemus 116,2 (cf. 120,11)

συλλογισμός (ὑποθϑὲτιχός) 103,7. 521, 10
ὑποϑετιχὸς ἐξ ἀναχολουϑίας ἀνασχευαστι-
κός 529,95

συλλογιστιχός 15,14 202,27 701,5 (ἀνήρ)
622,97 τὸ συλλογιστιχόν Eudemus 120,
11 (cf. 116,2)

συμβαίνειν expl. κατὰ Xóyov ἀπαντᾶν 665,
88 ἐν Φιλότητι Emped. 159,20 τῷ
Σωχράτει ὁ ἄνθρωπος συμβέβηκεν 98, 25
συμβεβηχός — Aristotelice — ubivis — velut
119,6

συμβάλλειν ταὐτὸν σημαίνει τῷ παραβάλ-
Àetv xal συγχρίνειν xat ὅλως συνεξετάζειν
1082,13 συμβλητά 1085,5 sqq.

συμβηματίζειν Damasc. 797,4

συμβιβάζειν docere Geminus 292,3

συμβολιχός. συμβολιχῶς 150,13

σύμβολον χοινόν 597,16 (τὰ ἀίδια τῶν ϑεῶν)
680,18

συμμαρτυρεῖν 18,30

συμμεϑίστασθϑαι 531,23

συμμερίζειν pass. (χρόνος) 684,26 (τόπος)
714,22

συμμεταβαίνειν 517,2

συμμεταβάλλειν 1358,14

συμμετατιϑέναι 423,8

συμμετρία 1270,24

σύμμετρος. εἴρηται τὰ σύμμετρα 1175,94
συμμετρότερα φιλοσοφῶν 821,28

σύμμιξις Anaxag. 94,22 156,5

συμμίσγειν. συμμισγόμενα ÁAnaxag. 156,
24 163,1.22. 23 165,32 178 .

συμπάϑεια 5,19 694,7

συμπαϑεῖν 925,19

συμπαϑής Hippocrates Cous 461,18 Eu-
demus 974,6

συμπαραϑεῖν Damasc. 797,4

συμπαραλαμβάνειν 19,6 1058,26

συμπαρατείνειν 461,26. pass. 634, 21
1094,13 τῇ κινήσει συμπαρατείνεσϑαι τὴν'
μεταβολήν 991.14. 20 τούτοις συμπαρα-
τείνεται ἡ χίνησις 1006,12 cf. 120,7
ἀνάγχη τὸ εἶναι τῶν μερῶν τῷ τοῦ. ὅλου
εἶναι συμπαρατείνεσϑαι 1336,14 τοῖς: ἀι-

Comment. Arist. X Simplic. in Phys.

συμφορεῖν 1425
δίοις δημιουργήμασι ταῖς ἐννοίαις συμπαρα-
τείνεσϑαι 1360,2

συμπαρατιϑέναι pass. 737,19

Gupxapexcelvecy 530,29 699,4

συμπαρέρχεσθϑαι 411,4

cup zapopaptetv 624,27. Damasc. 800,14

συμπαρουσία 418,14

σύμπας Anaxagoras 34,25. τὸ μὲν ξύμπαν
εἰπεῖν Diog. Ap. 151,31

συμπάσχειν τῇ ἐξηγήσει favere 44,21

συμπιλεῖν 1217,7

συμπεραίνειν 6,27 108,8 114,2 med.
110,28 868,11 449,20

συμπέρασμα 144,17. ἐπάγειν ὃ. 86 (ἐπι-
φέρειν) 103,9 saepe

συμπερασματιχός 335,91 7752,27

συμπεριάγειν 589,22

συμπεριγράφειν 739,36

συμπεριλαμβάνειν 392,20

συμπηγνύναι. ἀνθρώπους συμπαγῆναι Àna-
xag. 35,9 155,22 157,11 179,9 sqq.

συμπιλητιχός 1050,13

συμπιλοῦν 2371,23

συμπλέχειν 46,218 μετά τινος 91,12. τινί
τι 449,30 συμπεπλεγμένως Arist. 824,
1.9

συμπλεκχτιχός (σύνδεσμος) 065,29

συμπληροῦν (Éxactov τὸ χαϑόλου) 17,9
(τὴν γένεσιν) 81,12 (λόγον) 38,28 (οὐ-
σίαν) 216,17. 20 (χίνησιν) 449,2. (τάξιν)
194,1 εἰς τοῦτο συνεπληρώϑη ὁ λόγος
551.11

συμπληρωτιχός 102,10 188,19 268,1
403,7 513,81. 88 123,13 690,13 825,21

συμπλοκή 105,81 (opp. ἀπολελυμένον) 325
14 οἷ. συμπλέχειν (opp. ἀποτομή) 446,8
logice 701,4 813,3. 19 820,6

góp vota αἰσθητή 35,20 Hippocrates Cous
461,70

συμποδίζειν 241,32

συμπροέρχεσϑαι 616,28

cup mpolé£vat 16,29

συμπροφέρειν 904,21

σύμπτωμα 398,9

σύμπτωσις τουτέστι συντόπωσις 626,28 650,
19

συμφαίνειν 495,17

συμφέρειν. συμφέρεσθαι consentire 338,4

συμφϑείρειν 282,28

συμφορεῖν. συμπεφορημένως eclectice 25,2
(cf. Mus. Rhen. 42,9 sq.)

40

1426 συμφόρησις

συμφόρησις 102,18

συμφύειν. συμπεφυχότα expl. 598,2 sqq.
συμπέφυχε 1136,24 συμφυέντα 878, 15
συμφυείσης 879,16 συμφύντα (Emped.)
33,25 σύμφυτος δύναμις Arist. expl.
1190,20 Damascius 625,

συμφυής 642,10 (Eudemus) 879,21 συμ.-
φυῶς 244,19

συμφύρειν 1161,9
l1

σύμφυσις 878,20. 22

συμφωνεῖν. τοῖς ἀπὸ τῶν ἄλλων συμφω-
νουμένοις 110,16 συμφωνουμένας ἐν πᾶσι
τοῖς ἀντιγράφοις γραφάς 44,28

συμφωνία 30,12

σύμφωνος (opp. φωνήεις) 1227,29

σύμψηφος 340,14

συνάγειν concludere 105, 12
αχτός (χλινίδια) 887,9

συναγωγή conclusio 55,12 (δρισμοῦ) 609
34 339,12 (λόγου) 385,19 751,25

συναγωγός 199,18 631,38 869,20 1050,12
(μέτρα) Damascius 625,28

συνάδειν 10,80. 31 545,11 saepe

συναιρεῖν (τὰς διαφοράς sim.) 18,9. 19. (τὴν
τοῦ χρόνου ἔννοιαν εἰς τὸ νῦν) 708,4 cf.
109,16 ὁ αἰὼν τὸ ἀεὶ τῷ ὄντι συνύρη-
xev 11δ5.17 ὡς συνελόντα φάναι 184,17
τὸ εἶναι τῶν μερῶν ἐν τῷ τοῦ ὅλου εἶναι
συνήρηται 1336,93 συνῃρημένως (coni.
ἡνωμένως) 144,18 (coni. σαφῶς) 611,26
cf. 1073, 7 (opp. ἀνηπλωμένως) 1215,
20

συναίρεσις 634,17 (οὐσίας, opp. ὕφεσις)
635,93 neoplatonice 783,14 (ἡνωμένῃη)
Damascius 625,24

συναισϑάνεσϑαι 272,32 532,21 1165,1

συναίσϑησις 707,20

συναίτιος. συναίτια 26,6 316,25

συναχολουϑεῖν 5,20

συναλείφειν pass. (εἰς τὸ ἕν) 921,17. cuv-
αλειφομένων ἀλλήλοις τῶν περάτων 892,9

συναληϑεύειν 82,22 117,2 1021,15 1235,
25 sqq. 491,12 συναληϑεύεσϑαι 138,13

συνάλλαγμα 4,32

συναλλοιοῦν 320,31 pass. 579,27

συναμφότερος 121,4 217,17 242,19 488,
23 637,18 1109,20 συναμφότερον expl.
234,4 sqq. (i.e. τὸ ἐξ ὕλης xai εἴδους
compositum) 257,92 283,4 saepe

συναναγχάζειν 241,10

συμπεφυρμένως 1175,

134,2 συν-

I INDEX

συναναιρεῖν logice 19,4 [512,86 529,17
667,2 pass. 759,2

συναναχεραννύναι. συναναχέχραται 4,29

συναναφαίνειν 393,4

συναναφέρειν 109,21.25 110,18 1313,16
298,32

συναναφύρειν 71,28 19,6 473,29 174,9

συναπαρτίζειν 1001,16 pass. 1005,9

συναποδειχνύναι 42,21 190,28 525,1
1278,9 med. 21,21 260,23

συναποχαϑιστάναι 1026,

συναποπαύειν. συναποπαύεσϑαι (opp. συν-
υπάρχειν) 1132,14

συνάπτειν τὸ ἔστιν 98,,ω9 συνῆπται τῷ
ϑείῳ σώματι ἡ γένεσις 801,18 logice 593,
ὃ8 τὸ συνημμένον log. 104,80 (opp.
πρόσληψις) 166,27 171,21 890,5 490,1
932,19. 25 1013,6 1027,3 1300,4

συναριϑμεῖν 245,92 246,8 403,9 988,23

συναρμογή 818,20

συναρμόζειν pass. 187,14 632,21

συναρμόττειν τῇ ἑαυτοῦ δόξῃ 268,28

συναρτᾶν pass. 303,16. 25

συνάρτησις 793,27 1337,32

συναύξειν 429,8 pass. 596,8

συναφαιρεῖσθϑαι med. 512,26

συναφής 462,3

συνδαπανᾶν 1003,4

συνδεῖν pass. 616,22 180,25

σύνδεσμος (αἰτιολογιχός) 547,23. (rapa-
συναπτιχὸς ὁ ἐπειδὴ) 745,23 cf. 804,24

συνδιαιρεῖν pass. 82, 10. 407,24 9177, 8.
18 1033,4

συνδιανέμειν 616,16

συνδιέρχεσϑαι 911,6

συνδιιστάναι ὃ πῆχυς συνδιίσταται τῷ pe-
τρουμένῳ 800, 15. (ἡ χίνησις καὶ τῷ με-
γέϑε) 1000, 8 similiter συνδιέστη 684,21
συνδιεστάναι 619,22 v. διεστάναι 548,34

συνδρομή 102,14 260,82

σύνδρομος Philoponus 1133,26

συνεγγισμός 1022,2

σύνεγγυς. τῶν σύνεγγυς ὄντων τῇ φύσει
107,2 Aristot. expl. 501,13. 29 σύνεγγυς
φαίνεται Eudemus 10,21

συνεδρεύειν 692,24 804,21

συνεϑίζειν ἡμᾶς elc τὴν χατανόησιν 1037,4
opinioni difficili conciliare 588, 18 λό-
γῶν συνειϑισμένων τοῖς περὶ τούτων δια-
λεγομένοις 945,26

συνεϑισμός 14,4 1018,1 1014,4

VERBORUM

συνεῖναι ἀλλήλοις τὰ ἐναντία 164,1

συνείρειν 1280,90

συνεισάγειν 39,22.24 109,1 pass. 131,
29 38η6ᾳ. 804,27 805,4 ἡ ἀρχὴ πλῆϑος
ἑαυτῇ συνεισάγει 46,15. 28 cf. 122,24 245,
26

συνεισέρχεσϑαι τινί 197,26

συνεχδρομή 214,25

συνεχτείνειν pass. 685,2

συνεχτιχός πάντων 28,21 36,10 600,33
115,93 1037,5 (αἴτιον) 326,15 (δύναμις)
Philop. 1335, 88 τὰ συνεχτιχώτατα M-
γων 735,1

συνέλχειν 652,24

συνέμφασις 411,14

συνεννοεῖν 109,20

συνεξαλλοιοῦν 320,22

συνεξισοῦν 634, 14
678, 5

συνεπαίρειν 1,19

συνεπαχολουϑεῖν 710, 12 781,19 1360,
10

συνεπιφέρειν 229,28 314,31

συνεπωϑεῖν 669,7

συνεργεῖν 1,8 563,12 671,10

συνέρχεσϑαι Emped. 32,15. 33,23

συνεφέλχειν 1054,17 1841,16

συνέχεια 85,25 414,97 514,24 569,1 612,
24 694,7 762,4 173,29 83,15 1255,24
1287,93 Damascius 625,21 (τοῦ ἐντελοῦς
i.c. ἡ κατὰ τὸ ἐντελὲς ἕξις) 278,9

συνέχειν. συνέχεσϑαι (i. e. συνεχὲς elvat)
Parmen. 145,24

συνεχής. συνεχές def. 3,31 81,1'7 (syn.
ἁπτόμενον) 1054,14 ἕν συνεχές Parm.
18,15 145,6 τῷ ξυνεχές Parm. 86,22
87,23 145,26

συνεχίζειν 1306, 27 pass. 81,15 458,28
570,6 871,18 892,22 926,27 1306,27
pass. συνεχισμένων (ἢ συνεχιζομένων)
85,4

συνηγορεῖν 578,12

συνηγορία 164,12 276,6 412,934 1085,4

συνήϑεια sermo vulgaris 500, 15 (ἡ πολλή)
152,29 (λεχτιχή) 248,25 914,27 (τῶν
ὀνομάτων) 1249,14 ἐν τῇ c. λέγομεν
842,28 παρὰ τὴν c. 1008,23

συνηϑής. συνηϑέστερον 1155,39 Alexan-
der 88,80

συνϑερμαίνειν 450,19

σύνϑεσις expl. 187,10

συνεξιστάναι — pass.

* σοντόπωσις 1491

συνϑεωρεῖν. συνθεωρεῖται τούτοις τὸ με-
ταξύ 881,30

συνθήκη. ὡς κατὰ συνθήχην tamquam ex
composito 214,6

συνϑλίβειν 647,28

Guvlévat, οὐδὲ συνιεὶς τῶν ἐχεῖ λεγομένων
1327,8 οὐ ξυνίημι Theophrastus ad Eu-
demum 923,13

συνιζάνειν 650,18 660,4

συνίζησις 660,1

συνιστάναι. συνιστώντων 31,9 συνιστώ-
σας 280,21 συνιστάναι τὰς ἀρχάς 47,14
συνίστασθαι ἴσον τετράγωνον τῷ δοϑέντι
εὐθυγράμμῳ Euclid. 62, 10 cf. 511,34
συνίστασϑαι τραπέζιον — Eudem. 62,14
pass. Emped. 232,16

σύννευσις τοῦ παντὸς πρὸς ἑαυτό 432,30

σύννοια 1161,1

συνοδεύειν (σελήνη) 419,38 109,28

σύνοδος Emped. 158,4 161,20 (ἀτόμων
Democriti) 1186,29

Guvotxtiv. πόλεις συνῳχημένας Anaxag.
95,9
σύνολος. τὸ c. adverb. Eudorus 181,15

συνοπτιχός. συνοπτιχῶς 524,19

συνορᾶν 31,9 93,2 616,17

συνουσία schola περὶ τἀγαϑοῦ 484, 18 cf.
045,24

συνουσιοῦν. συνουσιωμένον 228, 25. 250,
2'1 sqq. 629,10

συνουσίωσις νοερά 35, 20

συνοχή 289,94 552,5 628,9 (τοῦ ὅλου)
561,6 (ἐν τῷ γίνεσθαι) 775,21

συνοχιχός 1955,6

συνοψίζειν aynopsin scribere 918,18

σύνοψις plur. compendia 6,3

σύνταξις τῆς λέξεως 178,8

συντάττειν 856,8 coniungere. verba in
interpretando (opp. ἀπολύτως ἀναγιγνώ-
σχειν) 321,11 323,277

συντεχταίνεσϑαι Plato 622,28 1360,35

συντελεῖν πρός τι 120,5 198,15 488,2

συντελιχός. συντελιχοὺς ἐνεστῶτας χρόνους

1168,33
συντιϑέναι. σύνθετον ἐξ ὕλης καὶ εἴδους
13,32 saepe συνθετώτερος 179,7 ὅσα

σύγχειται Eudemus 98,22 cf. not.
συντομία 42,90 471,18
σύντομος περίληψις 28,30
σύντονος Plato 50,18

* συντόπωσις (syn. σύμπτωσις) 626,28
*

1428

συντρέχειν 82,2ω4 180,26 260,81 736,18
1139,8 (τὰ μέτρα πρὸς τὴν δρᾶσιν) 1176,
20 (εἰς ταὐτόν) 38,1 (opp. διεστάναι)
535,34

συνυπάρχειν 11,29 184,35 481,11 759,1
(opp. συναποπαύεσϑαι) 1132,14 |

συνυπόστασις 359,93 1220,1

συνυφαίνειν 123,9

συνυφιστάναι. συνυπέστη 194,15. συν-
υφέστηχεν 104, 28 109,16 Iamblichus
089,25

συνωϑθϑεῖν τινα εἴς τινα 153,15

συνώνυμος expl. 403,24

συνωρίς 878,28

σύνωσις 1050,9 sqq.

σύρροια. ξύρροια Hippocr. Cous 461,17

συρφετός 1129,29 (ἀντιλογιῶν) 1179,28

σύστασις (φυσιχή) 783,14 (τοῦ παντός)
488,32 (ἐπιστήμης) 47,8. 13

συστατιχός 919,11 585,23 862,16

συστέλλειν 596,15. (ἀτοπίαν) 601,30 (opp.
ἐχτείνειν) 690, 11 συστελλόμενον εἴς τι
660,2 εἰς ἑαυτό συσταλῆναι Melissus
1114,7

συστοιχία 26,28 189,92 428,27 458,15
Eudemus 439,21

σύστοιχος 4,21 184,24 193,21 1075,19

συστολή 690,21

συστροφή εἰδητιχή 038, 14 συσχηματίζειν
pass. 81,29

σφαῖρα pila 1217,29 (caeli) ὀχτώ 1351,
12 (ἄναστρος) 633,30 (περιφερομένη) 1025;
32

σφαίρη Parmen. 52, 23. 26 89,22 126,21
127,31 137,16 146,16. 30

σφαιριχός. σφαιριχῶς χινούμενα [028,6

σφαῖρον Empedocles 1124,2

σφαῖρος Empedocles 1124,1 1183,29

σφάλλειν. τάχα τοῦτο ἔσφηλε τὸν l'pappa-
τιχόν 1161,32

σφεῖς. τῆς σφῶν αὐτῶν δόξης 1179,29

σφενδόνη (δαχτυλίου) 470,19 500,15

σφέτερος ad singularem relatum ὁ Ἄριστο-
τέλης τῷ σφετέρῳ χαϑηγεμόνι 70], 6 cf.
1077,4 1336,36 1360,28

σφοδρότης 192,24

σχαληνός. τρίγωνον 7710,33

σχεδιάζειν 765,21

σχεδόν expl. 571,34
412,8

σχέσις (ἐν τόπῳ) 22,1 (πρός τὸ 488,5

συντρέχειν

σχεδόν τι 28,217

I INDEX

(πρὸς τὰ σὠματὰ) lo. Philoponus 1151,
28 προύπάρχειν τὰ πρός tt τῆς σχέσεως
1150,11 ἐν σχέσει (opp. καϑ᾽ αὗτό) 520,
82 κατὰ σχέσιν δ25ὅ,17. 19 χατὰ σχέσιν
(opp. κατὰ φύσιν) 661,28

σχετιχός (χατηγορία) 832,15 859,18 σχε-
τιχῶς 965, 27

σχῆμα. σχήματος ποιότης geom. 82,7 (coni.
σῶμα) Xenocrates 1165,97 τῆς λέξεως
401,25 syllogismi 104,24 σχῆμα ἀσυλ-
λόγιστον 107,28

σχηματίζειν 202,32

σχηματισμός (σελήνης) 142,9

σχηματογραφεῖν 457,17

σχηματογραφία 451,14

σχίζειν τὸ ὅλον Proclus 612,10

σχίσις 620,28

σχίσμα christianorum 29,1

σχοῖνος. διὰ σχοίνων ἕλχων 1048,13

σχολάζειν otiosum. esse 51,11 τῶν περὶ
ταῦτα σχολασάντων 25,2

σχολή (ἄμουσος) 1142,90

σῴζειν τὴν πρόληψιν 98, 28 (γένεσιν καὶ
φϑοράν i. e. esse convincimus) 240,24 (τὰ
φαινόμενα) Geminus 292,18 σῴζεται τὸ
ἀνάλογον 978,6 ὡς ἐν ταύτῃ σῳζόμενον
600,11

σῶμα def. 610,9 (αἰϑέριον) 398, 11 (ϑεῖον,
i.q. οὐρανός) 593,8 594,29 (πέμπτον)
Philoponus 1330,10 σῶμα διὰ σώματος
χωρεῖν Stoicorum 42,30 530,9

σωματοειδ ἧς 640,9 708, 80 80,14 τὸ
σωματοειδὲς Platonis 1154,91 Eudemus
201,26

σωματιχός 600,20

σωματοῦν pass. 635,23

σωρεύειν τὰ ὄντα 94,15. (συρφετὸν ἀντιλο-
γιῶν) 1179,28

σωρίτης λόγος 1176, 96 ἀοῖ. 1177,2 sqq.
1194,13 1197,35 Philoponus 1175,26

σωρός 878,217

σωστιχός (χίνησις) 1172,5

σωτήρ. σωτῆρες dei 344,11

σωτήριος 606,17

σωφρονεῖν. ταῖς τῶν σωφρονούντων ἐν-
νοίαις 1334,15

ταχτιχός 626,4 718,5
ταλαιπωρεῖν 707,21

VERBORUM

τάν cf. ὦτάν

τάξις expl. 187.10 xarà τὴν τοῦ χρόνου
τάξιν Anaximander 24,20 (τῆς τοῦ
κόσμου μεταβολῆς) 24.5 ἐν τάξει τινὶ
τοῦ ὄντος δέχεσϑαι 87,21

ταράττειν. ταραχϑῆναι μὴ ἀναγχασθῶμεν
119,28 μὴ ταραττέσϑω τις πῶς ... 14],
92

ταραχὴ ἐν τῷ σώματι 1078,16 sqq.

τάττειν. forma τετάχαται 641,12 (ἐν τού-
τοις) 22,7 τεταγμένη πρόεισι 626, 14
τεταγμένον (opp. ἀόριστον) 338,1 τεταγ-
μένον Pythag. 181,2 τεταγμένως 818,
31

ταῦρος def. 1293,5 (zodiaci) 629,31 1181,
20. 22 1136,13

ταύτῃ (resp. ἦ) Emped. 1125,2

ταυτότης 85,14 431,28

táya fortasse 29,16 332,21 1363,20

ταχυτής (ποδῶν) 1014,9

τε. τῆς τε ἀλλοιώσεως xal τῆς αὐξήσεώς
τε χαὶ μειώσεως 1302,11 τε... δὲ
984,8 1117,19 sqq. 1122,15

τεϑηπότες Parmen. 117,11. τεϑηπώς Em-
ped. 158,20 188,26

τείνειν. τοῦτο αὐτῷ τείνει πρὸς δεῖξιν 45,
19 τέταται ὁ σκοπὸς 282,31

τεκμαίρεσθαι ὅτι 770,18 1008,31

τεχμηριώδης γνῶσις (opp. ἀποδειχτιχή) 18,
28 (συλλογισμοῦ τρόπος) 15,24 (λόγος)
1219,23

τελείειν. τελειομένοιο ypóvoto Emped. 1184,
15

τελεῖν, τετελεσμένον ἐστὶ πάντοϑεν Parmen.
146,15

τέλειος expl. 80,11 (τὸ τῆς διαιρέσεως) 74,
14 cf. 8 τέλειον (syn. ὅλον) 501.12 sqq.
τελείων χαὶ ἀπαρτιζομένων χινήσεων 1088,
26 τελείοις ἐν λιμένεσσιν Emped. 32,8

τελειώσις (dist. φϑορά) 11718,5 (τῆς ψυχῇ ς)
1,6 4,22

τελειωτιχός 1,10 742,10

τέλεος (opp. ἐλλιπὴς λέξις) 1122,28. τελεω-
τέρας διαιρέσεως 22,20 τελεωτάτην φιλο-
σοφίαν 1,2 v. τέλειος

τελεσιουργός 600,33 601,18 τελεσιουργῶς
634,4 1176,29

τελιχός (αἴτιον) 3,17 7,7.14 26,15 (ἀρχή)
11,8 464,3 αἰτία Platonis 43,8 τὸ τε-
Atxóv (sc. αἴτιον) 177,15 τελιχωτέρα αἰτία
11,12 ν. αἴτιον

τιϑέναι 1429

τέλος (διχῶς) 803,30 (πλεοναχῶς) Eudemus
391,32 sqq. Platonis 26,6 adv. 1846,
19

τελχίν. τῶν ἐφ᾽ ἡμῶν τις γεγονότων τελ-
χίνων 1117,16

τέμνειν ἐπ᾽ ἄπειρον 460,15 844.

τέρας expl. 380,20 sqq.

τερατώδης 382,28

τερέτισμα. ἐκ τῶν σαθρῶν αὐτοῦ (Philo-
poni) τερετισμάτων 1178,7

τέρμα xoxÀAou 32,20

τεταρτημόριον 56,16

τετραγωνίζειν 51,22 sqq. τετραγωνίζουσα
(sc. γραμμή) Nicomedis 60,13

τετραγωνιχός 60,22 69,81

τετραγωνισμὸς τοῦ κχύχλου 54,12 sqq.
1082, 21

τετράγωνος ἀριϑμός 58,27 456,19 τετρά-
γωνον (geom.) 54,22 sqq.

τετραδάχτυλος 362,5

τετραμερής 31,26

τετραπλάσιος. 57,1

τετραχῇ 611,16

τετραχῶς 262,11

τέτταρες. τέτρασιν 1194,31 saepius

τεῦξις (ἀγαθοῦ) 1,13 (συναρμογῆς) 356, 13

τεχνᾶν. τεχνητός (opp. φυσιχός) 260,6

τεχνάζειν. τεχναστά 894,29

τέχνη τεχνῶν 47,31

τεχνιχός 260,18

τεχνοειδής 379,14

τεχνολογεῖν 918,7 1033,27 1168,31

τεχνολογία 1060,23

τέως vorláufig 190,90 209,14 397,35 963,3
φυσιχοῦ ὑπὸ σελήνην τέως σώματος 482,5
τέως νῦν 1188,35 (Philoponus) 1185,29

τῇ Parmen. 145,24 τῇ 7| τῇ χινηϑήσεται
666,22 Parmen. 52,28 89,24 146,18
τῇ μὲν Parmen. 180,4 τῇ μέν... cT δέ
οὔ Porphyr. 140,2

τῇδε τοῦ τόπου 665,123. 14

τῆλε Parmen. 40,1 80,2 n. 146,1 n.

τηλιχοῦτος. τοσούτους xal τηλιχούτους
640,12

τηνάλλως (τὴν ἄλλως) 851,12

τηρεῖν τὰς οἰχείας ἀρχάς 54,18

τῆτες 331,12 410,35 695,18 776,18 (opp.
πέρυσι) 1268,1

τητινός 411,12

τιϑέναι ἐπὶ τοῦ γένους 131,28 τιϑέναι ἕν
Eudemus 97,15 (μηϑέν) idem 139,1

1430 τιθήνη

τίνος γένους ϑέσϑαι 864,21 τίθεσθαι τῷ
ἐξηγήσει probare. 344,12

τιϑήνη Plato 228,4 249,5 539,11

τιμή. ἐς τιμάς... ἀνόρουσε Emped. 1184,15
τιμῇσι φέριστοι idem. 38,17

τιμωρός 361,4

τίς. τί μοι τὰς τούτου ληρῳδίας ἀναμετρεῖ-
σθαι 1147,81 τὸ τί ἐστι saepe ut 91,8
529,17 ἐν τῷ τί κατηγορούμενον Eude-
mus 115,18 τὸ τί ἦν εἶναι 320,12 sqq.

τὶς “Ηραχλείδης ὁ []Ἰοντικός 292,21 τινὸς 7)
τινῶν ἀρχὴ 46, 15 τὶς ἄνθρωπος expl.
490,6 123,4 τὸ τὶ μὴ ὄν (opp. ἁπλῶς)
135,17 saepe ἡ τὶς ὕλη 256,8 hinc τὸ
τὶς ὅλη 256,12

τίσις. τίσιν διδόναι ἀλλήλοις τῆς ἀδιχίας
Anaximander 24,19

τίτανος Eudemus 662,27

τμῆμα geometr. 55,20sqq. (τῆς διαιρέσεως)
21,28 40,24 530,7 963,10 1148,24

τοι. διά tot τοῦτο 638,11 v. οὔτοι

τοιγαροῦν 019,8 599,8 607,11 623,23
109,13 1064,6 1176,26

τοῖος Orpheus 641,32 τοῖος ἢ τοῖος 633,
16 τὰ τοῖα ἣ τὰ τοῖα Syrian. 618,31

τοιόσδε 21,21 63,28 ἡ τοιάδε ὕλη (i. e. ἡ
ἄτομος) 205,28 sqq. τοιόνδε τι Eudem.
64,9 τοιῶσδε 496,10 629,18 I. Philo-
ponus 1158,5 τοιῶσδε .. . τοιῶσδε 641,18

τοιοῦτος. τοιοῦτον 7) τοιοῦτον εἶναι 28,10.
26 ix τοῦ μὴ τοιούτου, πεφυχότος δὲ
20,15 τοιοῦτος asyndetice 750,26

τοιωσδί 393,4

τόχος Parmen. 31,15

τόλμα 601,11

τολμᾶν καλεῖν 359,7

τομὴ τῶν μεγεθῶν 460,9 (εἰς ἄπειρον) 466,
20

τοπάζειν 75,180 ἀπὸ τοῦ τοπάξειν τόπος
626,29

τοπίξειν pass. 631,8 635,22
τὸν τόπον τοπίζεται 716,10

τοπιχός 9. 10 τοπιχῶς 568,21
σχετιχῶς) 965,27

τοπισμός ττ4.}1

τόπος def. 4,2 etymologia Procli 613,8
doxographia 601,15 sqq. τὰ τῶν ἐπι-
χειρημάτων ἀποδειχτιχῶς ἀφοριστιχὰ τό-
ποὺς χαλοῦμεν 642,6 (ϑεῶν) 641,34
(τὸ εἱλιχρινέστατον ἐν τοῖς σώμασι φῶς)
Proclus 612,29

κίνησις xarà

(opp.

I INDEX

τορῶς Emped. 160,11

τοσαυτάκις λαβόντες 738,29 — (opp. ὁσάκις)
993,25 sqq. 1003,15 1310,3 sqq,

τοσαυταπλάσιος (praecedit ὁσαπλάσιος)
948,50 949,16 (sequ. ὁσάχις) 1028,25
(seq. ὁσαπλάσιος) 58,6

τοσαυταχῶς 11,9 212,24 408,10 918,10

τόσος. τόσον ἢ τόσον 725,26 μέχρι τόσου
906,13

τοσόσδε definitam quantitatem indicat 21,
21 501,l τὸν τοσόνδε ἀέρα τοῦ τοσοῦδε
ὕδατος 1089,6

τοσοῦτος. ταῦτα τοσαῦτα παρεϑέμην 1333,
88

τοτὲ praecedit ποτὲ (P) 758,8

τραγέλαφος 517,9 696,7

τραγῳδία 1015,10

τρανής (ἐνέργεια) 822,15

τραπέζιον (geom.) 57,18

τρεῖς. xatd τὴν διὰ τριῶν ἀγωγήν 159,14

τριαδιχός de Procli doctrina 617,22

τριαχονταπλασίων Philop. 1179,20. 21

τριὰς νοερά Procli 613,4 616,2

τριγωνιχός 418,14

τρίγωνον 54,90 sqq.

τρίζειν (ἡ ναῦς διότι ὁ ἱστός) 558,7

τριπλασιάζειν 1822,90

τριπλάσιος λόγος 939,18 δυνάμει Eude-
mus 62,17

τρίπους (τὴν τρίποδα sc. ὁδὸν) 939,19

τρισχιλιετής 499,96

τριτημόριον 612,6

τριτοστάτης. παραστάτης τριτοστάτου πρό-
τερον 1268,26

τρίτῳδεῖϊν v. δευτερῳδεῖν 499,35

τριφυής 785,5

τριχῇ (διαστατὸν σῶμα) 47,29 228,23 cf.
529,33

τροπή Democritus 28,18 180,20 τροπαί
(8sptval, μετοπωριναί, χειμεριναί, ἐαριναῦ
875,20 Eudemus 732,29

τρόπος (λόγων) 50,7 424,20 παντὶ τρόπῳ
930,11 τρόπον τινά (opp. ἁπλῶς) 13248,
21 κατὰ τρόπον Eudemus 61,9

τρόφιμος 36,10

τροχός 1314,33

τυγχάνειν τοῦ σχοποῦ 1041,22 (τι περί
τὸ 72,22. (χατὰ τὸ ἔσχατον γῆρας) 1335,9
expl. 358,92 ὡς ἔτυχε (dist. τοῦ τυχεῖν)
998,22 εἰ τύχοι ut hoc exemplo utar 18,
10 47,9. 27 54,22 304,91 1094,11 saepe

VERBORUM

οἱ τυχόντες 4.5 (ἐν φιλοσοφίᾳ) 227,23
ἐκ τοῦ τυχόντος εἰς τὸ τυχόν 20,14 τὸ
τυχόν (opp. τὸ πρῶτον) 275,27 τυχὸν
adv. Philoponus 1151,8

τύπος 643,12 (οὐλοφυεῖς) Emped. 381,34
τύπῳ φάναι 626,19

τυφλός Parmen. 117,11

τυχαῖος 346,29

τύχη expl. 327,7 sqq, τύχη xal τὸ αὐτό-
ματον 6,15 333,29sqq. (opp. ἀπὸ τύχης)
339,1 ἀπὸ τύχης τύχην καλεῖ Plato 351,
21 xatà τύχην ὑπέστησαν 94,11 v.
Τύχη

τώς Parmen. 145,22

ὑγιάζειν. εἴ τις νοσῶν ἰατρὸς ἑαυτὸν ὑγι-
άζοι, ὑγιάζεται μὲν ἐξ ἑαυτοῦ 267,10
ὑγιάζεσϑαι 839,27 842,14 ὑγιαστόν Arist.
expl. 1231,9

ὑγίανσις i. q. ἰάτρευσις 279,22 sqq.

ὑγιαστιχός 1231,9

ὑγιής logice 548,9 978,4

ὑδατοθρέμμων (ἰχϑῦς) Emped. 33,16 159,
28

ὑδατώδης 36,5

ὕδραυλις 681,7

ὑδρεῖον. τὰ ὑδρεῖα τῶν ὡροσχοπίων 1335,
14

ὑδρομέλαϑρος Emped. 1124,17

ὑλαῖος Proclus 613,5 614,3 615,20 611,86

ὅλη σωματοειδής Eudemus 201,26

ὑλοῦν 820,35

ὑπαλλάσσειν 866,21

ὑπάλληλος 183,12 883,7

ὑπαντᾶν ῥᾳδίως τοῖς εἰρημένοις 1186,7
πρός τινα 49,2ω9 108,13 107,30 113,4
113,25 126,17 243,15 534,0 647,16
661,7 1165,10 1188,20 (παρὰ ϑύρας)
1137,21 not. 1145,21 1147,33 ἡ ζήτησις
ὑπήντα πρώτη Alex. 45,21. 26 ἔτι τού-
του ἀπορώτερον ὑπαντήσει τὸ... κινεῖν
1109,31 (ἐπιστημονιχῶς) 41,8 τὰ ὑπαν-
τῶντα ἄπορα 468,28 pass. οἱ λόγοι ...
ὑπαντηϑήσονται 515,25

ὑπαντιάζειν 346,19

ὕπαρξις 194,4 490,4 542,21 (φυσιχή) 1117,
10 (ἠνωμένη) 88,25 ἔστι xal ὕπαρξιν
ἔχει 1292, 2] χαϑ᾽ ὕπαρξιν (opp. κατὰ
τόπον) 585,16

ὑπερχρόνος 1431

ὑπάρχειν ἀνάγχη πᾶσι τὸ χρατεῖν 22,92
(usus et vulgaris et Aristotelicus fre-
quentissimus)

ὑπάτη 872,90

δπειχτιχός 610,92

ὑπέχχαυμα sublunaris igneus aer. Áristote-
lice 605,27 1140,1

δπεχπροϑεῖν Emped. 32,22

ὑπεχρεῖν Aristot. 662,8

ὑπεναντίος 122,1 250,12 597,13 saepe

ὑπεναντιοῦσϑαι Eudemus 439,17

ὑπένερϑε γένηται vincatur Emped. 33,25

ὑπέρ. πλείονας διαφορὰς τοῦ νοητοῦ χόσμου
ὑπὲρ τόνδε τὸν αἰσϑητὸν 94,9 ὑπὲρ τού-
τῶν i.q. περὶ τ. Theophrastus 965,5

ὑπεραίρειν 685,07

ὑπεράλλεσθϑαι 797,2

ὑπερανέχειν τινός 29,18 586,20 686,81
1251,24 1365,14

ὑπεράνω. τὸν ὑπεράνω ϑεὸν Eudorus 181,
19

ὑπεραπολογεῖσϑαι 480,31

ὑπεραττικχίζειν nimiam in philosophando
subtilitatem sequi 235,3

ὑπερβάλλειν (τῇ δυνάμει) 419,8 τινός
Arist. 504,5 741,25 62,9 absolute
484,36 pass. ὑπό τινος 1335,35

ὑπερβιβάζειν πλέξιν 521,18

ὑπέρβλημα 973,1 sqq.

ὑπερβολή (opp. ἐλλείψεις) 150,5. 1276,24

ὑπερέχειν (τὴν xlvnaw) 1015," ὑπερέχον
χαὶ ὑπερεχόμενον 191,19 (ὑπερέχοντα
τῶν ἄλλων κινήσεων) 522,20 ὑπερέχε-
ται ὑπ᾽ αὐτοῦ 612,15

ὑπερχόσμιος Proclus 614,6

ὑπερουράνιος 541,11 Platonice 641,96

ὑπεροχή mathem. 57,18 1029,12 (opp.
ἔλλειψις) 183,26 453,12 (ϑεία) 5,17
29,8 (τοῦ ὄντος, opp. ὑπόβασις) neoplat.
184,28 v. ὑπερανέχειν --- (τῆς ψυχῆς)
9,9 (cf. 517,7)

ὑπερπίπτειν τι 904,11

οὑπερσυνεχής 879,5

ὑπέρτερος 618,26 637,2 966,8 1159,25
Philoponus 1158,3

ὑπερτιϑέναι med. τὴν λύσιν εἰς ἄλλας πραγ-
ματείας 48,1 599,4

ὑπερτρέχειν τινά 503,23 .

ὑπερφυή c (αἰτία) 1117,10 (ϑεολογία) 1359,6

ὑπερχεῖν pass. 650,25 682,25 684,6

ὑπερχρόνος 1158,30 .

1432

ὑπέρχυσις 682,32

ὑπέχειν εὐθύνας τοῖς μετ᾽ αὐτόν 601,2

ὑπό. ὑπὸ τοῦ ῥιπτοῦντος τὸ ἐνδόσιμον εἰ-
ληφέναι Alex. 1847,4 cf. 1846,.18 τὰ
ὑπὸ χρόνον (opp. ὑπὲρ yp.) 1158,32 τὸ
ὑπ᾽ αὐτὸ (opp. τὸ χαϑόλου) 19,6

ὑποβαίνειν. descendere in mundum ex
aeternitate neoplatonice v. ὑπόβασις 783,
15 cf. 286,13 (τοῦ ὄντως ὄντος) 184,
15

ὑποβάλλειν subicere 12, 13. 21,28 — falso
supponere 648,1

ὑπόβασις ὑπόβασις εἰς τὸ μὴ ὄν Damascius
114,21 v. ὑποβαίνειν

ὑποβιβάζειν 1337,11

ὑπογράφειν 297,22

ὑπογραφή adumbratio 449,21 832,11
xander 338,37

ὑποδεικνύναι 529,8 572,21 1702,34

ὑποδεχτιχός 031,20sq. 546,11 (opp. ὑπο-
δεχτιχός) 643,4. 25

ὑποδιαίρεσις 614,19

ὑποδοχή 205,3 248,28 487,24 534,27 539,
1l (opp. περιοχή) 611,26 sqq.

ὑπόϑεσις Arist. expl. 102,220 127,28 134,7
548,6 1195,22 ὑπόϑεσις οὐχ ἔστι ϑέσις
939,12. (πρώτη) Parmenidis Platonici 29,
14 i.q. πρότασις 319,33 ἐξ ὑποϑέσεως

ὑπέρχυσις

Ale-

(opp. αὐτόπιστος) 49, ὃ 356,25 expl.
Arist. 386,15
ὑποϑετιχός (συλλογισμός) 103,7. 521,10

929,39 (τόπος) 548,9 (τρόπος) 961,24
ὑποϑετιχῶς συλλογίζεσθαι 424,20 425, 10
cf. 266,26 529,18 697,3 819,21 1219,33

ὑποιχουρία 1328,9

ὑποκεῖσθαι v. ὑποτιϑέναι

ὑποχρίνειν. Τίμαιος ὃν ὁ Πλάτων ὑπεχρί-
vato "d.i

ὑπολείπειν 98,10 466,9 517,5

ὑπόληψις κοινή opinio vulgaris 9,33 521,8
(opp. ἐνάργεια) 545,5

ὑπομένειν (opp. ἐξίστασϑαι) 209,223 τὸ
ὑπομένον (i. e. ὅλη) 221,93

ὑπομιμνήσκειν τινός 119,11 pass. me-
minisse 939,9 ὑπέμνησται 819,14. 1076,
30 (cf. Simpl. de anima 175,32, Finckh
ad Olympiod. Phaedr. p. 177)

ὑπόμνη μα commentarius (opp. ἀφωρισμένον
σὐγγράμμα) 530,16

ὑπομνηματίζειν 480,2

ὑπομνηματικχὸς τρόπος 60,29

I INDEX

ὑπομνηματισμός 430,3 601,12

ὑπονοεῖν conicere 91,1 412,14 103,11 708,
28

ὑπόνοια 484,8 ὑπονοίας ἐχφεύγειν 659,23
τὴν ἐμὴν ὑπόνοιαν εἰπόντα 162,28

ὑποπίπτειν τῷ ὁρισμῷ 1022,21

ὑπόπους 410,10

ὑποπτεύειν 46,29 796,2 1039,16

ὕποπτος 1087,16

ὑπορρεῖν (χρόνος) Eudemus 886,3

ὑποστάϑμη 291,34

ὑπόστασις 102,2 109,84 194,3 232,1
(ψυχική) 148,17 (θεία) 5,14. (τῶν ὅρων)
49.8 ὑπόστασιν ὑφίστησιν 95,16 (ορρ.
ὕπαρξις) neoplatonice 774,19 ὑποστάσει
(opp. λόγῳ) 398,23

ὑποστάτης πάντων τῶν ὄντων (9eóc) 1321,5

ὑποστατιχός 1075,12 1263,6

ὑποστέλλειν, εἰς ἕν ὑπέσταλται τὰ πάντα
12,20

ὑποστίζειν elc interpungere post 368,14. 16

ὑποτιϑέναι. ὑποτίϑεσϑθαι μίαν τὴν ἀρχήν
22,98 ὑπόχειται, τοῦτ᾽ ἔστι χεῖται xal
ὡμολόγηται 1057,25 (τοῖς ἄλλοις γένε-
σιν ἡ οὐσία) 12,26 ὑποχείμενον (μένον,
ἀνείδεον) 20,16 sqq. (ποιότης, expl. ai-
σϑητή) 1058,21 (δεύτερον i. e. σῶμα)
914,9 τῷ ὑποχειμένῳ (opp. κατὰ τὸν
λόγον vel τῷ λόγῳ) 439,83 446,8 ἐν
ὑποχειμένῳ εἶναι 52,12) καϑ' ὑποχειμένου
expl. 76,5 τὸ χκαϑ᾽ ὑποχειμένου (opp. τὸ
ὑποχείμενον) 478,27 τὸ καϑ᾽ ὑποχειμέ-
vou Ατὶϑβί. expl. 175,20 ὑπόκειται (matb.)
Eudemus 64,23 66,1 gen. absol. ὑπο-
χειμένου διαφέρειν 484,8

ὑποστρέφειν (log.) εἰς τὸ εἶδος 908,3

ὑποσυγχεῖν 322,21

ὑπόσχεσις. ὑπόσχεσιν ἀποδιδόναι Eudemus
99,6

ὑποτάττειν pass. 19,33

ὑποτείνειν ὑπό τινα (math.) Eudem. 63,13
cf. ἡ τὴν ὀρϑὴν ὑποτείνουσα 62,3 56,11
67,32

ὑποτοπεῖν 1333,21

ὑποτροφή. ἡ κατ᾽ ὀλίγον ὑποτροφή 1199,1

ὑπουράνιος Damasc. 176,24

ὑποφέρειν ἀπορίαν 418,1] (ἔνστασιν) 597,8
pass. εἰς τὸ ἀόριστον 625,28 ὑποφερό-
μενον τὸν δημιουργὸν εἰς τὸν τῆς ἀνομοιό-
τητος πόντον 1122,10

ὑποφεύγειν 029,29

VERBORUM

ὑποχωρεῖν 596,10 — Melissus 40, 13. 14
80,9

ὑποχώρησις 681,6

ὕπτιος 411,29 1084,7 (opp. πρηνής) 859,8

ὑστερογενής 19,15 144,2 491,1

ὕστερος τοῖς χρόνοις 26,9 ὕστερον (πρότερον)
φύσει 93,26 ἐς ὕστερον 7,16 ὕστερον ἢ
πρόσϑεν Parmen. 145,10 162,22 ὑστέρως
(opp. πρότερως) expl. 322,26

ὄφεσις δι᾽ ἣν xal τὸ σῶμα καίτοι xal
ἐν νῷ σῶμα ὃν ἐχεῖ μὲν ἀδιάστατον ἦν,
ἐνταῦϑα δὲ διέστη. ὡς οὖν τὸ ϑέσιν ἔχον
σῶμα διέστη διὰ τὴν ὄφεσιν χτλ. neopla-
ἰοηΐοθ 298,30 635,90 636,5 sqq. 755,16
1122,0 1337,10 v. ὑφιέναι

ὑφηγεῖσϑαι suppeditare 15,4 639,4

ὑφιέναι neoplatonice ὑφειμένην φύσιν ἔχει
τὰ συμβεβηχότα 91,24. 25 ὑφειμένη τις
τοῦ ὄντος ὑπόστασις 102,2 οὐχ ἔμεινεν
ἐν ὑφειμένοις 774,8 ν. ὕφεσις

ὑφίζησις 685,23

ὑφιστάναι. ὁ ϑεὸς... ὑφίστησι τὰ γινό-
μενα 1145,29 (ἑαυτό) 1154,15 ἀλλοιώ-
σεις ὑφίσταται 1059,17

ὕψος (ἠέρος) Emped. 26,2 158,17

φαίνειν. τὸ φαινόμενον explic. τὸ δοχοῦν
εἴτε ἔστιν εἴτε μή 322,1 ὡς πρὸς τὸ φαι-
νόμενον ἀντιλέγει 21,20 ὅπερ δοχεὶῖ λέγειν
τὸ φαινόμενον 104,19 χατὰ τὸ φαινόμε-
vov 498,94 499,28 ix τῶν φαινομένων
χατὰ τὴν αἴσϑησιν 23,24 φαινόμενα (syn.
δόξα Parmenidea) Alex. 38,21. 25 φαινό-
μενα ἔνδοξα (syn. σοφιστιχοὶ παραλογισμοῦ
90,28 φαινόμενα (opp. κυριώτεραι ἀρχαῇ
Theophr. 20,24

φάχελος 878,24

φάναι. φασί de apophthegmate 1205, 25
ὡς τύπῳ φάναι 020,19 ἔφατο 295,29
608,8 φάσϑαι Parmen. 18,17 145,8 162,
20 φατόν Parmen. 78,17 145,8 162,20

φανός (χρόα) Parmen. 146,14

φαντάζεσθαι 579,9 834,1

φαντασία expl 517,12 μονὴ τῆς κατ᾽
ἐνέργειαν αἰσϑήσεως def. Alexander 1203,
36 1204,35 (coni. νόησις) 467,6 (syn.
ἔννοια) 411,9 τῷ ἀορίστῳ τῆς ἡμετέρας
φαντασίας 465,92 φαντασίαν παρέχειν
τινός 701,34

φιλομαϑής [1488

φανταστιχός (coni. νοερός) 18,3

φάος ex oraculo 616,1. 8 v. φῶς

φαρμαχεύειν med. 315,95

φάρμακον color Emped. 160,3

φαρμαχοποσία 321,22

φάσις i. 4. κατάφασις 17,29

φάσμα (ϑεῖον) 610,18

φατίζειν Parmen. 39,8 81,15 148,28

φάτνωμα oris 311,21

φειδώ. φειδοῖ τῶν ἁπλουστέρων 74,17. (τῶν
ἐπιπολαιοτέρων) reverentia tironum 1155,

98

φέρειν ἴδιόν τι 21,28 xatd τινος (i. e. M-
[ev ἐπί τινος) 182,9 φέρε xal ἡμεῖς ἐχ-
ϑώμεϑα 180,1 φέρε εἰπεῖν 169,11 188,
29 442,30 544,25 1139,32 1099,9 φέρε
interrogationem incohans 618,5 ez gr.
τὸ τοῦ ἡλίου φέρε xal τὸ τῆς σελήνης
Pbiloponus 1330,11 1135,1 φέρεσθαι
xatà πράγματός τινος 4650,90 τὴν λέξιν
μὴ φέρεσθαι ἔν τισιν ἀντιγράφοις 1054,
28

φέριστος Emped. 33,17 159,25 160,8

φεύγειν. ὅπερ φεύγοντες ὑπετίϑεντο 680,
82

φϑάνειν ἐπὶ πλέον 205,10 389,08 οἱ φϑά-
σαντες λόγοι 010,23 1255,37 τοῦ ἐφϑα-
χότος ἀφῃηρῆσϑαι διπλάσιον 1343,4

φϑαρτιχός 740,20 484,11 (opp. ποιητιχός)
168,22

φϑέγγεσϑαι ἐναντίον 84,18 ᾿

φϑίνειν τὰ αἰσϑητά 181,1 φϑίνει εἰς ἀλ-
ληλα Emped.33,20 160,17 φϑίνον Plato
1152,14

φϑονεῖν.
1166,19

φϑόνος ὀνομάτων 183,29

φϑορά (dist. τελείωσις) 1178,8

φϑοροποιός 249,7

φιλαλήϑης Εὔδημος 1024,7

φιλάνϑρωπος. φιλανϑρώπως 148,12 1145,2

φιλεριστία 88,90

φιλία v. Φιλία

φιλόχαλος. φιλοχάλως 47,1 261,1 112,1
802,9

φιλολογεῖν 401,4

φιλόλογος. ὁ φιλολογώτατος [αληνός 1039,
13

φιλομαϑής 523,29 φιλομαϑεστέροις 29,3
1118,9

ἐφθόνησεν ἡμῖν τούτοις μαϑεῖν

1434

φιλονειχεῖν 268,29 356,25 718,28 c. infin.
356,25 630,28 702,25 1136,19 1156,34

φιλονειχία (ἀντίλογος) 1135,28

φιλόνεικος. φιλονείχως 51,8

φιλοπονία 195,16

φιλόπονος. φιλοπόνως 129,32

φιλοσοφία. 6 εὐφυὴς ὧν πρὸς φιλοσοφίαν
ἀρχὴν ἔχει φιλοσοφίας 1218,11 φιλοσο-
φίαν τινὰ ἔχει ἡ σχέψις Arist. 1], 14
(διαίρεσις) 1.4 (πρώτη) 1,20 41,80

φιλόσοφος εὐλάβεια 181,38 φιλοσοφώτατος
Πορφύριος 802,7 φιλοσόφως 1085, 19
φίλοσοφος πρῶτος metaphysicus 9,22 49,1
258,8

φιλότης v. Φιλότης

φιλοτιμεῖσϑαι c. infin. 1132,19 1145,8

φιλοχωρεῖν 627,9

φλεβότομος. τὸ φλεβότομον 249,22

φλόξ Parmen. 30,26 31,13 39,4. 15. 180,4
Emped. 32,4 331,7

φοβεῖν τὴν ἀπορίαν 91,29

φορά (dist. περιφορά) 592,20 φορεῖν pass.
Parmen. 117,10 Emped. 1318,26 33,
24 Plato 26,23

φράζειν Parmen. 116,31 117,1
Parmen. 117,5

φρήν. νόου φρενὶ Xenophanes 223,20

φροντίζειν. τῆς ἀληϑείας οὐδὲν πεφρον-
τικώς (6 σχοπός) 1135,17

φροῦδος Porphyr. 139,31

φρυάττεσθϑαι gloriari 1148,26

φύειν ἄδηλα Sophocles 740,32 civ inf.
aor. Parmen. 78,19 145,10 162,22 ἐφύ-
ovto ϑνητά Emp. 32,24 πέφυχεν οὕτως
(dist. ἐξ ἀνάγκης) Ar. expl. 1184,95 τὸ
πεφυχέναι οἱ τὸ πεφυχός expl. 186,39 sqq.
éx τοῦ μὴ τοιούτου, πεφυχότος δέ 20,15
τὸ πεφυχός in στερήσει 245,22 sqq.

φῦλον. φῦλα Parm. 117,11

φυσᾶν 647,24 τῷ πεφυσημένῳ ἀσχῷ 1217,
24

φυσιχός (opp. τεχνητός sive τεχνιχός) 260,
8.844. (μέρος τῆς φιλοσοφίας) 1,4 φυ-
σιχῆς (scil. τέχνης) τέλος 41,5 φυσιχοί
22,4 23,21 40,80 1121,3 Φυσιχά titu-
lus libri 801,14 802,10 923,8 1126,9
v. Loci Arist.

φυσιολογεῖν 238,21 475,25 653,25

φυσιολογία 4,17 18,90 1037,95

φυσιολόγος 258,9 1122,24 1318,19 οἱ m.
Δημόχριτον ἀρχαῖοι φ. 618,20

φιλονειχεῖν

φράζεσϑαι

I INDEX

φύσις τί ἐστι 260,22 261,7 sqq. (ἀρχὴ xt-
νήσεως) 53,15. (πενταχῶς) 283,6 (ὑγρά
i.e. τὸ ὑγρόν) 28,271 τὸ γὰρ γινόμενόν
τι καὶ γενέσθαι φύσιν ἔχει 1030,31. cf.
not. εἶχε φύσιν ἀποτμηϑῆναι 1334,11
(dist. φύσει) 277,14 sqq. φύσει, κατὰ
φύσιν expl. 270,95 sqq. παρὰ φύσιν et
xatd φύσιν χινεῖν expl. 1211,15sqq.. φύσις
Aristotelis 8,4 ἄλογος Alex. 311,1 313,
21

φυτιχός (ψυχή) 262,16 sqq. 286,24 sqq.

φωλεός. φωλεοὺς obe χειὰς xaÀoopev 319,6

φωνή def. 426,2 412,5

φωνήεις. τὰ φωνήεντα (opp. τὰ σύμφωνα)
1221,29

φωρᾶν 120,4
465,91

φῶς ἀνάπτειν ταῖς νοήσεσι 792,20 Pythag.
181,26 φῶς Parmen. 25,16 80,21 88,24
[19,32 φάος Parm. 180,9.11 Pseudo-
parmen. 31,9 Procli doctrina exp. 612,
17

φωτεινός 36,6 597,21

χενεμβατοῦσαι φωραϑεῖεν

χαίρειν λέγειν περί τινος Plato 136,29

χαλᾶν Parm. 78,23 145,14 οὕτως ἔχειν
ἐχάλασαν Plato 50,21

yaÀxlow. τὰ πληττόμενα χαλχία 1349,5

χαμαιλέων 1284,84 exemplum versatilis
hominis 1329,5

*yàvw. παρὰ τὸ χῶ ῥῆμα ὃ σημαίνει τὸ χωρῶ

620,18 cf. 527,19

χάος etym. 527,19 528,13 620,14 (μυϑιχόν)
529,16

χαρακτήρ i. e. εἶδος 289,5 (ἴδιον) 94,8
(λόγου) 691,4

χαραχτηρίζειν 19,4 894,19 ἀπό τινος
31,26 177,21 (χατά τι) 6,17 21,1]. 8
155,26 173,18 598,35 822,20 αἱ χκινή-
σεις ἐξ ἑνὸς . . χαραχτηρισϑήσονται 901,1
saepe τῇ χινήσει 1059,22

χαρακτηριστιχός (ποιότης) 865,9

χαρίεις. χαριέντως 684,35

χαριστίων (σταϑμιστιχὸν ὄργανον Ατοβὶ-
medis) 1110,4

χάσχειν. τὸ χεχηνός (γνώσεως) 18,17

χάσμα Orpheus 528,14

y tt (μυρμήχων) 379,6

χειμερινός (xponat) 875,21

VERBORUM

χεῖν. χεῖτ᾽ ἔϑνεα Emp. 32,17 33,1

χειραγωγία 416,12 583,10

χελιδών ἕαρ οὐ ποιεῖ 1313,14

χελώνη 898,38 (Zenonis) 1014,5 sqq.

χερσαῖος 627,31

χϑαμαλός 181,29

χϑεσινός 411,26

χϑών Emp. 32,6 160,29 300,21

χιλιετής 499,36

χλιαρός 875,6

χόανος Emp. 300,21

χοῖνιξ 714,8

χορδή (ῥαγεῖσα) 873,25

χορεία (unde χρόνος) 105,9 Iambl. 786,31
Damascius 775,14 (astrorum) Geminus
292,28

χορεύειν de χρόνῳ Damasc. 75,14. 21

χορηγία 465,8 504,9

χορηγός (τῆς δυνάμεως) 1328,25

χοῦς ὃ χεραμεοῦς xal ὁ τοῦ οἴνου 714,8

χρεία (sc. ἐστῇ i. e. χρή 58,14 (ἦν) 14,
1l

χρειώδης 378,92 386,27 387,8 610,94

χρεμετιστιχός 862,8

χρέος necessitas Parm. 78,18 145,9 162,21
886,38

χρεών. κατὰ τὸ χρεών 24,19 χρεὼν ἐμὲ
ὑποδεῖξαι 102,84 χρεών ἐστιν Parm.
39,2 52,28 78,20 89,21 116,30 145,11
180,1

χρεώστης 328,93

χρὴ δειχϑῆναι 553,22 saepe οἷ. inf. pass.
981,5

χρήζειν 270,93. 693,21

χρῆμα. στῆσαι πάντα χρήματα (Anaxa-
gorae) Eudemus 1185,12 (i. e. χεχρη-
σμένον, χρησμός, an corruptum?) Emped.
1184,9

χρηματισμός 1191,29

χρησιμεύειν 551,11

χρῆσις ὀνόματος 19,7

χρόα φανόν Parm. 146,14

χροιή Anaxag. 34,21 86,8 156,4. 5. 157,11
Diog. Ap. 153,3 Democr. 522,14

χρονίζειν 784,20 χρονίζεσθαι 716,11 142,
15

xpovtxósc 106,1 716,1. (ῥῆμα) 1158,31

χρόνος etym. 705,9 775,14 def. 506,21
sqq. 509,84 (διχῶς) 632,83 sqq. (τὸ
πέρας τοῦ χρόνου τὸ vov) 7159,24 (gram-
matice) τοὺς παρατατιχοὺς xal παρα-

ψύχωσις 1435
χειμένους xal ὅλως τοὺς συντελιχοὺς ἐν-
εἐστῶτας χρόνους 1168,98 versus de eo
citati 740,90 sqq. περιπλομένοιο (τελειο-
μένοιο) χρόνοιο Emp. 1184,71. 15 quotxóv
et ψυχιχόν in Arcbyta Iambl. distinxit
187,4 (ϑεός) Proclo 795,6

χυλώδης 23,26

χύσις (ὅλης) 536,26

χωλεύειν (ἡ φύσις) 685,20

χωλός (ζωή) Plato 1077,22

χώρα. γώραν ἔχειν 618,21] χώραν μὴ
ἔχον (i. ᾳ. ἀδύνατον) 75,14 (i.q. ὅλη)
Platonice 223,5 249,2 643,6 saepius

χωρεῖν διὰ πάντων 24,7 465,20 (ποῦ) Pro-
clus 612,18 in se recipere Melissus 40,19
80,12

χώρημα 3179,12 620,10

χωρητιχός 608,19

χωρίζειν. χωρίζεται ἀλλήλων 261,14 yo-
ριστὸν τῆς ὕλης εἶδος 1,9 2,1. 5 43,14. 21
χωριστῶς 544,20

χωρίον πολύγωνον 54,21 (locus Aristotelis)
412,8

χωρὶς ἀπ᾿ ἀλλήλων Parmen. 30,26 180,4

χωρισμός 544,24 (πρὸς τὸν ὅρον ἔχει)
Theophr. 965,5 cf. 22

ψευδογραφεῖν 68,94
φευδογράφημα (geometr.) 24,11 sqq. 69,
10

ψευδογραφία 58,24

ψευδοδοξεῖν 902,90

ψηφίς 659,24

ψφιμύϑιον 119,16

ψοφεῖν (ὁ κέγχρος) 1108,22

ψόφος. ψόφον ποιεῖ 1108,20

φυχαῖος 780,14

ψυχή (distr. φύσις) 286,20 sqq. (τόπος εἰ-
δῶν) 642,4 τὰς ἐν ταῖς πλανωμέναις σφαί-
pate ψυχάς Alex. 1261,30 (πηγαία) ora-
culum apud Proclum 613,2 844. φυχῆς
περίοδοι Iambl. 786,92

ψυχικός 314,12 633,2 saepe

ψυχοῦν 262,16 pass. 613,12 966,3

ψυχρός. ψυχροῦ μεταβολαί εἰς τὸ qaÀax-
τῶδες xal χλιαρόν etc. 875,6

ψύχωσις 103,90 1154,32

14956 ὧδε

ὧδε ἂν μάϑοις 1136,1

ὡδί i. e. μεμετρημένως expl. 1069,29 cf.
1071,26

ὡδίνειν. ὠδίνων ἤδη τὴν ἐπ᾽ αὐτοῖς ἀλή-
ϑειαν 1031,29

deóv Orphous 147,2

dispu óc 1918,34

xoc. ὠχέα γυῖα Emp. 1183,30 1168,6

ὥρα al λοιπαὶ ὧραι anni. Eudemus 732,28
(otn. ἐστί) λέγειν 133,18 1168,6

e ptatoe 736,54 768,10

ὡροσχόπιον 1335,14

ὡς. οὕτως ἄμεινον οἶμαι λέγειν xal οὐχ ὡς
ὁ M φησί 2,17 λόγον ἔχειν ὡς πρὸς

I INDEX VERBORUM

ὠφέλησις

τὰ παχυμερέστερα 599,1 εἰ δὲ ὡς ἄν τις
ὅλως δύναιτο λέγειν (i. e. εἰ δὲ λέγοι ὡς
ἄν τις ὅλως δύναιτο λέγειν) δ51,8 ὡς
τύπῳ φάναι 626,11] ὡς τοιούτου (om.
ὄντος) 107,30 ὡς c. inf. (i. q. ὥστε)
1321,7 saepius ὡς εἰ... ποιήσει 371,16
ὡς εἰ... ἐγένετο 811,27

d ctc (genera ἔπωσις,͵ ἄπωσις) 1049,18 (opp.
ὁλχή) 1345,33

ὥσπερ praecedente accusativo coniunctum

' eum nominativo 481,24

ὦτάν 1137,27 cf. not.

ὠφέλησις (opp. βλάβη) Diogenes Ap.
192,4

lI INDEX NOMINUM

᾿Αβδηρίτης Democritus 28,16

Agathon tragicus (fr. 6 F.T.G.* p. 764 N.)
celato nomine 327,30

᾿Αγαμέμνων 358,19

"Abpaccoc Herodoti 329,35

ΓΑδραστος Peripateticus ἐν τῷ Περὶ τῆς
τάξεως τῶν ᾽Αρ. συγγραμμάτων 4,11 cf.
6,9 de ὅπερ ὄντι excerptus 122,33 sqq.
verba citantur 124,7

ἸΑ͂δωνις. ᾿Αδώνιδος χῆποι 911,14 1212,18

᾿Αϑήναζε 441,26 sqq. 5176,11. 26 979,17

"A95 vat 441,38 sqq. 715,36 720,4. 20 809,
18 863,7 979,18 sq. 982,13 sq.

᾿Αϑηναῖος Archelaus 27,23 ὁ ᾿Αϑηναῖος
ξένος Legum Platonicarum 1247, 34
᾿Αϑηναῖοι ἀρχὰς ἑνιαυτοῦ περὶ ϑερινὰς
τροπὰς ποιοῦνται 875,20

᾿Αϑήνηϑεν 715,36 720,4 873,20

᾿Αϑήνησι 490,14 7705,26 ᾿Απατούρια Eu-
demus 708,10

ἬΛϑως. τὸν "A9o xtveiv 1109,81

Αἰγύπτιοι 641,34 πρώτην ζωήν ὅδωρ, ἧς
ὑὁποστάϑμην τὴν ὕλην 231,85 ἀπὸ μύ-
ϑων Αἰγυπτίων εἰλχυσμένη ἡ παράδοσις
(Mosis) 1166,30

“Αιδης. εἰς “Αἰδου Plato 1077,23

Aeschylus celato nomine fr. 139 (F. T. G.?
p. 46 et XXIII) signific. ut proverbium
661,23

Aesopus celato nomine citatur (fabula
184 Halm.) 1160,9

᾿Αχκαδημία 410,86

᾿Αχραγαντῖνος Empedocles 25,20

᾿Αλέξανδρος rex Aristoteli scribit 8,20

᾿Αλέξανδρος ὁ ᾿Αφροδισιεύς 19,5. 44, 11

11,9 131,15 ὁ ἐξ ᾿Αφροδισιάδος 195,35

6 ἐξηγητὴς τῶν ᾿Αριστοτέλους 707,33. ὁ

γνησιώτερος τῶν ᾿Αριστοτέλους ἐξηγητῶν

80,15 ὁ ἐξηγητὴς xav! ἐξοχήν 1170,2.

13 1176,32 εἰωθὼς χαὶ ἐφ᾽ d μηδὲν

πρὸς ἔπος τὸν Πλάτωνα παράγειν εἰς ἐξέ-

τασιν 960, 12 cf. 1121,28 mira eius

ignorantia grammatices 329,14 auctius

Physicorum exemplum tenebat 167,

38 sqq. confusum et mancum exemplar
332,20

citatur: 2,17 10,9.13 11,16 12,8.

15 13,12. 21. 28 14,9.21 17,26

19,8. 21. 29 22,1 23,16 26,13 81,

12 38,1. 25 40,16 41,2.23.30 42,

18. 26 43,3. 8 44,21 45,22 46,11

49,20 50,1 51,21. 27 52,2 53,20.

22 55,13 58,25 59,4 60,18 67,7.

10 69,2.4 70,5. 17. 82 71,5 13,44.

17.25 10,4 79,7. 12: 83,29 84,22

85,2. 11. 20 96,21.30 99,12.18.29

110,14.20 111,11 112,32 113,1.28

114,8 115,11 121,2.16.27 129,

8.32 (cf. 130,2—131,11 131,15)

132,24 134,19.32 135,15.16 136,

10 137,8 138,4.18.29 140,23

1419 149,11 155,4 163,10 166,5

167,90 168,9.8 169,5.24 170,8

173,8.28 176,9 187,22 189,19

191,18 192,16 193,4.23 194,3

196,11 197,22 sqq. 198,2.6 199,

81 207,7 211,13.20.28 213,15.23

214,18 219,8.14 222,22 233,9

294,11. 14. 24 sqq. 238,6 241,21

242,10. 12 244,25 245,2 24,25

1438 Αλέξανδρος II ISDEX

(Ἀλέξανξρος) (᾿Αλέξανδρος)
citatur: 249,12 2354,13 261,30 264, eitatur: 831,381. 837,29 84401. x,

18 265,1 268,12.21 20,26 213,9
271,91 282,3.6 291,21 800,21
302,18 301,26 309,3 306,28 307,
3.10.20 310,25.31 312,1 315,
13. 17 316,8.15. 18. 317,21 320,
1.21 321,1 326,34 329,14 336,6

4,11. 36 339,20 340,31 343,14.
39 244,12 346,35 348,7 349,13.
36 2351,3.8 354.22 355,13 356,
21 362.14 363,15 365,25 366,15.
35 361,217.34 312,12 313,32 314,
31 376,10 311,19 382,22 384,4
3839.5 395,33 396.20 399,19 400,1
409,13. 14 401,31.36 409,25 414,
16. 29 416,71. 31 41926 420,13.
18 422,22.25 423,114.20 426,6
47,,54 438,17. 429,23 431,21. 33
4234,35 436,36 437,6. 9. 18. 23. 31
440,28. 34 443,10. 18. 34. 446,13
445,21 149,4 450,30. δ8 451,21
455,13 459,5 463,13 467,1 410,
30 4.236 41523 41518 4S3,
490.18 495,8 501.2 511,20 516,
29 514,17 521,13 524.10 536,16.
31.3» 3529,29 330,3. 3. 15. 3383
240.20 3244.21 546.13 547,3. 11.
12 543,18. 396 349,26 530,5 5539,
13. 30 5524.11.22 559.35 ὅδ0.1]1
36234 356338 2569.33 510,5.25
316,390 5580,13 581.335 3582.30
385,12 554,4 2536,30 559.5. 36.
33 393.1.13 594,17. 33. 29 595,
3» &y351] 630.1 651.39 65434
655.11. 323. 2;.39 633.1; €51,36
655.6 e61.]I 665,14 66:3 665.16
611,4 613.25 615.3. 11. 22 616,8.
S5 £,2,13.32 6343 632.3. 6 696,4
631.11. 24. τι 19. 9. 235. 33
105,3 105,5. 1. 14. 20 109.323 116,
4.6 113.14. 38 115.10 113.21
13134 131.3559 13.5.18 7298
334135 13412 2353... 5. 38 233,
14. 232 (448 142.53 1453.53.36
«44.11. 146,25 :4x.13.31 τοῦ
I3 1330,21 13213. 30 1539 τος.
ΝΟΣ τῶν το 15.324 τοῦ X)
τῶι 15 τῶ τ τοῦ δ. τὸ 4.
Ar τὸν 2N 1623.15 τῶ 99. SIL
ἔφ ς. ΟΣ δὲ} S2. 1

854,113.21 851.3 20 8.Ὃὁ15 ws.
1 968,27 9$69,& $10.10. 39 S;5,
33 880,11 889.3 S94,12. Io. 8X3,
12.28 896,10 9011 9095 911,
13.24 918.14 939.10.15 39».11.
δὶ 931,24 935,22. 25 935,38
941,22 9503 964,14 965.13. 36
968,6. 13. 39. 31. 969, 3 914, 25
915,21 9,8.35 919,4 981.15 983.36
99731 1017.30 1019.2; 1032.15
1024,26 1035,» 1036,13 1639,15
1040,14 1041.3. 16 1051.5 1033.
8.23. 28 1054,28 1055, 15. 34
1056,;.16 στὰ. ὁ 10,8 5.6 1085,
22 1093.3.13.32. 21 1096.* 1104,
36 1108,53 1119,30 1125,3. 11
1130.4. 114120 1169,33 11:1,9
1173,13 1111,11.16 1188, 11:6,
34 1196,10 1198.5. 10. 11 11993,
16 1301,14 1204,34 1205,3. 1
1210,12.39.39 1313,3 1314411.
Zi.38 121535 1216,27 1318.30.
36 1222,34 1334,36.3. 1226,
1331,20. 37 1232,11. 13. 1334,34.
39. 35 1336,10 1338,39 1333,11
1343,13 1341.10. 30. 1242,11. 33
1244,15.30 1245.4 1246,17. 2.32
1241,53 1253.6 1290,23 (ef. 1261,
2 mot. 1261.39 1262,3 1268,3
13$1.30 1385,15 1286,29 1281,
1388.5 1291,35 1392.11.32 1293,6
139.18 1399.36 1303,28 1301,6
1316.16.30 1309,23 1317.3 1319,
11 1325.3. 234 1336,35. 28 1321,55
1340,33. 3. 1345,53 1346,29 sqq.
1348.11. 36 1349,38 1350,2 1351,
31.33 1354,13. 25. 34. 1355,16.
33. 36 1356,33 1358,18. 33. 39
1362.11. 13

τῷ εἰς τῷ δεύτερον τῆς Περὶ ob
sw υΣσιινήπατι 1219,23 εἰ. 3.7
T*eophrasti Φυσσχῶν δοξῶν libro
wsms SS lS m. 43,4 ἐν cot; "Yro-
muiaxz s. ψυξεικοῖς cf. not.) 530,
15. ἐν AID τρὸς τὸν "Exrxojoetov
Ζαχνίξεεν ἀν-τχεχραμμένοις 489,22

τῆν χοτν εἤεται ὑυχὴν εἶναι καὶ φύ-

ὄν £ τῷ υὑφξανῷ 1219,1 ivu-

NOMINUM

(᾿Αλέξανδρος)
τὴν ψυχὴν εἶναι, ὁποία τίς ἐστι καὶ
ἡ φύσις 1219,10 de ἐνεργείᾳ νῷ
2,5
᾿Αλφειός metaphorice 1130,1 cf. not.
᾿Αμαλϑείας κέρας 360,33
᾿Αμμώνιος 198,1 ὁ ἡμέτερος καϑηγεμών
59,23.183,18 192,14 sine nomine 198,
11 γέγραπται βιβλίον ὅλον ᾿Αμμωνίῳ
τῷ ἐμῷ καϑηγεμόνι πολλὰς πίστεις παρε-
χόμενον τοῦ xal ποιητικὸν αἴτιον ἡγεῖ-
σϑαι τὸν ϑεὸν τοῦ παντὸς κόσμου τὸν
᾿Αριστοτέλη, ἀφ᾽ οὗ xal ἐγώ τινα μετα-
γαγών χτλ. 1363,10
᾿Αναξαγόρας ὁ Κλαζομένιος 34,18. 'Hgm-
σιβούόλου Κλαζομένιος χοινωνήσας τῆς
᾿Αναξιμένους φιλοσοφίας 27,2 (φυσιχός)
41.1 τοῖς περὶ ᾿Αναξαγόραν συνέταξεν
᾿Αναξίμανδρον 24,25 cf. 27,11 sqq. 154,
15 ab Eudemo post Parmenidem trac-
tatus 115,4. paulo maior Empedocle 25
20 cum Empedocle comparatus 178,
l4sqq. 195,21sqq. eum Diogenes Apol-
loniates secutus 25,3 magister Árchelai
27,24 vituperatus in Phaedone 369,28
contra motus doctrinam disputat Eu-
demus 1185,9 sqq. huic ἄπειρον (Phys.
0 2. 252*27) tribuitur ab Alexandro
1188,6 metaphysica a physicis seiunxit
21,19 ratio ad syllogismos revocata
162,27 τῶν ἄπειρα τὰ στοιχεῖα ὑποϑε-
μένων 1254,21 τὴν ἐλλείπουσαν αἰτίαν
ἀνεπλήρωσε 21,4 νοῦς expl. 176,17 sqq.
461,1 369,27 465,6.12 1227,35 νοῦν
ὡς ποιητικὸν xal τελιχὸν alttov (sec. Me-
taph. A 4) 1361,34 1362,4 νοῦς τῇ
νοερᾷ διαχρίσει διέχρινε τὰ εἴδη 171,1
τὸν νοῦν διαχρίνειν τὰς ὁμοιομερείας 459,
18 1123,21 μίαν ἀρχὴν χινήσεως τῶν
πρότερον ἠρεμουσῶν ὁμοιομερειῶν τὸν νοῦν
λέγων ... οὐδὲν ἄλλο λέγει ἣ τὸ πλασμα-
τῶδες τοῦ τε ὅτι, πέφυχεν οὕτως (Arist.)'
1184,22 νοῦν ἔλεγε διαχριτιχὸν xal χοσμη-
τιχὸν αἴτιον 801,38 τὸν νοῦν ἐάσας xal
αὐτοματίζων τὰ πολλὰ συνίστησι 327,26
cf. 7,9 8,2 369,28 μηδὲν ix τοῦ μὴ ὄν-
τος γίνεσθαι xal πᾶν ὑπὸ ὁμοίου τρέφε-
σϑαι 460,11 τὴν φϑορὰν ἀνεῖλε 522,17
ol π. ᾽Α. ἀναιρεῖν οἵονται εἶναί τι κενόν,
εἰ μόνον δείξαιεν ὅτι ἔστι τι ὁ ἀήρ 647,
21 οἵ, 052,29 655,3.18 656,20 δυνατόν

᾿Αναξαγόρας 1439

ποτε μηδὲν χινεῖσϑαι 1123,12sqq. μὴ
ἀεὶ κίνησιν εἶναι 1563,32 πάντα ἐν πᾶσιν
169,7 173,9 460,19 461,93 ἕν τε xal
πολλά 22,6 τὰ Ópotopepr 27,9 sqq. 155,
17 1069,24 ὁμοιομέρειαι 453, ὃ 532,12
(ἄπειροι) 154,4. 6 sqq. 155,1 τῳ εἴδει
ἀπείρους τὰς ἀρχάς 166,11 τῷ πλήϑει
458,1 459,17 460,5 cf. 161,21 162,8 844.
(τῷ πλήϑει καὶ τῷ μεγέϑει) 458.26 cf.
22,12 στηρίζειν αὐτὸ ἐν αὑτῷ τὸ ἄπειρον
606,12 cf. 485,215qq. 553,28 ὁμοιο-
pépetat expl. 1623,31 8ᾳ. 165,1 σάῤκχας
xtÀ. ἄφθαρτα 167,29 ἀρχὰς ταῖς οὐσίαις
ἐναντίας 44,2. ὅ. 26. 90 sqq. μῖγμα 154,
lOsqq. 488,21 sqq. 486,21.32 487,11.
18 1188,7 ἀλλοίωσιν ἐκάλεσε σύγχρισιν
xal διάχρισιν 168,11 πᾶσα γένεσις καὶ
φϑορὰ συγχρίσει καὶ διαχρίσει 1050, 22
1266,93 1318,29 μηδ᾽ ἐνδέχεσϑαι πάντα
διαχριϑῆναι 461,21 ἡ ἔχκρισις τῶν ἐνερ-
γείᾳ ἐνυπαρχόντων 171,8 ἐχχρίσει τὴν
γένεσιν 177,20 118,7 460,20 461,32 οἵ.
285,20 ὁμοιομέρειαι ἐξ ὧν πλεοναζουσῶν
τὰ φυτὰ γίνεται 168,15. (τὰ ζῷα) 167,
10 quomodo χοσμοποιεῖ 386,24 n. 1120,
20 1121,24 ἕνα τὸν χόσμον 178,25
ἅπαξ γενόμενον τὸν χόσμον διαμένειν 154,
90 ᾿Αναξαγόρας διττὸν χόσμον ἐνδείχνυ-
ται τὸν μὲν νοητὸν τὸν δὲ αἰσϑητόν 487,
20 461,11 1180,30 (τριττόν) 84,18 τὸν

᾿ἄπειρον (χρόνον) 1185,24

citatur ἐν τῷ πρώτῳ (διὰ τοῦ πρώ-
τοῦ) τῶν Φυσιχῶν 155,26 163,20
μετ᾽ ὀλίγα τῆς ἀρχῆς τοῦ πρώτου
Περὶ φύσεως 84,29
fr. 1 (ed. Schorn) . . . .. 94, 20
155,26 163,24 164,15 172,2
174,20 460,26 462,11 1121,27

1153,24
f2......... . . 15581
fr. 3 34,99 156,2 157,9 179,3
P PEREN 34,91 156,4

fr. 5. . . 21,9 156,16 164,23 172,4
fr.6. . . 21,9 156,13 164,24 165,3.
.. M.31 172,18 174,7. 11. 16. 22
176,18.21.32.34 178,34 181,3

301,5
fr. 2... ... . . 30031 461,5
f. 8B... 179,3
f.9..... 155,91. 179,8 460,13

fr.10 ....... 88,3 157,11

Anaxagorae
fr.1 .......... 35,14
fr12 .......... 151,1
fr.33. ....... 175,12 176,29
f.14 .......... 156,10
fr. 15 ....... 164,17 166,15
fr.16 .......... 164,26
fr.11 .-....... 163,5. 20

fr. nov. fet. Herm. XIII 3) ef. 460,15

᾿Αναξίαανδοος τυξαός 10,30 [loazefoon

Mu fas 24.13 41,17 6055 γενόμενος
δεήζα ὃς ταὶ μαϑττίς 214.13 Amaximepis
praeeeptor 24,26 Apaxagorae compa-
ratus a Theophrasto 27,11 154,15

doeuit ci; Drac doyí; 6,90 ἄλλο
πε παρὰ τὸ cpm. ἐξ οὐ ci “τοι
jean qee» 419.33 (ef. 34,16. 23
41.18 ab) 4 τὸ dgeyne οὐχ
diea ὃ τὸ P$ c c -cx—cií-e τ.
yw 180,1 ἄξετρον expl. 22.12 24.
14 :4q. 41.1; 1188.8 τὸ πεταξὸῦ 36,14
149,12 «14. 452.32 158,25 465) 484,
13 1366.27 'sarca25 τοῦ τε Ja ταὶ
τὸὮῷἢἕ dé 452,32 4591 ὁμετεξ» τοὺς
χαὶ dio 4655,14 εἰ. 149.9 'πσκνοῦ-
pev» xai μανόμενον τὸ 53) ize
wr: 1266,56 πρῶτος ioyre er
τὸ ὑπυσείεενον 130.239 xa-3 Ixxwem
[ted 3-29 τὸς dcx2 149.34 £x;
co ὄντ: wea ἐχχεενεσθα: 1015002 ἐχ-
nde Th» γένετο E n δεὰ
τὰ cÓeugl dA 1319.21 TE
χῖντως 34.534 41.13 4-6» τῷ ταύϑει
τοὺς τόξασος 13]. fragm. ἐσ Theo-
phrasto. 24.18

"Avaitab x E» ΝΒλτ;ος 34.395

41.13 £caízs rtp Ἀνχξεαανξοου 34,
35 Anaxazorae müaczstet 2.29 — 20]
4030 4 22.13 ΙΔ δ dxza 24.
38 113.39 1H2.; 151.20 2:082 214.25
4593.39 4SA.1l εἰς τὸἪ τοῦ din εὐξὰσ-
T dzrÀe. 36.12. 2$ d-—ve$6 341
41.30 452.51 d-vz τὸ urge τὸν

ἀξ 408^ wqwec. r€$ Tree. [9
38 ]&XIS 1312.3] e£ 3854 Duck
dix:sse τῶον ÉrusecO 15 là xvm
Ae. € 7. xz τὴν mr0ImAx 24.31
$28: ab clé íjT37 729 3 τῶν αὐτῶν
dw. iti i0 fc T€cnure xzxcd

II ISDEX

τινας γρόνων περεΐδους 1121.14 "XÀw-
ξεμένης immo Ξεναφάνας" 18832
᾿Ανάρροτις alter Apaturierem dies ΤῊ 18
᾿Ανδρόνιχος Rhodius. varia Physicorzm
lectio 440,14 interpretatio 4530.15. —*
sexti libri 9324.20 ἐν τῷ τοίτο τῶν " Aae-
ourihex, βεβλέων βδεστέττεται 9339
'"Asttoés 5 mz. de natura 313.356
354,21 283,16 3284.1 (εἰ fr. 83. p. 131
£víntst» εὐθέσχειν 24,13 9qq.. "ef. fr. 109
p. 134 BI.)
"Axacobpiz. dies δορτές, ᾿λνέροσσες, Koo-
ptis, Ἔξῷζα 00817
"Azskkevwtí-zc v. δεσνένης p. 1442
᾿ἈΑἈπολλώνιος ;CPerpaews^ | mathematicus
quadraturam eiremli temptavit 6514
"Apad περὶ brocek rx τοεοῦντας isyx
£v) ὡς Ἄραβες: $1222
᾿Αριττοχλῆς sd quem est Procli epistula
615.15
᾿Αροιττοπέντης ὁ Μεσεέναος 4:035
᾿Αριστόξενος exempl musici 815 97 1023,
2; 12313233
Aristophanes celato momime ἐν τῇ ze
aea "Nub. 3. £ citatur 10,,?3
᾿Αριττοτέλειος 92.35 498232
᾿ΑΔδοιττοτέλης ἐγεννήθη ἐπὶ τῆς ccn
4A nal 399.0 TvcAÉTw τοὺς Πα».
urviz». 14;.14sq4. τὸς τῶν προτέρων
coucou» ll Diype 36.7. clemen-
ter d» antwmis philosophis iudicat 161,
15 1. peonrnbes εἰ Platone. quomodo
diet S.10 — xa—rxs)so E τοῖς Πλστω-
wxzz; 586 13 τοῖς Πλάτωνος Περὶ —bpa-
is λύγος Ξαβεγχένετο 453.28 451.31 3d
πὸἡθκ τονϑενξ χα (eger hendéve. ὁ δὲ
ILi-e» zr τὰ ὀτωνοῶῖν ταῦτα 4513
quemodo derat a Platomis de motu
deetrima ΜῊ 11 8245 τῷ [Dice
σατεκν δῶν τὸ merce axtevye ἀχίνη-
τον Sw 59τ2 431.22 τὸ ἀχίνττον dvd
τῷ Πύστων: ὁ ᾿λοεστντέλτς ἔχε: μαϑών
421.1] ποσνλὸδ methedus a Platonica
diet 1243.13 s$q ἐν δεκπίφοις ὀνόματι
mcw Pisters o c—3Àzac73 1336.35 304.
ArnsteileEÉs TiecphrastiQqee opera uma
ccIsperhecmdoats A5 - — Eudemi maá-
gutec NOS EXuxmeec ce Δριστοτέλει

NOMINUM

πάντα χαταχολουϑῶν 133,21 ὁ xac' "Ap.
διαλεχτιχός 49,9 ὁ ϑεῖος 611,8 eius
ἀγχίνοια 1140,18 μεγαλόνοια 88,38 βραγυ-
λογία 112,80 495,15 τὸ ὅπερ ὃν expl.
121,27 sqq. ἀδύνατον ἐν ἑαυτῷ τι εἶναι
πρώτως 560,38. ἀθ causis 35,25 num
τελιχὸν αἴτιον τὸ πρώτως χινοῦν an. prae-
terea etiam ποιητιχόν 1354,94 ἀρχὰς
ἔϑετο τὰ ἐναντία 31,10 ὕλην xal τὰ
ἐναντία principia 25,18 ὅλην xai εἶδος
στοιχειώδεις ἀρχάς 179,18 περὶ ὅλης τε
χαὶ στερήσεως 247,9 μεταβολῇ καὶ ἀλ-
λοιώσει τὴν γένεσιν 178,8 τόπος expl.
601.20 610,81 612,5 642,12 τὸν ὅλον
κόσμον οὐ συγχωρεῖ εἶναι ἐν τόπῳ 629,22
χόσμον τὸ ὅλον χαὶ πᾶν μέγεϑος 501,29
τὸν ὅλον χόσμον οὐρανὸν χαλεῖ 507,80
ἀγένητον xal ἄφϑαρτον τὸν χόσμον 1121,
12 τὸ χινοῦν ἐν τῇ ἀπλανεῖ σφαίρᾳ
1855,4 theologia 18261,11 sqq. ἡ τοῦ
παντὸς ἀιδιότης διὰ πολλῶν χαὶ ἀχριβῶν
λόγων ἀποδειχϑεῖσα 469,2 ἐχεῖνα μόνα
ἔγχρονα ὅσα τῶν γινομένων χαὶ φϑειρο-
μένων μετρεῖται 688,32 τὴν ψυχὴν τόπον
εἰδῶν 540,90 πρώτως καὶ χυρίως αὐτο-
χίνητον τὸ ζᾷόν φησιν éx ψυχῆς xol σώ-
ματος συνεστός, ὧν τὸ μὲν σῶμα κινεῖται,
ἡ δὲ Ψυχὴ χινεῖ ἀχίνητος οὖσα 1248,5
ὁ τοσαῦτα περὶ ψυχῆς φιλοσοφῶν οὐχ ἀξιοῖ
τὴν ψυχὴν αὐτοχίνητον χαλεῖν 1249,7. τὴν
ψυχὴν ἐνεργεῖν, ἀλλ᾽ οὐχὶ κινεῖσϑαι νομίζει
1248,30 ἔϑος τῷ "A. ϑηλυχῶς τὰ με-
γέϑη χαλεῖν 936,6 μήπω εὑρηχέναι τὸν
τοῦ χύχλου τετραγωνισμόν 60,8 εἴ. Ind.
IV Loci Aristotelici

᾿Αρίστων Platonis pater 772,28

“Αρμονίη Emped. 1183,32

ἀρχαῖοι τὸ σῶμα διὰ σώματος χωρεῖν ὡς
ἐναργὲς ἄτοπον ἐλάμβανον 530,9 παρα-
βάλλεσθαι ταῦτα ἀλλήλοις ἔλεγον, οἱ
δὲ νεώτεροι συγχρίνεσθαι, τῶν ἀρχαίων
φυσιχῶν τῷ τῆς συγχρίσεως ὀνόματι χε-
χρημένων ἐπὶ τοῦ συνάγοντος εἰς ταὐτὸ τὰ
χεχωρισμένα 1082,17

᾿Αρχέλαος ὃ ᾿Αϑηναῖος ᾧ καὶ Σωχράτη
συγγεγονέναι φασὶν ᾿Αναξαγόρου γενομένῳ
μαϑητὴῇ 21,28 ἀπ᾿ ἀρχῆς χρόνου γεγο-
γέναι τὸν χόσμον xal τὴν χίνησιν ἄρξα-
σθαι" ἠρεμούντων γὰρ τὸν πρὸ τοῦ χρόνον
τῶν ὄντων τὴν κίνησιν ἐγγενέσθαι φασὶν
ὑπὸ τοῦ νοῦ 1121,24

Comment. Arist. X &Simplic. in Phys.

Γαληνός 1441

᾿Αρχιμήδης quadraturam circuli temptavit
60,12 cf. 59,20 τὸ σταϑμιστιχὸν ὄργανον
τὸν χαλούμενον χαριστίωνα συστήσας ἐχόμ-
rage τὸ 'rd βῶ χαὶ χινῶ τὰν γᾶν."
1110,4

"Apyótac Eudemo citatus (fr. 11 Harten-
Stein p. 39) 431,12 (fr. 7 Hartenstein
p. 34) 467,26 ab Iamblicbo 786,12 787,6
192,22 de οὐσίας categoria (cf. fr. 32
Hartenst. p. 82) 284,1 (fr.9 Hartenst.
p. 39) 700,20 ᾿Α. ὁ Πυϑαγόρειος πρῶτος
τὴν οὐσίαν τοῦ χρόνου δοχεῖ ἀφορίξεσθϑαι
ἐν τῷ Περὶ τῶ παντὸς λόγῳ (fr. 10 Har-
tenst. p. 86) 788, 15 cf. 786,12 "(87,6
188,29

᾿Ασία exempl. 771,18 οἱ περὶ τὴν νῦν xa-
λουμένην ᾿Ασίαν περὶ μετοπωρινὰς τροπὰς
ἐνιαυτοῦ ἀρχὰς ποιοῦνται 875,2]

᾿Ασχληπιόδοτος ὁ ἄριστος τῶν Πρόχλου
μαϑητῶν BU ἄχραν εὐφυΐαν καινοτέροις
ἔχαιρε δόγμασιν 795,15 (cf. Zeller H.
Ph. V 832)

᾿Ασπάσιος Peripateticus 422,20. 24 423,13
436,13 549,12 558,34 570,9. 22 571,9
578,27 580,16 646,4 714,33. 37 12,35
128,5 152,15. 94 814,29 818,27 845,19
916,80 937,1 950,4 958,8 1022,14 1024,
27 per Alexandrum eius commentarium
innotuisse conicias ex 131,14 547,11
(οἶμαι) 558,34

᾿Ασσύριος ϑεολογία 643,27 v. Χαλδαῖοι

ἀστρονόμοι 639,29

᾿Αταργάτης Συρία τόπος ϑεῶν 641,33

᾿Αφροδισιάς Alexandri patria 795,95

᾿Αφροδισιεὺς ᾿Αλέξανδρος 19,5 44,10
11,9 131,15

᾿Αφροδίτη 643,22 Empedoclis 32,3. 8 50,
22 158,23 161,3.9

᾿Αχιλλεύς 829,84 Zenonis 1013, 29 sqq.
1034,11

Bápfapot v. Χαλδαῖοι (cf. Kroll de oraculis
chald. Vratisl. 1894 p. 9)

βασιλεύς Persarum rex 361,35
556,11

Βενδίδια 891,81

Βόηϑος Peripateticus 211,15 (εἰ. Add. t.
IX ad h.1.) 759,18 766,18

Γαληνός ὁ φιλολογώτατος impugnat Ari-
stotelis de motu doctrinam 1033,13 de
clepsydris 573,19 ἐν τῷ ὀγδόῳ τῆς éav-
τοῦ ᾿Αποδειχτιχῆς 708,28 τὸν χρόνον δι᾿

41

552,9

1442

ἑαυτοῦ δηλοῦσθαι 718,14. 26 719,8 (de
Plac. Hippocr. 426 M.) 325,24

Γέμινος ᾿Ἐπιτομὴ τῶν [Ιοσειδωνίο» Μετεω-
ροληγιχῶν cf. Add. t. X ad ἢ. l. 291,22
292,29

γεωμέτραι 210,19 γεωμετρῶν παῖδες voce
ἐναλλάξ utuntur 276,13

Γραμματιχός v. Ioannes

Δάμας 6 τὸν βίον ΕΒ δήμου γράψας 924,13

Δαμασχηνός Nicolaus 23,14 149,18 περὶ
ἐχρινὰς (τροπὰς ποιοῦνται ἀρχὰς ἐνιαυτοῦ)
ὡς "Apagec xal Δαμαπχηνοί 815,22

Δαμάσχιος ὃ ix Δαμασχοῦ φιλόσοφος ἀνὴρ
ξητητιχώτατος 624,38 διὰ φιλοπονίαν xal
τὴν πρὸς τὰ ᾿Ιαμβλίχου συμπάϑειαν πολ-
λοῖς obx ὥχνει τῶν Πρόχλου δογμάτων
ἐφιστάνειν 195,10 ὁ ἡμέτερος χαϑηγεμών
612,17 & ἐμαυτοῦ χαϑηγεμών 114,28. ὁ
ἐμός 118,21 ὃ ἡμέτερος 601,18 680,25
644,10 195,14 citatur 601,18 781,35
118,31 119,113 187,29 1791,33 196,27
191,35 sqq. ἐν τοῖς Περὶ dpibuoo xal
τόπου xal χρόνου 5714,30 cf. p. 644,25
115,35 800,20 ἐν τῷ Περὶ τόπου βιβλίῳ
644,25 ἐν τοῖς Περὶ χρόνο» 115,23. 34
800,20

Aapa3sxóc patria Damascii 624,38

Δάμων musicus 185,36

Δελφοί oraculum 333,15

Δερχυλλίδης 247,91. ἐν τῷ τὰ τῆς [ἰ|λά-
κῶνος φιλοτοφίας 256,32

Δημέας Menandreae fabulae incertae 384,
14

Δημόχριτος ὁ ᾿Αβδηρίτης ὃ ἑταῖρος Ae»
χίππου 28,150 φυτιχός 41,1 similia Me-
trodorus Chius docuit 28,28 doctrlnam
de corporibus per vacuum cadentibus
impugnat Alexander 679,123 ἀπείρους
xa:à πλῆϑος ἀρχάς 166,6 cf. 154,25
153.2 459,18 458,21 160,5 462,9 1254,
21 τῆς χατὰ τὸ εἶδος φύτεως ἦφατο
300,15 εἰ. 166,6Ὁ τὰς περὶ φύπτεως αἱ-
τίας εἰς ἀρχὴν ἀνάγει ταύτην, ὅτι οὕτω
xai τὰ πρότερον ἐγίνετο 1186,20.28 τὸ
χενὸν xal τὰς ἀτόμους 22,7 461,33 τὸ
χενόν 161,16 τόπον ἐστερέμενον σώματος
τὸ χενὸν xal τὴν χίνησιν ἐν χενῷ γίνε-
σϑαι 335,2 397,3 οἱ. 551,3 618,20 1818.
32 Eudemus contra dixit 533.17 sqq.
τὸ διάστημα τὸν τόπον 2411.24 χενὸν τὸ
διάστημα 11.328 τόπον πάντῃ, ἀδιάφορον

Γέμινος

II INDEX

601,21 οἱ περὶ A. μόνην τὴν χατὰ τό-
zov χένησιν ἔλεγον 1320,17. οἱ x. ἃ. xal
Λεύχιππον χενὸν xal ἔξω τοῦ χόσμου
648,72 ἀχώριστον τὸ χενὸν ἔϑεντο οἱ z.
1. Δ. 648,19 de principiis (Theophrastus)
28,15 sqq. atomos 35,22 36,2 5232,12
1069,24 (ὁμογενεῖς) 43,26. 41,3. 12 sqq.
(πληγῇ κινεῖσϑαι) 41,11 xiv t&v δΔημο-
xpítoo ἀτόμων εἴη τῷ μεγέϑει βραχύτερα
1046, 20 ἀπαϑῆ ἄτομα 82,3 εἴ. 925,
14 sqq. διαφέρειν ῥυσμῷ διαϑιγῷ τροπῇ
180,19 εἴ. 119,15 196,35 199,29 με-
γέϑει xal σχήματι διαφέρειν τὰς ἀτόμους
402,6 πανσπερμία σχημάτων 459,29
συγχρίσει xal διαχρίσει τῶν στοιχεέοον τὴν
γένεσιν 163,18 335,22 1050,2ω2 1266,33
ἀλλοίωσιν ἀνεῖλε 522,17 quomodo χοσμο-
ποιεῖ 1120,20 κόσμους ἀπείρους 178,23
πλείους εἶναι οὐρανοὺς 101,31 (dzeípox)
1121.6 ἐν τῇ κοσμοποιίᾳ ἐδόχει τῇ τύχῃ
χεχρῖσϑαι, ἀλλ᾽ ἐν τοῖς μεριχωτέροις οὐ-
δενός φησιν εἶναι τὴν τύχην αἰτίαν 330,
13. de τύχῃ 328,4 337,4. 8 οἱ περὶ τοῦ
obpavo) xal τῶν χόσμων αἰτιώμενοι ὅμως
o) λέγουπι τί ποτέ ἐστι τὸ αὐτόματον
331,22 τὸν χρόνον μὴ γεγονέναι 1153,22
τὰ χρώματα οὐ φύσει ἀλλὰ νόμῳ xal ϑέ-
ctt 012,28 τινὲς λέγουσιν (Abderitae in-
telleguntur ab Alexandro, cum ἀπορροὰς
statuit) δι᾽ ὧν Hzcopévev xal ἐμπλεχο-
μένων ἕλχεται τὰ ἑλχόμενα 1056,3. frag-
menta: δῖνον ἀπὸ τοῦ παντὸς ἀποχριϑῆ-
ναι 321,24 'κεριπαλαίσεσϑαι᾽ (1. περι-
παλάσσεσθϑαι) ἔλεγον τὰ ἄτομα χατὰ τὴν
ἐν αὐτοῖς βαρύτητα 1319,1 not. νόμῳ
ypov; 522,11 n.

Δημοκχρίτειος (&-opot) 459,27

Demosthenes v. Hegesippus

Διάρης χιλίων σταδίων ἔστι φαντάξζεσϑαι
217,13. 14. 17. exemplum Eudemi 102,3
(cf. Zur Textgesch. d. Arist. Physik. Ab.
d. Berl. Akad. 1882 p. 39)

Διογένης ὁ ᾿Απολλωνιάτης 25,1 149,18
191,21 σχεδὸν νεώτατος (physicorum)
25,1 eclectice Anaxagoram Leucippum-
que secutus 25,3 φυσιολόγους χαλεῖ
σοτιστάς 191,26 ὁμοίως ᾿Ανμξιμένει
ἀέρα 151,21 de principio 25,4 149,7
ἀέρα ἄπειρον 452,32 458,25 415,0 τὸ
μεταξὺ 149,18 sqq. 151,22 203,3 (cf.
Add. t. X ad h. loc.)

NOMINUM

libri Μετεωρολογία 151,27 Περὶ dv-
ϑρώπου φύσεως 151,27 Περὶ φύσεως
unus liber Simplicio lectus 25,7

151,25. 29
fr. 2 ed. Schorn. . . . 151,31 sqq.
fr.3. .. . . . . .. 153,20
fr.4. ... ..... 152,12
fr.5. ... . . . .. 152,18
fr6..... .... 152,22
fr.7......... 153,19

Διογένης 6 Βαβυλώνιος 426,2

Διογένης ὁ χύων refutat ambulando Ze-
nonis aporias 1012,24 1205,26

Διόδωρος Cronus σώματα dpeprj 926,20

Διόσχουροι cf. 344,10 n.

Δίων exemplum 385,18 2983,27 1299,
88 sqq.

Δορπία primus Apaturiorum dies 708,18

Δώριος ἁρμονία 185,32

"Extwp 329,35 1014,22

"EXdtnc Leucippus 28,4 Parmenides 22,
25 Zeno 947,4 1011,11 1288,37

"EAeatixol ψυχιχὴν οὐσίαν κίνησιν ἔχειν
143,11

“λλάς 6,34

Ἕλληνες 23,80 230,35 333,9 261,95
362,1 552,9 556,12 Anaxag. 163,21

᾿Ἐμπεδοχλῆς ὁ ᾿Αχραγαντῖνος οὐ πολὺ xa-
τόπιν τοῦ ᾿Αναξαγόρου γεγονώς 25,20 dis-
cipulus τῶν Πυϑαγορείων 25,21 Par-
menidis sodalis 25,20 «cum Anaxagora
comparatus 195,30 sqq. ᾿ἸΙάδες μοῦσαι
(Plato) 50,14. 20 Aristoteles (de φύσει)
314,1. περὶ νοητοῦ xócpou xol αἰσϑη-
τοῦ 31,18 34,4sqq. 1123,25 1186,30
metaphysica a physicis seiunxit 21,18
οὐχ ἀρχεῖ τὸ παρὰ μέρος φάναι, ἀλλ᾽
ἐχρῆν xal τὴν αἰτίαν τούτου προσϑεῖναι
1185,25 οὔτε κατὰ μέγεϑος οὔτε ἐν ἑνὶ
οὔτε ἐν πλείοσιν τὸ ἄπειρον 458, 80 ἕν
τε xal πολλά 22,7 πλείονας καὶ πεπε-
ρασμένας (ἀρχάς) 1179, 28 πεπερασμένα
459,10 τῆς χατὰ τὸ εἶδος φύσεως ἥψατο
300,15 quattuor elementa et duo prin-
cipia 25,21 154,6 sqq. 188,30 189,4 197,
10 199,26 ὃ στοιχεῖα 155,3 178,14 sqq.
214,25 φιλίαν xai veixoc 31,21. 32 369,
26 465,6.12 1818,22 ποιητιχὰ αἴτια τὸ
Neixo; xai τὴν Φιλίαν 459,12 σφαῖρος
104,18 σφαῖρον ϑεὸν ὀνομάζει 1124,1
ποτὲ μὲν σφαῖρον ποτὲ δὲ κόσμον λέγον-

᾿Εμπεδοχλῆς 1448

τος ... xal χίνησιν ἐνόμιζεν ἐν τῷ χόσμῳ
ἀεὶ εἶναι 112]. 17 δυνατόν ποτε μηδὲν
χινεῖσϑαι 1123,12 μὴ ἀεὶ χίνησιν εἶναι
1363,32 ἀίδιον τὸν χρόνον 1153,29 τὴν
χατὰ χρόνον μεταβολὴν (τοῦ χόσμου) εἰς
ἔνδειξιν ἐλάμβανε τῆς τάξεως αὐτῶν καὶ
τῆς τοῦ νοητοῦ γενέσεως ἀπὸ τοῦ νοη-
τοῦ... xal τῆς τοῦ αἰσϑητοῦ πρὸς τὸ νοη-
τὸν ἐπιστροφῆς 1186,32 χατὰ περιόδους
σύγχρισιν xal διάχρισιν 154,81 [68,18
295,22 1266,33 quomodo χοσμοποιεῖ
1120,20 ἕνα τὸν xóopov 178,26 διὰ τὸν
δῖνον μέσον ἡ p?) χρατεῖται 386,24 n.
carmen citatur ἐν τοῖς Φυσιχοῖς 32,1
ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Φυσιχῶν 157,
26 300,20 ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν
Φυσιχῶν 381,99
versus citantur:

v. 98 Stein.. . .180,80 235,23
v.61—95 ...... 151,25
v.61.68 . . . . .. 1318,22
y.69—1718. . . . . . 88,19 sqq
v7] ....... 1124,23
v. 712—183 160,20 1125,1
v. 76—80 ..... 26,1
v.81l ........ 188,26
y.96—109 . . . . . . 159,13
y. 908—107 . . . . . . 93,8
v.112 . . . . 1184,7 1185,18
v.112.113 . . . . . . 160,16
v.112—118 . .... 33,18
y.119—129 . .... 160,1
v.134 . . . . . .. 1124,2
v. 135... . ... 1183,30
v.137.138 . . . . . 1183,32
v. 139—141 1184,14
v. 142 .. .. . .. 1184,44
v.152 . . .. . . . . 331,7
v. 167 321,16 390,35
358,11. 25
v. 171—185. . . . . . 32,18
v.186—194. . . . . . 160,28
v.195 .. .. . . .. 331,12
v.196 . . . . . . . : 931,14
. 199—202. . . . . . 300,20
v. 202—207 . 32,6 331,5
v.218 . . . . . . . . 331,9
v. 241—253. . . . . 1124,11
v. 200 . . . . . 331,2 327,20
v. 258. 259 . . . 312,1 380,20
981,8. 7

41*

1444 ᾿Εμπεδόχλεια

Emped. v. 262—269 . 381,31 (cf.382,4 sqq.)
v.369.31:0 . . . . 1184,8

Ἐμπεδόχλεια (τὰ στοιχεῖα) Eudemus 480,
20

"E&fapóne Thaletis pater 23.22

ἐξηγηταί 43.28 82,11 83,32 96,20 112,31
127,9 131,14 243,13 253,20 406,28 408,
30 432,31 4955.31 471,359 472,8 755,1
543,30 850,16 861,27 880,26 882,30
891.7 911,9 1132,5 1217,16 Cate-
goriarum 253,2 (Platonis) 1248,8 ὁ
ἐξηγητής v. ᾿Αλέξανδρος. cf. ὑπομνημα-
τισταί

"Er(dóa quartus Apaturiorum dies τόϑ,
18

Ἐπίδαυρος 134,29

"Eztxo2ptto: Ζηνόβιος 489,22. ᾿Ἐπιχούρειοι
de generatione animalium 312.9

Ἐπίκουρος Aristotele auctore Democrritea
mutavit 925,15 χενὸν xai ἔξω τὸ9
κόσμου G4S,1. χενὸν τὸ διάσπττιια il,
38 τὸ διάπτημα τόπον 941.24. τόπον
πὰντι ἀδιάφορον 601.22 εἰ ἀνιτοταχῶς
ἐν τῷ χενῷ φέρονται αἱ ἀτομος (Alexan-
der) δε 13. 33. izozrgex πάντα A τῶν
ἀμερῶν χινεῖσϑα: 9331 ἄπειρον τὸ πᾶν
461.3. ἀκείοους τῷό πλήϑει τοὺς xz2uvXl
1121.3

fragmenta :

fr. 363 ,Epicurea Usener!. 925.15. 13

2A... 335.21
XS........ 3324.24

"sisía. οἱ dx τῆς Ε. uni a ar-
Σχνὸς χαττυτοεῖσθϑαν 91.229 33432

"Esto xxn Βπίδεσσι Emrpeed. D10124.02

"Essmaixii cena SWMS

"Esur; 3$ p'anreta ΤΑΙ

'"Eansie2:: : [hice dumeg: cLatur
liher Dlzt Πιστωνς 247.33. 256,52

"Esut::ac: [CX Adso Meupck $1»
I361.55 i323.

'Esw; Parreziis $3.23

'E:ta Py:iagromec- INMMS

'"E:ff3:55 τοῖς |]Dimee uocymÓE3-
Y. Cmm 423

&tiz22033:: nuam DU
δος ἃ

Eiitairnino ὄν τὸ PI|Bagss (x. ines

. "- *.
TUM SUD τὸ XfX D

το IXAI4A DANA
Eiiqa:i; ἔς 133. c8 λυρστετεις
Tam τστετιλζδων DAOQI Σ DaizWwcETN

II INDEX

tàv' Ἀριστοτέλους ἑταίρων 111,16 ὁ φιλαλή-
ϑης 1024.1 inPhysicis suis τὰ τοῦ Αριστο-
τέλους παραξέων 924,18 πάντων μᾶλλον τῶν
ἐξηγητῶν τὴν τοῦ ᾿Αριστοτέλους γνώμην
ἐπισταμένῳ 991,29 παραφράζων σχεδὸν
xal αὐτὸς τὰ ᾿Αριστοτέλους 1206,27 cf.
188,99 ἐγγυτέρῳ τοῖς χρόνοις ὄντι (Hip-
pocratis Chii) xal ᾿Αριστοτέλους ἀχροατη
68,93 Hippocratem in vetustioribus nu-
meravit 69,23
epistula Eudemi ad Thbeophrastum
de lectione Physicorum Aristote-
leorum (fr. 1 Spengel) 923,11 Eu-
demea Physica ad emendanda
Aristotelea adbibita 522,26
Q-5tx6v exemplum Simplicii mancum
133,24. citantur loci sec. Spengelii
syllogen hi:
3 ἀρχόμενος τῶν O»-
“ιχῶν). 10.3. 12. 23 11.16
. 9 (ἐν τοῖς uso). 22.15
12,13

m

TDTT TB os
ων
rs
pé
(4
dá

.6. .8331.28.31 8321.23 S6,5
4 ν τοῖς Ovxxos

91,..S 99.10. 13. 13. 20.

31. 33.29. 3) 133.239.30

fr... ....... 105.21

fr... ....... 1055.11.32?
f.3......... 110.6

fr. 10 . ... .... 111.13

fr. 11 ἂν τοῖς usi. 10S

113.3. 19. 13.5. 121,13

ΑΝ
"
, d.
i.

$j21&», . . . . 133.23
τὸ ........ 14325
f.1 2.2... νὸς 1τ 39
f.l9 ........ 195.6
f.i ........ 51.35
fr. 1 ἔν Uu 9x .2132
τ ΙΣ b c5 zzeco cn

tol:

£3 ........ τ
£.31 ........ eX-M
£O . SQUC 30 332.15
33 ........ RR Y
&3& ........ 336.15

NOMINUM

Eudemi fragmenta:

fr. 26 (ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν

Φυσιχῶν). . 411,16 cf. 412,24
f.27 ....... 431,6 4323,13
fr.28 . . . .. . ev. 439,17
fr. 99 (ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν

Φυσιχῶν). . . . .. 459,25
fr. 30 . 466,8 461,26 468,5
fr.31 .. .. . .. . . 414,29
fr.32 .. . .. .. . e. 480,18
fr. 33. .. .. .. . . 490,11
fr.84 .. ... . . νων 493,14
f.35 .. .. . . . . . 511,16
fr.36 ... .. .. νω 522,26
fr. 31 .. .. *.. e. 523,22
fr.388 . . . . . τὐνὐς 530,31
fr. 39 (ἐν τῷ τρίτῳ τῶν Φυ-

σιχῶν). . es 533,14
fr[40 . . .. . . . - . . 550,33
frd]... .. e * 952,24
fr.d2 . . . .. . . . 963,17. 20
fr. 43 . . . 566,18 583,10 606,93
fr. 44 (ἐν τῷ τρίτῳ τῶν ἕαυ-

τοῦ Φυσιχῶν idem citat

Themistius). . . . . 595,9
fr. 45 (ἐν τῷ τρίτῳ τῶν Φυ-

σιχῶν) . . ...... 662,28
γ. 46. . .. .. . 100,18
f46. ... .. . .. 102,1. 26
fr.41. .. .. .. ... 108,9
fr. 48 (ἐν τῷ τρίτῳ τῶν Φυ-

σιχῶν) . . . - - - - 110,33
fr. 49 (ἐν τῷ τρίτῳ τῶν Φυ-

σικῶν). . . es. 111,6.16
fr. 50 (ἐν τῷ τρίτῳ τῶν Φυ-

σιχῶν). .ὄ .ὄ . . .. 129,96
fr. 51 (ἐκ τοῦ τρίτου τῶν Φυ-

σιχῶν). . . . 725,28 132,24
fr.52....... es 154,10
fr. 53 . . .. .. νος 188,35
f543 .. ... .. . .. 813,13
fr. 59. ἐν τοῖς ἑαυτοῦ Φυσι-

χοῖς. . . .. 860,9 861,5
fr. 56 .. ...... κω 863,4
fr. 54... ....... 810,1
fr.588 . . .. .. e. 879,18
fr.59 .. ... νος 886,1
fr. 60... . .. ees 924,18
fr. 61... . . . . 928,28 929,4
fr.62 .......... 930,35

Εὐκλείδης 1445

Eudemi fragmenta:

fr. 63 (ἐν τῷ τετάρτῳ τῶν
Φυσιχῶν). . . . . - 942,18
fr. 64 .. .. τὲ 955,28
fr.60 . . . . . . .-. 913,21. 27
fr. 66. (ἐν τῷ τετάρτῳ τῶν
Φυσιχῶν). . . . . . 989,26
fr. 67 (ἐν τῷ τετάρτῳ τῶν
Φυσιχῶν). . . . .. 991,29
fr[68 . . . . . . 1016,24 1020,1
fr.69. .. ... 1022,15 1024,7
fr.70... .. .- - -. 1036,13
fr. 711. .. .. 1175,9. 13 1183,28
fr. 23.......... 1200,6
fr. 38... . es 1206,27
fr.74 . . . . . e. 1219,38
fr.75 .. .. .. e. 1220,31
fr. 16... .. ως 1222,11
fr. 10... ees 1223,8
ἔτ. 18. .. . . . 1233,36 1234,16
fr. 79... . . .. 1237,10. 21. 25
fr.80. .. .. . .. 1262,18. 19
fr. 81. . 1954,10. 16 1355,28. 32. 95
(82... ....... 1351,17
fr. — a Spengelio praetermis-
sum de Platone. . . . 7,14

. 92 (ἐν τῷ δευτέρῳ βιβλίῳ

τῆς Γεωμετριχῆς στο-
ρίας). . 60,91 cf. 55,23 60,22

Εὔδωρος de Pythagoreis 181,10 sqq.

Εὐηνός

(Parius iunior) de tempore dictum

addendum Bergkii P. L. II 271 ut Quint.
I 10,17 (p. 58,23 Halm.) 741,2 cf. n.
Εὐκλείδης Στοιχεῖα generaliter 60,28
citantur Elementorum hi loci:

| Post. 1—53. . . . . . .- 511,31
D... £17] 17 65,19

9 ....^.^-.^-.^.2^.42^52^*5 62,21

13. .....-.... 63,1

83. .. eror onn 63,9
41... . rrr ns 62,1
]l14.......-.- 25,9 62,8
HI def. 6 ........-. 69,8
def. 11... .. .- .* 61,33
ΕΞ ΞΕ 64,28
ΗΕ rrr on ss 66,12
33... rrr nn 61,28

IV 5 .... rrr or n n 65,11
15 corollaium . .... 68,12
10... ....-. 492,6 511,22
XI 2 .......-.-.-.- 61,10

146. Βυήρίάοβ

Euripides sine nomine citatur fr. inc.
1017 (3684) N. 328,1 falso tribuitur
versus citatus 302,8 n. 755,7 a Philo-
pono (cf. Nauck Praef. ad F. T. G.? XI)

Εὐρύστρατος Anaximenis pater 24,96 41,
20

Εὐρώπη 771,19 809,20

Εὐφραδὴς θεμίστιος 11,11

Ἐφέσιος Heraclitus 24,1

Ἐχεχράτης 351,90

Ζεύς. πρὸς Διός Plato. 405,30 Ζανὸς
πύργος Pythag. 1355,9 planeta 1179,
19

Δηνόβιος ὁ "Eztxobpttoz contra quem scri-
psit Alexander Aphrodisiensis 489,22

Ζήνων ὁ Ἐλεάτης 947,6 1011,11. 1288,37
ὁ llaputvíboo γνώριμος 99,14 — βοηϑεῖν
ἐβούλετο τῷ [lapusvíóoo λόγῳ 134,4. ἐν
τῷ Πλάτωνος []αρμενίδγ, 101,1 102,29
134,8 ab Aristotele taxatus (Z 2 2332421)
939,3 ef. 551,13 sqq. 1011,9.— ἀμκφοτερό-
1Àe335; Timoni audit 132,4 1011,14 αἱ
τοῦ δεσπεσίου Ζήνωνος τοῦ Ἐλεάτου dzo-
ρίαι 1011.}11 λόγο) 410.3. (βιβλίον)
δ δι 18 εἴ τις αὐτῷ τὸ ἕν ἀποξοίν τί
ποτὲ ἐστιν. ἔξειν τὰ ὄντα λέγειν 1. 1]
13833 144,15. ἄνζοει τὸ E 99,110. ur
δὲν τῶν ὄντων λέγειν τὸ Db δ 1 ἕν
καὶ x)Ài 9323. τ ἔχαστον τῶν αἰσὸν τῶν
πολλὰ dva: 360,24 31.12 κδὸ τόξο S34,
S14 τὸ πολλὰ dvanmeées 93.12 140.29
ἄντοει τὸ ἕν 033.26 133.16. loeum ne-
gavit esse δύ} sqq. 981. 2. 3. 17 saq.
X94. 2. l6. 20 :qq.. 336,32. δὶ i-a
Ti3 χυσεως 022.109 $136,338 91.14
SA sqq δὰ DI003,3€6. τὸ 1258,
τὰ. τὸ ἅξειῖχΣ iinac ἐν cr
φυτλζνῳ ἐμλφεῖν χει lDOlXlÜü o quat-
ἴπος ianDseenia numenantut de motu
ILS C AgycGrx ΟἿ 2? aqq pz
s&beN ἐξὶςς IQOÁAA δ τριταῖος eum Pee
ftazecaà de χταθο mz ἰὼ ἰδ lli.
ἀκχάτηῶΣ ἰδ ΤΩΣ CALS S ual
ἐξ izra τοῖς τῶν capte Iiciylee
SP Qul

Hegesippsus ὦ RacnmoesQ στ ium
S$ex:ac a l'ugnaxn] T4. l2

"Hr33:.3:.1:; Azaiifl]cEe pals6 272

"Hi: CMS

"Haizrzxijiidio io: dóipncaAWNGNIII mdr
aw Lu crlTÁÍu1 WIS TIigályCu4

II INDEX

453,29 sole stante terram moveri 292,
21

Ἡράκχλειος.
1346,7

Ἡρακλείτειος (ϑέσις) 51,23. 8ὺ ἩἪἩρακλεέ-
τειοι πάντα χινεῖσϑαι ἔλεγον 1196,9

Ἡράκλειτος ὁ Ἐφέσιος 23,381 'Id$ec
μοῦσαι (Plato) 50,15.19 τὸ πῦρ (cf. fr.
22 Byw.) 23,94 24,4 113,30 149,8 203,2
214,24 εἰς τὸ ζῳογόνον τοῦ πυρὸς ἀπεῖ-
ósv 80,11 ἐχ πυρὸς πάντα εἶναι xal εἰς
τοῦτο πάντα ἀναλήεσϑαι 480,27. 38 πάντα
ῥεῖν (cf. fr. 41. 42 Byw.) 887,1.5 1251,
1 1913,8 οἱ περὶ Ἢ. διὰ πυχνώσεως
xai μανώσεως τὰς γενέσεις xal φϑορὰς
ἀποδιδόασι 1319,21 ἀεὶ μὲν εἶναι κόσμον,
οὐ μὴν τὸν αὐτὸν ἀεί, ἀλλὰ ἄλλοτε ἄλλον
γινόμενον, κατά τινας γρόνων περιόδους
1121,14

λίϑος “Ηραχλεία 1055,9. 25

fr. 41 Bywater. . . . . - 11,91
(cf. 881,1. 5. 1251,17. 1313,8)
fr. Oi ... .. 30,10 sqq. 82,23

Ἡρακλῆ ς exempl. 98,20 CThespiadae 101,
31 Augeae stabulum 11360,2

"Hsísboz ydo; 534,1 ἐν Θεογονίᾳ (v. 116)
32418 εἰ. 533,11 524,15

"Hgatzzo: Empedoclis 32,3. 1

θαλῆ ς Ἔξχμυου Mode 23,323 τὴν Ξεοὶ z2-
Ste; ἱττοοίαν induxit 22.29 Anaximandri
doctor 24.113 OaAz; "Avaziamoe; ceteri
appellantur z2zz« 40.20 nibil scripsit
praeter Ναυτιχὴν ἀττουλογέαν 33.33 οἱ
περὲ Θαλῆν materialem causam 6,23 τὸ
ὕδωρ 2333 113,22 149.. 9013 214.23
511. :ἀξεῖοον; 40233 439822 εἰς τὸ
χῆνβδον τοῦῷΖ ὕξατὸς ax: 96.10 τεὔνο-
Zw» xi: zomweezo 1.12 4 zzz €. 2e
Ξοχνανζεους EI: ACIER. τῸς TOO 23
φϑηοῖς icd am 1319.31

το τὶς Z6

ας SCpiiscePazsaxeilcvl$ &e.2
v.p. lie

Θεχιττιις 3 E.oarin 4212 Sew X ἃ
zbMren 442.l -1nizamce CAO cnm
τὰς o42.12 dl C. 32 102.24 ἀπ τὶ

ἀκα 4l4l. 4A 42 ἐπι 4423.1

SII ΩΣ Σ ΤΊΣ TXXGÓG cf OW

X n τῶν ΣΣ «ὦ τας IS

VALGS τοῖς τ τ 3 πὶ τὰν τὰ

SOMACU 364.12 ὙΠ Σ MDXIA ROG EM

AX 3GSQAD ἀπο ας δ ὦ IXOÓLOÉDIOA

- om - - -
Ὡς LE ud
"-—S omo "m od

NOMINUM

22 1130,4 1132,26 1253,71 saepe celato
nomine compilatur a Simplicio velut
126,20 alias

Θεογονία Hesiodi 527,17

Theocritus XII 3 celato nomine citatur
101,26

ϑεολόγοι qualis Hesiodus de mundi ortu
1360, 7

Θεόφραστος. ὁ χορυφαῖος τῶν ᾿Αριστοτέ-
λους ἑταίρων 964,80 Στράτων Θεοφρά-
στοῦ μαϑητής 789,1 965,7 οροτγᾶ
comprehenduntur una cum Aristoteleis
9,5 n.

Φυσιχὰ citantur: ἐν ἀρχῇ τῶν ἑαυτοῦ
Φυσιχῶν (fr. 171 Wimmer) 9,7 ἐν τοῖς
Φυσιχοῖς (fr. 21 W.) 604,5 (tr.22 W.)639,13
ἐν πρώτῳ Φυσιχῶν (fr. 18 W.) 20,19 ἐν
τῷ πρώτῳ τῶν ἑαυτοῦ Φυσιχῶν (fr. 19 W.)
860,19. 27 εἴ. 861,28 ἐν τρίτῳ τῶν Φυ-
σιχῶν 7, Περὶ οὐρανοῦ (fr. 16 W.) 1236,1
significantur Physica (de physiologia)
18,94 (de compositis) 21,10 (de.1oco)
606,33 (cf. 583,10) 642,18 (cf. 639,13)
583,10 (fr. 220 W. cf. 566,18 sqq.) 612,5
(de tempore) 788,34 de μεταβολῇ (fr. 54
W.) 998,13

ἐν τῷ ἃ Περὶ κινήσεως (fr. 260 W.)
107,12 ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Περὶ χινήσεως
(fr. 25 W.) 986,5 (fr. 53 W.) 964,20 ἐν
τῷ δευτέρῳ τῶν Περὶ χινήσεως 413,1
ἐν τῷ τρίτῳ 413,5

Φυσιχῶν δοξῶν, quem librum *Ioco-

ρίας (149,32) vel Φυσικῆῇς ἱστορίας (115,

12 154,14) titulo citat,

fr. 1 (Doxogr.p.475sqq.). 29,21. 8]

fr. 2 94,13 (cf.25,6) 41,17 n.
(àv τῇ "Iaropíq) . . 149,92
f... ll. 35,14
fr.4 21,11. 11 154,14
f... ln. 22.98
f6......... 38,90

fr. 7 (ἐν τῷ πρώτῳ τῆς
Φυσικῆς ἱστορίας). 115,12
cf. 118,2 134,11

f8......... 28,45 sqq.
f.9 ..... 26,0 (cf. 43,4)
fr. 15 (6.37 W.). . . . 100,18

fr. novum (ex Alexandro
ut cetera tralatum, po-
nendum ante fr. 11) . 1121,5 sqq.
fortasse fr. extat . . 648,12 sqq.

Ioannes 1441
ἐν τῷ Περὶ ᾿Αναξαγόρου δευτέρῳ (Do-

xogr. p. 479η.4) 166,1" fragm. epi-
stulae ad Eudemum de loco Physicorum
923,10

Θέσπιος ὁ Θεσπιεύς.

Θήβαζε 715,96

Θῆβαι 720,4 4471,33 sqq. 933,17

Θηβαῖοι (bellum Phocense) 361,34

Θήβηϑεν 447,26 sqq.

ϑυγατέρες 707,92

Ἰάμβλιχος 795,5 767,20 ὁ ϑεῖος 639,23

642,18 ἐν τῷ εἰς τὰς Kacnyoplac ὑπο-
μνήματι 60,7 192,20. 22 ἐν τῷ πρώτῳ
τῶν εἰς τὰς Κατηγορίας ὑπομνημάτων
186,11 787,4.10.27 ἐν τῷ € βιβλίῳ
τῶν εἰς Ἡ ἱμαιον ὑπομνημάτων ἐν χεφα-
λαίῳ δευτέρῳ 6239,24. ἐν τῷ ἢ τῶν εἰς
Τίμαιον ὑπομνημάτων 702,20 ἀπὸ τῶν
εἰς Τίμαιον ὑπομνημάτων ἐν τῷ ὀγδόῳ
βιβλίῳ, ἐν τῷ C χεφαλαίῳ 798, 24 sqq.
ἐν τῷ τ κεφαλαίῳ 794,22 sqq.

"Ide. "Idóec μοῦσαι (Heraclitus) Plato 50,15

ἰατροὶ παλαιοὶ οἱ πολλοὶ ἐν πνεύματι τὸ
ὑγιαίνειν xal νοσεῖν 424,95

Ἴλιον ex Arist. exemp. 750,5

ἽὝππασος ὁ Μεταποντῖνος τὸ πῦρ 23, 33
149,8 ἀριϑμὸν παράδειγμα πρῶτον ὑπάρ-
χεῖν τῆς χουμοποιίας 423,12

Ἵπποχράτης 6 Χῖος ante Aristotelem vixit
69,22 de quadratura circuli 54,18 55,
20 sqq. 68,92 69,3.5. 13. 19. 22. 24 (cf.
t. IX p. XXIII sqq.)

ἹἽἹπποχράτης (Cous) εἰς τὰς πρώτας ποιότη-
τας τῶν πρώτων στοιχείων ἀνέδραμε 425,2
citatur ξύρροια μία χτλ. (περὶ τροφῆς lI
20 Kühn) 461,18

Ἵππων ὁ ἄϑεος τὸ ὕδωρ 23,23 113,29
149,7

"lote τόπος ϑεῶν 641,34

loannes Philoponus τῶν ἐφ᾽ ἡυῶν τις
τελχίνων 1117, 15. sub cognomine solo
Γραμματιχός citatur 1140,7 1156,30
1159,4 1160,7 1161,32 1164,3. 6. 39
1165,13 1171,30sqq. 1172,38 sqq. 1180,
88 1358,26.39 1326,98 1358,26.39 τῷ
[Ιλάτωνι συνέπεσθαι δοχῶν 1331,8
de eius scriptis cf. ad 1129, 29 not.
ἐν τῷ πέμπτῳ τῶν Πρὸς Πρόχλον (de
mundi aetern. V 2) 1159,2. ἐν τῷ ἐνάτῳ
(IX 8) καὶ ἐνδεχάτῳ (ΧΙ 8) τῶν Πρὸς
ΠΙρόχλον 1141,9 ἐν τῷ ἑνδεχάτῳ (Ὁ) τῶν
Πρὸς Πρόχλον 1142,1 cf. not.

1448 Καιρός

Τῶν πρὸς ᾿Αριστοτέλη (περὶ ἀιδιότη-
τος τοῦ χόσμου) sex libri citantur: πρός
τε τὰ ἐν τῇ [Περὶ οὐρανοῦ δεδειγμένα περὶ
ἀιδιότητος αὑτοῦ πέντε γέγραφε πολύστιχα
βιβλία, τὸ δὲ ἔχτον αὑτοῦ βιβλίον πρὸς
τὴν ἀίδιον ἐνταῦϑα δεδειγμένην χίνησιν
xai τὸν ἀίδιον χρόνον ἀνεζώσατο 1118,]
ἐν τῷ τετάρτῳ λόγῳ δεδειχέναι φησίν
1175,17 τὸ τέταρτον αὐτοῦ βιβλίον οὗ
vov ἐμνηυόνευσε 1175,33, ut citat se ipse
ἐν τῷ τετάρτῳ τῶν πρὸς ᾿Δριστοτέλη 1329,
38.39 1333,82 1335.1 πρὸς τὸ - ἔχτον
τοῦ Γραμματιχοῦ βιβλίον 1182,28 respi-
citur hie liber etiam his locis: 1329,33
1330,7. 24 1331, 10. 11 1332, 15. 25
1333,4 1334,20. 97 1335,1. 24. 21

Καιρός 333,11. Plato 361,9

Καλχηδόνιος Ξενοχράτης 138,11

Κάρπος mathematicus quadraturam circuli
temptavit 60,15

Κλαζομένιος Ἀναξαγόρας 7,4. 27,2 34,18

Κολοφώνιος Xenophanes 7,1 22,28

Κόρινϑος 720,20 863,7

Kopícxoc exempl. 723,14 885,11.13. 16.
17

Κότος i. e. Νεῖχος Emped. 159,29

Κουρεῶτις Apaturiorum III dies 708,16

Κράτεια Menandri 384,14

Κροῖσος 329,35

Kpóvtoc (σφαῖρα) 590,28

Κρόνος planeta 589,21. 24 1179,18

Κύπρις Empedoclis 323,8 331,9

Aaxtbatóvtor 820,12 τοὺς παρὰ μιχρὸν
χαλουμένους ϑεοὺς ὡς σωτῆρας ἐτίμων
944,10

Λαμψακχηνὸς Strato 601,23 618,24 652,
19 693,11 710,9 711,9 788,36 965,7

Λεύχιππος ὁ Ἐλεάτης ἢ Μιλήσιος 28,4
χοινωνήσας [Παρμενίδῃ τῆς φιλοσοφίας οὐ
τὴν αὐτὴν ἐβάδισε [Παρμενίδῃ καὶ Ξενοφά-
vet περὶ τῶν ὄντων ὁδόν 28,4 ὁ ἑταῖρος
αὐτοῦ Δημόχριτος 28,15 Διογένης ὁ ᾽Απ.
γέγραφε τὰ μὲν χατὰ ᾿λναξαγόραν, τὰ δὲ
χατὰ Λεύχιππον λέγων 25,9 de princi-
piis 28,4 sqq. οἱ περὶ Λ. xal Δημόκχριτον
ἁπλούστερα τῶν ὃ στοιχείων ἐζήτουν αἵ-
τια (τὰ dtopa) 35,22 80,2 eidem ἀπεί-
ρους xatà πλῆϑος ἀρχάς, ἀλλὰ τὸ εἶδος
ἕν 166,6 λΛεύχιππος de atomorum causis
925,4 sqq. χενὸν xal ἔξω τοῦ χόσμου
648,12 doctrinam de corporibus per

II INDEX

vacuum cadentibus impugnat Alexander
679,14 τοῖς περὶ Λεύχιππον xal Δημό-
χριτον πᾶσα γένεσις xal φϑορὰ συγχρίσει
χαὶ διαχρίσει 1050,18 ἀπείρους τῷ πλή-
ϑει τοὺς χόσμους 1121,6

Λεύκων exemplum 815,26

λόγια v. Χαλδαῖοι

Λοξίας cum Τύχῃ iunctus in Delphico ora-
culo 333,16

Λύδιος ἁρμονία 185,93

Λυδός Περιχλῆς 227,25

Λύκειον 410,36 723,15

Avxía Procli patria 404,16 601,15 611,11
195,4

Λύχιος Proclus 618,27

Λυκόφρων (sophista) ἀφήρει τὸ ἔστι τῶν
χατηγορημάτων 9],18 τὸ ἔστιν οὐ συ-
νῆπτεν 93,29 97,23

Μάξιμος (Neoplatonicus) 592,6

Meqaptxot 120,13

Μέλισσος ὁ Σάμιος 22,24 Parmenidi iunctus
71,27 12,26 15,24 236,7 1195,13 cum
Empedocle consentiens 34,13 Aristo-
teles vituperat ὡς μίαν xal ἄπειρον τὴν
ἀρχὴν λέγοντα 42,91 Aristotelis A 3
186415 respicitur 966,18 979,2 989,24
οὐδὲ τοὺς περὶ Παρμενίδην xai M. πᾶν τὸ
ὃν ἀχίνητον νομίζει δοξάζειν ὁ Ἄριστο-
τέλης, ἀλλὰ τὸ ὄντως ὃν xal νοητὸν μόνον
1195,13 σοφὸς ἀνὴρ 1017, 80 φορτιχὸς
λόγος 92,6 sqq. (ἐριστιχός) 51,24 τὴν
χατὰ τὸ πρᾶγμα ἀρχὴν λαβὼν ἐγκχαλεῖται
108,13. 26 109,7 περὶ φύσεως μὲν 05,
φυσιχὰς δὲ ἀπορίας λέγει 70,4 sqq. περὶ
τοῦ ὄντος 48,20. 88 περὶ νοητῆς ἀρχῆς
29,6 μίαν xat ἀχίνητον ἀρχήν 21,30 cf.
232,4.12.19 ἕν τὸ ὄν 46,27 51,12 934.
26 ἕν ὅπερ ἕν 121,29 τὸ παρὰ τὸ ὃν
οὐχ ὄν 236,0 χυριώτερον τὸ ἕν λαβών
118,1 ἕν τὸ πᾶν 31,24 καὶ ἀχίνητον 31,32
ἕν xal ἀχίνητον xal ἄπειρον 22,24 52,8
1203,32 1204,15 (cf. Arist. A2 185232)
ἄπειρον τὸ ὄν 19,28. 170,80. 82) 10,2. 5. 1
82,11 103,2 114,27 502,5 ἀκίνητον 79,
13 80,4 110,18 tijv xatà τόπον χίνησιν
ἀναιρεῖ 110, 20. 112, 82 πάσας χινήσεις
ἀφαιρεῖ 110,26 118,2 ἀλλοίωσιν ἀνεῖλε
112, 26 ἀγένητον, ἀκίνητον, ἄπειρον τὸ
ὄν 114,17 ἀσώματον τὸ ὃν 118,19 114,
19 οὐχ εἴδος τὸ ὄν, ὡς τὸ σύνϑετον, ἀλλ᾽
ὡς τὸ ἄυλον 114,16

NOMINUM

libri titulus Περὶ φύσεως ἢ περὶ τοῦ
ὄντος 10,17 71.10

δὲ 1—5 (Brandis Comm. Eleat. 1 185),
quas Simplicii esse epitomen genuinorum
fr. 11-—14 evicit Pabst de Melissi fr.
(Bonn. 1889) 103,15 sqq. cf. 104,4. 16
105,3. 7.12. 16 106,4 650,1. 4 658,33
659,1. 4. 17

$86 ......... 162,23
. . 29,22 41,12sqq. 109,20

$8 l1—14. . 111,15. 18 113,8 sqq.
814... «νον νι 40,11. 18
816... ...... 81,6
819... ...... 114,22

Μένανδρος comicus (III 939 Kock) 384,14
(sine nomine) citatur ex Georgo fr. 97,3
(lI 30 K.) 740,34 cf. Add. t. X ad h. 1.

Μενέλαος Homeri 351,21 358,18. 20

Μεσσήνιος Aristomenes 470,25

Μεταποντῖνος Hippasus 23,34

Μηδιχός. τὰ Μηδιχά 1268,18

Μητρόδωρος ὁ Χῖος [ἢ cf. Zeller H. Ph.
15 9603] ἀρχὰς σχεδόν τι τὰς αὐτὰς τοῖς
περὶ Δημόκχριτον ποιεῖ 28, 27] χενὸν xal
ἔξω τοῦ χόσμου 648,16 ἀπ᾽ ἀρχῆς χρό-
vou γεγονέναι τὸν χόσμον xal τὴν χίνη-
σιν ἄρξασϑαι" ἠρεμούντων γὰρ τὸν πρὸ τοῦ
χρόνον τῶν ὄντων τὴν χίνησιν ἐγγενέσθαι
φασὶν ὑπὸ τοῦ νοῦ 1121,24

Μιλήσιος Thales 22,23 Anaximander 24,
14 41,17 Anaximenes 24,26 41,20
Leucippus 28,4

Μίλων 324,27

Μοδέρατος de Pythagoreis 230,36 231,6

Μοῖρα Parmen. cf. μοῖρα p. 14085

Μοῦσα cf. μοῦσα p. 1408b

Μῦϑος de equo et testudine 1014,6

Μωυσῆς (Gen. I 1) 1166,22. 31

Νεῖχος Empedoclis 25,24. 30 26,8 31,21
32,19. 13 33,24 34,1 50,23 158,8.18
161,7n. 189,2 199,18 1124,2. 10 1125,8
1153,29 1183,26 1184,2. 12. 14. 1183,
30 sqq. 1318,22. 96

Νιχόλαος ὁ Δαμασχηνὸς iv τῇ llspt ϑεῶν
(Roper Lect. Abulf. p. 37) de Xenopha-
nis principio 23,14 de Diogenis Apol-
loniatae principio 25,8 149,18 151,22

Nixopfj$nc invenit "lexpaqwv(zousav, qua
cireuli quadraturam solveret 60,12. 15

Νῇστις Emped. 300,22

Νύξ Parmen. v. νύξ p. [4090

1449

Ξενοχράτης ὁ Καλχηδόνιος 138,11] ὁ γνη-
σιώτατος τῶν Πλάτωνος ἀχροατῶν 1165,
84 σοφὸς ἀνήρ 142,16 γεωμετριχὸς ὧν
ἀνήρ 142,20 παρεγένετο ἐν τῇ [lept τά-
γαϑοῦ [ἰλάτωνος ἀχροάσει (fr. 27 p. 169,
18 Heinze) 181,9 γραμμὰς ἀὔδιαιρέτους
(fr. 47 p. 178,6 Heinze) 138,11 140,6
142,26 locus citatur de animalium di-
visione ex libro Περὶ τοῦ Πλάτωνος βίου
(fr. δ8 p. 179,9 H.) 1165,34

Ξενοφάνης Κολοφώνιος 7,1 22,28 ITappe-
νίδου διδάσκαλος 7,1 22,28 contraria ei
Leucippus docuit 28,6 τὰς τῶν προτέ-
pov δόξας ἐλέγχων 936,28 metaphysica
& physicis seiunxit 21,18 περὶ νοητῆς
ἀρχῆς 29,6 ἕν τὸ πᾶν 22,28 ἕν τὸν
ϑεόν 22,30 — Bv xal πεπερασμένον 29,7 sqq.

Παρμενίδης

fr. 3 ed. Karsten 23,20
fr. 4. .. .. .. . e. 22,11
f.10 ......... 189,1

Ξοῦϑος ὁ Πυϑαγοριχός ex Aristotele 683,
24

Ὀλυμπία 154,10

Ὀλυμπιχὸς μήν Eudemus 992,3

Ὄλυμπος 1030,29

'Opnptxàc 1254,14

Ὅμηρος ὁ ποιητής exemplum praeteriti
146,17 ποδάρχης ἴδιον αὐτοῦ (Achillis)
ὄνομα παρὰ τῷ Ὃμήρῳ 1014,8

B 204 . . 250,26 256,21 1254,14
B408 . . . .. 351,21 358,18
E749 . . . .. . Oo. . 991,23
8108 ......... 565,230

versus sollemnis Διὸς (sic) δ᾽ ἐν qo5-
νασι χεῖται 052,12 ἃ Simplicio floscu-
lus (E 85) ipsius verbis immixtus 608,
13
Ὀρφεὺς fr. 52 (Abel p. 171) 528,14

fr.53)2 (p.372) . . . . . 147,1

fr.78 (p.183) . . . . . . 641,30
fr. 118 (p. 198,9) .. . 643,29
hymn. 2 (p.95 Abel) . .333,16

*Ücca 1030,29

Παλαιότεροι de natura 288,33

llappevíóetog (σύγγραμμα) 144,28 (ἔπη)
116,6 (λόγος) 116,19 τὸ Παρμενίδειον
19,11 114,14 ἐν τοῖς [Παρμενιδείοις 140,
23

Παρμενίδης [᾿ύρητος ᾿Ελεάτης 22,24 — Xe-
nophanis discipulus 7,1 22,28 magister
Leucippi 28,9 Empedoclis 25,20 cum

1450 Παρμενίδης

Empedocle consentiens 34,13 mag.Socra-

II INDEX

Parmenidis versus citantur:

tis (κατὰ Πλάτωνα) 148,15 cum Anaxa- v. 591.52 . . . . .. . . . 86,271
gora comparatus 34,27 Melisso iunctus v.51—53. . . . .. . .. 117,4
10,44 71,27 72,21 715,94 19,12 80,17 v.92. . 4... 650,13
93,4. 26 114,29 1195,4 τὰς τῶν mpoct- v 94—59. .. .. . . .. 117,8
ρων δόξας ἐλέγχων 36,28. ἐριστιχὸς λόγος v.98.59 . . .. .. . .. 18,3
51,24 διχοτομία (Porphyrius) 189,26 v. 60.61... ... 135,21 143,81
140,22 βαϑέος χολυμβητοῦ δεῖσϑαι τὴν 144} 244,1
διάνοιαν αὐτοῦ 86,32 n. 6 μέγας 650,14 γ.6]. . . . . . . . . . . 18,6
Platonieus 134,8 Ἀριστοτέλης ζηλωτὴς v62—64. , 0 Ὁ νον ων 142,34
γενόμενος ἀχίνητον ἀπέδειξε xal αὐτὸς τὸ v 62—75. . . . . . . .. 18,8
πρῶτον 80,17 Aristotelis iudicium 120,1 v.62—115 . . . .. . . . 145,1
133,31 242,16 sqq. Eudemi iudicium v. 88 significatur . . . .. 19,10
115,16 sqq. cf. 118,6 120,6 v.641—66. . . . . .. ... 90,6

τὸν xavóva οὐδαμοῦ ἐξήνεγχεν 120,27 νι 5. ....... 81,21 120,28
περὶ νοητῆς ἀρχῆς 29,6 πάντα ἕν ἐν τῇ ν. 60... .... νος 143,13
vontj ἑνώσει 136,99 — metaphysica a 671—100... les 162,18
physicis seiunxit 21,18 περὶ φύσεως «83... ..... 86,24 143,3
μὲν οὔ, φυσιχὰς δὲ ἀπορίας λέγουσι 70, 86... .. . .. 86,22 81,23
4sqq. οὐχ ἠγνόει τὴν διαφοράν (τοῦ ἕν v. 87—89. . . .89,27 79,32 80,1
xai πολλά) 120, 20 ἀριϑμῷ ἕν 181,34 v. 90... ....... 143,15
περὶ τοῦ ὄντος 45, 26 ἕν τὸ ὄν 46,27 Υ. 90 significatur . . . .. 11,90
51,12 88,31 93,4. 96 99,10 121,28 124, v 90—35. . .. . . . . . 30,6
34 141,11 144,14 243,5sqq. ἕν τὸ πᾶν v.91—39. . .. . . . 40,3
31,24 138,21 ἄποσόν τε xal ἄποιον 82, v.06—98. . . . . . 87,14 143,22
15 μέγεθος τοῦ ὄντος χατηγορεῖ 126,292 v.99—101 . ... . . .. 86,31
ἕν xal πεπερασμένον 29,7 82,12 114,27 v. 101 (ex Platonis Theaeteto

ἕν τὸ πᾶν xal ἀχίνητον 37,32 52,9 cf.
21,29 22,4.12. 19. 24 79,12 114,26 179,
30 ἀγένητον 162,11. 15 ἀνεῖλε τὸ μὴ

translatus) . . . 29,18 143,10
v. 101 (ex Parmenide ipso
citatus). . . . 87,1 146,11

ὄν 100,23 243,99. τὸ παρὰ τὸ ὃν οὐχ ὄν, 106... .... 92,29 127,31
τὸ οὐχ ὃν οὐδέν, ἕν dpa τὸ ὄν 103,9 1486 146,30
115,11 119,2 236,7 αὐτὸ τὸ ὃν μὴ ὃν v.106.107. . . .. 126,22 137,16
δείχνυσι iudice Arist. 126,4 τὸ Bv οὐ τὸ v.106—108 . .. . 52,26 89,22
xotvóv (Eudemo iudice) 132,93 πρῶτον 107... .. . 107,26 133,27
αἴτιον τὸ ἕν 147,13 οὐδὲ ὅλως ἀρχὴν 902,6
ἐτίϑετο 37,24 δαίμονα πάσης γενέσεως v.13.114 . . . . . 0. 41,8
αἰτίαν 84,10 τὰς ψυχὰς πέμπειν ποτὲ v 11ὅ--11ὸδὰ ....... 30,17
μὲν éx τοῦ ἐμφανοῦς εἰς τὸ deibéc, ποτὲ v.113—124. . . . . . . . 38,90
δὲ ἀνάπαλιν (sc. τὴν δαίμονα) 39,20 ὃο- v. 116 significatur. . . . . 141,29
ξαστὸν τὸ αἰσϑητὸν χαλῶν 38,26 39,10 v.116—122. . . . . 30,22 180,1
τὰ σώματα ἐν τοῖς δοξαστοῖς τίϑησι 87,5 v.125—128. . . . . . .. 180,9
ἐν τοῖς πρὸς δόξαν πὸὺρ καὶ γῆν χτλ. 25, v.133—135. . . . .... 39,14
16 38,20 71,7 146,28 214,24 ϑερμὸν v.134—1388. . . . . .. . 91,13
xal ψυχρόν 146,28 188,29 v. 186 significatur . . . . . 94,16
σπάνις τοῦ []αρμενιδείου συγγράμματος v.139 ....... e. 39,18

144,28 pedestris loci auctor perhibetur
291,4 ἀλήϑεια et δόξα 30,15
versus citantur:

I[áptv ὁ [Ιυϑαγόρειος ἀμαϑέστατον τὸν ypó-

νὸν 154,8

Πειραιεύς 873,20. 22. 21 891,30
ΠΠελοποννησιαχά bellum 626,15 775,18
1160,29

v. 495—950 (Steinii in Symb. pAi-
lol. Ritschel. p. 808sqq.) 116,28

OMINUM

Περιχλῆς ὁ Λυδός 227,25

Περιχτιόνη Platonis mater 772,28

Περιπατητιχός (Straton) 965,8. (σημαινό-
μενον) 403,6 (ὑποϑέσεις) 693,19. [Iept-
πατητιχοί praeter Alexandrum 1362,11
definiunt τὸ zpaxttxóv φυσικόν, ϑεολογι-
xóv, μαϑηματιχόν, περὶ ψυχήν 1,12 sqq.
8,10 ἡ διαλεχτιχή 47,22 ἐξ ὕλης καὶ
εἴδους τὸ σύνθετόν φασι 320,22 εἴ. 579,
28 τὸ []. σημαινόμενον τοῦ γένους 402,6
χατὰ τὴν τῶν στοιχείων τάξιν ἐπιγράφειν
ἔϑος libros Aristotelis 1117,5 cf. 928,8
1036, 4 ἐξ ὕλης xal εἴδους τὸ σύνθετον
εἶναι λέγουσι 579, 28 cf. 920,22 τὸ εἶναι
idem quod τὸ εἶδος 735,32 οὐδὲ χίνη-
σιν χαλεῖν ἀξιοῦσιν, ἀλλὰ γένεσιν καὶ
φϑοράν 860,18 τὴν εἱμαρμένην ἐν τοῖς
χατὰ φύσιν τίϑενται 911,10 περὶ τόπον
601,20 κατὰ τοὺς ἀρίστους τῶν [l. ἡ
ψυχὴ κινεῖται 965,19

Περίπατος. ὁ Ἰ]ερίπατος ἅπας 601,20 τὸ
ὑπὸ τοῦ [Π]εριπάτοῦυ λεγόμενον 735,32
οἱ ἐχ Περιπάτου 579,28 923,3 οἱ ἀπὸ
(τοῦ) Ileptzdtoo 1,12 320,32 860,18
911,10

Πέρσαι 8,21

Πήλιον 1030,29

Πλάτων exemplum 715,4 725,13 732,20
111,8.29 772,24sqq. 1158,23 ᾿Αρίστω-
νος xal Περιχτιόνης 772,28 εὔρις πλατὺς
τὸ σῶμα xal εὐόφϑαλμος 712,29 μαϑη-
τὴς Σωχράτους 772,30 πρὸ Πλάτωνος
φιλοσοφησάντων 6,92. τὰς τῶν προτέρων
δόξας ἐλέγχων 36,21 πολλαχοῦ [[υϑαγο-
ρείοις ἀχολουϑῶν 151,14 cf. 204,16 τὰ
τῶν Πυϑαγορείων xol τῶν ᾿Ἐλεατιχῶν
ἐπὶ τὸ σαφέστερον προαγαγών 7,10 Παρ-
μενίδην ϑαυμάζων 80,81 ἀντιλέγει πρὸς
Παρμενίδην 147,16 sqq. Πλάτωνος φίλοι
405,8 οἱ περὶ Πλάτωνα 251.11 ἑταῖρος
αὐτοῦ 'Eppóómpoc 247,38 256,32 expli-
catus ab eo ἐν τῷ περὶ IDlAdtovoz βιβλίῳ
256,92 Ξενοχράτης ἐν τῷ Περὶ τοῦ Πλά-
τωνος βίου 1165,35 ᾿ΑΔριστοτέλους διδά-
σχάλος 310,28 391,30 discrepantia
inter eos verborum non rerum 1249,14
οὐδὲν ἐν τοῖς περὶ τῶν στοιχείων λόγοις
διαφωνοῦσι 220,17 de anima mundi cum
Aristotele consentiens [954,31 xal τοῦτο
τῷ Πλάτωνι συμφώνως ὁ ᾿Αριστοτέλης
ἐφθέγξατο οἷον ζωὴν εἰπὼν τὴν ὡς φυσι-

Πλάτων 1451

χὴν ἔνδοθεν χίνησιν 1119, 11. Πλάτων
praeivit Aristoteli τὸ χινούμενον πάντως
ὑπὸ χινοῦντος λέγων χινεῖσϑαι 1351, 36
de caelo concordia et differentia cum
Aristotele 1336,37 sqq. de theologia
1359,8sqq. ἡ παρὰ Πλάτωνι γένεσις xal
X. ᾿Αριστοτέλει χίνησις τὴν μεταβολὴν δη-
λοῦσι 1359,30 ἕν xal μόνον διάφωνον τὸ
δόγμα περὶ χινήσεως 404,17 περὶ τοῦ
αὐτοχινήτου τοῖς λόγοις 1247,27 — "Aptoco-
τέλης ἀὲὶ τὰ προφανῆ xal ἐναργῆ λαμ-
βάνει, ὁ δὲ Πλάτων χαὶ τὰ ὁπωσοῦν
τοιαῦτα 491,8 Πλάτων de ἀπείρῳ cum
Aristotele coniunctus 498,32 sqq. num
Aristoteli p. 19221 significetur 245,7 sqq.
ex Arist. Metaphysicis A 11 101934
citatus 1268, 36 a Ioanne Philopono
saepe citatus 1159,14 Philoponus τῷ
Πλάτωνι συνέπεσθαι δοχῶν 1331,8 βάϑος
τῆς [ἰλάτωνος σοφίας 542,1 εὐγνωμο-
σύνη 161,10 ὁ χατὰ IDA. διαλεχτιχός
49,8

τὸ ἕν ὅλον ἐν ἑαυτῷ ἐστι 060,34. ὃν τὸ
ποιεῖν δυνάμενον xal πάσχειν 821,9. quid
ἔστιν significet 91,20 τὸ ἔστιν οὐχ ᾧετο
σημαίνειν οὐσίας μέϑεξιν, ἀλλὰ μόνον τὴν
χατὰ τὸ συμβεβηχὸς διάϑεσιν 09,25 ἐν-
δοῦναι τῇ προτάσει τὸ παρὰ τὸ ὃν οὐχ ὄν
134,15 χαὶ τὸ μὴ ὃν λέγει 195,1 τὸ
ἁπλῶς μὴ óv 126,11 τὸ παντελῶς μὴ ὃν
οὐ συγχωρεῖ 244,8 χρατύνει τὸν ἐναντίον
λόγον 310,28 τὸ δισσὸν εἰσήγαγεν 115,
27 120,9 243,2 οἵδε τὰ μὲν χαϑ᾽ αὑτά,
τὰ δὲ pet ἄλλων xai ἐν ἄλλοις 405,4
τὸ δυνάμει xal ἐνεργείᾳ καὶ χαϑ᾽ αὐτὸ
xal xatà συμβεβηκὸς xal τὸ πῇ μὲν ὃν
πὴ δὲ μὴ ὃν φαίνεται πρῶτος διορίσας
242,80 τὸ μέγα xal μιχρόν 150,0 sqq.
189,11 222,80 247,10 sqq. 458,27. 80
498,11 512,12 τὸ p. x. p. ἄπειρον 493,
11 ἀόριστον δυάδα xal τὸ μέγα xal μικρὸν
499,9 οὐσίαν χαϑ᾽ αὑτὴν τὸ ἄπειρον 542,
28 τὸ ἄπειρον ἐν τοῖς αἰσϑητοῖς xal ἐν
ταῖς ἰδέαις 405,17 στοιχεῖον τῶν ὄντων
τὸ ἄπειρον 472,18 ἕν xal ἡ ἀόριστος
δυάς ἀρχαί 151,6 8η4ᾳ. ἀόριστος δυάς expl.
104,8 458,14 τῷ φυσιχῷ προσήχειν διτ-
τὴν αἰτίαν ἀποδιδόναι, τὴν μὲν τοῦ ἀνάγ-
χαίου τὴν δὲ τοῦ εὖ 309,2 δύο τὰς
ἀρχάς, ὅλην xal ϑεόν (τἀγαϑόν) Theo-
phrasto iudice 26,8sqq. τρία αἵτια xol

1452 Πλάτων

τρία συναίτια 26,5 ἀπόδειξις περὶ τῶν
ἀρχῶν 191,21] quot principia, dis-
sentiunt Alexander et Simplicius 43,
4sqq. corpora in materiam et formam
dissolvit (ὅλην καὶ εἶδος) 7,24 119, 13
228,10 245,9 τὸ ποιοῦν xal τὸ πάσχον
(ὕλην, ὑπερβολὴν xal ἔλλειψιν, μέγα μιχρόν
cf. Protag. 356 A) 204,18 τὸ παραδει-
γματιχόν addidit 3,18 10,33 11,2 τὸ
παραδειγματιχὸν αἴτιον τοῖς χυρίως αἰτίοις
συνηρίϑμησε, τὸ δ᾽ ὀργανιχὸν τοῖς συναι-
τίοις 316,24 ἀξιοῖ τὰ παραδειγματιχὰ
τῶν τῇδε αἴτια τοῖς αὐτοῖς ὀνόμασι χαλεῖ-
σϑαι 406,18 τὸ “αὐτὸ χατὰ τῶν γενῶν
φέρει 182,9 τὸ αὐτοόν 121,26 γένη τοῦ
ὄντος τὰ διὰ πάντων τῶν ἐφεξῆς διήκοντα
405,14. 25 γένη τοῦ ὄντος ἐν τῷ νοερῷ
διαχόσμῳ ϑεωρῶν 404,22 οὐσίας τὰς
ἰδέας 410,29 ἀρχὰς τοὺς ἀριϑμοὺς εἴπερ
τὰς ἰδέας 499,11 cf. 454,22 τὰς ἰδέας
ἀχινήτους 420,18. ἐν τόπῳ 546,15 sqq.
τὸ πλῆϑος τῶν εἰδῶν παραδίδωσι 100, 25
περὶ τἀγαϑοῦ ἀχρόασις 151,10 ἀναμνήσεις
αἱ μαϑήσεις 1079, 12 περὶ ὅλης 280,
95 ὑποχείμενον τῇ ἐναντιώσει τὴν ὅλην
252,8 ὕλην πανδεχῇ, χώραν (τόπον) ἕδραν
225,2 cf. 84 523,7 545,24 518,20 519,
13. τὴν ὕλην μητέρα xal χώραν χαλεῖ
249,1 τιϑήνην 249,5 τὴν ὕλην τόπον
601,18 cf. 531,21 539,14 sqq. εἰδῶν
τόπον 510,26 cf. 562,14 643,6 τόπου
διάφορα τὰ σημαινόμενα 541,20 νοητὸν
τόπον χαϑ᾽ ὃν ἀφώρισται τῶν νοητῶν εἰ-
δῶν ἡ τάξις 641,97 τινὲς χατὰ Πλάτωνα
διάστημα τὸν τόπον εἶναι ἐνομίσαν 511,95
τὴν ὕλην ἐν μόνῳ τῷ αἰσϑητῷ χόσμῳ
ἀφορίζει 151,16 οὐ βούλεται τὸ σῶμα
εἶναι τὴν ὅλην 228,18 τὴν στέρησιν οἶδε
245,20 cf. 246,10 τὸ τῷ ὄντι χενὸν ἀπο-
γινώσχει 094,2 ἡ ψυχὴ χινεῖται 818,12
αὐτοχίνητον τὴν ψυχὴν 421,15. 83 πρώ-
τως καὶ χυρίως αὐτοχίνητον εἶναι τὴν
ψυχὴν βούλεται πᾶσαν, ἢ... τὴν λογιχήν.
διὰ δὲ ταύτην χαὶ τὸ ζῷον αὐτοχίνητον
γίνεσϑαι 1248,70 de animae motu 824,
Tsqq. τὴν ψυχὴν αἰτίαν χινήσεως 287,9
1319,28 sqq. χιλιετεῖς xal τρισχιλιετεῖς
xal μυριετεῖς περιόδους ψυχῶν ἀπαριϑμεῖ-
ται 499,34 ϑεῖος νοῦς 8,35 δημιουργικχὸς
νοῦς 228,11 ἀχίνητον τὴν τοῦ νοῦ χί-
νησιν 822,29 παντὶ γενομένῳ ὑπ᾽ αἰτίου

II INDEX

τινὸς ἀνάγχη τὴν γένεσιν σχεῖν 528, 22
τὴν φύσιν ἐν τῷ ὀργανιχῷ τέϑειχε χινου-
μένην μὲν ὑφ᾽ ἑτέρου χινοῦσαν δὲ ἕτερα
8,9 cf. 223,18 πυχνὸν xal μανόν 150,
29 de motu 821,14. 23. 822,23 824,20
γένος χαλεῖ τὴν χίνησιν 405,16 ἑτερότητα
τὴν χίνησιν 450,4 ἑτερότητα xal ἀνισό-
τητα xal τὸ μὴ ὃν ὡς αἴτια χινήσεως
430,35 431,5 εἴ. 482,8δ ὀλίγα περὶ χι-
νήσεως εἴρηχεν 39,15. χίνησιν ἐν ὑπε-
ροχῇ καὶ ἐλλείψει 401,14 τὸ μέγα xal
μιχρὸν χτλ. τὴν χίνησιν (Eudemus) 431,8
τὸ ἀόριστον ἐπὶ τὴν xivnatv ἐπιφέρει (idem)
431,19 πᾶν τὸ χινοῦν χινεῖσϑαι 420, 13
πᾶσαν ἐνέργειαν χίνησιν 438,5 τὸ αὑτὸ
χινοῦν 1233,91 ἑτεροχίνητα τὰ σώματα
421,4 ὃ εἴδη χινήσεως 422,5 τὴν ἑλχτι-
χὴν δύναμιν ἀναιρεῖν δοχεῖ 668,6 — de ἀντι-
περιστάσει 1351,29 sqq. στοιχεῖα primus
dixit Eudemo auctore 7,19 de quinta
essentia 1165,21 sqq. ἐπίπεδα πρῶτα
142, 25. quid sit γενητόν 1154, 3 sqq.
χόσμον τὸ ὅλον xal πᾶν μέγεϑος 507,29
τὸν ὅλον χόσμον οὐρανὸν χαλεῖ δ01, 80
περὶ ypóvou 788,33 705,5 sec. Eude-
mium, Theophrastum, Alexandrum 700,
18 102,25 ἅμα τῷ χόσμῳ γενέσϑαι τὸν
χρόνον 1153,20 χρόνος μετ᾽ οὐρανοῦ γέ-
γονε χατὰ [Πλάτωνα (cf. Tim. p. 38 B)
1157,86 1161,24 ἀΐδιον τὸν χρόνον 1155,
19 τὸ ἀΐδιον διὰ τὸν αἰῶνα τὸ αὐτοζῷον
ἔχειν 118,8 ἡ τοῦ παντὸς ἀιδιότης διὰ
πολλῶν xal ἀχριβῶν λόγων ἀποδειχϑεῖσα
469,2 1164,9 1165,16 ἀγένητον xoi
ἄφϑαρτον τὸν χόσμον xtÀ. 1121,10 de
solutione mundi 1331,15. 24 1334,35
ἔξωϑεν τοῦ οὐρανοῦ οὐδὲν τίϑεται σῶμα
493,19 545,18 ὁ οὐρανὸς ἔνυλος 615,7
ὑπερουράνιον τόπον οἶδεν 522,8 cf. Ind.
lI Loci Platonici

ΠΙλατωνιχός (Évvotat) 1249, 86 (συνήϑεια)

138,22. Π]λατωνιχῶς 388,11

Πλατωνιχοὶ ἕν τὸ ὑποχείμενον 222,29
τὸ ἕν ἀριστον ὑπολαμβάνοντες 894.132 τὸ
νοεῖν χινεῖσϑαι 420,20 τὴν ὕλην ἄτρεπτον
20, 28. 28 οἱ χλεινοὸὸ τῶν [|λ. τόπον
διάστημα ἀεὶ σῶμα ἔχον 601,23. τὸ διά-
στημὰ ἄλλο παρὰ τὰ σώματά φασιν, ἀεὶ δὲ
σῶμα ἔχειν 971,90 de vacuo 618,24 651,
28

[λωτῖνος τὸν πρῶτον χρόνον ἐπεζήτησεν

NOMINUM
190,30 cf. 791,28 χίνησιν ταῖς χατη-
γορίαις συνηρίϑμησε (cf. VI 1,17; VI 3,21)
432,17 citatur ἐν ἀρχῇ τοῦ βιβλίου ὃ
Περὶ τοῦ δυνάμει xai ἐνεργείᾳ ἐπέγραψε
(Enn. I1 5,1) 398,32, (cf. Add. t. X

ad ἢ. 1.)
citatur
Enn.I 1,9 . .. .... 1079,12
I15,1 ....... 398,32
53 ....... 399,7
II1753 ....... 190,30
8 ....... 106,25
u9 ....... 169,6
1,11sqq. . 790,35 sqq. 792,20
112... .... 191,17
1,448... .... 191,20
IV 62() ...... 102,8

Πλούταρχος ὁ Χαιρωνεὺς dv τῷ Ἀλεξάνδρου
βίῳ (c. 7) 8,29

Poeta incertus comicus 302,8 n. (6 ποιητής)
159,8 (cf. Nauck ad F. T. G.? Praef.
XT)

Πολύχλειτος 323,10sqq. 325,22 sqq. 342,
31 xavov 325,26

[Πορφύριος ὁ πολυμαϑέστατος τῶν φιλοσό-
φων 151,,35 ὁ φιλοσοφώτατος 95,38 ἐν
τῷ B Περὶ ὕλης 231,0 ἐν τῷ Φιλήβῳ i. e.
commentario in Philebum 453,30 cf. 454,
19 comm. ad Rempl. Plat. (Ὁ) 615,35
Physicorum synopsin scripsit 918, 13
Commentarius in Physica respicitur 9,11
11,6.23 44,1 60,17 n. 70,12 173,2 74,5
80,24 82,391 83,10 85,9 86,10 92,26. 33
97,5 101,25 107,1 116,6 123,1 135,1
136,83 137,8 139,24 140,19 141,94
149,13 163,16 165,8 166,3 188,32 192,
34 206,3 207,12 247,31 264,27 211,24
283,35 343,93 362,11 399,19 400,8. 10
401,4 414,17 415,7 422,22 428,4 58,8
648,17 728,11 864,18. 25 896,10

Ποσειδώνιος. Gemini ἐπιτομὴ τῶν Ilocet-
δωνίου Μετεωρολογιχῶν 291, 22 292, 80
(cf. Add. t. X ad ἢ. 1.)

Πραξιάδης Anaximandri pater 24,14 41,
11

Πρόκλος 6 ἐχ τῆς Λυδίας φιλόσοφος 404,16
601,15 611,11 795,4 ὃ Λυδός 618,26
διδάσχαλος τῶν ἡμετέρων διδασχάλων γε-
νόμενος 611,11 795,4 eius magister
Syrianus 618,26 οἱ μετὰ Πρόχλον ἕως
ἡμῶν σχεδόν τι πάντες οὐχ ἐν τούτῳ

Πυϑαγόρειος 1453

μόνον, ἀλλὰ xal ἐν τοῖς ἄλλοις ἅπασι τῷ
Πρόχλῳ χατηχολούϑησαν praeter Ascle-
piodotum et Damascium 795,11

ἐν τῇ πρὸς Ἀριστοχλέα ἐπιστολῇ 615,
l5 fragmentum de loco fortasse ex libro
De primo loco 611,11 sqq. (cf. n. confir-
mata a Krollio de Chald. orac. p. 28!)
cf. praeterea 643,18. 38

Προμηϑεύς tyrannus (Thessalus) 346,33
Πρωταγόρας ὁ σοφιστής 1108,19. ἡ at-

σϑησις χριτήριον, ὥστε τὸ ἑχάστῳ φαινό-
μενον χατὰ τὴν αἴσϑησιν τοῦτο χαὶ ἀλη-
ϑὲς νομίζειν 1098,11 dialogus cum Ze-
none de grano milii 1108,19

Πυϑαγόρειος Paron (Arist. Phys. 222518)

explic. 754,8. 15 (αἵρεσις) 1786, 88
(ἔϑος) 204,16 οἱ [Πυϑαγόρειοι αἰνιγμα-
τώδη τὴν ἑαυτῶν φιλοσοφίαν παραδεδώ-
χασιν 7,1 cf. 652,7 Πυϑαγορείοις φαίνε-
ται ὁ Πλάτων πολλαχοῦ ἀχολουϑῶν 151,
18 idem xaetà τὸ lluüaqópstov ἔϑος διὰ
τῶν ἀριϑμῶν σημαίνων τὰ πράγματα 204,
16 cf. 499,35 sqq. ἔϑος σχηματογραφεῖν
451,17 gnomonum ratio explicatur 456,
1l" sqq. quadraturam circuli invenerunt
Iamblicho teste 60,9 ab eis transtulit
Aristoteles τὸ ἄφθαρτον τῆς ὕλης 254,27

metaphysica et physica discreverunt
21,18 de causis primariis 35,24 numeros
aut decem συστοιχίας principia 26,27 428,
21 sqq. τὴν δεχάδα τέλειον ἀριϑμόν 499,
15 περιττὸν xal ἄρτιον 189,2 idem πε-
περασμένον χαὶ ἄπειρον 11,14 τὸ ἄρτιον
τὸ ἄπειρον 458,10. 475,8. 12. 14. de
ἀπείρῳ 452, 29. 453, ὃ 455,12. 18. 17. 20
412, 2 415,24 416,10. 15. 17. àv xal τὸ
ἐναντίον ἀρχαί secundum Eudorum 181,
10 τὸ ἕν ἄριστον 894,12 περὶ ὕλης
280, 85. ὕλην xal εἶδος 179, 18 τὸ ποσόν
282,10. 25 ἑτερότητα xal ἀνισότητα καὶ
τὸ μή ὃν ὡς αἴτια χινήσεως 480, 85 482,
99 τὸ ἀόριστον ἐπὶ τὴν χίνησιν ἐπιφέ-
ρουσιν (Eudemus) 431, 13. ἐν τῇ στερήσει
τὴν χίνησιν 434,14 τὴν χίνησιν μὴ ὃν
εἶναι 480,80 οἱ ἀριϑμοὶ τῷ χενῷ ἀπ᾽
ἀλλήλων χωρίζονται 880,2ω2 de vacuo
648,22 649,6 651,25 xevóv xal ἔξω
τοῦ χόσμου 648,16 περὶ χρόνου 786,33
σφαῖραν τοῦ οὐρανοῦ τὸν χρόνον 700,19
τὸ χινοῦν τὸν οὐρανὸν ἐν τῷ μέσῳ 1354,2
1855,3 “Ἑστίας τόπον xal Ζανὸς πύργον

1454 Πυδϑαγοριχός

ἐχάλουν τὸ χέντρον 1355,8 πάλιν τὰ
αὐτὰ ἀριϑμῷ xal πάντα ὁμοίως ἕξει (Eude-
mus) 732,31. 28 ϑεῖος νοῦς 8,3
versus Pythagorei citantur (cf. post
Nauckii Iamblichum p. 227 sqq.):
fr. 9 453,12 1102,20
fr.10. ... .. . . ων 1102,22

Πυϑαγοριχὸς Τίμαιος 7,25 35,22 221,20
229.4 Ῥοῦϑος 683,94 (ὑποϑέσεις) 476,18
Πυϑαγορικοί i. q. Πυϑαγόρειοι (Eudemus)
181,11 (Porphyrius) 648,16. 22

Πύρης Parmenidis pater 22,29

Ῥωμαῖοι περὶ χειμερινὰς τροπὰς ποιοῦνται
ἀρχὴν ἐνιαυτοῦ 815,22

Σάμιος Μέλισσος 22,24

Σαρδώ. οἱ ἐν Σαρδοῖ ἥρωες 707,30 708,10

Σέξτος ὁ Πυϑαγόρειος quadraturam circuli
descripsit 60,16

Σιχελαὶ μοῦσαι (Empedocles) Platonis 50,15

Simplicius Platonem memoriter citat 12,
32 Aristotelem saepe ut 1342,32 1362,9
Alexandri commentarium furtim repe-
tens 14,13 n. (cf. Praef. t. IX p. VIII)
ex Ammonio de deo Aristotelico hausit
1363,10 (v. ᾿Αμμώνιος) δέδειχται προη-
γουμένως ἐν τοῖς εἰς τὸ πρῶτον τῆς Φυ-
σιχῆς ἀχροάσεως εἰρημένοις 1175,31. citat
comm. suum de caelo propter Philo-
ponum 1118,83 1146,27 1169,7 1175,32
1178,96 1330,2 1335,1

Σιμωνίδης lyricus (fr. 19 p. 1123 B.) 741,1
15441. 10. 12. 15

Σοφισταί incertum quis 983,26 — Megarici
(?) 90,2

Σοφοί, οἱ πάλαι 329,5

Sophocles celato nomine citatus (Ai. 646
647) 140,31

Στοά. οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς 94,14 530,10 1121,
14 v. Στωιχοί.

Στράτων 6 Λαμψαχηνός 601,23 618,24
652,19 693,11 710,9 711,9 788,36 965,7
Θεοφράστου μαϑητής 789,1 965,8 ἐν
τοῖς ἀρίστοις [Περιπατητιχοῖς ἀριϑμούμενος
965,8 ὁ φυσιχός 910,12 — vituperat
Aristotelen et Aristoteleos 788,36 189,33
τόπον διάστημα del σῶμα ἔχον 710,9. de
vacuo 601,24 618,24 652,20 663,4 693,
11 ἀντιμεταστάσεως παράδειγμα 659,22
de motu 710,9.36 711,9 712,1 807,8
de tempore 789,35 sqq. 800,17 de
animae motu 965,9

II INDEX

citatur ἐν τῷ Περὶ χινήσεως 916,12
965,8 de fr. p. 693,11 ex libro Περὶ
χενοῦ servato cf. Sitzungsber. d. Berl. Ak.
1893 p. 112 sqq. 127.

Στωιχοὶ ἀνήρουν τὰ ἄλλα παρὰ τὰ ἐναργῆ
94,14 ἀξιώματα ᾿μεταπίπτοντα᾽ ex Alexan-
dro 1299,27 sqq. ϑεὸν xai ὅλην 25,17
ἄποιον σῶμα 227,90 πᾶν σῶμα πεπε-
ρασμένον 480,30 σῶμα διὰ σώματος
χωρεῖν 530,9 sqq. non primi Τύχης
opinionem invexerunt 333,9 τύχην
ἄδηλον ἀνϑρωπίνῃ διανοίᾳ 333,5. διάστημα
τὸν τόπον 571,25 τὸ διάστημα ἄλλο
παρὰ τὰ σώματά φασιν, ἀεὶ δὲ σῶμα ἔχειν
971,90 ἀἄπειρον χενὸν λέγοντας ἐκτὸς
περιέχειν τὸν χόσμον 671,5. de motu
primario 420,11 πᾶσαν χίνησιν ἔλεγον
ὑπεῖναι τὴν τοπιχήν 1320,19 de χρόνῳ
100,22 ἀεὶ μὲν εἶναι χόσμον, οὐ μὴν
τὸν αὐτὸν ἀεί, ἀλλὰ ἄλλοτε ἄλλον γινό-
μενον, χατά τινας χρόνων περιόδους 112],
14 ἐχπύρωσις 480,29 παλιγγενεσία
886, 12.

Συριανός ὁ μέγας 192, 29 213, 94 241, 22
269,10 618,25 ὁ φιλοσοφώτατος 193,16
6 τοῦ Λυχίου [IpóxAou χαϑηγεμών 618,27
ἐν τοῖς εἰς τὸ δέχατον τῶν Πλάτωνος
Νόμων ὑπομνήμασι 618,28 διάστημα
xal εἶδος ἔχειν xal δύναμιν τῶν σωμάτων
ὑπερτέραν 618,25 de loco 628,26 635,
12 637,21

Σύριος adi. 641,33

Σφαῖρος, Σφαῖρον v. ᾿Ἐμπεδοχλῆς p. 14432
et Ind. verb. p. 1428s

Σωχράτης exemplum 16,20 88, 13 sqq.
91,9 sqq. 93,8sqq. 94,20 sqq. 1092,8.9
106,22 113,6 117,27 120,16 sqq. 123,
4 sqq. 124,31sqq. 295,33 296,3.28 413.
23 558,10 705,27 715,4 725,13 132,20
116,12 111,8. 28 112,24 sqq. 810,26. 91.
28 816,23 847,25.28 849,25 850,5. 82.
34 851,1.14.15 857,13 884,25 885,5
894,1 1062,2 1158,22 Σωφρονίσχου xol
Φαιναρέτης υἱός 702,27 εἰχὼν σιμή 363,
1.3 σιμὸς προγάστως ἐξόφϑαλμος 112,28
ἀπορία πότε ἀπέϑανε Σ. 1296,18 Archelai
sodalis 27,23 Platonis magister 772,30
ἡθιχός 40,29 Platonicus iv Θεαιτήτῳ
13,11 18,13 ἐν Παρμενίδῃ 101,21 102,
91 dv Φαίδωνι 7,5 177,10. 15 308,27.
29 369,28 388,30 464,26

NOMINUM

Σωφρονίσχος Socratis pater 772,21

Τίμαιος ὁ Πυϑαγοριχός cum Leucippo et
Democrito compositus 35,28 αὐτός τε xal
ὃν 6 Πλάτων ὑπεχρίνατο 7,6 T. καὶ ὁ τούτῳ
χαταχολουθϑῶν [ἰλάτων 35,29 (cf. 31,24)
τὸ ᾿χατὰ ἀναλογίαν" ἀπὸ τοῦ [Πυϑαγοριχοῦ
Τιμαίου μετήγαγεν ὁ ᾿Αριστοτέλης 227,19
στοιχεῖα xal ἐπίπεδα 7,86 35,28 citatur
Τίμαιος 6 Πυϑαγοριχός (p. 94 B.) 227,20
229,4 (p. 95 B.) 453,15 — Τίμαιος Plato-
nicus v. Ind. III Loci Platonici.

Timo ὁ συλλογράφος (fr. 5 Wachsm.) 1011,
12 cf. 139,4

Τροία ex Arist. exemplum 750,14

Τρωΐχά 626,15 775,17 1160,29 1176,1
1268, 18

Τύχη sing. 360,37 361,9 plur. 360, 35
ϑεός 333,6 sqq. simulacrum describitur
360,27 Emped. 331,12

Yre(a ϑεός 360,11

ὑπομνηματισταί 523,92

Φαῖδρος v. Ind. III Loci Platonici

Φαίδων v. Ind. III Loci Platonici

Φαιναρέτη mater Socratis 772,27

Φιλία Empedoclis 25,24. 25. 27 31,21 sqq.
50,17 188,25 sqq. 199,18 300,25 1124,
1. 10 1125,1 1153,28 1183,25. 28 1185,
80 sqq. 1318,22. 25

Φιλότης Empedoclis 25,29 26,4 32,14. 23
33,13. 23 158,7. 19 159,20 1124,13

Qucotxol Aristoteleae vocis usus 4958,19
κυρίως oi ἐν τῷ ὑλιχῷ αἰτίῳ διατρίβοντες
459, 10 οἱ ὕδωρ ἢ ἀέρα ἢ πῦρ 7) τὸ

"Qpe — 1455
μεταξὺ τὸ στοιχεῖον λέγοντες 472,4 ma-
λαιοί 301,24 — (dpyoto)) 372,9 (Ργίδᾶ-
gorei) 428, 16 (Plato) 118, 11 (δόξα)
149,4 τὸ πολυθρύλητον τῶν φυσιχῶν
ἀξίωμα τὸ “μηδὲν ἐκ τοῦ μηδαμῇ μηδαμῶς
ὄντος γίνεσϑαι᾽ 1140,14 1143,6 v. Ind.
verb. p. 1434«

Φυσιολόγοι 891,6 παλαιοί 330,22 355,20
310,17 420,10 ἀρχαῖοι (περὶ Anpóxptrov)
618,20 ἄλλοι 1366,18 πᾶν τὸ ὃν σῶμα
λέγουσιν 653,26 περὶ τοῦ ἀπείρου 451,23
484,8 v. Ind. verb. φυσιολόγος et φυσιο-
λογεῖν

Φωκχεῖς bellum cum Thebanis 361,33. 34

Χαιρωνεύς Plutarchus 8,29

Χαλδαῖοι. λόγια τὰ Χαλδαίοις ἐχδοϑέντα
citantur e Proclo: versus unus 613,3
616,1 617,5 (cf. Kroll de orac. chald.
Vratisl. 1894 p. 28! 31), alter 616,35 (cf.
623,94; v. Kroll. l.c. p. 31). signifi-
cantur oracula p. 613,7 614,3 (Kroll.
l. c. p. 33) 615,7 (Kroll l. c. p. 35) 615,
20 616,20 785,9 nominantur βάρβαροι
623,34 (cf. 616,35)

Χῖος Hippocrates mathematicus 54,14 55,97
68,32 69,22 Metrodorus 28,27 648,15
1121,24

Χοιρίλος (fr. 9 Naek.) 1196,85 1197,39

Christiani ud videtur perstringuntur τοῖς
εἰωϑόσιν ἐντρυφᾶν ταῖς δοχούσαις τῶν
παλαιῶν ἐναντιολογίαις 640,14. cf. Ioannes
Philoponus

Ὧραι ex Homero 351,23

Ἔν τῇ [Περὶ τἀγαθοῦ συνουσίᾳ 454,18 (cf.

III

453,28 sqq.) 503,12. 542,12 545,94

Cratylus p.

Leges I p. 6:

IV
X

P.
p.
p.
p.
P
P
P

Parmenides generaliter .

T?TTT

τσ

. 145 B

413A. . . . . . 148,23
606D. ..... 1073,2
109 B . 939,10 361,8
888sq. .. ... 355,13. 22
889B. ..... 358,12
893E. . 1267,21 1273,6
884... . . .. 1249,1
8055B...... 1247,34
895 C 286,2 1119,13
1209,29
805E...... 1248,12
886€. ..... 356,4
896 E sqq. . 1248,25
.896E . . . . .. 421,19
898A...... 420,29
88B...... 821,17

88,31 134,8
244,15 792,6

128sq. . . . .. 99,8
128B. . . . .. 102,30
129€. . . . . . 100,29
.129 CDsq.. . . . 101,28

138 A (ἐν τῇ πρώτῃ

τῶν ἐν Παρμενίδῃ

ὑποθέσεων) . . . 961,17 sqq.
138 B sq . 402,15
189A. .. . .. 420,16
142D 87,24 894,16 sqq
144E. . . . . . 29,14

. 144 E (ἐν τῇ πρώτῃ

ὑποϑέσει Παρμενίδου) 29,14

LOCI PLATONICI

Res publica
I p. 328 Α (ἐν ἀρχῇ, τῆς
Πολιτείας. . . . . 2.1
V p.416Det 479D. . 1312.4
p.910B...... 12,8
VIL p. 521€. .. . . . 510,28
p.5933C. .. ... 12,32
X p. 6GIl6B. . . 612,26 615,32
Politieus p.270A4 . . . . . . 317,4
p2733D. .. . .. 1122,9
Sophista p. 289). . . . . . 137,18
p.242D. .. . .. 50,14
p. 244 B 89,5 88,93
p244E . . . . . . 52,21 sqq.
p. 245 DE . 243,15 cf. 244,12
p.248E . . . 137,4 405,29
102,74
p.250sqq. . . . . . 126,8
p.250A. . . 134,16 135,17
430,14
p251A. .. . . . 100,1
p.253sqq.. . . . . 101,13. 18
p.256D. . . . . . 430,12. 28
p2971B...... 136,16
p.258B. . . 288,24 243,26
652,18
p. 2280 . 136,33 245,32
p.258E . . . . . 141,32
Theaetetus generaliter . 13,11
p.146D. ..... 18,13
p.1883E...... 149,14

Timaeus citatur ὃν ὁ Πλάτων ὑπεχρίνατο
7,0 ὃ Τίμαιός φησιν 622,28 cf. 1313,10

ὃ παρὰ
Τιμαίῳ

Πλάτωνι Τίμαιος 79,1. 108,4
χαταχολουϑῶν 35,29; saepissime

ἐν Τιμαίῳ

III LOCI PLATONICI

Timaeus generaliter . . 177,12 639,27.

Ex

"Se.

CCDCPDUDUSPUDTUT'OCCCOOO'D'

τ συ Ὁ

32.94 (cf. p. 52 sqq.)
256,28 545, 16 sqq.

023,21
.97D. . .185,9 197,1 108,6
1154,17
28A... .42026 1313,10
1359,17
28B . . . . . . . 108,4
28D . . . . . . . 1154,21
29D . .26,16 464,4 360,31
29E .. ..... 464,3
30A ... 104144 1122.1
30B .. . 622,21 1360,34
31A ....... 363,5
32€ .. ..... 453,20
36E . . . . 183,19 792,9
91A... .. 1248,23
810. 1154,31 (cf. 1195,16)
3(CD ...... 103,29
97D . . 189,16 711,25
3E... .. n 19,1
98 B . 1154,28 1155,10
1164,22
39B—D ..... 103,11 sqq.
39 E 31,24 2906,26
AlAB ...... 1337,21 sqq.
1361,2 sqq.
4A1B....... 249,82
4lD....... 1152,13
49.44 . ..... 107,5 sqq
41E....... 391,31
48sqq. . . . . .. 231,7
.49E . 217,96 224,4 226,19
50B ....... 920,24
90 € . 223,22 255,10
90D... .... 242,23
0E ....... 226,3
51A 223,6 542,11
.9alAE ...... 26,16. 19
.51EÉsqq. . . 224,28 245,11
539,14

Comment. Arist. X Simplic. in Phys.

Tim. p.52A. .43,15 151,17; 223,1
254,28 539,10
118,29 181,16
p.52B . .. . ... 521,25
p.592D ... .... 228,4
p. 93 B 43,19 228,5
p. 53€ 35,29 228,20
p59YC ....... 542,4
Ρ.Ὁ18Ὲ 432,21 1351,40
p.98A ....... 694,1
p. 98B 694,13 1352,8
p. 58€ . 432,32 615,20
p08E .. ..... 694,19
p.58E 09A. .. ... 668,34
p.990 .. .. . .. 18,29
p.63B ....... 618,33
p68E....... 388,12
Phaedrus
p2237B ...... 15,9
p. 245 C . 761,8 1247,32
1319,29
p. 245 D . 182,18 234,12
(itemque falso cit. ἐν
Φαίδων) ..... 464,26
p.245E. . . 285,95 1209,32
1248,32
p.246B.. ..... 1263,24
p.247 C. . 541,10 sqq. 545,831 sqq.
946,4
p.249D. .. .... 416,5
p290C....... 294,21
Pbaedo
p.98A ... .... 351,29
p.70E....... 440,36
p.97 B 177,10 369,28
p970 ....... 308,2
p998B ....... 1,5
Ρ.338 ....... 388,21
p. 109A (falso ἐν Τιμαίῳ) 666,25
Philebus
p.láDsqq. ..... 454,19
p939E ....... 99,33
locus non repertus 161,32

1451

12

IV LOCI ARISTOTELICI

Περὶ τἀγαϑοῦ fr. 28 (Rose, Lips.

18860) ....... 151,10 453,28
Περὶ αἰσϑήσεως
2 p.438*22(). . . .. 1059,7
(Περὶ τῶν act» có)
ὃ p.4899518. . . . . . 815,5
(Περὶ αἰσϑήσεως xai αἰσϑητῶν)
ὁ. 8 p. 44699.. «(ὁ «νος 158,11
ἐν τοῖς Ἀναλυτιχοῖς (προτ.)
Α 18 p.32318. . . . . . 1225,32 n.
B14p.62329 . . . . . . 1047,24
ἐν τοῖς "Yorípot; ἀναλυτιχοῖς
Alp.7asl ...... 15,15
4 p.73340 . . . . . . 16,15
22 p.83919 . . . . .. 128,17
B ] p.89*24 (dv τοῖς Ἀπο-
δειχτιχοῖ). . 20,38]

211,20. 32 452,18

520,25 653,9 696,12
Περὶ ἀτόμων γραμμῶν generaliter
(γέγραπται βιβλίον αὐτῷ πρὸς

τὰς ἀτόμους γραμμάς). . . . 492,14
Περὶ γενέσεως καὶ φϑορᾶς genera-

liter. . . . . . 2,31 599,4 600,36
846,9

Α ὃ p.818311. .. .. . 1361,24
p.318»17 ..... 280,20
p.319313() . . . . 855,7

6 p.323331 ..... 1943,29
1p.324*39 . . . . . 1236,21
B2 p.329*?26 ..... 189,17
4 p.331316. . . . . . 207,5

5 p.332030 . 1178,16 1181,5
1232,21

6 p.333»11] ..... 313,88

p.338»66(?) . . . . 566,15

B10p.336317. . . . . . . 1262,35
p 3386931 ..... .. 846,11
"EntocoM, πρὸς Ἀλέξανδρον
(ἔν. 6638) ........ 8,25
Περὶ ἑρμηνείας
14p.2439 ....... 1216,2

Περὶ ζῴων ἱστορίας gener. . . . . 3,8
Περὶ ζῴων μορίων generaliter. . . 369,13
Κατηγορίαι generaliter . . . 75,7 396,1

832,10

pEpla4........ 216,23
p1«56........ 403, 26

p. 1420 sqq 125,14
2p.1a324 ....... 552,99

9 p. 2311 (ἐν τῷ τῶν t Κατη-

γοριῶν βιβλίῳη . . . 233,31

Ρ. 2418 ....... 210,21
p39334... . .. 281,13. 25
p.433 ....... 816,21
6... ..... νιν ως 651,31
p4*20 ....... 396, 19

p. 6334 (p. 11215) 1098,31

7 p.65183 ....... 409,13
p 6515 . ...... 836, 25

p. 7531 . .. .... 69, 20

8 p. 9428 451,33 1057,26
p.10321 . . . . . ... 151,2
9p.ll*l ....... 410,4
10 p.120929 , . . . . . 908,3
p.18331 . . . . . .. 211,34

12 p.14326 .... . .. 1160,29
p.14:536 . . . . . . 1268,
18 p.1l4924 . . . . . . 868,11

140)... .. ees 408,18

14 p.lóa18. . . . . . . 894,99
p15:321. .. . . . . 562,21

IV [LOCI ARISTOTELICI 1459
Categ. 14 p. 15330. . . . . 1265,27. 28 4 p. 271333. 288,15 1361,18
Περὶ ζῴων γενέσεως xal. μορίων sqq. ... es 498,10
xal κινήσεως xal ónvou . . — 3,8 p.2733238. . . . . 924,1
Περὶ χινήσεως ζῴων genera- 1p.274*26. . . .. 482,12
lter ΕΞ 670,1 1191,6 p.275b21. . . . . 924,19
Μετὰ τὰ φυσικὰ generaliter . . 308,36 9 p.278?21. . . . . 901,35
ἐν τῷ Δ (ὃ). .. . ef. 364,30 n. p2779321. .. .. 1361,20
Al... ss 12,21 10 ρ. 279012. . . . . 1164,18
Α 4 p. 981b15sqq. (ἐν τῷ 11 p.28096 . .... 998,18
μείζονι Ἄλφα) 1161,34. 1362,2. 5 12 p.2824330. . . . . 1171,20
9 p. 986422 . . 429,8 B2 ......... 525,11
p. 986^27 . 91,2 148,16 sqq. p. 2846 sqq. 1302,34
All......... 1271,24 p.284*33. . . .. 288,3
À 11 p. 101859 1268,12 p.285928. . . . . 292,8
E1 ......... 48,3 12 p. 292318. . . . . 421,8
Z 2 p. 102932 234,2 18 p.394410. . . . . 606,9
1 p.1032325 . . . . 269,1 [ 1 p. 298*6 .. 2,22
H 4 p. 1044332 219,29 2 p. 301*22 1347,31. 32
ἐν τῷ Θ (περὶ τοῦ δυνάμει xal Al ......... 489,21
ἐνεργείᾳ) . . . ... .. 241,17 3p.310*7 ..... 605,19
A8 ......... 1255,31 Σοφιστιχοὶ ἔλεγχοι
10 p. 107634 . 148,20 182,31 . 1 p. 164(160]522 10,21
250,26 256,21 1254,13 p.165[161]33 . . . 310,22
Περὶ μετάλλων 33 ρ. 182υ82. . . . . 92,14
(deest fr. Rose p. 204) 3,4 Tontxá
Μετεωρολογιχὴ 3,3. a Posidonio Alp.100*318. . . . . 416,28
compilata . ...... 292,90 2p.101326. . . . . 41,22
À 4 p. 341* 18 (ἐν τοῖς Me- 4p.103327. . . . . 124,2
τεωρολογικχοῖς) 605,28 DI 1p.116323. . . . . 181,24
Νιχομάχεια ἠϑιχά, ἃ Περὶ φιλο- Περὶ ὕπνου |
σοφίας χαλῖ . . . . .. 304,1 à p. 456521... . . 1191,17
Alp.109132. . . . . 321,30 Φυσιχὴ ἀχρόασις scopus 1,3 partitio 5,4
p.1094319 . . . . 845,23 auctius exemplar Alexandri 167,33 sqq.
6 p. 1098518 . . . . 1313,15 Philoponi 1332,7 titulus 4,8 220,16
B 2 p. 1104*5 1071,17. 31 801,14 923,8 1126,10 1233,30 1358,7
Z4p.1140310 . . . . 269,6 À generaliter . . . .. 1175,81
H14p.1153»21 . . . . 346,5 Alp.184412. . . . . 5,25
K7 ......... 16,9 p.184414. . . . . 3,21
Περὶ οὐρανοῦ generaliter 2,12 sqq. 355,10 p 184324. . . . . 208,30
602,14 924,15 1118,1 sqq. p.184933. . ... . 38,1
ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Περὶ οὐρανοῦ 2 p.185*1 . , . 1195,21
τῷ τοῦτο τὸ βιβλίον (Physica) ᾿ p. 185312 ... 49531
ἐχδεχομένω. . 13239,8 cf. 924, 15 p.185432. . . . . 1203,33
τὸ πρῶτον general. 1169,7 1275,32 3 p.186«15. . 966,15 967,22

1327,6
A1p26831..... 230,20
451,21 452,12
p.268316. . . . . 270,20
9 p. 268517 . 603,6 cf. 595,25

3 p. 269529. 655,31
4 p. 270b32sqq.. . . 1331,39

969,13 978,35
979,2 989,23 1199,17

p.186318. . . . . 659,5
4 p. 187215 . 189,9

p.187323. . . . . 180,33
à... 7 480,95

" 188320 . . 146,28

IV LOCI ARISTOTELICI

1460
Physicorum

A5 p.188322. . . . . 44,16
p.188$30. . . .. 36,21
p.188936. . . . . 36,23
6 p.189315. . . . . 1251,20
p.189317. . . . . 183,29
1p.190924. . . . . 304,21
p.190029. . . . 208,17
p.191*6 . . ... 245.98

p. 191324. . 1140,20 1144,6

8 p. 191515. . 833,20 1304,9
9p.192334 . . . . 9,25

B 1 p.192*12. . 266,24 924,2
p.193*55 . .... 283,31
p.193519. . . . . 233,98
2 p.193922. . . . . 219,14
p.194513. . . . . 846,22
p.194517. . . . . 221,7
8 p.194523. . . . . 322,18
p.194529. . . 1361,13. 14
p.195512. . . . . 324,11
p.195*31. . . . . 850,19
Ρ. 1900 Β . .... 359,10
5p.197321. . . . . 851,27
p.197332. . . . . 350,14

6 p.197536. . . . . 350,15
p. 19832 sqq. . . 1362,20. 24
8p.19938 . . . . . 288,24
p.199319. . . . . 288,12

D generaliter. . . 868,3 1120,8
1 p.200021. . . . . 5,23
p.200022. . . .. 141,4
p.301*58 . . 407,22 408,11
p.201899 . . . ... 1137,2
p. 201510.27 . . 1126,10
p. 201219 1138,7 cf. 1133,24
«p. 201*7. . . . 1133322. 24

3 p.202*7 . . 409,26 924,1
p.202311. . . .. 1149,24
3p.202313. . . . . 1251,1
4 .....-.-52... 846,13
p.203511. . ... 464,13
5 /...... 924,5 946,13

ucsOc0oUTU

1188,16 1358,6

20488... 1321,17
204220 . 1278,15 1314,4
304510... . 416,4
.900410. . . . . 664,15
305329... . . 478,19
200333... . . . 1332,7
.20001 ... .. 606,12

Physicorum

D5p.205*15. . . .. 606,13

p.205*82. . . . . 6056
6 p. 206419. 1292,32 1360,15
p.206227. . 782,2 846,29
1180,20 1293,24 1328,12
p.206330. . . . . 1293,30
p.207326. . . . . 542,20

à ...... cns 868,5
] .......-.. 487,14

p.208328. . . . . 646,5
p.208*81 . .. .. 608,28
p.2094313. . . .. 600,15
p.209318. . . . . 600,16
2p.21035 . .... 869,16
p.210*317. . . .. 560,31
4p.211312. . . . . 603,17
p.211324. . . . . 643,1
p.211519. . . .. 620,32
p.21236 .. ... 602,4
p.212314. . . . . 614,18
p.2312«416. . . .. 605,30
p.212320. . . . . 606,34

p. 212323. . 603,26 607,12
p.212*326 . . . . . 605,16

5 p.212€31. . . . . 602,29
p.21296 . . ... 980,19

p.212911. . . .. 608,1
p.212^18. . 602,2 607,3
p.212»20. . 603,24 605,13
p.212521. . . .. 590,21
6 p.213»522. . . . . 648,16
p.213528. . . . . 869,1
8 p.215513. . 674,28 675,23
p216355 ..... 615,14
9 p.216922. . . . . 680,21
p.217*27. . . . . 646,13

10 p.J318514. . . . . 191,3
11 p.220321. . . . . 721,13
12 p.220*13. . . . . 125,19
14 p.223*18. . . 1316,29.30
E ......... . 861,22
1 p.22498 . . . .. 1186,85
p.224*7 . . . . . 902,21
p.224929. . . .. 905,19
p225*31 . . . .. 1173,15
p.22037 . . . . . 908,30
p.225326. . . . . 1063,20
p.225*35. . . . . 1273,91
2 p.2205*2 .. . . . 408,34
p.225*3 ..... 859,14

HV

Physicorum
E 2 p.225511. . 409,12 834,20
1067,7 1068,1. 20 1070,28
p.226312. . . . . 1136,35

4 p.228320, . . . . 1233,15 βᾳᾳ.

5 p.229»12. . . . . 861,8

6 p. 230528 (Aspasio finis.
libri). . 916,30 cf. 918,11
. . . 501,16 800,23 923,5
lp.231321. . 868,9 1297,9

p.29219 ... . . 798417
Ρ. 282 410. . . . . 9613
200..... 2s 484
4 ρι2ϑ4ν10. «ὁ... 1020,15
5 p.236320. . .. . 102,7

9 p.23955 . . ... . 1289.1

p.28959 . .. . . 140925
0 l.l... τον 96227
Holl . 10863
ἐν τῷ ἑτέρῳ ἑβδόμῳ
βιβλίῳ τῷ χατὰ τὴν
λέξιν ὀλίγον τι τού-
του διαφέροντι... 1051,5
cf. 1054,32 1086,28 1098,10
H 1 p.241b24. 32629 12513
1251, 1257,25
p.242025. . . . .121026 ,
2 p.24333sqq. . . . 1226,97
pb]... . . 10529
p.244&2 .... . . 12208
[M 602,11 608,88
1p.25148 «νον . . 923,11
p310206..... 11482
P 1174,10
p.951531. . . . , 117245
p.251032. . . . . 1172,28

p.25241 . 1175,12 1177,20

iLgCI ARISTQTELICE '.

Physicorum
p.25242 . 1173,16 1174,9
$p.25397 ... . .. 92441
9 8 p.254329. . . ... 96520
4 p.25531 . . . . , 105628
p.250320. .. ο΄ 288,1. ὦ
p.25529 . .287,31 1348,21
p.255930. . . . . 1252,37
5 p. 256414
p. 256534
p.251*27. . . . . 1224,28
p.257329. . . . . 1247490
p.257028. 12348 1348,16
6 p.26033 . . . . . 98135
7 p.260326. . . . . 60220
p.260529. . . . . 6089
p.261320. . . . . 603,11
p.361038. ... . 1256,20.

6 8 p.261»28 . 595,22 ἃ. 609,22
p.269411. . 946,12 948,7
10 p.266»30. . . . . 10008

"o p.260b8 2... . 130715

p.26119... . . . 1821,15 ^
p.267020. . . . . 9213

Περὶ ψυχῆς. . 838,2 0) 924,15 965,26
Α8 μι 406 410. «. . . 1248,91
B1 p.412321. . 201,28 962,6

p4lde20. . . . . 9864.
p.413320. . . . . 9864
4 pdt]... νον 2698
p4ló»236. «νον 660,28
p.41638()) . . . . 9629
8 p. 419221
T 4 p. 429427
5 p.430a1T
p. 430419

loci non reperti

1461

ADDENDA AD VOL. IX
[cf vol. IX p. XXXI]

p. V? formulam 6 ἐστιν adiecto numero exbibet etiam codex C p. 933,2. cf. praeterea
vol. X p. vi |

VII 22 et 24 1. Georgius (cf. p. XIV 8 et Vitellius vol. XVI p. xri)

XXVI ad. 55,12 cf. P. Tannery Annales d. |. fac. de Bordeaurz 1882 n.1. Heiberg
Philolog. XLIII 345. — Maass Anal. Eratosth. (Berl. 1888) p. 45

15,3 ἄπειρος Victorius (cf. Praef. X p. rx)

28,20 cf. Freudenthal Ueber die Theologie d. Xenophanes (Bresl. 1886) p. 34,4

28,14 cf. Zeller Philos. d. Gr. I* 849?

47,31 adn. dele ,bene", immo cf. Ind. p. 1974b

64,23 sqq. cf. Heiberg Philolog. XLIII 341 sqq.

85,4 emenda συνεχιζομένων cf. p. 970,6 926,27

98,1] cf. Apelt Beitr. z. Gesch. d. gr. Phil. (Leipz. 1891) p. 92; cum nostra coniectura
cf. Alex. in Anal. p. 335,10 Wall.

103,13 cf. Pabst de Melissi /r. (Bonnae 1889) || 5 cf. J. Cook Wilson Class, Rev. VI
(1892) p. 104 n. 2

104,19 δεύτερου habent Exc. Paris. 1859. (cf. t. X p. xim)

107,1 1]. κατασχευάξειν

110,1. cf. Pabst ]. c. p. 27; Báumker Fleckeis. Ann. 1886 p. 545

121,26 οὐ μόνον (DE) conl. Philoponus p. 68,10. 16 rest. Vitelli

130,9 πέμπτον] πρῶτον qp. Victorius

135,91 cf. H. Jackson Journ. of. Philology XXI 3 sq.

139,12 ef. Gomperz Beitrüge z. Kritik u. Erklürung, Wien. Suzungsber. t. CXXIJ, IV
(1890) p. 21, qui coni.: μέγεϑος yàp μηδὲν (nunc praefert μηδενὸς) ἔχοντος προῦ-
γενομένου οὐδὲν χτλ.

141,2sqq. cf. Evangelides Zwei Kap. über Nemesius (Berl. 1882) p. 61 idemque Φιλο-
goptxà Μελετήμ. p. 94

6 ἔσται ὥστε ἕτερον πρὸ ἑτέρου οὐχ ἔσται Gomperz l. c. p. 22
146,9 οὐδὲ χρῆμ᾽ coni. Zeller l. c. I* 561?
22 τοιγὰρ idem l. c. 562 adn.
156,14 (cf. 164,25) v. Zeller Archiv f. Gesch. d. Phil. V 441; Arleth ibid. VIII I, 81
23 ἀπό τευ Gomperz Beitráge |. c.
159,16 cf. Sitzungsb. d. Berl. Ak. 1884, 366!
160,9 ἀπάτη φρένα χαινύτω Blass Fleckeis. Ann. 127 (1883) 19
28 ἑαυτὰ) nunc placet ἐν αὐτῷ (sc. τῷ Σφαίρῳ)

167,33 1. ὁπηλιχηοῦν. locus non citantis sed παραφράζοντος videtur esse Alexandri

181,34 cf. Shute Transactions of the Oxford Philological Society 1819/80 p. 29 sqq.

188,26 adn. l. δέρχευ a

203,9 Διογένης] ᾿Αναξίμανδρος coni. Neubáuser Anarimander (1880) p. 122? at cf. p. 149,
18. 151,22

216,1 στοιχεῖα (ut E) recte Victorius

259,19 sqq. consensu Philoponi (Phys. p. 179,6 Vitelli) apparet baec esse ex Alexandro
translata. versus ἵπποι — μελισσῶν legitur in Nicandri Ther. 741, ubi γένεσις
tamen aliud significat, nisi forte vetustiorem poetam imitatur et in contrarium
vertit v. 742 Nic. (nam ludit interpretando O. Schneider Nicandr. p. 147). similem
versum citat Varro R. R. III 16,4 (p. 305,2 K.) tamquam ex Archelao. huius tamen
esse non videtur, ut cuius epigramma ipsum servetur ab Antigono H. mir. 19
(p. 4,1 Keller, ubi v. 1 forsitan ζωὴν pro ταύτην conl. Anthol. VII 168 et v.2
σφῆχες proponendum sit). ergo nescio an epigramma Arcbelai cum ignoti poetae
lemmate interciderit in Varrone. significat versum Simpl. etiam p. 1293,5

ADDENDA AD VOL. IX 1463

p. 239,28 adn. (v. 5 a. i.) 1. el χύων ἣ ἵππος γίνοιτο

244,2] fort. χρατείτω ut 1350,7; sed cf. 946,27

248,6 cf. Zeller Ph. d. Gr. IIa*7055; Apelt Fleckeis. Ann. 1893, 967; R. Heinze
Xenocrates p. 37 sq.

201,2 διαφέροντι Zeller conl. p. 248,16

269,28 τῷ τοιοῦτον ex D recte recepit Victorius

80 ct] vp. τινὶ Victorius

214,18 προσεχῶς recte recepit Victorius

210,24 post ἐστίν addendum coni. Vitelli: {τὸ εἶδος ἄρα φύσις ἐστίν.)

291,22 cf. Blass De Gemino εἰ Posidonio (progr. natal. Kil. 1883) p. 8 sqq. teneo (τῆς)
ἐξηγήσεως cum τὰς ἀφορμὰς iungendum, quod temptavi vol. IX p. xxxn

298,30 dele comma |

323,5 ]l. ,καὶ τὰ τούτων γένη“ cf. Arist. p. 194025

326,16 σαφὲς occupavit Victorius

921,28 ἀνάγουσιν , Nauck T. G. F.? p. 765,1

328,1 cf. Eur. fr. 1017 (T. G. ΕΞ p. 684 N.) τὸν εὐτυχοῦντα χαὶ φρονεῖν νομίζομεν

330,22 τὸ] τῷ Vitelli

331,4 cf. Blass Fleckeis. Ann. 127 (1883), 19

936,6 οὐ τοῦ vp. recte Victorius

350,14 adn. dele: ἄμφω αὐὠά. Simpl.

951,8 αὐτοῦ γεγονέναι Emendator Ambros.

398,32 Plotini non liber, at caput extat II 5,1 unde haec corrigenda: v. 34 intercide-
runt in Simpl. codd. ante μεϑ᾽ αὑτὸ haece: ἤδη τῷ τι xal ἄλλο, porro μετὰ τοῦ
exhibet etiam Plotinus, ut v. 35 xai (ante φϑαρὲν) omittit. neque χαλχὸς quod
p. 339,1 pro χιὼν babent codd., non confirmatur a Plotino, cuius senten-
tiam miram sane illustrat Enn. II 4,6. post πῦρ desinit ecloga Plotiniana

446,12 ἔστι] puto ἔν τινι cf. v. 14

465,30. 31 l. τινος

475,31 ἐπιστήμονος restituit Vitelli conl. p. 469 94. 510,17 al.

478,35 dele notam

482,13 ,fortasse προλαμβάνει“ Vitelli

905,16. 117 τρία xal δύο servandum, cum consentiat codex E Aristotelis

528,16 cf. O. Kern De Orphei theog. (Berl. 1888) p. 35

563,2. ἐν τίνι ἔσται: restituit Vitelli conl. Philop. p. 538,18

589,29 χύχλῳ δὲ ἔνια. (ἔνια) δὲ rest. Vitelli conl. 590,35 et Philop. p. 601,11

628,30 7] 1. ἦ ut 588,97

648,94 ]. ὑπαντῶσιν ex E

661,7 emenda ὑπαντᾶν cf. 1137,21 not.

687,31 l. μεταχείρισιν αἱ p. 72,2

697,16 àv] ]. ἐκ

699,34 l|. τῳδὶ

706,8 οὕτως occupavit Victorius

108,29 xtwobptvot ex vv. 81 et 36 et Them. p. 315,15 Sp. restituit K. Kalbfleisch et ante
eum Victorius

140,94 versus sunt Menandri ex Georgo fr. 97,8 (III 80 Kock.) ubi ὃ δὲ χρόνος recte
Orio. extremum vocabulum πλέον, quo Simpl. caret, interpolatum esse per litte-
ras ἃ. 1888 mihi significavit Nauck

165,92 xotvóc commendabat Victorius

94 ἔχων emendavit Victorius

195,16 1. φιλοπονίαν

ADDENDA AD VOL. X

p. 803,5 not. ante al adde: τῆς μεταβ. διαφοραὶ colloc. aF
908,21 cf. Shute Transactions of the Oxford Philological Society 1879/80 p. 29 sqq.
924,2 ]. elpnxev
939.12 ΓΔ occupavit Victorius |
1037,18 κινεῖται confirmatur codicis Escor. 9 1Π| 9 (vide Suppl. t. X p. xm) excerptis
1072,8 Plotini locus extat. 1 1,1
1193,71) ἣ em. Victorius
1157—1168 in titulis l. p. 251*19
1164,36 emenda ἀναμφισβητητότερα
1166,17 n. lege: δὲ om. AF (sed restituit A?!)
1266,86 cf. Neuháuser Anazimander p. 121?
71283,9 τούτῳ coni. Victorius
1318,14 προτέρων occupavit Victorius

— ————— —— —Ó——— - —

UN

105 010 "8ᾶ 58 Ll 7

vr 4

wur

STANFORD UNIVERSITY LIBRARIES
CECIL H. GREEN LIBRARY
STANFORD, CALIFORNIA 94305-6004
(415) 723-1493

All books may be recalled ofter 7 days
DATE DUE

?0.?
10),